{"id":"1993_599_1","title":"Ustawa z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Rada Ministrów może określać, w drodze rozporządzenia, towary i usługi, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych i wyrobów z metali szlachetnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy.\"; 2) w art. 4: a) w pkt 7 wyrazy \"użytkowania wynosi\" zastępuje się wyrazami \"używania wyniósł\", b) w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy \"w pozostałych przypadkach właściwym urzędem skarbowym jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawy-Śródmieście.\"; 3) w art. 6: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jeżeli sprzedaż towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą lub rachunkiem uproszczonym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury lub rachunku uproszczonego, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Wystawienie faktury lub rachunku uproszczonego następuje nie później niż w ostatnim dniu miesiąca, w którym wydano towar lub wykonano usługę.\", b) w ust. 5 wyrazy \"rachunków (faktur)\" zastępuje się wyrazami \"faktur i rachunków uproszczonych\", c) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. Przepis ust. 8 stosuje się również w przypadku eksportu towarów, jeżeli: 1) wywóz towarów nastąpi w ciągu sześciu miesięcy od dnia otrzymania zaliczki, 2) eksporter przedstawi w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe kwoty zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 2.\"; 4) w art. 7 w ust. 1: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) import towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 12, 14 ust. 1 pkt 1-5, 7-36 i 38, art. 15 oraz art. 20 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. Nr 75, poz. 445, z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 73, poz. 320 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 oraz z 1993 r. Nr 60, poz. 279 i Nr 129, poz. 598),\", b) w pkt 6 wyrazy w nawiasie zastępuje się wyrazami \"Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416\"; 5) w art. 9: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"nie później niż na 30 dni\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. W przypadku gdy zaprzestanie wykonania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 4 i 5, urząd skarbowy, który dokonał rejestracji, wykreśla z urzędu podatnika z rejestru, a w przypadkach określonych w ust. 5 następuje również unieważnienie numeru identyfikacyjnego.\", c) w ust. 8 wyrazy \"rachunkach (fakturach)\" zastępuje się wyrazami \"fakturach, rachunkach uproszczonych\"; 6) w art. 10: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do kwoty zwrotu różnicy podatku wynikającej z deklaracji podatkowej.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 47, chyba że przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 21 lub 23 pkt 2-4.\"; 7) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Zwalnia się od podatku podatników: 1) u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 1,2 mld zł, 2) opłacających podatek dochodowy w formie karty podatkowej, w zakresie działalności objętej tą formą opodatkowania, z uwzględnieniem art. 18 ust. 3. 2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1, pod warunkiem zawiadomienia o tym zamiarze właściwego urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia. Rezygnacja obowiązuje do końca roku podatkowego. 3. Jeżeli wartość sprzedaży towarów u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 1 przekroczy kwotę 1,2 mld zł, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenie tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę. Za zgodą właściwego urzędu skarbowego podatnik może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony, wynikający z rachunków uproszczonych dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu przekroczenia kwoty 1,2 mld zł. 4. W przypadku podatników, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2, przez wartość sprzedaży towarów określoną w ust. 1 pkt 1 rozumie się: 1) 30-krotność kwoty prowizji - u podatników dokonujących sprzedaży będącej przedmiotem umowy pośrednictwa, 2) wartość sprzedanych towarów - u podatników dokonujących sprzedaży towarów będącej przedmiotem umowy komisu. 5. Podatnicy będący zakładami pracy chronionej w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych mogą wybrać zwolnienie od podatku, bez względu na wartość sprzedaży towarów, pod warunkiem złożenia przez podatnika pisemnego oświadczenia we właściwym urzędzie skarbowym. 6. Podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 2 w ciągu roku podatkowego może wybrać zwolnienie od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży towarów, określona w złożonym oświadczeniu, nie przekroczy - w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży - kwoty wymienionej w ust. 1 pkt 1. Podatnik składa oświadczenie w urzędzie skarbowym przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży (świadczenia usługi). 7. Jeżeli wartość sprzedaży towarów określona zgodnie z ust. 6 zostanie przekroczona w ciągu roku podatkowego, zwolnienie traci moc od momentu przekroczenia tej wartości. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną zgodnie z ust. 6, a obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 3 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio. 8. Jeżeli podatnicy określeni w ust. 1 pkt 1, wykorzystując związki z kontrahentami, tak układają swoje interesy, że uzyskują wartość sprzedaży towarów znacznie niższą niż uzyskaliby w przypadku, gdyby związek ten nie istniał, a w wyniku tych związków nastąpiło zmniejszenie wpływów podatkowych, zwolnienie od podatku traci moc od początku roku podatkowego. 9. Poczynając od 1995 r. kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 3, ulega corocznie podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen konsumpcyjnych towarów i usług w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok kalendarzowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego. 10. Zwolnień, o których mowa w ust. 1, 5 i 6, nie stosuje się do podatników określonych w art. 5 ust. 2, do importu towarów i usług oraz podatników: 1) sprzedających: a) wyroby z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, b) wyroby akcyzowe, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w załączniku nr 6 poz. 8, 9, 10, 11, 16 i 17, 2) świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa. 11. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, listę towarów i usług, o których mowa w ust. 10 pkt 1 lit.a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej. 12. Minister Finansów w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego ustala do 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, w drodze obwieszczenia, kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 3, z uwzględnieniem zasady określonej w ust. 9, zaokrąglając tę kwotę do pełnych 10 mln zł.\"; 8) w art. 15: a) w ust. 1 w zdaniu drugim po wyrazie \"kwotę\" dodaje się wyraz \"należnego\", b) w ust. 2 wyrazy \"rachunków (faktur)\" zastępuje się wyrazami \"faktur lub rachunków uproszczonych\", c) w ust. 3 po wyrazie \"kwotę\" dodaje się wyraz \"należnego\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek importowy. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, wartość celną powiększoną o należne cło i podatek importowy zwiększa się również o podatek akcyzowy.\"; 9) w art. 19: a) w ust. 2 wyrazy \"rachunkach (fakturach)\" zastępuje się wyrazem \"fakturach\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1, następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę, rachunek uproszczony w przypadku określonym w art. 14 ust. 3 lub dokument odprawy celnej, albo w miesiącu następnym.\", c) w ust. 4 kropkę skreśla się i dodaje wyrazy \"nie później jednak niż w ciągu 36 miesięcy od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument odprawy celnej.\"; 10) w art. 20 po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W przypadku nabycia towarów, o których mowa w art. 21 ust. 3, procentowy udział wartości sprzedaży towarów opodatkowanych w wartości sprzedaży ogółem oblicza się na podstawie sprzedaży z ostatnich sześciu miesięcy. 5. Podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.\" 11) w art. 21: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W przypadku gdy kwota zwrotu różnicy podatku dla podatnika dokonującego sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka określona w art. 18 ust. 1 przekracza kwotę wynoszącą 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, urząd skarbowy może na czas nie dłuższy niż trzy miesiące ograniczyć jej wysokość do wysokości tej kwoty.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w ciągu 15 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli w przypadku określonym w ust. 3 zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, urząd skarbowy może dokonać zwrotu różnicy podatku ratalnie w dwóch równych ratach w ciągu dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wystąpiła sytuacja uzasadniająca zwrot różnicy podatku. Rozliczenie powinno być złożone w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła sytuacja uzasadniająca zwrot różnicy podatku.\"; 12) skreśla się art. 22; 13) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia: 1) może określić listę towarów i usług lub przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 21, 2) określi przypadki i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, wymienionych w art. 21 ust. 3, służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, 3) może określić inne niż wymienione w art. 25 ust. 2 przypadki nabycia towarów lub usług uprawniające do obniżenia podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 21, 4) może określić przypadki, gdy podatek naliczony może być zwrócony jednostce dokonującej zakupu (importu) towarów lub usług oraz określić zasady dokonywanie tego zwrotu.\"; 14) w art. 25: a) w ust. 1: - w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem, - po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) towarów i usług, których nabycie: a) zostało udokumentowane rachunkiem uproszczonym, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 14 ust. 3, albo fakturą wystawioną niezgodnie z art. 32, b) nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego przekazania usługi.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie dotyczy: 1) wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 21 ust. 3, 2) przekazanych towarów oraz świadczonych usług w przypadkach określonych w art. 2 ust. 3 pkt 2 oraz darowizn określonych w art. 2 ust. 3 pkt 4, 3) części wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z powodu przekroczeń norm w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, 4) podatku od importu towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek prawa handlowego.\"; 15) w art. 26 skreśla się: a) oznaczenie ust. 1 oraz wyrazy \"ust. 2 i \"; b) ust. 2; 16) w art. 27: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 14 ust. 1 pkt 1, ust. 2, 5 i 6\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 6\", b) w ust. 4 wyrazy \"art. 14 ust. 1, 2, 5 i 6\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ust. 1, 5 i 6\", c) w ust. 5 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) przedmiotu i podstawy opodatkowania, organ podatkowy określa wartość nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania i ustala podatek przy zastosowaniu stawki 22%, z tym że kwota ustalonego w ten sposób podatku ulega podwyższeniu o 100%, 2) wysokość podatku naliczonego, w wyniku czego nastąpiło jego zawyżenie, kwotę podatku należnego zwiększa się o kwotę trzykrotności tego zawyżenia.\"; 17) w art. 29 w ust. 4 skreśla się wyrazy \"w porozumieniu z Prezesem Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości.\"; 18) w art. 30 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Dla obliczenia tych proporcji przyjmuje się wyłącznie towary przeznaczone do dalszej sprzedaży według cen uwzględniających podatek.\"; 19) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"rachunek (fakturę) stwierdzający\" zastępuje się wyrazami \"fakturę lub rachunek uproszczony stwierdzający w szczególności\", b) w ust. 2 wyrazy \"rachunków (faktur)\" zastępuje się wyrazami \"faktur lub rachunków uproszczonych\", c) w ust. 3 po wyrazie \"rachunku\" dodaje się wyrazy \"o którym mowa w ust. 2\", a po wyrazach \"nr 3\" dodaje się wyraz \"- 5\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W przypadku czynności wymienionych w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5 wystawiane są rachunki uproszczone.\", e) w ust. 5 wyrazy \"rachunków (faktur)\" zastępuje się wyrazem \"faktur\"; 20) w art. 33 w ust. 1 i 2 wyrazy \"rachunek (fakturę)\" zastępuje się wyrazem \"fakturę\"; 21) w art. 34: a) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Akcyzie podlegają również nadmierne ubytki lub zawinione niedobory wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13-15 i poz. 17.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"norm\" dodaje się wyraz \"maksymalnych\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Wysokość dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych dla poszczególnych producentów ustalają dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej, z uwzględnieniem warunków technicznych podatnika.\"; 22) w art. 36: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W imporcie towarów akcyzowych podstawą opodatkowania akcyzą jest ich wartość celna powiększona o cło obliczone według stawki podstawowej i podatek importowy, także w przypadku, gdy towary te na podstawie odrębnych przepisów zostały w całości lub w części zwolnione od cła bądź cło zostało zawieszone albo zastosowano preferencyjną stawkę celną. Jeżeli podstawowa stawka celna nie została określona, stosuje się stawkę autonomiczną.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, inną podstawę odpodatkowania akcyzą w przypadku, gdy podatnikami akcyzy są osoby lub jednostki inne niż producent lub importer wyrobów akcyzowych.\"; 23) w art. 37: a) w ust. 1 wyrazy \"wartości celnej powiększonej o należne cło\" zastępuje się wyrazami \"do podstawy opodatkowania określonej w art. 36 ust. 2\", b) w ust. 2 wyrazy \"wartości celnej powiększonej o należne cło\" zastępuje się wyrazami \"w procencie podstawy opodatkowania określonej w art. 36 ust. 2\"; 24) w art. 39 w ust. 1: a) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem, b) po pkt 3 dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) usługi remontowe obiektów pływających, świadczone na rzecz osób zagranicznych w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami podatku od towarów i usług, 5) usługi polegające na naprawie, uszlachetnianiu, przerobie lub przetwarzaniu towarów przywiezionych na polski obszar celny na czas oznaczony, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych.\"; 25) w art. 47 wyrazy \"w okresie 3 lat od dnia ogłoszenia ustawy\" zastępuje się wyrazami \"do 31 grudnia 1996 r.\"; 26) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Podatnicy, u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług przekroczyła w 1993 r. kwotę 1,2 mld zł, mogą zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony wynikający z rachunków uproszczonych, dokumentujących zakupy dokonane przed przekroczeniem tej kwoty, pod warunkiem sporządzenia spisu z natury zapasów posiadanych w dniu 31 grudnia 1993 r. W sporządzonym spisie z natury powinna być wykazana kwota podatku naliczonego przypadająca na poszczególne grupy towarowe wykazane w tym spisie. 2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, obowiązani są poinformować właściwy urząd skarbowy o łącznej kwocie podatku naliczonego, ustalonej w wyniku spisu z natury.\"; 27) w art. 49: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"przez okres 6 miesięcy licząc od dnia wejścia ustawy w życie\" zastępuje się wyrazami \"do 31 grudnia 1993 r.\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) do 25 dnia miesiąca - do 30 czerwca 1994 r.\", b) w ust. 2 pkt 2 liczbę \"23\" zastępuje się liczbą \"25\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Finansów może ustalić, w drodze zarządzenia, na okres do 31 grudnia 1994 r. dłuższe terminy składania rozliczenia, obliczania i wpłat podatku niż określone w ust. 1 oraz ustalić inne terminy zwrotu różnicy podatku niż określone w ust. 2 oraz w art. 21 ust. 6.\"; 28) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia: 1) ustali, na okres nie dłuższy niż 3 lata, listę towarów i usług, do których stosuje się stawkę 0%, oraz przypadki, gdy sprzedaż towarów do wolnych obszarów i składów celnych jest traktowana na równi z eksportem, 2) może ustalić, na okres nie dłuższy niż 3 lata, listę towarów i usług, do których stosuje się stawkę 7%.\"; 29) w art. 51: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"do 30 czerwca 1994 r.\" zastępuje się wyrazami \"do 31 grudnia 1994 r.\", - w pkt 2 lit.a) po wyrazie \"budowlanych\" dodaje się wyrazy \"i usług (robót)\", - w pkt 2 lit.b) po wyrazach \"robót budowlano-montażowych\" dodaje się wyrazy \"oraz remontów\", b) w ust. 4 wyrazy \"- jeżeli warunkują one oddanie do użytku obiektów budownictwa mieszkaniowego\" zastępuje się wyrazami \"- jeżeli związane są one z obiektami budownictwa mieszkaniowego\"; 30) w art. 54: a) w ust. 2 po wyrazach \"wykazy towarów\" skreśla się wyrazy \"i usług\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku wprowadzenia nowych klasyfikacji towarów i usług, o których mowa w ust. 1, zobowiązuje się Ministra Finansów w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego do ogłoszenia załączników do ustawy z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z nowych klasyfikacji.\"; 31) w załączniku nr 2: a) w pozycji 6 po wyrazach \"Usługi mieszkaniowe\" dodaje się wyrazy: \"(z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe)\", b) w pozycji 15 po wyrazach \"i kinowego\" dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem filmów reklamowych i promocyjnych\", 32) załączniki nr 3 i 5 otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszej ustawy, 33) w załączniku nr 6 poz. 3 otrzymuje brzmienie: É-----Â-------------------Â------------------------ť |Poz. | Symbol SWW |Nazwa towaru (grupy | | | |towarów) | Ă-----Ĺ-------------------Ĺ------------------------´ | 1 | 2 | 3 | Ă-----Ĺ-------------------Ĺ------------------------´ | | | | |\"3 | 0675 -931, -991, |Broń palna myśliwska, | | | -999 |broń gazowa\" | Č-----Á-------------------Á------------------------ź"}
{"id":"1993_599_2","title":"Ustawa z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do 31 grudnia 1996 r. przepisu art. 34 ust. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie stosuje się do wyrobów wymienionych w załączniku nr 6 poz. 17."}
{"id":"1993_599_3","title":"Ustawa z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 3. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1993_599_4","title":"Ustawa z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r. Załączniki do ustawy z dnia 9 grudnia 1993 r. (poz. 599) Załącznik nr 1 W Y K A Z towarów i usług, których sprzedaż lub świadczenie jest objęte stawką podatku w wysokości 7% +----+---------+-------------------------------------------+ |Poz.| Symbol | Nazwa towaru lub usługi | | | | (grupy towarów lub usług) | | | SWW\/KU | | +----+---------+-------------------------------------------+ | 1 | 2 | 3 | +----+---------+-------------------------------------------+ | | | I. Towary związane z gospodarką rolną | | | | i leśną | | | | | | 1. | 0281-2 |Torf i wyroby torfowe dla celów rolniczych | | | | | | 2. | 0644 |Narzędzia gospodarcze i sprzęt podwórzowy | | | |ogrodniczy i sadowniczy | | | | | | 3. | 082 |Maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze | | | |i dla gospodarki leśnej | | | | | | 4. | 1026-6 |Przyczepy ciągnikowe rolnicze | | | | | | 5. |1031-1,-2|Ciągniki kołowe jednoosiowe i dwuosiowe | | | |rolnicze | | | | | | 6. | 123, |Nawozy sztuczne, składniki chemiczne mie- | | | 1431, |szanek paszowych oraz wapno, nawozy wapnio-| | | 1432 |we i wapniowo-magnezowe | | | | | | 7. | 1246 |Pestycydy | | | | | | 8. | 1416-33 |Mączka dolomitowa | | | | | | 9. | 1418-33 |Kreda pastewna | | | | | |10. |2449-1,26|Wywary paszowe, pasze przemysłowe i | | | |produkty utylizacyjne | | | | | | | | | | | | | | | | II. Towary związane z ochroną zdrowia | | | | | |11. | 0965-2 |Szkła okularowe | | | | | |12. |0973-111 |Igły lekarskie drożne, strzykawki lekarskie| | | | | |13. |0973-231,|Aparaty do mierzenia ciśnienia tętniczego | | | 0979-3 |oraz części do tych aparatów | | | | | |14. | 1022-99 |Samochody osobowe FIAT 126P przystosowane | | | |fabrycznie dla inwalidów | | | | | |15. | 1153-91 |Aparaty dla słabosłyszących, a także | | | |naprawa tych aparatów | | | | | |16. | 1219 |Produkty uzdrowisk (bez napojów | | | |mineralnych) | | | | | |17. |1335-321 |Błony rentgenowskie diagnostyczne | | | | | |18. | 134, |Wyroby farmaceutyczne, wyroby farmaceutycz-| | | 1354 |ne zielarskie oraz inne uznane za farmace- | | | |utyczne na podstawie odrębnych przepisów | | | | | |19. | 1369-7, |Wyroby medyczne i sanitarne oraz weteryna- | | | 1376 |ryjne z tworzyw sztucznych, wyroby gumowe | | | |medyczne i sanitarne | | | | | |20. | 1829-42 |Wata celulozowa paczkowana | | | | | |21. | |Podpinki higieniczne (SWW: 1829-496), a | | | |także podkłady (pieluchy, pielucho-majtki) | | | |dla obłożnie chorych | | | | | |22. | 2017-11 |Artykuły medyczne dziewiarskie | | | | | |23. | 2025 |Wyroby opatrunkowe włókiennicze | | | | | |24. | 2885 |Wyroby ortopedyczne, rehabilitacyjne, pro- | | | |tetyczne oraz wózki inwalidzkie, a także | | | |naprawa tych wyrobów | | | | | |25. | |Urządzenia do zapisywania i odczytywania | | | |tekstów w alfabecie Braille'a | | | | | | | | III. Towary spożywcze | | | | | |26. | 23 |Wyroby przemysłu spożywczego - część I, | | | |z wyłączeniem towarów zwolnionych od po- | | | |datku (załącznik nr 1) | | | | | |27. | 24 |Wyroby przemysłu spożywczego - część II, | | | |z wyłączeniem wyrobów przemysłu spirytuso- | | | |wego i drożdżowego (SWW:244), wyro- | | | |bów winiarskich (SWW:247) i produktów | | | |przemysłu piwowarskiego (SWW:248) | | | | | | | | | |28. | 25 |Wyroby przemysłu spożywczego - część III, | | | |z wyłączeniem wyrobów cukierniczych trwa- | | | |łych (SWW:2511, 2513, 2514, 2515, 2517, | | | |2518, 2519), wód mineralnych i innych | | | |napojów bezalkoholowych (SWW:253), używek | | | |naturalnych i ich ekstraktów (SWW:2543), | | | |tytoniu i wyrobów tytoniowych (SWW:255) | | | | | | | | IV. Towary dla dzieci | | | | | |29. | 0675-68 |Łyżwy popularne dziecięce | | | | | |30. | 1043-5 |Rowery i pojazdy dziecięce | | | | | |31. | 1043-8 |Wózki dziecięce | | | | | |32. | 1136-69 |Podgrzewacze do butelek dla niemowląt | | | | | |33. | 1322-62 |Mydła dla dzieci | | | | | |34. |1324-113,|Pasty i szczoteczki do pielęgnacji jamy | | | 2886-21 |ustnej dla dzieci | | | | | |35. |1324-321,|Oliwy zwykłe i witaminizowane, talki, za- | | |-332,-333|sypki i mleczka kosmetyczne dla dzieci do | | | -62 |3 lat | | | | | |36. |2012-1 do|Okrycia z dzianin dla dzieci do 11 lat | | | -3 | | | | | | |37. |2013-1 do|Ubiory z dzianin dla dzieci do 11 lat | | | -3 | | | | | | |38. |2014-1 do|Bielizna osobista z dzianin dla dzieci do | | | -3 |11 lat | | | | | |39. |2015-1 do|Nakrycia głowy z dzianin dla dzieci do | | | -3 |11 lat | |40. | 2016-2, |Galanteria odzieżowa z dzianin dziecięca | | |-51,-91 | | | | | | |41. |2019-1 do|Wyroby pończosznicze dla dzieci do 11 lat | | | -3 | | | | | | |42. |2112-1 do|Okrycia, ubiory, bielizna osobista i nakry-| | | -3 |cia głowy z tkanin dla dzieci do 11 lat | | |2113-1 do| | | | -3 | | | |2114-1 do| | | | -3 | | | |2115-1 do| | | | -3 | | | | | | |43. |2116-21, |Galanteria odzieżowa z tkanin dziecięca | | |-51 do-53| | | | | | |44. | 2181-11 |Beciki niemowlęce | | | | | |45. | 1825, |Artykuły papiernicze szkolne, przybory | | |2883-11, |szkolne, pomoce naukowe oraz specjalistycz-| | |-16,-21, |ny sprzęt szkolny i przedszkolny | | |-35,-41, | | | |-43 do-46| | | |-91,-92, | | | | -995, | | | | -996, | | | | 2884 | | | | | | |46. | 1749-2 |Urządzenia ogródków dziecięcych z drewna | | | | | |47. | 1829-13 |Karty do gry dla dzieci | | | | | |48. | 282 |Zabawki i gry towarzyskie | | | | | |49. | 2272-4 |Tornistry nieskórzane | | | | | |50. | bez |Obuwie dziecięce wszelkiego rodzaju i obu- | | | względu |wie z łyżwami o numeracji metrycznej do | | |na symbol|23 cm | | | SWW | | | | | | |51. | |Narty dziecięce o długości do 120 cm, wią- | | | |zania i kijki do tych nart | | | | | |52. | bez |Sanki dla dzieci | | | względu | | | |na symbol| | | | SWW | | | | | | |53. | |Tkaniny bawełniane pieluszkowe, pieluszki, | | | |butelki, ceratki higieniczne i gryzaczki | | | |dla niemowląt | | | | | |54. | |Meble dla dzieci do 6 lat | | | | | |55. | |Artykuły mundurowe dla zuchów i harcerzy | | | | | | | | V. Towary inne | | | | | |56. | 1371-8, |Opony naprawiane i bieżnikowane | | | -9 | | | | | | |57. | 1779-94 |Brykiety z trocin | | | | | |58. | 2711 |Wydawnictwa prasowe | | | | | |59. | 2712 |Wydawnictwa dziełowe | | | | | |60. |2713-11, |Nuty, mapy | | | -12 | | | | | | |61. | 2811, |Instrumenty muzyczne, części do instrumen- | | | 2812 |tów muzycznych i akcesoria muzyczne | | | | | | | | | | | | | | | | VI. Usługi | | | | | |62. | 08201 |Usługi związane z maszynami, urządzeniami i| | | |narzędziami dla gospodarki rolnej, leśnej | | | |i ogrodniczej | | | | | |63. | |Usługi związane z ciągnikami uniwersalnymi | | | |rolniczymi | | | | | |64. | |Usługi związane z naprawą i regeneracją | | | |zespołów i części do ciągników uniwersal- | | | |nych rolniczych oraz do sprzętu rolniczego,| | | |leśnego i ogrodniczego | | | | | |65. | |Usługi bieżnikowania i wulkanizowania opon | | | |i dętek | | | | | |66. | |Usługi ratownictwa górniczego | | | | | |67. | 35 |Usługi geologiczne | | | | | |68. | 36 |Usługi geodezyjno-kartograficzne, z | | | |wyłączeniem usług objętych stawką 0% na | | | |podstawie odrębnych przepisów | | | | | |69. | 50101, |Przewozy osób kolejami, taborem samochodo- | | | 51101, |wym, wodnym i lotniczym, z wyłączeniem | | | 52101, |przewozu taksówkami osobowymi | | | 53101, | | | | 54101 | | | | | | |70. | 50201 |Usługi sypialne w wagonach kolejowych | | | | | |71. | |Usługi związane z utrzymaniem i moderni- | | | |zacją dróg kołowych oraz obiektów mostowych| | | |(z wyłączeniem KU 72601) | | | | | |72. | |Usługi (roboty) związane z budową dróg i | | | |obiektów mostowych | | | | | |73. | 59101 |Usługi w zakresie łączności - wyłącznie te-| | | |lekomunikacji i radiokomunikacji | | | | | |74. | 62001 |Usługi gastronomiczne, z wyłączeniem: | | | |1) sprzedaży napojów alkoholowych o | | | | zawartości alkoholu powyżej 1,5%, | | | | | | | |2) sprzedaży kawy i herbaty (wraz z | | | | dodatkami), napojów bezalkoholowych | | | | gazowanych, wód mineralnych, a także | | | | sprzedaży w stanie nie przetworzonym | | | | innych towarów opodatkowanych stawką | | | | 22%, | | | |3) usług świadczonych w hotelach 4- i 5- | | | | gwiazdkowych | | | | | | | | | | | | | |75. | 88 |Usługi w zakresie turystyki i wypoczynku, | | | |z wyłączeniem usług świadczonych przez ho- | | | |tele 4- i 5-gwiazdkowe | | | | | |76. | 89301 |Ogłoszenia prasowe - wyłącznie zlecone | | | |przez osoby fizyczne nie prowadzące | | | |działalności gospodarczej | +----+---------+-------------------------------------------+ Załącznik nr 2 W Y K A Z materiałów i usług (robót) budowlanych, których sprzedaż jest objęta stawką podatku w wysokości 7% +----+------------+----------------------------------------+ |Poz.| Symbol SWW | Nazwa towaru (grupy towarów) | +----+------------+----------------------------------------+ | 1 | 2 | 3 | +----+------------+----------------------------------------+ | 1. | 0245-5 |Asfalty z przeróbki ropy naftowej | | | | | | 2. | 045-1 |Pręty i profile średnie | | | | | | 3. | 0455 |Pręty i profile lekkie | | | | | | 4. | 046 |Rury stalowe | | | | | | 5. | 047 |Blachy walcowane na zimno, blachy | | | |powlekane i inne wyroby przetwórstwa | | | |hutniczego | | | | | | | | | | 6. | 0491 |Wyroby hutnictwa żelaza uzdatniane z | | | |odpadów | | | | | | 7. | 0552 |Wyroby walcowane z aluminium i stopów | | | |aluminium | | | | | | 8. | 0561-14 |Rury z miedzi oraz łączniki do instala- | | | |cji wadociągowych z miedzi i ze stopów | | | |miedzi | | | | | | 9. | 0614-1do-6 |Wyroby odlewnicze żeliwne, z wyjątkiem | | | |armatury | | | | | |10. | 0615 |Armatura metalowa przemysłowa: | | | 0615-1 |- armatura z żeliwa szarego | | | 0615-21,-51|- zasuwy | | | -61 | | | | 0615-22,-52|- zawory | | | -62 | | | | 0615-24,-54|- przepustnica | | | -64 | | | | | | |11. | 0616-1 |Armatura metalowa sieci domowej | | | | | |12. | 0617-1 |Osprzęt centralnego ogrzewania z metali | | | |nieżelaznych | | | | | |13. | 0622-33 |Konstrukcje stalowe cylindryczne | | | |preizolowane | | | | | |14. | 0623-1 |Konstrukcje zbiornikowe stalowe - wyłą- | | | |cznie wymienniki ciepła i naczynia | | | |wyrównawcze c.o. i c.w., zasobniki | | | |ciepłej wody, zbiorniki w oczyszczal- | | | |niach ścieków | | | | | |15. | 0624 |Elementy i segmenty budowlane aluminiowe| | | | | |16. | 0625 |Elementy i segmenty budowlane stalowe | | | |(ślusarka budowlana) | | | | | |17. | 0627 |Konstrukcje stalowe lekkie do | | | |wyposażenia obiektów inwentarskich | | | | | |18. |0629-42,-43,|Konstrukcje budynków drobnych stalowe, | | | -492 |elementy konstrukcyjne zbrojeń żelbeto- | | | |wych, elementy konstrukcyjne z blach | | | |stalowych ocynkowanych i powlekanych | | | | | |19. | 0651-16 |Sploty i linki do konstrukcji sprężonych| | | | | |20. |0654-1 do -4|Okucia budowlane metalowe | | | | | |21. | 0655-561 do|Pojemniki metalowe na śmieci | | | -566 | | | | | | |22. | 0656-321 |Grzejniki z blachy do centralnego ogrze-| | | |wania | | | | | |23. | 0656-51 |Sprzęt instalacyjno-sanitarny z blachy | | | |emaliowany | | | | | |24. | 0656-71 |Sprzęt instalacyjno-sanitarny z blachy | | | |stalowej nierdzewnej | | | | | |25. | 0672-11,-12|Kuchnie gazowe oraz piece grzewcze i | | | -2 |podgrzewacze | | | | | |26. | 0711-5 |Kotły grzewcze | | | | | |27. | 0719 |Zespoły i części maszyn i urządzeń | | | |energetycznych, z wyłączeniem zespołów | | | |i części silników spalinowych | | | |tłokowych (SWW: 0719-7) | | | | | |28. | 0871-91 |Hydrofory | | | | | |29. | 0912-111 |Regulatory temperatury | | | | | |30. | 0915-52 |Reduktory membranowe | | | | | |31. | 0918-13 |Elementy automatyki grzewczej | | | | | |32. | 0919 |Urządzenia i zestawy urządzeń do automa-| | | |tycznej regulacji dostaw ciepła oraz do | | | |zdalnego sterowania pracą systemów cie- | | | |płowniczych | | | | | |33. | 0941-42 |Liczniki elektryczne prądu zmiennego | | | | | |34. | 0943-71,-73|Wodomierze i gazomierze | | | | | |35. | 0945-12,-19|Ciepłomierze i przyrządy do pomiaru | | | |ilości ciepła pozostałe (podzielniki | | | |kosztów) | | | | | |36. | 1114-11,-13|Rozdzielnice prefabrykatów wnętrzowe i | | | -17 |napowietrzne wysokiego napięcia oraz | | | |stacje transformatorowe rozdzielcze | | | |prefabrykowane, z wbudowanymi | | | |transformatorami | | | | | |37. | 1115-1 |Urządzenia rozdzielcze i sterownicze | | | |niskiego napięcia | | | | | |38. | 1115-281, |Podstawy i wkładki bezpiecznikowe | | | -282 |niskiego napięcia | | | | | |39. | 1119-41,-51|Części do urządzeń rozdzielczych wysokie-| | | |go napięcia prefabrykowanych oraz części| | | |do urządzeń rozdzielczych i sterowni- | | | |czych niskiego napięcia | | | | | |40. | 1121-35,-45|Przewody gołe aluminiowe i stalowo- | | | |aluminiowe napowietrzne | | | | | |41. |1123-1,-2,-3|Przewody elektroenergetyczne instala- | | | |cyjne, uzbrojone i kabelkowe | | | | | |42. | 1126 |Kable elektroenergetyczne | | | | | |43. |1131-1,-2,-5|Sprzęt instalacyjny do instalowania | | | |przewodów w instalacjach domowych i | | | |przemysłowych, sprzęt instalacyjny | | | |łącznikowy i bezpiecznikowy oraz sprzęt | | | |instalacyjny do linii kablowych elektro-| | | |magnetycznych | | | | | |44. | 1133-11,-14|Oprawy oświetleniowe | | | -17,-25,-41| | | | | | |45. | 1136-11 |Kuchnie elektryczne (z wyjątkiem mikro- | | | |falowych) | | | | | |46. | 1136-6 |Urządzenia elektryczne grzejne do | | | |podgrzewania wody | | | | | |47. | 1336-433 |Kleje dla budownictwa | | | -444,-53 | | | | | | |48. | 1361-332 |Płyty z polistyrenu spienionego (styro- | | | |pianu) | | | | | |49. |1361-36,-376|Płyty z poliuretanów i bloki z | | | |poliuretanów | | | | | |50. | 1363 |Rury i armatura z tworzyw sztucznych | | | | | |51. | 1365 |Wyroby z tworzyw sztucznych dla budo- | | | |wnictwa (z wyjątkiem 1365-45, -46, -47 | | | |i -8) | | | | | |52. | 1411 |Kruszywo budowlane (bez kruszywa z | | | |żużla wielkopiecowego) | | | | | |53. | 1413-911, | | | | -913,-915, |Elementy i materiały budowlane kamienne | | | -921,-922 | | | | | | |54. | 1421 |Klinkier cementowy | | | | | |55. | 1422 |Cement | | | | | |56. | 1431 |Wapno | | | | | |57. | 1433 |Spoiwa gipsowe | | | | | |58. | 1434 |Elementy ścienne gipsowe | | | | | |59. | 1435 |Elementy stropowe gipsowe | | | | | |60. | 1436 |Elementy gipsowe pozostałe | | | | | |61. | 144 |Materiały budowlane ceramiczne (łącznie | | | |z wapienno-piaskowymi i wa- | | | |pienno-żużlowymi) | | | | | |62. | 145 |Wyroby z betonu | | | | | |63. | 146 |Materiały budowlane izolacyjne i | | | |azbestowo-cementowe | | | | | |64. | 1484 |Zaprawy i wyprawy (bez ogniotrwałych) | | | | | |65. | 151 |Szkło budowlane | | | | | |66. | 1623 |Kamionka kanalizacyjna i sanitarna | | | | | |67. | 1624 |Kamionka budowlana | | | | | |68. | 1632 |Wyroby sanitarne ceramiczne | | | | | |69. | 1639-1 |Płytki i kształtki ceramiczne ścienne | | | |szkliwione | | | | | |70. | 1715 |Materiały podłogowe z drewna | | | | | |71. | 1733 |Stolarka budowlana otworowa (bez okręto-| | | |wej) | | | | | |72. | 1735-11,-12|Komplety elementów budynków mieszkalnych| | | |wolno stojących i szeregowych z drewna | | | |i materiałów drewnopochodnych | | | | | |73. | 1829-91 |Tapety papierowe | | | | | |74. | |Usługi i roboty związane z bieżącą | | | |konserwacją obiektów budownictwa | | | |mieszkaniowego i infrastruktury | | | |towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu| | | | | |75. | |Usługi i roboty budowlane związane z | | | |budową, remontami i bieżącą konserwacją | | | |wysypisk śmieci | | | | | |76. | 34 |Usługi w zakresie budownictwa specjali- | | | |stycznego w obiektach użytkowanych, a | | | |także usługi (roboty) związane z budową | | | |urządzeń melioracyjnych, przeciwpodzio- | | | |wych i deszczownianych | | | | | |77. | |Budowa, remonty i bieżąca konserwacja | | | |budynków: | | | |1) zbiorowego - okresowego zamieszkania,| | | |bez turystycznych (KOB 12) | | | |2) nauki, oświaty i wychowania (KOB 13) | | | |3) kultury i sztuki, radia i telewizji | | | |oraz budynków sakralnych (KOB 14) | | | |4) ochrony zdrowia i opieki społecznej | | | |(KOB 15) | | | |5) kultury fizycznej, turystyki i | | | |wypoczynku (KOB 16) | | | |6) użytku publicznego - pozostałych | | | |(KOB 18) | | | |7) mieszkalnych i użytku publicznego - | | | |tymczasowych (KOB 19) | | | | | +----+------------+----------------------------------------+"}
{"id":"1993_602_1","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zaopatrzenia emerytalnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i z 1992 r. Nr 21, poz. 84) w art. 11 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej ustala się od kwoty stanowiącej podstawę waloryzacji na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Podwyższenie kwot podstawy wymiaru renty inwalidzkiej następuje od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\", 2) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Ustalenie wysokości renty następuje przez pomnożenie podwyższonej w myśl ust. 2 podstawy wymiaru przez stawkę wymiaru świadczenia określoną w art. 10. Realizacja podwyżki renty następuje od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\"."}
{"id":"1993_602_2","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zaopatrzenia emerytalnego","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 197, Nr 36, poz. 206 i Nr 72, poz. 423, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 104, poz. 450 oraz z 1992 r. Nr 53, poz. 252, Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451) w art. 90 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczycielom, którzy w czasie okupacji prowadzili tajne nauczanie, przysługuje dodatek do emerytury lub renty w wysokości 10% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, jeżeli nie pobierają takiego dodatku z innego tytułu. Zmiana wysokości dodatku następuje od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\"."}
{"id":"1993_602_3","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zaopatrzenia emerytalnego","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i z 1993 r. Nr 29, poz. 133) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kombatantom i innym osobom uprawnionym, pobierającym emeryturę lub rentę, przysługuje dodatek, zwany dalej \"dodatkiem kombatanckim\", w wysokości 10 % przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji. Zmiana wysokości dodatku następuje od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\"."}
{"id":"1993_602_4","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zaopatrzenia emerytalnego","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i z 1993 r. Nr 127, poz. 583) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 5 w pkt 4 skreśla się wyrazy \"przeciętnego wynagrodzenia\"; 2) w art. 15: a) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. W razie zbiegu okresów opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników i Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników, przypadających od dnia 1 lipca 1977 r., z okresami: 1) innego ubezpieczenia społecznego, nawet jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone w myśl art. 2-4, nie wymagałyby uzupełnienia w celu nabycia prawa do świadczenia, 2) pobierania emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego - świadczenie ulega zwiększeniu, o którym mowa w ust. 3, za okres opłacania tych składek.\", b) po ust. 3a dodaje się ust. 3b i 3c w brzmieniu: \"3b. Zwiększeniu, o którym mowa w ust. 3, za okres opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników, Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników i ubezpieczenie emerytalno-rentowe rolników, ulega również świadczenie, nawet jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe nie wymagałyby uzupełnienia w celu nabycia tego świadczenia. 3c. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 3a i 3b, przyznaje się na wniosek zainteresowanego.\", c) w ust. 5 wyrazy \"ust. 1-3a\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1-3b\"; 3) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kwoty najniższych emerytur i rent - bez uwzględnienia dodatków, o których mowa w art. 21 - wynoszą: 1) 39 % przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji - w przypadku emerytury, renty rodzinnej i renty inwalidzkiej dla inwalidy I lub II grupy, 2) 30 % przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji - w przypadku renty inwalidzkiej dla inwalidy III grupy.\"; 4) w art. 17: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"zwany dalej wskaźnikiem waloryzacji\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ustalenie wysokości zwaloryzowanej emerytury i renty następuje przez jej obliczenie od kwoty wynoszącej od dnia 1 stycznia 1994 r. 91 % przeciętnego wynagrodzenia, a od terminu drugiej waloryzacji w 1994 r. - co najmniej 93 % tego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji przy zastosowaniu wskaźnika wysokości świadczenia.\"; 5) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie do 14 roboczego dnia drugiego miesiąca każdego kwartału, kwotę najniższej emerytury i renty, jeżeli został spełniony warunek do waloryzacji, o którym mowa w art. 17 ust. 1.\"; 6) w art. 21 w ust. 4 po wyrazach \"ust. 1\" dodaje się wyrazy \"oraz w art. 15 ust. 3-3b\"; 7) w art. 22 w ust. 1 i 2 oraz w art. 34 wyrazy \"przeciętnego wynagrodzenia stanowiącego podstawę ostatnio przeprowadzonej waloryzacji\" zastępuje się wyrazami \"przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji\"; 8) w art. 24: a) w ust. 3 i 7 wyrazy \"kwoty bazowej\" zastępuje się wyrazami \"przeciętnego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego,\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W razie osiągania wynagrodzenia lub dochodu z tytułów, o których mowa w ust. 1 i 2, w kwocie przekraczającej 60 % kwoty przeciętnego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyższej jednak niż 120 % tej kwoty, emerytura i renta inwalidzka dla inwalidów I i II grupy ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia, nie większą niż określona w art. 10 ust. 1 pkt 1, a renta inwalidzka dla inwalidów III grupy - o kwotę przekroczenia, lecz nie więcej niż 75 % kwoty określonej w art. 10 ust. 1 pkt 1.\"."}
{"id":"1993_602_5","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zaopatrzenia emerytalnego","text":"Art. 5. W okresie od dnia 1 stycznia 1994 r. do czasu przeprowadzenia pierwszej waloryzacji w 1994 r. najniższe emerytury i renty ustala się od kwoty przeciętnego wynagrodzenia w trzecim kwartale 1993 r."}
{"id":"1993_602_6","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących zaopatrzenia emerytalnego","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r."}
{"id":"1993_645_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 oraz z 1993 r. Nr 29, poz. 133 i Nr 129, poz. 602) w art. 27 skreśla się wyrazy \"jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1993 r.\""}
{"id":"1993_645_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1993_646_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Od osób samotnie wychowujących przez cały rok podatkowy małoletnie dzieci albo, bez względu na wiek, dzieci, na które zgodnie z odrębnymi przepisami osoby te pobierały zasiłek pielęgnacyjny, podatek może być ustalony, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów.\", b) skreśla się ust. 6, c) w ust. 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a także, gdy chociażby jeden z małżonków lub osoba samotnie wychowująca dzieci uzyskały dochody (przychody) opodatkowane w sposób zryczałtowany, z wyjątkiem dochodów (przychodów), o których mowa w art. 24 ust. 3, art. 28 oraz art. 30 ust. 1 pkt 1-5.\"; 2) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 i zwolnionych od podatku na podstawie odrębnych przepisów. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Stratę ze źródła przychodów poniesioną w roku podatkowym, z wyjątkiem straty ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz strat ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego, pokrywa się w równych częściach z dochodu uzyskanego z tego źródła w najbliższych, kolejno po sobie następujących trzech latach podatkowych; w przypadku gdy podatnik w tych latach opodatkowany jest w sposób określony w art. 30 ust. 1 pkt 6, odpowiednią część straty odlicza się od przychodu z tego samego źródła.\"; 3) w art. 12 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) w pozostałych przypadkach - według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości w dacie otrzymania świadczenia.\"; 4) w art. 14: a) w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) przychody ze sprzedaży całości lub części składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących nieruchomościami lub prawami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, 2) otrzymane dotacje przedmiotowe, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z wyjątkiem gdy stanowią one zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z odrębnymi przepisami dokonuje się odpisów amortyzacyjnych,\", b) w ust. 3: - w pkt 1 po wyrazach \"z wyjątkiem\" skreśla się wyraz \"otrzymanych\", - pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) zwróconych lub umorzonych podatków i opłat oraz zwróconych innych wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, 4) odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów,\"; 5) w art. 18 po wyrazach \"praw autorskich\" dodaje się wyrazy \"i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów\"; 6) w art. 21 w ust. 1: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy \"inwalidzkie inwalidów wojennych i wojskowych\", b) w pkt 3 skreśla się lit.c), c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) odsetki z obligacji Skarbu Państwa oraz od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych, z wyjątkiem rachunków bankowych utrzymywanych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą lub bezpośrednio w związku z wykonywaniem wolnego zawodu,\", d) pkt 24 otrzymuje brzmienie: \"24) przyznana, na podstawie odrębnych przepisów, pomoc pieniężna dla rodzin zastępczych oraz jednorazowa pomoc pieniężna na zagospodarowanie, udzielona usamodzielniającym się wychowankom rodzin zastępczych i wychowankom publicznych lub niepublicznych placówek opiekuńczo-wychowawczych,\", e) w pkt 32 dodaje się lit.d) w brzmieniu: \"d) w całości - jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny,\"; 7) w art. 22 w ust. 9 w pkt 3 po wyrazach \"praw autorskich\" dodaje się wyrazy \"i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów\"; 8) w art. 23 w ust. 1: a) w pkt 5 skreśla się wyrazy \"spowodowanych zdarzeniami losowymi\", b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,\", c) w pkt 8 w lit.a) skreśla się wyraz \"zapłaconych\", d) w pkt 38 po wyrazach \"funduszach powierniczych\" dodaje się przecinek i wyrazy \"świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych oraz dopłat wnoszonych do spółek prawa handlowego\", e) pkt 39 otrzymuje brzmienie: \"39) wydatków na remont, modernizację lub przebudowę środka trwałego, jeżeli ich kwota w roku podatkowym przekracza połowę wartości tego środka, stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych,\", f) pkt 43 otrzymuje brzmienie: \"43) podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów: a) podatek naliczony: - jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego, b) podatek należny w przypadku: - importu usług, z wyłączeniem usług transportowych, - przekazania przez podatnika towarów i świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy,\", g) w pkt 45 po wyrazie \"dochodowym\" dodaje się wyrazy \"albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie,\", h) pkt 46 otrzymuje brzmienie: \"46) poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, według określonego wzoru,\"; 9) w art. 24 w ust. 3 na końcu dodaje się zdania w brzmieniu: \"Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim. Nie stanowi likwidacji całkowita lub częściowa zmiana branży albo zmiana formy prawnej, w jakiej prowadzona jest działalność, lub zmiana umowy spółki nie mającej osobowości prawnej.\"; 10) w art. 25 po ust. 2 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. W przypadku gdy między podatnikami (kontrahentami) istnieje związek, o którym mowa w ust. 4, i związek ten ma wpływ na ustalenie, za wykonane świadczenia, cen niższych lub wyższych niż ceny rynkowe stosowane w danej miejscowości w dacie wykonania świadczenia, organ podatkowy może określić wysokość cen na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w dniu wykonania świadczenia. 4. Związek, o którym mowa w ust. 3, istnieje, gdy między podatnikami (kontrahentami) lub osobami pełniącymi u nich funkcje zarządzające, nadzorcze albo kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów. 5. Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 4, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.\"; 11) w art. 26: a) w ust. 1: - część wstępna otrzymuje brzmienie: \"Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25 po odliczeniu kwot:\", - w pkt 1 po wyrazach \"kultu religijnego\" dodaje się wyrazy \"i na działalność charytatywno-opiekuńczą\", a wyrazy \"w rozumieniu przepisów o Państwowej Straży Pożarnej\" zastępuje się wyrazami \"jednostek ochrony przeciwpożarowej w rozumieniu przepisów o ochronie przeciwpożarowej\", - pkt 3a otrzymuje brzmienie: \"3a) dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych emerytur i rent oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego, w kwotach uwzględniających podatek dochodowy, jeżeli nie zostały one potrącone przez organ rentowy,\", - w pkt 5 w lit.c) na końcu dodaje się wyrazy \"wniesiony przed objęciem lokalu lub budynku mieszkalnego,\", - pkt 7a otrzymuje brzmienie: \"7a) wydatków ponoszonych przez podatnika na odpłatne kształcenie dzieci własnych i przysposobionych w podstawowych, zawodowych i średnich szkołach niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, do wysokości 1\\5 przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w rozumieniu art. 27 ust. 3 ustawy, na każde dziecko,\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kwota odliczeń z tytułu wydatków faktycznie poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 5 lit.g) nie może w każdym roku podatkowym przekroczyć 15% kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału obowiązującej w tym roku skali podatkowej. Odliczenie może być dokonane, jeżeli suma tych wydatków wynosi co najmniej 2% kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału obowiązującej w tym roku skali podatkowej.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z tym że odliczenie wydatków na cele wymienione w ust. 1 pkt 5 lit.b) oraz lit.d)-g) i w pkt 6 może być dokonane, jeżeli wydatki te zostały udokumentowane fakturą (rachunkiem) wystawioną wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług, nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku.\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Odliczeniu podlegają wydatki na cele określone w ust. 1: 1) pkt 5 i 6, jeżeli dotyczą budynków mieszkalnych położonych w kraju i nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, 2) pkt 7a w czasie cyklu kształcenia określonego w przepisach o ramowych planach nauczania dla danego typu szkoły, jeżeli ich suma w roku podatkowym na każde dziecko nie przekracza 20% kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej obowiązującej w tym roku.\", e) w ust. 8 na końcu dodaje się zdania w brzmieniu: \"Jeżeli małżonkowie przed zawarciem związku małżeńskiego ponosili w okresie obowiązywania ustawy wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 5 lit.a)-f) i pkt 7a lub pkt 6 i odliczali je od dochodu, o kwotę tych wydatków zmniejsza się wysokość wydatków, o których mowa w zdaniu poprzedzającym. Jeżeli małżonkowie ponosili wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 5 lit.a)-f) lub pkt 6 w czasie trwania związku małżeńskiego i wydatki te były odliczone od ich dochodów, a następnie ustał związek małżeński, przysługująca każdemu z nich kwota wydatków podlega zmniejszeniu o wydatki poniesione w czasie trwania związku małżeńskiego w wysokości po 50% tych wydatków, jeżeli byli opodatkowani łącznie, a jeżeli byli opodatkowani odrębnie - w wysokości odliczonej od dochodu każdego z małżonków.\", f) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Jeżeli podatnik skorzystał z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 5 lit. b)-f), a następnie wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład albo w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku z mieszkalnego na użytkowy, do dochodów uzyskanych w roku podatkowym, w którym nastąpiło wycofanie wkładu lub zmiana przeznaczenia lokalu lub budynku, dolicza się kwoty uprzednio odliczone z tego tytułu.\", g) po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu: \"10a. Odliczeń wymienionych w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 4, nie dokonuje się od dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.\", h) ust. 13 otrzymuje brzmienie: \"13. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, wprowadzi odliczenia wydatków inwestycyjnych od dochodu przed opodatkowaniem oraz obniżki podatku dochodowego i określi zasady oraz warunki tych odliczeń i obniżek.\"; 12) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z następujących źródeł przychodów nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł i pobiera się od nich podatek w formie ryczałtu: 1) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, z dyskonta lub oprocentowania papierów wartościowych, a także z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, chyba że w przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych przez osoby, o których mowa w art. 4, umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawarta z krajem będącym miejscem zamieszkania podatnika, stanowi inaczej, 2) z tytułu wygranych w konkursach i grach, innych niż określone w art. 21 ust. 1 pkt 6, lub nagród związanych ze sprzedażą premiową - w wysokości 10% wygranej lub nagrody, 3) od przychodów określonych w art. 13 pkt 2 i 5-8, jeżeli należna, zgodnie z zawartą umową, kwota wypłacona osobie nie będącej pracownikiem płatnika nie przekracza 300.000 zł - w wysokości 20% przychodu, 4) z wypłacanych emerytom lub rencistom świadczeń pieniężnych z tytułu łączącego ich uprzednio z zakładem pracy stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, a także zapomóg innych niż wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 26 - w wysokości 20% przychodu, 5) z wynagrodzeń za udzielanie pomocy Policji, organom kontroli skarbowej, Straży Granicznej, Wojskowym Służbom Informacyjnym i Żandarmerii Wojskowej lub Urzędowi Ochrony Państwa, wypłacanych z funduszu operacyjnego - w wysokości 20% wynagrodzenia, 6) od przychodów określonych w art. 13 pkt 1 i art. 14, uzyskanych w roku podatkowym - w wysokości 9% przychodu w przypadkach: a) rozpoczęcia w roku podatkowym tej działalności samodzielnie lub w formie spółki cywilnej osób fizycznych, b) gdy w roku poprzedzającym rok podatkowy kwota przychodów uzyskanych przez osobę prowadzącą działalność samodzielnie lub suma przychodów wspólników spółki cywilnej, której wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne, nie przekroczyła 1.200.000.000 zł, 7) od dochodów z nie ujawnionych źródeł przychodów - w wysokości 75% dochodu, 8) od przychodów, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu - w wysokości określonej w tych przepisach. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, do opodatkowania przychodów wspólników spółki cywilnej osób fizycznych stosuje się odpowiednio art. 8. 3. Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-6 i 8, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. 4. Podatnicy opodatkowani w sposób określony w ust. 1 pkt 6 mają prawo odliczyć od przychodów wydatki określone w art. 26 ust. 1. Przepisy art. 26 ust. 2-10 stosuje się odpowiednio. 5. Poczynając od roku podatkowego 1995 ulegają corocznie podwyższeniu kwoty określone: 1) w ust. 1 pkt 3 - w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, 2) w ust. 1 pkt 6 - w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen konsumpcyjnych towarów i usług w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego. Przepis art. 27 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może obniżyć stawkę podatku oraz określić zakres podmiotowy, warunki, zasady i tryb poboru podatku od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 6. 7. W razie nieprowadzenia lub nierzetelnego prowadzenia ewidencji przychodów przez podatnika objętego zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, organ podatkowy określi wartość niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania i ustali od tej kwoty podatek w wysokości 20%.\"; 13) w art. 32: a) w ust. 1 w części wstępnej, po wyrazie \"grudnia\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a,\", b) dodaje się ust. 1a i ust. 1b w brzmieniu: \"1a. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem, bądź na zasadach określonych w art. 6 ust. 4, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu: 1) dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 20% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1\\12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, 2) dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego lub drugiego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów - zaliczki za miesiące od początku roku włącznie do miesiąca, w którym dochód podatnika przekroczył górną granicę drugiego przedziału skali, wynoszą 20%, a za miesiące następujące po tym miesiącu - 30% dochodu uzyskanego w danym miesiącu. 1b. W razie faktycznej zmiany stanu upoważniającego do obniżki zaliczek lub utraty możliwości do opodatkowania dochodów zgodnie z art. 6, podatnik jest zobowiązany poinformować o tym płatnika; w tym przypadku od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, zaliczki są pobierane według zasad określonych w ust. 1.\", c) w ust. 3 wyrazy \"w ust. 1 i ust. 2 zmniejsza się o 72.000 zł\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1\/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej\", d) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"w stosunku pracy do\"; 14) w art. 33: a) w ust. 2 wyrazy \"art. 32 ust. 1 minus 72.000 zł\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1, 1a oraz 1b minus kwota obliczona zgodnie z art. 32 ust. 3\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dla obliczenia zaliczek od wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych do opodatkowania przyjmuje się ich część ustaloną w takim stosunku procentowym, w jakim pozostawał w roku poprzedzającym rok podatkowy udział dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482), w ogólnej kwocie wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych. Jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy nie wystąpił dochód określony w zdaniu poprzednim, płatnicy, o których mowa w ust. 1, nie potrącają w roku podatkowym zaliczek na podatek dochodowy.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Po zakończeniu roku podatkowego płatnicy, o których mowa w ust. 1, ustalają za ten rok udział dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych w ogólnej kwocie wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych i rozliczają podatek zgodnie z art. 37-40.\"; 15) w art. 34: a) w ust. 2 wyrazy \"art. 32 ust. 1 odejmując 72.000 zł\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1, 1a oraz 1b odejmując kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3\", b) w ust. 4 kwotę \"72.000 zł\" zastępuje się wyrazami \"kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3\", c) dodaje się ust. 7-10 w brzmieniu: \"7. Organy rentowe są obowiązane w terminie do końca lutego, po upływie roku podatkowego, dokonać rocznego obliczenia podatku należnego od podatników uzyskujących dochód z emerytur i rent, pomniejszając - na ich wniosek - ten dochód o wydatki określone w art. 26 ust. 1 pkt 4 i 7, z wyjątkiem: 1) podatników, w stosunku do których ustał obowiązek poboru zaliczek, 2) podatników, którym zaliczki były ustalane w sposób określony w art. 32 ust. 1-1b, chyba że podatnik przed końcem roku podatkowego złoży oświadczenie o rezygnacji z zamiaru opodatkowania w sposób określony w art. 6. Organy rentowe sporządzają według ustalonego wzoru obliczenie roczne w trzech egzemplarzach i jeden egzemplarz przesyłają podatnikowi do dnia 15 marca, a drugi w tym samym terminie urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika. 8. Organy rentowe nie dokonują rocznego obliczenia podatku dla podatników uzyskujących dochód z zasiłków wypłacanych bezpośrednio przez te organy, natomiast sporządzają informację, o której mowa w art. 39, według zasad określonych w ust. 7. 9. Jeżeli podatnik poza dochodami uzyskanymi od organu rentowego: 1) nie uzyskał w roku podatkowym innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 28 i 30, 2) nie ponosił wydatków podlegających odliczeniu od dochodu, z wyjątkiem wydatków określonych w art. 26 ust. 1 pkt 3a, 4 i 7, 3) nie korzysta z możliwości łącznego opodatkowania jego dochodów z dochodami małżonka bądź nie korzysta z możliwości opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4, 4) nie uzyskał dochodów powodujących obliczenie należnego podatku w sposób określony w art. 27 ust. 5, podatek wynikający z rozliczenia rocznego jest podatkiem należnym od podatnika za dany rok, chyba że urząd skarbowy wyda decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego w innej wysokości. 10. Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa - organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.\"; 16) w art. 35: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1b, z tym że w przypadku poboru przez banki zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, zawartej z krajem, z którego pochodzą te emerytury lub renty.\", b) w ust. 4: - w części wstępnej kwotę \"72.000 zł\" zastępuje się wyrazami \"kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3\", - w pkt 2 wyrazy \"art. 28, 30 i 41 ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 28 i 30\"; 17) w art. 37: a) w ust. 1: - w części wstępnej wyrazy \"art. 31, 33, 34 lub 35 ust. 1 pkt 1, 2 i 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 31, 33 lub 35 ust. 1 pkt 1, 2 i 4\", - w pkt 1 w lit.b) wyrazy \"art. 28, 30 i 41 ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 28 i 30\", - w pkt 2 wyrazy \"art. 26 ust. 1 pkt 3a\" zastępuje się wyrazami \"art. 26 ust. 1 pkt 4 i 7\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przy dokonywaniu rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnik na wniosek podatnika odlicza od dochodu wydatki na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 4 i 7, w wysokości przewidzianej w tych przepisach i wynikającej z przedstawionych przez podatnika dowodów poniesienia tych wydatków.\"; 18) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. Osoby fizyczne będące podmiotami gospodarczymi oraz osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 5-8, z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów oraz z praw do projektów wynalazczych, topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z tytułu zakupu tych praw, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 20% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9. 2. Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczki od wypłaconych należności z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 6 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej. 3. Spółdzielnie mieszkaniowe są obowiązane pobierać, jako płatnicy, zaliczki na podatek dochodowy od wycofanych ze spółdzielni wkładów budowlanych i mieszkaniowych wniesionych do spółdzielni od dnia 1 stycznia 1992 r. - w wysokości 20% wycofanego wkładu, chyba że osoba wycofująca wkład złoży oświadczenie, że nie korzystała z odliczenia wniesionego wkładu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit.c). 4. Płatnicy wymienieni w ust. 1 są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat z tytułu: 1) dochodów, o których mowa w art. 29, wypłacanych osobom określonym w art. 4, 2) dochodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1-4 oraz w pkt 8, jeżeli tak stanowią odrębne przepisy. 5. W razie przeznaczenia dochodu na powiększenie kapitału zakładowego lub akcyjnego, a w spółdzielniach funduszu udziałowego płatnicy, o których mowa w ust. 4, pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu kapitału zakładowego lub akcyjnego, a w spółdzielniach od dnia uprawomocnienia się uchwały zgromadzenia członków o podwyższeniu funduszu udziałowego. 6. Jednostki organizacyjne Policji, kontroli skarbowej, Straży Granicznej, Wojskowych Służb Informacyjnych i Żandarmerii Wojskowej lub Urzędu Ochrony Państwa są obowiązane, jako płatnicy, pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat z tytułu określonego w art. 30 ust. 1 pkt 5. 7. Jeżeli przedmiotem wygranych lub nagród w konkursach są rzeczy, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę należnego podatku zryczałtowanego przed wydaniem rzeczy.\"; 19) w art. 42: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"art. 41 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 3 i 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 41 ust. 4-6\", b) w ust. 2 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"oraz podatnikom\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 3, oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika imienne informacje o wysokości dochodu i pobranych zaliczkach na podatek, sporządzone według ustalonego wzoru. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed terminem, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest on obowiązany przesłać tę informację w terminie do dnia zaprzestania działalności.\"; 20) w art. 44: a) w ust. 2 na końcu dodaje się zdanie: \"Remanent towarów, surowców i materiałów pomocniczych należy sporządzić co najmniej na ostatni dzień każdego kwartału.\", b) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Podatnicy osiągający dochody ze sprzedaży udziałów, akcji, obligacji lub innych papierów wartościowych, z zastrzeżeniem art. 52 pkt 1 lit.a), są obowiązani wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 20% uzyskanego dochodu z tej sprzedaży w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskali dochód, i w tym terminie składać urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego dochodu.\"; 21) w art. 45: a) w ust. 1 po wyrazach \"osiągniętego dochodu\" dodaje się wyrazy \"(poniesionej straty)\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zeznaniem, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje się dochodów wymienionych w art. 24 ust. 3 i art. 28-30.\", c) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W przypadkach: 1) odliczenia wydatków poniesionych na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 10, jeżeli nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 28, poz. 127), 2) określonych w art. 26 ust. 10, 3) odliczenia od dochodu, w tym także w latach 1992 i 1993, wydatków poniesionych na zakup gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu, a następnie zbycia nabytego gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu, podatnik jest obowiązany wykazać i doliczyć odliczone kwoty do dochodów roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie udziałów (akcji) lub obligacji, zbycie gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu, wycofanie wkładu ze spółdzielni mieszkaniowej lub zmiana przeznaczenia budynku z mieszkalnego na użytkowy.\", d) w ust. 5 przecinek zastępuje się kropką i skreśla pozostałe wyrazy, e) w ust. 6 wyraz \"określi\" zastępuje się wyrazem \"ustali\"; 22) w art. 53 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1."}
{"id":"1993_646_10","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 10. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolite teksty ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitych tekstów."}
{"id":"1993_646_11","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r., z tym że przepisy art. 1 i 2 stosuje się do opodatkowania dochodów uzyskanych od tego dnia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 15 lit.c) oraz pkt 21 lit.d), które stosuje się również do rozliczenia podatku dochodowego za 1993 r."}
{"id":"1993_646_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. W przypadku gdy między podatnikami (kontrahentami) istnieje związek, o którym mowa w ust. 4, i związek ten ma wpływ na ustalenie, za wykonane świadczenia, cen niższych lub wyższych niż ceny rynkowe stosowane w danej miejscowości w dacie wykonania świadczenia, organ podatkowy może określić wysokość cen na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w dniu wykonania świadczenia. 4. Związek, o którym mowa w ust. 3, istnieje, gdy między podatnikami (kontrahentami) lub osobami pełniącymi u nich funkcje zarządzające, nadzorcze albo kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów. 5. Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 4, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.\"; 2) w art. 12: a) w ust. 4: - w pkt 1 po wyrazach \"z wyjątkiem\" skreśla się wyraz \"otrzymanych\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów lub akcji w spółce, zwróconych dopłat wniesionych, zgodnie z odrębnymi przepisami, przez udziałowców (akcjonariuszy) spółek, wykupu przez emitenta papierów wartościowych oraz z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych - w części stanowiącej ich koszt nabycia,\", - w pkt 4 po wyrazach \"funduszu założycielskiego\" dodaje się wyrazy \"albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela\", - pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"6) zwróconych lub umorzonych podatków i opłat oraz zwróconych innych wydatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodów, 7) odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów,\", - w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot stanowiących nadwyżkę nad kwotą nominalną otrzymaną za akcje przy ich wydaniu i przekazaną na kapitał zapasowy oraz w spółdzielniach - kwot wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.\", b) w ust. 6 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) w pozostałych przypadkach - według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości, w dacie otrzymania świadczenia.\"; 3) w art. 16: a) w ust. 1: - w pkt 5 skreśla się wyrazy \"spowodowanych zdarzeniami losowymi\", - w pkt 8 na końcu dodaje się wyrazy: \"i świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży tych udziałów, wkładów, akcji i innych papierów wartościowych, świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych oraz umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych,\", - pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,\", - w pkt 10 w lit.a) skreśla się wyraz \"zapłaconych\", - w pkt 38 po wyrazie \"(akcjonariuszy)\" dodaje się wyrazy \"i członków spółdzielni\", - pkt 42 otrzymuje brzmienie: \"42) wydatków na remont, modernizację lub przebudowę środka trwałego, jeżeli ich kwota w roku podatkowym przekracza połowę wartości tego środka, stanowiącej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych,\", - pkt 46 otrzymuje brzmienie: \"46) podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów: a) podatek naliczony: - jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego, b) podatek należny w przypadku: - importu usług, z wyłączeniem usług transportowych, - przekazania przez podatnika towarów i świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy,\", - w pkt 48 po wyrazie \"dochodowym\" dodaje się wyrazy \"albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie\", - pkt 51 otrzymuje brzmienie: \"51) wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych nie stanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych; podatnik jest obowiązany prowadzić, według obowiązującego wzoru, ewidencję przebiegu pojazdu,\", - w pkt 52 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 53 w brzmieniu: \"53) dopłat, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 11, oraz ich zwrotu.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W jednostkach ubezpieczeniowych kosztem uzyskania przychodów są rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe i rezerwy specjalne, utworzone zgodnie z odrębnymi przepisami - łącznie do wysokości stanowiącej różnicę między sumą bieżących i przyszłych zobowiązań wynikających z działalności ubezpieczeniowej a sumą funduszu rezerwowego.\"; 4) w art. 17 w ust. 1: a) dodaje się pkt 4a-4f w brzmieniu: \"4a) dochody kościelnych osób prawnych: a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych, b) z pozostałej działalności - w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, c) z tytułu udziałów w zyskach spółek, których udziałowcami (akcjonariuszami) są wyłącznie kościelne osoby prawne, 4b) dochody spółek, których jedynymi udziałowcami (akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne - w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele wymienione w pkt 4a lit.b), 4c) dochody społeczno-zawodowych organizacji rolników, o których mowa w przepisach o społeczno-zawodowych organizacjach rolników - w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej, 4d) dochody jednostek organizacyjnych Ochotniczej Straży Pożarnej - w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele statutowe, 4e) dochody podatników z działalności pozarolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, w części wydatkowanej w roku podatkowym na działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2, jeżeli udział przychodów z działalności rolniczej ustalonych zgodnie z art. 12-14, powiększonych o wartość zużytych do przetwórstwa rolnego i spożywczego surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej, stanowi co najmniej 60% przychodu osiągniętego w roku podatkowym ze wszystkich rodzajów działalności, 4f) dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i z innych źródeł przychodów - w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe, z wyjątkiem działalności gospodarczej.\", b) w pkt 20 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 21 w brzmieniu: \"21) dochody z tytułu dotacji przedmiotowych, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń, stanowiące zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z odrębnymi przepisami, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.\"; 5) w art. 18: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"kultu religijnego\" dodaje się wyrazy \"i na działalność charytatywno-opiekuńczą\", a wyrazy \"w rozumieniu przepisów o Państwowej Straży Pożarnej\" zastępuje się wyrazami \"jednostek ochrony przeciwpożarowej w rozumieniu przepisów o ochronie przeciwpożarowej\", b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, wprowadzi odliczenia wydatków inwestycyjnych od dochodu przed opodatkowaniem oraz obniżki podatku dochodowego i określi zasady oraz warunki tych odliczeń i obniżek.\"; 6) w art. 40 w ust. 2 skreśla się pkt 1, 2 i 6."}
{"id":"1993_646_25e","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 25e. Kto wbrew obowiązkowi określonemu w art. 3 ust. 3 pkt 1 nie posiada rachunku bankowego, podlega karze grzywny w wysokości od 100 000 000 do 1 000 000 000 zł."}
{"id":"1993_646_25f","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 25f. Kto wbrew obowiązkowi określonemu w art. 3 ust. 3 pkt 1 z pominięciem rachunku bankowego realizuje należności lub zobowiązania, których wartość przekracza kwotę określoną w tym przepisie, podlega karze grzywny w wysokości od 100 000 000 zł do 1 000 000 000 zł."}
{"id":"1993_646_25g","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 25g. Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 3 ust. 3 pkt 2-4 nie dokonuje zawiadomień określonych w tych przepisach albo wbrew obowiązkowi określonemu w art. 3 ust. 3b nie dokonuje zgłoszenia, o którym mowa w tym przepisie, lub dokonuje go z opóźnieniem, podlega karze grzywny w wysokości od 25 000 000 zł do 250 000 000 zł."}
{"id":"1993_646_25h","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 25h. Karom, o których mowa w art. 25e-25g, podlega również ten, kto dopuszcza się czynów określonych w tych przepisach, działając za osobę prawną albo jednostkę nie mającą osobowości prawnej.\"; 3) w art. 51 wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"."}
{"id":"1993_646_3","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. Nr 60, poz. 253, Nr 80, poz. 350 i Nr 111, poz. 480) w art. 37: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli spółki nie podejmą działalności gospodarczej i nie wystawią pierwszej faktury do dnia 31 marca 1994 r.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie zgłoszenia likwidacji lub ogłoszenia upadłości spółek, o których mowa w ust. 1, w okresie zwolnienia od podatku oraz w okresie trzech lat od upływu okresu zwolnienia, spółki te są obowiązane do zapłaty tego podatku za okres objęty zwolnieniem. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wpisania do rejestru handlowego otwarcia likwidacji spółki lub z chwilą ogłoszenia jej upadłości.\"."}
{"id":"1993_646_4","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 po wyrazach \"Skarbu Państwa\" dodaje się wyrazy \"lub gminy\"; 2) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, jednolicie dla wszystkich podatników, zasady obliczania odsetek, o których mowa w art. 22 ust. 1a, oraz zasady obliczania i stawki odsetek za zwłokę. Stawki odsetek za zwłokę nie mogą przekraczać 200% podstawowej stawki oprocentowania kredytu refinansowego, ustalonej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego.\"; 3) w art. 22 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Od zobowiązań podatkowych z tytułu podatków: 1) dochodowego od osób prawnych, 2) dochodowego od osób fizycznych, 3) od towarów i usług, 4) akcyzowego, 5) importowego, 6) od gier, których termin płatności został odroczony lub płatność podatku została rozłożona na raty, pobiera się odsetki w wysokości 50% odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych. 1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się, jeżeli odroczenie terminu płatności lub rozłożenie płatności na raty jest związane z bankowym postępowaniem ugodowym lub postępowaniem układowym.\"; 4) w art. 26: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Zapłata przez podmiot gospodarczy zobowiązań podatkowych i innych świadczeń pieniężnych, do których stosuje się przepisy ustawy, następuje w formie bankowych rozliczeń bezgotówkowych, z wyjątkiem gdy zgodnie z odrębnymi przepisami zapłata tych należności jest dokonywana papierami wartościowymi lub znakami opłaty skarbowej albo jest pobierana przez płatnika lub inkasenta.\", b) w ust. 2b wyrazy \"do spółek cywilnych osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"podatkowej księgi przychodów i rozchodów.\"; 5) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Kwoty nadpłaconych i nienależnie uiszczonych podatków (nadpłaty) podlegają z urzędu zaliczeniu na zaległe i bieżące zobowiązania podatkowe, a w razie braku takich zobowiązań podlegają, z zastrzeżeniem ust. 4, zwrotowi z urzędu w ciągu 3 miesięcy od dnia powstania nadpłaty, chyba że podatnik zgłosi wniosek o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań. 2. Za datę powstania nadpłaty uważa się w szczególności: 1) w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych - dzień złożenia zeznania rocznego, 2) w przypadku podatku dochodowego od osób prawnych - dzień złożenia zeznania wstępnego, 3) w przypadku uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji - datę dokonania zapłaty. 3. Jeżeli zwrot nadpłaty nie nastąpił w terminie określonym w ust. 1, nadpłata ta podlega oprocentowaniu od dnia powstania nadpłaty, w wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych, chyba że zwrot nadpłaty nie jest możliwy z winy podatnika. 4. Nadpłata nie podlega zwrotowi po upływie 3 lat licząc od końca roku, w którym powstała, lub gdy nie można ustalić osoby uprawnionej do jej odbioru.\"; 6) w art. 31 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"za zwłokę\"; 7) w art. 36: a) w ust. 1 wyrazy \"państwowe biura notarialne są obowiązane\" zastępuje się wyrazami \"notariusze mają obowiązek\", b) w ust. 2 wyrazy \"państwowych biur notarialnych\" zastępuje się wyrazem \"notariuszy\"; 8) w art. 40 w ust. 1 wyraz \"ustawie\" zastępuje się wyrazem \"ustawach\"."}
{"id":"1993_646_5","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 47, poz. 212) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podmiot gospodarczy, z zastrzeżeniem ust. 4, jest obowiązany do: 1) posiadania rachunku bankowego i gromadzenia oraz wydatkowania środków pieniężnych za pośrednictwem tego rachunku w każdym przypadku, gdy stroną transakcji jest inny podmiot gospodarczy i jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3000 ECU, albo równowartość 1000 ECU, gdy suma wartości tych należności i zobowiązań powstałych w miesiącu poprzednim przekracza 10 000 ECU, przeliczone na złote według kursu kupna walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywane są operacje finansowe, 2) zawiadomienia urzędu skarbowego, właściwego ze względu na podatek dochodowy, o posiadaniu rachunku bankowego, a w razie posiadania więcej niż jednego rachunku - do wskazania jednego z nich jako rachunku podstawowego i zawiadomienia o tym banku, w którym ten rachunek jest otwarty, oraz właściwego urzędu skarbowego; zawiadamiając urząd skarbowy należy podać nazwę i adres banku oraz numer rachunku bankowego albo podstawowego rachunku bankowego, 3) zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego oraz banku, w którym otwarty jest podstawowy rachunek bankowy, o posiadaniu rachunków bankowych w innych bankach, informując o nazwach i adresach banków oraz o numerach rachunków bankowych, 4) zawiadomienia banków, w których otwarte są inne rachunki bankowe tego podmiotu, o nazwie i adresie banku, gdzie otwarty jest rachunek podstawowy, oraz o numerze tego rachunku.\", b) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Banki, w których otwarte są rachunki bankowe podmiotu gospodarczego inne niż rachunek podstawowy, obowiązane są do zawiadomienia o tym banku, w którym otwarty jest rachunek podstawowy tego podmiotu. 3b. W razie zmiany stanu faktycznego w stosunku do zawiadomień, o których mowa w ust. 3, podmiot gospodarczy jest zobowiązany do zgłoszenia tych zmian w terminie 14 dni od daty ich powstania.\", c) w ust. 4 wyrazy \"do spółek cywilnych osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"podatkowej księgi przychodów i rozchodów\"; 2) po rozdziale 4a dodaje się rozdział 4b w brzmieniu: \"Rozdział 4b Przepisy karne"}
{"id":"1993_646_6","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359 oraz z 1993 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 28, poz. 127) w art. 13 wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu: \"3. W celu realizacji obowiązku wynikającego z art. 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646) banki otwierają i prowadzą rachunki bankowe podmiotów gospodarczych.\"; 2) dotychczasowy ust. 3 oznacza się jako ust. 4."}
{"id":"1993_646_7","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych (Dz.U. Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1987 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 16, poz. 112 i Nr 19, poz. 132, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 94, poz. 421 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 68, poz. 341 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127) dodaje się art. 9b w brzmieniu: \"Art. 9b. 1. Pracownikom urzędów skarbowych wykonującym źródłową kontrolę podatkową przysługuje miesięczny dodatek kontrolerski do wynagrodzenia w wysokości do 50% wynagrodzenia. 2. Minister Finansów, w drodze zarządzenia, określi rodzaje, zasady, wysokość i tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1.\". Rozdział 2 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1993_646_8","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie, o której mowa w art. 1, na 1994 r. wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 w ust. 1 skala podatkowa otrzymuje brzmienie: +----------------------+--------------------------------------------------+ |Podstawa obliczenia | | |podatku w złotych | Podatek wynosi | |ponad do | | +----------------------+--------------------------------------------------+ | 90.800.000|21% podstawy obliczenia minus kwota 1.212.000 zł| | 90.800.000181.600.000| 17.856.000 zł + 33% nadwyżki ponad 90.800.000 zł| |181.600.000 | 47.820.000 zł + 45% nadwyżki ponad 181.600.000 zł| +----------------------+--------------------------------------------------+ 2) w art. 32: a) w ust. 1 stawki \"20%\", \"30%\" i \"40%\" zastępuje się odpowiednio stawkami \"21%\", \"33%\" i \"45%\", b) w ust. 1a stawki \"20%\" i \"30%\" zastępuje się odpowiednio stawkami \"21%\" i \"33%\"; 3) w art. 34 w ust. 3 stawkę \"20%\" zastępuje się stawką \"21%\"."}
{"id":"1993_646_9","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw Rozdział 1 Zmiany niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 1994 r. nabyli prawo do odliczenia wydatków poniesionych na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit.g) ustawy wymienionej w art. 1 i nie odliczyli przed tym dniem przysługującej im kwoty, zachowują prawo do odliczenia pozostałej części wydatków od dochodów uzyskanych po tym dniu. 2. Przepis art. 26 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w części dotyczącej możliwości odliczania wydatków udokumentowanych fakturą (rachunkiem) wystawioną wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku, w 1994 r. nie ma zastosowania u tych podatników, którzy przed dniem ogłoszenia ustawy zawarli umowy o wykonanie czynności określonych w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit.b) oraz lit. d)-g) i w pkt 6 z osobami korzystającymi ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz w terminie do dnia 31 stycznia 1994 r. zawiadomili o zawarciu tych umów urzędy skarbowe właściwe w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 3. Przepis art. 26 ust. 10, w brzmieniu obowiązującym w latach 1992 i 1993, ustawy wymienionej w art. 1 ma zastosowanie również do spłaty kredytów lub pożyczek podlegających odliczeniu na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie niniejszej ustawy. 4. Przepis art. 37 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 3, w części dotyczącej utraty prawa do zwolnienia z powodu ogłoszenia upadłości spółki, ma zastosowanie do spółek, które korzystają ze zwolnienia w dniu ogłoszenia ustawy lub uzyskają zwolnienie do dnia 31 marca 1994 r. 5. Przepis art. 22 ust. 1a ustawy wymienionej w art. 4 ma zastosowanie, jeżeli decyzja o odroczeniu terminu zapłaty lub rozłożeniu podatku na raty została wydana po dniu 1 stycznia 1994 r. 6. Podmioty gospodarcze prowadzące, zgodnie z odrębnymi przepisami, podatkową księgę przychodów i rozchodów są zobowiązane do posiadania rachunku bankowego nie później niż przed upływem 60 dni od dnia ogłoszenia ustawy; art. 3 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 5 stosuje się od dnia otwarcia rachunku. 7. Zawiadomień, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 5, należy dokonać w ciągu 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy, z wyjątkiem podmiotów gospodarczych prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, dla których termin ten wynosi do 60 dni."}
{"id":"1994_150_1","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o zmianie ustawy o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) dzieci i młodzież dotknięta inwalidztwem lub niepełnosprawna oraz ich rodzice lub opiekunowie; uprawnienie to obejmuje wyłącznie przejazd z miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu do przedszkola, szkoły, placówki opiekuńczo-wychowawczej, ośrodka rehabilitacji lub leczniczego i z powrotem.\", 2) w art. 4 w ust. 1 skreśla się pkt 2."}
{"id":"1994_150_2","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o zmianie ustawy o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_195_1","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa normuje: 1) stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych, 2) zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty racjonalizatorskie i wynagradzać ich twórców, 3) zadania i organizację Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Urzędem Patentowym\". 2. Przepisy ustawy nie uchybiają ochronie przedmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przewidzianej w innych ustawach."}
{"id":"1994_195_10","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wydanie decyzji o udzieleniu patentu na wynalazek oraz prawa ochronnego na wzór użytkowy następuje po sprawdzeniu przez Urząd Patentowy, w ustalonym zakresie, czy są spełnione warunki wymagane do uzyskania patentu lub prawa ochronnego. 2. Wydanie decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego następuje po sprawdzeniu w Urzędzie Patentowym prawidłowości zgłoszenia tego wzoru."}
{"id":"1994_195_100","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Do wzorów użytkowych i praw ochronnych na wzory użytkowe stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy art. 25, 28, 29, 35-37, 39-52, 55-60, 62, 66-90 i 92. 2. W przypadku wzoru użytkowego okres przewidziany w art. 60 wynosi dziesięć lat."}
{"id":"1994_195_101","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wzorów użytkowych dotyczących obronności lub bezpieczeństwa Państwa oraz tryb postępowania z takimi wzorami zarówno przed stwierdzeniem przez właściwy organ czy są to wzory użytkowe tajne, jak i po wydaniu postanowienia o ich tajności. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie wzoru użytkowego, szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania oraz badania zgłoszeń w Urzędzie Patentowym, uwzględniając w szczególności sposób i formę ogłoszenia o zgłoszeniu wzoru użytkowego, zakres w jakim Urząd Patentowy może dokonywać poprawek w skrócie opisu, formę sporządzanego sprawozdania o stanie techniki i sposób oraz termin udostępniania go osobom trzecim, a także sposób udostępniania i rozpowszechniania opisów ochronnych wzorów użytkowych. Określenie wymogów, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie, nie może prowadzić do tworzenia nadmiernych ponad potrzebę, utrudnień dla zgłaszającego. Dział IV Wzory przemysłowe i prawa z rejestracji wzorów przemysłowych"}
{"id":"1994_195_102","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Wzorem przemysłowym jest nowa i oryginalna, nadająca się do wielokrotnego odtwarzania postać wytworu, przejawiająca się w szczególności w jego kształcie, właściwościach powierzchni, barwie, rysunku lub ornamencie. 2. Nie stanowi wzoru przemysłowego postać wytworu uwarunkowana wyłącznie względami technicznymi lub funkcjonalnymi."}
{"id":"1994_195_103","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 103. Wzór przemysłowy uważa się za nowy, jeżeli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, nie został taki wzór podany do powszechnej wiadomości w sposób umożliwiający jego odtworzenie, ani nie był z wcześniejszym pierwszeństwem zgłoszony i następnie zarejestrowany."}
{"id":"1994_195_104","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Wzór przemysłowy uważa się za oryginalny, jeżeli różni się w sposób wyraźny od wzorów znanych i jego cechy nie są wyłącznie kombinacją cech znanych wzorów."}
{"id":"1994_195_105","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 105. 1. Na wzór przemysłowy może być udzielone prawo z rejestracji. 2. Przez uzyskanie prawa z rejestracji nabywa się prawo wyłącznego korzystania ze wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Czas trwania prawa z rejestracji wynosi 25 lat od daty dokonania zgłoszenia wzoru przemysłowego w Urzędzie Patentowym."}
{"id":"1994_195_106","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Praw z rejestracji nie udziela się na wzory przemysłowe, których wykorzystywanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami; korzystania z wzoru przemysłowego nie uważa się za sprzeczne z porządkiem publicznym tylko dlatego, że jest zabronione przez prawo. 2. Praw z rejestracji nie udziela się również, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, na wzory przemysłowe zawierające oznaczenia, o których mowa w art. 131 ust. 2 pkt 2-5."}
{"id":"1994_195_107","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Prawo z rejestracji wzoru przemysłowego ogranicza się do wytworów tego rodzaju, dla których nastąpiło zgłoszenie. 2. Zakres przedmiotowy prawa z rejestracji wzoru przemysłowego określają łącznie rysunek wzoru i jego istotne cechy wskazane w opisie."}
{"id":"1994_195_108","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Do zgłoszenia wzoru przemysłowego stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przepisy art. 31-33. 2. Zgłoszenie wzoru przemysłowego zawiera rysunek. Zgłoszenie wzoru przemysłowego może również zawierać fotografie lub próbki materiału włókienniczego. 3. W zgłoszeniu wzoru przemysłowego zastrzeżenia i skrót opisu nie są wymagane. 4. Jednym zgłoszeniem wzoru przemysłowego mogą być objęte odrębne postacie wytworu mające wspólne cechy istotne (odmiany wzoru przemysłowego). 5. Liczba odmian wzoru przemysłowego, jakie mogą być ujęte w jednym zgłoszeniu, nie może przekraczać dziesięciu, chyba że odmiany te tworzą w całości komplet wytworów. Wszystkie odmiany wzoru ujęte w zgłoszeniu powinny być przedstawione w figurach na rysunku, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1994_195_109","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 109. W stosunku do wzorów przemysłowych, dla przyznania uprzedniego pierwszeństwa, przepisy art. 48 stosuje się odpowiednio. Urząd Patentowy nie sprawdza jednak podstawy udzielenia pierwszeństwa w zakresie, o którym mowa w art. 48 pkt 4."}
{"id":"1994_195_11","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy. 2. Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie. 3. W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego, albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy, albo z realizacji innej umowy, prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej. 4. W umowie pomiędzy przedsiębiorcami może być określony podmiot, któremu przysługiwać będą prawa, o których mowa w ust. 1, w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w związku z wykonywaniem tej umowy. 5. W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_195_110","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji po stwierdzeniu, że zgłoszenie wzoru przemysłowego zostało sporządzone prawidłowo. 2. Nie uważa się zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, za sporządzone prawidłowo, jeżeli narusza przepisy art. 106."}
{"id":"1994_195_111","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Udzielenie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego następuje pod warunkiem uiszczenia opłaty za pierwszy okres ochrony. Przepis art. 52 ust. 2 zdanie drugie, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_112","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 112. Udzielone prawa z rejestracji wzorów przemysłowych podlegają wpisowi do rejestru wzorów przemysłowych."}
{"id":"1994_195_113","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 113. W okresie poprzedzającym rejestrację wzoru przemysłowego Urząd Patentowy bez zgody zgłaszającego nie udziela osobom nieuprawnionym informacji o zgłoszeniu."}
{"id":"1994_195_114","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Udzielenie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego stwierdza się przez wydanie świadectwa rejestracji. 2. Częścią składową świadectwa rejestracji jest opis ochronny wzoru przemysłowego obejmujący opis tego wzoru, rysunek oraz zawarte w zgłoszeniu fotografie i próbki materiału włókienniczego. Opis ochronny wzoru przemysłowego jest udostępniany osobom trzecim i podlega rozpowszechnianiu przez Urząd Patentowy."}
{"id":"1994_195_115","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Naruszenie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego polega na wytwarzaniu, wprowadzaniu do obrotu lub importowaniu w celach handlowych wytworów będących naśladownictwem tego wzoru. 2. Nie narusza się prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przez korzystanie z wzoru przemysłowego dotyczącego środków komunikacji i ich części lub urządzeń, które znajdują się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej czasowo a także przedmiotów, które znajdują się na tym obszarze w komunikacji tranzytowej."}
{"id":"1994_195_116","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 116. Ochrona praw majątkowych do utworu, przewidziana w przepisach prawa autorskiego, nie ma zastosowania do wytworów wytworzonych według wzoru przemysłowego i wprowadzonych do obrotu po wygaśnięciu prawa z rejestracji udzielonego na taki wzór."}
{"id":"1994_195_117","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Do unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przepisy art. 89 stosuje się odpowiednio. 2. Podstawą do unieważnienia prawa z rejestracji może być również stwierdzenie, że wykorzystywanie wzoru przemysłowego narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich."}
{"id":"1994_195_118","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Do wzorów przemysłowych i praw z rejestracji wzorów przemysłowych, stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy art. 35-37, 39, 41, 42, 46, 49, 50, 55, 66 ust. 2, 67, 70-81, 90 i 92. 2. Zmiany dokonywane w zgłoszeniu w toku jego rozpatrywania nie mogą dotyczyć samego wzoru i jego odmian przedstawionych w opisie i na rysunku oraz na fotografiach."}
{"id":"1994_195_119","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 119. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie wzoru przemysłowego oraz szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania zgłoszeń, uwzględniając w szczególności sposób udostępniania i rozpowszechniania opisów ochronnych wzorów przemysłowych. Określenie wymogów, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie, nie może prowadzić do tworzenia nadmiernych ponad potrzebę, utrudnień dla zgłaszającego. Tytuł III Znaki towarowe i oznaczenia geograficzne Dział I Znaki towarowe i prawa ochronne Rozdział 1 Znak towarowy"}
{"id":"1994_195_12","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy albo prawa z rejestracji wzoru przemysłowego jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. 2. Umowa o przeniesienie prawa, o którym mowa w ust. 1, wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej."}
{"id":"1994_195_120","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Znakiem towarowym może być każde oznaczenie przedstawione w sposób graficzny lub takie, które da się w sposób graficzny wyrazić, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżniania w obrocie towarów jednego przedsiębiorstwa od tego samego rodzaju towarów innych przedsiębiorstw. 2. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) znakach towarowych - rozumie się przez to także znaki usługowe, 2) towarach - rozumie się przez to w szczególności wyroby przemysłowe, rzemieślnicze, płody rolne oraz produkty naturalne, zwłaszcza wody, minerały, surowce, a także, z zastrzeżeniem art. 174 ust. 3, usługi, 3) znakach towarowych powszechnie znanych - rozumie się przez to znaki, które nie są zarejestrowane."}
{"id":"1994_195_121","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 121. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne."}
{"id":"1994_195_122","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Przepis art. 120 ust. 1 nie wyklucza uznania za znak towarowy oznaczenia przeznaczonego do równoczesnego używania przez kilku przedsiębiorców, którzy zgłosili go wspólnie, jeżeli używanie takie nie jest sprzeczne z interesem publicznym i nie ma na celu wprowadzenia odbiorców w błąd, w szczególności co do charakteru, przeznaczenia, jakości, właściwości lub pochodzenia towarów (wspólne prawo ochronne). 2. Zasady używania znaku towarowego na podstawie wspólnego prawa ochronnego określa regulamin znaku przyjęty przez przedsiębiorców, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_195_123","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy oznacza się, z zastrzeżeniem art. 124 i 125, według daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym. 2. Zgłoszenie uważa się za dokonane w dniu, w którym wpłynęło ono do Urzędu Patentowego lub zostało odebrane telefaksem. Do zgłoszeń nadanych telefaksem przepisy art. 13 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_124","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy przysługuje w Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w umowach międzynarodowych według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia znaku towarowego, jeżeli zgłoszenie w Urzędzie Patentowym zostanie dokonane w okresie 6 miesięcy od tej daty."}
{"id":"1994_195_125","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 125. 1. Pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy oznacza się, na zasadach określonych w umowach międzynarodowych, według daty wystawienia towaru oznaczonego tym znakiem w Polsce lub za granicą, na wystawie międzynarodowej oficjalnej lub oficjalnie uznanej, jeżeli zgłoszenie w Urzędzie Patentowym tego znaku towarowego nastąpi w okresie 6 miesięcy od tej daty. 2. Pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy przysługuje także na zasadach określonych w ust.1, według daty wystawienia towaru oznaczonego znakiem towarowym na innej niż określona w ust. 1 wystawie publicznej w Polsce, wskazanej przez Prezesa Urzędu Patentowego w formie obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Wskazanie wystawy, o którym mowa w ust. 2, może dotyczyć tylko imprezy dającej rękojmię jej wiarygodności, w szczególności jeżeli cieszy się ona ustaloną renomą, ma długoletnią tradycję bądź jest organizowana przez uznaną jednostkę zajmującą się zawodowo organizacją podobnych wystaw. 4. Z zachowaniem warunków określonych w ust. 3, z inicjatywą wskazania wystawy publicznej w Polsce jako dającej pierwszeństwo, o którym mowa w ust. 2, może także wystąpić właściwy minister lub wojewoda."}
{"id":"1994_195_126","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Jeżeli znak towarowy, będący przedmiotem pierwszego prawidłowego zgłoszenia, był umieszczony na towarze wystawionym wcześniej na wystawie i korzystał od dnia wystawienia do dnia zgłoszenia z ochrony tymczasowej przewidzianej w Konwencji paryskiej, pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego, o którym mowa w art. 124 oraz początek przewidzianego tam terminu do dokonania zgłoszenia w Urzędzie Patentowym oznacza się według daty wystawienia towaru oznaczonego tym znakiem na wystawie."}
{"id":"1994_195_127","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 127. 1. Pierwszeństwo, o którym mowa w art. 124 i art. 125 (uprzednie pierwszeństwo), jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. 2. Umowa o przeniesienie pierwszeństwa, o którym mowa w ust. 1, wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej."}
{"id":"1994_195_128","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Na wniosek zgłaszającego znak towarowy, Urząd Patentowy wydaje, w celu zastrzeżenia pierwszeństwa za granicą, dowód dokonania zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (dowód pierwszeństwa). Przepisy art. 19 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_129","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 129. 1. Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, które: 1) nie mogą być znakiem towarowym, 2) nie mają dostatecznych znamion odróżniających. 2. Z zastrzeżeniem art. 130, nie mają dostatecznych znamion odróżniających oznaczenia, które: 1) nie nadają się do odróżniania w obrocie towarów, dla których zostały zgłoszone, 2) składają się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania w szczególności rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości, ilości, wartości, przeznaczenia, sposobu wytwarzania, składu, funkcji lub przydatności, 3) weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane w uczciwych i utrwalonych praktykach handlowych."}
{"id":"1994_195_13","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji oznacza się, z zastrzeżeniem przepisów art. 14 i 15, według daty zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w Urzędzie Patentowym. 2. Zgłoszenie uważa się za dokonane w dniu, w którym wpłynęło ono do Urzędu Patentowego lub, z zastrzeżeniem ust. 4, zostało odebrane telefaksem. 3. W przypadku przesłania zgłoszenia telefaksem oryginał zgłoszenia należy dostarczyć w terminie 30 dni od daty nadania. Termin ten nie podlega przywróceniu. 4. Jeżeli zgłoszenie przesłane telefaksem jest nieczytelne lub nie jest tożsame z dostarczonym oryginałem, za datę zgłoszenia uznaje się dzień, w którym zgodnie z ust. 3, został dostarczony oryginał. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio, gdy oryginał zostanie dostarczony po terminie, o którym mowa w ust. 3; w takim przypadku zgłoszenie przesłane telefaksem uznaje się za niebyłe."}
{"id":"1994_195_130","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 130. Przy ocenie, czy oznaczenie ma dostateczne znamiona odróżniające należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z oznaczaniem nim towarów w obrocie. Odmowa udzielenia prawa ochronnego na podstawie przepisu art. 129 ust. 1 pkt 2 nie może nastąpić w szczególności, jeżeli przed datą zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, znak ten nabrał, w następstwie jego używania, charakteru odróżniającego w przeciętnych warunkach obrotu."}
{"id":"1994_195_131","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 131. 1. Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, których używanie: 1) narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich, 2) jest sprzeczne z prawem, porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami, lub 3) może wprowadzać nabywców w błąd, w szczególności co do charakteru towaru, jego jakości, właściwości albo, z uwzględnieniem ust. 3, co do jego pochodzenia. 2. Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, jeżeli: 1) zostały zgłoszone w złej wierze do Urzędu Patentowego w celu uzyskania ochrony, 2) zawierają nazwę lub skrót nazwy Rzeczypospolitej Polskiej bądź jej symbole (godło, barwy lub hymn), nazwy lub herby polskich województw, miast lub miejscowości, znaki sił zbrojnych, organizacji paramilitarnych lub sił porządkowych, reprodukcje polskich orderów, odznaczeń lub odznak honorowych, odznak lub oznak wojskowych bądź innych oficjalnych lub powszechnie używanych odznaczeń i odznak, w szczególności administracji rządowej czy samorządu terytorialnego albo organizacji społecznych działających w ważnym interesie publicznym, gdy obszar działania tych organizacji obejmuje cały kraj lub znaczną jego część, jeżeli zgłaszający nie wykaże się uprawnieniem, w szczególności zezwoleniem właściwego organu Państwa albo zgodą organizacji, na używanie oznaczenia w obrocie, 3) zawierają skróty nazw, bądź symbole (herby, flagi, godła) obcych państw, organizacji międzynarodowych, a także przyjęte w obcych państwach urzędowe oznaczenia, stemple kontrolne i gwarancyjne, jeżeli zakaz taki wynika z umów międzynarodowych, chyba że zgłaszający wykaże się zezwoleniem właściwego organu, które uprawnia go do używania takich oznaczeń w obrocie, 4) zawierają urzędowo uznane oznaczenia przyjęte do stosowania w obrocie, w szczególności takie, jak: znaki bezpieczeństwa, znaki jakości, cechy legalizacji, w zakresie w jakim mogłoby to wprowadzić nabywców w błąd co do charakteru takich oznaczeń, o ile zgłaszający nie wykaże, że jest uprawniony do ich używania, 5) zawierają elementy będące symbolami, w szczególności o charakterze religijnym, patriotycznym lub kulturowym, w zakresie, w jakim obrażałoby to uczucia religijne, patriotyczne lub tradycję narodową, 6) stanowią formę bądź inną właściwość towaru lub opakowania, która jest uwarunkowana wyłącznie jego naturą, jest niezbędna do uzyskania efektu technicznego lub zwiększa znacznie wartość towaru. 3. W odniesieniu do wyrobów alkoholowych, każdy znak towarowy zawierający elementy geograficzne niezgodne z pochodzeniem wyrobu uważa się za znak wprowadzający nabywców w błąd. 4. Nie udziela się praw ochronnych na znaki zawierające elementy geograficzne prawdziwe w sensie dosłownym co do terytorium, regionu lub miejsca, z którego towar pochodzi, które mogłyby wprowadzić nabywców w błąd, że towar pochodzi z innego, słynącego z danych wyrobów terenu. W przypadku homonimicznych oznaczeń geograficznych dla wina i piwa ochrona może być przyznana, z tym, że Urząd Patentowy wezwie osobę, która dokonała zgłoszenia później, do dokonania w znaku odpowiednich zmian pozwalających na odróżnienie go od znaku zarejestrowanego lub zgłoszonego wcześniej. 5. Zgłoszenie w charakterze znaku towarowego oznaczenia, którym inna osoba posługuje się jako nazwą, pod którą prowadzi działalność gospodarczą, w szczególności jeżeli jest ona wyrazem pospolitym, nie stanowi samoistnej podstawy do odmowy udzielenia prawa ochronnego, jeżeli zgłaszający działał w dobrej wierze, a: 1) nazwa ta nie jest używana jako znak towarowy powszechnie znany na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej dla towarów tego samego rodzaju, lub 2) w chwili zgłoszenia znaku nie było konfliktu interesów, w szczególności ze względu na różny profil działalności, lokalny jej zasięg lub odmienne formy używania obu oznaczeń."}
{"id":"1994_195_132","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 132. 1. Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli: 1) jest podobny do zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, chyba że zgłaszający jest uprawniony do używania tego oznaczenia, a udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy nie ograniczy nadmiernie możliwości używania zarejestrowanego oznaczenia geograficznego przez innych uprawnionych, 2) jest identyczny lub podobny do znaku, który przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego był powszechnie znany i używany jako znak towarowy dla towarów pochodzących od innej osoby, 3) jest podobny do wcześniej zarejestrowanego w Rzeczypospolitej Polskiej znaku towarowego, którego ochrona ustała, jeśli od daty wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy do dnia zgłoszenia podobnego znaku przez inną osobę nie upłynął, z zastrzeżeniem art. 133, okres dwóch lat. 2. Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy: 1) identyczny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla identycznych towarów, 2) identyczny lub podobny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli jego używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami, 3) identyczny lub podobny do renomowanego znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego z wcześniejszym pierwszeństwem do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) na rzecz innej osoby dla jakichkolwiek towarów, jeżeli mogłoby to przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. Przepis ten stosuje się odpowiednio do znaku powszechnie znanego. 3. Ochrona znaku towarowego zawierającego oznaczenia, o których mowa w art. 131 ust. 2 pkt 2-5, bądź oznaczenia odnoszące się do pochodzenia towaru, nie wyłącza możliwości zarejestrowania przez innego przedsiębiorcę znaku towarowego, zawierającego takie same elementy, dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli znaki te mogą być w obrocie łatwo odróżniane. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do tytułów prasowych jako znaków towarowych zawierających wyrazy lub kombinacje wyrazów zwyczajowo powszechnie używanych na rynku prasowym."}
{"id":"1994_195_133","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 133. Nie wydaje się decyzji o odmowie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy, który jest podobny do znaku wcześniejszego, jeżeli ten ostatni nie był używany w rozumieniu art. 169 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i 5, i zostanie wydana decyzja stwierdzająca wygaśnięcie prawa."}
{"id":"1994_195_134","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 134. Udzielenie przedsiębiorcy prawa ochronnego na znak towarowy dla określonych towarów nie wyklucza udzielenia mu prawa na taki sam znak, zgłoszony w dobrej wierze, również dla towarów takich samych lub tego samego rodzaju. Na warunkach określonych w art. 122 może być również udzielone wspólne prawo ochronne z udziałem przedsiębiorcy uprawnionego do znaku wcześniejszego."}
{"id":"1994_195_135","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 135. Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy dla określonych towarów nie stanowi samoistnej podstawy do odmowy zarejestrowania znaku dla towarów tego samego rodzaju innego przedsiębiorcy tylko dlatego, że zawiera on takie samo lub podobne oznaczenie odnoszące się do dóbr osobistych, w szczególności nazwisko właściciela. Rozdział 2 Wspólny znak towarowy i wspólny znak towarowy gwarancyjny"}
{"id":"1994_195_136","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 136. 1. Organizacja posiadająca osobowość prawną, powołana do reprezentowania interesów przedsiębiorców, może uzyskać prawo ochronne na znak towarowy przeznaczony do używania w obrocie przez tę organizację i przez zrzeszone w niej podmioty (wspólny znak towarowy). 2. Zasady używania w obrocie wspólnego znaku towarowego przez organizację, o której mowa w ust. 1, oraz przez zrzeszone w niej podmioty określa regulamin znaku przyjęty przez tę organizację."}
{"id":"1994_195_137","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 137. 1. Organizacji posiadającej osobowość prawną, która sama nie używa znaku towarowego, może być udzielone prawo ochronne na znak przeznaczony do używania przez przedsiębiorców stosujących się do zasad ustalonych w regulaminie znaku przyjętym przez uprawnioną organizację i podlegających w tym zakresie jej kontroli (wspólny znak towarowy gwarancyjny). 2. Uprawniony z prawa ochronnego na wspólny znak towarowy gwarancyjny nie może odmówić, bez ważnych powodów, prawa używania znaku przedsiębiorcom, którzy spełniają kryteria określone w regulaminie, o którym mowa w ust. 1. Rozdział 3 Zgłoszenie znaku towarowego"}
{"id":"1994_195_138","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 138. 1. W zgłoszeniu znaku towarowego należy określić znak towarowy oraz wskazać towary, dla których znak ten jest przeznaczony. Przepis art. 31 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 2. Jedno zgłoszenie może dotyczyć tylko jednego znaku. W przypadku znaków barwnych za jeden znak uważa się oznaczenie obejmujące jedno zestawienie kolorów. Przepisy art. 39 stosuje się odpowiednio. 3. Do zgłoszenia wspólnego znaku towarowego, wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego lub zgłoszenia znaku w celu uzyskania wspólnego prawa ochronnego dołącza się regulamin znaku. 4. Regulamin, o którym mowa w ust. 3, powinien w szczególności określać sposób używania znaku, wspólne właściwości towarów, dla których oznaczania znak ten jest przeznaczony, zasady kontroli tych właściwości oraz skutki naruszenia postanowień regulaminu. Regulamin wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego powinien dodatkowo określać szczegółowe kryteria oraz tryb uznawania przez uprawnioną organizację prawa przedsiębiorców do używania znaku."}
{"id":"1994_195_139","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 139. Jeżeli zgłaszający chce skorzystać z uprzedniego pierwszeństwa, powinien w zgłoszeniu znaku towarowego złożyć stosowne oświadczenie oraz dołączyć dowód potwierdzający dokonanie zgłoszenia znaku towarowego we wskazanym państwie bądź wystawienie towaru oznaczonego tym znakiem na określonej wystawie. Dowód taki może być również złożony w ciągu trzech miesięcy od daty zgłoszenia. Późniejsze złożenie takiego oświadczenia albo dowodu nie skutkuje przyznaniem pierwszeństwa."}
{"id":"1994_195_14","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji przysługuje w Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach określonych w umowach międzynarodowych, według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we wskazanym państwie, jeżeli od tej daty zgłoszenie w Urzędzie Patentowym dokonane zostanie w okresie: 1) 12 miesięcy - w przypadku zgłoszeń wynalazków i wzorów użytkowych, 2) 6 miesięcy - w przypadku zgłoszeń wzorów przemysłowych."}
{"id":"1994_195_140","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 140. 1. Do czasu wydania decyzji zgłaszający może dokonywać w zgłoszeniu uzupełnień i poprawek, które nie mogą prowadzić do zmiany istoty znaku towarowego ani rozszerzać wykazu towarów, dla których znak ten został zgłoszony. 2. Zgłaszający może, z zastrzeżeniem ust.1, podzielić zgłoszenie w stosunku do wskazanych towarów, z zachowaniem daty pierwszeństwa."}
{"id":"1994_195_141","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 141. 1. Wskazując w zgłoszeniu znaku towarowego towary, dla których znak jest przeznaczony, zgłaszający powinien używać polskiej terminologii technicznej oraz określeń jednoznacznych, a wykaz towarów przedstawić w formie uporządkowanej, stosownie do przyjętej klasyfikacji. Wykazy obejmujące więcej niż 15 wyrazów należy sporządzić na odrębnym arkuszu. 2. Do zgłoszenia znaku towarowego stosuje się odpowiednio przepis art. 36. Zgłoszenie znaku przedstawionego lub wyrażonego w szczególnej formie graficznej, powinno zawierać dołączone fotografie lub odbitki przedstawiające lub wyrażające ten znak. Zgłoszenie znaku dźwiękowego powinno zawierać dołączone nagranie dźwięku na taśmie magnetofonowej."}
{"id":"1994_195_142","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 142. Urząd Patentowy może wprowadzić poprawki w dokumentacji zgłoszenia jedynie w celu usunięcia oczywistych pomyłek i błędów językowych. Ograniczenie to nie dotyczy wykazu towarów i ich klasyfikacji, pod warunkiem że poprawki nie będą prowadzić do zmiany zakresu żądanej ochrony. Rozdział 4 Rozpatrywanie zgłoszenia znaku towarowego"}
{"id":"1994_195_143","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 143. O zgłoszeniu znaku towarowego Urząd Patentowy dokonuje ogłoszenia niezwłocznie po upływie 6 miesięcy od daty dokonania zgłoszenia. Od dnia ogłoszenia osoby trzecie mogą zapoznać się ze wskazanym w zgłoszeniu znakiem towarowym oraz wykazem towarów, dla których znak jest przeznaczony, jak też zgłaszać do Urzędu Patentowego uwagi co do istnienia okoliczności uniemożliwiających udzielenie prawa ochronnego."}
{"id":"1994_195_144","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 144. Wydanie decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy następuje po sprawdzeniu przez Urząd Patentowy, czy są spełnione ustawowe warunki wymagane dla uzyskania prawa."}
{"id":"1994_195_145","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 145. 1. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi brak ustawowych warunków do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy, wydaje, z zastrzeżeniem ust. 2, decyzję o odmowie jego udzielenia. 2. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, Urząd Patentowy wyznacza zgłaszającemu termin do zajęcia stanowiska co do zebranych dowodów i materiałów mogących świadczyć o istnieniu przeszkód do uzyskania prawa ochronnego. 3. W przypadku gdy brak ustawowych warunków dotyczy tylko niektórych towarów, a zgłaszający nie ograniczy wykazu towarów, Urząd Patentowy udziela prawa ochronnego dla towarów, dla których może być ono udzielone, a dla pozostałych odmawia jego udzielenia."}
{"id":"1994_195_146","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 146. 1. Jeżeli dwie lub więcej osób korzystających z tej samej daty pierwszeństwa zgłosiło podobne znaki towarowe dla towarów tego samego rodzaju, niedające się łatwo odróżnić, udzielenie praw ochronnych może nastąpić pod warunkiem dokonania zmian pozwalających na łatwe odróżnianie znaków w obrocie. W przeciwnym wypadku Urząd Patentowy wyda decyzję o odmowie udzielenia praw ochronnych. 2. W uzasadnionych przypadkach Urząd Patentowy może wskazać, kto ze zgłaszających powinien dokonać zmian pozwalających na łatwe odróżnianie znaków w obrocie. 3. Spełnienie warunku, o którym mowa w ust. 1, nie może prowadzić do udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy, który nie jest podobny do znaku pierwotnie zgłoszonego, ani do naruszenia pierwszeństwa do uzyskania prawa ochronnego przez inną osobę."}
{"id":"1994_195_147","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 147. 1. Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego, jeżeli nie stwierdzi braku ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy. 2. Udzielenie prawa ochronnego następuje pod warunkiem uiszczenia opłaty za dziesięcioletni okres ochrony. W razie nieuiszczenia opłaty w wyznaczonym terminie Urząd Patentowy stwierdza wygaśnięcie decyzji o udzieleniu prawa ochronnego."}
{"id":"1994_195_148","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 148. Przy rozpatrywaniu zgłoszeń znaków towarowych przepisy art. 41, 42, 44 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 1 i 2, art. 48 i 55 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_149","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 149. Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych."}
{"id":"1994_195_15","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji oznacza się, na zasadach określonych w umowach międzynarodowych, według daty wystawienia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w Polsce lub za granicą, na wystawie międzynarodowej oficjalnej lub oficjalnie uznanej, jeżeli zgłoszenie w Urzędzie Patentowym tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego dokonane zostanie w okresie 6 miesięcy od tej daty. 2. Pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji przysługuje także, na zasadach określonych w ust. 1, w przypadku wystawienia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego na innej niż określona w ust. 1 wystawie publicznej w Polsce, wskazanej przez Prezesa Urzędu Patentowego w formie obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Wskazanie wystawy, o którym mowa w ust. 2, może dotyczyć tylko imprezy dającej rękojmię jej wiarygodności, w szczególności jeżeli cieszy się ona ustaloną renomą, ma długoletnią tradycję bądź organizowana jest przez uznaną jednostkę zajmującą się zawodowo organizacją podobnych wystaw. 4. Z zachowaniem warunków określonych w ust. 3, z inicjatywą wskazania wystawy publicznej w Polsce jako dającej pierwszeństwo, o którym mowa w ust. 2, może także wystąpić właściwy minister lub wojewoda."}
{"id":"1994_195_150","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 150. Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy."}
{"id":"1994_195_151","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 151. Uprawniony może wskazać, że jego znak został zarejestrowany, poprzez umieszczenie w sąsiedztwie znaku towarowego litery \"R\" wpisanej w okrąg."}
{"id":"1994_195_152","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 152. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie znaku towarowego oraz szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania zgłoszeń, uwzględniając w szczególności zakres informacji ujawnianej publicznie po upływie okresu, o którym mowa w art. 143 i sposób jej udostępniania, a także zakres, w jakim Urząd Patentowy może wprowadzać poprawki w wykazie towarów i ich klasyfikacji. Określenie wymogów, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie, nie może prowadzić do tworzenia nadmiernych ponad potrzebę, utrudnień dla zgłaszającego. Rozdział 5 Prawa ochronne na znaki towarowe"}
{"id":"1994_195_153","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 153. 1. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym. 3. Prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone dla wszystkich lub części towarów, na kolejne okresy dziesięcioletnie. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, powinien być złożony przed końcem upływającego okresu ochrony, jednak nie wcześniej niż na rok przed jego upływem. Wraz z wnioskiem należy wnieść należną opłatę za ochronę. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3 , może zostać złożony, za dodatkową opłatą, również w ciągu sześciu miesięcy po upływie okresu ochrony. Termin ten nie podlega przywróceniu. 6. Urząd Patentowy wydaje decyzję o odmowie przedłużenia prawa ochronnego na znak towarowy jeżeli wniosek wpłynął po terminie, o którym mowa w ust. 5, albo nie zostały wniesione należne opłaty, o których mowa w ust. 4 i 5."}
{"id":"1994_195_154","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 154. Używanie znaku towarowego polega w szczególności na: 1) umieszczaniu tego znaku na towarach objętych rejestracją lub ich opakowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu, 2) umieszczaniu znaku na dokumentach związanych z wprowadzaniem towarów do obrotu lub związanych ze świadczeniem usług, 3) posługiwaniu się nim w celu reklamy."}
{"id":"1994_195_155","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 155. 1. Prawo ochronne na znak towarowy nie daje uprawnionemu prawa zakazywania oferowania lub dalszego obrotu towarami oznaczonymi tym znakiem, jeżeli towary te zostały uprzednio, zgodnie z prawem, wprowadzone do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Nie stanowi naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy import towarów oznaczonych tymi znakami towarowymi, jeżeli towary te zostały uprzednio, zgodnie z prawem, wprowadzone do obrotu na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu. 2. Oferowanie lub dalszy obrót towarami oznaczonymi cudzym znakiem towarowym, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może odbywać się pod warunkiem, że towary te nie podlegały obróbce lub przeróbce, chyba że uprawniony z rejestracji znaku towarowego wyrazi na to zgodę. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przemawiają za tym uzasadnione względy, które pozwalają uprawnionemu sprzeciwić się dalszej dystrybucji towarów, w szczególności, jeżeli po wprowadzeniu do obrotu zmieni się lub pogorszy stan towarów."}
{"id":"1994_195_156","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 156. 1. Prawo ochronne na znak towarowy nie daje uprawnionemu prawa zakazywania używania przez inne osoby w obrocie: 1) ich nazwisk, 2) oznaczeń wskazujących w szczególności na cechy i charakterystykę towarów, ich rodzaj, ilość, jakość, przeznaczenie, pochodzenie czy datę wytworzenia lub okres przydatności, 3) zarejestrowanego oznaczenia lub oznaczenia podobnego, jeżeli jest to konieczne dla wskazania przeznaczenia towaru, zwłaszcza gdy chodzi o oferowane części zamienne, akcesoria lub usługi, 4) zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, jeżeli prawo do jego używania przez te osoby wynika z innych przepisów ustawy. 2. Używanie oznaczeń wskazanych w ust. 1 jest dozwolone tylko wówczas, gdy odpowiada ono usprawiedliwionym potrzebom używającego i nabywców towarów i jednocześnie jest zgodne z uczciwymi praktykami w produkcji, handlu lub usługach."}
{"id":"1994_195_157","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 157. Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy nie może zakazać innej osobie używania tego lub podobnego oznaczenia w obrocie, jeżeli znaku tego nie używał w rozumieniu art. 169 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i 5."}
{"id":"1994_195_158","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 158. 1. Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy nie może zakazać posługiwania się przez inną osobę nazwą, pod którą prowadzi ona działalność gospodarczą, jeżeli nazwa ta nie jest używana w charakterze oznaczenia towarów będących przedmiotem tej działalności i nie zachodzi możliwość wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów, w szczególności ze względu na różny profil działalności lub lokalny zasięg używania tej nazwy. 2. Jeżeli osoba posługując się nazwą, pod którą prowadzi działalność gospodarczą, działa w złej wierze, przepisu ust. 1 nie stosuje się."}
{"id":"1994_195_159","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 159. 1. Współuprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może, bez zgody pozostałych współuprawnionych, używać znaku towarowego we własnym zakresie oraz dochodzić roszczeń z powodu naruszenia prawa ochronnego. 2. W zakresie nieuregulowanym w ustawie, do wspólnego prawa ochronnego stosuje się, o ile umowa o wspólności prawa ochronnego nie stanowi inaczej, przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych."}
{"id":"1994_195_16","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Jeżeli wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy, będący przedmiotem pierwszego prawidłowego zgłoszenia, był wcześniej wystawiony na wystawie i korzystał, od dnia wystawienia do dnia zgłoszenia, z ochrony tymczasowej przewidzianej w Konwencji paryskiej, pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji, o którym mowa w art. 14, oraz początek przewidzianych tam terminów do dokonania zgłoszenia w Urzędzie Patentowym, oznacza się według daty wystawienia tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego na wystawie."}
{"id":"1994_195_160","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 160. 1. Osoba, która prowadząc lokalną działalność gospodarczą w niewielkim rozmiarze, używała w dobrej wierze oznaczenia zarejestrowanego następnie jako znak towarowy na rzecz innej osoby, ma prawo nadal bezpłatnie używać tego oznaczenia w nie większym niż dotychczas zakresie. 2. Prawo określone w ust. 1 podlega na wniosek zainteresowanego wpisowi do rejestru znaków towarowych. Prawo to może zostać przeniesione na inną osobę tylko łącznie z przedsiębiorstwem."}
{"id":"1994_195_161","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 161. 1. W zakresie, jaki wynika z umowy międzynarodowej, w razie zgłoszenia na swoją rzecz znaku towarowego albo uzyskania na znak towarowy prawa ochronnego przez agenta lub przedstawiciela osoby uprawnionej do wyłącznego używania tego znaku w obcym państwie, osoba ta, jeżeli agent lub przedstawiciel działał bez jej zezwolenia, może żądać umorzenia postępowania albo unieważnienia prawa ochronnego. Osoba ta może również żądać udzielenia jej prawa ochronnego na ten znak, a także przeniesienia na nią już udzielonego prawa. 2. Z żądaniem unieważnienia lub przeniesienia prawa nie można wystąpić, jeżeli przez okres pięciu kolejnych lat używania zarejestrowanego znaku osoba uprawniona, o której mowa w ust. 1, będąc świadoma tego używania, nie sprzeciwiała się temu."}
{"id":"1994_195_162","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 162. 1. Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. Przeniesienie prawa ochronnego na znak towarowy bez przeniesienia przedsiębiorstwa może nastąpić tylko wtedy, gdy nie zachodzi możliwość wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów, ich jakości lub innych istotnych cech, w szczególności jeżeli zbywcy nie przysługują prawa ochronne na podobne znaki towarowe dla towarów tego samego rodzaju. Przepis ten stosuje się odpowiednio do wspólnych znaków towarowych. 3. Prawo ochronne na wspólny znak towarowy może być przeniesione, z zastrzeżeniem ust. 2, jako wspólne prawo ochronne na przedsiębiorców zrzeszonych w organizacji, o której mowa w art. 136. Umowa o przeniesienie prawa powinna określać zasady używania takiego znaku, w takim zakresie, jaki jest przewidziany dla regulaminu, o którym mowa w art. 122 ust. 2. 4. Prawo ochronne na znak towarowy może być również przeniesione, z zastrzeżeniem ust. 2, w stosunku do niektórych towarów, dla których znak jest zarejestrowany, jeżeli towary, dla których znak pozostaje zarejestrowany na rzecz zbywcy nie są tego samego rodzaju. Z chwilą przeniesienia prawo to traktuje się jako niezależne od prawa przysługującego zbywcy. 5. Dla ważności umowy o przeniesienie udziału we wspólnym prawie ochronnym potrzebna jest zgoda wszystkich współuprawnionych. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 6. Przepisy ust. 1 i ust. 3-5 stosuje się odpowiednio do praw z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne."}
{"id":"1994_195_163","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 163. 1. Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 ust. 1- 4 i ust. 6 oraz art. 78 i 79. 2. Udzielenie sublicencji na używanie znaku towarowego jest niedopuszczalne. 3. Licencjobiorca może wskazać, że korzysta z licencji na używanie znaku towarowego, poprzez umieszczenie oznaczenia \"lic.\", w sąsiedztwie znaku towarowego. 4. W przypadku korzystania z licencji na używanie znaku towarowego, licencjobiorca jest obowiązany, na żądanie licencjodawcy, wskazać na używanie znaku na podstawie licencji przez umieszczenie oznaczenia, o którym mowa w ust.3. Rozdział 6 Unieważnienie i wygaśnięcie prawa ochronnego na znak towarowy"}
{"id":"1994_195_164","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 164. Prawo ochronne na znak towarowy może być unieważnione, w całości lub w części na wniosek każdej osoby, która ma w tym interes prawny, jeżeli wykaże ona, że nie zostały spełnione ustawowe warunki wymagane do uzyskania tego prawa."}
{"id":"1994_195_165","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 165. 1. Z wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego nie można wystąpić: 1) z powodu kolizji z wcześniejszym znakiem bądź naruszenia praw osobistych lub majątkowych wnioskodawcy, jeżeli przez okres pięciu kolejnych lat używania zarejestrowanego znaku wnioskodawca, będąc świadomym jego używania, nie sprzeciwiał się temu, 2) po upływie pięciu lat od udzielenia prawa ochronnego, jeżeli prawo to udzielone zostało z naruszeniem przepisów art. 129, lecz znak w wyniku używania nabrał charakteru odróżniającego, 3) z powodu kolizji ze znakiem powszechnie znanym, jeżeli przez okres pięciu kolejnych lat używania zarejestrowanego znaku korzystający ze znaku powszechnie znanego, będąc świadomym jego używania, nie sprzeciwiał się temu. 2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli uprawniony uzyskał prawo, działając w złej wierze."}
{"id":"1994_195_166","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 166. 1. Prawo ochronne na znak towarowy nie może być unieważnione na tej podstawie, że znak jest podobny do wcześniejszego znaku towarowego, jeżeli ten ostatni nie był używany w rozumieniu art. 169 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i 5. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zarzut nieużywania znaku towarowego może zostać podniesiony tylko łącznie z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego. Zarzut ten podlega łącznemu rozpoznaniu wraz z wnioskiem o unieważnienie."}
{"id":"1994_195_167","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 167. Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Urzędu Patentowego może, w interesie publicznym, wystąpić z wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy albo przystąpić do toczącego się postępowania w sprawie."}
{"id":"1994_195_168","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 168. 1. Prawo ochronne na znak towarowy wygasa na skutek: 1) upływu okresu, na który zostało udzielone, 2) zrzeczenia się prawa przez uprawnionego przed Urzędem Patentowym, za zgodą osób, którym służą na nim prawa. 2. Zrzeczenie się prawa, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może również dotyczyć tylko niektórych towarów, dla których prawo to zostało udzielone (ograniczenie wykazu towarów). 3. Zrzeczenie się udziału we wspólnym prawie powoduje przejście tego udziału na pozostałych współuprawnionych, odpowiednio do ich udziałów. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 3, Urząd Patentowy wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie prawa ochronnego."}
{"id":"1994_195_169","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 169. 1. Prawo ochronne na znak towarowy wygasa również na skutek: 1) nieużywania zarejestrowanego znaku towarowego w sposób rzeczywisty dla towarów objętych rejestracją w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat, chyba że istnieją ważne powody jego nieużywania, 2) utraty przez znak znamion odróżniających przez to, że na skutek działań lub zaniedbań uprawnionego, stał się oznaczeniem składającym się wyłącznie z elementów, które mogą służyć w handlu do oznaczania w szczególności rodzaju towaru, jego jakości, ilości, ceny, przeznaczenia, sposobu, czasu lub miejsca wytworzenia, składu, funkcji lub przydatności, w stosunku do towarów, dla których był zarejestrowany, a także gdy stał się oznaczeniem mogącym wprowadzić w błąd nabywców, w szczególności co do charakteru, jakości, właściwości bądź pochodzenia towaru. 2. Urząd Patentowy wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie prawa ochronnego na znak towarowy w przypadkach, o których mowa w ust. 1, na wniosek każdej osoby, która ma w tym interes prawny. 3. Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Urzędu Patentowego może, w interesie publicznym, wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy lub przystąpić do toczącego się postępowania. 4. Przez używanie znaku, w rozumieniu ust. 1, rozumie się również używanie znaku: 1) różniącego się od znaku, na który udzielono prawa ochronnego, w elementach, które nie zmieniają jego odróżniającego charakteru, 2) przez umieszczanie znaku na towarach lub ich opakowaniach wyłącznie dla celów eksportu, 3) przez osobę trzecią za zgodą uprawnionego, 4) przez osobę upoważnioną do używania znaku wspólnego albo znaku wspólnego gwarancyjnego. 5. Nie uważa się za używanie znaku w sposób rzeczywisty, używania znaku w reklamie towaru, który nie jest dostępny na rynku krajowym ani nie jest w kraju wytwarzany na potrzeby eksportu. 6. W przypadku wszczęcia postępowania w sprawie o wygaśnięcie prawa ochronnego, obowiązek wykazania używania znaku towarowego lub istnienia ważnych powodów usprawiedliwiających nieużywanie znaku spoczywa na uprawnionym z tytułu prawa ochronnego. 7. Na zasadach, o których mowa w ust. 1-6, a także w razie nieprzestrzegania regulaminu znaku, może być wydana decyzja stwierdzająca wygaśnięcie prawa w stosunku do współuprawnionego. Przepis ten stosuje się odpowiednio do prawa ochronnego na wspólny znak towarowy i wspólny znak towarowy gwarancyjny."}
{"id":"1994_195_17","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Pierwszeństwo, o którym mowa w art. 14 i 15 (uprzednie pierwszeństwo), jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. 2. Umowa o przeniesienie pierwszeństwa, o którym mowa w ust. 1, wymaga pod rygorem nieważności zachowania formy pisemnej."}
{"id":"1994_195_170","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 170. 1. Urząd Patentowy oddala, z zastrzeżeniem ust. 2, wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego w przypadku, o którym mowa w art. 169 ust. 1 pkt 1, jeżeli przed złożeniem tego wniosku rozpoczęło się lub zostało wznowione rzeczywiste używanie znaku. 2. Rozpoczęcie lub wznowienie używania znaku towarowego, po upływie nieprzerwanego pięcioletniego okresu jego nieużywania i w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego, nie zostanie jednak uwzględnione, jeżeli przygotowania do rozpoczęcia lub wznowienia używania mają miejsce tuż po tym, jak uprawniony dowiedział się, że taki wniosek może być złożony. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadkach, o których mowa w art. 169 ust. 7. 4. Nie wydaje się decyzji stwierdzającej wygaśnięcie prawa ochronnego na znak towarowy z powodu utraty uprawnienia do używania zawartego w nim oznaczenia bądź symbolu, o którym mowa w art. 131 ust. 2, jeżeli przed złożeniem wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia tego prawa nastąpiło zaniechanie używania oznaczenia bądź symbolu w znaku towarowym."}
{"id":"1994_195_171","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 171. Jeżeli przyczyna wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy dotyczy jedynie niektórych towarów, wygaśnięcie prawa odnosi się tylko do tych towarów."}
{"id":"1994_195_172","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 172. Prawo ochronne na znak towarowy wygasa, z zastrzeżeniem art. 170, w dniu, w którym nastąpiło zdarzenie, z którym ustawa wiąże skutek wygaśnięcia prawa ochronnego. Data wygaśnięcia prawa ochronnego powinna być potwierdzona w decyzji."}
{"id":"1994_195_173","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 173. Unieważnienie albo wygaśnięcie prawa ochronnego podlega wpisowi do rejestru znaków towarowych. Dział II Oznaczenia geograficzne Rozdział 1 Przepisy wstępne"}
{"id":"1994_195_174","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 174. 1. Oznaczeniami geograficznymi, w rozumieniu ustawy, są oznaczenia słowne odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub kraju (teren), które identyfikują towar jako pochodzący z tego terenu, jeżeli określona jakość, dobra opinia lub inne cechy towaru są przypisywane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu tego towaru. 2. Na zagraniczne oznaczenia geograficzne można uzyskać w Polsce ochronę tylko gdy oznaczenie korzysta z ochrony w kraju jego pochodzenia. 3. Ilekroć w przepisach niniejszego działu jest mowa o towarach, nie dotyczy to usług."}
{"id":"1994_195_175","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 175. 1. Oznaczeniami geograficznymi są: 1) nazwy regionalne jako oznaczenia służące do wyróżniania towarów, które: a) pochodzą z określonego terenu oraz b) posiadają szczególne właściwości, które wyłącznie lub w przeważającej mierze zawdzięczają oddziaływaniu środowiska geograficznego obejmującego łącznie czynniki naturalne oraz ludzkie - których wytworzenie lub przetworzenie następuje na tym terenie, 2) oznaczenia pochodzenia jako oznaczenia służące do wyróżniania towarów: a) pochodzących z określonego terenu oraz b) posiadających pewne szczególne właściwości albo inne cechy szczególne przypisywane pochodzeniu geograficznemu, czyli terenowi, gdzie zostały one wytworzone lub przetworzone. 2. Przez oznaczenia geograficzne rozumie się także oznaczenia stosowane dla towarów, które są wytworzone z surowców lub półproduktów pochodzących z określonego terenu, większego niż teren wytworzenia lub przetworzenia towaru, jeżeli są one przygotowywane w szczególnych warunkach i istnieje system kontroli przestrzegania tych warunków. 3. Za oznaczenia geograficzne uznaje się również, z zachowaniem warunków określonych w ust. 2, określenia o charakterze geograficznym nie odpowiadające dosłownie terenowi, z którego towar pochodzi lub inne określenia używane tradycyjnie, jeżeli są one stosowane dla towarów pochodzących z danego terenu. Rozdział 2 Zgłoszenie i rozpatrywanie zgłoszenia oznaczenia geograficznego"}
{"id":"1994_195_176","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 176. 1. Zgłoszenie oznaczenia geograficznego powinno zawierać: 1) dokładne określenie oznaczenia oraz elementów, z którymi będzie ono używane w obrocie, jak etykiety i opakowania, 2) wskazanie towarów, dla których jest ono przeznaczone, 3) dokładne określenie granic terenu, do którego się ono odnosi, 4) określenie szczególnych cech lub właściwości towarów, jako pochodzących z danego terenu, 5) warunki korzystania z oznaczenia geograficznego obejmujące sposób wytwarzania, szczególne cechy lub właściwości towarów, inne przesłanki, które muszą być spełnione przez osoby chcące używać takiego oznaczenia oraz, jeżeli jest to wymagane, metody ich kontroli, 6) wskazanie przedsiębiorców, którzy używają lub będą używać tego oznaczenia. 2. Zgłoszenia może dokonać organizacja upoważniona do reprezentowania interesów producentów, działająca na danym terenie. 3. Organizacja, o której mowa w ust. 2, powinna dołączyć do zgłoszenia oznaczenia geograficznego potwierdzenie swojej legitymacji do działania. 4. Zgłoszenia może dokonać także organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, właściwy ze względu na teren, do którego odnosi się oznaczenie geograficzne. 5. Osoby dokonujące zgłoszeń zagranicznych oznaczeń geograficznych, w przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 4, powinny wskazać lub dołączyć do zgłoszenia dowód ochrony oznaczenia w kraju pochodzenia. Dowodem takim może być w szczególności każda umowa międzynarodowa, na podstawie której oznaczenie geograficzne podlega ochronie."}
{"id":"1994_195_177","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 177. 1. Udzielenie prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne, którego używanie naruszałoby prawo ochronne na znak towarowy może nastąpić, jeżeli uprawniony z prawa ochronnego zrzeknie się swojego prawa. 2. Zrzeczenie się prawa ochronnego na znak towarowy nie jest wymagane, jeżeli zgłoszenie oznaczenia geograficznego do rejestracji, dokonane w uzgodnieniu z uprawnionym do znaku, obejmuje go jako osobę, która tego oznaczenia może używać, a utrzymanie w mocy tego prawa nie ograniczy nadmiernie możliwości używania oznaczenia geograficznego przez innych uprawnionych. 3. Przy ocenie, czy ochrona znaku towarowego nie ograniczy nadmiernie możliwości używania oznaczenia geograficznego przez innych uprawnionych, bierze się w szczególności pod uwagę możliwości używania tego oznaczenia w innych formach niż to przedstawia znak towarowy."}
{"id":"1994_195_178","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 178. Nie udziela się prawa z rejestracji na oznaczenia prawdziwe w sensie dosłownym co do terenu, z którego towar pochodzi, które mogłyby wprowadzić nabywców w błąd, że towar pochodzi z innego, słynącego z danych wyrobów terenu. W przypadku homonimicznych oznaczeń geograficznych ochrona może być przyznana z tym, że Urząd Patentowy wezwie zgłaszającego, który dokonał zgłoszenia później, do dokonania w oznaczeniu odpowiednich zmian pozwalających na odróżnienie go od oznaczenia zarejestrowanego lub wcześniej zgłoszonego."}
{"id":"1994_195_179","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 179. Nie może być udzielone prawo z rejestracji na oznaczenie, które w następstwie jego powszechnego używania dla oznaczenia rodzaju towarów stało się nazwą rodzajową, chyba że przemawia za tym interes publiczny bądź ochrona oznaczenia wynika z umowy międzynarodowej."}
{"id":"1994_195_18","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Jeżeli zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego dokonały niezależnie od siebie co najmniej dwie osoby, które korzystają z pierwszeństwa oznaczonego tą samą datą, prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje każdej z tych osób."}
{"id":"1994_195_180","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 180. Urząd Patentowy, w toku rozpatrywania zgłoszenia oznaczenia geograficznego, wydaje postanowienia wzywające zgłaszającego, pod rygorem umorzenia postępowania, do uzupełnienia zgłoszenia lub usunięcia, w wyznaczonym terminie, wskazanych braków i istotnych usterek."}
{"id":"1994_195_181","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 181. W okresie poprzedzającym rejestrację oznaczenia geograficznego Urząd Patentowy nie udziela osobom nieuprawnionym informacji o zgłoszeniu bez zgody zgłaszającego."}
{"id":"1994_195_182","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 182. 1. Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne po stwierdzeniu, że zgłoszenie zostało sporządzone prawidłowo. 2. Zgłoszenia nie uważa się za sporządzone prawidłowo, jeżeli oznaczenie nie informuje, albo informuje w sposób nieprawdziwy, o pochodzeniu towaru, a także jeżeli nie spełnia warunków udzielenia prawa z rejestracji, o których mowa w art. 174 ust. 2 i 176-179. Przepisy art. 49 stosuje się odpowiednio. 3. Udzielenie prawa z rejestracji następuje pod warunkiem uiszczenia opłaty za ochronę. W razie nieuiszczenia opłaty w wyznaczonym terminie Urząd Patentowy stwierdza wygaśnięcie decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji. 4. Udzielone prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne podlegają wpisowi do rejestru oznaczeń geograficznych. 5. Udzielenie prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne stwierdza się przez wydanie świadectwa rejestracji."}
{"id":"1994_195_183","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 183. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi jakim powinno odpowiadać zgłoszenie oznaczenia geograficznego, a także szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania zgłoszeń. Określenie wymogów, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie, nie może prowadzić do tworzenia nadmiernych ponad potrzebę, utrudnień dla zgłaszającego. Rozdział 3 Prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne"}
{"id":"1994_195_184","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 184. 1. Na oznaczenie geograficzne może być udzielone prawo z rejestracji. 2. Ochrona oznaczenia geograficznego jest bezterminowa i trwa od dnia dokonania wpisu do rejestru oznaczeń geograficznych, prowadzonego przez Urząd Patentowy."}
{"id":"1994_195_185","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 185. 1. Oznaczenie geograficzne, na które udzielono prawa z rejestracji, nie może być używane na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, których towary nie spełniają warunków będących podstawą udzielenia prawa z rejestracji. Przepisy art. 154, 155 i 156 stosuje się odpowiednio. 2. Oznaczenie geograficzne nie może być używane przez osoby, o których mowa w ust. 1, nawet wtedy, gdy używanie takie nie ma na celu wskazywania pochodzenia geograficznego towarów i wtedy, gdy rzeczywiste miejsce wytworzenia towaru jest wskazane. 3. Oznaczenie geograficzne nie może być używane przez osoby, o których mowa w ust. 1, nawet z dodatkami wskazującymi na rodzaj wyrobu jak: \"naśladownictwo\", \"rodzaj\", \"sposób\". 4. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 - 3, dotyczy oznaczenia geograficznego w jego oryginalnym brzmieniu, w tłumaczeniach oraz w innych formach pochodnych."}
{"id":"1994_195_186","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 186. Osoby, które działając na danym terenie używały wcześniej, w dobrej wierze, oznaczenia geograficznego, a ich towary nie spełniają warunków będących podstawą udzielenia prawa z rejestracji, mogą go nadal używać, jednakże nie dłużej niż przez rok, począwszy od dnia udzielenia prawa z rejestracji."}
{"id":"1994_195_187","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 187. 1. Osobie, której towary spełniają warunki korzystania z oznaczenia geograficznego, przysługuje prawo jego używania w obrocie. Może ona również wystąpić do Urzędu Patentowego z wnioskiem o wpisanie jej do rejestru jako uprawnionej do używania tego oznaczenia. 2. Warunkiem wpisu, o którym mowa w ust. 1, jest przedłożenie przez wnioskodawcę pisemnego oświadczenia uprawnionego z tytułu prawa z rejestracji, poświadczającego spełnienie przez towary wnioskodawcy warunków korzystania z oznaczenia geograficznego, albo orzeczenie sądu. 3. Uprawniony, o którym mowa w ust. 2, może również żądać wykreślenia z rejestru osoby, której towary nie spełniają lub przestały spełniać warunki będące podstawą udzielenia prawa z rejestracji."}
{"id":"1994_195_188","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 188. 1. Na wniosek uprawnionego z tytułu prawa z rejestracji może być dokonana zmiana określenia warunków korzystania z oznaczenia geograficznego, takich, jak granice terenu, do którego oznaczenie się odnosi, warunki wytwarzania towaru, szczególne cechy lub właściwości towaru albo metody ich kontroli, jeżeli jest to uzasadnione w szczególności ze względu na postęp technologiczny lub rozwój produkcji wyrobów. 2. W przypadku wykazania przez uprawnionego z tytułu prawa z rejestracji, że wnioskowanej zmianie, o której mowa w ust. 1, nie sprzeciwiają się osoby ujawnione w rejestrze jako uprawnione do używania oznaczenia, Urząd Patentowy wyda decyzję o zmianie i dokona odpowiedniego wpisu do rejestru. 3. Jeżeli osoba wyrażająca sprzeciw przeciwko zmianie, o której mowa w ust. 1, złoży w ciągu miesiąca w Urzędzie Patentowym wniosek o uznanie wnioskowanej zmiany za bezzasadną, sprawa zostanie skierowana do rozpatrzenia w trybie postępowania spornego. W przeciwnym przypadku Urząd Patentowy uzna sprzeciw za wycofany i wyda decyzję, o której mowa w ust. 2. 4. W sprawach zagranicznych oznaczeń geograficznych podstawą do dokonania zmiany, o której mowa w ust. 1, może być tylko przedstawiony przez uprawnionego z tytułu prawa z rejestracji dowód odpowiedniej zmiany warunków korzystania z oznaczenia w kraju jego pochodzenia."}
{"id":"1994_195_189","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 189. Uprawniony z tytułu prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne może przenieść swoje uprawnienia na inną organizację lub organ na podstawie porozumienia, z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 176 ust. 2-4. Wpisu do rejestru powyższej zmiany dokonuje się na wniosek."}
{"id":"1994_195_19","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Na wniosek zgłaszającego Urząd Patentowy wydaje, w celu zastrzeżenia pierwszeństwa za granicą, dowód dokonania zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w Urzędzie Patentowym (dowód pierwszeństwa). 2. Podstawą sporządzenia dowodu pierwszeństwa może być tylko zgłoszenie spełniające wymagania określone w ustawie, jako dające podstawę do uznania go za dokonane."}
{"id":"1994_195_190","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 190. Uprawnieni do oznaczania towarów zarejestrowanym oznaczeniem geograficznym mogą wskazać, że oznaczenie to zostało zarejestrowane poprzez umieszczenie na towarze określenia: \"Zarejestrowane oznaczenie geograficzne\" albo litery \"G\" wpisanej w okrąg w sąsiedztwie tego oznaczenia. Rozdział 4 Unieważnienie i wygaśnięcie prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne"}
{"id":"1994_195_191","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 191. Prawo z rejestracji na oznaczenie geograficzne może być unieważnione na wniosek każdej osoby, która ma w tym interes prawny, jeżeli wykaże ona, że nie zostały spełnione ustawowe warunki wymagane do uzyskania tego prawa."}
{"id":"1994_195_192","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 192. 1. Osoba, która ma w tym interes prawny, może, z zastrzeżeniem ust. 3, żądać wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne, które przestało spełniać ustawowe warunki przewidziane dla uzyskania ochrony albo nie było używane przez okres pięciu lat i nie istnieją ważne powody jego nieużywania. 2. Obowiązek wykazania używania oznaczenia geograficznego lub istnienia przyczyn usprawiedliwiających nieużywanie oznaczenia spoczywa na uprawnionym z tytułu prawa z rejestracji. 3. Do oznaczeń, których ochrona wynika z umowy międzynarodowej, przepisu ust. 1 nie stosuje się. 4. Używanie w obrocie nazwy regionalnej jako nazwy rodzajowej dla podobnych towarów nie może stanowić przyczyny unieważnienia prawa z rejestracji tego oznaczenia ani stwierdzenia jego wygaśnięcia. 5. Prawo z rejestracji na oznaczenie geograficzne wygasa również na skutek zrzeczenia się prawa przez uprawnionego przed Urzędem Patentowym, za zgodą osób ujawnionych w rejestrze jako uprawnionych do używania oznaczenia. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, Urząd Patentowy wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie prawa z rejestracji."}
{"id":"1994_195_193","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 193. Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Urzędu Patentowego może, w interesie publicznym, wystąpić z wnioskiem o unieważnienie prawa z rejestracji na oznaczenie geograficzne bądź o wydanie decyzji stwierdzającej wygaśnięcie tego prawa albo przystąpić do toczącego się postępowania."}
{"id":"1994_195_194","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 194. Prawo z rejestracji na oznaczenie geograficzne wygasa w dniu, w którym nastąpiło zdarzenie, z którym ustawa wiąże skutek wygaśnięcia prawa z rejestracji. Data wygaśnięcia prawa z rejestracji powinna być potwierdzona w decyzji."}
{"id":"1994_195_195","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art.195. Unieważnienie albo wygaśnięcie prawa z rejestracji podlega wpisowi do rejestru oznaczeń geograficznych. Tytuł IV Topografie układów scalonych Dział I Przepisy wstępne"}
{"id":"1994_195_196","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 196. 1. Przez topografię układu scalonego, zwaną dalej \"topografią\", rozumie się rozwiązanie polegające na przestrzennym, wyrażonym w dowolny sposób rozplanowaniu elementów, z których co najmniej jeden jest elementem aktywnym, oraz wszystkich lub części połączeń układu scalonego. 2. Przez układ scalony rozumie się jedno- lub wielowarstwowy wytwór przestrzenny, utworzony z elementów z materiału półprzewodnikowego tworzącego ciągłą warstwę, ich wzajemnych połączeń przewodzących i obszarów izolujących, nierozdzielnie ze sobą sprzężonych, w celu spełniania funkcji elektronicznych."}
{"id":"1994_195_197","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 197. 1. Na topografię udzielane jest prawo z rejestracji. 2. Prawo z rejestracji topografii może być udzielone, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, na topografię oryginalną. 3. Nie udziela się prawa z rejestracji topografii, jeżeli przed zgłoszeniem w Urzędzie Patentowym była ona wykorzystywana jawnie w celach handlowych w okresie dłuższym niż dwa lata. 4. Nie może być udzielone prawo z rejestracji topografii, jeżeli od jej dokonania i utrwalenia w dowolnej formie minęło 15 lat i nie była ona wykorzystywana w celach handlowych."}
{"id":"1994_195_198","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 198. 1. Topografię uznaje się za oryginalną, jeżeli jest wynikiem pracy intelektualnej twórcy i nie jest powszechnie znana w chwili jej powstania. 2. Na topografię składającą się z elementów powszechnie znanych udziela się prawa z rejestracji tylko w takim zakresie, w jakim kombinacja tych elementów jest oryginalna."}
{"id":"1994_195_199","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 199. Nie udziela się prawa z rejestracji na topografię jednoznacznie wynikającą z funkcji układu scalonego, w którym jest stosowana."}
{"id":"1994_195_2","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Zwalczanie nieuczciwej konkurencji reguluje odrębna ustawa."}
{"id":"1994_195_20","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania."}
{"id":"1994_195_200","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 200. Uprawnionym do uzyskania prawa z rejestracji topografii jest twórca, jego następca prawny albo osoba, z którą twórca jest związany stosunkiem pracy bądź inną umową, lub która udzieliła twórcy pomocy przy powstaniu topografii. Przepisy art. 11, 12, 20 i 21 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_201","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 201. Twórca topografii ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tej topografii przez przedsiębiorcę. Przepisy art. 22 i 23 stosuje się odpowiednio. Dział II Zgłoszenie i rozpatrywanie zgłoszenia topografii"}
{"id":"1994_195_202","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 202. 1. Zgłoszenie topografii powinno zawierać: 1) podanie, 2) materiał identyfikujący topografię, zawierający niezbędne dane do jednoznacznego określenia topografii, 3) oświadczenie dotyczące daty wprowadzenia topografii do obrotu, jeżeli miało ono miejsce przed dokonaniem zgłoszenia. 2. W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, zgłaszający nie ma obowiązku ujawniania informacji, które stanowią tajemnicę produkcyjną lub handlową, chyba że są one niezbędne do identyfikacji topografii. 3. Zgłoszenie topografii może dotyczyć tylko jednego rozwiązania. 4. Zgłoszenie topografii, które obejmuje co najmniej podanie oraz część wyglądającą na materiał identyfikujący topografię, daje podstawę do uznania zgłoszenia za dokonane."}
{"id":"1994_195_203","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 203. 1. Udzielenie prawa z rejestracji topografii następuje przez zarejestrowanie topografii będącej przedmiotem prawidłowo dokonanego zgłoszenia w Urzędzie Patentowym. 2. Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji, jeżeli po sprawdzeniu zgłoszenia zgodnie z ust. 1 nie stwierdzi przeszkód do uzyskania prawa z rejestracji topografii. Zarejestrowanie następuje pod warunkiem uiszczenia opłaty za pierwszy okres ochrony. 3. W razie nieuiszczenia opłaty w wyznaczonym terminie Urząd Patentowy stwierdza wygaśnięcie decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji topografii."}
{"id":"1994_195_204","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 204. Urząd Patentowy wydaje decyzję o odmowie udzielenia prawa z rejestracji, jeżeli stwierdzi przeszkody do jego uzyskania, które nie mogą być usunięte. Przepis art. 49 ust.2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_205","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 205. Udzielone prawa z rejestracji topografii podlegają wpisowi do rejestru topografii układów scalonych."}
{"id":"1994_195_206","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 206. Udzielenie prawa z rejestracji stwierdza się przez wydanie świadectwa rejestracji topografii."}
{"id":"1994_195_207","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 207. 1. Przed udzieleniem prawa z rejestracji Urząd Patentowy nie udziela informacji o zgłoszeniu osobom nieuprawnionym bez zgody zgłaszającego. 2. Materiał identyfikujący topografię nie jest ujawniany bez zgody uprawnionego także po udzieleniu prawa z rejestracji. 3. Przepis ust. 2 nie stanowi przeszkody do ujawnienia dokumentacji na żądanie organów wymiaru sprawiedliwości oraz stronom sporu co do ważności udzielonego prawa lub co do naruszenia prawa."}
{"id":"1994_195_208","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 208. Uprawniony może wskazać, że jego topografia została zarejestrowana, poprzez umieszczenie na topografii lub produkcie zawierającym chronioną topografię litery \"T\" wpisanej w okrąg."}
{"id":"1994_195_209","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 209. 1. Do zgłoszenia i rozpatrywania zgłoszenia topografii stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy art. 31 ust. 4, 32, 36-37, 39, 41, 42 i 46. 2. Wprowadzanie zmian w zgłoszeniu w toku jego rozpatrywania nie może dotyczyć zmian dokonanych w samej topografii."}
{"id":"1994_195_21","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W przypadku przekazania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego do korzystania zgodnie z art. 20, z dniem jego przedstawienia na piśmie następuje przejście na przedsiębiorcę prawa do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, pod warunkiem przyjęcia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę do wykorzystania i zawiadomienia o tym twórcy w terminie 1 miesiąca, chyba że strony ustalą inny termin. Art 22. 1. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę, gdy prawo korzystania z niego bądź prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje przedsiębiorcy na podstawie art. 11 ust. 3 i 5 lub art. 21. 2. Jeżeli strony nie uzgodniły wysokości wynagrodzenia, wynagrodzenie to ustala się w słusznej proporcji do korzyści przedsiębiorcy z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, z uwzględnieniem okoliczności, w jakich wynalazek , wzór użytkowy albo wzór przemysłowy został dokonany, a w szczególności zakresu udzielonej twórcy pomocy przy dokonaniu wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego oraz zakresu obowiązków pracowniczych twórcy w związku z dokonaniem wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego. 3. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wynagrodzenie wypłaca się w całości, najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy po upływie roku od dnia uzyskania pierwszych korzyści z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, lub w częściach, w ciągu dwóch miesięcy po upływie każdego roku od uzyskania tych korzyści, jednak nie dłużej niż przez 5 lat."}
{"id":"1994_195_210","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 210. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie topografii, oraz szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania zgłoszeń. Określenie wymogów, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie, nie może prowadzić do tworzenia nadmiernych ponad potrzebę, utrudnień dla zgłaszającego. Dział III Prawa z rejestracji topografii"}
{"id":"1994_195_211","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 211. Przez uzyskanie prawa z rejestracji nabywa się prawo do wyłącznego korzystania z topografii w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1994_195_212","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 212. 1. Prawo z rejestracji narusza osoba, która bez zgody uprawnionego: 1) reprodukuje w całości lub części chronioną topografię, z wyjątkiem reprodukowania tej części, która nie spełnia wymogu oryginalności określonego w art. 198, 2) importuje, sprzedaje lub w jakikolwiek inny sposób wprowadza do obrotu kopię chronionej topografii, układy scalone wytworzone przy użyciu takiej kopii, a także wyroby zawierające takie układy scalone. 2. Reprodukowanie topografii polega na jej odtworzeniu w układzie scalonym na podstawie wzorca, dokumentacji lub analizy."}
{"id":"1994_195_213","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 213. Nie narusza się prawa z rejestracji przez zastosowanie topografii układu scalonego w środkach komunikacji i ich częściach lub urządzeniach, które znajdują się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej czasowo, a także w produktach, które znajdują się na tym obszarze w komunikacji tranzytowej."}
{"id":"1994_195_214","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 214. Nie narusza prawa z rejestracji osoba, która kopiuje bez zgody uprawnionego chronioną topografię, jeżeli czyni to w celach osobistych albo wyłącznie w celu oceny, analizy, badania lub nauczania."}
{"id":"1994_195_215","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 215. Nie narusza prawa z rejestracji osoba, która na podstawie oceny lub analizy chronionej topografii opracuje topografię spełniającą wymóg oryginalności, o którym mowa w art. 198."}
{"id":"1994_195_216","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 216. Nie narusza się prawa z rejestracji przez korzystanie, w niezbędnym wymiarze, z topografii dla celów państwowych bez prawa wyłączności, jeżeli jest to konieczne dla zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia ważnych interesów Państwa, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Przepisy art. 69 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_217","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 217. Nie stanowi naruszenia prawa z rejestracji topografii, import lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego bezprawnie wykorzystaną topografię przez osobę działającą w dobrej wierze. Po uzyskaniu informacji o istnieniu ochrony tej topografii, dalsze prowadzenie działalności handlowej w tym zakresie jest możliwe tylko za zgodą uprawnionego. Towary posiadane lub zamówione przed uzyskaniem takiej informacji można wprowadzić do obrotu pod warunkiem zapłaty uprawnionemu kwoty odpowiadającej opłacie licencyjnej."}
{"id":"1994_195_218","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 218. Prawo z rejestracji nie rozciąga się na działania dotyczące kopii chronionej topografii, układów scalonych wytworzonych przy użyciu takiej kopii, a także wyrobów zawierających takie układy scalone, polegające w szczególności na ich oferowaniu lub dalszym obrocie, jeżeli zostały one uprzednio zgodnie z prawem, wprowadzone do obrotu przez uprawnionego lub za jego zgodą, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu."}
{"id":"1994_195_219","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 219. 1. Uprawniony nie może dochodzić swoich praw w odniesieniu do innej identycznej topografii, jeżeli została ona stworzona niezależnie przez osobę trzecią. 2. Jeżeli dwie topografie są identyczne w całości lub części, domniemywa się, że topografia, która mogła być reprodukcją topografii wcześniej zgłoszonej w Urzędzie Patentowym lub wcześniej jawnie wprowadzonej do obrotu jest jej reprodukcją."}
{"id":"1994_195_220","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 220. Ochrona topografii ustaje po dziesięciu latach od końca roku kalendarzowego, w którym topografia lub układ scalony zawierający taką topografię był wprowadzony do obrotu, lub końca roku kalendarzowego, w którym dokonano zgłoszenia topografii w Urzędzie Patentowym, w zależności od tego, który z tych terminów upływa wcześniej."}
{"id":"1994_195_221","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 221. 1. Do prawa z rejestracji topografii stosuje się odpowiednio przepisy art. 67, 68, 72, 74-79, 81-90 i 92, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Prawo z rejestracji topografii wygasa również po piętnastu latach od jej dokonania i utrwalenia, jeżeli okres ten upływa wcześniej niż okres, na jaki zostało udzielone prawo z rejestracji, a topografia nie była w tym czasie wykorzystywana w celach handlowych. Tytuł V Opłaty, rejestry i wykazy, dokumenty, ogłoszenia urzędowe Dział I Opłaty"}
{"id":"1994_195_222","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 222. 1. Urząd Patentowy pobiera opłaty jednorazowe oraz opłaty okresowe w związku z ochroną wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych, topografii układów scalonych. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu Państwa. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania, uiszczania i wysokość opłat, uwzględniając podział na jednoroczne lub kilkuletnie okresy ochrony. Opłaty te nie mogą prowadzić do nadmiernego i nieuzasadnionego ograniczenia dostępności procedur w zakresie uzyskiwania i utrzymywania ochrony."}
{"id":"1994_195_223","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 223. 1. Opłaty jednorazowe za zgłoszenia, wnioski, oświadczenia i inne czynności przewidziane w ustawie powinny być uiszczane z góry, o ile ustawa lub rozporządzenie, o którym mowa w art. 222 ust. 3, nie przewiduje uiszczenia opłaty na wezwanie Urzędu Patentowego w określonym terminie. 2. Opłata jednorazowa za zgłoszenie może być również uiszczona w ciągu jednego miesiąca od daty doręczenia wezwania Urzędu Patentowego. 3. Jeżeli w wyniku złożonego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego zostało uchylone, opłata uiszczona od tego wniosku podlega zwrotowi. 4. W razie nieuiszczenia w terminie opłaty, o której mowa w ust. 1, postępowanie wszczęte w wyniku dokonania zgłoszenia lub złożenia wniosku podlega umorzeniu, bądź czynność uzależniona od opłaty zostaje zaniechana."}
{"id":"1994_195_224","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 224. 1. Termin do uiszczenia opłaty jednorazowej za ochronę lub opłaty za pierwszy okres ochrony, określonej w decyzji o udzieleniu patentu, prawa ochronnego lub odpowiednio prawa z rejestracji, wynosi trzy miesiące od daty doręczenia wezwania. Jednocześnie zgłaszający może uiścić opłatę za dalsze rozpoczęte okresy ochrony lub opłatę wymaganą do przedłużenia ochrony na okresy rozpoczęte przed tym terminem. 2. Opłaty za dalsze okresy ochrony są uiszczane, z zastrzeżeniem ust.1, z góry, nie później niż w dniu, w którym upływa poprzedni okres ochrony. 3. Opłaty okresowe, o których mowa w ust. 2, mogą być uiszczone w ciągu jednego roku przed terminem określonym w ust. 2. Opłaty te podlegają zwrotowi, jeżeli przed tym terminem udzielone prawo zostanie unieważnione lub wygaśnie. Opłaty za okresy ubiegłe i za okres bieżący nie podlegają zwrotowi. 4. Opłaty, o których mowa w ust. 2, można uiszczać również w terminie sześciu miesięcy po upływie terminu określonego w ust. 2, przy równoczesnym uiszczeniu opłaty dodatkowej w wysokości 30% opłaty należnej. Termin ten nie podlega przywróceniu. 5. W razie udzielenia patentu dodatkowego pobiera się za ochronę wynalazku opłatę jednorazową. 6. Jeżeli patent dodatkowy stanie się patentem, pobiera się opłaty okresowe poczynając od okresu ochrony następującego po ustaniu patentu głównego w wysokości, jaka przypadałaby za ten okres i dalsze okresy ochrony wynalazku stanowiącego przedmiot patentu głównego."}
{"id":"1994_195_225","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 225. 1. Termin do uiszczenia opłaty, o którym mowa w art. 223 ust. 2 lub art. 224 ust. 1, może być, z zastrzeżeniem ust. 3, przywrócony na wniosek zgłaszającego, jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, nie później jednak niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym termin ten upłynął, uprawdopodobni on, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Jednocześnie ze złożeniem takiego wniosku zgłaszający powinien uiścić zaległą opłatę. 2. Przywrócenie terminu do złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, jest niedopuszczalne. 3. Jeżeli została wydana decyzja o umorzeniu postępowania z powodu nieuiszczenia opłaty, o której mowa w art. 223 ust. 2, albo decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji o udzieleniu patentu, prawa ochronnego lub odpowiednio prawa z rejestracji z powodu nieuiszczenia opłaty, o której mowa w art. 224 ust. 1, decyzja taka może zostać uchylona na wniosek zgłaszającego o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym uprawdopodobni on, że uchybienie nastąpiło bez jego winy i po jednoczesnym uiszczeniu zaległej opłaty. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku nieuiszczenia, w terminie wskazanym w art. 224 ust. 1 zdanie drugie, opłaty za dalsze rozpoczęte okresy ochrony lub opłaty wymaganej do przedłużenia ochrony na okresy rozpoczęte przed tym terminem."}
{"id":"1994_195_226","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 226. 1. W przypadku gdy zgłaszający wykaże, że nie jest w stanie ponieść w pełnej wysokości opłaty za zgłoszenie wynalazku lub wzoru użytkowego, Urząd Patentowy zwalnia go częściowo od tej opłaty. Pozostała część opłaty nie może być niższa niż 30% opłaty należnej. 2. W przypadku gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść w pełnej wysokości opłaty od wniosku o wydanie decyzji w postępowaniu spornym oraz od wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Urząd Patentowy zwalnia go częściowo lub całkowicie od tej opłaty. 3. Przepis ust. 2 ma zastosowanie także do opłat okresowych za ochronę wynalazku lub wzoru użytkowego oraz opłaty jednorazowej za ochronę wynalazku stanowiącego przedmiot patentu dodatkowego. Nie dotyczy to opłat za okresy przekraczające dziesięć lat od zgłoszenia. 4. Na uzasadniony wniosek zgłaszającego wniesiony przed upływem wyznaczonego terminu, termin do uiszczenia opłat, o których mowa w art. 224 ust. 1, może być przez Urząd Patentowy odroczony, nie dłużej jednak niż o 6 miesięcy. Odroczony termin nie ulega przywróceniu. 5. W sprawach, o których mowa w ust. 1-4, Urząd Patentowy wydaje postanowienia. W przypadku odmowy zwolnienia lub częściowego zwolnienia od opłaty, wyznacza się termin jej uiszczenia. 6. Zwalnia się od opłaty za wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w związku z wydanym postanowieniem, o którym mowa w ust. 5."}
{"id":"1994_195_227","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 227. Urząd Patentowy pobiera jednorazową opłatę za zamieszczenie w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\" informacji o udzieleniu patentu, prawa ochronnego, prawa z rejestracji oraz za publikację tych części zgłoszenia, które podlegają publikacji, a także za wydanie dokumentu stwierdzającego udzielenie prawa (opłata za publikację). Zgłaszający obowiązany jest uiścić opłatę po otrzymaniu decyzji o udzieleniu prawa, w terminie trzech miesięcy od doręczenia wezwania. W tym przypadku art. 223 ust. 4 nie stosuje się. Dział II Rejestry i wykazy, dokumenty"}
{"id":"1994_195_228","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 228. 1. Dla dokonywania wpisów o udzielonych patentach, prawach ochronnych i prawach z rejestracji Urząd Patentowy prowadzi: 1) rejestr patentowy, 2) rejestr wzorów użytkowych, 3) rejestr wzorów przemysłowych, 4) rejestr znaków towarowych, 5) rejestr oznaczeń geograficznych, 6) rejestr topografii układów scalonych. 2. W przypadkach uzasadnionych potrzebą dokonywania odrębnych wpisów, w Urzędzie Patentowym prowadzone są pomocnicze rejestry praw udzielonych z mocą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowanych w międzynarodowym organie na podstawie umowy międzynarodowej. 3. Rejestry, o których mowa w ust. 1 i 2, są jawne. 4. Domniemywa się, że wpisy w rejestrach, o których mowa w ust. 1, są prawdziwe i że każdemu jest znana ich treść."}
{"id":"1994_195_229","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 229. 1. W sprawach, w których wpis do rejestru jest uzależniony od złożenia wniosku, wpisu dokonuje się na podstawie decyzji. 2. Rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 1, Urząd Patentowy bada, czy złożone dokumenty, mające uzasadnić wydanie decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru, nie naruszają ustawy i odpowiadają co do formy obowiązującym przepisom. 3. Wpisy, o których mowa w ust. 1, nie wiążą organu, do którego kompetencji, zgodnie z przepisami prawa, należy rozstrzyganie w sprawie dokumentu będącego podstawą decyzji o wpisie do rejestru bądź w sprawie, której wynik mógłby mieć wpływ na decyzję Urzędu Patentowego o dokonaniu wpisu w rejestrze."}
{"id":"1994_195_23","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Wynagrodzenie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, określone i wypłacone na podstawie przepisów art. 22 ust. 2 i 3, powinno być podwyższone, jeżeli korzyści osiągnięte przez przedsiębiorcę okażą się znacząco wyższe od korzyści przyjętych za podstawę do ustalenia wypłaconego wynagrodzenia. Dział II Wynalazki i patenty Rozdział 1 Wynalazek"}
{"id":"1994_195_230","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 230. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia rejestrów oraz warunki i tryb dokonywania w nich wpisów, uwzględniając w szczególności zasady i tryb przeglądania rejestrów oraz wydawania z nich wyciągów, a także przypadki, w jakich prowadzone będą pomocnicze rejestry, o których mowa w art. 228 ust. 2."}
{"id":"1994_195_231","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 231. 1. Dokumenty stwierdzające udzielenie patentu, prawa ochronnego, prawa z rejestracji oraz dowody pierwszeństwa, opatruje się pieczęcią okrągłą z wizerunkiem orła w koronie i napisem w otoku: \"Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej\". 2. W przypadku zagubienia lub zniszczenia dokumentu, o którym mowa w ust.1, Urząd Patentowy na wniosek uprawnionego i po uiszczeniu należnej opłaty jednorazowej, wydaje duplikat. Dział III Ogłoszenia urzędowe"}
{"id":"1994_195_232","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 232. 1. O udzielonych patentach, prawach ochronnych i prawach z rejestracji ogłasza się w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\". 2. Ogłoszeniu w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\" podlegają również, z zastrzeżeniem ust. 3, dokonywane wpisy i zmiany w rejestrach dotyczące udzielonych praw. 3. Nie ogłasza się o wygaśnięciu patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, jeśli nastąpiło ono na skutek upływu okresu na jaki prawo zostało udzielone."}
{"id":"1994_195_233","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 233. W \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\" ogłasza się także informacje o podjętych decyzjach odmawiających udzielenia patentu bądź prawa ochronnego, umarzających postępowanie albo stwierdzających wygaśnięcie decyzji o udzieleniu patentu bądź prawa ochronnego, a także o złożonych wnioskach o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy (art. 38), w sprawach wynalazków i wzorów użytkowych oraz znaków towarowych, o których zgłoszeniu Urząd Patentowy uprzednio dokonał ogłoszenia w sposób przewidziany w ustawie."}
{"id":"1994_195_234","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 234. W \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\" zamieszcza się także inne niż określone w art. 232 i 233 ogłoszenia przewidziane w ustawie, akty o charakterze urzędowym oraz komunikaty. Tytuł VI Postępowanie zgłoszeniowe i rejestrowe."}
{"id":"1994_195_235","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 235. 1. Stroną w postępowaniu przed Urzędem Patentowym jest osoba, której interesu prawnego dotyczy to postępowanie. 2. Stroną w postępowaniu przed Urzędem Patentowym w sprawie uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji jest zgłaszający."}
{"id":"1994_195_236","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 236. 1. Pełnomocnikiem strony w postępowaniu przed Urzędem Patentowym, w sprawach związanych z dokonywaniem i rozpatrywaniem zgłoszeń oraz utrzymywaniem ochrony wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych może być tylko, z wyjątkiem ust. 2, rzecznik patentowy. 2. Pełnomocnikiem osoby fizycznej, z zastrzeżeniem ust. 3, może być również współuprawniony, a także rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia. 3. Osoby nie mające miejsca zamieszkania lub siedziby na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, mogą w sprawach, o których mowa w ust. 1, działać tylko za pośrednictwem rzecznika patentowego."}
{"id":"1994_195_237","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 237. 1. Pełnomocnikiem strony do jednej czynności może być tylko jedna osoba fizyczna. 2. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie i dołączone do akt przy dokonywaniu pierwszej czynności prawnej. 3. Jeżeli pełnomocnictwo dotyczy więcej niż jednej sprawy, powinno być ono dołączone do akt sprawy, w której pełnomocnik dokonuje pierwszej czynności. Dokonując czynności w pozostałych sprawach objętych pełnomocnictwem, pełnomocnik powinien dołączyć uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa. 4. Rzecznik patentowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa. 5. W razie nieuiszczenia należnej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, Urząd Patentowy wzywa pełnomocnika do jej uiszczenia, a na wypadek nieuiszczenia, wzywa również stronę do potwierdzenia czynności dokonanych przez pełnomocnika, wyznaczając w tym celu odpowiedni termin. W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu, przepis art. 223 ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_238","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 238. 1. Jeżeli w sprawie działał już pełnomocnik, a zostanie ustanowiony przez stronę inny pełnomocnik z tym samym zakresem działania, uważa się, że pierwsze pełnomocnictwo zostało odwołane. 2. Jeżeli pełnomocnictwo obejmuje kilka osób ustanowionych do tych samych czynności, za pełnomocnika uważa się tego z nich, który dokonał czynności i dołączył pełnomocnictwo do akt. Przy podjęciu czynności przez inną wymienioną w pełnomocnictwie osobę przepis ust. 1 oraz art. 237 ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_239","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 239. W razie upoważnienia przez stronę do działania w postępowaniu przed Urzędem Patentowym jednostki świadczącej usługi w tym zakresie i złożenia oświadczenia przez kierownika tej jednostki, wskazującego zatrudnionego w niej rzecznika patentowego, jako upoważnionego do działania, oświadczenie takie uważa się za pełnomocnictwo."}
{"id":"1994_195_24","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Patenty są udzielane na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania."}
{"id":"1994_195_240","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 240. 1. Pełnomocnik, z wyjątkiem osób, o których mowa w art. 236 ust. 2, może udzielić dalszego pełnomocnictwa (substytucja). 2. Przy dokonywaniu czynności zachowawczych nie jest wymagane pełnomocnictwo od drugiego współuprawnionego."}
{"id":"1994_195_241","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 241. 1. Jeżeli stroną w sprawie jest kilka osób i nie wyznaczyły one pełnomocnika, powinny wskazać jeden adres dla korespondencji. W przypadku niewskazania takiego adresu uważa się, że jest nim adres osoby wymienionej na pierwszym miejscu w zgłoszeniu albo w innym dokumencie będącym podstawą wszczęcia postępowania. 2. Na wniosek strony Urząd Patentowy przekazuje pisma kierowane zgodnie z ust. 1 także na dodatkowo wskazane przez stronę adresy. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie również w przypadku, gdy stroną w sprawie jest jedna osoba, która wyznaczyła pełnomocnika."}
{"id":"1994_195_242","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 242. 1. W toku postępowania Urząd Patentowy wyznacza stronie dla dokonania określonych czynności, o ile ustawa nie stanowi inaczej, terminy : 1) 1 miesiąca, gdy strona ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 2) 2 miesięcy, gdy strona ma miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą. 2. W uzasadnionych przypadkach Urząd Patentowy wyznacza odpowiednio dłuższy termin, o którym mowa w ust. 1, lecz nie więcej niż o 3 miesiące. 3. Czynność może być dokonana w ciągu 2 miesięcy po upływie terminu wyznaczonego zgodnie z ust. 1 lub 2, jeżeli przed jego upływem strona zawiadomi Urząd Patentowy na piśmie o przyczynach niedotrzymania tego terminu."}
{"id":"1994_195_243","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 243. 1. Jeżeli w toku rozpatrywania sprawy uchybiono terminowi do dokonania czynności warunkującej, zgodnie z ustawą, bieg postępowania, Urząd Patentowy może na wniosek strony, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, przywrócić termin, o ile strona uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jej winy. 2. Z zastrzeżeniem ust. 4 wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do Urzędu Patentowego w ciągu 2 miesięcy od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, nie później jednak niż w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym termin ten upłynął. Jednocześnie wnioskodawca powinien dopełnić czynności, dla której termin ten został wyznaczony. 3. Przywrócenie terminu do złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, jest niedopuszczalne. 4. Jeżeli została wydana decyzja o umorzeniu postępowania na skutek uchybienia terminu do dokonania określonej czynności, może ona zostać uchylona jeżeli strona złoży wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jej winy i jednocześnie dokona czynności, dla której termin został wyznaczony. 5. Jeżeli termin dokonania zgłoszenia w celu zachowania uprzedniego pierwszeństwa lub termin złożenia dokumentu przypada na dzień, w którym Urząd Patentowy jest nieczynny dla interesantów, doręczenie zgłoszenia lub dokumentu w pierwszym dniu otwarcia Urzędu Patentowego traktuje się jako dokonane w terminie. 6. Do terminów, do których nie ma zastosowania przepis ust. 1, uchybionych z powodu nadzwyczajnych okoliczności, stosuje się odpowiednio przepisy o zawieszeniu biegu przedawnienia z powodu siły wyższej. W sprawach tych Urząd Patentowy wydaje, po przedstawieniu przez zainteresowanego odpowiednich dowodów, postanowienia. 7. Niezależnie od przepisu ust. 5 i 6 Urząd Patentowy zapewnia przyjmowanie w każdym czasie przesyłek doręczanych przez osoby zainteresowane, bez względu na porę dnia."}
{"id":"1994_195_244","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 244. 1. Od decyzji Urzędu Patentowego stronie służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 2. Wnioski o ponowne rozpatrzenie sprawy rozpatrywane są w Izbie Odwoławczej Urzędu Patentowego, zwanej dalej \"Izbą Odwoławczą\". 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do postanowień. 4. Termin do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją wynosi 2 miesiące, a zakończonej postanowieniem - 1 miesiąc od dnia doręczenia stronie decyzji lub postanowienia. 5. Przed upływem terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzja nie podlega wykonaniu."}
{"id":"1994_195_245","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 245. 1. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy w Izbie Odwoławczej, Urząd Patentowy wydaje decyzję, w której utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję albo uchyla ją w całości lub w części i rozstrzyga co do istoty sprawy. 2. W razie nieuwzględnienia wniosku i utrzymania decyzji w mocy termin dokonania czynności, wyznaczony w zaskarżonej decyzji, biegnie na nowo. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy rozstrzyganiu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej wydanego postanowienia."}
{"id":"1994_195_246","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 246. 1. Każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji w ciągu 6 miesięcy od opublikowania w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\" informacji o udzieleniu prawa. 2. Podstawę sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, stanowią okoliczności, które uzasadniają unieważnienie patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji."}
{"id":"1994_195_247","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 247. 1. O wniesieniu sprzeciwu, o którym mowa w art. 246, Urząd Patentowy niezwłocznie zawiadamia uprawnionego, wyznaczając mu termin na ustosunkowanie się do sprzeciwu. 2. Jeżeli uprawniony w odpowiedzi na zawiadomienie Urzędu, o którym mowa w ust. 1, podniesie zarzut, że sprzeciw jest bezzasadny, sprawa zostanie przekazana do rozstrzygnięcia w postępowaniu spornym. W przeciwnym przypadku Urząd Patentowy wydaje decyzję uchylającą decyzję o udzieleniu patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, umarzając jednocześnie postępowanie."}
{"id":"1994_195_248","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 248. Na decyzje oraz postanowienia Urzędu Patentowego stronie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1994_195_249","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 249. 1. Skargę przesłaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w celu wypowiedzenia się co do jej zasadności Prezes Urzędu Patentowego przekazuje do rozpatrzenia w Izbie Odwoławczej. 2. W wyniku rozpatrzenia skargi w Izbie Odwoławczej, w przypadku o którym mowa w ust. 1, Urząd Patentowy uwzględnia ją w całości albo przekazuje Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu odpowiedź na skargę wraz z aktami sprawy."}
{"id":"1994_195_25","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki. 2. Przez stan techniki rozumie się wszystko to, co przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób. 3. Za stanowiące część stanu techniki uważa się również informacje zawarte w zgłoszeniach wynalazków lub wzorów użytkowych, korzystających z wcześniejszego pierwszeństwa, nieudostępnione do wiadomości powszechnej, pod warunkiem ich ogłoszenia w sposób określony w ustawie. 4. Przepisy ust. 1-3 nie wyłączają możliwości udzielenia patentu na wynalazek dotyczący nowego zastosowania substancji stanowiącej część stanu techniki lub użycia takiej substancji do uzyskania wytworu mającego nowe zastosowanie."}
{"id":"1994_195_250","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 250. Wykonanie decyzji lub postanowienia może być na skutek wniesienia skargi, o której mowa w art. 248, wstrzymane przez Prezesa Urzędu Patentowego również wtedy, gdy wstrzymanie takie nie nastąpiło z mocy prawa albo w wyniku postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1994_195_251","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 251. 1. Urząd Patentowy udziela informacji o zgłoszeniu wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego, oznaczenia geograficznego i topografii układu scalonego oraz udostępnia akta zgłoszenia w każdym stadium postępowania: 1) zgłaszającemu i jego pełnomocnikowi, 2) organom ścigania i wymiaru sprawiedliwości - w związku z prowadzonymi przez nie sprawami, 3) innym osobom, które przedstawią na piśmie zgodę zgłaszającego. 2. Po upływie terminów zastrzeżonych dla nieujawniania informacji o zgłoszeniach, o których mowa w ust. 1, Urząd Patentowy może na wniosek osoby, która ma w tym interes prawny, udostępnić jej dokumenty zawarte w aktach zgłoszenia. 3. O udzieleniu niejawnej informacji o zgłoszeniu oraz o udostępnieniu akt zgłoszenia dokonuje się adnotacji w aktach zgłoszenia. 4. Przepisy ust. 1-3 nie mają zastosowania do zgłoszeń tajnych wynalazków i tajnych wzorów użytkowych. 5. Do zgłoszeń topografii układów scalonych przepisy ust. 2 i 3 stosuje się z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 207 ust. 2 i 3."}
{"id":"1994_195_252","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 252. Do postępowania przed Urzędem Patentowym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1994_195_253","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 253. 1. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego o terminach załatwiania sprawy nie stosuje się do rozpatrywania zgłoszeń dokonanych w celu uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji. 2. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego o wznowieniu postępowania i stwierdzeniu nieważności decyzji nie stosuje się, jeżeli okoliczności uzasadniające wznowienie postępowania bądź stwierdzenie nieważności decyzji mogą być podniesione w sporze o unieważnienie udzielonego patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji."}
{"id":"1994_195_254","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 254. Na prawomocne orzeczenie Urzędu Patentowego, kończące postępowanie w sprawie, a rażąco naruszające prawo, Prezes Urzędu Patentowego, Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej oraz Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wnieść skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia stronie orzeczenia. Tytuł VII Postępowanie sporne"}
{"id":"1994_195_255","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 255. Urząd Patentowy rozpatruje w trybie postępowania spornego sprawy o: 1) unieważnienie patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji, 2) stwierdzenie wygaśnięcia patentu na wynalazek dotyczący mikroorganizmu lub jego użycia, w przypadku określonym w art. 90 ust.1 pkt 4, 3) stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy w przypadkach określonych w art. 169, 4) stwierdzenie wygaśnięcia prawa z rejestracji oznaczenia geograficznego w przypadku określonym w art. 192 ust. 1, 5) stwierdzenie wygaśnięcia prawa z rejestracji topografii, w przypadkach określonych w art. 221 ust. 2, 6) udzielenie licencji przymusowej na korzystanie z wynalazku, wzoru użytkowego albo topografii, 7) zmianę decyzji o udzieleniu licencji przymusowej, 8) stwierdzenie bezzasadności zmiany warunków korzystania z oznaczenia geograficznego, w przypadku określonym w art. 188 ust. 3, 9) unieważnienie patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji na skutek złożonego sprzeciwu uznanego przez uprawnionego za bezzasadny."}
{"id":"1994_195_256","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 256. 1. Do postępowania spornego przed Urzędem Patentowym stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. W kwestii kosztów postępowania stosuje się odpowiednio przepisy obowiązujące w postępowaniu cywilnym. 3. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego o ponownym rozpatrywaniu, na wniosek strony, spraw załatwionych przez wydanie decyzji, od której nie służy odwołanie, nie stosuje się do decyzji rozstrzygającej sprawę co do jej istoty i wydanej po przeprowadzeniu rozprawy. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania spornego przed Urzędem Patentowym, uwzględniając w szczególności zasadę jawności rozprawy oraz publicznego ogłaszania decyzji."}
{"id":"1994_195_257","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 257. Na decyzje oraz postanowienia Urzędu Patentowego w sprawach, o których mowa w art. 255, stronom przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1994_195_258","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 258. Do prawomocnych orzeczeń Urzędu Patentowego w sprawach, o których mowa w art. 255, przepis art. 254 stosuje się odpowiednio. Tytuł VIII Organy Dział I Urząd Patentowy Rozdział 1 Zadania i organizacja Urzędu Patentowego"}
{"id":"1994_195_259","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 259. Centralnym organem administracji rządowej w sprawach z zakresu własności przemysłowej jest Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1994_195_26","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wynalazek uważa się za posiadający poziom wynalazczy, jeżeli wynalazek ten nie wynika dla znawcy, w sposób oczywisty, ze stanu techniki. 2. Przy ocenie poziomu wynalazczego nie uwzględnia się zgłoszeń, o których mowa w art. 25 ust. 3."}
{"id":"1994_195_260","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 260. 1. Urząd Patentowy podlega Radzie Ministrów. Nadzór nad działalnością Urzędu Patentowego sprawuje z ramienia Rady Ministrów minister właściwy do spraw gospodarki. 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Urzędowi Patentowemu, w którym w szczególności określi organizację, strukturę i zasady kierowania Urzędem oraz podział kompetencji, z uwzględnieniem statusu ekspertów, urzędników służby cywilnej i innych pracowników."}
{"id":"1994_195_261","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 261. 1. Urząd Patentowy wykonuje zadania w sprawach własności przemysłowej, wynikające z ustawy, z przepisów odrębnych oraz z umów międzynarodowych. 2. Do zadań Urzędu Patentowego należy w szczególności: 1) przyjmowanie i badanie zgłoszeń dotyczących wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych oraz topografii układów scalonych, dokonanych w celu uzyskania ochrony, 2) orzekanie w sprawach udzielania patentów na wynalazki i praw ochronnych na wzory użytkowe oraz znaki towarowe, a także praw z rejestracji wzorów przemysłowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych, 3) rozstrzyganie spraw w postępowaniu spornym w zakresie określonym ustawą, 4) prowadzenie rejestrów, o których mowa w art. 228, 5) wydawanie organu urzędowego pod nazwą \"Wiadomości Urzędu Patentowego\", 6) udział w pracach organów międzynarodowych z tytułu zawartych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych w sprawach z zakresu własności przemysłowej, w szczególności Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej, 7) prowadzenie centralnego zbioru polskich i zagranicznych opisów patentowych. 3. Przy wykonywaniu zadań, w szczególności w sprawach dotyczących współpracy międzynarodowej oraz przy opracowywaniu projektów przepisów prawnych dotyczących własności przemysłowej, Urząd Patentowy działa w porozumieniu i we współpracy z zainteresowanymi organami administracji rządowej i samorządowej."}
{"id":"1994_195_262","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 262. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Urzędu Patentowego, uwzględniając w szczególności jego zadania i kompetencje, a także zasady i formy współdziałania Urzędu z innymi organami administracji rządowej oraz z jednostkami samorządu terytorialnego, organizacjami społecznymi i związkami zawodowymi w sprawach objętych jego zakresem działania."}
{"id":"1994_195_263","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 263. 1. Na czele Urzędu Patentowego stoi Prezes Urzędu Patentowego, który kieruje Urzędem i, z zastrzeżeniem art. 264 ust. 2, reprezentuje go na zewnątrz oraz ustala szczegółową organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych. 2. Prezesa Urzędu Patentowego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. 3. Zastępców Prezesa Urzędu Patentowego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Urzędu Patentowego."}
{"id":"1994_195_264","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 264. 1. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 261 ust. 2 pkt 2-3, a także w sprawach dokonywania wpisów do rejestrów należy do osób posiadających uprawnienia określone w art. 268 ust. 3, powołanych przez Prezesa Urzędu Patentowego (ekspertów). W sprawach tych ekspert orzeka jednoosobowo, chyba że przewidziane jest orzekanie w większym składzie ekspertów. 2. Ekspert reprezentuje Urząd Patentowy w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawach, o których mowa w art. 248 i 257. 3. Ekspertowi, o którym mowa w ust. 1, mogą być powierzane dodatkowe funkcje, w szczególności kierownicza, koordynacyjna lub kontrolna. 4. Powierzenie dodatkowej funkcji, o której mowa w ust. 3, może nastąpić na czas nieokreślony lub na czas wykonywania określonej pracy."}
{"id":"1994_195_265","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 265. 1. Eksperci współuczestniczą w czynnościach z zakresu zarządzania w Urzędzie Patentowym poprzez Kolegium ekspertów, stanowiące powszechne ich zgromadzenie. 2. Kolegium ekspertów wybiera ze swego grona Rzecznika Interesu Zawodowego, który reprezentuje ekspertów wobec organów władzy i administracji we wszystkich sprawach dotyczących pracy. 3. Do zadań Kolegium należy: 1) ustalanie zadań w zakresie rozpatrywania wpływających zgłoszeń i wniosków oraz wyrażanie opinii co do środków potrzebnych na ich wykonanie, 2) ustalanie zasad podziału środków funduszu nagród tworzonego na podstawie przepisu art. 271 ust. 3, 3) wyrażanie opinii co do problemów związanych z orzekaniem, w szczególności co do przypadków niejednolitości orzecznictwa oraz przedstawianie odpowiednich wniosków w tym zakresie, 4) wyrażanie opinii w innych sprawach, przedstawionych przez Prezesa Urzędu Patentowego lub przez Rzecznika Interesu Zawodowego. 4. Kolegium ekspertów zwołuje co najmniej raz w roku, z zastrzeżeniem ust. 5, Prezes Urzędu Patentowego, który mu przewodniczy. Kolegium ekspertów może również zwołać, w każdym czasie, Rzecznik Interesu Zawodowego, dla przedstawienia sprawy wymagającej wyrażenia opinii przez Kolegium. 5. Kolegium ekspertów może również obradować w sekcjach, na które eksperci zostają podzieleni według kryteriów rzeczowo - problemowych, stosownie do wykonywanych zadań. Sekcji może przewodniczyć Prezes Urzędu Patentowego, Zastępca Prezesa albo ekspert, któremu powierzona została funkcja kierownicza na podstawie art. 264 ust. 3. 6. Podział na sekcje i wyznaczenie przewodniczących sekcji należy do Prezesa Urzędu Patentowego. Rozdział 2 Aplikacja ekspercka Uprawnienia i obowiązki eksperta"}
{"id":"1994_195_266","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 266. 1. Uzyskanie uprawnień eksperta wymaga, z zastrzeżeniem ust. 2, posiadania wyższego wykształcenia odpowiadającego zadaniom eksperta, odbycia aplikacji eksperckiej, zwanej dalej \"aplikacją\" oraz asesury. 2. Ekspertem może być osoba, która: 1) jest obywatelem polskim i korzysta z pełni praw publicznych, 2) nie była karana za przestępstwo umyślne, 3) posiada znajomość języków obcych w zakresie i stopniu określonym potrzebą spełnienia warunków niezbędnych do wykonywania zadań eksperta, z uwzględnieniem umów międzynarodowych, nie mniej jednak niż jednego języka obcego, 4) jest nieskazitelnego charakteru, 5) ma stan zdrowia oraz predyspozycje pozwalające na powierzenie jej zadań eksperta. 3. Od kandydata na eksperta, który powinien posiadać znajomość więcej niż jednego języka obcego, można nie wymagać znajomości jednego z potrzebnych języków, jeżeli brak ten uzupełni on w czasie przeznaczonym na aplikację."}
{"id":"1994_195_267","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 267. 1. Aplikacja trwa 3 lata, z tym że w uzasadnionych przypadkach, na wniosek pracownika zaopiniowany przez przełożonego, może być skrócona do 1 roku i 6 miesięcy. 2. Aplikantowi może być powierzane wykonywanie określonych czynności związanych z orzekaniem, bez prawa podejmowania decyzji. 3. Aplikacja kończy się egzaminem. Powtórny egzamin może być złożony tylko raz, nie wcześniej niż po 6 miesiącach i nie później niż po roku od daty pierwszego egzaminu. 4. W przypadku nieprzystąpienia, bez usprawiedliwienia, do egzaminu lub niezdania powtórnego egzaminu Urząd Patentowy rozwiązuje z aplikantem, za wypowiedzeniem, umowę o pracę. 5. W sprawach nieunormowanych w ustawie, do stosunku pracy z aplikantem stosuje się przepisy o pracownikach służby cywilnej."}
{"id":"1994_195_268","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 268. 1. Po złożeniu egzaminu pracownikowi powierza się wykonywanie zadań w charakterze asesora przez okres nie krótszy niż 2 lata. 2. Asesorowi powierza się wykonywanie czynności eksperta, które podlega ocenie na zasadach określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8. 3. W przypadku pozytywnej oceny przebiegu asesury, asesor uzyskuje uprawnienia eksperta. 4. Przy powołaniu ekspert składa ślubowanie wobec Prezesa Urzędu Patentowego według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku eksperta sumiennie wykonywać zadania, orzekać bezstronnie i zgodnie z przepisami prawa, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości.\" 5. Ekspert, który przechodzi na inne stanowisko eksperckie, nie składa ponownie ślubowania. 6. Przepisy ustawy dotyczące ekspertów stosuje się odpowiednio, o ile ustawa nie stanowi inaczej, do asesorów. 7. Prezes Urzędu Patentowego może odwołać asesora ze stanowiska, jeżeli po upływie 2 lat asesury nie zostanie on powołany na stanowisko eksperta. Odwołanie jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę. 8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb odbywania aplikacji i asesury, a także składania egzaminów, z uwzględnieniem wynagrodzenia dla osób przeprowadzających egzamin."}
{"id":"1994_195_269","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 269. 1. W zakresie orzekania eksperci podlegają tylko ustawom. 2. Do ekspertów nie stosuje się w zakresie, o którym mowa w ust. 1, przewidzianych w odrębnych ustawach przepisów o obowiązku wykonywania poleceń służbowych przełożonego, jak też przepisów przewidujących dokonywanie okresowych bądź doraźnych ocen pracownika dotyczących wykonywania przez niego zadań. 3. Orzekając w sprawie ekspert obowiązany jest uwzględnić dyrektywy interpretacyjne ustalone w ogólnych wytycznych Prezesa Urzędu Patentowego, wydawanych w trybie określonym w ust. 4 i 5. 4. Ogólne wytyczne, o których mowa w ust. 3, Prezes Urzędu Patentowego wydaje po zasięgnięciu opinii lub na wniosek Kolegium ekspertów. 5. Ogólne wytyczne Prezesa, o których mowa w ust. 3, podaje się do wiadomości publicznej. 6. Ogólne wytyczne Prezesa, o których mowa w ust. 3, wiążą wyłącznie ekspertów przy rozpatrywaniu sprawy i nie mogą być powoływane jako podstawa prawna wydanej decyzji bądź postanowienia. 7. Na zasadach określonych w odrębnych przepisach eksperci korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. 8. Bezpośredni nadzór nad działalnością komórek organizacyjnych, w których orzekają eksperci, sprawuje Prezes Urzędu Patentowego lub z jego upoważnienia Zastępca Prezesa. Nadzór ten nie może wkraczać w zakres orzekania."}
{"id":"1994_195_27","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Wynalazek uważany jest za nadający się do przemysłowego stosowania, jeżeli według wynalazku może być uzyskiwany wytwór lub wykorzystywany sposób, w rozumieniu technicznym, w jakiejkolwiek działalności przemysłowej, nie wykluczając rolnictwa."}
{"id":"1994_195_270","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 270. 1. Ekspert jest obowiązany postępować zgodnie ze złożonym ślubowaniem, a w szczególności: 1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa, 2) przestrzegać przy orzekaniu ogólnych wytycznych Prezesa Urzędu Patentowego, o których mowa w art. 269 ust. 3, 3) rzetelnie, bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 4) dochowywać tajemnicy państwowej i służbowej, 5) godnie zachowywać się w pracy oraz poza nią. 2. Ekspert nie może tworzyć ani być członkiem związków zawodowych lub partii politycznych. W dniu powołania eksperta na stanowisko, jego członkostwo w związkach zawodowych i partiach politycznych ustaje z mocy prawa. 3. Ekspert nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody Prezesa Urzędu Patentowego, ani wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami eksperta lub podważających zaufanie do niego. 4. Ekspert nie może występować w roli biegłego sądowego w zakresie, w którym orzeka. 5. Do ekspertów stosuje się przepisy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, odnoszące się do członków korpusu służby cywilnej zajmujących stanowiska kierownicze. 6. Ekspert jest obowiązany, na uzasadnione potrzebą pisemne wezwanie Prezesa Urzędu Patentowego, przedłożyć w ciągu miesiąca orzeczenie uprawnionego lekarza, potwierdzające zachowanie przez eksperta zdolności fizycznej i psychicznej do pracy na zajmowanym stanowisku. 7. Ekspert może być, stosownie do potrzeb, zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy. 8. W sprawach wynikających ze stosunku pracy eksperta nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy."}
{"id":"1994_195_271","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 271. 1. Wynagrodzenie eksperta składa się z wynagrodzenia zasadniczego, przewidzianego dla zajmowanego stanowiska eksperta oraz dodatku za wieloletnią pracę na tym stanowisku, a także - w razie powierzenia mu dodatkowej funkcji - z dodatku funkcyjnego. Wysokość tego wynagrodzenia i dodatków ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 2. Ekspertowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne dla pracowników jednostek sfery budżetowej, w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 3. Na zasadach określonych przez Prezesa Rady Ministrów, Prezes Urzędu Patentowego może utworzyć fundusz nagród za szczególne osiągnięcia w pracy eksperta. 4. Do ekspertów mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy o służbie cywilnej w zakresie przyznawania nagród jubileuszowych oraz jednorazowych odpraw w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę. 5. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, mnożniki kwoty bazowej, o której mowa w ust. 1 jako podstawy do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego na stanowiskach ekspertów oraz do ustalenia stawek dodatków za wieloletnią pracę oraz funkcyjnego, a także zasady, na jakich może być tworzony fundusz nagród, o którym mowa w ust. 3, w szczególności wielkość odpisu na ten fundusz z planowanych wynagrodzeń osobowych."}
{"id":"1994_195_272","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 272. 1. Czas pracy ekspertów nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo. 2. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach tygodnia ustala się odpowiednio do warunków pracy przewidzianych dla ogółu pracowników Urzędu Patentowego. Dni tygodnia niebędących dniami pracy w Urzędzie nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego. 3. Osobie zajmującej stanowisko eksperta co najmniej 10 lat, przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 6 dni roboczych, a po 20 latach orzekania na tym stanowisku - 12 dni roboczych. 4. Osobie zajmującej stanowisko eksperta przez okres nie krótszy niż 5 lat, Prezes Urzędu Patentowego może udzielić, na warunkach odpowiadających przepisom ustawy o służbie cywilnej, płatnego urlopu dla poratowania zdrowia. 5. Za czas niezdolności do pracy wskutek choroby ekspertowi przysługuje przez okres roku wynagrodzenie i zasiłek chorobowy w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 6. Przepisy ust. 3-5 nie mają zastosowania do asesorów. Rozdział 3 Odpowiedzialność dyscyplinarna Zawieszenie oraz rozwiązanie stosunku pracy z ekspertem"}
{"id":"1994_195_273","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 273. 1. Za naruszenie obowiązków służbowych ekspert odpowiada dyscyplinarnie. 2. Do prowadzenia postępowania i orzekania w sprawach, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu Patentowego powołuje, spośród ekspertów, rzecznika dyscyplinarnego oraz członków Komisji Dyscyplinarnej Ekspertów i Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Ekspertów, w liczbie umożliwiającej tworzenie składów orzekających. 3. W przypadkach uzasadnionych potrzebą, gdy rzecznik dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 2, nie może działać w sprawie, Prezes Urzędu Patentowego może powołać doraźnie zastępcę rzecznika dyscyplinarnego. 4. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych w Urzędzie Patentowym, 4) zakaz pełnienia funkcji eksperta. 5. W sprawach nieunormowanych w niniejszej ustawie do odpowiedzialności dyscyplinarnej ekspertów stosuje się odpowiednio przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej urzędników służby cywilnej."}
{"id":"1994_195_274","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 274. 1. Prezes Urzędu Patentowego odwołuje eksperta ze stanowiska w razie utraty przez eksperta zdolności fizycznej lub psychicznej do pracy, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim wydanym dla celów emerytalno - rentowych lub orzeczeniem o utracie zdolności do pracy na zajmowanym stanowisku, wydanym przez lekarza uprawnionego do przeprowadzania badań lekarskich pracowników Urzędu Patentowego. 2. Prezes Urzędu Patentowego może odwołać eksperta ze stanowiska w razie: 1) złożenia przez eksperta oświadczenia o rezygnacji ze stanowiska, 2) potrzeby zmniejszenia stanu zatrudnienia ekspertów w wyniku zmiany zakresu zadań Urzędu Patentowego bądź trwałego zmniejszenia ilości spraw do rozpatrzenia, 3) nieprzedłożenia przez eksperta w terminie orzeczenia uprawnionego lekarza o zachowaniu przez niego zdolności fizycznej i psychicznej do pracy, w sytuacji, o której mowa w art. 270 ust. 6, 4) osiągnięcia przez eksperta, z zastrzeżeniem ust. 9 zdanie drugie, wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku, 5) nieobecności eksperta w pracy z powodu choroby lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną, trwającej dłużej niż okres pobierania zasiłku, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn, po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy. 3. Stosunek pracy eksperta tymczasowo aresztowanego ulega z mocy prawa zawieszeniu. 4. Prezes Urzędu Patentowego może zawiesić eksperta w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne. 5. W przypadku zawieszenia, o którym mowa w ust. 3 i 4, ekspertowi przysługuje wynagrodzenie oraz inne uprawnienia i świadczenia odpowiednio na zasadach określonych w ustawie o służbie cywilnej. 6. Stosunek pracy eksperta wygasa w przypadkach określonych w Kodeksie pracy oraz przepisach szczególnych, a także w razie: 1) utraty obywatelstwa polskiego, 2) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej zakazu pełnienia funkcji eksperta, 3) prawomocnego orzeczenia przez sąd pozbawienia eksperta praw publicznych bądź zakazu zajmowania przez niego stanowiska eksperta. 7. Jeżeli w odwołaniu nie określono inaczej, odwołanie eksperta ze stanowiska następuje z chwilą doręczenia mu zawiadomienia o odwołaniu; osobie odwołanej ze stanowiska można wyznaczyć na okres do rozwiązania stosunku pracy, inne zadania do wykonywania, odpowiadające jej kwalifikacjom. 8. Wygaśnięcie stosunku pracy z ekspertem jest równoznaczne z odwołaniem go ze stanowiska eksperta z chwilą wygaśnięcia stosunku pracy. 9. Odwołanie eksperta ze stanowiska w przypadkach, o których mowa w ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2-4, a także w razie złożenia przez eksperta oświadczenia o rezygnacji ze stanowiska jest równoznaczne, z zastrzeżeniem ust. 11, z wypowiedzeniem umowy o pracę lub jej rozwiązaniem za porozumieniem stron. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, odwołanie eksperta ze stanowiska przed osiągnięciem wieku 65 lat może nastąpić tylko za jego zgodą. 10. Odwołanie eksperta ze stanowiska w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5, jest równoznaczne, z zastrzeżeniem ust. 11, z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia. 11. Odwołanie eksperta ze stanowiska nie może naruszać przepisów dotyczących szczególnej ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy. 12. Ograniczenie w zakresie rozwiązania stosunku pracy z ekspertem nie dotyczy odwołania z dodatkowej funkcji, o której mowa w art. 264 ust. 3. Odwołanie z dodatkowej funkcji przed wykonaniem powierzonej pracy lub z funkcji powierzonej ekspertowi na czas nieokreślony jest równoznaczne z wypowiedzeniem warunków pracy lub płacy. Rozdział 4 Izba Odwoławcza"}
{"id":"1994_195_275","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 275. 1. Prezes Urzędu Patentowego tworzy Izbę Odwoławczą do rozpatrywania spraw określonych w art. 244 i 249. 2. W skład Izby Odwoławczej wchodzą osoby upoważnione do orzekania."}
{"id":"1994_195_276","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 276. Izbą Odwoławczą kieruje i sprawuje nad nią nadzór administracyjny Przewodniczący Izby Odwoławczej, wyznaczony przez Prezesa Urzędu Patentowego. Przewodniczący Izby Odwoławczej nie musi wchodzić w jej skład."}
{"id":"1994_195_277","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 277. Sprawy w Izbie Odwoławczej rozpoznaje się w zespołach orzekających, w składzie trzech osób. Skład zespołu i jego przewodniczącego wyznacza Przewodniczący Izby Odwoławczej. W sprawach zawiłych można wyznaczyć zespół w składzie pięcioosobowym."}
{"id":"1994_195_278","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 278. 1. Sprawy w Izbie Odwoławczej rozpatruje się na posiedzeniach. 2. Przewodniczący zespołu może, w uzasadnionych przypadkach, skierować sprawę do rozpatrzenia na rozprawie, w szczególności gdy jest to niezbędne dla jej wyjaśnienia przy osobistym udziale strony lub biegłych. 3. W razie potrzeby przewodniczący zespołu może zlecić jednemu z członków zespołu orzekającego przeprowadzenie niektórych czynności związanych z toczącym się postępowaniem. Dział II Kolegia orzekające do spraw spornych"}
{"id":"1994_195_279","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 279. 1. Sprawy sporne, o których mowa w art. 255, rozpatrują kolegia orzekające do spraw spornych, zwane dalej \"kolegiami\". 2. Prezes Urzędu Patentowego tworzy Wydział Spraw Spornych, w skład którego wchodzą członkowie kolegiów orzekających. 3. Wydziałem Spraw Spornych kieruje i sprawuje nad nim nadzór administracyjny Przewodniczący Wydziału Spraw Spornych, wyznaczony przez Prezesa Urzędu Patentowego."}
{"id":"1994_195_28","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Za wynalazki, w rozumieniu art. 24, nie uważa się w szczególności: 1) odkryć, teorii naukowych i metod matematycznych, 2) wytworów o charakterze jedynie estetycznym, 3) planów, zasad i metod dotyczących działalności umysłowej lub gospodarczej oraz gier, 4) wytworów, których niemożliwość wykorzystania może być wykazana w świetle powszechnie przyjętych i uznanych zasad nauki, 5) programów do maszyn cyfrowych, 6) przedstawienia informacji."}
{"id":"1994_195_280","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 280. 1. Kolegia rozpatrują sprawy należące do ich właściwości w składzie przewodniczącego kolegium i dwóch członków kolegium. W sprawach zawiłych można wyznaczyć skład pięcioosobowy. 2. Przewodniczącym kolegium może być osoba, która odbyła aplikację sędziowską. Prezes Urzędu Patentowego może powołać na przewodniczącego kolegium również osobę, która odbyła aplikację radcowską, adwokacką lub prokuratorską albo jest profesorem lub doktorem habilitowanym nauk prawnych. 3. Do przewodniczących kolegiów stosuje się przepisy o ekspertach, z tym że zwolnieni są oni od obowiązku odbycia aplikacji eksperckiej."}
{"id":"1994_195_281","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 281. 1. Przewodniczącego kolegium i członków składu kolegium wyznacza Przewodniczący Wydziału Spraw Spornych. 2. W skład kolegium oprócz przewodniczącego kolegium wchodzą jako jego członkowie: jeden ekspert wyznaczony z listy ustalonej przez Prezesa Urzędu Patentowego oraz jeden przedstawiciel organizacji, o których mowa w art. 9, wyznaczony z listy przedstawicieli, uzgodnionej z Prezesem Urzędu Patentowego przez te organizacje. 3. Jeżeli wyznaczono kolegium pięcioosobowe, oprócz przewodniczącego kolegium w jego skład wchodzi po dwóch członków z każdej z list, o których mowa w ust. 2. 4. Przedstawicielem organizacji, o którym mowa w ust. 2, nie może być czynny zawodowo rzecznik patentowy."}
{"id":"1994_195_282","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 282. 1. Pracownikom powołanym do orzekania w sprawach spornych przysługuje zwolnienie od pracy na czas udziału w pracy kolegium w okresie orzekania, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalenia wysokości rekompensaty za udział w pracach kolegium dla przedstawicieli organizacji, o których mowa w art. 281 ust. 2, o ile nie pozostają w stosunku pracy. 3. Przedstawiciele organizacji, o których mowa w art. 281 ust. 2, zamieszkali poza siedzibą Urzędu Patentowego otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu, według zasad ustalonych w przepisach dotyczących diet i innych należności z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Tytuł IX Dochodzenie roszczeń w postępowaniu cywilnym Dział I Przepisy wspólne"}
{"id":"1994_195_283","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 283. Sprawy dotyczące roszczeń cywilnoprawnych z zakresu ochrony własności przemysłowej, nienależące do kompetencji innych organów rozstrzygane są, z zastrzeżeniem art. 257, w trybie postępowania cywilnego na zasadach ogólnych."}
{"id":"1994_195_284","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 284. W trybie postępowania cywilnego, na zasadach ogólnych, rozpatrywane są w szczególności sprawy o: 1) ustalenie autorstwa projektu wynalazczego, 2) ustalenie prawa do patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, 3) wynagrodzenie za korzystanie z projektu wynalazczego, 4) wynagrodzenie za korzystanie z wynalazku, wzoru użytkowego lub topografii dla celów państwowych, 5) odszkodowanie za przejście na Skarb Państwa prawa do patentu lub prawa ochronnego odpowiednio na wynalazek tajny lub na wzór użytkowy tajny, 6) naruszenie patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, 7) stwierdzenie prawa korzystania z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w przypadkach określonych w art. 71 i 75, 8) stwierdzenie prawa używania w ramach lokalnej działalności oznaczenia zarejestrowanego jako znak towarowy na rzecz innej osoby, 9) stwierdzenie prawa używania oznaczenia geograficznego, 10) stwierdzenie utraty prawa używania oznaczenia geograficznego, 11) przeniesienie patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy albo prawa z rejestracji wzoru przemysłowego lub topografii, uzyskanego przez osobę nieuprawnioną, 12) przeniesienie prawa ochronnego na znak towarowy w przypadku określonym w art. 161."}
{"id":"1994_195_285","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 285. Uprawniony z patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji bądź osoba, której ustawa na to zezwala, może żądać zaprzestania działań grożących naruszeniem prawa."}
{"id":"1994_195_286","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 286. Sąd, rozstrzygając o naruszeniu prawa, może orzec na wniosek uprawnionego o dalszym rozporządzeniu bezprawnie wytworzonymi lub oznaczonymi wytworami oraz środkami użytymi do ich wytworzenia lub oznaczenia. Dział II Roszczenia dotyczące wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych i topografii układów scalonych"}
{"id":"1994_195_287","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 287. 1. Uprawniony z patentu, którego patent został naruszony, lub osoba której ustawa na to zezwala może żądać zaniechania naruszania i usunięcia jego skutków oraz wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, a także naprawienia szkody na zasadach ogólnych. 2. Osoba, która naruszyła patent, jest obowiązana ponadto, na żądanie uprawnionego, do ogłoszenia w prasie stosownego oświadczenia, a także, gdy naruszenie jest zawinione, do zapłaty odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz jednej z organizacji, o których mowa w art. 9, na cele popierania własności przemysłowej."}
{"id":"1994_195_288","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 288. 1. Roszczeń z tytułu naruszenia patentu można dochodzić po uzyskaniu patentu. 2. Roszczenia z tytułu naruszenia patentu, jeżeli sprawca działał w dobrej wierze, mogą być dochodzone za okres rozpoczynający się po dniu, w którym Urząd Patentowy dokonał ogłoszenia o zgłoszeniu wynalazku, a w przypadku wcześniejszego powiadomienia przez uprawnionego osoby naruszającej prawo o dokonanym zgłoszeniu - od daty tego powiadomienia."}
{"id":"1994_195_289","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 289. 1. Roszczenia z tytułu naruszenia patentu ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym uprawniony dowiedział się o naruszeniu swego prawa i o osobie która naruszyła patent, oddzielnie co do każdego naruszenia. Jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem pięciu lat od dnia, w którym nastąpiło naruszenie patentu. 2. Bieg przedawnienia ulega zawieszeniu w okresie między zgłoszeniem wynalazku do Urzędu Patentowego a udzieleniem patentu."}
{"id":"1994_195_29","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Patentów nie udziela się na: 1) wynalazki, których wykorzystywanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami; nie uważa się za sprzeczne z porządkiem publicznym korzystanie z wynalazku tylko dlatego, że jest zabronione przez prawo, 2) odmiany roślin lub rasy zwierząt oraz czysto biologiczne sposoby hodowli roślin lub zwierząt; przepis ten nie ma zastosowania do mikrobiologicznych sposobów hodowli ani do wytworów uzyskiwanych takimi sposobami, 3) sposoby leczenia ludzi i zwierząt metodami chirurgicznymi lub terapeutycznymi oraz sposoby diagnostyki stosowane na ludziach lub zwierzętach; przepis ten nie dotyczy produktów, a w szczególności substancji lub mieszanin stosowanych w diagnostyce lub leczeniu."}
{"id":"1994_195_290","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 290. Uprawniony, o którym mowa w art. 74, może żądać od osoby, która nie będąc do tego uprawnioną zgłosiła wynalazek lub uzyskała patent, wydania uzyskanych bezpodstawnie korzyści i naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Ponadto może żądać ogłoszenia w prasie stosownego oświadczenia, a także, gdy naruszenie prawa do patentu jest zawinione, zapłaty odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz jednej z organizacji, o których mowa w art. 9, na cele popierania własności przemysłowej."}
{"id":"1994_195_291","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 291. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, w razie unieważnienia patentu nabywca, licencjobiorca albo inna osoba, na rzecz której uprawniony dokonał odpłatnego rozporządzenia, może żądać zwrotu wniesionej zapłaty oraz naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Zbywca może jednak potrącić sobie korzyści, jakie nabywca uzyskał przez korzystanie z wynalazku przed unieważnieniem patentu; jeżeli korzyści te są wyższe od wniesionej zapłaty i dochodzonego odszkodowania, zbywca nie ponosi odpowiedzialności."}
{"id":"1994_195_292","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 292. 1. W odniesieniu do wzorów użytkowych oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, do wzorów przemysłowych przepisy art. 287 - 291 stosuje się odpowiednio. 2. Roszczenia z tytułu naruszenia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, jeżeli sprawca działał w dobrej wierze, mogą być dochodzone za okres rozpoczynający się po dniu dokonania ogłoszenia w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\" informacji o udzieleniu prawa, a w przypadku wcześniejszego powiadomienia przez uprawnionego osoby naruszającej prawo o dokonanym zgłoszeniu - od daty tego powiadomienia."}
{"id":"1994_195_293","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 293. 1. W odniesieniu do topografii układów scalonych stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przepisy art. 287-291. 2. Roszczenia z tytułu naruszenia prawa z rejestracji, jeżeli sprawca działał w dobrej wierze, mogą być dochodzone za okres rozpoczynający się po dniu dokonania ogłoszenia w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\" informacji o udzieleniu prawa, a w przypadku wcześniejszego powiadomienia osoby naruszającej prawo o dokonanym zgłoszeniu - od daty tego powiadomienia. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli w okresie 2 lat od pierwszego wykorzystania topografii w celach handlowych, uprawniony do uzyskania prawa z rejestracji na tę topografię powiadomi osobę, która korzystała z niej bez jego zgody, o zamiarze zgłoszenia tej topografii do Urzędu Patentowego."}
{"id":"1994_195_294","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 294. 1. Twórca wynalazku może dochodzić roszczenia o wynagrodzenie za korzystanie z jego wynalazku przed sądem okręgowym. Nie ma on obowiązku uiszczania kosztów sądowych. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, dotyczące postępowania w sprawach o roszczenia pracowników."}
{"id":"1994_195_295","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 295. Do wynagrodzeń za wzory użytkowe, wzory przemysłowe i topografie układów scalonych przepisy art. 294 stosuje się odpowiednio. Dział III Roszczenia dotyczące znaków towarowych i oznaczeń geograficznych"}
{"id":"1994_195_296","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 296. 1. Osoba, której prawo ochronne na znak towarowy zostało naruszone lub osoba, której ustawa na to zezwala może żądać zaniechania naruszania i usunięcia jego skutków oraz wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, a także naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Przepis art. 287 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy polega na bezprawnym używaniu w obrocie gospodarczym: 1) znaku identycznego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do identycznych towarów, 2) znaku identycznego lub podobnego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do towarów identycznych lub podobnych, jeżeli takie używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami, 3) znaku identycznego lub podobnego do renomowanego znaku towarowego, zarejestrowanego w odniesieniu do jakichkolwiek towarów, jeżeli takie używanie może przynieść używającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. 3. Z roszczeniami, o których mowa w ust. 1, można wystąpić również przeciwko osobie, która tylko wprowadza do obrotu oznaczone już znakiem towary, jeżeli nie pochodzą one od uprawnionego, bądź osoby, która miała jego zezwolenie na używanie znaku. 4. Licencjodawca, powołując się na udzielone mu prawo ochronne na znak towarowy, może wystąpić z roszczeniami, o których mowa w ust. 1, przeciwko licencjobiorcy, który narusza postanowienia umowy licencyjnej, odnoszące się do okresu i terenu jej obowiązywania, postaci znaku będącego przedmiotem licencji, a także wskazania towarów, dla których znak może być używany oraz ich jakości."}
{"id":"1994_195_297","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 297. 1. W razie oznaczenia towarów znakiem towarowym podrobionym, sąd orzekając, zgodnie z art. 286, o dalszym rozporządzeniu tymi towarami, może tylko w wyjątkowych przypadkach uznać za wystarczające do dopuszczenia towarów do obrotu, usunięcie znaku z towarów. Przepis art. 299 ust. 6 stosuje się odpowiednio. 2. Przez znak towarowy podrobiony rozumie się znak identyczny lub taki, który nie może być odróżniony w zwykłych warunkach obrotu od znaku zarejestrowanego, użyty bezprawnie dla towarów objętych prawem ochronnym."}
{"id":"1994_195_298","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 298. Roszczenia z tytułu naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy, jeżeli sprawca działał w dobrej wierze, mogą być dochodzone za okres rozpoczynający się po dniu, w którym Urząd Patentowy ujawnił publicznie informację o zgłoszeniu zgodnie z art. 143, a w przypadku wcześniejszego powiadomienia osoby naruszającej prawo o dokonanym zgłoszeniu - od daty powiadomienia. Przepisy art. 288 ust. 1 oraz art. 289 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_299","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 299. 1. Na wniosek uprawnionego z prawa ochronnego na znak towarowy, towary przywożone na polski obszar celny, wobec których zachodzi uzasadnione podejrzenie oznaczenia podrobionym znakiem towarowym, podlegają, z zastrzeżeniem ust. 8, zatrzymaniu przez organ celny. Wykonanie zatrzymania może być uzależnione od złożenia przez wnioskodawcę zabezpieczenia określonego na podstawie przepisów prawa celnego, przeznaczonego na pokrycie powstałych kosztów organów celnych lub mogących powstać innych roszczeń. 2. O zatrzymaniu towaru organ celny zawiadamia niezwłocznie wnioskodawcę i importera towaru. 3. Organ celny zwolni towar jeżeli wnioskodawca, najpóźniej przed upływem dziesięciu dni od doręczenia mu zawiadomienia o zatrzymaniu towaru, nie przedłoży wydanego przez sąd zarządzenia tymczasowego, zabezpieczającego roszczenia i obejmującego zatrzymanie towaru na granicy. Okres ten może być na wniosek przedłużony o 10 dni, jedynie w przypadku nierozstrzygnięcia przez sąd wniosku o wydanie zarządzenia tymczasowego, w terminie zapewniającym możliwość dostarczenia go przez wnioskodawcę organowi celnemu. 4. Jeżeli zarządzenie tymczasowe, o którym mowa w ust. 3, wydane zostało przez sąd przed wniesieniem pozwu, organ celny zwolni towar także w przypadku, gdy w terminie określonym przez sąd do wniesienia pozwu wnioskodawca nie przedłoży dowodu na to, że pozew został wniesiony. 5. Do okresów, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się dni ustawowo wolnych od pracy. 6. Wywóz poza polski obszar celny zatrzymanych towarów z umieszczonym na nich podrobionym znakiem towarowym, w stanie niezmienionym, dopuszczalny jest jedynie przy zaistnieniu nadzwyczajnych okoliczności. 7. Przepisów ust. 1- 6 nie stosuje się do towarów przewożonych przez polski obszar celny oraz towarów przywożonych przez podróżnych w ramach norm ustanowionych w przepisach prawa celnego dla towarów zwolnionych od cła. 8. Kontrola towarów przewidziana w ust. 1 może być zniesiona na granicy z krajem, z którym Rzeczpospolita Polska tworzy część unii celnej i zniosła praktycznie na tej granicy kontrolę ruchu towarów."}
{"id":"1994_195_3","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) osobie - rozumie się przez to osobę fizyczną lub prawną, 2) osobie zagranicznej - rozumie się przez to osobę niemającą obywatelstwa polskiego i odpowiednio miejsca zamieszkania albo siedziby bądź poważnego przedsiębiorstwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 3) przedsiębiorcy - rozumie się przez to osobę prowadzącą w celach zarobkowych działalność wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową, zwaną dalej \"działalnością gospodarczą\", 4) umowie międzynarodowej - rozumie się przez to umowę międzynarodową, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, 5) Konwencji paryskiej - rozumie się przez to Akt sztokholmski zmieniający Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r. (Dz.U. z 1975 r. Nr 9, poz. 51), 6) projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie. 2. Przepisy ustawy dotyczące przedsiębiorców stosuje się odpowiednio również do osób prowadzących działalność inną niż gospodarcza, a także do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej."}
{"id":"1994_195_30","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Uprawniony z patentu może uzyskać patent na ulepszenie lub uzupełnienie wynalazku, które posiada cechy wynalazku, a nie może być stosowane samoistnie (patent dodatkowy). Można również uzyskać patent dodatkowy do już uzyskanego patentu dodatkowego. Rozdział 2 Zgłoszenie wynalazku"}
{"id":"1994_195_300","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 300. W sprawach, o których mowa w art. 299, właściwe są organy celne, które podejmują czynności w trybie i na zasadach określonych przepisami prawa celnego."}
{"id":"1994_195_301","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 301. Korzystający ze znaku powszechnie znanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie będącego przedmiotem prawa ochronnego, może żądać zaprzestania używania znaku identycznego lub podobnego w odniesieniu do towarów identycznych lub podobnych, gdy używanie takie może wprowadzać odbiorców w błąd. Do znaku powszechnie znanego i renomowanego art. 296 ust. 2 pkt 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_302","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 302. 1. Do oznaczeń geograficznych stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem art. 186, przepisy art. 296-300. 2. Z roszczeniami, o których mowa w art. 296, może wystąpić uprawniony z tytułu prawa z rejestracji oznaczenia geograficznego, a także każdy, kto jest ujawniony w rejestrze jako uprawniony do jego używania. Tytuł X Przepisy karne"}
{"id":"1994_195_303","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 303. 1. Kto przypisuje sobie autorstwo albo wprowadza w błąd inną osobę co do autorstwa cudzego projektu wynalazczego albo w inny sposób narusza prawa twórcy projektu wynalazczego podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1994_195_304","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 304. 1. Kto, nie będąc uprawnionym do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, zgłasza cudzy wynalazek, wzór użytkowy, wzór przemysłowy lub cudzą topografię układu scalonego w celu uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Tej samej karze podlega, kto ujawnia uzyskaną informację o cudzym wynalazku, wzorze użytkowym, wzorze przemysłowym albo cudzej topografii układu scalonego lub w inny sposób uniemożliwia uzyskanie patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji. 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 2 działa nieumyślnie, będąc zobowiązanym do zachowania w tajemnicy uzyskanej informacji, podlega grzywnie."}
{"id":"1994_195_305","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 305. 1. Kto w celu wprowadzenia do obrotu oznacza towary podrobionym znakiem towarowym lub oznaczone takim znakiem towary wprowadza do obrotu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie. 3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo dopuszcza się tego przestępstwa w stosunku do towaru o znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1994_195_306","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 306. 1. W razie skazania za przestępstwo określone w art. 305 ust. 3 sąd orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa towarów pochodzących z przestępstwa oraz materiałów i narzędzi, jak również środków technicznych, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa; jeżeli takie materiały, narzędzia albo środki techniczne nie były własnością sprawcy, sąd może orzec ich przepadek na rzecz Skarbu Państwa. 2. W razie skazania za przestępstwo określone w art. 305 ust. 1, sąd może orzec przepadek na rzecz Skarbu Państwa towarów pochodzących z przestępstwa oraz materiałów i narzędzi, jak również środków technicznych, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, chociażby nie były własnością sprawcy. 3. W razie orzeczenia przepadku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, art. 195 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się odpowiednio niezależnie od wartości towarów, których przepadek orzeczono."}
{"id":"1994_195_307","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 307. 1. Kto w celu wprowadzenia do obrotu oznacza przedmioty niechronione patentem, prawem ochronnym na wzór użytkowy lub prawem z rejestracji wzoru przemysłowego, topografii układu scalonego lub rejestracji na oznaczenie geograficzne, napisami lub rysunkami mającymi wywołać mylne mniemanie, że przedmioty te korzystają z takiej ochrony, podlega karze grzywny lub aresztu. 2. Tej samej karze podlega, kto przedmioty wymienione w ust.1, wiedząc o mylnym ich oznaczeniu, wprowadza do obrotu albo do celów obrotu przygotowuje lub przechowuje, albo podaje w ogłoszeniach, zawiadomieniach lub w inny sposób wiadomości mające wywołać mniemanie, że te przedmioty korzystają z ochrony prawnej."}
{"id":"1994_195_308","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 308. Kto wprowadza do obrotu towary oznaczone znakiem towarowym z wyróżnikiem mającym wywołać mylne mniemanie, że przedmioty te korzystają z takiej ochrony, podlega karze grzywny."}
{"id":"1994_195_309","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 309. W jednostkach organizacyjnych odpowiedzialność określoną w art. 303, art. 304, art. 305, art. 307 i art. 308 ponosi osoba prowadząca lub kierująca jednostką, chyba, że z podziału kompetencji wynika odpowiedzialność innej osoby."}
{"id":"1994_195_31","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Zgłoszenie wynalazku w celu uzyskania patentu powinno obejmować: 1) podanie zawierające co najmniej oznaczenie zgłaszającego, określenie przedmiotu zgłoszenia oraz wniosek o udzielenie patentu lub patentu dodatkowego, 2) opis wynalazku ujawniający jego istotę, 3) zastrzeżenie lub zastrzeżenia patentowe, 4) skrót opisu. 2. Zgłoszenie wynalazku, o którym mowa w ust. 1, powinno także zawierać rysunki, jeżeli są one niezbędne do zrozumienia wynalazku. 3. Zgłoszenie wynalazku, które obejmuje co najmniej podanie oraz części wyglądające zewnętrznie na opis wynalazku i na zastrzeżenie lub zastrzeżenia patentowe, daje podstawę do uznania zgłoszenia za dokonane. 4. Urząd Patentowy wyznacza, pod rygorem umorzenia postępowania, termin do uzupełnienia zgłoszenia, jeżeli stwierdzi, że nie zawiera ono wszystkich części, o których mowa w ust. 3; datę wpływu ostatniego brakującego dokumentu uważa się za datę dokonania zgłoszenia. 5. Urząd Patentowy wyznacza zgłaszającemu termin do nadesłania rysunków, jeżeli zgłoszenie nie zawiera rysunków, a zgłaszający powołuje się w nim na rysunki; datę ich wpływu uważa się za datę dokonania zgłoszenia. Jeżeli zgłaszający nie nadeśle rysunków, powołanie się na rysunki uważa się za niebyłe."}
{"id":"1994_195_310","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 310. 1. Ściganie sprawców przestępstw określonych w art. 303, art. 304 i art. 305 ust. 1 i 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego. 2. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 307 i art. 308 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Tytuł XI Zmiany w przepisach obowiązujących Przepisy przejściowe i końcowe Dział I Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1994_195_311","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 311. W Kodeksie handlowym w art. 35 w § 2 na końcu zdania skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"i ustawy - Prawo własności przemysłowej\"."}
{"id":"1994_195_312","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 312. W Kodeksie postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 87: a) w § 1 po wyrazach \"radca prawny\" dodaje się wyrazy \" ,a w sprawach własności przemysłowej także rzecznik patentowy\", b) dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§6. W sprawach związanych z ochroną własności przemysłowej, pełnomocnikiem twórcy projektu wynalazczego może być również przedstawiciel organizacji, do której zadań statutowych należą sprawy popierania własności przemysłowej i udzielania pomocy twórcom projektów wynalazczych.\"; 2) w art. 89 w § 1 w zdaniu drugim po wyrazach \"radca prawny\" dodaje się przecinek i wyrazy \"a także rzecznik patentowy\"; 3) w art. 99 po wyrazach \"radcę prawnego\" dodaje się wyrazy \"lub rzecznika patentowego\"; 4) w art. 3932 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W sprawach własności przemysłowej pełnomocnikiem, o którym mowa w §1, może być także rzecznik patentowy.\"."}
{"id":"1994_195_313","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 313. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz.163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 110, poz. 1255) w art. 16 w ust. 2 wyrazy \"prawa wynalazczego\" zastępuje się wyrazami \"prawa własności przemysłowej\"."}
{"id":"1994_195_314","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 314. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368, Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739, Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 skreśla się pkt 6; 2) w art. 57 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Rzecznik Praw Obywatelskich, w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych - minister właściwy do spraw pracy i zabezpieczenia społecznego, a w sprawach z zakresu prawa własności przemysłowej Prezes Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej mogą wnieść od orzeczenia Sądu rewizję nadzwyczajną do Sądu Najwyższego, jeżeli orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes Rzeczypospolitej Polskiej.\". Dział II Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1994_195_315","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 315. 1. Prawa w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych, topografii układów scalonych, znaków towarowych oraz projektów racjonalizatorskich, istniejące w dniu wejścia w życie ustawy, pozostają w mocy. Do praw tych stosuje się przepisy dotychczasowe, o ile przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej. 2. Do stosunków prawnych powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 3. Ustawowe warunki wymagane do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji ocenia się według przepisów obowiązujących w dniu zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego, znaku towarowego albo topografii układów scalonych w Urzędzie Patentowym. Jednakże do zgłoszeń wynalazków i wzorów użytkowych nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepis art. 37 ust. 2."}
{"id":"1994_195_316","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 316. 1. Zgłoszenia wzorów zdobniczych dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy i nierozpatrzone do tego czasu, uważa się za zgłoszenia wzorów przemysłowych. 2. Zgłoszenia o udzielenie patentu na wynalazek tajny lub prawa ochronnego na wzór użytkowy tajny, dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy i nierozpatrzone do tego czasu, uważa się za zgłoszenia dokonane w celu zastrzeżenia pierwszeństwa. 3. Zgłoszenia o udzielenie prawa ochronnego dodatkowego na wzór użytkowy dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy i nierozpatrzone do tego czasu, uważa się za zgłoszenia dokonane w celu uzyskania prawa ochronnego. 4. Postępowanie związane ze zgłoszeniem wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego i topografii układów scalonych w Urzędzie Patentowym toczy się od dnia wejścia w życie ustawy, według jej przepisów. 5. Dotychczasowy rejestr wspólnych znaków towarowych uważa się za odrębną zamkniętą księgę rejestru znaków towarowych."}
{"id":"1994_195_317","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 317. Postępowanie sporne przed Urzędem Patentowym i postępowanie przed Komisją Odwoławczą przy Urzędzie Patentowym, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, toczy się od dnia wejścia w życie ustawy według jej przepisów, z zastrzeżeniem art. 318 i 319."}
{"id":"1994_195_318","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 318. 1. Sprawy, o których mowa w art. 255, rozpatrywane według dotychczasowych przepisów w Urzędzie Patentowym w postępowaniu spornym przekazuje się do Wydziału Spraw Spornych. 2. Sprawy, o których mowa w art. 255, rozpatrywane według dotychczasowych przepisów w Komisji Odwoławczej przekazuje się do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. Sprawy, rozpatrywane według dotychczasowych przepisów w Komisji Odwoławczej w wyniku zażaleń i odwołań w postępowaniu administracyjnym przekazuje się do Urzędu Patentowego w celu rozpatrzenia w Izbie Odwoławczej, w trybie przepisów o ponownym rozpatrzeniu sprawy. 4. Postępowanie w sprawach, rozpatrywanych według dotychczasowych przepisów w Urzędzie Patentowym oraz w Komisji Odwoławczej w postępowaniu spornym i nienależące według ustawy do kompetencji Urzędu Patentowego podlega umorzeniu. Wniesione opłaty od wniosków o wydanie decyzji, a w przypadku sprawy rozpatrywanej w Komisji Odwoławczej, także opłaty od odwołań i zażaleń, podlegają zwrotowi."}
{"id":"1994_195_319","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 319. Wszczęte i niezakończone, do dnia wejścia w życie ustawy, sprawy o wydanie decyzji o wygaśnięciu prawa z rejestracji na znak towarowy z powodu nie używania znaku towarowego przekazuje się do Wydziału Spraw Spornych, a odwołania od takich decyzji przekazuje się do Naczelnego Sądu Administracyjnego, jako skargi na decyzje Urzędu Patentowego."}
{"id":"1994_195_32","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Jeżeli zgłaszający nie jest twórcą wynalazku, powinien w podaniu wskazać twórcę i podstawę swego prawa do uzyskania patentu."}
{"id":"1994_195_320","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 320. Do odwołań i zażaleń przekazywanych do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z art. 318 ust. 2 i art. 319 stosuje się odpowiednio przepis art. 318 ust. 4 zdanie drugie."}
{"id":"1994_195_321","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 321. Orzeczenia Sądu Najwyższego wydane w wyniku rewizji nadzwyczajnej przekazuje się do wykonania organom właściwym według przepisów ustawy."}
{"id":"1994_195_322","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 322. Znak towarowy zarejestrowany w kraju lub za granicą na rzecz państwowych central handlu zagranicznego, państwowo-spółdzielczych central handlu zagranicznego lub ich następców prawnych podlega w Polsce i za granicą przeniesieniu na rzecz producenta, jeżeli był używany do oznaczania w sposób ciągły wytwarzanych przez niego wyrobów przez okres co najmniej 10 lat przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1994_195_323","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 323. 1. Pracownicy Urzędu Patentowego, którzy w dniu wejścia w życie ustawy są upoważnieni przez Prezesa Urzędu Patentowego, na podstawie dotychczasowych przepisów, do orzekania w sprawach, o których mowa w art. 261 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz w sprawach dokonywania wpisów do rejestrów, mają prawo do orzekania w zakresie przewidzianym ustawą przez okres trzech lat od dnia wejścia ustawy w życie. Prezes Urzędu Patentowego może jednak, w zależności od potrzeby, zmienić zakres udzielonego upoważnienia. 2. Stosunek pracy pracowników, o których mowa w ust. 1, nawiązany na podstawie mianowania, przekształca się, z dniem wejścia w życie ustawy, w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. 3. Warunkiem nadania pracownikowi, o którym mowa w ust. 1, upoważnienia do orzekania po upływie trzech lat od dnia wejścia ustawy w życie, jest złożenie egzaminu. Przepisy art. 267 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 4. Pracownik, który złożył egzamin wymagany zgodnie z ust. 3, może uzyskać uprawnienia eksperta z pominięciem okresu asesury."}
{"id":"1994_195_324","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 324. Do ustalania wynagrodzeń oraz limitów zatrudnienia ekspertów i asesorów w Urzędzie Patentowym, stosuje się odpowiednio, o ile ustawa nie stanowi inaczej, przepisy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, odnoszące się do członków korpusu służby cywilnej."}
{"id":"1994_195_325","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 325. 1. W przypadku jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, patent, prawo ochronne albo prawo z rejestracji może być udzielone tylko na rzecz osoby prawnej, w skład której wchodzi ta jednostka, bądź na rzecz osoby fizycznej, bądź osób fizycznych prowadzących tę jednostkę na własny rachunek. 2. Prawa przysługujące Skarbowi Państwa wykonuje w jego imieniu organ administracji rządowej lub państwowa jednostka organizacyjna, według właściwości w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa będącym przedmiotem prawa."}
{"id":"1994_195_326","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 326. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz.U. z 1993 r. Nr 26, poz. 117 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 ), 2) ustawa z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. Nr 5, poz. 17, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1993 r. Nr 10, poz. 46, z 1994 r. Nr 74, poz. 331 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554), 3) ustawa z dnia 30 października 1992 r. o ochronie topografii układów scalonych (Dz.U. Nr 100, poz. 498 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770), 4) ustawa z dnia 31 maja 1962 r. o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1993 r. Nr 26, poz.118), 5) przepisy art. 5-7 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1993 r. Nr 4, poz.14)."}
{"id":"1994_195_327","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 327. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_195_33","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Opis wynalazku, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 2, powinien przedstawiać wynalazek na tyle jasno i wyczerpująco, aby znawca mógł ten wynalazek urzeczywistnić. W szczególności opis powinien zawierać tytuł odpowiadający przedmiotowi wynalazku, określać dziedzinę techniki, której wynalazek dotyczy, a także znany zgłaszającemu stan techniki oraz przedstawiać w sposób szczegółowy przedmiot rozwiązania, z objaśnieniem figur rysunków (jeżeli zgłoszenie zawiera rysunki) i przykładem lub przykładami realizacji bądź stosowania wynalazku. 2. Jeżeli do urzeczywistnienia wynalazku potrzebne jest przedstawienie mikroorganizmu, który nie jest ogólnie dostępny ani nie może być opisany w dostateczny sposób, przedstawienie go w tym zakresie może polegać na powołaniu się na dokonane zdeponowanie mikroorganizmu w kolekcji mikroorganizmów uznanej na podstawie umowy międzynarodowej lub w krajowej kolekcji mikroorganizmów, spełniającej wymagania, o których mowa w art. 35 ust. 3, wskazanej przez Prezesa Urzędu Patentowego w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Zastrzeżenia patentowe, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 3, powinny być w całości poparte opisem wynalazku i określać w sposób zwięzły, lecz jednoznaczny, przez podanie cech technicznych rozwiązania, zastrzegany wynalazek oraz zakres żądanej ochrony patentowej (część znamienna zastrzeżenia). Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Oprócz zastrzeżenia niezależnego lub zastrzeżeń niezależnych, które powinny przedstawiać ogół cech zgłaszanego wynalazku bądź kilku wynalazków, ujętych zgodnie z art. 34 w jednym zgłoszeniu, w zgłoszeniu występować może odpowiednia liczba zastrzeżeń zależnych dla przedstawienia wariantów wynalazku lub sprecyzowania cech wymienionych w zastrzeżeniu niezależnym. Każde zastrzeżenie powinno być ujęte jasno, w jednym zdaniu. Wzajemne powiązanie w układzie zastrzeżenia niezależnego i zastrzeżeń zależnych powinno być w zgłoszeniu wyraźnie przedstawione. 5. Skrót opisu, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 4, powinien zawierać zwięzłą i jasną informację określającą przedmiot i charakterystyczne cechy techniczne wynalazku oraz wskazanie jego przeznaczenia, jeżeli nie wynika to z określenia samego przedmiotu. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 6. Rysunki, o których mowa w art. 31 ust. 2, powinny w sposób czytelny, w połączeniu z opisem i zastrzeżeniami patentowymi, odtwarzać przedmiot wynalazku w ujęciu schematycznym, bez tekstu, z wyjątkiem pojedynczych wyrazów, gdy są one konieczne. Zgłoszenie może zawierać kilka arkuszy rysunków. Na jednym arkuszu może znajdować się więcej niż jedna figura, lecz wyraźnie oddzielona jedna od drugiej."}
{"id":"1994_195_34","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zgłoszenie wynalazku może obejmować jeden lub więcej wynalazków połączonych ze sobą w taki sposób, że stanowią wyraźnie jeden pomysł wynalazczy (jednolitość wynalazku). 2. Kilka wynalazków ujętych w jednym zgłoszeniu spełnia wymóg jednolitości, jeżeli połączenie ich ze sobą opiera się na jednej lub wielu wspólnych, bądź wzajemnie sobie odpowiadających cechach technicznych spośród tych, które określają zastrzegane wynalazki i decydują o wkładzie wnoszonym przez nie do stanu techniki."}
{"id":"1994_195_35","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Jeżeli zgłaszający chce skorzystać z uprzedniego pierwszeństwa, powinien w podaniu złożyć stosowne oświadczenie oraz dołączyć dowód potwierdzający zgłoszenie wynalazku we wskazanym państwie bądź wystawienie go na określonej wystawie. Dowód taki może być również złożony w ciągu trzech miesięcy od daty zgłoszenia. Późniejsze złożenie takiego oświadczenia albo dowodu nie skutkuje przyznaniem pierwszeństwa. 2. Jeżeli zgłaszający, dla opisania wynalazku w dostateczny sposób, powołuje się w zgłoszeniu na zdeponowany mikroorganizm, powinien dołączyć do zgłoszenia poświadczenie instytucji depozytowej o jego zdeponowaniu. Poświadczenie takie może być również złożone w ciągu sześciu miesięcy od daty zgłoszenia. Późniejsze złożenie poświadczenia nie skutkuje uznaniem zdeponowania mikroorganizmu za równoznaczne z jego ujawnieniem w zgłoszeniu. 3. Dla uznania depozytu za odpowiadający warunkom ujawnienia wynalazku, instytucja depozytowa powinna zapewnić dostęp do depozytu osobom trzecim w toku rozpatrywania zgłoszenia wynalazku oraz przynajmniej przez cały czas trwania ochrony patentowej."}
{"id":"1994_195_36","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Do zgłoszenia dokonanego w celu uzyskania patentu, zgłaszający powinien dołączyć również inne niż wymienione w art. 31, 32 i 35 dokumenty i oświadczenia, jeżeli jest to niezbędne do uzasadnienia twierdzeń i żądań zawartych w zgłoszeniu. Wszystkie części zgłoszenia mogą być złożone w jednym egzemplarzu, z wyjątkiem opisu wynalazku, zastrzeżeń patentowych, rysunków oraz skrótu opisu, składanych w liczbie i formie uzasadnionej potrzebą postępowania oraz ujednolicenia dokumentacji."}
{"id":"1994_195_37","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Do czasu wydania decyzji w sprawie udzielenia patentu zgłaszający może, z zastrzeżeniem ust. 2, wprowadzać uzupełnienia i poprawki do zgłoszenia, które nie mogą jednakże wykraczać poza to, co zostało ujawnione jako przedmiot rozwiązania w opisie wynalazku w dniu dokonania zgłoszenia. 2. Zmiana zastrzeżeń patentowych w sposób rozszerzający pierwotny zakres żądanej ochrony może być dokonana tylko do czasu ogłoszenia o zgłoszeniu i przy zachowaniu ograniczenia, określonego w ust. 1."}
{"id":"1994_195_38","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W toku rozpatrywania zgłoszenia wynalazku lub w okresie dwóch miesięcy od daty uprawomocnienia się decyzji o odmowie udzielenia patentu, zgłaszający może złożyć wniosek o udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy. Takie zgłoszenie wzoru użytkowego uważa się za dokonane w dniu zgłoszenia wynalazku."}
{"id":"1994_195_39","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W razie dokonania zgłoszenia wynalazku z naruszeniem przepisu o jednolitości wynalazku, dokonane następnie, na wezwanie Urzędu Patentowego, oddzielne zgłoszenia wynalazków (zgłoszenia wydzielone) uważa się za dokonane w dniu zgłoszenia pierwotnego. 2. Jeżeli zgłaszający złoży oddzielne zgłoszenia wynalazków bez wezwania Urzędu Patentowego, nawet wówczas gdy zgłoszenie pierwotne spełniało warunek jednolitości, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_4","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień zawartych w umowach międzynarodowych. 2. Jeżeli umowa międzynarodowa normuje szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub pozostawionych w kompetencji organów krajowych, przepisy ustawy stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_40","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Wynalazek, na który polska osoba prawna bądź obywatel polski, mający miejsce zamieszkania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, chce uzyskać patent za granicą, może być zgłoszony za granicą w celu uzyskania ochrony dopiero po zgłoszeniu go w Urzędzie Patentowym. Rozdział 3 Rozpatrywanie zgłoszenia wynalazku"}
{"id":"1994_195_41","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Po wpłynięciu zgłoszenia wynalazku Urząd Patentowy nadaje mu kolejny numer, stwierdza datę wpływu oraz zawiadamia o tym zgłaszającego. 2. Oznaczenie daty dokonania zgłoszenia, w przypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 4 i 5 oraz art. 31 ust. 4 i 5, następuje w drodze postanowienia."}
{"id":"1994_195_42","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Po dokonaniu zgłoszenia wynalazku, zgodnie z art. 31 ust. 3-5, Urząd Patentowy w toku jego rozpatrywania wydaje, z zastrzeżeniem ust. 2, postanowienia wzywające zgłaszającego, pod rygorem umorzenia postępowania, do uzupełnienia zgłoszenia lub usunięcia, w wyznaczonym terminie, wskazanych braków i istotnych usterek. 2. W razie stwierdzenia, że zgłoszenie dokonane zostało z naruszeniem przepisu o jednolitości wynalazku, Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do złożenia oddzielnych zgłoszeń. Jeżeli zgłoszenia wydzielone nie wpłyną w wyznaczonym terminie uważa się, że zgłoszenie pierwotne dotyczy wynalazku określonego na pierwszym miejscu w zastrzeżeniach patentowych, a pozostałe wynalazki zostały przez zgłaszającego wycofane."}
{"id":"1994_195_43","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. O zgłoszeniu wynalazku Urząd Patentowy dokonuje ogłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, niezwłocznie po upływie 18 miesięcy od daty pierwszeństwa do uzyskania patentu. Zgłaszający może w okresie dwunastu miesięcy od daty pierwszeństwa złożyć wniosek o dokonanie ogłoszenia w terminie wcześniejszym. 2. Nie ogłasza się o zgłoszeniu, jeżeli: 1) dotyczy ono wynalazku tajnego, 2) przed terminem ogłoszenia wydana została decyzja ostateczna o umorzeniu postępowania albo o odmowie udzielenia patentu. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, w razie ustania przyczyn uzasadniających nieogłaszanie o zgłoszeniu wynalazku, Urząd Patentowy dokona ogłoszenia niezwłocznie po wszczęciu lub wznowieniu postępowania w sprawie."}
{"id":"1994_195_44","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Od dnia ogłoszenia, o którym mowa w art. 43 ust. 1, osoby trzecie mogą zapoznać się z opisem zgłoszeniowym wynalazku, obejmującym opis wynalazku, zastrzeżenia patentowe i dołączone do zgłoszenia rysunki. Osoby te, mogą w ciągu 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, zgłaszać do Urzędu Patentowego uwagi co do istnienia okoliczności uniemożliwiających udzielenie patentu. 2. W opisie zgłoszeniowym, o którym mowa w ust. 1 , zamieszcza się wszystkie wprowadzone do dnia ogłoszenia zmiany zastrzeżeń patentowych, z określeniem daty ich wprowadzenia."}
{"id":"1994_195_45","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W okresie poprzedzającym ogłoszenie o zgłoszeniu wynalazku akta dotyczące tego zgłoszenia nie mogą być bez zgody zgłaszającego ujawnione ani udostępnione osobom nieuprawnionym. 2. Urząd Patentowy może, jeżeli zgłaszający wyrazi na to zgodę w podaniu o udzielenie patentu, udostępnić osobom trzecim wyłącznie informację o dokonaniu tego zgłoszenia, ujawniając numer, datę, tytuł zgłoszenia oraz zgłaszającego. 3. W toku badania takiego zgłoszenia Urząd Patentowy może, bez zgody zgłaszającego, zasięgać niezbędnych opinii. Osoby uczestniczące w przygotowaniu i wydawaniu opinii są obowiązane do nieujawniania danych dotyczących zgłoszenia."}
{"id":"1994_195_46","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W uzasadnionych przypadkach, Urząd Patentowy sprawdzając, czy spełnione zostały ustawowe warunki wymagane do uzyskania patentu, może wezwać zgłaszającego do nadesłania w wyznaczonym terminie, pod rygorem umorzenia postępowania, dokumentów i wyjaśnień dotyczących tego zgłoszenia, oraz do wprowadzenia określonych poprawek lub uzupełnień w dokumentacji zgłoszenia, a także do nadesłania rysunków, które nie są niezbędne do zrozumienia wynalazku, jeżeli jest to potrzebne dla należytego przedstawienia wynalazku lub konieczne z innych względów. 2. Jeżeli po wszczęciu postępowania zgłaszający wprowadził do zgłoszenia uzupełnienia lub poprawki niezgodnie z przepisami ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Urząd Patentowy może, z zastrzeżeniem ust. 4, wprowadzić poprawki w dokumentacji zgłoszenia jedynie w celu usunięcia oczywistych pomyłek i błędów językowych. 4. Urząd Patentowy może w skrócie opisu wynalazku wprowadzić również inne niż określone w ust. 3 poprawki."}
{"id":"1994_195_47","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Urząd Patentowy sporządza dla każdego zgłoszenia wynalazku podlegającego ogłoszeniu sprawozdanie o stanie techniki, obejmujące wykaz publikacji, które będą brane pod uwagę przy ocenie zgłoszonego wynalazku. 2. Niezwłocznie po sporządzeniu sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, Urząd Patentowy przekazuje je zgłaszającemu."}
{"id":"1994_195_48","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Urząd Patentowy wydaje postanowienie o odmowie przyznania uprzedniego pierwszeństwa w całości lub w części, jeżeli stwierdzi, że: 1) zgłaszający nie jest uprawniony do korzystania z uprzedniego pierwszeństwa, 2) zgłoszenie dokonane za granicą, na którym zgłaszający opiera swoje zastrzeżenie uprzedniego pierwszeństwa, nie jest pierwszym zgłoszeniem w rozumieniu przepisu art. 14, 3) wystawa, na której wystawienie jest podstawą zastrzeżenia uprzedniego pierwszeństwa przez zgłaszającego, nie spełnia wymagań określonych w art. 15, 4) wynalazek zgłoszony w Urzędzie Patentowym lub odpowiednia część tego wynalazku różni się od wynalazku, do którego zgłaszającemu przysługuje uprzednie pierwszeństwo, 5) zgłaszający uchybił przewidzianym w art. 14 i 15 terminom dla dokonania zgłoszenia albo terminowi dla złożenia dowodu pierwszeństwa lub innego dokumentu bądź oświadczenia wymaganego do uzyskania pierwszeństwa lub 6) zgłaszający złożył, z naruszeniem przepisu art. 35, oświadczenie o korzystaniu z uprzedniego pierwszeństwa."}
{"id":"1994_195_49","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi brak ustawowych warunków wymaganych do uzyskania patentu, wydaje, z zastrzeżeniem ust. 2, decyzję o odmowie jego udzielenia. 2. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, Urząd Patentowy wyznacza zgłaszającemu termin do zajęcia stanowiska co do zebranych dowodów i materiałów mogących świadczyć o istnieniu przeszkód do uzyskania patentu. Dowody i materiały mogą wykraczać poza wykaz objęty sprawozdaniem o stanie techniki."}
{"id":"1994_195_5","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Osoby zagraniczne korzystają z uprawnień wynikających z ustawy na podstawie umów międzynarodowych. 2. Osoby zagraniczne mogą, jeżeli nie narusza to postanowień umów międzynarodowych, korzystać z uprawnień wynikających z ustawy na zasadzie wzajemności. Przesłanki wzajemności, dla celów postępowania przed Urzędem Patentowym, stwierdza - po zasięgnięciu opinii właściwego ministra - Prezes Urzędu Patentowego."}
{"id":"1994_195_50","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 50 1. Przepisy art. 49 stosuje się także, z zastrzeżeniem ust. 2, gdy brak ustawowych warunków wymaganych do uzyskania patentu dotyczy tylko części zgłoszenia, a zgłaszający nie ograniczy zakresu przedmiotowego żądanej ochrony. 2. W przypadku gdy brak ustawowych warunków wymaganych do uzyskania patentu dotyczy tylko niektórych wynalazków, ujętych w jednym zgłoszeniu, a zgłaszający nie ograniczy zakresu przedmiotowego żądanej ochrony, Urząd Patentowy udziela patentu na wynalazki, które spełniają ustawowe warunki wymagane do uzyskania patentu, a w pozostałej części odmawia jego udzielenia oraz postanawia o dokonaniu odpowiednich zmian w opisie zgłoszeniowym."}
{"id":"1994_195_51","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Decyzję, o której mowa w art. 49 ust. 1, Urząd Patentowy może wydać przed ogłoszeniem o zgłoszeniu."}
{"id":"1994_195_52","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu patentu, jeżeli nie stwierdzi braku ustawowych warunków do uzyskania patentu, a upłynął już okres, o którym mowa w art. 44 ust. 1. 2. Udzielenie patentu następuje pod warunkiem uiszczenia opłaty za pierwszy okres ochrony. W razie nieuiszczenia opłaty w wyznaczonym terminie, Urząd Patentowy stwierdza wygaśnięcie decyzji o udzieleniu patentu."}
{"id":"1994_195_53","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Udzielone patenty podlegają wpisowi do rejestru patentowego."}
{"id":"1994_195_54","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Udzielenie patentu stwierdza się przez wydanie dokumentu patentowego. 2. Częścią składową dokumentu patentowego jest opis patentowy obejmujący opis wynalazku, zastrzeżenia patentowe i rysunki. Opis patentowy jest publikowany przez Urząd Patentowy."}
{"id":"1994_195_55","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Sprostowanie opisu patentowego może dotyczyć tylko oczywistych pomyłek albo błędów drukarskich. 2. W postanowieniu o sprostowaniu Urząd Patentowy określa jednocześnie, czy i w jakim zakresie: 1) powinna nastąpić ponowna publikacja opisu, 2) uprawniony jest obowiązany pokryć koszty związane z ponowną publikacją opisu. 3. Informację o sprostowaniu opisu patentowego ogłasza się w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\". Rozdział 4 Wynalazek tajny"}
{"id":"1994_195_56","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Wynalazek dokonany przez obywatela polskiego może być uznany za tajny, jeżeli dotyczy obronności lub bezpieczeństwa Państwa. 2. Wynalazkami dotyczącymi obronności Państwa są w szczególności rodzaje broni lub sprzętu wojskowego oraz sposoby walki. 3. Wynalazkami dotyczącymi bezpieczeństwa Państwa są w szczególności środki techniczne stosowane przez służby państwowe uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, a także nowe rodzaje wyposażenia i sprzętu oraz sposoby ich wykorzystywania przez te służby."}
{"id":"1994_195_57","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Wynalazek tajny stanowi tajemnicę państwową. 2. O tajności wynalazku dotyczącego obronności lub bezpieczeństwa Państwa postanawiają, odpowiednio, minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych lub Szef Urzędu Ochrony Państwa."}
{"id":"1994_195_58","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Zgłoszenia wynalazku tajnego w Urzędzie Patentowym można dokonać tylko w celu zastrzeżenia pierwszeństwa do uzyskania patentu. W okresie, w jakim zgłoszony wynalazek pozostaje tajny, Urząd Patentowy nie rozpatruje tego zgłoszenia. 2. Jeżeli postanowienie o tajności wynalazku zostało podjęte po wpłynięciu zgłoszenia do Urzędu Patentowego, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_195_59","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek tajny zgłoszony w Urzędzie Patentowym w celu zastrzeżenia pierwszeństwa przechodzi, za odszkodowaniem, na Skarb Państwa reprezentowany odpowiednio przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, określa się według wartości rynkowej wynalazku. 3. Jeżeli strony nie uzgodniły wysokości i warunków wypłaty odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, odszkodowanie to, ustalone odpowiednio przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, wypłaca się ze środków budżetu Państwa jednorazowo lub w częściach co roku, jednak nie dłużej niż przez 5 lat."}
{"id":"1994_195_6","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, właściwy jest Urząd Patentowy."}
{"id":"1994_195_60","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. O uznaniu, że wynalazek przestał być wynalazkiem tajnym, postanawia odpowiednio minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych lub Szef Urzędu Ochrony Państwa. W tym przypadku, na wniosek właściwego organu, Urząd Patentowy wszczyna albo wznawia postępowanie o udzielenie patentu, jeżeli nie upłynął jeszcze okres 20 lat od daty zgłoszenia wynalazku. 2. Zgłoszenia wynalazków tajnych uważa się za niebyłe po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_195_61","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wynalazków dotyczących obronności lub bezpieczeństwa Państwa oraz tryb postępowania z takimi wynalazkami, zarówno przed stwierdzeniem przez właściwy organ czy są to wynalazki tajne, jak też po wydaniu postanowienia o ich tajności."}
{"id":"1994_195_62","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Urząd Patentowy przesyła ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie dokonanych uzgodnień, wykazy zgłoszonych wynalazków mogących dotyczyć obronności albo bezpieczeństwa Państwa a także - na żądanie tych organów - opisy i rysunki wynalazków. Przepis art. 45 ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. 2. Akta dotyczące zgłoszenia wynalazku tajnego mogą być udostępnione do wglądu tylko osobom upoważnionym przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Rozdział 5 Patent"}
{"id":"1994_195_63","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Przez uzyskanie patentu nabywa się prawo wyłącznego korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Zakres przedmiotowy patentu określają zastrzeżenia patentowe, zawarte w opisie patentowym. Opis wynalazku i rysunki mogą służyć do wykładni zastrzeżeń patentowych. 3. Czas trwania patentu wynosi 20 lat od daty dokonania zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym."}
{"id":"1994_195_64","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Patent na wynalazek dotyczący sposobu wytwarzania obejmuje także wytwory uzyskane bezpośrednio tym sposobem. 2. W stosunku do nowych wytworów albo gdy uprawniony wykaże, że nie mógł ustalić, mimo podjęcia należytych wysiłków, rzeczywiście zastosowanego przez inną osobę sposobu wytwarzania wytworu, domniemywa się, że wytwór, który może być uzyskany opatentowanym sposobem, został tym sposobem wytworzony. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przy przeprowadzaniu dowodu przeciwnego, należy brać pod uwagę prawnie uzasadniony interes pozwanego w zakresie ochrony jego tajemnic produkcyjnych i handlowych."}
{"id":"1994_195_65","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Patent na wynalazek, dotyczący użycia substancji stanowiącej część stanu techniki do uzyskania wytworu mającego nowe zastosowanie, obejmuje także wytwory specjalnie przygotowane zgodnie z wynalazkiem do takiego zastosowania."}
{"id":"1994_195_66","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Uprawniony z patentu może zakazać osobie trzeciej, nie mającej jego zgody, korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy polegający na: 1) wytwarzaniu, używaniu, oferowaniu, wprowadzaniu do obrotu lub importowaniu dla tych celów produktu będącego przedmiotem wynalazku lub 2) stosowaniu sposobu będącego przedmiotem wynalazku, jak też używaniu, oferowaniu, wprowadzaniu do obrotu lub importowaniu dla tych celów produktów otrzymanych bezpośrednio takim sposobem. 2. Uprawniony z patentu może w drodze umowy udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z jego wynalazku (umowa licencyjna)."}
{"id":"1994_195_67","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Patent jest zbywalny i podlega dziedziczeniu. 2. Umowa o przeniesienie patentu wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej. 3. Przeniesienie patentu staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu tego przeniesienia do rejestru patentowego."}
{"id":"1994_195_68","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Uprawniony z patentu lub z licencji nie może nadużywać swego prawa, w szczególności przez uniemożliwianie korzystania z wynalazku przez osobę trzecią, jeżeli jest ono konieczne do zaspokojenia potrzeb rynku krajowego, a zwłaszcza, gdy wymaga tego interes publiczny a wyrób jest dostępny społeczeństwu w niedostatecznej ilości lub jakości albo po nadmiernie wysokich cenach. 2. Nie uważa się za nadużycie prawa, o którym mowa w ust. 1, uniemożliwiania korzystania z wynalazku przez osoby trzecie w okresie 3 lat od dnia udzielenia patentu. 3. Urząd Patentowy może żądać od uprawnionego z patentu lub z licencji wszelkich wyjaśnień dotyczących zakresu korzystania z wynalazku w celu stwierdzenia, czy patent nie jest nadużywany. 4. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym."}
{"id":"1994_195_69","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Nie narusza się patentu przez: 1) korzystanie z wynalazku dotyczącego środków komunikacji i ich części lub urządzeń, które znajdują się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej czasowo, a także przedmiotów, które znajdują się na tym obszarze w komunikacji tranzytowej, 2) korzystanie z wynalazku dla celów państwowych w niezbędnym wymiarze, bez prawa wyłączności, jeżeli jest to konieczne do zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia ważnych interesów Państwa, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego, 3) stosowanie wynalazku do celów badawczych i doświadczalnych, dla dokonania jego oceny, analizy albo nauczania, 4) korzystanie z wynalazku, w niezbędnym zakresie, dla wykonania czynności jakie na podstawie przepisów prawa są wymagane dla uzyskania rejestracji bądź zezwolenia, stanowiących warunek dopuszczenia do obrotu niektórych wytworów ze względu na ich przeznaczenie, w szczególności środków farmaceutycznych, 5) wykonanie leku w aptece na podstawie indywidualnej recepty lekarskiej. 2. Decyzję o korzystaniu z wynalazku w sytuacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podejmuje w zależności od okoliczności właściwy minister lub wojewoda i niezwłocznie zawiadamia o tym uprawnionego. W decyzji określa się zakres i okres korzystania z wynalazku. 3. Na decyzję, o której mowa w ust. 2, służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 4. Osobie, której wynalazek jest wykorzystywany dla celów państwowych, przysługuje prawo do wynagrodzenia ze środków budżetu Państwa, w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej licencji. 5. Uzyskanie rejestracji bądź zezwolenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie wpływa na odpowiedzialność cywilną za wprowadzenie wyrobów do obrotu bez zgody uprawnionego, jeżeli taka zgoda jest potrzebna."}
{"id":"1994_195_7","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przedsiębiorcy mogą przewidzieć przyjmowanie projektów racjonalizatorskich na warunkach określonych w ustalanym przez siebie regulaminie racjonalizacji. 2. Przedsiębiorca może uznać za projekt racjonalizatorski w rozumieniu ustawy, każde rozwiązanie nadające się do wykorzystania, niebędące wynalazkiem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub topografią układu scalonego. 3. W regulaminie, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca określa co najmniej, jakie rozwiązania i przez kogo dokonane uznaje się w przedsiębiorstwie za projekty racjonalizatorskie, a także sposób załatwiania zgłoszonych projektów i zasady wynagradzania twórców tych projektów."}
{"id":"1994_195_70","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Patent nie rozciąga się na działania dotyczące wyrobu według wynalazku lub wytworzonego sposobem według wynalazku, polegające w szczególności na oferowaniu go do sprzedaży lub wprowadzaniu do obrotu, jeżeli wyrób ten został uprzednio, zgodnie z prawem, wprowadzony do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przez uprawnionego lub za jego zgodą. Nie stanowi również naruszenia patentu import wyrobu według wynalazku lub wytworzonego sposobem według wynalazku, wprowadzonego uprzednio do obrotu, zgodnie z prawem, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu."}
{"id":"1994_195_71","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Korzystający w dobrej wierze z wynalazku na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w chwili stanowiącej o pierwszeństwie do uzyskania patentu, może z niego nadal bezpłatnie korzystać w swoim przedsiębiorstwie w zakresie, w jakim korzystał dotychczas. Prawo to przysługuje również temu, kto w tej samej chwili przygotował już wszystkie istotne urządzenia potrzebne do korzystania z wynalazku. 2. Prawa określone w ust. 1 podlegają, na wniosek zainteresowanego, wpisowi do rejestru patentowego. Prawa te mogą zostać przeniesione na inną osobę tylko łącznie z przedsiębiorstwem."}
{"id":"1994_195_72","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Współuprawniony z patentu może, bez zgody pozostałych współuprawnionych, korzystać z wynalazku we własnym zakresie oraz dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu. 2. W razie uzyskania korzyści z wynalazku przez jednego ze współuprawnionych każdy z pozostałych współuprawnionych ma prawo, o ile umowa nie stanowi inaczej, do odpowiedniej części z jednej czwartej tych korzyści po potrąceniu nakładów, stosownie do swego udziału w patencie. 3. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, o ile umowa o wspólności patentu nie stanowi inaczej, przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do wspólności prawa do uzyskania patentu."}
{"id":"1994_195_73","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Uprawniony z patentu może wskazać, w szczególności przez stosowne oznaczenie na towarach, że jego wynalazek korzysta z ochrony."}
{"id":"1994_195_74","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W razie zgłoszenia wynalazku albo uzyskania na wynalazek patentu przez osobę nieuprawnioną, uprawniony może żądać umorzenia postępowania albo unieważnienia patentu. Może również żądać udzielenia mu patentu albo przeniesienia na niego już udzielonego patentu za zwrotem kosztów zgłoszenia wynalazku lub uzyskania patentu."}
{"id":"1994_195_75","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Osoba, która w dobrej wierze uzyskała albo nabyła patent, przeniesiony następnie na podstawie art. 74 na rzecz osoby uprawnionej, albo uzyskała w dobrej wierze licencję, a korzystała z wynalazku co najmniej przez rok przed wszczęciem postępowania o przeniesienie patentu lub w tym okresie przygotowała wszystkie istotne urządzenia potrzebne do korzystania z wynalazku, może z tego wynalazku korzystać w swoim przedsiębiorstwie w zakresie, w jakim z niego korzystała w chwili wszczęcia tego postępowania, z zastrzeżeniem obowiązku uiszczania uprawnionemu ustalonego wynagrodzenia. 2. Prawo do korzystania z wynalazku określone w ust. 1 podlega, na wniosek zainteresowanego, wpisowi do rejestru patentowego. Prawo to może zostać przeniesione na inną osobę tylko łącznie z przedsiębiorstwem. Rozdział 6 Umowy licencyjne"}
{"id":"1994_195_76","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Umowa licencyjna wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej. 2. W umowie licencyjnej można ograniczyć korzystanie z wynalazku (licencja ograniczona). Jeżeli w umowie licencyjnej nie ograniczono zakresu korzystania z wynalazku, licencjobiorca ma prawo korzystania z wynalazku w takim samym zakresie jak licencjodawca (licencja pełna). 3. Licencja wygasa najpóźniej z chwilą wygaśnięcia patentu. Strony mogą przewidzieć dłuższy okres obowiązywania umowy w zakresie postanowień innych niż licencja, obejmujących w szczególności odpłatne świadczenia konieczne do korzystania z wynalazku. 4. Jeżeli umowa licencyjna nie zastrzega wyłączności korzystania z wynalazku w określony sposób, udzielenie licencji jednej osobie nie wyklucza możliwości udzielenia licencji innym osobom, a także jednoczesnego korzystania z wynalazku przez uprawnionego z patentu (licencja niewyłączna). 5. Uprawniony z licencji może udzielić dalszej licencji (sublicencja) tylko za zgodą uprawnionego z patentu; udzielenie dalszej sublicencji jest niedozwolone. 6. Licencja podlega, na wniosek zainteresowanego, wpisowi do rejestru patentowego. Uprawniony z licencji wyłącznej wpisanej do rejestru może na równi z uprawnionym z patentu dochodzić roszczeń z powodu naruszenia patentu, chyba że umowa licencyjna stanowi inaczej."}
{"id":"1994_195_77","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Jeżeli umowa licencyjna nie stanowi inaczej, licencjodawca jest obowiązany do przekazania licencjobiorcy wszystkich posiadanych przez niego w chwili zawarcia umowy licencyjnej informacji i doświadczeń technicznych potrzebnych do korzystania z wynalazku."}
{"id":"1994_195_78","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W razie przejścia patentu obciążonego licencją, umowa licencyjna jest skuteczna wobec następcy prawnego."}
{"id":"1994_195_79","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Do umowy o korzystanie z wynalazku zgłoszonego w Urzędzie Patentowym, na który nie udzielono jeszcze patentu, jak również do umowy o korzystanie z wynalazku niezgłoszonego, a stanowiącego tajemnicę przedsiębiorcy, stosuje się odpowiednio przepisy o umowie licencyjnej, chyba że strony postanowiły inaczej."}
{"id":"1994_195_8","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do: 1) uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji, 2) wynagrodzenia, 3) wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach. 2. Twórca projektu racjonalizatorskiego przyjętego przez przedsiębiorcę do wykorzystania, ma prawo do wynagrodzenia określonego w regulaminie, o którym mowa w art. 7 ust. 1, obowiązującym w dniu zgłoszenia projektu, chyba, że wydany później regulamin jest dla twórcy korzystniejszy. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do współtwórcy."}
{"id":"1994_195_80","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Uprawniony z patentu może złożyć w Urzędzie Patentowym oświadczenie o gotowości udzielenia licencji na korzystanie z jego wynalazku (licencja otwarta). Oświadczenie takie nie może zostać odwołane ani zmienione. 2. Informacja o złożeniu oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, podlega wpisowi do rejestru patentowego. 3. W razie złożenia oświadczenia o gotowości udzielenia licencji otwartej, opłaty okresowe za ochronę wynalazku zmniejsza się o połowę. Przepis ten stosuje się również do jednorazowej opłaty za ochronę lub do pierwszej opłaty okresowej, jeżeli ta zmniejszona opłata wpłynie wraz z oświadczeniem najpóźniej w wyznaczonym terminie. 4. Licencja otwarta jest pełna i niewyłączna, a opłata licencyjna nie może przekraczać 10% korzyści uzyskanych przez licencjobiorcę w każdym roku korzystania z wynalazku, po potrąceniu nakładów. 5. Licencję otwartą uzyskuje się przez: 1) zawarcie umowy licencyjnej, albo 2) przystąpienie do korzystania z wynalazku bez podjęcia rokowań lub przed ich zakończeniem; w tym przypadku licencjobiorca jest obowiązany zawiadomić o tym pisemnie licencjodawcę w terminie miesiąca od chwili przystąpienia do korzystania z wynalazku. 6. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, licencjobiorca uiszcza maksymalną opłatę, przewidzianą w ust. 4, w terminie miesiąca po zakończeniu każdego roku kalendarzowego, w którym licencjobiorca korzystał z wynalazku, chyba że oświadczenie licencjodawcy przewiduje niższą opłatę."}
{"id":"1994_195_81","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Jeżeli umowa o wykonanie prac badawczych lub inna podobna umowa nie stanowi inaczej, domniemywa się, że wykonawca prac udzielił zamawiającemu licencji na korzystanie z wynalazków zawartych w przekazanych wynikach prac (licencja dorozumiana). Rozdział 7 Licencja przymusowa"}
{"id":"1994_195_82","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Urząd Patentowy może udzielić zezwolenia na korzystanie z opatentowanego wynalazku innej osoby (licencja przymusowa), gdy: 1) jest to konieczne do zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia bezpieczeństwa Państwa, w szczególności w dziedzinie obronności, porządku publicznego, ochrony życia i zdrowia ludzkiego oraz ochrony środowiska naturalnego, 2) zostanie stwierdzone, że patent jest nadużywany w rozumieniu art. 68 lub 3) zostanie stwierdzone, że uprawniony z patentu udzielonego z wcześniejszym pierwszeństwem (patentu wcześniejszego) uniemożliwia, nie godząc się na zawarcie umowy licencyjnej, zaspokojenie potrzeb rynku krajowego przez stosowanie opatentowanego wynalazku (patent zależny), z którego korzystanie wkraczałoby w zakres patentu wcześniejszego; w tym przypadku uprawniony z patentu wcześniejszego może żądać udzielenia mu zezwolenia na korzystanie z wynalazku będącego przedmiotem patentu zależnego (licencja wzajemna). 2. Warunkiem udzielenia licencji przymusowej na korzystanie z wynalazku, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jest stwierdzenie, że korzystanie z wynalazku będącego przedmiotem patentu zależnego, jeżeli są to wynalazki dotyczące tego samego przedmiotu, wprowadza istotny postęp techniczny o poważnym znaczeniu gospodarczym. W przypadku wynalazku dotyczącego technologii półprzewodników, licencja przymusowa może być udzielona tylko dla przeciwdziałania praktykom bezzasadnie ograniczającym konkurencję. 3. Urząd Patentowy, po stwierdzeniu, że patent jest nadużywany w rozumieniu art. 68, może postanowić o możliwości ubiegania się o licencję przymusową i ogłasza to w \"Wiadomościach Urzędu Patentowego\". 4. Licencja przymusowa może zostać udzielona, jeżeli ubiegający się o nią wykaże, że czynił wcześniej, w dobrej wierze, starania w celu uzyskania licencji. Spełnienie tego warunku nie jest konieczne do udzielenia licencji przymusowej w celu zapobieżenia lub usunięcia stanu zagrożenia bezpieczeństwa Państwa albo w przypadku ogłoszenia o możliwości ubiegania się o licencję przymusową. 5. Zwolnienie z warunku, o którym mowa w ust. 4, w przypadku ogłoszenia o możliwości ubiegania się o licencję przymusową, nie dotyczy wniosków o udzielenie licencji złożonych po upływie roku od dnia tego ogłoszenia."}
{"id":"1994_195_83","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Licencja przymusowa jest licencją niewyłączną."}
{"id":"1994_195_84","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Korzystający z wynalazku na podstawie licencji przymusowej jest obowiązany uiścić na rzecz uprawnionego opłatę licencyjną. 2. Urząd Patentowy określa zakres i czas trwania licencji przymusowej oraz szczegółowe warunki jej wykonywania, a także, odpowiednio do wartości rynkowej licencji, wysokość opłaty licencyjnej oraz sposób i terminy jej zapłaty."}
{"id":"1994_195_85","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Licencja przymusowa może zostać przeniesiona tylko łącznie z przedsiębiorstwem lub tą jego częścią, w której jest ona wykonywana. Licencja przymusowa dotycząca patentu wcześniejszego może być przeniesiona na inną osobę tylko łącznie z patentem zależnym."}
{"id":"1994_195_86","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 86. W szczególnie uzasadnionych przypadkach decyzja o udzieleniu licencji przymusowej, w części dotyczącej zakresu i czasu trwania licencji bądź też wysokości opłaty licencyjnej, może być po upływie dwóch lat od jej wydania zmieniona na wniosek zainteresowanego."}
{"id":"1994_195_87","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Licencja przymusowa oraz licencja wzajemna podlegają na wniosek zainteresowanego wpisowi do rejestru patentowego."}
{"id":"1994_195_88","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Przepisy o udzieleniu licencji przymusowej w przypadku, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 3, stosuje się odpowiednio do wzoru użytkowego, z którego korzystanie wkraczałoby w zakres patentu wcześniejszego. Rozdział 8 Unieważnienie i wygaśnięcie patentu"}
{"id":"1994_195_89","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Patent może być unieważniony w całości lub w części, na wniosek każdej osoby, która ma w tym interes prawny, jeżeli wykaże ona, że nie zostały spełnione ustawowe warunki wymagane do uzyskania patentu. 2. Prokurator Generalny Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Urzędu Patentowego może w interesie publicznym wystąpić z wnioskiem o unieważnienie patentu albo przystąpić do toczącego się postępowania w sprawie."}
{"id":"1994_195_9","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Przedstawiciele organizacji społecznych, do których zakresu działania należą sprawy popierania własności przemysłowej, mogą zgodnie ze swoimi statutami udzielać pomocy twórcom projektów wynalazczych i występować w ich interesie przed organami wymiaru sprawiedliwości oraz, z zastrzeżeniem art. 236, przed Urzędem Patentowym. Tytuł II Wynalazki, wzory użytkowe i wzory przemysłowe Dział I Przepisy wspólne"}
{"id":"1994_195_90","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Patent wygasa na skutek: 1) upływu okresu, na który został udzielony, 2) zrzeczenia się patentu przez uprawnionego przed Urzędem Patentowym, za zgodą osób, którym służą prawa na patencie, 3) nieuiszczenia w przewidzianym terminie opłaty okresowej, albo 4) trwałej utraty możliwości korzystania z wynalazku, z powodu braku potrzebnego do tego mikroorganizmu, który stał się niedostępny i nie może być odtworzony na podstawie opisu. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, Urząd Patentowy wydaje decyzje stwierdzające wygaśnięcie patentu. 3. Patent wygasa, z zastrzeżeniem ust. 4, w dniu, w którym nastąpiło zdarzenie, z jakim ustawa wiąże skutek wygaśnięcia patentu. Data wygaśnięcia patentu powinna być potwierdzona w decyzji. 4. Wygaśnięcie patentu z powodu nieuiszczenia w przewidzianym terminie opłaty okresowej następuje w dniu, w którym upłynął poprzedni okres ochrony wynalazku."}
{"id":"1994_195_91","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Wraz z patentem głównym tracą moc patenty dodatkowe. Jeżeli patent główny traci moc z przyczyny niemającej wpływu na wynalazek będący przedmiotem patentu dodatkowego, patenty dodatkowe do patentu głównego stają się patentami i zachowują moc przez okres, na który został udzielony patent główny."}
{"id":"1994_195_92","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Unieważnienie albo wygaśnięcie patentu podlega wpisowi do rejestru patentowego."}
{"id":"1994_195_93","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 93 Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi jakim powinno odpowiadać zgłoszenie wynalazku, szczegółowy zakres i tryb rozpatrywania oraz badania zgłoszeń w Urzędzie Patentowym, uwzględniając w szczególności sposób i formę ogłoszenia o zgłoszeniu wynalazku, zakres, w jakim Urząd Patentowy może dokonywać poprawek w skrócie opisu, a także formę sporządzanego sprawozdania o stanie techniki i sposób oraz termin udostępniania go osobom trzecim. Określenie wymogów, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie, nie może prowadzić do tworzenia nadmiernych ponad potrzebę, utrudnień dla zgłaszającego. Dział III Wzory użytkowe i prawa ochronne na wzory użytkowe"}
{"id":"1994_195_94","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Wzorem użytkowym jest nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotu o trwałej postaci. 2. Wzór użytkowy uważa się za rozwiązanie użyteczne, jeżeli pozwala ono na osiągnięcie celu mającego praktyczne znaczenie przy wytwarzaniu lub korzystaniu z wyrobów."}
{"id":"1994_195_95","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Na wzór użytkowy może być udzielone prawo ochronne. 2. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego korzystania ze wzoru użytkowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Czas trwania prawa ochronnego wynosi dziesięć lat od daty dokonania zgłoszenia wzoru użytkowego w Urzędzie Patentowym."}
{"id":"1994_195_96","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 96. Zakres przedmiotowy prawa ochronnego określają zastrzeżenia ochronne zawarte w opisie ochronnym wzoru użytkowego."}
{"id":"1994_195_97","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Do zgłoszenia wzoru użytkowego stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy art. 31-33. 2. Zgłoszenie wzoru użytkowego zawiera rysunki. 3. Zgłoszenie wzoru użytkowego może obejmować tylko jedno rozwiązanie. 4. Wymóg, o którym mowa w ust. 3, nie ogranicza ujęcia w zgłoszeniu różnych postaci przedmiotu, posiadających te same istotne cechy techniczne zastrzeganego rozwiązania, jak również przedmiotu składającego się z części organicznie lub funkcjonalnie związanych ze sobą."}
{"id":"1994_195_98","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 98. Udzielone prawa ochronne na wzory użytkowe podlegają wpisowi do rejestru wzorów użytkowych."}
{"id":"1994_195_99","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Udzielenie prawa ochronnego na wzór użytkowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego. 2. Częścią składową świadectwa ochronnego jest opis ochronny wzoru użytkowego obejmujący opis tego wzoru, zastrzeżenia ochronne i rysunki. Opis ochronny wzoru użytkowego jest udostępniany osobom trzecim i podlega rozpowszechnianiu przez Urząd Patentowy."}
{"id":"1994_201_1","title":"Ustawa z dnia 25 marca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 83, poz. 373 i z 1992 r. Nr 91, poz. 455) po art. 2d dodaje się art. 2e w brzmieniu: \"Art. 2e. 1. Przedsiębiorstwa państwowe utworzone z dniem 1 maja 1991 r., 1 lipca 1991 r. oraz 1 stycznia 1992 r. na podstawie zarządzeń Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, które przejęły na ich podstawie mienie będące w zarządzie: rejonów dróg publicznych, okręgowych zakładów transportu i maszyn drogowych, rejonów budowy dróg i mostów, rejonów budowy dróg, rejonów budowy mostów, kopalni odkrywkowych surowców drogowych, rejonów eksploatacji kruszywa lub dyrekcji okręgowych dróg publicznych - nabywają z dniem ich wpisu do rejestru przedsiębiorstw państwowych, z mocy prawa, użytkowanie wieczyste gruntów wchodzących w skład tego mienia oraz własność położonych na nich budynków i innych urządzeń oraz lokali. Nie narusza to praw osób trzecich. 2. Nabycie własności budynków i innych urządzeń oraz lokali przez przedsiębiorstwa państwowe, o których mowa w ust. 1, następuje odpłatnie, jeżeli obiekty te nie były wybudowane lub nabyte ze środków własnych poprzedników prawnych tych przedsiębiorstw. Do nabycia stosuje się przepisy art. 2 ust. 3, 6 i 9 oraz odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 2d ustawy.\"."}
{"id":"1994_201_2","title":"Ustawa z dnia 25 marca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_214_1","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1998 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Głównego Urzędu Miar","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Miar (Dz.U. Nr 55, poz. 247) w art. 3 w ust. 3 wyraz \"Wiceprezesa\" zastępuje się wyrazem \"Wiceprezesów\"."}
{"id":"1994_214_2","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1998 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Głównego Urzędu Miar","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_215_1","title":"Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 26, poz. 113 i Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 127, poz. 585 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może na wniosek zainteresowanego ministra przekazać wojewodom realizację niektórych zadań związanych z prowadzeniem szkół i placówek, o których mowa w ust. 1, określając zakres uprawnień wojewodów, wynikających z realizacji tych zadań.\"; 2) w art. 35 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Organy, o których mowa w ust. 1-3, sprawują nadzór pedagogiczny przy pomocy nauczycieli zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w urzędach tych organów lub w jednostkach organizacyjnych albo w organach, o których mowa w art. 25 ust. 3 i 4.\"; 3) art. 77 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Edukacji Narodowej, a w odniesieniu do zakładów kształcenia nauczycieli szkół artystycznych Minister Kultury i Sztuki, określą, w drodze rozporządzenia, rodzaje, zasady tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz organizację i zasady działania zakładów kształcenia nauczycieli, a także zasady sprawowania nadzoru pedagogicznego.\"."}
{"id":"1994_215_2","title":"Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_288_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1994 r. o zadaniach zleconych gminie, związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych","text":"Art. 1. Zadania gmin w ramach prac związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych obejmują: 1) jednorazowe przekazanie wojewódzkim urzędom statystycznym aktualnej liczby gospodarstw i działek rolnych oraz wykazów indywidualnych gospodarstw i działek rolnych zawierających: a) imię i nazwisko oraz datę urodzenia władającego, b) numer identyfikujący gospodarstwo (działkę rolną) w dokumentacji gminy, c) adres władającego (miejscowość, ulicę, numer nieruchomości, numer mieszkania), d) ogólną powierzchnię, e) powierzchnię użytków rolnych w gospodarstwie w hektarach fizycznych i przeliczeniowych, f) powierzchnię użytków rolnych działki, 2) wykonanie do dnia 31 lipca 1994 r. następujących prac związanych z zorganizowaniem i przeprowadzeniem spisu rolnego metodą reprezentacyjną: a) przedstawienie list kandydatów na ankieterów, b) udział w szkoleniu organizowanym przez wojewódzkie urzędy statystyczne oraz przeszkolenie ankieterów, c) nadzorowanie przebiegu prac w terenie, d) współuczestniczenie w przeprowadzeniu spisu kontrolnego, e) przyjęcie materiałów od ankieterów, kontrola materiałów i sporządzenie wstępnych zestawień zbiorczych dla gminy, 3) przekazywanie corocznie - w terminie do dnia 15 maja - zmian w wykazach indywidualnych gospodarstw i działek rolnych, o których mowa w pkt 1."}
{"id":"1994_288_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1994 r. o zadaniach zleconych gminie, związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych","text":"Art. 2. Formę, zakres i szczegółowe terminy wykonania zadań zleconych, o których mowa w art. 1, określi Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w drodze zarządzenia."}
{"id":"1994_288_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1994 r. o zadaniach zleconych gminie, związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych","text":"Art. 3. Zadania, o których mowa w art. 1, gminy realizują jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"1994_288_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1994 r. o zadaniach zleconych gminie, związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych","text":"Art. 4. Zadania zlecone gminom, określone w ustawie, są finansowane ze środków będących w dyspozycji Głównego Urzędu Statystycznego, które wojewódzkie urzędy statystyczne przekażą gminom w terminie do dnia 31 lipca każdego roku."}
{"id":"1994_288_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1994 r. o zadaniach zleconych gminie, związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1994_294_1","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654, Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639, Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945) w art. 17 w ust. 1 w pkt 6 po wyrazach \"społeczno-zawodowych organizacji rolników\" dodaje się wyrazy \"izb rolniczych\"."}
{"id":"1994_294_2","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1994_331_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1994 r. o zmianie ustawy o znakach towarowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1993 r. Nr 10, poz. 46) w art. 57 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto wprowadza do obrotu towary lub świadczy usługi posługując się zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności do roku albo grzywny.\"; 2) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Tej samej karze podlega ten, kto w celu wprowadzenia do obrotu oznacza towary lub usługi zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać.\"."}
{"id":"1994_331_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1994 r. o zmianie ustawy o znakach towarowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_332_1","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96, z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz. 371 i Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 24, poz. 101) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 250 w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Zażalenie na postanowienie prokuratora rozstrzyga sąd właściwy do rozpoznania sprawy.\"; 2) w art. 253 w § 4 wyrazy \"w ciągu 14 dni\" zastępuje się wyrazami \"w ciągu 7 dni\"; 3) w art. 412: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Zażalenia na postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania oraz zabezpieczenia majątkowego powinny być przekazane do rozpoznania w ciągu 48 godzin.\", b) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Zażalenia na postanowienia, o których mowa w § 3, powinny być rozpoznane w ciągu 7 dni.\"."}
{"id":"1994_332_2","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_344_1","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady, formy i tryb udzielania zamówień publicznych, organ właściwy w sprawach o zamówienia publiczne, a także tryb rozpatrywania protestów i odwołań złożonych w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego."}
{"id":"1994_344_10","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Organem doradczym i opiniodawczym Prezesa Urzędu jest Kolegium. 2. Członków Kolegium powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Urzędu."}
{"id":"1994_344_11","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Ogłoszenia o zamówieniach publicznych przewidziane w ustawie ogłasza się w Biuletynie Zamówień Publicznych wydawanym przez Prezesa Urzędu. 2. Prezes Urzędu może ustanowić, w drodze zarządzenia, regionalne lub branżowe wydania Biuletynu, o którym mowa w ust. 1, oraz określić ich zakres, zasięg i warunki publikacji ogłoszeń."}
{"id":"1994_344_12","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Organizację Urzędu określi statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów. Rozdział 3 Zasady udzielania zamówień publicznych"}
{"id":"1994_344_13","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Zamówienia publicznego udziela się w trybie: 1) przetargu nieograniczonego, 2) przetargu ograniczonego, 3) przetargu dwustopniowego, 4) negocjacji z zachowaniem konkurencji, 5) zapytania o cenę, 6) zamówienia z wolnej ręki."}
{"id":"1994_344_14","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Podstawowym trybem udzielania zamówienia publicznego jest przetarg nieograniczony."}
{"id":"1994_344_15","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W postępowaniu o zamówienie publiczne, którego wartość nie przekracza równowartości kwoty 20 000 ECU lub w którego finansowaniu udział środków publicznych nie przekracza równowartości kwoty 20 000 ECU, nie jest obowiązkowy tryb przetargu nieograniczonego i nie stosuje się przepisów ustawy dotyczących publikacji ogłoszeń w Biuletynie Zamówień Publicznych, pisemności postępowania, protokołu postępowania, specyfikacji istotnych warunków zamówienia, terminów, wadium, protestów i odwołań. 2. Wybór trybu innego niż przetarg nieograniczony przy zamówieniach, których wartość przekracza równowartość kwoty 200 000 ECU, wymaga zatwierdzenia Prezesa Urzędu. 3. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, do dnia 30 września określić obowiązującą od dnia 1 stycznia roku następnego wysokość kwot, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"1994_344_16","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Zamawiający obowiązany jest do traktowania na równych prawach wszystkie podmioty ubiegające się o zamówienie publiczne i do prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej konkurencji."}
{"id":"1994_344_17","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Przedmiot zamówienia określa się za pomocą obiektywnych cech technicznych i jakościowych, przy zastosowaniu Polskich Norm. 2. Przedmiotu i warunków zamówienia nie wolno określać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 3. Rada Ministrów może określać, w drodze rozporządzenia, dla poszczególnych rodzajów dostaw, usług i robót budowlanych kryteria oceny i wyboru ofert."}
{"id":"1994_344_18","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dostawcy i wykonawcy krajowi oraz zagraniczni uczestniczą w postępowaniu o zamówienie publiczne na równych zasadach, stosownie do przepisów ustawy. 2. Zamawiający może ograniczyć udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia wyłącznie do dostawców lub wykonawców krajowych oraz zagranicznych mających oddział lub przedstawicielstwo w Polsce, jeżeli wartość zamówienia nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 15 ust. 1. 3. Jeżeli przedmiotem zamówienia są usługi lub roboty budowlane na obszarze Polski, zamawiający może wymagać, aby całość prac objętych zamówieniem była wykonana przy wykorzystaniu podmiotów, surowców i produktów krajowych. 4. O stosowaniu preferencji krajowych zamawiający informuje dostawców i wykonawców rozpoczynając postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego. Oświadczenie w sprawie preferencji nie może zostać później zmienione. 5. Zastosowanie preferencji krajowych następuje z uwzględnieniem zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską. 6. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) zakres i sposób stosowania preferencji krajowych przy udzielaniu zamówień publicznych, w tym preferencji, o których mowa w ust. 2 i 3, 2) rodzaje dostaw, usług oraz robót budowlanych, przy których zamawianiu stosowanie preferencji krajowych jest obowiązkowe, 3) szczegółowe zasady udzielania przez Prezesa Urzędu zgody na stosowanie lub odstąpienie od stosowania preferencji krajowych."}
{"id":"1994_344_19","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Z ubiegania się o udzielenie zamówienia publicznego wyklucza się: 1) dostawców i wykonawców, którzy chociażby jednego z zamówień publicznych wykonywanych w ciągu ostatnich trzech lat przed wszczęciem postępowania nie wykonali z należytą starannością, 2) dostawców i wykonawców, w odniesieniu do których wszczęto postępowanie upadłościowe lub których upadłość ogłoszono, 3) dostawców i wykonawców, którzy zalegają z uiszczaniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne, chyba że Minister Finansów, z ważnych względów społecznych lub gospodarczych, wyrazi zgodę na ich udział w postępowaniu, 4) osoby fizyczne, które prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego albo inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych, 5) osoby prawne, których urzędujących członków władz prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego albo inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. 2. Wszczęcie postępowania o popełnienie przestępstw, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, może stanowić podstawę wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego."}
{"id":"1994_344_2","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) \"robotach budowlanych\" - należy przez to rozumieć wszelkie prace polegające na wykonaniu, montażu, remoncie albo rozbiórce obiektu budowlanego lub jego części oraz urządzeń reklamowych, dzieł plastycznych i innych urządzeń wpływających na wygląd obiektu budowlanego, 2) \"dostawach\" - należy przez to rozumieć dostarczanie zamawiającemu surowców, produktów, sprzętu, jak również innych rzeczy i dóbr, 3) \"usługach\" - należy przez to rozumieć wszelkie prace, które nie są robotami budowlanymi ani dostawą, 4) \"zamówieniach publicznych\", nazywanych dalej także \"zamówieniami\" - należy przez to rozumieć zamówienia na roboty budowlane, dostawy oraz wykonywanie usług, opłacane ze środków publicznych w całości lub w części, 5) \"zamawiającym\" - należy przez to rozumieć każdy podmiot udzielający zamówienia publicznego na podstawie niniejszej ustawy, 6) \"krajowych dostawcach i wykonawcach\" - należy przez to rozumieć osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w kraju oraz osoby prawne i nie mające osobowości prawnej jednostki organizacyjne, utworzone zgodnie z przepisami prawa polskiego, mające siedzibę w kraju, 7) \"środkach publicznych\" - należy przez to rozumieć środki pochodzące z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, przeznaczone na działalność bieżącą i inwestycyjną, środki pozostające w dyspozycji państwowych funduszy celowych oraz środki kredytowe, na które Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego udzieliły poręczeń, gwarancji albo dofinansowały koszty obsługi kredytu, a także przyznane na podstawie umów międzynarodowych środki pomocy zagranicznej, chyba że umowy te określają odmienne procedury wykorzystania tych środków, 8) \"najkorzystniejszej ofercie\" - należy przez to rozumieć ofertę z najniższą ceną przy takiej samej jakości przedmiotu zamówienia lub ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny, kosztów eksploatacji, czasu wykonania lub dostawy oraz innych kryteriów opisanych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia."}
{"id":"1994_344_20","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego nie mogą występować w imieniu zamawiających ani też wykonywać czynności związanych z postępowaniem o zamówienie publiczne, a także być biegłymi osoby, które: 1) pozostają w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związani z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli z oferentem, jego zastępcą prawnym lub członkami władz osób prawnych ubiegających się o udzielenie zamówienia, 2) przed upływem trzech lat od daty wszczęcia postępowania pozostawały w stosunku pracy lub zlecenia z oferentem albo były członkami władz osób prawnych ubiegających się o udzielenie zamówienia, 3) pozostają z dostawcą lub wykonawcą w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności."}
{"id":"1994_344_21","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Wszelkie oświadczenia i zawiadomienia składane przez zamawiających i dostawców lub wykonawców wymagają formy pisemnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Jeżeli w postępowaniu o udzielenie zamówienia strony porozumieją się w formie innej niż pisemna, treść przekazanej informacji musi zostać niezwłocznie potwierdzona na piśmie."}
{"id":"1994_344_22","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Z zastrzeżeniem ochrony praw własności intelektualnej oraz tajemnicy handlowej, zamawiający może żądać od dostawców i wykonawców wyłącznie dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania. 2. Przystępując do udziału w postępowaniu o zamówienie publiczne prowadzonym w trybie innym niż zapytanie o cenę, każdy dostawca lub wykonawca składa oświadczenie, że: 1) jest uprawniony do występowania w obrocie prawnym, zgodnie z wymaganiami ustawowymi, 2) posiada uprawnienia niezbędne do wykonania określonych prac lub czynności, jeżeli ustawy nakładają obowiązek posiadania takich uprawnień, 3) posiada niezbędną wiedzę i doświadczenie, potencjał ekonomiczny i techniczny, a także pracowników zdolnych do wykonania zamówienia, 4) znajduje się w sytuacji finansowej zapewniającej wykonanie zamówienia, 5) nie podlega wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 19. 3. W postępowaniu o zamówienie, którego wartość nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający może żądać od dostawców lub wykonawców potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w ust. 2. 4. W postępowaniu o zamówienie, którego wartość przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający żąda od dostawców lub wykonawców potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w ust. 2, oraz oświadczenia, że nie pozostają w stosunku zależności lub dominacji w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239 i Nr 71, poz. 313) z innymi uczestnikami postępowania lub zamawiającym albo osobami po stronie zamawiającego biorącymi udział w postępowaniu. 5. Wymagania dotyczące warunków, o których mowa w ust. 2, określa się jednakowo dla wszystkich dostawców i wykonawców."}
{"id":"1994_344_23","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zamawiający może, przed ogłoszeniem przetargu lub zaproszeniem do udziału w postępowaniu o zamówienie publiczne, przeprowadzić wstępną kwalifikację dostawców lub wykonawców, zgodnie z warunkami wskazanymi w art. 22 ust. 2. 2. Informację o wstępnej kwalifikacji ogłasza się w Biuletynie Zamówień Publicznych albo wysyła do dostawców lub wykonawców stosownie do przepisów określających tryb zaproszenia do udziału w postępowaniu o zamówienie, nie później niż miesiąc przed publikacją ogłoszenia o przetargu lub wysłaniem zaproszeń do wzięcia udziału w postępowaniu o zamówienie. 3. Informacja o wstępnej kwalifikacji zawiera: 1) nazwę i adres zamawiającego, 2) ilość, liczbę i rodzaj zamawianych dostaw, a w odniesieniu do robót budowlanych rodzaj, zakres i lokalizację budowy, 3) pożądany lub wymagany termin realizacji zamówienia publicznego, 4) określenie warunków wymaganych od dostawców i wykonawców, 5) określenie sposobu uzyskania formularza wstępnej kwalifikacji, o którym mowa w ust. 4, 6) miejsce i termin składania wniosków o wstępną kwalifikację. 4. Zamawiający przekazuje niezwłocznie, jednak nie później niż na 14 dni przed terminem składania ofert, wszystkim zainteresowanym formularz wstępnej kwalifikacji zawierający dane określone w ust. 3 oraz: 1) opis sposobu przygotowywania wniosków o wstępną kwalifikację, 2) opis kryteriów i sposobów dokonywania oceny spełniania warunków wymaganych od dostawców i wykonawców, 3) informację o dokumentach, jakich mają dostarczyć dostawcy i wykonawcy w celu wykazania, że spełniają wymagane warunki, 4) nazwiska, stanowiska służbowe oraz sposób porozumiewania się z pracownikami zamawiającego uprawnionymi do bezpośredniego kontaktowania się z dostawcami i wykonawcami. 5. Zamawiający kwalifikuje do dalszego udziału w postępowaniu dostawców lub wykonawców wyłącznie na podstawie warunków określonych w formularzu wstępnej kwalifikacji. 6. Do dalszego udziału w postępowaniu o zamówienie publiczne dopuszczeni są wyłącznie dostawcy lub wykonawcy, którzy zostali zakwalifikowani we wstępnej kwalifikacji. 7. Zamawiający zawiadamia niezwłocznie każdego dostawcę lub wykonawcę o wynikach wstępnej kwalifikacji. Lista dostawców lub wykonawców dopuszczonych do dalszego postępowania jest jawna."}
{"id":"1994_344_24","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Kryteria oceny spełniania warunków wymaganych od dostawców i wykonawców nie podlegają zmianie w toku danego postępowania. Dotyczy to także przypadków, w których zamawiający przeprowadza wstępną kwalifikację. 2. Dostawcy lub wykonawcy zobowiązani są wykazać, że spełniają wymagane warunki, w terminie określonym przez zamawiającego. 3. Z postępowania prowadzonego bez wstępnej kwalifikacji nie można wykluczyć oferenta, który zobowiązał się przedstawić wymagane dokumenty przed upływem terminu do składania ofert. 4. Zamawiający wyklucza z postępowania dostawcę lub wykonawcę, jeżeli stwierdzi, że dostarczone przez niego informacje istotne dla prowadzonego postępowania są nieprawdziwe."}
{"id":"1994_344_25","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Podczas prowadzenia postępowania o zamówienie, zamawiający sporządza protokół postępowania o zamówienie publiczne, zawierający: 1) opis przedmiotu zamówienia, 2) nazwisko lub firmę (nazwę) oraz adresy dostawców i wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia, 3) informacje o spełnianiu warunków wymaganych od dostawców lub wykonawców, 4) cenę oraz inne istotne elementy każdej z ofert, 5) streszczenie oceny i porównania złożonych ofert, 6) uzasadnienie odrzucenia wszystkich ofert, jeżeli takie nastąpiło, 7) ewentualne wskazanie przyczyn niezawarcia umowy w postępowaniu o zamówienie przeprowadzonym w trybie innym niż przetarg nieograniczony, 8) powody ograniczenia przetargu do niektórych dostawców lub wykonawców, jeżeli takie nastąpiło, 9) powody zastosowania przez zamawiającego trybu dokonywania zamówienia innego niż przetarg nieograniczony, 10) powody przeprowadzenia wstępnej kwalifikacji dostawców i wykonawców, 11) uzasadnienie stosowania preferencji krajowych, 12) informacje o wniesionych protestach i odwołaniach oraz ich rozstrzygnięciach, 13) informacje dotyczące zawieszenia postępowania, 14) informacje o powołaniu biegłych rzeczoznawców, 15) wskazanie wybranej oferty, wraz z uzasadnieniem wyboru. 2. Z zastrzeżeniem art. 27 pkt 1, protokoł jest jawny, z tym że części protokołu określone w ust. 1 pkt 3-7 i pkt 14 mogą być udostępnione po dokonaniu wyboru oferty lub po zakończeniu postępowania, jeżeli nie doszło do wyboru oferty, dostawcom lub wykonawcom, którzy ubiegali się o udzielenie zamówienia. 3. Prezes Urzędu może określić, w drodze zarządzenia: 1) wzór protokołu postępowania o zamówienie publiczne, 2) dodatkowe wymagania, którym musi odpowiadać protokoł postępowania o zamówienie publiczne. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb przekazywania przez zamawiających Urzędowi informacji o planach zamówień publicznych, zawartych umowach, a także o ich realizacji."}
{"id":"1994_344_26","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W postępowaniu o zamówienie publiczne, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający obowiązany jest prowadzić dokumentację podstawowych czynności związanych z postępowaniem, zawierającą informacje określone w art. 25 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5, 9 i 15. 2. Po zakończeniu postępowania dokumentacja podstawowych czynności, o której mowa w ust. 1, jest jawna dla dostawców i wykonawców, którzy ubiegali się o udzielenie zamówienia."}
{"id":"1994_344_27","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Zamawiający nie może ujawnić: 1) informacji, których ujawnienie narusza ważny interes państwa, ważne interesy handlowe stron oraz zasady uczciwej konkurencji, 2) informacji związanych z przebiegiem badania, oceny i porównywania treści złożonych ofert, z wyjątkiem informacji zamieszczonych w protokole. Rozdział 4 Przetarg nieograniczony i przetarg ograniczony"}
{"id":"1994_344_28","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Przetarg jest organizowany przez zamawiającego w celu wyboru najkorzystniejszej oferty na wykonanie zamówienia publicznego. 2. W przetargu nieograniczonym oferty mogą złożyć wszyscy dostawcy lub wykonawcy, którzy chcą wziąć udział w przetargu, z zastrzeżeniem art. 23. 3. Oferty w przetargu ograniczonym mogą złożyć jedynie dostawcy lub wykonawcy zaproszeni przez zamawiającego do składania ofert."}
{"id":"1994_344_29","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Zamawiający zaprasza do udziału w przetargu nieograniczonym zamieszczając ogłoszenie w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie oraz, za pośrednictwem Prezesa Urzędu, w Biuletynie Zamówień Publicznych. 2. Jeżeli ogłoszenie nie spełnia wymogów określonych w ustawie, Prezes Urzędu odmawia zamieszczenia takiego ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych. 3. Zamawiający może także ogłosić organizację przetargu nieograniczonego w prasie. Ogłoszenie to nie może być jednak skierowane do prasy przed publikacją w Biuletynie Zamówień Publicznych."}
{"id":"1994_344_3","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ustawę stosuje się do zamówień na dostawy, wykonywanie usług i robót budowlanych opłacanych w całości lub w części ze środków publicznych. 2. Zamawiający nie może, w celu uniknięcia stosowania procedur udzielania zamówień określonych ustawą, dzielić zamówienia na części oraz zaniżać wartości zamówienia."}
{"id":"1994_344_30","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Ogłoszenie o przetargu nieograniczonym zawiera co najmniej: 1) nazwę i adres zamawiającego, 2) ilość, liczbę i rodzaj zamawianych dostaw lub usług, a w odniesieniu do robót budowlanych - rodzaj, zakres i lokalizację budowy, 3) pożądany lub wymagany termin realizacji zamówienia publicznego, 4) informację o warunkach wymaganych od dostawców i wykonawców, 5) oświadczenie o stosowaniu preferencji krajowych, 6) określenie sposobu uzyskania formularza zawierającego specyfikację istotnych warunków zamówienia, a także cenę formularza, jeżeli jego udostępnienie jest odpłatne, 7) miejsce i termin składania ofert, 8) miejsce i termin otwarcia ofert. 2. Prezes Urzędu może określić, w drodze zarządzenia: 1) wzór ogłoszenia o organizacji przetargu, 2) dodatkowe informacje, które muszą być zawarte w ogłoszeniu."}
{"id":"1994_344_31","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Zamawiający obowiązany jest przekazać do publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ogłoszenia o postępowaniu o zamówienia publiczne: 1) na roboty budowlane, których wartość szacunkowa (bez podatku od towarów i usług - VAT) wynosi nie mniej niż równowartość 5 000 000 ECU, 2) dokonywane przez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej o wartości szacunkowej (bez podatku od towarów i usług - VAT) nie mniejszej niż równowartość 400 000 ECU, 3) inne niż określone w pkt 1 i 2, których wartość szacunkowa (bez podatku od towarów i usług - VAT) wynosi nie mniej niż równowartość 200 000 ECU. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, zamawiający obowiązany jest przekazać do publikacji: 1) ogłoszenie, o którym mowa w art. 30, 2) ogłoszenie o udzieleniu zamówienia, o którym mowa w art. 50 ust. 2. 3. Ogłoszenia, o których mowa w ust. 1, przekazuje się za pośrednictwem Prezesa Urzędu. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu może zwolnić zamawiającego od obowiązków, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_344_32","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Zamawiający może zorganizować przetarg ograniczony w przypadku, gdy: 1) ze względu na specjalistyczny charakter zamówienia istnieje ograniczona liczba dostawców lub wykonawców mogących wykonać dane zamówienie, 2) koszty przeprowadzenia przetargu nieograniczonego byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do wartości zamówienia."}
{"id":"1994_344_33","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W przypadku określonym w art. 32 pkt 1, zamawiający zaprasza do zgłoszenia zainteresowania udziałem w przetargu wszystkich znanych dostawców i wykonawców. 2. W przypadku określonym w art. 32 pkt 2, zamawiający zaprasza do zgłoszenia zainteresowania udziałem w przetargu taką liczbę dostawców i wykonawców, która zapewni wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję oraz sprawny przebieg postępowania o zamówienie publiczne, nie mniej jednak niż czterech. 3. W zaproszeniu do zgłoszenia zainteresowania udziałem w przetargu zawiera się co najmniej informacje określone w art. 30 ust. 1 pkt 1-5. 4. Wyznaczony przez zamawiającego termin do zgłaszania zainteresowania udziałem w przetargu nie może być krótszy niż 3 tygodnie od daty wysłania zaproszenia. 5. Jeżeli wartość zamówienia przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 2, zaproszenie do zgłaszania zainteresowania udziałem w przetargu ogłasza się w Biuletynie Zamówień Publicznych nie później niż na dwa tygodnie przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 4. 6. Po upływie terminu do zgłaszania zainteresowania przetargiem zamawiający zaprasza do udziału w przetargu taką liczbę dostawców i wykonawców, która zapewni wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję oraz sprawny przebieg postępowania o zamówienie publiczne, w tym wszystkich, którzy zgłosili zainteresowanie udziałem w przetargu, nie mniej jednak niż czterech. 7. Prezes Urzędu określi, w drodze zarządzenia, wzór zaproszenia do składania ofert."}
{"id":"1994_344_34","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zamawiający przesyła dostawcy lub wykonawcy formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia, nie później niż w ciągu tygodnia od dnia zgłoszenia wniosku o przesłanie formularza. 2. W razie organizacji przetargu ograniczonego, formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia przesyła się łącznie z zaproszeniem do udziału w przetargu. 3. W przypadkach, w których przeprowadzono wstępną kwalifikację, formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia przesyła się wszystkim zakwalifikowanym dostawcom lub wykonawcom. 4. Cena, jakiej wolno żądać za formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia, może pokrywać jedynie koszty jego druku oraz przesłania."}
{"id":"1994_344_35","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia zawiera: 1) opis sposobu przygotowywania ofert, 2) opis kryteriów i sposobów dokonywania oceny spełniania warunków wymaganych od dostawców i wykonawców, 3) informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć dostawcy i wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania wymaganych warunków, 4) określenie przedmiotu zamówienia (w razie potrzeby również za pomocą planów, rysunków lub projektów), łącznie z wyszczególnieniem wszelkich dodatkowych usług, które mają być wykonane w ramach umowy, 5) pożądany lub wymagany termin wykonania umowy, 6) opis wszelkich innych niż cena kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty, wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów, 7) istotne dla zamawiającego postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy, 8) opis odpowiednich części zamówienia, jeżeli dopuszczalne jest składanie ofert częściowych, 9) opis sposobu obliczenia ceny oferty, 10) w przetargach o charakterze międzynarodowym informacje dotyczące walut obcych, w jakich mogą być prowadzone rozliczenia między zamawiającym a dostawcą lub wykonawcą, 11) wszelkie wymagania, w szczególności kwotę, dotyczące wadium oraz zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 12) wskazanie miejsca i terminu składania ofert, 13) opis sposobu udzielania wyjaśnień dotyczących specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego oraz oświadczenie, czy zamierza się zwołać zebranie dostawców i wykonawców, 14) termin, do którego dostawca lub wykonawca będzie związany złożoną ofertą, 15) wskazanie miejsca i terminu otwarcia ofert, 16) informacje o trybie otwarcia i oceny ofert, 17) nazwiska, stanowiska służbowe oraz sposób porozumiewania się z pracownikami zamawiającego, uprawnionymi do bezpośredniego kontaktowania się z dostawcami i wykonawcami, 18) wszelkie przyszłe zobowiązania dostawcy lub wykonawcy związane z umową w sprawie zamówienia publicznego, 19) pouczenie o środkach odwoławczych przysługujących dostawcy lub wykonawcy w toku postępowania o udzielenie zamówienia, 20) informację o wszelkich formalnościach, jakie powinny zostać dopełnione po zakończeniu przetargu w celu zawarcia umowy, 21) ogólne warunki umowy, wzór umowy albo regulamin, jeżeli zamawiający wymaga od oferenta, by zawarł z nim umowę na takich warunkach. 2. Zamawiający obowiązany jest, w odniesieniu do robót budowlanych, posiadać dokumentację określającą przedmiot przetargu oraz kosztorys inwestorski. 3. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, metody i podstawy sporządzania kosztorysu inwestorskiego. 4. Prezes Urzędu może określić, w drodze zarządzenia, dla poszczególnych rodzajów zamówień, wzory formularzy specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz dodatkowe informacje, które muszą zawierać te formularze."}
{"id":"1994_344_36","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Dostawca lub wykonawca może zwrócić się do zamawiającego o wyjaśnienie specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Zamawiający odpowiada niezwłocznie na każde zapytanie. 2. Zamawiający jednocześnie przesyła treść wyjaśnienia wszystkim dostawcom i wykonawcom, którym doręczono specyfikację istotnych warunków zamówienia, bez ujawniania źródła zapytania. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach zamawiający może w każdym czasie, przed upływem terminu do składania ofert, zmodyfikować treść dokumentów zawierających specyfikację istotnych warunków zamówienia. Dokonane w ten sposób uzupełnienie przekazuje się niezwłocznie wszystkim dostawcom oraz wykonawcom i jest dla nich wiążące. 4. W razie zwołania przez zamawiającego zebrania wszystkich dostawców i wykonawców w celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących specyfikacji istotnych warunków zamówienia, sporządza się protokoł zawierający zgłoszone na zebraniu zapytania o wyjaśnienie treści specyfikacji oraz odpowiedzi na nie, bez wskazywania źródeł zapytań. Protokół z zebrania doręcza się niezwłocznie dostawcom i wykonawcom, którym przesłano specyfikację."}
{"id":"1994_344_37","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Ofertę sporządza się w języku polskim. 2. W szczególnie uzasadnianych przypadkach Prezes Urzędu, na wniosek zamawiającego, może wyrazić zgodę na sporządzenie oferty w języku powszechnie używanym w handlu międzynarodowym."}
{"id":"1994_344_38","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Ofertę złożoną po terminie zwraca się bez otwierania. 2. Wyznaczony przez zamawiającego termin składania ofert nie może być krótszy niż: 1) w przetargu nieograniczonym - 6 tygodni od daty ogłoszenia przetargu, 2) w przetargu ograniczonym - 4 tygodni od daty wysłania zaproszeń do udziału w przetargu. 3. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek zamawiającego, Prezes Urzędu może wyrazić zgodę na wyznaczenie terminów krótszych niż wskazane w ust. 2."}
{"id":"1994_344_39","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Zamawiający przedłuża termin składania ofert w celu umożliwienia dostawcom i wykonawcom uwzględnienia w przygotowanych ofertach otrzymanych wyjaśnień albo uzupełnień dotyczących specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 2. Na wniosek dostawcy lub wykonawcy, który nie jest w stanie złożyć oferty w wyznaczonym terminie z powodu okoliczności od niego niezależnych, zamawiający może przedłużyć termin składania ofert. 3. Przedłużenie terminu składania ofert dopuszczalne jest tylko przed jego upływem. 4. O przedłużeniu terminu powiadamia się natychmiast każdego dostawcę lub wykonawcę, któremu przesłano specyfikację istotnych warunków zamówienia."}
{"id":"1994_344_4","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Ustawę stosuje się do zamówień publicznych udzielanych przez: 1) państwowe jednostki budżetowe i zakłady budżetowe oraz gospodarstwa pomocnicze utworzone przy państwowych jednostkach budżetowych, 2) państwowe fundusze celowe, 3) jednostki samorządu terytorialnego, 4) państwowe i komunalne jednostki organizacyjne, wykonujące zadania o charakterze użyteczności publicznej, jeżeli dysponują środkami publicznymi, 5) spółdzielnie, fundacje i stowarzyszenia, w zakresie, w jakim dysponują środkami publicznymi. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady udzielania zamówień publicznych ze względu na ochronę bezpieczeństwa narodowego, ochronę tajemnicy państwowej, stan klęski żywiołowej lub inny ważny interes państwa. 3. Rada Ministrów może wskazać, w drodze rozporządzenia, inne podmioty dysponujące środkami publicznymi, które obowiązane są stosować przepisy ustawy."}
{"id":"1994_344_40","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Składający ofertę pozostaje nią związany przez czas określony w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, jednak nie dłużej niż 90 dni. Bieg terminu rozpoczyna się wraz z upływem terminu składania ofert. 2. Przed upływem terminu związania złożoną ofertą zamawiający może zwrócić się do dostawców i wykonawców o przedłużenie terminu o czas oznaczony. 3. Odmowa przychylenia się do prośby zamawiającego ze strony dostawcy lub wykonawcy nie powoduje utraty wadium. 4. Zgoda dostawcy lub wykonawcy na przedłużenie okresu związania ofertą dopuszczalna jest tylko z jednoczesnym przedłużeniem okresu ważności wadium albo, jeżeli nie jest to możliwe, z wniesieniem nowego wadium obejmującego przedłużony okres związania ofertą. 5. Zmiany albo wycofanie oferty dokonane przez dostawcę lub wykonawcę przed upływem terminu do składania ofert są skuteczne."}
{"id":"1994_344_41","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Dostawca lub wykonawca przystępujący do przetargu jest obowiązany wnieść wadium w granicach 1-5% wartości przedmiotu zamówienia na zasadach określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 2. Wadium może być wnoszone w pieniądzu, obligacjach państwowych, poręczeniach instytucji kredytowych, a za zgodą zamawiającego - w akcjach dopuszczonych do publicznego obrotu i notowań giełdowych, płatnych okazicielowi książeczkach oszczędnościowych lub wekslach. 3. W przypadku gdy koszty zorganizowania przetargu nie są znaczne, Prezes Urzędu może, na wniosek zamawiającego, wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku wnoszenia wadium przez przystępujących do danego przetargu."}
{"id":"1994_344_42","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Zamawiający dokonuje zwrotu wadium z chwilą: 1) upływu terminu określonego w art. 40 ust. 1, 2) zawarcia umowy i wniesienia wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 3) zakończenia postępowania przetargowego bez wyboru oferty, 4) wycofania oferty przed upływem terminu do składania ofert. 2. Oferent, którego oferta została wybrana, traci wadium na rzecz zamawiającego, wyłącznie jeżeli: 1) odmówi podpisania umowy na warunkach określonych w ofercie, 2) odmówi wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy."}
{"id":"1994_344_43","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Oferty otwiera się w miejscu i terminie określonym w ogłoszeniu o przetargu. 2. Oferenci mogą być obecni przy otwieraniu ofert. 3. Firma (nazwa) i adres oferenta, którego oferta jest otwierana, a także cena oferty ogłaszane są osobom obecnym oraz niezwłocznie odnotowywane w protokole postępowania przetargowego. 4. Informacje, o których mowa w ust. 3, doręcza się oferentom, którzy nie byli obecni przy otwieraniu ofert, na ich wniosek."}
{"id":"1994_344_44","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. W toku dokonywania oceny złożonych ofert zamawiający może żądać udzielenia przez dostawców i wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych przez nich ofert. 2. Niedopuszczalne jest prowadzenie negocjacji między zamawiającym a oferentem, dotyczących złożonej oferty, oraz dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w treści złożonej oferty, w tym zwłaszcza zmiany ceny. 3. Zamawiający poprawia oczywiste omyłki w tekście oferty, niezwłocznie zawiadamiając o tym oferenta."}
{"id":"1994_344_45","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Ofertę odrzuca się, jeżeli: 1) nie odpowiada zasadom określonym w ustawie i nie spełnia wymagań określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, 2) oferent nie zgadza się na poprawienie oczywistej omyłki w tekście oferty."}
{"id":"1994_344_46","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W przypadku złożenia mniej niż dwóch ważnych ofert lub odrzucenia wszystkich ofert, przetarg unieważnia się, zawiadamiając niezwłocznie wszystkich oferentów. 2. W zawiadomieniu o unieważnieniu przetargu zamawiający podaje przyczyny unieważnienia, nie jest jednak obowiązany do szczegółowego uzasadnienia."}
{"id":"1994_344_47","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Z tytułu odrzucenia ofert oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zamawiającemu."}
{"id":"1994_344_48","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Przy dokonywaniu wyboru oferty stosuje się wyłącznie zasady i kryteria określone w ustawie oraz w specyfikacji istotnych warunków zamówienia."}
{"id":"1994_344_49","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Uwzględniając preferencje krajowe, jeżeli takie są stosowane, wybiera się ofertę najkorzystniejszą."}
{"id":"1994_344_5","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Jeżeli przedmiot zamówień leży w sferze zainteresowania wielu jednostek administracji rządowej, Rada Ministrów może wyznaczyć jednostkę organizacyjną właściwą do prowadzenia postępowania o zamówienie i dokonania zamówienia wspólnego w imieniu tych jednostek."}
{"id":"1994_344_50","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. O wyborze oferty zawiadamia się niezwłocznie pozostałych oferentów, wskazując firmę (nazwę) i siedzibę tego, którego ofertę wybrano, oraz cenę. 2. Ogłoszenie zawierające informacje, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie zamieszcza się w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie zamawiającego. 3. Jeżeli ogłoszenie o przetargu opublikowane zostało w Biuletynie Zamówień Publicznych, ogłoszenie, o którym mowa w ust. 2, publikuje się w Biuletynie."}
{"id":"1994_344_51","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Jeżeli zamawiający dokona wyboru oferty zgodnie z przepisami ustawy, obowiązany jest do zawarcia umowy w terminie nie krótszym niż 7 dni od dnia ogłoszenia, o którym mowa w art. 50 ust. 2. 2. Zawiadomienie o wyborze oferty określające termin zawarcia umowy doręcza się niezwłocznie wybranemu oferentowi."}
{"id":"1994_344_52","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Jeżeli oferent, którego oferta została wybrana, uchyla się od zawarcia umowy albo nie wnosi wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, wybór ofert przeprowadza się ponownie spośród ofert już złożonych, chyba że te pozostałe oferty zostały odrzucone lub upłynął termin, o którym mowa w art. 40 ust. 1. Rozdział 5 Przetarg dwustopniowy"}
{"id":"1994_344_53","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W przetargu dwustopniowym w pierwszym etapie dostawcy i wykonawcy składają oferty wstępne bez podawania ceny, a zamawiający może żądać od dostawców i wykonawców określenia parametrów przedmiotu zamówienia. Drugi etap jest przetargiem, którego zasięg jest ograniczony do wybranych oferentów i może być poprzedzony negocjacjami zamawiającego z oferentami."}
{"id":"1994_344_54","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Przetarg dwustopniowy stosuje się w przypadku, gdy zachodzi jedna z następujących okoliczności: 1) nie można z góry określić szczegółowych cech technicznych i jakościowych zamawianych dostaw, usług lub robót budowlanych, 2) z powodu specjalistycznego charakteru dostaw, usług lub robót budowlanych konieczne są negocjacje z dostawcami lub wykonawcami, 3) przedmiotem zamówienia jest przeprowadzenie badań, eksperymentu, sporządzenie opinii naukowej albo świadczenie innych wyspecjalizowanych usług."}
{"id":"1994_344_55","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Do przetargu dwustopniowego stosuje się przepisy dotyczące przetargu nieograniczonego, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej."}
{"id":"1994_344_56","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Ogłoszenie o organizacji przetargu dwustopniowego zawiera co najmniej: 1) nazwę i adres zamawiającego, 2) opis przedmiotu zamówienia, w tym wymaganych parametrów technicznych i innych, a w przypadku robót budowlanych - ich rodzaj i lokalizację, 3) opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty, wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów, 4) termin i miejsce złożenia oferty wstępnej. 2. W specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający może żądać od dostawców i wykonawców określenia sposobu i czasu wykonania, parametrów technicznych, jakości oraz innych charakterystycznych cech dostaw, usług lub robót budowlanych. 3. Prezes Urzędu może określić, w drodze zarządzenia, dodatkowe informacje, które muszą być zawarte w ogłoszeniu o organizacji przetargu dwustopniowego."}
{"id":"1994_344_57","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Termin złożenia oferty wstępnej nie może być krótszy niż 6 tygodni od daty publikacji ogłoszenia o organizacji przetargu dwustopniowego."}
{"id":"1994_344_58","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Zamawiający może prowadzić z każdym dostawcą lub wykonawcą negocjacje dotyczące treści złożonej przez niego oferty wstępnej, zachowując w tajemnicy treść prowadzonych negocjacji."}
{"id":"1994_344_59","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Po złożeniu ofert wstępnych zamawiający może dokonać zmiany wymagań technicznych i jakościowych, określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a także zmienić kryteria oceny złożonych ofert."}
{"id":"1994_344_6","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Ustawy nie stosuje się do: 1) przyznawania na naukę środków budżetowych, będących w dyspozycji Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych, 2) zasad i trybu przyznawania dotacji ze środków publicznych, jeżeli dotacje te przyznawane są na podstawie ustaw. Rozdział 2 Urząd Zamówień Publicznych"}
{"id":"1994_344_60","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. O dokonanych zmianach specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający informuje dostawców lub wykonawców w zaproszeniu do składania ofert ostatecznych."}
{"id":"1994_344_61","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Do drugiego etapu przetargu zamawiający wybiera dostawców lub wykonawców, których oferty spełniają określone w specyfikacji wstępnej wymagania, zapraszając ich do składania ofert ostatecznych zawierających cenę. W zaproszeniu określa się miejsce i termin składania ofert ostatecznych."}
{"id":"1994_344_62","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Dostawca lub wykonawca, który nie zamierza złożyć oferty ostatecznej, może wycofać się z przetargu, co nie powoduje przepadku wniesionego wadium. Rozdział 6 Inne tryby udzielania zamówień publicznych"}
{"id":"1994_344_63","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Negocjacje z zachowaniem konkurencji to tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający negocjuje warunki umowy w sprawie zamówienia z odpowiednią, zapewniającą konkurencję, liczbą dostawców lub wykonawców, nie mniejszą niż trzech."}
{"id":"1994_344_64","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Negocjacje z zachowaniem konkurencji stosować można, gdy zachodzi jedna z następujących okoliczności: 1) spełnione są warunki określone w art. 54, 2) zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia w sytuacji, której wcześniej nie można było przewidzieć, a nie wynikała ona z winy zamawiającego, 3) wszczęto postępowanie przetargowe i nie wpłynęła wymagana liczba ważnych ofert lub wszystkie oferty odrzucono, a można w sposób uzasadniony przypuszczać, że powtórny przetarg nie doprowadzi do zawarcia umowy."}
{"id":"1994_344_65","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Negocjacje z zachowaniem konkurencji mogą być poprzedzone wysłaniem do dostawców lub wykonawców zaproszenia do składania ofert wstępnych. 2. Zaproszenie do składania ofert wstępnych zawiera co najmniej dane określone w art. 56 ust. 1."}
{"id":"1994_344_66","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Wszelkie wymagania, wyjaśnienia i informacje, a także dokumenty związane z negocjacjami, dostarczane są dostawcom lub wykonawcom na równych zasadach. 2. Prowadzone negocjacje mają charakter poufny. Żadna ze stron nie może bez zgody drugiej strony ujawnić informacji technicznych i handlowych związanych z negocjacjami. 3. Po przeprowadzeniu negocjacji zamawiający zwraca się do wszystkich dostawców i wykonawców o złożenie ofert ostatecznych zawierających cenę i wybiera ofertę najkorzystniejszą. 4. Do negocjacji z zachowaniem konkurencji stosuje się odpowiednio przepisy art. 47-51."}
{"id":"1994_344_67","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Zapytanie o cenę stanowi tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający kieruje pytanie o cenę dostaw rzeczy lub usług do takiej liczby dostawców lub wykonawców, która zapewnia wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję i sprawny przebieg postępowania, nie mniej niż do czterech."}
{"id":"1994_344_68","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Zapytanie o cenę może być stosowane, gdy przedmiotem zamówienia są dostawy rzeczy lub usługi powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych."}
{"id":"1994_344_69","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Każdy z dostawców i wykonawców może zaproponować tylko jedną cenę i nie może jej zmienić. Nie prowadzi się żadnych negocjacji w sprawie ceny. 2. Zamawiający zawiera umowę w sprawie zamówienia z dostawcą lub wykonawcą, który zaoferował najniższą cenę."}
{"id":"1994_344_7","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Tworzy się Urząd Zamówień Publicznych, zwany dalej \"Urzędem\"."}
{"id":"1994_344_70","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Zamówienie z wolnej ręki to tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający udziela zamówienia po rokowaniach tylko z jednym dostawcą lub wykonawcą."}
{"id":"1994_344_71","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki tylko wtedy, gdy zachodzi jedna z następujących okoliczności: 1) dokonuje zamówień dodatkowych, nie przekraczających 15% wartości uprzedniego zamówienia, a zachodzi konieczność zachowania tych samych norm, parametrów i standardów, 2) zawiera umowę o przeprowadzenie badań, eksperymentu lub sporządzenie opinii naukowej, 3) ze względu na szczególny rodzaj dostaw, usług lub robót budowlanych, można je uzyskać tylko od jednego dostawcy lub wykonawcy, 4) dokonuje zamówienia publicznego na twórcze prace projektowe oraz na prace z zakresu działalności twórczej w dziedzinie kultury i sztuki, 5) można skorzystać tyko z jednego dostawcy lub wykonawcy w wyniku zastosowania dozwolonego zakresu preferencji krajowych, 6) ze względu na szczególne okoliczności gospodarcze lub społeczne, których zamawiający nie mógł przewidzieć, wymagane jest natychmiastowe wykonanie zamówienia. 2. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zakres prac projektowych oraz tryb przeprowadzania konkursu na prace, o których mowa w ust. 1 w pkt 4. Rozdział 7 Umowy w sprawach zamówień publicznych"}
{"id":"1994_344_72","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Do umów w sprawach zamówień publicznych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"1994_344_73","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Umowa w sprawie zamówienia publicznego zawarta zostaje z chwilą podpisania jej przez obie strony."}
{"id":"1994_344_74","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Umowy w sprawach zamówień publicznych wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności, chyba że przepisy szczególne wymagają innej formy szczególnej."}
{"id":"1994_344_75","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy zabezpieczenia należytego wykonania umowy. 2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może być wnoszone w pieniądzu, obligacjach państwowych, poręczeniach instytucji państwowych, gwarancjach bankowych, zastawach na papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, a za zgodą zamawiającego w akcjach dopuszczonych do obrotu i notowań giełdowych płatnych okazicielowi, książeczkach oszczędnościowych lub wekslach oraz poręczeniach osób fizycznych lub osób prawnych. Zabezpieczenie nie może przekraczać dwukrotnej wartości zastrzeżonych kar umownych lub 80% wartości zamówienia. 3. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa ustala, w drodze rozporządzenia, wartość robót budowlanych, co do których konieczne jest zabezpieczenie należytego wykonania umowy oraz, określa formy zabezpieczenia."}
{"id":"1994_344_76","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Zakazuje się zmian postanowień zawartej umowy oraz wprowadzania nowych postanowień do umowy, niekorzystnych dla zamawiającego, jeżeli przy ich uwzględnieniu należałoby zmienić treść oferty, na podstawie której dokonano wyboru oferenta, chyba że konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy. 2. Zmiana umowy dokonana z naruszeniem przepisu ust. 1, jest nieważna. 3. Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o stwierdzenie nieważności zmian, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_344_77","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. W razie wystąpienia istotnej zmiany okoliczności powodującej, że wykonanie umowy nie leży w interesie publicznym, czego nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy, zamawiający może odstąpić od umowy w terminie miesiąca od powzięcia wiadomości o powyższych okolicznościach. W takim wypadku dostawca lub wykonawca może żądać jedynie wynagrodzenia należnego mu z tytułu wykonania części umowy."}
{"id":"1994_344_78","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. W razie powstania sporu związanego z wykonaniem umowy w sprawie zamówienia publicznego, dostawca lub wykonawca zobowiązany jest wyczerpać drogę postępowania reklamacyjnego, kierując swoje roszczenia do zamawiającego. 2. Zamawiający obowiązany jest do pisemnego ustosunkowania się do roszczeń dostawcy lub wykonawcy w ciągu 21 dni od chwili zgłoszenia roszczeń. 3. Jeżeli zamawiający odmówi uznania roszczenia lub nie udzieli odpowiedzi na roszczenie w terminie, o którym mowa w ust. 2, dostawca lub wykonawca może zwrócić się do sądu powszechnego. Rozdział 8 Protesty i odwołania"}
{"id":"1994_344_79","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Dostawcom lub wykonawcom, których interes prawny doznał uszczerbku w wyniku naruszenia przez zamawiającego określonych w ustawie zasad udzielania zamówień, przysługują środki odwoławcze przewidziane w niniejszym rozdziale. 2. Postępowaniu odwoławczemu nie podlega: 1) wybór trybu postępowania w sprawie o udzielenie zamówienia publicznego, 2) zastosowanie preferencji krajowych, 3) odrzucenie wszystkich ofert."}
{"id":"1994_344_8","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Centralnym organem administracji państwowej właściwym w sprawach zamówień publicznych w zakresie określonym ustawą jest Prezes Urzędu. 2. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Urzędu podlega Prezesowi Rady Ministrów."}
{"id":"1994_344_80","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Wobec czynności podjętych przez zamawiającego w toku postępowania o zamówienie publiczne dostawca lub wykonawca może złożyć umotywowany, pisemny protest do zamawiającego."}
{"id":"1994_344_81","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. W przypadku wniesienia protestu, aż do jego ostatecznego rozstrzygnięcia, nie wolno zawrzeć umowy w sprawie zamówienia publicznego. 2. W przypadku określonym w art. 64 pkt 2, przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu, Prezes Urzędu może wyrazić zgodę na zawarcie umowy."}
{"id":"1994_344_82","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Protest można wnieść w ciągu 7 dni od dnia, w którym dostawca lub wykonawca powziął lub mógł powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia. 2. Wniesienie protestu dopuszczalne jest tylko przed zawarciem umowy w sprawie zamówienia publicznego. 3. Zamawiający odrzuca protest wniesiony po terminie."}
{"id":"1994_344_83","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. O złożeniu protestu zamawiający zawiadamia niezwłocznie dostawców i wykonawców uczestniczących w danym postępowaniu. 2. Uczestnikami postępowania dotyczącego protestu stają się też dostawcy i wykonawcy uczestniczący w postępowaniu o zamówienie publiczne, którzy przystąpią do postępowania protestacyjnego w terminie 3 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1. 3. Dostawca lub wykonawca, który nie przystąpił do postępowania protestacyjnego, nie może następnie wnieść protestu powołując się na te same okoliczności."}
{"id":"1994_344_84","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Zamawiający rozpatruje protest najpóźniej w ciągu 7 dni od jego wniesienia. 2. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia protestu zamawiający podaje przyczyny rozstrzygnięcia oraz pouczenie o sposobie i terminie wniesienia środka odwoławczego. 3. W przypadku uwzględnienia protestu zamawiający powtarza oprotestowaną czynność. 4. Brak rozpatrzenia protestu w przewidzianym terminie poczytuje się za jego oddalenie."}
{"id":"1994_344_85","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Po wniesieniu protestu zamawiający zawiesza postępowanie o udzielenie zamówienia do czasu rozpatrzenia protestu, nie dłużej jednak niż na okres 7 dni, chyba że: 1) protest jest oczywiście niezasadny, 2) zamawiający albo inny dostawca, lub wykonawca mógłby ponieść szkodę nieproporcjonalnie większą w stosunku do tej, która grozi wnoszącemu protest, 3) zawieszeniu postępowania sprzeciwia się ważny interes publiczny. 2. Od rozstrzygnięcia o zawieszeniu postępowania o udzielenie zamówienia odwołanie nie przysługuje."}
{"id":"1994_344_86","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Od rozstrzygnięcia protestu oraz w przypadku braku rozpatrzenia w terminie zainteresowanemu dostawcy lub wykonawcy przysługuje odwołanie. 2. Odwołanie wnosi się do Prezesa Urzędu w terminie 3 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia lub 7 dni od upływu terminu rozpatrzenia."}
{"id":"1994_344_87","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Do postępowania odwoławczego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o sądzie polubownym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1994_344_88","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Odwołanie rozpatruje zespół trzech arbitrów wybranych z listy arbitrów prowadzonej przez Prezesa Urzędu, przy czym jednego arbitra wyznacza dostawca lub wykonawca, który wniósł odwołanie, jednego zamawiający, a jednego Prezes Urzędu."}
{"id":"1994_344_89","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Równocześnie z wniesieniem odwołania dostawca lub wykonawca wyznacza arbitra. 2. Prezes Urzędu niezwłocznie po wpłynięciu odwołania wzywa zamawiającego do wyznaczenia arbitra w terminie 3 dni od dnia doręczenia wezwania. 3. Jeżeli w wyznaczonym terminie uczestnik postępowania odwoławczego nie wyznaczy arbitra, arbitra tego wyznaczy Prezes. 4. Spośród wyznaczonych arbitrów Prezes Urzędu wskazuje przewodniczącego zespołu arbitrów."}
{"id":"1994_344_9","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Do zakresu działania Prezesa Urzędu należy: 1) zatwierdzanie wyboru trybu udzielania zamówienia publicznego innego niż przetarg nieograniczony, zgodnie z art. 15 ust. 2, 2) ustalanie i prowadzenie listy arbitrów rozpatrujących odwołania wniesione w postępowaniu o zamówienie publiczne, a także ogłaszanie listy arbitrów w Biuletynie Zamówień Publicznych, 3) składanie Radzie Ministrów rocznego sprawozdania o funkcjonowaniu systemu zamówień publicznych, 4) opracowywanie projektów przepisów prawnych dotyczących zamówień publicznych, 5) upowszechnianie ogólnych warunków umów w sprawach o zamówienie publiczne, wzorów umów lub regulaminów oraz wzorców postępowania o udzielenie zamówienia, a także doświadczeń dotyczących udzielania zamówień publicznych, we współdziałaniu z właściwymi ministrami, 6) prowadzenie ewidencji zamówień publicznych, a w szczególności gromadzenie informacji o planach zamówień publicznych, zawartych umowach oraz o realizacji zamówień publicznych, 7) opracowywanie programów szkoleń dotyczących zamówień publicznych oraz organizowanie i inspirowanie szkoleń, 8) współpraca międzynarodowa w sprawach związanych z zamówieniami publicznymi. 2. Prezes Urzędu może również: 1) wnioskować do Rady Ministrów w sprawach wspólnych zamówień publicznych, przewidzianych w art. 5, 2) żądać od zamawiających informacji o przebiegu procesu udzielania zamówień publicznych i ich realizacji oraz udostępniania dokumentacji dotyczącej zamówienia publicznego."}
{"id":"1994_344_90","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Zespół arbitrów rozpatruje odwołanie w terminie 14 dni od jego złożenia. 2. Rozpatrując odwołanie zespół arbitrów uwzględnia lub oddala odwołanie oraz orzeka o kosztach postępowania. 3. Uwzględniając odwołanie zespół arbitrów może: 1) nakazać dokonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego albo ją unieważnić, z wyjątkiem podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego, 2) przerwać postępowanie w sprawie zamówienia publicznego."}
{"id":"1994_344_91","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Uczestnicy postępowania ponoszą koszty postępowania stosownie do jego wyników."}
{"id":"1994_344_92","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Prezes Urzędu określa, w drodze zarządzenia: 1) regulamin postępowania przy rozpatrywaniu odwołań, 2) warunki wpisu na listę arbitrów i skreślenia z listy arbitrów. 2. Prezes Urzędu wpisuje na listę arbitrów osoby wybrane spośród kandydatów zgłoszonych przez: 1) Prezesa Urzędu, 2) ministrów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów, 3) ogólnokrajowe organizacje samorządu terytorialnego i regionalne izby obrachunkowe, 4) stowarzyszenia zawodowe, samorządy gospodarcze i inne organizacje gospodarcze. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1994_344_93","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Regionalne izby obrachunkowe, zwane dalej \"izbami\", powołane są do kontroli gospodarki finansowej i zamówień publicznych gmin, związków międzygminnych, innych komunalnych osób prawnych i sejmików samorządowych.\"; 2) w art. 13: a) w pkt 4 po wyrazach \"za I półrocze\" dodaje się wyrazy \"oraz o udzielonych zamówieniach publicznych\", b) w pkt 5 po wyrazach \"zlecanych gminom\" dodaje się wyrazy \"oraz sprawozdaniach z realizacji zamówień publicznych\"; 3) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. O negatywnej opinii wydanej w sprawach określonych w art. 13 pkt 4 i 5 izba informuje właściwego wojewodę oraz Ministra Finansów i Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych.\"."}
{"id":"1994_344_94","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 42: a) skreśla się w ust. 1 pkt 5, b) skreśla się ust. 3; 2) w art. 57 w ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) naruszenie zasad, formy i trybu postępowania przy udzielaniu zamówień publicznych, ustalonych ustawą z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 76 poz. 344).\"."}
{"id":"1994_344_95","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Do zamówień ze środków publicznych rozpoczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1994_344_96","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1995 r. organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może postanowić, że zamówienia publiczne dokonywane ze środków własnych udzielane są zgodnie z przepisami ustawy. Postanowienie to nie może być odwołane."}
{"id":"1994_344_97","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., z tym że: 1) przepisy art. 7-12 i art. 92 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, 2) przepisy art. 4 ust. 1 pkt 3 w części dotyczącej zamówień publicznych finansowanych ze środków własnych oraz art. 31 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1994_362_1","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215 i z 1991 r. Nr 22, poz. 93) w art. 36 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 wyrazy \"Na żądanie strony zwraca się\" zastępuje się wyrazami \"Sąd z urzędu zwraca stronie\", b) w ust. 2 wyrazy \"na żądanie strony zwraca się\" zastępuje się wyrazami \"sąd z urzędu zwraca stronie\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Sąd z urzędu zwraca stronie wszelkie należności z tytułu kosztów sądowych, stanowiące różnicę między kosztami pobranymi od strony a kosztami należnymi.\"."}
{"id":"1994_362_2","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1994_363_1","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 1. Ustawa określa szczególne zasady i tryb postępowania z nieruchomościami przejętymi od wojsk Federacji Rosyjskiej, zwanymi dalej \"nieruchomościami\"."}
{"id":"1994_363_10","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 10. 1. Jeżeli sprzedaż, oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, dzierżawę lub najem nie doszło do skutku w drodze przetargu, umowa może być zawarta bez przeprowadzania kolejnego przetargu. 2. Jeżeli sprzedaż lub oddanie w użytkowanie wieczyste nie doszło do skutku w drodze przetargu, cena nieruchomości może być obniżona, a należność można rozłożyć na równe raty roczne, płatne przez okres do 10 lat. 3. W przypadku rozłożenia należności na raty, wierzytelności Skarbu Państwa podlegają zabezpieczeniu hipotecznemu."}
{"id":"1994_363_11","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 11. Lokale mogą być wynajmowane lub dzierżawione niezależnie od ich stanu technicznego, na warunkach określonych przez strony w umowie. Umowę zawiera się na czas oznaczony."}
{"id":"1994_363_12","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 12. 1. Dzierżawcom lub najemcom nieruchomości bądź ich następcom prawnym przysługuje pierwszeństwo jej nabycia po upływie terminu określonego w umowie zawartej zgodnie z art. 11, pod warunkiem wywiązania się z obowiązków wynikających z tej umowy. 2. Przy korzystaniu z pierwszeństwa w nabyciu, o którym mowa w ust. 1, cenę nieruchomości określa się według jej wartości ustalonej na dzień zawarcia umowy dzierżawy lub najmu, po jej waloryzacji na dzień nabycia, według zasad obowiązujących przy zwrocie wywłaszczonych nieruchomości."}
{"id":"1994_363_13","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 13. Do czasu zawarcia umowy lub wydania decyzji o oddaniu w zarząd, nieruchomości są zwolnione od podatku od nieruchomości."}
{"id":"1994_363_14","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 14. Państwowe jednostki organizacyjne, nie posiadające osobowości prawnej, są zwolnione z pierwszej opłaty z tytułu ustanowienia zarządu oraz na okres 5 lat z opłat i podatków ciążących na nieruchomości."}
{"id":"1994_363_15","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 15. 1. Podmioty, które przez zagospodarowanie nieruchomości zgodnie z umową przyczynią się znacznie do powstania nowych miejsc pracy albo poprawy stanu środowiska lub rozwoju infrastruktury technicznej i socjalnej, mogą być zwolnione, na okres 3 lat, od podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego. 2. Z tytułu realizacji inwestycji związanych z nieruchomością mogą być przyznane ulgi w podatkach: dochodowym od osób fizycznych oraz dochodowym od osób prawnych. 3. Warunki zwolnienia oraz ulgi, o których mowa w ust. 1 i 2, określa się w umowie, po porozumieniu z organem gminy lub właściwym organem skarbowym. 4. Ust. 1-3 stosuje się również do nieruchomości przekazanych, na podstawie niniejszej ustawy, do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. 5. Zwolnienia oraz ulgi, o których mowa w ust. 1, nie powodują ograniczeń w przyznawaniu subwencji dla gmin."}
{"id":"1994_363_16","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 16. 1. Osoby uprawnione, na podstawie art. 81 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, do zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru Państwa, mogą nabywać wszelkie nieruchomości z zaliczeniem wartości pozostawionego za granicą mienia na poczet opłat z tytułu użytkowania wieczystego lub ceny sprzedaży. 2. Do nieruchomości przejętych zgodnie z art. 2 ust. 2 niniejszej ustawy do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa nie stosuje się art. 17 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 3). 3. Zaliczenie wartości mienia nieruchomego, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić na rzecz kilku wnioskodawców jednocześnie, na ich wspólny wniosek."}
{"id":"1994_363_17","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 17. 1. Rekompensatę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 103, poz. 446), można zaliczyć na poczet ceny nabycia wszelkich nieruchomości. 2. Sprzedaż osobom, o których mowa w ust. 1, nieruchomości przeznaczonych do wykorzystania na cele mieszkaniowe następuje w trybie publicznego przetargu ograniczonego do tych osób."}
{"id":"1994_363_18","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 18. 1. Ministrowie: Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych oraz Zdrowia i Opieki Społecznej zbadają nieruchomości pod względem zagrożenia ekologicznego, pożarowego i sanitarno-epidemiologicznego oraz niewybuchami, we współdziałaniu z wojewodami i gminami. 2. Na podstawie dokumentacji sporządzonej w wyniku badań, o których mowa w ust. 1, oraz innych materiałów wojewoda określi zakres koniecznych do wykonania robót zabezpieczających oraz prac rekultywacyjnych dostosowanych do sposobu zagospodarowania nieruchomości. 3. Wojewoda może wyłączyć z zagospodarowania nieruchomości, na których należy wykonać prace określone w ust. 2, przed dopuszczeniem do obrotu. 4. W umowach: sprzedaży, oddania w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, dzierżawy, najmu nieruchomości oraz przy ustanawianiu zarządu nieruchomości - określa się obowiązki stron związane z wykonaniem prac zabezpieczających i rekultywacyjnych, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1994_363_19","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 19. Jeżeli po zawarciu umowy, o której mowa w art. 18 ust. 4, na terenach nieruchomości zostaną ujawnione zagrożenia zdrowia i życia ludzi oraz stwarzające nadzwyczajne zagrożenie dla środowiska, powstałe w wyniku stacjonowania wojsk Federacji Rosyjskiej, likwidacja tych zagrożeń oraz szkód jest dokonywana na koszt Skarbu Państwa."}
{"id":"1994_363_2","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 2. 1. Nieruchomości do czasu ich przekazania, w myśl ust. 2, pozostają we władaniu wojewody. 2. Po ustaleniu sposobu zagospodarowania gruntów wraz z zabudowaniami wojewoda przekaże, z zastrzeżeniem art. 3, lasy i grunty, przeznaczone do zalesienia w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zarząd Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu \"Lasy Państwowe\", w trybie przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3), a nieruchomości rolne bądź przeznaczone w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na cele rolnicze - do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, w trybie przepisów ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 5, poz. 23 i Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3). 3. Gospodarowanie innymi nieruchomościami niż nieruchomości, o których mowa w ust. 2 i 4, podlega przepisom ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 91, poz. 455, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 31, poz. 118), ze zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy. 4. Wojewoda może przekazać nieruchomości gminie na jej wniosek. Przekazanie nieruchomości na własność gminom nastąpi na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285)."}
{"id":"1994_363_20","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 20. Wojewoda może wydać przepisy porządkowe w razie wystąpienia na nieruchomości lub w jej otoczeniu zagrożeń dla życia, zdrowia, mienia lub środowiska."}
{"id":"1994_363_21","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 21. 1. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy rada gminy może zrzec się na rzecz Skarbu Państwa własności nieruchomości nabytej przed dniem wejścia w życie ustawy, jeżeli do tego czasu nie nabyły do nich praw osoby trzecie. Zrzeczenie następuje w formie oświadczenia złożonego wojewodzie. 2. Zrzeczenie się własności części nieruchomości zgodnie z ust. 1 wymaga zgody wojewody, jeżeli przez podział w zasadniczy sposób zostałyby naruszone jej funkcje jako całości. 3. Nakłady poniesione przez gminę w okresie władania nieruchomością nie podlegają zwrotowi."}
{"id":"1994_363_22","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 22. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy właściwy organ ureguluje stan prawny nieruchomości przekazanych z naruszeniem przepisów o właściwości organów."}
{"id":"1994_363_23","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 23. Do nieruchomości przekazanych gminie na własność stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy, z wyjątkiem art. 16."}
{"id":"1994_363_24","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 24. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_363_3","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 3. Wojewoda, na wniosek Ministra Obrony Narodowej, odda w zarząd nieruchomości o szczególnym znaczeniu dla obronności państwa jednostkom organizacyjnym podległym temu Ministrowi."}
{"id":"1994_363_4","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 4. Przy gospodarowaniu nieruchomościami uwzględnia się, w pierwszej kolejności, potrzeby państwowych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej oraz osób uprawnionych, o których mowa w art. 16 ust. 1."}
{"id":"1994_363_5","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 5. 1. Dla nieruchomości sporządza się obowiązkowo miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. 2. Na wniosek lub za zgodą wojewody rada gminy może przyjąć uproszczony tryb sporządzania planu. 3. Do uproszczonego trybu sporządzania planu stosuje się przepisy dotyczące sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W trybie uproszczonym: 1) projekt planu zarząd gminy uzgadnia z organami właściwymi dla spraw rozstrzyganych w projekcie, które są zobowiązane do wniesienia ewentualnych zastrzeżeń do projektu w terminie 14 dni; niewniesienie zastrzeżeń w tym terminie oznacza uzgodnienie projektu, 2) do opiniowania projektu planu stosuje się odpowiednio tryb określony w pkt 1, 3) po uzgodnieniu projektu planu zarząd gminy wykłada go do wglądu w siedzibie gminy na okres 14 dni, 4) informację o terminie i miejscu wyłożenia projektu planu do wglądu zamieszcza się w lokalnej prasie codziennej oraz podaje do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty na 7 dni przed wyłożeniem projektu, 5) zainteresowani mogą wnosić do zarządu gminy protesty i zarzuty do projektu planu w okresie jego wyłożenia do wglądu."}
{"id":"1994_363_6","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 6. Koszty sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obciążają budżet gminy, chyba że gmina, na wniosek wojewody, przyjmie uproszczony tryb sporządzania planu. Wówczas koszty sporządzenia planu obciążają budżet wojewody, a budżet gminy w zakresie, w jakim plan sporządza się w celu wykonania zadań własnych gminy."}
{"id":"1994_363_7","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 7. 1. Przy wyłączaniu z produkcji gruntów rolnych lub leśnych wchodzących w skład nieruchomości objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych, dotyczących sporządzania projektu programu rolniczego lub leśnego wykorzystania gruntu. 2. Przy wyłączaniu z produkcji gruntów rolnych lub leśnych, o których mowa w ust. 1, organ uprawniony do wyłączania może zwolnić z obowiązku uiszczania należności i opłat rocznych, a w odniesieniu do gruntów leśnych i zadrzewionych - także od jednorazowego odszkodowania w razie przedwczesnego wyrębu drzewostanu."}
{"id":"1994_363_8","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 8. 1. Wojewoda może utworzyć środek specjalny, zgodnie z przepisami prawa budżetowego, na dochody pochodzące ze sprzedaży nieruchomości, oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, użytkowania, dzierżawy, najmu oraz zarządu. 2. Ze środka specjalnego, o którym mowa w ust. 1, finansuje się koszty związane z przejęciem, zabezpieczeniem i zagospodarowaniem nieruchomości, a w szczególności koszty: sporządzania dokumentacji własnościowo-geodezyjnej i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, wyceny nieruchomości i organizacji ich sprzedaży, zbadania i likwidowania szkód ekologicznych, sanitarno-epidemiologicznych, pożarowych oraz niewybuchów, a także ochrony obiektów. 3. Wydatki środka specjalnego są dokonywane w ramach posiadanych środków finansowych, obejmujących bieżące dochody i pozostałości z okresów poprzednich."}
{"id":"1994_363_9","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej","text":"Art. 9. Wykaz nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, użytkowania wieczystego, użytkowania, dzierżawy i najmu oraz ogłoszenie o przetargu wywiesza się na okres 14 dni w siedzibach rejonowego organu rządowej administracji ogólnej i urzędu gminy, właściwych ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Informację o wywieszeniu wykazu nieruchomości oraz o przetargu ogłasza się w prasie lokalnej i centralnej."}
{"id":"1994_368_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 z 1998 r. Nr 106 poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 § 10 otrzymuje brzmienie: \"§10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji taryfowej, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji taryfowej i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji taryfowej. Określając warunki wydawania wiążącej informacji taryfowej minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku, sposób postępowania z informacjami poufnymi i próbkami towarów oraz sposób rozliczenia kosztów badań i analiz przeprowadzanych w celu wydania wiążącej informacji taryfowej.\"; 2) w art. 6: a) § 4 skreśla się; b) § 6 otrzymuje brzmienie: \"§6. Prezes Głównego Urzędu Ceł może określić, w drodze zarządzenia, wzory pieczęci, zamknięć celnych, stempli i innych znaków stosowanych przy wykonywaniu kontroli celnej.\", c) dodaje się § 7 w brzmieniu: \"§7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia kontroli celnej bagażu przewożonego drogą morską lub powietrzną, z uwzględnieniem rodzaju bagażu kontrolowanego oraz wskazania miejsc właściwych do prowadzenia kontroli.\"; 3) w art. 7 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Organy celne w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań zbierają i przetwarzają informacje uzyskane w trybie określonym w § 1 oraz dane osobowe wynikające ze zgłoszeń celnych i wydawanych orzeczeń.\"; 4) w art. 12: a) w § 2 po pkt 2 przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 3, b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej, a także osoby zobowiązane do ich przechowywania.\"; 5) w art. 13 § 7 otrzymuje brzmienie: \"§7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze rozporządzenia, wyjaśnienia do taryfy celnej zapewniające jednolitą i właściwą interpretację Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, Scalonej Nomenklatury oraz Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego.\"; 6) po art. 20 dodaje się art. 20{1} w brzmieniu: \"Art. 20{1}. §1. Organ celny może udzielić pozwolenia na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów osobom, które spełniają następujące warunki: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b), 2) dokonują systematycznie wywozu towarów od co najmniej 1 roku, 3) są podatnikami podatku od towarów i usług, 4) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 5) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 6) nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów, ze względu na naruszenie przez nich przepisów prawa, w okresie ostatnich 5 lat. §2. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach organ celny może udzielić pozwolenia, o którym mowa w § 1, osobom nie spełniającym warunku, o którym mowa w § 1 pkt 5. §3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb stosowania uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów.\"; 7) art. 33 i 34 otrzymują brzmienie: \"Art. 33. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może ogłosić, w drodze rozporządzenia, wyjaśnienia dotyczące wartości celnej wydawane przez właściwe organy."}
{"id":"1994_368_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 2. 1. Osoby, które w dniu wejścia w życie Kodeksu celnego posiadały uprawnienia do wykonywania czynności agenta celnego mogą wystąpić do Prezesa Głównego Urzędu Ceł z wnioskiem o wpis na listę agentów celnych, jeżeli: 1) spełniają warunki określone w art. 257 1 pkt 1-3 i pkt 5-7 Kodeksu celnego, 2) w okresie ostatnich 2 lat przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przez co najmniej 6 miesięcy wykonywały czynności agenta celnego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być złożony najpóźniej w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. W wypadku niezłożenia wniosku o wpis na listę agentów celnych w terminie, o którym mowa w ust. 2, lub wydania decyzji odmownej w sprawie wpisu na tę listę z powodu niespełnienia warunków określonych w ust. 1 osoba, o której mowa w ust. 1, traci uprawnienia do wykonywania czynności agenta celnego."}
{"id":"1994_368_265","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 265{2}. Jeżeli upłynęły 3 lata od dnia powstania długu celnego, organ celny: 1) nie wszczyna bądź odmawia wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, 2) nie wznawia postępowania.\". 37) po tytule IX dodaje się tytuł IXa w brzmieniu: \"Tytuł IXa Kontrola Celna Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{6}. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki wykonywania czynności kontroli celnej, ze szczególnym uwzględnieniem rodzajów procedur celnych oraz kontrolowanych towarów. Dział II Kontrola celna towarów wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego"}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{7}. Jeżeli organ celny stwierdzi, że deklaracja skrócona obejmująca przedstawione towary nie spełnia wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 42 § 3, lub gdy wraz z przedstawieniem towaru nie została złożona deklaracja skrócona albo dokumenty, które mogą być wykorzystane w charakterze tej deklaracji, a organ celny nie odstąpił od wymogu złożenia deklaracji skróconej, towar składa się w magazynie celnym, w depozycie urzędu celnego lub w innym miejscu wskazanym przez organ celny."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{5}. Każda osoba będąca w posiadaniu towaru, środka transportu lub osoba odpowiedzialna za wykonanie obowiązków wynikających z przepisów prawa celnego, zobowiązana jest do niezwłocznego zawiadomienia organu celnego o stwierdzeniu naruszenia, usunięcia lub zniszczenia zamknięć celnych bez zgody organu celnego."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{4}. Osoba posiadająca towary jest zobowiązana na jej koszt do wykonywania czynności umożliwiających przeprowadzenie kontroli celnej, a w szczególności do rozładowania, okazania oraz załadowania towaru po zakończeniu czynności kontroli celnej."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{3}. §1. Czynności kontroli celnej mogą być prowadzone w siedzibie kontrolowanego oraz w innych miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością, bądź w miejscach, w których mogą się znajdować towary wprowadzone na polski obszar celny z zagranicy lub dokumenty dotyczące tych towarów. §2. Przepis § 1 stosuje się również w wypadku, gdy kontrolowany prowadzi działalność bądź przechowuje towary lub dokumenty w lokalu mieszkalnym. §3. Organ celny może wchodzić do lokalu mieszkalnego w wypadku uzasadnionego podejrzenia, że znajduje się w nim towar lub dokumenty dotyczące towaru, którego rodzaj lub ilość wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej i który został wprowadzony na polski obszar celny z naruszeniem przepisów prawa. Przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu stosuje się odpowiednio. §4. Jeżeli kontrolowany posiada oddziały lub zakłady na terenie właściwości innego organu celnego niż właściwy dla siedziby kontrolowanego, do przeprowadzenia czynności kontroli celnej w tym oddziale lub zakładzie upoważniony jest również organ celny właściwy ze względu na siedzibę kontrolowanego."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{2}. §1. Jeżeli nie można w inny sposób stwierdzić, czy osoba przewozi towary nie przedstawione lub nie zgłoszone, organ celny może przeszukać tę osobę. §2. Przeszukanie nie powinno naruszać godności osobistej osoby przeszukiwanej oraz powinno być przeprowadzone przez osobę tej samej płci, w warunkach wykluczających obecność osób postronnych. §3. W wypadku uzasadnionego podejrzenia, że osoba ukrywa towary w swoim organizmie, można skierować tę osobę na specjalistyczne badania lekarskie. §4. Z przeprowadzonego przeszukania osoby sporządza się protokół, a w wypadku wykonywania badań, o których mowa w § 3, na wniosek osoby, która została poddana tym badaniom, organ celny wydaje zaświadczenie o terminie i miejscu ich przeprowadzania."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{1}. W celu ustalenia zgodności z przepisami prawa, przywozu towaru na polski obszar celny lub wywozu z tego obszaru, organ celny może w szczególności: 1) kontrolować dokumenty i dane handlowe, w tym także sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, 2) ustalać tożsamość osób, 3) dokonywać oględzin towarów, 4) kontrolować księgowość, 5) badać towary i pobierać ich próbki, 6) przeprowadzać rewizję celną, 7) zatrzymywać i kontrolować środki transportu, 8) przeszukiwać osoby i pomieszczenia."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{12}. §1. Organ celny, w drodze decyzji, może zarządzić strzeżenie przez funkcjonariuszy celnych towarów w wypadku gdy: 1) towar wprowadzony na polski obszar celny na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej nie zostanie dostarczony do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, 2) towar wprowadzony na polski obszar celny wymaga przeładunku, 3) towar czasowo składowany nie może zostać przekazany do depozytu lub do magazynu celnego. §2. W wypadku, o którym mowa w art. 27711 § 1 pkt 1, organ celny zamiast konwoju może zarządzić strzeżenie towaru. §3. Przepis art. 27711 § 3 stosuje się odpowiednio. Dział III Kontrola celna wykonywana poza urzędem celnym"}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{8}. §1. W wypadku podejmowania czynności kontroli celnej dotyczących wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego przesyłek pocztowych, organ celny może w szczególności kontrolować dokumenty pocztowe, w tym wykazy i deklaracje, oraz sprawdzać liczbę przywożonych lub wywożonych paczek z liczbą wskazaną w wykazie zdawczym. §2. Rewizję celną przesyłek pocztowych i pobieranie próbek towarów w nich przesyłanych przeprowadza się w obecności zgłaszającego lub pracownika urzędu pocztowego."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{9}. W wypadku towarów wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego przez podróżnych, organ celny może w szczególności: 1) ustalać tożsamość osoby, w tym kontrolować dokumenty uprawniające do przekraczania granicy państwowej, 2) przeprowadzać rewizję celną bagażu, 3) przeprowadzać graniczną kontrolę dewizową, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 4) przeszukiwać osoby."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{13}. §1. Czynności kontroli celnej wykonywane poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny, są prowadzone po uzyskaniu upoważnienia dyrektora urzędu celnego. Upoważnienie powinno określać zakres kontroli celnej. §2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w § 1."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{11}. §1. Organ celny, w drodze decyzji, może zarządzić konwój celny, w wypadku gdy: 1) niemożliwe jest nałożenie zamknięć celnych, a zachowanie tożsamości towaru jest niezbędne do przestrzegania warunków procedury celnej lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że towar może zostać usunięty spod dozoru celnego, 2) istnieje uzasadnione podejrzenie, że towary nie zostaną dostarczone do urzędu celnego albo miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny, 3) kwota długu celnego mogącego powstać w związku z przewozem towarów w ramach procedury tranzytu jest wyższa niż kwota zabezpieczenia, 4) procedurą tranzytu objęte są towary niekrajowe, których przemieszczanie ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym, 5) w ramach procedury tranzytu przewożone są towary, których przewóz jest związany ze zwiększonym ryzykiem. §2. Organ celny może zobowiązać osobę odpowiedzialną za wykonywanie czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, aby określone czynności w ramach konwoju celnego, wykonywały wyspecjalizowane jednostki działające w zakresie ochrony osób lub mienia. §3. Koszty konwoju celnego ponosi osoba odpowiedzialna za wykonywanie obowiązków przewidzianych przepisami prawa celnego."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{14}. §1. Organ celny dokonujący czynności kontroli celnej obowiązany jest okazać kontrolowanemu upoważnienie do jej przeprowadzenia oraz legitymację służbową. §2. Jeżeli kontrolowanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, upoważnienie oraz legitymacja służbowa okazywane są członkom zarządu, wspólnikowi lub innej osobie upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego. §3. W razie nieobecności osób, o których mowa w § 1 i 2, upoważnienie oraz legitymacja służbowa okazywane są pracownikowi lub osobie czynnej w miejscu wszczęcia kontroli celnej. §4. Okazanie upoważnienia osobom, o których mowa w § 1-3, jest równoznaczne z zawiadomieniem o rozpoczęciu kontroli celnej. §5. Kopię upoważnienia pozostawia się kontrolowanemu. §6. Organ celny dokonujący czynności kontroli celnej może wchodzić na grunt oraz do budynków, lokalu lub innych pomieszczeń."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{15}. §1. Czynności kontroli celnej dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego wskazanej, chyba że kontrolowany zrezygnuje z prawa uczestniczenia w czynnościach kontroli celnej. Jeżeli kontrolowanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, czynności kontroli celnej dokonuje się w obecności osób upoważnionych. §2. Oświadczenie o rezygnacji z prawa uczestnictwa w czynnościach kontroli celnej składane jest na piśmie. W razie odmowy złożenia oświadczenia organ celny wykonujący czynności kontroli celnej dokonuje odpowiedniej adnotacji, dołączając ją do akt sprawy. §3. W wypadku nieobecności kontrolowanego lub osób wymienionych w art. 27714 § 2 czynności kontroli celnej dokonywane są w obecności przywołanego świadka, chyba że spełnienie tego warunku uniemożliwiałoby lub znacznie utrudniało wykonywanie czynności kontroli celnej. Świadek nie musi być obecny przy czynnościach kontroli celnej dotyczących przeprowadzenia dowodu z ksiąg, ewidencji, zapisków lub innych dokumentów. §4. Z czynności kontroli celnej dokonywanych podczas nieobecności kontrolowanego lub osób wymienionych w art. 27714 § 2, sporządza się protokół, który niezwłocznie doręcza się kontrolowanemu."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{16}. §1. Kontrolowany, osoba upoważniona do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego, pracownik oraz osoba współdziałająca z kontrolowanym są obowiązani umożliwić wykonywanie czynności kontroli celnej, a w szczególności: 1) udostępnić towary, dokumenty lub środki transportu oraz zapewnić dostęp do pomieszczeń oraz innych miejsc będących przedmiotem kontroli, 2) umożliwić pobranie próbek towarów, 3) zapewnić wgląd w dokumenty i ewidencje objęte zakresem kontroli, także sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, a zwłaszcza dokumenty handlowe, księgowe i finansowe, nawet jeżeli mają one charakter poufny, 4) umożliwić sporządzenie kopii dokumentów, 5) umożliwić sporządzenie szkiców, filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, 6) przeprowadzić na żądanie organu celnego inwentaryzację w zakresie niezbędnym na potrzeby kontroli, 7) wydać za pokwitowaniem towary lub dokumenty, jeżeli organ celny uzna za niezbędne przeprowadzenie ich dalszej analizy lub dokładniejszej kontroli, 8) udostępnić w niezbędnym zakresie środki łączności, a także inne urządzenia techniczne, jeżeli są one niezbędne do wykonania kontroli, 9) udzielić niezbędnej pomocy technicznej, jeżeli dokumenty lub ewidencje będące przedmiotem kontroli zostały sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. §2. Kontrolowany jest obowiązany udzielać wszelkich wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli celnej. §3. Osoby upoważnione do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego, pracownicy oraz osoby współdziałające z kontrolowanym są obowiązani udzielać wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli celnej, wynikających z zakresu wykonywanych czynności lub zadań. §4. Organ celny dokonujący czynności kontroli celnej może przesłuchiwać świadków."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{17}.. §1. W trakcie przeprowadzania czynności kontroli celnej organ celny sporządza protokoły w szczególności z: 1) kontroli dokumentów i ewidencji, 2) zabezpieczenia dokumentów i dowodów rzeczowych, 3) rewizji celnej, 4) przesłuchania świadków, 5) pobierania próbek towarów i ich badania. §2. Organ celny obowiązany jest zapoznać osobę obecną przy czynnościach kontrolnych z treścią protokołów. §3. Protokoły, o których mowa w § 1, podpisują organ celny i osoby obecne przy czynnościach kontroli celnej. Jeżeli osoba obecna przy czynnościach kontroli celnej odmówi podpisania protokołów, organ celny obowiązany jest umieścić w protokołach odpowiednią adnotację. §4. Osoba obecna przy czynnościach kontroli celnej może, w terminie 7 dni od zapoznania jej z treścią protokołów, zgłosić zastrzeżenia."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{18}. §1. Z przeprowadzonych czynności kontroli celnej sporządza się protokół pokontrolny. §2. Protokół pokontrolny powinien zawierać: 1) wskazanie kontrolowanego, 2) wskazanie osób kontrolujących, 3) określenie przedmiotu i zakresu kontroli celnej, 4) określenie miejsca i czasu przeprowadzenia czynności kontroli celnej, 5) opis dokonanych ustaleń, 6) przedstawienie dowodów, 7) pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń lub wyjaśnień. §3. Organ celny obowiązany jest zapoznać kontrolowanego z treścią protokołu pokontrolnego. §4. Protokół pokontrolny podpisuje organ celny wykonujący czynności kontroli celnej oraz kontrolowany. §5. Jeżeli kontrolowany, odmówi podpisania protokołu pokontrolnego organ celny obowiązany jest umieścić w protokole pokontrolnym odpowiednią adnotację. §6. Jeżeli kontrolowany nie był obecny przy wykonywaniu czynności kontroli celnej, organ celny obowiązany jest umieścić w protokole pokontrolnym odpowiednią adnotację. §7. Protokół pokontrolny sporządza się w trzech egzemplarzach, z których jeden doręcza się kontrolowanemu. §8. Kontrolowany w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu pokontrolnego, może zgłosić zastrzeżenia lub wyjaśnienia. §9. Organ celny jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w § 8, i w terminie 14 dni zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia. §10. W razie nie złożenia zastrzeżeń w terminie określonym w § 8, przyjmuje się, że kontrolowany nie kwestionuje ustaleń kontroli celnej. §11. Zastrzeżenia, o których mowa w § 8, oraz ustosunkowanie się organu celnego do tych zastrzeżeń stanowią integralną część protokołu.\"; 38) w art. 287 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z właściwym ministrem, może upoważnić, w drodze rozporządzenia, inne organy administracji państwowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych. Rozporządzenie powinno szczegółowo określać zakres upoważnienia tych organów oraz miejsca, w których wykonują one zadania organów celnych.\"; 39) art. 288 otrzymuje brzmienie: \"Art. 288. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny oraz wypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tym miejscu.\"; 40) art. 292 skreśla się."}
{"id":"1994_368_277","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 277{10}. §1. W celu ustalenia, czy towary zostały wprowadzone na polski obszar celny lub wyprowadzone z tego obszaru zgodnie z przepisami prawa celnego, organ celny może zatrzymywać środki transportu i podejmować inne czynności kontroli celnej. §2. Do zatrzymywania środków transportu przemieszczających się po drodze, w celu podjęcia czynności kontroli celnej uprawnieni są umundurowani funkcjonariusze celni. Przepisy prawa o ruchu drogowym stosuje się odpowiednio. §3. Zatrzymywanie środków transportu, innych niż środki transportu przemieszczające się po drodze, odbywa się przy udziale innych służb lub instytucji, a w szczególności: 1) policji, 2) Straży Granicznej, 3) służb lotniczych i morskich, 4) służb administracji kolei państwowych. §4. Po zatrzymaniu środka transportu organ celny może w szczególności: 1) kontrolować dokumenty i dane dotyczące środka transportu oraz osoby kierującej pojazdem, z wyłączeniem dokumentów uprawniających do kierowania środkiem transportu, z zastrzeżeniem § 5, 2) kontrolować dokumenty dotyczące przewożonych towarów, 3) sprawdzać zamknięcia celne, jeżeli z dokumentów wynika, że zostały one nałożone, 4) przeprowadzać rewizję środków transportu i towarów. §5. Organ celny może kontrolować dokumenty uprawniające do kierowania środkiem transportu, jeżeli osoba kontrolowana nie posiada innych dokumentów pozwalających określić jej tożsamość albo występuje uzasadniona wątpliwość, co do ich autentyczności."}
{"id":"1994_368_3","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 3. Akty wykonawcze wydane na podstawie dotychczasowych upoważnień zawartych w przepisach, o których mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych aktów wykonawczych."}
{"id":"1994_368_34","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 34. W celu ustalania wartości celnej minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób stosowania kursów walut obcych, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.\"; 8) w art. 36 § 6 otrzymuje brzmienie: \"§6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, może wyznaczyć drogi celne oraz określić zasady poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach, zabezpieczające przed usunięciem towarów spod dozoru celnego.\"; 9) w art. 40 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i warunki badania towarów. Sposób i warunki badania towarów powinny umożliwić zgłaszającemu wstępne zbadanie towaru w celu nadania właściwego przeznaczenia celnego.\"; 10) w art. 42 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji skróconej oraz dokumenty, które mogą być wykorzystane w charakterze deklaracji skróconej.\"; 11) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki czasowego składowania towarów oraz tworzenia i prowadzenia magazynów celnych.\"; 12) w art. 57 dodaje się § 2a i § 2b w brzmieniu: \"§2a. Organ celny może z urzędu lub na wniosek osoby uprawnionej zatrzymać towary w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej. Osobą uprawnioną w rozumieniu niniejszego paragrafu jest właściciel praw z zakresu własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej lub osoba upoważniona do korzystania z tych praw. §2b. Organ celny może uzależnić zatrzymanie towarów od złożenia zabezpieczenia na pokrycie kosztów związanych z dozorem celnym tych towarów oraz na zabezpieczenie roszczeń osób, których prawa zostały naruszone na skutek zatrzymania towarów.\"; 13) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. §1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, urzędy celne, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary. §2. Wraz ze sprawozdaniem z wykonania budżetu minister właściwy do spraw finansów publicznych będzie zawiadamiał Sejm o wykonywaniu upoważnienia, o którym mowa w § 1.\"; 14) w art. 62 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których zgłoszenie celne może być dokonane w innej formie niż pisemna.\"; 15) w art. 64 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, wzory formularzy oraz dokumenty, jakie należy do niego dołączyć. Rozporządzenie powinno precyzować wymogi dla różnych form dokonywania zgłoszenia.\"; 16) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania organu celnego przy przeprowadzaniu rewizji celnej, pobieraniu próbek towarów, weryfikacji lub przy unieważnianiu zgłoszeń celnych oraz zwalnianiu towarów. Rozporządzenie powinno uwzględniać w szczególności: 1) sposób powiadomienia zgłaszającego o zamiarze przeprowadzenia rewizji celnej towarów, wypadki, w których czynności rewizji celnej można ograniczyć do niektórych czynności oraz wypadki, kiedy powinna być przeprowadzona rewizja celna całości towarów, 2) wypadki, w których organ celny pobiera próbki towarów oraz sposób ich pobierania.\"; 17) w art. 81 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, o którym mowa w § 1, oraz dokumenty, jakie należy do niego dołączyć.\"; 18) w art. 97 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki procedury tranzytu, wzory wniosków o objęcie towaru procedurą tranzytu oraz dokumenty, na podstawie których może nastąpić objęcie towaru tą procedurą.\"; 19) w art. 105 § 9 otrzymuje brzmienie: \"§9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie pozwolenia oraz dokumenty, które należy dołączyć do tego wniosku.\"; 20) w art. 116 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, czynności, o których mowa w § 1, uwzględniając w szczególności rodzaj towarów oraz cel i warunki ich składowania.\"; 21) dodaje się art. 126{1} w brzmieniu: \"Art. 126{1}. §1. Organ celny może, z zastrzeżeniem § 3, zwolnić z obowiązku złożenia zabezpieczenia, przy korzystaniu z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. §2. Zwolnienie określone w § 1 wydawane jest w formie pozwolenia osobom spełniającym następujące wymogi: 1) mają swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w kraju, 2) korzystają z procedury uszlachetniania czynnego od co najmniej roku, 3) ich sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązanie się z zobowiązań mogących powstać wobec organu celnego, 4) nie naruszyły w sposób istotny przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych, 5) podpisały, na odpowiednim formularzu, zobowiązanie do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie organu celnego, kwoty należnej z tytułu przywozu towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. §3. Zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia nie udziela się, jeżeli procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń objęte są towary, których przywóz związany jest ze zwiększonym ryzykiem, przy uwzględnieniu wysokości należności celnych przywozowych i innych obciążeń, którym towary te mogą podlegać. §4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwoleń, o których mowa w § 2, szczegółowe wymogi, które powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia oraz wykaz towarów, o których mowa w § 3.\"; 22) w art. 166 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, tryb stosowania procedury wywozu oraz wypadki, w których zgłoszenie do procedury wywozu może zostać dokonane w innym urzędzie celnym niż określony w § 4, uwzględniając formę dokonywania zgłoszenia celnego i rodzaj towaru.\"; 23) art. 172 otrzymuje brzmienie: \"Art. 172. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki prowadzenia działalności w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych.\"; 24) w art. 176 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których organ celny może wprowadzić zakazy lub ograniczenia dotyczące prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.\"; 25) w art. 179 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki i wzory ewidencji prowadzonej w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.\"; 26) art. 188 otrzymuje brzmienie: \"Art. 188. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania przy zniszczeniu towaru, zrzeczeniu na rzecz Skarbu Państwa oraz powrotnym wywozie, z uwzględnieniem: 1) wzoru wniosku bądź określenia wymogów, jakim powinien odpowiadać wniosek o nadanie przeznaczenia celnego w tym zakresie, 2) trybu i warunków udzielania pozwoleń na zniszczenie towaru, 3) wypadków i warunków, w których towary mogą zostać powrotnie wywiezione poza polski obszar celny.\"; 27) w art. 189 § 4 otrzymuje brzmienie:. \"§4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki oraz sposoby przechowywania towarów w depozycie, 2) terminy przechowania towarów w depozycie.\"; 28) w art. 192 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb powrotnego przywozu towarów, w tym wzór formularza i objaśnienie co do sposobu jego wypełniania, oraz określi dokumenty, które powinny być dołączone do wniosku, o którym mowa w art. 191 § 2.\"; 29) w art. 197: a) dodaje się § 3a w brzmieniu: \"§3a. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach organ celny może wydać pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego, pomimo niespełnienia warunków, o których mowa w § 2 pkt 2 lub 5.\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadki, w których zabezpieczenia te można stosować, a także sposób określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego. Rozporządzenie powinno w szczególności określać: 1) procedury celne, w których może być stosowane zabezpieczenie generalne i zabezpieczenie ryczałtowe, 2) informacje, jakie należy zamieścić we wniosku o wydanie pozwolenia, rodzaje dokumentów, które powinny być dołączone do wniosku.\"; 30) w art. 200 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w § 1, oraz dokumenty, o których mowa w § 2 pkt 2, które mogą być przyjmowane przez organ celny.\"; 31) w art. 201 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala i ogłasza, w drodze rozporządzenia, wykaz gwarantów, o którym mowa w § 2. Rozporządzenie powinno określać wyłącznie podmioty, które ze względu na swoją sytuację finansową zagwarantują realizację zobowiązań wynikających z zabezpieczenia kwoty długu celnego.\"; 32) w art. 206: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Z zastrzeżeniem § 1a zabezpieczenie nie może zostać zwrócone dopóki dług celny nie wygaśnie lub nie będzie mógł powstać.\", b) dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§1a. W wypadku procedur zawieszających zabezpieczenie zostaje zwrócone z chwilą rozliczenia procedury.\"; 33) art. 225 otrzymuje brzmienie: \"Art. 225. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których nie powstaje dług celny mimo wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 211 § 1, art. 212 § 1, art. 213 § 1, art. 219 § 1 i art. 224. Rozporządzenie powinno uwzględniać wypadki, w których niewykonanie obowiązków lub niedopełnienie warunków przewidzianych w przepisach prawa celnego nastąpiło bez winy osoby zobowiązanej.\"; 34) w art. 232 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2.Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wyrażoną w EURO równowartość kwoty, powyżej której należności uiszcza się w formie bezgotówkowej.\"; 35) w art. 252 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2.Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych oraz dokumenty, które należy do niego dołączyć.\"; 36) dodaje się art. 265{1} i 265{2} w brzmieniu: \"Art. 265{1}. 1. Decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być na jej wniosek lub za jej zgodą uchylona lub zmieniona przez organ celny, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes strony. 2. W przypadku, o którym mowa w 1, organ celny wydaje decyzję w sprawie uchylenia lub zmiany dotychczasowej decyzji."}
{"id":"1994_368_4","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_369_1","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady tworzenia, organizacji, działalności oraz zrzeszania się banków spółdzielczych, banków regionalnych zrzeszających banki spółdzielcze, zwanych dalej \"bankami regionalnymi\", oraz banku krajowego zrzeszającego banki regionalne, zwanego dalej \"bankiem krajowym\". 2. Ustawa określa również zasady restrukturyzacji banków spółdzielczych zrzeszających się na podstawie niniejszej ustawy oraz restrukturyzacji Banku Gospodarki Żywnościowej. 3. Przepisy ustawy nie mają zastosowania do banków spółdzielczych nie zrzeszonych, spełniających wymagania organizacyjne i kapitałowe obowiązujące przy tworzeniu banków, które są tworzone i działają na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646)."}
{"id":"1994_369_10","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W banku spółdzielczym działa, w charakterze organu opiniodawczego, komitet kredytowy. 2. Skład komitetu kredytowego oraz zasady jego działania określa rada nadzorcza banku spółdzielczego."}
{"id":"1994_369_11","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Oświadczenie woli, w zakresie udzielanych przez bank spółdzielczy kredytów i pożyczek, wymaga, dla swojej ważności, podpisania przez dwóch członków zarządu lub członka zarządu i pełnomocnika, działającego w zakresie umocowania. Rozdział 3 Banki i zrzeszenia regionalne"}
{"id":"1994_369_12","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Banki spółdzielcze, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, tworzą banki regionalne i są ich akcjonariuszami. Przystąpienie do banku regionalnego innego akcjonariusza wymaga zgody Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 2. Akcjonariuszowi banku regionalnego przysługuje na walnym zgromadzeniu jeden głos bez względu na liczbę posiadanych akcji. Akcjonariusze nie będący bankami spółdzielczymi nie wykonują prawa głosu z posiadanych akcji na walnym zgromadzeniu. 3. Banki spółdzielcze, będące akcjonariuszami banku regionalnego, są reprezentowane na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tego banku przez członka rady nadzorczej, nie będącego pracownikiem banku. 4. Radę banku regionalnego wybiera walne zgromadzenie akcjonariuszy spośród osób reprezentujących akcjonariuszy banku. 5. Prezesa zarządu banku regionalnego powołuje i odwołuje rada banku regionalnego, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego i prezesa banku krajowego. Pozostałych członków zarządu powołuje i odwołuje rada banku regionalnego."}
{"id":"1994_369_13","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W celu koordynacji współpracy i zapewnienia wzajemnej pomocy w realizacji działalności statutowej, banki spółdzielcze zawierają umowę zrzeszenia z bankiem, który utworzyły, zgodnie z art. 12 ust. 1, i który za zgodą Prezesa Narodowego Banku Polskiego pełni funkcję banku regionalnego. 2. Siedziby banków regionalnych ustanawia się w: Bydgoszczy, Koszalinie, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Rzeszowie, Warszawie i Wrocławiu. 3. Po zbyciu akcji banku krajowego przez Skarb Państwa, banki regionalne mogą się łączyć, zmienić swoje siedziby i swój obszar terytorialny. 4. Z zastrzeżeniem art. 31 ust. 1, w każdym z regionów działa jeden bank regionalny. 5. Bank spółdzielczy może być zrzeszony tylko w tym banku regionalnym, którego siedziba znajduje się w tym samym regionie, co siedziba banku spółdzielczego. 6. Przepis ust. 5 nie dotyczy tych banków spółdzielczych, które w dniu 1 czerwca 1994 r. były i nadal pozostają w zrzeszeniu Gospodarczego Banku Wielkopolskiego SA w Poznaniu, Banku Unii Gospodarczej SA w Warszawie i Gospodarczego Banku Południowo-Zachodniego SA we Wrocławiu i wyrażą wolę pozostania w tych strukturach."}
{"id":"1994_369_14","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Kompetencje koordynacyjne banku regionalnego, wobec zrzeszonych banków spółdzielczych, oraz zasady zarządzania środkami finansowymi - określa niniejsza ustawa oraz umowa zrzeszenia. 2. Prezes zarządu banku krajowego, w uzgodnieniu z prezesami zarządów banków regionalnych, opracuje wzór umowy zrzeszenia regionalnego, który podlega zatwierdzeniu przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z Ministrem Finansów. Prezes Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z Ministrem Finansów, zatwierdzając wzór umowy, określi, które z jej postanowień mają charakter obligatoryjny."}
{"id":"1994_369_15","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Bank regionalny wykonuje czynności bankowe, określone w ustawie - Prawo bankowe, w zakresie ustalonym w decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 2. Bank regionalny oprócz czynności bankowych, o których mowa w ust. 1: 1) reprezentuje zrzeszone banki spółdzielcze na zewnątrz w sprawach wynikających z umowy zrzeszenia, 2) prowadzi rachunki bieżące i rachunki rezerw obowiązkowych zrzeszonych banków spółdzielczych, przeprowadza rozliczenia międzybankowe oraz operacje finansowe na rzecz tych banków, 3) udziela, zaciąga i obsługuje pożyczki pieniężne i kredyty w imieniu i na rzecz banku krajowego, 4) udostępnia zrzeszonym bankom spółdzielczym środki finansowe, niezbędne do zapewnienia ich płynności płatniczej, 5) nalicza i odprowadza za pośrednictwem banku krajowego rezerwy obowiązkowe zrzeszenia regionalnego, 6) wypełnia obowiązki informacyjne, za zrzeszone banki spółdzielcze, wobec banku krajowego i Narodowego Banku Polskiego, 7) kontroluje zgodność działalności zrzeszonych banków spółdzielczych z prawem, statutami i umową zrzeszenia, 8) w uzasadnionych przypadkach, występuje do Prezesa Narodowego Banku Polskiego o zastosowanie środków przewidzianych w art. 101 ustawy - Prawo bankowe, 9) zapewnia organizację obsługi prawnej zrzeszonych banków spółdzielczych, 10) wykonuje inne czynności przewidziane w umowie zrzeszenia. 3. Bank regionalny może udzielać pożyczek i kredytów krótko, średnio i długoterminowych, gwarancji i poręczeń członkom banków spółdzielczych i klientom wyłącznie po uzyskaniu pozytywnej opinii komitetu kredytowego banku spółdzielczego. Bank regionalny może nie udzielić pożyczki, kredytu, gwarancji lub poręczenia mimo pozytywnej opinii komitetu kredytowego, jeżeli uzna, że ryzyko bankowe z nimi związane jest zbyt duże i może narazić bank regionalny na straty. 4. Bank regionalny wykonuje, w stosunku do zrzeszonych banków spółdzielczych, czynności nadzoru bankowego w zakresie upoważnienia udzielonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z prezesem zarządu banku krajowego."}
{"id":"1994_369_16","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prezesi zarządów banków spółdzielczych zrzeszonych w banku regionalnym wybierają spośród siebie radę zrzeszenia, o charakterze opiniodawczo-doradczym, której przewodniczy prezes zarządu banku regionalnego. 2. Szczegółowy zakres kompetencji, tryb powoływania, odwoływania i funkcjonowania rady określa umowa zrzeszenia oraz statut banku regionalnego."}
{"id":"1994_369_17","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W banku regionalnym działa, w charakterze organu opiniodawczego, komitet kredytowy. 2. Skład komitetu kredytowego oraz zasady jego działania określa rada banku regionalnego. Rozdział 4 Bank krajowy i zrzeszenie krajowe"}
{"id":"1994_369_18","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Akcjonariuszami banku krajowego są banki regionalne i Skarb Państwa reprezentowany przez Ministra Finansów. 2. Akcjonariuszami banku krajowego mogą zostać również międzynarodowe organizacje finansowe oraz krajowe lub zagraniczne osoby prawne. 3. Akcjonariuszowi banku krajowego przysługuje na walnym zgromadzeniu jeden głos z każdej posiadanej akcji, z wyjątkiem akcjonariuszy, o których mowa w ust. 2, którym nie przysługuje prawo głosu na walnym zgromadzeniu."}
{"id":"1994_369_19","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Banki regionalne zawierają umowę zrzeszenia z bankiem krajowym (zrzeszenie krajowe). 2. Kompetencje koordynacyjne banku krajowego wobec zrzeszonych banków regionalnych oraz zasady zarządzania środkami finansowymi określa niniejsza ustawa i umowa zrzeszenia. 3. Prezes zarządu banku krajowego, po konsultacji z przedstawicielami organizacji zrzeszających banki spółdzielcze, opracuje projekt umowy zrzeszenia krajowego, który podlega zatwierdzeniu przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego w porozumieniu z Ministrem Finansów."}
{"id":"1994_369_2","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Bank spółdzielczy jest spółdzielnią do której, w zakresie nie uregulowanym w niniejszej ustawie oraz w ustawie - Prawo bankowe, mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 39, poz. 176, z 1986 r. Nr 39, poz. 192, z 1987 r. Nr 33, poz. 181, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 3, poz. 12, Nr 6, poz. 33, z 1990 r. Nr 6, poz. 36 i 37, Nr 14, poz. 87, z 1991 r. Nr 83, poz. 373, Nr 111, poz. 480, Nr 115, poz. 496 i z 1992 r. Nr 21, poz. 85). 2. Banki regionalne i bank krajowy są bankami działającymi w formie spółek akcyjnych i w zakresie nie uregulowanym niniejszą ustawą działają zgodnie z przepisami ustawy - Prawo bankowe. Rozdział 2 Banki spółdzielcze"}
{"id":"1994_369_20","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Prezesi zarządów banków regionalnych zrzeszonych w banku krajowym tworzą radę zrzeszenia o charakterze opiniodawczo-doradczym, której przewodniczy prezes zarządu banku krajowego. 2. Zakres kompetencji i tryb działania rady określa umowa zrzeszenia oraz statut banku krajowego."}
{"id":"1994_369_21","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Bank krajowy wykonuje swoje funkcje w interesie krajowej grupy banków spółdzielczych, o której mowa w art. 27 ust. 1, w sposób nie konkurujący z bankami regionalnymi. 2. Bank krajowy może wykonywać czynności bankowe w zakresie przewidzianym w jego statucie. 3. Szczegółowe zasady wykonywania zadań przez bank krajowy określa statut banku i umowa zrzeszenia."}
{"id":"1994_369_22","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Bank krajowy, kierując się interesem zrzeszonych banków regionalnych, prowadzi działalność na rzecz banków zrzeszonych oraz zapewnia jednolitość działania zrzeszeń regionalnych, a w szczególności: 1) zapewnia stabilność struktury bankowej i płynność płatniczą zrzeszonym bankom regionalnym oraz zrzeszonym w nich bankom spółdzielczym na zasadach określonych w umowach zrzeszenia, 2) prowadzi rachunki bieżące i rachunki rezerw obowiązkowych zrzeszonych banków regionalnych i przeprowadza rozliczenia międzybankowe tych banków; rozliczenia międzybankowe mogą być przeprowadzane przez banki regionalne według zasad określonych w umowie zrzeszenia z bankiem krajowym, 3) w imieniu zrzeszenia krajowego dokonuje lokat i pozyskuje środki finansowe na rynkach pieniężnych krajowych i zagranicznych, 4) otwiera placówki zagraniczne banku krajowego i dokonuje międzynarodowych operacji finansowych, 5) rozwija działalność komercyjną zrzeszenia przez określanie preferowanych produktów bankowych, reklamę, marketing, analizy ekonomiczne, 6) opracowuje dla zrzeszenia procedury bankowe, systemy informatyczne i sieć telekomunikacyjną, 7) kontroluje sytuację finansową zrzeszonych banków regionalnych, 8) odprowadza rezerwy obowiązkowe, za zrzeszone banki regionalne, do Narodowego Banku Polskiego, 9) organizuje system szkoleń zawodowych kadry pracowniczej zatrudnionej w zrzeszonych bankach regionalnych oraz bankach spółdzielczych, 10) reprezentuje zrzeszone banki wobec władz polskich i międzynarodowych instytucji finansowych, 11) zaciąga kredyt refinansowy w Narodowym Banku Polskim na rzecz banków zrzeszonych. 2. Bank krajowy wykonuje funkcje nadzoru bankowego, w stosunku do banków regionalnych, w granicach upoważnienia udzielonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Rozdział 5 Gospodarka finansowa"}
{"id":"1994_369_23","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Banki spółdzielcze, z zastrzeżeniem ust. 3, posiadają fundusze własne składające się z funduszy: udziałowego, zasobowego, rezerwowego oraz innych funduszy określonych w statucie. 2. Bank spółdzielczy sporządza sprawozdania finansowe (bilans oraz rachunek zysków i strat), zgodnie z zasadami określonymi przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 3. Kapitał banku regionalnego składa się z: 1) kapitału akcyjnego, przy czym wysokość wpłat akcjonariuszy nie może być niższa, w dniu wpisania banku do rejestru handlowego, niż 1\\4 wymaganego kapitału własnego banku określonego ustawą - Prawo bankowe z uwzględnieniem wkładów niepieniężnych wniesionych zgodnie z art. 30 ust. 6; termin wpłacenia pozostałej części kapitału akcyjnego określa statut, 2) kapitału zapasowego tworzonego z zysku netto oraz innych źródeł wynikających z innych przepisów, 3) kapitału rezerwowego. 4. Bank regionalny sporządza zbiorcze (skonsolidowane) sprawozdanie finansowe, które obejmuje jednostkowe sprawozdania finansowe zrzeszonych w nim banków spółdzielczych i sprawozdanie finansowe banku regionalnego. 5. Zasady podziału zbiorczego wyniku finansowego banku regionalnego między banki spółdzielcze, określa uchwała walnego zgromadzenia uwzględniająca udział poszczególnych banków spółdzielczych w tworzeniu tego wyniku. 6. Szczegółowe zasady sporządzania zbiorczego (skonsolidowanego) sprawozdania finansowego zrzeszenia regionalnego określi, na wniosek prezesa zarządu banku krajowego, Prezes Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z Ministrem Finansów."}
{"id":"1994_369_24","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Bieżąca płynność płatnicza każdego uczestnika zrzeszenia regionalnego jest gwarantowana przez wszystkich pozostałych jego uczestników. 2. W okresie nie dłuższym niż do dnia 31 grudnia 1995 r. ryzyko wynikające z tytułu wierzytelności i zobowiązań zaciąganych przez banki należące do zrzeszenia regionalnego ponoszą indywidualnie jego wszyscy uczestnicy. 3. Odpowiedzialność solidarną uczestnicy zrzeszenia ponoszą od dnia konsolidacji sprawozdań finansowych. 4. Zarząd banku regionalnego może wystąpić z wnioskiem do Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Ministra Finansów o przedłużenie terminu, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1994_369_25","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przewidziane przez ustawę - Prawo bankowe normy i granice, a w szczególności granice koncentracji kredytów i innych wierzytelności, normy płynności, normy dotyczące pokrycia funduszami własnymi aktywów banku oraz normy dopuszczalnego ryzyka w działalności banku ustalane są z dniem konsolidacji, o której mowa w art. 24 ust. 3, łącznie dla wszystkich banków zrzeszenia regionalnego na podstawie zbiorczych (skonsolidowanych) sprawozdań zrzeszenia. 2. W okresie przewidzianym w art. 24 ust. 2 i 4 normy i granice, o których mowa w ust. 1, obowiązują indywidualnie dla każdego z banków zrzeszenia regionalnego."}
{"id":"1994_369_26","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Bank regionalny jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, należnego od dochodu stanowiącego sumę dochodów (strat) banku regionalnego i banków spółdzielczych wchodzących w skład zrzeszenia regionalnego. 2. Bank regionalny i banki spółdzielcze, o których mowa w ust. 1, ustalają dochód (stratę) zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482, Nr 134, poz. 646 i z 1994 r. Nr 1, poz. 2); przepis art. 28 tej ustawy stosuje się odpowiednio. 3. Przepisy niniejszego artykułu mają zastosowanie do opodatkowania dochodów uzyskanych począwszy od dnia konsolidacji sprawozdań finansowych."}
{"id":"1994_369_27","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Bank krajowy, banki regionalne oraz zrzeszone w bankach regionalnych banki spółdzielcze, stanowią krajową grupę banków spółdzielczych. 2. Gospodarka finansowa krajowej grupy banków spółdzielczych odbywa się, z zachowaniem następujących zasad: 1) środki finansowe krótkoterminowe, zdeponowane w bankach spółdzielczych, bankach regionalnych i banku krajowym na okresy krótsze niż dwa lata mogą być przeznaczane na kredyty i pożyczki krótkoterminowe o terminach zapadalności krótszych niż dwa lata, 2) środki finansowe zdeponowane w bankach spółdzielczych i bankach regionalnych na okresy dłuższe niż dwa lata mogą być przeznaczane na średnio - i długoterminowe pożyczki pieniężne lub kredyty o terminach zapadalności powyżej dwóch lat; środkami tymi z zastrzeżeniem pkt 4 lit. a), zarządza bank regionalny. Środki finansowe zdeponowane w bankach spółdzielczych i bankach regionalnych na terminy zapadalności powyżej dwóch lat mogą być także przeznaczane na pożyczki krótkoterminowe, 3) nadwyżki krótkoterminowych środków finansowych banki regionalne lokują w banku krajowym, 4) środki zrzeszenia krajowego, którymi zarządza bank krajowy składają się z: a) trzech czwartych sumy środków finansowych zdeponowanych w bankach regionalnych na okresy powyżej dwóch lat, b) nadwyżek krótkoterminowych środków finansowych banków regionalnych, obowiązkowo deponowanych w banku krajowym, c) środków finansowych pochodzących z pożyczek i kredytów udzielonych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski oraz z emisji obligacji gwarantowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, d) środków pochodzących z pożyczek i kredytów zaciągniętych na rynku pieniężnym, e) środków finansowych pochodzących z innych operacji banku krajowego, 5) środki, o których mowa w pkt 4, są wykorzystywane w celu udzielania pożyczek i kredytów przez banki regionalne i bank krajowy, 6) środki, o których mowa w pkt 4 lit a) i b), służą zabezpieczeniu płynności płatniczej zrzeszonych w banku krajowym banków regionalnych, a nadwyżki po zabezpieczeniu płynności płatniczej zrzeszonych banków są lokowane przez bank krajowy w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i rentowność. 3. Środki finansowe krajowej grupy banków spółdzielczych są rozliczane wewnątrz tej grupy po cenach międzybankowego rynku pieniężnego. 4. Rada banku krajowego, po zasięgnięciu opinii rady zrzeszenia, określa strategię rozwojową i warunki wykorzystywania środków, o których mowa w ust. 2 pkt 4."}
{"id":"1994_369_28","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Osoby będące członkami zarządów lub rad nadzorczych banków spółdzielczych, zarządów lub rad banków regionalnych i banku krajowego, jak też osoby zajmujące stanowiska kierownicze w tych bankach - nie mogą zajmować się interesami konkurencyjnymi. 2. Osoby będące członkami zarządu, o których mowa w ust. 1, nie mogą uczestniczyć w innych podmiotach gospodarczych jako właściciele, wspólnicy, członkowie organów bądź opłacani doradcy, jeśli podmioty te są klientami banku. 3. Przez osoby zajmujące stanowiska kierownicze rozumie się pracowników podlegających bezpośrednio członkom zarządu, w szczególności osoby zajmujące stanowisko głównego księgowego, radcy prawnego i kierownika oddziału. Rozdział 6 Przepisy przejściowe"}
{"id":"1994_369_29","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Bank Gospodarki Żywnościowej zostaje przekształcony, z mocy niniejszej ustawy, w okresie 30 dni od dnia jej wejścia w życie, w bank w formie spółki akcyjnej, działający pod firmą \"Bank Gospodarki Żywnościowej Spółka Akcyjna\" z siedzibą w Warszawie, zwany dalej w skrócie \"BGŻ SA\", której akcjonariuszami są banki spółdzielcze i Skarb Państwa. 2. BGŻ SA pełni funkcję banku krajowego. 3. Fundusz udziałowy Banku Gospodarki Żywnościowej, pomniejszony o: 1) udziały banków spółdzielczych, które w terminie 15 dni od dnia wejścia w życie ustawy nie wyrażą woli uczestniczenia w BGŻ SA w charakterze akcjonariuszy, 2) udziały banków spółdzielczych, które po dniu 19 grudnia 1991 r. wystąpiły z państwowo-spółdzielczego Banku Gospodarki Żywnościowej, zostały zeń wykluczone lub wykreślone z rejestru członków - staje się kapitałem akcyjnym BGŻ SA 4. Udziały banków spółdzielczych, które nie wyraziły woli uczestniczenia w spółce BGŻ SA oraz udziały banków spółdzielczych, które po dniu 19 grudnia 1991 r. wystąpiły z Banku Gospodarki Żywnościowej, zostały zeń wykluczone lub wykreślone z rejestru członków - podlegają zwrotowi w terminie do dnia 30 listopada 1994 r. Wobec tych udziałów nie stosuje się ograniczeń wynikających z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1991 r. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 18, poz. 74 i Nr 80, poz. 406). 5. Udziały w państwowo-spółdzielczym Banku Gospodarki Żywnościowej będące własnością banków spółdzielczych i Skarbu Państwa w dniu przekształcenia zostają, z mocy niniejszej ustawy, zamienione na akcje banków spółdzielczych i Skarbu Państwa w BGŻ SA w taki sposób, że dotychczasowi posiadacze udziałów o określonej wartości nominalnej, stanowiących określony ułamek funduszu udziałowego banku państwowo-spółdzielczego, stają się posiadaczami akcji o takiej samej wartości nominalnej i stanowiących taki sam ułamek kapitału akcyjnego. Liczbę i wartość nominalną akcji BGŻ SA, stanowiących własność poszczególnych banków spółdzielczych i Skarbu Państwa, określa statut spółki. 6. Z dniem przekształcenia fundusz zasobowy Banku Gospodarki Żywnościowej staje się kapitałem zapasowym BGŻ SA Pozostałe fundusze Banku Gospodarki Żywnościowej stają się kapitałami BGŻ SA, stosownie do postanowień jego statutu. 7. BGŻ SA przejmuje obowiązki w zakresie administrowania scentralizowanymi funduszami banków spółdzielczych w państwowo-spółdzielczym Banku Gospodarki Żywnościowej do czasu podjęcia decyzji o zagospodarowaniu tych funduszy przez ich właścicieli. 8. Bilans zamknięcia państwowo-spółdzielczego Banku Gospodarki Żywnościowej staje się bilansem otwarcia BGŻ SA. 9. Minister Finansów, po uzgodnieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, powoła pierwszy zarząd i pierwszą radę banku BGŻ SA oraz nada statut temu bankowi. Minister Finansów wykonuje wszelkie uprawnienia walnego zgromadzenia przez 6 miesięcy od dnia wpisu spółki do rejestru handlowego. 10. W skład pierwszej rady banku Minister Finansów powoła czterech przedstawicieli banków regionalnych wybranych przez przewodniczących rad banków regionalnych zrzeszonych w BGŻ SA. W przypadku niedokonania wyboru przedstawicieli banków regionalnych, rada banku działa w składzie powołanym przez Ministra Finansów. 11. W zakresie nie uregulowanym niniejszą ustawą do przekształcenia Banku Gospodarki Żywnościowej mają zastosowanie przepisy ustawy - Prawo bankowe, 12. Zarząd banku, powołany w trybie określonym w ust. 9, dokona rejestracji spółki we właściwym sądzie rejestrowym. 13. Do czasu przekształcenia, Bank Gospodarki Żywnościowej działa na podstawie dotychczasowych przepisów, a do dnia powołania rady banku i zarządu BGŻ SA, uprawnienia swoje wykonuje dotychczasowy zarząd oraz Rada Krajowa Banku Gospodarki Żywnościowej."}
{"id":"1994_369_3","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Utworzenie banku spółdzielczego następuje, z zachowaniem trybu określonego przepisami ustaw Prawo bankowe i Prawo spółdzielcze, za zgodą Prezesa Narodowego Banku Polskiego wydaną, w porozumieniu z Ministrem Finansów, na wniosek założycieli."}
{"id":"1994_369_30","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Banki spółdzielcze, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 6, nie później niż w terminie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, utworzą banki regionalne w formie spółek akcyjnych. 2. Granice regionów określą grupy założycielskie nowo powstających banków regionalnych oraz rady istniejących banków regionalnych, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego i Ministrem Finansów. 3. Jeżeli, w terminie do dnia 31 października 1994 r., nie zostaną ustalone granice regionów, o których mowa w ust. 2, granice te określi Prezes Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z Ministrem Finansów, do dnia 30 listopada 1994 r. 4. Prezes Zarządu BGŻ SA powoła pełnomocników, których zadaniem będzie pomoc w organizacji banków regionalnych. 5. Prezes zarządu banku regionalnego, powołany w trybie art. 12 ust. 5, dokona rejestracji spółki we właściwym sądzie rejestrowym. 6. Przy tworzeniu banków regionalnych wykorzystana będzie część majątku BGŻ SA wniesiona w formie wkładów niepieniężnych. 7. Prezes Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z Ministrem Finansów, na wniosek Prezesa Zarządu BGŻ SA, nada pierwsze statuty nowo utworzonym bankom regionalnym."}
{"id":"1994_369_31","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Gospodarczy Bank Wielkopolski SA w Poznaniu, Bank Unii Gospodarczej SA w Warszawie oraz Gospodarczy Bank Południowo-Zachodni SA we Wrocławiu mogą zrzeszyć się w banku krajowym nie później niż do dnia 31 października 1994 r., stając się bankami regionalnymi zrzeszającymi banki spółdzielcze, w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy. 2. Banki, o których mowa w ust. 1, w przypadku przystąpienia do zrzeszenia krajowego dostosują swoje statuty i zasady działalności do przepisów niniejszej ustawy, nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 1994 r., zaś skład akcjonariuszy do dnia 31 grudnia 1995 r."}
{"id":"1994_369_32","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Banki spółdzielcze, istniejące w dniu wejścia w życie ustawy, zawrą do dnia 31 grudnia 1994 r. umowy zrzeszenia z właściwymi miejscowo bankami regionalnymi. 2. Banki spółdzielcze, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 grudnia 1994 r. dostosują swoje statuty do wymogów określonych przepisami niniejszej ustawy. 3. Banki regionalne zawrą do dnia 31 grudnia 1994 r. umowę zrzeszenia z bankiem krajowym."}
{"id":"1994_369_33","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki przekazania przez BGŻ SA majątku bankom regionalnym."}
{"id":"1994_369_34","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Konsolidacja sprawozdań finansowych banków spółdzielczych i banków regionalnych, o której mowa w art. 23, nastąpi nie później niż do dnia 31 grudnia 1995 r. Zbiorcze (skonsolidowane) sprawozdanie finansowe sporządzane jest na podstawie sprawozdań finansowych banków spółdzielczych i banków regionalnych. 2. Na wniosek banku regionalnego, Prezes Narodowego Banku Polskiego - w porozumieniu z Ministrem Finansów - może wyrazić zgodę na przesunięcie terminu, o którym mowa w ust. 1. 3. Zobowiązania pozabilansowe zrzeszonych banków spółdzielczych, w szczególności udzielone poręczenia i gwarancje, przechodzą - z mocy prawa - na banki regionalne z dniem konsolidacji. 4. Zobowiązania pozabilansowe, nie ujawnione w ewidencji banku, wygasają - z mocy prawa - w przypadku niezgłoszenia ich bankom spółdzielczym przez beneficjentów, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1994_369_35","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Banki spółdzielcze tworzą związek rewizyjny. 2. Przynależność banków spółdzielczych do związku rewizyjnego jest obowiązkowa."}
{"id":"1994_369_36","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Akcje BGŻ SA stanowiące, zgodnie z art. 29 ust. 5 niniejszej ustawy, własność banków spółdzielczych stają się - z mocy prawa - akcjami banków regionalnych, z dniem ich wpisania do rejestru handlowego, w zamian za przydzielone bankom spółdzielczym akcje tych banków regionalnych."}
{"id":"1994_369_37","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, akcje BGŻ SA, stanowiące własność Skarbu Państwa, zostają postawione do zbycia przez organ reprezentujący Skarb Państwa, w terminie nie dłuższym niż pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tym zrzeszonym w BGŻ SA bankom regionalnym, które zwiększą swoje fundusze własne w odpowiedniej proporcji do rozmiaru tego zwiększenia. 2. Postawienie do zbycia akcji, o których mowa w ust. 1, nastąpi pod warunkiem osiągnięcia przez BGŻ SA 8%, zaś przez bank regionalny 6% pokrycia funduszami własnymi aktywów banku ważonych ryzykiem, zgodnie z normą ustaloną przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, na podstawie art. 100 ust. 5 pkt 1 ustawy - Prawo bankowe."}
{"id":"1994_369_38","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. BGŻ SA i banki regionalne utworzą do dnia 31 grudnia 1995 r. wspólny fundusz gwarancyjny w celu udzielania zwrotnej pomocy finansowej zrzeszonym bankom spółdzielczym i bankom regionalnym. 2. Fundusz gwarancyjny tworzony jest z corocznych wpłat banków regionalnych i BGŻ SA w wysokości nie przekraczającej 5% podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wpłaty te pomniejszają podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym."}
{"id":"1994_369_39","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W terminie miesiąca od zarejestrowania BGŻ SA, Minister Finansów przekaże - w imieniu Skarbu Państwa - BGŻ SA obligacje restrukturyzacyjne, zgodnie z przepisami ustawy budżetowej na rok 1994 z dnia 25 marca 1994 r. (Dz.U. Nr 52, poz. 209), z przeznaczeniem na zwiększenie funduszy własnych i rezerw. 2. Część obligacji restrukturyzacyjnych przekazanych przez Ministra Finansów do BGŻ SA, na podstawie art. 5 ustawy budżetowej na rok 1994, zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 5 ustawy z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw oraz banków i o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 18, poz. 82), zostanie przekazana przez BGŻ SA zrzeszonym bankom regionalnym na restrukturyzację wierzytelności zrzeszonych w nich banków spółdzielczych, w trybie i zakresie określonym przez Ministra Finansów. Minister Finansów, na wniosek Prezesa Zarządu BGŻ SA, określi, w drodze rozporządzenia, proporcje podziału tych środków. 3. Do banków, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, z tym że wobec banków regionalnych powstałych na bazie majątku BGŻ SA nie ma zastosowania przepis art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy. 4. Na cele restrukturyzacji banków spółdzielczych i regionalnych, o których mowa w art. 12 ust. 1, przekazana będzie część środków, w ramach kwot przewidzianych w założeniach polityki pieniężnej na rok 1994, na sanowanie banków. 5. Na cele, o których mowa w ust. 4, mogą być wykorzystane środki zewnętrzne, w tym przewidziane w porozumieniach międzynarodowych. 6. BGŻ SA i banki regionalne utworzą do dnia 31 grudnia1995 r. fundusz hipoteczny w celu dostarczenia zrzeszonym bankom długoterminowych środków finansowych pod posiadane zabezpieczenia hipoteczne do wysokości 60% wartości hipotek. Źródła finansowania tego Funduszu określi Prezes Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z Ministrem Finansów. 7. Funduszami gwarancyjnym i hipotecznym administruje BGŻ SA. Szczegółowe zasady tworzenia tych funduszy oraz warunki korzystania z ich środków określi umowa zrzeszenia banków regionalnych z BGŻ SA. 8. Nie później niż po upływie roku od dnia wejścia w życie ustawy banki spółdzielcze, banki regionalne oraz BGŻ SA uzgodnią oraz zaczną stosować jednolitą nazwę i znak firmowy. 9. Banki spółdzielcze zrzeszone w bankach regionalnych, które dostosują swoje statuty i działalność do wymogów określonych przepisami niniejszej ustawy, przekazują w 1995 r. co najmniej 75% dochodu przed opodatkowaniem na zwiększenie funduszy zasobowych. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1994_369_4","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Bank spółdzielczy prowadzi działalność na obszarze gminy, w której znajduje się jego siedziba, a za zgodą banku regionalnego - na obszarze regionu lub jego części."}
{"id":"1994_369_40","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 35: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Fundusze własne banków, o których mowa w ust. 1-3, stanowią: 1) w banku państwowym - fundusz statutowy, fundusz rezerwowy i fundusz zapasowy, 2) w banku w formie spółki akcyjnej - kapitał akcyjny oraz wszelkiego rodzaju fundusze zapasowe i rezerwowe, z zastrzeżeniem pkt 3, 3) w banku regionalnym zrzeszającym banki spółdzielcze na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr , poz. ) - kapitał akcyjny, kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy, ustalone zgodnie z art. 23 ust. 3 i art. 30 ust. 6 tej ustawy, 4) w bankach spółdzielczych nie zrzeszonych i zrzeszonych obligatoryjnie, o których mowa w art. 1 ust. 3 i art. 3 ustawy określonej w pkt 3, fundusz udziałowy, fundusz zasobowy, fundusz rezerwowy, 5) inne fundusze zaliczone przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego do funduszy własnych.\", b) w ust. 6 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) zaliczy określoną część dodatkowej kwoty odpowiedzialności członków, nie mniej niż 50 %, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw, na poczet kapitału własnego banków spółdzielczych. Tryb i warunki zaliczenia określi Prezes Narodowego Banku Polskiego.\"; 2) w art. 49: a) dodaje się pkt 2 w brzmieniu: \"2) z tytułu wkładów oszczędnościowych gromadzonych w banku krajowym i bankach regionalnych zrzeszających banki spółdzielcze, na podstawie przepisów ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw, oraz banków spółdzielczych powstałych po dniu 10 lutego 1989 r. zrzeszonych na warunkach określonych w tej ustawie,\", b) dotychczasowy pkt 2 oznacza się jako pkt 3; 3) art. 86{7} otrzymuje brzmienie: \"Art. 86{7}. Za czynności notarialne związane z przekształceniem banku państwowego, banku państwowo-spółdzielczego oraz utworzeniem banku regionalnego zrzeszającego banki spółdzielcze w trybie ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw, biuro notarialne pobiera stałą opłatę notarialną określoną przez Ministra Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia.\"; 4) skreśla się art. 116{1}."}
{"id":"1994_369_41","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360 i z 1993 r. Nr 6, poz. 29) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Narodowego Banku Polskiego może zwolnić bank z obowiązku odprowadzania rezerwy obowiązkowej w okresie realizacji programu postępowania uzdrawiającego.\"; 2) w art. 31 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ustala zasady, tryb odprowadzania i wykorzystywania rezerw obowiązkowych oraz określa rodzaje rachunków bankowych, których nie dotyczy obowiązek odprowadzania rezerw, a ponadto może określić wysokość zapasu gotówki, którego utrzymywanie w kasach bankowych będzie uważane za równoznaczne z odprowadzeniem na rachunek rezerw.\"; 3) w art. 47 w ust. 4 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu: \"3) zlecić bankowi krajowemu i bankom regionalnym wykonywanie określonych czynności w zakresie nadzoru nad działalnością banków, o których mowa w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr , poz. ).\"."}
{"id":"1994_369_42","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 91, poz. 455 i z 1994 r. Nr 51, poz. 201) po art. 2e dodaje się art. 2f w brzmieniu: \"Art. 2f. Przepisy art. 2 ust. 1-3, 6 i 9 oraz art. 2b i 2d niniejszej ustawy, stosuje się odpowiednio do Banku Gospodarki Żywnościowej.\"."}
{"id":"1994_369_43","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2) w art. 3 w ust. 2 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) wykup obligacji banków regionalnych, o których mowa w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr , poz. ), emitowanych celem restrukturyzacji należności kredytowych zrzeszonych w nich banków spółdzielczych.\". Rozdział 8 Przepisy końcowe"}
{"id":"1994_369_44","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Minister Finansów, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, przedstawia Sejmowi, w okresach półrocznych, sprawozdanie z realizacji ustawy."}
{"id":"1994_369_45","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 28, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1994_369_5","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Banki spółdzielcze wykonują następujące czynności bankowe: 1) prowadzenie rachunków bankowych i przeprowadzanie rozliczeń pieniężnych, 2) przyjmowanie i obsługę wkładów oszczędnościowych i lokat terminowych, 3) udzielanie kredytów i pożyczek pieniężnych osobom fizycznym, prawnym i jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej, zamieszkującym lub mającym siedzibę na obszarze działania banku spółdzielczego, 4) przyjmowanie poręczeń, 5) przechowywanie przedmiotów i papierów wartościowych oraz udostępnianie skrytek sejfowych, 6) przyjmowanie i dokonywanie lokat terminowych w zrzeszającym je banku regionalnym, na warunkach określonych w umowie zrzeszenia, 7) wykonywanie operacji czekowych i dyskonta weksli. 2. Banki spółdzielcze mogą wykonywać inne, niż wymienione w ust. 1, czynności bankowe, wyłącznie w imieniu i na rzecz banku regionalnego, w granicach udzielonych pełnomocnictw lub w imieniu własnym, na podstawie uzyskanego od banku regionalnego zezwolenia."}
{"id":"1994_369_6","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Banki spółdzielcze mogą, za zgodą banku regionalnego, z którym zawarły umowę zrzeszenia, uczestniczyć w podmiotach i przedsięwzięciach, o których mowa w art. 8 ustawy - Prawo bankowe."}
{"id":"1994_369_7","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Każdy członek banku spółdzielczego obowiązany jest posiadać co najmniej jeden wniesiony udział. Minimalną wysokość udziału członkowskiego określa statut. Udzielenie kredytu lub pożyczki pieniężnej może być uwarunkowane w statucie banku koniecznością posiadania przez kredytobiorcę lub pożyczkobiorcę udziałów w tym banku. Udziały te mogą być pokryte przez potrącenie odpowiedniej kwoty z otrzymanej pożyczki lub kredytu i nie mogą być wycofane przed terminem ich spłaty. 2. Za straty powstałe w banku spółdzielczym jego udziałowcy odpowiadają do wysokości posiadanych udziałów. Odpowiedzialność ta może zostać podniesiona w statucie banku do podwójnej wysokości wniesionych udziałów."}
{"id":"1994_369_8","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Prezesa zarządu banku spółdzielczego powołuje i odwołuje rada nadzorcza banku, po zasięgnięciu opinii zarządu banku regionalnego, w którym bank spółdzielczy jest zrzeszony. 2. Pozostałych członków zarządu banku spółdzielczego powołuje i odwołuje rada nadzorcza na wniosek prezesa zarządu banku spółdzielczego. 3. Co najmniej dwóch członków zarządu, w tym prezes zarządu banku spółdzielczego, musi posiadać kwalifikacje i doświadczenie zawodowe dające rękojmię prowadzenia działalności banku z zachowaniem bezpieczeństwa wkładów i lokat w nim zgromadzonych oraz pozostawać z bankiem w stosunku pracy."}
{"id":"1994_369_9","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rada nadzorcza banku spółdzielczego składa się z co najmniej pięciu osób będących członkami banku. 2. W radzie nadzorczej banku spółdzielczego udział pracowników będących członkami banku nie może przekroczyć 1\/5 jej składu."}
{"id":"1994_37_1","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 64: a) w ust. 3 w pkt 1 po wyrazach \"raz na 3 lata\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 5\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Roczne sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, podlega pierwszemu badaniu w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2000 r.\"; 2) w art. 80 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jednostki nie będące spółkami prawa handlowego, jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, nie stosują przepisów rozdziału 6 i 7 ustawy.\"; 3) w art. 81 w ust. 3: a) pkt 3 skreśla się, b) dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) organizację i tryb działania Komisji Egzaminacyjnej powoływanej przez Ministra Finansów dla sprawdzenia kwalifikacji osób, o których mowa w pkt 4, oraz wzór świadectwa stwierdzającego ich kwalifikacje i wymagania,\"; 4) w art. 82 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) określić dla niektórych jednostek, o których mowa w art 80 ust. 3, szczególne zasady rachunkowości.\"."}
{"id":"1994_37_2","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepis art. 1 pkt 2 dotyczy również sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy 1997."}
{"id":"1994_384_1","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości oraz niektóre inne ustawy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 91, poz. 455 oraz z 1994 r. Nr 51, poz. 201 i Nr 80, poz. 369) w art. 2c: a) w ust. 3 po wyrazach \"zostały wybudowane\" dodaje się wyrazy \"lub nabyte\", b) w ust. 5 wyrazy \"31 grudnia 1994 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 1995 r.\"."}
{"id":"1994_384_2","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości oraz niektóre inne ustawy","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 31, poz. 118) w art. 88a dotychczasowej treści nadaje się oznaczenie ust. 1 i dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Spółdzielniom, ich związkom i Naczelnej Radzie Spółdzielczej, które na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, będących w ich posiadaniu, w rozumieniu art. 80 ust. 2 - do dnia 5 grudnia 1990 r. wybudowały same lub wybudowali ich poprzednicy prawni z własnych środków za zezwoleniem właściwego organu nadzoru budowlanego obiekty budowlane, przysługuje roszczenie o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntów oraz o nieodpłatne przeniesienie własności znajdujących się na nich obiektów budowlanych. Roszczenie to przysługuje spółdzielniom, ich związkom oraz Naczelnej Radzie Spółdzielczej w odniesieniu do gruntów będących w ich posiadaniu w chwili zgłoszenia roszczenia i obejmuje grunty zajęte pod budynkami wraz z gruntem niezbędnym do prawidłowego korzystania z nich. 3. Zawarcie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste oraz o przeniesienie własności obiektów budowlanych następuje bez przetargu oraz bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty, o której mowa w art. 41. 4. Roszczenie, o którym mowa w ust. 2 i 3, wygasa z dniem 31 grudnia 1995 r.\"."}
{"id":"1994_384_3","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości oraz niektóre inne ustawy","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991 - 1995 oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 103, poz. 446) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio do gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa. Zwolnienie gruntów od sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu następuje zarządzeniem wojewody.\"."}
{"id":"1994_384_4","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości oraz niektóre inne ustawy","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_385_1","title":"Ustawa z dnia 8 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 129 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 6 wyrazy \"30 czerwca 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 czerwca 1999 r.\", b) dodaje się ust. 7-11 w brzmieniu: \"7. Okres zatrudnienia strażaków, o których mowa w ust. 1, w jednostkach ochrony przeciwpożarowej lub na stanowiskach, na których wykonywali czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej od dnia 1 lutego 1992 r.: 1) do dnia powołania lub mianowania na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, nie dłużej jednak niż do upływu terminu określonego w ust. 6, traktuje się jako służbę w Państwowej Straży Pożarnej, 2) niepowołanych lub niemianowanych na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, do zakończenia tego okresu, nie dłużej jednak niż do upływu terminu określonego w ust. 6, traktuje się jako służbę w Państwowej Straży Pożarnej wyłącznie w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 8. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej stwierdza zakończenie okresu zatrudnienia strażaków, o których mowa w ust. 7 pkt 2, traktowanego jako służba w Państwowej Straży Pożarnej. 9. Decyzję, o której mowa w ust. 8, traktuje się dla celów emerytalnych jak decyzję o zwolnieniu ze służby w Państwowej Straży Pożarnej. 10. Strażakom, o których mowa w ust. 7 pkt 2, wysokość uposażenia dla celów emerytalnych ustala Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, przyjmując za podstawę uposażenie strażaka Państwowej Straży Pożarnej w stawkach obowiązujących w dniu kończącym okres zatrudnienia traktowany jako służba w Państwowej Straży Pożarnej, przysługujące na stanowisku porównywalnym do stanowiska zajmowanego w dniu kończącym ten okres. 11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki ustalania uposażenia przyjmowanego za podstawę wymiaru świadczeń emerytalnych strażaków, którzy nie zostali powołani lub mianowani na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej.\"."}
{"id":"1994_385_2","title":"Ustawa z dnia 8 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 lit. b), który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1994_395_1","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o uregulowaniu niektórych praw majątkowych Polskiej Akademii Nauk","text":"Art. 1. 1. Nabycie przez Polską Akademię Nauk własności budynków, innych urządzeń i lokali znajdujących się na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa na podstawie art. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 91, poz. 455 oraz z 1994 r. Nr 51, poz. 201, Nr 80, poz. 369 i Nr 84, poz. 384) nastąpiło nieodpłatnie bez względu na pochodzenie środków, za które zostały one wybudowane lub nabyte. 2. Polska Akademia Nauk jest zwolniona z opłat rocznych za użytkowanie wieczyste gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, nabyte z dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w ust. 1, jeżeli grunty te nie są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. 3. Opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, o których mowa w ust. 2, wniesione przez Polską Akademię Nauk przed wejściem w życie ustawy, nie podlegają zwrotowi."}
{"id":"1994_395_2","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o uregulowaniu niektórych praw majątkowych Polskiej Akademii Nauk","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_396_1","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o przedłużeniu kadencji kolegiów odwoławczych przy sejmikach samorządowych oraz o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 1. Przedłuża się kadencję kolegiów odwoławczych przy sejmikach samorządowych powołanych w 1990 roku na podstawie art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 16, poz. 95; Nr 32, poz. 191; Nr 34, poz 199; Nr 43, poz 253 i Nr 89, poz. 518; z 1991 r.Nr 4, poz. 18 i Nr 110, poz. 473; z 1992 r. Nr 85, poz. 428 i Nr 100, poz. 499 oraz z 1993 r. Nr 17, poz. 78) do dnia 31 grudnia 1994 r."}
{"id":"1994_396_2","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o przedłużeniu kadencji kolegiów odwoławczych przy sejmikach samorządowych oraz o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 2. Zawiesza się wykonanie czynności związanych z powołaniem członków kolegiów odwoławczych zgodnie z art. 81 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"1994_396_3","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o przedłużeniu kadencji kolegiów odwoławczych przy sejmikach samorządowych oraz o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195) w art. 50 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rada Ministrów zapewni niezbędne środki związane z wykonywaniem przez kolegium odwoławcze przy sejmiku samorządowym zadań, o których mowa w art. 45 ust. 2 i art. 46, w roku 1994."}
{"id":"1994_396_4","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o przedłużeniu kadencji kolegiów odwoławczych przy sejmikach samorządowych oraz o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1994_419_1","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 1. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"Art. 1. Przestępstwem skarbowym jest czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez niniejszą ustawę pod groźbą kary grzywny, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności."}
{"id":"1994_419_13","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 13. §1. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, 2) przepadek przedmiotów, 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, 4) przepadek osiągniętych korzyści majątkowych, 5) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, 6) podanie wyroku do publicznej wiadomości, 7) pozbawienie praw publicznych. §2. Środkami karnymi związanymi z poddaniem sprawcy próbie są: 1) warunkowe umorzenie postępowania karnego skarbowego, 2) warunkowe zawieszenie wykonania kary, 3) warunkowe zwolnienie."}
{"id":"1994_419_14","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 14. §1. Sąd może orzec pozbawienie praw publicznych, jak również zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska w razie skazania sprawcy na karę pozbawienia wolności. §2. Środki karne wymienione w § 1 wymierza się w latach na okres od roku do lat 10."}
{"id":"1994_419_15","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 15. Przepadek osiągniętych korzyści majątkowych oraz przepadek przedmiotów stanowiących przedmiot przestępstwa skarbowego można orzec w wypadkach przewidzianych w ustawie.\"; 10) w art. 16 w § 1 i 2 oraz w art. 65 § 1 i 2 wyraz \"rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\"; 11) w art. 17: a) w § 1 wyraz \"Rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"Przedmioty\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Przepadku przedmiotu stanowiącego przedmiot przestępstwa skarbowego nie orzeka się, jeżeli jest on własnością osoby trzeciej, a sprawca uzyskał go w drodze czynu zabronionego.\", c) skreśla się § 3, d) § 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepadku przedmiotu nie orzeka się także, jeżeli: 1) wartość środka przewozowego (art. 16 2 i 3) lub przedmiotu połączonego (art. 16 § 2) znacznie przewyższa wartość przedmiotu czynu zabronionego, 2) orzeczenie go byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego czynu zabronionego, chyba że chodzi o przedmiot pochodzący bezpośrednio z tego czynu.\"; 12) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Środkami zabezpieczającymi są: 1) umieszczenie w zakładzie zamkniętym, 2) umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym, 3) umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki lecznicze lub rehabilitacyjne, 4) umieszczenie w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego, 5) skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej, 6) przepadek przedmiotów, 7) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, 8) zakaz wykonywania określonego zawodu, 9) zakaz zajmowania określonego stanowiska. 2. Przepadek wymieniony w § 1 pkt 6 można orzec tytułem środka zabezpieczającego, jeżeli: 1) sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności, 2) społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, 3) zastosowano warunkowe umorzenie postępowania karnego skarbowego, 4) zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego, 5) zastosowano przepis art. 10 § 4 Kodeksu karnego. 3. Zakazy wymienione w § 1 pkt 7-9 może orzec sąd tytułem środka zabezpieczającego, jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności i jeżeli jest to konieczne ze względu na ochronę porządku prawnego. Wymienione zakazy orzeka się bez określenia terminu; sąd uchyla zakaz, jeżeli ustaną przyczyny jego orzeczenia.\"; 13) art. 22-24 otrzymują brzmienie: \"Art. 22. W uzasadnionych wypadkach sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w sposób przez siebie określony."}
{"id":"1994_419_162","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 162. W postępowaniu przygotowawczym dotyczącym sprawy należącej do właściwości sądów, jeżeli kary określone w art. 160 § 1 i 2 okazały się nieskuteczne albo gdy inne ważne względy za tym przemawiają, kierownik organu prowadzącego dochodzenie może zwrócić się do prokuratora z wnioskiem o zastosowanie kar porządkowych określonych w art. 285 § 1, art. 288 i 289 §1 Kodeksu postępowania karnego, a do sądu rejonowego, w okręgu którego prowadzi się postępowanie o zastosowanie kary porządkowej przewidzianej w art. 287 § 2 tego kodeksu. W razie uwzględnienia wniosku stosuje się odpowiednio również art. 286, 287 § 3 i 4, art. 289 § 2 i art. 290 § 2 i 3 Kodeksu postępowania karnego.\"; 76) w art. 163: a) w § 2 wyrazy \"osoby odpowiedzialnej\" zastępuje się wyrazem \"odpowiedzialnego\", b) w § 3 wyrazy \"grożących kar konfiskaty mienia, przepadku rzeczy lub jej\" zastępuje się wyrazami \"grożącego przepadku osiągniętych korzyści majątkowych, przepadku przedmiotów lub ich\"; 77) art. 164 otrzymuje brzmienie: \"Art. 164. §1. Zabezpieczenie grożącej kary grzywny, kary pieniężnej, równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego, kosztów postępowania oraz uszczuplonych należności państwowych następuje w sposób określony w art. 164 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, Nr 146, poz. 680 i z 1997 r. Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i 944). §2. Do zabezpieczenia grożącego przepadku osiągniętych korzyści majątkowych lub przepadku przedmiotów stosuje się odpowiednio art. 292 § 2 Kodeksu postępowania karnego.\"; 78) art. 166 i 167 otrzymują brzmienie: \"Art. 166. §1.W postępowaniu przygotowawczym w sprawie o przestępstwo skarbowe popełnione w okolicznościach określonych w art. 25 § 1 pkt 1 lub art. 26 § 2 kierownik organu dochodzenia może, niezależnie od uprawnień określonych w art. 165, zwrócić się do prokuratora o wydanie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowych kar i środków karnych oraz uszczuplonych należności państwowych. Postanowienie takie prokurator może wydać również z urzędu. § 2. W wypadkach określonych w § 1 stosuje się odpowiednio art. 25 Kodeksu karnego wykonawczego."}
{"id":"1994_419_167","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 167. W postanowieniu o zabezpieczeniu określa się zakres i sposób tego zabezpieczenia. Na postanowienie o zabezpieczeniu przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie organu finansowego lub prokuratora rozstrzyga sąd właściwy do rozpoznania sprawy.\"; 79) w art. 168 wyraz \"konfiskata\" zastępuje się wyrazami \"przepadek osiągniętych korzyści majątkowych\"; 80) w art. 169 w § 2 wyrazy \"Artykuły 189-203 i 253 § 3 i 4\" zastępuje się wyrazami \"Przepisy art. 217-236 i 295 § 3 i 4\"; 81) w art. 171 w § 1 i 2 wyrazy \"Milicję Obywatelską\" zastępuje się wyrazem \"Policję\"; 82) w art. 172 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zebranie danych stosownie do art. 213 i 214 § 3-8 Kodeksu postępowania karnego,\"; 83) art. 173 otrzymuje brzmienie : \"Art. 173. W postępowaniu przygotowawczym stosuje się odpowiednio art. 298 § 2, art. 299-303, 305 3 i 4, art. 308, 312-315, 318, 324, 326 i 327 Kodeksu postępowania karnego, a w postępowaniu należącym do właściwości sądów również art. 316, 317, 321, 322, 329, 331333, 334 § 1 i art. 336 tego kodeksu, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału. Określone w tych przepisach uprawnienia i obowiązki dotyczą również innych organów prowadzących dochodzenie w sprawach karnych skarbowych.\"; 84) w art. 174: a) w 2 w pkt 1 wyrazy \"art. 48, 56, 63 1 i 2 oraz w art. 80-87\" zastępuje się wyrazami \"art. 48, 63 1 i 2, art. 80-87 oraz w art. 911\", b) w § 4 na końcu dodaje się zdanie drugie w brzmieniu \"Przepis ten stosuje się odpowiednio do inspekcji celnej.\", c) w 5 po wyrazie \"Finansów\" skreśla się przecinek i wyrazy \"a w sprawach należących do właściwości organów administracji celnej - Minister Handlu Zagranicznego.\"; 85) w art. 175 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Dochodzenie mogą prowadzić również organy: 1) Policji - w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe ujawnione przez Policję, 2) Żandarmerii Wojskowej - w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby wymienione w art. 12 pkt 1 lit. a) i c) ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, 3) Straży Granicznej - w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe wymienione w art. 174 § 2 pkt 1, ujawnione przez te organy.\"; 86) w art. 179: a) w § 2 skreśla się zdanie drugie, b) w § 3 wyrazy \"art. 564 § 1 Kodeksu postępowania karnego\" zastępuje się wyrazami \"art. 12 pkt 1 lit. a) i c) ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego\"; 87) w art. 181 wyrazy \"do lat 2\" zastępuje się wyrazami \"do lat 3\"; 88) w art. 182: a) skreśla się oznaczenie § 1, a wyrazy \"Art. 272 § 2\" zastępuje się wyrazami \"Przepis art. 316 § 2\", b) skreśla się § 2; 89) w art. 185: a) w 1 wyrazy \"do lat 2\" zastępuje się wyrazami \"do lat 3\", b) w § 3 w pkt 2 wyrazy \"karą dodatkową przepadku\" zastępuje się wyrazami \"przepadkiem przedmiotów\"; 90) skreśla się art. 191; 91) art. 192 otrzymuje brzmienie: \"Art. 192. §1. W sprawie o przestępstwo skarbowe, nie należące do właściwości sądów, a w innej sprawie o przestępstwo skarbowe, której prokurator nie przejął do swego prowadzenia, postanowienie o warunkowym umorzeniu postępowania wydaje kierownik finansowego organu orzekającego pierwszej instancji z urzędu lub na wniosek organu dochodzeniowego. §2. Jeżeli przestępstwo skarbowe polega na uszczupleniu należności państwowej i należność ta nie została zapłacona, postanowienie powinno określać termin jej zapłaty. §3. Na postanowienie o warunkowym umorzeniu prokuratorowi i oskarżonemu przysługuje zażalenie do sądu. W razie orzeczenia przepadku przedmiotów zażalenie przysługuje również interwenientowi. §4. Postanowienie o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego wydaje finansowy organ orzekający drugiej instancji. §5. Przed podjęciem postępowania organ określony w § 4 może przedsięwziąć lub zlecić finansowemu organowi dochodzenia dokonanie niezbędnych czynności dowodowych w celu sprawdzenia okoliczności uzasadniających wydanie postanowienia o podjęciu postępowania.\"; 92) w art. 193 skreśla się wyrazy \"prokuratora lub\", a wyrazy \"art. 484 § 1 i art. 485\" zastępuje się wyrazami \"art. 549 i 550\"; 93) w art. 194 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Przepis art. 192 § 5 stosuje się odpowiednio.\"; 94) w art. 195 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli postanowienie o umorzeniu było wydane lub zatwierdzone przez prokuratora, stosuje się art. 328 Kodeksu postępowania karnego.\"; 95) w części II w dziale II - Postępowanie karne skarbowe, tytuł rozdziału 9 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 9. Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności\"; 96) art. 196 otrzymuje brzmienie: \"Art. 196. §1. W postępowaniu przygotowawczym, a w postępowaniu przed finansowym organem orzekającym przed wydaniem orzeczenia karnego, oskarżony może złożyć na piśmie lub do protokołu wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Składając taki wniosek, oskarżony obowiązany jest uiścić jednocześnie kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej grzywnie (karze pieniężnej) grożącej za dany czyn, a jeżeli czyn jest zagrożony przepadkiem przedmiotów - wyrazić zgodę na ich przepadek lub uiścić równowartość pieniężną tych przedmiotów. §2. Jeżeli stosownie do przepisów niniejszej ustawy orzeczenie przepadku przedmiotów nie jest obowiązkowe, oskarżony może ograniczyć wyrażenie zgody na przepadek lub uiścić równowartość pieniężną tylko niektórych przedmiotów zagrożonych tym przepadkiem albo złożyć wniosek o całkowite zaniechanie przepadku lub uiszczenia równowartości pieniężnej; przepisu tego nie stosuje się, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotu, który może ułatwić ponowne popełnienie czynu zabronionego. §3. Nie jest dopuszczalne dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawach o przestępstwa skarbowe zagrożone karą pozbawienia wolności albo karą ograniczenia wolności, jak również gdy zgłoszono interwencję co do przedmiotów zagrożonych przepadkiem. §4. Oskarżony może cofnąć wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie wcześniej niż po upływie 4 miesięcy od jego złożenia. Niedopuszczalne jest cofnięcie takiego wniosku po doręczeniu postanowienia zezwalającego na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.\"; 97) w art. 197: a) w 1 dwukrotnie użyty wyraz \"karze\" zastępuje się wyrazem \"odpowiedzialności\", b) w § 2 wyraz \"rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\", c) w § 3 wyrazy \"Minister Handlu Zagranicznego\" zastępuje się wyrazami \"Minister Finansów\", a wyraz \"karze\" zastępuje się wyrazem \"odpowiedzialności\"; 98) w art. 198: a) w § 1 wyraz \"karze\" zastępuje się wyrazem \"odpowiedzialności\", a dwukrotnie użyty wyraz \"rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\", b) w 2 wyraz \"karze\" zastępuje się wyrazem \"odpowiedzialności\", c) 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Prawomocne postanowienie zezwalające na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności powoduje te same skutki co prawomocne rozstrzygnięcie kończące postępowanie w sprawie; postanowienie to nie podlega wpisowi do rejestru karnego.\", d) dodaje się 4 w brzmieniu: \"4. Uiszczenie grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki powrotu do przestępstwa skarbowego określonego w art. 25 1 pkt 4.\"; 99) w art. 199 wyraz \"karze\" zastępuje się wyrazem \"odpowiedzialności\", a wyraz \"kar\" zastępuje się wyrazami \"majątkowych kar i środków karnych\"; 100) w art. 201 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Orzeczenie skazujące powinno ponadto zawierać dokładne ustalenie czynu przypisanego oskarżonemu oraz rodzaj i wysokość wymierzonej kary, środków karnych i kary zastępczej.\"; 101) w art. 204 na końcu zdania drugiego skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"i innych środków przewidzianych w ustawie.\"; 102) w art. 208 w § 2 po wyrazie \"skarbowe\" dodaje się wyrazy \"lub wykroczenie skarbowe\"; 103) w art. 211 w pkt 1 wyrazy \"kary surowszej od wymierzonej\" zastępuje się wyrazami \"surowszej kary lub surowszego środka karnego niż wymierzone\"; 104) w art. 212 wyrazy \"istnieją względy przemawiające\" zastępuje się wyrazami \"te same względy przemawiają\"; 105) w art. 213 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) rażącej niewspółmierności kary lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego lub innego środka.\"; 106) w art. 214 wyrazy \"art. 11 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 17 § 1 pkt 1 i 2\"; 107) w art. 215-217 otrzymują brzmienie: \"Art. 215. §1. Niezależnie od granic odwołania i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybień na treść orzeczenia finansowy organ orzekający drugiej instancji uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli: 1) w wydaniu orzeczenia brał udział pracownik podlegający wyłączeniu na podstawie art. 135 § 1 pkt 4, 5 oraz 7-9, 2) orzeczono o karze, środku karnym lub środku zabezpieczającym nieznanym ustawie, 3) zachodziła jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, wymienionych w art. 17 § 1 pkt 5-8 Kodeksu postępowania karnego, 4) oskarżony nie miał obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy, 5) finansowy organ orzekający orzekł w sprawie należącej do właściwości sądów, 6) orzeczenie zostało wydane z naruszeniem przepisów o właściwości rzeczowej, 7) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia, 8) po wydaniu orzeczenia ujawniły się fakty lub dowody nie znane przedtem finansowemu organowi orzekającemu pierwszej instancji, z których wynika, że oskarżonemu należało wymierzyć karę znacznie surowszą. §2. Uchylenie orzeczenia jedynie z powodów określonych w § 1 pkt 3 i 4 może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego."}
{"id":"1994_419_2","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 2. §1. Do przestępstw skarbowych nie mają zastosowania przepisy części ogólnej Kodeksu karnego z wyjątkiem: art. 1-3, 4 § 1, 2 i 4, art. 5, 6, 9 § 1 i 2, art. 10 § 1 i 4, art. 12 zdanie pierwsze, art. 13-15, 18-24, 28-31, 34-37, 38 § 1, art. 40, 41, 43 § 2, art. 44 § 5 i 7, art. 51, 53 § 1 i 2, art. 54 § 1, art. 55-57, 58 § 1 i 2, art. 59, 60 § 1-3, 5 i 6, art. 61, 62, 63 § 2, art. 65, 66 § 1i 2, art. 67, 68, 69 § 1 i 2, art. 70, 72 § 1, art. 73-77, 78 § 1, art. 79 § 1, art. 80 § 1, art. 81-83, 84 § 1, art. 86 § 3, art. 87, 89 § 1 i 3, art. 90, 91 § 1 i 3, art. 93-98, 101 § 1 pkt 4 i 5 oraz § 3, art. 102, 103 § 1, art. 104 § 1, art. 106, 107 § 1, 2, 4 i 5, art. 108 i 114 oraz 115 § 1, 2, 4, 8-11, 14, 15, 17 i 18, które stosuje się odpowiednio; przez określenie \"sąd\" należy rozumieć również inny organ uprawniony do orzekania w sprawach o przestępstwa skarbowe. 2. Wymieniona w art. 15 i 23 Kodeksu karnego przesłanka \"dobrowolności\" nie ma zastosowania do przestępstw skarbowych.\"; 2) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Przestępstwo skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.\"; 3) w art. 5 w zdaniu drugim wyrazy \"kar dodatkowych i środków zabezpieczających na podstawie innych\" zastępuje się wyrazami \"innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich\"; 4) w art. 6: a) w § 3 wyrazy \"art. 69\" zastępuje się wyrazami \"art. 87\", b) w § 4 wyrazy \"art. 72\" zastępuje się wyrazami \"art. 92\"; 5) w art. 7: a) 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Nie podlega karze, kto popełniwszy przestępstwo skarbowe zawiadomi o tym organ powołany do ścigania, ujawni osoby, które z nim współdziałały w popełnieniu tego przestępstwa, oraz złoży uszczuploną należność państwową w terminie zakreślonym przez organ powołany do prowadzenia dochodzenia, a gdy przestępstwo nie polega na uszczupleniu takiej należności - równowartość pieniężną przedmiotu przestępstwa, jeżeli podlega on przepadkowi. Nie nakłada się obowiązku uiszczenia równowartości pieniężnej, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotu, który może ułatwić ponowne popełnienie czynu zabronionego. Zawiadomienie powinno być złożone na piśmie lub przekazane ustnie do protokołu.\", b) w § 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) względem sprawcy, który w celu popełnienia przestępstwa skarbowego zorganizował grupę lub związek albo kierował ich działalnością, chyba że zawiadomienia, o którym mowa w § 1, dokonał z wszystkimi członkami grupy lub związku.\"; 6) w art. 8 skreśla się wyraz \"zasadniczymi\"; 7) w art. 9 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności, sąd może orzec zamiast kary pozbawienia wolności karę ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny określony w art. 13 § 1 pkt 2, 3 i 6.\"; 8) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. §1. Grzywnę wymierza się w wysokości co najmniej 200 złotych, chociażby przewidziana wielokrotność nie osiągała tej kwoty. §2. Wymierzając karę grzywny, organ orzekający uwzględnia także dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.\"; 9) art. 12{1} - 15 otrzymują brzmienie: \"Art. 12{1}. 1. Wymierzając karę grzywny powyżej 500 złotych, można orzec zastępczą karę pozbawienia wolności, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny grzywnie w wysokości od 10 do 150 złotych. §2. Zastępcza kara pozbawienia wolności nie może przekraczać 12 miesięcy, a jeżeli przestępstwo skarbowe nie jest zagrożone karą pozbawienia wolności - 6 miesięcy pozbawienia wolności; wymierza się ją w miesiącach i dniach. 3. Jeżeli egzekucja kary grzywny okaże się bezskuteczna, można zamienić grzywnę, po uprzednim wyrażeniu zgody przez skazanego, na pracę społecznie użyteczną, określając czas jej trwania i rodzaj. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy; określa się ją w miesiącach. 4. Do wykonywania pracy społecznie użytecznej, o której mowa w 3, stosuje się odpowiednio art. 35 1 Kodeksu karnego oraz art. 53 2 i 3, art. 54 - 58, 60, 62 i 63 Kodeksu karnego wykonawczego. 5. Jeżeli w warunkach określonych w 3 skazany nie wyrazi zgody na podjęcie pracy społecznie użytecznej albo mimo wyrażenia zgody jej nie wykonuje, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności."}
{"id":"1994_419_2","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 2. Do sprawców określonych w art. 25 1 i art. 26 2 ustawy karnej skarbowej, którzy popełnili przestępstwo skarbowe przed wejściem w życie niniejszej ustawy w warunkach przewidzianych tymi przepisami, stosuje się zasady wymiaru kary i innych środków według przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"1994_419_216","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 216. Jeżeli utrzymanie orzeczenia w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe, podlega ono zmianie na korzyść oskarżonego albo uchyleniu, niezależnie od granic odwołania i podniesionych zarzutów."}
{"id":"1994_419_217","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 217. Nie zmieniając ustaleń faktycznych, finansowy organ orzekający drugiej instancji poprawia błędną kwalifikację prawną, niezależnie od granic odwołania i podniesionych zarzutów. Poprawienie kwalifikacji prawnej na niekorzyść oskarżonego może nastąpić tylko wtedy, gdy wniesiono środek odwoławczy na jego niekorzyść.\"; 108) w art. 219 w § 1 wyrazy \"orzec karę surowszą niż orzeczona w uchylonym orzeczeniu tylko wtedy, gdy uchylenie nastąpiło z przyczyn określonych w art. 215 pkt 1, 2 lub 6-8\" zastępuje się wyrazami \"wydać orzeczenie surowsze niż uchylone, tylko wtedy, gdy orzeczenie to było zaskarżone na niekorzyść oskarżonego\"; 109) w art. 226 po wyrazie \"kary\" dodaje się wyrazy \"i innego środka\"; 110) w art. 229 wyrazy \"w art. 215 pkt 5 i 7\" zastępuje się wyrazami \"w art. 215 § 1 pkt 5 i 7,\"; 111) w art. 231 po wyrazie \"Generalnego\" skreśla się wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\"; 112) w art. 233 w § 2 skreśla się wyrazy \"zespołu adwokackiego\"; 113) w art. 234 wyrazy \"częściowo od zwrotu Skarbowi\" zastępuje się wyrazami \" w części od zapłaty na rzecz Skarbu\", a kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.\"; 114) w art. 235: a) w § 1 skreśla się zdanie drugie, b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Można zaniechać wydania rozstrzygnięcia o kosztach, jeżeli nie przekraczają one łącznie kwoty 20 złotych w stosunku do jednego oskarżonego.\"; 115) w art. 236 wyrazy \"art. 542, 547 § 3 i 4, art. 548 i 553\" zastępuje się wyrazami \"art. 619 § 1, art. 625, 630 i 633\"; 116) w art. 238: a) w § 2 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"chyba że ustawa stanowi inaczej\", b) dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu: \"§4. Jeżeli Kodeks karny wykonawczy używa w znaczeniu ogólnym określenia \"skazany\", odpowiednie przepisy mają zastosowanie także do ukaranego za wykroczenie skarbowe. §5. Jeżeli Kodeks karny wykonawczy używa w znaczeniu ogólnym określenia \"wyrok\", odpowiednie przepisy mają zastosowanie także do rozstrzygnięć w sprawach o wykroczenia skarbowe\"; 117) w art. 239 dodaje się 4 w brzmieniu: \"4. Wydane w postępowaniu wykonawczym postanowienia i zarządzenia doręcza się stronom, jeżeli przysługuje im środek zaskarżenia, a strony nie były przy ich ogłoszeniu.\"; 118) w art. 240: a) w 2 wyrazy \"podlegających odprawie celnej lub będących w dyspozycji urzędu celnego dokonuje ten urząd\" zastępuje się wyrazami \"lub wartościach dewizowych podlegających kontroli celnej lub będących w dyspozycji urzędu celnego lub inspekcji celnej, dokonują te organy\", b) dodaje się 3 w brzmieniu: \"3. Do decyzji organów określonych w 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 7 Kodeksu karnego wykonawczego.\"; 119) w art. 241 w 1 wyrazy \"14 dni\" zastępuje się wyrazami \"30 dni\"; 120) w art. 242 w zdaniu drugim wyrazy \"art. 1252\" zastępuje się wyrazami \"art. 28 i 29\"; 121) w art. 243: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie 1, b) dodaje się 2 w brzmieniu: \"2. Przepis 1 stosuje się odpowiednio w razie niejednoczesnego skazania przez organy orzekające na karę pieniężną za wykroczenie skarbowe i na karę grzywny za inne wykroczenie.\"; 122) art. 244 - 248 otrzymują brzmienie: \"Art. 244. §1. Finansowy organ orzekający pierwszej instancji może odroczyć ściągnięcie grzywny albo rozłożyć ją na raty, stosując odpowiednio art. 49 i 50 Kodeksu karnego wykonawczego. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do ściągnięcia kary pieniężnej, równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego oraz do kosztów postępowania. 3. Odroczenie uiszczenia grzywny lub rozłożenie jej na raty można uzależnić od zabezpieczenia jej na majątku skazanego za przestępstwo skarbowe lub na majątku odpowiedzialnego posiłkowo za przestępstwo skarbowe."}
{"id":"1994_419_23","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 23. 1. Stosując nadzwyczajne złagodzenie kary, organ orzekający może: 1) wymierzyć karę ograniczenia wolności, jeżeli czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności, 2) odstąpić od wymierzenia kary i orzec środek karny wymieniony w art. 13 § 1 pkt 2, 3 i 6, 3) odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe, 4) wymierzyć zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze niższym od przypadającego według równoważnika ustawowego. §2. W wypadkach, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, przepis art. 24 § 2 stosuje się. 3. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności państwowej, a należność, której uszczuplenie dotyczy, została w całości uiszczona przed wydaniem chociażby nieprawomocnego orzeczenia, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na orzeczeniu tylko kary grzywny w wysokości nie przekraczającej połowy górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych za to przestępstwo."}
{"id":"1994_419_24","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 24. 1. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności państwowej, organ orzekający może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego tylko wtedy, gdy uszczuplona należność została w całości uiszczona przed wydaniem chociażby nieprawomocnego orzeczenia w pierwszej instancji. 2. Przepisu art. 61 2 Kodeksu karnego nie stosuje się, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotu, którego posiadanie jest zabronione, lub który może ułatwić ponowne popełnienie czynu zabronionego.\"; 14) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. Na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub jest równoważny grzywnie w wysokości od 10 do 150 złotych.\"; 15) art. 25 i 26 otrzymują brzmienie: \"Art. 25. 1. Sąd stosuje nadzwyczajne obostrzenie kary, jeżeli sprawca: 1) popełnia umyślne przestępstwo skarbowe, a wartość przedmiotu czynu jest duża albo jeżeli sprawca przez umyślne przestępstwo skarbowe powoduje uszczuplenie należności państwowej dużej wartości, 2) uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu, 3) popełnił w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa albo więcej przestępstw skarbowych, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona tego samego przepisu, 4) skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności lub karę ograniczenia wolności albo karę grzywny nie niższą niż 20 000 złotych, w ciągu 5 lat po odbyciu kary wynoszącej co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności lub 6 miesięcy ograniczenia wolności albo po uiszczeniu nie mniej niż 10 000 złotych grzywny popełnia umyślne przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju, 5) popełnia przestępstwo skarbowe działając w zorganizowanej grupie albo w związku mającym na celu popełnianie przestępstw skarbowych, 6) popełnia przestępstwo skarbowe używając przemocy lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo działając wspólnie z inną osobą, która używa takiej przemocy lub grozi natychmiastowym jej użyciem, 7) przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia nakłania inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego. 2. Przepisów 1 pkt 1 i 3 nie stosuje się, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności państwowej, a należność ta została w całości uiszczona przed zamknięciem przewodu sądowego w pierwszej instancji. 3. Przepisu 1 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli sprawca odstąpił od udziału w zorganizowanej grupie lub związku i ujawniając przed organem ścigania istotne okoliczności zamierzonego przestępstwa skarbowego, zapobiegł jego popełnieniu. 4. Dużą wartością w rozumieniu ustawy jest wartość, która w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza pięćsetkrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia."}
{"id":"1994_419_245","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 245. Jeżeli ukarany nie uiści grzywny lub kary pieniężnej w terminie, a nie można ich ściągnąć w drodze egzekucji, finansowy organ orzekający pierwszej instancji: 1) może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, grzywnę lub karę pieniężną w całości albo w części umorzyć stosownie do art. 51 Kodeksu karnego wykonawczego, 2) w pozostałych wypadkach postanawia o przekazaniu sprawy do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu skazanego z wnioskiem o wykonanie kary grzywny lub kary pieniężnej w formie pracy społecznie użytecznej określonej w art. 121 § 3 i 4 lub w art. 42 § 3 i 4 albo zastępczej kary pozbawienia wolności; postanowienie to powinno zawierać uzasadnienie; o możliwości przekazania sprawy informuje się skazanego lub jego obrońcę."}
{"id":"1994_419_246","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 246. §1. Wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności następuje w trybie i na zasadach określonych w Kodeksie karnym wykonawczym oraz w art. 274a niniejszej ustawy. §2. O przerwie w wykonaniu zastępczej kary pozbawienia wolności, o warunkowym zawieszeniu jej wykonania oraz o warunkowym zwolnieniu orzeka sąd penitencjarny po wysłuchaniu także przedstawiciela finansowego organu orzekającego. Przepis art. 52 Kodeksu karnego wykonawczego oraz art. 275a niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio. § 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do odroczenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności.\";"}
{"id":"1994_419_247","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 247. 1. Do zabezpieczenia i egzekucji grzywny, kary pieniężnej, równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego oraz kosztów postępowania, jak również do zabezpieczenia uszczuplonych należności państwowych stosuje się odpowiednio art. 25, 26 i 28 Kodeksu karnego wykonawczego. 2. Zabezpieczenie przepadku osiągniętych korzyści majątkowych oraz zabezpieczenie i egzekucja przepadku przedmiotów następuje w trybie i na zasadach przewidzianych w Kodeksie karnym wykonawczym. Osoba trzecia roszcząca prawo do przedmiotu objętego zabezpieczeniem lub egzekucją przepadku przedmiotu może dochodzić swych roszczeń tylko w trybie określonym w art. 19 niniejszej ustawy. §3. Jeżeli zabezpieczenie określone w § 1 lub 2 nastąpiło na przedmiotach, których przechowanie jest połączone ze znacznymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo spowodowałoby znaczne obniżenie wartości przedmiotów, finansowy organ orzekający, a w toku dochodzenia - organ dochodzenia, może zarządzić sprzedaż tych przedmiotów; sprzedaż następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. §4. Jeżeli postanowienie o zabezpieczeniu wydał prokurator stosownie do art. 166, przy wykonaniu tego postanowienia w zakresie zabezpieczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych, kary grzywny, równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa skarbowego, uszczuplonych należności państwowych i kosztów postępowania stosuje się ponadto odpowiednio art. 25, 26 i 28 Kodeksu karnego wykonawczego."}
{"id":"1994_419_248","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 248. Do umorzenia postępowania wykonawczego stosuje się odpowiednio art. 15 Kodeksu karnego wykonawczego.\"; 123) w art. 249: a) w § 1 w zdaniu drugim wyrazy \"Art. 492 i art. 498\" zastępuje się wyrazami \"Przepisy art. 560 i 566\", b) w § 6 wyrazy \"art. 495\" zastępuje się wyrazami \"art. 563\"; 124) w art. 252 wyrazy \"zarządzić przerwę w jej wykonaniu\" zastępuje się wyrazami \"lub środka karnego albo zarządzić przerwę w ich wykonaniu\"; 125) w art. 255: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Sąd rejonowy rozpoznaje w trybie uproszczonym także sprawy skierowane na drogę postępowania sądowego stosownie do art. 208 § 2.\", b) w § 2 wyrazy \"art. 420\" zastępuje się wyrazami \"art. 470\", a wyrazy \"art. 24 lub 25 § 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 25 § 1 lub art. 26 § 2\"; 126) w art. 256 w § 4 wyrazy \"art. 81-84\" zastępuje się wyrazami \"art. 90 i 91\"; 127) w art. 258 wyrazy \"art. 334 i 337-339\" zastępuje się wyrazami \"art. 389 i 391-394\"; 128) w art. 260 wyrazy \"art. 503-511\" zastępuje się wyrazami \"art. 569-577\", a wyrazy \"art. 503\" zastępuje się wyrazami \"art. 569\"; 129) art. 263 otrzymuje brzmienie: \"Art. 263. Kasację może wnieść również odpowiedzialny posiłkowo lub interwenient. Przepis art. 3932 Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio.\"; 130) art. 265 otrzymuje brzmienie: \"Art. 265. Jeżeli sąd uzna, że skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego nie było zasadne, zwraca sprawę organowi, od którego ją otrzymał. Na postanowienie o zwrocie sprawy przysługuje zażalenie finansowemu organowi orzekającemu oraz stronie, która żądała skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.\"; 131) w art. 268 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Na rozprawie wolno odczytywać akta sprawy przekazanej sądowi. Przepis art. 512 § 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.\"; 132) w art. 269 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wyrok wydany w sprawie o wykroczenie skarbowe nie podlega zaskarżeniu; nie dotyczy to wypadku, gdy sąd orzekł na niekorzyść obwinionego.\"; 133) w art. 270 w § 1 wyrazy \"art. 191 § 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 192 § 3\"; 134) w art. 273: a) w § 2 wyraz \"rewizyjnej\" zastępuje się wyrazem \"odwoławczej\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Jeżeli odpowiedzialny posiłkowo, nie mający pełnomocnika, jest nieobecny, sąd zwraca się do właściwej okręgowej rady adwokackiej lub innego właściwego organu o wyznaczenie pełnomocnika. Wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego dla nieobecnego odpowiedzialnego posiłkowo jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa.\"; 135) art. 274 otrzymuje brzmienie: \"Art. 274. 1. Wykonanie orzeczeń sądu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe odbywa się według przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszej ustawy. Przepis art. 238 § 4 i 5 stosuje się odpowiednio. 2. W sprawach o wykroczenia skarbowe właściwy do wykonywania orzeczeń wydanych przez sąd jest sąd rejonowy, w którego okręgu orzeczenie jest albo ma być wykonywane. Przepisy art. 13 1 i 3 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się odpowiednio.\"; 136) po art. 274 dodaje się art. 274a i 274b w brzmieniu: \"Art. 274a. 1. W razie, gdy grzywna została uiszczona lub ściągnięta w drodze egzekucji tylko w części albo tylko w części wykonana w formie pracy społecznie użytecznej, sąd określa wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności według zasad przewidzianych w art. 121. 2. Od zastępczej kary pozbawienia wolności lub wykonywania pracy społecznie użytecznej skazany może się w każdym czasie zwolnić przez złożenie kwoty pieniężnej przypadającej jeszcze do uiszczenia tytułem grzywny. 3. W uzasadnionych wypadkach sąd może na wniosek skazanego, wobec którego orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, zamienić tę karę na wykonanie pracy społecznie użytecznej. W takim wypadku art. 121 stosuje się odpowiednio. Ponowna zamiana zastępczej kary pozbawienia wolności na wykonanie pracy społecznie użytecznej jest niedopuszczalna. 4. Jeżeli skazany uiścił w wymaganym terminie co najmniej połowę grzywny, a egzekucja pozostałej części okazała się bezskuteczna, sąd, zarządzając wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, może określić jej wymiar stosując, zgodnie z art. 121, przeliczenie korzystniejsze dla skazanego od przeliczenia przyjętego w wyroku. Przepis stosuje się odpowiednio do wykonywania pracy społecznie użytecznej."}
{"id":"1994_419_26","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 26. 1. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd orzeka: 1) karę pozbawienia wolności do roku albo karę ograniczenia wolności, jeżeli czyn jest zagrożony tylko karą grzywny, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za ten czyn zabroniony, 2) karę pozbawienia wolności do lat 5 zamiast grożącej za przestępstwo skarbowe łagodniejszej kary pozbawienia wolności, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za ten czyn zabroniony w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonej o połowę. 2. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd orzeka karę pozbawienia wolności do lat 5 zamiast grożącej tylko kary grzywny, co nie wyłącza wymierzenia kary grzywny do 5 000 000 złotych, jeżeli sprawca popełnia przestępstwo skarbowe: 1) z art. 48 1 lub z art. 81 1, a wartość przedmiotu czynu jest wielka, 2) z art. 80 1, a kwota cła narażonego na uszczuplenie jest wielkiej wartości, 3) z art. 94 1 i 2, a kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest wielkiej wartości. 3. W wypadku określonym w 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 25 2. 4. Wielką wartością w rozumieniu ustawy jest wartość, która w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza tysiąckrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia.\"; 16) po art. 26 dodaje się art. 26a i 26b w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. W razie skazania sprawcy, o którym mowa w art. 25 1 pkt 2 i 5, sąd może orzec przepadek osiągniętych korzyści majątkowych, pochodzących, chociażby pośrednio, z popełnienia przestępstwa skarbowego. 2. Przepis art. 44 7 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio.\";"}
{"id":"1994_419_26b","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 26b. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 5 000 000 złotych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 5 lat pozbawienia wolności.\"; 17) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. §1. Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw skarbowych zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary zasadnicze pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. 2. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar ymierzonych za poszczególne przestępstwa skarbowe do ich sumy, nie przekraczając jednak 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 6 lat pozbawienia wolności. 3. Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, sąd może orzec grzywnę w wysokości do 150 000 złotych, nawet jeżeli jej nie orzeczono za pozostające w zbiegu przestępstwa skarbowe; wymierzając karę łączną ograniczenia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, sąd może orzec grzywnę w wysokości do 75 000 złotych.\"; 18) po art. 28 dodaje się art. 28a-28c w brzmieniu: \"Art. 28a. §1. W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary grzywny nie orzeka się kary łącznej grzywny ani kary łącznej co do zastępczych kar pozbawienia wolności. Łączny czas trwania zastępczych kar pozbawienia wolności zamiast kar grzywny wymierzonych za kilka przestępstw skarbowych nie może przekroczyć lat 3. § 2. W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i grzywny lub ograniczenia wolności i grzywny wymierza się za przestępstwa skarbowe karę łączną tylko co do kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności."}
{"id":"1994_419_274b","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 274b. Do odroczenia uiszczenia grzywny lub rozłożenia jej na raty sąd stosuje odpowiednio art. 244 3.\"; 137) w art. 275: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie 1, a wyrazy \"art. 122\" zastępuje się wyrazami \"art. 65 1\", b) dodaje się 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Jeżeli skazany uchyla się od odbycia kary ograniczenia wolności, sąd zamienia ją na zastępczą karę grzywny, przyjmując miesiąc ograniczenia wolności za równoważny grzywnie w wysokości od 75 do 2250 złotych. 3. Jeżeli orzeczenie zastępczej kary grzywny byłoby niecelowe z uwagi na brak możliwości jej uiszczenia lub ściągnięcia w drodze egzekucji, sąd określa zastępczą karę pozbawienia wolności przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności odpowiada 15 dniom pozbawienia wolności. Przepisy art. 65 3-6 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się odpowiednio.\"; 138) po art. 275 dodaje się art. 275a w brzmieniu: \"Art. 275a. W razie stosowania środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, sąd nie może w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązku uiszczenia należności państwowej albo od jego wykonania zwolnić.\"; 139) w art. 276: a) w 1 wyrazy \"Artykuł 125\" zastępuje się wyrazami \"Przepis art. 25\", b) w 3 wyrazy \"art. 149 i 155\" zastępuje się wyrazami \"art. 44 i 49-51\"; 140) art. 277 otrzymuje brzmienie: \"Art. 277. 1. W razie skazania za przestępstwo skarbowe popełnione w okolicznościach określonych w art. 25 1 pkt 1 albo w art. 26 2 przy egzekucji kary grzywny, przepadku osiągniętych korzyści majątkowych, równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa skarbowego oraz przy egzekucji kosztów sądowych stosuje się art. 25 1 Kodeksu karnego wykonawczego. §2. W razie orzeczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych organ egzekucyjny określony w art. 27 Kodeksu karnego wykonawczego prowadzi również egzekucję orzeczonej równocześnie grzywny lub równowartości pieniężnej przedmiotów przestępstwa, łącznie z obciążającymi skazanego kosztami sądowymi, jeżeli dokonał uprzednio ich zabezpieczenia.\"; 141) w art. 278: a) w 1 po wyrazie \"celny\" dodaje się wyrazy \"lub inspekcja celna\", a wyrazy \"tego urzędu\" zastępuje się wyrazami \"tych organów\", b) w 2 wyrazy \"karę konfiskaty mienia\" zastępuje się wyrazami \"przepadek osiągniętych korzyści majątkowych\"; 142) skreśla się art. 279; 143) art. 280 otrzymuje brzmienie: \"Art. 280. 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe należące do właściwości sądów - do żołnierzy stosuje się odpowiednio przepisy art. 317 1, art. 318, 321-323, 324 1, art. 325-336 Kodeksu karnego. 2. W sprawach o przestępstwa skarbowe należące do właściwości finansowych organów orzekających oraz w sprawach o wykroczenia skarbowe - do żołnierzy stosuje się odpowiednio art. 317 1, art. 318, 321, 331, 333-335 Kodeksu karnego.\"; 144) skreśla się art. 281 i 282; 145) w art. 285: a) 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W sprawach o przestępstwa skarbowe zakończone prawomocnym wyrokiem, w których kara nie została wykonana, stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 pkt 2-4 i art. 16 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083).\", b) 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. W sprawach zakończonych prawomocnym rozstrzygnięciem, w których kara nie została wykonana: 1) jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na grzywnę albo karę ograniczenia wolności, przyjmując że jeden miesiąc pozbawienia wolności równa się dwóm miesiącom ograniczenia wolności albo jest równoważny grzywnie w wysokości od 600 do 4500 złotych, 2) zastępczej kary pozbawienia wolności nie wykonuje się, jeżeli niniejsza ustawa nie przewiduje możliwości jej zastosowania. 4. Do przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych popełnionych przed wejściem w życie niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio art. 15 ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks karny o przedawnieniu i zatarciu skazania.\"; 146) skreśla się art. 286."}
{"id":"1994_419_28b","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 28b. 1. Jeżeli sprawca, w warunkach określonych w art. 28 1, popełnia dwa lub więcej ciągów przestępstw skarbowych, określonych w art. 25 1 pkt 3, lub ciąg przestępstw skarbowych oraz inne przestępstwo skarbowe, organ orzekający wymierza karę łączną, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu karnego o zbiegu przestępstw oraz o łączeniu kar i środków karnych. 2. Jeżeli sprawca został skazany dwoma albo więcej orzeczeniami za przestępstwa skarbowe należące do ciągu przestępstw określonego w art. 25 1 pkt 3, wymierzona w orzeczeniu łącznym kara nie może przekroczyć górnych granic wymiaru określonych w art. 26 1 i 2."}
{"id":"1994_419_28c","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 28c. Wydaniu orzeczenia łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary wymierzone za należące do ciągu przestępstw skarbowych lub zbiegające się przestępstwa skarbowe zostały już w całości albo w części wykonane; kara pozbawienia wolności albo ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres odpowiadający stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości grzywny.\"; 19) art. 29 i 30 otrzymują brzmienie: \"Art. 29. 1. Warunkowego umorzenia postępowania nie stosuje się do sprawcy przestępstwa skarbowego popełnionego w warunkach określonych w art. 25 1 pkt 1-3, 5-7 i art. 26 2. §2. Zawieszając wykonanie kary orzeczonej za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie należności państwowej, organ orzekający nakłada na skazanego obowiązek zapłacenia tej należności w terminie oznaczonym w orzeczeniu karnym. Jeżeli skazany uchyla się w okresie próby od wykonania obowiązku zapłacenia uszczuplonej należności państwowej w oznaczonym terminie, organ orzekający zarządza wykonanie zawieszonej kary. 3. Zawieszając wykonanie kary ograniczenia wolności sąd może orzec grzywnę w wysokości do 75 000 złotych. W razie zarządzenia wykonania kary ograniczenia wolności, grzywna orzeczona nie podlega wykonaniu; kara ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres odpowiadający stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości wymierzonej kary ograniczenia wolności."}
{"id":"1994_419_3","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 3. W sprawach o wykroczenia skarbowe, w których złożono odwołanie do finansowego organu orzekającego drugiej instancji i nie zakończonych rozstrzygnięciem do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, strona może zamiast tego odwołania złożyć żądanie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego stosownie do art. 208 2 ustawy karnej skarbowej."}
{"id":"1994_419_30","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 30. §1. W razie warunkowego zwolnienia skazanego na karę pozbawienia wolności za przestępstwo skarbowe przepis art. 29 § 2 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju, sąd może go warunkowo zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary, jednak nie wcześniej niż po 6 miesiącach.\"; 20) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: \"Art. 30a. Po upływie połowy okresu, na który orzeczono środki karne wymienione w art. 13 § 1 pkt 5 i 7, nie wcześniej jednak niż po roku, sąd może uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego.\"; 21) w art. 31: a) w 1 skreśla się wyraz \"wymiaru\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W wypadku przewidzianym w 1 czas popełnienia przestępstwa skarbowego ustala się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności tej należności. Jeżeli sprawca przestępstwa skarbowego dopuścił się narażenia Skarbu Państwa na uszczuplenie cła, czas jego popełnienia ustala się z dniem, w którym powstał dług celny.\"; 22) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. 1. Do przedawnienia wykonania środków karnych wymienionych w art. 13 § 1 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 103 1 pkt 3 Kodeksu karnego. 2. Do zatarcia skazania w odniesieniu do środków karnych wymienionych w art. 13 § 1 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 107 6 Kodeksu karnego.\"; 23) w art. 35 wyrazy \"społecznie niebezpieczny\" zastępuje się wyrazami \"społecznie szkodliwy\"; 24) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. §1. Do wykroczeń skarbowych nie mają zastosowania przepisy części ogólnej Kodeksu karnego z wyjątkiem art. 1-3, 4 1, 2 i 4, art. 5, 6, 9 § 1 i 2, art. 10 1, art. 12 zdanie pierwsze, art. 13 1, art. 14 1, art. 15 1, art. 18, 19 1, art. 20, 21 1 i 2, art. 22 1, art. 28 1, art. 29 - 31, 44 7, art. 53 § 1 i 2, art. 54 1, art. 55, 56, 58 2, art. 104 1, art. 106 i 108 oraz 115 1, 2 i 9 - 11, które stosuje się odpowiednio, z tym że przez określenie \"sąd\" należy rozumieć również organ uprawniony do orzekania w sprawach o wykroczenia skarbowe, a przez określenie \"grzywna\" - karę pieniężną. Ponadto stosuje się odpowiednio art. 3, 5, 6 § 1, art. 7, 10 § 2, art. 11, 12, 20, 21 i 28a § 2 niniejszej ustawy. §2. Wymieniona w art. 15 § 1 Kodeksu karnego przesłanka \"dobrowolności\" nie ma zastosowania do wykroczeń skarbowych.\"; 25) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. Wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.\"; 26) art. 41-46 otrzymują brzmienie: \"Art. 41. 1. Karą za wykroczenie skarbowe jest kara pieniężna. Wymierza się ją w wysokości od 10 do 10 000 złotych. 2. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, 2) przepadek przedmiotów, 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotu. 3. Tytułem środka zabezpieczającego można orzec przepadek przedmiotu; przepisy art. 18 § 2 pkt 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio.\";"}
{"id":"1994_419_4","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 4. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie Konstytucji w sprawach o przestępstwa skarbowe zagrożone wyłącznie karą grzywny oraz w sprawach o wykroczenia skarbowe orzekają finansowe organy orzekające."}
{"id":"1994_419_42","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 42. 1. Wymierzając karę pieniężną powyżej 100 złotych można orzec zastępczą karę pozbawienia wolności, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny karze pieniężnej w wysokości od 10 do 150 złotych. Nie można wymierzyć zastępczej kary pozbawienia wolności, jeżeli warunki osobiste ukaranego uniemożliwiają jej odbycie. 2. Zastępcza kara pozbawienia wolności nie może przekroczyć 30 dni. Łączny czas trwania kar zastępczych nie może przekroczyć 3 miesięcy; wymierza się ją w dniach i miesiącach. 3. Jeżeli egzekucja kary pieniężnej okaże się bezskuteczna, można zamienić karę pieniężną, po uprzednim wyrażeniu zgody przez ukaranego, na pracę społecznie użyteczną, określając czas jej trwania i rodzaj. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej 7 dni, najdłużej 2 miesiące; określa się ją w dniach i miesiącach. 4. Przepisy art. 121 4 i 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_419_43","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 43. 1. Przepadek przedmiotów obejmuje narzędzia lub inne przedmioty stanowiące rzeczy ruchome, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia skarbowego oraz przedmioty pochodzące bezpośrednio z tego wykroczenia, a także inne, jeżeli przepis ustawy tak stanowi. 2. Przepisy art. 16 2, art. 17, 19 i 20 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_419_44","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 44. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można poprzestać na orzeczeniu przepadku przedmiotów, jeżeli zachodzą warunki jego orzeczenia i jeżeli zostaną w ten sposób osiągnięte cele kary."}
{"id":"1994_419_45","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 45. §1. Karalność wykroczenia skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Przepisy art. 101 § 3 Kodeksu karnego oraz art. 31 niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio. §2. Jeżeli w okresie przewidzianym w § 1 wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność wykroczenia skarbowego ustaje z upływem 2 lat od jego popełnienia. W razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia przedawnienie biegnie od daty jego wydania. §3. Orzeczona kara lub środek karny wymieniony w art. 41 § 2 pkt 2 i 3 nie podlega wykonaniu, jeżeli od uprawomocnienia się rozstrzygnięcia upłynęły 3 lata."}
{"id":"1994_419_46","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 46. 1. Orzeczenie kary lub środka karnego wymienionego w art. 41 2 pkt 2 i 3 uważa się za niebyłe po upływie 2 lat od wykonania lub darowania albo przedawnienia ich wykonania. 2. Jeżeli ukarany po rozpoczęciu okresu przewidzianego w 1, lecz przed jego upływem, ponownie popełnił wykroczenie skarbowe, za które wymierzono mu karę lub środek karny, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich orzeczeń o ukaraniu.\"; 27) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. §1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom transferuje za granicę wartości dewizowe, podlega karze grzywny do 500 000 złotych. §2. Jeżeli wartość przedmiotu transferu nie przekracza 2500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.\"; 28) określone kwotowo górne granice grzywien w art. 47 w § 1, w art. 49, w art. 50, w art. 51 w § 1, w art. 52 w § 1, w art. 53, w art. 54, w art. 55 w § 1, w art. 57, w art. 58 w § 1, w art. 59 w § 1 i 2, w art. 60 w § 1, w art. 61, w art. 62, w art. 86, w art. 861, w art. 94 w § 1 i 2, w art. 95 w § 1, w art. 99 w § 1, w art. 100, w art. 101, w art. 103 w § 1, w art. 106, w art. 109 w § 1, w art. 113 w § 1, w art. 114, w art. 119 w § 1 i w art. 121 ustala się w dziesięciokrotnej wysokości; 29) w art. 51 w § 2, w art. 55 w § 2, w art. 58 w § 2, w art. 59 w § 3, w art. 82 w § 3, w art. 83 w § 3, w art. 84 w § 2, w art. 85 w § 2, w art. 911 w § 3, w art. 94 w § 3, w art. 95 w § 3, w art. 99 w § 3, w art. 107 w § 3 i w art. 113 w § 3 kwotę \"500 złotych\" zastępuje się kwotą \"2500 złotych\"; 30) w art. 80: a) skreśla się 11, b) w 3 po wyrazach \"w 1\" skreśla się wyrazy \"lub w 11\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Jeżeli cło narażone na uszczuplenie nie przekracza 2500 zł, sprawca podlega karze pieniężnej.\"; 31) w art. 81: a) skreśla się 11, b) w 3 po wyrazach \"w 1\" skreśla się wyrazy \"lub w 11\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Jeżeli wartość towaru nie przekracza 2500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.\"; 32) po art. 85 dodaje się art. 85a w brzmieniu: \"Art. 85a. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu celnego naraża Skarb Państwa na bezpodstawny zwrot cła lub umorzenie należnego cła, podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana lub umorzona nie przekracza 2500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.\"; 33) w art. 87 wyrazy \"art. 80-86\" zastępuje się wyrazami \"art. 80-861\"; 34) w art. 88: a) 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W wypadkach określonych w art. 80 § 1, art. 81 § 1, art. 82 § 1 orzeka się przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1 oraz można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 2 i 3.\", b) 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. W wypadkach określonych w art. 80 § 4, art. 81 § 4 i art. 82 § 3 można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1 i 2.\"; 35) w art. 92: a) § 1 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli podatek narażony na uszczuplenie nie przekracza 25000 złotych, sprawca podlega karze grzywny do 100 000 złotych.\", c) § 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"§4. Jeżeli podatek narażony na uszczuplenie nie przekracza 2500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej. §5. W wypadku niezgłoszenia do opodatkowania działalności gospodarczej można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1.\"; 36) w art. 93: a) § 1 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 250 000 złotych.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest uszczuplenie podatku przekraczające 25 000 złotych lub uniemożliwienie ściągnięcia takiej należności, sprawca podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie.\", c) w § 4 wyraz \"rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\"; 37) art. 97: a) § 1 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 50 000 złotych.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli uszczuplona kwota podatku nie przekracza 20 000 złotych, sprawca podlega karze grzywny do 25 000 złotych.\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Jeżeli uszczuplona kwota podatku nie przekracza 2 500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.\", d) skreśla się § 5; 38) w art. 98: a) § 1 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 250 000 złotych albo karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli nie wpłacona kwota podatku nie przekracza 20 000 złotych, sprawca podlega karze grzywny do 100 000 złotych.\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Jeżeli nie wpłacona kwota podatku nie przekracza 2 500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.\", d) skreśla się § 5; 39) w art. 100, w art. 103 i w art. 110 w § 1 wyrazy \"ustawy o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"ustawy - Ordynacja podatkowa\"; 40) po art. 101 dodaje się art. 101a w brzmieniu: \"Art. 101a. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd uprawnionego organu naraża Skarb Państwa na bezpodstawny zwrot podatku, podlega karze grzywny do 500 000 złotych albo karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana nie przekracza 2 500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.\"; 41) w art. 102 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Kto wbrew przepisom ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym lub ustawy - Ordynacja podatkowa nie wystawia faktury albo rachunku za wykonane świadczenie, odmawia wydania faktury albo rachunku lub nie przechowuje kopii wystawionych faktur albo rachunków, podlega karze grzywny do 25 000 złotych.\"; 42) w art. 104a § 1 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 25 000 złotych.\"; 43) w art. 105 § 1 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 25 000 złotych.\"; 44) w art. 108: a) § 1 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 50 000 złotych.\", b) skreśla się § 3, c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Jeżeli skasowane znaki opłaty skarbowej opiewały na kwotę nie przekraczającą 2 500 złotych, sprawca podlega karze pieniężnej.\", d) w § 5 wyrazy \"1-4\" zastępuje się wyrazami \"1, 2 i 4\"; 45) w art. 113 w § 1 wyrazy \"ustawy o zobowiązaniach podatkowych bądź przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawach zobowiązań podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"ustawy - Ordynacja podatkowa\"; 46) w art. 115 wyrazy \"ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz przepisy o postępowaniu w sprawach zobowiązań podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"ustawy - ordynacja podatkowa\"; 47) w art. 116: a) w 1 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\", b) 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Księga jest to: 1) księga rachunkowa, 2) księga przychodów i rozchodów, 3) ewidencja, 4) rejestr, 5) inne podobne urządzenie ewidencyjne, do którego prowadzenia zobowiązuje przepis prawa.\"; 48) art. 1211 otrzymuje sankcję: \"podlega karze grzywny do 25 000 złotych.\"; 49) art. 122 otrzymuje brzmienie: \"Art. 122. W sprawach o przestępstwa skarbowe zagrożone karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności orzekają sądy powszechne, a w stosunku do osób wymienionych w art. 12 pkt 1 lit. a) i lit. c) ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083) sądy wojskowe.\"; 50) w art. 123: a) w 1 wyraz \"zasadniczą\" skreśla się, b) w 2 wyrazy \"art. 99 - 103 Kodeksu karnego\" zastępuje się wyrazami \"art. 94 - 98 Kodeksu karnego i w art. 18 § 2 pkt 1 oraz w § 3 niniejszej ustawy, c) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Sprawy o wykroczenia skarbowe określone w § 1 należą jednak do właściwości sądu, jeżeli zachodzi wątpliwość co do poczytalności obwinionego albo jeżeli zachodzi potrzeba zastosowania środka zabezpieczającego określonego w art. 18 § 2 pkt 1.\"; 51) art. 126 otrzymuje brzmienie: \"Art. 126. § 1. W postępowaniu przed finansowymi organami orzekającymi lub organami dochodzenia w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio art. 2, 4-10, 16, 17 § 1 pkt 1-8 i 11 oraz § 3, art. 19, 22, 213, 214 § 3-6 i § 8 oraz art. 578-584 Kodeksu postępowania karnego. Przez określenie \"sąd\" lub \"prokurator\" należy rozumieć również finansowy organ orzekający lub organ dochodzenia, przed którym toczy się sprawa. §2. W sprawach o przestępstwa skarbowe stosuje się odpowiednio art. 21 i 585-589 Kodeksu postępowania karnego.\"; 52) w art. 129 w pkt 1 wyrazy \"art. 48, 56, 63 1 i 2 oraz w art. 80-87\" zastępuje się wyrazami \"art. 48, 63 1 i 2, art. 80-87 oraz art. 911\", a wyrazy \"Ministra Handlu Zagranicznego\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Finansów\"; 53) w art. 131 wyrazy \"Minister Handlu Zagranicznego\" zastępuje się wyrazami \"Minister Finansów\"; 54) art. 133 otrzymuje brzmienie: \"Art. 133. §1. W zakresie właściwości miejscowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 31, 32 §1 i 2, art. 33 §1 i art. 34 Kodeksu postępowania karnego. § 2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej na podstawie przepisów określonych w § 1 albo jeżeli ważne względy za tym przemawiają, Minister Finansów wyznacza finansowy organ orzekający, który ma sprawę rozpoznać. Powyższe uprawnienia minister może przekazać finansowym organom orzekającym drugiej instancji.\"; 55) art. 135 otrzymuje brzmienie: \"Art. 135. §1. Pracownik finansowego organu orzekającego lub organu dochodzenia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie, jeżeli: 1) sprawa dotyczy tego pracownika bezpośrednio, 2) jest małżonkiem strony albo jej obrońcy, pełnomocnika lub przedstawiciela ustawowego, albo pozostaje we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób, 3) jest krewnym lub powinowatym w linii prostej, a w linii bocznej aż do stopnia pomiędzy dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2, albo jest związany z jedną z tych osób węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli, 4) był świadkiem czynu, o który sprawa się toczy albo w tej samej sprawie był przesłuchany w charakterze świadka lub występował jako biegły, 5) brał udział w sprawie jako obrońca, pełnomocnik lub przedstawiciel ustawowy strony, 6) brał udział w niższej instancji w wydaniu zaskarżonego rozstrzygnięcia lub wydał zaskarżone zarządzenie, 7) brał udział w wydaniu orzeczenia, które zostało uchylone, 8) brał udział w wydaniu postanowienia o warunkowym umorzeniu postępowania. §2. Powody wyłączenia trwają mimo ustania uzasadniającego je małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli.\"; 56) w art. 138 § 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"§2. Do oskarżonego i jego obrońcy stosuje się art. 73-77, 78 § 1 i art. 79 § 1, 2 i 4, art. 82, 83, 85, 86 i 175 Kodeksu postępowania karnego i odpowiednio art. 72 i 84 tego kodeksu. W postępowaniu przygotowawczym dotyczącym przestępstwa skarbowego należącego do właściwości sądów stosuje się ponadto art. 78 i 81 Kodeksu postępowania karnego. §3. Jeżeli w sprawie o przestępstwo skarbowe należące do właściwości finansowych organów orzekających lub organów dochodzenia albo w sprawie o wykroczenia skarbowe zachodzi konieczność wyznaczenia obrońcy z urzędu z przyczyn wskazanych w art. art. 79 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego, finansowy organ orzekający pierwszej instancji lub finansowy organ dochodzenia zwraca się w tej sprawie do prezesa miejscowo właściwego sądu rejonowego o wyznaczenie obrońcy.\"; 57) w art. 139: a) w § 1 po wyrazie \"prawna\" skreśla się przecinek, a wyrazy \"zrzeszenie lub organizacja\" zastępuje się wyrazami \"lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej\", b) w § 3 wyrazy \"art. 62 i 66\" zastępuje się wyrazami \"art. 72 i 75\", c) w § 4 wyrazy \"artykuły 165-167\" zastępuje się wyrazami \" przepisy art. 182, 183 i 185\"; 58) w art. 145 wyrazy \"art. 92\" zastępuje się wyrazami \"art. 105\"; 59) w art. 146 wyrazy \"art. 104\" zastępuje się wyrazami \"art. 119\", a wyrazy \"103, 105 i 106\" zastępuje się wyrazami \"118, 120 i 121\"; 60) w art. 147: a) w § 1 wyrazy \"art. 107-112\" zastępuje się wyrazami \"art. 122-127\", b) w § 3 wyrazy \"art. 111 § 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 126 § 1\"; 61) art. 148 otrzymuje brzmienie: \"Art. 148. Do doręczeń stosuje się odpowiednio art. 128-134, 136-138, 139 § 1 i 3, art. 140 i 142 Kodeksu postępowania karnego oraz przepisy wydane na podstawie art. 141 tego kodeksu.\"; 62) w art. 149: a) w § 1 wyrazy \"art. 129 § 1 pkt 1-7 i 2, art. 131, 133 § 1, art. 134, 136 i 137\" zastępuje się wyrazami \"art. 143 § 1 pkt 1-9 i § 2, art. 145, 147 § 1, § 2 pkt 1, § 3 i 4, art. 148, 150 i 151\", a wyrazy \"art. 133 § 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 147 § 5\", b) w § 2 wyrazy \"Artykuł 130 § 3 zastępuje się wyrazami \"Przepis art. 144 § 3\"; 63) w art. 150 w § 2 wyrazy \"Artykuł 143 § 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"Przepis art. 157\"; 64) w art. 151 w § 2 wyrazy \"art. 146 - 151\" zastępuje się wyrazami \"art. 161166\"; 65) art. 152 otrzymuje brzmienie: \"Art. 152. §1. Do dowodów stosuje się art. 167-174, 176-180 § 1-3 i § 5, art. 181 § 2, art. 182-185, 190, 191, 192 § 2, 3 i 4, art. 193195, 198-208, 211, 212 i art. 215-236 Kodeksu postępowania karnego ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału. Określone w tych przepisach uprawnienia i obowiązki procesowe Policji dotyczą także innych organów dochodzenia. §2. Finansowy organ dochodzenia może wystąpić z wnioskiem do prokuratora o przedsięwzięcie czynności, o których mowa w art. 237 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego. Przepisy art. 237 § 3 pkt 14 i 15, § 4-7 i art. 238-242 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.\"; 66) po art. 152 dodaje się art. 152a w brzmieniu: \"Art. 152 a. Organ dochodzenia lub finansowy organ orzekający, przed którym toczy się postępowanie, zarządza w stosunku do oskarżonego przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez zawodowego kuratora sądowego, gdy zachodzi wątpliwość co do poczytalności oskarżonego. Przepisy art. 214 § 3-8 i art. 216 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.\"; 67) w art. 153: a) w § 1 wyrazy \"art. 162 § 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 179 § 3\", b) w § 2 wyrazy \"art. 163\" zastępuje się wyrazami \"art. 180\", c) w § 3 wyrazy \"art. 164 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 181 § 2\"; 68) w art. 154 wyrazy \"art. 167\" zastępuje się wyrazami \"art. 185\"; 69) w art. 155 wyrazy \"174 § 3\" zastępuje się wyrazami \"192 § 2\"; 70) w art. 156 wyrazy \"art. 160, 162, 163, 172, 173 § 1 i art. 179\" zastępuje się wyrazami \"art. 177, 179, 180, 190, 191 i 196\"; 71) w art. 157: a) w § 1 wyrazy \"art. 189, 191, 197 § 3 i w art. 198 § 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 217 § 1 i 3, art. 218 § 1 i art. 220\", a wyrazy \"art. 198 § 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 218 § 1\", b) w § 2 wyrazy \"art. 200\" zastępuje się wyrazami \"art. 231 § 1\", c) w § 3 w zdaniu drugim wyrazy \"Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Ministrem\" skreśla się, d) w § 4 wyrazy \"art. 201\" zastępuje się wyrazami \"art. 232\"; 72) w art. 158 wyrazy \"art. 205-208\" zastępuje się wyrazami \"art. 243-248\", a dwukrotnie użyte wyrazy \"Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazem \"Policji\"; 73) w art. 159: a) w § 1 wyrazy \"art. 209-216, 217 § 1 i 2 i art. 218-238\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio art. 249-257, 258 § 1, 2 i 4 oraz art. 259-280\", b) w § 2 wyrazy \"art. 239-241\" zastępuje się wyrazami \"art. 281-284\"; 74) w art. 160: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Na świadka, biegłego, tłumacza lub specjalistę, który bez podania usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie organu prowadzącego postępowanie albo bez zezwolenia tego organu wydalił się z miejsca czynności przed jej zakończeniem lub odmówił złożenia zeznań albo wykonania obowiązków biegłego, tłumacza lub specjalisty, można nałożyć karę porządkową do 2 500 złotych.\", b) w § 5 wyrazy \"osoby odpowiedzialnej\" zastępuje się wyrazem \"odpowiedzialnego\", c) w § 6 wyrazy \"Artykuł 245 § 2\" zastępuje się wyrazami \"Przepis art. 288 § 2\", d) skreśla się § 7; 75) art. 161 i 162 otrzymują brzmienie: \"Art. 161. W wypadkach określonych w art. 160 § 1 organ dochodzenia, a w postępowaniu przed organem orzekającym - ten organ, może ponadto zarządzić przymusowe doprowadzenie przez Policję świadka, biegłego, tłumacza, specjalisty lub odpowiedzialnego posiłkowo. Przepis art. 285 § 1 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_419_5","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 5. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy karnej skarbowej z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1994_419_6","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."}
{"id":"1994_472_1","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej\"; 2) w art. 2 w ust. 1: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) \"pracownicy cywilni\" - rozumie się pracowników państwowej sfery budżetowej z wyłączeniem osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, urzędników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych oraz żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w pkt 2,\", b) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) \"prognozowane przeciętne wynagrodzenie pracowników cywilnych w państwowej sferze budżetowej\", zwane dalej \"prognozowanym przeciętnym wynagrodzeniem\" - rozumie się średniomiesięczną wielkość wynagrodzeń osobowych, dodatkowego wynagrodzenia rocznego oraz honorariów przysługujących za pracę świadczoną na podstawie stosunku pracy pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej - w przeliczeniu na jeden etat kalkulacyjny tych pracowników.\"; 3) w art. 3 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Podstawę do określenia środków i limitów na wynagrodzenia w danym roku budżetowym dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, stanowi prognozowane przeciętne wynagrodzenie, z zastrzeżeniem ust. 3, kalkulacyjna liczba etatów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, oraz ustalone wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. 3. Prognozowane przeciętne wynagrodzenie stanowiące podstawę do ustalenia w 1999 r. wynagrodzeń osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, wynosi 1135,4 zł.\"; 4) w art. 4 w ust. 2: a) wyrazy \"do dnia 20 lipca\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 30 czerwca\", b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) prognozowanym średniorocznym wskaźniku cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ustalanym w ustawie budżetowej,\", c) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje wyrazy \"prognozowany wskaźnik wzrostu produktu krajowego brutto i prognozowane liczby zatrudnionych w gospodarce narodowej, w sektorze przedsiębiorstw oraz w państwowej sferze budżetowej,\", d) po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) prognozowanej kalkulacyjnej liczbie etatów pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej w układzie działowym oraz ogółem pracowników państwowej sfery budżetowej.\"; 5) w art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów przedstawia Trójstronnej Komisji w terminie do dnia 25 lipca każdego roku propozycję prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia i międzydziałowych relacji tego wynagrodzenia na rok następny. Wraz z tą propozycją przedkłada informację, o której mowa w ust. 2, oraz informację o planowanym stopniu wzrostu wynagrodzeń w grupach osób, o których mowa w art. 3 ust. 2.\"; 6) w art. 6 w ust. 1: a) w pkt 2 po wyrazie \"wyodrębnieniem\" dodaje się wyrazy \"pracowników cywilnych, urzędników służby cywilnej, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych,\", b) w pkt 3 po wyrazie \"wyodrębnieniem\" dodaje się wyrazy \"pracowników cywilnych, urzędników służby cywilnej,\", c) w pkt 7 po wyrazie \"wypłatę\" dodaje się wyrazy \"wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, a także\"; 7) w art. 9 skreśla się ust. 3."}
{"id":"1994_472_2","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1994_473_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 1. 1. Studenci szkół wyższych, o których mowa w ustawach z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 63 poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509, Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 50, poz. 310) oraz z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590), mają prawo do otrzymania pożyczek i kredytów, zwanych dalej \"pożyczkami studenckimi\" i \"kredytami studenckimi\", na zasadach określonych w ustawie. 2. Pożyczki studenckie udzielane są ze środków Funduszu, o którym mowa w art. 2. 3. Kredyty studenckie udzielane są przez banki."}
{"id":"1994_473_10","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 10. 1. Pożyczki studenckie i kredyty studenckie mogą być częściowo lub w całości umorzone. 2. Podstawą umorzenia pożyczek studenckich i kredytów studenckich są w szczególności: 1) trudna sytuacja życiowa pożyczkobiorcy lub kredytobiorcy, 2) trwała utrata zdolności do spłaty zobowiązań, 3) brak prawnych możliwości dochodzenia roszczeń, 4) dobre wyniki ukończenia studiów."}
{"id":"1994_473_11","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 11. 1. Minister Edukacji Narodowej powołuje Komisję do Spraw Pożyczek i Kredytów Studenckich, zwaną dalej \"Komisją\". 2. W skład Komisji wchodzą: 1) dwaj przedstawiciele Ministra Edukacji Narodowej, z których jeden pełni funkcję przewodniczącego, 2) dwaj przedstawiciele Ministra Finansów, 3) rektor szkoły wyższej lub wyższej szkoły zawodowej powołany spośród kandydatów zgłoszonych przez rektorów szkół wyższych i wyższych szkół zawodowych, 4) czterej przedstawiciele studentów powołani spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnopolskie porozumienie samorządów studenckich lub ogólnopolskie organizacje studenckie."}
{"id":"1994_473_12","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 12. 1. Do zadań Komisji należy analizowanie i opiniowanie w szczególności: 1) wysokości oprocentowania pożyczek studenckich oraz wysokości odsetek od kredytów studenckich spłacanych przez studentów, 2) projektu rocznego planu finansowego Funduszu, 3) szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania i spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, 4) zasad zawierania umów, o których mowa w art. 5, 5) sytuacji materialnej i socjalno-bytowej studentów i przedstawianie Ministrowi Edukacji Narodowej wniosków i propozycji działań zmierzających do jej poprawy. 2. Minister Edukacji Narodowej zapewni obsługę administracyjną oraz środki finansowe niezbędne dla funkcjonowania Komisji."}
{"id":"1994_473_13","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 13. 1. Fundusz działa na podstawie rocznego planu finansowego, wyodrębnionego w planie finansowym Banku Gospodarstwa Krajowego, ustalonego w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej i Ministrem Finansów. 2. Roczny plan finansowy zawiera w szczególności: 1) podział środków na fundusz obsługi odsetek, z którego dokonywane będą wypłaty zgodnie z art. 4 pkt 2, fundusz rezerwowy, z którego dokonywane będą wypłaty umorzeń spłaty kredytów studenckich zgodnie z art. 4 pkt 3 oraz fundusz pożyczek, z którego dokonywane będą wypłaty zgodnie z art. 4 pkt 1, 2) wysokość kosztów, o których mowa w art. 4 pkt 6. 3. Bank Gospodarstwa Krajowego sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat."}
{"id":"1994_473_14","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 14. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego przedstawia Ministrowi Edukacji Narodowej, nie później niż do 31 maja, sprawozdanie z działalności oraz wyników Funduszu obejmujące także bilans i rachunek wyników za poprzedni rok obrotowy, wraz z wnioskami co do wysokości dotacji budżetowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1. 2. Sprawozdanie z działalności oraz wyników Funduszu zatwierdza Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii Komisji."}
{"id":"1994_473_15","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 15. 1. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady, tryb i kryteria udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, 2) wysokość kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej w danym roku akademickim, 3) warunki i tryb rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich, 4) wysokość oprocentowania pożyczki i kredytu spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę, 5) preferowane kierunki studiów. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględni w szczególności: 1) okres na jaki może być udzielony kredyt studencki lub pożyczka studencka, nie dłuższy niż 6 lat, 2) wypłacanie kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej w ratach miesięcznych przez 10 miesięcy w roku, 3) rozpoczęcie spłaty kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej nie później niż rok od daty ukończenia studiów, 4) minimalną liczbę rat spłaty nie mniejszą niż dwukrotność otrzymanych rat kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej, 5) wysokość raty spłat kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej, która nie może przekroczyć 20% miesięcznego dochodu pożyczkobiorcy lub kredytobiorcy, 6) podstawy umarzania, całości lub części kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej za ukończenie studiów z dobrym wynikiem, a także wynikające z trudnej sytuacji życiowej absolwenta, z trwałej niezdolności do pracy lub braku prawnych możliwości dochodzenia roszczeń."}
{"id":"1994_473_16","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 16. Minister Skarbu Państwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, dostosuje, w drodze rozporządzenia, statut Banku Gospodarstwa Krajowego do przepisów ustawy, biorąc pod uwagę zasady tworzenia i wykorzystywania Funduszu."}
{"id":"1994_473_17","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932 934 i Nr 141, poz. 943 i 945) w art. 21 w ust. 1 po pkt 60 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 61 w brzmieniu: \"61) Kwoty umorzonych pożyczek studenckich lub kredytów studenckich.\"."}
{"id":"1994_473_18","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932 - 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945) w art. 17 w ust. 1 po pkt 4s dodaje się pkt 4t w brzmieniu: \"4t) dochody Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich, prowadzonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego,\"."}
{"id":"1994_473_19","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1997 r. Nr 24, poz. 119, Nr 79, poz. 484, Nr 85, poz. 538, Nr 88, poz. 554 i Nr 140, poz. 940) w art. 14 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Nie nalicza się obowiązkowej opłaty rocznej od aktywów Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich utworzonego w Banku Gospodarstwa Krajowego.\"."}
{"id":"1994_473_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 2. Tworzy się Fundusz Pożyczek i Kredytów Studenckich, zwany dalej \"Funduszem\", który ulokowany jest w Banku Gospodarstwa Krajowego."}
{"id":"1994_473_20","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia."}
{"id":"1994_473_3","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 3. 1. Przychodami Funduszu są: 1) dotacje z budżetu państwa określane corocznie w ustawie budżetowej, 2) odsetki od lokat środków Funduszu w bankach, 3) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa, 4) spłaty rat udzielonych pożyczek studenckich wraz z odsetkami, 5) spadki, zapisy i darowizny, 6) środki uzyskane w ramach bezzwrotnej pomocy zagranicznej, 7) inne dochody. 2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym banku lub grupie banków powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 15% środków Funduszu nie zaangażowanych w pożyczki."}
{"id":"1994_473_4","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 4. Środki Funduszu przeznacza się na: 1) udzielanie pożyczek studenckich, 2) spłatę, zgodnie z przepisami ustawy, części należnej kwoty odsetek od kredytów pobranych przez studentów, 3) pokrywanie skutków finansowych umorzeń spłaty kredytów studenckich, 4) nabywanie papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa, 5) pokrywanie kosztów egzekucji roszczeń wynikających z niespłaconych pożyczek studenckich, 6) pokrywanie kosztów realizacji zadań wymienionych w pkt 1-5 ponoszonych przez Bank Gospodarstwa Krajowego."}
{"id":"1994_473_5","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 5. 1. Wykorzystanie środków Funduszu na cele, o których mowa w art. 4 pkt 2 i 3, dotyczy kredytów studenckich udzielanych przez banki, które podpiszą z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę określającą zasady korzystania ze środków Funduszu. 2. Zasady zawierania umów, o których mowa w ust. 1, określi w drodze rozporządzenia Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów."}
{"id":"1994_473_6","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 6. 1. Pożyczki studenckie i kredyty studenckie mogą otrzymać studenci, którzy są obywatelami polskimi, z zastrzeżeniem ust. 3, i rozpoczęli studia przed ukończeniem 25 roku życia. 2. Pierwszeństwo w otrzymaniu pożyczki studenckiej lub kredytu studenckiego mają studenci o niskich dochodach na osobę w rodzinie lub preferowanych kierunków studiów, określonych w trybie art. 15 ust. 1 pkt 5. 3. Warunku posiadania obywatelstwa polskiego, nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy lub umowy międzynarodowe stanowią inaczej, a także wobec: 1) pracowników migrujących i ich rodzin, będących obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli mieszkają w Polsce, 2) pracowników i ich dzieci, będących obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli są zatrudnieni w Polsce."}
{"id":"1994_473_7","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 7. 1. Kwota kredytu studenckiego lub udzielonej pożyczki studenckiej nie może przekroczyć w ciągu jednego roku studiów 6-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za kwartał poprzedzający kwartał, w którym dokonano ustalenia wysokości kredytów studenckich i pożyczek studenckich, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2. 2. Pożyczki studenckie i kredyty studenckie udzielane są na okres nie dłuższy niż okres studiów, przy czym okres ten nie może przekroczyć łącznie 6 lat. 3. Pożyczki studenckie i kredyty studenckie wypłacane są w ratach miesięcznych nie dłużej niż przez 10 miesięcy w roku, z wyłączeniem okresów urlopów udzielonych zgodnie z regulaminem studiów."}
{"id":"1994_473_8","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 8. 1. Spłata należnych odsetek, o których mowa w art. 4 pkt 2, obejmuje: 1) całą kwotę odsetek należnych w okresie studiów oraz w okresie ustalonym zgodnie z art. 9 ust. 1, 2) kwotę odsetek stanowiącą różnicę między kwotą odsetek wyliczoną przy zastosowaniu stopy procentowej określonej w umowie a kwotą odsetek spłaconych bankom przez kredytobiorców po okresie, o którym mowa w pkt 1. 2. Odsetki należne od kredytów studenckich pokrywane są z Funduszu w okresie odbywania przez kredytobiorcę służby wojskowej. 3. Wysokość odsetek spłacanych przez kredytobiorcę od zaciągniętego kredytu studenckiego wynosi nie mniej niż połowę stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego. 4. Stopę oprocentowania kredytów studenckich określa umowa, o której mowa w art. 5. 5. Stopa oprocentowania pożyczki studenckiej wynosi nie mniej niż połowę stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego. 6. Odsetki od udzielonej pożyczki studenckiej płacone są przez pożyczkobiorcę od momentu rozpoczęcia spłaty pożyczki."}
{"id":"1994_473_9","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich","text":"Art. 9. 1. Spłata kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej przez kredytobiorcę lub pożyczkobiorcę rozpoczyna się nie później niż po upływie roku od zakończenia studiów i trwa nie krócej niż dwukrotność okresu na jaki zostały udzielone, chyba że kredytobiorca lub pożyczkobiorca wnioskuje o krótszy termin spłaty. 2. Wysokość raty spłat kredytu studenckiego lub pożyczki studenckiej nie może przekroczyć 20% miesięcznego dochodu pożyczkobiorcy lub kredytobiorcy. 3. Szczegółowe warunki spłaty kredytu studenckiego określa umowa, o której mowa w art. 5."}
{"id":"1994_516_1","title":"Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 106, poz. 457, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 78, poz. 394 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 165) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Na wniosek organizatora robót publicznych wynagrodzenie bezrobotnego, skierowanego przez rejonowy urząd pracy i zatrudnionego przy tych robotach, pokrywane jest z Funduszu Pracy w wysokości nie przekraczającej 75% przeciętnego wynagrodzenia na każdego skierowanego i zatrudnionego oraz składki na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia. 2. Na wniosek organizatora robót publicznych kierownik rejonowego urzędu pracy może przyznawać zaliczki ze środków Funduszu Pracy na poczet wypłat wynagrodzeń oraz na składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w ust. 1. 3. Na wniosek organizatora robót publicznych kierownik wojewódzkiego urzędu pracy, po uzyskaniu opinii rejonowej rady zatrudnienia, może wyrazić zgodę na refundowanie do 50% rzeczowych kosztów organizacji robót publicznych, nie więcej jednak niż 25% kwoty finansowanych z Funduszu Pracy wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne skierowanych bezrobotnych. 4. Przepisy ust. 2 i 3 mają zastosowanie do rejonów administracyjnych (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, o których mowa w art 30 ust. 3. 5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Zatrudnienia może określić, w drodze rozporządzenia, rejony administracyjne (gminy) inne niż wymienione w art. 30 ust. 3, w których mają zastosowanie przepisy ust. 2. 6. Przepis art. 17 ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 2) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, zasady organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz zasady przyznawania zaliczek i finansowania rzeczowych kosztów organizacji robót publicznych, o których mowa w art. 18 ust. 2 i 3.\"; 3) w art. 21 w ust. 3 oraz w ust. 5 w pkt 1 po wyrazach \"w stosunku służbowym\" dodaje się wyrazy \"albo podlegali ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej pozarolniczej działalności\"; 4) w art. 23 skreśla się ust. 2a; 5) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. 1. Bezrobotnemu, któremu przyznano prawo do emerytury lub renty za okres, za który otrzymał zasiłek lub zasiłek szkoleniowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaca świadczenie pomniejszone o kwotę odpowiadającą wysokości wypłaconych temu bezrobotnemu za ten okres zasiłków i przekazuje tę kwotę na konto Funduszu Pracy właściwego rejonowego urzędu pracy. 2. Kwota pomniejszenia, o której mowa w ust. 1, za okres pobierania zasiłku nie może być wyższa niż przyznana za ten okres emerytura lub renta.\"; 6) w art. 24 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób opłacania składki na ubezpieczenie społeczne za okresy nie pobierania zasiłku, o których mowa w ust. 3.\"; 7) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Rejonowy urząd pracy może przez okres 12 miesięcy zwracać zakładowi pracy, który zatrudnił skierowanego absolwenta, część poniesionych kosztów na wypłacane wynagrodzenia, nagrody i zasiłki z ubezpieczenia społecznego oraz opłacone składki na ubezpieczenie społeczne, w wysokości uzgodnionej, nie przekraczającej jednak kwoty 36% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca oraz składki na ubezpieczenie społeczne od tej kwoty.\"; 8) w art 31 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, klasyfikację zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakres jej stosowania.\"; 9) w art. 56 w ust. 1: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) części kosztów wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne bezrobotnych skierowanych do prac interwencyjnych i robót publicznych oraz kosztów organizacji robót publicznych, o których mowa w art. 18 ust. 3,\", b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) składek na ubezpieczenie społeczne za okresy nie pobierania zasiłku, o których mowa w art. 24 ust. 3,\"."}
{"id":"1994_516_2","title":"Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321 oraz z 1994 r. Nr 74, poz. 339) w art. 107 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) zasiłki wypłacone z Funduszu Pracy za okres, za który bezrobotnemu przyznano prawo do emerytury lub renty,\"."}
{"id":"1994_516_3","title":"Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin","text":"Art. 3. 1. Bezrobotnemu, który z mocy art. 61 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, utracił prawo do zasiłku, przyznane na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 75, poz. 446, z 1990 r. Nr 9, poz. 57 i Nr 56, poz. 323 oraz z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i Nr 46, poz. 201), przywraca się od dnia 1 stycznia 1995 r. prawo do zasiłku uzupełniającego przez okres do 9 miesięcy. 2. Przywrócenie prawa do zasiłku na okres uzupełniający, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek bezrobotnego."}
{"id":"1994_516_4","title":"Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została ogłoszona."}
{"id":"1994_536_1","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. Nr 53, poz. 272 i z 1991 r. Nr 107, poz. 462) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem przewozu morskiego i konnego.\"; 2) art. 2-4 otrzymują brzmienie: \"Art. 2. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości - w sposób zwyczajowo przyjęty - zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik osób w regularnej komunikacji publicznej jest obowiązany w szczególności podać do wiadomości publicznej rozkład jazdy środków transportowych."}
{"id":"1994_536_2","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i z 1993 r. Nr 11, poz. 50) w art. 18: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów może, w drodze zarządzenia, w wypadkach społecznie uzasadnionych, ustalać ceny urzędowe za niektóre usługi przewozowe, z wyjątkiem usług przewozowych lokalnego transportu zbiorowego oraz za przewozy taksówkami.\", b) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Rada gminy ustala ceny urzędowe za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego oraz może ustalać ceny urzędowe za przewozy taksówkami. W mieście stołecznym Warszawie uprawnienie to przysługuje Radzie Warszawy.\"."}
{"id":"1994_536_3","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 3. Do czasu wydania przepisów wykonawczych, przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"1994_536_3","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 3. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu."}
{"id":"1994_536_4","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1994_536_4","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy.\"; 3) art. 8 i 9 otrzymują brzmienie: \"Art. 8. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, a w odniesieniu do lokalnego transportu zbiorowego przez wojewodę - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł wcześniej przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu - za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej (wojewodę) - w odniesieniu do przewoźników, dla których jest organem założycielskim, b) zarząd gminy - w odniesieniu do lokalnego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty."}
{"id":"1994_536_5","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 1 pkt 31, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_536_9","title":"Ustawa z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 9. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może nałożyć na przewoźnika obowiązek wykonania zadania dotyczącego przewozu, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej. 2. W wypadkach określonych w ust. 1 Minister Transportu i Gospodarki Morskiej zapewnia przewoźnikowi środki finansowe z budżetu państwa niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.\"; 4) skreśla się art. 10; 5) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, ustalone lub stosowane przez niego taryfy lub cenniki. 2. Przewoźnik zapewnia zainteresowanym bezpłatny wgląd do obowiązujących go przepisów przewozowych.\"; 6) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w drodze zarządzenia, określa zasady: 1) przewozu kolejami linowymi, linowo-terenowymi oraz na liniach pozostających w budowie, 2) przewozu koleją na bocznice i z bocznic, 3) przewozu koleją do i z morskich portów handlowych, 4) przewozu w wagonach nie należących do przewoźnika kolejowego i włączania ich do taboru kolejowego.\"; 7) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Przewoźnicy osób w regularnej komunikacji publicznej, przy ustalaniu rozkładów jazdy, są obowiązani do wzajemnego uzgadniania połączeń.\"; 8) w art. 14: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przewoźnik powinien podejmować działania ułatwiające korzystanie ze środków transportowych, punktów odprawy, przystanków i peronów osobom niepełnosprawnym, w tym również poruszającym się na wózkach inwalidzkich.\"; 9) w art. 15 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, może określać przepisy porządkowe związane z przewozem osób i bagażu poszczególnymi rodzajami środków transportu publicznego.\"; 10) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd lub spełnienie innych określonych przez przewoźnika warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia - przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym.\"; 11) w art. 17 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą komunikacji komunalnej.\"; 12) w art. 18 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W razie przerwy w ruchu lub utraty połączenia przewidzianego w rozkładzie jazdy, podróżnemu przysługuje zwrot należności za cały przerwany przejazd, a ponadto może on bezpłatnie powrócić do miejsca wyjazdu, chyba że przewoźnik nie ma możliwości zorganizowania takiego przewozu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przejazdów odbywanych na podstawie biletów uprawniających do przejazdów wielokrotnych oraz w zbiorowej komunikacji komunalnej.\"; 13) w art. 19 skreśla się ust. 2 i 3 oraz oznaczenie ust. 1; 14) skreśla się art. 20; 15) w art. 21 wyrazy \"W komunikacji zamkniętej\" zastępuje się wyrazami \"W grupowym przewozie osób\"; 16) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Do grupowego przewozu osób stosuje się odpowiednio przepisy art. 17 i 18.\"; 17) w art. 28 skreśla się ust. 4; 18) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. Do przesyłek bagażowych nadawanych przez organizatora przewozu grupowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 23-28, z wyjątkiem przepisu art. 25 ust. 2.\"; 19) dodaje się art. 33a w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona może dokonywać kontroli dokumentów przewozu osób lub bagażu. 2. W razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu bądź dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego, przewoźnik może pobrać właściwą należność i opłatę dodatkową. W razie nieuiszczenia należności przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona ma prawo żądać okazania dokumentu umożliwiającego stwierdzenie tożsamości w celu dochodzenia roszczenia.\"; 20) w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w drodze rozporządzenia, określa: 1) treść, sposób i terminy ogłaszania rozkładów jazdy oraz tryb ich uzgadniania i koordynacji w tym zakresie, 2) warunki przewozu rzeczy zabieranych przez podróżnych do środków transportowych, warunki zmiany umowy przewozu przez podróżnych, 3) sposób obliczania zwracanych należności, tryb dokonywania zwrotów oraz wysokość odstępnego, 4) rzeczy przewożone na warunkach szczególnych, 5) terminy odbioru przesyłek bagażowych oraz tryb postępowania przy odbiorze przesyłki bez kwitu bagażowego, 6) sposób ustalenia opłat dodatkowych w razie niedopełnienia obowiązku zapłaty należności przewozowych z tytułu przewozu osób, naruszenia przepisów o zabieraniu ze sobą do środka transportowego zwierząt i rzeczy oraz spowodowania zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny.\"; 21) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Przesyłkę towarową stanowią rzeczy przyjęte do przewozu na podstawie jednego listu przewozowego lub innego dokumentu przewozowego, zwanego dalej także \"listem przewozowym\". 2. Rodzaje przesyłek w zależności od masy lub objętości oraz ze względu na termin przewozu określa taryfa lub cennik.\"; 22) skreśla się art. 37; 23) w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadawca składa przewoźnikowi na przesyłkę towarową list przewozowy, a jeżeli przy danym rodzaju przewozu jest to powszechnie przyjęte, w inny sposób dostarcza informacji niezbędnych do prawidłowego wykonania przewozu.\"; 24) skreśla się art. 45; 25) w art. 47: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dowodem zawarcia umowy przewozu jest potwierdzony przez przewoźnika list przewozowy, którym może być także przekaz elektroniczny, wydruk komputerowy lub inny dokument zawierający dane określone w art. 38. Jeden egzemplarz dokumentu otrzymuje nadawca.\", c) skreśla się ust. 4; 26) w art. 49 skreśla się ust. 8; 27) w art. 50 skreśla się ust. 3; 28) w art. 53 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nadawca lub odbiorca rozporządzają przesyłką po przedstawieniu otrzymanego egzemplarza listu przewozowego, składając odpowiednie oświadczenie pisemne.\"; 29) w art. 56 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w drodze rozporządzenia, może określać: 1) przesyłki wymagające dozorowania przez klienta w czasie przewozu oraz szczególne warunki takiego przewozu, 2) warunki przewozu wykonywanego przez przewoźnika lub operatora przewoźników posługującego się podwykonawcami, 3) warunki przewozu rzeczy, które ze względu na kształt, rozmiary lub masę albo drogę przewozu mogą powodować trudności transportowe.\"; 30) w art. 58 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Sposób likwidacji i wartość przesyłki ustala komisja powołana przez przewoźnika. Jeżeli nie ustalono ceny bądź gdy przesyłka zawiera rzeczy niepełnowartościowe, komisja ustala wartość likwidowanej przesyłki w sposób szacunkowy, w razie potrzeby przy udziale rzeczoznawcy.\"; 31) skreśla się rozdział 5; 32) art. 66 otrzymuje brzmienie: \"Art. 66. 1. Przewoźnik nie odpowiada za ubytek przesyłki, której masy i liczby sztuk nie sprawdził przy nadaniu, jeżeli dostarczy ją bez śladu naruszenia, a w razie przewozu w zamkniętym środku transportowym - również z nie naruszonymi plombami nadawcy, chyba że osoba uprawniona udowodni, że szkoda powstała w czasie od przyjęcia przesyłki do przewozu aż do jej wydania. 2. Jeżeli przesyłka nadeszła do miejsca przeznaczenia w pojemniku transportowym, nie naruszonym, zamkniętym przez nadawcę i z nie naruszonymi, założonymi przez niego plombami, domniemywa się, że szkoda nie nastąpiła w czasie przewozu.\"; 33) w art. 75 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu sądowym na podstawie ustawy lub przepisów wydanych w jej wykonaniu przysługuje uprawnionemu po bezskutecznym wyczerpaniu drogi reklamacji, przewoźnikowi zaś - po bezskutecznym wezwaniu zobowiązanego do zapłaty. \"; 34) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. 1. Kwoty przysługujące z tytułu nie zapłaconych należności, odszkodowań i wyrównania różnic należności - podlegają oprocentowaniu w wysokości ustawowej. 2. Odsetki oblicza się: 1) z tytułu nie zapłaconych należności - od dnia, w którym należność powinna być zapłacona, 2) z innych tytułów - od dnia wniesienia reklamacji lub doręczenia wezwania do zapłaty.\"; 35) skreśla się art. 89; 36) użyte w art. 34 w ust. 2, w art. 36 w ust. 2, w art. 41 w ust. 2, w art. 56 w ust. 1, w art. 57 w ust. 3, w art. 67 w ust. 2 oraz w art. 79 ustawy, w różnych przypadkach, wyrazy \"Minister Komunikacji\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\"."}
{"id":"1994_591_1","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady rachunkowości oraz tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów."}
{"id":"1994_591_10","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Jednostka powinna posiadać dokumentację opisującą przyjęte przez nią zasady rachunkowości, a w szczególności: 1) zakładowy plan kont, obejmujący wykaz kont księgi głównej (ewidencji syntetycznej), przyjęte zasady księgowania na nich operacji gospodarczych oraz wyceny aktywów i pasywów, a także zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych (ewidencji analitycznej) i ich powiązania z kontami księgi głównej, 2) wykaz stosowanych ksiąg rachunkowych, a w razie ich prowadzenia przy użyciu komputera - wykaz zbiorów, stanowiących księgi rachunkowe na nośnikach czytelnych dla komputera, 3) dokumentację systemu przetwarzania danych przy użyciu komputera i jej zmiany, obejmującą poza opisem zbiorów, o których mowa w pkt 2, co najmniej: a) wykaz programów wraz z pisemnym stwierdzeniem dopuszczenia przez jednostkę każdego nowego lub zmienionego programu do stosowania, b) opis przeznaczenia każdego programu, sposobu jego działania (reguły obliczeń, ewidencji, kontroli i wydruku danych) oraz wykorzystywania podczas przetwarzania danych, c) zasady ochrony danych, d) sposoby zapewnienia właściwego stosowania programów, e) zasady ewidencji przebiegu przetwarzania danych. 2. Zakładowy plan kont ustala i aktualizuje kierownik jednostki z uwzględnieniem przepisów art. 83. Rozdział 2 Prowadzenie ksiąg rachunkowych"}
{"id":"1994_591_11","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Księgi rachunkowe prowadzi się w siedzibie zarządu jednostki (przedstawicielstwa lub oddziału zagranicznej osoby prawnej). 2. Jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie zarządu jednostki albo oddziałów. 3. Księgi rachunkowe mogą być prowadzone poza siedzibą zarządu (oddziału) jednostki w razie powierzenia ich prowadzenia osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce nie posiadającej osobowości prawnej uprawnionej do świadczenia takich usług. 4. W przypadku nieprowadzenia ksiąg rachunkowych w siedzibie zarządu (oddziału) jednostki, kierownik jednostki obowiązany jest: 1) powiadomić właściwy urząd skarbowy o miejscu prowadzenia ksiąg w terminie 15 dni od dnia wydania ksiąg poza siedzibę zarządu (oddziału) jednostki, 2) zapewnić dostępność ksiąg rachunkowych do badania przez upoważnione organy kontroli zewnętrznej w siedzibie zarządu (oddziału) jednostki."}
{"id":"1994_591_12","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Księgi rachunkowe otwiera się na dzień rozpoczęcia działalności, na początek każdego następnego roku obrotowego oraz na dzień zmiany formy prawnej, połączenia lub podziału jednostek powodującego powstanie nowej jednostki, a także na dzień rozpoczęcia likwidacji lub postępowania upadłościowego - w ciągu 15 dni od dnia tych zdarzeń. 2. Księgi rachunkowe zamyka się na dzień kończący rok obrotowy, na dzień zakończenia działalności, w tym również sprzedaży i zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, oraz na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej, postawienia w stan likwidacji lub upadłości - nie później niż w ciągu trzech miesięcy od dnia tych zdarzeń. 3. Księgi rachunkowe w jednostce postawionej w stan likwidacji lub upadłości zamyka się także na ostatni dzień roku obrotowego, jeżeli postępowanie likwidacyjne lub upadłościowe nie zostało jeszcze na ten dzień zakończone. 4. Ostateczne zamknięcie i otwarcie ksiąg rachunkowych jednostki kontynuującej działalność powinno nastąpić najpóźniej w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy."}
{"id":"1994_591_13","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Księgi rachunkowe obejmują: 1) dziennik, 2) konta księgi głównej (ewidencji syntetycznej), w której obowiązuje ujęcie każdej operacji zgodnie z zasadą podwójnego zapisu, 3) konta ksiąg pomocniczych (ewidencji analitycznej), 4) wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz), 5) zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej oraz zestawienia sald kont ksiąg pomocniczych. 2. Księgi rachunkowe, bez względu na ich postać, powinny być: 1) trwale oznaczone nazwą (pełną lub skróconą) jednostki, której dotyczą (każda księga wiązana, każda luźna karta kontowa, rejestr lub wydruk komputerowy), oraz zrozumiałą nazwą danego rodzaju księgi rachunkowej, 2) wyraźnie oznaczone co do roku obrotowego (księgi wiązane - złożone z ponumerowanych stron, zakończone stwierdzeniem ich liczby w księdze oraz opatrzone datą otwarcia i zamknięcia ksiąg), a wydruki (tabulogramy) komputerowe także co do miesiąca i daty sporządzenia, 3) przechowywane starannie w ustalonej kolejności. 3. Wydruki komputerowe powinny składać się z automatycznie numerowanych stron, z oznaczeniem pierwszej i ostatniej, oraz być sumowane na kolejnych stronach w sposób ciągły w roku obrotowym i oznaczone nazwą programu przetwarzania."}
{"id":"1994_591_14","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Dziennik służy do zapisywania w porządku chronologicznym, dzień po dniu, danych o operacjach gospodarczych. 2. Zapisy w dzienniku muszą być kolejno numerowane, a sumy zapisów (obroty) liczone w sposób ciągły. 3. Jeżeli stosuje się podział na dzienniki częściowe, grupujące operacje gospodarcze według ich rodzajów, to należy sporządzić zestawienie obrotów tych dzienników za miesiąc. 4. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera należy zapewnić: 1) ujmowanie w dzienniku wyłącznie zapisów sprawdzonych, 2) niedostępność zbioru dla modyfikacji poza wprowadzeniem - w razie potrzeby - dowodów korekt księgowych, 3) automatyczną kontrolę ciągłości zapisów i przenoszenia obrotów, 4) wydruk dziennika w postaci kolejno numerowanych stron nie rzadziej niż na koniec każdego miesiąca; za równoznaczne z wydrukiem uznaje się przeniesienie danych na inny trwały nośnik danych przystosowany do wiarygodnego przenoszenia danych z komputera."}
{"id":"1994_591_15","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Konta księgi głównej służą do ujęcia zapisów w porządku systematycznym, na kontach przewidzianych w zakładowym planie kont. Na konta księgi głównej wprowadza się pod datą otwarcia ksiąg rachunkowych salda początkowe aktywów i pasywów, a następnie dokonuje za kolejne miesiące zapisów, zarejestrowanych uprzednio lub równocześnie w dzienniku. 2. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej. 3. Zapisy dokonane na kontach księgi głównej, prowadzonej przy użyciu komputera, drukuje się albo przenosi na inny trwały nośnik danych, nie rzadziej niż na koniec roku obrotowego."}
{"id":"1994_591_16","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Konta ksiąg pomocniczych, służące uszczegółowieniu i uzupełnieniu zapisów kont księgi głównej, prowadzi się w porządku systematycznym jako: 1) wyodrębnione księgi (kartoteki, zbiory danych) w ramach kont księgi głównej; suma sald początkowych i obrotów na kontach ksiąg pomocniczych stanowi saldo początkowe i obroty odpowiedniego konta księgi głównej, lub 2) wyodrębniony system kont, uzgodniony z zapisami kont księgi głównej. 2. Na kontach ksiąg pomocniczych można w ciągu miesiąca stosować, obok lub zamiast jednostek pieniężnych, jednostki naturalne. Należy wówczas sporządzić na koniec miesiąca zestawienie zapisów dokonanych na kontach ksiąg pomocniczych w jednostkach naturalnych i ustalić ich wartość. 3. Do zapisów na kontach ksiąg pomocniczych prowadzonych przy użyciu komputera stosuje się przepis art. 15 ust. 3."}
{"id":"1994_591_17","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Konta ksiąg pomocniczych prowadzi się w szczególności dla: 1) środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), 2) rozrachunków z kontrahentami, 3) rozrachunków z pracownikami (imienne karty wynagrodzeń pracowników według składników istotnych dla obliczenia płac, świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego oraz podatków), 4) operacji sprzedaży (kolejno numerowane własne faktury i inne dowody, ze szczegółowością niezbędną do celów podatkowych), 5) operacji zakupu (obce faktury i inne dowody, ze szczegółowością niezbędną do wyceny składników majątkowych i do celów podatkowych), 6) kosztów i innych istotnych dla jednostki składników majątku. 2. Kierownik jednostki, uwzględniając rodzaj i wartość poszczególnych grup rzeczowych składników majątku obrotowego posiadanych przez jednostkę, podejmuje decyzję o stosowaniu jednej z następujących metod prowadzenia kont ksiąg pomocniczych dla tych grup składników: 1) ewidencję ilościowo-wartościową, w której dla każdego składnika ujmuje się obroty i stany w jednostkach naturalnych i pieniężnych, 2) ewidencję ilościową, prowadzoną dla poszczególnych składników lub ich jednorodnych grup wyłącznie w jednostkach naturalnych; wartość stanu wycenia się na koniec miesięcy w sposób określony w art. 28 ust. 1 pkt 4, 3) ewidencję wartościową, prowadzoną dla jednostek sprzedaży detalicznej lub miejsc składowania, w której przedmiotem zapisów są tylko przychody, rozchody i stany całego zapasu, 4) odpisywania w koszty wartości materiałów i towarów w momencie ich zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, połączone z ustalaniem na koniec każdego kwartału, a przy produkcji rolnej na dzień bilansowy, stanu tych składników majątkowych drogą spisu z natury i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu."}
{"id":"1994_591_18","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Na podstawie zapisów na kontach księgi głównej sporządza się na koniec każdego miesiąca zestawienie obrotów i sald, zawierające: 1) symbole lub nazwy kont, 2) salda kont na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obroty za miesiąc i narastająco od początku roku obrotowego oraz salda na koniec miesiąca, 3) sumę sald na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obrotów za miesiąc i narastająco od początku roku obrotowego oraz sald na koniec miesiąca. Narastające od początku roku obrotowego obroty tego zestawienia powinny być zgodne z narastającymi od początku roku obrotowego obrotami dziennika. 2. Na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych sporządza się zestawienia sald wszystkich kont ksiąg pomocniczych, a na dzień inwentaryzacji zestawienia sald inwentaryzowanej grupy składników majątkowych. 3. W razie prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera, zestawienia, o których mowa w ust. 1 i 2, należy wydrukować na papierze albo przenieść na inny trwały nośnik danych."}
{"id":"1994_591_19","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz), potwierdzony ich inwentaryzacją, sporządzają jednostki, które uprzednio nie prowadziły ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą. W pozostałych jednostkach rolę inwentarza spełnia zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej oraz zestawienia sald kont ksiąg pomocniczych sporządzone na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych. 2. Pozycje inwentarza sporządzonego przez jednostki, które nie prowadziły uprzednio ksiąg rachunkowych, powinny stanowić odpowiedniki lub rozwinięcia poszczególnych pozycji bilansu otwarcia. Składniki aktywów i pasywów wycenia się w inwentarzu według zasad określonych w rozdziale 4."}
{"id":"1994_591_2","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej ustawą, stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) spółek prawa handlowego i prawa cywilnego, z zastrzeżeniem pkt 2, oraz innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego, 2) osób fizycznych i spółek cywilnych osób fizycznych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 400 000 ECU, 3) jednostek organizacyjnych działających na podstawie prawa bankowego, prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych lub przepisów o działalności ubezpieczeniowej, bez względu na wielkość przychodów, 4) państwowych i gminnych jednostek budżetowych i ich gospodarstw pomocniczych, zakładów budżetowych, państwowych i gminnych funduszy celowych oraz gmin i ich związków - z zastrzeżeniem art. 80 ust. 1, 5) jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek, o których mowa w pkt 1 i 2, 6) zagranicznych osób prawnych, zagranicznych jednostek nie posiadających osobowości prawnej oraz zagranicznych osób fizycznych, prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność osobiście, przez osobę upoważnioną, przy pomocy pracowników - w odniesieniu do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na wielkość przychodów, 7) jednostek nie wymienionych w pkt 1-6, jeżeli otrzymują one na realizację zadań zleconych dotacje lub subwencje z budżetu państwa, budżetów gmin lub funduszów celowych - od początku roku obrotowego, w którym dotacje lub subwencje zostały im przyznane. 2. Osoba fizyczna lub spółka cywilna osób fizycznych może stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 400 000 ECU. W tym przypadku osoba ta lub spółka przed rozpoczęciem roku obrotowego jest obowiązana do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym."}
{"id":"1994_591_20","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Do ksiąg rachunkowych miesiąca należy wprowadzić, w postaci zapisu, każdą operację gospodarczą, która nastąpiła w tym miesiącu. 2. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej \"dowodami źródłowymi\": 1) zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów, 2) zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom, 3) wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki. 3. Podstawą zapisów mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe: 1) zbiorcze - służące do dokonania łącznych zapisów zbioru dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione, 2) korygujące poprzednie zapisy, 3) zastępcze - wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego, 4) rozliczeniowe - ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych. 4. W przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz skup metali nieżelaznych od ludności. 5. W razie prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera: 1) zapisy w nich mogą nastąpić również za pośrednictwem urządzeń łączności lub magnetycznych nośników danych, pod warunkiem że podczas rejestracji operacji gospodarczej uzyskują one trwale czytelną postać odpowiadającą treści dowodu księgowego i możliwe jest stwierdzenie źródła pochodzenia każdego zapisu, 2) zapisy mogą być przenoszone między zbiorami danych składającymi się na księgi rachunkowe prowadzone na komputerowych nośnikach danych, pod warunkiem że możliwe jest stwierdzenie źródła pochodzenia zapisów w zbiorach, w których ich dokonano pierwotnie, a odpowiedni program zapewnia sprawdzenie poprawności przetworzenia danych i kompletności zapisów."}
{"id":"1994_591_21","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Dowód księgowy powinien zawierać co najmniej: 1) określenie rodzaju dowodu, 2) określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej, 3) opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych, 4) datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu, 5) podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki majątkowe, 6) stwierdzenie zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca księgowania oraz - o ile nie wynika to z techniki dokonywania zapisów - sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych wraz z podpisem osoby odpowiedzialnej za te wskazania, 7) numer identyfikacyjny dowodu. 2. Wartość może być w dowodzie pominięta, jeżeli w toku przetwarzania w rachunkowości danych wyrażonych w jednostkach naturalnych następuje ich wycena, potwierdzona stosownym wydrukiem. 3. Dowód księgowy opiewający na waluty obce powinien zawierać przeliczenie ich wartości na walutę polską według kursu obowiązującego w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej. Wynik przeliczenia zamieszcza się bezpośrednio na dowodzie, chyba że system przetwarzania danych zapewnia automatyczne przeliczenie walut obcych na walutę polską, a wykonanie tego przeliczenia potwierdza odpowiedni wydruk. 4. Jeżeli dowód nie dokumentuje przekazania lub przejęcia składnika majątkowego, przeniesienia prawa własności lub użytkowania wieczystego gruntu albo nie jest dowodem zastępczym, podpisy osób, o których mowa w ust. 1 pkt 5, mogą być zastąpione znakami zapewniającymi ustalenie tych osób. Podpisy na dokumentach ubezpieczenia i emitowanych papierach wartościowych mogą być odtworzone mechanicznie. 5. Na żądanie organów kontroli lub biegłego rewidenta należy zapewnić wiarygodne przetłumaczenie na język polski treści wskazanych przez nich dowodów, sporządzonych w języku obcym."}
{"id":"1994_591_22","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21, oraz wolne od błędów rachunkowych. Niedopuszczalne jest dokonywanie w dowodach księgowych wymazywania i przeróbek. 2. Błędy w dowodach źródłowych zewnętrznych obcych i własnych można korygować jedynie przez wysłanie kontrahentowi odpowiedniego dokumentu zawierającego sprostowanie, wraz ze stosownym uzasadnieniem, chyba że inne przepisy stanowią inaczej. 3. Błędy w dowodach wewnętrznych mogą być poprawiane przez skreślenie błędnej treści lub kwoty, z utrzymaniem czytelności skreślonych wyrażeń lub liczb, wpisanie treści poprawnej i daty poprawki oraz złożenie podpisu osoby do tego upoważnionej. Nie można poprawiać pojedynczych liter lub cyfr. 4. Jeżeli jedną operację dokumentuje więcej niż jeden dowód lub więcej niż jeden egzemplarz dowodu, kierownik jednostki ustala sposób postępowania z każdym z nich i wskazuje, który dowód lub jego egzemplarz będzie podstawą do dokonania zapisu."}
{"id":"1994_591_23","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zapisów w księgach rachunkowych dokonuje się w sposób trwały, ręcznie lub maszynowo, bez pozostawiania miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera należy stosować właściwe procedury i środki chroniące przed zniszczeniem lub modyfikacją zapisu. 2. Zapis powinien zawierać co najmniej: 1) datę dokonania operacji, 2) określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli różni się ona od daty dokonania operacji, 3) zrozumiały tekst, skrót lub kod opisu operacji, z tym że należy posiadać pisemne objaśnienia treści skrótów lub kodów, 4) kwotę zapisu. 3. Zapisów dotyczących operacji wyrażonych w walutach obcych dokonuje się w sposób umożliwiający ustalenie kwoty operacji w walucie polskiej i obcej. 4. Dokonane w księgach rachunkowych zapisy systematyczne muszą być powiązane z zapisami chronologicznymi w sposób wynikający ze stosowanej formy i techniki prowadzenia ksiąg rachunkowych. 5. Zapis w księgach rachunkowych prowadzonych przy użyciu komputera musi posiadać automatycznie nadany numer pozycji, pod którą został wprowadzony do dziennika, a także dane pozwalające na ustalenie programu wprowadzenia danych i osoby zlecającej tę czynność."}
{"id":"1994_591_24","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24 1. Księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco. 2. Księgi rachunkowe uznaje się za rzetelne, jeżeli dokonane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. 3. Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bezbłędnie, jeżeli wprowadzono do nich kompletnie i poprawnie wszystkie zakwalifikowane do zaksięgowania dowody księgowe dotyczące operacji gospodarczych dokonanych w miesiącu, zapewniono ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych. 4. Księgi rachunkowe uznaje się za sprawdzalne, jeżeli umożliwiają stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania stosowanych procedur obliczeniowych, a w szczególności: 1) udokumentowanie zapisów pozwala na identyfikację dowodów i sposobu ich zapisania w księgach rachunkowych na wszystkich etapach przetwarzania danych, 2) zapisy uporządkowane są chronologicznie i systematycznie według kryteriów klasyfikacyjnych umożliwiających sporządzenie obowiązujących jednostkę sprawozdań finansowych i innych, deklaracji podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych, 3) zapewniona jest, w razie prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera za pomocą odpowiednich wydruków, kontrola kompletności i aktualności danych określających parametry przetwarzania danych, 4) zapewniony jest dostęp do zbiorów danych pozwalających, bez względu na stosowaną technikę, na uzyskanie w dowolnym czasie i za dowolnie wybrany okres jasnych i zrozumiałych informacji o treści zapisów dokonanych w księgach rachunkowych. 5. Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bieżąco, jeżeli: 1) pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązujących jednostkę sprawozdań finansowych i innych, deklaracji podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych, 2) zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej są sporządzane nie później niż do 15 dnia następnego miesiąca, a za ostatni miesiąc roku obrotowego - nie później niż do 85 dnia po dniu bilansowym, 3) zapisy w księgach rachunkowych dotyczące operacji gotówką, czekami i wekslami obcymi oraz obrotu detalicznego i gastronomii dokonywane są w tym samym dniu, w którym zostały dokonane."}
{"id":"1994_591_25","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Stwierdzone błędy w zapisach poprawia się: 1) przez skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, oraz podpisanie poprawki i umieszczenie daty; poprawki takie muszą być dokonane jednocześnie we wszystkich księgach rachunkowych i nie mogą nastąpić po zamknięciu miesiąca lub 2) przez wprowadzenie do ksiąg rachunkowych dowodu zawierającego korekty błędnych zapisów, dokonywane tylko zapisami dodatnimi albo tylko ujemnymi. 2. W razie ujawnienia błędów po zamknięciu miesiąca lub prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera, dozwolone są tylko korekty dokonane w sposób określony w ust. 1 pkt 2. Rozdział 3 Inwentaryzacja"}
{"id":"1994_591_26","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Jednostki przeprowadzają na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację: 1) środków pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych), akcji, obligacji, bonów i innych papierów wartościowych, rzeczowych składników majątku obrotowego, środków trwałych, z zastrzeżeniem pkt 3, oraz maszyn i urządzeń objętych inwestycją rozpoczętą - drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic, 2) środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych, należności, pożyczek i zobowiązań, z zastrzeżeniem pkt 3, oraz powierzonych kontrahentom własnych składników majątkowych - drogą uzyskania od banków i kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostki stanu tych aktywów lub pasywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic, 3) gruntów i trudno dostępnych oglądowi środków trwałych, należności spornych i wątpliwych, a w bankach również zagrożonych, należności i zobowiązań wobec pracowników, z tytułów publicznoprawnych, a także nie wymienionych w pkt 1 i 2 składników aktywów i pasywów - drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji realnej wartości tych składników. 2. Inwentaryzacją należy objąć również znajdujące się w jednostce składniki majątkowe: 1) ujęte wyłącznie w ewidencji ilościowej, 2) będące własnością innych jednostek. Obowiązek określony w pkt 2 nie dotyczy jednostek świadczących usługi pocztowe, transportowe, spedycyjne i składowania. 3. Termin i częstotliwość inwentaryzacji, określone w ust. 1, uważa się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację: 1) składników majątku - z wyłączeniem środków pieniężnych, papierów wartościowych, produktów w toku produkcji oraz materiałów, towarów i produktów gotowych określonych w art. 17 ust. 2 pkt 4 - rozpoczęto trzy miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku, ustalenie zaś stanu nastąpiło przez dopisanie do lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda - przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym, 2) zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się na terenie strzeżonym i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu 2 lat, 3) zapasów towarów i materiałów (opakowań) objętych ewidencją wartościową w punktach obrotu detalicznego jednostki o rozbudowanej sieci detalicznej - przeprowadzono raz w roku, pod warunkiem jednoczesnego ustalenia wartości zapasów towarów i materiałów (opakowań) w cenach nabycia lub zakupu, 4) środków trwałych oraz maszyn i urządzeń objętych inwestycją rozpoczętą, znajdujących się na terenie strzeżonym - przeprowadzono raz w ciągu 4 lat. 4. Inwentaryzację, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się również na dzień zakończenia działalności przez jednostkę oraz na dzień poprzedzający postawienie jej w stan likwidacji lub upadłości. W przypadku połączenia lub podziału jednostek, z wyjątkiem spółek akcyjnych, strony mogą w drodze umowy pisemnej odstąpić od inwentaryzacji."}
{"id":"1994_591_27","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji należy odpowiednio udokumentować i powiązać z zapisami ksiąg rachunkowych. 2. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji. Rozdział 4 Wycena aktywów i pasywów oraz ustalenie wyniku finansowego"}
{"id":"1994_591_28","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Na dzień bilansowy aktywa i pasywa wycenia się w sposób następujący: 1) inwestycje rozpoczęte - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, 2) udziały w innych jednostkach i długoterminowe papiery wartościowe (lokaty) - według cen nabycia pomniejszonych o odpisy spowodowane trwałą utratą ich wartości, 3) środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości po aktualizacji wyceny pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe), 4) zapasy rzeczowych składników majątku obrotowego oraz krótkoterminowe papiery wartościowe (przeznaczone do obrotu), z zastrzeżeniem pkt 5 - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od ich cen sprzedaży netto na dzień bilansowy, 5) dłużne papiery wartościowe - według cen sprzedaży, z tym że różnice między ceną nabycia a aktualną ceną sprzedaży zalicza się do kosztów lub przychodów z operacji finansowych, 6) należności i zobowiązania, w tym również z tytułu pożyczek - w kwocie wymagającej zapłaty, 7) środki pieniężne, kapitały (fundusze), wyemitowane papiery wartościowe oraz pozostałe aktywa i pasywa - według wartości nominalnej. 2. Przez ceny lub koszty, o których mowa w ust. 1, rozumie się: 1) cena nabycia jest to rzeczywista cena zakupu składnika majątku, obejmująca kwotę należną sprzedającemu (bez naliczonego podatku od towarów i usług), a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do używania, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku i wyładunku, a pomniejszona o zmniejszenie ceny (rabaty, opusty itp.) i odzyski. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia składnika majątku, a w szczególności otrzymanego w formie darowizny - jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu, 2) koszt wytworzenia składnika majątku we własnym zakresie obejmuje koszty bezpośrednie produkcji poszczególnych produktów gotowych, w toku produkcji i półproduktów oraz przypadającą na okres ich wytwarzania uzasadnioną część kosztów pośrednich produkcji; do kosztów wytworzenia, po których wycenia się aktywa, nie zalicza się kosztów ogólnych zarządu, to jest kosztów działania jednostki jako całości oraz zarządzania nią, kosztów sprzedaży produktów, towarów i innych rzeczowych składników majątku, jak też pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie kosztu wytworzenia składnika majątku, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk, a w przypadku produktu w toku - także z uwzględnieniem stopnia jego przetworzenia, 3) cena sprzedaży netto składnika majątku stanowi możliwą do uzyskania w dniu bilansowym cenę sprzedaży bez należnego podatku od towarów i usług, pomniejszoną o rabaty i opusty, przypadający od sprzedaży podatek akcyzowy oraz koszty związane z przystosowaniem składnika majątku do sprzedaży i doprowadzenia jej do skutku, a powiększoną o należną dotację przedmiotową; ceną sprzedaży jest również kurs giełdowy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny sprzedaży netto (kursu giełdowego) danego składnika majątku, należy oszacować jego przypuszczalną wartość rynkową netto na dzień bilansowy. 3. Cena nabycia i koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętej oraz środków trwałych obejmuje ogół dotyczących danej inwestycji kosztów, poniesionych przez jednostkę w czasie od dnia rozpoczęcia inwestycji do dnia bilansowego lub przyjęcia powstałych w wyniku inwestycji środków trwałych do używania, w tym również: 1) nie podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług dotyczący inwestycji rozpoczętej oraz środków trwałych, 2) naliczone za czas trwania inwestycji odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek, kredytów, przedpłat i zobowiązań służących sfinansowaniu zakupu lub budowy środków trwałych. 4. Ubezpieczyciele prowadzący ubezpieczenia na życie wyceniają udziały, środki trwałe, papiery wartościowe i inne składniki majątkowe stanowiące lokaty, których ryzyko ponosi ubezpieczający, według cen sprzedaży netto, ustalonych na dzień bilansowy. Różnice między wartością według cen sprzedaży netto a wartością według cen nabycia lub kosztu wytworzenia tych lokat odpowiednio zwiększają lub zmniejszają rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe na życie, których ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający. Ceny sprzedaży nieruchomości określa biegły nie rzadziej niż raz na 5 lat. Ceną sprzedaży netto papierów wartościowych i pożyczek jest kwota, którą ubezpieczyciel powinien otrzymać w dniu wykupu papierów wartościowych lub spłaty pożyczki. Jeżeli nie jest możliwe wiarygodne ustalenie ceny sprzedaży innych lokat niż nieruchomości, to ich wycena następuje po cenach nabycia lub kosztach wytworzenia. Ceny sprzedaży nieruchomości położonych za granicą oraz zagranicznych udziałów, akcji i innych papierów wartościowych określają notowania giełdowe kraju, w którym znajduje się nieruchomość lub emitowano papiery wartościowe, chyba że są one notowane na giełdach polskich. 5. W ciągu roku obrotowego ujmuje się w księgach rachunkowych: 1) zapasy rzeczowych składników majątku obrotowego oraz papiery wartościowe - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, 2) należności i zobowiązania, w tym również z tytułu pożyczek - według wartości nominalnej. 6. Przepis ust. 5 pkt 2 nie dotyczy banków."}
{"id":"1994_591_29","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Jeżeli założenie, że jednostka będzie kontynuowała działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5 ust. 2, nie jest zasadne, to wycena udziałów w innych jednostkach oraz długoterminowych papierów wartościowych, wartości niematerialnych i prawnych, środków trwałych, inwestycji rozpoczętych, produktów w toku i półproduktów następuje po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen nabycia lub kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe). 2. Wycena po cenach sprzedaży netto, o której mowa w ust. 1, następuje w szczególności w przeddzień postawienia jednostki w stan likwidacji (jeżeli nie jest ona spowodowana prywatyzacją przedsiębiorstwa państwowego) lub w stan upadłości, na koniec roku obrotowego przypadającego w czasie trwania postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego, a także w przeddzień przekazania, podziału lub sprzedaży jednostki, jeżeli odpowiednia umowa nie przewiduje przyjęcia za podstawę rozliczeń wartości majątku ustalonej przy założeniu, że działalność gospodarcza będzie przez jednostkę kontynuowana. 3. Wszczęcie postępowania naprawczego lub zmiana formy prawnej jednostki nie stanowi przeszkody do uznania, że działalność gospodarcza będzie kontynuowana, jeżeli odpowiednia umowa nie przewiduje obniżenia wartości wykazanych w bilansie aktywów i pasywów."}
{"id":"1994_591_3","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) jednostce - rozumie się przez to podmioty określone w art. 2 ust. 1, 2) banku - rozumie się przez to jednostkę działającą na podstawie przepisów prawa bankowego, 3) ubezpieczycielu - rozumie się przez to jednostkę prowadzącą działalność ubezpieczeniową na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, 4) jednostce dominującej - rozumie się przez to spółkę akcyjną, spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub inną spółkę kapitałową: a) posiadającą większość całkowitej liczby głosów w organach innej jednostki (zależnej), także na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi do głosu, lub b) uprawnioną do podejmowania decyzji o polityce finansowej i bieżącej działalności gospodarczej tej innej jednostki (zależnej) na podstawie ustawy, statutu lub umowy, lub c) jako akcjonariusz lub udziałowiec jest uprawniona do powoływania albo odwoływania większości członków organów zarządzających lub nadzorczych innej jednostki (zależnej), lub d) której członkowie zarządu lub osoby pełniące funkcje kierownicze, albo członkowie zarządu bądź osoby pełniące te funkcje kierownicze w jednostce zależnej, stanowią jednocześnie więcej niż połowę składu zarządu drugiej jednostki zależnej, e) posiadającą w innej jednostce (stowarzyszonej) nie mniej niż 20% i nie więcej niż 50% głosów na walnym zgromadzeniu wspólników lub akcjonariuszy, f) w inny sposób, niż określony w lit. e) wywierającą znaczny wpływ na politykę finansową i bieżącą działalność gospodarczą innej jednostki (stowarzyszonej), 5) kierowniku jednostki - rozumie się przez to osobę lub organ wieloosobowy (zarząd), który - zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności - uprawniony jest do zarządzania jednostką, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez jednostkę. W przypadku spółek komandytowych, spółek jawnych i spółek cywilnych oraz osób fizycznych za kierownika jednostki uważa się ich właściciela lub właścicieli. Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora lub syndyka, 6) biegłym rewidencie - rozumie się przez to osoby fizyczne, spółki jawne, spółki komandytowe, spółki cywilne i osoby prawne, uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do badania sprawozdań finansowych w trybie przewidzianym ustawą, 7) księgach rachunkowych - rozumie się przez to dziennik oraz zbiory utrwalonych na papierze zapisów dokonanych na kontach prowadzonych w postaci ksiąg, rejestrów lub luźnych kart, albo przenoszonych z komputerowych nośników danych, uzgodnione za pomocą zestawienia obrotów i sald lub tylko sald i uzupełnione o wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz), 8) roku obrotowym - rozumie się przez to rok kalendarzowy, chyba że przepisy prawa, statut lub umowa jednostki przewidują inny okres trwający 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny, 9) dzień bilansowy - rozumie się przez to dzień, na który jednostka sporządza sprawozdanie finansowe, 10) organie zatwierdzającym - rozumie się przez to organ, który zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności jest uprawniony do zatwierdzania sprawozdania finansowego jednostki. W przypadku spółek komandytowych, spółek jawnych, spółek cywilnych oraz osób fizycznych przez organ zatwierdzający rozumie się ich właściciela lub właścicieli, 11) środkach trwałych - rozumie się przez to stanowiące własność lub współwłasność jednostki nieruchomości (grunty, budynki, w tym także będące odrębną własnością lokale, budowle i inwestycje w obcych obiektach), maszyny, urządzenia, środki transportu oraz inne kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania przedmioty, a także inwentarz żywy o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, przeznaczone na własne potrzeby jednostki lub do oddania w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Do środków trwałych jednostki zalicza się również obce środki trwałe używane przez nią na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli z innych przepisów wynika prawo dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) przez korzystającą z tych środków jednostkę, 12) inwestycjach rozpoczętych - rozumie się przez to ogół poniesionych kosztów pozostających w bezpośrednim związku z nie zakończoną jeszcze: budową, montażem lub przekazaniem do używania nowego lub ulepszeniem już istniejącego środka trwałego, 13) wartościach niematerialnych i prawnych - rozumie się przez to nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, a w szczególności prawo użytkowania wieczystego gruntu (w tym również nadwyżkę pierwszej opłaty nad roczną opłatą), spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawa autorskie, prawa do projektów, wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów zdobniczych, licencji oraz programy komputerowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, przeznaczone na własne potrzeby jednostki lub do oddania do używania na podstawie umowy najmu. Do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się również koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej, wartość firmy oraz koszty zakończonych prac rozwojowych, przez które rozumie się badania lub w inny sposób uzyskiwaną wiedzę, których wynik może być wykorzystany do produkcji nowych lub ulepszonych, określonych produktów lub technologii, 14) rzeczowych składnikach majątku obrotowego - rozumie się przez to nabyte w celu zużycia na własne potrzeby materiały, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty: gotowe (wyroby, usługi i roboty) zdatne do sprzedaży, w toku produkcji bądź półprodukty oraz towary nabyte celem odsprzedaży w stanie nie przetworzonym, 15) środkach pieniężnych - rozumie się przez to pieniądze (banknoty i monety) oraz jednostki pieniężne (rozrachunkowe) krajowe i zagraniczne, tak w gotówce, jak i na rachunku bankowym lub w formie lokaty pieniężnej, czeki i weksle obce, jeżeli są one płatne w ciągu 3 miesięcy od daty ich wystawienia, oraz metale szlachetne, jeżeli nie są zaliczane do rzeczowych składników majątku obrotowego, 16) dłużnych papierach wartościowych - rozumie się przez to papiery wartościowe reprezentujące wierzytelności pieniężne na sumy oznaczone, płatne we wskazanych terminach, a w szczególności obligacje oraz bony skarbowe, jak również papiery wartościowe reprezentujące wierzytelności pieniężne uwarunkowane przez zaistnienie zdarzeń losowych, między innymi - losy loteryjne, polisy ubezpieczeniowe. 17) należnościach zagrożonych - rozumie się przez to należności banku, zakwalifikowane do należności o pogorszonej jakości na podstawie odrębnych przepisów, 18) należnościach lub zobowiązaniach krótkoterminowych - rozumie się przez to należności lub zobowiązania, których okres spłaty na dzień bilansowy jest nie dłuższy niż rok, 19) należnościach lub zobowiązaniach długoterminowych - rozumie się przez to należności lub zobowiązania, których okres spłaty na dzień bilansowy jest dłuższy niż rok, 20) pozostałych kosztach lub przychodach operacyjnych - rozumie się przez to koszty i przychody nie związane bezpośrednio ze zwykłą działalnością jednostki, a w szczególności koszty i przychody spowodowane sprzedażą, likwidacją lub nieplanowymi odpisami amortyzacyjnymi (umorzeniowymi) środków trwałych, odpisaniem inwestycji, które nie dały zamierzonego efektu gospodarczego, likwidacją wartości niematerialnych i prawnych, odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, utworzeniem i rozwiązaniem rezerw, z wyjątkiem dotyczących operacji finansowych, odpisami aktualizującymi wartość zapasów rzeczowych składników majątku obrotowego, zapłatą lub otrzymaniem odszkodowań, kar i grzywien, otrzymaniem lub przekazaniem darowizn oraz otrzymaniem dotacji, subwencji i dopłat na inne cele niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych, albo wykonanie prac rozwojowych, 21) stratach i zyskach nadzwyczajnych - rozumie się przez to skutki finansowe zdarzeń powstających niepowtarzalnie, poza zwykłą działalnością jednostki, a w szczególności spowodowanych zdarzeniami losowymi, zaniechaniem lub zawieszeniem pewnego rodzaju działalności (w tym również istotną zmianą metod produkcji lub sprzedażą zorganizowanej części jednostki) oraz postępowaniem układowym lub naprawczym, 22) walutach obcych - rozumie się przez to waluty obcych państw oraz międzynarodowe jednostki rozliczeniowe ustanowione na podstawie umów międzynarodowych. 2. Wyrażone w ECU wielkości przelicza się na walutę polską po średnim kursie, ustalonym przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, obowiązującym na dzień bilansowy."}
{"id":"1994_591_30","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Na dzień bilansowy ujmuje się wyrażone w walutach obcych: 1) udziały w innych jednostkach, długoterminowe papiery wartościowe oraz gotówkę znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych - po kursie, po którym nastąpił ich zakup, jednak w wysokości nie wyższej od obowiązującego na dzień bilansowy średniego kursu ustalonego dla danej waluty przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 2) pozostałe aktywa i pasywa - po obowiązującym na dzień bilansowy średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 2. W ciągu roku obrotowego ujmuje się w księgach rachunkowych, wyrażone w walutach obcych, operacje gospodarcze dotyczące: 1) środków pieniężnych, udziałów i papierów wartościowych - po kursie kupna lub sprzedaży banku, z którego usług korzysta jednostka, 2) pozostałych aktywów i pasywów - po obowiązującym na dzień przeprowadzenia operacji średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, chyba że dowód odprawy celnej wyznacza inny kurs. 3. Jeżeli aktywa i pasywa są wyrażone w walutach, dla których Prezes Narodowego Banku Polskiego nie ustala kursu, to ich wartość należy określić w relacji do wskazanej przez jednostkę waluty odniesienia, której kurs jest ustalany przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 4. Różnice kursowe powstałe: 1) w związku z wyceną na dzień bilansowy środków pieniężnych, udziałów oraz papierów wartościowych, 2) przy zapłacie wyrażonych w walutach obcych należności i zobowiązań oraz innych operacjach zalicza się do przychodów lub kosztów operacji finansowych. 5. Nadwyżkę ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi, dotyczącą jednej waluty, powstałą w związku z wyceną na dzień bilansowy innych niż środki pieniężne, udziały oraz papiery wartościowe aktywów i pasywów wyrażonych lub wymagających zapłaty w danej walucie obcej, zalicza się do kosztów operacji finansowych. Nadwyżkę dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi zalicza się do przychodów przyszłych okresów, a w bankach - do wyniku z pozycji wymiany."}
{"id":"1994_591_31","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wartość początkową stanowiącą cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego powiększają koszty jego ulepszenia (przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji), które powodują, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przy pomocy ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami. 2. Wartość początkową środków trwałych - z wyjątkiem gruntów nie służących wydobyciu kopalin metodą odkrywkową, dzieł sztuki i eksponatów muzealnych - zmniejszają do wartości księgowej netto dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe), uwzględniające postęp techniczno-ekonomiczny i zużycie fizyczne oraz prawne i inne ograniczenia, wpływające na okres ich gospodarczo uzasadnionego używania. 3. Przeznaczone do likwidacji lub wycofane z używania środki trwałe wycenia się według wartości księgowej netto albo w cenie sprzedaży netto, zależnie od tego, która z nich jest niższa. Wynikające stąd różnice zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. 4. Wartość początkowa i dotychczas dokonane od środków trwałych odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) mogą, na podstawie odrębnych przepisów, ulegać aktualizacji wyceny. Ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie powinna być wyższa od jego realnej wartości, której odpisanie w przewidywanym okresie jego dalszego używania jest ekonomicznie uzasadnione, ewentualnie powiększona na dzień aktualizacji o wartość sprzedaży netto pozostałości środka trwałego w momencie likwidacji lub wycofania z używania. 5. Powstałą na skutek aktualizacji wyceny różnicę wartości netto środków trwałych, o której mowa w ust. 4, odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny i nie może ona być przeznaczona do podziału. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny podlega zmniejszeniu o różnicę z aktualizacji wyceny uprzednio zaktualizowanych zbywanych lub zlikwidowanych środków trwałych i odniesieniu na zwiększenie kapitału (funduszu) zapasowego lub innego o podobnym charakterze."}
{"id":"1994_591_32","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) stanowi aktualny plan amortyzacji, określający stawki i kwoty rocznych odpisów poszczególnych środków trwałych. Kwoty rocznych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) ustala się drogą systematycznego rozłożenia wartości początkowej danego środka trwałego na przewidywane lata jego używania, proporcjonalnie do upływu czasu w równych ratach (metodą liniową) lub w odniesieniu do mających charakter produkcyjny maszyn, urządzeń, środków transportu w ratach malejących w kolejnych latach (metodą degresywną). Przy ustalaniu stawek kwot odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) można uwzględniać: 1) liczbę zmian, na których pracuje środek trwały, 2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego, 3) wydajność środka trwałego wyrażoną liczbą jego godzin pracy lub liczbą wytworzonych produktów, 4) prawne lub inne ograniczenia czasu używania środka trwałego, 5) przewidywaną przy likwidacji wartość sprzedaży netto pozostałości środka trwałego, 6) stawki wynikające z przepisów podatkowych lub opracowań branżowych. 2. Dla środków trwałych o niskiej jednostkowej wartości początkowej można ustalać odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) w sposób uproszczony, przez dokonywanie zbiorczych odpisów dla grup środków zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem lub jednorazowo odpisując wartość tego rodzaju środków trwałych. 3. Poprawność przyjętych do planu amortyzacji okresów używania i innych danych powinna być przez jednostkę okresowo weryfikowana, powodując odpowiednią korektę rocznych stawek i kwot odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), stosowanych w roku bieżącym i w następujących po weryfikacji latach obrotowych. 4. Odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) dokonuje się zgodnie z planem amortyzacji, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto do używania środek trwały do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wartości odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) z jego wartością początkową lub w którym środek trwały przeznaczono do likwidacji, sprzedano lub stwierdzono jego niedobór. 5. W razie zmiany techniki produkcji, przeznaczenia do likwidacji, wycofania z używania lub innych przyczyn powodujących trwałą utratę gospodarczej przydatności środka trwałego, dokonuje się w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych odpowiednie, nieplanowe odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe), doprowadzając wartość księgową netto środka trwałego do jego ceny sprzedaży netto. Można również dokonać nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) od środków trwałych, jeżeli przewidują to odrębne przepisy."}
{"id":"1994_591_33","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Do wyceny wartości niematerialnych i prawnych oraz sposobów dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), z zastrzeżeniem ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 31 ust. 2 i art. 32 ust. 1-5. 2. Koszty prac rozwojowych prowadzonych przez jednostkę na własne potrzeby, poniesione przed podjęciem produkcji, mogą być zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli: 1) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, 2) techniczna przydatność produktu lub technologii została stwierdzona i odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie jednostka podjęła decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, 3) koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii. 3. Okres dokonywania odpisów od: 1) kosztów prac rozwojowych, 2) kosztów organizacji poniesionych przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej nie może przekraczać 5 lat. 4. Wartość firmy stanowi różnicę między ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części a niższą od niej wartością rynkową składników majątkowych jednostki lub zorganizowanej jej części. Jeżeli cena nabycia jednostki lub zorganizowanej jej części była niższa od jej wartości rynkowej, to wartość zakupionych środków trwałych, inwestycji rozpoczętych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zapasów rzeczowych składników majątku obrotowego ujmuje się w księgach rachunkowych według cen nabycia, jednak nie niższych niż ceny sprzedaży netto tych składników. Pozostałą z rozliczenia przy zakupie różnicę zalicza się do przychodów przyszłych okresów. Wartość firmy oraz przychody przyszłych okresów odpisuje się przez okres nie dłuższy niż 5 lat. W uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki może okres ten wydłużyć."}
{"id":"1994_591_34","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Jednostki mogą wyceniać na dzień bilansowy: 1) materiały i towary oraz krótkoterminowe papiery wartościowe (przeznaczone do obrotu) - w cenach zakupu, 2) produkty w toku produkcji - w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź nie wyceniać ich w ogóle, jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Zasady, o których mowa w pkt 2, nie mogą być stosowane do produkcji o przewidywanym czasie wykonania dłuższym niż trzy miesiące, przeznaczonej do sprzedaży lub na rzecz inwestycji rozpoczętych jednostki. Nie dotyczy to jednak produkcji rolnej. 2. Składniki rzeczowego majątku obrotowego mogą być w ciągu roku obrotowego ujmowane w cenach przyjętych do ewidencji, skorygowanych o różnice między tymi cenami, a rzeczywistymi cenami ich nabycia, zakupu lub kosztami wytworzenia. Nie później niż na dzień bilansowy należy wartość wykazywanych w cenach ewidencyjnych składników rzeczowego majątku obrotowego doprowadzić do poziomu określonego w ust. 1 lub art. 28 ust. 1 pkt 4. Nie dotyczy to produktów gotowych, produkcji w toku i półproduktów, jeżeli do ich ewidencji stosuje się koszty planowe (normatywne), różnice zaś między planowymi a rzeczywistymi kosztami wytworzenia są nieznaczne. Stosowane do wyceny na dzień bilansowy ceny zakupu lub planowe koszty wytworzenia nie mogą być wyższe od cen sprzedaży netto tych składników. 3. Wytworzone przez jednostkę filmy, oprogramowanie użytkowe komputerów, projekty typowe i inne produkty wielokrotnego użytku wycenia się w ciągu kolejnych 36 miesięcy, jakie następują od skierowania tych produktów do sprzedaży, w wysokości nadwyżki kosztów ich wytworzenia nad przychodami według cen sprzedaży netto, uzyskanymi ze sprzedaży tych produktów w ciągu kolejnych 36 miesięcy. Nie odpisane po upływie 36 miesięcy koszty wytworzenia zwiększają pozostałe koszty operacyjne. 4. Wartość stanu końcowego rzeczowych składników majątku obrotowego, jak również krótkoterminowych papierów wartościowych (przeznaczonych do obrotu), w razie gdy ceny nabycia (zakupu) lub koszty wytworzenia jednakowych lub uznanych za jednakowe ze względu na podobieństwo rodzaju i przeznaczenie składników majątku są różne, wycenia się w zależności od sposobu ustalania wartości ich rozchodu (zużycia, wydania do sprzedaży): 1) według cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika majątku, 2) przyjmując, że rozchód składnika majątku wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników majątku, które jednostka najwcześniej nabyła (wytworzyła), 3) przyjmując, że rozchód składników majątku wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników majątku, które jednostka najpóźniej nabyła (wytworzyła), 4) w drodze szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen (kosztów) tych składników majątkowych, które dotyczą ściśle określonych przedsięwzięć, niezależnie od daty ich zakupu lub wytworzenia."}
{"id":"1994_591_35","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wartość rzeczowych składników majątku obrotowego, które utraciły swoje cechy użytkowe lub przydatność, oraz odpadów ustala się nie później niż na dzień bilansowy w cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania. 2. Wartość produktów gotowych i towarów, z wyjątkiem towarów używanych znajdujących się w punktach sprzedaży oraz towarów przewidzianych do wieloletniej sprzedaży, zmniejsza się stopniowo, uwzględniając utratę ich wartości rynkowej, przez okres nie dłuższy niż 5 lat, poczynając od roku obrotowego następującego po roku, w którym je zakupiono lub wytworzono. 3. Odpisy aktualizujące: 1) wartość rzeczowych składników majątku obrotowego, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz wynikające z wyceny według cen sprzedaży netto zamiast według cen nabycia (zakupu) lub kosztów wytworzenia - zwiększają pozostałe koszty operacyjne, 2) wartość udziałów w innych jednostkach oraz długoterminowych papierów wartościowych (lokat) - obciążają koszty operacji finansowych; jeżeli w wyniku wzrostu kursów giełdowych ceny sprzedaży netto długoterminowych papierów wartościowych (lokat) są wyższe od cen, po których je nabyto, to długoterminowe papiery wartościowe (lokaty) wykazuje się według cen ich nabycia, odnosząc różnice między ich dotychczasową, niższą wyceną a wartością według cen nabycia na przychody z operacji finansowych."}
{"id":"1994_591_36","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kapitały (fundusze) własne ujmuje się w księgach rachunkowych z podziałem na ich rodzaje i według zasad określonych przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy o utworzeniu jednostki. 2. Kapitał zakładowy spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, kapitał akcyjny spółek akcyjnych oraz fundusz udziałowy spółdzielni wykazuje się w wysokości określonej w umowie lub statucie i wpisanej w rejestrze handlowym. Zadeklarowane, lecz nie wniesione wkłady kapitałowe ujmuje się jako należne wkłady na poczet kapitału. 3. Składniki kapitału (funduszu) własnego jednostek postawionych w stan likwidacji lub upadłości należy, na dzień rozpoczęcia likwidacji lub postępowania upadłościowego, połączyć w jeden kapitał (fundusz) podstawowy, zmniejszając go: 1) we wszystkich jednostkach - o skutki wyceny, o której mowa w art. 29, 2) w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i towarzystwach ubezpieczeń wzajemnych - o własne udziały przeznaczone do sprzedaży, 3) w spółkach akcyjnych - o należne wkłady na poczet kapitału, o ile nie wezwano zainteresowanych do ich wniesienia, oraz o własne akcje przeznaczone do sprzedaży. 4. Przepis ust. 3 może być odpowiednio stosowany przez jednostki objęte postępowaniem naprawczym lub układowym."}
{"id":"1994_591_37","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Rezerwy - z uwzględnieniem art. 7 - tworzy się na: 1) należności od dłużników postawionych w stan likwidacji, z wyjątkiem gdy następuje ona na podstawie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, lub w stan upadłości - do wysokości należności nie objętej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, zgłoszonej likwidatorowi lub sędziemu komisarzowi w postępowaniu upadłościowym, 2) należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, 3) należności kwestionowane przez dłużników (sporne) oraz z których zapłatą dłużnik zalega, ocena zaś sytuacji gospodarczej i finansowej dłużnika wykazuje, że spłata należności w umownej kwocie w najbliższym półroczu nie jest prawdopodobna - do wysokości nie pokrytej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, 4) pewne lub prawdopodobne straty z operacji gospodarczych w toku, a w szczególności z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego, jeżeli informacja o nich wynika z właściwego dowodu lub zostanie wiarygodnie uzasadniona, a miarodajny szacunek tej straty jest możliwy - w wysokości przewidywanej kwoty straty. 2. Rezerwy na należności zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych, rezerwy na przewidywane straty do pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów operacji finansowych - zależnie od okoliczności, z którą strata się wiąże. 3. Na koniec roku obrotowego tworzy się również rezerwy - z uwzględnieniem art. 7 - na przejściową różnicę z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych lub osób fizycznych, spowodowaną odmiennością momentu uznania przychodu za osiągnięty lub kosztu za poniesiony w myśl ustawy i przepisów podatkowych. Dodatnią różnicę zalicza się do obowiązkowych obciążeń wyniku finansowego netto jako rezerwę na podatek dochodowy. Ujemną różnicę można zaliczyć do czynnych rozliczeń międzyokresowych, jeżeli istnieje pewność jej rozliczenia w ciągu następnego roku obrotowego i kolejnych lat obrotowych. Przy ustalaniu dodatniej lub ujemnej różnicy należy uwzględnić stan rozliczeń różnic na ostatni dzień roku obrotowego. 4. Należności umorzone, przedawnione lub nieściągalne, powstałe straty oraz zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych lub osób fizycznych - zmniejszają utworzone uprzednio na te cele rezerwy. 5. Nie wykorzystane rezerwy zwiększają bieżąco, nie później jednak niż na dzień bilansowy, pozostałe przychody operacyjne lub przychody z operacji finansowych. 6. Banki zaliczają do kosztów także rezerwy na ryzyko związane z działalnością bankową, a zwłaszcza na: 1) należności zagrożone, 2) gwarancje zagrożone, w wysokości zapewniającej bezpieczeństwo tej działalności, przy uwzględnieniu posiadanych zabezpieczeń."}
{"id":"1994_591_38","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Ubezpieczyciele zaliczają do kosztów operacyjnych rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe, które powinny zapewnić pełne pokrycie bieżących i przyszłych zobowiązań, jakie mogą wynikać z umów ubezpieczeniowych. 2. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe ustala się nie później niż na dzień bilansowy."}
{"id":"1994_591_39","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Jednostki dokonują czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, jeżeli wydatki lub zużycie składników majątkowych dotyczą miesięcy następujących po miesiącu, w którym je poniesiono. 2. Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości przypadających na bieżący miesiąc: 1) ściśle oznaczonych świadczeń wykonanych na rzecz jednostki, lecz jeszcze nie stanowiących zobowiązania, 2) prawdopodobnych kosztów, których kwota bądź data powstania zobowiązania z ich tytułu nie są jeszcze znane, a w szczególności z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane, złożone produkty długotrwałego użytku. Świadczenia zaliczane do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów i zasady ustalania ich wysokości powinny być uzasadnione ryzykiem gospodarczym i zwyczajami handlowymi. 3. Odpisy czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów mogą następować stosownie do upływu czasu lub wielkości świadczeń. Czas i sposób rozliczenia powinien być uzasadniony charakterem rozliczanych kosztów, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. 4. Jeżeli zgodnie z umową wartość otrzymanych finansowych składników majątkowych jest niższa od zobowiązania zapłaty za nie, w tym również z tytułu emitowanych przez jednostkę papierów wartościowych, to różnica stanowi czynne rozliczenie międzyokresowe kosztów, które odpisuje się w koszty operacji finansowych w równych ratach, w ciągu okresu, na jaki zaciągnięto zobowiązanie. 5. Przewidywane, lecz nie poniesione wydatki objęte biernymi rozliczeniami międzyokresowymi zmniejszają bieżąco koszty, nie później niż do końca roku obrotowego następującego po roku ich ustalenia."}
{"id":"1994_591_4","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Jednostki obowiązane są do stosowania zasad rachunkowości w sposób prawidłowy, zapewniając rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności jednostki. 2. Rachunkowość obejmuje: 1) opis przyjętych zasad rachunkowości, 2) prowadzenie ksiąg rachunkowych, 3) okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, 4) wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego, 5) sporządzanie sprawozdań finansowych i innych, których dane wynikają z ksiąg rachunkowych, 6) gromadzenie i przechowywanie dokumentacji przewidzianej ustawą, 7) poddanie badaniu i ogłaszanie sprawozdań finansowych w przypadkach przewidzianych ustawą. 3. Przy stosowaniu zasad rachunkowości mogą być przyjęte przez jednostkę uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizację celu określonego w ust. 1. 4. Kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości, określonych ustawą, chyba że określone obowiązki w tym zakresie zostaną przypisane innym osobom za ich zgodą. Przyjęcie odpowiedzialności przez inne osoby powinno być stwierdzone dokumentem. W przypadku gdy kierownikiem jednostki jest organ wieloosobowy, a nie została wskazana osoba odpowiedzialna, odpowiedzialność ponoszą wszyscy członkowie tego organu."}
{"id":"1994_591_40","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Dotacje, subwencje i dopłaty do inwestycji oraz prac rozwojowych ujmuje się jako przychody przyszłych okresów w wysokości kwot rzeczywiście otrzymanych na nabycie lub wytworzenie środków trwałych albo finansowanie prac rozwojowych, jeżeli stosownie do innych ustaw nie zwiększają one funduszy własnych. Ujęte na przychodach przyszłych okresów kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) od środków trwałych lub kosztów prac rozwojowych sfinansowanych z tych źródeł."}
{"id":"1994_591_41","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Przychody przyszłych okresów - z uwzględnieniem art. 7 - ujmuje się w wysokości: 1) otrzymanej od kontrahentów zapłaty przyszłych świadczeń, 2) kwot podwyższających należności lub roszczenia - na które uprzednio utworzono rezerwę - do czasu ich otrzymania (zapłaty) lub odpisania, 3) nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, ustalonej przy wycenie na dzień bilansowy innych niż środki pieniężne i krótkoterminowe papiery wartościowe (przeznaczone do obrotu) aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych - do czasu ich rozliczenia lub odpisania, 4) nierozliczonej różnicy wartości firmy, o której mowa w art. 33 ust. 4, 5) dotacji, subwencji i dopłat, o których mowa w art. 40. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie mają zastosowania do banków. 3. Banki wykazują jako przychody przyszłych okresów również należne im odsetki skapitalizowane oraz od należności zagrożonych - do czasu ich otrzymania (zapłaty) lub odpisania."}
{"id":"1994_591_42","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W jednostkach innych niż banki i ubezpieczyciele na wykazywany w księgach rachunkowych wynik finansowy netto (zysk\/strata) składają się: 1) wynik działalności operacyjnej (w tym na operacjach finansowych), 2) wynik na operacjach nadzwyczajnych, 3) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych lub osób fizycznych i płatności z nim zrównanych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Wynik działalności operacyjnej stanowi różnicę między sumą należnych przychodów ze sprzedaży produktów, towarów i innych składników majątku wyrażonych w rzeczywistych cenach sprzedaży, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług, oraz zrealizowanych pozostałych przychodów operacyjnych a wartością sprzedanych produktów, towarów i innych składników majątku wycenionych w kosztach wytworzenia lub cenach nabycia (zakupu), powiększoną o przypadające od sprzedaży podatki obciążające sprzedawcę oraz o całość poniesionych od początku roku obrotowego kosztów ogólnego zarządu, sprzedaży produktów, towarów i innych składników majątku oraz pozostałych kosztów operacyjnych. 3. Wynik na operacjach finansowych stanowi różnicę między należnymi przychodami z operacji finansowych, a w szczególności z posiadania udziałów w innych jednostkach, papierów wartościowych, odsetek od pożyczek i należności, w tym także odsetek za zwłokę w zapłacie, z rozwiązania rezerwy, otrzymania dyskonta, zysków ze sprzedaży papierów wartościowych, uzyskania dodatnich różnic kursowych, oprocentowania lokat i rachunków bankowych a kosztami operacji finansowych, na które składają się w szczególności odsetki, w tym także za zwłokę w zapłacie, prowizje od pożyczek i zobowiązań, płacone dyskonto, straty na sprzedaży papierów wartościowych, ujemne różnice kursowe, z wyjątkiem odsetek, prowizji, dodatnich i ujemnych różnic kursowych, o których mowa w art. 28 ust. 3 pkt 2. 4. Wynik na operacjach nadzwyczajnych stanowi różnicę między zrealizowanymi zyskami nadzwyczajnymi a poniesionymi stratami nadzwyczajnymi."}
{"id":"1994_591_43","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. W bankach na wykazywany w księgach rachunkowych wynik finansowy netto (zysk\/strata) składają się: 1) wynik z działalności operacyjnej (w tym na działalności bankowej), 2) wynik na operacjach nadzwyczajnych, 3) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych i płatności z nim zrównanych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Wynik na działalności bankowej obejmuje: wynik z tytułu odsetek, prowizji, przychody z akcji, udziałów i innych papierów wartościowych, wynik na operacjach finansowych, wynik z pozycji wymiany. 3. Wynik z działalności operacyjnej obejmuje wynik na działalności bankowej skorygowany o różnicę między pozostałymi przychodami operacyjnymi a pozostałymi kosztami operacyjnymi, koszty działania banku, amortyzację środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wynik na wartości rezerw z aktualizacji. 4. Do wyniku na operacjach nadzwyczajnych stosuje się przepis art. 42 ust. 4."}
{"id":"1994_591_44","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. U ubezpieczycieli na wykazywany w księgach rachunkowych wynik finansowy netto (zysk\/strata) składają się: 1) wynik techniczny ubezpieczeń, 2) różnica między innymi przychodami operacyjnymi a innymi kosztami operacyjnymi, 3) wynik na operacjach nadzwyczajnych, 4) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych i płatności z nim zrównanych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Wynik techniczny ubezpieczeń stanowi różnicę między należnymi przychodami ze składek a wypłaconymi świadczeniami i zmianami stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na pokrycie przyszłych świadczeń (z uwzględnieniem udziału reasekuratorów w przychodach ze składek i wypłatach świadczeń) oraz kosztami działalności ubezpieczeniowej. Jeżeli wyniki finansowe lokaty funduszu ubezpieczeniowego są: 1) wkalkulowane w składkę jako jej obniżenie, 2) uwzględniane przy obliczaniu rezerw techniczo-ubezpieczeniowych metodami matematycznymi, 3) rozliczane z ubezpieczonym stosownie do umów ubezpieczenia - to przychody z tych lokat i koszty ich obsługi, łącznie z wynikiem ze sprzedaży lokat, wpływają na wynik techniczny ubezpieczeń. 3. Na różnicę między innymi przychodami operacyjnymi a innymi kosztami operacyjnymi składa się w szczególności różnica między: 1) przychodami z lokat rzeczowych i finansowych a kosztami ich obsługi, łącznie z wynikiem ze sprzedaży lokat w części, w której nie wpływa ona na wynik techniczny ubezpieczeń, 2) przychodami i kosztami z tytułu pełnienia czynności komisarza awaryjnego, 3) zrealizowanymi pozostałymi przychodami operacyjnymi a poniesionymi pozostałymi kosztami operacyjnymi. 4. Do wyniku na operacjach nadzwyczajnych stosuje się przepis art. 42 ust. 4. Rozdział 5 Sprawozdania finansowe jednostki"}
{"id":"1994_591_45","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 12 ust. 2, oraz na inny dzień bilansowy. 2. Sprawozdanie finansowe składa się z: 1) bilansu, 2) rachunku zysków i strat, 3) informacji dodatkowej - sporządzonych według wzorów stanowiących załączniki do ustawy. 3. Sprawozdanie finansowe dla jednostek określonych w art. 64 ust. 1 obejmuje również sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych. 4. Do rocznego sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności jednostki w roku obrotowym, jeżeli obowiązek jego sporządzania wynika z ustawy lub odrębnych przepisów."}
{"id":"1994_591_46","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W bilansie wykazuje się stany aktywów i pasywów na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych poprzedniego i bieżącego roku obrotowego. 2. Wykazana w aktywach bilansu wartość poszczególnych grup składników majątku wynika z ich wartości księgowej, pomniejszonej o: 1) dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, 2) odpisy aktualizujące wartość udziałów w innych jednostkach, rzeczowych składników majątku obrotowego oraz papierów wartościowych, o których mowa w art. 35 ust. 3, 3) rezerwy, wyrażające prawdopodobne zmniejszenie należności i roszczeń wobec ostrożnej ich wyceny. Rezerwy, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 4 i ust. 3, wykazuje się w oddzielnej pozycji pasywów. 3. Jeżeli w myśl odrębnych przepisów w ciągu roku dokonywane są odpisy z wyniku finansowego bieżącego roku obrotowego, to należy je wykazać ze znakiem ujemnym w odrębnej pozycji pasywów \"Kapitał (fundusz) własny\", pod pozycją \"Wynik finansowy netto roku obrotowego\". 4. Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych oraz inne fundusze tworzone na podstawie odrębnych przepisów, nie zaliczone do kapitałów (funduszów) własnych, wykazuje się w pasywach bilansu w grupie zobowiązań jako fundusze specjalne. 5. Składniki aktywów i pasywów bilansu wykazuje się w kolejności i sposób określony: 1) dla innych jednostek niż banki i ubezpieczyciele - w załączniku nr 1 do ustawy, 2) dla banków - w załączniku nr 2 do ustawy, 3) dla ubezpieczycieli - w załączniku nr 3 do ustawy."}
{"id":"1994_591_47","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. W rachunku zysków i strat wykazuje się oddzielnie przychody, koszty, zyski i straty nadzwyczajne oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za bieżący i poprzedni rok obrotowy. 2. Przychody, koszty, straty i zyski oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego wykazuje się w kolejności i w sposób określony: 1) dla innych jednostek niż banki i ubezpieczyciele - w załączniku nr 4 do ustawy, 2) dla banków - w załączniku nr 5 do ustawy, 3) dla ubezpieczycieli - w załączniku nr 6 do ustawy."}
{"id":"1994_591_48","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. W informacji dodatkowej podaje się nie ujęte w bilansie oraz rachunku zysków i strat dane oraz wyjaśnienia niezbędne do tego, aby sprawozdanie finansowe przedstawiało rzetelnie i jasno sytuację majątkową i finansową, wynik finansowy oraz rentowność jednostki, a w szczególności: 1) objaśnienia stosowanych metod wyceny i sporządzenia sprawozdania finansowego oraz przedstawienie przyczyn ich ewentualnych zmian w stosunku do roku poprzedzającego, 2) uzupełniające dane o aktywach i pasywach bilansu oraz elementach rachunku zysków i strat, 3) wszelkie inne znaczące informacje niezbędne do zrozumienia pozycji bilansowych oraz rachunku zysków i strat, 4) proponowany podział zysku lub pokrycia straty, 5) podstawowe informacje dotyczące pracowników i organów jednostki. 2. Szczegółowy wykaz informacji dodatkowych, podawanych przez inne jednostki niż banki i ubezpieczyciele, określa załącznik nr 7 do ustawy. 3. Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych sporządza się w sposób określony: 1) dla innych jednostek niż banki i ubezpieczyciele - w załączniku nr 8 do ustawy 2) dla banków - w załączniku nr 9 do ustawy, 3) dla ubezpieczycieli - w załączniku nr 10 do ustawy z podziałem na przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej, uwzględniając wszystkie wpływy i rozchody środków pieniężnych jednostki lub grupy kapitałowej, o której mowa w rozdziale 6, z wyjątkiem wpływów i rozchodów będących rezultatem zakupu lub sprzedaży środków pieniężnych."}
{"id":"1994_591_49","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Zarządy spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, spółek akcyjnych oraz spółdzielni sporządzają wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym sprawozdanie z działalności jednostki w roku obrotowym. 2. Sprawozdanie z działalności jednostki w roku obrotowym powinno obejmować informacje w szczególności o: 1) ważniejszych zdarzeniach, w tym również inwestycjach, mających istotny wpływ na działalność jednostki, które nastąpiły w roku obrotowym lub są przewidywane w dalszych latach, 2) przewidywanym rozwoju jednostki, 3) ważniejszych osiągnięciach w dziedzinie badań i rozwoju technicznego, 4) aktualnej i przewidywanej sytuacji finansowej."}
{"id":"1994_591_5","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Przyjęte zasady rachunkowości należy stosować w sposób ciągły, dokonując w kolejnych latach obrotowych jednakowego grupowania operacji gospodarczych na kontach, wyceny aktywów, w tym także dokonywania odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), pasywów, ustalania wyniku finansowego i sporządzania sprawozdań finansowych; wykazane w bilansie zamknięcia stany aktywów i pasywów należy ująć w tej samej wysokości w bilansie otwarcia następnego roku obrotowego. 2. Przy wycenie aktywów i pasywów oraz ustalaniu wyniku finansowego przyjmuje się, że jednostka będzie kontynuowała w dającej się przewidzieć przyszłości działalność gospodarczą w niezmniejszonym istotnie zakresie, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym."}
{"id":"1994_591_50","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Pozycje bilansu oraz rachunku zysków i strat mogą być wykazywane ze szczegółowością większą niż określona w załącznikach nr 1-6 do ustawy, stosownie do potrzeb i wielkości jednostki. W przypadku gdy informacje dotyczące poszczególnych pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat nie wystąpiły w jednostce zarówno w roku obrotowym, jak i za rok poprzedzający rok obrotowy, to przy sporządzaniu bilansu oraz rachunku zysków i strat pozycje te pomija się. 2. Jednostka, która w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, nie osiągnęła dwóch z następujących trzech wielkości: 1) średnioroczne zatrudnienie - 50 osób, 2) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego - równowartość w walucie polskiej 1 000 000 ECU, 3) przychód netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych - równowartość w walucie polskiej 2 000 000 ECU może sporządzić uproszczony bilans oraz rachunek zysków i strat, wykazując w nich tylko dane dotyczące pozycji oznaczonych w załącznikach do ustawy literami i cyframi rzymskimi. Informację dodatkową sporządza się odpowiednio w formie uproszczonej. 3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do banków i ubezpieczycieli."}
{"id":"1994_591_51","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Sprawozdania finansowe jednostek, w których skład wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, obejmują: 1) odrębne sprawozdanie finansowe każdego wyodrębnionego organizacyjnie oddziału (zakładu), w tym także tego, który swoje rzeczowe lub pieniężne składniki majątku wydzielił innym oddziałom (zakładom), 2) łączne sprawozdanie finansowe jednostki. 2. W łącznym sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, będącym sumą sprawozdań finansowych jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów) wyłącza się odpowiednio: 1) środki i fundusze wydzielone, 2) wzajemne należności i zobowiązania, 3) odpowiednie części wyniku finansowego, wynikające z wzajemnych rozliczeń operacji gospodarczych. 3. Do łącznego sprawozdania finansowego jednostek, w których skład wchodzą oddziały (zakłady) znajdujące się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tam sporządzające sprawozdania finansowe, włącza się odpowiednie dane wynikające z bilansów tych oddziałów (zakładów), wyrażone w walutach obcych, przeliczone na walutę polską po obowiązującym na dzień bilansowy średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, natomiast z rachunku zysków i strat - po kursie stanowiącym średnią arytmetyczną średnich kursów na dzień kończący każdy miesiąc roku obrotowego, ustalonych dla danej waluty przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Powstałe przy tych przeliczeniach różnice wykazuje się jako składnik kapitału (funduszu) własnego w odrębnej pozycji (dodatniej lub ujemnej) łącznego sprawozdania finansowego jednostki."}
{"id":"1994_591_52","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Kierownik jednostki zapewnia sporządzenie rocznego sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego i przedstawia je właściwym organom, zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy. 2. Sprawozdanie finansowe podpisuje - podając zarazem datę podpisu - osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych, i kierownik jednostki, a jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy - wszyscy członkowie tego organu. Odmowa podpisu wymaga pisemnego uzasadnienia dołączonego do sprawozdania finansowego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio również do: 1) sprawozdań finansowych sporządzanych na dzień określony w art. 12 ust. 2, 2) sprawozdania z działalności jednostki określonego w art. 49, z tym że nie podpisuje go osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych."}
{"id":"1994_591_53","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Roczne sprawozdanie finansowe jednostki podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesiący od dnia bilansowego. Przed zatwierdzeniem roczne sprawozdanie finansowe jednostek, o których mowa w art. 64, podlega badaniu zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 7. 2. Roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 8 miesięcy od dnia bilansowego, zgodnie z art. 63 ust. 3. Przed zatwierdzeniem roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej podlega badaniu zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 7. 3. Podział wyniku finansowego (zysku netto) osób prawnych zobowiązanych zgodnie z art. 64 ust. 1 do poddania badaniu rocznego sprawozdania finansowego, może nastąpić dopiero po wyrażeniu przez biegłego rewidenta opinii bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami. Podział wyniku finansowego (zysku netto) dokonany bez spełnienia tego warunku jest nieważny z mocy prawa."}
{"id":"1994_591_54","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach mających istotny wpływ na treść jeszcze nie zatwierdzonego sprawozdania finansowego, to powinna ona sprawozdanie to odpowiednio zmienić, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy, oraz powiadomić o tym biegłego rewidenta, który sprawozdanie to bada lub badał. 2. Jeżeli po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach dotyczących lat ubiegłych, to ujmuje je odpowiednio w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała. Rozdział 6 Sprawozdania finansowe grupy kapitałowej"}
{"id":"1994_591_55","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Grupa kapitałowa, obejmująca jednostkę dominującą oraz jednostki od niej zależne lub stowarzyszone, sporządza, na podstawie sprawozdań finansowych jednostek wchodzących w skład grupy, skonsolidowane sprawozdanie finansowe zestawione w taki sposób, jakby grupa stanowiła jedną jednostkę. Na skonsolidowane sprawozdanie finansowe składają się: skonsolidowany bilans, skonsolidowany rachunek zysków i strat, skonsolidowane sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych, informacja dodatkowa oraz sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej za rok obrotowy. 2. Jednostki dominujące, mające siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązane do corocznego sporządzania skonsolidowanego sprawozdania finansowego obejmującego jednostkę dominującą i jednostki od niej zależne lub stowarzyszone wszystkich szczebli, bez względu na to, w jakim państwie znajduje się ich siedziba, według zasad określonych w niniejszym rozdziale. 3. Jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej, to do sporządzania skonsolidowanego sprawozdania finansowego stosuje się przepisy rozdziału 4 i 5."}
{"id":"1994_591_56","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Skonsolidowanego sprawozdania finansowego nie sporządza się, jeżeli łączna wielkość sum bilansowych, przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych, bez dokonywania wyłączeń - kompensacji, o których mowa w art. 58, oraz łączne średnioroczne zatrudnienie jednostki dominującej i jednostek zależnych oraz stowarzyszonych za rok obrotowy nie przekracza trzykrotności dwóch z trzech wielkości określonych w art. 50 ust. 2. 2. Skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym nie obejmuje się jednostki zależnej lub stowarzyszonej, jeżeli: 1) nabycie tej jednostki ma na celu wyłącznie jej odsprzedaż, 2) wielkości wykazane w sprawozdaniu finansowym tej jednostki są nieznaczne w stosunku do danych sprawozdania finansowego jednostki dominującej. W szczególności za nieznaczną uznaje się sumę bilansową oraz przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych jednostki, które za rok obrotowy są niższe od 10% sumy bilansowej i przychodu jednostki dominującej. Łączna kwota sum bilansowych i przychodów jednostek nie objętych konsolidacją nie może jednak przekraczać 20% odpowiednich wielkości skonsolidowanego sprawozdania finansowego, ustalonych przy założeniu, że w jego zakres wchodzą wszystkie jednostki zależne lub stowarzyszone bez dokonywania wyłączeń, 3) sprawowanie kontroli nad jednostką nie jest trwałe, gdyż według przewidywań będzie trwało krócej niż rok licząc od dnia bilansowego lub jest w istotnym stopniu ograniczone. 3. Jednostka dominująca, zależna od innej jednostki, może nie sporządzać skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli jednostka dominująca wyższego szczebla posiada co najmniej 90% udziałów (akcji) tej jednostki, a wszyscy pozostali udziałowcy lub akcjonariusze wyrazili zgodę na takie zwolnienie. W takim przypadku jednostka dominująca wyższego szczebla jest obowiązana do objęcia konsolidacją zarówno zależnej od niej jednostki dominującej, jak i wszystkich jednostek zależnych od jednostki dominującej zwolnionej od sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego lub z nią stowarzyszonych. 4. Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych może określić ostrzejsze kryteria od zawartych w ust. 1-3 w odniesieniu do jednostek emitujących papiery wartościowe dopuszczone lub ubiegające się o dopuszczenie do publicznego obrotu."}
{"id":"1994_591_57","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Jednostkę zależną od jednostki dominującej obejmuje się konsolidacją pełną. Jednostkę stowarzyszoną obejmuje się konsolidacją metodą praw własności. 2. Sprawozdanie finansowe jednostki zależnej, które ze względu na całkowicie odmienny rodzaj działalności tej jednostki mogłoby zniekształcić obraz całej grupy, włącza się do sprawozdania skonsolidowanego metodą praw własności."}
{"id":"1994_591_58","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Konsolidacja pełna polega na sporządzeniu skonsolidowanego bilansu, skonsolidowanego rachunku zysków i strat oraz skonsolidowanego sprawozdania z przepływu środków pieniężnych przez sumowanie poszczególnych pozycji odpowiednich sprawozdań finansowych jednostki dominującej i wchodzących w skład grupy kapitałowej jednostek zależnych i dokonaniu wyłączeń, o których mowa w ust. 2 i 3. 2. Wyłączeniu podlega wartość nabycia udziałów (akcji) posiadanych przez jednostkę dominującą w jednostkach zależnych i część aktywów netto jednostek zależnych według ich wartości rynkowej, odpowiadająca udziałowi jednostki dominującej we własności tych jednostek. Jeżeli wartość nabycia udziałów i odpowiadająca im część aktywów netto jednostek zależnych według ich wartości rynkowej różnią się, to: 1) nadwyżkę wartości nabycia udziału nad odpowiadającą im częścią aktywów netto według ich wartości rynkowej wykazuje się w aktywach skonsolidowanego bilansu, w pozycji wartości niematerialne i prawne, jako \"Wartość firmy skonsolidowanej\", 2) nadwyżkę odpowiedniej części aktywów netto według ich wartości rynkowej nad wartością nabycia udziałów wykazuje się w pasywach skonsolidowanego bilansu w pozycji \"Rezerwa kapitałowa z konsolidacji\". 3. Wyłączeniu podlegają również: 1) wzajemne należności i zobowiązania jednostek objętych konsolidacją, 2) przychody i koszty dotyczące operacji dokonywanych między jednostkami objętymi konsolidacją, 3) zyski lub straty powstałe na operacjach dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją, zawarte w wartości podlegających konsolidacji aktywów i pasywów, 4) dywidendy wypłacone przez jednostki zależne jednostce dominującej i otrzymane przez nią. 4. Można zaniechać wyłączeń, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, jeżeli wzajemne operacje gospodarcze nie spowodują istotnego zniekształcenia obrazu, jakiego dostarcza skonsolidowane sprawozdanie finansowe. 5. Od wartości firmy skonsolidowanej lub rezerwy kapitałowej z konsolidacji dokonuje się odpisów przez okres nie dłuższy niż 5 lat. Odpisy te wykazuje się w oddzielnych pozycjach skonsolidowanego rachunku zysków i strat. 6. Jeżeli w ciągu roku obrotowego nastąpi sprzedaż udziałów (akcji) w jednostce zależnej, to w skonsolidowanym rachunku zysków i strat wykazuje się: 1) wyniki działalności osiągnięte przez tę jednostkę zależną do dnia sprzedaży udziałów (akcji) przez jednostkę dominującą, 2) wynik ze sprzedaży jednostki zależnej, ustalony jako różnica między przychodem ze sprzedaży udziałów (akcji) a częścią aktywów netto jednostki zależnej według ich wartości rynkowej, odpowiadającą udziałowi jednostki dominującej w kapitale własnym jednostki zależnej, skorygowana o nie odpisaną część \"Wartości firmy skonsolidowanej\" lub \"Rezerwy kapitałowej z konsolidacji\", dotyczącą sprzedanej jednostki zależnej. 7. Udziały (akcje) w kapitale własnym jednostek zależnych, należące do innych jednostek niż wchodzące w skład grupy kapitałowej, wykazuje się w odrębnej pozycji pasywów skonsolidowanego bilansu, po kapitałach własnych grupy, w wysokości udziałów (akcji) tych innych jednostek w kapitale własnym jednostek wchodzących w skład grupy jako \"Kapitały mniejszości\". Przypadające na inne jednostki niż jednostki wchodzące w skład grupy kapitałowej zyski lub straty wykazuje się w skonsolidowanym rachunku zysków i strat po pozycji \"Wynik finansowy netto\" jako \"Zyski lub straty mniejszości\"."}
{"id":"1994_591_59","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Przy konsolidacji metodą praw własności w aktywach skonsolidowanego bilansu wyodrębnia się pozycję \"Udziały w jednostkach stowarzyszonych\", wykazując ją: 1) w sporządzanym po raz pierwszy bilansie skonsolidowanym - w wysokości ceny nabycia udziałów wynikającej z bilansu jednostki dominującej, skorygowanej o różnicę między wartością nabycia udziałów przez jednostkę dominującą a wartością udziału w kapitale własnym jednostki stowarzyszonej. Różnice te wykazuje się w odrębnej pozycji bilansu skonsolidowanego jako \"Wartość firmy skonsolidowanej\" lub \"Rezerwa kapitałowa z konsolidacji\", 2) w sporządzanych za kolejne lata bilansach skonsolidowanych skorygowaną cenę nabycia, o której mowa w pkt 1, powiększa lub pomniejsza się o przypadające na rzecz jednostki dominującej zwiększenia lub zmniejszenia kapitału własnego jednostki stowarzyszonej, jakie nastąpiły w ciągu roku obrotowego, pomniejszone o przypadające od udziału dywidendy. 2. Przy konsolidacji metodą praw własności w skonsolidowanym rachunku zysków i strat wykazuje się w oddzielnej pozycji udział jednostki dominującej w wyniku finansowym jednostki stowarzyszonej."}
{"id":"1994_591_6","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. W księgach rachunkowych i wyniku finansowym jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty. 2. Dla zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do aktywów lub pasywów danego miesiąca zaliczane będą koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten miesiąc koszty, które jeszcze nie zostały poniesione."}
{"id":"1994_591_60","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe sporządza się na ten sam dzień bilansowy i za ten sam rok obrotowy co sprawozdanie finansowe jednostki dominującej. Jeżeli jednakowy dzień bilansowy nie może być zachowany w całej grupie kapitałowej, to konsolidacją można objąć sprawozdania sporządzone za inny okres roczny niż rok obrotowy, pod warunkiem, że dzień bilansowy tych sprawozdań finansowych nie jest odległy od dnia bilansowego przyjętego dla grupy kapitałowej więcej niż o 3 miesiące. 2. Jednostki objęte konsolidacją powinny stosować jednakowe metody wyceny i sporządzania sprawozdań finansowych. Jeżeli z ważnych przyczyn stosowanie jednakowych metod wyceny i sporządzania sprawozdań nie jest możliwe, należy dokonać odpowiednich przekształceń sprawozdań finansowych jednostek zależnych. 3. Jeżeli podlegające konsolidacji sprawozdania finansowe wyrażone są w walutach obcych, to ich przeliczenie na walutę polską następuje według zasad określonych w art. 51 ust. 3. 4. Jeżeli skład grupy kapitałowej, dla której sporządza się skonsolidowane sprawozdanie finansowe, uległ w ciągu roku obrotowego istotnym zmianom, to należy podać w informacji dodatkowej dane dotyczące zysku netto lub straty netto oraz kapitałów (funduszy) własnych jednostek, które nie wchodziły w skład grupy kapitałowej przez cały rok obrotowy."}
{"id":"1994_591_61","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Informacja dodatkowa do skonsolidowanego sprawozdania finansowego powinna, oprócz informacji wyszczególnionych w załączniku nr 7 do ustawy, zawierać: 1) wykaz jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej, z podaniem ich nazwy i siedziby, kapitału własnego, udziału jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej w kapitałach innych jednostek niż dominująca, z wyodrębnieniem jednostek nie objętych konsolidacją i uzasadnieniem przyczyn odstąpienia od konsolidacji oraz podaniem kwoty ich przychodów ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy, 2) omówienie zastosowanych metod wyceny i przeliczenia pozycji objętych skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym oraz ich wpływ na wynik finansowy, 3) podział przychodów ze sprzedaży według dziedzin działalności oraz określonych geograficznie rynków, jeżeli - przy uwzględnieniu organizacji sprzedaży towarów i produktów (usług) typowych dla normalnej działalności gospodarczej grupy - dziedziny działalności lub określone geograficznie rynki różnią się między sobą znacznie, 4) przedstawienie skutków zmian składu grupy kapitałowej; w związku z tym należy osobno wykazać sumę aktywów pomniejszoną o zobowiązania oraz wynik finansowy za rok obrotowy poprzedzający rok sprawozdawczy tych jednostek zależnych, które w roku obrotowym nie wchodzą już w skład grupy kapitałowej."}
{"id":"1994_591_62","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Do sprawozdania z działalności grupy kapitałowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 49."}
{"id":"1994_591_63","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe podpisuje kierownik jednostki dominującej, stosując odpowiednio przepisy art. 52 ust. 2. 2. Jednostka dominująca sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od daty obowiązującej dla sporządzenia jednostkowego sprawozdania finansowego. Jeżeli konsolidacja następuje także na szczeblu jednostek zależnych, termin ten przedłuża się o kolejny miesiąc. 3. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający jednostki dominującej, nie później niż 8 miesiący od dnia bilansowego, na który należało sporządzić sprawozdanie finansowe jednostki dominującej. Rozdział 7 Badanie i ogłaszanie sprawozdań finansowych"}
{"id":"1994_591_64","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Badaniu i ogłaszaniu podlegają roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe grup kapitałowych oraz roczne sprawozdania finansowe kontynuujących działalność: 1) banków oraz ubezpieczycieli, 2) jednostek działających na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, 3) spółek akcyjnych, 4) pozostałych jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdanie finansowe, osiągnęły lub przekroczyły granicę dwóch z trzech następujących wielkości: a) średnioroczne zatrudnienie - 50 osób, b) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego - równowartość w walucie polskiej 1 000 000 ECU, c) przychód netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy - równowartość w walucie polskiej 3 000 000 ECU. 2. Obowiązek badania i ogłaszania rocznych sprawozdań finansowych, określony w ust. 1, dotyczy również łącznych rocznych sprawozdań finansowych jednostek, w skład których wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielny bilans oraz rachunek zysków i strat, o których mowa w art. 51 ust. 1. 3. Badaniu podlegają również: 1) roczne sprawozdania finansowe innych niż spółdzielnie jednostek, które nie spełniają warunków określonych w ust. 1 - raz na 3 lata, 2) sprawozdania finansowe spółek akcyjnych sporządzone na dzień połączenia z inną jednostką lub przejęcia innej jednostki."}
{"id":"1994_591_65","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Celem badania sprawozdania finansowego jest przedstawienie jednostce pisemnej opinii biegłego rewidenta wraz z jego raportem o tym, czy sprawozdanie finansowe jest prawidłowe oraz rzetelnie i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową, wynik finansowy oraz rentowność badanej jednostki. 2. Opinia, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności stwierdzać, czy badane sprawozdanie finansowe: 1) zostało sporządzone na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych, 2) zostało sporządzone zgodnie z określonymi ustawą zasadami rachunkowości stosowanymi w sposób ciągły, 3) jest zgodne co do formy i treści z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem lub umową, 4) przedstawia rzetelnie i jasno wszystkie istotne dla oceny jednostki informacje, a w odniesieniu do sprawozdania z działalności jednostki, czy informacje zawarte w tym sprawozdaniu są zgodne z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym. 3. Opinia powinna w sposób jednoznaczny wskazywać powody wyrażenia zastrzeżeń do sprawozdania finansowego, wyrażania opinii negatywnej lub odmowy wyrażenia opinii z uwagi na zaistnienie okoliczności uniemożliwiających jej sformułowanie. Zastrzeżenia należy wyrazić w sposób wskazujący na ich zasięg. 4. Raport, o którym mowa w ust. 1, powinien przedstawiać w szczególności: 1) ogólną charakterystykę jednostki (dane identyfikujące jednostkę), 2) stwierdzenie uzyskania od jednostki żądanych informacji, wyjaśnień i oświadczeń, 3) ocenę prawidłowości stosowanego systemu rachunkowości i działania powiązanej z nim kontroli wewnętrznej, 4) charakterystykę każdej pozycji lub grupy bilansu oraz rachunku zysków i strat, 5) stwierdzenie stosowania się przez bank do obowiązujących zasad w zakresie ostrożności określonych w odrębnych przepisach, 6) stwierdzenie utworzenia przez ubezpieczyciela rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w wysokości zapewniającej pełne wywiązanie się z bieżących i przyszłych zobowiązań, wynikających z zawartych umów ubezpieczenia, oraz zabezpieczenie tych rezerw lokatami, zgodnie z przepisami o działalności ubezpieczeniowej, a także prawidłowości wyliczenia marginesu wypłacalności i posiadania finansowego pokrycia tego marginesu, 7) przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności jednostki, ze wskazaniem na zjawiska, które w porównaniu z okresami poprzednimi w istotny sposób wpływają negatywnie na tę sytuację, a zwłaszcza zagrażają kontynuowaniu działalności przez jednostkę. Jeżeli w toku badania jednostki biegły rewident stwierdzi naruszenie prawa, statutu lub umowy spółki, to powinien o tym poinformować w raporcie. 5. Opinia i raport powinny wynikać z zebranej i opracowanej w toku badania dokumentacji rewizyjnej. Powinny one umożliwić biegłemu rewidentowi, nie biorącemu udziału w badaniu, prześledzenie jego przebiegu i znalezienie uzasadnienia dla opinii wyrażonej o badanym sprawozdaniu finansowym."}
{"id":"1994_591_66","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Badanie sprawozdania finansowego przeprowadza biegły rewident spełniający warunki do wyrażenia bezstronnej i niezależnej opinii o tym sprawozdaniu. 2. Bezstronność i niezależność nie jest zachowana, jeżeli biegły rewident: 1) posiada udziały, akcje lub inne tytuły własności w jednostce lub w jednostce z nią stowarzyszonej, dominującej lub zależnej, z wyłączeniem udziału w spółdzielni mieszkaniowej, 2) jest lub był w ostatnich 3 latach przedstawicielem prawnym (pełnomocnikiem), członkiem organów nadzorczych lub pracownikiem jednostki albo jednostki z nią stowarzyszonej, dominującej lub zależnej, 3) w ostatnich 3 latach uczestniczył w prowadzeniu ksiąg rachunkowych, sporządzaniu sprawozdań finansowych, stanowiących przedmiot badania, 4) osiągnął chociażby w jednym roku w ciągu ostatnich 5 lat ponad 50% przychodu rocznego z tytułu wykonywania usług na rzecz danej jednostki lub jednostek, w których posiada ona więcej niż 20% udziałów; nie dotyczy to pierwszego roku działalności biegłego rewidenta, 5) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym w linii prostej do drugiego stopnia lub jest związany z tytułu opieki, przysposobienia lub kurateli z osobą zarządzającą lub będącą w organach nadzorczych jednostki albo zatrudnia przy prowadzeniu badania takie osoby, 6) z innych powodów nie może sporządzić bezstronnej i niezależnej opinii. 3. Biegłego rewidenta przeprowadzającego badanie sprawozdania finansowego wybiera organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe jednostki, chyba że statut, umowa lub inne wiążące jednostkę przepisy prawa stanowią inaczej. 4. Jednostka zawiera z biegłym rewidentem umowę o badanie, w terminie umożliwiającym mu udział w inwentaryzacji znaczących składników majątkowych. Koszty badania sprawozdania finansowego ponosi badana jednostka. 5. Badanie przeprowadzone z naruszeniem przepisu ust. 1 lub ust. 3 jest nieważne z mocy prawa."}
{"id":"1994_591_67","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Kierownik badanej jednostki udostępnia biegłemu rewidentowi, przeprowadzającemu badanie sprawozdania finansowego, księgi rachunkowe oraz dokumenty stanowiące podstawę dokonanych w nich zapisów oraz wszelkie dokumenty mogące mieć wpływ na sformułowanie oceny biegłego rewidenta o sytuacji majątkowej i finansowej badanej jednostki, jak również udziela wyczerpujących informacji, wyjaśnień i oświadczeń, niezbędnych do sporządzenia raportu i wyrażenia opinii. 2. Biegły rewident jest uprawniony do uzyskania informacji związanych z przebiegiem badania od kontrahentów badanej jednostki, w tym także od banków i jej doradców prawnych - z upoważnienia kierownika badanej jednostki. 3. Jeżeli przedmiotem badania jest sprawozdanie finansowe jednostki dominującej, to uprawnienia biegłego rewidenta, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują także wobec jednostek zależnych i stowarzyszonych. 4. Biegli rewidenci, którzy przeprowadzili badanie sprawozdania finansowego: 1) jednostki za rok poprzedzający rok obrotowy, 2) jednostek zależnych lub stowarzyszonych - za rok obrotowy są obowiązani do udzielenia odpowiednich informacji i wyjaśnień biegłemu rewidentowi, badającemu za rok obrotowy sprawozdanie finansowe jednostki, w tym jednostki dominującej."}
{"id":"1994_591_68","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, spółki akcyjne oraz spółdzielnie są obowiązane do udostępnienia wspólnikom, akcjonariuszom lub członkom rocznego sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności jednostki, a jeżeli sprawozdanie finansowe podlega obowiązkowi badania - także opinii wraz z raportem biegłego rewidenta - najpóźniej na 15 dni przed zgromadzeniem wspólników, walnym zgromadzeniem akcjonariuszy lub walnym zgromadzeniem członków albo przedstawicieli członków spółdzielni. Spółka akcyjna udostępnia ponadto akcjonariuszom sprawozdanie rady nadzorczej i komisji rewizyjnej."}
{"id":"1994_591_69","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Kierownik jednostki składa w sądzie lub innym organie prowadzącym rejestr lub ewidencję działalności gospodarczej danej jednostki roczne sprawozdanie finansowe, opinię biegłego rewidenta, jeżeli podlegało ono badaniu zgodnie z przepisami art. 64 ust. 1, odpis uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty, a w przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, spółek akcyjnych oraz spółdzielni - także sprawozdanie z działalności jednostki - w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego, nie później jednak niż 9 miesięcy od dnia bilansowego, a jeżeli nie zostało ono zatwierdzone w tym terminie, to należy złożyć je w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego. 2. Jeżeli sprawozdanie finansowe nie zostało zatwierdzone w terminie 9 miesięcy, to należy je złożyć w sądzie lub innym organie, o których mowa w ust. 1, w ciągu 15 dni po tym terminie."}
{"id":"1994_591_7","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Poszczególne składniki aktywów i pasywów wycenia się stosując rzeczywiście poniesione na ich nabycie (wytworzenie) ceny (koszty), z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. W szczególności należy w wyniku finansowym, bez względu na jego wysokość, uwzględnić: 1) zmniejszenia wartości użytkowej składników majątkowych, w tym również dokonywane w postaci odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), 2) zmniejszenia wartości innych niż środki trwałe, inwestycje rozpoczęte oraz wartości niematerialne i prawne składników majątkowych wywołane trwałymi zmianami ich cen, 3) wyłącznie niewątpliwe pozostałe przychody operacyjne i zyski nadzwyczajne, 4) wszystkie poniesione pozostałe koszty operacyjne i straty nadzwyczajne, 5) rezerwy na znane jednostce ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń. 2. Zdarzenia, o których mowa w ust. 1, należy uwzględnić także wtedy, gdy zostaną one ujawnione między dniem bilansowym a dniem, w którym rzeczywiście następuje zamknięcie ksiąg rachunkowych. 3. Wartość poszczególnych składników aktywów i pasywów, przychodów i związanych z nimi kosztów, jak też zysków i strat nadzwyczajnych ustala się oddzielnie. Nie można kompensować ze sobą wartości różnych co do rodzaju aktywów i pasywów, przychodów i kosztów związanych z nimi oraz zysków i strat nadzwyczajnych."}
{"id":"1994_591_70","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Kierownik jednostki, o której mowa w art. 64 ust. 1, obowiązany jest złożyć bilans, rachunek zysków i strat oraz sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych za rok obrotowy do ogłoszenia w ciągu 15 dni od dnia ich zatwierdzenia wraz z opinią biegłego rewidenta oraz odpisem uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, następuje w Monitorze Polskim B. Rozdział 8 Ochrona danych"}
{"id":"1994_591_71","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Dokumentację przyjętych zasad rachunkowości, o której mowa w art. 10 ust. 1, księgi rachunkowe, dowody księgowe, dokumenty inwentaryzacyjne i sprawozdania finansowe, zwane dalej także \"zbiorami\", należy przechowywać w należyty sposób i chronić przed niedozwolonymi zmianami, nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem lub zniszczeniem. 2. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera ochrona danych powinna polegać na stosowaniu odpornych na zagrożenia nośników danych, na doborze stosownych środków ochrony zewnętrznej, na systematycznym tworzeniu rezerwowych kopii zbiorów danych zapisanych na nośnikach magnetycznych oraz na zapewnieniu ochrony przed nieupoważnionym dostępem do programów komputerowych."}
{"id":"1994_591_72","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Księgi rachunkowe prowadzone przy użyciu komputera mogą mieć postać zapisów lub zbiorów utrwalonych na nośnikach magnetycznych tylko w okresie poprzedzającym przeniesienie zapisów na nośnik trwały. 2. Zapisy księgowe utrwalone na magnetycznych nośnikach danych powinny być wydrukowane lub przeniesione na inny trwały nośnik danych, w terminach przewidzianych ustawą w art. 14 ust. 4 pkt 4, art. 15 ust. 3 i art. 18."}
{"id":"1994_591_73","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne przechowuje się w siedzibie zarządu lub oddziału (zakładu) jednostki w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w podziale na miesiące, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze. 2. Z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, list płac, powierzenia odpowiedzialności za składniki majątkowe, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego treść dowodów księgowych może być przeniesiona na nośniki optyczne (laserowe) oraz odpowiednie do tego mikrofilmy, pozwalające zachować w trwałej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku. 3. Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, dokumentację przyjętych zasad rachunkowości, księgi rachunkowe oraz sprawozdania finansowe, w tym również sprawozdanie z działalności jednostki, przechowuje się odpowiednio w sposób określony w ust. 1."}
{"id":"1994_591_74","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe podlegają trwałemu przechowywaniu. 2. Pozostałe zbiory przechowuje się co najmniej przez okres: 1) księgi rachunkowe - 5 lat, 2) karty wynagrodzeń pracowników bądź ich odpowiedniki - przez okres wymaganego dostępu do tych informacji, wynikający z przepisów emerytalnych, rentowych oraz podatkowych, nie krócej jednak niż 5 lat, 3) dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej - do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, nie krócej jednak niż do dnia rozliczenia osób, którym powierzono składniki majątku objęte sprzedażą detaliczną, 4) dowody księgowe dotyczące wieloletnich inwestycji rozpoczętych, pożyczek, kredytów oraz umów handlowych, roszczeń dochodzonych w postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem karnym albo podatkowym - przez 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione, 5) dokumentację przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości - przez okres jej ważności i dodatkowo przez 3 lata po tym okresie, 6) dokumenty dotyczące rękojmi i reklamacji - 1 rok po terminie upływu rękojmi lub rozliczeniu reklamacji, 7) dokumenty inwentaryzacyjne - 5 lat, 8) pozostałe dowody księgowe i dokumenty - 5 lat. 3. Okresy przechowywania ustalone w ust. 2 oblicza się od początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory dotyczą."}
{"id":"1994_591_75","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Udostępnienie osobie trzeciej zbiorów lub ich części: 1) do wglądu na terenie jednostki - wymaga zgody kierownika jednostki lub osoby przez niego upoważnionej, 2) poza siedzibą zarządu (oddziału) jednostki - wymaga pisemnej zgody kierownika jednostki oraz pozostawienia w jednostce potwierdzonego spisu przejętych dokumentów, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej."}
{"id":"1994_591_76","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Zbiory jednostek, które: 1) zakończyły swoją działalność w wyniku połączenia z inną jednostką lub przekształcenia formy prawnej - przechowuje jednostka kontynuująca działalność, 2) zostały zlikwidowane - przechowuje wyznaczona osoba lub jednostka; o miejscu przechowywania kierownik, likwidator jednostki lub syndyk masy upadłościowej informuje właściwy sąd lub inny organ prowadzący rejestr lub ewidencję działalności gospodarczej oraz urząd skarbowy. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 72-74 stosuje się odpowiednio. Rozdział 9 Odpowiedzialność karna"}
{"id":"1994_591_77","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Kto będąc odpowiedzialny za prowadzenie ksiąg rachunkowych jednostki, dopuszcza do nieprowadzenia ksiąg rachunkowych, do ich prowadzenia wbrew przepisom ustawy lub podawania w tych księgach nierzetelnych danych, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2 lub karze grzywny, albo obu tym karom łącznie. 2. Kto będąc odpowiedzialny za sporządzenie sprawozdania finansowego zgodnie z przepisami niniejszej ustawy dopuszcza do niesporządzenia takiego sprawozdania, sporządzenia go niezgodnie z przepisami ustawy lub zawarcia w tym sprawozdaniu nierzetelnych danych, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2 lub karze grzywny albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"1994_591_78","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Biegły rewident, który sporządza niezgodną ze stanem faktycznym opinię o sprawozdaniu finansowym i stanowiących podstawę jego sporządzenia księgach rachunkowych jednostki lub sytuacji finansowo-majątkowej tej jednostki, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2 lub karze grzywny albo obu tym karom łącznie. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega karze grzywny."}
{"id":"1994_591_79","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Kto wbrew przepisom ustawy: 1) nie poddaje rocznego sprawozdania finansowego badaniu przez biegłego rewidenta, 2) nie udziela lub udziela niezgodnych ze stanem faktycznym informacji, wyjaśnień, oświadczeń biegłemu rewidentowi albo nie dopuszcza go do pełnienia obowiązków, 3) nie składa rocznego sprawozdania finansowego do ogłoszenia, 4) nie składa rocznego sprawozdania finansowego w sądzie lub w innym organie prowadzącym rejestr lub ewidencję działalności gospodarczej jednostki, 5) nie udostępnia sprawozdania finansowego i innych dokumentów, o których mowa w art. 68 - podlega karze grzywny w wysokości od 30 000 000 zł do 150 000 000 zł. Rozdział 10 Przepisy szczególne i przejściowe"}
{"id":"1994_591_8","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Dokonując wyboru rozwiązań dopuszczonych ustawą i dostosowując je do potrzeb jednostki należy zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich operacji gospodarczych istotnych do oceny sytuacji majątkowej i finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności jednostki przy zachowaniu zasady ostrożnej wyceny, o której mowa w art. 7. 2. W celu lepszego odzwierciedlenia sytuacji jednostka może, od pierwszego dnia roku obrotowego, zmienić dotychczas stosowane rozwiązania na inne, przewidziane ustawą. W przypadku takim należy w informacji dodatkowej jednostki za rok obrotowy, w którym zmiany te nastąpiły, podać przyczyny tych zmian, określić liczbowo ich wpływ na wynik finansowy oraz zapewnić porównywalność danych sprawozdania finansowego dotyczących roku poprzedzającego rok obrotowy, w którym dokonano zmian."}
{"id":"1994_591_80","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Do jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, nie stosuje się rozdziału 5 i 6. 2. Minister Finansów może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek badania sprawozdań finansowych jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4. 3. Stowarzyszenia, partie polityczne, związki zawodowe, organizacje pracodawców, izby gospodarcze, kościelne osoby prawne, fundacje oraz inne nie będące spółkami prawa handlowego organizacje dobroczynności i opieki społecznej, towarzystwa naukowe, organizacje ochrony zdrowia, rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz przedstawicielstwa podmiotów zagranicznych - jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, nie stosują przepisów rozdziału 6 i 7 ustawy."}
{"id":"1994_591_81","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Prezes Narodowego Banku Polskiego określi: 1) w porozumieniu z Ministrem Finansów szczególne zasady rachunkowości banków, sporządzania informacji dodatkowej oraz sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków, 2) po zasięgnięciu opinii Ministra Finansów zasady tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków i sporządzania innych sprawozdań. 2. Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych określi: 1) w porozumieniu z Ministrem Finansów: a) szczególne zasady rachunkowości, w tym również wzory bilansu, rachunku zysków i strat, informacji dodatkowej i innych składników sprawozdań finansowych oraz skonsolidowanych sprawozdań finansowych, w odniesieniu do jednostek działających na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, z wyjątkiem \"spółek publicznych\", b) zakres dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych innych niż banki jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych lub ubiegających się o dopuszczenie do publicznego obrotu, c) zakres informacji podawanych w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych lub ubiegających się o dopuszczenie do publicznego obrotu, 2) w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego: a) szczególne zasady rachunkowości, w tym również wzory bilansu, rachunku zysków i strat, informacji dodatkowej i innych składników sprawozdań finansowych w odniesieniu do wydzielonych w ramach banku organizacyjnie i finansowo wewnętrznych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność maklerską, b) zakres dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych banków oraz w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych banków, będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych lub ubiegających się o dopuszczenie do publicznego obrotu. 3. Minister Finansów określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady rachunkowości ubezpieczycieli, w tym również tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych oraz sporządzania informacji dodatkowej i innych składników sprawozdań finansowych, 2) szczegółowe zasady sporządzania przez inne jednostki niż banki skonsolidowanych sprawozdań finansowych, 3) szczególne zasady rachunkowości dla jednostek, o których mowa w art. 80 ust. 3, 4) kwalifikacje i inne wymagania, których spełnienie przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki nie posiadające osobowości prawnej uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 11 ust. 3."}
{"id":"1994_591_82","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Minister Finansów może w drodze rozporządzenia: 1) ograniczyć możliwość dokumentowania określonych rodzajów operacji gospodarczych dowodami własnymi, 2) rozszerzyć obowiązek sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych na jednostki sprawujące kontrolę nad spółkami z udziałem Skarbu Państwa wyższym niż 50%."}
{"id":"1994_591_83","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. W celu ujednolicenia zasad grupowania operacji gospodarczych i ograniczenia nakładu pracy związanego z ustaleniem zakładowych planów kont mogą być stosowane wzorcowe plany kont. 2. Wzorcowe plany kont mogą ustalić: 1) Prezes Narodowego Banku Polskiego - dla banków, 2) Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych - dla jednostek działających na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, a w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego - dla wydzielonych w ramach banku organizacyjnie i finansowo wewnętrznych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność maklerską, 3) Minister Finansów - dla pozostałych jednostek. Rozdział 11 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy końcowe"}
{"id":"1994_591_84","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 80, poz. 369) w art. 52 w pkt 1 wyrazy \"jednolite zasady rachunkowości, typowy plan kont dla banków oraz\" skreśla się. 2. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 57, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 178 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§5. Po powzięciu uchwały wspólników zarządzającej dopłaty, roszczenia o dopłaty ujmuje się w odrębnej pozycji aktywów, a ich równowartość - pasywów bilansu. Dopłaty wykazuje się jako składnik kapitału zapasowego dopóty, dopóki nie będą użyte w sposób uzasadniający ich odpisanie.\", 2) w art. 390 w § 1 wyraz \"czterech\" zastępuje się wyrazem \"sześciu\" oraz zdanie ostatnie skreśla się. 3. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 59, poz. 344, z 1993 r. Nr 5, poz. 21 i Nr 44, poz. 201 oraz z 1994 r. Nr 4, poz. 17) w art. 42 w ust. 7 i w art. 50 w ust. 1 wyrazy \"wynikających z działalności ubezpieczeniowej\" zastępuje się wyrazami \"jakie mogą wyniknąć z zawartych umów ubezpieczenia\". 4. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344 i z 1994 r. Nr 76, poz. 344) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. Minister Finansów określi, w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, zasady i terminy sporządzania sprawozdawczości budżetowej.\", 2) po art. 51 dodaje się art. 51a w brzmieniu: \"Art. 51a. 1. Zasady prowadzenia rachunkowości państwowych i gminnych jednostek budżetowych i ich gospodarstw pomocniczych, zakładów budżetowych, państwowych i gminnych funduszy celowych oraz gmin i ich związków określa odrębna ustawa, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister Finansów określi szczególne zasady prowadzenia rachunkowości oraz jednolite plany kont dla jednostek wymienionych w ust. 1. 3. Minister Finansów określi zasady rachunkowości i plan kont dla organów podatkowych.\"."}
{"id":"1994_591_85","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Tracą moc z zastrzeżeniem ust. 2: 1) art. 244-252, 418-420, 422-426 oraz art. 428 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy, 2) art. 26a ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne (Dz.U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148 i Nr 74, poz. 442 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480), 3) art. 39 i 40 ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o przedsiębiorstwach mieszanych (Dz.U. Nr 32, poz. 142, z 1986 r. Nr 12, poz. 72 i z 1987 r. Nr 33, poz. 181), 4) art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27 i z 1993 r. Nr 18, poz. 82), 5) art. 48{1} ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 80, poz. 369), 6) art. 14 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480), 7) art. 41 ust. 3, art. 47, art. 58 pkt 1 i art. 59 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, 8) art. 29 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163 i Nr 105, poz. 509), 9) art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. Nr 114, poz. 493), 10) art. 32 § 3 i art. 95 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239 i Nr 71, poz. 313), 11) art. 61 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408 i z 1992 r. Nr 63, poz. 315). 2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, zachowują moc w stosunku do jednostek, których rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, do czasu zakończenia przez te jednostki roku obrotowego, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 1995 r."}
{"id":"1994_591_86","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r. i ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych za rok obrotowy rozpoczynający się w 1995 r. {Załącznik nr 1} Bilans jednostek z wyłączeniem banków i ubezpieczycieli Aktywa A. Majątek trwały I. Wartości niematerialne i prawne. 1. Koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej. 2. Koszty prac rozwojowych. 3. Wartość firmy. 4. Inne wartości niematerialne i prawne. 5. Zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych. II. Rzeczowy majątek trwały. 1. Grunty własne. 2. Budynki i budowle. 3. Urządzenia techniczne i maszyny. 4. Środki transportu. 5. Pozostałe środki trwałe. 6. Inwestycje rozpoczęte. 7. Zaliczki na poczet inwestycji. III. Finansowy majątek trwały. 1. Udziały i akcje. 2. Papiery wartościowe. 3. Udzielone pożyczki długoterminowe. 4. Inne składniki finansowego majątku trwałego. IV. Należności długoterminowe. B. Majątek obrotowy. I. Zapasy. 1. Materiały. 2. Półprodukty i produkty w toku. 3. Produkty gotowe. 4. Towary. 5. Zaliczki na poczet dostaw. II. Należności i roszczenia. 1. Należności z tytułu dostaw i usług. 2. Należności z tytułu podatków, dotacji i ubezpieczeń społecznych. 3. Należności wewnątrzzakładowe. 4. Pozostałe należności. 5. Należności dochodzone na drodze sądowej. III. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu. 1. Udziały lub akcje własne do zbycia. 2. Inne papiery wartościowe. IV. Środki pieniężne. 1. Środki pieniężne w kasie. 2. Środki pieniężne w banku. 3. Inne środki pieniężne (weksle, czeki obce itp.). C. Rozliczenia międzyokresowe. 1. Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów. 2. Inne rozliczenia międzyokresowe. Suma aktywów Pasywa A. Kapitał (fundusz) własny. I. Kapitał (fundusz) podstawowy. II. Należne lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału podstawowego (wielkość ujemna). III. Kapitał (fundusz) zapasowy. 1. Ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej. 2. Tworzony ustawowo. 3. Tworzony zgodnie ze statutem lub umową. 4. Z dopłat wspólników. 5. Inny. IV. Kapitał (fundusz) rezerwowy z aktualizacji wyceny. V. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe. VI. Nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych. 1. Zysk (wielkość dodatnia). 2. Strata (wielkość ujemna). VII. Wynik finansowy netto roku obrotowego. 1. Zysk netto (wielkość dodatnia). 2. Strata netto (wielkość ujemna). 3. Odpisy z wyniku finansowego bieżącego roku obrotowego. B. Rezerwy. 1. Rezerwy na podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych. 2. Pozostałe rezerwy. C. Zobowiązania długoterminowe. 1. Długoterminowe pożyczki, obligacje i inne papiery wartościowe. 2. Długoterminowe kredyty bankowe. 3. Pozostałe zobowiązania długoterminowe. D. Zobowiązania krótkoterminowe i fundusze specjalne. I. Zobowiązania krótkoterminowe. 1. Pożyczki, obligacje i papiery wartościowe. 2. Kredyty bankowe. 3. Zaliczki otrzymane na poczet dostaw. 4. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług. 5. Zobowiązania wekslowe. 6. Zobowiązania z tytułu podatków, ceł, ubezpieczeń społecznych. 7. Zobowiązania z tytułu wynagrodzeń. 8. Zobowiązania wewnątrzzakładowe. 9. Pozostałe zobowiązania krótkoterminowe. II. Fundusze specjalne. E. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów. 1. Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów. 2. Przychody przyszłych okresów. Suma pasywów. {Załącznik nr 2} Bilans banku Aktywa I. Kasa, środki w Banku Centralnym. 1. A vista. 2. Rezerwa obowiązkowa. 3. Inne środki. II. Dłużne papiery wartościowe uprawnione do redyskontowania w Banku Centralnym. III. Należności od innych instytucji finansowych. 1. A vista. 2. Terminowe. IV. Należności od klientów i sektora budżetowego. V. Dłużne papiery wartościowe. 1. Emitentów państwowych. 2. Innych emitentów (w tym odkupione, własne). VI. Akcje, udziały i inne papiery wartościowe o zmiennej kwocie dochodu. VII. Akcje i udziały w jednostkach zależnych. 1. W instytucjach finansowych. 2. W pozostałych jednostkach. VIII. Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych. 1. W instytucjach finansowych. 2. W pozostałych jednostkach. IX. Akcje i udziały w innych jednostkach o stałej kwocie dochodu. 1. W instytucjach finansowych. 2. W pozostałych jednostkach. X. Wartości niematerialne i prawne. 1. Koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej. 2. Wartość firmy. 3. Inne wartości niematerialne i prawne. 4. Zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych. XI. Rzeczowy majątek trwały. 1. Nieruchomości. 2. Pozostałe środki trwałe. 3. Inwestycje rozpoczęte. 4. Zaliczki na poczet inwestycji. XII. Akcje własne i udziały do zbycia. XIII. Inne aktywa. 1. Przyjęte aktywa - do zbycia. 2. Pozostałe. XIV. Rozliczenia międzyokresowe. Suma aktywów. Pasywa I. Zobowiązania wobec Banku Centralnego. II. Zobowiązania wobec instytucji finansowych. 1. A vista. 2. Terminowe. III. Zobowiązania wobec klientów i sektora budżetowego. 1. Lokaty oszczędnościowe a) a vista, b) terminowe. 2. Pozostałe a) a vista, b) terminowe. IV. Zobowiązania z tytułu papierów wartościowych. 1. Własnych obligacji. 2. Pozostałe. V. Fundusze specjalne i inne pasywa. 1. Fundusze specjalne. 2. Inne pasywa. VI. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów. 1. Rozliczenia międzyokresowe. 2. Przychody przyszłych okresów. VII. Rezerwy. 1. Rezerwy na podatek dochodowy od osób prawnych. 2. Pozostałe rezerwy. VIII. Zobowiązania podporządkowane. IX. Kapitał (fundusz) podstawowy. X. Zadeklarowane lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału podstawowego (wielkość ujemna). XI. Kapitał (fundusz) zapasowy. 1. Ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej. 2. Tworzony ustawowo. 3. Tworzony zgodnie ze statutem. 4. Inny. XII. Kapitał (fundusz) rezerwowy. 1. Z aktualizacji wyceny. 2. Na ogólne ryzyko bankowe. 3. Pozostałe. XIII. Nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych. 1. Zysk (wielkość dodatnia). 2. Strata (wielkość ujemna). XIV. Wyniki finansowy netto roku obrotowego. 1. Zysk netto (wielkość dodatnia). 2. Strata netto (wielkość ujemna). Suma pasywów. Pozycje pozabilansowe I. Zobowiązania warunkowe z tytułu: 1. Weksli akceptowanych i indosowanych, czeków, akredytyw itp. 2. Udzielonych gwarancji i poręczeń. 3. Pozostałe. II. Zobowiązania wynikające z tytułu operacji kupna\\sprzedaży z klauzulą odkupu. III. Ryzyko kredytowe wywołane nieodwołalnymi zobowiązaniami. {Załącznik nr 3} {} Bilans ubezpieczycieli Aktywa A. Wartości niematerialne i prawne. 1. Koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej. 2. Wartość firmy. 3. Inne wartości niematerialne i prawne. 4. Zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych. B. Lokaty. I. Nieruchomości. 1. Grunty własne. 2. Budynki i budowle. 3. Inwestycje budowlane i zaliczki na poczet tych inwestycji. II. Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych. 1. Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych. 2. Pożyczki dla jednostek zależnych i stowarzyszonych oraz dłużne papiery wartościowe emitowane przez te jednostki. 3. Pozostałe udziały i akcje. 4. Pożyczki dla jednostek, w których ubezpieczyciel posiada udziały i akcje oraz dłużne papiery wartościowe tych jednostek. III. Inne lokaty finansowe. 1. Akcje, udziały, inne papiery wartościowe o zmiennej kwocie dochodu oraz jednostki uczestnictwa w funduszach powierniczych. 2. Dłużne papiery wartościowe i inne papiery wartościowe o stałej kwocie dochodu. 3. Udziały we wspólnych przedsięwzięciach lokacyjnych. 4. Pożyczki hipoteczne. 5. Pozostałe pożyczki. 6. Lokaty terminowe w instytucjach finansowych. 7. Pozostałe lokaty. IV. Należności depozytowe od cedentów. C. Lokaty funduszów ubezpieczeń na życie na rachunek i ryzyko ubezpieczającego. D. Należności i roszczenia. I. Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich. 1. Należności od ubezpieczających. 2. Należności od pośredników ubezpieczeniowych. 3. Inne należności. II. Należności z tytułu reasekuracji. III. Inne należności i roszczenia. 1. Należności od budżetu. 2. Pozostałe należności i roszczenia. E. Inne składniki majątku. I. Rzeczowe składniki majątku. 1. Urządzenia techniczne, maszyny, środki transportu i pozostałe środki trwałe. 2. Pozostałe inwestycje. 3 Zaliczki na poczet tych inwestycji. 4. Zapasy. II. Środki pieniężne. 1. Środki pieniężne w kasie. 2. Środki pieniężne w banku. 3. Inne środki pieniężne (weksle, czeki obce itp.). III. Akcje własne do zbycia. IV. Pozostałe składniki majątku. F. Rozliczenia międzyokresowe czynne. I. Zarachowane odsetki i czynsze. II. Inne rozliczenia międzyokresowe. Suma aktywów Pasywa A. Kapitały własne. I. Kapitał podstawowy. II. Należne lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału podstawowego (wielkość ujemna). III. Kapitał zapasowy. 1. Ze sprzedaży akcji powyżej wartości nominalnej. 2. Pozostały. IV. Kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny. V. Kapitał rezerwowy pozostały. VI. Nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych. 1. Zysk netto (wielkość dodatnia). 2. Strata netto (wielkość ujemna). VII. Wynik finansowy netto roku obrotowego. 1. Zysk netto (wielkość dodatnia). 2. Strata netto (wielkość ujemna). B. Zobowiązania podporządkowane. C. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe. I. Rezerwa składek i rezerwa na pokrycie ryzyka niewygasłego. 1. Rezerwy brutto. 2. Udział reasekuratorów. II. Rezerwa ubezpieczeń na życie. 1. Rezerwy brutto. 2. Udział reasekuratorów. III. Rezerwy na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia. 1. Rezerwy brutto. 2. Udział reasekuratorów. IV. Rezerwy na premie i rabaty dla ubezpieczonych. 1. Rezerwy brutto. 2. Udział reasekuratorów. V. Rezerwy na wyrównanie szkodowości (ryzyka). VI. Pozostałe rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe. 1. Rezerwy brutto. 2. Udział reasekuratorów. D. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla ubezpieczeń na życie, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający. 1. Rezerwy brutto. 2. Udział reasekuratorów. E. Pozostałe rezerwy. 1. Rezerwy na podatek dochodowy od osób prawnych. 2. Inne rezerwy. F. Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów. G. Pozostałe zobowiązania i fundusze specjalne. I. Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich. 1. Zobowiązania wobec ubezpieczających. 2. Zobowiązania wobec pośredników ubezpieczeniowych. 3. Inne zobowiązania z tytułu ubezpieczeń. II. Zobowiązania z tytułu reasekuracji. III. Zobowiązania z tytułu własnych obligacji. IV. Zobowiązania wobec instytucji finansowych. V. Inne zobowiązania. 1. Zobowiązania wobec budżetu. 2. Pozostałe zobowiązania. VI. Fundusze specjalne. H. Rozliczenia międzyokresowe bierne i przychody przyszłych okresów. 1. Rozliczenia międzyokresowe bierne. 2. Przychody przyszłych okresów. Suma pasywów {Załącznik nr 4} Rachunek zysków i strat jednostek, z wyłączeniem banków i ubezpieczycieli Uwaga do załącznika nr 4 Rachunek zysków i strat może być przedstawiony w postaci porównawczej (wersja 1 lub 2) lub kalkulacyjnej (wersja 1 lub 2) zależnie od wyboru dokonanego przez jednostkę. {Załącznik nr 4\/1} Wariant porównawczy (wersja 1) Koszty i straty A. Koszty działalności operacyjnej. I. Wartość sprzedanych towarów i materiałów. II. Zużycie materiałów i energii. III. Usługi obce. IV. Podatki i opłaty. V. Wynagrodzenia. VI. Świadczenia na rzecz pracowników. VII. Amortyzacja. VIII. Pozostałe. B. Zysk ze sprzedaży. C. Pozostałe koszty operacyjne. I. Wartość sprzedanych składników majątku trwałego. II. Pozostałe koszty operacyjne. D. Zysk na działalności operacyjnej. E. Koszty finansowe. I. Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych. II. Odsetki do zapłacenia - w tym dla jednostek zależnych i stowarzyszonych. III. Pozostałe. F. Zysk brutto na działalności gospodarczej. G. Straty nadzwyczajne. H. Zysk brutto. I. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego. I. Podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych. II. Pozostałe obowiązkowe obciążenia. J. Zysk netto. Przychody i zyski A. Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi. I. Przychód ze sprzedaży produktów. II. Zmiana stanu produktów (zwiększenie - wartość dodatnia, zmniejszenie - wartość ujemna). III. Przychód ze sprzedaży towarów i materiałów. IV. Koszt wytworzenia świadczeń na własne potrzeby jednostki. B. Strata ze sprzedaży. C. Pozostałe przychody operacyjne. I. Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego. II. Dotacje. III. Pozostałe przychody operacyjne. D. Strata na działalności operacyjnej. E. Przychody finansowe. I. Dywidendy z tytułu udziałów - w tym od jednostek zależnych i stowarzyszonych. II. Odsetki uzyskane. III. Pozostałe. F. Strata brutto na działalności gospodarczej. G. Zyski nadzwyczajne. H. Strata brutto. I. Strata netto. {Załącznik nr 4\/2} Wariant porównawczy (wersja 2) A. Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi I. Przychód ze sprzedaży produktów. II. Zmiana stanu produktów (zwiększenie - wartość dodatnia, zmniejszenie - wartość ujemna). III. Przychód ze sprzedaży towarów i materiałów. IV. Koszt wytworzenia świadczeń na własne potrzeby jednostki. B. Koszty działalności operacyjnej. I. Wartość sprzedanych towarów i materiałów. II. Zużycie materiałów i energii. III. Usługi obce. IV. Podatki i opłaty. V. Wynagrodzenia. VI. Świadczenia na rzecz pracowników. VII. Amortyzacja. VIII. Pozostałe C. Zysk\/Strata ze sprzedaży (A-B). D. Pozostałe przychody operacyjne. I. Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego. II. Dotacje. III. Pozostałe przychody operacyjne. E. Pozostałe koszty operacyjne. I. Wartość sprzedanych składników majątku trwałego. II. Pozostałe koszty operacyjne. F. Zysk\/Strata na działalności operacyjnej (C+D-E) G. Przychody finansowe. I. Dywidendy z tytułu udziałów - w tym od jednostek zależnych i stowarzyszonych. II. Odsetki uzyskane. III. Pozostałe. H. Koszty finansowe. I. Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych. II. Odsetki do zapłacenia - w tym dla jednostek zależnych i stowarzyszonych. III. Pozostałe. I. Zysk\/Strata brutto na działalności gospodarczej (F+G-H). J. Zyski nadzwyczajne. K. Straty nadzwyczajne. L. Zysk\/Strata brutto (I+J-K). M. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego. I. Podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych. II. Pozostałe obowiązkowe obciążenia. N. Zysk\/Strata netto (L-M). {Załącznik nr 4\/3} Wariant kalkulacyjny (wersja 1) Koszty i straty A. Koszty sprzedanych towarów i produktów. I. Wartość sprzedanych towarów i materiałów. II. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów. III. Koszty sprzedaży. IV. Koszty ogólnego zarządu. B. Zysk ze sprzedaży. C. Pozostałe koszty operacyjne. I. Wartość sprzedanych składników majątku trwałego. II. Pozostałe koszty operacyjne. D. Zysk na działalności operacyjnej. E. Koszty finansowe. I. Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych. II. Odsetki do zapłacenia - w tym dla jednostek zależnych i stowarzyszonych. III. Pozostałe. F. Zysk brutto na działalności gospodarczej. G. Straty nadzwyczajne. H. Zysk brutto. I. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego. I. Podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych. II. Pozostałe obowiązkowe obciążenia. J. Zysk netto. Przychody i zyski A. Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi. I. Przychody ze sprzedaży produktów. II. Przychody ze sprzedaży towarów i materiałów. B. Strata ze sprzedaży. C. Pozostałe przychody operacyjne. I. Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego. II. Dotacje. III. Pozostałe przychody operacyjne. D. Strata na działalności operacyjnej. E. Przychody finansowe. I. Dywidendy z tytułu udziałów - w tym od jednostek zależnych i stowarzyszonych. II. Odsetki uzyskane. III. Pozostałe. F. Strata brutto na działalności gospodarczej. G. Zyski nadzwyczajne. H. Strata brutto. I. Strata netto. {Załącznik nr 4\/4} Wariant kalkulacyjny (wersja 2) A. Przychody ze sprzedaży towarów i produktów. I. Przychody ze sprzedaży towarów i materiałów. II. Przychody ze sprzedaży produktów. B. Koszty sprzedanych towarów i produktów. I. Wartość sprzedanych towarów i materiałów. II. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów. C. Zysk\/Strata brutto na sprzedaży (A-B). D. Koszty sprzedaży. E. Koszty ogólnego zarządu. F. Zysk\/Strata na sprzedaży (C-D-E). G. Pozostałe przychody operacyjne. I. Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego. II. Dotacje. III. Pozostałe przychody operacyjne. H. Pozostałe koszty operacyjne. I. Wartość sprzedanych składników majątku trwałego. II. Pozostałe koszty operacyjne. I. Zysk\/Strata na działalności operacyjnej (F+G-H). J. Przychody finansowe. I. Dywidendy z tytułu udziałów - w tym od jednostek zależnych i stowarzyszonych. II. Odsetki uzyskane. III. Pozostałe. K. Koszty finansowe. I. Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych. II. Odsetki do zapłacenia - w tym dla jednostek zależnych i stowarzyszonych. III. Pozostałe. L. Zysk\/Strata brutto na działalności gospodarczej (I+J-K). M. Zyski nadzwyczajne. N. Straty nadzwyczajne. O. Zysk\/Strata brutto (L+M-N). P. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego. I. Podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych. II. Pozostałe obowiązkowe obciążenia. R. Zysk\/Strata netto (O-P). {Załącznik nr 5} {do ustawy} Rachunek zysków i strat banku I. Przychody z tytułu odsetek. 1. Od instytucji finansowych. 2. Od klientów i sektora budżetowego. 3. Papierów wartościowych a) o stałej kwocie dochodu, b) o zmiennej kwocie dochodu. 4. Pozostałe. II. Koszty odsetek. 1. Od instytucji finansowych. 2. Od klientów i sektora budżetowego. 3. Pozostałe. III. Wynik z tytułu odsetek (I-II). IV. Przychody z tytułu prowizji. V. Koszty z tytułu prowizji. VI. Wynik z tytułu prowizji (IV-V). VII. Przychody z akcji, udziałów i innych papierów wartościowych. 1. Od jednostek zależnych. 2. Od jednostek stowarzyszonych. 3. Od innych jednostek. VIII. Wynik na operacjach finansowych. 1. Papierami wartościowymi. 2. Pozostałych. IX. Wynik z pozycji wymiany. X. Wynik na działalności bankowej. XI. Pozostałe przychody operacyjne. XII. Pozostałe koszty operacyjne. XIII. Koszty działania banku. 1. Wynagrodzenia. 2. Narzuty na wynagrodzenia. 3. Pozostałe. XIV. Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. XV. Odpisy na rezerwy i aktualizacja wartości. 1. Odpisy na rezerwy na należności, zobowiązania warunkowe i inne oraz ogólny fundusz ryzyka. 2. Aktualizacja wartości majątku finansowego. XVI. Rozwiązanie rezerw i zmniejszenia dotyczące aktualizacji 1. Należności, zobowiązań warunkowych i innych. 2. Wartości majątku finansowego. XVII. Różnica wartości rezerw i aktualizacji (XV-XVI). XVIII.Wynik z działalności operacyjnej (X+XI-XII-XIII-XIV+\/-XVII). XIX. Wynik na operacjach nadzwyczajnych. 1. Zyski nadzwyczajne. 2. Straty nadzwyczajne. XX. Wynik finansowy brutto (XVIII+\/-XIX). 1. Zysk brutto 2. Strata brutto XXI. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego. 1. Podatek dochodowy. 2. Pozostałe obowiązkowe obciążenia. XXII. Wynik finansowy netto. 1. Zysk netto. 2. Strata netto. {Załącznik nr 6\/1} Techniczny rachunek ubezpieczeń majątkowych i osobowych I. Składki (1-2+\/-3+\/-4). 1. Składki brutto przypisane w roku obrotowym. 2. Udział reasekuratorów w składce. 3. Zmiany stanu rezerw składek oraz rezerw na ryzyko niewygasłe brutto. 4. Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw. II. Pozostałe przychody techniczne na udziale własnym. III. Odszkodowania i świadczenia (1+\/-2). 1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone w roku obrotowym a) odszkodowania i świadczenia wypłacone brutto, b) udział reasekuratorów w odszkodowaniach i świadczeniach wypłaconych. 2. Zmiany stanu rezerw na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia na udziale własnym a) rezerwy brutto, b) udział reasekuratorów. IV. Zmiany stanu innych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na udziale własnym. V. Premie i rabaty dla ubezpieczonych na udziale własnym łącznie ze zmianą stanu rezerw. VI. Koszty działalności ubezpieczeniowej (1+2-3). 1. Koszty akwizycji. 2. Koszty administracyjne. 3. Otrzymane prowizje asekuracyjne i udziały w zyskach reasekuratorów. VII. Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym. VIII. Zmiany stanu rezerw na wyrównanie szkodowości (ryzyka). IX. Wynik techniczny do przeniesienia do ogólnego rachunku zysków i strat (I+II-III+\/-IV+\/-V-VI-VII+\/-VIII). {Załącznik nr 6\/2} Techniczny rachunek ubezpieczeń na życie I. Składki (1-2+\/-3). 1. Składki brutto przypisane w roku obrotowym. 2. Udział reasekuratorów w składce. 3. Zmiany stanu rezerw składek na udziale własnym. II. Przychody z lokat (1+2+3+4). 1. Przychody z udziałów i akcji a) przychody od jednostek zależnych i stowarzyszonych, b) pozostałe przychody. 2. Przychody z pozostałych lokat a) przychody z nieruchomości, b) przychody od jednostek zależnych i stowarzyszonych, c) pozostałe przychody. 3. Wynik dodatni z rewaloryzacji lokat. 4. Wynik dodatni ze sprzedaży lokat. III. Nie zrealizowane zyski z lokat. IV. Pozostałe przychody techniczne na udziale własnym. V. Odszkodowania i świadczenia (1+\/-2). 1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone a) odszkodowania i świadczenia brutto, b) udział reasekuratorów. 2. Zmiany stanu rezerw na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia a) zmiana stanu rezerw brutto, b) udział reasekuratorów. VI. Zmiany stanu innych rezerw technicznych na udziale własnym (1+2). 1. Rezerwy ubezpieczeń na życie a) rezerwy brutto, b) udział reasekuratorów. 2. Pozostałe rezerwy techniczne na udziale własnym. VII. Premie i rabaty dla ubezpieczonych na udziale własnym łącznie ze zmianą stanu rezerw. VIII. Koszty działalności ubezpieczeniowej. 1. Koszty akwizycji. 2. Koszty administracyjne. 3. Otrzymane prowizje reasekuracyjne i udziały w zyskach reasekuratora. IX. Koszty działalności lokacyjnej (1+2+\/-3+\/-4). 1. Koszty utrzymania nieruchomości. 2. Pozostałe koszty działalności lokacyjnej. 3. Wynik ujemny z rewaloryzacji lokat. 4. Wynik ujemny ze sprzedaży lokat. X. Nie zrealizowane straty na lokatach. XI. Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym. XII. Przeniesienie przychodów z lokat w części zarachowanej na przychody ogólnego rachunku zysków i strat. XIII. Wynik techniczny (I+II+III+IV-V+\/-VI+\/-VII-VIII-IX-X-XI-XII). {Załącznik nr 6\/3} Ogólny rachunek zysków i strat ubezpieczyciela I. Wynik techniczny ubezpieczeń majątkowych i osobowych lub Wynik techniczny ubezpieczeń na życie. II. Przychody z lokat (1+2+3+4). 1. Przychody z udziałów i akcji a) przychody od jednostek zależnych i stowarzyszonych, b) pozostałe przychody. 2. Przychody z pozostałych lokat a) przychody z nieruchomości, b) przychody od jednostek zależnych i stowarzyszonych, c) pozostałe przychody. 3. Wynik dodatni z rewaloryzacji lokat. 4. Wynik dodatni ze sprzedaży lokat.. III. Przeniesienie przychodów z lokat w części nie zaliczonej na przychody technicznego rachunku ubezpieczeń. IV. Koszty działalności lokacyjnej (1+2+3+4). 1. Koszty utrzymania nieruchomości. 2. Pozostałe koszty działalności lokacyjnej. 4. Wynik ujemny ze sprzedaży lokat. V. Pozostałe przychody operacyjne. VI. Pozostałe koszty operacyjne. VII. Wynik na działalności operacyjnej (+\/-I+II+III-IV+V-VI). VIII. Zyski nadzwyczajne. IX. Straty nadzwyczajne. X. Wynik finansowy brutto (VII+VIII-IX). 1. Zysk brutto. 2. Strata brutto. XI. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego. 1. Podatek dochodowy. 2. Pozostałe obowiązkowe obciążenia. XII. Wynik finansowy netto (X+\/-XI). 1. Zysk netto. 2. Strata netto. {Załącznik nr 7} Informacja dodatkowa jednostek z wyłączeniem banków oraz ubezpieczycieli Informacja dodatkowa, o której mowa w art. 45 ust. 2 pkt 3, powinna obejmować w szczególności: 1. 1) omówienie stosowanych metod wyceny (w tym amortyzacji, walut obcych) aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru, 2) przedstawienie dokonanych w roku obrotowym zmian metod księgowości i wyceny, jeżeli wywierają one istotny wpływ na sprawozdanie finansowe, ich przyczyny i spowodowaną zmianami kwotę wyniku finansowego, 3) przedstawienie dokonanych w stosunku do poprzedniego roku obrotowego zmian sposobu sporządzania sprawozdania finansowego i wpływ wywołanych tym skutków finansowych na sytuację majątkową i finansową oraz rentowność jednostki, 4) informacje liczbowe zapewniające porównywalność danych sprawozdania finansowego za rok poprzedzający ze sprawozdaniem za rok obrotowy. 5) informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w bilansie i w rachunku zysków i strat, 6) informacje o znaczących zdarzeniach dotyczących lat ubiegłych ujętych w sprawozdaniu finansowym roku obrotowego. 2. 1) szczegółowy zakres zmian wartości grup rodzajowych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz trwałych lokat finansowych, zawierający stan tych aktywów na początek roku obrotowego, zwiększenia z tytułu: przeceny, inwestycji, przemieszczeń wewnętrznych, zmniejszenia oraz stan na koniec roku obrotowego, a dla majątku amortyzowanego - podobne przedstawienie stanów i tytułów zmian dotychczasowej amortyzacji (umorzenia), 2) wartość gruntów użytkowanych wieczyście, 3) wartość nie amortyzowanych (umarzanych) przez jednostkę środków trwałych używanych na podstawie umów najmu, dzierżawy i innych umów, 4) zobowiązania wobec budżetu państwa lub gminy z tytułu uzyskania prawa własności budynków i budowli, 5) dane o strukturze własności kapitału podstawowego oraz liczbie i wartości nominalnej subskrybowanych akcji, w tym uprzywilejowanych, 6) stan na początku roku obrotowego, zwiększenia i wykorzystanie oraz stan końcowy kapitałów (funduszów) zapasowych i rezerwowych, 7) propozycje co do sposobu podziału zysku lub pokrycia straty za rok obrotowy, 8) dane o stanie rezerw według celu ich utworzenia na początek roku obrotowego, zwiększeniach, wykorzystaniu, rozwiązaniu i stanie na koniec roku obrotowego, ze wskazaniem tych z nich, które korygują stan należności, 9) podział zobowiązań wg pozycji bilansu o pozostałym na dzień bilansowy, przewidywanym umową, okresie spłaty: a) do 1 roku, b) od 1 do 5 lat, c) ponad 5 lat, 10) wykaz czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych oraz przychodów przyszłych okresów, 11) wykaz grup zobowiązań zabezpieczonych na majątku jednostki (ze wskazaniem ich rodzaju), 12) zobowiązania warunkowe, w tym również udzielone przez jednostkę gwarancje i poręczenia, także wekslowe. 3. 1) strukturę rzeczową (rodzaje działalności) i terytorialną (kraj, eksport) przychodów ze sprzedaży towarów i produktów, 2) wysokość i wyjaśnienie przyczyn nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), 3) wysokość odpisów aktualizujących wartość zapasów, o których mowa w art. 35 ust. 3 ustawy, 4) informacje o przychodach, kosztach i wynikach działalności zaniechanej w roku obrotowym lub przewidzianej do zaprzestania w roku następnym, 5) rozliczenie głównych pozycji różniących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych lub osób fizycznych od wyniku finansowego (zysku, straty) brutto, 6) dane o kosztach: a) zużycie materiałów i energii, b) usługi obce, c) wynagrodzenia, d) świadczenia na rzecz pracowników, e) amortyzację, jednostek, które sporządzają część A rachunku zysków i strat wg wariantu kalkulacyjnego, 7) koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętych, środków trwałych i rozwoju na własne potrzeby, 8) informacje o zyskach i stratach nadzwyczajnych z podziałem na losowe i pozostałe, 9) podatek dochodowy od wyniku na operacjach nadzwyczajnych, 10) przyszłe zobowiązania z tytułu podatku dochodowego. 4. Struktura środków pieniężnych do sprawozdania z przepływu środków pieniężnych. 5. Informacje o: 1) wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji metodą pełną lub praw własności, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia, b) procentowym udziale, c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składnikach majątku trwałego, wartościach niematerialnych i prawnych, d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników majątku trwałego, e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych, f) dochodach otrzymanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach związanych z nimi, g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia, 2) przeciętnym w roku obrotowym zatrudnieniu w grupach zawodowych, 3) wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych członkom zarządu i organów nadzorczych spółek kapitałowych, 4) pożyczkach udzielonych członkom zarządu i organów nadzorczych spółek kapitałowych, 5) transakcjach z członkami zarządu i organami nadzorczymi i ich małżonkami, krewnymi lub powinowatymi w linii prostej do drugiego stopnia lub związanymi z tytułu opieki, przysposobienia lub kurateli z osobą zarządzającą lub będącą w organach nadzorczych jednostki lub spółkami, w których są znaczącymi udziałowcami (akcjonariuszami) lub wspólnikami, 6) transakcjach ze spółkami powiązanymi kapitałowo, a które nie są objęte skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym. 6. 1) nazwa i siedziba jednostki dominującej sporządzającej skonsolidowane sprawozdanie finansowe, 2) wykaz spółek (nazwa, siedziba), w których jednostka posiada co najmniej 20% udziałów; wykaz ten powinien zawierać także informacje o procencie udziałów i stopniu udziału w zarządzaniu oraz o zysku lub stracie tych spółek za ostatni rok obrotowy, 3) dane liczbowe, dotyczące spółek powiązanych kapitałowo z jednostką, o: a) trwałych lokatach finansowych w tych spółkach, b) wzajemnych należnościach i zobowiązaniach, c) kosztach i przychodach z wzajemnych transakcji oraz inne, niezbędne do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego. {Załącznik nr 8} Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych dla jednostek innych niż banki i ubezpieczyciele A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej. I. Wynik finansowy netto (zysk\/strata). II. Korekty o pozycje: 1. Amortyzacji. 2. Zyski\/Straty z tytułu różnic kursowych. 3. Odsetki i dywidendy otrzymane i zapłacone. 4. Rezerwy na należności. 5. Inne rezerwy. 6. Podatek dochodowy od zysku brutto. 7. Podatek dochodowy zapłacony. 8. Wynik na sprzedaży i likwidacji składników działalności inwestycyjnej. 9. Zmiana stanu zapasów. 10. Zmiana stanu należności i roszczeń. 11. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych (z wyjątkiem pożyczek i kredytów) oraz funduszów specjalnych. 12. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych. 13. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów. 14. Pozostałe pozycje. III. Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+\/-II). B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej. I. Nabycie\/Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych. II. Nabycie\/Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego. III. Nabycie\/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach zależnych. IV. Nabycie\/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych. V. Nabycie\/Sprzedaż innych akcji, udziałów i papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu). VI. Udzielone\/Zwrócone pożyczki. VII. Otrzymane\/Zwrócone dywidendy. VIII. Otrzymane\/Zwrócone odsetki. IX. Pozostałe pozycje. X. Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I+\/-II+\/-III+\/-IV+\/-V+\/-VI+\/-VII+\/-VIII). C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej. I. Zaciągnięcie\/Spłata długoterminowych kredytów bankowych. II. Zaciągnięcie\/Spłata długoterminowych pożyczek, emisja\/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych. III. Zaciągnięcie\/Spłata krótkoterminowych kredytów bankowych. IV. Zaciągnięcie\/Spłata krótkoterminowych pożyczek, emisja\/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych. V. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli. VI. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego. VII. Wpływy z emisji akcji i udziałów własnych oraz dopłat do kapitału. VIII. Zapłacone\/Zwrócone odsetki. IX. Pozostałe pozycje. X. Środki pieniężne netto z działalności finansowej (I+\/-II+\/-III+\/-IV+\/-V+\/-VI+\/-VII+\/-VIII+\/-IX). D. Zmiana stanu środków pieniężnych netto (A+\/-B+\/-C). E. Środki pieniężne na początek roku obrotowego. F. Środki pieniężne na koniec roku obrotowego (D+E). {Załącznik nr 9} Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych dla banków A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej. I. Wynik finansowy netto (Zysk\/Strata). II. Korekty o pozycje: 1. Amortyzacji. 2. Zyski\/Straty z tytułu różnic kursowych. 3. Odsetki i dywidendy otrzymane i zapłacone. 4. Rezerwy na należności. 5. Inne rezerwy. 6. Podatek dochodowy od zysku brutto. 7. Podatek dochodowy zapłacony. 8. Wynik na sprzedaży i likwidacji składników działalności inwestycyjnej. 9. Zmiana stanu dłużnych papierów wartościowych. 10. Zmiana stanu należności od innych instytucji finansowych. 11. Zmiana stanu należności od klientów i sektora budżetowego. 12. Zmiana stanu akcji, udziałów i innych papierów wartościowych o zmiennej kwocie dochodu. 13. Zmiana stanu zobowiązań wobec instytucji finansowych. 14. Zmiana stanu zobowiązań wobec klientów i sektora budżetowego. 15. Zmiana stanu zobowiązań z tytułu papierów wartościowych. 16. Zmiana stanu innych zobowiązań. 17. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych. 18. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów. 19. Pozostałe pozycje. III. Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+\/-II). B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej. I. Nabycie\/Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych. II. Nabycie\/Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego. III. Nabycie\/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach zależnych. IV. Nabycie\/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych. V. Nabycie\/Sprzedaż innych akcji, udziałów i papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu). VI. Pozostałe pozycje. VII. Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I+\/-II+\/-III+\/-IV+\/-V+\/-VI). C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej. I. Zaciągnięcie\/Spłata długoterminowych kredytów wobec banków. II. Zaciągnięcie\/Spłata długoterminowych pożyczek, emisja\/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych wobec innych instytucji finansowych. III. Zmiana stanu zobowiązań podporządkowanych. IV. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli. V. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego. VI. Wpływy z emisji akcji i udziałów własnych oraz dopłat do kapitału. VII. Pozostałe pozycje. VIII. Środki pieniężne netto z działalności finansowej (I+\/-II+\/-III+\/-IV+\/-V+\/-VI+\/-VII). D. Zmiana stanu środków pieniężnych netto (A+\/-B+\/-C). E. Środki pieniężne na początek roku obrotowego. F. Środki pieniężne na koniec roku obrotowego (D+E). {Załącznik nr 10} Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych dla ubezpieczycieli A. Przepływy netto z działalności operacyjnej (I-II-III+IV-V+VI-VII). I. Wpływy z tytułu składek netto. II. Składki zapłacone z tytułu reasekuracji netto. III. Odszkodowania i świadczenia wypłacone. IV. Wpłaty reasekuratorów z tytułu udziału w odszkodowaniach. V. Podatek dochodowy zapłacony. VI. Pozostałe wpływy operacyjne. VII. Pozostałe wydatki operacyjne. B. Przepływy netto z działalności lokacyjnej (I-II+III-IV+V-VI+VII+VIII-IX+X+\/-XI). I. Wpływy z likwidacji lokat terminowych. II. Wydatki na lokaty terminowe. III. Wpływy ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych i stowarzyszonych. IV. Wydatki na akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych. V. Wpływy z pozostałych lokat. VI. Wydatki na pozostałe lokaty. VII. Odsetki otrzymane. VIII. Dywidendy otrzymane. IX. Wydatki na zakup wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych. X. Wpływy ze sprzedaży i likwidacji wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych. XI. Pozostałe pozycje. C. Przepływy netto z działalności finansowej (I-II+\/-III). I Wpływy z emisji akcji. II. Dywidendy wypłacone. III. Pozostałe pozycje. D. Nadwyżka\/Zmniejszenie środków pieniężnych (A+\/-B+\/-C). I. Środki pieniężne na początek roku obrotowego. II. Nie zrealizowane różnice kursowe na koniec roku obrotowego. III. Środki pieniężne na koniec roku obrotowego."}
{"id":"1994_591_9","title":"Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Księgi rachunkowe prowadzi się, a sprawozdania finansowe sporządza się w języku polskim i w walucie polskiej."}
{"id":"1994_592_1","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb wprowadzenia w życie ustaw: 1) z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576), 2) z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577), 3) z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578), 4) z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu trójstopniowego zasadniczego podziału terytorialnego państwa (Dz.U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656), zwanej dalej \"ustawą o podziale terytorialnym\", 5) z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej \"ustawą kompetencyjną\"."}
{"id":"1994_592_10","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Od dnia powołania do dnia 31 grudnia 2000 r. wojewoda wykonuje jednocześnie zadania i ma kompetencje Delegata Rządu określone w ustawie. Rozdział 2 Organizacja administracji publicznej"}
{"id":"1994_592_100","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. Po upływie terminu określonego w art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775) pierwszą sesję nowo wybranej rady gminy zwołuje właściwy miejscowo dotychczasowy wojewoda."}
{"id":"1994_592_101","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Pierwszą sesję nowo wybranej rady powiatu zwołuje przewodniczący właściwej terytorialnie komisji wyborczej, w terminie czternastu dni od dnia ogłoszenia przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Na pierwszej sesji rada powiatu wybiera przewodniczącego rady, a także ustala termin wyboru zarządu powiatu, który nie może przypadać później niż w okresie dwóch tygodni od dnia zakończenia tej sesji. 3. Jeżeli do dnia 15 listopada 1998 r. nie zostanie wybrany zarząd powiatu, rada powiatu ustanawia pełnomocnika do organizacji starostwa powiatowego. 4. Rada powiatu ustanawia pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, w głosowaniu tajnym, zwykłą większością głosów ustawowego składu rady. 5. Jeżeli do dnia 25 listopada 1998 r. rada powiatu nie wybierze zarządu powiatu i nie ustanowi pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, pełnomocnika tego wyznacza Prezes Rady Ministrów na wniosek Delegata Rządu właściwego ze względu na siedzibę władz powiatu. 6. Do zadań pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3 i 5, należy zorganizowanie starostwa powiatowego oraz przygotowanie projektów uchwał rady powiatu, w tym projektów statutu powiatu, a w przypadku niewybrania przez radę powiatu do dnia 31 grudnia 1998 r. zarządu powiatu - wykonywanie zadań zarządu powiatu i starosty, w tym wydawanie decyzji w sprawach indywidualnych. 7. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 3 i 5, działa do dnia wyboru zarządu powiatu."}
{"id":"1994_592_102","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Pierwszą sesję nowo wybranego sejmiku województwa zwołuje przewodniczący właściwej terytorialnie komisji wyborczej, w terminie czternastu dni od ogłoszenia zbiorczych wyników wyborów do sejmików województw na obszarze całego kraju. Otwarcie sesji powierza się jednemu z najstarszych wiekiem radnych wskazanemu przez przewodniczącego komisji wyborczej. 2. Na pierwszej sesji sejmik województwa wybiera przewodniczącego sejmiku, a także ustala termin wyboru zarządu województwa, który nie może przypadać później niż w okresie dwóch tygodni od dnia zakończenia pierwszej sesji. 3. Jeżeli do dnia 15 listopada 1998 r. nie zostanie wybrany zarząd województwa, sejmik województwa ustanawia pełnomocnika do organizacji urzędu marszałkowskiego. 4. Jeżeli do dnia 25 listopada 1998 r. sejmik województwa nie wybierze zarządu województwa i nie ustanowi pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, pełnomocnika tego wyznacza Prezes Rady Ministrów na wniosek Delegata Rządu. 5. Do zadań pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, należy zorganizowanie urzędu marszałkowskiego oraz przygotowanie projektów uchwał sejmiku województwa, w tym projektu statutu województwa 6. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 3 i 4, działa do dnia wyboru zarządu województwa."}
{"id":"1994_592_103","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, do dnia 31 października 1998 r., wykaz dróg krajowych i wojewódzkich. 2. Dotychczasowe drogi gminne oraz lokalne miejskie stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. drogami gminnymi. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe drogi krajowe i wojewódzkie, nie wymienione w ust. 1, stają się drogami powiatowymi. 4. Zarządca drogi powiatowej lub wojewódzkiej, który przejął właściwe drogi, jest następcą prawnym dotychczasowego zarządu drogi. Przepis art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) stosuje się odpowiednio. 5. Następca prawny dotychczasowego zarządu drogi publicznej wstępuje w jego prawa i obowiązki, w szczególności wynikające z zawartych umów i porozumień oraz decyzji administracyjnych."}
{"id":"1994_592_104","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 30 czerwca 2000 r. nie dokonuje się podziału gmin w celu utworzenia nowej gminy."}
{"id":"1994_592_105","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień zmienionych ustawą kompetencyjną, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 1999 r., zachowują moc dotychczasowe akty wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z ustawami."}
{"id":"1994_592_106","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Wojewodowie ustalą i ogłoszą w terminie do dnia 31 marca 1999 r. wykazy aktów prawa miejscowego wydanych przez dotychczasowych wojewodów i nadal obowiązujących na obszarze województwa lub jego części. 2. Akty prawa miejscowego nie zamieszczone w wykazie, o którym mowa w ust. 1, tracą moc z dniem ogłoszenia wykazu."}
{"id":"1994_592_107","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. Rada Ministrów do dnia 30 czerwca 2000 r. przedłoży Sejmowi informację o skutkach obowiązywania ustaw, o których mowa w art. 1, wraz z propozycjami niezbędnych zmian."}
{"id":"1994_592_108","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779, Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 109 w ust. 3 kropkę na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy \"albo w mieście, które do dnia 31 grudnia 1998 r. było siedzibą wojewody.\"."}
{"id":"1994_592_109","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. Z dniem 31 grudnia 1998 r. tracą moc: 1) ustawa z dnia 1 marca 1949 r. o zakładach utylizacyjnych (Dz.U. Nr 18, poz. 113, z 1958 r. Nr 45, poz. 224 oraz z 1988 r. Nr 41, poz. 324), 2) ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. o ograniczeniu uboju cieląt (Dz.U. Nr 8, poz. 51 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192 ), 3) ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. z 1997 r., Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120)."}
{"id":"1994_592_11","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się: 1) Główny Inspektorat Weterynarii, 2) Urząd Generalnego Konserwatora Zabytków - działające na podstawie odrębnych przepisów. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób tworzenia urzędów, o których mowa w ust. 1, w szczególności poprzez wyłączenie odpowiednich jednostek organizacyjnych ze struktury organizacyjnej właściwych ministerstw."}
{"id":"1994_592_110","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 108, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1994_592_12","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Dotychczasowe urzędy wojewódzkie w: Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Opolu, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. urzędami wojewódzkimi. 2. Dotychczasowe urzędy wojewódzkie nie wymienione w ust. 1 wchodzą z dniem 1 stycznia 1999 r. w skład urzędu wojewódzkiego w województwie, na którego obszarze miały swoje siedziby."}
{"id":"1994_592_13","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania kierowników urzędów rejonowych i ich zastępców."}
{"id":"1994_592_14","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r.: 1) urzędy rejonowe oraz zamiejscowe jednostki urzędów rejonowych w tych miastach będących siedzibami władz powiatów, w których nie ma siedzib władz miasta na prawach powiatu, stają się starostwami powiatowymi, 2) urzędy rejonowe w miastach na prawach powiatu stają się starostwami powiatowymi powiatów mających siedziby swoich władz w tych miastach, 3) urzędy rejonowe w miastach na prawach powiatu, w których nie ma siedziby władz innego powiatu, wchodzą w skład urzędu miasta, 4) urzędy rejonowe nie wymienione w pkt 1-3 wchodzą w skład starostwa powiatowego powiatu, na którego obszarze miały siedziby. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się starostwa powiatowe w miastach będących siedzibami władz powiatu, w których przed tym dniem nie było siedziby urzędu rejonowego lub zamiejscowej jednostki urzędu rejonowego. 3. Dla obszaru miasta na prawach powiatu funkcję starostwa powiatowego pełni urząd miasta."}
{"id":"1994_592_15","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. rozwiązuje się miejskie strefy usług publicznych, utworzone na podstawie ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120). 2. Istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r. urzędy miejskich stref usług publicznych, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. odpowiednio starostwami powiatowymi albo tworzą starostwa powiatowe w połączeniu z urzędem rejonowym lub jego zamiejscową jednostką, mającymi siedziby na obszarze powiatu."}
{"id":"1994_592_16","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki organizacyjne mające siedziby w mieście będącym siedzibą wojewody: 1) komenda wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej, 2) komenda wojewódzka Policji, 3) kuratorium oświaty, 4) okręgowa delegatura Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, 5) okręgowy inspektorat inspekcji nasiennej, 6) wojewódzki inspektorat nadzoru farmaceutycznego, 7) wojewódzki inspektorat ochrony roślin, 8) wojewódzki inspektorat ochrony środowiska, 9) wojewódzki inspektorat Państwowej Inspekcji Handlowej, 10) wojewódzki inspektorat weterynarii, 11) wojewódzka stacja sanitarno-epidemiologiczna, 12) wojewódzki oddział Państwowej Służby Ochrony Zabytków - stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, w rozumieniu ustawy o administracji rządowej w województwie i ustawy kompetencyjnej, z zastrzeżeniem art. 32. 2. Istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r. jednostki wymienione w ust. 1, w miastach, które z dniem 1 stycznia 1999 r. nie będą siedzibami wojewodów, z tym dniem wchodzą w skład jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, w drodze zarządzenia, wydanego do dnia 30 listopada 1998 r., może ustalić inne niż określone w ust. 1 siedziby jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich."}
{"id":"1994_592_17","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki organizacyjne mające siedziby w mieście będącym siedzibą władz powiatu: 1) komenda rejonowa Państwowej Straży Pożarnej, 2) komenda rejonowa Policji, 3) rejonowy inspektorat weterynarii, 4) terenowa stacja sanitarno-epidemiologiczna - stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, w rozumieniu ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o administracji rządowej w województwie i ustawy kompetencyjnej, z zastrzeżeniem art. 32. 2. Jednostki organizacyjne wymienione w ust. 1 w miastach, które z dniem 1 stycznia 1999 r. nie będą siedzibami władz powiatów, z tym dniem wchodzą w skład jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników służb, inspekcji i straży powiatowych. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, uzgodniony z właściwym starostą, w drodze zarządzenia, wydanego do dnia 15 grudnia 1998 r., może ustalić inne niż wynikające z ust. 1 siedziby jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników służb, inspekcji i straży powiatowych. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, w miastach będących siedzibą władz miasta na prawach powiatu i powiatu mającego siedzibę władz w tym mieście, stają się miejskimi jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na obszarze tego miasta i powiatu, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 2. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, uprawnienia wymienione w art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i starostę. 6. W razie braku porozumienia, o którym mowa w ust. 5, w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia stanowiska albo od dnia pisemnego poinformowania współdziałającego przewodniczącego zarządu o zamiarze odwołania z funkcji, uprawnienia prezydenta miasta i starosty przejmuje wojewoda. 7. Uprawnienia wymienione w art. 35 ust. 3 pkt 2-5 ustawy o samorządzie powiatowym wykonuje odrębnie prezydent miasta w miastach na prawach powiatu i starosta, zgodnie z właściwością miejscową."}
{"id":"1994_592_18","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy, ministrowie i centralne organy administracji rządowej, nadzorujący terenowe organy rządowej administracji specjalnej, których zadania z dniem 1 stycznia 1999 r. są przejmowane odpowiednio przez samorządy województw, powiaty, kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewodów oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem starostów, w terminie do dnia 30 listopada 1998 r., zapewnią dostosowanie ich organizacji, w ramach swoich kompetencji, do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dotychczasowych wojewodów i podległych im jednostek organizacyjnych, których zadania z dniem 1 stycznia 1999 r. przejmują odpowiednie jednostki samorządu terytorialnego lub wojewodowie."}
{"id":"1994_592_19","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, wydanego do dnia 31 grudnia 1998 r., dostosuje organizację i obszar działania wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. 2. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewódzkie urzędy pracy stają się wojewódzkimi urzędami pracy wchodzącymi w skład urzędu marszałkowskiego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewoda przejmuje odpowiednią część mienia wojewódzkiego urzędu pracy, służącą wykonywaniu jego zadań w zakresie przeciwdziałania bezrobociu, oraz zespół pracowników. 4. Z dniem 1 stycznia 2000 r. urzędy pracy nie wymienione w ust. 2 stają się powiatowymi urzędami pracy wchodzącymi w skład powiatowej administracji zespolonej. 5. Do przejęcia urzędów pracy lub ich części, o których mowa w ust. 2\"4, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych, z tym że przepisy art. 54, 57 i 58 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_592_2","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o: 1) dotychczasowym wojewodzie, dotychczasowym urzędzie wojewódzkim i dotychczasowym województwie - rozumie się przez to odpowiednio wojewodę, urząd wojewódzki i województwo, o których mowa w ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176), 2) wojewodzie, urzędzie wojewódzkim i województwie - rozumie się przez to odpowiednio wojewodę, urząd wojewódzki i województwo, o których mowa w ustawie o administracji rządowej w województwie i w ustawie o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, 3) dotychczasowym komendancie wojewódzkim lub dotychczasowej komendzie wojewódzkiej \" rozumie się przez to odpowiednio komendanta wojewódzkiego lub komendę wojewódzką, o których mowa w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz.163 i Nr 104, poz.515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz.779 i Nr 141, poz.943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz.668) oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz.153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 1998 r., 4) komendancie wojewódzkim lub komendzie wojewódzkiej \" rozumie się przez to odpowiednio komendanta wojewódzkiego lub komendę wojewódzką, o których mowa w ustawach: o Policji i o Państwowej Straży Pożarnej, w brzmieniu nadanym przez ustawę kompetencyjną, 5) dotychczasowym wojewódzkim funduszu \" rozumie się przez to wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej z siedzibą w mieście będącym siedzibą dotychczasowego wojewody, 6) wojewódzkim funduszu \" rozumie się przez to wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej z siedzibą w mieście będącym siedzibą władz samorządu województwa, 7) staroście - rozumie się przez to także przewodniczącego zarządu miasta na prawach powiatu."}
{"id":"1994_592_20","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, wydanego do dnia 31 grudnia 1998 r., dostosuje organizację regionalnych i wojewódzkich komend Ochotniczych Hufców Pracy do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. 2. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewódzkie komendy Ochotniczych Hufców Pracy stają się jednostkami organizacyjnymi urzędów marszałkowskich. 3. Do przejęcia wojewódzkich komend Ochotniczych Hufców Pracy stosuje się przepisy niniejszej ustawy dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych."}
{"id":"1994_592_21","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wydanego do dnia 30 listopada 1998 r., organizację dyrekcji okręgowych dróg publicznych oraz będących ich częściami zarządów drogowych i drogowej służby liniowej, która umożliwi dostosowanie z dniem 1 stycznia 1999 r. organizacji tych jednostek do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1."}
{"id":"1994_592_22","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Minister Finansów w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, dostosuje organizację, obszar działania urzędów i izb skarbowych oraz urzędów kontroli skarbowej, a także ich siedziby do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1."}
{"id":"1994_592_23","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności stają się powiatowymi zespołami do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Krajowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności staje się wojewódzkim zespołem do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności w województwie mazowieckim i zostaje przejęty przez wojewodę mazowieckiego. 3. Zespoły, o których mowa w ust. 1, do czasu powołania powiatowych zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, wykonują zadania na obszarze więcej niż jednego powiatu. 4. Do przejęcia zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych. 5. Do czasu powołania wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności zespołem orzekającym w drugiej instancji jest zespół, o którym mowa w ust. 2. 6. Zespoły, o których mowa w ust. 1, działają do czasu powołania nowych zespołów, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zespołów i ich właściwość miejscową."}
{"id":"1994_592_24","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 4, jednostki organizacyjne powiatowych służb, inspekcji i straży, o których mowa w art. 17 ust. 1, w miastach będących siedzibami władz powiatu, w których przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib odpowiednich rejonowych jednostek organizacyjnych. 2. Do czasu zorganizowania jednostek organizacyjnych w powiatach, o których mowa w ust. 1, oraz powołania ich kierowników zadania tych kierowników wykonują kierownicy jednostek organizacyjnych powiatowych służb, inspekcji i straży właściwych dla sąsiedniego powiatu. 3. W przypadku określonym w ust. 2 nie stosuje się przepisów art. 17 ust. 57. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 2, oraz obszar ich działania."}
{"id":"1994_592_25","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa następujące wojewódzkie państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej: 1) biura planowania przestrzennego, 2) ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, 3) biura geodezji i terenów rolnych oraz ich oddziały, 4) zarządy melioracji i urządzeń wodnych, 5) zakłady konserwacji urządzeń wodnych i melioracyjnych, 6) ośrodki medycyny pracy, 7) kolumny transportu sanitarnego. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego, które z tym dniem stają się wojewódzkimi osobami prawnymi w rozumieniu ustawy o samorządzie województwa. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. powiaty przejmują wojewódzkie ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. wojewodowie przejmują, mające siedzibę na obszarze województwa, przedsiębiorstwa państwowe i państwowe jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej podległe, podporządkowane lub nadzorowane przez dotychczasowych wojewodów i nie przejmowane przez samorząd województwa lub powiat, w tym w szczególności wojewódzkie ośrodki informatyki, ośrodki doradztwa rolniczego, z wyjątkiem ośrodków doradztwa rolniczego, które po tym dniu przejmie minister właściwy do spraw rolnictwa w celu utworzenia Krajowego Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich."}
{"id":"1994_592_26","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Przejęcie przez jednostki samorządu terytorialnego instytucji i jednostek organizacyjnych określonych w ustawie kompetencyjnej oraz niniejszej ustawie następuje z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. 2. Przejęcie instytucji i jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, mających siedzibę na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego następuje również wtedy, gdy dotychczasowy obszar działania tych instytucji lub jednostek organizacyjnych obejmuje obszar więcej niż jednej jednostki samorządu terytorialnego i jeżeli: 1) organ administracji rządowej, któremu ta instytucja lub jednostka podlega lub jest podporządkowana, nie dokona jej podziału we właściwym trybie do dnia 31 grudnia 1998 r. lub 2) właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego, których obszar pokrywa się z obszarem działania tych instytucji lub jednostek organizacyjnych, nie zawrą do dnia 31 grudnia 1998 r. porozumienia, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym lub w art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa, określającego jednostki samorządu terytorialnego właściwe do przejęcia instytucji lub jednostek organizacyjnych. 3. Podział instytucji lub jednostek organizacyjnych, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, może polegać w szczególności na utworzeniu dwóch lub więcej instytucji lub jednostek organizacyjnych na podstawie wydzielonych części mienia i zespołu pracowników instytucji lub jednostki organizacyjnej podlegającej podziałowi. 4. Jeżeli do dnia 31 grudnia 1998 r. nie zostanie dokonany podział instytucji lub jednostki organizacyjnej, lub nie zostaną zawarte porozumienia, o których mowa w ust. 2, podziału tych instytucji lub jednostki organizacyjnej dokonuje, w drodze decyzji, właściwy wojewoda."}
{"id":"1994_592_27","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się urzędy marszałkowskie w miastach będących siedzibami władz samorządu województwa."}
{"id":"1994_592_28","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi komendanci komend wojewódzkich, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ich zastępcy stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i komendanta wojewódzkiego Policji oraz ich zastępców, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi wojewódzcy (okręgowi) inspektorzy i kierownicy innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3-12 oraz ich zastępcy, stają się pracownikami tych jednostek pełniącymi obowiązki odpowiednio wojewódzkich inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych oraz ich zastępców. 3. Osoby, o których mowa w ust. 2, pełnią obowiązki do czasu powołania wojewódzkich inspektorów i kierowników innych wojewódzkich jednostek organizacyjnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi komendanci komend rejonowych Państwowej Straży Pożarnej i komendanci komend rejonowych Policji, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ich zastępcy, stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendantów komend powiatowych Państwowej Straży Pożarnej i komendantów komend powiatowych Policji oraz ich zastępców. 5. Z dniem 1 stycznia 1999 r. rejonowi inspektorzy i kierownicy innych rejonowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ich zastępcy, stają się pracownikami tych jednostek pełniącymi obowiązki odpowiednio powiatowych inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych oraz ich zastępców. 6. Osoby, o których mowa w ust. 5, pełnią obowiązki do czasu powołania powiatowych inspektorów i kierowników innych powiatowych jednostek organizacyjnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 7. Stosunki pracy z osobami, o których mowa w ust. 2 i 5, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_592_29","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. odwołuje się dotychczasowych wojewódzkich (okręgowych) komendantów, inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 16 ust. 2 oraz ich zastępców, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Stosunki pracy z osobami, o których mowa w ust. 1, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio. 3. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. osoby, o których mowa w ust. 1, wykonują zadania ustalone przez odpowiednich wojewódzkich inspektorów i kierowników innych wojewódzkich jednostek organizacyjnych lub osoby pełniące ich obowiązki zgodnie z art. 28 ust. 2. 4. Z dniem 31 grudnia 1998 r. odwołuje się dotychczasowych rejonowych komendantów, inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 17 ust. 2, oraz ich zastępców. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_592_3","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Wdrożenie reformy administracji publicznej należy do zakresu działania ministra właściwego do spraw administracji publicznej oraz do innych organów administracji rządowej - zgodnie z ich właściwością."}
{"id":"1994_592_30","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. w miastach, które były siedzibami więcej niż jednej komendy rejonowej Policji, tworzy się z dotychczasowych komend rejonowych komendę miejską Policji. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się, w miastach liczących więcej niż 700 000 mieszkańców i będących siedzibami władz powiatu, komendę powiatową Policji, z zastrzeżeniem art. 32. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r.: 1) komisariaty Policji w miastach będących siedzibami władz powiatów, w których przed tym dniem nie było siedzib komend rejonowych Policji, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1 i 2, stają się komendami powiatowymi Policji, 2) dotychczasowe komisariaty i komisariaty specjalistyczne Policji stają się komisariatami i komisariatami specjalistycznymi Policji podległymi właściwym miejscowo komendantom odpowiednio: powiatowym (miejskim) i wojewódzkim Policji. 4. Komendant Główny Policji, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wyznaczy pełnomocników do spraw organizacji komend miejskich Policji, o których mowa w ust. 1, oraz komend powiatowych Policji, o których mowa w ust. 2, spośród komendantów komend rejonowych Policji działających na obszarze miasta. 5. W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 4: 1) uprawnienia określone w art. 6c ust. 1 i art. 6e ust. 2 pkt 2 ustawy o Policji, wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta na prawach powiatu i starostę, a określone w art. 11 ustawy o Policji, przez prezydenta miasta lub starostę - zgodnie z właściwością miejscową; przepis art. 17 ust. 5-7 stosuje się odpowiednio, 2) w skład komisji konkursowej, o której mowa w art. 6h ust. 4 pkt 2 ustawy o Policji, wchodzą jako przedstawiciele władz samorządowych: jeden przedstawiciel prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i jeden przedstawiciel starosty powiatu, którego władze mają swoją siedzibę w tym mieście."}
{"id":"1994_592_31","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi komendanci komisariatów i komisariatów specjalistycznych Policji stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio: 1) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, w przypadku określonym w art. 30 ust. 3 pkt 1, 2) komendanta komisariatu Policji, 3) komendanta komisariatu specjalistycznego Policji. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. komendanci rejonowi będący pełnomocnikami, o których mowa w art. 30 ust. 4, stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendanta miejskiego lub powiatowego Policji. 3. Pełnienie obowiązków komendantów Policji, o których mowa w ust. 1 i 2, trwa nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1999 r. 4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zastępców komendantów komisariatów Policji."}
{"id":"1994_592_32","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się komendę wojewódzką Policji obejmującą zakresem swojego działania obszar województwa mazowieckiego, z wyłączeniem obszaru powiatu warszawskiego. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Komenda Stołeczna Policji staje się jednostką organizacyjną stanowiącą aparat pomocniczy Komendanta Stołecznego Policji, wykonującą swoje zadania na obszarze powiatu warszawskiego. 3. Komenda Stołeczna Policji działa na prawach komendy wojewódzkiej i nie wchodzi w skład zespolonej administracji powiatowej. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowy Komendant Stołeczny Policji oraz jego zastępcy, stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio Komendanta Stołecznego Policji oraz jego zastępców. 5. Komendant Stołeczny Policji wykonuje na obszarze powiatu warszawskiego zadania i kompetencje odpowiadające zadaniom i kompetencjom komendanta komendy powiatowej i wojewódzkiej Policji. Komendant wojewódzkiej komendy Policji, o którym mowa w ust. 1, wykonuje swoje zadania i kompetencje na obszarze województwa mazowieckiego, z wyjątkiem obszaru powiatu warszawskiego. 6. Komendant Główny Policji powołuje Komendanta Stołecznego Policji, na wniosek wojewody mazowieckiego, i odwołuje go po zaopiniowaniu przez tego wojewodę. 7. Komendant Główny Policji, na wniosek Komendanta Stołecznego Policji, powołuje i odwołuje I i II zastępcę Komendanta Stołecznego Policji. 8. Do konkursu na stanowisko Komendanta Stołecznego Policji stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o Policji dotyczące konkursu na stanowisko komendanta wojewódzkiego, z tym że w skład komisji konkursowej wchodzi zamiast przedstawiciela sejmiku województwa przedstawiciel rady powiatu. Pozostałe przepisy ustawy o Policji dotyczące trybu oraz zasad powoływania i odwoływania komendanta wojewódzkiego stosuje się odpowiednio. 9. Kompetencje starosty warszawskiego w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji określone w ustawie o samorządzie powiatowym i w ustawie o Policji, wykonuje wojewoda mazowiecki. 10. W postępowaniu administracyjnym w sprawach, w których organem właściwym jest: 1) komendant powiatowy Policji - organem wyższego stopnia w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji jest komendant komendy wojewódzkiej, o której mowa w ust. 1, 2) komendant wojewódzki Policji - organem wyższego stopnia w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji jest Komendant Główny Policji. 11. Komendant Główny Policji, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wyznaczy spośród oficerów Policji pełnomocnika do spraw organizacji komendy, o której mowa w ust. 1, który z dniem 1 stycznia 1999 r. staje się pełniącym obowiązki komendanta tej komendy."}
{"id":"1994_592_33","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. osoby pełniące obowiązki: 1) komendanta wojewódzkiego Policji przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec policjantów i pracowników dotychczasowych komend wojewódzkich i komisariatów specjalistycznych, które miały siedziby na obszarze województwa, 2) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec policjantów i pracowników dotychczasowych komend rejonowych i komisariatów, które miały siedziby na obszarze powiatu lub miasta na prawach powiatu. 2. Uprawnienie, o którym mowa w art. 103 ust. 2 ustawy o Policji, w okresie do dnia 30 czerwca 1999 r. przysługuje właściwym komendantom wojewódzkim Policji."}
{"id":"1994_592_34","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W przypadkach określonych w art. 17 ust. 4 uprawnienia, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i starostę, a uprawnienia określone w art. 14 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, przez prezydenta miasta lub starostę zgodnie z ich właściwością miejscową. Przepis art. 17 ust. 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_592_35","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki ratowniczo-gaśnicze Państwowej Straży Pożarnej stają się jednostkami ratowniczo-gaśniczymi komend powiatowych lub komend miejskich Państwowej Straży Pożarnej w powiatach, na których obszarze znajdują się siedziby tych jednostek. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. stosunek służbowy dowódców jednostek ratowniczo \" gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej przekształca się w stosunek służbowy na podstawie mianowania. 3. Do dnia 30 czerwca 1999 r. jednostki ratowniczo-gaśnicze komend powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej mogą prowadzić działania ratownicze na dotychczasowych obszarach operacyjnych. 4. Do dnia 30 czerwca 1999 r. stanowiska kierowania dotychczasowych komendantów zniesionych komend wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej podlegają komendantom wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"1994_592_36","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Z dniem 1 stycznia 1999 r. osoby pełniące obowiązki komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec strażaków i pracowników zniesionych komend wojewódzkich i rejonowych Państwowej Straży Pożarnej, które miały siedziby na obszarze województwa."}
{"id":"1994_592_37","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. znosi się komisje dyscyplinarne, o których mowa w art. 121 ust. 1 pkt 2 lit.a) ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, działające przy dotychczasowych komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej w miastach nie będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Komisje dyscyplinarne przy dotychczasowych komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów stają się komisjami dyscyplinarnymi przy komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej. 3. Komisje, o których mowa w ust. 2, działają do czasu powołania nowych komisji, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 4. Postępowania dyscyplinarne wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się odpowiednio do komisji dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1994_592_38","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. w miastach będących siedzibami wojewodów tworzy się wojewódzkie inspektoraty nadzoru budowlanego. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. terenowe biura inspekcyjno\"kontrolne Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego mające siedziby w miastach, o których mowa w ust. 1, wchodzą w skład wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego. 3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego przekaże z majątku Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego część wyposażenia wojewódzkim inspektoratom nadzoru budowlanego."}
{"id":"1994_592_39","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, w uzgodnieniu z Delegatem Rządu, do dnia 30 listopada 1998 r. powierzy pełnienie obowiązków wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego osobie, która jest pracownikiem aparatu wykonawczego organów nadzoru budowlanego. Z zastrzeżeniem art. 41 i 42 pełniący obowiązki wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego wykonują swoje zadania i kompetencje od dnia 1 stycznia 1999 r. do czasu powołania we właściwym trybie wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 2. Pracownicy Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego zatrudnieni w terenowych biurach inspekcyjno\"kontrolnych mających siedziby w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów stają się z tym dniem pracownikami wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego. 3. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich wykonujący zadania z zakresu nadzoru budowlanego, określone w art. 83 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496, Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego. Przepis art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_592_4","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy wdrożenie reformy administracji publicznej na obszarze województwa należy do Delegata Rządu do Spraw Reformy Ustrojowej w Województwie, zwanego dalej \"Delegatem Rządu\", będącego pełnomocnikiem Rządu w rozumieniu art. 10 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. z 1996 r. Nr 106, poz. 492, Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943). 2. W przypadku powołania na Delegata Rządu osoby będącej dotychczasowym wojewodą, zakres zadań i kompetencji tego wojewody wykonuje dotychczasowy wicewojewoda. 3. Z dniem powołania Delegata Rządu Prezes Rady Ministrów jednocześnie powierza Delegatowi Rządu pełnienie obowiązków wojewody od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia powołania wojewody w trybie ustawy o administracji rządowej w województwie, z wyjątkiem uprawnień określonych w art. 28 ust. 1 wymienionej ustawy. Delegatowi Rządu będącemu dotychczasowym wojewodą przysługuje wynagrodzenie przewidziane dla wojewody w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. 4. Przepisu art. 10 ust. 4 ustawy, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się."}
{"id":"1994_592_40","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Z dniem 1 stycznia 1999 r. w miastach będących siedzibami władz powiatów tworzy się powiatowe inspektoraty nadzoru budowlanego."}
{"id":"1994_592_41","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Pełniący obowiązki wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego, w uzgodnieniu z Delegatem Rządu, do dnia 15 grudnia 1998 r. powierzy pełnienie obowiązków powiatowego inspektora nadzoru budowlanego osobie będącej pracownikiem aparatu wykonawczego organów nadzoru budowlanego. Pełniący obowiązki powiatowego inspektora nadzoru budowlanego wykonują swoje kompetencje od dnia 1 stycznia 1999 r. do czasu powołania we właściwym trybie powiatowych inspektorów nadzoru budowlanego, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 2. Pracownicy urzędów rejonowych wykonujący zadania z zakresu nadzoru budowlanego, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego. Przepis art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio. 3. Wykazy pracowników, o których mowa w ust. 2, przygotowuje kierownik urzędu rejonowego."}
{"id":"1994_592_42","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Organizację wojewódzkiego inspektoratu nadzoru budowlanego określa tymczasowy regulamin organizacyjny ustalony, w uzgodnieniu z Delegatem Rządu, do dnia 31 grudnia 1998 r. przez pełniącego obowiązki wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego. 2. Organizację powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego określają tymczasowe regulaminy organizacyjne, ustalone przez pełniących obowiązki wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego."}
{"id":"1994_592_43","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Dotychczasowe wojewódzkie fundusze, których siedziby znajdują się w miastach nie będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami władz samorządów województw, włącza się z tym dniem do dotychczasowego wojewódzkiego funduszu, którego siedzibą jest miasto będące siedzibą władz samorządu województwa. 2. Dotychczasowy wojewódzki fundusz, którego siedzibą jest miasto będące z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą władz samorządu województwa, z włączonymi wojewódzkimi funduszami, o których mowa w ust. 1, staje się z tym dniem wojewódzkim funduszem i wstępuje w prawa i obowiązki dotychczasowych wojewódzkich funduszy. 3. Zarządy dotychczasowych wojewódzkich funduszy sporządzą, do dnia 31 grudnia 1998 r., wykaz zobowiązań i wierzytelności tych funduszy. 4. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowe wojewódzkie fundusze nie mogą zaciągać zobowiązań obciążających majątek funduszu statutowego i rezerwowego."}
{"id":"1994_592_44","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania prezesów zarządów oraz zastępców prezesów zarządów dotychczasowych wojewódzkich funduszy, których siedziby znajdują się w miastach nie będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami władz samorządu województwa. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. prezesi zarządów oraz zastępcy prezesów zarządów dotychczasowych wojewódzkich funduszy, których siedziby znajdują się w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami władz samorządu województwa, do czasu powołania zarządów wojewódzkich funduszy we właściwym trybie, pełnią obowiązki odpowiednio prezesów zarządów lub ich zastępców. 3. Z dniem 31 grudnia 1998 r. rady nadzorcze dotychczasowych wojewódzkich funduszy ulegają rozwiązaniu. Do dnia 31 stycznia 1999 r. zarządy województw powołają rady nadzorcze wojewódzkich funduszy."}
{"id":"1994_592_45","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Do czasu nadania statutu wojewódzkiemu funduszowi stosuje się statut dotychczasowego wojewódzkiego funduszu, którego siedzibą jest miasto będące z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą władz samorządu województwa."}
{"id":"1994_592_46","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w drodze zarządzenia, wydanego do dnia 30 listopada 1998 r. wydzieli z dniem 31 grudnia 1998 r., z przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" 16 jednostek organizacyjnych o nazwie \"Okręgowy Inspektorat Sanitarny Polskich Kolei Państwowych\" i utworzy z nich z tym dniem państwowe jednostki organizacyjne - publiczne zakłady opieki zdrowotnej - o nazwie \"kolejowa stacja sanitarnoepidemiologiczna\". 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. kolejowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, o których mowa w ust. 1, stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy kolejowego inspektora sanitarnego. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi okręgowi inspektorzy sanitarni Polskich Kolei Państwowych stają się pełniącymi obowiązki kolejowych inspektorów sanitarnych do czasu powołania kolejowych inspektorów sanitarnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. portowe stacje sanitarno-epidemiologiczne stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy portowych inspektorów sanitarnych. 5. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi portowi inspektorzy sanitarni stają się pełniącymi obowiązki portowych inspektorów sanitarnych do czasu powołania portowych inspektorów sanitarnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r."}
{"id":"1994_592_47","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki samorządu terytorialnego przejmują uprawnienia organu administracji rządowej, który utworzył samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej. 2. Prezes Rady Ministrów określi do dnia 30 listopada 1998 r., w drodze rozporządzenia, wykaz zakładów, o których mowa w ust. 1, oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył. 3. Przejęcie zakładów, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z tym że majątek ruchomy Skarbu Państwa przekazany w nieodpłatne użytkowanie samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. własnością tych zakładów."}
{"id":"1994_592_48","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. powiaty przejmują publiczne szkoły podstawowe specjalne, szkoły ponadpodstawowe, szkoły sportowe i mistrzostwa sportowego oraz placówki wymienione w art. 2 pkt 3-5 i 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759), z zastrzeżeniem ust. 2, prowadzone do dnia 31 grudnia 1998 r. przez dotychczasowych wojewodów oraz właściwych ministrów. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorządy województw przejmują publiczne zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli - z wyjątkiem placówek o zasięgu ogólnokrajowym, biblioteki pedagogiczne oraz szkoły i placówki o znaczeniu regionalnym określone w odrębnych przepisach, prowadzone do dnia 31 grudnia 1998 r. przez dotychczasowych wojewodów oraz właściwych ministrów. 3. Przejęcie szkół i placówek wymienionych w ust. 1 i 2 następuje w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Przepis art. 89 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_592_49","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Z dniem 1 stycznia 2001 r. zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych przechodzi odpowiednio do obowiązkowych zadań samorządu województwa lub powiatu. 2. Zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych może przejść do obowiązkowych zadań własnych samorządu województwa lub powiatu w terminie wcześniejszym niż określony w ust. 1 w drodze porozumienia między organem odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego a ministrem właściwym do spraw kultury. 3. Do czasu, o którym mowa w ust. 1 i 2, zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych należy do ministra właściwego do spraw kultury."}
{"id":"1994_592_5","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Do zadań Delegata Rządu należy: 1) koordynowanie prac organów administracji rządowej w zakresie spraw związanych z wdrożeniem reformy administracji publicznej w województwie, 2) współdziałanie z organami jednostek samorządu terytorialnego w zakresie spraw związanych z reformą administracji publicznej w województwie, 3) przygotowanie administracji publicznej do działania od dnia 1 stycznia 1999 r., w tym: a) zapewnienie, we współpracy z gminami i terenowymi organami administracji rządowej, warunków umożliwiających odbycie - w okresie do dnia 31 grudnia 1998 r. - posiedzeń rad powiatów i sejmików województw, b) nadzorowanie kierowników urzędów rejonowych w zakresie tworzenia przez nich starostw powiatowych na obszarze ich działania, c) wskazanie lokalizacji urzędów i jednostek organizacyjnych zespolonej administracji rządowej w województwie, d) przygotowanie projektu tymczasowego statutu urzędu wojewódzkiego, obowiązującego do czasu nadania statutu na podstawie ustawy o administracji rządowej w województwie, e) przygotowanie, do dnia 28 grudnia 1998 r., projektu tymczasowego regulaminu urzędu wojewódzkiego i innych aktów w zakresie organizacji urzędu do czasu ich ustalenia na podstawie ustawy o administracji rządowej w województwie, f) uzgodnienie, do dnia 28 grudnia 1998 r., tymczasowych regulaminów komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych, będących aparatem pomocniczym kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, g) uzgodnienia dotyczące przekazywania zadań z zakresu administracji rządowej organom jednostek samorządu terytorialnego w drodze porozumienia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o administracji rządowej w województwie, h) koordynowanie przekazywania instytucji i jednostek organizacyjnych lub ich części odpowiednim jednostkom samorządu terytorialnego, i) sprawowanie nadzoru nad ewidencją zobowiązań i inwentaryzacją obiektów, nieruchomości, urządzeń, sprzętu i dokumentacji, w tym archiwalnej, likwidowanych, przekształcanych lub przekazywanych jednostek organizacyjnych, a także nad protokolarnym ich przekazywaniem, j) zapewnienie funkcjonowania, od dnia 1 stycznia 1999 r., komitetów, zespołów, rad i innych ciał kolegialnych, wykonujących zadania określone w odrębnych ustawach, k) współpraca z organami samorządu województwa i powiatów w przygotowaniu ich statutów i regulaminów, 4) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej miesięcznych sprawozdań ze swojej działalności, ocen i wniosków wynikających z wykonywanych zadań oraz informacji o występujących zagrożeniach, 5) wykonywanie innych zadań określonych przez Prezesa Rady Ministrów lub ministra właściwego do spraw administracji publicznej, w szczególności w zakresie koordynowania prac pełnomocnika regionalnej kasy chorych; art. 7 stosuje się odpowiednio. 2. W zakresie określonym w ust. 1, organy administracji rządowej oraz organy jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do współdziałania z Delegatem Rządu, w tym w szczególności do udzielania niezbędnych informacji. 3. Nadzór nad działalnością Delegata Rządu sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, nada najpóźniej do dnia 15 grudnia 1998 r., w drodze zarządzenia, urzędowi wojewódzkiemu tymczasowy statut. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i szczegółowe zasady tworzenia delegatur urzędu wojewódzkiego, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy o administracji rządowej w województwie."}
{"id":"1994_592_50","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Z dniem 1 stycznia 1999 r. minister właściwy do spraw oświaty i wychowania przejmuje placówki doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym, prowadzone dotychczas przez właściwych ministrów."}
{"id":"1994_592_51","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Do nauczycieli zatrudnionych w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, okręgowych komisjach egzaminacyjnych i w specjalistycznych jednostkach nadzoru, o których mowa odpowiednio w art. 9a ust. 1, art. 9c ust. 1 i w art. 32a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz.357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) dotyczące nauczycieli zatrudnionych w urzędach organów administracji rządowej. Rozdział 3 Sprawy pracownicze"}
{"id":"1994_592_52","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, wykonujący do dnia wejścia w życie ustawy zadania i kompetencje podlegające przejęciu przez samorząd województwa lub powiat, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się odpowiednio pracownikami urzędu marszałkowskiego lub starostwa powiatowego. 2. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, nie wymienieni w ust. 1, wykonujący z upoważnienia wojewody jego zadania i kompetencje, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami urzędu wojewódzkiego."}
{"id":"1994_592_53","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Pracownicy urzędów rejonowych i zamiejscowych jednostek tych urzędów, mających siedziby na obszarze powiatu, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się odpowiednio pracownikami starostwa powiatowego lub urzędu miasta, zgodnie z art. 14 ust. 1. 2. Do kierowników urzędów rejonowych oraz ich zastępców stosuje się przepis ust. 1 oraz odpowiednio przepisy art. 29 ust. 2."}
{"id":"1994_592_54","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Pracownicy urzędów terenowych organów rządowej administracji specjalnej i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład rządowej administracji ogólnej, wykonujący zadania i kompetencje, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się zadaniami i kompetencjami służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewody lub starosty albo urzędów wojewódzkich, marszałkowskich lub starostw powiatowych, z tym dniem stają się pracownikami jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników odpowiednich służb, inspekcji i straży wojewódzkich lub powiatowych albo odpowiednich urzędów."}
{"id":"1994_592_55","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Stosownie do podziału zadań i kompetencji między administrację rządową a jednostki samorządu terytorialnego pracownicy dotychczasowych państwowych jednostek organizacyjnych nie wymienieni w art. 52-54, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami odpowiednio wojewódzkich samorządowych lub powiatowych jednostek organizacyjnych albo jednostek podległych lub podporządkowanych wojewodzie. 2. Osoby pełniące na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów funkcje kierowników jednostek, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem osób wymienionych w art. 29, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. kierownikami tych jednostek."}
{"id":"1994_592_56","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Pracownicy biur wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedziby na obszarze województwa, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami urzędu marszałkowskiego w tym województwie. 2. Pracownicy urzędów miejskich stref usług publicznych mających siedziby w miastach będących siedzibami starostw powiatowych z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami tych starostw. 3. Marszałek województwa przejmuje, z dniem wyboru, uprawnienia pracodawcy w stosunku do pracowników biur wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedzibę na obszarze województwa."}
{"id":"1994_592_57","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Pracodawcy zatrudniający pracowników, o których mowa w art. 52-54 i w art. 56, w terminie do dnia 30 października 1998 r. przygotują imienne wykazy osób wykonujących z upoważnienia wojewody jego zadania i kompetencje podlegające przejęciu, odpowiednio do ich podziału, przez jednostki samorządu terytorialnego i administrację rządową w województwie. 2. Pracodawcy, o których mowa w ust.1, są obowiązani do dnia 15 listopada 1998 r. podać na piśmie zainteresowanym pracownikom dane dotyczące nazwy i siedziby nowego pracodawcy. Przepisy art. 231 § 4 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 3. Delegat Rządu ustali i przekaże zbiorcze wykazy osób przechodzących do jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio dotychczasowemu wojewodzie, marszałkowi województwa i starostom, a w miastach na prawach powiatu prezydentom miast. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy: 1) obszar działania urzędów rejonowych, urzędów organów administracji specjalnej i urzędów miejskich stref usług publicznych nie odpowiada obszarowi powiatu, 2) obszar działania wojewódzkiego sejmiku samorządowego nie odpowiada obszarowi województwa."}
{"id":"1994_592_58","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w art. 52\"54 i 56, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r., jeżeli przed dniem 31 maja 1999 r. nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy na dalszy okres albo w razie ich nieprzyjęcia do dnia 15 czerwca 1999 r. 2. Pracodawca obowiązany jest powiadomić na piśmie pracownika odpowiednio o terminie wygaśnięcia stosunku pracy albo o skutkach nieprzyjęcia nowych warunków pracy i płacy. 3. Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy przez pracodawcę może nastąpić za wypowiedzeniem. Przepis art. 411 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 4. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują uprawnienia pracownicze wynikające z aktów, na których podstawie powstał ich stosunek pracy przed dniem 1 stycznia 1999 r., do dnia: 1) 15 czerwca 1999 r., jeżeli przyjęli proponowane warunki pracy lub płacy na dalszy okres, albo 2) wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, albo 3) wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3. 5. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3, pracownikom: 1) mianowanym - przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 131 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz.121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, oraz z 1997 r. Nr 98, poz 604, Nr 133, poz. 882 i 883, Nr 141, poz. 943), 2) innym niż wymienieni w pkt 1 - przysługuje odprawa, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz.19, Nr 10, poz 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 oraz 1994 r. Nr 1, poz. 1 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110). 6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 29."}
{"id":"1994_592_59","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. znosi się komisje dyscyplinarne: 1) działające przy kierownikach urzędów rejonowych, 2) pierwszej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów, 3) drugiej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. komisje dyscyplinarne pierwszej instancji przy dotychczasowych wojewodach w miastach będących z tym dniem siedzibami wojewodów, stają się odpowiednimi komisjami dyscyplinarnymi działającymi przy wojewodach. 3. Komisje, o których mowa w ust. 2, działają do czasu powołania nowych komisji, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 4. Sprawy dyscyplinarne wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się właściwym komisjom, o których mowa w ust. 2. Rozdział 4 Nabycie mienia"}
{"id":"1994_592_6","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Tymczasowy statut urzędu wojewódzkiego oraz regulamin, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 lit. e), wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 2. Tymczasowy statut urzędu wojewódzkiego podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, o którym mowa w art. 43 ustawy o administracji rządowej w województwie."}
{"id":"1994_592_60","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych przejmowanych z dniem 1 stycznia 1999 r. przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie przepisów ustawy kompetencyjnej oraz przepisów niniejszej ustawy z tym dniem staje się z mocy prawa mieniem właściwych jednostek samorządu terytorialnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. 2. Państwowe osoby prawne, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się samorządowymi osobami prawnymi, zachowują swój majątek. 3. Nabycie mienia, o którym mowa w ust. 1, stwierdza wojewoda w drodze decyzji. Przepisu art. 49 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa nie stosuje się. 4. Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadkach, gdy nabycie mienia Skarbu Państwa z mocy prawa przez jednostki samorządu terytorialnego przewidują odrębne przepisy."}
{"id":"1994_592_61","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych nie przejmowanych w całości przez jednostki samorządu terytorialnego podlega przekazaniu po uprzednim wygaśnięciu zarządu lub trwałego zarządu. 2. Przekazanie części mienia państwowej osoby prawnej jednostce samorządu terytorialnego, wynikające z częściowego przejęcia zadań i kompetencji przez tę jednostkę, następuje po uprzednim przekształceniu tej osoby prawnej, dokonanym zgodnie z właściwymi przepisami."}
{"id":"1994_592_62","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Organem odwoławczym w sprawach nabycia mienia Skarbu Państwa przez jednostki samorządu terytorialnego jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa."}
{"id":"1994_592_63","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Koszty uregulowania stanu prawnego mienia przekazywanego jednostkom samorządu terytorialnego ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"1994_592_64","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Przekazanie powiatom mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, innego niż określone w art. 60 ust. 1 i 4, a służącego do wykonania zadań powiatu, może nastąpić, na wniosek zarządu powiatu, w drodze decyzji wojewody."}
{"id":"1994_592_65","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Nabycie przez powiat przekazywanego mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych następuje wraz z obciążeniami, które ujawnia się w decyzji o przekazaniu. 2. Ujawnienie obciążeń nie narusza praw osób trzecich. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do zobowiązań Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, wynikających z działalności organów i instytucji władających przekazywanym mieniem, powstałych przed dniem jego przejęcia przez powiat. 4. Przekazanie powiatowi mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych jest nieodpłatne oraz wolne od podatków i opłat."}
{"id":"1994_592_66","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Do postępowania w sprawie przekazania mienia powiatowi, w drodze decyzji, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1994_592_67","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Ostateczna decyzja o przekazaniu powiatowi praw, które są lub mogą być ujawnione w księdze wieczystej, stanowi podstawę do wpisu w księdze wieczystej. 2. Postępowanie w przedmiocie wpisu jest wolne od opłat sądowych."}
{"id":"1994_592_68","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Mienie będące we władaniu wojewódzkich sejmików samorządowych staje się z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem samorządu województwa, na którego obszarze miał siedzibę sejmik. 2. Mienie miejskich stref usług publicznych staje się z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem właściwych powiatów. 3. Nabycie mienia określonego w ust. 1 lub 2 stwierdza wojewoda w drodze decyzji. Przepis art. 62 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1994_592_69","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa przekaże właściwym organom samorządu województwa wykonywanie praw z akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa w agencjach rozwoju regionalnego, których siedziby znajdują się na obszarze województwa. Przepis art. 50 ustawy o samorządzie województwa stosuje się odpowiednio. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. marszałek województwa przejmuje zadania i kompetencje przewidziane dla fundatora w statutach fundacji, których fundatorem jest Skarb Państwa, ustanowionych przez dotychczasowych wojewodów."}
{"id":"1994_592_7","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Delegat Rządu może wydawać polecenia obowiązujące organy administracji rządowej na obszarze województwa, z wyjątkiem organów określonych w załączniku do ustawy o administracji rządowej w województwie. O wydanych poleceniach Delegat Rządu niezwłocznie informuje właściwego ministra. 2. Z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy, polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej oraz indywidualnych spraw pracowniczych. 3. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, wydanych organom administracji specjalnej i wystąpić do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu."}
{"id":"1994_592_70","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Przekazanie mienia jednostek, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 5, następuje z wyłączeniem będących w trwałym zarządzie: 1) śródlądowych wód powierzchniowych płynących, 2) gruntów pokrytych państwowymi wodami płynącymi w granicach określonych liniami brzegu, 3) terenów między korytem wody płynącej a wałami przeciwpowodziowymi, 4) wałów przeciwpowodziowych wraz z gruntami, na których są posadowione, 5) zbiorników retencyjnych, zapór i stopni wodnych, jazów i innych podobnych urządzeń hydrotechnicznych."}
{"id":"1994_592_71","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Mienie nabyte, na zasadach określonych w ustawie, przez jednostki samorządu terytorialnego podlega przepisom dotyczącym postępowania regulacyjnego, o którym mowa w: 1) art. 61-63 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 2) art. 38a\"38g ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 3) art. 48a-48d ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. Nr 66, poz. 287, Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1998 r. Nr 59, poz.375 i Nr 106, poz. 668), 4) art. 40-45 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko\"Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 323 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 5) art. 24-26 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 324 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 6) art. 40-42 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan-Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 480 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 7) art. 30-34 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 251 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375)."}
{"id":"1994_592_72","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 1999 r., Agencja Mienia Wojskowego przekaże wojewodzie lub właściwemu organowi jednostki samorządu terytorialnego, w drodze umowy, nieruchomości będące własnością Skarbu Państwa, na cele związane z wykonywaniem przez te organy zadań administracji publicznej. 2. Do przekazywania nieruchomości, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 23 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770), z tym że odwołanie od decyzji Prezesa Agencji Mienia Wojskowego, której stroną jest wojewoda, rozpatruje Minister Skarbu Państwa."}
{"id":"1994_592_73","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. 2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca: 1) gmina - w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi, 2) Skarb Państwa - w odniesieniu do pozostałych dróg. 3. Podstawą do ujawnienia w księdze wieczystej przejścia na własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego nieruchomości, o których mowa w ust. 1, jest ostateczna decyzja wojewody wydana na wniosek właściwego zarządu drogi. 4. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonych w odrębnej ustawie, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa. 5. Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według stanu z dnia wejścia w życie ustawy, przy czym uwzględnia się wzrost wartości nieruchomości spowodowany trwałymi nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną prawa do władania gruntem."}
{"id":"1994_592_74","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Samorządy województw oraz powiaty przejmują z dniem 1 stycznia 1999 r. mieszczące się w zakresie ich zadań i kompetencji inwestycje centralne, których inwestorami w dniu 31 grudnia 1998 r. byli ministrowie lub dotychczasowi wojewodowie. 2. Kwoty dotacji celowych na kontynuację inwestycji, o których mowa w ust. 1, określa na dany rok ustawa budżetowa. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb przekazywania samorządom województw i powiatom inwestycji, o których mowa w ust. 1, 2) wykaz inwestycji centralnych, o których mowa w ust. 1, podlegających przekazaniu samorządom województw oraz powiatom. Rozdział 5 Rozliczenia finansowe"}
{"id":"1994_592_75","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Wojewodowie są obowiązani rozliczyć dotacje udzielone ze środków budżetu państwa przez dotychczasowych wojewodów, którzy mieli swoje siedziby na obszarze województwa. 2. Jeżeli z rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, wynika obowiązek zwrotu całości lub części dotacji, środki te są przekazywane na rachunek bieżący właściwego wojewody, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej."}
{"id":"1994_592_76","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Łączne sprawozdania budżetowe z wykonania budżetów dotychczasowych wojewodów za rok 1998, odrębnie dla każdego dotychczasowego województwa, przy uw zględnieniu podległości jednostek istniejącej w dniu 31 grudnia 1998 r., sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych wojewoda, na którego obszarze działania położone są miasta będące siedzibami dotychczasowych wojewodów."}
{"id":"1994_592_77","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Środki pieniężne znajdujące się w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych, z wyjątkiem rachunków bieżących, państwowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych: 1) o których mowa w art. 26 ust. 1 lub przejmowanych w całości przez wojewodów - pozostają w dyspozycji tych jednostek, 2) o których mowa w art. 26 ust. 2 lub przejmowanych w części przez wo jewodów - podlegają przekazaniu odpowiednim jednostkom, stosownie do decyzji właściwego organu administracji rządowej, 3) likwidowanych - podlegają przekazaniu jako dochód budżetu państwa po zakończeniu likwidacji. 2. Środki finansowe pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych sejmików samorządowych podlegają przekazaniu sejmikom województw."}
{"id":"1994_592_78","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Środki pieniężne pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych: 1) wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym, 2) terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, - w dotychczasowych urzędach wojewódzkich podlegają przekazaniu na właściwe rachunki tych funduszy w urzędzie wojewódzkim województwa, którego obszar obejmuje miasta będące siedzibami dotychczasowych wojewodów. 2. Wojewodowie ustalą kwoty należne za rok 1998, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, i przekażą środki pieniężne odpowiednio: 1) Centralnemu Funduszowi Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym, 2) Centralnemu Funduszowi Ochrony Gruntów. 3. Wojewodowie, po przekazaniu środków, o których mowa w ust. 2, przekażą pozostałe środki pieniężne na rachunkach bieżących funduszy wymienionych w ust. 1 zarządom województw odpowiednio na rachunki: wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym lub terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, nie później niż do dnia 30 kwietnia 1999 r. 4. Wojewodowie sporządzą zestawienie należności i zobowiązań funduszy, o któ rych mowa w ust. 1, według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. i przekażą je zarządom województw, nie później niż do dnia 30 kwietnia 1999 r. 5. Należności i zobowiązania wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym oraz terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, których dysponentem był dotychczasowy wojewoda, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. należnościami i zobowiązaniami odpowiednio wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym lub terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, których dysponentem jest zarząd województwa."}
{"id":"1994_592_79","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Środki pieniężne, pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych dotychczasowego urzędu wojewódzkiego i dotychczasowego wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska, służących do gromadzenia i redystrybucji wpływów z tytułu opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i za wprowadzanie w nim zmian oraz kar pieniężnych za naruszenie wymagań dotyczących ochrony środowiska, za naruszanie warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi, a także za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nie wyznaczonym lub niezgodnie z wymaganiami określonymi decyzją organu właściwego w sprawach nadzoru budowlanego o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, podlegają przekazaniu na właściwe rachunki: 1) urzędu wojewódzkiego województwa, na którego obszarze była siedziba dotychczasowego urzędu wojewódzkiego, 2) wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska województwa, na którego obszarze była siedziba dotychczasowych wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska - oraz podziałowi zgodnie z obowiązującymi w dniu 31 grudnia 1998 r. przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885). 2. Wojewodowie i wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska w województwach, o których mowa w ust. 1, sporządzą na dzień 31 grudnia 1998 r. zestawienie należności z tytułu opłat i kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, i zestawienie zobowiązań wobec dotychczasowych funduszy stanowiących dochody tych funduszy i przekażą je samorządom województwa i ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 3. Samorząd województwa przejmuje z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa i obowiązki wynikające ze zobowiązań i należności, o których mowa w ust. 2. 4. Zobowiązania i należności nie ujawnione zmieniają kwotę wpłat na rachunek odpowiedniego funduszu."}
{"id":"1994_592_8","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Organem pomocniczym Delegata Rządu jest Zespół do Spraw Wdrożenia Reformy Administracji Publicznej w Województwie, zwany dalej \"Zespołem\". W skład Zespołu wchodzą dotychczasowi wojewodowie mający siedziby na obszarze województwa oraz inne osoby powołane przez Delegata Rządu. 2. Delegat Rządu wyznacza sekretarza Zespołu kierującego bieżącymi pracami Zespołu. 3. Delegat Rządu może powoływać inne zespoły o charakterze opiniodawczodoradczym. 4. Obsługę merytoryczną, finansową, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową Delegata Rządu oraz Zespołu wykonuje dotychczasowy urząd wojewódzki w mieście będącym siedzibą wojewody oraz inne dotychczasowe urzędy wojewódzkie na obszarze województwa."}
{"id":"1994_592_80","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Zobowiązaniami Skarbu Państwa, powstałymi do dnia 31 grudnia 1998 r., są zobowiązania finansowe państwowych jednostek budżetowych i zakładów budżetowych, przejmowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. 2. Zobowiązania sejmików województw powstałe przed dniem 31 grudnia 1998 r. stają się zobowiązaniami samorządów województw."}
{"id":"1994_592_81","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W celu wykonania zobowiązań, w tym wynikających z art. 56 ust. 3, marszałek województwa, z dniem wyboru, jest uprawniony do dysponowania środkami finansowymi wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedziby na obszarze województwa."}
{"id":"1994_592_82","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb rozliczenia środków budżetowych za rok 1998 oraz szczególne zasady i tryb sporządzenia i przekazywania sprawozdań budżetowych za rok 1998, a także szczególne zasady i terminy przeprowadzenia inwentaryzacji przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 16, 18 i 26, oraz inne jednostki przejmowane przez wojewodów."}
{"id":"1994_592_83","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Zarządy województw i zarządy powiatów, a w przypadku ich niepowołania pełnomocnicy, o których mowa odpowiednio w art. 101 ust. 3 i 5 oraz w art. 102 ust. 3 i 4, w terminie do dnia 10 grudnia 1998 r. zawrą z bankiem umowę o obsługę bankową odpowiednio budżetu województwa lub powiatu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się trybu określonego w przepisach o zamówieniach publicznych. 3. Umowa, o której mowa w ust. 1, obowiązuje do czasu zakończenia procedury wyboru banku do obsługi budżetu odpowiednio województwa lub powiatu, określonej w art. 73 ustawy o samorządzie województwa oraz w art. 62 ustawy o samorządzie powiatowym. 4. Zarządy województw i zarządy powiatów lub pełnomocnicy, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 15 grudnia 1998 r. przekażą Ministrowi Finansów informacje o numerach rachunków bankowych do obsługi ich budżetu. 5. Minister Finansów, w terminie do dnia 20 grudnia 1998 r., przekaże na rachunki, o których mowa w ust. 4, ratę części oświatowej subwencji ogólnej na styczeń 1999 r."}
{"id":"1994_592_84","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Minister Finansów opracuje dla poszczególnych powiatów i województw samorządowych, z wyłączeniem miast na prawach powiatu, projekty ich budżetów na rok 1999, z uwzględnieniem podziału na działy klasyfikacji budżetowej, w terminie do dnia 30 listopada 1998 r. oraz przekaże te projekty właściwym organom stanowiącym tych jednostek. 2. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia podjęcia uchwał budżetowych, powiaty i województwa prowadzą gospodarkę finansową na podstawie projektów budżetów, o których mowa w ust. 1. 3. Minister Finansów do dnia 20 listopada 1998 r. przekaże właściwym organom władz mającym siedzibę w miastach na prawach powiatu informacje niezbędne do przygotowania projektu budżetu. 4. Zarządy miast na prawach powiatu przedkładają projekty budżetów na rok 1999 do 10 grudnia 1998 r."}
{"id":"1994_592_85","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Miasto na prawach powiatu sporządza jeden budżet. 2. Uchwała budżetowa miasta na prawach powiatu określa poszczególne dochody z uwzględnieniem podziału według źródeł dochodów gmin, powiatów oraz rodzajów przewidzianych na zadania realizowane przez gminy i powiaty wydatków."}
{"id":"1994_592_86","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. znosi się komisje orzekające w sprawach o na ruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów. 2. Komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach, w mieście będącym z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą wojewody, stają się z tym dniem komisjami orzekającymi przy wo jewodzie. 3. Właściwość komisji orzekającej przy wojewodzie obejmuje swoim zakresem dotychczasowy zakres należący do właściwości komisji przy dotychczasowych wojewodach. 4. Postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje orzekające przy dotychczasowych wojewodach przekazuje się właściwej komisji przy wojewodzie, przy czym rozstrzygnięcia dotychczasowe pozostają w mocy. 5. Sprawozdanie o sposobie załatwienia spraw wniesionych w 1998 r. do komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach, odrębnie dla każdego dotychczasowego województwa, sporządzi i złoży komisja orzekająca przy wojewodzie, na którego obszarze działania położona jest siedziba dotychczasowego wojewody. 6. Nie wyegzekwowane do dnia 31 grudnia 1998 r. kary pieniężne za naruszenie dyscypliny budżetowej wymierzone przez komisje orzekające przy dotychczasowych wojewodach egzekwuje właściwa miejscowo komisja orzekająca przy wojewodzie. Rozdział 6 Przepisy dostosowujące oraz przepisy końcowe"}
{"id":"1994_592_87","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Zadania i odpowiadające im kompetencje przejęte przez gminy o statusie miasta na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120), stają się zadaniami i kompetencjami tych miast."}
{"id":"1994_592_88","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Z dniem 1 stycznia 1999 r. do właściwości gmin tworzących powiat warszawski przechodzą, jako zadania własne, zadania i odpowiadające im kompetencje określone w art. 19 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680), w zakresie należności z tytułu podatków i opłat, dla których organ gminy jest właściwy do ich ustalenia i pobierania."}
{"id":"1994_592_89","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Porozumienia zawarte przez gminy z organami administracji rządowej w zakresie przejęcia przez te gminy określonych w porozumieniach zadań i kompetencji wraz ze środkami na ich realizację, z zastrzeżeniem ust. 4, pozostają w mocy, z tym że w prawa i obowiązki organów administracji rządowej działających na podstawie ustawy o terenowych organach rządowej administracji ogólnej wstępują te organy i podmioty, które z dniem 1 stycznia 1999 r. przejęły zadania i kompetencje będące przedmiotem porozumienia. 2. Nie uregulowane do dnia 1 stycznia 1999 r. zobowiązania administracji rządowej wynikające z porozumień, pozostają zobowiązaniami Skarbu Państwa. 3. Porozumienia, o których mowa w ust. 1, obowiązują do czasu ich rozwiązania, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 4. Gminom, które po dniu 1 stycznia 1999 r. poniosą na realizację zadań i kompetencji będących przedmiotem porozumienia nakłady konieczne wyższe niż określone w porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje roszczenie o ich zwrot, chyba że zainteresowana gmina do dnia 31 stycznia 1999 r. wypowie warunki finansowe dotychczasowej współpracy przy wykonywaniu zadań i kompetencji przejętych przez organy i podmioty określone w ust. 1, ze skutkiem w postaci rozwiązania porozumienia, w przypadku gdy strony, w terminie dwóch miesięcy, nie ustalą nowych warunków finansowych. 5. Delegat Rządu sporządzi i przekaże zainteresowanym organom i podmiotom, o których mowa w ust. 1, wykaz zawartych przez te organy porozumień z gminami lub ich związkami."}
{"id":"1994_592_9","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania dotychczasowych wojewodów i wicewojewodów. Wygaśnięcie aktu powołania jest równoznaczne z odwołaniem w rozumieniu przepisów o wynagradzaniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe."}
{"id":"1994_592_90","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Gminy, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przejęły zadania z zakresu geodezji i kartografii, nadal realizują te zadania, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 6a ust. 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz.198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)."}
{"id":"1994_592_91","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorządy województw oraz powiaty przejmują od wojewodów do prowadzenia jako zadania własne, działające odpowiednio na obszarze danego województwa lub powiatu, zakłady, ośrodki oraz domy, o których mowa w art. 22 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz.184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593 z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)."}
{"id":"1994_592_92","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Do czasu przyjęcia odmiennych uregulowań zarząd powiatu wykonuje zadania wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy o samorządzie powiatowym przy pomocy powiatowego centrum zarządzania kryzysowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego."}
{"id":"1994_592_93","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Dla bezrobotnych, którzy nabędą prawo do zasiłku w 1999 r., okres pobierania zasiłku, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 141, poz. 225, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684), ustala się z uwzględnieniem stopy bezrobocia, jaka występowała w dniu 30 czerwca 1998 r. na obszarze działania rejonowego urzędu pracy obejmującym gminę, na obszarze której zamieszkuje bezrobotny. 2. W składzie rad zatrudnienia, o których mowa w art. 8 i 9 ustawy wymienionej w ust. 1, rozpoczynających działalność po dniu 1 stycznia 1999 r., uwzględnia się przedstawicieli powiatów i samorządu województwa."}
{"id":"1994_592_94","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Do właściwości starosty przechodzą, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jako zadania z zakresu administracji rządowej, określone w przepisach zadania urzędów rejonowych rządowej administracji ogólnej oraz zadania i kompetencje kierowników tych urzędów."}
{"id":"1994_592_95","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych, każdy w zakresie swojego działania, dostosują istniejące systemy organizacyjne, ewidencyjne i informacyjne do nowej organizacji terytorialnej administracji publicznej. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy Ministra Sprawiedliwości, w zakresie obowiązku dostosowania struktury sądownictwa powszechnego i powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, do nowego podziału terytorialnego państwa."}
{"id":"1994_592_96","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Postępowanie w sprawach indywidualnych wszczętych i nie zakończonych przed dniem 1 stycznia 1999 r., przechodzących do właściwości organów powiatów i samorządów województw przejmują starostowie i marszałkowie województw, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, z tym że: 1) wszystkie czynności podjęte w postępowaniu przed dniem 1 stycznia 1999 r., a także decyzje administracyjne pozostają w mocy, 2) odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez terenowe organy administracji rządowej stopnia wojewódzkiego przed dniem 1 stycznia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości powiatów rozpatrują właściwi ministrowie lub kierownicy centralnych organów administracji rządowej, 3) odwołania od decyzji wydanych przez kierowników rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej przed dniem 1 stycznia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości powiatów: a) z zakresu administracji rządowej - rozpatruje wojewoda, b) z zakresu zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego rozpatruje właściwe terytorialnie samorządowe kolegium odwoławcze. 2. Odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez naczelnych dyrektorów okręgów dróg publicznych przed dniem 1 stycznia 1999 r. rozpatruje Generalny Dyrektor Dróg Publicznych. 3. Odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez obwodowych i okręgowych kolejowych inspektorów sanitarnych rozpatruje wojewódzki inspektor sanitarny."}
{"id":"1994_592_97","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Z dniem 31 grudnia 1998 r. znosi się kolegialne organy opiniodawczo-doradcze działające przy dotychczasowych wojewodach, kierownikach urzędów rejonowych i wojewódzkich sejmikach samorządowych."}
{"id":"1994_592_98","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Z dniem przejęcia jednostek organizacyjnych, powiaty i samorząd województwa przejmują określone w przepisach szczególnych, uprawnienia i obowiązki organów prowadzących lub utrzymujących te jednostki. 2. Statuty, regulaminy lub inne przepisy organizacyjne w przejmowanych jednostkach organizacyjnych zachowują moc do czasu wydania przez organy powiatu lub samorządu województwa nowych przepisów, chyba że do ich wydania są właściwe inne organy."}
{"id":"1994_592_99","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają porozumienia zawarte pomiędzy organami administracji rządowej i gminami lub innymi podmiotami, dotyczące wykonywania zadań i kompetencji administracji rządowej w zakresie opieki zdrowotnej."}
{"id":"1994_600_1","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzania takimi strefami oraz szczególne zasady i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej."}
{"id":"1994_600_10","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego określa regulamin strefy. 2. Regulamin strefy wydaje zarządzający. Wydanie oraz zmiana regulaminu strefy wymaga zatwierdzenia przez Ministra Przemysłu i Handlu. 3. Zarządzający doręcza regulamin strefy podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność na terenie strefy przy zawarciu umów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 3, a także podaje regulamin do wiadomości publicznej."}
{"id":"1994_600_11","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Podmioty gospodarcze prowadzące działalność na terenie strefy mogą powołać radę strefy. 2. Rada strefy może przedstawiać opinie i wnioski w sprawach dotyczących prowadzenia działalności na terenie strefy i jej rozwoju. 3. Organizację i tryb działania rady strefy określa opracowany i uchwalony przez radę regulamin."}
{"id":"1994_600_12","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu na jaki ustanowiona została strefa. 2. Dochody, o których mowa w ust. 1, uzyskane w latach podatkowych następujących po roku podatkowym, w którym zgodnie z ust. 1 wygasło całkowite zwolnienie od podatku dochodowego, mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, zwolnione od podatku dochodowego w pozostałym okresie, na jaki ustanowiona została strefa, w części nie przekraczającej 50% takich dochodów. 3. Wydatki inwestycyjne nie dotyczące nabycia środków trwałych, związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ponoszone przez podmioty gospodarcze, które nie mają prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1 lub 2, mogą być zaliczane w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. 4. Stawki amortyzacji środków trwałych służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, mogą być podwyższane przez podmioty gospodarcze, które nie mają prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1 lub 2. 5. Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 4 ust. 1, ustala: 1) przedmiot działalności gospodarczej, której prowadzenie uprawnia do zwolnień od podatku dochodowego, o których mowa w ust. 1 i 2, wysokość tych zwolnień, czas ich obowiązywania oraz warunki, od których spełnienia przez podmiot gospodarczy uzależnione jest prawo do tych zwolnień, 2) przedmiot działalności gospodarczej, której prowadzenie uprawnia do preferencji w zakresie podatku dochodowego, o których mowa w ust. 3 i 4, czas ich obowiązywania oraz wysokość współczynników mających zastosowanie do podwyższenia stawek amortyzacji, o którym mowa w ust. 4, a także może ustalić warunki, od których spełnienia przez podmiot gospodarczy uzależnione jest prawo do tych preferencji. 6. Warunki, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, mogą dotyczyć w szczególności: 1) zatrudnienia przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy określonej minimalnej liczby pracowników i utrzymania co najmniej takiego poziomu zatrudnienia przez określony czas, 2) dokonania przez podmiot gospodarczy trwałej inwestycji o charakterze produkcyjnym na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę, 3) osiągnięcia przez podmiot gospodarczy określonej minimalnej wielkości przychodów ze sprzedaży wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych na terenie strefy i utrzymania co najmniej takiej wielkości przez określony czas, 4) osiągnięcia przez podmiot gospodarczy określonej minimalnej wielkości przychodów z eksportu wyrobów wytworzonych na terenie strefy lub usług świadczonych na eksport i utrzymania co najmniej takiej wielkości przez określony czas. 7. Przedmiot działalności gospodarczej, której prowadzenie uprawnia do zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 i 2, lub preferencji podatkowych, o których mowa w ust. 3 i 4 nie może obejmować wydobywania kopalin."}
{"id":"1994_600_13","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Zwolnienia i preferencje ustalone przez Radę Ministrów na zasadach określonych w art. 12 nie mogą być pogorszone, z zastrzeżeniem art. 19, w okresie, na który ustanowiono strefę."}
{"id":"1994_600_14","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Podmioty gospodarcze uprawnione do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lub 2, albo do preferencji podatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 3 i 4 składają deklaracje o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku oraz zeznania o wysokości dochodu w roku podatkowym określone przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych lub o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazujące oddzielnie, według odrębnie ustalonego wzoru, wysokość dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy."}
{"id":"1994_600_15","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Na wniosek zarządzającego kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej właściwego ze względu na położenie strefy może, za zgodą wojewody, powierzyć zarządzającemu prowadzenie, w tym wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, następujących spraw z zakresu prawa budowlanego dotyczących terenu strefy: wydawanie decyzji o pozwoleniu na budowę, przenoszenie pozwolenia na budowę na inną osobę , orzekanie o utracie ważności pozwolenia na budowę, przyjmowanie zawiadomień o zakończeniu budowy, wydawanie pozwoleń na użytkowanie obiektu budowlanego, udzielanie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, nakazanie przeprowadzenia kontroli obiektu budowlanego i żądanie przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego. 2. Na wniosek zarządzającego rada gminy właściwej ze względu na położenie strefy może upoważnić zarządzającego do wydawania decyzji w sprawach ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczących terenów położonych w strefie. Rozdział IV Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy"}
{"id":"1994_600_16","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2, wymaga zezwolenia, zwanego dalej \"zezwoleniem\". 2. Rozporządzenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1, może określać przedmiot lub zakres działalności gospodarczej, której prowadzenie na terenie strefy nie wymaga zezwolenia. 3. Jeżeli podjęcie działalności gospodarczej, z mocy odrębnych przepisów, wymaga koncesji lub innego zezwolenia, zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela się po uzyskaniu przez podmiot gospodarczy koncesji lub innego zezwolenia. 4. Minister Przemysłu i Handlu udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19. 5. Do postępowania w sprawie udzielania, cofania i zmiany zezwolenia stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące koncesjonowania działalności gospodarczej, ze zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy. 6. Minister Przemysłu i Handlu zasięga opinii zarządzającego przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, odmowy udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia. 7. Zezwolenie może być udzielone, jeżeli: 1) przedmiot działalności gospodarczej, która ma być prowadzona na terenie strefy przez podmiot gospodarczy ubiegający się o zezwolenie, jest zgodny z przedmiotem działalności gospodarczej, która może być prowadzona na terenie strefy, określonym w rozporządzeniu w sprawie ustanowienia strefy, 2) na terenie strefy istnieją warunki do prowadzenia działalności, którą zamierza podjąć podmiot gospodarczy ubiegający się o zezwolenie, w szczególności zakres zamierzonej działalności jest zgodny z planem rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9, i zarządzający strefą dysponuje wolnymi terenami, obiektami lub pomieszczeniami, które są niezbędne do prowadzenia działalności przez podmiot ubiegający się o zezwolenie, 3) podjęcie działalności na terenie strefy jest uzasadnione stopniem przyczynienia się zamierzonej działalności do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9. 8. Zezwolenie określa przedmiot oraz warunki działalności gospodarczej, która ma być prowadzona przez podmiot gospodarczy na terenie strefy i termin, w ciągu którego podmiot gospodarczy jest zobowiązany do rozpoczęcia na terenie strefy działalności określonej w zezwoleniu. 9. Zezwolenia udziela się na czas oznaczony. 10. Zezwolenie stanowi podstawę do korzystania przez podmiot gospodarczy ze zwolnień od podatku lub preferencji podatkowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 5."}
{"id":"1994_600_17","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Ustalenie podmiotów gospodarczych, które uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia. Sposób przeprowadzenia, zasady i warunki przetargu lub rokowań, a także kryteria oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez podmioty gospodarcze na terenie strefy, ustala Minister Przemysłu i Handlu w drodze zarządzenia odrębnie w odniesieniu do każdej strefy. Warunki i kryteria oceny uwzględniają w szczególności stopień w jakim wielkość, przedmiot i charakter ekonomiczny planowanych przez podmiot gospodarczy przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji przyczyni się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy określonych w planie rozwoju strefy. 2. W przypadku uzasadnionym ważnym interesem gospodarki lub charakterem działalności gospodarczej na terenie strefy, Minister Przemysłu i Handlu może odstąpić od przeprowadzenia przetargu i rokowań. W przypadku odstąpienia od przeprowadzenia przetargu i rokowań nie stosuje się przepisu art. 20 ust. 1 w części dotyczącej powierzenia zarządzającemu udzielania zezwoleń. 3. Do przystąpienia do przetargu lub rokowań, o których mowa w ust. 1, nie jest wymagane uprzednie uzyskanie koncesji lub innego zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 3. Podmiot gospodarczy przystępujący do przetargu lub rokowań przedstawia promesę koncesji lub zezwolenia."}
{"id":"1994_600_18","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Minister Przemysłu i Handlu wykonuje kontrolę działalności gospodarczej podmiotu, który uzyskał zezwolenie, w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej. Ustawa nie narusza określonych przepisami uprawnień właściwych organów państwa do kontroli działalności podmiotów gospodarczych."}
{"id":"1994_600_19","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Zezwolenie wygasa jeżeli podmiot gospodarczy, w terminie określonym w zezwoleniu, nie podjął na terenie strefy działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu. 2. Zezwolenie może być cofnięte albo jego zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli podmiot gospodarczy: 1) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej na obszarze strefy lub 2) naruszył przepisy prawa dewizowego, przepisy prawa celnego albo przepisy dotyczące zobowiązań podatkowych, lub 3) utracił, na skutek cofnięcia albo zmiany, koncesję lub inne zezwolenie wymagane z mocy odrębnych przepisów do podjęcia działalności gospodarczej, która jest prowadzona na terenie strefy, lub 4) rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub 5) nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie wyznaczonym w wezwaniu Ministra Przemysłu i Handlu do ich usunięcia. 3. W razie cofnięcia zezwolenia podmiot gospodarczy traci prawo do zwolnień i preferencji, o których mowa w art. 12 ust. 1-4 i jest zobowiązany do zapłaty odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami i preferencjami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia."}
{"id":"1994_600_2","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Specjalną strefą ekonomiczną, zwaną dalej \"strefą\", jest wyodrębniona zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkała część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych ustawą."}
{"id":"1994_600_20","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Minister Przemysłu i Handlu może, w drodze zarządzenia, powierzyć zarządzającemu udzielanie, w jego imieniu, zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności podmiotów gospodarczych, a także ustalić zakres tej kontroli. 2. W przypadku powierzenia zarządzającemu wykonania bieżącej kontroli, o której mowa w ust. 1, jest on upoważniony do dokonywania czynności kontrolnych przewidzianych dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej w zakresie ustalonym w zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1. 3. Zarządzający niezwłocznie zawiadamia Ministra Przemysłu i Handlu o powstaniu okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 2, i może występować do Ministra Przemysłu i Handlu z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia, ograniczenie jego zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu. Rozdział V Zmiany w przepisach obowiązujących Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1994_600_21","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz.U. z 1933 r. Nr 24, poz. 202, z 1988 r. Nr 41, poz. 325 i z 1990 r. Nr 79, poz. 466) dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. Decyzję w sprawie zezwolenia na nabycie nieruchomości położonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ustanowionej na podstawie odrębnych przepisów, wydaje się w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku przez stronę.\"."}
{"id":"1994_600_22","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60, Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101) po art. 60{1} dodaje się art. 60{2} w brzmieniu: \"Art. 60{2}. Kto prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej bez wymaganego zezwolenia, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.\"."}
{"id":"1994_600_23","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31, Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, Nr 94, poz. 467 i z 1993 r. Nr 121, poz. 540) w art. 7 w ust. 1 dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) grunty, budowle i budynki położone na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, których właścicielem lub użytkownikiem wieczystym jest zarządzający strefą lub które służą do prowadzenia, na podstawie zezwolenia, działalności gospodarczej na terenie strefy.\"."}
{"id":"1994_600_24","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Z dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, Minister Przemysłu i Handlu przejmuje czynności i uprawnienia w stosunku do spółki ustanowionej zarządzającym, wykonywane przed tym dniem w imieniu Skarbu Państwa przez inny organ administracji państwowej, z tym że o udostępnieniu akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa takiej spółki powstałej z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego na podstawie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298, Nr 85, poz. 498 i z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 111, poz. 480) postanawia Minister Przekształceń Własnościowych na wniosek Ministra Przemysłu i Handlu. 2. Do powstałej na podstawie ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych spółki będącej zarządzającym, nie stosuje się art. 17, art. 19 ust. 1 zdanie drugie, art. 23 ust. 1-3, art. 24, 28 i 29 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. 3. Organ administracji rządowej właściwy w sprawach gospodarki gruntami w odniesieniu do gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub zarząd gminy w odniesieniu do gruntów stanowiących własność gminy może wnieść do spółki będącej zarządzającym prawo własności gruntów, których użytkownikiem wieczystym jest ta spółka lub gruntów, które pozostawały w użytkowaniu wieczystym przedsiębiorstwa państwowego likwidowanego w celu wniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części mienia przedsiębiorstwa do spółki. Wniesienie prawa własności gruntów, które pozostawały w użytkowaniu wieczystym likwidowanego przedsiębiorstwa państwowego następuje w porozumieniu z organem założycielskim przedsiębiorstwa. W przypadkach określonych w niniejszym ustępie prawo użytkowania wieczystego wygasa z chwilą wniesienia prawa własności gruntu do spółki będącej zarządzającym. Minister Przemysłu i Handlu reprezentuje Skarb Państwa w spółce będącej zarządzającym w zakresie praw z akcji (udziałów) objętych przez Skarb Państwa w zamian za prawo własności gruntu wniesione w sposób określony w niniejszym ustępie."}
{"id":"1994_600_25","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Zarządzający jest zwolniony od opłaty skarbowej oraz opłat sądowych z tytułu nabycia lub zbycia praw do nieruchomości położonych na terenie strefy. 2. Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 4 ust. 1, może zwolnić od podatku dochodowego od osób prawnych dochody zarządzającego w części wydatkowanej w roku podatkowym lub roku po nim następującym na cele rozwoju strefy, w tym na nabycie przez zarządzającego nieruchomości lub innych rzeczy służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy oraz modernizację i rozbudowę infrastruktury gospodarczej i technicznej na terenie strefy."}
{"id":"1994_600_26","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Rada Ministrów przedstawia Sejmowi informację o realizacji ustawy wraz ze sprawozdaniem z wykonania budżetu."}
{"id":"1994_600_27","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że art. 15 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1994_600_3","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Strefa może być ustanowiona w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium kraju, w szczególności przez: 1) rozwój określonych dziedzin działalności gospodarczej, 2) rozwój nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz ich wykorzystanie w gospodarce narodowej, 3) rozwój eksportu, 4) zwiększenie konkurencyjności wytwarzanych wyrobów i świadczonych usług, 5) zagospodarowanie istniejącego majątku przemysłowego i infrastruktury gospodarczej, 6) tworzenie nowych miejsc pracy, 7) zagospodarowanie nie wykorzystanych zasobów naturalnych z zachowaniem zasad równowagi ekologicznej. Rozdział II Ustanawianie stref"}
{"id":"1994_600_4","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Przemysłu i Handlu, ustanawia strefę w drodze rozporządzenia. 2. Minister Przemysłu i Handlu przedstawia wniosek, o którym mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii wojewody oraz zgody rady gminy (rad gmin) właściwej (właściwych) ze względu na położenie strefy. 3. Minister Przemysłu i Handlu dołącza do wniosku, o którym mowa w ust. 1, założenia planu rozwoju strefy określonego w art. 9, obejmujące w szczególności analizę przewidywanych skutków społecznych i ekonomicznych ustanowienia strefy. 4. Rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy określa: 1) nazwę, teren i granice strefy, 2) zakres przedmiotowy działalności gospodarczej, która może być prowadzona na terenie strefy albo dziedziny działalności gospodarczej, której prowadzenie na terenie strefy jest wyłączone, 3) zarządzającego strefą, zwanego dalej \"zarządzającym\", 4) okres, na jaki ustanawia się strefę, 5) zwolnienia i preferencje dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na terenie strefy na zasadach określonych w art. 12. 5. Minister Przemysłu i Handlu na wniosek właściwego wojewody, może zlecić mu przygotowanie wniosku, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_600_5","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Strefa może być ustanowiona z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wyłącznie na gruntach stanowiących własność zarządzającego, Skarbu Państwa albo gminy (gmin), związku komunalnego lub będących w użytkowaniu wieczystym zarządzającego. 2. Strefa może być ustanowiona także, jeżeli nabycie przez zarządzającego prawa do gruntów, o którym mowa w ust. 1, wynika z umowy zobowiązującej, która przewiduje ustanowienie strefy jako jedyny warunek nabycia. 3. W przypadkach uzasadnionych ważnymi względami gospodarczymi, część strefy może obejmować grunty stanowiące własność: 1) Skarbu Państwa, których użytkownikiem wieczystym jest osoba inna niż zarządzający - za zgodą użytkownika wieczystego, 2) osób innych niż Skarb Państwa, gmina (związek komunalny) i zarządzający - za zgodą właściciela. Rozdział III Zarządzanie strefą, zwolnienia podatkowe i preferencje"}
{"id":"1994_600_6","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Zarządzającym może być wyłącznie spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w stosunku do której Skarb Państwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników oraz jest uprawniony do powoływania i odwoływania większości członków jej zarządu i rady nadzorczej."}
{"id":"1994_600_7","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Minister Przemysłu i Handlu reprezentuje Skarb Państwa w zakresie jego praw i obowiązków jako akcjonariusza (wspólnika) spółki będącej zarządzającym oraz spółki tworzonej przez Skarb Państwa, lub z udziałem Skarbu Państwa, w celu ustanowienia jej zarządzającym. 2. Minister Przemysłu i Handlu, jako organ reprezentujący Skarb Państwa zapewnia udział osoby wyznaczonej przez wojewodę oraz osoby wyznaczonej przez radę gminy (jeżeli osoba taka została wyznaczona) właściwych ze względu na położenie strefy, w radzie nadzorczej spółki będącej zarządzającym strefą. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym może zostać powołana osoba wskazana przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą na terenie strefy. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym nie może być powołana osoba, która jest członkiem władz lub pracownikiem podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy lub pozostaje w związku gospodarczym z takim podmiotem."}
{"id":"1994_600_8","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Do zadań zarządzającego należy prowadzenie - zgodnie z planem rozwoju strefy określonym w art. 9, regulaminem strefy, o którym mowa w art. 10 oraz przepisami prawa - działań zmierzających do rozwoju działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, a w szczególności: 1) umożliwianie, na podstawie umowy, podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność na terenie strefy używania i korzystania ze składników mienia położonych na obszarze strefy, których zarządzający jest właścicielem lub posiadaczem zależnym, 2) gospodarowanie w sposób ułatwiający prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej oraz innymi składnikami mienia, których zarządzający jest właścicielem lub posiadaczem zależnym, 3) świadczenie, na podstawie umowy, podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność na obszarze strefy usług oraz tworzenie warunków do świadczenia usług przez osoby trzecie, 4) prowadzenie działań promujących podejmowanie działalności gospodarczej w strefie. 2. Zarządzający może zbywać przysługujące mu prawo własności nieruchomości i użytkowania wieczystego gruntów położonych na terenie strefy, jeżeli jest to zgodne z planem rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9. Zarządzającemu służy prawo pierwokupu w zakresie prawa własności i użytkowania wieczystego położonych na obszarze strefy nieruchomości. 3. Zarządzający może zlecać osobom trzecim wykonanie niektórych zadań, o których mowa w ust. 1. Zlecenie wykonania powinno odbywać się przede wszystkim w drodze przetargu."}
{"id":"1994_600_9","title":"Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister Przemysłu i Handlu, w drodze rozporządzenia, ustala plan rozwoju strefy. 2. Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące osiągnięciu tych celów, obowiązki zarządzającego dotyczące działań zmierzających do osiągnięcia celów ustanowienia strefy i terminy wykonania tych obowiązków. 3. Plan rozwoju strefy uwzględnia postanowienia właściwych planów zagospodarowania przestrzennego i powinien być zgodny z założeniami, o których mowa w art. 4 ust. 3."}
{"id":"1994_601_1","title":"Ustawa z dnia 30 września 1998 r. o zmianie ustawy o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 lipca 1981 r. o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego (Dz.U. Nr 18, poz. 85) dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. Warszawski Krzyż Powstańczy może być nadany m.st. Warszawie.\"."}
{"id":"1994_601_2","title":"Ustawa z dnia 30 września 1998 r. o zmianie ustawy o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_602_1","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady opodatkowania publicznego obrotu wtórnego akcjami."}
{"id":"1994_602_10","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419 i Nr 113, poz. 547) w art. 23 w ust. 1 w pkt 12 po wyrazie \"darowizn\" dodaje się wyrazy \"oraz podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie\"."}
{"id":"1994_602_11","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419 i Nr 113, poz. 547) w art. 16 w ust. 1 w pkt 15 po wyrazach \"podatku dochodowego\" dodaje się wyrazy \"podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie\"."}
{"id":"1994_602_12","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., z wyjątkiem przepisu art. 5 ust. 4, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_602_2","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 2. 1. Opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży akcji w publicznym obrocie podlega sprzedaż akcji w publicznym obrocie wtórnym, z wyjątkiem sprzedaży w pierwszej ofercie publicznej. 2. Podatek od sprzedaży akcji w publicznym obrocie, zwany dalej \"podatkiem\", stanowi dochód budżetu państwa."}
{"id":"1994_602_3","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 3. 1. Podatnikami podatku są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, sprzedające akcje w publicznym obrocie. 2. Zwalnia się od podatku Skarb Państwa."}
{"id":"1994_602_4","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 4. Obowiązek podatkowy powstaje: 1) w obrocie giełdowym - z chwilą zapłacenia ceny, 2) w pozostałych przypadkach - z chwilą zawarcia umowy."}
{"id":"1994_602_5","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 5. 1. Podstawę opodatkowania stanowi łączna cena zapłacona przez nabywcę akcji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 4 pkt 2, podstawę opodatkowania stanowi: 1) przy sprzedaży akcji notowanych na giełdzie: a) w dniu, w którym odbywa się sesja giełdy - łączna cena wynikająca z zastosowania giełdowego kursu sprzedawanych akcji z tego dnia, b) w dniu, w którym nie odbywa się sesja giełdy - łączna cena wynikająca z zastosowania giełdowego kursu sprzedawanych akcji z ostatniej sesji giełdy, przed dniem zawarcia umowy, 2) przy sprzedaży akcji nie notowanych na giełdzie - łączna cena wynikająca z umowy. 3. Stawka podatku wynosi nie więcej niż 0,3% podstawy opodatkowania. 4. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia: 1) ustala stawkę podatku, o której mowa w ust. 3, 2) może wprowadzić, na czas określony, zwolnienia od podatku oraz określić ich zakres podmiotowy."}
{"id":"1994_602_6","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 6. 1. Do obliczenia i pobrania podatku obowiązane są jako płatnicy podmioty prowadzące przedsiębiorstwa maklerskie oraz banki prowadzące działalność maklerską, sprzedające akcje na rachunek własny lub klienta. 2. Pobranie podatku następuje z chwilą przekazania ceny na rachunek pieniężny sprzedawcy. 3. Płatnicy przekazują pobrany podatek, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w następujących terminach: 1) podatek pobrany od 1 do 10 dnia miesiąca - do 20 dnia tego miesiąca, 2) podatek pobrany od 11 do 20 dnia miesiąca - do ostatniego dnia tego miesiąca, 3) podatek pobrany od 21 do ostatniego dnia miesiąca - do 10 dnia następnego miesiąca."}
{"id":"1994_602_7","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 7. 1. W przypadku sprzedaży akcji bez pośrednictwa podmiotów i banków wymienionych w art. 6 ust. 1, do obliczenia oraz wpłacenia podatku na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązani są podatnicy. 2. Termin płatności podatku przez podatników wynosi 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego."}
{"id":"1994_602_8","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 8. W terminach określonych w art. 6 ust. 3 oraz w art. 7 ust. 2 podatnicy i płatnicy obowiązani są złożyć właściwemu urzędowi skarbowemu deklarację podatkową, sporządzoną według ustalonego wzoru."}
{"id":"1994_602_9","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie","text":"Art. 9. Właściwość miejscową urzędów skarbowych w sprawach podatku ustala się: 1) jeżeli pobór podatku następuje przez płatnika - według siedziby płatnika, 2) w pozostałych przypadkach - według miejsca zamieszkania lub siedziby podatnika; jeżeli podatnikiem jest osoba lub jednostka mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, właściwy jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście."}
{"id":"1994_615_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 9, poz. 59, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1995 r. Nr 83, poz. 417) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. §1. Małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński. §2. Małżeństwo zostaje również zawarte, gdy mężczyzna i kobieta zawierający związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu i kierownik urzędu stanu cywilnego następnie sporządzi akt małżeństwa. Gdy zostaną spełnione powyższe przesłanki małżeństwo uważa się za zawarte w chwili złożenia oświadczenia woli w obecności duchownego. §3. Przepis paragrafu poprzedzającego stosuje się, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa lub ustawa regulująca stosunki między państwem a kościołem albo innym związkiem wyznaniowym przewiduje możliwość wywołania przez związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu tego kościoła albo innego związku wyznaniowego takich skutków, jakie pociąga za sobą zawarcie małżeństwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Jeżeli mimo niezachowania przepisów artykułów poprzedzających został sporządzony akt małżeństwa, każdy, kto ma w tym interes prawny, może wystąpić z powództwem o ustalenie nieistnienia małżeństwa.\"; 3) w art. 3 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Kierownik urzędu stanu cywilnego wyjaśnia osobom zamierzającym zawrzeć małżeństwo doniosłość związku małżeńskiego, przepisy regulujące prawa i obowiązki małżonków oraz przepisy o nazwisku małżonków i o nazwisku ich dzieci.\"; 4) w art. 4 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Małżeństwo przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego nie może być zawarte przed upływem miesiąca od dnia, kiedy osoby, które zamierzają je zawrzeć, złożyły kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie tego małżeństwa.\"; 5) dodaje się art. 41 w brzmieniu: \"Art. 41. §1. Osobom zamierzającym zawrzeć małżeństwo w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 kierownik urzędu stanu cywilnego wydaje zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa oraz treść i datę złożonych przed nim oświadczeń w sprawie nazwisk przyszłych małżonków i ich dzieci. §2. Zaświadczenie traci moc po upływie trzech miesięcy od dnia jego wydania. §3. Wydając zaświadczenie kierownik urzędu stanu cywilnego informuje strony o dalszych czynnościach koniecznych do zawarcia małżeństwa.\"; 6) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Kierownik urzędu stanu cywilnego, który dowiedział się o istnieniu okoliczności wyłączającej zawarcie zamierzonego małżeństwa, odmówi przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński lub wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 41, a w razie wątpliwości zwróci się do sądu o rozstrzygnięcie, czy małżeństwo może być zawarte.\"; 7) w art. 6 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Z ważnych powodów sąd może zezwolić, żeby oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało złożone przez pełnomocnika.\"; 8) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. §1. Jeżeli małżeństwo jest zawierane przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński powinny być złożone publicznie w obecności dwóch pełnoletnich świadków. §2. Kierownik urzędu stanu cywilnego zapytuje mężczyznę i kobietę, czy zamierzają zawrzeć ze sobą małżeństwo, a gdy oboje odpowiedzą na to pytanie twierdząco, wzywa ich do złożenia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński oraz oświadczeń w sprawie nazwisk małżonków i ich dzieci. §3. Każda z osób zawierających małżeństwo składa oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński, powtarzając za kierownikiem urzędu stanu cywilnego treść oświadczenia lub odczytując je na głos. Osoba nie mogąca mówić składa oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński podpisując akt małżeństwa. §4. Po złożeniu oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński przez obie strony kierownik urzędu stanu cywilnego ogłasza, że wskutek zgodnych oświadczeń obu stron małżeństwo zostało zawarte.\"; 9) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. §1. Duchowny, przed którym zawierany jest związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego, nie może przyjąć oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 - bez uprzedniego przedstawienia mu zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, sporządzonego przez kierownika urzędu stanu cywilnego. §2. Niezwłocznie po złożeniu oświadczeń, o których mowa w § 1, duchowny sporządza zaświadczenie stwierdzające, że oświadczenia zostały złożone w jego obecności przy zawarciu związku małżeńskiego podlegającego prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego. Zaświadczenie to podpisują duchowny, małżonkowie i dwaj pełnoletni świadkowie obecni przy złożeniu tych oświadczeń. §3. Zaświadczenie, o którym mowa w § 2, wraz z zaświadczeniem sporządzonym przez kierownika urzędu stanu cywilnego na podstawie art. 41 § 1 duchowny przekazuje do urzędu stanu cywilnego przed upływem pięciu dni od zawarcia małżeństwa; nadanie jako przesyłki poleconej w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z przekazaniem do urzędu stanu cywilnego. Jeżeli zachowanie tego terminu nie jest możliwe z powodu siły wyższej, bieg terminu ulega zawieszeniu przez czas trwania przeszkody.\"; 10) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. §1. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński mogą być złożone niezwłocznie przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego bez złożenia lub przedstawienia dokumentów niezbędnych do zawarcia małżeństwa. Jednakże i w tym wypadku strony są obowiązane złożyć zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. §2. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron oświadczenia przewidziane w art. 1 § 2 mogą być złożone przed duchownym bez przedstawienia zaświadczenia sporządzonego przez kierownika urzędu stanu cywilnego stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. W takim wypadku strony składają przed duchownym zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Przepisy art. 1 § 3 oraz art. 2 i art. 8 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 11) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. §1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba nie mająca ukończonych lat osiemnastu. Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat szesnaście, a z okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny. §2. Unieważnienia małżeństwa zawartego bez zezwolenia sądu opiekuńczego przez kobietę nie mającą ukończonych lat osiemnastu, jak również unieważnienia małżeństwa zawartego nawet za zezwoleniem sądu, lecz przed ukończeniem przez kobietę lat szesnastu, może żądać każdy z małżonków. Jeżeli kobieta zaszła w ciążę, jej mąż nie może żądać unieważnienia małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku. §3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku, jeżeli małżonek przed wytoczeniem powództwa ten wiek osiągnął.\"; 12) dodaje się art. 151 w brzmieniu: \"Art. 151. §1. Małżeństwo może być unieważnione, jeżeli oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało złożone: 1) przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome wyrażenie woli, 2) pod wpływem błędu co do tożsamości drugiej strony, 3) pod wpływem bezprawnej groźby drugiej strony lub osoby trzeciej, jeżeli z okoliczności wynika, że składający oświadczenie mógł się obawiać, że jemu samemu lub innej osobie grozi poważne niebezpieczeństwo osobiste. §2. Unieważnienia małżeństwa z powodu okoliczności wymienionych w § 1 może żądać małżonek, który złożył oświadczenie dotknięte wadą. §3. Nie można żądać unieważnienia małżeństwa po upływie sześciu miesięcy od ustania stanu wyłączającego świadome wyrażenie woli, od wykrycia błędu lub ustania obawy wywołanej groźbą - a w każdym wypadku po upływie lat trzech od zawarcia małżeństwa.\"; 13) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Małżeństwo może być unieważnione tylko z przyczyn przewidzianych w przepisach działu niniejszego.\"; 14) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. §1. O nazwisku, które każdy z małżonków będzie nosił po zawarciu małżeństwa, decyduje jego oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Oświadczenie może być złożone bezpośrednio po zawarciu małżeństwa albo przed sporządzeniem przez kierownika urzędu stanu cywilnego zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. §2. Małżonkowie mogą nosić wspólne nazwisko będące dotychczasowym nazwiskiem jednego z nich. Każdy z małżonków może również zachować swoje dotychczasowe nazwisko albo połączyć z nim dotychczasowe nazwisko drugiego małżonka. Nazwisko utworzone w wyniku połączenia nie może składać się z więcej niż dwóch członów. §3. W razie niezłożenia oświadczenia w sprawie nazwiska, każdy z małżonków zachowuje swoje dotychczasowe nazwisko.\"; 15) w art. 79 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu ojca lub dziecka uznanie dziecka może nastąpić także przed notariuszem.\"; 16) w art. 88 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Dziecko, co do którego istnieje domniemanie, że pochodzi ono od męża matki, nosi jego nazwisko, chyba że małżonkowie oświadczyli, że dziecko nosić będzie nazwisko matki. Oświadczenia w tej sprawie składane są jednocześnie ze złożeniem oświadczeń w sprawie nazwisk przyszłych małżonków.\"."}
{"id":"1994_615_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 113, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 561 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Zezwolenia na zawarcie małżeństwa kobiecie nie mającej ukończonych lat osiemnastu udziela sąd opiekuńczy na jej wniosek. Postanowienie o udzieleniu zezwolenia staje się skuteczne z chwilą uprawomocnienia się i nie może być zmienione ani uchylone.\"; 2) art. 564 otrzymuje brzmienie: \"Art. 564. Postanowienie rozstrzygające o tym, czy okoliczność przedstawiona przez kierownika urzędu stanu cywilnego wyłącza zawarcie małżeństwa, a także o tym, czy okoliczności przedstawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego uzasadniają odmowę: 1) przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński, 2) wydania zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, o których mowa w art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 3) wydania zezwolenia na zawarcie małżeństwa przed upływem terminu, o którym mowa w art. 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 4) sporządzenia aktu małżeństwa zawartego zgodnie z art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 5) wydania zaświadczenia, że obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec nie mający żadnego obywatelstwa zgodnie z prawem polskim może zawrzeć małżeństwo za granicą, sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy.\"."}
{"id":"1994_615_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1995 r. Nr 83, poz. 417) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia: 1) przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński, 2) wydania zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, o których mowa w art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 3) wydania zezwolenia na zawarcie małżeństwa przed upływem terminu, o którym mowa w art. 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 4) sporządzenia aktu małżeństwa zawartego zgodnie z art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 5) wydania zaświadczenia, że obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec nie mający żadnego obywatelstwa zgodnie z prawem polskim może zawrzeć małżeństwo za granicą, powiadamia na piśmie osobę zainteresowaną o przycznach odmowy. Osoba zainteresowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej pisma kierownika urzędu stanu cywilnego może wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu stanu cywilnego o rozstrzygnięcie, czy okoliczności przedstawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego uzasadniają odmowę dokonania czynności. Prawomocne postanowienie sądu wiąże kierownika urzędu stanu cywilnego.\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, jest niedopuszczalne, jeżeli sąd na podstawie art. 5 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rozstrzygnął, że małżeństwo nie może być zawarte. 4. Odmowa dokonania innych czynności związanych z rejestracją stanu cywilnego niż określonych w ust. 2 oraz nie przewidzianych w ustawie, a mogących mieć wpływ na stan cywilny osób, następuje w formie decyzji.\"; 2) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Zawarcie małżeństwa następuje w urzędzie stanu cywilnego wybranym przez osoby zamierzające wstąpić w związek małżeński. 2. Zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa wydaje kierownik urzędu stanu cywilnego miejsca zamieszkania jednej z osób zamierzających zawrzeć małżeństwo w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. 3. Akt małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sporządza się w urzędzie stanu cywilnego właściwym ze względu na miejsce zawarcia małżeństwa.\"; 3) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady sporządzania aktów stanu cywilnego, 2) sposób prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia, 3) wzory aktów stanu cywilnego i wzory odpisów aktów, 4) wzór zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa i wzór zaświadczenia stanowiącego podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego; zaświadczenia te powinny stanowić jeden dokument i zawierać wszystkie dane niezbędne do sporządzenia aktu małżeństwa, 5) wzory protokołów sporządzanych w sprawach, o których mowa w art. 59 i 60, 6) wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 71. 2. Minister właściwy w sprawach administracji na podstawie informacji otrzymanych od właściwych przedstawicieli kościołów i innych związków wyznaniowych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" obwieszczenie zawierające wykaz stanowisk, których zajmowanie upoważnia do sporządzenia zaświadczenia stanowiącego podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Osoba zajmująca jedno z tych stanowisk jest duchownym w rozumieniu przepisów o zawarciu małżeństwa.\"; 4) w art. 53 skreśla się wyrazy \"z zachowaniem uroczystej formy\"; 5) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. Cudzoziemiec zamierzający zawrzeć małżeństwo jest obowiązany złożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego dokument stwierdzający, że zgodnie z właściwym prawem może zawrzeć małżeństwo. 2. Jeżeli otrzymanie dokumentu napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, sąd w postępowaniu nieprocesowym na wniosek cudzoziemca może go zwolnić od złożenia dokumentu. 3. W postępowaniu o zwolnienie cudzoziemca od złożenia dokumentu sąd na podstawie właściwego prawa ustala, czy osoba ta może zawrzeć małżeństwo. 4. Przepisów powyższych nie stosuje się do cudzoziemca nie mającego obywatelstwa żadnego państwa, jeżeli ma on w Polsce miejsce zamieszkania.\"; 6) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. 1. Zawarcie małżeństwa następuje z zachowaniem uroczystej formy. Kierownik urzędu stanu cywilnego w czasie przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński nosi odznakę, której wzór i sposób noszenia określa, w drodze rozporządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Podczas składania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński stoją wszyscy obecni, nie wyłączając kierownika urzędu stanu cywilnego. 3. Jeżeli zachodzą uzasadnione przyczyny, kierownik urzędu stanu cywilnego może przyjąć oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński poza lokalem urzędu stanu cywilnego.\"; 7) dodaje się art. 61a w brzmieniu: \"Art. 61a. 1. Podstawą sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest zaświadczenie sporządzone zgodnie z art. 8 § 2 tego Kodeksu, przekazane do urzędu stanu cywilnego. 2. Akt małżeństwa sporządza się niezwłocznie, nie później niż w następnym dniu roboczym po dniu, w którym do urzędu stanu cywilnego nadeszły dokumenty określone w ust. 1. Jako datę zawarcia małżeństwa wpisuje się datę złożenia oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. 3. Po sporządzeniu aktu małżeństwa przekazane dokumenty włącza się do akt zbiorowych rejestracji stanu cywilnego. 4. Jeżeli zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przekazane do urzędu stanu cywilnego przez nadanie jako przesyłka polecona w polskim urzędzie pocztowym zostało utracone przed dotarciem do urzędu stanu cywilnego, kierownik tego urzędu, na wniosek osoby zainteresowanej, zwróci się do duchownego o potwierdzenie treści utraconego zaświadczenia oraz dostarczenie dowodu nadania przesyłki. Na tej podstawie kierownik urzędu stanu cywilnego sporządzi akt małżeństwa, jeżeli stwierdzi, że zachowany został termin, o którym mowa w art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. 5. Kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia sporządzenia aktu małżeństwa, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 1, przekazano do urzędu stanu cywilnego po upływie terminu określonego w art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.\"; 8) w art. 62: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) stwierdzenie, że osoby zawierające małżeństwo złożyły zgodne oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nazwisko (nazwiska), które będą nosili małżonkowie oraz nazwisko, które będą nosiły dzieci pochodzące z małżeństwa, wpisuje się do aktu małżeństwa na podstawie pisemnych oświadczeń złożonych zgodnie z art. 25 § 1 i art. 88 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli obywatel polski zawierający małżeństwo w zagranicznym urzędzie stanu cywilnego nie złożył oświadczenia w sprawie swojego nazwiska może je złożyć wraz z wnioskiem o wpisanie aktu małżeństwa do polskiej księgi małżeństw, a gdy małżeństwo zawierali obywatele polscy mogą także złożyć oświadczenie o nazwisku dzieci zrodzonych z tego małżeństwa.\"; 9) po art. 62 dodaje się art. 62a w brzmieniu: \"Art. 62a. Przed zawarciem małżeństwa podlegającego prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego duchowny informuje osoby zamierzające zawrzeć to małżeństwo o treści podstawowych przepisów prawa polskiego dotyczących zawarcia małżeństwa i jego skutków.\"; 10) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec nie mający obywatelstwa żadnego państwa zamierzający zawrzeć małżeństwo za granicą może otrzymać zaświadczenie stwierdzające, że zgodnie z prawem polskim może on zawrzeć małżeństwo. Przepis art. 41 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stosuje się odpowiednio. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje kierownik urzędu stanu cywilnego miejsca zamieszkania osoby, której zaświadczenie dotyczy. 3. Jeżeli obywatel polski zamieszkały za granicą nie miał miejsca zamieszkania w Polsce albo nie można ustalić jego ostatniego miejsca zamieszkania w Polsce albo wyjechał z Polski przed ukończeniem 16 roku życia i stale przebywa za granicą, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje konsul.\"."}
{"id":"1994_615_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 9, poz. 34 i z 1997 r. Nr 114, poz. 739) w art. 26 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: \"5) przyjmuje oświadczenia o uznaniu dziecka, 6) przyjmuje od małżonka rozwiedzionego oświadczenie o powrocie do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa.\"."}
{"id":"1994_615_5","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz.U. z 1963 r. Nr 59, poz. 328 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) skreśla się art. 4."}
{"id":"1994_615_6","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375) dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej przez prawo kanoniczne wywiera takie skutki, jak małżeństwo zawarte przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, jeżeli spełnione zostały wymagania określone w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo kanoniczne.\"."}
{"id":"1994_615_7","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 15 listopada 1998 r."}
{"id":"1994_627_1","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa warunki przygotowania budowy, zasady koncesjonowania i umów o budowę oraz eksploatację autostrad płatnych, zwanych dalej \"autostradami\", a także organy właściwe w tych sprawach. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, autostrady lub ich odcinki, które będą budowane i eksploatowane jako płatne. 3. W uzasadnionych przypadkach Rada Ministrów może rozciągnąć, w drodze rozporządzenia, przepisy ustawy, w całości lub w części, na określone drogi ekspresowe. 4. Określenie autostrad i dróg ekspresowych w przepisach, o których mowa w ust. 2 i 3, może nastąpić jeżeli będzie możliwość korzystania z innej, ogólnodostępnej drogi publicznej."}
{"id":"1994_627_10","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Zasady wynagradzania pracowników Agencji, z wyjątkiem Prezesa Agencji, określa zakładowy system wynagrodzeń. 2. Wynagrodzenie Prezesa Agencji ustala Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1994_627_11","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Agencja realizuje zadania określone w art. 7, w granicach wyznaczonych rocznymi planami finansowymi, odpowiednio do gromadzonych środków. 2. Prezes Agencji, w uzgodnieniu z Ministrami: Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Finansów, ustala roczny plan finansowy Agencji."}
{"id":"1994_627_12","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową. 2. Przychodami Agencji są: 1) wpływy z działalności Agencji, 2) wpływy z opłat za udzielenie koncesji, 3) wpływy z innych tytułów. 3. Agencja otrzymuje dotacje, ustalane corocznie w ustawie budżetowej, na wynikające z budowy autostrad: prace studialne i dokumentacyjne, nabywanie nieruchomości, odszkodowania, należności i opłaty roczne z tytułu ochrony gruntów rolnych i leśnych, prace scaleniowe i wymienne, przebudowę urządzeń infrastruktury technicznej, przeprowadzanie ratowniczych badań archeologicznych i badań ekologicznych oraz opracowywanie ich wyników."}
{"id":"1994_627_13","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Agencja może zaciągać kredyty długoterminowe, za zgodą Ministra Finansów, na zasadach ogólnych."}
{"id":"1994_627_14","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Składniki majątkowe nabyte na cele funkcjonowania Agencji, tworzą fundusz statutowy Agencji. 2. Agencja tworzy fundusz statutowy, a inne fundusze może tworzyć po uzyskaniu zgody Ministra Finansów. 3. Na fundusz statutowy Agencji składają się w szczególności równowartość netto środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz środki pieniężne zgromadzone z dochodów Agencji. 4. Majątek trwały Agencji podlega amortyzacji na zasadach ogólnych. 5. Zasady prowadzenia rachunkowości przez Agencję określają odrębne przepisy."}
{"id":"1994_627_15","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Dochody Agencji są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych. 2. Agencja jest zwolniona z opłat skarbowych oraz podatku od nieruchomości do dnia przekazania autostrady lub jej części do eksploatacji przez koncesjonariusza."}
{"id":"1994_627_16","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, nadaje, w drodze rozporządzenia, statut Agencji. 2. Statut Agencji określa w szczególności jej organizację, zasady udzielania pełnomocnictw, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Agencji i tworzenie oddziałów terenowych. Rozdział 3 Rada do Spraw Autostrad"}
{"id":"1994_627_17","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Organem opiniodawczym Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej jest Rada do Spraw Autostrad, zwana dalej \"Radą\". 2. Członków Rady powołuje i odwołuje Minister Transportu i Gospodarki Morskiej. 3. Przewodniczącego Rady wybiera i odwołuje Rada spośród swoich członków. 4. Regulamin działania Rady, na jej wniosek, ustala Minister Transportu i Gospodarki Morskiej."}
{"id":"1994_627_18","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Do zakresu działania Rady należy w szczególności opiniowanie: 1) projektów wniosków o udzielenie wskazań lokalizacyjnych i o ustalenie lokalizacji, 2) kryteriów oceny dokumentacji wstępnej i ofert w postępowaniu przetargowym, 3) wyników kwalifikacji wstępnej, 4) projektów koncesji, 5) zasad ustalania opłat za przejazdy autostradami, 6) planów ratowniczych oraz planów dotyczących infrastruktury mającej wpływ na stan bezpieczeństwa ruchu drogowego, 7) innych spraw dotyczących autostrad na wniosek Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. Rozdział 4 Lokalizacja autostrad"}
{"id":"1994_627_19","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Minister - Kierownik Centralnego Urzędu Planowania udziela wskazań lokalizacyjnych autostrady lub jej odcinków w uzgodnieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz z Ministrami: Kultury i Sztuki, Obrony Narodowej, Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Transportu i Gospodarki Morskiej oraz z Głównym Inspektorem Sanitarnym."}
{"id":"1994_627_2","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej jest naczelnym organem administracji państwowej właściwym w sprawach przygotowania budowy i eksploatacji autostrad. Przepis ten nie narusza uprawnień Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, określonych przepisami prawa budowlanego. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej wydaje, w drodze rozporządzenia, przepisy techniczno-budowlane dotyczące autostrad."}
{"id":"1994_627_20","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wniosek o udzielenie wskazań lokalizacyjnych autostrady powinien zawierać w szczególności: 1) ogólny przebieg autostrady i analizę jej powiązań z innymi drogami publicznymi, 2) charakterystykę podstawowych obiektów budowlanych, 3) ocenę oddziaływania autostrady na środowisko, sporządzoną przez biegłych wskazanych przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, 4) ocenę oddziaływania autostrady na grunty rolne i leśne, sporządzoną przez wojewodów, 5) ocenę oddziaływania autostrady na dobra kultury objęte ochroną na podstawie odrębnych przepisów, sporządzoną przez biegłego z listy rzeczoznawców Ministra Kultury i Sztuki. 2. Prezes Agencji składa wniosek, o którym mowa w ust. 1, po uzyskaniu opinii Rady, właściwych miejscowo wojewodów oraz zainteresowanych rad gmin i sejmików samorządowych. 3. Brak opinii, o której mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia zwrócenia się przez Prezesa Agencji o wyrażenie opinii, traktuje się jako nie wniesienie zastrzeżeń. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Kultury i Sztuki oraz Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, dla autostrad wymagania, jakim powinny odpowiadać oceny, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5."}
{"id":"1994_627_21","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Decyzję o ustaleniu lokalizacji autostrady, na wniosek Prezesa Agencji, wydaje wojewoda. 2. Wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji powinien zawierać: 1) mapę w skali 1:5000, przedstawiającą istniejące uzbrojenie terenu, proponowany przebieg autostrady z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych i ustanowienia stref ochronnych, 2) wymagane odrębnymi przepisami zezwolenia i stanowiska właściwych organów. 3. O wszczęciu postępowania o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji wojewoda zawiadamia w drodze obwieszczeń w urzędach gmin i w prasie lokalnej."}
{"id":"1994_627_22","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji autostrady, wydana zgodnie ze wskazaniami lokalizacyjnymi, powinna zawierać w szczególności: 1) wymagania dotyczące powiązania z innymi drogami publicznymi, 2) linie rozgraniczające teren, 3) warunki techniczne realizacji, 4) warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska i ochrony dóbr kultury, 5) wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich. 2. Wojewoda doręcza decyzję o ustaleniu lokalizacji autostrady wnioskodawcy oraz zawiadamia o jej wydaniu i treści pozostałe strony w drodze obwieszczeń w urzędach gmin i w prasie lokalnej."}
{"id":"1994_627_23","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. W uzasadnionym przypadku, na wniosek Prezesa Agencji, wojewoda może nadać decyzji o ustaleniu lokalizacji rygor natychmiastowej wykonalności. 2. Odwołanie strony od decyzji o ustaleniu lokalizacji powinno być rozpatrzone w terminie 14 dni, a skarga do sądu administracyjnego w terminie dwóch miesięcy."}
{"id":"1994_627_24","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Od decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 1, służy stronie odwołanie do Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa."}
{"id":"1994_627_25","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przepisy o zagospodarowaniu przestrzennym nie mają zastosowania w sprawach określonych w niniejszym rozdziale. 2. Wojewoda wydaje pozwolenia na budowę autostrady na zasadach i w trybie przepisów prawa budowlanego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Ilekroć w przepisach prawa budowlanego mowa jest o decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu rozumie się przez to także decyzję o ustaleniu lokalizacji autostrady. Rozdział 5 Nabywanie nieruchomości pod autostrady"}
{"id":"1994_627_26","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Agencja nabywa na własność Skarbu Państwa nieruchomości na cele budowy autostrad, w drodze umowy, z zastrzeżeniem art. 27."}
{"id":"1994_627_27","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Nieruchomości przeznaczone na pasy drogowe autostrad stanowiące własność gminy, stają się, z mocy prawa, własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji dotycząca tych nieruchomości stała się ostateczna. 2. Za nieruchomości, o których mowa w ust. 1, gminie przysługuje odszkodowanie, ustalone według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. 3. Wojewoda, w drodze decyzji, stwierdza nabycie nieruchomości przez Skarb Państwa oraz ustala odszkodowanie. 4. Odszkodowanie jest wypłacane ze środków finansowych Agencji."}
{"id":"1994_627_28","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W przypadku gdy przeznaczone na pasy drogowe nieruchomości, stanowiące własność Skarbu Państwa, zostały oddane w użytkowanie wieczyste, Agencja działając w imieniu Skarbu Państwa rozwiązuje z użytkownikiem wieczystym umowę użytkowania wieczystego."}
{"id":"1994_627_29","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, w odniesieniu do nieruchomości przeznaczonych na pasy drogowe autostrad, następuje na wniosek Prezesa Agencji po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego przez wojewodę na piśmie właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości do zawarcia umowy, o której mowa w art. 26 i 28. Termin ten nie może być krótszy niż 2 miesiące od dnia otrzymania przez właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, pisemnej oferty Agencji zawarcia umowy."}
{"id":"1994_627_3","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Za przejazd autostradą są pobierane opłaty. 2. Opłaty za przejazdy autostradą ustala i pobiera spółka, która posiada koncesję udzieloną na zasadach określonych w ustawie, zwana dalej \"koncesjonariuszem\". 3. Od opłat za przejazdy autostradami są zwolnione pojazdy uprzywilejowane uczestniczące w akcji związanej z ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia, a także pojazdy policji ruchu drogowego. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i pobierania opłat za przejazdy autostradami oraz sposób ogłaszania wysokości tych opłat."}
{"id":"1994_627_30","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Postępowanie wywłaszczeniowe wszczyna i decyzje w jego toku wydaje wojewoda."}
{"id":"1994_627_31","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego wojewoda, na wniosek Prezesa Agencji, udziela w uzasadnionych przypadkach, w drodze decyzji, zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości przeznaczonych na pasy drogowe autostrad. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, z uwzględnieniem stanu przygotowania inwestycji oraz możliwości zbioru ziemiopłodów."}
{"id":"1994_627_32","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady. 2. Wartość nieruchomości określają biegli lub inne osoby, o których mowa w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388 i Nr 89, poz. 415). 3. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega waloryzacji na dzień wypłaty, według zasad obowiązujących w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości. 4. Odszkodowanie za wywłaszczone nieruchomości wypłacane jest ze środków finansowych przekazywanych wojewodzie przez Agencję."}
{"id":"1994_627_33","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji autostrady stanowi podstawę do wydania decyzji o wygaśnięciu zarządu ustanowionego na nieruchomości przeznaczonej na pasy drogowe autostrad, stanowiącej własność Skarbu Państwa. Przepis art. 31 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli przeznaczona na pasy drogowe autostrad nieruchomość, stanowiąca własność Skarbu Państwa, została wydzierżawiona lub wynajęta, decyzja o ustaleniu lokalizacji autostrady stanowi podstawę do wypowiedzenia umowy dzierżawy lub najmu ze skutkiem natychmiastowym. Za straty poniesione na skutek rozwiązania umowy przysługuje od Agencji odszkodowanie. 3. Do rozwiązania użytkowania ustanowionego w drodze decyzji lub umowy, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2."}
{"id":"1994_627_34","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Z dniem nabycia przez Skarb Państwa własności nieruchomości, ustanowione zostaje, z mocy prawa, na rzecz Agencji prawo użytkowania. 2. W stosunku do nieruchomości, o których mowa w art. 28 i 33, prawo użytkowania na rzecz Agencji zostaje ustanowione z mocy prawa odpowiednio z dniem rozwiązania użytkowania wieczystego, wygaśnięcia zarządu lub rozwiązania umów: użytkowania, dzierżawy lub najmu. 3. Ustanowienie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, stwierdza wojewoda w drodze decyzji."}
{"id":"1994_627_35","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Agencja jest zwolniona z opłat za użytkowanie nieruchomości przeznaczonych na pasy drogowe autostrad."}
{"id":"1994_627_36","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Do gruntów rolnych i leśnych, objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji autostrady, nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych, z tym że określone w tych przepisach należności i opłaty roczne oraz, w odniesieniu do gruntów leśnych i zadrzewionych, jednorazowe odszkodowanie w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu, przeznacza się: 1) na Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych z przeznaczeniem na budowę i modernizację dróg gminnych, lokalnych miejskich lub wewnętrznych (dojazd do pól) - z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) na Fundusz Leśny w Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych - z tytułu wyłączenia gruntów Skarbu Państwa, zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne \"Lasy Państwowe\". 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrami: Finansów, Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze zarządzenia, sposób i terminy przekazania przez Agencję środków finansowych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_627_37","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 32 ust. 2. Rozdział 6 Finansowanie budowy autostrad"}
{"id":"1994_627_38","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Budowę autostrad finansuje się: 1) ze środków własnych koncesjonariuszy oraz uzyskanych przez nich kredytów bankowych, 2) ze środków finansowych z budżetu państwa ustalanych corocznie w ustawie budżetowej na cele, o których mowa w art. 12 ust. 3, 3) z innych źródeł."}
{"id":"1994_627_39","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Koncesjonariusz może uzyskać poręczenie spłaty ze środków budżetu państwa kredytu bankowego lub pożyczki, na ogólnie obowiązujących zasadach, do wysokości nie wyższej niż 50% wartości inwestycji przewidzianej do realizacji w ramach koncesji. Rozdział 7 Postępowanie przetargowe"}
{"id":"1994_627_4","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisy rozdziałów 4 i 5 stosuje się odpowiednio do budowy autostrad niepłatnych. Rozdział 2 Agencja Budowy i Eksploatacji Autostrad"}
{"id":"1994_627_40","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Budowa i eksploatacja autostrady wymaga uzyskania koncesji."}
{"id":"1994_627_41","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Wybór koncesjonariusza następuje w drodze przeprowadzanego przez Agencję dwustopniowego postępowania przetargowego: 1) kwalifikacji wstępnej, 2) przetargu ograniczonego do zakwalifikowanych do złożenia oferty, zwanego dalej \"przetargiem\"."}
{"id":"1994_627_42","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Agencja zaprasza do udziału w kwalifikacji wstępnej poprzez umieszczenie ogłoszenia w prasie o zasięgu krajowym. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności: 1) oznaczenie autostrady, 2) określenie miejsca i terminu otrzymania specyfikacji warunków kwalifikacji wstępnej oraz wysokość opłat za specyfikację, 3) informację o miejscu i terminie: a) składania dokumentacji do kwalifikacji wstępnej, b) ogłoszenia wyników, 4) informację o sposobie ogłoszenia wyników kwalifikacji wstępnej. 3. Specyfikacja warunków kwalifikacji wstępnej składa się w szczególności z: 1) podstawowych informacji technicznych dotyczących autostrady, 2) informacji o podstawowych wymaganiach procedury kwalifikacji wstępnej."}
{"id":"1994_627_43","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W postępowaniu przetargowym mogą uczestniczyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne z siedzibą w Polsce, o kapitale zakładowym (akcyjnym), nie mniejszym niż równowartość 10 milionów ECU."}
{"id":"1994_627_44","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. W czasie przygotowywania dokumentacji do kwalifikacji wstępnej uczestnik może zwrócić się do Agencji o wyjaśnienie elementów specyfikacji warunków tej kwalifikacji. 2. Treść udzielonej odpowiedzi Agencja przesyła jednocześnie wszystkim uczestnikom kwalifikacji wstępnej."}
{"id":"1994_627_45","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Członków komisji przetargowej powołuje i odwołuje Minister Transportu i Gospodarki Morskiej."}
{"id":"1994_627_46","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Uczestnicy kwalifikacji wstępnej mogą być zobowiązani do udzielenia dodatkowych wyjaśnień komisji przetargowej. 2. Agencja może przedłużyć termin składania dokumentacji do kwalifikacji wstępnej w sposób określony w art. 42 ust. 1."}
{"id":"1994_627_47","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Oceny dokumentacji do kwalifikacji wstępnej dokonuje komisja przetargowa zgodnie z kryteriami określonymi przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w przepisach, o których mowa w art. 53. 2. Ocena dokumentacji złożonej do kwalifikacji wstępnej jest podstawą wyboru uczestników przetargu, zwanych dalej \"oferentami\". 3. Komisja przetargowa dokonuje wyboru oferentów. 4. Z czynności otwarcia i oceny dokumentacji do kwalifikacji wstępnej, wyboru oferentów i ogłoszenia wyników wyboru, sporządza się protokół. 5. Protokół, o którym mowa w ust. 4, udostępnia się uczestnikom kwalifikacji wstępnej na ich żądanie."}
{"id":"1994_627_48","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Oferenci otrzymują pisemne zaproszenie do przetargu, z podaniem w szczególności terminu i miejsca składania ofert. 2. Oferenci otrzymują informację o warunkach przetargu po wpłaceniu na rachunek Agencji opłaty za informację oraz po złożeniu pisemnego oświadczenia o nieudostępnianiu osobom trzecim informacji uzyskanych w trakcie przetargu. 3. Informacja o warunkach przetargu zawiera w szczególności: 1) podstawową dokumentację techniczną, pozwalającą na sformułowanie oferty, 2) wymagania co do treści i zakresu oferty, 3) informacje o przewidywanych istotnych warunkach koncesji i umowy koncesyjnej, 4) informacje o terminie wpłaty wadium oraz o jego wysokości, zatwierdzonej na wniosek Prezesa Agencji przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. 4. Prezes Agencji określa wysokość i tryb uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"1994_627_49","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Komisja przetargowa ocenia w szczególności: 1) stan ekonomiczno-finansowy, w tym wiarygodność finansową oferenta, 2) przygotowanie organizacyjne i techniczne oferenta lub wskazanych przez niego wykonawców do należytego wykonania autostrady, 3) plan finansowania oraz program budowy i eksploatacji autostrady, 4) stopień zdolności oferenta do finansowania budowy bez poręczeń, o których mowa w art. 39, 5) proponowany przez oferenta zakres zatrudnienia wykonawców polskich oraz stosowania materiałów i wyrobów produkcji krajowej."}
{"id":"1994_627_5","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Tworzy się Agencję Budowy i Eksploatacji Autostrad, zwaną dalej \"Agencją\". Agencja jest państwową osobą prawną. 2. Siedzibą Agencji jest miasto stołeczne Warszawa."}
{"id":"1994_627_50","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Do przetargu i ofert stosuje się odpowiednio przepisy art. 44-46."}
{"id":"1994_627_51","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Wycofanie oferty w czasie przetargu powoduje utratę wadium. 2. Wadium wniesione przez oferenta, którego oferta nie została przyjęta, podlega zwrotowi w terminie 14 dni po dokonaniu wyboru ofert przez komisję przetargową. 3. Wadium wniesione przez oferenta, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą, podlega zwrotowi w terminie 14 dni po zawarciu umowy koncesyjnej. Wadium nie podlega zwrotowi w razie odstąpienia oferenta od zawarcia umowy koncesyjnej bez ważnych przyczyn."}
{"id":"1994_627_52","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Komisja przetargowa przedstawia Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej protokół z postępowania przetargowego oraz zawiadamia oferentów o wynikach tego postępowania."}
{"id":"1994_627_53","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady postępowania przetargowego oraz tryb pracy komisji przetargowej. Rozdział 8 Koncesje na budowę i eksploatację autostrad"}
{"id":"1994_627_54","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Koncesji udziela się spółce, której oferta została w wyniku przetargu uznana przez komisję przetargową za najkorzystniejszą."}
{"id":"1994_627_55","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Organem właściwym do udzielenia i cofnięcia koncesji jest Minister Transportu i Gospodarki Morskiej. 2. Udzielenie i cofnięcie koncesji następuje w drodze decyzji. 3. Za udzielenie koncesji pobiera się opłatę. 4. Koncesja może być udzielona na budowę i eksploatację, albo wyłącznie na eksploatację autostrady lub jej odcinka. 5. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze zarządzenia, wysokość i sposób uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 3."}
{"id":"1994_627_56","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Koncesja określa w szczególności: 1) nazwę spółki i jej siedzibę, 2) przedmiot działalności objęty koncesją, 3) datę rozpoczęcia działalności, 4) obowiązki koncesjonariusza, określone w art. 57, 5) okres, na jaki została udzielona."}
{"id":"1994_627_57","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Koncesjonariusz jest obowiązany do: 1) zgromadzenia środków finansowych na budowę i podjęcie eksploatacji autostrady, 2) przygotowania dokumentacji technicznej wymaganej do podjęcia budowy autostrady, uzyskania pozwolenia na budowę i uzgodnień wymaganych odrębnymi przepisami, 3) przestrzegania przepisów techniczno-budowlanych i eksploatacyjnych dotyczących autostrad, oraz przepisów dotyczących ochrony środowiska i ochrony dóbr kultury, 4) terminowej realizacji procesu inwestycyjnego, 5) utrzymania autostrady według standardów określonych w przepisach prawa i umowie, 6) umożliwienia Agencji dokonania, w dowolnym czasie, kontroli budowy i eksploatacji autostrady oraz dostarczania w tym zakresie danych i dokumentów."}
{"id":"1994_627_58","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Koncesja może być cofnięta w przypadku: 1) niezawarcia umowy koncesyjnej w terminie do 6 miesięcy od daty udzielenia koncesji, 2) naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 57 lub warunków umowy koncesyjnej, 3) zagrożenia ważnego interesu gospodarki narodowej, obronności lub bezpieczeństwa państwa, albo zagrożenia bezpieczeństwa ludzi. 2. Koncesja wygasa w przypadku rozwiązania umowy koncesyjnej."}
{"id":"1994_627_59","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. W przypadku cofnięcia koncesji z przyczyny określonej w art. 58 ust. 1 pkt 1, komisja przetargowa na wniosek Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej przeprowadza ponownie wybór najkorzystniejszej oferty spośród ofert już złożonych. 2. W przypadku niedokonania wyboru, o którym mowa w ust. 1, Agencja ogłasza nowe postępowanie przetargowe."}
{"id":"1994_627_6","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej sprawuje nadzór nad Agencją."}
{"id":"1994_627_60","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Agencja jest uprawniona do kontroli budowy i eksploatacji autostrady w zakresie: 1) zgodności z udzieloną koncesją, 2) przestrzegania warunków umowy koncesyjnej, 3) zgodności opłat za przejazdy autostradą ze szczegółowymi zasadami określonymi w przepisach, o których mowa w art. 3 ust. 4. 2. Osoby upoważnione przez Prezesa Agencji do dokonywania kontroli, są uprawnione w szczególności do: 1) wstępu na teren nieruchomości, na której jest prowadzona budowa lub eksploatacja autostrady, 2) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli. Rozdział 9 Umowa koncesyjna"}
{"id":"1994_627_61","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej zawiera z koncesjonariuszem umowę koncesyjną."}
{"id":"1994_627_62","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Umowa koncesyjna powinna określać w szczególności: 1) termin rozpoczęcia i zakończenia budowy, 2) okres eksploatacji autostrady i stawki opłat w chwili rozpoczęcia eksploatacji, 3) termin przekazania dokumentacji dotyczącej lokalizacji autostrady, 4) sposób i terminy udostępnienia przez Agencję gruntów pod budowę autostrady, warunki zagospodarowania znajdujących się na nich: budynków, budowli, urządzeń, drzewostanu i innych upraw, 5) warunki i zakres zabezpieczenia obiektów archeologicznych odkrytych w trakcie budowy, 6) prawa koncesjonariusza do korzystania z gruntu i wzniesionych przez niego budynków, budowli i innych urządzeń, 7) zobowiązania koncesjonariusza do: a) budowy i eksploatacji autostrady zgodnie z obowiązującymi przepisami, b) zachowania nieprzerwanej dostępności do autostrady i jej przejezdności, c) zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników, d) ustalania, w uzgodnieniu z Ministerstwem Obrony Narodowej, limitu zwolnień pojazdów Sił Zbrojnych od opłat za przejazdy autostradami, 8) zasady współpracy koncesjonariusza z administracją drogową, Policją, pogotowiem ratunkowym oraz jednostkami systemu ratowniczo-gaśniczego, 9) zasady zagospodarowania miejsc obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek, uwzględniające konkurencję, 10) termin i sposób przekazania Agencji autostrady i dotyczącej jej dokumentacji po zakończeniu okresu eksploatacji, 11) zasady odpowiedzialności stron, 12) sposób rozstrzygania sporów wynikłych na tle realizacji umowy, 13) warunki rozwiązania umowy, 14) zasady wzajemnych rozliczeń w razie rozwiązania umowy. 2. Umowa ulega rozwiązaniu z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się decyzji o cofnięciu koncesji."}
{"id":"1994_627_63","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W przypadku udzielenia koncesji wyłącznie na eksploatację autostrady, przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1994_627_64","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. z 1989 r. Nr 58, poz. 349 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 po wyrazach \"Skarbu Państwa\" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2,\"; 2) w art. 4: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W przypadku prowadzenia scalania gruntów w związku z budową autostrady, koszty wykonania scalenia i wymiany gruntów, oraz poscaleniowego zagospodarowania gruntów pokrywa Agencja Budowy i Eksploatacji Autostrad.\"."}
{"id":"1994_627_65","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i z 1993 r. Nr 47, poz. 212) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, ustala, w drodze rozporządzenia, sieć autostrad i dróg ekspresowych.\"; 2) w art. 13: a) w ust. 2 skreśla się pkt 1, b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i w art. 16c ust. 6 niniejszej ustawy\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zasady ustalania i pobierania opłat za przejazdy autostradami budowanymi i eksploatowanymi zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, są określone przepisami o autostradach płatnych.\"; 3) dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. Zadania w zakresie budowy i eksploatacji autostrad i dróg ekspresowych mogą być realizowane: 1) na zasadach ogólnych określonych w ustawie, 2) na zasadach określonych w przepisach o autostradach płatnych.\"; 4) skreśla się rozdział 1a; 5) dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. Uprawnienia Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych i dyrekcji okręgowych dróg publicznych określone w art. 21 ust. 1 i 2 oraz w art. 23 ust. 1 pkt 1, nie dotyczą autostrad płatnych.\"; 6) art. 40a otrzymuje brzmienie: \"Art. 40a. Opłaty pochodzące ze źródeł, o których mowa w art. 13 ust. 2, oraz opłaty i kary określone w art. 40 ust. 4, stanowią dochody środków specjalnych zarządów dróg, przeznaczonych na utrzymanie dróg.\". 2. Na okres roku od dnia wejścia w życie ustawy utrzymuje się w mocy przepisy wydane na podstawie art. 16d pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1994_627_66","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96) w art. 11 w ust. 1 skreśla się pkt 7a."}
{"id":"1994_627_67","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3) dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. Przekazanie lasów, gruntów i innych nieruchomości Skarbu Państwa zarządzanych przez Lasy Państwowe, Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad na pasy drogowe autostrad, następuje nieodpłatnie na podstawie umowy między Dyrektorem Generalnym a Prezesem Agencji.\"."}
{"id":"1994_627_68","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 5, poz. 23 i Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 90, poz. 419 i Nr 105, poz. 509) w art. 24 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Agencja, w drodze umowy, przekaże nieodpłatnie Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad grunty wchodzące w skład Zasobu na pasy drogowe autostrad.\"."}
{"id":"1994_627_69","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406 i Nr 90, poz. 419) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) Agencję Budowy i Eksploatacji Autostrad.\"."}
{"id":"1994_627_7","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Agencja przygotowuje i koordynuje budowę i eksploatację autostrad w zakresie określonym ustawą. 2. Do zadań Agencji należy: 1) prowadzenie prac studialnych dotyczących autostrad, obejmujących również ocenę ich oddziaływania na środowisko przyrodnicze, 2) współpraca z organami właściwymi w sprawach zagospodarowania przestrzennego, obrony narodowej, geodezji i gospodarki gruntami, ewidencji gruntów i budynków, scalania i wymiany gruntów, melioracji wodnych, ochrony gruntów rolnych i leśnych, ochrony środowiska oraz ochrony zabytków, 3) nabywanie gruntów pod autostrady na rzecz Skarbu Państwa, 4) opracowywanie projektów kryteriów oceny ofert w postępowaniu przetargowym, 5) prowadzenie przetargów, opracowywanie projektów koncesji i negocjowanie umów koncesyjnych, 6) uzgadnianie projektu budowlanego autostrady lub jej odcinka w zakresie zgodności z przepisami techniczno-budowlanymi, o których mowa w art. 2 ust. 2, 7) kontrola budowy i eksploatacji autostrady w zakresie zgodności z udzieloną koncesją i przestrzegania warunków umowy koncesyjnej, 8) wykonywanie innych zadań w sprawach autostrad, określonych przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej."}
{"id":"1994_627_70","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W okresie nie dłuższym niż do dnia 31 grudnia 1996 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów, zapewni Agencji, w ramach budżetu Ministerstwa, środki finansowe na podjęcie działalności."}
{"id":"1994_627_71","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_627_8","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Organem Agencji jest Prezes Agencji. 2. Prezes Agencji kieruje jej działalnością i reprezentuje ją na zewnątrz. 3. Do dokonywania czynności prawnych samodzielnie, w imieniu Agencji, uprawniony jest jej Prezes."}
{"id":"1994_627_9","title":"Ustawa z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Prezes Agencji jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. 2. Prezes Agencji składa Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej roczne sprawozdanie z działalności oraz informację właściwej komisji sejmowej, w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku kalendarzowego."}
{"id":"1994_645_1","title":"Ustawa z dnia 12 października 1994 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 76, poz. 344) w art. 75 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może być wnoszone w pieniądzu, obligacjach państwowych, poręczeniach instytucji państwowych, gwarancjach bankowych, zastawach na papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, a za zgodą zamawiającego - w akcjach dopuszczonych do obrotu i notowań giełdowych, płatnych okazicielowi książeczkach oszczędnościowych lub wekslach oraz poręczeniach osób fizycznych lub osób prawnych. Zabezpieczenie nie może przekraczać dwukrotnej wartości zastrzeżonych kar umownych lub 80% wartości zamówienia.\""}
{"id":"1994_645_2","title":"Ustawa z dnia 12 października 1994 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1994_669_1","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o zmianie ustawy o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy (Dz.U. Nr 123, poz. 551) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1994 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 1995 r.\"; 2) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Stawka podatku importowego wynosi do dnia 31 grudnia 1994 r. 6 % podstawy opodatkowania, a w okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 grudnia 1995 r. - 5%.\"; 3) w art. 6 w ust. 1 wyrazy \"(Dz.U. Nr 75, poz. 445, z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 73, poz. 320 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 oraz z 1993 r. Nr 4, poz. 15 i Nr 60, poz. 279)\" zastępuje się wyrazami \"(Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312)\"; 4) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Zwalnia się od podatku importowego sprzęt i urządzenia medyczne sprowadzane dla publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 2. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze zarządzenia, określi szczegółową listę rodzajów sprzętu i urządzeń medycznych objętych zwolnieniem, o którym mowa w ust. 1, oraz warunki stosowania tego zwolnienia.\"; 5) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. W przypadku stwierdzenia, że urząd celny nie pobrał lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podatnika wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości. 2. Podmiotem zobowiązanym do zapłacenia podatku, o którym mowa w ust. 1, jest importer towaru, który powinien zapłacić różnicę między podatkiem wynikającym z decyzji urzędu skarbowego a podatkiem pobranym przez urząd celny w terminie 14 dni od daty otrzymania tej decyzji. 3. W razie stwierdzenia w toku kontroli, że wartość celna towaru została zaniżona, podatek, o którym mowa w ust. 1, może być ustalony po dokonaniu przez właściwy organ zmiany decyzji o dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym.\"; 6) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"(Dz.U. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127)\" zastępuje się wyrazami \"(Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599)\", b) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie \"towaru\" dodaje się wyrazy \"lub wyrobu\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwiększenia podatku naliczonego, o którym mowa w ust. 1, może również dokonać na podstawie kopii dokumentów, o których mowa w ust. 2: 1) producent eksportowanego wyrobu, wytworzonego z towarów obciążonych podatkiem importowym, w przypadku gdy eksporterem nie jest podmiot, który dokonał importu tych towarów, 2) eksporter towaru nie będący importerem tego towaru.\"; 7) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. Przepisy art. 9 stosuje się do eksportu towarów lub wyrobów dokonanego nie później niż w dniu 31 grudnia 1997 r.\"."}
{"id":"1994_669_2","title":"Ustawa z dnia 21 października 1994 r. o zmianie ustawy o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 1 pkt 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1994_670_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 3: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: \"3a) wydania towarów lub świadczenia usług w zamian za wierzytelności, 3b) wydania towarów lub świadczenia usług w miejsce świadczenia pieniężnego,\", b) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) towarów, o których mowa w art. 6a.\"; 2) w art. 3 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) sprzedaży przedsiębiorstwa, zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans lub innej zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej wyodrębniony organizacyjnie zakład (oddział),\"; 3) w art. 5 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników wymienionych w ust. 1 pkt 4.\"; 4) w art. 6 w ust. 4 skreśla się zdanie drugie; 5) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają również towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie zostały odprzedane, w przypadku: 1) rozwiązania spółki prawa cywilnego lub handlowego nie mającej osobowości prawnej albo 2) zaprzestania przez podatnika będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego{,} na podstawie odrębnych przepisów, do zawiadomienia właściwego organu o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 i 6. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik będący osobą fizyczną zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przez co najmniej 6 miesięcy, bez zawiadomienia właściwych organów, na podstawie odrębnych przepisów, o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej. 4. Przepisy ust. 1 i 3 mają zastosowanie do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podatnicy obowiązani są do sporządzenia spisu z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwanego dalej \"spisem z natury\". Podatnicy obowiązani są: 1) sporządzić spis z natury w ciągu 30 dni od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, 2) zawiadomić o dokonanym spisie z natury, ustalonej wartości towarów i kwocie podatku należnego urząd skarbowy w terminie 14 dni od dnia zakończenia sporządzenia tego spisu. 6. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 30 dnia od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. 7. Zwalnia się od podatku od towarów i usług przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, czynności określone w art. 2 ust. 1 i 3 pkt 1-5, których przedmiotem są towary objęte spisem z natury, pod warunkiem rozliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1 i ust. 6. 8. Podstawą opodatkowania jest wartość towarów wymienionych w ust. 1, ustalona zgodnie z art. 15 ust. 3. 9. Przy rozliczeniu podatku stosuje się odpowiednio przepis art. 21 ust. 1, przy czym podatek naliczony zmniejsza podatek należny tylko do wysokości kwoty podatku należnego. 10. Jeżeli spis z natury nie został sporządzony w terminie określonym w ust. 5 lub sporządzony został w sposób nierzetelny, urząd skarbowy określa wartość towarów w drodze oszacowania i określa wysokość zobowiązania podatkowego przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 22% bez możliwości odliczenia podatku naliczonego. 11. Przepisy ust. 1, 3, 5-8 i 10 stosuje się odpowiednio do producentów wyrobów akcyzowych, z tym że w przypadku, gdy stawki podatku akcyzowego zostały ustalone w kwocie na jednostkę wyrobu, podstawą opodatkowania jest ilość wyrobów akcyzowych.\"; 6) w art. 7: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) import towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 12, 14 ust. 1 pkt 1-5, 7-36 i 38, art. 15, art. 17 ust. 1 pkt 1 i 3-10 oraz ust. 2, a także art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312),\", b) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) działalność, o której mowa w art. 12 ust. 1-6 i art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419 i Nr 113, poz. 547).\", c) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie stosuje się w przypadku importu wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 13-15, 17 i 19 załącznika nr 6, zwolnionych od cła na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 i 3-10 ustawy określonej w ust. 1 pkt 4.\"; 7) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zobowiązanie podatkowe lub kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że urząd skarbowy określi je w innej wysokości.\"; 8) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. W przypadku stwierdzenia, że urząd celny nie pobrał podatku lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości. 2. Podmiotem zobowiązanym do zapłacenia podatku, o którym mowa w ust. 1, jest importer towaru, który obowiązany jest zapłacić różnicę między podatkiem wynikającym z decyzji urzędu skarbowego a podatkiem pobranym przez urząd celny, w terminie 14 dni od daty otrzymania tej decyzji. 3. W razie stwierdzenia w toku kontroli, że wartość celna towaru została zaniżona, podatek, o którym mowa w ust. 1, może być ustalony po dokonaniu przez właściwy organ zmiany decyzji o dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym. 4. Różnica, o której mowa w ust. 2, dotycząca podatku od towarów i usług, stanowi podatek naliczony w rozumieniu art. 19 ust. 2.\"; 9) w art. 14: a) w ust. 1 i 3 wyrazy \"1,2 mld zł\" zastępuje się wyrazami \"800 mln zł\", b) w ust. 8 wyrazy \"znacznie niższą niż\" zastępuje się wyrazami \"znacznie odbiegającą od tej, którą\", c) skreśla się ust. 9 i 12, d) w ust. 10: - w pkt 1 lit.b) wyrazy \"16 i 17\" zastępuje się wyrazami \"16, 17 i 20\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa i rzeczoznawstwa, a także usługi jubilerskie.\"; 10) w art. 18 dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: \"4. Stawkę podatku 0%, o której mowa w ust. 3, stosuje się pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 4, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej sprzedaży w ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4, za dany miesiąc, lecz w miesiącu następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 4, przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten miesiąc. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim, mają zastosowanie stawki właściwe dla sprzedaży tego towaru w kraju. 6. Przepis ust. 5 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument odprawy celnej wystawiony przez wewnętrzny urząd celny. 7. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 5 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od dokonanej sprzedaży, w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik dokument ten otrzymał.\"; 11) w art. 19 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może nastąpić jednak wcześniej niż w miesiącu otrzymania przez nabywcę towaru lub wykonania usługi albo otrzymania przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty) podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 6 ust. 8.\"; 12) w art. 21: a) w ust. 6 w zdaniu pierwszym i trzecim liczbę \"15\" zastępuje się liczbą \"25\", b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Na wniosek podatnika urząd skarbowy jest obowiązany do zwrotu różnicy podatku w ciągu 15 dni od dnia złożenia rozliczenia, jeżeli podatnik w ciągu 12 miesięcy przed datą złożenia deklaracji podatkowej terminowo regulował podatek od towarów i usług, podatek akcyzowy oraz inne zobowiązania podatkowe stanowiące dochody budżetu państwa. Przepis ust. 6 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.\"; 13) w art. 26 liczbę \"15\" zastępuje się liczbą \"25\"; 14) w art. 37 w ust. 1: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) paliw do silników (załącznik nr 6, poz. 1) 80% i 400%,\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wyrobów winiarskich, piwa, pozostałych napojów alkoholowych oraz wyrobów tytoniowych (załącznik nr 6, poz. 14, 15, 17 i 19) 70% i 230%.\"; 15) w art. 38: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sprzedaż wyrobów akcyzowych na eksport nie podlega akcyzie, z wyjątkiem wyrobów, które przed dokonaniem eksportu zostały oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów znakami skarbowymi akcyzy.\", b) w ust. 2 dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) określi szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych określonych w poz. 20 załącznika nr 6 oraz sposób opodatkowania tych wyrobów, w przypadku zastosowania opakowań z tworzyw sztucznych do towarów w nich importowanych, 5) może określić inne niż wymienione w art. 35 ust. 2 i 3 momenty powstania obowiązku podatkowego.\"; 16) w art. 51 w ust. 1: a) w pkt 1 wyrazy \"1994 r.\" zastępuje się wyrazami \"1995 r.\", b) w pkt 2 w lit.c) po wyrazie \"mieszkaniowego\" dodaje się wyrazy \"lub ich części, z wyjątkiem lokali użytkowych\"; 17) w art. 54: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 2, nie wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej, podlegają opodatkowaniu stawką określoną w art. 18 ust. 1.\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w porozumieniu z\" zastępuje się wyrazami \"Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i\"; 18) w art. 55 w ust. 2 wyrazy \"1994 r.\" zastępuje się wyrazami \"1995 r.\"; 19) w załączniku nr 1 po poz. 6 dodaje się poz. 6a w brzmieniu: +-------+-------------+-----------------------------------+ | Poz. | Symbol SWW | Nazwa towaru (grupy towarów) | +-------+-------------+-----------------------------------+ | \"6a | 2549-4 |Miód pszczeli standaryzowany\" | +-------+-------------+-----------------------------------+ 20) w załączniku nr 2 poz. 12 i 13 otrzymują brzmienie: +------+-------------+-------------------------------------+ | Poz. | Symbol KU | Nazwa usługi | +------+-------------+-------------------------------------+ | | | | | \"12 | 91-93 |Usługi w zakresie administracji pań- | | | |stwowej i samorządu terytorialnego, | | | |wymiaru sprawiedliwości, obrony naro-| | | |dowej oraz bezpieczeństwa publiczne- | | | |go, z wyłączeniem: | | | |- usług wykonywanych na podstawie | | | | umów cywilno-prawnych | | | |- usług notarialnych (KU 92104) i | | | | usług adwokackich (KU 924) | | | | | | 13 | 94-95 |Usługi w zakresie finansów i ubezpie-| | | |czeń, z wyłączeniem: | | | |- pośrednictwa w zakresie ubezpieczeń| | | |- usług polegających na oddaniu w od-| | | | płatne użytkowanie rzeczy | | | |- działalności lombardów, z wyjątkiem| | | | usług świadczonych przez banki\" | +------+-------------+-------------------------------------+ 21) w załączniku nr 3: a) poz. 12, 28 i 75 otrzymują brzmienie: +-------+-------------+-------------------------------------+ | Poz. |Symbol SWW\/KU| Nazwa towaru lub usługi (grupy | | | | towarów lub usług) | +-------+-------------+-------------------------------------+ | \"12 |0973-111, -112|Igły lekarskie drożne, strzykawki | | | |lekarskie\" | | | | | | \"28 | 25 |Wyroby przemysłu spożywczego - część | | | |III z wyłączeniem wyrobów cukierni- | | | |czych trwałych (SWW: 251), przypraw | | | |i dodatków piekarskich i ciastkar- | | | |skich (SWW: 2524), wód mineralnych i | | | |innych napojów bezalkoholowych | | | |(SWW: 253), octu, musztardy i kwasów | | | |spożywczych (SWW: 2541), używek natu-| | | |ralnych i ich ekstraktów (SWW: 2543),| | | |tytoniu i wyrobów tytoniowych | | | |(SWW: 255)\" | | | | | | \"75 | 88 |Usługi w zakresie turystyki i wypo- | | | |czynku, z wyłączeniem usług świadczo-| | | |nych przez hotele 5-gwiazdkowe\" | | | | | +-------+-------------+-------------------------------------+ b) skreśla się poz. 33, 34 i 47; 22) w załączniku nr 5: a) poz. 2, 32 i 64 otrzymują brzmienie: +-------+-------------+---------------------------------------+ | Poz. | Symbol SWW | Nazwa towaru (grupy towarów) | +-------+-------------+---------------------------------------+ | \"2 |0454-1 |Pręty i profile średnie\" | | | | | | \"32 |091 |Urządzenia do automatycznej regulacji | | | |i sterowania - wyłącznie urządzenia i | | | |zestawy urządzeń do automatycznej regu-| | | |lacji dostaw ciepła oraz zdalnego ste- | | | |rowania pracą systemów ciepłowniczych, | | | |a także części do tych urządzeń\" | | | | | | \"64 |1484, 1485 |Zaprawy i wyprawy (bez ogniotrwałych), | | | |mieszanki mineralno-bitumiczne\" | +-------+-------------+---------------------------------------+ b) skreśla się poz. 43; 23) w załączniku nr 6: a) poz. 1 i 4 otrzymują brzmienie: +-------+-------------+--------------------------------------+ | Poz. | Symbol SWW | Nazwa towaru (grupy towarów) | +-------+-------------+--------------------------------------+ | \"1 |0241-1, 0242-2|Półprodukty paliwowe z przeróbki ropy| | | |naftowej oraz paliwa do silników\" | | | | | | \"4 |0844-9 |Wyposażenie specjalistyczne obiektów | | | |działalności rozrywkowej osobno nie | | | |wymienione: | | | |- rulety wraz ze stołami do rulety | | | |- stoły do gry w karty | | | |- automaty hazardowe | | | |- maszyny i urządzenia losujące | | | |- elektroniczne maszyny i urządzenia | | | | do gry\" | +-------+-------------+--------------------------------------+ b) dodaje się poz. 20 w brzmieniu: +-------+-------------+--------------------------------------+ | Poz. | Symbol SWW | Nazwa towaru (grupy towarów) | +-------+-------------+--------------------------------------+ | \"20 |bez względu |Opakowania z tworzyw sztucznych, w | | |na symbol SWW|tym również zastosowane do towarów | | | |w nich importowanych\" | +-------+-------------+--------------------------------------+"}
{"id":"1994_670_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 1: 1) pkt 9 lit.a), pkt 12, 13, 15, 16 i 18, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., 2) pkt 23 lit.b), który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1995 r."}
{"id":"1994_704_1","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa obowiązki i prawa urzędników państwowych oraz innych pracowników zatrudnionych w: 1) Kancelarii Sejmu, 2) Kancelarii Senatu, 3) Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 4) urzędach naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, 5) urzędach podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz naczelnym i centralnym organom administracji państwowej, 6) Biurze Trybunału Konstytucyjnego, 7) Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, 8) Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, 9) Krajowym Biurze Wyborczym oraz w wojewódzkich biurach wyborczych, 10) Państwowej Inspekcji Pracy, 11) urzędach terenowych organów administracji rządowej, 12) regionalnych izbach obrachunkowych.\"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Urzędnikiem państwowym może być osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) ukończyła osiemnaście lat życia i ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych, 3) jest nieskazitelnego charakteru, 4) ma odpowiednie wykształcenie i odbyła aplikację administracyjną, 5) posiada stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku.\"; 3) skreśla się art. 4-6; 4) po art. 7 dodaje się art. 7{1} w brzmieniu: \"Art. 7{1}. 1. Kierownik urzędu może skierować urzędnika mającego wykształcenie prawnicze do odbycia aplikacji legislacyjnej prowadzonej w urzędzie wskazanym przez Prezesa Rady Ministrów. Aplikacja ma na celu przygotowanie urzędnika do wykonywania obowiązków pracownika służby legislacyjnej. Wzajemne prawa i obowiązki urzędu i urzędnika, związane ze skierowaniem na aplikację legislacyjną, określa umowa zawarta między kierownikiem urzędu a urzędnikiem państwowym. 2. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem. Urzędnika państwowego, który zdał egzamin, zatrudnia się na stanowisku, do którego został przygotowany w toku aplikacji. Stanowisko to określa, w drodze rozporządzenia, Rada Ministrów, a dla urzędników Urzędu Rady Ministrów - Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa, na wniosek Rady Legislacyjnej, program aplikacji legislacyjnej, zasady i warunki przeprowadzania egzaminu, skład komisji egzaminacyjnej oraz wzór zaświadczenia stwierdzającego zdanie egzaminu. 4. Uprawnienia przewidziane w ust. 1 i 3 Prezes Rady Ministrów wykonuje po zasięgnięciu opinii Szefów Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i Kancelarii Prezydenta.\"; 5) skreśla się art. 8; 6) w art. 10 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. W razie reorganizacji urzędu urzędnika państwowego mianowanego można przenieść na inne stanowisko służbowe, odpowiadające kwalifikacjom pracownika, jeżeli ze względu na likwidację stanowiska zajmowanego przez urzędnika nie jest możliwe dalsze jego zatrudnienie na tym stanowisku. Po przeniesieniu przysługuje wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz przez okres sześciu miesięcy nie niższe od dotychczasowego. 1b. Jeżeli jest to konieczne ze względu na szczególne potrzeby urzędu, urzędnika państwowego mianowanego można przenieść na inne stanowisko, odpowiadające kwalifikacjom urzędnika i równorzędne pod względem wynagrodzenia.\"; 7) w art. 13: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) likwidacji urzędu lub jego reorganizacji, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie urzędnika państwowego mianowanego na inne stanowisko w tym samym urzędzie,\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do rozwiązania stosunku pracy w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 1-3 stosuje się przepis art. 38 Kodeksu pracy.\"; 8) po art. 13 dodaje się art. 13{1} w brzmieniu: \"Art. 13{1}. 1. W razie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym, z przyczyn określonych w art. 13 ust. 1 pkt 2, w okresie między ustaniem zatrudnienia w likwidowanym lub reorganizowanym urzędzie a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej, urzędnikowi temu przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Świadczenie to nie przysługuje urzędnikowi państwowemu, który nabył prawo do emerytury. 2. W razie gdy w okresie, o którym mowa w ust. 1, były urzędnik pobiera zasiłek wychowawczy, chorobowy albo macierzyński, wysokość świadczenia pieniężnego ulega odpowiedniemu obniżeniu. 3. Okres pobierania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz do okresów zatrudnienia w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - na takich warunkach, na jakich wlicza się okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonych w przepisach o zatrudnieniu i bezrobociu. Od świadczenia pieniężnego urząd odprowadza składkę na ubezpieczenie społeczne na zasadach przewidzianych dla wynagrodzenia wypłacanego w czasie trwania stosunku pracy.\"; 9) w art. 14 w ust. 1 i 2 po wyrazie \"ulega\" dodaje się wyrazy \"z mocy prawa\"; 10) w art. 15 skreśla się zdanie drugie; 11) po art. 15 dodaje się art. 15{1} w brzmieniu: \"Art. 15{1}. W okresie wypowiedzenia urzędnik państwowy mianowany może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.\"; 12) w art. 17 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Urzędnik państwowy jest obowiązany chronić interesy państwa oraz prawa i słuszne interesy obywateli. 2. Urzędnik państwowy obowiązany jest w szczególności: 1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa, 2) strzec autorytetu Rzeczypospolitej Polskiej oraz dążyć do pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa, 3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi, 4) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 5) dochowywać tajemnicy państwowej i służbowej, 6) rozwijać własną wiedzę zawodową, 7) godnie zachowywać się w pracy oraz poza nią.\"; 13) w art. 20 w ust. 1 wyrazy \"przedstawicielstwa pracowniczego\" zastępuje się wyrazami \"zakładowej organizacji związkowej\"; 14) w art. 21: a) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3a.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania i awansowania oraz wymagania kwalifikacyjne w zakresie wykształcenia i praktyki zawodowej urzędników Urzędu Rady Ministrów.\"; 15) w art. 22 w ust. 2 skreśla się wyraz \"uspołecznionych\"; 16) w art. 23: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego.\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej, a także zasady jej obliczania i wypłacania.\"; 17) w art. 24 w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Wysokość i zasady przyznawania indywidualnych nagród z tego funduszu określają odrębne przepisy.\"; 18) w art. 26 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa świadczenia przysługujące absolwentom Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, którzy przesiedlają się na pobyt stały do innej miejscowości w związku z podjęciem zatrudnienia na stanowiskach wskazanych przez Prezesa Rady Ministrów.\"; 19) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W razie rozwiązania z urzędnikiem państwowym stosunku pracy z powodu likwidacji urzędu albo jego reorganizacji uniemożliwiającej dalsze zatrudnienie pracownika, urzędnikowi państwowemu przysługuje emerytura, jeżeli mężczyzna ukończył sześćdziesiąt lat, a kobieta - pięćdziesiąt pięć lat i ma wymagany okres zatrudnienia.\"; 20) w art. 28: a) w ust. 2 wyrazy \"w uspołecznionych zakładach pracy\" zastępuje się wyrazami \"w innych zakładach pracy\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.\"; 21) w art. 29: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Czas pracy urzędników państwowych nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 4 tygodnie.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W wypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. W tych rozkładach czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 40 godzin na tydzień, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 12 tygodni.\", c) w ust. 3 wyrazy \"Przepisu ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"Przepisów ust. 1a i 2\"; 22) w art. 30{1} skreśla się powołanie art. 4; 23) w art. 36: a) w ust. 2 wyrazy \"przedstawicielstwa pracowniczego\" zastępuje się wyrazami \"zakładowej organizacji związkowej\", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Komisje dyscyplinarne I instancji powołuje się we wszystkich urzędach państwowych, z tym że wojewoda może powołać komisję dyscyplinarną I instancji dla urzędników zatrudnionych w urzędach kilku rejonowych organów rządowej administracji ogólnej. Uprawnienie takie przysługuje również innym organom rządowej administracji specjalnej stopnia wojewódzkiego w stosunku do podległych im urzędów. 5. Komisje dyscyplinarne II instancji (odwoławcze) powołuje się przy: 1) Marszałku Sejmu - dla urzędników Kancelarii Sejmu, Państwowej Inspekcji Pracy oraz Krajowego Biura Wyborczego, 2) Marszałku Senatu - dla urzędników Kancelarii Senatu, 3) Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej - dla urzędników Kancelarii Prezydenta, 4) Prezesie Rady Ministrów - dla urzędników urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz urzędów naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, 5) właściwym ministrze - dla urzędników urzędów podległych naczelnym i centralnym organom administracji państwowej, 6) Ministrze-Szefie Urzędu Rady Ministrów - dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych, 7) Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - dla urzędników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, z uwzględnieniem ust. 5{a}, 8) Prezesie Trybunału Konstytucyjnego - dla urzędników Biura Trybunału Konstytucyjnego, z uwzględnieniem ust. 5{a}, 9) Rzeczniku Praw Obywatelskich - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, 10) Kierowniku Krajowego Biura Wyborczego - dla urzędników wojewódzkich biur wyborczych, 11) wojewodzie - dla urzędników urzędów rejonowych organów rządowej administracji ogólnej.\", c) dodaje się ust. 5{a} w brzmieniu: \"5{a}. Komisja dyscyplinarna II instancji (odwoławcza) dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 7, może być powołana przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a dla urzędników wymienionych w ust. 5 pkt 8 - przy Marszałku Sejmu, na wniosek Prezesa Trybunału Konstytucyjnego.\"; 24) w art. 37 w ust. 1 po zdaniu pierwszym dodaje się zdanie w brzmieniu: \"Jeżeli z powodu nieobecności w pracy urzędnik nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg miesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się urzędnika do pracy.\"; 25) w art. 38 w ust. 1 po wyrazach \"na niższe\" dodaje się wyrazy \"lub inne\"; 26) skreśla się rozdział 7; 27) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Przepisy ustawy stosuje się do pracowników administracyjnych, pomocniczych, technicznych i obsługi Sądu Najwyższego i innych sądów, prokuratury, a także do kuratorów zawodowych i komorników, ze zmianami wynikającymi z przepisów szczególnych.\"; 28) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Przepisy określone w art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6, art. 7{1} ust. 2, art. 20 ust. 4, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2, art. 26 ust. 2, art. 30 ust. 1, art. 31 ust. 4 i art. 36 ust. 7 wydają, w drodze zarządzenia: 1) Marszałek Sejmu - w odniesieniu do pracowników Kancelarii Sejmu, Biura Trybunału Konstytucyjnego, Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, Państwowej Inspekcji Pracy oraz Krajowego Biura Wyborczego, 2) Marszałek Senatu - w odniesieniu do pracowników Kancelarii Senatu, 3) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej - w odniesieniu do pracowników Kancelarii Prezydenta, Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz Sądu Najwyższego. 2. Uprawnienie wynikające z art. 31 ust. 3 przysługuje odpowiednio organom wymienionym w ust. 1. 3. Przewidziane w ustawie uprawnienia ministrów przysługują odpowiednio kierownikom urzędów wymienionych w ust. 1. 4. Wydawanie przepisów wymienionych w ust. 1 oraz wypełnianie uprawnienia wynikającego z art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 3 w stosunku do pracowników Krajowego Biura Wyborczego określają odrębne przepisy.\"; 29) w art. 52 skreśla się wyrazy \"oraz prezydentów miast stopnia wojewódzkiego\"."}
{"id":"1994_704_2","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 2. 1. Począwszy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy z pracownikami urzędów państwowych wymienionych w art. 1 ustawy o pracownikach urzędów państwowych wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy, nie nawiązuje się stosunku pracy na podstawie mianowania. Nawiązanie stosunku pracy następuje na podstawie umowy o pracę lub, jeżeli przepisy szczególne tak stanowią, na podstawie powołania. 2. Zatrudnienie: 1) doradców w zespole doradców członków Rady Ministrów, 2) doradców lub pełniących funkcje doradcze innych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, które są wybrane i powołane na określony czas, następuje na podstawie umowy o pracę zawartej na okres pełnienia funkcji przez osobę zajmującą kierownicze stanowisko państwowe. Wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę może być dokonane za dwutygodniowym wypowiedzeniem. 3. Stosunki pracy nawiązane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie mianowania pozostają w mocy i mogą być zmieniane i rozwiązywane na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. W przypadku przeniesienia urzędnika mianowanego, o którym mowa w art. 10 ust. 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych, przepisu ust. 1 nie stosuje się. 4. Do mianowania pracowników nie wymienionych w ust. 1 stosuje się dotychczasowe zasady."}
{"id":"1994_704_3","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 3. Przepisy art. 13{1} ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy i w brzmieniu określonym niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio do pracowników, którzy pobierali wynagrodzenie ze środków budżetu państwa i podjęli pracę po ustaniu zatrudnienia w urzędzie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1994_704_4","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 4. Ukończenie z wynikiem pozytywnym, przed dniem wejścia w życie ustawy, aplikacji legislacyjnej prowadzonej w Urzędzie Rady Ministrów jest równoznaczne ze zdaniem egzaminu, o którym mowa w art. 7{1} ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy."}
{"id":"1994_704_5","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1994_97_1","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 1994 r. o zmianie ustawy o utracie mocy obowiązującej przez ustawę z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utracie mocy obowiązującej przez ustawę z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń (Dz.U. Nr 134, poz. 648) w art. 3 w pkt 7 wyrazy \"wypłat dokonanych w roku 1994\" zastępuje się wyrazami \"wypłat dokonanych w roku 1993\"."}
{"id":"1994_97_2","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 1994 r. o zmianie ustawy o utracie mocy obowiązującej przez ustawę z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1994 r."}
{"id":"1995_121_1","title":"Ustawa z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 106, poz. 676, Nr 111, poz. 725 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust.1 pkt 3a otrzymuje brzmienie: \"3a) okresy działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego,\"; 2) w art. 4 w ust. 1 skreśla się pkt 1; 3) w art. 6 w ust. 4 skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2\"."}
{"id":"1995_121_2","title":"Ustawa z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. 1. Ponowne ustalenie wysokości świadczenia, przy uwzględnieniu nowych okresów składkowych, następuje na wniosek uprawnionego. 2. Podwyższone świadczenia wraz z należnymi odsetkami wypłaca się za okres od dnia 11 września 1997 r., jeżeli wniosek w tej sprawie został zgłoszony w ciągu 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_121_3","title":"Ustawa z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_141_1","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576) w art. 24 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do radnego województwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 24e - 24h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775).\"."}
{"id":"1995_141_2","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602) w art. 194 w ust. 1 w pierwszym zdaniu wyrazy \"oraz w powiecie\" zastępuje się wyrazami \"oraz mandatu radnego powiatu lub województwa\"."}
{"id":"1995_141_3","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw","text":"Art. 3. 1. Radni sejmików województw wybrani w dniu 11 października 1998 r., do których ma zastosowanie art. 24f ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym, obowiązani są zrzec się stanowiska lub funkcji w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Radni sejmików województw wybrani w dniu 11 października 1998 r. składają oświadczenie, o którym mowa w art. 24h ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym, do dnia 31 marca 1999 r., według stanu majątkowego na dzień 31 grudnia 1998 r. 3. Przepis art. 24h ust. 6 ustawy o samorządzie terytorialnym stosuje się również do przypadku określonego w ust. 2."}
{"id":"1995_141_4","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_143_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy w sprawie statusu przedstawicielstw i przedstawicieli państw trzecich przy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonej w Brukseli dnia 14 września 1994 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy w sprawie statusu przedstawicielstw i przedstawicieli państw trzecich przy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonej w Brukseli dnia 14 września 1994 r."}
{"id":"1995_143_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy w sprawie statusu przedstawicielstw i przedstawicieli państw trzecich przy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonej w Brukseli dnia 14 września 1994 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_152_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz.U. Nr 8, poz. 28 i z 1993 r. Nr 52, poz. 240) w art. 3 w pkt 2, dodaje się lit.d) w brzmieniu: \"d) Polską Akademię Umiejętności.\"."}
{"id":"1995_152_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_164_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ratyfikacji Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO)","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r."}
{"id":"1995_164_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ratyfikacji Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO)","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_184_1","title":"Ustawa KONSTYTUCYJNA z dnia 17 marca 1995 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym","text":"Art. 1. W ustawie konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 84, poz. 426) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Kadencja Sejmu trwa 4 lata. 2. Kadencja Sejmu rozpoczyna się w dniu pierwszego posiedzenia i trwa do czasu zebrania się posłów na pierwszym posiedzeniu Sejmu następnej kadencji. 3. Prezydent zarządza wybory do Sejmu i Senatu w dzień wolny od pracy, przypadający w ciągu miesiąca poprzedzającego upływ kadencji. 4. Sejm może zostać rozwiązany mocą własnej uchwały podjętej większością 2\/3 głosów ustawowej liczby posłów. 5. Prezydent może rozwiązać Sejm w wypadkach określonych w niniejszej ustawie, po zasięgnięciu opinii Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu. 6. Od dnia rozwiązania Sejmu, mocą własnej uchwały lub zarządzeniem Prezydenta, Sejm nie może uchwalać zmian ustaw konstytucyjnych ani ordynacji wyborczych, a także ustaw o zmianie ustawy budżetowej oraz ustaw wywołujących zasadnicze skutki finansowe dla budżetu Państwa. 7. W razie rozwiązania Sejmu mają zastosowanie postanowienia ust. 2. Rozwiązanie Sejmu oznacza równoczesne rozwiązanie Senatu. 8. Prezydent zarządza wybory do Sejmu i Senatu w dzień wolny od pracy, przypadający nie wcześniej niż w 2 miesiące i nie później niż w 3 miesiące od dnia ogłoszenia uchwały Sejmu lub zarządzenia Prezydenta o rozwiązaniu Sejmu.\"; 2) w art. 10 skreśla się ust. 3; 3) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów, w uzasadnionych wypadkach, może określić wniesiony przez siebie projekt ustawy jako pilny, z wyjątkiem projektów ustaw konstytucyjnych, ustawy budżetowej, ustaw podatkowych, ustaw dotyczących wyborów Prezydenta, Sejmu, Senatu oraz organów samorządu terytorialnego, ustaw regulujących ustrój, właściwość i zasady funkcjonowania organów Państwa oraz samorządu terytorialnego, a także kodeksów.\"."}
{"id":"1995_184_2","title":"Ustawa KONSTYTUCYJNA z dnia 17 marca 1995 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_1_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zadania państwa w zakresie łagodzenia skutków bezrobocia, zatrudnienia oraz aktywizacji zawodowej bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy. 2. Ustawa ma zastosowanie do: 1) obywateli polskich zamieszkałych w Polsce, poszukujących i podejmujących zatrudnienie lub inną pracę zarobkową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zatrudnienie za granicą u pracodawców zagranicznych, 2) cudzoziemców przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadających kartę stałego pobytu lub którym nadano status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, poszukujących i podejmujących zatrudnienie lub inną pracę zarobkową na terytorium Polski, 3) cudzoziemców, którym dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy udzielił zgody na zatrudnienie lub inną pracę zarobkową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Na zasadach określonych w ustawie zasiłki i inne świadczenia z tytułu pozostawania bez pracy przysługują osobom, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2."}
{"id":"1995_1_10","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Naczelna Rada Zatrudnienia składa się z 24 osób, powoływanych w równych częściach spośród przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych, organizacji pracodawców, organów administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego. 2. Wojewódzkie rady zatrudnienia składają się z 16 osób, powoływanych w równych częściach spośród przedstawicieli działających na terenie danego województwa organizacji związków zawodowych, organizacji pracodawców, organów administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego. Przewodniczącym wojewódzkiej rady zatrudnienia jest wojewoda. 3. Rejonowe rady zatrudnienia składają się z 12 osób, powoływanych w równych częściach spośród przedstawicieli działających na terenie rejonu organizacji związków zawodowych, organizacji pracodawców, organów administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego. Przewodniczącym rejonowej rady zatrudnienia jest kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej. 4. Członków Naczelnej Rady Zatrudnienia i wojewódzkich rad zatrudnienia powołuje Minister Pracy i Polityki Socjalnej, natomiast członków rejonowych rad zatrudnienia powołuje wojewoda spośród kandydatów zgłoszonych przez organy i organizacje, o których mowa w ust. 1-3. 5. Członek rady zatrudnienia może zostać odwołany: 1) na wniosek organu lub organizacji, która zgłosiła kandydaturę członka rady, 2) z inicjatywy odpowiednio Ministra Pracy i Polityki Socjalnej oraz wojewody, po zasięgnięciu opinii organu lub organizacji, które zgłosiły kandydaturę członka rady. 6. Kadencja rad zatrudnienia trwa 4 lata. 7. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, organizację oraz tryb działania rad zatrudnienia oraz zasady, na jakich mogą uczestniczyć w posiedzeniach rad zatrudnienia przedstawiciele nauki oraz innych organów, organizacji i instytucji nie reprezentowanych w radach zatrudnienia. 8. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy w celu wzięcia udziału w posiedzeniach rady zatrudnienia. Za czas zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Koszty wynagrodzenia ponoszone przez pracodawcę mogą być refundowane z Funduszu Pracy. 9. Na wniosek członków rad zatrudnienia zamieszkałych poza miejscem obrad rady koszty przejazdów publicznymi środkami komunikacji finansowane są ze środków Funduszu Pracy. 10. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady refundacji kosztów, o których mowa w ust. 8 i 9. Rozdział 3 Zasady i formy przeciwdziałania bezrobociu oraz łagodzenia jego skutków"}
{"id":"1995_1_11","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Organy zatrudnienia realizują zadania państwa w zakresie zatrudnienia, przeciwdziałania bezrobociu i łagodzenia jego skutków."}
{"id":"1995_1_12","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Pośrednictwo pracy polega na udzielaniu pomocy bezrobotnym i innym osobom poszukującym pracy w uzyskaniu odpowiedniego zatrudnienia oraz pracodawcom w znalezieniu odpowiednich pracowników. 2. Pośrednictwo pracy prowadzą rejonowe urzędy pracy. Pośrednictwo pracy jest wykonywane nieodpłatnie i opiera się na następujących zasadach: 1) dostępności usług pośrednictwa dla wszystkich osób poszukujących pracy oraz dla pracodawców, 2) dobrowolności - oznaczającej wolne od przymusu korzystanie z usług pośrednictwa pracy przez poszukujących pracy, 3) równości - oznaczającej obowiązek rejonowych urzędów pracy udzielania wszystkim poszukującym pracy pomocy w znalezieniu zatrudnienia, bez względu na ich narodowość, przynależność do organizacji politycznych, społecznych, na płeć, wyznanie i inne okoliczności, 4) jawności - oznaczającej, że każde wolne miejsce pracy zgłoszone do urzędu podawane jest do wiadomości poszukującym pracy. 3. Pracodawcy mają obowiązek na bieżąco informować rejonowe urzędy pracy, właściwe dla siedziby pracodawcy, o wolnych miejscach pracy lub miejscach przygotowania zawodowego. 4. Pracodawca przed zatrudnieniem pracownika obowiązany jest uzyskać od niego oświadczenie o pozostawaniu lub nie pozostawaniu w rejestrze bezrobotnych. 5. Pracodawca obowiązany jest zawiadomić w formie pisemnej w ciągu 7 dni właściwy rejonowy urząd pracy o zatrudnieniu osoby zarejestrowanej jako bezrobotna lub o powierzeniu jej innej pracy zarobkowej."}
{"id":"1995_1_13","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rejonowe urzędy pracy rejestrują bezrobotnych i inne osoby poszukujące pracy oraz prowadzą karty rejestracyjne tych osób. 2. Bezrobotni mają obowiązek zgłaszania się do właściwego rejonowego urzędu pracy w wyznaczonych terminach w celu potwierdzenia swej gotowości do podjęcia pracy i uzyskania informacji o możliwościach zatrudnienia lub szkolenia. 3. Kierownik rejonowego urzędu pracy, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 3, pozbawia statusu bezrobotnego osobę, która: 1) nie spełnia warunków, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, 2) uzyskała w miesiącu dochód w wysokości połowy najniższego wynagrodzenia lub wyższy, 3) otrzymała pożyczkę z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, 4) trzykrotnie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny, w okresie 6 miesięcy, przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia albo wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje na okres 6 miesięcy, 5) nie stawiła się w rejonowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomiła o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje po upływie 14 dni od wyznaczonego terminu stawienia się w rejonowym urzędzie pracy, 6) odmówiła poddania się badaniom lekarskim mającym na celu ustalenie zdolności do pracy, 7) na wniosek bezrobotnego."}
{"id":"1995_1_14","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Rejonowe urzędy pracy w razie braku możliwości zapewnienia bezrobotnym odpowiedniego zatrudnienia: 1) inicjują i finansują szkolenie bezrobotnych oraz przyznają i wypłacają zasiłki szkoleniowe, 2) inicjują organizowanie dodatkowych miejsc pracy i udzielają pracodawcom pomocy finansowej w zakresie określonym w ustawie, 3) inicjują oraz finansują, w zakresie ustalonym w ustawie, prace interwencyjne, a także roboty publiczne, 4) udzielają pożyczek z Funduszu Pracy na podjęcie działalności na własny rachunek, 5) przyznają i wypłacają zasiłki, 6) aktywizują bezrobotnych w ramach programów specjalnych oraz w ramach zajęć w klubach pracy."}
{"id":"1995_1_15","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Rejonowy urząd pracy inicjuje szkolenie bezrobotnych w celu zwiększenia ich szans na uzyskanie zatrudnienia, podwyższenia dotychczasowych kwalifikacji zawodowych lub zwiększenia aktywności zawodowej, a w szczególności w razie: 1) braku kwalifikacji zawodowych, 2) konieczności zmiany kwalifikacji w związku z brakiem propozycji odpowiedniego zatrudnienia, 3) utraty zdolności do wykonywania pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie. 2. Rejonowy urząd pracy kieruje bezrobotnego na wskazane przez niego szkolenie, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że szkolenie to zapewni uzyskanie pracy, koszt tego szkolenia nie przekroczy dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia, a także spełniony jest przynajmniej jeden z warunków, o których mowa w ust. 1. 3. Szkolenie powinno trwać nie dłużej niż 6 miesięcy, a w przypadkach uzasadnionych programem szkolenia w danym zawodzie, nie dłużej niż 12 miesięcy. 4. Skierowanie na szkolenie może być poprzedzone określeniem przez doradcę zawodowego rejonowego urzędu pracy predyspozycji bezrobotnego do wykonywania zawodu, który uzyska w wyniku szkolenia, oraz, w uzasadnionych przypadkach, skierowaniem na specjalistyczne badania lekarskie. 5. Na wniosek pracodawcy, który zatrudnia co najmniej 50 pracowników, rejonowy urząd pracy, po zasięgnięciu opinii rejonowej rady zatrudnienia, może zrefundować z Funduszu Pracy koszty szkolenia pracowników, do wysokości 50%, nie więcej jednak niż do wysokości przeciętnego wynagrodzenia na jedną osobę, jeżeli po ukończeniu szkolenia zostaną zatrudnieni zgodnie z kierunkiem odbytego szkolenia przez tego pracodawcę na innych stanowiskach pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy. 6. Pracodawca, który nie spełnił warunku, o którym mowa w ust. 5, obowiązany jest do zwrotu kosztów szkolenia finansowanych ze środków Funduszu Pracy."}
{"id":"1995_1_16","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zasiłek szkoleniowy przysługuje bezrobotnemu w okresie odbywania szkolenia, jeżeli w dniu jego rozpoczęcia miał prawo do zasiłku. Jeżeli prawo do zasiłku powstałoby w okresie odbywania szkolenia, zasiłek szkoleniowy przysługuje od dnia nabycia tego prawa. 2. Wysokość zasiłku szkoleniowego wynosi 115% zasiłku. 3. W przypadku skierowania bezrobotnego na szkolenie, koszty tego szkolenia są finansowane z Funduszu Pracy, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Bezrobotny, który z własnej winy nie ukończył szkolenia, jest obowiązany do zwrotu kosztów szkolenia, chyba, że powodem nie ukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia. 5. Osobom pobierającym zasiłki szkoleniowe przysługują, na zasadach przewidzianych dla pracowników: 1) zasiłki porodowe, rodzinne, pielęgnacyjne i pogrzebowe, 2) świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych powstałych w okresie szkolenia, 3) świadczenia zakładów opieki zdrowotnej, które są udzielane na podstawie wpisu w legitymacji ubezpieczeniowej, dokonywanego przez rejonowy urząd pracy. 6. Zasiłki szkoleniowe przysługują również za udokumentowane okresy niezdolności do pracy, za które przysługiwałyby zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 7. Zasiłki, o których mowa w ust. 5 pkt 1, oraz zasiłki szkoleniowe wypłacane na warunkach określonych w ust. 6 podlegają rozliczeniu przez rejonowe urzędy pracy w ciężar składek na ubezpieczenie społeczne, w trybie przewidzianym dla tych składek. 8. Świadczenia, o których mowa w ust. 5 pkt 2, z wyjątkiem renty inwalidzkiej lub rodzinnej, wypłacane są przez rejonowy urząd pracy na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, po sporządzeniu protokołu okoliczności i przyczyn wypadku przez zespół powypadkowy jednostki szkolącej lub po stwierdzeniu przez państwowego inspektora sanitarnego choroby zawodowej. Świadczenia te rozliczane są w ciężar składek na ubezpieczenie społeczne, w trybie przewidzianym dla tych składek. 9. Świadczenia określone w ust. 5 pkt 3 przysługują także członkowi rodziny osoby pobierającej zasiłek szkoleniowy na zasadach przewidzianych dla członków rodzin pracowników, na podstawie wpisu w legitymacji ubezpieczeniowej, dokonywanego przez rejonowy urząd pracy. 10. Rejonowy urząd pracy może sfinansować ze środków Funduszu Pracy w części lub w całości koszty szkolenia pracowników będących w okresie wypowiedzenia, zwalnianych z przyczyn dotyczących zakładu pracy."}
{"id":"1995_1_17","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Poradnictwo zawodowe polega na udzieleniu bezrobotnym i innym osobom poszukującym pracy pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia oraz pracodawcom w doborze kandydatów do pracy na stanowiska wymagające szczególnych predyspozycji psychofizycznych. 2. Poradnictwo zawodowe kieruje się następującymi zasadami: 1) dostępności usług dla wszystkich osób bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy oraz dla pracodawców, 2) dobrowolności korzystania z usług poradnictwa zawodowego, 3) równości w korzystaniu z usług poradnictwa zawodowego bez względu na narodowość, płeć, wyznanie, przynależność do organizacji politycznych i społecznych oraz inne okoliczności, 4) swobody wyboru zawodu i miejsca zatrudnienia, 5) bezpłatności korzystania z usług poradnictwa zawodowego, 6) poufności i ochrony danych osobistych bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy, korzystających z usług poradnictwa zawodowego. 3. Poradnictwo zawodowe prowadzą rejonowe urzędy pracy. 4. Poradnictwo zawodowe świadczone jest w formie porad indywidualnych i grupowych. 5. Porady indywidualne mogą być poprzedzone specjalistycznymi badaniami lekarskimi i psychologicznymi. Koszty badań nie obciążają bezrobotnego i innych osób poszukującą pracy. 6. Przeprowadzenie badań, o których mowa w ust. 5, może nastąpić wyłącznie za zgodą bezrobotnego lub innej osoby poszukującej pracy."}
{"id":"1995_1_18","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Rejonowy urząd pracy może udzielać z Funduszu Pracy pożyczek: 1) pracodawcom na zorganizowanie dodatkowych miejsc pracy dla bezrobotnych skierowanych na te miejsca, 2) jednorazowo bezrobotnym oraz pracownikom w okresie wypowiedzenia, zwalnianym z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, z wyjątkiem zakupu ziemi. 2. Wysokość pożyczki nie może przekraczać dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia; w razie pożyczki na zorganizowanie dodatkowych miejsc pracy wysokość ta dotyczy utworzenia jednego miejsca pracy. 3. Pracodawca, któremu udzielono pożyczki, jest zobowiązany do zorganizowania dodatkowych miejsc pracy w terminach określonych w umowie pożyczki i zatrudniania skierowanych bezrobotnych przez okres co najmniej 24 miesięcy. 4. Pożyczka dla osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2, może być umorzona na wniosek pożyczkobiorcy przez kierownika rejonowego urzędu pracy do wysokości 50%, pod warunkiem prowadzenia działalności przez okres co najmniej 24 miesięcy oraz po spełnieniu innych warunków określonych w umowie. 5. Warunki udzielania pożyczek, wysokość stopy procentowej oraz warunki spłaty określa się w umowie zawieranej przez rejonowy urząd pracy z pożyczkobiorcą. 6. Wykazy pracodawców i osób, którym udzielono pożyczki, podawane są do wiadomości publicznej w rejonowym urzędzie pracy. 7. Przepisy ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2, 3, 5 i 6 stosuje się odpowiednio do jednoosobowego podmiotu gospodarczego w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, zwanego dalej \"jednoosobowym podmiotem gospodarczym\", jeżeli zamierza zatrudnić pracownika. 8. W przypadkach szczególnie uzasadnionych trudną sytuacją materialną osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy po zasięgnięciu opinii kierownika rejonowego urzędu pracy oraz rejonowej rady zatrudnienia może, na wniosek pożyczkobiorcy, odroczyć termin spłaty pożyczki albo umorzyć jej spłatę w części lub w całości. 9. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania pożyczek, wysokość stopy procentowej oraz warunki spłat, o których mowa w ust. 5."}
{"id":"1995_1_19","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Rejonowy urząd pracy zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych na okres do 6 miesięcy skierowanych bezrobotnych, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody i zasiłki z ubezpieczenia społecznego oraz składki na ubezpieczenie społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz 36% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanego wynagrodzenia. 2. Rejonowy urząd pracy może dokonywać, w zakresie i na zasadach określonych w ust. 1, zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów, z tytułu zatrudnienia do 12 miesięcy skierowanych bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych, w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak najniższego wynagrodzenia i składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdego bezrobotnego, jeżeli refundacja obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia. 3. Jeżeli pracodawca bezpośrednio po zakończeniu prac interwencyjnych trwających co najmniej 6 miesięcy zatrudniał skierowanego bezrobotnego przez okres dalszych 6 miesięcy, zawierając po upływie tego okresu umowę o pracę na czas nie określony w pełnym wymiarze czasu pracy, rejonowy urząd pracy może przyznać pracodawcy jednorazową refundację wynagrodzenia w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie wyższej jednak niż 150% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu spełnienia tego warunku. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do jednoosobowego podmiotu gospodarczego, jeżeli zamierza zatrudnić bezrobotnego w ramach prac interwencyjnych. 5. Rejonowy urząd pracy, kierując bezrobotnego do prac interwencyjnych, ma obowiązek wziąć pod uwagę jego wiek, stan zdrowia oraz rodzaje uprzednio wykonywanej pracy."}
{"id":"1995_1_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) absolwencie - oznacza to zarejestrowanego w rejonowym urzędzie pracy w okresie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkoły lub nauki określonego w dyplomie, świadectwie lub zaświadczeniu: a) absolwenta dziennej ponadpodstawowej szkoły publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej albo szkoły wyższej państwowej lub niepaństwowej, b) absolwenta studiów podyplomowych lub doktoranckich, podjętych w okresie 6 miesięcy od dnia ukończenia szkoły wyższej, c) absolwenta szkoły wieczorowej lub zaocznej, o której mowa pod lit.a, jeżeli w ostatnich 12 miesiącach trwania nauki nie był zatrudniony, d) absolwenta co najmniej 12-miesięcznego przygotowania zawodowego odbytego w ramach Ochotniczych Hufców Pracy, e) absolwenta dziennych kursów zawodowych, trwających co najmniej 24 miesiące, jeżeli w okresie ostatnich 12 miesięcy ich trwania nie był zatrudniony, f) absolwenta szkoły podstawowej specjalnej, g) niepełnosprawnego, który uzyskał uprawnienia do wykonywania zawodu, 2) bezrobotnym - oznacza to osobę, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2, nie zatrudnioną i nie wykonującą innej pracy zarobkowej, z zastrzeżeniem art. 26 ust. 1, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie, z zastrzeżeniem lit.g, nie uczącą się w szkole w systemie dziennym, zarejestrowaną we właściwym dla miejsca zameldowania (stałego lub czasowego) rejonowym urzędzie pracy, jeżeli: a) ukończyła 18 lat, z wyjątkiem młodocianych absolwentów, b) kobieta nie ukończyła 60 lat, a mężczyzna 65 lat, c) nie nabyła prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej albo po ustaniu zatrudnienia nie pobiera świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub wychowawczego, d) nie jest właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) nieruchomości rolnej, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, o powierzchni użytków rolnych powyżej 2 ha przeliczeniowych albo gospodarstwa stanowiącego dział specjalny produkcji rolnej w rozumieniu przepisów podatkowych, chyba że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej obliczony dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych nie przekracza wysokości przeciętnego dochodu z pracy w rolnictwie nieuspołecznionym z 2 ha przeliczeniowych, ustalonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie przepisów o podatku rolnym, e) nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tytułu stałej pracy jako domownik w gospodarstwie rolnym o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 2 ha przeliczeniowe lub stanowiącym dział specjalny produkcji rolnej, z którego podatek dochodowy od osób fizycznych przekracza dochody z 2 ha przeliczeniowych, o których mowa w lit.d, f) nie podjęła pozarolniczej działalności gospodarczej od dnia wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji do dnia wyrejestrowania tej działalności albo nie podlega - na podstawie odrębnych przepisów - obowiązkowi ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego, g) jest osobą niepełnosprawną, której stan zdrowia pozwala na podjęcie zatrudnienia co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie, h) nie jest osobą tymczasowo aresztowaną lub nie odbywa kary pozbawienia wolności, 3) cudzoziemcach - oznacza to osoby nie posiadające obywatelstwa polskiego, 4) dochodach - oznacza to dochody podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, 5) dodatkowym miejscu pracy - oznacza to miejsce pracy utworzone dla bezrobotnego w wyniku udzielenia pożyczki z Funduszu Pracy, 6) klubie pracy - oznacza to zajęcia dla bezrobotnych w celu nabycia umiejętności poszukiwania i uzyskiwania zatrudnienia, 7) koszcie szkolenia - oznacza to: a) uprzednio uzgodnioną należność przysługującą jednostce szkoleniowej, b) koszt ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, c) koszt przejazdu i zakwaterowania, jeżeli szkolenie odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania bezrobotnego, d) koszt niezbędnych badań lekarskich, 8) najniższym wynagrodzeniu - oznacza to najniższe wynagrodzenie pracowników, ogłoszone przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie odrębnych przepisów, 9) nielegalnym zatrudnieniu lub innej nielegalnej pracy zarobkowej - oznacza to: a) zatrudnienie przez pracodawcę osoby bez zawarcia z nią w wymaganym terminie umowy o pracę na piśmie, b) nie zgłoszenie osoby zatrudnionej lub wykonującej inną pracę zarobkową do ubezpieczenia społecznego, c) zatrudnienie lub powierzenie innej pracy zarobkowej cudzoziemcowi nie posiadającemu karty stałego pobytu lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej bez zezwolenia lub zgody dyrektora właściwego wojewódzkiego urzędu pracy lub na innym stanowisku albo na innych warunkach niż określone w zezwoleniu lub zgodzie, d) podjęcie przez cudzoziemca nie posiadającego karty stałego pobytu lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bez zgody dyrektora właściwego wojewódzkiego urzędu pracy, 10) nielegalnej działalności - oznacza to: a) prowadzenie pośrednictwa pracy albo kierowanie obywateli polskich do pracy za granicą bez wymaganego upoważnienia, b) prowadzenie pośrednictwa pracy albo kierowanie obywateli polskich do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych, w celu osiągnięcia zysku, 11) odpowiednim zatrudnieniu - oznacza to zatrudnienie, do którego bezrobotny ma przygotowanie zawodowe lub może je wykonywać po uprzednim szkoleniu, jeżeli zatrudnienie jest odpowiednie ze względu na stan zdrowia bezrobotnego, a łączny czas dojazdu do miejsca zatrudnienia i z powrotem środkami komunikacji publicznej nie przekracza 3 godzin, 12) organach zatrudnienia - oznacza to Prezesa Krajowego Urzędu Pracy oraz dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy i kierowników rejonowych urzędów pracy, 13) osobie samotnie wychowującej dzieci - oznacza to osobę, o której mowa w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, 14) osobie współpracującej - oznacza to osobę współpracującą w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin, a także przepisów o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 15) poszukującym pracy - oznacza to osobę niezatrudnioną, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2, poszukującą zatrudnienia oraz osobę zatrudnioną zgłaszającą zamiar i gotowość podjęcia zatrudnienia w wyższym wymiarze czasu pracy, albo dodatkowego lub innego zatrudnienia, zarejestrowaną w rejonowym urzędzie pracy, 16) innej pracy zarobkowej - oznacza to wykonywanie pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych), 17) pracodawcy - oznacza to jednostkę organizacyjną, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one pracowników, 18) pracach interwencyjnych - oznacza to zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, jeżeli zatrudnienie to nastąpiło w wyniku umowy zawartej z rejonowym urzędem pracy, 19) programach specjalnych - oznacza to działania, w celu promocji zatrudnienia, inicjowane przez organy zatrudnienia na rzecz osób zakwalifikowanych do grup ryzyka na lokalnych rynkach pracy, 20) przeciętnym wynagrodzeniu - oznacza to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", 21) robotach publicznych - oznacza to zatrudnienie bezrobotnego w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, przy wykonywaniu prac zorganizowanych przez organy samorządu terytorialnego lub administracji rządowej i finansowanych ze środków samorządu terytorialnego, budżetu państwa lub funduszy celowych, 22) szkoleniu - oznacza to przyuczenie do zawodu, przekwalifikowanie lub podwyższenie kwalifikacji zawodowych, 23) zasiłku - oznacza to zasiłek dla bezrobotnych, 24) zasiłku szkoleniowym - oznacza to zasiłek wypłacany w okresie szkolenia, 25) zatrudnieniu - oznacza to wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego oraz umowy o pracę nakładczą. 2. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przedłuża się o czas odbywania przez absolwenta zasadniczej służby wojskowej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej. 3. Badania lekarskie, mające na celu stwierdzenie zdolności bezrobotnego do pracy, przeprowadzają, na wniosek kierownika rejonowego urzędu pracy, lekarze publicznych zakładów opieki zdrowotnej uprawnieni do przeprowadzania badań lekarskich pracowników na podstawie odrębnych przepisów. Rozdział 2 Organy zatrudnienia i rady zatrudnienia"}
{"id":"1995_1_20","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Rejonowy urząd pracy zwraca organizatorowi robót publicznych, który zatrudniał skierowanych bezrobotnych przez okres do 6 miesięcy, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody, zasiłki z ubezpieczenia społecznego oraz składki na ubezpieczenie społeczne bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz 75% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanego wynagrodzenia. 2. Rejonowy urząd pracy może dokonywać, w zakresie i na zasadach określonych w ust. 1, zwrotu poniesionych przez organizatora robót publicznych kosztów, z tytułu zatrudnienia do 12 miesięcy skierowanych bezrobotnych, w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak przeciętnego wynagrodzenia i składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdego bezrobotnego, jeżeli refundacja obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia. 3. Na wniosek organizatora robót publicznych kierownik rejonowego urzędu pracy może przyznawać zaliczki ze środków Funduszu Pracy na poczet wypłat wynagrodzeń oraz składki na ubezpieczenie społeczne. 4. Na wniosek organizatora robót publicznych, w rejonach administracyjnych (gminach) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy, po uzyskaniu opinii rejonowej rady zatrudnienia, może wyrazić zgodę na refundowanie do 50% rzeczowych kosztów organizacji robót publicznych, jednakże w wysokości nie wyższej niż 25% kwoty wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne bezrobotnych, finansowanych z Funduszu Pracy. 5. Przepis art. 19 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_1_21","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Rejonowy urząd pracy zwraca organowi samorządu terytorialnego, który zatrudnił skierowanego bezrobotnego w ramach robót publicznych trwających nie dłużej niż 7 dni w miesiącu, wynagrodzenie w wysokości jednej dwudziestej piątej najniższego wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne za każdy dzień zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy. 2. Przepis art. 19 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_1_22","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz przyznawania zaliczek i finansowania rzeczowych kosztów organizacji robót publicznych."}
{"id":"1995_1_23","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy po dniu zarejestrowania się we właściwym rejonowym urzędzie pracy, z zastrzeżeniem art. 25 ust. 2 i art. 27, jeżeli: 1) nie ma dla niego propozycji odpowiedniego zatrudnienia, propozycji szkolenia, skierowania do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na utworzone dodatkowe miejsce pracy oraz 2) w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 180 dni: a) był zatrudniony co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie albo osiągał wynagrodzenie co najmniej w wysokości połowy najniższego wynagrodzenia, z wyłączeniem okresu urlopu bezpłatnego trwającego dłużej niż jeden miesiąc, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2, b) wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą, jeżeli osiągał z tego tytułu dochód w wysokości co najmniej połowy najniższego wynagrodzenia, c) był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, d) wykonywał pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo też współpracował przy wykonywaniu tych umów, jeżeli podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy wynosiła co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia, e) podlegał ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej lub współpracy, jeżeli podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy wynosiła co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia, f) wykonywał pracę w okresie tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, jeżeli podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy wynosiła co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia, g) wykonywał pracę w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych), będąc członkiem tej spółdzielni, jeżeli podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy wynosiła co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia, h) opłacał składkę na Fundusz Pracy w związku z zatrudnieniem za granicą u pracodawcy zagranicznego. 2. Do 180 dni, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się również okresy: 1) zasadniczej służby wojskowej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej, 2) okresy urlopów bezpłatnych udzielanych dla opiekujących się małymi dziećmi oraz wychowawczych zaliczanych do okresów zatrudnienia na podstawie odrębnych przepisów, 3) pobierania renty inwalidzkiej, świadczenia rehabilitacyjnego lub - po ustaniu zatrudnienia - zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, albo zasiłku opiekuńczego, 4) nie wymienione w ust. 1 pkt 2, za które opłacana była składka na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy, której podstawa wymiaru wynosiła co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia. 3. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do bezrobotnych absolwentów zarejestrowanych po raz pierwszy. 4. Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnym zwolnionym z zakładów karnych i aresztów śledczych, zarejestrowanym w okresie 3 miesięcy od dnia zwolnienia, jeżeli suma okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i w ust. 2, przypadających w okresie 12 miesięcy przed pozbawieniem wolności, oraz wykonywania pracy w okresie pozbawienia wolności wynosiła co najmniej 180 dni. W przypadku pobierania zasiłków w trakcie przerw w odbywaniu kary, przepis art. 25 ust. 11 stosuje się odpowiednio. 5. W razie równoczesnego spełnienia kilku warunków uprawniających do zasiłku, bezrobotnemu przysługuje wybór podstawy jego przyznania."}
{"id":"1995_1_24","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wysokość zasiłku wynosi 36% przeciętnego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz ust. 5. 2. Absolwentom przysługuje zasiłek w wysokości: 1) 12% przeciętnego wynagrodzenia - w przypadku młodocianych, do czasu osiągnięcia pełnoletności, 2) 28% przeciętnego wynagrodzenia - w przypadku pełnoletnich. 3. Bezrobotnemu, z którym rozwiązany został stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, przysługuje zasiłek w wysokości 75% wynagrodzenia obliczonego według zasad dotyczących obliczania podstawy wymiaru emerytury, określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, jednakże w kwocie nie niższej od najniższego wynagrodzenia. Zasiłek podlega waloryzowaniu na zasadach przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 4. Zasiłek, o którym mowa w ust. 3, przysługuje osobie, która ukończyła lub ukończy wiek 55 lat kobieta, 60 lat mężczyzna w roku kalendarzowym, w którym rozwiązano stosunek pracy lub stosunek służbowy, i posiada co najmniej minimalny okres zatrudnienia uprawniający do emerytury, jeżeli dla tej osoby nie ma propozycji odpowiedniego zatrudnienia. 5. W razie rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy z osobami, o których mowa w art. 25 ust. 4 pkt 1-3, zamieszkałymi w dniu rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego w rejonach administracyjnych (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, wysokość zasiłku wynosi 52% przeciętnego wynagrodzenia; zasiłek ten nie może być jednak wyższy od zasiłku, o którym mowa w ust. 3, oraz nie może być niższy od najniższego wynagrodzenia. 6. W rejonach administracyjnych (gminach), które utraciły status rejonu zagrożonego szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio przez okres 12 miesięcy od dnia utraty tego statusu. 7. Zasiłki wypłaca się w okresach miesięcznych z dołu. Zasiłek ustala się dzieląc kwotę przysługującego zasiłku przez 30 dni i mnożąc przez liczbę dni kalendarzowych przypadających w okresie, za który przysługuje zasiłek. 8. Uprawnionym do zasiłku lub zasiłku szkoleniowego przysługują odsetki, jeżeli rejonowy urząd pracy, z przyczyn niezależnych od bezrobotnego, nie wypłacił zasiłków w terminie."}
{"id":"1995_1_25","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Okres pobierania zasiłku nie może przekraczać 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2-9. 2. Bezrobotnym absolwentom przysługuje zasiłek za okres od pierwszego dnia czwartego miesiąca po zarejestrowaniu się w rejonowym urzędzie pracy do końca dwunastego miesiąca od dnia określonego w dyplomie, świadectwie lub zaświadczeniu jako data ukończenia szkoły albo nauki. 3. Bezrobotni, którzy nabyli prawo do zasiłku, a okresy ich zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności oraz okresy wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2 pkt 1, 2 i 4 wynosiły łącznie do dnia rejestracji co najmniej 25 lat dla kobiet i 30 lat dla mężczyzn, zachowują prawo do zasiłku przez okres do 18 miesięcy. 4. Bezrobotni, którzy nabyli prawo do zasiłku, zachowują do niego prawo do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych, jeżeli: 1) okresy ich zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności oraz okresy wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 4 do dnia rejestracji wynosiły łącznie co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, 2) w okresach wymienionych w ust. 3 wykonywali prace uznane w przepisach emerytalnych za zatrudnienie w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres co najmniej 15 lat, 3) osiągnęły wiek co najmniej 58 lat kobieta i 63 lata mężczyzna, jeżeli z chwilą ukończenia wieku odpowiednio 60 i 65 lat spełniać będą warunki do uzyskania emerytury, lub 4) spełniają warunki wymienione w art. 24 ust. 3 i 4. 5. W razie urodzenia dziecka przez kobietę pobierającą zasiłek w okresie, o którym mowa w ust. 1-3, lub w ciągu miesiąca po jego zakończeniu, okres ten ulega przedłużeniu o czas, przez który przysługiwałby jej, zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłek macierzyński. 6. Prawo do zasiłku do czasu otrzymania i przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych zachowuje, na warunkach określonych w ustawie, bezrobotny, który ma na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko, na które przysługuje zasiłek rodzinny, jeżeli: 1) bezrobotny jest osobą samotnie wychowującą dzieci i utracił prawo do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania lub 2) małżonek bezrobotnego jest również bezrobotny i oboje utracili prawo do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania. 7. Okres pobierania zasiłku przedłuża się o jeden miesiąc, jeżeli bezrobotny ukończył szkolenie, na które został skierowany w ostatnim miesiącu posiadania prawa do zasiłku, i szkolenie trwało co najmniej 14 dni. 8. Okres pobierania zasiłku, o którym mowa w ust. 1-3, 5 i 7, ulega skróceniu o czas nie przysługiwania zasiłku z przyczyn wymienionych w art. 27 ust. 1 pkt 1-3 oraz o okres pobierania zasiłku szkoleniowego w przypadku nie ukończenia szkolenia z własnej winy. 9. Prawo do zasiłku, o którym mowa w ust. 6, wygasa z dniem nieuzasadnionej odmowy przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych przez pobierającego zasiłek lub jego małżonka, a także utraty statusu bezrobotnego. 10. Do bezrobotnych, o których mowa w ust. 4, nie stosuje się przepisu art. 13 ust. 2. Bezrobotni ci mają jednak obowiązek zgłaszania się na wezwanie do właściwego rejonowego urzędu pracy wystosowane w celu przedłożenia propozycji zatrudnienia oraz przedstawiania raz w miesiącu oświadczenia o uzyskiwanych dochodach. Przepis art. 27 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 11. Bezrobotny, który w okresie pobierania zasiłku lub zasiłku szkoleniowego podjął zatrudnienie lub inną pracę zarobkową, uzyskując dochód w wysokości co najmniej połowy najniższego wynagrodzenia w okresie miesiąca, lecz nie przepracował 180 dni z przyczyn leżących po stronie pracodawcy i zarejestrował się w ciągu 7 dni od dnia ustania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, ponownie nabywa prawo do zasiłku: 1) na okres, o którym mowa w ust. 1-3, 5 i 7, pomniejszony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego, 2) o którym mowa w ust. 4 i 6. 12. Osoba, która utraciła na okres nie dłuższy niż 180 dni status bezrobotnego, a w dniu kolejnej rejestracji spełnia warunki określone w art. 23, uzyskuje prawo do zasiłku na okres pomniejszony o poprzedni okres pobierania zasiłku."}
{"id":"1995_1_26","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Zachowuje status bezrobotnego oraz prawo do zasiłku bezrobotny, który po upływie co najmniej 30 dni od dnia zarejestrowania w rejonowym urzędzie pracy: 1) podjął zatrudnienie lub inną pracę zarobkową i uzyskuje dochód w wysokości niższej od połowy najniższego wynagrodzenia albo 2) uzyskuje dochód z innego tytułu, w wysokości określonej w pkt 1, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d i f. 2. Bezrobotny jest obowiązany zawiadomić niezwłocznie rejonowy urząd pracy o podjęciu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności."}
{"id":"1995_1_27","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Prawo do zasiłku nie przysługuje bezrobotnemu, który: 1) z przyczyn nie usprawiedliwionych nie stawił się w wyznaczonym terminie w rejonowym urzędzie pracy, 2) odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, szkolenia, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych, 3) u ostatniego pracodawcy spowodował rozwiązanie ze swej winy stosunku pracy (stosunku służbowego) bez wypowiedzenia, 4) otrzymał jednorazowy ekwiwalent pieniężny za urlop górniczy będący świadczeniem socjalnym lub jednorazową odprawę zamiast zasiłku socjalnego - przewidziane w Układzie Zbiorowym Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych. 2. Bezrobotnemu, o którym mowa w ust. 1, zasiłek przysługuje: 1) po okresie 90 dni - w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1-3, 2) po upływie okresu, za jaki został wypłacony ekwiwalent lub odprawa, o których mowa w ust. 1 pkt 4. 3. Bezrobotny pobierający zasiłek, który w okresie krótszym niż 30 dni przebywa za granicą lub pozostaje w innej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia, nie zostaje pozbawiony statusu bezrobotnego, jeżeli o zamierzonym pobycie lub pozostawaniu w sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia zawiadomił rejonowy urząd pracy. Zasiłek za ten okres nie przysługuje. 4. Bezrobotny obowiązany jest do składania rejonowemu urzędowi pracy co miesiąc pisemnego oświadczenia o dochodach oraz innych dokumentów niezbędnych dla ustalenia jego uprawnień do świadczeń przewidzianych w ustawie. W razie niedokonania tych czynności zasiłek lub inne świadczenia przysługują od dnia złożenia oświadczenia i innych wymaganych dokumentów."}
{"id":"1995_1_28","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Bezrobotny, który pobrał nienależnie świadczenie pieniężne, obowiązany jest do jego zwrotu w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się: 1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń, jeżeli bezrobotny pobierający świadczenia był pouczony o tych okolicznościach, 2) świadczenia wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd rejonowego urzędu pracy przez bezrobotnego. 3. Roszczenia bezrobotnego i urzędu pracy z tytułu zasiłków i zasiłków szkoleniowych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 4. Zwrotu nienależnie pobranych zasiłków i zasiłków szkoleniowych można żądać w kwocie nie przekraczającej 12 ostatnio pobranych zasiłków. 5. Roszczenia pracodawców i jednoosobowych podmiotów gospodarczych z tytułu refundacji z Funduszu Pracy należnych świadczeń ulegają przedawnieniu z upływem 12 miesięcy od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 6. Kierownik rejonowego urzędu pracy na wniosek bezrobotnego może, po zasięgnięciu opinii rejonowej rady zatrudnienia, odroczyć zwrot nienależnie pobranego świadczenia na okres nie dłuższy niż 2 lata lub rozłożyć jego spłatę na raty. W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych szczególnie trudną sytuacją materialną bezrobotnego dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy może, po zasięgnięciu opinii kierownika rejonowego urzędu pracy i rejonowej rady zatrudnienia, odstąpić od żądania zwrotu części lub całości tego świadczenia. 7. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w ust. 2, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1995_1_29","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Bezrobotnemu, któremu przyznano prawo do emerytury lub renty za okres, za który otrzymał zasiłek lub zasiłek szkoleniowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaca świadczenie pomniejszone o kwotę odpowiadającą wysokości wypłaconych temu bezrobotnemu za ten okres zasiłków i przekazuje tę kwotę na konto Funduszu Pracy właściwego rejonowego urzędu pracy. 2. Kwota pomniejszenia, o której mowa w ust. 1, za okres pobierania zasiłku nie może być wyższa niż przyznana za ten okres kwota emerytury lub renty."}
{"id":"1995_1_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Krajowy Urząd Pracy jest centralnym organem administracji państwowej i podlega Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej. 2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia. 3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy."}
{"id":"1995_1_30","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Okresy pobierania zasiłków i zasiłków szkoleniowych wlicza się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz do okresów składkowych w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 2. Okresów pobierania zasiłków i zasiłków szkoleniowych nie wlicza się jednak do: 1) okresów wymaganych do nabycia prawa i długości okresu pobierania zasiłku, 2) okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego, 3) stażu pracy określonego w odrębnych przepisach, wymaganego do wykonywania niektórych zawodów. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do okresu pobierania świadczeń socjalnych i zasiłków socjalnych wypłacanych na podstawie Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych."}
{"id":"1995_1_31","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Bezrobotnym pobierającym zasiłki przysługują świadczenia, o których mowa w art. 16 ust. 5 pkt 1 i 3 oraz ust. 6, a członkom ich rodzin - świadczenia, o których mowa w art. 16 ust. 5 pkt 3. 2. Świadczenia wymienione w art. 16 ust. 5 pkt 1 i 3 przysługują również absolwentom w okresie pierwszych 3 miesięcy po dniu zarejestrowania się, a członkom ich rodzin - świadczenia, o których mowa w art. 16 ust. 5 pkt 3. 3. Świadczenia wymienione w art. 16 ust. 5 pkt 3 przysługują bezrobotnemu nie uprawnionemu do zasiłku, dla którego nie ma propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub szkolenia albo skierowania do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na utworzone dodatkowe miejsce pracy, oraz członkom jego rodziny. 4. Rejonowy urząd pracy wydaje osobie skierowanej w celu podjęcia zatrudnienia poza miejscem stałego zamieszkania bilet kredytowy na przejazd do miejsca przyszłego zatrudnienia najtańszym środkiem komunikacji publicznej. W przypadku nie podjęcia zatrudnienia z przyczyn niezawinionych przez osobę skierowaną, bilet powrotny wydaje rejonowy urząd pracy właściwy dla pracodawcy, do którego wydano skierowanie. 5. Do świadczeń określonych w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 16 ust. 7."}
{"id":"1995_1_32","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Pracodawca, który zatrudnił skierowanego absolwenta, zwolniony jest przez okres 12 miesięcy od dnia zatrudnienia absolwenta od ustalania składki od wynagrodzeń na Fundusz Pracy."}
{"id":"1995_1_33","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Rejonowy urząd pracy może dokonywać z Funduszu Pracy, przez okres do 12 miesięcy, zwrotu poniesionych przez pracodawcę, z tytułu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego absolwenta, kosztów wypłaconego wynagrodzenia, nagród, zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak kwoty 36% przeciętnego wynagrodzenia i składki na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia, obowiązującego w ostatnim dniu każdego rozliczonego miesiąca. 2. Rejonowy urząd pracy może dokonywać z Funduszu Pracy, przez okres do 18 miesięcy, zwrotu poniesionych przez pracodawcę, z tytułu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego absolwenta, kosztów wypłaconego wynagrodzenia, nagród, zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak najniższego wynagrodzenia i składki na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia, jeżeli zwrot obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc. 3. Przepis ust. 1 stosuje się także do jednoosobowego podmiotu gospodarczego, jeżeli zatrudni absolwenta."}
{"id":"1995_1_34","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Kwoty obliczonych zasiłków i zasiłków szkoleniowych za należny okres zaokrągla się w górę do dziesięciu groszy."}
{"id":"1995_1_35","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. W rejonach administracyjnych (gminach), w których stopa bezrobocia nie przekracza połowy średniej stopy bezrobocia w kraju, okres pobierania zasiłków może być skrócony do 6 miesięcy. 2. Rada Ministrów, przyjmując jako podstawowe kryteria stopę bezrobocia i przewidywany jego wzrost, określa w drodze rozporządzenia rejony administracyjne (gminy) zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w których na podstawie odrębnych przepisów mogą być stosowane szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje w celu ograniczenia bezrobocia i jego skutków. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) może wprowadzić we wszystkich lub niektórych rejonach, o których mowa w ust. 2, wydłużony okres pobierania zasiłków, określając równocześnie okres i dodatkowe warunki wymagane do wydłużonej wypłaty zasiłków, 2) określa rejony, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_1_36","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady: 1) prowadzenia pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizowania szkoleń bezrobotnych oraz tworzenia zaplecza metodycznego dla potrzeb informacji zawodowej i poradnictwa zawodowego, 2) prowadzenia rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz innych osób poszukujących pracy, 3) przyznawania świadczeń określonych w ustawie, 4) ustalania trybu opłacania składek na Fundusz Pracy przez osoby, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 3, 5) organizowania i finansowania klubów pracy. 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji i realizacji programów specjalnych, zakres ich stosowania, sposób klasyfikacji grup ryzyka oraz wysokość i sposób finansowania tych programów z Funduszu Pracy. 3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, klasyfikację zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakres jej stosowania."}
{"id":"1995_1_37","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może upoważnić do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych inne niż urzędy pracy organy, organizacje lub instytucje. 2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie. 3. Przy udzielaniu, odmowie udzielenia lub cofnięciu upoważnień, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem rozdziału 7. 4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowanie do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych w celu osiągnięcia zysku jest zakazane. Rozdział 4 Świadczenia przysługujące rolnikom zwalnianym z pracy"}
{"id":"1995_1_38","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Osobom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu rolników, które zostały zwolnione z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy i nie są uprawnione do zasiłku dla bezrobotnych, przysługują świadczenia na warunkach i w zakresie określonych w niniejszym rozdziale."}
{"id":"1995_1_39","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Świadczenia obejmują: 1) pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne rolników za osobę, o której mowa w art. 38, w okresie pierwszych czterech kwartałów po rozwiązaniu stosunku pracy, z wyłączeniem okresu pobierania zasiłku szkoleniowego, 2) finansowanie kosztów szkolenia w celu podjęcia zatrudnienia lub działalności gospodarczej poza gospodarstwem rolnym; przepis art. 16 ust. 4 stosuje się odpowiednio, 3) prawo do zasiłku szkoleniowego w wysokości 2\/3 zasiłku określonego w art. 16 ust. 2, 4) świadczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, powstałych w związku z odbywaniem szkolenia, na zasadach przewidzianych dla pracowników, 5) jednorazową pożyczkę, o której mowa w art. 18, na podjęcie działalności gospodarczej lub na zakup ziemi, nie wyłączając działalności wytwórczej lub usługowej związanej z rolnictwem."}
{"id":"1995_1_4","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zadania określone w ustawie realizuje Minister Pracy i Polityki Socjalnej przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy, które współdziałają z organizacjami, organami i instytucjami zajmującymi się problematyką zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, a w szczególności z organami samorządu terytorialnego, organizacjami związków zawodowych, pracodawców i bezrobotnych. 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w zakresie objętym ustawą, koordynuje działalność innych organów, organizacji i instytucji."}
{"id":"1995_1_40","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40 Świadczenia określone w art. 39 przysługują osobie, o której mowa w art. 38, jeżeli: 1) w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień zgłoszenia wniosku o przyznanie świadczenia pozostawała w stosunku pracy i osiągała wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy wynoszące co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia przez okres 180 dni i stosunek ten został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy, 2) podatek z gospodarstwa rolnego lub działu specjalnego nie przekracza kwoty podatku rolnego z 5 ha przeliczeniowych albo w przeliczeniu na 1 członka gospodarstwa domowego nie mającego stałych pozorolniczych źródeł dochodu nie przekracza kwoty podatku rolnego z 1 ha przeliczeniowego."}
{"id":"1995_1_41","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Pokrycie składek, przewidziane w art. 39 pkt 1, polega na przekazaniu z Funduszu Pracy na odpowiednie fundusze ubezpieczenia społecznego rolników, na podstawie decyzji kierownika właściwego rejonowego urzędu pracy, wydanej na wniosek rolnika zobowiązanego do zapłacenia składki, kwot należności z tytułu poszczególnych rat kwartalnych. Świadczenie to przysługuje począwszy od najbliższej raty kwartalnej, której wymagalność przypada po dniu rozwiązania stosunku pracy. Rozdział 5 Zatrudnienie w ramach Ochotniczych Hufców Pracy"}
{"id":"1995_1_42","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Zadania w zakresie zatrudnienia wykonują także Ochotnicze Hufce Pracy. 2. Ochotnicze Hufce Pracy są państwową jednostką organizacyjną, nadzorowaną przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej."}
{"id":"1995_1_43","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Do zadań Ochotniczych Hufców Pracy należy w szczególności: 1) organizowanie zatrudnienia młodzieży, 2) tworzenie warunków uzyskiwania i podwyższania kwalifikacji zawodowych i ogólnych oraz przekwalifikowania zawodowego młodzieży, 3) udzielanie pomocy młodzieży zaniedbanej wychowawczo i wymagającej specjalnej troski."}
{"id":"1995_1_44","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Zatrudnianie uczestników Ochotniczych Hufców Pracy odbywa się na zasadach określonych w Kodeksie pracy."}
{"id":"1995_1_45","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania, organizację, sposób finansowania i sprawowania nadzoru nad Ochotniczymi Hufcami Pracy, a także zadania rządowej administracji ogólnej oraz państwowych jednostek organizacyjnych w tworzeniu warunków działalności Ochotniczych Hufców Pracy. Rozdział 6 Zatrudnianie obywateli polskich za granicą u pracodawców zagranicznych oraz zatrudnianie cudzoziemców w Polsce"}
{"id":"1995_1_46","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Obywatele polscy mogą podejmować pracę za granicą u pracodawców zagranicznych w trybie i na zasadach obowiązujących w kraju zatrudnienia oraz określonych w umowach międzynarodowych."}
{"id":"1995_1_47","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Zatrudnienie za granicą następuje w drodze bezpośrednich uzgodnień i umów zawieranych przez obywateli polskich z pracodawcami zagranicznymi lub za pośrednictwem upoważnionych w trybie art. 37 ust. 1 organów, organizacji i instytucji, zwanych dalej \"jednostkami kierującymi\". 2. Kierowanie do zatrudnienia za granicą przez upoważnione jednostki kierujące odbywa się na podstawie umów cywilno-prawnych zawieranych przez te jednostki z obywatelami polskimi. Umowy te powinny określać: 1) pracodawcę zagranicznego, 2) okres zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, 3) rodzaj oraz warunki pracy i wynagradzania, a także przysługujące kierowanej osobie świadczenia socjalne, 4) zasady i warunki ubezpieczenia społecznego oraz od następstw nieszczęśliwych wypadków i chorób tropikalnych, 5) obowiązki i uprawnienia osoby kierowanej oraz jednostki kierującej, 6) inne zobowiązania stron, 7) zakres odpowiedzialności cywilnej stron w przypadku nie wykonania lub nienależytego wykonania umowy zawartej między jednostką kierującą a obywatelem polskim oraz tryb dochodzenia związanych z tym roszczeń, 8) kwotę należną jednostce kierującej z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicą. 3. Jednostka kierująca ma obowiązek poinformować osobę kierowaną do pracy za granicę o przysługujących jej uprawnieniach, o których mowa w art. 48. 4. Umów, o których mowa w ust. 2, nie zawiera się w razie wakacyjnego zatrudnienia młodzieży uczącej się i studiującej. 5. Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, warunki podejmowania zatrudnienia za granicą przez obywateli polskich w ramach umów o świadczenie usług artystycznych."}
{"id":"1995_1_48","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, udokumentowane okresy zatrudnienia obywateli polskich za granicą u pracodawców zagranicznych zaliczane są do okresów pracy w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych, pod warunkiem opłacania składek na Fundusz Pracy, natomiast do okresów składkowych w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym i rodzinnym oraz o świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. 2. Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą jest traktowany jak okres zatrudnienia w Polsce w zakresie uprawnień, o których mowa w ust. 1, od dnia: 1) zawiadomienia właściwego terytorialnie wojewódzkiego urzędu pracy o podjęciu pracy za granicą i przystąpienia do płatności składki na Fundusz Pracy w wysokości 12% przeciętnego wynagrodzenia za każdy miesiąc tego zatrudnienia, 2) zawiadomienia właściwego terytorialnie oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o podjęciu pracy za granicą i przystąpienia do opłacania składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości ustalonej jak dla pracowników w kraju od zadeklarowanej kwoty, nie niższej jednak od przeciętnego wynagrodzenia."}
{"id":"1995_1_49","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia: 1) tryb dokonywania wpłat na Fundusz Pracy, o których mowa w art. 48 ust. 2 pkt 1, 2) tryb opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 48 ust. 2 pkt 2, 3) szczegółowe zasady nabywania uprawnień i tryb wypłat zasiłków z ubezpieczenia społecznego obywatelom polskim zatrudnionym za granicą u pracodawców zagranicznych. 2. Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, kryteria rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich za granicą, jeżeli został on ustanowiony w umowie międzynarodowej."}
{"id":"1995_1_5","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Do zadań dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy należy w szczególności: 1) koordynowanie działalności rejonowych urzędów pracy na terenie województwa, ustalanie liczby i zasięgu właściwości terytorialnej rejonowych urzędów pracy, po zasięgnięciu opinii wojewody i wojewódzkiej rady zatrudnienia, 2) opracowywanie analiz i ocen dotyczących problematyki zatrudnienia w województwie na potrzeby Ministra Pracy i Polityki Socjalnej oraz rad zatrudnienia, 3) współdziałanie z wojewódzką radą zatrudnienia w podejmowaniu przedsięwzięć zmierzających do zapobiegania negatywnym dla pracowników skutkom zwolnień z pracy oraz łagodzenia tych skutków, a zwłaszcza pozyskiwania miejsc pracy i szkolenia bezrobotnych, 4) opracowywanie propozycji do planów Funduszu Pracy oraz sprawozdań z wykorzystania środków Funduszu, 5) ustalanie zadań dla rejonowych urzędów pracy i limitów środków Funduszu Pracy oraz kontrolowanie ich wykonania i wykorzystania, 6) przyjmowanie zgłoszeń od osób podejmujących pracę za granicą na podstawie umów zawieranych z pracodawcami zagranicznymi, 7) wydawanie decyzji w sprawach zatrudnienia cudzoziemców lub wykonywania przez nich innej pracy zarobkowej, 8) organizowanie pośrednictwa pracy w skali międzywojewódzkiej, 9) wykonywanie zadań określonych w przepisach o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, 10) współdziałanie z wojewódzkim organem rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty w planowaniu i podejmowaniu przedsięwzięć w zakresie szkolenia bezrobotnych oraz w organizowaniu kształcenia zawodowego, 11) realizacja zadań określonych w przepisach o służbie zastępczej, 12) realizacja zadań wynikających z przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, 13) organizowanie i koordynowanie usług poradnictwa zawodowego oraz rozwoju informacji zawodowej na terenie województwa, a także wspieranie działalności klubów pracy, 14) realizacja zadań w zakresie kontroli przestrzegania przepisów ustawy, 15) inicjowanie oraz koordynowanie realizacji programów specjalnych. 2. Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy wydaje decyzje o: 1) odstąpieniu od żądania zwrotu części lub całości nienależnie pobranego świadczenia, 2) odroczeniu spłaty lub umorzeniu części lub całości pożyczki udzielonej bezrobotnemu z Funduszu Pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 4."}
{"id":"1995_1_50","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Pracodawca może zatrudnić lub powierzyć inną pracę zarobkową na terenie Polski codzoziemcowi nie posiadającemu karty stałego pobytu lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyska na to zezwolenie dyrektora właściwego terytorialnie dla swej siedziby wojewódzkiego urzędu pracy, a cudzoziemiec uzyskał prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zgodę na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej u tego pracodawcy. 2. Zezwolenie i zgoda na zatrudnianie lub powierzenie innej pracy zarobkowej cudzoziemcom w jednostkach podległych Ministrowi Kultury i Sztuki, Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, Ministrowi Edukacji Narodowej oraz Sekretarzowi Naukowemu Polskiej Akademii Nauk wydawane są przez dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy, jeżeli spełnione są warunki określone w przepisach tej ustawy oraz przepisach innych ustaw. 3. Zezwolenie i zgodę, o których mowa w ust. 1, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy wydaje uwzględniając sytuację na rynku pracy. Zezwolenie i zgoda są wydawane na czas oznaczony dla określonego cudzoziemca, na określone stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy. 4. Pracodawca zawiera z cudzoziemcem umowę dotyczącą zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej na czas udzielonego zezwolenia. 5. Jeżeli odrębne przepisy uzależniają możliwość zajmowania określonego stanowiska, wykonywania zawodu lub innej pracy zarobkowej od uzyskania zgody właściwego organu na ich wykonywanie, pracodawca przed wystąpieniem do wojewódzkiego urzędu pracy obowiązany jest uzyskać taką zgodę. 6. Zezwolenie i zgoda, o których mowa w ust. 1, podlegają cofnięciu przez dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy, jeżeli cudzoziemiec jest zatrudniony lub wykonuje inną pracę zarobkową niezgodnie z uzyskanym zezwoleniem i zgodą albo nastąpiła utrata uprawnień do wykonywania zatrudnienia lub powierzonej pracy. 7. Cofnięcie zezwolenia i zgody, o których mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na który zostały wydane, zobowiązuje pracodawcę do rozwiązania umowy, na podstawie której nastąpiło zatrudnienie lub powierzenie innej pracy zarobkowej, nie później niż w ciągu 3 dni od daty powiadomienia go o cofnięciu zezwolenia lub zgody. 8. Przepisy ust. 1 oraz ust. 3-7 stosuje się odpowiednio do jednoosobowego podmiotu gospodarczego oraz do osoby fizycznej, zamierzających zatrudnić cudzoziemca. 9. Przepisy ust. 1 i 5 nie naruszają przepisów regulujących odrębne warunki zatrudniania lub powierzania innej pracy zarobkowej cudzoziemcom lub zawierających zakaz ich wykonywania przez cudzoziemca. 10. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy polski pracodawca zatrudnia cudzoziemca lub powierza mu wykonywanie innej pracy zarobkowej poza granicami Polski. 11. Pracodawca, który uzyskał zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dokonuje na konto Funduszu Pracy wojewódzkiego urzędu pracy wydającego zezwolenie jednorazowej wpłaty w wysokości najniższego wynagrodzenia, za każdą osobę objętą zezwoleniem. W przypadku przedłużenia ważności zezwolenia wpłata wynosi połowę najniższego wynagrodzenia. 12. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do pracodawców zagranicznych świadczących usługi eksportowe w Polsce. 13. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, na wniosek właściwego ministra, może zwolnić niektórych pracodawców z obowiązku dokonywania wpłat na Fundusz Pracy, o którym mowa w ust. 11."}
{"id":"1995_1_51","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Spraw Zagranicznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania zezwoleń i zgód, o których mowa w art. 50 ust. 1. 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, tryb zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Polsce. 3. Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, warunki zatrudniania i powierzania innej pracy zarobkowej cudzoziemcom w ramach usług artystycznych. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, warunki zatrudniania i powierzania innej pracy zarobkowej cudzoziemcom w służbie zdrowia. 5. Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk określa, w drodze zarządzenia, warunki zatrudniania lub powierzenia cudzoziemcom wykonywania innej pracy zarobkowej w placówkach Polskiej Akademii Nauk. Rozdział 7 Fundusz Pracy"}
{"id":"1995_1_52","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym, zwanym dalej \"Funduszem Pracy\". 2. Dysponentem Funduszu Pracy jest Prezes Krajowego Urzędu Pracy."}
{"id":"1995_1_53","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, wynoszących co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia, opłacają: 1) pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby: a) pozostające w stosunku pracy lub stosunku służbowym, b) wykonujące pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą, umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz za osoby z nimi współpracujące, c) wykonujące pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności, d) pobierające stypendia sportowe, e) będące członkami zespołów adwokackich, 2) rolnicze spółdzielnie produkcyjne i spółdzielnie kółek rolniczych (usług rolniczych) za swoich członków, z wyjątkiem członków, którzy wnieśli wkład gruntowy o powierzchni użytków rolnych powyżej 2 ha przeliczeniowych, 3) inne niż wymienione w pkt 1 i 2 osoby podlegające ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wyjątkiem osób duchownych i osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników. 2. Wysokość składki, o której mowa w ust. 1, określa ustawa budżetowa. 3. W przypadku gdy kwoty, o których mowa w ust. 1, pochodzą z różnych źródeł, obowiązek opłacania składek na Fundusz Pracy powstaje wtedy, gdy łączna kwota stanowiąca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wynosi co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia. 4. Osoba, do której ma zastosowanie przepis ust. 3, składa stosowne oświadczenie każdemu pracodawcy bądź w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli sama opłaca składki na ubezpieczenie społeczne."}
{"id":"1995_1_54","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Zakłady pracy chronionej oraz podmioty gospodarcze Polskiego Związku Głuchych i Polskiego Związku Niewidomych oraz Związku Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej, Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi oraz Zakład dla Niewidomych w Laskach nie opłacają składek na Fundusz Pracy za zatrudnionych pracowników."}
{"id":"1995_1_55","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Dochodami Funduszu Pracy są: 1) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, 2) dotacje budżetu państwa na uzupełnienie środków Funduszu Pracy przeznaczonych na wypłatę obowiązkowych świadczeń, po wykorzystaniu środków ze składek, o których mowa w pkt 1, 3) dochody z tytułów określonych w art. 57 ust. 1 pkt 22-24, 4) wpłaty dokonywane przez partnerów zagranicznych z tytułu rekrutacji pracowników polskich zatrudnionych w ramach umów międzynarodowych, 5) inne wpływy. 2. Dochodami Funduszu Pracy są również wpłaty dokonywane przez obywateli polskich podejmujących zatrudnienie za granicą u pracodawców zagranicznych, o których mowa w art. 48 ust. 2 pkt 1, oraz wpłaty pracodawców z tytułu uzyskania zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca, o których mowa w art. 50 ust. 11 i 12."}
{"id":"1995_1_56","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Składki na Fundusz Pracy opłaca się za okres trwania obowiązkowego ubezpieczenia społecznego, w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne i zaopatrzenie emerytalne. 2. Poboru składek na Fundusz Pracy dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych w okresach miesięcznych, łącznie ze składkami na ubezpieczenie społeczne i zaopatrzenie emerytalne, oraz przekazuje zebrane tytułem składek kwoty na Fundusz Pracy, po potrąceniu bieżących składek na ubezpieczenie społeczne, od zasiłków i zasiłków szkoleniowych w terminie do 20 dnia następnego miesiąca. 3. Od składek na Fundusz Pracy nie opłaconych w terminie Zakład Ubezpieczeń Społecznych pobiera odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych przepisami o zobowiązaniach podatkowych. Składki te oraz należności z tytułu odsetek za zwłokę i dodatkowych opłat, o których mowa w ust. 4, nie opłacone w terminie, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 4. W razie nieopłacania składek na Fundusz Pracy lub opłacenia ich w niższej od należnej wysokości, Zakład Ubezpieczeń Społecznych może obciążyć pracodawcę lub osobę podlegającą ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu dodatkową opłatą do wysokości 100% należnej kwoty składek."}
{"id":"1995_1_57","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Środki Funduszu Pracy przeznacza się na finansowanie: 1) kosztów przejazdu i wynagrodzenia członków rad zatrudnienia, o których mowa w art. 10 ust. 8 i 9, 2) kosztów szkolenia pracowników, o których mowa w art. 15 ust. 5 i w art. 16 ust. 10, bezrobotnych i innych uprawnionych osób, 3) zasiłków szkoleniowych oraz składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 16 ust. 1 i art. 39 pkt 3, 4) pożyczek, o których mowa w art. 18, kosztów obsługi, a także kosztów postępowania sądowego i egzekucyjnego oraz, w przypadku zawarcia porozumienia w sprawie udzielania kredytów przez instytucje finansowe bezrobotnym i uprawnionym do pożyczek z Funduszu Pracy osobom, różnicy między stopą procentową kredytu refinansowego a preferencyjną stopą procentową stosowaną wobec pożyczkobiorców Funduszu Pracy, 5) kosztów, o których mowa w art. 19-21, refundowanych z tytułu zatrudnienia bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych i robót publicznych, 6) zasiłków wypłacanych bezrobotnym oraz składek na ubezpieczenie społeczne od tych zasiłków, 7) kosztów, o których mowa w art. 33, z tytułu zatrudnienia skierowanego absolwenta, 8) biletów kredytowych wydawanych osobom skierowanym w celu zatrudnienia w innej miejscowości, o których mowa w art. 31 ust. 4, oraz poborowym skierowanym do odbycia służby zastępczej, 9) opracowywania i rozpowszechniania informacji zawodowych oraz wyposażenia dla prowadzenia poradnictwa zawodowego we współpracy z instytucjami wykonującymi statutowe zadania w zakresie informacji i poradnictwa zawodowego, 10) wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, oraz składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanych wynagrodzeń, 11) opracowywania, wydawania i rozpowszechniania informacji o usługach organów zatrudnienia oraz innych partnerów na rynku pracy, dla bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy oraz pracodawców, 12) dodatków i premii wypłacanych pracownikom za wykonywanie obowiązków opiekunów praktyk uczniowskich, 13) przedsięwzięć związanych z realizacją programów specjalnych, 14) składek na ubezpieczenie społeczne rolników, o których mowa w art. 39, 15) kosztów wysyłki wezwań, zawiadomień i przekazywania bezrobotnym należnych świadczeń pieniężnych oraz kosztów korespondencji z pracodawcami, 16) badań, opracowania programów, ekspertyz, analiz, wydawnictw i konkursów dotyczących rynku pracy, 17) kosztów wprowadzania, rozwijania i eksploatacji systemu informatycznego w wojewódzkich i rejonowych urzędach pracy, 18) wydatków związanych z promocją oraz pomocą prawną zatrudnionym za granicą w ramach umów międzynarodowych, 19) kosztów opracowywania i rozpowszechniania materiałów informacyjno-szkoleniowych dla klubów pracy, ich wyposażenia oraz kosztów prowadzenia zajęć przez instytucje oraz osoby nie będące pracownikami urzędów pracy, 20) kosztów postępowania sądowego i egzekucyjnego nienależnie pobranych świadczeń i innych wypłat z Funduszu Pracy, 21) części kosztów realizacji zadań na rzecz bezrobotnych wykonywanych w ramach działań statutowych przez organizacje i instytucje, 22) udziałów i wkładów finansowych wnoszonych do spółek, fundacji i innych osób prawnych, 23) nabywania bonów skarbowych i obligacji emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa lub przez Narodowy Bank Polski, 24) depozytów celowych w bankach i innych instytucjach państwowych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, 25) odsetek za nieterminowe regulowane zobowiązań finansowych z Funduszu Pracy. 2. Środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczone na finansowanie zadań zleconych Ochotniczym Hufcom Pracy przez dysponentów Funduszu Pracy, określonych w ust. 1 pkt 2, 9-13 i 19, które wynikają z realizowanych przez nie zadań. 3. Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 10 i 12, zwracane są z Funduszu Pracy do wysokości najniższych stawek, określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w okresie, za który dokonywana jest refundacja. 4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy za zgodą Ministra Pracy i Polityki Socjalnej może dokonywać przesunięć środków przewidzianych w planie Funduszu Pracy, stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej, na finansowanie poszczególnych zadań, z tym jednak że łączna kwota środków przewidzianych na finansowanie zadań wymienionych w ust. 1 pkt 2-5 i 7 nie może być zmniejszona w celu przeznaczenia na inne cele. 5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Finansów oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Zatrudnienia może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymienione w ust. 1 cele, na które mogą być przeznaczone środki Funduszu Pracy. 6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady finansowania wydatków z Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 1, oraz sposób współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi. 7. Od wypłat finansowanych z Funduszu Pracy nie ustala się składki na Fundusz Pracy."}
{"id":"1995_1_58","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Dochody Funduszu Pracy zwolnione są od podatku dochodowego."}
{"id":"1995_1_59","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy prawa budżetowego w zakresie gospodarki funduszami celowymi. Rozdział 8 Kontrola przestrzegania przepisów ustawy"}
{"id":"1995_1_6","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Do zadań kierownika rejonowego urzędu pracy należy w szczególności: 1) udzielanie pomocy bezrobotnym i innym osobom poszukującym pracy w znalezieniu pracy, a także pracodawcom w pozyskiwaniu pracowników, 2) podejmowanie działań zmierzających do zapobiegania negatywnym skutkom zwolnień z pracy oraz do łagodzenia tych skutków, a zwłaszcza pozyskiwania odpowiednich miejsc pracy, oraz organizowanie szkolenia, 3) rejestrowanie bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy, przedstawianie im propozycji zatrudnienia lub propozycji szkolenia, propozycji prac interwencyjnych i robót publicznych, a w razie braku takich możliwości wypłacanie uprawnionym zasiłków, 4) inicjowanie i finansowanie szkoleń, 5) inicjowanie tworzenia dodatkowych miejsc pracy oraz udzielanie pomocy bezrobotnym w podejmowaniu działalności na własny rachunek, 6) inicjowanie i finansowanie: a) prac interwencyjnych, b) robót publicznych, c) zatrudnienia absolwentów, 7) prowadzenie poradnictwa zawodowego oraz informacji zawodowej dla bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy, 8) wykonywanie kontroli w zakresie przestrzegania przepisów ustawy, 9) refundowanie wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne młodocianych pracowników, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, 10) finansowanie dodatków i premii przysługujących pracownikom za wykonywanie obowiązków opiekunów praktyk uczniowskich, 11) wydawanie biletów kredytowych osobom skierowanym do pracy poza miejsce stałego zamieszkania, 12) współdziałanie z rejonowymi radami zatrudnienia w zakresie przeciwdziałania negatywnym skutkom bezrobocia, a w szczególności przy rozdziale środków finansowych z Funduszu Pracy, 13) inicjowanie i wspieranie działalności klubów pracy, 14) realizacja programów specjalnych. 2. Kierownik rejonowego urzędu pracy wydaje decyzje o: 1) uznaniu lub odmowie uznania danej osoby za bezrobotną oraz o utracie statusu osoby bezrobotnej, 2) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie prawa do zasiłku lub zasiłku szkoleniowego, 3) obowiązku zwrotu przez bezrobotnego nienależnie pobranego zasiłku, zasiłku szkoleniowego lub kosztów szkolenia, 4) odroczeniu zwrotu lub rozłożeniu na raty nienależnie pobranego świadczenia, 5) umorzeniu części pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy."}
{"id":"1995_1_60","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Urzędy pracy sprawują kontrolę przestrzegania przepisów ustawy. 2. Kontrola obejmuje badanie przestrzegania: 1) legalności zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności, 2) obowiązku informowania rejonowych urzędów pracy o zatrudnianiu osoby zarejestrowanej jako bezrobotna lub powierzeniu jej wykonywania innej pracy zarobkowej, 3) obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy, 4) warunków zawartych w upoważnieniach do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania obywateli polskich do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych. 3. Kontrolą mogą być objęte jednostki, wobec których zachodzi podejrzenie, że prowadzą pośrednictwo pracy lub kierują obywateli polskich do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych bez wymaganych upoważnień. 4. Kontrolą mogą być objęci pracodawcy, jednoosobowe podmioty gospodarcze i inne instytucje oraz osoby fizyczne. 5. Przeprowadzający kontrolę mogą badać dokumenty objęte jej zakresem, sporządzać niezbędne ich kopie, przesłuchiwać świadków, sprawdzać tożsamość osób zatrudnionych i wykonujących inne prace zarobkowe, a także innych osób w celu ustalenia charakteru pobytu na terenie kontrolowanej jednostki w czasie przeprowadzania kontroli. 6. Kontrolowani obowiązani są udostępniać wszelkie dokumenty i udzielać wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli. 7. Pracownicy urzędów pracy są uprawnieni do przeprowadzania kontroli bez uprzedzenia. Kontrolujący obowiązani są do okazania legitymacji służbowej i upoważnienia."}
{"id":"1995_1_61","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Urzędy pracy w zakresie kontroli współdziałają w szczególności ze związkami zawodowymi, Państwową Inspekcją Pracy, Policją, Zakładem Ubezpieczeń Społecznych oraz z urzędami kontroli skarbowej. 2. Organy Policji, w razie uzasadnionej potrzeby oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa kontrolującym, zobowiązane są, na wniosek właściwego urzędu pracy, do udzielenia stosownej pomocy. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb przeprowadzania przez urzędy pracy kontroli oraz zasady współdziałania z innymi organami."}
{"id":"1995_1_62","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przedstawia Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej do końca pierwszego kwartału roku zbiorcze wyniki przeprowadzonych w roku poprzednim kontroli oraz ocenę przestrzegania przepisów ustawy. Rozdział 9 Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko przepisom ustawy"}
{"id":"1995_1_63","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Kto zatrudnia lub powierza wykonywanie innej pracy zarobkowej bezrobotnemu nie zawiadamiając o tym właściwego rejonowego urzędu pracy, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega bezrobotny, który podjął zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność przynoszącą dochód bez powiadomienia o tym właściwego urzędu pracy"}
{"id":"1995_1_64","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Kto zatrudnia lub powierza wykonywanie innej pracy zarobkowej cudzoziemcowi nie posiadającemu karty stałego pobytu lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej bez zezwolenia lub zgody dyrektora właściwego wojewódzkiego urzędu pracy lub na innym stanowisku albo na innych warunkach niż określone w zezwoleniu lub zgodzie podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega cudzoziemiec nie posiadający karty stałego pobytu lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, który podjął zatrudnienie lub inną pracę zarobkową bez zgody dyrektora właściwego wojewódzkiego urzędu pracy."}
{"id":"1995_1_65","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Kto bez wymaganego upoważnienia prowadzi pośrednictwo pracy albo kieruje obywateli polskich do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto prowadząc pośrednictwo pracy lub kierując obywateli polskich do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych: 1) pobiera od bezrobotnego lub innych osób poszukujących pracy dodatkowe opłaty nie wymienione w art. 47 ust. 2 pkt 8 lub 2) osiąga zysk."}
{"id":"1995_1_66","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Kto: 1) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy lub nie opłaca ich w przewidzianym przepisami terminie, 2) nie zgłasza wymaganych przepisami danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na Fundusz Pracy bądź udziela w powyższym zakresie nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielania podlega karze grzywny."}
{"id":"1995_1_67","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Kto udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przestrzegania przepisów ustawy podlega karze grzywny. Rozdział 10 Zmiany w obowiązujących przepisach"}
{"id":"1995_1_68","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego w art. 210 po wyrazach \"ubezpieczeń społecznych\" skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"oraz z zakresu zatrudnienia i bezrobocia\"."}
{"id":"1995_1_69","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110 poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 oraz z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127) w art. 26 w ust. 1 w pkt 2 wyraz \"bezrobotni\" zastępuje się wyrazami \"poszukujący pracy\"."}
{"id":"1995_1_7","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Naczelna Rada Zatrudnienia jest organem opiniodawczo-doradczym Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawach zatrudnienia. 2. Do zakresu działania Naczelnej Rady Zatrudnienia należy w szczególności: 1) inspirowanie przedsięwzięć zmierzających do pełnego i racjonalnego zatrudnienia, 2) opiniowanie planów Funduszu Pracy oraz rocznych sprawozdań z działalności tego Funduszu, 3) wydawanie opinii w sprawach, o których mowa w art. 57 ust. 1 pkt 21-23, 4) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących zatrudnienia oraz wnioskowanie w sprawie wydania lub zmiany obowiązujących przepisów, 5) współdziałanie z wojewódzkimi radami zatrudnienia, 6) przedstawianie Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej okresowych informacji o swojej działalności oraz o działalności wojewódzkich i rejonowych rad zatrudnienia."}
{"id":"1995_1_70","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 43, poz. 165) skreśla się art. 3."}
{"id":"1995_1_71","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 108, poz. 516) skreśla się art. 3. Rozdział 11 Przepisy przejściowe"}
{"id":"1995_1_72","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Bezrobotnemu, który z mocy art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r o zatrudnieniu i bezrobociu utracił prawo do zasiłku, przyznane na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 75, poz. 446, z 1990 r. Nr 9, poz. 57 i Nr 56, poz. 323 oraz z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i Nr 46, poz. 201), przywraca się, od dnia 1 stycznia 1995 r., prawo do zasiłku uzupełniającego przez okres do 9 miesięcy, jeżeli od dnia utraty prawa do zasiłku posiada status bezrobotnego. 2. Przywrócenie prawa do zasiłku na okres uzupełniający, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek bezrobotnego."}
{"id":"1995_1_73","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Zasiłki, zasiłki szkoleniowe oraz inne świadczenia przyznane bezrobotnym przed dniem wejścia w życie ustawy wypłaca się nadal według dotychczas obowiązujących przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Skrócenie okresu pobierania zasiłku, o którym mowa w art. 25 ust. 8, może nastąpić jedynie, gdy przyczyny wymienione w art. 27 ust. 1 pkt 1-3 wystąpiły po dniu wejścia w życie ustawy. 3. Zasiłek, w wysokości określonej w art. 24 ust. 2, przysługuje absolwentom zarejestrowanym w rejonowym urzędzie pracy po dniu wejścia w życie ustawy. 4. Prawo do zasiłku i innych świadczeń przewidzianych dla bezrobotnych ustaje z dniem utraty statusu bezrobotnego."}
{"id":"1995_1_74","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Po dniu wejścia w życie ustawy rady zatrudnienia działają w składzie powołanym według dotychczasowych przepisów do końca kadencji, na którą zostały powołane, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy na obszarze rejonu rządowej administracji ogólnej działa więcej niż jedna rejonowa rada zatrudnienia, powołuje się nową rejonową radę zatrudnienia na zasadach określonych w niniejszej ustawie. 3. Do czasu powołania rejonowych rad zatrudnienia, o których mowa w ust. 2, działają rejonowe rady zatrudnienia powołane na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1995_1_75","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, obowiązują dotychczasowe akty wykonawcze, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"1995_1_76","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o: 1) Urzędzie Pracy - należy przez to rozumieć Krajowy Urząd Pracy, 2) Kierowniku Urzędu Pracy - należy przez to rozumieć Prezesa Krajowego Urzędu Pracy, 3) kierowniku wojewódzkiego urzędu pracy - należy przez to rozumieć dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy. Rozdział 12 Przepisy końcowe"}
{"id":"1995_1_77","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Traci moc ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. Nr 106, poz. 457, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 78, poz. 394 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 165 i Nr 108, poz. 516)."}
{"id":"1995_1_78","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1995_1_8","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wojewódzkie rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi wojewodów. 2. Do zakresu działania wojewódzkich rad zatrudnienia należy w szczególności: 1) inspirowanie przedsięwzięć zmierzających do pełnego i racjonalnego zatrudnienia w województwie, 2) ocena racjonalności gospodarki środkami Funduszu Pracy, 3) opiniowanie projektów planów finansowych, opracowywanych przez wojewódzkie urzędy pracy, oraz sprawozdań z ich wykonania, 4) opiniowanie kierunków kształcenia, szkolenia zawodowego oraz zatrudnienia w województwie, 5) opiniowanie liczby i zasięgu terytorialnego rejonowych urzędów pracy na terenie województwa, 6) opiniowanie kryteriów wydawania decyzji w sprawach zatrudnienia cudzoziemców lub wykonywania przez nich innej pracy zarobkowej na terenie województwa, 7) ocenianie okresowych sprawozdań z działalności wojewódzkich urzędów pracy oraz przedstawianie Naczelnej Radzie Zatrudnienia okresowych sprawozdań i wniosków w sprawach zatrudnienia, 8) opiniowanie kryteriów przyznawania i umarzania pożyczek z Funduszu Pracy, 9) opiniowanie kandydatów na stanowisko dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy oraz wnioskowanie o jego odwołanie, 10) delegowanie przedstawiciela do komisji konkursowej w przypadku powoływania dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy w drodze konkursu."}
{"id":"1995_1_9","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rejonowe rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi kierowników rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej. 2. Do zakresu działania rejonowych rad zatrudnienia stosuje się odpowiednio przepisy art. 8 ust. 2 pkt 1-4 i 7-10."}
{"id":"1995_208_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. z 1991 r. Nr 89, poz. 403 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 419) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po wyrazach \"które wywołują\" dodaje się wyrazy \"lub mogą wywołać\"; 2) w art. 2: a) w pkt 1 po wyrazach \"działalność gospodarczą\" dodaje się wyrazy \"albo organizujące lub świadczące usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627)\", b) w pkt 3 lit.a) otrzymuje brzmienie: \"a) umowy zawierane między podmiotami gospodarczymi, między związkami tych podmiotów oraz między podmiotami gospodarczymi i związkami, albo niektóre postanowienia tych umów,\", c) po pkt 7 dodaje się pkt 8-10 w brzmieniu: \"8) konkurentach - rozumie się przez to podmioty gospodarcze, które wprowadzają lub mogą wprowadzić, albo nabywają lub mogą nabyć, w tym samym czasie i na tym samym rynku, towary takie same lub inne, jeżeli przez ich odbiorców uznane są za substytuty, 9) przeciętnym wynagrodzeniu - rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, za ostatni miesiąc kwartału poprzedzającego dzień wydania decyzji Urzędu Antymonopolowego, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów, 10) przychodzie - rozumie się przez to 1\/12 przychodu uzyskanego w roku podatkowym poprzedzającym dzień wydania decyzji Urzędu Antymonopolowego, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych lub od osób fizycznych.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Ustawa nie narusza praw wyłącznych wynikających z przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej i przemysłowej, w szczególności przepisów o wynalazczości, znakach towarowych, wzorach zdobniczych, ochronie topografii układów scalonych, prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz porozumień zawieranych przez pracowników i związki zawodowe z pracodawcami, mających na celu ochronę praw pracowniczych. 2. Ustawę stosuje się do: 1) umów licencyjnych i innych aktów wykonywania praw wyłącznych wymienionych w ust. 1, 2) umów dotyczących informacji technicznych lub technologicznych nie ujawnionych do wiadomości publicznej, do których podjęto niezbędne działania w celu zachowania ich poufności, jeżeli skutkiem tych umów jest nieuzasadnione ograniczenie swobody działalności gospodarczej stron oraz istotne ograniczenie konkurencji na rynku.\"; 4) w art. 4: a) skreśla się ust. 1, b) skreśla się oznaczenie ust. 2 oraz wyraz \"również\", a po wyrazach \"porozumienia polegające\" dodaje się wyraz \"w szczególności\"; 5) w art. 5 po pkt 5 dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) narzucanie uciążliwych warunków umów, przynoszących podmiotowi gospodarczemu narzucającemu te warunki nieuzasadnione korzyści, 7) uzależnianie zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia nie związanego z przedmiotem umowy, którego nie przyjęłaby lub nie spełniłaby mając zapewnioną możliwość wyboru.\"; 6) w art. 6 po wyrazach \"są one niezbędne\" dodaje się wyrazy \"ze względów techniczno-organizacyjnych lub ekonomicznych\"; 7) w art. 8: a) w ust. 1 zdanie drugie skreśla się, b) w ust. 3 po wyrazach w nawiasie \"poz. 195\" dodaje się przecinek i wyrazy \"z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 oraz z 1994 r. Nr 111, poz. 536\"; 8) w art. 10: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"wydanych na podstawie art. 8 ust. 1 i 3 oraz art. 9\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Do postanowień Urzędu Antymonopolowego, od których służy zażalenie, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2, z tym że zażalenie wnosi się w terminie 7 dni.\"; 9) w tytule rozdziału 3 skreśla się wyraz \"organizacyjnych\"; 10) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Zamiar łączenia podmiotów gospodarczych, w wypadkach określonych w ust. 2 i 3, podlega zgłoszeniu Urzędowi Antymonopolowemu w terminie 14 dni od dokonania czynności, z którą ustawa wiąże ten obowiązek. 2. Wynikający z ust. 1 obowiązek zgłoszenia zamiaru łączenia dotyczy: 1) połączenia podmiotów gospodarczych, których łączna wartość rocznej sprzedaży towarów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru łączenia - przekracza 5 milionów ECU, 2) nabycia lub przejęcia w posiadanie przez podmiot gospodarczy, jednorazowo lub wielokrotnie w ciągu 12 kolejnych miesięcy, zorganizowanej części mienia innego podmiotu gospodarczego, jeżeli łączna wartość tego mienia przekracza 2 miliony ECU, 3) objęcia lub nabycia akcji albo udziałów innego podmiotu gospodarczego, powodującego osiągnięcie lub przekroczenie 10%, 25%, 33% lub 50% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów obu podmiotów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 5 milionów ECU, 4) objęcia lub nabycia przez instytucje finansowe, dla których obrót papierami wartościowymi jest przedmiotem działalności gospodarczej, akcji lub udziałów innego podmiotu gospodarczego, powodującego osiągnięcie lub przekroczenie 10%, 25%, 33% lub 50% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów podmiotu nabywanego - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 5 milionów ECU, chyba że objęcie albo nabycie akcji lub udziałów dokonane zostało z zamiarem zbycia ich przed upływem 1 roku i z równoczesnym niewykonywaniem do tego czasu praw wynikających z posiadania akcji lub udziałów, poza prawem do dywidendy oraz prawem zbycia akcji lub udziałów, 5) objęcia przez tę samą osobę funkcji dyrektora, wicedyrektora, członka zarządu, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej albo głównego księgowego w konkurujących ze sobą podmiotach gospodarczych, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 5 milionów ECU, 6) przejęcia w inny sposób, bezpośrednio lub pośrednio, kontroli nad innym podmiotem gospodarczym, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 5 milionów ECU. 3. Obowiązek zgłoszenia zamiaru łączenia banków, w zakresie określonym w ust. 2, dotyczy banków, jeżeli łączna wartość ich funduszy własnych przekracza 50 milionów ECU na koniec roku kalendarzowego poprzedzającego rok zgłoszenia zamiaru łączenia. 4. Łączna wartość rocznej sprzedaży towarów, o której mowa w ust. 2, obejmuje zarówno sprzedaż dokonywaną przez podmiot dominujący, jak i zależny w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591). 5. Wartość ECU, wymieniona w ust. 2 i 3, podlega przeliczeniu na złote według kursu kupna walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski: 1) z ostatniego dnia roku kalendarzowego poprzedzającego rok zgłoszenia zamiaru, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 3-6 oraz w ust. 3, 2) z dnia poprzedzającego zgłoszenie zamiaru nabycia mienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2. 6. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do nabywania akcji dopuszczonych do publicznego obrotu. 7. Zgłoszenia zamiaru łączenia podmiotów gospodarczych dokonują organy podmiotów gospodarczych, o których mowa w art. 11e. 8. Zgłoszenie zamiaru łączenia powinno zawierać informacje dotyczące wpływu łączenia na zmianę pozycji podmiotów gospodarczych i jego skutków dla konkurencji, a zwłaszcza: 1) rodzaj, przyczynę i zakres łączenia podmiotów gospodarczych, 2) dane charakteryzujące podmioty gospodarcze uczestniczące w łączeniu, ich związki z innymi podmiotami gospodarczymi oraz zakres i obszar ich działania, 3) udział podmiotów gospodarczych w poszczególnych rynkach.\"; 11) po art. 11 dodaje się art. 11a-11e w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Urząd Antymonopolowy może: 1) zwrócić w terminie 14 dni zgłoszenie zamiaru łączenia, jeżeli nie spełnia ono warunków określonych w art. 11 ust. 8 oraz warunków, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia i przekształcenia podmiotów gospodarczych, 2) wezwać zgłaszającego zamiar łączenia do usunięcia wskazanych braków w zgłoszeniu lub uzupełnienia niezbędnych informacji, z pouczeniem, że bezskuteczny upływ wyznaczonego terminu może spowodować nałożenie kary pieniężnej w myśl art. 16 ust. 2 pkt 1. 2. Urząd Antymonopolowy może również przedstawić podmiotom gospodarczym - przed wydaniem decyzji zakazującej łączenia - warunki, na jakich łączenie może nastąpić, wyznaczając termin na ustosunkowanie się do zgłoszonej propozycji; brak odpowiedzi w terminie lub negatywne ustosunkowanie się do przedstawionych warunków skutkuje wydaniem zawiadomienia lub decyzji, o których mowa w ust. 3 i 4. 3. W wypadku braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia, Urząd Antymonopolowy, w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, zawiadamia o tym zgłaszającego zamiar. 4. Urząd Antymonopolowy, w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, może wydać decyzję: 1) zakazującą łączenia podmiotów gospodarczych, jeżeli w jego wyniku podmioty te uzyskałyby lub umocniły pozycję dominującą na rynku, 2) zakazującą objęcia przez tę samą osobę funkcji wymienionych w art. 11 ust. 2 pkt 5, jeżeli w wyniku tego nastąpiłoby istotne osłabienie konkurencji; domniemywa się, że istotne osłabienie konkurencji ma miejsce, jeżeli łączny udział tych podmiotów w rynku przekracza 10%. 5. W wypadku zamiaru łączenia banków Urząd Antymonopolowy, w terminie nie dłuższym niż 2 tygodnie, zawiadamia zgłaszającego zamiar o braku zastrzeżeń bądź w tym terminie może wydać decyzję zakazującą łączenia banków. 6. Do terminów określonych w ust. 3-5 nie wlicza się okresów oczekiwania na usunięcie braków, uzupełnienie informacji lub ustosunkowanie się do zgłoszonych przez Urząd Antymonopolowy warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2."}
{"id":"1995_208_11b","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 11b. Sąd rejestrowy, działając na podstawie odrębnych przepisów, dokona wpisu w rejestrze, jeżeli: 1) Urząd Antymonopolowy zawiadomi wnioskodawcę o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia, o którym mowa w art. 11a ust. 3 i 5, 2) podmiot gospodarczy wykaże, że zamiar łączenia podmiotów gospodarczych nie podlega obowiązkowi zgłoszenia."}
{"id":"1995_208_11c","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 11c. 1. Zamiar przekształcenia spółek prawa handlowego, przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa oraz przedsiębiorstwa komunalnego w spółkę gminy, podlega zgłoszeniu Urzędowi Antymonopolowemu w terminie 14 dni od dokonania czynności, z którą ustawa wiąże ten obowiązek. 2. Wynikający z ust. 1 obowiązek zgłoszenia zamiaru przekształcenia dotyczy podmiotów, których wartość rocznej sprzedaży towarów w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia tego zamiaru przekracza 5 milionów ECU. 3. Urząd Antymonopolowy może, w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, wydać decyzję zakazującą przekształcenia, jeżeli spółka powstała w wyniku tego przekształcenia zachowałaby pozycję dominującą na rynku. 4. Przepisy art. 11 ust. 4, ust. 5 i 7, art. 11a ust. 1-3, ust. 5 i 6 oraz art. 11b stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_208_11d","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 11d. Podmioty gospodarcze, których zamiar łączenia lub przekształcenia podlega zgłoszeniu, do czasu otrzymania zawiadomienia Urzędu Antymonopolowego o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia bądź przekształcenia, lub upływu terminu na wydanie decyzji zakazującej łączenia bądź przekształcenia, są obowiązane wstrzymać się z podejmowaniem czynności, które powodują lub mogą spowodować uzyskanie bądź umocnienie pozycji dominującej na rynku przez łączące się lub przekształcane podmioty albo przez jednego z nich, chociażby czynności te nie stanowiły praktyk monopolistycznych w rozumieniu przepisów ustawy."}
{"id":"1995_208_11e","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 11e. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia i przekształcenia podmiotów gospodarczych, oraz organy podmiotów zobowiązanych do dokonania zgłoszenia zamiaru.\"; 12) w art. 12: a) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przed wydaniem decyzji nakazującej podział przedsiębiorstwa państwowego lub rozwiązanie jednoosobowej spółki Skarbu Państwa Urząd Antymonopolowy zasięga opinii organu założycielskiego lub organu reprezentującego Skarb Państwa.\", b) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przedsiębiorstwa państwowe, powstające w wyniku podziału, tworzy organ założycielski.\"; 13) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Przepisy art. 10 stosuje się odpowiednio do decyzji i postanowień wydanych w sprawach łączenia, przekształcenia, podziału i rozwiązania podmiotów gospodarczych oraz ograniczenia ich działalności gospodarczej.\"; 14) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy\"; 15) w art. 14: a) w ust. 1 wyrazy \"W decyzjach, o których mowa w art. 10 ust. 1,\" zastępuje się wyrazami \"W decyzjach wydanych na podstawie art. 8 ust. 1 i 3 oraz art. 9\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, można ustalić w wysokości do 15 % przychodu ukaranego podmiotu gospodarczego.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do związków. W wypadku, gdy związek nie osiąga przychodu, karę pieniężną Urząd Antymonopolowy może ustalić do wysokości pięćdziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.\"; 16) w art. 15: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"W wypadku, gdy podmiot gospodarczy nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 3, art. 9, art. 11a ust. 4 i 5 oraz w art. 11c, lub wyroków sądów zmieniających taką decyzję, jest obowiązany wpłacić za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania w terminie decyzji lub wyroku sądu karę pieniężną w wysokości 1% przychodu.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do związków. W wypadku, gdy związek nie osiąga przychodu, karę pieniężną za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania w terminie decyzji lub wyroku sądu, Urząd Antymonopolowy ustala do wysokości pięćdziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.\"; 17) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Urząd Antymonopolowy może w drodze decyzji nałożyć na podmiot gospodarczy karę pieniężną do wysokości: 1) 1% przychodu za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 11 i art. 11c, z zastrzeżeniem pkt 3 i 4, 2) 15% przychodu z tytułu wykonania czynności, o których mowa w art. 11d, 3) 15% przychodu, jeżeli po objęciu lub nabyciu akcji bądź udziałów wykonuje prawa wynikające z tych akcji lub udziałów z naruszeniem art. 11 ust. 2 pkt 4, 4) 1% przychodu za każdy rozpoczęty miesiąc posiadania akcji lub udziałów po upływie roku, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 4, chyba że wykaże, iż przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wcześniej ich zbyć z powodu okoliczności, za które odpowiedzialności nie ponosi. 2. Urząd Antymonopolowy może w drodze decyzji nałożyć na osobę nie wykonującą obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 5, karę pieniężną w wysokości do pięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania tego obowiązku. 3. Przepisy art. 10, art. 14 ust. 3 i art. 15 ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 18) w art. 16: a) w ust. 1 po wyrazach \"podmiotem gospodarczym\" dodaje się wyrazy \"lub związkiem\" oraz wyrazy \"nie przekraczającą jednak jej sześciomiesięcznego\" zastępuje się wyrazami \"do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego\", b) w ust. 2: - w pkt 1 po wyrazach \" podmiotem gospodarczym\" dodaje się wyrazy \"lub związkiem\", - w pkt 2 wyrazy \"łączenia, przekształcenia lub utworzenia podmiotów gospodarczych, jeżeli nie zgłosi zamiaru, o którym mowa w art. 11 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"łączenia i przekształcenia podmiotów gospodarczych, jeżeli nie zgłosi zamiaru, o którym mowa w art. 11 i art. 11c, bądź zgłoszenie zamiaru zawiera dane i informacje nierzetelne\"; 19) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. 1. Każdy podmiot gospodarczy i związek podmiotów gospodarczych, posiadający dokumenty, dane i informacje niezbędne do rozstrzygnięcia sprawy toczącej się przed Urzędem Antymonopolowym, jest obowiązany do ich udostępnienia lub przekazania Urzędowi Antymonopolowemu na jego żądanie. 2. Wynikający z ust. 1 obowiązek odnosi się również do spraw wymienionych w art. 19 ust. 1 pkt 2, 4 i 5. 3. Do wiadomości uzyskanych na podstawie ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio art. 20 ust. 4.\"; 20) w art. 20 w ust. 1 po wyrazie \"gospodarcze\" dodaje się wyrazy \"oraz ich związki\"; 21) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. Wiadomości uzyskane w toku czynności służbowej przez pracowników Urzędu Antymonopolowego i osoby upoważnione przez ten organ objęte są tajemnicą przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli podmiot gospodarczy lub związek podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. 2. Wiadomości, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wykorzystane na potrzeby innych postępowań, prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy postępowań karnych prowadzonych przez organy prokuratury lub sądy, z wyłączeniem postępowań z oskarżenia prywatnego.\"; 22) w art. 21: a) w ust. 1 po kropce dodaje się zdania w brzmieniu: \"Nie wszczyna się postępowania, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano stosowania praktyki monopolistycznej, upłynął rok. Odmowa wszczęcia postępowania następuje w drodze decyzji.\", b) w ust. 4 w zdaniu pierwszym wyrazy \"art. 11 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 11a ust. 4 i 5, art. 11c\"; 23) po art. 21 dodaje się art. 21a i art. 21b w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Urząd Antymonopolowy na wniosek strony lub z urzędu może w niezbędnym zakresie ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu w materiał dowodowy załączony przez strony do akt sprawy, jeżeli udostępnienie tego materiału groziłoby ujawnieniem istotnych tajemnic przedsiębiorstwa. 2. Urząd Antymonopolowy może w drodze postanowienia zobowiązać wnioskodawcę lub stronę, która wniosła o podjęcie czynności połączonej z kosztami, o złożenie zaliczki na poczet kosztów postępowania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia lub niewykonania tej czynności dowodowej. 3. Urząd Antymonopolowy postanowieniem rozstrzyga o kosztach postępowania. 4. W postępowaniu przed Urzędem Antymonopolowym stosuje się odpowiednio art. 98-110 i art. 235-315 Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"1995_208_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 2. 1. Do stosunków prawnych dotyczących przeciwdziałania praktykom monopolistycznym powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z wyjątkiem art. 11-11c. 2. Postępowanie przed Urzędem Antymonopolowym wszczęte i nie zakończone ostateczną decyzją przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów tej ustawy."}
{"id":"1995_208_21b","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 21b. Od postanowień wydanych na podstawie art. 21a ust. 1 i 3 służy zażalenie. Przepis art. 10 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1995_208_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 3. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1995_208_4","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_221_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 1995 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Wskaźniki, ustalone w trybie określonym w ust. 3 i ust. 5, mogą zostać zmienione w przypadku, gdy w roku, którego dotyczą, przewidywane wykonanie: realnego wzrostu produktu krajowego brutto lub wielkości wskaźnika inflacji będzie różne od ich prognozy, przedstawionej w informacji, o której mowa w ust. 1, w stopniu uzasadniającym taką zmianę. 5b. Zmiana, o której mowa w ust. 5a, podlega ogłoszeniu w terminie 14 dni od dnia jej przyjęcia. Jeżeli zmiana wskaźników została ustalona przez Komisję Trójstronną, to Przewodniczący Komisji Trójstronnej przedstawia niezwłocznie Radzie Ministrów, do wiadomości, ich wysokość.\"; 2) w art. 4: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Ustalenie przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, dokonane zgodnie z przepisem ust. 1 lub ust. 3, może ulec zmianie, jeżeli uzasadnia to zmiana sytuacji i możliwości finansowych podmiotu gospodarczego.\", b) w ust. 4 wyrazy \"ust. 1-3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1-3a\"."}
{"id":"1995_221_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 1995 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_242_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o ratyfikacji Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, sporządzonej w Paryżu dnia 13 stycznia 1993 r."}
{"id":"1995_242_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o ratyfikacji Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_261_1","title":"Ustawa z dnia 21 kwietnia 1995 r. o zmianie ustawy o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dzieci w wieku powyżej 4 lat do rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej,\", b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dzieci i młodzież w okresie od rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej do ukończenia szkoły ponadpodstawowej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia,\"; 2) w art. 5 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dzieci i młodzież w okresie od rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej do ukończenia szkoły ponadpodstawowej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia,\"; 3) w art. 6 w ust. 1 po wyrazach \"o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 6 i 7 i ust. 2, art. 3, art. 4 ust. 1 pkt 1\" skreśla się wyrazy \"i 2\"."}
{"id":"1995_261_2","title":"Ustawa z dnia 21 kwietnia 1995 r. o zmianie ustawy o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_29_1","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408 oraz z 1992 r. Nr 24, poz. 101) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 82 w §1: a) pkt 6 skreśla się, b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) na terenie lasu, śródleśnej łąki, wrzosowiska, suchej łąki lub torfowiska, albo w odległości mniejszej niż 100 m od nich: a) używa ciągnika lub innej maszyny bez należytego zabezpieczenia przed iskrzeniem, b) roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu, c) pozostawia rozniecony ogień, d) korzysta z otwartego płomienia, e) wypala wierzchnią warstwę gleby lub pozostałości roślinne, f) porzuca nie ugaszone zapałki lub niedopałki papierosów, g) dopuszcza się innych czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru;\", c) w pkt 8, na końcu, przecinek zastępuje się średnikiem, d) po pkt 8 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi ochrony lasu przed pożarem, nie wykonuje zabiegów profilaktycznych i ochronnych, zapobiegających powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów,\"; 2) w art. 154: a) w §1 skreśla się pkt 3, b) w §2 skreśla się wyrazy \"leśny lub\"; 3) po art. 157 dodaje się art. 158-166 w brzmieniu: \"Art.158. §1.Właściciel lub posiadacz lasu, który dokonuje wyrębu drzewa w należącym do niego lesie albo w inny sposób pozyskuje z tego lasu drewno, niezgodnie z planem urządzenia lasu lub bez wymaganego zezwolenia, podlega karze grzywny. §2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w §1 orzeka się przepadek pozyskanego drewna."}
{"id":"1995_29_159","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 159. Kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi w zakresie ochrony lasów, nie wykonuje zabiegów zapobiegających, wykrywających i zwalczających nadmiernie pojawiające i rozprzestrzeniające się organizmy szkodliwe, podlega karze grzywny."}
{"id":"1995_29_160","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art.160. §1.Kto, działając bez wymaganego zezwolenia, zmienia las na uprawę rolną, podlega karze grzywny. §2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w §1, można orzec obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego."}
{"id":"1995_29_161","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art.161. Kto, nie będąc do tego uprawniony albo bez zgody właściciela lub posiadacza lasu, wjeżdża pojazdem silnikowym lub zaprzęgowym do nie należącego do niego lasu w miejscu, w którym jest to niedozwolone, albo pozostawia taki pojazd w lesie w miejscu do tego nie przeznaczonym, podlega karze grzywny."}
{"id":"1995_29_162","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art.162. §1.Kto w lasach zanieczyszcza glebę lub wodę, albo wyrzuca do lasu kamienie, śmieci, złom, padlinę lub inne nieczystości, albo w inny sposób zaśmieca las, podlega karze grzywny albo karze nagany. §2. Jeżeli czyn sprawcy polega na zakopywaniu, zatapianiu, odprowadzaniu do gruntu w lasach lub w inny sposób składowaniu w lesie odpadów, sprawca podlega karze aresztu albo grzywny. §3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w §1 można orzec nawiązkę, a w razie popełnienia wykroczenia określonego w §2 orzeka się nawiązkę - do wysokości równej kosztom rekultywacji gleby, oczyszczenia wody, wydobycia, wykopania, usunięcia z lasu, a także zniszczenia lub neutralizacji odpadów."}
{"id":"1995_29_163","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 163. Kto w lesie rozgarnia ściółkę i niszczy grzyby lub grzybnię, podlega karze grzywny albo karze nagany."}
{"id":"1995_29_164","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 164. §1. Kto w lesie wybiera jaja lub pisklęta, niszczy lęgowiska lub gniazda ptasie, albo niszczy legowiska, nory lub mrowiska, podlega karze grzywny albo karze nagany. §2.Tej samej karze podlega, kto, na nie należącym do niego gruncie rolnym, niszczy mrowiska lub ptasie gniazda. §3.Jeżeli czyn określony w §2 nie godzi w mienie społeczne, ściganie następuje tylko na żądanie pokrzywdzonego."}
{"id":"1995_29_165","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 165. Kto w lesie, w sposób złośliwy, płoszy albo ściga, chwyta, rani lub zabija zwierzę, poza czynnościami związanymi z polowaniem lub ochroną lasów, jeżeli czyn z mocy innego przepisu nie jest zagrożony karą surowszą, podlega karze grzywny albo karze nagany."}
{"id":"1995_29_166","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 166. Kto w lesie puszcza luzem psa, poza czynnościami związanymi z polowaniem, podlega karze grzywny albo karze nagany.\"."}
{"id":"1995_29_2","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_2_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. Komisja Trójstronna do Spraw Społeczno-Gospodarczych, stanowiąca forum współdziałania naczelnych organów administracji państwowej, związków zawodowych i organizacji pracodawców, zwana dalej \"Komisją Trójstronną\", jest upoważniona do uzgadniania i ustalania wskaźników przyrostu wynagrodzeń zaliczanych w ciężar kosztów w podmiotach gospodarczych zatrudniających powyżej 50 osób."}
{"id":"1995_2_10","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. Postępowanie w sprawie odwołania dyrektora przedsiębiorstwa państwowego, wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, toczy się na dotychczasowych zasadach."}
{"id":"1995_2_11","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_2_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) podmioty gospodarcze - podmioty gospodarki narodowej prowadzące działalność gospodarczą, w tym również jednostki organizacyjne działające na podstawie prawa bankowego, prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych oraz na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, zatrudniające powyżej 50 osób, 2) wynagrodzenie - wydatki pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze, wypłacane pracownikom z tytułu zatrudnienia w podmiocie gospodarczym, obliczane według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny jako \"wynagrodzenia bez wypłat z zysku\", 3) przeciętne miesięczne wynagrodzenie - iloraz wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 2, i przeciętnego miesięcznego zatrudnienia ustalonego zgodnie z obowiązującą metodologią Głównego Urzędu Statystycznego oraz liczby miesięcy za okres sprawozdawczy, 4) wskaźnik inflacji - roczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych prognozowany przy opracowywaniu projektu ustawy budżetowej na następny rok."}
{"id":"1995_2_3","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. 1. Rada Ministrów, w terminie do dnia 20 lipca każdego roku, przedstawia Komisji Trójstronnej informację o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych stanowiących podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok następny. 2. Wielkości makroekonomiczne, o których mowa w ust. 1, obejmują przewidywane na rok następny: wzrost realny produktu krajowego brutto, wielkość wskaźnika inflacji oraz proponowany maksymalny roczny wskaźnik przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. 3. Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, Komisja Trójstronna, w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku, ustala maksymalny roczny wskaźnik przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz orientacyjne wskaźniki przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kolejnych kwartałach roku w stosunku do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z roku poprzedniego. 4. Przewodniczący Komisji Trójstronnej przedstawia niezwłocznie Radzie Ministrów do wiadomości ustalone wskaźniki przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o których mowa w ust. 3. Wskaźniki te podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski, w terminie do dnia 1 grudnia każdego roku, w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów. 5. Jeżeli Komisja Trójstronna nie ustali wskaźników, o których mowa w ust. 3, Rada Ministrów ustala te wskaźniki, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 1 grudnia każdego roku. 6. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie za rok poprzedni, obliczone zgodnie z przepisem art. 2 pkt 3, stanowi wielkość bazową do ustalania przyrostu wynagrodzeń na rok następny."}
{"id":"1995_2_4","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. W podmiotach gospodarczych przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w danym roku ustalają, w drodze porozumienia, strony uprawnione do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy. Porozumienie to powinno uwzględniać sytuację i możliwości finansowe podmiotu gospodarczego oraz wskaźniki ustalone zgodnie z art. 3 ust. 3 lub art. 3 ust. 5. 2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być zawarte w terminie do końca lutego każdego roku. 3. W podmiotach gospodarczych, w których porozumienie, o którym mowa w ust. 1, nie zostało zawarte, przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustala, w terminie do dnia 10 marca każdego roku, pracodawca w drodze zarządzenia. 4. Przepisy ust. 1-3 nie naruszają odrębnych przepisów w sprawie zasad ustalania warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą. 5. W podmiotach gospodarczych, utworzonych w wyniku przekształcenia lub podziału podmiotu gospodarczego, wskaźniki, o których mowa w art. 3, odnoszą się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w podmiocie gospodarczym przed przekształceniem lub podziałem."}
{"id":"1995_2_5","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Komisja Trójstronna dokonuje kwartalnej oceny kształtowania się przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych. Wnioski wynikające z tej oceny Komisja Trójstronna przedstawia Radzie Ministrów. 2. Oceny, o której mowa w ust. 1, Komisja Trójstronna dokonuje na podstawie informacji Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Informacja ta obejmuje w szczególności dane o wysokości przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w podmiotach gospodarczych w podziale na sektory, sekcje i działy. Komisja Trójstronna może wystąpić do Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego o dodatkowe informacje. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w terminie do 60 dni po upływie kwartału, przedstawia informację, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_2_6","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. Na podstawie przeprowadzonych ocen i uzyskanych informacji, o których mowa w art. 5, Komisja Trójstronna może: 1) zwrócić się do właścicieli i organów założycielskich podmiotów gospodarczych z wnioskiem o udzielenie wyjaśnień w określonym terminie, 2) wystąpić do pracodawców i organizacji związkowych o zdyscyplinowanie polityki płacowej, 3) wystąpić do właściciela lub organu założycielskiego o przeprowadzenie kontroli gospodarki finansowej podmiotu gospodarczego."}
{"id":"1995_2_7","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. 1. Maksymalny roczny wskaźnik przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na rok 1995 oraz orientacyjne wskaźniki przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kolejnych kwartałach Komisja Trójstronna uzgodni, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, na podstawie informacji przewidzianej w art. 3 ust. 1 i 2, przedstawionej przez Radę Ministrów w terminie 15 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Ogłoszenie wskaźników, o których mowa w ust. 1, nastąpi w terminie 45 dni od dnia wejścia w życie ustawy, w trybie określonym w art. 3 ust. 4. 3. Jeżeli Komisja Trójstronna nie ustali wskaźników, o których mowa w ust. 1, Rada Ministrów ustali te wskaźniki, w drodze rozporządzenia, w terminie 45 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 4. W podmiotach gospodarczych przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na rok 1995 ustala się na zasadach określonych w art. 4, w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_2_8","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 37: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Rada pracownicza może odwołać dyrektora przedsiębiorstwa za zgodą organu założycielskiego. Organ założycielski przedstawia stanowisko w terminie jednego miesiąca od dnia wystąpienia rady pracowniczej w tej sprawie. 2. Odwołanie dyrektora bez zgody organu założycielskiego jest nieważne.\", b) skreśla się ust. 3; 2) w art. 37a: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) przedsiębiorstwo państwowe przekroczyło wskaźniki przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalone przez Komisję Trójstronną do Spraw Społeczno-Gospodarczych lub Radę Ministrów, w trybie określonym w ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2), co spowodowało pogorszenie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Odwołanie dokonane z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 4, pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.\"; 3) w art. 43 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W wypadku, o którym mowa w art. 37a ust. 1 pkt 4, organ założycielski może osoby wymienione w ust. 1 pozbawić prowizji lub zmniejszyć im prowizję od zysku przedsiębiorstwa.\"; 4) w art. 45c w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) zachodzi wypadek, o którym mowa w art. 37a ust. 1 pkt 4.\"; 5) w art. 65: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Z przyczyn określonych w art. 37a ust. 1 pkt 4 organ założycielski może wszcząć postępowanie naprawcze, ustanawiając nad przedsiębiorstwem zarząd komisaryczny. 1b. Od decyzji organu założycielskiego, o których mowa w ust. 1 i 1a, nie przysługuje sprzeciw.\"."}
{"id":"1995_2_9","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zmiany w regulaminie, o którym mowa w ust. 1, wprowadza pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, a w przypadku braku takiej organizacji zmiany te wprowadza pracodawca. Przepis art. 241{13} §2 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.\"; 2) dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Do postępowania w sprawie rejestracji układu zbiorowego pracy zgłoszonego do rejestracji przed dniem 26 listopada 1994 r., a nie zarejestrowanego do tego dnia, stosuje się przepisy obowiązujące przed tym dniem. 2. Nie podlega zarejestrowaniu i nie nabiera mocy obowiązującej układ zbiorowy pracy zawarty przed dniem 26 listopada 1994 r., a nie zgłoszony przed tym dniem do rejestracji.\"."}
{"id":"1995_310_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz.U. Nr 98, poz. 485) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa określa zasady, warunki i tryb nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy.\"; 2) w art. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) cenie progu - rozumie się przez to średnią cenę jednostkową danego towaru rolnego lub też cenę odpowiednią do jakości produktu i stopnia jego przetworzenia, ustaloną zgodnie z regułami Porozumienia, poniżej której przywóz towaru rolnego może być obciążony opłatą celną dodatkową,\", b) pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5) jednostkowej cenie importowej - rozumie się przez to cenę liczoną w walucie polskiej, zapłaconą lub należną za jednostkę towaru rolnego przywożonego na polski obszar celny, skorygowaną o koszty transportu i ubezpieczenia do granicy państwa lub portu polskiego, 6) stawce celnej stosowanej - rozumie się przez to mniejszą wielkość spośród ustanowionej dla danego towaru rolnego oznaczonego kodem Taryfy celnej, określonej odrębnie: stawki celnej konwencyjnej lub stawki celnej autonomicznej.\"; 3) w art. 3 w ust. 1 użyty trzykrotnie wyraz \"wolnego\" skreśla się; 4) w art. 4: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw gospodarki, w rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, może określić towary, na które nie będą nakładane opłaty celne dodatkowe.\"; b) w ust. 3 wyrazy \"14 dni\" zastępuje się wyrazami \"7 dni\"; 5) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podstawą naliczania opłaty celnej dodatkowej nakładanej zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1, jest: 1) wartość celna towaru rolnego, określona zgodnie z przepisami prawa celnego lub 2) ilość, lub 3) masa netto przywożonego towaru.\"; 6) w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określa corocznie, w drodze rozporządzenia: 1) wielkości progowe lub 2) ceny progu - dla towarów rolnych, o których mowa w art. 1 ust. 2.\"; 7) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Opłata celna dodatkowa nie jest pobierana od towarów rolnych wprowadzanych na polski obszar celny, zgodnie z zawartym kontraktem, jeżeli ich wysyłka, na podstawie tego kontraktu, nastąpiła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, z tym że towary te mogą być zaliczone w następnym roku na poczet wielkości importu wymaganej do zastosowania środków ochronnych z tytułu przekroczenia wielkości progowej w tymże roku.\"; 8) w art. 8 wyrazy \"od cła i podatku\" zastępuje się wyrazami \"od należności celnych przywozowych i należności podatkowych\"; 9) w art. 9 w ust. 2 wyrazy \"zabezpieczenie majątkowe należności celnych\" zastępuje się wyrazami \"zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego\"."}
{"id":"1995_310_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_31_1","title":"Ustawa z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131 i z 1994 r. Nr 27, poz. 96) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w pkt 1 wyraz \"Niemcami\" zastępuje się wyrazami \"Republiką Federalną Niemiec\", b) w pkt 3 wyrazy \"Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich\" zastępuje się wyrazami \"Federacją Rosyjską\"; 2) w art. 25 wyrazy \"Biura Hydrograficznego Rzeczypospolitej Polskiej i w \"Ostrzeżeniach Nawigacyjnych\"\" zastępuje się wyrazami \"Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej\"; 3) w art. 29 w ust. 1 wyrazy \"sześć miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"trzy miesiące\"; 4) w art. 42 w ust. 2: a) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) nadzoru przeciwpożarowego w polskich obszarach morskich oraz morskich portach i przystaniach,\", b) dodaje się pkt 12 i 13 w brzmieniu: \"12) wyznaczania dróg morskich, kotwicowisk i badania warunków ich żeglowności, 13) oznakowania nawigacyjnego dróg morskich i kotwicowisk w portach i przystaniach morskich oraz na wybrzeżu.\"; 5) w art. 46 po wyrazach \"w zakresie wymienionym w art. 42\" dodaje się wyrazy \"oraz w zakresie hydrografii i kartografii morskiej.\"; 6) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W zakresie nie unormowanym w przepisach, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia albo ochrony środowiska morskiego na morzu, w porcie, przystani oraz w pasie technicznym - dyrektor urzędu morskiego może ustanawiać w zakresie określonym w art. 42 ust. 2 przepisy porządkowe zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania się.\", b) ust. 3 skreśla się; 7) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. 1. Nadzór nad wydawaniem przepisów przez terenowe organy administracji morskiej sprawuje Minister Transportu i Gospodarki Morskiej. 2. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, Minister Transportu i Gospodarki Morskiej uchyla przepisy wydawane przez dyrektorów urzędów morskich niezgodne z ustawami oraz aktami wydanymi w celu ich wykonania.\"; 8) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy sprawują na obszarze swego działania dyrektorzy urzędów morskich.\"; 9) w art. 50 w ust. 1 po wyrazach \"w art. 42\" dodaje się wyrazy \"ust. 2 pkt 1-6 i pkt 9\"; 10) w art. 56 wyraz \"dziesięciokrotnego\" zastępuje się wyrazem \"dwudziestokrotnego\"."}
{"id":"1995_31_2","title":"Ustawa z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej","text":"Art. 2. 1. Środki osobowe, rzeczowe i finansowe Biura Hydrograficznego Rzeczypospolitej Polskiej podlegają przekazaniu urzędom morskim w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze zarządzenia, zakres i tryb przekazania środków, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_31_3","title":"Ustawa z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej","text":"Art. 3. Zadania państwowej morskiej służby hydrograficznej i oznakowania nawigacyjnego w zakresie hydrografii i kartografii morskiej wykonuje Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej."}
{"id":"1995_31_4","title":"Ustawa z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej","text":"Art. 4. Traci moc ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o państwowej morskiej służbie hydrograficznej i oznakowania nawigacyjnego (Dz.U. Nr 32, poz. 132)."}
{"id":"1995_31_5","title":"Ustawa z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_334_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 1995 r. o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. Nr 17, poz. 78) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Rada Ministrów przedkłada Sejmowi corocznie, w terminie do dnia 30 czerwca, sprawozdanie z wykonywania ustawy oraz o skutkach jej stosowania.\"."}
{"id":"1995_334_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 1995 r. o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_335_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 20, poz. 256) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw zdrowia\"; 2) w art. 6: a) w pkt 3 po wyrazie \"naturalnego\" dodaje się wyrazy \"(w tym grzyby halucynogenne)\", b) dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) leczenie - leczenie uzależnienia, a nie wszelkich skutków zdrowotnych, będących następstwem uzależnienia,\", c) dodaje się pkt 22a w brzmieniu: \"22a) grzyby halucynogenne - grzyby zawierające substancje psychotropowe,\"; 3) w art. 8 w ust. 1 i 2 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia\"; 4) w art. 9 w ust. 1 wyrazy \"Ministrowie Edukacji Narodowej, Zdrowia i Opieki Społecznej, Kultury i Sztuki, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości, Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" zastępuje się wyrazami \"Ministrowie właściwi do spraw oświaty i wychowania, zdrowia, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, rolnictwa, spraw wewnętrznych, administracji publicznej, transportu, Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości oraz Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu\"; 5) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Ministrowie właściwi do spraw zdrowia, oświaty i wychowania, spraw wewnętrznych, administracji publicznej, transportu, pracy i Minister Sprawiedliwości oraz Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych, każdy w zakresie swojego działania, zapewnią prowadzenie badań naukowych nad problematyką narkomanii, w tym badań statystycznych i epidemiologicznych. 2. Instytucje naukowe lub specjalistyczne realizujące zadania w zakresie prowadzenia badań naukowych nad problematyką narkomanii, jeżeli jest to niezbędne dla prowadzenia takich badań, mogą posiadać, przechowywać oraz dokonywać zakupu środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich preparatów oraz prekursorów z grupy I-R. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, nauki oraz szkolnictwa wyższego, określi w drodze rozporządzenia zasady i warunki przechowywania, zakupu oraz używania do celów naukowych środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich preparatów oraz prekursorów z grupy I-R przez instytucje naukowe i specjalistyczne, o których mowa w ust. 2, a także tryb wchodzenia przez te instytucje w posiadanie środków odurzających substancji psychotropowych lub ich preparatów oraz prekursorów z grupy I-R .\"; 6) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Ministrowie właściwi do spraw zdrowia, oświaty i wychowania, spraw wewnętrznych, administracji publicznej, transportu, pracy oraz Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości, każdy w zakresie swojego działania, zapewnią przygotowanie niezbędnej liczby osób do realizacji zadań, o których mowa w art. 1. 2. Jednostki organizacyjne administracji rządowej oraz szkół wyższych prowadzące szkolenie osób, o których mowa w ust. 1, mogą posiadać, przechowywać oraz nabywać środki odurzające, substancje psychotropowe i ich preparaty oraz prekursory z grupy I-R w ilości niezbędnej do prowadzenia tego szkolenia. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, nauki oraz szkolnictwa wyższego, określi w drodze rozporządzenia zasady i warunki nabywania, przechowywania oraz używania do celów szkoleniowych środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich preparatów oraz prekursorów z grupy I-R przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2.\"; 7) w art. 14 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W rehabilitacji osób uzależnionych mogą uczestniczyć inne osoby niż wymienione w ust. 1 i 2, z wykształceniem co najmniej średnim, o ile ukończyły specjalistyczne szkolenie w dziedzinie uzależnień, zgodne z programem zatwierdzonym i certyfikowanym przez ministra właściwego do spraw zdrowia.\"; 8) w art. 15 w ust. 5 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 9) w art. 16 wyrazy \"Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia\"; 10) w art. 22: a) w ust. 2 wyrazy \"egzekucyjnym w administracji\" zastępuje się wyrazem \"karnym\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W wypadku gdy nie zostało wszczęte postępowanie karne, o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków, substancji, preparatów lub prekursorów, o których mowa w ust. 2, orzeka sąd rejonowy na wniosek wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi w drodze rozporządzenia podmioty uprawnione do przechowywania oraz niszczenia środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich preparatów oraz prekursorów z grupy I-R, o których mowa w ust. 4, a także szczegółowe zasady i warunki ich przechowywania oraz niszczenia.\"; 11) w art. 23: a) w ust. 3 i 8 wyrazy \"Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Głównego Inspektora Farmaceutycznego\"; b) w ust. 13 i 14 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 12) w art. 24 w ust. 2, wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 13) w art. 25: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia, określi w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wydawania zezwoleń i dokumentów, o których mowa w ust. 2, 3 i 9, wzory tych zezwoleń i dokumentów, obowiązki podmiotów i osób posiadających te zezwolenia i dokumenty w zakresie przechowywania środków objętych zezwoleniem, wydawania tych środków jednostkom uprawnionym oraz prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i obrotu nimi.\", b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Przywóz z zagranicy lub wywóz zagranicę środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów grupy I-R na własne potrzeby lecznicze może być dokonywany na podstawie stosownych dokumentów.\"; 14) w art. 26: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki\"; 15) w art. 27: a) w ust. 1 i 2 wyrazy \"Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Głównego Inspektora Farmaceutycznego\", b) w ust. 6 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 16) w art. 28 w ust. 4 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 17) w art. 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje preparatów i ich ilości, jakie mogą posiadać podmioty, o których mowa w ust. 1, oraz inne podmioty, szczegółowe warunki zaopatrywania, przechowywania tych preparatów oraz prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i stosowania.\"; 18) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb składania sprawozdań, o których mowa w ust. 1, w tym terminy ich składania oraz niezbędne dane, jakie powinny zawierać.\"; 19) w art. 31 w ust. 3 wyrazy \"Ministrowie Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 20) w art. 40 w ust. 2 wyrazy \"do lat 5\" zastępuje się wyrazami \"na czas nie krótszy od lat 3.\"; 21) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto, wbrew przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia albo umożliwia ich użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.\"; 22) dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art. 46a. 1. Kto będąc właścicielem lub działającym w jego imieniu zarządcą albo kierownikiem zakładu gastronomicznego, lokalu rozrywkowego lub prowadząc inną działalność usługową, mając wiarygodną wiadomość o popełnieniu przestępstwa określonego w art. 43, 45 lub 46 na terenie tego lokalu, nie powiadamia o tym niezwłocznie organów ścigania podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Nie podlega karze, kto zaniechał zawiadomienia z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.\"; 23) w art. 48 ust. 4 skreśla się; 24) dotychczasową treść art. 54 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W razie ukarania za wykroczenie określone w art. 51 lub 52, orzeka się przepadek przedmiotów wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, nawet jeżeli nie były one własnością sprawcy. Sąd orzekając przepadek przedmiotów może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół.\"; 25) w art. 55: a) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie i trzecie w brzmieniu: \"Sąd orzekając przepadek przedmiotów może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"zapobiegania\" dodaje się wyrazy \"i zwalczania\"; 26) w art. 56 w ust. 6 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 27) załączniki do ustawy nr 1, 2 i 3 otrzymują brzmienie załączników nr 1, 2 i 3 do niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_335_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_368_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 1. Naczelny Sąd Administracyjny, zwany dalej \"Sądem\", sprawuje wymiar sprawiedliwości przez sądową kontrolę wykonywania administracji publicznej, na zasadach określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"1995_368_10","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 10. 1. Sędziowie tworzą Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu. 2. Zgromadzenie Ogólne: 1) rozpatruje i opiniuje sprawy przedłożone przez Prezesa Sądu lub zgłoszone przez członków Zgromadzenia, 2) przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa kandydatów na sędziów Sądu, 3) wyraża zgodę, o której mowa w art. 4 ust. 2, w sprawie kandydatów na stanowiska Prezesa i wiceprezesów Sądu oraz ich odwołania, 4) ustala skład liczbowy Kolegium, wybiera na okres 3 lat jego członków i dokonuje zmian w składzie Kolegium, 5) opiniuje projekt utworzenia bądź likwidacji izby, 6) rozpatruje informacje Prezesa o rocznej działalności Sądu. 3. Przewodniczącym Zgromadzenia Ogólnego jest Prezes Sądu. 4. Zgromadzenie Ogólne zwołuje Prezes Sądu co najmniej raz w roku. 5. Do podjęcia uchwał Zgromadzenia Ogólnego wymagana jest obecność przynajmniej połowy liczby jego członków. Uchwały zapadają bezwzględną większością głosów."}
{"id":"1995_368_11","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 11. 1. Kolegium jest organem opiniodawczym i doradczym Prezesa Sądu, a gdy przepisy prawa tak stanowią - współdecydującym. 2. Kolegium: 1) rozpatruje sprawy przedstawiane Zgromadzeniu Ogólnemu, 2) rozpatruje sprawy przedstawione mu przez Prezesa Sądu do wypowiedzenia się, a także przedstawia sprawy Prezesowi z własnej inicjatywy, 3) wyraża zgodę na wydanie przez Prezesa Sądu aktów, o których mowa w art. 7 pkt 1 i 2. 3. Kolegium wybiera ze swego grona zastępcę przewodniczącego Kolegium. 4. Do podejmowania uchwał przez Kolegium stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 5."}
{"id":"1995_368_12","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 12. 1. Na stanowisko sędziego Sądu może być powołany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze i uzyskał tytuł magistra prawa, 4) ukończył 35 lat życia, 5) pozostawał co najmniej przez dziesięć lat na stanowisku sędziego bądź prokuratora albo przynajmniej przez dziesięć lat wykonywał zawód adwokata, notariusza albo radcy prawnego lub w instytucjach publicznych pozostawał na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa administracyjnego, 6) wykazuje się wysokim poziomem wiedzy w dziedzinie administracji publicznej oraz prawa administracyjnego i innych dziedzin prawa związanych z działaniem organów administracji publicznej. 2. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie dotyczy osób z tytułem naukowym profesora oraz ze stopniem naukowym doktora habilitowanego nauk prawnych. 3. W wyjątkowych przypadkach Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa może powołać kandydata na stanowisko sędziego mimo krótszych, niż określone w ust. 1 pkt 5, okresów pozostawania na stanowiskach wymienionych w tym przepisie lub wykonywania zawodu adwokata, notariusza albo radcy prawnego. 4. Osoby, o których mowa w ust. 2, mogą być zatrudniane na podstawie powołania na stanowisku sędziego również w niepełnym wymiarze czasu pracy."}
{"id":"1995_368_13","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 13. W Sądzie są zatrudniani pracownicy administracyjni, pomocniczy i obsługi."}
{"id":"1995_368_14","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 14. O działalności Sądu i sprawach wynikających z tej działalności Prezes Sądu informuje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Krajową Radę Sądownictwa. O problemach związanych z funkcjonowaniem organów administracji publicznej, a wiadomych Sądowi z rozpatrywanych spraw, Prezes Sądu informuje Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1995_368_15","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 15. W sprawach nie uregulowanych w niniejszej ustawie do Sądu, sędziów i innych jego pracowników stosuje się odpowiednio przepisy o Sądzie Najwyższym i przepisy o ustroju sądów powszechnych, jednakże w sprawach wynagrodzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące Sądu Najwyższego; uprawnienia Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego i Ministra Sprawiedliwości przysługują odpowiednio Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego. Rozdział 2 Właściwość i zakres działania Sądu"}
{"id":"1995_368_16","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 16. 1. Sąd orzeka w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne, 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także rozstrzygające sprawę co do istoty, 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, 5) uchwały organów gmin stanowiących przepisy gminne oraz akty terenowych organów administracji rządowej stanowiących przepisy prawa miejscowego, 6) uchwały organów gmin i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, 7) akty nadzoru nad działalnością organów samorządu terytorialnego. 2. Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach."}
{"id":"1995_368_160","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_368_17","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 17. Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4."}
{"id":"1995_368_18","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 18. 1. Sąd rozstrzyga spory o właściwość między organami samorządu terytorialnego a terenowymi organami administracji rządowej. 2. Sąd udziela odpowiedzi na pytania prawne przedstawiane do rozstrzygnięcia przez samorządowe kolegia odwoławcze."}
{"id":"1995_368_19","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 19. Sąd nie jest właściwy w sprawach: 1) należących do właściwości innych sądów, 2) wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach pomiędzy organami administracji publicznej oraz wynikających z podległości służbowej pomiędzy przełożonymi i podwładnymi w urzędach tych organów, a także w jednostkach wojskowych, 3) dyscyplinarnych, 4) odmowy mianowania na stanowiska lub powołania do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej, chyba że obowiązek mianowania lub powołania wynika z przepisów prawa, 5) wiz i zezwoleń na przekroczenie przez cudzoziemca granicy państwa, zezwoleń na pobyt stały i wydalania z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem przypadków dotyczących cudzoziemców przebywających legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 6) należących do właściwości Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1995_368_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 2. Sąd działa w Warszawie i w ośrodkach zamiejscowych Sądu tworzonych dla jednego lub kilku województw."}
{"id":"1995_368_20","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 20. 1. Sąd jest właściwy w sprawach określonych w art. 16 i 17, gdy skargę wniesiono na działanie lub bezczynność organu będącego organem administracji publicznej w rozumieniu ust. 2. 2. Organami administracji publicznej w rozumieniu niniejszej ustawy są naczelne i centralne organy administracji państwowej, terenowe organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego oraz inne organy w zakresie, w jakim zostały powołane z mocy prawa do załatwiania spraw z zakresu administracji publicznej. 3. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o decyzjach, postanowieniach, innych aktach lub czynnościach oraz o sprawach z zakresu administracji publicznej, należy przez to rozumieć wszelkie akty, czynności, działania i sprawy załatwiane przez organy wymienione w ust. 2, które nie mają charakteru cywilnoprawnego."}
{"id":"1995_368_21","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 21. Sąd sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1995_368_22","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 22. 1. Sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie: 1) uchyla decyzję lub postanowienie w całości albo w części, 2) stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia, 3) stwierdza niezgodność z prawem decyzji lub postanowienia. 2. Decyzja lub postanowienie podlega uchyleniu, jeżeli Sąd stwierdzi: 1) naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, 2) naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, 3) inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy. 3. Sąd stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach. 4. W sprawach skarg na decyzje i postanowienia wydane w innym postępowaniu, niż uregulowane w Kodeksie postępowania administracyjnego i w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, przepisy ust. 1-3 stosuje się z uwzględnieniem przepisów regulujących postępowanie, w którym wydano zaskarżoną decyzję lub postanowienie."}
{"id":"1995_368_23","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 23. Sąd uwzględniając skargę na akt lub czynność, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4, orzeka o istnieniu lub nieistnieniu obowiązku lub uprawnienia i stwierdzając niezgodność aktu lub czynności z prawem uchyla zaskarżony akt lub stwierdza bezskuteczność czynności."}
{"id":"1995_368_24","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 24. 1. Sąd uwzględniając skargę na uchwałę organu gminy albo związku gmin lub na akt prawa miejscowego stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części. 2. Sąd uwzględniając skargę organu gminy na akt nadzoru uchyla ten akt. 3. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych, wydane na podstawie uchwały lub aktu, o których mowa w ust. 1, podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym albo w postępowaniu szczególnym."}
{"id":"1995_368_25","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 25. Sąd uwzględniając wniosek strony w sprawach, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4, wydaje wyrok przyznający, stwierdzający albo uznający uprawnienie lub obowiązek, wynikające z przepisów prawa."}
{"id":"1995_368_26","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 26. Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 zobowiązuje organ do wydania aktu lub dokonania czynności bądź przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa."}
{"id":"1995_368_27","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 27. 1. W razie nieuwzględnienia skargi Sąd skargę oddala. 2. Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia, niedopuszczalną z innych przyczyn, a także gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków skargi."}
{"id":"1995_368_28","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 28. Spory kompetencyjne, o których mowa w art. 18 ust. 1, Sąd rozstrzyga postanowieniem przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania sprawy."}
{"id":"1995_368_29","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 29. Sąd może podjąć przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia."}
{"id":"1995_368_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 3. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze rozporządzenia, ustala strukturę organizacyjną Naczelnego Sądu Administracyjnego i regulamin jego działania. 2. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, po zasięgnięciu opinii Ministra Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi ośrodki zamiejscowe Naczelnego Sądu Administracyjnego, określa ich siedziby oraz właściwości miejscową i rzeczową."}
{"id":"1995_368_30","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 30. Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu Sądu wiąże w sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia."}
{"id":"1995_368_31","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 31. 1. W razie stwierdzenia, że organ, którego działania lub bezczynności dotyczy orzeczenie Sądu, nie wykonał w całości lub w części tego orzeczenia, Sąd może orzec o wymierzeniu temu organowi grzywny. Orzeczenie Sądu o ukaraniu grzywną podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez opatrywania go klauzulą wykonalności. 2. Sąd, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może ponadto orzec o istnieniu lub nieistnieniu uprawnienia lub obowiązku, jeżeli pozwala na to charakter sprawy oraz niesporne okoliczności jej stanu faktycznego i prawnego. 3. Sąd stosuje przepisy ust. 1 lub 2 w przypadku uwzględnienia skargi wniesionej przez uprawniony podmiot, który uprzednio zwrócił się do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania orzeczenia Sądu. 4. Osobie, która poniosła szkodę wskutek niewykonania orzeczenia Sądu, służy roszczenie o odszkodowanie na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym, z wyłączeniem art. 418 tego kodeksu. 5. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 4, przysługuje od organu, który nie wykonał orzeczenia Sądu. Organ ten orzeka o odszkodowaniu przez wydanie decyzji w terminie 3 miesięcy od dnia wniesienia wniosku o odszkodowanie; strona, która w tym terminie nie otrzymała decyzji lub jest niezadowolona z przyznanego jej odszkodowania, może wnieść powództwo do sądu powszechnego w terminie 30 dni od dnia pozostawania organu w zwłoce lub doręczenia jej decyzji w tej sprawie. 6. Grzywnę, o której mowa w ust. 1, wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw za ostatni miesiąc kwartału poprzedzającego dzień wydania orzeczenia o ukaraniu grzywną, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1995_368_32","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 32. 1. O stwierdzonych w toku rozpoznawania spraw istotnych naruszeniach prawa lub okolicznościach mających wpływ na ich powstanie oraz o przypadkach niewykonania orzeczeń Sądu, Prezes Sądu lub skład orzekający informuje właściwe organy lub ich organy zwierzchnie w formie wystąpienia. 2. Organ, który otrzymał wystąpienie, obowiązany jest je rozpatrzyć i powiadomić w terminie 30 dni Sąd o zajętym stanowisku. Rozdział 3 Postępowanie przed Sądem"}
{"id":"1995_368_33","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 33. 1. Sąd wszczyna postępowanie na podstawie skargi wniesionej przez uprawniony podmiot. 2. Uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób."}
{"id":"1995_368_34","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 34. 1. Skargę można wnieść po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. 2. Przez wyczerpanie środków odwoławczych należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek odwoławczy przewidziany w ustawie. 3. Jeżeli ustawa nie przewiduje środków odwoławczych w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem jej do Sądu zwrócić się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Skarga może być wniesiona po upływie 30 dni od dnia doręczenia wezwania."}
{"id":"1995_368_35","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 35. 1. Skargę wnosi się bezpośrednio do Sądu w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, a w innych przypadkach w terminie 30 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o podjęciu aktu lub innej czynności organu uzasadniającej wniesienie skargi. 2. Prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wnieść skargę w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej, a w pozostałych przypadkach w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi. 3. Sąd z ważnych powodów przywróci na wniosek strony termin do wniesienia skargi. 4. Nie można wnieść skargi do Sądu, jeżeli toczy się postępowanie w celu zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności aktu albo innej czynności."}
{"id":"1995_368_36","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 36. 1. Od skargi pobiera się wpis. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz zasady pobierania wpisu. 3. W sprawach skarg stosuje się odpowiednio przepisy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych."}
{"id":"1995_368_37","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 37. Skarga powinna zawierać: 1) oznaczenie skarżącego, jego miejsca zamieszkania lub siedziby, 2) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, 3) oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy, 4) określenie naruszenia prawa bądź interesu prawnego, 5) podpis osoby wnoszącej skargę, a w przypadku wniesienia jej przez pełnomocnika - jego podpis z załączeniem do skargi pełnomocnictwa."}
{"id":"1995_368_38","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 38. 1. Po otrzymaniu skargi Sąd przesyła jej odpis organowi, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, i zobowiązuje go do udzielenia odpowiedzi na skargę w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpisu skargi oraz do nadesłania w tym terminie akt sprawy. 2. Organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może uwzględnić skargę w całości do dnia wyznaczenia przez Sąd terminu rozprawy."}
{"id":"1995_368_39","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 39. 1. W razie nie nadesłania przez organ odpowiedzi na skargę i akt sprawy w terminie określonym w art. 38 ust. 1, Sąd może orzec w sprawie na podstawie stanu faktycznego i prawnego przedstawionego w skardze, gdy nie budzi on uzasadnionych wątpliwości w świetle ustaleń poczynionych przez Sąd w toku rozpoznania sprawy. 2. Od orzeczenia wydanego w przypadku, o którym mowa w ust. 1, strona przeciwna może wnieść do Sądu sprzeciw w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia, jeżeli jednocześnie doręczy odpowiedź na skargę wraz z aktami sprawy. 3. Do rozpoznania sprzeciwu stosuje się odpowiednio przepis art. 47 ust. 4."}
{"id":"1995_368_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 4. 1. W skład Sądu wchodzą: Prezes, wiceprezesi tego Sądu, prezesi izb, prezesi ośrodków zamiejscowych oraz sędziowie. 2. Prezesa i wiceprezesów Sądu powołuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spośród sędziów tego Sądu, za zgodą Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu."}
{"id":"1995_368_40","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 40. 1. Wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub zawieszenia czynności, jednakże Sąd może na wniosek strony lub z urzędu wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania tego aktu lub zawieszeniu czynności, zwłaszcza jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. 2. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, następuje z mocy prawa, jeżeli organ, który wydał akt bądź dokonał czynności nie przedstawił Sądowi odpowiedzi na skargę wraz z aktami sprawy w terminie, o którym mowa w art. 38 ust. 1."}
{"id":"1995_368_41","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 41. 1. W postępowaniu przed Sądem stroną przeciwną w stosunku do skarżącego jest organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi. 2. Osoby, których interesu prawnego dotyczy wynik postępowania sądowego, mogą wziąć w nim udział na prawach strony."}
{"id":"1995_368_42","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 42. 1. Osoby fizyczne mogą działać osobiście lub przez pełnomocników. 2. Osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej działają przez organy uprawnione do działania w ich imieniu lub przez pełnomocników."}
{"id":"1995_368_43","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 43. 1. Postępowanie przed Sądem toczy się z udziałem prokuratora, gdy prokurator wniósł skargę, albo gdy zgłosił swój udział w postępowaniu przed Sądem. 2. Nieobecność prokuratora na rozprawie nie wstrzymuje rozpoznania sprawy przez Sąd."}
{"id":"1995_368_44","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 44. Orzeczenia Sądu zapadają w składzie trzech sędziów, chyba że ustawa niniejsza stanowi inaczej."}
{"id":"1995_368_45","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 45. 1. Przewodniczący wydziału, prezes ośrodka zamiejscowego lub wyznaczony sędzia: 1) zarządza skompletowanie akt niezbędnych do rozpoznania sprawy, a w razie potrzeby także innych dowodów, 2) wyznacza skład sędziowski orzekający w sprawie, 3) zarządza doręczenie stronie przeciwnej odpisów skargi z załącznikami dla przedstawienia odpowiedzi na skargę wraz z aktami sprawy, wyznaczając w tym celu termin nie przekraczający 30 dni od dnia doręczenia odpisu skargi, 4) wyznacza termin posiedzenia niejawnego lub rozprawy, w którym sprawa ma być rozpoznana, 5) zarządza zawiadomienie o rozprawie stron i innych osób, których udział w rozprawie jest konieczny. 2. Zmiana składu orzekającego może nastąpić z uzasadnionych przyczyn w drodze zarządzenia przewodniczącego wydziału, prezesa ośrodka zamiejscowego lub wyznaczonego sędziego."}
{"id":"1995_368_46","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 46. 1. Skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi nie wiąże Sądu, chyba że rozpatrzenie sprawy stało się bezprzedmiotowe lub wydanie orzeczenia stało się z innych przyczyn zbędne. 2. W razie cofnięcia skargi i umorzenia przez Sąd postępowania przed rozprawą, skarżącemu zwraca się wpis; w razie cofnięcia skargi na rozprawie - połowę wpisu."}
{"id":"1995_368_47","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 47. 1. Sąd rozpoznaje skargę na rozprawie, jeżeli nie zachodzą okoliczności uzasadniające rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym. 2. Przewodniczący wydziału lub prezes ośrodka zamiejscowego może skierować sprawę do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym co do jej istoty, jeżeli w sposób oczywisty decyzja jest dotknięta wadą, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 1, 3 i 4 Kodeksu postępowania administracyjnego. 3. Uczestnik postępowania może zgłosić sprzeciw od wyroku wydanego na posiedzeniu niejawnym w terminie 14 dni od daty doręczenia wyroku. 4. Wniesienie sprzeciwu w terminie określonym w ust. 3 powoduje rozpoznanie sprawy na rozprawie. Sąd w orzeczeniu wydanym po rozpoznaniu sprzeciwu wydaje wyrok utrzymujący w mocy w całości lub w części wyrok wydany na posiedzeniu niejawnym albo uchyla go i wydaje wyrok rozstrzygający sprawę co do istoty bądź też sprzeciw odrzuca i postępowanie umarza."}
{"id":"1995_368_48","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 48. 1. O czasie i miejscu rozprawy zawiadamia się uczestników postępowania w terminie umożliwiającym otrzymanie zawiadomienia na siedem dni przed rozprawą. 2. Sąd może uznać stawiennictwo uczestnika postępowania na rozprawie za obowiązkowe."}
{"id":"1995_368_49","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 49. 1. Skład orzekający może wystąpić do Prezesa Sądu o rozpoznanie sprawy przez skład siedmiu sędziów z uwagi na występujące w sprawie istotne wątpliwości prawne. 2. Z przyczyn określonych w ust. 1 skład orzekający może wystąpić do Prezesa Sądu o wyjaśnienie wątpliwości prawnych przez skład siedmiu sędziów, izbę lub połączone izby. Wyjaśnienie wątpliwości następuje w drodze uchwały. 3. Prezes Sądu po otrzymaniu postanowienia Sądu w sprawie, o której mowa w ust. 1, wyznacza skład siedmiu sędziów, przewodniczącego składu oraz termin rozpoznania sprawy. 4. Prezes Sądu po otrzymaniu postanowienia Sądu, o którym mowa w ust. 2, przekazuje przedstawione wątpliwości prawne do wyjaśnienia przez skład siedmiu sędziów, izbę lub połączone izby. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. Uchwała Sądu wyjaśniająca wątpliwość prawną wiąże w danej sprawie."}
{"id":"1995_368_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 5. 1. Naczelny Sąd Administracyjny dzieli się na izby. Sędzia Sądu może być członkiem tylko jednej izby. 2. Sąd w Warszawie dzieli się na wydziały. W Sądzie tym działa Biuro Prezydialne i Biuro Orzecznictwa. Biura mogą dzielić się na wydziały. 3. Ośrodki zamiejscowe mogą dzielić się na wydziały."}
{"id":"1995_368_50","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 50. Przy rozpoznawaniu pytań prawnych, o których mowa w art. 18 ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 49 ust. 4 i 5. Sąd rozpoznaje pytania prawne w składzie pięciu sędziów."}
{"id":"1995_368_51","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 51. Sąd nie jest związany granicami skargi. Sąd nie może jednak wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu."}
{"id":"1995_368_52","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 52. 1. Sąd orzeka na podstawie akt sprawy, chyba że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 39 ust. 1. 2. Sąd może z urzędu lub na wniosek uczestnika postępowania przeprowadzić dowody uzupełniające z dokumentów, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie; w przeciwnym razie uchyli zaskarżony akt lub czynność i zwróci akta organowi, którego działanie zostało zaskarżone, wskazując w uzasadnieniu orzeczenia zakres postępowania dowodowego, które organ ten ma uzupełnić."}
{"id":"1995_368_53","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 53. 1. Sąd rozstrzyga sprawy wyrokiem lub postanowieniem. 2. Wyrok rozstrzyga sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia. 3. Postanowienie wydaje się w razie odrzucenia skargi, umorzenia postępowania na posiedzeniu niejawnym lub na rozprawie oraz w celu rozstrzygnięcia innych kwestii procesowych związanych ze sprawą, wynikających w toku postępowania sądowego, oraz w innych przypadkach określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"1995_368_54","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 54. 1. Sąd wydaje orzeczenie po niejawnej naradzie sędziów bezpośrednio po zamknięciu rozprawy lub zakończeniu posiedzenia; może też odroczyć ogłoszenie orzeczenia do dwóch tygodni, podając uczestnikom postępowania termin i miejsce jego ogłoszenia. 2. Jeżeli wyniki narady to uzasadniają, Sąd może otworzyć rozprawę na nowo, wyznaczając termin nowej rozprawy. 3. Uzasadnienie orzeczenia sporządza się w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia sentencji orzeczenia. 4. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się uczestnikom postępowania."}
{"id":"1995_368_55","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 55. 1. Orzeczenie powinno zawierać również rozstrzygnięcie w sprawie kosztów postępowania. W orzeczeniu uwzględniającym skargę Sąd orzeknie zwrot kosztów na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności. 2. Sąd może w uzasadnionych przypadkach zasądzić od organu tylko część kosztów, jeżeli skarga została uwzględniona w części niewspółmiernej w stosunku do wartości przedmiotu sporu ustalonej w celu pobrania wpisu. 3. Sąd może określić wysokość kosztów zastępstwa uczestnika postępowania reprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego w zależności od charakteru sprawy i wkładu pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia."}
{"id":"1995_368_56","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 56. 1. W razie uchylania się organu od zastosowania się do orzeczenia sądowego, Sąd na wniosek uczestnika postępowania podejmie, w zależności od charakteru sprawy i uchybienia organu, środki przewidziane w art. 31. 2. Środek, o którym mowa w art. 31 ust. 1, Sąd podejmuje na posiedzeniu niejawnym w formie postanowienia."}
{"id":"1995_368_57","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 57. 1. Orzeczenia Sądu są prawomocne, z wyjątkiem orzeczeń, od których wniesiono sprzeciw na podstawie art. 39 ust. 2 i art. 47 ust. 3. 2. Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Rzecznik Praw Obywatelskich, a w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych także Minister Pracy i Polityki Socjalnej mogą wnieść od orzeczenia Sądu rewizję nadzwyczajną do Sądu Najwyższego, jeżeli orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1995_368_58","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 58. W sprawie zakończonej prawomocnym orzeczeniem Sądu może być wznowione postępowanie na wniosek uczestnika postępowania lub z urzędu. Wniosek o wznowienie postępowania rozpoznaje Sąd w innym składzie."}
{"id":"1995_368_59","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 59. W sprawach nie unormowanych w niniejszej ustawie do postępowania przed Sądem stosuje się odpowiednio art. 7-9, 11-14 § 1, 29-32, 39-49, 57-60, 73, 74 § 1, 75-85, 97, 98, 101 § 1 i 2, 103 i 146 Kodeksu postępowania administracyjnego, a w pozostałym zakresie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"1995_368_6","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 6. 1. Na czele Sądu stoi Prezes Sądu, który kieruje jego pracami i reprezentuje Sąd na zewnątrz. 2. Prezes pełni czynności przewidziane w niniejszej ustawie i w odrębnych przepisach, a także wykonuje czynności administracji sądowej w stosunku do Sądu. 3. Sprawowanie przez Prezesa jego funkcji nie może wkraczać w dziedzinę, w której w myśl Konstytucji i ustaw sędziowie są niezawiśli."}
{"id":"1995_368_60","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 60. W przypadku gdy Sąd w orzeczeniu: 1) uchyli zaskarżoną decyzję, a organ rozpatrując sprawę ponownie umorzy postępowanie, 2) stwierdzi nieważność aktu albo ustali przeszkodę prawną uniemożliwiającą stwierdzenie nieważności aktu, stronie, która poniosła szkodę, służy odszkodowanie od organu, który wydał decyzję."}
{"id":"1995_368_61","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593 i z 1995 r. Nr 1, poz. 1) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Z wnioskiem o rozpatrzenie sporu, o którym mowa w § 2, może wystąpić: 1) organ samorządu terytorialnego lub terenowy organ administracji rządowej - gdy uznają się równocześnie za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny), 2) strona - gdy w sprawie za niewłaściwy uznaje się zarówno organ samorządu terytorialnego, jak i terenowy organ administracji rządowej (spór negatywny), 3) minister właściwy do spraw administracji, 4) Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny.\"; 2) art. 126 otrzymuje brzmienie: \"Art. 126. Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy art. 107 § 2-5 oraz art. 109-113, a do postanowień, od których przysługuje zażalenie - również art. 145-152 oraz art. 156-159, z tym że zamiast decyzji, o której mowa w art. 149 § 3, 151 § 1, 157 § 1 i 158, wydaje się postanowienie.\"; 3) skreśla się dział VI."}
{"id":"1995_368_62","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 16, poz. 95, Nr 32, poz. 191, Nr 34, poz. 199, Nr 43, poz. 253 i Nr 89, poz. 518, z 1991 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 110, poz. 473, z 1992 r. Nr 85, poz. 428, Nr 100, poz. 499, z 1993 r. Nr 17, poz. 78 oraz z 1994 r. Nr 122, poz. 593) w art. 101 dodaje się ust. 2{a} w brzmieniu: \"2{a}. Skargę na uchwałę, o której mowa w ust. 1, można wnieść do sądu administracyjnego w imieniu własnym lub reprezentując grupę mieszkańców gminy, którzy na to wyrażą pisemną zgodę.\"."}
{"id":"1995_368_63","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. Nr 21, poz. 123 i z 1991 r. Nr 75, poz. 328) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 25 dodaje się art. 25{a} w brzmieniu: \"Art. 25{a}. 1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem prawa miejscowego, może - po bezskutecznym wezwaniu organu, który wydał przepis, lub organu upoważnionego do uchylenia przepisu w trybie nadzoru - zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. 3. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym. 4. Nie stwierdza się nieważności przepisu prawa miejscowego, jeżeli: 1) przepis ten utracił moc przed wydaniem wyroku przez Sąd, 2) skargę wniesiono po upływie roku od daty ogłoszenia przepisu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, 3) naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia nie było istotne. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do przepisów powszechnie obowiązujących, wydawanych przez terenowe organy administracji, o których mowa w art. 1 pkt 2.\"; 2) w art. 26 w ust. 2 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na akty prawa miejscowego.\"."}
{"id":"1995_368_64","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. Nr 122, poz. 593) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kontrolę orzecznictwa kolegiów sprawuje sąd administracyjny na zasadach i w trybie określonych przepisami ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.\"."}
{"id":"1995_368_65","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 65. Prezes Sądu ustali termin, nie dłuższy niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, w którym podejmą działalność izby Sądu."}
{"id":"1995_368_66","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 66. Dotychczasowe ośrodki zamiejscowe Sądu stają się z dniem wejścia w życie ustawy ośrodkami zamiejscowymi Sądu w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_368_67","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 67. W zakresie uregulowanym niniejszą ustawą traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 4, poz. 8, Nr 19, poz. 68 i Nr 27, poz. 111, z 1989 r. Nr 73, poz. 436, z 1990 r. Nr 53, poz. 306 oraz z 1994 r. Nr 122, poz. 593)."}
{"id":"1995_368_68","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 68. Sprawy, w których skargi zostały wniesione do Sądu przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1995_368_69","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 69. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_368_7","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 7. Prezes Sądu w drodze zarządzenia: 1) określa stanowiska i kwalifikacje pracowników administracyjnych, pomocniczych i obsługi, 2) ustala zasady biurowości, 3) wydaje zbiór urzędowy orzeczeń Sądu."}
{"id":"1995_368_8","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 8. 1. Pracami izby kieruje jej prezes. Prezesem izby może być jeden z wiceprezesów Sądu lub inny sędzia. Pracami ośrodków zamiejscowych kierują ich prezesi, biur - dyrektorzy, wydziałów - ich przewodniczący, zaś wydziałów biur - naczelnicy. 2. Prezesów izb, prezesów ośrodków zamiejscowych, dyrektorów biur i przewodniczących wydziałów powołuje i odwołuje Prezes Sądu za zgodą Kolegium Sądu. Prezes Sądu może także powoływać i odwoływać zastępców dyrektorów biur i przewodniczących wydziałów."}
{"id":"1995_368_9","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne i organizacyjne","text":"Art. 9 W Sądzie działają następujące organy kolegialne: Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu oraz Kolegium Sądu."}
{"id":"1995_390_1","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344 oraz z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 skreśla się ust. 3; 2) w art. 18 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Szczegółowe zasady gospodarki finansowej państwowego funduszu celowego, w zakresie nie uregulowanym ustawą, o której mowa w ust. 1, ustala, w drodze rozporządzenia, minister nadzorujący państwowy fundusz celowy, w porozumieniu z Ministrem Finansów.\"; 3) w art. 23: a) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Rada Ministrów lub Minister Finansów mogą również, w ramach kwoty, o której mowa w ust. 3, w innej formie niż poręczenie, gwarantować bankom zagranicznym oraz międzynarodowym instytucjom finansowym spłatę kredytów lub pożyczek zagranicznych wraz z odsetkami i innymi kosztami, jeżeli wymagają tego zasady lub zwyczaje międzynarodowe. 6. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa warunki, tryb oraz opłaty z tytułu udzielania poręczeń, o których mowa w ust. 1, i gwarantowania, o którym mowa w ust. 5.\", b) w ust. 7 wyrazy \"i 6\" zastępuje się wyrazami \"i 5\" i po kropce dodaje się zdanie w brzmieniu: \"Do egzekucji kwot zapłaconych z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarantowania stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.\"; 4) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do inwestycji centralnych zalicza się inwestycje państwowych jednostek i zakładów budżetowych oraz mogą być zaliczane inwestycje podmiotów gospodarczych i państwowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 26 pkt 2, finansowane w całości lub w części ze środków budżetu państwa lub z kredytu bankowego, objętego poręczeniem albo inną formą gwarantowania przez Skarb Państwa spłaty kredytu, jeżeli okres realizacji przekracza rok budżetowy, a całkowita wartość kosztorysowa danej inwestycji jest wyższa od kwoty określonej przez Ministra Finansów w zarządzeniu wydawanym na podstawie art. 31 ust. 3 pkt 1.\"; 5) w art. 28: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \",z zastrzeżeniem ust. 3,\", b) skreśla się ust. 3; 6) w art. 31: a) skreśla się ust. 1 i 2, b) w ust. 3 w pkt 1 po wyrazie \"określa\" dodaje się wyrazy \",w drodze zarządzenia,\"; 7) w art. 33: a) w ust. 1 wyrazy \"15 listopada\" zastępuje się wyrazami \"31 października\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W razie gdy z początkiem roku budżetowego nie wejdzie w życie ustawa budżetowa lub ustawa o prowizorium budżetowym, podstawą gospodarki finansowej państwa, w tym również określenia wysokości stawek należności budżetowych, wielkości zadłużenia z tytułów określonych w art. 40 ust. 1 pkt 1 i 2, emisji skarbowych papierów wartościowych oraz składek na państwowe fundusze celowe, jest, do czasu wejścia w życie odpowiedniej ustawy, przedstawiony Sejmowi jeden z projektów ustaw, o których mowa w ust. 1 i 3.\", c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Informację o wysokości stawek należności budżetowych i składek na państwowe fundusze celowe ujętych w projekcie ustawy budżetowej - dla których obowiązek ustalenia wysokości stawek w ustawie budżetowej wynika z innych ustaw - ogłasza Minister Finansów, w drodze obwieszczenia, przed rozpoczęciem roku, w którym należności te są wymagalne.\"; 8) w art. 34 w ust. 3: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) założenia polityki społeczno-gospodarczej na rok budżetowy,\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) założenia dotyczące podstawowych wielkości makroekonomicznych (produktu krajowego brutto i składników jego ostatecznego podziału, obrotów handlu zagranicznego, cen, zatrudnienia, poziomu bezrobocia) na rok budżetowy i kolejne dwa lata,\" c) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) prognozy wskaźników charakteryzujących dochody ludności i sytuację finansową przedsiębiorstw na rok budżetowy,\"; 9) w art. 39 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"i wojewodowie\"; 10) w art. 40 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Finansów określa, w drodze zarządzenia, warunki emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a w szczególności wartość nominalną poszczególnych emisji, wysokość i sposób oprocentowania, terminy wykupu i płatności odsetkowych, podmioty uprawnione do nabycia, sposób ustalenia ceny emisyjnej oraz terminy przedawnienia.\"; 11) w art. 45 w ust. 3 wyrazy \"Ministrowie i wojewodowie\" zastępuje się wyrazami \"Dysponenci części budżetowych\"; 12) w art. 46 w ust. 5 wyrazy \"pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"pkt 4\"; 13) w art. 57: a) w ust. 1: - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) zaciągnięcie w roku budżetowym zobowiązań, które - przy uwzględnieniu wymagalnych terminów płatności i zobowiązań wymagalnych z okresów poprzedzających rok budżetowy - przekraczają plan finansowy jednostki wykonującej budżet,\", - pkt 12 i 13 otrzymują brzmienie: \"12) zlecenie jednostce niepaństwowej zadania państwowego z naruszeniem wynikających z rozporządzenia wydanego na podstawie art. 20 ust. 3 warunków i trybu zlecania tych zadań lub zasad ustalania i rozliczania dotacji na to zadanie, 13) naruszenie zasad realizacji budżetu określonych na podstawie art. 39 ust. 1 lub art. 39a pkt 2, a także szczególnych zasad gospodarki finansowej i zasad wykonywania budżetu ustalonych na podstawie art. 70,\", - w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 16 w brzmieniu: \"16) zaniechanie przez kierownika jednostki lub rzecznika dyscypliny budżetowej zawiadomienia komisji orzekającej o naruszeniu dyscypliny budżetowej.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Nie stanowi naruszenia dyscypliny budżetowej sprzedaż wierzytelności Skarbu Państwa, powstałych w związku z udzielonymi poręczeniami lub gwarancjami Rady Ministrów albo Ministra Finansów spłaty ze środków budżetu państwa części lub całości kredytu bankowego, poniżej kwoty wynikającej z prawidłowego obliczenia, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że odzyskanie kwot w pełnej wysokości nie jest możliwe, a Rada Ministrów wyrazi zgodę na sprzedaż wierzytelności.\", c) w ust. 3 wyrazy \"ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1, z wyjątkiem pkt 10\"; 14) w art. 59 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) łączna kwota przekroczenia wydatków budżetowych przewidzianych w planie finansowym jednostki wykonującej budżet lub szkoda jest niższa od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1.\"; 15) w art. 62 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Jeżeli skutkiem naruszenia dyscypliny budżetowej jest szkoda (w tym odsetki za zwłokę), wymierza się karę pieniężną. 5. Przy orzekaniu w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej stosuje się odpowiednio art. 2, 4, 7, 33 i 34 oraz art. 39 § 1 i 2 Kodeksu wykroczeń.\"; 16) w art. 65 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Finansów sprawuje nadzór nad działalnością organów orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej.\"; 17) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa: 1) zakres działania organów orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej i tryb postępowania przed nimi, 2) zasady powoływania i tryb działania rzeczników dyscypliny budżetowej, 3) zasady i wysokość wynagrodzenia za udział w rozprawie przed komisją orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej pierwszej i drugiej instancji, należnego członkom składu orzekającego oraz rzecznikowi dyscypliny budżetowej i protokolantowi, 4) tryb sprawowania nadzoru nad działalnością organów orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, 5) zakres informacji przekazywanych organowi nadzoru.\"; 18) w art. 70 w ust. 1 wyrazy \"odpowiedzialności za\" zastępuje się wyrazami \"oraz tryb postępowania przed resortowymi komisjami orzekającymi w sprawach o\"."}
{"id":"1995_390_2","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_406_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421, Nr 105, poz. 509 i z 1995 r. Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29{1} dodaje się § 1 w brzmieniu: \"§1. Prezesa sądu apelacyjnego powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu apelacyjnego, Naczelnego Sądu Administracyjnego bądź Sądu Najwyższego, po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego sędziów danego sądu apelacyjnego, z zastrzeżeniem § 2.\"; 2) w art. 30 dodaje się § 1 w brzmieniu: \"§1. Prezesa sądu wojewódzkiego powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu wojewódzkiego, sądu apelacyjnego, Naczelnego Sądu Administracyjnego bądź Sądu Najwyższego, po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego sędziów danego sądu wojewódzkiego i opinii prezesa właściwego sądu apelacyjnego. Przepis art. 29{1} § 2 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1995_406_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_417_1","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 9, poz. 59, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) dział II w tytule II otrzymuje brzmienie: \"Dział II. Przysposobienie"}
{"id":"1995_417_114","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114{2}. §1.Przysposobienie, które spowoduje zmianę dotychczasowego go miejsca zamieszkania przysposabianego w Rzeczypospolitej Polskiej na miejsce zamieszkania w innym państwie, może nastąpić wówczas, gdy tylko w ten sposób można zapewnić przysposabianemu odpowiednie zastępcze środowisko rodzinne. §2. Przepis § 1 nie ma zastosowania, jeżeli między przysposabiającym a przysposabianym istnieje stosunek pokrewieństwa lub powinowactwa albo gdy przysposabiający już przysposobił siostrę lub brata przysposabianego."}
{"id":"1995_417_114","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114{1}. §1.Przysposobić może osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych, jeżeli jej kwalifikacje osobiste uzasadniają przekonanie, że będzie należycie wywiązywała się z obowiązków przysposabiającego. §2. Między przysposabiającym a przysposobionym powinna istnieć odpowiednia różnica wieku."}
{"id":"1995_417_114","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114. §1.Przysposobić można osobę małoletnią, tylko dla jej dobra. §2. Wymaganie małoletności powinno być spełnione w dniu złożenia wniosku o przysposobienie."}
{"id":"1995_417_115","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115. §1.Przysposobić wspólnie mogą tylko małżonkowie. §2. Przysposobienie ma skutki przysposobienia wspólnego także wtedy, gdy osoba przysposobiona przez jednego z małżonków zostaje następnie przysposobiona przez drugiego małżonka. §3. Sąd opiekuńczy może na wniosek przysposabiającego orzec, że przysposobienie ma skutki przysposobienia wspólnego, jeżeli przysposabiający był małżonkiem osoby, która wcześniej dziecko przysposobiła, a małżeństwo ustało przez śmierć małżonka, który już dokonał przysposobienia."}
{"id":"1995_417_116","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 116. Przysposobienie przez jednego z małżonków nie może nastąpić bez zgody drugiego małżonka, chyba że ten nie ma zdolności do czynności prawnych albo że porozumienie się z nim napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody."}
{"id":"1995_417_117","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 117. §1.Przysposobienie następuje przez orzeczenie sądu opiekuńczego na żądanie przysposabiającego. §2. Orzeczenie nie może być wydane po śmierci przysposabiającego lub osoby, która ma być przysposobiona. §3.Po śmierci przysposabiającego orzeczenie o przysposobieniu może być wydane wyjątkowo, jeżeli z żądaniem przyspobienia wystąpili oboje małżonkowie, jeden z nich zmarł po wszczęciu postępowania, a drugi żądanie przysposobienia wspólnie przez małżonków podtrzymuje oraz gdy przez dłuższy czas przed wszczęciem postępowania przysposabiany pozostawał pod pieczą wnioskodawców lub tylko zmarłego wnioskodawcy i między stronami powstała więź jak między rodzicami a dzieckiem. §4. Na miejsce zmarłego w postępowaniu wstępuje kurator ustanowiony przez sąd opiekuńczy. §5. Przysposobienie, o którym mowa w §3, ma takie same skutki jak orzeczone przed śmiercią małżonka. {}Art. 117{1}.Przysposobienie nie stoi na przeszkodzie ponownemu przyspo{} sobieniu po śmierci przysposabiającego. { }Art. 118. §1.{}Do przysposobienia potrzebna jest zgoda przysposabianego, który ukończył lat trzynaście. §2. Sąd opiekuńczy powinien wysłuchać przysposabianego, który nie ukończył lat trzynastu, jeżeli może on pojąć znaczenie przysposobienia. §3. Sąd opiekuńczy może wyjątkowo orzec przysposobienie bez żądania zgody przysposabianego lub bez jego wysłuchania, jeżeli nie jest on zdolny do wyrażenia zgody lub jeżeli z oceny stosunku między przysposabiającym a przysposabianym wynika, że uważa się on za dziecko przysposabiającego, a żądanie zgody lub wysłuchanie byłoby sprzeczne z dobrem przysposabianego."}
{"id":"1995_417_119","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 119{2}. Zgoda rodziców na przysposobienie dziecka nie może być wyrażona wcześniej niż po upływie sześciu tygodni od urodzenia się dziecka."}
{"id":"1995_417_119","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 119. §1.Do przysposobienia potrzebna jest zgoda rodziców przysposabianego, chyba że zostali oni pozbawieni władzy rodzicielskiej lub są nieznani albo porozumienie się z nimi napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody. Nie jest też potrzebna zgoda ojca, jeżeli jego ojcostwo zostało ustalone przez sąd, a władza rodzicielska nie została mu przyznana. §2. Sąd opiekuńczy może, ze względu na szczególne okoliczności, orzec przysposobienie mimo braku zgody rodziców, których zdolność do czynności prawnych jest ograniczona, jeżeli odmowa zgody na przysposobienie jest oczywiście sprzeczna z dobrem dziecka."}
{"id":"1995_417_119","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 119{1}. §1.Rodzice mogą przed sądem opiekuńczym wyrazić zgodę na przysposobienie swego dziecka w przyszłości bez wskazania osoby przysposabiającego. Zgodę tę mogą odwołać przez oświadczenie złożone przed sądem opiekuńczym, nie później jednak niż przed wszczęciem sprawy o przysposobienie. §2. Przepisy o przysposobieniu za zgodą rodziców bez wskazania osoby przysposabiającego stosuje się odpowiednio, jeżeli jedno z rodziców wyraziło taką zgodę, a zgoda drugiego nie jest do przysposobienia potrzebna. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli porozumienie się z drugim rodzicem napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody. §3. Przepisy o przysposobieniu za zgodą rodziców bez wskazania osoby przysposabiającego stosuje się odpowiednio również wtedy, gdy rodzice przysposabianego są nieznani albo nie żyją, jeżeli sąd opiekuńczy w orzeczeniu o przysposobieniu tak postanowi."}
{"id":"1995_417_120","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 120. Jeżeli dziecko pozostaje pod opieką, do przysposobienia potrzebna jest zgoda opiekuna. Jednakże sąd opiekuńczy może, ze względu na szczególne okoliczności, orzec przysposobienie nawet mimo braku zgody opiekuna, jeżeli wymaga tego dobro dziecka."}
{"id":"1995_417_120","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 120{1}. §1.Przed orzeczeniem przysposobienia sąd opiekuńczy może określić sposób i okres osobistej styczności przysposabiającego z przysposabianym. §2. W wypadku określenia styczności w formie pieczy nad dzieckiem stosuje się odpowiednio przepisy o rodzinach zastępczych, z tym że całkowite koszty utrzymania przysposabianego obciążają przysposabiającego. §3. Jeżeli jednak przez przysposobienie przysposabiany ma zmienić dotychczasowe miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej na miejsce zamieszkania w innym państwie, przysposobienie może być orzeczone po upływie określonego przez sąd opiekuńczy okresu osobistej styczności przysposabiającego z przysposabianym w dotychczasowym miejscu zamieszkania przysposabianego lub w innej miejscowości w Rzeczypospolitej Polskiej. §4. Przy wykonywaniu nadzoru nad przebiegiem styczności przysposabiającego z przysposabianym sąd opiekuńczy może korzystać z pomocy ośrodka adopcyjno-opiekuńczego lub organu pomocniczego w sprawach opiekuńczych."}
{"id":"1995_417_121","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 121{1}. §1.Przepisu art. 121 § 3 nie stosuje się względem małżonka, którego dziecko zostało przysposobione przez drugiego małżonka, ani względem krewnych tego małżonka, także w razie przysposobienia po ustaniu małżeństwa przez śmierć tego małżonka. §2. W wypadku gdy małżonek przysposobił dziecko swego małżonka po śmierci drugiego z rodziców przysposobionego, przepisu art. 121 § 3 nie stosuje się względem krewnych zmarłego, jeżeli w orzeczeniu o przysposobieniu sąd opiekuńczy tak postanowił."}
{"id":"1995_417_121","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 121. §1.Przez przysposobienie powstaje między przysposabiającym a przysposobionym taki stosunek, jak między rodzicami a dziećmi. §2. Przysposobiony nabywa prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa w stosunku do krewnych przysposabiającego. §3. Ustają prawa i obowiązki przysposobionego wynikające z pokrewieństwa względem jego krewnych, jak również prawa i obowiązki tych krewnych względem niego. §4. Skutki przysposobienia rozciągają się na zstępnych przysposobionego."}
{"id":"1995_417_122","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 122. §1.Przysposobiony otrzymuje nazwisko przysposabiającego, a jeżeli został przysposobiony przez małżonków wspólnie albo jeżeli jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka - nazwisko, które noszą albo nosiłyby dzieci zrodzone z tego małżeństwa. §2. Na żądanie osoby, która ma być przysposobiona, i za zgodą przysposabiającego sąd opiekuńczy w orzeczeniu o przysposobieniu postanawia, że przysposobiony nosić będzie nazwisko złożone z jego dotychczasowego nazwiska i nazwiska przysposabiającego. Jeżeli przysposabiający albo przysposobiony nosi złożone nazwisko, sąd opiekuńczy rozstrzyga, który człon tego nazwiska wejdzie w skład nazwiska przysposobionego. Przepisu tego nie stosuje się w razie sporządzenia nowego aktu urodzenia przysposobionego z wpisaniem przysposabiających jako jego rodziców. §3. Na wniosek przysposabiającego sąd opiekuńczy może w orzeczeniu o przysposobieniu zmienić imię lub imiona przysposobionego. Jeżeli przysposobiony ukończył lat trzynaście, może to nastąpić tylko za jego zgodą. Przepis art. 118 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_417_123","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 123. §1.Przez przysposobienie ustaje dotychczasowa władza rodzicielska lub opieka nad przysposobionym. §2. Jeżeli jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, władza rodzicielska przysługuje obojgu małżonkom wspólnie."}
{"id":"1995_417_124","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 124. §1.Na żądanie przysposabiającego i za zgodą osób, których zgoda jest do przysposobienia potrzebna, sąd opiekuńczy orzeka, że skutki przysposobienia polegać będą wyłącznie na powstaniu stosunku między przysposabiającym a przysposobionym. Jednakże i w tym wypadku skutki przysposobienia rozciągają się na zstępnych przysposobionego. §2. Nie jest dopuszczalne ograniczenie skutków przysposobienia w wypadku, gdy rodzice przysposobionego wyrazili przed sądem opiekuńczym zgodę na przysposobienie dziecka bez wskazania osoby przysposabiającego. §3. Na żądanie przysposabiającego i za zgodą osób, których zgoda jest do przysposobienia potrzebna, sąd opiekuńczy może w okresie małoletności przysposobionego zmienić przysposobienie orzeczone stosownie do § 1 na przysposobienie, którego skutki podlegają przepisom art. 121-123."}
{"id":"1995_417_124","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 124{1}. W wypadku gdy rodzice przysposobionego wyrazili przed sądem opiekuńczym zgodę na jego przysposobienie bez wskazania osoby przysposabiającego, nie jest dopuszczalne uznanie przysposobionego, unieważnienie uznania, sądowe ustalenie lub zaprzeczenie jego pochodzenia."}
{"id":"1995_417_125","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 125{1}. §1.Nie jest dopuszczalne rozwiązanie przysposobienia, na które rodzice przysposobionego wyrazili przed sądem opiekuńczym zgodę bez wskazania osoby przysposabiającego. §2. Takie przysposobienie nie stoi na przeszkodzie ponownemu przysposobieniu za życia przysposabiającego."}
{"id":"1995_417_125","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 125. §1.Z ważnych powodów zarówno przysposobiony, jak i przysposabiający mogą żądać rozwiązania stosunku przysposobienia przez sąd. Rozwiązanie stosunku przysposobienia nie jest dopuszczalne, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro małoletniego dziecka. Orzekając rozwiązanie stosunku przysposobienia, sąd może, stosownie do okoliczności, utrzymać w mocy wynikające z niego obowiązki alimentacyjne. §2. Po śmierci przysposobionego lub przysposabiającego rozwiązanie stosunku przysposobienia nie jest dopuszczalne, chyba że przysposabiający zmarł po wszczęciu sprawy o rozwiązanie stosunku przysposobienia. W wypadku takim na miejsce przysposabiającego w procesie wstępuje kurator ustanowiony przez sąd."}
{"id":"1995_417_126","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 126. §1.Z chwilą rozwiązania stosunku przysposobienia ustają jego skutki. Jeżeli rozwiązanie nastąpiło po śmierci przysposabiającego, uważa się, że skutki przysposobienia ustały z chwilą jego śmierci. §2. Przysposobiony zachowuje nazwisko nabyte przez przysposobienie oraz otrzymane w związku z przysposobieniem imię lub imiona. Jednakże z ważnych powodów sąd na wniosek przysposobionego lub przysposabiającego może w orzeczeniu o rozwiązaniu stosunku przysposobienia postanowić, że przysposobiony powraca do nazwiska, które nosił przed orzeczeniem przysposobienia. Na wniosek przysposobionego sąd orzeka o jego powrocie do poprzednio noszonego imienia lub imion."}
{"id":"1995_417_127","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 127. Powództwo o rozwiązanie przysposobienia może wytoczyć także prokurator.\"."}
{"id":"1995_417_2","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509) w art. 936 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W wypadku, gdy jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, przepisu § 2 nie stosuje się względem tego małżonka i jego krewnych, a jeżeli takie przysposobienie nastąpiło po śmierci drugiego z rodziców przysposobionego, także względem krewnych zmarłego, których prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa zostały w orzeczeniu o przysposobieniu utrzymane.\"."}
{"id":"1995_417_3","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53 oraz z 1994 r. Nr 105, poz. 509) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 586 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Przed wydaniem orzeczenia sąd opiekuńczy zasięga opinii ośrodka adopcyjno-opiekuńczego lub innej specjalistycznej placówki.\"; 2) po art. 586 dodaje się art. 586{1} w brzmieniu: \"Art. 586{1}.Na postanowienie w przedmiocie określenia sposobu i okresu osobistej styczności przysposabiającego z przysposabianym przysługuje zażalenie.\"; 3) w art. 587 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Jednakże postępowanie zawiesza się w razie śmierci przysposabiającego, który złożył wniosek o przysposobienie wspólnie z małżonkiem, do czasu ustanowienia przez sąd opiekuńczy kuratora.\"."}
{"id":"1995_417_4","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 listopada 1965 r. - Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.U. Nr 46, poz. 290) w art. 22 w § 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także ograniczeń przysposobienia z powodu zmiany dotychczasowego miejsca zamieszkania na miejsce zamieszkania w innym państwie.\"."}
{"id":"1995_417_5","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. 1. W razie orzeczenia przysposobienia dziecka, wpisuje się do aktu urodzenia wzmiankę dodatkową o przysposobieniu. 2. Jeżeli przysposobienie zostało dokonane wspólnie przez małżonków, w odpisie skróconym aktu urodzenia wymienia się przysposabiających jako rodziców przysposobionego. 3. Jeżeli przysposobienie zostało dokonane przez męża matki lub żonę ojca dziecka, w odpisie skróconym aktu urodzenia wymienia się przysposabiającego oraz jego małżonka jako rodziców dziecka. 4. W razie przysposobienia dziecka przez osobę nie pozostającą w związku małżeńskim, w odpisie skróconym aktu urodzenia wymienia się przysposabiającego jako rodzica dziecka. Jako imię drugiego z rodziców wpisuje się imię wskazane przez przysposabiającego, a jako nazwisko drugiego z rodziców i jego nazwisko rodowe - nazwisko przysposabiającego. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w razie przysposobienia przez jednego z małżonków dziecka nie pochodzącego od współmałżonka. 6. Przepisów ust. 2-5 nie stosuje się do przysposobienia, które wywołuje skutki z art. 124 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli sąd opiekuńczy tak postanowił na wniosek przysposabiającego i za zgodą osób, których zgoda jest do przysposobienia potrzebna.\"; 2) w art. 48: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy art. 47 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. O sporządzeniu nowego aktu urodzenia wpisuje się do dotychczasowego aktu urodzenia przysposobionego wzmiankę dodatkową; dotychczasowy akt urodzenia przysposobionego nie podlega ujawnieniu i nie wydaje się z niego odpisów, chyba że zażąda tego sąd w związku ze sprawą, w której uzna to za konieczne.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przysposobiony po uzyskaniu pełnoletności może żądać udostępnienia księgi stanu cywilnego w części dotyczącej dotychczasowego aktu urodzenia.\"; 3) w art. 49: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie orzeczenia przysposobienia w sposób określony w art. 121 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, może być sporządzony nowy akt urodzenia przysposobionego, w którym jako rodziców wpisuje się przysposabiających, jeżeli sąd opiekuńczy tak postanowił. Przepisy art. 47 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. O sporządzeniu nowego aktu urodzenia sąd opiekuńczy orzeka na wniosek przysposabiającego, za zgodą przysposobionego, który ukończył lat trzynaście, albo na wniosek przysposobionego za zgodą przysposabiającego. Przepisy art. 118 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stosuje się odpowiednio.\", c) w ust. 2 po wyrazach \"lub rozwiązaniem stosunku przysposobienia\" dodaje się wyrazy \"albo w związku z innymi sprawami, w których sąd uzna to za konieczne.\", d) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przysposobiony po uzyskaniu pełnoletności może żądać udostępnienia księgi stanu cywilnego w części dotyczącej dotychczasowego aktu urodzenia.\"."}
{"id":"1995_417_6","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Do spraw o przysposobienie wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1995_417_7","title":"Ustawa z dnia 26 maja 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_419_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o orderach i odznaczeniach, uchylające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o orderach i odznaczeniach, uchylające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy (Dz.U. Nr 90, poz. 451) użyte w art. 2 ust. 1 pkt 1, art. 6 ust. 3 i art. 7 ust. 1 wyrazy \"8 maja 1995 r.\" zastępuje się wyrazami \"8 maja 1999 r.\"."}
{"id":"1995_419_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o orderach i odznaczeniach, uchylające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 9 maja 1995 r."}
{"id":"1995_420_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady emisji, zbywania, nabywania i wykupu obligacji."}
{"id":"1995_420_10","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 10. 1. Propozycja nabycia, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 zawiera dane, które stosownie do rodzaju emitenta i obligacji pozwalają na ocenę sytuacji finansowej emitenta. Emitent zobowiązany jest do udostępnienia informacji dotyczących w szczególności: 1) celów emisji - określenia przedsięwzięcia, na które będą przeznaczane środki pochodzące z emisji, 2) wielkości emisji, 3) wartości nominalnej i ceny emisyjnej obligacji, 4) warunków wykupu, 5) warunków wypłaty oprocentowania, 6) wysokości i formy ewentualnego zabezpieczenia i oznaczenia podmiotu udzielającego zabezpieczenie, 7) zysku bilansowego osiągniętego w roku poprzedzającym emisję i perspektywy kształtowania wyników finansowych emitenta w wyniku realizacji przedsięwzięcia sfinansowanego z emisji obligacji do czasu całkowitego ich wykupu, 8) danych umożliwiających potencjalnym nabywcom obligacji orientację w efektach przedsięwzięcia, które ma być sfinansowane z emisji obligacji oraz zdolność emitenta do wywiązania się ze zobowiązań wynikających z obligacji, 9) zasad przeliczania wartości świadczenia niepieniężnego na świadczenie pieniężne. 2. W przypadku ustanowienia zastawu lub hipoteki jako zabezpieczenia wierzytelności wynikających z obligacji, emitent zobowiązany jest poddać przedmiot zastawu lub hipoteki wycenie przez uprawnionego biegłego. Wycena przedmiotu zastawu lub hipoteki, powinna być udostępniona wraz z danymi, o których mowa w ust. 1. 3. Emitent zobowiązany jest udostępnić osobom, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy, wraz z opinią biegłego rewidenta. 4. Emitent zobowiązany jest do udostępniania obligatariuszom sprawozdań finansowych i rocznych sprawozdań wraz z opinią biegłego rewidenta w okresie od dokonania emisji do czasu całkowitego wykupu obligacji. 5. W przypadku emisji obligacji przez gminy, związki międzygminne (związki komunalne) oraz miasto stołeczne Warszawę wymagania określone w ust. 1 pkt 7 oraz w ust. 3 i 4 uważa się za spełnione poprzez udostępnienie sprawozdania z wykonania budżetu gminy za rok poprzedzający emisję obligacji wraz z opinią regionalnej izby obrachunkowej."}
{"id":"1995_420_11","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 11. 1. Informacje wskazane w art. 10 emitent udostępnia w warunkach emisji ogłaszanych w dwóch dziennikach ogólnopolskich, w przypadku gdy termin realizacji praw z obligacji emitowanych w sposób, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 jest krótszy niż rok od daty emisji, a obligacje te nie znajdują się w publicznym obrocie. 2. W przypadku emisji obligacji, o których mowa w ust. 1 obowiązki informacyjne określone w art. 13 ust. 3 pkt 1 i art. 20 ust. 6 uważa się za spełnione poprzez opublikowanie informacji w dwóch dziennikach ogólnopolskich, w których ogłoszone zostały warunki emisji."}
{"id":"1995_420_12","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 12. 1. Termin do zapisywania się na obligacje nie może być dłuższy niż trzy miesiące od dnia otwarcia publicznej subskrypcji. 2. W ciągu dwóch tygodni od dnia zamknięcia publicznej subskrypcji emitent dokona przydziału obligacji, zgodnie z zasadami określonymi w warunkach emisji. 3. W przypadku emisji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2: 1) termin na przyjęcie propozycji nabycia wynosi trzy tygodnie od dnia jej otrzymania, 2) termin kierowania kolejnych propozycji nabycia obligacji nie może być dłuższy niż sześć tygodni od skierowania pierwszej propozycji, 3) termin na dokonanie przydziału obligacji wynosi sześć tygodni od dnia skierowania ostatniej propozycji nabycia."}
{"id":"1995_420_13","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 13. 1. Emisję uważa się za niedoszłą do skutku, jeżeli w terminie wyznaczonym do zapisywania się na obligacje nie zostanie subskrybowane co najmniej 80% emisji. W przypadku emisji obligacji zabezpieczonych całkowicie, w warunkach emisji emitent może określić inny próg dojścia subskrypcji do skutku. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do emisji obligacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2. 3. O niedojściu emisji do skutku emitent: 1) informuje poprzez ogłoszenie w dwóch dziennikach, wskazanych w treści prospektu emisyjnego lub memorandum informacyjnego - w terminie dwóch tygodni od upływu terminu, o którym mowa w art. 12 ust. 1, albo 2) zawiadamia listami poleconymi indywidualnych adresatów propozycji nabycia, wzywając do odbioru wpłaconych kwot - w terminie dwóch tygodni od upływu terminu, o którym mowa w art. 12 ust. 3 pkt 1."}
{"id":"1995_420_14","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 14. Obligacje mogą być imienne lub na okaziciela."}
{"id":"1995_420_15","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 15. Obligacje nie mogą być wydawane przed ustanowieniem zabezpieczeń przewidzianych w warunkach emisji."}
{"id":"1995_420_16","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 16. 1. Obligację można zbyć jedynie bezwarunkowo. 2. Emitent może, w warunkach emisji, wprowadzić zakaz lub ograniczenie zbywania obligacji imiennej."}
{"id":"1995_420_17","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 17. Obligacje z tej samej emisji, dają obligatariuszom jednakowe uprawnienia wynikające z obligacji."}
{"id":"1995_420_18","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 18. Do oprocentowania obligacji nie stosuje się przepisów o odsetkach maksymalnych."}
{"id":"1995_420_19","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 19. 1. Szczegółowe zasady ustalania udziału obligatariuszy w zyskach emitenta, powinny być określone w warunkach emisji i zgłoszone celem wpisania do właściwego rejestru. 2. Zakazany jest podział, wypłata lub inne dysponowanie zyskami, o których mowa w ust. 1, jeżeli miałoby to sprzeciwiać się warunkom emisji obligacji."}
{"id":"1995_420_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 2. 1. Obligacje mogą emitować: 1) podmioty prowadzące działalność gospodarczą, posiadające osobowość prawną, 2) gminy, związki międzygminne (związki komunalne) oraz miasto stołeczne Warszawa, 3) inne podmioty posiadające osobowość prawną, upoważnione do emisji obligacji na podstawie innych ustaw, zwane dalej \"emitentami\". 2. Banki emitują obligacje na zasadach określonych ustawą z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127, Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 80, poz. 369), a w zakresie w niej nie uregulowanym, mają odpowiednie zastosowanie przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_420_20","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 20. 1. Emisja obligacji zamiennych jest dopuszczalna, o ile statut spółki - emitenta tak stanowi. 2. Obligacje zamienne nie mogą być emitowane poniżej wartości nominalnej i nie mogą być wydawane przed pełną wpłatą. 3. Uchwała o emisji obligacji zamiennych podlega wpisowi do rejestru handlowego. Uchwała przed zarejestrowaniem nie wywołuje skutków prawnych. 4. Uchwała o emisji obligacji zamiennych powinna określać w szczególności: 1) zakres przyznawanego prawa oraz warunki jego realizacji, w tym rodzaj akcji wydawanych w zamian za obligacje, 2) sposób przeliczenia obligacji na akcje, z tym jednak, że na każdy jeden złoty wartości nominalnej obligacji może przypadać najwyżej jeden złoty wartości nominalnej akcji, 3) maksymalną wysokość podwyższenia kapitału akcyjnego w drodze zamiany obligacji na akcje. 5. Termin zamiany obligacji na akcje nie może być dłuższy niż termin wykupu obligacji. Uchwała o emisji obligacji może określić krótszy termin. 6. Emitent obligacji zamiennych obowiązany jest w warunkach emisji określić szczegółowo: 1) termin, w jakim zamiana będzie dopuszczalna, 2) sposób przeliczenia obligacji na akcje, 3) sposób postępowania w przypadku przekształcenia lub likwidacji emitenta lub zmiany wartości nominalnej akcji przed dniem, gdy roszczenie do zamiany stanie się wymagalne, 4) informację o obowiązku zgłoszenia przez obligatariuszy Urzędowi Antymonopolowemu zamiaru nabycia akcji w drodze zamiany obligacji na akcje oraz o skutkach jego niedopełnienia, wynikającym z ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. z 1991 r. Nr 89, poz. 403 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 419). 7. Oświadczenie obligatariusza o zamianie obligacji na akcje, wymaga formy pisemnej i powinno zostać złożone spółce. Do podwyższenia kapitału akcyjnego w drodze zamiany obligacji na akcje, stosuje się odpowiednio przepis art. 439 Kodeksu handlowego. Do zgłoszenia podwyższenia kapitału akcyjnego do rejestru handlowego należy dołączyć oświadczenia obligatariuszy o zamianie obligacji na akcje."}
{"id":"1995_420_21","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 21. 1. Opłacenie podwyższanego kapitału akcyjnego w drodze zamiany obligacji na akcje, następuje sukcesywnie do oświadczeń obligatariuszy o zamianie obligacji na akcje. 2. Oświadczenie obligatariusza o zamianie obligacji na akcje, stanowi potrącenie wierzytelności obligatariusza z wierzytelnością spółki z tytułu opłacenia kapitału akcyjnego. 3. Do akcji wydawanych w zamian za obligacje zamienne, przepisu art. 347 Kodeksu handlowego nie stosuje się. 4. W przypadku emisji obligacji zamiennych na akcje, przepisu art. 432 §2 Kodeksu handlowego nie stosuje się. 5. Nie zalicza się do przychodu spółki kwoty kapitału akcyjnego opłaconego w drodze zamiany obligacji na akcje."}
{"id":"1995_420_22","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 22. Uprawnienia obligatariuszy wynikające z przyznanego prawa pierwszeństwa wygasają z dniem rozpoczęcia wykupu obligacji. Uchwała o emisji obligacji może określić krótszy termin."}
{"id":"1995_420_23","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 23. Uchwała o emisji obligacji z prawem pierwszeństwa i obligacji zamiennych powinna przewidywać, że stosowne podwyższenie kapitału akcyjnego spółki nastąpi z wyłączeniem dotychczasowych akcjonariuszy w całości albo w odpowiedniej części od prawa poboru akcji nowej emisji w trybie art. 435 § 2 Kodeksu handlowego. Uchwała powinna określać zakres przyznawanego prawa oraz warunki jego realizacji, a w szczególności liczbę akcji przypadających na jedną obligację oraz cenę akcji lub sposób jej ustalenia."}
{"id":"1995_420_24","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 24. 1. Z chwilą wykupu obligacje podlegają umorzeniu. 2. Jeżeli emitent nie wypełni w terminie zobowiązań wynikających z obligacji, obligacje mogą podlegać natychmiastowemu wykupowi, po przedstawieniu ich do wykupu w trybie określonym w art. 35 ust. 2 pkt 2. 3. W razie likwidacji emitenta, obligacje stają się płatne z dniem otwarcia likwidacji, chociażby termin ich wykupu jeszcze nie nastąpił. W przypadku zniesienia lub podziału gminy będącej emitentem obligacji, odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z emisji obligacji ponoszą solidarnie gminy, które przejęły jej mienie. 4. Jeżeli emitent obligacji zobowiązał się do spełnienia świadczenia niepieniężnego, opóźnienie w jego spełnieniu powoduje przekształcenie się tego świadczenia w świadczenie pieniężne. Zasady przeliczania wartości takiego świadczenia pieniężnego określają warunki emisji."}
{"id":"1995_420_25","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 25. 1. Emitent może nabywać własne obligacje jedynie w celu ich umorzenia. 2. Emitent nie może nabywać własnych obligacji po upływie terminu do spełnienia wszystkich zobowiązań z obligacji, określonego w warunkach emisji."}
{"id":"1995_420_26","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 26. W razie utraty obligacji imiennej, podlega ona odtworzeniu przez sąd, w trybie właściwym dla umarzania utraconych dokumentów."}
{"id":"1995_420_27","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 27. Czynności związane ze zbywaniem, wykupem oraz wypłatą oprocentowania obligacji, wyemitowanych zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2, emitent może powierzyć bankowi w drodze umowy."}
{"id":"1995_420_28","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 28. Środków pochodzących z emisji obligacji emitent nie może przeznaczyć na inne cele, niż określone w warunkach emisji."}
{"id":"1995_420_29","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 29. 1. Dla ochrony interesów obligatariuszy emitent powinien przed rozpoczęciem emisji obligacji zawrzeć z bankiem umowę o reprezentację obligatariuszy wobec emitenta, zwaną dalej \"umową o reprezentację\". 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do obligacji, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 oraz do obligacji, dla których termin realizacji praw jest krótszy niż rok od daty emisji."}
{"id":"1995_420_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 3. Przepisy ustawy nie mają zastosowania do obligacji emitowanych przez: 1) Skarb Państwa, 2) Narodowy Bank Polski."}
{"id":"1995_420_30","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 30. 1. Bank, o którym mowa w art. 29 ust. 1, zwany dalej \"bankiem - reprezentantem\" pełni funkcję przedstawiciela ustawowego obligatariuszy na zasadach określonych w ustawie oraz w umowie o reprezentację. 2. Przy wykonywaniu obowiązków wobec obligatariuszy bank - reprezentant powinien działać z zachowaniem najwyższej staranności zawodowej."}
{"id":"1995_420_31","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 31. 1. Funkcję banku - reprezentanta może pełnić wyłącznie bank, posiadający kapitał własny w wysokości nie niższej niż równowartość 10.000.000 ECU w walucie polskiej, utworzony w formie spółki akcyjnej lub bank państwowy. 2. Bankiem - reprezentantem w ramach danej emisji obligacji nie może być bank: 1) którego członkowie organów nadzoru lub zarządu są dłużnikami emitenta, 2) będący w stosunku do emitenta wprowadzającym papiery wartościowe do publicznego obrotu, w rozumieniu art. 2 pkt 2a ustawy, o której mowa w art. 9 ust. 2 lub oferującym w publicznym obrocie papiery wartościowe tego emitenta, 3) którego więcej niż 20% członków organów nadzoru lub zarządu pełni jednocześnie funkcje członka organu stanowiącego, nadzoru lub zarządu emitenta, 4) posiadający więcej niż 10% akcji lub udziałów emitenta lub podmiotu dominującego lub zależnego w stosunku do emitenta, 5) którego więcej niż 10% akcji lub udziałów jest łącznie w posiadaniu emitenta, członków jego organów stanowiących, nadzoru lub zarządu oraz któregokolwiek z właścicieli emitenta, albo gdy więcej niż 10% akcji lub udziałów podmiotu dominującego lub zależnego w stosunku do banku znajduje się w posiadaniu tych podmiotów lub osób. 3. Ograniczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 5 nie mają zastosowania do posiadanych przez Skarb Państwa akcji lub udziałów: 1) emitenta, 2) banku - reprezentanta, 3) podmiotu dominującego lub zależnego w stosunku do podmiotów, określonych w pkt 1 i 2. 4. W przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 2, bank - reprezentant zobowiązany jest w terminie 30 dni od ich wystąpienia do usunięcia powstałych przeszkód. Jeżeli usunięcie tych przeszkód nie jest możliwe, emitent powinien rozwiązać umowę o reprezentację w terminie nie dłuższym niż kolejne 60 dni, nie wcześniej jednak niż przed zawarciem umowy o reprezentację z nowym bankiem. 5. W terminie 60 dni od zawieszenia działalności banku - reprezentanta lub otwarcia jego likwidacji, emitent zobowiązany jest do zawarcia umowy o reprezentację z nowym bankiem. Do chwili zawarcia nowej umowy, obowiązki reprezentanta obligatariuszy pełni bank dotychczasowy."}
{"id":"1995_420_32","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 32. 1. Umowa o reprezentację powinna określać szczegółowo uprawnienia i obowiązki banku - reprezentanta wobec emitenta oraz obowiązki wobec obligatariuszy, jak również obowiązki emitenta wobec banku - reprezentanta. 2. Istotne postanowienia umowy z bankiem - reprezentantem powinny być zamieszczone w prospekcie emisyjnym lub memorandum informacyjnym danej emisji obligacji."}
{"id":"1995_420_33","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 33. Emitent zobowiązany jest do: 1) przekazywania bankowi - reprezentantowi informacji bieżących i okresowych przygotowanych zgodnie z art. 52 § 2 ustawy, o której mowa w art. 9 ust. 2, 2) składania bankowi - reprezentantowi, w odstępach czasu nie dłuższych niż trzy miesiące, okresowego sprawozdania z wypełnienia obowiązków wynikających z warunków emisji, 3) zawiadamianie banku - reprezentanta - w przypadku ustanowienia zabezpieczenia emisji - o wszelkich zmianach dotyczących ustanowionych zabezpieczeń, w tym także o istotnych zmianach wartości rzeczy lub praw stanowiących podstawę zabezpieczenia."}
{"id":"1995_420_34","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 34. Do obowiązków banku - reprezentanta wobec obligatariuszy należy w szczególności: 1) okresowa analiza sytuacji finansowej emitenta z punktu widzenia jego zdolności do wykonywania obowiązków wynikających z warunków emisji, 2) udzielanie odpowiedzi na pytania obligatariuszy dotyczące emisji, 3) składanie obligatariuszom, nie rzadziej niż raz na sześć miesięcy, oświadczenia o braku okoliczności, o których mowa w art. 31 ust. 2, 4) niezwłoczne zawiadamianie obligatariuszy o sytuacji finansowej emitenta - przed wystąpieniem okoliczności stanowiących naruszenie obowiązków emitenta ciążących na nim w ramach emisji - o ile zdaniem banku - reprezentanta sytuacja ta stwarza realne zagrożenie dla zdolności wykonywania tych obowiązków przez emitenta."}
{"id":"1995_420_35","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 35. 1. Do obowiązków banku - reprezentanta, po stwierdzeniu naruszenia przez emitenta obowiązków wynikających z warunków emisji, należy: 1) niezwłoczne zawiadomienie obligatariuszy o zaistnieniu okoliczności stanowiących naruszenie obowiązków emitenta wobec obligatariuszy, 2) zastosowanie środków mających na celu ochronę praw obligatariuszy danej emisji oraz niezwłoczne zawiadomienie obligatariuszy o zastosowanych środkach. 2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą obejmować w szczególności: 1) podjęcie działań mających na celu ustanowienie przez emitenta dodatkowych zabezpieczeń, 2) zawiadomienie emitenta o wymagalności całego długu głównego na wypadek opóźnienia w spłacie określonej części tego długu lub raty odsetek, jeżeli spłatę taką przewidują warunki emisji, albo 3) wystąpienie z właściwym powództwem przeciwko emitentowi, albo 4) zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości emitenta."}
{"id":"1995_420_36","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 36. Udostępnienie obligatariuszom przez bank - reprezentanta informacji wymaganych przez ustawę lub umowę o reprezentację obligatariuszy odbywa się w drodze publikacji w co najmniej 2 dziennikach, wskazanych w treści prospektu emisyjnego lub memorandum informacyjnego."}
{"id":"1995_420_37","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 37. Wierzytelności banku - reprezentanta wobec emitenta, w tym także roszczenie o wynagrodzenia przewidziane w umowie o reprezentację nie mogą zostać zaspokojone w stopniu wyższym niż ten, w którym następuje zaspokojenie wierzytelności obligatariuszy wobec emitenta."}
{"id":"1995_420_38","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 38. 1. Kto dokonuje emisji obligacji nie będąc do tego uprawnionym lub przy emisji nie zachowuje warunków określonych w ustawie, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5 i grzywny do 5.000.000 zł. 2. Tej samej karze podlega, kto działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej, albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, dopuszcza się czynu określonego w ust. 1."}
{"id":"1995_420_39","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 39. 1. Kto, przy emisji obligacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2, podaje nieprawdziwe lub zataja prawdziwe dane, które mogą w istotny sposób wpłynąć na ocenę zdolności emitenta do wywiązania się o zobowiązań wynikających z obligacji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5 i grzywny do 5.000.000 zł. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej, albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej."}
{"id":"1995_420_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 4. 1. Obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia (wykupu obligacji). 2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny. 3. Świadczenie pieniężne polega na zapłacie należności głównej lub należności ubocznych (odsetek) w sposób i w terminach określonych w warunkach emisji. Za należności uboczne uważa się również różnicę między ceną nominalną a ceną emisyjną obligacji. 4. Świadczenie niepieniężne może w szczególności polegać na realizacji przyznanego obligatariuszowi: 1) prawa do udziałów w przyszłych zyskach emitenta, 2) prawa do zamiany obligacji na akcje spółki będącej emitentem tych obligacji (obligacje zamienne), 3) prawa pierwszeństwa do objęcia emitowanych w przyszłości akcji spółki będącej emitentem tych obligacji (obligacje z prawem pierwszeństwa)."}
{"id":"1995_420_40","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 40. 1. Kto nie udostępnia sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 10 ust. 3 i 4 albo w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 5 nie udostępnia rocznego sprawozdania z wykonania budżetu za rok poprzedzający emisję wraz z opinią regionalnej izby obrachunkowej, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie emitenta."}
{"id":"1995_420_41","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 41. Kto przeznacza środki pochodzące z emisji obligacji na inne cele niż określone w warunkach emisji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2 lub grzywny do 5.000.000 zł, albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"1995_420_42","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 42. 1. Kto wbrew warunkom emisji obligacji dokonuje podziału i wypłaty lub w inny sposób dysponuje zyskami, o których mowa w art. 4 ust. 4 pkt 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2 lub grzywny do 5.000.000 zł albo obu tym karom łącznie. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej, albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej."}
{"id":"1995_420_43","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 43. Kto działając w imieniu banku - reprezentanta nie dopełnia obowiązków, o których mowa w art. 35 ust. 1, podlega karze grzywny do 5.000.000 zł."}
{"id":"1995_420_44","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 44. Do obligacji wyemitowanych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1995_420_45","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 45. Traci moc ustawa z dnia 27 września 1988 r. o obligacjach (Dz.U. Nr 34, poz. 254)."}
{"id":"1995_420_46","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_420_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 5. 1. Obligacja powinna zawierać w szczególności: 1) powołanie podstawy prawnej emisji, 2) nazwę (firmę) i siedzibę emitenta, miejsce i numer wpisu do właściwego rejestru lub wskazanie gminy będącej emitentem, 3) nazwę obligacji i cel jej wyemitowania, 4) wartość nominalną i numer kolejny obligacji oraz serię, 5) oznaczenie obligatariusza - przy obligacji imiennej, 6) ewentualny zakaz lub ograniczenie zbywania obligacji imiennej, 7) datę, od której nalicza się oprocentowanie, wysokość oprocentowania, terminy jego wypłaty i miejsce płatności - jeżeli warunki emisji przewidują oprocentowanie oraz warunki wykupu, 8) wysokość i zasady udzielania gwarancji oraz oznaczenie podmiotu gwarantującego, 9) zakres i formę zabezpieczenia albo informację o jego braku, 10) miejsce i datę wystawienia obligacji oraz datę nabycia obligacji, 11) podpisy osób uprawnionych do zaciągania zobowiązań w imieniu emitenta, przy czym podpisy te mogą być odtwarzane sposobem mechanicznym. 2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, w stosunku do obligacji dopuszczonych do publicznego obrotu, uważa się za spełniony przez wystawienie świadectwa depozytowego określającego te dane. 3. Emitenci obligacji zabezpieczonych całkowicie, w sposób, o którym mowa w art. 6 ust. 2, mają obowiązek i wyłączne prawo używania w nazwie obligacji wyrazu \"zabezpieczona\". 4. Do obligacji dołącza się arkusz kuponowy oprocentowania, jeśli warunki emisji to przewidują oraz arkusz wykupu obligacji."}
{"id":"1995_420_6","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 6. 1. Wynikające z obligacji wierzytelności mogą być zabezpieczone całkowicie lub częściowo albo nie zabezpieczone. 2. Zabezpieczenie całkowite polega na: 1) ustanowieniu zastawu lub hipoteki, albo 2) udzieleniu gwarancji przez Narodowy Bank Polski lub bank, posiadający kapitał własny w wysokości nie niższej niż równowartość 10.000.000 ECU w walucie polskiej, albo 3) udzieleniu zabezpieczenia przez Skarb Państwa, albo 4) udzieleniu zabezpieczenia przez bank zagraniczny lub międzynarodową instytucję finansową posiadające kapitał własny w wysokości nie niższej niż równowartość 10.000.000 ECU, albo 5) udzieleniu poręczenia przez gminy, z zastrzeżeniem ust. 5 - i obejmuje wartość nominalną emitowanych obligacji wraz z sumą należnego oprocentowania. 3. Emitentem obligacji nie zabezpieczonych zgodnie z ust. 2, może być podmiot, który sporządził sprawozdanie finansowe za ostatnie trzy kolejne lata obrotowe, a wartość jego kapitału i funduszy własnych wynosi co najmniej pięciokrotność minimalnego kapitału akcyjnego określonego przepisami Kodeksu handlowego. W przypadku, gdy emitentem obligacji jest spółka akcyjna, wymóg ten dotyczy opłaconej części kapitału akcyjnego, a gdy spółdzielnia - opłaconej części funduszu udziałowego. 4. Wymagania, o których mowa w ust. 3 nie dotyczą: 1) gmin, związków międzygminnych (związków komunalnych) oraz miasta stołecznego Warszawy, 2) banków, które emitują obligacje w ramach programu postępowania uzdrawiającego zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 2 ust. 2, a ich nabywcą jest Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski. 5. Gminy oraz miasto stołeczne Warszawa mogą poręczać zobowiązania wynikające z obligacji emitowanych przez: 1) inne gminy oraz związki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, 2) spółki prawa handlowego, w których dana gmina lub miasto stołeczne Warszawa dysponuje ponad 50% głosów na zgromadzeniu wspólników lub walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, 3) przedsiębiorstwa, dla których organem założycielskim jest dana gmina lub miasto stołeczne Warszawa do wysokości 15% dochodów gminy planowanych w roku, w którym następuje udzielenie poręczenia. Udzielenie poręczenie wymaga uchwały organu stanowiącego gminy lub Rady miasta stołecznego Warszawy."}
{"id":"1995_420_7","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 7. 1. Do ustanowienia hipoteki, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1, wystarcza oświadczenie woli właściciela nieruchomości. Wpis w księdze wieczystej powinien wskazywać w szczególności: 1) uchwałę lub oświadczenie emitenta o emisji obligacji i jej datę, 2) sumę, na którą ustanawia się hipotekę, 3) liczbę, serie, numery i wartość nominalną obligacji, 4) sposób i wysokość oprocentowania obligacji, o ile jest ono przewidziane, 5) terminy i sposób wykupu obligacji. Obligatariuszy imiennie się nie oznacza. 2. Protokół umorzenia wykupionych obligacji, sporządzony przez notariusza, jest tytułem do wykreślenia hipoteki, ustanowionej w celu zabezpieczenia wierzytelności obligatariuszy. 3. Do przeniesienia obligacji zabezpieczonej hipoteką przepisu art. 245{1} Kodeksu cywilnego nie stosuje się."}
{"id":"1995_420_8","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 8. 1. Emitent odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązania wynikające z obligacji. 2. Podmioty, które udzieliły zabezpieczeń, o których mowa w art. 6 ust. 2, odpowiadają do wysokości udzielonego zabezpieczenia."}
{"id":"1995_420_9","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach","text":"Art. 9. 1. Emisja obligacji może nastąpić poprzez: 1) publiczną subskrypcję, 2) propozycję nabycia skierowaną do indywidualnych adresatów, w liczbie nie większej niż 300 osób. 2. Do publicznej subskrypcji i publicznego obrotu obligacjami, w zakresie nie uregulowanym przepisami niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 oraz Nr 121, poz. 591)."}
{"id":"1995_426_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 2 skreśla się pkt 3, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Osoby wymienione w ust. 2 pkt 4 podlegają jednak ubezpieczeniu społecznemu określonemu ustawą, mimo pozostawania we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli została z nimi zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego młodocianych.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Minister Pracy i Polityki Socjalnej może w drodze decyzji wyłączać z obowiązku ubezpieczenia społecznego określonego w ustawie nie wymienionych w ust. 2 pkt 1 obywateli państw obcych.\"; 2) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do zakresu działania Zakładu należy także prowadzenie prewencji rentowej, a w szczególności: 1) orzekanie o potrzebie rehabilitacji leczniczej ubezpieczonych pobierających przez dłuższy okres świadczenia z tytułu czasowej niezdolności do pracy i zagrożonych stałą lub długoterminową niezdolnością do pracy, 2) kierowanie osób, o których mowa w pkt 1, na rehabilitację leczniczą oraz pokrywanie części kosztów tej rehabilitacji na zasadach określonych przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia, 3) prowadzenie we własnym zakresie badań i analiz przyczyn inwalidztwa, w szczególności z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, oraz inicjowanie i wspieranie finansowo lub w innej formie badań naukowych dotyczących tej problematyki, 4) współdziałanie z organami i instytucjami właściwymi do spraw prewencji rentowej, rehabilitacji leczniczej i zawodowej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych, 5) wspieranie finansowo lub w innej formie działań mogących przyczynić się do zmniejszenia wydatków na świadczenia z tytułu niezdolności do pracy.\"; 3) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Zakład ma prawo do występowania z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości dłużnika zalegającego z opłatą składek na ubezpieczenie społeczne także wtedy, gdy dłużnikiem jest państwowa jednostka organizacyjna nie będąca jednostką budżetową. 2. Wystawione przez Zakład dokumenty stwierdzające istnienie zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne oraz jego wysokość są podstawą wpisu hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej własność zobowiązanego; jeżeli nieruchomość nie posiada księgi wieczystej, zabezpieczenie jest dokonywane przez złożenie tych dokumentów do zbioru dokumentów.\"; 4) w art. 14 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) rozpatrywanie projektu planów prewencji rentowej oraz akceptowanie wniosków dotyczących wspierania działań, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 3 i 5,\"; 5) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W skład Naczelnej Rady Nadzorczej wchodzą: 1) w jednej drugiej - przedstawiciele ubezpieczonych oraz emerytów i rencistów, 2) w jednej czwartej - przedstawiciele pracodawców, 3) w jednej czwartej - osoby wskazane przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.\"; 6) w art. 19: a) w ust. 1 wyrazy \"27 osób\" zastępuje się wyrazami \"24 osób\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W skład rady nadzorczej wchodzą: 1) w jednej drugiej - przedstawiciele ubezpieczonych oraz emerytów i rencistów, 2) w jednej czwartej - przedstawiciele pracodawców, 3) w jednej czwartej - osoby wskazane przez wojewodę (właściwy terenowy organ administracji rządowej stopnia wojewódzkiego).\"; 7) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Członków Naczelnej Rady Nadzorczej oraz jej przewodniczącego powołuje, na okres czterech lat, Prezes Rady Ministrów spośród kandydatów zgłoszonych przez: 1) organizacje związkowe, organizacje zrzeszające ubezpieczonych nie będących pracownikami oraz organizacje zrzeszające emerytów i rencistów, z wyłączeniem partii politycznych, 2) organizacje pracodawców, 3) Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.\"; 8) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Członków rady nadzorczej oraz jej przewodniczącego powołuje na okres czterech lat właściwy terenowy organ administracji rządowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego spośród kandydatów zgłoszonych przez działające na terenie danego województwa: 1) organizacje związków zawodowych, organizacje zrzeszające ubezpieczonych nie będących pracownikami oraz organizacje zrzeszające emerytów i rencistów, z wyłączeniem partii politycznych, 2) organizacje pracodawców, 3) terenowe organy administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego.\"; 9) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. Prawo zgłaszania kandydatów reprezentujących organizacje związków zawodowych, o których mowa w art. 20 pkt 1 i art. 21 pkt 1, przysługuje ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej i ogólnokrajowemu związkowi zawodowemu, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 i z 1994 r. Nr 43, poz. 163).\"; 10) w art. 27 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) wydatki związane z działalnością, o której mowa w art. 11 ust. 2, w wysokości nie przekraczającej 0,5% wydatków Funduszu na świadczenia pieniężne, a w tym na działalność określoną w art. 11 ust. 2 pkt 3 i 5 w wysokości nie wyższej niż 10% wydatków Funduszu przeznaczonych na działalność określoną w art. 11 ust. 2, po uprzedniej akceptacji Naczelnej Rady Nadzorczej.\"; 11) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Należności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne pracowników oraz składek na Fundusz Pracy i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z odsetkami za zwłokę i kosztami egzekucji, są wyłączone z postępowania układowego, o którym mowa w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz.U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349 i z 1990 r. Nr 55, poz. 320). 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do należnych na podstawie odrębnych przepisów składek na ubezpieczenie społeczne osób nie będących pracownikami oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za te osoby.\"; 12) w art. 39 dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: \"4. Organy administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego obowiązane są udzielać Zakładowi pomocy w sprawach, o których mowa w ust. 1-3. 5. Do pracowników Zakładu przeprowadzających kontrole stosuje się przepis art. 17, 18 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 85). 6. Pracownikom Zakładu przeprowadzającym kontrole przysługuje miesięczny dodatek kontrolerski do wynagrodzenia w wysokości do 50% wynagrodzenia. 7. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w drodze zarządzenia, określi wysokość i tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 6.\"; 13) w art. 40 w ust. 1 i 2 po wyrazach \"w art. 11 ust. 2\" dodaje się wyrazy \"pkt 2-5\"; 14) dotychczasową treść art. 41 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do należnych na podstawie odrębnych przepisów składek na ubezpieczenie społeczne osób nie będących pracownikami.\"."}
{"id":"1995_426_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 1) w art. 204 w § 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) podatki i inne daniny publiczne oraz należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne należne za ostatnie dwa lata przed datą ogłoszenia upadłości wraz ze wszystkimi dodatkami, wszelkimi odsetkami i kosztami egzekucji\"; 2) skreśla się pkt 4."}
{"id":"1995_426_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78 i z 1993 r. Nr 28, poz. 127) w art. 112 wprowadza się następujące zmiany: 1) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1; 2) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zobowiązań podatkowych.\"."}
{"id":"1995_426_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25) w art. 47 w ust. 2 po wyrazach \"nie ma zastosowania\" dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne\"."}
{"id":"1995_426_5","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 dodaje się ust. 3c w brzmieniu: \"3c. Podmiot gospodarczy jest obowiązany do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3, także oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w którym opłaca składki na ubezpieczenie społeczne.\"; 2) w art. 25g po wyrazach \"w art. 3 ust. 3 pkt 2-4\" dodaje się wyrazy \"i w ust. 3c\"."}
{"id":"1995_426_6","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o zmianie niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U. Nr 110, poz. 474) skreśla się art. 5."}
{"id":"1995_426_7","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Pierwsza kadencja rad nadzorczych, powołanych w trybie określonym w art. 20 i 21 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1995_426_8","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Kadencja rad nadzorczych, działających dotychczas na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17), wygasa z dniem 31 grudnia 1995 r.; z tym samym dniem wygasają stosunki pracy członków rad nadzorczych, którzy pełnili swe funkcje na ich podstawie."}
{"id":"1995_426_9","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 3, 6 i 7 ustawy, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1995_427_1","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 2 wyrazy \"art. 25 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 26 ust. 1 i art. 30c ust. 1\"; 2) rozdział 3 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 3 Wartość celna towarów"}
{"id":"1995_427_2","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 2. W sprawach wszczętych a nie zakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1995_427_25","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 25. Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają: 1) wytworzenie - wyhodowanie, wyprodukowanie, wydobycie, 2) towary identyczne - towary wytworzone w tym samym kraju, będące takimi samymi pod każdym względem, włączając cechy fizyczne i renomę, jaką posiadają. Nieznaczne różnice w wyglądzie zewnętrznym nie są przeszkodą dla uznania towarów za identyczne, jeśli odpowiadają one pod innym względem niniejszej definicji, 3) towary podobne - towary wytworzone w tym samym kraju, które nie będąc podobnymi pod każdym względem, posiadają podobne cechy i skład materiałowy, co pozwala im pełnić te same funkcje i być towarami handlowo zamiennymi. Jakość towarów, znak handlowy i renoma, jaką posiadają, są czynnikami, które należy uwzględniać przy ustalaniu podobieństwa towarów, 4) towary tej samej jakości i rodzaju - towary zawierające się w grupie lub zakresie towarów wytwarzanych przez jedną gałąź przemysłu lub branżę przemysłową i obejmujące towary identyczne lub podobne, 5) osoby powiązane ze sobą - osoby są powiązane ze sobą, jeżeli: a) jedna z osób jest urzędnikiem, dyrektorem lub członkiem organu zarządzającego bądź kontrolnego drugiej, b) są prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej, c) jedna z osób jest pracodawcą drugiej, d) którakolwiek z osób bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym lub akcyjnym, wynoszącymi co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub co najmniej 5% kapitału zakładowego lub akcyjnego drugiej osoby, e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą, f) dwie osoby znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby, g) dwie osoby wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, trzecią osobę, h) są spokrewnione lub spowinowacone do drugiego stopnia, i) jedna z nich w działalności gospodarczej jest wyłącznym dystrybutorem lub wyłącznym koncesjonariuszem drugiej osoby, jeśli odpowiada kryteriom, o których mowa w lit. a)-h), 6) prowizja od zakupu - opłaty poniesione przez kupującego towary na rzecz jego agenta za usługę polegającą na reprezentowaniu go przy zakupie towarów, dla których ustalana jest wartość celna."}
{"id":"1995_427_26","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 26. 1. Wartością celną towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu przywozu na polski obszar celny, ustalana, o ile jest to konieczne, na podstawie art. 30c i 30d, pod warunkiem że: 1) nie istnieją ograniczenia w dysponowaniu lub użytkowaniu towarów przez kupującego inne niż ograniczenia, które: a) są nakładane lub wymagane przez prawo, b) ograniczają obszar geograficzny, na którym towar może być odsprzedany, lub c) nie mają istotnego wpływu na wartość towaru, 2) sprzedaż lub cena towaru nie są uzależnione od warunków lub spełnienia świadczeń, których wartości nie można ustalić, 3) jakakolwiek część dochodu z dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub późniejszego użytkowania towarów przez nabywcę nie przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedającemu, chyba że zgodnie z art. 30c może zostać dokonana odpowiednia korekta, 4) kupujący i sprzedający nie są ze sobą powiązani, a w wypadkach, gdy są powiązani, wartość transakcyjna może być zaakceptowana dla ustalania wartości celnej, zgodnie z ust. 2. 2. Przy ustalaniu, czy wartość transakcyjna jest do zaakceptowania dla celów stosowania ust. 1, fakt, iż kupujący i sprzedający są ze sobą powiązani, nie stanowi sam w sobie wystarczającej podstawy do niezaakceptowania wartości transakcyjnej. Gdy okaże się to konieczne, okoliczności dotyczące sprzedaży powinny zostać zbadane, a wartość transakcyjna powinna być zaakceptowana pod warunkiem, że powiązanie nie wpłynęło na cenę. Jeżeli na podstawie informacji uzyskanych od zgłaszającego lub powziętych w inny sposób organ celny ma powody, aby uznać, iż powiązanie wpłynęło na cenę, powody takie powinny być podane zgłaszającemu i należy zapewnić możliwość ustosunkowania się do nich. Na żądanie zgłaszającego informacja o takich powodach powinna być przedstawiona w formie pisemnej. 3. W wypadku transakcji między osobami powiązanymi, wartość transakcyjna jest akceptowana, a wartość celna towarów ustalana jest zgodnie z ust. 1, o ile zgłaszający udowodni, że taka wartość jest zbliżona do jednej z występujących w tym samym lub zbliżonym czasie: 1) wartości transakcyjnej przy sprzedaży kupującemu, w żadnym konkretnym wypadku nie powiązanemu ze sprzedającym, identycznych lub podobnych towarów wprowadzonych na polski obszar celny, 2) wartości celnej identycznych lub podobnych towarów, ustalonej zgodnie z przepisami art. 30, 3) wartości celnej identycznych lub podobnych towarów, ustalonej zgodnie z przepisami art. 30a. 4. Przy zastosowaniu kryteriów, o których mowa w ust. 3, należy uwzględnić różnice w rodzajach i sposobach handlu, różnice ilościowe, koszty wymienione w art. 30c oraz koszty ponoszone przez sprzedającego przy transakcjach, w których kupującym jest osoba z nim nie powiązana, a koszty te nie występują przy transakcji pomiędzy sprzedającym a osobą z nim powiązaną. 5. Kryteria określone w ust. 3 mogą być stosowane na wniosek zgłaszającego tylko dla celów porównawczych. Wartość celna towaru nie może być ustalona w sposób zastępczy na podstawie przepisu ust. 3. 6. Wartość transakcyjna nie może być przyjęta za wartość celną, o której mowa w ust. 1, w wypadku, gdy organ celny z uzasadnionych przyczyn zakwestionował wiarygodność i dokładność informacji lub dokumentów, służących do określenia wartości celnej, które należy dołączyć do zgłoszenia celnego, albo gdy nie zostaną one przedstawione przez zgłaszającego. 7. Przed ustaleniem wartości celnej na podstawie art. 28-30b organ celny wyjaśni zgłaszającemu, na jego pisemny wniosek, przyczyny zastosowania przepisu ust. 6, wyznaczając termin na złożenie wyjaśnień. 8. Ceną faktycznie zapłaconą lub należną jest całkowita płatność dokonana lub mająca zostać dokonana przez kupującego dla sprzedającego lub na korzyść sprzedającego za przywożone towary i obejmująca wszystkie płatności dokonane lub mające być dokonane jako warunek sprzedaży towarów kupującemu albo płatności dokonane lub mające być dokonane przez kupującego osobie trzeciej celem spełnienia zobowiązań sprzedającego. Płatność może zostać dokonana w formie przelewu pieniężnego lub za pomocą innych form zapłaty i może zostać dokonana bezpośrednio lub pośrednio. 9. Podjęte przez kupującego udokumentowane działania dokonane na jego własny rachunek, inne niż te, których doliczenie przewidziane jest w art. 30c, nie są uznawane za pośrednią płatność na rzecz sprzedającego, nawet jeśli mogłyby być uznane za korzystne dla sprzedającego lub zostały podjęte na podstawie porozumienia ze sprzedającym, a ich koszt nie będzie doliczony do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej przy ustalaniu wartości celnej przywiezionych towarów."}
{"id":"1995_427_27","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 27. 1. Jeżeli wartość celna nie może zostać ustalona na podstawie art. 26, ustala się ją stosując w kolejności art. 28-30a. 2. Kolejność stosowania art. 30 i 30a może zostać zmieniona na pisemny wniosek zgłaszającego. 3. Odmowa w sprawie, o której mowa w ust. 2, wymaga formy pisemnej."}
{"id":"1995_427_28","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 28. 1. Jeżeli wartość celna przywiezionych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 26, za wartość celną przyjmuje się wartość transakcyjną identycznych towarów sprzedanych i wprowadzonych na polski obszar celny w tym samym lub zbliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość celna. 2. Dla ustalenia wartości, o której mowa w ust. 1, należy stosować wartość transakcyjną identycznych towarów sprzedawanych w tym samym rodzaju i sposobie handlu i w zasadzie w tych samych ilościach co towary, dla których ustalana jest wartość celna. W wypadku gdy nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, należy przyjmować wartość transakcyjną identycznych towarów sprzedawanych w innych rodzajach i sposobach handlu lub w innych ilościach, z niezbędnymi poprawkami mającymi na celu uwzględnienie różnicy w rodzajach i sposobach handlu lub ilości, pod warunkiem że tego rodzaju korekta może być dokonana na podstawie przedłożonych dowodów, określających zasadność i prawidłowość korekty, niezależnie od tego, czy taka korekta prowadzi do zwiększenia czy też zmniejszenia wartości celnej. 3. Jeżeli koszty, o których mowa w art. 30c ust. 1 pkt 5, są włączone do wartości transakcyjnej, należy uwzględnić istotne różnice w takich kosztach między towarami, dla których ustalana jest wartość celna, a towarami identycznymi, wynikające z różnic w odległościach i rodzaju transportu. 4. Jeżeli dla celów stosowania niniejszego artykułu stwierdzono więcej niż jedną wartość transakcyjną towarów identycznych, dla ustalenia wartości celnej towarów przywożonych należy przyjmować wartość najniższą."}
{"id":"1995_427_29","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 29. 1. Jeżeli wartość celna przywożonych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 26 i 28, za wartość celną przyjmuje się wartość transakcyjną podobnych towarów sprzedanych i wprowadzonych na polski obszar celny w tym samym lub zbliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość celna. 2. Przepisy art. 28 ust. 2, 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_427_3","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_427_30","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30. 1. Jeżeli wartość celna przywożonych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 26, 28 i 29, za wartość celną przyjmuje się cenę jednostkową towarów przywożonych bądź identycznych lub podobnych, sprzedanych na polskim obszarze celnym w największych zbiorczych ilościach i stanie, w jakim są towary, dla których ustalana jest wartość celna, w transakcjach sprzedaży między nie powiązanymi ze sobą osobami, w tym samym lub zbliżonym czasie nie przekraczającym 90 dni od dnia przywozu takich towarów, pomniejszona o: 1) marżę zazwyczaj płaconą lub uzgodnioną do zapłacenia lub też narzut, jaki jest zazwyczaj stosowany na polskim obszarze celnym, obejmujący zyski i wydatki związane ze sprzedażą przywiezionych towarów tego samego gatunku i rodzaju, 2) koszty transportu i ubezpieczenia oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z transportem, po przywozie towarów na polski obszar celny, 3) należności przywozowe lub inne opłaty pobierane na polskim obszarze celnym z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów. 2. Jeżeli towary przywożone bądź identyczne lub podobne nie są przedmiotem sprzedaży na polskim obszarze celnym w takim samym stanie i w tym samym lub zbliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość celna, to na wniosek zgłaszającego wartość celną ustala się na podstawie ceny jednostkowej przywiezionych towarów, po której są sprzedawane po dokonaniu ich przetworzenia, w największych zbiorczych ilościach, w transakcjach sprzedaży między nie powiązanymi osobami, pomniejszonej o koszty przetworzenia i koszty, o których mowa w ust. 1. 3. Przepisy art. 28 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_427_30a","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30a. Jeżeli wartość celna przywożonych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 26, 28, 29 i 30, za wartość celną przyjmuje się wartość kalkulowaną, która jest sumą: 1) kosztów lub wartości materiałów i produkcji bądź innych procesów zastosowanych przy wytworzeniu przywożonych towarów, 2) kwoty zysku i kosztów ogólnych równych kwocie zwyczajowo wliczonej w cenę sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju jak te, dla których ustalana jest wartość celna, wytworzonych przez producentów w kraju wywozu w celu przywozu takich towarów na polski obszar celny, 3) kosztów lub wartości, o których mowa w art. 30c ust. 1 pkt 5."}
{"id":"1995_427_30b","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30b. 1. Jeżeli wartość celna nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 26, 28, 29, 30 i 30a, jest ona ustalana na podstawie danych dostępnych na polskim obszarze celnym, z zastosowaniem odpowiednich środków zgodnych z zasadami i ogólnymi przepisami: 1) artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r., 2) Porozumienia w sprawie stosowania artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r., 3) przepisów niniejszego rozdziału. 2. Wartość celna ustalana z zastosowaniem ust. 1 nie może być określana na podstawie: 1) ceny sprzedaży towarów na polskim obszarze celnym, wytworzonych na tym obszarze, 2) systemu polegającego na przyjmowaniu, dla ustalania wartości celnej, wyższej z dwóch alternatywnych wartości, 3) ceny towarów na rynku wewnętrznym kraju wywozu, 4) kosztów produkcji innych niż wartość kalkulowana, która została ustalona dla identycznych lub podobnych towarów na podstawie art. 30a, 5) cen, po których towary są sprzedawane w kraju wywozu z przeznaczeniem poza polski obszar celny, 6) minimalnych wartości celnych, 7) arbitralnych bądź nieprawdziwych wartości."}
{"id":"1995_427_30c","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30c. 1. W celu określenia wartości celnej z zastosowaniem przepisów art. 26, do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się: 1) poniesione przez kupującego, lecz nie ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej za towary koszty: a) prowizji i pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu, b) pojemników, o ile dla potrzeb celnych są traktowane łącznie z towarem, dla którego ustalana jest wartość celna, c) pakowania, zarówno w sensie materiałów, jak i robocizny, 2) określoną w odpowiedniej proporcji wartość wymienionych poniżej towarów i usług, dostarczonych bezpośrednio lub pośrednio przez kupującego, bezpłatnie lub po obniżonej cenie, do użytku związanego z produkcją i sprzedażą przywożonych towarów, w zakresie, w jakim taka wartość nie została ujęta w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej: a) materiałów, komponentów, części i podobnych elementów, które stanowią część składową lub przynależność przywiezionych towarów, b) narzędzi, matryc, form i podobnych elementów użytych przy produkcji przywiezionych towarów, c) materiałów zużytych przy produkcji przywiezionych towarów, d) prac technicznych, badawczo-rozwojowych, artystycznych i projektowych oraz planów i szkiców wykonanych poza polskim obszarem celnym i niezbędnych do produkcji przywiezionych towarów, 3) honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dotyczące towarów, dla których ustalana jest wartość celna, które musi opłacić kupujący, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, jako warunek sprzedaży tych towarów, o ile koszty te nie są ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej, 4) wartość jakiejkolwiek części dochodu z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub wykorzystania przywiezionych towarów, która przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedającemu, 5) koszty transportu i ubezpieczenia przywiezionych towarów oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z ich transportem, poniesione do granicy państwa lub portu polskiego. 2. Koszty dodane do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej powinny być doliczane z zastosowaniem przepisów niniejszego artykułu jedynie na podstawie obiektywnych i wymiernych danych. 3. Nie naruszając przepisów ust. 1 pkt 3: 1) opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów na polskim obszarze celnym nie są doliczane do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za te towary, przy ustalaniu ich wartości celnej, 2) płatności za prawo do dystrybucji lub odsprzedaży przywożonych towarów, poniesione przez kupującego, nie są doliczane do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywiezione towary, jeżeli takie płatności nie stanowią warunku sprzedaży towarów."}
{"id":"1995_427_30d","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30d. Nie wlicza się do wartości celnej następujących kosztów, o ile można je wyodrębnić z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej: 1) kosztów transportu przywożonych towarów, poniesionych po przekroczeniu granicy państwa lub po przybyciu do portu polskiego, 2) należności za prace budowlane, instalacyjne, montaż, obsługę lub pomoc techniczną, wykonane po przywozie towarów takich jak: zakłady przemysłowe, maszyny lub wyposażenie, 3) odsetki od umowy o finansowaniu zakupu przywiezionych towarów, zawartej przez kupującego, niezależnie od tego, czy finansowanie zapewnione jest przez sprzedającego, czy też przez inną osobę, o ile umowa ta została zawarta w formie pisemnej, a kupujący będzie w stanie udowodnić, że: a) towary zostały sprzedane po cenie zadeklarowanej jako faktycznie zapłaconej lub należnej b) żądane oprocentowanie nie przekracza normalnie stosowanego oprocentowania dla tego typu transakcji dokonywanych w tym czasie i w kraju, w którym dokonano operacji finansowej, 4) opłat za prawo do kopiowania przywiezionych towarów na polskim obszarze celnym, 5) prowizji od zakupu, 6) należności przywozowych lub innych opłat pobieranych na polskim obszarze celnym z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów."}
{"id":"1995_427_30e","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30e. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb ustalania wartości celnej przywożonych towarów."}
{"id":"1995_427_30f","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30f. Prezes Głównego Urzędu Ceł ogłasza w formie obwieszczenia decyzje Komitetu do Spraw Wartości Celnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) oraz wyjaśnienia Technicznego Komitetu do Spraw Wartości Celnej Światowej Organizacji Celnej (WCO) do Porozumienia w sprawie stosowania artykułu VII Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r."}
{"id":"1995_427_30g","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 30g. Dla ustalania wartości celnej Prezes Głównego Urzędu Ceł w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze zarządzenia, zasady stosowania kursów waluty krajowej do walut obcych, w oparciu o tabele kursów walut obcych, międzynarodowych jednostek walutowych i jednostek rozrachunkowych, ogłaszanych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego.\"."}
{"id":"1995_428_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. Nr 45, poz. 207 i z 1989 r. Nr 74, poz. 443) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie własności rzeczy i innych praw majątkowych przez zasiedzenie.\"; 2) w art. 3: a) dodaje się pkt 2 w brzmieniu: \"2) nabycie w drodze spadku lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw,\", b) skreśla się pkt 3; 3) w art. 4: a) w ust. 1: - w pkt 1 skreśla się lit. d), - pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4) nabycie własności budynków gospodarczych służących bezpośrednio produkcji rolniczej prowadzonej na użytkach rolnych o powierzchni do 1 ha, a nabywcą jest osoba prowadząca gospodarstwo rolne zaliczona do I grupy podatkowej, 5) nabycie w drodze darowizny pieniędzy lub innych rzeczy przez osobę zaliczoną do I grupy podatkowej w wysokości nie przekraczającej 6 100 zł od jednego darczyńcy, a od wielu darczyńców łącznie nie więcej niż 12 200 zł w okresie 5 lat od daty pierwszej darowizny, jeżeli pieniądze te lub rzeczy obdarowany przeznaczy na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni, budowę lokalu w małym domu mieszkalnym, budowę domu jednorodzinnego albo nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,\", - skreśla się pkt 6, - w pkt 9 lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) zabytków ruchomych i kolekcji wpisanych do rejestru zabytków, a także dóbr kultury złożonych w muzeum, zgodnie z obowiązującymi przepisami,\", - pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) nabycie przez małżonka lub zstępnych w drodze spadku lub darowizny zakładu wytwórczego, budowlanego, handlowego, usługowego lub jego części, pod warunkiem, że zakład ten będzie prowadzony przez nabywcę w stanie niepogorszonym przez okres co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku lub darowizny; niedotrzymanie tych warunków powoduje utratę zwolnienia od podatku, z wyjątkiem niemożności dalszego prowadzenia tej działalności na skutek zdarzeń losowych; w wypadkach tych podatek obniża się proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności przez spadkobiercę lub obdarowanego,\", - dodaje się pkt 13 i 14 w brzmieniu: \"13) nabycie w drodze spadku przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej budynku, w części zajętej przez osoby trzecie na podstawie umów najmu, do których mają zastosowanie przepisy o czynszu regulowanym, określonym w ustawie o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, 14) nabycie własności i prawa użytkowania wieczystego gospodarstwa rolnego lub jego części wraz z budynkami mieszkalno-gospodarczymi oraz innych praw do takiego gospodarstwa lub jego części, jeżeli umowa zostaje zawarta na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli przedmiotem spadku lub darowizny są składniki majątkowe wymienione w ust. 1 pkt 1 lit. b) i c), a nabywcami są zstępni lub małżonek, z podstawy opodatkowania wyłącza się wartość tych składników pod warunkiem, że te budynki i urządzenia będą wykorzystywane przez nabywcę nadal w stanie niepogorszonym i zgodnie z ich przeznaczeniem w ramach gospodarstwa rolnego przez okres co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku lub darowizny. Niedotrzymanie tych warunków powoduje utratę zwolnienia od podatku, z wyjątkiem niemożności dalszego prowadzenia tej działalności na skutek zdarzeń losowych; w wypadkach tych podatek obniża się proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności przez spadkobiercę lub obdarowanego.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.\"; 4) w art. 7 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru. 2. Jeżeli spadkobierca i zapisobierca lub obdarowany został obciążony obowiązkiem wykonania polecenia lub zapisu, wartość obciążenia z tego tytułu stanowi ciężar spadku (zapisu) lub darowizny, o ile polecenie zostało wykonane.\"; 5) w art. 8: a) ust. 1 i 3 otrzymują brzmienie: \"1. Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.\" \"3. Wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju z dnia powstania obowiązku podatkowego.\", b) skreśla się ust. 6 - 9; 6) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej: 1) 6 100 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej, 2) 4 600 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej, 3) 3 100 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.\"; 7) skreśla się art. 10; 8) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według następujących skal: +---------------------------+------------------------------+ |Kwoty nadwyżki w zł | Podatek wynosi | |ponad do | | +---------------------------+------------------------------+ |1) od nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej | | | | | 6 500 | 3 % | | | | | 6 500 - 13 000 | 195 zł i 5 % od nadwyżki | | | ponad 6 500 zł | | | | | 13 000 | 520 zł i 7 % od nadwyżki | | | ponad 13 000 zł | | | | |2) od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej | | | | | 6 500 | 7 % | | | | | 6 500 - 13 000 | 455 zł i 9 % od nadwyżki | | | ponad 6 500 zł | | | | | 13 000 |1 040 zł i 12 % od nadwyżki | | | ponad 13 000 zł | | | | |3) od nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej | | | | | 6 500 | 12 % | | | | | 6 500 - 13 000 | 780 zł i 16 % od nadwyżki | | | ponad 6 500 zł | | 13 000 |1 820 zł i 20 % od nadwyżki | | | ponad 13 000 zł | +---------------------------+------------------------------+ 2. Nabycie własności w drodze zasiedzenia podlega opodatkowaniu w wysokości 7 % podstawy opodatkowania; art. 9 ust. 1 nie ma w tym wypadku zastosowania. 3. Przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i art. 9 ust. 1 oraz przedziały nadwyżki kwot wartości rzeczy i praw majątkowych podlegających opodatkowaniu, określone w ust. 1, w wysokości obowiązującej w dniu powstania obowiązku podatkowego.\"; 9) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. W przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym: 1) w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej, 2) w drodze spadku przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej, 3) w drodze spadku przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, sprawujące przez co najmniej dwa lata opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie umowy zawartej z nim przed organem gminy, - nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nie przekraczającej 110 m{2} powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. 2. Ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki: 1) spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4, 2) nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy, 3) nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego, 4) nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu, 5) będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat: a) od dnia złożenia zeznania podatkowego - jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku, b) od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego. 3. Jeżeli nabyty budynek lub lokal jest zajęty przez osoby trzecie, spełnienie warunków określonych w ust. 2 pkt 2-5 może nastąpić w okresie 5 lat od dnia nabycia; w tym wypadku zawiesza się odpowiednio bieg terminu przedawnienia do dokonania wymiaru podatku. 4. Za powierzchnię użytkową budynku (lokalu) w rozumieniu ustawy uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian pomieszczeń na wszystkich kondygnacjach (podziemnych i naziemnych, z wyjątkiem powierzchni piwnic i klatek schodowych oraz szybów dźwigów). 5. Powierzchnie pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 %, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m - powierzchnię tę pomija się. 6. W razie zbycia budynku lub lokalu przed upływem terminu określonego w ust. 2 pkt 5 albo niezachowania warunku zamieszkiwania w nim w okresie przewidzianym w tym przepisie, wznawia się postępowanie podatkowe i dokonuje wymiaru podatku od całej wartości przedmiotu opodatkowania, ustalonej tak, jakby ulga nie przysługiwała. Okres przedawnienia prawa do dokonania wymiaru podatku biegnie w tym wypadku od daty zbycia budynku lub lokalu. 7. Nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania z przyczyny określonej w ust. 6 zbycie udziału w budynku lub lokalu na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych oraz zbycie budynku lub lokalu, jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia. 8. Warunek określony w ust. 2 pkt 5 uważa się za spełniony również wtedy, gdy budynek lub lokal został zbyty przed rozpoczęciem zamieszkiwania ze względu na konieczność zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia.\"; 10) w art. 17 w ust. 1 skreśla się pkt 3; 11) w art. 18 ust 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do obliczenia i pobrania od podatnika podatku obowiązany jest notariusz, przed którym sporządzono akt darowizny lub któremu przedstawiono pismo stwierdzające darowiznę w celu dokonania czynności notarialnej. Notariusz obowiązany jest do wpłacenia pobranego podatku do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce położenia kancelarii notarialnej.\"; 12) w art. 19 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Państwowe osoby prawne, spółdzielnie, państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, będące dłużnikiem spadkodawcy, obowiązane są przy zapłacie długu potrącić i przekazać do właściwego urzędu skarbowego podatek od nabycia spadku, należny od spadkobiercy, w wysokości ustalonej przez ten urząd. Zapłata długu bez potrącenia podatku od nabycia spadku może nastąpić tylko za uprzednią zgodą urzędu skarbowego lub po stwierdzeniu, że należny podatek został uiszczony.\"."}
{"id":"1995_428_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn","text":"Art. 2. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o podatku od spadków i darowizn z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1995_428_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzydziestu dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_434_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 skreśla się pkt 8; 2) w art. 14: a) w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) rzeczy stanowiące mienie: a) osoby fizycznej będącej w rozumieniu przepisów prawa dewizowego osobą krajową, przebywającej czasowo za granicą za zgodą władz kraju pobytu przez co najmniej 12 miesięcy, które służyły jej do użytku osobistego lub domowego, b) osoby fizycznej będącej w rozumieniu przepisów prawa dewizowego osobą zagraniczną przez okres co najmniej 12 miesięcy, przybywającej do kraju na pobyt stały, które służyły jej do użytku osobistego lub domowego, - z zastrzeżeniem nieodstępowania przez okres 2 lat, licząc od dnia dokonania odprawy celnej,\", b) w ust. 1 pkt 40 otrzymuje brzmienie: \"40) sprzęt i urządzenia sportowe, a także aparatura i środki do odnowy biologicznej oraz rehabilitacji ruchowej, przeznaczone dla reprezentacji narodowych i olimpijskich oraz do celów ratownictwa, przywożone przez organizacje i stowarzyszenia kultury fizycznej o zasięgu ogólnopolskim, za uprzednią zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, z przeznaczeniem do niegospodarczej działalności statutowej - z zastrzeżeniem nieodstępowania przez okres 2 lat, licząc od dnia dokonania odprawy celnej,\", c) w ust. 1 skreśla się pkt 41, d) w ust. 2 w pkt 2 skreśla się powołanie pkt 7, e) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) określi, w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych, tryb, warunki, okres zwolnienia od cła, normy ilościowe lub wartościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, a także wykaz rzeczy podlegających, stosownie do tego przepisu, zastrzeżeniu nieodstępowania.\", f) w ust. 2 skreśla się pkt 5; 3) w art. 52 w ust. 1 wyrazy \"osoby przesiedlające się\" zastępuje się wyrazami \"osoby, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. b)\"."}
{"id":"1995_434_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 2. 1. Zwolnienia określone w art. 14 ust. 1 pkt 7 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się, jeżeli pobyt za granicą osób, o których mowa w tych przepisach, zakończył się nie wcześniej niż w dniu wejścia w życie ustawy. 2. Dotychczasowy art. 14 ust. 1 pkt 7 stosuje się do czasu wejścia w życie art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. b) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"1995_434_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 3. Tracą moc przepisy wykonawcze, dotyczące osób przesiedlających się w rozumieniu dotychczasowych przepisów, wydane na podstawie obowiązującego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy art. 14 ust. 2 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312), z tym że stosuje się je w odniesieniu do tych osób w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_434_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie: 1) po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w zakresie przepisów: a) art. 1 pkt 2 lit. a), dotyczącego art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. a) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, b) art. 1 pkt 2 lit. b), c), e), f), c) art. 2 ust. 1, w części dotyczącej osób, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. a) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, d) art. 2 ust. 2, 2) po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia w zakresie przepisów: a) art. 1 pkt 1, b) art. 1 pkt 2 lit. a), dotyczącego art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. b) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, c) art. 1 pkt 2 lit. d) oraz pkt 3, d) art. 2 ust. 1, w części dotyczącej osób, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. b) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, e) art. 3."}
{"id":"1995_435_1","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17f w ust. 2 wyrazy \"14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz.U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714).\" zastępuje się wyrazami \"22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95).\"; 2) w art. 18 wyrazy \"14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej\" zastępuje się wyrazami \"22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych\"; 3) w art. 33: a) w ust. 1 po wyrazie \"zastępcy\" dodaje się wyrazy \"oraz w zakresie określonym przez Rzecznika, upoważnieni pracownicy Biura\", b) w ust. 2 wyrazy \"14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej\" zastępuje się wyrazami \"22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych\"."}
{"id":"1995_435_2","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_436_1","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Mieszkańcy powiatu tworzą z mocy prawa lokalną wspólnotę samorządową. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o powiecie, należy przez to rozumieć lokalną wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium."}
{"id":"1995_436_10","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Odwołanie rady powiatu przed upływem kadencji następuje w drodze referendum powiatowego. 2. W drodze referendum mogą być rozstrzygane sprawy z zakresu właściwości powiatu."}
{"id":"1995_436_11","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Referendum przeprowadza się z inicjatywy rady lub na wniosek co najmniej 10% mieszkańców uprawnionych do głosowania. 2. Referendum jest ważne, jeżeli wzięło w nim udział co najmniej 30% uprawnionych do głosowania. 3. Referendum w sprawie odwołania rady powiatu przed upływem kadencji przeprowadza się na zasadach określonych w ust. 1 i 2, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy od dnia wyborów lub od dnia ostatniego referendum w sprawie odwołania rady powiatu przed upływem kadencji i nie później niż 6 miesięcy przed upływem kadencji. 4. Zasady i tryb przeprowadzania referendum określa odrębna ustawa."}
{"id":"1995_436_12","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Do wyłącznej właściwości rady powiatu należy: 1) stanowienie aktów prawa miejscowego, w tym statutu powiatu, 2) wybór i odwołanie zarządu, 3) powoływanie i odwoływanie, na wniosek starosty, sekretarza powiatu i skarbnika powiatu, będącego głównym księgowym budżetu, 4) stanowienie o kierunkach działania zarządu powiatu oraz rozpatrywanie sprawozdań z działalności zarządu, w tym z działalności finansowej, 5) uchwalanie budżetu powiatu, 6) rozpatrywanie sprawozdania z wykonania budżetu oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium dla zarządu z tego tytułu, 7) podejmowanie uchwał w sprawach wysokości podatków i opłat w granicach określonych ustawami, 8) podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych powiatu dotyczących: a) zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż trzy lata, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej, b) emitowania obligacji oraz określania zasad ich zbywania, nabywania i wykupu, c) zaciągania długoterminowych pożyczek i kredytów, d) ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i kredytów krótkoterminowych zaciąganych przez zarząd oraz maksymalnej wysokości pożyczek i poręczeń udzielanych przez zarząd w roku budżetowym, e) zobowiązań w zakresie podejmowania inwestycji i remontów o wartości przekraczającej granicę ustaloną corocznie przez radę, f) tworzenia i przystępowania do związków, stowarzyszeń, fundacji i spółdzielni oraz ich rozwiązywania lub występowania z nich, g) tworzenia i przystępowania do spółek, ich rozwiązywania i występowania z nich oraz określania zasad wnoszenia wkładów oraz obejmowania, nabywania i zbywania udziałów i akcji, h) współdziałania z innymi powiatami i z gminami, jeżeli związane jest to z koniecznością wydzielenia majątku, i) tworzenia, przekształcania i likwidacji jednostek organizacyjnych oraz wyposażania ich w majątek, 9) określanie wysokości sumy, do której zarząd może samodzielnie zaciągać zobowiązania, 10) podejmowanie uchwał w sprawach herbu powiatu i flagi powiatu, 11) podejmowanie uchwał w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady powiatu."}
{"id":"1995_436_13","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Uchwały rady i zarządu powiatu zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady (zarządu), w głosowaniu jawnym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. Odrzucenie w głosowaniu uchwały o udzieleniu absolutorium jest równoznaczne z przyjęciem uchwały o nieudzieleniu zarządowi absolutorium."}
{"id":"1995_436_14","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Rada powiatu wybiera ze swego grona przewodniczącego i jednego lub dwóch wiceprzewodniczących bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. 2. Radny wchodzący w skład zarządu nie może pełnić funkcji, o których mowa w ust. 1. 3. Wyłącznym zadaniem przewodniczącego jest organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady. W przypadku nieobecności przewodniczącego, jego zadania wykonuje wiceprzewodniczący. 4. Odwołanie przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady następuje na wniosek co najmniej 1\/4 ustawowego składu rady powiatu, w trybie określonym w ust. 1. 5. W przypadku rezygnacji przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego, rada podejmuje uchwałę w sprawie przyjęcia tej rezygnacji zwykłą większością głosów, nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia złożenia rezygnacji."}
{"id":"1995_436_15","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Rada powiatu obraduje na sesjach zwoływanych przez przewodniczącego w miarę potrzeby, co najmniej jednak raz na kwartał. 2. Na wniosek co najmniej 1\/4 ustawowego składu rady, zarządu lub starosty przewodniczący obowiązany jest zwołać sesję w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku. 3. Po upływie terminu określonego w ust. 2 sesję zwołuje starostwa w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku. 4. Pierwszą sesję nowo wybranej rady zwołuje: 1) przewodniczący rady poprzedniej kadencji w terminie przypadającym w ciągu 14 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów na obszarze całego kraju lub w wypadku wyborów przedterminowych w ciągu 14 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady powiatu, 2) po upływie terminu określonego w pkt 1 sesję zwołuje przewodniczący wojewódzkiej komisji wyborczej w ciągu 21 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów dla całego kraju lub w wypadku wyborów przedterminowych w ciągu 21 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady powiatu. 5. Pierwszą sesję nowo wybranej rady, do czasu wyboru przewodniczącego rady, prowadzi najstarszy wiekiem radny."}
{"id":"1995_436_16","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Rada powiatu kontroluje działalność zarządu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych. W tym celu powołuje komisję rewizyjną. 2. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje, o których mowa w art. 14 ust. 1, oraz radnych będących członkami zarządu. 3. Komisja rewizyjna opiniuje wykonanie budżetu powiatu i występuje z wnioskiem do rady powiatu w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi. Wniosek w sprawie absolutorium podlega zaopiniowaniu przez regionalną izbę obrachunkową. 4. Komisja rewizyjna wykonuje inne zadania zlecone przez radę powiatu w zakresie kontroli. Uprawnienie to nie narusza uprawnień kontrolnych innych komisji powoływanych przez radę na podstawie art. 17."}
{"id":"1995_436_17","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Rada powiatu może powoływać ze swojego grona stałe i doraźne komisje do określonych zadań, ustalając przedmiot ich działania oraz skład osobowy. 2. Komisje podlegają radzie powiatu w całym zakresie swojej działalności, przedkładają jej swoje plany pracy i sprawozdania z działalności. 3. Radny pobiera diety z tytułu członkostwa w nie więcej niż dwóch komisjach."}
{"id":"1995_436_18","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Radni mogą tworzyć kluby radnych."}
{"id":"1995_436_19","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Organizację wewnętrzną oraz tryb pracy rady i komisji powoływanych przez radę, a także zasady tworzenia klubów radnych, określa statut."}
{"id":"1995_436_2","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. 2. Powiat ma osobowość prawną. 3. Samodzielność powiatu podlega ochronie sądowej. 4. O ustroju powiatu stanowi jego statut. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowy statut powiatu."}
{"id":"1995_436_20","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Radny przed objęciem mandatu składa ślubowanie: \"Uroczyście ślubuję rzetelnie i sumiennie wykonywać obowiązki wobec Narodu Polskiego, strzec suwerenności i interesów Państwa Polskiego, czynić wszystko dla pomyślności Ojczyzny, wspólnoty samorządowej powiatu i dobra obywateli, przestrzegać Konstytucji i innych praw Rzeczypospolitej Polskiej\". Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania: \"Tak mi dopomóż Bóg\". 2. Odmowa złożenia ślubowania oznacza zrzeczenie się mandatu. 3. Radny nieobecny na pierwszej sesji rady powiatu oraz radny, który uzyskał mandat w czasie trwania kadencji składa ślubowanie na pierwszej sesji, na której jest obecny."}
{"id":"1995_436_21","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Radny nie jest związany instrukcjami wyborców. Radny obowiązany jest kierować się dobrem powiatowej wspólnoty samorządowej. Radny przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców powiatu postulaty i przedstawia je organom powiatu do rozpatrzenia. 2. Radny obowiązany jest brać udział w pracach organów powiatu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych, do których został wybrany lub desygnowany. 3. W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Przepis ten stosuje się również do osób wchodzących w skład zarządu. 4. Na zasadach ustalonych przez radę powiatu, z zastrzeżeniem ust. 5, radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet, o których mowa w ust. 4. 6. Do radnego powiatu stosuje się odpowiednio przepisy art. 24e-24h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775). 7. Radny nie może brać udziału w głosowaniu, jeżeli dotyczy to jego interesu prawnego. 8. Mandatu radnego powiatu nie można łączyć z mandatem radnego gminy i radnego województwa."}
{"id":"1995_436_22","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Pracodawca obowiązany jest zwolnić radnego od pracy zawodowej w celu umożliwienia radnemu brania udziału w pracach organów powiatu. 2. Rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody rady powiatu, której radny jest członkiem. Rada powiatu odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu."}
{"id":"1995_436_23","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Z radnym nie może być nawiązany stosunek pracy w starostwie powiatowym powiatu, w którym radny uzyskał mandat. 2. Przepis ust. 1 dotyczy również kierownika powiatowej jednostki organizacyjnej, bez względu na rodzaj umowy lub innych aktów, na których podstawie nawiązany został z nim stosunek pracy. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy radnych wybranych do zarządu, z którymi stosunek pracy nawiązywany jest na podstawie wyboru. 4. Nawiązanie przez radnego stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu."}
{"id":"1995_436_24","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Radny, który przed uzyskaniem mandatu wykonywał pracę w ramach stosunku pracy w starostwie powiatowym lub pełnił funkcję kierownika jednostki organizacyjnej tego powiatu, w którym uzyskał mandat, obowiązany jest złożyć wniosek o urlop bezpłatny w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy przed złożeniem ślubowania, o którym mowa w art. 20 ust. 1. 2. Radny, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje urlop bezpłatny na okres sprawowania mandatu. 3. Radny, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje urlop bezpłatny bez względu na rodzaj i okres trwania stosunku pracy. Stosunek pracy zawarty na czas określony, który ustałby przed terminem wygaśnięcia mandatu, przedłuża się do 3 miesięcy po upływie tego terminu. 4. W odniesieniu do radnego pełniącego funkcję kierownika jednostki organizacyjnej przejętej lub utworzonej przez powiat w czasie kadencji, termin, o którym mowa w ust. 1, upływa po 6 miesiącach od dnia przejęcia lub utworzenia tej jednostki. 5. Niezłożenie przez radnego wniosku, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu."}
{"id":"1995_436_25","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Po wygaśnięciu mandatu radnego, o którym mowa w art. 24, odpowiednio starostwo powiatowe lub powiatowa jednostka organizacyjna przywraca radnego do pracy na tym samym lub równorzędnym stanowisku pracy, z wynagrodzeniem odpowiadającym wynagrodzeniu jakie radny otrzymywałby, gdyby nie korzystał z urlopu bezpłatnego. Radny zgłasza gotowość przystąpienia do pracy w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia mandatu."}
{"id":"1995_436_26","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu. 2. W skład zarządu powiatu wchodzą starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali członkowie. 3. Członkostwa w zarządzie powiatu nie można łączyć z członkostwem w organie samorządu gminy i województwa oraz z zatrudnieniem w administracji rządowej, a także z mandatem posła albo senatora. 4. Do zarządu i członków zarządu stosuje się odpowiednio art. 21 ust. 6 i 7."}
{"id":"1995_436_27","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Rada powiatu wybiera starostę oraz na jego wniosek pozostałych członków zarządu powiatu w liczbie od 3 do 5 osób, w tym wicestarostę, w ciągu 3 miesięcy od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy. Wybór następuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. 2. Członkowie zarządu powiatu mogą być wybrani spoza składu rady. 3. Z członkami zarządu, o których mowa w ust. 2, nawiązuje się stosunek pracy."}
{"id":"1995_436_28","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Zarząd powiatu działa do dnia wyboru nowego zarządu, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 5."}
{"id":"1995_436_29","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Jeżeli rada powiatu nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 27 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. 2. Informację o rozwiązaniu rady powiatu z przyczyny określonej w ust. 1 wojewoda niezwłocznie podaje do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty na obszarze powiatu oraz ogłasza w formie obwieszczenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Po rozwiązaniu rady powiatu z przyczyny określonej w ust. 1 przeprowadza się wybory przedterminowe. Wybory zarządza wojewoda w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania rady powiatu. 4. Jeżeli rada powiatu, wybrana w trybie określonym w ust. 3, nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 27 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. Informację o rozwiązaniu rady podaje się do wiadomości w trybie określonym w ust. 2. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, nie przeprowadza się wyborów przedterminowych. Do dnia wyborów rady powiatu na kolejną kadencję oraz wyboru zarządu powiatu zadania i kompetencje rady i zarządu przejmuje komisarz rządowy ustanowiony przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek wojewody."}
{"id":"1995_436_3","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Powiat jako jednostka zasadniczego podziału terytorialnego obejmuje całe obszary graniczących ze sobą gmin albo cały obszar miasta na prawach powiatu. Przy tworzeniu, łączeniu, podziale, znoszeniu powiatów i ustalaniu ich granic należy dążyć do tego, aby powiat obejmował obszar możliwie jednorodny ze względu na układ osadniczy i przestrzenny oraz więzi społeczne i gospodarcze, zapewniające zdolność wykonywania zadań publicznych. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, tworzy, łączy, dzieli i znosi powiaty, po zasięgnięciu opinii zainteresowanych rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, określa gminy wchodzące w skład powiatów oraz nazwy powiatów i siedziby ich władz. 4. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania przy składaniu wniosków w sprawach tworzenia, łączenia, podziału i znoszenia powiatów oraz określania ich granic. Rozdział 2 Zakres działania i zadania powiatu"}
{"id":"1995_436_30","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Uchwała rady powiatu w sprawie nieudzielenia zarządowi absolutorium jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu, chyba że po zakończeniu roku budżetowego zarząd powiatu został odwołany z innej przyczyny. 2. Rada powiatu rozpoznaje sprawę odwołania zarządu z przyczyny, o której mowa w ust. 1, na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od podjęcia uchwały w sprawie nieudzielenia zarządowi absolutorium. Po zapoznaniu się z opiniami, o których mowa w art. 16 ust. 3, oraz z uchwałą regionalnej izby obrachunkowej w sprawie uchwały rady powiatu o nieudzieleniu zarządowi absolutorium, rada powiatu może odwołać zarząd większością co najmniej 35 głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1995_436_31","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Rada powiatu może odwołać zarząd lub poszczególnych jego członków z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium jedynie na wniosek co najmniej 2\/5 ustawowego składu rady. Wniosek wymaga formy pisemnej i uzasadnienia przyczyny odwołania. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, podlega zaopiniowaniu przez komisję rewizyjną. 3. Odwołanie zarządu powiatu lub poszczególnych jego członków, w tym starosty i wicestarosty, następuje większością co najmniej 35 głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. Głosowanie w sprawie odwołania, rada powiatu przeprowadza po zapoznaniu się z opinią komisji rewizyjnej na następnej sesji po tej, na której zgłoszono wniosek o odwołanie, nie wcześniej jednak niż po upływie 1 miesiąca od zgłoszenia wniosku. Jeżeli wniosek o odwołanie starosty lub członka zarządu nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od poprzedniego głosowania. 4. W przypadku odwołania zarządu lub poszczególnych członków, rada powiatu dokonuje wyboru nowego zarządu lub poszczególnych członków w trybie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, w ciągu 1 miesiąca po odwołaniu. W przypadku niedokonania wyboru nowego zarządu w terminie 1 miesiąca od odwołania, przepisy art. 29 stosuje się odpowiednio. 5. W przypadku rezygnacji z członkostwa w zarządzie powiatu rada podejmuje uchwałę w sprawie przyjęcia tej rezygnacji. Uchwała ta jest równoznaczna z odwołaniem ze składu zarządu powiatu. Uchwałę w sprawie przyjęcia rezygnacji rada podejmuje nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji. 6. Niepodjęcie przez radę powiatu uchwały w terminie, o którym mowa w ust. 5, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała."}
{"id":"1995_436_32","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Zarząd powiatu wykonuje uchwały rady powiatu i zadania powiatu określone przepisami prawa. 2. Do zadań zarządu powiatu należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektów uchwał rady, 2) wykonywanie uchwał rady, 3) gospodarowanie mieniem powiatu, 4) wykonywanie budżetu powiatu, 5) zatrudnianie i zwalnianie kierowników jednostek organizacyjnych powiatu, z zastrzeżeniem art. 36 ust. 2. 3. W realizacji zadań zarząd powiatu podlega wyłącznie radzie powiatu. 4. Organizację wewnętrzną oraz tryb pracy zarządu określa statut powiatu."}
{"id":"1995_436_33","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego, kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu, które wspólnie tworzą powiatową administrację zespoloną."}
{"id":"1995_436_34","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz. 2. W sprawach nie cierpiących zwłoki, związanych z zagrożeniem interesu publicznego, zagrażających bezpośrednio zdrowiu i życiu oraz w sprawach mogących spowodować znaczne straty materialne, starosta podejmuje niezbędne czynności należące do właściwości zarządu powiatu. Nie dotyczy to wydawania przepisów porządkowych w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 2. 3. Czynności, o których mowa w ust. 2, wymagają przedstawienia do zatwierdzenia na najbliższym posiedzeniu zarządu powiatu."}
{"id":"1995_436_35","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Organizację i zasady funkcjonowania starostwa powiatowego określa regulamin organizacyjny uchwalony przez radę powiatu na wniosek zarządu powiatu. 2. Starosta jest kierownikiem starostwa powiatowego oraz zwierzchnikiem służbowym pracowników starostwa i kierowników jednostek organizacyjnych powiatu oraz zwierzchnikiem powiatowych służb, inspekcji i straży. 3. Starosta sprawując zwierzchnictwo w stosunku do powiatowych służb, inspekcji i straży: 1) powołuje i odwołuje kierowników tych jednostek, w uzgodnieniu z wojewodą, 2) zatwierdza programy ich działania, 3) uzgadnia wspólne działanie tych jednostek na obszarze powiatu, 4) w sytuacjach szczególnych kieruje wspólnymi działaniami tych jednostek, 5) zleca w uzasadnionych przypadkach przeprowadzenie kontroli."}
{"id":"1995_436_36","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Organizację i zasady funkcjonowania jednostek organizacyjnych powiatu określają regulaminy organizacyjne uchwalane przez zarząd powiatu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Szczególne warunki lub zasady powoływania, odwoływania oraz tryb zatrudniania i zwalniania kierowników i pracowników powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu określa odrębna ustawa. 3. Status prawny pracowników starostwa powiatowego i jednostek organizacyjnych powiatu określa odrębna ustawa."}
{"id":"1995_436_37","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Rada powiatu powołuje i odwołuje sekretarza powiatu oraz skarbnika powiatu na wniosek starosty. 2. Sekretarz i skarbnik uczestniczą w pracach zarządu powiatu oraz mogą uczestniczyć w obradach rady powiatu i jej komisji z głosem doradczym."}
{"id":"1995_436_38","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości powiatu decyzje wydaje starosta, chyba że przepisy szczególne przewidują wydawanie decyzji przez zarząd powiatu. 2. Starosta może upoważnić wicestarostę, poszczególnych członków zarządu powiatu, pracowników starostwa, powiatowych służb, inspekcji i straży oraz kierowników jednostek organizacyjnych powiatu do wydawania w jego imieniu decyzji, o których mowa w ust. 1. 3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, służy odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej."}
{"id":"1995_436_39","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla organów powiatu określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w starostwach powiatowych w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. Rozdział 4 Akty prawa miejscowego stanowione przez powiat"}
{"id":"1995_436_4","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie: 1) edukacji publicznej, 2) promocji i ochrony zdrowia, 3) pomocy społecznej, 4) polityki prorodzinnej, 5) wspierania osób niepełnosprawnych, 6) transportu i dróg publicznych, 7) kultury i ochrony dóbr kultury, 8) kultury fizycznej i turystyki, 9) geodezji, kartografii i katastru, 10) gospodarki nieruchomościami, 11) zagospodarowania przestrzennego i nadzoru budowlanego, 12) gospodarki wodnej, 13) ochrony środowiska i przyrody, 14) rolnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, 15) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, 16) ochrony przeciwpowodziowej, przeciwpożarowej i zapobiegania innym nadzwyczajnym zagrożeniom życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, 17) przeciwdziałania bezrobociu oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy, 18) ochrony praw konsumenta, 19) utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, 20) obronności, 21) promocji powiatu, 22) współpracy z organizacjami pozarządowymi. 2. Do, określonego w ust. 1, zakresu działania powiatu należy również wykonywanie zadań powiatowych służb, inspekcji i straży. 3. Ustawy mogą określać inne zadania powiatu. 4. Ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat. 5. Powiat na uzasadniony wniosek zainteresowanej gminy przekazuje jej zadania z zakresu swojej właściwości na warunkach ustalonych w porozumieniu. 6. Zadania powiatu nie mogą naruszać zakresu działania gmin."}
{"id":"1995_436_40","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach rada powiatu stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze powiatu. 2. Akty prawa miejscowego stanowione są w szczególności w sprawach: 1) wymagających uregulowania w statucie, 2) porządkowych, o których mowa w art. 41, 3) szczególnego trybu zarządzania mieniem powiatu, 4) zasad i trybu korzystania z powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej."}
{"id":"1995_436_41","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. W zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, rada powiatu może wydawać powiatowe przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego albo do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego, o ile przyczyny te występują na obszarze więcej niż jednej gminy. 2. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 1, mogą przewidywać za ich naruszenie kary grzywny wymierzane w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach."}
{"id":"1995_436_42","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Akty prawa miejscowego powiatu stanowi rada powiatu w formie uchwały, jeżeli ustawa upoważniająca do wydania aktu nie stanowi inaczej. 2. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w art. 41, w przypadkach nie cierpiących zwłoki, może wydać zarząd. 3. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 2, podlegają zatwierdzeniu na najbliższej sesji rady powiatu. Tracą one moc w razie nieprzedłożenia ich do zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia. Termin utraty mocy obowiązującej określa rada powiatu."}
{"id":"1995_436_43","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Akty prawa miejscowego, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 1, ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 2. Akty prawa miejscowego podpisuje niezwłocznie po ich uchwaleniu przewodniczący rady powiatu i kieruje do publikacji. 3. Dzień wydania wojewódzkiego dziennika urzędowego jest dniem ogłoszenia aktu prawa miejscowego. 4. Akty prawa miejscowego wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że ustawa lub przepis powiatowy stanowi inaczej."}
{"id":"1995_436_44","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Przepisy porządkowe ogłasza się przez ich publikację w środkach masowego przekazu oraz w drodze obwieszczeń lub w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie. Przepisy te wchodzą w życie z dniem takiego ogłoszenia. Przepisu art. 43 ust. 4 nie stosuje się. 2. Przepisy porządkowe podlegają także ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym."}
{"id":"1995_436_45","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Starostwo powiatowe gromadzi i udostępnia zbiór aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat. Rozdział 5 Mienie powiatu"}
{"id":"1995_436_46","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Mieniem powiatu jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez powiat lub inne powiatowe osoby prawne. 2. Powiatowymi osobami prawnymi, poza powiatem, są samorządowe jednostki organizacyjne, którym ustawy przyznają wprost taki status oraz te osoby prawne, które mogą być tworzone na podstawie odrębnych ustaw wyłącznie przez powiat. 3. Powiat jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia powiatu nie należącego do innych powiatowych osób prawnych."}
{"id":"1995_436_47","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Nabycie mienia przez powiat następuje: 1) na podstawie odrębnej ustawy, z zastrzeżeniem że nie stanowi ono mienia jakiejkolwiek gminy, 2) przez przekazanie w związku z utworzeniem lub zmianą granic powiatu w trybie art. 3, 3) w wyniku przejęcia od Skarbu Państwa na podstawie porozumienia, z wyłączeniem mienia przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia, 4) przez inne czynności prawne, 5) w innych przypadkach określonych odrębnymi przepisami. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) tryb przekazywania mienia przez Skarb Państwa powiatom, z uwzględnieniem potrzeb w zakresie wykonywania zadań powiatów, 2) kategorie mienia wyłączonego z przekazywania powiatom, przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia."}
{"id":"1995_436_48","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Oświadczenie woli w sprawach majątkowych w imieniu powiatu składają dwaj członkowie zarządu lub jeden członek zarządu i osoba upoważniona przez zarząd. 2. Zarząd może upoważnić pracowników starostwa, kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu do składania oświadczeń woli związanych z prowadzeniem bieżącej działalności powiatu. 3. Jeżeli czynność prawna może spowodować powstanie zobowiązań majątkowych, do jej skuteczności potrzebna jest kontrasygnata skarbnika powiatu lub osoby przez niego upoważnionej. 4. Skarbnik powiatu, który odmówił kontrasygnaty, ma jednak obowiązek jej dokonania na pisemne polecenie starosty, przy równoczesnym powiadomieniu o tym rady powiatu i regionalnej izby obrachunkowej."}
{"id":"1995_436_49","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Powiat nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych powiatowych osób prawnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Inne powiatowe osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania powiatu."}
{"id":"1995_436_5","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Powiat może zawierać z organami administracji rządowej porozumienia w sprawie wykonywania zadań publicznych z zakresu administracji rządowej. 2. Powiat może zawierać porozumienia w sprawie powierzenia prowadzenia zadań publicznych z jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego, a także z województwem, na którego obszarze znajduje się terytorium powiatu."}
{"id":"1995_436_50","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Zarząd i ochrona mienia powiatu powinny być wykonywane ze szczególną starannością. Rozdział 6 Finanse powiatu"}
{"id":"1995_436_51","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Powiat samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową na podstawie budżetu powiatu. 2. Budżet powiatu jest planem finansowym obejmującym dochody i wydatki powiatu. 3. Budżet powiatu jest uchwalany przez radę powiatu na rok kalendarzowy, zwany dalej \"rokiem budżetowym\"."}
{"id":"1995_436_52","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Zamieszczenie w budżecie powiatu wydatków na określone cele nie stanowi podstawy zobowiązań wobec osób trzecich oraz roszczeń osób trzecich wobec powiatu."}
{"id":"1995_436_53","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Rada powiatu określa tryb prac nad projektem uchwały budżetowej, ustalając w szczególności: 1) obowiązki jednostek organizacyjnych powiatu oraz powiatowych służb, inspekcji i straży w toku prac nad projektem budżetu powiatu, 2) wymaganą przez radę powiatu szczegółowość projektu, z zastrzeżeniem, że szczegółowość ta nie może być mniejsza niż określona w odrębnych przepisach, 3) wymagane materiały informacyjne, które zarząd powiatu powinien przedstawić radzie powiatu wraz z projektem uchwały budżetowej, 4) terminy obowiązujące w toku prac nad projektem budżetu powiatu."}
{"id":"1995_436_54","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Uchwała budżetowa powiatu powinna być uchwalona przed rozpoczęciem roku budżetowego. 2. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie wskazanym w ust. 1, do czasu uchwalenia budżetu przez radę powiatu, nie później jednak niż do dnia 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu przedłożony radzie powiatu. 3. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie, o którym mowa w ust. 2, regionalna izba obrachunkowa ustala budżet powiatu najpóźniej do dnia 30 kwietnia roku budżetowego. Do dnia ustalenia budżetu przez regionalną izbę obrachunkową podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu, o którym mowa w ust. 2. 4. W przypadku gdy dochody i wydatki państwa określa ustawa o prowizorium budżetowym rada powiatu może uchwalić prowizorium budżetowe powiatu na okres objęty prowizorium budżetowym państwa. 5. Uchwałę budżetową powiatu lub uchwałę, o której mowa w ust. 4, starosta przedkłada regionalnej izbie obrachunkowej w ciągu 7 dni od dnia jej podjęcia."}
{"id":"1995_436_55","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Opracowywanie i przedstawianie do uchwalenia projektu budżetu powiatu, a także inicjatywa w sprawie zmian tego budżetu, należą do wyłącznej kompetencji zarządu powiatu. 2. Zarząd powiatu przygotowuje i przedstawia radzie powiatu, nie później niż do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy: 1) projekt budżetu powiatu uwzględniający zasady prawa budżetowego oraz ustalenia rady powiatu, o których mowa w art. 53 pkt 1, 2 i 4, 2) materiały informacyjne, o których mowa w art. 53 pkt 3. 3. Bez zgody zarządu powiatu rada powiatu nie może wprowadzić w projekcie budżetu powiatu zmian powodujących zwiększenie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach lub zwiększenie planowanych dochodów bez jednoczesnego ustanowienia źródeł tych dochodów."}
{"id":"1995_436_56","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Dochodami powiatu są: 1) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości określonej odrębną ustawą, 2) subwencje z budżetu państwa na zadania realizowane przez powiat, 3) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania realizowane przez powiatowe służby, inspekcje i straże, 4) dochody powiatowych jednostek budżetowych oraz wpłaty innych powiatowych jednostek organizacyjnych, 5) dochody z majątku powiatu, 6) odsetki za nieterminowe przekazywanie udziałów, dotacji i subwencji, o których mowa w pkt 1-3. 2. Dochodami powiatu mogą być: 1) subwencja wyrównawcza z budżetu państwa, 2) dotacje celowe z budżetu państwa przekazywane na wykonanie czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1, 3) dotacje z państwowych funduszów celowych, 4) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat na mocy porozumień zawartych z organami administracji rządowej, 5) dotacje celowe z budżetu województwa na zadania z zakresu samorządu województwa wykonywane przez powiat na mocy porozumień zawartych z województwem, 6) spadki, zapisy i darowizny, 7) odsetki od środków finansowych powiatu gromadzonych na rachunkach bankowych, 8) odsetki i dywidendy od wniesionego kapitału, 9) inne wpływy uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów. 3. Przekazywanie powiatowi, w drodze ustawy, nowych zadań wymaga zapewnienia środków finansowych koniecznych na ich realizację w postaci zwiększenia dochodów."}
{"id":"1995_436_57","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Subwencje dla powiatów ustalane są według zobiektywizowanych kryteriów określonych w odrębnej ustawie. 2. Zasady ustalania kwot subwencji dla powiatów oraz ich rozdziału między powiaty określa odrębna ustawa."}
{"id":"1995_436_58","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Wysokość kwoty subwencji wyrównawczej oraz zasady i kryteria jej rozdziału określa odrębna ustawa."}
{"id":"1995_436_59","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Różnica między dochodami a wydatkami budżetu powiatu stanowi nadwyżkę lub niedobór budżetu powiatu. 2. Uchwała budżetowa powiatu określa przeznaczenie nadwyżki lub źródła pokrycia niedoboru budżetu powiatu. 3. Zasady zaciągania przez organy powiatu kredytów i pożyczek na pokrywanie występujących w ciągu roku budżetowego niedoborów lub na sfinansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych rocznych dochodach określa odrębna ustawa. 4. Zasady emisji obligacji powiatowych określa odrębna ustawa."}
{"id":"1995_436_6","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami. 2. Powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej."}
{"id":"1995_436_60","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Za prawidłowe wykonanie budżetu powiatu odpowiada zarząd powiatu. 2. Zarządowi powiatu przysługuje wyłączne prawo: 1) zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków, w ramach upoważnień udzielonych przez radę powiatu, 2) emitowania papierów wartościowych, w ramach upoważnień udzielonych przez radę powiatu, 3) dokonywania wydatków budżetowych, 4) zgłaszania propozycji zmian w budżecie powiatu, 5) dysponowania rezerwą budżetu powiatu, 6) blokowania środków budżetowych, w przypadkach określonych ustawą."}
{"id":"1995_436_61","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Gospodarka środkami finansowymi znajdującymi się w dyspozycji powiatu jest jawna. Wymóg jawności jest spełniany w szczególności przez: 1) jawność debaty budżetowej, 2) opublikowanie uchwały budżetowej oraz sprawozdań z wykonania budżetu powiatu, 3) przedstawienie pełnego wykazu kwot dotacji celowych udzielanych z budżetu powiatu, 4) ujawnienie sprawozdania zarządu z działań, o których mowa w art. 60 ust. 2 pkt 1 i 2."}
{"id":"1995_436_62","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Bankową obsługę budżetu powiatu wykonuje bank wybrany przez radę powiatu w trybie określonym w ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778). 2. Zasady wykonywania obsługi bankowej określa umowa zawarta między zarządem powiatu a bankiem. 3. Zarząd powiatu może lokować wolne środki budżetowe na rachunkach w innych bankach bez konieczności uzyskania odrębnej zgody rady powiatu. 4. Zarząd powiatu może, w granicach upoważnień zamieszczonych w uchwale budżetowej, zaciągać kredyty bankowe w wybranych przez siebie bankach."}
{"id":"1995_436_63","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Dyspozycja środkami pieniężnymi powiatu jest oddzielona od jej kasowego wykonania."}
{"id":"1995_436_64","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Kontrolę gospodarki finansowej powiatu sprawuje regionalna izba obrachunkowa. 2. Z zastrzeżeniem przepisów tego rozdziału do trybu uchwalania budżetu oraz gospodarki finansowej powiatu stosuje się przepisy odrębnej ustawy. Rozdział 7 Związki, stowarzyszenia i porozumienia powiatów"}
{"id":"1995_436_65","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. W celu wspólnego wykonywania zadań publicznych, w tym wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej, powiaty mogą tworzyć związki z innymi powiatami. 2. Uchwały o utworzeniu związku, przystąpieniu do związku lub wystąpieniu ze związku podejmują rady zainteresowanych powiatów. 3. Prawa i obowiązki powiatów uczestniczących w związku związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku. 4. Do związków powiatów stosuje się odpowiednio art. 38."}
{"id":"1995_436_66","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. 2. Związek ma osobowość prawną."}
{"id":"1995_436_67","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Utworzenie związku wymaga przyjęcia jego statutu przez rady zainteresowanych powiatów bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady powiatu. 2. Statut związku powinien określać: 1) nazwę i siedzibę związku, 2) członków i czas trwania związku, 3) zadania związku, 4) organy związku, ich strukturę, zakres i tryb działania, 5) zasady korzystania z obiektów i urządzeń związku, 6) zasady udziału w kosztach wspólnej działalności, zyskach i pokrywania strat związku, 7) zasady przystępowania i występowania członków oraz zasady rozliczeń majątkowych, 8) zasady likwidacji związku, 9) tryb wprowadzania zmian w statucie związku, 10) inne zasady określające współdziałanie."}
{"id":"1995_436_68","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Rejestr związków prowadzi minister właściwy do spraw administracji publicznej. 2. Związek nabywa osobowość prawną po zarejestrowaniu, z dniem ogłoszenia statutu. 3. Na decyzję o odmowie wpisania do rejestru przysługuje skarga do sądu administracyjnego. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb prowadzenia rejestru związków powiatów oraz ogłaszania statutów związków."}
{"id":"1995_436_69","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Organem stanowiącym i kontrolnym związku jest zgromadzenie związku, zwane dalej \"zgromadzeniem\". 2. W skład zgromadzenia wchodzi po dwóch reprezentantów powiatów uczestniczących w związku. Zasady reprezentacji powiatu w związku określa rada powiatu."}
{"id":"1995_436_7","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Ustawy określają przypadki, w których właściwe organy administracji rządowej mogą nałożyć na powiat obowiązek wykonania określonych czynności w zakresie należącym do zadań powiatu, związanych z usuwaniem bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz z obronnością. 2. Jeżeli działania związane z usuwaniem zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz z obronnością przeprowadza się w ramach zorganizowanej akcji, nałożenie obowiązku może dotyczyć wykonania czynności, o których mowa w ust. 1, również poza terenem powiatu. 3. Za czynności, o których mowa w ust. 2, powiatowi przysługuje zwrot koniecznych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami od organu administracji, który nałożył obowiązek wykonania tych czynności. Rozdział 3 Władze powiatu"}
{"id":"1995_436_70","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Uchwały zgromadzenia podejmowane są bezwzględną większością głosów statutowej liczby członków zgromadzenia. 2. Członek zgromadzenia może wnieść pisemny sprzeciw wraz z uzasadnieniem w stosunku do uchwały zgromadzenia w ciągu 7 dni od dnia jej podjęcia. 3. Wniesienie sprzeciwu wstrzymuje wykonanie uchwały i wymaga ponownego rozpatrzenia sprawy. 4. Sprzeciwu nie można zgłosić wobec uchwały podjętej w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy."}
{"id":"1995_436_71","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Organem wykonawczym związku jest zarząd. 2. Zarząd związku jest powoływany i odwoływany przez zgromadzenie spośród członków zgromadzenia. 3. O ile statut tak stanowi, dopuszczalny jest wybór członków zarządu spoza członków zgromadzenia w liczbie nie przekraczającej 13 składu zarządu związku."}
{"id":"1995_436_72","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Do gospodarki finansowej związku powiatów stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce finansowej powiatu. 2. Plan finansowy związku uchwala zgromadzenie związku."}
{"id":"1995_436_73","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Powiaty mogą zawierać porozumienia w sprawie powierzenia jednemu z nich prowadzenia zadań publicznych. 2. W zakresie nie uregulowanym treścią porozumienia do porozumień, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące związków powiatów."}
{"id":"1995_436_74","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Miasto na prawach powiatu może tworzyć związki i zawierać porozumienia komunalne z gminami."}
{"id":"1995_436_75","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Powiaty mogą tworzyć stowarzyszenia, w tym również z gminami. 2. Do stowarzyszeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86, z 1996 r. Nr 27, poz. 118 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769). Rozdział 8 Nadzór nad działalnością powiatu"}
{"id":"1995_436_76","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Nadzór nad działalnością powiatu sprawuje Prezes Rady Ministrów oraz wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa. 2. Organy nadzoru mogą wkraczać w działalność powiatu tylko w przypadkach określonych ustawami. 3. Nadzór nad związkiem powiatów sprawuje wojewoda właściwy dla siedziby związku."}
{"id":"1995_436_77","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Nadzór nad wykonywaniem zadań powiatu sprawowany jest na podstawie kryterium zgodności z prawem."}
{"id":"1995_436_78","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Starosta zobowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwał rady w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. Uchwały organów powiatu w sprawie wydania przepisów porządkowych podlegają przekazaniu niezwłocznie. 2. Starosta przedkłada regionalnej izbie obrachunkowej, na zasadach określonych w ust. 1, uchwałę budżetową, uchwałę w sprawie absolutorium dla zarządu oraz inne uchwały objęte zakresem nadzoru izby."}
{"id":"1995_436_79","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Uchwała organu powiatu sprzeczna z prawem jest nieważna. O nieważności uchwały w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia jej doręczenia organowi nadzoru. 2. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, może wstrzymać jej wykonanie. 3. Rozstrzygnięcie nadzorcze powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego. 4. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę wydano z naruszeniem prawa. 5. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_436_8","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Mieszkańcy powiatu podejmują rozstrzygnięcia w głosowaniu powszechnym poprzez wybory i referendum powiatowe - lub za pośrednictwem organów powiatu. 2. Organami powiatu są: 1) rada powiatu, 2) zarząd powiatu."}
{"id":"1995_436_80","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Jeżeli stwierdzenie nieważności dotyczy uchwały budżetowej, budżet w części objętej stwierdzeniem nieważności nie może być wykonywany do chwili rozstrzygnięcia sprawy przez sąd administracyjny. Przepisy art. 54 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. W sprawach określonych w ust. 1 sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia sprawy do sądu."}
{"id":"1995_436_81","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Po upływie terminu, o którym mowa w art. 79 ust. 1, organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały organu powiatu. W tym przypadku organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania uchwały należy do sądu."}
{"id":"1995_436_82","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Nie stwierdza się nieważności uchwały organu powiatu po upływie 1 roku od dnia jej podjęcia, chyba że uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały w terminie, o którym mowa w art. 78 ust. 1. 2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, orzeka się o niezgodności uchwały z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_436_83","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. W razie rażącego naruszenia przez radę powiatu Konstytucji lub ustaw Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może w drodze uchwały rozwiązać radę powiatu. Rozwiązanie rady równoznaczne jest z rozwiązaniem wszystkich organów powiatu. Prezes Rady Ministrów wyznacza osobę, która do czasu wyboru nowych organów powiatu pełni funkcję tych organów. 2. Jeżeli naruszenia Konstytucji lub powtarzających się naruszeń ustaw dopuści się zarząd powiatu, wojewoda wzywa radę powiatu do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwania nie odnoszą skutku, rozwiązuje zarząd. Do czasu wyborów funkcję zarządu i starosty pełni osoba wyznaczona przez wojewodę."}
{"id":"1995_436_84","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. W razie nie rokującego nadziei na szybką poprawę i przedłużającego się braku skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy powiatu, Prezes Rady Ministrów może zawiesić organy powiatu i ustanowić zarząd komisaryczny na okres do 2 lat, nie dłużej jednak niż do wyboru zarządu przez radę kolejnej kadencji. 2. Zawieszenie organów powiatu i ustanowienie zarządu komisarycznego może nastąpić po uprzednim przedstawieniu zarzutów organom powiatu i wezwaniu ich do niezwłocznego przedłożenia programu poprawy sytuacji powiatu oraz po wysłuchaniu opinii sejmiku województwa. 3. Komisarza rządowego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody, zaopiniowany przez sejmik województwa. 4. Komisarz rządowy przejmuje wykonywanie zadań i kompetencji organów powiatu."}
{"id":"1995_436_85","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące powiatu, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 83 ust. 2 i art. 84 ust. 1, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozstrzygnięć dotyczących organów związków i porozumień powiatów. 3. Do złożenia skargi uprawniony jest powiat lub związek powiatów, którego interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała zarządu powiatu lub odpowiedniego organu związku powiatów. 4. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej. 5. Rozstrzygnięcia nadzorcze stają się prawomocne z upływem terminu do wniesienia skargi albo z dniem oddalenia lub odrzucenia skargi przez sąd."}
{"id":"1995_436_86","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Postępowanie sądowe, o którym mowa w artykułach poprzedzających, jest wolne od opłat sądowych."}
{"id":"1995_436_87","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia, zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. 3. Skargę na uchwałę, o której mowa w ust. 1, można wnieść do sądu administracyjnego w imieniu własnym lub reprezentując grupę mieszkańców powiatu, którzy na to wyrażą pisemną zgodę. 4. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym."}
{"id":"1995_436_88","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Przepisy art. 87 stosuje się odpowiednio, gdy organ powiatu nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego, na koszt i ryzyko powiatu."}
{"id":"1995_436_89","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Przepisów tego rozdziału nie stosuje się do decyzji indywidualnych w sprawach z zakresu administracji publicznej, wydawanych przez organy powiatów oraz związki powiatów. Kontrolę instancyjną w tym zakresie oraz nadzór pozainstancyjny, a także kontrolę sprawowaną przez sąd określają odrębne przepisy."}
{"id":"1995_436_9","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rada powiatu jest organem stanowiącym i kontrolnym powiatu, z zastrzeżeniem przepisów o referendum powiatowym. 2. Kadencja rady trwa 4 lata, licząc od dnia wyborów. 3. Radni wybierani są w wyborach bezpośrednich. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rady powiatu oraz jej liczebność określa odrębna ustawa."}
{"id":"1995_436_90","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Przepisy tego rozdziału mają zastosowanie również do związków i porozumień, o których mowa w ustawie. Rozdział 9 Miasta na prawach powiatu"}
{"id":"1995_436_91","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Miastem na prawach powiatu jest miasto liczące więcej niż 100 000 mieszkańców oraz miasto, które przestało być siedzibą wojewody z dniem 31 grudnia 1998 r. 2. Na wniosek właściwej rady miejskiej miasta, które przestało być siedzibą wojewody z dniem 31 grudnia 1998 r., Rada Ministrów odstępuje od nadania temu miastu statusu miasta na prawach powiatu. 3. Rada Ministrów może: 1) odstąpić od nadania miastu liczącemu więcej niż 100 000 mieszkańców praw powiatu, jeżeli nadanie tego prawa mogłoby ograniczyć wspólnotom samorządowym wchodzącym w skład dotychczasowego powiatu, dostęp do usług publicznych o charakterze powiatowym, 2) nadać, na wniosek właściwej rady miejskiej, miastu liczącemu mniej niż 100 000 mieszkańców prawa powiatu, jeżeli miasto to ma niezbędną infrastrukturę do wykonywania zadań powiatowych, a nadanie tego prawa nie ograniczy wspólnotom samorządowym wchodzącym w skład dotychczasowego powiatu, dostępu do usług publicznych o charakterze powiatowym. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 3, Rada Ministrów rozstrzyga po zapoznaniu się z opiniami zainteresowanych rad gmin, rady powiatu oraz właściwego sejmiku województwa. Nie dotyczy to pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty. 5. Ilekroć w przepisach jest mowa o powiecie, rozumie się przez to również miasto na prawach powiatu."}
{"id":"1995_436_92","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje: 1) rada miasta, 2) zarząd miasta. 2. Miasta na prawach powiatu wykonują zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. 3. Nazwę, skład, liczebność oraz zasady i tryb działania organów miasta na prawach powiatu określa ustawa o samorządzie terytorialnym. Rozdział 10 Przepis końcowy"}
{"id":"1995_436_93","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie, z wyjątkiem przepisu art. 3, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia ustawy."}
{"id":"1995_439_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tworzy podstawy rzetelnego, obiektywnego, profesjonalnego i niezależnego prowadzenia badań statystycznych, których wyniki mają charakter oficjalnych danych statystycznych oraz ustala organizację i tryb prowadzenia tych badań i zakres związanych z nimi obowiązków."}
{"id":"1995_439_10","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Zbierane i gromadzone w badaniach statystycznych statystyki publicznej dane indywidualne i dane osobowe są poufne i podlegają szczególnej ochronie; dane te mogą być wykorzystywane wyłącznie do opracowań, zestawień i analiz statystycznych oraz do tworzenia przez służby statystyki publicznej operatu do badań statystycznych prowadzonych przez te służby; udostępnianie lub wykorzystywanie danych indywidualnych i danych osobowych dla innych niż podane celów jest zabronione (tajemnica statystyczna)."}
{"id":"1995_439_11","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Służby statystyki publicznej są obowiązane zawiadamiać na piśmie lub przez ogłoszenie w sposób zwyczajowo przyjęty o celu, zakresie i sposobie przeprowadzenia spisu powszechnego oraz innego badania statystycznego z udziałem rachmistrzów spisowych i ankieterów statystycznych, o prawach i obowiązkach podmiotów wezwanych do przekazania danych lub udzielenia odpowiedzi, a także o gwarancjach poufności i zachowaniu tajemnicy statystycznej."}
{"id":"1995_439_12","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Pracownicy służb statystyki publicznej, rachmistrze spisowi, ankieterzy statystyczni oraz inne osoby wykonujące czynności w imieniu i na rzecz statystyki publicznej, mający bezpośredni dostęp do danych indywidualnych i danych osobowych, są obowiązani do bezwzględnego przestrzegania tajemnicy statystycznej i mogą być dopuszczeni do wykonywania tych czynności po złożeniu w urzędzie statystycznym albo innej jednostce organizacyjnej służb statystyki publicznej pisemnego przyrzeczenia następującej treści: \"Przyrzekam, że będę wykonywać swoje prace na rzecz statystyki publicznej z całą rzetelnością, zgodnie z etyką zawodową statystyka, a poznane w czasie ich wykonywania dane jednostkowe zachowam w tajemnicy wobec osób trzecich.\""}
{"id":"1995_439_13","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Dane zbierane i gromadzone przez organy administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego, inne instytucje rządowe, organy prowadzące urzędowe rejestry i Narodowy Bank Polski na podstawie innych niż niniejsza ustawa przepisów, są danymi systemów informacyjnych administracji publicznej, zwanymi dalej \"danymi administracyjnymi\". 2. Ustawa niniejsza nie ogranicza w zbieraniu danych na formularzach i kwestionariuszach do celów, o których mowa w ust. 1, ani w swobodnym przekazywaniu danych o sobie i swojej działalności przez osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej i osoby fizyczne. 3. Organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego, inne instytucje rządowe, organy prowadzące urzędowe rejestry i Narodowy Bank Polski nieodpłatnie przekazują służbom statystyki publicznej zgromadzone dane administracyjne w zakresie, formie i terminach określanych każdorazowo w programie badań statystycznych statystyki publicznej, w szczególności w formie wyciągów z rejestrów, kopii: zbiorów danych, zebranych deklaracji, dokumentów ewidencyjnych i innych formularzy urzędowych, wyników pomiarów, danych monitoringu środowiska oraz udostępniają dane z baz danych systemów informatycznych. 4. W przypadku realizowania przez organy samorządu terytorialnego określonych zadań jako zadań zleconych przez administrację rządową, zadania te obejmują również obowiązek przekazywania informacji do badań statystycznych statystyki publicznej oraz krajowych rejestrów urzędowych prowadzonych na podstawie ustawy. 5. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego jest obowiązany do zgłaszania organom administracji rządowej i samorządu terytorialnego, innym instytucjom rządowym, organom prowadzącym urzędowe rejestry i Narodowemu Bankowi Polskiemu uzasadnionych wniosków uzupełnienia zbieranych i gromadzonych danych administracyjnych celem umożliwienia ich wykorzystania bezpośrednio dla potrzeb statystyki publicznej."}
{"id":"1995_439_14","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Wyniki obliczeń, opracowań i analiz dokonanych na podstawie zebranych w badaniach statystycznych statystyki publicznej danych statystycznych, zwane dalej \"wynikowymi informacjami statystycznymi\", są powszechnie dostępne. 2. Statystyka publiczna zapewnia równoprawny, równorzędny i równoczesny dostęp do wynikowych informacji statystycznych, a w szczególności do podstawowych wielkości i wskaźników. 3. Rodzaje wynikowych informacji statystycznych oraz formy i terminy ich udostępnienia są ustalane w programie badań statystycznych statystyki publicznej. Rozdział 2 Organizacja badań statystycznych statystyki publicznej"}
{"id":"1995_439_15","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Tworzy się Radę Statystyki, zwaną dalej \"Radą\", jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach statystyki. 2. Rada działa przy Prezesie Rady Ministrów. 3. Do zadań Rady należy: 1) ustalanie, na podstawie propozycji przygotowanej przez Główny Urząd Statystyczny, corocznie, na każdy następny rok projektu programu badań statystycznych, 2) przedstawianie Radzie Ministrów, nie później niż do dnia 30 czerwca każdego roku, projektu programu badań statystycznych statystyki publicznej, 3) rekomendowanie przeprowadzenia badań nowych i badań cyklicznych o szerokim zasięgu obserwacji statystycznej oraz związanych z nimi prac metodologicznych i przygotowawczych, projektowanych na okres najbliższych dziesięcu lat, 4) ocena realizacji programu badań statystycznych statystyki publicznej oraz formułowanie opinii w innych sprawach mających istotne znaczenie dla rozwoju statystyki publicznej, 5) opiniowanie wniosków w sprawie powołania i odwołania Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, 6) opiniowanie projektu wydatków budżetowych na badania statystyczne."}
{"id":"1995_439_16","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Rada składa się z 17 członków. 2. W skład Rady wchodzą powołane przez Prezesa Rady Ministrów osoby reprezentujące organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego - sześć, Narodowy Bank Polski - jedna, organizacje pracodawców, organizacje społeczne, samorząd zawodowy i gospodarczy - sześć, ogólnokrajowe organizacje związkowe - dwie oraz dwóch ekspertów - po jednym z zakresu nauk społecznych i ekonomicznych, jako członkowie Rady. 3. W posiedzeniach Rady uczestniczy Prezes Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1995_439_17","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Kadencja Rady trwa pięć lat, licząc od dnia jej powołania. Członek powołany w skład Rady kończy kadencję wraz z zakończeniem kadencji całego składu Rady. 2. Prezes Rady Ministrów może odwołać członka Rady przed upływem kadencji wyłącznie w przypadku: 1) złożenia rezygnacji, 2) nie uczestniczenia w pracach Rady. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 oraz w przypadku śmierci członka Rady, Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady. Przepis art. 16 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Przewodniczącego Rady wybiera Rada spośród swoich członków. 5. Tryb pracy Rady określa regulamin przyjęty przez Radę i zatwierdzony przez Prezesa Rady Ministrów. 6. Obsługę administracyjną prac Rady zapewnia Główny Urząd Statystyczny. 7. Koszty działalności Rady są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1995_439_18","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Program badań statystycznych statystyki publicznej ustala Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia. 2. Przedstawiany Radzie Ministrów projekt programu badań statystycznych powinien określać: 1) temat badania, 2) prowadzącego badanie, 3) zakres podmiotowy i przedmiotowy badania, 4) źródła danych statystycznych oraz formy, terminy i częstotliwość ich zbierania, 5) obowiązki udzielania informacji i przekazywania danych statystycznych, 6) rodzaje wynikowych informacji statystycznych oraz formy i terminy ich udostępniania, w tym podstawowych wielkości i wskaźników, 7) koszty i źródła finansowania."}
{"id":"1995_439_19","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Rada Ministrów zapewnia ujęcie w programach badań statystycznych statystyki publicznej badań mających podstawowe znaczenie dla obserwacji procesów społecznych i gospodarczych, a w szczególności: 1) badań stałych pozwalających na obserwację ciągłą podstawowych dziedzin życia i występujących w nich zjawisk, 2) badań cyklicznych, w tym spisów powszechnych, 3) badań gwarantujących porównywalność wyników w przypadku gdy dotyczą one zmiennych w czasie obiektów obserwacji statystycznej lub gdy zmianie ulega metodologia badania, 4) badań koniecznych dla wykonania przyjętych przez Rzeczpospolitą Polską zobowiązań międzynarodowych."}
{"id":"1995_439_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) statystyka publiczna - system zbierania danych statystycznych, gromadzenia, przechowywania i opracowywania zebranych danych oraz ogłaszania, udostępniania i rozpowszechniania wyników badań statystycznych, jako oficjalnych danych statystycznych, 2) badania statystyczne - zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych oraz ogłaszanie i udostępnianie wyników dokonanych obliczeń, opracowań i analiz, w tym podstawowych wielkości i wskaźników, 3) podstawowe wielkości i wskaźniki - wielkości i wskaźniki, do których ogłaszania Główny Urząd Statystyczny jest zobowiązany każdorazowo na podstawie odrębnych przepisów, 4) zbieranie danych statystycznych - uzyskiwanie odpowiedzi na pytania zawarte w formularzach, kwestionariuszach i ankietach statystycznych oraz informacji na innych nośnikach, dotyczące działalności podmiotów gospodarczych, innych osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej lub wybranych dziedzin tej działalności oraz życia i sytuacji osób fizycznych lub wybranych jej aspektów - bezpośrednio od tych podmiotów i osób albo z systemów informacyjnych administracji publicznej, w których tego rodzaju dane zostały legalnie zgromadzone, 5) gromadzenie danych statystycznych - zebranie przez prowadzącego badanie statystyczne w określonym czasie i miejscu danych statystycznych, o których mowa w pkt 4, 6) opracowywanie danych statystycznych - tworzenie zbiorów danych ze zgromadzonych danych statystycznych, z odłączeniem lub zakodowaniem informacji pozwalających na zidentyfikowanie konkretnego podmiotu gospodarczego, innej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, albo osoby fizycznej, a następnie dokonywanie na podstawie tych zbiorów obliczeń, opracowań i analiz, 7) program badań statystycznych statystyki publicznej - uchwalony przez Radę Ministrów w trybie określonym w rozdziale 2 wykaz ustalający zakres tematyczny, przedmiotowy i podmiotowy badań statystycznych i związane z nimi obowiązki, 8) operat do badań statystycznych - wykaz wybranych, według określonych cech, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz osób fizycznych będących podmiotem obserwacji statystycznej wraz z ich identyfikacją adresową, 9) dane jednostkowe - dane osobowe dające się powiązać z konkretną osobą fizyczną lub dane indywidualne dające się powiązać z podmiotem gospodarczym albo inną osobą prawną bądź jednostką organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, 10) służby statystyki publicznej - Główny Urząd Statystyczny oraz podległe mu urzędy statystyczne i inne jednostki statystyki tworzone w trybie określonym w rozdziale 3, 11) podmiot gospodarczy - osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, jeżeli przedmiot ich działania obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej, 12) urzędowe rejestry - prowadzone na podstawie ustaw lub przepisów wydanych w wykonaniu ustaw przez sądy i organy administracji publicznej rejestry i ewidencje zawierające informacje o osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej i osobach fizycznych oraz ich działalności, a także o innych zjawiskach, zdarzeniach i obiektach, a w szczególności rejestry: sądowe, ubezpieczeń społecznych, podatników, podmiotów gospodarki narodowej, podziału terytorialnego kraju oraz ewidencje: ludności, działalności gospodarczej, udzielonych zezwoleń i koncesji, gruntów, budynków, budowli i obiektów infrastruktury, 13) systemy informacyjne administracji publicznej - systemy zbierania, gromadzenia i przetwarzania informacji przez organy administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego, inne instytucje rządowe, organy rejestrowe i Narodowy Bank Polski, prowadzone w oparciu o przepisy kompetencyjne lub inne akty prawne związane bezpośrednio z wykonywaniem przez nie zadań statutowych. 14) standardy klasyfikacyjne - wprowadzone na podstawie ustawy klasyfikacje, nomenklatury i definicje podstawowych kategorii."}
{"id":"1995_439_20","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Badania statystyczne statystyki publicznej prowadzi Główny Urząd Statystyczny i podległe mu urzędy statystyczne. 2. Rada Ministrów, na wniosek Rady, może w programie badań statystycznych ustalić, że badanie statystyczne będzie prowadzone przez: 1) inny wskazany naczelny lub centralny organ administracji państwowej albo Narodowy Bank Polski, o ile badanie to wymaga wiedzy specjalistycznej, którą dysponuje ten organ, albo jeżeli jest on w posiadaniu danych zgromadzonych w innym celu, 2) Główny Urząd Statystyczny wspólnie z innym wskazanym naczelnym lub centralnym organem administracji państwowej, inną instytucją rządową lub Narodowym Bankiem Polskim albo wojewodą, 3) wskazany urząd statystyczny wspólnie z wojewodą albo organem samorządu terytorialnego na jego wniosek. 3. Prowadzący badania statystyczne w trybie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, są obowiązani do: 1) stosowania standardów klasyfikacyjnych, 2) udostępnienia wyników badania służbom statystyki publicznej i ich przekazywania, w porozumieniu z Głównym Urzędem Statystycznym, organizacjom międzynarodowym."}
{"id":"1995_439_21","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Służby statystyki publicznej mogą: 1) wykonywać na zamówienie opracowania wspomagające inne systemy informacyjne administracji publicznej, 2) oddelegowywać pracowników do wykonywania prac statystycznych w organach administracji rządowej i samorządowej. 2. Służby statystyki publicznej mogą: 1) prowadzić na indywidualne zamówienia badania statystyczne nie objęte programem badań statystycznych statystyki publicznej, 2) wykonywać na zlecenie dodatkowe opracowania i analizy, wykorzystując w tym celu również dane zgromadzone w badaniach objętych programem badań statystycznych statystyki publicznej. 3. Zbieranie danych statystycznych do prac, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz danych dodatkowych do badań, opracowań i analiz określonych w ust. 2, może odbywać się wyłącznie na zasadzie udziału dobrowolnego. 4. Wyniki badań oraz opracowania i analizy, o których mowa w ust. 2, stają się danymi statystyki publicznej i mogą być wykorzystywane, udostępniane i rozpowszechniane przez służby statystyki publicznej, jeżeli nie naruszy to uzasadnionego interesu zamawiającego lub zleceniodawcy i nie zastrzeżono w umowie ich wykorzystania wyłącznie na potrzeby zamawiającego lub zleceniodawcy. Rozdział 3 Służby statystyki publicznej"}
{"id":"1995_439_22","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Służby statystyki publicznej stanowią Główny Urząd Statystyczny, podległe mu urzędy statystyczne oraz inne jednostki statystyki, o których mowa w art. 27 i 29."}
{"id":"1995_439_23","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Główny Urząd Statystyczny jest centralnym organem administracji państwowej. 2. Organizację Głównego Urzędu Statystycznego określa statut nadany przez Radę Ministrów, w drodze rozporządzenia."}
{"id":"1995_439_24","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Działalnością służb statystyki publicznej kieruje Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. 2. Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, po uzyskaniu opinii Rady Statystyki. 3. Kadencja Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego trwa 6 lat, licząc od dnia powołania; Prezes Głównego Urzędu Statystycznego pełni obowiązki do dnia powołania swego następcy. 4. Ta sama osoba nie może być Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. 5. Kadencja Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego wygasa w razie jego śmierci, orzeczenia przez Trybunał Stanu utraty zajmowanego stanowiska lub odwołania. 6. Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego odwołuje się w razie: 1) zrzeczenia się wykonywania obowiązków, 2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co najmniej 6 miesięcy, 3) sprzeniewierzenia się etyce statystyka, 4) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 5) orzeczenia zakazu zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych. 7. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego pełni swoje obowiązki przy pomocy wiceprezesów, powoływanych i odwoływanych przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1995_439_25","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Do zadań Głównego Urzędu Statystycznego należy: 1) rozpoznawanie zapotrzebowania na informacje i analizy statystyczne i przygotowywanie na tej podstawie projektów programów badań statystycznych statystyki publicznej oraz ich przedstawianie Radzie, 2) organizowanie i prowadzenie badań statystycznych oraz ustalanie ich metodologii, 3) zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych oraz ich analizowanie, 4) przeprowadzanie spisów powszechnych, 5) przechowywanie danych statystycznych, 6) opracowywanie standardowych klasyfikacji, nomenklatur i definicji podstawowych kategorii, ustalanie wzajemnych relacji między nimi oraz ich interpretacja, 7) udostępnianie i rozpowszechnianie wynikowych informacji statystycznych, w tym podstawowych wielkości i wskaźników, 8) opracowywanie i ogłaszanie prognoz demograficznych oraz statystycznych prognoz gospodarczych i społecznych, 9) przedstawianie Prezydentowi, Sejmowi i Senatowi, organom administracji rządowej, Najwyższej Izbie Kontroli, Narodowemu Bankowi Polskiemu, organom samorządu terytorialnego oraz innym instytucjom rządowym wynikowych informacji statystycznych w zakresie, terminach i w formach określonych w programie badań statystycznych, 10) prowadzenie krajowych rejestrów urzędowych: podmiotów gospodarki narodowej i podziału terytorialnego kraju, 11) prowadzenie badań i analiz statystycznych wynikających z przyjętych przez Rzeczpospolitą Polską zobowiązań międzynarodowych, 12) dokonywanie statystycznych porównań międzynarodowych i ogłaszanie ich wyników, 13) wykonywanie przyjętych przez Rzeczpospolitą Polską zobowiązań przekazywania danych statystycznych organizacjom międzynarodowym, 14) współpraca z wyspecjalizowanymi w dziedzinie statystyki organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi oraz organami i urzędami innych krajów, 15) prowadzenie prac naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie metodologii badań statystycznych i standardów klasyfikacyjnych oraz zastosowań metod matematycznych i informatyki w statystyce, 16) prowadzenie szkolenia, dokształcania i doskonalenia w dziedzinie statystyki, 17) popularyzacja wiedzy o statystyce. 2. Urzędy statystyczne wykonują zadania wymienione w ust. 1 pkt 1-5, 6-w zakresie interpretacji, 7-12, 14, 16 i 17 w zakresie określonym w trybie ust. 4. 3. Urzędy statystyczne tworzy i znosi Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze zarządzenia. 4. Szczegółowy zakres zadań i organizację urzędu statystycznego określa statut nadany przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze zarządzenia. 5. Urzędem statystycznym kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1995_439_26","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Przy Prezesie Głównego Urzędu Statystycznego działa Naukowa Rada Statystyczna, jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach metodologii badań statystycznych; skład i tryb prac Naukowej Rady Statystycznej określa Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze zarządzenia."}
{"id":"1995_439_27","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego może tworzyć jednostki obsługi statystyki publicznej i określa, w drodze zarządzenia, zakres ich zadań i organizację."}
{"id":"1995_439_28","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Główny Urząd Statystyczny powołuje rachmistrzów spisowych, ankieterów statystycznych, rzeczoznawców i społecznych korespondentów statystycznych. 2. Zadaniem rachmistrzów spisowych jest zbieranie danych statystycznych w spisach powszechnych, a ankieterów statystycznych zbieranie danych statystycznych w innych badaniach w formie odpowiedzi na pytania zawarte w formularzach, kwestionariuszach i ankietach statystycznych. 3. Rachmistrzom spisowym i ankieterom statystycznym w czasie wykonywania czynności określonych w ust. 2, przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych. 4. Zadaniem rzeczoznawców i społecznych korespondentów statystycznych jest przygotowywanie opinii i ocen dotyczących określonego przedmiotu badań statystycznych. 5. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określa, w drodze zarządzenia, tryb powoływania rachmistrzów spisowych, ankieterów statystycznych, rzeczoznawców i społecznych korespondentów statystycznych oraz ich udział w prowadzonych badaniach statystycznych."}
{"id":"1995_439_29","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego do wykonywania prac określonych w art. 21 ust. 1 i 2, oraz do zorganizowania pracy rachmistrzów spisowych i ankieterów statystycznych, może tworzyć, w drodze zarządzenia, agencje statystyczne. 2. Agencje statystyczne mogą przyjmować odpłatne zlecenia podmiotów gospodarczych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, wykonywania obowiązków statystycznych. 3. Utworzenie agencji statystycznej może nastąpić po: 1) przeprowadzeniu analizy możliwości pozyskiwania środków finansowych przez agencję, 2) stwierdzeniu, że wykonywanie przez agencję zleceń, o których mowa w ust. 2, nie ograniczy praw dostępu do informacji statystycznej, 3) zorganizowaniu systemu nadzoru nad działalnością agencji i jakością świadczonych usług. Rozdział 4 Obowiązki statystyczne i dostęp do danych"}
{"id":"1995_439_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Statystyka publiczna zapewnia rzetelne, obiektywne i systematyczne informowanie społeczeństwa, organów państwa i administracji publicznej oraz podmiotów gospodarczych o sytuacji ekonomicznej, demograficznej, społecznej oraz środowiska naturalnego."}
{"id":"1995_439_30","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Podmioty gospodarcze oraz inne osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są obowiązane do: 1) posiadania numeru identyfikacyjnego krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, o którym mowa w rozdziale 6, i posługiwanie się nim przy przekazywaniu informacji wykorzystywanych dla celów statystycznych, 2) stosowania w prowadzonej ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości standardów klasyfikacyjnych ustalonych na podstawie art. 40, 3) przekazania jednorazowo, przekazywania systematycznie lub okresowo, nieodpłatnie informacji i danych statystycznych dotyczących prowadzonej działalności i jej wyników w formach i terminach oraz według zasad metodologicznych określonych szczegółowo w przepisach wydanych na podstawie art. 31-33."}
{"id":"1995_439_31","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie programu badań statystycznych statystyki publicznej, określa szczegółowo w drodze zarządzenia, podmioty zobowiązane, zakres, formy i terminy przekazywania danych statystycznych oraz zasady metodologiczne badań prowadzonych w trybie art. 20 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 i 3."}
{"id":"1995_439_32","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Wskazany w programie badań statystycznych statystyki publicznej jako prowadzący badanie naczelny lub centralny organ administracji państwowej albo Prezes Narodowego Banku Polskiego, na podstawie tego programu, określa w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze zarządzenia, podmioty zobowiązane, zakres, formy i terminy przekazywania danych statystycznych oraz zasady metodologiczne badań prowadzonych w trybie art. 20 ust. 2 pkt 1."}
{"id":"1995_439_33","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ustala, w drodze zarządzenia, ogólne zasady metodologiczne oraz definicje pojęć stosowane w badaniach statystycznych statystyki publicznej i podaje je do powszechnej wiadomości."}
{"id":"1995_439_34","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Zarządzenia, o których mowa w art. 31-33, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_439_35","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Upoważnia się służby statystyki publicznej do zbierania do celów statystycznych i dla przygotowania prognoz demograficznych następujących danych o osobach fizycznych zamieszkujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) imiona i nazwisko, 2) płeć, 3) data i miejsce urodzenia, 4) obywatelstwo, 5) stan cywilny, 6) data zawarcia i ustania małżeństwa, 7) adres zamieszkania, 8) data zgonu, 9) identyfikator systemu ewidencji ludności. 2. Określone w ust. 1 dane mogą być zbierane w formie odpowiedzi udzielanej bezpośrednio służbom statystyki publicznej przez osobę, której dotyczą lub dorosłego domownika albo pobierane z danych administracyjnych; zakres i formę zbierania danych osobowych niezbędnych do danego badania określa każdorazowo program badań statystycznych statystyki publicznej, a w przypadku spisów powszechnych odrębna ustawa. 3. Inne niż określone w ust. 1 dane dające się zidentyfikować z konkretną osobą fizyczną mogą być zbierane przez służby statystyki publicznej wyłącznie wtedy, gdy w programie badań statystycznych wskazano jako źródło danych statystycznych dokument zawierający dane osobowe nie dające się w prosty sposób oddzielić przy ich przekazywaniu do celów statystycznych lub gdy identyfikacja jest niezbędna do opracowania wyników badania statystycznego. 4. Gromadzenie w jednym zbiorze lub w bazie danych wszystkich zebranych przez służby statystyki publicznej danych osobowych dotyczących konkretnej osoby fizycznej, pochodzących z różnych badań statystycznych, które w połączeniu mogą służyć do charakterystyki lub oceny osoby - jest zabronione. 5. Opracowywanie danych osobowych i wprowadzanie ich do baz danych systemów informatycznych służb statystyki publicznej z wyjątkiem, o którym mowa w ust. 6, następuje z pominięciem danych wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 7. 6. Dane osobowe w zakresie podanym w ust. 1 pkt 1-3, 7 i 9 mogą być gromadzone i przechowywane przez służby statystyki publicznej w formie operatu do badań statystycznych oraz opracowań, zestawień i analiz statystycznych wykonywanych przez te służby. Rozdział 5 Udostępnianie i przechowywanie informacji statystycznych"}
{"id":"1995_439_36","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Prowadzący badania statystyczne statystyki publicznej obowiązani są ogłaszać, udostępniać i rozpowszechniać wynikowe informacje statystyczne z zachowaniem przepisów art. 10 i 14."}
{"id":"1995_439_37","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Wynikowe informacje statystyczne są: 1) ogłaszane w wydawnictwach Głównego Urzędu Statystycznego i urzędów statystycznych, w tym w rocznikach statystycznych oraz - po uzgodnieniu z Głównym Urzędem Statystycznym - w wydawnictwach innych organów prowadzących badania statystyczne statystyki publicznej, 2) publikowane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", jeżeli przepis szczególny tak stanowi, 3) podawane do wiadomości w środkach masowego przekazu, 4) dostępne w innych niż wymienione w pkt 1-3 formach."}
{"id":"1995_439_38","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Nie mogą być publikowane ani udostępnianie dane jednostkowe uzyskane w badaniach statystycznych statystyki publicznej. 2. Nie mogą być publikowane ani udostępniane uzyskane w badaniach statystycznych statystyki publicznej informacje statystyczne możliwe do powiązania i zidentyfikowania ich z konkretną osobą oraz dane indywidualne, charakteryzujące wyniki ekonomiczne działalności podmiotów gospodarczych, w szczególności jeżeli na daną agregację składa się mniej niż trzy podmioty lub udział jednego podmiotu w określonym zestawieniu jest większy niż trzy czwarte całości. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, tryb publikowania i udostępniania wyników badań statystycznych ze szczególnym uwzględnieniem przepisów ust. 1 i 2."}
{"id":"1995_439_39","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego zapewnia przechowywanie zgromadzonych danych statystycznych gwarantujące przestrzeganie tajemnicy statystycznej. Rozdział 6 Standardy klasyfikacyjne i krajowe rejestry urzędowe"}
{"id":"1995_439_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Badania statystyczne statystyki publicznej mogą dotyczyć każdej dziedziny życia społecznego i gospodarczego oraz występujących w nim zjawisk dających się obserwować i analizować z wykorzystaniem metod statystycznych. 2. Szczegółowy zakres prowadzonych badań statystycznych statystyki publicznej jest ustalany w trybie określonym w rozdziale 2 ustawy i powinien uwzględniać celowość, niezbędność oraz społeczną ich użyteczność."}
{"id":"1995_439_40","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w porozumieniu z właściwymi naczelnymi organami administracji państwowej, opracowuje podstawowe do określenia przebiegu i opisu procesów gospodarczych i społecznych standardowe klasyfikacje i nomenklatury, wzajemne relacje między nimi oraz ich interpretacje. 2. Standardowe klasyfikacje i nomenklatury, o których mowa w ust. 1, wprowadza Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. 3. Wprowadzone w trybie ust. 2, standardowe klasyfikacje i nomenklatury stosuje się w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej. 4. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w porozumieniu z właściwym naczelnym lub centralnym organem administracji państwowej albo Narodowym Bankiem Polskim, może wprowadzać, w drodze zarządzenia, niezbędne do prowadzonych badań statystyki publicznej inne niż określone w ust. 1 klasyfikacje i nomenklatury, ustalając zakres ich stosowania. 5. Naczelne i centralne organy administracji państwowej oraz Narodowy Bank Polski, w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, mogą wprowadzać, w drodze zarządzeń, inne niż określone w ust. 1 i 2 klasyfikacje i nomenklatury dotyczące zjawisk i informacji objętych przedmiotem swojego działania, ustalając zakres ich stosowania. 6. Zarządzenia, o których mowa w ust. 4 i 5, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski:."}
{"id":"1995_439_41","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Główny Urząd Statystyczny prowadzi krajowe rejestry urzędowe: 1) podmiotów gospodarki narodowej, 2) podziału terytorialnego kraju. 2. Zadania określone w ust. 1 są wykonywane przez Główny Urząd Statystyczny w ramach odrębnego od statystyki publicznej systemu informacyjnego administracji publicznej. 3. Zbierane i gromadzone w krajowych rejestrach urzędowych informacje nie są danymi statystycznymi w rozumieniu ustawy i z wyjątkiem informacji, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 7, nie podlegają rygorom poufności i tajemnicy statystycznej."}
{"id":"1995_439_42","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W rejestrze podmiotów gospodarki narodowej, zwanym dalej \"rejestrem podmiotów\", są ujmowane następujące informacje o osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie tej działalności i jednostkach wyodrębnionych tych podmiotów: 1) nazwa i adres siedziby, a w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą dodatkowo - nazwisko i imiona oraz miejsce zamieszkania i identyfikator systemu ewidencji ludności, 2) wykaz jednostek wyodrębnionych pod względem organizacyjnym, lokalnym i finansowym, 3) forma prawna i forma własności, 4) wykonywana działalność, w tym rodzaj przeważającej działalności, 5) data powstania, rozpoczęcia, zawieszenia, zakończenia działalności, 6) nazwa organu rejestrowego lub ewidencyjnego, nazwa rejestru (ewidencji) i nadany przez ten organ numer, 7) liczba pracujących oraz w przypadku gospodarstw rolnych powierzchnia ogólna i użytków rolnych. 2. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie tej działalności mają obowiązek wypełniania i składania wniosku o wpis do rejestru podmiotów oraz informowania o zachodzących zmianach w zakresie danych określonych w ust. 1 pkt 1-6. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ustali w drodze zarządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 4. Podmioty określone w ust. 2 są zobowiązane do składania wniosku w organie rejestrowym lub organie prowadzącym ewidencje działalności gospodarczej łącznie z innymi dokumentami składanymi w tych organach, niezbędnymi dla powstania podmiotu lub podjęcia jego działalności; w przypadku gdy dla utworzenia podmiotu nie jest wymagany wpis do rejestru lub ewidencji podmiot składa wniosek bezpośrednio w urzędzie statystycznym właściwym dla siedziby podmiotu w ciągu 7 dni od daty powstania. 5. Organy rejestrowe i organy prowadzące ewidencje działalności gospodarczej przekazują urzędom statystycznym, właściwym dla siedziby podmiotu, wnioski, o których mowa w ust. 4, po ich sprawdzeniu wraz z kopią wypisu z rejestru lub kopią decyzji albo zaświadczenia, potwierdzających powstanie podmiotu. 6. Wpis do rejestru podmiotów indywidualnych gospodarstw rolnych następuje na podstawie wykazów tych gospodarstw przekazywanych urzędom statystycznym właściwym dla miejsca położenia gospodarstwa przez urzędy gmin na podstawie odrębnej ustawy. 7. Wpis do rejestru podmiotów następuje po zakodowaniu cech podmiotu wymienionych w ust. 1 według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, z jednoczesnym nadaniem niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego. 8. Informacje objęte rejestrem podmiotów są aktualizowane na podstawie danych uzyskanych od podmiotu, danych uzyskanych w badaniach statystycznych oraz danych uzyskiwanych od organów rejestrowych i ewidencyjnych; postanowienia ust. 4, 5 i 7 stosuje się odpowiednio. 9. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego może wprowadzić, w drodze zarządzenia, obowiązek przekazania przez podmioty wpisane do rejestru podmiotów ankiet aktualizujących informacje objęte wpisem do rejestru; zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_439_43","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Urzędy statystyczne wydają wpisanym do rejestru podmiotów osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą zaświadczenia o nadanym im i ich jednostkom wyodrębnionym numerze identyfikacyjnym wraz zakodowanymi cechami i opisem tych cech. 2. Wydanie zaświadczenia o wpisie do rejestru podmiotów i nadanym numerze identyfikacyjnym indywidualnemu gospodarstwu rolnemu następuje na wniosek prowadzącego gospodarstwo. 3. Podmioty podlegające wpisowi do rejestru podmiotów w kontaktach urzędowych i związanych z obrotem gospodarczym, są obowiązane do posługiwania się zaświadczeniem, o którym mowa w ust. 1, i podawania numeru identyfikacyjnego w pieczęciach firmowych i drukach urzędowych. 4. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ustala, w drodze zarządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2; zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_439_44","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Organy prowadzące urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej zawierające dane o poszczególnych podmiotach są obowiązane odpowiednio: 1) sądy i inne organy rejestrowe oraz organy prowadzące ewidencje działalności gospodarczej - do przyjmowania wniosków o wpis do rejestru podmiotów, ich sprawdzania i przekazywania w ciągu 7 dni od daty uprawomocnienia się postanowienia o wpisie do rejestru lub decyzji potwierdzającej powstanie podmiotu urzędom statystycznym właściwym dla siedziby podmiotu, 2) sądy i inne organy rejestrowe oraz organy prowadzące systemy informacyjne administracji publicznej, w tym wydanych zezwoleń i koncesji, organy ubezpieczenia społecznego, podatkowe i celne - do wpisywania w prowadzonych rejestrach i systemach informacyjnych numeru identyfikacyjnego podmiotu nadanego w rejestrze podmiotów, posługiwania się nim przy przekazywaniu informacji oraz stosowania jednolitych oznaczeń kodowych opisu podstawowych cech podmiotu, kodowanych według standardów klasyfikacyjnych. 2. Urzędy statystyczne udostępniają nieodpłatnie: 1) organom prowadzącym inne urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej, o których mowa w ust. 1, okresowo wykazy podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów wraz z nadanym im numerem identyfikacyjnym i zakodowanym opisem informacji objętych rejestrem, 2) organom administracji rządowej i samorządu terytorialnego, innym instytucjom rządowym, Najwyższej Izbie Kontroli i Narodowemu Bankowi Polskiemu na ich pisemny wniosek, wyciągi z rejestru podmiotów - w uzgodnionym zakresie niezbędnym do wykonywania statutowych zadań tych organów. 3. Udostępniane w trybie ust. 2 informacje nie mogą obejmować danych, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 7."}
{"id":"1995_439_45","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W zakresie informacji, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1-6, rejestr podmiotów jest jawny i dostępny dla osób trzecich w formach określonych w ust. 2 i 3. 2. Główny Urząd Statystyczny wydaje okresowo katalogi wybranych grup podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów. 3. Główny Urząd Statystyczny oraz urzędy statystyczne udostępniają na indywidualne odpłatne zamówienia, wyciągi z rejestru podmiotów. 4. Katalogi i wyciągi, o których mowa w ust.2 i 3, mogą być wydawane drukiem lub w innej formie z wykorzystaniem dostępnych środków techniki."}
{"id":"1995_439_46","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia rejestru podmiotów i współdziałania służb statystyki publicznej z organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji państwowej."}
{"id":"1995_439_47","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Główny Urząd Statystyczny prowadzi krajowy rejestr urzędowy podziału terytorialnego kraju, zwany dalej \"rejestrem terytorialnym\". 2. Rejestr terytorialny obejmuje systemy: 1) identyfikatorów i nazw jednostek podziału administracyjnego, 2) identyfikatorów i nazw miejscowości, 3) rejonów statystycznych i obwodów spisowych, 4) identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań. 3. Urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej są obowiązane do stosowania oznaczeń kodowych przyjętych w rejestrze terytorialnym."}
{"id":"1995_439_48","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Rejestr terytorialny jest jawny. 2. Art. 44 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_439_49","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia, stosowania i udostępniania rejestru terytorialnego oraz związane z tym obowiązki organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego. Rozdział 7 Finansowanie statystyki publicznej"}
{"id":"1995_439_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Statystyka publiczna jest uprawniona do zbierania ze wszystkich dostępnych źródeł, określonych szczegółowo w programie badań statystycznych statystyki publicznej albo w odrębnych ustawach, i do gromadzenia danych statystycznych od i o podmiotach gospodarczych, innych osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej i ich działalności, zwanych dalej \"danymi indywidualnymi\", oraz danych statystycznych od i o osobach fizycznych dotyczących ich życia i sytuacji, zwanych dalej \"danymi osobowymi\". 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy danych chronionych na podstawie ustaw tajemnicą zawodową."}
{"id":"1995_439_50","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Badania statystyczne statystyki publicznej są finansowane ze środków budżetu państwa do wysokości określanej corocznie w ustawie budżetowej z wyjątkami, o których mowa w ust. 4 i 5 i art. 51. 2. Uchwalenie przez Radę Ministrów programu badań statystycznych statystyki publicznej poprzedza, a najpóźniej następuje równolegle z uchwaleniem projektu ustawy budżetowej. 3. Środki budżetowe państwa na finansowanie badań statystycznych statystyki publicznej są ujmowane w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego, a w przypadku gdy, stosownie do ustaleń programu badań statystycznych, prowadzącym określone badanie jest inny organ administracji państwowej odpowiednio w części go dotyczącej. 4. Badania statystyczne statystyki publicznej prowadzone przez Narodowy Bank Polski są finansowane ze środków Narodowego Banku Polskiego. 5. Koszty badań statystycznych statystyki publicznej prowadzonych przez służby statystyki publicznej wspólnie z Narodowym Bankiem Polskim lub z innymi organami i instytucjami określonymi w art. 20 ust. 2 pkt 2 i 3, są finansowane ze środków budżetu państwa ujmowanych w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego oraz ze wskazanych przez prowadzącego badanie wspólne źródeł finansowania. 6. W wyjątkowych wypadkach określone badanie statystyczne ujęte w programie badań statystycznych statystyki publicznej może być finansowane ze źródeł pozabudżetowych, zadeklarowanych przez prowadzącego badanie. 7. Dochody uzyskiwane przez Główny Urząd Statystyczny i urzędy statystyczne związane z rozpowszechnianiem i udostępnianiem wynikowych informacji statystycznych w formach określonych każdorazowo w programie badań statystycznych statystyki publicznej, są dochodami budżetu państwa."}
{"id":"1995_439_51","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Koszty badań statystycznych, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 1 ustawy, wykonywanych przez służby statystyki publicznej na zamówienie, są pokrywane w całości ze środków zamawiającego. 2. Koszty dodatkowych opracowań i analiz, o których mowa w art. 21 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy, są pokrywane w całości ze środków zamawiającego. 3. W przypadku gdy zamawiającym badania, opracowania i analizy określone w art.21 ustawy jest organ administracji państwowej, Najwyższa Izba Kontroli i Narodowy Bank Polski odpłatność ustala się do wysokości poniesionych kosztów. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy zamawiającym jest szkoła wyższa lub inna placówka naukowo-badawcza, a dane statystyczne będą wykorzystywane dla celów dydaktycznych, naukowych i badawczych, finansowanych ze środków państwowych."}
{"id":"1995_439_52","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Działalność służb statystyki publicznej jest finansowana na zasadach określonych w Prawie budżetowym. 2. Działalność służb statystyki publicznej obejmująca prace określone w art. 21, jest finansowana w formach pozabudżetowych przewidzianych Prawem budżetowym. 3. Przepis ust. 2 może być stosowany do części działalności podstawowej służb statystyki publicznej w zakresie określonym każdorazowo w ustawie budżetowej."}
{"id":"1995_439_53","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Przekazywanie danych statystycznych w formie i trybie określonym w programie badań statystycznych statystyki publicznej, a w przypadku spisów powszechnych w odrębnej ustawie, odbywa się odpowiednio na koszt podmiotu obserwacji statystycznej lub gestora systemu informacyjnego administracji publicznej albo prowadzącego rejestr urzędowy. 2. W programie badań statystycznych statystyki publicznej może być, w szczególnych przypadkach, przewidziana odpłatność za wykonywanie stałych, dodatkowych czynności przygotowywania i przekazywania określonych danych statystycznych. Rozdział 8 Przepisy karne"}
{"id":"1995_439_54","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Kto narusza tajemnicę statystyczną, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1995_439_55","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej wykorzystuje dane statystyczne, z którymi zapoznał się w związku z wykonywaniem pracy lub czynności na zlecenie prowadzącego badanie statystyczne statystyki publicznej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5."}
{"id":"1995_439_56","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Kto wbrew obowiązkowi przekazuje dane statystyczne niezgodne ze stanem faktycznym podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega karze grzywny."}
{"id":"1995_439_57","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Kto wbrew obowiązkowi odmawia wykonania obowiązku statystycznego albo udzielenia informacji w spisie powszechnym lub innym badaniu statystycznym podlega karze grzywny."}
{"id":"1995_439_58","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Kto wbrew obowiązkowi przekazuje dane statystyczne po upływie oznaczonego terminu podlega karze grzywny."}
{"id":"1995_439_59","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Orzekanie w sprawach o czyn wymieniony w art. 58, następuje na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_439_6","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Badania statystyczne statystyki publicznej są prowadzone jako badania pełne całej zbiorowości, w tym spisy powszechne albo jako badania reprezentacyjne na wylosowanej lub dobranej celowo próbie danej zbiorowości. 2. Badania statystyczne mogą być prowadzone na zasadzie obowiązku albo udziału dobrowolnego. 3. Sprawy, o których mowa w ust. 1 i 2, są rozstrzygane każdorazowo w programie badań statystycznych statystyki publicznej lub w odrębnych ustawach."}
{"id":"1995_439_60","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy, wydane na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o statystyce państwowej (Dz.U. z 1989 r. Nr 40, poz. 221), zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego nakładające obowiązki sprawozdawcze, zachowują moc do dnia 30 czerwca 1996 r., o ile nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy. 2. Zarządzenia wydane na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, ustalające obowiązki sprawozdawcze, zachowują moc do czasu wydania zarządzeń w wykonaniu programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1996, ustalonego w trybie podanym w rozdziale 2 niniejszej ustawy, a w szczególnych przypadkach do czasu zastąpienia zbierania danych liczbowych, na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, innymi przepisami."}
{"id":"1995_439_61","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Wprowadzone w trybie określonym ustawą powołaną w art. 60: 1) Europejska Klasyfikacja Działalności (EKD), 2) Polska Scalona Nomenklatura Towarowa Handlu Zagranicznego (PCN), 3) Systematyczny Wykaz Wyrobów (SWW), 4) Klasyfikacja Wyrobów i Usług (KWiU), 5) Klasyfikacja Rodzajowa Środków Trwałych (KRŚT), 6) Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (KOB), 7) Klasyfikacja Zawodów (KZ), 8) Systematyka Form Prawno-Organizacyjnych (SFPO) - stają się standardami klasyfikacyjnymi w rozumieniu art. 40 ust. 1 ustawy."}
{"id":"1995_439_62","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Główny Urząd Statystyczny zakończy prace i zorganizuje prowadzenie rejestru podmiotów gospodarki narodowej według zasad określonych w art. 41-46, nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r. 2. Do dnia 31 grudnia 1997 r. funkcje rejestru podmiotów spełnia prowadzony w oparciu o art. 12 ust. 2 i 3 ustawy powołanej w art.60, system kodowania podmiotów statystycznymi numerami identyfikacyjnymi REGON, zwany dalej \"rejestrem REGON\". 3. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą nie posiadające w dniu wejścia w życie ustawy numeru identyfikacyjnego REGON, są obowiązane do złożenia w urzędach statystycznych właściwych dla ich siedziby,nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wniosku o nadanie tego numeru im i ich jednostkom wyodrębnionym. Urzędy statystyczne wprowadzą zgłaszające się podmioty do rejestru REGON i wydadzą, w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku, zaświadczenie o nadanym numerze identyfikacyjnym. 4. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mają obowiązek zgłaszania do rejestru REGON bezpośrednio w urzędzie statystycznym województwa, na terenie którego mają siedzibę odpowiednio: wniosku o nadanie numeru identyfikacyjnego - w ciągu 14 dni od dnia powstania podmiotu, wniosku o zmianę cech objętych rejestrem - w ciągu 14 dni od zaistnienia zmiany oraz wniosku o skreślenie z rejestru z dniem zaprzestania działalności. 5. Główny Urząd Statystyczny wprowadzi, z urzędu, do rejestru REGON indywidualne gospodarstwa rolne sukcesywnie, nie później niż do dnia 31 grudnia 1997 r. 6. Przepisy regulujące funkcjonowanie rejestru REGON wydane na podstawie ustawy o statystyce państwowej ze zmianami określonymi w ust. 2, 4, 5 i 7, zachowują moc do czasu zakończenia prac nad utworzeniem rejestru podmiotów. 7. Przepisy art. 43 ust. 3, art. 44 ust. 2 oraz art. 45 stosuje się odpowiednio do rejestru REGON."}
{"id":"1995_439_63","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Sądy rejestrowe i inne organy prowadzące urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej, a w szczególności rejestry: sądowe, ubezpieczenia społecznego, podatkowe, celne oraz ewidencje: działalności gospodarczej, wydanych zezwoleń i koncesji - wprowadzą sukcesywnie, nie później niż do dnia 30 września 1997 r., do prowadzonych rejestrów i ewidencji numer identyfikacyjny REGON."}
{"id":"1995_439_64","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ustali, w uzgodnieniu z Ministrem Sprawiedliwości, Ministrem Finansów, Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Ministrem-Szefem Urzędu Rady Ministrów, tryb przekazania na potrzeby, o których mowa w art. 63, pełnych wykazów podmiotów zarejestrowanych w rejestrze REGON."}
{"id":"1995_439_65","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Główny Urząd Statystyczny zaktualizuje prowadzony rejestr terytorialny w zakresie informacji, o których mowa w art.47 ust.2 pkt 1-3 - w terminie do dnia 31 grudnia 1997 r. oraz uzupełni go o identyfikację adresową ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań - w ramach prac przygotowawczych do najbliższego Narodowego Spisu Powszechnego, nie później niż do dnia 30 czerwca 1998 r."}
{"id":"1995_439_66","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Działające w dniu wejścia w życie ustawy wojewódzkie urzędy statystyczne stają się urzędami statystycznymi w rozumieniu ustawy i pozostają w dotychczasowych siedzibach. 2. Pracownicy wojewódzkich urzędów statystycznych stają się odpowiednio pracownikami urzędów statystycznych w rozumieniu ustawy. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w terminie do dnia 31 grudnia 1996 r., ustali, w drodze zarządzenia, szczegółowe zakresy zadań oraz statuty poszczególnych urzędów statystycznych."}
{"id":"1995_439_67","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Traci moc ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o statystyce państwowej (Dz.U. z 1989 r. Nr 40, poz. 221)."}
{"id":"1995_439_68","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_439_7","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Jeżeli ujęte w programie badań statystycznych statystyki publicznej badanie jest prowadzone na zasadzie obowiązku, podmioty określone w programie są obowiązane do udzielenia i przekazania prowadzącemu badanie pełnych i wyczerpujących informacji w zakresie, formie i terminach określonych szczegółowo w trybie art. 31 i 32. 2. Przepis art. 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_439_8","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. W badaniach statystycznych z udziałem osób fizycznych nie mogą być zbierane, na zasadzie obowiązku, informacje dotyczące rasy, wyznania, życia osobistego oraz poglądów filozoficznych i politycznych."}
{"id":"1995_439_9","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Przeprowadzenie spisu powszechnego, w którym nakłada się obowiązek udzielania informacji na osoby fizyczne, wymaga odrębnej ustawy. 2. Tryb wprowadzania obowiązków dla badań statystycznych innych niż wymienione w ust. 1, określa niniejsza ustawa."}
{"id":"1995_444_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego","text":"Art. 1. W Kodeksie postępowania karnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 65 w §1 w pkt 1 na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"okazanie można przeprowadzić również tak, aby wyłączyć możliwość rozpoznania osoby przesłuchiwanej przez osobę rozpoznawaną,\"; 2) w art. 157 w §3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Konfrontacja nie jest dopuszczalna w wypadku określonym w art. 164a.\"; 3) po art. 164 dodaje się art. 164a w brzmieniu: \"Art.164a. §1.Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka. §2. W razie wydania postanowienia, o którym mowa w §1, dane umożliwiające ujawnienie tożsamości świadka pozostają wyłącznie do wiadomości sądu i prokuratora, a gdy zachodzi konieczność - również funkcjonariusza policji prowadzącego postępowanie. Protokoły zeznań świadka wolno udostępniać oskarżonemu lub obrońcy w sposób uniemożliwiający odczytanie danych umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka. §3. Świadka przesłuchuje prokurator lub sąd, który może zlecić wykonanie tej czynności sędziemu wyznaczonemu ze swojego składu, w miejscu zapewniającym zachowanie danych umożliwiających ujawnienie tożsamości w tajemnicy. Przy przesłuchaniu przez sąd lub sędziego może być obecny prokurator. §4. Oskarżony lub obrońca mogą zadawać pytania świadkowi tylko za pośrednictwem sądu lub prokuratora, z zastosowaniem środków wyłączających możliwość ujawnienia tożsamości świadka. §5. Na postanowienie w sprawie zachowania w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka oskarżonemu służy, w terminie 3 dni, zażalenie do sądu. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozstrzyga sąd właściwy do rozpoznania sprawy. Postępowanie dotyczące zażalenia jest objęte tajemnicą. W razie uwzględnienia zażalenia protokół z przesłuchania świadka podlega zniszczeniu; o zniszczeniu protokołu należy uczynić wzmiankę w aktach sprawy. §6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania, przechowywania i udostępniania protokołów zeznań zawierających wiadomości o świadku, którego dane umożliwiające ujawnienie tożsamości podlegają zachowaniu w tajemnicy, a nadto określi dopuszczalny sposób powoływania się na takie zeznania w orzeczeniach i pismach procesowych.\"; 4) w art. 173 po §2 dodaje się §3 w brzmieniu: \"§3. Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa użycia przemocy lub groźby bezprawnej wobec świadka lub osoby dla niego najbliższej w związku z jego czynnościami, można zastrzec dane dotyczące miejsca zamieszkania do wyłącznej wiadomości prokuratora lub sądu. Pisma procesowe doręcza się wówczas do instytucji, w której świadek jest zatrudniony, lub na inny wskazany przez niego adres.\"; 5) w art. 256 w §1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przepis art. 173 §3 stosuje się odpowiednio.\"; 6) w art. 339 po §2 dodaje się §3 w brzmieniu: \"§3. Na rozprawie wolno odczytywać protokoły zeznań świadka przesłuchanego w warunkach określonych w art. 164a. Rozprawa jest wówczas niejawna; przepisu art. 309 §1 nie stosuje się.\"."}
{"id":"1995_444_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_446_1","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zagadnienia z zakresu: 1) ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi, 2) zapobiegania przenikaniu organizmów szkodliwych przez granicę państwową, 3) zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz skażeniu środowiska, które może powstać w wyniku obrotu i stosowania środków ochrony roślin."}
{"id":"1995_446_10","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Granicznej kontroli fitosanitarnej podlegają przywożone i przewożone rośliny, produkty roślinne i przedmioty, wraz ze środkami ich transportu, chyba że są przewożone w szczelnych, zaplombowanych opakowaniach lub środkach transportu i nie będą przeładowywane na terenie kraju. 2. W razie konieczności przeładowywania przewożonych roślin i produktów roślinnych, przewoźnik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić wojewódzkiego inspektora, na którego terenie działania ma nastąpić przeładunek. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy roślin, produktów roślinnych i przedmiotów określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 4. Graniczną kontrolę fitosanitarną przeprowadza się w określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej miejscach odpraw celnych. 5. W szczególnie uzasadnionych wypadkach graniczna kontrola fitosanitarna może być, za zgodą Głównego Inspektora, przeprowadzona w innych miejscach niż określonych zgodnie z ust. 4."}
{"id":"1995_446_11","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Graniczna kontrola fitosanitarna odbywa się równocześnie z odprawą celną; urzędy celne mogą dokonać odprawy celnej roślin, produktów roślinnych i przedmiotów lub przekazać je do odprawy celnej innym urzędom celnym, po uprzednim przeprowadzeniu granicznej kontroli fitosanitarnej. 2. Urzędy celne są obowiązane niezwłocznie zawiadomić właściwy organ przeprowadzający graniczną kontrolę fitosanitarną o przywozie roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów. 3. Zainteresowani posiadacze obowiązani są do współdziałania z wojewódzkim inspektorem w zakresie wykonywania granicznej kontroli fitosanitarnej."}
{"id":"1995_446_12","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W zależności od wyników granicznej kontroli fitosanitarnej, inspektor wojewódzki zezwala na przywóz lub przewóz albo zakazuje przywozu lub przewozu roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów lub na koszt posiadacza nakazuje: 1) zatrzymanie roślin, produktów roślinnych i przedmiotów w celu przeprowadzenia obserwacji i badań wykluczających występowanie określonych organizmów szkodliwych lub 2) wysadzenie roślin przeznaczonych do sadzenia w miejscu uzgodnionym z posiadaczem, w celu prowadzenia obserwacji i badań wykluczających porażenie ich organizmami szkodliwymi, lub 3) odkażanie roślin, produktów roślinnych, przedmiotów, a także miejsc składowania i przeładunku, lub określa inny sposób postępowania w celu likwidacji organizmów szkodliwych, lub 4) zniszczenie roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów. 2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, może być również zastosowane: 1) gdy stan zepsucia roślin i produktów roślinnych nie pozwala na przeprowadzenie kontroli fitosanitarnej lub 2) w razie ujawnienia organizmów szkodliwych, których przywóz nie jest zabroniony, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogą one spowodować znaczne szkody. 3. W razie stwierdzenia, że partia przywożonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów nie jest zaopatrzona w świadectwo fitosanitarne lub gdy świadectwo nie spełnia obowiązujących wymogów, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może: 1) zakazać przywozu roślin i produktów roślinnych oraz przedmiotów lub 2) na koszt posiadacza zatrzymać rośliny, produkty roślinne oraz przedmioty w miejscu odprawy celnej w celu ustalenia, w drodze badań laboratoryjnych, stanu ich zdrowotności oraz wydania stosownego zaświadczenia. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 1-3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"1995_446_13","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz organizmów szkodliwych, których przywóz jest zabroniony, 2) wzory świadectw fitosanitarnych i terminy ich wystawiania, 3) rośliny, produkty roślinne i przedmioty, które mogą być przywożone bez świadectwa fitosanitarnego i nie podlegają granicznej kontroli fitosanitarnej, o których mowa w art. 9 ust. 2, 4) inne wymagania fitosanitarne dla przywożonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz które z tych wymagań powinny być potwierdzone w świadectwie fitosanitarnym. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrami Współpracy Gospodarczej z Zagranicą oraz Spraw Wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, miejsca odpraw celnych, w których przeprowadza się graniczną kontrolę fitosanitarną. Rozdział 4 Obrót i stosowanie środków ochrony roślin"}
{"id":"1995_446_14","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Do obrotu i stosowania mogą być dopuszczone tylko te środki ochrony roślin, które przy prawidłowym stosowaniu, zgodnie z ich przeznaczeniem, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska. 2. Dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania wymaga zezwolenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Materiał siewny zawierający środki ochrony roślin dopuszcza się do obrotu i stosowania tylko wtedy, jeżeli na te środki zostało wydane zezwolenie na dopuszczenie do obrotu i stosowania."}
{"id":"1995_446_15","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania składa jego producent. 2. Zezwolenie wydaje się po uzyskaniu pozytywnych wyników badań, stwierdzających, że środek ochrony roślin jest przydatny do zastosowania zgodnie z przeznaczeniem, oraz pozytywnych opinii, że: 1) środek ochrony roślin, przy prawidłowym stosowaniu, nie wykazuje bezpośredniego lub pośredniego, szkodliwego działania dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska, 2) substancja biologicznie czynna jest odpowiedniej jakości. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy organizmów żywych. 4. Na potrzeby badań i opinii, o których mowa w ust. 2, producent środka ochrony roślin jest obowiązany dostarczyć szczegółową dokumentację tego środka. 5. Badania i opiniowanie, o których mowa w ust. 2, prowadzi się na koszt producenta środka. 6. W uzasadnionych wypadkach Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w porozumieniu z Ministrem Finansów, może wyrazić zgodę na finansowanie badań, o których mowa w ust. 2, na koszt Skarbu Państwa."}
{"id":"1995_446_16","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania, z zastrzeżeniem ust. 2, powinno określać w szczególności: 1) nazwę środka ochrony roślin i jego producenta, 2) zawartość substancji biologicznie czynnych, z określeniem ich nazw chemicznych i zwyczajowych oraz ich producenta, 3) wymagania jakościowe środka ochrony roślin, 4) klasę toksyczności dla ludzi, pszczół i ryb, 5) treść etykiety-instrukcji stosowania w języku polskim. 2. Zezwolenie na dopuszczenie do obrotu i stosowania organizmów żywych powinno określać w szczególności: 1) nazwę i charakterystykę organizmu żywego, 2) organizmy szkodliwe, przeciw którym organizm ten będzie stosowany, 3) treść etykiety-instrukcji stosowania w języku polskim."}
{"id":"1995_446_17","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania wydaje się na okres 10 lat. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, po zasięgnięciu opinii Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, może jednorazowo zezwolić na dopuszczenie do obrotu i stosowania, na określonych warunkach, określonego środka ochrony roślin i w określonej ilości, bez uprzedniego przeprowadzenia badań, o których mowa w art. 15 ust. 2."}
{"id":"1995_446_18","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania zawartych w nim warunków, stwierdzenia nieprzydatności środka ochrony roślin do zastosowania zgodnie z jego przeznaczeniem lub ujawnienia nieznanych dotychczas okoliczności dotyczących szkodliwego działania środka ochrony roślin dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska."}
{"id":"1995_446_19","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Środki ochrony roślin, znajdujące się w obrocie w dniu upływu ważności zezwolenia na dopuszczenie ich do obrotu i stosowania, powinny być wycofane z obrotu."}
{"id":"1995_446_2","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) organizmy szkodliwe - zwierzęta, rośliny, grzyby, bakterie, wirusy, wiroidy oraz inne mikroorganizmy, które mogą spowodować szkody w roślinach uprawnych, w tym leśnych, i produktach roślinnych, 2) świadectwo fitosanitarne - dokument dotyczący stanu zdrowotności roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, wystawiony przez urzędową organizację ochrony roślin państwa, z którego są one wywożone, 3) inne wymagania fitosanitarne - środki zapobiegawcze ograniczające potencjalną możliwość przywozu zainfekowanych organizmami szkodliwymi roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, 4) rośliny - rośliny żywe lub ich części przeznaczone do uprawy i rozmnażania, 5) produkty roślinne - nieprzetworzony, niewyjałowiony lub wysuszony albo rozdrobniony materiał pochodzenia roślinnego oraz części roślin nie przeznaczone do dalszej uprawy i rozmnażania, 6) przedmioty - rzeczy nie będące roślinami i produktami roślinnymi, w których mogą występować organizmy szkodliwe, 7) środki ochrony roślin - substancje lub mieszaniny substancji oraz żywe organizmy, przeznaczone do: a) ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi, b) niszczenia niepożądanych roślin, c) regulowania wzrostu, rozwoju i innych procesów biologicznych w roślinach uprawnych, z wyjątkiem służących wyłącznie do nawożenia, d) poprawy właściwości lub skuteczności substancji lub mieszanin substancji przeznaczonych dla celów, o których mowa w lit. a), b) i c), 8) substancja biologicznie czynna - aktywna część środka ochrony roślin zwalczająca organizmy szkodliwe lub wywołująca działania wymienione w pkt 7 lit. b), c) i d), 9) karencja - okres, który powinien upłynąć między ostatnim dopuszczalnym terminem stosowania środka ochrony roślin a zbiorem rośliny uprawnej, 10) prewencja - okres, w ciągu którego ludzie i zwierzęta nie powinni stykać się z roślinami, na których stosowano środki ochrony roślin, oraz przebywać wśród roślin i w obiektach, w których stosowano te środki, 11) kontrola fitosanitarna - czynności mające na celu stwierdzenie, czy rośliny, produkty roślinne, przedmioty i środki transportu służące do ich przywożenia, wywożenia i przewożenia oraz miejsca ich przechowywania i przeładunku nie zawierają organizmów szkodliwych, 12) przywóz, wywóz i przewóz roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów - przywóz z zagranicy, wywóz za granicę i przewóz tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów, niezależnie od sposobu przemieszczania ich przez granicę, 13) partia roślin, produktów roślinnych i przedmiotów - ilość roślin, produktów roślinnych jednego gatunku lub przedmiotów pochodząca od jednego nadawcy, przewożona tym samym środkiem transportu do jednego odbiorcy, 14) konfekcjonowanie środków ochrony roślin - przepakowywanie ich z większych do mniejszych opakowań, 15) posiadacze - osoby fizyczne i prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które są posiadaczami gruntów, roślin uprawnych, produktów roślinnych i przedmiotów, z wyłączeniem gruntów leśnych, 16) wojewódzki inspektor - organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin stopnia wojewódzkiego. Rozdział 2 Ochrona roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi"}
{"id":"1995_446_20","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Środki ochrony roślin, z wyjątkiem organizmów żywych, dopuszczone do obrotu i stosowania zalicza, się według zasad określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, do następujących klas toksyczności: 1) dla ludzi: a) I - bardzo toksyczne, b) II - toksyczne, c) III - szkodliwe, d) IV - mało szkodliwe, 2) dla pszczół i ryb: a) I - toksyczne, b) II - szkodliwe, c) III - mało szkodliwe, d) IV - praktycznie nieszkodliwe. 2. Zaliczanie do klas toksyczności dla pszczół nie dotyczy środków ochrony roślin, których zakres i sposób stosowania wyklucza możliwość styczności środka z pszczołami."}
{"id":"1995_446_21","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W obrocie mogą znajdować się środki ochrony roślin wyłącznie w oryginalnych, szczelnie zamkniętych opakowaniach. 2. Na każdym opakowaniu środka ochrony roślin należy zamieścić etykietę-instrukcję stosowania wykonaną czytelnym i trwałym pismem oraz datę produkcji i okres ważności środka ochrony roślin. 3. Termin ważności środka ochrony roślin może być, na wniosek jego posiadacza, przedłużony przez jednostkę organizacyjną upoważnioną przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, po przeprowadzeniu badań stwierdzających przydatność danego środka ochrony roślin do zastosowania zgodnie z przeznaczeniem; koszty badania ponosi zainteresowany posiadacz. 4. Na opakowaniach wprowadzonego do obrotu materiału siewnego zawierającego środek ochrony roślin powinna być zamieszczona nazwa tego środka, nazwa jego substancji biologicznie czynnej i jego klasa toksyczności dla ludzi oraz data zaprawienia nasion."}
{"id":"1995_446_22","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Z zagranicy mogą być sprowadzane tylko środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu i stosowania, których okres ważności w dniu przywozu wynosi co najmniej 18 miesięcy, w szczelnych opakowaniach i z etykietami-instrukcjami stosowania w języku polskim, spełniającymi wymagania określone w art. 21 ust. 2. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do próbek środków ochrony roślin przeznaczonych do celów naukowo-badawczych."}
{"id":"1995_446_23","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Prowadzenie konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin wymaga uzyskania koncesji. 2. Konfekcjonowanie środków ochrony roślin może odbywać się tylko za zgodą producenta środka i po uzgodnieniu z nim rodzaju opakowań. 3. Czynności związane z konfekcjonowaniem i obrotem środkami ochrony roślin mogą wykonywać wyłącznie osoby przeszkolone przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora i posiadające świadectwo ukończenia szkolenia. 4. Udzielanie, odmowa udzielenia lub cofnięcie koncesji należy do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu gospodarczego. 5. Koncesja na obrót środkami ochrony roślin lub ich konfekcjonowanie podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania zawartych w niej warunków lub przepisów dotyczących obrotu i konfekcjonowania tych środków."}
{"id":"1995_446_24","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wniosek o udzielenie koncesji na prowadzenie konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin powinien: 1) określać podmiot gospodarczy i jego siedzibę lub miejsce zamieszkania, 2) wskazywać miejsca prowadzenia konfekcjonowania i obrotu oraz pomieszczenia, w których mają być przechowywane środki ochrony roślin. 2. Do wniosku powinno być dołączone świadectwo ukończenia szkolenia, o którym mowa w art. 23 ust. 3. 3. W wypadku gdy konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin ma być prowadzony na terenie województwa, które nie jest właściwe ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu gospodarczego, do wniosku powinna być dołączona pozytywna opinia wojewódzkiego inspektora z tego województwa."}
{"id":"1995_446_25","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Wojewódzki inspektor odmówi udzielenia koncesji, jeżeli: 1) wnioskodawca nie przedstawi świadectwa, o którym mowa w art. 23 ust. 3, oraz pozytywnej opinii, o której mowa w art. 24 ust. 3, 2) pomieszczenia, w których mają być konfekcjonowane i przechowywane środki ochrony roślin, nie spełniają wymagań zawartych w przepisach dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy przy magazynowaniu środków ochrony roślin."}
{"id":"1995_446_26","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Osoby stosujące środki ochrony roślin oraz nabywające środki ochrony roślin zaliczone do I i II klasy toksyczności dla ludzi powinny być przeszkolone przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora i posiadać świadectwo ukończenia szkolenia. 2. Osoby prowadzące obrót środkami ochrony roślin są obowiązane prowadzić ewidencję nabywców środków ochrony roślin zaliczonych do I i II klasy toksyczności dla ludzi."}
{"id":"1995_446_27","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zabrania się: 1) sprzedaży środków ochrony roślin: a) zaliczonych do I i II klasy toksyczności dla ludzi, osobom nie posiadającym świadectwa ukończenia szkolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1, b) po upływie ich terminu ważności, c) w opakowaniach zastępczych, d) przy zastosowaniu automatów lub samoobsługi, w handlu okrężnym oraz osobom nietrzeźwym lub niepełnoletnim, 2) podawania informacji, które mogą wskazywać, że określony środek ochrony roślin można stosować także na inne rośliny, w większych dawkach, w wyższych stężeniach, w innych terminach lub z zastosowaniem krótszych okresów karencji i prewencji, niż to zostało podane w etykiecie-instrukcji stosowania, 2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wyników prac naukowo-badawczych publikowanych w wydawnictwach naukowych."}
{"id":"1995_446_28","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W sprawach koncesjonowania obrotu i konfekcjonowania środków ochrony roślin nie uregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o działalności gospodarczej."}
{"id":"1995_446_29","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Środki ochrony roślin można stosować wyłącznie do celów określonych w etykiecie-instrukcji stosowania i ściśle według podanych w niej zaleceń w taki sposób, aby nie dopuścić do zagrożenia zdrowia ludzi, zwierząt i skażenia środowiska oraz uwzględniając w pierwszej kolejności biologiczne, hodowlane i agrotechniczne metody ochrony roślin, które pozwalają ograniczyć stosowanie chemicznych środków ochrony roślin do niezbędnego minimum. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy prac naukowo-badawczych i doświadczeń wdrożeniowych."}
{"id":"1995_446_3","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Organizmy szkodliwe, określone przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, podlegają obowiązkowi zwalczania. 2. W razie pojawienia się organizmów szkodliwych, o których mowa w ust. 1, posiadacze są obowiązani do: 1) zawiadamiania właściwego miejscowo wojewódzkiego inspektora lub organu gminy o ich wystąpieniu albo podejrzeniu wystąpienia, 2) zwalczania ich na własny koszt oraz zapobiegania ich szerzeniu się, w szczególności przez: a) nieuprawianie określonych gatunków lub odmian roślin uprawnych, zaniechanie ich obrotu bądź uzależnienie ich uprawy lub obrotu od spełnienia określonych warunków, b) zniszczenie, przerobienie, oczyszczenie lub odkażenie roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, c) oczyszczenie lub odkażenie przedmiotów, w których znajdują się lub mogą znajdować się organizmy szkodliwe, d) odkażenie gleby i podłoży, e) ograniczenie lub zaniechanie przywożenia i wywożenia roślin i produktów roślinnych albo uzależnienie ich przywożenia i wywożenia od spełnienia określonych warunków. 3. Szczegółowe obowiązki, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wojewódzki inspektor określa w drodze decyzji. 4. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora, może, w drodze rozporządzenia wprowadzić na obszarze województwa lub jego części obowiązek zwalczania organizmów szkodliwych innych niż określone przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_446_30","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Na roślinach uprawianych w strefach ochronnych źródeł, ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk i otulin parków narodowych można stosować tylko określone środki ochrony roślin. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ogłasza corocznie w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej wykaz środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu i stosowania, z określeniem ich producenta, klasy toksyczności dla ludzi oraz terminu ważności zezwolenia, w tym również dopuszczonych do stosowania w strefach ochronnych źródeł i ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk i otulin parków narodowych. 3. Materiał siewny, zawierający środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu i stosowania przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, może być stosowany tylko do siewu lub sadzenia."}
{"id":"1995_446_31","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Posiadacze są obowiązani do przestrzegania okresów karencji i prewencji przy stosowaniu środków ochrony roślin."}
{"id":"1995_446_32","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Posiadacze są obowiązani do prowadzenia ewidencji wykonywanych zabiegów środkami ochrony roślin I i II klasy toksyczności, która powinna obejmować terminy ich wykonywania oraz nazwy zastosowanych środków ochrony roślin i ich dawki; ewidencja powinna być przechowywana przez okres jednego cyklu produkcyjnego."}
{"id":"1995_446_33","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W razie stwierdzenia, że środek ochrony roślin nie jest dopuszczony do obrotu i stosowania, jest sfałszowany lub z innej przyczyny nie odpowiada ustalonym wymaganiom jakościowym, wojewódzki inspektor nakazuje jego wycofanie z obrotu i stosowania."}
{"id":"1995_446_34","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W razie zagrożenia zdrowia ludzi, zwierząt lub skażenia środowiska, wojewoda po zasięgnięciu opinii Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, w drodze rozporządzenia, może: 1) zakazać, ograniczyć lub uzależnić stosowanie środków ochrony roślin od spełnienia określonych warunków, 2) zakazać uprawy niektórych roślin na gruntach, na których zastosowano określone środki ochrony roślin."}
{"id":"1995_446_35","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Środki ochrony roślin należy stosować tylko sprzętem sprawnym technicznie, który użyty zgodnie z przeznaczeniem zapewni skuteczne zwalczanie organizmów szkodliwych i nie spowoduje szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz środowisko. 2. Zabiegi w zakresie stosowania środków ochrony roślin w produkcji towarowej mogą być wykonywane tylko przez osoby przeszkolone przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora i posiadające świadectwo ukończenia szkolenia."}
{"id":"1995_446_36","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Sprzęt, o którym mowa w art. 35, powinien być badany przez wyspecjalizowane jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania badań sprzętu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_446_37","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Środki ochrony roślin na terenie otwartym stosuje się: 1) sprzętem naziemnym, jeżeli: a) prędkość wiatru nie przekracza 3m\/s, b) miejsce stosowania środka ochrony roślin jest oddalone co najmniej 5 m od dróg publicznych i co najmniej 20 m od budynków mieszkalnych i zabudowań inwentarskich, pasiek, upraw zielarskich, ogrodów działkowych, rezerwatów przyrody, wód powierzchniowych oraz od granicy wewnętrznego terenu ochrony strefy pośredniej źródeł i ujęć wody, przy kierunku wiatru w stronę tych obiektów, 2) sprzętem agrolotniczym jeżeli: a) wyposażony jest on w specjalne do tego celu urządzenia oraz gdy do środka ochrony roślin zostanie dodana substancja obciążająca, b) prędkość wiatru wynosi od 0,5 do 3 m\/s, a wilgotność względna powietrza nie jest mniejsza niż 60%, c) powierzchnia upraw, na której stosuje się środki ochrony roślin, wynosi co najmniej 30 ha i jest oddalona od obiektów, o których mowa w pkt 1 lit. b), co najmniej 500 m, przy kierunku wiatru w stronę tych obiektów. 2. Uprawy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. c), na które został zniesiony środek ochrony roślin, lub istnieje podejrzenie o takie zniesienie, powinny być objęte właściwą karencją. 3. Zastrzeżenie określone w ust. 1 pkt 1 lit. b) nie dotyczy dróg publicznych zaliczonych do kategorii dróg gminnych. 4. Zabrania się: 1) stosowania sprzętem agrolotniczym środków ochrony roślin zaliczonych do klasy I i II toksyczności dla ludzi oraz środków chwastobójczych i desykantów, 2) zakładania w odległości mniejszej niż 20 m od obiektów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b), upraw wymagających intensywnego stosowania środków ochrony roślin, 3) stosowania środków ochrony roślin niezgodnie z okresami prewencji dla pszczół."}
{"id":"1995_446_38","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w porozumieniu z Ministrami Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wydawania zezwoleń na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania, a w szczególności: 1) wymagania, jakim powinny odpowiadać wnioski o wydanie zezwoleń na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania, oraz tryb wydawania tych zezwoleń, 2) zakres szczegółowej dokumentacji środków ochrony roślin, niezbędnej do przeprowadzenia badań i wydania opinii w sprawie przydatności środka ochrony roślin do zwalczania organizmów szkodliwych, bezpieczeństwa środka dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska, 3) zakres badań mających na celu sprawdzenie przydatności środka ochrony roślin do zwalczania organizmów szkodliwych i jednostki organizacyjne upoważnione do prowadzenia tych badań, 4) jednostki organizacyjne upoważnione do wydawania opinii w sprawie bezpieczeństwa środka dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska i jakości substancji biologicznie czynnej, 5) zasady zaliczania środków ochrony roślin do klas toksyczności dla ludzi, pszczół i ryb oraz jednostki organizacyjne właściwe do klasyfikacji tych środków, 6) wymagania dotyczące treści etykiet - instrukcji stosowania środków ochrony roślin, 7) substancje biologicznie czynne, które stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska. Rozdział 5 Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin"}
{"id":"1995_446_39","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Tworzy się Państwową Inspekcję Ochrony Roślin, zwaną dalej \"Inspekcją\", jako organ administracji państwowej powołany do sprawowania nadzoru nad ochroną roślin uprawnych. 2. Inspekcja podlega Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Inspekcja jest finansowana na zasadach określonych w prawie budżetowym dla państwowych jednostek budżetowych."}
{"id":"1995_446_4","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. W razie szczególnego zagrożenia roślin uprawnych przez organizmy szkodliwe, które mogą spowodować znaczne lub całkowite zniszczenie roślin, oraz w razie konieczności zastosowania zabiegów wynikających z zobowiązań międzynarodowych, wojewódzki inspektor może, w drodze decyzji, nakazać zwalczanie organizmów szkodliwych przez posiadaczy lub wyznaczone jednostki organizacyjne, całkowicie lub częściowo na koszt Skarbu Państwa, a posiadacze są obowiązani umożliwić wykonanie tych zabiegów. 2. Posiadaczom, którzy stosując się do decyzji wojewódzkiego inspektora doznali szkody, przysługuje odszkodowanie od Skarbu Państwa za rzeczywistą szkodę, w wysokości ustalonej w drodze decyzji przez ten organ."}
{"id":"1995_446_40","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Do zadań Inspekcji należy nadzór nad ochroną roślin uprawnych, a w szczególności: 1) kontrola roślin lub powierzchni pod ich uprawą oraz składowanych roślin i produktów roślinnych w celu stwierdzenia występowania i rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych, 2) wydawanie świadectw zdrowotności, 3) ocena stanu zagrożenia roślin przez organizmy szkodliwe, 4) pobieranie próbek oraz badanie roślin, produktów roślinnych, gleby i podłoży na obecność organizmów szkodliwych, 5) ewidencja występowania lub podejrzenia o występowanie organizmów szkodliwych podlegających zwalczaniu oraz ustalanie obszaru gruntów opanowanych przez te organizmy, 6) ustalanie i doskonalenie metod oraz terminów zwalczania organizmów szkodliwych, a także zapobiegania ich rozprzestrzenianiu się, 7) kontrola fitosanitarna roślin, produktów roślinnych, przedmiotów oraz środków transportu na przejściach granicznych i na terenie kraju, 8) wystawianie świadectw fitosanitarnych, 9) zawiadamianie organizacji ochrony roślin kraju eksportującego o zatrzymaniu lub zniszczeniu porażonych roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów, 10) kontrola zabiegów oczyszczania, odkażania, przerobu i odkażania obiektów, przedmiotów, środków transportu i gleby, 11) wydawanie koncesji na konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin, 12) nadzór nad obrotem, magazynowaniem i stosowaniem środków ochrony roślin oraz przestrzeganiem okresów karencji i prewencji, 13) nadzór nad stanem technicznym sprzętu do wykonywania zabiegów ochrony roślin, 14) upoważnianie jednostek organizacyjnych do prowadzenia szkoleń, 15) wydawanie decyzji i tytułów egzekucyjnych, 16) podejmowanie innych działań przewidzianych przepisami niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_446_41","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Organami Inspekcji są Główny Inspektor i wojewódzcy inspektorzy."}
{"id":"1995_446_42","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Główny Inspektor kieruje działalnością Inspekcji. 2. Główny Inspektor jest powoływany i odwoływany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Zastępców Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, na wniosek Głównego Inspektora. 4. Główny Inspektor wykonuje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Inspekcji."}
{"id":"1995_446_43","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Wojewódzki inspektor działa na terenie województwa. 2. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje Główny Inspektor, za zgodą właściwego wojewody. 3. Wojewódzki inspektor wykonuje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu. 4. Główny Inspektor na wniosek wojewódzkiego inspektora upoważnia pracowników Inspekcji do wykonywania kontroli fitosanitarnej."}
{"id":"1995_446_44","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. W postępowaniu administracyjnym organem I instancji jest wojewódzki inspektor, a organem wyższego stopnia jest Główny Inspektor. 2. Do obowiązków wynikających z decyzji organów Inspekcji stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. Organy Inspekcji używają pieczęci okrągłej z wizerunkiem orła."}
{"id":"1995_446_45","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Organy Inspekcji mogą upoważniać pracowników Inspekcji do wydawania, w ich imieniu, decyzji administracyjnych."}
{"id":"1995_446_46","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Główny Inspektor, wojewódzcy inspektorzy oraz upoważnieni przez nich pracownicy Inspekcji uprawnieni są do: 1) wstępu na grunty, w tym leśne, i do obiektów, w których są lub były uprawiane lub przechowywane rośliny, produkty roślinne i środki ochrony roślin, oraz do środków transportu służących do przewożenia roślin i produktów roślinnych, a także do bezpłatnego pobierania za pokwitowaniem próbek roślin, produktów roślinnych, gleby, podłoży i środków ochrony roślin, w ilościach niezbędnych do wykonywania badań, 2) wstępu na teren morskich i rzecznych portów, przystani, a także lotnisk, stacji kolejowych, urzędów pocztowych, lądowych przejść granicznych, 3) kontroli dokumentów i żądania wyjaśnień dotyczących stanu fitosanitarnego roślin, uprawy, przewożenia, przechowywania i obrotu roślinami uprawnymi, zwalczania organizmów szkodliwych oraz obrotu i stosowania środków ochrony roślin."}
{"id":"1995_446_47","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Pracownicy Inspekcji podczas wykonywania czynności służbowych w miejscach odpraw celnych są obowiązani do noszenia munduru i odznaki Inspekcji."}
{"id":"1995_446_48","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Szczegółową organizację i zakres zadań Inspekcji określa statut nadany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej."}
{"id":"1995_446_49","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Wojewódzcy inspektorzy przy wykonywaniu swoich zadań są obowiązani współpracować z właściwymi organami rządowej administracji ogólnej, organami administracji specjalnej i samorządu terytorialnego. Rozdział 6 Odpowiedzialność karna"}
{"id":"1995_446_5","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Organ gminy, który otrzymał zawiadomienie o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia organizmu szkodliwego, podlegającego zwalczaniu, przekazuje je niezwłocznie właściwemu miejscowo wojewódzkiemu inspektorowi, który prowadzi ewidencję występowania tych organizmów. 2. Wojewódzki inspektor sprawdza informacje zawarte w zawiadomieniu i w razie ich potwierdzenia ustala zasięg występowania organizmów szkodliwych, ilość lub wielkość partii porażonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz zawiadamia o tym ich posiadaczy."}
{"id":"1995_446_50","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Kto: 1) uniemożliwia lub utrudnia Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin wykonywanie czynności urzędowych, 2) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia miejscowo właściwego organu Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin lub organu gminy o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia określonych organizmów szkodliwych (art. 3 ust. 2 pkt 1), 3) przywozi z zagranicy zabronione rośliny, produkty roślinne, przedmioty lub organizmy szkodliwe (art. 8 ust. 1), 4) przeładowuje na terenie kraju przewożone rośliny i produkty roślinne, nie zawiadamiając o tym organu Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin stopnia wojewódzkiego (art. 10 ust. 2), 5) bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom wprowadza do obrotu lub stosuje środki ochrony roślin (art. 14 ust. 2), 6) wprowadza do obrotu materiał siewny zawierający środki ochrony roślin nie dopuszczone do obrotu i stosowania (art. 14 ust. 3), 7) wprowadza do obrotu zaprawiony materiał siewny w opakowaniach nie odpowiadających warunkom, o których mowa w art. 21 ust. 4, 8) bez wymaganej koncesji lub wbrew jej warunkom prowadzi obrót lub konfekcjonowanie środków ochrony roślin (art. 23 ust. 1), 9) wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji nabywców środków ochrony roślin, zaliczonych do I i II klasy toksyczności dla ludzi (art. 26 ust. 2), 10) podaje informacje o środkach ochrony roślin w formie mogącej wprowadzić w błąd co do właściwości tych środków lub sposobu ich stosowania (art. 27 ust. 1 pkt 2), 11) stosuje środki ochrony roślin w sposób niezgodny z etykietą-instrukcją stosowania lub z obowiązującymi zasadami ich stosowania (art. 29 oraz art. 37), 12) stosuje na roślinach uprawianych w strefach ochronnych źródeł, ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk, otulin parków narodowych niedozwolone środki ochrony roślin (art. 30 ust. 1 i 2), 13) stosuje materiał siewny zawierający środki ochrony roślin do innych celów niż siew lub sadzenie (art. 30 ust. 3), 14) stosując środki ochrony roślin nie przestrzega okresów karencji lub prewencji (art. 31), 15) nie prowadzi ewidencji wykonywanych zabiegów zwalczania organizmów szkodliwych (art. 32), 16) stosuje środki ochrony roślin lub uprawia rośliny wbrew zakazom, ograniczeniom lub warunkom określonym przez wojewodę (art. 34), 17) stosuje środki ochrony roślin sprzętem niesprawnym technicznie (art. 35 ust. 1) i uchyla się od obowiązku przeprowadzania technicznego badania tego sprzętu (art. 36) - podlega karze aresztu albo grzywny. 2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 pkt 3, 4, 5, 7 lub 8 - można orzec przepadek rzeczy stanowiącej przedmiot wykroczenia choćby nie stanowiła własności sprawcy. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_446_51","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Do obowiązków w zakresie zwalczania organizmów szkodliwych, które wynikają z decyzji administracyjnych wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Termin ważności zezwoleń stałych na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu, wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów - wynosi 10 lat, licząc od dnia wydania zezwolenia, natomiast zezwoleń tymczasowych - 3 lata od dnia wydania zezwolenia. 3. Środki ochrony roślin, o których mowa w ust. 2, należy zaliczyć do odpowiednich klas toksyczności, zgodnie z art. 20, w terminie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_446_52","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Podmioty gospodarcze, prowadzące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin, tracą prawo do dalszego prowadzenia tej działalności, jeżeli w terminie jednego roku nie wystąpią do właściwego wojewódzkiego inspektora o udzielenie wymaganych koncesji."}
{"id":"1995_446_53","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych do tego dnia decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_446_54","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Wojewódzcy inspektorzy wstępują, z dniem wejścia w życie ustawy, w stosunki prawne odpowiednich wojewódzkich stacji kwarantanny i ochrony roślin. 2. Mienie stanowiące własność Skarbu Państwa, będące w dniu wejścia w życie ustawy w zarządzie wojewódzkich stacji kwarantanny i ochrony roślin, przechodzi z tym dniem w zarząd wojewódzkich inspektoratów. 3. Nabycie zarządu mienia określonego w ust. 1 stwierdzają, w drodze decyzji, rejonowe organy rządowej administracji ogólnej. 4. Do zarządu, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się przepisy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości."}
{"id":"1995_446_55","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Pracownicy dotychczasowych wojewódzkich stacji kwarantanny i ochrony roślin oraz inspektoratu kwarantanny roślin stają się pracownikami Inspekcji."}
{"id":"1995_446_56","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i warunki stosowania środków ochrony roślin w leśnym użytkowaniu gruntów.\"; 2) art. 58 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) szczegółowe obowiązki jednostek organizacyjnych i osób fizycznych wynikające z art. 53-55 i art. 57, w tym dotyczące sposobu postępowania z odpadami powstającymi w wyniku obrotu i stosowania środków ochrony roślin,\"."}
{"id":"1995_446_57","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310 i Nr 85, poz. 426) w art. 11: 1) w ust. 1 dodaje się pkt 8b w brzmieniu: \"8b) konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin\"; 2) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Zasady udzielania koncesji, o których mowa w ust. 1 pkt 8b, określają przepisy o ochronie roślin uprawnych.\"."}
{"id":"1995_446_58","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gmin a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 253 i Nr 87, poz. 506 oraz z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 464 i Nr 114, poz. 492) w art. 3 skreśla się pkt 3."}
{"id":"1995_446_59","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Traci moc ustawa z dnia 16 lutego 1961 r. o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami (Dz.U. Nr 10, poz. 55, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198)."}
{"id":"1995_446_6","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania. Rozdział 3 Przywóz, wywóz i przewóz roślin, produktów roślinnych i przedmiotów"}
{"id":"1995_446_60","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 23 ust. 1, art. 25 pkt 1, art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 1 pkt 1 lit. a), które wchodzą w życie po upływie roku od dnia ogłoszenia i art. 36, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1995_446_7","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przywożone rośliny, produkty roślinne, przedmioty oraz środki ich transportu powinny być wolne od organizmów szkodliwych określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, a ponadto powinny spełniać inne wymagania fitosanitarne. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do roślin, produktów roślinnych i przedmiotów przewożonych w nieszczelnych lub nie zaplombowanych opakowaniach oraz w razie przeładowywania ich na terenie kraju."}
{"id":"1995_446_8","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Ze względów fitosanitarnych zabrania się przywozu określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz organizmów szkodliwych. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może zezwolić na przywóz roślin, produktów roślinnych, przedmiotów oraz organizmów szkodliwych, których przywóz jest zabroniony, jeżeli są one przeznaczone dla celów naukowo-badawczych."}
{"id":"1995_446_9","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Każda partia roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów, przywożona, wywożona oraz przewożona, powinna być zaopatrzona w świadectwo fitosanitarne, chyba że przepisy państwa, do którego rośliny i produkty roślinne oraz przedmioty są wywożone, świadectwa takiego nie wymagają. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy przywożonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Świadectwo fitosanitarne dla wywożonych roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów wystawiają właściwi terenowo wojewódzcy inspektorzy; odpowiedni w tej sprawie wniosek powinien być złożony co najmniej na pięć dni przed planowanym wywozem; w razie późniejszego złożenia wniosku, wojewódzki inspektor może odmówić wydania świadectwa fitosanitarnego. 4. Świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w ust. 3, powinno być wystawione zgodnie z wymaganiami fitosanitarnymi określonymi w przepisach państwa, do którego rośliny i produkty roślinne oraz przedmioty są wywożone. 5. Wywożone rośliny, produkty roślinne oraz przedmioty powinny być badane w miejscu ich pochodzenia; dopuszcza się badanie roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów poza miejscem ich pochodzenia, w razie gdy osoba dokonująca wywozu przedstawi wojewódzkiemu inspektorowi dowody wskazujące na miejsce ich pochodzenia."}
{"id":"1995_471_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 oraz z 1998 r. Nr 127, poz. 847) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada miasta stołecznego Warszawy wybiera i odwołuje Prezydenta m.st. Warszawy bezwzględną większością głosów ustawowego składu Rady, w głosowaniu tajnym.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Funkcji Prezydenta m.st. Warszawy nie można łączyć z: 1) pełnieniem innych urzędów lub funkcji w administracji publicznej, 2) dodatkowym zatrudnieniem. 5. Do członków Zarządu m.st. Warszawy stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679, oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126).\"; 2) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. W gminach warszawskich przewodniczącym zarządu jest burmistrz.\"; 3) skreśla się art. 19 - 21."}
{"id":"1995_471_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 2. Od dnia wejścia w życie ustawy Prezydent m.st. Warszawy pełni obowiązki Prezydenta m.st. Warszawy do wyboru nowego Prezydenta m.st. Warszawy i obowiązki burmistrza gminy Warszawa - Centrum oraz zarządu gminy Warszawa Centrum do wyboru burmistrza gminy Warszawa - Centrum oraz zarządu gminy Warszawa - Centrum."}
{"id":"1995_471_3","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 3. 1. Rada m.st. Warszawy wybiera Prezydenta m.st. Warszawy i Zarząd m.st. Warszawy w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Rada gminy Warszawa - Centrum wybiera burmistrza i zarząd gminy w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 3. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio art. 28a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1990 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz.622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126)."}
{"id":"1995_471_4","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_472_1","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398, Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 2) po art. 8 dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu: \"Art. 8a. Kadencja Prezydenta trwa 5 lat i liczy się od dnia objęcia urzędu, którym jest dzień złożenia przysięgi wobec Zgromadzenia Narodowego."}
{"id":"1995_472_2","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_472_8b","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 8b. 1. Jeżeli w wyborach, o których mowa w art. 7, żaden z kandydatów na Prezydenta nie uzyska większości bezwzględnej ważnie oddanych głosów, w 14 dniu po pierwszym głosowaniu przeprowadza się drugą turę głosowania. 2. W drugiej turze głosowania biorą udział dwaj kandydaci, którzy w pierwszym głosowaniu otrzymali kolejno największą liczbę głosów i nie wycofali swojej kandydatury. 3. Za wybranego na urząd Prezydenta w drugiej turze głosowania uznaje się tego kandydata, który uzyskał większą liczbę ważnie oddanych głosów. 4. Jeżeli spośród dwóch kandydatów, o których mowa w ust. 2, przed drugą turą głosowania pozostałby na liście tylko jeden kandydat, do udziału w drugiej turze głosowania dopuszcza się następnego kandydata, który w pierwszym głosowaniu uzyskał kolejno największą liczbę głosów i nie wycofał swojej kandydatury.\"; 3) w art. 10 ust. 1 pkt 8 skreśla się; 4) w art. 68 skreśla się ust. 2-5 oraz oznaczenie ust. 1; 5) w art. 69 w ust. 2 wyrazy \"w art. 68 ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"w art. 8b ust. 1\"; 6) w art. 70 ust. 2 skreśla się; 7) w art. 71 wyrazy \"Zgromadzeniu Narodowemu\" zastępuje się wyrazami \"Sądowi Najwyższemu\"; 8) w art. 75 ust. 3 skreśla się; 9) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. 1. Sąd Najwyższy w składzie całej Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie sprawozdania z wyborów przedstawionego przez Państwową Komisję Wyborczą oraz po rozpoznaniu protestów rozstrzyga o ważności wyboru Prezydenta. 2. Rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1, Sąd Najwyższy podejmuje w formie uchwały nie później niż w 20 dniu po dniu wyborów na posiedzeniu z udziałem Prokuratora Generalnego i przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej. 3. Uchwałę Sądu Najwyższego przedstawia się niezwłocznie Marszałkowi Sejmu, a także przesyła Państwowej Komisji Wyborczej oraz ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 10) po art. 76 dodaje się art. 76a w brzmieniu: \"Art. 76a. 1. W razie podjęcia przez Sąd Najwyższy uchwały stwierdzającej nieważność wyboru Prezydenta przeprowadza się nowe wybory na zasadach i w trybie przewidzianych niniejszą ustawą. 2. Zarządzenie Marszałka Sejmu o nowych wyborach podaje się do publicznej wiadomości i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej najpóźniej w 5 dniu od dnia ogłoszenia uchwały Sądu Najwyższego, o której mowa w ust. 1.\"; 11) w art. 83: a) w ust. 1 wyraz \"państwowego\" zastępuje się wyrazem \"publicznego\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Państwowa Komisja Wyborcza w porozumieniu z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji określi szczegółowe zasady, na których zarejestrowani kandydaci i osoby przez nich wskazane mogą prezentować programy wyborcze oraz składać oświadczenia w publicznym radiu i telewizji.\"."}
{"id":"1995_473_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583, Nr 129 i poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17) w art. 17 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Procentowy wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2, ulega podwyższeniu o jeden punkt procentowy w terminie każdej kolejnej waloryzacji aż do osiągnięcia 100% przeciętnego wynagrodzenia.\"."}
{"id":"1995_473_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1995_479_1","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa stosunek Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Kościołem\", oraz jego sytuację prawną i majątkową. 2. W sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa. 3. Wszelkie zmiany niniejszej ustawy wymagają uprzedniej opinii Rady Kościoła."}
{"id":"1995_479_10","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Kościelna osoba prawna nie odpowiada za zobowiązania innej kościelnej osoby prawnej. Rozdział 3 Działalność Kościoła"}
{"id":"1995_479_11","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Organizowanie i sprawowanie kultu publicznego podlega wyłącznie władzy kościelnej. 2. Organizowanie uroczystości o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub organami samorządu terytorialnego. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do konduktów pogrzebowych odbywających się stosownie do miejscowego zwyczaju. 4. Religijne uroczystości pogrzebowe i nabożeństwa żałobne mogą odbywać się na cmentarzach komunalnych przy zachowaniu obowiązujących przepisów porządkowych."}
{"id":"1995_479_12","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Wierni Kościoła mają prawo do zwolnień od pracy i nauki na czas obejmujący następujące święta religijne nie będące dniami ustawowo wolnymi od pracy: 1) Wielki Piątek - Dzień Ukrzyżowania Chrystusa Pana, 2) Wniebowstąpienie Chrystusa Pana. 2. Zwolnienie od pracy lub nauki, w odniesieniu do świąt religijnych, o których mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa."}
{"id":"1995_479_13","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Kościół prowadzi konfesyjne nauczanie religii w szkołach publicznych na zasadach i w trybie przewidzianych w odrębnych przepisach. 2. Oceny z religii wystawiane w punktach katechetycznych są umieszczane na świadectwach wydawanych przez szkoły publiczne."}
{"id":"1995_479_14","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Mają one charakter ewangelicko-metodystyczny i podlegają władzy kościelnej. 2. Do nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, a także seminariach teologicznych i instytutach misyjnych prowadzonych przez Kościół, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące uprawnień nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i placówkach publicznych. 3. Uczącym się w szkołach wymienionych w ust. 1 i 2 przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z uczniami szkół publicznych."}
{"id":"1995_479_15","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia seminariów teologicznych i instytutów misyjnych, w których kształci według własnego programu kandydatów na duchownych oraz osoby świeckie przygotowujące się do realizacji misji Kościoła. 2. Wyższe Seminarium Teologiczne imienia Jana Łaskiego w Warszawie jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii metodystycznej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe."}
{"id":"1995_479_16","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia szkół wyższych. Status prawny tych szkół, a także tryb i zakres uznawania przez Państwo stopni i tytułów nadawanych przez te szkoły regulują umowy między Ministrem Edukacji Narodowej a Radą Kościoła. 2. Studentom szkół, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 15 ust. 2, przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi ze studentami państwowych szkół wyższych. 3. Osobom pozostającym w stosunku pracy w szkołach, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 15 ust. 2, przysługują na równi z odpowiednimi pracownikami państwowych szkół wyższych świadczenia: 1) publicznych zakładów opieki zdrowotnej, 2) ubezpieczenia społecznego oraz 3) zaopatrzenia emerytalnego pracowników i ich rodzin. Nauczycielom przysługują ponadto ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z nauczycielami akademickimi. 4. Poręcza się Kościołowi prawo do kształcenia kadr duchownych w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w zakresie teologii metodystycznej, w ramach samodzielnej jednostki naukowo-dydaktycznej utworzonej zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym."}
{"id":"1995_479_17","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Studenci teologii otrzymują na czas studiów odroczenie odbywania zasadniczej służby wojskowej, zaś w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny mogą być przeznaczeni, stosownie do potrzeb sił zbrojnych, do służby sanitarnej lub służby w obronie cywilnej. 2. Nie powołuje się absolwentów studiów, o których mowa w ust. 1, do odbywania przeszkolenia wojskowego w okresie przygotowań do ordynacji w ciągu dwóch lat od zakończenia studiów. 3. Ordynowani duchowni są przenoszeni do rezerwy i nie odbywają ćwiczeń wojskowych w czasie pokoju. W razie ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny mogą być oni powołani jedynie do pełnienia funkcji kapelanów wojskowych. 4. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny właściwe organy wojskowe, w porozumieniu ze zwierzchnikiem Kościoła, zapewnią pozostawienie do duszpasterskiej obsługi ludności niezbędnej liczby duchownych spośród tych, którzy podlegają mobilizacji."}
{"id":"1995_479_18","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18 1. Żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową zapewnia się możliwość uczestniczenia - poza terenem jednostek wojskowych - w nabożeństwach i czynnościach religijnych w niedziele i w dni świąteczne Kościoła, jeżeli w miejscowości stacjonowania jednostki wojskowej lub w jej pobliżu znajduje się miejsce kultu publicznego Kościoła i jeżeli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi. 2. Opiekę duszpasterską na terenie jednostek wojskowych dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1, zapewniają duchowni Kościoła w terminach uzgodnionych z dowódcami jednostek. 3. Duchownych, o których mowa w ust. 2, wyznacza zwierzchnik Kościoła, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1995_479_19","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Dzieciom i młodzieży przebywającym w zakładach opiekuńczych i wychowawczych, w sanatoriach, prewentoriach i szpitalach zapewnia się prawo do udziału w nabożeństwach, uczestniczenia w nauczaniu kościelnym i wykonywania praktyk religijnych właściwych dla wyznania ewangelicko-metodystycznego. 2. Dzieciom i młodzieży korzystającym z zorganizowanych form wypoczynku wakacyjnego zapewnia się prawo uczestniczenia w nabożeństwach i wykonywania innych praktyk religijnych. 3. Minister Edukacji Narodowej oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z Kościołem, określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizowania nauczania kościelnego, nabożeństw i wykonywania innych praktyk religijnych właściwych dla wyznania ewangelicko-metodystycznego dzieciom i młodzieży przebywającym w zakładach opiekuńczych i wychowawczych, w sanatoriach, prewentoriach i szpitalach oraz korzystającym z zorganizowanego wypoczynku."}
{"id":"1995_479_2","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Kościół wchodzi w skład Konferencji Generalnej i Centralnej Zjednoczonego Kościoła Metodystycznego oraz jest członkiem Światowej Rady Metodystycznej. 2. Kościół może należeć do krajowych i międzynarodowych organizacji o charakterze ekumenicznym i międzywyznaniowym."}
{"id":"1995_479_20","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Prawo wykonywania praktyk religijnych i korzystania z opieki duszpasterskiej zapewnia się też osobom przebywającym w zakładach opieki zdrowotnej oraz domach pomocy społecznej, a także osobom tymczasowo aresztowanym, skazanym oraz nieletnim przebywającym w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich. 2. Nabożeństwa dla osób, o których mowa w ust. 1, odbywają się w kaplicach lub innych pomieszczeniach udostępnianych na ten cel przez kierowników właściwych instytucji prowadzonych przez administrację rządową lub samorządową. 3. Do wyznaczania kapelanów w zakładach prowadzonych przez administrację rządową lub samorządową, w celu zaspokajania potrzeb określonych w ust. 1, jest uprawniony zwierzchnik Kościoła."}
{"id":"1995_479_21","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kościół może tworzyć organizacje ewangelicko-metodystyczne w celu realizacji zadań wynikających z jego misji. 2. Organizacje ewangelicko-metodystyczne mają na celu w szczególności działalność na rzecz formacji religijnej, kultu publicznego, nauki ewangelicko-metodystycznej, działalność charytatywno-opiekuńczą oraz kształtowanie postaw religijno-etycznych dzieci i młodzieży. 3. Władze kościelne czuwają nad zgodnością działania organizacji z ich celami religijnymi i etycznymi. 4. Do organizacji ewangelicko-metodystycznych nie stosuje się prawa o stowarzyszeniach. 5. Organizacje ewangelicko-metodystyczne mogą uzyskiwać osobowość prawną w trybie określonym w art. 7."}
{"id":"1995_479_22","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Kościół prowadzi, zgodnie ze swoją misją, działalność charytatywną i opiekuńczą, w tym także w zakresie opieki zdrowotnej. 2. Środki na realizację działalności, o której mowa w ust. 1, mogą pochodzić w szczególności z: 1) ofiar pieniężnych i w naturze oraz subwencji i dotacji, 2) spadków, zapisów i darowizn krajowych i zagranicznych, 3) dochodów z imprez i zbiórek publicznych, 4) odpłatności za usługi świadczone przez kościelne zakłady charytatywno-opiekuńcze, w tym kościelne zakłady opieki zdrowotnej, 5) innych dochodów kościelnych osób prawnych, w tym z ich działalności gospodarczej."}
{"id":"1995_479_23","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, przeznaczone w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na potrzeby Kościoła, na wniosek kościelnych osób prawnych mogą być im oddawane w wieczyste użytkowanie lub sprzedawane."}
{"id":"1995_479_24","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Nie pobiera się opłat za użytkowanie wieczyste gruntów oddanych na potrzeby zakładów charytatywno-opiekuńczych i punktów katechetycznych."}
{"id":"1995_479_25","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Parafie mają prawo posiadania, zarządzania oraz zakładania i poszerzania cmentarzy grzebalnych."}
{"id":"1995_479_26","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Kościół ma prawo emitowania w publicznych środkach masowego przekazu nabożeństw oraz swoich programów religijno-moralnych, społecznych i kulturalnych. 2. Sposób realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 1, określi porozumienie między Kościołem a właściwą jednostką publicznej radiofonii i telewizji."}
{"id":"1995_479_27","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Instytucje państwowe, samorządowe i kościelne współdziałają w ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury kościelnej i sztuki sakralnej oraz ich dokumentacji, muzeów, archiwów i bibliotek będących własnością kościelną, a także dzieł kultury i sztuki o motywach religijnych, stanowiących ważną część dziedzictwa kultury. Rozdział 4 Sprawy majątkowe"}
{"id":"1995_479_28","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz zarządzania i rozporządzania swoim majątkiem."}
{"id":"1995_479_29","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-5. 2. Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania podatkiem od nieruchomości - nieruchomości lub ich części przeznaczonych na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej. 3. Zwolnienie od opodatkowania podatkiem od nieruchomości obejmuje nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele mieszkalne duchownych, jeżeli: 1) są one wpisane do rejestru zabytków, 2) służą jako internaty przy szkołach i seminariach teologicznych, domy duchownych-emerytów i wdów po nich albo 3) znajdują się w budynkach administracyjnych Rady Kościoła. 4. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez kościelne osoby prawne w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej, 2) sprowadzane z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier. 5. Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. 6. Nabywanie i zbywanie rzeczy oraz praw majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest zwolnione od opłat sądowych, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1995_479_3","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Kościół rządzi się w swoich sprawach własnym Prawem Wewnętrznym uchwalanym przez Konferencję Doroczną, swobodnie wykonuje władzę duchowną i jurysdykcyjną oraz zarządza swoimi sprawami."}
{"id":"1995_479_30","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Wolne od opłat celnych są: 1) przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: a) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, b) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier, 2) wysyłane przez kościelne osoby prawne za granicę dary: a) na rzecz zagranicznych i międzynarodowych organizacji kościelnych i społecznych, b) przeznaczone dla ofiar klęsk żywiołowych i osób znajdujących się w potrzebie."}
{"id":"1995_479_31","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo do zbierania ofiar na cele religijne, kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatową i wychowawczą oraz utrzymanie duchownych i diakonatu. 2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zezwolenia, jeżeli odbywają się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych i w sposób tradycyjnie ustalony."}
{"id":"1995_479_32","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Do fundacji kościelnych stosuje się ogólnie obowiązujące przepisy o fundacjach, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Niezależnie od nadzoru państwowego, nadzór nad działalnością fundacji sprawuje kościelna osoba prawna będąca fundatorem lub wskazana w statucie fundacji. 3. Jeżeli statut fundacji nie stanowi inaczej, majątek pozostały po jej likwidacji przechodzi na Kościół jako całość."}
{"id":"1995_479_33","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej jej majątek przechodzi na Kościół jako całość."}
{"id":"1995_479_34","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Niezależnie od ustawowego ubezpieczenia duchownych, kościelne osoby prawne mogą prowadzić wewnętrzną działalność ubezpieczeniową na rzecz duchownych, która w rozumieniu ustawy nie jest działalnością gospodarczą. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_479_35","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy w we władaniu kościelnych osób prawnych stają się z mocy prawa ich własnością, jeżeli były własnością osób prawnych Biskupiego Kościoła Metodystycznego (Bischoefliche Methodistische Kirche), Społeczności Ewangelickiej (Evangelische Gemeinschaft) lub spółki akcyjnej pod firmą \"Southern Trade S.A.\" z siedzibą w Warszawie. 2. Stwierdzenie przejścia własności nieruchomości lub ich części, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji wojewody. 3. Skarga do sądu administracyjnego z powodu niewydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest dopuszczalna po upływie 2 lat od dnia wszczęcia postępowania. 4. Przejście własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1 jest wolne od podatków i opłat związanych z tym przejściem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat. 5. Postępowanie sądowe lub administracyjne dotyczące nieruchomości, o których mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu, a sądy lub organy administracji przekazują ich akta właściwemu wojewodzie. 6. Organ, który wydał decyzję ostateczną określoną w ust. 2, zawiadamia o niej sąd lub organ administracji, który zawiesił postępowanie, zwracając akta sprawy. Sąd lub właściwy organ umorzy zawieszone postępowanie."}
{"id":"1995_479_36","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Przywraca się Kościołowi jako całości własność zabudowanej nieruchomości położonej w Krakowie przy ul. Straszewskiego Nr 20, oznaczonej jako działka ewidencyjna gruntu nr 11 o powierzchni 1211 m{2}, w obrębie 145, objętej księgą wieczystą Kw Nr 223, w stanie wolnym od obciążeń oraz roszczeń z tytułu wszelkich nakładów poniesionych przez jej dotychczasowych użytkowników. 2. Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady i tryb regulacji, o której mowa w ust. 1. 3. Przepis art. 35 ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_479_37","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wojewoda lub innych organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać Kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 35 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_479_38","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Decyzje, o których mowa w art. 35 i 37, nie mogą naruszać praw nabytych przez osoby trzecie, w szczególności przez inne kościoły i związki wyznaniowe. 2. Majątek nieruchomy, przekazany na własność gminie w trybie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285), podlega postępowaniu, o którym mowa w art. 35."}
{"id":"1995_479_39","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Decyzje, o których mowa w art. 35 i 37, oraz przepisy art. 36 stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i ewidencji gruntów."}
{"id":"1995_479_4","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Kościół i jego osoby prawne są następcami prawnymi parafii i organizacji metodystycznych działających na obecnym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 września 1939 r."}
{"id":"1995_479_40","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy kościelne osoby prawne pozostają osobami prawnymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Wykaz parafii Kościoła będących osobami prawnymi w dniu wejścia ustawy w życie stanowi załącznik do ustawy."}
{"id":"1995_479_41","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Traci moc dekret z dnia 16 października 1945 r. o stosunku Państwa do Kościoła Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 46, poz. 259)."}
{"id":"1995_479_42","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. {Załącznik do ustawy z dnia} {30 czerwca 1995 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 479)} WYKAZ PARAFII KOŚCIOŁA EWANGELICKO-METODYSTYCZNEGO W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Parafia Bielsko-Biała Parafia Bydgoszcz Parafia Bytom Parafia Chodzież Parafia Dąbrówka Parafia Elbląg Parafia Ełk Parafia Gdańsk-Wrzeszcz Parafia Gierzwałd Parafia Gliwice Parafia Grudziądz Parafia Inowrocław Parafia Katowice Parafia Kielce Parafia Koszalin Parafia Kraków Parafia Kroplewo Parafia Kwidzyn Parafia Lipowo Parafia Łódź Parafia Łukta Parafia Międzyrzecz Parafia Olsztynek Parafia Ostróda Parafia Pabianice Parafia Piętki Parafia Poznań Parafia Przemyśl Parafia Siemiany Parafia Słonecznik Parafia Słupsk Parafia Smykowo Parafia Stare Juchy Parafia Szczecin Parafia Ścinawka Średnia Parafia Tarnów Parafia Warszawa Parafia Wrocław"}
{"id":"1995_479_5","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Do Kościoła należą osoby wyznania ewangelicko-metodystycznego zamieszkałe lub przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należące do parafii ewangelicko-metodystycznych. 2. Kościół ma prawo do otaczania opieką duszpasterską ewangelików wyznania metodystycznego narodowości polskiej, przebywających czasowo lub na stałe za granicą, oraz współwyznawców z zagranicy, zamieszkujących lub przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Osoby prawne Kościoła i ich organy"}
{"id":"1995_479_6","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Strukturę i organizację Kościoła określa Prawo Wewnętrzne. 2. Osobowość prawną posiadają: 1) Kościół jako całość, 2) parafie. 3. Organami osób prawnych wymienionych w ust. 2 są: 1) dla Kościoła jako całości - Rada Kościoła reprezentowana przez jej Prezydium, 2) dla parafii - rada parafialna reprezentowana przez pastora. 4. Zmiana nazwy grupy osób prawnych, o której mowa w ust. 2 pkt 2, może być dokonana przepisami wewnątrzkościelnymi. Zmiany te, na wniosek Rady Kościoła, ogłasza Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_479_7","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Inne jednostki organizacyjne Kościoła mogą, na wniosek Rady Kościoła, uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów."}
{"id":"1995_479_8","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Kościół samodzielnie tworzy, przekształca i znosi jednostki organizacyjne, w tym także posiadające osobowość prawną oraz jednostki działające w ich ramach. 2. O faktach wymienionych w ust. 1, w odniesieniu do parafii, władza kościelna powiadamia niezwłocznie wojewodę właściwego ze względu na miejsce jej siedziby, zaś w odniesieniu do jednostek, które otrzymały osobowość prawną w drodze rozporządzenia wymienionego w art. 7, powiadamia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów. 3. Nowo utworzone parafie Kościoła nabywają osobowość prawną z chwilą pisemnego powiadomienia właściwego wojewody. Odpis powiadomienia, z umieszczonym na nim potwierdzeniem odbioru, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej. 4. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, powinno zawierać nazwę i siedzibę kościelnej osoby prawnej, a w odniesieniu do parafii - także ich zasięg terytorialny. 5. O powołaniu i odwołaniu pastora władza kościelna powiadamia właściwego wojewodę, zaś o powołaniu i odwołaniu osoby sprawującej funkcję członka Prezydium Rady Kościoła oraz osoby sprawującej funkcję organu lub funkcję członka organu jednostek organizacyjnych, które uzyskały osobowość prawną w drodze rozporządzenia wymienionego w art. 7, powiadamia Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów. Powiadomienie obejmuje imię i nazwisko, obywatelstwo oraz miejsce zamieszkania."}
{"id":"1995_479_9","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Kościelne instytucje, zakłady i organizacje działają w ramach tych osób prawnych, które je powołały. 2. Szkoła Języka Angielskiego jest instytucją kościelną podlegającą Radzie Kościoła. Szkoła ta używa nazwy własnej \"English Language College\"."}
{"id":"1995_480_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 po wyrazach \"na dofinansowanie\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 21a,\"; 2) po art. 21 dodaje się art. 21a-21c w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Gminy, na obszarze których wystąpiła powódź w 1998 r., mogą otrzymać dotację celową na dofinansowanie bieżących zadań własnych związanych z usuwaniem skutków tej powodzi. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, udzielane są przez wojewodów."}
{"id":"1995_480_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_480_21b","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 21b. Do wysokości dotacji celowych na dofinansowanie inwestycji realizowanych jako zadania własne gmin, o których mowa w art. 21a ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 21."}
{"id":"1995_480_21c","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 21c. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustala wykaz gmin, o których mowa w art. 21a ust. 1.\"."}
{"id":"1995_481_1","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa stosunek Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Kościołem\", oraz jego sytuację prawną i majątkową. 2. W sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa. 3. Wszelkie zmiany niniejszej ustawy wymagają uprzedniej opinii Zarządu Kościoła."}
{"id":"1995_481_10","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Kult publiczny odbywa się w obiektach i na gruntach Kościoła, w pomieszczeniach służących katechizacji lub organizacjom kościelnym oraz w miejscach udostępnionych na ten cel przez osoby upoważnione do dysponowania nimi. 2. Nabożeństwa połączone z obrzędem chrztu odbywające się przy otwartych akwenach nie wymagają zgłoszenia. 3. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami rządowej administracji ogólnej bądź organami samorządu terytorialnego. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do konduktów pogrzebowych odbywających się stosownie do miejscowego zwyczaju. 5. Religijne uroczystości pogrzebowe i żałobne mogą być sprawowane na cmentarzach komunalnych przy zachowaniu obowiązujących przepisów porządkowych."}
{"id":"1995_481_11","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Świętem adwentystycznym jest sobota. 2. Wierni Kościoła mają prawo do zwolnienia od pracy i nauki na czas święta adwentystycznego, to jest od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę. 3. Na prośbę pracownika złożoną na początku okresu zatrudnienia lub w jego trakcie, nie później jednak niż 7 dni przed dniem zwolnienia, zakład pracy ustala dla niego indywidualny rozkład czasu pracy. Przepis ten stosuje się odpowiednio do uczniów i studentów, z tym że szkoły udzielając zwolnień od nauki określają sposób wyrównania zaległości dydaktycznych spowodowanych zwolnieniem."}
{"id":"1995_481_12","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Kościół prowadzi konfesyjne nauczanie religii w szkołach publicznych na zasadach i w trybie przewidzianych w odrębnych przepisach. 2. Oceny z religii wystawiane w punktach katechetycznych są umieszczane na świadectwach wydawanych przez szkoły publiczne."}
{"id":"1995_481_13","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Mają one charakter adwentystyczny i podlegają władzy kościelnej. 2. Do nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych i oświatowo-opiekuńczych, a także seminariach teologicznych i instytutach misyjnych prowadzonych przez Kościół, o których mowa w art. 14 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące uprawnień nauczycieli, wychowawców oraz pracowników zatrudnionych w szkołach i placówkach publicznych. 3. Uczącym się w szkołach wymienionych w ust. 1 i 2 przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z uczniami szkół publicznych."}
{"id":"1995_481_14","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia seminariów teologicznych, zwanych także seminariami duchownymi, oraz instytutów misyjnych, w których kształci według własnego programu kandydatów na duchownych oraz osoby świeckie przygotowujące się do realizacji misji Kościoła. 2. Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii adwentystycznej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe."}
{"id":"1995_481_15","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia szkół wyższych. Status prawny tych szkół, a także tryb i zakres uznawania przez Państwo stopni i tytułów nadawanych przez te szkoły regulują umowy między Ministrem Edukacji Narodowej a Zarządem Kościoła. 2. Studentom szkół, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 14 ust. 2, przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi ze studentami państwowych szkół wyższych. 3. Osobom pozostającym w stosunku pracy w szkołach, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 14 ust. 2, przysługują na równi z odpowiednimi pracownikami państwowych szkół wyższych świadczenia: 1) publicznych zakładów opieki zdrowotnej, 2) ubezpieczenia społecznego oraz 3) zaopatrzenia emerytalnego pracowników i ich rodzin. Nauczycielom przysługują ponadto ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z nauczycielami akademickimi. 4. Poręcza się Kościołowi prawo do kształcenia kadr duchownych w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w zakresie teologii adwentystycznej, w ramach samodzielnej jednostki naukowo-dydaktycznej utworzonej zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym."}
{"id":"1995_481_16","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Studenci teologii otrzymują na czas studiów odroczenie odbywania zasadniczej służby wojskowej, zaś w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny mogą być przeznaczeni, stosownie do potrzeb sił zbrojnych, do służby sanitarnej lub służby w oddziałach obrony cywilnej. 2. Nie powołuje się absolwentów studiów, o których mowa w ust. 1, do odbywania przeszkolenia wojskowego w okresie przygotowań do uzyskania misji kanonicznej w ciągu 2 lat od zakończenia studiów. 3. Duchowni po otrzymaniu misji kanonicznej przenoszeni są do rezerwy i nie odbywają ćwiczeń w czasie pokoju. W razie ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny mogą być oni powoływani jedynie do pełnienia funkcji kapelanów wojskowych. 4. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny właściwe organy wojskowe, w porozumieniu z Zarządem Kościoła, zapewniają pozostawienie do duszpasterskiej obsługi ludności niezbędnej liczby duchownych spośród tych, którzy podlegają mobilizacji."}
{"id":"1995_481_17","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową zapewnia się możliwość swobodnego uczestniczenia w praktykach religijnych w soboty, w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 2, oraz w dni świąteczne Kościoła będące dniami ustawowo wolnymi od pracy, jeżeli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi. 2. Opiekę duszpasterską na terenie jednostek wojskowych dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1, zapewniają duchowni Kościoła w terminach i na zasadach uzgodnionych z dowódcą jednostki. 3. Duchownych, o których mowa w ust. 2, wyznacza Zarząd Kościoła w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1995_481_18","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wiernym przebywającym w szpitalach, prewentoriach i sanatoriach,w domach pomocy społecznej i w zakładach karnych oraz osobom tymczasowo aresztowanym i nieletnim przebywającym w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich - zapewnia się prawo do praktyk religijnych, w tym świętowania soboty i przestrzegania zasad dietetycznych. 2. Przepis ust. 1 ma również zastosowanie do dzieci i młodzieży korzystających z zorganizowanych form wypoczynku. 3. W celu zaspokojenia potrzeb, o których mowa w ust. 1 i 2, władze kościelne mogą wyznaczyć kapelanów dla zakładów prowadzonych przez administrację rządową oraz samorządową. 4. W celu umożliwienia udziału chorych i podopiecznych w nabożeństwach lub zbiorowych posługach religijnych, kierownicy właściwych zakładów prowadzonych przez administrację rządową oraz samorządową udostępnią odpowiednie pomieszczenia. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, Minister Edukacji Narodowej oraz Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Zarządem Kościoła, w drodze rozporządzenia, określą zasady organizowania wykonywania praktyk religijnych właściwych dla wyznania adwentystycznego osobom przebywającym w szpitalach, prewentoriach i sanatoriach, w domach pomocy społecznej i w zakładach karnych oraz osobom tymczasowo aresztowanym i nieletnim przebywającym w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, a także dzieciom i młodzieży korzystającym z zorganizowanego wypoczynku."}
{"id":"1995_481_19","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Kościół ma prawo tworzenia organizacji prowadzących działalność o charakterze religijnym, humanitarnym, charytatywnym, misyjnym, oświatowo-wychowawczym i kulturowym oraz na rzecz formacji religijnej, kultu publicznego, nauki adwentystycznej, kształtowania religijno-etycznych postaw dzieci i młodzieży, przeciwdziałania patologiom społecznym i ich skutkom. 2. Organizacjami adwentystycznymi są, w rozumieniu ustawy, organizacje powstałe za aprobatą wyrażoną w uchwale Zarządu Kościoła, który zatwierdza kapelana lub asystenta kościelnego, oraz działające w łączności z Kościołem. 3. Do organizacji adwentystycznych stosuje się przepisy prawa o stowarzyszeniach, z tym że: 1) Zarządowi Kościoła przysługuje prawo cofnięcia aprobaty, o której mowa w ust. 2, 2) wystąpienie organu nadzorującego lub prokuratora do sądu z wnioskiem o rozwiązanie stowarzyszenia wymaga uzyskania opinii Zarządu Kościoła, 3) w przypadku likwidacji organizacji adwentystycznej - do jej majątku stosuje się odpowiednie przepisy o majątku zlikwidowanej kościelnej osoby prawnej, chyba że statut organizacji adwentystycznej stanowi inaczej."}
{"id":"1995_481_2","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Kościół jest częścią ogólnoświatowego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego i uznaje Generalną Konferencję Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego za najwyższą władzę w sprawach doktrynalnych i kanonicznych."}
{"id":"1995_481_20","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Kościół, jego osoby prawne i inne jednostki organizacyjne Kościoła określone w jego Statucie mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej."}
{"id":"1995_481_21","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Działalność charytatywno-opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności: 1) prowadzenie zakładów dla sierot, osób w podeszłym wieku lub niepełnosprawnych oraz innych osób potrzebujących opieki, 2) prowadzenie szpitali, zakładów i przychodni leczniczych, aptek, ośrodków zdrowego życia, oświaty zdrowotnej i ekologicznej oraz przeciwdziałania patologiom społecznym, 3) organizowanie pomocy w zakresie małżeństwa, macierzyństwa i rodziny, 4) organizowanie pomocy sierotom, osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi i epidemiami, ofiarom wojennym, znajdującym się w trudnym położeniu materialnym lub zdrowotnym rodzinom i osobom, w tym pozbawionym wolności, 5) prowadzenie żłobków, ochronek, burs i schronisk, 6) udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującej się w potrzebie, 7) udzielanie pomocy materialnej młodzieży uczącej się i studiującej, a znajdującej się w potrzebie, 8) krzewienie idei miłości bliźnich i postaw moralno-społecznych temu sprzyjających, 9) popularyzowanie postaw prozdrowotnych, 10) upowszechnianie zasad chrześcijańskiego etosu pracy i ekonomiki, 11) przekazywanie za granicę pomocy ofiarom klęsk żywiołowych i osobom znajdującym się w szczególnej potrzebie."}
{"id":"1995_481_22","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Środki na realizację działalności charytatywno-opiekuńczej pochodzą w szczególności z: 1) ofiar pieniężnych i w naturze, 2) spadków, zapisów i darowizn krajowych i zagranicznych, 3) dochodów z imprez i zbiórek publicznych, 4) subwencji, dotacji i ofiar pochodzących od krajowych instytucji i przedsiębiorstw państwowych, społecznych, wyznaniowych i prywatnych, 5) odpłatności za usługi świadczone przez kościelne instytucje charytatywno-opiekuńcze, 6) dochodów kościelnych osób prawnych, w tym z ich działalności gospodarczej."}
{"id":"1995_481_23","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Kościół i jego osoby prawne mają prawo budowy, rozbudowy i konserwacji obiektów sakralnych, kościelnych oraz cmentarzy. 2. Na wniosek kościelnej osoby prawnej miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obejmują także inwestycje sakralne i kościelne oraz adwentystyczne cmentarze wyznaniowe. 3. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, przeznaczone w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na cele sakralne i kościelne, mogą być kościelnym osobom prawnym oddawane w użytkowanie wieczyste albo sprzedawane."}
{"id":"1995_481_24","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Nie pobiera się opłat za użytkowanie wieczyste gruntów oddanych kościelnym osobom prawnym pod zakłady charytatywno-opiekuńcze i punkty katechetyczne."}
{"id":"1995_481_25","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Kościół ma prawo swobodnego drukowania, wydawania i rozpowszechniania wszelkich publikacji związanych z jego posłannictwem. 2. Kościół ma prawo do posiadania i używania własnych środków społecznego przekazu na podstawie odrębnych przepisów. 3. Kościół ma prawo do emitowania w publicznych środkach masowego przekazu nabożeństw oraz własnych programów religijno-moralnych i kulturalnych. 4. Sposób realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 3, regulują umowy z właściwymi jednostkami publicznej radiofonii i telewizji."}
{"id":"1995_481_26","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Instytucje państwowe, samorządowe i kościelne współdziałają w ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury kościelnej i sztuki sakralnej oraz ich dokumentacji, muzeów, archiwów i bibliotek będących własnością kościelną, a także dzieł kultury i sztuki o motywach religijnych, stanowiących ważną część dziedzictwa kultury. Rozdział 4 Sprawy majątkowe Kościoła"}
{"id":"1995_481_27","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz zarządzania swoim majątkiem."}
{"id":"1995_481_28","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Majątek i przychody Kościoła oraz jego osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-5. 2. Kościół i jego osoby prawne są zwolnione od opodatkowania podatkiem od nieruchomości - nieruchomości lub ich części, stanowiących ich własność lub będących w ich władaniu na podstawie innego tytułu prawnego na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części służących do wykonywania działalności gospodarczej. 3. Zwolnienie od opodatkowania podatkiem od nieruchomości obejmuje nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele mieszkalne duchownych i ewangelistów, jeżeli: 1) są one wpisane do rejestru zabytków, 2) służą jako internaty przy szkołach i seminariach duchownych oraz domy duchownych-emerytów i wdów po nich oraz ewangelistów, znajdujące się w domach kościelnych, 3) znajdują się w budynkach zarządów diecezji i przewodniczących diecezji, sekretariatu Przewodniczącego Kościoła i Zarządu Kościoła. 4. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez Kościół i jego osoby prawne w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej, 2) sprowadzone z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier. 5. Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. 6. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest zwolnione od opłaty sądowej, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1995_481_29","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Wolne od opłat celnych są: 1) przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: a) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, b) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier, 2) wysyłane przez kościelne osoby prawne za granicę dary: a) na rzecz zagranicznych i międzynarodowych organizacji adwentystycznych, b) przeznaczone dla ofiar klęsk żywiołowych i osób znajdujących się w szczególnej potrzebie."}
{"id":"1995_481_3","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Kościół rządzi się w swoich sprawach własnym Prawem Kościelnym i swobodnie wykonuje władzę duchowną i jurysdykcyjną oraz zarządza swoimi sprawami. Rozdział 2 Osoby prawne Kościoła i ich organy"}
{"id":"1995_481_30","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Kościół i jego osoby prawne mają prawo do zbierania ofiar na cele religijne, kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową i oświatowo-wychowawczą oraz utrzymanie duchownych i ewangelistów. 2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają pozwolenia właściwego organu, jeżeli odbywają się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych i w sposób tradycyjnie ustalony."}
{"id":"1995_481_31","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Kościół może zakładać fundacje. Do fundacji tych stosuje się ogólnie obowiązujące przepisy o fundacjach, ze zmianami wynikającymi z przepisów ust. 2-5. 2. Niezależnie od nadzoru państwowego, nadzór nad działalnością fundacji sprawuje Kościół lub jego osoba prawna wskazana w statucie fundacji. 3. W razie stwierdzonych nieprawidłowości w zarządzaniu fundacją, właściwy organ zwraca się do Kościoła wyznaczając termin nie krótszy niż trzy miesiące na spowodowanie usunięcia nieprawidłowości. Po bezskutecznym upływie tego terminu można zastosować środki oznaczone w przepisach o fundacjach. 4. W razie konieczności poddania fundacji zarządowi przymusowemu w myśl przepisów o fundacjach, będzie on wykonywany przez Zarząd Kościoła. 5. Jeżeli statut fundacji nie stanowi inaczej, w razie jej likwidacji, o przeznaczeniu jej majątku znajdującego się w kraju lub za granicą zadecyduje Zarząd Kościoła."}
{"id":"1995_481_32","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej, jej majątek przechodzi na Kościół jako całość."}
{"id":"1995_481_33","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Niezależnie od ustawowego ubezpieczenia duchownych, Kościół prowadzi Kościelny Fundusz Socjalny na rzecz duchownych i ich rodzin, który w rozumieniu ustawy nie jest działalnością gospodarczą. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_481_34","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Przywraca się Kościołowi prawo własności budynku położonego przy ul. Tureckiej nr 1 w Warszawie w stanie wolnym od obciążeń oraz roszczeń z tytułu wszelkich nakładów poniesionych przez jej dotychczasowych użytkowników, jak również z prawem nieodpłatnego użytkowania wieczystego działki gruntu oznaczonej ewidencyjnie Nr 68, o powierzchni 1432m{2}, w obrębie 1-03-04, objętej księgą wieczystą Nr hip. 7228. 2. Przyznaje się Kościołowi prawo do nieruchomości zamiennej wraz z budynkiem za nieruchomość przy ul. Górskiej nr 9 w Warszawie, przeznaczoną na budownictwo komunalne. 3. Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady i tryb regulacji określonych w ust. 1 i 2. 4. Przekazanie własności nieruchomości na podstawie ust. 1 i 2 jest wolne od podatków i opłat, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie jest wolne od opłat sądowych."}
{"id":"1995_481_35","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gminy w zakresie swojej właściwości - mogą przekazać nieodpłatnie Kościołowi i jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia gospodarstwa rolnego kościelnych osób prawnych działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, prowadzących działalność oświatowo-wychowawczą, opiekuńczo-wychowawczą lub charytatywno-opiekuńczą, o powierzchni do 15 ha gruntów rolnych łącznie dla jednej kościelnej osoby prawnej. 2. Przepis art. 34 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_481_36","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kościelne osoby prawne istniejące w dniu wejścia w życie ustawy pozostają osobami prawnymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Wykaz kościelnych osób prawnych istniejących w dniu wejścia w życie ustawy określa załącznik do ustawy."}
{"id":"1995_481_37","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. {Załącznik do ustawy z dnia} {30 } {czerwca 1995 r. (Dz. U. Nr 97, } {poz. 481)} WYKAZ OSÓB PRAWNYCH KOŚCIOŁA ADWENTYSTÓW DNIA SIÓDMEGO W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ I. DIECEZJE: Diecezja Południowa Diecezja Wschodnia Diecezja Zachodnia II. INSTYTUCJE I ORGANIZACJE: Chrześcijańska Służba Charytatywna Chrześcijański Instytut Wydawniczy \"Znaki Czasu\" Dom Opieki \"Samarytanin\" w Bielsku - Białej Ośrodek Radiowo-Telewizyjny \"Głos Nadziei\" III. SEMINARIA: Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej"}
{"id":"1995_481_4","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Organizację Kościoła określa jego Statut, uchwalany przez Zjazd Kościoła, zwany także \"Synodem Krajowym Kościoła\". 2. Osobowość prawną posiadają: 1) Kościół jako całość, 2) diecezje jako terytorialne jednostki organizacyjne, 3) Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej, 4) Chrześcijański Instytut Wydawniczy \"Znaki Czasu\", 5) Dom Opieki \"Samarytanin\" w Bielsku-Białej, 6) Ośrodek Radiowo-Telewizyjny \"Głos Nadziei\", 7) Chrześcijańska Służba Charytatywna. 3. Organami osób prawnych wymienionych w ust. 2 są: 1) dla Kościoła jako całości - Zjazd Kościoła, Rada Kościoła, Zarząd Kościoła i Przewodniczący Kościoła, 2) dla diecezji - przewodniczący diecezji, 3) dla Seminarium, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 - rektor, 4) dla osób prawnych, o których mowa w ust. 2 pkt 4-7 - dyrektor. 4. W sprawach majątkowych Kościół reprezentuje jego Zarząd. Do składania oświadczeń woli uprawnieni są dwaj członkowie Zarządu Kościoła działający łącznie, w tym Przewodniczący lub jego zastępca. 5. Zmiana nazwy lub siedziby osób prawnych wymienionych w ust. 2 może być dokonana przepisami wewnątrzkościelnymi. Zmiany te, na wniosek Zarządu Kościoła, ogłasza Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_481_5","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Inne kościelne jednostki organizacyjne mogą, na wniosek Zarządu Kościoła, uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów."}
{"id":"1995_481_6","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Kościół samodzielnie tworzy, przekształca i znosi kościelne jednostki organizacyjne, w tym także posiadające osobowość prawną. 2. O faktach wymienionych w ust. 1 Zarząd Kościoła powiadamia niezwłocznie Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów. 3. Nowo utworzone diecezje Kościoła nabywają osobowość prawną z chwilą powiadomienia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów. Odpis powiadomienia, z umieszczonym na nim potwierdzeniem odbioru, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej. 4. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, powinno zawierać nazwę i siedzibę kościelnej osoby prawnej, a w odniesieniu do diecezji - także ich zasięg terytorialny. 5. Odpowiednie powiadomienie następuje również w przypadku powołania lub odwołania osób sprawujących funkcję organu lub członka organu osoby prawnej, uprawnionych do składania w imieniu osób prawnych oświadczeń woli. Powiadomienie obejmuje imię i nazwisko, obywatelstwo oraz miejsce zamieszkania."}
{"id":"1995_481_7","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Kościelne wydawnictwa, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły, placówki oświatowo-wychowawcze, zakłady opieki zdrowotnej, a także zakłady gospodarcze, nie posiadające osobowości prawnej, działają w ramach tych kościelnych osób prawnych, które je powołały."}
{"id":"1995_481_8","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Kościelna osoba prawna nie odpowiada za zobowiązania innej kościelnej osoby prawnej. Rozdział 3 Działalność Kościoła"}
{"id":"1995_481_9","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Kościół swobodnie pełni swoją misję i sprawuje kult publiczny."}
{"id":"1995_482_1","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa stosunek Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Kościołem\", oraz jego sytuację prawną i majątkową. 2. W sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa. 3. Wszelkie zmiany niniejszej ustawy wymagają uprzedniej opinii Rady Synodalnej."}
{"id":"1995_482_10","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Kościół prowadzi konfesyjne nauczanie religii w szkołach publicznych na zasadach i w trybie przewidzianych w odrębnych przepisach. 2. Oceny z religii wystawiane w punktach katechetycznych są umieszczane na świadectwach wydawanych przez szkoły publiczne."}
{"id":"1995_482_11","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Do nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, a także seminariach duchownych i instytutach misyjnych prowadzonych przez Kościół stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące uprawnień nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i placówkach publicznych. 3. Uczącym się w szkołach wymienionych w ust. 1 i 2 przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z uczniami szkół publicznych."}
{"id":"1995_482_12","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia seminariów duchownych i instytutów misyjnych, w których kształci według własnego programu kandydatów na duchownych oraz osoby świeckie przygotowujące się do realizacji misji Kościoła. 2. Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Polskokatolickiego w Warszawie jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii starokatolickiej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe."}
{"id":"1995_482_13","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia szkół wyższych. Status prawny tych szkół, a także tryb i zakres uznawania przez Państwo stopni i tytułów nadawanych przez te szkoły regulują umowy między Ministrem Edukacji Narodowej a Radą Synodalną. 2. Studentom szkół, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 12 ust. 2, przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi ze studentami państwowych szkół wyższych. 3. Osobom pozostającym w stosunku pracy w szkołach, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 12 ust. 2, przysługują na równi z odpowiednimi pracownikami państwowych szkół wyższych świadczenia: 1) publicznych zakładów opieki zdrowotnej, 2) ubezpieczenia społecznego oraz 3) zaopatrzenia emerytalnego pracowników i ich rodzin. Nauczycielom przysługują ponadto ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z nauczycielami akademickimi. 4. Poręcza się Kościołowi prawo kształcenia kadr duchownych w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w zakresie teologii starokatolickiej w ramach istniejącej jednostki naukowo-dydaktycznej."}
{"id":"1995_482_14","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Studenci teologii otrzymują na czas studiów odroczenie odbywania zasadniczej służby wojskowej, w razie zaś ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny mogą być przeznaczeni, stosownie do potrzeb sił zbrojnych, do służby sanitarnej lub służby w obronie cywilnej. 2. Nie powołuje się absolwentów studiów, o których mowa w ust. 1, do odbywania przeszkolenia wojskowego w okresie przygotowań do święceń w ciągu dwóch lat od zakończenia studiów. 3. Duchowni po otrzymaniu święceń są przenoszeni do rezerwy i nie odbywają ćwiczeń wojskowych w czasie pokoju. W razie ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny mogą być oni powołani jedynie do pełnienia funkcji kapelanów wojskowych. 4. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny właściwe organy wojskowe, w porozumieniu z biskupem-ordynariuszem lub administratorem diecezji, zapewnią pozostawienie do duszpasterskiej obsługi ludności niezbędnej liczby duchownych spośród tych, którzy podlegają mobilizacji."}
{"id":"1995_482_15","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową zapewnia się możliwość uczestniczenia - poza terenem jednostek wojskowych - w nabożeństwach i czynnościach religijnych w niedziele i w święta, jeżeli w miejscowości stacjonowania jednostki wojskowej lub w jej pobliżu znajduje się miejsce kultu publicznego Kościoła i jeżeli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi. 2. Opiekę duszpasterską na terenie jednostek wojskowych dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1, zapewniają duchowni Kościoła w terminach uzgodnionych z dowódcami jednostek. 3. Duchownych, o których mowa w ust. 2, wyznacza Rada Synodalna w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1995_482_16","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Dzieciom i młodzieży przebywającym w zakładach opiekuńczych i wychowawczych, w sanatoriach, prewentoriach i szpitalach zapewnia się prawo do udziału w nabożeństwach, uczestniczenia w nauczaniu kościelnym i wykonywania praktyk religijnych właściwych dla wyznania polskokatolickiego. 2. Dzieciom i młodzieży korzystającym z zorganizowanych form wypoczynku wakacyjnego zapewnia się prawo uczestniczenia w nabożeństwach i wykonywania innych praktyk religijnych. 3. Minister Edukacji Narodowej oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Kościołem, w drodze rozporządzenia, określą zasady organizowania nabożeństw, katechizacji i wykonywania innych praktyk religijnych właściwych dla wyznania polskokatolickiego dzieciom i młodzieży przebywającym w zakładach opiekuńczych i wychowawczych, sanatoriach, prewentoriach i szpitalach oraz korzystającym z zorganizowanego wypoczynku."}
{"id":"1995_482_17","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Prawo wykonywania praktyk religijnych i korzystania z opieki duszpasterskiej zapewnia się też osobom przebywającym w zakładach opieki zdrowotnej oraz domach pomocy społecznej, a także osobom tymczasowo aresztowanym, skazanym oraz nieletnim przebywającym w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich. 2. Nabożeństwa dla osób, o których mowa w ust. 1, odbywają się w kaplicach lub innych pomieszczeniach udostępnianych na ten cel przez kierowników zakładów prowadzonych przez państwo lub samorząd terytorialny. 3. Do wyznaczania kapelanów w zakładach prowadzonych przez państwo lub samorząd terytorialny, w celu zaspokajania potrzeb określonych w ust. 1, jest uprawniona Rada Synodalna."}
{"id":"1995_482_18","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Kościół może tworzyć własne organizacje kościelne w celu realizacji zadań wynikających z jego misji. 2. Organizacje, o których mowa w ust. 1, mają na celu w szczególności działalność na rzecz formacji religijnej, kultu publicznego, nauki polskokatolickiej, działalność charytatywno-opiekuńczą oraz kształtowanie postaw religijno-etycznych dzieci i młodzieży. 3. Władze kościelne czuwają nad zgodnością działania organizacji z ich celami religijnymi i etycznymi. 4. Do organizacji, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się prawa o stowarzyszeniach. 5. Organizacje, o których mowa w ust. 1, mogą uzyskiwać osobowość prawną w trybie określonym w art. 5."}
{"id":"1995_482_19","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Kościelne osoby prawne mogą realizować inwestycje sakralne i kościelne. 2. Na wniosek kościelnej osoby prawnej miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obejmują także inwestycje, o których mowa w ust. 1, oraz polskokatolickie cmentarze wyznaniowe."}
{"id":"1995_482_2","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Kościół jest samodzielny i niezależny organizacyjnie od jakiejkolwiek zagranicznej władzy kościelnej i świeckiej. 2. Kościół pozostaje w jedności wiary i moralności z Polskim Narodowym Kościołem Katolickim w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej i Kanadzie. 3. Kościół jest członkiem Unii Ultrechckiej Kościołów Starokatolickich. 4. Kościół może należeć do innych krajowych i międzynarodowych organizacji o charakterze ekumenicznym i międzywyznaniowym."}
{"id":"1995_482_20","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, przeznaczone w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na potrzeby Kościoła, na wniosek kościelnych osób prawnych mogą być im oddawane w wieczyste użytkowanie lub sprzedawane."}
{"id":"1995_482_21","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Nie pobiera się opłat za użytkowanie wieczyste gruntów oddanych na potrzeby zakładów charytatywno-opiekuńczych i punktów katechetycznych."}
{"id":"1995_482_22","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Parafie mają prawo posiadania cmentarzy grzebalnych, poszerzania ich, zakładania i zarządzania nimi."}
{"id":"1995_482_23","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Kościół ma prawo emitowania w publicznych środkach masowego przekazu nabożeństw oraz swoich programów religijno-moralnych, społecznych i kulturalnych. 2. Sposób realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 1, określi porozumienie między Kościołem a właściwą jednostką publicznej radiofonii i telewizji."}
{"id":"1995_482_24","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Osoby prawne Kościoła mają prawo zakładania i prowadzenia własnych archiwów, muzeów i zbiorów bibliotecznych."}
{"id":"1995_482_25","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Instytucje państwowe, samorządowe i kościelne współdziałają w ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury kościelnej i sztuki sakralnej oraz ich dokumentacji, muzeów, archiwów i bibliotek będących własnością kościelną, a także dzieł kultury i sztuki o motywach religijnych, stanowiących ważną część dziedzictwa kultury polskiej. Rozdział 4 Sprawy majątkowe Kościoła"}
{"id":"1995_482_26","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz swobodnego zarządzania swoim majątkiem."}
{"id":"1995_482_27","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-5. 2. Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania podatkiem od nieruchomości - nieruchomości lub ich części przeznaczonych na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej. 3. Zwolnienie od opodatkowania podatkiem od nieruchomości obejmuje nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele mieszkalne duchownych, jeżeli: 1) są one wpisane do rejestru zabytków, 2) służą jako internaty przy szkołach i seminariach duchownych, 3) znajdują się w budynkach diecezji, zwierzchników diecezji, ich sufraganów, Zwierzchnika Kościoła i Rady Synodalnej. 4. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez kościelne osoby prawne w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej, 2) sprowadzane z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier. 5. Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. 6. Nabywanie i zbywanie rzeczy oraz praw majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest zwolnione od opłat sądowych, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1995_482_28","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Wolne od opłat celnych są: 1) przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: a) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, b) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier, 2) wysyłane przez kościelne osoby prawne za granicę dary: a) na rzecz zagranicznych i międzynarodowych organizacji kościelnych i społecznych, b) przeznaczone dla ofiar klęsk żywiołowych i osób znajdujących się w potrzebie."}
{"id":"1995_482_29","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo do zbierania ofiar na cele religijne, kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatową i wychowawczą oraz utrzymanie duchownych i zakonów. 2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zezwolenia, jeżeli odbywają się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych i w sposób tradycyjnie ustalony."}
{"id":"1995_482_3","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Kościół rządzi się w swoich sprawach własnym Prawem Wewnętrznym, swobodnie wykonuje władzę duchowną, jurysdykcyjną i samodzielnie zarządza swoimi sprawami. Rozdział 2 Osoby prawne Kościoła i ich organy"}
{"id":"1995_482_30","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Kościelne osoby prawne mogą zakładać fundacje. Do fundacji tych stosuje się ogólnie obowiązujące przepisy o fundacjach ze zmianami wynikającymi z przepisów ust. 2-5. 2. Niezależnie od nadzoru państwowego, nadzór nad działalnością fundacji sprawuje kościelna osoba prawna będąca fundatorem lub wskazana w statucie fundacji. 3. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w zarządzaniu fundacją, właściwy organ państwowy zwraca się do kościelnej osoby prawnej sprawującej nadzór nad fundacją, wyznaczając termin nie krótszy niż 3 miesiące na spowodowanie usunięcia nieprawidłowości. Po bezskutecznym upływie tego terminu można zastosować środki oznaczone w przepisach o fundacjach. 4. W razie konieczności poddania fundacji zarządowi przymusowemu, w myśl przepisów o fundacjach, zarząd ten będzie sprawowała kościelna osoba prawna wyznaczona przez Radę Synodalną. 5. Jeżeli statut fundacji nie stanowi inaczej, w razie jej likwidacji: 1) do jej majątku znajdującego się w kraju stosuje się odpowiednio przepis art. 31, 2) o przeznaczeniu jej majątku znajdującego się za granicą zadecyduje Rada Synodalna."}
{"id":"1995_482_31","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej, jej majątek przechodzi na własność Kościoła jako całości."}
{"id":"1995_482_32","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Niezależnie od ustawowego ubezpieczenia duchownych, kościelne osoby prawne mogą prowadzić wewnętrzną działalność ubezpieczeniową na rzecz duchownych, która w rozumieniu ustawy nie jest działalnością gospodarczą. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_482_33","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Nieruchomości lub ich części, pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu kościelnych osób prawnych, stają się z mocy prawa ich własnością, o ile nie narusza to praw niepaństwowych i niesamorządowych osób trzecich. 2. Stwierdzenie nabycia prawa własności następuje w drodze decyzji wojewody. 3. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1 jest wolne od podatków i opłat związanych z tym nabyciem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat. 4. Postępowanie sądowe lub administracyjne dotyczące nieruchomości, o których mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu, a sądy lub organy administracji państwowej przekazują ich akta organowi, o którym mowa w ust. 2. 5. Organ, który wydał decyzję ostateczną określoną w ust. 2, zawiadamia o niej sąd lub organ administracji państwowej, który zawiesił postępowanie, zwracając akta sprawy. Sąd lub organ administracji państwowej umorzy postępowanie."}
{"id":"1995_482_34","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wojewoda lub inny organ wykonujący, w imieniu Skarbu Państwa, prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać Kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 33 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_482_35","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Kościelne osoby prawne istniejące w dniu wejścia w życie ustawy pozostają osobami prawnymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Wykaz kościelnych osób prawnych istniejących w dniu wejścia w życie ustawy, określa załącznik do ustawy."}
{"id":"1995_482_36","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. {Załącznik}{ }{do ustawy z dnia } {30 czerwca 1995 r.(Dz. U. Nr 97, poz. 482)} WYKAZ OSÓB PRAWNYCH KOŚCIOŁA POLSKOKATOLICKIEGO W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ I. DIECEZJE I PARAFIE 1. Diecezja Krakowsko-Częstochowska Parafia Bażanówka Parafia Bielsko-Biała Parafia Bolesław Parafia Bukowno Parafia Częstochowa Parafia Hucisko Parafia Jaćmierz Parafia Jastkowice Parafia Kielce Parafia Wniebowstąpienia Pańskiego - Kraków Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - Kraków Parafia Zmartwychwstania Pańskiego - Kraków Parafia Krzykawa Parafia Libiąż Parafia Łęki Dukielskie Parafia Okół Parafia Osówka Parafia Ostrowiec Świętokrzyski Parafia Podgórze Boryjskie Parafia Rokitno Szlacheckie Parafia Sanok Parafia Skadla Parafia Skarżysko-Kamienna Parafia Sosnowiec Parafia Strzyżowice Parafia Tarłów Parafia Tarnów 2. Diecezja Warszawska Parafia Bydgoszcz Parafia Chełm Parafia Dąbrówka Parafia Długi Kąt Parafia Elbląg Parafia Gdańsk Parafia Gdynia Parafia Gorzków Parafia Grudki Parafia Grudziądz Parafia Horodło Parafia Kosarzew Parafia Lębork Parafia Lipa Lubelska Parafia Lublin Parafia Maciejów Stary Parafia Majdan Leśniowski Parafia Majdan Nepryski Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy - Łódź Parafia Świętej Rodziny - Łódź Parafia Olsztyn Parafia Ruda Huta Parafia Sieradz Parafia Studzianki Pancerne Parafia Świeciechów Parafia Tarnogóra Parafia Tolkmicko Parafia Tomaszów Mazowiecki Parafia Toruń Parafia Turowiec Parafia Dobrego Pasterza - Warszawa Parafia Świętego Ducha - Warszawa Parafia Zamość Parafia Żółkiewka 3. Diecezja Wrocławska Parafia Boguszów-Gorce Parafia Bukowo Morskie Parafia Duszniki-Zdrój Parafia Gorzów Wielkopolski Parafia Gozdnica Parafia Jelenia Góra Parafia Kotłów Parafia Legnica Parafia Leszno Parafia Lubawka Parafia Małomice Parafia Obórki Parafia Ostrów Wielkopolski Parafia Poznań Parafia Stargard Szczeciński Parafia Strzyżew Parafia Szczecin Parafia Świdnica Parafia Wałbrzych Parafia Wrocław Parafia Ząbkowice Śląskie Parafia Zielona Góra Parafia Złotoryja Parafia Żagań Parafia Żary Parafia Żarki II. SEMINARIA Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Polskokatolickiego w Warszawie"}
{"id":"1995_482_4","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Organizację Kościoła oraz prawa i obowiązki osób należących do Kościoła określa jego Prawo Wewnętrzne, uchwalane przez Synod Ogólnopolski. 2. Najwyższym organem prawodawczym w Kościele jest Synod Ogólnopolski. 3. Osobowość prawną posiadają: 1) Kościół jako całość, 2) diecezje, 3) parafie, 4) seminaria duchowne, 5) zakony. 4. Organami osób prawnych wymienionych w ust. 3 są: 1) dla Kościoła jako całości - Synod Ogólnopolski, Rada Synodalna i Zwierzchnik Kościoła, 2) dla diecezji - biskup-ordynariusz lub administrator diecezji, 3) dla parafii - proboszcz lub administrator parafii, 4) dla seminarium duchownego - rektor, 5) dla zakonu - przełożony lub przełożona. 5. Do składania oświadczeń woli w imieniu Kościoła upoważniona jest Rada Synodalna, działająca poprzez jej Przewodniczącego wspólnie z Sekretarzem lub Skarbnikiem. 6. Zmiana nazwy grup osób prawnych, o których mowa w ust. 3, może być dokonana przepisami wewnątrzkościelnymi. Zmiany te, na wniosek Rady Synodalnej, Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_482_5","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Inne jednostki organizacyjne Kościoła mogą, na wniosek Rady Synodalnej, uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów."}
{"id":"1995_482_6","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Kościół samodzielnie tworzy, przekształca i znosi jednostki organizacyjne, w tym także posiadające osobowość prawną. 2. O faktach wymienionych w ust. 1 władza kościelna powiadamia niezwłocznie właściwy organ administracji rządowej: 1) odnośnie do osób wymienionych w art. 4 ust. 3 pkt 2 oraz jednostek, które otrzymały osobowość prawną w drodze rozporządzenia, o którym mowa w art. 5 - Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów, 2) w pozostałych przypadkach - wojewodę. 3. Nowo utworzone jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-5, nabywają osobowość prawną z chwilą pisemnego powiadomienia właściwego organu administracji rządowej. Odpis powiadomienia, z umieszczonym na nim potwierdzeniem odbioru, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej. 4. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, powinno zawierać nazwę i siedzibę kościelnej osoby prawnej, a w odniesieniu do diecezji i parafii - także ich zasięg terytorialny. 5. Odpowiednie powiadomienie następuje również w przypadku powołania lub odwołania osób sprawujących funkcję organu lub członka organu osoby prawnej, uprawnionych do składania w imieniu osób prawnych oświadczeń woli. Powiadomienie obejmuje imię i nazwisko, obywatelstwo oraz miejsce zamieszkania."}
{"id":"1995_482_7","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Wydawnictwa, zakłady charytatywno-opiekuńcze oraz zakłady gospodarcze, nie posiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały."}
{"id":"1995_482_8","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Kościelna osoba prawna nie odpowiada za zobowiązania innej kościelnej osoby prawnej. Rozdział 3 Działalność Kościoła"}
{"id":"1995_482_9","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Kościół swobodnie organizuje i sprawuje kult publiczny. 2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami rządowej administracji ogólnej bądź organami samorządu terytorialnego. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do konduktów pogrzebowych odbywających się stosownie do miejscowego zwyczaju. 4. Religijne uroczystości pogrzebowe i nabożeństwa za zmarłych mogą być sprawowane na cmentarzach komunalnych przy zachowaniu obowiązujących przepisów porządkowych."}
{"id":"1995_485_1","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady, warunki i tryb nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z państw Członków Światowej Organizacji Handlu (WTO) oraz państw nie będących Członkami Światowej Organizacji Handlu, którym Polska udzieliła klauzuli najwyższego uprzywilejowania. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów rolnych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_485_10","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 10. Postępowania wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według ustawy, o której mowa w art. 11."}
{"id":"1995_485_11","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 11. Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o opłacie wyrównawczej od niektórych towarów rolnych i spożywczych przywożonych z zagranicy (Dz.U. Nr 43, poz. 160) nie stosuje się wobec państw - Członków Światowej Organizacji Handlu oraz państw nie będących Członkami Światowej Organizacji Handlu, którym Polska udzieliła klauzuli najwyższego uprzywilejowania."}
{"id":"1995_485_12","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_485_2","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) towarach rolnych - rozumie się przez to produkty rolne i spożywcze w postaci surowców lub półproduktów oraz wyroby gotowe wytworzone z tych surowców albo półproduktów, oznaczone kodami Taryfy celnej, określonej odrębnie, zgodne z postanowieniami polskiej listy koncesyjnej załączonej do Protokołu z Marakeszu do Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu 1994, zamieszczonego w załączniku 1A do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu, podpisanego w dniu 15 kwietnia 1994 r. w Marakeszu (Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483), zwanego dalej \"Porozumieniem\", w stosunku do których Polska zastrzegła sobie możliwość stosowania opłaty celnej dodatkowej (SSG), 2) wielkości progowej - rozumie się przez to ustaloną ilość towaru rolnego przywożonego na polski obszar celny w danym roku kalendarzowym, w ramach której nie można nakładać opłaty celnej dodatkowej, 3) cenie progu - rozumie się przez to średnią cenę jednostkową danego towaru rolnego lub też odpowiednią cenę uwzględniającą jakość produktu i stopień jego przetworzenia, ustaloną zgodnie z regułami Porozumienia, poniżej której przywóz towaru rolnego może być obciążony opłatą celną dodatkową, 4) opłacie celnej dodatkowej - rozumie się przez to opłatę ustalaną zgodnie z niniejszą ustawą, pobieraną od przywożonych na polski obszar celny towarów rolnych, niezależnie od kwoty należnego cła naliczanego zgodnie z przepisami prawa celnego oraz innych opłat pobieranych od przywożonych towarów rolnych, 5) jednostkowej cenie importowej - rozumie się przez to cenę liczoną w walucie polskiej, zapłaconą lub należną za towar rolny przywożony na polski obszar celny, skorygowaną o koszty transportu i ubezpieczenia do granicy państwa lub portu polskiego, 6) stawce celnej stosowanej - rozumie się przez to najmniejszą wielkość spośród ustanowionej dla danego towaru rolnego oznaczonego kodem Taryfy celnej, określonej odrębnie: stawki celnej konwencyjnej (podstawowej), stawki celnej autonomicznej lub w stosunku do której ustanowiono zawieszenie do określonego poziomu."}
{"id":"1995_485_3","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 3. 1. Na towary rolne dopuszczone do wolnego obrotu mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe, jeżeli: 1) ilość towaru rolnego, wprowadzanego na polski obszar celny i zgłaszanego organom celnym w celu dopuszczenia do wolnego obrotu, przekroczy w roku kalendarzowym wielkość progową, albo 2) jednostkowa ceny importowa towaru rolnego, wprowadzanego na polski obszar celny i zgłaszanego organom celnym w celu dopuszczenia do wolnego obrotu, jest niższa od ceny progu. 2. Opłaty celnej dodatkowej nie pobiera się od towarów rolnych wprowadzanych na polski obszar celny, zwolnionych od cła na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1995_485_4","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 4. 1. Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, na wniosek Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w przypadku określonym w art. 3 ust. 1 pkt 1, w drodze rozporządzenia, ustanawia opłatę celną dodatkową na towary rolne przywożone na polski obszar celny, określając: 1) wysokość opłaty celnej dodatkowej, 2) kod i nazwę towaru rolnego objętego opłatą celną dodatkową, zgodnie z kodami Taryfy celnej. 2. Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, na wniosek Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w przypadku określonym w art. 3 ust. 1 pkt 2, w drodze rozporządzenia, ustanawia obowiązek pobierania opłaty celnej dodatkowej od towarów rolnych przywożonych na polski obszar celny, określając kod i nazwę towaru rolnego objętego opłatą celną dodatkową, zgodnie z kodami Taryfy celnej. 3. Rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wchodzą w życie nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 4. Opłata celna dodatkowa może być stosowana tylko do końca roku kalendarzowego, w którym została ustanowiona. 5. Opłaty celnej dodatkowej nie pobiera się od towarów rolnych wprowadzanych na polski obszar celny w ramach koncesji dostępu do rynku polskiego, udzielonych zgodnie z zasadami Porozumienia."}
{"id":"1995_485_5","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 5. 1. Opłata celna dodatkowa nakładana w przypadku określonym w art. 3 ust. 1 pkt 1 nie może przekroczyć jednej trzeciej poziomu stawki celnej stosowanej. 2. Podstawą naliczania opłaty celnej dodatkowej, nakładanej zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1, jest wartość celna towaru rolnego. 3. Opłata celna dodatkowa ustanowiona w przypadku określonym w art. 3 ust. 1 pkt 2 jest nakładana zgodnie z następującymi zasadami: 1) jeżeli różnica między jednostkową ceną importową a ceną progu wynosi nie więcej niż 10% ceny progu, opłata celna dodatkowa nie jest nakładana, 2) jeżeli różnica między jednostkową ceną importową a ceną progu jest większa niż 10%, lecz nie większa niż 40% ceny progu, opłata celna dodatkowa wynosi 30% kwoty, o którą ta różnica przewyższa 10% ceny progu, 3) jeżeli różnica między jednostkową ceną importową a ceną progu jest większa niż 40%, lecz nie większa niż 60% ceny progu, opłata celna dodatkowa stanowi sumę 50% kwoty, o którą ta różnica przewyższa 40% ceny progu i opłaty celnej dodatkowej nakładanej zgodnie z pkt 2, 4) jeżeli różnica między jednostkową ceną importową a ceną progu jest większa niż 60%, lecz nie większa niż 75% ceny progu, opłata celna dodatkowa stanowi sumę 70% kwoty, o którą ta różnica przewyższa 60% ceny progu i opłaty celnej dodatkowej nakładanej zgodnie z pkt 2 i 3, 5) jeżeli różnica między jednostkową ceną importową a ceną progu jest większa niż 75% ceny progu, opłata celna dodatkowa stanowi sumę 90% kwoty, o którą ta różnica przewyższa 75% ceny progu i opłaty celnej dodatkowej nakładanej zgodnie z pkt 2, 3 i 4."}
{"id":"1995_485_6","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 6. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy sposób ustalania: 1) wielkości progowej, 2) ceny progu. 2. Wobec przywozu towarów rolnych pochodzących z krajów, w stosunku do których Rzeczpospolita Polska jest stroną porozumień o wolnym handlu, Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, określić odrębny sposób lub wyłączenie stosowania opłaty celnej dodatkowej. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, nie później niż w terminie 60 dni przed dniem ustanowienia opłaty celnej dodatkowej na dany towar rolny przywożony na polski obszar celny, określa w drodze rozporządzenia: 1) wielkości progowe, 2) ceny progu, dla towarów rolnych, o których mowa w art. 1 ust. 2."}
{"id":"1995_485_7","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 7. 1. Opłata celna dodatkowa nie jest pobierana od towarów rolnych wprowadzanych na polski obszar celny, zgodnie z zawartym kontraktem, jeżeli ich wysyłka, na podstawie tego kontraktu, nastąpiła przed dniem wejścia w życie rozporządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2. 2. Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, w drodze rozporządzenia, może określić sposób dokumentowania wysyłki, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_485_8","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 8. Opłatę celną dodatkową wymierzają i pobierają od podmiotów dokonujących wprowadzenia towarów rolnych na polski obszar celny organy celne, niezależnie od cła i podatku, określonych odrębnie."}
{"id":"1995_485_9","title":"Ustawa z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy","text":"Art. 9. 1. W zakresie wymierzania, poboru oraz zwrotu opłaty celnej dodatkowej stosuje się przepisy dotyczące rozliczeń z tytułu cła. 2. Jeżeli przyjmuje się zabezpieczenie majątkowe należności celnych, w tym samym trybie powinny być zabezpieczone należności z tytułu opłaty celnej dodatkowej, w wysokości wynikającej z przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_486_1","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U. Nr 155, poz. 1016) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Zbrodniami przeciwko ludzkości są w szczególności zbrodnie ludobójstwa w rozumieniu Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, przyjętej w dniu 9 grudnia 1948 r. (Dz.U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9 i 10, Nr 31, poz. 213 i z 1998 r. Nr 33, poz. 177), a także inne poważne prześladowania z powodu przynależności osób prześladowanych do określonej grupy narodowościowej, politycznej, społecznej, rasowej lub religijnej, jeżeli były dokonywane przez funkcjonariuszy publicznych albo przez nich inspirowane lub tolerowane.\"; 2) w art. 4: a) dodaje się nowy ust. 1 w brzmieniu: \"1. Zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), stanowiące według prawa międzynarodowego zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne, nie ulegają przedawnieniu.\", b) dotychczasowy ust. 1 oznacza się jako ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Bieg terminu przedawnienia zbrodni komunistycznych, w rozumieniu art. 2, nie będących zbrodniami wojennymi lub zbrodniami przeciwko ludzkości, rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 1990 r. Karalność tych zbrodni ustaje po 30 latach, gdy czyn stanowi zbrodnię zabójstwa oraz po 20 latach, gdy czyn stanowi inną zbrodnię komunistyczną. Przepisu art. 4 § 1 Kodeksu karnego nie stosuje się.\"; 3) w art. 8 w ust. 3 po wyrazach \"Organizację Instytutu Pamięci\" dodaje się wyrazy \" ,w zakresie nie uregulowanym ustawą,\"; 4) w art. 9 w ust. 2 wyraz \"administracji\" zastępuje się wyrazem \"władzy\"; 5) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezesa Instytutu Pamięci powołuje i odwołuje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej większością 35 głosów za zgodą Senatu, na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci, które zgłasza kandydata spoza swego grona.\", b) w ust. 2 wyrazy \"7 lat\" zastępuje się wyrazami \"5 lat\", c) w ust. 3 wyrazy \"W okresie 3 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"Nie wcześniej niż na 6 miesięcy i nie później niż na 3 miesiące\"; 6) w art. 11 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana również osoba, co do której w archiwach podlegających przekazaniu do Instytutu Pamięci lub w innych archiwach państwowych znajduje się informacja o tym, że istnieją wobec niej przesłanki przewidziane w ust. 2. 2b. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana również osoba, której działalność związana z dostępem do tajemnicy państwowej lub objęta tajemnicą państwową uniemożliwia szczegółowe przedstawienie informacji o przebiegu swojej służby, pracy lub współpracy.\"; 7) w art. 12 skreśla się wyrazy \"i strzec praworządności\"; 8) w art. 13 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nie wypełnia obowiązków nałożonych przez ustawę lub działa na szkodę Instytutu Pamięci.\"; 9) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. W Instytucie Pamięci tworzy się Kolegium Instytutu Pamięci. Członkiem Kolegium Instytutu Pamięci może być obywatel polski wyróżniający się wysokimi walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci. 2. Kolegium Instytutu Pamięci wybierane jest na kadencję trwającą 7 lat. Kadencja rozpoczyna się z dniem zebrania się Kolegium na pierwsze posiedzenie. 3. W skład Kolegium Instytutu Pamięci wchodzi 11 członków wybieranych przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej bezwzględną większością głosów, z tym że 2 kandydatów zgłasza Krajowa Rada Sądownictwa. 4. Członkostwo w Kolegium Instytutu Pamięci ustaje wskutek: 1) śmierci, 2) rezygnacji, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, 4) odwołania przez Sejm bezwzględną większością głosów, na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci podjęty większością 23 głosów ustawowego składu Kolegium, z powodu długotrwałej choroby lub upadku sił powodujących trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków albo z powodu niewypełniania obowiązków nałożonych przez ustawę. 5. Kolegium Instytutu Pamięci wybiera ze swego składu przewodniczącego Kolegium oraz nie więcej niż 3 jego zastępców na kadencję trwającą 1 rok. 6. Po ustaniu członkostwa przed upływem kadencji Sejm dokonuje wyboru nowego członka na okres do zakończenia kadencji Kolegium Instytutu Pamięci. 7. Za wykonywanie zadań członkowie Kolegium Instytutu Pamięci otrzymują diety określone przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, a także zwrot kosztów według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju.\"; 10) w art. 32 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Za szkodę wyrządzoną obywatelowi przez pracownika Instytutu Pamięci w związku z działalnością Instytutu ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa na zasadach ogólnych. 5. Jeżeli do powództwa o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracownika Instytutu Pamięci w związku z działalnością Instytutu załączono oświadczenie o braku służby, pracy lub współpracy z organami bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5, sąd zwalnia powoda od opłat sądowych.\"; 11) w art. 34 w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"W uzasadnionych przypadkach Prezes Instytutu Pamięci może zaniechać spełnienia żądania anonimizacji danych, jeżeli:\"; 12) w art. 36: a) skreśla się pkt 1, b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) prowadzenia badań naukowych, o ile Prezes Instytutu Pamięci wyrazi na to zgodę.\"; 13) w art. 45 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Jeżeli Kodeks postępowania karnego mówi o oskarżycielu publicznym lub prokuratorze, należy rozumieć przez to prokuratora Instytutu Pamięci także w sprawach, które podlegają orzecznictwu sądów wojskowych.\"; 14) w art. 50 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości może, na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci, delegować sędziego do pełnienia czynności w Głównej Komisji oraz udzielania pomocy prawnej.\"; 15) w art. 51: a) w ust. 1 wyraz \"wojewódzkiej\" zastępuje się wyrazem \"okręgowej\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Członków Komisji Dyscyplinarnej oraz Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla prokuratorów Instytutu Pamięci wybiera w ustalonej przez siebie liczbie, na okres 4 lat, zgromadzenie prokuratorów Głównej Komisji spośród prokuratorów Instytutu Pamięci. Komisja Dyscyplinarna oraz Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna wybierają ze swego grona przewodniczących.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rzecznika dyscyplinarnego dla prokuratorów Instytutu Pamięci wyznacza Prokurator Generalny spośród prokuratorów Instytutu Pamięci, na wniosek dyrektora Głównej Komisji.\"; 16) w art. 54 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kto składa nieprawdziwe oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 5, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 3.\"; 17) w art. 66 wyraz \"wyboru\" zastępuje się wyrazami \"pierwszego posiedzenia\"."}
{"id":"1995_486_2","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 2. 1. W sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy wymienionej w art. 1, przepisy ustawy stosuje się również do śledztw wszczętych przed dniem jej wejścia w życie. 2. Czynności procesowe dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy wymienionej w art. 1, są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych. 3. Prokuratorzy Głównej Komisji oraz prokuratorzy oddziałowych komisji mogą przejmować do dalszego prowadzenia śledztwa w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy wymienionej w art. 1, wszczęte przed dniem jej wejścia w życie. 4. Inne organy prowadzące postępowania w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy wymienionej w art. 1, wszczęte przed dniem jej wejścia w życie, właściwe są do dalszego ich prowadzenia do chwili przejęcia tych postępowań przez prokuratorów Instytutu Pamięci."}
{"id":"1995_486_3","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950, z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 2 wyrazy \"i aresztach polskich\" zastępuje się wyrazami \"lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski\"; 2) w art.4 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"w więzieniach polskich\" zastępuje się wyrazami \"w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski\"; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) po zasięgnięciu opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz ministra właściwego do spraw obrony narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych - formacje i organizacje, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5 oraz art. 2 pkt 1, 2) po zasięgnięciu opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - miejsca odosobnienia, w których warunki pobytu nie różniły się od warunków w obozach koncentracyjnych, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa, a także więzienia i obozy NKWD lub będące pod nadzorem NKWD, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości oraz obozy, o których mowa w art. 3 pkt 2 oraz w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b) i lit. c) oraz w pkt 3. 2. Na wniosek osoby zainteresowanej: 1) prezes sądu okręgowego, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. a), potwierdza okoliczność, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, 2) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu potwierdza okoliczność, o której mowa: a) w art. 4 ust. 1 pkt 4, w przypadku osadzenia bez wyroku w więzieniu lub innym miejscu odosobnienia na terytorium Polski, b) w art. 4 ust. 2.\"."}
{"id":"1995_486_4","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 83 w ust. 2 po wyrazach \"Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,\" dodaje się wyrazy \"Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,\"; 2) w art. 161 w ust. 1 po użytych po raz pierwszy wyrazach \"Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,\" dodaje się wyrazy \"Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu\", a po użytych po raz drugi wyrazach \"Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,\" dodaje się wyrazy \"Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu\"."}
{"id":"1995_486_5","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 8 wyrazy \"przebywania w więzieniach polskich\" zastępuje się wyrazami \"osadzenia w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski\"; 2) w art. 117 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Okresy osadzenia, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8, na mocy wyroku - potwierdza prezes sądu okręgowego, a w przypadku osadzenia bez wyroku - Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.\"."}
{"id":"1995_486_6","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 6. W sprawach, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 3 oraz w art. 117 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 5, wszczętych na podstawie dotychczasowych przepisów, a nie zakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, właściwy jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu."}
{"id":"1995_486_7","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 7. Ilekroć w przepisach obowiązujących jest mowa o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytucie Pamięci Narodowej rozumie się przez to Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu."}
{"id":"1995_486_8","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3 pkt 3, art. 5 pkt 2 i art. 6, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_488_1","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przysługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228), zwanym dalej \"ubezpieczonymi\". 2. Świadczenia pieniężne z tytułu następstw wypadków przy pracy i chorób zawodowych określa odrębna ustawa."}
{"id":"1995_488_10","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Jeżeli po upływie okresu zasiłkowego ubezpieczony jest nadal niezdolny do pracy z powodu choroby, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, okres zasiłkowy ulega przedłużeniu - nie dłużej jednak niż na dalsze 3 miesiące. 2. O przedłużeniu okresu zasiłkowego, o którym mowa w ust. 1, orzeka, na wniosek lekarza leczącego, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 3. Okres zasiłkowy, o którym mowa w ust. 1, nie ulega przedłużeniu osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy."}
{"id":"1995_488_11","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku. 2. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy: 1) przypada w okresie ciąży, 2) powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, 3) trwa nieprzerwanie ponad 90 dni, począwszy od 91 dnia tej niezdolności. 3. Do 90 dni, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie wlicza się okresu niezdolności do pracy przypadającego w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1. 4. Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. 5. Ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego lub jego wysokości okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni."}
{"id":"1995_488_12","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do wynagrodzenia. Okresy te wlicza się do okresu zasiłkowego. 2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje również za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie: 1) urlopu bezpłatnego, 2) urlopu wychowawczego, 3) tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, z wyjątkiem przypadków, w których prawo do zasiłku wynika z ubezpieczenia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania. 3. Okresów niezdolności do pracy, o których mowa w ust. 2, w których zasiłek nie przysługuje, nie wlicza się do okresu zasiłkowego."}
{"id":"1995_488_13","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy: 1) ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, 2) kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową, 3) nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia, w przypadkach określonych w art. 4 ust. 1, 4) jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego. 2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego."}
{"id":"1995_488_14","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, odsuniętemu od pracy w trybie określonym w art. 6 ust. 2 pkt 1, z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej, zasiłek chorobowy nie przysługuje, jeżeli nie podjął proponowanej mu przez pracodawcę innej pracy nie zabronionej takim osobom, odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkoleniu."}
{"id":"1995_488_15","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje ubezpieczonemu za cały okres niezdolności do pracy, jeżeli niezdolność ta spowodowana została w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez tego ubezpieczonego. 2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu albo prawomocnego orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń."}
{"id":"1995_488_15c","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15c. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje w wysokości 264,90 zł miesięcznie. 2. Osobie uprawnionej, samotnie wychowującej dziecko, zasiłek wychowawczy przysługuje w kwocie 421,30 zł miesięcznie. 2a. Osobie wychowującej trzecie i każde następne dziecko, zasiłek wychowawczy przysługuje w kwocie 421,30 zł miesięcznie, od dnia 1 stycznia 2000 r. 3. W przypadku przekroczenia dochodu na osobę w rodzinie, o którym mowa w art. 15b ust. 3, zasiłek wychowawczy wypłaca się w wysokości pomniejszonej o kwotę tego przekroczenia przypadającą na jedną osobę. 4. Przy ustalaniu wysokości zasiłku wychowawczego stosuje się odpowiednio przepis art. 13 ust. 3-8. 5. Zasiłek wychowawczy przysługujący za niepełne miesiące kalendarzowe wypłaca się w wysokości 130 zasiłku miesięcznego za każdy dzień. Kwotę zasiłku wychowawczego przypadającą do wypłaty zaokrągla się według zasad określonych w art. 13 ust. 4."}
{"id":"1995_488_15d","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15d. 1. Zasiłek wychowawczy nie przysługuje: 1) w razie korzystania z urlopu wychowawczego krótszego niż 3 miesiące, 2) jeżeli dochód na osobę w rodzinie jest wyższy od kwoty stanowiącej 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 15c ust. 3, 3) w razie umieszczenia dziecka w żłobku lub w przedszkolu, w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, a także w innych przypadkach zaprzestania sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, z wyjątkiem czasowego pobytu matki lub dziecka, w okresie do 6 miesięcy, w szpitalu lub w sanatorium, 4) w razie podjęcia w okresie urlopu wychowawczego pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie albo działalności zarobkowej, a także w razie pobierania emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli łączny dochód z tych tytułów przekracza miesięcznie kwotę stanowiącą 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym. 2. Uprawniony pobierający zasiłek wychowawczy jest obowiązany zawiadomić płatnika zasiłku wychowawczego, o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.\"; 5) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Postępowanie w sprawach przyznawania i wypłacania zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych\"; 6) w art. 16 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Ustalenie uprawnień do zasiłku wychowawczego i jego wysokości na każdy okres roczny, a także wypłata zasiłku następuje na wniosek uprawnionego.\"; 7) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Uprawnienie do zasiłku rodzinnego i wychowawczego ustala się na podstawie: 1) oświadczenia o dochodach rodziny osoby ubiegającej się o przyznanie zasiłku, 2) innych oświadczeń i dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do zasiłku. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosku o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego, wzory oświadczeń o dochodach rodziny, wzory innych oświadczeń oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego, o których mowa w ust. 1 pkt 2.\"; 8) w art. 20 w ust. 1 skreśla się pkt 6; 9) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. Zasiłek wychowawczy wypłaca pracodawca, który udzielił uprawnionemu urlopu wychowawczego, a jeżeli pracodawca nie jest zobowiązany do wypłacania zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - właściwa terenowo jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 10) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Uprawniony pobierający zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny lub wychowawczy jest obowiązany zawiadamiać o wszelkich zmianach mających wpływ na uprawnienia do zasiłków rodzinnego, pielęgnacyjnego lub wychowawczego oraz na żądanie wypłacającego zasiłek przedstawić dowody, o których mowa w art. 17 ust. 1 i w art. 18.\"; 11) w art. 23 wyrazy \"zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne\" zastępuje się wyrazami \"zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze\"; 12) w art. 24: a) w ust. 1 wyrazy \"zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny\" zastępuje się wyrazami \"zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny lub wychowawczy\", b) w ust. 2 wyrazy \"zasiłku rodzinnego oraz pielęgnacyjnego\" zastępuje się wyrazami \"zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego oraz wychowawczego\"; 13) w art. 24a po wyrazach \"zasiłków rodzinnych\" dodaje się wyrazy \"i wychowawczych\"; 14) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. Przepisy art. 26 ust. 1-5, ust. 6 pkt 2 oraz ust. 7 i 8, stosuje się odpowiednio do zasiłku wychowawczego.\"; 15) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze za dany miesiąc kalendarzowy wypłaca się najpóźniej do 15 dnia następnego miesiąca, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W przypadku nabycia prawa do zasiłków po raz pierwszy lub ponownego ustalenia uprawnień, zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze wypłaca się nie później niż w terminie wypłaty zasiłków należnych za miesiąc następujący po miesiącu, w którym przedstawione zostały dowody niezbędne do wypłaty tych zasiłków. 3. Zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne przy emeryturach i rentach wypłaca się w terminach przyjętych dla wypłaty emerytury lub renty.\" ; 16) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny i wychowawczy wypłaca się poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.\", b) w ust. 2 wyrazy \"zasiłku rodzinnego lub pielęgnacyjnego\" zastępuje się wyrazami \"zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego lub wychowawczego\"; 17) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: \"Art. 30a. Uprawnionemu wypłaca się tylko jeden zasiłek wychowawczy.\"; 18) w art. 31 wyrazy \"zasiłku rodzinnego lub zasiłku pielęgnacyjnego\" zastępuje się wyrazami \"zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego lub wychowawczego\"; 19) w art. 32 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Obowiązki określone w ust. 1 dotyczą odpowiednio pracodawców wypłacających zasiłki wychowawcze.\"; 20) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontroluje prawidłowość wypłat: 1) zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych przez pracodawców i powiatowe urzędy pracy, 2) zasiłków wychowawczych przez pracodawców.\"; 21) w art. 34 wyrazy \"rodzinnych i pielęgnacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych\"; 22) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze są finansowane z budżetu państwa.\"."}
{"id":"1995_488_16","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Ubezpieczonemu, którego niezdolność do pracy spowodowana została nadużyciem alkoholu, zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres pierwszych 5 dni tej niezdolności."}
{"id":"1995_488_17","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. 2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje w przypadku, gdy zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane. 3. Okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się w trybie określonym w art. 68. Rozdział 3 Świadczenie rehabilitacyjne"}
{"id":"1995_488_18","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. 2. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. 3. O okolicznościach, o których mowa w ust. 1 i 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Orzeczenie lekarza orzecznika stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego. 4. Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub do świadczenia przedemerytalnego."}
{"id":"1995_488_19","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Świadczenie rehabilitacyjne wynosi 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, a jeżeli niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży - 100% tej podstawy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli świadczenie rehabilitacyjne zostało przyznane po upływie 6 miesięcy niezdolności do pracy, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, od której ustala się wysokość świadczenia rehabilitacyjnego, podlega waloryzacji. Przepisy art. 44 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_488_2","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwanego dalej \"ubezpieczeniem chorobowym\", obejmują: 1) zasiłek chorobowy, 2) świadczenie rehabilitacyjne, 3) zasiłek wyrównawczy, 4) zasiłek porodowy, 5) zasiłek macierzyński, 6) zasiłek opiekuńczy."}
{"id":"1995_488_20","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Przepis art. 53 § 5 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do pracownika pobierającego świadczenie rehabilitacyjne, jeżeli zgłosi on swój powrót do pracodawcy niezwłocznie po wyczerpaniu tego świadczenia, choćby nastąpiło to po upływie 6 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy."}
{"id":"1995_488_21","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Ilekroć w przepisach o ubezpieczeniu społecznym, o ubezpieczeniu zdrowotnym, o emeryturach i rentach, a także w przepisach, które uzależniają uprawnienia od dochodu rodziny, jest mowa o zasiłku chorobowym, należy przez to rozumieć również świadczenie rehabilitacyjne."}
{"id":"1995_488_22","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Do świadczenia rehabilitacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 4 i 5, art. 12, art. 13 ust. 1, art. 15 i 17. Rozdział 4 Zasiłek wyrównawczy"}
{"id":"1995_488_23","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zasiłek wyrównawczy przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem ze zmniejszoną sprawnością do pracy, wykonującemu pracę: 1) w zakładowym lub międzyzakładowym ośrodku rehabilitacji zawodowej, 2) u pracodawcy na wyodrębnionym stanowisku pracy, dostosowanym do potrzeb adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy, jeżeli jego miesięczne wynagrodzenie osiągane podczas rehabilitacji jest niższe od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego w myśl art. 3642. 2. O potrzebie przeprowadzenia rehabilitacji zawodowej orzeka wojewódzki ośrodek medycyny pracy lub lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 3. Zasiłek wyrównawczy przysługuje przez okres rehabilitacji zawodowej w warunkach, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Prawo do zasiłku wyrównawczego ustaje: 1) z dniem zakończenia rehabilitacji zawodowej i przesunięcia do innej pracy, nie później jednak niż po 24 miesiącach od dnia, w którym ubezpieczony będący pracownikiem podjął rehabilitację, 2) jeżeli z uwagi na stan zdrowia ubezpieczonego będącego pracownikiem rehabilitacja zawodowa stała się niecelowa. 5. O okolicznościach, o których mowa w ust. 4 pkt 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"1995_488_24","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Zasiłek wyrównawczy stanowi różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem ustalonym w myśl art. 36-42 a miesięcznym wynagrodzeniem osiągniętym za pracę w warunkach rehabilitacji zawodowej. 2. Jeżeli ubezpieczony będący pracownikiem przepracował tylko część miesiąca wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, zasiłek wyrównawczy za ten miesiąc przysługuje w wysokości różnicy między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem ustalonym w myśl art. 36-42, zmniejszonym o jedną trzydziestą część za każdy dzień tej nieobecności, a wynagrodzeniem osiągniętym w tym miesiącu."}
{"id":"1995_488_25","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Zasiłek wyrównawczy nie przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, uprawnionemu do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy."}
{"id":"1995_488_26","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb ustalania zasiłku wyrównawczego. Rozdział 5 Zasiłek porodowy"}
{"id":"1995_488_27","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zasiłek porodowy przysługuje ubezpieczonej z tytułu: 1) urodzenia dziecka w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego, 2) urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w okresie ciąży: a) wskutek ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, b) z naruszeniem przepisów prawa, stwierdzonym prawomocnym orzeczeniem sądu, 3) przyjęcia dziecka na wychowanie i wystąpienia do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia albo przyjęcia dziecka na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, jeżeli z tego tytułu jest uprawniona do zasiłku macierzyńskiego. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do ubezpieczonego. 3. Zasiłek porodowy przysługuje matce dziecka, która nie spełnia warunków do otrzymania zasiłku porodowego, jeżeli warunki te spełnia ojciec dziecka. 4. Zasiłek porodowy przysługuje ubezpieczonemu ojcu dziecka, którego matka zmarła przy porodzie."}
{"id":"1995_488_28","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Zasiłek porodowy przysługuje w wysokości 20% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie, poczynając od trzeciego miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego dla celów emerytalnych. 2. W przypadku objęcia ubezpieczeniem chorobowym z kilku tytułów zasiłek porodowy przysługuje tylko z jednego tytułu. 3. W razie urodzenia więcej niż jednego dziecka podczas jednego porodu zasiłek porodowy przysługuje na każde dziecko. Rozdział 6 Zasiłek macierzyński"}
{"id":"1995_488_29","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego: 1) urodziła dziecko, 2) przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia, 3) przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie w ramach rodziny zastępczej. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio do ubezpieczonego. 3. W przypadku gdy prawo do zasiłku macierzyńskiego powstało w okresie urlopu wychowawczego, zasiłek macierzyński przysługuje za okres odpowiadający części urlopu macierzyńskiego, która przypada po porodzie. 4. W razie śmierci ubezpieczonej lub porzucenia przez nią dziecka zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonemu - ojcu dziecka lub innemu ubezpieczonemu członkowi najbliższej rodziny, jeżeli przerwą zatrudnienie lub inną działalność zarobkową w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. 5. Zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 6. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego zmniejsza się o okres wypłaty tego zasiłku ubezpieczonej - matce dziecka."}
{"id":"1995_488_3","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) tytuł ubezpieczenia chorobowego - zatrudnienie lub inną działalność, których podjęcie rodzi obowiązek ubezpieczenia chorobowego lub uprawnienie do objęcia tym ubezpieczeniem na zasadach dobrowolności w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, 2) płatnik składek - płatnika składek na ubezpieczenie chorobowe w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, 3) wynagrodzenie - przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe, 4) przychód - kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe ubezpieczonego nie będącego pracownikiem, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe. Rozdział 2 Zasiłek chorobowy"}
{"id":"1995_488_30","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Zasiłek macierzyński przysługuje również w razie urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w warunkach określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zasiłek macierzyński przysługuje za okres odpowiadający części urlopu macierzyńskiego, która przypada po porodzie. 3. Ubezpieczonej będącej pracownicą, z którą rozwiązano stosunek pracy w okresie ciąży z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy i której nie zapewniono innego zatrudnienia, przysługuje do dnia porodu zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. 4. Ubezpieczonej będącej pracownicą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, z którą umowa o pracę na podstawie art. 177 § 3 Kodeksu pracy została przedłużona do dnia porodu przysługuje prawo do zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia."}
{"id":"1995_488_31","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Miesięczny zasiłek macierzyński wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku. 2. Do zasiłku macierzyńskiego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 4 oraz art. 12 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 3. Rozdział 7 Zasiłek opiekuńczy"}
{"id":"1995_488_32","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad: 1) dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku: a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, b) porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki, c) pobytu małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem, w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, 2) chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat, 3) innym chorym członkiem rodziny. 2. Za członków rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uważa się małżonka, rodziców, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku ponad 14 lat - jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki. 3. Za dzieci w rozumieniu ust. 1 i 2, uważa się dzieci własne ubezpieczonego lub jego małżonka oraz dzieci przysposobione, a także dzieci obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie."}
{"id":"1995_488_33","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż przez okres: 1) 60 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad dziećmi, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, 2) 14 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad innymi członkami rodziny, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3. 2. Zasiłek opiekuńczy przysługuje łącznie na opiekę nad dziećmi i innymi członkami rodziny za okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się niezależnie od liczby członków rodziny uprawnionych do zasiłku opiekuńczego oraz bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki."}
{"id":"1995_488_34","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym mogący zapewnić opiekę dziecku lub choremu członkowi rodziny. Nie dotyczy to jednak opieki sprawowanej nad chorym dzieckiem w wieku do 2 lat."}
{"id":"1995_488_35","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Miesięczny zasiłek opiekuńczy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku. 2. Do zasiłku opiekuńczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 4 oraz art. 12 i 17. Rozdział 8 Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym będącym pracownikami"}
{"id":"1995_488_36","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 6 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 2. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, gdy wynagrodzenie ulega znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania. 3. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. 4. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. 5. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego w okresie ubezpieczenia chorobowego, z tytułu którego przysługuje zasiłek. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie z okresu wymienionego w ust. 2."}
{"id":"1995_488_37","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi: 1) wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości, 2) wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które ubezpieczony będący pracownikiem był obowiązany przepracować w tym miesiącu, jeżeli przepracował choćby 1 dzień, 3) kwota zmiennych składników wynagrodzenia w przeciętnej miesięcznej wysokości, wypłacona za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje zasiłek chorobowy, jeżeli ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął żadnego wynagrodzenia."}
{"id":"1995_488_38","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez ubezpieczonego będącego pracownikiem za okres, o którym mowa w art. 36 ust. 13, przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte. 2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego: 1) wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, 2) przyjmuje się, po uzupełnieniu według zasad określonych w art. 37 ust. 2, wynagrodzenie z miesięcy, w których ubezpieczony będący pracownikiem przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy. 3. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, ubezpieczony będący pracownikiem w każdym miesiącu z przyczyn usprawiedliwionych wykonywał pracę przez mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie za wszystkie miesiące po uzupełnieniu według zasad określonych w art. 37 ust. 2."}
{"id":"1995_488_39","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wypłacany zasiłek wyrównawczy traktuje się na równi z wynagrodzeniem."}
{"id":"1995_488_4","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego: 1) po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu, 2) po upływie 180 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie. 2. Do okresów ubezpieczenia chorobowego, o których mowa w ust. 1, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego. 3. Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego przysługuje: 1) absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych, 2) jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, 3) ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, 4) posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji."}
{"id":"1995_488_40","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy lub w miesiącach, o których mowa w art. 36."}
{"id":"1995_488_41","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu nie przewidują zmniejszania ich za okres pobierania zasiłku. 2. Składników wynagrodzenia przysługujących w myśl umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, tylko do określonego terminu, nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należnego za okres po tym terminie. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do składników wynagrodzenia, których wypłaty zaprzestano na podstawie układu zbiorowego pracy lub przepisów o wynagradzaniu."}
{"id":"1995_488_42","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy miesięczne, wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku. 2. Składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, przysługujące za okresy kwartalne, wlicza się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwot wypłaconych pracownikowi za cztery kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 3. Składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, przysługujące za okresy roczne, wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do składników wynagrodzenia wypłacanych za inne okresy. 5. Jeżeli składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1-4, nie zostały wypłacone do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat zasiłków chorobowych, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się składniki wypłacone za okres poprzedni."}
{"id":"1995_488_43","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W razie ponownego powstania prawa do zasiłku chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego oblicza się na nowo, jeżeli przerwa między okresami jego pobierania trwała co najmniej 3 miesiące kalendarzowe."}
{"id":"1995_488_44","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Jeżeli po upływie 6-miesięcznego okresu zasiłkowego wypłata zasiłku została przedłużona, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego podlega waloryzacji według następujących zasad: 1) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w I kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w III kwartale w stosunku do I kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 2) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w II kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w IV kwartale w stosunku do II kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 3) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w III kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w I kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do III kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 4) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w IV kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do IV kwartału ubiegłego roku kalendarzowego. 2. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie do ostatniego dnia każdego kwartału kalendarzowego, wskaźnik waloryzacji zasiłku chorobowego obowiązujący w następnym kwartale."}
{"id":"1995_488_45","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników ustalonej, na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% tego wynagrodzenia, 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do ubezpieczonych będących pracownikami, do których wynagrodzenia nie ma zastosowania art. 774 Kodeksu pracy."}
{"id":"1995_488_46","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż 200% przeciętnego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie poczynając od 3 miesiąca kwartału kalendarzowego na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych."}
{"id":"1995_488_47","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Przepisy art. 36-43 i 45 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego, a do świadczenia rehabilitacyjnego także przepis art. 46. Rozdział 9 Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym nie będącym pracownikami"}
{"id":"1995_488_48","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu nie będącemu pracownikiem stanowi przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu nie będącemu pracownikiem stosuje się odpowiednio przepisy art. 36 ust. 3-5, art. 38 ust. 1, art. 42-44 i 46, z zastrzeżeniem art. 4951."}
{"id":"1995_488_49","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Jeżeli niezdolność do pracy powstała w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi: 1) najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, o której mowa w art. 51 - dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę wymiaru składek, 2) kwota przychodu określona w umowie przypadająca na pierwszy miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4, a jeżeli kwota ta w umowie nie została określona, kwota przeciętnego miesięcznego przychodu innych ubezpieczonych, z którymi płatnik składek zawarł takie same lub podobne umowy - dla ubezpieczonych wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 3) przeciętny miesięczny przychód innych członków spółdzielni - dla ubezpieczonych będących członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, 4) przeciętny miesięczny przychód osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz danego płatnika składek - dla osób wykonujących pracę nakładczą."}
{"id":"1995_488_5","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, o którym mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2, art. 11 ust. 2 pkt 2 i art. 19 ust. 1, uważa się nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia chorobowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego ze względów komunikacyjnych najdogodniejsza. 2. Za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca: 1) innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia chorobowego, 2) zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych, 3) zwykłego spożywania posiłków, 4) odbywania nauki lub studiów. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady oraz tryb uznawania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy."}
{"id":"1995_488_50","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 48, przychód ubezpieczonego nie będącego pracownikiem uległ zmniejszeniu wskutek niewykonywania pracy lub działalności w okresie pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, świadczenia rehabilitacyjnego albo odbywania ćwiczeń wojskowych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego: 1) wyłącza się przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał pracę lub działalność przez mniej niż połowę miesiąca, 2) przyjmuje się przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał pracę lub działalność przez co najmniej połowę miesiąca. 2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, przychód ubezpieczonego w każdym miesiącu uległ zmniejszeniu z przyczyn wymienionych w ust. 1, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się przychód za wszystkie miesiące."}
{"id":"1995_488_51","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, określonej dla danej grupy ubezpieczonych, obowiązującej w miesiącu, w którym powstało prawo do zasiłku po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4."}
{"id":"1995_488_52","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego i zasiłku macierzyńskiego stosuje się odpowiednio przepisy art. 36 ust. 3-5, art. 38 ust. 1, art. 42, 43 i 49-51, a do świadczenia rehabilitacyjnego także przepis art. 46. Rozdział 10 Dokumentowanie prawa do zasiłków i kontrola orzekania o czasowej niezdolności do pracy"}
{"id":"1995_488_53","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Przy ustalaniu prawa do zasiłków i ich wysokości dowodami stwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, konieczność osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, pobyt w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej - są zaświadczenia lekarskie, o których mowa w art. 55. 2. Przewidywaną datę porodu określa zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku, zaś datę porodu potwierdza się zaświadczeniem wystawionym przez lekarza na zwykłym druku albo aktem urodzenia dziecka."}
{"id":"1995_488_54","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych upoważnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich, o których mowa w art. 55, lekarza, lekarza stomatologa, felczera i starszego felczera po złożeniu przez niego pisemnego oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy. 2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może upoważnić do wystawiania zaświadczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1, lekarzy i lekarzy stomatologów w okresie odbywania stażu podyplomowego. 3. Upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, Zakład Ubezpieczeń Społecznych udziela w formie decyzji."}
{"id":"1995_488_55","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, konieczności osobistego sprawowania przez ubezpieczonego opieki nad chorym członkiem rodziny, zwane dalej \"zaświadczeniem lekarskim\", jest wystawiane na odpowiednim druku, według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 59 ust. 14. 2. Zaświadczenie lekarskie zawiera informacje identyfikujące ubezpieczonego, któremu zostało ono wystawione, jego płatnika składek, wystawiającego zaświadczenie lekarskie i jego miejsce wykonywania zawodu oraz: 1) okres orzeczonej czasowej niezdolności do pracy, w tym okres pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, numer statystyczny choroby ustalonej według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, kody literowe, o których mowa w art. 57 i wskazania lekarskie, 2) okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny, datę urodzenia członka rodziny i jego stosunek pokrewieństwa z ubezpieczonym. 3. Zaświadczenie lekarskie jest poufne. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje druki zaświadczeń lekarskich będące drukami ścisłego zarachowania. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych prowadzi rejestr zaświadczeń lekarskich zawierający informacje, o których mowa w ust. 2. 6. Wystawiający zaświadczenia lekarskie są obowiązani do zawiadamiania terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, która wydała druki zaświadczeń lekarskich, o każdym przypadku zagubienia, zaginięcia lub kradzieży druków zaświadczeń lekarskich. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady orzekania o czasowej niezdolności do pracy oraz sposób dokumentowania orzeczonej niezdolności do pracy."}
{"id":"1995_488_56","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych prowadzi rejestr lekarzy, lekarzy stomatologów, felczerów i starszych felczerów, którzy zgłosili wniosek w sprawie upoważnienia ich do wystawiania zaświadczeń lekarskich. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) numer identyfikacyjny, 2) numer prawa wykonywania zawodu, 3) imię i nazwisko, 4) PESEL, 5) NIP, 6) rodzaj i stopień specjalizacji, 7) miejsce wykonywania zawodu, 8) nazwę i siedzibę właściwej izby lekarskiej, 9) informację o wydanych drukach zaświadczeń lekarskich, 10) informację o cofnięciu upoważnienia, o którym mowa w art. 54. 3. Osoby wymienione w ust. 1, są obowiązane podawać informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2-8, oraz o wszelkich zmianach w tym zakresie. 4. Numer identyfikacyjny wpisuje się w zaświadczeniu lekarskim. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych: 1) udostępnia Naczelnej Radzie Lekarskiej informacje zgromadzone w rejestrze, o którym mowa w ust. 1, 2) jest uprawniony do korzystania z informacji, o których mowa w ust. 2, zgromadzonych w rejestrach lekarzy prowadzonych przez okręgowe rady lekarskie. 6. Do dnia 30 czerwca 2001 r. numer identyfikacyjny staje się równocześnie numerem prawa wykonywania zawodu."}
{"id":"1995_488_57","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. W zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej informacje o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub jego wysokość w myśl art. 7 pkt 2, art. 8, art. 9 ust. 2, art. 11 ust. 2 pkt 1 i art. 16 podaje się z zastosowaniem następujących kodów literowych: 1) kod A - oznacza niezdolność do pracy powstałą po przerwie, nie przekraczającej 60 dni - spowodowaną tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą, 2) kod B - oznacza niezdolność do pracy przypadającą w okresie ciąży, 3) kod C - oznacza niezdolność do pracy spowodowaną nadużyciem alkoholu, 4) kod D - oznacza niezdolność do pracy spowodowaną gruźlicą, 5) kod E - oznacza niezdolność do pracy spowodowaną chorobą, o której mowa w art. 7 pkt 2. 2. W zaświadczeniu lekarskim, na pisemny wniosek ubezpieczonego, nie umieszcza się kodu \"B\" i \"D\"."}
{"id":"1995_488_58","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Zaświadczenie lekarskie wystawia się z dwiema kopiami: 1) oryginał zaświadczenia lekarskiego wystawiający zaświadczenie przesyła w ciągu 7 dni od dnia wystawienia zaświadczenia, bezpośrednio do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 2) pierwszą kopię zaświadczenia lekarskiego otrzymuje ubezpieczony, 3) drugą kopię wystawiający zaświadczenie przechowuje przez okres 3 lat. 2. Kody literowe, o których mowa w art. 57, wpisuje się odpowiednio na oryginale i na kopiach zaświadczenia lekarskiego, a numery statystyczne choroby ustalone według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, tylko na oryginale i na drugiej kopii."}
{"id":"1995_488_59","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich podlega kontroli. 2. Kontrolę wykonują lekarze orzecznicy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 3. W celu kontroli lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może: 1) przeprowadzić badanie lekarskie ubezpieczonego: a) w wyznaczonym miejscu, b) w miejscu jego pobytu, 2) skierować ubezpieczonego na badanie specjalistyczne przez lekarza konsultanta Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 3) zażądać od wystawiającego zaświadczenie lekarskie udostępnienia dokumentacji medycznej dotyczącej ubezpieczonego stanowiącej podstawę wydania zaświadczenia lekarskiego lub udzielenia wyjaśnień i informacji w sprawie, 4) zlecić wykonanie badań pomocniczych w wyznaczonym terminie. 4. Ubezpieczony jest obowiązany udostępnić posiadaną dokumentację medyczną lekarzowi przeprowadzającemu badanie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 2. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wysyła do ubezpieczonego, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wezwanie, w którym określa termin badania przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo przez lekarza konsultanta lub dostarczenia posiadanych wyników badań pomocniczych. Wezwanie zawiera informację o skutkach, o których mowa w ust. 6 i 10. 6. W razie uniemożliwienia badania lub niedostarczenia posiadanych wyników badań w terminie, o którym mowa w ust. 5, zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia następującego po tym terminie. 7. Jeżeli po analizie dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania ubezpieczonego lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określi wcześniejszą datę ustania niezdolności do pracy niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, za okres od tej daty zaświadczenie lekarskie traci ważność. 8. W przypadkach, o których mowa w ust. 7, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wystawia zaświadczenie, które jest traktowane na równi z zaświadczeniem stwierdzającym brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku, wydanym w myśl art. 229 § 4 Kodeksu pracy. 9. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 8, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wręcza w dniu badania ubezpieczonemu informując go równocześnie o konieczności doręczenia zaświadczenia pracodawcy. 10. W przypadkach, o których mowa w ust. 6 i 7, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję o braku prawa do zasiłku. 11. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 10, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przesyła pracodawcy ubezpieczonego, którego ta decyzja dotyczy. 12. Pracodawca może wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przeprowadzenie kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich dla celów wypłaty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Zakład informuje pracodawcę o wyniku postępowania. 13. Poniesione przez ubezpieczonego koszty przejazdu na badania kontrolne Zakład Ubezpieczeń Społecznych zwraca do wysokości kosztów przejazdu najtańszym środkiem komunikacji publicznej. 14. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wystawiania zaświadczeń lekarskich oraz wzory zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 15. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia, inne wymagane dowody stanowiące podstawę przyznania i wypłaty zasiłków."}
{"id":"1995_488_6","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. 2. Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy: 1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych albo o zwalczaniu gruźlicy, 2) z powodu przebywania w: a) stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego, b) stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych."}
{"id":"1995_488_60","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wystawiania zaświadczeń lekarskich, a w szczególności, gdy zaświadczenie lekarskie zostało wystawione: 1) bez przeprowadzenia bezpośredniego badania ubezpieczonego, 2) bez udokumentowania rozpoznania stanowiącego podstawę orzeczonej czasowej niezdolności do pracy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych może cofnąć upoważnienie do wystawiania zaświadczeń lekarskich na okres nieprzekraczający 12 miesięcy od daty uprawomocnienia się decyzji. 2. W przypadku powtarzającego się naruszania zasad określonych w art. 57 i 58 Zakład Ubezpieczeń Społecznych może cofnąć upoważnienie do wystawiania zaświadczeń lekarskich na okres nieprzekraczający 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się decyzji. 3. Cofnięcie upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, następuje w formie decyzji. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 1-3, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. 5. Do decyzji, o których mowa w ust. 1-3 i art. 54, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 11 Postępowanie w sprawach ustalania prawa do zasiłków i zasady ich wypłaty"}
{"id":"1995_488_61","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. d), 2) Zakład Ubezpieczeń Społecznych: a) ubezpieczonym, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych, b) ubezpieczonym prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym, c) ubezpieczonym będącym duchownymi, d) osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu ubezpieczenia. 2. Liczbę ubezpieczonych, o której mowa w ust. 1, ustala się według stanu na dzień 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego, a w stosunku do płatników składek, którzy na ten dzień nie zgłaszali nikogo do ubezpieczenia chorobowego - według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonali takiego zgłoszenia. 3. Jeżeli do wypłaty zasiłku obowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, płatnik składek przedkłada zaświadczenie zawierające zestawienie składników wynagrodzenia lub przychodu, stanowiących podstawę wymiaru zasiłku, którego wzór określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontynuuje po dniu 31 grudnia podjętą wcześniej wypłatę zasiłku, nawet jeżeli od dnia 1 stycznia płatnik składek jest zobowiązany, zgodnie z ust. 1, do wypłaty zasiłków."}
{"id":"1995_488_62","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Zaświadczenie lekarskie ubezpieczony jest obowiązany dostarczyć nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi zasiłków, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Ubezpieczony, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. a), obowiązany jest dostarczyć zaświadczenie lekarskie w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi składek, który przekazuje je niezwłocznie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych podając datę dostarczenia tego zaświadczenia przez ubezpieczonego. 3. Niedopełnienie obowiązku określonego w ust. 1 i 2 powoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku przysługującego za okres od 8 dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, chyba że niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego."}
{"id":"1995_488_63","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Ubezpieczony może wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie uprawnień do zasiłku, jeżeli uważa, że zostały naruszone jego uprawnienia w tym zakresie. 2. Z wnioskiem o ustalenie uprawnień do zasiłku przysługującego ubezpieczonemu może wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych także płatnik składek na ubezpieczenie chorobowe. 3. Środki odwoławcze od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określają odrębne przepisy."}
{"id":"1995_488_64","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Zasiłki porodowe wypłaca się niezwłocznie po zajściu okoliczności uzasadniających wypłatę tych zasiłków; pozostałe zasiłki płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 wypłacają w terminach przyjętych dla wypłaty wynagrodzeń lub dochodów, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później jednak niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. 2. Jeżeli płatnik składek nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust.1, jest on obowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych."}
{"id":"1995_488_65","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Zasiłki wypłaca się osobie, której zasiłki te przysługują, lub osobie przez nią upoważnionej albo osobie, do której rąk wypłaca się wynagrodzenie lub dochód ubezpieczonego. 2. W razie śmierci ubezpieczonego przed podjęciem należnego mu zasiłku, zasiłek wypłaca się osobom uprawnionym do podjęcia wynagrodzenia lub dochodu ubezpieczonego."}
{"id":"1995_488_66","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Wypłatę zasiłku wstrzymuje się, jeżeli prawo do zasiłku ustało albo okaże się, że prawo takie w ogóle nie istniało. 2. Jeżeli bezpodstawna wypłata zasiłku nastąpiła z winy ubezpieczonego lub wskutek okoliczności, o których mowa w art. 15-17 i 59 ust. 6 i 7, wypłacone kwoty podlegają potrąceniu z należnych ubezpieczonemu zasiłków bieżących lub ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej. 3. Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w sprawie zwrotu bezpodstawnie pobranych zasiłków stanowi tytuł wykonawczy w postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1995_488_67","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Roszczenie o wypłatę zasiłku chorobowego, wyrównawczego, macierzyńskiego oraz opiekuńczego przedawnia się po upływie 6 miesięcy od ostatniego dnia okresu, za który zasiłek przysługuje. 2. Roszczenie o wypłatę zasiłku porodowego przedawnia się po upływie 6 miesięcy od dnia, w którym powstało prawo do zasiłku. 3. Jeżeli niezgłoszenie roszczenia o wypłatę zasiłku nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby uprawnionej, termin 6 miesięcy liczy się od dnia, w którym ustała przeszkoda uniemożliwiająca zgłoszenie roszczenia. 4. Jeżeli niewypłacanie zasiłku w całości lub w części było następstwem błędu płatnika składek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 albo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, roszczenie o wypłatę zasiłku przedawnia się po upływie 3 lat."}
{"id":"1995_488_68","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, są uprawnieni do kontrolowania ubezpieczonych co do prawidłowości wykorzystywania zwolnień od pracy zgodnie z ich celem oraz są upoważnieni do formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień od pracy oraz formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich."}
{"id":"1995_488_69","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Przepisy art. 61 i 63-68 stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego."}
{"id":"1995_488_7","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała: 1) nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego, 2) nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego - w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby."}
{"id":"1995_488_70","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Jeżeli niezdolność ubezpieczonego do pracy uzasadniająca wypłatę zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego została spowodowana przez inną osobę w wyniku popełnienia przez nią umyślnego przestępstwa lub wykroczenia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych albo płatnik składek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 może dochodzić od sprawcy zwrotu wypłaconego zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego. 2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub prawomocnego orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1995_488_71","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz.U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284 oraz z 1998 r. Nr 143, poz. 916) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. Starszy felczer albo felczer może wydać ubezpieczonemu orzeczenie o czasowej niezdolności do pracy jednorazowo do 7 dni, z tym że łącznie orzeczony okres niezdolności do pracy nie może być dłuższy niż 14 dni.\"."}
{"id":"1995_488_72","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118) w art. 27 skreśla się wyrazy \" , ze zmianami wynikającymi z art. 28-32\"."}
{"id":"1995_488_73","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770) w art. 161 skreśla się § 2."}
{"id":"1995_488_74","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) w art. 74 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby sędzia otrzymuje wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż przez okres roku. W innych przypadkach niż choroba, o których mowa w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa sędziemu przysługuje odpowiednio wynagrodzenie lub świadczenie porodowe na zasadach i w wysokości określonych w tych przepisach.\"."}
{"id":"1995_488_75","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 994 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125) w art. 51 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby prokurator otrzymuje wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż przez okres roku. W innych przypadkach niż choroba, o których mowa w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa prokuratorowi przysługuje odpowiednio wynagrodzenie lub świadczenie porodowe na zasadach i w wysokości określonych w tych przepisach.\"."}
{"id":"1995_488_76","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) w ust. 2 wyrazy \"za okres niezdolności\" zastępuje się wyrazami \"za okres czasowej niezdolności\", b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu: \"2b. Zasiłek chorobowy przyznaje się i wypłaca na podstawie zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy wydanego przez lekarza, lekarza stomatologa, felczera i starszego felczera upoważnionego przez Zakład na zasadach określonych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 2c. Prezes Kasy zwraca Zakładowi koszty związane z wyprodukowaniem i dystrybucją druków zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy proporcjonalnie do liczby ubezpieczonych.\"; 2) w art. 46 skreśla się ust. 1."}
{"id":"1995_488_77","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dochody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności i współpracy przy prowadzeniu tej działalności przyjmuje się w wysokości nie niższej, niż zadeklarowane przez osoby osiągające te dochody kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a jeżeli z tytułu tej działalności lub współpracy nie istnieje obowiązek ubezpieczenia społecznego - kwoty nie niższe od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązujących osoby ubezpieczone.\"; 2) rozdział 2a otrzymuje tytuł w brzmieniu: \"Zasiłki wychowawcze\"; 3) art. 15a otrzymuje brzmienie: \"Art.15a. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje uprawnionemu do urlopu wychowawczego. Zasady udzielania urlopów wychowawczych określają odrębne przepisy. 2. Zasiłek wychowawczy przysługuje: 1) do ukończenia urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy kalendarzowych, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) do ukończenia urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż przez okres 36 miesięcy kalendarzowych, jeżeli uprawniony sprawuje osobistą opiekę nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym podczas jednego porodu albo samotnie wychowuje dziecko; przepis art. 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 3) do ukończenia urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż przez okres 72 miesięcy kalendarzowych, jeżeli uprawniony sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem, które z powodu stanu zdrowia, a w szczególności przewlekłej choroby, kalectwa lub opóźnienia w rozwoju umysłowym wymaga osobistej opieki uprawnionego. W takim przypadku warunkiem udzielenia uprawnionemu urlopu wychowawczego jest przedstawienie orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia dziecka uzasadniającym udzielenie tego urlopu. 3. Prawo do zasiłku wychowawczego ustala się na okres do dnia 31 maja, a jeżeli zasiłek wypłacany jest dłużej - na kolejne okresy roczne od dnia 1 czerwca do 31 maja kolejnego roku kalendarzowego.\"; 4) po art. 15a dodaje się art. 15b-15d w brzmieniu: \"Art. 15b. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego nie przekracza kwoty stanowiącej 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1. 2. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się przeciętny miesięczny dochód rodziny osiągnięty w poprzednim roku kalendarzowym, ustalony według zasad określonych w art. 2 ust. 3 oraz w art. 3 i 4, z wyłączeniem dochodów osiągniętych przez uprawnionego przed uzyskaniem prawa do zasiłku; wyłączenie to nie dotyczy emerytury lub renty. W przypadku osiągania dochodów z gospodarstwa rolnego, zasiłek wychowawczy przysługuje, jeżeli na osobę w rodzinie przypada nie więcej niż 1 ha przeliczeniowy. Przepisy art. 5 i 6 stosuje się odpowiednio. 3. Zasiłek wychowawczy przysługuje, chociaż dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, jeżeli łączna kwota tego przekroczenia, przypadająca na wszystkich członków rodziny, nie równoważy kwoty zasiłku, pod warunkiem że zasiłek wychowawczy przysługiwał w poprzednim okresie zasiłkowym."}
{"id":"1995_488_78","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 lit. e) wyrazy \"2,6 ha\" zastępuje się wyrazami \"2,0 ha przeliczeniowych\"; 2) w art. 6 w ust. 2 w pkt 3 po wyrazach \"świadczenia przedemerytalnego\" dodaje się wyrazy \" ,innych nienależnie pobranych świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy,\"; 3) w art. 57 w ust. 1 pkt 30 otrzymuje brzmienie: \"30) zasiłków porodowych wypłaconych bezrobotnym oraz zasiłków porodowych i pogrzebowych wypłaconych osobom pobierającym zasiłki przedemerytalne lub świadczenia przedemerytalne\"."}
{"id":"1995_488_79","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) w art. 50 po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu: \"5c. Do lekarzy orzeczników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i lekarzy rzeczoznawców Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego nie stosuje się przepisów ust. 1 pkt 3 i art. 54.\"."}
{"id":"1995_488_8","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 - nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy, a jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została gruźlicą - nie dłużej niż przez 9 miesięcy."}
{"id":"1995_488_80","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228) w art. 20: - w ust. 1 po wyrazach \"ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3\"; - po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które ubezpieczeniu chorobowemu podlegają dobrowolnie, nie może przekraczać miesięcznie 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Kwotę tę ustala się miesięcznie poczynając od trzeciego miesiąca kwartału kalendarzowego na okres 3 miesięcy na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych.\". Rozdział 13 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_488_81","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Zasiłki chorobowe, do których prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wypłaca się w wysokości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach dotychczasowych, za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego. 3. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego, przyznanego po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego ustalonego według przepisów dotychczasowych, ustala się z uwzględnieniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego ustalonej według dotychczasowych zasad."}
{"id":"1995_488_82","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Do okresu ubezpieczenia chorobowego, o którym mowa w art. 4, wlicza się okresy ubezpieczenia społecznego, uprawniającego do świadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa, przed wejściem w życie ustawy, jeżeli przerwa między tymi okresami albo między nimi i ubezpieczeniem chorobowym nie przekracza 30 dni."}
{"id":"1995_488_83","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Podstawę ustalania prawa do zasiłków mogą stanowić również zaświadczenia lekarskie, określone w przepisach dotychczasowych, wydawane do dnia 30 września 1999 r. przez lekarzy nie mających upoważnienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do wydawania orzeczeń, zgodnie z art. 53 ust. 1, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Na oryginale zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 1, w miejsce numeru statystycznego choroby podaje się informacje określone w art. 57. 3. Przepisy ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy."}
{"id":"1995_488_84","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Do czasu wydania ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, prawo do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej przysługuje na zasadach określonych niniejszą ustawą, z uwzględnieniem ust. 2-4. 2. Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego. 3. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku. 4. Zasady uznawania zdarzenia za wypadek przy pracy oraz choroby za chorobę zawodową określają odrębne przepisy. 5. Wydatki na zasiłki chorobowe są finansowane ze środków funduszu wypadkowego tworzonego na zasadach określonych w przepisach ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1. 6. Przepisy ust. 1 i 3-5 stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego za okres niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej."}
{"id":"1995_488_85","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 16, poz. 77 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118), 2) art. 6 ust. 1 pkt 2 i 8, ust. 2 pkt 1 i 2 i ust. 5, art. 7, art. 9-11 oraz art. 36-38 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118), 3) art. 3 ust. 1 pkt 2 i 10, ust. 2 pkt 1 i 2, art. 4 oraz art. 6-10 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118), 4) art. 5 pkt 2 i 8, art. 7, 13-14, art. 15 ust. 1 oraz art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118), 5) art. 7 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3, art. 9, art. 18-20 oraz art. 23 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz.U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy aktów wykonawczych wydane na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_488_86","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r., z tym że: 1) art. 54, 56, 59, 79 i 83 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 80 wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1999 r."}
{"id":"1995_488_9","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej \"okresem zasiłkowym\", wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2. 2. Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej, a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. 3. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresu niezdolności do pracy przypadającego w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1."}
{"id":"1995_4_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady przywrócenia funkcjonowania i dalszej działalności Radiofonicznego Ośrodka Nadawczego, zlokalizowanego w Konstantynowie w województwie płockim, zwanego dalej RON. 2. Maksymalna moc nadajników emitujących fale elektromagnetyczne z zakresu fal radiowych długich, zasilających maszt antenowy RON, nie może przekraczać 2000 kW. 3. Zadaniem RON jest emisja programu radiofonii publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34)."}
{"id":"1995_4_10","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Właściciel RON jest zobowiązany do wykonania - na swój koszt i przez osoby wskazane przez właściwego wojewodę, spośród osób uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów - pomiarów kontrolnych natężenia pól elektromagnetycznych wielkiej częstotliwości wytwarzanych przez RON: 1) bezpośrednio po przywróceniu jego zdolności funkcjonowania, 2) każdorazowo - w razie zmiany warunków jego eksploatacji, które mogą wpływać na zwiększenie wartości natężeń pól elektromagnetycznych wielkiej częstotliwości oraz zasięgu stref ochronnych. 2. Wyniki pomiarów, o których mowa w ust. 1, właściciel RON przedstawia niezwłocznie właściwemu wojewodzie oraz właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu."}
{"id":"1995_4_11","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Właściciel RON jest zobowiązany, na żądanie właściwego wojewody, dostarczyć i zainstalować - na swój koszt - w miejscu wskazanym przez wojewodę, urządzenie umożliwiające wykonywanie przez osoby wyznaczone przez właściwe miejscowo rady gmin, stałej, społecznej kontroli natężenia energii pól elektromagnetycznych wielkiej częstotliwości emitowanych przez RON. 2. Osobom określonym w ust. 1 przysługuje nieograniczony dostęp do urządzenia pomiarowego i prawo występowania z wnioskami o przeprowadzenie pomiarów do organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej."}
{"id":"1995_4_12","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12 W przypadku przekroczenia określonych w art. 7 w ust. 2 i 3, wartości natężeń w strefie ochronnej, właściwy wojewoda nakaże usunięcie przyczyny przekroczenia. Rozdział 6 Przepisy końcowe"}
{"id":"1995_4_13","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Podczas przywracania funkcjonowania RON jest dozwolone usuwanie drzew i krzewów z terenu RON, z wyjątkiem drzew stanowiących pomniki przyrody. 2. Za wycięcie drzew i krzewów, o których mowa w ust. 1, nie pobiera się opłat przewidzianych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1995_4_14","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_4_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Właścicielowi RON powierza się wykonanie zadania polegającego na przywróceniu funkcjonowania RON. Przywrócenie funkcjonowania RON jest realizacją celu publicznego. 2. Właściciel RON ponosi koszty budowy masztu antenowego oraz urządzeń z nim współpracujących, modernizacji urządzeń nadawczych oraz wykupu nieruchomości w strefach ochronnych, o których mowa w art. 7 w ust. 2 i 3. 3. Koszt wywłaszczenia nieruchomości, o których mowa w art. 6 w ust. 4, ponosi Skarb Państwa. Rozdział 2 Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie robót budowlanych"}
{"id":"1995_4_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ocenę oddziaływania RON na środowisko sporządza biegły z listy rzeczoznawców, wskazany przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa."}
{"id":"1995_4_4","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Właściwy wojewoda, po otrzymaniu od właściciela RON oceny, o której mowa w art. 3, oraz ustanowieniu stref ochronnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, dokona w trybie art. 15 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415) zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gmin Gąbin i Sanniki w województwie płockim. 2. Przy dokonywaniu zmiany planów, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 18 ust. 2 pkt 4, 5 i 7-10 oraz art. 23 i 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. 3. Zmiana miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, o której mowa w ust. 1, wymaga uzgodnienia z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Głównym Inspektorem Sanitarnym oraz organami właściwymi do uzgadniania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na podstawie przepisów szczególnych. 4. Osoby kwestionujące ustalenia zmieniające plany zagospodarowania przestrzennego, o których mowa w ust. 1, mogą wnieść protest do właściwego wojewody w terminie nie dłuższym niż 14 dni po upływie terminu wyłożenia projektów planów zagospodarowania przestrzennego. 5. Właściwy wojewoda rozstrzyga o uwzględnieniu lub odrzuceniu protestu. 6. Zmiana miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, dokonana w trybie określonym w ust. 1, nie rodzi skutków określonych w art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. 7. Jeżeli wartość nieruchomości uległa obniżeniu w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o której mowa w ust. 1, a właściciel zbywa tę nieruchomość, może on żądać od właściciela RON odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości. W takim przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 36 ust. 4, 6, 12-14 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym."}
{"id":"1995_4_5","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Organem właściwym w sprawie wydania pozwolenia na budowę na terenie RON masztu antenowego i urządzeń współpracujących jest kierownik właściwego miejscowo urzędu rejonowego i kompetencja ta nie może być przekazana innemu organowi w drodze porozumienia. Rozdział 3 Pozyskiwanie nieruchomości"}
{"id":"1995_4_6","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Właściciel RON jest zobowiązany nabyć własność gruntów położonych w strefie ochronnej pierwszego stopnia, o której mowa w art. 7 ust. 2. 2. Właściciel RON jest zobowiązany nabyć własność nieruchomości położonych w strefie ochronnej drugiego stopnia, o której mowa w art. 7 ust. 3: 1) na których są usytuowane: stacje paliw, zbiorniki paliw oraz obiekty będące źródłem trwałych, wtórnych pól elektromagnetycznych o wartościach skutecznych natężenia składowej elektrycznej pola elektromagnetycznego większych od 20 V\/m, 2) względem których nie jest możliwe wypełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 4 lub w art. 9 ust. 1. 3. Nabycie nieruchomości, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje w drodze umowy cywilnoprawnej. 4. Nieruchomości, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają wywłaszczeniu w trybie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601), jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia zawiadomienia właściciela nieruchomości o ofercie kupna nieruchomości - negocjacje nie doprowadzą do zawarcia umowy w trybie przepisu ust. 3. 5. Odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości powinno odpowiadać ich wartości rynkowej, ustalonej według stanu i cen na dzień wydania decyzji o wywłaszczeniu, zwaloryzowanej na dzień wydania decyzji o odszkodowaniu według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. 6. Zmiany w zagospodarowaniu gruntów dokonane po otrzymaniu oferty zawarcia umowy kupna-sprzedaży, o której mowa w ust. 3, nie mają wpływu na wysokość odszkodowania, chyba że zmiany te były uzasadnione koniecznością zachowania bezpieczeństwa ludzi lub mienia. 7. Nieruchomości nabyte w trybie przewidzianym w ust. 4 są oddawane właścicielowi RON w wieczyste użytkowanie. Rozdział 4 Ochrona przed elektromagnetycznym promieniowaniem niejonizującym w otoczeniu RON"}
{"id":"1995_4_7","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Na obszarach otaczających RON właściwy wojewoda, działając w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz z Głównym Inspektorem Sanitarnym, ustanowi strefy ochronne pierwszego i drugiego stopnia, które zostaną wyznaczone: 1) przed uruchomieniem RON - na podstawie obliczeń przedstawionych w ocenie oddziaływania na środowisko, o której mowa w art. 3, 2) po uruchomieniu RON - na podstawie wyników pomiarów, o których mowa w art. 10. 2. Strefę ochronną pierwszego stopnia stanowi obszar otaczający RON, w którym wartość skuteczna natężenia składowej elektrycznej pola elektromagnetycznego wielkiej częstotliwości wytwarzanego przez RON jest większa od 20 V\/m w wolnej przestrzeni. 3. Strefę ochronną drugiego stopnia stanowi obszar otaczający RON, w którym wartość skuteczna składowej elektrycznej pola elektromagnetycznego wielkiej częstotliwości wytwarzanego przez RON jest większa od 5 V\/m w wolnej przestrzeni i nie przekracza 20 V\/m."}
{"id":"1995_4_8","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Na obszarze strefy ochronnej pierwszego stopnia przebywanie ludności jest zabronione, z wyjątkiem osób zatrudnionych przy eksploatacji RON. Zasady przebywania tych osób regulują odrębne przepisy. 2. Na obszarze strefy ochronnej drugiego stopnia przebywanie ludności jest dozwolone. 3. Na obszarze strefy ochronnej drugiego stopnia jest zabronione wznoszenie stacji paliw i zbiorników paliw oraz obiektów będących źródłami wtórych pól elektromagnetycznych. 4. Budynki, z wyłączeniem budynków wymienionych w ust. 3, wzniesione na obszarze strefy ochronnej drugiego stopnia przed dniem ustanowienia tej strefy, mogą być nadal użytkowane, jeżeli w ich wnętrzu i otoczeniu wartość skuteczna natężenia składowej elektrycznej pola elektromagnetycznego wytwarzanego przez RON nie przekracza trwale w żadnym miejscu 20 V\/m. 5. Dopuszcza się przebudowę, rozbudowę lub modernizację budynków, o których mowa w ust. 4, pod warunkiem że w wyniku tych działań we wnętrzu i otoczeniu tych budynków wartość skuteczna natężenia składowej elektrycznej pola elektromagnetycznego wytwarzanego przez RON nie przekroczy trwale w żadnym miejscu 20 V\/m. 6. Na obszarze strefy ochronnej drugiego stopnia dopuszcza się wznoszenie nowych budynków o konstrukcji zapewniającej, że w ich wnętrzu i otoczeniu wartość skuteczna natężenia składowej elektrycznej pola elektromagnetycznego wytwarzanego przez RON nie przekroczy trwale w żadnym miejscu 20 V\/m."}
{"id":"1995_4_9","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Radiofonicznym Ośrodku Nadawczym w Konstantynowie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Właściciel RON jest zobowiązany do likwidacji - na swój koszt - trwałych, wtórnych pól elektromagnetycznych wielkiej częstotliwości, występujących poza strefą ochronną pierwszego stopnia i wywołanych polami elektromagnetycznymi wielkiej częstotliwości wytwarzanymi przez RON, o wartości skutecznej składowej elektrycznej pola elektromagnetycznego wielkiej częstotliwości przekraczającej 20 V\/m w wolnej przestrzeni. 2. Zobowiązanie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy pól elektromagnetycznych, występujących we wnętrzu i otoczeniu budynków nie spełniających warunków określonych w art. 8 w ust. 5 i 6. Rozdział 5 Pomiary kontrolne pól elektromagnetycznych"}
{"id":"1995_504_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 ust. 3, art. 10, art. 21 ust. 3, art. 34 ust. 2, art. 45 i art. 49 ust. 3 wyrazy \"Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia\"; 2) w art. 9 ust. 1, art. 32 ust. 4, art. 33 ust. 3 i art. 34 ust. 1 wyrazy \"w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" skreśla się."}
{"id":"1995_504_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_515_1","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych (Dz.U. Nr 30, poz. 181) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Spraw Wewnętrznych wykonuje swoje uprawnienie naczelnego organu administracji państwowej w stosunku do właściwych terenowych organów rządowej administracji ogólnej w dziedzinie spraw społeczno-administracyjnych określonych w odrębnych ustawach oraz w stosunku do organów samorządu terytorialnego - w zakresie zleconych im zadań z tej dziedziny.\"; 2) w art. 2 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) podejmowanie rozstrzygnięć w zakresie powierzania Policji, Urzędowi Ochrony Państwa i Straży Granicznej zadań w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego określonych w odrębnych ustawach w razie wątpliwości dotyczących ich właściwości rzeczowej, z wyjątkiem czynności dochodzeniowo-śledczych,\"; 3) w art. 6 wyrazy \", wywiad i kontrwywiad\" zastępuje się wyrazami \"i Wojskowe Służby Informacyjne\"; 4) w art. 7 w ust. 2 po wyrazie \"Policji\" wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem, na końcu zdania skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz w art. 9a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515).\"; 5) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. W razie odmowy zwolnienia pracownika, funkcjonariusza, żołnierza resortu spraw wewnętrznych lub osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o przestępstwo wymienione w art. 109 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, Minister Spraw Wewnętrznych przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienie Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne dla prawidłowości postępowania karnego, Minister Spraw Wewnętrznych jest obowiązany zwolnić od zachowania tajemnicy lub udostępnić dokumenty i materiały objęte tajemnicą.\"; 6) użyte w art. 2 w ust. 1 w pkt 1, w art. 2 w ust. 4, w art. 3 w ust. 3, w art. 6 i w art. 8 w ust. 3 w różnych przypadkach wyrazy \"Straży Pożarnej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Państwowej Straży Pożarnej\"."}
{"id":"1995_515_10","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie, zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy."}
{"id":"1995_515_10b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10b. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw określonych w art. 1 ust. 2 pkt 2-2b albo w celu ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa Minister Spraw Wewnętrznych może przed wszczęciem postępowania karnego zarządzić niejawne nadzorowanie przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O wydanym w trybie ust. 1 zarządzeniu należy niezwłocznie poinformować Prokuratora Generalnego, którego także informuje się o przebiegu i wynikach podjętych czynności. Prokurator Generalny może nakazać zaniechanie tych czynności. 3. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje państwowe są obowiązane dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu, albo zastąpieniu w całości lub w części. 4. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1.\"; 12) po art. 11 dodaje się art. 11a i 11b w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. W związku z wykonywaniem zadań wymienionych w art. 1 ust. 2 Urząd Ochrony Państwa zapewnia ochronę form i metod realizacji zadań, informacji oraz własnych obiektów i danych identyfikujących funkcjonariuszy. 2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze mogą posługiwać się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących funkcjonariusza oraz środków, którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych. 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, przepis ust. 2 może mieć zastosowanie do osób, o których mowa w art. 13 ust. 1. 4. Minister Spraw Wewnętrznych określi szczegółowe zasady i tryb wydawania, posługiwania się, a także przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_515_11","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Właściwe organy Policji, na żądanie wojewody, wójta lub burmistrza (prezydenta) miasta, są obowiązane do przywrócenia stanu zgodnego z porządkiem prawnym lub podjęcia działań zapobiegających naruszaniu prawa.\"; 9) w art. 12 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) wzór i tryb nadawania sztandaru jednostkom organizacyjnym Policji.\"; 10) w art. 13: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"lokalnej\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"z rozdziałem na poszczególne korpusy\"; 11) po art. 13 dodaje się art. 13a i 13b w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. Środki finansowe w wysokości 20% wpływów uzyskanych przez Skarb Państwa tytułem przepadku rzeczy pochodzących z ujawnionych przez Policję przestępstw przeciwko mieniu, gospodarczych i skarbowych przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Policji i nagrody dla policjantów, którzy przyczynili się bezpośrednio do ujawnienia tych przestępstw. 2. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, tryb gospodarowania środkami, o których mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania nagród wymienionych w ust. 1."}
{"id":"1995_515_11","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Minister Spraw Wewnętrznych ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze obwieszczenia, jednolite teksty ustaw: 1) z dnia 6 kwietnia 1990 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, 2) z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, 3) z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa, 4) z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, z uwzględnieniem zmian wynikających z niniejszej ustawy i ustaw ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego."}
{"id":"1995_515_111","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111. 1. Policjantowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: po 20 latach służby - 75%, po 25 latach służby - 100%, po 30 latach służby - 150%, po 35 latach służby - 200%, po 40 latach służby - 300% miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasady jej obliczania i wypłacania określa Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.\"; 57) w art. 112 w ust. 1 wyraz \"powierzonych\" zastępuje się wyrazem \"zleconych\", a wyrazy \"może otrzymać\" zastępuje się wyrazem \"otrzymuje\"; 58) w art. 114 w ust. 1: a) wyrazy \"3-5\" zastępuje się wyrazami \"3-6\", b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) nie wykorzystane w danym roku świadczenia pieniężne przysługujące stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 73 ust. 4.\"; 59) w art. 117 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Policjantowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 i 6, który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy, chyba że wcześniej komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej.\"; 60) w art. 134 w ust. 1 skreśla się pkt 8; 61) w art. 135 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa.\"; 62) po art. 144 dodaje się art. 144a w brzmieniu: \"Art. 144a. Nie popełnia przestępstwa, kto wykonuje czynności określone w art. 19a ust. 1, jeżeli zostały zachowane warunki określone w art. 19a ust. 4, a także kto wykonuje czynności określone w art. 19b ust. 1.\"."}
{"id":"1995_515_115","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115. 1. Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: po 20 latach służby - 75%, po 25 latach służby - 100%, po 30 latach służby - 150%, po 35 latach służby - 200%, po 40 latach służby - 300% miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasady jej obliczania i wypłacania określa Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.\"; 48) w art. 116 w ust. 1 wyraz \"powierzonych\" zastępuje się wyrazem \"zleconych\", a wyrazy \"funkcjonariusz może otrzymać\" zastępuje się wyrazami \"funkcjonariusz otrzymuje\"; 49) w art. 118 w ust. 1: a) wyrazy \"oraz ust. 2 pkt 1 i 3-5\" zastępuje się wyrazami \"oraz ust. 2 pkt 1, 3-7\", b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) nie wykorzystane w danym roku świadczenia pieniężne przysługujące stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 77 ust. 4.\"; 50) w art. 121 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 45 ust. 2 pkt 5 i 7, który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenia pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesiący, chyba że wcześniej komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej.\"; 51) w art. 136 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) surowa nagana, 4) nagana z ostrzeżeniem, 5) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku, 6) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe, 7) obniżenie stopnia, 8) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby, 9) wydalenie ze służby.\"; 52) w art. 137 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa.\"; 53) art. 143 otrzymuje brzmienie: \"Art. 143. Szczegółową organizację sądów honorowych, ich właściwość oraz zasady i tryb postępowania, a także rodzaje stosowanych przez sądy honorowe środków wychowawczych, określa Komendant Główny Straży Granicznej w porozumieniu ze związkiem zawodowym funkcjonariuszy Straży Granicznej.\"; 54) po art. 146 dodaje się art. 146a w brzmieniu: \"Art. 146a. Nie popełnia przestępstwa, kto wykonuje czynności określone w art. 9e ust. 1.\"; 55) po art. 147 dodaje się art. 147a w brzmieniu: \"Art. 147a. 1. Kto odbywając służbę kandydacką w Straży Granicznej uporczywie nie wykonuje poleceń w sprawach służbowych, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Kto odbywając służbę kandydacką w Straży Granicznej samowolnie opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych na czas powyżej czternastu dni kalendarzowych lub przez taki czas samowolnie poza nim pozostaje, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 3. Kto odbywając służbę kandydacką w Straży Granicznej opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych na czas powyżej dwóch dni kalendarzowych lub przez taki czas samowolnie poza nim pozostaje, podlega karze pozbawienia wolności do roku. 4. Kto odbywając służbę kandydacką w Straży Granicznej w celu trwałego uchylenia się od służby opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych lub w takim celu poza nim pozostaje, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.\"; 56) w art. 153: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej mogą pełnić służbę graniczną, prowadzić działania graniczne i wykonywać czynności administracyjno-porządkowe. Funkcjonariusze ci pełnią służbę w systemie skoszarowanym.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Przepisy rozdziałów 8, 10, 11, 13 i 14, dotyczące funkcjonariuszy w służbie przygotowawczej, stosuje się również do funkcjonariuszy w służbie kandydackiej, z wyjątkiem przepisów art. 72, 86, 87 ust. 4, art. 112, 117, 118 i 119 ust. 4 oraz art. 124 i 142.\", c) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Funkcjonariuszowi w służbie kandydackiej przysługuje w okresie tej służby prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze łącznie 30 dni kalendarzowych. 7. Minister Spraw Wewnętrznych określa organizację służby w systemie skoszarowanym oraz sposób jej pełnienia.\"; 57) art. 154 otrzymuje brzmienie: \"Art. 154. 1. Osobne kwatery stałe pozostające w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych lub podległych mu organów, przydzielone żołnierzom zawodowym Wojsk Ochrony Pogranicza, którzy zostali przyjęci do służby w Straży Granicznej, stają się, z mocy prawa, lokalami mieszkalnymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Jeżeli norma zaludnienia przydzielonej osobnej kwatery stałej, o której mowa w ust. 1, jest wyższa od normy zaludnienia przysługującej osobie wymienionej w ust. 1 jako funkcjonariuszowi, osoba ta zachowuje prawo do tej normy w zajmowanym dotychczas lokalu mieszkalnym. 3. Uprawnienia nabyte na podstawie ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19 i z 1994 r. Nr 10, poz. 36) przez żołnierzy zawodowych Wojsk Ochrony Pogranicza, którzy zostali przyjęci do służby w Straży Granicznej, stają się, z mocy prawa, uprawnieniami mieszkaniowymi funkcjonariuszy Straży Granicznej w rozumieniu niniejszej ustawy. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się także do osób, o których mowa w ust. 1, jeżeli osoby te uzyskały policyjne zaopatrzenie emerytalne. 5. W stosunku do funkcjonariuszy, którzy poprzednio byli żołnierzami zawodowymi i otrzymali osobne kwatery stałe, z zastrzeżeniem ust. 1-4, stosuje się przepisy o zakwaterowaniu sił zbrojnych w zakresie sprzedaży osobnych kwater stałych.\"."}
{"id":"1995_515_11b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11b. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji, a także o prowadzonych czynnościach operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności. W takim przypadku udzielenie informacji następuje w trybie określonym w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych.\"; 13) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Udzielanie informacji o osobie, uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w trybie, o którym mowa w art. 6a ust. 1, dozwolone jest wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora, a wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego.\"; 14) w art. 13: a) w ust. 1 wyraz \"obywateli\" zastępuje się wyrazem \"osób\" oraz dodaje się zdanie w brzmieniu: \"Zabronione jest ujawnianie danych o osobie udzielającej pomocy Urzędowi Ochrony Państwa, w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i trybie określonych w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych. 1b. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być ujawnione na żądanie prokuratora, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych; ujawnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych.\", c) w ust. 2 wyraz \"obywatelom\" zastępuje się wyrazem \"osobom\"; 15) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa szczegółowe warunki bezpieczeństwa i higieny służby.\"; 16) w art. 18: a) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i znaków identyfikacyjnych\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa znaki i inne dokumenty identyfikacyjne funkcjonariuszy.\"; 17) w art. 25 w ust. 2 wyrazy \"resortem spraw wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Urzędem Ochrony Państwa\"; 18) w art. 26 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego lub z innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi, gdy nie ma możliwości mianowania go na inne równorzędne stanowisko.\"; 19) w art. 29: a) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa.\", b) w ust. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) likwidacji jednostki Urzędu Ochrony Państwa lub jej reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem obsady etatowej, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do innej jednostki lub na niższe stanowisko służbowe nie jest możliwe.\", c) w ust. 3 wyrazy \"od chwili zgłoszenia przez niego pisemnego żądania takiego zwolnienia\" zastępuje się wyrazami \"od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W wypadkach określonych w ust. 2 pkt 6, zwolnienie następuje po upływie 6 miesięcy, a w wypadku służby przygotowawczej - po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji jednostki Urzędu Ochrony Państwa lub jej reorganizacji.\"; 20) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postŠpowania karnego albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniženia stopnia lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko lub obniżeniem stopnia. O uchyleniu innych skutków decyduje Minister Spraw Wewnętrznych. 2. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w postępowaniu dyscyplinarnym przeprowadzonym w związku z oskarżeniem o popełnienie przestępstwa stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu. 3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie wynikły dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje Minister Spraw Wewnętrznych. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 21) w art. 31 w ust. 1 i 2 wyrazy \"prosi o zwolnienie\" zastępuje się wyrazami \"zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby\"; 22) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"i 5\" zastępuje się wyrazami \"5 i 6\", b) w ust. 2 po wyrazach \"pkt 5\" dodaje się wyrazy \"i 6\"; 23) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. Funkcjonariuszowi - kobiecie zwolnionej na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 i 6 w czasie urlopu wychowawczego przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony: 1) świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego, 2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn dotyczących zakładu pracy.\"; 24) w art. 33: a) dotychczasowe brzmienie oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Od decyzji Szefa Urzędu Ochrony Państwa o zwolnieniu funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 przysługuje odwołanie do Ministra Spraw Wewnętrznych.\"; 25) w art. 37 w ust. 1: a) w pkt 1 i 2 skreśla się wyrazy \"ukończenia szkoły podoficerskiej albo\", b) w pkt 3 skreśla się wyrazy \"ukończenia szkoły chorążych albo\"; 26) w art. 38: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Warunkiem mianowania na pierwszy stopień oficerski jest pozytywna opinia służbowa, zajmowanie stanowiska, z którym związany jest stopień oficerski, posiadanie wyższego wykształcenia oraz zdanie egzaminu na oficera.\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"ukończenia szkoły lub\"; 27) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. 1. Szef Urzędu Ochrony Państwa tworzy i znosi ośrodki szkolenia funkcjonariuszy oraz określa szczegółowe zasady ich funkcjonowania. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa szczegółowe zasady odbywania przeszkolenia zawodowego funkcjonariuszy oraz zasady i tryb składania egzaminów, o których mowa w art. 37.\"; 28) w art. 50 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"ani uczestniczyć w działalności tych partii lub na ich rzecz\"; 29) skreśla się art. 52; 30) w art. 55 wyrazy \"w odrębnej ustawie\" zastępuje się wyrazami \"dla policjantów\"; 31) po art. 57 dodaje się art. 57a w brzmieniu: \"Art. 57a. Minister Spraw Wewnętrznych ustanawia odznaki oraz określa: 1) wzory, kolory i normy umundurowania funkcjonariuszy, 2) zasady i sposób noszenia umundurowania, medali i odznak.\"; 32) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. 1. Funkcjonariusze otrzymują uzbrojenie i wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służbowych. 2. Normy wyposażenia i uzbrojenia oraz szczegółowe zasady jego przyznawania i użytkowania określa Minister Spraw Wewnętrznych.\"; 33) w art. 60: a) dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują funkcjonariuszowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.\", b) dotychczasowy ust. 3 oznacza się jako ust. 4; 34) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. 1. Minister Spraw Wewnętrznych, w granicach ustalonych ustawą, określa szczegółowo prawa i obowiązki oraz przebieg służby funkcjonariuszy. 2. Sposób pełnienia służby określa Szef Urzędu Ochrony Państwa.\"; 35) w art. 76 w pkt 2 po wyrazie \"własne\" dodaje się wyrazy \"lub małżonka\"; 36) w art. 77 w ust. 1 wyrazy \"terenowych organów administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"terenowych organów rządowej administracji ogólnej, stanowiące własność gmin,\"; 37) w art. 78 w ust. 2 wyraz \"wypłacania\" zastępuje się wyrazami \"przyznawania i zwracania\"; 38) w art. 79 w ust. 2 wyraz \"wypłaty\" zastępuje się wyrazem \"zwracania\"; 39) w art. 80: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.\"; 40) w art. 81: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\", b) w ust. 2 po wyrazach \"przyznawania i\" dodaje się wyrazy \"zwrotu oraz\"; 41) w art. 82 w pkt 1 wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\" zastępuje się wyrazami \",o której mowa w art. 81,\"; 42) w art. 83 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\"; 43) w art. 84: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministrem Finansów, określa warunki najmu lokali mieszkalnych, znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych, a także zasady obliczania czynszu najmu za te lokale.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W sprawach spornych, wynikających ze stosunku najmu lokali, o których mowa w ust. 2, rozstrzygają sądy powszechne. 5. Przydział i opróżnianie mieszkań oraz załatwianie spraw, o których mowa w art. 78, 79 i 81, następuje w formie decyzji administracyjnej.\"; 44) w art. 95 w ust. 1 w pkt 4 wyraz \"powierzonych\" zastępuje się wyrazem \"zleconych\"; 45) w art. 96: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w Urzędzie Ochrony Państwa po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek.\"; 46) art. 97 i 98 otrzymują brzmienie: \"Art. 97. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi na warunkach określonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych. 2. Wysokość funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy określa Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej."}
{"id":"1995_515_12","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_515_13b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13b. Dzień 24 lipca ustanawia się Świętem Policji.\"; 12) w art. 14: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 3 wyraz \"obywateli\" zastępuje się wyrazem \"ludzkiej\", c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Policja może, w zakresie koniecznym do wykonywania jej ustawowych zadań, korzystać z informacji o osobie, uzyskanych przez Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 5. Minister Spraw Wewnętrznych określi zakres, warunki i tryb przekazywania Policji informacji o osobie, uzyskanych przez Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych.\"; 13) w art. 15: a) w ust. 1: - po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) zatrzymywania osób pozbawionych wolności, które na podstawie zezwolenia właściwego organu opuściły areszt śledczy albo zakład karny i w wyznaczonym terminie nie powróciły do niego,\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa,\", - dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.\", b) w ust. 8 wyrazy \"ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 6\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1, 2a, 3 i 5-7\", c) dodaje się ust. 9 i 10 w brzmieniu: \"9. Minister Spraw Wewnętrznych oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określą tryb przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w ust. 5. 10. Minister Spraw Wewnętrznych określa warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia w jednostkach organizacyjnych Policji, przeznaczone dla osób zatrzymanych.\"; 14) w art. 16: a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) pociski niepenetracyjne, miotane z broni palnej.\", b) skreśla się ust. 3; 15) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego, wymienione w art. 16 ust. 1, okazały się niewystarczające lub ich użycie, ze względu na okoliczności danego zdarzenia, nie jest możliwe, policjant ma prawo użycia broni palnej wyłącznie: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność policjanta lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności policjanta albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną policjantowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 4) w celu odparcia niebezpiecznego bezpośredniego, gwałtownego zamachu na obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, na siedziby naczelnych organów władzy, naczelnych i centralnych organów administracji państwowej albo wymiaru sprawiedliwości, na obiekty gospodarki lub kultury narodowej oraz na przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw obcych albo organizacji międzynarodowych, a także na obiekty dozorowane przez uzbrojoną formację ochronną utworzoną na podstawie odrębnych przepisów, 5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka, 6) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1-3 i 5, albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyślnego ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia, 7) w celu ujęcia osoby, o której mowa w pkt 6, jeśli schroniła się ona w miejscu trudno dostępnym, a z okoliczności towarzyszących wynika, że może użyć broni palnej lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu, 8) w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, pieniądze albo inne przedmioty wartościowe, 9) w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeśli: a) ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia albo zdrowia ludzkiego, b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub niebezpiecznego narzędzia, c) pozbawienie wolności nastąpiło w związku z uzasadnionym podejrzeniem lub stwierdzeniem popełnienia przestępstw, o których mowa w pkt 6.\"; 16) w art. 18 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) bezpośredniego zagrożenia obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4,\"; 17) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, w zakresie nie objętym przepisami Kodeksu postępowania karnego, podejmowanych przez Policję w celu zapobieżenia lub wykrycia przestępstw umyślnych, ściganych z oskarżenia publicznego: 1) przeciwko życiu, 2) spowodowania ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, 3) pozbawienia człowieka wolności w celu wymuszenia okupu lub zachowania określonego w art. 211 Kodeksu karnego, 4) przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu, określonych w art. 136 § 1, art. 138 § 1 i art. 140 § 1 Kodeksu karnego, a także przygotowania do przestępstw określonych w tych przepisach, 5) nielegalnego wytwarzania, posiadania lub obrotu bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi lub psychotropowymi oraz materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, 6) gospodarczych, powodujących znaczną szkodę majątkową, przeciwko mieniu znacznej wartości lub skarbowych, polegających na uszczupleniu podatku lub innej należności Skarbu Państwa w znacznej wartości, 7) przyjmowania lub wręczania korzyści majątkowej w wielkich rozmiarach w związku z pełnioną funkcją publiczną lub związaną ze szczególną odpowiedzialnością, 8) podrabiania, przerabiania pieniędzy i papierów wartościowych oraz puszczania ich w obieg, 9) określonych w art. 276 Kodeksu karnego, 10) ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych - Minister Spraw Wewnętrznych, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może zarządzić, na czas określony, kontrolę korespondencji, a także stosowanie środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji oraz utrwalanie dowodów. Minister Spraw Wewnętrznych bieżąco informuje Prokuratora Generalnego o przeprowadzanych czynnościach oraz o ich wyniku. 2. W przypadkach nie cierpiących zwłoki, gdy mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie dowodów przestępstwa, Minister Spraw Wewnętrznych może, na czas określony, zarządzić kontrolę korespondencji lub stosowanie środków technicznych, o których mowa w ust. 1, jednocześnie zwracając się do Prokuratora Generalnego o wyrażenie na to zgody. 3. W razie nie wyrażenia przez Prokuratora Generalnego w ciągu 24 godzin zgody, o której mowa w ust. 2, Minister Spraw Wewnętrznych nakazuje natychmiastowe wstrzymanie kontroli korespondencji lub stosowania środków technicznych oraz zarządza protokolarne, komisyjne zniszczenie zgromadzonych w ten sposób materiałów. 4. Czynności określone w ust. 1 i 2 mogą być podjęte tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne do wykrycia przestępstwa, ujawnienia jego sprawców i ujawnienia oraz zabezpieczenia dowodów. 5. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie określonym w ust. 1, Minister Spraw Wewnętrznych przekazuje Prokuratorowi Generalnemu materiały uzyskane w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. 6. Materiały uzyskane w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1, które nie stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. 7. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i Ministrem Łączności, określa sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności oraz rodzaje środków technicznych, o których mowa w ust. 1 i 2.\"; 18) po art. 19 dodaje się art. 19a i 19b w brzmieniu: \"Art. 19a. 1. W sprawach o przestępstwa umyślne: 1) pozbawienia człowieka wolności w celu wymuszenia okupu lub zachowania określonego w art. 211 Kodeksu karnego, 2) przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu, określone w art. 136 § 1, art. 138 § 1 i art. 140 § 1 Kodeksu karnego, a także przygotowania do przestępstw określonych w tych przepisach, 3) nielegalnego wytwarzania, posiadania lub obrotu bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi lub psychotropowymi oraz materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, 4) gospodarcze, powodujące znaczną szkodę majątkową, przeciwko mieniu znacznej wartości lub skarbowe, polegające na uszczupleniu podatku lub innej należności Skarbu Państwa w znacznej wartości, 5) przyjmowania lub wręczania korzyści majątkowej w wielkich rozmiarach w związku z pełnioną funkcją publiczną lub związaną ze szczególną odpowiedzialnością, 6) podrabiania, przerabiania pieniędzy i papierów wartościowych oraz puszczania ich w obieg, 7) określone w art. 276 Kodeksu karnego - czynności operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej, wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz wykrycia sprawców i uzyskania dowodów mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej. 2. Minister Spraw Wewnętrznych bieżąco informuje Prokuratora Generalnego o przeprowadzanych czynnościach oraz o ich wyniku. 3. W czasie wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane kontrola korespondencji i środki techniczne na zasadach określonych w art. 19. 4. Czynności określone w ust. 1 nie mogą polegać na kierowaniu działaniami wyczerpującymi znamiona czynu zabronionego ustawą. W odniesieniu do czynów dotyczących przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej nie mogą również polegać na nakłanianiu do udzielenia lub przyjęcia takiej korzyści. 5. Przepisy art. 19 ust. 2-6 stosuje się odpowiednio. 6. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_515_19b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 19b. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw określonych w art. 19 ust. 1 pkt 5, 6, 8 i 10 albo w celu ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, Minister Spraw Wewnętrznych może przed wszczęciem postępowania karnego zarządzić niejawne nadzorowanie przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O wydanym w trybie ust. 1 zarządzeniu należy niezwłocznie poinformować Prokuratora Generalnego, którego także informuje się o przebiegu i wynikach podjętych czynności. Prokurator Generalny może nakazać zaniechanie tych czynności. 3. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje państwowe są obowiązane dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu, albo zastąpieniu w całości lub w części. 4. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1.\"; 19) w art. 20: a) skreśla się wyrazy \"ust. 1\", b) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, c) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Policja może pobierać, gromadzić i wykorzystywać w celach wykrywczych i identyfikacyjnych odciski linii papilarnych, zdjęcia oraz inne dane o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw umyślnych, ściganych z oskarżenia publicznego, a także o osobach o nie ustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swoją tożsamość. 3. Komendant Główny Policji określa sposób prowadzenia zbiorów danych identyfikacyjnych, o których mowa w ust. 2.\"; 20) po art. 20 dodaje się art. 20a i 20b w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. W związku z wykonywaniem zadań wymienionych w art. 1 ust. 2 Policja zapewnia ochronę form i metod realizacji zadań, informacji oraz własnych obiektów i danych identyfikujących policjantów. 2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych policjanci mogą posługiwać się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących policjanta oraz środków, którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przepis ust. 2 może mieć zastosowanie do osób, o których mowa w art. 22 ust. 1. 4. Minister Spraw Wewnętrznych określi szczegółowe zasady i tryb wydawania, posługiwania się, a także przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_515_2","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Nazwa \"Policja\" przysługuje wyłącznie formacji, o której mowa w ust. 1.\", c) w ust. 2: - w pkt 1 wyraz \"obywateli\" zastępuje się wyrazem \"ludzi\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania,\", - w pkt 3 skreśla się wyraz \"zainteresowanymi\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) nadzór nad strażami gminnymi (miejskimi) tworzonymi na podstawie ustawy oraz nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach,\"; 2) w art. 3 wyrazy \"Organy terenowej administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"Terenowe organy rządowej administracji ogólnej\"; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Policja składa się z następujących rodzajów służb: kryminalnej, prewencyjnej oraz wspomagającej działalność Policji w zakresie organizacyjnym, logistycznym i technicznym. 2. W skład Policji wchodzi policja sądowa. Szczegółowy zakres zadań i zasady organizacji policji sądowej określa, w drodze rozporządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości. 3. W skład Policji wchodzą również: 1) Wyższa Szkoła Policji, ośrodki szkolenia i szkoły policyjne, 2) wyodrębnione oddziały prewencji i pododdziały antyterrorystyczne. 4. Komendant Główny Policji, za zgodą Ministra Spraw Wewnętrznych, może powoływać, w uzasadnionych przypadkach, inne niż wymienione w ust. 1 rodzaje służb, określając ich właściwość terytorialną, organizację i zakres działania.\"; 4) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. Pracownicy na stanowiskach administracyjnych, technicznych i gospodarczych w komendach i komisariatach Policji, z wyjątkiem stanowisk określonych przez Komendanta Głównego Policji, są zatrudniani na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych.\"; 5) art. 5-7 otrzymują brzmienie: \"Art. 5. 1. Centralnym organem administracji państwowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji podległy Ministrowi Spraw Wewnętrznych. 2. Komendant Główny Policji jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji, zwanych dalej \"policjantami\". 3. Komendanta Głównego Policji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Politycznego Komitetu Doradczego przy Ministrze Spraw Wewnętrznych. 4. Zastępcę Komendanta Głównego Policji powołuje i odwołuje Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji. 5. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta Głównego Policji, Minister Spraw Wewnętrznych, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Policji, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców. 6. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Komendanta Głównego Policji, Minister Spraw Wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, jednak na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Policji jednemu z jego zastępców."}
{"id":"1995_515_20b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 20b. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych, a także o prowadzonych czynnościach oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności. W takim przypadku udzielenie informacji następuje w trybie określonym w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych.\"; 21) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Udzielanie informacji o osobie, uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w trybie, o którym mowa w art. 14 ust. 4, dozwolone jest wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora, a wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"określonemu organowi\" dodaje się wyrazy \"albo obowiązek taki wynika z umów lub porozumień międzynarodowych.\"; 22) w art. 22: a) w ust. 1 wyraz \"obywateli\" zastępuje się wyrazem \"osób\" oraz dodaje się zdanie w brzmieniu: \"Zabronione jest ujawnianie danych o osobie udzielającej pomocy Policji, w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i trybie określonych w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych. 1b. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być ujawnione na żądanie prokuratora, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych; ujawnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych.\", c) w ust. 2 wyraz \"obywatelom\" zastępuje się wyrazem \"osobom\"; 23) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a Bandera i znaki rozpoznawcze"}
{"id":"1995_515_22a","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22a. Jednostki pływające Policji podnoszą jako banderę flagę państwową z godłem Rzeczypospolitej Polskiej, określoną w odrębnych przepisach."}
{"id":"1995_515_22b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22b. 1. W czasie wykonywania zadań określonych w ustawie jednostki pływające Policji podnoszą, niezależnie od bandery, flagę Policji. 2. Minister Spraw Wewnętrznych określi wzór flagi Policji, okoliczności i warunki jej podnoszenia oraz sposób oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych, a także znaki rozpoznawcze używane na nich przez Policję w nocy.\"; 24) rozdział 4 otrzymuje brzmienie: \"Straże gminne (miejskie)"}
{"id":"1995_515_23","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23. 1. W gminach mogą być tworzone umundurowane straże gminne (miejskie). O utworzeniu straży stanowi rada gminy w drodze uchwały, po uprzednim porozumieniu z właściwym komendantem wojewódzkim Policji. 2. Gminy sąsiadujące mogą zawrzeć, po uzgodnieniu z właściwym komendantem wojewódzkim Policji, porozumienie o utworzeniu wspólnej straży gminnej (miejskiej). W porozumieniu ustala się w szczególności zasięg terytorialny działania straży i sposób jej finansowania przez zainteresowane gminy oraz wyznacza się radę gminy, która nada statut straży i której straż będzie podlegać. 3. W mieście, które jest obligatoryjnym związkiem komunalnym, straż miejska może być utworzona tylko przez radę miasta. Przepisy ust. 1 i art. 24 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady współpracy Policji ze strażami gminnymi (miejskimi) oraz zakres, w jakim Komendant Główny Policji sprawuje fachowy nadzór nad tymi strażami i udziela im pomocy. 5. Minister Łączności, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych, ustala zasady korzystania z częstotliwości radiowych przez straże gminne (miejskie)."}
{"id":"1995_515_24","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 24. 1. Szczegółowy zakres zadań, obowiązków i uprawnień straży gminnych (miejskich), a także ich strukturę, umundurowanie, dystynkcje i uzbrojenie określa statut straży, nadawany przez radę gminy, po porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych. 2. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem - Szefem Urzędu Rady Ministrów, ustali wzorcowy statut straży gminnych (miejskich). 3. Funkcjonariusze straży gminnych (miejskich) wykonują wyłącznie czynności administracyjno-porządkowe oraz niezbędne czynności mające na celu fizyczne zabezpieczenie miejsca zdarzenia. 4. Funkcjonariusze straży gminnych (miejskich), wykonując czynności, o których mowa w ust. 3, mają prawo do oskarżania przed kolegium do spraw wykroczeń oraz dokonywania czynności sprawdzających, ale tylko w zakresie spraw, w których wnioski o ukaranie do kolegium złożyła straż gminna (miejska). 5. Funkcjonariusze straży gminnych (miejskich) mogą stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: 1) fizyczne, techniczne i chemiczne środki służące do obezwładniania bądź konwojowania osób, 2) pałki służbowe, 3) psy służbowe obronne. 6. Do straży gminnych (miejskich), w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 1-3 niniejszej ustawy dotyczące Policji, z wyjątkiem art. 15 ust. 1 pkt 6, art. 16 ust. 1 oraz art. 17 i 18."}
{"id":"1995_515_24a","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 24a. 1. Koszty związane z funkcjonowaniem straży gminnych (miejskich) są pokrywane ze środków samorządu terytorialnego. 2. Prawa i obowiązki funkcjonariuszy straży gminnych (miejskich) regulują przepisy o pracownikach samorządowych. Funkcjonariusz straży gminnej (miejskiej) korzysta z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom publicznym\"; 25) w art. 25: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1 i brzmienie: \"1. Służbę w Policji może pełnić obywatel polski o nieposzlakowanej opinii, nie karany, korzystający z pełni praw publicznych, posiadający co najmniej średnie wykształcenie oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotów jest się podporządkować.\", b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Komendant Główny Policji może wyrazić zgodę na przyjęcie do służby w oddziałach prewencji Policji kandydata, który nie ma wykształcenia średniego, jeżeli w toku postępowania kwalifikacyjnego stwierdzono, że kandydat wykazuje szczególne predyspozycje do służby w Policji. 3. Minister Spraw Wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, zasady przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 2.\"; 26) w art. 32 w ust. 1 po wyrazach \"rejonowi Policji\" dodaje się wyrazy \"oraz komendanci szkół policyjnych\"; 27) w art. 36 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Komendant Główny Policji może oddelegować policjanta, za jego zgodą, do pełnienia zadań służbowych poza Policją na czas określony. Warunki i tryb oddelegowania, przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń przysługujących policjantowi w czasie oddelegowania, określa Minister Spraw Wewnętrznych.\"; 28) w art. 38 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego lub z innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi, gdy nie ma możliwości mianowania go na inne równorzędne stanowisko.\"; 29) w art. 39 w ust. 3 wyrazy \"12 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"czasu ukończenia postępowania karnego\"; 30) w art. 41: a) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa.\", b) w ust. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) likwidacji jednostki Policji lub jej reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem obsady etatowej, jeżeli przeniesienie policjanta do innej jednostki lub na niższe stanowisko służbowe nie jest możliwe.\", c) w ust. 3 wyrazy \"od chwili zgłoszenia przez niego pisemnego żądania takiego zwolnienia\" zastępuje się wyrazami \"od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 6 zwolnienie następuje po upływie 6 miesięcy, a w przypadku służby przygotowawczej, po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji jednostki Policji lub jej reorganizacji.\"; 31) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla policjanta w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko lub obniżeniem stopnia. O uchyleniu innych skutków decyduje Minister Spraw Wewnętrznych. 2. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie wynikły dla policjanta w postępowaniu dyscyplinarnym, przeprowadzonym w związku z oskarżeniem o popełnienie przestępstwa, stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu. 3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie wynikły dla policjanta w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje Minister Spraw Wewnętrznych. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 32) w art. 43 w ust. 1 i 2 wyrazy \"prosi o zwolnienie\" zastępuje się wyrazami \"zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby\"; 33) w art. 44: a) w ust. 1 wyrazy \"Kobiety - policjanta\" zastępuje się wyrazami \"Policjanta - kobiety\" oraz wyrazy \"pkt 2, 3 i 5\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2, 3, 5 i 6\", b) w ust. 2 po wyrazach \"art. 41 ust. 2 pkt 5\" dodaje się wyrazy \"i 6\"; 34) po art. 44 dodaje się art. 44a w brzmieniu: \"Art. 44a. Policjantowi - kobiecie zwolnionej na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 i 6 w czasie urlopu wychowawczego przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony: 1) świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego, 2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn dotyczących zakładu pracy.\"; 35) w art. 47: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustanawia się korpusy Policji i stopnie policyjne w następującym porządku: 1) w korpusie oficerów Policji: a) generalny inspektor Policji, b) nadinspektor Policji, c) inspektor Policji, d) młodszy inspektor Policji, e) podinspektor Policji, f) nadkomisarz Policji, g) komisarz Policji, h) podkomisarz Policji, 2) w korpusie aspirantów Policji: a) aspirant sztabowy Policji, b) starszy aspirant Policji, c) aspirant Policji, d) młodszy aspirant Policji, 3) w korpusie podoficerów Policji: a) sierżant sztabowy Policji, b) starszy sierżant Policji, c) sierżant Policji, 4) w korpusie szeregowych Policji: a) starszy posterunkowy, b) posterunkowy.\", b) skreśla się ust. 2; 36) w art. 48 : a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na stopnie w korpusie aspirantów mianuje Komendant Główny Policji.\", b) skreśla się ust. 3; 37) w art. 49 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 38) skreśla się art. 51; 39) w art. 52: a) w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w dotychczasowym stopniu: - posterunkowego - 1 roku, - starszego posterunkowego - 1 roku, - sierżanta - 2 lat, - starszego sierżanta - 2 lat, - sierżanta sztabowego - 2 lat, - młodszego aspiranta - 3 lat, - aspiranta - 3 lat, - starszego aspiranta - 2 lat, - aspiranta sztabowego - 4 lat, - podkomisarza - 3 lat, - komisarza - 4 lat, - nadkomisarza - 4 lat, - podinspektora - 3 lat, - młodszego inspektora - 4 lat, - inspektora - 4 lat.\", b) skreśla się ust. 2; 40) w art. 64 po wyrazach \"wyjeździe zagranicznym\" dodaje się wyrazy \"na więcej niż 3 dni\"; 41) skreśla się art. 65; 42) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Jednostki i komórki organizacyjne Policji oraz policjanci otrzymują wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służbowych. 2. Normy wyposażenia, o którym mowa w ust. 1, szczegółowe zasady jego przyznawania i użytkowania określa Komendant Główny Policji.\"; 43) w art. 73: a) dotychczasowy ust. 3 oznacza się jako ust. 4, b) dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują policjantowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.\"; 44) art. 81 otrzymuje brzmienie: \"Art. 81. 1. Minister Spraw Wewnętrznych w granicach ustalonych ustawą określa szczegółowo prawa i obowiązki oraz przebieg służby policjantów. 2. Sposób pełnienia służby policjantów określają zarządzenia, regulaminy i rozkazy Komendanta Głównego Policji.\"; 45) w art. 89 w pkt 2 po wyrazie \"własne\" dodaje się wyrazy \"lub małżonka\"; 46) w art. 90 w ust. 1 wyrazy \"terenowych organów administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"terenowych organów rządowej administracji ogólnej, stanowiące własność gmin,\"; 47) w art. 91 w ust. 2 wyraz \"wypłacania\" zastępuje się wyrazami \"przyznawania i zwracania\"; 48) w art. 92 w ust. 2 wyraz \"wypłaty\" zastępuje się wyrazem \"zwracania\"; 49) w art. 93: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.\"; 50) w art. 94: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\", b) w ust. 2 po wyrazach \"przyznawania i\" dodaje się wyrazy \"zwrotu oraz\"; 51) w art. 95 w pkt 1 wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\" zastępuje się wyrazami \"o której mowa w art. 94,\"; 52) w art. 96 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\"; 53) w art. 97: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministrem Finansów, określa warunki najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych, a także zasady obliczania czynszu najmu za te lokale.\", b) dodaje się ust 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W sprawach spornych, wynikających ze stosunku najmu lokali, o których mowa w ust. 2, rozstrzygają sądy powszechne. 5. Przydział i opróżnianie mieszkań oraz załatwianie spraw, o których mowa w art. 91, 92 i 94, następuje w formie decyzji administracyjnej.\"; 54) w art. 108 w ust. 1 w pkt 4 wyraz \"powierzonych\" zastępuje się wyrazem \"zleconych\"; 55) w art. 109: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje policjantowi pełniącemu służbę w Policji po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek.\"; 56) art. 110 i 111 otrzymują brzmienie: \"Art. 110. 1. Policjantowi mogą być przyznawane nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi na warunkach określonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych. 2. Wysokość funduszu na nagrody i zapomogi policjantów określa Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej."}
{"id":"1995_515_3","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Nazwa Urząd Ochrony Państwa i jej skrót UOP przysługuje wyłącznie urzędowi, o którym mowa w ust. 1.\", b) w ust. 2: - pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) rozpoznawanie i przeciwdziałanie zagrożeniom godzącym w bezpieczeństwo, obronność, niezależność, całość i międzynarodową pozycję państwa, 2) zapobieganie i wykrywanie przestępstw szpiegostwa i terroryzmu oraz innych przestępstw godzących w bezpieczeństwo państwa, a także ściganie ich sprawców,\", - po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) rozpoznawanie i zapobieganie przestępstwom godzącym w podstawy ekonomiczne państwa i ściganie ich sprawców, 2b) zapobieganie i wykrywanie mających charakter lub zasięg międzynarodowy przestępstw, w tym nielegalnego wytwarzania, posiadania i obrotu bronią, amunicją i materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi lub psychotropowymi oraz materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, a także ściganie ich sprawców,\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Przy zapobieganiu i zwalczaniu zbrodni szpiegostwa oraz innych przestępstw godzących w potencjał obronny państwa Urząd Ochrony Państwa współdziała z Wojskowymi Służbami Informacyjnymi.\"; 3) w art. 4: a) w ust. 2 po wyrazach \"Szefa Urzędu Ochrony Państwa powołuje\" dodaje się wyrazy \"i odwołuje\", b) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. W razie zwolnienia stanowiska Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Minister Spraw Wewnętrznych, do czasu powołania nowego Szefa, powierza pełnienie obowiązków Szefa Urzędu Ochrony Państwa, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców lub innej osobie. 4. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Minister Spraw Wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego Szefa, powierza pełnienie obowiązków Szefa Urzędu Ochrony Państwa jednemu z jego zastępców lub innej osobie. 5. Zastępcę Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Szefów Delegatur Urzędu Ochrony Państwa oraz Dyrektorów Zarządów i Biur powołuje i odwołuje Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa.\"; 4) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Minister Spraw Wewnętrznych, na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa i po zasięgnięciu opinii Politycznego Komitetu Doradczego, może tworzyć i rozwiązywać Delegatury Urzędu Ochrony Państwa, określając ich zakres działania i właściwość terytorialną.\"; 5) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa metody i formy wykonywania zadań przez podległe jednostki organizacyjne, w zakresie nie objętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy.\"; 6) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W granicach swoich zadań Urząd Ochrony Państwa wykonuje czynności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze w celu rozpoznania, zapobiegania i wykrywania przestępstw, a także czynności operacyjno-rozpoznawcze, w celu uzyskania informacji istotnych dla ochrony bezpieczeństwa państwa.\"; 7) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Urząd Ochrony Państwa może, w zakresie koniecznym do wykonywania jego ustawowych zadań, korzystać z informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 2. Minister Spraw Wewnętrznych określi warunki i tryb przekazywania Urzędowi Ochrony Państwa informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych.\"; 8) w art. 7: a) w ust. 1: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa,\"; - dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.\", b) w ust. 6 wyrazy \"4 i 5\" zastępuje się wyrazami \"i 4-6\"; 9) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 8 ust. 1 okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, funkcjonariusz ma prawo użycia broni palnej wyłącznie: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność funkcjonariusza lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 4) w celu odparcia niebezpiecznego, bezpośredniego, gwałtownego zamachu na obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, na siedziby naczelnych organów władzy, naczelnych i centralnych organów administracji państwowej albo wymiaru sprawiedliwości, na obiekty gospodarki lub kultury narodowej oraz na przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw obcych albo organizacji międzynarodowych, a także na obiekty dozorowane przez uzbrojoną formację ochronną, utworzoną na podstawie odrębnych przepisów, 5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka, 6) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1-3 i 5, albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyślnego ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia, 7) w celu ujęcia osoby, o której mowa w pkt 6, jeśli schroniła się ona w miejscu trudno dostępnym, a z okoliczności towarzyszących wynika, że może użyć broni palnej lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu, 8) w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, pieniądze albo inne przedmioty wartościowe, 9) w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeśli: a) ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia albo zdrowia ludzkiego, b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub niebezpiecznego narzędzia, c) pozbawienie wolności nastąpiło w związku z uzasadnionym podejrzeniem lub stwierdzeniem popełnienia przestępstw, o których mowa w pkt 6.\"; 10) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, w zakresie nie objętym przepisami Kodeksu postępowania karnego, podejmowanych przez Urząd Ochrony Państwa w celu realizacji zadań określonych w art. 1 ust. 2 pkt 1-3, a także w celu zapobieżenia lub wykrycia przestępstw ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych, Minister Spraw Wewnętrznych, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może zarządzić na czas określony kontrolę korespondencji, a także stosowanie środków technicznych, umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji oraz utrwalanie dowodów. Minister Spraw Wewnętrznych bieżąco informuje Prokuratora Generalnego o wynikach przeprowadzanych czynności. 2. W wypadkach nie cierpiących zwłoki, gdy mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie dowodów przestępstwa, Minister Spraw Wewnętrznych może zarządzić kontrolę korespondencji lub stosowanie środków technicznych, o których mowa w ust. 1, jednocześnie zwracając się do Prokuratora Generalnego o wyrażenie na to zgody. 3. W razie nie wyrażenia przez Prokuratora Generalnego w ciągu 24 godzin zgody, o której mowa w ust. 2, Minister Spraw Wewnętrznych nakazuje natychmiastowe wstrzymanie kontroli korespondencji lub stosowania środków technicznych oraz zarządza prokolarne, komisyjne zniszczenie zgromadzonych w ten sposób materiałów. 4. Czynności określone w ust. 1 i 2 mogą być podjęte tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne do wykrycia przestępstwa, ujawnienia jego sprawców i ujawnienia oraz zabezpieczenia dowodów. 5. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie określonym w ust. 1, Minister Spraw Wewnętrznych przekazuje Prokuratorowi Generalnemu materiały uzyskane w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. 6. Materiały uzyskane w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1, które nie stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. 7. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrami Sprawiedliwości, Obrony Narodowej i Łączności, określa sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności oraz rodzaje środków technicznych, o których mowa w ust. 1 i 2.\"; 11) po art. 10 dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. W sprawach o przestępstwa: 1) określone w art. 122-133 Kodeksu karnego, 2) nielegalnego wytwarzania, posiadania albo obrotu bronią, amunicją lub materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi oraz psychotropowymi lub materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, mającymi charakter lub zasięg międzynarodowy, pozostającymi w związku z działalnością terrorystyczną, godzącą w bezpieczeństwo państwa, 3) przyjmowania lub wręczania korzyści majątkowej w celu podjęcia lub zaniechania czynności służbowej, którego następstwem może być zagrożenie bezpieczeństwa państwa lub jego podstaw ekonomicznych, - czynności operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz wykrycia sprawców i uzyskania dowodów mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej. 2. Minister Spraw Wewnętrznych zarządza, na czas określony, czynności wymienione w ust. 1, po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego oraz informuje Prokuratora Generalnego o wynikach tych czynności. 3. W czasie wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, może być stosowana kontrola korespondencji i środki techniczne na zasadach określonych w art. 10. 4. Czynności określone w ust. 1 nie mogą polegać na kierowaniu działaniami wyczerpującymi znamiona czynu zabronionego prawem. W odniesieniu do czynów dotyczących przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej nie mogą również polegać na nakłanianiu do udzielenia lub przyjęcia takiej korzyści. 5. Przepisy art. 10 ust. 2-6 stosuje się odpowiednio. 6. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_515_4","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) zapewnienie porządku publicznego w zasięgu terytorialnym przejścia granicznego, a w zakresie właściwości tej Straży - także w strefie nadgranicznej,\", b) w pkt 12 : - po wyrazie \"transportowaniu\" dodaje się wyrazy \"bez zezwolenia wymaganego w myśl odrębnych przepisów,\", - wyraz \"i\" zastępuje się przecinkiem, - po wyrazach \"oraz materiałów\" dodaje się wyrazy \"jądrowych i\", c) w pkt 13: - po wyrazie \"przemieszczaniu\" dodaje się wyrazy \"bez zezwolenia wymaganego w myśl odrębnych przepisów\", - po wyrazach \"przez granicę państwową\" skreśla się wyraz \"narkotyków\" i dodaje się wyrazy \"środków odurzających\", - na końcu dodaje się wyrazy \"oraz broni, amunicji i materiałów wybuchowych.\"; 2) w art. 3: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Komendanta Głównego Straży Granicznej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Politycznego Komitetu Doradczego przy Ministrze Spraw Wewnętrznych. 3. Zastępcę Komendanta Głównego Straży Granicznej powołuje i odwołuje Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej.\", b) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: \"4. Komendant Główny Straży Granicznej jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Straży Granicznej, zwanych dalej \"funkcjonariuszami.\" 5. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta Głównego Straży Granicznej, Minister Spraw Wewnętrznych do czasu powołania nowego komendanta powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Straży Granicznej, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców. 6. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Komendanta Głównego Straży Granicznej, Minister Spraw Wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Straży Granicznej jednemu z jego zastępców.\"; 3) w art. 4 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Warunki i sposób włączenia Straży Granicznej w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej określają odrębne przepisy.\"; 4) w art. 5: a) w ust. 2 i 3 wyraz \"mianuje\" zastępuje się wyrazem \"powołuje\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W komendach, strażnicach, granicznych placówkach kontrolnych i dywizjonach Straży Granicznej pracownicy są zatrudniani na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych.\"; 5) w art. 6: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i: - po wyrazach \"oraz organizację\" dodaje się wyrazy \"wchodzących w skład Straży Granicznej\", - po wyrazach \"granicznych placówek kontrolnych\" wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem, - po wyrazie \"dywizjonów\" dodaje się wyrazy \"i pododdziałów odwodowych.\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Komendant Główny Straży Granicznej określa szczegółowe zasady szkolenia funkcjonariuszy, a także może tworzyć i znosić ośrodki szkolenia.\"; 6) po art. 7 dodaje się art. 7a i 7b w brzmieniu: \"Art. 7a. Minister Spraw Wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia: 1) wzór i tryb nadawania sztandaru jednostkom organizacyjnym Straży Granicznej oraz tryb nadawania tym jednostkom imion, 2) wzór i tryb nadawania odznak resortowych funkcjonariuszom."}
{"id":"1995_515_5","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114) w art. 70 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Ministrowie Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej, mogą określać odmiennie od przepisów ust. 2-5 oraz art. 71 uprawnienia kierowców do kierowania pojazdami Policji i Straży Granicznej oraz kierowców w czynnej służbie wojskowej do kierowania pojazdami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"1995_515_6","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Terenowymi organami Policji są: 1) komendanci wojewódzcy Policji, 2) komendanci rejonowi Policji, 3) komendanci komisariatów Policji. 2. Komendantów wojewódzkich Policji powołuje i odwołuje Minister Spraw Wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji, po zasięgnięciu opinii wojewody oraz sejmiku samorządowego właściwego dla danego województwa. 3. W razie zwolnienia stanowiska komendanta wojewódzkiego Policji, Minister Spraw Wewnętrznych, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta wojewódzkiego Policji, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców. 4. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta wojewódzkiego Policji, Minister Spraw Wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta wojewódzkiego Policji jednemu z jego zastępców. 5. Komendantów rejonowych Policji powołuje i odwołuje Komendant Główny Policji na wniosek komendanta wojewódzkiego, po zasięgnięciu opinii wojewody oraz sejmiku samorządowego właściwego dla danego województwa. 6. W razie zwolnienia stanowiska komendanta rejonowego Policji, Komendant Główny Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta rejonowego Policji, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców. 7. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta rejonowego Policji, Komendant Główny Policji, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta rejonowego Policji jednemu z jego zastępców. 8. Komendantów komisariatów Policji powołuje i odwołuje komendant wojewódzki Policji na wniosek komendanta rejonowego Policji, po zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin. 9. W razie zwolnienia stanowiska komendanta komisariatu, komendant wojewódzki Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta komisariatu, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców, a w razie braku zastępców, innemu policjantowi. 10. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta komisariatu, komendant wojewódzki Policji, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta komisariatu jednemu z jego zastępców, a w razie braku zastępców, innemu policjantowi. 11. Komendanci wojewódzcy i rejonowi Policji są przełożonymi wszystkich policjantów na terenie swojego działania. 12. Komendant Główny Policji oraz komendanci wojewódzcy i rejonowi Policji wykonują swoje zadania przy pomocy podległych im urzędów, zwanych \"komendami\", a komendanci komisariatów - przy pomocy podległych im komisariatów."}
{"id":"1995_515_6","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1986 r. - Prawo atomowe (Dz.U. Nr 12, poz. 70, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1991 r. Nr 8, poz. 28 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 418) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, zwany dalej \"Prezesem Agencji\", może określić szczegółowe wymagania oraz warunki bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, dotyczące poszczególnych rodzajów działalności związanej z wykorzystywaniem energii atomowej i źródeł promieniowania jonizującego.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Prezes Agencji może określić wypadki, w których działalność związana ze źródłami promieniowania jonizującego nie wymaga zezwolenia, o którym mowa w ust. 1.\"; 2) tytuł rozdziału 11 otrzymuje brzmienie: \"Przepisy karne\"; 3) po art. 61 dodaje się nowy art. 62 w brzmieniu: \"Art. 62. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia wytwarza, przetwarza, wprowadza do obrotu, przewozi, posiada lub stosuje materiały jądrowe, źródła lub odpady promieniotwórcze albo je porzuca, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 i grzywny. 2. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, orzeka się przepadek przedmiotów przestępstwa, choćby nie były własnością sprawcy.\"; 4) dotychczasowy art. 62 oznacza się jako art. 62a i w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom podejmuje działalność, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2-9 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 pkt 2, albo dokonuje przywozu lub wywozu, o których mowa w art. 6 ust. 2, albo zatrudnia pracowników bez uprawnień, kwalifikacji lub umiejętności określonych w przepisach o bezpieczeństwie jądrowym i ochronie radiologicznej,\"."}
{"id":"1995_515_7","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. 1. Komendant Główny Policji określa: 1) organizację i zakres działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji, 2) metody i formy wykonywania zadań przez poszczególne służby policyjne, w zakresie nie objętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy, 3) właściwość terytorialną komend rejonowych Policji, 4) szczegółowe zasady szkolenia policjantów, 5) szczegółowe zasady szkolenia zwierząt wykorzystywanych do realizacji zadań Policji, a także normy ich wyżywienia, 6) szczegółowe warunki bezpieczeństwa i higieny służby, po konsultacji z Państwową Inspekcją Pracy. 2. Komendant wojewódzki Policji określa właściwość terytorialną komisariatów Policji na terenie swojego działania. 3. Komendant Główny Policji może tworzyć ośrodki szkolenia i szkoły policyjne oraz określa ich programy nauczania.\"; 6) w art. 8: a) w ust. 1 wyrazy \"Komendant Główny Policji\" zastępuje się wyrazami \"Komendant wojewódzki Policji po uzgodnieniu z Komendantem Głównym Policji\", b) w ust. 2 wyraz \"mianuje\" zastępuje się wyrazem \"powołuje\", c) ust. 3 skreśla się; 7) skreśla się art. 9; 8) art. 10 i 11 otrzymują brzmienie: \"Art. 10. 1. Komendanci Policji składają roczne sprawozdania ze swojej działalności, a także informacje o stanie porządku i bezpieczeństwa publicznego właściwym wojewodom, sejmikom samorządowym i radom gmin. W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub niebezpiecznego zakłócenia porządku publicznego, sprawozdania i informacje składa się tym organom niezwłocznie na każde ich żądanie. 2. W zakresie wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców sprawozdania i informacje, o których mowa w ust. 1, mogą być przekazywane wyłącznie sądom i prokuratorom, na ich żądanie."}
{"id":"1995_515_7","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 36, poz. 202) w art. 28 w ust. 3 dodaje się na końcu wyrazy \"i w Straży Granicznej\"."}
{"id":"1995_515_7b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7b. Dzień 16 maja ustanawia się Świętem Straży Granicznej.\"; 7) w art. 9: a) w ust. 1 wyraz \"administracyjne\" zastępuje się wyrazami \"administracyjno-porządkowe\", a po wyrazach \"sądu i prokuratury\" dodaje się wyrazy \"oraz innych właściwych organów państwowych\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Straż Graniczna może, w zakresie koniecznym do wykonywania jej ustawowych zadań, korzystać z informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Urząd Ochrony Państwa w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 1b. Minister Spraw Wewnętrznych określi zakres, warunki i tryb przekazywania Straży Granicznej informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Urząd Ochrony Państwa w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych.\", c) skreśla się ust. 3 i 4, d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Komendant Główny Straży Granicznej określa: 1) metody i formy wykonywania zadań związanych z ochroną granicy państwowej w zakresie nie objętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy, 2) sposób pełnienia służby granicznej i prowadzenia działań granicznych, 3) szczegółowy tryb wydawania zezwoleń na przekraczanie granicy państwowej, w tym wiz, przez komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej, 4) szczegółowy sposób wykonywania przez graniczne placówki kontrolne Straży Granicznej czynności zleconych w trybie ust. 1 przez właściwe organy państwowe, 5) sposób i tryb gromadzenia i przetwarzania informacji z zakresu ochrony granicy państwowej i kontroli ruchu granicznego, 6) sposób gospodarowania mieniem będącym w zarządzie Straży Granicznej, 7) szczegółowe zasady szkolenia przewodników zwierząt, które wykorzystywane są do realizacji zadań Straży Granicznej, szkolenia tych zwierząt, a także normy wyżywienia zwierząt, 8) szczegółowe warunki bezpieczeństwa i higieny służby.\"; 8) po art. 9 dodaje się art. 9a-9e w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Udzielanie informacji o osobie, uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w trybie, o którym mowa w art. 9 ust. 1a, dozwolone jest wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora; wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego. 2. Zakazu określonego w ust. 1 nie stosuje się, jeżeli ustawa nakłada obowiązek udzielania takich informacji określonemu organowi albo obowiązek taki wynika z umów lub porozumień międzynarodowych, a także w przypadkach, gdy zatajenie takiej informacji prowadziłoby do zagrożenia życia lub zdrowia innych osób."}
{"id":"1995_515_8","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368) w art. 19 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) zwolnienia ze służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, gdy wymaga tego ważny interes służby,\"."}
{"id":"1995_515_9","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Minister Spraw Wewnętrznych zorganizuje policję sądową w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_515_98","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 98. 1. Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: po 20 latach służby - 75% po 25 latach służby - 100% po 30 latach służby - 150% po 35 latach służby - 200% po 40 latach służby - 300% miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasady jej obliczania i wypłacania określa Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej.\"; 47) w art. 99 w ust. 1 wyraz \"powierzonych\" zastępuje się wyrazem \"zleconych\", a wyrazy \"może otrzymać\" zastępuje się wyrazem \"otrzymuje\"; 48) w art. 101 w ust. 1: a) wyrazy \"3-5\" zastępuje się wyrazami \"3-6\", b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) nie wykorzystane w danym roku świadczenia pieniężne przysługujące stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 60 ust. 4.\"; 49) w art. 104 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 i 6, który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy, chyba że wcześniej komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej.\"; 50) w art. 108 w ust. 2 i w art. 114 w ust. 4 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Szef Urzędu Ochrony Państwa.\"; 51) w art. 120 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa.\"; 52) po art. 127 dodaje się art. 127a w brzmieniu: \"Art. 127a. Nie popełnia przestępstwa, kto wykonuje czynności określone w art. 10a ust. 1, jeżeli zostały zachowane warunki określone w art. 10a ust. 4, a także kto wykonuje czynności określone w art. 10b ust. 1.\"."}
{"id":"1995_515_9b","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9b. 1. Straż Graniczna przy wykonywaniu swoich zadań może korzystać z pomocy osób nie będących jej funkcjonariuszami. Zabronione jest ujawnianie danych o osobie udzielającej pomocy Straży Granicznej, w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych. 2. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i w trybie określonych w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych. 3. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być ujawnione na żądanie prokuratora, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych; ujawnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych. 4. Za udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, osobom nie będącym funkcjonariuszami może być przyznane wynagrodzenie wypłacane z funduszu operacyjnego. 5. Minister Spraw Wewnętrznych określa zasady tworzenia i gospodarowania funduszem operacyjnym. 6. Jeżeli w czasie korzystania i w związku z korzystaniem przez Straż Graniczną z pomocy osób, o których mowa w ust. 1, osoby te utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu albo szkodę w mieniu, odszkodowanie przysługuje na zasadach i w trybie określonych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych."}
{"id":"1995_515_9c","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9c. 1. W związku z wykonywaniem zadań wymienionych w art. 1 ust. 2 Straż Graniczna zapewnia ochronę form i metod realizacji zadań, informacji oraz własnych obiektów i danych identyfikujących funkcjonariuszy. 2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze mogą posługiwać się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących funkcjonariusza Straży Granicznej oraz środków, którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych. 3. Minister Spraw Wewnętrznych określi szczegółowe zasady i tryb wydawania, posługiwania się, a także przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_515_9d","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9d. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji, a także o prowadzonych czynnościach operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności. W takim przypadku udzielenie informacji następuje w trybie określonym w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych."}
{"id":"1995_515_9e","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9e. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw określonych w art. 1 ust. 2 pkt 4 albo w celu ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach, lub przejęcia przedmiotów przestępstwa Minister Spraw Wewnętrznych, przed wszczęciem postępowania karnego, może zarządzić niejawne nadzorowanie przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeśli nie stwarza to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O wydanym w trybie ust. 1 zarządzeniu należy niezwłocznie poinformować Prokuratora Generalnego, którego informuje się także o przebiegu i wynikach podjętych czynności. Prokurator Generalny może nakazać zaniechanie tych czynności. 3. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje państwowe są obowiązane dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierającej przedmioty przestępstwa, w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu, albo zastąpieniu w całości lub w części. 4. Minister Spraw Wewnętrznych określi, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1.\"; 9) w art. 11: a) w ust. 1: - w pkt 5 po wyrazach \"popełniających przestępstwo\" dodaje się przecinek i wyrazy \"poszukiwanych przez organy ścigania,\" oraz wyrazy \"strażnicy lub granicznej placówki kontrolnej\" zastępuje się wyrazami \"właściwego terenowego organu\", - w pkt 7 po wyrazach \"i cofania\" dodaje się wyrazy \"z granicy państwowej\", po wyrazach \"szkodliwych materiałów\" dodaje się wyrazy \"jądrowych i\", po wyrazie \"biologicznych\" dodaje się wyrazy \"jak również odpadów\", a wyrazy \"z granicy państwa\" na końcu punktu skreśla się, - pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa\", - dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2d w brzmieniu: \"2a. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać - w razie uzasadnionej potrzeby - badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej. 2b. Minister Spraw Wewnętrznych oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w ust. 2a. 2c. Przy legitymowaniu lub ustalaniu tożsamości osób, o których mowa w ust. 1 pkt 4, funkcjonariuszom Straży Granicznej przysługują odpowiednio uprawnienia i obowiązki policjantów. 2d. Minister Spraw Wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej przeznaczone dla osób zatrzymanych.\", c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister Spraw Wewnętrznych określa sposób doprowadzania osób, o których mowa w ust. 1 pkt 5.\"; 10) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Środki finansowe w wysokości 20% wpływów uzyskanych przez Skarb Państwa tytułem przepadku rzeczy pochodzących z ujawnionych przez Straż Graniczną przestępstw celnych i dewizowych przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Straży Granicznej i nagrody dla funkcjonariuszy, którzy przyczynili się bezpośrednio do ujawnienia tych przestępstw. 2. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, tryb gospodarowania środkami, o których mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania nagród wymienionych w ust. 1. 3. W przypadkach wspólnego ujawnienia przestępstw, o których mowa w ust. 1, przez funkcjonariuszy Straży Granicznej i celnych, szczegółowe zasady podziału środków wymienionych w ust. 1 określa Komendant Główny Straży Granicznej w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Ceł.\"; 11) w art. 13 po wyrazach \"korzystać nieodpłatnie\" wyraz \"z\" zastępuje się wyrazem \"ze\" oraz skreśla się wyraz \"państwowych\"; 12) w art. 23 w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) pałek służbowych.\"; 13) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 23 ust. 1 okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, funkcjonariusz ma prawo użycia broni palnej wyłącznie: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność funkcjonariusza lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 4) w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na obiekty służące obronności państwa lub ważne dla gospodarki narodowej, a także na obiekty Straży Granicznej lub służące ochronie granicy państwowej, 5) w celu odparcia bezpośredniego zamachu na nienaruszalność granicy państwowej ze strony osób działających w sposób zorganizowany, które przemocą wymuszają przekroczenie granicy państwowej przy użyciu broni lub pojazdu, 6) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka, 7) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1-6, albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyślnego ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia, 8) w celu ujęcia osoby, o której mowa w pkt 7, jeśli schroniła się ona w miejscu trudno dostępnym, a z okoliczności towarzyszących wynika, że może użyć broni palnej lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu, 9) w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, pieniądze albo inne przedmioty wartościowe, 10) w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeśli: a) ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia albo zdrowia ludzkiego, b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub niebezpiecznego narzędzia, c) pozbawienie wolności nastąpiło w związku z uzasadnionym podejrzeniem lub stwierdzeniem popełnienia przestępstw, o których mowa w pkt 7.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W działaniach pododdziałów odwodowych w zasięgu terytorialnym przejścia granicznego oraz w strefie nadgranicznej użycie broni palnej może nastąpić tylko na rozkaz ich dowódcy.\", c) w ust. 3 skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz zasady użycia broni przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej.\"; 14) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Spraw Wewnętrznych określi wzór flagi Straży Granicznej, okoliczności i warunki jej podnoszenia oraz sposób oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych, a także znaki rozpoznawcze używane na nich przez Straż Graniczną w nocy.\"; 15) w art. 31: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i nadaje się jej brzmienie: \"1. Służbę w Straży Granicznej może pełnić obywatel polski o nieposzlakowanej opinii, nie karany, korzystający z pełni praw publicznych, posiadający co najmniej średnie wykształcenie oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotów jest się podporządkować.\", b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Komendant Główny Straży Granicznej może wyrazić zgodę na przyjęcie do służby w Straży Granicznej kandydata, który nie ma wykształcenia średniego, jeżeli w toku postępowania kwalifikacyjnego stwierdzono, że kandydat wykazuje szczególne predyspozycje do tej służby. 3. Minister Spraw Wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, określa zasady przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 2.\"; 16) w art. 33 w ust. 1 po wyrazie \"dochować\" skreśla się wyraz \"zasad\"; 17) w art. 34: a) w ust. 2 po wyrazach \"w rozkazie\" dodaje się wyraz \"personalnym\", b) w ust. 4: - wyrazy \"kobiet, funkcjonariuszy\" zastępuje się wyrazami \"funkcjonariuszy-kobiet\", - po wyrazach \"organów wojskowych\" przecinek zastępuje się kropką, a pozostałe wyrazy skreśla się; 18) w art. 35 w ust. 3 po wyrazach \"komendanta oddziału\" dodaje się wyrazy \"lub ośrodka szkolenia\"; 19) w art. 36 w ust. 1 po wyrazach \"Komendant Główny Straży Granicznej\" wyraz \"i\" zastępuje się przecinkiem i dodaje się na końcu wyrazy \"oraz komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej.\"; 20) w art. 41 w ust. 2 wyrazy \"resortem spraw wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Strażą Graniczną\"; 21) w art. 42 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego lub z przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi, gdy nie ma możliwości mianowania go na inne równorzędne stanowisko.\"; 22) w art. 43 w ust. 3 wyrazy \"12 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"czasu ukończenia postępowania karnego\"; 23) w art. 45: a) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa.\", b) w ust. 2 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) rozformowania jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub zmniejszenia jej stanu etatowego, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do innej jednostki lub na niższe stanowisko nie jest możliwe.\", c) w ust. 3 wyrazy \"od chwili zgłoszenia przez niego pisemnego żądania takiego zwolnienia\" zastępuje się wyrazami \"od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby.\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 7 zwolnienie następuje po upływie 6 miesięcy, a w przypadku służby przygotowawczej - po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji jednostki organizacyjnej, jej rozformowania lub zmniejszenia stanu etatowego.\"; 24) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego, albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko lub obniżeniemstopnia. O uchyleniu innych skutków decyduje Minister Spraw Wewnętrznych. 2. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w postępowaniu dyscyplinarnym, przeprowadzonym w związku z oskarżeniem o popełnienie przestępstwa stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu. 3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie wynikły dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje Minister Spraw Wewnętrznych. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 25) w art. 47 w ust. 1 i 2 wyrazy \"prosi o zwolnienie\" zastępuje się wyrazami \"zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby.\"; 26) w art. 48: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2 pkt 2, 3 i 5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 7\", b) w ust. 2 po wyrazach \"ust. 2 pkt 5\" dodaje się wyrazy \"i 7\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Funkcjonariuszowi - kobiecie zwolnionej na podstawie art. 45 ust. 2 pkt 5 i 7 w czasie urlopu wychowawczego przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony: 1) świadczenia pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego, 2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn dotyczących zakładu pracy.\"; 27) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Funkcjonariuszy zwalniają ze służby właściwi przełożeni z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Komendant Główny Straży Granicznej zwalnia ze służby funkcjonariuszy: 1) posiadających stopnie oficerskie, 2) którym wymierzono karę dyscyplinarną wydalenia ze służby, 3) w przypadkach określonych w art. 45 ust. 2 pkt 5.\"; 28) w art. 55 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na pierwszy stopień oficerski Straży Granicznej może być mianowany funkcjonariusz, który posiada wykształcenie wyższe i odbył przeszkolenie specjalistyczne lub zdał egzamin oficerski bez odbycia przeszkolenia.\"; 29) w art. 57 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W przypadkach zasługujących na szczególne wyróżnienie funkcjonariusza posiadającego pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe lub umiejętności do pełnienia służby można mianować na wyższy stopień przed upływem okresów ustalonych w art. 56. Okresy te nie mogą być jednak skrócone więcej niż o połowę.\"; 30) w art. 61 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przy przyjmowaniu do służby osoby posiadającej inny niż wymieniony w ust. 2 stopień w korpusie oficerów Policji, Urzędu Ochrony Państwa lub Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na równorzędny stopień w Straży Granicznej mianuje Komendant Główny Straży Granicznej.\"; 31) w art. 65: a) w ust. 2 skreśla się drugie zdanie, b) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Minister Spraw Wewnętrznych określa wzory i normy oraz zasady noszenia umundurowania, a także wzory odznak i emblematów.\"; 32) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. Funkcjonariusz jest obowiązany powiadomić bezpośredniego przełożonego o zamiarze wyjazdu za granicę. Jeżeli wyjazd jest planowany na więcej niż 3 dni, powiadomienie następuje w formie pisemnej.\"; 33) skreśla się art. 70; 34) w art. 77: a) dodaje się nowy ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują funkcjonariuszowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.\", b) dotychczasowy ust. 3 oznacza się jako ust. 4; 35) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. 1. Minister Spraw Wewnętrznych, w granicach ustalonych w ustawie, określa szczegółowo prawa i obowiązki oraz przebieg służby funkcjonariuszy. 2. Sposób pełnienia służby określają zarządzenia, regulaminy i rozkazy Komendanta Głównego Straży Granicznej.\"; 36) w art. 93 w pkt 2 po wyrazie \"własne\" dodaje się wyrazy \"lub małżonka\"; 37) w art. 94 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na lokale mieszkalne dla funkcjonariuszy przeznacza się lokale będące w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych lub podległych mu organów, uzyskane w wyniku ich działalności inwestycyjnej albo od terenowych organów rządowej administracji ogólnej, stanowiące własność gmin lub zakładów pracy, a także zwalniane przez osoby, które decyzje o przydziale uzyskały z jednostek podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych.\"; 38) w art. 95 w ust. 2 wyraz \"wypłacania\" zastępuje się wyrazami \"przyznawania i zwracania\"; 39) w art. 96 w ust. 2 wyraz \"wypłaty\" zastępuje się wyrazem \"zwracania\"; 40) w art. 97: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.\"; 41) w art. 98 w ust. 2 po wyrazach \"przyznawania i\" dodaje się wyrazy \"zwrotu oraz\"; 42) w art. 99 w pkt 1 wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\" zastępuje się wyrazami \"o której mowa w art. 98,\"; 43) w art. 100: a) w ust. 1 w pkt 1 wyraz \"albo\" zastępuje się przecinkiem, b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"z funduszu mieszkaniowego\"; 44) w art. 101: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministrem Finansów, określa warunki najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych, a także zasady obliczania czynszu najmu za te lokale.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W sprawach spornych wynikających ze stosunku najmu lokali, o których mowa w ust. 2, rozstrzygają sądy powszechne. 5. Przydział i opróżnianie mieszkań oraz załatwianie spraw, o których mowa w art. 95, 96 i 98, następuje w formie decyzji administracyjnej.\"; 45) w art. 112 w ust. 1 w pkt 4 wyraz \"powierzonych\" zastępuje się wyrazem \"zleconych\"; 46) w art. 113: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w Straży Granicznej po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek.\"; 47) art. 114 i 115 otrzymują brzmienie: \"Art. 114. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi na warunkach określonych, w drodze zarządzenia, przez Ministra Spraw Wewnętrznych. 2. Wysokość funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy określa Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej."}
{"id":"1995_565_1","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 1995 r. o ratyfikacji Konwencji o różnorodności biologicznej","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Konwencji o różnorodności biologicznej, podpisanej w Rio de Janeiro dnia 5 czerwca 1992 r."}
{"id":"1995_565_2","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 1995 r. o ratyfikacji Konwencji o różnorodności biologicznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_576_1","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. W celu wzmocnienia promocji Polski w dziedzinie turystyki w kraju i za granicą tworzy się Polską Organizację Turystyczną z siedzibą w Warszawie. 2. Polska Organizacja Turystyczna tworzy warunki współpracy organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego i organizacji zrzeszających przedsiębiorców z dziedziny turystyki, w tym samorządu gospodarczego i zawodowego oraz stowarzyszeń działających w tej dziedzinie."}
{"id":"1995_576_10","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wiceprezesów Polskiej Organizacji Turystycznej w liczbie od 1 do 3 powołuje i odwołuje Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 2. Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej w razie potrzeby zastępuje wyznaczony przez niego jeden z wiceprezesów."}
{"id":"1995_576_11","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Do obowiązków Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej należy realizowanie zadań Polskiej Organizacji Turystycznej, określonych w art. 3, a w szczególności: 1) opracowywanie projektu rocznego planu finansowego Polskiej Organizacji Turystycznej, a także występowanie z wnioskami do właściwego ministra w sprawie wysokości dotacji budżetowej na realizację tych zadań, 2) opracowywanie projektów rocznych i wieloletnich programów działania Polskiej Organizacji Turystycznej, 3) przedstawianie Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej i właściwemu ministrowi rocznych sprawozdań z działalności Polskiej Organizacji Turystycznej, 4) tworzenie jednostek organizacyjnych Polskiej Organizacji Turystycznej, w tym jednostek wykonujących zadania za granicą, a zwłaszcza ośrodków informacji turystycznej. 2. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej. Zadania i organizację Biura określa statut, o którym mowa w art. 12."}
{"id":"1995_576_12","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Szczegółowy zakres działania Polskiej Organizacji Turystycznej z uwzględnieniem jednostek organizacyjnych wykonujących zadania za granicą, jej strukturę organizacyjną, tryb działania oraz inne sprawy wymienione w ustawie określa statut Polskiej Organizacji Turystycznej, nadany, w drodze rozporządzenia, przez właściwego ministra po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Rozdział 3 Mienie i zasady gospodarki finansowej Polskiej Organizacji Turystycznej"}
{"id":"1995_576_13","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Skarb Państwa przekaże Polskiej Organizacji Turystycznej: 1) mienie przedsiębiorstwa państwowego Polska Agencja Promocji Turystyki z siedzibą w Warszawie, 2) inne składniki majątkowe niezbędne do podjęcia działalności Polskiej Organizacji Turystycznej, które Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki przekaże jej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, 3) składniki majątkowe należące do polskich ośrodków informacji turystycznej za granicą. 2. Skarb Państwa, w celu podwyższenia funduszu statutowego Polskiej Organizacji Turystycznej, przekaże jej nieodpłatnie akcje Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki S.A. z siedzibą w Warszawie. 3. Nabycie mienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, następuje nieodpłatnie, przy czym do jego trybu i skutków stosuje się odpowiednio przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji dotyczące prywatyzacji bezpośredniej poprzez sprzedaż przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przepisów dotyczących zarządzenia o prywatyzacji bezpośredniej. 4. Polska Organizacja Turystyczna, z chwilą nabycia składników mienia, o których mowa w ust. 1 i 2, wstępuje w prawa i obowiązki z nimi związane w stosunku do Skarbu Państwa oraz osób trzecich."}
{"id":"1995_576_14","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Przychodami Polskiej Organizacji Turystycznej są: 1) dotacje budżetowe, 2) bezzwrotna pomoc zagraniczna, 3) dochody z działalności gospodarczej, 4) wpłaty jednostek samorządu terytorialnego, 5) przychody ze sprzedaży rzeczowych składników mienia, 6) przychody z tytułu przekazania do odpłatnego używania rzeczowych składników mienia, 7) wpłaty organizacji zrzeszających przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji, 8) wpłaty przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji, 9) darowizny i zapisy, 10) inne przychody. 2. Wpłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 7 i 8, mają charakter dobrowolny. 3. Kwoty dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala ustawa budżetowa. 4. Polska Organizacja Turystyczna prowadzi rachunkowość według zasad określonych w przepisach o rachunkowości. 5. Rokiem obrotowym i podatkowym Polskiej Organizacji Turystycznej jest rok kalendarzowy. 6. Nadwyżki środków finansowych w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1995_576_15","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Polska Organizacja Turystyczna działa na podstawie rocznego planu finansowego. 2. Roczny plan finansowy Polskiej Organizacji Turystycznej po przyjęciu przez Radę Polskiej Organizacji Turystycznej zatwierdza właściwy minister. 3. Roczny plan finansowy Polskiej Organizacji Turystycznej obejmuje w szczególności: 1) planowane przychody, w tym dotacje na realizację zadań, o których mowa w art. 3, 2) planowane koszty operacyjne, 3) planowane wydatki inwestycyjne, 4) stan środków obrotowych na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok obrotowy, 5) planowany przyrost lub spadek środków obrotowych na ostatni dzień roku obrotowego, 6) sposób pokrycia planowanego niedoboru przychodów w stosunku do kosztów."}
{"id":"1995_576_16","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W razie gdy działalność Polskiej Organizacji Turystycznej w roku obrotowym zakończy się nadwyżką przychodów w stosunku do kosztów, nadwyżka podlega wpłacie na fundusz rezerwowy, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1995_576_17","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Tworzy się następujące fundusze własne Polskiej Organizacji Turystycznej : 1) fundusz statutowy, 2) fundusz rezerwowy. 2. Na fundusz statutowy Polskiej Organizacji Turystycznej składa się w szczególności: 1) wartość mienia Polskiej Organizacji Turystycznej, 2) inwestycje realizowane z dotacji budżetowej, 3) wartość netto środków trwałych, 4) wartości niematerialne i prawne, 5) wartość środków obrotowych przekazanych Polskiej Organizacji Turystycznej. 3. Fundusz statutowy ulega zmniejszeniu o wartość umorzenia składników majątkowych zaliczanych do majątku trwałego dokonywanego zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz ulega zwiększeniu o wartość nabytych bądź wytworzonych składników mienia Polskiej Organizacji Turystycznej. 4. Dysponentem funduszu rezerwowego jest Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej. 5. Fundusz rezerwowy przeznacza się w pierwszej kolejności na finansowanie niedoborów wynikających z działalności prowadzonej przez Polską Organizację Turystyczną ; pozostała nadwyżka może być przeznaczona na finansowanie wieloletnich zadań inwestycyjnych i wieloletnich programów promocyjnych ujętych w wieloletnich programach działania Polskiej Organizacji Turystycznej."}
{"id":"1995_576_18","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Roczne sprawozdanie finansowe Polskiej Organizacji Turystycznej podlega badaniu przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych; badanie dokonywane jest za każdy rok obrotowy. 2. Wyboru podmiotu uprawnionego do badania rocznego sprawozdania finansowego Polskiej Organizacji Turystycznej dokonuje Rada Polskiej Organizacji Turystycznej. 3. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej przedstawia Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej oraz właściwemu ministrowi roczne sprawozdanie finansowe Polskiej Organizacji Turystycznej wraz z raportem podmiotu, który dokonał badania sprawozdania finansowego. 4. Roczne sprawozdanie finansowe Polskiej Organizacji Turystycznej zatwierdza właściwy minister w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu."}
{"id":"1995_576_19","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Polska Organizacja Turystyczna może otrzymywać z budżetu państwa dotacje celowe na finansowanie zadań przewidzianych w jej planie finansowym. Kwoty tych dotacji ustala ustawa budżetowa. Rozdział 4 Działalność gospodarcza Polskiej Organizacji Turystycznej"}
{"id":"1995_576_2","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Polska Organizacja Turystyczna jest państwową osobą prawną. 2. Nadzór nad Polską Organizacją Turystyczną sprawuje minister właściwy do spraw kultury fizycznej i turystyki, zwany dalej \"właściwym ministrem\"."}
{"id":"1995_576_20","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Polska Organizacja Turystyczna może prowadzić działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej w zakresie i w sposób określony w statucie. 2. Dochód z działalności gospodarczej służy wyłącznie realizacji zadań Polskiej Organizacji Turystycznej określonych w art. 3 ust. 1. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1995_576_21","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 25 stycznia 1991 r. o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (Dz.U. Nr 16, poz. 74 i z 1997 r. Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się na końcu wyrazy \" ,z zastrzeżeniem przepisów o Polskiej Organizacji Turystycznej\"; 2) w art. 3 pkt 8 skreśla się."}
{"id":"1995_576_22","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547 i Nr 123, poz. 602, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930, Nr 162, poz. 1121) w art. 23 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 30 po wyrazach \"w drodze rozporządzenia,\" dodaje się wyrazy \"a także wpłat przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,\"; 2) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość wpłat dokonywanych przez przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej uznawaną za koszt uzyskania przychodów.\"."}
{"id":"1995_576_23","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939, Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931, Nr 162, poz. 1112 i 1121) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 12 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) Polską Organizację Turystyczną.\"; 2) w art. 16: a) w ust. 1 w pkt 14 po wyrazach \"podatkową grupę kapitałową,\" dodaje się wyrazy \"a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,\", b) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, uznawaną za koszt uzyskania przychodów.\". Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_576_24","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Do czasu powołania ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i turystyki jego kompetencje określone w art. 7, art. 9 i art. 11 wykonuje Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, a określone w art. 12 Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1995_576_25","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Polska Organizacja Turystyczna staje się pracodawcą w stosunku do pracowników polskich ośrodków informacji turystycznej za granicą. Przepisy art. 231 § 1, 2 i 5 Kodeksu pracy, z zastrzeżeniem przepisów o pracownikach urzędów państwowych oraz o służbie cywilnej, stosuje się odpowiednio. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pracowników przedsiębiorstwa państwowego Polska Agencja Promocji Turystyki."}
{"id":"1995_576_26","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem przepisów rozdziału 2 i art. 24, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_576_3","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Do zadań Polskiej Organizacji Turystycznej należy: 1) promocja Polski jako kraju atrakcyjnego turystycznie, 2) zapewnianie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu informacji turystycznej w kraju i na świecie, 3) inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej, 4) wykonywanie innych zadań powierzonych przez organy i jednostki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawieranej pomiędzy tymi organami i jednostkami a Polską Organizacją Turystyczną. 2. Polska Organizacja Turystyczna, wykonując swoje zadania, współpracuje w szczególności z: 1) jednostkami samorządu terytorialnego, 2) organizacjami zrzeszającymi przedsiębiorców z dziedziny turystyki, w tym samorządu gospodarczego i zawodowego oraz stowarzyszeniami działającymi w tej dziedzinie, 3) polskimi przedstawicielstwami zagranicznymi - w zakresie zadań wykonywanych za granicą. 3. W sprawach określonych w art. 15 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 4 września 1997 r o działach administracji rządowej (Dz.U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122) Polska Organizacja Turystyczna wspomaga właściwego ministra."}
{"id":"1995_576_4","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Dla zapewnienia współpracy, o której mowa w art. 1 ust. 2, Polska Organizacja Turystyczna może inspirować tworzenie regionalnych organizacji turystycznych obejmujących swoim zakresem działania obszar jednego lub więcej województw oraz lokalnych organizacji turystycznych obejmujących swoim zakresem działania obszar jednej lub więcej jednostek samorządu terytorialnego i z nimi współdziałać. Rozdział 2 Organy Polskiej Organizacji Turystycznej"}
{"id":"1995_576_5","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Organami Polskiej Organizacji Turystycznej są: 1) Rada Polskiej Organizacji Turystycznej, 2) Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej."}
{"id":"1995_576_6","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Rada Polskiej Organizacji Turystycznej wykonuje kompetencje stanowiące i opiniodawcze określone w ustawie. 2. Do kompetencji Rady Polskiej Organizacji Turystycznej należy w szczególności: 1) przyjmowanie przedstawionych przez Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej rocznych planów finansowych oraz przedstawianie ich właściwemu ministrowi, 2) przyjmowanie rocznych i wieloletnich programów działania Polskiej Organizacji Turystycznej, 3) zatwierdzanie rocznych sprawozdań z działalności Polskiej Organizacji Turystycznej, 4) przyjmowanie rocznych sprawozdań finansowych Polskiej Organizacji Turystycznej, 5) opiniowanie kandydatów na stanowisko Prezesa i wiceprezesów Polskiej Organizacji Turystycznej, 6) określanie zasad wynagradzania pracowników Polskiej Organizacji Turystycznej i wymagań kwalifikacyjnych wobec tych pracowników. 3. Rada Polskiej Organizacji Turystycznej jest uprawniona do przedstawiania opinii lub wniosków we wszystkich sprawach dotyczących działalności Polskiej Organizacji Turystycznej."}
{"id":"1995_576_7","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W skład Rady Polskiej Organizacji Turystycznej wchodzi 12-18 członków powoływanych przez właściwego ministra spośród kandydatów przedstawionych przez: 1) administrację rządową, 2) jednostki lub ogólnopolskie reprezentacje samorządu terytorialnego, 3) samorząd gospodarczy i samorząd zawodowy oraz stowarzyszenia działające w dziedzinie turystyki, a także przewoźników. Podmioty wymienione w pkt 1-3 są reprezentowane w Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej w równych proporcjach. 2. Kadencja Rady Polskiej Organizacji Turystycznej trwa 3 lata. 3. Rada powołuje ze swojego składu i odwołuje Przewodniczącego i Zastępcę Przewodniczącego Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 4. W razie uzyskania równej liczby głosów w Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej, rozstrzyga głos jej Przewodniczącego. 5. Ustanie członkostwa w Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej może nastąpić z powodu: 1) odwołania na umotywowany wniosek podmiotu, który przedstawił kandydaturę, 2) pisemnej rezygnacji, 3) ograniczenia albo utraty zdolności do czynności prawnych, 4) śmierci. 6. Właściwy minister: 1) odwołuje członka Rady Polskiej Organizacji Turystycznej w wypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, 2) stwierdza ustanie członkostwa w wypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 24."}
{"id":"1995_576_8","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej kieruje Polską Organizacją Turystyczną i reprezentuje ją na zewnątrz."}
{"id":"1995_576_9","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej powołuje właściwy minister, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 2. Kadencja Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej trwa 4 lata. 3. Prezesem Polskiej Organizacji Turystycznej może być także osoba zajmująca kierownicze stanowisko państwowe w rozumieniu przepisów o wynagradzaniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. 4. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej może być odwołany z ważnych przyczyn przez właściwego ministra, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 5. Ta sama osoba może być Prezesem Polskiej Organizacji Turystycznej nie dłużej niż przez 2 kolejne kadencje."}
{"id":"1995_577_1","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127 oraz z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 5, poz. 25) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32 w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) rehabilitację leczniczą, społeczną i zawodową dzieci i młodzieży, 5) utrzymanie istniejących a zagrożonych likwidacją miejsc pracy osób niepełnosprawnych.\"; 2) w art. 34: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Zarząd Funduszu stanowią Prezes i jego dwaj zastępcy.\", b) w ust. 2 wyraz \"Zastępcę\" zastępuje się wyrazem \"Zastępców\"; 3) w art. 35 w ust. 3 w pkt 1 wyrazy \"jego zastępca\" zastępuje się wyrazami \"każdy z jego zastępców\"."}
{"id":"1995_577_2","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_59_1","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 1. 1. Najwyższa Izba Kontroli jest naczelnym organem kontroli państwowej. 2. Najwyższa Izba Kontroli podlega Sejmowi. 3. Najwyższa Izba Kontroli działa na zasadach kolegialności."}
{"id":"1995_59_10","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 10. 1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli podaje do wiadomości publicznej, po przedłożeniu Sejmowi, analizę wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej oraz sprawozdanie z działalności Najwyższej Izby Kontroli. 2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może, po przedłożeniu Sejmowi, podawać do wiadomości publicznej dokumenty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2-6 lub zawarte w nich ustalenia, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej."}
{"id":"1995_59_100","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 100. W okresie do dnia 31 grudnia 1995 r. Najwyższa Izba Kontroli może kontrolować działalność spółdzielni i ich organizacji tak jak działalność organów i jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 1."}
{"id":"1995_59_101","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 101. 1. Pracownicy mianowani, zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na stanowiskach innych, niż wymienione w art. 66 ust. 2 i 3, mogą być zatrudnieni na tych stanowiskach przez okres nie dłuższy niż 1 rok po dniu wejścia w życie ustawy. 2. Pracownicy mianowani, nie spełniający wymogu określonego w art. 67 pkt 4, mogą być zatrudnieni na dotychczasowych stanowiskach przez okres nie dłuższy niż 1 rok po dniu wejścia w życie ustawy. 3. Po upływie 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy, stosunek pracy z pracownikami, o których mowa w ust. 1 i 2, może być rozwiązany z zachowaniem okresu wypowiedzenia lub przekształcony w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę, w drodze wypowiedzenia warunków pracy. 4. Prezes Najwyższej Izby Kontroli w ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy może, uwzględniając zadania wykonywane w okresie ostatnich 2 lat przez pracownika nadzorującego lub wykonującego czynności kontrolne, zmienić jego stanowisko służbowe, w drodze wypowiedzenia warunków pracy, na inne stanowisko określone w art. 66 ust. 2 i 3. 5. Usprawiedliwiona nieobecność w pracy pracownika zawiesza bieg terminu do dokonania zmiany stanowiska, o którym mowa w ust. 4. 6. Do decyzji Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, o których mowa w ust. 3 i 4, przepis art. 96 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_59_102","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 102. 1. Sejm może powołać Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, na podstawie niniejszej ustawy, nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia jej ogłoszenia. 2. Do czasu objęcia stanowiska przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, powołanego na podstawie niniejszej ustawy, obowiązki pełni dotychczasowy Prezes Najwyższej Izby Kontroli. 3. Do odwołania dotychczasowego Prezesa Najwyższej Izby Kontroli nie stosuje się przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_59_103","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 103. 1. Traci moc ustawa z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. Nr 22, poz. 82 i z 1989 r. Nr 34, poz. 178). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc przepisy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą. 3. Do przeprowadzenia postępowań kontrolnych rozpoczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy lub postępowań kontrolnych dotyczących wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej w 1994 r. stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w ust. 1 i przepisy wydane na jej podstawie."}
{"id":"1995_59_104","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 104. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 14-19 i art. 102, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_59_11","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 11. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może występować do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskami o: 1) stwierdzenie zgodności aktu ustawodawczego z Konstytucją albo innego aktu normatywnego z Konstytucją lub aktem ustawodawczym, 2) ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni ustaw."}
{"id":"1995_59_12","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 12. Organy kontroli, rewizji, inspekcji działające w administracji rządowej i samorządzie terytorialnym współpracują z Najwyższą Izbą Kontroli i są obowiązane do: 1) udostępniania Najwyższej Izbie Kontroli, na jej wniosek, wyników kontroli przeprowadzonych przez te organy, 2) przeprowadzania określonych kontroli wspólnie pod kierownictwem Najwyższej Izby Kontroli, 3) przeprowadzania kontroli doraźnych na zlecenie Najwyższej Izby Kontroli. Rozdział 2 Organizacja Najwyższej Izby Kontroli"}
{"id":"1995_59_13","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 13. Prezes Najwyższej Izby Kontroli kieruje Najwyższą Izbą Kontroli i odpowiada przed Sejmem za jej działalność."}
{"id":"1995_59_14","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 14. 1. Prezesa Najwyższej Izby Kontroli - na wniosek Marszałka Sejmu lub grupy co najmniej 35 posłów - powołuje Sejm bezwzględną większością głosów za zgodą Senatu. 2. Senat podejmuje uchwałę w sprawie powołania Prezesa Najwyższej Izby Kontroli w ciągu miesiąca od dnia otrzymania uchwały Sejmu. Niepodjęcie uchwały w tym terminie oznacza wyrażenie zgody przez Senat. 3. Jeżeli Senat odmawia wyrażenia zgody na powołanie Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Sejm powołuje na stanowisko Prezesa Najwyższej Izby Kontroli inną osobę; przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_59_15","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 15. Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Prezes Najwyższej Izby Kontroli składa przed Sejmem przysięgę następującej treści: \"Obejmując stanowisko Prezesa Najwyższej Izby Kontroli uroczyście przysięgam, że dochowam wierności postanowieniom Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a powierzone mi obowiązki będę wypełniał bezstronnie i z najwyższą starannością\". Przysięga może być również złożona z dodaniem słów: \"Tak mi dopomóż Bóg\"."}
{"id":"1995_59_16","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 16. 1. Kadencja Prezesa Najwyższej Izby Kontroli trwa 6 lat, licząc od dnia złożenia przysięgi. Po upływie kadencji Prezes Najwyższej Izby Kontroli pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. 2. Ta sama osoba może być Prezesem Najwyższej Izby Kontroli nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. 3. Kadencja Prezesa Najwyższej Izby Kontroli wygasa w razie jego śmierci, orzeczenia przez Trybunał Stanu utraty zajmowanego stanowiska lub odwołania."}
{"id":"1995_59_17","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 17. 1. Sejm odwołuje Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, jeżeli: 1) zrzekł się on stanowiska, 2) uzna, że stał się on trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby, 3) został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa, 4) Trybunał Stanu orzekł w stosunku do niego zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych. 2. Do odwołania Prezesa Najwyższej Izby Kontroli stosuje się odpowiednio przepisy art. 14."}
{"id":"1995_59_18","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 18. Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani aresztowany lub zatrzymany bez zgody Sejmu."}
{"id":"1995_59_19","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 19. Ze stanowiskiem Prezesa Najwyższej Izby Kontroli nie można łączyć przynależności do partii politycznej, innego zatrudnienia ani pełnienia funkcji publicznej, z wyjątkiem dodatkowej pracy w charakterze nauczyciela akademickiego w szkole wyższej."}
{"id":"1995_59_2","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 2. 1. Najwyższa Izba Kontroli kontroluje działalność organów administracji rządowej, Narodowego Banku Polskiego, państwowych osób prawnych i innych państwowych jednostek organizacyjnych. 2. Najwyższa Izba Kontroli może kontrolować działalność organów samorządu terytorialnego, komunalnych osób prawnych i innych komunalnych jednostek organizacyjnych. 3. Najwyższa Izba Kontroli może również kontrolować działalność jednostek organizacyjnych i podmiotów gospodarczych innych niż wymienione w ust. 1 i 2, w zakresie w jakim jednostki i podmioty te: 1) wykonują zadania zlecone lub powierzone przez państwo, 2) wykonują zamówienia publiczne na rzecz państwa lub samorządu terytorialnego, 3) organizują lub wykonują prace interwencyjne albo roboty publiczne, 4) działają z udziałem mienia państwowego lub komunalnego albo rozporządzają takim mieniem, 5) korzystają z indywidualnie przyznanej pomocy lub gwarancji albo poręczenia państwa, lub samorządu terytorialnego, 6) wywiązują się ze zobowiązań finansowych na rzecz państwa."}
{"id":"1995_59_20","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 20. 1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli bierze udział w posiedzeniach Sejmu. 2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli ma prawo uczestniczyć w posiedzeniach Rady Ministrów."}
{"id":"1995_59_21","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 21. 1. Wiceprezesów Najwyższej Izby Kontroli, w liczbie od 2 do 4, powołuje i odwołuje Prezydium Sejmu na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. 2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli, za zgodą Marszałka Sejmu, powołuje i odwołuje dyrektora generalnego Najwyższej Izby Kontroli. 3. Prezesa Najwyższej Izby Kontroli w razie potrzeby zastępuje wyznaczony przez niego jeden z wiceprezesów. 4. Do wiceprezesów oraz dyrektora generalnego Najwyższej Izby Kontroli stosuje się przepis art. 19."}
{"id":"1995_59_22","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 22. 1. W skład Kolegium Najwyższej Izby Kontroli wchodzą: Prezes Najwyższej Izby Kontroli jako przewodniczący, wiceprezesi i dyrektor generalny Najwyższej Izby Kontroli, oraz 14 członków Kolegium. 2. Prezydium Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, powołuje na członków Kolegium: 1) 7 przedstawicieli nauk prawnych lub ekonomicznych, 2) 7 dyrektorów jednostek organizacyjnych Najwyższej Izby Kontroli lub doradców Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, spośród których Prezes Najwyższej Izby Kontroli wyznacza sekretarza Kolegium. 3. Osoby wchodzące w skład Kolegium Najwyższej Izby Kontroli są w sprawowaniu swych funkcji niezawisłe i mogą w sprawie podejmowanych uchwał zgłaszać do protokołu zdanie odrębne. 4. Kadencja członków Kolegium Najwyższej Izby Kontroli trwa 3 lata, licząc od dnia powołania, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 5. Kadencja członka Kolegium Najwyższej Izby Kontroli wygasa w razie jego śmierci lub odwołania. 6. Prezydium Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, odwołuje członka Kolegium Najwyższej Izby Kontroli, jeżeli: 1) zrzekł się on funkcji, 2) przestał zajmować stanowisko, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, 3) nie uczestniczył w posiedzeniach Kolegium Najwyższej Izby Kontroli przez okres przekraczający 1 rok, 4) został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa z winy umyślnej."}
{"id":"1995_59_23","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 23. 1. Kolegium Najwyższej Izby Kontroli zatwierdza: 1) analizę wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej, 2) sprawozdanie z działalności Najwyższej Izby Kontroli w roku ubiegłym. 2. Kolegium Najwyższej Izby Kontroli uchwala: 1) opinię w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów, 2) wnioski w sprawie rozpatrzenia przez Sejm określonych problemów związanych z działalnością organów wykonujących zadania publiczne, 3) wystąpienia zawierające wynikające z kontroli zarzuty, dotyczące działalności osób wchodzących w skład Rady Ministrów, kierujących urzędami centralnymi, Prezesa Narodowego Banku Polskiego i osób kierujących instytucjami, o których mowa w art. 4 ust. 1, 4) projekt statutu Najwyższej Izby Kontroli, 5) projekt budżetu Najwyższej Izby Kontroli, 6) okresowe plany pracy Najwyższej Izby Kontroli. 3. Kolegium Najwyższej Izby Kontroli opiniuje: 1) wniesione przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli programy kontroli i informacje o wynikach szczególnie ważnych kontroli, 2) inne sprawy wniesione przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli albo przedstawione przez co najmniej 1\/3 członków Kolegium."}
{"id":"1995_59_24","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 24. 1. Posiedzeniom Kolegium Najwyższej Izby Kontroli przewodniczy Prezes Najwyższej Izby Kontroli lub wyznaczony przez niego wiceprezes. 2. Uchwały zapadają w obecności co najmniej połowy składu Kolegium Najwyższej Izby Kontroli, w tajnym głosowaniu, większością głosów, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W przypadku, gdy w wyniku głosowania za i przeciw uchwale opowie się równa liczba głosujących, o przyjęciu uchwały rozstrzyga przewodniczący. 4. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może zapraszać na posiedzenia Kolegium Najwyższej Izby Kontroli osoby nie wchodzące w skład Kolegium."}
{"id":"1995_59_25","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 25. 1. Jednostkami organizacyjnymi Najwyższej Izby Kontroli są departamenty i delegatury. 2. Organizację wewnętrzną Najwyższej Izby Kontroli, w tym siedziby delegatur i zakres ich właściwości terytorialnej, określa statut Najwyższej Izby Kontroli nadawany przez Prezydium Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. Statut Najwyższej Izby Kontroli podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Prezydium Sejmu może w statucie upoważnić Prezesa Najwyższej Izby Kontroli do określania w drodze zarządzenia szczegółowej organizacji wewnętrznej jednostek organizacyjnych Najwyższej Izby Kontroli oraz ich właściwości, a także wprowadzania zmian w tym zakresie."}
{"id":"1995_59_26","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 26. 1. Projekt budżetu Najwyższej Izby Kontroli w brzmieniu uchwalonym przez Kolegium Najwyższej Izby Kontroli Minister Finansów włącza do projektu budżetu państwa. 2. Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli w zakresie wykonywania budżetu Najwyższej Izby Kontroli przysługują uprawnienia Ministra Finansów. 3. Wykonanie budżetu Najwyższej Izby Kontroli kontroluje Sejm. Rozdział 3 Postępowanie kontrolne"}
{"id":"1995_59_27","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 27. Postępowanie kontrolne przeprowadza się według przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_59_28","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 28. Postępowanie kontrolne ma na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie działalności jednostek poddanych kontroli, rzetelne jego udokumentowanie i dokonanie oceny kontrolowanej działalności według kryteriów określonych w art. 5."}
{"id":"1995_59_29","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 29. Dla realizacji celu, o którym mowa w art. 28: 1) kierownicy jednostek podlegających kontroli mają obowiązek przedkładać na żądanie Najwyższej Izby Kontroli wszelkie dokumenty i materiały niezbędne do przygotowania i przeprowadzenia kontroli, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej, 2) upoważnieni przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli mają prawo do: a) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostek kontrolowanych, b) wglądu do wszelkich dokumentów związanych z działalnością jednostek kontrolowanych, pobierania oraz zabezpieczania dokumentów i innych materiałów dowodowych, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej, c) przeprowadzania oględzin obiektów, składników majątkowych i przebiegu określonych czynności, d) wzywania i przesłuchiwania świadków, e) żądania od pracowników jednostek kontrolowanych udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień, f) zasięgania w związku z przeprowadzaną kontrolą informacji w jednostkach nie kontrolowanych oraz żądania wyjaśnień od pracowników tych jednostek, g) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, h) zwoływania narad z pracownikami jednostek kontrolowanych, w związku z przeprowadzaną kontrolą, a także uczestniczenia w posiedzeniach kierownictwa i kolegiów oraz naradach organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego."}
{"id":"1995_59_3","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 3. Najwyższa Izba Kontroli, kontrolując jednostki wymienione w art. 2, bada w szczególności wykonanie budżetu państwa oraz realizację ustaw i innych aktów prawnych w zakresie działalności finansowej, gospodarczej i organizacyjno-administracyjnej tych jednostek."}
{"id":"1995_59_30","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 30. 1. Kontrolę przeprowadzają pracownicy Najwyższej Izby Kontroli, zwani dalej \"kontrolerami\", na podstawie legitymacji służbowej i imiennego upoważnienia określającego jednostkę kontrolowaną i podstawę prawną do podjęcia kontroli. 2. Imienne upoważnienia do przeprowadzenia kontroli wydają Prezes, wiceprezesi oraz dyrektorzy i wicedyrektorzy jednostek organizacyjnych Najwyższej Izby Kontroli. 3. Prezes, wiceprezesi, dyrektor generalny oraz pracownicy Najwyższej Izby Kontroli, nadzorujący czynności kontrolne, przeprowadzają kontrolę na podstawie legitymacji służbowej, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Kontrolę spraw lub dokumentów zakwalifikowanych jako tajne specjalnego znaczenia przeprowadza się na podstawie legitymacji służbowej i odrębnego upoważnienia wydanego przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1995_59_31","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 31. 1. Kontroler podlega wyłączeniu, na wniosek lub z urzędu, z postępowania kontrolnego, jeżeli wyniki kontroli mogłyby oddziaływać na jego prawa lub obowiązki, na prawa lub obowiązki jego małżonka albo osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia bądź osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Powody wyłączenia kontrolera trwają także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli. 2. Kontroler może być wyłączony, na wniosek lub z urzędu, z postępowania kontrolnego w każdym czasie, jeżeli zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. 3. O przyczynach powodujących wyłączenie kontroler lub kierownik jednostki kontrolowanej niezwłocznie zawiadamia dyrektora jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli, w której kontroler wykonuje obowiązki, zwanej dalej \"właściwą jednostką organizacyjną Najwyższej Izby Kontroli\". 4. O wyłączeniu postanawia dyrektor właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli; postanowienie dyrektora jest ostateczne. 5. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może, na wniosek lub z urzędu, wyłączyć z postępowania kontrolnego wszystkich kontrolerów z jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli, jeżeli wyniki kontroli mogłyby oddziaływać na prawa lub obowiązki dyrektora albo wicedyrektora tej jednostki lub osób im bliskich, określonych w ust. 1; w przypadku wyłączenia Prezes Najwyższej Izby Kontroli wyznacza do postępowania kontrolnego inną jednostkę organizacyjną, powiadamiając o tym Kolegium Najwyższej Izby Kontroli. 6. Do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 4 i 5, kontroler podejmuje jedynie czynności nie cierpiące zwłoki."}
{"id":"1995_59_32","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 32. 1. Postępowanie kontrolne prowadzone jest w siedzibie jednostki kontrolowanej oraz w miejscach i czasie wykonywania jej zadań, a jeżeli tego wymaga dobro kontroli również w dniach wolnych od pracy i poza godzinami pracy. 2. Postępowanie kontrolne lub poszczególne jego czynności przeprowadza się w miarę potrzeby również w siedzibie jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1995_59_33","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 33. 1. Kontroler jest upoważniony do swobodnego poruszania się na terenie jednostki kontrolowanej bez obowiązku uzyskiwania przepustki oraz zwolniony jest od rewizji osobistej, jeżeli przewiduje ją wewnętrzny regulamin jednostki kontrolowanej. 2. Kierownik jednostki kontrolowanej zapewnia kontrolerowi warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności niezwłoczne przedstawianie do kontroli żądanych dokumentów i materiałów, terminowe udzielanie wyjaśnień przez pracowników jednostki, udostępnianie urządzeń technicznych oraz środków transportu z ich obsługą, a w miarę możliwości oddzielnych pomieszczeń z odpowiednim wyposażeniem."}
{"id":"1995_59_34","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 34. 1. Z budżetu Najwyższej Izby Kontroli pokrywane są: 1) wynagrodzenia dla pracowników jednostki kontrolowanej uczestniczących w postępowaniu kontrolnym prowadzonym w dniach wolnych od pracy i poza godzinami pracy, 2) udokumentowane koszty związane z korzystaniem przez kontrolera z urządzeń technicznych i środków transportu jednostki kontrolowanej. 2. Kierownik jednostki kontrolowanej składa wniosek o pokrycie należności, o których mowa w ust. 1, przed podpisaniem protokołu kontroli lub odmową jego podpisania, pod rygorem utraty roszczenia."}
{"id":"1995_59_35","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 35. 1. Kontroler ustala stan faktyczny na podstawie zebranych w toku postępowania dowodów. 2. Dowodami są w szczególności dokumenty, zabezpieczone rzeczy, wyniki oględzin, zeznania świadków, opinie biegłych oraz pisemne wyjaśnienia i oświadczenia."}
{"id":"1995_59_36","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 36. 1. Zebrane w toku postępowania kontrolnego materiały dowodowe kontroler odpowiednio zabezpiecza, w miarę potrzeby przez: 1) oddanie na przechowanie kierownikowi lub innemu pracownikowi jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem, 2) przechowanie w jednostce kontrolowanej w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu, 3) zabranie z jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem. 2. O zwolnieniu materiałów dowodowych spod zabezpieczenia decyduje kontroler, a w razie jego odmowy - dyrektor właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1995_59_37","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 37. 1. Kontroler może sporządzać, a w razie potrzeby może zażądać od kierownika jednostki kontrolowanej sporządzenia niezbędnych dla kontroli odpisów lub wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń na podstawie dokumentów. 2. Zgodność odpisów i wyciągów oraz zestawień i obliczeń z oryginalnymi dokumentami potwierdza kierownik komórki organizacyjnej, w której dokumenty się znajdują, lub osoba do tego upoważniona. 3. Odpisy i wyciągi z dokumentów zabezpieczonych w trybie art. 36 mogą być sporządzane tylko za zgodą i w obecności kontrolera, który potwierdza ich zgodność z oryginałem i wydaje je za pokwitowaniem odbioru."}
{"id":"1995_59_38","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 38. 1. Kontroler dokonuje pobrania rzeczy w obecności kierownika komórki organizacyjnej, w której rzecz się znajduje, a w razie jego nieobecności - pracownika wyznaczonego przez kierownika jednostki kontrolowanej. Pobrana rzecz powinna być zaopatrzona przez uczestników pobrania w trwałe cechy lub znaki uniemożliwiające zastąpienie jej inną. 2. Z pobrania rzeczy sporządza się protokół, który podpisuje kontroler i osoba uczestnicząca w pobraniu."}
{"id":"1995_59_39","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 39. 1. W razie potrzeby ustalenia stanu faktycznego obiektów lub innych składników majątkowych albo przebiegu określonych czynności kontroler może przeprowadzić oględziny. 2. Oględziny przeprowadza się w obecności kierownika komórki organizacyjnej, odpowiedzialnego za przedmiot lub czynności poddane oględzinom, a w razie jego nieobecności - pracownika wyznaczonego przez kierownika jednostki kontrolowanej. 3. Z przebiegu i wyniku oględzin sporządza się niezwłocznie protokół, który podpisuje kontroler i osoba wymieniona w ust. 2. 4. Przebieg i wyniki oględzin mogą być ponadto utrwalone: 1) przez sporządzenie stenogramu; stenogram przekłada się na pismo zwykłe z zaznaczeniem zastosowanego systemu stenografii, dołączając pierwopis stenogramu do protokołu, 2) za pomocą aparatury i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku; utrwalony obraz lub dźwięk stanowi załącznik do protokołu."}
{"id":"1995_59_4","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 4. 1. Najwyższa Izba Kontroli kontroluje wykonanie budżetu, gospodarkę finansową i majątkową Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Trybunału Konstytucyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Krajowego Biura Wyborczego, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Państwowej Inspekcji Pracy. 2. Na zlecenie Sejmu, Najwyższa Izba Kontroli przeprowadza kontrolę działalności Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz Państwowej Inspekcji Pracy tak jak działalności organów i jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 1. 3. Kontrolę działalności Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tak jak działalności organów i jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 1, Najwyższa Izba Kontroli przeprowadza również na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, a Kancelarii Senatu na wniosek Senatu."}
{"id":"1995_59_40","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 40. 1. Kontroler może żądać od pracowników jednostki kontrolowanej udzielenia mu, w terminie przez niego wyznaczonym, ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli. 2. Odmowa udzielenia wyjaśnień może nastąpić jedynie w przypadkach, gdy wyjaśnienia mają dotyczyć: 1) tajemnicy ustawowo chronionej innej niż tajemnica służbowa, a kontroler nie posiada właściwego upoważnienia, 2) faktów i okoliczności, których ujawnienie mogłoby narazić na odpowiedzialność karną lub majątkową wezwanego do złożenia wyjaśnień, a także jego małżonka albo osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia bądź osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. 3. Prawo odmowy udzielenia wyjaśnień w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, trwa mimo ustania małżeństwa lub przysposobienia. 4. Udzielający wyjaśnień może uchylić się od odpowiedzi na pytania, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_59_41","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 41. 1. Każdy może złożyć kontrolerowi ustne lub pisemne oświadczenie dotyczące przedmiotu kontroli. 2. Kontroler nie może odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z przedmiotem kontroli."}
{"id":"1995_59_42","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 42. 1. Kontroler może wzywać pracowników jednostki kontrolowanej do stawienia się w celu ich przesłuchania w charakterze świadków. 2. Kontroler może wzywać do osobistego stawienia się w siedzibie jednostki kontrolowanej lub jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli albo organu administracji rządowej inne osoby niż wymienione w ust. 1 w celu ich przesłuchania w charakterze świadków. 3. W razie potrzeby kontroler może zwrócić się do dyrektora właściwej delegatury Najwyższej Izby Kontroli z wnioskiem o wezwanie wskazanych osób do osobistego stawienia się w siedzibie delegatury lub organu administracji rządowej i przesłuchania ich w charakterze świadków przez upoważnionego pracownika delegatury. 4. Jeżeli osoba wezwana nie może stawić się z powodu choroby lub innej nie dającej się pokonać przeszkody, kontroler lub pracownik wymieniony w ust. 3 może dokonać przesłuchania w miejscu pobytu tej osoby. 5. W wezwaniu należy wskazać: 1) nazwę i adres jednostki organizacyjnej kontrolera, 2) imię, nazwisko i adres osoby wzywanej, 3) podstawę prawną, charakter i cel wezwania, 4) datę, godzinę i miejsce stawienia się, 5) skutki prawne niezastosowania się do wezwania, 6) imię, nazwisko i stanowisko służbowe wzywającego. 6. W sprawach nie cierpiących zwłoki kontroler może dokonać wezwania telegraficznie lub telefonicznie albo w inny sposób z podaniem danych, o których mowa w ust. 5."}
{"id":"1995_59_43","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 43. Nie wolno przesłuchiwać jako świadków: 1) obrońcy co do faktów, o których dowiedział się udzielając porady prawnej lub prowadząc sprawę, 2) duchownego co do faktów, o których dowiedział się przy spowiedzi."}
{"id":"1995_59_44","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 44. 1. Osoba obowiązana do zachowania tajemnicy służbowej może być przesłuchana w charakterze świadka co do okoliczności, których dotyczy ten obowiązek. 2. Osoba obowiązana do zachowania tajemnicy państwowej może być przesłuchana w charakterze świadka co do okoliczności, których dotyczy ten obowiązek, tylko po zwolnieniu od obowiązku zachowania tajemnicy udzielonym na piśmie przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. 3. Osoba obowiązana do zachowania tajemnicy ustawowo chronionej innej, niż określona w ust. 1-2, może być przesłuchana w charakterze świadka co do okoliczności, których dotyczy ten obowiązek, tylko po zwolnieniu od obowiązku zachowania tajemnicy udzielonym na piśmie przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, jeżeli przepisy odrębnych ustaw przewidują dostęp Najwyższej Izby Kontroli do takiej tajemnicy."}
{"id":"1995_59_45","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 45. 1. Prawo odmowy zeznań w charakterze świadka przysługuje: 1) pracownikowi jednostki kontrolowanej ponoszącemu odpowiedzialność za działalność będącą przedmiotem kontroli, 2) każdej osobie, jeżeli złożenie zeznań mogłoby ją lub osoby wymienione w art. 40 ust. 2 pkt 2 narazić na odpowiedzialność karną lub majątkową. 2. Przepisy art. 40 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_59_46","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 46. Przed rozpoczęciem przesłuchania kontroler obowiązany jest uprzedzić świadka o grożącej mu odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego zeznania, a w sytuacji określonej w art. 45 poinformować go o przysługującym mu prawie odmowy zeznań."}
{"id":"1995_59_47","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 47. 1. Z zeznań świadka niezwłocznie sporządza się protokół, który przed podpisaniem daje się świadkowi do odczytania lub na jego żądanie odczytuje się mu czyniąc o tym wzmiankę. 2. Protokół oraz każdą jego stronę podpisują przesłuchujący i świadek. Skreślenia, poprawki i uzupełnienia wymagają omówienia na końcu protokołu i podpisania przez osoby podpisujące protokół. 3. W protokołach przesłuchania świadka, który złożył zeznanie w języku obcym, podaje się w przekładzie na język polski treść złożonego zeznania oraz wskazuje tłumacza. Tłumacz podpisuje protokół przesłuchania. 4. Odmowę lub niemożność podpisania protokołu przez świadka omawia się na końcu protokołu."}
{"id":"1995_59_48","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 48. 1. Na osobę wezwaną w charakterze świadka, która mimo prawidłowego wezwania nie stawiła się bez uzasadnionej przyczyny we wskazanym czasie i miejscu, kontroler może nałożyć karę pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł, a w razie ponownego niezastosowania się do wezwania karę pieniężną do 2.000.000 zł. 2. Na postanowienie o nałożeniu kary pieniężnej służy ukaranemu, w terminie 7 dni od daty otrzymania postanowienia, zażalenie do dyrektora właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli; w razie złożenia zażalenia za pośrednictwem kontrolera, który wydał postanowienie, może on zażalenie uwzględnić i uchylić postanowienie. 3. Dyrektor, w drodze postanowienia, uwzględnia zażalenie albo utrzymuje zaskarżone postanowienie w mocy. Postanowienie dyrektora jest ostateczne. 4. Kara pieniężna podlega uchyleniu przez kontrolera, jeżeli osoba wezwana usprawiedliwi niestawienie się na wezwanie. W razie odmowy uchylenia stosuje się odpowiednio przepis ust. 2. 5. Kara pieniężna podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1995_59_49","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 49. 1. Jeżeli w toku kontroli konieczne jest zbadanie określonych zagadnień wymagających wiadomości specjalnych, dyrektor właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli, z własnej inicjatywy lub na wniosek kontrolera, powołuje biegłego. 2. W postanowieniu o powołaniu biegłego określa się przedmiot i zakres badań oraz termin wydania opinii. 3. W wyniku przeprowadzonych badań biegły sporządza szczegółowe sprawozdanie zawierające opis przeprowadzonych badań wraz z wydaną na ich podstawie opinią. 4. Jeżeli w toku kontroli ujawni się potrzeba dokonania przez kontrolera określonych czynności badawczych z udziałem specjalisty w danej dziedzinie wiedzy lub praktyki, kontroler może, w drodze postanowienia, powołać specjalistę do udziału w tych czynnościach, określając przedmiot i czas jego działania. 5. Biegły i specjalista działają na podstawie postanowienia o ich powołaniu. 6. Kierownik jednostki kontrolowanej może wystąpić za pośrednictwem kontrolera do dyrektora właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli z wnioskiem o wyłączenie z postępowania kontrolnego powołanego biegłego lub specjalisty z przyczyn określonych w art. 31 ust. 1 i 2."}
{"id":"1995_59_5","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 5. 1. Najwyższa Izba Kontroli przeprowadza kontrolę pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelności, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Kontrola działalności samorządu terytorialnego w zakresie wykonywania zadań własnych przeprowadzana jest pod względem legalności, gospodarności i rzetelności. 3. Kontrola działalności jednostek organizacyjnych i podmiotów gospodarczych, o których mowa w art. 2 ust. 3 pkt 4-6, przeprowadzana jest pod względem legalności i rzetelności."}
{"id":"1995_59_50","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 50. 1. Świadkowi przysługuje zwrot utraconego zarobku i poniesionych przez niego kosztów związanych z wezwaniem. 2. Biegłemu i specjaliście przysługuje wynagrodzenie oraz zwrot poniesionych przez niego nieodzownych wydatków. 3. Wydatki, o których mowa w ust. 1 i 2, pokrywane są z budżetu Najwyższej Izby Kontroli. 4. Prezes Najwyższej Izby Kontroli określi, w drodze zarządzenia, wysokość kosztów i wynagrodzeń oraz szczegółowe zasady i tryb ich przyznawania świadkom, biegłym i specjalistom. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_59_51","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 51. 1. Kontroler obowiązany jest niezwłocznie poinformować kierownika jednostki kontrolowanej o stwierdzeniu bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo niepowetowanej szkody w mieniu, w celu zapobieżenia występującemu niebezpieczeństwu lub szkodzie. 2. Kierownik jednostki kontrolowanej obowiązany jest niezwłocznie poinformować kontrolera o podjętych działaniach zapobiegających stanowi zagrożenia, o którym mowa w ust. 1. 3. W przypadku powzięcia przez kontrolera uzasadnionego podejrzenia, że działania przewidziane w ust. 1 i 2 są niewystarczające, powiadamia on niezwłocznie o stwierdzonych zagrożeniach kierownika jednostki nadrzędnej lub właściwy organ państwowy. 4. Kontroler może w toku kontroli informować kierownika jednostki kontrolowanej o ustaleniach wskazujących na nieprawidłowości w działalności tej jednostki."}
{"id":"1995_59_52","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 52. 1. Kontroler ma prawo zwołać w toku kontroli, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, naradę z pracownikami jednostki kontrolowanej dla omówienia kwestii związanych z przeprowadzaną kontrolą. 2. O planowanym zwołaniu narady kontroler uprzedza kierownika jednostki kontrolowanej, uzgadniając z nim czas i miejsce narady."}
{"id":"1995_59_53","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 53. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli. 2. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli działalności jednostki kontrolowanej, w tym ustalonych nieprawidłowości z uwzględnieniem przyczyn powstania, zakresu i skutków tych nieprawidłowości oraz osób za nie odpowiedzialnych."}
{"id":"1995_59_54","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 54. Protokół kontroli podpisują kontroler i kierownik jednostki kontrolowanej, a w razie jego nieobecności osoba pełniąca jego obowiązki."}
{"id":"1995_59_55","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 55. 1. Kierownikowi jednostki kontrolowanej lub osobie pełniącej jego obowiązki przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole. 2. Zastrzeżenia należy zgłosić na piśmie w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli. W szczególnych przypadkach dyrektor właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli może przedłużyć ten termin. 3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1, kontroler jest obowiązany dokonać ich analizy i w miarę potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienić lub uzupełnić odpowiednią część protokołu kontroli. 4. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części kontroler przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia."}
{"id":"1995_59_56","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 56. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba pełniąca jego obowiązki, może w terminie 7 dni od dnia otrzymania stanowiska, o którym mowa w art. 55 ust. 4, zgłosić na piśmie umotywowane zastrzeżenia do dyrektora właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli, który przekazuje je, w celu rozpatrzenia, komisji odwoławczej. 2. W skład komisji odwoławczej wchodzą: 1) dyrektor lub wicedyrektor właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli jako przewodniczący, 2) 2 pracowników nadzorujących czynności kontrolne, wyznaczonych przez dyrektora. 3. Komisja odwoławcza lub jeden z jej członków, wyznaczony przez przewodniczącego, może przyjmować wyjaśnienia od zgłaszającego zastrzeżenia i kontrolera, a gdy uzna to za konieczne, przeprowadzać także inne czynności dowodowe. 4. Komisja odwoławcza podejmuje uchwałę w sprawie zastrzeżeń w pełnym składzie, większością głosów i niezwłocznie przekazuje ją wraz z uzasadnieniem Prezesowi lub upoważnionemu przez niego wiceprezesowi Najwyższej Izby Kontroli; po zatwierdzeniu przez Prezesa lub wiceprezesa uchwała komisji odwoławczej jest ostateczna. 5. W razie odmowy zatwierdzenia uchwały, Prezes lub upoważniony przez niego wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli powołuje dla ostatecznego rozpatrzenia zastrzeżeń komisję rozstrzygającą w składzie 3 pracowników nadzorujących czynności kontrolne, wyznaczając jej przewodniczącego. 6. Do rozpatrywania zastrzeżeń przez komisję rozstrzygającą stosuje się odpowiednio przepisy ust. 3 i 4, z tym że uchwała komisji rozstrzygającej jest ostateczna. 7. Uchwałę komisji odwoławczej, zatwierdzoną przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, albo uchwałę komisji rozstrzygającej doręcza się, wraz z uzasadnieniem, zgłaszającemu zastrzeżenia."}
{"id":"1995_59_57","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 57. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba pełniąca jego obowiązki może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania pisemne wyjaśnienie tej odmowy. 2. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, termin do złożenia wyjaśnienia o odmowie podpisania protokołu liczy się od dnia otrzymania ostatecznej uchwały w sprawie rozpatrzenia tych zastrzeżeń. 3. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia kontroler czyni wzmiankę w protokole. 4. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1 nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolera i realizacji ustaleń kontroli."}
{"id":"1995_59_58","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 58. 1. Na wniosek kontrolera kierownik jednostki kontrolowanej lub jednostki nadrzędnej zwołuje naradę pokontrolną, z udziałem zainteresowanych pracowników, w celu omówienia stwierdzonych nieprawidłowości i wniosków jakie wynikają z ustaleń kontroli. 2. Kierownik jednostki, o której mowa w ust. 1, uzgadnia z kontrolerem czas i miejsce odbycia narady, a także zapewnia protokołowanie jej przebiegu. Jeden egzemplarz protokołu doręcza się kontrolerowi w terminie z nim uzgodnionym."}
{"id":"1995_59_59","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 59. 1. Przed sporządzeniem przez Najwyższą Izbę Kontroli wystąpienia pokontrolnego, kontroler może zwrócić się do kierownika jednostki kontrolowanej lub osoby pełniącej jego obowiązki o złożenie w wyznaczonym terminie dodatkowych wyjaśnień na piśmie dotyczących przyczyn i okoliczności powstania nieprawidłowości przedstawionych w protokole kontroli. 2. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba pełniąca jego obowiązki może z własnej inicjatywy złożyć kontrolerowi w terminie z nim uzgodnionym pisemne wyjaśnienia, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_59_6","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 6. 1. Najwyższa Izba Kontroli podejmuje kontrole na zlecenie Sejmu lub jego organów, na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów oraz z własnej inicjatywy. 2. Najwyższa Izba Kontroli wykonuje swoje zadania na podstawie okresowych planów pracy, które przedkłada Sejmowi; może też przeprowadzać kontrole doraźne."}
{"id":"1995_59_60","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 60. 1. Najwyższa Izba Kontroli przekazuje kierownikowi jednostki kontrolowanej, a w razie potrzeby także kierownikowi jednostki nadrzędnej oraz właściwym organom państwowym lub samorządowym, wystąpienia pokontrolne. 2. Wystąpienie pokontrolne zawiera oceny kontrolowanej działalności wynikające z ustaleń opisanych w protokole kontroli, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości także uwagi i wnioski w sprawie ich usunięcia. 3. W wystąpieniu pokontrolnym może być także zawarta ocena wskazująca na niezasadność zajmowania stanowiska lub pełnienia funkcji przez osobę odpowiedzialną za stwierdzone nieprawidłowości w jednostkach, o których mowa w art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1. 4. Ocena, o której mowa w ust. 3, może stanowić podstawę do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, rozwiązania stosunku pracy z winy pracownika bez wypowiedzenia albo odwołania go z zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji."}
{"id":"1995_59_61","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 61. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub organ, któremu przekazano wystąpienie pokontrolne, może w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania zgłosić umotywowane zastrzeżenia w sprawie zawartych w nim ocen, uwag i wniosków do dyrektora właściwej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli; do zgłaszania i rozpatrywania tych zastrzeżeń stosuje się odpowiednio art. 56. 2. W przypadku wystąpień pokontrolnych przekazywanych przez Prezesa lub wiceprezesów Najwyższej Izby Kontroli zastrzeżenia zgłasza się, w terminie określonym w ust. 1, do Kolegium Najwyższej Izby Kontroli. 3. Kolegium podejmuje uchwałę w sprawie zastrzeżeń w trybie określonym w art. 24 ust. 1-3; uchwała Kolegium jest ostateczna i wraz z uzasadnieniem jest doręczana zgłaszającemu zastrzeżenia; przepis art. 56 ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_59_62","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 62. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub organ, któremu przekazano wystąpienie pokontrolne jest obowiązany, w terminie określonym w wystąpieniu nie krótszym niż 14 dni, poinformować Najwyższą Izbę Kontroli o sposobie wykorzystania uwag i wykonania wniosków oraz o podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań. 2. W przypadku gdy zostały przedstawione zastrzeżenia w myśl art. 61, termin, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia otrzymania ostatecznej uchwały."}
{"id":"1995_59_63","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 63. 1. W razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia Najwyższa Izba Kontroli zawiadamia organ powołany do ścigania przestępstw lub wykroczeń oraz informuje o tym kierownika jednostki kontrolowanej lub kierownika jednostki nadrzędnej i właściwy organ państwowy lub samorządowy. 2. Organ powołany do ścigania przestępstw lub wykroczeń obowiązany jest zawiadomić Najwyższą Izbę Kontroli o wynikach postępowania. 3. W razie ujawnienia innych czynów, niż określone w ust. 1, za które ustawowo przewidziana jest odpowiedzialność, Najwyższa Izba Kontroli zawiadamia o tym właściwe organy; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_59_64","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 64. 1. Protokoły kontroli i wystąpienia pokontrolne stanowią podstawę do opracowywania przez Najwyższą Izbę Kontroli informacji o wynikach przeprowadzonych kontroli. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przed przedłożeniem Sejmowi, Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesowi Rady Ministrów, Prezes Najwyższej Izby Kontroli przesyła właściwym naczelnym lub centralnym organom państwowym, które w terminie 7 dni od dnia otrzymania mogą przedstawić swoje stanowisko. Stanowisko dołącza się do informacji; Prezes Najwyższej Izby Kontroli może do tego stanowiska przedstawić swoją opinię. 3. Na żądanie Sejmu, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezesa Rady Ministrów albo gdy wystąpiły szczególnie ważne okoliczności, Prezes Najwyższej Izby Kontroli niezwłocznie przekazuje informacje o wynikach przeprowadzonych kontroli nie czekając na stanowisko, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_59_65","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 65. Prezes Najwyższej Izby Kontroli określi, w drodze zarządzenia, zadania pracowników nadzorujących i wykonujących czynności kontrolne w postępowaniu kontrolnym oraz szczegółowe zasady przygotowywania kontroli, dokumentowania poszczególnych czynności kontrolnych, sporządzania protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach przeprowadzonych kontroli, a także prowadzenia postępowania w sprawie rozpatrywania zastrzeżeń. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". Rozdział 4 Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli"}
{"id":"1995_59_66","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 66. 1. Pracownikami Najwyższej Izby Kontroli są: Prezes, wiceprezesi, dyrektor generalny Najwyższej Izby Kontroli, pracownicy nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne oraz pracownicy zatrudnieni na stanowiskach administracyjnych i obsługi. 2. Pracownikami nadzorującymi czynności kontrolne są pracownicy zatrudnieni na stanowiskach: 1) dyrektorów jednostek organizacyjnych, 2) wicedyrektorów jednostek organizacyjnych, 3) doradców Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, 4) doradców prawnych, ekonomicznych, technicznych. 3. Pracownikami wykonującymi czynności kontrolne są pracownicy zatrudnieni na stanowiskach: 1) głównych specjalistów kontroli państwowej, 2) specjalistów kontroli państwowej, 3) starszych inspektorów kontroli państwowej, 4) inspektorów kontroli państwowej, 5) młodszych inspektorów kontroli państwowej."}
{"id":"1995_59_67","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 67. Pracownikiem nadzorującym lub wykonującym czynności kontrolne może być osoba, która: 1) ma obywatelstwo polskie, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 4) ma wyższe wykształcenie, 5) ma stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku."}
{"id":"1995_59_68","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 68. 1. Stosunek pracy z pracownikiem nadzorującym lub wykonującym czynności kontrolne nawiązuje się na podstawie mianowania, poprzedzonego umową o pracę na czas nie dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Pracowników nadzorujących lub wykonujących czynności kontrolne mianuje i rozwiązuje z nimi stosunek pracy Prezes Najwyższej Izby Kontroli. 3. Rozwiązanie stosunku pracy z mianowanymi pracownikami Najwyższej Izby Kontroli - członkami Kolegium Najwyższej Izby Kontroli - wymaga zgody tego Kolegium. 4. Stosunek pracy z pracownikiem, o którym mowa w ust. 1, nawiązuje się na podstawie umowy o pracę jeżeli jest on zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy. 5. Mianowanie jest uzależnione od aplikacji kontrolerskiej zakończonej złożeniem egzaminu z wynikiem pozytywnym przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. 6. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może, w przypadkach uzasadnionych kwalifikacjami lub praktyką zawodową, mianować pracownika nadzorującego lub wykonującego czynności kontrolne bez uprzedniego zawierania umowy o pracę, a także bez zachowania wymogu aplikacji kontrolerskiej. 7. Prezes Najwyższej Izby Kontroli określi, w drodze zarządzenia, sposób przeprowadzania aplikacji kontrolerskiej i egzaminu."}
{"id":"1995_59_69","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 69. Pracownicy na stanowiskach administracyjnych i obsługi zatrudniani są na podstawie umowy o pracę."}
{"id":"1995_59_7","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 7. 1. Najwyższa Izba Kontroli przedkłada Sejmowi: 1) analizę wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej, 2) opinię w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów, 3) informacje o wynikach kontroli zleconych przez Sejm lub jego organy, 4) informacje o wynikach kontroli przeprowadzonych na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów oraz innych ważniejszych kontroli, 5) wnioski w sprawie rozpatrzenia przez Sejm określonych problemów związanych z działalnością organów wykonujących zadania publiczne, 6) wystąpienia zawierające wynikające z kontroli zarzuty, dotyczące działalności osób wchodzących w skład Rady Ministrów, kierujących urzędami centralnymi, Prezesa Narodowego Banku Polskiego i osób kierujących instytucjami, o których mowa w art. 4 ust. 1, 7) sprawozdanie ze swej działalności w roku ubiegłym. 2. Tryb wykonywania przez Najwyższą Izbę Kontroli obowiązków wobec Sejmu i jego organów określa regulamin Sejmu."}
{"id":"1995_59_70","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 70. 1. Przy mianowaniu pracownik Najwyższej Izby Kontroli składa pisemne ślubowanie następującej treści: \"Ślubuję służyć Państwu Polskiemu, przestrzegać porządku prawnego, wykonywać obowiązki pracownika Najwyższej Izby Kontroli sumiennie, bezstronnie, zgodnie z najlepszą wiedzą i wolą.\" 2. Akt mianowania zawiera: 1) imię i nazwisko pracownika, 2) datę mianowania, 3) stanowisko służbowe i jednostkę organizacyjną, 4) składniki i wysokość wynagrodzenia."}
{"id":"1995_59_71","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 71. Do obowiązków pracownika nadzorującego lub wykonującego czynności kontrolne należy w szczególności: 1) należyte, bezstronne i terminowe wykonywanie zadań, 2) obiektywne ustalanie i rzetelne dokumentowanie wyników kontroli, 3) przestrzeganie tajemnicy ustawowo chronionej, 4) godne zachowanie się w służbie i poza służbą, 5) stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych."}
{"id":"1995_59_72","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 72. 1. Pracownik Najwyższej Izby Kontroli jest obowiązany sumiennie wypełniać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli polecenie służbowe w przekonaniu pracownika jest niezgodne z prawem lub zawiera znamiona pomyłki, pracownik powinien przedstawić swoje zastrzeżenia przełożonemu; w razie pisemnego potwierdzenia polecenia jest obowiązany je wykonać, z zastrzeżeniem ust. 3; o ile w toku dalszego postępowania okaże się, że stanowisko pracownika było uzasadnione, przełożony, który wydał polecenie, ponosi z tego tytułu odpowiedzialność. 3. Pracownikowi nie wolno wykonywać poleceń, których wykonanie stanowiłoby przestępstwo lub groziło niepowetowaną szkodą."}
{"id":"1995_59_73","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 73. 1. Pracownik Najwyższej Izby Kontroli jest obowiązany zachować w tajemnicy informacje, które uzyskał w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych. 2. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa również po ustaniu zatrudnienia. 3. Od obowiązku zachowania tajemnicy, o której mowa w ust. 1, może zwolnić Prezes Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1995_59_74","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 74. 1. Pracownik nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne nie może być członkiem partii politycznej ani prowadzić działalności politycznej. 2. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1, ubiegającemu się o mandat posła lub senatora udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej, a w przypadku uzyskania mandatu na czas jego wykonywania."}
{"id":"1995_59_75","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 75. 1. Pracownik nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne nie może wykonywać zajęć, które godziłyby w interes Najwyższej Izby Kontroli lub byłyby niezgodne z jej zadaniami a także pozostawałyby w sprzeczności z obowiązkami pracownika lub mogłyby wywoływać podejrzenie o stronniczość lub interesowność. 2. Pracownik nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne może podjąć dodatkowe zajęcie zarobkowe po uzyskaniu zgody Prezesa Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1995_59_76","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 76. 1. Pracownik mianowany podlega okresowym ocenom kwalifikacyjnym nie rzadziej niż raz na 3 lata. 2. Oceny dokonuje przełożony pracownika mianowanego; o treści oceny kwalifikacyjnej przełożony powiadamia pracownika. 3. Pracownik może odwołać się od oceny kwalifikacyjnej do Prezesa Najwyższej Izby Kontroli w terminie 14 dni od powiadomienia go o treści oceny. 4. Prezes Najwyższej Izby Kontroli określi, w drodze zarządzenia, termin i tryb dokonywania okresowych ocen kwalifikacyjnych, rozpatrywania odwołań od ocen oraz warunki, zakres i kryteria zwolnienia od okresowych ocen."}
{"id":"1995_59_77","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 77. 1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli, w przypadkach uzasadnionych potrzebami służbowymi, może przenieść pracownika nadzorującego lub wykonującego czynności kontrolne, do innej jednostki organizacyjnej lub do pracy nie związanej z nadzorowaniem lub wykonywaniem czynności kontrolnych, w miejscowości będącej siedzibą jednostki organizacyjnej, w której pracownik wykonuje obowiązki. 2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli, w przypadkach uzasadnionych potrzebami służbowymi, może przenieść pracownika, o którym mowa w ust. 1, do jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli w miejscowości innej niż siedziba jednostki organizacyjnej, w której pracownik wykonuje obowiązki. 3. Przeniesienie, o którym mowa w ust. 2, kobiety w ciąży lub pracownika sprawującego samodzielnie opiekę nad dzieckiem w wieku do piętnastu lat, a także w przypadku gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne pracownika, możliwe jest tylko za zgodą zainteresowanego. 4. Przeniesienie, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być dokonane do pracy zgodnej z kwalifikacjami pracownika, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, nie częściej niż raz na 2 lata, z wynagrodzeniem nie niższym niż dotychczas pobierane. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, pracownikom przysługują uprawnienia na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1995_59_78","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 78. 1. Pracownikowi nadzorującemu lub wykonującemu czynności kontrolne delegowanemu służbowo do zajęć poza stałym miejscem pracy przysługują: zwrot kosztów podróży i zakwaterowania oraz diety na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1, na terenie kraju przysługuje dieta w podwójnej wysokości."}
{"id":"1995_59_79","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 79. Pracownikowi nadzorującemu lub wykonującemu czynności kontrolne przez okres nie krótszy niż 10 lat w Najwyższej Izbie Kontroli, przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 6 dni roboczych, a po 20 latach pracy - w wymiarze 12 dni roboczych."}
{"id":"1995_59_8","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 8. 1. Najwyższa Izba Kontroli przedkłada Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej informacje o wynikach kontroli przeprowadzonych na jego wniosek oraz informacje o wynikach kontroli przeprowadzonych na zlecenie Sejmu lub jego organów, na wniosek Prezesa Rady Ministrów a także o wynikach innych ważniejszych kontroli. 2. Najwyższa Izba Kontroli przedkłada Prezesowi Rady Ministrów informacje o wynikach kontroli przeprowadzonych na jego wniosek oraz informacje o wynikach kontroli przedkładane Sejmowi i Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1995_59_80","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 80. 1. Pracownikowi nadzorującemu lub wykonującemu czynności kontrolne przez okres nie krótszy niż 5 lat może być przyznany, co najwyżej dwukrotnie w okresie zatrudnienia w Najwyższej Izbie Kontroli, płatny urlop dla poratowania zdrowia, w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo 6 miesięcy, z wynagrodzeniem obliczonym tak jak za urlop wypoczynkowy. 2. Urlopu, o którym mowa w ust. 1, udziela Prezes Najwyższej Izby Kontroli na wniosek pracownika umotywowany opinią komisji lekarskiej o stanie zdrowia."}
{"id":"1995_59_81","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 81. 1. Pracownikom Najwyższej Izby Kontroli przysługuje dodatek za wieloletnią pracę, w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Zaliczanie okresów pracy do okresu pracy, od którego zależy wysokość dodatku za wieloletnią pracę odbywa się na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1995_59_82","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 82. 1. Pracownikowi Najwyższej Izby Kontroli przysługują nagrody jubileuszowe za wieloletnią pracę w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. 2. Zaliczanie okresów pracy, sposób obliczania i wypłacania nagród jubileuszowych odbywa się na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1995_59_83","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 83. Pracownikowi Najwyższej Izby Kontroli, z którym rozwiązano stosunek pracy z powodu nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej albo na skutek orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzykrotnego, a w przypadku stażu pracy powyżej 20 lat - sześciokrotnego wynagrodzenia, otrzymanego za ostatni miesiąc zatrudnienia."}
{"id":"1995_59_84","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 84. W Najwyższej Izbie Kontroli tworzy się zakładowy fundusz nagród wynoszący 8,5% funduszu płac. Wysokość i zasady przyznawania indywidualnych nagród z tego funduszu określają odrębne przepisy."}
{"id":"1995_59_85","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 85. 1. Czas pracy w Najwyższej Izbie Kontroli nie może przekraczać 40 godzin na tydzień i 8 godzin na dobę. 2. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach tygodnia ustala Prezes Najwyższej Izby Kontroli. 3. Pracownik nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne może być w uzasadnionych przypadkach, w szczególności ze względu na dobro kontroli, zatrudniony poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia. 4. Pracownikowi nadzorującemu lub wykonującemu czynności kontrolne przysługuje wolny czas za pracę poza normalnymi godzinami pracy wykonywaną w porze nocnej oraz w dni wolne od pracy."}
{"id":"1995_59_86","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 86. Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli mają prawo zrzeszania się w związkach zawodowych, z wyjątkiem Prezesa, wiceprezesów, dyrektora generalnego Najwyższej Izby Kontroli oraz pracowników nadzorujących lub wykonujących czynności kontrolne."}
{"id":"1995_59_87","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 87. Pracownikowi Najwyższej Izby Kontroli nie wolno uczestniczyć w strajkach ani w akcjach zakłócających funkcjonowanie Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1995_59_88","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 88. 1. Wiceprezesi i dyrektor generalny Najwyższej Izby Kontroli oraz pracownicy nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne nie mogą być pociągnięci do odpowiedzialności karnej z powodu swoich czynności służbowych bez uprzedniej zgody Kolegium Najwyższej Izby Kontroli, a Prezes Najwyższej Izby Kontroli bez zgody Sejmu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również po ustaniu stosunku pracy."}
{"id":"1995_59_89","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 89. 1. Pracownik mianowany ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie obowiązków służbowych lub uchybienie godności stanowiska. 2. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres do 3 lat do wyższej grupy wynagrodzenia, 4) przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z jednoczesnym obniżeniem wynagrodzenia zasadniczego o jedną kategorię, 5) wydalenie z pracy w Najwyższej Izbie Kontroli. 3. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 3 miesięcy od dnia uzyskania przez przełożonego wiadomości o popełnionym przewinieniu; nie można wszcząć postępowania ani wydać orzeczenia o ukaraniu po upływie 3 lat od popełnienia przewinienia. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie może nastąpić wcześniej niż przewidziano to w przepisach Kodeksu karnego. 4. W sprawach dyscyplinarnych orzekają, na zasadzie niezawisłości, Komisja Dyscyplinarna i Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna przy Prezesie Najwyższej Izby Kontroli. 5. Obwiniony może ustanowić obrońcę tylko spośród pracowników mianowanych Najwyższej Izby Kontroli. 6. Postępowanie dyscyplinarne może toczyć się w razie nieusprawiedliwionej nieobecności pracownika. 7. Koszty postępowania dyscyplinarnego ponosi Najwyższa Izba Kontroli. 8. Marszałek Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, określi w drodze zarządzenia: organizację, skład, tryb powoływania komisji dyscyplinarnych i rzeczników dyscyplinarnych oraz tryb postępowania dyscyplinarnego w Najwyższej Izbie Kontroli. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_59_9","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 9. Delegatury Najwyższej Izby Kontroli przedkładają: 1) właściwym wojewodom i sejmikom samorządowym informacje o wynikach ważniejszych kontroli dotyczących działalności terenowych organów administracji rządowej, 2) właściwym wojewodom, sejmikom samorządowym i radom gmin informacje o wynikach ważniejszych kontroli dotyczących działalności samorządu terytorialnego."}
{"id":"1995_59_90","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 90. 1. W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego Prezes Najwyższej Izby Kontroli może zawiesić pracownika w czynnościach służbowych na okres do zakończenia postępowania, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy. 2. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, pracownik mianowany zachowuje prawo do wynagrodzenia i innych świadczeń przysługujących na podstawie stosunku pracy."}
{"id":"1995_59_91","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 91. 1. Pracownik mianowany zostaje z mocy prawa zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych w razie tymczasowego aresztowania do czasu wygaśnięcia stosunku pracy, chyba że wcześniej rozwiązano z nim stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy. 2. Wynagrodzenie pracownika mianowanego w okresie tymczasowego aresztowania ulega ograniczeniu do połowy. Jeżeli zapadł wyrok uniewinniający lub postępowanie karne zostało umorzone, pracownikowi wypłaca się pozostałą część wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Nie wypłaca się pozostałej części wynagrodzenia, jeżeli postępowanie karne zostało umorzone warunkowo lub na podstawie amnestii, a pracownik w przepisanym trybie nie domagał się rehabilitacji."}
{"id":"1995_59_92","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 92. 1. Stosunek pracy z pracownikiem mianowanym rozwiązuje się bez wypowiedzenia z jego winy w razie: 1) prawomocnego wyroku skazującego za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 2) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy w Najwyższej Izbie Kontroli. 2. Stosunek pracy z pracownikiem mianowanym rozwiązuje się bez wypowiedzenia w razie: 1) trwającej dłuższej niż 1 rok niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, 2) nieusprawiedliwionego niezgłoszenia się do komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia w okolicznościach, o których mowa w ust. 3. 3. Prezes Najwyższej Izby Kontroli w uzasadnionych przypadkach, w szczególności w razie długotrwałego korzystania ze zwolnień lekarskich, może z urzędu skierować pracownika mianowanego do komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia w celu ustalenia, czy jego stan zdrowia pozwala na zatrudnienie go na zajmowanym stanowisku."}
{"id":"1995_59_93","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 93. 1. Stosunek pracy z pracownikiem mianowanym rozwiązuje się za wypowiedzeniem w razie: 1) otrzymania negatywnej oceny kwalifikacyjnej, potwierdzonej kolejną oceną negatywną, dokonaną nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy i nie później niż przed upływem 1 roku od dokonania pierwszej oceny, 2) orzeczenia przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku. 2. Stosunek pracy z pracownikiem mianowanym można rozwiązać za wypowiedzeniem w razie: 1) osiągnięcia wieku i stażu pracy wymaganych do nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników, 2) likwidacji jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli lub reorganizacji tej jednostki, jeżeli przeniesienie pracownika za jego zgodą do innej jednostki organizacyjnej nie jest możliwe; rozwiązanie stosunku pracy z tej przyczyny wywołuje skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy z mianowanym urzędnikiem państwowym z powodu likwidacji urzędu. 3. Okres wypowiedzenia stosunku pracy z pracownikiem mianowanym wynosi 3 miesiące i kończy się ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego."}
{"id":"1995_59_94","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 94. Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem mianowanym może nastąpić: 1) w drodze porozumienia stron, 2) za trzymiesięcznym wypowiedzeniem dokonanym przez pracownika."}
{"id":"1995_59_95","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 95. W okresie wypowiedzenia pracownik mianowany może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia i innych świadczeń przysługujących na podstawie stosunku pracy."}
{"id":"1995_59_96","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 96. Od decyzji Prezesa Najwyższej Izb Kontroli, w sprawach, o których mowa w art. 77 ust. 2, art. 92 i 93, pracownikowi mianowanemu przysługuje skarga do sądu administracyjnego na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego."}
{"id":"1995_59_97","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 97. Marszałek Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, określi w drodze zarządzenia: wymagane kwalifikacje, zasady wynagradzania oraz tabele stanowisk pracowników Najwyższej Izby Kontroli. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"1995_59_98","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 98. Kto uchyla się od kontroli, o której mowa w niniejszej ustawie, lub utrudnia jej prowadzenie, w szczególności przez nieprzedstawienie potrzebnych do kontroli dokumentów bądź niezgodnie z prawdą informuje o wykonaniu wniosków pokontrolnych podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_59_99","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli Rozdział 1 Zadania i zakres działania","text":"Art. 99. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470 i z 1993 r. Nr 47, poz. 213) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Trybunał Konstytucyjny ustala powszechnie obowiązującą wykładnię ustaw na wniosek Prezydenta, prezesa Rady Ministrów, pierwszego prezesa Sądu Najwyższego, prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Prokuratora Generalnego.\"."}
{"id":"1995_5_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 1. Spis ludności i mieszkań, zwany dalej \"spisem\", będzie przeprowadzony w wylosowanych obwodach spisowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniach od 18 do 31 maja 1995 r., według stanu w dniu 17 maja 1995 r. o godzinie 24{oo}."}
{"id":"1995_5_10","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 10. Pracami związanymi z przygotowaniem i przeprowadzeniem spisu kierują: 1) Prezes Głównego Urzędu Statystycznego i w jego zastępstwie dyrektor Departamentu Organizacji Badań - całością prac, 2) dyrektor wojewódzkiego urzędu statystycznego - na terenie województwa, 3) wójt, burmistrz, prezydent miasta - na terenie gminy."}
{"id":"1995_5_11","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 11. 1. Zadania gmin w ramach prac związanych z organizacją i prowadzeniem spisu obejmują: 1) wynikający z przepisów o podziale zadań i kompetencji między organy gminy a organy administracji rządowej obowiązek zaktualizowania: a) nazewnictwa ulic i placów oraz numeracji nieruchomości, b) ewidencji ludności, 2) zadania zlecone z zakresu administracji rządowej zlecane niniejszą ustawą: a) zaktualizowanie wykazów nieruchomości i mieszkań w wylosowanych obwodach spisowych, b) zorganizowanie przeprowadzenia we współdziałaniu z wojewódzkim urzędem statystycznym spisu na terenie gminy, w tym: - delegowanie pracowników urzędu gminy do prac spisowych i na szkolenia organizowane przez wojewódzki urząd statystyczny, - werbunek kandydatów na rachmistrzów spisowych, - rozdział druków spisowych, - powiadamianie osób zamieszkałych w wylosowanych do spisu mieszkaniach i gospodarstwach domowych, - nadzorowanie przebiegu spisu, - przyjmowanie od rachmistrzów spisowych formularzy spisowych, - kontrola kompletności formularzy w obwodach spisowych oraz zapisów na formularzach spisowych i ich przekazanie do wojewódzkiego urzędu statystycznego. 2. Nadzór merytoryczny nad realizacją zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, sprawuje dyrektor wojewódzkiego urzędu statystycznego województwa, na którego terenie znajduje się gmina. 3. Środki na wykonanie zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zostaną przekazane przez Główny Urząd Statystyczny za pośrednictwem wojewódzkich urzędów statystycznych sukcesywnie, po zakończeniu kolejnych etapów prac; ostateczne rozliczenie nastąpi w terminie do dnia 31 lipca 1995 r."}
{"id":"1995_5_12","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 12. Terenowe organy administracji rządowej zapewnią, nieodpłatnie, na potrzeby spisu: 1) udostępnienie aktualnych matryc map wykonanych do Narodowego Spisu Powszechnego 1988 r., 2) wykonanie nowych map dla nowo utworzonych miast i gmin oraz dla jednostek terytorialnych o zmienionych granicach."}
{"id":"1995_5_13","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 13. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 30 czerwca 1995 r. nie dokonuje się zmian w podziale terytorialnym kraju."}
{"id":"1995_5_14","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 14. Prace związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem spisu oraz zadania zlecone gminom, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2, są finansowane z budżetu państwa w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1995_5_15","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 15. 1. Spis przeprowadzą rachmistrze spisowi, powołani przez dyrektora wojewódzkiego urzędu statystycznego na wniosek wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. 2. Rachmistrzowi spisowemu przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"1995_5_16","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 16. Osoby, o których mowa w art. 8, mogą być wynagradzane w formie nagród lub w ramach umów zlecenia według zasad ustalonych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1995_5_17","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 17. 1. W razie wypadku powstałego przy pełnieniu obowiązków spisowych, rachmistrzom spisowym i innym osobom wykonującym prace na rzecz spisu oraz członkom ich rodzin przysługują świadczenia z tytułu wypadku na zasadach ustalonych w przepisach określających podstawę wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami, jeżeli nie mają oni prawa do tych świadczeń na podstawie odrębnych przepisów. 2. Roszczenia w przypadkach, o których mowa w ust. 1, zgłasza się do organów statystyki państwowej, które sporządzają dokumentację zgodnie z ustawą z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 i z 1991 r. Nr 94, poz. 422) oraz przekazują ją terenowemu oddziałowi ZUS."}
{"id":"1995_5_18","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 18. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, metodologię spisu oraz sposób i tryb jego przeprowadzenia."}
{"id":"1995_5_19","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 19. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości, w drodze zarządzeń, każdy w swoim zakresie działania, w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, określą szczegółowe zasady i sposób: 1) przeprowadzenia spisu w obiektach i na terenach zamkniętych, pozostających w zarządzie podległych im jednostek organizacyjnych, 2) przeprowadzenia spisu osób pełniących służbę lub zatrudnionych w podległych im jednostkach organizacyjnych, mieszkających poza obiektami zamkniętymi, 3) udzielania informacji przez osoby pełniące służbę lub zatrudnione w podległych im jednostkach organizacyjnych, z zachowaniem tajemnicy państwowej i służbowej."}
{"id":"1995_5_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 2. 1. Spis będzie przeprowadzony metodą reprezentacyjną. 2. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ustali, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady losowania obwodów spisowych i sposób podawania ich do publicznej wiadomości."}
{"id":"1995_5_20","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 20. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w porozumieniu z władzami kościołów i związków wyznaniowych, określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady i sposób spisywania osób duchownych oraz mieszkań znajdujących się na terenie instytucji wyznaniowych."}
{"id":"1995_5_21","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 21. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, na wniosek Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, może zarządzić powtórzenie spisu w tych obwodach, w których spis został przeprowadzony wadliwie. Termin powtórnego spisu należy podać do wiadomości ludności zamieszkałej w obwodach nim objętych. Rozdział 3 Spis kontrolny"}
{"id":"1995_5_22","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 22. 1. W dniach od 1 do 7 czerwca 1995 r. w wylosowanych obwodach spisowych zostanie przeprowadzony spis kontrolny. 2. Spis kontrolny polega na sprawdzeniu kompletności przeprowadzonego spisu, poprawności zapisów w formularzu spisowym oraz zgodności podstawowych cech ze stanem faktycznym. 3. Szczegółowy zakres oraz tryb przeprowadzenia spisu kontrolnego ustali Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze zarządzenia."}
{"id":"1995_5_23","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 23. Przepisy art. 3-20 stosuje się odpowiednio do spisu kontrolnego oraz w przypadku zarządzenia powtórzenia spisu w trybie art. 21."}
{"id":"1995_5_24","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 24. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_5_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 3. 1. Spisem zostaną objęte: 1) mieszkania i zamieszkane pomieszczenia nie będące mieszkaniami, 2) osoby stale w nich zamieszkujące i czasowo przebywające. 2. Spis nie obejmie: 1) szefów i cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, członków rodzin tych osób oraz innych osób korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, 2) mieszkań zajętych na potrzeby osób, o których mowa w pkt 1."}
{"id":"1995_5_4","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) mieszkaniu - oznacza to wydzielony trwałymi ścianami, w obrębie budynku, zespół izb lub jedną izbę, łącznie z pomieszczeniami pomocniczymi, niezależnie od tego, czy są zamieszkane na podstawie jednego lub więcej niż jednego tytułu prawnego, 2) zamieszkanym pomieszczeniu nie będącym mieszkaniem - oznacza to pomieszczenie prowizoryczne (np. strych, pralnię, suszarnię, oborę) lub obiekt ruchomy (np. barakowóz, przyczepę campingową, barkę), które w czasie spisu jest jedynym miejscem zamieszkania rodziny lub osoby samotnej, 3) obiekcie zbiorowego zamieszkania - oznacza to internat, dom akademicki (studencki), hotel pracowniczy, dom dziecka, zakład wychowawczy, dom rencisty, dom pomocy społecznej dla dzieci lub dla dorosłych, dom zakonny (klasztor), a także szpital, sanatorium, schronisko turystyczne, hotel, motel, pensjonat itp., 4) gospodarstwie domowym - oznacza to zespół osób mieszkających i utrzymujących się wspólnie, 5) głowie gospodarstwa domowego - oznacza to osobę, która w głównej mierze dostarcza środków na utrzymanie gospodarstwa domowego, 6) pracy pierwszej - oznacza to pracę, która zajmuje zwykle więcej czasu niż praca druga albo jest pracą jedyną, 7) pracy drugiej - oznacza to pracę, która zajmuje zwykle mniej czasu niż praca pierwsza, 8) rodzaju niezarobkowego źródła utrzymania - oznacza to emeryturę, rentę inwalidzką lub rodzinną, zasiłek dla bezrobotnych, zasiłek wychowawczy, zasiłek z pomocy społecznej, alimenty z funduszu alimentacyjnego lub od osób prywatnych, dochody z własności (z wynajmu mieszkania lub budynków niemieszkalnych, dochody z oddanych w dzierżawę gruntów rolnych, dochody z lokat kapitałowych), 9) wyposażeniu mieszkania w urządzenia techniczne - oznacza to wyposażenie mieszkania w: wodociąg, WC, łazienkę, ciepłą wodę, gaz, telefon przewodowy, 10) charakterze zajmowania mieszkania przez gospodarstwo domowe - oznacza to tytuł prawny, na podstawie którego gospodarstwo domowe zajmuje całe mieszkanie lub jego część."}
{"id":"1995_5_5","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 5. 1. W ramach spisu będą zebrane następujące informacje o osobach stale zamieszkałych i czasowo przebywających w spisywanych mieszkaniach i pomieszczeniach nie będących mieszkaniami: 1) nazwisko i imię, charakter przebywania w mieszkaniu lub pomieszczeniu nie będącym mieszkaniem, pokrewieństwo z głową gospodarstwa domowego, 2) płeć, data urodzenia, stan cywilny, miesiąc i rok zawarcia małżeństwa, liczba dzieci żywo urodzonych, 3) ograniczenie zdolności do wykonywania podstawowych czynności życiowych, spowodowane kalectwem lub przewlekłą chorobą, 4) wykształcenie lub uczęszczanie do szkoły, 5) wykonywanie pracy w ostatnim tygodniu poprzedzającym spis i w ciągu ostatnich 12 miesięcy; opis pracy pierwszej i drugiej: nazwa zakładu pracy i główny lub przeważający przedmiot prowadzonej działalności, miejsce położenia i forma własności zakładu pracy, status zatrudnienia i zajmowane stanowisko bądź rodzaj wykonywanych czynności, 6) wykonywanie pracy w gospodarstwie rolnym (na działce rolnej) w ciągu ostatniego roku (liczba miesięcy) oraz powierzchnia użytkowanego (ogólna i użytków rolnych) gospodarstwa rolnego lub działki rolnej, 7) rodzaj niezarobkowego źródła utrzymania, 8) główne źródło utrzymania (praca, niezarobkowe źródło utrzymania, pozostawanie na utrzymaniu), 9) poszukiwanie pracy, formy starania się o pracę, gotowość do jej podjęcia, od którego roku nie pracuje. 2. W ramach spisu będą zebrane następujące informacje o mieszkaniach i budynkach, w których te mieszkania występują, oraz o zamieszkanych pomieszczeniach nie będących mieszkaniami: 1) rodzaj zamieszkanej jednostki (mieszkanie, pomieszczenie prowizoryczne lub obiekt ruchomy, obiekt zbiorowego zamieszkania), 2) forma własności mieszkania, 3) liczba izb (pokoi i kuchni) w mieszkaniu, powierzchnia użytkowa mieszkania, w tym liczba izb i powierzchnia wykorzystywana wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, 4) wyposażenie mieszkania w urządzenia techniczne, 5) czyją własnością jest budynek; jego rodzaj i rok wybudowania, rodzaj materiału ścian zewnętrznych, wyposażenie budynku w instalację wodociągową i kanalizacyjną i jej rodzaj (sieciowa, lokalna), fakt przeprowadzenia remontu kapitalnego budynku, liczba mieszkań w budynku. 3. W ramach spisu będą zebrane następujące informacje o gospodarstwach domowych: 1) główne i dodatkowe źródło utrzymania, 2) charakter zajmowania mieszkania (właściciel, członek spółdzielni mieszkaniowej, główny najemca, podnajemca, w innym charakterze), 3) wysokość miesięcznych opłat za mieszkanie (czynszu, opłat za c.o. i ciepłą wodę i innych składników), 4) otrzymywanie dodatku mieszkaniowego i jego wysokość, 5) obciążenie spłatą kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w instytucji finansowej, 6) w przypadku zamieszkiwania dwóch i więcej gospodarstw domowych w jednym mieszkaniu - udział drugiego i dalszego gospodarstwa w miesięcznych opłatach za mieszkanie. 4. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, wzór formularza spisowego, zawierającego pytania w zakresie ustalonym w ust. 1-3. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1995_5_6","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 6. 1. Osoby objęte spisem są obowiązane do udzielenia możliwie ścisłych, wyczerpujących i zgodnych z prawdą odpowiedzi na pytania zawarte w formularzu spisowym. Do udzielenia odpowiedzi o osobach małoletnich oraz o osobach nieobecnych obowiązane są pełnoletnie osoby wspólnie z nimi zamieszkałe. 2. W razie nieobecności osób zobowiązanych do udzielenia odpowiedzi, a zamieszkałych w obiektach zbiorowego zamieszkania, obowiązek udzielenia informacji, w zakresie posiadanej dokumentacji, należy do zarządzających tymi obiektami. 3. Informacji o zamieszkanych budynkach zarządzanych przez osoby prawne i jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, a także wysokości miesięcznych opłat za mieszkanie pobieranych od lokatorów w tych budynkach, udzielają zarządzający tymi budynkami. 4. Informacji o zamieszkanych budynkach stanowiących własność osób fizycznych udzielają właściciele lub użytkownicy tych budynków. 5. Odmowa udzielenia odpowiedzi pociąga za sobą skutki prawne przewidziane w ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o statystyce państwowej (Dz.U. z 1989 r. Nr 40, poz. 221)."}
{"id":"1995_5_7","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 7. 1. Zbierane i gromadzone w spisie dane są poufne i podlegają szczególnej ochronie; dane te mogą być wykorzystywane wyłącznie do opracowań, zestawień i analiz statystycznych oraz do tworzenia przez organy statystyki państwowej operatu do badań prowadzonych przez te organy; udostępnianie lub wykorzystywanie danych uzyskanych w spisie dla innych niż podane celów jest zabronione (tajemnica statystyczna). 2. Naruszenie tajemnicy statystycznej pociąga za sobą skutki prawne przewidziane w art. 26 i 27 ustawy, o której mowa w art. 6 ust. 5."}
{"id":"1995_5_8","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 8. Osoby wykonujące prace związane z przygotowaniem, przeprowadzeniem i opracowaniem wyników spisu są obowiązane do bezwzględnego przestrzegania tajemnicy statystycznej i mogą być dopuszczone do wykonywania tych prac po złożeniu pisemnego przyrzeczenia następującej treści: \"Przyrzekam, że będę wykonywał swoje prace na rzecz spisu ludności i mieszkań z całą rzetelnością, a poznane w czasie ich wykonywania dane zachowam w tajemnicy wobec osób trzecich.\"."}
{"id":"1995_5_9","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o spisie ludności i mieszkań w 1995 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 9. Wojewódzkie urzędy statystyczne są obowiązane za pośrednictwem urzędów gmin zawiadomić w piśmie adresowanym do wylosowanych do badania osób i mieszkań oraz przez naklejenie ogłoszeń w sposób zwyczajowo przyjęty w poszczególnych miejscowościach o celu, zakresie i sposobie przeprowadzenia spisu, o prawach i obowiązkach osób wezwanych do udzielenia odpowiedzi oraz o gwarancjach poufności i zachowaniu tajemnicy statystycznej. Rozdział 2 Organizacja spisu"}
{"id":"1995_60_1","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady stosowania dopłat ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów bankowych na cele rolnicze, finansowanie kontraktów eksportowych oraz skup i przechowywanie zapasów ryb morskich. 2. Dopłaty, o których mowa w ust. 1, realizowane są ze środków budżetu państwa określonych w ustawie budżetowej."}
{"id":"1995_60_10","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 10. 1. Ustawa ma zastosowanie do kredytów udzielanych od dnia 1 stycznia 1995 r. 2. Do dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1994 r. mają zastosowanie przepisy obowiązujące w tym zakresie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_60_11","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 10 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1995_60_2","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o krajowym podmiocie gospodarczym, należy przez to rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadzącą działalność gospodarczą."}
{"id":"1995_60_3","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 3. 1. Ze środków budżetu państwa udzielane są dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych dla krajowych podmiotów gospodarczych na: 1) cele rolnicze, 2) skup i przechowywanie zapasów ryb morskich, 3) finansowanie kontraktów eksportowych. 2. Dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych na cele rolnicze, dla krajowych podmiotów gospodarczych prowadzących produkcję rolniczą, udzielane są na jednakowych zasadach, bez względu na obszar użytków rolnych i formę ich własności."}
{"id":"1995_60_4","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 4. 1. Za kredyty na cele rolnicze, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, uważa się kredyty: 1) dla krajowych podmiotów gospodarczych prowadzących produkcję rolniczą, przeznaczone na: a) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji rolniczej, b) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji żywności metodami ekologicznymi i przystosowanie gospodarstw rolnych do tej produkcji, c) postęp biologiczny w rolnictwie, 2) dla krajowych podmiotów gospodarczych prowadzących przetwórstwo lub przechowalnictwo skupowanych produktów rolnych, przeznaczone na: a) skup produktów rolnych od producentów krajowych, b) przechowywanie produktów rolnych i zapasów przetworów z tych produktów oraz zapasów półproduktów z owoców i warzyw, z wyłączeniem tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz wyrobów alkoholowych i surowców przeznaczonych do produkcji wyrobów alkoholowych. 2. Skup i przechowywanie ryb, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, dotyczy ryb złowionych lub skupionych przez krajowe podmioty gospodarcze. 3. Finansowanie kontraktów eksportowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, dotyczy zwłaszcza kontraktów na dostawy: 1) gotowych obiektów, maszyn, urządzeń, pojazdów, jednostek pływających, urządzeń transportowych, 2) usług budowlano-montażowych."}
{"id":"1995_60_5","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 5. Dopłaty do oprocentowania kredytów mogą być stosowane za okres nie dłuższy niż: 1) 12 miesięcy do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, 2) 84 miesiące do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, od dnia otrzymania kredytu."}
{"id":"1995_60_6","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 6. 1. Kredyty na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1, mogą być objęte dopłatą ze środków budżetu państwa, jeżeli ich oprocentowanie w stosunku rocznym nie przekroczy 1,2 stopy oprocentowania kredytu redyskontowego. 2. Dopłaty, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być stosowane do kredytów o oprocentowaniu w stosunku rocznym dla kredytobiorcy: 1) w wysokości nie większej niż 0,4 stopy oprocentowania kredytu redyskontowego i nie mniejszej niż 4% w stosunku rocznym - na cele, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, 2) w wysokości nie większej niż 0,7 stopy oprocentowania kredytu redyskontowego i nie mniejszej niż 7% w stosunku rocznym - na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 oraz art. 4 ust. 1 pkt 2. 3. Wysokość kredytu objętego dopłatami ze środków budżetu państwa na cele, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 4, nie może przekroczyć łącznie równowartości 6q żyta na 1 ha użytków rolnych, według cen przyjmowanych dla celów naliczania podatku rolnego. 4. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, podwyższyć wysokość kredytu, o którym mowa w ust. 3, do równowartości 10q żyta na 1 ha użytków rolnych, według cen przyjmowanych dla celów naliczania podatku rolnego. 5. Dopłaty ze środków budżetu państwa do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, stanowią część oprocentowania należnego bankom, odpowiadającą różnicy między stopą oprocentowania tych kredytów, określoną w ust. 1, a stopą oprocentowania dla kredytobiorcy, określoną w ust. 2. 6. Dopłaty, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, mogą być stosowane na zasadzie wyrównywania bankom kredytującym różnicy między oprocentowaniem kredytu a kosztem jego pozyskania przez bank na rynku krajowym lub zagranicznym, powiększonym o marżę banku. 7. Dopłaty ze środków budżetu państwa do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, mogą być udzielone w wysokości nie przekraczającej 0,2% kosztu pozyskania kredytu, powiększonego o marżę banku, z zastrzeżeniem ust. 1."}
{"id":"1995_60_7","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 7. Dopłaty ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów mogą być udzielane pod warunkiem: 1) udokumentowania wykorzystania co najmniej 80% kredytu na zakupy na cele, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, 2) ubezpieczenia kontraktów, o których mowa w art. 4 ust. 3, w Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych."}
{"id":"1995_60_8","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, szczegółowe zasady, zakres i tryb udzielania dopłat do oprocentowania kredytów, o których mowa w art. 3."}
{"id":"1995_60_9","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 9. 1. Środkami na dopłaty do oprocentowania kredytów, o których mowa: 1) w art. 3 ust. 1 pkt 1 - dysponuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 2) w art. 3 ust. 1 pkt 2 - dysponuje Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, 3) w art. 3 ust. 1 pkt 3 - dysponuje Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. 2. Czynności związane z dokonywaniem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych mogą być powierzone, w drodze umowy, osobom prawnym powołanym w drodze ustawy i nadzorowanym przez ministrów, o których mowa w ust. 1, lub bankom."}
{"id":"1995_617_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz.U. Nr 149, poz. 724, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2.1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) odmiana rośliny uprawnej, zwana dalej \"odmianą\" \" zbiorowość roślin w obrębie botanicznej jednostki systematycznej najniższego znanego stopnia: a) którą można określić na podstawie przejawianych właściwości wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów, b) którą można odróżnić od każdej innej zbiorowości roślin na podstawie co najmniej jednej przejawianej właściwości, c) która nie zmienia się po rozmnożeniu ani na końcu właściwego jej cyklu rozmnożeń lub krzyżowań, 2) mieszaniec \" odmianę wytworzoną każdorazowo przez krzyżowanie określonych zbiorowości roślin, zgodnie z określonym sposobem i kolejnością, 3) składnik mieszańca \" odmianę rośliny uprawnej wykorzystywaną w procesie tworzenia mieszańca, 4) populacja miejscowa \" odmianę powstałą w kraju w wyniku długotrwałego oddziaływania miejscowych czynników przyrodniczych i rolniczych, 5) odmiana chroniona \" odmianę, do której hodowca posiada wyłączne prawo do ochrony tej odmiany i do zarobkowego z niej korzystania, 6) hodowla roślin \" działalność zmierzającą do wytworzenia i zachowania odmian roślin uprawnych, obejmującą: a) hodowlę twórczą, mającą na celu tworzenie nowych odmian, b) hodowlę zachowawczą, mającą na celu zachowanie charakterystycznych właściwości oraz wyrównania i trwałości wytworzonych odmian, 7) hodowca odmiany, zwany dalej \"hodowcą\" \" osobę, która: a) wyhodowała lub odkryła i ujawniła odmianę lub b) jest pracodawcą lub zleceniodawcą osoby, o której mowa w lit. a), lub c) jest prawnym następcą osób, o których mowa w lit. a) i b), 8) twórca odmiany, zwany dalej \"twórcą\" \" osobę fizyczną, która na podstawie umowy o pracę lub innej umowy wyhodowała lub odkryła odmianę, a w przypadku mieszańca również jeżeli wyhodowała lub odkryła składnik mieszańca wykorzystywany przy rozpoczynaniu cyklu hodowania mieszańca lub określiła sposób krzyżowania składników mieszańca, 9) materiał siewny \" rośliny lub ich części przeznaczone do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub rozmnażania roślin, 10) materiał szkółkarski \" materiał siewny drzew, krzewów i bylin, 11) kwalifikowany materiał siewny \" materiał siewny wytworzony w hodowli zachowawczej odmiany albo stanowiący jego dalsze rozmnożenie lub materiał siewny mieszańca o stwierdzonej przez uprawnioną jednostkę tożsamości odmiany, zgodny z obowiązującymi wymaganiami co do wytwarzania oraz z wymaganiami jakościowymi, 12) standardowy materiał siewny \" materiał siewny wytworzony w hodowli zachowawczej odmiany albo stanowiący jego dalsze rozmnożenie lub materiał siewny mieszańca o stwierdzonej przez hodowcę tożsamości odmiany, zgodny z obowiązującymi wymaganiami co do wytwarzania oraz z wymaganiami jakościowymi, 13) handlowy materiał siewny \" materiał siewny odpowiadający wymaganiom jakościowym, 14) materiał ze zbioru \" rośliny lub ich części uzyskiwane z uprawy określonej odmiany, nieprzeznaczone do stosowania jako materiał siewny, 15) urzędowe badanie odmiany, zwane dalej \"urzędowym badaniem\" \" badanie odmiany w celu jej urzędowej rejestracji lub przyznania jej hodowcy wyłącznego prawa do tej odmiany, 16) wartość gospodarcza odmiany \" korzyść, jaką odmiana, przy uwzględnieniu całości jej właściwości wpływających na jej wartość, może przynieść w wytwarzaniu, przerobie, obrocie i użytkowaniu produktów uzyskiwanych z jej uprawy; pojedyncze niekorzystne właściwości odmiany mogą być uzupełnione innymi korzystnymi właściwościami, 17) obrót materiałem siewnym: a) nabycie lub przyjęcie w komis materiału siewnego w celu jego sprzedaży, b) oferowanie do sprzedaży i sprzedaż materiału siewnego, c) przywóz materiału siewnego z zagranicy. 2. Przepis ust. 1 pkt 7 lit. a) nie dotyczy osób, które wyhodowały lub odkryły odmianę na podstawie umowy o pracę lub innej umowy. 3. Za odmianę macierzystą uznaje się odmianę, przy użyciu której odkryto lub z której wytworzono odmianę pochodną; odmiany pochodnej nie uważa się za odmianę macierzystą. 4. Odmianę uznaje się za odrębną, jeżeli różni się wyraźnie od innych znanych odmian. 5. Odmianę uznaje się za wyrównaną, jeżeli jej rośliny są wystarczająco podobne ze względu na charakterystyczne dla niej właściwości, przy uwzględnieniu sposobu rozmnażania właściwego tej odmianie. 6. Odmianę uznaje się za trwałą, jeżeli jej charakterystyczne właściwości nie zmieniają się po jej rozmnażaniu lub na końcu właściwego jej cyklu rozmnożeń albo krzyżowań.\"; 2) art. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"Art. 5. 1. Rejestr odmian roślin uprawnych, zwany dalej \"rejestrem\", jest urzędowym wykazem odmian, których materiał siewny może być wprowadzony do obrotu. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy roślin ozdobnych."}
{"id":"1995_617_12","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 12. 1. Rejestr zawiera: 1) nazwę odmiany, 2) imię i nazwisko lub nazwę hodowcy oraz jego adres zamieszkania lub siedziby, 3) datę wpisania odmiany do rejestru lub skreślenia jej z rejestru, 4) informacje o właściwościach odmiany lub jej charakterystykę, 5) oznaczenie kraju hodowcy odmiany. 2. Dane zawarte w rejestrze mogą być udostępniane zainteresowanym."}
{"id":"1995_617_13","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 13. 1. W sprawach związanych z urzędowym badaniem i oceną odmian, prowadzeniem rejestru, przyznawaniem hodowcy wyłącznego prawa do odmiany oraz lustracją hodowli odmian właściwy jest Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, zwany dalej \"Centralnym Ośrodkiem.\". 2. Centralny Ośrodek prowadzi urzędowe badania odmian w stacjach doświadczalnych oceny odmian będących gospodarstwami pomocniczymi oraz może zlecać przeprowadzanie tych badań innym wykonawcom, a także uznawać za równorzędne badania przeprowadzane przez inne osoby fizyczne lub prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. 3. Centralny Ośrodek może nie przeprowadzać urzędowych badań odrębności, wyrównania i trwałości odmian zbadanych za granicą, jeżeli z umów międzynarodowych wynika, że na zasadzie wzajemności uznaje się wyniki badań zagranicznych. 4. Centralny Ośrodek, realizując zadania, o których mowa w ust. 1: 1) opracowuje metodyki urzędowych badań, 2) sporządza i udostępnia informacje o odmianach zarejestrowanych i chronionych, 3) sporządza i udostępnia listy opisowe odmian, które zawierają informacje o plonach, cechach jakościowych i użytkowych, 4) przeprowadza okresowe badania odrębności, wyrównania i trwałości oraz tożsamości odmian wpisanych do rejestru, 5) współpracuje z Międzynarodowym Związkiem do spraw Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV) oraz zagranicznymi jednostkami rejestrowymi. 5. Centralny Ośrodek może świadczyć usługi badawcze, doświadczalne, informatyczne i szkoleniowe w zakresie nasiennictwa. 6. Centralny Ośrodek publikuje w swoim diariuszu informacje o zgłoszeniu, wpisaniu odmian do rejestru i skreśleniu ich z rejestru oraz z księgi ochrony wyłącznego prawa."}
{"id":"1995_617_14","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 14. 1. Centralny Ośrodek jest państwową jednostką organizacyjną podległą ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa i ma prawo używania pieczęci okrągłej z godłem państwa. 2. Centralny Ośrodek prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778, Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) dla państwowej jednostki budżetowej. 3. Wpływy Centralnego Ośrodka uzyskiwane ze świadczenia usług badawczych, doświadczalnych, szkoleniowych i informatycznych stanowią środki specjalne w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych i są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym. 4. Środkami specjalnymi, o których mowa w ust. 3, dysponuje dyrektor Centralnego Ośrodka, zgodnie z rocznym planem obejmującym przychody i rozchody. 5. Środki specjalne, o których mowa w ust. 3, przeznacza się na pokrycie kosztów świadczonych usług. 6. W przypadku sfinansowania w pełni kosztów świadczonych usług pozostałe środki finansowe, o których mowa w ust. 3, mogą być przeznaczone na dofinansowanie kosztów działalności Centralnego Ośrodka, w tym szkoleń i doskonalenia zawodowego pracowników.\"; 6) w art. 15, w art. 39 w ust. 1, w art. 66 w ust. 2 i w art. 70 w ust. 2 i 3 wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" użyte w różnych przypadkach zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw rolnictwa\"; 7) w art. 16 w ust. 2: a) skreśla się pkt 3, b) w pkt 4 wyrazy \"w pkt 1-3\" zastępuje się wyrazami \"w pkt 1 i 2\"; 8) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Wpisanie odmiany do rejestru, odmowa wpisania, przedłużenie wpisu i skreślenie odmiany z rejestru następuje w drodze decyzji dyrektora Centralnego Ośrodka, po zasięgnięciu opinii odpowiedniej komisji do spraw rejestracji odmian, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Komisje, o których mowa w ust. 1, działają w zakresie: 1) roślin zbożowych, 2) kukurydzy, 3) roślin strączkowych, 4) roślin motylkowatych drobnonasiennych i traw, 5) roślin korzeniowych, 6) ziemniaka, 7) roślin oleistych, 8) roślin pozostałych. 3. Zasięgnięcia opinii komisji nie wymagają decyzje, o których mowa w ust. 1, dotyczące odmian, których wartości gospodarczej się nie bada oraz decyzje o skreśleniu odmian z rejestru z powodu, o którym mowa w art. 20 pkt 2 lit. a) i c). 4. W skład komisji powinni wchodzić przedstawiciele organizacji naukowych, zawodowych i gospodarczych zainteresowanych użytkowaniem odmian. 5. Komisje do spraw rejestracji odmian, o których mowa w ust. 1, oraz jej członków powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek dyrektora Centralnego Ośrodka. 6. Członkom komisji do spraw rejestracji odmian, o których mowa w ust. 1, przysługuje za udział w posiedzeniu wynagrodzenie ryczałtowe równe 10% najniższego wynagrodzenia za pracę, którego wysokość jest ogłaszana na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy, oraz zwrot kosztów podróży na zasadach ogólnych. 7. Koszty działalności komisji pokrywa Centralny Ośrodek.\"; 9) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Twórcy odmiany wpisanej do rejestru, wytworzonej w kraju lub częściowo za granicą albo odkrytej i ujawnionej w kraju, wydaje się stosowne świadectwo.\"; 10) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Stałe lub okresowe badania i ocenę wartości gospodarczej odmian wpisanych do rejestru, zwane dalej \"porejestrowym doświadczalnictwem odmianowym\", prowadzi Centralny Ośrodek w stacjach doświadczalnych oceny odmian i innych podmiotach, we współpracy z samorządami województw i izbami rolniczymi. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy badań, o których mowa w art. 6 ust. 6. 3. Porejestrowe doświadczalnictwo odmianowe prowadzi się dla ważnych gospodarczo gatunków roślin uprawnych dla terenu działania samorządu województwa, zgodnie z metodyką opracowaną przez Centralny Ośrodek. 4. Na podstawie wyników porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego Centralny Ośrodek we współpracy z samorządem województwa i izbą rolniczą ustalają listę najbardziej przydatnych i polecanych do uprawy odmian (listę odmian rekomendowanych).\"; 11) w art. 20 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) nie jest odrębna, wyrównana i trwała, 2) hodowca: a) zgłosił wniosek o skreślenie jej z rejestru lub b) zaprzestał prowadzenia jej hodowli zachowawczej i nie dostarcza bezpłatnie jej materiału siewnego w ilości wystarczającej do badań, lub c) zalega ponad 6 miesięcy z uiszczeniem opłat rejestrowych.\"; 12) w art. 21 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) przestała mieć zadowalającą wartość gospodarczą, 2) hodowca: a) nie dostarcza informacji potrzebnych do jej badania i oceny lub b) nie zezwolił na przeprowadzenie lustracji hodowli, lub c) nie nadał odmianie nowej nazwy, a dotychczasowa nazwa nie spełnia obowiązujących wymagań.\"; 13) w art. 22 skreśla się wyraz \"oryginalnej\"; 14) art. 23 \" 26 otrzymują brzmienie: \"Art. 23. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi: 1) wykaz roślin uprawnych, których odmiany wpisuje się do rejestru, biorąc pod uwagę konieczność ustalenia gatunków i odmian, których materiał siewny, po ocenie, może być w obrocie, 2) wykaz roślin uprawnych, których wpisanie do rejestru wymaga stwierdzenia zadowalającej wartości gospodarczej, kierując się ich przydatnością użytkową, 3) wykaz roślin, których wartość gospodarczą odmian bada się po ich wpisaniu do rejestru, mając na względzie rozwiązania uznawane w krajach Unii Europejskiej, 4) szczegółowe wymagania obowiązujące przy zgłaszaniu, wpisywaniu i skreślaniu odmian z rejestru, nadawaniu im nazw, urzędowym badaniu odmian, prowadzeniu rejestru oraz przy dokonywaniu lustracji hodowli lub zachowania w inny sposób odmian zgłoszonych lub wpisanych do rejestru, mając na względzie jednolite wymagania w tym zakresie stosowane w krajach Unii Europejskiej, 5) stawki opłat rejestrowych i terminy ich uiszczania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, biorąc pod uwagę koszty związane z prowadzeniem urzędowych badań i rejestracji odmian."}
{"id":"1995_617_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 2. 1. Dotychczasowe wpisy odmian do rejestru, w tym odmian selekcjonowanych, zachowują ważność przez 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Do rejestru mogą być wpisane odmiany selekcjonowane, które w dniu wejścia w życie ustawy są poddawane urzędowym badaniom; przepis ust. 1 dotyczący ważności wpisu stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_617_24","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 24. Hodowcy przysługuje prawo do ochrony i zarobkowego korzystania z odmiany, zwane dalej \"wyłącznym prawem\"."}
{"id":"1995_617_25","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 25. 1. Wyłączne prawo obejmuje: 1) prowadzenie hodowli zachowawczej, a w odniesieniu do jej materiału siewnego wytwarzanie lub rozmnażanie oraz przygotowanie do rozmnażania, 2) zarobkowe korzystanie z odmiany w zakresie: a) oferowania do sprzedaży, sprzedaży i wszelkich innych form zbywania materiału siewnego, b) eksportu i importu materiału siewnego, c) przechowywania materiału siewnego do celów wymienionych w pkt 1 i pkt 2 lit. a) i b), d) przygotowania materiału siewnego do obrotu. 2. Jeżeli hodowca nie miał możliwości wykonywania wyłącznego prawa w odniesieniu do materiału siewnego chronionej odmiany, prawo to odnosi się do materiału ze zbioru tej odmiany i produktów wytworzonych bezpośrednio z tej odmiany. 3. Wyłączne prawo odnosi się także do: 1) odmian pochodnych odkrytych lub wytworzonych z chronionej odmiany macierzystej niebędącej odmianą pochodną, 2) odmian, które nie różnią się wyraźnie od odmiany chronionej, 3) odmian, w wypadku których wytworzenie materiału siewnego wymaga powtarzalnego używania chronionej odmiany lub odmian wymienionych w pkt 2. 4. Odmianę uznaje się za pochodną od chronionej odmiany macierzystej, jeżeli jest ona wyraźnie odrębna od odmiany macierzystej oraz jeżeli: a) w przeważającej mierze pochodzi od odmiany macierzystej lub od innej odmiany pochodnej tej samej odmiany macierzystej i zachowuje istotne właściwości wynikające z genotypu bądź kombinacji genotypów odmiany macierzystej, b) jest zgodna w zakresie ujawnionych istotnych właściwości odmiany macierzystej wynikających z jej genotypu bądź kombinacji genotypów z wyjątkiem różnic, które wynikają ze stosowania metod hodowlanych polegających na selekcji naturalnej bądź stosowania indukowanych mutantów, selekcji nowych form w odmianach macierzystych, krzyżowań wstecznych. 5. Wyłączne prawo nie dotyczy materiału siewnego i materiału ze zbioru: 1) sprzedanego lub zbytego w inny sposób przez hodowcę lub za jego zgodą, chyba że materiał został wykorzystany przez nabywcę w celu: a) ponownego wytworzenia materiału siewnego, b) eksportu, z zachowaniem warunków umożliwiających wytworzenie materiału siewnego danej odmiany w kraju, który nie chroni wyłącznego prawa hodowcy do odmian tego samego rodzaju lub gatunku rośliny, 2) przeznaczonego: a) do celów doświadczalnych, b) na własne niezarobkowe potrzeby, c) do tworzenia nowych odmian, z wyjątkiem odmian wymienionych w ust. 3 pkt 1-3 wykorzystywanych na potrzeby zarobkowe, do których mają zastosowanie przepisy ust. 1-3."}
{"id":"1995_617_26","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 26. 1. Posiadacz gruntów może, bez zgody hodowcy, stosować materiał ze zbioru jako materiał siewny odmiany chronionej lub odmian, o których mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 2, roślin określonych w wykazie, o którym mowa w art. 41 pkt 3, w ilości potrzebnej na obsianie lub obsadzenie uprawy gruntowej rośliny rolniczej do 2 ha. 2. Przepis ust. 1 dotyczy materiału ze zbioru wytworzonego i zastosowanego jako materiał siewny na gruntach tego samego posiadacza. 3. Stosowanie materiału siewnego, o którym mowa w ust. 1, odbywa się bez uiszczania wynagrodzenia na rzecz hodowcy.\"; 15) w art. 27, w art. 33 w ust. 2 i 3, w art. 36 w ust. 3, w art. 38 w ust. 1 i 3-5 oraz w art. 39 wyrazy \"uprawniony hodowca\" użyte w odpowiednim przypadku i liczbie zastępuje się wyrazem \"hodowca\" w tym samym przypadku i liczbie; 16) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wyłączne prawo: 1) odnosi się do odmian wszystkich rodzajów i gatunków roślin, 2) powstaje od dnia jego przyznania, 3) trwa 30 lat \" w odniesieniu do odmian winorośli oraz drzew i ich podkładek, 4) trwa 25 lat \" w odniesieniu do odmian niewymienionych w pkt 3.\"; 17) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Dyrektor Centralnego Ośrodka, w drodze decyzji administracyjnej przyznaje wyłączne prawo, odmawia przyznania lub stwierdza nieważność wyłącznego prawa albo pozbawia hodowcę tego prawa. 2. Nieważność wyłącznego prawa stwierdza się, jeżeli: 1) odmiana w dniu przyznania wyłącznego prawa nie była nowa i odrębna, 2) odmiana w dniu przyznania wyłącznego prawa nie była wyrównana lub trwała, a przyznano je na podstawie informacji i dokumentów dostarczonych przez jej hodowcę, 3) wyłączne prawo przyznano osobie nieuprawnionej. 3. Pozbawienie hodowcy wyłącznego prawa następuje przy zastosowaniu odpowiednio przepisów art. 20 pkt 1 i pkt 2 lit. a) i c), art. 21 pkt 2 lit. a) i c).\"; 18) w art. 36: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Księga jest urzędowym wykazem chronionych odmian i ich hodowców.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Hodowcy, któremu przysługuje wyłączne prawo do odmiany, wydaje się świadectwo przyznania wyłącznego prawa, a na jego wniosek świadectwo tymczasowego wyłącznego prawa.\"; 19) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi: 1) szczegółowe wymagania obowiązujące przy składaniu wniosku o przyznanie wyłącznego prawa i urzędowym badaniu odmian, przyznaniu i pozbawieniu wyłącznego prawa oraz prowadzeniu księgi i spisu, mając na uwadze zapewnienie ochrony prawa hodowcy do odmiany, 2) stawki opłaty za ochronę, sposób oraz termin ich pobierania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, mając na uwadze koszty związane z prowadzeniem badań i przyznaniem wyłącznego prawa, 3) wykaz roślin, których materiał siewny ze zbioru odmiany chronionej może być przez posiadacza gruntów stosowany jako materiał siewny bez zgody hodowcy w ilości potrzebnej na obsianie lub obsadzenie uprawy gruntowej rośliny rolniczej do 2 ha, mając na uwadze możliwość zapoznania się producentów z nowymi odmianami.\"; 20) w art. 42 w ust. 2 w pkt 3 skreśla się wyrazy \"lub normami\"; 21) w art. 45: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wytwarzanie materiału szkółkarskiego drzew owocowych, krzewów jagodowych i bylin wymaga zezwolenia.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zezwolenia mogą dotyczyć wytwarzania materiału szkółkarskiego bez ograniczeń lub mogą ograniczać jego zakres do określonych roślin uprawnych lub kategorii materiału szkółkarskiego (drzewek, krzewów, bylin, podkładek, zrazów i nasion).\"; 22) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące: 1) wytwarzania kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego, izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, zdrowotności oraz maksymalnej ilości rozmnożeń materiałów hodowlanych, a w zależności od tego stopni kwalifikacji materiału siewnego, biorąc pod uwagę specyfikę wytwarzania materiału siewnego poszczególnych roślin, 2) jakości materiału siewnego, a w szczególności zdolności kiełkowania lub tożsamości gatunkowej i odmianowej oraz zanieczyszczeń i zdrowotności, mając na uwadze konieczność zapewnienia wysokiej wartości siewnej tego materiału.\"; 23) w art. 47: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Oceny materiału siewnego, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 8, dokonuje się na wniosek zainteresowanego; jeżeli wniosek dotyczy odmiany chronionej, a składa go przedsiębiorca niebędący hodowcą, do wniosku należy dołączyć kopię umowy licencyjnej bądź sublicencyjnej.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Ocena polowa dotyczy wyłącznie upraw nasiennych prowadzonych przez przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 63 ust. 1, lub upraw prowadzonych na podstawie umowy kontraktacji zawartej z tym przedsiębiorcą.\"; 24) w art. 48: a) w ust. 1 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"w którym określa się termin jego ważności.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Termin ważności świadectwa materiału siewnego może być przedłużony po ponownej ocenie tego materiału; art. 59 stosuje się odpowiednio.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Za kwalifikowany można uznać materiał siewny odpowiadający wymaganiom co do jego wytwarzania oraz jakościowym: 1) odmian oraz składników mieszańców wpisanych do rejestru, 2) odmian skreślonych z rejestru przez okres dwóch lat po roku, w którym skreślono odmianę, 3) odmian niewpisanych do rejestru, dopuszczonych do obrotu zgodnie z art. 66 ust. 2 pkt 1, 4) wytwarzany z przeznaczeniem wyłącznie na eksport, dopuszczony do obrotu zgodnie z art. 66 ust. 2 pkt 2.\", d) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Za standardowy można uznać materiał siewny odmian roślin warzywnych; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2b. Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej może, w drodze decyzji administracyjnej, zakazać hodowcy uznawania materiału siewnego danej odmiany za standardowy, jeżeli ten materiał wykazuje brak tożsamości lub hodowca nie stosuje się do obowiązujących wymagań dotyczących wytwarzania tego materiału.\", e) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Za warunkowo kwalifikowany można uznać materiał siewny odmian zgłoszonych do rejestru.\", f) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Z wnioskiem o uznanie materiału siewnego danej odmiany za warunkowo kwalifikowany może wystąpić wyłącznie hodowca tej odmiany po przyjęciu jej przez Centralny Ośrodek do urzędowych badań. 3b. Za warunkowo kwalifikowany można uznać również materiał siewny, którego wytwarzanie rozpoczęto przed podjęciem decyzji o odmowie wpisania odmiany do rejestru.\", g) w ust. 4 i 5 po wyrazie \"zainteresowanego\" dodaje się wyraz \"hodowcy\", h) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Warunkowo kwalifikowanego materiału siewnego nie uznaje się za kwalifikowany materiał siewny, jeżeli przyczyną odmowy wpisania odmiany do rejestru był brak odrębności zgłoszonej odmiany lub jeżeli jej wartość gospodarcza jest mniejsza od wartości gospodarczej odmian wpisanych do rejestru.\", i) w ust. 7 skreśla się wyrazy \"normom i innym\"; 25) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. Oceny materiału siewnego dokonuje, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 1, 1a, 2, 3a i 4, oraz jego kontrolę wykonuje Inspekcja Nasienna.\"; 26) dodaje się art. 52a w brzmieniu: \"Art. 52a. 1. Wpływy Inspekcji Nasiennej, uzyskiwane ze świadczenia usług laboratoryjnych i informatycznych oraz sprzedaży produkcji ogrodniczej i etykiet urzędowych, są środkami specjalnymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych i są gromadzone odpowiednio przez Głównego lub wojewódzkiego inspektora na wyodrębnionych rachunkach bankowych. 2. Usługi laboratoryjne nie mogą dotyczyć materiału siewnego, który jest oceniany na podstawie ustawy. 3. Środkami specjalnymi, o których mowa w ust. 1, dysponuje Główny lub wojewódzki inspektor, zgodnie z rocznym planem obejmującym przychody i rozchody. 4. Środki specjalne, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na sfinansowanie kosztów świadczonych usług. 5. W przypadku sfinansowania w pełni kosztów świadczonych usług pozostałe środki, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone na dofinansowanie kosztów działalności Głównego i wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Nasiennej, w tym szkoleń i doskonalenia zawodowego pracowników.\"; 27) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Główny Inspektor koordynuje i nadzoruje działalność Inspekcji Nasiennej określoną w ustawie, w szczególności w zakresie: 1) dokonywania oceny i kontroli materiału siewnego oraz uznawania go za kwalifikowany, warunkowo kwalifikowany, standardowy oraz handlowy, 2) ustalania stopni kwalifikacji importowanego materiału siewnego, 3) wydawania zezwoleń na: a) prowadzenie obrotu materiałem siewnym, b) wytwarzanie materiału szkółkarskiego drzew owocowych, krzewów jagodowych i bylin. 2. Główny Inspektor, niezależnie od zadań, o których mowa w ust. 1: 1) opracowuje we współpracy z zainteresowanymi jednostkami naukowymi i badawczo-rozwojowymi, zasady oraz metody oceny i kontroli materiału siewnego, 2) opracowuje, na podstawie informacji Centralnego Ośrodka, wykazy odmian, których materiał siewny może być uznany za kwalifikowany, warunkowo kwalifikowany lub standardowy, 3) ustala wzory świadectw materiału siewnego, 4) dokonuje oceny materiału siewnego, o której mowa w art. 55 ust. 8, oraz przeprowadza lub zleca powtórną ocenę materiału siewnego, o którym mowa w art. 59 ust. 1 i 2, 5) inicjuje i organizuje szkolenia zawodowe kwalifikatorów i próbobiorców materiału siewnego, o których mowa w art. 56, 6) prowadzi rejestry: a) przedsiębiorców posiadających zezwolenia na prowadzenie obrotu materiałem siewnym na podstawie zezwoleń wydanych przez Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Nasiennej, b) producentów materiału siewnego i prowadzonych przez nich upraw nasiennych, na podstawie wniosków o kwalifikację polową tego materiału siewnego, 7) publikuje informacje o produkcji kwalifikowanego materiału siewnego dla poszczególnych gatunków i odmian.\"; 28) w art. 55: a) dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Oceny laboratoryjnej materiału siewnego niepodlegającego ocenie tożsamości w celu uznania go za kwalifikowany mogą dokonywać upoważnieni hodowcy w odniesieniu do materiału siewnego hodowanych przez nich odmian. 1b. Oceny laboratoryjnej własnego materiału siewnego nieprzeznaczonego do dalszej reprodukcji, w celu uznania go za kwalifikowany, mogą dokonywać upoważnieni przedsiębiorcy prowadzący obrót tym materiałem.\"; b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Oceny laboratoryjnej kwalifikowanego materiału siewnego w celu przedłużenia ważności świadectwa mogą dokonywać upoważnieni przedsiębiorcy w odniesieniu do posiadanego materiału siewnego.\", c) dodaje się ust. 6, 7 i 8 w brzmieniu: \"6. Oceny tożsamości dokonuje się dla materiału siewnego stanowiącego pierwsze rozmnożenie materiału hodowlanego, a także przeznaczonego na eksport i pochodzącego z importu oraz nie mniej niż 10% ocenianych partii materiału siewnego kwalifikowanego i standardowego. 7. Przepis ust. 6 nie dotyczy prób materiału siewnego przeznaczonego do celów doświadczalnych ani materiału szkółkarskiego i sadzeniaka ziemniaka. 8. Oceny tożsamości dokonuje Główny Inspektor. Główny Inspektor może zlecić dokonanie oceny tożsamości Centralnemu Ośrodkowi.\"; 29) w art. 56 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kwalifikatorom i próbobiorcom przysługuje za dokonane czynności wynagrodzenie według stawek ustalonych przez Głównego Inspektora, na podstawie szczegółowych zasad określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, wydanego na podstawie art. 62 pkt 4.\"; 30) w art. 57 w ust. 1 wyrazy \"upoważnienia wymienione w art. 55 ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"upoważnienia wymienione w art. 55 ust. 1, 1a, 2 i 3a\"; 31) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. Ocena materiału siewnego, z wyjątkiem oceny tożsamości, dokonywana przez organy Inspekcji Nasiennej podlega opłacie.\"; 32) w art. 59 w ust. 4 po wyrazach \"trzech dni\" dodaje się wyrazy \"a dla mieszańca kukurydzy w terminie jednego dnia\"; 33) dodaje się art. 59a i 59b w brzmieniu: \"Art. 59a. 1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie, z wyłączeniem materiału szkółkarskiego, powinien być opakowany. 2. Opakowanie materiału siewnego powinno być zabezpieczone w sposób trwały i uniemożliwiający jego otwarcie bez uszkodzenia."}
{"id":"1995_617_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o nasiennictwie, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1995_617_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 4. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"1995_617_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2000 r."}
{"id":"1995_617_59b","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 59b. 1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie powinien być zaopatrzony w etykiety urzędowe lub etykiety przedsiębiorców. 2. Etykiety powinny zawierać informacje zgodne z rejestrem i świadectwem. 3. Etykiety urzędowe są stosowane dla kwalifikowanego materiału siewnego, z wyjątkiem małych opakowań. 4. Etykiety przedsiębiorców są stosowane dla: 1) kwalifikowanego materiału siewnego w małych opakowaniach, 2) standardowego i handlowego materiału siewnego. 5. Etykiety na małych opakowaniach mogą być zastąpione nalepką lub trwałym napisem na opakowaniu. 6. Etykiety urzędowe, na wniosek przedsiębiorcy, wydaje odpłatnie wojewódzki inspektor. 7. Wojewódzki inspektor może upoważnić przedsiębiorcę do wykonania etykiet urzędowych; przepis art. 57 stosuje się odpowiednio.\"; 34) w art. 60 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Kontrolę jakości materiału siewnego przeprowadza się zgodnie z metodami oceny tego materiału. Jeżeli w wyniku kontroli stwierdzono inną jakość materiału siewnego w stosunku do oceny pierwotnej, wystawia się nowe świadectwo, które zastępuje świadectwo pierwotne w odniesieniu do całej lub części partii objętej kontrolą; przepisy art. 59 stosuje się odpowiednio.\"; 35) w art. 61: a) w ust. 1: - w pkt 1 po wyrazach \"wytwarza się\" dodaje się wyrazy \"lub stosuje\", - w pkt 2 po wyrazach \"związanych z\" dodaje się wyraz \"nabywaniem,\", b) w ust. 2 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"normom i\"; 36) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi: 1) dopuszczalną wielkość produkcji w ciągu roku - materiału siewnego warunkowo kwalifikowanego dla poszczególnych roślin (grup roślin), uwzględniając potrzebę szybkiego wdrożenia do uprawy nowej odmiany, 2) szczegółowe zasady składania wniosku o ocenę materiału siewnego, mając na uwadze zapewnienie prawidłowej oceny tego materiału, 3) sposób i tryb przeprowadzania kontroli materiału siewnego, a w szczególności czas prowadzenia kontroli, sposób sporządzania dokumentacji i sposób postępowania pokontrolnego oraz sposób postępowania przy pobieraniu prób materiału siewnego, mając na uwadze zapewnienie prawidłowości przeprowadzania oceny materiału siewnego oraz zapewnienie przestrzegania zasad obrotu tym materiałem, 4) szczegółowe zasady ustalania stawek wynagrodzeń kwalifikatorów i próbobiorców oraz stawki opłat za ocenę materiału siewnego \" w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, z uwzględnieniem: a) ryczałtowego wynagrodzenia, łącznie z pokryciem kosztów dojazdu do plantacji nasiennych, b) przeciętnego wynagrodzenia pracowników Inspekcji Nasiennej, 5) szczegółowe zasady etykietowania materiału siewnego i wydawania etykiet urzędowych oraz treść informacji zamieszczanych na etykietach, mając na względzie informacje zawarte w rejestrze oraz świadectwach, a także konieczność identyfikacji materiału siewnego, 6) rodzaje opakowań materiału siewnego, z uwzględnieniem opakowań małych, jako kryterium etykietowania kwalifikowanego materiału siewnego przez przedsiębiorców, oraz zasady i sposoby zabezpieczania opakowań, mając na uwadze postęp techniki w tej dziedzinie i rozwiązania stosowane przez międzynarodowe organizacje nasienne, 7) terminy ważności świadectw oceny materiału siewnego w zależności od rośliny, wyników oceny oraz rodzaju opakowania, mając na uwadze konieczność zachowania zdolności kiełkowania nasion, 8) które dokumenty dotyczące oceny materiału siewnego wystawione za granicą, uznaje się za równoważne świadectwom, mając na uwadze zapewnienie właściwej jakości materiału siewnego.\"; 37) w art. 63 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 nie dotyczy: a) przedsiębiorców prowadzących wyłącznie sprzedaż detaliczną materiału siewnego, b) materiału siewnego roślin ozdobnych.\"; 38) w art. 64: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) składać właściwemu terytorialnie wojewódzkiemu inspektorowi informacje dotyczące obrotu materiałem siewnym, w zakresie i terminie określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa w drodze rozporządzenia, - w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) prowadzić dokumentację dotyczącą: a) wytwarzania materiału siewnego, w przypadku gdy został on przez nich wytworzony lub zakontraktowany, b) procesów technologicznych przerobu, a w szczególności czyszczenia, suszenia, sortowania, otoczkowania i zaprawiania, c) sposobu postępowania z materiałem siewnym nieuznanym za kwalifikowany lub standardowy, d) tworzenia partii materiału siewnego pochodzących od różnych producentów, e) tworzenia mieszanek nasiennych.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie dotyczy przedsiębiorców prowadzących wyłącznie obrót nabytym materiałem siewnym w opakowaniach.\"; 39) w art. 66: a) w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7-10 w brzmieniu: \"7) handlowy materiał siewny roślin ozdobnych, 8) warunkowo kwalifikowany materiał siewny, 9) handlowy materiał siewny populacji miejscowych mających szczególne znaczenie dla ochrony różnorodności biologicznej, 10) materiał siewny roślin warzywnych rozmnażany wegetatywnie przeznaczony do sadzenia uzyskany z nasion kwalifikowanych lub standardowych odmian wpisanych do rejestru.\", b) w ust. 2: - skreśla się pkt 3, - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) handlowy materiał siewny odmian wpisanych do rejestru,\", - dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) materiał siewny roślin warzywnych rozmnażany wegetatywnie, przeznaczony do sadzenia, uzyskany z nasion kwalifikowanych lub standardowych odmian niewpisanych do rejestru,\", c) w ust. 4 na końcu skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"i bylin.\"; 40) w art. 67: a) w ust. 2 skreśla się wyraz \"Państwowa\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przedsiębiorca, który sprowadził z zagranicy materiał siewny, jest obowiązany niezwłocznie zgłosić do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania tego przedsiębiorcy ilość i rodzaj materiału siewnego oraz przedstawić dokumenty dotyczące kwalifikacji i jakości tego materiału.\"; 41) dodaje się art. 67a w brzmieniu: \"Art. 67a. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi: 1) zakres i terminy składania informacji, o której mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, 2) szczegółowe zasady prowadzenia dokumentacji, o której mowa w art. 64 ust. 1 pkt 3, mając na uwadze specyfikę wytwarzania, przerobu i przygotowania materiału siewnego poszczególnych roślin, 3) wykaz populacji miejscowych mających szczególne znaczenie dla różnorodności biologicznej, mając na uwadze zapotrzebowanie rynku na te populacje.\"; 42) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. Opłata hodowlana albo opłata licencyjna jest częścią wpływów finansowych hodowcy uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego.\"; 43) w art. 69: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedsiębiorcy posiadający zezwolenie na prowadzenie obrotu uiszczają opłatę hodowlaną od materiału siewnego: 1) wyprodukowanego w użytkowanym gospodarstwie rolnym lub 2) zakupionego od producentów tego materiału, który przez przedsiębiorców został wprowadzony do obrotu lub użyty do siewu w użytkowanym gospodarstwie rolnym.\", b) skreśla się ust. 2; 44) dodaje się rozdział 8a w brzmieniu: \"Rozdział 8a Opłaty sankcyjne"}
{"id":"1995_617_6","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 6. 1. Odmianę wpisuje się do rejestru po sprawdzeniu, czy jest ona odrębna, wyrównana i trwała, oraz jeżeli: 1) odmiana rośliny wymienionej w wykazie, o którym mowa w art. 23 pkt 2, ma zadowalającą wartość gospodarczą, 2) hodowca: a) prowadzi jej hodowlę zachowawczą i posiada jej materiał siewny w ilości co najmniej wystarczającej do urzędowych badań, b) nadał jej nazwę. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy odmian przeznaczonych wyłącznie na eksport. 3. Wpis do rejestru jest ważny do końca 10 roku kalendarzowego następującego po roku wpisania odmiany do rejestru, a dla odmian drzew, krzewów i bylin - do końca 20 roku kalendarzowego następującego po roku wpisania do rejestru. 4. Okres ważności wpisu odmiany do rejestru może być przedłużony, na wniosek hodowcy, odpowiednio o 10 i 20 lat, jeżeli odmiana ta nadal spełnia wymagania niezbędne do wpisania jej do rejestru. 5. Wniosek o przedłużenie ważności wpisu odmiany do rejestru powinien być złożony co najmniej dwa lata przed upływem ważności tego wpisu. 6. Wartość gospodarczą odmian roślin wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 23 pkt 3, bada się po ich wpisaniu do rejestru w celu sporządzenia list opisowych odmian.\"; 3) w art. 8 skreśla się ust. 3 i 5; 4) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli do rejestru zgłoszono dwie odmiany lub więcej odmian nieróżniących się wyraźnie od siebie, do rejestru wpisuje się odmianę zgłoszoną najwcześniej.\"; 5) art. 11-14 otrzymują brzmienie: \"Art. 11. 1. Zgłoszenie odmiany do rejestru, jej urzędowe badanie, wpisanie do rejestru, zgłoszenie przedłużenia ważności wpisu, przedłużenie okresu ważności i utrzymywanie jej wpisu w rejestrze podlegają opłacie rejestrowej. 2. Urzędowe badanie odmiany zgłoszonej do rejestru rozpoczyna się po uiszczeniu przez hodowcę odpowiedniej opłaty rejestrowej. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w uzasadnionych gospodarczo przypadkach, zwolnić hodowcę, na jego wniosek, całkowicie lub częściowo z obowiązku uiszczenia opłaty rejestrowej."}
{"id":"1995_617_72a","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 72a. 1. Kto wprowadził do obrotu materiał siewny niezgodnie z warunkami określonymi w art. 66, jest obowiązany do wycofania go z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania, opłatę sankcyjną stanowiącą 300% kwoty należnej za sprzedany materiał siewny. 2. Stwierdzenie wprowadzenia materiału siewnego do obrotu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 66, termin wycofania tego materiału siewnego z obrotu, ilość sprzedanego materiału siewnego oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1, określa w drodze decyzji właściwy ze względu na siedzibę lub adres zamieszkania wprowadzającego do obrotu materiał siewny wojewódzki inspektor Inspekcji Nasiennej."}
{"id":"1995_617_72b","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 72b. Opłata sankcyjna, o której mowa w art. 72a, stanowi dochód budżetu państwa i mają do niej zastosowanie przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062)."}
{"id":"1995_617_72c","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o nasiennictwie","text":"Art. 72c. 1. Wojewódzki inspektor przekazuje kopię decyzji, o której mowa w art. 72a ust. 2, właściwemu urzędowi skarbowemu. 2. W razie niewniesienia opłaty sankcyjnej wynikającej z decyzji, o której mowa w art. 72a ust. 2, właściwy urząd skarbowy zawiadamia o tym wojewódzkiego inspektora w celu wystawienia przez niego tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę do przymusowego ściągnięcia tej kary w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 45) w art. 73: a) w ust. 1: - dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) narusza wyłączne prawo hodowcy do odmiany, (art. 25)\", - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"niewymieniony w art. 66 albo\", b) w ust. 2: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wytwarza materiał szkółkarski drzew owocowych, krzewów jagodowych i bylin bez zezwolenia (art. 45 ust. 1)\", - dodaje się pkt 6-8 w brzmieniu: \"6) nie stosuje etykiet i nie zabezpiecza opakowań z materiałem siewnym, zgodnie z art. 59a i 59b, lub podaje na etykietach informacje niezgodne z rejestrem bądź świadectwem (art. 59b ust. 2), 7) nie prowadzi dokumentacji określonej w art. 64 ust. 1 pkt 3, 8) nie zgłasza do wojewódzkiego inspektora materiału siewnego sprowadzonego z zagranicy, zgodnie z art. 67 ust. 5.\"."}
{"id":"1995_618_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Do zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki stosuje się: 1) postanowienia następujących umów międzynarodowych, wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób: a) Międzynarodowej Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz.U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101), zwanej dalej \"Konwencją MARPOL 1973\/78\", b) Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 22 marca 1974 r. (Dz.U. z 1980 r. Nr 18, poz. 64), zwanej dalej \"Konwencją Helsińską\", c) Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji, sporządzonej w Moskwie, Waszyngtonie, Londynie i Meksyku dnia 29 grudnia 1972 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 11, poz 46), zwanej dalej \"Konwencją o zatapianiu\", 2) przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_618_10","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Statek podczas postoju w porcie lub stoczni remontowej powinien korzystać z urządzeń odbiorczych, jeżeli objętość pozostałych na statku substancji szkodliwych przekracza pojemność statkowych urządzeń przy uwzględnieniu możliwości technicznych do nieszkodliwego ich usuwania. 2. Organy portowej inspekcji sanitarnej mogą uzależnić przyjęcie zanieczyszczeń ze statków oraz usunięcie wód balastowych od wyniku przeprowadzonej inspekcji. 3. Podmiot zarządzający portem, bazą przeładunkową lub stocznią remontową jest obowiązany zapewnić na swoim obszarze sprawne urządzenia odbiorcze do przyjmowania zanieczyszczeń ze statków; urządzenia te powinny być wystarczające do zaspokojenia potrzeb korzystających z nich statków w zakresie niezbędnym do usunięcia zanieczyszczeń. 4. W razie niesprawności urządzeń odbiorczych, o których mowa w ust. 3, port, baza przeładunkowa lub stocznia remontowa są obowiązane niezwłocznie zgłosić o tym dyrektorowi urzędu morskiego."}
{"id":"1995_618_11","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Kapitan statku o polskiej przynależności, który zauważy na morzu zanieczyszczenie lub wypadek powodujący albo mogący spowodować rozlew oleju lub zanieczyszczenia innego rodzaju, przekazuje niezwłocznie meldunek o tym do stacji brzegowej najbliższego państwa nadbrzeżnego. 2. Kapitan statku o polskiej przynależności: 1) uczestniczącego w wypadku powodującym zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska morskiego lub zanieczyszczenie środowiska morskiego, 2) na którym nastąpiło zdarzenie powodujące zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska morskiego lub zanieczyszczenie środowiska morskiego, powinien niezwłocznie powiadomić o tym stację brzegową najbliższego państwa nadbrzeżnego oraz przekazać sprawozdanie dyrektorowi urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku, stosując się do wytycznych zawartych w Protokole I do Konwencji MARPOL 1973\/78. 3. Jeżeli kapitan, z uzasadnionego powodu, nie mógł złożyć sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, obowiązek ten spoczywa na armatorze."}
{"id":"1995_618_12","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Kapitan statku uczestniczącego w wypadku, o którym mowa w art. 11, powinien niezwłocznie podjąć wszelkie działania konieczne dla: 1) zapobieżenia zanieczyszczeniu środowiska morskiego, 2) ograniczenia zanieczyszczenia środowiska morskiego, 3) usunięcia zanieczyszczenia środowiska morskiego."}
{"id":"1995_618_13","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Kapitan lub armator statku o polskiej przynależności, w razie wypadku na statku lub wykrycia uszkodzeń, wpływających poważnie na stan techniczny statku, jego urządzeń i wyposażenia, powodujących zagrożenie zanieczyszczeniem środowiska morskiego, powinien niezwłocznie powiadomić o tym polski organ inspekcyjny. 2. Jeżeli statek o polskiej przynależności znajduje się w porcie państwa strony Konwencji MARPOL 1973\/78, a zaszło zdarzenie, o którym mowa w ust. 1, kapitan lub armator powinien o tym również niezwłocznie zawiadomić właściwe organy tego państwa."}
{"id":"1995_618_14","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, może określać, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przepisy w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, w drodze zarządzenia, wprowadzać do stosowania zalecenia dotyczące zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki, uchwalone przez Międzynarodową Organizację Morską lub Komisję Ochrony Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego, zwaną dalej \"Komisją Helsińską\". 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, w drodze rozporządzenia, uznać za obowiązujące przepisy techniczne w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza, dotyczące projektowania, konstrukcji i wyposażenia statków, wydane dla: 1) statków klasyfikowanych przez polską instytucję klasyfikacyjną - przez tę instytucję, 2) statków o przynależności polskiej, będących w klasyfikacji zagranicznych instytucji klasyfikacyjnych - przez te instytucje. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania przeglądów i inspekcji, wzory międzynarodowych świadectw i sposób ich potwierdzania oraz wysokość opłat za czynności, o których mowa w art. 8 ust. 4. Rozdział 3 Zatapianie ze statków odpadów i innych substancji"}
{"id":"1995_618_15","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Do zatapiania odpadów i innych substancji ze statków stosuje się postanowienia Konwencji o zatapianiu, a na Morzu Bałtyckim również postanowienia Konwencji Helsińskiej."}
{"id":"1995_618_16","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zabrania się zatapiania odpadów lub innych substancji, z wyjątkiem przypadków określonych w Konwencji Helsińskiej: 1) statkom o polskiej przynależności - na obszarze Morza Bałtyckiego, 2) statkom o obcej przynależności - na polskich obszarach morskich. 2. Zabrania się na terytorium Polski ładowania na statki, bez względu na ich przynależność, odpadów lub innych substancji przeznaczonych do zatapiania na obszarze Morza Bałtyckiego. 3. Nie zabrania się usuwania do morza urobku z pogłębiania dna, jeżeli zostanie ono dokonane zgodnie z postanowieniami załącznika V Konwencji Helsińskiej - pod warunkiem uzyskania odpowiedniego zezwolenia."}
{"id":"1995_618_17","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Zabrania się zatapiania w morzu, ze statków o polskiej przynależności, odpadów lub innych substancji, wymienionych w załączniku I do Konwencji o zatapianiu, z wyjątkiem przypadków określonych w art. V ust. 1 Konwencji i stosownie do jego postanowień. 2. Zabrania się ładowania na terytorium Polski na statki, bez względu na ich przynależność, odpadów lub substancji, o których mowa w ust. 1, z przeznaczeniem do zatopienia ich w morzu, z wyjątkiem przypadków określonych w art. V ust. 2 Konwencji o zatapianiu oraz stosownie do jego postanowień i na podstawie przewidzianego tam zezwolenia. 3. Nie zabrania się zatapiania w morzu ze statków o polskiej przynależności lub ładowania na terytorium Polski na statki, bez względu na ich przynależność, z przeznaczeniem do zatopienia w morzu, odpadów lub innych substancji, wymienionych w załączniku II do Konwencji o zatapianiu, jeżeli uzyskano na to zezwolenie specjalne, a wszelkich odpadów lub substancji innych niż wymienione w załącznikach I i II do tej Konwencji - jeżeli uzyskano na to zezwolenie ogólne."}
{"id":"1995_618_18","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 3 i art. 17 ust. 2 i 3, wydaje dyrektor urzędu morskiego statkom: 1) ładowanym na terytorium Polski, 2) o polskiej przynależności. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_618_19","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Dyrektor urzędu morskiego, na podstawie zawiadomienia dokonanego przez kapitana statku, zgłasza dokonanie zatopienia: 1) w przypadkach określonych w art. 9 ust. 4 Konwencji Helsińskiej - Komisji Helsińskiej, 2) w przypadkach określonych w art. V Konwencji o zatapianiu - Międzynarodowej Organizacji Morskiej."}
{"id":"1995_618_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przepisy ustawy stosuje się do: 1) statków znajdujących się w polskich obszarach morskich, 2) statków o polskiej przynależności znajdujących się poza granicami tych obszarów. 2. Postanowienia umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, stosuje się na polskich obszarach morskich również do statków o przynależności do państwa nie będącego stroną którejkolwiek z nich; jednakże postanowienia tych konwencji będą stosowane do takich statków tylko w zakresie, w jakim jest to niezbędne do zapewnienia, że statki te nie spowodują zanieczyszczenia. 3. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, poddać wszystkim lub niektórym przepisom ustawy jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji oraz statki pełniące specjalną służbę państwową i inne statki nie objęte umowami międzynarodowymi wymienionymi w art. 1."}
{"id":"1995_618_20","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej składa właściwym organizacjom międzynarodowym okresowe informacje o wydanych zezwoleniach oraz dokonanych, na ich podstawie, zatopieniach. Rozdział 4 Zwalczanie zanieczyszczeń morza i współpraca międzynarodowa w tym zakresie"}
{"id":"1995_618_21","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Dyrektor urzędu morskiego, do którego wpłynie meldunek lub sprawozdanie, o których mowa w art. 11, albo który otrzyma z innego źródła wiadomość o zanieczyszczeniu lub zagrożeniu zanieczyszczeniem polskich obszarów morskich, jest obowiązany: 1) dokonać oceny faktycznej sytuacji w celu ustalenia rodzaju i stopnia zanieczyszczenia morza lub zagrożenia zanieczyszczeniem, 2) w razie potrzeby zarządzić i podjąć odpowiednie działania, 3) niezwłocznie poinformować właściwe organy innych państw stron Konwencji Helsińskiej o istniejącej sytuacji i podjętej lub zamierzonej akcji, jeżeli rozlew przemieszcza się lub może przemieścić się do obszaru morskiego tych państw. 2. W przypadku zanieczyszczenia lub zagrożenia zanieczyszczeniem polskiego obszaru morskiego, dyrektor urzędu morskiego może nakazać kapitanowi: 1) opuszczenie polskich obszarów morskich przez statek, 2) przeholowanie, ratowanie statku lub przeprowadzenie niezbędnych napraw, 3) wyładowanie we właściwym miejscu szkodliwych substancji."}
{"id":"1995_618_22","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dyrektor urzędu morskiego, w celu zwalczania zanieczyszczenia na polskich obszarach morskich, może bezpośrednio zwrócić się o pomoc do właściwych organów innych państw stron Konwencji Helsińskiej, przede wszystkim tych, które mogą zostać również dotknięte skutkami zanieczyszczenia. 2. Dyrektor urzędu morskiego, wezwany do udzielenia pomocy przez organ innego państwa strony Konwencji Helsińskiej, ma obowiązek podjąć starania w celu udzielenia takiej pomocy. 3. W przypadkach przewidzianych w ust. 1 i 2 dyrektor urzędu morskiego powiadamia Komisję Helsińską o podjętych działaniach."}
{"id":"1995_618_23","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Dyrektor urzędu morskiego, który otrzyma wiadomość o zanieczyszczeniu na obszarze Morza Bałtyckiego, mogącym stanowić poważną groźbę dla środowiska tego obszaru lub związanych z tym interesów jakiegokolwiek państwa strony Konwencji Helsińskiej, po sprawdzeniu, przekazuje niezwłocznie wszystkie odpowiednie informacje właściwym organom państwa, które może być zagrożone skutkiem zanieczyszczenia, łącznie z informacją o zamierzonych lub podjętych działaniach, a w odniesieniu do wypadku dotyczącego statku, przekazuje te informacje również właściwemu organowi państwa przynależności statku. 2. Przesyłanie, do właściwych organów zainteresowanych państw stron Konwencji Helsińskiej, informacji, o których mowa w ust. 1, ponawia się do czasu uzyskania zawiadomienia o podjętych przez te państwa działaniach. 3. Jeżeli rozmiar zanieczyszczenia to uzasadnia, dyrektor urzędu morskiego przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, Międzynarodowej Organizacji Morskiej."}
{"id":"1995_618_24","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację i sposób zwalczania zanieczyszczeń na morzu oraz organy i jednostki organizacyjne biorące udział w zwalczaniu tych zanieczyszczeń. 2. Dyrektor urzędu morskiego może zlecić wykonanie czynności, określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 22 i 23, kierownikowi jednostki organizacyjnej, biorącej udział w zwalczaniu zanieczyszczeń."}
{"id":"1995_618_25","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może wydać decyzję o zastosowaniu na polskich obszarach morskich, w stosunku do statków o polskiej przynależności, niezbędnych środków, łącznie z zatopieniem lub zniszczeniem statku, w celu zapobieżenia, ograniczenia lub usunięcia poważnego i bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego polskim wybrzeżom lub związanym z nimi interesom, powstałego na skutek zanieczyszczenia lub zagrożenia zanieczyszczeniem morza. 2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, do obcych statków znajdujących się na polskich obszarach morskich stosuje się odpowiednio postanowienia Międzynarodowej konwencji dotyczącej interwencji na morzu pełnym w razie zanieczyszczenia olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz.U. z 1976 r. Nr 35, poz. 207), oraz uzupełniającego ją Protokołu dotyczącego interwencji na morzu pełnym w razie zanieczyszczenia morza substancjami innymi niż olej, sporządzonego w Londynie dnia 2 listopada 1973 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 24, poz. 116). Rozdział 5 Nadzór nad statkami"}
{"id":"1995_618_26","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Dyrektor urzędu morskiego może: 1) w stosunku do statku o przynależności do państwa strony Konwencji MARPOL 1973\/78: a) przeprowadzić, na statku w porcie lub w bazie przeładunkowej na morzu, inspekcje w zakresie i w trybie przewidzianym w art. 28 oraz kontrole książek zapisów olejowych i ładunkowych w celu ustalenia, czy ze statku nie dokonano zrzutu szkodliwych substancji z naruszeniem postanowień Konwencji; wyniki inspekcji ujmuje się w sprawozdaniu, które dyrektor przekazuje armatorowi; jeżeli stwierdzono naruszenie Konwencji przez statek o obcej przynależności, dyrektor urzędu morskiego przekazuje sprawozdanie również organom państwa przynależności statku, b) odmówić statkowi o obcej przynależności zezwolenia na wejście do portu lub do bazy przeładunkowej na morzu albo podjąć działania zapewniające, że uprawianie żeglugi tym statkiem nie będzie stanowiło istotnego zagrożenia dla środowiska morskiego, jeżeli statek nie odpowiada wymaganiom przewidzianym w Konwencji; o odmowie dyrektor urzędu morskiego powiadamia konsula lub przedstawiciela dyplomatycznego państwa przynależności statku, a gdy jest to niemożliwe - inny właściwy organ tego państwa, c) odmówić statkowi zezwolenia na opuszczenie portu do czasu doprowadzenia tego statku do należytego stanu technicznego, jeżeli istnieją podstawy do podejrzenia, że stan tego statku lub jego wyposażenia w istotny sposób odbiega od stanu stwierdzonego w posiadanych świadectwach lub gdy statek nie posiada ważnych świadectw; dyrektor tego urzędu może jednak zezwolić takiemu statkowi na opuszczenie portu w celu przejścia do najbliższej stoczni remontowej; 2) w stosunku do statków o polskiej przynależności, niezależnie od zastosowania środków przewidzianych w pkt 1 lit. a) i c), także odmówić dopuszczenia statku do żeglugi lub cofnąć świadectwa, jeżeli statek nie spełnia wymagań przewidzianych w przepisach ustawy; 3) w stosunku do statków o przynależności do obcego państwa nie będącego stroną Konwencji MARPOL 1973\/78: a) przeprowadzić inspekcję statku w celu sprawdzenia, czy stan statku odpowiada podstawowym wymaganiom Konwencji MARPOL 1973\/78; w razie stwierdzenia, że stan statku nie odpowiada tym wymaganiom, a uprawianie żeglugi tym statkiem stanowi istotne zagrożenie dla środowiska morskiego, może odmówić statkowi zezwolenia na wejście do portu lub bazy przeładunkowej, b) jeżeli inspekcja jest przeprowadzona w porcie lub bazie przeładunkowej, dyrektor urzędu morskiego może zarządzić dokonanie na statku odpowiednich napraw albo opuszczenie portu lub bazy przeładunkowej."}
{"id":"1995_618_27","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Dyrektor urzędu morskiego może: 1) zażądać od statku przepływającego przez polskie obszary morskie informacji dotyczących identyfikacji, portu rejestracji, ostatniego i następnego portu zawinięcia oraz innych niezbędnych informacji, w razie uzasadnionego podejrzenia, że statek płynąc przez te obszary naruszył przepisy ustawy, powodując zanieczyszczenie lub zagrożenie zanieczyszczeniem, 2) przeprowadzić inspekcję statku przepływającego przez polskie obszary morskie, w razie: a) uzasadnionego podejrzenia, że naruszył przepisy ustawy wskutek zrzutu powodującego lub grożącego znacznym zanieczyszczeniem morza, b) odmowy udzielenia informacji, o których mowa w pkt 1, lub jeżeli informacja podana przez statek jest w sposób oczywisty różna od stanu faktycznego, a okoliczności sprawy uzasadniają taką inspekcję."}
{"id":"1995_618_28","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Inspekcja statku o przynależności do państwa strony Konwencji MARPOL 1973\/78 powinna być ograniczona do sprawdzenia świadectw i innych dokumentów przewidzianych w tej Konwencji. 2. Inspekcja może być rozszerzona po sprawdzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, wyłącznie gdy: 1) istnieje uzasadnione podejrzenie, że stan statku lub jego wyposażenie odbiega w istotny sposób od stanu stwierdzonego w jego dokumentach, 2) treść dokumentów nie jest wystarczająca do potwierdzenia lub sprawdzenia podejrzanego naruszenia albo 3) statek nie posiada ważnych świadectw z załącznikami. 3. Inspekcja nie może wpłynąć na przetrzymywanie statku w porcie. Rozdział 6 Zasady postępowania dyrektora urzędu morskiego"}
{"id":"1995_618_29","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Dyrektor urzędu morskiego jest obowiązany przeprowadzić postępowanie, o którym mowa w niniejszym rozdziale: 1) w odniesieniu do statku o polskiej przynależności: a) który spowodował zanieczyszczenie środowiska morskiego lub zagrożenie zanieczyszczeniem, z naruszeniem przepisów ustawy, b) na wniosek organu każdego państwa, w razie podejrzenia naruszenia przepisów ustawy, jeżeli zostały zabezpieczone dowody; 2) w odniesieniu do statku o obcej przynależności, przebywającego w porcie polskim lub bazie przeładunkowej, który spowodował zanieczyszczenie środowiska morskiego lub zagrożenie zanieczyszczeniem na polskich obszarach morskich, naruszając przepisy ustawy."}
{"id":"1995_618_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczypospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej."}
{"id":"1995_618_30","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Dyrektor urzędu morskiego jest obowiązany przeprowadzić także postępowanie w odniesieniu do statku o obcej przynależności, przebywającego w polskim porcie lub bazie przeładunkowej, na wniosek: 1) organu każdego państwa, w razie podejrzenia zrzutu przez ten statek poza polskim obszarem morskim, jeżeli zrzut ten spowodował lub zagroził zanieczyszczeniem na jego wodach wewnętrznych, morzu terytorialnym lub w wyłącznej strefie ekonomicznej, 2) organu państwa strony Konwencji MARPOL 1973\/78 w sprawie takiego zrzutu, niezależnie od miejsca jego dokonania."}
{"id":"1995_618_31","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Dyrektor urzędu morskiego może wszcząć postępowanie, w razie zabezpieczenia dowodów, w odniesieniu do statku o obcej przynależności, który: 1) przebywa w porcie polskim lub w bazie przeładunkowej, jeżeli spowodował zanieczyszczenie lub zagrożenie zanieczyszczeniem poza polskimi obszarami morskimi, z naruszeniem uznanych norm międzynarodowych, 2) płynąc po polskim morzu terytorialnym spowodował zanieczyszczenie lub zagrożenie zanieczyszczeniem tego obszaru morza, 3) płynąc po polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej lub morzu terytorialnym, wskutek zanieczyszczenia w wyłącznej strefie ekonomicznej, spowodował poważną szkodę lub zagrożenie poważną szkodą dla wybrzeży albo innych istotnych interesów państwa."}
{"id":"1995_618_32","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W razie otrzymania wiadomości o: 1) zanieczyszczeniu morza przez statki, 2) zatopieniu odpadów lub innych szkodliwych substancji ze statków - dyrektor urzędu morskiego powinien niezwłocznie podjąć czynności w celu wykrycia sprawców i zabezpieczenia dowodów."}
{"id":"1995_618_33","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Dyrektor urzędu morskiego niezwłocznie zawiadamia właściwy organ państwa przynależności statku i każdego innego zainteresowanego państwa o działaniach i środkach podjętych zgodnie z ustawą i przekazuje im odpowiednie dokumenty dotyczące tych działań i środków."}
{"id":"1995_618_34","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Dyrektor urzędu morskiego w toku postępowania: 1) dopuszcza dowody zgłoszone przez organy innego państwa, 2) ułatwia udział w postępowaniu przedstawicielom właściwej organizacji międzynarodowej, państwa przynależności statku oraz każdego państwa dotkniętego zanieczyszczeniem morza, 3) w przypadku określonym w art. 29 pkt 1, może zwrócić się do właściwych organów innego państwa o pomoc w wyjaśnieniu sprawy, jak również rozpatrywać wnioski innych państw w tym zakresie, 4) w przypadkach określonych w art. 29-32, może zatrzymać statek, jednak nie dłużej niż to jest konieczne do celów postępowania. 2. Jeżeli postępowanie wykaże naruszenie postanowień ustawy, z zastrzeżeniem art. 26 pkt 1 lit. c), statek zostanie niezwłocznie zwolniony po wpłaceniu kaucji lub złożeniu innego odpowiedniego zabezpieczenia finansowego."}
{"id":"1995_618_35","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Do postępowania określonego w przepisach niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 7 Kary pieniężne"}
{"id":"1995_618_36","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Armatorowi, z którego statku podczas przebywania w polskich obszarach morskich dokonano, z naruszeniem przepisów ustawy, zanieczyszczenia środowiska morskiego, w związku z eksploatacją statku lub zatopieniem w morzu odpadów i innych substancji - wymierza się karę pieniężną o równowartości do 1 000 000 jednostek obliczeniowych, zwanych Specjalnym Prawem Ciągnienia (SDR), określanych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. 2. Karze, o której mowa w ust. 1, podlega armator statku o polskiej przynależności, z którego dokonano, z naruszeniem przepisów ustawy, zanieczyszczenia środowiska morskiego poza polskimi obszarami morskimi, w związku z eksploatacją statku lub zatopieniem w morzu odpadów albo innych substancji, bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom."}
{"id":"1995_618_37","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Jeżeli kapitan lub inny członek załogi statku nie wykonując, ciążących na nim z mocy prawa, obowiązków: 1) nie dba o zdatność statku do żeglugi lub innej działalności na morzu w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza, 2) nie prowadzi książki zapisów olejowych lub ładunkowych, 3) nie zgłasza statku do przeglądu lub inspekcji, utrudnia bądź uniemożliwia przegląd lub inspekcję w zakresie przewidzianym w Konwencji MARPOL 1973\/78, 4) powoduje zanieczyszczenie morza, 5) nie składa meldunku o zauważonym zanieczyszczeniu albo sprawozdania o wypadku zagrożenia zanieczyszczeniem lub zanieczyszczenia środowiska morskiego, 6) nie podejmuje koniecznych środków w celu zapobiegania zanieczyszczaniu, ograniczenia lub usunięcia zanieczyszczenia środowiska morskiego, będącego skutkiem wypadku, 7) nie przekazuje, na żądanie właściwych organów, informacji w przypadkach przewidzianych w art. 27, 8) nie zdaje w porcie lub w stoczni remontowej pozostałości substancji szkodliwych do urządzeń lądowych, jeżeli objętość pozostałych na statku substancji szkodliwych przekracza pojemność urządzeń statkowych, przy uwzględnieniu technicznych urządzeń do nieszkodliwego ich usuwania, 9) nie zgłasza organom inspekcyjnym zdarzeń wpływających poważnie na stan techniczny statku, jego urządzeń lub wyposażenia, powodujących zagrożenie dla środowiska morskiego, podlega karze pieniężnej do wysokości nie przekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1995_618_38","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Właściwość organów oraz tryb wymierzania i ściągania kar pieniężnych z tytułu naruszenia przepisów, o których mowa w art. 36 i 37, oraz sposób wykorzystania kwot ściągniętych z tytułu kar pieniężnych regulują przepisy ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i z 1995 r. Nr 7, poz. 31). Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"1995_618_39","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Przepisy ustawy stosuje się do wód śródlądowych. 2. Przepisy ustawy stosuje się również do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego w zakresie ochrony przed zanieczyszczaniem ze źródeł lądowych i ochrony przed powodzią, a w pozostałym zakresie - w wypadkach w niej określonych.\"; 2) w art. 64 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"morskich oraz na statkach\"."}
{"id":"1995_618_4","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W rozumieniu niniejszej ustawy: 1) statek - oznacza urządzenie pływające używane w środowisku morskim, w tym również wodoloty, poduszkowce, statki podwodne oraz umocowane i pływające platformy wiertnicze, 2) armator - oznacza osobę, która przy użyciu własnego lub cudzego statku prowadzi działalność w środowisku morskim we własnym imieniu, 3) kapitan - oznacza osobę kierującą pracą na statku. Rozdział 2 Zanieczyszczenia eksploatacyjne ze statków"}
{"id":"1995_618_40","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i z 1995 r. Nr 7, poz. 31) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 55 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się w przypadkach określonych w przepisach o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki.\"; 2) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Ściągnięte kwoty z tytułu kar pieniężnych są przychodami środków specjalnych będących w dyspozycji Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, z przeznaczeniem na ochronę środowiska morskiego i żywych zasobów morza.\"."}
{"id":"1995_618_41","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. ;"}
{"id":"1995_618_5","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Do zapobiegania zanieczyszczaniu morza związanego z uprawianiem żeglugi lub prowadzeniem innej działalności morskiej przez statki stosuje się postanowienia Konwencji MARPOL 1973\/78, a na Morzu Bałtyckim - również postanowienia Konwencji Helsińskiej."}
{"id":"1995_618_6","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Statek nie może być używany do żeglugi morskiej lub innej działalności na morzu, jeżeli nie odpowiada wymaganiom w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza, określonym: 1) dla statków objętych Konwencją MARPOL 1973\/78 - w postanowieniach tej Konwencji, 2) dla innych jednostek - w przepisach ustawy lub przepisach wydanych na jej podstawie."}
{"id":"1995_618_7","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W celu zapewnienia przestrzegania przez statek wymagań, o których mowa w art. 6, statek podlega przeglądom i inspekcjom w zakresie i terminach określonych w umowach międzynarodowych lub przepisach ustawy. 2. Niezależnie od przeglądów i inspekcji, o których mowa w ust. 1, statek może być poddawany inspekcjom doraźnym. 3. Organami inspekcyjnymi są dyrektorzy urzędów morskich, a za granicą również konsulowie. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może powierzyć, w drodze rozporządzenia, określone zadania organu inspekcyjnego instytucji klasyfikacyjnej. 5. Organ inspekcyjny może upoważnić każdorazowo do dokonywania określonych przeglądów lub czynności inspekcyjnych wyznaczone w tym celu osoby lub instytucje klasyfikacyjne, również zagraniczne. 6. Minister Obrony Narodowej oraz Minister Spraw Wewnętrznych, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze rozporządzenia, organy inspekcyjne dla jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji oraz tryb przeprowadzania przeglądów i inspekcji, a także ich rodzaje."}
{"id":"1995_618_8","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Organ inspekcyjny w razie pozytywnego wyniku przeglądów i inspekcji wydaje statkowi międzynarodowe świadectwa przewidziane w Konwencji MARPOL 1973\/78, ważne na okres 5 lat, oraz potwierdza ich ważność na podstawie inspekcji rocznych i pośrednich. 2. Polski organ inspekcyjny może wydać międzynarodowe świadectwa potwierdzające spełnienie wymagań przewidzianych w Konwencji MARPOL 1973\/78 statkowi o obcej przynależności na wniosek właściwego organu państwa przynależności statku, będącego stroną tej Konwencji. 3. Świadectwa, o których mowa w ust. 1 i 2, tracą ważność przed upływem okresu, na który zostały wystawione, jeżeli: 1) bez zgody organu inspekcyjnego wprowadzono istotne zmiany w konstrukcji, wyposażeniu, systemach, osprzęcie, urządzeniach lub materiałach, 2) nie została potwierdzona ich ważność, 3) nastąpiła zmiana przynależności statku. 4. Za przeprowadzenie przeglądów, inspekcji oraz wystawienie lub potwierdzenie międzynarodowych świadectw pobiera się opłaty."}
{"id":"1995_618_9","title":"Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Kapitan statku jest obowiązany sprawdzić i zapewnić, aby: 1) statek przed rozpoczęciem i w czasie żeglugi lub innej działalności morskiej odpowiadał wymaganiom w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza potwierdzonym odpowiednimi świadectwami, oraz posiadał plan zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem morza, 2) prowadzono na bieżąco wymagane zapisy olejowe lub ładunkowe, 3) statek był obsadzony załogą mającą należyte przeszkolenie w zakresie czynności służących zapobieganiu zanieczyszczaniu morza."}
{"id":"1995_629_1","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25 i z 1992 r. Nr 33, poz. 144) w art. 41 wyrazy \"1 września 1995 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 września 1997 r.\"."}
{"id":"1995_629_2","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej","text":"Art. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1995_629_3","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1995 r."}
{"id":"1995_640_1","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 58 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Krajowe Biuro Wyborcze zapewnia obsługę Państwowej Komisji Wyborczej.\"; 2) w art. 64 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Krajowe Biuro Wyborcze zapewnia obsługę okręgowej komisji wyborczej.\"; 3) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Krajowe Biuro Wyborcze zapewnia organizacyjno-techniczne warunki wykonywania zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem wyborów. 2. Jednostkami organizacyjnymi Krajowego Biura Wyborczego są: 1) zespoły, 2) delegatury wojewódzkie, zwane dalej \"wojewódzkimi biurami wyborczymi\". 3. Organizację wewnętrzną Krajowego Biura Wyborczego określa statut nadawany przez Marszałka Sejmu na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej. Statut Krajowego Biura Wyborczego podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 4. Kierownik Krajowego Biura Wyborczego na podstawie statutu określa, w drodze zarządzenia, szczegółową organizację wewnętrzną jednostek organizacyjnych Krajowego Biura Wyborczego oraz ich właściwość.\"; 4) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. 1. Krajowe Biuro Wyborcze realizuje zadania wynikające z niniejszej ustawy oraz innych ustaw. 2. Krajowe Biuro Wyborcze współdziała z właściwymi ministrami, kierownikami urzędów centralnych, wojewodami oraz jednostkami samorządu terytorialnego w celu realizacji zadań wyborczych. 3. Zasady współdziałania terenowych organów administracji rządowej z Krajowym Biurem Wyborczym w zakresie, o którym mowa w ust. 2, określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw administracji w uzgodnieniu z Kierownikiem Krajowego Biura Wyborczego.\"; 5) w art. 73: a) w ust. 4 wyrazy \"ust. 5 i 6\" zastępuje się wyrazami \"ust. 5-7\", b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Kierownik i pracownicy Krajowego Biura Wyborczego nie mogą należeć do partii politycznych ani prowadzić działalności politycznej.\"; 6) skreśla się art. 74 i 75; 7) w art. 150: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Informację o wydatkach, o których mowa w ust. 2, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego podaje do publicznej wiadomości w ciągu pięciu miesięcy od dnia wyborów.\", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"wojewódzkich biur wyborczych, a także\"."}
{"id":"1995_640_2","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz.U. Nr 16, poz. 96, z 1991 r. Nr 53, poz. 227, z 1993 r. Nr 45, poz. 205 i z 1995 r. Nr 124, poz. 601) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 105 otrzymuje brzmienie: \"Art. 105. Państwowa Komisja Wyborcza publikuje opracowanie statystyczne zawierające szczegółowe informacje o wynikach głosowania i wynikach wyborów do rad gmin.\"; 2) w art. 120 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Informację o wydatkach pokrywanych z budżetu państwa, o których mowa w ust. 1, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego podaje do publicznej wiadomości w ciągu pięciu miesięcy od dnia wyborów.\"."}
{"id":"1995_640_3","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451 oraz z 1994 r. Nr 136, poz. 704) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 9 po wyrazach \"Krajowym Biurze Wyborczym\" stawia się przecinek i skreśla pozostałe wyrazy; 2) w art. 36 w ust. 5 skreśla się pkt 10."}
{"id":"1995_640_4","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685 oraz z 1995 r. Nr 78, poz. 390 i Nr 124, poz. 601) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminom, dotacje celowe na inne zadania zlecone gminom ustawami oraz dotacje celowe na zadania własne gmin,\"; 2) w art. 7 w ust. 1 w pkt 6 po wyrazach \"administracji rządowej\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"innych zadań zleconych gminom ustawami\"; 3) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminom, dotacje celowe na inne zadania zlecone gminom ustawami oraz dochody i wydatki związane z tymi zadaniami ujmuje się we właściwych częściach budżetu państwa.\"; 4) w art. 38: a) w ust. 1 po wyrazach \"zleconych gminie\" dodaje się wyrazy \"oraz innych zadań zleconych gminie ustawami\", b) w ust. 3 po wyrazach \"administracji rządowej\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"a także innych zadań zleconych gminom ustawami\"; 5) w art. 54: a) w ust. 1 po wyrazach \"zleconych gminom\" dodaje się wyrazy \"i innych zadań zleconych gminom ustawami\", b) w ust. 2 w pkt 3 po wyrazach \"zleconych gminom\" dodaje się wyrazy \"oraz innych zadań zleconych gminom ustawami\"; 6) w art. 55: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) odrębne roczne zbiorcze sprawozdanie z wykonania planów finansowych zadań z zakresu administracji rządowej zleconych gminie oraz innych zadań zleconych gminie ustawami - w układzie według części, działów, rozdziałów i paragrafów.\", b) w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"i wojewodzie\" zastępuje się wyrazami \"oraz we właściwym zakresie dysponentom części budżetu państwa\", c) w ust. 3 po wyrazach \"zleconych gminom\" dodaje się wyrazy \"i innych zadań zleconych gminom ustawami\"."}
{"id":"1995_640_5","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. 1. Dotychczasowe wojewódzkie biura wyborcze stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, jednostkami organizacyjnymi Krajowego Biura Wyborczego w rozumieniu ustawy. 2. Ilekroć w przepisach wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy jest mowa o wojewódzkich biurach wyborczych, należy przez to rozumieć delegatury wojewódzkie Krajowego Biura Wyborczego."}
{"id":"1995_640_6","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Osoby zatrudnione w dotychczasowych wojewódzkich biurach wyborczych stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, pracownikami Krajowego Biura Wyborczego."}
{"id":"1995_640_7","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. 1. Do czasu wydania, na podstawie ustawy, przepisów regulujących zasady organizacji Krajowego Biura Wyborczego, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 1995 r., zachowują moc dotychczasowe przepisy. 2. Wojewodowie zapewnią: 1) obsługę administracyjno-techniczną, gospodarczą i księgowo-kasową wojewódzkich biur wyborczych do 31 grudnia 1995 r. na dotychczas obowiązujących zasadach, 2) dalsze korzystanie z lokali biurowych oraz nieodpłatne przekazanie Krajowemu Biuru Wyborczemu sprzętu i wyposażenia użytkowanych przez wojewódzkie biura wyborcze w dniu 31 lipca 1995 r."}
{"id":"1995_640_8","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Do dnia 31 grudnia 1995 r. gospodarkę finansową Krajowego Biura Wyborczego i wojewódzkich biur wyborczych, a także realizację wydatków z budżetu państwa ponoszonych na przygotowanie i przeprowadzenie wyborów oraz referendum prowadzi się według dotychczas obowiązujących zasad."}
{"id":"1995_640_9","title":"Ustawa z dnia 22 września 1995 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia."}
{"id":"1995_641_1","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o ratyfikacji Wspólnej Konwencji bezpieczeństwa w postępowaniu z wypalonym paliwem jądrowym i bezpieczeństwa w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 5 września 1997 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Wspólnej Konwencji bezpieczeństwa w postępowaniu z wypalonym paliwem jądrowym i bezpieczeństwa w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 5 września 1997 r."}
{"id":"1995_641_2","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o ratyfikacji Wspólnej Konwencji bezpieczeństwa w postępowaniu z wypalonym paliwem jądrowym i bezpieczeństwa w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 5 września 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_654_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności i udzielania kredytów kontraktowych na cele mieszkaniowe oraz zasady działania Krajowego Funduszu Mieszkaniowego i towarzystw budownictwa społecznego. Rozdział 1 Kasy mieszkaniowe"}
{"id":"1995_654_10","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. 1. Określony w umowie okres systematycznego oszczędzania nie może być, z zastrzeżeniem ust. 2, krótszy niż 36 miesięcy, licząc od dnia pierwszej wpłaty na rachunek oszczędnościowo-kredytowy w kasie mieszkaniowej. 2. Jeżeli, zgodnie z umową, oszczędzający wykaże, że na realizację celu mieszkaniowego przeznaczył wkład oszczędnościowy zgromadzony na książeczce mieszkaniowej wraz z premią gwarancyjną udzieloną na podstawie odrębnych przepisów, okres oszczędzania może być skrócony, jednak nie więcej niż o 12 miesięcy."}
{"id":"1995_654_11","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. 1. Oszczędności gromadzone na rachunku oszczędnościowo-kredytowym w kasie mieszkaniowej są oprocentowane w wysokości co najmniej 0,25 stopy redyskonta w Narodowym Banku Polskim, jednak w wysokości nie mniejszej niż 2% w stosunku rocznym. 2. Kredyty kontraktowe są oprocentowane w wysokości nie większej niż 0,50 stopy redyskonta w Narodowym Banku Polskim, jednak w wysokości nie mniejszej niż 4% w stosunku rocznym. 3. Kwota kredytu kontraktowego nie może być wyższa niż 150% zgromadzonych oszczędności powiększonych o naliczone odsetki."}
{"id":"1995_654_12","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. 1. Po upływie umownego okresu systematycznego oszczędzania kasa mieszkaniowa zawiadamia, w ciągu miesiąca, posiadacza rachunku oszczędnościowo-kredytowego o nabyciu przez niego uprawnień do otrzymania kredytu. 2. Na wniosek posiadacza rachunku oszczędnościowo-kredytowego kasa mieszkaniowa zawiera z nim umowę kredytową i udziela kredytu na cele mieszkaniowe w ciągu trzech miesięcy od złożenia wniosku, chyba że zaistniały okoliczności, o których mowa w ust. 4. 3. Kasa mieszkaniowa udziela kredytu stosownie do przepisów art. 11, jeżeli spłata kredytu została zabezpieczona hipotecznie lub w inny sposób określony w umowie kredytowej. 4. Jeżeli spłata kredytu wraz z odsetkami byłaby wątpliwa z powodu braku zdolności posiadacza rachunku do spłaty kredytu lub braku odpowiedniego zabezpieczenia kredytu, kasa mieszkaniowa może odmówić udzielenia kredytu."}
{"id":"1995_654_13","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. 1. Przedłużenie okresu systematycznego oszczędzania po nabyciu przez posiadacza rachunku oszczędnościowo-kredytowego uprawnień do otrzymania kredytu, wymaga zmiany umowy o kredyt kontraktowy. 2. W wypadku gdy naruszenie warunków systematycznego oszczędzania nastąpiło w okresie, o którym mowa w ust. 1, kasa mieszkaniowa nie może od umowy odstąpić, jeżeli posiadacz rachunku złoży wniosek o udzielenie kredytu. Kasa mieszkaniowa jest zobowiązana poinformować posiadacza rachunku o tym uprawnieniu. 3. Jeżeli oszczędności nie są gromadzone zgodnie z umową o kredyt kontraktowy, kasa mieszkaniowa może określić dodatkowe warunki, po spełnieniu których kredyt będzie mógł być udzielony lub odstąpić od umowy. 4. W razie przejściowej utraty bieżącej płynności płatniczej kasy mieszkaniowej o kolejności udzielania kredytu decyduje kolejność zawarcia umowy o kredyt kontraktowy."}
{"id":"1995_654_14","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. Posiadacz rachunku, przed udzieleniem kredytu, może w każdym czasie rozwiązać umowę, żądając wypłacenia zgromadzonych oszczędności i należnych odsetek, z tym że: 1) jeżeli rozwiązanie umowy nastąpi przed upływem umownego terminu oszczędzania, kasa mieszkaniowa jest zobowiązana wypłacić oszczędności i odsetki w wysokości określonej w umowie, w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia zgłoszenia żądania, 2) jeżeli rozwiązanie umowy nastąpiło po nabyciu uprawnień do otrzymania kredytu, kasa mieszkaniowa wypłaca oszczędności i odsetki naliczone za cały okres oszczędzania w wysokości 50% stosowanego przez bank prowadzący kasę mieszkaniową oprocentowania rocznego depozytu, w terminie określonym w umowie, a gdy nie jest określony w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia zgłoszenia żądania."}
{"id":"1995_654_15","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. 1. Jeżeli stosunki majątkowe między małżonkami podlegają wspólności ustawowej, środki zgromadzone na rachunku oszczędnościowo-kredytowym należą do obojga małżonków niezależnie od pochodzenia tych środków oraz od tego, które z nich jest posiadaczem rachunku. Przepis ten nie narusza uprawnienia każdego z małżonków do żądania zwrotu części środków pochodzącej z jego majątku odrębnego. 2. W okresie oszczędzania może nastąpić przeniesienie praw i obowiązków posiadacza rachunku oszczędnościowo-kredytowego na osobę bliską, która nie posiada takiego rachunku. Do skuteczności przeniesienia praw i obowiązków wystarczą oświadczenia posiadacza rachunku i osoby bliskiej, złożone przed przedstawicielem banku lub zaopatrzone w podpisy notarialnie poświadczone. 3. Do osób bliskich, o których mowa w ust. 2, zalicza się małżonka, który nie pozostaje z posiadaczem rachunku we wspólności ustawowej, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo oraz osobę, która pozostaje faktycznie we wspólnym pożyciu małżeńskim z posiadaczem rachunku oszczędnościowo-kredytowego. Rozdział 3 Krajowy Fundusz Mieszkaniowy"}
{"id":"1995_654_16","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. 1. Krajowy Fundusz Mieszkaniowy, zwany dalej \"Funduszem\", służy realizacji zadań wynikających z polityki państwa w zakresie gospodarki mieszkaniowej oraz rozwoju budownictwa mieszkaniowego. 2. Rada Ministrów utworzy Fundusz w Banku Gospodarstwa Krajowego, dostosowując statut Banku do przepisów niniejszego rozdziału."}
{"id":"1995_654_17","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. 1. Na Fundusz składają się: 1) środki budżetowe określone w ustawie budżetowej, 2) odsetki od udzielonych kredytów i pożyczek, 3) odsetki od lokat środków Funduszu w bankach, 4) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski bądź gwarantowanych przez Skarb Państwa, 5) darowizny i zapisy, 6) spłaty pożyczek udzielonych ze zniesionego centralnego Funduszu Rozwoju Budownictwa Mieszkaniowego wraz z należnymi odsetkami, 7) inne wpływy. 2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w jednym banku lub w grupie banków, powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 15% środków Funduszu nie zaangażowanych w kredyty i pożyczki. 3. Na Fundusz przeznacza się także: 1) wpływy z emisji przez Bank Gospodarstwa Krajowego obligacji na podstawie upoważnienia Ministra Finansów i Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 2) środki z pożyczek zagranicznych przekazane Bankowi Gospodarstwa Krajowego przez Ministra Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. 4. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określa warunki spłaty pożyczek, o których mowa w ust. 3 pkt 2."}
{"id":"1995_654_18","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. Środki Funduszu przeznacza się na: 1) udzielanie, na warunkach preferencyjnych, kredytów towarzystwom budownictwa społecznego oraz spółdzielniom mieszkaniowym na budowę lokali mieszkalnych, z zastrzeżeniem art. 20, 2) udzielanie pożyczek, o których mowa w art. 6, bankom prowadzącym kasy mieszkaniowe w zakresie niezbędnym do utrzymania bieżącej płynności płatniczej, 3) udzielanie gminom na warunkach preferencyjnych kredytów na realizację komunalnej infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu realizowanemu na zasadach określonych w ustawie, 4) nabywanie papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, bądź gwarantowanych przez Skarb Państwa, 5) pokrywanie kosztów emisji oraz wykupu obligacji, o których mowa w art. 17 ust. 3 pkt 1, 6) spłatę pożyczek, o których mowa w art. 17 ust. 3 pkt 2, wraz z odsetkami i innymi kosztami obsługi pożyczek, 7) realizację innych zadań związanych z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych, określonych przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów, a w szczególności remontów i modernizacji lokali mieszkalnych przeznaczonych na wynajem, 8) pokrycie kosztów udzielania i windykacji kredytów i pożyczek wymienionych w pkt 1-3, 9) pokrycie innych kosztów realizacji zadań wymienionych w pkt 1-7, na zasadach określonych przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów."}
{"id":"1995_654_19","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. 1. Ze środków Funduszu mogą być udzielane kredyty, o których mowa w art. 18 pkt 1, na sfinansowanie nie więcej niż 50% kosztów przedsięwzięcia pod warunkiem, że kredyty te zostaną przeznaczone na realizację projektów budowlanych uwzględniających wymagania określone odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21. 2. Wysokość kredytu, jego oprocentowanie i warunki spłaty określa umowa zawarta z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, z tym że: 1) oprocentowanie kredytu nie może przekraczać stopy redyskonta w Narodowym Banku Polskim, 2) na wniosek kredytobiorcy spłata kredytu może być odroczona na okres nie dłuższy niż 30 miesięcy, licząc od dnia udzielenia kredytu."}
{"id":"1995_654_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. 1. W rozumieniu ustawy określenie \"kasa mieszkaniowa\" oznacza finansowo wyodrębnioną działalność banków polegającą na prowadzeniu imiennych rachunków oszczędnościowo-kredytowych i udzielaniu kredytów kontraktowych. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) działaniach lub zdarzeniach dotyczących kasy mieszkaniowej - należy przez to rozumieć działania i zdarzenia dotyczące banku prowadzącego kasę mieszkaniową, 2) rachunkach oszczędnościowo-kredytowych bądź kredytach kontraktowych - należy przez to rozumieć wyłącznie rachunki i kredyty prowadzone i udzielane przez kasę mieszkaniową na zasadach określonych w ustawie. 3. Do działalności kas mieszkaniowych, o której mowa w ust. 1, stosuje się w sprawach nie uregulowanych ustawą przepisy prawa bankowego i Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1995_654_20","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. 1. Jeżeli kredyt, o którym mowa w art. 18 pkt 1, został udzielony spółdzielni mieszkaniowej, lokale mieszkalne w budynku wzniesionym przy jego wykorzystaniu mogą być wynajęte lub przydzielone na zasadach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, wyłącznie osobom fizycznym, o których mowa w art. 30. 2. Lokale mieszkalne w budynku wzniesionym przy wykorzystaniu kredytu, o którym mowa w art. 18 pkt 1, nie mogą być, pod rygorem nieważności, wyodrębnione na własność ani przydzielone na zasadach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. 3. Udzielenie spółdzielni mieszkaniowej kredytu, o którym mowa w art. 18 pkt 1, na finansowanie kosztów budowy mieszkań przydzielanych na zasadach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu może nastąpić, jeżeli statut spółdzielni nie dopuszcza możliwości przekształcenia tego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Zmiana statutu w tym zakresie jest niedopuszczalna."}
{"id":"1995_654_21","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania kredytów oraz pożyczek ze środków Funduszu, szczególne wymagania w zakresie właściwości energetycznych budynków, wymagania dotyczące minimalnych powierzchni mieszkań i ich zasiedlenia początkowego oraz wyposażenia technicznego mieszkań i budynków wznoszonych przy wykorzystaniu tych kredytów."}
{"id":"1995_654_22","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 22. 1. Nadzór nad gospodarowaniem środkami Funduszu sprawuje Rada Nadzorcza Banku Gospodarstwa Krajowego, w składzie poszerzonym o dwóch przedstawicieli Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego wyodrębnia w planie finansowym plan finansowy Funduszu, opracowany w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministrem Finansów. 3. Bank Gospodarstwa Krajowego sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat. Rozdział 4 Towarzystwa budownictwa społecznego"}
{"id":"1995_654_23","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 23. 1. Towarzystwa budownictwa społecznego mogą być tworzone w formie: 1) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, 2) spółek akcyjnych, 3) spółdzielni osób prawnych. 2. Do towarzystwa budownictwa społecznego, zwanego dalej \"towarzystwem\", stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu handlowego lub prawa spółdzielczego, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału."}
{"id":"1995_654_24","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24. 1. Towarzystwo prowadzi działalność na obszarze określonym w umowie lub statucie towarzystwa. 2. Dochody towarzystwa nie mogą być przeznaczane do podziału między wspólników lub członków. Przeznacza się je w całości na działalność statutową towarzystwa. 3. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa zatwierdza umowę lub statut towarzystwa, a także wszelkie ich zmiany. 4. Na decyzję ministra odmawiającą zatwierdzenia umowy lub statutu, a także ich zmian służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1995_654_25","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 25. 1. W towarzystwie powołuje się radę nadzorczą. 2. Gmina lub gminy, na obszarze których działa towarzystwo, są uprawnione do wprowadzenia swoich przedstawicieli do składu rady nadzorczej towarzystwa w liczbie określonej w statucie towarzystwa."}
{"id":"1995_654_26","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 26. 1. Nazwa towarzystwa, oprócz wyrazów wskazujących na jego formę organizacyjną, powinna zawierać wyrazy \"towarzystwo budownictwa społecznego\" lub skrót \"TBS\". 2. Wyrazy \"towarzystwo budownictwa społecznego\" i skrót \"TBS\" mogą być używane w nazwie oraz do określenia działalności lub reklamy wyłącznie w odniesieniu do towarzystw budownictwa społecznego w rozumieniu przepisów ustawy."}
{"id":"1995_654_27","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 27. 1. Przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. 2. Towarzystwo może również: 1) nabywać budynki mieszkalne, 2) przeprowadzać remonty i modernizację obiektów przeznaczonych na zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych na zasadach najmu, 3) wynajmować lokale użytkowe znajdujące się w budynkach towarzystwa, 4) sprawować na podstawie umów zlecenia zarząd budynkami mieszkalnymi nie stanowiącymi jego własności, 5) prowadzić inną działalność związaną z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą."}
{"id":"1995_654_28","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 28. 1. Rada gminy ustala dla zasobów mieszkaniowych towarzystwa stawki czynszu regulowanego za 1 m{2} powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego w takiej wysokości, aby suma czynszów za najem wszystkich lokali eksploatowanych przez towarzystwo pozwalała na pokrycie kosztów eksploatacji i remontów budynków oraz spłatę kredytu zaciągniętego na budowę. Towarzystwo przedstawia radzie gminy propozycję wysokości czynszu wraz z kalkulacją. 2. Czynsz, o którym mowa w ust. 1, nie może być wyższy w skali roku niż 4% wartości odtworzeniowej lokalu obliczonej według przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433), z zastrzeżeniem art. 30 ust. 5 pkt 3."}
{"id":"1995_654_29","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 29. Pracodawca, działając w celu uzyskania mieszkań dla swych pracowników, a także inne osoby mające interes w uzyskaniu mieszkań przez wskazane przez nie osoby trzecie, mogą zawierać z towarzystwem umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy tych mieszkań."}
{"id":"1995_654_3","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. 1. Podjęcie przez bank działalności, o której mowa w art.2 ust.1, może nastąpić po dokonaniu zmiany statutu polegającej na rozszerzeniu zakresu działania banku o tę działalność. 2. Likwidacja banku prowadzącego kasę mieszkaniową albo pozbawienie go możliwości jej prowadzenia w ramach nadzoru sprawowanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego wymaga wskazania banku przejmującego tę działalność. 3. Bank przejmujący działalność wstępuje, z mocy prawa, w prawa i obowiązki strony umów o kredyt kontraktowy. Jednocześnie przechodzą na niego zobowiązania i wierzytelności oraz inne aktywa i pasywa związane z przejętą działalnością. 4. Prezes Narodowego Banku Polskiego określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady finansowego wyodrębniania kas mieszkaniowych w bankach oraz rozliczeń między bankiem, który zaprzestał prowadzenia kasy mieszkaniowej, a bankiem przejmującym tę działalność."}
{"id":"1995_654_30","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 30. 1. Towarzystwo może wynająć lokal mieszkalny wyłącznie osobie fizycznej, jeżeli: 1) osoba fizyczna oraz osoby zgłoszone do wspólnego zamieszkania, w dniu objęcia lokalu, nie posiadają tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego, 2) dochód gospodarstwa domowego, w dniu zawarcia umowy najmu, nie przekracza przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w danym województwie, ogłoszonego przed dniem zawarcia umowy najmu, o więcej niż: a) o 20% w jednoosobowym gospodarstwie domowym, b) o 80% w dwuosobowym gospodarstwie domowym, c) o dalsze 40% na każdą dodatkową osobę w gospodarstwie domowym o większej liczbie osób. 2. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza co pół roku w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wysokość przeciętnego wynagrodzenia w województwach bez wypłat z zysku i nadwyżki bilansowej w spółdzielniach oraz nagród z zakładowego funduszu nagród z uwzględnieniem sfery budżetowej bez przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" oraz bez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" i Telekomunikacji Polskiej - Spółka Akcyjna, w pierwszym i trzecim kwartale danego roku. 3. Najemca jest obowiązany składać towarzystwu, w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku, deklarację o średnim miesięcznym dochodzie przypadającym na gospodarstwo domowe w roku poprzednim oraz informować towarzystwo niezwłocznie o uzyskaniu tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego. 4. Najemca lub osoba ubiegająca się o najem lokalu mieszkalnego jest obowiązana na żądanie towarzystwa przedstawić zaświadczenie właściwego miejscowo urzędu skarbowego o wysokości dochodów uzyskanych przez tę osobę oraz osoby zgłoszone przez nią do wspólnego zamieszkania. 5. W razie: 1) niezłożenia przez najemcę deklaracji w terminie, o którym mowa w ust. 3, towarzystwo może wypowiedzieć umowę najmu, 2) złożenia przez najemcę w deklaracji oświadczeń niezgodnych z prawdą, towarzystwo wypowiada mu umowę najmu bez zachowania terminu wypowiedzenia; po rozwiązaniu umowy użytkownik lokalu jest zobowiązany płacić towarzystwu miesięczne odszkodowanie za korzystanie z lokalu w wysokości 200% czynszu miesięcznego jaki płaciłby gdyby umowa nie została rozwiązana, 3) gdy najemca wykaże w deklaracji dochody przekraczające wysokość określoną w ust. 1 pkt 2, towarzystwo może wypowiedzieć umowę najmu w części dotyczącej czynszu i zastosować czynsz wolny. 6. Przepis ust. 5 pkt 2 stosuje się odpowiednio, gdy najemca uzyskał tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego w tej samej miejscowości. 7. W sprawach dotyczących sposobu deklarowania oraz wzoru deklaracji o wysokości dochodów członków gospodarstwa domowego jak też dokumentów, które do deklaracji należy dołączyć lub które powinny być przez składających deklarację przechowywane w celu udostępnienia na żądanie towarzystwa, stosuje się odpowiednio przepisy wykonawcze do ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, dotyczące deklarowania dochodów przy ustaleniu wysokości tych dodatków."}
{"id":"1995_654_31","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31. Kryteria i tryb przeznaczania mieszkań dla konkretnych najemców określa umowa spółki albo statut towarzystwa. Zasady współdziałania towarzystwa z gminą lub gminami określa umowa."}
{"id":"1995_654_32","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 32. Umowa najmu może przewidywać obowiązek wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu, istniejących w dniu opróżnienia lokalu, w wysokości nie przekraczającej 10% wartości odtworzeniowej lokalu w dniu zawarcia umowy, o której mowa w art. 28 ust. 2."}
{"id":"1995_654_33","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 33. W sprawach nie uregulowanych w rozdziale 4 ustawy stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1995_654_34","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288) w art. 219 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Statut spółdzielni może przewidywać, że: 1) w domach dla inwalidów, osób samotnych i w innych domach o specjalnym przeznaczeniu, 2) w domach wybudowanych z udziałem środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, lokatorskie prawo do lokalu nie podlega przekształceniu.\"."}
{"id":"1995_654_35","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. Nr 45, poz. 207, z 1989 r. Nr 74, poz. 443 oraz z 1995 r. Nr 85, poz. 428) w art. 4 w ust. 1 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) nabycie w drodze darowizny praw do rachunku oszczędnościowo-kredytowego przez małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo oraz osobę pozostającą faktycznie we wspólnym pożyciu małżeńskim z posiadaczem rachunku oszczędnościowo-kredytowego w kasie mieszkaniowej, pod warunkiem przeznaczenia środków zgromadzonych na tym rachunku na cele mieszkaniowe.\"."}
{"id":"1995_654_36","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U z 1992 r. Nr 72, poz.359, z 1993 r. Nr 6, poz.29, Nr 28, poz.127 i Nr 134, poz.646, z 1994 r. Nr 80, poz.369 i Nr 121, poz.591 oraz z 1995 r. Nr 4, poz.18) w art. 49 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w zakresie przekraczającym gwarancje ustawowego systemu gwarantowania środków pieniężnych, określone ustawą z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, z tytułu wkładów oszczędnościowych zgromadzonych na: a) książeczkach mieszkaniowych wystawionych do dnia 23 października 1990 r. - do dnia 31 grudnia 1999 r., b) imiennych rachunkach oszczędnościowo-kredytowych w bankach prowadzących kasy mieszkaniowe według zasad określonych odrębnymi przepisami - do łącznej wysokości trzykrotności kwot objętych gwarancjami Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, jeżeli wkłady były gromadzone przez okres nie krótszy niż 2 lata,\"."}
{"id":"1995_654_37","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 14 grudnia 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy (Dz. U. Nr 89, poz. 517) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. Nie ściągnięte wierzytelności centralnego Funduszu Rozwoju Budownictwa Mieszkaniowego stanowią przychód Krajowego Funduszu Mieszkaniowego z dniem jego utworzenia.\"."}
{"id":"1995_654_38","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26: a) w ust.1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) wydatków poniesionych w roku podatkowym w celu systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych odrębnymi przepisami, w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym 20 % kwoty określonej w ust. 3,\", b) w ust. 3 wyrazy \"ust. 1 pkt 5 lit. b)-f)\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 5 lit. b)-f) oraz pkt 5a\", c) po ust.3 dodaje się ust.3a w brzmieniu: \"3a. Jeżeli podatnik korzystał z odliczeń wydatków wymienionych w ust.1 pkt 5a i oszczędności zgromadzone w banku prowadzącym kasę mieszkaniową wydatkował zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na tym rachunku, o kwotę tych odliczeń pomniejsza się kwotę faktycznie poniesionych wydatków podlegających odliczeniu od dochodu na cele wymienione w ust.1 pkt 5.\", d) w ust. 7 w pkt 1 wyrazy \"pkt 5 i 6\" zastępuje się wyrazami \"pkt 5, 5a i 6\", e) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Wysokość wydatków na cele określone w ust.1 pkt 5, 5a, 6, 7a i 7c dotyczy wydatków poniesionych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu i ponoszą wydatki, odlicza się je zgodnie z wnioskami wyrażonymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków. Jeżeli małżonkowie przed zawarciem związku małżeńskiego ponosili w okresie obowiązywania ustawy wydatki na cele określone w ust.1 pkt 5 lit.a-f, pkt 5a lub pkt 6 i odliczali je od dochodu, o kwotę tych wydatków zmniejsza się wysokość wydatków, o których mowa w zdaniu poprzedzającym. Jeżeli małżonkowie ponosili wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 5 lit. a-f, pkt 5a lub pkt 6 w czasie trwania związku małżeńskiego i wydatki te były odliczone od ich dochodów, a następnie ustał związek małżeński, przysługująca każdemu z nich kwota wydatków podlega zmniejszeniu o wydatki poniesione w czasie trwania związku małżeńskiego w wysokości po 50% tych wydatków, jeżeli byli opodatkowani łącznie, a jeżeli byli opodatkowani odrębnie - w wysokości odliczonej od dochodu każdego z małżonków.\", f) w ust. 9 wyrazy \"pkt 5 i 6\" zastępuje się wyrazami \"pkt 5, 5a i 6\", g) w ust. 10 na końcu dodaje się zdanie drugie i trzecie w brzmieniu: \"Powyższą zasadę stosuje się również, jeżeli podatnik wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej lub przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych. W razie przeniesienia uprawnień do rachunku na rzecz dzieci, do rozliczenia kwoty przysługujących im odliczeń wydatków na ich cele mieszkaniowe stosuje się odpowiednio art. 41 ust. 3a.\"; 2) w art. 41 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Banki prowadzące kasy mieszkaniowe są obowiązane pobierać, jako płatnicy, zaliczki na podatek dochodowy od oszczędności, o których mowa w art. 26 ust. 10 zdanie drugie - w wysokości 20 % wycofanej kwoty, chyba że osoba wycofująca oszczędności złoży oświadczenie, że nie korzystała z odliczenia na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5a.\"; 3) w art. 45 w ust. 3a w ostatnim zdaniu po wyrazach \"spółdzielni mieszkaniowej\" dodaje się wyrazy \"albo oszczędności z rachunku prowadzonego przez kasę mieszkaniową lub przeniesienia uprawnień do tego rachunku na rzecz osób innych niż dzieci własne i przysposobione\"."}
{"id":"1995_654_39","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113 , poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478) w art. 17 w ust. 1 po pkt 4i dodaje się pkt 4j i 4k w brzmieniu: \"4j) dochody towarzystw budownictwa społecznego uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i z innych źródeł przychodów - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz na budowę mieszkań na wynajem, 4k) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego prowadzącego Krajowy Fundusz Mieszkaniowy oraz banku prowadzącego kasę mieszkaniową, stanowiące równowartość dochodu uzyskanego przez Fundusz lub kasę mieszkaniową z tytułów określonych w odrębnych przepisach - w części przeznaczonej wyłącznie na realizację wymienionych w tych przepisach celów odpowiednio Funduszu lub kasy mieszkaniowej,\"."}
{"id":"1995_654_4","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. Środki zgromadzone na imiennych rachunkach oszczędnościowo-kredytowych w kasach mieszkaniowych są wkładami oszczędnościowymi. Wkłady te są objęte obowiązkowym systemem gwarantowania środków pieniężnych na rachunkach banków, a co do wysokości wkładów, które łącznie z należnymi odsetkami przekraczają kwoty gwarantowane - gwarancją uzupełniającą Skarbu Państwa do wysokości określonej odrębnymi przepisami. 2. Środki zgromadzone na imiennych rachunkach oszczędnościowo-kredytowych w kasach mieszkaniowych nie mogą być przeznaczone na finansowanie innych zobowiązań banków niż związane z działalnością kas mieszkaniowych. 3. Od środków gromadzonych na rachunkach oszczędnościowo-kredytowych kas mieszkaniowych nie jest odprowadzana rezerwa obowiązkowa, o której mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703)."}
{"id":"1995_654_40","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Czynsz obejmuje: podatek gruntowy, podatek od nieruchomości, koszty administrowania, koszty konserwacji utrzymania technicznego budynku, koszty utrzymania zieleni oraz wszystkich pomieszczeń wspólnego użytkowania, w tym opłaty za utrzymanie czystości, energię cieplną i elektryczną, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 4. 2. Najemca oprócz czynszu jest obowiązany do uiszczania opłat za świadczenia związane z eksploatacją mieszkania, w tym opłaty za energię elektryczną, energię cieplną, gaz, wodę, za odbiór nieczystości stałych i płynnych, windę, antenę zbiorczą oraz domofon.\"; 2) w art. 43 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Najemca jest obowiązany na żądanie gminy przedstawić zaświadczenie właściwego miejscowo urzędu skarbowego o wysokości dochodów uzyskanych przez członków gospodarstwa domowego najemcy.\"."}
{"id":"1995_654_41","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18) w art. 14 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Nie nalicza się obowiązkowej opłaty rocznej od aktywów z umów o kredyt kontraktowy w bankach prowadzących kasy mieszkaniowe według zasad określonych odrębnymi przepisami.\". Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_654_42","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 42. 1. Towarzystwa budownictwa społecznego utworzone przed dniem wejścia w życie ustawy, są obowiązane, w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy, dostosować statut lub umowę spółki do jej przepisów albo zmienić firmę lub nazwę. Do zmiany statutu lub umowy stosuje się art. 24 ust. 3 ustawy. 2. Jeżeli spółka lub spółdzielnia nie dokona zmiany statutu lub umowy spółki w terminie i w sposób określony w ust. 1, sąd rejestrowy zażąda usunięcia braków w wyznaczonym terminie, a po jego bezskutecznym upływie uczyni w rejestrze wzmiankę o zakazie używania w nazwie lub firmie wyrazów \"towarzystwo budownictwa społecznego\" i powiadamia o tym daną spółkę lub spółdzielnię."}
{"id":"1995_654_43","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 43. Traci moc ustawa z dnia 3 lipca 1947 r. o popieraniu budownictwa (Dz.U. Nr 52, poz. 270 i Nr 73, poz. 467, z 1951 r. Nr 10, poz. 75 i Nr 14, poz. 110 oraz z 1952 r. Nr 18, poz. 108)."}
{"id":"1995_654_44","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 44. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 35, 38 i 39, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1995_654_5","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Przychodami kasy mieszkaniowej są: 1) odsetki i prowizje od udzielonych kredytów kontraktowych, 2) opłaty manipulacyjne od wpłat dokonywanych na rachunki oszczędnościowo-kredytowe, 3) odsetki od lokat środków kasy na rachunkach terminowych w bankach, 4) wpływy z inwestycji kasy w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, bądź gwarantowane przez Skarb Państwa. 2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w jednym banku lub w grupie banków, powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 15% sumy środków zgromadzonych na rachunkach oszczędnościowo-kredytowych w kasie mieszkaniowej. 3. Przychody kasy mieszkaniowej są przeznaczane na pokrycie: 1) odsetek od gromadzonych w kasie oszczędności, 2) odsetek od pożyczek zaciągniętych ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, 3) kosztów prowadzenia kasy, 4) wynagrodzenia banku prowadzącego kasę, w wysokości do 1% wpłat dokonywanych na rachunki oszczędnościowo-kredytowe. 4. Przychody kasy mieszkaniowej, pomniejszone o wydatki, o których mowa w ust. 3, przeznacza się w całości na kredyty kontraktowe i utrzymanie bieżącej płynności płatniczej w zakresie związanym z działalnością kasy. 5. Nadwyżka zgromadzonych środków nad wymagalnymi zobowiązaniami kasy mieszkaniowej wynikającymi z umów o kredyt kontraktowy może być przeznaczona na: 1) nabycie papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, bądź gwarantowanych przez Skarb Państwa, 2) lokaty, o których mowa w ust.1 pkt 3."}
{"id":"1995_654_6","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. W celu zapewnienia bieżącej płynności płatniczej, o której mowa w art. 5 ust. 4, bank prowadzący kasę mieszkaniową może wystąpić o udzielenie pożyczki ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego. 2. Wysokość pożyczki oraz warunki jej spłaty określa umowa."}
{"id":"1995_654_7","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. Prezes Narodowego Banku Polskiego określi, w drodze zarządzenia, obowiązkowy zakres informacji dotyczących stanu oszczędności zgromadzonych na rachunkach oszczędnościowo-kredytowych, wysokości udzielonych kredytów kontraktowych i terminowości ich spłat oraz przychodów i kosztów banków z tytułu prowadzenia kas mieszkaniowych. Rozdział 2 Umowa o kredyt kontraktowy"}
{"id":"1995_654_8","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Przez zawarcie umowy o kredyt kontraktowy osoba fizyczna zobowiązuje się do systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej przez czas oznaczony, a bank prowadzący kasę mieszkaniową do przechowywania oszczędności i udzielenia po upływie tego okresu, z zastrzeżeniem art. 12 i 13, długoterminowego kredytu na cele mieszkaniowe. 2. Celami mieszkaniowymi, o których mowa w ust. 1, są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy: 1) nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość, 2) uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, 3) remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania, 4) spłata kredytu bankowego zaciągniętego na cele wymienione w pkt 1-3, 5) nabycie działki budowlanej lub jej części, pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny kredytobiorcy."}
{"id":"1995_654_9","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. Umowa o kredyt kontraktowy powinna być, pod rygorem nieważności, zawarta na piśmie i określać co najmniej strony umowy, warunki systematycznego oszczędzania, wysokość oprocentowania oszczędności, zobowiązanie banku do zawarcia umowy kredytowej, o której mowa w art. 12, wraz z ustaleniem istotnych warunków tej umowy. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki umów o kredyt kontraktowy. 3. Do umów o kredyt kontraktowy, w sprawach nie uregulowanych ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy prawa bankowego i Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1995_681_1","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 95, poz. 473) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 5 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w ust. 9 i 10.\", b) dodaje się ust. 9 i 10 w brzmieniu: \"9. Kwota bazowa wynosi 93% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, z uwzględnieniem ust. 10. 10. Podwyższenie kwoty bazowej następuje od pierwszego dnia miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja. Poczynając od pierwszej waloryzacji w 1996 r. wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 9, ulega podwyższeniu o jeden punkt procentowy w każdym terminie waloryzacji, aż do osiągnięcia kwoty bazowej równej 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.\"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty inwalidzkiej na podstawie przepisów wymienionych w art. 1, stanowi: 1) podstawa wymiaru renty inwalidzkiej - w wysokości uwzględniającej wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do renty inwalidzkiej albo 2) podstawa wymiaru ustalona na nowo w myśl art. 7. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru: 1) emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do emerytury na podstawie przepisów wymienionych w art. 1, 2) renty inwalidzkiej dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty inwalidzkiej albo do emerytury na podstawie przepisów wymienionych w art. 1.\"; 3) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Kwoty najniższych emerytur i rent - bez uwzględnienia dodatków, o których mowa w art. 21 - wynoszą: 1) 39% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin ostatniej waloryzacji emerytur i rent w 1995 r. - w przypadku emerytury, renty rodzinnej i renty inwalidzkiej dla inwalidy I lub II grupy, 2) 30% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin ostatniej waloryzacji emerytur i rent w 1995 r. - w przypadku renty inwalidzkiej dla inwalidy III grupy. 2. Kwoty najniższych emerytur i rent, o których mowa w ust. 1, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja. 3. Kwota najniższej renty inwalidzkiej z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej oraz renty rodzinnej przysługującej członkom rodziny pozostałym po ubezpieczonym lub renciście, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, wynosi 120% kwoty najniższych świadczeń określonych w ust. 1, podwyższonych zgodnie z ust. 2. 4. Emerytury i renty ustalone w kwotach niższych niż określone w ust. 1 i 2 podwyższa się do tych kwot z urzędu, a jeżeli ich wypłata była wstrzymana - po wznowieniu wypłaty. 5. Przepisy art. 19 stosuje się odpowiednio.\"; 4) po art. 17 dodaje się art. 17{1} i 17{2} w brzmieniu: \"Art. 17{1}. 1. W 1996 r. emerytury i renty podlegają waloryzacji poprzez podwyższenie kwoty świadczenia przysługującego w dniu 31 sierpnia 1996 r. wskaźnikiem waloryzacji określonym w ustawie budżetowej na 1996 r. 2. Wskaźnik waloryzacji, o którym mowa w ust. 1, ustala się w taki sposób, aby zapewnił on w 1996 r., w porównaniu do 1995 r., realny wzrost emerytur i rent wynoszący co najmniej 2,5%, po uwzględnieniu wzrostu kwoty bazowej, przewidzianego w art. 7 ust. 10. 3. Podwyżki, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się od dnia 1 września 1996 r. 4. Równocześnie z podwyższeniem emerytury i renty następuje podwyższenie podstawy jej wymiaru wskaźnikiem waloryzacji, o którym mowa w ust. 1. 5. Jeżeli realny wzrost przeciętnej emerytury i renty w 1996 r., w porównaniu do 1995 r., wyniesie mniej niż 2,5%, w marcu 1997 r. nastąpi jednorazowa wypłata w wysokości zapewniającej osiągnięcie tego wzrostu. Ustalenie kwoty jednorazowej wypłaty następuje przez pomnożenie kwoty zwaloryzowanej w 1996 r. emerytury i renty przez wskaźnik weryfikacyjny. Kwota jednorazowej wypłaty będzie oprocentowana planowanym wskaźnikiem wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych na I kwartał 1997 r. 6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wskaźnik weryfikacyjny oraz szczegółowe zasady jednorazowej wypłaty, o których mowa w ust. 5. 7. Wzrost, o którym mowa w ust. 5, liczony jest jako iloraz wskaźnika nominalnego wzrostu przeciętnej emerytury i renty brutto przez średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 8. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłosi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie do dnia 15 lutego 1997 r. realny wzrost emerytur i rent w 1996 r.."}
{"id":"1995_681_17","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17{2}. W zakresie uregulowanym w art. 17{1} nie stosuje się w 1996 r. przepisów art. 17.\"; 5) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" - co najmniej na 14 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji - należne od tego terminu kwoty: 1) najniższej emerytury i renty, 2) dodatków: pielęgnacyjnego, dla sieroty zupełnej, za tajne nauczanie, kombatanckiego oraz dodatku dla żołnierzy zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionych w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu.\"; 6) w art. 19 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z uwzględnieniem wszystkich kolejnych waloryzacji przypadających w okresie wstrzymania wypłaty.\"; 7) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Dodatek pielęgnacyjny wynosi miesięcznie 10% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin ostatniej waloryzacji emerytur i rent w 1995 r. 2. Dodatek dla sieroty zupełnej wynosi miesięcznie 10% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin ostatniej waloryzacji emerytur i rent w 1995 r. 3. Kwoty dodatków, o których mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja.\"; 8) po art. 33 dodaje się art. 33{1} i 33{2} w brzmieniu: \"Art. 33{1}. 1. Jeżeli po dniu 31 grudnia 1995 r. emeryt lub rencista zgłosi wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia przez doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych kwotę przysługującego świadczenia zwiększa się doliczając: 1) do kwoty emerytury lub renty inwalidzkiej I i II grupy: a) po 1,3% podstawy wymiaru, ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów składkowych, o których mowa w art. 2, b) po 0,7% podstawy wymiaru, ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 4, 2) do kwoty renty inwalidzkiej III grupy oraz do kwoty renty rodzinnej część wzrostu, o którym mowa w pkt 1, ustaloną przy zastosowaniu wskaźnika procentowego, określonego odpowiednio w art. 11 ust. 2 albo w art. 12. 2. Przy obliczaniu wzrostu, o którym mowa w ust. 1, okresy składkowe i nieskładkowe ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy."}
{"id":"1995_681_2","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej w dniu jej przyznania stanowi kwota bazowa służąca do obliczania podstawy wymiaru emerytury i renty na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 2. Podstawa wymiaru renty inwalidzkiej ulega podwyższeniu na zasadach i w terminach określonych dla emerytur i rent przysługujących na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.\"; 2) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podstawę wymiaru renty rodzinnej ustala się w myśl art. 11, z tym że w przypadku renty rodzinnej przyznanej po zmarłym inwalidzie wojennym pobierającym rentę inwalidzką, o której mowa w art. 10, podstawę wymiaru renty rodzinnej stanowi podstawa wymiaru tej renty inwalidzkiej w wysokości uwzględniającej wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie poprzedzającym ustalenie prawa do renty rodzinnej.\"; 3) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Podstawę wymiaru renty rodzinnej ustala się w myśl art. 11, z tym że w przypadku renty rodzinnej przyznanej po zmarłym inwalidzie wojskowym pobierającym rentę inwalidzką, o której mowa w art. 35, podstawę wymiaru renty rodzinnej stanowi podstawa wymiaru tej renty inwalidzkiej w wysokości uwzględniającej wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie poprzedzającym ustalenie prawa do renty rodzinnej.\"."}
{"id":"1995_681_3","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214, z 1983r. Nr 5, poz. 33, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 197 i 198, Nr 36, poz. 206 i Nr 72, poz. 423, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 53, poz. 252, Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1993 r. Nr 129, poz. 602 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 113, poz. 547) w art. 90: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczycielom, którzy w czasie okupacji prowadzili tajne nauczanie, przysługuje dodatek do emerytury lub renty w wysokości 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin ostatniej waloryzacji emerytur i rent w 1995 r., jeżeli nie pobierają takiego dodatku z innego tytułu, z uwzględnieniem ust. 4.\"; 2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kwota dodatku za tajne nauczanie, o której mowa w ust. 1, ulega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent - od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\"."}
{"id":"1995_681_33","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 33{2}. Jeżeli po dniu 31 grudnia 1995 r. emeryt lub rencista zgłosi wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia przez ustalenie podstawy wymiaru na nowo w myśl art. 7, wysokość podstawy wymiaru emerytury i renty ustala się ponownie, jeżeli obliczony w myśl art. 7 nowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od wcześniej obliczonego.\"; 9) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości określonej w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.\"."}
{"id":"1995_681_4","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134 poz. 645, z 1994 r. nr 99, poz. 482 oraz z 1995 r. Nr 4, poz.17) w art. 15: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kombatantom i innym osobom uprawnionym, pobierającym emeryturę lub rentę, przysługuje dodatek, zwany dalej \"dodatkiem kombatanckim\", w wysokości 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin ostatniej waloryzacji emerytur i rent w 1995 r., z uwzględnieniem ust. 5.\"; 2) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Kwota dodatku kombatanckiego, o której mowa w ust. 1, ulega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent - od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\"."}
{"id":"1995_681_5","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz.U. Nr 111, poz. 537) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Dodatek przysługuje w wysokości 0,5% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin ostatniej w 1995 r. waloryzacji, za każdy pełny miesiąc trwania pracy, o której mowa w art. 1 ust. 1, nie więcej jednak łącznie niż 10% tego wynagrodzenia. 2. Kwota dodatku ulega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\"."}
{"id":"1995_681_6","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Zasiłek pielęgnacyjny wynosi 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym, poprzedzającym termin ostatniej w 1995 r. waloryzacji emerytur i rent, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Kwota zasiłku ulega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent - od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.\"."}
{"id":"1995_681_7","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1995_683_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy (Dz.U. Nr 123, poz. 551 i z 1994 r. Nr 132, poz. 669) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1995 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 1996 r.\"; 2) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Stawka podatku importowego wynosi do dnia 31 grudnia 1995 r. 5% podstawy opodatkowania, a w okresie od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. - 3%.\"; 3) w art. 9 w ust. 1 wyrazy \"(Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599)\" zastępuje się wyrazami \"(Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670 i z 1995 r. Nr 44, poz. 231)\"; 4) w art. 9a wyrazy \"nie później niż w dniu 31 grudnia 1997 r.\" zastępuje się wyrazami \"nie później niż w dniu 31 grudnia 1998 r.\"."}
{"id":"1995_683_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_684_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz.U. Nr 94, poz. 422 i z 1994 r. Nr 111, poz. 535) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Osobom objętym ubezpieczeniem społecznym i osobom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do bezpłatnej opieki leczniczej, zwanym dalej \"osobami uprawnionymi\", przysługuje zaopatrzenie w leki i materiały medyczne, w tym artykuły sanitarne, w zakresie i na zasadach określonych w ustawie.\"; 2) w art. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nazwa handlowa leku - oznacza nazwę zastrzeżoną przez producenta,\", b) po pkt 4 dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: \"5) materiały medyczne - oznacza artykuły sanitarne oraz inne materiały medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz.U. Nr 105, poz. 452 oraz z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211), 6) artykuły sanitarne - oznacza materiały i preparaty opatrunkowe przeznaczone dla celów medycznych oraz środki ich mocowania.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Leki i materiały medyczne są wydawane bezpłatnie osobom uprawnionym: 1) przyjętym do szpitali i innych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315 i z 1994 r. Nr 121, poz. 591) przeznaczonych dla osób potrzebujących całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych, 2) przy wykonywaniu zabiegów leczniczych i diagnostycznych w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. 2. Leki i materiały medyczne użyte podczas udzielania pomocy doraźnej przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej są wydawane bezpłatnie.\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. W aptekach ogólnodostępnych oraz w aptekach zakładowych podległych Ministrom: Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych, a także w aptekach zakładowych przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\", leki podstawowe, uzupełniające i recepturowe są wydawane osobom uprawnionym na podstawie recepty: 1) po wniesieniu opłaty ryczałtowej - za leki podstawowe i recepturowe, 2) za odpłatnością w wysokości 30% albo 50% ceny leku - za leki uzupełniające. 2. W przypadku gdy cena leku określonego w ust. 1 pkt 1 jest niższa od opłaty ryczałtowej, obowiązuje odpłatność w wysokości ceny leku. 3. Leki nie wymienione w ust. 1 wydawane są za pełną odpłatnością. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do osób, które na podstawie i w zakresie określonym ustawą są uprawnione do otrzymania leku bezpłatnego do wysokości ustalonego limitu ceny lub leku bezpłatnego. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, ustala, w drodze rozporządzenia, wykazy leków podstawowych i uzupełniających oraz określa wysokość odpłatności za leki uzupełniające, o której mowa w ust. 1 pkt 2. Wykazy te aktualizowane są raz w roku; częstsze zmiany mogą dotyczyć wyłącznie rozszerzenia wykazu o nowe leki.\"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Opłata ryczałtowa, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, nie może przekraczać 0,5% najniższego wynagrodzenia w przypadku leku podstawowego oraz 1,5% najniższego wynagrodzenia w przypadku leku recepturowego sporządzanego w aptece. 2. Opłata ryczałtowa oraz częściowa odpłatność dotyczą jednostkowego opakowania leku określonego w wykazach, o których mowa w art. 4 ust. 5. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, określa, w drodze rozporządzenia, ilość leku recepturowego, do której odnosi się opłata ryczałtowa, oraz sposób obliczania kosztu sporządzenia leku recepturowego, za który przysługuje refundacja, o której mowa w art. 12a. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe.\"; 6) w art. 6: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wystawiający receptę jest obowiązany sprawdzić, czy osoba, na której rzecz wystawiono receptę, odpowiada warunkom określonym w art. 1, oraz dokonać adnotacji o przepisanych lekach lub artykułach sanitarnych w dokumentacji medycznej pacjenta, sporządzonej zgodnie z przepisami dotyczącymi dokumentacji prowadzonej w zakładach opieki zdrowotnej, zwanej dalej \"dokumentację medyczną\".\", b) w ust. 3 wyraz \"pacjenta\" zastępuje się wyrazem \"medyczną\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może określić, w drodze rozporządzenia, wzór książeczki usług medycznych, sposób rozprowadzania, dokonywania w niej wpisów oraz wysokość odpłatności za wydanie książeczki.\", d) w ust. 5 wyraz \"szczególne\" zastępuje się wyrazem \"szczegółowe\", e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Uprawnienia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, o których mowa w ust. 4, przysługują odpowiednio Ministrom: Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych w odniesieniu do tworzonych i utrzymywanych przez nich zakładów opieki zdrowotnej oraz Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej w odniesieniu do publicznych zakładów opieki zdrowotnej przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\", w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej i Naczelnej Rady Lekarskiej.\"; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Jeżeli w wykazach, o których mowa w art. 4 ust. 5, posłużono się międzynarodową lub handlową nazwą leku, apteka może wydać, na zasadach określonych w art. 4 ust. 1, lek, którego cena nie przekracza limitu ceny ustalonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. W przypadku wydania leku, którego cena przekracza limit ceny, apteka pobiera ponadto dopłatę w wysokości różnicy między ceną wydawanego leku a wysokością limitu ceny. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ustala limity cen dla leków posiadających tę samą nazwę międzynarodową, a wymienionych w wykazach leków podstawowych i leków uzupełniających oraz leków, o których mowa w art. 11, pod nazwami handlowymi, a także dla leków o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym zakresie działania terapeutycznego. Refundacja, o której mowa w art. 12a, ceny leku wydawanego bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością nie może przekraczać ustalonego limitu ceny. 3. Jeżeli w wykazach obok nazwy międzynarodowej leku wymienia się również nazwy handlowe leku, apteka może wydać, na zasadach określonych w art. 4 ust. 1, również inny lek dopuszczony do obrotu, nie zamieszczony w tych wykazach, a objęty tą samą nazwą międzynarodową, pod warunkiem że jego cena nie jest wyższa od limitu ceny, a jeżeli limit nie został ustalony - od ceny leku zamieszczonego w wykazach. 4. Jeżeli wystawiający receptę nie dokonał odpowiedniej adnotacji na druku recepty wskazującej na niemożność dokonywania zamiany przepisanego leku w ramach leków objętych tą samą nazwą międzynarodową, apteka ma obowiązek poinformować pacjenta o możliwości nabycia leku, którego cena nie przekracza limitu ceny ustalonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może ustalać limit ceny artykułów sanitarnych wydawanych za opłatą ryczałtową na zasadach określonych w art. 9 ust. 2.\"; 8) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Jeżeli osoba uprawniona, chorująca na wrodzoną lub nabytą chorobę przewlekłą, powinna z bezwzględnych wskazań lekarskich, z uwagi na zagrożenie życia lub poważne zagrożenie zdrowia, przyjmować lek nie objęty wykazem leków podstawowych, lekarz lub inna osoba wymieniona w art. 6 ust. 1 wystawia, z zastrzeżeniem art. 9a, receptę uprawniającą do nabycia niezbędnego leku na zasadach dotyczących leków podstawowych. 2. W dokumentacji medycznej należy szczegółowo uzasadnić potrzebę stosowania leku nie objętego wykazem leków podstawowych.\"; 9) w art. 9 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Materiały medyczne, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 11, są wydawane z aptek za pełną odpłatnością. 2. Jeżeli osoba uprawniona wymaga ze względu na chorobę przewleką stałego stosowania określonych artykułów sanitarnych, lekarz lub inna osoba wymieniona w art. 6 ust. 1 wystawia, z zastrzeżeniem art. 9a, receptę uprawniającą do nabycia niezbędnego artykułu sanitarnego na zasadach dotyczących leków podstawowych. 3. W dokumentacji medycznej należy szczegółowo uzasadnić potrzebę stałego stosowania artykułów sanitarnych.\"; 10) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określa, w drodze zarządzenia, wykaz leków i artykułów sanitarnych, które nie mogą być przepisywane na recepcie uprawniającej do nabycia leku lub artykułu sanitarnego w trybie określonym w art. 8 ust. 1 i art. 9 ust. 2.\"; 11) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Zasłużonym honorowym dawcom krwi przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w artykuły sanitarne, a także leki objęte wykazami leków podstawowych i uzupełniających oraz leki określone przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze zarządzenia, które zasłużony honorowy dawca krwi musi przyjmować w związku z oddaniem krwi dla celów leczniczo-zapobiegawczych.\"; 12) w art. 11 w ust. 1 po wyrazach \"preparatów diagnostycznych\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"artykułów sanitarnych.\"; 13) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Osobom uprawnionym, które znajdują się w trudnej sytuacji bytowej i ponoszą znaczne wydatki na zakup leków i artykułów sanitarnych, przysługuje pomoc finansowa. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rządowy program systemowej pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, oraz szczegółowe zasady, warunki i tryb przyznawania tej pomocy.\"; 14) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Apteka otrzymuje refundację ceny leku, artykułu sanitarnego, preparatu diagnostycznego lub sprzętu jednorazowego użytku wydawanego osobie uprawnionej bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. 2. Refundacja, o której mowa w ust. 1, dokonywana jest z budżetu państwa przez dysponentów środków budżetowych przeznaczonych na ten cel, w oparciu o jednolitą umowę refundacyjną. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, szczegółowe zasady oraz tryb refundacji, a także sposób przekazywania przez aptekę danych o obrocie lekami refundowanymi i ich zakres.\"."}
{"id":"1995_684_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne","text":"Art. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o zasadach odpłatności za leki i materiały sanitarne, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1995_684_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_692_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 skreśla się wyraz \"niniejszej\"; 2) w art. 3 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\"; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) tworzy, łączy, dzieli i znosi gminy oraz ustala ich granice, 2) nadaje gminie lub miejscowości status miasta i ustala jego granice, 3) ustala i zmienia nazwy gmin oraz siedziby ich władz. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane także na wniosek zainteresowanej rady gminy. 3. Ustalenie i zmiana granic gmin dokonywane są w sposób zapewniający gminie terytorium możliwie jednorodne ze względu na układ osadniczy i przestrzenny, uwzględniający więzi społeczne, gospodarcze i kulturowe oraz zapewniający zdolność wykonywania zadań publicznych. 4. Nadanie gminie lub miejscowości statusu miasta, ustalenie jego granic i ich zmiana dokonywane są w sposób uwzględniający infrastrukturę społeczną i techniczną oraz układ urbanistyczny i charakter zabudowy. 5. Zmiany, o których mowa w ust. 1, następują z dniem 1 stycznia.\"; 4) art. 4a otrzymuje brzmienie: \"Art. 4a. 1. Wydanie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, wymaga zasięgnięcia przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej opinii zainteresowanych rad gmin poprzedzonych przeprowadzeniem przez te rady konsultacji z mieszkańcami, a w przypadku zmian granic gmin naruszających granice powiatów lub województw dodatkowo opinii odpowiednich rad powiatów lub sejmików województw, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Konsultacje z mieszkańcami w sprawach zmiany granic gmin lub granic miasta polegającej na wyłączeniu obszaru lub części obszaru jednostki pomocniczej gminy i jego włączeniu do sąsiedniej jednostki pomocniczej tej gminy lub do sąsiedniej gminy mogą zostać ograniczone do: 1) mieszkańców jednostki pomocniczej gminy objętych zmianą przez odpowiednie rady gmin, 2) mieszkańców gmin objętych zmianą naruszającą granice powiatów lub województw - przez odpowiednie rady powiatów lub sejmiki województw. 3. W przypadku niewyrażenia opinii, o której mowa w ust. 1, w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wystąpienia o opinię, wymóg zasięgnięcia opinii uznaje się za spełniony.\"; 5) po art. 4a dodaje się art. 4b w brzmieniu: \"Art. 4b. 1. Wydanie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, na wniosek rady gminy wymaga: 1) wniosku rady gminy poprzedzonego przeprowadzeniem przez tę radę konsultacji z mieszkańcami wraz z uzasadnieniem oraz niezbędnymi dokumentami, mapami i informacjami potwierdzającymi zasadność wniosku, 2) opinii rad gmin objętych wnioskiem, poprzedzonych przeprowadzeniem przez te rady konsultacji z mieszkańcami, a w przypadku zmiany granic gminy naruszającej granice powiatów lub województw, opinii odpowiednich rad powiatów lub sejmików województw, 3) opinii wojewody właściwego dla gminy lub gmin objętych wnioskiem. 2. Do wniosku i opinii, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 4a ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 3. Rada gminy występuje z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, do ministra właściwego do spraw administracji publicznej za pośrednictwem wojewody, w terminie do dnia 31 marca. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania przy składaniu wniosków, o których mowa w ust. 1, oraz dokumenty, które należy dołączyć do wniosku.\"; 6) w art. 5 skreśla się ust. 4; 7) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: \"Art. 5b. 1. Gmina podejmuje działania na rzecz wspierania i upowszechniania idei samorządowej wśród mieszkańców gminy, w tym zwłaszcza wśród młodzieży. 2. Rada gminy na wniosek zainteresowanych środowisk może wyrazić zgodę na utworzenie młodzieżowej rady gminy mającej charakter konsultacyjny. 3. Rada gminy, powołując młodzieżową radę gminy, nadaje jej statut określający tryb wyboru jej członków i zasady działania.\"; 8) w art. 7 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony \\rodowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,\", b) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) edukacji publicznej,\", c) w pkt 10 po wyrazach \"kultury fizycznej\" dodaje się wyrazy \" i turystyki\", d) pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej,\", e) w pkt 16 na początku dodaje się wyrazy \"polityki prorodzinnej, w tym\" oraz kropkę zastępuje się przecinkiem, f) dodaje się pkt 17-20 w brzmieniu: \"17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, 18) promocji gminy, 19) współpracy z organizacjami pozarządowymi, 20) współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.\"; 9) w art. 8: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego. 2b. Spory majątkowe wynikłe z porozumień, o których mowa w ust. 2 i 2a oraz w art. 74, rozpatruje sąd powszechny.\", b) w ust. 3 wyrazy \"ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1, 2 i 2a\"; 10) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.\"; 11) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wykonywanie zadań publicznych może być realizowane w drodze współdziałania między jednostkami samorządu terytorialnego.\", b) w ust. 2 wyrazy \" , stowarzyszenia gmin\" zastępuje się wyrazami \"oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego\"; 12) po art. 11 dodaje się art. 11a i art. 11b w brzmieniu: \"Art. 11a. Organami gminy są: 1) rada gminy, 2) zarząd gminy."}
{"id":"1995_692_10","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. \" Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 52, poz. 632, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1312) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 47: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, w stosunku do samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przejmują gminy, powiaty i samorządy województw, odpowiednio do swoich kompetencji, przy uwzględnieniu: 1) miejsca usytuowania zakładu, w tym jego jednostek lub komórek organizacyjnych, 2) dostępności świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zakład oraz znaczenia zakładu ze względu na zakres i rodzaj udzielanych świadczeń zdrowotnych na obszarze województwa.\", b) skreśla się ust. 2, c) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: ,,2a. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, które zostały przejęte przez gminy, powiaty i samorządy województw, uwzględniając przepisy ust. 1 i 1a.\"; 2) w art. 73: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"wydana na wniosek właściwego zarządu drogi\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Jeżeli istnieje konieczność określenia granic nieruchomości, które przeszły na własność Skarbu Państwa lub własność jednostek samorządu terytorialnego, wydając decyzję, o której mowa w ust. 3, nie wydaje się decyzji o podziale nieruchomości.\"; 3) w art. 87 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Stwierdzenia nabycia z mocy prawa mienia, o którym mowa w art. 23 ust. 1 ustawy, wymienionej w ust. 1, co do którego nie została wydana decyzja wojewody, dokonuje wojewoda, stosując odpowiednio przepisy art. 16 ust. 1 oraz art. 17-20 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. \" Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285, z 1996 r. Nr 23, poz. 102 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43).\"; 4) w art. 103 w ust. 4 wyrazy \"Zarządca drogi\" zastępuje się wyrazami \"Zarząd drogi\"; 5) art. 104 otrzymuje brzmienie: \"Art.104. W okresie do dnia 31 grudnia 2005 r. nie dokonuje się podziału gmin w celu utworzenia nowej gminy.\"."}
{"id":"1995_692_11","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"3. Jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, tworzą, łączą, przekształcają w inną formę organizacyjno-prawną i likwidują:\"; 2) w art. 19 w ust. 2 w zdaniu wstępnym po wyrazie \"łączą\" dodaje się wyrazy \" , przekształcają w inną formę organizacyjno-prawną\"; 3) w art. 20 w ust. 3 w zdaniu wstępnym po wyrazie \"tworzy\" dodaje się wyrazy \" , przekształca w inną formę organizacyjno-prawną\"; 4) w art. 66 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: ,,4. W częściach budżetu państwa, których dysponentami są poszczególni wojewodowie, może być tworzona rezerwa w wysokości do 1% wydatków, z wyłączeniem dotacji dla jednostek samorządu terytorialnego.\"."}
{"id":"1995_692_11b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 11b. 1. Działalność organów gminy jest jawna. Ograniczenia jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw. 2. Jawność działania organów gminy obejmuje w szczególności prawo obywateli do uzyskiwania informacji, wstępu na sesje rady gminy i posiedzenia jej komisji, a także dostępu do dokumentów wynikających z wykonywania zadań publicznych, w tym protokołów posiedzeń organów gminy i komisji rady gminy. 3. Zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich określa statut gminy.\"; 13) w art. 14: a) w ust. 1 po wyrazach \"składu organu\" dodaje się wyrazy \"w głosowaniu jawnym\", b) skreśla się ust. 2; 14) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. W skład rady wchodzą radni w liczbie: 1) dwunastu w gminach do 5 000 mieszkańców, 2) piętnastu w gminach do 10 000 mieszkańców, 3) dziewiętnastuw gminach do 20 000 mieszkańców, 4) dwudziestu jeden w gminach do 50 000 mieszkańców, 5) dwudziestu trzech w gminach do 100 000 mieszkańców, 6) trzydziestu w gminach do 200 000 mieszkańców oraz po pięciu na każde dalsze rozpoczęte 100 000 mieszkańców, nie więcej jednak niż sześćdziesięciu radnych.\"; 15) w art. 18 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wybór i odwołanie zarządu, ustalanie wynagrodzeń przewodniczącego zarządu, stanowienie o kierunkach działania zarządu oraz przyjmowanie sprawozdań z jego działalności,\", b) pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) podejmowanie uchwał w sprawie przyjęcia zadań, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 2a,\", c) po pkt 12 dodaje się pkt 12a w brzmieniu: \"12a) podejmowanie uchwał w sprawach współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw oraz przystępowania do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych,\", d) po pkt 14 dodaje się pkt 14a w brzmieniu: \"14a) podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów,\"; 16) w art. 18a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Rada gminy kontroluje działalność zarządu, gminnych jednostek organizacyjnych oraz jednostek pomocniczych gminy; w tym celu powołuje komisję rewizyjną. 2. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, w tym przedstawiciele wszystkich klubów, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje, o których mowa w art. 19 ust. 1, oraz będących członkami zarządu.\"; 17) w art. 19: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zadaniem przewodniczącego jest wyłącznie organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady. Przewodniczący może wyznaczyć do wykonywania swoich zadań wiceprzewodniczącego. W przypadku nieobecności przewodniczącego i niewyznaczenia wiceprzewodniczącego, zadania przewodniczącego wykonuje wiceprzewodniczący najstarszy wiekiem.\", b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W przypadku rezygnacji przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego rada podejmuje uchwałę w sprawie przyjęcia tej rezygnacji nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji. 6. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 5, w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji przez przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji przez radę gminy z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała.\"; 18) w art. 20: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Do zawiadomienia o zwołaniu sesji dołącza się porządek obrad wraz z projektami uchwał.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Rada gminy może wprowadzić zmiany w porządku bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady.\", c) w ust. 2a wyrazy \"przewodniczący wojewódzkiej komisji wyborczej\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzki komisarz wyborczy\", d) po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu: \"2c. Pierwszą sesję nowo wybranej rady gminy, do czasu wyboru przewodniczącego rady, prowadzi najstarszy wiekiem radny obecny na sesji.\", e) w ust. 3: - wyraz \"daty\" zastępuje się wyrazem \"dnia\", - dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wniosek o zwołanie sesji powinien spełniać wymogi określone w ust. 1 w zdaniu drugim.\", f) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Do zmiany porządku obrad sesji zwołanej w trybie określonym w ust. 3 stosuje się przepis ust. 1a, z tym że dodatkowo wymagana jest zgoda wnioskodawcy. 5. Na wniosek wójta, burmistrza (prezydenta miasta) przewodniczący rady gminy jest obowiązany wprowadzić do porządku obrad najbliższej sesji rady gminy projekt uchwały, jeżeli wnioskodawcą jest zarząd gminy, a projekt wpłynął do rady gminy co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia sesji rady.\"; 19) w art. 21: a) w ust. 1 po wyrazach \"Rada gminy\" dodaje się wyrazy \"ze swojego grona\", b) skreśla się ust. 2, c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W posiedzeniach komisji mogą uczestniczyć radni niebędący jej członkami. Mogą oni zabierać głos w dyskusji i składać wnioski bez prawa udziału w głosowaniu.\"; 20) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Radny obowiązany jest kierować się dobrem wspólnoty samorządowej gminy. Radny utrzymuje stałą więź z mieszkańcami oraz ich organizacjami, a w szczególności przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców gminy postulaty i przedstawia je organom gminy do rozpatrzenia, nie jest jednak związany instrukcjami wyborców.\"; 21) w art. 23a: a) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania: \"Tak mi dopomóż Bóg.\"\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Odmowa złożenia ślubowania oznacza zrzeczenie się mandatu.\"; 22) w art. 24 wyraz \"organów\" zastępuje się wyrazem \"komisji\"; 23) w art. 24a: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Radny nie może pełnić funkcji kierownika gminnej jednostki organizacyjnej oraz jego zastępcy.\", b) skreśla się ust. 4; 24) w art. 24b: a) w ust. 1 po wyrazach \"funkcji kierownika\" dodaje się wyrazy \"lub jego zastępcy\", b) w ust. 4 po wyrazach \"funkcję kierownika\" dodaje się wyrazy \"lub jego zastępcy\", c) w ust. 6 wyrazy \"ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060)\"; 25) w art. 24c wyrazy \"odpowiednio urząd gminy lub gminna jednostka organizacyjna\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 26) art. 24d otrzymuje brzmienie: \"Art. 24d. Zarząd gminy lub wójt, burmistrz (prezydent miasta) nie może powierzyć radnemu gminy, w której radny uzyskał mandat, wykonywania pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej.\"; 27) w art. 24f w ust. 1 po wyrazach \"mienia komunalnego\" dodaje się wyrazy \"gminy, w której radny uzyskał mandat\"; 28) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Przepis ten stosuje się również do osób wchodzących w skład zarządu niebędących radnymi.\", b) skreśla się ust. 5; 29) po art. 25 dodaje się art. 25a i art. 25b w brzmieniu: \"Art. 25a. Radny lub członek zarządu nie może brać udziału w głosowaniu w radzie, w zarządzie ani w komisji, jeżeli dotyczy ono jego interesu prawnego."}
{"id":"1995_692_12","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 9 wyrazy \"programie wojewódzkim - rozumie się przez to program, o którym\" zastępuje się wyrazami \"programach wojewódzkich - rozumie się przez to programy, o których\"; 2) w art. 13 w ust. 3 w pkt 10 wyrazy \"programie wojewódzkim\" zastępuje się wyrazami \"programach wojewódzkich\"; 3) w art. 14 w ust. 6 wyrazy \"programem wojewódzkim\" zastępuje się wyrazami \"programami wojewódzkimi\"; 4) w art. 17: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"programie wojewódzkim\" zastępuje się wyrazami \"programach wojewódzkich\", b) w ust. 2 po wyrazach \"rozwoju województwa i\" dodaje się wyrazy \"programy lub\"."}
{"id":"1995_692_13","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Akt wykonawczy wydany na podstawie dotychczasowego przepisu art. 47 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 10 niniejszej ustawy, pozostaje w mocy do dnia wydania aktu na podstawie przepisu art. 47 ust. 2a ustawy wymienionej w art. 10 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 25 czerwca 2001 r."}
{"id":"1995_692_14","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. 1. Do spraw wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Wnioski w sprawie zmian granic powiatu złożone przed dniem wejścia w życie ustawy uznaje się za złożone w terminie i trybie określonych w ustawach, o których mowa w art. 2 i art. 9, w brzmieniu nadanym im niniejszą ustawą. 3. W 2001 r. zamiast terminu 3 miesięcy, o którym mowa w art. 4a ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, i w art. 3a ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 2, stosuje się termin 30 dni."}
{"id":"1995_692_15","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. 1. Do końca kadencji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, w czasie której ustawa weszła w życie, przepisy: 1) art. 17, art. 18a ust. 2, art. 21 ust. 2, art. 24a ust. 2, art. 24b ust. 1 i 4, art. 25 ust. 5, art. 27, art. 28 i art. 37 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, 2) art. 9, art. 21 ust. 8, art. 23 ust. 2 i art. 26 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 2, 3) art. 16 ust. 3, art. 23 ust. 4, art. 25 ust. 2 i art. 31 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 3, 4) art. 9 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 7, 5) ustawy, o której mowa w art. 8, w tym artykule zmieniane - mają zastosowanie w brzmieniu dotychczasowym. 2. Do ustalenia liczby radnych organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego w wyborach do kadencji następującej po kadencji, w czasie której ustawa weszła w życie, stosuje się przepisy ustalające liczbę radnych w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą. 3. W związku ze zmianą liczby radnych od kadencji następującej po kadencji, w czasie której ustawa weszła w życie, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego dokonają nowego podziału na okręgi wyborcze. 4. Do wyborów organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego kadencji następującej po kadencji, w czasie której ustawa weszła w życie, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 8 ze zmianami wprowadzonymi w tym artykule. 5. Rady gmin i powiatów oraz sejmiki województw w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy dostosują statuty jednostek samorządu terytorialnego do wymagań określonych w przepisach: 1) art. 11b ustawy, o której mowa w art. 1, 2) art. 8a ustawy, o której mowa w art. 2, 3) art. 15a ustawy, o której mowa w art. 3."}
{"id":"1995_692_16","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że: 1) art. 10 i art. 13 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, 2) przepis art. 25b ustawy, o której mowa w art. 1, ma zastosowanie do kadencji następujących po kadencji, w czasie której ustawa weszła w życie."}
{"id":"1995_692_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 skreśla się ust. 5; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) tworzy, łączy, dzieli i znosi powiaty oraz ustala ich granice, 2) ustala i zmienia nazwy powiatów oraz siedziby ich władz. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane także na wniosek zainteresowanej rady powiatu, rady miasta na prawach powiatu lub rady gminy. 3. Ustalenie granic powiatu następuje poprzez wskazanie gmin wchodzących w skład powiatu, a zmiana jego granic dokonywana jest w sposób zapewniający powiatowi terytorium możliwie jednorodne ze względu na układ osadniczy i przestrzenny, uwzględniający więzi społeczne, gospodarcze i kulturowe oraz zapewniający zdolność wykonywania zadań publicznych. 4. Przez łączenie powiatów należy również rozumieć połączenie miasta na prawach powiatu z powiatem mającym siedzibę władz w tym mieście. Z dniem połączenia wygasają prawa powiatu posiadane dotychczas przez miasto. 5. Przez dzielenie powiatów należy również rozumieć wyłączenie jednej lub więcej gmin z terytorium powiatu z jednoczesnym: a) włączeniem tej gminy lub gmin do innego powiatu, b) utworzeniem powiatu z tych gmin albo z tych gmin i miasta na prawach powiatu; z dniem utworzenia powiatu wygasają prawa powiatu posiadane dotychczas przez miasto. 6. Zmiany, o których mowa w ust. 1, następują z dniem 1 stycznia.\"; 3) po art. 3 dodaje się art. 3a-3d w brzmieniu: \"Art. 3a. 1. Wydanie rozporządzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wymaga zasięgnięcia przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej opinii zainteresowanych rad powiatów albo rady miasta na prawach powiatu i rady powiatu poprzedzonych przeprowadzeniem przez te rady konsultacji z mieszkańcami, a w przypadku zmian granic powiatów naruszających granice województw, dodatkowo opinii odpowiednich sejmików województw. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może wystąpić także o opinie zainteresowanych rad gmin; w tym przypadku nie jest konieczne przeprowadzenie konsultacji z mieszkańcami gminy. 2. Konsultacje z mieszkańcami dotyczące, naruszającej granice województw, zmiany granic powiatów albo powiatu i miasta na prawach powiatu w sprawach, o których mowa w art. 3 ust. 3 i 4 - jeżeli zmiana granic wynika z wyłączenia tylko jednej gminy lub miasta na prawach powiatu - mogą zostać ograniczone przez sejmiki województw do mieszkańców odpowiedniego powiatu lub miasta na prawach powiatu objętego zmianą. 3. W przypadku niewyrażenia opinii, o której mowa w ust. 1, w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wystąpienia o opinię, wymóg zasięgnięcia opinii uznaje się za spełniony."}
{"id":"1995_692_25b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 25b. Mandatu radnego gminy nie można łączyć z: 1) mandatem posła lub senatora, 2) wykonywaniem funkcji wojewody lub wicewojewody, 3) członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego.\"; 30) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Członkostwa w zarządzie gminy nie można łączyć z członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego oraz z zatrudnieniem w administracji rządowej, a także z mandatem posła i senatora.\"; 31) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada gminy wybiera zarząd w liczbie od 3 do 5 osób w ciągu 3 miesięcy od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. Liczbę członków zarządu określa w statucie rada gminy.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W gminach do 20 000 mieszkańców zarząd gminy liczy 3 osoby.\"; 32) w art. 28a: a) w ust. 3 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 4 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", c) w ust. 5 wyrazy \"trybie ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"wyniku wyborów przedterminowych, o których mowa w ust. 3,\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. W przypadku określonym w ust. 5 nie przeprowadza się wyborów przedterminowych. Do dnia wyborów rady gminy na kolejną kadencję oraz wyboru zarządu gminy, zadania i kompetencje organów gminy przejmuje komisarz rządowy ustanowiony przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej.\", e) w ust. 7 wyrazy \"ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602)\" zastępuje się wyrazami \"ustawy, o której mowa w art. 24b ust. 6\"; 33) w art. 28b: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Odrzucenie w głosowaniu uchwały o udzieleniu absolutorium jest jednoznaczne z przyjęciem uchwały o nieudzieleniu absolutorium.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Uchwałę w sprawie absolutorium rada gminy podejmuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady gminy.\", c) w ust. 2 wyrazy \"bezwzględną większością\" zastępuje się wyrazami \"większością co najmniej 35\"; 34) art. 28c-28e otrzymują brzmienie: \"Art. 28c. 1. Rada gminy może odwołać wójta lub burmistrza z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium jedynie na wniosek co najmniej 14 ustawowego składu rady. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga formy pisemnej i uzasadnienia przyczyny odwołania oraz podlega zaopiniowaniu przez komisję rewizyjną. 3. Odwołanie wójta lub burmistrza następuje większością co najmniej 35 głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. Głosowanie w sprawie odwołania rada gminy przeprowadza po zapoznaniu się z opinią komisji rewizyjnej na następnej sesji po tej, na której zgłoszono wniosek o odwołanie, nie wcześniej jednak niż po upływie 1 miesiąca od dnia zgłoszenia wniosku. Jeżeli wniosek o odwołanie wójta lub burmistrza nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od poprzedniego głosowania. 4. Odwołanie wójta lub burmistrza albo złożenie przez niego rezygnacji jest, odpowiednio, równoznaczne z odwołaniem całego zarządu gminy albo złożeniem rezygnacji przez cały zarząd gminy. 5. Rada gminy może na uzasadniony wniosek wójta lub burmistrza odwołać poszczególnych członków zarządu zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1995_692_28d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 28d. 1. W przypadku złożenia rezygnacji przez wójta lub burmistrza jej przyjęcie następuje zwykłą większością głosów. 2. W przypadku rezygnacji wójta lub burmistrza rada gminy na najbliższej sesji podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji całego zarządu. 3. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 2, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym odbyła się sesja rady gminy, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_692_28e","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 28e. 1. W przypadku odwołania albo rezygnacji całego zarządu rada gminy dokonuje wyboru nowego zarządu w trybie, o którym mowa w art. 28, odpowiednio, w ciągu 3 miesięcy od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji. W przypadku niedokonania wyboru nowego zarządu w terminie 3 miesięcy od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji, przepisy art. 28a stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku odwołania członka zarządu niebędącego jego przewodniczącym rada gminy dokonuje wyboru nowego członka zarządu w terminie 1 miesiąca od dnia odwołania. 3. Odwołany zarząd gminy lub jego poszczególni członkowie pełnią dotychczasowe obowiązki do czasu wyboru nowego zarządu lub poszczególnych jego członków. Rada gminy może zwolnić członka zarządu z tego obowiązku. 4. Przepis ust. 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w przypadku złożenia rezygnacji przez cały zarząd.\"; 35) w art. 28f w ust. 1: a) po wyrazie \"zarządzie\" dodaje się wyrazy \"przez członka niebędącego jego przewodniczącym,\", b) wyraz \"daty\" zastępuje się wyrazem \"dnia\"; 36) w art. 30 w ust. 2 w pkt 5 przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 6; 37) w art. 35: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Statut jednostki pomocniczej określa w szczególności: 1) nazwę i obszar jednostki pomocniczej, 2) zasady i tryb wyborów organów jednostki pomocniczej, 3) organizację i zadania organów jednostki pomocniczej, 4) zakres zadań przekazywanych jednostce przez gminę oraz sposób ich realizacji, 5) zakres i formy kontroli oraz nadzoru rady gminy nad działalnością organów jednostki pomocniczej.\"; 38) w art. 36 w ust. 2 skreśla się zdanie drugie; 39) w art. 37 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organem uchwałodawczym w dzielnicy (osiedlu) jest rada o liczbie członków ustalonej według art. 17, nie więcej jednak niż 21.\"; 40) w art. 37a dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przewodniczący rady gminy jest każdorazowo zobowiązany do zawiadamiania, na takich samych zasadach jak radnych, przewodniczącego organu wykonawczego jednostki pomocniczej o sesji rady gminy.\"; 41) w art. 39 w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.\"; 42) w art. 41: a) w ust. 2 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"uchwały\", b) w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy \"Zarządzenie, o którym\", zastępuje się wyrazami \"Uchwała, o której\" oraz w zdaniu drugim wyraz \"ono\" zastępuje się wyrazem \"ona\", c) w ust. 4 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"uchwały\", a wyraz \"jego\" zastępuje się wyrazem \"jej\", d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Wójt lub burmistrz przesyła przepisy porządkowe do wiadomości wójtom sąsiednich gmin i staroście powiatu, w którym leży gmina, następnego dnia po ich ustanowiewniu.\"; 43) w art. 44 w pkt 2 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\"; 44) w art. 52 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Bez zgody zarządu gminy rada gminy nie może wprowadzić w projekcie budżetu gminy zmian powodujących zwiększenie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach lub zwiększenie planowanych dochodów bez jednoczesnego ustanowienia źródeł tych dochodów.\"; 45) w art. 60 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zarządowi gminy przysługuje wyłączne prawo: 1) zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków, w ramach upoważnień udzielonych przez radę gminy, 2) emitowania papierów wartościowych, w ramach upoważnień udzielonych przez radę gminy, 3) dokonywania wydatków budżetowych, 4) zgłaszania propozycji zmian w budżecie gminy, 5) dysponowania rezerwami budżetu gminy, 6) blokowania środków budżetowych, w przypadkach określonych ustawą.\"; 46) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. 1. Rejestr związków prowadzi minister właściwy do spraw administracji publicznej. 2. Związek nabywa osobowość prawną po zarejestrowaniu, z dniem ogłoszenia statutu. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru związków międzygminnych oraz ogłaszania statutów związków, uwzględniając dokumentację niezbędną do wpisania związku do rejestru, dane podlegające wpisaniu oraz sposób dokonywania zmian wpisów w rejestrze.\"; 47) w art. 69 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do zgromadzenia związku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rady gminy.\"; 48) w art. 72 w ust. 1 wyraz \"daty\" zastępuje się wyrazem \"dnia\"; 49) w art. 73 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Do zarządu związku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zarządu gminy.\"; 50) skreśla się art. 75; 51) w art. 84: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"w tym również z powiatami i województwami.\", b) w ust. 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z tym że dla założenia stowarzyszenia wymaganych jest co najmniej 3 założycieli.\"; 52) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. Nadzór nad działalnością gminną sprawowany jest na podstawie kryterium zgodności z prawem.\"; 53) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. Organami nadzoru są Prezes Rady Ministrów i wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa.\"; 54) art. 88 otrzymuje brzmienie: \"Art. 88. Organy nadzoru mają prawo żądania informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania gminy, niezbędnych do wykonywania przysługujących im uprawnień nadzorczych.\"; 55) w art. 89: a) w ust. 1: - wyraz \"daty\" zastępuje się wyrazem \"dnia\", - kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 30 dni jeżeli zatwierdzenie, uzgodnienie lub zaopiniowanie wymagane jest od organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego.\", c) w ust. 2 użyte dwukrotnie wyrazy \"w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 lub 1a\", d) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: ,,3. Do zatwierdzania, uzgadniania lub opiniowania przez organy gminy rozstrzygnięć innych organów przepisy ust. 1, 1a i 2 stosuje się odpowiednio.\"; 56) w art. 90 w ust. 1: a) wyraz \"daty\" zastępuje się wyrazem \"dnia\", b) dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Uchwały w sprawie przepisów porządkowych wójt lub burmistrz przekazuje w ciągu dwóch dni od ich podjęcia.\"; 57) w art. 91: a) w ust. 1 wyraz \"daty\" zastępuje się wyrazem \"dnia\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały lub w toku tego postępowania, może wstrzymać wykonanie uchwały.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego.\"; 58) art. 92 otrzymuje brzmienie: \"Art. 92. 1. Stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu gminy wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego.\"; 59) po art. 92 dodaje się art. 92a w brzmieniu: \"Art. 92a. W przypadku złożenia przez organ gminy skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia skargi do sądu.\"; 60) w art. 94: a) w ust. 1 wyraz \"daty\" zastępuje się wyrazem \"dnia\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, sąd administracyjny orzeka o niezgodności uchwały z prawem. Uchwała taka traci moc prawną z dniem orzeczenia o jej niezgodności z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio.\"; 61) skreśla się art. 95; 62) w art. 96: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli powtarzającego się naruszenia Konstytucji lub ustaw dopuszcza się zarząd gminy, wojewoda wzywa radę gminy do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwanie to nie odnosi skutku - za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej - występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozwiązanie zarządu gminy. W razie rozwiązania zarządu, do czasu wyboru nowego zarządu, funkcję zarządu pełni osoba wyznaczona przez Prezesa Rady Ministrów.\"; 63) w art. 97: a) w ust. 1 i 3 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", b) w ust. 4 po wyrazie \"gminy\" dodaje się wyrazy \"z dniem powołania\"; 64) w art. 98: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące gminy, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 96 ust. 2 i art. 97 ust. 1, a także stanowisko zajęte w trybie art. 89, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia.\", b) w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała organu, który podjął uchwałę lub którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Do złożenia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego, dotyczące uchwały rady gminy, doręczone po upływie kadencji rady, uprawniona jest rada gminy następnej kadencji w terminie 30 dni od dnia wyboru przewodniczącego rady.\"; 65) po art. 98 dodaje się art. 98a w brzmieniu: \"Art. 98a. 1. Jeżeli rada gminy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów art. 190 ust. 2 i art. 194 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 24b ust. 6, oraz art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i z 2000 r. Nr 26, poz. 306) w zakresie dotyczącym wygaśnięcia mandatu radnego lub odwołania ze stanowiska członka zarządu gminy, sekretarza gminy i skarbnika gminy, nie podejmuje uchwały, wojewoda wzywa radę gminy do podjęcia uchwały w terminie 30 dni. 2. W razie bezskutecznego upływu terminu określonego w ust. 1, wojewoda, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wydaje zarządzenie zastępcze. 3. Przepisy art. 98 stosuje się odpowiednio.\"; 66) po art. 102 dodaje się art. 102a w brzmieniu: \"Art.102a. W sprawach, o których mowa w niniejszym rozdziale nie stosuje się przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008).\"."}
{"id":"1995_692_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 550 i 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ilekroć w ustawie jest mowa o województwie lub samorządzie województwa, należy przez to rozumieć regionalną wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium.\"; 2) w art. 8 w ust. 3 i w art. 24 w ust. 4 wyraz \"terytorialnym\" zastępuje się wyrazem \"gminnym\"; 3) po art. 8a dodaje się art. 8b w brzmieniu: \"Art. 8b. 1. Województwa mogą tworzyć stowarzyszenia, w tym również z gminami i powiatami. 2. Do stowarzyszeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. \" Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86, z 1996 r. Nr 27, poz. 118, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z tym że dla założenia stowarzyszenia wymaganych jest co najmniej 3 założycieli.\"; 4) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. W przypadkach przewidzianych ustawą oraz w innych sprawach ważnych dla województwa mogą być przeprowadzane na jego terytorium konsultacje z mieszkańcami województwa. 2. Zasady i tryb przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami województwa określa uchwała sejmiku województwa.\"; 5) w art. 11: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"obywatelskiej i kulturowej mieszkańców\" dodaje się wyrazy \" , a także pielęgnowanie i rozwijanie tożsamości lokalnej\", b) w ust. 4 w pkt 1 wyrazy \"programie wojewódzkim\" zastępuje się wyrazami \"programach wojewódzkich\"; 6) w art. 12a w ust. 1 użyte dwukrotnie wyrazy \"programu wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"programów wojewódzkich\"; 7) w art. 14: a) w ust. 1: - w pkt 9 na końcu dodaje się wyrazy \"w tym ochrony przeciwpowodziowej,\", - pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) transportu zbiorowego i dróg publicznych,\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Ustawy mogą nakładać na województwo obowiązek wykonywania zadań z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.\"; 8) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Działalność organów województwa jest jawna. Ograniczenia jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw. 2. Jawność działania organów województwa obejmuje w szczególności prawo obywateli do uzyskiwania informacji, wstępu na sesje sejmiku województwa i posiedzenia jego komisji, a także dostępu do dokumentów wynikających z wykonywania zadań publicznych, w tym protokołów posiedzeń organów województwa i komisji sejmiku województwa. 3. Zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich określa statut województwa.\"; 9) w art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W skład sejmiku województwa wchodzą radni wybrani w wyborach bezpośrednich w liczbie trzydziestu w województwach liczących do 2 000 000 mieszkańców oraz po trzech radnych na każde kolejne rozpoczęte 500 000 mieszkańców.\"; 10) w art. 18: a) pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) wybór i odwołanie zarządu województwa oraz ustalanie wynagrodzenia marszałka województwa,\", b) w pkt 18 wyrazy ,,związków, stowarzyszeń, fundacji\" zastępuje się wyrazami \"stowarzyszeń i fundacji\", c) w pkt 19 dodaje się lit. f) w brzmieniu: \"f) tworzenia, przekształcania i likwidowania wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych oraz wyposażania ich w majątek,\", d) po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu: \"19a) podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów,\"; 11) w art. 19 skreśla się ust. 2; 12) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Sejmik województwa wybiera ze swojego grona przewodniczącego oraz nie więcej niż 3 wiceprzewodniczących, bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. 2. Przewodniczący i wiceprzewodniczący sejmiku województwa nie mogą wchodzić w skład zarządu województwa. 3. Zadaniem przewodniczącego sejmiku województwa jest wyłącznie organizowanie pracy sejmiku oraz prowadzenie obrad sejmiku. Przewodniczący może wyznaczyć do wykonywania swoich zadań wiceprzewodniczącego. W przypadku nieobecności przewodniczącego i niewyznaczenia wiceprzewodniczącego, zadania przewodniczącego wykonuje wiceprzewodniczący najstarszy wiekiem. 4. Odwołanie przewodniczącego i wiceprzewodniczącego sejmiku województwa następuje na wniosek co najmniej 1\/4 ustawowego składu sejmiku województwa, w trybie określonym w ust. 1. 5. W przypadku rezygnacji przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego, sejmik województwa podejmuje uchwałę w sprawie przyjęcia tej rezygnacji, nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji. 6. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 5, w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji przez przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji przez sejmik województwa z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała.\"; 13) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Sejmik województwa obraduje na sesjach zwoływanych przez przewodniczącego sejmiku w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał. Do zawiadomienia o zwołaniu sesji dołącza się porządek obrad wraz z projektami uchwał. 2. Sejmik województwa może wprowadzić zmiany w porządku obrad bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku. 3. Pierwszą sesję nowo wybranego sejmiku województwa zwołuje przewodniczący sejmiku z poprzedniej kadencji w ciągu 7 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów do sejmików na obszarze całego kraju lub w przypadku wyborów przedterminowych w ciągu 7 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do sejmiku województwa. 4. Po upływie terminu określonego w ust. 3 sesję zwołuje wojewódzki komisarz wyborczy w ciągu 21 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów dla całego kraju lub w przypadku wyborów przedterminowych w ciągu 21 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do sejmiku województwa. 5. Jeżeli wybory były wynikiem referendum lokalnego w sprawie odwołania sejmiku, pierwszą sesję zwołuje osoba, którą Prezes Rady Ministrów wyznaczył do pełnienia funkcji organów jednostki samorządu terytorialnego. 6. Pierwszą sesję nowo wybranego sejmiku województwa do czasu wyboru przewodniczącego sejmiku prowadzi najstarszy wiekiem radny obecny na sesji. 7. Na wniosek co najmniej 1\/4 ustawowego składu sejmiku województwa, przewodniczący sejmiku obowiązany jest zwołać sesję w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku. Wniosek o zwołanie sesji powinien spełniać wymogi określone w ust. 1. 8. Do zmiany porządku obrad sesji zwołanej w trybie określonym w ust. 7 stosuje się przepis ust. 2, z tym że dodatkowo wymagana jest zgoda wnioskodawcy. 9. Na wniosek marszałka województwa przewodniczący sejmiku województwa jest obowiązany wprowadzić do porządku obrad najbliższej sesji sejmiku projekt uchwały, jeżeli wnioskodawcą jest zarząd województwa, a projekt wpłynął do sejmiku co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia sesji sejmiku.\"; 14) w art. 23: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Radny obowiązany jest kierować się dobrem wspólnoty samorządowej województwa. Radny utrzymuje stałą więź z mieszkańcami oraz ich organizacjami, a w szczególności przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców województwa postulaty i przedstawia je organom województwa do rozpatrzenia, nie jest jednak związany instrukcjami wyborców.\", b) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przepis ten stosuje się również do osób wchodzących w skład zarządu niebędących radnymi.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Mandatu radnego województwa nie można łączyć z: 1) mandatem posła lub senatora, 2) wykonywaniem funkcji wojewody lub wicewojewody, 3) członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego.\"; 15) w art. 25: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Radny nie może pełnić funkcji kierownika wojewódzkiej jednostki organizacyjnej oraz jego zastępcy.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Zarząd województwa lub marszałek województwa nie może powierzyć radnemu województwa, w którym radny uzyskał mandat, wykonywania pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej.\"; 16) w art. 31: a) w ust. 2 wyraz \"wiceprzewodniczący\" zastępuje się wyrazami \"wicemarszałek lub 2 wicemarszałków\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Członkostwa w zarządzie województwa nie można łączyć z członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego oraz z zatrudnieniem w administracji rządowej, a także z mandatem posła i senatora.\"; 17) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Sejmik województwa wybiera zarząd województwa, w tym marszałka województwa i nie więcej niż 2 wicemarszałków, w ciągu 3 miesięcy od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. 2. Sejmik województwa wybiera marszałka województwa bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. 3. Sejmik województwa wybiera wicemarszałków oraz pozostałych członków zarządu na wniosek marszałka zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. 4. Marszałek, wicemarszałkowie i pozostali członkowie zarządu województwa mogą być wybrani spoza składu sejmiku województwa. 5. Do członków zarządu województwa wybranych spoza składu sejmiku województwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 ust. 1, 2 i 4.\"; 18) w art. 33: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 32 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1\", b) ust. 3-6 otrzymują brzmienie: \"3. Po rozwiązaniu sejmiku województwa z przyczyny określonej w ust. 1 przeprowadza się wybory przedterminowe. 4. Do czasu wyboru zarządu przez nowy sejmik Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wyznacza osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów samorządu województwa. 5. Jeżeli sejmik województwa wybrany w wyniku wyborów przedterminowych, o których mowa w ust. 3, nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 32 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. Informację o rozwiązaniu sejmiku podaje się do wiadomości w trybie określonym w ust. 2. 6. W przypadku określonym w ust. 5 nie przeprowadza się wyborów przedterminowych. Do dnia wyboru sejmiku województwa na kolejną kadencję oraz wyboru zarządu województwa, zadania i kompetencje organów samorządu województwa przejmuje komisarz rządowy ustanowiony przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej.\", c) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. W przypadkach, o których mowa w art. 197 ust. 1 pkt 1 i 4 oraz ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060), stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2-6 z uwzględnieniem zasady, że osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów samorządu województwa, wyznacza się dla każdego z województw powstałych w wyniku zmian w podziale terytorialnym państwa.\"; 19) w art. 34: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Uchwałę w sprawie absolutorium sejmik województwa podejmuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku województwa.\", b) w ust. 3 wyrazy \"większością 35 głosów ustawowego składu sejmiku\" zastępuje się wyrazami \"większością co najmniej 3\/5 głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym\"; 20) skreśla się art. 35 i art. 36; 21) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Sejmik województwa może odwołać marszałka województwa z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium jedynie na wniosek co najmniej 14 ustawowego składu sejmiku. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga formy pisemnej i uzasadnienia przyczyny odwołania oraz podlega zaopiniowaniu przez komisję rewizyjną. 3. Odwołanie marszałka województwa następuje większością co najmniej 35 głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. Głosowanie w sprawie odwołania sejmik województwa przeprowadza po zapoznaniu się z opinią komisji rewizyjnej na następnej sesji po tej, na której zgłoszono wniosek o odwołanie, nie wcześniej jednak niż po upływie 1 miesiąca od dnia zgłoszenia wniosku. Jeżeli wniosek o odwołanie marszałka województwa nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od poprzedniego głosowania. 4. Odwołanie marszałka województwa albo złożenie przez niego rezygnacji jest, odpowiednio, równoznaczne z odwołaniem całego zarządu województwa albo złożeniem rezygnacji przez cały zarząd województwa. 5. Sejmik województwa może na uzasadniony wniosek marszałka województwa odwołać poszczególnych członków zarządu zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym.\"; 22) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. W przypadku złożenia rezygnacji przez marszałka województwa jej przyjęcie następuje zwykłą większością głosów. 2. W przypadku rezygnacji marszałka województwa sejmik województwa na najbliższej sesji podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji całego zarządu. 3. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 2, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym odbyła się sesja sejmiku województwa, o której mowa w ust. 2.\"; 23) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. W przypadku odwołania albo rezygnacji całego zarządu sejmik województwa dokonuje wyboru nowego zarządu w trybie, o którym mowa w art. 32, odpowiednio, w ciągu 3 miesięcy od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji. W przypadku niedokonania wyboru nowego zarządu w terminie 3 miesięcy od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji, przepisy art. 33 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku odwołania członka zarządu niebędącego jego przewodniczącym, sejmik województwa dokonuje wyboru nowego członka zarządu w terminie 1 miesiąca od dnia odwołania. 3. Odwołany zarząd województwa lub jego poszczególni członkowie pełnią dotychczasowe obowiązki do czasu wyboru nowego zarządu lub poszczególnych jego członków. Sejmik województwa może zwolnić członka zarządu z tego obowiązku. 4. Przepis ust. 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w przypadku złożenia rezygnacji przez cały zarząd.\"; 24) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. W przypadku złożenia rezygnacji z członkostwa w zarządzie przez członka niebędącego jego przewodniczącym, sejmik województwa podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji i zwolnieniu z pełnienia obowiązków członka zarządu zwykłą większością głosów, nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji. 2. Niepodjęcie przez sejmik województwa uchwały w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała. 3. W przypadku złożenia rezygnacji przez członka zarządu niebędącego jego przewodniczącym marszałek województwa obowiązany jest, najpóźniej w ciągu 1 miesiąca od dnia przyjęcia rezygnacji lub upływu okresu, o którym mowa w ust. 2, przedstawić sejmikowi województwa nową kandydaturę na członka zarządu.\"; 25) w art. 46 w ust. 2 wyrazy \"wiceprzewodniczących zarządu województwa\" zastępuje się wyrazem \"wicemarszałków\"; 26) w art. 57 w ust. 3 na końcu dodaje się wyrazy \"lub osoby przez niego upoważnionej\"; 27) w art. 77 w ust. 3 po wyrazach \"przesyłane są\" dodaje się wyrazy \"przez marszałka województwa\"; 28) po art. 80 dodaje się art. 80a w brzmieniu: \"Art. 80a. 1. Jeżeli prawo uzależnia ważność rozstrzygnięcia organu samorządu województwa od jego zatwierdzenia, uzgodnienia lub zaopiniowania przez inny organ, zajęcie stanowiska przez ten organ powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego rozstrzygnięcia lub jego projektu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 30 dni jeżeli zatwierdzenie, uzgodnienie lub zaopiniowanie wymagane jest od organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego. 3. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie zajmie stanowiska w sprawie, rozstrzygnięcie uważa się za przyjęte w brzmieniu przedłożonym przez województwo, z upływem terminu określonego w ust. 1 lub 2. 4. Do zatwierdzania, uzgadniania lub opiniowania przez organy samorządu województwa rozstrzygnięć innych organów przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.\"; 29) art. 82 otrzymuje brzmienie: \"Art. 82. 1. Uchwała organu samorządu województwa sprzeczna z prawem jest nieważna. O nieważności uchwały w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały w trybie określonym w art. 81. 2. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały lub w toku tego postępowania, może wstrzymać jej wykonanie. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego. 4. Rozstrzygnięcie nadzorcze powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego. 5. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę wydano z naruszeniem prawa. 6. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.\"; 30) po art. 82 dodaje się art. 82a-82c w brzmieniu: \"Art. 82a. 1. Stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu samorządu województwa wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego."}
{"id":"1995_692_31b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 31b. 1. W przypadku odwołania albo rezygnacji całego zarządu rada powiatu dokonuje wyboru nowego zarządu w trybie, o którym mowa w art. 27, odpowiednio, w ciągu 3 miesięcy od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji. W przypadku niedokonania wyboru nowego zarządu w terminie 3 miesięcy od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji, przepisy art. 29 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku odwołania członka zarządu niebędącego jego przewodniczącym, rada powiatu dokonuje wyboru nowego członka zarządu w terminie 1 miesiąca od dnia odwołania. 3. Odwołany zarząd powiatu lub jego poszczególni członkowie pełnią dotychczasowe obowiązki do czasu wyboru nowego zarządu lub poszczególnych jego członków. Rada powiatu może zwolnić członka zarządu z tego obowiązku. 4. Przepis ust. 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w przypadku złożenia rezygnacji przez cały zarząd."}
{"id":"1995_692_31c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 31c. 1. W przypadku złożenia rezygnacji z członkostwa w zarządzie przez członka niebędącego jego przewodniczącym, rada powiatu podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji i zwolnieniu z pełnienia obowiązków członka zarządu zwykłą większością głosów nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji. 2. Niepodjęcie przez radę powiatu uchwały w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała. 3. W przypadku złożenia rezygnacji przez członka zarządu niebędącego jego przewodniczącym, starosta obowiązany jest, najpóźniej w ciągu 1 miesiąca od dnia przyjęcia rezygnacji lub upływu okresu, o którym mowa w ust. 2, przedstawić radzie powiatu nową kandydaturę na członka zarządu.\"; 21) w art. 32 w ust. 2 w pkt 5 skreśla się wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 36 ust. 2\"; 22) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. Zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy.\"; 23) po art. 33 dodaje się art. 33a i art. 33b w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży wykonują określone w ustawach zadania i kompetencje przy pomocy jednostek organizacyjnych - komend i inspektoratów. 2. Jednostki organizacyjne stanowiące aparat pomocniczy kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży może tworzyć, przekształcać i likwidować wojewoda, na wniosek starosty, zaopiniowany przez właściwego kierownika zespolonej służby, inspekcji lub straży wojewódzkiej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. 3. Jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2, są powiatowymi jednostkami budżetowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315). 4. Szczególne warunki lub zasady powoływania, odwoływania oraz tryb zatrudniania i zwalniania kierowników i pracowników powiatowych służb, inspekcji i straży określają odrębne ustawy."}
{"id":"1995_692_33b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 33b. Powiatową administrację zespoloną stanowią: 1) starostwo powiatowe, 2) powiatowy urząd pracy, będący jednostką organizacyjną powiatu, 3) jednostki organizacyjne stanowiące aparat pomocniczy kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży.\"; 24) w art. 35 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) powołuje i odwołuje kierowników tych jednostek, w uzgodnieniu z wojewodą, a także wykonuje wobec nich czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej,\"; 25) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Organizację i zasady funkcjonowania jednostek organizacyjnych powiatu określają regulaminy organizacyjne uchwalone przez zarząd powiatu, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. 2. Status prawny pracowników starostwa powiatowego i jednostek organizacyjnych powiatu określa odrębna ustawa.\"; 26) w art. 42 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Starosta przesyła przepisy porządkowe do wiadomości zarządom gmin położonych na obszarze powiatu i starostom sąsiednich powiatów następnego dnia po ich ustanowieniu.\"; 27) w art. 47 w ust. 1 w pkt 2 przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"przekazanie mienia następuje w drodze porozumienia zainteresowanych powiatów, a w razie braku porozumienia \" decyzją Prezesa Rady Ministrów, podjętą na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej,\"; 28) w art. 68 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru związków powiatów oraz ogłaszania statutów związków, uwzględniając dokumentację niezbędną do wpisania związku do rejestru, dane podlegające wpisowi oraz sposób wykonywania zmian wpisów w rejestrze.\"; 29) w art. 75: a) w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"i województwami\", b) w ust. 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z tym że dla założenia stowarzyszenia wymaganych jest co najmniej 3 założycieli.\"; 30) po art. 77a dodaje się art. 77b w brzmieniu: \"Art. 77b. 1. Jeżeli prawo uzależnia ważność rozstrzygnięcia organu powiatu od jego zatwierdzenia, uzgodnienia lub zaopiniowania przez inny organ, zajęcie stanowiska przez ten organ powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego rozstrzygnięcia lub jego projektu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 30 dni jeżeli zatwierdzenie uzgodnienie lub zaopiniowanie wymagane jest od organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego. 3. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie zajmie stanowiska w sprawie, rozstrzygnięcie uważa się za przyjęte w brzmieniu przedłożonym przez powiat, z upływem terminu określonego w ust. 1 lub 2. 4. Do zatwierdzania, uzgadniania lub opiniowania przez organy powiatu rozstrzygnięć innych organów przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.\"; 31) w art. 78 w ust. 1 wyraz \"niezwłocznie\" zastępuje się wyrazami \"w ciągu dwóch dni od ich podjęcia\"; 32) w art. 79: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały lub w toku tego postępowania, może wstrzymać wykonanie uchwały.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego.\"; 33) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. 1. Stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu powiatu wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego.\"; 34) po art. 80 dodaje się art. 80a w brzmieniu: \"Art. 80a. W przypadku złożenia przez organ powiatu skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia skargi do sądu.\"; 35) w art. 82 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, sąd administracyjny orzeka o niezgodności uchwały z prawem. Uchwała taka traci moc prawną z dniem orzeczenia o jej niezgodności z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio.\"; 36) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. 1. W razie powtarzającego się naruszenia przez radę powiatu Konstytucji lub ustaw, Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może w drodze uchwały rozwiązać radę powiatu. Rozwiązanie rady równoznaczne jest z rozwiązaniem wszystkich organów powiatu. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej wyznacza wówczas osobę, która do czasu wyborów nowych organów powiatu pełni funkcję tych organów. 2. Jeżeli powtarzającego się naruszenia Konstytucji lub ustaw dopuszcza się zarząd powiatu, wojewoda wzywa radę powiatu do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwanie to nie odnosi skutku - za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej - występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozwiązanie zarządu powiatu. W razie rozwiązania zarządu, do czasu wyboru nowego zarządu, funkcję zarządu pełni osoba wyznaczona przez Prezesa Rady Ministrów.\"; 37) w art. 84: a) w ust. 1 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \" , na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", b) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Ustanowienie zarządu komisarycznego może nastąpić po uprzednim przedstawieniu zarzutów organom powiatu i wezwaniu ich do niezwłocznego przedłożenia programu poprawy sytuacji. 3. Komisarza rządowego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody zgłoszony za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 4. Komisarz rządowy przejmuje wykonywanie zadań i kompetencji organów powiatu z dniem powołania.\"; 38) w art. 85: a) w ust. 1 po wyrazach \"art. 84 ust. 1,\" dodaje się wyrazy \"a także stanowisko zajęte w trybie art. 77b,\", b) w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała organu, który podjął uchwałę lub którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Do złożenia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego, dotyczące uchwały rady powiatu, doręczone po upływie kadencji rady, uprawniona jest rada powiatu następnej kadencji w terminie 30 dni od dnia wyboru przewodniczącego rady.\"; 39) po art. 85 dodaje się art. 85a w brzmieniu: \"Art. 85a. 1. Jeżeli rada powiatu, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów art. 190 ust. 2 i art. 194 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 29 ust. 6, oraz art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i z 2000 r. Nr 26, poz. 306) w zakresie dotyczącym wygaśnięcia mandatu radnego lub odwołania ze stanowiska członka zarządu powiatu, sekretarza powiatu i skarbnika powiatu, nie podejmuje uchwały, wojewoda wzywa radę powiatu do podjęcia uchwały w terminie 30 dni. 2. W razie bezskutecznego upływu terminu określonego w ust. 1, wojewoda, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wydaje zarządzenie zastępcze. 3. Przepisy art. 85 stosuje się odpowiednio.\"; 40) po art. 90 dodaje się art. 90a w brzmieniu: \"Art. 90a. W sprawach, o których mowa w niniejszym rozdziale, nie stosuje się przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008).\"; 41) art. 91 otrzymuje brzmienie: \"Art. 91. Prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.\"; 42) w art. 92 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. 3. Ustrój i działanie organów miasta na prawach powiatu, w tym nazwę, skład, liczebność oraz ich powoływanie i odwoływanie, a także zasady sprawowania nadzoru określa ustawa o samorządzie gminnym.\"."}
{"id":"1995_692_3b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3b. 1. Wydanie rozporządzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na wniosek odpowiednio rady powiatu, rady miasta na prawach powiatu lub rady gminy wymaga: 1) wniosku rady powiatu, rady miasta na prawach powiatu lub rady gminy poprzedzonego przeprowadzeniem przez tę radę konsultacji z mieszkańcami wraz z uzasadnieniem oraz niezbędnymi dokumentami, mapami i informacjami potwierdzającymi zasadność wniosku, 2) opinii odpowiednio rad powiatów lub rady miasta na prawach powiatu objętych wnioskiem poprzedzonych przeprowadzeniem przez te rady konsultacji z mieszkańcami, a w przypadku zmiany granic powiatu naruszającej granice województw, opinii sejmików województw, 3) opinii rad gmin, których dotyczy wniosek, 4) opinii wojewody właściwego dla powiatu lub miasta na prawach powiatu objętego wnioskiem. 2. Do wniosku i opinii, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 3a ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 3. Rada powiatu, rada miasta na prawach powiatu lub rada gminy występuje z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, do ministra właściwego do spraw administracji publicznej za pośrednictwem wojewody, w terminie do dnia 31 marca. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania przy składaniu wniosków, o których mowa w ust. 1, oraz dokumenty, które należy dołączyć do wniosku."}
{"id":"1995_692_3c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3c. W przypadku uzyskania zgody na połączenie miasta na prawach powiatu z powiatem mającym siedzibę władz w tym mieście lub utworzenie powiatu, w którego skład wejdzie dotychczasowe miasto na prawach powiatu, wyrażonej we wniosku lub opinii rady powiatu lub rady miasta na prawach powiatu oraz w wyniku przeprowadzonych przez te rady konsultacji z mieszkańcami, Rada Ministrów obowiązana jest dokonać tego połączenia lub utworzenia powiatu, w drodze rozporządzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1."}
{"id":"1995_692_3d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3d. 1. W przypadkach przewidzianych ustawą oraz w innych sprawach ważnych dla powiatu mogą być przeprowadzane na jego terytorium konsultacje z mieszkańcami powiatu. 2. Zasady i tryb przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami powiatu określa uchwała rady powiatu.\"; 4) w art. 4: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) transportu zbiorowego i dróg publicznych,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do zadań publicznych powiatu należy również zapewnienie wykonywania określonych w ustawach zadań i kompetencji kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży.\"; 5) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. Ustawy mogą nakładać na powiat obowiązek wykonywania zadań z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.\"; 6) w art. 5 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Do porozumień stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041).\"; 7) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Działalność organów powiatu jest jawna. Ograniczenia jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw. 2. Jawność działania organów powiatu obejmuje w szczególności prawo obywateli do uzyskiwania informacji, wstępu na sesje rady powiatu i posiedzenia jej komisji, a także dostępu do dokumentów wynikających z wykonywania zadań publicznych, w tym protokołów posiedzeń organów powiatu i komisji rady powiatu. 3. Zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich określa statut powiatu.\"; 8) w art. 9: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"oraz jej liczebność\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W skład rady powiatu wchodzą radni w liczbie piętnastu w powiatach liczących do 40 000 mieszkańców oraz po trzech na każde kolejne rozpoczęte 20 000 mieszkańców ale nie więcej niż trzydziestu dziewięciu radnych.\"; 9) w art. 12: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wybór i odwołanie zarządu oraz ustalanie wynagrodzenia jego przewodniczącego,\", b) po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) podejmowanie uchwał w sprawie przyjęcia zadań z zakresu administracji rządowej oraz w sprawie powierzenia prowadzenia zadań publicznych, o których mowa w art. 5,\", c) po pkt 9a dodaje się pkt 9b i 9c w brzmieniu: \"9b) uchwalanie powiatowego programu zapobiegania przestępczości oraz ochrony bezpieczeństwa obywateli i porządku publicznego, 9c) uchwalanie powiatowego programu przeciwdziałania bezrobociu oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy,\", d) po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: \"10) podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów,\"; 10) w art. 14: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zadaniem przewodniczącego jest wyłącznie organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady. Przewodniczący może wyznaczyć do wykonywania swoich zadań wiceprzewodniczącego. W przypadku nieobecności przewodniczącego i niewyznaczenia wiceprzewodniczącego, zadania przewodniczącego wykonuje wiceprzewodniczący najstarszy wiekiem.\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 5, w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji przez przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji przez radę z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała.\"; 11) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Rada powiatu obraduje na sesjach zwoływanych przez przewodniczącego rady powiatu w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał. Do zawiadomienia o zwołaniu sesji dołącza się porządek obrad wraz z projektami uchwał. 2. Rada powiatu może wprowadzić zmiany w porządku bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady. 3. Pierwszą sesję nowo wybranej rady powiatu zwołuje przewodniczący rady poprzedniej kadencji w ciągu 7 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów do rad na obszarze całego kraju lub w przypadku wyborów przedterminowych w ciągu 7 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady powiatu. 4. Po upływie terminu określonego w ust. 3 sesję zwołuje wojewódzki komisarz wyborczy w ciągu 21 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów dla całego kraju lub w przypadku wyborów przedterminowych w ciągu 21 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady powiatu. 5. Jeżeli wybory były wynikiem referendum lokalnego w sprawie odwołania rady powiatu, pierwszą sesję zwołuje osoba, którą Prezes Rady Ministrów wyznaczył do pełnienia funkcji organów jednostki samorządu terytorialnego. 6. Pierwszą sesję nowo wybranej rady powiatu, do czasu wyboru przewodniczącego rady, prowadzi najstarszy wiekiem radny obecny na sesji. 7. Na wniosek zarządu lub co najmniej 14 ustawowego składu rady powiatu przewodniczący obowiązany jest zwołać sesję w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku. Wniosek o zwołanie sesji powinien spełniać wymogi określone w ust. 1. 8. Do zmiany porządku obrad sesji zwołanej w trybie określonym w ust. 7 stosuje się przepis ust. 2, z tym że dodatkowo wymagana jest zgoda wnioskodawcy. 9. Na wniosek starosty przewodniczący rady powiatu jest obowiązany wprowadzić do porządku obrad najbliższej sesji rady powiatu projekt uchwały, jeżeli wnioskodawcą jest zarząd powiatu, a projekt wpłynął do rady powiatu co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia sesji rady.\"; 12) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, w tym przedstawiciele wszystkich klubów, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje, o których mowa w art. 14 ust. 1, oraz będących członkami zarządu.\"; 13) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Radny obowiązany jest kierować się dobrem wspólnoty samorządowej powiatu. Radny utrzymuje stałą więź z mieszkańcami oraz ich organizacjami, a w szczególności przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców powiatu postulaty i przedstawia je organom powiatu do rozpatrzenia, nie jest jednak związany instrukcjami wyborców.\", b) w ust. 3 po wyrazach \"w skład zarządu\" dodaje się wyrazy \"niebędących radnymi\", c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Mandatu radnego powiatu nie można łączyć z: 1) mandatem posła lub senatora, 2) wykonywaniem funkcji wojewody lub wicewojewody, 3) członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego.\"; 14) w art. 23: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Radny nie może pełnić funkcji kierownika powiatowej jednostki organizacyjnej oraz jego zastępcy.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zarząd powiatu lub starosta nie może powierzyć radnemu powiatu, w którym radny uzyskał mandat, wykonywania pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej.\"; 15) w art. 26 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Członkostwa w zarządzie powiatu nie można łączyć z członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego oraz z zatrudnieniem w administracji rządowej, a także z mandatem posła i senatora.\"; 16) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Rada powiatu wybiera zarząd w liczbie od 3 do 5 osób, w tym starostę i wicestarostę, w ciągu 3 miesięcy od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. Liczbę członków zarządu określa w statucie rada powiatu. 2. Rada powiatu wybiera starostę bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. 3. Rada powiatu wybiera wicestarostę oraz pozostałych członków zarządu na wniosek starosty zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym.\"; 17) w art. 29: a) w ust. 3 skreśla się zdanie drugie, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Do czasu wyboru zarządu przez nową radę Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wyznacza osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów powiatu.\", c) w ust. 4 wyrazy \"trybie określonym w ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"wyniku wyborów przedterminowych, o których mowa w ust. 3\", d) w ust. 5 wyrazy \"na wniosek wojewody\" zastępuje się wyrazami \"na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", e) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W przypadkach, o których mowa w art. 197 ust. 1 pkt 1 i 4 oraz ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060), stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2-5 z uwzględnieniem zasady, że osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów powiatu, wyznacza się dla każdego z powiatów powstałych w wyniku zmian w podziale terytorialnym państwa.\"; 18) w art. 30 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Uchwałę w sprawie absolutorium rada powiatu podejmuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady powiatu.\"; 19) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31 1. Rada powiatu może odwołać starostę z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium jedynie na wniosek co najmniej 14 ustawowego składu rady. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga formy pisemnej i uzasadnienia przyczyny odwołania oraz podlega zaopiniowaniu przez komisję rewizyjną. 3. Odwołanie starosty następuje większością co najmniej 35 głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. Głosowanie w sprawie odwołania rada powiatu przeprowadza po zapoznaniu się z opinią komisji rewizyjnej na następnej sesji po tej, na której zgłoszono wniosek o odwołanie, nie wcześniej jednak niż po upływie 1 miesiąca od dnia zgłoszenia wniosku. Jeżeli wniosek o odwołanie starosty nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od poprzedniego głosowania. 4. Odwołanie starosty albo złożenie przez niego rezygnacji jest, odpowiednio, równoznaczne z odwołaniem całego zarządu powiatu albo złożeniem rezygnacji przez cały zarząd powiatu. 5. Rada powiatu może na uzasadniony wniosek starosty odwołać poszczególnych członków zarządu zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym.\"; 20) po art. 31 dodaje się art. 31a-31c w brzmieniu: \"Art. 31a. 1. W przypadku złożenia rezygnacji przez starostę jej przyjęcie następuje zwykłą większością głosów. 2. W przypadku rezygnacji starosty rada powiatu na najbliższej sesji podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji całego zarządu. 3. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 2, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym odbyła się sesja rady powiatu, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_692_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 22, poz. 268, Nr 48, poz. 550 i 552, Nr 62, poz. 718 i Nr 122, poz. 1321 i z 2001 r. Nr 5, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Wojewoda sprawuje nadzór nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego, na zasadach określonych w ustawach.\"; 2) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: \"Art. 30a. Wojewoda, na wniosek starosty, zaopiniowany przez właściwego kierownika zespolonej służby, inspekcji lub straży wojewódzkiej, może tworzyć, przekształcać i likwidować jednostki organizacyjne stanowiące aparat pomocniczy kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.\"; 3) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Wojewoda może powierzyć prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości jednostkom samorządu terytorialnego lub organom innych samorządów z obszaru województwa, a także kierownikom państwowych osób prawnych i innych państwowych jednostek organizacyjnych funkcjonujących na obszarze województwa. 2. Powierzenie następuje na podstawie porozumienia wojewody odpowiednio z zarządem jednostki samorządu terytorialnego, właściwym organem innego samorządu lub kierownikiem państwowej osoby prawnej albo innej państwowej jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1. Porozumienie, wraz ze stanowiącymi jego integralną część załącznikami, podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 2, określa się zasady sprawowania przez wojewodę kontroli nad prawidłowym wykonywaniem powierzonych zadań, z zastrzeżeniem art. 34.\"; 4) w załączniku do ustawy skreśla się pkt 14."}
{"id":"1995_692_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 88, poz. 553, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157) w art. 88f w ust. 3a po wyrazie \"planów\" dodaje się wyrazy \"działalności Narodowego Funduszu\"."}
{"id":"1995_692_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz. 124, Nr 48, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 109, poz. 1165) w art. 4 w pkt 1 na końcu dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem, że uchwała ta nie może obejmować prawa do ustalania przez przewodniczącego organu stanowiącego wynagrodzenia przewodniczących zarządów jednostek samorządu terytorialnego,\"."}
{"id":"1995_692_7","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195, Nr 86, poz. 396, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1998 r. Nr 127, poz. 847, z 1999 r. Nr 92, poz. 1044 i z 2000 r. Nr 26, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Członkostwa w zarządzie m.st. Warszawy nie można łączyć z członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego oraz z zatrudnieniem w administracji rządowej, a także z mandatem posła lub senatora.\"; 2) w art. 27: a) w ust. 2b po wyrazie \"gmin\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2d\", b) po ust. 2c dodaje się ust. 2d w brzmieniu: \"2d. Radni dzielnic otrzymują diety za posiedzenie w wysokości nie wyższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.\"."}
{"id":"1995_692_8","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 16 lipca 1998 r. \" Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 w ust. 1 liczbę \"45\" zastępuje się liczbą \"60\"; 2) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Liczbę radnych wybieranych do rad ustala, odrębnie dla każdej rady, wojewoda, po porozumieniu z wojewódzkim komisarzem wyborczym, odpowiednio do zasad określonych w niniejszej ustawie oraz ustawach odrębnych.\"; 3) w art. 81 w ust. 2 po wyrazach \"przekazywane są\" dodaje się wyrazy \"tym jednostkom przez Kierownika Krajowego Biura Wyborczego lub działających z jego upoważnienia dyrektorów jednostek organizacyjnych Biura\"; 4) w art. 90 w ust. 2 wyrazy \"od 5 do 10 radnych\" zastępuje się wyrazami \"od 8 do 12 radnych\"; 5) w art. 123 w ust. 1 w pkt 1, w art. 151 w ust. 1 w pkt 1 i w art. 178 w ust. 3 w pkt 1 wyrazy \"1; 2; 3; 4; 5 i dalej\" zastępuje się wyrazami \"1,4; 3; 5; 7 i dalsze kolejne liczb nieparzyste\"; 6) skreśla się art. 132; 7) w art. 136 w ust. 1 w pkt 2 użyte dwukrotnie wyrazy \"art. 132\" zastępuje się wyrazami \"art. 27\"; 8) skreśla się art. 160; 9) w art. 190 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem określonych w odrębnych przepisach funkcji lub działalności,\"; 10) w art. 197 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zmiany w podziale terytorialnym skutkujące wygaśnięciem praw powiatu posiadanych dotychczas przez miasto, nie powodują rozwiązania rady tego miasta.\"."}
{"id":"1995_692_82b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 82b. W przypadku złożenia przez organ samorządu województwa skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia skargi do sądu."}
{"id":"1995_692_82c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 82c. 1. Po upływie terminu wskazanego w art. 82 ust. 1, organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały organu samorządu województwa. W tym przypadku organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania uchwały należy do sądu.\"; 31) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. 1. Nie stwierdza się nieważności uchwały organu samorządu województwa po upływie jednego roku od dnia jej podjęcia, chyba że uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały w terminie określonym w art. 81, albo jeżeli uchwała jest aktem prawa miejscowego. 2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, sąd administracyjny orzeka o niezgodności uchwały z prawem. Uchwała taka traci moc prawną z dniem orzeczenia o jej niezgodności z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio.\"; 32) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1. W razie powtarzającego się naruszenia przez sejmik województwa Konstytucji lub ustaw, Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może w drodze uchwały rozwiązać sejmik województwa. Rozwiązanie sejmiku województwa równoznaczne jest z rozwiązaniem wszystkich organów samorządu województwa. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej wyznacza wówczas osobę, która do czasu wyborów nowych organów samorządu województwa pełni funkcję tych organów. 2. Jeżeli powtarzającego się naruszenia Konstytucji lub ustaw dopuszcza się zarząd województwa, wojewoda wzywa sejmik województwa do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwanie to nie odnosi skutku - za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej - występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozwiązanie zarządu województwa. W razie rozwiązania zarządu, do czasu wyboru nowego zarządu, funkcje zarządu pełni osoba wyznaczona przez Prezesa Rady Ministrów.\"; 33) w art. 85: a) w ust. 1 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \" , na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", b) w ust. 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"zgłoszony za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej.\", c) w ust. 4 po wyrazach \"organów samorządu województwa\" dodaje się wyrazy \"z dniem powołania\"; 34) w art. 86: a) w ust. 1 wyrazy \"Rozstrzygnięcia nadzorcze, o których mowa w art. 84 ust. 2 i art. 85 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"Rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące województwa, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 84 ust. 2 i art. 85 ust. 1, a także stanowisko zajęte w trybie art. 80a\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Do złożenia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego, dotyczące uchwały sejmiku województwa, doręczone po upływie kadencji sejmiku, uprawniony jest sejmik województwa następnej kadencji w terminie 30 dni od dnia wyboru przewodniczącego sejmiku.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do złożenia skargi uprawnione jest województwo, którego interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała organu, który podjął uchwałę lub którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze.\", d) w ust. 4 wyraz \"ostateczne\" zastępuje się wyrazem \"prawomocne\"; 35) po art. 86 dodaje się art. 86a w brzmieniu: \"Art. 86a. 1. Jeżeli sejmik województwa, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów art. 190 ust. 2 i art. 194 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 33 ust. 7, oraz art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz.679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i z 2000 r. Nr 26, poz. 306) w zakresie dotyczącym wygaśnięcia mandatu radnego lub odwołania ze stanowiska członka zarządu województwa i skarbnika województwa, nie podejmuje uchwały, wojewoda wzywa sejmik województwa do podjęcia uchwały w terminie 30 dni. 2. W razie bezskutecznego upływu terminu określonego w ust. 1, wojewoda, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wydaje zarządzenie zastępcze. 3. Przepisy art. 86 stosuje się odpowiednio.\"; 36) po art. 88 dodaje się art. 88a w brzmieniu: \"Art. 88a. W sprawach, o których mowa w niniejszym rozdziale, nie stosuje się przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r., Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008).\"."}
{"id":"1995_692_9","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz.U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Prezes Rady Ministrów ogłasza, w drodze obwieszczenia, wykaz gmin i powiatów wchodzących w skład województw uwzględniając nazwy i siedziby władz jednostek samorządu terytorialnego, aktualizując wykaz w przypadku dokonania zmian granic, nazw i siedzib władz lub utworzenia albo zniesienia jednostek.\"; 2) dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Rada Ministrów, w drodze rozporządzeń, dokonuje zmian granic województw związanych z tworzeniem, łączeniem, dzieleniem lub znoszeniem powiatów po zasięgnięciu opinii organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, których zmiany dotyczą. Przy dokonywaniu zmian granic województw, należy dążyć do poprawienia warunków wykonywania zadań publicznych o charakterze wojewódzkim oraz zachowania regionalnych więzi społecznych, gospodarczych i kulturowych.\"."}
{"id":"1995_701_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 i z 1995 r. Nr 66, poz. 335) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) upowszechnianie edukacji obywatelskiej,\"; 2) w art. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) rozprowadzaniem jest przejmowanie w całości i bez zmian programu nadawcy krajowego lub zagranicznego, z wyjątkiem programu rozpowszechnianego w sieci kablowej, i równoczesne jego rozpowszechnianie,\"; 3) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przewodniczącego Krajowej Rady wybierają członkowie Krajowej Rady ze swego grona.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Krajowa Rada może odwołać Przewodniczącego z jego funkcji większością 2\/3 głosów ustawowej liczby członków.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Organ uprawniony do powołania członka Krajowej Rady odwołuje go wyłącznie w przypadku: 1) zrzeczenia się swej funkcji, 2) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za popełnienie przestępstwa z winy umyślnej, 4) naruszenia przepisów ustawy stwierdzonego orzeczeniem Trybunału Stanu.\"; 4) w art. 8: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 3 w pkt 2 skreśla się wyraz \"krajowych\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Nie można łączyć funkcji członka Krajowej Rady z posiadaniem udziałów albo akcji spółki bądź w inny sposób uczestniczyć w podmiocie będącym nadawcą lub producentem radiowym lub telewizyjnym oraz wszelką działalnością zarobkową, z wyjątkiem pracy dydaktyczno-naukowej w charakterze nauczyciela akademickiego lub pracy twórczej.\"; 5) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Krajowa Rada przedstawia corocznie do końca marca Sejmowi, Senatowi i Prezydentowi sprawozdanie ze swej działalności za rok poprzedzający oraz informację o podstawowych problemach radiofonii i telewizji.\"; 6) w art. 15 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, minimalny udział w programie, nie mniejszy jednak niż 30% rocznego czasu nadawania programu, audycji wytworzonych przez producentów krajowych (z wyłączeniem transmisji sportowych, reklam, przekazów tekstowych, teleturniejów i konkursów radiowych), z uwzględnieniem charakteru poszczególnych nadawców i ich programów oraz pasm czasowych emisji. 2. Nadawcy przeznaczają co najmniej 10% rocznego czasu nadawania programu na audycje (z wyłączeniem transmisji sportowych, reklam, przekazów tekstowych, teleturniejów i konkursów radiowych) wytworzone przez producentów krajowych innych niż nadawca. Krajowa Rada może ustalić w koncesji wyższy minimalny udział tych audycji w czasie antenowym, z uwzględnieniem charakteru poszczególnych nadawców i ich programów.\"; 7) w art. 20 w ust. 1 wyrazy \"21 dni\" zastępuje się wyrazami \"28 dni\"; 8) w art. 21 w ust. 2 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) służyć kształtowaniu postaw prozdrowotnych,\"; 9) w art. 22 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2.\"; 10) w art. 28 skreśla się ust. 7; 11) dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. 1. Rady programowe publicznej radiofonii i telewizji liczą 15 członków, których powołuje Krajowa Rada; 10 członków rady programowej reprezentuje ugrupowania parlamentarne. Pozostałych 5 powołuje z grona osób legitymujących się dorobkiem i doświadczeniem w sferze kultury i mediów. 2. Kadencja rady programowej trwa 4 lata, a jej członkowie reprezentują społeczne interesy i oczekiwania związane z działalnością programową spółki. 3. Rada programowa podejmuje uchwały zawierające oceny poziomu i jakości programu bieżącego oraz programów ramowych. Uchwały w sprawach programowych, podejmowane większością głosów w obecności co najmniej połowy składu rady, są przedmiotem obrad i postanowień rady nadzorczej. 4. Członkom rady programowej przysługuje dieta wypłacana przez spółkę w wysokości ustalonej przez Krajową Radę. 5. Zarząd spółki zapewnia członkom rady programowej organizacyjne i finansowe warunki dokonywania ocen poziomu i jakości wyemitowanego programu, badania jego odbioru oraz zlecania niezależnych badań dotyczących percepcji programu i jego społecznych skutków.\"; 12) w art. 34 w ust. 1 wyrazy \"3 miesiące\" zastępuje się wyrazami \"1 miesiąc\"; 13) w art. 37 w ust. 1 w pkt 3 lit. c) i d) otrzymują brzmienie: \"c) moc nadajnika i maksymalną moc promieniowania, d) charakterystykę promieniowania anteny,\"; 14) w art. 38: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) osoba posiadająca koncesję nie rozpocznie działalności w terminie ustalonym w koncesji lub nie prowadzi działalności przez okres dłuższy niż 3 miesiące, chyba że opóźnienie rozpoczęcia nadawania lub przerwa zostały spowodowane okolicznościami niezależnymi od nadawcy,\", b) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) osoba posiadająca koncesję nie uiści w terminie określonym w koncesji całości opłaty koncesyjnej.\"; 15) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Operator sieci kablowej wprowadza programy do sieci kablowej w następującej kolejności: 1) ogólnokrajowe programy radiofonii i telewizji publicznej, 2) regionalne programy radiofonii i telewizji publicznej dostępne na danym obszarze, 3) programy innych nadawców krajowych dostępne na danym obszarze, 4) programy innych nadawców krajowych i nadawców zagranicznych.\"; 16) w art. 44: a) w ust. 3 skreśla się pkt 5, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Krajowa Rada, uwzględniając charakter poszczególnych programów, może określić, w drodze rozporządzenia, zakres wymogów, o których mowa w art. 15, dla programów telewizyjnych rozprowadzanych w sieciach kablowych, przeznaczonych przez nadawców zagranicznych dla odbiorców w kraju.\"; 17) w art. 45 w ust. 1 skreśla się pkt 4; 18) w art. 48 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty abonamentowej za używanie odbiornika radiofonicznego oraz opłaty abonamentowej za używanie odbiornika telewizyjnego albo odbiornika radiofonicznego i telewizyjnego, sposób i tryb wnoszenia tych opłat, a także może określić przypadki, w których umarza lub rozkłada na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych. Krajowa Rada może, ze względów społecznych, przyznać niektórym kategoriom osób zniżki lub zwolnienia od opłat abonamentowych.\"; 19) w art. 53 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli nadawca narusza obowiązek wynikający z art. 15 ust. 2, art. 16 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 lub z przepisów wydanych na podstawie art. 15 ust. 1 i 3, art. 16 ust. 3 i 4, art. 17 ust. 3 i art. 18 ust. 4, Przewodniczący Krajowej Rady może wydać decyzję nakładającą na nadawcę karę pieniężną w wysokości do 50% rocznej opłaty za używanie częstotliwości przeznaczonej do nadawania programu, a w przypadku gdy nadawca nie uiszcza opłaty za częstotliwość, karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu nadawcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.\"."}
{"id":"1995_701_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1 i z 1995 r. Nr 34, poz. 163) w art. 2: 1) w pkt 2 po wyrazach \"Rzecznika Praw Obywatelskich\" dodaje się wyrazy \", Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,\", 2) w pkt 4 po wyrazach \"sekretarza stanu\" dodaje się wyrazy \", członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,\"."}
{"id":"1995_701_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. 1. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji dostosuje swoją organizację do przepisów ustawy w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia ustawy w życie. 2. Posiedzenie w sprawie wyboru Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji zwołuje i przewodniczy mu najstarszy wiekiem członek Krajowej Rady."}
{"id":"1995_701_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. 1. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, w terminie do 60 dni od dnia wejścia ustawy w życie, powoła rady programowe w tych spółkach publicznej radiofonii i telewizji, w których nie zostały one dotychczas powołane. 2. Kadencja rad programowych powołanych na podstawie dotychczasowych przepisów upływa po czterech latach od dnia ich powołania."}
{"id":"1995_701_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_702_1","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. Nr 133, poz. 884) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 51 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r.,\"; 2) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r.\"."}
{"id":"1995_702_2","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1995_703_1","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r."}
{"id":"1995_703_2","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_704_1","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478 i Nr 133, poz. 654) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. 1. Podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej \"podatkowymi grupami kapitałowymi\". 2. Podatkowa grupa kapitałowa może być podatnikiem, gdy spełnione są łącznie następujące warunki: 1) podatkową grupę kapitałową tworzą wyłącznie: a) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli kapitał zakładowy (akcyjny) poszczególnych spółek wynosi co najmniej 1 000 000 zł lub jeżeli suma kapitałów zakładowych (akcyjnych) wszystkich spółek powoduje, że przeciętny kapitał zakładowy (akcyjny) przypadający na każdą z tych spółek jest nie niższy niż 1 000 000 zł, b) jedna ze spółek, zwana dalej \"spółką dominującą\", która posiada bezpośredni udział wynoszący 100% kapitału pozostałych spółek, zwanych dalej \"spółkami zależnymi\", lub spółka dominująca oraz spółki zależne, w których spółka dominująca posiada bezpośredni 100% udział w tej części kapitału zakładowego (akcyjnego), która na podstawie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która stanowi rezerwę mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji, z tym że spółki zależne nie mogą posiadać udziałów w kapitale zakładowym (akcyjnym) spółki dominującej ani w innych spółkach zależnych tworzących tę grupę, 2) spółki tworzące podatkową grupę kapitałową: a) nie są wspólnikami, udziałowcami lub akcjonariuszami innych spółek, z wyjątkiem spółek akcyjnych, których akcje są przedmiotem publicznego obrotu na giełdach papierów wartościowych, z zastrzeżeniem ust. 18, b) nie korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw lub zwolnień od podatku od towarów i usług na podstawie art.14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670 i z 1995 r. Nr 44, poz. 231), c) przed utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej nie mają zaległych zobowiązań, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych, d) mają opłacony w pełnej wysokości kapitał akcyjny, e) mają faktycznie wniesione wkłady niepieniężne, z tym że począwszy od dnia 1 stycznia 1996 r. wkłady niepieniężne nie mogą być wniesione w postaci wierzytelności oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), 3) spółki tworzące podatkową grupę kapitałową: a) dokonają w każdym roku podatkowym wydatków inwestycyjnych w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 50% dochodu grupy po opodatkowaniu, nie mniej jednak niż 20% sumy dochodów do opodatkowania poszczególnych spółek, bez pomniejszenia jej o straty pozostałych spółek tworzących tę grupę, b) nie pozostają w związkach powodujących zaistnienie okoliczności, o których mowa w art.11, z osobami lub podmiotami nie wchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, 4) spółka dominująca i spółki zależne zawarły, na okres co najmniej trzech lat podatkowych, potwierdzoną notarialnie umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, zwanej dalej \"umową\", 5) umowa zostanie zarejestrowana przez urząd skarbowy. 3. Umowa musi zawierać co najmniej: 1) wykaz spółek tworzących podatkową grupę kapitałową oraz wysokość ich kapitału zakładowego (akcyjnego), 2) informację o udziałowcach (akcjonariuszach) i wysokości ich udziału w kapitale zakładowym (akcyjnym) w spółkach zależnych tworzących podatkową grupę kapitałową, 3) określenie czasu trwania umowy, 4) wskazanie spółki będącej płatnikiem podatku dochodowego, należnego od podatkowej grupy kapitałowej. 4. Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę będącą płatnikiem, wskazaną zgodnie z ust. 3 pkt 4, w urzędzie skarbowym właściwym dla jej siedziby, co najmniej na trzy miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. 5. Urząd skarbowy dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie urząd skarbowy odmówi zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5 oraz w ust. 3 i 4. 6. Po rejestracji umowy nie może być ona rozszerzona na spółki zależne, utworzone po dniu rejestracji umowy. 7. Do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej wymagane jest zawarcie nowej umowy, podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu we właściwym urzędzie skarbowym. 8. Spółki tworzące podatkową grupę kapitałową odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania z tytułu podatku dochodowego należnego za okres obowiązywania umowy. 9. Podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez płatnika wskazanego w umowie. 10. Spółka będąca płatnikiem jest obowiązana zgłosić właściwemu urzędowi skarbowemu wszelkie zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym (akcyjnym) spółek tworzących podatkową grupę kapitałową, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności. 11. W razie gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego. 12. Ponowne przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez którąkolwiek ze spółek wchodzących uprzednio w skład grupy, która utraciła ten status, nie jest możliwe przez upływem roku podatkowego spółki, następującego po roku, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika ze względu na naruszenie warunków, o których mowa w ust. 1, 2 i 6. 13. Zbycie udziałów (akcji), objętych na podstawie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych lub w związku z reprywatyzacją, nie stanowi naruszenia warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego. 14. Z dniem utraty statusu, o którym mowa w ust. 11, powstaje obowiązek korekty rozliczenia podatku zgodnie z ust. 15 i 16 przez wszystkie spółki tworzące grupę, za cały okres obowiązywania umowy. 15. W przypadku utraty statusu podatkowej grupy kapitałowej korekty rozliczenia podatku dochodowego dokonuje odrębnie każda ze spółek byłej podatkowej grupy kapitałowej, obliczając należne zaliczki na podatek dochodowy oraz należny podatek za poszczególne lata podatkowe od dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 1-3, odpowiednio za poszczególne miesiące i lata, w których podatek był rozliczany przez płatnika wskazanego w umowie. W celu skorygowania podatku, spółki, które tworzyły podatkową grupę kapitałową, uznaje się za odrębnych podatników podatku dochodowego. 16. W przypadku, o którym mowa w ust. 15: 1) kwoty zaliczek i podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe, należne od podatkowej grupy kapitałowej w okresie jej funkcjonowania, zalicza się odpowiednio na poczet należnych zaliczek i należnego podatku poszczególnych spółek, zgodnie z art. 28 ust. 3, 2) jeżeli należne zaliczki lub należny podatek dochodowy od poszczególnych spółek będą wyższe niż przypadające na nie należne zaliczki lub należny podatek, obliczone zgodnie z art. 28 ust. 3, od nadwyżki pobiera się odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych. 17. Za wydatki inwestycyjne, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a), uważa się wydatki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ust. 7. 18. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może określić inne niż wymienione w ust. 2 pkt 2 lit. a) rodzaje spółek, których spółki tworzące podatkową grupę kapitałową mogą być wspólnikami lub udziałowcami albo akcjonariuszami. 19. Informacje o zarejestrowaniu i wykreśleniu podatkowej grupy kapitałowej podlegają ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.\"; 2) w art. 7 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Stratę przypadającą do pokrycia z dochodu za dany rok podatkowy można uwzględniać przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy. W tym przypadku kwotę odliczanych strat przyjmuje się w rachunku narastającym od początku roku podatkowego, proporcjonalnie do liczby miesięcy tego roku.\"; 3) po art.7 dodaje się art.7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. W podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, obliczanym zgodnie z art. 19, jest osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Jeżeli za rok podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 1-3. 2. Straty, o której mowa w ust. 1, poniesionej przez podatkową grupę kapitałową nie pokrywa się z dochodu poszczególnych spółek w razie upływu okresu obowiązywania umowy lub po utracie statusu podatkowej grupy kapitałowej, z przyczyn określonych w art. 1a ust. 11. 3. Z dochodu podatkowej grupy kapitałowej nie pokrywa się strat spółek wchodzących w skład grupy, poniesionych przez nie w okresie przed powstaniem grupy.\"; 4) w art. 8 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatkowych grup kapitałowych. Dla poszczególnych spółek tworzących grupę: 1) dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez grupę jest dniem kończącym rok podatkowy tych spółek, 2) dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej, jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.\"; 5) w art. 11 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Przepisy ust. 3, w części dotyczącej związków kapitałowych i majątkowych, oraz ust. 6 nie mają zastosowania w przypadku świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową.\"; 6) w art. 12: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,\", b) w ust. 4 w pkt 11 na początku dodaje się wyraz \"zwrotnych\"; 7) w art.15: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) składniki majątkowe uznawane za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, sposób ustalania ich wartości początkowej, szczegółowe zasady i stawki amortyzacji, a także tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, 2) szczegółowe zasady i tryb: a) zaliczania składników majątkowych do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a także zmniejszania kosztów uzyskania przychodów, w przypadku gdy składniki te, ze względu na przewidywany okres używania, nie zostały uprzednio zaliczone do tych środków albo wartości, b) naliczania odsetek za okres, w którym składniki majątkowe określone pod lit. a) nie były zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wskaźniki przeliczeniowe i określa sposób ich stosowania w aktualizacji wyceny wartości środków trwałych.\"; 8) w art. 16 w ust. 1: a) po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) wartości akcji lub udziałów w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych lub nabytych w zamian za wkład niepieniężny; w razie sprzedaży tych udziałów lub akcji albo wkładów, kosztem ich nabycia ustalanym na dzień objęcia lub nabycia udziałów lub akcji albo wkładów jest wartość rynkowa składników majątku stanowiących wkład niepieniężny, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia,\", b) w pkt 14 na końcu dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową,\", c) w pkt 27 przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591), inne niż określone w niniejszej ustawie jako taki koszt,\", d) w pkt 40 po wyrazach \"Fundusz Pracy\" dodaje się wyrazy \"i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw -\", e) w pkt 55 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 56 i 57 w brzmieniu: \"56) strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy, 57) nie wypłaconych osobom fizycznym, nie prowadzącym działalności gospodarczej, należności z tytułów określonych w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25).\"; 9) w art. 17: a) w ust. 1 w pkt 22 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 23 w brzmieniu: \"23) dochody pochodzące z międzypaństwowych instytucji finansowych lub ze środków przyznanych przez rządy obcych państw na podstawie umów zawartych z tymi instytucjami lub państwami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe.\", b) w ust. 1a w pkt 1 na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy \"zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek naukowych i badawczo-rozwojowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,\"; 10) w art. 18 w ust. 1a po wyrazach \"art. 17 ust. 1a pkt 1\" dodaje się wyrazy \"oraz darowizny na rzecz osób fizycznych pozostających z darczyńcą w związkach, o których mowa w art. 11\"; 11) w art. 22 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwalnia się od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej, uzyskujące dochody wymienione w tym przepisie od spółek tworzących tę grupę, chyba że nastąpiło naruszenie warunków uznania jej za podatnika. W tym przypadku obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 26, powstaje z dniem utraty prawa do uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika.\"; 12) w art. 25 w ust. 2a wyrazy \"mniej niż 60%\" zastępuje się wyrazami \"co najmniej 50%\"; 13) w art. 28 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do podatkowych grup kapitałowych.\"; 14) w art. 37 w ust. 1: a) w zdaniu pierwszym wyrazy \"31 grudnia 1995 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 1996 r.\", b) skreśla się pkt 4; 15) skreśla się art. 38."}
{"id":"1995_704_2","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. Przepisy wydane na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do czasu wydania przepisów na podstawie art. 15 ust. 5 w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 7 lit. a) niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_704_3","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369) w art. 26 w ust. 2 wyrazy \"przepis art. 28\" zastępuje się wyrazami \"przepisy art. 7a, art. 8 ust. 7, art. 11 ust. 7, art. 16 ust. 1 pkt 14 oraz art. 28\"."}
{"id":"1995_704_4","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. Traci moc ustawa z dnia 21 października 1994 r. o podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie (Dz.U. Nr 123, poz. 602)."}
{"id":"1995_704_5","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r., z tym że art. 1 ma zastosowanie do opodatkowania dochodów uzyskanych od tego dnia."}
{"id":"1995_713_1","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej."}
{"id":"1995_713_10","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Posiadanie i hodowanie chartów rasowych lub ich mieszańców wymaga zezwolenia wojewody."}
{"id":"1995_713_11","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Łowiectwo jest prowadzone zgodnie z podstawowymi kierunkami użytkowania terenów rolnych, leśnych i rybackich, w warunkach stałego polepszania zwierzynie środowiska jej bytowania. 2. Gospodarowanie populacjami zwierzyny wymaga w szczególności: 1) tworzenia stałych i okresowych osłon dla zwierzyny (lasy, zadrzewienia, zakrzewienia, remizy, osłony miejsc lęgowych), 2) wzbogacania naturalnej bazy żerowej dla zwierzyny w lasach, 3) zachowania istniejących naturalnych zbiorników wodnych, rekonstrukcji i tworzenia nowych, 4) racjonalnego stosowania środków chemicznych w rolnictwie i leśnictwie, 5) stosowania terminów i technik agrotechnicznych nie zagrażających bytowaniu zwierzyny na danym terenie, 6) utrzymywania korytarzy (ciągów) ekologicznych dla zwierzyny, 7) utrzymywania struktury wiekowej i płciowej oraz liczebności populacji zwierzyny właściwych dla zapewnienia równowagi ekosystemów oraz realizacji głównych celów gospodarczych w rolnictwie, leśnictwie i rybactwie, 8) ochrony zwierzyny przed zagrożeniem ruchu pojazdów samochodowych na drogach krajowych i wojewódzkich. 3. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz zarządy gmin i nadleśniczowie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe współdziałają w sprawach związanych z zagospodarowaniem obwodów łowieckich, w szczególności w zakresie ochrony i hodowli zwierzyny."}
{"id":"1995_713_12","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mogą wznosić urządzenia związane z prowadzeniem gospodarki łowieckiej, po uzyskaniu zgody właściciela, posiadacza lub zarządcy gruntu."}
{"id":"1995_713_13","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich obowiązani są dokarmiać zwierzynę, zwłaszcza w okresach występowania niedostatku żeru naturalnego oraz wówczas, gdy w sposób istotny może to wpłynąć na zmniejszenie szkód wyrządzanych przez zwierzynę w uprawach i płodach rolnych oraz w gospodarce leśnej."}
{"id":"1995_713_14","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz właściciele, posiadacze i zarządcy gruntów są obowiązani zawiadomić urząd gminy lub organy weterynaryjne o dostrzeżonych objawach chorób zwierząt dziko żyjących, które mogą być przeniesione na ludzi lub zwierzęta gospodarskie (enzootycznych chorób zwierzyny), a następnie podporządkować się wydanym rozporządzeniom."}
{"id":"1995_713_15","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Zwierzyna pozyskana w obwodzie łowieckim zgodnie z przepisami prawa stanowi własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, a na terenach nie wchodzących w skład obwodów łowieckich - własność Skarbu Państwa. 2. Zwierzyna bezprawnie pozyskana stanowi własność Skarbu Państwa. 3. Osoby wykonujące polowanie mogą odstąpioną im zwierzynę spożytkować według własnego uznania, z wyłączeniem odprzedaży. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określa, w drodze rozporządzenia, wysokość ekwiwalentu za zwierzynę bezprawnie pozyskaną."}
{"id":"1995_713_16","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zabrania się hodowli fermowej zwierząt łownych, z wyjątkiem bażanta. 2. Dopuszcza się prowadzenie zagrodowej hodowli zwierząt łownych w celach badań naukowych, dydaktyki, zasiedleń gatunkami rodzimymi lub eksportu zwierzyny żywej. 3. Zezwolenie na hodowlę zwierząt łownych określonych w ust. 2, wydaje Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Rozdział 4 Koncesje"}
{"id":"1995_713_17","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Uzyskania koncesji wymaga: 1) obrót w kraju i z zagranicą zwierzyną żywą, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju, 2) obrót w kraju i z zagranicą tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem, o którym mowa w pkt 1, 3) sprzedaż usług turystycznych obejmujących polowania w kraju dla cudzoziemców i polowania za granicą."}
{"id":"1995_713_18","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Organem właściwym do udzielenia, odmowy udzielenia i cofania koncesji jest Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa."}
{"id":"1995_713_19","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Warunkiem uzyskania koncesji, o których mowa w art. 17, jest złożenie zabezpieczenia majątkowego roszczeń osób trzecich do wnioskodawcy z tytułu prowadzenia działalności objętej koncesją, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Warunkiem uzyskania koncesji, o której mowa w art. 17 pkt 3, jest ponadto zatrudnienie przez organizatora turystyki osób, które złożą egzamin ze znajomości zasad wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody. 3. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1995_713_2","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa."}
{"id":"1995_713_20","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Podmiot wykonujący działalność objętą koncesją, o której mowa w art. 17 pkt 1 i 2, jest zobowiązany do: 1) prowadzenia ewidencji skupu, 2) zapewnienia badań zwierzyny i mięsa zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres ewidencji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz jej wzór."}
{"id":"1995_713_21","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Koncesja może być cofnięta w przypadku naruszenia warunków, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2, lub niedopełnienia obowiązków, o których mowa w art. 20 ust. 1."}
{"id":"1995_713_22","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W sprawach nie uregulowanych w ustawie do koncesji stosuje się przepisy o działalności gospodarczej. Rozdział 5 Obwody łowieckie"}
{"id":"1995_713_23","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Obwód łowiecki stanowi obszar gruntów o ciągłej powierzchni nie mniejszy niż trzy tysiące hektarów, na którego obszarze istnieją warunki do prowadzenia łowiectwa. 2. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych względami racjonalnej gospodarki łowieckiej i warunkami terenowymi, mogą być tworzone, za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, obwody łowieckie o mniejszej powierzchni."}
{"id":"1995_713_24","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Obwody łowieckie dzielą się na obwody łowieckie leśne i polne. 2. Obwód łowiecki leśny jest to obszar, w którym grunty leśne stanowią co najmniej 40% ogólnej powierzchni tego obszaru. 3. Obwód łowiecki polny jest to obszar, w którym grunty leśne stanowią mniej niż 40% ogólnej powierzchni tego obszaru."}
{"id":"1995_713_25","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Obwody łowieckie są tworzone przy uwzględnieniu następujących zasad: 1) optymalnego zaspokojenia potrzeb w zakresie ochrony, zachowania i rozwoju preferowanych gatunków zwierzyny, 2) unikania dzielenia zbiorników wodnych, 3) ustalania przebiegu granic po naturalnych lub wyraźnych znakach w terenie."}
{"id":"1995_713_26","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W skład obwodów łowieckich nie wchodzą: 1) parki narodowe i rezerwaty przyrody, 2) tereny w granicach administracyjnych miast; jeżeli jednak granice te obejmują większe obszary leśne lub rolne, z obszarów tych może być utworzony obwód łowiecki lub mogą one być włączone do innych obwodów łowieckich, 3) tereny zajęte przez miejscowości nie zaliczane do miast, w granicach obejmujących zabudowania mieszkalne i gospodarcze z podwórzami, placami i ulicami oraz drogami wewnątrz tych miejscowości, 4) budowle, zakłady i urządzenia, tereny przeznaczone na cele społeczne, kultu religijnego, przemysłowe, handlowe, składowe, transportowe i inne cele gospodarcze oraz obiekty o charakterze zabytkowym i specjalnym, w granicach ich ogrodzeń."}
{"id":"1995_713_27","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Podziału obszaru kraju na obwody łowieckie oraz zmiany granic tych obwodów dokonuje w obrębie województwa właściwy wojewoda, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii właściwego dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i Polskiego Związku Łowieckiego. 2. Jeżeli obwód łowiecki ma się znajdować w obszarze więcej niż jednego województwa, rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje wojewoda właściwy dla przeważającego obszaru gruntów w uzgodnieniu z wojewodą właściwym dla pozostałego gruntu. 3. Podział na obwody łowieckie obszarów gruntów pozostających w zarządzie organów wojskowych lub przydzielonych tym organom do wykorzystania oraz zmiana granic tych obwodów odbywa się w porozumieniu z tymi organami."}
{"id":"1995_713_28","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa może wyłączać obwody łowieckie z wydzierżawiania i przekazywać je w zarząd z przeznaczeniem na ośrodki hodowli zwierzyny, w których - oprócz polowania - realizowane są cele związane w szczególności z: 1) prowadzeniem wzorcowego zagospodarowania łowisk, wdrażaniem nowych osiągnięć naukowych i praktycznych z zakresu łowiectwa, 2) prowadzeniem badań naukowych, 3) odtwarzaniem populacji zanikających gatunków zwierząt dziko żyjących, 4) hodowlą rodzimych gatunków zwierząt łownych w celu zasiedlania łowisk, 5) hodowlą zwierząt łownych szczególnie pożytecznych w biocenozach leśnych, 6) prowadzeniem szkoleń z zakresu łowiectwa. 3. Ośrodki hodowli zwierzyny mogą być prowadzone za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa przez: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, Polski Związek Łowiecki, instytucje naukowo-dydaktyczne oraz inne jednostki, które do dnia wejścia w życie ustawy prowadziły takie ośrodki. Prawo do prowadzenia ośrodków hodowli zwierzyny jest niezbywalne. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przekazywania w zarząd obwodów łowieckich wyłączonych z wydzierżawiania."}
{"id":"1995_713_29","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Obwody łowieckie wydzierżawiają na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii zarządu gminy: 1) obwody łowieckie leśne - dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, 2) obwody łowieckie polne - wojewoda. 2. Obwody łowieckie wydzierżawia się na czas nie krótszy niż 10 lat. Po upływie tego okresu dotychczasowemu dzierżawcy przysługuje pierwszeństwo w zawarciu umowy dzierżawy na dalszy okres. 3. W przypadku podziału obwodu łowieckiego dotychczasowemu dzierżawcy lub zarządcy przysługuje prawo wyboru dzierżawy lub zarządzania jednym z obwodów łowieckich powstałych z podziału. 4. W przypadku podziału obwodu łowieckiego lub zmiany jego granic następuje rozliczenie z jego dotychczasowym dzierżawcą lub zarządcą z tytułu nadpłaconego czynszu dzierżawnego oraz nakładów na zagospodarowanie, poniesionych w ostatnich 2 latach przed dokonaniem tego podziału lub zmian. Kwotę ustaloną w rozliczeniu wypłaca ustępującemu dzierżawcy lub zarządcy dzierżawca lub zarządca nowo utworzonego obwodu łowieckiego."}
{"id":"1995_713_3","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Celem łowiectwa jest: 1) ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych, 2) ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny, 3) uzyskiwanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego, 4) spełnianie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej."}
{"id":"1995_713_30","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. W przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego dzierżawcy obwodów łowieckich obowiązani są do udziału w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną. 2. Udział w kosztach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w wysokości czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego. 3. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wydzierżawiania obwodów łowieckich i ustalania czynszu dzierżawnego, udziału przez dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną, o których mowa w ust. 1, oraz wzór umowy dzierżawnej."}
{"id":"1995_713_31","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wydzierżawiający obowiązany jest rozliczyć otrzymany czynsz dzierżawny między nadleśnictwami i gminami. 2. Nadleśnictwu przypada czynsz odpowiadający powierzchni państwowych gruntów leśnych, a gminom - odpowiadający pozostałej powierzchni obwodu łowieckiego. 3. Za obwody łowieckie wyłączone z wydzierżawiania zarządcy tych obwodów uiszczają ekwiwalent równy wysokości średniego czynszu za dzierżawę, stosowanego w obwodach łowieckich, wydzierżawionych na obszarze danej gminy lub gmin sąsiednich, a należność rozliczają według zasad określonych w ust. 1 i 2. Rozdział 6 Polski Związek Łowiecki"}
{"id":"1995_713_32","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Polski Związek Łowiecki jest zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, które czynnie uczestniczą w ochronie i rozwoju populacji zwierząt łownych oraz działają na rzecz ochrony przyrody. 2. Polski Związek Łowiecki posiada osobowość prawną i działa na podstawie ustawy oraz statutu nadanego, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 3. Nadzór nad działalnością Polskiego Związku Łowieckiego sprawuje Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa."}
{"id":"1995_713_33","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Koła łowieckie zrzeszają osoby fizyczne i są podstawowym ogniwem organizacyjnym w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań łowiectwa. 2. Koła łowieckie posiadają osobowość prawną i ponoszą odpowiedzialność za swoje zobowiązania. 3. Członkowie koła łowieckiego odpowiadają solidarnie i bez ograniczeń za zobowiązania koła. 4. Organizacje wojewódzkie Polskiego Związku Łowieckiego koordynują działalność kół łowieckich oraz osób fizycznych zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim, zamieszkujących na terenie regionu, a nie będących członkami kół łowieckich."}
{"id":"1995_713_34","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Do zadań Polskiego Związku Łowieckiego należy: 1) prowadzenie gospodarki łowieckiej, 2) troska o rozwój łowiectwa i współdziałanie z administracją rządową i samorządową, jednostkami organizacyjnymi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i parkami narodowymi oraz organizacjami społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, w zachowaniu i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych zwierząt dziko żyjących, 3) pielęgnowanie historycznych wartości kultury materialnej i duchowej łowiectwa, 4) ustalanie kierunków i zasad rozwoju łowiectwa oraz funkcjonowania organów zrzeszenia, 5) czuwanie nad przestrzeganiem przez członków Polskiego Związku Łowieckiego prawa, zasad etyki, obyczajów i tradycji łowieckich, 6) prowadzenie dyscyplinarnego sądownictwa łowieckiego, 7) organizowanie szkolenia w zakresie prawidłowego łowiectwa i strzelectwa myśliwskiego, 8) prowadzenie i popieranie działalności wydawniczej i wystawienniczej o tematyce łowieckiej, 9) współpraca z pokrewnymi organizacjami zagranicznymi, 10) wspieranie i prowadzenie prac naukowych w zakresie gospodarowania zwierzyną, 11) prowadzenie i popieranie hodowli użytkowych psów myśliwskich, 12) realizacja innych zadań zleconych przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa."}
{"id":"1995_713_35","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Działalność Polskiego Związku Łowieckiego jest finansowana z funduszy własnych, składek członkowskich, zapisów i darowizn oraz dochodów z działalności gospodarczej. 2. Dochód z działalności gospodarczej Polskiego Związku Łowieckiego służy wyłącznie realizacji jego celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków. 3. Przepisy regulujące zasady gospodarki finansowej stowarzyszeń stosuje się odpowiednio do gospodarki finansowej Polskiego Związku Łowieckiego. Rozdział 7 Straż łowiecka"}
{"id":"1995_713_36","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Tworzy się Państwową Straż Łowiecką jako umundurowaną i uzbrojoną formację podległą wojewodzie. 2. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mają obowiązek zatrudnić co najmniej jednego strażnika, którego zadaniem jest ochrona zwierzyny i prowadzenie gospodarki łowieckiej. 3. Straż łowiecką stanowią: 1) Państwowa Straż Łowiecka, 2) strażnicy łowieccy zatrudnieni przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich."}
{"id":"1995_713_37","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Zadaniem Państwowej Straży Łowieckiej jest kontrola realizacji przepisów ustawy, a w szczególności w zakresie: 1) ochrony zwierzyny, 2) zwalczania kłusownictwa i wszelkiego szkodnictwa łowieckiego, 3) zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie łowiectwa, 4) kontroli legalności skupu i obrotu zwierzyną."}
{"id":"1995_713_38","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Strażnikiem Państwowej Straży Łowieckiej oraz strażnikiem łowieckim może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) ukończyła 21 lat, 3) korzysta z pełni praw publicznych, 4) posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe, 5) cieszy się nienaganną opinią, 6) posiada dobry stan zdrowia, 7) nie była karana sądownie, 8) ukończyła z wynikiem pozytywnym przeszkolenie według programu opracowanego przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych. 2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej są pracownikami urzędów wojewódzkich."}
{"id":"1995_713_39","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Na terenach obwodów łowieckich ochroną zwierzyny oraz mienia dzierżawców i zarządców, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego, popełnianych w obwodach łowieckich polnych i leśnych, zajmują się strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego i Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. 2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu zadań określonych w ust. 1 mają prawo do: 1) legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w celu ustalenia ich tożsamości, 2) nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia popełniane na terenach obwodów łowieckich w zakresie szkodnictwa łowieckiego, 3) dokonywania w obwodach łowieckich oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie kontroli środków transportu w celu sprawdzenia ich ładunku i przeglądania zawartości bagaży w razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, 4) przeszukiwania pomieszczeń i innych miejsc w przypadkach uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego, 5) ujęcia sprawcy przestępstwa lub wykroczenia na gorącym uczynku lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa i doprowadzenia do jednostki Policji, 6) odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia, 7) prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktu oskarżenia w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem przestępstwa jest zwierzyna, w trybie i na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego, 8) prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału w rozprawach przed kolegium do spraw wykroczeń w charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków zaskarżania do sądu rejonowego od rozstrzygnięć kolegium do spraw wykroczeń w sprawach zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego, 9) dokonywania kontroli podmiotów prowadzących skup i przerób dziczyzny w zakresie sprawdzania źródeł jej pochodzenia, 10) noszenia broni palnej krótkiej, 11) noszenia ręcznego miotacza gazowego, 12) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej pomocy. 3. Strażnik Państwowej Straży Łowieckiej może, wobec osób uniemożliwiających wykonywanie przez niego czynności określonych w ustawie, stosować środki przymusu bezpośredniego w postaci: 1) siły fizycznej, 2) chemicznych środków obezwładniających w postaci ręcznego miotacza gazu. 4. Zastosowanie przez strażnika Państwowej Straży Łowieckiej środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 3, powinno odpowiadać potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i zmierzać do podporządkowania się osoby wydanym poleceniom. 5. Jeżeli zastosowanie środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 3, okazało się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej ma prawo użycia broni palnej w następujących przypadkach: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie własne lub innej osoby, 2) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną strażnikowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 3) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu strażnika albo innej osobie. 6. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narazić na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 7. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Łowieckiej czynności, o których mowa w ust. 2, a także do użycia przez niego środków przymusu, o których mowa w ust. 3 i 5, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji. 8. Strażnikowi Państwowej Straży Łowieckiej wykonującemu obowiązki na terenach obwodów łowieckich przysługują uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do: 1) Straży Ochrony Przyrody - w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody, 2) Państwowej Straży Rybackiej - w zakresie kontroli legalności dokonywania połowu, 3) strażników leśnych - w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego. 9. Czynności, o których mowa w ust. 3, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, w stosunku do której zostały podjęte. 10. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 2, przysługuje zażalenie do prokuratora. 11. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu czynności służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu karnego dla funkcjonariusza publicznego."}
{"id":"1995_713_4","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Gospodarka łowiecka jest to działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskiwania zwierzyny. 2. Polowanie oznacza: 1) tropienie, strzelanie z myśliwskiej broni palnej, łowienie sposobami dozwolonymi zwierzyny żywej, 2) łowienie zwierzyny przy pomocy ptaków łowczych, za zezwoleniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, - zmierzające do wejścia w jej posiadanie. 3. Kłusownictwo oznacza działanie zmierzające do wejścia w posiadanie zwierzyny w sposób nie będący polowaniem albo z naruszeniem warunków dopuszczalności polowania."}
{"id":"1995_713_40","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Strażnicy, o których mowa w art. 36 ust. 3 pkt 2, wykonując zadania współdziałają z Państwową Strażą Łowiecką. Przy wykonywaniu czynności służbowych przysługują im uprawnienia oraz obowiązują zasady, o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1, 2, 5, 6, 8 i 11, ust. 3, ust. 4 oraz ust. 8-11. 2. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, strażnik łowiecki ma obowiązek nosić odznakę strażnika oraz na żądanie okazywać legitymację służbową."}
{"id":"1995_713_41","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi kwalifikacji zawodowych, wzory legitymacji oraz umundurowania strażników Państwowej Straży Łowieckiej, a także szczegółowe kwalifikacje zawodowe, wzór oznaki i legitymacji strażnika łowieckiego. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady: 1) współdziałania Państwowej Straży Łowieckiej z Policją i Polskim Związkiem Łowieckim, 2) posiadania, ewidencjonowania i przechowywania broni palnej, amunicji oraz ręcznych miotaczy gazu w siedzibach straży. 3. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady posiadania, ewidencjonowania, przechowywania i używania w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe, w parkach narodowych, w Polskim Związku Łowieckim oraz u zarządców i dzierżawców obwodów łowieckich, na okaziciela, broni myśliwskiej o lufach gładkich i gwintowanych oraz amunicji do tej broni. Rozdział 8 Wykonywanie polowania"}
{"id":"1995_713_42","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Polowanie może być wykonywane za zgodą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego. 2. Do wykonywania polowania uprawnia dowód członkostwa Polskiego Związku Łowieckiego potwierdzający uzyskanie odpowiednich uprawnień oraz pozwolenie na posiadanie broni myśliwskiej lub inny dokument uprawniający do jej posiadania. 3. Warunkiem uzyskania uprawnień do wykonywania polowania jest złożenie egzaminu przed komisją powołaną przez Polski Związek Łowiecki. 4. Do wykonywania polowania indywidualnego, poza dokumentami określonymi w ust. 2, jest wymagane pisemne upoważnienie wydane przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego. 5. Bezpośrednio po pozyskaniu zwierzyny, a przed podjęciem przez osobę uprawnioną do wykonywania polowania czynności transportowych, tusze łosi, jeleni, danieli, muflonów, saren i dzików podlegają znakowaniu. Obowiązek znakowania dotyczy również spreparowanych poroży zwierzyny."}
{"id":"1995_713_43","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Cudzoziemcy nie będący członkami Polskiego Związku Łowieckiego mogą wykonywać polowanie po wykupieniu polowania w przedsiębiorstwach posiadających koncesję, o której mowa w art. 17 pkt 3, bądź na podstawie zgody Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady uzyskiwania uprawnień do wykonywania polowania oraz tryb ich zawieszania i cofania, 2) szczegółowe zasady powoływania komisji egzaminacyjnej oraz zakres i tryb przeprowadzania egzaminów, 3) wzory dokumentów stwierdzających posiadanie odpowiednich kwalifikacji i wynikających z nich uprawnień. 3. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki wykonywania polowania przez obywateli polskich i cudzoziemców oraz znakowania, o którym mowa w art. 42 ust. 5."}
{"id":"1995_713_44","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej i po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze rozporządzenia, dla obszaru całego kraju lub jego części, okresy polowań na zwierzęta łowne. 2. Wojewoda jest uprawniony do skracania, w uzasadnionych przypadkach, okresów polowań na terenie województwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego. 3. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody, może zezwolić na dokonanie odstrzału lub odłowu zwierzyny dla celów naukowych z pominięciem okresów ochronnych. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze rozporządzenia, listę zwierząt zaliczonych do szkodników łowieckich oraz sposoby ograniczania ich populacji."}
{"id":"1995_713_45","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W przypadku nadmiernego zagęszczenia zwierzyny, zagrażającego trwałości lasów, dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe po zasięgnięciu opinii regionalnej organizacji Polskiego Związku Łowieckiego wydaje decyzję administracyjną, nakazującą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego zwierzyny. 2. Jeżeli dzierżawca obwodu łowieckiego nie realizuje rocznego planu łowieckiego w zakresie pozyskania zwierzyny, nadleśniczy Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe wydaje postanowienie o zastosowaniu odstrzału zastępczego zwierzyny, według zasad określonych w umowie dzierżawy obwodu łowieckiego. 3. W przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę, wojewoda, w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim, może wydać decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny. 4. Odstrzały redukcyjne i zastępcze zwierzyny mogą przeprowadzać wyłącznie osoby uprawnione do wykonywania polowania. Rozdział 9 Szkody łowieckie"}
{"id":"1995_713_46","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest do wynagradzania szkód wyrządzonych: 1) w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny, 2) przy wykonywaniu polowania."}
{"id":"1995_713_47","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Właściciele lub posiadacze gruntów rolnych i leśnych powinni, zgodnie z potrzebami, współdziałać z dzierżawcami i zarządcami obwodów łowieckich w zabezpieczaniu gruntów przed szkodami, o których mowa w art. 46. 2. W przypadku gdy pomiędzy właścicielem lub posiadaczem gruntu a dzierżawcą lub zarządcą obwodu łowieckiego powstał spór o wysokość wynagrodzenia za szkody, o których mowa w art. 46, strony mogą zwrócić się do właściwego ze względu na miejsce powstałej szkody organu gminy w celu mediacji dla polubownego rozstrzygnięcia sporu."}
{"id":"1995_713_48","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Odszkodowanie nie przysługuje: 1) osobom, którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa jako deputaty rolne na gruntach leśnych, 2) posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie dokonali ich sprzętu w terminie odbiegającym więcej niż 14 dni od zakończenia okresu zbioru tego gatunku roślin w danym regionie, określonego przez wojewodę, 3) posiadaczom uszkodzonych upraw lub plonów rolnych, którzy nie wyrazili zgody na budowę przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom, 4) za szkody nie przekraczające wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na 1 hektar uprawy, 5) za szkody powstałe w płodach złożonych w sterty, stogi i kopce, w bezpośrednim sąsiedztwie lasu, 6) za szkody w uprawach rolnych założonych z rażącym naruszeniem zasad agrotechnicznych."}
{"id":"1995_713_49","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb szacowania szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych."}
{"id":"1995_713_5","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa po zasięgnięciu opinii Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Państwowej Rady Ochrony Przyrody i Polskiego Związku Łowieckiego ustali, w drodze rozporządzenia, listę gatunków zwierząt łownych. Rozdział 2 Organy administracji w zakresie łowiectwa"}
{"id":"1995_713_50","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez zwierzęta łowne objęte całoroczną ochroną. 2. Za szkody, o których mowa w ust. 1, wyrządzone na terenach obwodów łowieckich leśnych, odszkodowania wypłaca Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe ze środków budżetu państwa, a na terenach obwodów łowieckich polnych i terenach nie wchodzących w skład obwodów łowieckich - wojewodowie. Rozdział 10 Przepisy karne"}
{"id":"1995_713_51","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Kto: 1) strzela do zwierzyny w odległości mniejszej niż 500 m od miejsca zebrań publicznych w czasie ich trwania lub w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań mieszkalnych, 2) wybiera jaja, pisklęta lub niszczy gniazda ptaków łownych, 3) przetrzymuje zwierzynę bez odpowiedniego zezwolenia, 4) pozyskuje zwierzynę inną lub w większej liczbie, niż przewiduje upoważnienie wydane przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego, 5) niszczy urządzenia łowieckie, - podlega karze grzywny. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"1995_713_52","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Kto: 1) wytwarza, przechowuje lub wprowadza do obrotu narzędzia i urządzenia określone w art. 53 pkt 5, a służące z przeznaczenia do kłusownictwa, 2) wchodzi w posiadanie bezprawnie pozyskanej tuszy lub trofeów zwierząt łownych, 3) bez posiadania koncesji wprowadza do obrotu zwierzynę żywą lub mięso zwierzyny ubitej, 4) hoduje lub utrzymuje bez zezwolenia charty rasowe lub ich mieszańce, 5) sprawując zarząd z ramienia dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych z ramienia zarządcy, zezwala na polowanie osobie nieuprawnionej do wykonywania polowania lub na przekroczenie zatwierdzonego w planie łowieckim pozyskania zwierzyny, - podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"1995_713_53","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Kto: 1) poluje na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 3000 m od brzegu w głąb morza lub 5000 m w głąb lądu, 2) poluje z chartami lub ich mieszańcami, 3) poluje w czasie ochronnym, 4) poluje nie posiadając uprawnień do polowania, 5) wchodzi w posiadanie zwierzyny za pomocą broni i amunicji innej niż myśliwska, środków i materiałów wybuchowych, trucizn, karmy o właściwościach odurzających, sztucznego światła, lepów, wnyków, żelaz, sieci, dołów, samostrzałów lub rozkopywania nor i innych niedozwolonych środków, 6) nie będąc uprawnionym do polowania wchodzi w posiadanie zwierzyny, - podlega karze pozbawienia wolności do lat 5."}
{"id":"1995_713_54","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. W razie skazania za czyny wymienione w art. 52 i art. 53, sąd może orzec przepadek broni, pojazdów, narzędzi i psów, przy użyciu których dokonane zostało przestępstwo, a także przepadek trofeów, tusz zwierzyny i ich części. 2. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć również przedmiotów nie stanowiących własności sprawcy. Rozdział 11 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_713_55","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446 i Nr 141, poz. 700) w art. 11: 1) w ust. 1 po pkt 14 dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) obrotu w kraju i z zagranicą zwierzyną żywą oraz tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju, a także sprzedaży usług turystycznych obejmujących polowania w kraju dla cudzoziemców i polowania za granicą.\"; 2) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Zasady udzielania koncesji, o których mowa w ust. 1 pkt 15, określają przepisy prawa łowieckiego.\"."}
{"id":"1995_713_56","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627) w art. 47 w ust. 8 w pkt 1 wyrazy \"strażników łowieckich\" zastępuje się wyrazami \"Państwowej Straży Łowieckiej\"."}
{"id":"1995_713_57","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i z 1994 r. Nr 89, poz. 415) w art. 18 w ust. 8 w pkt 1 wyrazy \"strażników łowieckich\" zastępuje się wyrazami \"Państwowej Straży Łowieckiej\"."}
{"id":"1995_713_58","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Przedsiębiorstwa zajmujące się sprzedażą polowań dla cudzoziemców oraz eksportem, obrotem zwierzyny żywej oraz tusz zwierzyny mogą realizować umowy zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie. 2. Po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona po uzyskaniu koncesji."}
{"id":"1995_713_59","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Dotychczasowe zrzeszenie Polski Związek Łowiecki staje się Polskim Związkiem Łowieckim w rozumieniu ustawy. 2. Koła łowieckie utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów i istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stają się kołami łowieckimi w jej rozumieniu. 3. Uprawnienia do wykonywania polowania nabyte przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują swoją moc i stają się uprawnieniami do wykonywania polowania w jej rozumieniu."}
{"id":"1995_713_6","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Naczelnym organem administracji rządowej w zakresie łowiectwa jest Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa."}
{"id":"1995_713_60","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Obwody łowieckie utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów stają się obwodami łowieckimi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Obwody wyłączone z wydzierżawienia na podstawie dotychczasowych przepisów stają się ośrodkami hodowli zwierzyny w rozumieniu niniejszej ustawy, pod warunkiem, że w ciągu 1 roku od dnia jej wejścia w życie dostosują realizowane cele do wymogów określonych w art. 28 ust. 2."}
{"id":"1995_713_61","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Umowy dzierżawy obwodów łowieckich zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy tracą swoją ważność z dniem 31 marca 1997 r."}
{"id":"1995_713_62","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Przepisy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 63, zachowują swoją moc, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż w okresie 1 roku od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"1995_713_63","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Traci moc ustawa z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim (Dz.U. z 1973 r. Nr 33, poz. 197, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1991 r. Nr 101, poz. 444)."}
{"id":"1995_713_64","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_713_7","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Administrację w zakresie łowiectwa sprawują wojewodowie, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Rozdział 3 Zasady gospodarki łowieckiej"}
{"id":"1995_713_8","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Gospodarka łowiecka prowadzona jest w obwodach łowieckich przez dzierżawców lub zarządców. 2. Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych w parkach narodowych i rezerwatach, prowadzone w oparciu o przepisy o ochronie przyrody, odbywają się na zasadach określonych w ustawie i zgodnie z obowiązującymi okresami ochronnymi i kryteriami selekcji. 3. Gospodarka łowiecka prowadzona jest na zasadach określonych w ustawie i w oparciu o: 1) roczne plany łowieckie ustalane przez dzierżawców obwodów łowieckich, opiniowane przez zarząd gminy i zatwierdzane przez nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, a w obwodach nie wydzierżawionych ustalane przez zarządców tych obwodów i zatwierdzane przez dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, 2) wieloletnie łowieckie plany hodowlane ustalane przez dyrektorów regionalnych dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w porozumieniu z wojewodami i Polskim Związkiem Łowieckim. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania i zatwierdzania planów, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"1995_713_9","title":"Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Ochrona zwierzyny - poza zasadami określonymi w przepisach o ochronie przyrody - obejmuje tworzenie warunków bezpiecznego bytowania zwierzyny, a w szczególności: 1) zwalczanie kłusownictwa i wszelkich zjawisk szkodnictwa łowieckiego, 2) zakaz - poza polowaniami i odłowami - płoszenia, chwytania, przetrzymywania, ranienia i zabijania zwierzyny, 3) zakaz wybierania jaj i piskląt oraz niszczenia lęgowisk, nor i gniazd ptasich. 2. Zakaz chwytania i przetrzymywania zwierzyny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy szczególnych przypadków, na które wyrazi uprzednio zgodę wojewoda."}
{"id":"1995_724_1","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje sprawy: 1) hodowli i oceny odmian roślin uprawnych, 2) praw i obowiązków hodowców odmian roślin oraz praw twórców tych odmian, 3) wytwarzania, obrotu oraz oceny i kontroli materiału siewnego. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do rosnących w lesie drzew, krzewów i roślin zielnych, z wyjątkiem przepisów dotyczących wyłącznego prawa hodowcy do odmiany."}
{"id":"1995_724_10","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Przed wydaniem decyzji w sprawie wpisania odmiany do rejestru podlega ona urzędowym badaniom i ocenie, chyba że z wniosku o wpisanie odmiany do rejestru wynika, że nie zostały spełnione wymagania określone w art. 6 ust. 1. 2. Jeżeli do rejestru zgłoszono dwie lub więcej odmian oryginalnych nie różniących się istotnie od siebie, do rejestru wpisuje się odmianę zgłoszoną wcześniej."}
{"id":"1995_724_11","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zgłoszenie odmiany do rejestru, jej urzędowe badanie, wpisanie do rejestru i utrzymywanie jej wpisu w rejestrze podlega opłacie rejestrowej. 2. Jeżeli hodowca odmiany zgłoszonej do rejestru zalega ponad 30 dni z uiszczeniem opłaty rejestrowej za urzędowe badanie tej odmiany, można nie rozpoczynać lub przerwać to badanie. 3. W uzasadnionych gospodarczo przypadkach lub jeżeli wynika to z porozumień międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może całkowicie lub częściowo zwolnić hodowcę odmiany z obowiązku uiszczenia opłaty rejestrowej."}
{"id":"1995_724_12","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Hodowcy przysługuje prawo wglądu do rejestru w odniesieniu do jego odmiany. 2. Udostępnienie instytucjom lub organizacjom zagranicznym danych i informacji zawartych w rejestrze może następować tylko w przypadkach określonych odpowiednimi porozumieniami międzynarodowymi, których stroną jest Rzeczpospolita Polska."}
{"id":"1995_724_13","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wszelkie sprawy związane z urzędowym badaniem i oceną odmian, prowadzeniem rejestru, przyznawaniem hodowcy wyłącznego prawa do odmiany oraz z lustracją hodowli odmian należą do właściwości Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych, zwanego dalej \"Centralnym Ośrodkiem\". 2. Centralny Ośrodek może zlecać przeprowadzanie urzędowych badań odmian innym wykonawcom, a także uznawać za równorzędne badania przeprowadzone przez inne osoby fizyczne lub prawne albo jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej."}
{"id":"1995_724_14","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Centralny Ośrodek jest państwową jednostką organizacyjną podległą Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej i ma prawo używania pieczęci okrągłej z godłem państwa. 2. Centralny Ośrodek prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych przepisami prawa budżetowego dla państwowej jednostki budżetowej."}
{"id":"1995_724_15","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, nada Centralnemu Ośrodkowi statut, w którym określi jego organizację, szczegółowe zadania oraz tryb działania."}
{"id":"1995_724_16","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Hodowcę odmiany zgłoszonej do rejestru i przyjętej do urzędowego badania obowiązuje w określonych przez Centralny Ośrodek terminach: 1) nadanie odmianie nazwy, 2) dostarczenie nieodpłatnie materiału siewnego do urzędowego badania odmiany o określonej jakości i w minimalnej ilości niezbędnej do przeprowadzania badań, 3) udzielenie informacji i wyjaśnień potrzebnych do urzędowego badania i oceny odmiany, 4) umożliwienie lustracji hodowli zachowawczej odmiany lub zachowania jej w inny sposób. 2. Przy przeprowadzaniu lustracji hodowli zachowawczej odmiany jej hodowcę obowiązuje: 1) umożliwienie przeglądu roślinnych materiałów hodowlanych i hodowlanego materiału siewnego, 2) udostępnienie do wglądu niezbędnej dokumentacji hodowlanej, 3) umożliwienie zapoznania się z warunkami organizacyjnymi i technicznymi prowadzenia hodowli zachowawczej odmiany lub zachowania jej w inny sposób, 4) udzielenie informacji i wyjaśnień w sprawach wymienionych w pkt 1-3. 3. Jeżeli nastąpiła zmiana hodowcy odmiany, nowy hodowca jest obowiązany zawiadomić o tym Centralny Ośrodek w terminie do 30 dni."}
{"id":"1995_724_17","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Wpisanie odmiany do rejestru, odmowa wpisania i skreślenie odmiany z rejestru następuje w drodze decyzji Dyrektora Centralnego Ośrodka, po zasięgnięciu opinii odpowiedniej komisji do spraw rejestracji odmian. 2. W skład komisji powinni wchodzić rzeczoznawcy oraz przedstawiciele organizacji naukowych, zawodowych i gospodarczych zainteresowanych użytkowaniem odmian, wskazani przez właściwe organy, z tym że co najmniej jeden członek komisji powinien być specjalistą z zakresu genetyki i hodowli roślin. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej tworzy i znosi komisje odpowiednie dla rośliny uprawnej i grupy pokrewnych roślin."}
{"id":"1995_724_18","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Po wpisaniu odmiany do rejestru, jej hodowcy wydaje się świadectwo wpisania odmiany do rejestru. 2. Twórcy odmiany oryginalnej, wytworzonej w kraju lub częściowo za granicą albo odkrytej w kraju, wydaje się świadectwo jej wytworzenia lub odkrycia."}
{"id":"1995_724_19","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Przeprowadza się stałe lub okresowe, urzędowe badanie i ocenę odmiany wpisanej do rejestru. 2. Przepisy art. 16 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_724_2","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) odmiana rośliny, zwana dalej \"odmianą\" - zbiorowość roślin w obrębie botanicznej jednostki systematycznej najniższego znanego stopnia: a) którą można określić przejawianymi właściwościami wynikającymi z określonego genotypu lub kombinacji genotypów, b) którą można odróżnić od każdej innej zbiorowości roślin co najmniej jedną przejawiającą się właściwością, c) która nie zmienia się po rozmnożeniu albo na końcu właściwego jej cyklu rozmnożeń lub krzyżowań, 2) mieszaniec - odmianę wytwarzaną każdorazowo przez krzyżowanie określonych zbiorowości roślin, zgodnie z określonym sposobem i kolejnością, 3) hodowla roślin - działalność zmierzająca do wytworzenia i zachowania odmian roślin uprawnych, obejmująca: a) hodowlę twórczą, mającą na celu tworzenie nowych odmian, b) hodowlę zachowawczą, mającą na celu zachowanie charakterystycznych właściwości oraz wyrównania i trwałości wytworzonych odmian, 4) twórca odmiany, zwany dalej \"twórcą\" - osobę fizyczną, która wytworzyła lub odkryła odmianę oryginalną, a w przypadku mieszańca - osobę fizyczną, która wytworzyła lub odkryła jedną lub więcej zbiorowości roślin wykorzystywanych przy rozpoczynaniu cyklu wytwarzania mieszańca lub określiła sposób i kolejność krzyżowania tych zbiorowości, 5) hodowca odmiany, zwany dalej \"hodowcą\" - osobę, która jest właścicielem roślin tej odmiany lub ich części oraz dokumentacji niezbędnej do prowadzenia hodowli zachowawczej odmiany, 6) materiał siewny - rośliny lub ich części przeznaczone do siewu, sadzenia, szczepienia i okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin, 7) materiał szkółkarski - materiał siewny drzew i krzewów, 8) kwalifikowany materiał siewny - materiał siewny wytworzony w hodowli zachowawczej odmiany albo stanowiący jego dalsze rozmnożenie lub materiał siewny mieszańca, o stwierdzonej przez Inspekcję Nasienną tożsamości odmiany, zgodności z obowiązującymi wymaganiami jego wytwarzania oraz z wymaganiami jakościowymi, 9) standardowy materiał siewny - materiał siewny wytworzony w hodowli zachowawczej odmiany albo stanowiący jego dalsze rozmnożenie lub materiał siewny mieszańca, o stwierdzonej przez jej hodowcę tożsamości odmiany, zgodności z obowiązującymi wymaganiami jego wytwarzania oraz wymaganiami jakościowymi, 10) handlowy materiał siewny - materiał siewny odpowiadający normom i innym wymaganiom jakościowym, 11) materiał ze zbioru - rośliny lub ich części uzyskiwane z uprawy określonej odmiany nie przeznaczone do stosowania jako materiał siewny, 12) urzędowe badanie odmiany, zwane dalej \"urzędowym badaniem\" - badanie odmiany w celu jej urzędowej rejestracji lub przyznania jej hodowcy wyłącznego prawa do tej odmiany, 13) wartość gospodarcza odmiany - korzyść, jaką odmiana, uwzględniając całość jej właściwości wpływających na tę wartość, może przynieść w wytwarzaniu, przerobie, obrocie i użytkowaniu produktów uzyskiwanych z jej uprawy; pojedyncze niekorzystne właściwości odmiany mogą być wyrównane innymi korzystnymi właściwościami, 14) obrót materiałem siewnym: a) nabycie lub przyjęcie w komis materiału siewnego w celu jego sprzedaży, b) oferowanie do sprzedaży i sprzedaż nabytego materiału siewnego, c) oferowanie do sprzedaży i sprzedaż w zorganizowanych punktach materiału siewnego wytworzonego przez sprzedawcę, d) przywóz materiału siewnego z zagranicy. 2. Rozróżnia się odmiany: 1) oryginalne - odznaczające się odrębnością, wyrównaniem i trwałością, 2) selekcjonowane - nie różniące się istotnie od odmian macierzystych, odznaczające się wyrównaniem, trwałością i hodowane przez innych hodowców niż hodowcy odmian macierzystych. 3. Wśród odmian oryginalnych wyróżnia się odmiany pochodne odkryte lub wytworzone z odmian macierzystych lub z innych odmian pochodnych, które: 1) zachowują przejawiane charakterystyczne właściwości odmiany macierzystej wynikające z jej genotypu lub kombinacji genotypów, pomijając różnice związane ze sposobem wytworzenia odmiany pochodnej, 2) są odrębne od odmiany macierzystej. 4. Za odmianę macierzystą uważa się odmianę, w której odkryto lub z której wytworzono odmianę pochodną albo z której wywiedziono odmianę selekcjonowaną; odmiany pochodnej lub selekcjonowanej nie uważa się za odmianę macierzystą. 5. Odmianę uważa się za odrębną, jeżeli różni się istotnie od innych znanych odmian, w tym od odmian zgłoszonych lub wpisanych do urzędowych rejestrów lub innych urzędowych wykazów odmian albo do ksiąg lub innych wykazów ochrony wyłącznego prawa do odmian. 6. Odmianę uważa się za wyrównaną, jeżeli jej rośliny są wystarczająco podobne charakterystycznymi dla niej właściwościami, przy uwzględnieniu sposobu rozmnażania właściwego tej odmianie. 7. Odmianę uważa się za trwałą, jeżeli jej charakterystyczne właściwości nie zmieniają się po jej rozmnażaniu lub na końcu właściwego jej cyklu rozmnożeń albo krzyżowań. 8. Odmiana chroniona - odmiana, do której uprawniony hodowca posiada w Rzeczypospolitej Polskiej wyłączne prawo."}
{"id":"1995_724_20","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Odmianę skreśla się z rejestru, jeżeli: 1) nie jest tożsama, wyrównana lub trwała, 2) hodowca odmiany: a) zgłosił wniosek o skreślenie jej z rejestru, b) zaprzestał prowadzenia jej hodowli zachowawczej lub zachowania jej w inny sposób albo nie posiada jej materiału siewnego w ilości wystarczającej do urzędowego badania."}
{"id":"1995_724_21","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Odmianę można skreślić z rejestru, jeżeli: 1) przestała mieć zadowalającą wartość gospodarczą w zastosowaniu do odmian, u których ta wartość stanowi warunek wpisania lub utrzymania w rejestrze, 2) hodowca odmiany: a) nie dostarcza materiału siewnego lub informacji potrzebnych do jej urzędowego badania i oceny, b) nie zezwolił na przeprowadzenie lustracji hodowli zachowawczej odmiany lub zachowania jej w inny sposób, c) zaprzestał wytwarzania materiału siewnego odmiany, d) zalega ponad sześć miesięcy z uiszczeniem opłat rejestrowych, e) nie nadał odmianie nowej nazwy, gdy nie spełnia ona obowiązujących wymagań."}
{"id":"1995_724_22","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Jeżeli osoba nieuprawniona zgłosiła wniosek o wpisanie odmiany oryginalnej do rejestru lub jeżeli taką odmianę wpisano do rejestru na wniosek tej osoby, hodowca odmiany może żądać: 1) odmowy wpisania lub skreślenia odmiany z rejestru, 2) wpisania odmiany do rejestru na jego rzecz, z tym że: a) za datę zgłoszenia wniosku o wpisanie odmiany do rejestru przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku przez osobę nieuprawnioną, b) uznaje się dokumentację dostarczoną przez osobę nieuprawnioną i poniesione przez nią opłaty rejestrowe oraz wyniki urzędowego badania odmiany."}
{"id":"1995_724_23","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz roślin uprawnych, których odmiany wpisuje się do rejestru, 2) wykaz roślin uprawnych, których wpisanie do rejestru wymaga stwierdzenia zadowalającej wartości gospodarczej, 3) wykaz roślin uprawnych, których odmiany, określone w art. 6 ust. 2 pkt 2 i 4, wpisuje się do rejestru bez stwierdzenia zadowalającej wartości gospodarczej, 4) szczegółowe wymagania obowiązujące przy zgłaszaniu, wpisywaniu i skreślaniu odmian z rejestru, nadawaniu im nazw, urzędowym badaniu odmian, prowadzeniu rejestru oraz przy dokonywaniu lustracji hodowli lub zachowania w inny sposób odmian zgłoszonych lub wpisanych do rejestru, 5) zakres działania komisji, o których mowa w art. 17 ust. 3, 6) stawki opłaty rejestrowej i terminy ich uiszczania - w porozumieniu z Ministrem Finansów. Rozdział 3 Wyłączne prawo do odmiany"}
{"id":"1995_724_24","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wyłączne prawo zarobkowego korzystania z odmiany, zwane dalej \"wyłącznym prawem\", przysługuje jej hodowcy, jeżeli: 1) jest on twórcą odmiany lub 2) twórca odmiany wytworzył ją lub odkrył w ramach umowy o pracę lub innej umowy z hodowcą, o ile umowa nie stanowiła inaczej. 2. Hodowca odmiany, któremu przysługuje wyłączne prawo, lub jego następca prawny zwany jest dalej \"uprawnionym hodowcą\"."}
{"id":"1995_724_25","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wyłączne prawo obejmuje prowadzenie hodowli zachowawczej odmiany chronionej, a w odniesieniu do jej materiału siewnego: 1) wytwarzanie i rozmnażanie oraz przygotowanie do rozmnażania, 2) oferowanie do sprzedaży, sprzedaż i wszelką inną formę zbywania, 3) eksport i import, 4) przechowywanie do celów wymienionych w pkt 1-3. 2. Jeżeli uprawniony hodowca nie miał właściwej sposobności wykonywania wyłącznego prawa w odniesieniu do materiału siewnego chronionej odmiany, prawo to odnosi się do materiału ze zbioru tej odmiany. 3. Wyłączne prawo odnosi się także do: 1) odmian pochodnych odkrytych lub wytworzonych bezpośrednio lub pośrednio z chronionej odmiany macierzystej, przy czym za pośrednie odkrycie lub wytworzenie odmiany pochodnej uważa się jej odkrycie lub wytworzenie: a) z odmiany pochodnej chronionej odmiany macierzystej lub b) z odmiany nie różniącej się istotnie od chronionej odmiany macierzystej, 2) odmian, które nie różnią się istotnie od odmiany chronionej, 3) odmian, których wytworzenie wymaga powtarzalnego używania chronionej odmiany lub odmian wymienionych w pkt 2. 4. Wyłączne prawo nie dotyczy materiału siewnego i materiału ze zbioru: 1) sprzedanego lub zbytego w inny sposób przez uprawnionego hodowcę lub za jego zgodą, chyba że materiał został wykorzystany przez nabywcę w celu: a) ponownego wytworzenia materiału siewnego, b) eksportu z zachowaniem warunków umożliwiających wytworzenie materiału siewnego danej odmiany w kraju, który nie chroni wyłącznego prawa uprawnionego hodowcy do odmian tego samego rodzaju lub gatunku rośliny, 2) przeznaczonego: a) do celów doświadczalnych, b) na własne nie zarobkowe potrzeby, c) do tworzenia nowych odmian nie będących odmianami pochodnymi odmiany chronionej i korzystania z nich w celach zarobkowych, w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2, d) do tworzenia odmian pochodnych i odmian wymagających powtarzalnego używania odmiany chronionej."}
{"id":"1995_724_26","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Posiadacz gruntów może, bez zgody uprawnionego hodowcy, stosować materiał ze zbioru jako materiał siewny odmiany chronionej lub odmian wymienionych w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 2. 2. Przepis ust. 1 dotyczy materiału ze zbioru wytworzonego i zastosowanego jako materiał siewny na gruntach tego samego posiadacza. 3. Posiadacz uiszcza uprawnionemu hodowcy uzgodnione wynagrodzenie za zastosowanie materiału ze zbioru jako materiału siewnego. Wynagrodzenie to powinno być niższe od opłaty licencyjnej za korzystanie z materiału siewnego odmiany chronionej. 4. Wynagrodzenie wymienione w ust. 3 nie przysługuje, jeżeli materiału ze zbioru odmiany chronionej użyto jako materiału siewnego w ilości potrzebnej na obsianie lub obsadzenie: 1) uprawy gruntowej rośliny rolniczej - do 50 ha, 2) rośliny uprawnej nie wymienionej w pkt 1 - do 1 ha, 3) uprawy pod osłonami każdej rośliny uprawnej - do 200 m{2}."}
{"id":"1995_724_27","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Uprawniony hodowca korzysta również z praw nie uregulowanych w ustawie, jeżeli wynikają one z porozumień międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska."}
{"id":"1995_724_28","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wyłączne prawo: 1) odnosi się do odmian roślin uprawnych, których odmiany wpisuje się do rejestru, a do odmian wszystkich roślin - po upływie pięciu lat od dnia wejścia w życie w Rzeczypospolitej Polskiej Aktu z dnia 19 marca 1991 r. Międzynarodowej konwencji o ochronie nowych odmian roślin, 2) rozpoczyna się od dnia jego przyznania, 3) trwa 30 lat w odniesieniu do odmian winorośli oraz drzew i ich podkładek, 4) trwa 25 lat w odniesieniu do odmian nie wymienionych w pkt 3. 2. Wyłączne prawo jest dziedziczne lub zbywalne w drodze umowy zawartej w formie pisemnej."}
{"id":"1995_724_29","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Jeżeli odmianę wspólnie wytworzono lub odkryto u dwóch lub więcej hodowców, wyłączne prawo przysługuje im łącznie. 2. Po przyznaniu wyłącznego prawa każdy ze współuprawnionych może, bez zgody pozostałych współuprawnionych, korzystać z wyłącznego prawa i dochodzić roszczeń z powodu jego naruszenia, z tym że do przeniesienia, udzielenia licencji lub innego rozporządzenia wspólnym prawem wymagana jest zgoda wszystkich współuprawnionych. Współuprawnieni mogą inaczej regulować wzajemne prawa i obowiązki."}
{"id":"1995_724_3","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisy ustawy dotyczące twórcy odmiany stosuje się odpowiednio do współtwórców."}
{"id":"1995_724_30","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Przyznanie wyłącznego prawa następuje na wniosek hodowcy odmiany. 2. Wyłączne prawo przyznaje się, jeżeli: 1) odmiana jest nowa, odrębna, wyrównana i trwała, 2) hodowca nadał odmianie nazwę odpowiadającą obowiązującym wymaganiom. 3. Odmianę uważa się za nową, jeżeli przed zgłoszeniem wniosku o przyznanie wyłącznego prawa jej hodowca nie sprzedał lub w inny sposób nie przekazał do wykorzystania w celach zarobkowych materiału siewnego lub materiału ze zbioru albo nie wyraził na to zgody: 1) w kraju - przez okres dłuższy niż jeden rok, 2) za granicą - przez okres dłuższy niż sześć lat co do odmian drzew i ich podkładek, a przez okres dłuższy niż cztery lata co do odmian innych roślin. 4. Nie uważa się za wykorzystywanie w celach zarobkowych materiału siewnego lub materiału ze zbioru odmiany, jeżeli w umowie zawartej z hodowcą odmiany postanowiono, że materiał mogący służyć do wytworzenia materiału siewnego nie może być zbywany osobom trzecim."}
{"id":"1995_724_31","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Pierwszeństwo do przyznania wyłącznego prawa ustala się według daty otrzymania wniosku o jego przyznanie. 2. Hodowca, który złożył wniosek o przyznanie za granicą wyłącznego prawa, może korzystać w kraju z prawa pierwszeństwa do przyznania wyłącznego prawa w okresie dwunastu miesięcy od daty najwcześniejszego złożenia wniosku za granicą. 3. Przepis ust. 2 dotyczy wniosków o przyznanie wyłącznego prawa, złożonych w państwach będących stronami odpowiednich porozumień międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska."}
{"id":"1995_724_32","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Hodowca, który złożył wniosek o przyznanie wyłącznego prawa, korzysta z tymczasowego wyłącznego prawa od daty jego złożenia. 2. Przepisy dotyczące wyłącznego prawa stosuje się odpowiednio do tymczasowego wyłącznego prawa. 3. Tymczasowe wyłączne prawo ustaje z dniem podjęcia decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania wyłącznego prawa."}
{"id":"1995_724_33","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Przed przyznaniem wyłącznego prawa przeprowadza się urzędowe badanie w celu stwierdzenia, czy odmiana jest odrębna, wyrównana i trwała, chyba że uznano za wystarczające wyniki badań i inne informacje dostarczone przez hodowcę ubiegającego się o przyznanie wyłącznego prawa. Przepis art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Uprawniony hodowca powinien dostarczyć terminowo i na własny koszt materiał siewny oraz udzielić informacji i wyjaśnień niezbędnych do badania odmiany, w przeciwnym razie może to stanowić podstawę odmowy przyznania wyłącznego prawa. 3. Jeżeli nastąpiła zmiana uprawnionego hodowcy odmiany, nowy uprawniony hodowca jest obowiązany powiadomić o tym Centralny Ośrodek w terminie do 30 dni."}
{"id":"1995_724_34","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Zgłoszenie wniosku o przyznanie wyłącznego prawa, urzędowe badanie odmiany oraz przyznanie i utrzymywanie wyłącznego prawa podlega opłacie, zwanej dalej \"opłatą za ochronę\"."}
{"id":"1995_724_35","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Dyrektor Centralnego Ośrodka w drodze decyzji przyznaje, odmawia przyznania lub stwierdza nieważność wyłącznego prawa albo pozbawia uprawnionego hodowcę tego prawa. 2. Nieważność wyłącznego prawa stwierdza się, jeżeli: 1) odmiana w dniu przyznania wyłącznego prawa nie była nowa, odrębna, 2) odmiana w dniu przyznania wyłącznego prawa nie była wyrównana lub trwała, a przyznano je na podstawie informacji i dokumentów dostarczonych przez jej uprawnionego hodowcę, 3) wyłączne prawo przyznano osobie nieuprawnionej. 3. Pozbawienie uprawnionego hodowcy wyłącznego prawa następuje przy zastosowaniu odpowiednio przepisów art. 20 pkt 1 i art. 21 pkt 2 lit.a), pkt 2 lit.d) lub pkt 2 lit.e) albo w przypadku, gdy uprawniony hodowca zgłosił rezygnację z wyłącznego prawa."}
{"id":"1995_724_36","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Centralny Ośrodek prowadzi księgę ochrony wyłącznego prawa do odmian, zwaną dalej \"księgą\", oraz spis odmian zgłoszonych do przyznania wyłącznego prawa, zwany dalej \"spisem\". 2. Księga jest urzędowym wykazem chronionych odmian i uprawnionych hodowców. 3. Spis jest urzędowym wykazem odmian zgłoszonych do przyznania wyłącznego prawa i uprawnionych hodowców posiadających tymczasowe wyłączne prawo do tych odmian. 4. Przepisy art. 12 dotyczące rejestru stosuje się odpowiednio do księgi i spisu. 5. Uprawnionemu hodowcy wydaje się świadectwo przyznania wyłącznego prawa, a na jego wniosek świadectwo tymczasowego wyłącznego prawa."}
{"id":"1995_724_37","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Nazwa odmiany, do której złożono wniosek o przyznanie wyłącznego prawa, podlega ochronie od dnia złożenia wniosku. Przepisy art. 8 ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1995_724_38","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Uprawniony hodowca może, w drodze umowy licencyjnej, udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z wyłącznego prawa. 2. Umowa licencyjna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. 3. Jeżeli uprawniony hodowca udzielił licencji pełnej, licencjobiorca ma prawo niewyłącznego korzystania ze wszystkich uprawnień przysługujących uprawnionemu hodowcy, wymienionych w art. 25 ust. 1-3, w art. 26 ust. 3 z zastrzeżeniem art. 26 ust. 4 oraz w art. 27, chyba że w umowie licencyjnej postanowiono inaczej. 4. Korzystający z licencji może udzielić sublicencji tylko za zgodą uprawnionego hodowcy wyrażoną w formie pisemnej. 5. Udzielenie licencji niewyłącznej nie wyklucza możliwości udzielania dalszych licencji na korzystanie z wyłącznego prawa, a także jednoczesnego korzystania z wyłącznego prawa przez uprawnionego hodowcę, chyba że w umowie licencyjnej postanowiono inaczej. 6. W przypadku udzielenia licencji obejmującej uprawnienia do prowadzenia hodowli zachowawczej umowa staje się skuteczna wobec osób trzecich z dniem wpisania jej do księgi lub spisu. 7. Licencjobiorca wyłączny może na równi z licencjodawcą dochodzić roszczeń z powodu naruszenia wyłącznego prawa, chyba że umowa licencyjna stanowi inaczej."}
{"id":"1995_724_39","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Jeżeli uprawniony hodowca lub licencjobiorca nie zachowują chronionej odmiany lub odmiany określonej w art. 25 ust. 3 albo nie dostarczają na rynek materiału siewnego lub materiału ze zbioru, Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może udzielić, w drodze decyzji, licencji przymusowej innej osobie na korzystanie z wyłącznego prawa, określając jednocześnie szczegółowe wymagania dotyczące korzystania z tego prawa oraz obowiązki uprawnionego hodowcy wobec licencjobiorcy. 2. Licencja przymusowa ma charakter niewyłączny i nie ogranicza prawa uprawnionego hodowcy do udzielania licencji określonej w art. 38 ust. 1-4."}
{"id":"1995_724_4","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Do postępowania w sprawach regulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Rozdział 2 Ocena i rejestracja odmian"}
{"id":"1995_724_40","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Jeżeli osoba nieuprawniona zgłosiła wniosek o przyznanie wyłącznego prawa lub jeżeli przyznano to prawo osobie nieuprawnionej, hodowca odmiany może żądać: 1) odmowy przyznania wyłącznego prawa lub jego unieważnienia, 2) przyznania mu wyłącznego prawa, z tym że: a) za datę zgłoszenia wniosku o przyznanie wyłącznego prawa przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku przez osobę nieuprawnioną, b) uznaje się dokumentację dostarczoną przez osobę nieuprawnioną i poniesione przez nią opłaty za ochronę, a także wyniki urzędowego badania odrębności, wyrównania i trwałości."}
{"id":"1995_724_41","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia: 1) określi szczegółowe wymagania obowiązujące przy składaniu wniosku o przyznanie wyłącznego prawa i urzędowym badaniu odmian, przyznawaniu i pozbawianiu wyłącznego prawa oraz przy prowadzeniu księgi i spisu, 2) określi stawki opłaty za ochronę i sposób ich pobierania - w porozumieniu z Ministrem Finansów. Rozdział 4 Wytwarzanie materiału siewnego"}
{"id":"1995_724_42","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Wytwarzanie kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego rozpoczyna się od materiału siewnego wytworzonego przez hodowcę danej odmiany w hodowli zachowawczej i stanowi jedno lub kilka jego rozmnożeń; w mieszańcu wytwarzanie tego materiału obejmuje wytwarzanie składników mieszańca oraz ich krzyżowanie. 2. W wytwarzaniu kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego powinny być spełnione warunki zapewniające w szczególności: 1) utrzymanie tożsamości i czystości odmiany, 2) zabezpieczenie przed porażeniem chorobami i szkodnikami przenoszonymi przez materiał siewny, 3) uzyskiwanie materiału siewnego o jakości zgodnej z obowiązującymi wymaganiami lub normami."}
{"id":"1995_724_43","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. W celu ochrony roślinnych materiałów hodowlanych i upraw nasiennych przed szkodliwym wpływem innych odmian lub innych roślin uprawnych albo upraw porażonych chorobami, wojewoda na wniosek zainteresowanego i po zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zakaz uprawiania niektórych roślin uprawnych lub ich odmian albo zakaz stosowania materiału siewnego o nieodpowiedniej zdrowotności lub zakaz umieszczania uli z pszczołami na gruntach rolnych położonych w pobliżu chronionych upraw. 2. Zakaz powinien być wprowadzony i podany do wiadomości w takim terminie, aby mógł być uwzględniony przed dokonaniem siewu lub sadzenia na gruntach rolnych objętych zakazem. 3. Warunkiem wprowadzenia zakazu jest zapewnienie zainteresowanym posiadaczom gruntów rolnych możliwości nabycia odpowiedniego materiału siewnego. 4. Jeżeli pomimo zakazu dokonano siewu lub sadzenia nieodpowiednim materiałem siewnym, wojewoda w drodze decyzji nakaże posiadaczowi gruntu rolnego zniszczenie w określonym terminie zasiewów lub zasadzeń."}
{"id":"1995_724_44","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Wojewoda, na wniosek zainteresowanego i po zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin, może, w drodze rozporządzenia: 1) tworzyć i znosić rejony zamknięte wytwarzania kwalifikowanego materiału siewnego odmian ziemniaka, 2) ustalać podmioty gospodarcze organizujące na zasadzie wyłączności wytwarzanie ziemniaka i skup kwalifikowanego materiału siewnego odmian ziemniaka w tych rejonach. 2. Podmioty gospodarcze wymienione w ust. 1 pkt 2 są obowiązane do: 1) lustracji upraw ziemniaka, 2) doradztwa oraz szkolenia osób uprawiających ziemniaka, 3) sprzedaży posiadaczom gruntów rolnych kwalifikowanego materiału siewnego odmian ziemniaka w ilościach niezbędnych do zasadzenia całej powierzchni upraw ziemniaka. 3. Posiadacze gruntów rolnych w rejonie zamkniętym są obowiązani: 1) stosować wyłącznie materiał siewny ziemniaka o zdrowotności odpowiadającej materiałowi kwalifikowanemu, 2) umożliwiać przeprowadzanie lustracji upraw ziemniaka przez podmioty gospodarcze wymienione w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1995_724_45","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wytwarzanie materiału szkółkarskiego drzew owocowych i krzewów jagodowych wymaga zezwolenia. 2. Zezwolenie wymienione w ust. 1 wydaje dyrektor właściwego terytorialnie okręgowego inspektoratu Inspekcji Nasiennej na wniosek zainteresowanego producenta po sprawdzeniu, czy spełnia on warunki właściwego wytwarzania materiału szkółkarskiego, a szczególnie czy jest posiadaczem gruntu do prowadzenia tej produkcji oraz czy posiada znajomość jej technologii i przepisów dotyczących wytwarzania i zbywania materiału szkółkarskiego. 3. Zezwolenia mogą dotyczyć wytwarzania materiału szkółkarskiego bez ograniczeń lub mogą ograniczać jego zakres do określonych roślin uprawnych lub kategorii materiału szkółkarskiego (drzewek, krzewów, podkładek, zrazów, nasion). 4. Dyrektor okręgowego inspektoratu Inspekcji Nasiennej może cofnąć zezwolenie w całości lub w części, jeśli producent nie przestrzega przepisów i wymagań obowiązujących w wytwarzaniu bądź zbywaniu materiału szkółkarskiego albo nie uiszcza obowiązujących opłat hodowlanych."}
{"id":"1995_724_46","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze zarządzenia: 1) wymagania dotyczące wytwarzania kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego, 2) wykaz norm materiału siewnego, których stosowanie w ocenie i obrocie jest obligatoryjne, 3) wymagania jakościowe materiału siewnego nie objęte normami. Rozdział 5 Ocena i kontrola materiału siewnego"}
{"id":"1995_724_47","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Ocena materiału siewnego polega na sprawdzeniu, czy uprawy nasienne odpowiadają wymaganiom obowiązującym w wytwarzaniu materiału siewnego oraz czy materiał siewny odpowiada wymaganiom jakościowym. 2. Ocena materiału siewnego obejmuje sprawdzenie: 1) upraw nasiennych, zwane dalej \"oceną polową\", 2) jakości siewnej nasion, zwanej dalej \"oceną laboratoryjną\", 3) zdrowotności sadzeniaków ziemniaka lub innego materiału siewnego, zwane dalej \"oceną weryfikacyjną\", 4) tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego, zwane dalej \"oceną tożsamości\", 5) cech zewnętrznych materiału siewnego, zwane dalej \"oceną cech zewnętrznych\". 3. Oceny materiału siewnego dokonuje się na wniosek zainteresowanego."}
{"id":"1995_724_48","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Na podstawie wyników oceny materiału siewnego wydaje się świadectwo o uznaniu lub nieuznaniu go za materiał siewny kwalifikowany, warunkowo kwalifikowany, standardowy, handlowy lub za mieszankę materiału siewnego, zwane dalej \"świadectwem\". 2. Za kwalifikowany lub standardowy można uznać materiał siewny odpowiadający normom i innym wymaganiom jakościowym: 1) odmian wpisanych do rejestru, 2) odmian skreślonych z rejestru przez okres dwóch lat po roku, w którym skreślono odmianę, 3) dopuszczony do obrotu, zgodnie z art. 66 ust. 2 pkt 1 i 2, na okres dłuższy niż rok, 4) wytwarzany z przeznaczeniem wyłącznie na eksport. 3. Za warunkowo kwalifikowany można uznawać materiał siewny odmian zgłoszonych do rejestru w okresie od przyjęcia ich do urzędowych badań do podjęcia decyzji o wpisaniu lub odmowie wpisania odmiany do rejestru. Za warunkowo kwalifikowany można uznać również materiał siewny, którego wytwarzanie rozpoczęto przed podjęciem decyzji o odmowie wpisania odmiany do rejestru. 4. Po wpisaniu odmiany do rejestru warunkowo kwalifikowany materiał siewny tej odmiany uznaje się, na wniosek zainteresowanego, za kwalifikowany materiał siewny. 5. W razie odmowy wpisania odmiany do rejestru, warunkowo kwalifikowany materiał siewny tej odmiany uznaje się, na wniosek zainteresowanego, za materiał siewny kwalifikowany w najniższym stopniu kwalifikacji. 6. Warunkowo kwalifikowanego materiału siewnego nie uznaje się za kwalifikowany materiał siewny, jeżeli przyczyną odmowy wpisania odmiany do rejestru był brak odrębności odmiany zgłoszonej jako oryginalna lub jeżeli jej wartość gospodarcza jest mniejsza od wartości gospodarczej wszystkich odmian wpisanych do rejestru. 7. Za handlowy materiał siewny można uznać materiał siewny znanej lub nieznanej odmiany odpowiadający normom i innym wymaganiom jakościowym. 8. Za kwalifikowaną lub standardową mieszankę materiału siewnego można uznać mieszankę sporządzoną z dopuszczonego do obrotu kwalifikowanego lub standardowego materiału siewnego o określonym udziale poszczególnych składników tej mieszanki. 9. Za handlową mieszankę materiału siewnego można uznać mieszankę sporządzoną ze składników dopuszczonych do obrotu o określonym ich udziale, w której przynajmniej jeden składnik stanowi handlowy materiał siewny."}
{"id":"1995_724_49","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Materiał siewny zgłoszony do uznania za materiał siewny kwalifikowany, warunkowo kwalifikowany lub standardowy podlega ocenie polowej oraz ocenie laboratoryjnej lub ocenie cech zewnętrznych i może podlegać ocenie tożsamości lub ocenie weryfikacyjnej. 2. Materiał siewny zgłoszony do uznania za handlowy podlega ocenie laboratoryjnej lub ocenie cech zewnętrznych. 3. Materiał siewny zgłoszony do uznania za mieszankę materiału siewnego podlega ocenie laboratoryjnej w celu sprawdzenia udziału poszczególnych składników tej mieszanki. 4. Świadectwo uznające mieszankę materiału siewnego za kwalifikowaną lub handlową można wydać na podstawie świadectw oceny laboratoryjnej poszczególnych składników mieszanki oraz ich udziału w mieszance."}
{"id":"1995_724_5","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Rejestr odmian roślin uprawnych, zwany dalej \"rejestrem\", jest urzędowym wykazem oryginalnych i selekcjonowanych odmian tych roślin uprawnych, które mają znaczenie w gospodarce narodowej."}
{"id":"1995_724_50","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Do zgłoszenia materiału siewnego mieszańca w celu uznania go za materiał siewny kwalifikowany lub warunkowo kwalifikowany należy dołączyć opis składników rodzicielskich mieszańca do wyłącznego wykorzystania w ocenie polowej."}
{"id":"1995_724_51","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Ocenę materiału siewnego, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 1, 2 i 4, oraz jego kontrolę wykonuje Inspekcja Nasienna."}
{"id":"1995_724_52","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Inspekcja Nasienna jest organem administracji państwowej podległym Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej i ma prawo używania pieczęci okrągłej z godłem państwa. 2. Inspekcja Nasienna prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych przepisami prawa budżetowego dla państwowej jednostki budżetowej. 3. Organami Inspekcji Nasiennej są: Dyrektor Centralnego Inspektoratu Inspekcji Nasiennej, zwany dalej \"Dyrektorem Centralnego Inspektoratu\", oraz dyrektorzy okręgowych inspektoratów Inspekcji Nasiennej, zwani dalej \"dyrektorami okręgowych inspektoratów\". 4. W postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji jest dyrektor okręgowego inspektoratu, a organem drugiej instancji Dyrektor Centralnego Inspektoratu."}
{"id":"1995_724_53","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, nada Inspekcji Nasiennej statut, w którym określi jej organizację i szczegółowe zadania oraz tryb działania."}
{"id":"1995_724_54","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Dyrektor Centralnego Inspektoratu kieruje działalnością Inspekcji Nasiennej, w tym: 1) ustala metody oceny i kontroli materiału siewnego, 2) określa stopnie kwalifikacji materiału siewnego, 3) określa wykaz roślin uprawnych, których materiał siewny może być uznawany za standardowy, 4) ustala wykaz odmian, których materiał siewny może być uznany za kwalifikowany, warunkowo kwalifikowany lub standardowy, 5) określa materiał siewny podlegający ocenie tożsamości lub weryfikacyjnej, 6) ustala, które dokumenty oceny materiału siewnego wystawione za granicą obowiązują w kraju, 7) ustala rodzaje i wzory świadectw, 8) ustala tryb i szczegółowe warunki wydawania zezwoleń: a) na wytwarzanie materiału szkółkarskiego drzew owocowych i krzewów jagodowych, b) na obrót materiałem siewnym."}
{"id":"1995_724_55","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Oceny polowej i laboratoryjnej materiału siewnego, w celu uznania go za standardowy, dokonują upoważnieni hodowcy w odniesieniu do materiału siewnego hodowanych przez nich odmian. 2. Oceny laboratoryjnej własnego materiału siewnego, w celu uznania go za materiał handlowy lub za handlową mieszankę materiału siewnego, mogą dokonywać upoważnione podmioty gospodarcze prowadzące obrót tym materiałem. 3. Dokonujący ocen wymienionych w ust. 1 i 2 wydają świadectwa. 4. Ocena cech zewnętrznych materiału siewnego należy do podmiotów gospodarczych prowadzących obrót tym materiałem siewnym. 5. Oceny cech zewnętrznych materiału siewnego przeznaczonego na eksport dokonuje Inspekcja Nasienna. Oceny tej mogą także dokonywać podmioty gospodarcze prowadzące obrót materiałem siewnym, jeżeli pozwalają na to przepisy międzynarodowe lub kraju importera."}
{"id":"1995_724_56","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Oceny polowej materiału siewnego, zgłoszonego do uznania za materiał kwalifikowany lub warunkowo kwalifikowany, oraz urzędowej oceny cech zewnętrznych materiału siewnego przeznaczonego na eksport dokonują, na zlecenie dyrektora okręgowego inspektoratu, upoważnione osoby fizyczne, zwane dalej \"kwalifikatorami\". 2. Próbki materiału siewnego do oceny na zlecenie zainteresowanego pobierają upoważnione osoby fizyczne, zwane dalej \"próbobiorcami\". 3. Kwalifikatorom i próbobiorcom przysługuje za dokonanie zleconych czynności wynagrodzenie według stawek ustalonych przez Dyrektora Centralnego Inspektoratu, na podstawie szczegółowych zasad określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 4. Przepis ust. 3 nie dotyczy próbobiorców zatrudnionych w podmiotach gospodarczych upoważnionych do oceny materiału siewnego, jeżeli pobierają próbki na zlecenie tych podmiotów."}
{"id":"1995_724_57","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Upoważnienia, wymienione w art. 55 ust. 1 i 2 oraz w art. 56 ust. 1 i 2, wydaje dyrektor okręgowego inspektoratu, jeżeli ubiegający się o upoważnienie zapewnia należyte wykonywanie czynności związanych z oceną materiału siewnego, a także posiada odpowiednie kwalifikacje, pomieszczenia i urządzenia do wykonywania tych czynności. 2. Dyrektor okręgowego inspektoratu może cofnąć upoważnienie wymienione w ust. 1, jeżeli upoważniony nie spełnia warunków wymaganych do udzielenia tego upoważnienia lub nie przestrzega obowiązujących przepisów."}
{"id":"1995_724_58","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Ocena materiału siewnego dokonana przez organy Inspekcji Nasiennej podlega opłacie według stawek ustalonych przez Dyrektora Centralnego Inspektoratu na podstawie szczegółowych zasad określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej."}
{"id":"1995_724_59","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Jeżeli zainteresowany nie zgadza się z ustaleniami świadectwa wydanego przez kwalifikatora, który dokonał oceny polowej lub oceny cech zewnętrznych materiału siewnego, albo z ustaleniami świadectwa wystawionego na podstawie oceny laboratoryjnej wymienionej w art. 55 ust. 2, może zwrócić się do dyrektora okręgowego inspektoratu z wnioskiem o powtórne dokonanie oceny i wydanie nowego świadectwa. 2. Jeżeli zainteresowany nie zgadza się z ustaleniami świadectwa oceny materiału siewnego, wydanego przez dyrektora okręgowego inspektoratu, może zwrócić się do jednostki organizacyjnej, wskazanej przez Dyrektora Centralnego Inspektoratu, z wnioskiem o powtórne dokonanie oceny i wydanie nowego świadectwa. 3. Ustalenia powtórnego świadectwa są ostateczne. 4. Wniosek wymieniony w ust. 1 lub 2 należy złożyć w terminie trzech dni, jeżeli dotyczy świadectwa oceny polowej lub cech zewnętrznych, a w terminie siedmiu dni, jeżeli dotyczy oceny laboratoryjnej lub weryfikacyjnej. Termin złożenia wniosku biegnie od dnia otrzymania świadectwa. 5. Składający wniosek uiszcza opłatę za ocenę, którą zwraca się w przypadku zmiany świadectwa na korzyść wnioskodawcy."}
{"id":"1995_724_6","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Odmianę wpisuje się do rejestru po sprawdzeniu, czy odmiana oryginalna jest odrębna, wyrównana i trwała, a odmiana selekcjonowana nie różni się istotnie od odmiany macierzystej, z której ją wywiedziono, jest wyrównana i trwała oraz jeżeli: 1) odmiana rośliny wymienionej w wykazie, o którym mowa w art. 23 pkt 2, ma zadowalającą wartość gospodarczą, 2) hodowca odmiany: a) prowadzi jej hodowlę zachowawczą lub zachowuje ją w inny sposób i posiada jej materiał siewny w ilości co najmniej wystarczającej do urzędowych badań, b) nadał jej nazwę. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy: 1) odmian selekcjonowanych wytworzonych z odmian macierzystych wpisanych do rejestru, 2) odmian drzew owocowych i krzewów jagodowych, 3) odmian przeznaczonych wyłącznie na eksport, 4) jeżeli wymagają tego porozumienia międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. 3. Wartość gospodarczą odmian roślin wieloletnich określonych w ust. 2 pkt 2 ocenia się po ich wpisaniu do rejestru."}
{"id":"1995_724_60","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Kontrola materiału siewnego polega na sprawdzeniu przestrzegania wymagań obowiązujących w wytwarzaniu, przechowaniu, a także w przygotowaniu do obrotu i w obrocie materiałem siewnym. 2. Kontrolę materiału siewnego przeprowadza się z urzędu."}
{"id":"1995_724_61","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Pracownicy Inspekcji Nasiennej, przeprowadzający kontrolę materiału siewnego lub kontrolę dokonywania jego oceny, są uprawnieni do: 1) wstępu na grunty, na których wytwarza się materiał siewny, oraz do pomieszczeń, w których znajduje się ten materiał lub dokonuje się jego oceny, 2) kontroli dokumentów i żądania wyjaśnień związanych z wytworzeniem, przechowaniem, oceną, przygotowaniem do obrotu i obrotem materiałem siewnym, 3) zabezpieczenia niezbędnych dokumentów i kontrolowanego materiału siewnego, 4) pobierania nieodpłatnie próbek materiału siewnego. 2. Organy Inspekcji Nasiennej mogą: 1) zakazać wprowadzenia do obrotu albo nakazać wyłączenie z obrotu materiału siewnego nie odpowiadającego normom i wymaganiom jakościowym oraz warunkom obrotu materiałem siewnym wymienionym w art. 63, 66 i 67, 2) nakazać poddanie materiału siewnego wymienionego w pkt 1 zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin. 3. Decyzje wymienione w ust. 2 pkt 1 podlegają natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"1995_724_62","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i tryb przeprowadzania kontroli materiału siewnego, 2) siedziby i zasięg działania okręgowych inspektoratów Inspekcji Nasiennej, zwanych dalej \"okręgowymi inspektoratami\", 3) szczegółowe zasady ustalania stawek wynagrodzeń kwalifikatorów i próbobiorców oraz stawek opłat za ocenę materiału siewnego - w porozumieniu z Ministrem Finansów. Rozdział 6 Obrót materiałem siewnym"}
{"id":"1995_724_63","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Obrót materiałem siewnym mogą prowadzić podmioty gospodarcze posiadające zezwolenie na prowadzenie tego obrotu, wydane przez dyrektora okręgowego inspektoratu właściwego terytorialnie dla siedziby tego podmiotu. 2. Dyrektor okręgowego inspektoratu wydaje zezwolenie na wniosek zainteresowanego podmiotu gospodarczego po stwierdzeniu, czy spełnia on warunki właściwego prowadzenia obrotu, a w szczególności czy zapewnia przestrzeganie obowiązujących przepisów oraz czy posiada pomieszczenia i urządzenia zapewniające prawidłowe przygotowanie, przechowywanie i sprzedaż materiału siewnego. 3. Zezwolenia mogą dotyczyć prowadzenia obrotu materiałem siewnym bez ograniczeń lub mogą go ograniczyć ze względu na grupy roślin uprawnych, rodzaje materiału siewnego, rodzaje opakowań, obszar i okres czasu."}
{"id":"1995_724_64","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Podmioty gospodarcze prowadzące obrót materiałem siewnym, są obowiązane: 1) składać właściwemu terytorialnie okręgowemu inspektoratowi półroczne informacje dotyczące obrotu materiałem siewnym do końca miesiąca po upływie półrocza, w zakresie określonym przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w drodze rozporządzenia, 2) udzielać zainteresowanemu hodowcy odmiany, na jego żądanie, informacji i umożliwiać wgląd do dokumentów dotyczących: a) obrotu materiałem siewnym jego odmiany, b) wartości sprzedanego materiału siewnego odmiany. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 lit. b) stosuje się odpowiednio do podmiotów gospodarczych sprzedających wytworzony przez nie materiał siewny."}
{"id":"1995_724_65","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Dyrektor okręgowego inspektoratu może cofnąć zezwolenie na prowadzenie obrotu materiałem siewnym w całości lub w części podmiotowi gospodarczemu naruszającemu zasady i przepisy obowiązujące w obrocie albo nie uiszczającemu obowiązujących opłat hodowlanych."}
{"id":"1995_724_66","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Do obrotu dopuszcza się: 1) kwalifikowany i standardowy materiał siewny odmian wpisanych do rejestru, 2) kwalifikowany i standardowy materiał siewny odmian skreślonych z rejestru, nie dłużej jednak niż przez okres trzech lat po roku, w którym skreślono odmianę, 3) kwalifikowany i standardowy materiał siewny w celu rozmnożenia i sprzedaży na eksport: a) odmian hodowanych za granicą i nie wpisanych do rejestru, b) odmian hodowanych w kraju i wpisanych do rejestru z przeznaczeniem wyłącznie na eksport, 4) handlowy materiał siewny tych roślin uprawnych, których odmiany wpisuje się do rejestru w przypadkach, gdy nie ma w rejestrze odmian tych roślin, 5) handlowy materiał siewny tych roślin uprawnych, których odmian nie wpisuje się do rejestru, 6) kwalifikowaną i handlową mieszankę materiału siewnego złożoną z materiału siewnego dopuszczonego do obrotu. 2. W razie braku wystarczającej ilości materiału siewnego, a także z innych ważnych powodów gospodarczych, Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może dopuścić do obrotu: 1) kwalifikowany, standardowy lub handlowy materiał siewny odmian nie wpisanych do rejestru, 2) kwalifikowany lub standardowy materiał siewny odmian krajowych wpisanych do rejestru i przeznaczony wyłącznie na eksport, 3) warunkowo kwalifikowany materiał siewny, 4) handlowy materiał siewny roślin uprawnych, których odmiany wpisuje się do rejestru, 5) inne kategorie materiału siewnego niż przewidziane w ustawie, jeżeli wynika to z porozumień międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, określając wymagania związane z wytworzeniem i uznaniem tego materiału. 3. Dopuszczenie do obrotu materiału siewnego, na podstawie przepisu ust. 2, powinno określać rodzaj i ilość materiału siewnego oraz okres jego ważności. 4. Producent może oferować do sprzedaży i zbywać jedynie dopuszczony do obrotu materiał szkółkarski drzew owocowych i krzewów jagodowych."}
{"id":"1995_724_67","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Z zagranicy można sprowadzać materiał siewny dopuszczony do obrotu, a także materiał siewny przeznaczony do: 1) prac w hodowli roślin lub do doświadczeń, 2) uprawy w ogródkach przydomowych i działkowych, sprowadzony bez pośrednictwa podmiotów gospodarczych prowadzących obrót materiałem siewnym. 2. Kontrolę graniczną materiału siewnego w miejscach kontroli fitosanitarnej przeprowadza Inspekcja Nasienna lub na zlecenie jej organów - Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin. 3. W zależności od wyników kontroli organ dokonujący kontroli zezwala na przywóz lub zakazuje przywozu kontrolowanego materiału siewnego. 4. Urzędy celne dokonują odprawy celnej tylko tego materiału siewnego, na który zostało wydane zezwolenie na przywóz. Rozdział 7 Opłata hodowlana"}
{"id":"1995_724_68","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Opłata hodowlana jest częścią wpływów finansowych uzyskiwanych ze sprzedaży materiału siewnego w obrocie oraz ze sprzedaży tego materiału przez jego producenta podmiotom gospodarczym nie prowadzącym obrotu materiałem siewnym. 2. Opłata hodowlana dotyczy sprzedaży kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego."}
{"id":"1995_724_69","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Opłatę hodowlaną uiszczają podmioty gospodarcze: 1) prowadzące obrót materiałem siewnym przeznaczonym: a) dla użytkowników tego materiału, b) do sprzedaży detalicznej, c) na eksport, 2) wytwarzające materiał siewny, jeżeli sprzedały go podmiotom gospodarczym nie prowadzącym obrotu materiałem siewnym. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy podmiotów gospodarczych prowadzących wyłącznie detaliczną sprzedaż materiału siewnego kupionego lub przyjętego w komis od podmiotów gospodarczych prowadzących obrót tym materiałem. 3. Opłatę hodowlaną ze sprzedaży materiału siewnego odmiany uiszcza się na rzecz jej hodowcy. 4. Opłatę hodowlaną za materiał siewny sprzedany w ciągu kwartału uiszcza się do końca miesiąca po zakończeniu kwartału. 5. Za zwłokę w uiszczaniu opłaty hodowlanej należą się odsetki ustawowe. 6. Nie uiszcza się opłaty hodowlanej, jeżeli: 1) hodowca odmiany chronionej udzielił licencji na sprzedaż jej materiału siewnego, 2) hodowca odmiany hodowanej za granicą nie określił wysokości tej opłaty w pisemnej umowie dotyczącej sprzedaży materiału siewnego, 3) materiał siewny odmiany sprzedano jej hodowcy."}
{"id":"1995_724_7","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Za odmianę o zadowalającej wartości gospodarczej uważa się odmianę, co do której można oczekiwać, że w odniesieniu do innych porównywalnych odmian wpisanych do rejestru całością swych właściwości stanowi wyraźną poprawę wartości gospodarczej w uprawie oraz w przerobie i użytkowaniu materiału ze zbioru lub wyrobów wytworzonych z tego materiału."}
{"id":"1995_724_70","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Hodowca odmiany hodowanej w kraju może w umowie zawartej w formie pisemnej z nabywającym od niego materiał siewny tej odmiany ustalić wysokość opłaty hodowlanej albo zrzec się tej opłaty. 2. Jeżeli hodowca odmiany hodowanej w kraju nie ustalił wysokość opłaty hodowlanej ani nie zrzekł się tej opłaty, obowiązuje uiszczanie na jego rzecz opłaty hodowlanej według stawki ustalonej przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w drodze rozporządzenia. 3. Hodowca odmiany hodowanej w kraju może zrzec się opłaty hodowlanej lub ustalić jej stawkę niższą niż ustalił Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej jedynie wówczas, gdy nie korzysta z dotacji budżetowej na hodowlę roślin. Rozdział 8 Prawa twórców odmian"}
{"id":"1995_724_71","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Twórca odmiany wytworzonej w kraju lub częściowo za granicą lub odkrytej w kraju, po wpisaniu jej do rejestru lub po przyznaniu do niej wyłącznego prawa, ma prawo do wynagrodzenia za wszelkie zarobkowe korzystanie z tej odmiany, chyba że umowa pisemna pomiędzy twórcą a hodowcą stanowi inaczej. 2. Wynagrodzenie twórcy wymienione w ust. 1 ustala hodowca odmiany w słusznej proporcji do korzyści uzyskiwanych z zarobkowego korzystania z odmiany, chyba że umowa między hodowcą odmiany a jej twórcą stanowi inaczej. 3. Wynagrodzenie wymienione w ust. 1 za wytworzenie odmiany częściowo za granicą nie przysługuje jej twórcy, jeżeli jest właścicielem, pracobiorcą lub zleceniobiorcą zagranicznej jednostki organizacyjnej współpracującej przy tworzeniu tej odmiany. 4. Do wynagrodzenia twórcy wymienionego w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy podatkowe, jak dla autorów w rozumieniu prawa autorskiego i praw pokrewnych."}
{"id":"1995_724_72","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Twórca odmiany wymieniony w art. 71 ust. 1 może żądać powiększenia wynagrodzenia za wytworzenie lub odkrycie odmiany, jeżeli wynagrodzenie ustalone przez hodowcę tej odmiany jest wyraźnie za małe w stosunku do korzyści osiąganych przez hodowcę z zarobkowego korzystania z odmiany. 2. Twórca odmiany wymieniony w art. 71 ust.1 może dochodzić roszczenia o wynagrodzenie za zarobkowe korzystanie z odmiany przed właściwym sądem wojewódzkim bez obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Rozdział 9 Przepisy karne"}
{"id":"1995_724_73","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Kto: 1) oznacza nazwą odmiany wpisanej do rejestru, spisu lub księgi materiał siewny lub materiał ze zbioru innej lub nieznanej odmiany (art. 8 ust. 2 i art. 37), 2) prowadzi obrót materiałem siewnym bez zezwolenia wymienionego w art. 63, 3) wprowadza do obrotu materiał siewny nie wymieniony w art. 66 albo nie odpowiadający obowiązującym wymaganiom, 4) utrudnia lub udaremnia działalność organów Inspekcji Nasiennej, - podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Kto: 1) nie stosuje nazwy odmiany zgodnie z art. 8 ust. 4 i art. 37, 2) nie stosuje się do nakazów obowiązujących w rejonie zamkniętym (art. 44 ust. 3), 3) wytwarza materiał szkółkarski drzew owocowych i krzewów jagodowych bez zezwolenia (art. 45 ust. 1), 4) nie udziela informacji określonych w art. 64, 5) wykorzystuje wiadomości uzyskane w trakcie lustracji hodowli zachowawczej odmiany do innych celów niż określone w art. 16 ust. 1 pkt 3 - podlega karze grzywny. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 orzeka się w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 10 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1995_724_74","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Uprawnienia do prowadzenia obrotu materiałem siewnym, przysługujące lub uzyskane na podstawie dotychczasowych przepisów, tracą moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1995_724_75","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Zachowują moc zezwolenia na wytwarzanie materiału szkółkarskiego drzew owocowych i krzewów jagodowych uzyskane na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1995_724_76","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Prawa hodowców, autorów odmian i osób fizycznych, które udzieliły pomocy przy wytwarzaniu odmian, istniejące w dniu wejścia w życie ustawy, pozostają w mocy do czasu ich wygaśnięcia. Do praw tych stosuje się przepisy, jakim podlegały one przed wejściem w życie ustawy. 2. Hodowca odmiany wpisanej do rejestru przed wejściem w życie ustawy jest obowiązany dostarczać Centralnemu Ośrodkowi informacje niezbędne do ustalania wielkości premii autorskiej."}
{"id":"1995_724_77","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych do tego dnia decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem przepisu ust. 2. 2. Wyłączne prawo, określone w art. 25 ust. 3 pkt 1, nie odnosi się do odmian pochodnych, które przed wejściem w życie ustawy były przedmiotem wniosku o przyznanie do nich wyłącznego prawa."}
{"id":"1995_724_78","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Opłaty wymienione w art. 11, 34 i 58, stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"1995_724_79","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Dotychczasowy Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych oraz Inspekcja Nasienna stają się, w rozumieniu ustawy, odpowiednio Centralnym Ośrodkiem Badania Odmian Roślin Uprawnych i Inspekcją Nasienną."}
{"id":"1995_724_8","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Nazwa odmiany: 1) powinna umożliwiać utożsamianie odmiany i różnić się od nazw istniejących odmian tej samej lub pokrewnej rośliny, w tym od nazw odmian wpisanych do rejestru lub objętych ochroną wyłącznego prawa do zarobkowego z niej korzystania w kraju i w państwach, z którymi Rzeczpospolita Polska ma porozumienie dotyczące nazw odmian, 2) nie może wprowadzać w błąd co do właściwości odmiany i jej wartości gospodarczej, a także hodowcy i miejsca pochodzenia odmiany, ani składać się wyłącznie z cyfr, 3) nie może naruszać prawa osób trzecich do znaków towarowych oraz innych praw do używania oznaczeń materiału siewnego lub materiału ze zbioru. 2. Można używać tylko jednej nazwy odmiany zgłoszonej lub wpisanej do rejestru. 3. W uzasadnionych przypadkach odmianie hodowanej w Rzeczypospolitej Polskiej można nadać dodatkowe nazwy (synonimy), które po wpisaniu ich do rejestru mogą być używane tylko do: a) oferowania do sprzedaży i do oznaczania materiału siewnego odmiany przeznaczonego na eksport oraz zgłaszania tego materiału do uznania za materiał siewny kwalifikowany, b) zgłaszania odmiany za granicą do urzędowych rejestrów odmian i do przyznania wyłącznego prawa hodowcy do jego odmiany. 4. Nazwa odmiany podlega ochronie od dnia wydania decyzji o wpisaniu jej do rejestru do dnia wydania decyzji o jej skreśleniu z rejestru, a po tym dniu trwa dopóty, dopóki materiał siewny lub materiał ze zbioru odmiany znajduje się w obrocie lub w sprzedaży. Obowiązek stosowania nazwy odmiany dotyczy każdego, kto jej materiał siewny i materiał ze zbioru ocenia, oferuje do sprzedaży, zbywa lub reklamuje albo udziela informacji dotyczących odmiany. 5. Do nazwy odmiany selekcjonowanej dodaje się określenie wskazujące na jej hodowcę."}
{"id":"1995_724_80","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Traci moc ustawa z dnia 10 października 1987 r. o nasiennictwie (Dz.U. Nr 31, poz. 166, z 1989 r. Nr 6, poz. 33 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 89 poz. 517), z tym że zachowują moc przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 37 tej ustawy dotyczące premii autorskiej i pomocniczej premii autorskiej."}
{"id":"1995_724_81","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_724_9","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Odmianę hodowaną w kraju wpisuje się do rejestru na wniosek jej hodowcy, a odmianę hodowaną za granicą - na wniosek przedstawiciela jej hodowcy w Rzeczypospolitej Polskiej, upoważnionego na piśmie do reprezentowania tego hodowcy we wszystkich sprawach związanych z rejestracją jego odmian w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1995_729_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 1. W Kodeksie postępowania karnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w § 3 dodaje się wyrazy \"Wniosek może być cofnięty, za zgodą prokuratora, do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej - chyba że chodzi o przestępstwo określone w art. 168 § 2 Kodeksu karnego. Ponowne złożenie wniosku jest niedopuszczalne.\"; 2) w art. 17 w § 1 w pkt 1 po wyrazach \"w ustawach szczególnych\" dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem spraw o zbrodnie określone w art. 210 § 1 Kodeksu karnego,\"; 3) w art. 18 w pkt 2 wyrazy \"rewizje nadzwyczajne\" zastępuje się wyrazem \"kasacje\"; 4) w art. 19: a) w § 1 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: \"W sprawie o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 5 lub karą łagodniejszą, co do oskarżonego pozostającego na wolności, prezes sądu rejonowego może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednego sędziego, jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami sprawy.\", b) w § 2 wyraz \"rewizję\" zastępuje się wyrazem \"apelację\", c) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. W jednoosobowym składzie sądu sędzia ma prawa i obowiązki przewodniczącego.\"; 5) użyty w art. 20 w § 1 i w art. 71 wyraz \"rewizyjnej\" zastępuje się wyrazem \"odwoławczej\"; 6) w art. 30: a) w § 1: - w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem, - po pkt 7 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) brał udział w wydaniu postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania w toku postępowania przygotowawczego.\", b) w § 3 wyrazy \"rewizji nadzwyczajnej\" i \"rewizji\" zastępuje się wyrazem \"kasacji\"; 7) w art. 41 w § 2 wyrazy \"pokrył szkodę wyrządzoną\" zastępuje się wyrazami \"jest obowiązany do pokrycia szkody wyrządzonej\"; 8) w art. 81 skreśla się § 2; 9) w art. 125 w § 3 wyraz \"rewizji\" zastępuje się wyrazem \"apelacji\"; 10) w art. 146 wyrazy \"rewizji nadzwyczajnej\" zastępuje się wyrazem \"kasacji\"; 11) w art. 184 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§ 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości ustali, w drodze zarządzenia, wykaz zakładów opieki zdrowotnej, w których przeprowadzane są badania psychiatryczne połączone z obserwacją, oraz zakładów opieki zdrowotnej podległych Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, w których przeprowadzane są takie badania osób pozbawionych wolności, a także warunki zabezpieczenia tych zakładów.\"; 12) w art. 206 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Niezwłocznie po zatrzymaniu osoby podejrzanej należy przystąpić do zebrania niezbędnych danych, a także o zatrzymaniu zawiadomić prokuratora. W razie istnienia podstaw, o których mowa w art. 217 § 1 i 2, należy wystąpić do prokuratora w sprawie skierowania do sądu wniosku o tymczasowe aresztowanie.\"; 13) art. 210 otrzymuje brzmienie: \"Art. 210. § 1. Środki zapobiegawcze stosuje sąd, a przed wniesieniem aktu oskarżenia - prokurator. § 2. W postępowaniu przygotowawczym można stosować środki zapobiegawcze tylko względem osoby, która została przesłuchana w sprawie w charakterze podejrzanego. § 3. Tymczasowe aresztowanie stosuje tylko sąd. § 4. Przed zastosowaniem tymczasowego aresztowania sąd przesłuchuje podejrzanego. Prokurator przesłuchuje podejrzanego przed zastosowaniem poręczenia majątkowego. Jeżeli stawi się obrońca podejrzanego, dopuszcza się go do udziału w postępowaniu. § 5. Tymczasowe aresztowanie stosuje w postępowaniu przygotowawczym, na wniosek prokuratora, sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się to postępowanie, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki - także inny sąd rejonowy. Po wniesieniu aktu oskarżenia tymczasowe aresztowanie stosuje sąd, przed którym sprawa się toczy. § 6. Prokurator przesyłając wraz z aktami sprawy wniosek, o którym mowa w § 5, zarządza jednocześnie doprowadzenie podejrzanego do sądu.\"; 14) w art. 211 w § 2 skreśla się wyraz \"prokuratora\"; 15) w art. 212: a) w § 1 wyrazy \"z wyjątkami, o których mowa w § 2 oraz art. 222 § 3\" zastępuje się wyrazami \"z wyjątkiem, o którym mowa w art. 222 § 4\", b) skreśla się § 2 i 3 oraz oznaczenie § 1; 16) w art. 213: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Zastosowany przez sąd środek zapobiegawczy może być w postępowaniu przygotowawczym uchylony lub zmieniony na łagodniejszy również przez prokuratora.\"; 17) art. 214 otrzymuje brzmienie: \"Art. 214. Oskarżony może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego. Nie przychylając się do wniosku w przedmiocie tymczasowego aresztowania, prokurator przekazuje go niezwłocznie sądowi właściwemu do zastosowania lub przedłużenia tymczasowego aresztowania. W przedmiocie wniosku rozstrzyga sąd najpóźniej w ciągu 3 dni.\"; 18) art. 217 otrzymuje brzmienie: \"Art. 217. § 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić, jeżeli: 1) zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu, 2) zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne. § 2. Jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub umyślnego występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą. § 3. Tymczasowe aresztowanie może wyjątkowo nastąpić także wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony ponownie popełni zbrodnię lub występek, o którym mowa w § 2, przeciwko życiu, zdrowiu lub powszechnemu bezpieczeństwu, a zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził. § 4. Przepisy § 1, 2 i 3 stosuje się odpowiednio do pozostałych środków zapobiegawczych.\"; 19) w art. 220 i 221 skreśla się wyrazy \"lub prokurator\"; 20) art. 222 otrzymuje brzmienie: \"Art. 222. § 1. W postępowaniu przygotowawczym sąd stosując tymczasowe aresztowanie oznacza jego termin na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. § 2. Jeżeli ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można było ukończyć postępowania przygotowawczego w terminie określonym w § 1, tymczasowe aresztowanie mogą przedłużyć, gdy zachodzi tego potrzeba, na wniosek prokuratora: 1) sąd właściwy do rozpoznania sprawy na okres do 6 miesięcy, 2) sąd wojewódzki albo apelacyjny na dalszy okres oznaczony, niezbędny do ukończenia postępowania przygotowawczego, który jednak łącznie nie może przekroczyć roku. § 3. Łączny czas stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć roku i 6 miesięcy, a w sprawach o zbrodnie - 2 lat. § 4. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony, przekraczający terminy określone w § 2 i 3, może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, dokonać tylko Sąd Najwyższy na wniosek sądu, przed którym sprawa się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym - na wniosek Prokuratora Generalnego, jeżeli konieczność taka zachodzi w związku z zawieszeniem postępowania karnego, przedłużającą się obserwacją psychiatryczną oskarżonego lub wykonywaniem czynności dowodowych poza granicami kraju, a także jeżeli oskarżony celowo przewleka zakończenie postępowania w terminach, o których mowa w §3.\"; 21) po art. 235 dodaje się art. 235a w brzmieniu: \"Art. 235a. § 1. W razie uzasadnionej obawy ucieczki można zastosować jako środek zapobiegawczy zakaz opuszczania przez oskarżonego kraju; zakaz ten może być połączony z zatrzymaniem paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy albo z zakazem wydania takiego dokumentu. § 2. Do czasu wydania postanowienia w przedmiocie, o którym mowa w § 1, organ prowadzący postępowanie może zatrzymać paszport, jednakże na czas nie dłuższy niż 7 dni. Przepisy art. 189-195 stosuje się odpowiednio.\"; 22) w art. 258 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Uzupełnienie danych zawartych w zawiadomieniu o przestępstwie może nastąpić również przez przesłuchanie osoby zawiadamiającej w charakterze świadka, bezpośrednio po złożeniu ustnego zawiadomienia.\"; 23) art. 289 otrzymuje brzmienie: \"Art. 289. Na postanowienie o warunkowym umorzeniu postępowania przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy. Podejrzanemu, który sprzeciwu nie zgłasza, zażalenie przysługuje tylko w zakresie warunków umorzenia wymienionych w art. 28 i art. 29 § 1 Kodeksu karnego. Na postanowienie tego sądu zażalenie nie przysługuje.\"; 24) art. 363 otrzymuje brzmienie: \"Art. 363. W razie skazania albo warunkowego umorzenia postępowania sąd może zasądzić odszkodowanie na rzecz pokrzywdzonego także z urzędu, chyba że ustawa stanowi inaczej.\"; 25) art. 383 otrzymuje brzmienie: \"Art. 383. § 1. Sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego tylko wtedy, gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy i tylko w granicach tego środka. § 2. Sąd odwoławczy nie może jednak skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji albo co do którego w pierwszej instancji umorzono postępowanie lub umorzono je warunkowo. § 3. Sąd odwoławczy może orzec surowszą karę pozbawienia wolności tylko wtedy, gdy nie zmienia ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku. § 4. Sąd apelacyjny nie może zaostrzyć kary przez wymierzenie kary surowszej niż kara 15 lat pozbawienia wolności. § 5. Środek odwoławczy wniesiony na niekorzyść oskarżonego może spowodować orzeczenie także na jego korzyść.\"; 26) tytuł rozdziału 40 otrzymuje brzmienie: \"Apelacja\"; 27) w art. 392-394, w art. 396 w § 2-4, w art. 397, 398, w art. 406 § 2 oraz w art. 453 § 2 wyraz \"rewizja\" użyty w odpowiednim przypadku zastępuje się użytym w tym samym przypadku wyrazem \"apelacja\"; 28) w art. 398 w § 1, w art. 399, w art. 400 w § 2, w art. 402, w art. 403 w § 1, w art. 404, 405, 407 i 416 wyraz \"rewizyjny\" użyty w odpowiednim przypadku zastępuje się wyrazem \"odwoławczy\" użytym w tym samym przypadku; 29) w art. 403 w § 1 w zdaniu pierwszym wyrazy \"wnioski rewizyjne\" zastępuje się wyrazami \"wnioski apelacyjne\"; 30) art. 419 otrzymuje brzmienie: \"Art. 419. § 1. Sąd rejonowy rozpoznaje w trybie uproszczonym sprawy o przestępstwa: 1) zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3, karą ograniczenia wolności lub samoistną grzywną, albo karą pozbawienia wolności do lat 3 i grzywną, 2) przewidziane w art. 221 § 1, art. 224, 225 i art. 288 § 1 Kodeksu karnego, 3) przewidziane w art. 199 § 1, art. 203 § 1, art. 204 § 2, art. 205 § 1, art. 212 § 1, art. 213 i art. 215 § 1 Kodeksu karnego, jeżeli wartość przedmiotu przestępstwa albo szkoda wyrządzona lub zamierzona nie przekracza 5 000 złotych. § 2. Spośród spraw o przestępstwa wymienione w § 1 pkt 1 nie podlegają rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym sprawy o przestępstwa określone: 1) w Kodeksie karnym w art. 160 § 1 i 3, art. 163 § 2, art. 173, art. 189 § 2, art. 228, art. 241 § 2, art. 246 § 3, art. 255, art. 257 § 2, art. 260 § 3, art. 262 § 1, art. 263, art. 264 § 1, art. 271 § 1, art. 274 § 1, art. 278 § 1, art. 282, art. 283 § 3, art. 284 i 285, 2) w art. 107 ust. 1, art. 108, 108a i 109 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196), 3) w art. 117, 119, 119a i 119b ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591), 4) w art. 1 § 4, art. 2 § 1 i 2, art. 5 § 2, art. 6 § 1, art. 7 § 2 i 3, art. 8, art. 9 § 2 i 3 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów prawa karnego (Dz.U. Nr 126, poz. 615).\"; 31) w art. 420 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) jeżeli zachodzą okoliczności wymienione w art. 70 § 1.\"; 32) art. 422 otrzymuje brzmienie: \"Art. 422. § 1. W postępowaniu uproszczonym nie jest wymagane zawiadomienie prokuratora o wszczęciu dochodzenia, sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz wydanie postanowienia o zamknięciu dochodzenia. W dochodzeniu należy przesłuchać podejrzanego i pokrzywdzonego oraz przeprowadzić czynności, których nie będzie można powtórzyć, a także czynności w zakresie niezbędnym do wniesienia i popierania aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Od przeprowadzenia innych czynności można odstąpić, sporządzając odpowiednią notatkę urzędową. § 2. Przesłuchanie osoby podejrzanej zaczyna się od powiadomienia jej o treści stawianego zarzutu, który wpisuje się do protokołu przesłuchania. Osobę tę od chwili rozpoczęcia przesłuchania uważa się za podejrzanego. § 3. Na wniosek podejrzanego lub obrońcy organ prowadzący dochodzenie zaznajamia podejrzanego z materiałami ukończonego dochodzenia. O prawie tym należy pouczyć podejrzanego podczas pierwszego przesłuchania. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo podejrzanego, który zgłosił wniosek o zaznajomienie go z materiałami ukończonego dochodzenia, w terminie wyznaczonym na dokonanie tej czynności, nie tamuje toku postępowania. § 4. Prowadzący dochodzenie sporządza akt oskarżenia, chyba że prokurator sam to uczyni; akt oskarżenia może nie zawierać uzasadnienia. § 5. Akt oskarżenia sporządzony przez policję zatwierdza i wnosi do sądu prokurator. Nie dotyczy to innych organów ścigania. § 6. W razie nieukończenia dochodzenia w terminie, o którym mowa w art. 266 § 1, lub zawiłości sprawy, dochodzenie prowadzi się w postępowaniu zwyczajnym.\"; 33) art. 429 otrzymuje brzmienie: \"Art. 429. Sąd rozpoznaje sprawę w składzie jednego sędziego. Prezes sądu rejonowego może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli jest to uzasadnione jej okolicznościami. Prezes sądu wojewódzkiego może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednego sędziego, jeżeli była rozpoznawana w pierwszej instancji w takim składzie.\"; 34) w art. 433 skreśla się § 2 oraz oznaczenie § 1; 35) tytuł rozdziału 47 otrzymuje brzmienie: \"Kasacja\"; 36) w art. 462 wyrazy \"rewizji nadzwyczajnej\" zastępuje się wyrazem \"kasacji\", a wyraz \"rewizyjnym\" - wyrazem \"odwoławczym\"; 37) art. 463 otrzymuje brzmienie: \"Art. 463. § 1. Od prawomocnego orzeczenia sądu odwoławczego kończącego postępowanie sądowe może być wniesiona kasacja. § 2. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść oskarżonego, wniesionej po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 38) po art. 463 dodaje się art. 463a i 463b w brzmieniu: \"Art. 463a. § 1. Kasacja może być wniesiona tylko z powodu uchybień wymienionych w art. 388 lub innego rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć wpływ na treść orzeczenia. Kasacja nie może być wniesiona z powodu niewspółmierności kary. § 2. W kasacji należy wykazać, na czym polega zarzucone uchybienie i - z wyjątkiem uchybień wymienionych w art. 388 - wpływ uchybienia na treść orzeczenia."}
{"id":"1995_729_10","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 10. Jeżeli sprawca, wobec którego orzeczono umieszczenie w zakładzie poprawczym, został prawomocnie skazany na karę pozbawienia wolności przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w zakresie kolejności wykonywania kary i środka poprawczego stosuje się dotychczasowe przepisy ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich."}
{"id":"1995_729_11","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r., z tym że zmiany zawarte w art. 1 odnoszące się do tymczasowego aresztowania w postępowaniu przygotowawczym, wchodzą w życie po upływie roku od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_729_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 2. 1. Czynności procesowe dokonane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych. 2. W sprawie, w której wniesiona została rewizja nadzwyczajna przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, rozpoznanie tej rewizji następuje według dotychczasowych przepisów. 3. W razie niezałatwienia, do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podania o wniesienie rewizji nadzwyczajnej - opłata od podania ulega zwrotowi. W takim wypadku termin do wniesienia kasacji przez stronę wynosi 3 miesiące i biegnie od dnia otrzymania przez nią powiadomienia o niezałatwieniu podania. 4. Do czasu utworzenia wojskowych sądów okręgowych jako sądów wyższego rzędu postępowanie, w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych, prowadzi się według przepisów dotychczasowych. Postępowanie w sprawach, w których przed utworzeniem tych sądów rozpoczęto rozprawę główną, toczy się do końca postępowania w danej instancji według przepisów dotychczasowych, również po utworzeniu tych sądów; w razie jednak odroczenia rozprawy lub ponownego rozpoznania sprawy albo po zapadnięciu prawomocnego orzeczenia - postępowanie toczy się według przepisów niniejszej ustawy. 5. Wojskowe sądy okręgowe, jako sądy wyższego rzędu, tworzy się w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1995_729_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 3. 1. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich mogą wnieść kasację od każdego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe, także wydanego przed dniem jej wejścia w życie, w tym również od orzeczenia Sądu Najwyższego zapadłego w następstwie rozpoznania rewizji nadzwyczajnej. Do spraw tych art. 464 § 3 Kodeksu postępowania karnego nie ma zastosowania; kasację wnosi się bezpośrednio do Sądu Najwyższego. Przepisy art. 467 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio. 2. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść oskarżonego, wniesionej po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia. 3. Jeżeli kasacja dotyczy orzeczenia Sądu Najwyższego, sprawę rozpoznaje się w składzie siedmiu sędziów."}
{"id":"1995_729_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 4. Ilekroć ustawa szczególna przewiduje w postępowaniu dyscyplinarnym rewizję nadzwyczajną, Sąd Najwyższy stosuje odpowiednio przy jej rozpoznaniu przepisy o postępowaniu kasacyjnym."}
{"id":"1995_729_463b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 463b. § 1. Strona, która nie zaskarżyła orzeczenia sądu pierwszej instancji, nie może wnieść kasacji od orzeczenia sądu odwoławczego, jeżeli orzeczenie sądu pierwszej instancji utrzymano w mocy lub zmieniono na jej korzyść. § 2. Ograniczenie, o którym mowa w § 1, nie dotyczy uchybień wymienionych w art. 388.\"; 39) art. 464 otrzymuje brzmienie: \"Art. 464. § 1. Do wniesienia kasacji uprawnione są strony. § 2. Kasacja, jeżeli pochodzi od innej strony niż prokurator, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata. § 3. Wniosek o doręczenie orzeczenia należy zgłosić w sądzie, który wydał orzeczenie, w terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia orzeczenia. Termin do wniesienia kasacji wynosi 30 dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu orzeczenia.\"; 40) art. 465 otrzymuje brzmienie: \"Art. 465. § 1. Do kasacji strona dołącza dowód uiszczenia opłaty; nie dotyczy to prokuratora. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa wysokość opłaty od kasacji. § 2. Żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową lub pełniący służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego nie uiszcza opłaty. § 3. W razie uwzględnienia kasacji opłata ulega zwrotowi.\"; 41) skreśla się art. 466; 42) art. 467 otrzymuje brzmienie: \"Art. 467. § 1. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu odwoławczego, który wydał zaskarżone orzeczenie. Przepis art. 545 stosuje się. Odpis kasacji sąd odwoławczy doręcza stronie, której ona dotyczy, a ponadto prokuratorowi, z wyjątkiem kasacji wniesionej przez tę stronę. Prokurator składa pisemną odpowiedź na kasację strony przeciwnej. § 2. Sąd odwoławczy w składzie jednego sędziego orzeka na posiedzeniu o spełnieniu formalnych warunków dopuszczalności kasacji, określonych w art. 463, 463b, 464, art. 465 § 1 i 2, art. 467a, sprawdza, czy wymienione zostały uchybienia wskazane w art. 463a § 1, oraz przekazuje akta Sądowi Najwyższemu bądź pozostawia kasację bez dalszego biegu. Przepisy art. 377 i 378 stosuje się odpowiednio. Sąd Najwyższy rozpoznaje zażalenie w składzie jednego sędziego. § 3. W razie uznania kasacji za niedopuszczalną, Sąd Najwyższy wydaje postanowienie o pozostawieniu kasacji bez rozpoznania. Przepisy art. 375 i 379-381 stosuje się odpowiednio. § 4. W przedmiocie dopuszczalności kasacji Sąd Najwyższy orzeka w składzie jednego sędziego. Prezes Sądu Najwyższego może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie trzech sędziów. § 5. Sąd Najwyższy oddala na posiedzeniu kasację w razie jej oczywistej bezzasadności. Strony mogą wziąć udział w posiedzeniu.\"; 43) po art. 467 dodaje się art. 467a w brzmieniu: \"Art. 467a. § 1. Kasację od tego samego orzeczenia w stosunku do tego samego oskarżonego każdy uprawniony może wnieść tylko raz. § 2. Niedopuszczalna jest kasacja od orzeczenia sądu kasacyjnego zapadłego w następstwie rozpoznania kasacji.\"; 44) po art. 469 dodaje się art. 469a w brzmieniu: \"Art. 469a. § 1. Z chwilą uchylenia wyroku wykonanie kary ustaje; karę już wykonaną - w wypadku późniejszego ponownego skazania - zalicza się na poczet nowo orzeczonej kary. § 2. Sąd może zastosować środek zapobiegawczy.\"; 45) skreśla się art. 471; 46) użyte w art. 468, w art. 469 w § 1, w art. 470, w art. 472 w § 1 i w art. 473 w różnych przypadkach wyrazy \"rewizja nadzwyczajna\" zastępuje się użytym w tych samych przypadkach wyrazem \"kasacja\"; 47) po art. 473 dodaje się art. 473a-473c w brzmieniu: \"Art. 473a. § 1. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację w granicach zaskarżenia i podniesionych zarzutów, a w zakresie szerszym - tylko w razie stwierdzenia uchybień wymienionych w art. 388. § 2. Uznając kasację za zasadną, Sąd Najwyższy nie może orzec surowszej kary pozbawienia wolności; w takim wypadku uchyla wyrok i przekazuje sprawę właściwemu sądowi do ponownego rozpoznania."}
{"id":"1995_729_473b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 473b. § 1. Jeżeli przy rozpoznawaniu kasacji wyłoni się zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, Sąd Najwyższy może odroczyć wydanie orzeczenia i przekazać to zagadnienie do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego sądu. § 2. Uchwała powiększonego składu Sądu Najwyższego jest w danej sprawie wiążąca. § 3. Obrońcy i pełnomocnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. § 4. Sąd Najwyższy w powiększonym składzie może przejąć sprawę do swego rozpoznania."}
{"id":"1995_729_473c","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 473c. Minister Sprawiedliwości, na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości, określa, w drodze rozporządzenia, rodzaje spraw należących do właściwości rzeczowej sądów rejonowych, które w oznaczonym czasie będą rozpoznawane w trybie kasacji przez sądy apelacyjne. Do rozpoznawania kasacji w tych sprawach mają odpowiednie zastosowanie przepisy o postępowaniu przed Sądem Najwyższym.\"; 48) w art. 474 w § 3 i w art. 487 w § 1 i 2 wyrazy \"rewizji nadzwyczajnej\" zastępuje się wyrazem \"kasacji\"; 49) w art. 479 w § 1 po wyrazie \"468\" wyraz \"i\" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazie \"469\" dodaje się wyrazy \"i 469a\"; 50) skreśla się art. 482; 51) w art. 494 w zdaniu pierwszym wyrazy \"w składzie sędziego i dwóch ławników\" zastępuje się wyrazami \"w składzie trzech sędziów\"; 52) użyte w przepisach rozdziału 51 w różnych przypadkach wyrazy \"Rada Państwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej\"; 53) w art. 500: a) w § 1 w ostatnim zdaniu wyrazy \"Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego\" zastępuje się wyrazami \"Prokuratorowi Generalnemu\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Prokurator Generalny przedstawia niezwłocznie akta sprawy Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wraz ze swoim wnioskiem w kwestii ułaskawienia. Do czasu rozstrzygnięcia tego wniosku wyrok nie ulega wykonaniu.\"; 54) w art. 502 w § 2 wyraz \"rewizyjnego\" zastępuje się wyrazem \"apelacyjnego\"; 55) po rozdziale 55 dodaje się nowy rozdział 55a \"Przejęcie i przekazanie ścigania karnego\" zawierający, dodane po art. 531, art. 531a-531c w brzmieniu: \"Art. 531a. § 1. W sprawie o przestępstwo popełnione za granicą przez obywatela polskiego lub osobę mającą w Rzeczypospolitej Polskiej stałe miejsce zamieszkania Prokurator Generalny może zwrócić się do właściwego organu państwa obcego z wnioskiem o przekazanie ścigania albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego. § 2. Jeżeli przejęcie ścigania łączy się z przekazaniem przez państwo obce podejrzanego tymczasowo aresztowanego, terminy przewidziane w art. 222 biegną od chwili przejęcia tej osoby przez właściwe organy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Do dowodów zebranych za granicą przed przejęciem ścigania stosuje się odpowiednio art. 334, 337 i 339, jeżeli sposób przeprowadzenia czynności nie jest sprzeczny z zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. § 4. Prokurator Generalny zawiadamia właściwy organ państwa obcego o sposobie prawomocnego zakończenia postępowania karnego."}
{"id":"1995_729_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 23, poz. 166, z 1989 r. Nr 73, poz. 436 i z 1991 r. Nr 113, poz. 491) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. § 1. Sądami wojskowymi są wojskowe sądy okręgowe i wojskowe sądy garnizonowe. § 2. Minister Obrony Narodowej po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi sądy wojskowe oraz określa ich siedziby i obszary właściwości. § 3. Minister Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, może tworzyć, a także znosić, poza siedzibą wojskowych sądów garnizonowych, wydziały zamiejscowe.\"; 2) skreśla się art. 7 i 8; 3) w art. 61 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Obrońcą wojskowym może być adwokat posiadający stopień oficerski.\"; 4) w art. 61{1} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Sędziowie sądów wojskowych oraz prokuratorzy wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury nie mogą w ciągu dwóch lat od opuszczenia stanowisk uzyskać wpisu z prawem wykonywania obowiązków obrońcy wojskowego przed tym sądem, na obszarze właściwości którego zajmowali te stanowiska w okresie ostatniego roku.\"."}
{"id":"1995_729_531b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 531b. § 1. W sprawie o przestępstwo popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez cudzoziemca Prokurator Generalny może zwrócić się do właściwego organu państwa, którego podejrzany jest obywatelem lub w którym ma stałe miejsce zamieszkania, z wnioskiem o przejęcie ścigania karnego albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego. Do wniosku dołącza się uwierzytelnione odpisy akt sprawy. § 2. Jeżeli pokrzywdzonym jest obywatel polski, złożenie wniosku o przejęcie ścigania może nastąpić tylko za jego zgodą, chyba że podejrzany nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. W razie pozytywnego rozstrzygnięcia wniosku o przejęcie ścigania, Prokurator Generalny zarządza niezwłocznie przekazanie podejrzanego, jeżeli jest on tymczasowo aresztowany. § 4. Prokurator Generalny zwraca się do właściwego organu państwa obcego o informację co do sposobu prawomocnego zakończenia postępowania karnego. § 5. Przekazanie ścigania karnego nie stoi na przeszkodzie ponownemu postępowaniu karnemu w razie bezpodstawnego zaniechania ścigania podejrzanego za granicą."}
{"id":"1995_729_531c","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 531c. Jeżeli co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne w Polsce i w państwie obcym, Prokurator Generalny porozumiewa się w tej sprawie z właściwym organem państwa obcego i, gdy wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, występuje z wnioskiem o przejęcie albo przekazanie ścigania karnego. Przepisy art.531a § 2-4 i art. 531b § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 56) art. 533 otrzymuje brzmienie: \"Art. 533. § 1. Sąd wojewódzki wydaje na posiedzeniu opinię co do wniosku państwa obcego. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział osoba ścigana i jej obrońca. Na postanowienie w tym przedmiocie przysługuje zażalenie. W razie wniosku państwa obcego o wydanie w celu przeprowadzenia postępowania karnego, należy na uzasadniony wniosek tej osoby przeprowadzić dowody znajdujące się w kraju. § 2. Prawomocne postanowienie sądu stwierdzające prawną niedopuszczalność wydania jest wiążące. § 3. Opinię wraz z aktami sąd przekazuje Prokuratorowi Generalnemu, który po rozstrzygnięciu wniosku zawiadamia o tym organ obcego państwa.\"; 57) w art. 535: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"a przed wniesieniem sprawy do sądu prokurator\" wraz z przecinkiem przed tymi wyrazami, b) w § 2 skreśla się wyrazy \"lub prokurator\"; 58) po rozdziale 56 dodaje się nowy rozdział 56a \"Przejęcie i przekazanie osób skazanych do wykonania wyroku\", zawierający, dodane po art. 538, art. 538a-538d w brzmieniu: \"Art. 538a. § 1. W razie prawomocnego skazania obywatela polskiego przez sąd państwa obcego na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu tego państwa z wnioskiem o przekazanie skazanego w celu wykonania kary w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Przejęcie skazanego w celu wykonania kary może nastąpić, jeżeli czyn, za który nastąpiło skazanie, stanowi przestępstwo według prawa polskiego albo stanowiłby przestępstwo, gdyby został popełniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przejęcie nie może pogorszyć sytuacji skazanego. § 3. Przejęcie nie następuje, jeżeli skazany nie wyraża na to zgody. § 4. Przed wystąpieniem z wnioskiem Minister Sprawiedliwości zasięga opinii Sądu Wojewódzkiego w Warszawie co do prawnej dopuszczalności przejęcia. § 5. Sąd wydaje opinię na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział obrońca skazanego. Na postanowienie w tym przedmiocie przysługuje zażalenie. § 6. Prawomocne postanowienie sądu stwierdzające prawną niedopuszczalność przejęcia jest wiążące. § 7. Przepisy § 1-6 stosuje się również w razie wystąpienia właściwego organu państwa obcego do Ministra Sprawiedliwości o przejęcie obywatela polskiego skazanego za granicą."}
{"id":"1995_729_538b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 538b. § 1. Po przejęciu skazanego kwalifikację prawną czynu według prawa polskiego oraz karę albo środek wychowawczy lub poprawczy podlegający wykonaniu - określa Sąd Wojewódzki w Warszawie. § 2. Określając karę podlegającą wykonaniu, sąd przyjmuje za podstawę wyrok wydany przez sąd państwa obcego, zagrożenie karą za ten czyn według prawa polskiego i okres kary odbytej za granicą, uwzględniając różnice na korzyść skazanego. § 3. Sąd orzeka na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział skazany i jego obrońca. Przepis art. 303 stosuje się odpowiednio. § 4. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie."}
{"id":"1995_729_538c","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 538c. Wykonanie kary następuje na podstawie przepisów prawa polskiego."}
{"id":"1995_729_538d","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 538d. § 1. W razie prawomocnego skazania cudzoziemca przez sąd polski na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa, którego skazany jest obywatelem, z wnioskiem o przejęcie skazanego w celu odbycia kary w tym państwie. Przepisy art. 538a § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 2. Przed wystąpieniem z wnioskiem Minister Sprawiedliwości zasięga opinii sądu wojewódzkiego, w którego okręgu wydano orzeczenie w pierwszej instancji co do prawnej dopuszczalności przekazania. § 3. Sąd wydaje opinię na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział skazany i jego obrońca. Na postanowienie w tym przedmiocie przysługuje zażalenie. § 4. Prawomocne postanowienie sądu stwierdzające prawną niedopuszczalność przekazania jest wiążące. § 5. Przepisy § 1-4 stosuje się również w razie wystąpienia właściwego organu państwa, którego skazany jest obywatelem, do Ministra Sprawiedliwości o przekazanie skazanego.\"; 59) w art. 545: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu: \"§ 2. W razie pozostawienia kasacji bez biegu, bez rozpoznania lub jej oddalenia, sąd zasądza na rzecz Skarbu Państwa od strony, która wniosła kasację - z wyjątkiem prokuratora - tymczasowo wyłożoną przez Skarb Państwa z przyczyn, o którym mowa w § 1, opłatę i tymczasowo wyłożone wydatki związane ze sporządzeniem przez adwokata kasacji, jak również wydatki wynikające z udziału adwokata w postępowaniu kasacyjnym. § 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w razie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania lub jego oddalenia.\"; 60) w art. 551 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W wypadku cofnięcia wniosku o ściganie, kosztami postępowania można obciążyć osobę, która wniosek cofnęła.\"; 61) w art. 558 i 559 użyty w różnych przypadkach wyraz \"rewizja\" zastępuje się użytym w tych samych przypadkach wyrazem \"apelacja\"; 62) w art. 565 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zbrodnie określone w rozdziale XIX Kodeksu karnego,\"; 63) art. 571 i 572 otrzymują brzmienie: \"Art. 571. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych orzekają: 1) wojskowy sąd garnizonowy, 2) wojskowy sąd okręgowy, 3) Izba Wojskowa Sądu Najwyższego."}
{"id":"1995_729_572","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 572. § 1. Wojskowy sąd garnizonowy orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu. § 2. Wojskowy sąd garnizonowy ma uprawnienia i obowiązki procesowe, które w postępowaniu przed sądami powszechnymi należą do sądu rejonowego.\"; 64) po art. 572 dodaje się art. 572a i 572b w brzmieniu: \"Art. 572a. § 1. Wojskowy sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o przestępstwa: 1) popełnione przez żołnierzy posiadających stopień majora i wyższy, 2) podlegające w postępowaniu przed sądami powszechnymi właściwości sądu wojewódzkiego oraz określone w art. 311 § 3 i art. 313 Kodeksu karnego, 3) inne - przekazane przez ustawę temu sądowi. § 2. W postępowaniu przygotowawczym, w przedmiocie tymczasowego aresztowania w stosunku do żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 1, orzeka wojskowy sąd okręgowy w składzie jednego sędziego. § 3. Wojskowy sąd okręgowy rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń: 1) wydanych w pierwszej instancji w wojskowym sądzie garnizonowym, 2) wydanych w postępowaniu przygotowawczym w wypadkach wskazanych w niniejszym kodeksie wobec żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 1. § 4. Wojskowy sąd okręgowy ma uprawnienia i obowiązki procesowe, które w postępowaniu przed sądami powszechnymi należą do sądu wojewódzkiego."}
{"id":"1995_729_572b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 572b. § 1. Izba Wojskowa Sądu Najwyższego rozpoznaje: 1) środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w wojskowym sądzie okręgowym; przepis art. 383 § 4 stosuje się, 2) kasacje, 3) sprawy przewidziane w niniejszym kodeksie dla sądu wyższego rzędu nad wojskowym sądem okręgowym, 4) inne sprawy przekazane przez ustawę temu sądowi. § 2. Przepisy art. 29 i art. 388 pkt 7 stosuje się odpowiednio do orzeczeń Izby Wojskowej i Izby Karnej Sądu Najwyższego. W wypadku określonym w art. 388 pkt 7 rozstrzyga Sąd Najwyższy w tej Izbie, której orzeczenia środek zaskarżenia dotyczy.\"; 65) w art. 573 w § 1 skreśla się wyrazy \"lub sąd równorzędny\"; 66) art. 574 otrzymuje brzmienie: \"Art. 574. Uprawnienia procesowe Prokuratora Generalnego przysługują również Naczelnemu Prokuratorowi Wojskowemu, a uprawnienia prokuratora wojewódzkiego przysługują odpowiednio wojskowemu prokuratorowi okręgowemu.\"; 67) w art. 575 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Jeżeli kodeks niniejszy mówi o prezesie sądu, należy przez to rozumieć szefa odpowiedniego sądu wojskowego.\"; 68) w art. 578 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W rozprawie lub posiedzeniu przed wojskowym sądem garnizonowym, a w wypadku określonym w art. 587 § 1, także przed wojskowym sądem okręgowym, może - na podstawie upoważnienia prokuratora wojskowego - brać udział asesor prokuratury wojskowej.\"; 69) art. 579 otrzymuje brzmienie: \"Art. 579. Ławnikiem i delegatem kolektywu żołnierskiego nie może być żołnierz mający niższy stopień niż oskarżony pełniący czynną służbę wojskową. Ograniczenia tego nie stosuje się, jeżeli ławnik lub delegat mają stopień generała brygady albo kontradmirała.\"; 70) w art. 581 na końcu dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Jednakże kasację innej strony niż prokurator, sporządza i podpisuje adwokat.\"; 71) art. 582 otrzymuje brzmienie: \"Art. 582. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych uprawnienia i obowiązki procesowe Policji dotyczą także Żandarmerii Wojskowej.\"; 72) w art. 583 wyrazy \"organom dowódcy garnizonu\" zastępuje się wyrazami \"wojskowym organom porządkowym\"; 73) art. 590-592 otrzymują brzmienie: \"Art. 590. Sąd wojskowy pierwszej instancji sporządza uzasadnienie wyroku z urzędu."}
{"id":"1995_729_591","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 591. § 1. Kasację wnosi się bezpośrednio do Izby Wojskowej Sądu Najwyższego. § 2. Izba Wojskowa Sądu Najwyższego wykonuje czynności sądu odwoławczego przewidziane w art. 467 § 1. Przepisu art. 467 § 2 nie stosuje się. § 3. Jeżeli kasacja dotyczy orzeczenia Izby Wojskowej Sądu Najwyższego, sprawę rozpoznaje się w składzie siedmiu sędziów."}
{"id":"1995_729_592","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 592. § 1. W kwestii wznowienia postępowania orzeka wojskowy sąd okręgowy w składzie trzech sędziów. § 2. Jeżeli postępowanie zakończone było orzeczeniem Sądu Najwyższego lub wojskowego sądu okręgowego, w kwestii wznowienia postępowania orzeka Izba Wojskowa Sądu Najwyższego w składzie trzech sędziów.\"; 74) użyte w różnych przepisach w odpowiednich przypadkach wyrazy \"Polska Rzeczpospolita Ludowa\" oraz wyrazy \"Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się odpowiednio użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Rzeczpospolita Polska\" oraz wyrazami \"Prokurator Generalny\"."}
{"id":"1995_729_6","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 6. 1. Wpisy na listę obrońców wojskowych tracą moc z upływem 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli obrońca wojskowy nie spełnia warunków, o których mowa w art. 61 § 2 ustawy o ustroju sądów wojskowych. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do adwokatów wpisanych na listę obrońców wojskowych na podstawie art. 61 § 3 ustawy o ustroju sądów wojskowych. 3. Przepisy art. 62{1} i art. 63 § 2 ustawy o ustroju sądów wojskowych tracą moc z upływem terminu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1995_729_7","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 4; 2) w art. 8, 9, 11 i 18 wyraz \"rewizja\" użyty w różnych przypadkach zastępuje się użytym w tych samych przypadkach wyrazem \"apelacja\"; 3) w art. 9 wyrazy \"rewizji nadzwyczajnej\" zastępuje się wyrazem \"kasacji\"; 4) w art. 10 w ust. 1 wyrazy \"sąd rewizyjny\" zastępuje się wyrazami \"sąd odwoławczy\"."}
{"id":"1995_729_8","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228 i z 1992 r. Nr 24, poz. 101) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W wypadku gdy rodzice lub opiekun nieletniego uchylają się od wykonania obowiązków nałożonych na nich przez sąd rodzinny, sąd ten może wymierzyć im karę pieniężną w wysokości od 20 do 500 złotych.\"; 2) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: \"Art. 30a. § 1. Postępowanie w sprawie nieletniego można również zawiesić, jeżeli nieletni ukrywa się i nie można go ująć. § 2. Przepis art. 21 § 3 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 65 w § 1 po wyrazie \"nauki\" skreśla się przecinek, a wyrazy \"zgodnie z zasadami wychowania socjalistycznego\" zastępuje się wyrazami \"i doświadczeń pedagogicznych\"; 4) w art. 75 w § 5 po wyrazach \"o wzmożonym nadzorze wychowawczym\" dodaje się wyrazy \", o ukaraniu dyscyplinarnym przez sędziego rodzinnego\"; 5) art. 81 otrzymuje brzmienie: \"Art. 81. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa zasady pobytu nieletnich w placówkach resocjalizacyjnych i opiekuńczowychowawczych.\"; 6) w art. 84 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zasady gromadzenia danych dotyczących środków wychowawczych i poprawczych stosowanych wobec nieletnich oraz sposób udzielania informacji sądom i prokuraturom o tych środkach.\"; 7) art. 91 otrzymuje brzmienie: \"Art. 91. § 1. Jeżeli wychowanek zakładu poprawczego popełni przed ukończeniem lat 17 czyn karalny, sprawę rozpoznaje dyrektor zakładu w trybie dyscyplinarnym. W wypadku skomplikowanego charakteru czynu sprawę, na wniosek dyrektora zakładu, może rozpoznać w tym trybie sędzia rodzinny sprawujący nadzór nad zakładem poprawczym, w którym nieletni przebywa. Przy rozpoznawaniu sprawy sędzia rodzinny stosuje odpowiednio przepisy art. 35 i art. 37 § 2. § 2. Na decyzję dyrektora zakładu o rozpoznaniu sprawy w trybie dyscyplinarnym wychowankowi przysługuje zażalenie. Zażalenie rozpoznaje sędzia rodzinny sprawujący nadzór nad zakładem poprawczym. § 3. Jeżeli wychowanek po ukończeniu lat 16 popełni czyn określony w art. 9 § 2 Kodeksu karnego, dyrektor zakładu zawiadamia o tym sąd rodzinny wykonujący środek poprawczy, prokuratora i sędziego rodzinnego sprawującego nadzór nad zakładem poprawczym, w którym nieletni przebywa.\"; 8) art. 92 otrzymuje brzmienie: \"Art. 92. § 1. Jeżeli sprawca, wobec którego orzeczono umieszczenie w zakładzie poprawczym, został skazany na karę pozbawienia wolności, wykonuje się karę pozbawienia wolności. § 2. Przed wykonaniem kary pozbawienia wolności sąd rodzinny decyduje, czy nie zachodzi jednak potrzeba wykonania w pierwszej kolejności środka poprawczego ze względu na istnienie podstaw do przewidywania skuteczności tego środka, zwłaszcza gdy przemawiają za tym okoliczności sprawy oraz właściwości i warunki osobiste sprawcy. § 3. Jeżeli w toku wykonywania środka poprawczego nieletni rażąco i uporczywie narusza obowiązujące zasady pobytu w zakładzie poprawczym lub ponownie popełnił czyn karalny, sąd rodzinny może orzec o wykonaniu kary pozbawienia wolności. § 4. Jeżeli w toku wykonywania środka poprawczego okaże się, że następne wykonanie kary pozbawienia wolności byłoby niecelowe ze względów wychowawczych, sąd rodzinny może wykonanie tej kary warunkowo zawiesić, odstąpić od jej wykonania w części, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach także i w całości. Postanowienie o warunkowym zawieszeniu wykonania kary lub odstąpieniu od jej wykonania zapada po rozpatrzeniu wniosku prokuratora. § 5. W razie wykonania kary, orzeczenie o umieszczeniu w zakładzie poprawczym nie podlega dalszemu wykonaniu.\"; 9) w art. 93 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje § 2 w brzmieniu: \"§2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zastępczej kary pozbawienia wolności oraz kary aresztu.\"; 10) po rozdziale 3 w dziale IV dodaje się rozdział 4 \"Stosowanie wobec nieletniego umieszczonego w zakładzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich środków przymusu bezpośredniego\" zawierający, dodane po art. 95, art. 95a-95c w brzmieniu: \"Art. 95a. § 1. Wobec nieletniego umieszczonego w zakładzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich można stosować środki przymusu bezpośredniego w postaci: 1) użycia siły fizycznej, 2) umieszczenia w izbie izolacyjnej, 3) założenia pasa obezwładniającego lub kaftana bezpieczeństwa. § 2. Środki przymusu bezpośredniego mogą być stosowane - jeżeli jest to konieczne - wyłącznie w celu przeciwdziałania usiłowaniu targnięcia się nieletniego na życie lub zdrowie własne albo innej osoby, nawoływaniu do buntu, zbiorowej ucieczki albo niszczeniu mienia powodującego groźne zakłócenie porządku. § 3. Środki, o których mowa w § 1 pkt 3, stosuje się tylko w wypadku konieczności przeciwdziałania usiłowaniu targnięcia się nieletniego na życie lub zdrowie własne albo innej osoby. § 4. Jeżeli jest to konieczne, można stosować wobec nieletniego jednocześnie różne środki przymusu bezpośredniego, z tym że środek określony w § 1 pkt 2 nie może być stosowany na czas dłuższy niż 48 godzin, a wobec nieletniego w wieku do 14 lat - 12 godzin. § 5. Środków przymusu bezpośredniego nie można stosować dłużej niż wymaga tego potrzeba, a także nie można go stosować jako kary. § 6. Środków przymusu bezpośredniego wymienionych w § 1 pkt 3 nie stosuje się względem nieletniego dotkniętego kalectwem oraz względem nieletniej. Wobec nieletniej ciężarnej nie stosuje się także środka wymienionego w § 1 pkt 2. § 7. Stosowanie środków przymusu bezpośredniego powinno być odpowiednie do stopnia zagrożenia i następować dopiero po uprzednim ostrzeżeniu o możliwości ich użycia."}
{"id":"1995_729_9","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 9. Ilekroć w przepisach o postępowaniu w sprawach nieletnich używa się określenia \"zakład wychowawczy\", \"placówka oświatowo-wychowawcza\" i \"placówka pogotowia opiekuńczego\", rozumie się przez to odpowiednio \"placówkę resocjalizacyjną\", \"placówkę opiekuńczo-wychowawczą\" i \"pogotowie opiekuńcze\"."}
{"id":"1995_729_95b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 95b. § 1. Decyzję o zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego podejmuje dyrektor zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich, a w razie jego nieobecności - zastępujący go pracownik pedagogiczny. § 2. W razie bezpośredniego, gwałtownego zamachu na życie lub zdrowie pracownika zakładu poprawczego, schroniska dla nieletnich albo innej osoby, decyzję o zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego może podjąć także inny pracownik. § 3. Nieletniego, wobec którego zastosowano środek przymusu bezpośredniego, poddaje się niezwłocznie badaniu lekarskiemu. Z zastosowania środka przymusu bezpośredniego sporządza się protokół. § 4. O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego dyrektor zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich powiadamia sędziego rodzinnego sprawującego nadzór nad placówką, sąd rodzinny wykonujący środek poprawczy lub organ, do którego dyspozycji pozostaje nieletni umieszczony w schronisku dla nieletnich."}
{"id":"1995_729_95c","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 95c. § 1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki stosowania środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich. § 2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych określa, w drodze zarządzenia, zakres i tryb współdziałania zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich z Policją w wypadku zagrożenia bezpieczeństwa tych placówek.\"; 11) po nowo dodanym rozdziale 4 w dziale IV dodaje się rozdział 5 \"Zatrudnianie nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych lub schroniskach dla nieletnich\" zawierający, dodane po art. 95c, art. 95d-95h w brzmieniu: \"Art. 95d. Nieletni umieszczony w zakładzie poprawczym lub w schronisku dla nieletnich może zostać zatrudniony w gospodarstwie pomocniczym zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich, jeżeli ukończył 15 lat i spełnia wymogi określone w art. 191 Kodeksu pracy."}
{"id":"1995_729_95e","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 95e. Do czasu pracy nieletniego stosuje się przepisy art. 202 Kodeksu pracy."}
{"id":"1995_729_95f","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 95f. § 1. Należność nieletniego za pracę ustala się według zasad wynagradzania pracowników za pracę tego rodzaju, którą wykonuje nieletni. § 2. Za prace porządkowe wykonywane na rzecz zakładu lub schroniska w wymiarze nie przekraczającym 30 godzin miesięcznie, wynagrodzenie nieletniemu nie przysługuje; za sumienną pracę tego rodzaju mogą być przyznawane nagrody pieniężne."}
{"id":"1995_729_95g","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 95g. § 1. Okresy pracy wykonywanej przez nieletniego w czasie odbywania środka poprawczego, z wyjątkiem prac, o których mowa w art. 95f § 2, uważa się za okresy równorzędne z okresami zatrudnienia w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. § 2. Okresy pracy wykonywanej przez nieletniego, o którym mowa w § 1, wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze."}
{"id":"1995_729_95h","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich","text":"Art. 95h. Nieletni, który uległ wypadkowi lub zachorował na chorobę zawodową przy wykonywaniu pracy w czasie odbywania środka poprawczego, ma prawo do świadczenia z tytułu tego wypadku lub choroby na zasadach przewidzianych dla pracowników. W razie śmierci nieletniego wskutek takiego wypadku lub choroby, świadczenia z tego tytułu przysługują pozostałym po nim członkom rodziny na zasadach przewidzianych dla członków rodzin pracownika.\"; 12) w art. 97 skreśla się § 2 i oznaczenie § 1; 13) w art. 6 pkt 9, w art. 24 § 1 w zdaniu drugim, w art. 30 § 5 po wyrazach \"zakładu wychowawczego albo\", w art. 32 § 2, w art. 66 § 1, w art. 68, w art. 70 § 3, w art. 72, w art. 73 § 1 i w art. 76 § 1 po wyrazach \"zakładu wychowawczego albo\" skreśla się użyty w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"inna\"."}
{"id":"1995_730_1","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717) art. 180 otrzymuje brzmienie: \"Art. 180. §1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze: 1) 26 tygodni przy pierwszym i każdym następnym porodzie, 2) 39 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie. §2. Co najmniej 4 tygodnie urlopu macierzyńskiego mogą przypadać przed przewidywaną datą porodu. §3. Po porodzie przysługuje urlop macierzyński nie wykorzystany przed porodem, aż do wyczerpania przysługującego wymiaru urlopu. §4. W razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka w okresie pierwszych 6 tygodni życia, urlop macierzyński po porodzie przysługuje w wymiarze 10 tygodni. Pracownicy, która urodziła więcej niż jedno dziecko przy jednym porodzie, przysługuje w takim przypadku urlop macierzyński w wymiarze stosownym do liczby dzieci pozostałych przy życiu.\"."}
{"id":"1995_730_2","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 2. Od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. wymiar urlopu macierzyńskiego wynosi: 1) 20 tygodni przy pierwszym i każdym następnym porodzie, 2) 30 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie."}
{"id":"1995_730_3","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 3. 1. Wymiar urlopu, o którym mowa w art. 2, stosuje się także do pracownic korzystających z urlopu macierzyńskiego w dniu wejścia w życie ustawy. 2. Wymiar urlopu macierzyńskiego, o którym mowa w art. 180 ustawy wymienionej w art. 1, stosuje się także do pracownic korzystających z urlopu macierzyńskiego w dniu 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1995_730_4","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1995_731_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 34, poz. 154) w art. 27 wyrazy \"31 grudnia 1995 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 1997 r.\"."}
{"id":"1995_731_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1995_791_1","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i z 1994 r. Nr 121, poz. 591) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) fundusz z aktualizacji wyceny, określony odrębnymi przepisami.\"; 2) w art. 4 skreśla się: a) w ust. 1 wyrazy \"oraz pozostawiona w przedsiębiorstwie dywidenda obligatoryjna, zwana dalej \"dywidendą\" \", b) ust. 2; 3) w art. 6 skreśla się: a) w ust. 1 pkt 3, b) w ust. 2 pkt 3 i 4; 4) art. 11-15 otrzymują brzmienie: \"Art. 11. 1. Zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym i po odliczeniu wpłat z zysku na rzecz budżetu państwa, o których mowa w art. 12 ust. 1, może być przeznaczony na tworzenie funduszy własnych, funduszu nagród dla pracowników oraz na dofinansowanie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. 2. Do funduszy własnych przedsiębiorstwa zalicza się fundusz założycielski, fundusz przedsiębiorstwa, fundusz z aktualizacji wyceny oraz nie podzielony wynik finansowy."}
{"id":"1995_791_12","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych","text":"Art. 12. 1. Przedsiębiorstwa są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa. 2. Z wpłat, o których mowa w ust. 1, zwolnione są przedsiębiorstwa działające przy zakładach karnych i aresztach śledczych podległe Ministrowi Sprawiedliwości. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może na wniosek organu założycielskiego zwolnić przedsiębiorstwa wykonujące w całości lub w części zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa z obowiązku dokonywania wpłat z zysku lub przyznać tym przedsiębiorstwom ulgi we wpłatach z zysku."}
{"id":"1995_791_13","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych","text":"Art. 13. 1. Izby skarbowe prowadzą ewidencję funduszy założycielskich przedsiębiorstw oraz ich zmian. 2. Wpłatę z zysku, o której mowa w art. 12 ust. 1, pobierają właściwe urzędy skarbowe. 3. Wpłaty z zysku dokonywane są w formie zaliczek miesięcznych lub kwartalnych. 4. Wyboru okresu, za jaki będzie dokonywana wpłata zaliczki, dokonuje przedsiębiorstwo. 5. Podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym. 6. Wysokość zaliczki wynosi 15 % zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym."}
{"id":"1995_791_14","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych","text":"Art. 14. Wysokość stopy procentowej do naliczania wpłat z zysku wynosi 15 % zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym."}
{"id":"1995_791_15","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych","text":"Art.15. 1. Do wpłat z zysku stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3. 2. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa terminy i tryb wpłat z zysku oraz terminy składania deklaracji i wzory tych deklaracji.\"; 5) skreśla się art. 16- 19."}
{"id":"1995_791_2","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547 oraz z 1995 r. nr 1, poz. 2 i Nr 95, poz. 474) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą ze stratą w ciągu kolejnych sześciu miesięcy\", b) skreśla się pkt 1a; 2) w art. 37a w ust. 1 w pkt 3 i w art. 45c w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"lub dywidendy obligatoryjnej\"; 3) w art. 56 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub nie płaci dywidendy\"; 4) w art. 65 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub zysk po opodatkowaniu nie wystarcza na zapłacenie dywidendy obligatoryjnej\"."}
{"id":"1995_791_3","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1995_792_1","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686, Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 141, poz. 943 i 945) w art. 21 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 pkt 23 otrzymuje brzmienie: \"23) kwoty pomocy finansowej ze środków pomocy społecznej i zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, wypłacone na zmniejszenie wydatków mieszkaniowych,\"; 2) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania pomocy finansowej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, podlegającej zwolnieniu od opodatkowania na podstawie ust. 1 pkt 23.\"."}
{"id":"1995_792_2","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1995_793_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 28 w ust. 1 wyrazy \"nie mniej niż 40 pracowników\" zastępuje się wyrazami \"nie mniej niż 20 pracowników\"; 2) skreśla się art. 64."}
{"id":"1995_793_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1998 r."}
{"id":"1995_794_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 101, poz. 504 i Nr 124, poz. 601) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) stronie samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego - rozumie się przez to przedstawicieli ogólnopolskich organizacji samorządowych, to jest: a) Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego, b) Unii Metropolii Polskich, c) Związku Miast Polskich, d) Unii Miasteczek Polskich, e) Związku Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) dochodach należnych - rozumie się przez to dochody, które gmina może uzyskać w podatkach rolnym i leśnym stosując średnią cenę skupu żyta określoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a dla innych podatków stosując stawki w ich górnych granicach, z wyjątkiem podatku od środków transportowych, z którego dochody stanowią wpływy realizowane przy zastosowaniu stawek określonych w uchwałach rad gmin, bez zwolnień, ulg, odroczeń, umorzeń oraz zaniechania poboru podstawowych dochodów podatkowych,\", c) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) ogólnej kwocie wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych - rozumie się przez to 100% wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych,\", d) po pkt 9 dodaje się pkt 10-12 w brzmieniu: \"10) łącznej kwocie wpływów gmin z podatku dochodowego od osób fizycznych - rozumie się przez to wpływy z tego podatku, stanowiące dochody gmin, 11) regionach zagrożonych wysokim bezrobociem strukturalnym - rozumie się przez to gminy, których wykaz określają odrębne przepisy, 12) nieruchomościach Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej i przekazanych gminie - rozumie się przez to nieruchomości, o których mowa w ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz.U. Nr 79, poz. 363).\"; 2) w art. 4: a) w pkt 2 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) eksploatacyjnej, uiszczanej przez podmioty gospodarcze na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96),\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości: a) 15% wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy, ustalony w sposób określony w art. 6, z zastrzeżeniem art. 27, b) 5% wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, mających siedzibę na terenie gminy, z zastrzeżeniem art. 7 - przy czym przez wpływy rozumie się wpłaty pomniejszone o dokonane zwroty,\", c) skreśla się pkt 7; 3) w art. 5: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) odsetki od nieterminowo regulowanych należności z tytułów określonych w art. 4 pkt 1, 2 i 6 oraz odsetki od nieterminowo przekazanych przez urząd skarbowy udziałów, o których mowa w art. 4 pkt 3,\", b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) dotacje przysługujące gminie w wysokości nie pobranych kwot z tytułu ulg i zwolnień, określonych w art. 12 ust. 1 pkt 4, 5 i 6 oraz ust. 3, art. 13 ust. 1, art. 13a ust. 1 i 2, art. 13b ust. 1 i art. 13c ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431 i z 1994 r. Nr 1, poz. 3) oraz art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 127, poz. 627 i Nr 147, poz. 713); 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Udziały gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,15 i wskaźnik równy udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, ustalonego na podstawie zeznań złożonych do dnia 30 czerwca roku bazowego o wysokości osiągniętego dochodu, z zastrzeżeniem art. 27.\"; 5) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Jeżeli osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej posiada wyodrębnione organizacyjnie zakłady (oddziały) położone na terenie innych gmin niż gmina, na której terenie ma siedzibę osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, to dochody, o których mowa w art. 4 pkt 3 lit. b), są przekazywane do budżetów tych gmin, na których terenie położone są te zakłady (oddziały), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nich osób na podstawie stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 27d. 2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb rozliczeń, o których mowa w ust. 1.\"; 6) po art. 7 dodaje się art. 7a i 7b w brzmieniu: \"Art. 7a. Wpływy z tytułu opłaty skarbowej odprowadzane na rachunek urzędu skarbowego: 1) przez płatnika, od umów sprzedaży (zamiany) nieruchomości - przekazywane są na rachunek budżetu gminy, na obszarze której położona jest nieruchomość, 2) z punktów sprzedaży znaków opłaty skarbowej i urzędowych blankietów wekslowych - przekazywane są na rachunek budżetu gminy, na obszarze której znajduje się ten punkt."}
{"id":"1995_794_15b","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 15b. 1. Minister Finansów informuje poszczególne gminy o: 1) planowanej na dany rok kwocie dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, wyliczonej według zasad określonych w art. 6, z zastrzeżeniem art. 27 - w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok budżetowy, 2) wysokości rocznej wpłaty, wyliczonej zgodnie z art. 15a ust. 3 - w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok budżetowy, 3) rocznej łącznej kwocie subwencji ogólnej przyjętej do projektu ustawy budżetowej - w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok budżetowy, 4) zmianach kwot subwencji ogólnej w wyniku podziału rezerw subwencji, o których mowa w art. 12a ust. 2 pkt 1 oraz art. 13 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 27b. 2. Zarząd gminy dokonuje zmian w dochodach budżetu gminy, wynikających ze zmian, o których mowa w ust. 1 pkt 4.\"; 14) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. Udziały gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych na dany rok dla gmin nowych ustala się dzieląc kwotę udziałów w tym podatku, obliczoną dla gmin leżących na obszarze gmin dzielonych, proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców.\"; 15) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Minister Finansów przekazuje gminom: 1) subwencję na zadania oświatowe, o której mowa w art. 12a, w ratach miesięcznych, z których rata za marzec wynosi 2\/13, a pozostałe po 1\/13 ogólnej sumy subwencji na zadania oświatowe, w terminie do 1 dnia każdego miesiąca, 2) w dwunastu równych ratach miesięcznych subwencję, o której mowa w art. 13, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca. 2. Jeżeli subwencja nie zostanie przekazana w terminach określonych w ust. 1, gminie przysługują odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.\"; 16) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli w wyniku kontroli przeprowadzonej przez upoważnione organy zostanie stwierdzone, że w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 14 ust. 3, zostały podane nieprawdziwe dane o należnych dochodach i gmina otrzymała subwencję w kwocie wyższej od należnej lub dokonała wpłat, o których mowa w art. 15a w kwocie niższej niż należna, Minister Finansów zmniejszy kwotę należnej gminie subwencji ogólnej, zmniejszając lub wstrzymując kolejne raty przekazywanej gminie subwencji ogólnej o kwotę nienależnie otrzymanej subwencji wraz z odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych, chyba że gmina dokona wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot wraz z odsetkami.\"; 17) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania i przekazywania dotacji, o których mowa w art. 5 pkt 5a, poszczególnym gminom.\"; 18) skreśla się art. 20; 19) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje celowe, zwane dalej \"dotacjami\", na dofinansowanie następujących zadań własnych gmin: 1) inwestycji realizowanych przez gminy, 2) zadań z zakresu pomocy społecznej, określonych w odrębnych przepisach, 3) wypłaty dodatków mieszkaniowych określonych w odrębnych przepisach. 2. Gmina otrzymuje z budżetu państwa dotacje celowe na utrzymanie prowadzonych szkół i placówek, o których mowa w art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 26, poz. 113 i Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 127, poz. 585, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 53, poz. 215 oraz z 1995 r. Nr 101, poz. 504). 3. Dotacje na dofinansowanie inwestycji szkół i placówek oświatowych oraz dotacje, o których mowa w ust. 2, są udzielane przez właściwe organy administracji rządowej po zasięgnięciu opinii sejmiku samorządowego. Pozostałe dotacje, o których mowa w ust. 1, są udzielane przez wojewodów. 4. Łączna wysokość dotacji przyznanych w kolejnych latach na dofinansowanie inwestycji realizowanej przez gminę nie może przekroczyć 50% wartości kosztorysowej inwestycji, z zastrzeżeniem ust. 5 i ust. 6. 5. Jeżeli inwestycja realizowana jest przez gminę: 1) której wskaźnik G, o którym mowa w art. 14, jest mniejszy od 60% wskaźnika P, albo przez gminę otrzymującą subwencję wyrównawczą, o której mowa w art. 14, w regionach zagrożonych wysokim bezrobociem strukturalnym - łączna wysokość dotacji, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 75% wartości kosztorysowej inwestycji, 2) w celu zagospodarowania nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej i przekazanych gminie - łączna wysokość dotacji, o której mowa w ust. 4, może przekroczyć 75% wartości kosztorysowej inwestycji. 6. Wysokość dotacji otrzymanej przez gminę w danym roku na dofinansowanie inwestycji, z wyjątkiem inwestycji szkół i placówek oświatowych, nie może przekroczyć: 1) w pierwszym roku realizacji inwestycji - 80% kwoty środków planowanych w budżecie gminy na finansowanie tej inwestycji, pomniejszonych o kwotę dotacji z budżetu państwa, a w przypadku, o którym mowa w ust. 5 - 200% kwoty tych środków, 2) w kolejnych latach - 120% kwoty środków planowanych w budżecie gminy w danym roku na finansowanie tej inwestycji, pomniejszonych o kwotę dotacji z budżetu państwa, a w przypadku, o którym mowa w ust. 5 - 350% kwoty tych środków, 3) jeżeli inwestycja jest rozpoczynana i kończona w tym samym roku - 100% kwoty środków planowanych w budżecie gminy na finansowanie danej inwestycji, pomniejszonych o kwotę dotacji z budżetu państwa, a w przypadku, o którym mowa w ust. 5 - 300% kwoty tych środków. 7. Gmina otrzymująca dotację na dofinansowanie inwestycji jest zobowiązana do złożenia odpowiednio wojewodzie lub innemu właściwemu organowi administracji rządowej informacji w ciągu 30 dni po zakończeniu roku budżetowego, zawierającej: wykaz inwestycji realizowanych z udziałem dotacji, wartości kosztorysowe tych inwestycji oraz terminy rozpoczęcia i planowanego zakończenia, a także kwoty dotacji i kwoty środków z budżetu gminy przekazane w ciągu roku na rachunek finansowania poszczególnych inwestycji. 8. Gmina, która nie przeznaczy w danym roku na finansowanie dotowanej inwestycji środków z budżetu gminy w pełnej kwocie wymaganej na podstawie ust. 6, jest zobowiązana do zwrotu dotacji, w części proporcjonalnej do poniesionych wydatków, przyznanej w danym roku na dochody budżetu państwa, w terminie uzgodnionym z wojewodą, nie później jednak niż do końca roku następującego po roku, w którym otrzymała dotację. 9. Dotacje, o których mowa w ust. 1, nie wykorzystane w danym roku zgodnie z przeznaczeniem, podlegają zwrotowi do budżetu państwa. 10. Do dotacji podlegających zwrotowi do budżetu państwa, w przypadkach określonych w ust. 8 i 9, stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426).\"; 20) w art. 24 wyrazy \"pomniejszona o kwotę zaciągniętych przez gminę kredytów i pożyczek\" zastępuje się wyrazami \"pomniejszona o kwotę przypadających na dany rok spłat rat i odsetek od zaciągniętych przez gminę kredytów i pożyczek\"; 21) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. udziały gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,15 i współczynnik skorygowanego udziału dochodów gminy z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w łącznych dochodach gmin z tego podatku w roku poprzedzającym rok bazowy, wyliczony według zasad określonych w ust. 2. 2. Współczynnik, o którym mowa w ust. 1, oblicza się następująco: 1) ogólną kwotę wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w roku poprzedzającym rok bazowy w województwie, w którym położona jest gmina, mnoży się przez wskaźnik 0,15 oraz wskaźnik liczby mieszkańców gminy do ogólnej liczby mieszkańców w danym województwie według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedzającego rok bazowy, 2) ogólną kwotę wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w roku poprzedzającym rok bazowy mnoży się przez wskaźnik 0,15 i wskaźnik, o którym mowa w art. 6, to jest wskaźnik równy udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, 3) oblicza się różnicę pomiędzy kwotą obliczoną zgodnie z pkt 2 a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1, a następnie mnoży się przez wskaźnik wynoszący: a) dla 1996 r. - 0,10, b) dla 1997 r. - 0,30, c) dla 1998 r. - 0,50, d) dla 1999 r. - 0,75, 4) do kwoty obliczonej zgodnie z pkt 1 dodaje się kwotę obliczoną zgodnie z pkt 3, 5) oblicza się iloraz kwoty wyliczonej zgodnie z pkt 4 i łącznej kwoty dochodów z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w roku poprzedzającym rok bazowy.\". 22) po art. 27 dodaje się art. 27a-27d w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. Dla celów obliczenia subwencji wyrównawczej na lata 1996-1999 w miejsce dochodów gmin z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych wykazanych w sprawozdaniach gmin, o których mowa w art. 14 ust. 3, przyjmuje się dochody z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, ustalone według zasad określonych w ust. 2. 2. Dochody, o których mowa w ust. 1, ustala się mnożąc łączną kwotę dochodów gmin z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w pierwszym półroczu roku bazowego, wykazaną przez gminy w sprawozdaniu, przez współczynnik ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 27 ust. 2, stosując wskaźnik określony w art. 27 ust. 2 pkt 3 dla roku, w którym będzie wypłacana subwencja wyrównawcza. 3. Dochody gmin z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w 1999 r., dla celów obliczenia subwencji wyrównawczej na 2000 r., ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku za pierwsze półrocze 1999 r. przez wskaźnik równy udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku."}
{"id":"1995_794_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 101, poz. 504) skreśla się art. 3."}
{"id":"1995_794_27b","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 27b. 1. W 1996 r. - 2000 r. rezerwę subwencji, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, ustala się w wysokości 5% od pozostałej kwoty subwencji ogólnej. 2. Kwotę równą 4\/5 kwoty rezerwy subwencji, o której mowa w ust. 1, przeznacza się na zwiększenia subwencji ogólnej dla gmin nie objętych subwencją wyrównawczą, w których w pierwszym półroczu danego roku wystąpił ubytek dochodów, wynikający ze zmiany zasad ustalania udziałów gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, wykazany w sprawozdaniu gminy za pierwsze półrocze danego roku. Rezerwą tą dysponuje Minister Finansów w porozumieniu ze stroną samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. 3. Rezerwa nie wykorzystana na cele określone w ust. 2 do końca trzeciego kwartału danego roku może być wykorzystana na inne cele, według zasad określonych w art. 13 ust. 2 i 3."}
{"id":"1995_794_27c","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 27c. Do wyliczenia subwencji na 1996 r. stosuje się przepisy art. 6, art. 12, art. 12a, art. 13 ust. 1, art. 14, art. 15a i art. 15b, art. 16a, art. 27, art. 27a, art. 27b."}
{"id":"1995_794_27d","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 27d. Jeżeli w okresie od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej posiada zakłady (oddziały) sporządzające bilans i rachunek wyników, a część z tych zakładów (oddziałów) zamknie rok (okres) podatkowy stratą, to gminy, na których terenie znajdują się te zakłady, nie otrzymują udziałów. Udziały gmin będących siedzibą zakładów (oddziałów), które osiągnęły zysk, zostają zmniejszone. Wpływy podatkowe stanowiące podstawę do obliczenia tych udziałów zostają przemnożone przez współczynnik będący ilorazem podatku należnego od podatnika i sumy podatku należnego od zakładów, które osiągnęły zysk.\"."}
{"id":"1995_794_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 3. 1. Projekt budżetu gminy na 1996 r., wraz z informacją o stanie mienia komunalnego i objaśnieniami, zarząd przedstawia radzie gminy najpóźniej do dnia 28 grudnia 1995 r. i przesyła projekt do wiadomości regionalnej izbie obrachunkowej. 2. Przy opracowywaniu projektu budżetu gminy na 1996 r. nie stosuje się art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 16, poz. 95, Nr 32, poz. 191, Nr 34, poz. 199, Nr 43, poz. 253 i Nr 89, poz. 518, z 1991 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 110, poz. 473, z 1992 r. Nr 85, poz. 428 i Nr 100, poz. 499, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 122, poz. 593 oraz z 1995 r. Nr 74, poz. 368 i Nr 124, poz. 601)."}
{"id":"1995_794_4","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 4. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o finansowaniu gmin, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1995_794_5","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r., z tym że: 1) art. 3 wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, 2) art. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1995_794_7b","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 7b. Wpływy z podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia własności (prawa użytkowania wieczystego) nieruchomości, odprowadzane na rachunek urzędu skarbowego przez płatnika, przekazywane są na rachunek budżetu gminy, na obszarze której położona jest nieruchomość.\"; 7) w art. 9 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 27 ust. 2\", a przecinek zastępuje się kropką; 8) w art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Skutki finansowe wynikające z uchwał rad gmin określających niższe stawki podatków niż ich górne granice, z wyjątkiem podatku od środków transportowych, oraz skutki decyzji podjętych w trybie określonym w ust. 1 i 2 nie stanowią podstawy do zwiększenia subwencji ogólnej.\"; 9) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Łączną kwotę subwencji ogólnej dla gmin ustala się jako sumę nie mniejszą niż 7,5% planowanych dochodów budżetu państwa oraz kwot wpłat gmin, ustalonych według zasad określonych w art. 15a.\"; 10) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Z łącznej kwoty subwencji ogólnej, o której mowa w art. 12, wydziela się subwencję na zadania oświatowe - to jest na prowadzenie publicznych szkół podstawowych oraz udzielanie dotacji szkołom podstawowym prowadzonym przez osoby prawne i fizyczne - w wysokości nie mniejszej niż 6,6% planowanych dochodów budżetu państwa. 2. Podziału kwoty subwencji na zadania oświatowe dokonuje się w następujący sposób: 1) odlicza się 0,5% od kwoty subwencji na zadania oświatowe na rezerwę tej subwencji, 2) pozostałą część subwencji na zadania oświatowe rozdziela się między gminy, według algorytmu ustalonego, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Edukacji Narodowej, w uzgodnieniu ze stroną samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. 3. Rezerwą subwencji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, dysponuje Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Ministra Edukacji Narodowej oraz strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.\"; 11) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podziału pozostałej kwoty subwencji ogólnej dokonuje się w następujący sposób: 1) odlicza się 1% od pozostałej kwoty subwencji ogólnej na rezerwę subwencji, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 4, 2) według zasad określonych w art. 14 ustala się dla poszczególnych gmin kwoty należnej subwencji wyrównawczej, 3) pozostałą część rozdziela się między wszystkie gminy proporcjonalnie do przeliczeniowej liczby mieszkańców w poszczególnych gminach, ustalonej według zasad określonych w art. 15.\"; 12) w art. 14: a) w ust. 1 wyrazy \"80%\" zastępuje się wyrazami \"85%\", b) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 27a.\", c) w ust. 4 wyrazy \"80-ciu %\" zastępuje się wyrazami \"85%\"; 13) po art. 15 dodaje się art. 15a i 15b w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Gminy, w których wskaźnik G jest większy niż 150% wskaźnika P, dokonują wpłat z przeznaczeniem na zwiększenie subwencji ogólnej, o której mowa w art. 12. 2. Do określenia wysokości wpłat, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się wskaźniki P i G, obliczone według zasad określonych w art. 14. 3. Należną od gminy kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców gminy przez wskaźnik określający dla roku bazowego relacje planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w pierwszym półroczu i przez kwotę wynoszącą: 1) dla gmin, dla których wskaźnik G jest nie większy niż 200% wskaźnika P - 20% nadwyżki wskaźnika G ponad 150% wskaźnika P, 2) dla gmin, dla których wskaźnik G jest większy niż 200% i nie większy niż 300% wskaźnika P - 10% wskaźnika P, powiększoną o 25% nadwyżki wskaźnika G ponad 200% wskaźnika P, 3) dla gmin, dla których wskaźnik G jest większy niż 300% wskaźnika P - 35% wskaźnika P, powiększoną o 30% nadwyżki wskaźnika G ponad 300% wskaźnika P. 4. Łączna kwota wpłat, o których mowa w ust. 1, ujmowana jest w ustawie budżetowej na dany rok. 5. Gminy dokonują wpłat, o których mowa w ust. 1, na rachunek dochodów budżetu państwa w dwunastu równych ratach, w terminie do dnia 15 każdego miesiąca. Od kwot nie wpłaconych w terminie nalicza się odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych. 6. Do nie wpłaconych w terminie kwot, o których mowa w ust. 5, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1995_79_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o denominacji złotego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U. Nr 84, poz. 386) w art. 4 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Wszelkie wartości pieniężne określone w ustawach oraz uchwałach Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przyjętych do dnia 31 grudnia 1994 r., a ogłoszonych po tym dniu, podlegają z dniem ogłoszenia przeliczeniu z mocy prawa w stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2.\"."}
{"id":"1995_79_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o denominacji złotego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1996_102_1","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Zobowiązania i wierzytelności rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego stają się, z dniem wejścia w życie ustawy o samorządzie terytorialnym, zobowiązaniami i wierzytelnościami właściwych gmin, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 2. 2. Zobowiązania i wierzytelności rad narodowych miasta stołecznego Warszawy, miasta Krakowa i miasta Łodzi oraz terenowych organów administracji państwowej stopnia wojewódzkiego w tych miastach stają się, z dniem wejścia w życie ustawy o samorządzie terytorialnym, zobowiązaniami i wierzytelnościami właściwych gmin, jeżeli dotyczą kompetencji należących do zakresu działania tych gmin, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 2. 3. Skarb Państwa przejmuje: 1) zobowiązania i wierzytelności dotyczące zadań określonych w art. 34 ust. 3, 2) zobowiązania i wierzytelności rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego i stopnia wojewódzkiego, dotyczące infrastruktury technicznej, socjalnej i usługowej oraz obiektów oświaty, zdrowia i kultury, zwanych dalej inwestycjami infrastrukturalnymi, w zakresie rzeczowym określonym w umowach zawartych przed dniem 27 maja 1990 r. przez te organy ze spółdzielniami mieszkaniowymi, w związku z kompleksową realizacją budownictwa mieszkaniowego, z zastrzeżeniem ust. 4-8, 3) zobowiązania i wierzytelności rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego i stopnia wojewódzkiego wynikające z prawomocnych orzeczeń sądowych i decyzji administracyjnych wydanych przed dniem 27 maja 1990 r. oraz zobowiązania i wierzytelności powstałe w związku z wykonaniem tych orzeczeń sądowych i decyzji administracyjnych, 4) zobowiązania wynikłe z zawinionego działania lub zaniechania działania rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego i wojewódzkiego, mające miejsce przed dniem 27 maja 1990 r., stwierdzone prawomocnymi orzeczeniami sądowymi, 5) inne zobowiązania i wierzytelności rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, z zastrzeżeniem ust. 2. 4. Przejęcie przez Skarb Państwa zobowiązań i wierzytelności, o których mowa w ust. 3 pkt 2, polega na: 1) spłacie kredytów bankowych zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe i gminy na finansowanie realizacji inwestycji infrastrukturalnych, 2) zrefundowaniu spółdzielniom mieszkaniowym i gminom środków własnych wydatkowanych na spłatę kredytów bankowych, o których mowa w pkt 1, a także odsetek należnych od tych kredytów, 3) zrefundowaniu spółdzielniom mieszkaniowym i gminom środków własnych wydatkowanych na dotychczasowe finansowanie realizacji inwestycji infrastrukturalnych i na ich dokończenie, w zakresie rzeczowym określonym w umowach, o których mowa w ust. 3 pkt 2. 5. Środki własne spółdzielni mieszkaniowych i gmin są refundowane w wysokości odpowiadającej kwotom wydatkowanym na cele określone w ust. 4 pkt 2 i 3. 6. Refundacji ze środków budżetu państwa podlegają również środki własne gmin, które na podstawie wyroków sądowych były lub będą przekazane spółdzielniom mieszkaniowym w związku z regulowaniem należności za wykonanie inwestycji infrastrukturalnych, określonych w ust. 3 pkt 2. 7. Kredyty bankowe zaciągnięte na finansowanie realizacji inwestycji infrastrukturalnych są spłacane ze środków budżetu państwa w trybie i terminach ustalonych w umowach zawartych przez Ministra Finansów z prezesami zarządów banków, które udzieliły takich kredytów. 8. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określi tryb i terminy dokonywania w latach 1996-2000 refundacji, o której mowa w ust. 4 pkt 2 i 3 oraz ust. 5 i 6.\"."}
{"id":"1996_102_2","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_110_1","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 21, poz. 124, z 1988 r. Nr 20, poz. 134, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 43, poz. 251 i Nr 55, poz. 319, z 1991 r. Nr 53, poz. 226 i Nr 55, poz. 236 i 237, z 1994 r. Nr 113, poz. 547 oraz z 1995 r. Nr 16, poz. 77) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się preambułę; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Kodeks pracy określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.\"; 4) po art. 3 dodaje się art. 3{1} w brzmieniu: \"Art. 3{1}. §1.Za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do pracodawcy będącego osobą fizyczną, jeżeli nie dokonuje on osobiście czynności, o których mowa w tym przepisie.\"; 5) skreśla się art. 4; 6) w art. 6 w § 2 wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"; 7) skreśla się art. 7; 8) w art. 8 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy \"w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\"; 9) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. §1.Ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. §2. Postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych. §3. Postanowienia regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych.\"; 10) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. §1. Każdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy. Nikomu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie, nie można zabronić wykonywania zawodu. §2. Państwo określa minimalną wysokość wynagrodzenia za pracę. §3. Państwo prowadzi politykę zmierzającą do pełnego produktywnego zatrudnienia.\"; 11) w art. 11 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 12) po art. 11 dodaje się art. 11{1}-11{3} w brzmieniu: \"Art. 11{1}. Pracodawca jest obowiązany szanować godność i inne dobra osobiste pracownika."}
{"id":"1996_110_10","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. Przez użyte w art. 77{3} Kodeksu pracy określenie \"pracownicy zatrudnieni w państwowych jednostkach sfery budżetowej\" rozumie się pracowników państwowej sfery budżetowej, dla których środki na wynagrodzenia są kształtowane na podstawie odrębnej ustawy."}
{"id":"1996_110_101","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 101{4}. Przepisy rozdziału nie naruszają zakazu konkurencji przewidzianego w odrębnych przepisach.\"; 97) art. 102 otrzymuje brzmienie: \"Art. 102. Kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w przepisach prawa pracy przewidzianych w art. 77{1}-77{3}, w zakresie nie uregulowanym w przepisach szczególnych.\"; 98) art. 103 otrzymuje brzmienie: \"Art. 103. W zakresie i na warunkach ustalonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej pracodawca ułatwia pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.\"; 99) rozdział IV w dziale czwartym otrzymuje brzmienie: \"Rozdział IV Regulamin pracy"}
{"id":"1996_110_101","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 101{1}. §1.W zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji). §2. Pracodawca, który poniósł szkodę wskutek naruszenia przez pracownika zakazu konkurencji przewidzianego w umowie, może dochodzić od pracownika wyrównania tej szkody na zasadach określonych w przepisach rozdziału I w dziale piątym."}
{"id":"1996_110_101","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 101{2}. §1.Przepis art. 101{1} § 1 stosuje się odpowiednio, gdy pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W umowie określa się także okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3. §2. Zakaz konkurencji, o którym mowa w § 1, przestaje obowiązywać przed upływem terminu, na jaki została zawarta umowa przewidziana w tym przepisie, w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz lub nie wywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania. §3. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, nie może być niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji; odszkodowanie może być wypłacane w miesięcznych ratach. W razie sporu o odszkodowaniu orzeka sąd pracy."}
{"id":"1996_110_101","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 101{3}. Umowy, o których mowa w art. 101{1} § 1 i w art. 101{2} § 1, wymagają pod rygorem nieważności formy pisemnej."}
{"id":"1996_110_104","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 104{1}. §1.Regulamin pracy, określając prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników związane z porządkiem w zakładzie pracy, powinien ustalać w szczególności: 1) organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędzia i materiały, a także w odzież i obuwie robocze oraz w środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej, 2) systemy i rozkłady czasu pracy, 3) terminy dodatkowych dni wolnych od pracy, 4) porę nocną, 5) termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzenia, 6) wykazy prac wzbronionych pracownikom młodocianym oraz kobietom, 7) rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych pracownikom młodocianym w celu odbywania przygotowania zawodowego, 8) obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, w tym także sposób informowania pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, 9) przyjęty u danego pracodawcy sposób potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. §2. Regulamin pracy powinien zawierać informacje o karach stosowanych zgodnie z art. 108 z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracowników."}
{"id":"1996_110_104","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 104. §1.Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników. §2. Regulaminu pracy nie wprowadza się, jeżeli w zakresie przewidzianym w § 1 obowiązują postanowienia układu zbiorowego pracy lub gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 5 pracowników."}
{"id":"1996_110_104","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 104{3}. §1.Regulamin pracy wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy. §2. Pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z treścią regulaminu pracy przed rozpoczęciem przez niego pracy.\"; 100) skreśla się art. 106; 101) w art. 107 w § 1 wyrazy \"kierownik zakładu pracy po zasięgnięciu opinii zakładowej organizacji związkowej\" zastępuje się wyrazami \"pracodawca po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej\"; 102) tytuł rozdziału VI w dziale czwartym otrzymuje brzmienie: \"Odpowiedzialność porządkowa pracowników\"; 103) w art. 108: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonego porządku, regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych pracodawca może stosować: 1) karę upomnienia, 2) karę nagany.\", b) w § 2 skreśla się wyrazy \"uspołecznionego zakładu pracy\", zaś wyrazy \"stosuje się również\" zastępuje się wyrazami \"pracodawca może również stosować\", c) w § 4 skreśla się wyrazy \"zakładu pracy\"; 104) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.\"; 105) w art. 111 skreśla się oznaczenie § 1 oraz skreśla się § 2; 106) art. 112 otrzymuje brzmienie: \"Art. 112. §1. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu. §2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary. §3. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lub uchylenia tej kary przez sąd pracy, pracodawca jest obowiązany zwrócić pracownikowi równowartość kwoty tej kary.\"; 107) art. 113 otrzymuje brzmienie: \"Art. 113. §1.Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu. §2. Przepis § 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.\"; 108) po art. 113 dodaje się art. 113{1} w brzmieniu: \"Art. 113{1}.Pracownik, wobec którego zastosowano karę przewidzianą w art. 108, nie może być pozbawiony dodatkowo tych uprawnień wynikających z przepisów prawa pracy, które są uzależnione od nienaruszenia obowiązków pracowniczych w zakresie uzasadniającym odpowiedzialność porządkową.\"; 109) w tytule rozdziału I w dziale piątym wyrazy \"zakładowi pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 110) w art. 114 wyrazy \"zakładowi pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 111) w art. 115 wyraz \"zakładu\" zastępuje się wyrazami \"poniesionej przez pracodawcę\"; 112) w art. 116 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 113) w art. 117: a) w § 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", b) w § 2 wyraz \"zakładu\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\", c) skreśla się § 3; 114) art. 119 otrzymuje brzmienie: \"Art. 119. Odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody.\"; 115) w art. 120: a) w § 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", b) w § 2 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 116) w art. 121: a) w § 1 wyrazy \"zakładem pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcą\" oraz skreśla się wyrazy \"najwyżej jednak o jedną trzecią\", b) w § 2 wyraz \"sąd\" zastępuje się wyrazami \"sąd pracy\" oraz skreśla się wyrazy \", najwyżej jednak o jedną piątą\"; 117) po art. 121 dodaje się art. 121{1} w brzmieniu: \"Art. 121{1}. §1.W razie niewykonania ugody przez pracownika, podlega ona wykonaniu w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, po nadaniu jej klauzuli wykonalności przez sąd pracy. §2. Sąd pracy odmówi nadania klauzuli wykonalności ugodzie, jeżeli ustali, że jest ona sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego.\"; 118) w art. 122 skreśla się wyrazy \"dopuścił się zagarnięcia mienia społecznego albo w inny sposób\"; 119) w art. 124: a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze,\", b) w § 3 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 120) w art. 125 w § 1: a) w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy \"zakładu pracy\", b) w zdaniu drugim wyrazy \"zawarta przez pracowników z zakładem pracy\" zastępuje się wyrazami \"zawarta na piśmie przez pracowników z pracodawcą\"; 121) w art. 126: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\", b) w § 2 wyrazy \"W tym samym trybie Rada Ministrów,\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia,\"; 122) w art. 127 po wyrazie \"121\" dodaje się wyrazy \", 121{1}\"; 123) w art. 128 wyrazy \"zakładu pracy w zakładzie\" zastępuje się wyrazami \"pracodawcy w zakładzie pracy\"; 124) art. 129 otrzymuje brzmienie: \"Art. 129. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie przekraczającym 3 miesięcy, z zastrzeżeniem przepisów art. 129{2}, 129{4} i art. 132 §2 i 4.\"; 125) po art. 129 dodaje się art. 129{1}-129{11} w brzmieniu: \"Art. 129{1}. §1. Przy wprowadzaniu rozkładów czasu pracy, o którym mowa w art. 129, uwzględnia się 39 dodatkowych dni wolnych od pracy w roku kalendarzowym, przy czym w każdym okresie obejmującym kolejne trzy miesiące liczba tych dni nie może być mniejsza niż 9. §2. Praca w granicach nie przekraczających 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. §3. W razie rozwiązania umowy o pracę przed upływem okresu rozliczeniowego, pracownikowi przysługuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia, obliczonego jak za pracę w godzinach nadliczbowych - przy odpowiednim stosowaniu przepisu §2 - za czas przepracowany od początku okresu rozliczeniowego do dnia rozwiązania umowy o pracę."}
{"id":"1996_110_104","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 104{2}. §1.Regulamin pracy ustala pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. §2. W razie nieuzgodnienia treści regulaminu pracy z zakładową organizacją związkową w ustalonym przez strony terminie, a także w przypadku, gdy u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, regulamin pracy ustala pracodawca."}
{"id":"1996_110_11","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. 1. Obowiązujące do dnia wejścia w życie ustawy przepisy określające zasady wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą, wydane na podstawie art. 79 Kodeksu pracy, zachowują moc do czasu objęcia pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich normowanego - postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, dotyczące ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania, zachowują moc w stosunku do mianowanych pracowników samorządowych nie dłużej niż do upływu jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_110_11","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11{3}. Jakakolwiek dyskryminacja w stosunkach pracy, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania, zwłaszcza polityczne lub religijne, oraz przynależność związkową - jest niedopuszczalna.\"; 13) skreśla się art. 12; 14) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Warunki realizacji tego prawa określają przepisy prawa pracy oraz polityka państwa w dziedzinie płac, w szczególności poprzez ustalanie najniższego wynagrodzenia za pracę.\"; 15) w art. 15 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 16) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. Pracodawca, stosownie do możliwości i warunków, zaspokaja bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracowników.\"; 17) w art. 17 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 18) w art. 18 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy.\"; 19) po art. 18 dodaje się art. 18{1}-18{3} w brzmieniu: \"Art. 18{1}. §1.Pracownicy i pracodawcy, w celu reprezentacji i obrony swoich praw i interesów, mają prawo tworzyć organizacje i przystępować do tych organizacji. §2. Zasady tworzenia i działania organizacji, o których mowa w § 1, określa ustawa o związkach zawodowych, ustawa o organizacjach pracodawców oraz inne przepisy prawa."}
{"id":"1996_110_11","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11{2}. Pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w dziedzinie pracy."}
{"id":"1996_110_12","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy Kodeksu pracy dotyczące odprawy pośmiertnej, jeżeli są one korzystniejsze dla osoby uprawnionej."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{8}. §1. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją, czas pracy pracowników może być określony wymiarem ich zadań. Zadania tych pracowników powinny być ustalone w taki sposób, aby pracownicy mogli je wykonać w ramach norm czasu pracy określonych w art. 129. §2. Czas pracy, o którym mowa w §1, wprowadza się w trybie przewidzianym w art. 129{7} lub na podstawie umowy o pracę."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{3}. §1. W razie niewykorzystania przez pracownika dodatkowego dnia wolnego od pracy, o którym mowa w art. 129{1} §1 i w art. 129{2}, nie przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy ani dodatkowe wynagrodzenie. §2. Pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonywał pracę w dniu dla niego dodatkowo wolnym od pracy, o którym mowa w art. 129{1} §1 i w art. 129{2}, przysługuje w zamian dzień wolny w innym terminie. Dni wolne z tego tytułu, na wniosek pracownika lub za jego zgodą, mogą być udzielone także po upływie okresu rozliczeniowego, najpóźniej do końca następnego okresu rozliczeniowego. §3. W razie niewykorzystania dnia wolnego od pracy, należnego zgodnie z §2, pracownikowi przysługuje dzień wolny w innym wyznaczonym w tym celu terminie, a w przypadku nieudzielenia dnia wolnego - wynagrodzenie z dodatkiem określonym w art. 134, przewidzianym za pracę w święto."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{4}. §1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę, a w stosunku do kierowców w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej - do 10 godzin na dobę. W tych rozkładach czas pracy nie może przekraczać przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. §2. Okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż jeden miesiąc. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, po wyrażeniu na to zgody przez zakładową organizację związkową, a jeżeli taka organizacja nie działa u danego pracodawcy - po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy - okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do trzech miesięcy. §3. W trybie określonym w § 2 zdanie drugie, okres rozliczeniowy - przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych - może być przedłużony do sześciu miesięcy."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{5}. W rozkładach czasu pracy, o którym mowa w art. 129{2 }i 129{4}, wymiar czasu pracy: 1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, 2) pracownic w ciąży, 3) pracownic opiekujących się dzieckiem do lat 4, bez ich zgody - nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nie przepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{6}. §1. Do kierowców w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej może być stosowany, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, przerywany czas pracy według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 6 godzin. §2. Przerwy, o której mowa w § 1, nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{7}. Sposób wprowadzania i terminy dodatkowych dni wolnych od pracy, o których mowa w art. 129{1} §1 i w art. 129{2}, oraz ustalania rozkładów czasu pracy, o którym mowa w art. 129{2}, 129{4} i 129{6} - określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{9}. Wymiar czasu pracy, wynikający z norm określonych w art. 129, ulega obniżeniu w okresie rozliczeniowym o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, przypadającą do przepracowania w okresie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{11}. Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję czasu pracy, z uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie.\"; 126) art. 130 otrzymuje brzmienie:"}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{2}. Przy wprowadzaniu rozkładów czasu pracy obejmujących większą liczbę dodatkowych dni wolnych od pracy niż określona w art. 129{1} § 1, nie przekraczającą jednak 52, dobowy wymiar czasu pracy może być podwyższony do 9 godzin."}
{"id":"1996_110_129","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 129{10}. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, pracodawca jest obowiązany wprowadzić przerwę w pracy trwającą 15 minut, którą wlicza się do czasu pracy."}
{"id":"1996_110_13","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. Postępowanie przed sądem pracy dotyczące sprostowania wydanej pracownikowi opinii o pracy, a także naprawienia szkody wyrządzonej pracownikowi wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwej opinii o pracy, toczące się w dniu wejścia w życie ustawy, toczy się według dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1996_110_130","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 130. §1. Skrócenie czasu pracy poniżej norm określonych w art. 129 dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obniżeniu tych norm. §2. Wykaz stanowisk pracy objętych skróconym czasem pracy, zgodnie z §1 - na czas trwania warunków szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia - określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy.\"; 127) skreśla się art. 131; 128) w art. 132: a) w § 2 skreśla się ostatnie zdanie, b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. W ruchu ciągłym, jak również w innych uzasadnionych przypadkach, może być stosowana czterobrygadowa lub podobna organizacja pracy, w której czas pracy nie przekracza 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż 4 miesiące.\", c) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§5. W przypadku wymienionym w § 2 przepisy art. 129{1 }§ 2 i 3 oraz art. 129{5} stosuje się odpowiednio, a w przypadku wymienionym w § 4 stosuje się odpowiednio przepisy art. 129{1} § 2 i 3.\"; 129) w art. 133: a) w § 1 w pkt 2 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami określonymi w § 1 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 4 godzin na dobę i 150 godzin w roku kalendarzowym.\", c) skreśla się § 3; 130) po art. 133 dodaje się art. 133{1} w brzmieniu: \"Art. 133{1}.Przepisu art. 133 § 1 pkt 2 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia.\"; 131) w art. 134: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości: 1) 50% wynagrodzenia - za pracę w dwóch pierwszych godzinach nadliczbowych na dobę, 2) 100% wynagrodzenia - za pracę w dalszych godzinach nadliczbowych oraz w godzinach nadliczbowych przypadających w nocy, niedziele lub w święta.\", b) po § 1 dodaje się § 1{1} i 1{2} w brzmieniu: \"§1{1}. Dodatek, o którym mowa w § 1, przysługuje także za każdą godzinę pracy przekraczającą przeciętną tygodniową normę czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. §1{2}. Wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatków, o których mowa w § 1 i § 1{1}, obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia.\", c) w § 2 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: \"Dotyczy to także pracy w święto.\", d) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W stosunku do pracowników wykonujących stale pracę poza zakładem pracy dodatek, o którym mowa w § 1, może być zastąpiony ryczałtem, którego wysokość odpowiada przewidywanemu wymiarowi pracy w godzinach nadliczbowych.\"; 132) art. 135 otrzymuje brzmienie: \"Art. 135. §1. Pracownicy zarządzający, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy, główni księgowi i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych zakładu pracy, a także zastępcy tych osób, wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. §2. Pracownikom, o których mowa w § 1, z wyłączeniem pracowników zarządzających, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy, przysługuje jednak prawo do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy wykonanej na polecenie pracodawcy w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę, święto lub w dodatkowym dniu wolnym od pracy, jeżeli za pracę w tym dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy.\"; 133) art. 136 otrzymuje brzmienie: \"Art. 136. Do pracowników, których czas pracy został określony wymiarem ich zadań, nie stosuje się art. 134.\"; 134) w art. 137: a) w § 1 skreśla się drugie zdanie, b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie art. 77{4} pkt 1.\"; 135) art. 138 otrzymuje brzmienie: \"Art. 138. §1. Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. §2. Za pracę w niedzielę oraz w święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 6 w tym dniu a godziną 6 następnego dnia, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina.\"; 136) art. 139 otrzymuje brzmienie: \"Art. 139. Praca w niedzielę oraz w święto jest dozwolona: 1) w przypadkach określonych w art. 133 § 1 pkt 1, 2) w ruchu ciągłym, 3) w czterobrygadowej lub podobnej organizacji pracy, 4) w grupowej organizacji pracy, 5) przy niezbędnych remontach, 6) w transporcie i w komunikacji, 7) w zakładowych strażach pożarnych, 8) przy pilnowaniu mienia, 9) w rolnictwie i w hodowli, 10) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w: a) placówkach handlowych, b) zakładach świadczących usługi dla ludności, c) gastronomii, d) zakładach hotelarskich, e) zakładach komunalnych, f) zakładach opieki zdrowotnej, g) domach pomocy społecznej, h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku.\"; 137) w art. 140: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Pracownikowi zatrudnionemu w niedzielę pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy w tygodniu. Pracodawca może udzielić dnia wolnego w zamian za pracę w święto.\", b) w § 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a także w grupowej organizacji pracy.\"; 138) skreśla się art. 141; 139) w art. 142 skreśla się wyrazy \"w drodze reglaminów pracy,\"; 140) w art. 143 wyrazy \"kierownik zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 141) w art. 144: a) w § 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\", b) w § 2 w zdaniu pierwszym dodaje się na końcu wyrazy \", określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia\"; 142) skreśla się art. 145; 143) w dziale szóstym skreśla się rozdział VI; 144) art. 153 i 154 otrzymują brzmienie: \"Art. 153. §1.Pracownik uzyskuje prawo do pierwszego urlopu z upływem 6 miesięcy pracy, w wymiarze połowy wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. §2. Prawo do urlopu w pełnym wymiarze pracownik nabywa z upływem roku pracy. Do tego urlopu wlicza się urlop, o którym mowa w §1. §3. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym."}
{"id":"1996_110_14","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. Regulamin pracy, o którym mowa w art. 104-104{3} Kodeksu pracy, powinien być wprowadzony w życie w okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_110_15","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. Do kar za naruszenie porządku i dyscypliny pracy nałożonych na pracowników przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy dotyczące trybu i zasad odwoływania się od tych kar."}
{"id":"1996_110_154","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 154. §1.Wymiar urlopu wynosi: 1) 18 dni roboczych - po roku pracy, 2) 20 dni roboczych - po 6 latach pracy, 3) 26 dni roboczych - po 10 latach pracy. §2. Za dni robocze uważa się wszystkie dni, z wyjątkiem niedziel oraz świąt określonych w odrębnych przepisach. §3. Dodatkowych dni wolnych od pracy, o których mowa w art. 129{1} §1 i art. 129{2}, nie wlicza się do urlopu.\"; 145) po art. 154 dodaje się art. 154{1} w brzmieniu: \"Art. 154{1}.Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy.\"; 146) po art. 155 dodaje się art. 155{1}-155{3} w brzmieniu: \"Art. 155{1}. §1.W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do urlopu, pracownikowi przysługuje urlop: 1) u dotychczasowego pracodawcy - w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze, 2) u kolejnego pracodawcy - w wymiarze: a) proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego - w razie zatrudnienia pracownika na czas nie określony, b) proporcjonalnym do okresu zatrudnienia - w razie zatrudnienia pracownika na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, który kończy się przed upływem danego roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3. §2. Pracownikowi, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z § 1 pkt 1, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze; łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców. §3. Pracownikowi, który do dnia ustania stosunku pracy nie przepracował okresu przewidzianego do nabycia prawa do pierwszego urlopu, przysługuje ten urlop u pracodawcy, u którego upływa wymagany okres zatrudnienia, liczony łącznie u dotychczasowego i kolejnego pracodawcy."}
{"id":"1996_110_155","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 155{2}. §1.Przepis art. 155{1} § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do pracownika powracającego w ciągu roku kalendarzowego do pracy u dotychczasowego pracodawcy po trwającym co najmniej jeden miesiąc urlopie bezpłatnym lub innym okresie niewykonywania pracy, w ciągu którego pracownik nie nabywa prawa do urlopu. §2. Jeżeli urlop bezpłatny lub okres niewykonywania pracy, o których mowa w § 1, przypadają po nabyciu przez pracownika prawa do urlopu w danym roku kalendarzowym, wymiar tego urlopu ulega proporcjonalnemu obniżeniu, chyba że przed ich rozpoczęciem pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze."}
{"id":"1996_110_155","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 155{3}. Przy ustalaniu wymiaru urlopu na podstawie przepisów art. 155{1} i 155{2} niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia; urlop należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może jednak przekroczyć wymiaru wynikającego z przepisu art. 154 § 1.\"; 147) skreśla się art. 156 i 157; 148) art. 159 otrzymuje brzmienie: \"Art. 159. §1. Pracownik zatrudniony przy pracy sezonowej uzyskuje prawo do urlopu w wymiarze 1,5 dnia za każdy przepracowany miesiąc. §2. Urlop przewidziany w § 1 wlicza się do urlopu należnego pracownikowi w danym roku kalendarzowym z tytułu pracy niesezonowej.\"; 149) skreśla się art. 160; 150) w art. 161 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 151) w art. 162 w zdaniu drugim liczbę \"10\" zastępuje się liczbą \"14\"; 152) w art. 163: a) w § 1 w zdaniu drugim wyrazy \"kierownik zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", b) w § 2 wyrazy \"w zakładzie pracy\" zastępuje się wyrazami \"u danego pracodawcy\" oraz skreśla się zdanie drugie, c) w § 3 wyrazy \"należy udzielić\" zastępuje się wyrazami \"udziela się\"; 153) w art. 164 w § 2 wyraz \"zakładu\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 154) w art. 165 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 155) w art. 166 skreśla się wyrazy \"trwającej co najmniej 3 dni w czasie urlopu\", a wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 156) w art. 167 w § 1 i 2 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 157) skreśla się art. 169 i 170; 158) w art. 171 w § 2 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 159) art. 173 otrzymuje brzmienie: \"Art. 173. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.\"; 160) w art. 174 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego.\"; 161) art. 174{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 174{1}. §1.Za zgodą pracownika, wyrażoną na piśmie, pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami. §2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w § 1, wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy.\"; 162) skreśla się art. 175; 163) art. 176 otrzymuje brzmienie: \"Art. 176. Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz tych prac.\"; 164) w art. 177: a) w § 1 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", a wyrazy \"zakładowa organizacja związkowa\" zastępuje się wyrazami \"reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa\", b) w § 2 dodaje się na końcu wyrazy \"nie przekraczającym jednego miesiąca\", c) w § 3 po wyrazach \"na czas wykonania określonej pracy\" dodaje się wyrazy \"albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc\", d) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę za wypowiedzeniem w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego może nastąpić tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Pracodawca jest obowiązany uzgodnić z reprezentującą pracownicę zakładową organizacją związkową termin rozwiązania umowy o pracę. W razie niemożności zapewnienia w tym okresie innego zatrudnienia, pracownicy przysługują świadczenia określone w odrębnych przepisach. Okres pobierania tych świadczeń wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze.\"; 165) w art. 178 w § 2 wyrazy \"jednego roku\" zastępuje się wyrazami \"czterech lat\"; 166) w art. 179: a) w § 1: - na początku zdania wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", - w pkt 2 wyrazy \"stwierdzenia przez zakład społecznej służby zdrowia\" zastępuje się wyrazami \"przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego\", b) w § 3 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wydawania orzeczeń lekarskich dotyczących konieczności przenoszenia kobiet w ciąży do innej pracy w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 2.\"; 167) w art. 184 wyrazy \"zasiłek połogowy\" zastępuje się wyrazami \"zasiłek macierzyński\"; 168) w art. 185 w § 2 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 169) art. 186 otrzymuje brzmienie: \"Art. 186. §1.Na wniosek pracownicy pracodawca jest obowiązany udzielić jej urlopu wychowawczego w celu sprawowania opieki nad dzieckiem. §2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania urlopu wychowawczego oraz prawa i obowiązki związane z tym urlopem.\"; 170) art. 188 i 189 otrzymują brzmienie: \"Art. 188. Pracownicy wychowującej przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia."}
{"id":"1996_110_16","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. Do pracowników objętych w dniu wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, krótszym tygodniowym wymiarem czasu pracy niż określony w art. 129 Kodeksu pracy stosuje się dotychczasowy wymiar czasu pracy do dnia objęcia tych pracowników postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy ustalającymi normy ich czasu pracy."}
{"id":"1996_110_17","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 129 § 2 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu do czasu wprowadzenia dla pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich normowanego - postanowień układu zbiorowego pracy lub innych przepisów prawa pracy ustalających normy ich czasu pracy; nie dotyczy to rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1988 r. w sprawie czasu pracy w zakładach pracy (Dz.U. z 1991 r. Nr 117, poz. 511, z 1992 r. Nr 102, poz. 518, z 1993 r. Nr 132, poz. 634 i z 1994 r. Nr 140, poz. 768)."}
{"id":"1996_110_18","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18{5}. §1.Społeczną kontrolę przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, sprawuje społeczna inspekcja pracy. §2. Organizację, zadania i uprawnienia społecznej inspekcji pracy oraz zasady jej współdziałania z Państwową Inspekcją Pracy i innymi państwowymi organami nadzoru i kontroli określają odrębne przepisy.\"; 21) skreśla się w dziale pierwszym{ }rozdział III; 22) w art. 22: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.\", b) po § 1 dodaje się § 1{1} w brzmieniu: \"§1{1}. Zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.\"; 23) skreśla się art. 23; 24) art. 23{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 23{1}. §1.W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5. §2. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie. §3. O przejściu zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i wynikających z tego skutkach dla przejmowanych pracowników w zakresie ich stosunków pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracowników na piśmie, w terminie poprzedzającym dokonanie tych zmian. §4. W terminie jednego miesiąca od zawiadomienia przewidzianego w § 3 pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. §5. Pracodawca, z dniem przejęcia zakładu pracy lub jego części, jest obowiązany zaproponować nowe warunki pracy i płacy pracownikom świadczącym dotychczas pracę na innej podstawie niż umowa o pracę oraz wskazać termin, nie krótszy niż 7 dni, do którego pracownicy mogą złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia proponowanych warunków. W razie nieuzgodnienia nowych warunków pracy i płacy dotychczasowy stosunek pracy rozwiązuje się z upływem okresu równego okresowi wypowiedzenia, liczonego od dnia, w którym pracownik złożył oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków, lub od dnia, do którego mógł złożyć takie oświadczenie. Przepis § 4 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.\"; 25) po art. 23{1} dodaje się art. 23{2} w brzmieniu: \"Art. 23{2}. Jeżeli przepisy prawa pracy przewidują współdziałanie pracodawcy z zakładową organizacją związkową w indywidualnych sprawach ze stosunku pracy, pracodawca ma obowiązek współdziałać w takich sprawach z zakładową organizacją związkową reprezentującą pracownika z tytułu jego członkostwa w związku zawodowym albo wyrażenia zgody na obronę praw pracownika nie zrzeszonego w związku - zgodnie z ustawą o związkach zawodowych.\"; 26) skreśla się art. 24; 27) w art. 25 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Każda z umów, o których mowa w § 1, może być poprzedzona umową o pracę na okres próbny, nie przekraczający 3 miesięcy.\"; 28) po art. 25 dodaje się art. 25{1} w brzmieniu: \"Art. 25{1}. Zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nie określony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca.\"; 29) skreśla się art. 27; 30) w art. 29: a) w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania oraz termin rozpoczęcia pracy,\", b) skreśla się § 2, c) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta na piśmie, pracodawca powinien niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy, potwierdzić pracownikowi na piśmie rodzaj umowy i jej warunki.\"; 31) w art. 30: a) po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§2{1}. Okres wypowiedzenia umowy o pracę obejmujący tydzień lub miesiąc albo ich wielokrotność kończy się odpowiednio w sobotę lub w ostatnim dniu miesiąca.\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.\", c) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§5. W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy.\"; 32) skreśla się art. 31; 33) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na okres próbny wynosi: 1) 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni, 2) 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie, 3) 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące.\"; 34) w art. 36: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi: 1) 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy, 2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, 3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.\", b) po § 1 dodaje się § 1{1} w brzmieniu: \"§1{1}. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w § 1, wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 23{1}, a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika.\", c) skreśla się § 2-4; 35) w art. 36{1} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy, określonych w odrębnych przepisach, pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę, skrócić okres trzymiesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do jednego miesiąca; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia.\"; 36) w art. 37 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) 3 dni robocze - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia na podstawie art. 36{1} § 1.\"; 37) w art. 38: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. O zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony pracodawca zawiadamia na piśmie reprezentującą pracownika zakładową organizację związkową, podając przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy.\", b) w § 2 wyrazy \"kierownikowi zakładu\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\", c) w § 3 wyrazy \"kierownik zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", d) w § 5 skreśla się wyraz \"ogólnokrajowej\", zaś wyrazy \"kierownik zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 38) w art. 39 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 39) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. Przepisu art. 39 nie stosuje się w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu zaliczenia do I lub II grupy inwalidów.\"; 40) w art. 41 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\" oraz skreśla się wyraz \"zakład\"; 41) w art. 41{1} w § 1 i 2 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 42) w art. 42 w § 3 i 4 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 43) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Pracodawca może wypowiedzieć warunki pracy lub płacy pracownikowi, o którym mowa w art. 39, jeżeli wypowiedzenie stało się konieczne ze względu na: 1) wprowadzenie nowych zasad wynagradzania dotyczących ogółu pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy lub tej ich grupy, do której pracownik należy, 2) stwierdzoną orzeczeniem lekarskim utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy albo niezawinioną przez pracownika utratę uprawnień koniecznych do jej wykonywania.\"; 44) w dziale drugim w rozdziale II w tytule oddziału 4 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 45) w art. 44 wyrazy \"komisji odwoławczej do spraw pracy, o której\" zastępuje się wyrazami \"sądu pracy, o którym\"; 46) w art. 45: a) w § 1 wyraz \"sąd\" zastępuje się wyrazami \"sąd pracy\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.\", c) w § 3 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"chyba że uwzględnienie żądania pracownika przywrócenia do pracy jest niemożliwe z przyczyn określonych w art. 41{1}; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.\"; 47) w art. 47 skreśla się oznaczenie § 1 oraz skreśla się § 2; 48) w art. 48: a) w § 1 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", b) w § 2: - w zdaniu pierwszym wyrazy \"w innym zakładzie pracy\" zastępuje się wyrazami \"u innego pracodawcy\" oraz wyrazy \"z tym zakładem\" zastępuje się wyrazami \"z tym pracodawcą\", - w zdaniu drugim wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 49) w art. 49 skreśla się zdanie drugie; 50) w art. 52: a) w § 1: - na początku zdania wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,\", b) w § 2 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\", c) w § 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy.\"; 51) w art. 53: a) w § 1: - na początku zdania wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", - w pkt 1 w lit. a) i w lit. b) wyrazy \"w tym zakładzie\" zastępuje się wyrazami \"u danego pracodawcy\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Przepisy art. 36 § 1{1} i art. 52 § 3 stosuje się odpowiednio.\", c) w § 5 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\" oraz wyrazy \"do zakładu\" zastępuje się wyrazami \"do pracy\"; 52) skreśla się art. 54; 53) w art. 55: a) w § 1 wyrazy \"zakład społecznej służby zdrowia stwierdzi\" zastępuje się wyrazami \"zostanie wydane orzeczenie lekarskie stwierdzające\" oraz wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", b) po § 1 dodaje się § 1{1} w brzmieniu: \"§1{1}. Pracownik może rozwiązać umowę o pracę w trybie określonym w § 1 także wtedy, gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a jeżeli umowa o pracę została zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni.\", c) w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przepis art. 52 § 2 stosuje się odpowiednio.\", d) w § 3 wyrazy \"w § 1\" zastępuje się wyrazami \"w § 1 i 1{1}\" oraz wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 54) w dziale drugim w rozdziale II w tytule oddziału 6 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 55) w art. 56: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, zaś w zdaniu drugim wyrazy \"komisja odwoławcza do spraw pracy\" zastępuje się wyrazami \"sąd pracy\", b) po § 1 dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Przepisy art. 45 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 56) w art. 57 skreśla się § 3; 57) w art. 59 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 58) w art. 60 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 59) po art. 61 dodaje się oddział 6a w brzmieniu: \"Oddział 6a Uprawnienia pracodawcy w razie nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia"}
{"id":"1996_110_18","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18{4}. §1.Nadzór i kontrolę przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, sprawuje Państwowa Inspekcja Pracy. §2. Nadzór i kontrolę przestrzegania zasad, przepisów higieny pracy i warunków środowiska pracy sprawuje Państwowa Inspekcja Sanitarna. §3. Organizację i zakres działania inspekcji, o których mowa w § 1 i 2, określają odrębne przepisy."}
{"id":"1996_110_18","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej czas pracy kierowców i pomocników kierowców może być przedłużony do 12 godzin na dobę, z zachowaniem przeciętnie 42 godzin na tydzień w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 3 miesięcy."}
{"id":"1996_110_18","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18{2}. Pracownicy uczestniczą w zarządzaniu zakładem pracy w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_110_18","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18{3}. Pracodawcy oraz organy administracji są obowiązani tworzyć warunki umożliwiające korzystanie z uprawnień określonych w przepisach, o których mowa w art. 18{1} i 18{2}.\"; 20) w dziale pierwszym po rozdziale II dodaje się rozdział IIa w brzmieniu: \"Rozdział IIa Nadzór i kontrola przestrzegania prawa pracy"}
{"id":"1996_110_189","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 189. Prawo do zasiłku za czas nieobecności w pracy z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem regulują odrębne przepisy.\"; 171) po art. 189 dodaje się art. 189{1} w brzmieniu: \"Art. 189{1}. §1.Przepisy art. 129{5} pkt 3, art. 178 § 2, art. 186 i 188 stosuje się także do pracownika, z tym że jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni, z uprawnień określonych w tych przepisach może korzystać jedno z nich. §2. Przepis art. 180 § 2 i art. 183 stosuje się także do pracownicy, która przyjęła dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza.\"; 172) w art. 191: a) w § 3 skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\", b) w § 4 wyrazy \"określą właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz po porozumieniu z właściwymi ogólnokrajowymi organizacjami związkowymi\" zastępuje się wyrazami \"określą, w drodze zarządzeń, właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\", c) w § 5 skreśla się wyrazy \"oraz po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\"; 173) w art. 192 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 174) art. 193 otrzymuje brzmienie: \"Art. 193. Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję pracowników młodocianych.\"; 175) w art. 195: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego powinna określać w szczególności: 1) rodzaj przygotowania zawodowego (nauka zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy), 2) czas trwania i miejsce odbywania przygotowania zawodowego, 3) sposób dokształcania teoretycznego, 4) wysokość wynagrodzenia.\", b) w § 2 skreśla się wyrazy \", po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\"; 176) w art. 196 w pkt 2 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 177) w art. 198 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\" oraz skreśla się wyrazy \"(art. 202 § 3 i 4)\"; 178) w art. 200 skreśla się wyrazy \"oraz po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\"; 179) w art. 201 w § 2 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 180) w art. 202 skreśla się § 4; 181) w art. 204: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\", b) skreśla się § 2, c) w § 3 wyrazy \"W trybie przewidzianym w § 1 Rada Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia,\"; 182) w art. 205 w § 4 w zdaniu pierwszym wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 183) rozdział VI w dziale dziewiątym otrzymuje brzmienie: \"Rozdział VI Rzemieślnicze przygotowanie zawodowe"}
{"id":"1996_110_19","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 130 § 2 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu, nie dłużej jednak niż do upływu 3 lat od dnia ich wejścia w życie, chyba że wcześniej ustaną warunki uzasadniające stosowanie skróconego czasu pracy do pracowników dotychczas nim objętych."}
{"id":"1996_110_2","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ilekroć w przepisach prawa pracy jest mowa o prawach i obowiązkach zakładu pracy lub kierownika zakładu pracy, przepisy te stosuje się odpowiednio do pracodawców w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy."}
{"id":"1996_110_20","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 145 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu przez okres jednego roku."}
{"id":"1996_110_206","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 206. §1.Przepisy art. 190-205 stosuje się odpowiednio do młodocianych zatrudnionych na podstawie umowy o przygotowanie zawodowe u pracodawców będących rzemieślnikami, z zastrzeżeniem odrębności określonych na podstawie § 2. §2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej może określić, w drodze rozporządzenia, odrębności w zakresie sposobu prowadzenia przygotowania zawodowego u pracodawców będących rzemieślnikami oraz trybu przeprowadzania egzaminów stwierdzających kwalifikacje zawodowe po zakończeniu tego przygotowania.\"; 184) dział dziesiąty otrzymuje brzmienie: \"DZIAŁ DZIESIĄTY BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY Rozdział I Podstawowe obowiązki pracodawcy"}
{"id":"1996_110_207","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 207. §1.Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. §2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany: 1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, 2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń, 3) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy, 4) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy. §3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy."}
{"id":"1996_110_208","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 208. §1.W razie gdy jednocześnie w tym samym miejscu wykonują pracę pracownicy zatrudnieni przez różnych pracodawców, pracodawcy ci mają obowiązek: 1) współpracować ze sobą, 2) wyznaczyć koordynatora sprawującego nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy wszystkich pracowników zatrudnionych w tym samym miejscu, 3) ustalić zasady współdziałania uwzględniające sposoby postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla zdrowia lub życia pracowników. §2. Wyznaczenie koordynatora, o którym mowa w § 1, nie zwalnia poszczególnych pracodawców z obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy zatrudnionym przez nich pracownikom."}
{"id":"1996_110_209","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 209. §1.Pracodawca rozpoczynający działalność jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności, zawiadomić na piśmie właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności oraz o przewidywanej liczbie pracowników, a także złożyć pisemną informację o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczących danej dziedziny działalności. §2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, ciąży na pracodawcy odpowiednio w razie zmiany miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmiany technologii lub profilu produkcji. §3. Pracodawca zawiadamia właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o zaprzestaniu działalności lub likwidacji zakładu pracy. §4. Właściwy inspektor pracy lub właściwy państwowy inspektor sanitarny może zobowiązać pracodawcę prowadzącego działalność powodującą szczególne zagrożenia dla zdrowia lub życia pracowników do okresowej aktualizacji informacji, o której mowa w § 1. Rozdział II Prawa i obowiązki pracownika"}
{"id":"1996_110_21","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21. Przepis art. 153 § 1 Kodeksu pracy stosuje się także do pracowników, którym sześciomiesięczny okres pracy upłynął przed dniem wejścia w życie przepisów działu siódmego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, jeżeli do tego dnia nie osiągnęli rocznego okresu pracy."}
{"id":"1996_110_210","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 210. §1.W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. §2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w § 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. §3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. §4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób. §5. Przepisy § 1, 2 i 4 nie dotyczą pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia. §6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej."}
{"id":"1996_110_211","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 211. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany: 1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym, 2) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych, 3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy, 4) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem, 5) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich, 6) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie, 7) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy."}
{"id":"1996_110_212","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 212. Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana: 1) organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem, 3) organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniając zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy, 4) dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem, 5) egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, 6) zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami. Rozdział III Obiekty budowlane i pomieszczenia pracy"}
{"id":"1996_110_213","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 213. §1.Pracodawca jest obowiązany zapewniać, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców, zgodnie z odrębnymi przepisami. §2. Obiekt budowlany, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinien spełniać wymagania dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy. §3. Przebudowa obiektu budowlanego, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinna uwzględniać poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy. §4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy budowa lub przebudowa dotyczy części obiektu budowlanego, w której znajdują się pomieszczenia pracy."}
{"id":"1996_110_214","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 214. §1.Pracodawca jest obowiązany zapewniać pomieszczenia pracy odpowiednie do rodzaju wykonywanych prac i liczby zatrudnionych pracowników. §2. Pracodawca jest obowiązany utrzymywać obiekty budowlane i znajdujące się w nich pomieszczenia pracy, a także tereny i urządzenia z nimi związane w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Rozdział IV Maszyny i inne urządzenia techniczne"}
{"id":"1996_110_215","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 215. §1.Maszyny i inne urządzenia techniczne powinny być tak konstruowane i budowane, aby: 1) zapewniały bezpieczne i higieniczne warunki pracy, w szczególności zabezpieczały pracownika przed urazami, działaniem niebezpiecznych substancji chemicznych, porażeniem prądem elektrycznym, nadmiernym hałasem, szkodliwymi wstrząsami, działaniem wibracji i promieniowania oraz szkodliwym i niebezpiecznym działaniem innych czynników środowiska pracy, 2) uwzględniały zasady ergonomii. §2. Konstruktor oraz producent maszyn i innych urządzeń technicznych ponoszą odpowiedzialność za niedopełnienie obowiązków, o których mowa w § 1, określoną w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_110_216","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 216. §1.Maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań określonych w art. 215 § 1, wyposaża się w odpowiednie zabezpieczenia. §2. W przypadku gdy konstrukcja zabezpieczenia jest uzależniona od warunków lokalnych, wyposażenie maszyny lub innego urządzenia technicznego w odpowiednie zabezpieczenia należy do obowiązków pracodawcy."}
{"id":"1996_110_217","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 217. §1.Producent, importer, dystrybutor lub inny dostawca maszyn i innych urządzeń technicznych, które nie podlegają obowiązkowi zgłaszania do certyfikacji na znak bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem, jest obowiązany wydać deklarację zgodności tych wyrobów z normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania oraz wymaganiami określonymi właściwymi przepisami. §2. Niedopuszczalne jest wyposażanie stanowisk pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem, zgodnie z odrębnymi przepisami, albo nie posiadają deklaracji zgodności, o której mowa w § 1."}
{"id":"1996_110_218","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 218. Przepisy art. 215 i 217 stosuje się odpowiednio do narzędzi pracy."}
{"id":"1996_110_219","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 219. Przepisy art. 215 i 217 nie naruszają wymagań określonych przepisami dotyczącymi maszyn i innych urządzeń technicznych: 1) będących środkami transportu kolejowego, samochodowego, morskiego, wodnego śródlądowego i lotniczego, 2) podlegających przepisom o dozorze technicznym, 3) podlegających przepisom Prawa geologicznego i górniczego, 4) podlegających przepisom obowiązującym w jednostkach podległych Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych, 5) podlegających przepisom Prawa atomowego. Rozdział V Substancje chemiczne oraz procesy pracy szczególnie szkodliwe dla zdrowia lub niebezpieczne"}
{"id":"1996_110_22","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 22. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 160 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu siódmego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu, jednak nie dłużej niż do upływu 3 lat od dnia ich wejścia w życie, chyba że wcześniej ustaną warunki uzasadniające korzystanie z płatnych urlopów dodatkowych przez pracowników dotychczas nimi objętych."}
{"id":"1996_110_220","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 220. §1.Niedopuszczalne jest stosowanie materiałów i procesów technologicznych bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników i podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych. §2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz z właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz jednostek upoważnionych do przeprowadzania badań materiałów i procesów technologicznych w celu ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia oraz zakres tych badań, 2) zakaz albo ograniczenie stosowania, obrotu lub transportu materiałów i procesów technologicznych ze względu na ich szkodliwość dla zdrowia albo uzależnienie ich stosowania, obrotu lub transportu od przestrzegania określonych warunków."}
{"id":"1996_110_221","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 221. §1.Niedopuszczalne jest stosowanie substancji chemicznych nie oznakowanych w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację. §2. Niedopuszczalne jest stosowanie niebezpiecznych substancji chemicznych nie posiadających kart charakterystyki tych substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem. §3. Stosowanie niebezpiecznych substancji chemicznych jest dopuszczalne pod warunkiem zastosowania środków zapewniających pracownikom ochronę ich zdrowia i życia. §4. Producent, importer, dystrybutor lub inny dostawca substancji chemicznych za niespełnienie wymagań, o których mowa w § 1 i 2, ponoszą odpowiedzialność określoną w odrębnych przepisach. §5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria i sposób klasyfikacji substancji chemicznych pod względem zagrożeń dla zdrowia lub życia, 2) sposób znakowania substancji chemicznych, 3) wykaz niebezpiecznych substancji chemicznych, sposób ich znakowania, etykietowania i rejestrowania oraz wymagania dotyczące sporządzania kart charakterystyki tych substancji."}
{"id":"1996_110_222","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 222. §1.W razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych, pracodawca jest obowiązany zastępować te substancje i czynniki mniej szkodliwymi dla zdrowia lub stosować inne dostępne środki ograniczające stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. §2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji, czynników i procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym i prawdopodobnym działaniu rakotwórczym, sposób ich rejestracji oraz warunki sprawowania nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na działanie substancji i czynników rakotwórczych. §3. Pracodawca jest obowiązany rejestrować wszystkie rodzaje prac w kontakcie z substancjami i czynnikami o działaniu rakotwórczym, a także z substancjami i czynnikami o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym, określonymi w wykazie, o którym mowa w § 2."}
{"id":"1996_110_223","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 223. §1.Pracodawca jest obowiązany chronić pracowników przed promieniowaniem jonizującym, pochodzącym ze źródeł sztucznych i naturalnych, występujących w środowisku pracy. §2. Dawka promieniowania jonizującego pochodzącego ze źródeł naturalnych, otrzymywana przez pracownika przy pracy w warunkach narażenia na to promieniowanie, nie może przekraczać dawek granicznych, określonych w odrębnych przepisach dla sztucznych źródeł promieniowania jonizującego."}
{"id":"1996_110_224","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 224. §1.Pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu. §2. W przypadku, o którym mowa w § 1, pracodawca jest obowiązany zapewnić: 1) odpowiednie do rodzaju niebezpieczeństwa urządzenia i sprzęt ratowniczy oraz ich obsługę przez osoby należycie przeszkolone, 2) udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym. §3. Przepisy § 1 i 2 nie naruszają wymagań, określonych w odrębnych przepisach, dotyczących katastrof i innych nadzwyczajnych zagrożeń."}
{"id":"1996_110_225","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 225. §1.Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby prace, przy których istnieje możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego, były wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu zapewnienia asekuracji. §2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje prac, o których mowa w § 1. Rozdział VI Profilaktyczna ochrona zdrowia"}
{"id":"1996_110_226","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 226. Pracodawca jest obowiązany informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami."}
{"id":"1996_110_227","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 227. §1.Pracodawca jest obowiązany stosować środki zapobiegające chorobom zawodowym i innym chorobom związanym z wykonywaną pracą, w szczególności: 1) utrzymywać w stanie stałej sprawności urządzenia ograniczające lub eliminujące szkodliwe dla zdrowia czynniki środowiska pracy oraz urządzenia służące do pomiarów tych czynników, 2) przeprowadzać, na swój koszt, badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, rejestrować i przechowywać wyniki tych badań i pomiarów oraz udostępniać je pracownikom. §2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i częstotliwość dokonywania badań i pomiarów, o których mowa w § 1 pkt 2, a także sposób rejestrowania i przechowywania wyników tych badań i pomiarów oraz ich udostępniania pracownikom."}
{"id":"1996_110_228","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 228. §1.Prezes Rady Ministrów powoła, w drodze rozporządzenia, Międzyresortową Komisję do Spraw Najwyższych Dopuszczalnych Stężeń i Natężeń Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy, określi jej uprawnienia oraz sposób wykonywania zadań. §2. Do zadań Komisji, o której mowa w § 1, należy: 1) przedkładanie Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej wniosków dotyczących wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy - do celów określonych w § 3, 2) inicjowanie prac badawczych niezbędnych do realizacji zadań, o których mowa w pkt 1. §3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy."}
{"id":"1996_110_229","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 229. §1.Osoba przyjmowana do pracy podlega wstępnym badaniom lekarskim. Wstępnym badaniom lekarskim podlegają ponadto pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. §2. Pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. §3. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługuje mu zwrot kosztów podróży według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych. §4. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. §5. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także: 1) po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami, 2) po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami. §6. Badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy. §7. Pracodawca jest obowiązany przechowywać orzeczenia wydane na podstawie badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5. §8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb i zakres badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz częstotliwość badań okresowych, a także sposób dokumentowania i kontroli badań lekarskich, 2) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich do celów przewidzianych w Kodeksie pracy i w przepisach wydanych na jego podstawie, 3) zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie, 4) dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać lekarze przeprowadzający badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną, o której mowa w § 6 zdanie drugie."}
{"id":"1996_110_23","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 23. Przepis art. 209 § 1 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do pracodawcy prowadzącego działalność w dniu wejścia w życie ustawy, z tym że termin na dokonanie czynności przewidzianych w tym przepisie ustala się na 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"1996_110_230","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 230. §1.W razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieść pracownika do innej pracy nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy. §2.{} Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy przez okres nie przekraczający 6 miesięcy."}
{"id":"1996_110_231","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 231. Pracodawca jest obowiązany - na podstawie orzeczenia lekarskiego - przenieść do innej odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został zaliczony do żadnej z grup inwalidów. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_110_232","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 232. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania."}
{"id":"1996_110_233","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 233. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne oraz dostarczyć niezbędne środki higieny osobistej, a także zapewnić środki do udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku. Rozdział VII Wypadki przy pracy i choroby zawodowe"}
{"id":"1996_110_234","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 234. §1.W razie wypadku przy pracy pracodawca jest obowiązany podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym i ustalenie w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyn wypadku oraz zastosować odpowiednie środki zapobiegające podobnym wypadkom. §2. Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy. §3. Pracodawca jest obowiązany prowadzić rejestr wypadków przy pracy. §4. Koszty związane z ustalaniem okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy ponosi pracodawca."}
{"id":"1996_110_235","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 235. §1.Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zgłosić właściwemu organowi Państwowej Inspekcji Sanitarnej i właściwemu inspektorowi pracy każdy przypadek rozpoznanej choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę. §2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, dotyczy także lekarza, który rozpoznał lub podejrzewa przypadek choroby zawodowej. §3. W razie rozpoznania u pracownika choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany: 1) ustalić przyczyny powstania choroby zawodowej oraz charakter i rozmiar zagrożenia tą chorobą, działając w porozumieniu z właściwym organem Państwowej Inspekcji Sanitarnej, 2) przystąpić niezwłocznie do usunięcia czynników powodujących powstanie choroby zawodowej i zastosować inne niezbędne środki zapobiegawcze, 3) zapewnić realizację zaleceń lekarskich. §4. Pracodawca jest obowiązany prowadzić rejestr zachorowań na choroby zawodowe i podejrzeń o takie choroby."}
{"id":"1996_110_236","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 236. Pracodawca jest obowiązany systematycznie analizować przyczyny wypadków przy pracy, chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy i na podstawie wyników tych analiz stosować właściwe środki zapobiegawcze."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{8}. §1.Rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 237{6} § 1 i art. 237{7} § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego pracodawca ustala w porozumieniu z zakładową organizacją związkową. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca dokonuje takich ustaleń w porozumieniu z pracownikami wybranymi w tym celu przez załogę, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. §2. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, o których mowa w art. 237{6} § 1 i art. 237{7} § 1, stanowią własność pracodawcy."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{15}. §1.Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. §2. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.\"; 185) skreśla się art. 241; 186) w art. 243 wyrazy \"Kierownik zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 187) w art. 244: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W celu polubownego załatwiania sporów o roszczenia pracowników ze stosunku pracy mogą być powoływane komisje pojednawcze.\", b) skreśla się § 2, c) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Komisję pojednawczą powołują wspólnie pracodawca i zakładowa organizacja związkowa, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca, po uzyskaniu pozytywnej opinii pracowników.\", d) skreśla się § 4; 188) art. 245 otrzymuje brzmienie: \"Art. 245. W trybie przewidzianym w art. 244 § 3 ustala się: 1) zasady i tryb powoływania komisji, 2) czas trwania kadencji, 3) liczbę członków komisji.\"; 189) art. 246 otrzymuje brzmienie: \"Art. 246. Członkiem komisji pojednawczej nie może być: 1) osoba zarządzająca, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy, 2) główny księgowy, 3) radca prawny, 4) osoba prowadząca sprawy osobowe, zatrudnienia i płac.\"; 190) skreśla się art. 250; 191) w art. 254 w ostatnim zdaniu wyraz \"sądu\" zastępuje się wyrazami \"sądu pracy\"; 192) art. 255 otrzymuje brzmienie: \"Art. 255. §1. W razie niewykonania ugody przez pracodawcę podlega ona wykonaniu w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, po nadaniu jej przez sąd pracy klauzuli wykonalności. §2. Sąd pracy odmówi nadania klauzuli wykonalności, jeżeli ze złożonych akt komisji wynika, że ugoda jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Nie wyklucza to możliwości dochodzenia ustalenia niezgodności ugody z prawem lub zasadami współżycia społecznego na zasadach ogólnych.\"; 193) w art. 258: a) w § 1 wyrazy \"Kierownik zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", b) w § 2 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 194) skreśla się art. 259 do 261; 195) w art. 263 w § 3 wyraz \"Sąd\" zastępuje się wyrazami \"Sąd pracy\"; 196) w art. 264: a) w § 1 wyraz \"sądu\" zastępuje się wyrazami \"sądu pracy\", b) w § 2 i 3 po wyrazach \"wnosi się\" dodaje się wyrazy \"do sądu pracy\"; 197) w art. 265: a) w § 1 wyrazy \"w art. 264, w art. 97 § 2{1} i w art. 98 § 6\" zastępuje się wyrazami \"w art. 97 § 2{1} i w art. 264\", b) w § 2 wyraz \"sądu\" zastępuje się wyrazami \"sądu pracy\"; 198) art. 281 otrzymuje brzmienie: \"Art. 281. Kto, będąc pracodawcą lub działając w jego imieniu: 1) zawiera umowę cywilnoprawną w warunkach, w których zgodnie z art. 22 § 1 powinna być zawarta umowa o pracę, 2) nie potwierdza na piśmie, w terminie 7 dni, zawartej z pracownikiem umowy o pracę, 3) wypowiada lub rozwiązuje z pracownikiem stosunek pracy bez wypowiedzenia, naruszając w sposób rażący przepisy prawa pracy, 4) stosuje wobec pracowników inne kary niż przewidziane w przepisach prawa pracy o odpowiedzialności porządkowej pracowników, 5) narusza przepisy o czasie pracy lub przepisy o ochronie pracy kobiet i zatrudnianiu młodocianych, 6) nie prowadzi dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników - podlega karze grzywny.\"; 199) w art. 282: a) w § 1 w pkt 3 skreśla się wyrazy \"lub opinii\" oraz wyrazy \"do 50 000 złotych\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu pracy lub ugody zawartej przed komisją pojednawczą lub sądem pracy.\"; 200) art. 283 otrzymuje brzmienie: \"Art. 283. §1.Kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy albo kierując pracownikami, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny. §2. Tej samej karze podlega, kto: 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie 14 dni właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej działalności i o przewidywanej liczbie pracowników oraz nie składa pisemnej informacji o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dotyczących danej dziedziny działalności, jak również nie zawiadamia o zmianie miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmianie technologii lub profilu produkcji, 2) wbrew obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców, 3) wbrew obowiązkowi wyposaża stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem albo nie posiadają deklaracji zgodności, 4) wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem oraz nie posiadają deklaracji zgodności, 5) wbrew obowiązkowi stosuje: a) materiały i procesy technologiczne bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników i bez podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych, b) substancje chemiczne nie oznakowane w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację, c) niebezpieczne substancje chemiczne nie posiadające kart charakterystyki tych substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem, 6) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia właściwego inspektora pracy, prokuratora lub innego właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy, nie zgłasza choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę, nie ujawnia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, albo przedstawia niezgodne z prawdą informacje, dowody lub dokumenty dotyczące takich wypadków i chorób, 7) nie wykonuje w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu inspektora pracy, 8) utrudnia działalność organu Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności uniemożliwia prowadzenie wizytacji zakładu pracy lub nie udziela informacji niezbędnych do wykonywania jej zadań.\"; 201) rozdział II w dziale trzynastym otrzymuje brzmienie: \"Rozdział II Postępowanie w sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika"}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{11}. §1.Pracodawca zatrudniający więcej niż 10 pracowników, z zastrzeżeniem § 2 i 3, tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej \"służbą bhp\", pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. §2. Pracodawca zatrudniający nie więcej niż 50 pracowników może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. §3. Pracodawca zatrudniający nie więcej niż 100 pracowników może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy. §4. Właściwy inspektor pracy w porozumieniu z właściwym państwowym inspektorem sanitarnym może nakazać zwiększenie liczebności służby bhp lub utworzenie tej służby przez pracodawcę zatrudniającego mniejszą liczbę pracowników niż określona w § 1, jeżeli jest to uzasadnione stwierdzonymi zagrożeniami zawodowymi. §5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres działania, uprawnienia, organizację, liczebność i podporządkowanie służby bhp, 2) kwalifikacje wymagane do wykonywania zadań służby bhp. Rozdział XI Komisja bezpieczeństwa i higieny pracy"}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{13}. §1.Zadaniem komisji jest dokonywanie przeglądu warunków pracy, okresowej oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, opiniowanie podejmowanych przez pracodawcę środków zapobiegających wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym, formułowanie wniosków dotyczących poprawy warunków pracy oraz współdziałanie z pracodawcą w realizacji jego obowiązków w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. §2. Posiedzenia komisji odbywają się w godzinach pracy, nie rzadziej niż raz w kwartale. Za czas nie przepracowany w związku z udziałem w posiedzeniu komisji pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. §3. Komisja w związku z wykonywaniem zadań wymienionych w § 1 korzysta z ekspertyz lub opinii specjalistów spoza zakładu pracy - w przypadkach uzgodnionych z pracodawcą i na jego koszt. Rozdział XII Obowiązki organów sprawujących nadzór nad przedsiębiorstwami lub innymi jednostkami organizacyjnymi państwowymi albo samorządowymi"}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{9}. §1.Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy. §2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. §3. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, za jego zgodą, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{14}.Organy sprawujące nadzór nad przedsiębiorstwami lub innymi jednostkami organizacyjnymi państwowymi albo samorządowymi są obowiązane podejmować działania na rzecz kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, w szczególności: 1) udzielać przedsiębiorstwom i jednostkom organizacyjnym pomocy przy wykonywaniu zadań z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) dokonywać, co najmniej raz w roku, oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w przedsiębiorstwach i jednostkach organizacyjnych oraz określać kierunki poprawy tego stanu, 3) w miarę potrzeb i możliwości - inicjować i prowadzić badania naukowe dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozdział XIII Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące wykonywania prac w różnych gałęziach pracy"}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{10}. §1.Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, które w wyniku stosowania w procesie pracy uległy skażeniu środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi, były przechowywane wyłącznie w miejscu przez niego wyznaczonym. §2. Powierzanie pracownikowi prania, konserwacji, odpylania i odkażania przedmiotów, o których mowa w § 1, jest niedopuszczalne. Rozdział X Służba bezpieczeństwa i higieny pracy"}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{12}. §1.Pracodawca zatrudniający więcej niż 50 pracowników powołuje komisję bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej \"komisją\", jako swój organ doradczy i opiniodawczy. W skład komisji wchodzą pracownicy służby bhp, lekarz sprawujący opiekę zdrowotną nad pracownikami, społeczny inspektor pracy, a także przedstawiciele pracowników - wybrani przez zakładową organizację związkową, a w przypadku gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - przez pracowników, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. §2. Przewodniczącym komisji jest pracodawca lub osoba przez niego upoważniona, a wiceprzewodniczącym - społeczny inspektor pracy."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{6}. §1.Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. §2. Producent, importer, dystrybutor lub inny dostawca środków ochrony indywidualnej jest obowiązany wydać deklarację zgodności tych wyrobów z normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania oraz wymaganiami określonymi właściwymi przepisami. §3. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które uzyskały wymagany certyfikat na znak bezpieczeństwa i zostały oznaczone tym znakiem, zgodnie z odrębnymi przepisami, oraz posiadają deklarację zgodności, o której mowa w § 2."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{5}. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia oraz wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, a także sposób dokumentowania szkolenia. Rozdział IX Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze"}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{4}. §1.Pracodawca jest obowiązany zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac. §2. Pracodawca jest obowiązany wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy. §3. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{3}. §1.Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. §2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie. §3. Szkolenia, o których mowa w § 2, odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{2}. Minister Edukacji Narodowej jest obowiązany zapewnić uwzględnianie problematyki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii w programach nauczania w szkołach, po uzgodnieniu zakresu tej problematyki z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{1}. Pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy lub zachorował na chorobę zawodową określoną w wykazie, o którym mowa w art. 237 § 1 pkt 2, przysługują z tego tytułu świadczenia określone w odrębnych przepisach. Rozdział VIII Szkolenie"}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237. §1.Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady postępowania przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposób ich dokumentowania, a także zakres informacji zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy, 2) wykaz chorób zawodowych, 3) szczegółowe zasady postępowania dotyczące zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmioty właściwe w tych sprawach. §2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze zarządzenia, wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. §3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, wzór statystycznej karty wypadku przy pracy oraz związany z nią tryb postępowania. §4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze zarządzenia: 1) sposób dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób, a także prowadzenia rejestrów chorób zawodowych, oraz wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu dotyczącym tych chorób, 2) wskazania metodologiczne w sprawie rozpoznawania chorób zawodowych."}
{"id":"1996_110_237","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 237{7}. §1.Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach: 1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, 2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy. §2. Pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca dokonuje takich ustaleń w porozumieniu z pracownikami wybranymi w tym celu przez załogę, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. §3. Przepis § 2 nie dotyczy stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi. §4. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z § 2, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny."}
{"id":"1996_110_24","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24. 1. Wnioski o rozpoznanie sporów i akta spraw wszczętych przed komisjami pojednawczymi przy sądach pracy komisje te przekazują, na żądanie pracownika zgłoszone w ciągu 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, do rozpoznania właściwemu sądowi pracy; w przypadku niezgłoszenia przez pracownika takiego żądania komisja umarza postępowanie. 2. Z upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, komisje pojednawcze określone w tym przepisie ulegają likwidacji."}
{"id":"1996_110_25","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 25. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie art. 298 Kodeksu pracy zachowują moc do czasu wydania na tej podstawie nowych przepisów wykonawczych po wejściu w życie ustawy, nie dłużej jednak niż do upływu 2 lat od dnia wejścia w życie tej ustawy."}
{"id":"1996_110_26","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 26. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie stosuje się dotychczasowe przepisy ze zmianami wynikającymi z tej ustawy."}
{"id":"1996_110_27","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 21 maja 1963 r. o substancjach trujących (Dz.U. Nr 22, poz. 116 i z 1983 r. Nr 6, poz. 35) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ze względu na stopień niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi spośród substancji trujących wyodrębnia się trucizny.\", b) w ust. 2 wyrazy \"wykazy trucizn i środków szkodliwych\" zastępuje się wyrazami \"wykaz substancji trujących, z wyodrębnieniem trucizn\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wykaz, o którym mowa w ust. 2, może określać stężenie, przy którym mieszanin (wyrobów) zawierających substancje trujące nie uważa się za substancje trujące w rozumieniu ustawy.\"; 2) w art. 10 wyrazy \"środki szkodliwe\" zastępuje się wyrazami \"inne substancje trujące\", zaś wyrazy \"środków szkodliwych\" zastępuje się wyrazami \"substancji trujących\"; 3) w art. 15 wyrazy \"substancji trujących\" zastępuje się wyrazem \"trucizn\"."}
{"id":"1996_110_28","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 28. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z właściwymi ministrami dostosuje przepisy wydane na podstawie art. 3 ust. 7 ustawy o substancjach trujących do zasad dotyczących substancji chemicznych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 221 § 5 Kodeksu pracy, w okresie jednego roku od dnia wejścia w życie tych przepisów."}
{"id":"1996_110_284","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 284. §1.W sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika, o których mowa w art. 281-283, wszczynają postępowanie i orzekają inspektorzy pracy. §2. Wszczęcie postępowania następuje w wyniku sporządzenia przez inspektora pracy protokołu w sprawie popełnienia wykroczenia, który powinien zawierać: 1) imię i nazwisko, datę urodzenia, imiona rodziców i miejsce zamieszkania obwinionego oraz jego miejsce pracy i zajmowane stanowisko, 2) w miarę możliwości, dane o warunkach materialnych obwinionego, 3) określenie czynu zarzucanego obwinionemu, z podaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz ze wskazaniem przepisu lub skonkretyzowaniem zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały tym czynem naruszone, a także przepisu stanowiącego podstawę wymierzenia kary, 4) treść wyjaśnień obwinionego potwierdzonych jego podpisem, a w razie odmowy ich złożenia lub niestawienia się obwinionego na wezwanie inspektora pracy - wzmiankę o tym, 5) datę i miejsce sporządzenia protokołu, a także imię i nazwisko oraz podpis inspektora pracy. §3. Do protokołu w sprawie popełnienia wykroczenia należy dołączyć protokół z kontroli przeprowadzonej przez inspektora pracy oraz inne dokumenty stanowiące dowody w postępowaniu. §4. W celu wyjaśnienia okoliczności sprawy inspektor pracy może: 1) żądać od obwinionego udzielenia wyjaśnień, 2) wzywać obwinionego, świadków oraz inne osoby w celu przesłuchania, 3) zwracać się do właściwych instytucji lub osób o udzielenie informacji lub opinii albo przedstawienie dokumentów i innych dowodów potrzebnych do wyjaśnienia sprawy."}
{"id":"1996_110_285","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 285. §1.Inspektor pracy wydaje orzeczenie bez przeprowadzenia rozprawy. §2. Inspektor pracy wyznacza jednak rozprawę, jeżeli wymaga tego charakter sprawy, sprzeczności w materiale dowodowym lub inne okoliczności sprawy."}
{"id":"1996_110_286","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 286. Orzeczenie, wraz z uzasadnieniem, doręcza się obwinionemu."}
{"id":"1996_110_287","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 287. §1.Inspektor pracy wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli w jego wyniku ustali, że zachodzą okoliczności wyłączające z mocy prawa wydanie orzeczenia. §2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, wraz z uzasadnieniem, doręcza się obwinionemu oraz włącza do akt sprawy."}
{"id":"1996_110_288","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 288. §1.Od orzeczenia inspektora pracy obwiniony, jego obrońca oraz prokurator mają prawo, w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia lub doręczenia orzeczenia, złożyć środek zaskarżenia w postaci żądania skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce popełnienia wykroczenia. §2. Orzeczenie, od którego nie wniesiono żądania skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, jest prawomocne. §3. Okręgowemu inspektorowi pracy przysługują w postępowaniu przed sądem uprawnienia oskarżyciela publicznego."}
{"id":"1996_110_289","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 289. Nadzór nad działalnością inspektorów pracy w zakresie orzekania sprawuje Główny Inspektor Pracy."}
{"id":"1996_110_29","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 29. W Kodeksie postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w części pierwszej w księdze pierwszej po tytule III dodaje się nowy tytuł IIIa w brzmieniu: \"Tytuł IIIa. Państwowa Inspekcja Pracy"}
{"id":"1996_110_290","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 290. Wpływy z kar orzeczonych przez inspektorów pracy stanowią dochód budżetu państwa. Wierzycielem tych należności, w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jest właściwy terenowy organ rządowej administracji ogólnej."}
{"id":"1996_110_290","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 290{1}. Jeżeli przepisy rozdziału nie stanowią inaczej, w postępowaniu w sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"; 202) w art. 291: a) w § 2 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\" oraz wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", b) po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§2{1}. Przepis § 2 stosuje się także do roszczenia pracodawcy, o którym mowa w art. 61{1} oraz w art. 101{1} § 2.\", c) w § 3 skreśla się wyrazy \"dopuścił się zagarnięcia mienia społecznego albo w inny sposób\"; 203) w art. 292 skreśla się oznaczenie § 1 oraz skreśla się § 2; 204) w art. 295{1}: a) w § 1 wyrazy \"Kierownik zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\" oraz skreśla się wyrazy \"w zakładzie\", b) w § 3 skreśla się wyrazy \"utworzona w zakładzie stosującym grupową organizację pracy\"; 205) skreśla się art. 296; 206) w art. 297 skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\", użyty dwukrotnie wyraz \"zasady\" zastępuje się wyrazem \"sposób\" oraz wyrazy \"przewidzianych przepisami prawa pracy\" zastępuje się wyrazami \"przewidzianych w Kodeksie pracy\"; 207) w art. 298: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\" oraz wyrazy \"w innych zakładach pracy\", zaś wyrazy \"w zakładach służby zdrowia\" zastępuje się wyrazami \"w zakładach opieki zdrowotnej i w jednostkach pomocy społecznej\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić dla pracowników, o których mowa w § 1, nawiązywanie stosunku pracy na podstawie mianowania, a także na podstawie powołania.\"; 208) po art. 298 dodaje się art. 298{1} i 298{2} w brzmieniu: \"Art. 298{1}.Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, zakres prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposób prowadzenia akt osobowych pracownika."}
{"id":"1996_110_298","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 298{2}. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, sposób usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz zakres przysługujących pracownikom zwolnień od pracy, a także przypadki, w których za czas nieobecności lub zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.\"; 209) skreśla się art. 299; 210) w art. 301 w § 1 wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"; 211) w art. 302 wyrazy \"w organach Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej\" zastępuje się wyrazami \"w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Służbie Więziennej, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej\"; 212) w art. 303: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\", b) w § 2 wyrazy \"w tym samym trybie określić\" zastępuje się wyrazami \"określić, w drodze rozporządzenia,\"; 213) art. 304 otrzymuje brzmienie: \"Art. 304. §1.Pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. §2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki zajęć odbywanych na terenie zakładu pracy przez studentów i uczniów nie będących jego pracownikami. §3. Obowiązki określone w art. 207 § 2 stosuje się odpowiednio do jednostek organizujących pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niż stosunek pracy, w ramach prac społecznie użytecznych. §4. W razie prowadzenia prac w miejscu, do którego mają dostęp osoby nie biorące udziału w procesie pracy, pracodawca jest obowiązany zastosować środki niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia tym osobom. §5. Minister Obrony Narodowej - w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, a Minister Sprawiedliwości - w stosunku do osób przebywających w zakładach karnych lub w zakładach poprawczych, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, określą, w drodze rozporządzeń, zakres stosowania do tych osób przepisów działu dziesiątego w razie wykonywania określonych zadań lub prac na terenie zakładu pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.\"; 214) po art. 304 dodaje się art. 304{1}-304{4} w brzmieniu: \"Art. 304{1}.Obowiązki, o których mowa w art. 211, ciążą również na osobach fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę."}
{"id":"1996_110_3","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Przewidziane w Kodeksie pracy lub w innych przepisach prawa pracy przepisy wykonawcze wydaje się po zasięgnięciu opinii związków zawodowych oraz organizacji pracodawców w zakresie, trybie i na zasadach określonych w ustawie o związkach zawodowych oraz w ustawie o organizacjach pracodawców."}
{"id":"1996_110_30","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17) w art. 6 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Za śmiertelny wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć w miejscu wypadku lub w okresie nie przekraczającym 6 miesięcy od dnia wypadku. 4. Za ciężki wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, mianowicie: utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia lub inne uszkodzenie ciała albo rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, a także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, trwała, całkowita lub znaczna niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe poważne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała. 5. Za zbiorowy wypadek przy pracy uważa się wypadek, któremu w wyniku tego samego zdarzenia uległy co najmniej dwie osoby.\"."}
{"id":"1996_110_304","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 304{2}. Do członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i współpracujących z nimi członków ich rodzin oraz członków spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych) stosuje się odpowiednio art. 208 § 1, art. 213 § 2, art. 217 § 2, art. 218, art. 220 § 1 i art. 221 § 1-3."}
{"id":"1996_110_304","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 304{3}. Do osób fizycznych prowadzących na własny rachunek działalność gospodarczą stosuje się odpowiednio art. 208 § 1."}
{"id":"1996_110_304","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 304{4}. Pracodawca jest obowiązany przydzielać niezbędną odzież roboczą i środki ochrony indywidualnej osobom wykonującym krótkotrwałe prace albo czynności inspekcyjne, w czasie których ich własna odzież może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, a także ze względu na bezpieczeństwo wykonywania tych prac lub czynności.\"; 215) skreśla się art. 305."}
{"id":"1996_110_31","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276 i z 1989 r. Nr 34, poz. 178) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 2 wyrazy \"w ust. 1 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1\"; 2) w art. 8: a) w ust. 1 po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: \"11a) wnoszenie powództw, a za zgodą zainteresowanej osoby - uczestniczenie w postępowaniu przed sądem pracy, o ustalenie istnienia stosunku pracy, jeżeli łączący strony stosunek prawny, wbrew zawartej między nimi umowie, ma cechy stosunku pracy,\" b) po ust. 1 dodaje się ust. 1{1} i 1{2} w brzmieniu: \"1{1}. Do zakresu działania Państwowej Inspekcji Pracy należy ponadto: 1) nadzór i kontrola zapewnienia przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, 2) nadzór i kontrola zapewnienia przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków zajęć odbywanych na jego terenie przez studentów i uczniów nie będących pracownikami, 3) nadzór i kontrola zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przez jednostki organizujące pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niż stosunek pracy, w ramach prac społecznie użytecznych, 4) nadzór i kontrola zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przez pracodawcę przy wykonywaniu pracy na terenie zakładu pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę przez osoby przebywające w zakładach karnych i w zakładach poprawczych oraz zadań wykonywanych przez żołnierzy w czynnej służbie. 1{2}. Pracownicy Państwowej Inspekcji Pracy wykonujący lub nadzorujący czynności kontrolne mają prawo przeprowadzania czynności kontrolnych wobec podmiotów, na rzecz których jest wykonywana praca przez osoby fizyczne, bez względu na podstawę świadczenia tej pracy.\", c) w ust. 2 wyrazy \"Państwowej Inspekcji Pracy wykonujący lub nadzorujący czynności kontrolne\" zastępuje się wyrazami \", o których mowa w ust. 1{2},\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kontrolę przeprowadza się po okazaniu legitymacji służbowej.\"; 3) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Tworzy się Komisję Kwalifikacyjną do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców. Główny Inspektor Pracy w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej powołuje i odwołuje członków Komisji. 2. Członkowie Komisji Kwalifikacyjnej do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców otrzymują za udział w pracach Komisji wynagrodzenie na zasadach ustalonych przez Głównego Inspektora Pracy oraz diety i zwrot kosztów podróży - według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych. 3. Główny Inspektor Pracy, na wniosek Komisji Kwalifikacyjnej do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców, nadaje uprawnienia rzeczoznawcy do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, upoważnionego do opiniowania projektów nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów budowlanych albo ich części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, pod względem zgodności z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii. Główny Inspektor Pracy może cofnąć uprawnienia rzeczoznawcy z własnej inicjatywy lub na wniosek okręgowego inspektora pracy. 4. Koszty związane z przygotowaniem kandydatów na rzeczoznawców i podnoszeniem kwalifikacji przez rzeczoznawców, o których mowa w ust. 5 pkt 1, i nadaniem uprawnienia, o którym mowa w ust. 3, ponosi kandydat na rzeczoznawcę lub rzeczoznawca albo pracodawca zatrudniający te osoby - na zasadach ustalonych przez Głównego Inspektora Pracy. 5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Głównym Inspektorem Pracy określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady oraz tryb nadawania i cofania uprawnień rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, a także wymagany zakres przygotowania kandydatów na rzeczoznawców i podnoszenia kwalifikacji przez rzeczoznawców, 2) szczegółowe zasady opiniowania przez rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy projektów nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów budowlanych albo ich części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, oraz tryb odwoływania się od opinii, 3) tryb powoływania i odwoływania członków Komisji Kwalifikacyjnej do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców i szczegółowe zasady działania tej Komisji.\"; 4) w art. 11 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz inne podmioty, na rzecz których jest świadczona praca przez osoby fizyczne\"; 5) w art. 13 po ust. 1 dodaje się ust. 1{1} w brzmieniu: \"1{1}. Organy Policji, w razie uzasadnionej potrzeby oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa kontrolującym, są obowiązane, na wniosek właściwego okręgowego inspektora pracy, do udzielenia stosownej pomocy.\"; 6) w art. 20 w ust. 3 dodaje się zdanie: \"W toku wykonywania czynności kontrolnych inspektor pracy może sprawdzać tożsamość osób wykonujących pracę.\"."}
{"id":"1996_110_32","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego (Dz.U. Nr 24, poz. 123, z 1986 r. Nr 17, poz. 88, z 1987 r. Nr 33, poz. 181, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, z 1990 r. Nr 17, poz. 99 i z 1991 r. Nr 2, poz. 6) w art. 24 w ust. 1 skreśla się pkt 13."}
{"id":"1996_110_33","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 32) w art. 188 w § 2 skreśla się drugie zdanie."}
{"id":"1996_110_34","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz.U. Nr 35, poz. 163 i z 1985 r. Nr 35, poz. 162) w art. 13 w ust. 3 wyrazy \"w art. 43 § 1 Kodeksu pracy\" zastępuje się wyrazami \"w art. 43 Kodeksu pracy\"."}
{"id":"1996_110_35","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 20, poz. 85) skreśla się art. 2."}
{"id":"1996_110_36","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1986 r. - Prawo atomowe (Dz.U. Nr 12, poz. 70, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1991 r. Nr 8, poz. 28, z 1994 r. Nr 90, poz. 418 i z 1995 r. Nr 104, poz. 515) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 1 po wyrazach \"pięciokrotnej granicznej dawki rocznej\" stawia się kropkę, a dalszą część zdania skreśla się; 2) skreśla się art. 10."}
{"id":"1996_110_37","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 1) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pierwszym zdaniu po wyrazach \"przedsiębiorstwa państwowego\" dodaje się wyrazy \"oraz społecznymi inspektorami pracy\"; 2) skreśla się art. 7."}
{"id":"1996_110_38","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34) dodaje się art. 178{1} w brzmieniu: \"Art. 178{1}. §1.Rektor jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki osobom pobierającym naukę albo odbywającym zajęcia praktyczno-techniczne w uczelni lub wykonującym prace społecznie użyteczne na rzecz tej uczelni. §2. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w szkołach wyższych.\"."}
{"id":"1996_110_39","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz.U. Nr 41, poz. 178) w art. 11 w ust. 2 wyrazy \"art. 43 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy\" zastępuje się wyrazami \"w art. 43 Kodeksu pracy\"."}
{"id":"1996_110_4","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. Do umów o pracę zawartych na okres próbny przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy."}
{"id":"1996_110_40","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163 i z 1996 r. Nr 1, poz. 2) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pracownikowi powołanemu do pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w charakterze pracownika, przysługuje - na wniosek organizacji związkowej - prawo do urlopu bezpłatnego.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1{1} i 1{2} w brzmieniu: \"1{1}. Pracownikowi, który po urlopie bezpłatnym stawi się do pracy w terminie przewidzianym w art. 74 Kodeksu pracy, okres urlopu bezpłatnego wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 1{2}. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania urlopu bezpłatnego oraz zakres uprawnień przysługujących pracownikowi korzystającemu z tego urlopu.\"; 2) w art. 30: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Pracownik nie zrzeszony w związku zawodowym ma prawo do obrony swoich praw na zasadach dotyczących pracowników będących członkami związku, jeżeli wybrana przez niego zakładowa organizacja związkowa wyrazi zgodę na obronę jego praw pracowniczych.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2{1} w brzmieniu: \"2{1}. W indywidualnych sprawach ze stosunku pracy, w których przepisy prawa pracy zobowiązują pracodawcę do współdziałania z zakładową organizacją związkową, pracodawca jest obowiązany zwrócić się do tej organizacji o informację o pracownikach korzystających z jej obrony, zgodnie z przepisami ust. 1 i 2. Nieudzielenie tej informacji w ciągu 5 dni zwalnia pracodawcę od obowiązku współdziałania z zakładową organizacją związkową w sprawach dotyczących tych pracowników.\"; c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Jeżeli w sprawie ustalenia regulaminu wynagradzania lub regulaminu pracy albo planu urlopów, a także okresu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 129{4} § 2 zdanie drugie i § 3 Kodeksu pracy, organizacje związkowe nie przedstawią wspólnie uzgodnionego stanowiska w terminie 30 dni, decyzje w tych sprawach podejmuje pracodawca, po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk organizacji związkowych.\"; 3) w art. 31 w ust. 2 drugie zdanie otrzymuje brzmienie: \"Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania zwolnień od pracy oraz zakres uprawnień przysługujących pracownikowi w czasie tych zwolnień.\"."}
{"id":"1996_110_41","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 i z 1995 r. Nr 138, poz. 682) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) wojewódzkie ośrodki medycyny pracy.\"; 2) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. Świadczenia wojewódzkich ośrodków medycyny pracy obejmują w szczególności udzielanie konsultacji medycznych w zakresie profilaktycznej ochrony zdrowia pracowników oraz koordynowanie i kontrolę udzielania profilaktycznych świadczeń zdrowotnych, zwłaszcza w publicznych zakładach opieki zdrowotnej.\"; 3) w art. 33 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów oraz Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, warunki tworzenia, prowadzenia i utrzymywania publicznych zakładów opieki zdrowotnej sprawujących profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami.\"."}
{"id":"1996_110_42","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 42. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_110_43","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 43. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: 1) działu szóstego i siódmego Kodeksu pracy, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., 2) art. 217 i art. 237{6} § 2 i 3 Kodeksu pracy, które wchodzą w życie po upływie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy, 3) art. 220 § 1 Kodeksu pracy, który wchodzi w życie po upływie jednego roku od dnia ogłoszenia przepisów, o których mowa w art. 220 § 2 Kodeksu pracy, 4) art. 221 § 2 Kodeksu pracy, który wchodzi w życie po upływie jednego roku od dnia ogłoszenia przepisów, o których mowa w art. 221 § 5 Kodeksu pracy."}
{"id":"1996_110_5","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Do umów o pracę zawartych na czas nie określony, wypowiedzianych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy dotyczące ustalania okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia takich umów. 2. Przy ustalaniu okresu zatrudnienia, od którego zależy okres wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony, oraz okresu, po upływie którego jest dopuszczalne rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu jego niezdolności do pracy wskutek choroby, przepis art. 36 § 1{1} Kodeksu pracy ma zastosowanie także do przypadków zmiany pracodawcy na zasadach określonych w tym przepisie, zaistniałych przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_110_6","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W sporach o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy albo o odszkodowanie w związku z wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, toczących się przed sądem pracy w dniu wejścia w życie ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy."}
{"id":"1996_110_61","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 61{1}. W razie nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 1{1}, pracodawcy przysługuje roszczenie o odszkodowanie. O odszkodowaniu orzeka sąd pracy."}
{"id":"1996_110_61","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 61{2}. §1.Odszkodowanie, o którym mowa w art. 61{1}, przysługuje w wysokości wyrządzonej szkody, jednakże nie może ono przewyższać wynagrodzenia pracownika za okres wypowiedzenia, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - wynagrodzenia za okres 2 tygodni. §2. W razie orzeczenia przez sąd pracy o odszkodowaniu, przepisu art. 55 § 3 nie stosuje się.\"; 60) skreśla się art. 62; 61) po art. 63 dodaje się art. 63{1} i 63{2} w brzmieniu: \"Art. 63{1}. §1.Z dniem śmierci pracownika stosunek pracy wygasa. §2. Prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku."}
{"id":"1996_110_63","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 63{2}. W sprawach wymienionych w artykule poprzedzającym do inspektorów pracy stosuje się odpowiednio przepisy o prokuratorze.\"; 2) w art. 462 po wyrazach \"o których mowa w art. 61\" dodaje się wyrazy \", a także inspektorzy pracy w zakresie określonym w art. 63{1}\"; 3) w art. 463 po § 1 dodaje się § 1{1 }w brzmieniu: \"§ 1{1}. Przepis § 1 stosuje się także w sprawie o ustalenie istnienia stosunku pracy wytoczonej z powództwa inspektora pracy.\"; 4) w art. 465 w § 1 po wyrazach \"przedstawiciel związku zawodowego\" dodaje się wyrazy \"lub inspektor pracy\"; 5) w art. 476 w § 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1{1} w brzmieniu: \"1{1}) o ustalenie istnienia stosunku pracy, jeżeli łączący strony stosunek prawny, wbrew zawartej między nimi umowie, ma cechy stosunku pracy,\"; 6) w art. 477{1} po § 1 dodaje się § 1{1} w brzmieniu: \"§ 1{1}. Sąd wydając wyrok w sprawie o ustalenie istnienia stosunku pracy nie może oddalić powództwa tylko na tej podstawie, że powód nie udowodnił wszystkich faktów niezbędnych do takiego ustalenia; w takim wypadku sąd prowadzi postępowanie dowodowe z urzędu.\"."}
{"id":"1996_110_63","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 63{1}. W sprawach o ustalenie istnienia stosunku pracy inspektorzy pracy mogą wytaczać powództwa na rzecz obywateli, a także wstępować, za zgodą powoda, do postępowania w tych sprawach w każdym jego stadium."}
{"id":"1996_110_63","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 63{2}. §1.Z dniem śmierci pracodawcy umowy o pracę z pracownikami wygasają, z zastrzeżeniem przepisu § 3. §2. Pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła z przyczyn określonych w § 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a w przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni. §3. Przepis § 1 nie ma zastosowania w razie przejęcia pracownika przez nowego pracodawcę na zasadach określonych w art. 23{1}.\"; 62) skreśla się art. 64 i 65; 63) w art. 66: a) w § 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", b) w § 2 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 64) w art. 67 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"W razie naruszenia przez pracodawcę przepisów niniejszego oddziału, pracownikowi przysługuje prawo odwołania do sądu pracy.\"; 65) w art. 68: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Stosunek pracy nawiązuje się na podstawie powołania w przypadkach określonych w odrębnych przepisach albo w przepisach wydanych na podstawie art. 298.\", b) skreśla się § 2; 66) w art. 68{3} wyrazy \"z innym zakładem pracy\" zastępuje się wyrazami \"z innym pracodawcą\" oraz wyraz \"zakład\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 67) w art. 71 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 68) w art. 72 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. W razie naruszenia przepisów § 1-3, pracownikowi przysługuje prawo odwołania do sądu pracy.\"; 69) w art. 74 wyrazy \"do zakładu pracy\" zastępuje się wyrazami \"do pracy u pracodawcy\"; 70) w art. 77 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Stosunek pracy na podstawie spółdzielczej umowy o pracę reguluje ustawa - Prawo spółdzielcze, a w zakresie nie uregulowanym odmiennie tą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu pracy.\"; 71) w dziale trzecim dodaje się nowy rozdział I w brzmieniu: \"Rozdział I Ustalanie wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą"}
{"id":"1996_110_7","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. Okresy zatrudnienia zakończone porzuceniem pracy przez pracownika, przypadające przed dniem wejścia w życie ustawy, traktuje się od dnia jej wejścia w życie - przy ustalaniu uprawnień i świadczeń, które są uzależnione od okresu zatrudnienia i trybu ustania stosunku pracy - jak okresy zatrudnienia zakończone rozwiązaniem stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika."}
{"id":"1996_110_77","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 77{1}. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą ustalają układy zbiorowe pracy, zgodnie z przepisami działu jedenastego, z zastrzeżeniem przepisów art. 77{2}-77{4}."}
{"id":"1996_110_77","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 77{2}. §1.Pracodawca zatrudniający co najmniej 5 pracowników, nie objętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w § 3, ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania. §2. W regulaminie wynagradzania, o którym mowa w § 1, pracodawca może ustalić także inne świadczenia związane z pracą i zasady ich przyznawania. §3. Regulamin wynagradzania obowiązuje do czasu objęcia pracowników zakładowym układem zbiorowym pracy lub ponadzakładowym układem zbiorowym pracy ustalającym warunki wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą w zakresie i w sposób umożliwiający określanie, na jego podstawie, indywidualnych warunków umów o pracę. §4. Regulamin wynagradzania ustala pracodawca. Jeżeli u danego pracodawcy działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca uzgadnia z nią regulamin wynagradzania. §5. Do regulaminu wynagradzania stosuje się odpowiednio przepisy art. 239 § 3, art. 241{12} § 2, art. 241{13} oraz art. 241{22}. §6. Regulamin wynagradzania wchodzi w życie po upływie dwóch tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy."}
{"id":"1996_110_77","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 77{3}. Zasady wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej, jeżeli nie są oni objęci ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, określi, w drodze rozporządzenia - w zakresie nie zastrzeżonym w odrębnych przepisach do właściwości innych organów - Minister Pracy i Polityki Socjalnej, na wniosek właściwego ministra."}
{"id":"1996_110_77","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 77{4}. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze zarządzenia: 1) najniższe wynagrodzenie za pracę, przysługujące pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, oraz przypadki, w których mimo niewykonywania pracy w takim wymiarze pracownikowi przysługuje najniższe wynagrodzenie, 2) zasady ustalania oraz wysokość należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej.\"; 72) w dziale trzecim dotychczasowemu rozdziałowi I nadaje się oznaczenie \"Rozdział Ia\"; 73) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. §1.Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy. §2. W celu określenia wynagrodzenia za pracę ustala się, w trybie przewidzianym w art. 77{1}-77{3}, wysokość oraz zasady przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, a także innych (dodatkowych) składników wynagrodzenia, jeżeli zostały one przewidziane z tytułu wykonywania określonej pracy.\"; 74) skreśla się art. 79; 75) w art. 80 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.\"; 76) art. 81 otrzymuje brzmienie: \"Art. 81. §1.Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od najniższego wynagrodzenia określonego na podstawie art. 77{4} pkt 1. §2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, przysługuje pracownikowi za czas niezawinionego przez niego przestoju. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, wynagrodzenie nie przysługuje. §3. Pracodawca może na czas przestoju powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, nie niższe { }jednak od wynagrodzenia { }ustalonego zgodnie z § 1. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, przysługuje wyłącznie wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę. §4. Wynagrodzenie za czas przestoju spowodowanego warunkami atmosferycznymi przysługuje pracownikowi zatrudnionemu przy pracach uzależnionych od tych warunków, jeżeli przepisy prawa pracy tak stanowią. W razie powierzenia pracownikowi na czas takiego przestoju innej pracy, przysługuje mu wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę, chyba że przepisy prawa pracy przewidują stosowanie zasad określonych w § 3.\"; 77) w art. 83 w § 2 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy \"oraz doświadczeń przodujących pracowników\", zaś w zdaniu drugim wyraz \"powinny\" zastępuje się wyrazem \"mogą\"; 78) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. §1.Wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie, z wyjątkiem tych składników wynagrodzenia, które przysługują za okresy dłuższe niż jeden miesiąc. §2. Wynagrodzenie za pracę płatne miesięcznie wypłaca się z dołu, najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca, chyba że przepisy regulujące w sposób szczególny niektóre prawa i obowiązki określonej kategorii pracowników stanowią inaczej. §3. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim. §4. Jeżeli wysokość wynagrodzenia pracownika zależy od ilości wykonanej pracy, w terminie określonym w § 2 lub § 3 pracownikowi wypłaca się zaliczkę na wynagrodzenie, a po ustaleniu pełnego wynagrodzenia - niezwłocznie pozostałą kwotę wynagrodzenia. §5. Składniki wynagrodzenia za pracę przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż jeden miesiąc wypłaca się z dołu w terminach określonych w przepisach prawa pracy. §6. Pracodawca, na żądanie pracownika, jest obowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na których podstawie zostało obliczone jego wynagrodzenie.\"; 79) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. §1.Pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy. §2. Wypłaty wynagrodzenia dokonuje się w formie pieniężnej; częściowe spełnienie wynagrodzenia w innej formie niż pieniężna jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przewidują to ustawowe przepisy prawa pracy lub układ zbiorowy pracy. §3. Obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, za jego uprzednią zgodą wyrażoną na piśmie.\"; 80) w art. 87: a) w § 1 wyrazy \"po odliczeniu podatków należnych od wynagrodzenia oraz składki na cele emerytalne\" zastępuje się wyrazami \"po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych\", b) § 5 otrzymuje brzmienie: \"§5. Nagroda z zakładowego funduszu nagród oraz należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej podlegają egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości.\", c) w § 6 skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową\"; 81) w art. 88: a) w § 1 wyrazy \"uspołeczniony zakład pracy dokonuje\" zastępuje się wyrazami \"pracodawca może dokonywać\", b) w § 2 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 82) skreśla się art. 89; 83) w art. 90 wyrazy \"w art. 87-89\" zastępuje się wyrazami \"w art. 87 i 88\"; 84) w art. 91 skreśla się zdanie drugie; 85) w art. 92 w § 1 w pkt 1 wyrazy \"chyba że w danym zakładzie pracy wprowadzono wyższe wynagrodzenie z tego tytułu\" zastępuje się wyrazami \"chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu\"; 86) w dziale trzecim po rozdziale III dodaje się rozdział IIIa w brzmieniu: \"Rozdział IIIa Odprawa rentowa lub emerytalna"}
{"id":"1996_110_8","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Stosunki pracy z pracownikami zatrudnionymi na podstawie powołania na czas określony albo na czas nie określony na stanowiskach pracy nie wymienionych w przepisach, o których mowa w art. 68 § 1 Kodeksu pracy, przekształcają się, z dniem wejścia w życie tej ustawy, odpowiednio w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas określony albo na czas nie określony. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników odwołanych ze stanowiska przed dniem wejścia w życie ustawy; do tych pracowników stosuje się dotychczasowe przepisy regulujące stosunki pracy na podstawie powołania."}
{"id":"1996_110_9","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. U pracodawcy zatrudniającego co najmniej 5 pracowników obowiązujący w dniu wejścia w życie ustawy regulamin, utrzymany w mocy na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547 i z 1995 r. Nr 1, poz. 2), przekształca się z tym dniem w regulamin wynagradzania, o którym mowa w art. 77{2} Kodeksu pracy. Dotyczy to także innych aktów zakładowych określających zasady wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą. 2. Ustalenia regulaminu lub innego aktu zakładowego, o których mowa w ust. 1, mniej korzystne dla pracowników niż obowiązujące od dnia wejścia w życie ustawy przepisy prawa pracy, są nieważne; zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy. 3. Regulamin wynagradzania, o którym mowa w art. 77{2} Kodeksu pracy, powinien być wprowadzony w życie w okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_110_92","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 92{1}. §1.Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty inwalidzkiej lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. §2. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.\"; 87) art. 93 otrzymuje brzmienie: \"Art. 93. §1.W razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby, rodzinie przysługuje od pracodawcy odprawa pośmiertna. §2. Wysokość odprawy, o której mowa w § 1, jest uzależniona od okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy i wynosi: 1) jednomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat, 2) trzymiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat, 3) sześciomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat. §3. Przepis art. 36 §1{1} stosuje się odpowiednio. §4. Odprawa pośmiertna przysługuje następującym członkom rodziny pracownika: 1) małżonkowi, 2) innym członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. §5. Odprawę pośmiertną dzieli się w częściach równych pomiędzy wszystkich uprawnionych członków rodziny. §6. Jeżeli po zmarłym pracowniku pozostał tylko jeden członek rodziny uprawniony do odprawy pośmiertnej, przysługuje mu odprawa w wysokości połowy odpowiedniej kwoty określonej w §2. §7. Odprawa pośmiertna nie przysługuje, jeżeli pracodawca ubezpieczył pracownika na życie i rodzinie, o której mowa w §4, przysługuje z tego tytułu od zakładu ubezpieczeń odszkodowanie w wysokości co najmniej równej tej odprawie.\"; 88) w tytule działu czwartego wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 89) w tytule rozdziału I w dziale czwartym wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 90) w art. 94: a) na początku zdania wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", b) skreśla się pkt 3, c) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,\", d) w pkt 10 wyrazy \"w zakładzie\" zastępuje się wyrazami \"w zakładzie pracy\"; 91) skreśla się art. 95 i 96; 92) w art. 97: a) w § 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\" oraz dodaje zdanie drugie w brzmieniu: \"Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.\", c) w § 2{1} wyrazy \"kierownika zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\", d) po § 2{1} dodaje się § 3 i 4 w brzmieniu: \"§3. Jeżeli z orzeczenia sądu pracy wynika, że rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę, pracodawca jest obowiązany zamieścić w świadectwie pracy informację, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę. §4. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową treść świadectwa pracy oraz sposób i tryb jego wydawania i prostowania.\"; 93) skreśla się art. 98; 94) w art. 99: a) w § 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\" oraz skreśla wyrazy \"albo opinii\", b) w § 4 skreśla się wyrazy \"lub niewłaściwej opinii\" oraz wyrazy \"lub opinii\"; 95) art. 100 otrzymuje brzmienie: \"Art. 100. §1.Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. §2. Pracownik jest obowiązany w szczególności: 1) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy, 2) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku, 3) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych, 4) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, 5) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach, 6) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.\"; 96) w dziale czwartym po rozdziale II dodaje się rozdział IIa w brzmieniu: \"Rozdział IIa Zakaz konkurencji"}
{"id":"1996_113_1","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Kultura fizyczna jest częścią kultury narodowej, chronionej przez prawo. Obywatele, bez względu na wiek, płeć, wyznanie, rasę oraz stopień i rodzaj niepełnosprawności - korzystają z równego prawa do różnych form kultury fizycznej. 2. Ustawa określa zasady działalności w sferze kultury fizycznej, a także zadania organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego, stowarzyszeń kultury fizycznej i ich związków oraz innych podmiotów w zakresie zapewnienia prawidłowej realizacji procesu wychowania fizycznego, uprawiania sportu i rekreacji ruchowej oraz prowadzenia rehabilitacji ruchowej."}
{"id":"1996_113_10","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Związkiem sportowym o zasięgu ogólnokrajowym, działającym tylko w jednej dyscyplinie lub dziedzinie sportu, jest polski związek sportowy. 2. W danej dyscyplinie lub dziedzinie sportu może działać tylko jeden polski związek sportowy. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do związków sportowych zrzeszających sportowców niepełnosprawnych. 4. Polski związek sportowy może być utworzony jedynie za zezwoleniem Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, który zatwierdza statut związku oraz wszelkie jego zmiany. 5. Do zadań polskiego związku sportowego należy w szczególności: 1) organizacja i realizacja współzawodnictwa sportowego, 2) nadawanie klubom sportowym licencji uprawniających do udziału we współzawodnictwie sportowym, 3) reprezentowanie, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 1, sportu polskiego w międzynarodowych organizacjach sportowych oraz organizowanie udziału w międzynarodowym współzawodnictwie sportowym, 4) przygotowywanie kadry narodowej do uczestnictwa w międzynarodowym współzawodnictwie sportowym. 6. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, wykaz dyscyplin i dziedzin sportu, w których mogą działać polskie związki sportowe, oraz szczegółowe warunki i tryb udzielania zezwoleń, o których mowa w ust. 4."}
{"id":"1996_113_11","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Polski Komitet Olimpijski jest związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, działającym na podstawie Prawa o stowarzyszeniach, w celu zapewnienia udziału reprezentacji kraju w igrzyskach olimpijskich, propagowania zasad olimpizmu, reprezentowania polskiego sportu w Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim oraz wobec narodowych komitetów olimpijskich i innych międzynarodowych organizacji. 2. Polski Komitet Olimpijski ustala skład reprezentacji kraju na igrzyska olimpijskie. 3. Polski Komitet Olimpijski ma wyłączne prawo wykorzystywania i używania symboliki olimpijskiej określonej w Karcie Olimpijskiej oraz nazw \"Igrzyska Olimpijskie\" i \"Komitet Olimpijski\"."}
{"id":"1996_113_12","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W celu zapewnienia udziału reprezentacji polskich sportowców niepełnosprawnych w igrzyskach paraolimpijskich oraz reprezentowania kraju w Międzynarodowym Komitecie Paraolimpijskim może zostać utworzony Polski Komitet Paraolimpijski. 2. Polski Komitet Paraolimpijski jest związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest organizacja, upowszechnianie oraz działalność na rzecz rozwoju sportu osób niepełnosprawnych."}
{"id":"1996_113_13","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Stowarzyszenie kultury fizycznej oraz związek sportowy podlega wpisowi do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych. 2. Organem rejestrowym stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych jest właściwy ze względu na ich siedzibę sąd wojewódzki, zwany dalej \"sądem rejestrowym\". 3. Stowarzyszenie kultury fizycznej oraz związek sportowy uzyskują osobowość prawną z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o zarejestrowaniu. 4. Organem rejestrowym polskich związków sportowych oraz stowarzyszeń kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym jest Sąd Wojewódzki dla miasta stołecznego Warszawy. 5. Do wniosku o zarejestrowanie polskiego związku sportowego należy dołączyć dowód zezwolenia i zatwierdzenia statutu związku przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 6. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_113_14","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Sąd rejestrowy odmawia zarejestrowania stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego, jeżeli jego założenie byłoby sprzeczne z ustawą lub nie spełnia określonych prawem warunków."}
{"id":"1996_113_15","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organem nadzorującym działalność stowarzyszeń kultury fizycznej oraz związków sportowych jest wojewoda właściwy ze względu na ich siedzibę, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Organem nadzorującym działalność polskich związków sportowych i związków sportowych o zasięgu ogólnokrajowym działających w wielu dyscyplinach lub dziedzinach sportu jest Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 3. Organ nadzorujący może dokonywać kontroli działalności stowarzyszenia kultury fizycznej i związku sportowego."}
{"id":"1996_113_16","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Jeżeli działalność stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego jest niezgodna z prawem lub narusza postanowienia statutu, organ nadzorujący może: 1) zażądać usunięcia w określonym terminie dostrzeżonego uchybienia, 2) udzielić władzom stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego ostrzeżenia, 3) zawiesić w czynnościach poszczególnych członków władz stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego, 4) wystąpić do sądu o zastosowanie jednego ze środków, o których mowa w art. 17."}
{"id":"1996_113_17","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Sąd na wniosek organu nadzorującego może w drodze postanowienia: 1) zawiesić wykonanie uchwały lub decyzji niezgodnej z prawem oraz zażądać jej uchylenia, a w razie nieuchylenia w wyznaczonym terminie - uchylić taką uchwałę lub decyzję, 2) zawiesić w czynnościach władze stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego i wyznaczyć kuratora do czasu wyboru nowych władz, 3) zawiesić działalność stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego na okres nie dłuższy niż rok, 4) rozwiązać stowarzyszenie kultury fizycznej lub związek sportowy, jeżeli swoją działalnością w sposób rażący narusza przepisy prawa lub postanowienia statutu, i wykreślić je z rejestru. 2. Kurator, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, obowiązany jest do zwołania w terminie 3 miesięcy walnego zebrania członków w celu wyboru nowych władz stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego. Do tego czasu kuratorowi przysługują statutowe uprawnienia władz stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego."}
{"id":"1996_113_18","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. W razie rozwiązania stowarzyszenia kultury fizycznej lub związku sportowego, sąd zarządza jego likwidację oraz, w przypadku braku stosownych postanowień statutu lub uchwały walnego zebrania członków, określa przeznaczenie jego majątku. Rozdział 3 Wychowanie fizyczne"}
{"id":"1996_113_19","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Przedszkola, szkoły, placówki oświatowo - wychowawcze oraz szkoły wyższe działające w systemie dziennym obowiązane są do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. 2. W ramowych planach nauczania szkół podstawowych i w pierwszych dwóch latach nauki w szkołach ponadpodstawowych zapewnia się 5 godzin lekcyjnych obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego w ciągu tygodnia, z zastrzeżeniem art. 61. 3. Zajęcia, o których mowa w ust. 1, prowadzone są również w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych oraz Szefowi Obrony Cywilnej Kraju. 4. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych określa, w drodze zarządzenia, wzorcowy program zajęć dla jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"1996_113_2","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Podstawowymi celami kultury fizycznej jest dbałość o prawidłowy rozwój psychofizyczny i zdrowie wszystkich obywateli. 2. Cele, o których mowa w ust. 1, realizowane są w szczególności poprzez: 1) wychowanie fizyczne, 2) sport, 3) rekreację ruchową, 4) rehabilitację ruchową."}
{"id":"1996_113_20","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W celu kształcenia młodzieży o szczególnych uzdolnieniach sportowych oraz odpowiednich warunkach zdrowotnych mogą być tworzone szkoły lub klasy z rozszerzonym programem wychowania fizycznego, szkoły lub klasy sportowe albo szkoły mistrzostwa sportowego. Rozdział 4 Sport"}
{"id":"1996_113_21","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Uprawianie sportu jest dobrowolne i odbywa się zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, postanowieniami statutów i regulaminów związków sportowych oraz sportowych organizacji międzynarodowych."}
{"id":"1996_113_22","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Sport uprawiać mogą zawodnicy posiadający status zawodnika profesjonalnego albo amatora. 2. Zawodnikami posiadającymi status zawodnika profesjonalnego są osoby uprawiające sport na podstawie umowy o pracę i otrzymujący za to wynagrodzenie. 3. Zawodnicy posiadający status amatora mogą otrzymywać wyłącznie stypendium sportowe. Okres pobierania stypendium zalicza się do okresu zatrudnienia w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu oraz przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym. 4. Stypendia sportowe dla członków kadry narodowej i olimpijskiej finansowane są ze środków budżetu państwa. 5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zaliczania okresów pobierania stypendiów sportowych do okresów zatrudnienia. 6. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, zasady i tryb przyznawania, wstrzymywania i cofania oraz wysokość stypendiów sportowych, o których mowa w ust. 4."}
{"id":"1996_113_23","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Osoby niepełnoletnie mogą być zawodnikami za zgodą swoich przedstawicieli ustawowych. 2. Zasady uprawiania sportu przez osoby niepełnosprawne określają przepisy statutów i regulaminów organizacji krajowych i międzynarodowych zajmujących się sportem osób niepełnosprawnych. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej określa, w drodze zarządzenia, zasady współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży."}
{"id":"1996_113_24","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Zawodnicy obowiązani są posiadać licencje, zezwalające na uprawianie określonych dyscyplin sportu. 2. Licencje przyznaje właściwy w danej dziedzinie lub dyscyplinie sportu polski związek sportowy. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, po zasięgnięciu opinii właściwych polskich związków sportowych, określa, w drodze zarządzenia, zasady przyznawania i pozbawiania licencji, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_113_25","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Podstawowymi obowiązkami zawodnika jest w szczególności: 1) reprezentowanie kraju w międzynarodowych zawodach sportowych, 2) aktywny udział w procesie szkoleniowym i we współzawodnictwie sportowym, 3) poddawanie się obowiązkowym badaniom lekarskim, 4) przestrzeganie regulaminów sportowych i zasad rywalizacji sportowej. 2. Szczegółowe prawa i obowiązki zawodnika, w tym status zawodnika amatora i zawodnika posiadającego status zawodnika profesjonalnego, określa właściwy polski związek sportowy. 3. W przypadku nie wykonywania obowiązków określonych w ust. 1, zawodnik może ponosić odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach określonych w niniejszej ustawie, statutach i regulaminach stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych oraz umowach o pracę. 4. Zasady organizacji współzawodnictwa sportowego oraz, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 2, skład kadry narodowej w danej dyscyplinie lub dziedzinie sportowej ustala właściwy polski związek sportowy w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki 5. Szkoła wyższa umożliwia studentowi, który jest zawodnikiem, uprawianie sportu bez konieczności przerywania studiów. Warunki i tryb odbywania studiów przez studenta będącego zawodnikiem, określają regulaminy studiów, ustalane zgodnie z odrębnymi przepisami."}
{"id":"1996_113_26","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Zawodnik nie może reprezentować jednocześnie w tej samej dyscyplinie lub dziedzinie sportu więcej niż jednego klubu sportowego lub związku sportowego. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy zawodnika polskiego klubu, który uzyskał zgodę na reprezentowanie innej organizacji sportowej, jeżeli przepisy międzynarodowych federacji sportowych i polskich związków sportowych dopuszczają taką możliwość. 3. Zasady i tryb zmiany przynależności do klubu sportowego zawodników ustala właściwy polski związek sportowy, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki."}
{"id":"1996_113_27","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Kluby sportowe, z chwilą powołania zawodnika do kadry narodowej, obowiązane są umożliwić mu uczestniczenie w jej przygotowaniach oraz udział w międzynarodowych zawodach sportowych. 2. Organy administracji rządowej zapewniają warunki, środki dla szkolenia sportowego oraz opiekę medyczną osobom należącym do kadry narodowej. 3. W razie powołania zawodnika - członka kadry narodowej do odbycia zasadniczej służby w obronie cywilnej, warunki szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zapewnia mu podmiot, który utworzył formację obrony cywilnej, w której zawodnik pełni służbę. 4. W razie powołania zawodnika, o którym mowa w ust. 3, do pełnienia służby w formacjach uzbrojonych nie wchodzących w skład Sił Zbrojnych, warunki szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zapewnia minister, któremu podlega formacja. 5. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, warunki szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zawodnika, o którym mowa w ust. 3, powołanego do czynnej służby wojskowej."}
{"id":"1996_113_28","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym, mogą być przyznawane wyróżnienia i nagrody ze środków budżetu państwa. 2. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, rodzaje wyróżnień i wysokość nagród, o których mowa w ust. 1, oraz zasady i tryb ich przyznawania. Rozdział 5 Sport profesjonalny"}
{"id":"1996_113_29","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Działalność w zakresie sportu profesjonalnego prowadzą sportowe spółki akcyjne i polskie związki sportowe. 2. Działalność w zakresie sportu profesjonalnego wymaga koncesji. 3. Sportowe współzawodnictwo profesjonalne organizuje właściwy polski związek sportowy. 4. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 3, polski związek sportowy może przekazać, za zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, innym podmiotom."}
{"id":"1996_113_3","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. W rozumieniu niniejszej ustawy: 1) kulturą fizyczną jest wiedza, wartości, zwyczaje, działania podejmowane dla zapewnienia rozwoju psychofizycznego, wychowania, doskonalenia uzdolnień i sprawności fizycznej człowieka, a także dla zachowania oraz przywracania jego zdrowia, 2) wychowanie fizyczne jest procesem kształtującym harmonijny rozwój psychofizyczny dzieci i młodzieży, 3) sport jest formą aktywności człowieka, mającą na celu doskonalenie jego sił psychofizycznych, indywidualnie lub zbiorowo, według reguł umownych, 4) sport wyczynowy jest formą działalności człowieka, podejmowaną dobrowolnie, w drodze rywalizacji, dla uzyskania maksymalnych wyników sportowych, 5) sport profesjonalny jest rodzajem sportu wyczynowego, uprawianym w celach zarobkowych, 6) zawodnikiem jest osoba uprawiająca amatorsko albo profesjonalnie określoną dyscyplinę sportu i uczestnicząca we współzawodnictwie sportowym, 7) współzawodnictwo sportowe jest indywidualną lub zbiorową rywalizacją osób zmierzających, zwłaszcza w trakcie zawodów sportowych, do pokonania czasu, przestrzeni, przeszkód lub przeciwnika, 8) rekreacja ruchowa jest formą aktywności fizycznej, podejmowaną dla wypoczynku i odnowy sił psychofizycznych, 9) rehabilitacja ruchowa jest procesem mającym na celu przywrócenie, poprawę lub utrzymanie psychofizycznej sprawności osób czasowo lub trwale niepełnosprawnych za pomocą specjalnych zabiegów i ćwiczeń fizycznych - w oparciu o wiedzę medyczną."}
{"id":"1996_113_30","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Organem właściwym do udzielania koncesji, o których mowa w art. 29 ust. 2, jest Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 2. Warunkiem uzyskania koncesji jest przedłożenie programu działalności i projektu budżetu przeznaczonego na finansowanie działalności w zakresie sportu profesjonalnego. 3. Za udzielenie koncesji pobiera się opłatę. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, zasady i tryb udzielania koncesji oraz wysokość opłaty koncesyjnej ."}
{"id":"1996_113_31","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Do podstawowych zadań sportowych spółek akcyjnych należy uczestnictwo w profesjonalnych zawodach sportowych, promocja sportu oraz prowadzenie działalności na rzecz jego rozwoju. 2. Sportowe spółki akcyjne działają na podstawie przepisów Kodeksu handlowego dotyczących spółek akcyjnych, ze zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy. 3. Nazwa sportowej spółki akcyjnej może być obrana dowolnie, powinna jednak zawierać dodatek \"Sportowa Spółka Akcyjna\". 4. Sportowe spółki akcyjne są członkami właściwych polskich związków sportowych."}
{"id":"1996_113_32","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Kapitał akcyjny sportowej spółki akcyjnej nie może być mniejszy niż jeden milion złotych. 2. Sportowe spółki akcyjne muszą mieć siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Co najmniej 70% kapitału akcyjnego sportowych spółek akcyjnych powinno być w posiadaniu wyłącznie krajowych osób prawnych i fizycznych, nie będących podmiotami zależnymi od podmiotów zagranicznych w rozumieniu przepisów o spółkach z udziałem zagranicznym. 4. W sportowych spółkach akcyjnych nie mogą być wydawane akcje uprzywilejowane. 5. Osoba fizyczna bądź prawna posiadająca więcej niż 1% kapitału akcyjnego w jednej sportowej spółce akcyjnej nie może posiadać więcej niż 1% kapitału akcyjnego w jakiejkolwiek innej sportowej spółce akcyjnej. 6. Akcjonariuszom lub członkom władz statutowych sportowej spółki akcyjnej zabrania się udzielania pożyczek lub poręczania pożyczki innej spółce działającej w tej samej dyscyplinie sportu. 7. Dochody sportowych spółek akcyjnych w części przeznaczonej na ich działalność sportową są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych."}
{"id":"1996_113_33","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Zarząd sportowej spółki akcyjnej musi uzyskać zgodę, udzieloną większością głosów walnego zgromadzenia akcjonariuszy, na przyjęcie preliminarza wydatków w dziedzinie działalności sportowej."}
{"id":"1996_113_34","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Sportowe spółki akcyjne nie będą mogły dokonywać podziału dywidendy, dopóki nie zostanie utworzony kapitał zapasowy w wysokości co najmniej połowy średniej wydatków z dwóch ostatnich lat obrachunkowych. Podczas dwóch pierwszych lat obrachunkowych połowa ta jest połową budżetu początkowego albo połową średniej wydatków z ostatniego roku obrachunkowego. Kapitałem zapasowym spółka nie może dysponować. 2. Kapitał zapasowy spółka przeznacza wyłącznie na zabezpieczenie roszczeń zawodników. 3. Termin spłaty pożyczki udzielonej sportowej spółce akcyjnej przez akcjonariusza lub członka jej władz będzie jednorazowo przedłużony do końca okresu obrachunkowego, w którym ten termin przypada, jeżeli spółka nie osiągnęła zysku w poprzednim roku obrachunkowym."}
{"id":"1996_113_35","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Sportowa spółka akcyjna utrzymuje jedną sekcję w jednej dyscyplinie lub dziedzinie sportu. 2. Sportowa spółka akcyjna ma obowiązek informowania Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki o wszelkich zmianach w statucie, składach władz i regulaminach, w terminie 30 dni od daty uchwalenia tych zmian."}
{"id":"1996_113_36","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Polski związek sportowy, któremu udzielona została koncesja na działalność w zakresie sportu profesjonalnego, może utworzyć ligę zawodową. 2. W skład ligi zawodowej wchodzą wyłącznie sportowe spółki akcyjne. 3. Zasady funkcjonowania ligi zawodowej ustalane są w formie umowy pomiędzy właściwym polskim związkiem sportowym i sportowymi spółkami akcyjnymi wchodzącymi w skład ligi. Umowa ta powinna zawierać postanowienia gwarantujące właściwemu polskiemu związkowi sportowemu realizację zobowiązań krajowych i zagranicznych oraz wykonywanie uprawnień dyscyplinarnych. Rozdział 6 Odpowiedzialność dyscyplinarna i rozstrzyganie sporów w sporcie"}
{"id":"1996_113_37","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Spory związane z naruszeniem, w czasie lub w związku z zawodami sportowymi, reguł technicznych i dyscyplinarnych określonych przez właściwe polskie związki sportowe rozstrzygane są w trybie i na zasadach określonych w ich regulaminach sportowych. 2. Organy dyscyplinarne uprawnione do orzekania w sprawach wymienionych w ust. 1, ich kompetencje, tryb postępowania oraz rodzaje wymierzanych kar określa statut właściwego polskiego związku sportowego."}
{"id":"1996_113_38","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Związki sportowe mogą ustanawiać stałe sądy polubowne. 2. Do sądów polubownych, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy części pierwszej księgi trzeciej Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1996_113_39","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Strony mogą poddać pod rozstrzygnięcie sądów polubownych, o których mowa w art. 38 ust. 1, spory majątkowe związane z działalnością sportową. 2. Stronami postępowania przed sądem polubownym mogą być kluby i związki sportowe, osoby fizyczne uprawiające sport oraz zajmujące się jego organizacją lub upowszechnianiem, podmioty gospodarcze prowadzące działalność sportową, a także inne osoby prawne, bez względu na ich siedzibę i miejsce zamieszkania. 3. Statuty właściwych polskich związków sportowych mogą określać formę zapisu na sąd polubowny oraz tryb postępowania odwoławczego od orzeczeń stałych sądów polubownych, a także środki dyscyplinujące zapewniające ich wykonanie w trybie wewnątrzorganizacyjnym."}
{"id":"1996_113_4","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego tworzą warunki prawno-organizacyjne i ekonomiczne dla rozwoju kultury fizycznej. Rozdział 2 Struktura organizacyjna kultury fizycznej"}
{"id":"1996_113_40","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Przy Polskim Komitecie Olimpijskim działa Trybunał Arbitrażowy do Spraw Sportu, zwany dalej \"Trybunałem\", jako stały sąd polubowny. 2. Trybunał wydaje orzeczenia w sprawach poddanych jego właściwości na podstawie zapisu na sąd polubowny. 3. Do Trybunału stosuje się odpowiednio przepis art. 39. 4. Organizację Trybunału, tryb postępowania, sposób finansowania jego działalności oraz zasady powoływania arbitrów określa Zarząd Polskiego Komitetu Olimpijskiego."}
{"id":"1996_113_41","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Na zasadach określonych w statutach polskich związków sportowych, do Trybunału mogą być zaskarżane decyzje dyscyplinarne lub regulaminowe właściwych organów polskich związków sportowych, których przedmiotem jest: 1) wykluczenie lub skreślenie ze związku, klubu lub organizacji sportowej zawodnika, sędziego lub działacza sportowego, 2) dyskwalifikacja dożywotnia osób, o których mowa w pkt 1, 3) pozbawienie zawodnika lub zespołu sportowego tytułu mistrza kraju albo zdobywcy Pucharu Polski, 4) przeniesienie zespołu sportowego do niższej klasy rozgrywek, 5) zakaz reprezentowania sportu polskiego w zawodach międzynarodowych lub międzynarodowych rozgrywkach pucharowych. 2. Prawo zaskarżania decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, przysługuje, niezależnie od postanowień zawartych w statucie, osobie uprawnionej, jeżeli decyzja ta została wydana w trybie wewnątrzorganizacyjnym, w którym: 1) nastąpiło naruszenie przepisów prawa lub regulaminów sportowych, 2) strona została pozbawiona prawa do obrony. Rozdział 7 Rekreacja i rehabilitacja ruchowa"}
{"id":"1996_113_42","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Organizowanie działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej oraz tworzenie odpowiednich warunków materialno-technicznych dla jej rozwoju jest obowiązkiem organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego, klubów sportowych oraz stowarzyszeń kultury fizycznej i ich związków. 2. Zadania w zakresie określonym w ust. 1, realizowane są w szczególności poprzez: 1) popularyzację walorów rekreacji ruchowej, 2) organizowanie zajęć, zawodów i imprez sportowo-rekreacyjnych, 3) szkolenie kadry instruktorów i kierowanie ich do prowadzenia zajęć rekreacyjnych, 4) tworzenie, utrzymywanie i udostępnianie bazy sportowo-rekreacyjnej. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, zasady i warunki prowadzenia działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej."}
{"id":"1996_113_43","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Zajęcia rehabilitacji ruchowej oraz zabiegi fizjoterapeutyczne mogą prowadzić fizjoterapeuci i absolwenci szkół wyższych ze specjalnością rehabilitacja lub gimnastyka lecznicza oraz technicy fizjoterapii. 2. Zajęcia o charakterze profilaktycznym i korektywnym mogą prowadzić absolwenci szkół wyższych lub średnich zawodowych i absolwenci zakładów kształcenia nauczycieli - o kierunku (specjalności) wychowanie fizyczne, jeżeli w trakcie nauki lub po jej ukończeniu nabyli kwalifikacje do prowadzenia tego typu zajęć, oraz absolwenci szkół wyższych lub średnich zawodowych i absolwenci zakładów kształcenia nauczycieli - o kierunku (specjalności) wychowanie przedszkolne lub nauczanie początkowe, po uzyskaniu kwalifikacji w zakresie gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej. 3. Kwalifikacje do prowadzenia zajęć gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej w szkołach określają odrębne przepisy. Rozdział 8 Kadry kultury fizycznej"}
{"id":"1996_113_44","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Zorganizowane zajęcia w zakresie wychowania fizycznego, sportu i rekreacji ruchowej mogą prowadzić tylko osoby posiadające kwalifikacje zawodowe nauczyciela wychowania fizycznego, trenera, instruktora lub uprawnienia w tym zakresie określone odrębnymi przepisami. 2. Kształcenie osób, o których mowa w ust. 1, przez jednostki inne niż szkoły wyższe i zakłady kształcenia nauczycieli wymaga zgody Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, kwalifikacje, stopnie i tytuły zawodowe w dziedzinie kultury fizycznej oraz zasady i tryb ich uzyskiwania."}
{"id":"1996_113_45","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki może przyznać osobom wyróżniającym się szczególną aktywnością i uzyskującym wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej w dziedzinie kultury fizycznej odznaczenia, wyróżnienia i nagrody resortowe. 2.Odznaczenia i wyróżnienia mogą być przyznane również osobom wyróżniającym się szczególną aktywnością i uzyskującym wybitne osiągnięcia w działalności społecznej w dziedzinie kultury fizycznej. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, zasady i tryb przyznawania odznaczeń, wyróżnień i nagród, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"1996_113_46","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Sędzią sportowym może być osoba, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych, korzysta z pełni praw publicznych oraz posiada licencję sędziego sportowego przyznaną przez właściwy polski związek sportowy. 2. Kluby i związki sportowe zapewniają sędziom sportowym niezbędne warunki, określone przez polskie związki sportowe, umożliwiające wypełnianie ich funkcji. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, zasady, warunki i tryb przyznawania i pozbawiania licencji sędziego sportowego. Rozdział 9 Zwalczanie dopingu w sporcie"}
{"id":"1996_113_47","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Dopingiem jest stosowanie przez zawodników metod, środków farmakologicznych oraz innych metod i środków uznanych za dopingowe. 2. Stosowanie dopingu jest zabronione."}
{"id":"1996_113_48","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Organem właściwym w sprawach dopingu jest Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwana dalej \"Komisją\", powoływana przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Do zadań Komisji należy w szczególności: 1) opracowywanie przepisów i programów walki z dopingiem w sporcie oraz kontrola ich przestrzegania, 2) organizowanie kontrolnych badań antydopingowych, 3) prowadzenie edukacji profilaktycznej, 4) opracowanie listy metod i środków, o których mowa w art. 47 ust. 1. 3. Listę, o której mowa w ust. 2 pkt 4, zatwierdza Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki po porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej. 4. Działalność Komisji oraz badania antydopingowe finansowane są ze środków budżetu państwa. 5. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze zarządzenia, zakres i tryb działania Komisji."}
{"id":"1996_113_49","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Zawodnicy są obowiązani poddawać się kontrolnym badaniom antydopingowym. 2. Za stosowanie dopingu zawodnik ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną. Odpowiedzialność tą ponoszą również trenerzy, działacze oraz inne osoby, którym udowodnione zostanie naruszenie przepisów antydopingowych. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych. 4. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze zarządzenia, placówki odpowiedzialne za przeprowadzenie analiz antydopingowych oraz tryb, sposób i zasady odpłatności za kontrolne badania antydopingowe. Rozdział 10 Zasady bezpieczeństwa w dziedzinie kultury fizycznej"}
{"id":"1996_113_5","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Centralnym organem administracji rządowej w zakresie kultury fizycznej jest Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 2. Zadania Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki oraz sposób ich realizacji określa ustawa. 3. Zadania państwa w zakresie kultury fizycznej na terenie województwa realizuje wojewoda, jeżeli nie są one zastrzeżone do właściwości innych organów. 4. Gmina realizuje zadania w zakresie kultury fizycznej jako zadania własne."}
{"id":"1996_113_50","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Osoby prawne i fizyczne prowadzące działalność w sferze kultury fizycznej są odpowiedzialne za bezpieczeństwo, porządek i higieniczne warunki podczas imprez sportowych oraz zapewniają bezpieczne i higieniczne warunki uprawiania sportu, rekreacji ruchowej i zajęć rehabilitacyjnych ich uczestnikom. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, warunki bezpieczeństwa, zakres i zasady sprawowania opieki medycznej nad osobami uczestniczącymi w zajęciach wychowania fizycznego, sportowych i rekreacyjnych oraz w imprezach sportowych i rekreacyjnych, a także warunki sanitarno-higieniczne obiektów sportowych i rekreacyjnych oraz zasady sprawowania nadzoru nad ich przestrzeganiem."}
{"id":"1996_113_51","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. W założeniach budowlanych oraz modernizacyjnych obiektów sportowych uwzględnia się wymagania bezpieczeństwa i higieny oraz warunki umożliwiające korzystanie z tych obiektów przez osoby niepełnosprawne. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb opiniowania projektów urządzeń sportowych i sprzętu sportowego pod względem ich zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa i higieny użytkowania oraz korzystania z nich przez osoby niepełnosprawne."}
{"id":"1996_113_52","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Zawodnikom przysługuje prawo do ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków wynikłych na skutek uprawiania sportu. 2. Obowiązek ubezpieczenia zawodnika spoczywa na klubie lub związku sportowym, którego zawodnik jest członkiem lub reprezentantem."}
{"id":"1996_113_53","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Uprawianie alpinizmu, sportów motorowych, żeglarskich, płetwonurkowania, sportów lotniczych, dalekowschodnich sportów i sztuk walki, kick-boxingu, a także sportów o charakterze strzeleckim i obronnym wymaga odpowiednich kwalifikacji oraz przestrzegania szczególnych zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tych dyscyplinach sportu. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, kwalifikacje i sposób ich uzyskiwania, wynikające z nich uprawnienia, zasady nadawania, zawieszania i cofania tych uprawnień, wzory dokumentów stwierdzających te kwalifikacje i uprawnienia oraz zasady bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 1. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określa, w drodze zarządzenia, organy właściwe do sprawowania nadzoru technicznego i rejestracji statków sportowych i turystycznych o długości kadłuba do 20 m bez napędu mechanicznego lub z napędem o mocy do 75 kW."}
{"id":"1996_113_54","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Zapewnienie bezpieczeństwa osób przebywających w górach należy do organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego, dyrekcji parków narodowych, a także do osób prawnych i fizycznych prowadzących w górach działalność w zakresie kultury fizycznej. 2. Zapewnienie bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się w miejscach wyznaczonych oraz uprawiających sporty wodne należy do osób prawnych i fizycznych prowadzących nad wodą działalność w tym zakresie oraz do organów administracji rządowej i samorządowej. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, warunki bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne, a także obowiązki osób prawnych i fizycznych, o których mowa w ust 1 i 2."}
{"id":"1996_113_55","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Organizowanie pomocy oraz ratowanie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia w górach, należy w szczególności do Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - specjalistycznego stowarzyszenia kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym - w zakresie określonym w statucie tej organizacji. 2. Organizowanie pomocy oraz ratowanie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na wodach, należy w szczególności do Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - specjalistycznego stowarzyszenia kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym - w zakresie określonym w statucie tej organizacji. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych oraz możliwości ich wykonywania, za zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, przez inne organizacje ratownicze, a także ustanawia wysokość świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym."}
{"id":"1996_113_56","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Organizacje, o których mowa w art. 55, współdziałają w realizacji swoich zadań z organami administracji rządowej i samorządowej oraz osobami prawnymi i fizycznymi prowadzącymi działalność w zakresie kultury fizycznej i turystyki. Rozdział 11 Przepisy karne"}
{"id":"1996_113_57","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Kto nie będąc do tego uprawnionym wykorzystuje bądź używa symboliki olimpijskiej oraz nazw, o których mowa w art. 11 ust. 3, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto nie będąc do tego uprawnionym prowadzi działalność w zakresie sportu profesjonalnego lub narusza przepisy dotyczące bezpieczeństwa w dziedzinie kultury fizycznej. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, orzeka się nawiązkę na rzecz Polskiego Komitetu Olimpijskiego w wysokości 100 000 złotych. 4. Czyny, o których mowa w ust. 1 i 2, rozpatrywane są w trybie określonym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących. Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_113_58","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 197 i 198, Nr 36, poz. 206 i Nr 72, poz. 423, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 53, poz. 252, Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 113, poz. 547 oraz z 1995 r. Nr 138, poz. 681) w art. 5 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) trenerów zatrudnionych w szkołach i klasach z rozszerzonym programem wychowania fizycznego, szkołach i klasach sportowych, szkołach i klasach mistrzostwa sportowego, placówkach wychowania pozaszkolnego oraz w uczniowskich klubach sportowych, a także trenerów zatrudnionych w innych klubach sportowych, dla których praca z dziećmi i młodzieżą stanowi podstawowe zajęcie - w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki.\"."}
{"id":"1996_113_59","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547 i Nr 123, poz. 602 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1: a) dodaje się pkt 10a w brzmieniu: \"10a) wartość otrzymanego ubioru reprezentacyjnego i sportowego członka polskiej reprezentacji olimpijskiej,\", b) dodaje się pkt 40a w brzmieniu: \"40a) nagrody wypłacane przez Polski Komitet Olimpijski i Polski Komitet Paraolimpijski za uzyskanie wyników na igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich,\"; 2) w art.22 w ust. 9 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) z tytułu uprawiania sportu, z wyłączeniem sportu profesjonalnego, oraz z tytułu prowadzenia zawodów sportowych przez sędziego - 50%,\"."}
{"id":"1996_113_6","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Podstawową jednostką organizacyjną realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej jest klub sportowy. 2. Kluby sportowe, uczestniczące we współzawodnictwie sportowym, tworzone są w formie: 1) stowarzyszeń, zwanych dalej \"stowarzyszeniami kultury fizycznej\", 2) spółek akcyjnych, zwanych dalej \"sportowymi spółkami akcyjnymi\". 3. Kluby sportowe, które nie uczestniczą we współzawodnictwie sportowym, mogą być tworzone w innych, niż wymienione w ust. 2, przewidzianych prawem formach organizacyjnych."}
{"id":"1996_113_60","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133 poz. 654 i Nr 142, poz. 704) w art. 17 w ust. 1 dodaje się pkt 4l w brzmieniu: \"4l) dochody przekazane na rzecz Polskiego Komitetu Olimpijskiego oraz Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego w części przeznaczonej na przygotowanie, wyposażenie i uczestnictwo krajowej reprezentacji w igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich,\"."}
{"id":"1996_113_61","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Przepis art. 19 ust. 2 stosuje się od dnia 1 września 2000 r. 2. Tygodniowy wymiar godzin wychowania fizycznego, o którym mowa w art. 19 ust. 2, wynosi: 1) w okresie od dnia 1 września 1996 r. do dnia 31 sierpnia 1998 r. - co najmniej 3 godziny lekcyjne, 2) w okresie od dnia 1 września 1998 r. do dnia 31 sierpnia 2000 r. - co najmniej 4 godziny lekcyjne."}
{"id":"1996_113_62","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Stowarzyszenia kultury fizycznej i ich związki działające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stają się stowarzyszeniami kultury fizycznej i ich związkami w rozumieniu tej ustawy. 2. Stowarzyszenia i związki, o których mowa w ust. 1, dostosują swoje przepisy do wymogów ustawy nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Kluby sportowe działające na podstawie dotychczasowych przepisów dostosują swoje przepisy i formy organizacyjne do wymogów ustawy nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 4. Do czasu powstania Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki może powierzyć, w drodze zarządzenia, zadania i uprawnienia tego Komitetu innej organizacji."}
{"id":"1996_113_63","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. W sprawach o rejestrację stowarzyszeń kultury fizycznej, wszczętych i nie zakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy ustawy - Prawo o stowarzyszeniach. 2. Postępowanie likwidacyjne stowarzyszeń kultury fizycznej, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy, prowadzi się na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1996_113_64","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Dotychczasowe organy rejestracyjne stowarzyszeń kultury fizycznej i ich związków, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przekażą dokumentację tych stowarzyszeń i ich związków, z wyjątkiem uczniowskich klubów sportowych, do właściwych sądów rejestrowych."}
{"id":"1996_113_65","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Traci moc ustawa z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 34, poz. 181, z 1988 r. Nr 19, poz. 132 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 6, poz. 33, Nr 34, poz. 181 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 89, poz. 517). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1, o ile nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_113_66","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Traci moc ustawa z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową (Dz.U. Nr 12, poz. 64 oraz z 1991 r. Nr 114, poz. 493)."}
{"id":"1996_113_67","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 59 i 60, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1996 r. i mają zastosowanie do dochodów uzyskiwanych od tego dnia."}
{"id":"1996_113_7","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Szczególnym rodzajem klubu sportowego jest uczniowski klub sportowy. 2. Uczniowski klub sportowy działa na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 20, poz. 104 i z 1990 r. Nr 14, poz. 86), z wyłączeniem przepisów dotyczących rejestracji. 3. Członkami uczniowskiego klubu sportowego mogą być w szczególności uczniowie, rodzice i nauczyciele. 4. Uczniowskie kluby sportowe podlegają wpisowi do ewidencji, prowadzonej przez wojewodów właściwych ze względu na siedzibę klubów. 5. Uczniowskie kluby sportowe posiadają osobowość prawną."}
{"id":"1996_113_8","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Kluby sportowe, o których mowa w art. 6 ust. 2, w liczbie co najmniej trzech mogą zakładać związki klubów, zwane dalej \"związkami sportowymi\". 2. Członkami wspierającymi związku sportowego mogą być również kluby, o których mowa w art. 6 ust. 3, oraz inne osoby prawne i jednostki organizacyjne, których celem jest działalność w zakresie kultury fizycznej. 3. Do stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, o której mowa w art. 7 ust. 2, ze zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_113_9","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Do podstawowych zadań związków sportowych należy w szczególności: 1) prowadzenie działalności w zakresie sportu i rekreacji ruchowej, 2) organizowanie zawodów, imprez sportowych i rekreacyjnych, 3) prowadzenie działalności wychowawczej i popularyzatorskiej w zakresie kultury fizycznej, 4) szkolenie oraz doskonalenie kadr trenersko-instruktorskich, 5) wspieranie działalności uczniowskich klubów sportowych. 2. Szczegółowe zadania związków sportowych oraz sposób ich realizacji określają statuty związków sportowych."}
{"id":"1996_118_1","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) mas ziemnych lub skalnych usuwanych albo przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji, prowadzeniem eksploatacji kopalin albo prowadzeniem eksploatacji kopalin wraz z ich przerabianiem, jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu określa warunki i sposób ich zagospodarowania,\", b) dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) mas ziemnych pochodzących z pogłębiania akwenów morskich w związku z utrzymaniem infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i stanowiących nie zanieczyszczony urobek, składowany w sposób określony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,\"; 2) w art. 3: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) odpadach komunalnych - rozumie się przez to stałe i ciekłe odpady powstające w gospodarstwach domowych, w obiektach użyteczności publicznej i obsługi ludności, a także w pomieszczeniach użytkowanych na cele biurowe lub socjalne przez wytwarzającego odpady, w tym nieczystości gromadzone w zbiornikach bezodpływowych, porzucone wraki pojazdów mechanicznych oraz odpady uliczne, z wyjątkiem odpadów niebezpiecznych,\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) obiektach użyteczności publicznej i obsługi ludności - rozumie się przez to obiekty, w których wykonuje się zadania o charakterze użyteczności publicznej, w szczególności urzędy organów administracji publicznej, zakłady opieki zdrowotnej i opieki społecznej, szkoły i placówki w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, placówki kulturalno-oświatowe oraz jednostki więziennictwa, zakłady poprawcze i schroniska dla nieletnich,\", c) w pkt 6 wyrazy \"podmioty gospodarcze w rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\", d) w pkt 7 wyrazy \"podmioty gospodarcze w rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\" oraz po wyrazach \"lub ich unieszkodliwiania\" dodaje się wyrazy \"oraz osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, którym wytwarzający odpady przekazali odpady w celu ich wykorzystania\", e) w pkt 9 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) staroście - rozumie się przez to również prezydenta miasta na prawach powiatu.\"; 3) w art. 6 w ust. 2 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Zezwolenie na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych wydaje starosta po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza albo prezydenta miasta oraz wojewódzkiego inspektora sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 2. W miastach na prawach powiatu zezwolenie wydaje prezydent miasta po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora sanitarnego. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wytwarzającym odpady niebezpieczne, którzy budują lub utrzymują obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, wydaje wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust. 1, po zasięgnięciu opinii właściwego starosty. 3. Kopię wydanego zezwolenia organ wydający zezwolenie przekazuje do wiadomości marszałkowi województwa oraz właściwemu wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta, a w przypadku zezwolenia wydanego w trybie ust. 2, także staroście. 4. Wytwarzający odpady inne niż niebezpieczne w łącznej ilości powyżej jednej tony rocznie, z wyłączeniem odpadów komunalnych, obowiązany jest na dwa miesiące przed rozpoczęciem działalności powodującej powstawanie odpadów lub zmianą tej działalności wpływającą na rodzaj lub ilość wytwarzanych odpadów innych niż niebezpieczne, przedłożyć właściwemu organowi informację, o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami. 5. Właściwym organem, o którym mowa w ust. 4 jest: 1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta w przypadku, gdy wytwarzający wytwarza lub będzie wytwarzał odpady w ilości poniżej jednego tysiąca ton rocznie, 2) starosta w przypadku, gdy wytwarzający wytwarza lub będzie wytwarzał odpady w ilości równej lub większej od jednego tysiąca ton rocznie, 3) wojewoda w przypadku gdy wytwarzający buduje lub utrzymuje obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi. 6. Rada gminy może podjąć uchwałę o obowiązku złożenia informacji, o której mowa w ust. 4, przez wytwarzających określone rodzaje odpadów w ilości do jednej tony rocznie. 7. Właściwość miejscową organów w sprawach określonych w niniejszym artykule ustala się według miejsca wytwarzania odpadów. W przypadku, gdy odpady wytwarzane są na terenie działania więcej niż jednego organu właściwym jest organ, na terenie działania którego wytwarzana jest największa część odpadów. Organ ten wydaje przewidziane prawem decyzje w uzgodnieniu z pozostałymi właściwymi organami.\"; 5) w art. 9: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"art. 8 ust. 1 i 6\" zastępuje się wyrazami \"art. 8 ust. 1 i 2\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) program obejmujący sposoby zapobiegania powstawaniu odpadów niebezpiecznych lub minimalizacji ich ilości oraz ich usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie,\", b) ust. 2-6 otrzymują brzmienie: \"2. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, określa się: 1) rodzaj oraz ilość odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do wytworzenia w ciągu roku, 2) warunki realizacji programu, o którym mowa w ust. 1 pkt. 3, a także miejsce i warunki składowania oraz transportu odpadów niebezpiecznych, z uwzględnieniem selektywnego postępowania z odpadami niebezpiecznymi nadającymi się do wykorzystywania, 3) czas obowiązywania zezwolenia. 3. W razie gdy wytwarzający odpady niebezpieczne narusza przepisy ustawy lub nie przestrzega warunków określonych w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, organ wydający zezwolenie wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń. 4. Jeżeli wytwarzający odpady niebezpieczne mimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nadal narusza przepisy ustawy lub nie przestrzega warunków określonych w zezwoleniu, organ wydający zezwolenie może je cofnąć, w drodze decyzji, bez odszkodowania. 5. Cofnięcie zezwolenia powoduje wstrzymanie działalności, w wyniku której wytwarzane są odpady niebezpieczne objęte cofniętym zezwoleniem. 6. Wygaśnięcie lub cofnięcie zezwolenia nie powoduje wygaśnięcia obowiązku usunięcia skutków prowadzonej działalności na koszt wytwarzającego odpady niebezpieczne.\"; 6) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Informacja, o której mowa w art. 8 ust. 4 winna zawierać: 1) opis sposobu zapobiegania powstawaniu odpadów lub minimalizacji ich ilości, 2) opis sposobu usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania wytworzonych odpadów wraz z określeniem ich ilości, rodzaju i składu chemicznego, 3) oznaczenie miejsca oraz opis sposobu składowania i transportu odpadów uwzględniający postępowanie z odpadami nadającymi się do wykorzystania, 4) przewidywany okres prowadzenia działalności, w wyniku której powstają odpady. 2. W przypadku stwierdzenia przez organ na podstawie złożonej informacji, o której mowa w art. 8 ust. 4 lub własnych ustaleń, że wytwarzający odpady inne niż niebezpieczne zamierza postępować z odpadami w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi lub naruszający zasady ochrony środowiska, organ w terminie miesiąca od otrzymania informacji zobowiązuje w drodze decyzji wytwarzającego odpady do zmiany sposobu usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania wytworzonych odpadów. 3. W razie gdy wytwarzający odpady narusza przepisy ustawy lub działa w sposób niezgodny ze złożoną informacją, organ, któremu należało przedłożyć informację, wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń. 4. Jeżeli wytwarzający odpady mimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nadal narusza przepisy ustawy lub działa w sposób niezgodny ze złożoną informacją, organ właściwy do otrzymania informacji, o którym mowa w art. 8 ust. 5, może w drodze decyzji nakazać wstrzymanie działalności powodującej wytwarzanie odpadów. W takim przypadku wytwarzający odpady zobowiązany jest do usunięcia skutków prowadzonej działalności na własny koszt.\"; 7) w art. 11: a) w ust. 2 po wyrazach \"odbiorcy odpadów\" dodaje się wyrazy \" , który ponosi odpowiedzialność za wykonanie tych czynności, jeżeli posiada zezwolenie określone w ust. 3 i 9a.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Wytwarzający może przekazać niektóre rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania na własne potrzeby osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej. 2b. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, listę rodzajów odpadów, które wytwarzający odpady może przekazywać osobom fizycznym do wykorzystania.\", c) po ust. 9 dodaje się ust. 9a i 9b w brzmieniu: \"9a. Przejęcie przez odbiorcę odpadów, innych niż niebezpieczne od wytwarzającego odpady, odpowiedzialności za ich usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie wymaga uzyskania zezwolenia na usuwanie tych odpadów, w tym na transport, na ich wykorzystywanie lub unieszkodliwianie. Zezwolenie wydaje, w drodze decyzji, starosta właściwy ze względu na miejsce wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora sanitarnego oraz właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta z zastrzeżeniem ust. 9b. W postępowaniu o udzielenie takiego zezwolenia stosuje się odpowiednio przepisy ust. 4-9. 9b. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 9a odbiorcom odpadów, którzy budują lub utrzymują obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, wydaje wojewoda, z zachowanie trybu, o którym mowa w ust. 9a.\"; d) w ust. 10 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej oraz gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej.\"; 8) w art. 12 w ust. 1 i 2 wyrazy \"w art. 8 ust. 1 i 6\" zastępuje się wyrazami \"w art. 8 ust. 1 i 2\", a wyrazy \"ust. 3a\" zastępuje się wyrazami \" ust. 3a, 9a i 9b\"; 9) w art. 13 w ust. 3 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej oraz gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej\"; 10) w art. 14 w ust. 5 wyrazy \"Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz z ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i administracji publicznej\"; 11) w art. 15 wyrazy \"w art. 8 ust. 1 i 6\" zastępuje się wyrazami \"w art. 8 ust. 1 i 2\"; 12) w art. 16: a) w ust. 2 wyrazy \"Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz z ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i administracji publicznej\", b) w ust. 3 i 4 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw rolnictwa i zdrowia\"; 13) w art. 17 w ust. 2 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska\"; 14) w art. 18 w ust. 7 wyrazy \"Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i zdrowia\"; 15) w art. 21 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Nie uważa się za składowisko odpadów, wymagające wyznaczenia w trybie określonym ustawą, takiego miejsca gromadzenia odpadów, na którym umieszczanie ich przez wytwarzającego lub odbiorcę spełnia łącznie następujące warunki: 1) dotyczy odpadów przeznaczonych do wykorzystywania lub unieszkodliwiania z wyjątkiem składowania, 2) wynika z procesów technologicznych bądź organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, jednakże nie dłuższych niż jeden rok, 3) odbywa się na terenie, do którego wytwarzający lub odbiorca posiada tytuł prawny.\", 16) w art. 27 w ust. 1 wyrazy \"do dnia 31 stycznia\" zastępuje się wyrazami \"do końca lutego\"; 17) w art. 29 w ust. 1 wyrazy \"w terminie, o którym mowa w art. 27 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"do 31 stycznia następnego roku po roku, w którym składowano odpady\"; 18) w art. 33 w ust. 1 i 2 wyraz \"zarząd\" zastępuje się wyrazem \"marszałek\"; 19) w art. 37: a) w ust. 1 wyrazy \"wytwarzającemu odpady karę pieniężną\" zastępuje się wyrazami \"karę pieniężną wytwarzającemu odpady, odbiorcy odpadów lub innej jednostce organizacyjnej w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kary pieniężne ukarany wnosi na rachunek dystrybucyjny urzędu marszałkowskiego, właściwego ze względu na miejsce składowania odpadów.\", c) w ust. 6 wyrazy \"wytwarzającego odpady\" zastępuje się wyrazem \"ukaranego\", d) w ust. 9 wyrazy \"wytwarzającego odpady\" zastępuje się wyrazem \"ukaranego\", e) w ust. 13 wyrazy \"wytwarzającego odpady\" zastępuje się wyrazem \"ukaranego\"; 20) w art. 40: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"wytwarzającego odpady\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"wytwarzający odpady\"; 21) w art. 43 w ust. 9 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki\"; 22) w art. 44: a) w ust. 6 i 7 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska\", b) w ust. 8 w pkt 1 po wyrazach \"obchodzenia się z odpadami\" dodaje się wyrazy \"oraz sposobu postępowania w sytuacjach awaryjnych podczas przewozu tych odpadów\"; 23) w art. 45 wyrazy \"Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrami Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i transportu\"; 24) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. Kto bez wymaganego zezwolenia, bądź z naruszeniem warunków w nim określonych albo bez złożenia wymaganej informacji bądź niezgodnie ze złożoną informacją, o której mowa w art. 8 ust. 4, wytwarza odpady, usuwa z miejsc ich powstawania lub je wykorzystuje, unieszkodliwia lub przemieszcza, podlega karze aresztu albo grzywny.\"."}
{"id":"1996_118_2","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, Nr 121, poz. 770) w art. 2 w ust 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) odpadach komunalnych - rozumie się przez to stałe i ciekłe odpady powstające w gospodarstwach domowych, w obiektach użyteczności publicznej i obsługi ludności, a także w pomieszczeniach użytkowanych na cele biurowe lub socjalne przez wytwarzającego odpady, w tym nieczystości gromadzone w zbiornikach bezodpływowych, porzucone wraki pojazdów mechanicznych oraz odpady uliczne, z wyjątkiem odpadów niebezpiecznych,\"."}
{"id":"1996_118_3","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. 1. Wydane przed wejściem w życie ustawy zezwolenia i decyzje na podstawie dotychczasowych przepisów ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc na czas na jaki zostały wydane i zastępują zezwolenia, decyzje lub informacje składane organom administracji na podstawie przepisów tej ustawy, a złożone wnioski o wydanie zezwolenia lub dokonanie uzgodnienia zastępują informację, o której mowa w art. 1 pkt 4, z zastrzeżeniem ust 2. 2. Zezwolenia, które przed dniem wejścia w życie ustawy zostały wydane na czas nieoznaczony, obowiązują przez okres pięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Wytwarzający odpady inne niż niebezpieczne w łącznej ilości powyżej jednej tony rocznie, z wyłączeniem odpadów komunalnych, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy, nie uzyskali zezwolenia lub uzgodnienia na podstawie przepisów dotychczasowej ustawy, bądź nie złożyli wniosku o wydanie takiego zezwolenia lub dokonanie takiego uzgodnienia, zobowiązani są do złożenia informacji, o której mowa w art. 1 pkt 4, w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_118_4","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 7 lit. b), który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_128_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz.143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"; 2) w art. 7 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"lub na okres wstępny\"; 3) art. 10-12 otrzymują brzmienie: \"Art. 10. Jeżeli po upływie okresu zasiłkowego pracownik jest nadal niezdolny do pracy z powodu choroby, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, wypłata zasiłku chorobowego ulega przedłużeniu - nie dłużej jednak niż na okres dalszych trzech miesięcy."}
{"id":"1996_128_11","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 11. 1. Miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi 80% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. 2. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi jednakże 100% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy: 1) powstała wskutek wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo wskutek choroby zawodowej, 2) przypada w czasie ciąży, 3) trwa nieprzerwanie ponad dziewięćdziesiąt dni - począwszy od dziewięćdziesiątego pierwszego dnia niezdolności. 3. Zasiłek chorobowy wypłaca się za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy."}
{"id":"1996_128_12","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 12. 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 6 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część tego wynagrodzenia. 2. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, gdy wynagrodzenie ulega znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania. 3. Jeżeli prawo do zasiłku chorobowego powstało przed upływem okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie może być wyższa niż 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie poczynając od trzeciego go miesiąca kalendarzowego kwartału za okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych. 4. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się składniki wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy w ramach stosunku pracy, od których ustalono składkę na ubezpieczenie społeczne.\"; 4) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Jeżeli po upływie 6-miesięcznego okresu zasiłkowego wypłata zasiłku została przedłużona, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, ustalona w myśl art. 12, podlega waloryzacji według następujących zasad: 1) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w I kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w III kwartale w stosunku do I kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 2) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w II kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w IV kwartale w stosunku do II kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 3) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w III kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w I kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do III kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 4) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w IV kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do IV kwartału ubiegłego roku kalendarzowego. 2. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Monitorze Polskim, w terminie do ostatniego dnia każdego kwartału kalendarzowego, wskaźnik waloryzacji zasiłku chorobowego obowiązujący w następnym kwartale.\"; 5) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia: 1) przypadki, w których ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie z okresu wymienionego w art. 12 ust. 2, 2) szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłku.\"; 6) skreśla się art. 19; 7) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje od pierwszego dnia okresu niezbędnego do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.\"; 8) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Świadczenie rehabilitacyjne wynosi 75 % wynagrodzenia, które stanowi podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, a jeżeli niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy, albo wskutek choroby zawodowej - 100% tego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli świadczenie rehabilitacyjne zostało przyznane po upływie 6 miesięcy niezdolności do pracy, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, od której ustala się wysokość świadczenia rehabilitacyjnego, podlega waloryzacji. Przepisy art. 12a stosuje się odpowiednio.\"; 9) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. Przepisy art. 11 ust. 3, art. 14, 16 i 18 stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego.\"; 10) w art. 27: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy ustalaniu wysokości zasiłku wyrównawczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 i art. 14 ust. 2.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia: 1) przypadki, w których ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania przyjmuje się za podstawę wymiaru zasiłku wynagrodzenie z okresu wymienionego w art. 12 ust. 2, 2) szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłku wyrównawczego.\"; 11) w art. 30 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) urodzenia dziecka lub przyjęcia dziecka na wychowanie i wystąpienia do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie jego przysposobienia, w okresie korzystania z urlopu wychowawczego lub w okresie przerwy w zatrudnieniu odpowiadającej okresowi urlopu wychowawczego,\"; b) w pkt 3 lit a) po wyrazach \"z powodu\" dodać wyrazy \"ogłoszenia upadłości lub\"; 12) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. 1. Zasiłek porodowy wypłaca się w wysokości 15 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego kwartału za okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych. 2. W razie urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie, zasiłek porodowy przysługuje na każde urodzone dziecko.\"; 13) w art. 33: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"z urlopu bezpłatnego udzielonego dla sprawowania opieki nad małymi dziećmi\" zastępuje się wyrazami \"z urlopu wychowawczego lub w okresie przerwy w zatrudnieniu odpowiadającej okresowi urlopu wychowawczego\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Pracownicy, z którą rozwiązano umowę o pracę w czasie ciąży z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy i której nie zapewniono innego zatrudnienia, przysługuje do dnia porodu zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.\"; 14) w art. 34: a) skreśla się ust. 3, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Do zasiłku macierzyńskiego stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 i 14.\", c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia: 1) przypadki, w których ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania za podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego przyjmuje się wynagrodzenie z okresu wymienionego w art. 12 ust. 2, 2) szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłku.\"; 15) skreśla się art. 36; 16) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Miesięczny zasiłek opiekuńczy wynosi 80% wynagrodzenia. 2. Do zasiłku opiekuńczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 3 oraz art. 12 i 14. 3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia: 1) przypadki, w których ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania za podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego przyjmuje się wynagrodzenie z okresu wymienionego w art. 12 ust. 2, 2) szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłku.\"; 17) w art. 40 skreśla się ust. 2; 18) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości 200% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Przepis art. 31 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.\"; 19) skreśla się art. 44; 20) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. W razie pokrycia kosztów pogrzebu przez Państwo lub zakład pracy, małżonkowi, dzieciom, wnukom lub rodzeństwu albo innej osobie, która do chwili śmierci zmarłego pozostawała z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, przysługuje również zasiłek pogrzebowy.\"; 21) w art. 46 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie zbiegu prawa do zasiłku pogrzebowego z dwóch lub więcej tytułów, przysługuje tylko jeden zasiłek.\"; 22) skreśla się art. 47; 23) w art. 50 w ust. 1 wyrazy \"zaświadczenia zakładów służby zdrowia\" zastępuje się wyrazami \"zaświadczenia lekarskie\"; 24) skreśla się art. 59."}
{"id":"1996_128_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 53: a) w § 1 w pkt 1 lit.b) wyrazy \"dłużej niż okres pobierania zasiłku\" zastępuje się wyrazami \"dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić w razie nieobecności pracownika w pracy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem - w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a w przypadku odosobnienia pracownika ze względu na chorobę zakaźną - w okresie pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku.\"; 2) art. 92 otrzymuje brzmienie: \"Art. 92. §1.Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek: 1) choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 35 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że w danym zakładzie pracy wprowadzono wyższe wynagrodzenie z tego tytułu, 2) wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby zawodowej lub choroby przypadającej w czasie ciąży - w okresie wskazanym w pkt 1 - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. §2. Wynagrodzenie, o którym mowa w §1, oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. §3. Wynagrodzenie, o którym mowa w §1: 1) nie ulega obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, 2) nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego. §4. Za czas niezdolności do pracy, o której mowa w §1, trwającej łącznie dłużej niż 35 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\"; 3) w art. 94 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników.\"."}
{"id":"1996_128_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 3. Zakład pracy jest zobowiązany zamieścić w wydanym pracownikowi świadectwie pracy informację o liczbie dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, w którym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy, za które zostało wypłacone pracownikowi wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy."}
{"id":"1996_128_4","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 4. Ilekroć obowiązujące przepisy prawa pracy uzależniają możliwość rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem niezdolnym do pracy wskutek choroby lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną od upływu okresu pobierania przez niego zasiłku chorobowego, okres ten należy rozumieć łącznie z okresem pobierania przez pracownika wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy."}
{"id":"1996_128_5","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 5. 1. Zasiłek chorobowy, do którego prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wypłaca się w wysokości i na zasadach określonych w przepisach dotychczasowych, za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy z powodu choroby. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do zasiłku macierzyńskiego, opiekuńczego i wyrównawczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego."}
{"id":"1996_128_6","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 6. 1. W okresie od dnia 1 marca 1995 r. do dnia 31 grudnia 1995 r. w zakładach pracy zatrudniających do 5 pracowników pracownicy nie zachowują prawa do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Za okres niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną przysługuje im zasiłek chorobowy. 2. Liczbę pracowników zatrudnionych w zakładach pracy, o których mowa w ust. 1, ustala się w miesiącu kalendarzowym, w którym powstała niezdolność do pracy."}
{"id":"1996_128_7","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1995 r."}
{"id":"1996_140_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 1. 1. Ustanawia się Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\", który jest zaszczytnym wyróżnieniem za długoletnią wzorową służbę lub pracę w Wojsku Polskim. 2. Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" dzieli się na trzy stopnie: I stopień - Złoty Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\", II stopień - Srebrny Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\", III stopień - Brązowy Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"."}
{"id":"1996_140_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 2. 1. Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" może być nadany żołnierzowi zawodowemu lub pracownikowi wojska, który wzorowo przesłużył w zawodowej służbie wojskowej lub przepracował w Wojsku Polskim odpowiednio co najmniej - dwadzieścia pięć, piętnaście lub pięć lat. 2. Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" tego samego stopnia może być nadany tej samej osobie tylko jeden raz. Osobie wyróżnionej Medalem \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" nie nadaje się tego Medalu w stopniu niższym od posiadanego."}
{"id":"1996_140_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 3. 1. Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" nadaje Minister Obrony Narodowej z okazji Święta Wojska Polskiego. 2. Osoba, której nadano Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\", otrzymuje odznakę Medalu i legitymację potwierdzającą jego nadanie."}
{"id":"1996_140_4","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 4. 1. Odznaką Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" jest wieniec laurowy o średnicy 34 mm, na którym umieszczone są dwa skrzyżowane obosieczne miecze, skierowane ostrzem ku górze. W środku wieńca na okrągłej, czerwono emaliowanej tarczy o średnicy 15 mm, jest umieszczony srebrzony orzeł według wzoru określonego w art. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 7, poz. 18, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 oraz z 1990 r. Nr 10, poz. 60 i Nr 34, poz. 199). Wokół tarczy, na biało emaliowanym otoku w obramowaniu, jest umieszczony napis \"SIŁY ZBROJNE W SŁUŻBIE OJCZYZNY\". Odwrotna strona odznaki jest gładka. Wieniec, miecze, napis, obramowanie i odwrotna strona są w zależności od stopnia Medalu złocone, srebrzone lub patynowane na brązowo. 2. Odznaka Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" jest zawieszona na czerwonej wstążce długości 65 mm i szerokości 35 mm, z dwoma białymi paskami po bokach z każdej strony wstążki. 3. Wzór rysunkowy odznaki Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" wraz ze wstążką, określa załącznik do ustawy."}
{"id":"1996_140_5","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 5. 1. Utrata Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" następuje wskutek prawomocnego skazania na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych albo degradacji. 2. Minister Obrony Narodowej może pozbawić Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" w razie stwierdzenia, na podstawie wyników postępowania karnego, dyscyplinarnego lub przed sądem honorowym, że osoba nim wyróżniona dopuściła się czynu, wskutek którego stała się niegodna tego Medalu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do osób, którym nadano Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" na podstawie ustawy, o której mowa w art. 8."}
{"id":"1996_140_6","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady zaliczania służby wojskowej lub pracy do okresów wymaganych do nadania Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\", 2) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" oraz wzór wniosku o jego nadanie, 3) tryb wręczania, sposób i okoliczności noszenia odznaki Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" oraz wzór legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu, 4) szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji osób, którym nadano Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\", oraz osób, które Medal utraciły lub zostały go pozbawione."}
{"id":"1996_140_7","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 7. 1. Osoba, której nadano Medal \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" na podstawie ustawy, o której mowa w art. 8, zachowuje dotychczasowe uprawnienia związane z tym wyróżnieniem. 2. Odznaki Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\", nadanego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 8, nie podlegają wymianie na odznaki według wzoru określonego w art. 4 niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_140_8","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 8. Traci moc ustawa z dnia 15 lipca 1968 r. o medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\" (Dz.U. Nr 25, poz. 165)."}
{"id":"1996_140_9","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o ustanowieniu Medalu \"Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny\"","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_145_1","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady organizowania wyścigów konnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz działalność Polskiego Klubu Wyścigów Konnych."}
{"id":"1996_145_10","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Regulamin wyścigów konnych ustala, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa, mając na celu w szczególności określenie warunków zapewniających rzetelność rozgrywania gonitw oraz ich selekcyjny charakter. 2. Regulamin wyścigów konnych określa szczegółowo sprawy, dotyczące: 1) ras koni dopuszczonych do udziału w wyścigach konnych, 2) systemów, rodzajów i warunków przeprowadzania gonitw, 3) obowiązków i uprawnień właścicieli koni, kierowników stajni wyścigowych, trenerów, pracowników obsługi stajni oraz jeźdźców, 4) kompetencji i trybu działania komisji technicznej, sędziów technicznych, komisji odwoławczej oraz dyżurnych lekarzy medycyny i weterynarii, 5) zgłaszania do Klubu stajni wyścigowych, 6) zgłaszania koni do wyścigów w danym roku, 7) rejestracji barw wyścigowych, 8) identyfikacji koni, 9) zapisywania i wycofywania koni z gonitw, 10) wag noszonych przez konie w gonitwach, 11) nagród wyścigowych, 12) szczegółowych zasad rozgrywania gonitw, 13) składania protestów, 14) wykazu niedozwolonych środków dopingujących, 15) zasad i trybu kontroli antydopingowej jeźdźców i koni, 16) zasad porządkowych na terenach i w lokalach należących do toru wyścigowego, 17) katalogu czynów stanowiących przewinienia dyscyplinarne, 18) kar, które mogą być wymierzane za poszczególne przewinienia, 19) szczegółowego trybu postępowania w sprawach o przewinienia dyscyplinarne, 20) wymogów, które powinien spełniać oficjalny program wyścigów konnych, 21) kategoryzacji jeźdźców (powożących)."}
{"id":"1996_145_11","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb udzielania zezwoleń na kierowanie stajnią wyścigową, licencji na trenowanie koni, dosiadanie (powożenie) koni oraz pełnienie funkcji sędziego wyścigowego, w tym wymogi, jakie powinna spełniać osoba występująca o przyznanie licencji, w szczególności dotyczące wiedzy i umiejętności posiadanych przez kandydata, 2) wysokość opłaty uiszczanej na rzecz Klubu za wydanie zezwolenia na organizowanie wyścigów konnych, różnicując ją w zależności od planowanej liczby gonitw w ciągu roku na danym torze wyścigowym, 3) wysokość opłat na rzecz Klubu za udzielenie zezwolenia na kierowanie stajnią wyścigową i licencji na trenowanie koni oraz dosiadanie (powożenie) koni a także pełnienie funkcji sędziego wyścigowego, różnicując je w zależności od przedmiotu licencji oraz za rejestrację barw wyścigowych i zgłoszenie konia do wyścigów."}
{"id":"1996_145_12","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Skarb Państwa powierza Polskiemu Klubowi Wyścigów Konnych wykonywanie niezbywalnego prawa własności oraz innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do położonych na terenie miasta stołecznego Warszawy nieruchomości oraz pozostałych składników majątkowych zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego Państwowe Tory Wyścigów Konnych, które były ujęte w bilansie likwidacji i w stosunku do których w dniu wejścia w życie ustawy prawo własności w imieniu Skarbu Państwa wykonuje Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa."}
{"id":"1996_145_13","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Dochodami Klubu są: 1) opłata wnoszona przez organizatora wyścigów konnych za wydanie zezwolenia na organizowanie wyścigów konnych, 2) opłaty w wysokości 2% sumy wpłaconych stawek na zakłady wzajemne na wyścigi konne rozgrywane w kraju, 3) opłaty z tytułu licencji i innych zezwoleń przewidzianych w ustawie, 4) zapisy, spadki i darowizny, 5) inne dochody. 2. Klub prowadzi samodzielną gospodarkę finansową w oparciu o roczny plan finansowy, zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"1996_145_14","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Podmiot organizujący na podstawie przepisów o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach zakłady wzajemne na wyścigi konne, uiszcza opłatę na rzecz Klubu w wysokości 2% sumy wpłaconych stawek na zakłady wzajemne na wyścigi konne w danym miesiącu, w terminie do 20 dnia następnego miesiąca. 2. Opłata, o której mowa w ust. 1, podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1996_145_15","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Prezes, po zaopiniowaniu przez Radę, składa roczne sprawozdanie z działalności Klubu ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. Rozdział 3 Organizowanie wyścigów konnych"}
{"id":"1996_145_16","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Organizowanie wyścigów konnych wymaga zezwolenia Prezesa. 2. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać: 1) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o udzielenie zezwolenia i jego siedziby (miejsca zamieszkania), 2) wskazanie planowanej lokalizacji toru wyścigowego, uzgodnionej z właściwym organem administracji państwowej do spraw planowania przestrzennego oraz organem samorządu terytorialnego, 3) wskazanie zabezpieczenia finansowego dla właściwego przeprowadzenia wyścigów oraz podanie źródeł pochodzenia posiadanego kapitału, 4) określenie rodzaju gonitw, które mają być przeprowadzane, oraz planowanie ich liczby w ciągu roku, 5) opis projektowanych urządzeń technicznych toru wyścigowego, 6) planowany termin rozpoczęcia działalności. 3. Prezes może zobowiązać wnioskodawcę do przedstawienia, w wyznaczonym terminie dodatkowych informacji i dokumentów. 4. Po złożeniu wniosku i jego uzupełnienia w przypadku określonym w ust. 3 Prezes określa warunki, którym ma odpowiadać tor wyścigowy. 5. Po stwierdzeniu spełnienia warunków określonych zgodnie z ust. 4 Prezes wydaje zezwolenie, w którym określa: 1) podmiot uprawniony do organizowania wyścigów konnych, 2) tor wyścigowy, na którym mogą być przeprowadzane wyścigi, i szczegółowe warunki, którym ma odpowiadać ten tor, 3) rodzaje gonitw, które mogą być rozgrywane. 6. Zezwolenie wydaje się po uiszczeniu opłaty na rzecz Klubu, o której mowa w art. 11 pkt 2."}
{"id":"1996_145_17","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W razie stwierdzenia, iż podmiot, któremu udzielono zezwolenia, narusza przepisy ustawy, regulamin wyścigów konnych lub warunki określone w zezwoleniu, Prezes nakazuje usunięcie uchybień w wyznaczonym terminie."}
{"id":"1996_145_18","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Prezes cofa zezwolenie, gdy podmiot: 1) nie usunął uchybień w wyznaczonym terminie, 2) rażąco narusza przepisy ustawy, regulamin wyścigów konnych lub warunki określone w zezwoleniu. 2. W razie cofnięcia zezwolenia ponowny wniosek może być złożony przez ten sam podmiot po upływie jednego roku od daty cofnięcia zezwolenia."}
{"id":"1996_145_19","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Udzielenie zezwolenia na organizowanie wyścigów konnych, nakazanie usunięcia uchybień oraz cofnięcie zezwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej. 2. Od decyzji Prezesa w sprawach, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1996_145_2","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) wyścigi konne - gonitwy przeprowadzane zgodnie z planem rocznym, zatwierdzonym przez Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, organizowane w celu wybrania odpowiedniego materiału zarodowego dla ulepszania ras koni, 2) gonitwy - publiczne próby, których zadaniem jest ocena stopnia dzielności koni, przeprowadzane na torach wyścigowych zgodnie z przepisami ustawy i regulaminem wyścigów konnych, 3) tor wyścigowy - miejsce spełniające warunki określone przez Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, w którym stale lub okresowo organizowane są wyścigi konne, 4) organizator wyścigów konnych - podmiot, który uzyskał zezwolenie Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych na organizowanie wyścigów konnych, 5) stajnia wyścigowa - wyodrębnioną jednostkę organizacyjną, pod określoną nazwą, w której konie są przygotowywane do wyścigów konnych przez trenera, która została zgłoszona do Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, 6) właściciel konia - podmiot, pod którego nazwiskiem lub nazwą oraz barwami koń bierze udział w gonitwach, posiadający prawo zapisu konia do gonitw, 7) trener - osobę fizyczną przygotowującą konie do udziału w gonitwach, która uzyskała licencję Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, 8) jeździec (powożący) - osobę fizyczną dosiadającą (powożącą) konia w gonitwie, która uzyskała licencję Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych na dosiadanie (powożenie) koni, 9) sędzia wyścigowy - osobę fizyczną sprawującą nadzór nad prawidłowością przeprowadzania gonitw jako członek komisji technicznej, komisji odwoławczej albo sędzia techniczny, która uzyskała licencję Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, 10) sędzia techniczny - sędziego wyścigowego, wykonującego na torze wyścigowym w dniu przeprowadzania gonitw czynności określone w regulaminie wyścigów konnych, 11) komisja techniczna - zespół sędziów wyścigowych, powołany przez Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, sprawujący nadzór nad przestrzeganiem postanowień regulaminu wyścigów konnych, 12) komisja odwoławcza - zespół złożony z sędziów wyścigowych, powołany przez Prezesa Polskiego Klubu Wyścigów Konnych, 13) przewinienie dyscyplinarne - czyn naruszający postanowienia regulaminu wyścigów konnych, 14) protest - zastrzeżenie w sprawie nieprzestrzegania postanowień regulaminu wyścigów konnych dotyczących gonitwy, wniesione przez osobę uprawnioną w czasie i trybie określonych w tym regulaminie. Rozdział 2 Polski Klub Wyścigów Konnych"}
{"id":"1996_145_20","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Gonitwy przeprowadzane są według planu rocznego, zatwierdzanego przez Prezesa na podstawie wniosków organizatorów wyścigów konnych. 2. Przeprowadzenie dodatkowych gonitw wymaga zgody Prezesa."}
{"id":"1996_145_21","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W gonitwie mogą brać udział wyłącznie konie, które zostały zgłoszone zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie wyścigów konnych. Rozdział 4 Odpowiedzialność dyscyplinarna"}
{"id":"1996_145_22","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Kary dyscyplinarne mogą być orzekane w stosunku do osób wykonujących funkcje związane z wyścigami konnymi, które popełniły czyny stanowiące przewinienia dyscyplinarne określone w regulaminie wyścigów konnych."}
{"id":"1996_145_23","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów regulaminu wyścigów konnych podlegają: 1) kierownicy stajen, 2) trenerzy, 3) jeźdźcy, 4) właściciele koni, 5) sędziowie wyścigowi, 6) dyżurni lekarze medycyny, 7) dyżurni lekarze weterynarii."}
{"id":"1996_145_24","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) kara pieniężna w wysokości od 50 zł do równowartości sumy nagród w wyścigu, w którym naruszono przepisy regulaminu wyścigów konnych, 4) zawieszenie zezwolenia na kierowanie stajnią wyścigową, 5) zawieszenie licencji na trenowanie koni, dosiadanie (powożenie) koni lub pełnienie funkcji sędziego wyścigowego - nie dłużej niż na rok, 6) pozbawienie prawa trenowania koni, dosiadania (powożenia) koni lub pełnienia funkcji sędziego wyścigowego."}
{"id":"1996_145_25","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej orzekają: 1) komisja techniczna - jako organ pierwszej instancji, 2) komisja odwoławcza - jako organ drugiej instancji. 2. W sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów wyścigowych wchodzących w skład komisji technicznej orzeka - jako organ pierwszej instancji komisja odwoławcza."}
{"id":"1996_145_26","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Od orzeczenia komisji technicznej wymierzającego karę dyscyplinarną osobie ukaranej przysługuje odwołanie do komisji odwoławczej. 2. Odwołanie wnosi się w terminie 3 dni od dnia doręczenia orzeczenia komisji technicznej wraz z uzasadnieniem - za pośrednictwem tej komisji. 3. Komisja odwoławcza rozpatruje odwołanie w terminie 5 dni od dnia jego wniesienia. 4. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania kary orzeczonej przez komisję techniczną. 5. Komisja odwoławcza nie może wymierzyć kary surowszej od orzeczonej przez komisję techniczną. 6. W postępowaniu dyscyplinarnym przed komisją techniczną i komisją odwoławczą stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"1996_145_27","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Od orzeczenia komisji odwoławczej wymierzającego karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 24 pkt 3-6, przysługuje odwołanie do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce położenia toru wyścigowego. 2. Odwołanie do sądu rejonowego wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia komisji odwoławczej wraz z uzasadnieniem. 3. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania kary orzeczonej przez komisję odwoławczą. 4. W postępowaniu odwoławczym przed sądem rejonowym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"1996_145_28","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Kto bez zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, organizuje wyścigi konne, podlega karze grzywny. 2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, toczy się według przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_145_29","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Nabyte na podstawie dotychczasowych prawideł wyścigowych wyścigów konnych uprawnienia do trenowania lub dosiadania koni wyścigowych zachowują swoją moc. 2. Podmioty organizujące dotychczas wyścigi konne zachowują prawo do organizowania wyścigów przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_145_3","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Tworzy się Polski Klub Wyścigów Konnych, zwany dalej \"Klubem\". 2. Klub jest państwową osobą prawną. 3. Siedzibą Klubu jest Warszawa."}
{"id":"1996_145_30","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Minister właściwy do spraw rolnictwa powoła Radę Klubu w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_145_31","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Traci moc ustawa z dnia 19 kwietnia 1950 r. o wyścigach konnych (Dz.U. Nr 20, poz. 173, z 1958 r. Nr 11, poz. 40, z 1976 r. Nr 19, poz. 122 oraz z 1992 r. Nr 68, poz. 341). 2. Do czasu wejścia w życie regulaminu wyścigów konnych, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc prawidła wyścigowe wyścigów konnych."}
{"id":"1996_145_32","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_145_4","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Nadzór nad Klubem sprawuje minister właściwy do spraw rolnictwa."}
{"id":"1996_145_5","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Do zadań Klubu należy: 1) ustalanie warunków rozgrywania gonitw oraz czuwanie nad ich przestrzeganiem, 2) działanie na rzecz umacniania i doskonalenia hodowli koni, 3) działanie na rzecz rozwoju wyścigów konnych. 2. Klub realizuje swoje zadania w szczególności przez: 1) inicjowanie i opiniowanie rozwiązań prawnych dotyczących wyścigów konnych, 2) opiniowanie projektów regulaminów wyścigów konnych, 3) określanie warunków i udzielanie zezwoleń na organizowanie wyścigów konnych oraz sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem przez organizatora wyścigów postanowień ustawy, regulaminu wyścigów konnych i warunków określonych w udzielonym mu zezwoleniu, 4) udzielanie zezwoleń na kierowanie stajnią wyścigową, 5) przyznawanie licencji na trenowanie i dosiadanie (powożenie) koni oraz pełnienie funkcji sędziego wyścigowego, 6) rejestrację i publikowanie wykazu osób uprawnionych do wykonywania funkcji trenera i jeźdźca (powożącego) w danym roku, 7) powoływanie komisji technicznych i sędziów technicznych dla poszczególnych torów, 8) powoływanie komisji odwoławczej, 9) nadzór nad orzecznictwem komisji technicznych oraz komisji odwoławczej, 10) sporządzanie listy osób uprawnionych do pełnienia na torach wyścigowych funkcji dyżurnych lekarzy medycyny i weterynarii, 11) członkostwo i udział w pracach międzynarodowych organizacji wyścigowych, 12) współpracę z instytucjami naukowymi, 13) zatwierdzanie planów gonitw dla poszczególnych torów wyścigowych oraz wyrażanie zgody na gonitwy dodatkowe, 14) przeprowadzanie szkoleń specjalistycznych, 15) opracowywanie materiałów statystycznych w zakresie oceny wartości użytkowej i hodowlanej koni, 16) podejmowanie działań w celu podnoszenia poziomu treningu koni oraz techniki jeździeckiej, 17) wydawanie biuletynu wyścigowego, 18) promocję wyścigów konnych."}
{"id":"1996_145_6","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Klub działa na podstawie ustawy oraz statutu nadanego, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Statut Klubu reguluje w szczególności: 1) strukturę organizacyjną Klubu, 2) system wewnętrznej kontroli, 3) zasady gospodarki finansowej Klubu."}
{"id":"1996_145_7","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Organami Klubu są: 1) Rada Klubu, zwana dalej \"Radą\", 2) Prezes Klubu, zwany dalej \"Prezesem\"."}
{"id":"1996_145_8","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Rada składa się z 15 do 25 członków powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa spośród kandydatów przedstawionych przez: 1) organizatorów wyścigów konnych, 2) organizacje zrzeszające hodowców koni wyścigowych, 3) organizacje zrzeszające właścicieli koni, 4) organizacje zrzeszające trenerów, 5) organizacje zrzeszające jeźdźców. 2. Członkowie Rady będący przedstawicielami organizacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, stanowią co najmniej 80% składu Rady. 3. Kadencja Rady trwa 4 lata. 4. Rada: 1) opiniuje projekt regulaminu wyścigów konnych, 2) wnioskuje o powołanie i odwołanie Prezesa, 3) wnioskuje o powołanie i odwołanie sędziów wyścigowych. 5. Uchwały Rady podejmowane są w obecności co najmniej połowy jej członków zwykłą większością głosów. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa może odwołać przed upływem kadencji członka Rady a na jego miejsce powołać innego, na wniosek organizacji, która zgłosiła jego kandydaturę."}
{"id":"1996_145_9","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Prezesa powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Rady. 2. Kadencja Prezesa trwa 4 lata. 3. Prezes: 1) kieruje Klubem i reprezentuje go na zewnątrz, 2) wydaje decyzje w sprawach zezwoleń na organizowanie wyścigów konnych, 3) nadaje uprawnienia oraz udziela licencji trenerom, jeźdźcom (powożącym) i sędziom wyścigowym, 4) udziela zezwoleń na kierowanie stajnią wyścigową, 5) powołuje komisje techniczne i sędziów technicznych dla poszczególnych torów wyścigowych, 6) powołuje komisję odwoławczą, 7) wykonuje inne zadania określone w ustawie, statucie Klubu i regulaminie wyścigów konnych."}
{"id":"1996_146_1","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz.U. Nr 39, poz. 223) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1. dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Agencja może tworzyć oddziały terenowe.\"; 2) art. 4. otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Agencja realizuje interwencyjną politykę rolną państwa w celu stabilizacji rynku produktów rolnych i żywnościowych oraz ochrony dochodów uzyskiwanych z rolnictwa. 2. Zadanie, o którym mowa w ust. 1, Agencja wykonuje w szczególności przez: 1) interwencyjny zakup i sprzedaż produktów rolnych oraz ich przetworów na rynku krajowym i rynkach zagranicznych, 2) gromadzenie i gospodarowanie państwowymi rezerwami produktów rolnych oraz produktów i półproduktów żywnościowych w ramach określonych zadań oraz przeznaczonych na ten cel środków finansowych, 3) udzielanie poręczeń kredytów, z wyjątkiem kredytów inwestycyjnych, podmiotom gospodarczym realizującym zadania zlecone przez Agencję. 3. Do zadań Agencji należą także: 1) analizowanie rynku produktów rolnych i żywnościowych, 2) przedstawianie Radzie Ministrów: a) propozycji regulacji organizacyjno-prawnych w zakresie funkcjonowania rynku podstawowych produktów rolnych i żywnościowych, b) w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, propozycji dotyczących regulacji handlu zagranicznego w zakresie produktów będących przedmiotem działalności interwencyjnej Agencji, 3) inicjowanie i udział w działaniach organizacyjnych mających na celu rozwój rynku produktów rolnych i żywnościowych. 4. Prezes Agencji przedstawia Radzie Ministrów do zatwierdzenia zaopiniowany przez Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Finansów oraz Radę Agencji roczny program działań interwencyjnych, który obejmuje: 1) listę podstawowych produktów rolnych oraz produktów i półproduktów żywnościowych będących przedmiotem oddziaływania Agencji, 2) prognozę poziomu cen, według których Agencja będzie prowadzić działalność interwencyjną i gospodarkę rezerwami państwowymi, 3) środki niezbędne na działania interwencyjne.\"; 3) dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Rada Ministrów może powierzyć Agencji realizację innych zadań niż określone w art. 4, związanych z organizowaniem i funkcjonowaniem rynku produktów rolnych i żywnościowych. 2. Rada Ministrów powierzając zadania, o których mowa w ust. 1, zapewni Agencji na ten cel odpowiednie środki finansowe.\"; 4) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezes Agencji jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Finansów.\", b) skreśla się ust. 3, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Agencji składa półroczne i roczne sprawozdania z działalności Agencji Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Ministrowi Finansów, a także Sejmowej i Senackiej Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.\"; 5) w art. 7: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"powoływani na okres 3 lat\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Członków Rady, będących przedstawicielami administracji państwowej, po jednym przedstawicielu Ministra Finansów, Ministra Przemysłu i Handlu, Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek zainteresowanych ministrów.\"; 6) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Agencja działa na podstawie niniejszej ustawy oraz statutu nadanego, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Statut Agencji reguluje w szczególności: 1) strukturę organizacyjną Agencji, 2) zasady tworzenia oddziałów terenowych, 3) zadania oraz zasady działania Rady Agencji, 4) zasady udzielania pełnomocnictw, 5) szczegółowe zasady gospodarki finansowej, 6) system kontroli wewnętrznej, 7) procedury działalności interwencyjnej, 8) procedury ustalania ceny minimalnej, 9) zasady udziału Agencji w spółkach prawa handlowego.\"; 7) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową i ewidencję księgową, dotyczącą gospodarowania rezerwami państwowymi oraz działalności interwencyjnej na rynku produktów rolnych, zgodnie z przepisami obowiązującymi osoby prawne i niniejszą ustawą. 2. Agencja działa zgodnie z planem finansowym obejmującym rok obrachunkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym. Roczny plan finansowy Agencji ustala jej Prezes w porozumieniu z Ministrami Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Finansów. 3. Przychodami Agencji są dotacje budżetowe ustalane corocznie w ustawie budżetowej, wpływy z działalności gospodarczej, z kapitałów pieniężnych, darowizn oraz inne wpływy. 4. Przychody określone w ust. 3 Agencja przeznacza na realizację zadań określonych w art. 4 oraz na funkcjonowanie Agencji. 5. Zasady wynagradzania pracowników określa Prezes Agencji Rynku Rolnego w zakładowym regulaminie wynagradzania.\"; 8) skreśla się art. 10 i 11; 9) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Techniczno-organizacyjną obsługę Prezesa Agencji sprawuje biuro Agencji, zwane \"Centralą\".\"; 10) dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Nie pobiera się opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych, których stroną jest Agencja Rynku Rolnego.\"."}
{"id":"1996_146_2","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. 1. Przedsiębiorstwa przemysłu zbożowo-młynarskiego \"PZZ\", które w drodze darowizny przekazały nieodpłatnie Agencji magazyny zbożowe, dokonają zmniejszenia funduszu założycielskiego na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27, z 1993 r. Nr 18, poz. 82, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 i z 1995 r. Nr 154, poz. 791). 2. Wygasają zobowiązania przedsiębiorstw przemysłu zbożowo-młynarskiego \"PZZ\" lub następców prawnych tych przedsiębiorstw wobec Skarbu Państwa z tytułu spłat kredytów inwestycyjnych dokonanych ze środków budżetu państwa na podstawie poręczenia Ministra Finansów, jeżeli magazyny zbożowe tych przedsiębiorstw zostały przejęte przez Agencję Rynku Rolnego."}
{"id":"1996_146_3","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93 i z 1994 r. Nr 79, poz. 362) w art. 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do Agencji Rynku Rolnego.\"."}
{"id":"1996_146_4","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113)) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) Agencję Rynku Rolnego.\"."}
{"id":"1996_146_5","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Prezes Rady Ministrów ogłosi tekst jednolity ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów wydanych przed dniem ogłoszenia tekstu jednolitego."}
{"id":"1996_146_6","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Do czasu wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt. 6 niniejszej ustawy, obowiązują, nie dłużej niż przez 3 miesiące, dotychczasowe przepisy wydane na podstawie art. 8 ustawy z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz.U. Nr 39, poz. 223)."}
{"id":"1996_146_7","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_147_1","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 1. Powszechny spis rolny 1996 roku, zwany dalej \"spisem\", będzie przeprowadzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniach od 13 do 25 czerwca 1996 r., według stanu w dniu 12 czerwca 1996 r. o godz. 24{00}."}
{"id":"1996_147_10","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 10. Terenowe organy administracji rządowej udzielą pomocy w przeprowadzeniu spisu, a w szczególności przekażą nieodpłatnie gminom, na potrzeby spisu, dokumentację geodezyjną w zakresie ewidencji gruntów."}
{"id":"1996_147_11","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 11. Prace związane ze spisem są finansowane z budżetu państwa."}
{"id":"1996_147_12","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 12. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, spis przeprowadzą rachmistrze spisowi powołani przez dyrektora urzędu statystycznego na wniosek wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. 2. Podmioty prowadzące gospodarstwo rolne, działające w formie państwowych jednostek organizacyjnych, przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni oraz spółek z udziałem Skarbu Państwa wypełnią we własnym zakresie kwestionariusz spisowy i przekażą go do urzędu statystycznego województwa, na terenie którego położona jest siedziba gospodarstwa rolnego."}
{"id":"1996_147_13","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 13. 1. Osoby wykonujące prace związane ze spisem otrzymują wynagrodzenie w ramach zawieranych na wykonanie określonych czynności umów zlecenia lub umów o dzieło, według kryteriów ustalonych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 2. Pracownicy służb statystyki publicznej mogą za dodatkowy wkład pracy wniesiony w prace spisowe otrzymać nagrody. Regulamin przyznawania nagród ustali Prezes Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1996_147_14","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 14. 1. W razie wypadku powstałego przy pełnieniu obowiązków spisowych, rachmistrzom spisowym i innym osobom wykonującym czynności na rzecz spisu oraz członkom ich rodzin przysługują świadczenia z tytułu wypadku na zasadach przewidzianych w przepisach określających podstawę wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami. 2. Przepis ust. 1. stosuje się do osób, które nie mają prawa do świadczeń z tytułu wypadku na podstawie odrębnych przepisów. 3. Roszczenia w sytuacjach, o których mowa w ust. 1 i 2, zgłasza się do organów statystyki publicznej, które sporządzają dokumentację w trybie określonym ustawą z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110) oraz przekazują je terenowemu oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"1996_147_15","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 15. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, metodologię spisu oraz sposób i tryb jego przeprowadzenia oraz szczegółowe zadania służb statystyki publicznej. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". Rozdział 4 Spis kontrolny"}
{"id":"1996_147_16","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 16. 1. Od dnia 26 czerwca do dnia 2 lipca 1996 r. w wylosowanych obwodach spisowych zostanie przeprowadzony spis kontrolny. 2. Spis kontrolny polega na sprawdzeniu kompletności przeprowadzonego spisu oraz prawdziwości i poprawności zapisów w kwestionariuszach spisowych. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy zakres oraz tryb przeprowadzenia spisu kontrolnego. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1996_147_17","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 17. Do spisu kontrolnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 2-15. Rozdział 5 Przepis końcowy"}
{"id":"1996_147_18","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 18. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_147_2","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 2. Spis będzie przeprowadzony: 1) w indywidualnych gospodarstwach rolnych, 2) u osób fizycznych użytkujących działki rolne, 3) u właścicieli zwierząt gospodarskich nie posiadających użytków rolnych lub posiadających użytki rolne o powierzchni mniejszej niż 0,1 ha, 4) u osób prawnych i w jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, których podstawowym rodzajem działalności jest prowadzenie upraw rolnych, warzywnictwa i ogrodnictwa, chów i hodowla zwierząt, działalność usługowa związana z uprawami rolnymi oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyjątkiem działalności weterynaryjnej, gospodarka łowiecka, hodowla i pozyskiwanie zwierząt łownych łącznie z pokrewną działalnością usługową, 5) u osób prawnych i w jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które niezależnie od rodzaju działalności podstawowej są użytkownikami użytków rolnych o powierzchni przekraczającej 1 ha."}
{"id":"1996_147_3","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) gospodarstwie rolnym oznacza to grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, 2) indywidualnym gospodarstwie rolnym - oznacza to gospodarstwo rolne o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha, będące własnością lub znajdujące się w użytkowaniu osoby fizycznej lub grupy osób, 3) działce rolnej - oznacza to gospodarstwo rolne o powierzchni użytków rolnych od 0,1 ha do 1 ha włącznie, 4) właścicielu zwierząt gospodarskich - oznacza to osobę fizyczną nie posiadającą użytków rolnych lub posiadającą użytki rolne o powierzchni mniejszej niż 0,1 ha, posiadającą zwierzęta gospodarskie: bydło, trzodę chlewną, konie, owce, kozy, drób, króliki, zwierzęta futerkowe oraz pnie pszczele, 5) użytkowniku indywidualnego gospodarstwa rolnego lub użytkującym działkę rolną - oznacza to osobę fizyczną lub grupę osób mających w faktycznym użytkowaniu grunty, niezależnie od tego, czy są właścicielami, dzierżawcami czy użytkują je z innego tytułu, i niezależnie od tego, czy grunty te są zlokalizowane w jednej lub w kilku gminach, 6) użytkowaniu gruntów - oznacza to ich uprawę i zbiór plonów na własny rachunek, 7) gospodarstwie domowym - oznacza to zespół osób mieszkających i utrzymujących się wspólnie."}
{"id":"1996_147_4","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 4. 1. W ramach spisu w indywidualnych gospodarstwach rolnych będą zebrane następujące informacje: 1) dane o osobach będących właścicielami i użytkownikami indywidualnych gospodarstw rolnych oraz o osobach w ich gospodarstwie domowym: a) nazwisko i imiona właściciela, nazwisko i imiona użytkownika indywidualnego gospodarstwa rolnego, b) wykształcenie, c) rok urodzenia, płeć, d) wkład pracy w gospodarstwo rolne - przeciętna liczba miesięcy pracy w ostatnim roku oraz przeciętna dzienna liczba godzin pracy w sezonie: wiosennym, letnim, jesiennym i zimowym, e) główne i dodatkowe źródła utrzymania, f) czy prowadzą pozarolniczą działalność na własny rachunek, g) czy w ciągu ostatnich 6 lat straciły pracę i w ostatnich 3 miesiącach aktywnie poszukiwały pracy poza swoim gospodarstwem rolnym, h) czy są zarejestrowane jako bezrobotni, i) czy mogłyby zająć się pracą poza gospodarstwem rolnym, 2) o źródłach utrzymania gospodarstwa domowego, 3) o liczbie pracowników najemnych zatrudnionych w gospodarstwie rolnym, 4) o użytkowaniu gruntów, a w szczególności: a) powierzchnia gruntów ogółem, w tym użytków rolnych (gruntów ornych, sadów, łąk i pastwisk trwałych), lasów, pozostałych gruntów i nieużytków, b) zmiany w powierzchni użytków rolnych w okresie od dnia 1 lipca 1990 r. do dnia 12 czerwca 1996 r. według przyczyn, c) powierzchnia zasiewów głównych upraw, 5) o pogłowiu zwierząt gospodarskich według gatunków i grup wiekowoużytkowych oraz liczbie pni pszczelich, 6) o budynkach, infrastrukturze i wyposażeniu technicznym, w tym: a) rodzaje budynków, budowli i ich powierzchnia oraz wiek, b) liczba i rok produkcji ciągników rolniczych i innych środków transportowych oraz maszyn rolniczych, c) źródła zaopatrzenia w wodę, sposoby odprowadzania ścieków i usuwania śmieci, d) wyposażenie w sieć elektryczną, gaz i telefon, e) rodzaje urządzeń melioracyjnych (istniejących i pożądanych), 7) o zadłużeniu gospodarstw rolnych, 8) o działalności gospodarczej prowadzonej przez użytkownika gospodarstwa rolnego lub osobę pozostającą w gospodarstwie domowym, 9) o ważniejszych wydatkach poniesionych w okresie od dnia 1 lipca 1995 r. do dnia 12 czerwca 1996 r. i planowanych do 2000 r., w tym na: a) zakup gruntów, b) budowę lub modernizację budynków, c) powiększenie stada podstawowego, d) zakup ciągników rolniczych i innych środków transportowych oraz maszyn rolniczych, 10) o przewidywaniach dotyczących zmian w funkcjonowaniu gospodarstwa rolnego do 2000 r. 2. W ramach spisu u osób fizycznych użytkujących działki rolne zbiera się informacje określone w ust. 1, z wyłączeniem informacji, o których mowa w pkt 9. 3. W ramach spisu u właścicieli zwierząt gospodarskich zbiera się informacje określone w ust. 1 pkt 1, 4 i 5. 4. W ramach spisu u osób prawnych i w jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej zbiera się informacje określone w ust. 1, z wyłączeniem informacji, o których mowa w pkt 1, 2 i 10. 5. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, wzory kwestionariuszy spisowych. Zarządzenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". Rozdział 2 Obowiązki spisowe i ochrona danych"}
{"id":"1996_147_5","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 5. 1. Użytkownicy indywidualnych gospodarstw rolnych i użytkujący działki rolne oraz właściciele zwierząt gospodarskich są obowiązani do udzielenia możliwie ścisłych, wyczerpujących i zgodnych z prawdą odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu spisowym. 2. W razie nieobecności osób, o których mowa w ust. 1, odpowiedzi udzielają inne pełnoletnie osoby w gospodarstwie domowym. 3. Dane osoby udzielającej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu spisowym zapisuje się na kwestionariuszu spisowym. 4. Osoby działające w imieniu osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej są obowiązane do udzielenia ścisłych, wyczerpujących i zgodnych z prawdą odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu spisowym, podania imienia i nazwiska oraz podpisania kwestionariusza spisowego. 5. Udzielenie odpowiedzi niezgodnych ze stanem faktycznym oraz odmowa udzielenia odpowiedzi pociągają za sobą skutki prawne przewidziane w przepisach art. 56 i 57 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439)."}
{"id":"1996_147_6","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 6. Zbierane i gromadzone w spisie dane osobowe i dane indywidualne są poufne i podlegają ochronie na zasadach określonych w art. 10 ustawy, o której mowa w art. 5 ust. 5."}
{"id":"1996_147_7","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 7. Osoby wykonujące prace związane z przygotowaniem, przeprowadzeniem i opracowaniem wyników spisu są obowiązane do bezwzględnego przestrzegania tajemnicy statystycznej i mogą być dopuszczone do wykonywania tych prac po złożeniu pisemnego przyrzeczenia o treści określonej w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 5 ust. 5. Rozdział 3 Organizacja spisu"}
{"id":"1996_147_8","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 8. 1. Przygotowanie, zorganizowanie i przeprowadzenie spisu oraz opracowanie, udostępnienie i rozpowszechnienie wynikowych informacji statystycznych należy do Głównego Urzędu Statystycznego i urzędów statystycznych. 2. Pracami związanymi ze spisem kierują: 1) Prezes Głównego Urzędu Statystycznego - całością prac, 2) dyrektor urzędu statystycznego na terenie województwa, 3) wójt, burmistrz, prezydent miasta na terenie gminy."}
{"id":"1996_147_9","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o powszechnym spisie rolnym 1996 roku Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 9. 1. Zadania gmin, w ramach prac związanych ze spisem, obejmują: 1) przygotowanie wykazów właścicieli zwierząt gospodarskich nie posiadających użytków rolnych, 2) rozliczenie powierzchni gruntów użytkowanych w gminie, 3) zorganizowanie przeprowadzenia spisu na terenie gminy, we współdziałaniu z urzędem statystycznym, w tym: a) delegowanie pracowników urzędu gminy do prac spisowych i na szkolenia organizowane przez urząd statystyczny, b) nabór kandydatów na rachmistrzów spisowych, c) przeprowadzenie szkolenia rachmistrzów spisowych, d) rozdział druków spisowych, e) nadzorowanie czynności spisowych, f) kontrola kompletności kwestionariuszy spisowych w obwodach spisowych oraz kontrola kompletności zapisów na kwestionariuszach spisowych, g) sporządzenie zestawień wstępnych, h) uporządkowanie i przekazanie całości materiałów spisowych do urzędu statystycznego. 2. Nadzór merytoryczny nad realizacją zadań, o których mowa w ust. 1, sprawuje dyrektor urzędu statystycznego województwa, na którego terenie znajduje się gmina. 3. Zadania, o których mowa w ust. 1, gminy realizują jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. 4. Środki na wykonanie zadań zostaną przekazane gminom przez Główny Urząd Statystyczny za pośrednictwem urzędów statystycznych - w terminach wyprzedzających o 30 dni prace, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 - po zakończeniu prac, o których mowa w ust. 1 pkt 3; ostateczne rozliczenie nastąpi w terminie do dnia 30 września 1996 r."}
{"id":"1996_148_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16: a) w ust. 1 w pkt 5 przecinek na końcu zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 6, b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Reklama umożliwiająca bezpośrednio lub pośrednio rozpoznanie konkurenta albo towarów lub usług oferowanych przez konkurenta, zwana dalej \"reklamą porównawczą\", stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami. Reklama porównawcza nie jest sprzeczna z dobrymi obyczajami, jeżeli łącznie spełnia następujące przesłanki: 1) nie jest reklamą wprowadzającą w błąd, o której mowa w ust. 1 pkt 2, 2) w sposób rzetelny i dający się zweryfikować na podstawie obiektywnych kryteriów porównuje towary lub usługi zaspokajające te same potrzeby lub przeznaczone do tego samego celu, 3) w sposób obiektywny porównuje jedną lub kilka istotnych, charakterystycznych, sprawdzalnych i typowych cech tych towarów i usług, do których może należeć także cena, 4) nie powoduje na rynku pomyłek w rozróżnieniu między reklamującym a jego konkurentem, ani między ich towarami albo usługami, znakami towarowymi, oznaczeniami przedsiębiorstwa lub innymi oznaczeniami odróżniającymi, 5) nie dyskredytuje towarów, usług, działalności, znaków towarowych, oznaczeń przedsiębiorstwa lub innych oznaczeń odróżniających, a także okoliczności dotyczących konkurenta, 6) w odniesieniu do towarów z geograficznym oznaczeniem regionalnym odnosi się zawsze do towarów z takim samym oznaczeniem, 7) nie wykorzystuje w nieuczciwy sposób renomy znaku towarowego, oznaczenia przedsiębiorstwa lub innego oznaczenia odróżniającego konkurenta ani też geograficznego oznaczenia regionalnego produktów konkurencyjnych, 8) nie przedstawia towaru lub usługi jako imitacji czy naśladownictwa towaru lub usługi opatrzonych chronionym znakiem towarowym albo innym oznaczeniem odróżniającym. 4. Reklama porównawcza związana z ofertą specjalną powinna - w zależności od jej warunków - jasno i jednoznacznie wskazywać datę wygaśnięcia tej oferty lub zawierać informację, że oferta jest ważna do czasu wyczerpania zapasu towarów bądź zaprzestania wykonywania usług, a jeżeli oferta specjalna jeszcze nie obowiązuje - powinna wskazywać również datę, od której specjalna cena lub inne szczególne warunki oferty będą obowiązywały.\"; 2) w art. 18 w ust. 1 w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego - jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.\"; 3) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. Ciężar dowodu prawdziwości oznaczeń lub informacji umieszczanych na towarach albo ich opakowaniach lub wypowiedzi zawartych w reklamie spoczywa na osobie, której zarzuca się czyn nieuczciwej konkurencji związany z wprowadzeniem w błąd.\"; 4) w art. 19 w ust. 1 po wyrazach \"pkt 1 - 3\" dodaje się wyrazy \"i 6\"; 5) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W sprawach z zakresu zwalczania nieuczciwej konkurencji można wnieść o wydanie zarządzenia tymczasowego także do sądu, w którego okręgu znajduje się mienie osoby, która się tego czynu dopuściła, albo gdzie nastąpił czyn nieuczciwej konkurencji.\"; 6) w art. 27 w ust. 2 wyraz \"organizacje\" zastępuje się wyrazem \"podmioty\"."}
{"id":"1996_148_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. Na pisemny wniosek Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nadawca jest obowiązany: 1) ujawnić dane umożliwiające identyfikację zleceniodawcy audycji lub reklamy, 2) wydać nieodpłatnie zapis audycji lub reklamy, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. 2. Przepis art. 20 ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1996_148_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_159_1","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o referendum gminnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym (Dz.U. Nr 110, poz. 473 i z 1995 r. Nr 124, poz. 601) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Obwodowe komisje powołuje: 1) komisja terytorialna - w sprawie dotyczącej samoopodatkowania mieszkańców na cele publiczne lub w innej sprawie ważnej dla gminy, 2) wojewódzki komisarz wyborczy - w sprawie odwołania rady gminy przed upływem kadencji.\"; 2) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. Podanie do wiadomości publicznej, w trybie art. 36 ust. 1, wyników referendum rozstrzygających o odwołaniu rady gminy przed upływem kadencji oznacza zakończenie działalności rady i - z mocy prawa - zarządu gminy. 2. W przypadku określonym w ust. 1 Prezes Rady Ministrów niezwłocznie wyznacza osobę, która pełni funkcję organów gminy do czasu wyboru nowych organów gminy, oraz zarządza, z zastrzeżeniem ust. 3, wybory przedterminowe do rady gminy. 3. W razie wniesienia protestu przeciwko ważności referendum w sprawie odwołania rady gminy przed upływem kadencji, do czasu rozstrzygnięcia sprawy w trybie art. 38, nie zarządza się wyborów przedterminowych.\"."}
{"id":"1996_159_2","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o referendum gminnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_175_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496, z 1998 r. Nr 113, poz. 717 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Okręgowy inspektorat pracy obejmuje zakresem swojej właściwości terytorialnej obszar jednego lub więcej województw.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Marszałek Sejmu na wniosek Głównego Inspektora Pracy ustala: 1) siedziby i zakres właściwości terytorialnej okręgowych inspektoratów pracy, 2) statut Państwowej Inspekcji Pracy. 2. Zarządzenia Marszałka Sejmu w sprawach, o których mowa w ust. 1, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski.\"; 3) w art. 6: a) w ust. 2 wyrazy \"Prezydium Sejmu\" zastępuje się wyrazami \"Marszałek Sejmu\", b) w ust. 3 po wyrazach \"ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe,\" dodaje się wyrazy \"ogólnokrajowe federacje i konfederacje pracodawców,\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3{1} w brzmieniu: \"3{1}. W skład Rady nie można powołać pracownika Państwowej Inspekcji Pracy, chyba że korzysta on z urlopu bezpłatnego udzielonego w celu wykonywania funkcji z wyboru.\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zasady reprezentacji w Radzie oraz wysokość diety członków Rady za udział w jej pracach określa Marszałek Sejmu w drodze zarządzenia.\"; 4) w art. 7 w ust. 1 wyrazy \"zakłady pracy i nadzorujące je jednostki organizacyjne oraz organy administracji państwowej i organizacje społeczne\" zastępuje się wyrazami \"podmioty kontrolowane i organy sprawujące nadzór nad przedsiębiorstwami lub innymi jednostkami organizacyjnymi państwowymi albo samorządowymi\"; 5) w art. 8: a) w ust. 1: - w pkt 1 i 4 wyrazy \"zakłady pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawców\", - w pkt 7 wyraz \"zakłady\" zastępuje się wyrazem \"pracodawców\", b) w ust. 1{1} w pkt 4 po wyrazie \"zadań\" dodaje się wyrazy \"i prac\", c) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"przez zakłady pracy\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Marszałek Sejmu, na wniosek Głównego Inspektora Pracy, ustala w drodze zarządzenia wzór legitymacji służbowej, o której mowa w ust. 3. Zarządzenie Marszałka Sejmu podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski.\"; 6) w art. 8a: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw pracy\", b) w ust. 5 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy\"; 7) w art. 9: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"kierownikowi zakładu pracy\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nakazania: wstrzymania prac, gdy naruszenie powoduje bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia pracowników lub innych osób wykonujących te prace; skierowania do innych prac pracowników lub innych osób dopuszczonych do pracy wbrew obowiązującym przepisom przy pracach wzbronionych, szkodliwych lub niebezpiecznych albo pracowników lub innych osób dopuszczonych do pracy przy pracach niebezpiecznych, jeżeli pracownicy ci lub osoby nie posiadają odpowiednich kwalifikacji; nakazy w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu,\", c) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) nakazania pracodawcy wypłaty należnego wynagrodzenia za pracę, a także innego świadczenia przysługującego pracownikowi,\", d) w pkt 5 wyrazy \"kierownika zakładu pracy lub nadrzędnej jednostki organizacyjnej nad zakładem pracy albo innego organu\" zastępuje się wyrazami \"pracodawcy lub organu, o którym mowa w art. 7 ust. 1,\"; 8) w art. 11: a) w ust. 1 wyrazy \"objęte wszystkie zakłady pracy\" zastępuje się wyrazami \"objęci wszyscy pracodawcy\", b) skreśla się ust. 2; 9) w art. 13: a) w ust. 1 po wyrazach \"związkami zawodowymi,\" dodaje się wyrazy \"organizacjami pracodawców,\", b) w ust. 1{1} skreśla się wyrazy \"właściwego okręgowego\"; 10) w art. 14: a) w ust. 1: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) przedstawianie wniosków w sprawach nauczania i szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenie działalności w zakresie szkolenia inspektorów pracy oraz nadzór nad działalnością Ośrodka Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy im. Profesora Jana Rosnera,\", - po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) rozpatrywanie odwołań od nakazów i innych decyzji okręgowych inspektorów pracy,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2{1} w brzmieniu: \"2{1}. Główny Inspektor Pracy jest pracodawcą, w rozumieniu prawa pracy, dla pracowników Głównego Inspektoratu Pracy oraz pracowników wykonujących lub nadzorujących czynności kontrolne.\", c) w ust. 3 wyrazy \"Ministrowi Pracy, Płac i Spraw Socjalnych\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw pracy\"; 11) skreśla się art. 15; 12) w art. 16: a) w ust. 1: - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"zakładów pracy\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) rozpatrywanie odwołań od nakazów, sprzeciwów i innych decyzji inspektorów pracy,\", - w pkt 5 wyrazy \"zakładów pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawców\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Okręgowy inspektor pracy jest pracodawcą, w rozumieniu prawa pracy, dla pracowników okręgowego inspektoratu pracy z wyłączeniem pracowników, o których mowa w art. 14 ust. 2{1}.\"; 13) skreśla się art. 17; 14) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Okręgowy inspektor pracy wydaje nakazy, o których mowa w art. 9 pkt 3. Nakazy te wydaje z własnej inicjatywy bądź na wniosek inspektora pracy.\"; 15) w art. 19 wyrazy \"właściwym terenowym organom władzy i administracji państwowej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"wojewodzie, marszałkowi województwa\"; 16) po art. 19 dodaje się art. 19a -19i w brzmieniu: \"Art. 19a. Kontrola ma na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie przestrzegania przez podmiot kontrolowany prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz udokumentowanie dokonanych ustaleń."}
{"id":"1996_175_19b","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19b. Dla realizacji celu, o którym mowa w art. 19a, inspektor pracy ma prawo: 1) swobodnego wstępu na teren oraz do obiektów i pomieszczeń podmiotów kontrolowanych, 2) przeprowadzania oględzin obiektów, stanowisk pracy, maszyn i urządzeń oraz przebiegu procesów technologicznych i pracy, 3) żądania od pracodawcy lub innego kontrolowanego podmiotu oraz od wszystkich pracowników lub osób, które pracodawca zatrudnia lub zatrudniał, albo które wykonują lub wykonywały pracę na rzecz kontrolowanego podmiotu, pisemnych i ustnych informacji w sprawach objętych kontrolą oraz wzywania i przesłuchiwania tych osób w związku z przeprowadzaną kontrolą. 4) żądania okazania dokumentów dotyczących budowy, przebudowy lub modernizacji oraz uruchomienia zakładu pracy, planów i rysunków technicznych, dokumentacji technicznej i technologicznej, wyników ekspertyz, badań i pomiarów dotyczących produkcji bądź innej działalności zakładu, jak również dostarczenia mu próbek surowców i materiałów używanych, wytwarzanych lub powstających w toku produkcji, w ilości niezbędnej do przeprowadzenia analiz lub badań, gdy mają one związek z przeprowadzaną kontrolą, 5) żądania od pracodawcy lub innego podmiotu kontrolowanego przedłożenia akt osobowych oraz dokumentów związanych z zatrudnianiem pracowników lub innych osób wykonujących pracę na rzecz podmiotu kontrolowanego na innej podstawie niż stosunek pracy, 6) zapoznania się z decyzjami wydanymi przez inne organy kontroli i nadzoru nad warunkami pracy oraz ich realizacją, 7) utrwalania przebiegu i wyników oględzin, o których mowa w pkt 2, za pomocą aparatury i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku, 8) sporządzania niezbędnych dla kontroli odpisów lub wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń na podstawie dokumentów, a w razie potrzeby zażądania tego od podmiotu kontrolowanego, 9) sprawdzania tożsamości osób wykonujących pracę, 10) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów."}
{"id":"1996_175_19c","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19c. Podmiot kontrolowany ma obowiązek zapewnić inspektorowi pracy warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, a w szczególności niezwłocznie przedstawić żądane dokumenty i materiały, zapewnić terminowe udzielanie informacji przez osoby, o których mowa w art. 19b pkt 3, udostępnić urządzenia techniczne oraz, w miarę możliwości, oddzielne pomieszczenie z odpowiednim wyposażeniem."}
{"id":"1996_175_19d","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19d. 1. Kontrolę przeprowadza się w siedzibie podmiotu kontrolowanego oraz w innych miejscach wykonywania jego zadań. 2. Kontrola lub poszczególne jej czynności mogą być również prowadzone w siedzibie jednostki organizacyjnej Państwowej Inspekcji Pracy. 3. Przed podjęciem czynności kontrolnych inspektor pracy zgłasza swoją obecność pracodawcy, z wyjątkiem przypadków, gdy uzna, że takie zawiadomienie może wpłynąć na obiektywny wynik kontroli. 4. Inspektor pracy jest upoważniony do swobodnego wstępu i poruszania się po terenie kontrolowanego podmiotu bez obowiązku uzyskiwania przepustki oraz jest zwolniony od rewizji osobistej."}
{"id":"1996_175_19e","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19e. Inspektor pracy, przystępując do sprawdzenia tożsamości osoby wykonującej pracę, jest obowiązany okazać legitymację służbową w taki sposób, aby osoba ta mogła odczytać i zanotować jego dane osobowe."}
{"id":"1996_175_19f","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19f. W kontroli mogą brać udział biegli i specjaliści na podstawie imiennego upoważnienia wydanego przez Głównego Inspektora Pracy lub okręgowego inspektora pracy."}
{"id":"1996_175_19g","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19g. 1. W toku wykonywania czynności kontrolnych inspektor pracy współdziała ze związkami zawodowymi, organami samorządu załogi i społeczną inspekcją pracy. 2. Współdziałanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na: 1) informowaniu o tematyce i zakresie przeprowadzanej kontroli, 2) analizowaniu uwag i spostrzeżeń wnoszonych przez zakładowe organizacje związkowe, organy samorządu załogi i społecznych inspektorów pracy w trakcie wykonywania czynności kontrolnych, 3) poinformowaniu o wynikach kontroli i podjętych decyzjach, 4) udzielaniu porad i informacji z zakresu prawa pracy."}
{"id":"1996_175_19h","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19h. Podczas czynności kontrolnych inspektor pracy oraz osoby, o których mowa w art. 19f, obowiązani są do przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych oraz przepisów o ochronie informacji niejawnych."}
{"id":"1996_175_19i","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 19i. 1. Ustalenia z kontroli dokumentowane są, z zastrzeżeniem ust. 9, w formie protokołu. 2. Protokół kontroli powinien zawierać: 1) nazwę pracodawcy w pełnym brzmieniu i jego adres oraz numer z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), 2) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe inspektora pracy, 3) imię i nazwisko pracodawcy albo imię i nazwisko osoby lub nazwę organu reprezentującego pracodawcę, 4) datę rozpoczęcia działalności przez pracodawcę i datę objęcia stanowiska przez osobę lub powołania organu reprezentującego pracodawcę, 5) oznaczenie dni, w których przeprowadzano kontrolę, 6) informację o realizacji uprzednich decyzji i wystąpień organów Państwowej Inspekcji Pracy oraz wniosków, zaleceń i decyzji innych organów kontroli i nadzoru nad warunkami pracy; informacji tej można nie podawać w przypadku, gdy kontrola związana jest z rozpatrzeniem skargi lub udziałem w przejmowaniu zakładów pracy lub ich części do eksploatacji, 7) opis stwierdzonych naruszeń prawa pracy w zakresie zagadnień objętych kontrolą oraz inne informacje mające istotne znaczenie dla rozstrzygania spraw, 8) dane osoby legitymowanej oraz określenie czasu, miejsca i przyczyny legitymowania, 9) informację o pobraniu próbek surowców i materiałów używanych, wytwarzanych lub powstających w toku produkcji, 10) treść decyzji ustnych oraz informację o ich realizacji, 11) informację o liczbie i rodzaju udzielonych porad z zakresu prawa pracy, 12) liczbę i wyszczególnienie załączników stanowiących składową część protokołu, 13) informację o osobach, w których obecności przeprowadzano kontrolę, 14) wzmiankę o wniesieniu lub niewniesieniu zastrzeżeń do treści protokołu, 15) datę i miejsce podpisania protokołu przez osobę kontrolującą oraz przez pracodawcę albo osobę lub organ reprezentujący pracodawcę. 3. Protokół podpisuje inspektor pracy prowadzący kontrolę oraz pracodawca albo osoba lub organ reprezentujący pracodawcę. 4. Pracodawcy albo osobie lub organowi reprezentującemu pracodawcę przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole. 5. Zastrzeżenia należy zgłosić na piśmie w terminie 7 dni od dnia przedstawienia protokołu. 6. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 4, inspektor pracy przeprowadzający kontrolę zobowiązany jest je zbadać, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienić lub uzupełnić odpowiednią część protokołu. 7. Odmowa podpisania protokołu przez pracodawcę albo osobę lub organ reprezentujący pracodawcę nie stanowi przeszkody do zastosowania przez inspektora pracy stosownych środków prawnych przewidzianych ustawą. 8. Kopię protokołu kontroli inspektor pracy pozostawia pracodawcy. 9. W przypadku niewydania decyzji ustalenia z kontroli mogą być dokumentowane w formie notatki urzędowej. 10. Notatka urzędowa, o której mowa w ust. 9, powinna zawierać w szczególności dane określone w ust. 2 pkt 1, 2, 3, 8, 11 i 12 oraz krótki opis stanu stwierdzonego w czasie kontroli. 11. Notatkę urzędową podpisuje inspektor pracy. 12. Do dokumentowania ustaleń z kontroli podmiotów innych niż pracodawcy, na rzecz których jest świadczona praca przez osoby fizyczne, ust. 9-11 stosuje się odpowiednio.\"; 17) skreśla się art. 20; 18) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. W wyniku ustaleń dokonanych w toku kontroli oraz po przeprowadzeniu postępowania wynikającego z przepisów ustawy inspektor pracy: 1) wydaje nakazy i zgłasza sprzeciwy, o których mowa w art. 9 pkt 1-2a i 4, 2) kieruje wystąpienia, o których mowa w art. 9 pkt 5, 3) wnosi powództwa oraz wstępuje do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 11a, 4) podejmuje inne działania, jeżeli prawo lub obowiązek ich podjęcia wynika z odrębnych przepisów.\"; 19) po art. 21 dodaje się art. 21a-21f w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Nakazy, o których mowa w art. 9 pkt 1-2a, inspektor pracy wydaje w formie decyzji: 1) pisemnej, 2) stanowiącej wpis do dziennika budowy, 3) ustnej. 2. Decyzja inspektora pracy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 powinna, oprócz treści, zawierać określenie podstawy prawnej, termin realizacji oraz pouczenie o przysługujących środkach odwoławczych. 3. W przypadku wydawania decyzji w formie wpisu do dziennika budowy, kopia lub odpis tych decyzji stanowi załącznik do protokołu kontroli. 4. Decyzje ustne, o których mowa w ust. 1 pkt 3, inspektor pracy wydaje w celu usunięcia ujawnionych w toku kontroli nieprawidłowości w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, jeżeli mogą być one usunięte podczas trwania kontroli. 5. W razie gdy zakład pracy posiada wydzielone terenowe jednostki organizacyjne, inspektor pracy wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, osobie kierującej taką wydzieloną jednostką organizacyjną, jeżeli usunięcie naruszeń przepisów prawa pracy nie wymaga decyzji pracodawcy, a także gdy nie można inaczej uniknąć niebezpieczeństwa zagrażającego życiu lub zdrowiu pracowników. 6. W razie wniesienia odwołania od nakazu, o którym mowa w art. 9 pkt 1 i 2, inspektor pracy lub okręgowy inspektor pracy może wstrzymać wykonanie nakazu do czasu rozpatrzenia odwołania, jeżeli podjęte przez pracodawcę przedsięwzięcia wyłączają bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia pracowników."}
{"id":"1996_175_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 2. Stosunki pracy z pracownikami zatrudnionymi na podstawie mianowania na stanowiskach, określonych w art. 25 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przekształcają się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunki pracy na podstawie powołania."}
{"id":"1996_175_21b","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 21b. Sprzeciw, o którym mowa w art. 9 pkt 4, inspektor pracy zgłasza niezwłocznie po stwierdzeniu, że uruchomienie wybudowanego lub przebudowanego zakładu pracy lub jego części mogłoby spowodować bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia przyszłych pracowników."}
{"id":"1996_175_21c","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 21c. Podmiot do którego została skierowana decyzja, o której mowa w art. 9 pkt 1-4, ma obowiązek informowania odpowiedniego organu Państwowej Inspekcji Pracy o jej realizacji z upływem terminów określonych w decyzji."}
{"id":"1996_175_21d","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 21d. 1. Wystąpienie inspektora pracy, o którym mowa w art. 9 pkt 5, powinno zawierać określenie wniosków i podstawy prawnej przy uwzględnieniu stanu faktycznego wynikającego z ustaleń protokołu kontroli lub notatki urzędowej. 2. Pracodawca lub organ sprawujący nadzór nad przedsiębiorstwem lub inną jednostką organizacyjną państwową albo samorządową, do którego skierowano wystąpienie jest obowiązany w terminie określonym w wystąpieniu, nie dłuższym niż 30 dni, zawiadomić inspektora pracy o terminie i sposobie wykonania ujętych w wystąpieniu wniosków."}
{"id":"1996_175_21e","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 21e. Jeżeli ustalenia w toku kontroli wskazują na potrzebę zajęcia stanowiska przez naczelne lub centralne organy administracji państwowej albo organy samorządowe lub administracji rządowej stopnia wojewódzkiego, wystąpienie o podjęcie niezbędnych decyzji kieruje odpowiednio Główny Inspektor Pracy lub okręgowy inspektor pracy."}
{"id":"1996_175_21f","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 21f. Marszałek Sejmu określa, w drodze zarządzenia, wzory druków stosowanych w działalności kontrolnej Państwowej Inspekcji Pracy.\"; 20) w art. 23 po ust. 2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: \"3. Pracownicy Państwowej Inspekcji Pracy zatrudnieni na stanowiskach: nadinspektora pracy, starszego inspektora pracy - głównego specjalisty, starszego inspektora pracy - specjalisty, starszego inspektora pracy, inspektora pracy oraz młodszego inspektora pracy, zwani inspektorami pracy, nadzorują i przeprowadzają kontrolę przestrzegania prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, na terenie objętym zakresem właściwości okręgowego inspektoratu pracy. 4. Pracownikami nadzorującymi czynności kontrolne są pracownicy Głównego Inspektoratu Pracy i okręgowych inspektoratów pracy wyznaczeni do wykonywania tych czynności 5. Kontrolę, o której mowa w ust. 3, mogą również przeprowadzać, wspólnie z inspektorami pracy, pracownicy nadzorujący czynności kontrolne oraz podinspektorzy pracy, na podstawie imiennego upoważnienia, wydanego odpowiednio przez Głównego Inspektora Pracy lub okręgowego inspektora pracy. 6. Główny Inspektor Pracy może upoważnić inspektora pracy do wykonywania czynności kontrolnych na terenie działania innego okręgowego inspektoratu pracy, a także poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie stosunek pracy podlega przepisom polskiego prawa pracy.\"; 21) w art. 24 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, obowiązani są w szczególności do: 1) przestrzegania, również po zaprzestaniu pracy w Państwowej Inspekcji Pracy, tajemnicy dotyczącej działalności prowadzonej przez kontrolowane podmioty, 2) nieujawniania informacji, że kontrola przeprowadzana jest w następstwie skargi, chyba że zgłaszający skargę wyrazi na to pisemną zgodę, 3) nieuczestniczenia w interesach podmiotów kontrolowanych.\"; 22) po art. 24 dodaje się art. 24a i 24b w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Pracownikowi wykonującemu lub nadzorującemu czynności kontrolne, delegowanemu służbowo do zajęć poza stałym miejscem pracy, przysługują, z zastrzeżeniem ust. 2, zwrot kosztów podróży i zakwaterowania oraz diety na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1, na obszarze kraju przysługuje dieta w podwójnej wysokości."}
{"id":"1996_175_24b","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 24b. Główny Inspektor Pracy może udzielić pracownikowi wykonującemu lub nadzorującemu czynności kontrolne płatnego urlopu zdrowotnego na podstawie skierowania na leczenie sanatoryjne, uzdrowiskowe lub profilaktyczne na okres ustalony w tym skierowaniu, nie przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym.\"; 23) w art. 25: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Okręgowych inspektorów pracy i ich zastępców oraz: a) w okręgowym inspektoracie pracy - głównego księgowego, nadinspektorów pracy - kierowników oddziałów, doradców oraz kierowników sekcji, b) w Głównym Inspektoracie Pracy - dyrektora i wicedyrektora Gabinetu Głównego Inspektora Pracy, dyrektorów i wicedyrektorów departamentów, głównego księgowego, doradców, ekspertów i rzecznika prasowego oraz kierowników sekcji, c) w Ośrodku Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy - dyrektora i jego zastępcę oraz głównego księgowego, powołuje i odwołuje Główny Inspektor Pracy.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3{1}-3{4} w brzmieniu: \"3{1}. Osobie odwołanej ze stanowiska, o którym mowa w ust. 3, która przed powołaniem na to stanowisko była pracownikiem Państwowej Inspekcji Pracy, przysługuje prawo do nawiązania stosunku pracy na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed powołaniem. Przepis art. 45 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio. 3{2}. Stosunek pracy z pracownikami Państwowej Inspekcji Pracy wymienionymi w art. 23 ust. 3 nawiązuje się na podstawie mianowania. 3{3}. Przed mianowaniem, o którym mowa w ust. 3{2} pracownik może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę na okres nie przekraczający dwóch lat. 3{4}. Przepisów ust. 3{2} i 3{3} nie stosuje się do pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy.\"."}
{"id":"1996_175_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po wyrazach \"samorządu terytorialnego\" dodaje się wyrazy \"oraz inne organy wskazane w ustawie\"; 2) w art. 2 w § 1 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) obowiązki z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wypłaty należnego wynagrodzenia za pracę, a także innego świadczenia przysługującego pracownikowi, nakładane w drodze decyzji organów Państwowej Inspekcji Pracy.\"; 3) w art. 20 w § 2 po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"organ Państwowej Inspekcji Pracy wydający decyzję w pierwszej instancji,\"; 4) w art. 121 w § 4 po wyrazach \"prawa budowlanego\" dodaje się wyrazy \"lub z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy\"; 5) w art. 122 w § 2 w pkt 2 po wyrazach \"prawa budowlanego\" dodaje się wyrazy \"lub z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy\"."}
{"id":"1996_175_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 4. 1. Do czasu wydania przepisów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą. 2. Do postępowań kontrolnych rozpoczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"1996_175_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_176_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 1. 1. Utwory Fryderyka Chopina i przedmioty z nim związane stanowią dobro ogólnonarodowe podlegające szczególnej ochronie. Nazwisko Fryderyka Chopina i jego wizerunek są chronione odpowiednio na zasadach dotyczących dóbr osobistych. 2. Pieczę nad dobrami wymienionymi w ust. 1 sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, zwany dalej \"ministrem\". 3. Minister jest w szczególności uprawniony do dochodzenia ochrony dóbr, o których mowa w ust. 1, w wypadku korzystania z nich w sposób przynoszący ujmę. 4. Kwoty zasądzone z tytułu odszkodowania lub zadośćuczynienia za naruszenie dóbr, o których mowa w ust. 1, są przekazywane na rzecz instytutu, o którym mowa w art. 4. 5. Wykonywanie obowiązków wymienionych w ust. 1-3 oraz w art. 3 minister może, we wskazanym przez siebie zakresie, zlecić instytutowi, o którym mowa w art. 4."}
{"id":"1996_176_10","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 10. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 2. W odniesieniu do zarejestrowanych znaków towarowych wykorzystujących nazwisko lub podobiznę Fryderyka Chopina, ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia jej ogłoszenia i odnosi się także do znaków towarowych używanych w dniu jej wejścia w życie."}
{"id":"1996_176_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 2. Uznaje się miejsce urodzenia Fryderyka Chopina - Dworek w Żelazowej Woli wraz z otaczającym go zabytkowym parkiem - za dobro kultury narodowej, podlegające ochronie przewidzianej w niniejszej ustawie."}
{"id":"1996_176_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 3. Ochrona dziedzictwa Fryderyka Chopina obejmuje w szczególności: 1) kultywowanie wiedzy i pamięci o nim, 2) prowadzenie badań i współdziałanie w rozwijaniu wiedzy o twórczości i osobie Fryderyka Chopina, 3) popularyzowanie jego twórczości, w tym w szczególności przez: a) podejmowanie lub współfinansowanie wydań nagrań, nut i innych publikacji, b) organizowanie lub współfinansowanie koncertów, c) podejmowanie lub wspomaganie finansowe konkursów lub innych inicjatyw mających na celu prezentację utworów i popularyzację wiedzy o Fryderyku Chopinie, d) współdziałanie w popieraniu i rozwijaniu wykonawstwa twórczości Fryderyka Chopina w kraju i za granicą, 4) pozyskiwanie, gromadzenie, zabezpieczanie i udostępnianie przedmiotów oraz miejsc związanych z jego życiem i twórczością, 5) ochronę dóbr osobistych wymienionych w art. 1 ust. 1 oraz działania zmierzające do zachowania integralności twórczości Fryderyka Chopina."}
{"id":"1996_176_4","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 4. 1. Tworzy się Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, zwany dalej \"Instytutem\". 2. Instytut jest państwową instytucją kultury w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136). 3. Instytut posiada osobowość prawną. 4. Organami Instytutu są: 1) Dyrektor Instytutu, 2) Rada Programowa Instytutu. 5. Organizatorem Instytutu jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego."}
{"id":"1996_176_5","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 5. Zadaniem Instytutu jest: 1) ochrona dziedzictwa Fryderyka Chopina, 2) samodzielne lub na podstawie umowy - poprzez inne osoby - zarządzanie nieruchomościami i innymi rzeczami związanymi z Fryderykiem Chopinem, stanowiącymi własność Skarbu Państwa lub będącymi w posiadaniu państwowych jednostek organizacyjnych, 3) współdziałanie z jednostkami państwowymi i samorządowymi, organizacjami oraz osobami fizycznymi w działaniach stanowiących ochronę dziedzictwa Fryderyka Chopina."}
{"id":"1996_176_6","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 6. 1. Osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym wyróżniającym się w ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina nadaje się odznakę honorową \"Zasłużony dla Ochrony Dziedzictwa Fryderyka Chopina\". 2. Odznakę honorową \"Zasłużony dla Ochrony Dziedzictwa Fryderyka Chopina\" nadaje minister. 3. Minister określa, w drodze rozporządzenia, tryb oraz zasady nadawania odznaki, o której mowa w ust. 1, jej wzór i sposób noszenia."}
{"id":"1996_176_7","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 7. 1. Ustawa nie narusza przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904). 2. Roszczenia przewidziane w ustawie wymienionej w ust. 1 dla bliskich twórcy wykonuje w odniesieniu do utworów Fryderyka Chopina minister. Przepisy art. 1 ust. 1 ustawy stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_176_8","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 8. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy."}
{"id":"1996_176_9","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina","text":"Art. 9. Powstanie Instytutu może nastąpić nie później niż w ciągu 6 miesięcy po wejściu w życie ustawy."}
{"id":"1996_177_1","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22a: a) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem, b) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) jeżeli podmiot gospodarczy prowadzi przetwórstwo i obrót surowcami wtórnymi metali nieżelaznych (złomem) niezgodnie z art. 24a.\"; 2) w art. 22b wyrazy \"art. 11 ust. 1 pkt 3 i 11\" zastępuje się wyrazami \"art. 11 ust. 1 pkt 2a, 3 i 11\"; 3) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Podmioty gospodarcze prowadzące przetwórstwo i obrót surowcami wtórnymi metali nieżelaznych (złomem) mają prawo i obowiązek żądania, przy zawieraniu umowy sprzedaży, dokumentu stwierdzającego tożsamość sprzedawcy surowców wtórnych metali nieżelaznych (złomu) i oświadczenia o pochodzeniu tych materiałów. 2. Podmioty gospodarcze mają obowiązek prowadzenia ewidencji umów, o których mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"1996_177_2","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_189_1","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W Kodeksie postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 skreśla się § 2 i oznaczenie § 1; 2) w art. 5 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 3) w art. 17 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa piętnaście tysięcy złotych, oprócz spraw o alimenty, o naruszenie posiadania i o zniesienie wspólności majątkowej między małżonkami,\"; 4) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. §1.W pierwszej instancji sąd w składzie jednego sędziego jako przewodniczącego i dwóch ławników rozpoznaje sprawy z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz sprawy ze stosunków rodzinnych, z wyjątkiem spraw o alimenty. §2. Postanowienia poza rozprawą oraz zarządzenia wydaje przewodniczący. §3. Sprawy inne niż określone w § 1 sąd w pierwszej instancji rozpoznaje w składzie jednego sędziego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. §4. Prezes sądu może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie trzech sędziów zawodowych, jeżeli uzna to za wskazane ze względu na szczególną zawiłość lub precedensowy charakter sprawy.\"; 5) w art. 48 w § 3 skreśla się wyrazy \"lub zaskarżonego w trybie rewizji nadzwyczajnej\" oraz wyrazy \"lub tej rewizji\"; 6) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. Zgłaszającego w złej wierze wniosek o wyłączenie sędziego sąd, oddalając wniosek, skaże na grzywnę do wysokości pięciuset złotych.\"; 7) w art. 87: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny, a ponadto współuczestnik sporu, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Pełnomocnikiem osoby prawnej lub podmiotu gospodarczego, w tym nie posiadającego osobowości prawnej, może być również pracownik tej jednostki albo jej organu nadrzędnego. Rada Ministrów może ustalić odrębne zasady ustanawiania pełnomocników przez państwowe osoby prawne lub państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Osoba prawna prowadząca, na podstawie odrębnych przepisów, obsługę prawną podmiotu gospodarczego może udzielić pełnomocnictwa procesowego w jego imieniu adwokatowi lub radcy prawnemu, jeżeli została do tego upoważniona przez ten podmiot.\"; 8) w art. 91 w pkt 1 skreśla się wyrazy \", podania o złożenie rewizji nadzwyczajnej\"; 9) w art. 94 w § 2 w zdaniu pierwszym po wyrazie \"Adwokat\" dodaje się wyrazy \"lub radca prawny\"; 10) w art. 95 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 11) w art. 98 w § 2 po wyrazie \"adwokatem\" dodaje się wyrazy \"lub radcą prawnym\"; 12) w art. 108 w § 2 wyraz \"rewizyjny\" zastępuje się wyrazami \"drugiej instancji\"; 13) w art. 109 w zdaniu drugim po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 14) w art. 114 w § 2 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 15) w art. 115 wyraz \"rewizyjnym\" zastępuje się wyrazami \"apelacyjnym lub kasacyjnym\" oraz skreśla się wyraz \"rewizyjny\"; 16) w art. 117: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Strona zwolniona przez sąd od kosztów sądowych w całości lub części ma prawo zgłosić wniosek o ustanowienie dla niej adwokata lub radcy prawnego. Przepisy art. 114 i 115 stosuje się odpowiednio. Sąd uwzględni wniosek, jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie uzna za potrzebny. O wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego sąd zwraca się do właściwej rady adwokackiej lub okręgowej izby radców prawnych. Jeżeli adwokat lub radca prawny ustanowiony w ten sposób ma podjąć czynności poza siedzibą sądu orzekającego, właściwa rada adwokacka lub okręgowa izba radców prawnych na wniosek ustanowionego adwokata lub radcy prawnego wyznaczy w razie potrzeby adwokata lub radcę prawnego z innej miejscowości.\", b) w § 2 w zdaniu pierwszym i drugim po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 17) w art. 118 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 18) art. 119 otrzymuje brzmienie: \"Art. 119. §1. Zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego wygasa ze śmiercią strony, która je uzyskała. Jednakże na zasadzie tego ustanowienia adwokat lub radca prawny strony podejmuje czynności procesowe nie cierpiące zwłoki. §2. Adwokat lub radca prawny może z ważnych przyczyn wnosić o zwolnienie go od obowiązku zastępowania strony w procesie. Rada adwokacka lub okręgowa izba radców prawnych, zwalniając adwokata lub radcę prawnego, wyznaczy jednocześnie innego adwokata lub radcę prawnego.\"; 19) w art. 120: a) w § 1 w zdaniu pierwszym i drugim po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\", b) w § 2 po dwukrotnie użytym wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\", c) w § 3 po dwukrotnie użytym wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 20) w art. 121 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 21) w art. 122: a) w § 1 w zdaniu pierwszym po wyrazie \"Adwokat\" dodaje się wyrazy \"lub radca prawny\", b) w § 2 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 22) w art. 123 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 23) w art. 124 w zdaniu pierwszym po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 24) w art. 132 w § 1 po wyrazie \"adwokaci\" dodaje się wyrazy \"i radcy prawni\"; 25) w art. 133: a) po § 2 dodaje się § 2a i 2b w brzmieniu: \"§2a. Pisma procesowe dla podmiotów gospodarczych, wpisanych do rejestru sądowego na podstawie odrębnych przepisów, doręcza się na adres podany w rejestrze, chyba że strona wskazała inny adres dla doręczeń. §2b. W razie niemożności doręczenia w sposób określony w paragrafie poprzedzającym stosuje się odpowiednio art. 136 § 2.\", b) w § 3 wyrazy \"paragrafie poprzedzającym\" zastępuje się wyrazami \"§ 2\"; 26) w art. 136 w § 3 skreśla się wyrazy \"albo rewizji nadzwyczajnej\"; 27) w art. 139: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Pisma dla osób prawnych i organizacji podlegających wpisowi do rejestru na podstawie odrębnych przepisów - w razie niemożności doręczenia w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających z uwagi na nieujawnienie w rejestrze zmiany adresu - pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany.\", b) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Sąd rejestrowy przy ogłoszeniu lub doręczeniu postanowienia o pierwszym wpisie poucza wnioskodawcę o skutkach zaniedbania ujawnienia w rejestrze zmian określonych w § 3.\"; 28) w art. 163 w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli kodeks przewiduje grzywnę bez określenia jej wysokości, grzywnę wymierza się w kwocie do jednego tysiąca złotych.\"; 29) w art. 188 w § 1 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 30) w art. 194 w § 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Osoba wezwana do udziału w sprawie na wniosek pozwanego może domagać się zwrotu kosztów wyłącznie od pozwanego, jeżeli okaże się, że wniosek był bezzasadny.\"; 31) w art. 203 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.\"; 32) w art. 207 w § 1 skreśla się wyrazy \", a jeżeli jest nim jednostka gospodarki uspołecznionej, ma obowiązek\"; 33) w art. 208 w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zażądać na rozprawę od państwowej jednostki organizacyjnej lub jednostki organizacyjnej samorządu terytorialnego znajdujących się u nich dowodów, jeżeli strona sama dowodów tych otrzymać nie może;\"; 34) art. 213 otrzymuje brzmienie: \"Art. 213. §1.Fakty powszechnie znane sąd bierze pod uwagę nawet bez powołania się na nie przez strony. §2. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.\"; 35) art. 232 otrzymuje brzmienie: \"Art. 232. Strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód nie wskazany przez stronę.\"; 36) w art. 316 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy; w szczególności zasądzeniu roszczenia nie stoi na przeszkodzie okoliczność, że stało się ono wymagalne w toku sprawy.\"; 37) w art. 327: a) w § 1 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\", b) w § 2 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 38) w art. 342 w § 2 wyraz \"rewizję\" zastępuje się wyrazem \"apelację\"; 39) w art. 347 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przepis art. 332 § 2 stosuje się odpowiednio.\"; 40) w art. 350 w § 3 wyraz \"rewizyjnym\" zastępuje się wyrazami \"drugiej instancji\"; 41) w art. 357 w § 2 w zdaniu po średniku po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 42) w art. 363 w § 2 i 3 wyraz \"rewizyjny\" zastępuje się wyrazami \"drugiej instancji\"; 43) w art. 364 wyraz \"rewizyjnym\" zastępuje się wyrazami \"drugiej instancji\"; 44) rozdział 1 działu V tytułu VI księgi pierwszej części pierwszej otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 1 Apelacja"}
{"id":"1996_189_10","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Rewizje nadzwyczajne od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz organów pozasądowych, przewidziane w ustawach szczególnych, rozpoznaje Sąd Najwyższy stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu kasacyjnym. Termin do wniesienia rewizji nadzwyczajnej wynosi sześć miesięcy od dnia wydania prawomocnego orzeczenia."}
{"id":"1996_189_11","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. 1. Sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczą się od tego dnia według przepisów tej ustawy, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. 2. Do złożenia i rozpoznania rewizji od orzeczenia sądu pierwszej instancji, wydanego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. 3. Od orzeczenia sądu drugiej instancji oddalającego po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy rewizje lub orzekającego co do istoty sprawy przysługuje kasacja, z wyłączeniem spraw, w których według tej ustawy kasacja nie przysługuje. 4. W sprawie, w której orzeczenie sądu pierwszej instancji zostało uchylone przez sąd drugiej instancji po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, postępowanie toczy się według przepisów tej ustawy. 5. W sprawie, w której została wniesiona rewizja nadzwyczajna przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, rozpoznanie tej rewizji następuje według dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1996_189_12","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. 1. W okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich może zaskarżyć, w drodze kasacji, prawomocne orzeczenie sądu pierwszej instancji lub sądu rewizyjnego, kończące postępowanie w sprawie, wydane przed tym dniem, na podstawach i w terminach, które były przewidziane dla rewizji nadzwyczajnej. Kasację od orzeczenia Sądu Najwyższego rozpoznaje Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów. 2. Podania o wniesienie rewizji nadzwyczajnych nie rozpatrzone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu na zasadach dotychczasowych, w wyniku czego Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny może wnieść kasację z zastosowaniem przepisu ust. 1. 3. W okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich może zaskarżyć, w drodze kasacji, prawomocne orzeczenie sądu pierwszej instancji, a także orzeczenie sądu wojewódzkiego orzekającego w drugiej instancji lub sądu apelacyjnego, wydane po dniu wejścia w życie ustawy, jednakże tylko w ciągu sześciu miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. 4. Przepis ust. 1 stosuje się również do orzeczeń Sądu Najwyższego wydanych na skutek rewizji nadzwyczajnej - wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_189_13","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Podmioty gospodarcze podlegające wpisowi do rejestru sądowego, w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, są obowiązane do uzupełnienia danych w rejestrze przez podanie aktualnego adresu."}
{"id":"1996_189_14","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1996 r., z tym że art. 1 pkt 6, 28, 85, 90, 91, 96, 97, 99 i 101-104, art. 4 pkt 2 i 3 oraz art. 13 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_189_2","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 i z 1996 r. Nr 6, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. §1.Na postanowienie sądu pierwszej instancji o ogłoszeniu upadłości zażalenie służy tylko upadłemu, na postanowienie zaś oddalające wniosek o ogłoszenie upadłości - tylko wnioskodawcy. §2. Jeżeli jednak wniosek o ogłoszenie upadłości dotyczy przedsiębiorstwa państwowego, zażalenie zarówno na postanowienie o ogłoszenie upadłości, jak i na postanowienie oddalające wniosek służy także organowi założycielskiemu i organowi reprezentującemu Skarb Państwa, choćby organ ten nie był wnioskodawcą. §3. Na zasadach określonych w paragrafach poprzedzających na postanowienie sądu drugiej instancji służy kasacja.\"; 2) w art. 31: a) skreśla się § 2, b) w § 3 wyraz \"rewizji\" zastępuje się wyrazem \"zażalenia\"; 3) w art. 78 po wyrazie \"sądu\" wyraz \"nie\" zastępuje się wyrazami \"pierwszej instancji\"; 4) w art. 114 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Na postanowienie sądu nie ma zażalenia.\"; 5) w art. 122 w § 2 skreśla się zdanie drugie; 6) w art. 123 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Na postanowienie sądu nie ma zażalenia.\"; 7) w art. 137 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Na postanowienie sądu nie ma zażalenia.\"; 8) w art. 149 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Na postanowienie sądu nie ma zażalenia.\"; 9) art. 193 otrzymuje brzmienie: \"Art. 193. Na postanowienie sądu drugiej instancji, odmawiające zatwierdzenia układu, służy kasacja.\"; 10) w art. 198: a) w § 2 wyrazy \"środka odwoławczego\" zastępuje się wyrazem \"zażalenia\", b) w § 4 skreśla się zdanie drugie; 11) w art. 211 w § 1 skreśla się zdanie drugie."}
{"id":"1996_189_3","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz.U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349, z 1990 r. Nr 55, poz. 320 i z 1996 r. Nr 6, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 po wyrazach \"Kodeksu postępowania cywilnego\" skreśla się wyrazy \"o postępowaniu nieprocesowym\"; 2) w art. 13 w § 1 wyrazy \"rejonowego - sądu gospodarczego nie\" zastępuje się wyrazami \"pierwszej instancji\"; 3) w art. 21 w § 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Organom tym powinny być doręczane wszystkie postanowienia i zarządzenia.\"; 4) w art. 24: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Na postanowienie uwzględniające podanie o otwarcie postępowania układowego nie ma zażalenia. Na postanowienie sądu drugiej instancji oddalające takie podanie oraz umarzające postępowanie służy kasacja.\", b) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Postanowienie uwzględniające podanie o otwarcie postępowania układowego dotyczące przedsiębiorstwa państwowego oraz postanowienie oddalające takie podanie, jak również umarzające postępowanie może być zaskarżone odpowiednio zażaleniem i kasacją przez organ założycielski lub organ reprezentujący Skarb Państwa.\"; 4) w art. 31 w § 5 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Na postanowienie sądu nie ma zażalenia.\"; 5) w art. 66 po wyrazie \"sądu\" dodaje się wyrazy \"drugiej instancji\", a wyraz \"rewizja\" zastępuje się wyrazem \"kasacja\"."}
{"id":"1996_189_367","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 367. §1.Od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje apelacja do sądu drugiej instancji. §2. Apelację od wyroku sądu rejonowego rozpoznaje sąd wojewódzki, a od wyroku sądu wojewódzkiego jako pierwszej instancji - sąd apelacyjny. §3. Rozpoznanie sprawy następuje w składzie trzech sędziów zawodowych. Postanowienia dotyczące postępowania dowodowego na posiedzeniu niejawnym wydaje sąd w składzie jednego sędziego."}
{"id":"1996_189_368","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 368. Apelacja powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego wyroku, przytoczenie zarzutów i ich uzasadnienie oraz wniosek o uchylenie lub zmianę wyroku w całości lub w określonej części. W sprawach o roszczenie majątkowe należy podać również wartość przedmiotu zaskarżenia."}
{"id":"1996_189_369","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 369. §1.Apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem. §2. Jeżeli strona nie zażądała uzasadnienia wyroku w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia."}
{"id":"1996_189_370","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 370. Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie."}
{"id":"1996_189_371","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 371. Po doręczeniu apelacji stronie przeciwnej sąd pierwszej instancji przedstawia niezwłocznie akta sprawy sądowi drugiej instancji."}
{"id":"1996_189_372","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 372. Strona przeciwna może w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia apelacji wnieść odpowiedź na apelację wprost do sądu drugiej instancji."}
{"id":"1996_189_373","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 373. Sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie, apelacja ulega odrzuceniu."}
{"id":"1996_189_374","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 374. Sąd drugiej instancji może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, jeżeli zachodzi nieważność postępowania."}
{"id":"1996_189_375","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 375. Poza wypadkami wymienionymi w dwóch artykułach poprzedzających sąd drugiej instancji wyznacza rozprawę."}
{"id":"1996_189_376","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 376. Rozprawa przed sądem drugiej instancji odbywa się bez względu na niestawiennictwo jednej lub obu stron. Wydany wyrok nie jest zaoczny."}
{"id":"1996_189_377","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 377. Po wywołaniu sprawy rozprawa rozpoczyna się od sprawozdania sędziego, który zwięźle przedstawia stan sprawy ze szczególnym uwzględnieniem zarzutów i wniosków apelacyjnych."}
{"id":"1996_189_378","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 378. §1.Sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach wniosków apelacji. §2. Sąd drugiej instancji z urzędu uchyli jednak wyrok w całości lub w części, jeżeli postępowanie przed sądem pierwszej instancji jest dotknięte nieważnością albo jeżeli sąd ten nie rozpoznał istoty sprawy. §3. Sąd drugiej instancji może z urzędu rozpoznać sprawę na rzecz współuczestników, którzy wyroku nie zaskarżyli, gdy będące przedmiotem zaskarżenia prawa i obowiązki są wspólne także dla tych współuczestników. Współuczestników takich należy wezwać na rozprawę; mogą oni także składać pisma przygotowawcze."}
{"id":"1996_189_379","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 379. Nieważność postępowania zachodzi: 1) jeżeli droga sądowa była niedopuszczalna, 2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej, organu powołanego do jej reprezentowania lub przedstawiciela ustawowego, albo gdy pełnomocnik strony nie był należycie umocowany, 3) jeżeli o to samo roszczenie między tymi samymi stronami toczy się sprawa wcześniej wszczęta albo jeżeli sprawa taka została już prawomocnie osądzona, 4) jeżeli skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa albo jeżeli w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy, 5) jeżeli strona została pozbawiona możności obrony swych praw, 6) jeżeli sąd rejonowy orzekł w sprawie, w której sąd wojewódzki jest właściwy bez względu na wartość przedmiotu sporu."}
{"id":"1996_189_380","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 380. Sąd drugiej instancji, na wniosek strony, rozpoznaje również te postanowienia sądu pierwszej instancji, które nie podlegały zaskarżeniu w drodze zażalenia, a miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy."}
{"id":"1996_189_381","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 381. Sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później."}
{"id":"1996_189_382","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 382. Sąd drugiej instancji orzeka na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym."}
{"id":"1996_189_383","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 383. W postępowaniu apelacyjnym nie można rozszerzyć żądania pozwu ani występować z nowymi roszczeniami. Jednakże w razie zmiany okoliczności można żądać zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego wartości lub innego przedmiotu, a w sprawach o świadczenie powtarzające się można nadto rozszerzyć żądanie pozwu o świadczenia za dalsze okresy."}
{"id":"1996_189_384","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 384. Sąd nie może uchylić lub zmienić wyroku na niekorzyść strony wnoszącej apelację, chyba że strona przeciwna również wniosła apelację."}
{"id":"1996_189_385","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 385. Sąd drugiej instancji oddala apelację, jeżeli jest ona bezzasadna."}
{"id":"1996_189_386","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 386. §1.W razie uwzględnienia apelacji sąd drugiej instancji zmienia zaskarżony wyrok i orzeka co do istoty sprawy. §2. W razie stwierdzenia nieważności postępowania sąd drugiej instancji uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazuje sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. §3. Jeżeli pozew ulega odrzuceniu albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, sąd drugiej instancji uchyla wyrok oraz odrzuca pozew lub umarza postępowanie. §4. Poza wypadkami określonymi w § 2 i 3 sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania jedynie wówczas, gdy wydanie wyroku co do istoty sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części. §5. W wypadku uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, sąd rozpoznaje ją w innym składzie. §6. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji wiążą zarówno sąd, któremu sprawa została przekazana, jak i sąd drugiej instancji, przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy nastąpiła zmiana stanu prawnego."}
{"id":"1996_189_387","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 387. §1.Sąd drugiej instancji uzasadnia z urzędu wyrok oraz postanowienie kończące postępowanie w sprawie. §2. Sporządzenie uzasadnienia powinno nastąpić w terminie dwóch tygodni od dnia ogłoszenia sentencji orzeczenia. Jeżeli ogłoszenia nie było, termin ten liczy się od dnia wydania orzeczenia. §3. Orzeczenie z uzasadnieniem doręcza się tej stronie, która w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji zażądała doręczenia. Przepis art. 327 § 2 stosuje się odpowiednio. Jeżeli ogłoszenia nie było, orzeczenie z uzasadnieniem doręcza się stronom z urzędu w terminie tygodniowym od sporządzenia uzasadnienia."}
{"id":"1996_189_388","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 388. §1.Wyrok sądu drugiej instancji jest natychmiast wykonalny, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej. Sąd drugiej instancji może jednak uzależnić jego wykonanie, a w razie oddalenia apelacji - wykonanie wyroku sądu pierwszej instancji od złożenia przez powoda stosownego zabezpieczenia, a nawet - gdyby wskutek wykonania wyroku mogła wyniknąć dla pozwanego niepowetowana szkoda - wstrzymać wykonanie wyroku aż do uprawomocnienia się. §2. Zabezpieczenie może również polegać na wstrzymaniu wydania powodowi sum pieniężnych po ich wyegzekwowaniu od pozwanego lub na wstrzymaniu sprzedaży zajętego majątku ruchomego. §3. Do czasu uprawomocnienia się wyroku wstrzymuje się z urzędu sprzedaż nieruchomości."}
{"id":"1996_189_389","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 389. Po bezskutecznym upływie terminu do zaskarżenia wydanego wyroku sąd drugiej instancji zwraca akta sądowi pierwszej instancji."}
{"id":"1996_189_390","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 390. §1.Jeżeli przy rozpatrywaniu apelacji w sprawie, w której kasacja nie przysługuje, powstanie zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, sąd może przedstawić to zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu, odraczając rozpoznanie sprawy. Sąd Najwyższy władny jest przejąć sprawę do rozpoznania. §2. Uchwała Sądu Najwyższego rozstrzygająca zagadnienie prawne wiąże w danej sprawie."}
{"id":"1996_189_391","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 391. Jeżeli nie ma szczególnych przepisów o postępowaniu przed sądem drugiej instancji, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Przepisy art. 194-196 i 198 nie mają zastosowania.\"; 45) po rozdziale 1 działu V tytułu VI księgi pierwszej części pierwszej dodaje się rozdział 1{1} w brzmieniu: \"Rozdział 1{1} Kasacja"}
{"id":"1996_189_392","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 392. §1.Kasacja do Sądu Najwyższego przysługuje stronie od wyroku lub postanowienia, wydanych przez sąd drugiej instancji i kończących postępowanie w sprawie. §2. Prokurator może wnieść kasację tylko w sprawie, w której uczestniczył w postępowaniu apelacyjnym."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{10}.Z wyjątkiem wypadków określonych w art. 173-175, postępowanie przed Sądem Najwyższym ulega zawieszeniu jedynie na zgodny wniosek stron."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{3}. Kasacja powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę wyroku w całości lub w części, a w sprawach o roszczenia majątkowe - także wartość przedmiotu zaskarżenia."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{4}. Kasację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie miesięcznym od dnia doręczenia orzeczenia stronie skarżącej."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{5}. Sąd drugiej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym kasację wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również kasację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{6}. Strona przeciwna może wnieść do sądu drugiej instancji odpowiedź na kasację w terminie dwutygodniowym od doręczenia jej kasacji. Po upływie terminu na wniesienie odpowiedzi lub po zarządzeniu doręczenia odpowiedzi skarżącej, sąd drugiej instancji niezwłocznie przedstawi kasację i odpowiedź wraz z aktami sprawy Sądowi Najwyższemu."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{7}. Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawy w składzie trzech sędziów."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{8}. §1.Sąd Najwyższy na posiedzeniu niejawnym odrzuci kasację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd drugiej instancji, albo zwróci ją temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków. §2. Sąd Najwyższy na posiedzeniu niejawnym może rozpoznać kasację od postanowienia sądu drugiej instancji kończącego postępowanie w tej sprawie. Nie dotyczy to postanowień rozstrzygających co do istoty sprawy, wydanych w postępowaniach nieprocesowych. §3. Sąd Najwyższy może również na posiedzeniu niejawnym rozpoznać kasację, jeżeli jest ona oparta wyłącznie na podstawie art. 393{1} pkt 2, a strona, która wniosła kasację, zrzekła się rozprawy, zaś strona przeciwna, w terminie dwóch tygodni od doręczenia jej kasacji, nie zażądała przeprowadzenia rozprawy."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{9}. §1.Poza wypadkami wymienionymi w artykule poprzedzającym wyznacza się rozprawę. §2. Sędzia sprawozdawca przedstawia na rozprawie zwięźle stan sprawy, ze szczególnym uwzględnieniem podstaw i wniosków kasacyjnych."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393. Kasacja nie przysługuje w sprawach: 1) o świadczenia, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięć tysięcy złotych, a w sprawach gospodarczych - niższa niż dziesięć tysięcy złotych; do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia stosuje się odpowiednio przepisy o wartości przedmiotu sporu, 2) o alimenty, gdy dotyczy wysokości świadczeń, 3) o czynsz najmu lub dzierżawy, 4) o naruszenie posiadania, 5) o jednorazowe świadczenie z zakresu ubezpieczeń społecznych, przewidziane w przepisach o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, oraz o określenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, 6) dotyczących świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych oraz o zasądzenie świadczenia w naturze lub ekwiwalentu, wynikających z postanowień zbiorowych układów pracy."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{11}.Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawę w granicach kasacji, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. Strony mogą przytaczać nowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{12}.Sąd Najwyższy oddala kasację, jeżeli nie ma usprawiedliwionych podstaw albo jeżeli zaskarżony wyrok mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{13}. §1.Sąd Najwyższy w razie uwzględnienia kasacji uchyla zaskarżony wyrok w całości lub w części i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał wyrok, lub innemu sądowi równorzędnemu; Sąd Najwyższy może uchylić także w całości lub w części wyrok sądu pierwszej instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania sądowi temu samemu lub równorzędnemu. §2. W razie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, sąd rozpoznaje ją w innym składzie."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{14}. §1.Jeżeli przy rozpoznawaniu kasacji wyłoni się zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, Sąd Najwyższy może odroczyć wydanie orzeczenia i przekazać to zagadnienie do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego sądu. §2. Uchwała powiększonego składu Sądu Najwyższego jest w danej sprawie wiążąca. §3. Pełnomocnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. §4. Sąd Najwyższy w powiększonym składzie może przejąć sprawę do swego rozpoznania."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{15}.Jeżeli Sąd Najwyższy uzna, że nie ma naruszeń istotnych przepisów postępowania, a zachodzi jedynie naruszenie prawa materialnego, może orzec co do istoty sprawy; w tym wypadku jest związany stanem faktycznym stanowiącym podstawę wydania zaskarżonego wyroku."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{16}.Jeżeli pozew ulegał odrzuceniu, Sąd Najwyższy uchyla wydane w sprawie wyroki i odrzuca pozew."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{17}.Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Sąd Najwyższy. Nie można oprzeć kasacji od wyroku wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Sąd Najwyższy."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{18}.Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje tylko na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające kasację."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{19}.Jeżeli nie ma szczególnych przepisów o postępowaniu przed Sądem Najwyższym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji, z tym że termin na sporządzenie uzasadnienia orzeczenia przez Sąd Najwyższy wynosi cztery tygodnie."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{20}.Minister Sprawiedliwości, na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, określa, w drodze rozporządzenia, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości, rodzaje spraw należących do właściwości rzeczowej sądów rejonowych, które w oznaczonym czasie będą rozpoznawane w trybie kasacji przez sądy apelacyjne. Do rozpoznawania kasacji w tych sprawach mają zastosowanie odpowiednio przepisy o postępowaniu przed Sądem Najwyższym.\"; 46) w art. 394 w § 1: a) w zdaniu wstępnym wyraz \"rewizyjnego\" zastępuje się wyrazami \"drugiej instancji\", b) w pkt 2 wyraz \"jego\" zastępuje się wyrazami \"radcy prawnego lub ich\", c) po pkt 4 dodaje się pkt 4{1} w brzmieniu: \"4{1}) wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia skargi o wznowienie postępowania;\"; 47) w art. 395 użyty w różnych przypadkach wyraz \"rewizyjny\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"drugiej instancji\"; 48) art. 397 otrzymuje brzmienie: \"Art. 397. §1.Sąd drugiej instancji rozpoznaje zażalenie na posiedzeniu niejawnym. §2. Do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu apelacyjnym.\"; 49) w art. 401: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się wyroku nie mogła domagać się wyłączenia;\", b) w pkt 2 część zdania przed średnikiem otrzymuje brzmienie: \"jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania\"; 50) skreśla się art. 402; 51) w art. 403: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.\", b) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku dotyczącego tego samego stosunku prawnego; w tym wypadku przedmiotem rozpoznania przez sąd jest nie tylko zaskarżony wyrok, lecz są również z urzędu inne prawomocne wyroki dotyczące tego samego stosunku prawnego.\"; 52) art. 405 otrzymuje brzmienie: \"Art. 405. Do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżony wyrok, a jeżeli zaskarżono wyroki sądów różnych instancji, właściwy jest sąd instancji wyższej. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał co do istoty sprawy.\"; 53) w art. 407 wyraz \"miesięcznym\" zastępuje się wyrazem \"trzymiesięcznym\"; 54) w art. 412: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. W wypadku, o którym mowa w art. 403 § 3, sąd bądź uchyla jeden z wyroków dotyczących tego samego stosunku prawnego, utrzymując w mocy inny prawomocny wyrok, bądź uchyla wszystkie prawomocne wyroki dotyczące tego samego stosunku prawnego i orzeka co do istoty sprawy albo przekazuje sprawę właściwemu sądowi pierwszej instancji do rozpoznania i rozstrzygnięcia o tym stosunku prawnym.\", b) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Jeżeli do rozstrzygnięcia o wznowieniu postępowania właściwy jest Sąd Najwyższy, sąd ten orzeka tylko o dopuszczalności wznowienia, a rozpoznanie sprawy przekazuje sądowi drugiej instancji.\"; 55) skreśla się dział VII \"Rewizja nadzwyczajna\" tytułu VI księgi pierwszej części pierwszej; 56) po art. 434 dodaje się art. 434{1} w brzmieniu: \"Art. 434{1}.Wyrok sądu drugiej instancji nie jest natychmiast wykonalny.\"; 57) w art. 465 w § 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Kasację może wnieść jedynie adwokat, a także radca prawny związku zawodowego lub organizacji zrzeszającej emerytów lub rencistów.\"; 58) w art. 466 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\"; 59) po art. 475 dodaje się art. 475{1} w brzmieniu: \"Art. 475{1}.Przepisów art. 466, 467, 468, 470 i 471 nie stosuje się do kasacji i do postępowania przed Sądem Najwyższym, wywołanego jej wniesieniem.\"; 60) skreśla się art. 477{3}-477{5}; 61) art. 477{6} otrzymuje brzmienie: \"Art. 477{6}. §1.Wyrok sądu pierwszej instancji zasądzający świadczenia na rzecz pracownika lub członków jego rodziny, w stosunku do którego sąd drugiej instancji oddalił apelację zakładu pracy, podlega natychmiastowemu wykonaniu także w części, w której sąd nie nadał mu rygoru natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 477{2}. §2. Przepis § 1 stosuje się również do wyroków sądu drugiej instancji zasądzających świadczenia na rzecz pracownika lub członków jego rodziny. §3. Sąd drugiej instancji nadaje z urzędu wyrokowi, o którym mowa w § 1 i 2, klauzulę wykonalności w dniu ogłoszenia wyroku i wyrok zaopatrzony klauzulą wydaje uprawnionemu.\"; 62) w art. 477{7} skreśla się w powołaniu wyrazy \"i 477{3}-477{5}\"; 63) art. 477{8} otrzymuje brzmienie: \"Art. 477{8}. Sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych, należą do właściwości sądów wojewódzkich.\"; 64) w art. 477{14a} wyraz \"rewizyjny\" zastępuje się wyrazem \"drugiej instancji\"; 65) skreśla się art. 477{15}; 66) w art. 479{3} w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza piętnastu tysięcy złotych,\"; 67) skreśla się art. 479{5}; 68) w art. 479{9} w § 2 wyraz \"rewizji\" zastępuje się wyrazami \"apelacji, kasacji\"; 69) w art. 479{13} § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Sąd uzna ugodę zawartą przez strony za niedopuszczalną tylko wtedy, gdy jej treść jest niezgodna z prawem lub sprzeczna z zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa, a także wtedy, gdy wymaga tego ochrona środowiska lub ochrona produkcji należytej jakości.\"; 70) w art. 479{14} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W sprawach, w których sąd nie wydał nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym lub upominawczym, pozwany jest obowiązany do wniesienia odpowiedzi na pozew w terminie dwutygodniowym od otrzymania pozwu.\"; 71) skreśla się art. 479{15}; 72) skreśla się art. 479{20} i 479{21}; 73) w art. 479{24}: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Dopuszczalne jest dołączenie odpisów dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem przez notariusza, adwokata lub radcę prawnego, z wyjątkiem weksli i czeków.\"; 74) skreśla się art. 479{26} i 479{27}; 75) art. 479{35} otrzymuje brzmienie: \"Art. 479{35}. §1.Do wyroku sądu antymonopolowego przepisy art. 387 i 388 stosuje się odpowiednio. §2. Od wyroku sądu antymonopolowego przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego.\"; 76) art. 485 otrzymuje brzmienie: \"Art. 485. §1.Jeżeli powód dochodzi wierzytelności pieniężnej albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a sąd uzna, że okoliczności uzasadniające dochodzenie roszczenia są udowodnione w całości dołączonymi do pozwu dokumentami urzędowymi lub prywatnymi, wydaje przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty. §2. W razie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty postępowanie toczy się w trybie zwykłym, z tym że sąd przekaże sprawę sądowi wojewódzkiemu, jeżeli jest on właściwy rzeczowo.\"; 77) art. 486 otrzymuje brzmienie: \"Art. 486. §1.Sąd wydaje również nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwa wątpliwości. W razie przejścia na powoda praw z weksla lub z czeku, do wydania nakazu niezbędne jest przedstawienie dokumentów potrzebnych do uzasadnienia roszczenia, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla lub z czeku. §2. Art. 485 § 2 stosuje się.\"; 78) skreśla się art. 489 i art. 490; 79) w art. 493: a) w § 1 skreśla się zdanie ostatnie oraz oznaczenie § 1, b) skreśla się § 2; 80) art. 498 otrzymuje brzmienie: \"Art. 498. §1.W sprawach, w których powód dochodzi od swego dłużnika zapłaty sumy pieniężnej do wysokości pięciu tysięcy złotych, sąd, na wniosek powoda, może wydać nakaz zapłaty. §2. W razie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty postępowanie toczy się w trybie zwykłym.\"; 81) skreśla się art. 500 i 501; 82) art. 509 otrzymuje brzmienie: \"Art. 509. W sprawach podlegających rozpoznaniu według przepisów o postępowaniu nieprocesowym orzeka jeden sędzia bez udziału ławników, z wyjątkiem spraw o: 1) pozbawienie lub ograniczenie władzy rodzicielskiej, 2) udzielenie zezwolenia rodzicom i opiekunom na rozporządzenie majątkiem dziecka, 3) przysposobienie, 4) rozstrzygnięcie sporu między radą pracowniczą przedsiębiorstwa a dyrektorem przedsiębiorstwa albo między tymi organami a organem założycielskim lub sprawującym nadzór nad przedsiębiorstwem.\"; 83) w art. 518 wyraz \"rewizja\" zastępuje się wyrazem \"apelacja\"; 84) po art. 519 dodaje się art. 519{1} w brzmieniu: \"Art. 519{1}. §1.Od postanowienia sądu drugiej instancji orzekającego co do istoty sprawy nie przysługuje kasacja, jeżeli przepisy księgi drugiej części pierwszej przewidują możliwość zmiany lub uchylenia prawomocnego postanowienia. §2. Kasacja nie przysługuje również w sprawach: 1) dotyczących zarządu związanego ze współwłasnością lub użytkowaniem, 2) wymienionych w art. 691{1}, 3) dotyczących złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego. §3. W postępowaniu rejestrowym kasacja przysługuje jedynie od postanowień sądu drugiej instancji w przedmiocie wpisu lub wykreślenia z rejestru podmiotu podlegającego rejestracji.\"; 85) w art. 545 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Kto zgłosił wniosek o ubezwłasnowolnienie w złej wierze lub lekkomyślnie, podlega karze grzywny do jednego tysiąca złotych.\"; 86) w art. 618 w § 2 wyraz \"rewizyjny\" zastępuje się wyrazami \"drugiej instancji\"; 87) w art. 719 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli właściwy byłby sąd drugiej instancji lub Sąd Najwyższy, sąd ten przekaże sprawę sądowi pierwszej instancji, chyba że chodzi o odtworzenie tylko akt sądu drugiej instancji lub akt Sądu Najwyższego.\"; 88) w art. 732: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Wniosek o zabezpieczenie sąd rozpoznaje bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od jego złożenia. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy go rozpoznać nie później niż w ciągu miesiąca.\"; 89) w art. 753 w § 2 po wyrazie \"żywiciela\" dodaje się wyrazy \"i do roszczeń o wynagrodzenie, wynikających ze stosunku pracy\"; 90) w art. 762 w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Za nieuzasadnioną odmowę udzielenia komornikowi wyjaśnień lub informacji przewidzianych w artykule poprzedzającym albo za udzielanie informacji lub wyjaśnień świadomie fałszywych osoba odpowiedzialna może być na wniosek wierzyciela lub z urzędu ukarana przez komornika grzywną do pięciuset złotych.\"; 91) w art. 764 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"W wypadku niezastosowania się do tego drugiego wezwania, komornik może ukarać taką osobę grzywną w wysokości do dwustu złotych.\"; 92) po art. 775 dodaje się art. 775{1} w brzmieniu: \"Art. 775{1}. §1.Na postanowienie sądu drugiej instancji, wydane po rozpoznaniu zażalenia, kasacja nie przysługuje. §2. Przepis § 1 nie ma zastosowania do postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie przybicia i przysądzenia własności nieruchomości nabytej w drodze licytacji oraz w przedmiocie planu podziału między wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji.\"; 93) w art. 781 w § 1 w zdaniu drugim wyraz \"rewizyjny\" zastępuje się wyrazami \"drugiej instancji\"; 94) skreśla się art. 866; 95) art. 867 otrzymuje brzmienie: \"Art. 867. §1.Zajęte ruchomości nie wymienione w art. 865 lub nie sprzedane w trybie przewidzianym w tym przepisie komornik sprzedaje w drodze licytacji publicznej. §2. Cena wywołania w pierwszym terminie licytacji publicznej wynosi trzy czwarte wartości szacunkowej. Jeżeli licytacja w pierwszym terminie nie dojdzie do skutku, zajęte ruchomości mogą być sprzedane w drugim terminie licytacyjnym. Cena wywołania w drugim terminie licytacyjnym wynosi połowę wartości szacunkowej. Sprzedaż licytacyjna nie może nastąpić za cenę niższą od ceny wywołania. §3. O terminie i miejscu licytacji komornik zawiadamia dłużnika najpóźniej na trzy dni przed dniem licytacji. W wypadkach określonych w art. 864 § 2 zawiadomienie to doręcza się dłużnikowi przed rozpoczęciem licytacji. §4. Zajęte ruchomości nie wymienione w art. 865 lub nie sprzedane w trybie przewidzianym w tym przepisie komornik, na wniosek wierzyciela, przekazuje do sprzedaży komisowej przed sprzedażą w drodze licytacji publicznej. §5. Dla sprzedaży komisowej zajętej ruchomości cenę sprzedażną ustala się w wysokości wartości szacunkowej. Jeżeli ruchomość nie zostanie po tej cenie sprzedana w ciągu miesiąca, komisant może obniżyć cenę sprzedażną o 25%. Z uzyskanej ceny sprzedażnej potrąca się prowizję komisową.\"; 96) w art. 871 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Gdy jednak cena przewyższa pięćset złotych, obowiązek nabywcy ogranicza się do złożenia natychmiast jednej piątej ceny, nie mniej jednak niż pięćset złotych, przy czym reszta powinna być uiszczona do godziny dwunastej dnia następnego.\"; 97) w art. 886 w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Zakładowi pracy, który nie złożył w przepisanym terminie oświadczenia przewidzianego w art. 882 albo zaniedbał przesłania zawiadomienia lub dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu zakładowi pracy dłużnika stosownie do art. 884 § 2 i § 3, komornik wymierza grzywnę w wysokości do pięciuset złotych.\"; 98) skreśla się art. 894; 99) w art. 955 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Obwieszczenie o licytacji należy co najmniej na miesiąc przed jej terminem ogłosić publicznie w budynku sądowym i w lokalu organu gminy, a jeżeli nieruchomość oszacowana jest wyżej niż na pięćdziesiąt tysięcy złotych - także w dzienniku poczytnym w danej miejscowości.\"; 100) w art. 977 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Podpisy na pełnomocnictwach udzielonych przez państwowe jednostki organizacyjne lub jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego oraz na pełnomocnictwach udzielonych adwokatom lub radcom prawnym, nie wymagają poświadczenia.\"; 101) w art. 978 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Postąpienie nie może wynosić mniej niż jeden procent ceny wywołania, z zaokrągleniem wzwyż do pełnych złotych.\"; 102) w art. 1031 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Sumy przypadające do wypłaty komornik wypłaca, jeżeli nie są niższe niż dwadzieścia złotych, chyba że wierzytelność nie przekracza tej kwoty.\"; 103) w art. 1052 zdania pierwsze i drugie otrzymują brzmienie: \"W jednym postanowieniu sąd może wymierzyć grzywnę nie wyższą niż jeden tysiąc złotych, chyba że trzykrotne wymierzenie grzywny okazało się nieskuteczne. Ogólna suma grzywien w tej samej sprawie nie może przewyższać stu tysięcy złotych.\"; 104) w art. 1053 w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Wymierzając grzywnę, sąd orzeknie jednocześnie - na wypadek nieściągnięcia - zamianę grzywny na areszt, licząc jeden dzień aresztu od pięciu złotych do stu pięćdziesięciu złotych grzywny.\"; 105) w art. 1069 w § 1 wyrazy \"jednostce gospodarki uspołecznionej\" zastępuje się wyrazami \"współwłaścicielowi lub osobie trzeciej\"; 106) w art. 1115 w § 1 wyrazy \"art. 1112 § 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 1112 § 1\"; 107) w art. 1148 w § 3 wyraz \"rewizja\" zastępuje się wyrazem \"apelacja\"; 108) art. 1150 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1150. §1.Orzeczenia sądów zagranicznych w sprawach cywilnych należących w Polsce do drogi sądowej, nadające się do wykonania w drodze egzekucji, są tytułami egzekucyjnymi i będą w Polsce wykonalne, pod warunkiem wzajemności, jeżeli: 1) orzeczenie podlega wykonaniu w państwie, z którego pochodzi, 2) zachodzą warunki określone w art. 1146 § 1 pkt 1-6. §2. Przepis paragrafu poprzedzającego stosuje się odpowiednio do orzeczeń sądów polubownych wydanych za granicą.\"; 109) art. 1152 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1152. Ugoda zawarta przed sądem zagranicznym stanowi - pod warunkiem wzajemności - tytuł egzekucyjny, jeżeli jest wykonalna w państwie jej zawarcia i nie jest sprzeczna z podstawowymi zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy artykułu poprzedzającego stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{2}. §1.Kasacja powinna być wniesiona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym. §2. Przepisu § 1 nie stosuje się, gdy stroną jest adwokat, sędzia, prokurator, radca prawny lub notariusz oraz profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych polskich szkół wyższych."}
{"id":"1996_189_393","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 393{1}. Kasację można oprzeć na następujących podstawach: 1) naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, 2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy."}
{"id":"1996_189_4","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W Kodeksie postępowania administracyjnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w § 1 skreśla się pkt 3; 2) w art. 88 w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Kto, będąc obowiązany do osobistego stawienia się (art. 51), mimo prawidłowego wezwania nie stawił się bez uzasadnionej przyczyny jako świadek lub biegły albo bezzasadnie odmówił złożenia zeznania, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin albo udziału w innej czynności urzędowej, może być ukarany przez organ przeprowadzający dowód grzywną do 50 zł, a w razie ponownego niezastosowania się do wezwania - grzywną do 200 zł.\"; 3) w art. 96 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Za niewłaściwe zachowanie się w czasie rozprawy strony, świadkowie, biegli i inne osoby uczestniczące w rozprawie mogą być, po uprzednim ostrzeżeniu, wydalone z miejsca rozprawy przez kierującego rozprawą oraz ukarane grzywną do 100 zł.\";"}
{"id":"1996_189_5","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 297, z 1985 r. Nr 20, poz. 86 i z 1990 r. Nr 55, poz. 318) skreśla się art. XII i XIII."}
{"id":"1996_189_6","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i z 1995 r. Nr 85, poz. 426) skreśla się art. 88."}
{"id":"1996_189_7","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362 oraz z 1996 r. Nr 34, poz. 146) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 w ust. 3 wyraz \"Rewizja\" zastępuje się wyrazami \"Apelacja, kasacja\"; 2) w art. 22: a) w ust. 2 wyraz \"rewizji\" zastępuje się wyrazem \"apelacji\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w wypadku odrzucenia kasacji z powodu nieuiszczenia należnej opłaty.\"; 3) skreśla się art. 35; 4) w art. 38 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia sentencji, pobiera się przy zgłoszeniu żądania sporządzenia lub doręczenia uzasadnienia.\"; 5) skreśla się art. 39."}
{"id":"1996_189_8","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 24, poz. 110) w art. 10 w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) nazwę spółdzielni, jej siedzibę i adres,\"."}
{"id":"1996_189_9","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz.U. Nr 35, poz. 195 i z 1992 r. Nr 75, poz. 368) w art. 10 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) nazwę, siedzibę i adres izby gospodarczej oraz zakres terytorialny jej działalności,\";"}
{"id":"1996_190_1","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe","text":"Art. 1. Przepisy ustawy stosuje się do gmin, których rady gmin do dnia 31 grudnia 1995 r. podjęły uchwałę o ustaleniu wielkości gruntów przeznaczonych na zaspokojenie potrzeb osób, o których mowa w art. 2."}
{"id":"1996_190_2","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe","text":"Art. 2. 1. Zarządy gmin rozpatrzą do dnia 31 grudnia 1997 r. wnioski o sprzedaż lub oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste złożone do zarządu gminy do dnia 31 grudnia 1995 r., przez kandydatów do spółdzielni mieszkaniowych, objętych listami prowadzonymi przez wojewodów lub zarejestrowanych w spółdzielniach mieszkaniowych, którzy do końca 1990 r. zgromadzili wymagane wkłady mieszkaniowe, są pełnoletni i nie posiadają samodzielnych mieszkań bądź mieszkają w lokalach, w których na osobę przypada mniej niż 5 m{2} powierzchni mieszkalnej, zamierzają podjąć we własnym zakresie budowę domu jednorodzinnego lub wspólną budowę domu mieszkalnego dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych i nie nabyli uprawnień do otrzymania rekompensaty pieniężnej. 2. Zarząd gminy sprzedaje lub oddaje grunty w użytkowanie wieczyste w trybie publicznego przetargu ustnego, ograniczonego do osób, o których mowa w ust. 1. 3. Zawarcie umowy sprzedaży lub umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste powoduje skreślenie kandydata z listy prowadzonej przez wojewodę lub z rejestru spółdzielni."}
{"id":"1996_190_3","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe","text":"Art. 3. 1. W latach 1996 i 1997 gminie, o której mowa w art. 1, może być udzielona z budżetu państwa dotacja celowa na pokrycie części kosztów związanych z przygotowaniem terenów przeznaczonych na cele budownictwa mieszkaniowego, w tym na uzbrojenie terenu oraz wyposażenie go w urządzenia komunalne. 2. Zarząd gminy do dnia 30 września 1996 r. może wystąpić do wojewody z wnioskiem o przyznanie dotacji celowej, o której mowa w ust. 1. 3. Do wniosku dołącza się: 1) analizę zawierającą określenie spodziewanych korzyści, jakie osiągnie gmina, 2) uchwałę rady gminy, o której mowa w art. 1. 4. Dotacji celowej udziela wojewoda po zawarciu z radą gminy porozumienia. W porozumieniu określa się wysokość dotacji celowej oraz zobowiązania gminy. 5. Warunkiem udzielenia dotacji celowej jest zobowiązanie gminy do przeznaczenia spodziewanych korzyści na dalsze nabywanie i wyposażenie terenów w urządzenia komunalne i sieci uzbrojenia. 6. Dotację celową przyznaje się ze środków budżetu państwa. Podziału środków przeznaczonych na dotację między województwa dokonuje Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa po rozpatrzeniu wniosków wojewodów."}
{"id":"1996_190_4","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe","text":"Art. 4. Rada gminy może, w drodze uchwały podjętej do dnia 31 grudnia 1997 r., zwolnić grunty od sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu, na rzecz spółdzielni mieszkaniowej, która przyjęła na członków spółdzielni określoną w uchwale liczbę kandydatów objętych listami prowadzonymi przez wojewodów lub zarejestrowanych w spółdzielniach mieszkaniowych."}
{"id":"1996_190_5","title":"Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_198_1","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz.U. Nr 119, poz. 567, z 1996 r. Nr 52, poz. 236 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 32) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa reguluje zasady i tryb przekazywania przez przedsiębiorstwa państwowe gruntów zabudowanych budynkami mieszkalnymi wraz z towarzyszącymi obiektami infrastruktury technicznej i społecznej oraz lokali, zwanych dalej \"nieruchomościami\": 1) gminom, na których obszarze położone są przekazywane grunty, 2) spółdzielniom mieszkaniowym, których członkami są wszystkie osoby będące w dniu złożenia oferty przejęcia nieruchomości przez spółdzielnię najemcami lokali mieszkalnych położonych w przekazywanych nieruchomościach.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Nieruchomości, o których mowa w ust. 1, nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55{1} Kodeksu cywilnego.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na zasadach określonych ustawą podmiotom, o których mowa w ust. 1, mogą również zostać przekazane nieruchomości: 1) spółek handlowych powstałych w wyniku przekształceń przedsiębiorstw państwowych, których akcje (udziały) zostały wniesione do narodowych funduszy inwestycyjnych w trybie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691), 2) spółek handlowych powstałych w wyniku przekształceń przedsiębiorstw państwowych, w których Skarb Państwa ma co najmniej 50% udziałów lub akcji.\"; 2) w art. 2 skreśla się ust. 2; 3) w art. 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przekazaniu, z zastrzeżeniem ust. 1a, mogą podlegać nieruchomości, w stosunku do których przedsiębiorstwa państwowe lub spółki, złożą gminom właściwym ze względu na miejsce położenia tych nieruchomości oświadczenia o zamiarze ich przekazania wraz z: 1) pełnymi odpisami z ksiąg wieczystych urządzonych dla przekazywanych nieruchomości, a w szczególności potwierdzającymi prawo przekazującego do gruntów oraz własność położonych na nich budynków i innych urządzeń, 2) dokumentacją budowy i dokumentacją powykonawczą budynków i urządzeń, a w razie ich braku inwentaryzacją budynków i urządzeń, 3) informacją o tym, kiedy i jakie remonty lub modernizacje zostały w przekazanych obiektach przeprowadzone w ciągu ostatnich 10 lat.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Nieruchomość może być też przekazana w razie braku dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2. W tym przypadku gminie przysługuje roszczenie wobec przekazującego nieruchomość o zwrot uzasadnionych kosztów sporządzenia inwentaryzacji budynków i urządzeń wchodzących w skład nieruchomości, której nie wykonano do dnia przekazania nieruchomości.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku gdy przekazywane mają być lokale stanowiące przedmiot odrębnej własności, przekazaniu podlegają wszystkie lokale mieszkalne oraz użytkowe położone w obrębie danej nieruchomości a stanowiące własność przedsiębiorstwa państwowego lub spółki.\"; 4) w art. 7 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu nabycia własności, użytkowania wieczystego, oddania w użytkowanie lub zarząd uprawnionym podmiotom, powstałe przed dniem przekazania nieruchomości; zabezpieczające je hipoteki podlegają wykreśleniu z urzędu.\"; 5) skreśla się art. 8; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Przepisy art. 3, art. 4 oraz art. 7 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości na rzecz spółdzielni mieszkaniowych, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2. 2. Spółdzielnia mieszkaniowa, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2, zobowiązana jest dokonać na rzecz członków, będących dotychczasowymi najemcami lokali mieszkalnych położonych w przekazywanych nieruchomościach, przydziału tych lokali i ustanowić na ich rzecz lokatorskie prawa do tych lokali. Wysokość ustalonego przez spółdzielnię wkładu mieszkaniowego wnoszonego przez członków nie może w takich przypadkach przekraczać 5% aktualnej wartości rynkowej prawa odrębnej własności lokali zajmowanych przez tych członków, a wpłacone przez nich wcześniej kaucje mieszkaniowe podlegają zaliczeniu na poczet wkładu mieszkaniowego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku nieodpłatnego przekazania przez przedsiębiorstwo państwowe na rzecz spółdzielni mieszkaniowych, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2, hoteli pracowniczych przeznaczonych na cele mieszkaniowe.\"."}
{"id":"1996_198_2","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe","text":"Art. 2. Przepisy dotychczasowe stosuje się w sprawach wszczętych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, nie zakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_198_3","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe","text":"Art. 3. Właściciel mieszkania zakładowego nabytego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy jest zobowiązany, na wniosek lokatora uprawnionego do zamieszkania i zamieszkującego w lokalu w dniu jego nabycia, do przeniesienia na rzecz tego lokatora własności mieszkania w cenie nabycia z uwzględnieniem wartości zwiększonej poprzez poniesione nakłady."}
{"id":"1996_198_4","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_199_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb przeprowadzenia referendum, o którym mowa w art. 19 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 84, poz. 426 i z 1995 r. Nr 38, poz. 184), oraz w art. 2c i art. 9-11 ustawy konstytucyjnej z dnia 23 kwietnia 1992 r. o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 336 i z 1994 r. Nr 61, poz. 251)."}
{"id":"1996_199_10","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 10. Właściwe organy państwowe podejmują niezwłocznie czynności dla realizacji wyniku referendum poprzez wydanie aktów prawnych bądź podjęcie innych decyzji, nie później jednak niż w terminie 60 dni od dnia ogłoszenia uchwały Sądu Najwyższego o ważności referendum w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Referendum konstytucyjne"}
{"id":"1996_199_11","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 11. Referendum konstytucyjne, o którym stanowi ustawa konstytucyjna z dnia 23 kwietnia 1992 r. o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadza się na podstawie niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem art. 12, 13 i 14."}
{"id":"1996_199_12","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 12. 1. Prawo udziału w referendum konstytucyjnym przysługuje każdemu obywatelowi Rzeczypospolitej Polskiej, który ma prawo wybierania do Sejmu. 2. Obywatele polscy przebywający poza granicami Państwa i posiadający ważne paszporty biorą udział w referendum konstytucyjnym odpowiednio na zasadach określonych w ustawie - Ordynacja wyborcza do Sejmu."}
{"id":"1996_199_13","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 13. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej zarządza poddanie Konstytucji pod referendum w trybie określonym w art. 9 ustawy konstytucyjnej, o której mowa w art. 11. 2. Przyjęcie w referendum Konstytucji następuje wówczas, gdy opowiedziała się za nią większość biorących udział w głosowaniu."}
{"id":"1996_199_14","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 14. 1. W przypadku określonym w art. 2c ustawy konstytucyjnej, o której mowa w art. 11, o przeprowadzeniu referendum postanawia Zgromadzenie Narodowe z inicjatywy 56 członków Zgromadzenia, jego Komisji Konstytucyjnej bądź na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W razie gdy Zgromadzenie Narodowe nie uwzględni wniosku Prezydenta, Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego informuje o tym wnioskodawcę. 2. Przedmiotem referendum mogą być wyłącznie konkretnie określone problemy lub rozwiązania projektu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Uchwałę w sprawie przeprowadzenia referendum Zgromadzenie Narodowe podejmuje bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby członków Zgromadzenia Narodowego. 4. Podejmując uchwałę w sprawie przeprowadzenia referendum Zgromadzenie Narodowe ustala jednocześnie treść pytań lub wariantów rozwiązań w sprawie poddanej pod referendum. Szczegółowy tryb podejmowania przez Zgromadzenie Narodowe uchwały w sprawie przeprowadzenia referendum określa regulamin Zgromadzenia Narodowego. 5. Do referendum, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 8 i 9 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Organy do spraw referendum"}
{"id":"1996_199_15","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 15. Referendum przeprowadzają: 1) Państwowa Komisja Wyborcza, powołana na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu, 2) wojewódzkie komisje do spraw referendum, 3) obwodowe komisje do spraw referendum."}
{"id":"1996_199_16","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 16. 1. Państwowa Komisja Wyborcza zapewnia przygotowanie, organizację oraz przeprowadzenie referendum. 2. Do zadań Państwowej Komisji Wyborczej należy w szczególności: 1) sprawowanie nadzoru nad przygotowaniem referendum oraz przestrzeganiem przepisów regulujących zasady i tryb przeprowadzenia referendum, 2) wyjaśnianie treści pytań lub wariantów rozwiązań poddanych pod referendum, 3) powołanie wojewódzkich komisji do spraw referendum i rozpatrywanie skarg na ich działalność oraz rozwiązanie wojewódzkich i obwodowych komisji do spraw referendum po wykonaniu ich ustawowych zadań, 4) ustalenie wzoru urzędowych formularzy, druków, a także wzoru pieczęci wojewódzkich i obwodowych komisji, 5) ustalenie i podanie do wiadomości publicznej oraz ogłoszenie w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej wyniku referendum, 6) sporządzenie sprawozdania z przebiegu referendum i przedłożenie Sądowi Najwyższemu oraz organowi zarządzającemu referendum. 3. Państwowa Komisja Wyborcza podejmuje uchwały w zakresie wykonywania swoich ustawowych uprawnień."}
{"id":"1996_199_17","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 17. 1. Państwowa Komisja Wyborcza uchwala wytyczne wiążące komisje do spraw referendum niższego stopnia oraz udziela wyjaśnień organom administracji rządowej i samorządowej, a także podległym im jednostkom wykonującym zadania związane z przeprowadzeniem referendum. 2. Państwowa Komisja Wyborcza uchyla uchwały wojewódzkich komisji podjęte z naruszeniem prawa lub niezgodne z wytycznymi Państwowej Komisji Wyborczej i przekazuje sprawę właściwej komisji do ponownego rozpatrzenia. 3. Państwowa Komisja Wyborcza ustala regulaminy wojewódzkich i obwodowych komisji, określając w nich w szczególności: 1) zasady i tryb pracy, 2) sposób wykonania zadań, 3) sposób sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem niniejszej ustawy. 4. Państwowa Komisja Wyborcza może na czas przeprowadzenia referendum utworzyć swoją inspekcję i określić jej zadania."}
{"id":"1996_199_18","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 18. Do zadań wojewódzkiej komisji do spraw referendum należy w szczególności: 1) sprawowanie nadzoru nad przygotowaniem referendum na terenie województwa oraz przestrzeganiem przepisów niniejszej ustawy przez obwodowe komisje do spraw referendum, 2) rozpatrywanie skarg na działalność obwodowych komisji do spraw referendum, 3) zarządzenie druku obwieszczeń dotyczących referendum i dostarczenie ich obwodowym komisjom do spraw referendum, 4) ustalenie zbiorczych wyników głosowania na obszarze województwa i przekazanie ich do Państwowej Komisji Wyborczej, 5) zapewnienie, we współdziałaniu z właściwymi organami administracji rządowej oraz samorządowej, prawidłowego przygotowania i przeprowadzenia referendum na obszarze województwa, 6) wykonywanie innych zadań przewidzianych w ustawie lub zleconych przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"1996_199_19","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 19. 1. W skład wojewódzkiej komisji do spraw referendum wchodzi 7-9 sędziów powoływanych na zasadach określonych przepisami ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu, dotyczących okręgowych komisji wyborczych. 2. Do zasad działalności wojewódzkich komisji do spraw referendum stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu, dotyczące okręgowych komisji wyborczych."}
{"id":"1996_199_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 2. 1. Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze głosowania, wyrażają swoją wolę co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy poddanej referendum. 2. Referendum polega na udzieleniu, na urzędowej karcie do głosowania, pozytywnej lub negatywnej odpowiedzi na postawione pytania albo na dokonaniu wyboru między zaproponowanymi wariantami rozwiązań."}
{"id":"1996_199_20","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 20. Do zadań obwodowej komisji do spraw referendum należy: 1) przeprowadzenie głosowania w obwodzie, 2) czuwanie w dniu referendum nad przestrzeganiem niniejszej ustawy w miejscu i czasie głosowania, 3) ustalenie wyników głosowania w obwodzie i podanie ich do publicznej wiadomości, 4) przekazanie protokołu głosowania w obwodzie właściwej wojewódzkiej komisji do spraw referendum."}
{"id":"1996_199_21","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 21. 1. Obwodową komisję do spraw referendum w składzie od 5 do 7 osób powołuje zarząd gminy spośród osób uprawnionych do udziału w referendum, najpóźniej w 21 dniu przed dniem referendum. Sposób zgłaszania kandydatów oraz tryb powoływania obwodowych komisji określa Państwowa Komisja Wyborcza. 2. Do zasad działalności obwodowych komisji do spraw referendum stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu, dotyczące obwodowych komisji wyborczych."}
{"id":"1996_199_22","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 22. 1. Organizacyjno-techniczne warunki wykonywania zadań związanych z przeprowadzeniem referendum przez Państwową Komisję Wyborczą i wojewódzkie komisje do spraw referendum zapewniają odpowiednio Krajowe Biuro Wyborcze i wojewódzkie biura wyborcze działające na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu. 2. Obsługę i techniczno-materialne warunki pracy obwodowej komisji do spraw referendum zapewnia, jako zadanie zlecone gminie, wójt lub burmistrz (prezydent miasta). 3. Obowiązki przewidziane w ust. 2 w odniesieniu do obwodowych komisji powołanych w obwodach głosowania za granicą i na polskich statkach morskich wykonują odpowiednio konsul i kapitan statku. 4. Organizacje polityczne i społeczne o zasięgu ogólnopolskim mają prawo delegować do komisji do spraw referendum wszystkich szczebli mężów zaufania w celu prowadzenia obserwacji przebiegu referendum. Przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Głosowanie"}
{"id":"1996_199_23","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 23. 1. Państwowa Komisja Wyborcza ustala wzór karty do głosowania w referendum. 2. Urzędowa karta do głosowania obejmuje: 1) oznaczenie referendum i organu, który postanowił o jego przeprowadzeniu, oraz datę referendum, 2) pytania albo warianty rozwiązania sprawy będącej przedmiotem referendum. Jeżeli referendum polega na udzieleniu odpowiedzi na postawione pytanie, na karcie do głosowania zamieszcza się również wyrazy \"tak\" i \"nie\", a gdy referendum polega na dokonaniu wyboru pomiędzy zaproponowanymi wariantami rozwiązań, przy każdym z wariantów umieszcza się po lewej stronie numer wariantu, 3) pouczenie o sposobie głosowania. 3. W przypadku poddania pod referendum więcej niż jednej sprawy, na karcie do głosowania zamieszcza się kolejno wszystkie postawione pytania lub warianty, z zachowaniem wymagań określonych w ust. 2 pkt 2. 4. Karta do głosowania może być zadrukowana tylko po jednej stronie. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci Państwowej Komisji Wyborczej. 5. Zasady sporządzania i tryb przekazywania kart do głosowania obwodowym komisjom do spraw referendum ustala Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"1996_199_24","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 24. 1. Głosowanie przeprowadza się w obwodach głosowania utworzonych dla ostatnio przeprowadzonych wyborów do Sejmu. 2. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), rada gminy może dokonać zmian w podziale na obwody głosowania lub ustalić inne siedziby obwodowych komisji do spraw referendum. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do obwodów głosowania utworzonych za granicą i na polskich statkach morskich. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 2 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu, dotyczące zasad i trybu tworzenia obwodów głosowania."}
{"id":"1996_199_25","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 25. 1. Głosować można tylko osobiście. 2. Zasady oraz tryb przeprowadzenia głosowania określają odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu."}
{"id":"1996_199_26","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 26. 1. Głosujący udziela odpowiedzi na postawione pytanie w ten sposób, że stawia znak w kratce obok odpowiedzi pozytywnej \"tak\" lub obok odpowiedzi negatywnej \"nie\". 2. Głosujący dokonuje wyboru pomiędzy zaproponowanymi wariantami w ten sposób, że stawia znak w kratce obok numeru wariantu, za którym się opowiada. 3. Znakiem, o którym mowa w ust. 1 i 2, są dwie przecinające się linie, których punkt przecięcia znajduje się w obrębie kratki. Rozdział 5 Ustalenie wyników głosowania i wyniku referendum"}
{"id":"1996_199_27","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 27. 1. Niezwłocznie po zakończeniu głosowania obwodowa komisja do spraw referendum ustala liczbę nie wykorzystanych kart do głosowania i umieszcza je w zapieczętowanych pakietach. 2. Komisja ustala, na podstawie spisu uprawnionych do głosowania w referendum, liczbę osób uprawnionych do głosowania oraz liczbę osób, którym wydano karty do głosowania. 3. Przewodniczący, w obecności komisji, otwiera urnę, po czym komisja liczy znajdujące się w niej karty do głosowania. 4. Kart do głosowania przedartych całkowicie na dwie lub więcej części nie bierze się pod uwagę przy obliczeniach, o których mowa w ust. 3. 5. Jeżeli liczba kart do głosowania w urnie przewyższa liczbę wydanych kart, komisja podaje w protokole przypuszczalną przyczynę tej niezgodności."}
{"id":"1996_199_28","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 28. Nieważne są karty do głosowania inne niż urzędowo ustalone lub nie opatrzone pieczęcią obwodowej komisji do spraw referendum."}
{"id":"1996_199_29","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 29. 1. Po ustaleniu liczby ważnych kart do głosowania obwodowa komisja do spraw referendum ustala wyniki głosowania w obwodzie. 2. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania: 1) znak, o którym mowa w art. 26 ust. 3, postawiono w obu kratkach odpowiadających odpowiedziom na postawione pytanie lub nie postawiono tego znaku w żadnej z kratek odpowiadających odpowiedziom na pytanie, 2) znak, o którym mowa w art. 26 ust. 3, postawiono w kratkach odpowiadających dwom lub więcej numerom wariantów albo nie postawiono tego znaku w żadnej z kratek odpowiadających numerowi wariantu. 3. W razie poddania pod referendum więcej niż jednej sprawy (przedstawionej w formie pytania lub wyboru wariantu), komisja ustala wyniki głosowania oddzielnie dla każdego pytania lub wyboru wariantu. 4. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych pytań lub wariantów albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność głosu."}
{"id":"1996_199_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 3. 1. W referendum mają prawo brać udział obywatele polscy posiadający prawo wybierania do Sejmu. Referendum nie przeprowadza się poza granicami Państwa, z zastrzeżeniem art. 12. 2. Spis osób uprawnionych do udziału w referendum sporządza się i aktualizuje odpowiednio w trybie i na zasadach określonych w ustawie - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1996_199_30","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 30. 1. Obwodowa komisja do spraw referendum sporządza w dwóch egzemplarzach protokół głosowania w obwodzie, którego wzór ustala Państwowa Komisja Wyborcza. 2. W protokole głosowania w obwodzie wymienia się liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) osób, którym wydano karty do głosowania, 3) kart nieważnych, 4) kart ważnych (czyli liczbę osób, które wzięły udział w głosowaniu), 5) głosów nieważnych, 6) głosów ważnych, 7) głosów ważnych oddanych na poszczególne odpowiedzi postawionego pytania lub za wyborem określonego wariantu. 3. Przepis art. 29 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 4. Protokół podpisują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji, obecne przy jego sporządzeniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 5. Członkom komisji przysługuje prawo wniesienia do protokołu głosowania uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. 6. Po sporządzeniu protokołu obwodowa komisja podaje niezwłocznie do publicznej wiadomości wyniki głosowania."}
{"id":"1996_199_31","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 31. 1. Przewodniczący obwodowej komisji do spraw referendum niezwłocznie przesyła do wojewódzkiej komisji do spraw referendum, w zapieczętowanej kopercie, jeden egzemplarz protokołu głosowania w obwodzie. 2. Tryb przekazywania protokołów, o których mowa w ust. 1, ustala Państwowa Komisja Wyborcza. 3. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z protokołu za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych."}
{"id":"1996_199_32","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 32. Po dokonaniu czynności wymienionych w art. 31 przewodniczący obwodowej komisji niezwłocznie przekazuje wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta) dokumenty z głosowania."}
{"id":"1996_199_33","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 33. 1. Niezwłocznie po otrzymaniu od wszystkich obwodowych komisji protokołów głosowania wojewódzka komisja do spraw referendum dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania w obwodach. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników głosowania, komisja zarządza ponowne ich ustalenie i powiadamia o tym Państwową Komisję Wyborczą. 2. Na podstawie protokołów głosowania w obwodach wojewódzka komisja ustala łączne wyniki głosowania w całym województwie i sporządza, w dwóch egzemplarzach, protokół zbiorczych wyników głosowania w województwie, którego wzór ustala Państwowa Komisja Wyborcza. W protokole wymienia się łączne dane, o których mowa w art. 30 ust. 2. 3. Przepisy art. 30 ust. 4-6 stosuje się odpowiednio. 4. Przewodniczący wojewódzkiej komisji przekazuje niezwłocznie Państwowej Komisji Wyborczej, w trybie art. 31 ust. 3, dane z protokołu dotyczące: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) kart nieważnych, 3) kart ważnych (czyli liczbę osób, które wzięły udział w głosowaniu), 4) głosów nieważnych, 5) głosów ważnych, 6) głosów ważnych oddanych na poszczególne odpowiedzi postawionego pytania lub za wyborem określonego wariantu. 5. Protokół, o którym mowa w ust. 2, przewodniczący wojewódzkiej komisji przesyła niezwłocznie do Państwowej Komisji Wyborczej, w trybie przez nią ustalonym. Pozostałe dokumenty z przeprowadzonego referendum przechowuje kierownik wojewódzkiego biura wyborczego właściwego dla siedziby komisji."}
{"id":"1996_199_34","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 34. 1. Po otrzymaniu protokołów od wojewódzkich komisji do spraw referendum Państwowa Komisja Wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia zbiorczych wyników głosowania w województwach. 2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu danych, o których mowa w ust. 1, Państwowa Komisja Wyborcza zarządza ponowne ustalenie tych danych. 3. Państwowa Komisja Wyborcza: 1) ustala wynik referendum i sporządza protokół o wyniku referendum, 2) przekazuje protokół wraz ze sprawozdaniem z przebiegu referendum Sądowi Najwyższemu oraz organowi, który zarządził referendum, 3) podaje niezwłocznie wynik referendum do wiadomości publicznej i zarządza jego ogłoszenie w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 6 Ważność referendum"}
{"id":"1996_199_35","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 35. 1. Przeciwko ważności referendum może być wniesiony protest ze względu na zarzut dopuszczenia się przestępstwa przeciwko referendum lub naruszenia przepisów niniejszej ustawy dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyniku referendum. 2. Jeżeli podstawę protestu stanowi zarzut popełnienia przestępstwa przeciwko referendum lub naruszenia przez Państwową Komisji Wyborczą przepisów niniejszej ustawy dotyczących ustalenia wyników głosowania i wyniku referendum, może go wnieść każda osoba uprawniona do udziału w referendum. 3. Protest przeciwko ważności referendum z powodu naruszenia przepisów niniejszej ustawy dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania w obwodzie lub województwie może wnieść osoba, której nazwisko w dniu głosowania było umieszczone w spisie uprawnionych do głosowania w tym obwodzie głosowania i województwie."}
{"id":"1996_199_36","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 36. 1. Protest wnosi się na piśmie do Sądu Najwyższego od następnego dnia po dniu referendum, nie później jednak niż w 7 dniu od daty ogłoszenia wyniku referendum przez Państwową Komisję Wyborczą w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Do warunków i trybu wnoszenia protestu oraz sposobu jego rozpatrywania przez Sąd Najwyższy stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Sąd Najwyższy rozstrzyga o ważności referendum, podejmując w tej sprawie uchwałę nie później niż w 60 dniu po dniu głosowania. Uchwałę o ważności referendum przedstawia się niezwłocznie organowi zarządzającemu referendum, ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz przesyła Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"1996_199_37","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 37. 1. Uchwała Sądu Najwyższego o unieważnieniu głosowania w obwodzie jest niezwłocznie przekazywana Państwowej Komisji Wyborczej w celu skorygowania wyników głosowania i wyniku referendum. Przepis art. 34 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 2. Unieważnienie głosowania w obwodzie powoduje, że przy ustalaniu wyniku referendum nie uwzględnia się liczby uprawnionych do głosowania oraz wyników głosowania w tym obwodzie. 3. Uchwałę Sądu Najwyższego, o której mowa w ust. 1, przedstawia się niezwłocznie organowi zarządzającemu referendum, podaje się do wiadomości publicznej i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 7 Kampania referendalna i finansowanie referendum"}
{"id":"1996_199_38","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 38. Kampania referendalna służy przedstawianiu i wyjaśnianiu odpowiednio przez organ zarządzający referendum i Państwową Komisję Wyborczą treści pytań i wariantów oraz problemów poddanych pod referendum, a także prezentowaniu stanowiska partii politycznych, organizacji społecznych oraz innych podmiotów w sprawie poddanej referendum."}
{"id":"1996_199_39","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 39. 1. Kampania referendalna rozpoczyna się z dniem ogłoszenia uchwały Sejmu, uchwały Zgromadzenia Narodowego lub zarządzenia Prezydenta o przeprowadzeniu referendum i ulega zakończeniu na 24 godziny przed dniem głosowania. 2. Do kampanii referendalnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu dotyczące prowadzenia kampanii wyborczej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów art. 40-43 niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_199_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 4. 1. W sprawach, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym, referendum ma prawo zarządzić: 1) Sejm, uchwałą podjętą bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, lub 2) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, za zgodą Senatu podjętą bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów. 2. Sprawa będąca przedmiotem referendum, o którym mowa w ust. 1, nie może być ponownie poddana pod referendum przed upływem 4 lat od dnia jego przeprowadzenia."}
{"id":"1996_199_40","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 40. 1. W programach publicznych i niepublicznych nadawców radiowych i telewizyjnych kampania referendalna prowadzona jest w sposób i na zasadach określonych przepisami o radiofonii i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. \"Telewizja Polska - Spółka Akcyjna\" i \"Polskie Radio - Spółka Akcyjna\", zwane dalej \"Telewizją Polską\" i \"Polskim Radiem\", obowiązane są w okresie od 20 dnia przed dniem referendum do nieodpłatnego rozpowszechniania w ogólnopolskich programach telewizyjnych i radiowych wyjaśnień Państwowej Komisji Wyborczej dotyczących kwestii prawnych zarządzonego referendum, w szczególności treści pytań lub wariantów rozwiązań, sposobu głosowania i jego skutków prawnych. 3. Wyjaśnienia, o których mowa w ust. 2, przedstawiane są w specjalnych audycjach referendalnych przygotowanych przez Telewizję Polską i Polskie Radio, których łączny czas nie może być krótszy niż 3 godziny w Telewizji Polskiej i 4 godziny w Polskim Radiu. 4. Tryb postępowania w sprawie prowadzenia kampanii referendalnej w jednostkach publicznej radiofonii i telewizji określi, w drodze rozporządzenia, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji."}
{"id":"1996_199_41","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 41. Wydatki związane z organizacją przygotowań i przeprowadzeniem referendum pokrywane są z budżetu państwa."}
{"id":"1996_199_42","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 42. 1. Wydatki ponoszone przez partie polityczne, organizacje społeczne oraz inne podmioty w związku z referendum pokrywane są wyłącznie z ich źródeł własnych. 2. Do finansowania kampanii referendalnej partii, organizacji oraz innych podmiotów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu dotyczących organizowania zbiórek publicznych środków finansowych na cele wyborcze, sporządzania i publikowania sprawozdań finansowych o źródłach pozyskanych funduszy i poniesionych wydatkach oraz o prawie do otrzymania z budżetu państwa dotacji podmiotowej w związku z poniesionymi wydatkami na kampanię wyborczą. Rozdział 8 Przepisy szczególne i końcowe"}
{"id":"1996_199_43","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 43. 1. W przypadku przeprowadzania referendum w tym samym dniu co wybory do Sejmu i Senatu lub wybory Prezydenta: 1) głosowanie przeprowadza się w obwodach głosowania utworzonych dla właściwych wyborów i na podstawie spisów wyborców sporządzonych dla tych wyborów, 2) zadania wojewódzkich i obwodowych komisji wyborczych do spraw referendum wykonują odpowiednie komisje wyborcze powołane do przeprowadzania właściwych wyborów, 3) do kampanii referendalnej stosuje się przepisy art. 40 ust. 2 i 3, art. 41 oraz art. 42 ust. 1. 2. Państwowa Komisja Wyborcza w przypadku, o którym mowa w ust. 1, w drodze uchwały, określi: 1) szczegółowy sposób i tryb przygotowania i przeprowadzenia referendum oraz wyborów, 2) zasady łącznego finansowania kampanii referendalnej oraz kampanii wyborczej. 3. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, w porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, w drodze rozporządzenia, określi zasady i sposób łącznego prowadzenia kampanii referendalnej oraz kampanii wyborczej w programach radiowych i telewizyjnych."}
{"id":"1996_199_44","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 44. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu."}
{"id":"1996_199_45","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 45. Traci moc ustawa z dnia 6 maja 1987 r. o konsultacjach społecznych i referendum (Dz.U. Nr 14, poz. 83)."}
{"id":"1996_199_46","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_199_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 5. 1. Sejm może postanowić o poddaniu określonej sprawy pod referendum z własnej inicjatywy, a także na wniosek Senatu, Rady Ministrów lub grupy obywateli. W przypadku gdy Sejm nie uwzględni wniosku o przeprowadzenie referendum, Marszałek Sejmu informuje o tym wnioskodawcę. 2. Wniosek o zarządzenie referendum powinien określać propozycje pytań lub wariantów rozwiązań w sprawie poddanej pod referendum. 3. Sejm w uchwale o przeprowadzeniu referendum ustala treść pytań lub wariantów rozwiązań w sprawie poddanej pod referendum. 4. Szczegółowy tryb podejmowania przez Sejm uchwały o przeprowadzeniu referendum, jak również rozpatrywania wniosków, o których mowa w ust. 1, określa regulamin Sejmu."}
{"id":"1996_199_6","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 6. 1. Sejm może postanowić o poddaniu określonej sprawy pod referendum z inicjatywy grupy obywateli, którzy dla swojego wniosku uzyskają poparcie co najmniej 500 000 osób posiadających prawo wybierania do Sejmu. Referendum z inicjatywy grupy obywateli nie może dotyczyć wydatków i dochodów oraz obronności państwa, a także amnestii. 2. Zgłoszenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje na piśmie pełnomocnik, którym jest osoba wskazana w pisemnym oświadczeniu pierwszych 15 osób, które udzieliły poparcia wnioskowi. 3. Do zgłoszenia wniosku załącza się wykaz obywateli popierających zgłoszenie, zawierający czytelne wskazanie imion, nazwisk, wieku, adresów zamieszkania, serii i numerów dowodów osobistych lub paszportów osób, które udzielają poparcia, składając na wykazie własnoręczny podpis. Wzór wykazu ustala Państwowa Komisja Wyborcza. 4. W przypadku uzasadnionych wątpliwości co do prawidłowości złożenia wymaganej liczby podpisów w sposób, o którym mowa w ust. 3, Prezydium Sejmu zwraca się do Państwowej Komisji Wyborczej o stwierdzenie, czy jest złożona wymagana liczba podpisów. 5. Jeżeli po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w ust. 4, prawidłowo złożona liczba podpisów popierających wniosek jest mniejsza niż ustawowo wymagana, Prezydium Sejmu odmawia przyjęcia wniosku. Uchwałę w tej sprawie wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi. 6. Uchwała, o której mowa w ust. 5, może być przez pełnomocnika zaskarżona do Sądu Najwyższego w terminie 14 dni od daty doręczenia. Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę w terminie 30 dni w postępowaniu nieprocesowym, w składzie 3 sędziów. Od postanowienia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny."}
{"id":"1996_199_7","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 7. 1. Prezydent przekazuje Senatowi projekt zarządzenia w sprawie przeprowadzenia referendum, zawierający treść pytań lub wariantów rozwiązań w sprawie poddanej pod referendum, a także termin jego przeprowadzenia. 2. Senat w ciągu 14 dni od dnia przekazania projektu zarządzenia Prezydenta, o którym mowa w ust. 1, wyraża zgodę na przeprowadzenie referendum. 3. Szczegółowy tryb wyrażania przez Senat zgody, o której mowa w ust. 2, określa regulamin Senatu."}
{"id":"1996_199_8","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 8. 1. Uchwała Sejmu lub zarządzenie Prezydenta w sprawie przeprowadzenia referendum zawiera: 1) podstawę prawną przeprowadzenia referendum, 2) treść karty do głosowania, 3) termin przeprowadzenia referendum, 4) kalendarz czynności związanych z przeprowadzeniem referendum. 2. Referendum wyznacza się na dzień wolny od pracy. 3. Uchwałę Sejmu lub zarządzenie Prezydenta, o których mowa w ust. 1, ogłasza się w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Referendum przeprowadza się najpóźniej w 90 dniu od dnia ogłoszenia uchwały lub zarządzenia, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_199_9","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum Rozdział 1 Zasady ogólne","text":"Art. 9. 1. Wynik referendum jest wiążący, jeżeli wzięła w nim udział więcej niż połowa uprawnionych do głosowania. 2. Rozstrzygnięcie w referendum następuje, jeżeli: 1) za jednym z dwóch przedstawionych rozwiązań opowiedziała się większość biorących udział w głosowaniu, 2) za jednym z więcej niż dwóch rozwiązań opowiedziała się największa liczba biorących udział w głosowaniu."}
{"id":"1996_1_1","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Osobom uprawnionym do zaopatrzenia emerytalnego oraz członkom ich rodzin przysługuje prawo do świadczeń socjalnych. 2. Tworzy się fundusz socjalny z corocznego odpisu w wysokości 0,5% rocznych środków planowanych na emerytury i renty, z przeznaczeniem na finansowanie świadczeń socjalnych. Środki funduszu nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny. 3. Organem właściwym w sprawach tworzenia funduszu socjalnego oraz przyznawania świadczeń socjalnych jest wojskowy organ emerytalny. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres, szczegółowe zasady i tryb korzystania ze świadczeń socjalnych przez osoby uprawnione do zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin.\"."}
{"id":"1996_1_2","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_261_1","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i formy wspierania rozwoju regionalnego oraz zasady współdziałania w tym zakresie Rady Ministrów oraz organów administracji rządowej z samorządem terytorialnym, a w szczególności: 1) instytucje wspierające rozwój regionalny, 2) tryb prowadzenia działań z zakresu wspierania rozwoju regionalnego, 3) zasady zawierania i wykonywania kontraktu wojewódzkiego. 2. Wspieranie przez państwo rozwoju regionalnego odbywa się na podstawie dokumentów określonych w niniejszej ustawie. 3. Wykonywanie zadań z zakresu rozwoju regionalnego na obszarze województwa, nie zastrzeżone przepisami ustawowymi do kompetencji innych organów, należy do samorządu województwa."}
{"id":"1996_261_10","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Obsługę prac Rady zapewnia minister. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i pozostałych członków Rady. Posłom i senatorom powołanym w skład Rady wynagrodzenie nie przysługuje. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb pracy Rady. Rozdział 3 Programowanie rozwoju regionalnego"}
{"id":"1996_261_11","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister opracowuje projekt narodowej strategii rozwoju regionalnego, zwanej dalej \"strategią\". 2. Strategia określa w szczególności: 1) kierunki i priorytety polityki rozwoju regionalnego państwa oraz ogólne zasady wyodrębniania obszarów wsparcia, 2) okres obowiązywania strategii, 3) przewidywane wydatki ze środków publicznych, 4) zasady i kryteria wsparcia finansowego programów wojewódzkich ze środków budżetu państwa oraz szacunkowe oczekiwania co do minimalnego zakresu, w jakim poszczególne zadania lub programy wojewódzkie muszą być współfinansowane z budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz przez podmioty nie zaliczone do sektora finansów publicznych. 3. Strategia uwzględnia w szczególności: 1) koncepcję polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, 2) długofalową strategię rozwoju regionalnego kraju, 3) zobowiązania międzynarodowe, 4) plany zagospodarowania przestrzennego województw, 5) programy dotyczące poszczególnych dziedzin lub zagadnień, opracowane i zatwierdzone w trybie określonym w ustawach szczególnych, 6) inne zatwierdzone programy rządowe. 4. Przy opracowaniu strategii bierze się pod uwagę strategie rozwoju województw. 5. Załącznik do strategii określa wykaz instytucji i podmiotów, o których mowa w art. 14 ust. 5. 6. Minister przedkłada Radzie Ministrów projekt strategii wraz z opiniami, o których mowa w art. 6 ust. 2 oraz strategiami rozwoju województw do dnia 31 marca roku poprzedzającego pierwszy rok obowiązywania strategii. 7. Strategia uchwalana jest przez Radę Ministrów na co najmniej sześć kolejnych lat budżetowych. 8. Strategia realizowana jest poprzez program wsparcia."}
{"id":"1996_261_12","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Rada Ministrów przedkłada Sejmowi raz na trzy lata informację na temat realizacji strategii."}
{"id":"1996_261_13","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rada Ministrów przyjmuje, w drodze rozporządzenia, program wsparcia, w którym określa zakres, tryb i warunki wspierania przez państwo programów wojewódzkich. 2. Minister przedkłada Radzie Ministrów projekt programu wsparcia do dnia 31 października roku poprzedzającego pierwszy rok obowiązywania programu. 3. Program wsparcia określa: 1) cele będące uszczegółowieniem kierunków i priorytetów strategii, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1, oraz kierunków i priorytetów ministrów właściwych, o których mowa w art. 7 ust. 2, 2) czas trwania programu wsparcia, 3) rodzaj zadań, spośród wymienionych w art. 5 ust. 3, które mogą uzyskać wsparcie w ramach programu wsparcia oraz uszczegółowienie tych zadań, 4) zobiektywizowane kryteria wyodrębnienia obszarów wsparcia, w których realizowany będzie program wsparcia w układzie określonym przez cele programu oraz w układzie wojewódzkim, 5) kryteria, których spełnienie upoważnia samorządy województw do uzyskania wsparcia dla rozwoju regionalnego, 6) wykaz podmiotów uprawnionych wykonujących zadania programu, 7) łączne przewidywane w budżecie państwa wydatki na dofinansowanie zadań objętych programem wsparcia i przewidywane limity wydatków z budżetu państwa w kolejnych latach budżetowych, których dotyczy program wsparcia: a) w układzie określonym przez cele programu wsparcia, b) w układzie wojewódzkim, 8) szczegółowe zestawienie źródeł finansowania realizowanych zadań z wyodrębnieniem: a) budżetu państwa, a w nim nakładów planowanych z części budżetu, którymi dysponują minister oraz ministrowie właściwi realizujący swoje zadania na podstawie kontraktu wojewódzkiego, b) udziału budżetów gmin, powiatów i województw, c) środków z innych źródeł, 9) szczegółowy tryb i zakres oceny oraz kontroli skuteczności i efektywności wykonania zadań, wraz z podmiotami uprawnionymi do kontroli, 10) szczegółowy zakres wniosku zarządu województwa, o którym mowa w art. 17 ust. 1, o wsparcie ze środków finansowych z budżetu państwa zadań zawartych w programie wojewódzkim. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa tryb powoływania, skład i zadania komitetu monitorującego, oceniającego skuteczność programu wsparcia. 5. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia zasady i tryb wykorzystania środków, pochodzących z budżetu państwa przewidywanych dla poszczególnych województw, w przypadku gdy nie dojdzie do zawarcia kontraktu wojewódzkiego oraz w przypadku zmian lub rozwiązania kontraktu, o których mowa w rozdziale 4 niniejszej ustawy. 6. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów może, w miarę potrzeby, wskazać w ramach ogólnych celów rozwoju regionalnego, o których mowa w art. 3 ust. 2, bardziej szczegółowe grupy zadań i określić dla nich dodatkowe lub odmienne kryteria, jednakowe dla wszystkich województw, warunkujące uzyskanie wsparcia. 7. Jeżeli środki przeznaczone na wsparcie rozwoju regionalnego pochodzą ze źródeł zagranicznych, Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może określić dodatkowo inne kryteria dostępu województw do tych środków, od przyjęcia których uzależnione było przyznanie Polsce tych środków. 8. Do programu wsparcia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o finansach publicznych dotyczące programów wieloletnich, z wyłączeniem przepisów określających formę w jakiej powinien być ustanowiony program wieloletni."}
{"id":"1996_261_14","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Rada Ministrów i właściwi ministrowie wykonujący uprawnienia założycielskie lub nadzorcze wobec wymienionych w ust. 2 agencji i funduszy, kontrolują czy zachowana jest kierunkowa zgodność planów, programów i działań tych podmiotów z zatwierdzoną strategią i programem wsparcia. 2. Projekty programów i planów działań, w tym planów finansowych: 1) Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, 2) Agencji Mienia Wojskowego, 3) Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, 4) Agencji Rynku Rolnego, 5) Agencji Techniki i Technologii, 6) Agencji Rozwoju Przemysłu, 7) Agencji Prywatyzacji, 8) Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, 9) funduszu leśnego, w części dotyczącej krajowego programu zwiększania lesistości, 10) centralnego Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych i Leśnych, 11) centralnego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym, 12) Funduszu Pracy, 13) Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 14) Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich, 15) Funduszu Promocji Twórczości, 16) Funduszu Termomodernizacji, 17) Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, 18) Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, 19) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, 20) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 21) Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego, 22) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - są przedkładane ministrowi przez organy zarządzające tymi agencjami i funduszami w celu uzgodnienia z ustaleniami strategii i programu wsparcia. 3. Sprawy nie uzgodnione w trybie ust. 2 minister przedkłada do rozstrzygnięcia Radzie Ministrów. 4. Brak uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, stanowi przeszkodę w przeznaczeniu na rzecz agencji lub funduszu środków z budżetu państwa. 5. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio do innych, wskazanych w strategii instytucji i podmiotów mających szczególne znaczenie dla rozwoju regionalnego, które zarządzają środkami pochodzącymi z budżetu państwa, wyłącznie w zakresie dotyczącym wykorzystania tych środków. 6. Organy zarządzające podmiotów, o których mowa w ust. 2, są obowiązane konsultować z zarządem województwa programy i plany swojej działalności, w tym plany finansowe, na terenie województwa pod kątem ich zgodności ze strategią rozwoju województwa i programem wojewódzkim. 7. Organy zarządzające podmiotów, o których mowa w ust. 2, przedkładają corocznie Radzie Ministrów, a także zarządom właściwych województw, informacje o kierunkach programów i planów swojej działalności w układzie wojewódzkim, z uwzględnieniem nakładów finansowych przewidywanych do realizacji na terenie poszczególnych województw oraz sprawozdania z wykonania zadań. 8. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają zasad wykonywania zobowiązań wobec osób trzecich, przyjętych przez te fundusze, agencje i instytucje przed wejściem w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_261_15","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister corocznie, do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku realizacji programu wsparcia i kontraktów wojewódzkich, sporządza: 1) analizę programu, w szczególności z punktu widzenia gospodarności, terminowości oraz efektów realizacji zadań programu i przedkłada ją Radzie Ministrów w formie sprawozdania, 2) analizę kontraktów wojewódzkich, w szczególności z punktu widzenia gospodarności, terminowości oraz efektów realizacji zadań kontraktów i przedkłada ją Radzie Ministrów w formie sprawozdania, 3) informację o zajściu nadzwyczajnych okoliczności, do których zalicza się przede wszystkim zmiany prawa oraz nie wywiązanie się partnerów zagranicznych z przekazania środków, które w ramach umów międzynarodowych przeznaczone były na działania z zakresu rozwoju regionalnego państwa, 4) sprawozdanie z wykonania zadań realizowanych w ramach priorytetów i celów określonych przez ministrów właściwych, o których mowa w art. 7 ust. 2, 5) informację co do kierunkowej zgodności programów i planów działań agencji oraz funduszy, o których mowa w art. 14 ust. 2, ze strategią i programem wsparcia. 2. Minister, wraz ze sprawozdaniem i informacją, przedkłada Radzie Ministrów wnioski dotyczące: 1) kontynuacji, zmiany albo zakończenia programu wsparcia, 2) kontynuacji, zmiany albo rozwiązania kontraktu wojewódzkiego. 3. Rada Ministrów, na wniosek ministra, może dokonać zmian w programie wsparcia, bądź wydać rozporządzenie o zakończeniu programu. 4. Rada Ministrów, na wniosek ministra, może podjąć uchwałę o wszczęciu procedury zmiany lub rozwiązania kontraktu wojewódzkiego. 5. Po zakończeniu wykonywania programu wsparcia minister przedkłada Radzie Ministrów sprawozdanie końcowe obejmujące: 1) sprawy, o których mowa w art. 13 ust. 3 pkt 1-9, 2) działania ministra i komitetu monitorującego, o którym mowa w art. 13 ust. 4. Rozdział 4 Kontrakt wojewódzki"}
{"id":"1996_261_16","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Kontrakt wojewódzki, zwany dalej \"kontraktem\", określa zakres, tryb i warunki realizacji: 1) zadań wynikających z programów wojewódzkich, które uzyskały wsparcie rządu, 2) zadań należących do spraw nadzorowanych przez ministrów właściwych, które wspierane są przez jednostki samorządu terytorialnego i inne uprawnione podmioty. 2. Stronami kontraktu są Rada Ministrów, zwana dalej \"stroną rządową\" i samorząd województwa, zwany dalej \"stroną samorządową\". 3. W trakcie rokowań związanych z zawarciem kontraktu oraz ze zmianą kontraktu strona rządowa reprezentowana jest przez ministra, a strona samorządowa przez marszałka województwa. 4. Rokowania dotyczące kontraktu oraz jego zmian przeprowadza się uwzględniając ustalenia strategii, programu wsparcia oraz wysokości limitów, o których mowa w art. 24. 5. Po podpisaniu kontraktu przez ministra i marszałka województwa kontrakt i jego zmiany wymagają zatwierdzenia przez sejmik województwa oraz przez Radę Ministrów."}
{"id":"1996_261_17","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Zarząd województwa ubiegającego się o wsparcie zadań zawartych w programie wojewódzkim przedstawia ministrowi, w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia rozporządzenia, o którym mowa w art. 13, wniosek o przyznanie środków zawierający: 1) cele, na które ma być udzielone wsparcie, ze wskazaniem ich zgodności z kierunkami i priorytetami polityki rozwoju regionalnego państwa zawartymi w strategii i ich uszczegółowieniem zawartym w programie wsparcia, 2) wykaz zadań, na które ma być udzielone wsparcie, 3) źródła sfinansowania planowanych zadań i wysokość środków z każdego z tych źródeł, 4) oczekiwane efekty realizacji zadań i wskaźniki oceny tych efektów, 5) oczekiwania co do formy i wysokości wsparcia, 6) określenie podmiotów uprawnionych, 7) informację o przebiegu konsultacji z podmiotami wymienionymi w art. 12 ustawy o samorządzie województwa, prowadzonych w związku z wnioskiem. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, zarząd województwa załącza strategię rozwoju województwa i program wojewódzki. 3. Jednostka samorządu terytorialnego ubiegająca się o umieszczenia zadania w kontrakcie zobowiązana jest do złożenia stosownego wniosku do samorządu województwa."}
{"id":"1996_261_18","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Strony kontraktu określając wzajemne zobowiązania przy wykonywaniu kontraktu ustalają w szczególności: 1) okres obowiązywania kontraktu, 2) zadania objęte kontraktem, 3) tryb i harmonogram wykonania zadań, a także zasady nadzoru nad ich wykonywaniem, 4) określenie podmiotów uprawnionych, 5) łączne nakłady na wykonanie zadań objętych kontraktem oraz zakres, sposób i źródła sfinansowania tych zadań, 6) sposób i termin rozliczeń finansowych, 7) zakres i tryb sprawozdawczości, 8) zasady oceny i sposób kontroli wykonania zadań, w tym kontroli finansowej, 9) postępowanie w przypadku wykrycia nieprawidłowości w wykonaniu lub finansowaniu zadań, 10) zasady i tryb rozwiązywania sporów oraz zaspokajania roszczeń stron kontraktu, w tym roszczeń finansowych, 11) zasady wypowiadania i zmiany kontraktu z uwzględnieniem przepisów art. 21 i 22, 12) zasady i tryb zaspokajania roszczeń podmiotów uprawnionych w przypadku zmiany lub rozwiązania kontraktu, a także roszczeń będących skutkiem wyjaśnień, o których mowa w art. 20, 13) tryb powoływania, skład i zadania wojewódzkiego komitetu monitorującego, oceniającego efektywność i jakość wprowadzania kontraktu."}
{"id":"1996_261_19","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w art. 17 ust. 1, minister zawiadamia marszałka województwa o podjęciu rokowań, określając datę i miejsce pierwszego spotkania stron. 2. Rokowania powinny rozpocząć się nie później niż 30 dni od dnia otrzymania przez ministra wniosku, o którym mowa w ust. 1. 3. Rokowania powinny zakończyć się nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej. 4. Strona samorządowa nie może odmówić żądaniu strony rządowej podjęcia rokowań w celu: 1) zawarcia kontraktu, 2) zmiany kontraktu, jeżeli żądanie podjęcia rokowań dotyczących zmiany zostało zgłoszone zgodnie z przepisami art. 21 i 22. 5. Strona rządowa nie może odmówić żądaniu strony samorządowej podjęcia rokowań w celu zmiany kontraktu, jeżeli żądanie podjęcia rokowań dotyczących zmiany zostało zgłoszone zgodnie z przepisami art. 21 i 22. 6. Strony kontraktu określają regulamin prowadzenia rokowań, w tym w szczególności tryb rozstrzygania kwestii spornych. 7. Koszty mediacji ponoszą solidarnie obie strony, chyba że postanowią inaczej. 8. Strona rządowa kontraktu jest obowiązana do udzielania stronie samorządowej wszelkich niezbędnych informacji związanych z przedmiotem kontraktu. 9. Strona samorządowa kontraktu jest obowiązana do udzielania stronie rządowej, informacji o sytuacji ekonomicznej podmiotów uprawnionych. 10. Na żądanie każdej ze stron może być powołany ekspert, którego zadaniem jest przedstawienie opinii w sprawach związanych z przedmiotem rokowań. Koszty ekspertyzy pokrywa strona, która żądała powołania eksperta, chyba że strony postanowią inaczej."}
{"id":"1996_261_2","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie mowa jest o: 1) wspieraniu rozwoju regionalnego - rozumie się przez to terytorialnie ukierunkowany zespół działań Rady Ministrów i administracji rządowej na rzecz trwałego rozwoju społeczno-gospodarczego i ochrony środowiska prowadzonych we współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego oraz partnerami społecznymi i gospodarczymi, 2) partnerach społecznych i gospodarczych - rozumie się przez to przedsiębiorców i pracodawców oraz ich organizacje, związki zawodowe, organizacje pozarządowe i instytucje naukowe, których zakres działania obejmuje sprawy rozwoju regionalnego, 3) wsparciu finansowym - rozumie się przez to dotacje celowe na zadania bieżące lub inwestycyjne w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69 i Nr 12, poz. 136), z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy, 4) obszarze wsparcia - rozumie się przez to obszar wyodrębniony ze względu na występujące w nim problemy rozwojowe, podlegający określonym działaniom ze strony Rady Ministrów, administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, 5) narodowej strategii rozwoju regionalnego - rozumie się przez to uchwałę Rady Ministrów określającą uwarunkowania, cele i kierunki wspierania rozwoju regionalnego przez państwo, 6) długofalowej strategii rozwoju regionalnego kraju - rozumie się przez to strategię przygotowaną w trybie prac nad strategią rozwoju społecznego i gospodarczego kraju, stosownie do przepisów ustawy z dnia 8 marca 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz.U. Nr 106, poz. 496 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 7) programie wsparcia - rozumie się przez to zakres, tryb i warunki wspierania przez państwo programów wojewódzkich określone w rozporządzeniu Rady Ministrów oraz realizacji na podstawie kontraktu wojewódzkiego na terenie województwa zadań ministrów właściwych, 8) strategii rozwoju województwa - rozumie się przez to strategię, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) oraz w art. 54b ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), 9) programie wojewódzkim - rozumie się przez to program, o którym mowa w art. 11 ust. 3, art. 18 pkt 2 i art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie województwa oraz w art. 54d ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, 10) zrównoważonym rozwoju - rozumie się przez to rozwój, o którym mowa w art. 3 ust. 3a ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), 11) infrastrukturze technicznej - rozumie się przez to urządzenia wymienione w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70), 12) infrastrukturze transportowej - rozumie się przez to obiekty, urządzenia i instalacje, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 84, poz. 934), w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 685) oraz w art. 27 ustawy z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. Nr 32, poz. 153, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), a także obiekty budowlane śródlądowych: dróg wodnych, przystani i portów, 13) małym przedsiębiorcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę, o którym mowa w ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178), 14) średnim przedsiębiorcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę, o którym mowa w ustawie - Prawo działalności gospodarczej, 15) podmiotach uprawnionych - rozumie się przez to podmioty realizujące zadania wynikające z kontraktów wojewódzkich zawartych pomiędzy Radą Ministrów, a samorządem województwa oraz zadania określone w art. 29 ust. 1 wykonywane w trybie przewidzianym w niniejszej ustawie, 16) ministrach właściwych - rozumie się przez to ministrów kierujących działami administracji rządowej, o których mowa w ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), z wyjątkiem ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego. 2. Granice obszaru wsparcia nie mogą przecinać granic powiatów. Jeżeli obszarem wsparcia jest miasto na prawach powiatu, obszar wsparcia musi obejmować to miasto wraz z okalającym je powiatem lub powiatami."}
{"id":"1996_261_20","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Treść postanowień kontraktu wyjaśniają wspólnie jego strony. 2. Wyjaśnienia, o których mowa w ust. 1, przedstawia się w formie pisemnej. 3. Wyjaśnienia treści kontraktu dokonane wspólnie przez strony, które zawarły kontrakt wiążą także podmioty uprawnione wykonujące zadania kontraktu."}
{"id":"1996_261_21","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kontrakt może zostać rozwiązany: 1) na podstawie zgodnego oświadczenia stron, 2) z upływem okresu wypowiedzenia dokonanego przez jedną ze stron, określonego w ust. 3. 2. Kontrakt może zostać zmieniony: 1) na podstawie zgodnego oświadczenia stron, 2) na wezwanie jednej ze stron, po rokowaniach przeprowadzonych po upływie okresu wezwania stron do zmiany kontraktu, określonego w ust. 3. 3. O ile strony nie postanowią inaczej, okres wezwania do zmiany lub wypowiedzenia kontraktu wynosi jeden miesiąc liczony od dnia: 1) wystosowania przez ministra stronie samorządowej wezwania do zmiany lub wypowiedzenia kontraktu, o którym mowa w art. 22 ust. 1, 2) powiadomienia ministra o wezwaniu do zmiany lub wypowiedzenia kontraktu, o którym zdecydował uprawniony organ samorządu województwa w trybie określonym uchwałą, o której mowa w art. 22 ust. 2."}
{"id":"1996_261_22","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Na mocy uchwały Rady Ministrów, o której mowa w art. 15 ust. 4, minister wypowiada kontrakt lub zawiadamia marszałka województwa o wszczęciu procedury zmiany kontraktu. 2. Sejmik województwa określa tryb i warunki konieczne dla zainicjowania zmiany lub wypowiedzenia kontraktu przez stronę samorządową. 3. Uchwała sejmiku, o której mowa w ust. 2, uwzględnia w szczególności tryb i warunki opiniowania zmiany lub wypowiedzenia kontraktu z inicjatywy samorządu województwa przez te spośród podmiotów, o których mowa w art. 12 ustawy o samorządzie województwa, które uczestniczą w wykonaniu kontraktu. 4. Minister wzywa stronę samorządową do podjęcia rokowań w celu zmiany kontraktu określając datę rozpoczęcia oraz datę zakończenia rokowań, a także datę i miejsce pierwszego spotkania stron, niezwłocznie po: 1) podjęciu przez Radę Ministrów uchwały o zmianie kontraktu, o której mowa w art. 15 ust. 4, 2) uzyskaniu wiadomości o podjęciu przez stronę samorządową decyzji o zmianie kontraktu w trybie określonym w ust. 2. 5. Oświadczenie stron o rozwiązaniu kontraktu, wypowiedzenie, wezwanie do zmiany, zgodne oświadczenie stron o skróceniu lub wydłużeniu okresów wypowiedzenia i zmiany kontraktu następują w formie pisemnej."}
{"id":"1996_261_23","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Koszty rokowań mających na celu zawarcie kontraktu ponosi solidarnie Skarb Państwa reprezentowany przez ministra oraz samorząd województwa, a koszty rokowań dotyczących zmiany kontraktu ponosi strona wzywająca do zmiany, chyba że strony postanowią inaczej. 2. Techniczną i organizacyjną obsługę rokowań dotyczących zawarcia i zmian kontraktu zapewnia minister. 3. Kontrakt, zmiany kontraktu oraz wyjaśnienia, o których mowa w art. 20, podlegają opublikowaniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Rozdział 5 Finansowanie rozwoju regionalnego i kontraktów wojewódzkich oraz kontrola ich wykonania"}
{"id":"1996_261_24","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Ustawa budżetowa zawiera limit wydatków na sfinansowanie zadań objętych programem wsparcia uchwalonym w roku poprzedzającym rok budżetowy, a w razie obejmowania przez program okresu dłuższego niż rok, ustawa budżetowa określa również limity wydatków w roku budżetowym oraz w kolejnych latach budżetowych. 2. Limit wydatków, o którym mowa w ust. 1, na rok budżetowy stanowiący drugi lub następny rok realizacji programu wsparcia określany jest po uwzględnieniu: 1) uprzedniej analizy efektów uzyskanych w latach poprzednich realizacji programu wsparcia oraz efektów wykonania kontraktów, zamieszczonej w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 i 2, 2) informacji, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3, 3) terminów rozwiązania wypowiedzianych kontraktów, 4) wyników rokowań dotyczących zmian kontraktów."}
{"id":"1996_261_25","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Dofinansowanie dla jednostek samorządu terytorialnego wykonujących zadania uwzględnione w kontrakcie, a za ich pośrednictwem - również dla innych podmiotów uprawnionych, udzielane jest ze środków budżetu państwa na warunkach określonych w ustawie o finansach publicznych z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. Dofinansowanie dla jednostek samorządu terytorialnego, o którym mowa w ust. 1, przekazywane jest tym jednostkom przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych za pośrednictwem wojewodów w terminach i na zasadach określonych w kontrakcie. 3. Do dofinansowania, o którym mowa w ust. 1 i 2, mają zastosowanie przepisy o dotacjach celowych na zadania własne jednostek samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem ust. 4 i 5. 4. Ustalenie w kontrakcie dofinansowania określonego zadania stanowi podstawę roszczeń bądź zobowiązań uprawnionych jednostek samorządu terytorialnego wobec Skarbu Państwa. Odpowiedzialność ta nie dotyczy przypadku powstania okoliczności, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3. 5. Jeżeli należne jednostkom samorządu terytorialnego kwoty dofinansowania nie zostaną im przekazane w terminach określonych w kontrakcie, jednostkom samorządu terytorialnego przysługują, licząc od dnia następnego po upływie terminu, odsetki w wysokości ustalonej w kontrakcie, a w razie braku w kontrakcie stosownych postanowień - odsetki ustawowe."}
{"id":"1996_261_26","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio, jeżeli w kontrakcie przewidziano, że dofinansowanie dla jednostek samorządu terytorialnego lub - za ich pośrednictwem - dla innych podmiotów uprawnionych udzielone zostanie z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego lub innych podmiotów oraz instytucji, o których mowa w art. 14 ust. 2 i 5. 2. W odniesieniu do przypadków, o których mowa w ust. 1, obowiązek przekazania należnej dotacji obciąża właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego lub innych podmiotów oraz instytucji, o których mowa w art. 14 ust. 2 i 5."}
{"id":"1996_261_27","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Otrzymanie dofinansowania na zasadach określonych w niniejszej ustawie nie wyłącza innych form finansowania zadań z zakresu wspierania rozwoju regionalnego województwa wynikających z ratyfikowanych umów międzynarodowych i odrębnych przepisów."}
{"id":"1996_261_28","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Kontrola gospodarki finansowej i kontrola zamówień publicznych związanych z wykonywaniem kontraktu przez samorząd województwa oraz podmioty uprawnione odbywa się na podstawie odrębnych przepisów oraz szczegółowych postanowień zawartych w przyjętych programach wsparcia i kontraktach."}
{"id":"1996_261_29","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Zadania z zakresu rozwoju regionalnego nie ujęte w kontrakcie mogą być finansowane z dotacji celowych z budżetu państwa wyłącznie w przypadkach realizacji: 1) programów interwencyjnych tworzonych i realizowanych w przypadku klęsk żywiołowych, nagłych sytuacji kryzysowych, w szczególności na rynku pracy i w gospodarce, 2) programów pilotażowych testujących nowe rozwiązania i instrumenty rozwoju regionalnego, 3) programów doradczych i informacyjnych zwiększających zdolność przyjmowania budżetowego wsparcia finansowego programów wojewódzkich. 2. Finansowanie zadań, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przewidzianym w ustawie o finansach publicznych."}
{"id":"1996_261_3","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Wspieranie rozwoju regionalnego jest wykonywane na podstawie narodowej strategii rozwoju regionalnego oraz inicjatyw samorządu województwa, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. 2. Wspieranie rozwoju regionalnego ma na celu: 1) rozwój poszczególnych obszarów kraju, poprawę jakości i warunków życia mieszkańców oraz poziomu zaspokajania potrzeb wspólnot samorządowych, 2) stwarzanie warunków dla podnoszenia konkurencyjności wspólnot samorządowych, 3) wyrównywanie różnic w poziomie rozwoju poszczególnych obszarów kraju oraz wyrównanie szans obywateli państwa bez względu na miejsce zamieszkania, a także zmniejszanie zacofania obszarów słabo rozwiniętych i mających najmniej korzystne warunki rozwoju. 3. Wspieranie rozwoju regionalnego uwzględnia: 1) wymogi wynikające z potrzeb wzmocnienia spójności gospodarczej i integralności terytorialnej Polski jako państwa jednolitego, 2) potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa realizowane na mocy odrębnych ustaw, 3) wymogi ochrony dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury. 4. Wspieranie rozwoju regionalnego jest realizowane na zasadach określonych w art. 24-28 oraz przy użyciu innych instrumentów, w szczególności działań podejmowanych na podstawie odrębnych przepisów, właściwych dla osiągania specyficznych celów lub odnoszących się do określonych obszarów, a także poprzez stymulowanie i popieranie udziału partnerów zagranicznych i instytucji międzynarodowych w realizacji przedsięwzięć regionalnych. 5. Kierunki i priorytety wspierania rozwoju regionalnego oraz ogólne zasady wyodrębniania obszarów wsparcia zawiera narodowa strategia rozwoju regionalnego. 6. Szczegółowe cele wspierania rozwoju regionalnego oraz zobiektywizowane kryteria wyodrębnienia obszarów wsparcia zawiera program wsparcia."}
{"id":"1996_261_30","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Jeśli zachodzi kolizja pomiędzy programem wojewódzkim a programami, o których mowa w art. 29 ust. 1, zarząd województwa może wystąpić do Rady Ministrów z wnioskiem o zaniechanie bądź ograniczenie wykonania na obszarze województwa tych programów, wskazując zakres ich kolizji ze strategią rozwoju województwa i programem wojewódzkim. 2. Jeśli zachodzi kolizja pomiędzy programem wojewódzkim, a planami, programami i działaniami publicznych funduszy celowych, agencji i innych instytucji zarządzających środkami publicznymi, zarząd województwa może wystąpić do Rady Ministrów z wnioskiem o zaniechanie bądź ograniczenie wykonania na obszarze województwa tych planów, programów i działań, wskazując zakres ich kolizji ze strategią województwa i programem wojewódzkim. 3. Rada Ministrów rozpatruje wniosek o zaniechanie bądź ograniczenie wykonania na obszarze województwa planów, programów i działań, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminie 30 dni od jego zgłoszenia. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku, Rada Ministrów przyjmuje uchwałę o zaniechaniu lub ograniczeniu wykonania określonych projektów i programów. 4. Uchwała, o której mowa w ust. 3, określa organ odpowiedzialny za jej wykonanie oraz tryb i harmonogram działań koniecznych do podjęcia dla wykonania uchwały. 5. Sposób rozliczenia dotacji celowej i zasady jej zwrotu w sytuacjach, o których mowa w ust. 3, powinny być określone w umowie zawartej z podmiotem uprawnionym. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_261_31","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r Nr 49 poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132 poz. 622, z 1997 r. Nr 96, poz. 592, Nr 121 poz. 770 i Nr 133 poz. 885, z 1998 r. Nr 106 poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 126) w art. 88f po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Projekty planów, o których mowa w ust. 3 pkt 1, podlegają uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_32","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 951) w art. 9 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Projekt planu finansowego podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_33","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) skreśla się art. 96."}
{"id":"1996_261_34","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54 poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 49, poz. 484 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 12, poz. 136) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1.Roczny plan finansowy Agencji i kierunki rozdysponowania środków finansowych ustala Prezes Agencji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa oraz ministrem właściwym do spraw rolnictwa. 2. Prezes Agencji przekazuje do uzgodnienia ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego projekt planu finansowego Agencji i kierunki rozdysponowania środków finansowych, w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_35","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) w art. 15 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Projekt planu finansowego funduszu podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_36","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 80, poz. 369, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 7 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Projekt planu finansowego Agencji podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_37","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 11 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Projekt planu finansowego Agencji podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_38","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121 poz. 770 i Nr 123 poz. 776, z 1998 r. Nr 66 poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 4 w ust. 4 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"i polityki regionalnej\"."}
{"id":"1996_261_39","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70) w art. 19 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Projekt planu finansowego Agencji podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_4","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Główny Urząd Statystyczny opracowuje w układzie terytorialnym, określonym ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz.U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656) dane niezbędne dla celów polityki regionalnej. Układ ten stanowi również podstawę do wykonywania zadań w zakresie wspierania rozwoju regionalnego."}
{"id":"1996_261_40","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 652, Nr 115, poz. 741, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1121) w art. 22 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Projekt planu finansowego Funduszu podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_41","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii (Dz.U. Nr 74, poz. 352 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) w art. 7 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Projekt planu finansowego Agencji podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz. U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_42","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770) w art. 14 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Projekt planu finansowego Agencji podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_43","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014) w art. 15 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Projekt rocznego planu rzeczowo-finansowego podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_44","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz.U. Nr 106, poz. 495 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany: a) w pkt 1 w lit. b) wyrazy \"oraz programów polityki regionalnej\" zastępuje się wyrazami \"oraz długofalowych strategii rozwoju regionalnego kraju\", b) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i harmonogram prac nad długofalową strategią rozwoju regionalnego kraju, uwzględniając w szczególności wymogi konsultacji z organami samorządu województwa oraz tryb i harmonogram opracowania narodowej strategii rozwoju regionalnego.\"."}
{"id":"1996_261_45","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511) w art. 39 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Projekt planu finansowego Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_46","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280) w art. 51 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Zarząd Funduszu uzgadnia z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego projekty planów działalności Funduszu i projekt planu finansowego, o których mowa w ust. 3 pkt 1, w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_47","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 4 września 1997 o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 23a: a) w pkt 2 wyraz \"regionu\" zastępuje się wyrazem \"regionalnego\", b) w pkt 3 wyraz \"krajowej\" zastępuje się wyrazem \"narodowej\", c) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) opracowywania projektów i wykonywania programów wsparcia, o których mowa w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\", d) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) kontraktów wojewódzkich zawieranych w trybie ustawy, o której mowa w pkt 4,\", e) po pkt 5 dodaje się pkt 6-8 w brzmieniu: \"6) monitorowania i oceny przebiegów realizacji programu wsparcia i kontraktów wojewódzkich, o których mowa w pkt 4 i 5, oraz przedstawiania Radzie Ministrów analiz, sprawozdań i wniosków dotyczących wykonania programów wsparcia i kontraktów wojewódzkich, 7) koordynacji w zakresie programowania i wykorzystania funduszy strukturalnych oraz Funduszu Spójności, 8) opracowywania narodowego planu rozwoju będącego podstawą do zawarcia umowy pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Komisją Europejską określającej wykorzystanie przez Polskę środków strukturalnych Unii Europejskiej.\"."}
{"id":"1996_261_48","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Samorząd województwa może w związku z realizacją strategii rozwoju województwa: 1) występować o wsparcie ze środków budżetu państwa na realizację zadań zawartych w programie wojewódzkim, 2) zawierać kontrakt wojewódzki z Radą Ministrów na podstawie odrębnej ustawy. 5. Wykonywanie zadań związanych z rozwojem regionalnym na obszarze województwa należy do samorządu województwa. Zasady finansowania rozwoju regionalnego oraz źródła dochodów województwa w tym zakresie określają odrębne ustawy.\"; 2) w art. 12: a) w pkt 5 przecinek na końcu zastępuje się kropką i skreśla się pkt 6, b) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Wykonując zadania określone w ust. 1, samorząd województwa może również współpracować z organizacjami międzynarodowymi i regionami innych państw, zwłaszcza sąsiednich.\"; 3) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1.Sejmik województwa określa zasady, tryb i harmonogram opracowania strategii rozwoju województwa i programu wojewódzkiego, uwzględniając w szczególności: 1) zadania poszczególnych organów województwa przy określaniu strategii rozwoju województwa i programu wojewódzkiego, 2) tryb i zasady współpracy z podmiotami wymienionymi w art. 12. 2. Uchwała sejmiku województwa dotycząca spraw wymienionych w ust. 1 podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym.\"; 4) w art. 18 w pkt 2 wyrazy \"wieloletnich programów wojewódzkich\" zastępuje się wyrazami \"programów wojewódzkich\"."}
{"id":"1996_261_49","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 15 w pkt 3 skreśla się wyrazy \" , zwłaszcza w zakresie prowadzonej na obszarze województwa polityki regionalnej państwa\"."}
{"id":"1996_261_5","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Wsparcie finansowe rozwoju regionalnego ze środków budżetu państwa może być przeznaczone na zadania ujęte w kontraktach wojewódzkich oraz zadania realizowane w trybie, o którym mowa w art. 29 ust. 1. 2. W rozumieniu niniejszej ustawy do środków finansowych przeznaczonych na wspieranie rozwoju regionalnego nie zalicza się kwot subwencji ogólnej i kwot dotacji celowych na zadania zlecone z zakresu administracji rządowej oraz na zadania własne wynikające z ustaw, należnych jednostkom samorządu terytorialnego na podstawie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119). 3. Do zadań, o których mowa w ust. 1, zalicza się: 1) rozwój przedsiębiorczości, zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorców, innowacje gospodarcze, transfer technologii, 2) restrukturyzację wybranych dziedzin usług publicznych oraz gospodarki lokalnej i regionalnej opierającą się na zasadach zrównoważonego rozwoju, 3) tworzenie nowych, stałych miejsc pracy, 4) inwestycje w zakresie infrastruktury technicznej i transportowej poprawiające warunki realizowania inwestycji gospodarczych, 5) przedsięwzięcia z zakresu edukacji, w tym edukacji dorosłych, 6) przedsięwzięcia z zakresu kultury regionalnej i lokalnej będących składnikami kultury narodowej oraz ochrony i rozwoju dziedzictwa kulturowego, 7) inwestycje poprawiające stan środowiska, 8) rozwój instytucji działających na rzecz pobudzania aktywności i wspomagania działań samorządowych wspólnot regionalnych i lokalnych, 9) studia i badania niezbędne do prowadzenia polityki rozwoju regionalnego, 10) inne zadania związane ze wspieraniem rozwoju regionalnego. 4. Dostęp samorządu terytorialnego do środków wsparcia finansowego, o których mowa w ust. 1, opiera się na zobiektywizowanych kryteriach. Kryteria te winny wynikać z danych i wskaźników statystycznych mających charakter powszechnie dostępnych wynikowych informacji statystycznych. Rozdział 2 Instytucje wspierania rozwoju regionalnego"}
{"id":"1996_261_50","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz.U. Nr 108, poz. 685) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) przedstawiciel ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego,\"; 2) w art. 13 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Projekt planu finansowego Funduszu podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_51","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38 poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69 i Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 80: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 2 nie dotyczy programów wsparcia, o których mowa w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\", b) w ust. 3 w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) wspierania rozwoju regionalnego.\"; 2) w art. 86 w ust. 1 w pkt 12 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) dotacje celowe na wykonanie zadań objętych programem wsparcia, o którym mowa w art. 80 ust. 2a.\"; 3) w art. 87 w pkt 5 po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu: \"c) wykazów zadań objętych programem wsparcia, o którym mowa w art. 80 ust. 2a,\"; 4) w art. 110 w ust. 1 po wyrazach \"wieloletnie programy inwestycyjne\" dodaje się wyrazy \"oraz zadania wynikające z kontraktów wojewódzkich zawartych pomiędzy Radą Ministrów, a samorządem województwa\"."}
{"id":"1996_261_52","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz.U. Nr 162, poz. 1121) w art. 12 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Projekt planu finansowego Funduszu podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_261_53","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Zawarte w ustawie budżetowej na rok 2000 inwestycje wieloletnie finansowane z dotacji celowych na inwestycje własne samorządów w 2000 roku, stają się inwestycjami wpisanymi w kontrakty z chwilą ich podpisania. 2. Do czasu podpisania odpowiednich kontraktów środki, o których mowa w ust. 1, stają się częścią rezerwy celowej na wspieranie rozwoju regionalnego w dyspozycji ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego."}
{"id":"1996_261_54","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Do czasu określenia w odrębnych przepisach dodatkowych źródeł dochodów własnych województw lub zasad ustalania części podstawowej subwencji ogólnej dla województw na finansowanie zadań rozwoju regionalnego, nie można uzależniać zawarcia kontraktu regionalnego od wniesienia przez samorząd województwa wkładu środków własnych, przeznaczonych na wykonanie zadań objętych kontraktem."}
{"id":"1996_261_55","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Do pierwszego składu Rady Polityki Regionalnej Państwa Prezes Rady Ministrów powołuje czterech członków Rady, o których mowa w art. 9 ust. 3 \" na 3 lata, a pozostałych czterech - na 6 lat."}
{"id":"1996_261_56","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne terminy przedstawienia przez ministra projektu pierwszej strategii lub projektu pierwszego programu wsparcia opracowanych na podstawie niniejszej ustawy, niż wynikają one odpowiednio z art. 11 ust. 6 i z art. 13 ust. 2."}
{"id":"1996_261_57","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_261_6","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego, zwany dalej \"ministrem\", opracowuje: 1) projekt narodowej strategii rozwoju regionalnego, 2) projekt programu wsparcia, 3) sprawozdanie oraz wnioski z wykonania programu wsparcia i kontraktów wojewódzkich, o których mowa w art. 15. 2. Minister przedkłada do zaopiniowania dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2: 1) Radzie Polityki Regionalnej Państwa, 2) Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, 3) zarządom województw, 4) przedstawicielstwu partnerów społecznych i gospodarczych. 3. Minister, w drodze rozporządzenia, ustala tryb wyłaniania przedstawicielstwa, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, kierując się zasadami sprawności działania i właściwej reprezentacji partnerów społecznych i gospodarczych. 4. Do opinii projektu strategii, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zarząd województwa załącza strategię rozwoju województwa. 5. Minister przedkłada do wiadomości wojewodom oraz zarządom województw sprawozdanie, informację i wnioski, o których mowa w art. 15."}
{"id":"1996_261_7","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Do zadań ministrów właściwych należy dostosowanie nadzorowanych przez nich spraw dotyczących wspierania rozwoju regionalnego do działań ministra. 2. Dostosowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na: 1) wyodrębnieniu spośród planowanych przez poszczególnych ministrów właściwych zadań, które: a) mieszczą się w obrębie zadań, o których mowa w art. 5 ust. 3, b) są terytorialnie ukierunkowane, 2) określeniu priorytetów i celów ministra właściwego, którym służyć ma wykonanie zadań, o których mowa w pkt 1. 3. O ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej, środki przeznaczone na zadania, o których mowa w ust. 2, są wyodrębnione w ustawie budżetowej i wydatkowane są na podstawie kontraktu wojewódzkiego na zasadach określonych w niniejszej ustawie. 4. W projekcie rozporządzenia, o którym mowa w art. 13, minister zamieszcza stosowne postanowienia określające wydatkowanie środków przeznaczonych na kontrakty wojewódzkie tak, aby zapewnić realizację priorytetów i celów, o których mowa w ust. 2, w zakresie przeznaczonych na to środków."}
{"id":"1996_261_8","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Przy Prezesie Rady Ministrów tworzy się Radę Polityki Regionalnej Państwa, zwaną dalej \"Radą\", będącą organem opiniodawczo-doradczym w sprawach dotyczących wspierania rozwoju regionalnego. 2. Do zakresu zadań Rady należy w szczególności: 1) opiniowanie: a) projektu narodowej strategii rozwoju regionalnego, b) projektu programu wsparcia, c) projektów aktów prawnych zawierających systemowe rozwiązania związane z priorytetami polityki rozwoju regionalnego państwa, d) sprawozdań, informacji i wniosków, o których mowa w art. 15, e) stanu dostosowania projektów planów i programów, o których mowa w art. 14 ust. 2, do narodowej strategii rozwoju regionalnego, f) innych spraw przedłożonych przez ministra, 2) doradztwo w zakresie działań wspierających rozwój regionalny, o których mowa w pkt 1 lit. a)-e). 3. Minister może określać terminy przedstawienia przez Radę opinii w sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 1."}
{"id":"1996_261_9","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rada liczy od 12 do 15 członków. 2. Członkiem Rady może być osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) cieszy się nieposzlakowaną opinią. 3. Prezes Rady Ministrów powołuje 8 członków Rady spośród osób odpowiadających warunkom określonym w ust. 2, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady. 4. Prezes Rady Ministrów powołuje pozostałych członków Rady spośród osób reprezentujących wszystkie kluby parlamentarne, odpowiadających warunkom określonym w ust. 2 i 3. 5. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego Rady spośród członków Rady. 6. Rada wybiera wiceprzewodniczącego Rady ze swojego grona na wniosek przewodniczącego Rady. 7. Kadencja członków Rady powołanych na podstawie ust. 3 trwa 6 lat, przy czym co 3 lata kończy się kadencja połowy liczby członków. 8. Kadencja członków Rady powołanych na podstawie ust. 4 trwa odpowiednio do kadencji Sejmu i Senatu. 9. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców. 10. Członkostwo w Radzie wygasa: 1) w razie śmierci członka Rady, 2) jeżeli członek Rady, o którym mowa w ust. 3, przestał odpowiadać jednemu z warunków określonych w ust. 2 pkt 1-3. 11. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady na wniosek Rady, w razie: 1) niewykonywania obowiązków członka Rady, 2) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji członka Rady. 12. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady również w razie złożenia przez członka Rady rezygnacji. 13. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady w przypadku, gdy przestał on odpowiadać warunkowi określonemu w ust. 2 pkt 4, za zgodą co najmniej 23 składu Rady. 14. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Radzie lub odwołania członka Rady przed upływem kadencji Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady na okres do końca tej kadencji."}
{"id":"1996_262_1","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344 oraz z 1995 r. Nr 124, poz. 601) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) wydawanie opinii o przedkładanych przez zarządy gmin informacjach o przebiegu wykonania budżetu za I półrocze, o wnioskach sporządzonych przez komisję rewizyjną w sprawie absolutorium oraz o udzielonych zamówieniach publicznych,\"; 2) w art. 19 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"pkt 1-6\"."}
{"id":"1996_262_2","title":"Ustawa z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_267_1","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 1 wyraz \"jednostki\" zastępuje się wyrazem \"jednostek\"; 2) w art. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 6 i pkt 7 w brzmieniu: \"6) ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063), 7) ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770).\"; 3) w art. 4: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) działce budowlanej - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego,\", b) w pkt 9 skreśla się wyraz \"samorządu\", c) w pkt 9b wyrazy \"samorząd województwa\" zastępuje się wyrazem \"województwo\", d) po pkt 9b dodaje się pkt 9b{1} w brzmieniu: \"9b{1}) staroście - należy przez to rozumieć również prezydenta miasta na prawach powiatu,\", e) w pkt 11 wyrazy \"publicznych albo scaleniem i podziałem gruntów\" zastępuje się wyrazami \"Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego albo scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości,\"; 4) w art. 6: a) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) ochrona Pomników Zagłady w rozumieniu przepisów o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady,\", b) po pkt 9 dodaje się pkt 9a i pkt 9b w brzmieniu: \"9a) ustanawianie i ochrona miejsc pamięci narodowej, 9b) ochrona zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt lub siedlisk przyrody,\"; 5) w art. 9 po wyrazach \"działu III,\" dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem art. 122 i art. 126,\" oraz skreśla się wyrazy \" , z uwzględnieniem art. 122 i 126\"; 6) w art. 9a po wyrazach \"własność Skarbu Państwa\" dodaje się wyrazy \"oraz w sprawach wywłaszczeń, odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości i zwrotów tych nieruchomości\"; 7) w art. 10: a) w ust. 1 po wyrazach \"jednostek samorządu terytorialnego\" stawia się kropkę i skreśla się wyrazy \"z wyłączeniem nieruchomości wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, chyba że przepisy dotyczące gospodarowania tym Zasobem stanowią inaczej. Wyłączenie nie dotyczy art. 13 ust. 4.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy dotyczące czynności cywilnoprawnych, dokonywanych między Skarbem Państwa a jednostkami samorządu terytorialnego, stosuje się odpowiednio do czynności cywilnoprawnych dokonywanych między tymi jednostkami.\"; 8) w art. 11 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Jeżeli przepisy ustawy wymagają udzielenia zgody przez radę, sejmik lub wojewodę, wyrażenie zgody następuje odpowiednio w drodze uchwały rady lub sejmiku albo zarządzenia wojewody.\"; 9) w art. 14 w ust. 4 wyraz \"dokonywanego\" zastępuje się wyrazem \"dokonywanej\"; 10) w art. 23: a) w ust. 1 w pkt 7 wyrazy \"na podstawie pełnomocnictwa\" zastępuje się wyrazami \"za zgodą\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Od wpływów osiąganych ze: sprzedaży, opłat z tytułu trwałego zarządu, użytkowania, użytkowania wieczystego, czynszu dzierżawnego i najmu nieruchomości Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, potrąca się 5% środków, które stanowią dochód powiatu, na terenie którego znajdują się te nieruchomości.\"; 11) w art. 34: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym pierwszeństwo w ich nabyciu, z zastrzeżeniem art. 216a, przysługuje osobie, która spełnia jeden z następujących warunków: 1) przysługuje jej roszczenie o nabycie nieruchomości z mocy niniejszej ustawy lub odrębnych przepisów, jeżeli złoży wniosek o nabycie przed upływem terminu określonego w wykazie, o którym mowa w art. 35 ust. 1; termin złożenia wniosku nie może być krótszy niż 6 tygodni licząc od dnia wywieszenia wykazu, 2) jest poprzednim właścicielem zbywanej nieruchomości pozbawionym prawa własności tej nieruchomości przed dniem 5 grudnia 1990 r. albo jego spadkobiercą, jeżeli złoży wniosek o nabycie przed upływem terminu określonego w wykazie, o którym mowa w art. 35 ust. 1; termin złożenia wniosku nie może być krótszy niż 6 tygodni, licząc od dnia wywieszenia wykazu, 3) jest najemcą lokalu mieszkalnego, a najem został nawiązany na czas nieoznaczony.\", b) w ust. 4 po wyrazach \"ust. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 3\", c) w ust. 5 po wyrazach \"ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i ust. 6\"; 12) w art. 35: a) w ust. 1 w zdaniu drugim wyrazy \"publicznej wiadomości w\" zastępuje się wyrazami \"publicznej wiadomości przez ogłoszenie w prasie lokalnej oraz w inny\", b) w ust. 2 w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) termin do złożenia wniosku przez osoby, którym przysługuje pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 1 i pkt 2.\"; 13) w art. 37: a) w ust. 2 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) jest zbywana na rzecz zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną, na terenie której jest położona.\", b) w ust. 3 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Przepisu tego nie stosuje się, w przypadku gdy o nabycie nieruchomości ubiega się więcej niż jeden podmiot spełniający powyższe warunki.\"; 14) w art. 38 w ust. 2 w zdaniu pierwszym wyrazy \"okresu wywieszenia wykazu nieruchomości oraz terminu wyznaczonego w zawiadomieniu o przeznaczeniu nieruchomości do zbycia, o którym mowa w art. 34 ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"terminów, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 oraz ust. 4\"; 15) w art. 43: a) w ust. 3 po wyrazach \"urzędom wojewódzkim\" dodaje się wyrazy \"lub części tych nieruchomości\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Zgoda, o której mowa w ust. 2 pkt 2 i pkt 3 oraz w ust. 4, a także w art. 47 ust. 1 i art. 48 ust. 1, nie jest wymagana w przypadku Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Trybunału Konstytucyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Krajowego Biura Wyborczego oraz Państwowej Inspekcji Pracy.\", c) w ust. 5 wyrazy \"odpowiedniej jednostce samorządowej\" zastępuje się wyrazami \"odpowiedniej samorządowej jednostce organizacyjnej\"; 16) w art. 46: a) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie \"nieruchomości\" dodaje się wyrazy \"lub jej części\", b) w ust. 4: - w pkt 1 wyrazy \"Ministrem Obrony Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw obrony narodowej\", - w pkt 2 wyrazy \"Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw wewnętrznych\"; 17) użyte w art. 51 w ust. 1, w art. 52, w art. 53 w ust. 1 i w ust. 2, w art. 58 w ust. 1 oraz w art. 59 w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Skarbu Państwa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw Skarbu Państwa\"; 18) w art. 59 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i ust. 2 stosuje się odpowiednio do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w stosunku do których prawa właścicielskie Skarbu Państwa wykonywane są przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, Agencję Mienia Wojskowego oraz Wojskową Agencję Mieszkaniową.\"; 19) w art. 61 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\"; 20) w art. 63 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie niedotrzymania terminów zagospodarowania nieruchomości gruntowej, o których mowa w art. 62, właściwy organ może wyznaczyć termin dodatkowy.\"; 21) w art. 68: a) w ust. 1: - w pkt 4 wyrazy \"następcy prawnemu\" zastępuje się wyrazem \"spadkobiercy\", - w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) w wyniku uwzględnienia roszczeń, o których mowa w art. 209a ust. 1 i ust. 2.\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i 7\" oraz po wyrazach \"w ust. 1 pkt 1-3\" dodaje się wyrazy \"lub przed upływem 5 lat na inne cele niż wymienione w ust. 1 pkt 7\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W razie zbiegu praw do bonifikat z tytułów, o których mowa w ust. 1 oraz ust. 3, stosuje się jedną bonifikatę korzystniejszą dla nabywcy.\"; 22) w art. 72 w ust. 3 w pkt 3 po wyrazach \"na działalność charytatywną\" skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"oraz na niezarobkową działalność:\"; 23) w art. 73 w ust. 3 po wyrazach \"w art. 68 ust. 1 pkt 1-6\" dodaje się wyrazy \"i pkt 8\"; 24) w art. 74 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osobom fizycznym, których dochód miesięczny na jednego członka rodziny nie przekracza 50% średniego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za ostatni kwartał roku poprzedzającego rok, za który opłata ma być wnoszona, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, właściwy organ udziela na ich wniosek 50% bonifikaty od opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, jeżeli nieruchomość jest przeznaczona lub wykorzystywana na cele mieszkaniowe.\"; 25) w art. 75 po wyrazach \"w art. 73 ust. 3 i\" dodaje się wyrazy \"ust. 4 oraz\"; 26) w art. 77 w ust. 4 po wyrazach \"art. 148 ust. 4\" kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z tym że wartość świadczeń zalicza się na poczet różnicy między opłatą dotychczasową a opłatą zaktualizowaną.\"; 27) w art. 79 w ust. 7 skreśla się wyrazy \"oraz przepisów o opłatach i kosztach postępowania\" oraz dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Do postępowania, o którym mowa wyżej, stosuje się również przepisy o opłatach i kosztach.\"; 28) w art. 83 w ust. 3 po wyrazach \"drogi publiczne\" dodaje się wyrazy \" , parki, zieleńce, ogrody botaniczne oraz ogrody zoologiczne\"; 29) w art. 84: a) w ust. 3 w zdaniu wstępnym wyraz \"oddawana\" zastępuje się wyrazem \"oddana\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W razie zbiegu praw do bonifikat z tytułów, o których mowa w ust. 3 i ust. 4, stosuje się jedną bonifikatę korzystniejszą dla jednostki organizacyjnej.\"; 30) w art. 85 w ust. 1 po wyrazach \"tę nieruchomość\" dodaje się wyrazy \"lub jej część\"; 31) w art. 87 w ust. 4 po wyrazach \"art. 148 ust. 4\" kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z tym że wartość świadczeń zalicza się na poczet różnicy między opłatą dotychczasową a opłatą zaktualizowaną.\"; 32) w art. 92 po wyrazach \"nowych dróg\" dodaje się wyrazy \"nie będących niezbędnymi drogami dojazdowymi do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych\"; 33) w art. 93: a) w ust. 1 po wyrazach \"planu miejscowego\" dodaje się wyrazy \"oraz przepisami szczególnymi\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu, nie mają dostępu do drogi publicznej; za dostęp do drogi publicznej uważa się również wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności dla wydzielonych działek gruntu albo ustanowienie dla tych działek innych służebności drogowych, jeżeli nie ma możliwości wydzielenia drogi wewnętrznej z nieruchomości objętej podziałem. Nie ustanawia się służebności na drodze wewnętrznej w przypadku sprzedaży wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zgodność proponowanego podziału nieruchomości z ustaleniami planu miejscowego oraz przepisami szczególnymi, z zastrzeżeniem art. 94 i art. 95, opiniuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Jeżeli przy dokonywaniu podziału nieruchomości zaistnieje konieczność wydzielenia działek gruntu pod drogi publiczne, a ustalenia planu miejscowego nie określają zasad podziału nieruchomości, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może żądać od osoby, która składa wniosek o podział, dołączenia do wniosku koncepcji zagospodarowania tej nieruchomości. W koncepcji określa się linie rozgraniczające układy komunikacyjne oraz rodzaje zabudowy, z uwzględnieniem ustaleń planu miejscowego i przepisów szczególnych. Koncepcję opracowuje osoba posiadająca uprawnienia urbanistyczne lub uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej.\"; 34) w art. 94 w ust. 1 po wyrazach \"zagospodarowania terenu\" dodaje się wyrazy \"wydanej w trybie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym\"; 35) w art. 95 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) wydzielenia działki budowlanej jako działki niezbędnej do korzystania z istniejącego budynku, w którym ustanowiono odrębną własność co najmniej jednego lokalu.\"; 36) w art. 96 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"położonych i\"; 37) art. 98 otrzymuje brzmienie: \"Art. 98. 1. Działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca projekt podziału stała się ostateczna, a orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca projekt podziału stała się ostateczna, a orzeczenie o podziale prawomocne. 2. Właściwy organ składa wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej praw gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa do działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne. 3. Za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. 4. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrośnie jej wartość, zarząd gminy może ustalić w drodze decyzji opłatę adiacencką z tego tytułu. Stawkę procentową opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały w wysokości nie większej niż 50% różnicy wartości nieruchomości. Przepisy art. 145, art. 146 ust. 2 i ust. 3, art. 147 oraz art. 148 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.\"; 38) art. 99 otrzymuje brzmienie: \"Art. 99. Jeżeli zapewnienie dostępu do drogi publicznej ma polegać na ustanowieniu służebności, o których mowa w art. 93 ust. 3, podziału nieruchomości dokonuje się pod warunkiem, że przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału zostaną one ustanowione. Za spełnienie warunku uważa się także sprzedaż wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną.\"; 39) w art. 105 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do samoistnych posiadaczy nieruchomości.\"; 40) w art. 106: a) w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Dopłatę, o której mowa w art. 105 ust. 2, oraz odszkodowanie, jeżeli nie dojdzie do jego uzgodnienia, ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.\", b) skreśla się ust. 2; 41) w art. 109 w ust. 3 pkt 3 i pkt 4 otrzymują brzmienie: \"3) prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione jako odszkodowanie lub rekompensata za utratę własności nieruchomości, 4) prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione w wyniku zamiany własności nieruchomości,\"; 42) w art. 113 dodaje się ust. 5 i ust. 6 w brzmieniu: \"5. W przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, przy jej wywłaszczeniu, przyjmuje się dane z katastru nieruchomości. 6. Przez nieruchomość o nieuregulowanym stanie prawnym rozumie się nieruchomość, dla której ze względu na brak księgi wieczystej, zbioru dokumentów albo innych dokumentów nie można ustalić osób, którym przysługują do niej prawa rzeczowe.\"; 43) w art. 114: a) w ust. 1 po wyrazach \"ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3\", b) dodaje się ust. 3 i ust. 4 w brzmieniu: \"3. W przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym informację o zamiarze wywłaszczenia starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz przez ogłoszenie w prasie o zasięgu ogólnopolskim. 4. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia, o którym mowa w ust. 3, nie zgłoszą się osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do nieruchomości, można wszcząć postępowanie wywłaszczeniowe.\"; 44) w art. 115: a) w ust. 3 po wyrazach \"zawiadomienia stronom\" dodaje się wyrazy \"lub z dniem określonym w ogłoszeniu o wszczęciu postępowania, wywieszonym w urzędzie starostwa powiatowego, po upływie terminu, o którym mowa w art. 114 ust. 4\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym.\"; 45) w art. 116 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) lokale zamienne oraz sposób ich zapewnienia najemcom wywłaszczonych lokali,\"; 46) w art. 117 w ust. 2 po wyrazach \"postępowania wywłaszczeniowego\" dodaje się wyrazy \"albo złożyć odpowiednie zawiadomienie do zbioru dokumentów\"; 47) w art. 118 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym.\"; 48) po art. 118 dodaje się art. 118a w brzmieniu: \"Art. 118a. 1. Jeżeli, w terminie określonym w art. 114 ust. 4, nie zostały ustalone osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do nieruchomości, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, wydaje decyzję o nabyciu własności nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego, wnioskującą o wywłaszczenie. Nabycie prawa własności następuje z dniem, w którym decyzja stała się ostateczna. 2. Decyzja podlega ogłoszeniu w sposób określony w art. 49 Kodeksu postępowania administracyjnego. 3. Odszkodowanie za nieruchomość, której własność przeszła na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, ustala się według przepisów rozdziału 5 i składa do depozytu sądowego na okres 10 lat.\"; 49) w art. 119: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"w art. 107 § 2\" zastępuje się wyrazami \"w art. 107 § 1\", - w pkt 4 skreśla się wyrazy \"a w razie braku danych umożliwiających ustalenie tych osób - władającego nieruchomością zgodnie z wpisem w katastrze nieruchomości,\", - w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) ustalenie wysokości odszkodowania.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"ust. 1 pkt 4\" dodaje się wyrazy \"i pkt 5\"; 50) w art. 122 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadkach ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, o których mowa w art. 124 i art. 124a.\"; 51) w art. 124 w ust. 6 dodaje się zdanie drugie i trzecie w brzmieniu: \"Obowiązek udostępnienia nieruchomości podlega egzekucji administracyjnej. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio.\"; 52) po art. 124 dodaje się art. 124a w brzmieniu: \"Art. 124a. Przepisy art. 124, z wyłączeniem ust. 3, stosuje się odpowiednio do nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym. Do postępowania w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości stosuje się przepisy art. 114 ust. 3 i ust. 4, art. 115 ust. 3 oraz art. 118a ust. 2 i ust. 3.\"; 53) w art. 129: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Odszkodowanie ustala starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości.\", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 3 wyrazy \"o odszkodowaniu\" zastępuje się wyrazami \" , o której mowa w ust. 1,\", d) skreśla się ust. 4; 54) w art. 130 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wysokość odszkodowania ustala się według stanu i wartości wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu.\"; 55) w art. 131 w ust. 5 oraz w art. 132 w ust. 1 i w ust. 3 wyraz \"odszkodowaniu\" zastępuje się wyrazem \"wywłaszczeniu\"; 56) w art. 133 w pkt 2 wyrazy \"nie posiadającej uregulowanego stanu prawnego\" zastępuje się wyrazami \"o nieuregulowanym stanie prawnym.\"; 57) w art. 136: a) w ust. 1 po wyrazach \"w decyzji o wywłaszczeniu,\" dodaje się wyrazy \"z uwzględnieniem art. 137,\" a wyrazy \"następca prawny\" zastępuje się wyrazem \"spadkobierca\", b) w ust. 2 wyrazy \"następcę prawnego\" zastępuje się wyrazem \"spadkobiercę\", c) w ust. 3 wyrazy \"następca prawny\" zastępuje się wyrazem \"spadkobierca\"; 58) w art. 140 w ust. 1 wyrazy \"następca prawny\" zastępuje się wyrazem \"spadkobierca\"; 59) w art. 141: a) w ust. 1 wyrazy \"następcy prawnego\" zastępuje się wyrazem \"spadkobiercy\", b) w ust. 2 wyrazy \"ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 140\", c) w ust. 3 wyraz \"Należności\" zastępuje się wyrazem \"Raty\"; 60) w art. 147 w ust. 2 wyraz \"Opłaty\" zastępuje się wyrazem \"Raty\"; 61) w art. 150: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) określenia propozycji bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości.\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Propozycję bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości określają rzeczoznawcy majątkowi na podstawie regulaminu, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz.U. Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669).\"; 62) w art. 174 w ust. 6 wyrazy \"Podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazem \"Przedsiębiorcy\"; 63) w art. 175 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rzeczoznawca majątkowy podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą wyniknąć w związku z wykonywaniem czynności w zakresie szacowania nieruchomości, o których mowa w art. 174 ust. 3, oraz wyceny nieruchomości. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 174 ust. 6.\"; 64) w art. 179 ust. 2 i ust. 3 otrzymują brzmienie: \"2. Pośrednikiem w obrocie nieruchomościami jest osoba fizyczna posiadająca licencję zawodową nadaną w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu oraz, z zastrzeżeniem art. 232 ust. 3, osoba fizyczna prowadząca bez posiadania licencji zawodowej działalność zawodową w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. 3. Przedsiębiorcy mogą prowadzić działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, jeżeli pośrednictwo będzie wykonywane przez pośredników w obrocie nieruchomościami, o których mowa w ust. 2.\"; 65) w art. 180: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym po wyrazach \"polega na\" dodaje się wyraz \"zawodowym\", b) ust. 3 i ust. 4 otrzymują brzmienie: \"3. Zakres czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami określa umowa pośrednictwa. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. 4. Przez umowę pośrednictwa pośrednik lub przedsiębiorca, o którym mowa w art. 179 ust. 3, zobowiązuje się do dokonywania dla zamawiającego czynności zmierzających do zawarcia umów wymienionych w ust. 1, a zamawiający zobowiązuje się do zapłaty pośrednikowi lub przedsiębiorcy wynagrodzenia.\"; 66) w art. 181 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Pośrednik w obrocie nieruchomościami podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą wyniknąć w związku z wykonywaniem czynności pośrednictwa, o których mowa w art. 180 ust. 1. Jeżeli pośrednik wykonuje czynności pośrednictwa przy pomocy innych osób, działających pod jego nadzorem, podlega ubezpieczeniu również od odpowiedzialności za szkody, które mogą wyniknąć z działania tych osób. W umowie pośrednictwa pośrednik składa oświadczenie o posiadanym ubezpieczeniu. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 179 ust. 3.\"; 67) w art. 182 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba fizyczna może złożyć wniosek o nadanie licencji zawodowej pośrednika w obrocie nieruchomościami. Licencję zawodową nadaje się osobie, która:\"; 68) w art. 183: a) w ust. 1 po wyrazie \"Pośrednik\" dodaje się wyraz \"licencjonowany\", b) w ust. 2 po wyrazie \"pośrednika\" dodaje się wyraz \"licencjonowanego\"; 69) po art. 183 dodaje się art. 183a w brzmieniu: \"Art. 183a. Czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami stanowiącymi zasoby, o których mowa w art. 20, mogą być wykonywane wyłącznie przez pośredników licencjonowanych albo przez przedsiębiorców, jeżeli czynności pośrednictwa będą wykonywane przez takich pośredników.\"; 70) w art. 184 ust. 2 i ust. 3 otrzymują brzmienie: \"2. Zarządcą nieruchomości jest osoba fizyczna posiadająca licencję zawodową nadaną w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu oraz, z zastrzeżeniem art. 232 ust. 3, osoba fizyczna prowadząca bez posiadania licencji zawodowej działalność zawodową w zakresie zarządzania nieruchomościami. 3. Przedsiębiorcy mogą prowadzić działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami, jeżeli zarządzanie będzie wykonywane przez zarządców nieruchomości, o których mowa w ust. 2.\"; 71) w art. 185: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zarządca nieruchomości lub przedsiębiorca, o którym mowa w art. 184 ust. 3, działa na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością zawartej z jej właścicielem, wspólnotą mieszkaniową albo inną osobą lub jednostką organizacyjną, której przysługuje prawo do nieruchomości, ze skutkiem prawnym bezpośrednio dla tej osoby lub jednostki organizacyjnej. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.\", b) ust. 4 i ust. 5 otrzymują brzmienie: \"4. Sposób ustalenia lub wysokość wynagrodzenia za zarządzanie nieruchomością określa umowa o zarządzanie nieruchomością. 5. Zarządca nieruchomości lub przedsiębiorca, o którym mowa w art. 184 ust. 3, nie może czerpać korzyści z zarządzania nieruchomością oprócz pobierania wynagrodzenia, chyba że umowa o zarządzanie stanowi inaczej.\"; 72) w art. 186 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zarządca nieruchomości podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą wyniknąć w związku z wykonywaniem czynności zarządzania, o których mowa w art. 185 ust. 1. W umowie o zarządzanie nieruchomością zarządca składa oświadczenie o posiadanym ubezpieczeniu. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 184 ust. 3.\"; 73) w art. 187 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba fizyczna może złożyć wniosek o nadanie licencji zawodowej zarządcy nieruchomości. Licencję zawodową nadaje się osobie, która:\"; 74) w art. 188: a) w ust. 1 po wyrazie \"Zarządca\" dodaje się wyraz \"licencjonowany\", b) w ust. 2 po wyrazie \"zarządcy\" dodaje się wyraz \"licencjonowanego\"; 75) art. 189 otrzymuje brzmienie: \"Art. 189. 1. Nieruchomości stanowiące zasoby, o których mowa w art. 20, mogą być zarządzane wyłącznie przez zarządców licencjonowanych albo przez przedsiębiorców zatrudniających takich zarządców do wykonywania czynności zarządzania. 2. Wyłonienie zarządcy lub przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 437).\"; 76) art. 190 otrzymuje brzmienie: \"Art. 190. Przepisów art. 189 nie stosuje się do gospodarowania nieruchomościami przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, Wojskową Agencję Mieszkaniową, Agencję Mienia Wojskowego oraz Agencję Budowy i Eksploatacji Autostrad, a także do zarządzania nieruchomościami bezpośrednio przez właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości.\"; 77) w art. 193 w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Z dniem wpisu do właściwego rejestru osoby te uzyskują prawo wykonywania działalności zawodowej odpowiednio jako rzeczoznawcy majątkowi, licencjonowani pośrednicy w obrocie nieruchomościami lub licencjonowani zarządcy nieruchomości.\"; 78) w art. 194 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie i trzecie w brzmieniu: \"Na decyzję przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Do postępowania w tym zakresie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.\"; 79) w art. 200: a) w ust. 2 w pkt 3 po wyrazach \"z tego tytułu\" przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"za korzyści te uważa się przychody pomniejszone o koszty związane z zawarciem umowy,\", b) w ust. 3 w pkt 1 po wyrazach \"Skarbu Państwa\" dodaje się wyrazy \"lub przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy\"; 80) w art. 202 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i ust. 2 stosuje się odpowiednio do komunalnych instytucji kultury, które uzyskały osobowość prawną w trybie art. 41 ustawy wymienionej w ust. 1.\"; 81) w art. 207: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby, które były posiadaczami nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy w dniu 5 grudnia 1990 r. i pozostawały nimi nadal w dniu 1 stycznia 1998 r., mogą żądać oddania nieruchomości w drodze umowy w użytkowanie wieczyste wraz z przeniesieniem własności budynków, jeżeli zabudowały te nieruchomości na podstawie pozwolenia na budowę z lokalizacją stałą. Nabycie własności budynków wybudowanych ze środków własnych posiadaczy następuje nieodpłatnie.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jeżeli nieruchomość została zabudowana na podstawie pozwolenia na budowę z lokalizacją czasową, zawarcie umowy, o której mowa w ust. 1, jest uzależnione od zgodności tej lokalizacji z ustaleniami planu miejscowego obowiązującego w dniu zgłoszenia żądania.\"; 82) w art. 208 w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2000 r.\"; 83) po art. 209 dodaje się art. 209a w brzmieniu: \"Art. 209a. 1. Jeżeli przy wyodrębnianiu własności lokali w budynku wydzielono dla tego budynku działkę gruntu nie spełniającą wymogów działki budowlanej, właścicielom lokali przysługuje w stosunku do Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego roszczenie o zawarcie umowy przeniesienia własności lub oddania w użytkowanie wieczyste przyległej nieruchomości gruntowej lub jej części, która wraz z dotychczas wydzieloną działką gruntu będzie spełniać wymogi działki budowlanej, pod warunkiem, że roszczenie to zostało zgłoszone łącznie przez właścicieli wszystkich lokali; w razie braku zgody stosuje się przepisy art. 199 Kodeksu cywilnego. 2. Przeniesienie własności nieruchomości, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić po rozpatrzeniu przez właściwe organy wniosków poprzednich właścicieli lub ich spadkobierców o przywrócenie własności tej nieruchomości. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego przysługuje w stosunku do właścicieli lokali roszczenie o zawarcie umowy przeniesienia na ich rzecz własności lub oddania im w użytkowanie wieczyste przyległej nieruchomości gruntowej lub jej części. 4. Roszczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli: 1) toczy się postępowanie dotyczące prawidłowości nabycia nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego, 2) przyległa nieruchomość gruntowa, stanowiąca własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, została oddana w użytkowanie wieczyste innej osobie lub w trwały zarząd jednostce organizacyjnej na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, lub graniczy z tymi nieruchomościami, 3) wskutek realizacji roszczenia przyległa nieruchomość gruntowa przestałaby spełniać wymogi działki budowlanej.\"; 84) w art. 210 w ust. 1 wyrazy \"przepisy Kodeksu cywilnego\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio przepisy dotyczące trwałego zarządu\"; 85) w art. 211 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa, jeżeli żądanie nabycia garażu na własność oraz oddania użytkowania wieczystego gruntu niezbędnego do korzystania z tego garażu nie zostanie złożone właściwemu organowi do dnia 31 grudnia 2000 r.\"; 86) w art. 216 po wyrazach \"ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi (Dz.U. z 1969 r. Nr 27, poz. 216, z 1972 r. Nr 49, poz. 312 oraz z 1985 r. Nr 22, poz. 99),\" dodaje się wyrazy \"art. 22 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159, z 1972 r. Nr 27, poz. 193 oraz z 1974 r. Nr 14, poz. 84),\"; 87) po art. 216 dodaje się art. 216a w brzmieniu: \"Art. 216a. Przepisu art. 34 ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do nieruchomości, o których mowa w: 1) art. 2 ust. 1 lit. b) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13, z 1946 r. Nr 49, poz. 279, z 1957 r. Nr 39, poz. 172 oraz z 1968 r. Nr 3, poz. 6), 2) ustawie z dnia 6 maja 1945 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego wrogich elementów (Dz.U. Nr 17, poz. 96, Nr 34, poz. 203, Nr 55, poz. 307 oraz z 1946 r. Nr 11, poz. 73), 3) art. 38 w związku z art. 2 ustawy z dnia 6 maja 1945 r. o majątkach opuszczonych i porzuconych (Dz.U. Nr 17, poz. 97, Nr 24, poz. 144 i Nr 30, poz. 179), 4) art. 2 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz.U. Nr 3, poz. 17, Nr 71, poz. 389 i Nr 72, poz. 394, z 1947 r. Nr 2, poz. 7, z 1956 r. Nr 58, poz. 270, z 1958 r. Nr 45, poz. 224 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), 5) art. 2 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz.U. Nr 13, poz. 87, Nr 49, poz. 279, Nr 71, poz. 389 i Nr 72, poz. 395, z 1947 r. Nr 19, poz. 77 i Nr 66, poz. 402, z 1948 r. Nr 57, poz. 454 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), 6) art. 1 dekretu z dnia 5 września 1947 r. o przejęciu na własność Państwa mienia pozostałego po osobach przesiedlonych do ZSRR (Dz.U. Nr 59, poz. 318, z 1949 r. Nr 53, poz. 404 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), 7) art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159, z 1972 r. Nr 27, poz. 193 oraz z 1974 r. Nr 14, poz. 84).\"; 88) w art. 217 w ust. 1 wyrazy \"następcom prawnym\" zastępuje się wyrazem \"spadkobiercom\"; 89) w art. 219 w ust. 1 po wyrazach \"nieruchomości gruntowych\" dodaje się wyrazy \"lub należności z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali\"; 90) w art. 221: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przepisy art. 72 ust. 3 stosuje się odpowiednio do nieruchomości gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste przed dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem nieruchomości, dla których stawki procentowe opłat rocznych zostały ustalone w wysokości powyżej 3%. Zmiany wysokości stawek procentowych opłat rocznych dokonują właściwe organy stosując tryb postępowania określony w art. 78-81.\", b) w ust. 2 wyrazy \"w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"stosując tryb postępowania określony w art. 78-81\" oraz skreśla się zdanie drugie; 91) w art. 222 w ust. 1 w zdaniu drugim skreśla się wyrazy \"w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy\"; 92) w art. 223: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, przekażą protokolarnie ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej wykaz nieruchomości będących w zarządzie jednostek, o których mowa w art. 60 ust. 1, wraz z niezbędną dokumentacją.\", b) w ust. 2 wyrazy \"okręgowym dyrekcjom dróg publicznych\" zastępuje się wyrazami \"Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych\" oraz skreśla się wyrazy \"i wojewódzkie, w terminie nie dłuższym niż 2 lata od dnia wejścia w życie ustawy\"; 93) w art. 229 wyrazy \"oddana w użytkowanie wieczyste osobie trzeciej, a prawa nabywcy zostały ujawnione w księdze wieczystej\" zastępuje się wyrazami \"ustanowiono na niej prawo użytkowania wieczystego na rzecz osoby trzeciej i prawo to zostało ujawnione w księdze wieczystej\"; 94) w art. 230: a) w ust. 2 wyrazy \"przez 2 lata\" zastępuje się wyrazami \"przez 3 lata\", b) w ust. 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"a także przejścia, z wynikiem pozytywnym, postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 191.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Osoby z wykształceniem średnim legitymujące się świadectwem, o którym mowa w ust. 3, mogą ubiegać się o nadanie uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości w ciągu 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy, pod warunkiem ukończenia uzupełniającego kursu kwalifikacyjnego, którego program został uzgodniony z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, wykonania co najmniej 15 operatów szacunkowych oraz przejścia z wynikiem pozytywnym postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 191.\"; 95) art. 231 otrzymuje brzmienie: \"Art. 231. 1. Uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadane po dniu 29 listopada 1991 r. na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) uznaje się za uprawnienia zawodowe, o których mowa w art. 174 i art. 191. 2. Osoby, które uzyskały uprawnienia wymienione w ust. 1 przed dniem 29 listopada 1991 r., zachowują prawo do szacowania nieruchomości w zakresie określonym w świadectwach nadania.\"; 96) w art. 232: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy wykonywały działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami przez okres:\", b) w ust. 2 wyrazy \"2 lat\" zastępuje się wyrazami \"3 lat\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Osoby, o których mowa w art. 179 ust. 2 oraz w art. 184 ust. 2, prowadzące bez posiadania licencji zawodowej działalność zawodową w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami mogą prowadzić tę działalność bez licencji do dnia 31 grudnia 2001 r.\"."}
{"id":"1996_267_2","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 2. 1. Osoby, które przed dniem 1 stycznia 2000 r. wykonywały działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami przez okres dłuższy niż 2 lata, zwalnia się z obowiązku odbycia praktyki zawodowej, a jeżeli przez okres dłuższy niż 5 lat, również z obowiązku złożenia egzaminu. Zwolnienia dokonuje Państwowa Komisja Kwalifikacyjna na wniosek osoby ubiegającej się o nadanie licencji zawodowej, złożony do dnia 31 grudnia 2000 r. 2. Osoby, które w dniu 1 stycznia 1998 r. prowadziły, na podstawie obowiązujących przed tym dniem przepisów, działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami, mogą prowadzić działalność, o której mowa w art. 183a lub art. 189 ust. 1, bez posiadania licencji zawodowych do dnia 31 grudnia 2000 r. 3. Przedsiębiorcy, którzy w dniu 1 stycznia 1998 r. prowadzili na podstawie obowiązujących przed tym dniem przepisów działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami, mogą prowadzić działalność, o której mowa w art. 183a lub art. 189 ust. 1, pod warunkiem zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2000 r. odpowiednio licencjonowanych pośredników lub zarządców."}
{"id":"1996_267_3","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 3. Do spraw o podział nieruchomości, w przypadku określonym w art. 1 pkt 32 lit. d, w których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy została wydana ostateczna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_267_4","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) w art. 29 w ust. 1a w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i pkt 7 w brzmieniu: \"6) art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159, z 1972 r. Nr 27, poz. 193 oraz z 1974 r. Nr 14, poz. 84), 7) art. 2 ust. 1 lit. b) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13, z 1946 r. Nr 49, poz. 279, z 1957 r. Nr 39, poz. 172 oraz z 1968 r. Nr 3, poz. 6).\"."}
{"id":"1996_267_5","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 58: a) w ust. 1 wyrazy \"wyszacowanej przez biegłego rzeczoznawcę dla lokalu zajętego, z tym że przy ustalaniu wartości rynkowej\" zastępuje się wyrazami \"określonej przez rzeczoznawcę majątkowego, z tym że przy ustalaniu ceny\" oraz wyrazy \"80% tej ceny\" zastępuje się wyrazami \"90% tej ceny\", b) w ust. 3 wyrazy \"65% ceny\" zastępuje się wyrazami \"75% ceny\"; 2) w art. 59 wyrazy \"biegłego rzeczoznawcę\" zastępuje się wyrazami \"rzeczoznawcę majątkowego\" oraz wyrazy \"60% ceny\" zastępuje się wyrazami \"70% ceny\"."}
{"id":"1996_267_6","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz.U. Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 wyraz \"wycenioną\" zastępuje się wyrazem \"określoną\"; 2) w art. 22 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"2. Szczegółowe zasady określania bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości, na których mają być ustanowione hipoteki zabezpieczające wierzytelności wpisywane do rejestru zabezpieczenia listów zastawnych, ustala regulamin wydany przez bank hipoteczny.\"; 3) w art. 30 w pkt 2 wyraz \"wyceniona\" zastępuje się wyrazem \"określona\"."}
{"id":"1996_267_7","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) w art. 73 w ust. 4 wyrazy \"odrębnej ustawie\" zastępuje się wyrazami \"przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości\"."}
{"id":"1996_267_8","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 8. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_267_9","title":"Ustawa z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 94 lit. a) i c) oraz pkt 96 lit. b), które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r., a także art. 1 pkt 63, pkt 66 oraz pkt 72, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2000 r."}
{"id":"1996_268_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650 i Nr 145, poz. 946) w art. 64a wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 wyrazy \" ,która miała miejsce w lipcu 1997 r.\" zastępuje się wyrazami \"mających miejsce w 1997 i 1998 r.\"; 2) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Prezes Rady Ministrów przedkłada Sejmowi do wiadomości sprawozdanie z wykorzystania środków finansowych zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 1, za okres 1998 i 1999 r. równocześnie z przedłożeniem przez Radę Ministrów sprawozdania z wykonania ustawy budżetowej.\"."}
{"id":"1996_268_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_269_1","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1996 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515) w art. 19a wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przeciwko życiu, spowodowania ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz pozbawienia człowieka wolności w celu wymuszenia okupu lub zachowania określonego w art. 211 Kodeksu karnego,\"; 2) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Spraw Wewnętrznych może zarządzić, na czas określony, czynności wymienione w ust. 1, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego oraz bieżąco informuje Prokuratora Generalnego o przeprowadzonych czynnościach oraz o ich wyniku.\"."}
{"id":"1996_269_2","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1996 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6a w ust. 2 po wyrazie \"określi\" dodaje się wyrazy \"zakres,\"; 2) w art. 10a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Spraw Wewnętrznych może zarządzić, na czas określony, czynności wymienione w ust. 1, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego oraz bieżąco informuje Prokuratora Generalnego o przeprowadzonych czynnościach i o ich wyniku.\"."}
{"id":"1996_269_3","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1996 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_283_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i poz. 1016 i Nr 160, poz. 1059) w art. 2 w ust. 1 w pkt 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem placówek zagranicznych,\"."}
{"id":"1996_283_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1996_2_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady tworzenia, organizacji i działalności spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, zwanych dalej \"kasami\", oraz Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, zwanej również \"Kasą Krajową\"."}
{"id":"1996_2_10","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Członkami rady nadzorczej i zarządu mogą być osoby, które nie były prawomocnie skazane za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub przestępstwo karno-skarbowe. 2. Wymogi kwalifikacyjne członków zarządu, dające rękojmię prowadzenia działalności kasy z zachowaniem bezpieczeństwa środków pieniężnych i wkładów w niej zgromadzonych, określa Kasa Krajowa."}
{"id":"1996_2_11","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Członkowie organów kasy wykonują swoje funkcje społecznie, z tym że statut może przewidywać wynagradzanie członków zarządu. 2. Członkom organów kasy przysługuje zwrot wydatków związanych z prowadzeniem spraw kasy."}
{"id":"1996_2_12","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W skład zarządu wchodzi co najmniej 3 członków kasy. 2. Odwołanie członka zarządu nie wymaga uzasadnienia."}
{"id":"1996_2_13","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W kasach działają w charakterze opiniodawczym komisje kredytowe. 2. Członkowie komisji kredytowej nie mogą być członkami rady nadzorczej lub zarządu."}
{"id":"1996_2_14","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Do zadań komisji kredytowej należy w szczególności przedstawianie zarządowi: 1) opinii w sprawie wniosków o udzielenie pożyczek i kredytów, 2) propozycji w przedmiocie wyboru zabezpieczenia pożyczek i kredytów, 3) propozycji warunków, na jakich można udzielić pożyczek i kredytów, 4) projektów wniosków w sprawie przedłużenia terminu spłaty pożyczek i kredytów oraz przymusowego ściągnięcia nie spłaconych w terminie pożyczek i kredytów. Rozdział 4 Gospodarka finansowa kas"}
{"id":"1996_2_15","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Zasadniczymi funduszami własnymi kasy są: 1) fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach, 2) fundusz zasobowy powstający z wpłat przez członków wpisowego, nadwyżki bilansowej, wartości majątkowych otrzymanych nieodpłatnie, przedawnionych roszczeń majątkowych oraz innych źródeł określonych w odrębnych przepisach. 2. Kasa tworzy fundusz oszczędnościowo-pożyczkowy będący w dyspozycji kasy, powstający z wkładów członkowskich, gromadzonych przez członków oszczędności oraz środków pieniężnych uzyskiwanych od Kasy Krajowej."}
{"id":"1996_2_16","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Nadwyżka bilansowa zostaje przeznaczona na zwiększenie funduszu zasobowego. 2. Straty bilansowe kas pokrywane są z funduszu zasobowego, a w części przekraczającej fundusz zasobowy - z funduszu udziałowego."}
{"id":"1996_2_17","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Wkłady oszczędnościowe zapisuje się na imiennym rachunku członka kasy."}
{"id":"1996_2_18","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Zasady wypłacania przez kasę członkom odsetek od wkładów członkowskich i oszczędności, a także okoliczności uzasadniające zmianę oprocentowania oszczędności i wkładów członkowskich oraz zasady oprocentowania pożyczek i kredytów określa statut kasy."}
{"id":"1996_2_19","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Kasa może potrącić z wkładu członkowskiego i oszczędności wymagalną kwotę pożyczki lub kredytu albo ich rat."}
{"id":"1996_2_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Kasa jest spółdzielnią, do której w zakresie nie uregulowanym odmiennie ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654)."}
{"id":"1996_2_20","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Oszczędności członka kasy złożone w kasie, niezależnie od ilości dowodów na złożone oszczędności, są wolne od zajęcia na podstawie tytułu wykonawczego sądowego i administracyjnego do wysokości równej trzykrotnemu przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu w gospodarce narodowej, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1996_2_21","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kasa udziela swoim członkom pożyczek i kredytów na okres nie dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Pożyczki i kredyty przeznaczone na cele mieszkaniowe mogą być udzielane członkom kasy na okres nie dłuższy niż 5 lat."}
{"id":"1996_2_22","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Pożyczki i kredyty nie mogą być udzielane przez kasę jej członkom na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, która jest ich podstawowym źródłem dochodu."}
{"id":"1996_2_23","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Umowa pożyczki lub kredytu, niezależnie od wartości pożyczki lub kredytu, powinna być sporządzona w formie pisemnej pod rygorem nieważności."}
{"id":"1996_2_24","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Łączna kwota pożyczek i kredytów, udzielonych jednemu członkowi kasy, nie może przekraczać 10% aktywów kasy."}
{"id":"1996_2_25","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Kasa może udzielać pożyczek i kredytów członkom rady nadzorczej, zarządu i komisji kredytowej, jeżeli: 1) pożyczka lub kredyt nie są udzielane na warunkach bardziej korzystnych niż określone dla innych członków, 2) kwota pożyczek i kredytów udzielanych łącznie tym osobom nie przekracza 20% aktywów kasy. 2. Udzielenie kredytu lub pożyczki członkowi zarządu, rady nadzorczej lub komisji kredytowej wymaga wspólnej uchwały zarządu i rady nadzorczej w głosowaniu tajnym - większością 2\/3 głosów, w obecności co najmniej połowy członków obu organów, bez udziału zainteresowanej osoby."}
{"id":"1996_2_26","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Członkowie rady nadzorczej, zarządu i komisji kredytowej nie mogą poręczać pożyczek i kredytów."}
{"id":"1996_2_27","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Członek kasy nie może być jednocześnie poręczycielem więcej niż dwóch pożyczek lub kredytów łącznie."}
{"id":"1996_2_28","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W razie ustania członkostwa roszczenie o zwrot pożyczki lub kredytu staje się wymagalne z dniem ustania członkostwa. Zarząd może postanowić inaczej w szczególnie uzasadnionych przypadkach."}
{"id":"1996_2_29","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Zasady udzielania pożyczek oraz ich spłaty określa statut kasy. 2. Do umów kredytowych zawieranych przez kasy stosuje się odpowiednio przepisy prawa bankowego."}
{"id":"1996_2_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Celem kas jest gromadzenie środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielanie im pożyczek i kredytów, przeprowadzanie na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 59, poz. 344, z 1993 r. Nr 5, poz. 21 i Nr 44, poz. 201, z 1994 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1995 r. Nr 96, poz. 478 i Nr 118, poz. 574). 2. Kasy prowadzą działalność niezarobkową."}
{"id":"1996_2_30","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Środki pieniężne, które nie są wykorzystywane na pożyczki i kredyty dla członków kasy, mogą być inwestowane z zachowaniem najwyższej staranności: 1) w obligacje i inne papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, 2) jako lokaty, wkłady lub udziały w Kasie Krajowej, 3) jako lokaty w bankach do wysokości gwarantowanej przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. 2. Wartość wkładu, udziału lub nabytego papieru wartościowego jednego rodzaju nie może przekraczać 8% aktywów kasy. Ograniczenia tego nie stosuje się do papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, i lokat w Kasie Krajowej. 3. Łączna wartość zakupionych przez kasę środków trwałych nie może przekroczyć 5% wysokości aktywów na dzień zakupu. W wyjątkowych przypadkach Kasa Krajowa może wyrazić zgodę na przekroczenie tego limitu do 10% wysokości aktywów na dzień zakupu. 4. Kasa może zaciągać pożyczki i kredyty wyłącznie w Kasie Krajowej. Saldo wzajemnych zobowiązań kasy i Kasy Krajowej nie może przekraczać wartości 40% aktywów kasy."}
{"id":"1996_2_31","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Kasa ma obowiązek utrzymywać rezerwę płynną w wysokości nie mniejszej niż 10% funduszu oszczędnościowo-pożyczkowego. 2. Rezerwę płynną stanowią środki pieniężne zgromadzone w kasie w formie gotówki lub w innych formach ustalonych przez Kasę Krajową."}
{"id":"1996_2_32","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W przypadkach szczególnego zagrożenia płynności kasy lub stwierdzenia nieprawidłowości w jej działaniu Kasa Krajowa może podwyższyć limit rezerwy płynnej. Rozdział 5 Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa"}
{"id":"1996_2_33","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Kasy zrzeszają się w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej. Członkami Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej są wyłącznie kasy. 2. Kasa Krajowa jest spółdzielnią osób prawnych, do której w zakresie nie uregulowanym ustawą stosuje się przepisy ustawy - Prawo spółdzielcze. 3. Kasa Krajowa przeprowadza lustrację zrzeszonych kas zgodnie z przepisami ustawy - Prawo spółdzielcze. Przepisy tej ustawy o związkach rewizyjnych dotyczące lustracji stosuje się odpowiednio do Kasy Krajowej."}
{"id":"1996_2_34","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Celem działalności Kasy Krajowej jest zapewnienie stabilności finansowej kas oraz sprawowanie nadzoru nad kasami dla zapewnienia bezpieczeństwa zgromadzonych w nich oszczędności oraz zgodności działalności kas z przepisami ustawy."}
{"id":"1996_2_35","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Kasa Krajowa prowadzi działalność na rzecz swoich członków, a w szczególności: 1) reprezentuje interesy kas przed organami administracji państwowej i organami samorządu terytorialnego, 2) wyraża opinie o projektach aktów prawnych dotyczących kas, 3) zapewnia doradztwo prawne, organizacyjne i finansowe, 4) organizuje szkolenia i prowadzi działalność wydawniczą związaną z działalnością kas, 5) określa normy dopuszczalnego ryzyka w działalności kas, 6) opracowuje jednolite procedury świadczenia usług i prowadzenia dokumentacji oraz systemy informatyczne, 7) przyjmuje lokaty, 8) udziela pożyczek i kredytów kasom, 9) przeprowadza lustrację kas."}
{"id":"1996_2_36","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kasa Krajowa tworzy fundusz stabilizacyjny dla realizacji celów, o których mowa w art. 34. 2. Fundusz stabilizacyjny powstaje z wkładów wnoszonych przez zrzeszone kasy w wysokości co najmniej 1% ich aktywów. 3. Statut Kasy Krajowej określa szczegółowe zasady tworzenia funduszu stabilizacyjnego i jego przeznaczenie. 4. Wolne środki pieniężne funduszu stabilizacyjnego mogą być inwestowane wyłącznie w obligacje i inne papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski."}
{"id":"1996_2_37","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Środki finansowe Kasy Krajowej mogą być inwestowane z zachowaniem najwyższej staranności: 1) w papiery wartościowe oraz lokaty w instytucjach finansowych, 2) w obejmowanie udziałów lub akcji w spółkach, w których Kasa Krajowa posiada większość udziałów lub akcji, albo we wnoszenie udziałów do spółdzielni. 2. Do wartości inwestycji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 30 ust. 2."}
{"id":"1996_2_38","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Kasa Krajowa prowadzi działalność niezarobkową. 2. Nadwyżka bilansowa Kasy Krajowej powiększa fundusz stabilizacyjny."}
{"id":"1996_2_39","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Kasa Krajowa sprawuje nadzór nad kasami w zakresie zgodności ich działalności z przepisami prawa i prawidłowo prowadzonej gospodarki finansowej. 2. Kasa Krajowa lub upoważniona przez nią osoba jest uprawniona do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest prowadzona działalność kasy, w takich dniach i godzinach, w jakich jest lub powinna być prowadzona ta działalność, 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji i wyjaśnień oraz okazania dokumentów lub innych nośników informacji, jak również udostępnienia danych związanych z działalnością kasy, a organy kasy i jej pracownicy obowiązani są do udzielania żądanych wyjaśnień i wszelkiej pomocy."}
{"id":"1996_2_4","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Nazwa \"spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa\" może być używana wyłącznie przez podmioty zwane \"kasami\" w rozumieniu ustawy."}
{"id":"1996_2_40","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Czynności podejmowane w ramach nadzoru nad działalnością kas polegają w szczególności na: 1) analizie bilansu kas, 2) badaniu realizacji obowiązku utrzymywania płynności płatniczej przez kasy, 3) badaniu zgodności udzielanych kredytów i pożyczek przez kasy z przepisami art. 21-25 i art. 29, 4) badaniu zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek kas, 5) badaniu stosowanego oprocentowania kredytów i pożyczek oraz złożonych oszczędności i lokat w kasach, 6) badaniu sytuacji finansowej kas."}
{"id":"1996_2_41","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Kasa Krajowa może wezwać kasę do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie. 2. W przypadku nie usunięcia w wyznaczonym terminie uchybień, o których mowa w ust. 1, Kasa Krajowa może nakazać kasie zaprzestania prowadzenia określonej działalności. 3. W przypadku stwierdzenia, że działalność kasy wykonywana jest z rażącym naruszeniem przepisów prawa lub statutu, Kasa Krajowa może: 1) wystąpić do właściwego organu kasy o odwołanie jej członków zarządu, bezpośrednio odpowiedzialnych za stwierdzone uchybienia, 2) zawiesić w czynnościach poszczególnych członków zarządu kasy, o których mowa w pkt 1, do czasu rozpatrzenia wniosku o ich odwołanie; zawieszenie w czynnościach polega na wyłączeniu z podejmowania decyzji przez kasę w zakresie jej praw i obowiązków majątkowych."}
{"id":"1996_2_42","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W przypadku powstania groźby zaprzestania spłacania długów przez kasę lub gdy jej działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie przepisów prawa, Kasa Krajowa może zawiesić działalność kasy ustanawiając jednocześnie zarządcę komisarycznego. 2. Działalność kasy może być zawieszona do czasu wyborów nowej rady nadzorczej i zarządu kasy, jednak na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. 3. Z dniem ustanowienia zarządcy komisarycznego kończy się kadencja organów kasy. 4. Kasa Krajowa określi zakres czynności kasy na okres, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1996_2_43","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Jeżeli ze sprawozdania finansowego sporządzonego przez zarząd kasy lub zarządcę komisarycznego wynika, że majątek kasy nie wystarcza na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, a wierzyciele nie wyrażą zgody na ich pokrycie, sąd na wniosek wierzycieli lub Kasy Krajowej wydaje postanowienie o wykreśleniu kasy z rejestru, zawiadamiając o tym wierzycieli i Kasę Krajową. W takim przypadku nie przeprowadza się postępowania upadłościowego. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_2_44","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Pracownicze kasy zapomogowo-pożyczkowe, z wyłączeniem pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych w stanie likwidacji, mogą przekształcić się w spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_2_45","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Do przekształcenia pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej w spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową wymagana jest uchwała walnego zebrania członków (delegatów) pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej. 2. Protokół zebrania, określonego w ust. 1, ze wskazaniem daty i miejsca zebrania, wyników głosowania i treści podjętej uchwały, podpisany przez przewodniczącego zebrania i protokolanta, dołącza się wraz z listą uczestników zebrania do wniosku o wpisanie spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej do rejestru spółdzielni. 3. Przepisy działu II tytułu I części I ustawy - Prawo spółdzielcze stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_2_46","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Od dnia wpisania do rejestru spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa przejmuje, w zakresie przysługującym pracowniczej kasie zapomogowo-pożyczkowej, wszystkie jej prawa i obowiązki majątkowe."}
{"id":"1996_2_47","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Osoby, których członkostwo w pracowniczej kasie zapomogowo-pożyczkowej nie ustało do dnia wpisania spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej do rejestru, stają się członkami tej kasy. 2. Wpisowe i dotychczasowe wkłady członkowskie w pracowniczej kasie zapomogowo-pożyczkowej stają się udziałami lub wkładami w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej w wysokości i na zasadach określonych w statucie tej kasy."}
{"id":"1996_2_48","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, działające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, na podstawie art. 39 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 i z 1994 r. Nr 43, poz. 163), stają się spółdzielczymi kasami oszczędnościowo-kredytowymi w rozumieniu niniejszej ustawy. Kasy te, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosują do jej wymagań swoje statuty. Po upływie tego terminu postanowienia statutów tych kas, sprzeczne z niniejszą ustawą, tracą moc. 2. Wnioski o zarejestrowanie spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych złożone na podstawie art. 39 ustawy, o której mowa w ust. 1, rozpoznaje się na podstawie przepisów niniejszej ustawy. 3. Działająca w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa staje się Kasą Krajową w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_2_49","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Tracą moc przepisy art. 39 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 i z 1994 r. Nr 43, poz. 163) w zakresie odnoszącym się do spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych."}
{"id":"1996_2_5","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. W przypadku gdy kasa została utworzona w zakładzie pracy, warunki współpracy między kasą a pracodawcą oraz zakres świadczeń pracodawcy na rzecz kasy określa umowa. Rozdział 2 Członkowie kas, ich prawa i obowiązki"}
{"id":"1996_2_50","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_2_6","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Członkami kasy mogą być osoby fizyczne połączone więzią o charakterze zawodowym lub organizacyjnym, a w szczególności: 1) pracownicy zatrudnieni w jednym lub kilku zakładach pracy, 2) osoby należące do tej samej organizacji społecznej lub zawodowej."}
{"id":"1996_2_7","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Osoby, o których mowa w art. 6, których więź o charakterze zawodowym lub organizacyjnym ustała, mogą zachować członkostwo w kasie, jeżeli statut tak stanowi."}
{"id":"1996_2_8","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Członek kasy jest obowiązany wpłacić wkład członkowski."}
{"id":"1996_2_9","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Kasa jest obowiązana wypłacić po śmierci członka z jego wkładu członkowskiego i oszczędności: 1) koszty pogrzebu członka w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjętym w środowisku zmarłego - osobie, która przedłoży rachunki stwierdzające wysokość poniesionych przez nią wydatków, 2) kwotę nie przekraczającą ogółem sumy przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w okresie 5 lat kalendarzowych poprzedzających wypłatę - jeżeli członek pisemnie wskazał kasie osoby, na których rzecz wypłata ma nastąpić; osobami wskazanymi przez członka mogą być jego małżonek, zstępni, rodzice, dziadkowie i rodzeństwo. 2. Sumy określone w ust. 1 nie należą do spadku po członku. Rozdział 3 Organy kas"}
{"id":"1996_32_1","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady przyznawania bankom środków z budżetu państwa, określonych w ustawie budżetowej, które udzieliły kredytów mieszkaniowych, o których mowa w ust. 2, oraz bankom prowadzącym obsługę rachunków wkładów oszczędnościowych na książeczkach mieszkaniowych. 2. Przepisy ustawy stosuje się do kredytów mieszkaniowych udzielonych i spłacanych na warunkach określonych przez Radę Ministrów."}
{"id":"1996_32_10","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. 1. Na wniosek kredytobiorcy zadłużenie z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych podlega umorzeniu przez bank w części odpowiadającej: 1) nadwyżce przypadającego na dany lokal zadłużenia z tytułu kredytu i skapitalizowanych odsetek oraz z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu ponad wartość lokalu określoną zgodnie z ust. 2, ustalonej na dzień 31 marca 1996 r., 2) nadwyżce, o której mowa w pkt 1, ustalonej po dniu 31 marca 1996 r. w wypadku rezygnacji przez członka spółdzielni mieszkaniowej z członkostwa w spółdzielni i postawienia lokalu mieszkalnego do jej dyspozycji, 3) nadwyżce, o której mowa w pkt 1, ustalonej po dniu 31 marca 1996 r., powiększonej o nominalną kwotę umorzenia kredytu dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy - w wypadku przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu z lokatorskiego na własnościowe, pod warunkiem ograniczenia przez spółdzielnię mieszkaniową żądania uzupełnienia przez członka wkładu budowlanego do przypadających na dany lokal: kwoty kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami, kwoty zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu w części nie podlegającej umorzeniu oraz nominalnej kwoty umorzenia kredytu dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy, która podlega zwrotowi do budżetu państwa, 4) nadwyżce miesięcznej spłaty ponad minimalną jej wysokość określoną w art. 7, 8 i 11, 5) równowartości 70% zadłużenia po spłacie całości kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu w części nie podlegającej umorzeniu, jeżeli spłata ta nastąpi przed dniem 31 grudnia 1997 r., z tym że w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu członkowi spółdzielni przysługuje roszczenie o przekształcenie prawa do lokalu na własnościowe z ograniczeniem przez spółdzielnię mieszkaniową żądania uzupełnienia wkładu budowlanego do przypadającej na dany lokal nominalnej kwoty umorzenia kredytu dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy, która podlega zwrotowi do budżetu państwa. 2. Wartość lokalu, o której mowa w ust. 1 pkt 1, stanowi iloczyn powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m{2} powierzchni użytkowej ostatnio ogłoszonego przez wojewodę, na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 i z 1995 r. Nr 86, poz. 433). 3. Jeżeli kredytobiorca dokonywał w danym roku systematycznych, terminowych spłat kredytu wraz z odsetkami w wysokości wynikającej z art. 7, 8 i 11, odsetki przejściowo wykupione ze środków budżetu państwa nie podlegają oprocentowaniu. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb stosowania oraz sposób rozliczania umorzeń, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_32_11","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. 1. Roczne spłaty kredytów mieszkaniowych, zaciągniętych na podstawie umów określających równocześnie 40-letni okres spłaty kredytu i roczne obciążenie w wysokości 1% aktualnej wartości mieszkań, zajmowanych na warunkach lokatorskich lub 2% aktualnej wartości mieszkań zajmowanych na warunkach własnościowych, nie mogą być niższe od ilorazu kwoty zadłużenia z tytułu kredytu i odsetek, w tym odsetek przejściowo wykupionych ze środków budżetu państwa, na koniec roku poprzedniego oraz liczby lat, jaka pozostała do zakończenia okresu spłaty kredytu, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Wysokość obciążeń, o których mowa w ust. 1, podlega korekcie w związku z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3. 3. Na wniosek kredytobiorcy kredyty, o których mowa w ust. 1, mogą być także spłacane na zasadach określonych w art. 7."}
{"id":"1996_32_12","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, warunki objęcia pomocą państwa, na zasadach określonych w art. 7, spłaty kredytów mieszkaniowych zaciągniętych do dnia 31 marca 1996 r. na dokończenie inwestycji mieszkaniowych rozpoczętych przed dniem 31 grudnia 1994 r. i zasiedlenie wybudowanych mieszkań, których zasiedlenie nie było możliwe przez okres nie krótszy niż 3 miesiące przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_32_13","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288) w art. 218 w § 4 na końcu drugiego zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"zgodnie z zasadami, o których mowa w § 3 pkt 1.\"."}
{"id":"1996_32_14","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. W zakresie uregulowanym ustawą tracą moc przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o uporządkowaniu stosunków kredytowych (Dz.U. Nr 74, poz. 440, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i z 1993 r. Nr 40, poz. 181)."}
{"id":"1996_32_15","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. Do czasu wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 5, zachowują moc przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_32_16","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1996_32_2","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) zadłużeniu kredytobiorcy z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu - należy przez to rozumieć sumę kwoty środków przekazanych z budżetu państwa na przejściowe wykupienie należności banku z tytułu nie spłaconych przez kredytobiorcę odsetek od kredytu oraz kwot naliczanego przez bank oprocentowania tych odsetek, 2) spłatach lub należnościach z tytułu spłat kredytu - należy przez to rozumieć spłaty lub należności z tytułu spłat tego kredytu wraz z odsetkami, w tym odsetkami przejściowo wykupionymi ze środków budżetu państwa wraz z ich oprocentowaniem, 3) lokalu - należy przez to rozumieć lokal mieszkalny w spółdzielni mieszkaniowej, lokal mieszkalny w budynku stanowiący odrębną własność lub dom mieszkalny, 4) kredytobiorcy - należy przez to rozumieć również członka spółdzielni mieszkaniowej zajmującego lokal obciążony kredytem zaciągniętym przez spółdzielnię."}
{"id":"1996_32_3","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. 1. Bankom prowadzącym obsługę rachunków wkładów oszczędnościowych na książeczkach mieszkaniowych wystawionych do dnia 23 października 1990 r. przysługuje refundacja ze środków budżetu państwa wypłaconych premii gwarancyjnych od wkładów oszczędnościowych na budownictwo mieszkaniowe. 2. Wysokość premii gwarancyjnej nie może przekroczyć kwoty nakładów na nabycie lokalu lub kosztów jego budowy, albo kwoty zadłużenia z tytułu kredytu na budownictwo mieszkaniowe, od którego nie spłacone odsetki są wykupywane ze środków budżetu państwa. 3. W przypadku zbycia całości lub części lokalu, albo spółdzielczego prawa do lokalu przed upływem dwóch lat od dnia wypłacenia premii osoba, która otrzymała premię gwarancyjną po dniu wejścia w życie ustawy, jest obowiązana, z zastrzeżeniem ust. 4, do jej zwrotu na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy przenoszącej własność, lub spółdzielcze prawo do lokalu. Do zwrotu należności z tytułu premii stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych. 4. Jeżeli osoba zobowiązana do zwrotu premii gwarancyjnej złoży oświadczenie, iż w ciągu dwóch lat od dnia zbycia, o którym mowa w ust. 3, wydatkuje środki w wysokości nie niższej, niż kwota uzyskanej premii gwarancyjnej, na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych w formie uprawniającej do uzyskania tej premii, obowiązek zwrotu premii ulega na ten okres zawieszeniu. W razie nie wydatkowania środków zgodnie z oświadczeniem premia gwarancyjna podlega zwrotowi wraz z odsetkami liczonymi od terminu zwrotu określonego w ust. 3. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania premii gwarancyjnej, a także jej zwrotu oraz tryb rozliczeń z bankami z tytułu refundacji wypłaconych premii."}
{"id":"1996_32_4","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. Pomoc państwa w spłacie kredytów mieszkaniowych, o których mowa w art. 1 ust. 2, polega na: 1) odliczaniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych na spłatę zadłużenia z tytułu kredytów zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe - na warunkach określonych odrębnymi przepisami, 2) przejściowym wykupieniu ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych, 3) umorzeniu części zadłużenia kredytobiorców z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych. 2. Odsetki przejściowo wykupione ze środków budżetu państwa podlegają oprocentowaniu, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3."}
{"id":"1996_32_5","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. Pomoc państwa w spłacie kredytów mieszkaniowych, o których mowa w art. 1 ust. 2, może polegać również na jednorazowym wykupieniu ze środków budżetu państwa części zadłużenia z tytułu udzielonych kredytów mieszkaniowych na warunkach i w trybie określonym przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia."}
{"id":"1996_32_6","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. Z budżetu państwa przekazywane są bankom środki do wysokości różnicy pomiędzy należnym bankowi oprocentowaniem, obliczonym według stopy procentowej ustalonej przez Radę Ministrów, a wysokością odsetek spłacanych przez kredytobiorcę zgodnie z przepisami art. 7 i 8. 2. Banki są obowiązane wobec Skarbu Państwa do administrowania i egzekwowania zadłużenia kredytobiorców z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych."}
{"id":"1996_32_7","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. 1. Jeżeli kredyt został zaciągnięty, z zastrzeżeniem ust. 3, do dnia 31 maja 1992 r., wysokość obciążających kredytobiorcę miesięcznych spłat przypadających na dany lokal nie może być niższa od iloczynu powierzchni użytkowej lokalu oraz normatywu spłaty kredytu ustalanego w przeliczeniu na 1 m{2} powierzchni użytkowej lokalu. 2. Normatyw spłaty kredytu, o którym mowa w ust. 1, stanowi iloraz przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w województwie za I albo III kwartał, bez wypłat z zysku i nadwyżki bilansowej w spółdzielniach oraz nagród z zakładowego funduszu nagród, z uwzględnieniem sfery budżetowej bez przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" oraz bez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej Poczta Polska i Telekomunikacja Polska - Spółka Akcyjna, jednak nie wyższego niż 110% takiego wynagrodzenia w kraju oraz liczby, ustalonej przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, raz na pół roku, wysokość normatywów w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Zasady spłaty kredytów, o których mowa w ust. 1, mają także zastosowanie do kredytów zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe po terminie określonym w ust. 1, jeżeli kredyty te spełniały warunki przejściowego wykupienia odsetek ze środków budżetu państwa na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1996_32_8","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Jeżeli kredyt został zaciągnięty przez osobę fizyczną w okresie od dnia 21 października 1991 r. do dnia 31 marca 1995 r. wysokość obciążających kredytobiorcę miesięcznych spłat nie może być niższa w całym okresie spłaty niż 25% udokumentowanych miesięcznych dochodów jego gospodarstwa domowego. Kredytobiorca jest obowiązany zapewnić bankowi możliwość kontroli spełnienia tego warunku. 2. Dochód gospodarstwa domowego w rozumieniu ustawy stanowi suma przychodów członków gospodarstwa domowego pomniejszonych o koszty ich uzyskania, w tym także stałych przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zaś w wypadku rolników - dochód wynikający z przemnożenia ilości posiadanych przez rolnika hektarów przeliczeniowych przez dochód z jednego hektara przeliczeniowego, ogłaszany przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1996_32_9","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb rozliczeń z bankami z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych, w tym: wysokość oprocentowania kredytów objętych przejściowym wykupem odsetek, wysokość odsetek podlegających wykupieniu, wysokość i sposób oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych, zasady zaliczania przez banki wpłat dokonywanych przez kredytobiorców na poczet spłaty kredytu, a także rodzaje i sposób stosowania ulg w wypadku przejściowego pogorszenia się sytuacji materialnej kredytobiorcy."}
{"id":"1996_33_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106 poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przyczepy i naczepy o ładowności powyżej 5 ton, z wyjątkiem wykorzystywanych na cele rolnicze przez podatnika podatku rolnego,\"; 2) w art. 10 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1, rada gminy może uwzględniać rodzaj środka transportowego, ładowność, masę całkowitą, wiek, nacisk na siodło ciągnika albo liczbę miejsc do siedzenia.\"."}
{"id":"1996_33_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1996_347_1","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 73, poz. 435, z 1990 r. Nr 53, poz. 306 i z 1993 r. Nr 47, poz. 213) dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Działalność Rady finansowana jest ze środków budżetowych Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Członkom Rady przysługuje ryczałt, którego wysokość i zasady przyznawania określa Prezydent w drodze zarządzenia. 3. Ryczałt, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje członkom Rady zajmującym kierownicze stanowiska państwowe.\"."}
{"id":"1996_347_2","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1996_34_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 1) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) absolwencie - oznacza to bezrobotnego w okresie do upływu 12 miesięcy od dnia określonego w dyplomie, świadectwie ukończenia szkoły lub zaświadczeniu o ukończeniu kursu, jeżeli jest: a) absolwentem ponadpodstawowej szkoły publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej albo szkoły wyższej państwowej lub niepaństwowej - dla młodzieży, b) absolwentem studiów podyplomowych lub doktoranckich, podjętych w okresie 6 miesięcy od dnia ukończenia szkoły wyższej, c) absolwentem szkoły, o której mowa w lit.a), dla dorosłych, jeżeli w ostatnich 12 miesiącach trwania nauki nie był zatrudniony, d) absolwentem co najmniej 12-miesięcznego przygotowania zawodowego, odbytego w ramach Ochotniczych Hufców Pracy, e) absolwentem dziennych kursów zawodowych, trwających co najmniej 24 miesiące, jeżeli w okresie ostatnich 12 miesięcy ich trwania nie był zatrudniony, f) absolwentem szkoły specjalnej, g) niepełnosprawnym, który uzyskał uprawnienia do wykonywania zawodu,\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) dochodach - oznacza to wynagrodzenie lub dochody uzyskane z tytułu zatrudnienia albo innej pracy zarobkowej wykonywanej w okresie posiadania statusu bezrobotnego oraz dochody z innego tytułu niż zatrudnienie lub inna praca zarobkowa podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych,\", c) pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) odpowiednim zatrudnieniu - oznacza to zatrudnienie, do którego bezrobotny ma wystarczające kwalifikacje lub może je wykonywać po uprzednim szkoleniu, jego stan zdrowia pozwala mu na wykonywanie tego zatrudnienia, a łączny czas dojazdu do miejsca zatrudnienia i z powrotem środkami komunikacji publicznej nie przekracza 3 godzin,\", d) po pkt 21 dodaje się pkt 21a i 21b w brzmieniu: \"21a) stażu - oznacza to nabywanie umiejętności praktycznych do wykonywania pracy poprzez wykonywanie zadań w miejscu pracy przez absolwenta, bez nawiązania stosunku pracy z pracodawcą, 21b) stypendium - oznacza to kwotę wypłacaną z Funduszu Pracy bezrobotnemu, zarejestrowanemu w rejonowym urzędzie pracy po raz pierwszy jako absolwent, w okresie odbywania: szkolenia, stażu u pracodawcy oraz przez okres nauki w szkole ponadpodstawowej dla dorosłych,\"; 2) w art. 3: a) w ust. 1 wyrazy \"Krajowy Urząd Pracy\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Krajowego Urzędu Pracy\", b) w ust. 3 po wyrazach \"oraz wojewódzkich\" dodaje się wyrazy \"lub międzywojewódzkich\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Ilekroć w przepisach jest mowa o wojewódzkich urzędach pracy, rozumie się przez to również międzywojewódzkie urzędy pracy.\"; 3) w art. 12 w ust. 3 wyrazy \"miejscach pracy\" zastępuje się wyrazami \"miejscach zatrudnienia\"; 4) w art. 13 w ust. 3 w pkt 4 wyraz \"trzykrotnie\" zastępuje się wyrazem \"dwukrotnie\" oraz skreśla się wyrazy \"w okresie 6 miesięcy\"; 5) w art. 16: a) w ust. 5 w pkt 1 skreśla się wyrazy \", rodzinne, pielęgnacyjne\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Zasiłki szkoleniowe przysługują również za udokumentowane okresy niezdolności do pracy, za które na podstawie odrębnych przepisów pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia lub przysługują im zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.\", c) w ust. 10 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Rejonowy urząd pracy może skierować i sfinansować szkolenie osób zarejestrowanych jako poszukujące pracy otrzymujące świadczenie socjalne lub zasiłek socjalny przewidziane w Układzie zbiorowym pracy dla pracowników zakładów górniczych.\"; 6) w art. 18 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) jednorazowo bezrobotnym, pracownikom w okresie wypowiedzenia zwalnianym z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz poszukującym pracy otrzymującym świadczenie socjalne lub zasiłek socjalny przewidziane w Układzie zbiorowym pracy dla pracowników zakładów górniczych - na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, z wyjątkiem zakupu ziemi.\"; 7) w art. 19 w ust. 1: a) skreśla się wyrazy \"i zasiłki z ubezpieczenia społecznego\", b) wyrazy \"36% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego\" zastępuje się wyrazami \"kwoty zasiłku określonej w art. 24 ust. 1 obowiązującej\"; 8) w art. 20 w ust. 1 skreśla się wyrazy \", zasiłki z ubezpieczenia społecznego\"; 9) w art. 23: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"art. 25 ust. 2 i\", b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy spowodowane opieką nad dzieckiem: a) w wieku do 4 lat - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat, b) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje pielęgnacyjny zasiłek rodzinny - dodatkowo do 3 lat na każde takie dziecko,\", c) skreśla się ust. 3, d) w ust. 4 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: \"W przypadku pozbawienia wolności w okresie pobierania zasiłku lub zasiłku szkoleniowego, po zwolnieniu z zakładu karnego lub aresztu śledczego przysługuje prawo do zasiłku na okres pomniejszony o okres pobierania zasiłku przed pozbawieniem wolności i w trakcie przerw w odbywaniu kary.\"; 10) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wysokość zasiłku wynosi 260 złotych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W razie rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy z osobami, o których mowa w art. 25 ust. 4 pkt 1-3, zamieszkałymi w dniu rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego i w okresie pobierania zasiłku w rejonach administracyjnych (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, wysokość zasiłku wynosi 160% kwoty zasiłku określonego w ust. 1; zasiłek ten przysługuje również w przypadku, gdy w okresie pobierania tego zasiłku rejon został wykreślony z wykazu rejonów administracyjnych (gmin) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym.\", d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu: \"6a. Zasiłki, z zastrzeżeniem ust. 3, podlegają waloryzacji o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim kwartale, od pierwszego dnia trzeciego miesiąca po upływie tego kwartału. Pierwsza waloryzacja następuje z dniem 1 czerwca 1996 r. 6b. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, na podstawie obwieszczenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w terminie do 20 dnia drugiego miesiąca po zakończeniu każdego kwartału, ogłasza w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" kwoty zasiłków po waloryzacji.\"; 11) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Okres pobierania zasiłku nie może przekraczać 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 3-12.\", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 5 wyrazy \"w ust. 1-3\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 i 3\", d) w ust. 8: - wyrazy \"w ust. 1-3\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 i 3\", - wyrazy \"w art. 27 ust. 1 pkt 1-3\" zastępuje się wyrazami \"w art. 27 ust. 1 pkt 1-4\", e) w ust. 11 w pkt 1 wyrazy \"w ust. 1-3\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 i 3\", f) dodaje się ust. 13 w brzmieniu: \"13. Bezrobotnemu, który nabył prawo do zasiłku wyłącznie w wyniku zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych, zasiłek przysługuje przez okres równy okresowi tego zatrudnienia, nie dłużej jednak niż 12 miesięcy.\"; 12) w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zachowuje status bezrobotnego oraz prawo do zasiłku bezrobotny, który: 1) po upływie co najmniej 30 dni od dnia zarejestrowania w rejonowym urzędzie pracy podjął zatrudnienie lub inną pracę zarobkową i uzyskuje wynagrodzenie lub dochód w wysokości niższej od połowy najniższego wynagrodzenia albo 2) uzyskuje dochód z innego tytułu niż zatrudnienie lub innej pracy zarobkowej w wysokości określonej w pkt 1, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d) i f).\"; 13) w art. 27 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Prawo do zasiłku nie przysługuje bezrobotnemu, który: 1) z przyczyn nieusprawiedliwionych nie stawił się w wyznaczonym terminie w rejonowym urzędzie pracy, 2) odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, szkolenia, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych, 3) u ostatniego pracodawcy rozwiązał umowę o pracę za wypowiedzeniem, 4) u ostatniego pracodawcy spowodował rozwiązanie ze swej winy stosunku pracy (stosunku służbowego) bez wypowiedzenia, 5) otrzymał jednorazowy ekwiwalent pieniężny za urlop górniczy będący świadczeniem socjalnym lub jednorazową odprawą zamiast zasiłku socjalnego, przewidziane w Układzie zbiorowym pracy dla pracowników zakładów górniczych, albo odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia umowy o pracę. 2. Bezrobotnemu, o którym mowa w ust. 1, spełniającemu warunki określone w art. 23 zasiłek przysługuje: 1) po okresie 90 dni - w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1-3, 2) po okresie 180 dni - w przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 4, 3) po upływie okresu, za który otrzymał ekwiwalent, odprawę lub odszkodowanie, o których mowa w ust. 1 pkt 5.\"; 14) w art. 28 w ust. 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) zasiłek lub zasiłek szkoleniowy wypłacony bezrobotnemu za okres, za który nabył prawo do emerytury, renty inwalidzkiej lub renty rodzinnej, jeżeli organ, który przyznał świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 29.\"; 15) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Bezrobotnemu, któremu przyznano prawo do emerytury, renty inwalidzkiej lub renty rodzinnej za okres, za który otrzymał zasiłek lub zasiłek szkoleniowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub inne organy rentowe, które przyznały świadczenie, wypłacają to świadczenie pomniejszone o kwotę odpowiadającą wysokości wypłaconych temu bezrobotnemu za ten okres zasiłków i przekazują te kwoty na konto Funduszu Pracy właściwego rejonowego urzędu pracy. 2. Kwota pomniejszenia, o której mowa w ust. 1, za okres pobierania zasiłku lub zasiłku szkoleniowego nie może być wyższa niż przyznana za ten okres kwota emerytury, renty inwalidzkiej lub renty rodzinnej.\"; 16) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Okresy pobierania zasiłku, zasiłku szkoleniowego oraz stypendiów, przyznanych na podstawie art. 37a i 37b, wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z wyjątkiem okresów ich pobierania za czas udokumentowanej niezdolności do pracy, które wlicza się jako okresy nieskładkowe.\", b) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Okresów pobierania zasiłków, zasiłków szkoleniowych oraz stypendiów, o których mowa w ust. 1, nie wlicza się jednak do:\", c) w ust. 3 wyrazy \"ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 i ust. 2 pkt 2 i 3\"; 17) w art. 31: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i 2\", c) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Rejonowy urząd pracy może dokonać zwrotu części lub całości kosztów dojazdów do pracy i zakwaterowania osobie zamieszkałej w rejonie administracyjnym (gminie) uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, która została skierowana i podjęła zatrudnienie, staż lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania. 7. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i okres, przez który mogą być finansowane koszty, o których mowa w ust. 6, oraz szczegółowe warunki i tryb dokonywania zwrotu tych kosztów.\"; 18) skreśla się art. 32 i 33; 19) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Kwoty zasiłków, zasiłków szkoleniowych i stypendiów za należny okres zaokrągla się w górę do 10 groszy.\"; 20) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. W rejonach administracyjnych (gminach), w których stopa bezrobocia nie przekracza połowy średniej stopy bezrobocia w kraju, okres pobierania zasiłków może być skrócony do 6 miesięcy. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rejony, o których mowa w ust. 1.\"; 21) w art. 37 w ust. 3 wyrazy \"z wyłączeniem rozdziału 7\" zastępuje się wyrazami \"z wyłączeniem rozdziału 7 w dziale II\"; 22) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a i 3b w brzmieniu: \"Rozdział 3a Aktywizacja zawodowa absolwentów"}
{"id":"1996_34_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591) w art. 84 w ust. 1 po wyrazie \"uzyskania\" dodaje się wyrazy \"zezwolenia i\"."}
{"id":"1996_34_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1 i z 1995 r. Nr 87, poz. 435) w art. 12 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Koszty obsługi Funduszu obciążają środki finansowe Funduszu. Koszty poboru składek na Fundusz obciążają ten Fundusz i są zwracane Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 0,5% przypisu składek na Fundusz.\"."}
{"id":"1996_34_37a","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37a. Absolwentowi skierowanemu przez rejonowy urząd pracy na szkolenie przysługuje w okresie jego odbywania, nie dłużej jednak niż do końca okresu posiadania statusu absolwenta, stypendium w wysokości 1\/40 kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, za każdy dzień odbywania tego szkolenia; przepisy art. 16 ust. 4-6 oraz ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_34_37b","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37b. 1. Rejonowy urząd pracy może, na wniosek lub za zgodą absolwenta, skierować go do odbycia u pracodawcy stażu przez okres nie przekraczający 12 miesięcy. 2. Staż, o którym mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie umowy zawartej przez rejonowy urząd pracy z pracodawcą, który wyraził zgodę na jego odbycie przez absolwenta, według programu określonego w umowie. 3. Nadzór nad odbywaniem stażu przez absolwenta sprawuje rejonowy urząd pracy. 4. Rejonowy urząd pracy może, za zgodą pracodawcy, powierzyć na podstawie umowy zlecenia sprawowanie nadzoru nad odbywaniem stażu, przez skierowanego absolwenta, wyznaczonemu przez tego pracodawcę pracownikowi i przyznać mu z Funduszu Pracy wynagrodzenie miesięczne w wysokości do 10% łącznej kwoty stypendium przysługującego nadzorowanym absolwentom. 5. Absolwentowi w okresie odbywania stażu, nie dłużej jednak niż do końca okresu posiadania statusu absolwenta, przysługuje stypendium wypłacane przez rejonowy urząd pracy w wysokości 1\/40 kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, za każdy dzień odbywania tego stażu; przepisy art. 16 ust. 4-6 oraz ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio. 6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki odbywania stażu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_34_37c","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37c. Rejonowy urząd pracy ustala, opłaca i rozlicza, w wysokości i na zasadach przewidzianych dla zasiłków i zasiłków szkoleniowych, składkę na ubezpieczenie społeczne od stypendiów wypłaconych na podstawie art. 37a i 37b."}
{"id":"1996_34_37d","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37d. 1. Bezrobotnemu zamieszkałemu w rejonie administracyjnym (gminie) uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, który w okresie do 6 miesięcy od dnia utraty statusu absolwenta podjął dalszą naukę w szkole ponadpodstawowej dla dorosłych, rejonowy urząd pracy na wniosek bezrobotnego przyznaje stypendium w wysokości 60% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, wypłacane przez okres 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Podstawą wypłaty stypendium jest zaświadczenie wystawione przez szkołę, potwierdzające kontynuowanie nauki. 3. Stypendium nie przysługuje w przypadku przerwania nauki, podjęcia zatrudnienia lub utraty statusu bezrobotnego."}
{"id":"1996_34_37e","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37e. 1. Rejonowy urząd pracy może dokonywać z Funduszu Pracy, przez okres do 12 miesięcy, zwrotu poniesionych przez pracodawcę, z tytułu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego absolwenta, kosztów wypłaconego mu wynagrodzenia, nagród oraz składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak kwoty zasiłku określonej w art. 24 ust. 1, i składki na ubezpieczenie społeczne od tej kwoty, obowiązującej w ostatnim dniu każdego rozliczanego miesiąca. 2. Rejonowy urząd pracy może dokonywać z Funduszu Pracy, przez okres do 18 miesięcy, zwrotu poniesionych przez pracodawcę, z tytułu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego absolwenta, kosztów wypłaconego mu wynagrodzenia, nagród oraz składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak najniższego wynagrodzenia, i składki na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia, jeżeli zwrot obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc."}
{"id":"1996_34_37f","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37f. 1. Absolwenci, na swój wniosek lub za ich zgodą, mogą zostać skierowani przez rejonowy urząd pracy, na zasadach robót publicznych, do wykonywania przez okres do 6 miesięcy pracy nie związanej z wyuczonym zawodem, w wymiarze nie przekraczającym połowy wymiaru czasu pracy w instytucjach użyteczności publicznej oraz organizacjach zajmujących się problematyką: kultury, oświaty, sportu i turystyki, opieki zdrowotnej oraz opieki społecznej. 2. Rejonowy urząd pracy zwraca pracodawcy, który zatrudnił absolwentów skierowanych do prac, o których mowa w ust. 1, część poniesionych kosztów na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych absolwentów i połowy najniższego wynagrodzenia obowiązującego w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca łącznie ze składką na ubezpieczenie społeczne od refundowanego wynagrodzenia."}
{"id":"1996_34_37g","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37g. Pracodawca, który zatrudnił skierowanego absolwenta, zwolniony jest przez okres 12 miesięcy lub przez okres, o którym mowa w art. 37e ust. 2, od dnia zatrudnienia absolwenta, od opłacania składki na Fundusz Pracy należnej od wynagrodzenia tego absolwenta. Rozdział 3b Wspieranie regionalnych i lokalnych rynków pracy"}
{"id":"1996_34_37h","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37h. 1. Rada Ministrów, przyjmując jako podstawowe kryteria stopę bezrobocia i przewidywany jego wzrost, określa, w drodze rozporządzenia, rejony administracyjne (gminy) zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w których na podstawie odrębnych przepisów mogą być stosowane szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje w celu ograniczenia bezrobocia i jego skutków. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki przyznawania dotacji, której wysokość ustala ustawa budżetowa, na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych jako zadania własne gmin w systemie robót publicznych w rejonach administracyjnych (gminach), o których mowa w ust. 1. 3. Rada Ministrów może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, we wszystkich lub niektórych rejonach, o których mowa w ust. 1, wydłużony okres pobierania zasiłków, określając równocześnie okres i dodatkowe warunki wymagane do wydłużonej wypłaty zasiłków."}
{"id":"1996_34_37i","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37i. 1. Rada Ministrów, przyjmując jako podstawowe kryterium zagrożenie województwa lub jego części strukturalną recesją i degradacją społeczną, spowodowaną w szczególności: 1) koncentracją przestarzałego przemysłu, 2) likwidacją państwowych przedsiębiorstw rolnych, 3) ograniczaniem produkcji lub likwidacją wielkich zakładów przemysłowych mających decydujący wpływ na rozwój województwa lub rejonu, może określić, w drodze rozporządzenia, województwa lub rejony administracyjne (gminy) objęte zakresem działania rejonowego urzędu pracy, w których regionalne programy mające na celu restrukturyzację gospodarki, a także ograniczanie negatywnych skutków bezrobocia, mogą być wspierane środkami budżetu państwa określonymi na ten cel w ustawie budżetowej. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wspierania z budżetu państwa programów restrukturyzacyjnych w województwach lub rejonach administracyjnych (gminach), o których mowa w ust. 1. 3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, województwa lub rejony administracyjne (gminy), o których mowa w ust. 1, w których mogą być stosowane, określone na podstawie odrębnych przepisów, wszystkie lub niektóre instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje, o których mowa w art. 37h ust. 1. 4. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, przyznać bezrobotnym zamieszkałym we wszystkich bądź niektórych województwach lub rejonach administracyjnych (gminach), o których mowa w ust. 1, prawo do zasiłku lub stypendium, o których mowa w art. 24 ust. 5 i w art. 37d.\"; 23) w art. 47 skreśla się ust. 5; 24) w art. 48 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Postanowienia ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do obywateli polskich zatrudnionych przez pracodawców zagranicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli pracodawca zagraniczny nie posiada w Polsce siedziby ani przedstawicielstwa.\"; 25) w art. 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i kryteria rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich za granicą w celu realizacji umów o dzieło przez polskie podmioty gospodarcze, jeżeli został on ustanowiony w umowie międzynarodowej.\"; 26) w art. 50 skreśla się ust. 13; 27) w art. 53 w ust. 1 w pkt 1 po lit.e) dodaje się lit.f) w brzmieniu: \"f) otrzymujące świadczenie socjalne lub zasiłek socjalny, przewidziane w Układzie zbiorowym pracy dla pracowników zakładów górniczych,\"; 28) w art. 56 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Koszty poboru składek na Fundusz Pracy obciążają ten fundusz i są zwracane Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 0,5% przypisu składek na Fundusz Pracy.\"; 29) w art. 57 w ust. 1: a) w pkt 5 po wyrazach \"art. 19-21\" dodaje się wyrazy \"i 37f\", b) w pkt 7 wyrazy \"art. 33\" zastępuje się wyrazami \"art. 37e\", c) w pkt 17 skreśla się wyrazy \"wojewódzkich i rejonowych\", d) dodaje się pkt 26-29 w brzmieniu: \"26) stypendiów, o których mowa w art. 37a i 37b, oraz składek na ubezpieczenie społeczne od tych stypendiów, a także stypendiów, o których mowa w art. 37d, 27) wynagrodzeń, o których mowa w art. 37b ust. 4, 28) kosztów poboru składek, o których mowa w art. 56 ust. 2a, 29) kosztów zakwaterowania i dojazdów do pracy, o których mowa w art. 31 ust. 6.\"; 30) w art. 57 w ust. 4 wyrazy \"pkt 2-5 i 7\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2-5, 7, 13, 26, 27 i 29\"; 31) w art. 73 skreśla się ust. 3; 32) po art. 73 dodaje się art. 73a w brzmieniu: \"Art. 73a. Okresy zatrudnienia obywateli polskich w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej i w byłej Czechosłowackiej Republice Socjalistycznej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych, przypadające przed dniem 1 grudnia 1991 r., traktowane są jak okresy zatrudnienia w Państwie Polskim w zakresie uprawnień pracowniczych oraz w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym oraz o świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.\"."}
{"id":"1996_34_4","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. Absolwenci zarejestrowani jako bezrobotni przed dniem wejścia w życie ustawy uprawnieni są do zasiłków, zasiłków szkoleniowych i innych świadczeń na dotychczasowych zasadach. 2. Bezrobotni, którzy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nabyli prawo do zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują do niego prawo także w przypadku, gdy zamieszkują w rejonie administracyjnym (gminie) nie uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 3. Stypendia, o których mowa w art. 37a, 37b i 37d ustawy wymienionej w art. 1, mogą być przyznane absolwentom, którzy zarejestrują się jako bezrobotni począwszy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. Przepis art. 1 pkt 11 lit.f) ustawy stosuje się do bezrobotnych skierowanych do prac interwencyjnych lub robót publicznych począwszy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"1996_34_5","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. Przepisy wykonawcze, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie upoważnienia zawartego w art. 49 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują moc do czasu wydania przepisów na podstawie upoważnienia w brzmieniu określonym w niniejszej ustawie, nie dłużej niż 6 miesięcy."}
{"id":"1996_34_6","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. Okres zatrudnienia od 1 lipca do 31 grudnia 1994 r. w wymiarze niższym od połowy wymiaru czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie zalicza się do okresu, od którego zależy nabycie prawa i długość okresu pobierania zasiłku, jeżeli w okresie tego zatrudnienia nie był pobierany zasiłek. 2. Zasiłek uzyskany na podstawie ust. 1 przyznawany jest na wniosek bezrobotnego od dnia złożenia wniosku; zasiłek przysługuje, jeżeli bezrobotny w dniu rejestracji spełniał warunki do jego otrzymania po zaliczeniu okresów zatrudnienia, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_34_7","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_34_8","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1995 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1996 r., z wyjątkiem przepisów: 1) art. 1 pkt 13 dotyczącego art. 27 ust. 1 pkt 3, który wchodzi w życie pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia ustawy, 2) art. 2, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1996_350_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (Dz.U. z 1993 r. Nr 38, poz. 172, z 1996 r. Nr 73, poz. 350 oraz z 1999 r. Nr 35, poz. 321) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1-3 otrzymują brzmienie: \"Art. 1. 1. Za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, odpowiedzialność konstytucyjną przed Trybunałem Stanu ponoszą: 1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Prezes Rady Ministrów oraz członkowie Rady Ministrów, 3) Prezes Narodowego Banku Polskiego, 4) Prezes Najwyższej Izby Kontroli, 5) członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, 6) osoby, którym Prezes Rady Ministrów powierzył kierowanie ministerstwem, 7) Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych. 2. W zakresie określonym w art. 107 Konstytucji odpowiedzialność przed Trybunałem Stanu ponoszą również posłowie i senatorowie."}
{"id":"1996_350_13b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 13b. W przypadku zakończenia kadencji Sejmu postępowanie w sprawie odpowiedzialności posła, który nie uzyskał ponownie mandatu, określonej w art. 107 ust. 2 Konstytucji, ulega umorzeniu, które stwierdza Marszałek Sejmu nowej kadencji.\"; 12) art. 15 i 16 otrzymują brzmienie: \"Art. 15. 1. W skład Trybunału Stanu mogą być wybrani obywatele polscy korzystający z pełni praw publicznych, niekarani sądownie, niezatrudnieni w organach administracji rządowej. 2. Osoby wybrane w skład Trybunału Stanu składają przed Marszałkiem Sejmu przyrzeczenie sędziowskie."}
{"id":"1996_350_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 16. Sędziowie Trybunału Stanu sprawują swoje funkcje nieodpłatnie, z tym że zachowują prawo do diet i zwrotu poniesionych kosztów podróży.\"; 13) w art. 17 w ust. 2 wyrazy \"więcej niż trzech członków Trybunału Stanu lub ich zastępców\" zastępuje się wyrazami \"członka Trybunału Stanu\"; 14) art. 18-20 otrzymują brzmienie: \"Art. 18. 1. Trybunał Stanu jest sądem pierwszej instancji oraz sądem drugiej instancji. 2. W postępowaniu przed Trybunałem Stanu oraz Komisją Odpowiedzialności Konstytucyjnej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, chyba że niniejsza ustawa stanowi inaczej. 3. W postępowaniu przed Trybunałem Stanu powództwo cywilne jest niedopuszczalne. 4. W warunkach określonych w art. 2 Trybunał Stanu może zlecić Prokuratorowi Generalnemu przeprowadzenie w określonym zakresie postępowania co do czynu wypełniającego znamiona przestępstwa. 5. W postępowaniu przed Trybunałem Stanu oskarżeni, świadkowie i biegli zwolnieni są od obowiązku zachowania tajemnicy służbowej i państwowej."}
{"id":"1996_350_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 19. 1. W pierwszej instancji Trybunał Stanu orzeka w składzie: przewodniczący i 4 członków. 2. W drugiej instancji Trybunał Stanu orzeka w składzie: przewodniczący i 6 członków, z wyłączeniem sędziów, którzy uczestniczyli w rozpatrzeniu sprawy w pierwszej instancji. 3. W sprawach pytań prawnych orzeka cały skład Trybunału Stanu, z wyłączeniem sędziów, którzy w danej sprawie uczestniczyli w orzekaniu w pierwszej instancji. 4. Poza rozprawą Trybunał Stanu orzeka w składzie: przewodniczący i 2 członków."}
{"id":"1996_350_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_350_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 2. 1. Prezydent może być pociągnięty do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu za naruszenie Konstytucji, ustawy lub za popełnienie przestępstwa. 2. W okresie sprawowania urzędu Prezydenta nie biegnie przedawnienie odpowiedzialności karnej za te przestępstwa, za które osoba sprawująca ten urząd nie została postawiona w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu, którzy tymczasowo wykonują obowiązki Prezydenta. 4. Członkowie Rady Ministrów ponoszą odpowiedzialność przed Trybunałem Stanu za naruszenie Konstytucji lub ustaw, a także za przestępstwa popełnione w związku z zajmowanym stanowiskiem. 5. Osoby, o których mowa w ust. 4, mogą być pociągnięte do odpowiedzialności karnej przed Trybunałem Stanu za przestępstwa popełnione w związku z zajmowanym stanowiskiem, jeżeli w uchwale Sejmu o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej tych osób 39czne pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej i karnej uznano za celowe. W takim przypadku Trybunał Stanu przejmuje do łącznego rozpoznania sprawę, która toczy się już przed sądem."}
{"id":"1996_350_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 20. 1. Trybunał Stanu rozpatruje sprawę w granicach określonych w akcie oskarżenia. 2. Oskarżyciel nie może zarzucić oskarżonemu innych czynów niż objęte aktem oskarżenia. 3. Trybunał Stanu nie może przekazać sprawy Zgromadzeniu Narodowemu, Sejmowi albo Senatowi w celu uzupełnienia lub rozszerzenia przeprowadzonego postępowania.\"; 15) dodaje się art. 20a-20e w brzmieniu: \"Art. 20a. W postępowaniu przed Trybunałem Stanu udział obrońcy jest konieczny."}
{"id":"1996_350_20b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 20b. Wykluczenie jawności rozprawy przed Trybunałem Stanu może uzasadnić wyłącznie wzgląd na bezpieczeństwo państwa lub tajemnicę państwową."}
{"id":"1996_350_20c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 20c. 1. Termin do wniesienia apelacji wynosi 30 dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu odpisu wyroku z uzasadnieniem. 2. Termin do wniesienia zażalenia wynosi 14 dni. 3. Od wyroku Trybunału Stanu wydanego w drugiej instancji kasacja nie przysługuje."}
{"id":"1996_350_20d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 20d. Umorzenie albo warunkowe umorzenie postępowania przed Trybunałem Stanu może nastąpić jedynie na rozprawie."}
{"id":"1996_350_20e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 20e. Obsługę kancelaryjną Trybunału Stanu zapewnia Sąd Najwyższy.\"; 16) art. 21 i art. 22 skreśla się; 17) art. 24 skreśla się; 18) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Za czyny określone w art. 3, o ile nie wypełniają znamion przestępstwa, Trybunał Stanu wymierza łącznie lub osobno następujące kary: 1) utratę czynnego i biernego prawa wyborczego na urząd Prezydenta, do Sejmu, do Senatu oraz do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, 2) zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych i w organizacjach społecznych, 3) utratę wszystkich lub niektórych orderów, odznaczeń i tytułów honorowych oraz utratę zdolności do ich uzyskania.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Za naruszenie zakazów, o których mowa w art. 107 ust. 1 Konstytucji, Trybunał Stanu orzeka pozbawienie mandatu poselskiego.\", c) w ust. 2 wyrazy \" , z tym że kara, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może być orzekana na stałe\" skreśla się, d) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. W razie uznania przez Trybunał Stanu chociażby nieumyślnego popełnienia czynów określonych w art. 2 ust. 1 i art. 3 Trybunał orzeka odpowiednio w odniesieniu do Prezydenta - złożenie z urzędu, a w odniesieniu do pozostałych osób, z zastrzeżeniem ust. 1a - utratę zajmowanego stanowiska, z którego pełnieniem związana jest odpowiedzialność konstytucyjna. 4. Trybunał Stanu z uwagi na znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu lub szczególne okoliczności sprawy może poprzestać na uznaniu winy oskarżonego.\"; 19) dodaje się art. 26a i 26b w brzmieniu: \"Art. 26a. Jeżeli po rozpoczęciu rozprawy, a przed wydaniem wyroku, zostanie wybrany nowy skład Trybunału Stanu, rozprawę w danej instancji prowadzi od początku Trybunał Stanu w nowym składzie."}
{"id":"1996_350_26b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 26b. W zakresie odpowiedzialności konstytucyjnej senatorów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy odnoszące się do odpowiedzialności konstytucyjnej posłów. W tym zakresie kompetencje Sejmu i jego organów przysługują odpowiednio Senatowi i jego organom.\"; 20) w art. 28 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli czyn uprzednio popełniony polegał na chociażby nieumyślnym naruszeniu Konstytucji lub ustawy, Trybunał Stanu ogranicza się do stwierdzenia dokonanych naruszeń prawa.\"."}
{"id":"1996_350_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o Trybunale Stanu","text":"Art. 3. Odpowiedzialność konstytucyjna obejmuje czyny, którymi osoby wymienione w art. 1 ust. 1, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, chociażby nieumyślnie, naruszyły Konstytucję lub ustawę.\"; 2) w art. 5 wyrazy \"ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1\"; 3) dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Prawo do pociągnięcia posła do odpowiedzialności konstytucyjnej przysługuje wyłącznie Sejmowi.\"; 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Wstępny wniosek o postawienie Prezydenta w stan oskarżenia może być złożony Marszałkowi Sejmu przez co najmniej 140 członków Zgromadzenia Narodowego. 2. Wstępny wniosek o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2-7, może być złożony Marszałkowi Sejmu przez: 1) Prezydenta, 2) posłów, w liczbie co najmniej 115. 3. Wstępny wniosek o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 3-7, może być złożony Marszałkowi Sejmu również przez komisję śledczą powołaną na podstawie art. 111 Konstytucji. 4. Wstępny wniosek o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej posła może być złożony do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej przez Marszałka Sejmu. 5. Wstępny wniosek o postawienie w stan oskarżenia lub o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej musi spełniać warunki wymagane przez przepisy Kodeksu postępowania karnego w stosunku do aktu oskarżenia i zawierać podpisy wszystkich wnioskodawców, a także wskazywać osobę upoważnioną do występowania w imieniu wnioskodawców w dalszym postępowaniu przed organami Sejmu. 6. Jeżeli wstępny wniosek, o którym mowa w ust. 1-4, nie odpowiada warunkom określonym w ustawie, Marszałek Sejmu, w uzgodnieniu z Prezydium Sejmu, po zasięgnięciu opinii Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, wzywa reprezentanta wnioskodawców, o którym mowa w ust. 5, do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni, wskazując niezbędny zakres uzupełnienia. 7. W przypadku nieuzupełnienia wstępnego wniosku w terminie i w zakresie, o którym mowa w ust. 6, Marszałek Sejmu postanawia o pozostawieniu wniosku bez biegu.\"; 5) w art. 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \" która wszczyna postępowanie.\"; 6) w art. 8 po wyrazie \"przesyła\" dodaje się wyraz \"niezwłocznie\"; 7) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 21\" zastępuje się wyrazami \"art. 18 ust. 5\", b) w ust. 4 wyrazy \"art. 1 ust. 2 pkt 2-7\" zastępuje się wyrazami \"art. 1 ust. 1 pkt 2-7 i ust. 2\", c) dodaje się ust. 6-9 w brzmieniu: \"6. Wnioski mniejszości mogą zawierać jedynie wnioski o umorzenie postępowania, postawienie w stan oskarżenia lub o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej. 7. Wnioski mniejszości do sprawozdań, o których mowa w ust. 3 i 4, zawierające wnioski o postawienie w stan oskarżenia lub o pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej powinny spełniać warunki wymagane przez przepisy Kodeksu postępowania karnego w stosunku do aktu oskarżenia. 8. Jeżeli wnioski, o których mowa w ust. 5 i 6, nie odpowiadają warunkom określonym w ustawie, odpowiednio przewodniczący Zgromadzeniu Narodowemu albo Marszałek Sejmu, w uzgodnieniu z Prezydium Sejmu, wzywa wnioskodawców do ich uzupełnienia w terminie 14 dni, wskazując niezbędny zakres uzupełnienia wniosku. 9. W przypadku nieuzupełnienia wniosku w terminie i w zakresie, o których mowa w ust. 8, wniosek taki uznaje się za nieprzedstawiony przez Komisję Odpowiedzialności Konstytucyjnej.\"; 8) w art. 10: a) w ust. 1 zdanie drugie skreśla się, b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Z dniem podjęcia uchwały o postawieniu Prezydenta w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu sprawowanie urzędu przez Prezydenta ulega zawieszeniu.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Po podjęciu przez Zgromadzenie Narodowe uchwały o postawieniu Prezydenta w stan oskarżenia Marszałek Sejmu przesyła, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 2b, przewodniczącemu Trybunału Stanu, uchwałę Zgromadzenia Narodowego wraz z uchwałą Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej albo wnioskiem mniejszości, które w dalszym postępowaniu przed Trybunałem Stanu stanowią akt oskarżenia.\"; 9) w art. 11: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepisu ust. 1 zdanie drugie nie stosuje się do mandatu poselskiego.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Po podjęciu uchwały o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej Sejm wybiera spośród posłów, w terminie 3 miesięcy, dwóch oskarżycieli, z których co najmniej jeden posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska sędziego. W razie utraty uprawnień przez oskarżycieli ich obowiązki do czasu wyboru nowych oskarżycieli wykonuje Marszałek Sejmu.\", c) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Po wyborze oskarżycieli, o których mowa w ust. 2, Marszałek Sejmu przesyła, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 3b, przewodniczącemu Trybunału Stanu uchwałę, o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej wraz z uchwałą Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej albo wnioskiem mniejszości, które w dalszym postępowaniu przed Trybunałem Stanu stanowią akt oskarżenia.\"; 10) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Postawienie Prezydenta w stan oskarżenia może nastąpić uchwałą Zgromadzenia Narodowego, podjętą większością co najmniej 23 głosów ustawowej liczby członków Zgromadzenia Narodowego.\", b) dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Uchwałę o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 3-7 oraz ust. 2, Sejm podejmuje bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. 1b. Uchwałę o pociągnięciu do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2, Sejm podejmuje większością 35 ustawowej liczby posłów.\", c) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Niezależnie od treści wniosku, o którym mowa w art. 9 ust. 3, Zgromadzenie Narodowe głosuje nad postawieniem Prezydenta w stan oskarżenia. 2b. Jeżeli Zgromadzenie Narodowe podjęło uchwałę o postawieniu Prezydenta w stan oskarżenia, a Komisja Odpowiedzialności Konstytucyjnej wnosiła o umorzenie postępowania wobec niego, nie przedstawiając w swoim sprawozdaniu wniosku mniejszości o postawienie w stan oskarżenia, to aktem oskarżenia jest uchwała o postawieniu w stan oskarżenia wraz z wnioskiem wstępnym o postawienie w stan oskarżenia. Akt oskarżenia przewodniczący Zgromadzeniu Narodowemu przesyła przewodniczącemu Trybunału Stanu.\", d) w ust. 3 wyrazy \"art. 1 ust. 2 pkt 2-7 w trybie określonym w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 1 ust. 1 pkt 2-7 i ust. 2 w trybie określonym w ust. 1a i 1b\", e) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Niezależnie od treści wniosku, o którym mowa w art. 9 ust. 4, Sejm głosuje nad pociągnięciem do odpowiedzialności konstytucyjnej osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2-7 i ust. 2. 3b. Jeżeli Sejm podjął uchwałę o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej osób, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2-7 i ust. 2, a Komisja Odpowiedzialności Konstytucyjnej wnosiła o umorzenie postępowania wobec nich, nie przedstawiając w swoim sprawozdaniu wniosku mniejszości o pociągnięcie do odpowiedzialności, to aktem oskarżenia jest uchwała o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej wraz z wnioskiem wstępnym o pociągnięcie do odpowiedzialności. Akt oskarżenia Marszałek Sejmu przesyła przewodniczącemu Trybunału Stanu.\"; 11) dodaje się art. 13a i 13b w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. Jeżeli po nadaniu biegu przez Marszałka Sejmu wnioskowi wstępnemu, a przed podjęciem przez Sejm uchwały o postawieniu w stan oskarżenia lub o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej albo przed stwierdzeniem umorzenia postępowania w sprawie upłynie kadencja Sejmu, postępowanie w danej sprawie toczy się nadal w Sejmie następnej kadencji. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Marszałek Sejmu kieruje sprawę do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. 3. Komisja Odpowiedzialności Konstytucyjnej nie jest związana uchwałami podjętymi przez komisję sejmową, która uprzednio rozpatrywała daną sprawę; w poczet materiału dowodowego zalicza się dowody zebrane w dotychczasowym postępowaniu. 4. Sejm nowej kadencji wybiera posłów oskarżycieli."}
{"id":"1996_352_1","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 1. 1. Tworzy się Agencję Techniki i Technologii, zwaną dalej \"Agencją\". Agencja jest państwową osobą prawną. 2. Agencja nie odpowiada za zobowiązania Skarbu Państwa, a Skarb Państwa nie odpowiada za zobowiązania Agencji. 3. Siedzibą Agencji jest miasto stołeczne Warszawa."}
{"id":"1996_352_10","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 10. W okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy dochody Agencji są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych."}
{"id":"1996_352_11","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_352_2","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 2. Minister Przemysłu i Handlu sprawuje nadzór nad Agencją."}
{"id":"1996_352_3","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 3. 1. Do zadań Agencji należy: 1) promowanie i wspomaganie wdrażania innowacyjnych technik i technologii oraz komercjalizacja wyników badań w celu podwyższenia poziomu nowoczesności i konkurencyjności polskich produktów, 2) działanie na rzecz realizacji założeń i programów polityki państwa w dziedzinie wykorzystania nowych technik i technologii w gospodarce, 3) wyszukiwanie, ocena i promocja nowych rozwiązań technicznych i technologicznych w celu ich gospodarczego wykorzystania, zarówno przez podmioty krajowe, jak i zagraniczne, 4) opracowywanie propozycji rozwiązań pobudzających innowacyjność w działalności podmiotów gospodarczych. 2. Agencja realizuje swoje zadania w szczególności przez: 1) gromadzenie i analizowanie informacji o nowoczesnych rozwiązaniach w zakresie techniki i technologii oraz udostępnianie tych informacji, za zgodą uprawnionych, podmiotom zainteresowanym wdrożeniem lub wykorzystaniem tych rozwiązań, 2) przedsięwzięcia o charakterze inspirującym, doradczym i informacyjnym w zakresie technicznych i ekonomicznych perspektyw, możliwości i warunków wykorzystania nowych technik i technologii w gospodarce, 3) finansowanie lub udział w finansowaniu zadań, o których mowa w ust. 1. 3. W zakresie wykonywania swoich zadań Agencja może: 1) udzielać, w wysokości określonej w planie finansowym Agencji, pożyczek zaciąganych w celu gospodarczego wykorzystania nowoczesnych rozwiązań w zakresie techniki i technologii, 2) udzielać, w wysokości określonej w planie finansowym Agencji, poręczeń spłaty pożyczek i kredytów zaciąganych w celu gospodarczego wykorzystania nowoczesnych rozwiązań w zakresie techniki i technologii oraz dokonywać dopłat do oprocentowania takich pożyczek i kredytów, 3) prowadzić działalność gospodarczą, 4) obejmować udziały i akcje w spółkach, 5) wydawać opinie o technicznych i ekonomicznych perspektywach, możliwościach i warunkach wykorzystania nowych technik i technologii w gospodarce, które mogą służyć uzyskaniu pożyczki lub kredytu. 4. Agencja może otrzymywać wynagrodzenie za czynności, o których mowa w ust. 2 i 3. 5. Działania, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, Agencja może prowadzić za pośrednictwem banków w zakresie działalności finansowej, a w zakresie innych zadań za pośrednictwem innych osób prawnych na podstawie umów zawieranych przez Agencję z tymi podmiotami. 6. Minister Przemysłu i Handlu w uzgodnieniu z Ministrem Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kierunki działań Agencji w ramach zadań, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz sposoby ich realizacji, warunki udzielania pożyczek i poręczeń, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, w tym także preferencyjnych."}
{"id":"1996_352_4","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 4. Agencja działa na podstawie ustawy oraz statutu nadanego przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określającego organizację Agencji, szczegółowe zasady gospodarki finansowej, dopuszczalny zakres działalności gospodarczej, obejmowania udziałów i akcji w spółkach oraz zasady działania Rady Agencji, o której mowa w art. 6."}
{"id":"1996_352_5","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 5. 1. Organem Agencji jest Prezes, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Przemysłu i Handlu. 2. Prezes kieruje Agencją i reprezentuje ją na zewnątrz. 3. Prezes Agencji składa roczne sprawozdania z działalności Agencji Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, Ministrowi Przemysłu i Handlu oraz Ministrowi Finansów do dnia 30 czerwca roku następnego."}
{"id":"1996_352_6","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 6. 1. Organem doradczym i opiniodawczym Prezesa Agencji jest Rada Agencji Techniki i Technologii, zwana dalej \"Radą Agencji\", w skład której wchodzą po jednym przedstawicielu: Ministra Przemysłu i Handlu, Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych, Ministra Edukacji Narodowej, Ministra Finansów, Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, Prezesa Polskiej Akademii Nauk oraz Urzędu Patentowego. Po jednym przedstawicielu do składu Rady Agencji może również zaproponować Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, Rada Główna Jednostek Badawczo-Rozwojowych, Rada Główna Szkolnictwa Wyższego oraz Krajowa Izba Gospodarcza. 2. Członków Rady Agencji powołuje i odwołuje Minister Przemysłu i Handlu na wniosek właściwych organów i organizacji, o których mowa w ust. 1. 3. Rada Agencji wybiera i odwołuje spośród swoich członkow Przewodniczącego Rady Agencji."}
{"id":"1996_352_7","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 7. 1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową. 2. Przychodami Agencji są: 1) wpływy z tytułu czynności wykonywanych przez Agencję, 2) odsetki od lokat bankowych, 3) środki budżetowe określane corocznie w ustawie budżetowej, 4) środki uzyskane w ramach bezzwrotnej lub kredytowej pomocy zagranicznej, 5) inne wpływy. 3. Roczny plan finansowy Agencji zatwierdza Minister Przemysłu i Handlu w uzgodnieniu z Ministrem Finansów. Projekt planu przedstawia do zatwierdzenia Prezes Agencji wraz z opinią Rady Agencji. 4. Roczny plan finansowy Agencji zawiera w szczególności przewidywane przychody oraz wydatki na realizację zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1, jak również na pokrycie kosztów funkcjonowania Agencji. 5. Środki uzyskane w ramach bezzwrotnej lub kredytowej pomocy zagranicznej gromadzone są na wydzielonych kontach Agencji, a ich wydatkowanie i ewidencję określają odrębne przepisy lub umowy międzynarodowe. 6. Koszty działalności Agencji, w tym wynagrodzenia pracowników, pokrywane są z przychodów, o których mowa w ust. 2. 7. Wynagrodzenie Prezesa Agencji ustala Prezes Rady Ministrów. 8. Zasady prowadzenia rachunkowości przez Agencję określają odrębne przepisy."}
{"id":"1996_352_8","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 8. Zaciąganie przez Agencję kredytów i pożyczek długoterminowych oraz emisja obligacji wymagają zgody Ministra Finansów."}
{"id":"1996_352_9","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 9. 1. Agencja tworzy fundusz statutowy. 2. Na fundusz statutowy Agencji składają się w szczególności równowartość netto środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz środki pieniężne zgromadzone z dochodów Agencji. 3. Agencja może, na zasadach przewidzianych w statucie Agencji, tworzyć w ciężar kosztów Agencji, w wysokości nie wyższej niż 5% przychodów Agencji, fundusz rezerwowy przeznaczony na pokrycie ewentualnych strat prowadzonej działalności. 4. Majątek trwały Agencji podlega amortyzacji na ogólnych zasadach. 5. Fundusze inne niż określone w ust. 1 i 3 Agencja może tworzyć po uzyskaniu zgody Ministra Finansów."}
{"id":"1996_355_1","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego (Dz. U. z 1991 r. Nr 4, poz. 17) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku gdy niemożliwe jest ustalenie pierwotnej wartości poszczególnych, zniszczonych, zaginionych lub zużytych składników majątku albo ustalenie ich cen w chwili wydawania orzeczenia o zwrocie, odszkodowanie ustala się w wysokości odpowiadającej ich łącznej wartości, stwierdzonej w protokołach przekazania majątku, bilansach lub innych dokumentach księgowych, podwyższonej w relacji do wzrostu przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, jaki nastąpił odpowiednio między dniem 12 grudnia 1981 r. lub dniem faktycznego pozbawienia majątku a dniem wydania orzeczenia.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Od odszkodowania, o którym mowa w ust. 3, potrąca się - waloryzowaną na zasadach przewidzianych w art. 3 ust. 1 - wartość składników majątkowych zużytych na potrzeby osób będących członkami podmiotów uprawnionych do odszkodowania.\"; 2) w art. 3 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 2 ust. 3a.\"; 3) po art. 3 dodaje się art. 3{1}-3{3} w brzmieniu: \"Art. 3{1}. 1. Związki zawodowe i organizacje społeczne, którym prze- kazano składniki majątkowe podlegające zwrotowi na podstawie przepisu art. 1 ust. 1, w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 3, obowiązane są do wypłaty odszkodowania w wysokości odpowiadającej wartości składnika majątku według stanu na dzień jego przejęcia, a według cen z dnia wydania orzeczenia o zwrocie. 2. Związki zawodowe i organizacje społeczne, którym przekazano, podlegające zwrotowi na podstawie przepisu art. 3 ust. 1, środki finansowe w walucie polskiej, obowiązane są do zwrotu tych środków z odsetkami wynikającymi ze stopy procentowej ustalanej przez Narodowy Bank Polski dla oprocentowania kredytu refinansowego, naliczonymi za okres od dnia 1 lutego 1991 r. do dnia wydania orzeczenia o zwrocie. 3. Związki zawodowe i organizacje społeczne, którym przekazano, podlegające zwrotowi na podstawie przepisu art. 3 ust. 2, środki finansowe w walucie obcej, obowiązane są do zwrotu tych środków po naliczeniu odsetek w wysokości 3 % w skali rocznej, liczonych od dnia 1 lutego 1991 r. do dnia wydania orzeczenia o zwrocie. 4. Różnice pomiędzy kwotami należnymi podmiotom uprawnionym na podstawie przepisu art. 2 ust. 3 i 3a oraz art. 3 a kwotami, które związki zawodowe i organizacje społeczne są obowiązane zwrócić na podstawie odpowiednio ust. 1-3, wypłaca Skarb Państwa. 5. Skarb Państwa obowiązany jest do wyrównania nadpłaty, jeżeli organizacje zobowiązane do zwrotu wypłaciły organizacjom uprawnionym do jego uzyskania kwoty wyższe od wynikających z przepisów ust. 1-3. 6. W sprawach, o których mowa w ust. 4 i 5, w imieniu Skarbu Państwa występują wojewodowie właściwi ze względu na siedzibę organizacji uprawnionej do uzyskania zwrotu majątku lub środków finansowych."}
{"id":"1996_355_2","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 2. Jeżeli przed wejściem w życie ustawy, o której mowa w art. 1, organ państwowy lub państwowa jednostka organizacyjna zwróciły równowartość majątku bez jej waloryzacji, mają do niego zastosowanie przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, z wyłączeniem art. 2 ust. 3a oraz art. 3 ust. 3."}
{"id":"1996_355_3","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3. W zakresie uregulowanym niniejszą ustawą i nie objętym orzeczeniem Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, na wniosek strony wszczyna się postępowanie."}
{"id":"1996_355_3","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{2}. 1. Różnica i nadpłata, o których mowa odpowiednio w art. 3{1} ust. 4 i 5, są kompensowane w formie: 1) przeniesienia praw do składników majątkowych stanowiących własność Skarbu Państwa albo przeniesienia - w porozumieniu z właściwym organem gminy - praw do składników majątkowych stanowiących własność komunalną, za którą odpłatność pokryje Skarb Państwa, 2) przeniesienia praw do składników majątku restrukturyzowanych bądź prywatyzowanych przedsiębiorstw państwowych (mienie zbędne) - za zgodą uprawnionego związku zawodowego lub organizacji społecznej, 3) nieodpłatnego nabycia - za zgodą Rady Ministrów - akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz akcji spółek, w których udział Skarbu Państwa wynosi ponad 50%, z pominięciem trybu publicznego, 4) obligacji Skarbu Państwa. 2. Przepisy ust. 1, a także art. 2 ust. 4 stosuje się do zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu odpowiednio różnicy, wyrównania nadpłaty lub odszkodowania, jeżeli ich wartość przekracza 10 000 złotych wobec zakładowej organizacji związkowej oraz 100 000 złotych wobec organizacji związkowych szczebla ponadzakładowego i organizacji społecznych, w stosunku do nadwyżki ponad tę kwotę. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z Ogólnopolskim Porozumieniem Związków Zawodowych i Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym \"Solidarność\", szczegółowe zasady i tryb regulowania zobowiązań Skarbu Państwa, o których mowa w art. 3{1} ust. 4 i 5."}
{"id":"1996_355_3","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{3}. Za okres od dnia wydania przez Społeczną Komisję Rewindykacyjną orzeczenia o zwrocie majątku do dnia jego wykonania nalicza się odsetki ustawowe. Przepisy art. 3{1 }ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.\"; 4) w art. 7 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W sprawach rozpatrywanych ponownie przez Komisję w wyniku uchylenia orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny Komisja nie może wydać orzeczenia mniej korzystnego dla strony skarżącej niż orzeczenie uchylone, chyba że skargę wnosił również inny uczestnik postępowania.\"; 5) w art. 10: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Nie uwzględnia się upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w wyniku postępowania wszczętego na podstawie wniosku złożonego w tym terminie okaże się, że zobowiązany do zwrotu jest inny podmiot niż wskazany we wniosku i wnioskodawca zażąda zwrotu majątku od tego podmiotu.\"."}
{"id":"1996_355_4","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 4. Sprawy o zwrot majątku, wszczęte, a nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają jej przepisom."}
{"id":"1996_355_5","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_355_6","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 24, poz. 110) w art. 45 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nieruchomości Zrzeszenia Związków Zawodowych wraz z ich wyposażeniem, przekazane na zasadach i w trybie określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 48 ust. 1 niniejszej ustawy, podlegają podziałowi, w równych częściach, pomiędzy Niezależny Samorządny Związek Zawodowy \"Solidarność\" i Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych.\", 2) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w terminie do dnia 30 czerwca 1997 r., w oparciu o inwentaryzację nieruchomości, o których mowa w ust. 1, określi w drodze rozporządzenia wykazy nieruchomości, które od dnia wejścia w życie rozporządzenia stanowić będą wyłączną własność Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego \"Solidarność\" lub Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych; wykazy te stanowić będą podstawę do ujawnienia prawa własności w księgach wieczystych. 4. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, określi ponadto szczegółowe zasady i tryb: 1) przeniesienia praw do nieruchomości podlegających podziałowi, o którym mowa w ust. 1, 2) rozliczeń związanych z tym podziałem, jeżeli wartość poszczególnych nieruchomości nie pozwoli na równy ich podział.\", 3) dodaje się ust. 5-7 w brzmieniu: \"5. Inwentaryzację, o której mowa w ust. 3, przeprowadzi komisja powołana przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. 6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej dokona, w drodze decyzji, rozliczeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2. 7. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3 i 4, Minister Pracy i Polityki Socjalnej wyda po zasięgnięciu, w trybie określonym w art. 19 ust. 2, opinii Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego \"Solidarność\" i Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.\"."}
{"id":"1996_355_7","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_356_1","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa uprawnienia byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"byłym Prezydentem\", wybranego poczynając od 1989 r. w wyborach powszechnych lub przez Zgromadzenie Narodowe. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują po zakończeniu kadencji albo przed upływem kadencji, jeżeli opróżnienie urzędu Prezydenta nastąpiło wskutek zrzeczenia się urzędu lub uznania przez Zgromadzenie Narodowe trwałej niezdolności do sprawowania urzędu ze względu na stan zdrowia. 3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują również ostatniemu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie - Ryszardowi Kaczorowskiemu. 4. Ustawa określa również uprawnienia członków rodziny byłego Prezydenta. 5. Przez członków rodziny rozumie się małżonka oraz dzieci spełniające warunki określone w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin do uzyskania renty rodzinnej."}
{"id":"1996_356_10","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_356_2","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. 1. Byłemu Prezydentowi przysługuje dożywotnio miesięczne uposażenie w wysokości odpowiadającej połowie kwoty wynagrodzenia zasadniczego ustalonego w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe dla Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"uposażeniem\". 2. Uposażenie wypłaca się po zakończeniu okresu, za który przysługuje wynagrodzenie ustalone dla Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Uposażenie traktuje się w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz przepisów podatkowych tak jak wynagrodzenie za pracę."}
{"id":"1996_356_3","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 3. 1. W razie zbiegu prawa do uposażenia byłego Prezydenta z wynagrodzeniem, uposażeniem lub dochodem z tytułu: 1) wykonywania mandatu posła lub senatora, 2) zajmowania kierowniczego stanowiska państwowego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701), 3) pozostawania w stosunku pracy lub w stałym stosunku zlecenia, 4) prowadzenia działalności gospodarczej - wypłaca się tylko jedno z nich wybrane przez byłego Prezydenta. 2. W razie zbiegu prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym lub ubezpieczeniu społecznym z prawem do uposażenia, wypłaca się tylko jedno z tych świadczeń wybrane przez byłego Prezydenta."}
{"id":"1996_356_4","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 4. Byłemu Prezydentowi na prowadzenie biura przysługują środki finansowe w wysokości i na zasadach określonych dla posłów otrzymujących środki finansowe na utworzenie, funkcjonowanie i finansowanie biura poselskiego."}
{"id":"1996_356_5","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 5. 1. Były Prezydent zachowuje uprawnienie do ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych. 2. Wydatki związane z ochroną są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych."}
{"id":"1996_356_6","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 6. Byłemu Prezydentowi oraz członkom jego rodziny przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej na zasadach określonych dla pracowników i członków ich rodzin oraz na warunkach określonych dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe i członków ich rodzin."}
{"id":"1996_356_7","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 7. W razie śmierci byłego Prezydenta członkom jego rodziny przysługuje renta rodzinna oraz inne świadczenia w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym lub ubezpieczeniu społecznym."}
{"id":"1996_356_8","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 8. Trybunał Stanu może orzec w wyroku skazującym byłego Prezydenta karę dodatkową utraty uprawnień przewidzianych ustawą."}
{"id":"1996_356_9","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 9. Wydatki wynikające z uprawnień określonych w art. 2 i art. 4 ustawy są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Kancelarii Prezydenta."}
{"id":"1996_357_1","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 34 dodaje się art. 34a-34c w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Na pisemne żądanie naczelnika urzędu skarbowego, wydane w związku z wszczętym postępowaniem przygotowawczym w sprawie karnej skarbowej, banki są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących podejrzanego w zakresie: 1) posiadanych rachunków bankowych lub rachunków oszczędnościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 2) posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 3) zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki, a także umów depozytowych, 4) nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi, 5) obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 4 stosuje się również do innych niż banki podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie. 3. Towarzystwa funduszy powierniczych, na pisemne żądanie naczelnika urzędu skarbowego, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o umorzonych jednostkach uczestnictwa; przepis ust. 1, w części dotyczącej przesłanek wystąpienia z żądaniem, stosuje się odpowiednio. 4. W żądaniu, o którym mowa w ust. 1 - 3, naczelnik urzędu skarbowego określa zakres informacji oraz termin ich przekazania; żądanie oznacza się klauzulą \"Tajemnica skarbowa\", a jego przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 5. Odpis żądania, o którym mowa w ust. 4, naczelnik urzędu skarbowego przekazuje dyrektorowi właściwej izby skarbowej."}
{"id":"1996_357_2","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 1992r. Nr 72, poz. 359, z 1993r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 10, poz. 61) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 48 w ust. 4 wyrazy \"sąd, prokurator lub Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej\" zastępuje się wyrazami \"sąd lub prokurator\", 2) po art. 48 dodaje się art. 48{1} w brzmieniu: \"Art. 48{1}. Zakres oraz zasady udzielania informacji przez banki organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej regulują odrębne ustawy.\"."}
{"id":"1996_357_3","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. nr 45, poz. 199) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. Zasady oraz zakres udzielania organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej informacji przez podmioty prowadzące przedsiębiorstwa maklerskie regulują odrębne ustawy.\", 2) po art. 113b dodaje się art. 113c w brzmieniu: \"Art. 113c. Zasady oraz zakres udzielania organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej informacji przez towarzystwa regulują odrębne ustawy.\"."}
{"id":"1996_357_34b","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 34b. 1. Z żądaniem sporządzenia i przekazania informacji w zakresie, o którym mowa w art. 34a ust. 1-3, naczelnik urzędu skarbowego może wystąpić również w związku z postępowaniem administracyjnym wszczętym przez urząd skarbowy na podstawie wydanego postanowienia, po uprzednim wezwaniu podatnika do udzielenia informacji z tego zakresu albo do upoważnienia instytucji finansowych o przekazanie tych informacji, jeżeli podatnik uprzednio: 1) nie wyrazi zgody na udzielenie tych informacji albo 2) nie upoważni urzędu skarbowego do wystąpienia do instytucji finansowych wymienionych w art. 34a ust. 1-3 o przekazanie tych informacji, albo 3) w terminie wyznaczonym przez urząd skarbowy nie udzieli informacji lub upoważnienia, o których mowa w pkt 1 lub 2. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wskazanie przesłanek uzasadniających konieczność uzyskania tych informacji, 2) dowody potwierdzające, że: a) podatnik odmówił udzielenia informacji lub b) podatnik nie wyraził zgody na udzielenie urzędowi skarbowemu upoważnienia do zażądania tych informacji, lub c) w terminie określonym przez urząd skarbowy podatnik nie udzielił informacji albo upoważnienia. 3. Instytucje finansowe wymienione w art. 34a ust. 1-3 odmawiają udzielenia informacji, jeżeli żądanie naczelnika urzędu skarbowego nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2. 4. Występując z żądaniem, o którym mowa w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę wzajemnego zaufania pomiędzy instytucjami finansowymi a ich klientami; przepis art. 34a ust. 4 stosuje się odpowiednio. 5. Naczelnicy urzędów skarbowych składają Ministrowi Finansów półroczne sprawozdania zawierające informacje o liczbie wszczętych w danym półroczu postępowań karnych skarbowych i administracyjnych w porównaniu z liczbą spraw, w których wystąpiono o przekazanie informacji określonych w art. 34a. 6. Informacje, o których mowa w ust. 5, są corocznie przedkładane Sejmowi łącznie ze sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa. 7. Minister Finansów lub jego upoważniony przedstawiciel może również zażądać informacji, o których mowa w art. 34a ust. 1-3, w razie wystąpienia władz podatkowych państw obcych - w zakresie i na zasadach wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania."}
{"id":"1996_357_34c","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 34c. 1. W toku postępowania karnego skarbowego lub administracyjnego prowadzonego przez urząd skarbowy dostęp do informacji, o których mowa w art. 34a, przysługuje wyłącznie pracownikowi załatwiającemu sprawę, jego bezpośredniemu przełożonemu oraz naczelnikowi urzędu skarbowego. 2. Akta sprawy należy przechowywać w pomieszczeniu zabezpieczonym zgodnie z przepisami o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 3. Po zakończeniu postępowania karnego skarbowego lub administracyjnego informacje, o których mowa w art. 34a, są wyłączane z akt sprawy i przechowywane w kasach pancernych lub szafach pancernych; naczelnik urzędu skarbowego dokonuje w aktach sprawy adnotacji o wyłączeniu informacji. 4. Przepis art. 34a ust. 4 oraz ust. 3 stosuje się odpowiednio do informacji uzyskanych w trybie art. 34b ust. 7. 5. Ponowne włączenie do akt sprawy informacji, o których mowa w art. 34a, następuje wyłącznie w przypadkach określonych w art. 49c ust. 1.\"; 2) po art. 49 dodaje się art. 49a-49i w brzmieniu: \"Art. 49a. 1. Indywidualne dane zawarte w deklaracjach oraz w innych dokumentach składanych przez podatników, płatników lub inkasentów objęte są tajemnicą skarbową. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do danych zawartych w: 1) informacjach podatkowych przekazywanych organom podatkowym przez inne, niż wymienione w ust. 1, podmioty, 2) aktach postępowania administracyjnego w sprawach z zakresu prawa podatkowego oraz w aktach spraw karnych skarbowych, 3) informacjach uzyskanych przez organy podatkowe z banków oraz z innych źródeł niż wymienione w ust. 1 lub w pkt 1 i 2."}
{"id":"1996_357_4","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. 1. Art. 34a-34c ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się do postępowań wszczętych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Przepisów wymienionych w ust. 1 nie stosuje się do zdarzeń określonych w art. 34a ust. 1-3 zaistniałych przed dniem ogłoszenia niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_357_49b","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 49b. 1. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązani są: 1) pracownicy urzędów skarbowych, 2) wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) oraz pracownicy samorządowych służb finansowych, 3) pracownicy izb skarbowych oraz osoby wchodzące w skład podatkowych komisji odwoławczych, 4) etatowi oraz pozaetatowi członkowie samorządowych kolegiów odwoławczych, a także pracownicy biur tych kolegiów, 5) Minister Finansów oraz pracownicy Ministerstwa Finansów, 6) osoby, które na podstawie odrębnych przepisów odbywają praktykę zawodową w Ministerstwie Finansów lub w organach podatkowych. 2. Osoby wymienione w ust. 1 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia następującej treści: \"Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej. Oświadczam, że są mi znane przepisy o odpowiedzialności karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej.\". 3. Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia lub praktyki zawodowej. 4. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązane są również inne osoby, którym udostępniono informacje objęte tajemnicą skarbową, chyba że na ich ujawnienie zezwala przepis prawa. 5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do osób, których dotyczą informacje objęte tajemnicą skarbową."}
{"id":"1996_357_49c","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 49c. 1. Akta zawierające informacje wymienione w art. 34a urzędy skarbowe udostępniają wyłącznie: 1) Ministrowi Finansów, izbie skarbowej lub podatkowej komisji odwoławczej - w toku postępowania administracyjnego lub karnego skarbowego, 2) innym urzędom skarbowym albo organom kontroli skarbowej - w związku z wszczętym postępowaniem administracyjnym, kontrolnym lub karnym skarbowym, 3) sądom - w razie złożenia przez stronę żądania skierowania sprawy karnej skarbowej na drogę postępowania sądowego, 4) Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu - w razie złożenia przez stronę skargi w rozumieniu przepisów o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, 5) Ministrowi Sprawiedliwości, Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego - w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, a także Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jeżeli strona wniesie podanie o złożenie rewizji nadzwyczajnej, 6) Prokuratorowi Generalnemu: a) w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, b) na wniosek właściwego prokuratora - w przypadkach określonych w dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego, - w związku z udziałem prokuratora w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 7) Sądowi Najwyższemu - w związku z rozpoznaniem rewizji nadzwyczajnej. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 lub 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 34c ust. 1. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, akta spraw są oznaczane oraz przekazywane w sposób przewidziany w art. 34a ust. 4. 4. Urzędy skarbowe udostępniają Najwyższej Izbie Kontroli, w związku z toczącym się postępowaniem kontrolnym, akta, o których mowa w ust. 1, po wyłączeniu z nich informacji wymienionych w art. 34a, chyba że informacje takie zostały uprzednio udzielone Najwyższej Izbie Kontroli na podstawie odrębnych przepisów. 5. Akta nie zawierające informacji, o których mowa w art. 34a, organy podatkowe udostępniają: 1) Ministrowi Finansów, 2) innym organom podatkowym, 3) organom kontroli skarbowej, 4) Najwyższej Izbie Kontroli - w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli, 5) sądowi albo prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem, 6) biegłym powołanym w toku postępowania administracyjnego - w zakresie określonym przez organ podatkowy, 7) innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach."}
{"id":"1996_357_49d","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art.49d. 1. Organy podatkowe udostępniają informacje wynikające z akt spraw podatkowych, z wyłączeniem informacji określonych w art. 34a, innym organom podatkowym, organom kontroli skarbowej i Ministrowi Finansów. 2. W zakresie i na zasadach określonych odrębnymi przepisami, organy podatkowe obowiązane są udostępniać informacje wynikające z akt spraw podatkowych. 3. Informacje, o których mowa w ust. 1, udostępniane są również: 1) organom celnym, 2) rejonowym urzędom pracy, 3) jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 4. Jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogą być udostępniane również informacje o numerach rachunków bankowych posiadanych przez podatników. 5. Dokumenty, zawierające informacje przekazywane zgodnie z przepisami ust. 2-4, oznacza się klauzulą \"Tajemnica skarbowa\". 6. W zakresie i na zasadach wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, informacje zawarte w aktach podatkowych lub inne informacje mogą być przekazywane władzom podatkowym państw obcych, pod warunkiem że obowiązujące w tych państwach przepisy prawa dają rękojmię wykorzystania przekazanych informacji zgodnie z zasadami przyjętymi w zawartych umowach."}
{"id":"1996_357_49e","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 49e. Przepisy art. 49c i 49d nie naruszają uprawnień strony przewidzianych w art. 73 i 74 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz w art. 150 § 1 i 2 ustawy karnej skarbowej."}
{"id":"1996_357_49f","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 49f. Organy podatkowe, za zgodą podatnika, obowiązane są wydać zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych podatnika na żądanie: 1) jednostek organizacyjnych, które na podstawie ustaw regulujących zasady funkcjonowania tych jednostek uprawnione są do udzielania kredytów (pożyczek), 2) kontrahentów podatników prowadzących działalność gospodarczą, 3) małżonka, 4) wspólnika spółek wymienionych w art. 47 ust. 1."}
{"id":"1996_357_49g","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 49g. Minister Finansów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania zaświadczeń, o których mowa w art. 49f."}
{"id":"1996_357_49h","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 49h. 1. Minister Finansów podaje do wiadomości publicznej zbiorcze informacje dotyczące podatków. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Minister Finansów może podać do wiadomości publicznej informacje dotyczące wysokości zapłaconych podatków lub stanu zaległości podatkowych poszczególnych podatników prowadzących działalność gospodarczą. 3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również organom podatkowym. 4. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują również Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1996_357_49i","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 49i. 1. Kto będąc obowiązany do zachowania tajemnicy skarbowej ujawnia informacje objęte tą tajemnicą, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Kto będąc obowiązany do zachowania tajemnicy skarbowej ujawnia informacje określone w art. 34a ust. 1-3, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5. 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2. 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1996_357_5","title":"Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1996_367_1","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Prokuratorami powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury są prokuratorzy Prokuratury Krajowej, prokuratur apelacyjnych, wojewódzkich i rejonowych. 2. Prokuratorami wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury są prokuratorzy Naczelnej Prokuratury Wojskowej, wojskowych prokuratur okręgowych i wojskowych prokuratur garnizonowych.\"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Prokurator przy wykonywaniu czynności określonych w ustawach jest niezależny, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2-5. 2. Prokurator jest obowiązany wykonywać zarządzenia, wytyczne i polecenia przełożonego prokuratora. Polecenie dotyczące treści czynności procesowej prokurator przełożony wydaje na piśmie, a na żądanie prokuratora - wraz z uzasadnieniem. W razie przeszkody w doręczeniu polecenia w formie pisemnej dopuszczalne jest przekazanie polecenia ustnie, z tym że przełożony jest obowiązany niezwłocznie potwierdzić je na piśmie. 3. Jeżeli prokurator nie zgadza się z poleceniem, może żądać zmiany polecenia lub wyłączenia go od wykonania czynności albo od udziału w sprawie. O wyłączeniu rozstrzyga ostatecznie prokurator bezpośrednio przełożony nad prokuratorem, który wydał polecenie, chyba że wydał je Prokurator Generalny. 4. Żądanie, o którym mowa w ust. 2 i 3, prokurator zgłasza na piśmie wraz z uzasadnieniem przełożonemu, który wydał polecenie. 5. Polecenie dotyczące treści czynności procesowej, wydane przez prokuratora przełożonego innego niż prokurator bezpośrednio przełożony, nie może obejmować sposobu zakończenia postępowania przygotowawczego i postępowania przed sądem. 6. W przypadku gdy w postępowaniu sądowym ujawnią się nowe okoliczności, prokurator samodzielnie podejmuje decyzje związane z dalszym tokiem tego postępowania. 7. Prokurator przełożony w razie stwierdzenia oczywistej obrazy prawa przy prowadzeniu sprawy wytyka, niezależnie od innych uprawnień, właściwemu prokuratorowi uchybienie, po uprzednim zażądaniu - w razie potrzeby - wyjaśnień. Stwierdzenie i wytknięcie uchybienia nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy. 8. W razie stwierdzenia oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa, prokurator przełożony jest obowiązany żądać wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przeciwko prokuratorowi, który obrazy się dopuścił.\"; 3) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury powołuje Prokurator Generalny, a prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury - Prokurator Generalny na wniosek Ministra Obrony Narodowej.\"; 4) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prokuratora Krajowego jako zastępcę Prokuratora Generalnego oraz innych zastępców Prokuratora Generalnego powołuje, spośród prokuratorów Prokuratury Krajowej, i odwołuje z tych stanowisk - Prezes Rady Ministrów na wniosek Prokuratora Generalnego.\"; 5) w art. 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zastępców Naczelnego Prokuratora Wojskowego i wojskowych prokuratorów okręgowych powołuje i odwołuje Prokurator Generalny w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej. Do pełnienia pozostałych funkcji w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury powołuje, spośród prokuratorów, i odwołuje z pełnienia tych funkcji Prokurator Generalny w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\"; 6) w art. 16 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"oraz zasięga opinii właściwego zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej\" zastępuje się wyrazami \"oraz zasięga odpowiednio opinii zebrania prokuratorów Prokuratury Krajowej albo opinii właściwego zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej\"; 7) w art. 17: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Powszechnymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury są: Prokuratura Krajowa oraz prokuratury apelacyjne, wojewódzkie i rejonowe. Prokuratura Krajowa wchodzi w skład Ministerstwa Sprawiedliwości. Prokuraturą Krajową, w zakresie określonym przez Prokuratora Generalnego, kieruje Prokurator Krajowy.\", b) w ust. 8 wyrazy \"prokuratury okręgów wojskowych, prokuratury rodzajów sił zbrojnych\" zastępuje się wyrazami \"wojskowe prokuratury okręgowe\"; 8) w art. 22 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) wyraża opinię o kandydatach na prokuratorów prokuratury apelacyjnej i wojewódzkiej, 3) wyraża opinię w przedmiocie odwołania prokuratora prokuratury apelacyjnej i wojewódzkiej,\"; 9) po art. 22 dodaje się art. 22a i 22b w brzmieniu: \"Art. 22a. 1. Kolegium prokuratury wojewódzkiej składa się z czterech do dziesięciu członków wybieranych w dwóch trzecich przez zebranie prokuratorów prokuratury wojewódzkiej oraz delegatów prokuratorów prokuratur rejonowych, a w jednej trzeciej powołanych przez prokuratora wojewódzkiego spośród podległych mu prokuratorów. Przewodniczącym kolegium prokuratury wojewódzkiej jest prokurator wojewódzki. 2. Prokurator Generalny ustala regulamin wyboru delegatów, o których mowa w ust. 1. 3. Kadencja kolegium prokuratury wojewódzkiej trwa dwa lata. 4. Posiedzenie kolegium prokuratury wojewódzkiej zwołuje prokurator wojewódzki z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków kolegium."}
{"id":"1996_367_2","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48 i z 1995 r. Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 w ust. 2 po wyrazach \"Ministra Sprawiedliwości\" dodaje się wyrazy \"- Prokuratora Generalnego\"; 2) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W posiedzeniach pełnego składu Sądu Najwyższego, składu połączonych izb oraz składu całej izby udział Prokuratora Generalnego lub jego zastępcy jest obowiązkowy. W pozostałych składach może brać udział prokurator Prokuratury Krajowej, a w Izbie Wojskowej - prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej.\"; 3) w art. 28 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Osoby, o których mowa w ust. 2, mogą być zatrudniane na podstawie powołania na stanowisku sędziego również w niepełnym wymiarze czasu pracy.\"."}
{"id":"1996_367_22b","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 22b. Kolegium prokuratury wojewódzkiej: 1) rozpatruje wnioski wynikające z wizytacji i lustracji prokuratur, 2) wyraża opinię o kandydatach na asesorów prokuratorskich oraz prokuratorów prokuratur rejonowych, 3) wyraża opinię w przedmiocie odwołania prokuratora prokuratury rejonowej, 4) wyraża opinię w innych sprawach przedstawionych przez prokuratora wojewódzkiego.\"; 10) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym składa się z: trzech przedstawicieli wybranych przez zebranie prokuratorów Prokuratury Krajowej, przedstawiciela wybranego przez zebranie prokuratorów Naczelnej Prokuratury Wojskowej, przedstawiciela wybranego przez zebranie prokuratorów delegowanych do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej, przedstawicieli wybranych przez zgromadzenia prokuratorów w prokuraturach apelacyjnych - po jednym z każdej prokuratury apelacyjnej - oraz trzech prokuratorów powołanych przez Prokuratora Generalnego. Wybory prokuratorów na zebraniach odbywają się według regulaminów uchwalonych przez te zebrania. Przewodniczącym Rady jest Prokurator Generalny.\"; 11) w art. 24 w ust. 2 po wyrazach \"wybieranych przez\" dodaje się wyrazy \"zebranie prokuratorów Prokuratury Krajowej i\"; 12) w art. 25 skreśla się ust. 3; 13) w art. 41 w ust. 2 wyrazy \"prokuratorzy okręgów wojskowych, prokuratorzy rodzajów sił zbrojnych\" zastępuje się wyrazami \"wojskowi prokuratorzy okręgowi\"; 14) w art. 49 w ust. 3 po wyrazach \"Prokurator Generalny - w stosunku do\" dodaje się wyrazy \"prokuratorów Prokuratury Krajowej,\"; 15) w art. 53 w ust. 4 po wyrazach \"w stosunku do prokuratorów apelacyjnych\" dodaje się wyrazy \"oraz prokuratorów Prokuratury Krajowej\"; 16) w art. 67 w ust. 2 po wyrazach \"w tym okresie\" dodaje się wyrazy \"w kolegium prokuratury wojewódzkiej,\"; 17) w art. 94 w ust. 2 wyrazy \"prokurator okręgu wojskowego lub rodzaju sił zbrojnych\" zastępuje się wyrazami \"wojskowy prokurator okręgowy\"; 18) w art. 99 w ust. 1 skreśla się pkt 3, a w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką; 19) w art. 108 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W zakresie służby wojskowej Naczelny Prokurator Wojskowy podlega Ministrowi Obrony Narodowej, a pozostali prokuratorzy wojskowi - właściwym prokuratorom przełożonym.\"."}
{"id":"1996_367_3","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593 i z 1995 r. Nr 13, poz. 59) w art. 26 w ust. 1 wyrazy \"lub prokuratora prokuratury apelacyjnej wyznaczonego przez Prokuratora Generalnego\" zastępuje się wyrazami \"lub jego zastępcy\" oraz na końcu dodaje się nowe zdanie w brzmieniu: \"W pozostałych składach może brać udział prokurator Prokuratury Krajowej.\"."}
{"id":"1996_367_4","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406) wprowadza się następującą zmianę: 1) w art. 51: a) w § 3 skreśla się wyrazy \"w niepełnym wymiarze czasu pracy\", b) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Osoby, o których mowa w § 3, mogą być zatrudniane na podstawie powołania na stanowisku sędziego również w niepełnym wymiarze czasu pracy.\"."}
{"id":"1996_367_5","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17) w art. 67 wyrazy \"prokuratorów Prokuratury Generalnej\" zastępuje się wyrazami \"prokuratorów Prokuratury Krajowej\"."}
{"id":"1996_367_6","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 6. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze obwieszczenia, jednolity tekst ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze - z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_367_7","title":"Ustawa z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustaw o prokuraturze, o Sądzie Najwyższym, o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_395_1","title":"Ustawa z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60, Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. Dopłaty do oprocentowania kredytów zaciągniętych w 1998 r. przez krajowych przedsiębiorców prowadzących produkcję rolniczą, z przeznaczeniem na: 1) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji rolniczej, 2) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji żywności metodami ekologicznymi i przystosowanie gospodarstw rolnych do tej produkcji, 3) postęp biologiczny w rolnictwie, - mogą być stosowane za okres nie dłuższy niż 20 miesięcy od dnia otrzymania kredytu.\"."}
{"id":"1996_395_2","title":"Ustawa z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1996_396_1","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 197 i 198, Nr 36, poz. 206 i Nr 72, poz. 423, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 53, poz. 252, Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Ustawie podlegają nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w: 1) publicznych przedszkolach, szkołach, zakładach kształcenia nauczycieli, placówkach doskonalenia nauczycieli oraz w placówkach kształcenia ustawicznego, 2) placówkach oświatowo-wychowawczych, opiekuńczo-wychowawczych, ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych prowadzonych przez ministrów i inne organy administracji państwowej oraz gminy, 3) przedszkolach, szkołach i zespołach pozalekcyjnych zajęć wychowawczych zorganizowanych w publicznych zakładach opieki zdrowotnej oraz w domach pomocy społecznej, 4) zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych oraz w szkołach przy zakładach karnych, 5) bibliotekach szkolnych i pedagogicznych, ośrodkach metodycznych, w poradniach psychologiczno-pedagogicznych i w innych poradniach specjalistycznych, 6) placówkach kształcenia artystycznego dzieci i młodzieży, placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych, prowadzonych przez spółdzielnie, instytucje i organizacje społeczne, które działalność oświatowo-wychowawczą i kształcenie artystyczne prowadzą na podstawie statutu. 2. Ustawie podlegają również nauczyciele zatrudnieni w: 1) urzędach organów administracji państwowej oraz w jednostkach organizacyjnych powołanych przez te organy na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy o systemie oświaty na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w zakresie ustalonym ustawą, 2) organizacjach społecznych oraz związkach zawodowych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w zakresie ustalonym ustawą, 3) szkołach niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych w zakresie ustalonym ustawą.\"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) nauczycielach bez bliższego określenia - rozumie się przez to nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych zatrudnionych w przedszkolach, szkołach i placówkach wymienionych w art. 1 ust. 1, 2) szkołach bez bliższego określenia - rozumie się przez to przedszkola, szkoły i inne placówki wymienione w art. 1 ust. 1, 3) zainteresowanych ministrach bez bliższego określenia - rozumie się przez to również centralne organy instytucji i organizacji społecznych prowadzących statutową działalność oświatowo-wychowawczą i kształcenie artystyczne, 4) związkach zawodowych - rozumie się przez to związek zawodowy, którego członkiem jest nauczyciel, a jeżeli nauczyciel nie jest członkiem żadnego związku, to związek zawodowy zrzeszający nauczycieli wskazany przez nauczyciela, 5) ustawie o systemie oświaty - rozumie się ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329).\"; 3) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rozporządzenia i zarządzenia przewidziane ustawą podlegają uzgodnieniu ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli.\"; 4) w art. 5 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"uspołecznionych zakładów pracy\", a wyrazy \"ochotniczych hufcach pracy\" zastępuje się wyrazami \"Ochotniczych Hufcach Pracy\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Nauczyciel obowiązany jest rzetelnie realizować podstawowe funkcje szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą; dążyć do pełni rozwoju osobowości ucznia i własnej. Nauczyciel obowiązany jest kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny; w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; w duchu humanizmu, tolerancji, wolności sumienia, sprawiedliwości społecznej i szacunku dla pracy; dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów.\"; 6) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Praca nauczyciela podlega ocenie. Pierwszej oceny pracy nauczyciela zatrudnionego po raz pierwszy w szkole na podstawie umowy o pracę dokonuje się do końca pierwszego półrocza w drugim roku pracy. Drugiej oceny pracy nauczyciela, który uzyskał pierwszą ocenę co najmniej wyróżniającą, dokonuje się pod koniec trzeciego roku pracy, a nauczyciela, który uzyskał ocenę dobrą lub zadowalającą - w czwartym roku pracy, w takim terminie, aby w razie wniesienia odwołania od ustalonej oceny postępowanie odwoławcze mogło być zakończone na miesiąc przed zakończeniem zajęć szkolnych. 2. Nauczyciel, który nie został oceniony w okresach wymienionych w ust. 1, ma prawo wystąpić do dyrektora szkoły o dokonanie oceny, a dyrektor szkoły - obowiązek dokonania oceny w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące od daty zgłoszenia wniosku. 3. Po okresach wymienionych w ust. 1 ocena pracy nauczyciela może być dokonana w każdym czasie, na wniosek nauczyciela, dyrektora szkoły, organu sprawującego nadzór pedagogiczny, organu prowadzącego szkołę i rady szkoły. 4. Ocena pracy nauczyciela ma charakter opisowy i jest zakończona stwierdzeniem uogólniającym: 1) szczególnie wyróżniająca, 2) wyróżniająca, 3) dobra, 4) zadowalająca, 5) negatywna. 5. Oceny pracy nauczyciela dokonuje dyrektor szkoły po zasięgnięciu opinii samorządu uczniowskiego. 6. Oceny pracy nauczyciela, któremu powierzono stanowisko dyrektora szkoły, dokonuje: 1) organ prowadzący szkołę, jeżeli jest równocześnie organem sprawującym nadzór pedagogiczny nad szkołą, albo 2) organ sprawujący nadzór pedagogiczny w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, jeżeli organ prowadzący szkołę nie sprawuje nadzoru pedagogicznego. 7. Organy, o których mowa w ust. 6, dokonują oceny pracy dyrektora szkoły po zasięgnięciu opinii rady szkoły i zakładowych organizacji związkowych działających w tej szkole. 8. Ocenę pracy ustala się po zapoznaniu nauczyciela z jej projektem oraz wysłuchaniu jego uwag i zastrzeżeń. 9. Od ustalonej oceny pracy, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, przysługuje: 1) nauczycielowi - prawo wniesienia odwołania, za pośrednictwem dyrektora szkoły, do organu sprawującego nadzór pedagogiczny nad szkołą, 2) nauczycielowi, któremu powierzono stanowisko dyrektora szkoły - prawo złożenia wniosku o ponowne ustalenie oceny jego pracy do organu, który tę ocenę ustalił. 10. Organ, o którym mowa w ust. 9, powołuje w celu rozpatrzenia odwołania lub wniosku zespół oceniający. Od oceny dokonanej przez zespół oceniający nie przysługuje odwołanie. 11. Od ocen określonych w art. 10 ust. 2 pkt 7, od których uzależnione jest mianowanie, odwołanie lub wniosek przysługuje odpowiednio nauczycielowi zgodnie z ust. 9, organowi prowadzącemu szkołę oraz organowi sprawującemu nadzór pedagogiczny, w terminie 14 dni od dnia otrzymania oceny. Organ sprawujący nadzór pedagogiczny rozpatruje sprawy w trybie określonym w ust. 10. 12. Minister Edukacji Narodowej, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych, nauczycieli przedmiotów zawodowych w średnich szkołach medycznych, nauczycieli przedmiotów zawodowych w szkołach rolniczych i gospodarki żywnościowej, nauczycieli zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich i rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych odpowiednio - Minister Kultury i Sztuki, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej, określą, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria oraz szczegółowe zasady i tryb dokonywania oceny pracy nauczyciela, tryb postępowania odwoławczego oraz szczegółowe zasady powoływania przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny składu zespołu oceniającego, 2) zadania i obowiązki dyrektora szkoły w zakresie opieki nad nauczycielami rozpoczynającymi pracę w zawodzie.\"; 7) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nauczyciele, którym powierzone zostały stanowiska kierownicze w szkole, poza obowiązkami wymienionymi w ust. 2 i w art. 6 wykonują ponadto inne zadania związane z powierzonym stanowiskiem, określone w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami przez Ministra Edukacji Narodowej, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych - przez Ministra Kultury i Sztuki.\"; 8) w art. 9 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"szkołę kształcącą nauczycieli\" zastępuje się wyrazami \"zakład kształcenia nauczycieli\"; 9) w art. 10: a) w ust. 2: - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) bezpośrednio przed mianowaniem wykonywał nieprzerwanie, zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami, pracę pedagogiczną w szkole w pełnym wymiarze zajęć co najmniej przez 3 lata i w tym okresie uzyskał dwie oceny co najmniej wyróżniające, na zasadach i w trybie określonym w art. 6a, lub bezpośrednio przed mianowaniem wykonywał nieprzerwanie, zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami, pracę pedagogiczną w szkole w pełnym wymiarze zajęć przez 4 lata pracy i na koniec czwartego roku pracy uzyskał co najmniej ocenę dobrą albo bezpośrednio przed mianowaniem wykonywał nieprzerwanie jako nauczyciel akademicki pracę dydaktyczną w szkole wyższej co najmniej przez 3 lata i uzyskał ocenę pozytywną w tym zakresie,\", - skreśla się pkt 8, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: \"2a. Stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się przez mianowanie również w wypadku ponownego zatrudnienia nauczyciela mianowanego, jeżeli spełnia wymagania, o których mowa w ust. 2 pkt 1-6, a przerwa w pracy w szkole nie przekraczała 5 lat. 2b. Przez wykonywanie pracy pedagogicznej zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami należy rozumieć realizowanie zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych w wymiarze co najmniej 1\/2 tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć. 2c. Do okresu nieprzerwanej pracy, o której mowa w ust. 2 pkt 7, wlicza się okresy przerw z powodu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby oraz urlopu, innego niż wypoczynkowy - trwających łącznie nie dłużej niż 6 miesięcy. W wypadku przerwy dłuższej niż 6 miesięcy okres wymagany do mianowania przedłuża się o czas przerwy przekraczającej 6 miesięcy.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Z nauczycielem posiadającym wymagane kwalifikacje i rozpoczynającym pracę w szkole stosunek pracy nawiązywany jest na podstawie umowy o pracę na czas nie określony. Nawiązanie stosunku pracy z nauczycielem na czas określony może nastąpić wyłącznie w wypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela.\"; 10) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Nauczyciela mianuje dyrektor szkoły w uzgodnieniu z organem sprawującym nadzór pedagogiczny nad szkołą.\"; 11) w art. 13 skreśla się wyrazy \"lub z dniem uzyskania mianowania z mocy prawa zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 7\"; 12) w art. 15 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Przy mianowaniu na stanowisko nauczyciela osoba mianowana składa ślubowanie przed dyrektorem szkoły według następującej roty:\"; 13) w art. 18: a) w ust. 3 wyrazy \"do szkoły nadzorowanej przez inny organ\" zastępuje się wyrazami \"do szkoły prowadzonej przez inny organ\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Przeniesienia nauczyciela mianowanego do innej szkoły dokonuje dyrektor szkoły, do której nauczyciel ma być przeniesiony, po zasięgnięciu opinii organu prowadzącego tę szkołę i za zgodą dyrektora szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Przeniesienia mianowanego nauczyciela religii, który otrzymał na podstawie odrębnych przepisów skierowanie do innej szkoły, dokonuje dyrektor szkoły, do której nauczyciel otrzymał skierowanie, w porozumieniu z dyrektorem szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, i po zawiadomieniu organów prowadzących te szkoły.\"; 14) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie konieczności zapewnienia szkole obsady na stanowisku nauczyciela z wymaganymi kwalifikacjami odpowiadającymi potrzebom programowym szkoły, organ prowadzący szkołę może przenieść nauczyciela mianowanego do tej szkoły - bez zgody nauczyciela, jednak na okres nie dłuższy niż 3 lata, z prawem powrotu na uprzednio zajmowane stanowisko.\", b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zakwaterowanie w miejscu czasowego zatrudnienia.\"; 15) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. W razie całkowitej lub częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć, dyrektor szkoły przenosi nauczyciela w stan nieczynny lub, na wniosek nauczyciela, rozwiązuje z nim stosunek pracy. Nauczyciel mianowany może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2. 2. Nauczycielowi mianowanemu, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn określonych w ust. 1, przysługuje odprawa w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Nauczycielowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn określonych w ust. 1, przysługują świadczenia określone w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. 3. Rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn określonych w ust. 1 następuje z końcem roku szkolnego po uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniu, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Warunek rozwiązania stosunku pracy z końcem roku szkolnego nie dotyczy nauczycieli szkół, w których w organizacji pracy nie przewidziano ferii szkolnych, nauczycieli placówek kształcenia ustawicznego oraz nauczycieli szkół, w których przewidziane są ferie szkolne, jeżeli likwidacja szkoły następuje w trakcie roku szkolnego. 5. Okres wypowiedzenia może być skrócony do 1 miesiąca, z tym że w takim wypadku nauczycielowi przysługuje odszkodowanie za pozostałą część okresu wypowiedzenia w wysokości wynagrodzenia liczonego jak za okres urlopu wypoczynkowego. Okres, za który przysługuje odszkodowanie, wlicza się nauczycielowi pozostającemu w tym okresie bez pracy do okresu zatrudnienia. 6. Nauczyciel przeniesiony w stan nieczynny zachowuje prawo do wynagrodzenia zasadniczego oraz innych świadczeń pracowniczych do czasu rozwiązania stosunku pracy. Stosunek pracy nauczyciela wygasa z mocy prawa z upływem sześciomiesięcznego okresu pozostawania w stanie nieczynnym. 7. Dyrektor szkoły ma obowiązek przywrócenia do pracy w pierwszej kolejności nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym w razie powstania możliwości ponownego podjęcia przez nauczyciela pracy w pełnym wymiarze zajęć na czas nie określony lub na okres, na który została zawarta umowa, w tej samej szkole, na tym samym lub innym stanowisku, pod warunkiem posiadania przez nauczyciela wymaganych kwalifikacji. Odmowa podjęcia pracy przez nauczyciela powoduje wygaśnięcie stosunku pracy z dniem odmowy. 8. W wypadkach podyktowanych koniecznością realizacji programu nauczania w tej samej lub w innej szkole lub zapewnienia opieki w placówce opiekuńczo-wychowawczej nauczyciel pozostający w stanie nieczynnym może, na swój wniosek lub na wniosek dyrektora szkoły, podjąć pracę zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami w niepełnym lub w pełnym wymiarze zajęć, jednak na okres nie dłuższy niż okres stanu nieczynnego. Z tytułu wykonywania pracy nauczycielowi przysługuje odpowiednie do wymiaru zajęć wynagrodzenie, niezależnie od pobieranego wynagrodzenia z tytułu pozostawania w stanie nieczynnym.\"; 16) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Organ prowadzący szkołę może nałożyć na nauczyciela obowiązek podjęcia pracy w innej szkole w tej samej miejscowości i na tym samym lub - za jego zgodą - na innym stanowisku, w celu uzupełnienia tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych w wymiarze nie większym niż 1\/2 obowiązkowego wymiaru zajęć. W wypadku niewyrażenia zgody nauczyciel otrzymuje wynagrodzenie za część obowiązkowego wymiaru zajęć. 2. Zasada ograniczenia zatrudnienia nauczyciela mianowanego do wymiaru nie niższego niż 1\/2 obowiązkowego wymiaru zajęć i proporcjonalnego zmniejszenia wynagrodzenia może być - za zgodą nauczyciela - stosowana również w wypadku, gdy z przyczyn, o których mowa w art. 20 ust. 1, nie ma możliwości zatrudnienia nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć oraz nie istnieją warunki do uzupełnienia tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych w innej szkole. W razie braku zgody nauczyciela mianowanego na ograniczenie wymiaru zatrudnienia i proporcjonalne zmniejszenie wynagrodzenia, stosuje się przepisy art. 20.\"; 17) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Stosunek pracy z nauczycielem mianowanym ulega rozwiązaniu: 1) na wniosek nauczyciela, 2) w razie czasowej niezdolności nauczyciela do pracy spowodowanej chorobą, jeżeli okres tej niezdolności przekracza rok; w szczególnie uzasadnionych wypadkach - po stwierdzeniu przez lekarza leczącego poprawy stanu zdrowia nauczyciela i możliwości powrotu do pracy - okres nieobecności w pracy spowodowanej chorobą może być przedłużony ponad rok, nie dłużej jednak niż do dwóch lat, licząc łącznie okres niezdolności do pracy i urlopu dla poratowania zdrowia, 3) w razie orzeczenia przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia trwałej niezdolności nauczyciela do pracy w pełnym wymiarze zajęć na zajmowanym stanowisku, 4) po osiągnięciu przez nauczyciela wieku emerytalnego określonego w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin; jeżeli z osiągnięciem wieku emerytalnego nauczyciel nie nabył prawa do emerytury - dyrektor szkoły przedłuża okres zatrudnienia, nie dłużej jednak niż o 2 lata od osiągnięcia wieku emerytalnego, 5) w razie uzyskania negatywnej oceny pracy dokonanej w trybie i na zasadach określonych w art. 6a, 6) w razie cofnięcia skierowania do nauczania religii w szkole na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym z przyczyn określonych w ust. 1 następuje odpowiednio: 1) z końcem roku szkolnego, po uprzednim złożeniu przez nauczyciela trzymiesięcznego wypowiedzenia, 2) z końcem tego miesiąca, w którym upływa okres czasowej niezdolności nauczyciela do pracy, 3) z końcem tego miesiąca, w którym dyrektor szkoły otrzymał prawomocne orzeczenie o trwałej niezdolności nauczyciela do pracy w pełnym wymiarze zajęć na zajmowanym stanowisku, 4) z końcem roku szkolnego, w którym nauczyciel osiągnął wiek emerytalny, po uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniu, 5) z końcem tego miesiąca, w którym upływa trzymiesięczne wypowiedzenie, licząc od otrzymania przez nauczyciela negatywnej oceny pracy, 6) z końcem tego miesiąca, w którym nastąpiło cofnięcie skierowania do nauczania religii. 3. Rozwiązanie stosunku pracy z końcem roku szkolnego w wypadkach określonych w ust. 2 pkt 1 i 4 nie dotyczy nauczyciela szkoły, w której w organizacji pracy nie przewidziano ferii szkolnych. 4. Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym może nastąpić również: 1) na mocy porozumienia stron, 2) w razie dwukrotnego nie usprawiedliwionego niezgłoszenia się nauczyciela, skierowanego z urzędu, na badania lekarskie. 5. Dyrektor szkoły może skierować nauczyciela mianowanego na badania przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia na wniosek nauczyciela lub z własnej inicjatywy. W wypadku określonym w ust. 4 pkt 2 rozwiązanie stosunku pracy następuje z końcem miesiąca, w którym dyrektor szkoły otrzymał informację o niezgłoszeniu się nauczyciela na badanie lekarskie.\"; 18) skreśla się art. 24 i 25; 19) w art. 26 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"zwolnienia z pracy\" zastępuje się wyrazami \"zwolnienia z pracy z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim, w okresie trzech lat od ukarania\"; 20) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Rozwiązanie umowy o pracę zawartej z nauczycielem na czas nie określony następuje z końcem roku szkolnego, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. 2. Rozwiązanie umowy o pracę zawartej z nauczycielem na czas nie określony może nastąpić w każdym czasie i bez wypowiedzenia w razie niezdolności nauczyciela do pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż jeden rok, chyba że w szczególnie uzasadnionych wypadkach lekarz leczący stwierdzi możliwość powrotu do pracy w zawodzie nauczyciela. W tym wypadku okres nieobecności w pracy spowodowanej chorobą może być przedłużony do dwóch lat, licząc łącznie okres niezdolności do pracy i urlopu dla poratowania zdrowia. 3. Do rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na czas nie określony stosuje się również przepisy art. 23 ust. 1 pkt 3-6, ust. 2 pkt 3-6 oraz ust. 3-5.\"; 21) w art. 28: a) w ust. 1 wyrazy \"w myśl postanowień układu zbiorowego, o którym mowa w art. 36,\" zastępuje się wyrazami \"w myśl przepisów wydanych na podstawie art. 31 pkt 1\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i któremu organ nadzorujący szkołę nie zaproponował pracy zgodnie z jego kwalifikacjami\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W wypadku określonym w art. 23 ust. 1 pkt 6 nauczycielowi przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia za każdy rok pracy na stanowisku nauczyciela religii, nie więcej jednak niż w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Odprawy określone w ust. 1-2a wypłaca dyrektor szkoły, który rozwiązał z nauczycielem mianowanym stosunek pracy.\"; 22) w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ prowadzący szkołę obowiązany jest zapewnić szkole podstawowe warunki do realizacji przez nauczyciela zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych.\"; 23) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego, dodatków, wynagrodzenia za zajęcia dodatkowe oraz zasady zaszeregowania i przyznawania dodatków do wynagrodzenia nauczycieli, 2) szczegółowe zasady awansowania nauczycieli do wyższego szczebla wynagrodzenia zasadniczego.\"; 24) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"powierzono funkcje kierownicze w szkole\" zastępuje się wyrazami \"powierzono stanowiska kierownicze w szkole\", b) w ust. 3 wyrazy \"w art. 1 pkt 6\" zastępuje się wyrazami \"w art. 1 ust. 2 pkt 1\"; 25) w art. 33 skreśla się ust. 2; 26) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. W szczególnych wypadkach, podyktowanych wyłącznie koniecznością realizacji programu nauczania lub zapewnienia opieki w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, nauczyciel może być obowiązany do odpłatnej pracy w godzinach ponadwymiarowych zgodnie z posiadaną specjalnością, których liczba nie może przekroczyć 1\/4 tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć. Przydzielenie nauczycielowi większej liczby godzin ponadwymiarowych może nastąpić wyłącznie za jego zgodą, jednak w wymiarze nie przekraczającym 1\/2 tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć. 2. Przez godzinę ponadwymiarową rozumie się przydzieloną nauczycielowi godzinę zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych powyżej tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych. 3. Wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe wypłaca się według stawki osobistego zaszeregowania nauczyciela, z uwzględnieniem dodatków, o których mowa w art. 34. 4. Kobiety w ciąży oraz osoby wychowującej dziecko do lat 4 nie wolno zatrudniać w godzinach ponadwymiarowych bez jej zgody.\"; 27) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli może być zawarty przez Ministra Edukacji Narodowej, w porozumieniu z ministrami prowadzącymi szkoły, z ponadzakładowymi organizacjami związkowymi zrzeszającymi nauczycieli. 2. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli określa w szczególności: 1) wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego i dodatków oraz zasady zaszeregowania, awansowania i przyznawania dodatków do wynagrodzenia, 2) zasady zatrudniania oraz wynagradzania w godzinach ponadwymiarowych oraz w porze nocnej i w dniach wolnych od pracy, 3) tygodniowy obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli poszczególnych typów szkół, placówek i innych jednostek organizacyjnych systemu oświaty, 4) zasady zmniejszania wymiaru zajęć ze względu na: a) stan zdrowia, b) wykonywanie prac zleconych przez organy szkoły, c) szczególne warunki pracy, d) inne szczególne przypadki, 5) wymiar innych zajęć podyktowanych koniecznością zrealizowania przez nauczycieli procesu dydaktycznego, wychowawczego i opiekuńczego, w trakcie których nauczyciel pozostaje w dyspozycji szkoły, 6) normy zatrudnienia bibliotekarzy i pedagogów szkolnych. 3. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozszerzający zakres treści i świadczeń wskazanych w ust. 2, może być zawarty przez przewodniczącego zarządu gminy (przewodniczącego zarządu związku komunalnego) z ponadzakładowymi organizacjami związkowymi zrzeszającymi nauczycieli. 4. W sprawach nie uregulowanych w ust. 1-3, dotyczących ponadzakładowego układu zbiorowego pracy, stosuje się przepisy działu jedenastego Kodeksu pracy.\"; 28) w art. 39: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wynagrodzenie wypłacane jest nauczycielowi miesięcznie z góry w pierwszym dniu miesiąca. Jeżeli pierwszy dzień miesiąca jest dniem ustawowo wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłacane jest w dniu następnym.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Składniki wynagrodzenia, których wysokość może być ustalona jedynie na podstawie już wykonanych prac, wypłaca się miesięcznie lub jednorazowo z dołu w ostatnim dniu miesiąca. Jeżeli ostatni dzień miesiąca jest dniem ustawowo wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłacane jest w dniu poprzedzającym ten dzień, a w wypadkach szczególnie uzasadnionych wynagrodzenie może być wypłacone w jednym z ostatnich pięciu dni miesiąca lub w dniu wypłaty wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3.\"; 29) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Czas pracy nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze zajęć nie może przekraczać 40 godzin na tydzień. 2. W ramach czasu pracy nauczyciel obowiązany jest realizować: 1) zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze prowadzone bezpośrednio z uczniami lub wychowankami, w wymiarze określonym w ust. 3, 2) inne czynności wynikające z zadań statutowych szkoły, 3) zajęcia i czynności związane z przygotowaniem się do zajęć, samokształceniem i doskonaleniem zawodowym. 3. Tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami, nauczycieli zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć ustala się według następujących norm: +---+-----------------------------------+--------------------+ | | |Tygodniowa liczba | | | |godzin obowiązkowego| |Lp.|Stanowisko - typ (rodzaj) szkoły |wymiaru zajęć dydak-| | | |tycznych, wychowaw- | | | |czych, opiekuńczych | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 1 | 2 | 3 | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 1.|Nauczyciele przedszkoli, z wyjąt- | | | |kiem nauczycieli pracujących | | | |z grupami dzieci 6-letnich | 25 | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 2.|Nauczyciele przedszkoli i innych | | | |placówek przedszkolnych pracujących| 22 | | |z grupami dzieci 6-letnich | | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 3.|Nauczyciele: przedszkoli specjal- | | | |nych, szkół podstawowych, szkół | | | |specjalnych, liceów ogólnokształ- | | | |cących, przedmiotów teoretycznych | | | |w szkołach zawodowych, szkołach | | | |zawodowych specjalnych i szkole- | | | |nia rzemieślniczego w zakładach | | | |dla nieletnich, przedmiotów | | | |artystycznych i ogólnokształcą | | | |cych w szkołach artystycznych | 18 | | |i innych placówkach kształcenia | | | |artystycznego | | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 4.|Nauczyciele kolegium nauczy- | | | |cielskiego, z wyjątkiem nauczycie | | | |li kolegium języków obcych, | | | |kulturalno-oświatowego i biblio- | | | |tekarskiego oraz nauczyciele | | | |przedmiotów teoretycznych w peda- | 15 | | |gogicznych studiach technicznych | | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 5.|Nauczyciele praktycznej nauki | | | |zawodu we wszystkich typach szkół | 22 | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 6.|Wychowawcy świetlic szkolnych i | | | |półinternatów (z wyjątkiem wycho- | | | |wawców świetlic szkół specjalnych),| | | |świetlic i klubów środowiskowych, | | | |w tym: profilaktyczno-wychowa- | | | |wczych i terapeutycznych, wycho- | | | |wawcy młodzieżowych ośrodków socjo-| 26 | | |terapii, w tym turnusowych | | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 7.|Wychowawcy internatów, burs, | | | |ogrodów jordanowskich, świetlic | | | |dworcowych, stałych szkolnych | 30 | | |schronisk młodzieżowych | | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 8.|Wychowawcy ośrodków szkolno-wycho -| 28 | | |wawczych | | +---+-----------------------------------+--------------------+ | 9.|Wychowawcy placówek opiekuńczo- | | | |wychowawczych w: | | | |a) rodzinnych domach dziecka, | | | | domach dziecka, zakładach | | | | opiekuńczo-leczniczych dla | 26 | | | dzieci | | | |b) domach wczasów dziecięcych | 26 | | | - w tym na zajęcia dydaktyczne | 10 | | |c) specjalnych ośrodkach szkolno- | | | |wychowawczych, zakładach rehabi- | | | |litacji zawodowej inwalidów, | | | |zakładach poprawczych, schro- | | | |niskach dla nieletnich, świetli- | | | |cach szkół specjalnych, pogoto- | | | |wiach opiekuńczych, rodzinnych | | | |ośrodkach diagnostyczno-konsul- | | | |tacyjnych, placówkach resocjali- | | | |zacyjnych - młodzieżowych | | | |ośrodkach wychowawczych, w tym: | | | |diagnostyczno-kierujących, | | | |resocjalizacyjno-wychowawczych, | | | |resocjalizacyjno-rewalidacyjnych, | | | |zespołach pozalekcyjnych zajęć | | | |wychowawczych zorganizowanych w | 24 | | |zakładach opieki zdrowotnej, | | | |wychowawcy w domach pomocy społe- | | | |cznej | | +---+-----------------------------------+--------------------+ |10.|Nauczyciele pałaców młodzieży, | | | |młodzieżowych domów kultury, | | | |ognisk pracy pozaszkolnej, poza- | | | |szkolnych placówek specjalistycz- | | | |nych, międzyszkolnych ośrodków | | | |sportowych prowadzących bezpo- | 18 | | |średnią pracę z dziećmi i mło- | | | |dzieżą systemem pracownianym | | +---+-----------------------------------+--------------------+ |11.|Nauczyciele-bibliotekarze | | | |bibliotek szkolnych | 30 | +---+-----------------------------------+--------------------+ |12.|Nauczyciele poradni psychologiczno-| | | |pedagogicznej | 20 | +---+-----------------------------------+--------------------+ 4. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze zarządzenia, liczbę uczniów, na których przysługuje etat nauczyciela-bibliotekarza. 5. Nauczyciel, dla którego ustalony plan zajęć w pewnych okresach roku szkolnego nauki nie wyczerpuje obowiązującego tego nauczyciela tygodniowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, powinien nauczać w odpowiednio większej liczbie godzin w innych okresach danego roku szkolnego. Praca wykonywana zgodnie z tak ustalonym planem zajęć nie jest pracą w godzinach ponadwymiarowych. 6. Dyrektorowi i wicedyrektorowi szkoły oraz nauczycielowi pełniącemu inne stanowisko kierownicze w szkole obniża się tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć określonych w ust. 3 w zależności od wielkości i typu szkoły oraz warunków pracy lub zwalnia się ich od obowiązku realizacji tych zajęć. Dotyczy to również nauczyciela, który obowiązki kierownika pełni w zastępstwie nauczyciela, któremu powierzono stanowisko kierownika. 7. Minister Edukacji Narodowej, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych, zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich i rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, szkół medycznych oraz rolniczych i gospodarki żywnościowej odpowiednio - Minister Kultury i Sztuki, Minister Sprawiedliwości, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określą, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady rozliczania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego. 8. Minister Edukacji Narodowej, a w stosunku do nauczycieli, którym powierzono stanowiska kierownicze w szkołach artystycznych, w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich i rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych, w szkołach medycznych oraz rolniczych i gospodarki żywnościowej, odpowiednio - Minister Kultury i Sztuki, Minister Sprawiedliwości, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określą, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady udzielania i rozmiar zniżek, o których mowa w ust. 6, oraz szczegółowe zasady zwalniania od obowiązku realizacji zajęć, o których mowa w ust. 3. 9. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych, zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich i rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, szkół medycznych oraz rolniczych i gospodarki żywnościowej odpowiednio - Minister Kultury i Sztuki, Minister Sprawiedliwości, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określą, w drodze rozporządzenia, tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli szkół nie wymienionych w ust. 3, w tym również nauczycieli szkół zaocznych, nauczycieli w systemie kształcenia na odległość, nauczycieli przedmiotów w różnym wymiarze godzin, pedagogów, psychologów, bibliotekarzy bibliotek pedagogicznych i innych pracowników zatrudnionych na innych stanowiskach pedagogicznych oraz zasady zaliczania do wymiaru godzin poszczególnych zajęć w kształceniu zaocznym i w systemie kształcenia na odległość.\"; 30) po art. 42 dodaje się art. 42a-42c w brzmieniu: \"Art. 42a. 1. Nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze zajęć można obniżyć tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć, na czas określony lub do odwołania, ze względu na doskonalenie się, wykonywanie pracy naukowej albo prac zleconych przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny lub organ prowadzący szkołę za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny albo ze względu na szczególne warunki pracy nauczyciela w szkole. 2. Obniżenie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nie może spowodować zmniejszenia wynagrodzenia oraz ograniczenia innych uprawnień nauczyciela. 3. Nauczyciel korzystający z obniżonego tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nie może mieć godzin ponadwymiarowych, z wyjątkiem nauczycieli, o których mowa w art. 42 ust. 6. 4. Minister Edukacji Narodowej, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych, zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich i rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, szkół medycznych oraz rolniczych i gospodarki żywnościowej odpowiednio - Minister Kultury i Sztuki, Minister Sprawiedliwości, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb obniżania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć."}
{"id":"1996_396_10","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 10. Minister Edukacji Narodowej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_396_11","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów ustawy wymienionej w art. 1 w zakresie dotyczącym art. 47 ust. 1 pkt 5, art. 64 ust. 3, art. 66 ust. 2 oraz art. 70a, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1996_396_2","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 21, poz. 124, z 1988 r. Nr 20, poz. 134, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 43, poz. 251 i Nr 55, poz. 319, z 1991 r. Nr 53, poz. 226, Nr 55, poz. 236 i poz. 237, z 1994 r. Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 16, poz. 77 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) w art. 241{14} dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli zawierają podmioty wskazane w art. 36 Karty Nauczyciela.\"."}
{"id":"1996_396_3","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 53, poz. 252) skreśla się art. 2."}
{"id":"1996_396_4","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547 i z 1995 r. Nr 1, poz. 2) skreśla się art. 19."}
{"id":"1996_396_42b","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 42b. 1. Nauczyciel może być obowiązany do realizowania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć wychowawczych także w porze nocnej. 2. Za pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli. 3. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określa, w drodze zarządzenia, szkoły, stanowiska oraz warunki, na jakich nauczyciel może być obowiązany do realizowania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć wychowawczych, także w porze nocnej."}
{"id":"1996_396_42c","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 42c. 1. Nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze zajęć obowiązuje pięciodniowy tydzień pracy. Nauczycielom dokształcającym się, wykonującym inne ważne społecznie zadania lub - jeżeli to wynika z organizacji pracy w szkole - dyrektor szkoły może ustalić czterodniowy tydzień pracy. 2. W szkołach, w których praca odbywa się we wszystkie dni tygodnia, nauczyciel korzysta co najmniej raz na dwa tygodnie z dwu kolejnych dni wolnych od pracy, z których jeden musi przypadać w niedzielę. Nie dotyczy to nauczyciela pracującego w systemie kształcenia zaocznego. 3. Za zajęcia dydaktyczne, wychowawcze lub opiekuńcze, wykonywane w dniu wolnym od pracy, nauczyciel otrzymuje inny dzień wolny od pracy, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach zamiast dnia wolnego - odrębne wynagrodzenie w wysokości określonej w przepisach o wynagrodzeniu nauczycieli. 4. Za pracę w święto, przypadające poza dwoma dniami w tygodniu wolnymi od pracy, nauczyciel otrzymuje inny dzień wolny od pracy, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach zamiast dnia wolnego - wynagrodzenie ze 100% dodatkiem.\"; 31) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. 1. Za wieloletnią pracę nauczyciel otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości: 1) za 20 lat pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) za 25 lat pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) za 30 lat pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) za 35 lat pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) za 40 lat pracy - 250% wynagrodzenia miesięcznego. 2. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających nauczyciela do nagrody jubileuszowej oraz szczegółowe zasady jej obliczania i wypłacania.\"; 32) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. Dla nauczycieli tworzy się zakładowy fundusz nagród w wysokości 8,5% wynagrodzeń osobowych. Wysokość i zasady przyznawania indywidualnych nagród z tego funduszu określają odrębne przepisy.\"; 33) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. 1. Dla nauczycieli dokonuje się odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 8% planowanych rocznych środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe. 2. Dla nauczycieli będących emerytami i rencistami dokonuje się odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 5% pobieranych przez nich emerytur i rent. 3. Odpisy, o których mowa w ust. 1 i 2, łącznie z naliczonymi odpisami podstawowymi na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na pozostałych pracowników oraz emerytów i rencistów - byłych pracowników, stanowią jeden fundusz w szkole. 4. Organ prowadzący szkołę może tworzyć służbę socjalną powołaną do gospodarowania funduszem, o którym mowa w ust. 3. 5. W sprawach nie uregulowanych w ust. 1-4 stosuje się przepisy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.\"; 34) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Nauczyciel zatrudniony na terenie wiejskim oraz mieście liczącym do 5 000 mieszkańców ma prawo do mieszkania w miejscu pracy. 2. Obowiązek realizacji uprawnień nauczyciela, o którym mowa w ust. 1, należy do dyrektora szkoły i organu prowadzącego szkołę. 3. Nauczycielowi, o którym mowa w ust. 1, posiadającemu kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela, przysługuje nauczycielski dodatek mieszkaniowy, którego wysokość uzależniona jest od stanu rodzinnego nauczyciela. Wysokość dodatku może być także zróżnicowana w zależności od miejscowości, w której nauczyciel jest zatrudniony. 4. Nauczyciel po przejściu na emeryturę lub rentę zachowuje prawo do zajmowania mieszkania. Prawo to służy także małżonkowi nauczyciela emeryta (rencisty) oraz dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu i prowadzącym z nim wspólne gospodarstwo domowe. 5. Nauczycielowi posiadającemu wymagane kwalifikacje, zatrudnionemu na terenie wsi lub w mieście liczącym do 5000 mieszkańców, przysługuje odrębny dodatek w wysokości 10% wynagrodzenia zasadniczego. Organ prowadzący szkołę może podwyższyć dodatek nauczycielowi zatrudnionemu na terenie wiejskim, na którym występuje deficyt kadr. 6. W razie zbiegu prawa do dodatku, o którym mowa w ust. 3, z prawem do dodatku przysługującym na podstawie przepisów o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, nauczycielowi spełniającemu wymagane warunki przysługują obydwa dodatki. 7. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze zarządzenia, wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 3, oraz szczegółowe zasady jego przyznawania i wypłacania.\"; 35) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. Nauczycielowi zatrudnionemu oraz zamieszkałemu na terenie wsi organ prowadzący szkołę zapewnia zakup opału oraz bezpłatną jego dostawę.\"; 36) w art. 56 w ust. 2 wyrazy \"Organy nadzorujące szkoły przydzielą\" zastępuje się wyrazami \"Organ prowadzący szkołę przydziela\"; 37) w art. 61: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczyciel, który swoją pierwszą pracę zawodową w życiu podejmuje w szkole i posiada do pracy w tej szkole kwalifikacje obowiązujące w dniu podjęcia pracy, otrzymuje jednorazowy zasiłek na zagospodarowanie w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Prawo do zasiłku przysługuje nauczycielowi zatrudnionemu na czas nie określony. Prawo to przysługuje również nauczycielowi, który podjął swoją pierwszą pracę zawodową w życiu na czas określony z przyczyn, o których mowa w art. 10 ust. 4, a bezpośrednio po rozwiązaniu umowy na czas określony został zatrudniony na czas nie określony. W takim wypadku dodatek wypłaca szkoła, w której nauczyciel został zatrudniony na czas nie określony.\", b) skreśla się ust. 3; 38) w art. 63 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Organ prowadzący szkołę obowiązany jest z urzędu występować w obronie nauczyciela, gdy ustalone dla nauczyciela uprawnienia zostaną naruszone.\"; 39) w art. 64: a) w ust. 1 wyrazy \"w której organizacja pracy przewiduje\" zastępuje się wyrazami \"w której w organizacji pracy przewidziano\", b) w ust. 3 wyrazy \"w wymiarze 6 tygodni\" zastępuje się wyrazami \"w wymiarze 7 tygodni\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Nauczyciel zatrudniony przez cały okres trwania zajęć w danym roku szkolnym w szkole, w której w organizacji pracy przewidziano ferie szkolne, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze i na zasadach określonych w ust. 1. Nauczyciel zatrudniony przez okres krótszy niż 10 miesięcy w szkole, w której w organizacji pracy przewidziano ferie szkolne, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do określonego w umowie okresu prowadzenia zajęć.\"; 40) w art. 65 wyrazy \"w której organizacja pracy przewiduje\" zastępuje się wyrazami \"w której w organizacji pracy przewidziano\"; 41) w art. 66: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Urlop uzupełniający w ciągu roku szkolnego przysługuje również dyrektorowi i wicedyrektorowi szkoły, którzy na polecenie lub za zgodą organu prowadzącego szkołę nie wykorzystali urlopu w czasie ferii szkolnych z powodu wykonywania zadań zleconych przez ten organ lub prowadzenia w szkole inwestycji albo kapitalnych remontów.\", b) w ust. 2 wyrazy \"6 tygodni\" zastępuje się wyrazami \"7 tygodni\", c) skreśla się ust. 3; 42) w art. 70: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub przenosi go w stan nieczynny\", b) ust. 2 skreśla się zdanie trzecie; 43) po rozdziale 7 dodaje się rozdział 7a w brzmieniu: \"Rozdział 7a Finansowanie dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli"}
{"id":"1996_396_5","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 5. 1. Nauczyciele zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie mianowania stają się nauczycielami mianowanymi w rozumieniu ustawy. 2. Do nauczycieli, którzy do dnia wejścia w życie ustawy nie zostali mianowani, a mają okres zatrudnienia co najmniej 2 lata, stosuje się przepisy dotychczasowe dotyczące oceniania pracy nauczyciela przed mianowaniem, z wyłączeniem zasady uzyskiwania mianowania z mocy prawa."}
{"id":"1996_396_6","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 6. Do spłaty lub umorzenia kredytów udzielonych nauczycielom na podstawie art. 61 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_396_7","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 7. Do nauczycieli, którzy w dniu wejścia w życie ustawy przebywają na urlopach dla poratowania zdrowia, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_396_70a","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 70a. 1. W budżecie państwa wyodrębnia się środki przeznaczone na dokształcanie i doskonalenie zawodowe nauczycieli, w tym również na stypendia dla studiujących nauczycieli. 2. Wysokość wyodrębnionych środków stanowi nie mniej niż 2,5% planowanych wydatków na wynagrodzenie osobowe nauczycieli. Tryb i zasady wykorzystywania tych środków określi Minister Edukacji Narodowej.\"; 44) w art. 72 w ust. 1 wyrazy \"organy nadzorujące szkołę\" zastępuje się wyrazami \"organy prowadzące szkoły\"; 45) art. 73 otrzymuje brzmienie: \"Art. 73. 1. Nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze zajęć na czas nie określony, po przepracowaniu co najmniej 5 lat w szkole, dyrektor szkoły udziela płatnego urlopu dla poratowania zdrowia na okres do jednego roku, jeżeli komisja lekarska przewidziana w ust. 4 stwierdzi, że stan zdrowia nauczyciela wymaga powstrzymania się od pracy w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia. Jeżeli nauczycielowi do nabycia praw emerytalnych brakuje mniej niż jeden rok, płatny urlop dla poratowania zdrowia nie może być udzielony na okres dłuższy niż do końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, w którym nauczyciel przechodzi na emeryturę. 2. Okres pięcioletniej pracy w szkole, uzasadniający prawo do urlopu, powinien przypadać bezpośrednio przed datą rozpoczęcia urlopu dla poratowania zdrowia. 3. Łączny wymiar urlopu dla poratowania zdrowia nauczyciela w okresie całego zatrudnienia nie może przekraczać 3 lat. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej określa, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady powoływania komisji lekarskich w publicznych zakładach opieki zdrowotnej do orzekania w sprawach, o których mowa w ust. 1, oraz tryb postępowania przed komisjami.\"; 46) w art. 75 w ust. 1 wyrazy \"w art. 6 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 6\"; 47) w art. 76: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2, - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) zwolnienie z pracy z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim w okresie 3 lat od ukarania,\", b) skreśla się ust. 4; 48) w art. 82 w ust. 2 wyrazy \"i organie nadzorującym szkołę\" zastępuje się wyrazami \"i organie prowadzącym szkoły\"; 49) w art. 83: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dyrektor szkoły może zawiesić w pełnieniu obowiązków nauczyciela, a organ prowadzący szkołę - dyrektora szkoły, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub złożono wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli ze względu na powagę i wiarygodność wysuniętych zarzutów celowe jest odsunięcie nauczyciela od wykonywania obowiązków w szkole. W sprawach nie cierpiących zwłoki nauczyciel i dyrektor szkoły może być zawieszony przed złożeniem wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.\", b) w ust. 2 po wyrazie \"Nauczyciel\" dodaje się wyrazy \"i dyrektor szkoły\", c) w ust. 3 po wyrazach \"przeciwko nauczycielowi\" dodaje się wyrazy \"lub przeciwko dyrektorowi szkoły.\"; 50) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. Nauczyciel oraz członek jego rodziny mają prawo do zaopatrzenia emerytalnego określonego w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z uwzględnieniem przepisów ustawy, z tym że nauczyciel zaliczany jest do pracowników wykonujących pracę w szczególnym charakterze.\"; 51) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. 1. Nauczycielowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką, jeżeli nie uzyskał z tego tytułu odprawy przewidzianej w art. 28, przyznaje się odprawę w wysokości dwumiesięcznego ostatnio pobieranego wynagrodzenia w szkole będącej podstawowym miejscem jego pracy. 2. Nauczycielowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką, który przepracował w szkole co najmniej 20 lat, przyznaje się odprawę w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia ostatnio pobieranego w szkole będącej podstawowym miejscem jego pracy. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 4. W razie zbiegu prawa do odprawy wymienionej w ust. 1 i 2, przysługuje jedna odprawa - korzystniejsza.\"; 52) w art. 88: a) w ust. 1 użyte dwukrotnie wyrazy \"zatrudnienia I kategorii\" zastępuje się wyrazami \"wykonywania pracy w szczególnym charakterze\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Nauczyciele spełniający warunki określone w ust. 1 mogą przejść na emeryturę również w wypadku rozwiązania stosunku pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy w okolicznościach określonych w art. 20 ust. 1, 6 i 7.\", c) w ust. 2 skreśla się wyraz \"powszechnym\", d) skreśla się ust. 3; 53) po rozdziale 11 dodaje się rozdział 11a w brzmieniu: \"Rozdział 11a Przepisy szczególne"}
{"id":"1996_396_8","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 8. W sprawach wszczętych, a nie zakończonych do dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_396_9","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 9. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie stosuje się dotychczasowe przepisy wykonawcze ze zmianami wynikającymi z tej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_396_91a","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 91a. 1. Nauczycielowi mianowanemu, przechodzącemu do pracy do urzędu organu administracji państwowej lub do jednostki organizacyjnej powołanej przez ten organ na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy o systemie oświaty na stanowisko wymagające kwalifikacji pedagogicznych, przysługują uprawnienia wynikające z art. 30, 31, 32 ust. 3, art. 33, 46, 50, 51, 58-60, 86 i 88-90. 2. Nauczycielowi mianowanemu, przechodzącemu do pracy do organizacji społecznej lub do związku zawodowego na stanowisko wymagające kwalifikacji pedagogicznych, przysługują uprawnienia wynikające z art. 30, 31, 32 ust. 3, art. 33, 46, 47, 49, 50, 51, 58-60, 72, 73 i 86-91."}
{"id":"1996_396_91b","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 91b. 1. Do nauczyciela zatrudnionego w wymiarze niższym niż połowa obowiązującego wymiaru zajęć nie stosuje się przepisów art. 54-61, 71, 72 i 86-91. 2. Do nauczyciela zatrudnionego w wymiarze nie niższym niż połowa obowiązującego wymiaru zajęć w szkole niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej mają zastosowanie przepisy art. 6, 46, 50, 51, 59, 83 ust. 2 i 3, art. 86 i 88-91. 3. Zakres stosowania ustawy do nauczycieli zatrudnionych w szkołach oraz w placówkach oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych prowadzonych przez kościoły i inne związki wyznaniowe określają odrębne przepisy."}
{"id":"1996_396_91c","title":"Ustawa z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 91c. 1. W zakresie spraw wynikających ze stosunku pracy, nie uregulowanych przepisami ustawy, mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy. 2. Spory o roszczenia ze stosunku pracy nauczycieli, niezależnie od formy nawiązania stosunku pracy, rozpatrywane są przez sądy pracy.\"; 54) skreśla się art. 92, 93, 95, 97 i 98; 55) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych\" zastępuje się odpowiednio użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\"."}
{"id":"1996_3_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Tworzy się samorząd rolniczy działający na rzecz rozwiązywania problemów rolnictwa i reprezentujący interesy zrzeszonych w nim podmiotów. 2. Członkami samorządu rolniczego z mocy prawa są: 1) osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, 2) osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych, 3) członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych posiadający w tych spółdzielniach wkłady gruntowe."}
{"id":"1996_3_10","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Najwyższym organem izby jest walne zgromadzenie. 2. Członkowie walnego zgromadzenia są wybierani spośród członków izby w wyborach bezpośrednich, przeprowadzanych w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1996_3_11","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zarząd zwołuje walne zgromadzenie co najmniej dwa razy w roku. 2. Zarząd zwołuje również walne zgromadzenie na wniosek komisji rewizyjnej albo na wniosek co najmniej 1\/3 ogólnej liczby członków walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_3_12","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia należy: 1) uchwalanie i zmiana statutu, 2) wybór i odwoływanie, w głosowaniu tajnym, zarządu, poszczególnych jego członków oraz komisji rewizyjnej i poszczególnych jej członków, 3) uchwalanie regulaminu obrad, 4) uchwalanie regulaminów pracy zarządu i komisji rewizyjnej, 5) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań zarządu i komisji rewizyjnej, 6) podejmowanie uchwał w sprawie absolutorium dla zarządu, 7) uchwalanie budżetu, 8) podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych określonych w statucie, a także określanie maksymalnej kwoty zobowiązań, które może zaciągnąć zarząd, 9) podejmowanie uchwał w sprawie wysokości składki członkowskiej, 10) uchwalanie zasad wynagradzania członków zarządu oraz uchwalanie wynagrodzenia prezesa, 11) podejmowanie uchwał w sprawie przejęcia, w drodze porozumienia, zadań należących do właściwości administracji rządowej, o których mowa w art. 5 ust. 2, 12) podejmowanie uchwał w sprawie przejęcia zadań przekazywanych w drodze porozumienia przez organy samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 5 ust. 3, 13) podejmowanie uchwał w sprawie utworzenia lub przystąpienia do spółek, o których mowa w art. 7 ust. 2, 14) wyrażanie zgody na członkostwo izby w innych organizacjach krajowych i zagranicznych, 15) ustalanie zasad odpłatności za usługi świadczone przez izbę. 2. Statut izby może określić inne sprawy zastrzeżone do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_3_13","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Uchwały walnego zgromadzenia zapadają większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Statut izby lub jego zmiana uchwalane są większością głosów w obecności co najmniej 2\/3 ogólnej liczby członków walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_3_14","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Walne zgromadzenie powołuje spośród swoich członków komisje problemowe. 2. Na wniosek komisji, o których mowa w ust. 1, walne zgromadzenie może rozszerzyć ich skład o osoby nie będące członkami walnego zgromadzenia. Osoby te nie mogą stanowić więcej niż 50% składu komisji."}
{"id":"1996_3_15","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W obradach walnego zgromadzenia mogą uczestniczyć bez prawa udziału w głosowaniu delegowani przedstawiciele: 1) wojewódzkiego sejmiku samorządowego, 2) związków zawodowych rolników indywidualnych, mających struktury wojewódzkie zarejestrowane w sądzie właściwym dla związków zawodowych, 3) społeczno-zawodowych organizacji rolników, mających struktury wojewódzkie zarejestrowane w sądzie właściwym dla organizacji społeczno-zawodowych."}
{"id":"1996_3_16","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Komisja rewizyjna składa się z 5 osób wybranych spośród członków walnego zgromadzenia. 2. Do zadań komisji rewizyjnej należy w szczególności: 1) kontrola wykonywania uchwał walnego zgromadzenia, 2) kontrola działalności finansowej izby, 3) przedstawianie walnemu zgromadzeniu wniosków o udzielenie bądź odmowę udzielenia absolutorium zarządowi oraz wniosków wraz z uzasadnieniem o odwołanie zarządu lub poszczególnych jego członków, 4) podejmowanie uchwały w sprawie wyboru podmiotu uprawnionego do badania rocznego sprawozdania finansowego. 3. Członek komisji rewizyjnej nie może być jednocześnie członkiem zarządu."}
{"id":"1996_3_17","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Uchwały komisji rewizyjnej zapadają większością głosów, w obecności co najmniej połowy jej składu. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego."}
{"id":"1996_3_18","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Zarząd wybierany jest spośród członków walnego zgromadzenia izby. 2. W skład zarządu wchodzą: prezes, wiceprezes i 3 członkowie. 3. Zarząd wybierany jest na pierwszym posiedzeniu nowo wybranego walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_3_19","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Do właściwości zarządu należą wszystkie sprawy izby nie zastrzeżone ustawą lub statutem dla innych organów, a w szczególności: 1) przygotowywanie projektów uchwał walnego zgromadzenia, 2) opracowywanie projektów budżetu, wraz z planem finansowym, 3) przedstawianie walnemu zgromadzeniu do zatwierdzenia rocznych sprawozdań z działalności statutowej i finansowej, 4) podejmowanie uchwał w sprawach zaciągania kredytów i innych zobowiązań finansowych do wysokości ustalonej przez walne zgromadzenie, 5) ustalanie zasad wynagradzania pracowników biura izby oraz ustalanie wysokości wynagrodzenia dyrektora biura, 6) zarządzanie wyborów do walnego zgromadzenia, 7) podejmowanie czynności związanych z utworzeniem spółek, o których mowa w art. 7 ust. 2."}
{"id":"1996_3_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Samorząd rolniczy jest niezależny w wykonywaniu swych zadań i podlega tylko ustawom. 2. Samodzielność samorządu rolniczego podlega ochronie sądowej."}
{"id":"1996_3_20","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Uchwały zarządu zapadają większością głosów, w obecności co najmniej połowy jego składu. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos prezesa."}
{"id":"1996_3_21","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Oświadczenia woli w zakresie praw i obowiązków oraz zobowiązań majątkowych izby składają dwaj członkowie zarządu lub jeden członek zarządu i pracownik biura upoważniony przez zarząd."}
{"id":"1996_3_22","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Zarząd realizuje swoje zadania przy pomocy biura. 2. Biurem kieruje dyrektor, który w stosunku do pracowników biura jest kierownikiem zakładu pracy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. 3. Dyrektora biura powołuje i odwołuje zarząd. Rozdział 4 Zasady przeprowadzania wyborów do walnego zgromadzenia izby"}
{"id":"1996_3_23","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Czynne i bierne prawo wyborcze w wyborach do walnego zgromadzenia mają członkowie izby. 2. Osoba prawna realizuje swoje prawa wyborcze za pośrednictwem przedstawiciela wskazanego przez władze tej osoby, uprawnionego do jej reprezentowania przy czynnościach prawnych."}
{"id":"1996_3_24","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wybory przeprowadza się w okręgach wyborczych. 2. Okręg wyborczy obejmuje obszar jednej gminy. 3. Członkowie walnego zgromadzenia wybierani są według zasad: 1) w okręgu wyborczym, w którym powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 4 tys. ha, wybiera się jednego członka, 2) w okręgu wyborczym, w którym powierzchnia użytków rolnych przekracza 4 tys. ha, wybiera się dwóch członków."}
{"id":"1996_3_25","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Wybory do walnego zgromadzenia zarządza zarząd izby, wyznaczając ich datę na dzień wolny od pracy przypadający najpóźniej w 15 dniu przed upływem 4 lat od dnia poprzednich wyborów. Zarząd izby ustala na podstawie danych z ewidencji gruntów rolnych prowadzonych w gminie liczbę członków wybieranych w poszczególnych okręgach wyborczych oraz terminy wykonania czynności związanych z przeprowadzeniem wyborów."}
{"id":"1996_3_26","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wybory przeprowadzają: 1) komisja wojewódzka, w liczbie 11 osób, wybrana przez ustępujące walne zgromadzenie spośród osób uprawnionych, o których mowa w art. 23, 2) komisje okręgowe, w liczbie 5-7 osób powołane przez komisję wojewódzką spośród osób uprawnionych, o których mowa w art. 23. 2. Komisje, o których mowa w ust. 1, wybierają spośród swoich członków przewodniczącego, jego zastępcę i sekretarza komisji. 3. W skład komisji nie mogą wchodzić osoby kandydujące w wyborach do walnego zgromadzenia. 4. Osoby wchodzące w skład komisji pełnią swoje funkcje honorowo."}
{"id":"1996_3_27","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Prawo zgłaszania kandydatów w wyborach do walnego zgromadzenia izby przysługuje członkom izby. 2. Zgłoszenie kandydatury wymaga poparcia co najmniej 50 członków danej izby posiadających prawo wyborcze w danym okręgu wyborczym. 3. Poparcia, o którym mowa w ust. 2, można udzielić więcej niż jednemu kandydatowi. Wycofanie udzielonego poparcia jest nieskuteczne. 4. Do zgłoszenia załącza się: 1) pisemne oświadczenie kandydata o zgodzie na kandydowanie, 2) listę członków popierających kandydata, zawierającą czytelnie podane imię (imiona), nazwisko i adres zamieszkania oraz serię i numer dowodu osobistego osoby fizycznej udzielającej poparcia oraz jej podpis. 5. Zgłoszenia do komisji okręgowej dokonuje osobiście kandydat lub pisemnie wskazana przez niego osoba. 6. W przypadku udzielenia poparcia przez osobę prawną podaje się odpowiednio jej nazwę, adres siedziby oraz imię i nazwisko przedstawiciela, o którym mowa w art. 23 ust. 2. 7. W przypadku zgłoszenia kandydata przez osobę prawną przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio. Do zgłoszenia załącza się dokument o ustanowieniu przedstawiciela, o którym mowa w art. 23 ust. 2. 8. Kandydować można tylko w jednym okręgu wyborczym."}
{"id":"1996_3_28","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Głosowanie przeprowadza się na obszarze okręgu wyborczego, który jest równocześnie obwodem głosowania. Komisja okręgowa może postanowić o podziale okręgu wyborczego na dwa lub więcej obwodów głosowania. 2. Spis uprawnionych do udziału w głosowaniu, o których mowa w art. 3 ust. 3, sporządza się w urzędzie gminy. Sporządzanie spisu jest zadaniem zleconym gminie. 3. Spis, o którym mowa w ust. 2, udostępniany jest do wglądu w siedzibie urzędu gminy najpóźniej w 14 dniu przed dniem wyborów. Każdy może wnieść zażalenie w sprawie nieprawidłowości spisu. 4. Organ, który sporządził spis, rozpatruje zażalenie w ciągu 3 dni od daty jego wniesienia i wydaje decyzję w sprawie. 5. Od decyzji nie uwzględniającej zażalenia przysługuje prawo wniesienia, za pośrednictwem organu sporządzającego spis, skargi do sądu rejonowego w ciągu 3 dni. 6. Sąd rozpoznaje skargę w postępowaniu nieprocesowym w składzie jednego sędziego w terminie 3 dni od daty wniesienia skargi. Postanowienie sądu doręcza się osobie, która wniosła skargę, oraz ogranowi, który sporządził spis. Od postanowienia sądu nie przysługują środki odwoławcze."}
{"id":"1996_3_29","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W przypadku podziału okręgu wyborczego na obwody głosowania: 1) komisja okręgowa powołuje komisje obwodowe w liczbie 5-7 osób, 2) spis uprawnionych, o których mowa w art. 28 ust. 2, sporządza się odrębnie dla każdego obwodu głosowania, 3) głosowanie przeprowadzają komisje obwodowe, sporządzając po jego zakończeniu protokół wyników głosowania w obwodzie; protokół ten przekazywany jest niezwłocznie do komisji okręgowej. 2. Przepisy art. 26 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_3_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Jednostkami organizacyjnymi samorządu rolniczego są izby rolnicze, zwane dalej \"izbami\". 2. Terenem działania izby jest obszar województwa. 3. Członkami izby są osoby, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2, płacące podatek na terenie działania izby oraz osoby, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3, będące członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych, mających siedzibę na terenie działania izby. 4. Izby działają na rzecz rolnictwa, wpływają na kształtowanie polityki rolnej i uczestniczą w jej realizacji. 5. Izby posiadają osobowość prawną."}
{"id":"1996_3_30","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wyniki głosowania i wynik wyborów w okręgu wyborczym do walnego zgromadzenia ustala komisja okręgowa. 2. W okręgu jednomandatowym mandat do walnego zgromadzenia uzyskuje kandydat, który otrzymał największą liczbę głosów. W przypadku gdy dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu, o pierwszeństwie rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez komisję okręgową. 3. W okręgu dwumandatowym mandaty do walnego zgromadzenia uzyskują dwaj kandydaci, którzy otrzymali kolejno największą liczbę głosów. W przypadku gdy dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu i kandydatów tych jest więcej niż mandatów do uzyskania, o pierwszeństwie rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez komisję okręgową. 4. Komisja okręgowa sporządza protokół z przeprowadzonego głosowania i z wyborów w okręgu wyborczym, który przekazuje niezwłocznie komisji wojewódzkiej."}
{"id":"1996_3_31","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Komisja wojewódzka na podstawie protokołów otrzymanych od komisji okręgowych stwierdza protokolarnie wyniki wyborów do walnego zgromadzenia i przedkłada sprawozdanie z wyborów ustępującemu zarządowi izby."}
{"id":"1996_3_32","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Szczegółowy tryb przeprowadzania wyborów do walnego zgromadzenia określa statut izby."}
{"id":"1996_3_33","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Pierwsze posiedzenie nowo wybranego walnego zgromadzenia zwołuje ustępujący zarząd, nie później niż trzydziestego dnia od daty wyborów. Obradom pierwszego posiedzenia nowo wybranego zgromadzenia przewodniczy senior izby, którym jest najstarszy wiekiem członek walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_3_34","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Wygaśnięcie mandatu członka walnego zgromadzenia następuje wskutek: 1) utraty prawa wybieralności, 2) zrzeczenia się mandatu, 3) prawomocnego wyroku sądu orzeczonego za przestępstwo umyślne, 4) śmierci. 2. Wygaśnięcie mandatu stwierdza walne zgromadzenie. 3. W przypadku gdy do zakończenia kadencji walnego zgromadzenia pozostało nie mniej niż 6 miesięcy, to w ciągu 3 miesięcy od dnia stwierdzenia wygaśnięcia 10% mandatów przeprowadza się wybory uzupełniające. Rozdział 5 Zasady gospodarki finansowej izb"}
{"id":"1996_3_35","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Dochody izb pochodzą: 1) ze środków przekazywanych przez wojewodę w wysokości określonej na ten cel w ustawie budżetowej na dany rok, w okresie pierwszej kadencji organów izby, 2) ze środków na realizację zadań zleconych przez administrację rządową lub samorządową, 3) z udziału lub akcji spółek, o których mowa w art. 7 ust. 2, 4) z innego majątku izby, 5) z darowizn, zapisów, dotacji i innych wpłat, 6) ze składek członkowskich, 7) z odpisu, w wysokości 2% od uzyskanych wpływów z tytułu podatku rolnego - po pierwszych 4 latach działania izby, pobieranego na obszarze działania izby, 8) z opłat z tytułu usług świadczonych przez izbę."}
{"id":"1996_3_36","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Izby prowadzą rachunkowość i sprawozdawczość zgodnie z ogólnie obowiązującymi przepisami prawa. Rozdział 6 Reprezentacja krajowa izb"}
{"id":"1996_3_37","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Izby tworzą Krajową Radę Izb Rolniczych, zwaną dalej \"Krajową Radą\". 2. Krajowa Rada posiada osobowość prawną. 3. W skład Krajowej Rady wchodzą prezesi izb oraz wybrani przez walne zgromadzenie delegaci po jednym z każdej izby."}
{"id":"1996_3_38","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Do zadań Krajowej Rady należy w szczególności: 1) reprezentowanie izb przed organami Państwa, 2) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących rolnictwa i gospodarki żywnościowej oraz założeń i programów polityki rolnej, 3) przedstawianie właściwym organom administracji państwowej wniosków w sprawie sytuacji w rolnictwie, 4) udzielanie izbom pomocy w wykonywaniu ich zadań."}
{"id":"1996_3_39","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Organem Krajowej Rady jest zarząd wybierany i odwoływany w głosowaniu tajnym przez Krajową Radę spośród jej członków. 2. Zarząd Krajowej Rady stanowią: prezes, wiceprezes oraz trzej członkowie."}
{"id":"1996_3_4","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W celu realizacji wspólnych zadań izby mogą zawierać porozumienia regionalne. Rozdział 2 Zadania i zasady działania izb"}
{"id":"1996_3_40","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Uchwały zarządu zapadają większością głosów, w obecności co najmniej połowy jego składu. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos prezesa."}
{"id":"1996_3_41","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Zarząd realizuje swoje zadania przy pomocy biura. 2. Biurem kieruje dyrektor, który w stosunku do pracowników biura jest kierownikiem zakładu pracy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. 3. Dyrektora biura powołuje i odwołuje zarząd."}
{"id":"1996_3_42","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Organem Krajowej Rady jest również komisja rewizyjna wybierana i odwoływana w głosowaniu tajnym przez Krajową Radę spośród jej członków. 2. Komisja rewizyjna składa się z 5 osób. 3. Członek komisji rewizyjnej nie może być jednocześnie członkiem zarządu Krajowej Rady."}
{"id":"1996_3_43","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Szczegółowe zasady organizacji i finansowania Krajowej Rady określa statut uchwalony na pierwszym posiedzeniu Krajowej Rady."}
{"id":"1996_3_44","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Koszty działalności Krajowej Rady ponoszą izby, opłacając składki w wysokości określonej przez Krajową Radę."}
{"id":"1996_3_45","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Naczelne i centralne organy administracji rządowej są zobowiązane do zasięgania opinii Krajowej Rady o projektach ustaw i aktów wykonawczych dotyczących rolnictwa i gospodarki żywnościowej. Rozdział 7 Nadzór nad izbami"}
{"id":"1996_3_46","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Nadzór nad działalnością izb sprawowany jest na podstawie kryterium zgodności z prawem."}
{"id":"1996_3_47","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Nadzór nad działalnością Krajowej Rady sprawuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, a nad działalnością izb - właściwi wojewodowie. 2. Nadzór nad gospodarką izb w zakresie wykorzystania środków przekazanych na realizację zadań zleconych sprawuje organ zlecający te zadania. 3. Do gospodarki środkami, o których mowa w art. 35 pkt 1, 2 i 7, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Prawo budżetowe."}
{"id":"1996_3_48","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Zarząd izby przedstawia organom nadzoru uchwały organów izby oraz zatwierdzone przez walne zgromadzenie sprawozdanie z rocznej działalności izby w terminie 14 dni od dnia ich uchwalenia. 2. Organy nadzoru, o których mowa w art. 47 ust. 1, mogą stwierdzić nieważność uchwał organów izby w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia ich doręczenia. 3. W terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji organów nadzoru stwierdzających nieważność uchwał organów izby zarządowi izby przysługuje prawo zaskarżenia tych decyzji do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1996_3_49","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W razie powtarzającego się naruszania prawa przez zarząd izby, Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może zwołać, na wniosek wojewody, walne zgromadzenie w celu rozpatrzenia jego wniosku o odwołanie zarządu i powołanie nowego zarządu. Rozdział 8 Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_3_5","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Do zadań izb należy w szczególności: 1) sporządzanie analiz, ocen, opinii i wniosków z zakresu produkcji rolnej oraz rynku rolnego i przedstawianie ich organom administracji rządowej i samorządu terytorialnego, 2) występowanie do organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego z inicjatywą w zakresie regulacji prawnych oraz opiniowanie projektów przepisów, 3) prowadzenie działań na rzecz tworzenia rynku rolnego oraz poprawy warunków zbytu płodów rolnych i produktów rolnych, 4) prowadzenie analiz kosztów i opłacalności produkcji rolnej, 5) gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji gospodarczych na potrzeby producentów rolnych oraz innych podmiotów gospodarczych, 6) doradztwo w zakresie działalności rolniczej, wiejskiego gospodarstwa domowego oraz uzyskiwania przez rolników dodatkowych dochodów, 7) podejmowanie działań na rzecz rozwoju infrastruktury rolnictwa i wsi oraz poprawy struktury agrarnej, 8) podnoszenie kwalifikacji osób zatrudnionych w rolnictwie, 9) prowadzenie listy rzeczoznawców oraz przyznawanie tytułów kwalifikacyjnych w zakresie rolnictwa, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 10) kształtowanie i upowszechnianie zasad etyki i rzetelnego postępowania w działalności gospodarczej, 11) działanie na rzecz podnoszenia jakości środków i urządzeń stosowanych w działalności rolniczej oraz na rzecz poprawy warunków pracy i bezpieczeństwa w rolnictwie, 12) współdziałanie z jednostkami prowadzącymi szkoły rolnicze, wspieranie ich działalności, inicjowanie powstawania nowych szkół i zmian w programach nauczania oraz współorganizowanie praktyk, 13) kształtowanie świadomości ekologicznej producentów rolnych, 14) inicjowanie działań mających na celu powoływanie i wspieranie zrzeszeń i stowarzyszeń producentów rolnych, 15) działanie na rzecz poprawy jakości produktów rolnych, 16) promowanie eksportu produktów rolnych, 17) rozwijanie współpracy z zagranicznymi organizacjami producentów rolnych. 2. Izby mogą wykonywać zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, przekazane ustawami lub na podstawie porozumień z właściwymi organami administracji rządowej. 3. Izby mogą realizować zadania przekazane w drodze porozumienia przez organy samorządu terytorialnego z zakresu zadań własnych gminy. 4. Zadania, o których mowa w ust. 2 i 3, są wykonywane przez izby po zapewnieniu koniecznych środków finansowych przez administrację rządową lub samorządową."}
{"id":"1996_3_50","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, ustala termin pierwszych wyborów walnych zgromadzeń izb, na wniosek wojewody, po zasięgnięciu opinii sejmiku samorządowego, wyznaczając ich datę na dzień wolny od pracy przypadający najpóźniej w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. W rozporządzeniu określa się jednocześnie terminarz wykonania poszczególnych czynności związanych z przeprowadzeniem wyborów. 2. Tryb przeprowadzenia wyborów, o których mowa w ust. 1, ustala Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Komisję wojewódzką powołuje wojewoda, po zasięgnięciu opinii sejmiku samorządowego. Na sekretarza komisji może być powołany kierownik wojewódzkiego biura wyborczego lub osoba przez niego wskazana. 4. Protokół wyników wyborów do walnego zgromadzenia komisja wojewódzka przekazuje niezwłocznie wojewodzie. O wynikach wyborów wojewoda informuje Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 5. Czynności organizacyjne związane z przeprowadzeniem wyborów wykonuje wojewoda we współdziałaniu z wojewódzkim biurem wyborczym. Zasady udziału wojewódzkiego biura wyborczego w wyborach określa porozumienie wojewody i kierownika wojewódzkiego biura wyborczego. 6. Zarząd gminy zapewnia obsługę i techniczno-materialne warunki pracy komisji okręgowej, jako zadanie zlecone gminie. 7. Wydatki związane z przeprowadzeniem wyborów, w tym na zadania zlecone gminie, oraz środki materialne i finansowe na podjęcie działalności izby zapewnia wojewoda, w wysokości określonej na ten cel w ustawie budżetowej na dany rok."}
{"id":"1996_3_51","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Pierwsze posiedzenie walnego zgromadzenia wybranego w wyborach, o których mowa w art. 50 ust. 1, zwołuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej najpóźniej w 30 dniu od dnia wyborów. Obradom pierwszego posiedzenia przewodniczy senior izby, którym jest najstarsza wiekiem osoba wybrana do walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_3_52","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Utworzenie izby następuje, jeżeli w pierwszych wyborach zarządzonych zgodnie z art. 50 ust. 1 wzięło udział co najmniej 20% uprawnionych do głosowania. 2. W przypadku gdy w wyniku pierwszych wyborów nie utworzono izby, ponowne wybory mogą odbyć się nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od daty pierwszych wyborów i na wniosek co najmniej 5% uprawnionych do głosowania, złożony właściwemu wojewodzie. 3. Wojewoda po sprawdzeniu w ciągu 21 dni prawidłowości złożonego wniosku, o którym mowa w ust. 2, występuje niezwłocznie do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej o zarządzenie ponownych wyborów. 4. Ponowne wybory przeprowadza się w trybie i na zasadach określonych w art. 50. 5. Do ponownych wyborów nie stosuje się przepisu ust. 1."}
{"id":"1996_3_53","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W wypadku utworzenia izb w co najmniej połowie województw, izby tworzą Krajową Radę."}
{"id":"1996_3_54","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zwołuje pierwsze posiedzenie Krajowej Rady nie później niż przed upływem 9 miesięcy od dnia utworzenia izb w co najmniej połowie województw. 2. Krajowa Rada na pierwszym posiedzeniu wybiera zarząd i komisję rewizyjną."}
{"id":"1996_3_55","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, źródła finansowania i szczegółowy sposób prowadzenia gospodarki finansowej Krajowej Rady w I kadencji."}
{"id":"1996_3_56","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Nazwa \"izba rolnicza\" może być używana wyłącznie w odniesieniu do izb, o których mowa w ustawie. 2. Podmioty posługujące się nazwą \"izba rolnicza\" przed dniem wejścia ustawy w życie są obowiązane dokonać zmiany swojej nazwy, z uwzględnieniem ust. 1, w terminie jednego roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Wniosek o zmianę wpisu we właściwym dla nich rejestrze jest wolny od opłat sądowych."}
{"id":"1996_3_57","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_3_6","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Sprawy indywidualne z zakresu administracji rządowej oraz wynikające z zakresu zadań własnych gminy załatwiane są przez izbę w trybie postępowania administracyjnego. 2. Decyzje administracyjne w sprawach z zakresu, o którym mowa w ust. 1, wydaje prezes izby. 3. Prezes izby może upoważnić w formie pisemnej wiceprezesa izby lub innych członków zarządu do wydawania decyzji administracyjnych, o których mowa w ust. 2, w imieniu prezesa izby. 4. W postępowaniu administracyjnym organami wyższego stopnia są: 1) w sprawach z zakresu administracji rządowej - wojewoda, 2) w sprawach z zakresu zadań własnych gminy - samorządowe kolegium odwoławcze."}
{"id":"1996_3_7","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Izby nie mogą prowadzić działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Izba lub izby mogą być jedynie udziałowcami lub akcjonariuszami spółek prawa handlowego. 3. Spółki, o których mowa w ust. 2, mogą prowadzić działalność gospodarczą tylko w zakresie zgodnym z zadaniami ustawowymi i statutowymi izb. 4. Dochód pochodzący z działalności spółek, o których mowa w ust. 2, może być przeznaczony wyłącznie na realizację zadań ustawowych i statutowych."}
{"id":"1996_3_8","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Izby działają na podstawie ustawy i statutu. 2. Statut izby określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę izby, 2) teren działania, 3) prawa i obowiązki członków izby, 4) zadania izby oraz sposoby ich realizacji, 5) strukturę organizacyjną, 6) tryb wyboru i odwoływania organów izby, 7) zasady reprezentowania izby na zewnątrz, 8) zasady zawierania porozumień regionalnych, 9) zasady powoływania i pracy komisji problemowych, 10) zasady gospodarki finansowej, w tym sposób dysponowania majątkiem oraz zaciągania zobowiązań majątkowych. Rozdział 3 Organy izby"}
{"id":"1996_3_9","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Organami izby są: 1) walne zgromadzenie, 2) komisja rewizyjna, 3) zarząd. 2. Kadencja organów izby trwa 4 lata."}
{"id":"1996_401_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 1. 1. Tworzy się Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, zwaną dalej \"Agencją\". 2. Agencja jest państwową osobą prawną. 3. Siedzibą Agencji jest miasto stołeczne Warszawa. 4. Agencja może tworzyć oddziały w kraju."}
{"id":"1996_401_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 10. 1. Prezesa powołuje minister właściwy do spraw gospodarki spośród dwóch kandydatów przedstawionych przez Radę, wyłonionych w drodze publicznie ogłoszonego konkursu. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzenia konkursu oraz wymogi stawiane osobom przystępującym do konkursu, w szczególności w zakresie wykształcenia i doświadczenia: 1) w zarządzaniu zespołami pracowniczymi, 2) w opracowywaniu lub realizacji programów dotyczących małych lub średnich przedsiębiorstw, 3) w zarządzaniu środkami finansowymi pochodzącymi z bezzwrotnej pomocy zagranicznej."}
{"id":"1996_401_11","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 11. 1. Kadencja Prezesa trwa 4 lata od dnia powołania, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 5. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki może odwołać Prezesa w trakcie kadencji: 1) na jego wniosek, 2) w razie niewykonania przez Prezesa jednego z obowiązków określonych w art. 14 ust. 4-6, 3) w razie niezatwierdzenia jednego z dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 4-6, jeżeli dokument ten został negatywnie zaopiniowany przez Radę. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek Rady, może także odwołać Prezesa w trakcie kadencji: 1) w przypadkach określonych w art. 52 § 1 pkt 2 i art. 53 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, 2) w razie naruszenia przez Prezesa przepisów ustawy, 3) w razie niewykonywania przez Prezesa rocznego planu działania Agencji. 4. W przypadku odwołania Prezesa w trakcie kadencji minister właściwy do spraw gospodarki powierza pełnienie obowiązków Prezesa zastępcy Prezesa lub innemu pracownikowi Agencji, do czasu powołania nowego Prezesa, jednak na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki powołuje nowego Prezesa na pełną kadencję z zachowaniem wymogów określonych w art. 10."}
{"id":"1996_401_12","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 12. 1. Do zadań Rady należy: 1) opiniowanie rocznych planów działania Agencji oraz ich projektów, 2) okresowa ocena wykonywania rocznych planów działania Agencji, 3) analizowanie efektywności działań podejmowanych przez Agencję, 4) opiniowanie sprawozdań z działalności Agencji, 5) nadzór nad gospodarką finansową Agencji, 6) ustalanie wysokości wynagrodzenia Prezesa i jego zastępców, z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagrodzeniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306), 7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie. 2. Prezes niezwłocznie udostępnia Radzie, na jej żądanie, wszelkie dokumenty związane z działalnością Agencji."}
{"id":"1996_401_13","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 13. 1. Rada składa się z 9 członków. 2. Kadencja Rady trwa 4 lata. 3. Przewodniczącego, zastępcę Przewodniczącego i pozostałych członków Rady powołuje, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, minister właściwy do spraw gospodarki spośród osób, które: 1) spełniają warunki, jakie na podstawie odrębnych przepisów powinni spełniać kandydaci na członków rad nadzorczych spółek, w których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem oraz 2) posiadają doświadczenie w opracowywaniu lub realizacji programów dotyczących małych i średnich przedsiębiorstw. 4. Na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, minister właściwy do spraw gospodarki powołuje 1 członka Rady. 5. Na wniosek ogólnopolskich organizacji zrzeszających organizacje przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie: 1) ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz.U. Nr 17, poz. 92 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770), 2) ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców (Dz.U. Nr 35, poz. 194 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770), 3) ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz.U. Nr 35, poz. 195, z 1992 r. Nr 75, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983), 4) ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz.U. Nr 55, poz. 235, z 1996 r. Nr 34, poz. 148, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 700) minister właściwy do spraw gospodarki powołuje 4 członków Rady. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki może odwołać członka Rady przed upływem kadencji: 1) na jego wniosek, 2) w razie jego pięciokrotnej nieobecności na posiedzeniu Rady, 3) jeżeli został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne, 4) na wniosek organu lub organizacji, która wnioskowała o powołanie tego członka Rady, 5) w razie niewywiązywania się przez Radę z zadań określonych w art. 12 ust. 1. 7. Do wynagrodzeń członków Rady stosuje się odpowiednio przepisy o wynagrodzeniach członków rad nadzorczych spółek, w których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem. 8. Obsługę administracyjną Rady zapewnia Prezes."}
{"id":"1996_401_14","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 14. 1. Agencja działa zgodnie z rocznym planem działania, w którego skład wchodzi plan finansowy, o którym mowa w art. 33 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778, Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550). 2. Projekt planu działania podlega uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego w trybie określonym w ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550). 3. Do dnia zatwierdzenia rocznego planu działania Agencja działa na podstawie projektu tego planu. 4. Prezes, w terminie do dnia 1 grudnia każdego roku, przekazuje do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki projekt planu działania Agencji w następnym roku obrotowym wraz z opinią Rady. 5. Prezes, w terminie miesiąca od dnia otrzymania informacji, o której mowa w art. 89 ust. 3 ustawy wymienionej w ust. 1, przedstawia do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki plan działania Agencji wraz z opinią Rady. 6. Prezes, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, przedstawia do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki sprawozdanie z działalności Agencji w poprzednim roku obrotowym wraz z opinią Rady. 7. Rokiem obrotowym Agencji jest rok kalendarzowy. 8. Plan działania Agencji w pierwszym roku obrotowym Prezes przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy. Jeśli do tego czasu Rada nie zostanie powołana, Prezes przedstawia plan działania Agencji bez opinii Rady."}
{"id":"1996_401_15","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 15. 1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową w celu wykonania rocznych planów działania. 2. Przychodami Agencji są: 1) dotacje podmiotowe na dofinansowanie działalności, wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 1-6 i 9 oraz ust. 2, w wysokości określanej corocznie w ustawie budżetowej, 2) środki budżetu państwa pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, w szczególności środki z funduszy Unii Europejskiej, przeznaczone na realizację zadań Agencji, 3) środki budżetu państwa przeznaczone na współfinansowanie programów realizowanych ze środków, o których mowa w pkt 2, oraz zarządzanie tymi programami, 4) odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych, 5) wpływy z tytułu czynności wykonywanych przez Agencję, o których mowa w art. 6 ust. 3, 6) wpływy z innych tytułów. 3. Koszty działalności Agencji, w tym wynagrodzenia pracowników, pokrywane są z jej przychodów. 4. Na poczet przyszłych przychodów Agencja może zaciągać kredyty krótkoterminowe do wysokości 20% sumy funduszy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1-2. 5. Zasady prowadzenia przez Agencję rachunkowości określają przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr ..., poz. ...) oraz odrębne przepisy dotyczące podmiotów sektora finansów publicznych."}
{"id":"1996_401_16","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 16. 1. Agencja tworzy: 1) fundusz statutowy, 2) fundusz rezerwowy, 3) inne fundusze, jeśli obowiązek ich utworzenia wynika z przepisów prawa. 2. Fundusz statutowy Agencji składa się z równowartości netto środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych składników majątku, stanowiących wyposażenie Agencji na dzień rozpoczęcia przez nią działalności. 3. Fundusz rezerwowy, przeznaczony na pokrycie ewentualnych strat na prowadzonej działalności, tworzy się w ciężar kosztów poprzez odpis w wysokości 1% od przychodów określonych w art. 15 ust. 2 pkt 4-5, z tym że wysokość tego funduszu nie może przekroczyć jednej trzeciej wysokości funduszu statutowego. 4. Fundusze inne niż określone w ust. 1 Agencja może tworzyć po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 5. Agencja przeznacza zysk netto na powiększenie funduszu statutowego lub innych funduszy, o ile zostały utworzone. O podziale zysku netto decyduje Rada."}
{"id":"1996_401_17","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 17. 1. Polska Fundacja Promocji i Rozwoju Małych i Średnich Przedsiębiorstw, której jedynym fundatorem jest Skarb Państwa, zwana dalej \"Fundacją\", ulega likwidacji z dniem wejścia w życie ustawy. 2. Z chwilą likwidacji Fundacji: 1) Agencja przejmuje zobowiązania i wierzytelności oraz środki finansowe i pozostały majątek Fundacji, a także posiadane przez nią dokumenty, 2) Agencja staje się stroną umów obowiązujących Fundację, z tym że do umów o pracę stosuje się przepis pkt 3, 3) pracownicy Fundacji stają się pracownikami Agencji i stosuje się do nich przepisy art. 23{1} § 3 i 4 Kodeksu pracy. 3. Agencja jest zwolniona z podatków i innych danin publicznych z tytułu przejęcia majątku Fundacji. 4. Agencja wykorzystuje środki majątkowe przejęte od Fundacji na realizację celów, którym Fundacja służyła. 5. Podmiot będący stroną umowy wzajemnej zawartej z Fundacją może, w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, odstąpić od tej umowy, informując o tym Prezesa. W tym przypadku do zaspokajania wzajemnych roszczeń stosuje się przepisy umowy, a jeżeli umowa nie reguluje tej sytuacji - przepisy Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1996_401_18","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 18. 1. Prezes powołany zgodnie z art. 21 ust. 1, od dnia powołania do dnia wejścia w życie ustawy pełni funkcję likwidatora Fundacji. 2. Ustanowienie likwidatora nie powoduje zaprzestania działania Zarządu Fundacji. 3. Zarząd Fundacji w okresie od dnia ustanowienia likwidatora do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych Fundacji może zaciągać nowe zobowiązania wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji zadań Fundacji i w uzgodnieniu z likwidatorem. 4. Likwidator dokona zamknięcia ksiąg rachunkowych Fundacji na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie ustawy oraz sporządzi sprawozdanie finansowe na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych. 5. Na żądanie likwidatora Zarząd Fundacji udostępnia wszelkie dokumenty Fundacji. 6. Likwidator zleci badanie sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 4, biegłemu rewidentowi."}
{"id":"1996_401_19","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816 i Nr 73, poz. 852) w art. 9 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Ministrowi właściwemu do spraw gospodarki podlega Polskie Centrum Badań i Certyfikacji, Agencja Rezerw Materiałowych, Agencja Techniki i Technologii oraz Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.\"."}
{"id":"1996_401_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 2. Agencja podlega ministrowi właściwemu do spraw gospodarki."}
{"id":"1996_401_20","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550) w art. 14 w ust. 2 w pkt 22 po wyrazie \"Mieszkaniowej\" stawia się przecinek i dodaje pkt 23 w brzmieniu: \"23) Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości\"."}
{"id":"1996_401_21","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 21. 1. Na pierwszą kadencję minister właściwy do spraw gospodarki powołuje Prezesa bez zachowania trybu określonego w art. 10 ust. 1. 2. Powołany zgodnie z ust. 1 Prezes, w okresie od dnia powołania do dnia wejścia w życie ustawy, opracuje plan działania Agencji, o którym mowa w art. 14 ust. 8, oraz koncepcję organizacyjną Agencji. 3. Na żądanie Prezesa, Zarząd Fundacji udostępni materiały i informacje niezbędne do opracowania dokumentów, o których mowa w ust. 2. 4. Za czynności, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 18, Prezesowi przysługuje wynagrodzenie płatne ze środków Fundacji, którego wysokość określi minister właściwy do spraw gospodarki, w akcie powołania. 5. Pierwsza kadencja Prezesa rozpoczyna się w dniu wejścia w życie ustawy i trwa rok. Przepisy art. 11 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 6. Pierwsza kadencja Rady rozpoczyna się w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_401_22","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 18 i art. 21, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_401_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorcy, małym przedsiębiorcy, średnim przedsiębiorcy, należy przez to rozumieć odpowiednio przedsiębiorcę, małego przedsiębiorcę, średniego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178)."}
{"id":"1996_401_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 4. 1. Celem działania Agencji jest uczestnictwo w realizacji programów rozwoju gospodarki, w szczególności w zakresie wspierania: 1) rozwoju małych i średnich przedsiębiorców, 2) eksportu, 3) spójności społeczno-gospodarczej kraju. 2. Agencja nie podejmuje działań, których celem jest osiągnięcie zysku. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania Agencji, uwzględniając założenia i programy rozwoju gospodarki."}
{"id":"1996_401_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 5. Podmioty sektora finansów publicznych mogą, za zgodą ministra właściwego do spraw gospodarki, powierzać Agencji realizację zadań dla nich określonych."}
{"id":"1996_401_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 6. 1. Agencja realizuje zadania w szczególności przez: 1) świadczenie usług doradczych dla przedsiębiorców, 2) organizowanie szkoleń i seminariów, 3) organizowanie przedsięwzięć informacyjnych, promocyjnych, targowych i wystawienniczych w kraju i za granicą, 4) gromadzenie i udostępnianie informacji istotnych dla przedsiębiorców, 5) tworzenie baz danych zawierających informacje gospodarcze i zarządzanie nimi, 6) opracowywanie, wydawanie i rozpowszechnianie publikacji, 7) świadczenie usług eksperckich, w tym dla organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego, 8) opracowywanie i udostępnianie analiz dotyczących zjawisk zachodzących w gospodarce, 9) dofinansowywanie: a) działań określonych w pkt 1-6, prowadzonych przez inne podmioty, b) udziału polskich przedsiębiorców w międzynarodowych imprezach promocyjnych, targowych i wystawienniczych, a także w międzynarodowych programach obejmujących badania naukowe oraz prace rozwojowe i wdrożeniowe. 2. W zakresie realizacji zadań Agencja może: 1) udzielać przedsiębiorcom pożyczek w wysokości określonej w planie finansowym Agencji, przeznaczonych na inwestycje związane z realizacją programów, o których mowa w art. 4 ust. 1, 2) udzielać dotacji przedsiębiorcom i podmiotom działającym na rzecz rozwoju przedsiębiorczości, 3) obejmować udziały i akcje w spółkach prowadzących działania określone w ust. 1 pkt 1-6, 4) nabywać obligacje emitowane przez przedsiębiorców. 3. Czynności określone w ust. 1 pkt 1-8 Agencja może wykonywać za częściową lub pełną odpłatnością. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi warunki i tryb udzielania przez Agencję pożyczek, ich umarzania, udzielania dotacji, obejmowania udziałów i akcji w spółkach oraz nabywania obligacji, w drodze rozporządzenia, uwzględniającego obowiązujące zasady udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom."}
{"id":"1996_401_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 7. 1. Agencja działa na podstawie ustawy oraz statutu nadanego, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw gospodarki, określającego organizację Agencji, szczegółowe zasady tworzenia jej oddziałów, szczegółowe zasady udzielania przez Prezesa Agencji pełnomocnictw oraz tryb działania Rady Nadzorczej. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno uwzględniać skalę prowadzonej przez Agencję działalności."}
{"id":"1996_401_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 8. Organami Agencji są: 1) Prezes Agencji, zwany dalej \"Prezesem\", 2) Rada Nadzorcza, zwana dalej \"Radą\"."}
{"id":"1996_401_9","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości","text":"Art. 9. 1. Prezes kieruje działalnością Agencji i reprezentuje ją na zewnątrz. 2. Prezes jest uprawniony do samodzielnego dokonywania czynności prawnych w imieniu Agencji. Do dokonywania czynności prawnych Prezes może ustanowić pełnomocników, którzy działają w zakresie umocowania. 3. Do zadań Prezesa należy w szczególności: 1) opracowywanie rocznych planów działania Agencji, 2) sporządzanie rocznych sprawozdań z działalności Agencji, 3) sprawowanie zarządu majątkiem Agencji. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek Prezesa, powołuje od 1 do 3 zastępców Prezesa. 5. Zastępcę Prezesa odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek Prezesa."}
{"id":"1996_402_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i neutralnego politycznie wykonywania zadań państwa ustanawia się służbę cywilną. 2. Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni, na podstawie ustawy, w urzędach określonych w art. 3, zwani dalej \"urzędnikami służby cywilnej\"."}
{"id":"1996_402_10","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Członkostwo w Radzie Służby Cywilnej wygasa: 1) w razie śmierci, 2) jeżeli członek Rady przestał odpowiadać jednemu z warunków określonych w art. 4 pkt 1-3. 2. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady Służby Cywilnej, na wniosek Rady, w razie: 1) niewykonywania obowiązków członka Rady, 2) choroby uniemożliwiającej sprawowanie funkcji członka Rady, 3) rażącego naruszenia przepisów ustawy. 3. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady również w razie złożenia przez członka Rady rezygnacji. 4. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Radzie lub odwołania członka Rady przed upływem kadencji, na okres do końca tej kadencji Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady."}
{"id":"1996_402_11","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Na czas wykonywania zadań w Radzie Służby Cywilnej jej członkom przysługuje zwolnienie od pracy zawodowej."}
{"id":"1996_402_12","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Tryb pracy Rady Służby Cywilnej określa regulamin ustalany przez Radę. 2. Obsługę prac Rady zapewnia Szef Służby Cywilnej."}
{"id":"1996_402_13","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Tworzy się następujące komisje służby cywilnej: 1) Komisję Kwalifikacyjną do Służby Cywilnej, zwaną dalej \"Komisją Kwalifikacyjną\", do której należy przeprowadzanie postępowania kwalifikacyjnego do kategorii urzędniczych, 2) Komisję Odwoławczą Służby Cywilnej, zwaną dalej \"Komisją Odwoławczą\", do której należy rozpatrywanie odwołań urzędników służby cywilnej w sprawach określonych w ustawie, 3) Wyższą Komisję Dyscyplinarną Służby Cywilnej, zwaną dalej \"Wyższą Komisją Dyscyplinarną\", do której należy rozpatrywania odwołań od orzeczeń komisji dyscyplinarnych urzędów."}
{"id":"1996_402_14","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W skład komisji służby cywilnej, o których mowa w art. 13, wchodzą urzędnicy służby cywilnej wszystkich kategorii urzędniczych, powoływani przez Prezesa Rady Ministrów spośród kandydatów przedstawionych przez Szefa Służby Cywilnej po porozumieniu z dyrektorami generalnymi urzędów. 2. Do Komisji Kwalifikacyjnej Prezes Rady Ministrów powołuje także inne osoby, nie będące urzędnikami służby cywilnej, w tym spośród przedstawicieli jednostek, o których mowa w art. 67 ust. 3, w liczbie nie mniejszej niż połowa składu Komisji. Osoby te powinny spełniać warunki określone w art. 4 pkt 1-3 i 5, a ich wiedza, doświadczenie oraz autorytet powinny gwarantować realizację zadań Komisji."}
{"id":"1996_402_15","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Przewodniczących komisji służby cywilnej i ich zastępców powołuje, z grona członków komisji, i odwołuje Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1996_402_16","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Przewodniczący komisji służby cywilnej kierują pracami komisji, a w szczególności wyznaczają składy orzekające do rozpatrywania indywidualnych spraw oraz przewodniczących tych składów. 2. Co najmniej połowę składów orzekających komisji dyscyplinarnych stanowią urzędnicy służby cywilnej tej samej lub wyższej kategorii co urzędnik, którego sprawa dotyczy. 3. Przewodniczący komisji służby cywilnej przedstawiają Prezesowi Rady Ministrów, po zaopiniowaniu przez Radę Służby Cywilnej, coroczne sprawozdania z działalności komisji, której pracami kierują. Sprawozdania te przekazują również, do wiadomości, Szefowi Służby Cywilnej."}
{"id":"1996_402_17","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Decyzje Komisji Odwoławczej są ostateczne. 2. Na decyzję Komisji Odwoławczej przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, jeżeli ustawa tak stanowi. 3. Do postępowania przed Komisją Odwoławczą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_402_18","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Członkowie komisji służby cywilnej kierują się wyłącznie przepisami prawa, zasadami bezstronności i neutralności politycznej. Przepis art. 49 ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_402_19","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Przepisy art. 10 i 11 stosuje się odpowiednio do członków komisji służby cywilnej."}
{"id":"1996_402_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Urzędników służby cywilnej zatrudnia się na podstawie mianowania w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1996_402_20","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Prezes Rady Ministrów może utworzyć w ramach Komisji Kwalifikacyjnej sekcje do przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego do kategorii urzędniczych dla niektórych grup urzędników urzędów nadzorowanych przez naczelny organ administracji rządowej oraz niektórych grup urzędników tego organu, jeżeli jest to uzasadnione wymaganiami kwalifikacyjnymi wobec tych urzędników."}
{"id":"1996_402_21","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Tryb pracy komisji służby cywilnej określają regulaminy ustalane przez te komisje. 2. Obsługę prac komisji służby cywilnej zapewnia Szef Służby Cywilnej."}
{"id":"1996_402_22","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) liczbę członków Rady Służby Cywilnej, 2) liczbę członków komisji służby cywilnej i kadencje tych komisji, 3) zasady tworzenia sekcji, o których mowa w art. 20, i uzupełniania ich składu, 4) wynagrodzenia przewodniczącego, wiceprzewodniczących i pozostałych członków Rady Służby Cywilnej, 5) wynagrodzenia członków komisji służby cywilnej oraz sekcji, o których mowa w art. 20."}
{"id":"1996_402_23","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Szef Służby Cywilnej jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach służby cywilnej w zakresie określonym ustawą. 2. Prezes Rady Ministrów wyznacza na stanowisko Szefa Służby Cywilnej oraz jego zastępców urzędników służby cywilnej spośród urzędników zakwalifikowanych do kategorii urzędniczej A. 3. Szef Służby Cywilnej podlega Prezesowi Rady Ministrów."}
{"id":"1996_402_24","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Do zadań Szefa Służby Cywilnej należy realizacja polityki państwa wobec służby cywilnej oraz koordynacja działań w zakresie planowania i wykorzystania środków, o których mowa w art. 6, a ponadto w szczególności: 1) wydawanie Biuletynu Służby Cywilnej, 2) gromadzenie danych o korpusie służby cywilnej oraz przekazywanie informacji i wniosków w tym zakresie organom uprawnionym do mianowania, 3) klasyfikowanie stanowisk pracy w służbie cywilnej w ramach kategorii urzędniczych, 4) przygotowywanie projektów aktów normatywnych w przypadkach przewidzianych w ustawie, 5) upowszechnianie informacji o służbie cywilnej, 6) współdziałanie w sprawach pracowniczych z ogólnokrajowymi organizacjami związków zawodowych, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110 i Nr 61, poz. 283 i Nr 75, poz. 355), na zasadach określonych w tej ustawie, 7) organizowanie współpracy z zagranicą w zakresie służby cywilnej. 2. Szef Służby Cywilnej przedstawia Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie o stanie służby cywilnej i o realizacji zadań tej służby, wraz z opinią Rady Służby Cywilnej. 3. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa tryb wydawania Biuletynu Służby Cywilnej oraz jego rozpowszechniania."}
{"id":"1996_402_25","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Szef Służby Cywilnej wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu Służby Cywilnej. 2. Organizację Urzędu Służby Cywilnej i tryb jego pracy określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1996_402_26","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W urzędach tworzy się, z zastrzeżeniem ust. 3, stanowisko dyrektora generalnego urzędu. 2. Dyrektor generalny urzędu: 1) zapewnia funkcjonowanie urzędu, warunki jego działania, a także organizację pracy, 2) realizuje politykę personalną w służbie cywilnej, 3) wykonuje zadania służby cywilnej w urzędzie, 4) dokonuje czynności z zakresu prawa pracy wobec urzędników służby cywilnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. 3. Zadania przewidziane w ustawie dla dyrektora generalnego urzędu wykonują w urzędach rejonowych i urzędach terenowych administracji specjalnej kierownicy tych urzędów. 4. Szef Służby Cywilnej może zobowiązać dyrektora generalnego urzędu do przekazania informacji, danych i wyjaśnień związanych z wypełnianiem zadań z zakresu służby cywilnej. 5. Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, określać szczegółowy zakres działania dyrektora generalnego urzędu. Rozdział 3 Nawiązanie stosunku pracy w służbie cywilnej"}
{"id":"1996_402_27","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Nawiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej następuje na podstawie mianowania na czas nie określony, a w przypadkach przewidzianych ustawą - na czas określony. 2. Urzędników służby cywilnej zatrudnia się w pełnym wymiarze czasu pracy, z zastrzeżeniem art. 65. 3. Nawiązanie stosunku pracy w służbie cywilnej może nastąpić tylko z osobą odpowiadającą warunkom określonym w art. 4, co do której Komisja Kwalifikacyjna, w wyniku postępowania kwalifikacyjnego, stwierdziła spełnienie wymagań uzasadniających zaliczenie do jednej z kategorii urzędniczych."}
{"id":"1996_402_28","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Ustanawia się cztery kategorie urzędnicze w zależności od rodzaju wykonywanej funkcji i zadań oraz kwalifikacji decydujących o przydatności w służbie cywilnej - wykształcenia, przygotowania zawodowego, umiejętności i cech osobowościowych: 1) kategoria A - do której zalicza się osoby zdolne do zajmowania stanowisk kierowniczych wyższego szczebla, cechujące się w szczególności zdolnościami do kierowania złożonymi zespołami ludzkimi i podejmowania decyzji, kreatywnością, zdolnością do zarządzania środkami finansowymi, materialnymi oraz informacjami, posiadające: wyższe wykształcenie, znajomość co najmniej jednego języka obcego, a także co najmniej siedmioletni staż pracy, w tym staż czteroletni na stanowiskach kierowniczych bądź samodzielnych, 2) kategoria B - do której zalicza się osoby zdolne do zajmowania stanowisk kierowniczych niższego szczebla lub o charakterze koncepcyjnym, cechujące się w szczególności umiejętnościami współdziałania i kierowania zespołem ludzkim, zdolnościami samodzielnej analizy i syntezy, zarządzania środkami finansowymi, materialnymi oraz informacjami, posiadające: wyższe wykształcenie i co najmniej pięcioletni staż pracy, 3) kategoria S - do której zalicza się osoby zdolne do zajmowania stanowisk wymagających specjalistycznych kwalifikacji w określonym zawodzie lub dziedzinie wiedzy, posiadające wykształcenie wyższe, 4) kategoria C - do której zalicza się osoby zdolne do wykonywania prac pomocniczych wobec urzędników zaliczonych do kategorii A, B i S, posiadające: wykształcenie wyższe i co najmniej dwuletni staż pracy lub wykształcenie średnie i co najmniej siedmioletni staż pracy. 2. Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, ustalać dodatkowe wymagania kwalifikacyjne w stosunku do osób przystępujących do postępowania kwalifikacyjnego przed sekcjami Komisji Kwalifikacyjnej, o których mowa w art. 20."}
{"id":"1996_402_29","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Komisja Kwalifikacyjna ustala, w drodze uchwały, zakresy postępowania kwalifikacyjnego do kategorii urzędniczych. Uchwała ta podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 2. Szef Służby Cywilnej podaje do wiadomości publicznej przez ogłoszenie w codziennej prasie ogólnopolskiej oraz w Biuletynie Służby Cywilnej: 1) liczbę wolnych miejsc w służbie cywilnej, 2) termin składania wniosków, o ustalonym wzorze, o dopuszczenie do postępowania kwalifikacyjnego, 3) terminy przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego, 4) rodzaje dokumentów poświadczających spełnienie warunków określonych w art. 4 pkt 1-4 i 6. 3. Postępowanie kwalifikacyjne do kategorii urzędniczej przed Komisją Kwalifikacyjną przeprowadza się na wniosek osoby zainteresowanej. Wniosek o dopuszczenie do postępowania kwalifikacyjnego oraz dokumenty poświadczające spełnienie warunków określonych w art. 4 pkt 1-4 i 6 kandydat kieruje do Szefa Służby Cywilnej. 4. Szef Służby Cywilnej po sprawdzeniu, na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, spełniania warunków określonych w art. 4 pkt 1-4 i 6, ustala wykaz osób dopuszczonych do postępowania kwalifikacyjnego. 5. Na wniosek osoby nie dopuszczonej do postępowania kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej przedstawia na piśmie decyzję o niedopuszczeniu do postępowania kwalifikacyjnego."}
{"id":"1996_402_3","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Przepisom ustawy podlegają urzędnicy służby cywilnej zatrudnieni w urzędach administracji rządowej, zwanych dalej \"urzędami\". 2. Przepisy ustawy stosuje się także do urzędników służby cywilnej zatrudnionych w innych urzędach niż wymienione w ust. 1, jeżeli odrębne przepisy tak stanowią."}
{"id":"1996_402_30","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. W toku postępowania kwalifikacyjnego Komisja Kwalifikacyjna sprawdza i ocenia kwalifikacje i predyspozycje kandydata do wypełniania zadań służby cywilnej, określone dla każdej kategorii urzędniczej w art. 28, biorąc pod uwagę jego wiedzę, doświadczenie, umiejętności, cechy osobowościowe, osiągnięcia zawodowe, staż pracy w administracji publicznej, a także oceny wyników pracy. 2. W wyniku postępowania kwalifikacyjnego Komisja Kwalifikacyjna stwierdza, czy kandydat spełnia wymagania do kategorii urzędniczej, o którą się ubiega. 3. Komisja Kwalifikacyjna ustala i podaje do wiadomości publicznej wykaz osób spełniających wymagania do jednej z kategorii urzędniczych. 4. Na wniosek kandydata nie umieszczonego w wykazie osób spełniających wymagania do jednej z kategorii urzędniczych Komisja Kwalifikacyjna przedstawia na piśmie decyzję o niespełnianiu przez kandydata tych wymagań."}
{"id":"1996_402_31","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Nawiązanie stosunku pracy z osobą, która nie przepracowała w urzędach administracji publicznej co najmniej dwóch lat, następuje na podstawie mianowania na czas określony - dwóch lat. W okresie mianowania na czas określony nie stosuje się przepisów art. 35, 38 i 40. 2. Okres mianowania, o którym mowa w ust. 1, może być skrócony przez dyrektora generalnego urzędu po uzyskaniu przez urzędnika służby cywilnej pozytywnej oceny. 3. Ocenę przeprowadza się według zasad określonych w art. 53 po przepracowaniu przez urzędnika służby cywilnej roku w służbie cywilnej. W razie negatywnej oceny dodatkową ocenę przeprowadza się po upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia urzędnikowi pierwszej oceny. 4. Od negatywnej oceny urzędnikowi służby cywilnej przysługują środki odwoławcze określone w art. 54 ust. 2 i 3. 5. Po upływie okresu mianowania na czas określony oraz po uzyskaniu pozytywnej oceny z urzędnikiem służby cywilnej nawiązuje się stosunek pracy na podstawie mianowania na czas nie określony."}
{"id":"1996_402_32","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Mianowania urzędnika do służby cywilnej dokonuje Szef Służby Cywilnej na wniosek dyrektora generalnego urzędu, w którym urzędnik ma być zatrudniony. Szef Służby Cywilnej może upoważnić dyrektora generalnego urzędu do dokonywania mianowania urzędników do służby cywilnej. 2. Akt mianowania urzędnika służby cywilnej zawiera: 1) imię i nazwisko urzędnika, 2) datę nawiązania stosunku pracy, 3) kategorię urzędniczą, do której urzędnik jest zaliczony, 4) okres, na który urzędnik jest mianowany. 3. Akt mianowania urzędnika służby cywilnej sporządza się na piśmie. 4. Dyrektor generalny urzędu, z zastrzeżeniem ust. 5: 1) wyznacza urzędnikowi służby cywilnej stanowisko odpowiadające jego kategorii urzędniczej, 2) określa wynagrodzenie urzędnika. 5. Wyznaczenia urzędnikowi służby cywilnej stanowiska Sekretarza Rady Ministrów, dyrektora generalnego urzędu w ministerstwie i urzędzie centralnym oraz określenia ich wynagrodzeń dokonuje Prezes Rady Ministrów, a w stosunku do dyrektora generalnego urzędu w urzędzie wojewódzkim - minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Szefa Służby Cywilnej. 6. Wyznaczenie urzędnikowi służby cywilnej innego stanowiska w tym samym urzędzie, odpowiadającego jego kategorii urzędniczej, może nastąpić w każdym czasie, z tym że urzędnik zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od przysługującego na nowym stanowisku, przez okres 3 miesięcy następujących po miesiącu, w którym wyznaczono nowe stanowisko. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_402_33","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Urzędnik służby cywilnej składa uroczyste ślubowanie następującej treści: \"Ślubuję służyć Państwu Polskiemu, przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywać obowiązki urzędnika służby cywilnej sumiennie i bezstronnie, zgodnie z najlepszą wiedzą i wolą\". 2. Złożenie ślubowania urzędnik służby cywilnej potwierdza podpisem."}
{"id":"1996_402_34","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa Służby Cywilnej, określa, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz stanowisk w służbie cywilnej, 2) stanowiska w służbie cywilnej, które mogą być wyznaczane wyłącznie urzędnikom służby cywilnej oraz wyjątki od tej zasady. 2. Przepis ust. 1 nie narusza określonych odrębnymi przepisami zasad obsadzania stanowisk w urzędach. Rozdział 4 Zmiany w stosunku pracy urzędnika służby cywilnej"}
{"id":"1996_402_35","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w tej samej miejscowości, wyznaczając mu stanowisko odpowiadające jego kategorii urzędniczej i określając wynagrodzenie nie niższe od dotychczasowego. 2. Szef Służby Cywilnej może przenieść, na okres nie dłuższy niż 2 lata, urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w innej miejscowości, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, wyznaczając mu stanowisko odpowiadające jego kategorii urzędniczej i określając wynagrodzenie nie niższe od dotychczasowego. Przenosząc urzędnika służby cywilnej do innej miejscowości Szef Służby Cywilnej zapewnia mu odpowiednie warunki mieszkaniowe, z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej. Przeniesienie takie może nastąpić najwyżej dwa razy w czasie służby cywilnej urzędnika. 3. Dyrektor generalny urzędu, jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej, raz w roku, na okres do 6 miesięcy, do innego urzędu, także do innej miejscowości, z zachowaniem dotychczasowego wynagrodzenia, w porozumieniu z dyrektorem generalnym tego urzędu. W przypadku przeniesienia do innej miejscowości urzędnikowi zapewnia się odpowiednie warunki mieszkaniowe. 4. Niedopuszczalne jest przeniesienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, do urzędu mającego siedzibę w innej miejscowości bez zgody urzędnika służby cywilnej - kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia w przypadku, gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika."}
{"id":"1996_402_36","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Przeniesienie urzędnika służby cywilnej do innego urzędu, także do innej miejscowości, na wniosek urzędnika lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie, jeżeli nie narusza to interesu służby cywilnej. 2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej wykonuje pracę, po porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, do którego przenosi się urzędnika."}
{"id":"1996_402_37","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W razie likwidacji urzędu, do którego urzędnik służby cywilnej został skierowany, lub przekształcenia urzędu w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie urzędnika, Szef Służby Cywilnej kieruje urzędnika służby cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości."}
{"id":"1996_402_38","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W przypadkach uzasadnionych interesem publicznym Szef Służby Cywilnej udziela urzędnikowi służby cywilnej, na jego wniosek, urlopu bezpłatnego na czas wykonywania zajęć, zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania funkcji poza służbą cywilną. 2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, zalicza się - łącznie w wymiarze nie dłuższym niż 5 lat - do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej."}
{"id":"1996_402_39","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Od decyzji określonej w art. 35, 37 i 38 urzędnikowi służby cywilnej przysługuje odwołanie do Komisji Odwoławczej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji. 3. Na decyzję Komisji Odwoławczej służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1996_402_4","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Urzędnikiem służby cywilnej może być osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 4) posiada kwalifikacje i predyspozycje wymagane do mianowania do służby cywilnej, 5) jest nieskazitelnego charakteru, 6) ma stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie w służbie cywilnej, 7) może być zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy."}
{"id":"1996_402_40","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej w stan nieczynny na okres do jednego roku. Jeżeli po upływie tego okresu nie ustały okoliczności uzasadniające przeniesienie w stan nieczynny, Szef Służby Cywilnej może przedłużyć na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, pozostawanie urzędnika w stanie nieczynnym. 2. W okresie pozostawania w stanie nieczynnym urzędnik służby cywilnej nie świadczy pracy, zachowując prawo do kategorii urzędniczej, wynagrodzenia oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej. 3. Do urzędnika służby cywilnej przeniesionego w stan nieczynny stosuje się odpowiednio przepis art. 51. 4. Urzędnik służby cywilnej przeniesiony w stan nieczynny jest obowiązany do podjęcia wykonywania obowiązków służbowych przed upływem okresu stanu nieczynnego na wezwanie Szefa Służby Cywilnej doręczone mu z miesięcznym wyprzedzeniem. 5. Okres pozostawania w stanie nieczynnym podlega zaliczeniu do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej."}
{"id":"1996_402_41","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej tymczasowo aresztowanego ulega, z mocy prawa, zawieszeniu. W okresie zawieszenia urzędnikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości połowy wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania. 2. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego urzędnikowi służby cywilnej należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia; nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania oraz umorzenia postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii."}
{"id":"1996_402_42","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Dyrektor generalny urzędu może zawiesić urzędnika służby cywilnej w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne. 2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania dyscyplinarnego lub karnego, nie dłużej jednak niż 3 miesiące. 3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej zachowuje prawo do wynagrodzenia, innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej. Rozdział 5 Ustanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej"}
{"id":"1996_402_43","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej wygasa w razie: 1) odmowy złożenia ślubowania, 2) utraty obywatelstwa polskiego, 3) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby cywilnej, 4) prawomocnego skazania na karę utraty praw publicznych lub prawa wykonywania zawodu urzędnika służby cywilnej, 5) upływu 3 miesięcy nieobecności urzędnika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, chyba że wcześniej stosunek pracy wygasł z powodu wydalenia ze służby cywilnej, 6) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o której mowa w art. 35, lub niepodjęcia pracy w urzędzie, do którego urzędnik został przeniesiony w trybie art. 35 lub 37, 7) upływu okresu, na który nastąpiło mianowanie na czas określony, 8) niepodjęcia wykonywania obowiązków służbowych mimo wezwania, o którym mowa w art. 40 ust. 4."}
{"id":"1996_402_44","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej następuje z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia w razie stwierdzonej orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, przewidzianej odrębnymi przepisami, trwałej zmiany stanu zdrowia uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków urzędnika służby cywilnej. W celu zbadania stanu zdrowia urzędnika można skierować do tej komisji z urzędu lub na jego prośbę. 2. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej może nastąpić, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie: 1) osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku, 2) dwukrotnej, następującej po sobie negatywnej oceny, o której mowa w art. 54, 3) odmowy poddania się badaniu przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia. 3. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn, po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy. 4. Rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn określonych w ust. 1-3 nie może naruszać przepisów dotyczących szczególnej ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy. 5. Rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić także w drodze porozumienia stron lub za trzymiesięcznym wypowiedzeniem na skutek rezygnacji ze służby."}
{"id":"1996_402_45","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W okresie wypowiedzenia urzędnik służby cywilnej może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia."}
{"id":"1996_402_46","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Decyzję w sprawie rozwiązania stosunku pracy lub stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy wydaje dyrektor generalny urzędu, a w stosunku do urzędników służby cywilnej, o których mowa w art. 32 ust. 5, odpowiednio Prezes Rady Ministrów lub minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Szefa Służby Cywilnej. 2. Od decyzji określonych w ust.1 urzędnikowi służby cywilnej przysługuje odwołanie do Komisji Odwoławczej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Na decyzję Komisji Odwoławczej służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Rozdział 6 Obowiązki urzędnika służby cywilnej"}
{"id":"1996_402_47","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Urzędnik służby cywilnej jest obowiązany postępować zgodnie ze złożonym ślubowaniem, a w szczególności: 1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa, 2) chronić interesy państwa oraz prawa człowieka i obywatela, 3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi, 4) rzetelnie, bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 5) dochowywać tajemnicy państwowej i służbowej, 6) rozwijać własną wiedzę zawodową, 7) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią."}
{"id":"1996_402_48","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Urzędnik służby cywilnej jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli w przekonaniu urzędnika służby cywilnej polecenie jest niezgodne z prawem albo zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia, jest obowiązany je wykonać. 3. Urzędnik służby cywilnej nie wykonuje polecenia, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia."}
{"id":"1996_402_49","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Urzędnik służby cywilnej przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się swoimi przekonaniami politycznymi ani religijnymi, ani interesem jednostkowym lub grupowym. 2. Urzędnikowi służby cywilnej nie wolno publicznie manifestować swoich przekonań politycznych. 3. Urzędnik służby cywilnej zaliczony do kategorii urzędniczej A nie ma prawa tworzenia ani uczestniczenia w związkach zawodowych lub partiach politycznych. W dniu zaliczenia urzędnika do kategorii A jego członkostwo w związkach zawodowych i partii politycznej ustaje z mocy prawa."}
{"id":"1996_402_5","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Każda osoba spełniająca wymagania określone w art. 4 może ubiegać się o zatrudnienie w służbie cywilnej."}
{"id":"1996_402_50","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W służbie cywilnej nie może powstać układ służbowej podległości między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli."}
{"id":"1996_402_51","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Urzędnik służby cywilnej nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody dyrektora generalnego urzędu, ani wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami urzędnika służby cywilnej lub podważających zaufanie do tej służby."}
{"id":"1996_402_52","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Do urzędników służby cywilnej stosuje się przepisy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, odnoszące się do osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe."}
{"id":"1996_402_53","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Urzędnik służby cywilnej podlega stałej ocenie bezpośredniego przełożonego w zakresie wykonywania powierzonych zadań, a także w celu ustalenia programu doskonalenia zawodowego i indywidualnej kariery zawodowej urzędnika. 2. Indywidualny program doskonalenia zawodowego ustala dyrektor generalny urzędu dla urzędników służby cywilnej zatrudnionych w danym urzędzie. 3. Nie rzadziej niż raz na 2 lata lub w każdym czasie na wniosek bezpośredniego przełożonego jest sporządzana na piśmie okresowa ocena urzędnika służby cywilnej, wraz z wnioskami dotyczącymi jego kariery zawodowej. Ocenę sporządza bezpośredni przełożony i niezwłocznie doręcza ją urzędnikowi. 4. Kryteria i sposób przeprowadzania ocen oraz zasady awansowania urzędników służby cywilnej ustala, w drodze zarządzenia, Szef Służby Cywilnej."}
{"id":"1996_402_54","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. W razie negatywnej oceny urzędnik służby cywilnej podlega ponownej ocenie, nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia oceny. 2. Od negatywnej oceny urzędnikowi służby cywilnej służy, w ciągu 7 dni od dnia doręczenia oceny, sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu. 3. Jeżeli urzędnik służby cywilnej nie zgadza się z oceną wydaną w wyniku jego sprzeciwu, może, w ciągu 14 dni od jej doręczenia, odwołać się do Komisji Odwoławczej. Rozdział 7 Uprawnienia urzędnika służby cywilnej"}
{"id":"1996_402_55","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Wynagrodzenie urzędnika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy i dodatku z tytułu zaliczenia do jednej z kategorii urzędniczych. Wysokość tego wynagrodzenia i dodatku ustala się z zastosowaniem mnożników odzwierciedlających wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 2. Prezes Rady Ministrów może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, inne dodatki do wynagrodzenia zasadniczego, mając na względzie szczególny charakter wykonywanych zadań, warunki wykonywania tych zadań, a także poziom kosztów utrzymania na obszarze działania urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej pełni służbę. 3. Urzędnikowi służby cywilnej przysługują indywidualne nagrody z zakładowego funduszu nagród w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_402_56","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. W każdej kategorii urzędniczej ustala się, w trybie określonym w art. 66, stawki dodatku z tytułu zaliczenia do jednej z kategorii urzędniczych, zwanego dalej \"dodatkiem służby cywilnej\". 2. Kolejną stawkę dodatku służby cywilnej urzędnik otrzymuje co 2 lata, po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w art. 53 ust. 3. Na wniosek dyrektora generalnego urzędu, umotywowany szczególnymi wynikami pracy, Szef Służby Cywilnej może wyrazić zgodę na przyznanie wcześniej wyższej stawki dodatku. 3. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, do czasu: 1) uzyskania oceny pozytywnej - w przypadku otrzymania negatywnej oceny, 2) podjęcia pełnienia obowiązków - w przypadku zawieszenia w ich pełnieniu."}
{"id":"1996_402_57","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Za wieloletnią pracę urzędnik służby cywilnej otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 450% wynagrodzenia miesięcznego. 2. Przy ustalaniu okresu pracy urzędnika służby cywilnej uwzględnia się udowodnione okresy wykonywania pracy w ramach stosunku pracy i inne udowodnione okresy zaliczane do okresu zatrudnienia na podstawie odrębnych przepisów. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, inne okresy uwzględniane przy ustalaniu okresu pracy urzędnika służby cywilnej oraz zasady obliczania i wypłacania nagrody jubileuszowej."}
{"id":"1996_402_58","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Urzędnikowi służby cywilnej delegowanemu służbowo do zajęć poza siedzibą urzędu, w którym pełni służbę, lub przeniesionemu zgodnie z art. 35 ust. 2 i 3 przysługują należności na zasadach i w wysokości określonych dla pracowników z tytułu podróży służbowej na podstawie Kodeksu pracy. 2. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu zgodnie z art. 35 ust. 2 i 3, art. 36 ust. 1 lub art. 37, oprócz udostępnienia mieszkania odpowiedniego do jego sytuacji rodzinnej, przysługuje zwrot kosztów przeniesienia, zwrot opłat za udostępnione czasowo mieszkanie oraz jednorazowe świadczenie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia. Do kosztów przeniesienia zalicza się koszty przejazdu urzędnika i członków jego rodziny oraz przewozu mienia. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przeniesienie, o którym mowa w art. 36 ust. 1, nastąpiło na wniosek urzędnika służby cywilnej."}
{"id":"1996_402_59","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Urzędnikowi służby cywilnej, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę inwalidzką lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, a jeżeli urzędnik przepracował co najmniej 20 lat w służbie cywilnej jednorazowa odprawa przysługuje w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia."}
{"id":"1996_402_6","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Limity zatrudnienia, środki finansowe na wynagrodzenia i szkolenia związane z funkcjonowaniem służby cywilnej określa corocznie ustawa budżetowa. Rozdział 2 Organizacja służby cywilnej"}
{"id":"1996_402_60","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Urzędnikowi służby cywilnej zatrudnionemu co najmniej 10 lat w służbie cywilnej przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 6 dni roboczych, a po 20 latach pracy w służbie cywilnej - 12 dni roboczych."}
{"id":"1996_402_61","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W okresie nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby urzędnikowi służby cywilnej przysługują przez okres roku wynagrodzenie i zasiłek chorobowy w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_402_62","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Urzędnikowi służby cywilnej zatrudnionemu w służbie cywilnej przez okres nie krótszy niż 5 lat można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo 6 miesięcy. 2. Urlopu dla poratowania zdrowia nie można udzielić, jeżeli urzędnik służby cywilnej nie pełnił służby przez okres roku z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby. 3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela, na umotywowany opinią lekarską wniosek urzędnika służby cywilnej, dyrektor generalny urzędu. 4. Dyrektor generalny urzędu nie może dopuścić do pracy urzędnika służby cywilnej, który korzystał z urlopu dla poratowania zdrowia, bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. 5. Udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia oraz dopuszczenia do pracy urzędnika służby cywilnej, który korzystał z tego urlopu, dokonuje w stosunku do Szefa Służby Cywilnej - Prezes Rady Ministrów, a w stosunku do dyrektorów generalnych urzędów - Szef Służby Cywilnej."}
{"id":"1996_402_63","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. W razie wygaśnięcia stosunku pracy urzędnika służby cywilnej z powodu tymczasowego aresztowania, dyrektor generalny urzędu, w którym urzędnik wykonywał pracę, jest obowiązany ponownie zatrudnić go na dotychczasowych warunkach, jeżeli postępowanie karne zostało umorzone lub gdy zapadł wyrok uniewinniający, a urzędnik zgłosił swój powrót do pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia albo amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania. 3. W razie odmowy ponownego zatrudnienia w służbie cywilnej, urzędnikowi, o którym mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Komisji Odwoławczej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji w tej sprawie. Na decyzję Komisji Odwoławczej przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1996_402_64","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Czas pracy urzędników służby cywilnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 8 tygodni. 2. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. W tych rozkładach czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 12 tygodni. 3. Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, urzędnik służby cywilnej może być zatrudniony poza normalnymi godzinami pracy, a w wyjątkowych przypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta. Za pracę poza normalnymi godzinami pracy nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie, a wolny czas przysługuje tylko wówczas, gdy praca ta wykonywana była w porze nocnej oraz w niedziele lub święta. 4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz - bez ich zgody - do urzędników służby cywilnej sprawujących pieczę nad osobami wymagającymi stałej opieki lub urzędników opiekujących się dziećmi w wieku do lat ośmiu. 5. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach tygodnia ustala dyrektor generalny urzędu według zasad określonych, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Dni tygodnia nie będących dniami pracy w urzędzie nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego."}
{"id":"1996_402_65","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Szef Służby Cywilnej, na wniosek dyrektora generalnego urzędu, może wyrazić zgodę na zatrudnienie na czas określony w niepełnym wymiarze czasu pracy urzędnika służby cywilnej: 1) który ukończył 55 lat życia i posiada co najmniej 10 lat stażu pracy w służbie cywilnej, 2) sprawującego opiekę nad dzieckiem do lat ośmiu, 3) będącego pracownikiem naukowym i posiadającego co najmniej stopień naukowy doktora, 4) przeniesionego zgodnie z art. 35 ust. 2 do pracy w innej miejscowości."}
{"id":"1996_402_66","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) mnożniki prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego na stanowiskach w służbie cywilnej oraz do ustalenia stawek dodatku służby cywilnej, 2) sposób ustalania wysokości wynagrodzenia przysługującego urzędnikowi służby cywilnej w okresie zawieszenia stosunku pracy, w okresie zawieszenia urzędnika w pełnieniu obowiązków, w okresie pozostawania w stanie nieczynnym oraz w okresie urlopu dla poratowania zdrowia, a także jednorazowej odprawy, o której mowa w art. 59, 3) szczegółowe warunki przyznawania zwrotu kosztów przeniesienia, zwrotu opłat za mieszkanie, a także jednorazowego świadczenia, o których mowa w art. 58 ust. 2. 2. Prezes Rady Ministrów może, w trybie przewidzianym w ust. 1, utworzyć dodatkowy fundusz nagród dla urzędników służby cywilnej za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej oraz określić zasady wypłaty nagród z tego funduszu. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, ramowy regulamin pracy w urzędach. Rozdział 8 Szkolenie i doskonalenie w służbie cywilnej"}
{"id":"1996_402_67","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Urzędnik służby cywilnej ma prawo do szkolenia i doskonalenia w służbie cywilnej. 2. Urzędnik służby cywilnej jest obowiązany do uczestniczenia w szkoleniach ustalonych indywidualnie dla każdego urzędnika w sposób określony w art. 53 ust. 2. 3. W przygotowaniu i realizacji programów szkoleń w służbie cywilnej uczestniczy Krajowa Szkoła Administracji Publicznej oraz inne jednostki wskazane przez Prezesa Rady Ministrów w trybie określonym w ust. 4. 4. Szczegółowe zasady i warunki organizowania oraz prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej określa, w drodze rozporządzenia, Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1996_402_68","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Urzędnik służby cywilnej nie ponosi opłat z tytułu uczestnictwa w szkoleniach przewidzianych dla służby cywilnej. 2. Uczestnictwo w szkoleniach jest traktowane na równi z wykonywaniem obowiązków służbowych."}
{"id":"1996_402_69","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Urzędnik służby cywilnej może, na swój wniosek i za zgodą przełożonego, kształcić się lub uczestniczyć w szkoleniach innych niż przewidziane dla służby cywilnej. 2. Urzędnik, o którym mowa w ust. 1, uczestniczy w zajęciach na swój koszt, otrzymując na czas zajęć zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. W wyjątkowych przypadkach dyrektor generalny urzędu może wyrazić zgodę na pokrycie przez urząd, w całości lub części, kosztów tych szkoleń."}
{"id":"1996_402_7","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Tworzy się Radę Służby Cywilnej. 2. Rada Służby Cywilnej wykonuje zadania związane z tworzeniem służby cywilnej oraz jej funkcjonowaniem zgodnie z zasadami określonymi w ustawie. 3. Rada Służby Cywilnej w szczególności: 1) wyraża opinie w sprawach służby cywilnej przedstawianych jej przez Prezesa Rady Ministrów lub Szefa Służby Cywilnej oraz z własnej inicjatywy, 2) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej, 3) opiniuje zakres postępowania kwalifikacyjnego do kategorii urzędniczych, 4) opiniuje kryteria ocen urzędników służby cywilnej i sposób przeprowadzania tych ocen, 5) opiniuje zasady awansowania urzędników służby cywilnej, 6) opiniuje centralne programy szkolenia urzędników służby cywilnej, 7) wypowiada się w sprawach zasad etyki zawodowej urzędników służby cywilnej, 8) wyraża opinię o kandydatach na stanowisko Szefa Służby Cywilnej, przedstawionych jej przez Prezesa Rady Ministrów, 9) może składać wniosek o odwołanie członka komisji służby cywilnej, 10) opiniuje propozycje utworzenia sekcji do przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego dla niektórych grup urzędników służby cywilnej, 11) opiniuje projekty regulaminów określających tryb pracy komisji służby cywilnej, 12) opiniuje coroczne sprawozdania komisji służby cywilnej oraz Szefa Służby Cywilnej."}
{"id":"1996_402_70","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Koszty szkoleń w służbie cywilnej są pokrywane ze środków wyodrębnionych w budżetach poszczególnych urzędów dla urzędników tych urzędów oraz w budżecie Szefa Służby Cywilnej na organizowane powszechnie i centralnie szkolenia urzędników służby cywilnej. Rozdział 9 Odpowiedzialność dyscyplinarna urzędnika służby cywilnej"}
{"id":"1996_402_71","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Urzędnik służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków urzędnika służby cywilnej. 2. Postępowanie dyscyplinarne może być wszczęte niezależnie od innych rodzajów odpowiedzialności za ten sam czyn. 3. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 3 miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków urzędnika służby cywilnej ani po upływie dwóch lat od popełnienia tego czynu. W przypadku naruszenia obowiązków urzędnika służby cywilnej przez Sekretarza Rady Ministrów albo dyrektora generalnego urzędu, termin 3 miesięcy na wszczęcie postępowania dyscyplinarnego liczy się od dnia powzięcia wiadomości przez Szefa Służby Cywilnej. 4. Jeżeli urzędnik służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się urzędnika do pracy. 5. Jeżeli czyn urzędnika służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego."}
{"id":"1996_402_72","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) obniżenie stawki dodatku służby cywilnej, 4) pozbawienie możliwości awansowania przez okres dwóch lat do wyższej stawki dodatku służby cywilnej lub na wyższe stanowisko, 5) zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych w służbie cywilnej, 6) obniżenie kategorii urzędniczej, 7) wydalenie ze służby cywilnej."}
{"id":"1996_402_73","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków urzędnika służby cywilnej dyrektor generalny urzędu może ukarać urzędnika upomnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym. 2. Na wniosek urzędnika, złożony w ciągu 14 dni od wymierzenia mu kary upomnienia, sprawa rozpoznawana jest przez komisję dyscyplinarną. W takim przypadku komisja może utrzymać lub uchylić karę upomnienia. 3. W przypadku naruszenia obowiązków urzędnika służby cywilnej, o którym mowa w ust. 1, przez Sekretarza Rady Ministrów albo dyrektora generalnego urzędu, kary upomnienia udziela Szef Służby Cywilnej."}
{"id":"1996_402_74","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Sprawy dyscyplinarne urzędników służby cywilnej rozpoznają komisje dyscyplinarne: 1) w I instancji - komisja dyscyplinarna urzędu, 2) w II instancji - Wyższa Komisja Dyscyplinarna. 2. Komisję dyscyplinarną urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród urzędników służby cywilnej zatrudnionych w urzędzie. W razie potrzeby Szef Służby Cywilnej może utworzyć komisję dyscyplinarną dla kilku urzędów. 3. Sprawy dyscyplinarne Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektorów generalnych urzędów rozpatruje w I i II instancji Wyższa Komisja Dyscyplinarna, przy czym w II instancji Komisja orzeka w pełnym składzie."}
{"id":"1996_402_75","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Komisje dyscyplinarne orzekają w składzie: 1) w I instancji: a) trzech członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 72 pkt 2-5, b) pięciu członków, a przewodniczący składu ma wykształcenie prawnicze, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 72 pkt 6 i 7, 2) w II instancji pięciu członków, z których co najmniej dwóch powinno posiadać wykształcenie prawnicze, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono karę określoną w art. 72 pkt 6 i 7. 2. Przewodniczącym składu jest urzędnik służby cywilnej kategorii urzędniczej co najmniej tej samej co obwiniony. 3. Członkowie komisji dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego oraz nie są związani rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego wyroku sądu."}
{"id":"1996_402_76","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród urzędników służby cywilnej, a dla spraw dyscyplinarnych Sekretarza Rady Ministrów i dyrektorów generalnych urzędów - Szef Służby Cywilnej. 2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie dyrektora generalnego urzędu i informuje go o dokonanych ustaleniach. O wszczęciu tego postępowania rzecznik zawiadamia urzędnika służby cywilnej, którego ono dotyczy. 3. Rzecznik postanawia o przekazaniu komisji dyscyplinarnej wniosku o wszczęcie postępowania lub o umorzeniu postępowania wyjaśniającego."}
{"id":"1996_402_77","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Komisja dyscyplinarna wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o rozpoznanie sprawy. 2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród urzędników służby cywilnej. 3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie. 4. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo urzędnika służby cywilnej lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy. 5. Rozprawa jest jawna dla urzędników służby cywilnej. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może podjąć decyzję o wyłączeniu jawności rozprawy. 6. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej urzędu strony mogą odwołać się do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia."}
{"id":"1996_402_78","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W przypadku rażącego naruszenia prawa w postępowaniu dyscyplinarnym, Szef Służby Cywilnej może zwrócić się, w ciągu 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia komisji dyscyplinarnej, do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej o rozpatrzenie sprawy w pełnym składzie tej Komisji. Od orzeczenia tej Komisji odwołanie nie przysługuje."}
{"id":"1996_402_79","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych urzędnika służby cywilnej. 2. Kary dyscyplinarne określone w art. 72 pkt 1-6 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych urzędnika służby cywilnej podlega zniszczeniu po upływie 3 lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek urzędnika zatarcie może nastąpić po upływie 2 lat. 3. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej urzędnik służby cywilnej będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin 3 lat, o którym mowa w ust. 2, liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu. 4. W przypadku kary dyscyplinarnej określonej w art. 72 pkt 7, zatarcie oraz zniszczenie odpisu orzeczenia następuje po upływie 5 lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu."}
{"id":"1996_402_8","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady Służby Cywilnej spośród osób odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1-3 i 5, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady. W skład Rady Służby Cywilnej wchodzą również przewodniczący komisji służby cywilnej. 2. Urzędnicy służby cywilnej stanowią nie więcej niż 1\/3 składu Rady. 3. Rada wybiera ze swego grona przewodniczącego i wiceprzewodniczących Rady."}
{"id":"1996_402_80","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1996_402_81","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, skład liczbowy i szczegółowy tryb tworzenia komisji dyscyplinarnych I instancji oraz ustanawiania rzeczników dyscyplinarnych, a także szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, wykonywania i zacierania kar dyscyplinarnych oraz ponoszenia kosztów obrońcy, biegłych i ekspertyz w postępowaniu dyscyplinarnym. Rozdział 10 Przepisy szczególne"}
{"id":"1996_402_82","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. W sprawach wynikających ze stosunku pracy urzędnika służby cywilnej, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy. 2. Spory o roszczenia ze stosunku pracy urzędnika służby cywilnej rozpatrywane są przez sądy pracy, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_402_83","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia przysługujące urzędnikom służby cywilnej, i do stażu pracy wymaganego zgodnie z art. 28 wlicza się okresy zatrudnienia w urzędach administracji publicznej."}
{"id":"1996_402_84","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Urzędnikowi służby cywilnej, skierowanemu do pełnienia służby dyplomatyczno-konsularnej za granicą, dyrektor generalny urzędu udziela urlopu bezpłatnego na okres pełnienia tej służby. Okres urlopu wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej. 2. Prawa i obowiązki pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej za granicą określają przepisy o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1996_402_85","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Na zasadach określonych w odrębnych przepisach urzędnicy służby cywilnej korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"1996_402_86","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Na zasadach określonych w odrębnych przepisach niektóre grupy urzędników służby cywilnej wykonują obowiązki służbowe w umundurowaniu. Rozdział 11 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1996_402_87","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701 oraz z 1996 r. Nr 73, poz. 350) w art. 2 w pkt 4 skreśla się wyrazy \", dyrektora generalnego\"."}
{"id":"1996_402_88","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych ((Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz.132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136 poz. 704 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 640) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 24 dodaje się art. 24{1} w brzmieniu: \"Art. 24{1}. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, ramowy regulamin pracy w urzędach państwowych.\"; 2) w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Czas pracy urzędników państwowych nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 8 tygodni.\"; 3) w art. 30 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Dni tygodnia nie będących dniami pracy w urzędzie nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.\"; 4) w rozdziale 8 dodaje się art. 42{1} w brzmieniu: \"Art. 42{1}. Przewidziane w ustawie oraz w odrębnych przepisach zadania dla kierownika urzędu wykonuje w urzędach administracji rządowej, z wyłączeniem urzędów rejonowych i urzędów terenowych administracji specjalnej - dyrektor generalny urzędu.\"; 5) po art. 47 dodaje się art. 47{1} w brzmieniu: \"Art. 47{1}. 1. Zatrudnienie: 1) pracownika w gabinecie politycznym Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra oraz innego członka Rady Ministrów, 2) doradców lub pełniących funkcje doradców osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe inne niż wymienione w pkt 1 następuje na podstawie umowy o pracę zawartej na czas pełnienia funkcji przez osobę zajmującą kierownicze stanowisko państwowe. Wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę może być dokonane za dwutygodniowym wypowiedzeniem. 2. Przepisu art. 42{1} nie stosuje się do stosunku pracy pracowników, o których mowa w ust. 1. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz inne świadczenia, w tym odprawy z tytułu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, przysługujące z tytułu zatrudnienia określonego w ust. 1.\"; 6) w art. 48 w ust. 1 po wyrazach \"art. 24 ust. 2\" dodaje się wyrazy \", art. 24{1}\", a wyrazy \"i art. 36 ust. 7\" zastępuje się wyrazami \", art. 36 ust. 7 i art. 47{1} ust. 3\"."}
{"id":"1996_402_89","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 41, poz. 175) po art. 60 dodaje się art. 60a w brzmieniu: \"Art. 60a. Dni tygodnia nie będących dniami pracy w jednostce badawczo-rozwojowej nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.\"."}
{"id":"1996_402_9","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Kadencja członków Rady Służby Cywilnej trwa 6 lat, licząc od dnia powołania, przy czym co 3 lata kończy się kadencja połowy liczby członków. 2. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców. 3. Członek Rady nie może być powołany na więcej niż dwie kolejne kadencje."}
{"id":"1996_402_90","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685 oraz z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 36 w ust. 4 po wyrazach \"na wynagrodzenia\" dodaje się wyrazy \", wynagrodzenia i szkolenia związane z funkcjonowaniem służby cywilnej\"; 2) w art. 42 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) środki na wynagrodzenia i szkolenia związane z funkcjonowaniem służby cywilnej nie mogą być wykorzystywane na inne cele.\"."}
{"id":"1996_402_91","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. W ustawie z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 136, poz. 704) w art. 2 skreśla się ust. 2."}
{"id":"1996_402_92","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59 i z 1996 r. Nr 64, poz. 315) w art. 85 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Dni tygodnia nie będących dniami pracy w Najwyższej Izbie Kontroli nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.\". Rozdział 12 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_402_93","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy stanowisko Szefa Służby Cywilnej, Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektora generalnego urzędu można powierzyć osobie nie będącej urzędnikiem służby cywilnej. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, powinny spełniać warunki określone w art. 4 pkt 1-3 i 5, a ich wiedza, doświadczenie oraz autorytet moralny powinny zapewniać realizację zadań służby cywilnej. 3. Osoby, o których mowa w ust. 1, zatrudnia się na podstawie umowy o pracę na czas określony. Wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę może być dokonane za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Do stosunku pracy tych osób stosuje się przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych, przy czym wysokość ich wynagrodzenia i innych świadczeń ustala Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1996_402_94","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy Rada Służby Cywilnej oraz w okresie pierwszej kadencji komisje służby cywilnej i komisje dyscyplinarne urzędu mogą działać z udziałem pracowników urzędów państwowych. 2. Do pierwszego składu Rady Służby Cywilnej Prezes Rady Ministrów powołuje połowę tego składu na okres 3 lat, połowę zaś na okres 6 lat."}
{"id":"1996_402_95","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Stosunki pracy nawiązane w urzędach administracji rządowej przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie mianowania na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 88, pozostają w mocy nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2007 r., chyba że wcześniej w sposób określony w tej ustawie zostały rozwiązane lub wygasły. 2. Stosunki pracy, o których mowa w ust. 1, z dniem 1 stycznia 2008 r. przekształcają się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nie określony."}
{"id":"1996_402_96","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. Jeżeli urzędnikowi służby cywilnej wyznaczono stanowisko zajmowane przez urzędnika państwowego, którego stosunek pracy regulują przepisy ustawy, o której mowa w art. 88, urzędnika państwowego przenosi się na stanowisko równorzędne, a jeżeli jest to niemożliwe - na inne stanowisko odpowiadające kwalifikacjom tego urzędnika państwowego. Po przeniesieniu urzędnikowi państwowemu przysługuje wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz przez okres 6 miesięcy nie niższe od dotychczasowego."}
{"id":"1996_402_97","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. W urzędach administracji rządowej, do czasu objęcia stanowiska przez dyrektora generalnego urzędu, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 1997 r., zadania określone dla kierownika urzędu wykonuje na dotychczasowych zasadach ten kierownik."}
{"id":"1996_402_98","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z tym że przepisy art. 1-25, art. 28-30, art. 83 i art. 90, art. 93 w odniesieniu do Szefa Służby Cywilnej i art. 94 wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_404_1","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407 i Nr 121, poz. 770) art. 262 otrzymuje brzmienie: \"Art. 262. Do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926), z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego.\"."}
{"id":"1996_404_2","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1996_405_1","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady i tryb gospodarowania mieniem Skarbu Państwa będącym w zarządzie lub użytkowaniu jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, nie wykorzystywanym przez te jednostki do realizacji ich zadań, 2) zasady i tryb gospodarowania mieniem pozostałym po likwidacji państwowych osób prawnych, dla których organem założycielskim lub organem nadzoru był Minister Obrony Narodowej, 3) organizację Agencji Mienia Wojskowego oraz zasady jej działalności."}
{"id":"1996_405_10","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Organami Agencji są: 1) Prezes Agencji, 2) Rada Agencji."}
{"id":"1996_405_11","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prezesa Agencji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Rady Agencji. 2. Kadencja Prezesa Agencji trwa cztery lata."}
{"id":"1996_405_12","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Prezes Agencji kieruje Agencją i reprezentuje ją na zewnątrz. 2. Oświadczenia woli w imieniu Agencji składa Prezes Agencji. Prezes Agencji może udzielić innym osobom pełnomocnictw do składania oświadczeń woli w imieniu Agencji."}
{"id":"1996_405_13","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Prezes Agencji działa przy pomocy Biura Agencji i jego oddziałów terenowych."}
{"id":"1996_405_14","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Prezes Agencji sporządza roczny plan finansowy i roczne sprawozdanie finansowe Agencji, w tym bilans, rachunek zysków i strat, informację dodatkową oraz sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych. 2. Prezes Agencji przedstawia Radzie Ministrów do zatwierdzenia roczny plan finansowy Agencji. 3. Prezes Agencji przedstawia Radzie Ministrów roczne sprawozdanie finansowe Agencji. 4. Prezes Agencji składa Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej roczne sprawozdanie z działalności Agencji."}
{"id":"1996_405_15","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Rada Agencji składa się z siedmiu członków, powoływanych i odwoływanych przez Ministra Obrony Narodowej. W skład Rady Agencji wchodzą w szczególności po jednym przedstawicielu Ministrów: Finansów, Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Przekształceń Własnościowych. 2. Przewodniczącego Rady Agencji powołuje i odwołuje Minister Obrony Narodowej spośród osób, o których mowa w ust. 1. 3. Kadencja Rady Agencji trwa cztery lata. 4. Minister Obrony Narodowej powołuje i odwołuje członka Rady Agencji będącego przedstawicielem ministra określonego w ust. 1 na wniosek lub w porozumieniu z tym ministrem."}
{"id":"1996_405_16","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Rada Agencji sprawuje nadzór nad działalnością Agencji. 2. Do obowiązków Rady Agencji należy w szczególności: 1) opiniowanie rocznego planu finansowego i rocznego sprawozdania finansowego Agencji, 2) nadzorowanie gospodarki finansowej Agencji. 3. Rada Agencji może żądać przedstawienia dokumentów i wyjaśnień w każdej sprawie pozostającej w zakresie działalności Agencji."}
{"id":"1996_405_17","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Zakres czynności pracowników Biura Agencji i jego oddziałów terenowych określa Prezes Agencji. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz ustala wysokość wynagrodzenia Prezesa Agencji i członków Rady Agencji. 3. Prezes Agencji określa zasady wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Agencji. 4. Żołnierzom zawodowym pełniącym czynną służbę wojskową na stanowiskach służbowych w Agencji przysługuje uposażenie i świadczenia przewidziane w odrębnych przepisach. Rozdział 3 Gospodarowanie mieniem Skarbu Państwa przez Agencję"}
{"id":"1996_405_18","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Przekazanie Agencji do zagospodarowania mienia, o którym mowa w art. 2, zarządza Minister Obrony Narodowej albo, z jego upoważnienia, inny organ wojskowy. 2. Przekazanie Agencji do zagospodarowania mienia, o którym mowa w art. 2, następuje nieodpłatnie. 3. Przekazywanie mienia, o którym mowa w art. 2, odbywa się zgodnie z planem przekazywania tego mienia w terminach uzgodnionych przez Ministra Obrony Narodowej z Prezesem Agencji. 4. Minister Obrony Narodowej może przekazać Agencji do zagospodarowania lotniska wojskowe i porty wojenne współużytkowane przez służby cywilne, po uzgodnieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej."}
{"id":"1996_405_19","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Przekazanie Agencji mienia, o którym mowa w art. 2, następuje w formie protokołu zdawczo-odbiorczego, z dniem jego podpisania. 2. Sporządzenie protokołu, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić po wykonaniu, na koszt jednostki organizacyjnej podporządkowanej lub nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej, następujących czynności: 1) geodezyjnego rozgraniczenia przekazywanej nieruchomości, 2) oczyszczenia przekazywanej nieruchomości z niewybuchów i niewypałów. 3. Na wniosek Ministra Obrony Narodowej właściwy miejscowo ze względu na położenie nieruchomości rejonowy organ rządowej administracji ogólnej stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zarządu jednostki organizacyjnej resortu obrony narodowej w stosunku do przekazanej nieruchomości, z dniem podpisania protokołu, o którym mowa w ust. 1. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przekazywania Agencji mienia, o którym mowa w art. 2."}
{"id":"1996_405_2","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Mienie, o którym mowa w art. 1 pkt 1 i 2, obejmuje wszystkie prawa majątkowe przekazane Agencji Mienia Wojskowego na zasadach i w trybie określonym w ustawie."}
{"id":"1996_405_20","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Agencja prowadzi ewidencję mienia przekazanego jej w trybie przepisów art. 18 i art. 19, zwaną dalej \"ewidencją\". 2. W ewidencji ujmuje się: 1) mienie{ }przekazane, które pozostawało w zarządzie lub użytkowaniu jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, 2) mienie pozostałe po likwidacji państwowych osób prawnych, dla których organem założycielskim lub organem nadzoru był Minister Obrony Narodowej, 3) inne mienie niż określone w pkt 1 i 2, jeżeli przepisy szczególne tak stanowią. 3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb prowadzenia ewidencji mienia przez Agencję oraz udostępniania ewidencji i wydawania z niej wyciągów."}
{"id":"1996_405_21","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Minister Obrony Narodowej albo, z jego upoważnienia, inny organ wojskowy może, na podstawie umowy, przekazać Agencji na przechowanie, przez czas oznaczony, rzeczy ruchome stanowiące mienie Skarbu Państwa będące w użytkowaniu jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, nie wykorzystywane przez te jednostki do realizacji ich zadań. 2. Do przechowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. 3. Agencja nie może oddać mienia, o którym mowa w ust. 1, na przechowanie innej osobie fizycznej lub prawnej ani też jednostce organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej."}
{"id":"1996_405_22","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Minister Obrony Narodowej albo, z jego upoważnienia, inny organ wojskowy może, na podstawie umowy, użyczyć Agencji nieruchomości będące w zarządzie jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, nie wykorzystywane przez te jednostki do realizacji ich zadań, a niezbędne na cele obronności lub bezpieczeństwa państwa. 2. Do użyczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_405_23","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Gospodarowanie mieniem, o którym mowa w art. 2, przez Agencję odbywa się zgodnie z wymogami racjonalnej gospodarki i polega, z zastrzeżeniem ust. 2, w szczególności na: 1) sprzedaży lub zamianie mienia, albo oddaniu gruntów w użytkowanie wieczyste, 2) oddaniu mienia w użytkowanie, najem, dzierżawę, użyczenie, zarząd lub do korzystania na podstawie innego stosunku prawnego, 3) oddaniu mienia w administrowanie, na podstawie umowy na czas oznaczony, za wynagrodzeniem, 4) wnoszeniu mienia do spółek, a także nabywaniu i obejmowaniu udziałów w spółkach, jak również wykonywaniu praw z udziałów w spółkach. 2. Nieruchomości Skarbu Państwa mogą być przekazane przez Agencję, w drodze umowy, na własność gminie na cele związane z inwestycjami infrastrukturalnymi służącymi wykonywaniu zadań własnych gminy. 3. Zasady gospodarowania nieruchomościami regulują przepisy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, z tym że decyzje w sprawie oddania nieruchomości w zarząd wydaje Prezes Agencji. Odwołanie od decyzji wydanych przez Prezesa Agencji rozpatruje właściwy miejscowo wojewoda. 4. Prowadzenie działalności gospodarczej przez Agencję jako podmiot gospodarczy odbywa się na zasadach określonych w przepisach o działalności gospodarczej. 5. Mienie, z wyjątkiem gruntu, którego zagospodarowanie na zasadach określonych w ust. 1 nie jest możliwe, a względy ekonomiczne nie uzasadniają jego utrzymywania, może zostać zlikwidowane lub przekazane nieodpłatnie. 6. W stosunku do mienia stanowiącego dobra kultury stosuje się przepisy o ochronie dóbr kultury i muzeach."}
{"id":"1996_405_24","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Mienie przyjęte na podstawie art. 21 i art. 22, z wyjątkiem materiałów wybuchowych, broni i amunicji, Agencja może w szczególności oddać w najem, dzierżawę, użyczenie lub administrowanie, a także może prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o to mienie."}
{"id":"1996_405_25","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Zawarcie umów wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 1 i 2, z wyjątkiem oddania w zarząd i użyczenie oraz zamiany mienia, następuje w drodze przetargu. 2. Przetargi, o których mowa w ust. 1, dotyczące rzeczy ruchomych przeprowadza się na zasadach i warunkach określonych w przepisach o przedsiębiorstwach państwowych, a dotyczące nieruchomości - w przepisach o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Rozdział 4 Gospodarka finansowa Agencji"}
{"id":"1996_405_26","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową. 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Agencji. 3. Agencja prowadzi rachunkowość według zakładowego planu kont, ustalonego przez Prezesa Agencji, z zachowaniem zasad określonych w przepisach o rachunkowości. 4. Badanie rocznego sprawozdania finansowego Agencji przeprowadza się zgodnie z przepisami o biegłych rewidentach i ich samorządzie."}
{"id":"1996_405_27","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Na podjęcie działalności w pierwszym roku Agencja otrzyma dotację z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej. 2. Minister Obrony Narodowej, przekazując Agencji mienie zgodnie z art. 18 ust. 3, udziela jej w danym roku budżetowym dotacji w wysokości równej środkom finansowym, zamieszczonym w budżecie Ministerstwa Obrony Narodowej, na utrzymanie tego mienia."}
{"id":"1996_405_28","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Agencja jest zwolniona z podatku od nieruchomości; zwolnienie to nie dotyczy nieruchomości zagospodarowanych w sposób określony w art. 23 ust. 1 pkt 1, 2 i 4."}
{"id":"1996_405_29","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Przychodami Agencji są: 1) wpływy z gospodarowania mieniem, o którym mowa w art. 23 ust. 1, 2) wpływy z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 23 ust. 4 i art. 24, 3) wpływy z darowizn i spadków, 4) dotacje wymienione w art. 27, 5) pozostałe przychody. 2. Z przychodów wymienionych w ust. 1 pokrywa się koszty: 1) uporządkowania stanu prawnego i prowadzenia ewidencji mienia, 2) utrzymywania mienia, 3) gospodarowania mieniem, 4) działalności Agencji. 3. Część dochodów określonych w planie finansowym Agencji przeznacza się na inwestycje Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1996_405_3","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) lasów, w rozumieniu przepisów o lasach, udostępnionych, na ich podstawie, jednostkom organizacyjnym podporządkowanym lub nadzorowanym przez Ministra Obrony Narodowej, 2) nieruchomości rolnych i innego mienia, o których mowa w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, będących w zarządzie lub użytkowaniu jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"1996_405_30","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Wartość mienia, o którym mowa w art. 8, tworzy fundusz statutowy Agencji."}
{"id":"1996_405_31","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Nie pobiera się opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych, których stroną jest Agencja. 2. Do czynności notarialnych związanych z tworzeniem przez Agencję spółek, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące czynności notarialnych związanych z przekształceniem przedsiębiorstwa państwowego w spółkę. 3. Zwalnia się Agencję od obowiązku uiszczania opłat sądowych w sprawach cywilnych dotyczących mienia, o którym mowa w art. 2. Rozdział 5 Przepisy przejściowe, zmieniające i końcowe"}
{"id":"1996_405_32","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Minister Przekształceń Własnościowych niezwłocznie po przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego, którego organem założycielskim był Minister Obrony Narodowej, w spółkę na podstawie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480 oraz z 1994 r. Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685) - akcje lub udziały tej spółki przekazuje Agencji."}
{"id":"1996_405_33","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W terminie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy Minister Obrony Narodowej lub organ reprezentujący Skarb Państwa w spółce przekaże Agencji do wykonywania umowy, o których mowa w art. 7 ust. 2. Od chwili przekazania umów Agencja wykonuje uprawnienia i obowiązki Skarbu Państwa. 2. Agencja niezwłocznie zawiadamia strony umów, o których mowa w art. 7 ust. 2, o przekazaniu tych umów do wykonywania przez Agencję."}
{"id":"1996_405_34","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547 oraz z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791) w art. 49 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Mienie pozostałe po likwidacji przedsiębiorstwa państwowego, którego organem założycielskim był Minister Obrony Narodowej, podlega przekazaniu na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405)\"."}
{"id":"1996_405_35","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601, z 1995 r. Nr 99, poz. 486 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 33) dotychczasową treść art. 36 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy nieruchomości lub ich części, które stały się zbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa.\"."}
{"id":"1996_405_36","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480 oraz z 1994 r. Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685) dotychczasową treść art. 41 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Mienie pozostałe po likwidacji przedsiębiorstwa państwowego, którego organem założycielskim był Minister Obrony Narodowej, podlega przekazaniu na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405).\"."}
{"id":"1996_405_37","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113 i Nr 34, poz. 146) w art. 17 w ust. 1 po pkt 4l dodaje się pkt 4ł w brzmieniu: \"4ł) dochody Agencji Mienia Wojskowego w części przeznaczonej na inwestycje Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"1996_405_38","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_405_4","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisy ustawy nie naruszają uprawnień i obowiązków Ministra Obrony Narodowej w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, wynikających z innych ustaw oraz umów międzynarodowych. Rozdział 2 Agencja Mienia Wojskowego"}
{"id":"1996_405_5","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Tworzy się Agencję Mienia Wojskowego, zwaną dalej \"Agencją\". 2. Nadzór nad Agencją sprawuje Minister Obrony Narodowej. 3. Agencja jest państwową osobą prawną. 4. Siedzibą Agencji jest miasto stołeczne Warszawa."}
{"id":"1996_405_6","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Skarb Państwa powierza Agencji wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do mienia, o którym mowa w art. 2."}
{"id":"1996_405_7","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Zadaniem Agencji jest w szczególności: 1) gospodarowanie, 2) utrzymywanie, 3) uporządkowanie stanu prawnego i prowadzenie ewidencji, mienia, o którym mowa w art. 2. 2. Zadaniem Agencji jest również wykonywanie umów zawartych przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych i przepisów o przedsiębiorstwach państwowych."}
{"id":"1996_405_8","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister Obrony Narodowej wyposaży Agencję w środki niezbędne do podjęcia działalności, które będą stanowić jej własność. 2. Mienie nabyte przez Agencję w celu zapewnienia jej funkcjonowania stanowi własność Agencji."}
{"id":"1996_405_9","title":"Ustawa z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Agencja działa na podstawie niniejszej ustawy i statutu nadanego przez Prezesa Rady Ministrów w drodze rozporządzenia. 2. Statut Agencji określa w szczególności zakres i tryb działania organów Agencji, strukturę organizacyjną, szczegółowe zasady udzielania pełnomocnictw i system kontroli wewnętrznej."}
{"id":"1996_406_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o lasach oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawę o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o lasach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 54, poz. 349) w art. 11 wyrazy \"1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"1999 r.\"."}
{"id":"1996_406_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o lasach oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawę o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 370 i Nr 80, poz. 505) w art. 4 pkt 13 i art. 12 ust. 11 i 14 skreśla się wyrazy \"tartacznego iglastego\"."}
{"id":"1996_406_3","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o lasach oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawę o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 3. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłosi w 1998 r. w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" średnią cenę sprzedaży drewna, obliczoną według średniej ceny drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały 1998 r., w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału. 2. W 1998 r. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego nie ogłosi komunikatu, o którym mowa w art. 65 ust. 2, ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 121, poz. 770)."}
{"id":"1996_406_4","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o lasach oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawę o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1996_407_1","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. Nr 114, poz. 493 i z 1994 r. Nr 121, poz. 591) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Państwo sprawuje mecenat nad działalnością kulturalną, polegający na wspieraniu i promocji twórczości, edukacji i oświaty kulturalnej, działań i inicjatyw kulturalnych oraz na ochronie dziedzictwa kultury. 3. Minister Kultury i Sztuki oraz inne organy administracji państwowej, w ramach mecenatu państwowego, mogą wspierać finansowo działalność kulturalną o szczególnym znaczeniu, prowadzoną w kraju i za granicą, zgodnie z przepisami prawa budżetowego. 4. Mecenat, o którym mowa w ust. 2, sprawują także organy samorządu terytorialnego w zakresie ich właściwości.\"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. 2. Działalność kulturalna instytucji kultury określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. 3. Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nie uregulowanym przepisami ustawy dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej.\"; 3) po art. 7 dodaje się art. 7a i 7b w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Minister Kultury i Sztuki oraz wojewodowie w uzgodnieniu z Ministrem Kultury i Sztuki mogą ustanawiać i przyznawać doroczne nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury. 2. Nagrody mogą być przyznawane osobom fizycznym lub prawnym, a także innym podmiotom na podstawie oceny całokształtu działalności lub osiągnięć o istotnym znaczeniu. 3. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb i wysokość przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"1996_407_2","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 2. Minister Kultury i Sztuki ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_407_21b","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 21b. 1. W przypadku likwidacji komunalnej instytucji kultury, przekazanej w trybie art. 21a ust. 2-6, gmina jest obowiązana nieodpłatnie zwrócić wojewodzie mienie otrzymane na podstawie ust. 5 i 6. 2. Na wniosek gminy wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, może zwolnić gminę od tego obowiązku w części lub w całości. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do państwowej instytucji kultury przekazanej gminie przez naczelny lub centralny organ administracji państwowej na podstawie art. 21a ust. 2-7."}
{"id":"1996_407_21c","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 21c. Państwowa instytucja kultury, dla której organizatorem jest naczelny lub centralny organ administracji państwowej, może być przekazana wojewodzie w drodze porozumienia.\"; 11) w art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach organizator może zlikwidować instytucję kultury, po zasięgnięciu opinii sejmiku samorządowego właściwego ze względu na siedzibę instytucji kultury.\"; 12) w art. 26 w ust. 1 wyrazy \"w art. 3 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"w art. 3 ust. 3\"; 13) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przychodami instytucji kultury są wpływy z prowadzonej działalności, w tym z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje z budżetu, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł.\"; 14) w art. 29 w ust. 5 wyrazy \"zakładowy fundusz socjalny i mieszkaniowy\" zastępuje się wyrazami \"zakładowy fundusz świadczeń socjalnych\"; 15) skreśla się art. 30; 16) w art. 32: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Instytucje kultury, w szczególności: muzea, jednostki organizacyjne mające na celu ochronę zabytków, ośrodki badań i dokumentacji, biura wystaw artystycznych, galerie i centra sztuki, Filmoteka Narodowa, biblioteki, domy i ośrodki kultury, świetlice i kluby, ogniska artystyczne, domy pracy twórczej - prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Instytucje kultury, o których mowa w ust. 1, mogą otrzymywać środki od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł, a także dotacje z budżetu przeznaczone na pokrycie kosztów działalności.\"; c) w ust. 4 wyrazy \"art. 27-29 oraz art. 30 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 27 i 29\", d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Do państwowych instytucji kultury działających na zasadach określonych w ust. 1 stosuje się przepisy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej.\"; 17) skreśla się art. 33; 18) w art. 44 w ust. 1 wyrazy \"ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"o działalności gospodarczej\"."}
{"id":"1996_407_3","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_407_7b","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 7b. 1. Minister Kultury i Sztuki oraz wojewoda mogą przyznawać stypendia osobom zajmującym się twórczością artystyczną, upowszechnianiem i ochroną dóbr kultury. 2. Stypendium, o którym mowa w ust. 1, polega na przyznaniu środków finansowych osobom realizującym określone przedsięwzięcia w zakresie twórczości artystycznej, ochrony dziedzictwa kultury lub upowszechniania kultury. 3. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb i wysokość przyznawania stypendiów, o których mowa w ust. 1.\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Naczelne i centralne organy administracji państwowej oraz wojewodowie organizują działalność kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.\"; 5) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Gmina lub związek komunalny organizują działalność kulturalną, tworząc komunalne instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.\"; 6) w art. 10 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia - należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i komunalną instytucję kultury.\"; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.\"; 8) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Dyrektora instytucji kultury powołuje organizator na czas określony lub nie określony, po zasięgnięciu opinii właściwych związków zawodowych działających w tej instytucji kultury oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych. Odwołanie następuje w tym samym trybie. 2. Organizator powołuje i odwołuje dyrektora państwowej instytucji kultury po uzyskaniu zgody Ministra Kultury i Sztuki. 3. Organizator powołuje i odwołuje dyrektora komunalnej instytucji kultury po zasięgnięciu opinii Ministra Kultury i Sztuki. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze zarządzenia, listę komunalnych instytucji kultury, w których powołanie i odwołanie dyrektora wymaga zasięgnięcia opinii Ministra Kultury i Sztuki. 4. Organizator przedstawia kandydatowi na stanowisko dyrektora warunki organizacyjno-finansowe działalności instytucji kultury. Kandydat przedstawia organizatorowi program działania instytucji kultury. 5. Dyrektor instytucji kultury, powołany na czas określony, może być odwołany przed upływem tego okresu: 1) na własną prośbę, 2) z powodu choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków, 3) z powodu naruszenia przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem, 4) w razie odstąpienia od realizacji uzgodnionego z organizatorem programu działania instytucji kultury, 5) w razie przekazania państwowej instytucji kultury w trybie art. 21a lub 21c. 6. W przypadkach przewidzianych w statucie instytucji kultury organizator może powołać także zastępców dyrektora. Przepisy dotyczące powoływania i odwoływania dyrektora stosuje się odpowiednio.\"; 9) w art. 21: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"ust. 2 pkt 2\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Instytucja kultury utworzona na zasadach określonych w ust. 1 jest wspólną instytucją kultury organizatorów, którzy ją utworzyli, chyba że umowa stanowi inaczej.\"; 10) po art. 21 dodaje się art. 21a-21c w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Wojewoda może powierzyć gminie prowadzenie instytucji kultury. Instytucja taka pozostaje w rejestrze wojewody i otrzymuje konieczne do wykonywania zadań środki finansowe. 2. Wojewoda może przekazać gminie, na jej wniosek, państwową instytucję kultury w celu wykonywania zadań własnych gminy w zakresie działalności kulturalnej. Przekazanie następuje w drodze porozumienia. 3. Warunkiem niezbędnym przekazania jest wykazanie przez gminę, że posiada program działania oraz środki na prowadzenie instytucji kultury, którą przejmuje w trybie określonym w ust. 2. 4. Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, stanowi podstawę do wykreślenia instytucji kultury z rejestru prowadzonego przez wojewodę i wpisania do rejestru prowadzonego przez gminę. Pracownicy państwowej instytucji kultury stają się pracownikami komunalnej instytucji kultury z zachowaniem dotychczasowych warunków pracy i płacy. 5. Mienie przekazywanej instytucji kultury nabywa nieodpłatnie właściwa jednostka organizacyjna samorządu terytorialnego. Przepisy art. 5 ust. 4, art. 9-13 oraz art. 18-20 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285 oraz z 1996 r. Nr 23, poz. 102) stosuje się odpowiednio. 6. Koszty związane z uregulowaniem stanu prawnego mienia, o którym mowa w ust. 5, obciążają budżet przekazywanej instytucji. 7. Przepisy ust. 2-6 stosuje się odpowiednio do państwowych instytucji kultury, dla których organizatorem jest naczelny lub centralny organ administracji państwowej, w zakresie przekazywania tych instytucji gminie."}
{"id":"1996_409_1","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Za gospodarstwo rolne dla celów podatku rolnego uważa się obszar użytków rolnych, gruntów pod stawami oraz, sklasyfikowanych w operatach ewidencyjnych jako użytki rolne, gruntów pod zabudowaniami związanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej lub osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli gospodarstwo rolne jest współwłasnością albo jest we współposiadaniu dwóch lub więcej osób prawnych lub osób fizycznych, z wyjątkiem małżonków, to grunty tego gospodarstwa stanowią odrębny przedmiot opodatkowania.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Nie podlegają opodatkowaniu, z zastrzeżeniem ust. 2, grunty: 1) pod jeziorami i wodami płynącymi, grunty na których mieszczą się zbiorniki wody służące do zaopatrzenia ludności w wodę oraz grunty pod wałami przeciwpowodziowymi, 2) stanowiące nieużytki, 3) wpisane do rejestru zabytków, pod warunkiem ich zagospodarowania i utrzymania zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, 4) zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza, 5) stanowiące działki przyzagrodowe członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, którzy osiągnęli wiek emerytalny bądź są inwalidami I lub II grupy, 6) wyłączone na cele nierolnicze na podstawie ostatecznych decyzji administracyjnych. 2. Grunty, o których mowa w ust. 1 pkt 6, podlegają jednak opodatkowaniu podatkiem rolnym przez okres do 2 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji administracyjnej, w wypadku gdy w tym okresie na gruntach tych prowadzona jest działalność rolnicza.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Obowiązek podatkowy w podatku rolnym, z zastrzeżeniem ust. 2, ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które: 1) są właścicielami albo samoistnymi posiadaczami gruntów wchodzących w skład gospodarstw rolnych lub 2) posiadają - na podstawie zawartej umowy albo innego tytułu prawnego, a także bezumownie - grunty wchodzące w skład gospodarstw rolnych stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy. 2. Obowiązek podatkowy od gruntów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, nie objętych obowiązkiem podatkowym na podstawie ust. 1 pkt 2, ciąży odpowiednio na nadleśnictwach i na jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, faktycznie władających gruntami. 3. Jeżeli grunty wchodzące w skład gospodarstwa rolnego zostały w całości lub w części wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, obowiązek podatkowy od tych gruntów ciąży na dzierżawcy. 4. Obowiązek podatkowy w podatku rolnym od gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, wniesionych do spółdzielni produkcyjnych jako wkład gruntowy, ciąży na spółdzielni produkcyjnej. 5. Jeżeli gospodarstwo rolne stanowi współwłasność małżonków lub odrębną własność każdego z nich, obowiązek podatkowy ciąży łącznie na obojgu małżonkach. 6. Obowiązek podatkowy w podatku rolnym od gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, o którym mowa w art. 1 ust. 3, ciąży na tej osobie będącej współwłaścicielem lub współposiadaczem, która to gospodarstwo prowadzi w całości, a jeżeli gospodarstwo rolne prowadzą wszyscy lub niektórzy spośród współwłaścicieli (współposiadaczy) albo żaden z nich - obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach (współposiadaczach).\"; 4) w art. 6 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Podatek rolny od 1 ha przeliczeniowego za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 2,5q żyta, obliczoną według średniej ceny skupu żyta za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy. 2. Średnią cenę skupu, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.\"; 5) art. 6a otrzymuje brzmienie: \"Art. 6a. 1. Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. 2. Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek. 3. Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek rolny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał ten obowiązek. 4. Jeżeli w ciągu roku podatkowego grunty gospodarstwa rolnego zostały zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono na tych gruntach działalność rolniczą albo z innych powodów ich powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu, kwota należnego podatku rolnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana. 5. Osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy pisemne informacje w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku w podatku rolnym lub o zaistnieniu zmian, o których mowa w ust. 4. 6. Podatek rolny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji, wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce położenia gruntów. Podatek jest płatny w ratach w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. 7. Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku rolnym lub zaistniały zmiany, o których mowa w ust. 4, wójt (burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek. 8. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz jednostki organizacyjne Lasów Państwowych są obowiązane: 1) składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy, właściwemu ze względu na miejsce położenia gruntów, deklaracje na podatek rolny na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku, 2) odpowiednio skorygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian, o których mowa w ust. 4, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian, 3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek rolny - bez wezwania na rachunek budżetu właściwej gminy w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada.\"; 6) w art. 6b wyrazy \"innych osób i jednostek niż wymienione w art. 6a\" zastępuje się wyrazami \"osób fizycznych\"; 7) w art. 12: a) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, nabyte w drodze kupna na utworzenie nowego lub powiększenie już istniejącego gospodarstwa do powierzchni nie przekraczającej 100 ha oraz grunty Państwowego Funduszu Ziemi i Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa objęte w trwałe zagospodarowanie w celu utworzenia nowego gospodarstwa lub powiększenia gospodarstwa już istniejącego do powierzchni nie przekraczającej 100 ha - na okres 5 lat,\", - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) użytki rolne, na których zaprzestano produkcji rolnej, z tym że zwolnienie może dotyczyć nie więcej niż 20% powierzchni użytków rolnych gospodarstwa rolnego lecz nie więcej niż 10 ha - na okres nie dłuższy niż 3 lata.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Okres zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, liczy się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawarto umowę sprzedaży gruntów bądź prawa wieczystego użytkowania gruntów lub objęto grunty w trwałe zagospodarowanie.\", c) w ust. 3 skreśla się wyraz \"podatkowym\", d) w ust. 5 po wyrazie \"Ziemi\" dodaje się wyrazy \"lub z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.\", e) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Rady gmin mogą wprowadzać inne zwolnienia lub ulgi niż określone w ust. 1 i 3.\"; 8) w art. 13 w ust. 2 po wyrazach \"podatku rolnego\" dodaje się wyrazy \"od gruntów położonych na terenie gminy, w której została dokonana inwestycja - w wysokości\"; 9) w art. 13a: a) w ust. 2 po wyrazach \"w tych gospodarstwach,\" dodaje się wyrazy \"zamieszkiwały i nie osiągały przychodów z innych źródeł,\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ulgi określone w ust. 1 i 2, stosuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osoba została powołana do odbycia służby wojskowej do końca miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie z tej służby.\"; 10) dodaje się art. 13d w brzmieniu: \"Art. 13d. 1. Zwolnienia i ulgi podatkowe określone w art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w art. 13b stosuje się z urzędu, przy ustalaniu podatku rolnego na dany rok podatkowy, a pozostałe zwolnienia i ulgi podatkowe przyznaje, w drodze decyzji, wójt (burmistrz, prezydent) na wniosek podatnika. 2. W przypadku zbiegu prawa do zwolnień i ulg z różnych tytułów przy ustalaniu zobowiązania podatkowego w podatku rolnym na dany rok podatkowy w pierwszej kolejności stosuje się ulgi określone w art. 13b, a następnie w art. 12, w art. 13a i w art. 13. Podstawę obliczenia ulgi z danego tytułu stanowi należny podatek po zastosowaniu ulgi z tytułu poprzedzającego.\"."}
{"id":"1996_409_2","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 147, poz. 713) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do rozdziału 9.\"; 2) w art. 60 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Jeżeli las jest współwłasnością albo jest we współposiadaniu dwóch lub więcej osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej albo osób fizycznych, z wyjątkiem małżonków, to las ten stanowi odrębny przedmiot opodatkowania.\"; 3) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. 1. Obowiązek podatkowy w podatku leśnym, z zastrzeżeniem ust. 2, ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które: 1) są właścicielami albo samoistnymi posiadaczami lasów lub 2) posiadają lasy stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy na podstawie zawartej umowy lub innego tytułu prawnego, a także bezumownie. 2. Obowiązek podatkowy w podatku leśnym od lasów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, nie objętych obowiązkiem podatkowym na podstawie ust. 1 pkt 2, ciąży odpowiednio na nadleśnictwach i na jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, faktycznie władających lasami. 3. Jeżeli las stanowi współwłasność małżonków lub odrębną własność każdego z nich, obowiązek podatkowy ciąży łącznie na obojgu małżonkach. 4. Obowiązek podatkowy w podatku leśnym w przypadku, o którym mowa w art. 60 ust. 2, ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub współposiadaczach.\"; 4) w art. 62 w ust. 1 skreśla się pkt 2 i 3; 5) skreśla się art. 63; 6) w art. 64 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym, z zastrzeżeniem art. 65a, stanowi liczba hektarów przeliczeniowych - ustalona na podstawie powierzchni głównych gatunków drzew w drzewostanie i klas bonitacji drzewostanu dla głównych gatunków drzew - wynikających z planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu.\"; 7) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. 1. Podatek leśny od 1 ha przeliczeniowego za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 0,200 m{3} drewna tartacznego iglastego, obliczoną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy. 2. Średnią cenę sprzedaży drewna tartacznego iglastego, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.\"; 8) dodaje się art. 65a w brzmieniu: \"Art. 65a. Dla lasów ochronnych, lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych oraz lasów, dla których nie ma sporządzonego planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu, podatek leśny za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 0,3 q żyta od powierzchni 1 ha fizycznego lasów i gruntów leśnych, ustalonej na podstawie ewidencji gruntów. Równowartość pieniężną żyta ustala się według ceny określonej w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów podatku rolnego.\"; 9) art. 66 otrzymuje brzmienie: \"Art. 66. 1. Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. 2. Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek. 3. Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek leśny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek. 4. Jeżeli w ciągu roku podatkowego las został zajęty na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono działalność leśną, albo z innych powodów jego powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu - kwota należnego podatku leśnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana. 5. Osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy informacje w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcia obowiązku w podatku leśnym lub o zaistnieniu zmian, o których mowa w ust. 4. 6. Podatek leśny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji, wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce położenia lasu. Podatek jest płatny w ratach, w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego. 7. Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku leśnym lub zaistniały zmiany, o których mowa w ust. 4, wójt (burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek. 8. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, nadleśnictwa oraz jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa są obowiązane: 1) składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy, właściwemu ze względu na miejsce położenia lasów, deklaracje na podatek leśny na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku, 2) odpowiednio skorygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian, o których mowa w ust. 4, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian, 3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek leśny - bez wezwania - na rachunek budżetu właściwej gminy za poszczególne miesiące do dnia 15 każdego miesiąca. 9. Rada gminy może zarządzać pobór podatku leśnego od osób wymienionych w ust. 5 w drodze inkasa oraz określać inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.\"; 10) skreśla się art. 80."}
{"id":"1996_409_3","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 oraz z 1994 r. Nr 123, poz. 600) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 2, ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych oraz jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które: 1) są właścicielami lub samoistnymi posiadaczami nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, 2) są użytkownikami wieczystymi nieruchomości lub ich części, 3) są posiadaczami nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy, jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem lub innego tytułu prawnego, a także umowy zawartej z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa albo z ustanowionego zarządu, 4) posiadają bez tytułu prawnego nieruchomości lub ich części albo obiekty budowlane nie złączone trwale z gruntem, stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy, z wyjątkiem nieruchomości wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Lasów Państwowych. 2. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości lub obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, nie objętych obowiązkiem podatkowym na podstawie ust. 1 pkt 3, ciąży odpowiednio na nadleśnictwach i na jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, faktycznie władających nieruchomościami i obiektami budowlanymi nie złączonymi trwale z gruntem. 3. Jeżeli nieruchomość stanowi współwłasność małżonków lub odrębną własność każdego z nich obowiązek podatkowy ciąży łącznie na obojgu małżonkach. 4. Jeżeli nieruchomość stanowi współwłasność lub współposiadanie, z zastrzeżeniem ust. 5, innych osób niż małżonkowie, obowiązek podatkowy od tej nieruchomości ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub współposiadaczach. 5. Jeżeli w nieruchomości ustanowiona jest odrębna własność lokali, obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości od gruntu oraz części budynku stanowiących współwłasność ciąży na właścicielach lokali w zakresie odpowiadającym częściom ułamkowym wynikającym ze stosunku powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej całego budynku. 6. Jeżeli nieruchomość jest współwłasnością albo jest we współposiadaniu dwóch lub więcej osób prawnych albo osób fizycznych, z wyjątkiem nieruchomości, o których mowa w ust. 3 i 5, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania.\"; 2) w art. 3: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna,\"; - w pkt 4 po wyrazie \"leśna\" dodaje się wyrazy \"oraz nie sklasyfikowane grunty - jako użytki rolne położone na terenie miast, a także grunty wyłączone ostatecznymi decyzjami administracyjnymi na cele inne niż rolnicze lub leśne, z wyjątkiem gruntów, na których przez okres do 2 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji administracyjnej wyłączającej te grunty na cele nierolnicze, prowadzona jest działalność rolnicza,\", - dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) grunty pod jeziorami, grunty zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy nie uważa się wynajmu pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich, osobom przebywającym na wypoczynku, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.\"; 3) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Rada gminy określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że podatek ten nie może przekroczyć rocznie: 1) od 1 m{2 }powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych lub ich części w gminie o liczbie mieszkańców faktycznie w niej zamieszkałych: a) do 10.000 mieszkańców włącznie 0,20 zł, b) powyżej 10.000 do 50.000 mieszkańców włącznie 0,21 zł, c) powyżej 50.000 mieszkańców 0,23 zł, 2) od 1 m{2 }powierzchni użytkowej budynków lub ich części związanych z działalnością gospodarczą inną niż rolnicza lub leśna, z wyjątkiem budynków lub ich części przydzielonych na potrzeby bytowe osób zajmujących lokale mieszkalne oraz od części budynków mieszkalnych zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w gminie o liczbie mieszkańców faktycznie w niej zamieszkałych: a) do 10.000 mieszkańców włącznie 7,32 zł, b) powyżej 10.000 do 50.000 mieszkańców włącznie 7,75 zł, c) powyżej 50.000 mieszkańców 8,61 zł, 3) od 1 m{2} powierzchni użytkowej budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym - 4 zł, 4) od 1 m{2} powierzchni użytkowej pozostałych budynków lub ich części w gminie o liczbie mieszkańców faktycznie w niej zamieszkałych: a) do 10.000 mieszkańców włącznie 2,44 zł, b) powyżej 10.000 do 50.000 mieszkańców włącznie 2,58 zł, c) powyżej 50.000 mieszkańców 2,87 zł, 5) od budowli - 2% ich wartości, 6) od 1 m{2} powierzchni gruntów związanych z działalnością gospodarczą inną niż działalność rolnicza lub leśna, z wyjątkiem związanych z budynkami mieszkalnymi, w gminie o liczbie mieszkańców faktycznie w niej zamieszkałych: a) do 10.000 mieszkańców włącznie 0,24 zł, b) powyżej 10.000 do 50.000 mieszkańców włącznie 0,25 zł, c) powyżej 50.000 mieszkańców 0,28 zł, 7) od gruntów: a) będących użytkami rolnymi nie wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3) wykorzystywanych na cele rolnicze - 0,50 zł od jednego ara powierzchni, b) pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych - 1 zł od 1 ha powierzchni, c) pozostałych - 0,03 zł od 1 m{2} powierzchni. 2. Faktyczną liczbę mieszkańców zamieszkałych w gminie przyjmuje się według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedzającego rok, na który rada gminy określa wysokość stawek podatku od nieruchomości. 3. Stawki podatku od nieruchomości określane przez radę gminy nie mogą być niższe niż 50% górnych granic stawek wymienionych w ust. 1. 4. Za grunty związane z działalnością gospodarczą uważa się grunty zabudowane i nie zabudowane, będące w posiadaniu podmiotu gospodarczego, a w szczególności: 1) grunty pod budynkami produkcyjnymi, magazynowymi, administracyjnymi, socjalnymi i hotelowymi, 2) grunty pod budowlami i urządzeniami, 3) grunty zajęte na drogi wewnętrzne i place manewrowe, place składowe, zieleńce oraz tereny, na których są lub mają być realizowane zadania inwestycyjne, 4) grunty wyłączone na cele nierolnicze lub nieleśne: a) na skutek prowadzonej działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna albo na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej, b) do czasu przywrócenia tym gruntom charakteru rolniczego lub leśnego.\"; 4) w art. 6: a) w ust. 6 skreśla się wyrazy \"oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, z wyjątkiem wymienionych w ust. 8,\", b) w ust. 7 wyrazy \"i jednostek wymienionych w ust. 6\" zastępuje się wyrazem \"fizycznych\", c) dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości lub zaistniały zmiany, o których mowa w ust. 3, wójt (burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek.\", d) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz jednostki organizacyjne Lasów Państwowych są obowiązane: 1) składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy właściwemu ze względu na miejsce położenia nieruchomości deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku, 2) odpowiednio skorygować deklaracje w razie zaistnienia zmian, o których mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian, 3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości - bez wezwania - na rachunek budżetu właściwej gminy za poszczególne miesiące, w terminie do dnia 15 każdego miesiąca.\", e) w ust. 9 wyrazy \"wymienionych w ust. 6\" zastępuje się wyrazem \"fizycznych.\"; 5) w art. 7 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) budowle dróg publicznych oraz grunty zajęte pod te drogi wraz z pasami drogowymi,\" b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) budowle wykorzystywane bezpośrednio do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, linie elektroenergetyczne przesyłowe i rozdzielcze, rurociągi i przewody sieci rozdzielczej gazów, ciepła, paliw i wody, budowle służące do odprowadzania i oczyszczania ścieków, budynki lub ich części bezpośrednio związane z procesem poboru i uzdatniania wody,\" c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) grunty pod wodami płynącymi i kanałami żeglownymi z wyjątkiem jezior oraz gruntów zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych\"; d) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) budynki gospodarcze lub ich części związane z działalnością leśną, zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej oraz w gospodarstwach rolnych, w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, budynki gospodarcze lub ich części związane z działalnością rolniczą,\", e) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) budynki i grunty, wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej,\"; 6) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od środków transportowych, z tym że roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć: 1) od motoroweru - 23,14 zł, 2) od motocykla - 165,10 zł, 3) od samochodu osobowego - 994,18 zł, 4) od samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 12 ton - 1 500 zł, 5) od ciągnika rolniczego - 150 zł, 6) od przyczepy o ładowności do 5 ton - 150 zł, 7) od pozostałych - 1 159,87 zł. 2. Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1, rada gminy uwzględnia rodzaj środka, pojemność skokową silnika lub moc silnika, ładowność, masę całkowitą, a także może uwzględniać wiek albo wartość środka transportowego.\"; 7) w art. 11 w ust. 3 wyrazy \"w rozporządzeniu, o którym mowa\" zastępuje się wyrazami \"w uchwale rady gminy, o której mowa\"; 8) w art. 12: a) w ust. 1 w pkt 3 wyrazy \"należące do\" zastępuje się wyrazami \"stanowiące wyłączną własność\", b) w ust. 2 w pkt 4 skreśla się wyrazy \"i wojskowych\", c) w ust. 3 po wyrazach \"z rodziców\" dodaje się wyrazy \"osoby niepełnosprawnej lub\"; 9) w art. 13 w ust. 2 w pkt 4 skreśla się wyrazy \", a utrzymywanych w celu pilnowania stad na pastwiskach - bez względu na liczbę\"; 10) w art. 14 w pkt 1 wyrazy \"40 tys.zł\" zastępuje się wyrazami \"22,86 zł\"; 11) w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których prowadzony jest handel w szczególności z ręki, koszów, stoisk, wozów konnych, przyczep, pojazdów samochodowych, a także sprzedaż zwierząt, środków transportowych i części do środków transportowych.\"; 12) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. Zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki wymienione w art. 15 ust. 1, które są podatnikami podatku od nieruchomości, w związku z nieruchomościami położonymi na targowisku.\"; 13) w art. 19 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określonych w ustawie, z tym że: a) stawka opłaty targowej nie może przekroczyć 344,63 zł dziennie, b) stawka opłaty miejscowej nie może przekroczyć 0,78 zł dziennie, c) opłata administracyjna nie może przekroczyć 114,98 zł\"; 14) w art. 20: a) w ust. 1 wyrazy \" od 1991 r.\" zastępuje się wyrazami \"od 1997 r.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"zaokrąglając je w górę do pełnych groszy\"."}
{"id":"1996_409_4","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415 oraz z 1995 r. Nr 147, poz. 713) w art. 14 w ust. 13 skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"z wyjątkiem podatku leśnego obliczonego według zasad określonych dla lasów ochronnych oraz podatku rolnego od gruntów rolnych obliczonego według zasad określonych w odrębnych ustawach.\"."}
{"id":"1996_409_5","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 5. Ulgi w podatku rolnym przyznane na podstawie dotychczasowych przepisów, stosuje się do czasu ich wyczerpania."}
{"id":"1996_409_6","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 6. W latach 1997-1998 zwalnia się od podatku od nieruchomości budynki gospodarcze lub ich części, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż rolnicza, wchodzące w skład nieruchomości, które w rozumieniu obowiązujących w 1996 r. przepisów ustawy o podatku rolnym stanowiły gospodarstwa rolne."}
{"id":"1996_409_7","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 7. 1. Średnią cenę skupu żyta, o której mowa w przepisach ustawy o podatku rolnym, do celów ustalenia podatku rolnego w 1997 r., obliczoną według cen skupu żyta za okres pierwszych trzech kwartałów 1996 r., określi Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w drodze komunikatu ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału 1996 r. 2. Średnią cenę sprzedaży drewna, o której mowa w przepisach ustawy o lasach, do celów ustalenia podatku leśnego w 1997 r., obliczoną według cen sprzedaży przez nadleśnictwa drewna tartacznego iglastego za okres pierwszych trzech kwartałów 1996 r., określi Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w drodze komunikatu ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału 1996 r."}
{"id":"1996_409_8","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z tym że art. 7 wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_40_1","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 1995 r. o ratyfikacji Porozumienia europejskiego w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejską Komisją oraz Europejskim Trybunałem Praw Człowieka","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Porozumienia europejskiego w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejską Komisją oraz Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, sporządzonego w Londynie dnia 6 maja 1969 r."}
{"id":"1996_40_2","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 1995 r. o ratyfikacji Porozumienia europejskiego w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejską Komisją oraz Europejskim Trybunałem Praw Człowieka","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_410_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki wykonywania zawodów pielęgniarki i położnej."}
{"id":"1996_410_10","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Pielęgniarka, położna ma prawo do doskonalenia zawodowego w różnych formach kształcenia podyplomowego oraz obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy zawodowej. 2. Pielęgniarka, położna może uzyskać tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, po odbyciu przeszkolenia i złożeniu egzaminu państwowego. 3. Podyplomowe kształcenie pielęgniarek i położnych mogą prowadzić jednostki organizacyjne uprawnione do tego na mocy odrębnych przepisów oraz osoby prawne lub fizyczne po uzyskaniu zezwolenia właściwej okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje, sposób i tryb odbywania kształcenia podyplomowego, w tym również szczegółowe warunki i tryb uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, 2) szczegółowe zasady, warunki i tryb wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 3, oraz sposób ich rejestracji, 3) sposób i tryb przeprowadzania egzaminu państwowego, o którym mowa w ust. 2. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób prowadzenia podyplomowego kształcenia pielęgniarek i położnych przez osoby, o których mowa w ust. 3, oraz tryb kształcenia. Rozdział 3 Prawo wykonywania zawodów pielęgniarki i położnej"}
{"id":"1996_410_11","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zawód pielęgniarki, położnej może wykonywać osoba posiadająca prawo wykonywania zawodu stwierdzone przez okręgową radę pielęgniarek i położnych. 2. Prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub odpowiednio zawodu położnej uzyskuje osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) posiada dyplom ukończenia polskiej szkoły pielęgniarskiej lub odpowiednio polskiej szkoły położnych bądź uzyskany w innym państwie dyplom uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędny, zgodnie z odrębnymi przepisami, 3) odbyła wymagany staż podyplomowy, 4) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 5) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu. 3. Ograniczone prawo wykonywania zawodu na czas odbywania stażu podyplomowego uzyskuje osoba, która spełnia warunki określone w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5."}
{"id":"1996_410_12","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Prawo wykonywania zawodu albo ograniczone prawo wykonywania zawodu, stwierdza, na wniosek osoby zainteresowanej, okręgowa rada pielęgniarek i położnych, właściwa ze względu na miejsce przyszłego wykonywania zawodu. 2. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych wydaje zaświadczenie o prawie wykonywania zawodu albo ograniczonym prawie wykonywania zawodu według ustalonego wzoru. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych ustali wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1996_410_13","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, o której mowa w art. 12 ust. 1, może przyznać prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub zawodu położnej, na stałe albo na czas określony, cudzoziemcowi, który: 1) posiada zezwolenie na pobyt stały w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) wykazuje znajomość języka polskiego w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu, 3) przedstawił zaświadczenie o wykonywaniu zawodu pielęgniarki, położnej za granicą na podstawie tam obowiązujących przepisów, 4) spełnia warunki, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, 4 i 5. 2. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych może przyznać prawo wykonywania zawodu osobie nie posiadającej zezwolenia na pobyt stały w Rzeczypospolitej Polskiej, która spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 2-4. 3. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych może przyznać ograniczone prawo wykonywania zawodu na czas odbywania szkolenia podyplomowego cudzoziemcowi, który spełnia warunki, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, 4 i 5."}
{"id":"1996_410_14","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Pielęgniarka, położna o odpowiednio wysokich kwalifikacjach, nie posiadająca prawa wykonywania zawodu w Rzeczypospolitej Polskiej, ale posiadająca to prawo w innym państwie, może brać udział w naradzie pielęgniarskiej oraz udzielać świadczeń wymienionych w art. 4 lub w art. 5, których potrzeba wynika z narady, jeżeli została zaproszona przez: 1) szpitale lub medyczne instytuty naukowo-badawcze, 2) Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych lub właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych."}
{"id":"1996_410_15","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Podjęcie wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej po upływie pięciu lat od ukończenia stażu podyplomowego lub po przerwie w wykonywaniu zawodu dłuższej niż pięć lat wymaga odbycia przeszkolenia. 2. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych ustala program i sposób przeszkolenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_410_16","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie całkowitej albo częściowej niezdolności pielęgniarki, położnej do wykonywania zawodu, spowodowanej jej stanem zdrowia, okręgowa rada pielęgniarek i położnych powołuje komisję lekarską, zwaną dalej \"komisją\", złożoną ze specjalistów odpowiednich dziedzin medycyny. 2. Komisja wydaje orzeczenie w przedmiocie niezdolności pielęgniarki, położnej do wykonywania zawodu. 3. Pielęgniarka, położna, której sprawa dotyczy, obowiązana jest do stawienia się przed komisją. 4. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, na podstawie orzeczenia komisji, podejmuje uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu na okres trwania niezdolności albo o ograniczeniu wykonywania określonych czynności zawodowych na okres trwania niezdolności. 5. Pielęgniarka, położna, o której mowa w ust. 3, uprawniona jest do uczestnictwa, z prawem zabrania głosu, w posiedzeniu okręgowej rady pielęgniarek i położnych w czasie rozpatrywania jej sprawy. 6. Jeżeli pielęgniarka, położna odmawia poddania się badaniu przez komisję lub gdy okręgowa rada pielęgniarek i położnych na podstawie wyników postępowania wyjaśniającego uzna, że dalsze wykonywanie zawodu lub ściśle określonych czynności zawodowych ze względu na jej stan zdrowia nie jest możliwe - okręgowa rada pielęgniarek i położnych podejmuje uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej albo o ograniczeniu wykonywania określonych czynności zawodowych. 7. Pielęgniarce, położnej, o której mowa w ust. 6, przysługuje prawo wniesienia odwołania do Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych w terminie 14 dni od otrzymania zawiadomienia o podjęciu uchwały okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 8. Pielęgniarka, położna, w stosunku do której podjęto uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu albo ograniczeniu wykonywania określonych czynności zawodowych, może wystąpić do okręgowej rady pielęgniarek i położnych o uchylenie uchwały, jeżeli ustaną przyczyny zawieszenia lub ograniczenia, nie wcześniej jednak niż po upływie 6 miesięcy od podjęcia uchwały okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 9. Postępowanie w sprawach określonych w ust. 1-6 jest poufne. 10. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz Naczelnej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb orzekania o niezdolności do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej oraz szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach zawieszania prawa wykonywania zawodu albo ograniczenia wykonywania określonych czynności zawodowych."}
{"id":"1996_410_17","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Prawo wykonywania zawodu albo ograniczone prawo wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej wygasa w razie: 1) utraty obywatelstwa polskiego, 2) utraty prawa stałego pobytu, 3) utraty pełnej zdolności do czynności prawnych, 4) upływu czasu, na jaki zostało przyznane. 2. Wygaśnięcie prawa wykonywania zawodu albo ograniczonego prawa wykonywania zawodu, z przyczyn określonych w ust. 1, powoduje wykreślenie z rejestru właściwej okręgowej izby pielęgniarek i położnych, której członkiem była pielęgniarka lub położna. Rozdział 4 Zasady wykonywania zawodów pielęgniarki i położnej"}
{"id":"1996_410_18","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Pielęgniarka, położna wykonuje zawód zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, dostępnymi jej metodami i środkami, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz ze szczególną starannością."}
{"id":"1996_410_19","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Pielęgniarka, położna ma obowiązek udzielić pomocy w każdym przypadku niebezpieczeństwa utraty życia, poważnego uszczerbku na zdrowiu pacjenta, zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi."}
{"id":"1996_410_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Zawody pielęgniarki i położnej są zawodami samodzielnymi."}
{"id":"1996_410_20","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Pielęgniarka, położna ma obowiązek poinformować pacjenta o jego prawach. 2. Pielęgniarka, położna udziela pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu informacji o stanie zdrowia pacjenta, w zakresie koniecznym do sprawowania opieki pielęgnacyjnej. 3. Pielęgniarka, położna ma obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej określonej odrębnymi przepisami."}
{"id":"1996_410_21","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Pielęgniarka, położna ma obowiązek do zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy: 1) tak stanowią odrębne przepisy, 2) zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób, 3) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy, 4) zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych osobom uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń, 5) jest to niezbędne do praktycznej nauki zawodów medycznych, 6) jest to niezbędne dla celów naukowych. 3. Pielęgniarka, położna, z zastrzeżeniem sytuacji, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, 5 i 6, jest związana tajemnicą również po śmierci pacjenta. 4. Pielęgniarka, położna nie może podać do publicznej wiadomości danych umożliwiających identyfikację pacjenta, bez jego zgody."}
{"id":"1996_410_22","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Pielęgniarka, położna zobowiązana jest do wykonywania zleceń lekarskich odnotowanych w dokumentacji medycznej. 2. Zapis w dokumentacji medycznej, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy zleceń wykonywanych podczas zabiegów ratujących życie pacjenta i w sytuacjach grożących bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia lub poważnym uszczerbkiem na zdrowiu pacjenta. 3.{ }Pielęgniarka, położna ma prawo uzyskania od lekarza informacji o stanie zdrowia pacjenta, rozpoznaniu, proponowanych metodach diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych i dających się przewidzieć następstwach podejmowanych działań, w zakresie niezbędnym do udzielanych przez siebie świadczeń zdrowotnych. 4. W przypadku uzasadnionych wątpliwości pielęgniarka, położna ma prawo domagać się od lekarza, który wydał zlecenie, by uzasadnił potrzebę wykonania tego zlecenia. 5. W wyjątkowych przypadkach pielęgniarka, położna ma prawo odmówić wykonania zlecenia lekarskiego, podając niezwłocznie przyczynę odmowy na piśmie. 6. Pielęgniarka, położna ma prawo uzyskania pełnej informacji o celowości, planowanym przebiegu i dających się przewidzieć skutkach eksperymentu medycznego, w którym ma uczestniczyć. 7. W przypadku uzasadnionych wątpliwości pielęgniarka, położna może odmówić uczestniczenia w eksperymencie, podając przyczynę odmowy na piśmie."}
{"id":"1996_410_23","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Pielęgniarka, położna może powstrzymać się, po uprzednim powiadomieniu na piśmie przełożonego, od wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jej sumieniem, z zastrzeżeniem art. 19."}
{"id":"1996_410_24","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Pielęgniarce, położnej, wykonującej zawód na podstawie umowy o pracę lub w przypadku, o którym mowa w art. 19, przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariusza publicznego."}
{"id":"1996_410_25","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Pielęgniarka, położna może wykonywać indywidualną praktykę po uzyskaniu zezwolenia właściwej ze względu na miejsce wykonywania praktyki okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 2. Zezwolenie na wykonywanie indywidualnej praktyki wydaje się, jeżeli pielęgniarka, położna: 1) posiada prawo wykonywania zawodu, 2) legitymuje się 2-letnim stażem w zawodzie, bezpośrednio przed podjęciem indywidualnej praktyki. 3. Zezwolenie na wykonywanie indywidualnej specjalistycznej praktyki wydaje się, jeżeli pielęgniarka, położna: 1) spełnia warunki, o których mowa w ust. 2, 2) posiada specjalizację w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. 4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 i 3, podlega wpisowi do rejestru indywidualnych praktyk, prowadzonego przez okręgową radę pielęgniarek i położnych, o której mowa w ust. 1. 5. Indywidualna praktyka może być wykonywana przez pielęgniarkę, położną na podstawie zawartej z innym podmiotem niż zakład opieki zdrowotnej umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, z zastrzeżeniem ust. 1-4."}
{"id":"1996_410_26","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Indywidualną praktykę, o której mowa w art. 25, prowadzi się w pomieszczeniach i przy użyciu urządzeń, które odpowiadają określonym wymogom technicznym i sanitarnym. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakim powinny odpowiadać pod względem technicznym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę."}
{"id":"1996_410_27","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W przypadku gdy indywidualna praktyka, o której mowa w art. 25 ust. 1, jest wykonywana na zasadach określonych w art. 25 ust. 5, obowiązek spełnienia wymogów, o których mowa w art. 26 ust. 1, spoczywa na podmiocie, który zawarł z pielęgniarką lub położną umowę."}
{"id":"1996_410_28","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych ustala opłatę za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1. 2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, pobiera właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych."}
{"id":"1996_410_29","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych cofa zezwolenie na prowadzenie indywidualnej praktyki wykonywanej przez pielęgniarkę, położną, w razie: 1) pozbawienia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 2) zawieszenia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 3) zrzeczenia się przez pielęgniarkę, położną prawa wykonywania zawodu, 4) skreślenia pielęgniarki, położnej z listy członków okręgowej izby pielęgniarek i położnych, 5) zgonu pielęgniarki, położnej, 6) rezygnacji z prowadzenia indywidualnej praktyki, 7) nie spełniania wymogów określonych w art. 26 ust. 1."}
{"id":"1996_410_3","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o \"pielęgniarce\", należy przez to rozumieć również \"pielęgniarza\". 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o \"położnej\", należy przez to rozumieć również \"położnego\"."}
{"id":"1996_410_30","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Nadzór nad indywidualną praktyką i indywidualną specjalistyczną praktyką wykonywaną przez pielęgniarkę, położną sprawuje właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych. 2. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych jest uprawniona w ramach nadzoru do: 1) przeprowadzania czynności kontrolnych, a w szczególności: a) wizytacji pomieszczeń, w których udzielane są świadczenia, o których mowa w art. 4 lub art. 5, b) obserwowania czynności związanych z udzielaniem świadczeń w ramach indywidualnej praktyki, c) żądania informacji i udostępniania dokumentacji medycznej, 2) wydawania zaleceń pokontrolnych, mających na celu usunięcie stwierdzonych braków i wadliwości."}
{"id":"1996_410_31","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W sprawach nie uregulowanych w ustawie do indywidualnej praktyki stosuje się przepisy o działalności gospodarczej oraz przepisy o zakładach opieki zdrowotnej. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"1996_410_32","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Kto, nie będąc uprawnionym, udziela zawodowo świadczeń, o których mowa w art. 4 lub art. 5, podlega karze grzywny. 2. W przypadku określonym w ust. 1 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_410_33","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz.U. Nr 41, poz. 178 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110) w art. 3 skreśla się wyrazy \"i asystentkę pielęgniarską\"."}
{"id":"1996_410_34","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Pielęgniarka, położna, która uzyskała kwalifikacje zawodowe wymagane do otrzymania prawa wykonywania zawodu przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowuje te uprawnienia. 2. Pielęgniarka, położna, która uzyska kwalifikacje zawodowe wymagane do otrzymania prawa wykonywania zawodu w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy, otrzymuje prawo wykonywania zawodu na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów. 3. Pielęgniarka, położna, która rozpoczęła specjalizację na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, odbywa ją zgodnie z tymi przepisami."}
{"id":"1996_410_35","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Do postępowań dotyczących uzyskania, pozbawiania, zawieszania prawa wykonywania zawodu, wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_410_36","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Pielęgniarka, położna, która prowadzi indywidualną praktykę na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, obowiązana jest uzyskać zezwolenie, o którym mowa w art. 25 ust. 1, w terminie 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_410_37","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Pielęgniarka, położna, która na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów uzyskała zaświadczenie o prawie wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej, powinna uzyskać we właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych zaświadczenie o prawie wykonywania zawodu, według ustalonego wzoru zgodnie z art. 12 ust. 2, do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1996_410_38","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc przepisy dotychczas obowiązujące, o ile nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_410_39","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Tracą moc: 1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o położnych (Dz.U. z 1934 r. Nr 5, poz. 41 i Nr 110, poz. 976 oraz z 1991 r. Nr 41, poz. 178), 2) ustawa z dnia 21 lutego 1935 r. o pielęgniarstwie (Dz.U. Nr 27, poz. 199, z 1947 r. Nr 32, poz. 141 i z 1991 r. Nr 41, poz. 178)."}
{"id":"1996_410_4","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Wykonywanie zawodu pielęgniarki polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, a w szczególności świadczeń pielęgnacyjnych, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych oraz z zakresu promocji zdrowia. 2. Udzielanie świadczeń, o których mowa w ust. 1, pielęgniarka wykonuje przede wszystkim poprzez: 1) rozpoznawanie warunków i potrzeb zdrowotnych, 2) rozpoznawanie problemów pielęgnacyjnych, 3) sprawowanie opieki pielęgnacyjnej, 4) realizację zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji, 5) samodzielne udzielanie w określonym zakresie świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, 6) edukację zdrowotną. 3. Za wykonywanie zawodu pielęgniarki przez osobę, o której mowa w ust. 1, uważa się również: 1) nauczanie zawodu pielęgniarki, 2) prowadzenie prac naukowo-badawczych w dziedzinie pielęgniarstwa, 3) kierowanie pracą zawodową pielęgniarek i położnych."}
{"id":"1996_410_40","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z tym że przepis art. 9 ust. 1 i 2 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1996_410_5","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Wykonywanie zawodu położnej polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, a w szczególności świadczeń pielęgnacyjnych, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych oraz promocji zdrowia, w zakresie opieki nad kobietą, kobietą ciężarną, rodzącą i położnicą oraz noworodkiem. 2. Udzielanie świadczeń, o których mowa w ust. 1, położna wykonuje przede wszystkim poprzez: 1) sprawowanie opieki nad kobietą w przebiegu ciąży fizjologicznej, 2) prowadzenie fizjologicznego porodu i połogu oraz sprawowanie opieki nad noworodkiem, 3) udzielanie pomocy położniczej w nagłych przypadkach do czasu przybycia lekarza, 4) profilaktykę chorób kobiecych i patologii położniczych, 5) działalność edukacyjno-zdrowotną w zakresie przygotowania młodzieży do życia w rodzinie oraz metod planowania rodziny, ochrony macierzyństwa i ojcostwa, 6) realizację zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji, 7) samodzielne udzielanie w określonym zakresie świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych. 3. Za wykonywanie zawodu położnej przez osobę, o której mowa w ust. 1, uważa się również: 1) nauczanie zawodu położnej, 2) prowadzenie prac naukowo-badawczych w dziedzinie opieki położniczej, 3) kierowanie pracą zawodową pielęgniarek i położnych."}
{"id":"1996_410_6","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz Naczelnej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i rodzaj świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 5, wykonywanych przez pielęgniarkę samodzielnie bez zlecenia lekarskiego, oraz zakres świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 7, udzielanych przez położne samodzielnie. Rozdział 2 Uzyskiwanie kwalifikacji zawodowych"}
{"id":"1996_410_7","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Pielęgniarka uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej. Położna uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły położnych. 2. Warunkiem rozpoczęcia kształcenia, o którym mowa w ust. 1, jest uprzednie uzyskanie świadectwa dojrzałości."}
{"id":"1996_410_8","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Absolwent szkoły pielęgniarskiej uzyskuje tytuł zawodowy pielęgniarka. 2. Absolwent szkoły położnych uzyskuje tytuł zawodowy położna."}
{"id":"1996_410_9","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Pielęgniarka po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej, a położna po ukończeniu szkoły położnych, w celu uzyskania prawa wykonywania zawodu, zobowiązana jest do odbycia 12-miesięcznego stażu podyplomowego w zakładzie opieki zdrowotnej. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz wojewodowie zapewniają środki finansowe niezbędne do odbycia stażu podyplomowego dla absolwentów szkół pielęgniarskich i szkół położnych. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program stażu pielęgniarki i stażu położnej, sposób i tryb odbywania oraz zaliczania stażu podyplomowego, zakres uprawnień zawodowych pielęgniarki, położnej w okresie odbywania stażu podyplomowego oraz warunki, jakie powinien spełniać zakład opieki zdrowotnej, w którym odbywane są staże podyplomowe."}
{"id":"1996_41_1","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 listopada 1992 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 100, poz. 499, z 1994 r. Nr 86, poz. 397 i z 1995 r. Nr 2, poz. 6) w art. 2 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1995 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 1996 r.\"."}
{"id":"1996_41_2","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_42_1","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz.U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych ustala, w drodze rozporządzenia, wykazy towarów i technologii objętych szczególną kontrolą.\"; 2) w art. 3 w ust. 3, w art. 4, w art. 8 w ust. 1, w art. 9 w ust. 2, w art. 12 w ust. 1, w art. 13 i w art. 14 w ust. 3 użyte w odpowiednim przypadku wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\"; 3) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, może określić, w drodze rozporządzenia, urzędy celne właściwe dla przywozu lub wywozu niektórych towarów lub technologii, wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 1 ust. 2.\"; 4) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kontrole na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą zespoły kontrolne, zwane dalej \"zespołami\", powoływane przez ministra właściwego do spraw gospodarki.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, środowiska i zdrowia, Minister Obrony Narodowej oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa, a także Prezesi Państwowej Agencji Atomistyki i Głównego Urzędu Ceł oddelegują, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, do jego dyspozycji, funkcjonariuszy podległych sobie organów kontroli lub innych funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników innych podległych albo podporządkowanych jednostek organizacyjnych w celu utworzenia zespołów.\", c) w ust. 3 i 4 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\"; 5) w art. 17: a) w ust. 1 i 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku stwierdzenia dokonywania obrotu towarami i technologiami lub ich wykorzystywania w sposób niezgodny z warunkami określonymi w certyfikacie importowym, pozwoleniu wywozu lub przywozu albo naruszający wymogi, o których mowa w art. 2, minister właściwy do spraw gospodarki zobowiązuje odpowiedni podmiot do przywrócenia wymaganego stanu w określonym terminie nie przekraczającym miesiąca, a po bezskutecznym upływie tego terminu może wystąpić do sądu o wydanie orzeczenia w sprawie przepadku towaru lub technologii na rzecz Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"1996_42_2","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_43_1","title":"Ustawa z dnia 4 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o zawodzie felczera","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz.U. Nr 36, poz. 336 i z 1954 r. Nr 57, poz. 284) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Czynności określone w ust. 1 pkt 1 i 4 felczer wykonuje: 1) w publicznych zakładach opieki zdrowotnej pod kierunkiem lekarza, 2) w niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej samodzielnie, 3) w utworzonych punktach felczerskich samodzielnie.\"; 2) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Starszy felczer czynności, określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4, wykonuje samodzielnie w zakładach opieki zdrowotnej.\"; 3) art. 8 skreśla się; 4) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Kto nie będąc uprawnionym udziela zawodowo świadczeń, o których mowa w art. 2 i 3, podlega karze grzywny. 2. W przypadku określonym w ust. 1 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.\"; 5) art. 11 skreśla się; 6) art. 13 skreśla się."}
{"id":"1996_43_2","title":"Ustawa z dnia 4 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o zawodzie felczera","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_44_1","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej oraz jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej. 2. Za dochód osoby prowadzącej działalność gospodarczą przyjmuje się kwotę podaną w deklaracji o dochodach, o której mowa w art. 40 ust. 3 ustawy, nie niższą jednak niż zadeklarowana przez tę osobę kwota dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli osoby nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu nie niższą od kwoty najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne obowiązujących osoby ubezpieczone na podstawie odrębnych przepisów. 3. Dochód z prowadzenia gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie powierzchni gruntów w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 hektara przeliczeniowego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681).\"; 2) w art. 40 skreśla się ust. 2a."}
{"id":"1996_44_2","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz.U. Nr 150, poz. 983) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. 1. Traci moc ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611), z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisy art. 3 pkt 3-6, art. 4 pkt 1 lit. a)-e), pkt 2 lit. a) i b) i pkt 3, art. 14 ust. 3, art. 27 ust. 2 i art. 27a ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc do dnia 31 grudnia 1999 r. i mają zastosowanie do obliczania zapotrzebowania na dotację udzielaną gminom na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych w 1999 r., zgodnie z art. 45b ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787).\"."}
{"id":"1996_44_3","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z tym że art. 2 wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1998 r."}
{"id":"1996_459_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Kodeks karny skarbowy wchodzi w życie z dniem 17 października 1999 r."}
{"id":"1996_459_10","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. § 1. W sprawach o wykroczenia skarbowe, w których do dnia wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego nie wydano jeszcze rozstrzygnięcia w pierwszej instancji, stosuje się w dalszym postępowaniu nowe przepisy. § 2. W sprawach o wykroczenia skarbowe, w których przed wejściem w życie Kodeksu karnego skarbowego złożono odwołanie do finansowego organu orzekającego drugiej instancji, sąd rozpoznając to odwołanie traktuje je jako apelację w rozumieniu nowych przepisów. § 3. Nierozpoznane do dnia wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego wnioski o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawach o wykroczenia skarbowe rozpoznaje się stosując dotychczasowe przepisy."}
{"id":"1996_459_11","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Czynności procesowe, jak również czynności w zakresie postępowania wykonawczego i inne czynności wykonawcze dokonane przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1996_459_12","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Przy wykonywaniu orzeczeń sądu lub rozstrzygnięć finansowego organu orzekającego lub finansowego organu dochodzenia, które uprawomocniły się przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego, stosuje się nowe przepisy."}
{"id":"1996_459_13","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. § 1. W sprawach zakończonych prawomocnym rozstrzygnięciem, w których kara lub środek karny nie został wykonany: 1) karę pieniężną, karę grzywny i karę ograniczenia wolności wykonuje się według przepisów dotychczasowych, 2) do osób, którym wykonanie kary warunkowo zawieszono lub do osób warunkowo zwolnionych, oraz do osób odbywających karę pozbawienia wolności stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu karnego skarbowego, 3) łączny wymiar zastępczych kar pozbawienia wolności za wykroczenia skarbowe powyżej 30 dni ulega obniżeniu do 30 dni, 4) zastępczych kar pozbawienia wolności nie wykonuje się, jeżeli Kodeks karny skarbowy nie przewiduje możliwości ich zastosowania, 5) przepadku przedmiotów nie wykonuje się, jeżeli Kodeks karny skarbowy nie przewiduje możliwości jego zastosowania, 6) zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej lub pozbawienia praw publicznych nie wykonuje się, jeżeli Kodeks karny skarbowy nie przewiduje możliwości ich zastosowania, 7) zakazy prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska oraz pozbawienie praw publicznych w wymiarze powyżej 5 lat, ulegają obniżeniu do 5 lat. § 2. W sprawach określonych w § 1 orzeka na posiedzeniu sąd właściwy do wykonania kary lub środka karnego; na postanowienie przysługuje zażalenie."}
{"id":"1996_459_14","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. § 1. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na uchylone przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie karnym skarbowym albo odsyłają ogólnie do przepisów ustawy, o której mowa w art. 2, stosuje się odpowiednie przepisy Kodeksu karnego skarbowego. § 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego, pozostają w mocy dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2, w zakresie, w jakim nie są one sprzeczne z przepisami Kodeksu karnego skarbowego."}
{"id":"1996_459_15","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W razie wątpliwości, czy stosować przepisy Kodeksu karnego skarbowego, czy przepisy dotychczasowe, stosuje się przepisy Kodeksu karnego skarbowego."}
{"id":"1996_459_16","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W zakresie przedsięwzięć wdrożeniowych związanych z organizowaniem nowych jednostek organizacyjnych sądów powszechnych właściwych w sprawach karnych skarbowych nie stosuje się w 1999 roku ograniczeń dotyczących przeniesień wydatków określonych w art. 96 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485)."}
{"id":"1996_459_17","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 17 października 1999 r."}
{"id":"1996_459_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Traci moc ustawa karna skarbowa z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 682 i Nr 160, poz. 1063)."}
{"id":"1996_459_3","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. § 1. Uchyla się art. 20 - 25 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. Nr 127, poz. 584 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 88, poz. 554). § 2. Uchyla się art. 19 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz.U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026). § 3. Uchyla się art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75). § 4. Uchyla się art. 16 i 17 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118). Rozdział 2 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1996_459_4","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. § 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60, Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310, Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60 poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz.677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884, Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717): 1) w art. 52a w pkt 1 po wyrazie \"przestępstwa\" dodaje się przecinek i wyrazy \"w tym i przestępstwa skarbowego\", 2) w art. 57 § 1 i art. 105 § 1 wyrazy \"przestępstwo lub wykroczenie\" zastępuje się wyrazami \"przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie lub wykroczenie skarbowe\". § 2. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 4 w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Wyłączenie to nie obejmuje występowania w sprawach karnych w charakterze pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego i powoda cywilnego, jeżeli są to instytucje państwowe lub społeczne albo przedsiębiorcy oraz występowania w charakterze pełnomocnika interwenienta i podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe.\". § 3. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668): 1) w art. 14 po wyrazach \"Kodeksu karnego\" dodaje się przecinek i wyrazy \"Kodeksu karnego skarbowego\", 2) w art. 30 w § 5 wyrazy \"organu finansowego, określonego w ustawie karnej skarbowej\" zastępuje się wyrazami \"finansowego organu dochodzenia, określonego w Kodeksie karnym skarbowym\", 3) w art. 69 w § 1 i w art. 100 po wyrazie \"karnego\" skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"lub art. 5 § 2 Kodeksu karnego skarbowego\", 4) w art. 73 w § 1 po wyrazie \"karnego\" dodaje się wyrazy \"lub art. 5 § 2 Kodeksu karnego skarbowego\", 5) w art. 99 w § 1 w pkt 2 wyrazy \"ustawy karnej skarbowej o postępowaniu przed sądem\" zastępuje się wyrazami \"Kodeksu karnego skarbowego\". § 4. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180 i Nr 60, poz. 636) po art. 16 dodaje się art. 161 w brzmieniu: \"Art. 161. § 1. Minister Sprawiedliwości może, w drodze rozporządzenia, tworzyć w siedzibie sądu rejonowego lub poza nią, a także znosić, wydziały lub wydziały zamiejscowe sądów rejonowych do rozpoznawania spraw: 1) o wykroczenia skarbowe, 2) o przestępstwa skarbowe zagrożone: a) karą grzywny, b) karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2. § 2. W rozporządzeniu określa się obszar właściwości wydzielony z obszaru właściwości sądu rejonowego.\". § 5. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572) w art. 36 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) skarbowych, polegających na uszczupleniu należności publicznoprawnej dużej wartości albo gdy wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża\". § 6. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840 oraz z 1999 r. Nr 64, poz. 729): 1) art. 234 otrzymuje brzmienie: \"Art. 234. Kto, przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie tych czynów zabronionych lub przewinienia dyscyplinarnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.\", 2) w art. 235 wyrazy \"przestępstwo, wykroczenie\" zastępuje się wyrazami \"przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe\", 3) w art. 236 § 1 wyrazy \"przestępstwa, wykroczenia\" zastępuje się wyrazami \"przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego, wykroczenia, wykroczenia skarbowego\", 4) w art. 238 po wyrazie \"przestępstwie\" dodaje się przecinek i wyrazy \"lub o przestępstwie skarbowym\", 5) w art. 239 § 1 dwukrotnie po wyrazie \"przestępstwa\" dodaje się przecinek i wyrazy \"w tym i przestępstwa skarbowego\", 6) w art. 255 § 1 po wyrazie \"występku\" skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"lub przestępstwa skarbowego\", 7) w art. 258 § 1 po wyrazie \"przestępstw\" dodaje się wyrazy \"w tym i przestępstw skarbowych\", 8) w art. 259 po wyrazie \"przestępstwa\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"w tym i przestępstwa skarbowego\", 9) w art. 314 po wyrazie \"upoważnienie\" skreśla się przecinek i wyrazy \"uiszczenie opłaty skarbowej\". § 7. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555): 1) w art. 183 w § 1 wyrazy \"przestępstwo lub wykroczenie\" zastępuje się wyrazami \"przestępstwo, przestępstwo skarbowe, wykroczenie lub wykroczenie skarbowe\", 2) w art. 213 w § 2 po wyrazie \"karnego\" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"albo przestępstwo skarbowe w warunkach art. 37 § 1 pkt 4 Kodeksu karnego skarbowego\", 3) w art. 296 wyrazy \"organów kontroli finansowej, jeżeli organy te ujawniły przestępstwo\" zastępuje się wyrazami \"finansowych organów dochodzenia, jeżeli organy te ujawniły przestępstwo, przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe\", 4) w art. 312 w pkt 1 wyrazy \"kontroli finansowej\" zastępuje się wyrazami \"finansowym organom dochodzenia\", 5) w art. 323 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Po uprawomocnieniu się postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego prokurator, w razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1, art. 100 Kodeksu karnego lub w art. 43 § 1 i 2 oraz art. 47 § 3 Kodeksu karnego skarbowego, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie, tytułem środka zabezpieczającego, przepadku przedmiotów.\", 6) w art. 332 w § 1 w pkt 3 skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"albo w art. 37 § 1 pkt 4 Kodeksu karnego skarbowego,\", 7) w art. 340 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. W razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1 Kodeksu karnego lub w art. 43 § 2 Kodeksu karnego skarbowego, sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając wniosek prokuratora wymieniony w art. 323 § 3, orzeka przepadek przedmiotów.\", 8) w art. 414 w § 3 po wyrazie \"karnego\" dodaje się wyrazy \"lub w art. 43 § 2 Kodeksu karnego skarbowego\", 9) w art. 481 wyrazy \"wymieniony w art. 39 pkt 4 Kodeksu karnego\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\". § 8. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083) w art. 1 w § 1 wyrazy \"karnym skarbowym\" zastępuje się wyrazami \"w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe\". § 9. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 28 w ust. 1 wyrazy \"należności Skarbu Państwa w znacznej wartości\" zastępuje się wyrazami \"należności publicznoprawnej dużej wartości albo gdy wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża,\" a wyrazy \"karnego skarbowego\" zastępuje się wyrazami \"postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe\". § 10. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz.U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083) w art. 1 w ust. 1: 1) pkt 3otrzymuje brzmienie: \"3) skarbowych, polegających na uszczupleniu należności publicznoprawnej dużej wartości albo gdy wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża,\", 2) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) określone w art. 67 i 70 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.U. ... poz. ...).\". § 11. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063): 1) w art. 7 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Czynność dokonaną bez spełnienia któregokolwiek z tych warunków, w szczególności czynność dokonaną na podstawie zezwolenia dewizowego, o którym podmiot wie, że zostało wykorzystane w sposób niezgodny z określonymi warunkami, uważa się za czynność dokonaną bez zezwolenia.\", 2) w art. 10 w ust. 1 po wyrazie \"skarbowe\" stawia się przecinek i dodaje się wyraz \"przestępstwo\", a po wyrazie \"majątkowej\" stawia się kropkę, natomiast pozostałą część skreśla się, 3) w art. 21 w ust. 2 wyrazy \"karnym skarbowym\" zastępuje się wyrazami \"w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe\". Rozdział 3 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_459_5","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. § 1. Do czynów zabronionych popełnionych przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego stosuje się jego przepisy o przedawnieniu i zatarciu skazania, chyba że już upłynął termin przedawnienia określony w art. 44 § 1, 2, 5 i 6 oraz w art. 51 § 1 i 2 Kodeksu karnego skarbowego. § 2. W sprawach określonych w § 1, jeżeli postępowanie nie jest uregulowane innymi przepisami, orzeka na posiedzeniu sąd właściwy do wykonania kary lub środka karnego; na postanowienie przysługuje zażalenie."}
{"id":"1996_459_6","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Przepisy Kodeksu karnego skarbowego stosuje się również do spraw wszczętych przed dniem wejścia jego w życie, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej."}
{"id":"1996_459_7","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W sprawach o przestępstwa skarbowe orzeka sąd właściwy według Kodeksu karnego skarbowego, jeżeli na podstawie jego przepisów nastąpiło uchylenie dotychczasowej właściwości finansowego organu orzekającego, chyba że przed dniem wejścia w życie tego kodeksu organ ten wydał orzeczenie karne."}
{"id":"1996_459_8","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Sprawy o przestępstwa skarbowe, w których przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego rozpoczęto przewód sądowy, toczą się do końca postępowania sądowego w danej instancji według przepisów dotychczasowych; w razie odroczenia rozprawy lub ponownego rozpoznania sprawy albo po wydaniu prawomocnego orzeczenia, postępowanie toczy się według nowych przepisów."}
{"id":"1996_459_9","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. § 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, w których przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego złożono żądanie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, sąd rozpoznając to żądanie stosuje dotychczasowe przepisy. § 2. Jeżeli sąd uzna za niezbędne uchylenie orzeczenia finansowego organu orzekającego, przekazuje sprawę oskarżycielowi publicznemu w celu uzupełnienia postępowania przygotowawczego."}
{"id":"1996_460_1","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ubezpieczenia społeczne obejmują: 1) ubezpieczenie emerytalne, 2) ubezpieczenia rentowe, 3) ubezpieczenie w razie choroby i macierzyństwa, zwane dalej \"ubezpieczeniem chorobowym\", 4) ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej \"ubezpieczeniem wypadkowym\"."}
{"id":"1996_460_10","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi oraz osoby, o których mowa w art. 7 pkt 3, mogą po ustaniu tych ubezpieczeń kontynuować je dobrowolnie jednakże wówczas, gdy okres tego ubezpieczenia przekracza 10 lat, nie obowiązuje gwarancja wypłaty minimalnego świadczenia w wypadku gdy stan własnego konta ubezpieczonego nie będzie go zapewniał."}
{"id":"1996_460_100","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 ) w art. 60a po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i na ubezpieczenie zdrowotne oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.\"."}
{"id":"1996_460_101","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zapłaconych przez podatnika lub potrąconych przez płatnika składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów\"; 2) w art. 32 w ust. 2 po wyrazach \"2a\" dodaje się wyrazy \"oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2\"; 3) w art. 33 w ust. 3 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"pomniejszoną o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2.\"; 4) w art. 35 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) organy zatrudnienia \" od świadczeń wypłacanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, pomniejszonych o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, a także od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy.\"; 5) w art. 37 w ust. 1a po wyrazie \"płatnik\" dodaje się wyrazy \"odlicza od dochodu potrącone w ciągu roku składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2,\"; 6) w art. 39 w ust. 1 po wyrazach \"dochodów oraz\" dodaje się wyrazy \"potrąconych przez płatnika w roku podatkowym składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2,\"."}
{"id":"1996_460_102","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939, Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756) w art. 6 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_460_103","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz.1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 po wyrazach \"nie wypłaconego wynagrodzenia za pracę\" dodaje się wyrazy \"za okres nie dłuższy niż 1 miesiąc, zarządzając jednocześnie udzielenie pracodawcy pożyczki w wysokości odpowiadającej kwocie składki na ubezpieczenia społeczne od należnych pracownikom, a nie wypłaconych wynagrodzeń za ten okres.\", b) w ust. 1a wyrazy \"określa się warunki jego zwrotu przez pracodawcę\" zastępuje się wyrazami \"i o udzieleniu pożyczki pracodawcy, określa się warunki ich zwrotu przez pracodawcę\", c) w ust. 2 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Art. 6a ust. 2a stosuje się odpowiednio.\"; 2) w art. 6: a) w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) składki na ubezpieczenia społeczne należne od pracodawców, o których mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\", b) w ust. 4 po wyrazach \"lit. a-d\" dodaje się wyrazy \"oraz pkt 4\"; 3) w art. 6a: a) w ust. 2 po wyrazach \"art. 4 ust. 2\" dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem ust. 2a\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku gdy wynagrodzenie należne pracownikowi przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2, przy obliczaniu należności z tego tytułu uwzględnia się również kwotę składki na ubezpieczenia społeczne, finansowanej ze środków pracownika, od różnicy pomiędzy wynagrodzeniem należnym pracownikowi, a wysokością przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 2.\"; 4) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Składki na Fundusz ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.\"."}
{"id":"1996_460_104","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 31: a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i pogrzebowe\", b) skreśla się ust. 5; 2) w art. 37m: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Osobom pobierającym zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne przysługują zasiłki pogrzebowe, na zasadach przewidzianych dla pracowników.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"o których mowa w\" dodaje się wyrazy \"ust. 1a oraz\"; 3) w art. 48 w ust. 2 skreśla się pkt 2; 4) w art. 49 w ust. 1 skreśla się pkt 2; 5) w art. 53: a) w ust. 1 wyrazy \"ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne\" zastępuje się wyrazami \"ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\", b) w ust. 3 wyrazy \"na ubezpieczenie społeczne wynosi\" zastępuje się wyrazami \"ustalona zgodnie z ust. 1 wynosi\"; 6) w art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Składki na Fundusz Pracy opłaca się za okres trwania ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne.\"."}
{"id":"1996_460_105","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w pkt 21 w zdaniu wstępnym po wyrazach \"przez to\" dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem pkt 21a,\", b) po pkt 21 dodaje się pkt 21a w brzmieniu: \"21a) za członka rodziny uważa się także dzieci uprawnione do renty rodzinnej,\"; 2) w art. 8 w pkt 10 po wyrazach \"lub rentę\" dodaje się wyrazy \"za wyjątkiem osób, o których mowa w art. 7 pkt 21a\"; 3) w art. 8a po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Członkostwo w Kasie Chorych, osoby o której mowa w ust. 2, nie wygasa w okresie pobierania przez tę osobę zasiłków, przyznanych na podstawie przepisów o ubezpieczeniu chorobowym lub wypadkowym, których nie zalicza się do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.\"; 4) w art. 21: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 8 pkt 1 lit. a), c)-h), stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób z zastrzeżeniem ust. 2b, 2c i 3a. 2. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 8 pkt 2-7, objętych ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób z zastrzeżeniem ust. 2b, 2c i 3a.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: \"2a. Podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 8 pkt 2-7, nie objętych ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi stanowi kwota odpowiadająca uposażeniu tych osób. 2b. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia ... o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...). 2c. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.\", c) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych,\"; 5) art. 26a otrzymuje brzmienie: \"Art. 26a. Koszty poboru i ewidencjonowania składek na ubezpieczenie zdrowotne potrącane są przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 0,5 % oraz przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w wysokości 0,25 % kwoty składek przekazanych do Kas Chorych.\"; 6) w art. 169c dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Do dnia 30 czerwca 1999 r. nie stosuje się przepisów art. 26 ust. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dokonują rozdysponowania pomiędzy Kasy Chorych środków finansowych pochodzących z pobranych składek na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie planu finansowego sporządzonego przez Pełnomocnika. 3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują środki, o których mowa w ust. 2, do właściwej Kasy Chorych, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia wpływu składek na ubezpieczenie zdrowotne.\"."}
{"id":"1996_460_106","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art.25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Składki na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, zatrudnionych u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 25 osób, w przeliczeniu na pełny etat oraz niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładach pracy chronionej i zakładach aktywizacji zawodowej, nalicza się na zasadach określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W zakładach pracy zatrudniających mniej niż 25 osób, w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych, zaliczonych do znacznego lub do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności: 1) część wynagrodzenia odpowiadającą składce należnej od zatrudnionego, na ubezpieczenie emerytalne, finansuje Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 2) część kosztów osobowych pracodawcy, odpowiadającą należnej składce na ubezpieczenie emerytalne od pracodawcy, finansuje budżet państwa. 3. W zakładach pracy chronionej i zakładach aktywizacji zawodowej, w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych: 1) część wynagrodzenia odpowiadającą należnej składce pracownika na ubezpieczenia emerytalne i chorobowe, finansuje Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 2) część kosztów osobowych pracodawcy, odpowiadającą należnej składce na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracodawcy, finansuje budżet państwa, a w części odpowiadającej należnej składce na ubezpieczenie wypadkowe, finansuje Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych powiadamia zakłady, o których mowa w ust. 2 i 3, o przekazaniu części wynagrodzenia pracownika odpowiadającej należnej składce na ubezpieczenia społeczne, finansowanej przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w terminie 7 dni od daty otrzymania. 5. Przez osoby zatrudnione, o których mowa w ust. 2 i 3, rozumie się pracowników oraz osoby wykonujące pracę nakładczą. 6. Szczegółowe zasady i tryb rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne, z uwzględnieniem dotacji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i budżetu państwa, określi w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 7. Różnica między składką na ubezpieczenia społeczne, potrącaną osobie niepełnosprawnej pracującej w zakładach pracy, o których mowa w ust. 2 i 3, a częścią składki na ubezpieczenia społeczne odprowadzoną do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, pozostaje w tych zakładach pracy.\"; 2) w art. 31: a) w ust. 3 w pkt 1 lit. a po wyrazach \"w wysokości 10%\" dodaje się wyrazy: \"z zastrzeżeniem ust.3a,\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Prowadzący zakład pracy chronionej może uzyskać zwolnienie z wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie określonym w art. 49 również w przypadku, gdy środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie wystarczają na sfinansowanie składki, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2.\". Rozdział 13 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_460_107","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Płatnicy składek zobowiązani są dokonać imiennych zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych wszystkich osób, za które są zobowiązani opłacać składki na ubezpieczenia społeczne za dzień 31 grudnia 1998 r. i dzień 1 stycznia 1999 r., w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. 2. Zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, zobowiązani są dokonać również płatnicy składek opłacający składki na własne ubezpieczenia społeczne za dzień 31 grudnia 1998 r. i dzień 1 stycznia 1999 r., w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. 3. Płatnicy składek, o których mowa w ust. 1 i 2, zobowiązani są dokonać zgłoszenia płatnika składek w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r."}
{"id":"1996_460_108","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. Płatnicy składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne, którzy nie posiadają, jako podatnicy, numeru identyfikacji podatkowej NIP lub nie złożyli wniosku o nadanie tego numeru, obowiązani są dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego, w celu otrzymania NIP, w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy, w trybie określonym w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników."}
{"id":"1996_460_109","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. Składki na ubezpieczenie społeczne i zasiłki oraz zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne należne za okres do dnia 31 grudnia 1998 r. płatnicy składek są zobowiązani rozliczać i opłacać na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1996_460_11","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12. 2. Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10."}
{"id":"1996_460_110","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Pracodawcy podwyższą pracownikom wynagrodzenie należne od 1 stycznia 1999 r., przeliczając je w taki sposób, aby po potrąceniu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, nie było ono niższe niż przed przeliczeniem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do uposażeń i innych dochodów z tytułu służby. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania wynagrodzeń, uposażeń i innych dochodów, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi wysokość najniższego wynagrodzenia pracowników po przeliczeniu w sposób określony w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3."}
{"id":"1996_460_111","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Podział składki, o którym mowa w art. 22 ust. 3, jest obowiązkowy dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1968 r. 2. Ubezpieczeni, o których mowa w ust. 1, są zobowiązani do zawarcia umowy z otwartym funduszem emerytalnym w terminie do dnia 30 września 1999 r. Przepis art. 39 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Ubezpieczeni urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., mogą na swój wniosek przystąpić \" poprzez zawarcie umowy - do wybranego otwartego funduszu emerytalnego. 4. Ubezpieczeni, o których mowa w ust. 3, mogą zawrzeć umowę z otwartym funduszem emerytalnym w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r., z zastrzeżeniem ust. 6. 5. Przystąpienie przez ubezpieczonych, o których mowa w ust. 3, do otwartego funduszu emerytalnego jest nieodwołalnym oświadczeniem woli o wyborze ubezpieczenia emerytalnego na zasadach określonych dla osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1968 r. 6. Termin, o którym mowa w ust. 4, uważa się za zachowany, jeżeli osoba urodzona w okresie określonym w ust. 3 nie podlegała obowiązkowi ubezpieczeń społecznych w 1999 r., lecz przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego w ciągu 6 miesięcy od powstania obowiązku ubezpieczenia po dniu 31 grudnia 1999 r. oraz w dniu powstania tego obowiązku nie ukończyła 50 lat. 7. Cała składka na ubezpieczenie emerytalne ubezpieczonych, którzy nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego przekazywana jest na FUS. 8. Składka, o której mowa w art. 22 ust. 3 podlega przekazaniu na rzecz otwartego funduszu emerytalnego, począwszy od najbliższej płatności składek na ubezpieczenie emerytalne, dokonanej po otrzymaniu przez Zakład od otwartego funduszu emerytalnego zawiadomienia o zawarciu umowy członkowskiej przez ubezpieczonego. 9. Składka ubezpieczonych, o których mowa w ust. 1, podlega przekazaniu do otwartych funduszy emerytalnych na zasadach określonych w ust. 8, jednakże w przypadku gdyby ubezpieczony nie zawarł umowy w terminie, o którym mowa w ust. 2, składka począwszy od składki z tytułu zatrudnienia w październiku 1999 r. przeznaczona na otwarty fundusz emerytalny podlega przekazaniu do otwartego funduszu emerytalnego, niezwłocznie po nabyciu członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym. Przepis art. 39 ust. 4 zdanie drugie stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_460_112","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Uruchomienie środków FRD może nastąpić nie wcześniej niż w 2009 r. 2. Stopa procentowa, o której mowa w art. 22 ust 1 pkt 1 i ust. 4, ulega obniżce o 1 % podstawy wymiaru składki od roku kalendarzowego, o którym mowa w ust.1."}
{"id":"1996_460_113","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. Kadencja dotychczasowych rad nadzorczych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, powołanych na podstawie art. 20 i 21 ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1, ustaje z dniem powołania Rady Nadzorczej Zakładu, o której mowa w art. 75."}
{"id":"1996_460_114","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy majątek pozostający w zarządzie Zakładu, stanowiący własność Skarbu Państwa, staje się nieodpłatnie własnością Zakładu. 2. Nabycie z mocy prawa własności nieruchomości w ramach majątku, o którym mowa w ust. 1, stwierdza w formie decyzji wojewoda. 3. Ostateczna decyzja stwierdzająca nabycie własności nieruchomości stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej. 4. W zakresie prowadzonej działalności określonej w ustawie Zakład nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nie ponosi opłat skarbowych i sądowych."}
{"id":"1996_460_115","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. Zakład jest następcą prawnym działających do 1950 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczalni społecznych i funduszy ubezpieczeniowych w zakresie ubezpieczeń społecznych i jest uprawniony, jeżeli nie narusza to praw osób trzecich, do występowania o zwrot nieruchomości stanowiących w podanym okresie własność tych osób prawnych."}
{"id":"1996_460_116","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. Fundusz Ubezpieczeń Społecznych utworzony na podstawie ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1 z dniem 1 stycznia 1999 r. likwiduje się, a jego środki pieniężne, wierzytelności i zobowiązania przejmuje fundusz emerytalny wyodrębniony z FUS zgodnie z art. 55. 2. Aktywa i pasywa w zakresie działalności bieżącej i inwestycyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych działającego na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. aktywami i pasywami Zakładu. 3. Fundusz emerytalny sfinansuje przejściowo koszty Zakładu. Zwrot kosztów funduszowi emerytalnemu następuje po uzyskaniu przez fundusze, o których mowa w art. 55, przychodów ze składek na ubezpieczenia społeczne."}
{"id":"1996_460_117","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Zakład przejmuje kolejowe jednostki organizacyjne właściwe do ustalenia i wypłaty świadczeń działające na podstawie ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz.U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431). 2. Kolejowe jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, dokonają wypłaty świadczeń w 1998 r. oraz przekażą dokumentację niezbędną Zakładowi do wypłaty świadczeń, za okres od dnia wejścia w życie ustawy i dokumentację wymaganą do przyznania lub przeliczenia świadczeń, a także dokumentację niezbędną do dokonania rocznego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1998 r. 3. Minister właściwy do spraw transportu przekaże Zakładowi prawa majątkowe i środki rzeczowe w zakresie niezbędnym do przejęcia zadań, o których mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przejęcia jednostek, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_460_118","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. W 1999 r. termin , o którym mowa w art. 47 ust. 9, wynosi 5 dni roboczych, w 2000 r. \" 4 dni robocze, a w 2001 r. \" 3 dni robocze."}
{"id":"1996_460_119","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119 Banki są zobowiązane przygotować i zapewnić płatnikom składek dostęp do formularzy dokumentów płatniczych określonych ustawą, nie później niż do dnia 15 grudnia 1998 r."}
{"id":"1996_460_12","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. 2. Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu bezrobotni pobierający zasiłek dla bezrobotnych oraz osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 11 i 13\"20, art. 7 i 10. 3. Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, jeżeli wykonują pracę poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy."}
{"id":"1996_460_120","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. Zadania określone w ustawie niezbędne do funkcjonowania Zakładu od dnia 1 stycznia 1999 r. przed tym dniem wykonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych wymieniony w art. 7 ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1996_460_121","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1999 r. wynosi 2,03% podstawy wymiaru."}
{"id":"1996_460_122","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 85, poz. 426, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684), 2) ustawa z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35 , poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 3) art. 1\"5 oraz art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128 poz. 617; z 1996 r. Nr 100, poz. 461, oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 4) art. 1-4 oraz art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28 poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 5) rozdział 8 ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23 poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431), 6) ustawa z dnia 17 maja 1989r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz.450, z 1995r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy aktów wykonawczych wydane na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami ustawy. 3. Ilekroć przepisy: 1) odsyłają do przepisów o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, do przepisów o ubezpieczeniach społecznych lub do przepisów o ubezpieczeniach społecznych pracowników - należy przez to rozumieć odesłanie do przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, 2) określają jako organ właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Biuro Rent Zagranicznych - należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną Zakładu."}
{"id":"1996_460_123","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. W sprawach uregulowanych ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_460_124","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Przepisy art. 50 ust. 1 w części dotyczącej informowania o danych zgromadzonych na koncie stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1996_460_125","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Przepisy art. 32, art. 47 ust. 4 pkt 4, ust. 14 i 15, art. 68 pkt 1 lit. c) oraz art. 76 ust. 1 pkt 2 lit. c) i pkt 3 w części dotyczącej pobierania wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1996_460_126","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Przepisy art. 50 ust. 1 w części dotyczącej emerytury hipotetycznej stosuje się od dnia 1 stycznia 2004 r."}
{"id":"1996_460_127","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem: 1) art. 24-31, 33, 73 ust. 2, art. 74 ust. 1 i 5, art. 75 ust. 1, ust. 2 pkt 1, 2, 9 i 10 oraz ust. 3, art. 109, 117 ust. 2-4, art. 119 i 120, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 108, który wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1998 r., 3) art. 39 ust. 1-4, który wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r., 4) art. 15 ust. 2, art. 22 ust. 1 pkt 4 i ust. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 5) art. 22 ust. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"1996_460_13","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach: 1) pracownicy \" od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku, 2) osoby wykonujące pracę nakładczą oraz zleceniobiorcy \" od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy, 3) członkowie spółdzielni \" od dnia rozpoczęcia wykonywania pracy na rzecz spółdzielni do dnia zakończenia jej wykonywania, 4) osoby prowadzące działalność pozarolniczą \" od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, 5) osoby współpracujące \" od dnia rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej albo umowy zlecenia do dnia zakończenia tej współpracy, 6) posłowie i senatorowie \" od dnia nabycia prawa do uposażenia do dnia utraty tego prawa, 7) stypendyści sportowi \" od dnia spełnienia warunków, o których mowa w art. 8 ust. 12, do dnia zaprzestania spełniania tych warunków, 8) osoby wykonujące odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania \" od dnia rozpoczęcia wykonywania pracy do dnia zakończenia wykonywania tej pracy, 9) bezrobotni \" od dnia nabycia prawa do zasiłku lub stypendium do dnia utraty prawa do nich, 10) duchowni \" od dnia przyjęcia do stanu duchownego do dnia wystąpienia z tego stanu, 11) żołnierze niezawodowi w służbie czynnej oraz osoby odbywające zastępcze formy służby wojskowej \" od dnia powołania lub skierowania do tej służby do dnia zwolnienia z tej służby, 12) osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 13\"18, od dnia nawiązania stosunku służbowego do dnia zwolnienia ze służby, 13) osoby pozostające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński \" od dnia spełnienia warunków, o których mowa w art. 9 ust. 6, do dnia zaprzestania spełniania tych warunków, 14) osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 - od dnia nabycia prawa do świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego do dnia utraty tego prawa."}
{"id":"1996_460_14","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1 Objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. 2. Ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe, o których mowa w ust. 1, ustają: 1) od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z tych ubezpieczeń, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony, 2) z powodu nieopłacenia składek na te ubezpieczenia należnych za jeden pełny miesiąc; w uzasadnionych przypadkach, na wniosek zainteresowanego, Zakład może przywrócić termin do opłacenia składki, 3) od dnia ustania tytułu podlegania tym ubezpieczeniom. 3. Za okres opłacania składek uważa się także okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków. Rozdział 3 Zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne"}
{"id":"1996_460_15","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Wysokości składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe wyrażone są w formie stopy procentowej, jednakowej dla wszystkich ubezpieczonych. 2. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe jest zróżnicowana dla poszczególnych płatników składek i ustalana w zależności od poziomu zagrożeń zawodowych i skutków tych zagrożeń."}
{"id":"1996_460_16","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: 1) pracowników, 2) osób wykonujących pracę nakładczą, 3) członków spółdzielni, 4) zleceniobiorców, 5) posłów i senatorów, 6) stypendystów sportowych, 7) osób wykonujących odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, 8) osób współpracujących, 9) żołnierzy zawodowych, 10) funkcjonariuszy Policji, 11) funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, 12) funkcjonariuszy Straży Granicznej, 13) funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, 14) funkcjonariuszy Służby Więziennej finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek, z zastrzeżeniem ust. 7. 2. Składki na ubezpieczenie chorobowe podlegających temu ubezpieczeniu osób wymienionych w ust. 1 pkt 1\"4, 7 i 8 finansują w całości, z własnych \\rodków, sami ubezpieczeni. 3. Składki na ubezpieczenie wypadkowe osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 38, osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz bezrobotnych pobierających stypendium finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek. 4. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe: 1) osób prowadzących pozarolniczą działalność, 2) osób, o których mowa w art. 7 i 10, finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni. 5. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej oraz osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej oraz składki na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej finansuje w całości minister właściwy do spraw obrony narodowej, ze środków będących w jego dyspozycji. 6. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej finansują w całości ośrodki pomocy społecznej. 7. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Pożarnej pełniących służbę kandydacką finansują w całości właściwe komendy główne ze środków będących w ich dyspozycji. 8. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopach wychowawczych lub pobierających zasiłek macierzyński finansuje w całości budżet państwa. 9. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bezrobotnych finansują w całości powiatowe urzędy pracy z Funduszu Pracy. 10. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10, finansują: 1) duchowni \" w wysokości 20% składki, oraz Fundusz Kościelny \" w wysokości 80% składki, 2) Fundusz Kościelny \" w wysokości 100% składki za członków zakonów kontemplacyjnych-klauzurowych, misjonarzy w okresach pracy na terenach misyjnych. 11. Składki na ubezpieczenie chorobowe duchownych finansują w całości, z własnych środków, ubezpieczeni. 12. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 i ust. 2, finansuje w całości budżet państwa. 13. Składki na ubezpieczenia społeczne niektórych zatrudnionych osób niepełnosprawnych finansowane są zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160 poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668). 14. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj dokumentacji będącej podstawą rozliczeń finansowania składek, o którym mowa w ust. 13."}
{"id":"1996_460_17","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 1\"3 i 5\"13, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu w całości płatnicy składek. 2. Płatnicy składek, o których mowa w ust. 1, obliczają części składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez ubezpieczonych i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do Zakładu. 3. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe ubezpieczeni nie wymienieni w ust. 1 sami obliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu."}
{"id":"1996_460_18","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1\"3, 8 i pkt 13\"18 stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 13. 2. W podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1\"3, nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków. 3. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców ustala się zgodnie z ust. 1, jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo albo w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej. 4. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: 1) posłów i senatorów - stanowi kwota uposażenia, 2) stypendystów sportowych - stanowi kwota stypendium, 3) bezrobotnych \" stanowi kwota zasiłku lub stypendium, 4) osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 - stanowi kwota świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego, 5) żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, z zastrzeżeniem pkt 6, i ubezpieczonych odbywających zastępcze formy służby wojskowej a także pozostających w służbie kandydackiej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz duchownych \" stanowi kwota najniższego wynagrodzenia ustalana przez ministra właściwego do spraw pracy, na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, zwana dalej \"kwotą najniższego wynagrodzenia\", 6) żołnierzy odbywających nadterminową służbę wojskową - stanowi kwota uposażenia - łącznie z kosztami uzyskania i kwotą podatku, o których mowa w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. 5. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej oraz osób przebywających na urlopie wychowawczym stanowi kwota najniższego wynagrodzenia. 6. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających zasiłek macierzyński stanowi kwota tego zasiłku. 7. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz ubezpieczonych podlegających dobrowolnie tym ubezpieczeniom, o których mowa w art. 7 i 10, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż kwota najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3, 9 i 10. 8. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10. Składka w nowej wysokości obowiązuje od trzeciego miesiąca następnego kwartału. 9. Za miesiąc, w którym nastąpiło odpowiednio objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi lub ich ustanie i jeżeli trwały one tylko przez część miesiąca, kwotę najniższej podstawy wymiaru składek zmniejsza się proporcjonalnie, dzieląc ją przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniu. 10. Zasady zmniejszenia najniższej podstawy wymiaru składek, o których mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio w przypadku pobierania przez część miesiąca zasiłków. 11. Na wniosek ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10, podstawa wymiaru może być wyższa niż określona w ust. 4 pkt 5. Składkę od podstawy wymiaru w części przewyższającej kwotę najniższego wynagrodzenia finansują duchowni, instytucje diecezjalne lub zakonne. 12. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe pracowników skierowanych do pracy lub służby w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych misjach specjalnych za granicą stanowi kwota odpowiadająca kwocie ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy przysługującego na podstawie odrębnych przepisów. 13. Za przychód, o którym mowa w ust. 1, w przypadku pracowników, których wynagrodzenie finansowane jest ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, rozumie się wynagrodzenie należne pracownikowi za okres, którego dotyczy to finansowanie."}
{"id":"1996_460_19","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6, 7 i 10, w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone \" z zastrzeżeniem ust. 2 i 9. 2. Jeżeli brak jest podstaw, o których mowa w ust. 1, dla ustalenia przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej, wynagrodzenie to ustala się na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z trzeciego kwartału roku poprzedniego. 3. Do osiągnięcia kwoty, o której mowa w ust.1, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oblicza się i przekazuje do Zakładu od podstawy wymiaru ustalonej zgodnie z art. 18. Od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1, nie pobiera się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. 4. W przypadku gdy osoba, o której mowa w ust. 1, objęta jest ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, o osiągnięciu kwoty, o której mowa w ust. 1, Zakład informuje niezwłocznie płatników składek i tę osobę za pośrednictwem płatników składek. 5. W przypadku gdy do opłacania składek za osobę, o której mowa w ust. 1, zobowiązany jest płatnik oraz z innego tytułu sam ubezpieczony, ubezpieczony po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek może złożyć oświadczenie o zaprzestaniu potrącania składek, zawiadamiając o tym Zakład za pośrednictwem płatnika. Za skutki błędnego oświadczenia odpowiada ubezpieczony. 6. Zakład dokonuje na bieżąco sprawdzenia wysokości rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe . Jeżeli roczna podstawa wymiaru składek została przekroczona w stosunku do kwoty, o której mowa w ust. 1, Zakład zwraca składki obliczone i przekazane od nadwyżki ponad tę kwotę. Nie dokonuje się zwrotów składek przekazanych do otwartych funduszy emerytalnych. 7. Okres nieopłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek, o której mowa w ust. 1, traktuje się jak okres ubezpieczenia w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z FUS. 8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do osób, których podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w myśl art. 13 i art. 14 ust. 2 w danym roku kalendarzowym ustało po opłaceniu składek od rocznej postawy wymiaru, o której mowa w ust.1. 9. Przepisu ust. 8 nie stosuje się przy ustalaniu podlegania ubezpieczeniom chorobowemu i wypadkowemu. 10. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do końca poprzedniego roku kalendarzowego, w drodze obwieszczenia, kwotę ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składki, o której mowa w ust.1."}
{"id":"1996_460_2","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ustawa określa: 1) zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, 2) zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne oraz podstaw ich wymiaru, 3) zasady, tryb i terminy: a) zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych, b) prowadzenia ewidencji ubezpieczonych i płatników składek, c) rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zasiłków z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego, d) opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, 4) zasady prowadzenia kont ubezpieczonych oraz kont płatników składek, 5) zasady działania Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej \"FUS\", 6) organizację, zasady działania i finansowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej \"Zakładem\", 7) zasady działania Funduszu Rezerwy Demograficznej, zwanego dalej \"FRD\", oraz zasady zarządzania tym funduszem, 8) zasady kontroli wykonywania zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych. 2. Rodzaje świadczeń z ubezpieczeń społecznych, warunki nabywania prawa do nich oraz zasady i tryb ich przyznawania określają odrębne przepisy. 3. Wypłacalność świadczeń z ubezpieczeń społecznych gwarantowana jest przez państwo."}
{"id":"1996_460_20","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1."}
{"id":"1996_460_21","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1, oraz wyłączenia z podstawy wymiaru składek niektórych rodzajów przychodów."}
{"id":"1996_460_22","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Stopy procentowe składek wynoszą: 1) 19,52% podstawy wymiaru - na ubezpieczenie emerytalne, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, 2) 13,00% podstawy wymiaru - na ubezpieczenia rentowe, 3) 2,45% podstawy wymiaru - na ubezpieczenie chorobowe, 4) od 0,40% do 8,12% podstawy wymiaru - na ubezpieczenie wypadkowe. 2. Wysokość stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe, dla każdego płatnika składek, określa, z zastrzeżeniem art. 121, na okres nie dłuższy niż trzy lata, w formie decyzji Zakład. Zasady różnicowania stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe określają przepisy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. 3. Część składki na ubezpieczenie emerytalne pochodząca ze składki ubezpieczonego, wynosząca 7,3% podstawy wymiaru składki odprowadzana jest przez Zakład do wybranego przez ubezpieczonego otwartego funduszu emerytalnego, z uwzględnieniem art. 111. 4. Część składki na ubezpieczenie emerytalne, wynosząca 1% podstawy wymiaru składki odprowadzana jest przez Zakład do FRD z uwzględnieniem art. 112 ust.2."}
{"id":"1996_460_23","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Od nie opłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. \" Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137 poz. 926 i Nr 160, poz. 1083). 2. Wyegzekwowane odsetki od części składki na ubezpieczenie emerytalne, o której mowa w art. 22 ust. 3, są odprowadzane do wybranego przez ubezpieczonego otwartego funduszu emerytalnego na jego konto. 3. Składki ściągnięte w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub egzekucji sądowej oraz składki wpłacone w ramach układu ratalnego, z należnymi waloryzacjami, są ewidencjonowane na koncie ubezpieczonego, jeżeli konto to nie zostało wcześniej uzupełnione w trybie art. 40. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się do składek przekazanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych."}
{"id":"1996_460_24","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. W razie nieopłacenia składek lub opłacenia ich w zaniżonej wysokości Zakład może wymierzyć płatnikowi składek dodatkową opłatę do wysokości 100% nieopłaconych składek. Od decyzji w sprawie wymierzenia dodatkowej opłaty przysługuje odwołanie do sądu według zasad określonych w art. 83. 2. Składki oraz odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, dodatkowa opłata i opłata prolongacyjna, zwane dalej \"należnościami z tytułu składek\", nie opłacone w terminie, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub egzekucji sądowej. 3. Należności z tytułu składek podlegają zaspokojeniu w drodze postępowania egzekucyjnego w administracji przed innymi wierzytelnościami, z wyjątkiem kosztów egzekucyjnych, należności za pracę, należności alimentacyjnych oraz rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, jak również kosztów ostatniej choroby i kosztów pogrzebu dłużnika, w wysokości odpowiadającej miejscowym zwyczajom. 4. Należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, a w przypadku przerwania biegu przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, po upływie 10 lat licząc od dnia, w którym stały się wymagalne. 5. Bieg przedawnienia przerywa odroczenie terminu opłacenia należności z tytułu składek, rozłożenie spłaty tych należności na raty i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia tych należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik. 6. Bieg przedawnienia terminów określonych w ust. 4 i 5 ulega zawieszeniu od dnia śmierci spadkodawcy do dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym upłynęły 2 lata od śmierci spadkodawcy. 7. Zwrotu od Zakładu nienależnie opłaconych składek nie można dochodzić, jeżeli od daty ich opłacenia upłynęło 5 lat. 8. Nienależnie opłacone składki odprowadzone do otwartego funduszu emerytalnego podlegają zaliczeniu na poczet przyszłej składki. 9. Odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne oraz dodatkowa opłata finansowane są w całości z własnych środków przez płatnika składek."}
{"id":"1996_460_25","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Należności z tytułu składek są wyłączone z postępowania układowego, określonego prawem o postępowaniu układowym."}
{"id":"1996_460_26","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Zakład ma prawo do występowania z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości dłużnika zalegającego z opłatą należności z tytułu składek także wtedy, gdy dłużnikiem jest państwowa jednostka organizacyjna nie będąca jednostką budżetową. 2. Wystawione przez Zakład dokumenty stwierdzające istnienie należności z tytułu składek oraz jej wysokość są podstawą wpisu hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej własność zobowiązanego. Jeżeli nieruchomość nie posiada księgi wieczystej, zabezpieczenie jest dokonywane przez złożenie tych dokumentów do zbioru dokumentów. 3. Należności z tytułu składek są zabezpieczane hipoteką ustawową na wszystkich nieruchomościach dłużnika. Hipoteka powstaje z dniem wydania przez Zakład decyzji określającej wysokość należności z tytułu składek. 4. Do hipoteki, o której mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy \" Ordynacja podatkowa dotyczące hipoteki ustawowej."}
{"id":"1996_460_27","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Należności z tytułu składek są zabezpieczane ustawowym prawem zastawu na ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika. 2. Do zastawu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy \" Ordynacja podatkowa, dotyczące zastawów skarbowych. 3. Wypis z rejestru zastawów, o którym mowa w art. 46 § 1 ustawy \" Ordynacja podatkowa, wydawany jest na wniosek Zakładu nieodpłatnie."}
{"id":"1996_460_28","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Należności z tytułu składek mogą być umarzane w całości lub w części przez Zakład z uwzględnieniem ust. 2\"4. 2. Należności z tytułu składek mogą być umarzane tylko w przypadku ich całkowitej nieściągalności. 3. Całkowita nieściągalność, o której mowa w ust. 2, zachodzi gdy: 1) dłużnik zmarł nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości nie podlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia i jednocześnie nie ma możliwości przeniesienia odpowiedzialności na osoby trzecie, 2) sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 oraz w art. 218 § 1 pkt 1 i § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r.\" Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106 poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) 3) w przypadku dłużników - osób prawnych, nastąpiło wykreślenie dłużnika z właściwego rejestru osób prawnych, przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność i jednocześnie nie ma możliwości przeniesienia odpowiedzialności na osoby trzecie, 4) nie nastąpiło zaspokojenie należności w zakończonym postępowaniu likwidacyjnym, 5) całkowitą nieściągalność stwierdził urząd skarbowy, właściwy do prowadzenia postępowania egzekucyjnego, 6) jest oczywiste, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwot przekraczających koszty egzekucji. 4. Umorzenie składek powoduje także umorzenie odsetek za zwłokę, dodatkowej opłaty i należnych Zakładowi kosztów egzekucyjnych oraz opłaty prolongacyjnej."}
{"id":"1996_460_29","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Ze względów gospodarczych lub innych przyczyn zasługujących na uwzględnienie, Zakład może na wniosek dłużnika odroczyć termin płatności należności z tytułu składek oraz rozłożyć należność na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych. Odroczenie terminu płatności może dotyczyć jedynie należności finansowanej przez płatnika składek. 2. Od składek, które rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od daty wpływu wniosku o udzielenie tych ulg. 3. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie ustalonych przez Zakład rat, pozostała kwota staje się natychmiast wymagana wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na zasadach określonych w ustawie \" Ordynacja podatkowa. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Zakład ustala opłatę prolongacyjną na zasadach i w wysokości przewidzianej w ustawie - Ordynacja podatkowa dla podatków stanowiących dochód z budżetu państwa."}
{"id":"1996_460_3","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych określone ustawą wykonują: 1) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 2) otwarte fundusze emerytalne, określone w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 3) zakłady emerytalne, określone w przepisach o zakładach emerytalnych, 4) płatnicy składek. 2. Zadania związane z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego płatnicy składek wykonują odpłatnie. Wynagrodzenia płatników składek określa się jako procent kwoty tych świadczeń. Wysokość stopy procentowej oraz tryb rozliczenia tego wynagrodzenia określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Pozostałe zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych płatnicy składek są zobowiązani wykonywać nieodpłatnie. 3. Zakres zadań z ubezpieczeń społecznych wykonywanych przez otwarte fundusze emerytalne i zakłady emerytalne określają przepisy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz o zakładach emerytalnych."}
{"id":"1996_460_30","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Do składek finansowanych przez ubezpieczonych nie będących płatnikami składek nie stosuje się art. 28 i 29."}
{"id":"1996_460_31","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio: art. 26, art. 29 §1 i 2, art. 33 §1-4 i §6-7, art. 51 § 1, art. 55, art. 59 § 1 pkt 1 i 3, art. 60 §1, art. 61 §1, art. 62, art. 72 §1 pkt 1, art. 74 §1 pkt 1, art. 75 §1, art. 76 § 1 pkt 1 lit. c) i e) oraz § 2 i 3, art. 77 § 1, §2 pkt 1 i 2 i § 4, art. 91, art. 93 §1-3, art. 94, art. 97 §1, art. 98 § 1, §2 pkt 1-2 i 4-5 oraz 3, art. 100 § 1, art. 101 §1 i 3, art. 105 §1-3, art. 106 §1 i 2, art. 107 § 1 i 2 pkt 2 i 4, art. 108 §1 i 3, art. 110 § 1 i 2 pkt 2, art.111 § 1-4 i 5 pkt 1, art. 112 § 1-4, §5 pkt 2 i § 6-9, art. 113 oraz art. 115-119 ustawy \" Ordynacja podatkowa."}
{"id":"1996_460_32","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, na ubezpieczenie zdrowotne oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne. Rozdział 4 Zgłoszenia do ubezpieczenia, prowadzenie kont i rejestrów oraz zasady rozliczania składek i zasiłków"}
{"id":"1996_460_33","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zakład prowadzi: 1) konta ubezpieczonych, z których każde jest oznaczone numerem ewidencyjnym nadanym osobie ubezpieczonej przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL), 2) konta płatników składek, oznaczone numerem identyfikacji podatkowej NIP nadanym przez Urząd Skarbowy, 3) Centralny Rejestr Ubezpieczonych, 4) Centralny Rejestr Płatników Składek, 5) Centralny Rejestr Członków Otwartych Funduszy Emerytalnych, 6) Centralny Rejestr Otrzymujących Emerytury z Zakładów Emerytalnych, 7) inne rejestry niezbędne do realizacji zadań określonych odrębnymi przepisami. 2. Jeżeli osoba ubezpieczona, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie posiada numeru PESEL, nie podała go lub podany numer budzi wątpliwości co do jego prawidłowości, konto ubezpieczonego oznacza się numerem NIP lub serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do płatników składek, z tym że ich konta oznacza się: numerem z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON) lub numerem PESEL bądź serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu. 4. Zakład jest uprawniony do nieodpłatnego korzystania z: 1) Centralnej Bazy Danych RCI PESEL, 2) danych zgromadzonych w Krajowej Ewidencji Podatników na zasadach przewidzianych w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników, 3) danych zgromadzonych w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), prowadzonym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 5. Szczegółowy zakres danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 1 pkt 3-7, określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego uwzględniając w nich również dane dotyczące wykształcenia oraz wykonywanego zawodu."}
{"id":"1996_460_34","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zakład zapewnia rzetelność i kompletność informacji gromadzonych na kontach ubezpieczonych i na kontach płatników składek w sposób uregulowany niniejszą ustawą. 2. Informacje zawarte na koncie ubezpieczonego i koncie płatnika składek prowadzonych w formie elektronicznej, które przekazane zostały w postaci dokumentu pisemnego albo elektronicznego, są środkiem dowodowym w postępowaniu administracyjnym i sądowym z zakresu ubezpieczeń społecznych. 3. Do informacji zawartych na kontach ubezpieczonych i kontach płatników składek oraz danych źródłowych będących podstawą zapisów na tych kontach stosuje się przepisy o ochronie danych osobowych. 4. Wykorzystywanie danych osobowych i innych informacji zgromadzonych na kontach ubezpieczonych dopuszczalne jest jedynie w przypadkach określonych w ustawie."}
{"id":"1996_460_35","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Ubezpieczeni i płatnicy składek są zobowiązani podawać nadane im numery, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 i 3, na wszystkich dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi, w tym z rozliczaniem i opłacaniem składek oraz przyznawaniem i wypłatą świadczeń określonych odrębnymi przepisami."}
{"id":"1996_460_36","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych. 2. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób określonych w art. 6 ust. 1 pkt 1\"4, 6\"9, 11\"18, 20 i ust. 2, duchownych będących członkami zakonów lub klasztorów oraz osób współpracujących, o których mowa w art. 8 ust. 11, należy do płatnika składek. 3. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, 10 i 19, z zastrzeżeniem ust. 2, należy do tych osób. 4. Zgłoszeń, o których mowa w ust. 2 i 3, dokonuje się w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Osoby, które obejmowane są ubezpieczeniami społecznymi na zasadach dobrowolności, z wyłączeniem osób, które zamierzają kontynuować ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgłaszają wniosek o objęcie ubezpieczeniem w terminie przez nie wybranym. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 6. Osoby, które zamierzają kontynuować ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgłaszają wniosek o objęcie tymi ubezpieczeniami w terminie 30 dni od ustania ubezpieczeń społecznych. 7. Prawdziwość danych zawartych w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych osoba zgłaszana potwierdza własnoręcznym podpisem. 8. W przypadku przekazywania do Zakładu zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych w postaci dokumentu elektronicznego, zgłoszenie w postaci dokumentu pisemnego z własnoręcznym podpisem osoby zgłaszanej płatnik przechowuje przez okres 5 lat. 9. Zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych według ustalonego wzoru dokonuje się w jednostce organizacyjnej Zakładu. Na podstawie pierwszego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zakładane jest konto, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1. 10. Zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych zawiera w szczególności następujące dane dotyczące osoby zgłaszanej: PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2, nazwisko, imię pierwsze i drugie, datę urodzenia, nazwisko rodowe, obywatelstwo i płeć, w przypadku cudzoziemca - posiadanie karty stałego lub czasowego pobytu wydanej w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, tytuł ubezpieczenia, wymiar czasu pracy, stopień pokrewieństwa lub powinowactwa oraz pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym z pracodawcą, zleceniodawcą, osobą prowadzącą pozarolniczą działalność, stopień niepełnosprawności, stopień niezdolności do pracy, wykonywanie pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, posiadanie ustalonego prawa do emerytury lub renty, adres zameldowania na stałe miejsce pobytu, adres zamieszkania, jeżeli jest inny niż adres zameldowania na stałe miejsce pobytu, adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres zameldowania na stałe miejsce pobytu i adres zamieszkania. 11. Każda osoba, w stosunku do której wygasł tytuł do ubezpieczeń społecznych podlega wyrejestrowaniu z tych ubezpieczeń. Zgłoszenie wyrejestrowania płatnik składek jest zobowiązany złożyć w terminie 7 dni od daty zaistnienia tego faktu. Przepisy ust. 2-3 i 9 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_460_37","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. W przypadku niedokonania zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych w myśl art. 36 ust. 2\"4 zgłoszenia dokonuje z urzędu Zakład. 2. Organy właściwe do wydawania uprawnień na prowadzenie działalności pozarolniczej, o której mowa w art. 8 ust. 6, przekazują jednostce organizacyjnej Zakładu kopie uprawnień udzielonych osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, jak również kopie decyzji cofających te uprawnienia, jeżeli nie mają one obowiązku uzyskiwania wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej REGON."}
{"id":"1996_460_38","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W razie sporu dotyczącego obowiązku ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje decyzję osobie zainteresowanej oraz płatnikowi składek . 2. Zakład wydaje również decyzję o objęciu ubezpieczeniami społecznymi w razie gdy zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych nastąpiło przez Zakład."}
{"id":"1996_460_39","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Nie później niż w terminie, o którym mowa w art. 36 ust. 4, ubezpieczony jest zobowiązany do zawarcia umowy z otwartym funduszem emerytalnym, z zastrzeżeniem art. 111. 2. W przypadku gdy ubezpieczony nie dopełni obowiązku określonego w ust. 1, w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, Zakład wzywa ubezpieczonego na piśmie do zawarcia umowy z otwartym funduszem emerytalnym nie później niż do przedostatniego dnia roboczego danego kwartału. Jeżeli od daty otrzymania wezwania do przedostatniego dnia roboczego danego kwartału jest mniej niż 30 dni, termin, o którym mowa, mija w przedostatnim dniu następnego kwartału kalendarzowego. Jeżeli ubezpieczony nie dopełni obowiązku zawarcia umowy w tych terminach, Zakład wyznacza otwarty funduszu emerytalny w drodze losowania. 3. Zakład przeprowadza losowanie, o którym mowa w ust. 2, w ostatnim dniu roboczym każdego kwartału kalendarzowego, przy czym liczba ubezpieczonych uzyskujących członkostwo w poszczególnych otwartych funduszach, określanych w wyniku losowania, powinna być proporcjonalna do liczby członków tych funduszy na koniec kwartału poprzedzającego kwartał, w którym przeprowadzane jest losowanie. 4. Do dnia przeprowadzenia losowania o którym mowa w ust. 2 i 3, część składki, o której mowa w art. 22 ust. 3, jest zdeponowana na odrębnym rachunku prowadzonym przez Zakład. Nominalną wartość składki przekazuje się na rachunek ubezpieczonego w wylosowanym otwartym funduszu emerytalnym. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania przez Zakład losowania, o którym mowa w ust. 2 i 3."}
{"id":"1996_460_4","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) ubezpieczeni \" osoby fizyczne podlegające chociaż jednemu z ubezpieczeń społecznych, o których mowa w art. 1, 2) płatnik składek: a) pracodawca - w stosunku do pracowników oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, b) jednostka wypłacająca świadczenia socjalne i zasiłki socjalne - w stosunku do osób pobierających świadczenia socjalne wypłacane w okresie urlopu oraz osób pobierających zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, c) podmiot, na rzecz którego wykonywana jest odpłatnie praca w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania - w stosunku do osób, które ją wykonują, na podstawie skierowania do pracy, d) ubezpieczony wyłącznie zobowiązany do opłacenia składek na własne ubezpieczenia społeczne, e) Kancelaria Sejmu i Kancelaria Senatu - w stosunku do posłów i senatorów, f) duchowny diecezjalny albo przełożony domu zakonnego lub klasztoru w stosunku do członków swych zakonów, g) jednostka organizacyjna podległa ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej w stosunku do: - żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej lub osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej, - żołnierzy zawodowych, h) jednostka organizacyjna podległa Komendzie Głównej Policji - w stosunku do funkcjonariuszy Policji, i) jednostka organizacyjna podległa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - w stosunku do funkcjonariuszy oraz żołnierzy, j) jednostka organizacyjna podległa ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości - w stosunku do funkcjonariuszy Służby Więziennej, k) ośrodek pomocy społecznej - w stosunku do osób pobierających zasiłki stałe lub gwarantowane zasiłki okresowe z pomocy społecznej, l) Urząd Ochrony Państwa - w stosunku do funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, ł) powiatowy urząd pracy - w stosunku do osób pobierających zasiłek dla bezrobotnych lub stypendium, m) Zakład \" w stosunku do osób przebywających na urlopach wychowawczych lub pobierających zasiłek macierzyński, n) podmiot wypłacający stypendium sportowe - w stosunku do osób pobierających te stypendia, 3) składki \" składki na ubezpieczenia społeczne osób wymienionych w pkt 1, 4) zasiłki \" zasiłki i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia chorobowego oraz ubezpieczenia wypadkowego, 5) deklaracja rozliczeniowa \" zestawienie informacji o należnych składkach na fundusze, na które składki pobiera Zakład, kwot rozliczanych w ciężar składek oraz kwot należnych do zapłaty, 6) imienny raport miesięczny \" informacje o osobie podlegającej ubezpieczeniom społecznym przedkładane Zakładowi przez płatnika składek za dany miesiąc kalendarzowy, 7) konto ubezpieczonego \" konto, na którym ewidencjonowane są składki oraz informacje dotyczące przebiegu ubezpieczeń społecznych danego ubezpieczonego, 8) konto płatnika \" konto, na którym ewidencjonowana jest kwota zobowiązań z tytułu składek oraz innych składek danego płatnika zbieranych przez Zakład, kwoty zapłaconych składek, stan rozliczeń oraz inne informacje dotyczące płatnika składek, 9) przychód \" przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy, 10) przychód z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych - przychody z tytułu pracy w spółdzielni i z tytułu wytwarzania na jej rzecz produktów rolnych, 11) otwarty fundusz emerytalny \" fundusz wybrany przez ubezpieczonego spośród funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 12) zakład emerytalny \" wybrany przez ubezpieczonego zakład emerytalny, wypłacający emeryturę dożywotnią, działający na podstawie przepisów o zakładach emerytalnych."}
{"id":"1996_460_40","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Na koncie ubezpieczonego gromadzi się informacje o wysokości wpłaconych i zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne, po odprowadzeniu składki na otwarte fundusze emerytalne. 2. Na koncie ubezpieczonego ewidencjonuje się informacje: 1) wymienione w drukach: zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, imiennym raporcie miesięcznym i w deklaracji rozliczeniowej, 2) o członkostwie w otwartym funduszu emerytalnym i o terminach przekazania składek do tego funduszu, 3) o członkostwie w kasie chorych i o terminach przekazania składek do tej kasy, 4) o wysokości należnych i wpłaconych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne oraz o wysokości należnej i odprowadzonej składki na otwarty fundusz emerytalny, 5) o faktach pozaubezpieczeniowych, mających wpływ na prawo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i na ich wysokość, 6) o wysokości emerytury dożywotniej wypłacanej przez zakład emerytalny, 7) niezbędne do przyznania i wypłaty świadczeń z ubezpieczeń społecznych, a także świadczeń finansowanych z budżetu państwa oraz o dokonanych wypłatach, 8) niezbędne do ustalenia kapitału początkowego, 9) o kapitale początkowym oraz zwaloryzowanym kapitale początkowym, 10) niezbędne do realizacji przez Zakład zadań zleconych na podstawie odrębnych przepisów. 3. Ubezpieczony, który w ciągu 3 miesięcy od otrzymania wynagrodzenia stwierdził, że płatnik składki nie płacił należnej składki na ubezpieczenie emerytalne, może wystąpić z wnioskiem o uzupełnienie tej składki. 4. Zakład na wniosek ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 3, dokonuje na koncie ubezpieczonego uzupełnienia kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne do wysokości składek należnych wraz z waloryzacją. 5. W przypadku gdy Zakład stwierdzi, że od 6 miesięcy składka na ubezpieczenie emerytalne jest nieopłacona, bądź wpłacona w wysokości niższej niż należna, powinien niezwłocznie zawiadomić ubezpieczonego. 6. Ubezpieczony w terminie 2 miesięcy od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5, powinien wystąpić z wnioskiem o uzupełnienie składki. 7. Zakład na wniosek ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 6, dokonuje na koncie ubezpieczonego uzupełnienia kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne do wysokości składek należnych od ubezpieczonego wraz z waloryzacją. 8. Zakład może odmówić uzupełnienia kwoty składki, o której mowa w ust. 4 i 7, w razie współdziałania ubezpieczonego z płatnikiem składek w celu uniknięcia obowiązku opłacania składek. 9. Zakład uzupełnia konto ubezpieczonego z urzędu, jeżeli nieopłacenie składki na ubezpieczenie emerytalne było wynikiem umorzenia należności, o którym mowa w art. 28, z uwzględnieniem art. 30 lub przedawnienia, o którym mowa w art. 24, jeżeli konto ubezpieczonego nie zostało wcześniej uzupełnione. 10. Przepisów ust. 3-9 nie stosuje się do ubezpieczonych, którzy opłacają składki na ubezpieczenie emerytalne w całości z własnych środków."}
{"id":"1996_460_41","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Płatnik składek przekazuje do Zakładu imienne raporty miesięczne, po upływie każdego miesiąca kalendarzowego, w terminie ustalonym dla rozliczania składek. 2. Jeżeli obowiązek ubezpieczeń społecznych wygasł w ciągu miesiąca kalendarzowego, płatnik składek przekazuje do Zakładu raport, o którym mowa w ust. 1, za okres ubezpieczenia w danym miesiącu, w terminie 7 dni od zaistnienia tego faktu. 3. Imienny raport miesięczny zawiera informacje dotyczące płatnika składek określone w art. 43 ust. 4 i 5, miesiąc i rok, których raport dotyczy, oraz: 1) numery identyfikacyjne ubezpieczonego (PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2), 2) nazwisko i imię, 3) wymiar czasu pracy, 4) zestawienie należnych składek na ubezpieczenia społeczne w podziale na ubezpieczenie: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, zawierające dane o: a) tytule ubezpieczenia, b) podstawie wymiaru składek, c) kwocie składki w podziale na należną od ubezpieczonego i płatnika składek, d) kwocie obniżenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe wynikającego z ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 932 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610), 5) podstawę wymiaru i kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, 6) informacje niezbędne do uznania okresów pracy za okresy pracy górniczej, 7) rodzaje i okresy przerw w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne, 8) informacje o wypłaconych zasiłkach oraz wynagrodzeniach z tytułu niezdolności do pracy wypłaconych na podstawie Kodeksu pracy oraz o zasiłkach finansowanych z budżetu państwa, 9) oświadczenie płatnika składek, że dane zawarte w raporcie są zgodne ze stanem faktycznym, potwierdzone podpisem płatnika składek lub osoby przez niego upoważnionej. 4. Imienny raport miesięczny zawiera również zestawienie wypłaconych składników wynagrodzenia w zakresie niezbędnym do określenia wysokości zasiłków oraz datę sporządzenia raportu miesięcznego, podpis płatnika składek albo osoby przez niego upoważnionej. 5. Imienne raporty miesięczne mogą zawierać informacje o złożeniu przez ubezpieczonego zawiadomienia o przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o którym mowa w art. 19 ust. 5. 6. Płatnik składek zobowiązany jest do złożenia imiennego raportu miesięcznego korygującego, w formie nowego dokumentu zawierającego wszystkie dane określone w ust. 3-5, z uwzględnieniem zaistniałych zmian, w każdym przypadku, gdy po złożeniu imiennego raportu miesięcznego: 1) występuje konieczność korekty danych wykazanych w imiennym raporcie miesięcznym w związku z wydaniem decyzji, o której mowa w art. 38, 2) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 42, 3) nieprawidłowości w opłacaniu składek ustalił w drodze kontroli Zakład. 7. Imienny raport miesięczny korygujący w przypadkach, o których mowa w ust. 6 pkt 1 i 2, płatnik przekazuje w terminie 7 dni odpowiednio od daty wystąpienia tych okoliczności lub otrzymania decyzji; w przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3 - w terminie 30 dni od otrzymania ustaleń kontroli. 8. Informacje zawarte w raportach, o których mowa w ust. 1-6, płatnik składek przekazuje ubezpieczonemu na piśmie w celu ich weryfikacji. 9. Przepisy ust. 1-8 stosuje się odpowiednio do składek na ubezpieczenia zdrowotne, z zastrzeżeniem ust. 10. 10. W przypadku pobierania składek na ubezpieczenie zdrowotne z emerytur i rent płatnik składek przekazuje co miesiąc emerytowi lub renciście informację o pobranej składce na dowodzie potwierdzającym kwotę przekazanej emerytury lub renty. 11. Ubezpieczony zgłasza na piśmie lub do protokołu do płatnika składek wniosek o sprostowanie informacji zawartych w imiennym raporcie miesięcznym w terminie 3 miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 8, jeżeli, jego zdaniem, nie są one zgodne ze stanem faktycznym. O fakcie tym informuje Zakład. W razie nie uwzględnienia przez płatnika składek reklamacji w terminie jednego miesiąca od daty jej wpływu, na wniosek ubezpieczonego, Zakład po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydaje decyzję. 12. Jeżeli ubezpieczony nie zakwestionuje informacji zawartych w imiennym raporcie miesięcznym w terminie określonym w ust. 11, to informacje te uznaje się za zgodne ze stanem faktycznym, chyba że informacje dotyczące okresu objętego raportem zakwestionuje Zakład, wydając decyzję. 13. Jeżeli Zakład zakwestionuje i zmieni informacje przekazane przez płatnika składek, zawiadamia o tym ubezpieczonego i płatnika składek. Jeżeli w terminie określonym w ust. 11 osoba ubezpieczona i płatnik składek nie złożą wniosku o zmianę stanowiska Zakładu, informacje uznane przez Zakład traktuje się jako prawdziwe. W razie złożenia takiego wniosku, Zakład po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydaje decyzję. 14. Przepisy ust. 11-13 mają zastosowanie do raportów, o których mowa w ust. 6."}
{"id":"1996_460_42","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. O wszelkich zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 36, oraz w raportach, o których mowa w art. 41, płatnik składek zawiadamia Zakład w terminie 7 dni od daty zaistnienia tych zmian."}
{"id":"1996_460_43","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Płatnicy składek są zobowiązani do złożenia druku - zgłoszenie płatnika składek w Zakładzie w terminie 7 dni od: 1) daty zatrudnienia pierwszego pracownika lub powstania stosunku prawnego uzasadniającego objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi pierwszej osoby, 2) daty powstania obowiązku ubezpieczeń emerytalnego i rentowych dla ubezpieczonych wyłącznie zobowiązanych do płacenia składek na własne ubezpieczenie albo składek na ubezpieczenie osób z nimi współpracujących. 2. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10, oraz osoby podlegające dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, z wyłączeniem osób wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 5, wyłącznie zobowiązane do opłacania składek na własne ubezpieczenia, dokonują zgłoszenia płatnika składek łącznie ze zgłoszeniem do ubezpieczeń społecznych. 3. Zgłoszenia według ustalonego wzoru płatnicy składek dokonują w jednostce organizacyjnej Zakładu. 4. Zgłoszenie płatnika składek - osoby fizycznej zawiera w szczególności następujące dane: NIP, REGON, PESEL lub inny numer, który zapewnia prawidłową identyfikację, nazwisko, imię pierwsze i drugie, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, rodzaj i numer uprawnienia, na podstawie którego prowadzona jest pozarolnicza działalność, nazwę organu wydającego uprawnienie oraz datę jego wydania, datę rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności, nazwę skróconą firmy, pod którą prowadzona jest pozarolnicza działalność, datę powstania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, wykaz rachunków bankowych, posiadanie statusu zakładu pracy chronionej lub aktywności zawodowej, adres siedziby, adres zamieszkania, jeżeli jest inny niż adres siedziby, adres do korespondencji, adres prowadzenia działalności. 5. Zgłoszenie płatnika składek - osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej zawiera w szczególności następujące dane: NIP, REGON, nazwę skróconą płatnika, nazwę zgodną z aktem prawnym konstytuującym płatnika, nazwę organu założycielskiego płatnika, występowanie obowiązku wpisu do rejestru lub ewidencji, nazwę organu rejestrowego lub ewidencyjnego, datę i numer wpisu do rejestru lub ewidencji, datę rozpoczęcia wykonywania działalności, z którą łączy się obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, datę powstania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, wykaz rachunków bankowych, posiadanie statusu zakładu pracy chronionej lub aktywności zawodowej, adres siedziby i adres do korespondencji, adres prowadzenia działalności."}
{"id":"1996_460_44","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. O wszelkich zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 43, płatnik składek zawiadamia Zakład w terminie 14 dni od zaistnienia tych zmian."}
{"id":"1996_460_45","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Na koncie płatnika składek: 1) ewidencjonuje się dane identyfikacyjne, numery NIP, REGON oraz ewentualnie PESEL, nazwy i numery rachunków bankowych płatnika, dane informacyjne płatnika składek, w tym szczególną formę prawną według krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), numer według Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD), numer według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) oraz wszelkie inne dane konieczne dla obsługi konta, a w szczególności dla celów rozliczania należności z tytułu składek oraz dla celów prowadzenia postępowania egzekucyjnego, w tym informacje dotyczące wspólników spółek cywilnych, jawnych i komandytowych, w zakresie rejestrowanym w Krajowej Ewidencji Podatników, 2) prowadzone są rozliczenia należnych składek, wypłacanych przez płatnika zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych podlegających zaliczeniu na poczet składek oraz innych składek pobieranych przez Zakład, 3) ewidencjonuje się dane niezbędne do realizacji przez Zakład zadań zleconych odrębnymi przepisami."}
{"id":"1996_460_46","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. 2. Rozliczenie składek, o których mowa w ust. 1 oraz wypłaconych przez płatnika w tym samym miesiącu zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych podlegających rozliczeniu na poczet składek następuje w deklaracji rozliczeniowej według ustalonego wzoru. Nie podlegają rozliczeniu w deklaracji rozliczeniowej zasiłki wypłacone przez płatnika bezpodstawnie. 3. Deklarację rozliczeniową oraz imienne raporty miesięczne płatnik składek przekazuje bezpośrednio do wskazanej przez Zakład jednostki organizacyjnej. 4. Deklaracja rozliczeniowa zawiera: 1) dane identyfikacyjne płatnika składek, a w szczególności numery NIP, REGON, PESEL lub inny numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 33 ust. 3, nazwę skróconą firmy, a w przypadku płatników składek - osób fizycznych - nazwisko i imię, 2) informacje o liczbie ubezpieczonych, 3) zestawienie należnych składek na poszczególne rodzaje ubezpieczeń społecznych z uwzględnieniem podziału na składki finansowane przez ubezpieczonego i przez płatnika oraz budżet państwa i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 4) kwoty wypłaconych zasiłków oraz zasiłków finansowanych z budżetu państwa, podlegających rozliczeniu w ciężar składek na ubezpieczenia społeczne, 5) kwoty przysługujących płatnikowi wynagrodzeń w myśl art. 3 ust. 2 ustawy oraz art. 25a ustawy z dnia 26 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnych (Dz.U. Nr 75, poz. 468 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), 6) zestawienie należnych składek na: a) ubezpieczenie zdrowotne, b) Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 7) zestawienie zbiorcze i wynikowe należnych składek i składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz kwot do zapłaty, 8) dla osób, które w całości opłacają składki na ubezpieczenia z własnych środków - tytuł ubezpieczenia, podstawę wymiaru i ewentualne pomniejszenia wynikające z art. 19 ust. 1, 9) oświadczenie płatnika składek, że dane zawarte w deklaracji są zgodne ze stanem faktycznym, potwierdzone podpisem płatnika składek lub osoby przez niego upoważnionej."}
{"id":"1996_460_47","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, nie później niż: 1) do 12 dnia następnego miesiąca - dla osób fizycznych opłacających składkę wyłącznie za siebie, 2) do 8 dnia następnego miesiąca - dla jednostek budżetowych, jednostek gospodarki pozabudżetowej w rozumieniu art. 14-17 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042), 3) do 15 dnia następnego miesiąca - dla pozostałych płatników. 2. Płatnik składek, który opłaca składki wyłącznie za siebie, przysyła jedynie deklarację rozliczeniową. 3. Płatnik składek zobowiązany jest złożyć deklarację rozliczeniową korygującą, w której zmiana danych następuje w formie całego dokumentu zawierającego nowe skorygowane dane w każdym przypadku, o którym mowa w art. 41 ust. 6, łącznie z raportem miesięcznym korygującym. W przypadku jeśli korekta dotyczy danych wykazanych wyłącznie w deklaracji rozliczeniowej, deklarację rozliczeniową korygującą składa się w ciągu 7 dni od stwierdzenia nieprawidłowości. W takim wypadku raportów, o których mowa w art. 41 ust. 6, nie składa się. 4. Składki lub wpłaty opłaca się na wskazane przez Zakład rachunki bankowe odrębnymi wpłatami, w podziale na: 1) ubezpieczenia społeczne, 2) ubezpieczenia zdrowotne, 3) Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 4) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przy użyciu dokumentów płatniczych określonych w art. 49 ust. 3. 5. Informacje zawarte w dokumentach płatniczych przekazywane są poprzez międzybankowy system elektroniczny jako zlecenie płatnicze dla Zakładu. Zlecenie to powinno w szczególności zawierać datę obciążenia rachunku bankowego płatnika, jeżeli wpłata dokonana jest w formie polecenia przelewu, lub datę dokonania wpłaty, jeżeli wpłata dokonana jest w formie gotówkowej. 6. Dokument płatniczy musi zawierać w szczególności informacje o numerze identyfikacji podatkowej NIP płatnika oraz o jego numerze PESEL lub REGON bądź innym identyfikatorze, o którym mowa w art. 33 ust. 3, a także o tytule wpłaty oraz okresie, za jaki jest dokonywana. 7. Brak możliwości zidentyfikowania wpłaty nie obciąża Zakładu. 8. Instytucje obsługujące wpłaty składek na ubezpieczenie społeczne są zobowiązane do niezwłocznego transferu za pośrednictwem międzybankowego systemu rozliczeń elektronicznych. 9. Przekazanie składki do otwartego funduszu emerytalnego przez Zakład następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 2 dni roboczych, licząc od otrzymania składki opłaconej przy użyciu dokumentu płatniczego określonego w art. 49 ust. 3, raportów miesięcznych i deklaracji, z zastrzeżeniem ust. 11 oraz art. 118. 10. Jeżeli Zakład nie jest w stanie przekazać składki do otwartego funduszu emerytalnego z uwagi na błędy w przekazanych mu informacjach, kwoty składek gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym do czasu ich identyfikacji. 11. Płatnik składek jest zwolniony z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych za kolejny miesiąc, jeżeli nie nastąpiły żadne zmiany w stosunku do miesiąca poprzedniego, a wpłaty dokonywane są w terminie w niezmienionej wysokości, z zastrzeżeniem ust. 12. Zwolnienie nie dotyczy deklaracji rozliczeniowej oraz raportów za miesiąc grudzień. 12. Płatnik składek jest zobowiązany przekazać ubezpieczonemu informacje, o których mowa w art. 41 ust. 8, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym był zwolniony z obowiązku przedkładania imiennego raportu miesięcznego do Zakładu. 13. Jeżeli płatnik, o którym mowa w ust. 11, nie ureguluje składek za określony miesiąc, Zakład dokonuje przypisu składek z urzędu w wysokości wynikającej z ostatnio złożonej deklaracji rozliczeniowej i zawiadamia o tym fakcie płatnika. Postanowienia art. 48 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 14. Przepisy niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i ubezpieczenie zdrowotne oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 15. 15. Deklarację rozliczeniową i składki na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przekazuje się i opłaca w terminie do dnia 20 następnego miesiąca."}
{"id":"1996_460_48","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Jeżeli płatnik składek nie złoży w terminie deklaracji rozliczeniowej nie będąc z tego obowiązku zwolniony, Zakład dokonuje wymiaru składek z urzędu w wysokości wynikającej z ostatnio złożonej deklaracji rozliczeniowej, bez uwzględnienia wypłaconych zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych, zawiadamiając o tym płatnika. 2. Jeżeli po wymierzeniu składek z urzędu płatnik składek złoży deklarację rozliczeniową, Zakład koryguje wymiar składek do wysokości wynikającej ze złożonej deklaracji rozliczeniowej, z uwzględnieniem wykazanych w deklaracji zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych."}
{"id":"1996_460_49","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) kolejność zaliczania wpłat składek na FUS oraz innych należności, do których poboru jest zobowiązany Zakład, jeżeli płatnik opłaca je i przekazuje niezgodnie z przepisami ustawy, 2) szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach rozliczania składek i wypłaconych zasiłków, zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz kolejność zaliczania wpłat składek na poszczególne fundusze z uwzględnieniem pierwszeństwa zaspokojenia należności funduszu emerytalnego. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa wzory: 1) zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych, 2) imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, 3) zgłoszeń płatnika składek, 4) deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących, 5) innych dokumentów niezbędnych do prowadzenia kont płatników składek i kont ubezpieczonych. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, po zaopiniowaniu przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, wzory bankowych dokumentów płatniczych stosowanych przez płatników składających dyspozycje płatności składek na ubezpieczenie społeczne w postaci dokumentu pisemnego. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do innych należności, do których poboru jest zobowiązany Zakład."}
{"id":"1996_460_5","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Ubezpieczenie społeczne rolników, jeżeli nie podlegają oni obowiązkowi ubezpieczeń społecznych na podstawie ustawy, regulują odrębne przepisy. 2. Nie podlegają ubezpieczeniom społecznym określonym w ustawie obywatele państw obcych, których pobyt na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej nie ma charakteru stałego i którzy są zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Rozdział 2 Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym"}
{"id":"1996_460_50","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. W terminie do dnia 31 marca każdego roku, Zakład zobowiązany jest przesłać ubezpieczonemu informacje dotyczące danych zgromadzonych na koncie ubezpieczonego, a w szczególności o wysokości zaewidencjonowanych na koncie zwaloryzowanych kwot na dzień 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego, oraz o wysokości hipotetycznej emerytury, jaką ubezpieczony uzyskałby w wieku emerytalnym określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. W celu oszacowania hipotetycznej emerytury, o której mowa w ust. 1, zaewidencjonowane na koncie ubezpieczonego na dzień 31 grudnia poprzedniego roku zwaloryzowane składki i kapitał początkowy dzieli się przez średnie dalsze trwanie życia w wieku emerytalnym, określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ustalone dla ubezpieczonego na dzień 31 grudnia poprzedniego roku. Kwotę tę dzieli się również przez średnie dalsze trwanie życia w wieku przekraczającym wiek emerytalny o rok, a także dwa, trzy i cztery lata. W przypadku, gdy ubezpieczony przekroczył wiek emerytalny, hipotetyczną emeryturę oblicza się dla jego faktycznego wieku oraz dla kolejnych pięciu lat. 3. Dane zgromadzone na koncie ubezpieczonego, o których mowa w art. 40, i na koncie płatnika składek, o których mowa w art. 45, mogą być udostępniane sądom, prokuratorom, organom kontroli skarbowej oraz Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, z uwzględnieniem przepisów dotyczących ochrony danych osobowych. 4. Dane, o których mowa w ust. 3, udostępnia się także na wniosek osób fizycznych i płatników składek, których dotyczą informacje zawarte na kontach. Rozdział 5 Fundusz Ubezpieczeń Społecznych"}
{"id":"1996_460_51","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Fundusz Ubezpieczeń Społecznych jest państwowym funduszem celowym, powołanym w celu realizacji zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych. 2. Dysponentem FUS jest Zakład."}
{"id":"1996_460_52","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Przychody FUS pochodzą: 1) ze składek na ubezpieczenia społeczne, nie podlegających przekazaniu na rzecz otwartych funduszy emerytalnych, 2) z dotacji na sfinansowanie składek osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 19, 3) z wpłat z budżetu państwa oraz z innych instytucji, przekazanych na świadczenia, których wypłatę zlecono Zakładowi, z wyjątkiem wpłat z instytucji zagranicznych, 4) z oprocentowania rachunków bankowych FUS, 5) z odsetek od nieterminowo regulowanych zobowiązań wobec FUS, 6) ze zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, wraz z odsetkami, 7) z dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 24 ust. 1, i z opłaty prolongacyjnej, 8) z dotacji z budżetu państwa, 9) ze środków FRD, o których mowa w art. 59. 2. Składkę na ubezpieczenia społeczne zalicza się do przychodów FUS w miesiącu następującym po miesiącu, za który składka jest należna. 3. Na należności wątpliwe FUS nie tworzy rezerw w ciężar wyniku finansowego, o których mowa w przepisach o rachunkowości."}
{"id":"1996_460_53","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. W granicach określonych w ustawie budżetowej FUS może otrzymywać z budżetu państwa dotacje. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone wyłącznie na uzupełnienie środków na wypłaty świadczeń gwarantowanych przez państwo, jeśli przychody przekazywane na rachunki funduszy określonych w art. 55 pkt 1\"4 oraz środki zgromadzone na funduszach rezerwowych nie zapewniają pełnej i terminowej wypłaty świadczeń finansowanych z przychodów FUS. 3. Za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych FUS może zaciągać kredyty i pożyczki."}
{"id":"1996_460_54","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Ze środków zgromadzonych w FUS finansowane są: 1) wypłaty świadczeń z ubezpieczenia emerytalnego, rentowego, chorobowego oraz wypadkowego, 2) wydatki na prewencję rentową, 3) spłaty kredytów i pożyczek wraz z odsetkami, zaciąganych w celu wypłaty świadczeń z FUS, 4) odsetki za nieterminowe wypłaty świadczeń, 5) należności dla płatników składek, o których mowa w art. 3 ust. 2, 6) wydatki związane z realizacją zadań, o których mowa w art. 52 ust. 1 pkt 3, 7) składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 19, 8) odpisy stanowiące przychody Zakładu, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1996_460_55","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ramach FUS wyodrębnia się fundusze: 1) emerytalny, z którego finansowane są wypłaty emerytur, 2) rentowy, z którego finansowane są wypłaty rent z tytułu niezdolności do pracy, rent szkoleniowych, rent rodzinnych, dodatków do rent rodzinnych dla sierot zupełnych, dodatków pielęgnacyjnych, zasiłków pogrzebowych oraz świadczenia zlecone Zakładowi do wypłaty podlegające finansowaniu z budżetu państwa, a także koszty prewencji rentowej, 3) chorobowy, z którego finansowane są świadczenia określone w odrębnych przepisach, 4) wypadkowy, z którego finansowane są świadczenia określone w odrębnych przepisach, 5) rezerwowe dla: a) ubezpieczeń rentowych oraz chorobowego, b) ubezpieczenia wypadkowego."}
{"id":"1996_460_56","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Fundusze rezerwowe tworzy się: 1) dla ubezpieczeń rentowych oraz chorobowego ze środków pozostających w dniu 31 grudnia każdego roku na rachunkach funduszy, o których mowa w art. 55 pkt 2 \" 3, pomniejszonych o kwoty niezbędne do zapewnienia wypłat świadczeń przypadających na pierwszy miesiąc kolejnego roku, 2) dla ubezpieczenia wypadkowego ze środków pozostających w dniu 31 grudnia każdego roku na rachunku funduszu wypadkowego, pomniejszonych o kwoty niezbędne do zapewnienia wypłat świadczeń przypadających na pierwszy miesiąc kolejnego roku, 3) z odsetek od ulokowanych środków funduszy rezerwowych. 2. Środki funduszy rezerwowych mogą być wykorzystane jedynie na uzupełnienie niedoborów funduszy rentowego, chorobowego i wypadkowego. 3. Środki funduszy rezerwowych mogą być lokowane jedynie na lokatach bankowych oraz w papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa, chyba że Rada Ministrów, na wniosek Prezesa Zakładu, zezwoli na ulokowanie środków w inny sposób. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej oraz zasady lokowania środków FUS."}
{"id":"1996_460_57","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie budżetowej określa się corocznie kwotę wydatków na prewencję rentową. Rozdział 6 Fundusz Rezerwy Demograficznej"}
{"id":"1996_460_58","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Dla ubezpieczeń emerytalnych ze środków pozostających w dniu 31 grudnia każdego roku na rachunku funduszu emerytalnego, pomniejszonych o kwotę niezbędną na zapewnienie wypłat świadczeń przypadających na pierwszy miesiąc kolejnego roku - tworzy się Fundusz Rezerwy Demograficznej. 2. FRD zasilany jest także: 1) ze środków, o których mowa w art. 22 ust. 4, 2) ze środków z prywatyzacji mienia Skarbu Państwa, na podstawie odrębnych przepisów, 3) z przychodów od środków FRD ulokowanych zgodnie z art. 63 ust. 2 i art. 65 ust. 2 i 4, 4) z odsetek uzyskanych z lokat na rachunkach prowadzonych przez Zakład, a nie stanowiących przychodów FUS i Zakładu, 5) z innych źródeł."}
{"id":"1996_460_59","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Środki FRD mogą być wykorzystane wyłącznie na uzupełnienie wynikającego z przyczyn demograficznych niedoboru funduszu emerytalnego, o którym mowa w art. 55 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 112 ust. 1. 2. Rada Ministrów na wniosek Zakładu, w drodze rozporządzenia, zarządza wykorzystanie środków FRD."}
{"id":"1996_460_6","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: 1) pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów, 2) osobami wykonującymi pracę nakładczą, 3) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, zwanymi dalej \"członkami spółdzielni\", 4) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jeżeli zostały zawarte z jednym zleceniodawcą na czas dłuższy niż 14 dni, a okres przerwy między nimi wynosi mniej niż 60 dni, zwanymi dalej \"zleceniobiorcami\", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4, 5) osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi, 6) posłami i senatorami pobierającymi uposażenie, zwanymi dalej \"posłami i senatorami\", 7) osobami pobierającymi stypendium sportowe, zwanymi dalej \"stypendystami sportowymi\", 8) osobami wykonującymi odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, 9) osobami pobierającymi zasiłek dla bezrobotnych oraz absolwentami pobierającymi stypendium w okresie odbywania szkolenia lub stażu, na które zostali skierowani przez powiatowy urząd pracy, zwanymi dalej \"bezrobotnymi\", 10) duchownymi, 11) żołnierzami niezawodowymi w służbie czynnej, 12) osobami odbywającymi zastępcze formy służby wojskowej, 13) żołnierzami zawodowymi, 14) funkcjonariuszami Policji, 15) funkcjonariuszami Urzędu Ochrony Państwa, 16) funkcjonariuszami Straży Granicznej, 17) funkcjonariuszami Państwowej Straży Pożarnej, 18) funkcjonariuszami Służby Więziennej, 19) osobami przebywającymi na urlopach wychowawczych lub pobierającymi zasiłek macierzyński, 20) osobami pobierającymi świadczenia socjalne wypłacane w okresie urlopu oraz osobami pobierającymi zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, wynikające z odrębnych przepisów lub układów zbiorowych pracy. 2. Zasady podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym osób pobierających zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej regulują odrębne przepisy. 3. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby wymienione w ust. 1 pkt 13-18, które podjęły służbę po dniu wejścia w życie ustawy. 4. Osoby, określone w ust. 1 pkt 4 nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli są uczniami szkół ponadpodstawowych lub studentami, do ukończenia 26 lat."}
{"id":"1996_460_60","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. FRD posiada osobowość prawną. 2. Statut FRD nadaje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, 3. Organem FRD jest Zakład. 4. Środkami FRD dysponuje Zakład, z zastrzeżeniem art. 59 i 64. 5. Zakład reprezentuje FRD w sposób określony dla reprezentacji Zakładu w jego statucie. 6. Siedzibą FRD jest siedziba Zakładu. 7. Nazwa FRD jest prawnie chroniona."}
{"id":"1996_460_61","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Gospodarka finansowa FRD odbywa się na podstawie wieloletniej prognozy kroczącej dochodów i wydatków funduszu emerytalnego. 2. Podstawą prognozy, o której mowa w ust. 1, są w szczególności założenia dotyczące sytuacji demograficznej i społeczno-ekonomicznej kraju, a zwłaszcza założenia dotyczące płodności, umieralności, wzrostu gospodarczego, wysokości zarobków, migracji, inflacji, stopy bezrobocia, struktury populacji w podziale na poszczególne grupy zawodowe oraz grupy znajdujące się poza siłą roboczą, oraz wskaźniki waloryzacji składek i świadczeń wypłacanych z ubezpieczeń społecznych. 3. Prognoza sporządzona może być jedynie przez licencjonowanego aktuariusza działającego na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej. Wyboru aktuariusza dokonuje Zarząd Zakładu w drodze konkursu. 4. Prognoza, o której mowa w ust. 1 i 3, jest przedstawiana Radzie Ministrów corocznie do dnia 31 marca. 5. Prognoza publikowana jest corocznie w Biuletynie Informacyjnym. Zakres publikacji określi minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia."}
{"id":"1996_460_62","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. FRD nie może zaciągać pożyczek lub kredytów. Budżet państwa gwarantuje wypłatę świadczeń emerytalnych z FUS."}
{"id":"1996_460_63","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. FRD lokuje swoje środki w celu osiągnięcia ich maksymalnego bezpieczeństwa i rentowności. 2. Do dnia 31 grudnia 2001 r. FRD lokuje swoje środki w bonach i obligacjach skarbowych oraz innych papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa."}
{"id":"1996_460_64","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Po 1 stycznia 2002 r. zarządzanie środkami FRD może być powierzone przez Zakład uprawnionemu podmiotowi zewnętrznemu na zasadach określonych w ustawie i umowie o zarządzaniu. 2. Wybór zarządzającego środkami FRD odbywa się w trybie przetargu dwustopniowego lub negocjacji z zachowaniem konkurencji. Przepisy o zamówieniach publicznych stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_460_65","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Żadnemu podmiotowi lub grupie podmiotów związanych w rozumieniu przepisów o organizacji i finansowaniu otwartych funduszy emerytalnych nie może być powierzone w zarządzanie więcej niż 15% środków FRD. 2. Zarządzający jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, lokować środki FRD tylko w kraju i wyłącznie w: 1) bonach, obligacjach skarbowych i innych papierach wartościowych Skarbu Państwa, 2) papierach wartościowych emitowanych przez gminy, związki gmin i miasto stołeczne Warszawa, 3) dłużnych papierach wartościowych gwarantowanych przez Skarb Państwa, 4) akcjach dopuszczonych do publicznego obrotu, 5) zabezpieczonych całkowicie obligacjach dopuszczonych do publicznego obrotu, 6) zabezpieczonych całkowicie obligacjach emitowanych przez spółki, których akcje zostały dopuszczone do publicznego obrotu. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzór umowy o zarządzanie oraz dopuszczalne proporcje udziału poszczególnych lokat, a także może określić inne dopuszczalne formy lokowania środków FRD, z uwzględnieniem ryzyka inwestycyjnego oraz celów powołania FRD. 4. Środki FRD mogą być lokowane przez Zakład także bezpośrednio w jednostkach uczestnictwa funduszy inwestycyjnych wybranych w trybie, o którym mowa w art. 64, jeżeli ich polityka inwestycyjna określona w statucie i faktycznie realizowana nie jest sprzeczna z wymogami określonymi w ust. 2-3. Rozdział 7 Zakład Ubezpieczeń Społecznych"}
{"id":"1996_460_66","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Zakład jest państwową jednostką organizacyjną i posiada osobowość prawną. Siedzibą Zakładu jest miasto stołeczne Warszawa. 2. Nadzór nad zgodnością działań Zakładu z obowiązującymi przepisami sprawuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 3. Zakład działa na podstawie niniejszej ustawy oraz innych ustaw regulujących poszczególne zakresy jego działalności. 4. W zakresie prowadzonej działalności, o której mowa w art. 68-71, Zakładowi przysługują środki prawne właściwe organom administracji państwowej."}
{"id":"1996_460_67","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. W skład Zakładu wchodzą: 1) centrala, 2) terenowe jednostki organizacyjne. 2. W skład centrali Zakładu wchodzi także Biuro Rent Zagranicznych powołane do realizacji umów międzynarodowych w zakresie ubezpieczeń społecznych."}
{"id":"1996_460_68","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Do zakresu działania Zakładu należy między innymi: 1) realizacja przepisów o ubezpieczeniach społecznych, a w szczególności: a) stwierdzanie i ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych, b) ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych oraz wypłacanie tych świadczeń, chyba że na mocy odrębnych przepisów obowiązki te wykonują płatnicy składek, c) wymierzanie i pobieranie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, d) prowadzenie rozliczeń z płatnikami składek z tytułu należnych składek i wypłacanych przez nich świadczeń podlegających finansowaniu z funduszy ubezpieczeń społecznych lub innych źródeł, e) prowadzenie indywidualnych kont ubezpieczonych i kont płatników składek, f) orzekanie przez lekarzy orzeczników Zakładu dla potrzeb ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych, 2) realizacja umów i porozumień międzynarodowych w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, 3) dysponowanie środkami finansowymi funduszów ubezpieczeń społecznych oraz środkami Funduszu Alimentacyjnego, 4) opracowywanie aktuarialnych analiz i prognoz w zakresie ubezpieczeń społecznych, 5) kontrola orzecznictwa o czasowej niezdolności do pracy, 6) kontrola wykonywania przez płatników składek i przez ubezpieczonych obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz innych zadań zleconych Zakładowi, 7) wydawanie Biuletynu Informacyjnego, 8) popularyzacja wiedzy o ubezpieczeniach społecznych."}
{"id":"1996_460_69","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Do zakresu działania Zakładu należy także prowadzenie prewencji rentowej obejmującej: 1) rehabilitację leczniczą osób zagrożonych całkowitą lub częściową niezdolnością do pracy albo osób pobierających rentę okresową, 2) badania i analizy przyczyn niezdolności do pracy, 3) inne działania prewencyjne. 2. W ramach prewencji rentowej Zakład może: 1) kierować osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do ośrodków rehabilitacyjnych, 2) prowadzić własne ośrodki rehabilitacyjne, 3) udzielać zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne w innych ośrodkach, 4) dofinansowywać rozwój bazy leczniczo-technicznej ośrodków wymienionych w pkt 3, 5) prowadzić we własnym zakresie badania i analizy przyczyn niezdolności do pracy lub zamawiać ich przeprowadzenie przez inne podmioty, 6) finansować inne działania dotyczące prewencji rentowej. 3. Do zamówień, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb: 1) kierowania na rehabilitację leczniczą, 2) finansowania bazy leczniczo-technicznej ośrodków rehabilitacyjnych, 3) udzielania zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne."}
{"id":"1996_460_7","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Prawo do dobrowolnego objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi przysługuje: 1) małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą, 2) osobom, które z powodu sprawowania opieki nad członkiem rodziny spełniającym warunki do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego, nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i 2, 3) obywatelom polskim wykonującym pracę za granicą w podmiotach zagranicznych oraz obywatelom polskim wykonującym pracę w podmiotach zagranicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli podmioty te nie posiadają w Polsce swojej siedziby ani przedstawicielstwa, 4) studentom oraz uczestnikom dziennych studiów doktoranckich, jeżeli nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innego tytułu, 5) alumnom seminariów duchownych, nowicjuszom, postulantom i juniorystom do ukończenia 25 roku życia."}
{"id":"1996_460_70","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Zakład sporządza dla każdego funduszu wymienionego w art. 55 pkt 1\"4 prognozę sytuacji finansowej na najbliższy rok obrotowy. Rachunek jest zestawieniem przewidywanych zobowiązań i wpływów na dany rok z tytułu składek i innych źródeł. 2. Dla kolejnych 5 lat obrotowych Zakład sporządza dla każdego z funduszy uproszczony rachunek ubezpieczeń. Przepis art. 61 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_460_71","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Zakład wykonuje również zadania powierzone na podstawie innych ustaw. 2. Zakład może wykonywać inne zlecone zadania z dziedziny ubezpieczeń lub zabezpieczenia społecznego. 3. Zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, Zakład wykonuje odpłatnie, na zasadach określonych w przepisach lub w umowach albo w porozumieniach zawartych z jednostką zlecającą."}
{"id":"1996_460_72","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Organami Zakładu są: 1) Prezes Zakładu, 2) Zarząd, którego przewodniczącym jest z urzędu Prezes Zakładu, 3) Rada Nadzorcza Zakładu"}
{"id":"1996_460_73","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Działalnością Zakładu kieruje Prezes Zakładu, który reprezentuje Zakład na zewnątrz. 2. Prezesa Zakładu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego złożony po zasięgnięciu opinii Rady Nadzorczej Zakładu, a także określa jego wynagrodzenie. 3. Do zakresu działania Prezesa Zakładu należy w szczególności: 1) kierowanie pracami Zarządu, 2) koordynowanie współpracy Zakładu z urzędami administracji rządowej, w tym w szczególności z Urzędem Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, Państwowym Urzędem Nadzoru Ubezpieczeniowego, a także z innymi organami rentowymi, 3) tworzenie, przekształcanie i znoszenie terenowych jednostek organizacyjnych oraz określanie ich siedziby, właściwości terytorialnej i rzeczowej, 4) powoływanie i odwoływanie kierowników jednostek organizacyjnych Zakładu, ich zastępców oraz głównych księgowych, 5) zwierzchni nadzór nad orzecznictwem lekarskim dla celów ubezpieczeń społecznych, 6) przyznawanie świadczeń w drodze wyjątku, 7) spełnianie funkcji pracodawcy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, 8) zatwierdzanie projektów dotyczących administrowania środkami FRD."}
{"id":"1996_460_74","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Zarząd Zakładu składa się z Prezesa Zakładu oraz z 2-4 osób, powoływanych i odwoływanych przez Radę Nadzorczą Zakładu, na wniosek Prezesa Zakładu. 2. Zarząd kieruje działaniami Zakładu w zakresie nie zastrzeżonym dla Prezesa Zakładu. 3. Do zadań Zarządu należy w szczególności: 1) bieżące zarządzanie funduszami, których dysponentem jest Zakład, 2) przygotowywanie projektów dotyczących administrowania środkami FRD, 3) prowadzenie gospodarki finansowej Zakładu, 4) opracowywanie projektu rocznego planu finansowego FUS i FRD oraz przekazywanie go w trybie określonym w przepisach dotyczących prac nad projektem budżetu państwa \" po zaopiniowaniu przez dwóch niezależnych aktuariuszy nie będących pracownikami Zakładu, a następnie przez Radę Nadzorczą Zakładu \" ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, 5) sporządzanie rocznych sprawozdań finansowych FUS i FRD i przedkładanie ich - po zaopiniowaniu w trybie określonym w pkt 4 - ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, 6) przedstawianie Radzie Nadzorczej Zakładu informacji o pracy Zakładu \" w formie, zakresie i terminach określonych przez Radę Nadzorczą Zakładu, 7) przedstawianie Radzie Nadzorczej Zakładu wniosków w sprawie ustalenia i zmian systemu wynagradzania i premiowania pracowników Zakładu, 8) sporządzanie planu finansowego Zakładu i sprawozdań z jego wykonania oraz przedkładanie ich - po zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą Zakładu ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, 9) opracowywanie rocznych sprawozdań z działalności Zakładu i przedkładanie ich - po zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą Zakładu ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego. 4. Tryb pracy Zarządu określa regulamin uchwalany przez Radę Nadzorczą Zakładu. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek Prezesa Zakładu, po zaopiniowaniu przez Radę Nadzorczą Zakładu, nadaje, w drodze rozporządzenia, statut Zakładu, w którym określa w szczególności: 1) strukturę organizacyjną Zakładu oraz zakres rzeczowy działania centrali i terenowych jednostek organizacyjnych Zakładu, 2) tryb funkcjonowania i kompetencje organów Zakładu. 6. Projekty i sprawozdania, o których mowa w ust. 3 pkt 4, 5, 9 i 10, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego kieruje do publikacji w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w formie komunikatu oraz w dwóch dziennikach o zasięgu ogólnokrajowym."}
{"id":"1996_460_75","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Rada Nadzorcza Zakładu składa się z 15 osób i jest powoływana przez Prezesa Rady Ministrów na pięcioletnią kadencję, przy czym: 1) 5 członków, w tym przewodniczący Rady, powoływanych jest na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, złożony w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, 2) 5 członków powoływanych jest na wniosek ogólnokrajowych organizacji pracodawców, 3) 5 członków powoływanych jest na wniosek ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej i ogólnokrajowego związku zawodowego reprezentatywnych dla pracowników większości pracodawców oraz ogólnokrajowej organizacji emerytów i rencistów. 2. Do zadań Rady Nadzorczej Zakładu należy w szczególności: 1) uchwalanie regulaminu działania Zarządu Zakładu, 2) ustalanie wynagrodzenia członków Zarządu, z wyłączeniem Prezesa Zakładu, 3) okresowa ocena \" w przyjętym przez siebie trybie \" pracy Zarządu, 4) zatwierdzanie projektu rocznego planu finansowego Zakładu i sprawozdania z jego wykonania, a także rocznego sprawozdania z działalności Zakładu, 5) opiniowanie projektów planów finansowych FUS i FRD oraz sprawozdań z ich wykonania, 6) opiniowanie projektów aktów prawnych z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz zgłaszanie inicjatyw w tym zakresie kierowanych do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, 7) opiniowanie zasad wynagradzania i premiowania pracowników Zakładu, 8) wybór biegłego rewidenta wykonującego badanie rocznego sprawozdania finansowego Zakładu, 9) opiniowanie kandydata na Prezesa Zakładu, 10) opiniowanie projektu statutu Zakładu. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb zgłaszania kandydatów na członków Rady Nadzorczej Zakładu, 2) regulamin i zasady wynagradzania członków Rady Nadzorczej Zakładu."}
{"id":"1996_460_76","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Zakład uzyskuje przychody z: 1) odpisów z funduszy, o których mowa w art. 55; wysokość odpisu ustala się corocznie w ustawie budżetowej na podstawie planu finansowego FUS zatwierdzonego, po zaopiniowaniu przez niezależnego audytora, przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu, 2) należności z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek lub wpłat na: a) ubezpieczenie zdrowotne od Kas Chorych, b) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, c) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, d) Fundusz Pracy - których wysokość określają odrębne przepisy, 3) należności z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek na otwarte fundusze emerytalne w wysokości nie wyższej niż 0,8 % przypisu składek na to ubezpieczenie oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w wysokości nie wyższej niż 0,6 % należnej kwoty wpłat, z tym że wysokość należności i wpłat ustala się corocznie w ustawie budżetowej, 4) wpływów z tytułu wykonywania innych zadań zlecanych Zakładowi, 5) dotacji z budżetu państwa, 6) należności z tytułu poniesionych kosztów bieżącej działalności Zakładu związanych z: a) działalnością Funduszu Alimentacyjnego, b) obsługą świadczeń wypłacanych z FUS, podlegających finansowaniu ze środków budżetu państwa, 7) innych dochodów. 2. Należności z tytułu poniesionych kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, podlegają refundacji z Funduszu Alimentacyjnego i budżetu państwa w części proporcjonalnej do liczby świadczeń finansowanych z tych źródeł. 3. Koszty działalności Zakładu w zakresie weryfikacji błędów związanych z przekazywaniem składki do otwartych funduszy emerytalnych pokrywają podmioty odpowiedzialne za prawidłowość przekazanych informacji, w wysokości określonej ryczałtowo w tabeli opłat. Tabelę opłat określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek Rady Nadzorczej Zakładu. 4. Koszty związane z teletransmisją, obsługą bankową, zakupami licencji oraz amortyzacją ustalane są w każdym roku odrębnie na podstawie aktualnych potrzeb i cen."}
{"id":"1996_460_77","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Zakład gospodaruje swoim mieniem oraz prowadzi samodzielną gospodarkę finansową w ramach posiadanych środków. 2. Z przychodów, o których mowa w art. 76, pokrywa się w szczególności: 1) wydatki na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń, 2) wydatki na zakup towarów i usług, 3) koszty bieżącej działalności Rady Nadzorczej Zakładu, 4) pozostałe koszty bieżącej działalności Zakładu, 5) wydatki na inwestycje, 6) wydatki na działalność szkoleniową i popularyzatorską w zakresie ubezpieczeń społecznych, 7) koszty obsługi świadczeń finansowanych z FUS, a realizowanych przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 8) koszty wypłaty świadczeń, w tym realizowanych na mocy umów międzynarodowych. 3. Zakład dysponuje środkami finansowymi w walutach obcych pochodzących z wpłat instytucji zagranicznych przekazywanych na pokrycie wypłat świadczeń zagranicznych osobom uprawnionym zamieszkałym w Polsce."}
{"id":"1996_460_78","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Sprawozdanie finansowe Zakładu podlega badaniu i ogłoszeniu na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości."}
{"id":"1996_460_79","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Indywidualne dane uzyskane przez Zakład od ubezpieczonych oraz płatników składek są objęte tajemnicą służbową Zakładu. Do przestrzegania tej tajemnicy obowiązani są: 1) pracownicy Zakładu, 2) członkowie Rady Nadzorczej Zakładu. Rozdział 8 Obowiązki ubezpieczonych oraz tryb odwoławczy"}
{"id":"1996_460_8","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, o których mowa w ust. 11 - dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jako osoba współpracująca. 3. Za osobę wykonującą pracę nakładczą uważa się osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę nakładczą. 4. Za członka spółdzielni uważa się członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną oraz spółdzielni kółek rolniczych, zajmujących się produkcją rolną działających zgodnie z art. 138-178 oraz art. 180 § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770), który wykonuje pracę na rzecz spółdzielni na innej podstawie niż stosunek pracy lub wytwarza na jej rzecz produkty rolne w prowadzonym przez siebie gospodarstwie. 5. Na równi z członkiem spółdzielni, o którym mowa w ust. 4, traktuje się inne osoby, które wykonują pracę w spółdzielni lub w gospodarstwie rolnym spółdzielni na innej podstawie niż stosunek pracy, nie będące jej członkami i wynagradzane według zasad obowiązujących członków spółdzielni, w tym kandydatów na członka spółdzielni. 6. Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się: 1) osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, 2) twórcę i artystę, 3) osobę wykonującą wolny zawód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. 7. Za twórcę, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, uważa się osobę, która tworzy dzieła w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii i lutnictwa artystycznego oraz sztuki ludowej, będące przedmiotem prawa autorskiego. 8. Za artystę, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, uważa się osobę wykonującą zarobkowo działalność artystyczną w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii a także w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów i kaskaderów. 9. Uznanie działalności za twórczą lub artystyczną i ustalenie daty jej rozpoczęcia następuje w formie decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, działającej przy ministrze właściwym do spraw kultury. 10. Minister właściwy do spraw kultury w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego powołuje, w drodze rozporządzenia, komisję, o której mowa w ust. 9, oraz szczegółowo określa jej zadania a także skład i tryb działania. 11. Za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego. 12. Za stypendystę sportowego uważa się osobę pobierającą stypendium sportowe, z wyjątkiem osób uczących się lub studiujących, jeśli nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innego tytułu. 13. Za osobę duchowną uważa się duchownego oraz członków zakonów męskich i żeńskich Kościoła Katolickiego, innych kościołów i związków wyznaniowych, z wyjątkiem alumnów seminariów duchownych, nowicjuszów, postulantów i juniorystów, którzy nie ukończyli 25 roku życia. 14. Na równi z zatrudnieniem na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej uważa się zatrudnienie obywateli polskich za granicą w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych misjach lub misjach specjalnych, a także w innych polskich placówkach, instytucjach lub przedsiębiorstwach, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 15. Za osobę w stosunku służby uważa się żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy: 1) Policji, 2) Urzędu Ochrony Państwa, 3) Straży Granicznej, 4) Państwowej Straży Pożarnej, 5) Służby Więziennej."}
{"id":"1996_460_80","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W celu ustalenia prawa do świadczeń oraz ich wysokości ubezpieczeni zobowiązani są do: 1) przedstawiania stanów faktycznych mających wpływ na prawo lub wysokość świadczeń, 2) informowania o wszelkich zmianach mających wpływ na świadczenie, 3) przedkładania na żądanie środków dowodowych, 4) osobistego stawiennictwa, jeżeli okoliczności sprawy tego wymagają, 5) poddania się badaniom lekarskim, a także leczeniu lub rehabilitacji, jeżeli oczekuje się, że leczenie lub rehabilitacja przywróci zdolność do pracy lub spowoduje, że zdolność do pracy zostanie zachowana."}
{"id":"1996_460_81","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Przepisu art. 80 nie stosuje się, jeżeli: 1) Zakład ma możliwości mniejszym nakładem niż ubezpieczony ustalić okoliczności niezbędne do przyznania i wypłaty świadczenia, 2) badanie mogłoby narazić ubezpieczonego na pogorszenie stanu zdrowia lub zagrażać jego życiu."}
{"id":"1996_460_82","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. W przypadku gdy ubezpieczony utrudnia możliwość wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, Zakład może, w drodze decyzji, wstrzymać wypłatę świadczenia lub zawiesić postępowanie do chwili podjęcia współpracy."}
{"id":"1996_460_83","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności: 1) zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, 2) przebiegu ubezpieczeń, 3) ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek, 4) ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych, 5) wymiaru świadczeń z ubezpieczeń społecznych. 2. Od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. 3. Odwołanie do sądu przysługuje również w razie niewydania decyzji w terminie 2 miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia wniosku o świadczenie lub inne roszczenia. 4. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmownej odwołanie nie przysługuje. 5. Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. 6. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję w terminie 14 dni od wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. 7. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem. Rozdział 9 Zwrot nienależnie pobranych świadczeń oraz odsetki za opóźnienie w wypłacie \\wiadczeń"}
{"id":"1996_460_84","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. 2. Za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się: 1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania, 2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia. 3. Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego za okres dłuższy niż ostatnie 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ wypłacający świadczenia o zajściu okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty, a mimo to świadczenia były nadal wypłacane, a w pozostałych przypadkach za okres dłuższy niż ostatnie 3 lata. 4. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń, ustalone prawomocną decyzją, podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń, a jeżeli prawo do świadczeń nie istnieje \" ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. 5. Przepisów ust. 2\"4 i 8 nie stosuje się, jeżeli przepisy szczególne określające zasady przyznawania i wypłacania świadczeń stanowią inaczej. 6. Jeżeli pobranie nienależnych świadczeń zostało spowodowane przekazaniem przez pracodawcę nieprawdziwych danych mających wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość, obowiązek zwrotu tych świadczeń obciąża pracodawcę. 7. Należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej należność. 8. Zakład może odstąpić od żądania zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń w całości lub części, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności. 9. Przepisy ust. 1\"8 stosuje się także do pieniężnych świadczeń innych niż z ubezpieczeń społecznych wypłacanych przez Zakład na mocy odrębnych przepisów. 10. Przepis, o którym mowa w ust. 8, stosuje się odpowiednio do świadczeń wypłaconych bezpośrednio przez pracodawcę."}
{"id":"1996_460_85","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Jeżeli Zakład \" w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych \" nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wypłacania odsetek. Rozdział 10 Kontrola wykonywania zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych"}
{"id":"1996_460_86","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Kontrolę wykonywania zadań i obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych przez płatników składek przeprowadzają inspektorzy kontroli Zakładu. 2. Kontrola może obejmować w szczególności: 1) zgłaszanie do ubezpieczeń społecznych, 2) prawidłowość i rzetelność obliczania, potrącania i opłacania składek oraz innych składek i wpłat, do pobierania których zobowiązany jest Zakład, 3) ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i wypłacanie tych świadczeń oraz dokonywanie rozliczeń z tego tytułu, 4) prawidłowość i terminowość opracowywania wniosków o świadczenia emerytalne i rentowe, 5) wystawianie zaświadczeń lub zgłaszanie danych dla celów ubezpieczeń społecznych."}
{"id":"1996_460_87","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. W trakcie przeprowadzania kontroli inspektor kontroli Zakładu ma prawo: 1) badać wszelkie księgi, dokumenty finansowo-księgowe i osobowe oraz inne nośniki informacji związane z zakresem kontroli, 2) zabezpieczać zebrane dowody, 3) żądać udzielania informacji przez płatnika składek i ubezpieczonego, 4) legitymować osoby w celu ustalenia ich tożsamości, jeśli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 5) przesłuchiwać świadków, 6) przesłuchiwać płatnika składek i ubezpieczonego, jeżeli z powodu braku lub po wyczerpaniu innych środków dowodowych pozostały nie wyjaśnione okoliczności mające znaczenie dla postępowania kontrolnego. 2. Inspektor kontroli Zakładu wykorzystuje dla celów kontroli informacje zawarte na kontach ubezpieczonych i na kontach płatników składek."}
{"id":"1996_460_88","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Płatnicy składek są zobowiązani: 1) udostępnić wszelkie księgi, dokumenty i inne nośniki informacji związane z zakresem kontroli, które są przechowywane u płatnika oraz u osób trzecich w związku z powierzeniem tym osobom niektórych czynności na podstawie odrębnych umów, 2) sporządzić i wydać kopie dokumentów związanych z zakresem kontroli i określonych przez inspektora kontroli Zakładu, 3) zapewnić niezbędne warunki do przeprowadzenia czynności kontrolnych, w tym udostępnić środki łączności, z wyjątkiem środków transportowych, oraz inne niezbędne środki techniczne do wykonania czynności kontrolnych, którymi dysponuje płatnik, 4) udzielać wyjaśnień kontrolującemu, 5) przedstawić tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji finansowo-księgowej i osobowej przedłożonej przez płatnika składek. 2. Czynności określonych w ust. 1 płatnik składek jest obowiązany dokonać nieodpłatnie. 3. W sprawach objętych zakresem kontroli płatnik składek ma obowiązek, w wyznaczonym terminie, dostarczyć inspektorowi kontroli Zakładu żądane dokumenty."}
{"id":"1996_460_89","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Inspektor kontroli Zakładu podejmuje czynności kontrolne u płatnika składek po okazaniu legitymacji służbowej i upoważnienia do kontroli, z równoczesnym zawiadomieniem o wszczęciu postępowania kontrolnego. 2. Inspektor kontroli Zakładu ma obowiązek zapoznania płatnika składek z jego prawami i obowiązkami wynikającymi z ustawy. Płatnik składek potwierdza podpisem na zawiadomieniu o wszczęciu postępowania kontrolnego, że zapoznał się z tymi prawami i obowiązkami. 3. W przypadku nieobecności płatnika składek czynności kontrolne mogą być wszczęte po okazaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, osobie upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia spraw płatnika składek. Z czynności tych sporządza się protokół i doręcza niezwłocznie płatnikowi składek. 4. Obecny w czasie kontroli płatnik składek, a także osoba przez niego wskazana, mają prawo uczestniczyć w czynnościach kontrolnych. 5. Płatnik składek powinien być zawiadomiony o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, w sposób umożliwiający mu udział w przeprowadzaniu tego dowodu, nie później niż bezpośrednio przed podjęciem tych czynności. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają natychmiastowe podjęcie czynności, a płatnik jest nieobecny. Fakt nieobecności płatnika odnotowuje się w protokole przeprowadzonej kontroli."}
{"id":"1996_460_9","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 10 i 12\"18, spełniające jednocześnie warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni lub służby. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów. 2. Osoba spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami z tego tytułu, który powstał najwcześniej. Może ona jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęta ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich lub wybranych tytułów lub zmienić tytuł ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 7. 3. Osoba prowadząca kilka rodzajów działalności pozarolniczej jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z jednego wybranego przez siebie rodzaju działalności. 4. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 13\"18, mające ustalone prawo do emerytury lub renty, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. 5. Osoby, o których mowa w art. 6, nie wymienione w ust. 4, mające ustalone prawo do emerytury lub renty, podlegają dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. 6. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 i 19, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli nie mają ustalonego prawa do emerytury lub renty i nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych. 7. Duchowni spełniający warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej podlegają ubezpieczeniom z tytułu tej działalności."}
{"id":"1996_460_90","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Czynności kontrolne prowadzone są w siedzibie płatnika składek oraz w miejscach prowadzenia przez niego działalności, a także w miejscu prowadzenia działalności przez osoby trzecie w związku z powierzeniem tym osobom niektórych czynności na podstawie odrębnych umów. 2. Inspektor kontroli Zakładu jest uprawniony do wstępu i poruszania się po terenie siedziby płatnika oraz miejsc prowadzenia przez niego działalności, na podstawie dokumentów, o których mowa w art. 89 ust. 1, bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlega rewizji osobistej przewidzianej w wewnętrznym regulaminie określonym przez płatnika składek. 3. Inspektor kontroli Zakładu podlega przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym na terenie, gdzie wykonuje czynności kontrolne. 4. Czynności kontrolne mogą być wykonywane poza miejscami określonymi w ust. 1 w razie niezapewnienia przez płatnika składek warunków, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, a także w przypadkach, gdy charakter czynności tego wymaga. 5. W przypadkach określonych w ust. 4 płatnik składek jest obowiązany, na żądanie inspektora kontroli Zakładu, wydać określone przez niego dokumenty wymienione w art. 88 ust. 1 pkt 1 na czas niezbędny do przeprowadzenia czynności kontrolnych, nie dłuższy jednak niż 3 tygodnie. Czynności w tym zakresie są prowadzone w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu. Z wydania dokumentów sporządza się protokół, który podpisuje również płatnik składek. 6. Zakład zapewnia płatnikowi składek, na jego żądanie, dostęp do wydanych dokumentów."}
{"id":"1996_460_91","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Ustalenia kontroli opisuje się w protokole kontroli, który powinien zawierać: 1) oznaczenie terytorialnej jednostki organizacyjnej Zakładu, 2) oznaczenie kontrolowanego płatnika składek, 3) oznaczenie inspektorów kontroli Zakładu wykonujących kontrolę, 4) określenie zakresu kontroli, 5) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli, 6) opis dokonanych ustaleń z podaniem podstaw prawnych, 7) przedstawienie dowodów, 8) pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń, 9) pieczęć i podpis inspektora kontroli Zakładu. 2. Protokół sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, z których jeden doręcza się kontrolowanemu płatnikowi składek lub osobie upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia jego spraw. 3. Płatnik składek ma prawo w terminie 14 dni od daty otrzymania protokołu złożyć pisemne zastrzeżenia do jego ustaleń, wskazując równocześnie stosowne środki dowodowe. 4. Inspektor kontroli Zakładu ma obowiązek rozpatrzyć zgłoszone zastrzeżenia i w razie potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne. O sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń płatnika składek informuje się na piśmie. 5. Protokół kontroli stanowi podstawę do wydania decyzji w zakresie i trybie określonym w art. 83."}
{"id":"1996_460_92","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Inspektor kontroli Zakładu podlega wyłączeniu z udziału w kontroli w razie stwierdzenia okoliczności, które mogą mieć wpływ na bezstronność w jego postępowaniu. 2. Inspektor kontroli Zakładu jest obowiązany zachować w tajemnicy informacje, które uzyskał w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa również po ustaniu zatrudnienia na stanowisku inspektora kontroli Zakładu."}
{"id":"1996_460_93","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Inspektorem kontroli Zakładu może być pracownik Zakładu, który: 1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) ma nienaganną opinię i nie był karany za przestępstwo z winy umyślnej, 3) posiada wyższe wykształcenie, 4) jest zatrudniony w centrali lub w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu co najmniej dwa lata, 5) złożył egzamin kwalifikacyjny na stanowisko inspektora kontroli Zakładu z wynikiem pozytywnym przed komisją powołaną przez głównego inspektora kontroli Zakładu. 2. Inspektora kontroli Zakładu powołuje Prezes Zakładu na wniosek głównego inspektora kontroli Zakładu. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Zakładu, na wniosek głównego inspektora kontroli Zakładu, może powołać na stanowisko inspektora kontroli Zakładu osobę nie spełniającą warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4. 4. Prezes Zakładu na wniosek głównego inspektora kontroli Zakładu, odwołuje ze stanowiska inspektora kontroli Zakładu osobę, która: 1) złożyła rezygnację ze stanowiska, 2) nie spełnia warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i 2, 3) utraciła zdolność fizyczną lub psychiczną do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzoną orzeczeniem lekarskim, 4) otrzymała ujemną ocenę kwalifikacyjną, potwierdzoną ponowną ujemną oceną dokonaną nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy i nie później niż w ciągu roku od poprzedniej oceny, 5) ma ustalone prawo do emerytury lub renty. 5. Pracownicy Zakładu uprawnieni do wykonywania czynności kontrolnych przed wejściem w życie ustawy, którzy spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 zachowują uprawnienia do prowadzenia kontroli płatników składek, jeżeli w okresie 18 miesięcy złożą egzamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 5."}
{"id":"1996_460_94","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Prezes Zakładu powołuje i odwołuje głównego inspektora kontroli Zakładu po zasięgnięciu opinii Rady Nadzorczej Zakładu. 2. Główny inspektor kontroli Zakładu oraz upoważnieni przez niego inspektorzy kontroli Zakładu zarządzają kontrole płatników składek, a w imieniu Prezesa Zakładu nadzór nad ich przeprowadzeniem sprawuje główny inspektor kontroli Zakładu."}
{"id":"1996_460_95","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Inspektorzy kontroli Zakładu w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"1996_460_96","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Izby i urzędy skarbowe są obowiązane przekazywać Zakładowi informacje o stwierdzonych przypadkach naruszenia przepisów o ubezpieczeniach społecznych. 2. Organy kontroli, rewizji i inspekcji działające w administracji rządowej i samorządzie terytorialnym są zobowiązane do udostępniania Zakładowi, na jego wniosek, wyników kontroli przeprowadzonych przez te organy."}
{"id":"1996_460_97","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli płatników składek. Rozdział 11 Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko przepisom ustawy"}
{"id":"1996_460_98","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Kto, jako płatnik składek albo osoba obowiązana do działania w imieniu płatnika: 1) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w przewidzianym przepisami terminie, 2) nie zgłasza wymaganych ustawą danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia, 3) udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli, 4) nie dopełnia obowiązku wypłacania świadczeń z ubezpieczeń społecznych albo wypłaca je nienależnie, 5) nie prowadzi dokumentacji związanej z obliczaniem składek oraz z wypłatą świadczeń z ubezpieczeń społecznych, 6) nie dopełnia obowiązku przesyłania deklaracji rozliczeniowych oraz imiennych raportów miesięcznych w przewidzianym terminie, podlega karze grzywny do 5000 złotych. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynów określonych w ust. 1 przy opłacaniu składek lub dokonywaniu wpłat z innych tytułów, do których poboru obowiązany jest Zakład. Rozdział 12 Zmiany w obowiązujących przepisach"}
{"id":"1996_460_99","title":"Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. W ustawie z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego (Dz.U. Nr 9, poz. 87 i Nr 10, poz. 111, z 1969 r. Nr 13 poz. 95 oraz z 1975 r, Nr 17, poz. 94) wprowadza się następujące zmiany w art. 9 w ust. 1: 1) skreśla się pkt 3, 2) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne duchownych w wymiarze określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"."}
{"id":"1996_461_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady regulacji rynku buraków cukrowych i cukru, obejmujące produkcję i obrót następującymi produktami: 1) burakami cukrowymi, 2) cukrem buraczanym, cukrem trzcinowym w każdej formie, w tym cukrem inwertowanym, 3) izoglukozą, 4) syropem inulinowym, 5) melasą, 6) cukrem i syropem klonowym, 7) sztucznym miodem mieszanym lub niemieszanym z miodem naturalnym, 8) karmelem, 9) cukrami smakowymi i barwionymi, 10) wysłodkami i innymi odpadami z produkcji cukru, 11) smakowymi lub barwionymi syropami z cukru, izoglukozy i inuliny, 12) innymi cukrami i syropami."}
{"id":"1996_461_10","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek producenta cukru, przed zakończeniem roku rozliczeniowego może przenieść w ciężar limitu A i B, przyznanego na następny rok rozliczeniowy, część produkcji cukru C w ilości nieprzekraczającej 20% przyznanego mu limitu A; decyzja o przeniesieniu jest decyzją ostateczną."}
{"id":"1996_461_11","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Izoglukozę i syrop inulinowy wytwarza się wyłącznie z surowca pochodzenia krajowego. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji, w terminie do dnia 1 listopada roku kalendarzowego poprzedzającego ten, w którym przypada początek roku rozliczeniowego, przyznaje producentom izoglukozy oraz producentom syropu inulinowego odpowiednio limity A i B izoglukozy oraz limity A i B syropu inulinowego na ten rok rozliczeniowy. 3. Limity, o których mowa w ust. 2, przyznaje się na wniosek producentów w drodze podziału odpowiednio kwot A i B izoglukozy i kwot A i B syropu inulinowego proporcjonalnie do wielkości sprzedaży na rynek krajowy w roku kalendarzowym poprzedzającym wejście ustawy w życie. 4. Przepisy art. 6 ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio. Rozdział IV Ceny, opłaty i dopłaty"}
{"id":"1996_461_12","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych złożony po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji Rynku Rolnego i Komisji Porozumiewawczej, w terminie do dnia 1 sierpnia każdego roku ustala na rok rozliczeniowy rozpoczynający się 1 lipca następnego roku: 1) cenę interwencyjną cukru białego, 2) cenę podstawową buraków cukrowych. 2. Cena interwencyjna cukru białego dotyczy cukru niepakowanego o określonej jakości standardowej, loco magazyn producenta cukru, załadowanego na środek transportu wskazany przez kupującego. 3. Cena podstawowa buraków cukrowych dotyczy określonego miejsca dostawy i określonej jakości standardowej i ustalana jest z uwzględnieniem ceny interwencyjnej cukru białego oraz wielkości odzwierciedlających: 1) marżę przetwórczą, 2) wydatek cukru, 3) przychody producenta cukru ze sprzedaży melasy, 4) koszty dostarczenia buraków cukrowych do cukrowni."}
{"id":"1996_461_13","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Cena minimalna buraków A równa jest 98% ceny podstawowej buraków cukrowych. 2. Cena minimalna buraków B równa jest 68% ceny podstawowej buraków cukrowych, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 5. 3. Cena minimalna buraków A i cena minimalna buraków B obowiązują dla tego samego miejsca dostawy i tej samej jakości standardowej, dla której ustalona jest cena podstawowa buraków cukrowych. 4. Producent cukru kupujący buraki cukrowe nadające się do produkcji cukru i przeznaczone do produkcji cukru obowiązany jest zapłacić: 1) za buraki A - cenę nie niższą niż cena minimalna buraków A, 2) za buraki B - cenę nie niższą niż cena minimalna buraków B. 5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, ustali ceny minimalne buraków A i B wraz z dopłatami i opustami określonymi w zależności do odchyleń od jakości standardowej."}
{"id":"1996_461_14","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Producenci cukru zobowiązani są wpłacać do Agencji Rynku Rolnego składki na magazynowanie cukru. Wysokość składek na magazynowanie uzależniona jest od wartości wypłaconych rekompensat za magazynowanie. 2. Przechowujący cukier mają prawo do rekompensaty kosztów magazynowania za cukier biały przechowywany w ramach przyznanych limitów oraz cukru przeniesionego, o którym mowa w art. 10. 3. Rekompensaty kosztów za magazynowanie, o których mowa w ust. 1, dokonuje Prezes Agencji Rynku Rolnego na wniosek przechowującego cukier do wysokości środków zgromadzonych z opłat na magazynowanie. 4. Warunkiem uzyskania rekompensaty kosztów magazynowania cukru jest: 1) posiadanie atestowanych magazynów cukru na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 2) składanie sprawozdań z obrotów zapasami w trybie określonym przez Prezesa Agencji Rynku Rolnego, 3) udostępnienie magazynów cukru w celu dokonywania kontroli przez Agencję Rynku Rolnego lub instytucję kontrolującą przez nią wyznaczoną. 5. Prezes Agencji Rynku Rolnego cofa prawo do otrzymania rekompensaty kosztów magazynowania, jeśli magazyn utraci atest lub jeśli średni stan zapasów na koniec każdego miesiąca jest niższy niż 160 ton u producentów cukru oraz 400 ton u innych przechowujących. 6. Warunki, którym powinien odpowiadać atestowany magazyn oraz tryb i terminy wypłacania rekompensat kosztów magazynowania ustali Prezes Agencji Rynku Rolnego po zaopiniowaniu przez Komisję Porozumiewawczą. 7. Terminy oraz tryb pobierania składek ustali Prezes Agencji Rynku Rolnego po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej w terminie do jednego miesiąca przed rozpoczęciem roku rozliczeniowego."}
{"id":"1996_461_15","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Agencja Rynku Rolnego jest zobowiązana zakupić po cenie interwencyjnej cukier A i B od producenta cukru spełniającego warunki, o których mowa w art. 14 ust 4. 2. Agencja Rynku Rolnego sprzedaje cukier na rynku krajowym po cenach wyższych niż cena interwencyjna. 3. Prezes Agencji Rynku Rolnego, po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, może podjąć decyzję o sprzedaży cukru z zapasów Agencji po cenie niższej lub równej cenie interwencyjnej z przeznaczeniem na paszę dla zwierząt. 4. Prezes Agencji Rynku Rolnego określi zasady dokonywania zakupów interwencyjnych cukru białego obejmujące w szczególności: 1) minimalne wymagania co do jakości i ilości cukru oferowanego Agencji, 2) dopłaty i opusty związane z odchyleniami od jakości standardowej, 3) warunki i procedury przejęcia cukru przez Agencję."}
{"id":"1996_461_16","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Eksporterzy mogą uzyskać dopłaty do eksportu cukru B, izoglukozy B, syropu inulinowego B, a przetwórcy cukru do przerobu cukru na cele niespożywcze. 2. Całkowita wartość dopłat, o których mowa w ust. 1, pokrywana jest z opłat cukrowych, o których mowa w art. 17 ust. 1, wpłacanych przez producentów cukru buraczanego, izoglukozy i syropu inulinowego do Agencji Rynku Rolnego. 3. Prezes Agencji Rynku Rolnego przed zakończeniem roku rozliczeniowego określa: 1) ilość cukru A i B, izoglukozy A i B oraz syropu inulinowego A i B wyprodukowanych w danym roku rozliczeniowym, 2) przewidywaną ilość cukru A i B, izoglukozy A i B i syropu inulinowego A i B wprowadzonych na rynek krajowy w danym roku rozliczeniowym, 3) przewidywaną ilość cukru buraczanego przetworzonego na cele niespożywcze, 4) nadwyżkę cukru i izoglukozy oraz syropu inulinowego, które powinny być wyeksportowane przez odjęcie ilości, o której mowa w pkt 2 od ilości, o której mowa w pkt 1, 5) wysokość dopłat do przewidywanego eksportu 1 tony cukru w odniesieniu do danego roku rozliczeniowego, 6) wysokość dopłat do przewidywanego przerobu 1 tony cukru na cele niespożywcze, 7) całkowitą wysokość dopłat eksportowych i dopłat do przerobu cukru na cele niespożywcze wynikających z pomnożenia ilości, o których mowa w pkt 3 i 4, przez średnie dopłaty, o których mowa w pkt 5 i 6."}
{"id":"1996_461_17","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Producenci cukru buraczanego, izoglukozy i syropu inulinowego zobowiązani są wpłacać do Agencji Rynku Rolnego opłaty cukrowe wynoszące 2% ceny interwencyjnej w odniesieniu do cukru A oraz do 32% ceny interwencyjnej w odniesieniu do cukru B, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. W przypadku izoglukozy i syropu inulinowego opłatę przelicza się na ekwiwalent cukru przez zastosowanie współczynnika 1,9. 2. Środki pochodzące z opłat cukrowych wpłacane do Agencji Rynku Rolnego na wydzielony rachunek przeznacza się w całości na dopłaty, o których mowa w art. 16 ust. 1. 3. W przypadku gdy ustalona wartość opłat, o których mowa w ust. 1, nie została całkowicie wykorzystana, Prezes Agencji Rynku Rolnego obniża ją w następnym roku rozliczeniowym o wielkość wynikającą z wartości niewykorzystanej kwoty. 4. W przypadku gdy ustalona wartość dopłat, o których mowa w art. 16 ust. 1, dla danego roku rozliczeniowego nie jest całkowicie pokryta przez opłaty, o których mowa w ust. 1, od producentów pobierane będą dodatkowe opłaty. Dodatkowa opłata ustalana jest dla każdego producenta cukru, izoglukozy i syropu inulinowego przez wprowadzenie do całkowitej sumy należnej ze strony producenta cukru, izoglukozy i syropu inulinowego w bieżącym roku rozliczeniowym współczynnika, który zostanie ustalony jako stosunek kosztów dopłat do sumy opłat cukrowych za ten sam rok rozliczeniowy pomniejszony o 1. 5. W przypadku zastosowania dodatkowych opłat, o których mowa w ust. 4, zostanie skorygowana cena minimalna buraków B, o której mowa w art. 13 ust. 2, z użyciem tego samego współczynnika. Skorygowana cena zostanie ustalona przez Prezesa Agencji Rynku Rolnego do dnia 15 października danego roku rozliczeniowego. 6. Tryb oraz terminy pobierania opłat ustali Prezes Agencji Rynku Rolnego po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej. Rozdział V Obrót z zagranicą"}
{"id":"1996_461_18","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Obrót z zagranicą produktami wymienionymi w art. 1 wymaga uzyskania zezwolenia na przywóz tych towarów na polski obszar celny lub ich wywóz z polskiego obszaru celnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może określić, w drodze rozporządzenia, maksymalne ilości produktów wymienionych w art. 1, którymi obrót z zagranicą nie wymaga uzyskania zezwolenia. 3. Rada Ministrów ustala cło na importowany cukier na poziomie, który gwarantuje utrzymanie krajowych cen na pakowany cukier, na poziomie wyższym od ceny interwencyjnej. 4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania zezwolenia oraz cofa wydane zezwolenia. 5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określa, w drodze rozporządzenia: 1) wzory wniosków stosowane w postępowaniu o wydanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wraz z listą dokumentów i niezbędnych informacji, które muszą być załączone do wniosku, 2) wzory zezwoleń, 3) sposób i tryb ewidencjonowania wydawanych zezwoleń, 4) wzór sprawozdania i tryb składania sprawozdań z wykorzystania zezwolenia. Rozdział VI Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1996_461_19","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz.U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy skreśla się wyrazy \"regulacji rynku cukru i\"; 2) skreśla się art. 1, art. 1a pkt 1, 2, 5 i 6, art. 2-4a, art. 10 i art. 13; 3) w art. 1a w pkt 3: a) w lit. a) po wyrazach \"poz. 561),\" dodaje się wyrazy \"oraz ich następców prawnych,\", b) w lit. b) po wyrazach \"poz. 110),\" dodaje się wyrazy \"oraz ich następców prawnych,\"; 4) skreśla się art. 5. Rozdział VII Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_461_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) cukry białe - cukry bez dodatków smakowych lub barwników, zawierające w stanie suchym co najmniej 99,5% sacharozy oznaczonej metodą polarymetryczną, 2) cukry surowe - cukry bez dodatków smakowych lub barwników, zawierające w stanie suchym mniej niż 99,5% sacharozy oznaczonej metodą polarymetryczną, 3) producent cukru - przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509) będącego posiadaczem środków produkcji umożliwiających wytworzenie cukru buraczanego, 4) producent izoglukozy - przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 3, będącego posiadaczem środków produkcji umożliwiających wytworzenie izoglukozy, 5) producent syropu inulinowego - przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 3, będącego posiadaczem środków produkcji umożliwiających wytworzenie syropu inulinowego, 6) plantator buraków cukrowych - posiadacza gruntu rolnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który na tym gruncie uprawia buraki cukrowe na podstawie umowy kontraktacji zawieranej z producentem cukru, 7) rok rozliczeniowy - okres od 1 lipca do 30 czerwca roku następnego, na który dokonuje się bilansu produkcji, krajowego zużycia, zapasów, eksportu i importu cukru oraz ustala się ceny, opłaty, dopłaty, kwoty i limity, z zastrzeżeniem art. 21, 8) kwota A cukru, kwota A izoglukozy i kwota A syropu inulinowego - ilość odpowiednio cukru buraczanego, izoglukozy i syropu inulinowego, jaka może być wprowadzona na rynek krajowy w okresie roku rozliczeniowego, 9) kwota B cukru, kwota B izoglukozy i kwota B syropu inulinowego - ilość odpowiednio cukru buraczanego, izoglukozy i syropu inulinowego, jaka może być wprowadzona na rynek krajowy albo wyeksportowana z dopłatami w okresie roku rozliczeniowego, 10) limit A i B cukru, limit A i B izoglukozy oraz limit A i B syropu inulinowego - przyznaną odpowiednio producentowi cukru, izoglukozy i syropu inulinowego część kwot A i B cukru, izoglukozy albo syropu inulinowego, 11) cukier A i B, izoglukoza A i B oraz syrop inulinowy A i B - odpowiednio cukier buraczany, izoglukoza i syrop inulinowy wyprodukowane przez producenta w ramach przyznanych mu limitów A i B, 12) cukier C, izoglukoza C i syrop inulinowy C - odpowiednio cukier buraczany, izoglukoza i syrop inulinowy, wyprodukowane przez producenta ponad przyznane limity A i B lub przez producenta, któremu nie przyznano limitów A i B, 13) buraki A, buraki B i buraki C - buraki cukrowe przetworzone odpowiednio na cukier A, cukier B i cukier C, 14) izoglukoza - produkt uzyskany z glukozy lub jej polimerów o zawartości wagowo co najmniej 10% fruktozy w suchej masie, 15) syrop inulinowy - bezpośredni produkt otrzymany przez hydrolizę inuliny lub oligofruktoz, zawierający wagowo w suchej masie co najmniej 10% fruktozy w postaci wolnej lub sacharozy, 16) opłaty cukrowe - opłaty od ilości wyprodukowanego cukru A i B, izoglukozy A i B oraz syropu inulinowego A i B, wnoszone przez producentów i przeznaczone na pokrycie kosztów dopłat do eksportu cukru B, izoglukozy B i syropu inulinowego B, 17) prawo do uprawy i dostawy buraków cukrowych - uprawnienie plantatora buraków cukrowych do dostarczenia określonej ilości buraków cukrowych do określonego miejsca odbioru przyznane przez Komisję mieszaną, 18) Komisja mieszana - podmiot działający przy producencie cukru, na zasadach określonych przez Komisję Porozumiewawczą do Spraw Cukru i wykonujący zadania wynikające z Porozumienia Branżowego. Rozdział II Komisja Porozumiewawcza do Spraw Cukru"}
{"id":"1996_461_20","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, działając w imieniu Skarbu Państwa, przeprowadzi niezwłocznie połączenie Spółek Cukrowych utworzonych na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 19, oraz spółek, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy powołanej w art. 19, w których Skarb Państwa i Spółki Cukrowe posiadają łącznie 100% akcji w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy i utworzy z nich, w trybie art. 492 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych, spółkę akcyjną, zwaną dalej \"Krajową Spółką Cukrową\". 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, działając w imieniu Skarbu Państwa, wniesie na podwyższenie kapitału Krajowej Spółki Cukrowej wszystkie będące w posiadaniu Skarbu Państwa akcje Spółek Cukrowych utworzonych na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 19, i spółek, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy powołanej w art. 19, które nie podlegają połączeniu w myśl ust. 1. Do rozporządzania akcjami cukrowni, polegającego na wniesieniu ich na podwyższenie kapitału Krajowej Spółki Cukrowej, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106 poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315). 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, program prywatyzacji Krajowej Spółki Cukrowej oraz tryb zbywania akcji wyłącznie dla plantatorów buraków cukrowych związanych umowami kontraktacji buraków cukrowych z Krajową Spółką Cukrową i pracowników Krajowej Spółki Cukrowej, w drodze zaproszeń do rokowań skierowanych do nich lub do ich pełnomocników. Zapłata za akcje może być dokonywana w ratach. Do zbywania akcji nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715, oraz z 2000 r. Nr 22 poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1315) oraz ustawy, o której mowa w ust. 2. 4. Plantatorzy buraków cukrowych i pracownicy przemysłu cukrowniczego w miejsce uprawnień do nieodpłatnego nabycia akcji uzyskanych na podstawie art. 8 ustawy, o której mowa w art. 19, nabywają odpowiednio prawo do nieodpłatnego nabycia akcji Krajowej Spółki Cukrowej. Przepisy Kodeksu spółek handlowych o zamianie akcji stosuje się odpowiednio. 5. Akcje nabyte w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 lub nabyte z nowych emisji akcje bez wyłączonego prawa głosu mogą być zbywane wyłącznie innym plantatorom buraków cukrowych związanych umowami kontraktacji buraków cukrowych z Krajową Spółką Cukrową i pracownikom Krajowej Spółki Cukrowej albo mogą być nabyte przez Krajową Spółkę Cukrową w celu umorzenia. Akcje nowych emisji Krajowej Spółki Cukrowej mogą obejmować wyłącznie plantatorzy buraków cukrowych związani umowami kontraktacji buraków cukrowych z Krajową Spółką Cukrową lub pracownicy Krajowej Spółki Cukrowej, lub mogą być nabyte przez inne osoby wyłącznie w formie akcji z wyłączonym prawem głosu."}
{"id":"1996_461_21","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Pierwszym rokiem rozliczeniowym w rozumieniu ustawy jest okres od dnia 1 października 2002 r. do dnia 30 czerwca 2003 r. 2. Akty wykonawcze dotyczące pierwszego roku rozliczeniowego, o których mowa w art. 5 i art. 12 ust. 1, zostaną wydane do dnia 15 października 2001 r. 3. Decyzje dotyczące ustalenia limitów produkcji na pierwszy rok rozliczeniowy, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 11 ust. 2, zostaną wydane do dnia 30 listopada 2001 r."}
{"id":"1996_461_22","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa do dnia 31 marca 2002 r. dokona końcowego rozliczenia i przekazania dopłat producentom cukru do wyeksportowanego cukru w kwocie B w 2001 r. Dopłaty te będą realizowane przez Agencję do wysokości środków zgromadzonych na wydzielonym rachunku Agencji, pochodzących z opłat wnoszonych przez podmioty nabywające cukier od producentów cukru na zaopatrzenie rynku krajowego, w okresie od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2001 r., powiększone o niewykorzystane środki na dopłaty producentom cukru w okresie od 1 stycznia 2000 r. do 31 grudnia 2000 r. 2. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przekaże na rachunek Agencji Rynku Rolnego, o którym mowa w art. 17 ust. 2, środki niewykorzystane w 2001 r. na dopłaty do eksportu cukru w ramach kwoty B. 3. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przekaże posiadaną dokumentację dotyczącą opłat i dopłat do eksportu cukru Agencji Rynku Rolnego w terminie do dnia 30 września 2002 r."}
{"id":"1996_461_23","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 17 i 22, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) art. 19 pkt 1-3, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2002 r. i art. 19 pkt 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"1996_461_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Tworzy się Komisję Porozumiewawczą do Spraw Cukru, zwaną dalej \"Komisją Porozumiewawczą\". 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych powołuje i odwołuje członków Komisji Porozumiewawczej. 3. Komisja Porozumiewawcza składa się z 12 członków, w tym: 1) 6 przedstawicieli plantatorów buraków cukrowych, 2) 6 przedstawicieli producentów cukru - zgłoszonych przez związki zawodowe rolników i społeczno-zawodowe organizacje rolników oraz przez producentów cukru. 4. Kadencja Komisji Porozumiewawczej trwa 4 lata. 5. Członek Komisji Porozumiewawczej może być odwołany na wniosek organizacji, której jest reprezentantem. 6. Komisja Porozumiewawcza działa na podstawie regulaminu nadanego przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia. 7. Regulamin określi w szczególności tryb powoływania i odwoływania członków Komisji Porozumiewawczej, częstotliwość posiedzeń, sposób podejmowania uchwał, a także zasady podziału kosztów działania tej Komisji. 8. Do zadań Komisji Porozumiewawczej należy: 1) ustalanie, w trybie przewidzianym przez regulamin, szczegółowych zasad współpracy między producentami cukru i plantatorami buraków cukrowych, które przyjmują formę Porozumienia Branżowego, 2) reprezentowanie interesów plantatorów i producentów cukru wobec ministra właściwego do spraw rynków rolnych, Prezesa Agencji Rynku Rolnego i innych organów administracji publicznej, a w szczególności opiniowanie: a) propozycji ceny interwencyjnej cukru, ceny podstawowej buraków cukrowych oraz cen minimalnych buraków cukrowych, b) sprawozdań Prezesa Agencji Rynku Rolnego dotyczących kosztów dopłat do eksportu, c) decyzji o podziale limitów, o której mowa w art. 8 ust. 7, d) wysokości opłat cukrowych, 3) określenie zakresu działania i trybu powoływania Komisji mieszanej, działającej przy producencie cukru, w skład której wchodzą w równej liczbie przedstawiciele plantatorów buraków cukrowych i przedstawiciele właściwego producenta cukru, 4) kontrola przestrzegania ustaleń zawartych w Porozumieniu Branżowym. 9. Porozumienie Branżowe określa w szczególności: 1) zasady przyznawania prawa do uprawy i dostawy buraków cukrowych dla poszczególnych plantatorów, odpowiednio do przyznanego producentowi limitu A i B cukru oraz zasady zbywania tego prawa, 2) bazę dostawy i jakość standardową buraków cukrowych, 3) warunki produkcji i organizacji dostaw buraków cukrowych, 4) warunki odbioru buraków cukrowych i zapłaty za nie. 10. Treść Porozumienia Branżowego może być zmieniana na podstawie protokołów dodatkowych do Porozumienia Branżowego. 11. Porozumienie Branżowe stanowi załącznik do umowy kontraktacji buraków cukrowych zawieranej pomiędzy producentem cukru a plantatorem buraków cukrowych, z zastrzeżeniem ust. 12. 12. Jeżeli Komisja Porozumiewawcza nie uzgodni Porozumienia Branżowego w terminie do 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia roku rozliczeniowego, minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, określi treść załącznika do umowy kontraktacji zawieranej pomiędzy producentem cukru a plantatorem buraków cukrowych, rozstrzygającego w zakresie, o którym mowa w ust. 9 pkt 1-4 i zapewniającego ochronę interesów stron umowy."}
{"id":"1996_461_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przy producencie cukru działa Komisja mieszana, której zadaniem jest ocena przestrzegania zasad określonych w Porozumieniu Branżowym oraz ustalanie dla poszczególnych plantatorów, wynikających z prawa do uprawy i dostawy, oznaczonej ilości i miejsca dostawy buraków cukrowych. Rozdział III Kwoty i limity produkcji cukru, izoglukozy i syropu inulinowego"}
{"id":"1996_461_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Kwoty A i B cukru, kwoty A i B izoglukozy oraz kwoty A i B syropu inulinowego na dany rok rozliczeniowy określa, w drodze rozporządzenia, Rada Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych złożony po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji Rynku Rolnego i Komisji Porozumiewawczej, w terminie do dnia 1 sierpnia roku kalendarzowego poprzedzającego ten, w którym przypada początek danego roku rozliczeniowego."}
{"id":"1996_461_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji, w terminie do dnia 1 listopada roku kalendarzowego poprzedzającego ten, w którym przypada początek roku rozliczeniowego, przyznaje producentom cukru limity A i B cukru na ten rok rozliczeniowy. 2. Limity, o których mowa w ust. 1, przyznawane są na wniosek producentów cukru w drodze podziału odpowiednio kwoty A cukru i kwoty B cukru proporcjonalnie do udziału limitów A i B przyznanych im przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych na kampanię 2001\/2002 w kwotach A i B cukru ustalonych przez Radę Ministrów na tę kampanię. 3. Producent cukru, któremu przyznano limity A i B, jest obowiązany złożyć w Agencji Rynku Rolnego, w terminie 30 dni po zakończeniu roku rozliczeniowego, sprawozdanie z produkcji i obrotu cukrem buraczanym, obejmujące w szczególności wysokość marży przetwórczej, wydatek cukru, przychody ze sprzedaży melasy oraz koszty transportu buraków cukrowych. 4. Wzory oraz terminy składania wniosków i sprawozdań, o których mowa w ust. 2 i 3 określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rynków rolnych."}
{"id":"1996_461_7","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Cukier C, izoglukoza C i syrop inulinowy C wyprodukowane w danym roku rozliczeniowym muszą zostać wyeksportowane w postaci nieprzetworzonej lub w wyrobach o zawartości cukru co najmniej 20% w przeliczeniu na cukier biały, w terminie do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym przypada koniec tego roku rozliczeniowego. 2. Producent cukru, izoglukozy i syropu inulinowego ma obowiązek przedstawiania Agencji Rynku Rolnego administracyjnych dokumentów celnych SAD w celu udowodnienia wykonania przepisu ust. 1. 3. Producent, który naruszył przepis ust. 1, obowiązany jest do wnoszenia opłaty sankcyjnej w wysokości wartości niewyeksportowanego cukru C, izoglukozy C albo syropu inulinowego C, licząc według ceny interwencyjnej cukru białego, obowiązującej w danym roku rozliczeniowym, przy zastosowaniu współczynnika 1,9 dla izoglukozy i syropu inulinowego w przeliczeniu na ekwiwalent cukru. 4. Opłaty sankcyjne, o których mowa w ust. 3, wpłacane są bez wezwania na wydzielony rachunek Agencji Rynku Rolnego i podlegają przepisom ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 475)."}
{"id":"1996_461_8","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Komisja mieszana przy producencie cukru, który otrzymał limity A i B na rok rozliczeniowy rozpoczynający się w dniu 1 lipca 2002 r., obowiązana jest w terminie do dnia 1 stycznia 2002 r. przyznać plantatorom prawo uprawy i dostawy buraków cukrowych obejmujące takie ilości buraków cukrowych, jakie zapewnią wyprodukowanie cukru buraczanego w wysokości przyznanych producentowi limitów na ten rok rozliczeniowy. 2. W kolejnych latach rozliczeniowych, z zastrzeżeniem ust. 5, Komisja mieszana zwiększa albo zmniejsza plantatorom prawo uprawy i dostawy buraków cukrowych co do wielkości dostaw proporcjonalnie do zwiększenia albo zmniejszenia limitów A i B cukru przyznanych producentowi na te lata rozliczeniowe. 3. Prawo do uprawy i dostawy buraków cukrowych w zakresie miejsca odbioru może być zmienione przez Komisję mieszaną jedynie za zgodą plantatora buraków cukrowych. 4. Umowy kontraktacji w zakresie ilości dostarczanych buraków i miejsca dostawy obejmują przyznane prawo do uprawy i dostawy. Umowy te nie mogą naruszać zasad określonych w Porozumieniu Branżowym. 5. Plantator buraków cukrowych może przenieść swoje prawo do uprawy i dostawy buraków cukrowych na innego plantatora buraków cukrowych, w całości lub w części, jedynie za zgodą Komisji mieszanej. 6. Producent cukru, który nie zawarł umów kontraktacji na dostawę buraków cukrowych w ilości odpowiadającej przyznanym limitom A i B, jest obowiązany do dokonania zapłaty za wszystkie buraki przerobione na cukier, aż do wysokości przyznanych mu limitów licząc po cenie minimalnej na buraki A. 7. W przypadku niewykonania przez Komisję mieszaną przy producencie cukru przepisów ust. 1 i 2, minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Komisji Porozumiewawczej, może wydać decyzję o przeniesieniu niewykorzystanych limitów A i B tego producenta na rzecz innych producentów cukru. 8. Producenci cukru zobowiązani są w terminie do 1 czerwca każdego roku przedstawić Prezesowi Agencji Rynku Rolnego sprawozdanie z wykonania kontraktacji buraków cukrowych."}
{"id":"1996_461_9","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W przypadku połączenia się producentów cukru będących spółkami handlowymi, minister właściwy do spraw rynków rolnych, po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej, przyznaje, w drodze decyzji, producentowi cukru powstałemu w wyniku połączenia, na jego wniosek, limity A i B cukru równe sumie limitów przyznanych łączącym się producentom cukru. 2. W przypadku zbycia przedsiębiorstwa produkcji cukru przez producenta cukru, minister właściwy do spraw rynków rolnych, po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej, przyznaje nabywcy, w drodze decyzji, na jego wniosek limity A i B cukru równe limitom przyznanym zbywcy. 3. W przypadku likwidacji, upadłości lub zaprzestania produkcji cukru w cukrowni z innych przyczyn, limity A i B przyznane danemu producentowi cukru, który jest właścicielem tej cukrowni, minister właściwy do spraw rynków rolnych po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej przekazuje innym producentom cukru proporcjonalnie do wielkości przejętych wraz z plantatorami praw do uprawy i dostawy buraków cukrowych."}
{"id":"1996_462_1","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie nazw niektórych wyższych szkół artystycznych","text":"Art. 1. 1. Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku nadaje się nazwę \"Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku\". 2. Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi nadaje się nazwę \"Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi\". 3. Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu nadaje się nazwę \"Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu\". 4. Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu nadaje się nazwę \"Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu\". 5. Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie nadaje się nazwę \"Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie\"."}
{"id":"1996_462_2","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie nazw niektórych wyższych szkół artystycznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_463_1","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie nazw niektórych wyższych szkół inżynierskich","text":"Art. 1. Wyższej Szkole Inżynierskiej w Koszalinie nadaje się nazwę \"Politechnika Koszalińska\"."}
{"id":"1996_463_2","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie nazw niektórych wyższych szkół inżynierskich","text":"Art. 2. Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu nadaje się nazwę \"Politechnika Opolska\"."}
{"id":"1996_463_3","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie nazw niektórych wyższych szkół inżynierskich","text":"Art. 3. Wyższej Szkole Inżynierskiej im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu nadaje się nazwę \"Politechnika Radomska im. Kazimierza Pułaskiego\"."}
{"id":"1996_463_4","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie nazw niektórych wyższych szkół inżynierskich","text":"Art. 4. Wyższej Szkole Inżynierskiej im. Jurija Gagarina w Zielonej Górze nadaje się nazwę \"Politechnika Zielonogórska\"."}
{"id":"1996_463_5","title":"Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie nazw niektórych wyższych szkół inżynierskich","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1996 r."}
{"id":"1996_464_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r.","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz.U. Nr 80, poz. 491 i Nr 107, poz. 692) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11d: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczone na bezzwrotną pomoc osobom fizycznym będącym posiadaczami gospodarstwa rolnego oraz osobom fizycznym prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej, w okresie odbudowy ich gospodarstw rolnych, które uległy zniszczeniu lub poniosły znaczne straty wskutek powodzi.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku gdy posiadaczem gospodarstwa rolnego jest więcej niż jedna osoba lub gdy dział specjalny produkcji rolnej prowadzi kilka osób, pomoc, o której mowa w ust. 1, może być przyznana jednemu współposiadaczowi gospodarstwa rolnego lub jednej z osób prowadzących dział specjalny produkcji rolnej.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Kierownik rejonowego urzędu pracy może, na wniosek zainteresowanego, skierować osobę fizyczną będącą posiadaczem gospodarstwa rolnego oraz osobę fizyczną prowadzącą dział specjalny produkcji rolnej, w okresie odbudowy ich gospodarstw rolnych, które uległy zniszczeniu lub poniosły znaczne straty wskutek powodzi, oraz jego domowników podlegających ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tytułu stałej pracy w gospodarstwie do wykonywania pracy w ramach robót publicznych lub prac interwencyjnych.\"; 2) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Posiadaczom gospodarstw rolnych oraz osobom prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej na obszarach dotkniętych powodzią przysługuje pomoc w naturze lub ekwiwalencie pieniężnym, udzielana za pośrednictwem gminy. 2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, polega na możliwości otrzymania z Agencji Rynku Rolnego na każdy hektar użytków rolnych zalanych przez powódź: 1) nieodpłatnie jednej tony pszenicy lub 2) równowartości ceny minimalnej jednej tony pszenicy. 3. Udzielenie pomocy następuje na wniosek osoby poszkodowanej, złożony niezwłocznie w gminie, na terenie której została wyrządzona szkoda przez powódź. 4. Gmina, w terminie do dnia 31 grudnia 1997 r., zgłosi do Agencji Rynku Rolnego zbilansowane potrzeby w zakresie pomocy, o której mowa w ust. 2. 5. Z budżetu państwa zostanie zrekompensowana Agencji Rynku Rolnego równowartość udzielonej nieodpłatnie pomocy w naturze oraz wypłaconego ekwiwalentu pieniężnego posiadaczom gospodarstw rolnych dotkniętych klęską powodzi.\"; 3) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Agencja Rynku Rolnego, wykorzystując zapasy produktów rolnych i żywnościowych, w tym także zapasy rezerw państwowych, udostępni gminie pszenicę lub środki finansowe, o których mowa w art. 12 ust. 2.\"; 4) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. Agencja Rynku Rolnego na cele pomocowe, o których mowa w art. 12 ust. 2, może zaciągnąć kredyt bankowy.\"."}
{"id":"1996_464_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_465_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 1. §1. Ustawa reguluje tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych. §2. Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna."}
{"id":"1996_465_10","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 10. §1. Ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. §2. Ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §3. W przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania tej spółki osobowej odpowiadają solidarnie występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki. Dział III Spółki kapitałowe"}
{"id":"1996_465_100","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 100. §1. W przypadku utraty przez partnera uprawnień do wykonywania wolnego zawodu, powinien on wystąpić ze spółki najpóźniej z końcem roku obrotowego, w którym utracił prawo wykonywania wolnego zawodu. §2. Wystąpienie następuje przez pisemne oświadczenie skierowane do zarządu albo do partnera uprawnionego do reprezentowania spółki. §3. Po bezskutecznym upływie terminu określonego w § 1 uważa się, że partner wystąpił ze spółki w ostatnim dniu tego terminu."}
{"id":"1996_465_101","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 101. Spadkobierca partnera nie wstępuje do spółki w miejsce zmarłego partnera, chyba że umowa spółki stanowi inaczej, z uwzględnieniem art. 87. Dział III Spółka komandytowa Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1996_465_102","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 102. Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona."}
{"id":"1996_465_103","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 103. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_104","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 104. §1. Firma spółki komandytowej powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie \"spółka komandytowa\". §2. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu \"sp.k.\" §3. Jeżeli komplementariuszem jest osoba prawna, firma spółki komandytowej powinna zawierać pełne brzmienie firmy (nazwy) tej osoby prawnej z dodatkowym oznaczeniem \"spółka komandytowa\". Nie wyklucza to zamieszczenia nazwiska komplementariusza, który jest osobą fizyczną. §4. Nazwisko komandytariusza nie może być zamieszczane w firmie spółki. W przypadku zamieszczenia nazwiska lub firmy (nazwy) komandytariusza w firmie spółki, komandytariusz ten odpowiada wobec osób trzecich tak jak komplementariusz."}
{"id":"1996_465_105","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 105. Umowa spółki komandytowej powinna zawierać: 1) firmę i siedzibę spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, 4) oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, 5) oznaczony kwotowo zakres odpowiedzialności każdego komandytariusza wobec wierzycieli (sumę komandytową)."}
{"id":"1996_465_106","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 106. Umowa spółki komandytowej powinna być zawarta w formie aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_107","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 107. §1. Jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub w części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne. §2. Zobowiązanie do wykonania pracy lub świadczenia usług na rzecz spółki oraz wynagrodzenie za usługi świadczone przy powstaniu spółki nie mogą stanowić wkładu komandytariusza do spółki, chyba że wartość innych jego wkładów do spółki nie jest niższa od wysokości sumy komandytowej. §3. Jeżeli komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna, zaś komandytariuszem jest wspólnik tej spółki, wkładu komandytariusza nie mogą stanowić jego udziały w tej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcje tej spółki akcyjnej."}
{"id":"1996_465_108","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 108. §1. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wkład komandytariusza może być wniesiony w wartości niższej niż suma komandytowa. §2. Postanowienie wspólników zwalniające komandytariusza z obowiązku wniesienia wkładu jest nieważne."}
{"id":"1996_465_109","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 109. §1. Spółka komandytowa powstaje z chwilą wpisu do rejestru. §2. Osoby, które działały w imieniu spółki po jej zawiązaniu a przed jej wpisem do rejestru, odpowiadają solidarnie."}
{"id":"1996_465_11","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 11. §1. Spółki kapitałowe w organizacji, o których mowa w art. 161 i art. 323, mogą we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywane. §2. Do spółki kapitałowej w organizacji w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące danego typu spółki po jej wpisie do rejestru. §3. Firma spółki kapitałowej w organizacji powinna zawierać dodatkowe oznaczenie \"w organizacji\"."}
{"id":"1996_465_110","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 110. §1.Zgłoszenie spółki komandytowej do sądu rejestrowego powinno zawierać: 1) firmę, siedzibę i adres spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) komplementariuszy oraz odrębnie nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) komandytariuszy, a także okoliczności dotyczące ograniczenia zdolności wspólnika do czynności prawnych, jeżeli takie istnieją, 4) nazwiska i imiona osób uprawnionych do reprezentowania spółki i sposób reprezentacji; w przypadku, gdy komplementariusze powierzyli tylko niektórym spośród siebie prowadzenie spraw spółki, zaznaczenie tej okoliczności, 5) sumę komandytową. §2. Wszelkie zmiany danych wymienionych w § 1 powinny zostać zgłoszone sądowi rejestrowemu. Rozdział 2 Stosunek do osób trzecich"}
{"id":"1996_465_111","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 111. Komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli tylko do wysokości sumy komandytowej."}
{"id":"1996_465_112","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 112. §1. Komandytariusz jest wolny od odpowiedzialności w granicach wartości wkładu, wniesionego do spółki. §2. W przypadku zwrotu wkładu w całości albo w części odpowiedzialność zostaje przywrócona w wysokości równej wartości dokonanego zwrotu. §3. W przypadku uszczuplenia majątku spółki przez stratę, uważa się za zwrot wkładu w stosunku do wierzycieli każdą wypłatę dokonaną przez spółkę na rzecz komandytariusza przed uzupełnieniem wkładu do pierwotnej wartości określonej w umowie spółki. Dokonanie takich wypłat nie wymaga wpisu do rejestru. §4. Komandytariusz nie jest obowiązany do zwrotu tego co pobrał tytułem zysku na podstawie sprawozdania finansowego, chyba że działał w złej wierze."}
{"id":"1996_465_113","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 113. Obniżenie sumy komandytowej nie ma skutku prawnego wobec wierzycieli, których wierzytelności powstały przed chwilą wpisania obniżenia do rejestru."}
{"id":"1996_465_114","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 114. Kto przystępuje do spółki w charakterze komandytariusza odpowiada także za zobowiązania spółki istniejące w chwili wpisania go do rejestru."}
{"id":"1996_465_115","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 115. Jeżeli umowa spółki dopuszcza przyjęcie do spółki nowego komplementariusza, dotychczasowy komandytariusz może uzyskać status komplementariusza, lub osoba trzecia może przystąpić do spółki w charakterze komplementariusza, za zgodą wszystkich dotychczasowych wspólników."}
{"id":"1996_465_116","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 116. W przypadku zawarcia umowy spółki komandytowej z przedsiębiorcą prowadzącym przedsiębiorstwo we własnym imieniu i na własny rachunek, komandytariusz odpowiada także za zobowiązania powstałe przy prowadzeniu tego przedsiębiorstwa a istniejące w chwili wpisu spółki do rejestru."}
{"id":"1996_465_117","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 117. Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki."}
{"id":"1996_465_118","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 118. §1. Komandytariusz może reprezentować spółkę jedynie jako pełnomocnik. §2. Jeżeli komandytariusz dokona w imieniu spółki czynności prawnej, nie ujawniając swojego pełnomocnictwa, odpowiada za skutki tej czynności wobec osób trzecich bez ograniczenia; dotyczy to także reprezentowania spółki przez komandytariusza, który nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres."}
{"id":"1996_465_119","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 119. Postanowienia umowy niezgodne z przepisami niniejszego rozdziału nie wywołują skutków prawnych wobec osób trzecich. Rozdział 3 Stosunki wewnętrzne spółki"}
{"id":"1996_465_12","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 12. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji albo spółka akcyjna w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółką akcyjną i uzyskuje osobowość prawną. Z tą chwilą staje się ona podmiotem praw i obowiązków spółki w organizacji."}
{"id":"1996_465_120","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 120. §1. Komandytariusz ma prawo żądać odpisu sprawozdania finansowego za rok obrotowy oraz przeglądać księgi i dokumenty celem sprawdzenia jego rzetelności. §2. Na wniosek komandytariusza sąd rejestrowy może, z ważnych powodów, zarządzić w każdym czasie udostępnienie mu sprawozdania finansowego lub złożenie innych wyjaśnień, jak również dopuścić komandytariusza do przejrzenia ksiąg i dokumentów. §3. Umowa spółki nie może wyłączyć ani ograniczyć uprawnień komandytariusza, o których mowa w § 1 i § 2."}
{"id":"1996_465_121","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 121. §1. Komandytariusz nie ma prawa, ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §2. W sprawach przekraczających zakres zwykłych czynności spółki wymagana jest zgoda komandytariusza, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §3. Ograniczeń, o których mowa w art. 56 i art. 57, nie stosuje się do komandytariusza nieposiadającego prawa do prowadzenia spraw spółki lub jej reprezentowania, chyba że umowa spółki stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_122","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 122. W przypadku zbycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza na nabywcę nie przechodzi prawo do prowadzenia spraw spółki."}
{"id":"1996_465_123","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 123. §1. Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §2. Zysk przypadający komandytariuszowi za dany rok obrotowy jest przeznaczany w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego wkładu rzeczywiście wniesionego do wartości umówionego wkładu. §3. W razie wątpliwości komandytariusz uczestniczy w stracie jedynie do wartości umówionego wkładu."}
{"id":"1996_465_124","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 124. §1. Śmierć komandytariusza nie stanowi przyczyny rozwiązania spółki. Spadkobiercy komandytariusza powinni wskazać spółce jedną osobę do wykonywania ich praw. Czynności dokonane przez pozostałych wspólników przed takim wskazaniem wiążą spadkobierców komandytariusza. §2. Podział udziału komandytariusza w majątku spółki między spadkobierców jest skuteczny wobec spółki jedynie za zgodą pozostałych wspólników. Dział IV Spółka komandytowo-akcyjna Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1996_465_125","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 125. Spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem."}
{"id":"1996_465_126","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 126. §1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale, do spółki komandytowoakcyjnej stosuje się: 1) w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy, przepisy dotyczące spółki komandytowej, 2) w pozostałych sprawach odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia. §2. Kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej powinien wynosić co najmniej 50 000 złotych."}
{"id":"1996_465_127","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 127. §1. Firma spółki komandytowo-akcyjnej powinna zawierać nazwiska jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie \"spółka komandytowoakcyjna\". §2. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu \"S.K.A.\". §3. Jeżeli komplementariuszem jest osoba prawna, firma spółki komandytowoakcyjnej powinna zawierać pełne brzmienie firmy (nazwy) tej osoby prawnej z dodatkowym oznaczeniem \"spółka komandytowo-akcyjna\". Nie wyklucza to zamieszczenia nazwiska komplementariusza, który jest osobą fizyczną. §4. Nazwisko albo firma (nazwa) akcjonariusza nie może być zamieszczane w firmie spółki. W przypadku zamieszczenia nazwiska albo firmy (nazwy) akcjonariusza w firmie spółki akcjonariusz ten odpowiada wobec osób trzecich tak jak komplementariusz."}
{"id":"1996_465_128","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 128. Akcjonariusz jest obowiązany jedynie do świadczeń określonych w statucie. Rozdział 2 Powstanie spółki"}
{"id":"1996_465_129","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 129. Osoby podpisujące statut są założycielami spółki. Statut powinni podpisać co najmniej wszyscy komplementariusze."}
{"id":"1996_465_13","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 13. §1. Za zobowiązania spółki kapitałowej w organizacji odpowiadają spółka i osoby, które działały w jej imieniu. §2. Wspólnik albo akcjonariusz spółki kapitałowej w organizacji odpowiada solidarnie ze spółką za jej zobowiązania do wartości niewniesionego wkładu, określonego w umowie albo statucie spółki."}
{"id":"1996_465_130","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 130. Statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien zawierać: 1) firmę i siedzibę spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, 4) oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego komplementariusza oraz ich wartość, 5) wysokość kapitału zakładowego, sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne, czy na okaziciela, 6) liczbę akcji poszczególnych rodzajów i związane z nimi uprawnienia, jeżeli mają być wprowadzone akcje różnych rodzajów, 7) nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) komplementariuszy oraz ich siedziby, adresy albo adresy do doręczeń, 8) organizację walnego zgromadzenia i rady nadzorczej, jeżeli ustawa lub statut przewiduje ustanowienie rady nadzorczej."}
{"id":"1996_465_131","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 131. Statut spółki komandytowo-akcyjnej powinien być sporządzony w formie aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_132","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 132. §1. Komplementariusz może wnieść wkład do spółki komandytowo-akcyjnej na kapitał zakładowy lub na inne fundusze. §2. Wniesienie przez komplementariusza wkładu na kapitał zakładowy nie wyłącza jego nieograniczonej odpowiedzialności za zobowiązania spółki."}
{"id":"1996_465_133","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 133. § 1. Zgłoszenie spółki komandytowo-akcyjnej do sądu rejestrowego powinno zawierać: 1) firmę, siedzibę i adres spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) wysokość kapitału zakładowego, liczbę i wartość nominalną akcji, 4) liczbę akcji uprzywilejowanych i rodzaj uprzywilejowania, jeżeli statut je przewiduje, 5) wzmiankę, jaka część kapitału zakładowego została wpłacona przed zarejestrowaniem, 6) nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) komplementariuszy oraz okoliczności dotyczące ograniczenia ich zdolności do czynności prawnych, jeżeli takie istnieją, 7) nazwiska i imiona osób uprawnionych do reprezentowania spółki i sposób reprezentacji; w przypadku, gdy komplementariusze powierzyli tylko niektórym spośród siebie prowadzenie spraw spółki, zaznaczenie tej okoliczności, 8) jeżeli przy zawiązaniu spółki akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne zaznaczenie tej okoliczności, 9) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony. §2. Wszelkie zmiany danych wymienionych w § 1 powinny zostać zgłoszone sądowi rejestrowemu."}
{"id":"1996_465_134","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 134. §1. Spółka komandytowo-akcyjna powstaje z chwilą wpisu do rejestru. §2. Osoby, które działały w imieniu spółki po jej zawiązaniu a przed jej wpisem do rejestru, odpowiadają solidarnie. Rozdział 3 Stosunek do osób trzecich"}
{"id":"1996_465_135","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 135. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki."}
{"id":"1996_465_136","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 136. §1. Jeżeli statut dopuszcza przyjęcie do spółki nowego komplementariusza, dotychczasowy akcjonariusz może uzyskać status komplementariusza, albo osoba trzecia może przystąpić do spółki w charakterze komplementariusza, za zgodą wszystkich dotychczasowych komplementariuszy. §2. Oświadczenie nowego komplementariusza, a także oznaczenie wartości jego wkładów oraz zgoda na brzmienie statutu wymaga formy aktu notarialnego. §3. Nowy komplementariusz odpowiada także za zobowiązania spółki istniejące w chwili wpisania go do rejestru."}
{"id":"1996_465_137","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 137. §1. Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy statutu lub prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki. §2. Późniejsze pozbawienie komplementariusza prawa reprezentowania spółki stanowi zmianę statutu spółki i wymaga zgody wszystkich pozostałych komplementariuszy. §3. Pozbawienie komplementariusza prawa reprezentowania spółki wbrew jego sprzeciwowi może nastąpić jedynie z ważnych powodów na mocy prawomocnego orzeczenia sądu. §4. Sprzeciw, o którym mowa w § 3 należy zgłosić do protokołu walnego zgromadzenia lub w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym nie później niż w ciągu miesiąca od dnia powzięcia uchwały przez walne zgromadzenie. §5. Pozbawienie komplementariusza prawa reprezentowania spółki wbrew sprzeciwowi, o którym mowa w § 3 i § 4 zwalnia tego wspólnika od odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki powstałe od chwili dokonania odpowiedniego wpisu w rejestrze."}
{"id":"1996_465_138","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 138. §1. Akcjonariusz może reprezentować spółkę jedynie jako pełnomocnik. §2. Jeżeli akcjonariusz dokona czynności prawnej w imieniu spółki nie ujawniając swojego pełnomocnictwa, odpowiada za skutki tej czynności wobec osób trzecich bez ograniczenia; dotyczy to także reprezentowania spółki przez akcjonariusza, który nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres."}
{"id":"1996_465_139","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 139. Postanowienia statutu niezgodne z przepisami niniejszego rozdziału nie wywołują skutków prawnych wobec osób trzecich. Rozdział 4 Stosunki wewnętrzne spółki"}
{"id":"1996_465_14","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 14. §1. Przedmiotem wkładu do spółki kapitałowej nie może być prawo niezbywalne lub świadczenie pracy bądź usług. §2. W przypadku, gdy wspólnik albo akcjonariusz wniósł wkład niepieniężny mający wady, jest on zobowiązany do wyrównania spółce kapitałowej różnicy między wartością przyjętą w umowie albo statucie spółki a zbywczą wartością wkładu. Umowa albo statut spółki może przewidywać, że spółce przysługują wówczas także inne uprawnienia. §3. Wierzytelność wspólnika albo akcjonariusza z tytułu pożyczki udzielonej spółce kapitałowej uważa się za jego wkład do spółki w przypadku ogłoszenia jej upadłości w terminie dwóch lat od dnia zawarcia umowy pożyczki. §4. Wspólnik i akcjonariusz nie może potrącać swoich wierzytelności wobec spółki kapitałowej z wierzytelnością spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów albo akcji. Nie wyłącza to potrącenia umownego."}
{"id":"1996_465_140","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 140. §1. Każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. §2. Statut spółki może przewidywać, że prowadzenie spraw spółki powierza się jednemu albo kilku komplementariuszom. §3. Zmiana statutu pozbawiająca prawa prowadzenia spraw spółki lub przyznająca takie prawo komplementariuszowi dotychczas go pozbawionemu, wymaga zgody wszystkich pozostałych komplementariuszy."}
{"id":"1996_465_141","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 141. Komplementariuszowi nie przysługuje prawo do prowadzenia spraw spółki, przekazanych do kompetencji walnego zgromadzenia albo rady nadzorczej przez przepisy niniejszego działu lub statut spółki."}
{"id":"1996_465_142","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 142. §1. W spółce komandytowo-akcyjnej można ustanowić radę nadzorczą. Jeżeli liczba akcjonariuszy przekracza dwadzieścia pięć osób, ustanowienie rady nadzorczej jest obowiązkowe. §2. Członków rady nadzorczej powołuje i odwołuje walne zgromadzenie. §3. Komplementariusz albo jego pracownik nie może być członkiem rady nadzorczej. §4. Jeżeli komplementariusz objął lub nabył akcje spółki komandytowo-akcyjnej nie wykonuje on prawa głosu z tych akcji przy podejmowaniu uchwał, o których mowa w § 2. Nie może on również być pełnomocnikiem pozostałych akcjonariuszy na walnym zgromadzeniu przy podejmowaniu takich uchwał. §5. Przepisy § 3 i § 4 nie dotyczą komplementariusza pozbawionego prawa prowadzenia spraw spółki lub jej reprezentowania."}
{"id":"1996_465_143","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 143. §1. Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. §2. Do rady nadzorczej spółki komandytowo-akcyjnej nie stosuje się przepisów art. 383. Rada nadzorcza może jednak delegować swoich członków do czasowego wykonywania czynności komplementariuszy w przypadku, gdy żaden z komplementariuszy uprawnionych do prowadzenia spraw spółki i do jej reprezentowania, nie może sprawować swoich czynności. §3. Rada nadzorcza może wytoczyć, w imieniu spółki, powództwo o odszkodowanie przeciwko komplementariuszom nie pozbawionym prawa do prowadzenia spraw spółki lub jej reprezentowania. Przepisy art. 483-490 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_144","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 144. W spółce komandytowo-akcyjnej, w której nie ustanowiono rady nadzorczej, przy podejmowaniu czynności wymienionych w art. 143 § 3 i art. 378, spółkę reprezentuje pełnomocnik powołany uchwałą walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_465_145","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 145. §1. Walne zgromadzenie może być zwyczajne albo nadzwyczajne. §2. Prawo uczestniczenia w walnym zgromadzeniu ma akcjonariusz oraz komplementariusz także w przypadku, gdy nie jest akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej. §3. Każda akcja objęta lub nabyta przez osobę, która nie jest komplementariuszem daje prawo do jednego głosu, chyba że statut stanowi inaczej. Nie można całkowicie pozbawić akcjonariusza prawa głosu. §4. Każda akcja objęta lub nabyta przez komplementariusza daje prawo do jednego głosu."}
{"id":"1996_465_146","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 146. §1. Uchwały walnego zgromadzenia oprócz innych spraw, wymienionych w dziale niniejszym lub w statucie wymaga: 1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania komplementariuszy z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego spółki za ubiegły rok obrotowy, 2) udzielenie komplementariuszom prowadzącym sprawy spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków, 3) udzielenie członkom rady nadzorczej absolutorium z wykonania przez nich obowiązków, 4) wybór biegłego rewidenta, chyba że statut przewiduje w tej sprawie kompetencję rady nadzorczej, 5) rozwiązanie spółki. §2. Zgody wszystkich komplementariuszy wymagają, pod rygorem nieważności, uchwały walnego zgromadzenia, w sprawach: 1) powierzenia prowadzenia spraw oraz reprezentowania spółki jednemu albo kilku komplementariuszom, 2) podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom, 3) zbycia i wydzierżawienia przedsiębiorstwa spółki lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienia na nim prawa użytkowania, 4) zbycia nieruchomości spółki, 5) podwyższenia i obniżenia kapitału zakładowego, 6) emisji obligacji, 7) połączenia i przekształcenia spółki, 8) zmiany statutu, 9) rozwiązania spółki, 10) innych czynności przewidzianych w dziale niniejszym lub w statucie. §3. Zgody większości komplementariuszy wymagają, pod rygorem nieważności, uchwały walnego zgromadzenia, w sprawach: 1) podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej komplementariuszom, 2) sposobu pokrycia straty za ubiegły rok obrotowy, 3) innych czynności przewidzianych w statucie."}
{"id":"1996_465_147","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 147. §1. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej. §2. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, komplementariuszowi nie pozbawionemu prawa prowadzenia spraw spółki, który pobiera wynagrodzenie z tytułu podejmowania czynności wymienionych w art. 137 § 1 i art. 141, nie przysługuje udział w zysku spółki w części odpowiadającej wkładowi jego pracy do spółki. Rozdział 5 Rozwiązanie i likwidacja spółki. Wystąpienie wspólnika"}
{"id":"1996_465_148","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 148. §1. Rozwiązanie spółki powodują: 1) przyczyny przewidziane w statucie, 2) uchwała walnego zgromadzenia o rozwiązaniu spółki, 3) ogłoszenie upadłości spółki, 4) śmierć, ogłoszenie upadłości lub wystąpienie jedynego komplementariusza, chyba że statut stanowi inaczej, 5) inne przyczyny przewidziane prawem. §2. Ogłoszenie upadłości akcjonariusza nie stanowi przyczyny rozwiązania spółki."}
{"id":"1996_465_149","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 149. §1. Wypowiedzenie umowy spółki przez komplementariusza i jego wystąpienie ze spółki jest dopuszczalne, jeżeli statut tak stanowi. Przepisy dotyczące spółki jawnej stosuje się odpowiednio. §2. Akcjonariuszowi nie przysługuje prawo wypowiedzenia umowy spółki."}
{"id":"1996_465_15","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 15. §1. Zawarcie przez spółkę kapitałową umowy kredytu, pożyczki, poręczenia lub innej podobnej umowy z członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, prokurentem, likwidatorem albo na rzecz którejkolwiek z tych osób, wymaga zgody zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. Zawarcie przez spółkę zależną umowy wymienionej w § 1 z członkiem zarządu, prokurentem lub likwidatorem spółki dominującej wymaga zgody rady nadzorczej spółki zależnej. Jeżeli spółka nie ma rady nadzorczej, wymagana jest zgoda zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia spółki zależnej. Do wyrażenia zgody i skutków braku zgody stosuje się art. 17 § 1 i § 2."}
{"id":"1996_465_150","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 150. § 1. Jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej, do rozwiązania i likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące likwidacji spółki akcyjnej. § 2. Likwidatorami są komplementariusze mający prawo prowadzenia spraw spółki, chyba że statut lub uchwała walnego zgromadzenia, powzięta za zgodą wszystkich komplementariuszy, stanowi inaczej. Tytuł III Spółki kapitałowe Dział I Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Rozdział 1 Powstanie spółki"}
{"id":"1996_465_151","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 151. §1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie może być zawiązana wyłącznie przez inną jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. §3. Wspólnicy są zobowiązani jedynie do świadczeń określonych w umowie spółki. §4. Wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki."}
{"id":"1996_465_152","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 152. Kapitał zakładowy spółki dzieli się na udziały o równej albo nierównej wartości nominalnej."}
{"id":"1996_465_153","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 153. Umowa spółki stanowi, czy wspólnik może mieć tylko jeden, czy więcej udziałów. Jeżeli wspólnik może mieć więcej niż jeden udział, wówczas wszystkie udziały w kapitale zakładowym powinny być równe i są niepodzielne."}
{"id":"1996_465_154","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 154. §1. Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 50 000 złotych. §2. Wartość nominalna udziału nie może być niższa niż 500 złotych. §3. Udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego."}
{"id":"1996_465_155","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 155. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mające siedzibę za granicą, mogą tworzyć oddziały lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Warunki tworzenia takich oddziałów lub przedstawicielstw określa odrębna ustawa."}
{"id":"1996_465_156","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 156. W spółce jednoosobowej jedyny wspólnik wykonuje wszystkie uprawnienia przysługujące zgromadzeniu wspólników zgodnie z przepisami niniejszego działu. Przepisu art. 247 § 2 nie stosuje się."}
{"id":"1996_465_157","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 157. §1. Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinna określać: 1) firmę i siedzibę spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) wysokość kapitału zakładowego, 4) czy wspólnik może mieć więcej niż jeden udział, 5) liczbę i wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników, 6) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony. §2. Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinna być zawarta w formie aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_158","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 158. §1. Jeżeli wkładem do spółki w celu pokrycia udziału ma być w całości albo w części wkład niepieniężny (aport), umowa spółki powinna szczegółowo określać przedmiot tego wkładu oraz osobę wspólnika wnoszącego aport, jak również liczbę i wartość nominalną objętych w zamian udziałów. §2. Wynagrodzenia za usługi świadczone przy powstaniu spółki nie można wypłacać ze środków wpłaconych na pokrycie kapitału zakładowego, jak również zaliczać na poczet wkładu wspólnika. §3. Przedmiot wkładu pozostaje do wyłącznej dyspozycji zarządu spółki."}
{"id":"1996_465_159","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 159. Jeżeli wspólnikowi mają być przyznane szczególne korzyści lub jeżeli na wspólników mają być nałożone, oprócz wniesienia wkładów na pokrycie udziałów, inne obowiązki wobec spółki, należy to pod rygorem nieważności dokładnie określić w umowie spółki."}
{"id":"1996_465_16","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 16. Rozporządzenie udziałem albo akcją dokonane przed wpisem spółki kapitałowej do rejestru albo przed zarejestrowaniem podwyższenia kapitału zakładowego jest nieważne."}
{"id":"1996_465_160","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 160. §1.Firma spółki może być obrana dowolnie; powinna jednak zawierać dodatkowe oznaczenie \"spółka z ograniczoną odpowiedzialnością\". §2. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu \"spółka z o.o.\" lub \"sp.z o.o.\"."}
{"id":"1996_465_161","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 161. §1. Z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji. §2. Spółka w organizacji jest reprezentowana przez zarząd albo pełnomocnika powołanego jednomyślną uchwałą wspólników. §3. Odpowiedzialność osób, o których mowa w art. 13 § 1, ustaje wobec spółki z chwilą zatwierdzenia ich czynności przez zgromadzenie wspólników."}
{"id":"1996_465_162","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 162. W spółce jednoosobowej w organizacji jedyny wspólnik nie ma prawa reprezentowania spółki. Nie dotyczy to zgłoszenia spółki do sądu rejestrowego."}
{"id":"1996_465_163","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 163. Do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga się: 1) zawarcia umowy spółki, 2) wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki, 3) powołania zarządu, 4) ustanowienia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli wymaga tego ustawa lub umowa spółki, 5) wpisu do rejestru."}
{"id":"1996_465_164","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 164. §1. Zarząd zgłasza zawiązanie spółki do sądu rejestrowego właściwego ze względu na siedzibę spółki w celu wpisania spółki do rejestru. Wniosek o wpis spółki do rejestru podpisują wszyscy członkowie zarządu. §2. Do zgłoszenia spółki do sądu rejestrowego w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy o Krajowym Rejestrze Sądowym. §3. Sąd rejestrowy nie może odmówić wpisania spółki do rejestru z powodu drobnych uchybień, które nie naruszają interesu spółki oraz interesu publicznego, a nie mogą być usunięte bez poniesienia niewspółmiernie wysokich kosztów."}
{"id":"1996_465_165","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 165. W przypadku stwierdzenia w zgłoszeniu braku usuwalnego sąd rejestrowy wyznaczy spółce w organizacji stosowny termin do jego usunięcia pod rygorem odmowy wpisu do rejestru."}
{"id":"1996_465_166","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 166. §1. Zgłoszenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do sądu rejestrowego powinno zawierać: 1) firmę, siedzibę i adres spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) wysokość kapitału zakładowego, 4) określenie, czy wspólnik może mieć więcej niż jeden udział, 5) nazwiska, imiona i adresy członków zarządu oraz sposób reprezentowania spółki, 6) nazwiska i imiona członków rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli ustawa lub umowa spółki wymaga ustanowienia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, 7) jeżeli wspólnicy wnoszą do spółki wkłady niepieniężne, zaznaczenie tej okoliczności, 8) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, 9) jeżeli umowa wskazuje pismo przeznaczone do ogłoszeń spółki, oznaczenie tego pisma. §2. Zgłoszenie do sądu rejestrowego spółki jednoosobowej powinno również zawierać nazwisko i imię albo firmę (nazwę) i siedzibę oraz adres jedynego wspólnika, a także wzmiankę, że jest on jedynym wspólnikiem spółki. §3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia przez jednego wspólnika wszystkich udziałów po zarejestrowaniu spółki."}
{"id":"1996_465_167","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 167. §1. Do zgłoszenia spółki należy dołączyć: 1) umowę spółki, 2) oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wkłady na pokrycie kapitału zakładowego zostały przez wszystkich wspólników w całości wniesione, 3) jeżeli o powołaniu członków organów spółki nie stanowi akt notarialny zawierający umowę spółki, dowód ich ustanowienia, z wyszczególnieniem składu osobowego. §2. Jednocześnie ze zgłoszeniem należy złożyć podpisaną przez wszystkich członków zarządu listę wspólników z podaniem nazwiska i imienia lub firmy (nazwy) oraz liczby i wartości nominalnej udziałów każdego z nich. §3. Do zgłoszenia spółki oraz zmian składu osobowego zarządu dołączyć należy złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów członków zarządu."}
{"id":"1996_465_168","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 168. Wszelkie zmiany danych wymienionych w art. 166 § 1 i § 2 zarząd powinien zgłosić sądowi rejestrowemu w celu wpisania do rejestru lub ujawnienia w aktach rejestrowych."}
{"id":"1996_465_169","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 169. Jeżeli zawiązanie spółki nie zostało zgłoszone do sądu rejestrowego w terminie sześciu miesięcy od dnia zawarcia umowy spółki albo jeżeli postanowienie sądu odmawiające zarejestrowania stało się prawomocne, umowa spółki ulega rozwiązaniu."}
{"id":"1996_465_17","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 17. §1. Jeżeli do dokonania czynności prawnej przez spółkę ustawa wymaga uchwały zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia bądź rady nadzorczej, czynność prawna dokonana bez wymaganej uchwały jest nieważna. §2. Zgoda może być wyrażona przed złożeniem oświadczenia przez spółkę albo po jego złożeniu, nie później jednak niż w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia oświadczenia przez spółkę. Potwierdzenie wyrażone po złożeniu oświadczenia ma moc wsteczną od chwili dokonania czynności prawnej. §3. Czynność prawna dokonana bez zgody właściwego organu spółki, wymaganej wyłącznie przez umowę spółki albo statut jest ważna, jednakże nie wyklucza to odpowiedzialności członków zarządu wobec spółki z tytułu naruszenia umowy spółki albo statutu."}
{"id":"1996_465_170","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 170. §1. Jeżeli spółki nie zgłoszono do sądu rejestrowego w terminie określonym w art. 169 albo postanowienie sądu odmawiające rejestracji stało się prawomocne, a spółka w organizacji nie jest w stanie dokonać niezwłocznie zwrotu wszystkich wniesionych wkładów, lub pokryć w pełni wierzytelności osób trzecich, zarząd dokona likwidacji. Jeżeli spółka w organizacji nie ma zarządu, zgromadzenie wspólników albo sąd rejestrowy ustanawia likwidatora albo likwidatorów. §2. Do likwidacji spółki w organizacji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące likwidacji spółki. §3. Likwidatorzy ogłoszą jednokrotnie o otwarciu likwidacji, wzywając wierzycieli do zgłoszenia ich wierzytelności w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia. §4. Spółka w organizacji ulega rozwiązaniu z dniem zatwierdzenia przez zgromadzenie wspólników sprawozdania likwidacyjnego. §5. Sprawy rejestrowe związane z likwidacją spółki w organizacji należą do sądu rejestrowego właściwego ze względu na siedzibę spółki."}
{"id":"1996_465_171","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 171. Po zarejestrowaniu spółki zarząd powinien, w terminie dwóch tygodni, złożyć we właściwym urzędzie skarbowym poświadczony przez siebie odpis umowy spółki ze wskazaniem sądu, w którym spółka została zarejestrowana oraz daty i numeru rejestracji."}
{"id":"1996_465_172","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 172. §1. Jeżeli po zarejestrowaniu spółki zostały stwierdzone braki wynikłe z niedopełnienia przepisów prawa, sąd rejestrowy, z urzędu albo na wniosek osób mających interes prawny, wzywa spółkę do usunięcia braków i wyznacza w tym celu odpowiedni termin. §2. Jeżeli spółka nie uczyni zadość wezwaniu, o którym mowa w § 1, sąd rejestrowy może nakładać grzywny według zasad określonych w przepisach o Krajowym Rejestrze Sądowym."}
{"id":"1996_465_173","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 173. §1. W przypadku, gdy wszystkie udziały spółki przysługują jedynemu wspólnikowi albo jedynemu wspólnikowi i spółce, oświadczenie woli takiego wspólnika składane spółce wymaga formy pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. W przypadku, gdy wspólnik, o którym mowa w § 1, jest zarazem jedynym członkiem zarządu, czynność prawna między tym wspólnikiem a reprezentowaną przez niego spółką wymaga formy aktu notarialnego. §3. O każdorazowym dokonaniu czynności prawnej, o której mowa w § 2, notariusz zawiadamia sąd rejestrowy, przesyłając do sądu wypis z aktu notarialnego. Rozdział 2 Prawa i obowiązki wspólników"}
{"id":"1996_465_174","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 174. §1. Jeżeli ustawa lub umowa spółki nie stanowi inaczej, wspólnicy mają równe prawa i obowiązki w spółce. §2. Jeżeli umowa spółki przewiduje udziały o szczególnych uprawnieniach, uprawnienia te powinny być w umowie określone (udziały uprzywilejowane). §3. Uprzywilejowanie może dotyczyć w szczególności prawa głosu, prawa do dywidendy lub sposobu uczestniczenia w podziale majątku w przypadku likwidacji spółki. Uprzywilejowanie w zakresie prawa głosu może dotyczyć tylko udziałów o równej wartości nominalnej. §4. Uprzywilejowanie dotyczące prawa głosu nie może przyznawać uprawnionemu więcej niż trzy głosy na jeden udział. Uprzywilejowanie dotyczące dywidendy nie może naruszać przepisów art. 196. §5. Umowa spółki może uzależnić przyznanie szczególnych uprawnień od spełnienia dodatkowych świadczeń na rzecz spółki, upływu terminu lub ziszczenia się warunku. §6. Na udziały lub prawa do zysku w spółce nie mogą być wystawiane dokumenty na okaziciela, jak również dokumenty imienne lub na zlecenie."}
{"id":"1996_465_175","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 175. §1. Jeżeli wartość wkładów niepieniężnych została znacznie zawyżona w stosunku do ich wartości zbywczej w dniu zawarcia umowy spółki, wspólnik, który wniósł taki wkład oraz członkowie zarządu, którzy wiedząc o tym zgłosili spółkę do rejestru, obowiązani są solidarnie wyrównać spółce brakującą wartość. §2. Od obowiązku określonego w § 1 wspólnik oraz członkowie zarządu nie mogą być zwolnieni."}
{"id":"1996_465_176","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 176. §1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. §2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie. §3. W przypadku określonym w § 1, zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_177","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 177. §1. Umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. §2. Dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do ich udziałów."}
{"id":"1996_465_178","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 178. §1. Wysokość i terminy dopłat oznaczane są w miarę potrzeby uchwałą wspólników. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, do dopłat tych stosuje się przepisy § 2 oraz art. 179. §2. Jeżeli wspólnik nie uiścił dopłaty w określonym terminie, obowiązany jest do zapłaty odsetek ustawowych; spółka może również żądać naprawienia szkody wynikłej ze zwłoki."}
{"id":"1996_465_179","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 179. §1. Dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym. §2. Zwrot dopłat może nastąpić po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki. §3. Zwrot powinien być dokonany równomiernie wszystkim wspólnikom. §4. Zwróconych dopłat nie uwzględnia się przy żądaniu nowych dopłat, chyba że umowa spółki stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_18","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 18. §1. Członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej albo likwidatorem może być tylko osoba fizyczna, mająca pełną zdolność do czynności prawnych. §2. Nie może być członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej albo likwidatorem osoba, która została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa określone w przepisach rozdziałów XXXIII-XXXVII Kodeksu karnego oraz w art. 585, art. 587, art. 590 i w art. 591 ustawy. §3. Zakaz, o którym mowa w § 2, ustaje z upływem piątego roku od dnia uprawomocnienia się wyroku skazującego, jednakże nie może zakończyć się wcześniej niż z upływem trzech lat od dnia zakończenia okresu odbywania kary. §4. W terminie trzech miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku, o którym mowa w § 2, skazany może złożyć wniosek do sądu, który wydał wyrok, o zwolnienie go z zakazu pełnienia funkcji w spółce handlowej lub o skrócenie czasu obowiązywania zakazu. Nie dotyczy to przestępstw popełnionych z winy umyślnej. Sąd rozstrzyga o wniosku wydając postanowienie."}
{"id":"1996_465_180","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 180. Zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału oraz jego zastawienie powinno być dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi."}
{"id":"1996_465_181","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 181. §1. Jeżeli według umowy spółki wspólnik może mieć tylko jeden udział, umowa spółki może dopuścić zbycie części udziału. §2. W wyniku podziału nie mogą powstać udziały niższe niż 500 złotych."}
{"id":"1996_465_182","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 182. §1. Zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału oraz zastawienie udziału umowa spółki może uzależnić od zgody spółki albo w inny sposób ograniczyć. §2. Jeżeli zbycie uzależnione jest od zgody spółki, stosuje się przepisy § 35, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §3. Zgody udziela zarząd w formie pisemnej. W przypadku, gdy zgody odmówiono, sąd rejestrowy może pozwolić na zbycie, jeżeli istnieją ważne powody. §4. W przypadku, o którym mowa w § 3, spółka może w terminie wyznaczonym przez sąd rejestrowy przedstawić innego nabywcę. W razie braku porozumienia cenę nabycia i termin jej zapłaty ustala sąd rejestrowy na wniosek wspólnika lub spółki, po zasięgnięciu, w miarę potrzeby, opinii biegłego. §5. Jeżeli wskazana przez spółkę osoba nie uiściła ceny nabycia w wyznaczonym terminie, wspólnik może rozporządzać swobodnie swoim udziałem, jego częścią lub ułamkową częścią udziału, chyba że nie przyjął oferowanej zapłaty."}
{"id":"1996_465_183","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 183. §1. Umowa spółki może ograniczyć lub wyłączyć wstąpienie do spółki spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika. W tym przypadku umowa spółki powinna określać warunki spłaty spadkobierców niewstępujących do spółki, pod rygorem bezskuteczności ograniczenia lub wyłączenia. §2. Umowa spółki może wyłączyć lub w określony sposób ograniczyć podział udziałów między spadkobierców w przypadku, gdy zmarły wspólnik miał więcej niż jeden udział. §3. Jeżeli według umowy spółki wspólnik mógł mieć tylko jeden udział, udział ten może być podzielony między spadkobierców, chyba że umowa spółki wyłącza lub ogranicza w określony sposób podział tego udziału między spadkobierców. Wskutek podziału nie mogą powstać udziały niższe niż 500 złotych."}
{"id":"1996_465_184","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 184. §1. Współuprawnieni z udziału lub udziałów wykonują swoje prawa w spółce przez wspólnego przedstawiciela; za świadczenia związane z udziałem odpowiadają solidarnie. §2. Jeżeli współuprawnieni nie wskazali wspólnego przedstawiciela, oświadczenia spółki mogą być dokonywane wobec któregokolwiek z nich."}
{"id":"1996_465_185","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 185. §1. Jeżeli w drodze egzekucji ma nastąpić sprzedaż udziału, którego zbycie umowa spółki uzależnia od zgody spółki lub w inny sposób ogranicza, spółka ma prawo przedstawić osobę, która nabędzie udział za cenę, jaką określi sąd rejestrowy po zasięgnięciu, w miarę potrzeby, opinii biegłego. §2. W przypadku, o którym mowa w § 1, spółka powinna w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia jej przez sąd rejestrowy o zarządzeniu sprzedaży, zgłosić wniosek o przeprowadzenie w tym trybie wyceny udziału. §3. Jeżeli w terminie określonym w § 2, spółka nie wystąpi z wnioskiem o przeprowadzenie wyceny udziału, albo jeżeli w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia spółki o ustaleniu ceny nabycia osoba wskazana przez spółkę nie wpłaci komornikowi sądowemu ustalonej ceny, udziały będą sprzedane w trybie przewidzianym w przepisach egzekucyjnych. §4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do zbycia części udziału lub ułamkowej części udziału."}
{"id":"1996_465_186","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 186. §1. W przypadku zbycia udziału lub jego części nabywca odpowiada wobec spółki solidarnie ze zbywcą za niespełnione świadczenia należne spółce ze zbytego udziału lub zbytej części udziału. Przepis ten stosuje się również do zbycia ułamkowej części udziału. §2. Roszczenia spółki do zbywcy z tytułu świadczeń określonych w § 1, przedawniają się z upływem trzech lat od dnia, w którym zgłoszono spółce zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału."}
{"id":"1996_465_187","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 187. §1. O przejściu udziału, jego części lub ułamkowej części udziału na inną osobę oraz o ustanowieniu zastawu lub użytkowania udziału zainteresowani zawiadamiają spółkę, przedstawiając dowód przejścia bądź ustanowienia zastawu lub użytkowania. Przejście udziału, jego części lub ułamkowej części udziału oraz ustanowienie zastawu lub użytkowania jest skuteczne wobec spółki od chwili, gdy spółka otrzyma od jednego z zainteresowanych zawiadomienie o tym wraz z dowodem dokonania czynności. §2. Umowa spółki może przewidywać, że zastawnik lub użytkownik udziału może wykonywać prawo głosu."}
{"id":"1996_465_188","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 188. §1. Zarząd jest obowiązany prowadzić księgę udziałów, do której należy wpisywać nazwisko i imię albo firmę (nazwę) i siedzibę każdego wspólnika, adres, liczbę i wartość nominalną jego udziałów oraz ustanowienie zastawu lub użytkowania i wykonywanie prawa głosu przez zastawnika lub użytkownika, a także wszelkie zmiany dotyczące osób wspólników i przysługujących im udziałów. §2. Każdy wspólnik może przeglądać księgę udziałów. §3. Po każdym wpisaniu zmiany, zarząd składa sądowi rejestrowemu podpisaną przez wszystkich członków zarządu nową listę wspólników z wymienieniem liczby i wartości nominalnej udziałów każdego z nich oraz wzmianką o ustanowieniu zastawu lub użytkowania udziału."}
{"id":"1996_465_189","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 189. §1. W czasie trwania spółki nie wolno zwracać wspólnikom wniesionych wkładów tak w całości, jak i w części, chyba że przepisy niniejszego działu stanowią inaczej. §2. Wspólnicy nie mogą otrzymywać z jakiegokolwiek tytułu wypłat z majątku spółki potrzebnego do pełnego pokrycia kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_19","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 19. Złożenie podpisów przez wszystkich członków zarządu pod dokumentem wystawionym przez spółkę jest wymagane tylko w przypadku, gdy ustawa tak stanowi."}
{"id":"1996_465_190","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 190. Wspólnikowi nie wolno pobierać odsetek od wniesionych wkładów, jak również od przysługujących mu udziałów."}
{"id":"1996_465_191","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 191. §1. Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1. §2. Umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197. §3. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów."}
{"id":"1996_465_192","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 192. Kwoty przeznaczone do podziału między wspólników nie mogą przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o kwoty przekazane na kapitały (fundusze) rezerwowe w poprzednich latach i pomniejszonego o poniesioną stratę oraz o kwoty przekazane na fundusze rezerwowe utworzone zgodnie z ustawą lub umową spółki, które nie mogą być przeznaczone na wypłatę dywidendy."}
{"id":"1996_465_193","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 193. §1. Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. §2. Umowa spółki może upoważniać zgromadzenie wspólników do określenia dnia, według którego ustala się listę wspólników uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). §3. Dzień dywidendy wyznacza się w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 191 § 1."}
{"id":"1996_465_194","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 194. Umowa spółki może upoważniać zarząd do wypłaty wspólnikom zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok obrotowy, jeżeli spółka posiada środki wystarczające na wypłatę."}
{"id":"1996_465_195","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 195. §1. Spółka może wypłacić zaliczkę na poczet dywidendy, jeżeli jej sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy wykazuje zysk. Zaliczka stanowić może najwyżej połowę zysku osiągniętego od końca ostatniego roku obrotowego, powiększonego o niewypłacone zyski z poprzednich lat obrotowych oraz pomniejszonego o straty z lat poprzednich i kwoty obowiązkowych kapitałów rezerwowych utworzonych zgodnie z ustawą lub umową spółki. §2. Do zaliczki na poczet dywidendy nie stosuje się przepisów art. 196 i art. 197."}
{"id":"1996_465_196","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 196. Na udział uprzywilejowany w zakresie dywidendy można przyznać uprawnionemu dywidendę, która przewyższa nie więcej niż o połowę dywidendę przysługującą udziałom nieuprzywilejowanym (dywidenda uprzywilejowana). Udziały uprzywilejowane w zakresie dywidendy nie korzystają z pierwszeństwa zaspokojenia przed pozostałymi udziałami, chyba że umowa spółki stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_197","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 197. Jeżeli umowa spółki przyznaje prawo do dywidendy uprzywilejowanej niewypłaconej w latach poprzednich, powinna określać najwyższą liczbę lat, za które dywidenda może być wypłacona z zysku w następnych latach; okres ten nie może przekraczać pięciu lat."}
{"id":"1996_465_198","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 198. §1. Wspólnik, który wbrew przepisom prawa lub postanowieniom umowy spółki otrzymał wypłatę (odbiorca), obowiązany jest do jej zwrotu. Członkowie organów spółki, którzy ponoszą odpowiedzialność za taką wypłatę, odpowiadają za jej zwrot spółce solidarnie z odbiorcą. §2. Jeżeli zwrotu wypłaty nie można uzyskać od odbiorcy jak również od osób odpowiedzialnych za wypłatę, za ubytek w majątku spółki, który jest wymagany do pełnego pokrycia kapitału zakładowego, odpowiadają wspólnicy w stosunku do swoich udziałów. Kwoty, których nie można ściągnąć od poszczególnych wspólników, rozdziela się między pozostałych wspólników w stosunku do udziałów. §3. Zobowiązani nie mogą być zwolnieni od odpowiedzialności, o której mowa w § 1 i § 2. §4. Roszczenia, o których mowa w § 1 i § 2, przedawniają się z upływem trzech lat, licząc od dnia wypłaty, z wyjątkiem roszczeń wobec odbiorcy, który wiedział o bezprawności otrzymanej wypłaty."}
{"id":"1996_465_199","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 199. §1. Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. §2. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników. Uchwała powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział; wynagrodzenie to nie może być niższe od wartości księgowej udziału. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna również zawierać uzasadnienie. §3. Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. §4. Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym. §5. W przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku. §6. Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego. §7. W razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego. Nie dotyczy to przypadku określonego w art. 264 § 2."}
{"id":"1996_465_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 2. W sprawach określonych w art. 1 § 1 nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Jeżeli wymaga tego właściwość (natura) stosunku prawnego spółki handlowej, przepisy Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_20","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 20. Wspólnicy albo akcjonariusze spółki kapitałowej powinni być traktowani jednakowo w takich samych okolicznościach."}
{"id":"1996_465_200","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 200. §1. Spółka nie może obejmować lub nabywać, ani przyjmować w zastaw własnych udziałów. Zakaz ten dotyczy również obejmowania lub nabywania udziałów bądź przyjmowania ich w zastaw przez spółkę albo spółdzielnię zależną. Wyjątek stanowi nabycie w drodze egzekucji na zaspokojenie roszczeń spółki, których nie można zaspokoić z innego majątku wspólnika, oraz nabycie w celu umorzenia udziałów. §2. Jeżeli udziały, nabyte zgodnie z § 1, nie zostaną zbyte w ciągu roku od dnia nabycia, powinny być umorzone według przepisów dotyczących obniżenia kapitału zakładowego, chyba że w spółce został utworzony w celu umorzenia udziałów specjalny fundusz rezerwowy. §3. Udziały własne należy umieścić w bilansie w osobnej pozycji pod nazwą \"Udziały własne do zbycia\". §4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do części udziału oraz ułamkowej części udziału. Rozdział 3 Organy spółki Oddział 1 Zarząd"}
{"id":"1996_465_201","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 201. §1. Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. §2. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków. §3. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona. §4. Członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_202","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 202. §1. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, mandat członka zarządu wygasa z dniem odbycia zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pierwszy pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka zarządu. §2. W przypadku powołania członka zarządu na okres dłuższy niż rok, mandat członka zarządu wygasa z dniem odbycia zgromadzenia wspólników, zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za ostatni pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka zarządu, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §3. Jeżeli umowa spółki przewiduje, że członków zarządu powołuje się na okres wspólnej kadencji, mandat członka zarządu powołanego przed upływem danej kadencji zarządu wygasa równocześnie z wygaśnięciem mandatów pozostałych członków zarządu, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §4. Mandat członka zarządu wygasa również wskutek śmierci, rezygnacji albo odwołania ze składu zarządu. §5. Do złożenia rezygnacji przez członka zarządu stosuje się odpowiednio przepisy o wypowiedzeniu zlecenia przez przyjmującego zlecenie."}
{"id":"1996_465_203","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 203. §1. Członek zarządu może być w każdym czasie odwołany uchwałą wspólników. Nie pozbawia go to roszczeń ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego dotyczącego pełnienia funkcji członka zarządu. §2. Umowa spółki może zawierać inne postanowienia, w szczególności ograniczać prawo odwołania członka zarządu do ważnych powodów. §3. Odwołany członek zarządu jest uprawniony i obowiązany do złożenia wyjaśnień w toku przygotowania sprawozdania zarządu z działalności spółki i sprawozdania finansowego, obejmujących okres pełnienia przez niego funkcji członka zarządu oraz do udziału w zgromadzeniu wspólników zatwierdzającym sprawozdania, o których mowa w art. 231 § 2 pkt 1, chyba że akt odwołania stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_204","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 204. §1. Prawo członka zarządu do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki. §2. Prawa członka zarządu do reprezentowania spółki nie można ograniczyć ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich."}
{"id":"1996_465_205","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 205. §1. Jeżeli zarząd jest wieloosobowy, sposób reprezentowania określa umowa spółki. Jeżeli umowa spółki nie zawiera żadnych postanowień w tym przedmiocie, do składania oświadczeń w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem. §2. Oświadczenia składane spółce oraz doręczenia pism spółce mogą być dokonywane wobec jednego członka zarządu lub prokurenta. §3. Przepisy § 1 i § 2 nie wyłączają ustanowienia prokury jednoosobowej lub 39cznej i nie ograniczają praw prokurentów wynikających z przepisów o prokurze."}
{"id":"1996_465_206","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 206. §1. Pisma i zamówienia handlowe spółki kierowane do oznaczonej osoby powinny zawierać: 1) firmę spółki, jej siedzibę i adres, 2) oznaczenie sądu rejestrowego i numeru, pod którym spółka jest wpisana do rejestru. §2. Obowiązek określony w § 1 nie dotyczy pism i zamówień handlowych spółki kierowanych do osób pozostających ze spółką w stałych stosunkach gospodarczych. §3. Przepisy § 1 i § 2 stosuje się odpowiednio do oddziału spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę za granicą."}
{"id":"1996_465_207","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 207. Wobec spółki członkowie zarządu podlegają ograniczeniom ustanowionym w niniejszym dziale, w umowie spółki oraz, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, w uchwałach wspólników."}
{"id":"1996_465_208","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 208. §1. Jeżeli zarząd jest wieloosobowy, a umowa spółki nie stanowi inaczej, do wzajemnych stosunków członków zarządu stosuje się przepisy § 2-8. §2. Każdy członek zarządu ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. §3. Każdy członek zarządu może prowadzić bez uprzedniej uchwały zarządu sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki. §4. Jeżeli jednak przed załatwieniem sprawy, o której mowa w § 3, choćby jeden z pozostałych członków zarządu sprzeciwi się jej przeprowadzeniu lub jeżeli sprawa przekracza zakres zwykłych czynności spółki, wymagana jest uprzednia uchwała zarządu. §5. Uchwały zarządu mogą być powzięte, jeżeli wszyscy członkowie zostali prawidłowo zawiadomieni o posiedzeniu zarządu. Uchwały zarządu zapadają bezwzględną większością głosów. §6. Powołanie prokurenta wymaga zgody wszystkich członków zarządu. §7. Odwołać prokurę może każdy członek zarządu. §8. Umowa spółki może przewidywać, że w przypadku równości głosów decyduje głos prezesa zarządu, jak również przyznawać mu określone uprawnienia w zakresie kierowania pracami zarządu."}
{"id":"1996_465_209","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 209. W przypadku sprzeczności interesów spółki z interesami członka zarządu, jego współmałżonka, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia oraz osób, z którymi jest powiązany osobiście, członek zarządu powinien wstrzymać się od udziału w rozstrzyganiu takich spraw i może żądać zaznaczenia tego w protokole."}
{"id":"1996_465_21","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 21. §1. Sąd rejestrowy może orzec o rozwiązaniu wpisanej do rejestru spółki kapitałowej w przypadku, gdy: 1) nie zawarto umowy spółki, 2) określony w umowie albo statucie przedmiot działalności spółki jest sprzeczny z prawem, 3) umowa albo statut spółki nie zawiera postanowień dotyczących firmy, przedmiotu działalności spółki, kapitału zakładowego lub wkładów, 4) wszystkie osoby zawierające umowę spółki albo podpisujące statut nie miały zdolności do czynności prawnych w chwili ich dokonywania. §2. W przypadkach określonych w § 1, jeżeli braki nie zostaną usunięte w terminie wyznaczonym przez sąd rejestrowy, sąd ten może, po wezwaniu zarządu spółki do złożenia oświadczenia, wydać postanowienie o rozwiązaniu spółki. §3. Jeżeli braki, o których mowa w § 1, nie mogą być usunięte, sąd rejestrowy orzeka o rozwiązaniu spółki. §4. Z powodu braków, o których mowa w § 1, spółka nie może być rozwiązana, jeżeli od jej wpisu do rejestru upłynęło pięć lat. §5. O rozwiązaniu spółki sąd rejestrowy orzeka na wniosek osoby mającej interes prawny albo z urzędu, po przeprowadzeniu rozprawy. §6. Orzeczenie o rozwiązaniu spółki nie wpływa na ważność czynności prawnych zarejestrowanej spółki. Tytuł II Spółki osobowe Dział I Spółka jawna Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1996_465_210","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 210. W umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników."}
{"id":"1996_465_211","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 211. §1. Członek zarządu nie może bez zgody spółki zajmować się interesami konkurencyjnymi ani też uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik spółki cywilnej, spółki osobowej lub jako członek organu spółki kapitałowej bądź uczestniczyć w innej konkurencyjnej osobie prawnej jako członek organu. Zakaz ten obejmuje także udział w konkurencyjnej spółce kapitałowej w przypadku posiadania przez członka zarządu co najmniej 10% udziałów lub akcji tej spółki albo prawa do powołania co najmniej jednego członka zarządu. §2. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zgody udziela organ uprawniony do powołania zarządu. Oddział 2 Nadzór"}
{"id":"1996_465_212","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 212. §1. Prawo kontroli służy każdemu wspólnikowi. W tym celu wspólnik lub wspólnik z upoważnioną przez siebie osobą, może w każdym czasie przeglądać księgi i dokumenty spółki, sporządzać bilans dla swego użytku lub żądać wyjaśnień od zarządu. §2. Zarząd może odmówić wspólnikowi wyjaśnień oraz udostępnienia do wglądu ksiąg i dokumentów spółki, jeżeli istnieje uzasadniona obawa, że wspólnik wykorzysta je w celach sprzecznych z interesem spółki i przez to wyrządzi spółce znaczną szkodę. §3. W przypadku, o którym mowa w § 2, wspólnik może żądać rozstrzygnięcia sprawy uchwałą wspólników. Uchwała powinna być powzięta w terminie miesiąca od dnia zgłoszenia żądania. §4. Wspólnik, któremu odmówiono wyjaśnień lub wglądu do dokumentów bądź ksiąg spółki, może złożyć wniosek do sądu rejestrowego o zobowiązanie zarządu do udzielenia wyjaśnień lub udostępnienia do wglądu dokumentów bądź ksiąg spółki. Wniosek należy złożyć w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania zawiadomienia o uchwale lub od upływu terminu określonego w § 3, w przypadku niepowzięcia uchwały wspólników w tym terminie."}
{"id":"1996_465_213","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 213. §1. Umowa spółki może ustanowić radę nadzorczą lub komisję rewizyjną albo oba te organy. §2. W spółkach, w których kapitał zakładowy przewyższa kwotę 500 000 złotych, a wspólników jest więcej niż dwudziestu pięciu, powinna być ustanowiona rada nadzorcza lub komisja rewizyjna. §3. W przypadku ustanowienia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej umowa spółki może wyłączyć albo ograniczyć indywidualną kontrolę wspólników."}
{"id":"1996_465_214","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 214. §1. Członek zarządu, prokurent, likwidator, kierownik oddziału lub zakładu oraz zatrudniony w spółce główny księgowy, radca prawny lub adwokat, nie może być jednocześnie członkiem rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej. §2. Przepis § 1 stosuje się również do innych osób, które podlegają bezpośrednio członkowi zarządu albo likwidatorowi. §3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej i likwidatorów spółki lub spółdzielni zależnej."}
{"id":"1996_465_215","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 215. §1. Rada nadzorcza składa się co najmniej z trzech członków powoływanych i odwoływanych uchwałą wspólników. §2. Umowa spółki może przewidywać inny sposób powoływania lub odwoływania członków rady nadzorczej."}
{"id":"1996_465_216","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 216. §1. Członków rady nadzorczej powołuje się na rok, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej. §2. Uchwałą wspólników członkowie rady nadzorczej mogą być odwołani w każdym czasie."}
{"id":"1996_465_217","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 217. Komisja rewizyjna składa się co najmniej z trzech członków, powoływanych i odwoływanych według tych samych zasad, co członkowie rady nadzorczej."}
{"id":"1996_465_218","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 218. §1. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, mandaty członków rady nadzorczej i komisji rewizyjnej wygasają z dniem odbycia zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pierwszy pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka. §2. W przypadku powołania członków rady nadzorczej i komisji rewizyjnej na okres dłuższy niż rok, ich mandaty wygasają z dniem odbycia zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy pełnienia tej funkcji. §3. Przepisy art. 202 § 3-5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_219","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 219. §1. Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. §2. Rada nadzorcza nie ma prawa wydawania zarządowi wiążących poleceń dotyczących prowadzenia spraw spółki. §3. Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 231 § 2 pkt 1, w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym oraz wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty, a także składanie zgromadzeniu wspólników corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny. §4. W celu wykonania swoich obowiązków rada nadzorcza może badać wszystkie dokumenty spółki, żądać od zarządu i pracowników sprawozdań i wyjaśnień oraz dokonywać rewizji stanu majątku spółki. §5. Każdy członek rady nadzorczej może samodzielnie wykonywać prawo nadzoru, chyba że umowa spółki stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_22","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 22. §1. Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. §2. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31."}
{"id":"1996_465_220","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 220. Umowa spółki może rozszerzyć uprawnienia rady nadzorczej, a w szczególności stanowić, że zarząd jest obowiązany uzyskać zgodę rady nadzorczej przed dokonaniem oznaczonych w umowie spółki czynności, oraz przekazać radzie nadzorczej prawo zawieszania w czynnościach, z ważnych powodów, poszczególnych lub wszystkich członków zarządu."}
{"id":"1996_465_221","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 221. §1. Do obowiązków komisji rewizyjnej należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 231 § 2 pkt 1 i wniosków zarządu dotyczących podziału zysku lub pokrycia straty, a także składanie zgromadzeniu wspólników corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny, w trybie i w zakresie określonym dla wykonywania tych czynności przez radę nadzorczą. §2. W spółce niemającej rady nadzorczej umowa spółki może rozszerzyć obowiązki komisji rewizyjnej."}
{"id":"1996_465_222","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 222. §1. Rada nadzorcza podejmuje uchwały, jeżeli na posiedzeniu jest obecna co najmniej połowa jej członków, a wszyscy jej członkowie zostali zaproszeni. Umowa spółki może przewidywać surowsze wymagania dotyczące kworum rady nadzorczej. §2. Z przebiegu posiedzenia rady nadzorczej sporządza się protokół. §3. Umowa spółki może przewidywać, że członkowie rady nadzorczej mogą brać udział w podejmowaniu uchwał rady nadzorczej, oddając swój głos na piśmie za pośrednictwem innego członka rady nadzorczej. Oddanie głosu na piśmie nie może dotyczyć spraw wprowadzonych do porządku obrad na posiedzeniu rady nadzorczej. §4. Podejmowanie uchwał przez radę nadzorczą w trybie pisemnym lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość jest dopuszczalne tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Uchwała jest ważna, gdy wszyscy członkowie rady nadzorczej zostali powiadomieni o treści projektu uchwały. §5. Podejmowanie uchwał w trybie określonym w § 3 i § 4 nie dotyczy wyborów przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady nadzorczej, powołania członka zarządu oraz odwołania i zawieszania w czynnościach tych osób. §6. Zgromadzenie wspólników może uchwalać regulamin rady nadzorczej, określający jej organizację i sposób wykonywania czynności. Zgromadzenie wspólników może upoważnić radę nadzorczą do uchwalenia jej regulaminu. §7. Przepisy § 1-6 stosuje się odpowiednio do komisji rewizyjnej."}
{"id":"1996_465_223","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 223. Sąd rejestrowy, na żądanie wspólnika lub wspólników reprezentujących co najmniej jedną dziesiątą kapitału zakładowego, może po wezwaniu zarządu do złożenia oświadczenia, wyznaczyć podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych w celu zbadania rachunkowości oraz działalności spółki."}
{"id":"1996_465_224","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 224. Członkowie organów spółki są zobowiązani udzielać biegłemu rewidentowi żądanych wyjaśnień oraz zezwolić mu na przeglądanie ksiąg i dokumentów spółki, badanie stanu kasy oraz dokonanie inwentaryzacji składników aktywów i pasywów spółki, a także udzielać mu w tym celu potrzebnej pomocy."}
{"id":"1996_465_225","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 225. Biegły rewident składa swoje sprawozdanie sądowi rejestrowemu, który przesyła jego odpis żądającemu zbadania rachunkowości oraz działalności spółki, zarządowi i radzie nadzorczej lub komisji rewizyjnej. Sprawozdanie to powinno być odczytane w całości na najbliższym zgromadzeniu wspólników."}
{"id":"1996_465_226","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 226. §1. Wynagrodzenie biegłego rewidenta określa sąd rejestrowy. §2. Koszty badania rachunkowości oraz działalności spółki ponosi żądający. §3. Jeżeli badanie, o którym mowa w § 2, wykaże nadużycie, niekorzystne dla spółki działanie lub rażące naruszenie prawa bądź umowy spółki, żądający tego badania ma prawo żądać od spółki zwrotu kosztów przeprowadzonego badania. Oddział 3 Zgromadzenie wspólników"}
{"id":"1996_465_227","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 227. §1. Uchwały wspólników są podejmowane na zgromadzeniu wspólników. §2. Bez odbycia zgromadzenia wspólników mogą być powzięte uchwały, jeżeli wszyscy wspólnicy wyrażą na piśmie zgodę na postanowienie, które ma być powzięte, albo na głosowanie pisemne."}
{"id":"1996_465_228","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 228. Uchwały wspólników, poza innymi sprawami wymienionymi w niniejszym dziale lub umowie spółki, wymaga: 1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki, sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy oraz udzielenie absolutorium członkom organów spółki z wykonania przez nich obowiązków, 2) postanowienie dotyczące roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przy zawiązaniu spółki lub sprawowaniu zarządu albo nadzoru, 3) zbycie i wydzierżawienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienie na nich ograniczonego prawa rzeczowego, 4) nabycie i zbycie nieruchomości albo udziału w nieruchomości, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, 5) zwrot dopłat."}
{"id":"1996_465_229","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 229. Umowa o nabycie dla spółki nieruchomości albo udziału w nieruchomości lub środków trwałych za cenę przewyższającą jedną czwartą kapitału zakładowego, nie niższą jednak od 50 000 złotych, zawarta przed upływem dwóch lat od dnia zarejestrowania spółki, wymaga uchwały wspólników, chyba że umowa ta była przewidziana w umowie spółki."}
{"id":"1996_465_23","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 23. Umowa spółki powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności."}
{"id":"1996_465_230","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 230. Rozporządzenie prawem lub zaciągnięcie zobowiązania do świadczenia o wartości dwukrotnie przewyższającej wysokość kapitału zakładowego, wymaga uchwały wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_231","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 231. §1. Zwyczajne zgromadzenie wspólników powinno odbyć się w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego. §2. Przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia wspólników powinno być: 1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy, 2) powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty, jeżeli zgodnie z art. 191 § 2 sprawy te nie zostały wyłączone spod kompetencji zgromadzenia wspólników, 3) udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków. §3. Przepis § 2 pkt 3 dotyczy wszystkich osób, które pełniły funkcję członków zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółki w ostatnim roku obrotowym. Członkowie organów spółki, których mandaty wygasły przed dniem zgromadzenia wspólników, mają prawo uczestniczyć w zgromadzeniu, przeglądać sprawozdanie zarządu i sprawozdanie finansowe wraz z odpisem sprawozdania rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej oraz biegłego rewidenta i przedkładać do nich opinie na piśmie. Żądanie dotyczące skorzystania z tych uprawnień powinno być złożone zarządowi na piśmie najpóźniej na tydzień przed zgromadzeniem wspólników. § 4. W sprawach, o których mowa w § 2 i § 3, pisemne głosowanie jest wyłączone. §5. Przedmiotem zwyczajnego zgromadzenia wspólników może być również rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania finansowego grupy kapitałowej w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz inne sprawy niż wymienione w § 2."}
{"id":"1996_465_232","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 232. Nadzwyczajne zgromadzenie wspólników zwołuje się w przypadkach określonych w niniejszym dziale lub umowie spółki, a także gdy organy lub osoby uprawnione do zwoływania zgromadzeń uznają to za wskazane."}
{"id":"1996_465_233","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 233. §1. Jeżeli bilans sporządzony przez zarząd wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio, gdy bilans spółki został sporządzony zgodnie z przepisami art. 223-225."}
{"id":"1996_465_234","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 234. §1. Zgromadzenia wspólników odbywają się w siedzibie spółki, jeżeli umowa spółki nie wskazuje innego miejsca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. §2. Zgromadzenie wspólników może się odbyć również w innym miejscu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wszyscy wspólnicy wyrażą na to zgodę na piśmie."}
{"id":"1996_465_235","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 235. §1. Zgromadzenie wspólników zwołuje zarząd. §2. Rada nadzorcza, jak również komisja rewizyjna mają prawo zwołania zwyczajnego zgromadzenia wspólników, jeżeli zarząd nie zwoła go w terminie określonym w niniejszym dziale lub w umowie spółki, oraz nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, jeżeli zwołanie go uznają za wskazane, a zarząd nie zwoła zgromadzenia wspólników w terminie dwóch tygodni od dnia zgłoszenia odpowiedniego żądania przez radę nadzorczą lub komisję rewizyjną. §3. Umowa spółki może przyznać uprawnienie, o którym mowa w § 2, także innym osobom."}
{"id":"1996_465_236","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 236. §1. Wspólnik lub wspólnicy reprezentujący co najmniej jedną dziesiątą kapitału zakładowego mogą żądać zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, jak również umieszczenia określonych spraw w porządku obrad najbliższego zgromadzenia wspólników. Żądanie takie należy złożyć na piśmie zarządowi najpóźniej na miesiąc przed proponowanym terminem zgromadzenia wspólników. §2. Umowa spółki może przyznać uprawnienia, o których mowa w § 1, wspólnikom reprezentującym mniej niż jedną dziesiątą kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_237","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 237. §1. Jeżeli w terminie dwóch tygodni od dnia przedstawienia żądania zarządowi nadzwyczajne zgromadzenie wspólników nie zostanie zwołane, sąd rejestrowy może, po wezwaniu zarządu do złożenia oświadczenia, upoważnić do zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników występujących z tym żądaniem. Sąd wyznacza przewodniczącego tego zgromadzenia. §2. Zgromadzenie, o którym mowa w § 1, podejmuje uchwałę rozstrzygającą, czy koszty zwołania i odbycia zgromadzenia ma ponieść spółka. §3. W zawiadomieniach o zwołaniu nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, o którym mowa w § 1, należy powołać się na postanowienie sądu rejestrowego."}
{"id":"1996_465_238","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 238. §1. Zgromadzenie wspólników zwołuje się listami poleconymi lub pocztą kurierską, za pisemnym potwierdzeniem odbioru, wysłanymi co najmniej dwa tygodnie przed terminem zgromadzenia wspólników. §2. W zaproszeniu należy oznaczyć dzień, godzinę i miejsce zgromadzenia wspólników oraz szczegółowy porządek obrad. W przypadku zamierzonej zmiany umowy spółki należy wskazać istotne elementy treści proponowanych zmian."}
{"id":"1996_465_239","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 239. §1. W sprawach nieobjętych porządkiem obrad nie można powziąć uchwały, chyba że cały kapitał zakładowy jest reprezentowany na zgromadzeniu, a nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu dotyczącego powzięcia uchwały. §2. Wniosek o zwołanie nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników oraz wnioski o charakterze porządkowym mogą być uchwalone, mimo że nie były umieszczone w porządku obrad."}
{"id":"1996_465_24","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 24. §1. Firma spółki jawnej powinna zawierać nazwiska lub firmy (nazwy) wszystkich wspólników albo nazwisko albo firmę (nazwę) jednego albo kilku wspólników oraz dodatkowe oznaczenie \"spółka jawna\". §2. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu \"sp. j.\"."}
{"id":"1996_465_240","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 240. Uchwały można powziąć pomimo braku formalnego zwołania zgromadzenia wspólników, jeżeli cały kapitał zakładowy jest reprezentowany, a nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu dotyczącego odbycia zgromadzenia lub wniesienia poszczególnych spraw do porządku obrad."}
{"id":"1996_465_241","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 241. Jeżeli przepisy niniejszego działu lub umowa spółki nie stanowią inaczej, zgromadzenie wspólników jest ważne bez względu na liczbę reprezentowanych na nim udziałów."}
{"id":"1996_465_242","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 242. §1. Na każdy udział o równej wartości nominalnej przypada jeden głos, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §2. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, na każde 100 złotych wartości nominalnej udziału o nierównej wysokości przypada jeden głos."}
{"id":"1996_465_243","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 243. §1. Jeżeli ustawa lub umowa spółki nie zawierają ograniczeń, wspólnicy mogą uczestniczyć w zgromadzeniu wspólników oraz wykonywać prawo głosu przez pełnomocników. §2. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie pod rygorem nieważności i dołączone do księgi protokołów. §3. Członek zarządu i pracownik spółki nie mogą być pełnomocnikami na zgromadzeniu wspólników. §4. Przepisy o wykonywaniu prawa głosu przez pełnomocnika stosuje się do wykonywania prawa głosu przez innego przedstawiciela."}
{"id":"1996_465_244","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 244. Wspólnik nie może ani osobiście, ani przez pełnomocnika, ani jako pełnomocnik innej osoby głosować przy powzięciu uchwał dotyczących jego odpowiedzialności wobec spółki z jakiegokolwiek tytułu, w tym udzielenia absolutorium, zwolnienia z zobowiązania wobec spółki oraz sporu między nim a spółką."}
{"id":"1996_465_245","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 245. Uchwały zapadają bezwzględną większością głosów, jeżeli przepisy niniejszego działu lub umowa spółki nie stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_246","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 246. §1. Uchwały dotyczące zmiany umowy spółki, rozwiązania spółki lub zbycia przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części zapadają większością dwóch trzecich głosów. Uchwała dotycząca istotnej zmiany przedmiotu działalności spółki wymaga większości trzech czwartych głosów. Umowa spółki może ustanowić surowsze warunki powzięcia tych uchwał. §2. W przypadku, o którym mowa w art. 233, do powzięcia uchwały o rozwiązaniu spółki wystarczy bezwzględna większość głosów, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej. §3. Uchwała dotycząca zmiany umowy spółki, zwiększająca świadczenia wspólników lub uszczuplająca prawa udziałowe bądź prawa przyznane osobiście poszczególnym wspólnikom, wymaga zgody wszystkich wspólników, których dotyczy."}
{"id":"1996_465_247","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 247. §1. Głosowanie jest jawne. §2. Tajne głosowanie zarządza się przy wyborach oraz nad wnioskami o odwołanie członków organów spółki lub likwidatorów, o pociągnięcie ich do odpowiedzialności, jak również w sprawach osobowych. Poza tym należy zarządzić tajne głosowanie na żądanie choćby jednego ze wspólników obecnych lub reprezentowanych na zgromadzeniu wspólników. §3. Zgromadzenie wspólników może powziąć uchwałę o uchyleniu tajności głosowania w sprawach dotyczących wyboru komisji powoływanej przez zgromadzenie wspólników."}
{"id":"1996_465_248","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 248. §1. Uchwały zgromadzenia wspólników powinny być wpisane do księgi protokołów i podpisane przez obecnych lub co najmniej przez przewodniczącego i osobę sporządzającą protokół. Jeżeli protokół sporządza notariusz, zarząd wnosi odpis protokołu do księgi protokołów. §2. W protokole należy stwierdzić prawidłowość zwołania zgromadzenia wspólników i jego zdolność do powzięcia uchwał, wymienić powzięte uchwały, liczbę głosów oddanych za każdą uchwałą i zgłoszone sprzeciwy. Do protokołu należy dołączyć listę obecności z podpisami uczestników zgromadzenia wspólników. Dowody zwołania zgromadzenia wspólników zarząd powinien dołączyć do księgi protokołów. §3. Uchwały pisemne powzięte zgodnie z art. 227 § 2, zarząd wpisuje do księgi protokołów. §4. Wspólnicy mogą przeglądać księgę protokołów, a także żądać wydania poświadczonych przez zarząd odpisów uchwał."}
{"id":"1996_465_249","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 249. §1. Uchwała wspólników sprzeczna z umową spółki, bądź dobrymi obyczajami i godząca w interesy spółki lub mająca na celu pokrzywdzenie wspólnika, może być zaskarżona w drodze wytoczonego przeciwko spółce powództwa o uchylenie uchwały. §2. Zaskarżenie uchwały wspólników nie wstrzymuje postępowania rejestrowego. Sąd rejestrowy może jednakże zawiesić postępowanie po przeprowadzeniu rozprawy."}
{"id":"1996_465_25","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 25. Umowa spółki jawnej powinna zawierać: 1) firmę i siedzibę spółki, 2) określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, 3) przedmiot działalności spółki, 4) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony."}
{"id":"1996_465_250","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 250. Prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały wspólników przysługuje: 1) zarządowi, radzie nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz poszczególnym ich członkom, 2) wspólnikowi, który głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu, 3) wspólnikowi bezzasadnie niedopuszczonemu do udziału w zgromadzeniu wspólników, 4) wspólnikowi, który nie był obecny na zgromadzeniu, jedynie w przypadku wadliwego zwołania zgromadzenia wspólników lub też powzięcia uchwały w sprawie nieobjętej porządkiem obrad, 5) w przypadku pisemnego głosowania, wspólnikowi, którego pominięto przy głosowaniu, lub który nie zgodził się na głosowanie pisemne, albo też który głosował przeciwko uchwale i po otrzymaniu wiadomości o uchwale w terminie dwóch tygodni zgłosił sprzeciw."}
{"id":"1996_465_251","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 251. Powództwo o uchylenie uchwały wspólników należy wnieść w terminie miesiąca od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie sześciu miesięcy od dnia powzięcia uchwały."}
{"id":"1996_465_252","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 252. §1. Osobom lub organom spółki, wymienionym w art. 250, przysługuje prawo do wytoczenia przeciwko spółce powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników sprzecznej z ustawą. Przepisu art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. §2. Przepis art. 249 § 2 stosuje się odpowiednio. §3. Prawo do wniesienia powództwa wygasa z upływem sześciu miesięcy od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, jednakże nie później niż z upływem trzech lat od dnia powzięcia uchwały. §4. Upływ terminów, określonych w § 3, nie wyłącza możliwości podniesienia zarzutu nieważności uchwały."}
{"id":"1996_465_253","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 253. §1. W sporze dotyczącym uchylenia lub stwierdzenia nieważności uchwały wspólników, pozwaną spółkę reprezentuje zarząd, jeżeli na mocy uchwały wspólników nie został ustanowiony w tym celu pełnomocnik. §2. Jeżeli zarząd nie może działać za spółkę, a brak jest uchwały wspólników o ustanowieniu pełnomocnika, sąd właściwy do rozstrzygnięcia powództwa wyznacza kuratora spółki."}
{"id":"1996_465_254","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 254. §1. Prawomocny wyrok uchylający uchwałę ma moc obowiązującą w stosunkach między spółką a wszystkimi wspólnikami oraz w stosunkach między spółką a członkami organów spółki. §2. W przypadkach, gdy ważność czynności dokonanej przez spółkę jest zależna od uchwały zgromadzenia wspólników, uchylenie takiej uchwały nie ma skutku wobec osób trzecich działających w dobrej wierze. §3. Prawomocny wyrok uchylający uchwałę zarząd zgłasza, w terminie siedmiu dni, sądowi rejestrowemu. §4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do wyroku, który zapadł w wyniku powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały, wniesionego na podstawie art. 252 § 1. Rozdział 4 Zmiana umowy spółki"}
{"id":"1996_465_255","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 255. §1. Zmiana umowy spółki wymaga uchwały wspólników i wpisu do rejestru. §2. Obniżenie kapitału zakładowego w trybie art. 199 § 5 wymaga uchwały zarządu i wpisu do rejestru. §3. Uchwały, o których mowa w § 1 i § 2 wymagają formy aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_256","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 256. §1. Zmianę umowy spółki zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. §2. Równocześnie z wpisem o zmianie umowy należy wpisać do rejestru zmiany danych wymienionych w art. 166, jeżeli dane te podlegają wpisowi. §3. Do zarejestrowania zmiany umowy spółki stosuje się odpowiednio przepisy art. 169, art. 171 i art. 172."}
{"id":"1996_465_257","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 257. §1. Jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. §2. Podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych."}
{"id":"1996_465_258","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 258. §1. Jeżeli umowa spółki lub uchwała o podwyższeniu kapitału nie stanowi inaczej, dotychczasowi wspólnicy mają prawo pierwszeństwa do objęcia nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w stosunku do swoich dotychczasowych udziałów. Prawo pierwszeństwa należy wykonać w terminie miesiąca od dnia wezwania do jego wykonania. Wezwania te zarząd przesyła wspólnikom jednocześnie. §2. Oświadczenie dotychczasowego wspólnika o objęciu nowego udziału lub udziałów wymaga formy aktu notarialnego. §3. Przepisów § 1 i § 2 nie stosuje się do udziałów własnych spółki, o których mowa w art. 200."}
{"id":"1996_465_259","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 259. Oświadczenie nowego wspólnika powinno zawierać przystąpienie do spółki oraz objęcie udziału lub udziałów o oznaczonej wartości nominalnej. Oświadczenie takie wymaga formy aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_26","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 26. §1. Zgłoszenie spółki jawnej do sądu rejestrowego powinno zawierać: 1) firmę, siedzibę i adres spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) wspólników oraz adresy wspólników albo ich adresy do doręczeń, 4) nazwiska i imiona osób, które są uprawnione do reprezentowania spółki i sposób reprezentacji. §2. Wszelkie zmiany danych wymienionych w § 1 powinny zostać zgłoszone sądowi rejestrowemu. §3. Każdy wspólnik ma prawo i obowiązek zgłoszenia spółki jawnej do rejestru. §4. Przepisy § 1-3 stosuje się również do spółki, o której mowa w art. 860 Kodeksu cywilnego (spółki cywilnej), jeżeli jej przychody netto ze sprzedaży towarów lub świadczenia usług w każdym z dwóch kolejnych lat obrotowych osiągnęły równowartość w walucie polskiej co najmniej 400 000 EURO (przedsiębiorstwo większych rozmiarów). Z chwilą wpisu do rejestru spółka ta staje się spółką jawną. §5. Do zgłoszenia, o którym mowa w § 3, dołączyć należy złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów osób uprawnionych do reprezentowania spółki. §6. Sąd rejestrowy nie bada czy spółka jawna zgłoszona do rejestru zgodnie z § 4 prowadzi przedsiębiorstwo większych rozmiarów."}
{"id":"1996_465_260","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 260. §1. Uchwałą wspólników o zmianie umowy spółki można podwyższyć kapitał zakładowy, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego lub kapitałów (funduszy) rezerwowych utworzonych z zysku spółki (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki). §2. Nowe udziały przysługują wspólnikom w stosunku do ich dotychczasowych udziałów i nie wymagają objęcia. §3. W przypadku podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych udziałów stosuje się odpowiednio przepis § 2. §4. Przepisu § 2 nie stosuje się do udziałów własnych spółki, o których mowa w art. 200."}
{"id":"1996_465_261","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 261. Przepisy niniejszego działu dotyczące wartości nominalnej udziału, pełnej wpłaty na poczet kapitału zakładowego, wpłaty o której mowa w art. 154 § 3, oraz wkładów niepieniężnych stosuje się odpowiednio przy podwyższeniu kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_262","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 262. §1. Podwyższenie kapitału zakładowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. §2. Do zgłoszenia podwyższenia kapitału zakładowego należy dołączyć: 1) uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, 2) oświadczenia o objęciu udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym, 3) oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wkłady na podwyższony kapitał zakładowy zostały w całości wniesione. §3. Przepisów § 2 pkt 2 i 3 nie stosuje się w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego zgodnie z art. 260. §4. Podwyższenie kapitału zakładowego następuje z chwilą wpisania do rejestru."}
{"id":"1996_465_263","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 263. §1. Uchwała o obniżeniu kapitału zakładowego powinna określać wysokość o jaką kapitał zakładowy ma być obniżony oraz sposób obniżenia. §2. Przepisy niniejszego działu dotyczące najniższej wysokości kapitału zakładowego oraz udziału stosuje się do obniżenia kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_264","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 264. §1. O uchwalonym obniżeniu kapitału zakładowego zarząd niezwłocznie ogłasza wzywając wierzycieli spółki do wniesienia sprzeciwu w terminie trzech miesięcy, licząc od dnia ogłoszenia, jeżeli nie zgadzają się na obniżenie. Wierzyciele, którzy w tym terminie zgłosili sprzeciw, powinni być przez spółkę zaspokojeni lub zabezpieczeni. Wierzycieli, którzy sprzeciwu nie zgłosili, uważa się za zgadzających się na obniżenie kapitału zakładowego. §2. Przepisów § 1 nie stosuje się, jeżeli pomimo obniżenia kapitału zakładowego nie zwraca się wspólnikom wpłat dokonanych na kapitał zakładowy, a jednocześnie z obniżeniem kapitału zakładowego następuje jego podwyższenie co najmniej do pierwotnej wysokości."}
{"id":"1996_465_265","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 265. §1. Obniżenie kapitału zakładowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. §2. Do zgłoszenia obniżenia kapitału zakładowego należy dołączyć: 1) uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, 2) dowody należytego wezwania wierzycieli, 3) oświadczenie wszystkich członków zarządu stwierdzające, że wierzyciele, którzy zgłosili sprzeciw w terminie określonym w art. 264 § 1, zostali zaspokojeni lub zabezpieczeni. §3. Przepisów § 2 pkt 2 i 3 nie stosuje się w przypadku określonym w art. 264 § 2. §4. W przypadku określonym w art. 199 § 4 i § 5 zamiast uchwały zgromadzenia wspólników należy dołączyć oświadczenie wszystkich członków zarządu, w formie aktu notarialnego, o spełnieniu wszystkich warunków obniżenia kapitału zakładowego przewidzianych w ustawie i umowie spółki oraz w uchwale o obniżeniu kapitału zakładowego. Rozdział 5 Wyłączenie wspólnika"}
{"id":"1996_465_266","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 266. §1. Z ważnych przyczyn dotyczących danego wspólnika sąd może orzec jego wyłączenie ze spółki na żądanie wszystkich pozostałych wspólników, jeżeli udziały wspólników żądających wyłączenia stanowią więcej niż połowę kapitału zakładowego. §2. Umowa spółki może przyznać prawo wystąpienia z powództwem, o którym mowa w § 1 także mniejszej liczbie wspólników, jeżeli ich udziały stanowią więcej niż połowę kapitału zakładowego. W tym przypadku powinni być pozwani wszyscy pozostali wspólnicy. §3. Udziały wspólnika wyłączonego muszą być przejęte przez wspólników lub osoby trzecie. Cenę przejęcia ustala sąd na podstawie rzeczywistej wartości w dniu doręczenia pozwu."}
{"id":"1996_465_267","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 267. §1. Sąd orzekając o wyłączeniu wyznacza termin, w ciągu którego wyłączonemu wspólnikowi ma być zapłacona cena przejęcia wraz z odsetkami licząc od dnia doręczenia pozwu. Jeżeli w ciągu tego czasu kwota nie została zapłacona albo złożona do depozytu sądowego, orzeczenie o wyłączeniu staje się bezskuteczne. §2. W przypadku, gdy orzeczenie o wyłączeniu stało się bezskuteczne z przyczyn określonych w § 1, wspólnik bezskutecznie wyłączony ma prawo żądać od pozywających naprawienia szkody."}
{"id":"1996_465_268","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 268. W celu zabezpieczenia powództwa sąd może, z ważnych powodów, zawiesić wspólnika w wykonywaniu jego praw udziałowych w spółce."}
{"id":"1996_465_269","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 269. Wspólnika prawomocnie wyłączonego, za którego przejęte udziały zapłacono w terminie, uważa się za wyłączonego ze spółki już od dnia doręczenia mu pozwu; nie wpływa to jednak na ważność czynności, w których brał on udział w spółce po dniu doręczenia mu pozwu. Rozdział 6 Rozwiązanie i likwidacja spółki"}
{"id":"1996_465_27","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 27. Współmałżonek wspólnika może żądać wpisania do rejestru wzmianki o umowie, dotyczącej stosunków majątkowych między małżonkami. Rozdział 2 Stosunek do osób trzecich"}
{"id":"1996_465_270","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 270. Rozwiązanie spółki powodują: 1) przyczyny przewidziane w umowie spółki, 2) uchwała wspólników o rozwiązaniu spółki albo o przeniesieniu siedziby spółki za granicę, stwierdzona protokołem sporządzonym przez notariusza, 3) ogłoszenie upadłości spółki, 4) inne przyczyny przewidziane prawem."}
{"id":"1996_465_271","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 271. Poza przypadkami, o których mowa w art. 21, sąd może wyrokiem orzec rozwiązanie spółki: 1) na żądanie wspólnika lub członka organu spółki, jeżeli osiągnięcie celu spółki stało się niemożliwe albo jeżeli zaszły inne ważne przyczyny wywołane stosunkami spółki, 2) na żądanie oznaczonego w odrębnej ustawie organu państwowego, jeżeli działalność spółki naruszająca prawo zagraża interesowi publicznemu."}
{"id":"1996_465_272","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 272. Rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru."}
{"id":"1996_465_273","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 273. Do dnia złożenia wniosku o wykreślenie spółki z rejestru jednomyślna uchwała wszystkich wspólników o dalszym istnieniu spółki może zapobiec jej rozwiązaniu, chyba że z żądaniem rozwiązania wystąpił niebędący wspólnikiem członek organu spółki lub organ, o którym mowa w art. 271 pkt 2, albo w przypadkach określonych w art. 21."}
{"id":"1996_465_274","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 274. §1. Otwarcie likwidacji następuje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu spółki przez sąd, powzięcia przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki lub zaistnienia innej przyczyny jej rozwiązania. §2. Likwidację prowadzi się pod firmą spółki z dodaniem oznaczenia \"w likwidacji\". §3. W czasie prowadzenia likwidacji spółka zachowuje osobowość prawną."}
{"id":"1996_465_275","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 275. §1. Do spółki w okresie likwidacji stosuje się przepisy dotyczące organów spółki, praw i obowiązków wspólników, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej lub z celu likwidacji nie wynika co innego. §2. W okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań. §3. W okresie likwidacji dopłaty mogą być uchwalane tylko za zgodą wszystkich wspólników."}
{"id":"1996_465_276","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 276. §1. Likwidatorami są członkowie zarządu, chyba że umowa spółki lub uchwała wspólników stanowi inaczej. §2. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, likwidatorzy mogą być odwołani na mocy uchwały wspólników. Likwidatorów ustanowionych przez sąd tylko sąd może odwołać. §3. W przypadku, gdy o rozwiązaniu spółki orzeka sąd, może on jednocześnie ustanowić likwidatorów. §4. Na wniosek osób mających interes prawny sąd może, z ważnych powodów, odwołać likwidatorów i ustanowić innych. §5. Sąd, który ustanowił likwidatorów, określa wysokość ich wynagrodzenia."}
{"id":"1996_465_277","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 277. §1. Do sądu rejestrowego należy zgłosić: otwarcie likwidacji, nazwiska i imiona likwidatorów oraz ich adresy, sposób reprezentowania spółki przez likwidatorów i wszelkie w tym zakresie zmiany, nawet gdyby nie nastąpiła żadna zmiana w dotychczasowej reprezentacji spółki. Każdy likwidator ma prawo i obowiązek dokonania zgłoszenia. §2. Do zgłoszenia, o którym mowa w § 1, należy dołączyć złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów likwidatorów. §3. Wpis likwidatorów ustanowionych przez sąd i wykreślenie likwidatorów przez sąd odwołanych następuje z urzędu."}
{"id":"1996_465_278","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 278. W przypadku uchylenia likwidacji, likwidatorzy powinni tę okoliczność zgłosić do sądu rejestrowego."}
{"id":"1996_465_279","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 279. Likwidatorzy powinni ogłosić o rozwiązaniu spółki i otwarciu likwidacji, wzywając wierzycieli do zgłoszenia ich wierzytelności w terminie trzech miesięcy od dnia tego ogłoszenia."}
{"id":"1996_465_28","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 28. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia."}
{"id":"1996_465_280","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 280. Do likwidatorów stosuje się przepisy dotyczące członków zarządu, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_281","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 281. §1. Likwidatorzy sporządzają bilans otwarcia likwidacji. Bilans ten likwidatorzy składają zgromadzeniu wspólników do zatwierdzenia. §2. Likwidatorzy powinni po upływie każdego roku obrotowego składać zgromadzeniu wspólników sprawozdanie ze swej działalności oraz sprawozdanie finansowe. §3. Do bilansu likwidacyjnego należy przyjąć wszystkie składniki aktywów według ich wartości zbywczej."}
{"id":"1996_465_282","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 282. §1. Likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników. §2. W stosunku wewnętrznym likwidatorzy są obowiązani stosować się do uchwał wspólników. Likwidatorzy, ustanowieni przez sąd, są obowiązani stosować się do jednomyślnych uchwał, powziętych przez wspólników oraz przez osoby, które spowodowały ich ustanowienie zgodnie z art. 276 § 4."}
{"id":"1996_465_283","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 283. §1. W granicach swoich kompetencji, określonych w art. 282 § 1, likwidatorzy mają prawo prowadzenia spraw oraz reprezentowania spółki. §2. Ograniczenia kompetencji likwidatorów nie mają skutku prawnego wobec osób trzecich. §3. Wobec osób trzecich działających w dobrej wierze czynności podjęte przez likwidatorów uważa się za czynności likwidacyjne."}
{"id":"1996_465_284","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 284. §1. Otwarcie likwidacji powoduje wygaśnięcie prokury. §2. W okresie likwidacji nie może być ustanowiona prokura."}
{"id":"1996_465_285","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 285. Sumy potrzebne do zaspokojenia lub zabezpieczenia znanych spółce wierzycieli, którzy się nie zgłosili lub których wierzytelności nie są wymagalne albo są sporne należy złożyć do depozytu sądowego."}
{"id":"1996_465_286","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 286. §1. Podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. §2. Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. §3. Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku."}
{"id":"1996_465_287","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 287. §1. Wierzyciele spółki, którzy nie zgłosili swoich roszczeń we właściwym terminie ani nie byli spółce znani, mogą żądać zaspokojenia swoich należności z majątku spółki jeszcze niepodzielonego. §2. Wspólnicy, którzy po upływie terminu określonego w art. 286 § 1 otrzymali w dobrej wierze przypadającą na nich część majątku spółki, nie są obowiązani do jej zwrotu w celu pokrycia należności wierzycieli."}
{"id":"1996_465_288","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 288. §1. Po zakończeniu likwidacji i po zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników sprawozdania finansowego na dzień zakończenia likwidacji (sprawozdanie likwidacyjne), likwidatorzy powinni ogłosić w siedzibie spółki to sprawozdanie i złożyć je sądowi rejestrowemu z jednoczesnym zgłoszeniem wniosku o wykreślenie spółki z rejestru. §2. Jeżeli po zakończeniu likwidacji zgromadzenie wspólników zwołane w celu zatwierdzenia sprawozdania likwidacyjnego nie odbyło się z powodu braku kworum, likwidatorzy powinni wykonać czynności, o których mowa w § 1, bez zatwierdzenia sprawozdania przez zgromadzenie wspólników. §3. Księgi i dokumenty rozwiązanej spółki powinny być oddane na przechowanie osobie wskazanej w umowie spółki lub w uchwale wspólników. W braku takiego wskazania, przechowawcę wyznacza sąd rejestrowy. §4. Z upoważnienia sądu rejestrowego wspólnicy i osoby mające w tym interes prawny mogą przeglądać księgi i dokumenty."}
{"id":"1996_465_289","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 289. §1. W przypadku upadłości spółki jej rozwiązanie następuje po zakończeniu postępowania upadłościowego, z chwilą wykreślenia z rejestru. Wniosek o wykreślenie z rejestru składa syndyk. §2. Spółka nie ulega rozwiązaniu w przypadku, gdy postępowanie kończy się układem lub zostaje z innych przyczyn uchylone lub umorzone."}
{"id":"1996_465_29","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 29. §1. Każdy wspólnik ma prawo reprezentować spółkę. §2. Prawo wspólnika do reprezentowania spółki dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki. §3. Prawa reprezentowania spółki nie można ograniczyć ze skutkiem wobec osób trzecich."}
{"id":"1996_465_290","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 290. O rozwiązaniu spółki likwidator albo syndyk zawiadamia właściwy urząd skarbowy, przekazując odpis sprawozdania likwidacyjnego. Rozdział 7 Odpowiedzialność cywilnoprawna"}
{"id":"1996_465_291","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 291. Jeżeli członkowie zarządu umyślnie lub przez niedbalstwo podali fałszywe dane w oświadczeniu, o którym mowa w art. 167 § 1 pkt 2 lub art. 262 § 2 pkt 3, odpowiadają wobec wierzycieli spółki solidarnie ze spółką przez trzy lata od dnia zarejestrowania spółki lub zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_292","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 292. Kto, biorąc udział w tworzeniu spółki, wbrew przepisom prawa z winy swojej wyrządził spółce szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia."}
{"id":"1996_465_293","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 293. §1. Członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponosi winy. §2. Członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator powinien przy wykonywaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności."}
{"id":"1996_465_294","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 294. Jeżeli szkodę, o której mowa w art. 292 i art. 293 § 1, wyrządziło kilka osób wspólnie, odpowiadają za szkodę solidarnie."}
{"id":"1996_465_295","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 295. §1. Jeżeli spółka nie wytoczy powództwa o naprawienie wyrządzonej jej szkody w terminie roku od dnia ujawnienia czynu wyrządzającego szkodę, każdy wspólnik może wnieść pozew o naprawienie szkody wyrządzonej spółce. §2. Na żądanie pozwanego zgłoszone przy pierwszej czynności procesowej, sąd może nakazać złożenie kaucji na zabezpieczenie pokrycia szkody grożącej pozwanemu. Wysokość i rodzaj kaucji sąd określa według swojego uznania. W przypadku niezłożenia kaucji w wyznaczonym przez sąd terminie pozew zostaje odrzucony. §3. Na kaucji służy pozwanemu pierwszeństwo przed wszystkimi wierzycielami powoda. §4. Jeżeli powództwo okaże się nieuzasadnione, a powód wnosząc je działał w złej wierze lub dopuścił się rażącego niedbalstwa, obowiązany jest naprawić szkodę wyrządzoną pozwanemu."}
{"id":"1996_465_296","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 296. W przypadku wytoczenia powództwa przez wspólnika na podstawie art. 295 oraz w razie upadłości spółki, osoby obowiązane do naprawienia szkody nie mogą powoływać się na uchwałę wspólników udzielającą im absolutorium ani na dokonane przez spółkę zrzeczenie się roszczeń o odszkodowanie."}
{"id":"1996_465_297","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 297. Roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym spółka dowiedziała się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem dziesięciu lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę."}
{"id":"1996_465_298","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 298. Powództwo o odszkodowanie przeciwko członkom organów spółki oraz likwidatorom wytacza się według miejsca siedziby spółki."}
{"id":"1996_465_299","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 299. §1. Jeżeli egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. §2. Członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody. §3. Przepisy § 1 i § 2 nie naruszają przepisów ustanawiających dalej idącą odpowiedzialność członków zarządu."}
{"id":"1996_465_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 3. Przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób."}
{"id":"1996_465_30","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 30. §1. Umowa spółki może przewidywać, że wspólnik jest pozbawiony prawa reprezentowania spółki albo że jest uprawniony do jej reprezentowania tylko łącznie z innym wspólnikiem lub prokurentem. §2. Pozbawienie wspólnika prawa reprezentowania spółki może nastąpić wyłącznie z ważnych powodów na mocy prawomocnego orzeczenia sądu."}
{"id":"1996_465_300","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 300. Przepisy art. 291-299 nie naruszają praw wspólników oraz osób trzecich do dochodzenia naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Dział II Spółka akcyjna Rozdział 1 Powstanie spółki"}
{"id":"1996_465_301","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 301. §1. Zawiązać spółkę akcyjną może jedna albo więcej osób. Spółka akcyjna nie może być zawiązana wyłącznie przez jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. §2. Statut spółki akcyjnej powinien być sporządzony w formie aktu notarialnego. §3. Osoby podpisujące statut są założycielami spółki. §4. Akcjonariusze są zobowiązani jedynie do świadczeń określonych w statucie. §5. Akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania spółki."}
{"id":"1996_465_302","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 302. Kapitał zakładowy spółki akcyjnej dzieli się na akcje o równej wartości nominalnej."}
{"id":"1996_465_303","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 303. §1. W spółce jednoosobowej jedyny akcjonariusz wykonuje wszystkie uprawnienia walnego zgromadzenia zgodnie z przepisami niniejszego działu. Przepisy o walnym zgromadzeniu stosuje się odpowiednio. §2. W przypadku, gdy wszystkie akcje spółki przysługują jedynemu akcjonariuszowi albo jedynemu akcjonariuszowi i spółce, oświadczenie woli takiego akcjonariusza składane spółce wymaga formy pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym, chyba że ustawa stanowi inaczej. §3. W przypadku, gdy akcjonariusz, o którym mowa w § 1, jest jednocześnie jedynym członkiem zarządu, czynność prawna między tym akcjonariuszem a reprezentowaną przez niego spółką wymaga formy aktu notarialnego. §4. O każdorazowym dokonaniu czynności prawnej, o której mowa w § 3, notariusz zawiadamia sąd rejestrowy, przesyłając do sądu wypis aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_304","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 304. §1. Statut spółki akcyjnej powinien określać: 1) firmę i siedzibę spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, 4) wysokość kapitału zakładowego oraz kwotę wpłaconą przed zarejestrowaniem na pokrycie kapitału zakładowego, 5) wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne, czy na okaziciela, 6) liczbę akcji poszczególnych rodzajów i związane z nimi uprawnienia, jeżeli mają być wprowadzone akcje różnych rodzajów, 7) nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) założycieli, 8) liczbę członków zarządu i rady nadzorczej, albo co najmniej minimalną lub maksymalną liczbę członków tych organów oraz podmiot uprawniony do ustalenia składu zarządu lub rady nadzorczej, 9) co najmniej przybliżoną wielkość wszystkich kosztów poniesionych lub obciążających spółkę w związku z jej utworzeniem, ustaloną na dzień zawiązania spółki, 10) pismo do ogłoszeń, jeżeli spółka zamierza dokonywać ogłoszeń również poza Monitorem Sądowym i Gospodarczym. §2. Statut powinien również zawierać, pod rygorem bezskuteczności wobec spółki, postanowienia dotyczące: 1) liczby i rodzajów tytułów uczestnictwa w zysku lub w podziale majątku spółki oraz związanych z nimi praw, 2) wszelkich związanych z akcjami obowiązków świadczenia na rzecz spółki, poza obowiązkiem wpłacenia należności za akcje, 3) warunków i sposobu umorzenia akcji, 4) ograniczeń zbywalności akcji, 5) uprawnień osobistych przyznanych akcjonariuszom, o których mowa w art. 354. §3. Statut może zawierać postanowienia odmienne niż przewiduje ustawa, jeżeli ustawa na to zezwala. §4. Statut może zawierać dodatkowe postanowienia, chyba że z ustawy wynika, że przewiduje ona wyczerpujące uregulowanie albo dodatkowe postanowienie statutu jest sprzeczne z naturą spółki akcyjnej lub dobrymi obyczajami."}
{"id":"1996_465_305","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 305. § 1. Firma spółki może być obrana dowolnie; powinna zawierać dodatkowe oznaczenie \"spółka akcyjna\". § 2. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu \"S.A.\"."}
{"id":"1996_465_306","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 306. Do powstania spółki akcyjnej wymaga się: 1) zawiązania spółki , w tym podpisania statutu przez założycieli, 2) wniesienia przez akcjonariuszy wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, z uwzględnieniem art. 309 § 3 i § 4, 3) ustanowienia zarządu i rady nadzorczej, 4) wpisu do rejestru."}
{"id":"1996_465_307","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 307. Spółki akcyjne mające siedzibę za granicą mogą tworzyć oddziały lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Warunki tworzenia takich oddziałów lub przedstawicielstw określa odrębna ustawa."}
{"id":"1996_465_308","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 308. §1. Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 500 000 złotych. §2. Wartość nominalna akcji nie może być niższa niż 1złoty."}
{"id":"1996_465_309","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 309. §1. Akcje nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. §2. Jeżeli akcje są obejmowane po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżka powinna być uiszczona w całości przed zarejestrowaniem spółki. §3. Akcje obejmowane za wkłady niepieniężne powinny być pokryte w całości nie później niż przed upływem roku po zarejestrowaniu spółki. Akcje obejmowane za wkłady pieniężne powinny być opłacone przed zarejestrowaniem spółki co najmniej w jednej czwartej ich wartości nominalnej. §4. Jeżeli akcje są obejmowane wyłącznie za wkłady niepieniężne albo za wkłady niepieniężne i pieniężne, wówczas kapitał zakładowy powinien być pokryty przed zarejestrowaniem co najmniej w jednej czwartej jego wysokości, określonej w art. 308 § 1. §5. Przepisy niniejszego działu dotyczące wpłaty na akcje stosuje się odpowiednio do wkładów niepieniężnych."}
{"id":"1996_465_31","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 31. §1. Wierzyciel spółki może prowadzić egzekucję z majątku wspólnika w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna (subsydiarna odpowiedzialność wspólnika). §2. Przepis § 1 nie stanowi przeszkody do wniesienia powództwa przeciwko wspólnikowi zanim egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna. §3. Subsydiarna odpowiedzialność wspólnika nie dotyczy zobowiązań spółki powstałych przed jej wpisem do rejestru."}
{"id":"1996_465_310","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 310. §1. Zawiązanie spółki akcyjnej następuje z chwilą objęcia wszystkich akcji. §2. Statut spółki może określać minimalną lub maksymalną wysokość kapitału zakładowego. W takim przypadku zawiązanie spółki następuje z chwilą objęcia przez akcjonariuszy takiej liczby akcji, których łączna wartość nominalna jest równa co najmniej minimalnej wysokości kapitału zakładowego przewidzianego w art. 308 § 1 oraz złożenia przez zarząd, przed zgłoszeniem spółki do rejestru, oświadczenia w formie aktu notarialnego o wysokości objętego kapitału zakładowego. Wysokość objętego kapitału powinna mieścić się w określonych przez statut granicach. §3. Zmiana oświadczenia zarządu, o którym mowa w § 2, nie wpływa na zmianę chwili zawiązania spółki. §4. Akt notarialny zawierający oświadczenie zarządu, o którym mowa w § 2, powinien zawierać postanowienie o dookreśleniu wysokości kapitału zakładowego w statucie. Wysokość kapitału zakładowego określona w statucie powinna być zgodna z oświadczeniem zarządu."}
{"id":"1996_465_311","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 311. §1. Jeżeli przewidziane są wkłady niepieniężne, albo spółka nabywa mienie lub dokonuje zapłaty wynagrodzenia za usługi świadczone przy jej powstaniu, założyciele sporządzają pisemne sprawozdanie, które powinno przedstawiać w szczególności: 1) przedmiot wkładów niepieniężnych oraz liczbę i rodzaj wydawanych w zamian za nie akcji i innych tytułów uczestnictwa w dochodach lub w podziale majątku spółki, 2) mienie nabywane przed zarejestrowaniem spółki oraz wysokość i sposób zapłaty, 3) usługi świadczone przy powstaniu spółki oraz wysokość i sposób wynagrodzenia, 4) osoby, które wnoszą wkłady niepieniężne, zbywają spółce mienie lub otrzymują wynagrodzenie za usługi, 5) zastosowaną metodę wyceny wkładów. §2. W sprawozdaniu należy umotywować zamierzone transakcje, w tym także objęcie akcji za wkłady niepieniężne i wysokość przyznanego wynagrodzenia lub zapłaty. Do sprawozdania należy dołączyć odpowiednie dokumenty w oryginałach lub urzędowo poświadczonych odpisach. §3. Jeżeli przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo, sprawozdanie założycieli powinno zawierać sprawozdania finansowe dotyczące tego przedsiębiorstwa za okres ostatnich dwóch lat obrotowych. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzono przez okres krótszy niż dwa lata, sprawozdanie założycieli powinno obejmować cały okres działalności."}
{"id":"1996_465_312","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 312. §1. Sprawozdanie założycieli należy poddać badaniu jednego albo kilku biegłych rewidentów w zakresie jego prawdziwości i rzetelności, jak również celem wydania opinii, czy wartość wkładów niepieniężnych odpowiada co najmniej wartości nominalnej obejmowanych za nie akcji bądź wyższej cenie emisyjnej akcji, a także czy wysokość przyznanego wynagrodzenia lub zapłaty jest uzasadniona. §2. Biegłego rewidenta wyznacza sąd rejestrowy właściwy ze względu na siedzibę spółki. §3. Na pisemne żądanie biegłego rewidenta założyciele powinni przedłożyć na piśmie dodatkowe wyjaśnienia lub dokumenty. §4. Opinia biegłego rewidenta powinna oceniać metodę wyceny wkładów niepieniężnych przyjętą w sprawozdaniu założycieli, o której mowa w art. 311 § 1 pkt 5. §5. Biegły rewident powinien sporządzić w dwóch egzemplarzach szczegółową opinię i złożyć ją wraz ze sprawozdaniem założycieli sądowi rejestrowemu, który jeden egzemplarz przez siebie poświadczony wydaje założycielom. §6. Sąd rejestrowy określa wynagrodzenie za pracę biegłego rewidenta i zatwierdza rachunek jego wydatków. Jeżeli założyciele nie uiścili należności, sąd rejestrowy ściąga ją w trybie przewidzianym dla egzekucji opłat sądowych. §7. Wzmianka o złożeniu opinii przez biegłego rewidenta w sądzie rejestrowym powinna być ogłoszona przez spółkę przed dniem jej zarejestrowania. §8. W przypadku rozbieżności zdań między założycielami a biegłym rewidentem spór rozstrzyga sąd rejestrowy na wniosek założycieli. Na postanowienie sądu wydane w wyniku rozpatrzenia wniosku nie przysługuje środek odwoławczy. Sąd rejestrowy może wyznaczyć nowego biegłego rewidenta, jeżeli uzna to za uzasadnione."}
{"id":"1996_465_313","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 313. §1. Zgoda na zawiązanie spółki akcyjnej i brzmienie statutu oraz na objęcie akcji przez jedynego założyciela albo założycieli lub łącznie z osobami trzecimi powinna być wyrażona w jednym lub kilku aktach notarialnych. §2. W aktach, o których mowa w § 1, należy wymienić w szczególności osoby obejmujące akcje, liczbę i rodzaj akcji objętych przez każdą z nich, wartość nominalną i cenę emisyjną akcji oraz terminy wpłat. §3. W aktach, o których mowa w § 1, należy również stwierdzić dokonanie wyboru pierwszych organów spółki. Nazwisk i imion osób powołanych do pierwszych organów spółki nie umieszcza się w statucie. §4. Jeżeli akcjonariusze w zamian za akcje wnoszą wkłady niepieniężne, albo gdy dla spółki przed zarejestrowaniem ma być nabyte jakiekolwiek mienie na podstawie innych czynności prawnych, należy w akcie notarialnym wymienić osoby wnoszące wkłady lub zbywców nabywanego mienia, przedmiot wkładu lub nabywanego mienia oraz rodzaj i wysokość wynagrodzenia lub zapłaty."}
{"id":"1996_465_314","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 314. W aktach notarialnych o zawiązaniu spółki powinno być stwierdzone, że każdy z przyszłych akcjonariuszy, podpisujących akt, zapoznał się ze sprawozdaniem założycieli oraz opinią biegłego rewidenta, o której mowa w art. 312."}
{"id":"1996_465_315","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 315. §1. Wpłaty na akcje powinny być dokonane bezpośrednio lub za pośrednictwem domu maklerskiego, na rachunek spółki w organizacji prowadzony przez bank w Rzeczypospolitej Polskiej. §2. Przedmiot wkładu pozostaje do wyłącznej dyspozycji zarządu."}
{"id":"1996_465_316","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 316. §1. Zarząd zgłasza zawiązanie spółki do sądu rejestrowego właściwego ze względu na siedzibę spółki w celu wpisania spółki do rejestru. Wniosek o wpis spółki do rejestru podpisują wszyscy członkowie zarządu. §2. Do zgłoszenia spółki do sądu rejestrowego w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy o Krajowym Rejestrze Sądowym."}
{"id":"1996_465_317","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 317. §1. W przypadku stwierdzenia w zgłoszeniu braku usuwalnego sąd rejestrowy wyznacza spółce w organizacji stosowny termin do jego usunięcia pod rygorem odmowy wpisu do rejestru. §2. Sąd rejestrowy nie może odmówić wpisania spółki do rejestru z powodu drobnych uchybień, które nie naruszają interesu spółki oraz interesu publicznego, a nie mogą być usunięte bez poniesienia niewspółmiernie wysokich kosztów."}
{"id":"1996_465_318","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 318. Zgłoszenie spółki akcyjnej do sądu rejestrowego powinno zawierać: 1) firmę, siedzibę i adres spółki albo adres do doręczeń, 2) przedmiot działalności spółki, 3) wysokość kapitału zakładowego, liczbę i wartość nominalną akcji, 4) wysokość kapitału docelowego, jeżeli statut to przewiduje, 5) liczbę akcji uprzywilejowanych i rodzaj uprzywilejowania, 6) wzmiankę, jaka część kapitału zakładowego została pokryta przed zarejestrowaniem, 7) nazwiska i imiona członków zarządu oraz sposób reprezentowania spółki, 8) nazwiska i imiona członków rady nadzorczej, 9) jeżeli akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne, zaznaczenie tej okoliczności, 10) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, 11) jeżeli statut wskazuje pismo przeznaczone do ogłoszeń spółki, oznaczenie tego pisma, 12) jeżeli statut przewiduje przyznanie uprawnień osobistych określonym akcjonariuszom lub tytuły uczestnictwa w dochodach lub majątku spółki niewynikające z akcji, zaznaczenie tych okoliczności."}
{"id":"1996_465_319","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 319. §1. Zgłoszenie jednoosobowej spółki powinno zawierać oprócz danych określonych w art. 318, nazwisko i imię albo firmę (nazwę) i siedzibę oraz adres jedynego akcjonariusza, a także wzmiankę, że jest on jedynym akcjonariuszem spółki. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy wszystkie akcje w spółce zostają nabyte przez akcjonariusza po zarejestrowaniu spółki. Zarząd zgłasza tę okoliczność do sądu rejestrowego w terminie trzech tygodni od dnia, w którym dowiedział się, że wszystkie akcje spółki zostały nabyte przez jedynego akcjonariusza."}
{"id":"1996_465_32","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 32. Osoba przystępująca do spółki odpowiada za zobowiązania spółki powstałe przed dniem jej przystąpienia."}
{"id":"1996_465_320","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 320. §1. Do zgłoszenia spółki należy dołączyć: 1) statut, 2) akty notarialne o zawiązaniu spółki i objęciu akcji, 3) oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wymagane statutem wpłaty na akcje oraz wkłady niepieniężne zostały dokonane zgodnie z prawem, 4) potwierdzony przez bank lub dom maklerski dowód wpłaty na akcje, dokonanej na rachunek spółki w organizacji; w przypadku, gdy statut przewiduje pokrycie kapitału zakładowego wkładami niepieniężnymi po dokonaniu rejestracji, należy dołączyć oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wniesienie tych wkładów do spółki jest zapewnione zgodnie z postanowieniami statutu przed upływem terminu określonego w art. 309 § 3, 5) dokument stwierdzający ustanowienie organów spółki z wyszczególnieniem ich składu osobowego, 6) zezwolenie lub dowód zatwierdzenia statutu przez właściwy organ władzy publicznej, jeżeli są one wymagane do powstania spółki. 7) oświadczenie, o którym mowa w art. 310 § 2, jeżeli zarząd złożył takie oświadczenie. §2. W przypadkach określonych w niniejszym dziale należy dołączyć sprawozdanie założycieli wraz z opinią biegłego rewidenta."}
{"id":"1996_465_321","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 321. §1. Wszelkie zmiany danych wymienionych w art. 318 i art. 319 zarząd powinien zgłosić sądowi rejestrowemu w celu wpisania do rejestru lub ujawnienia w aktach rejestrowych. §2. Jeżeli przed zarejestrowaniem spółki pokryto tylko część kapitału zakładowego, zarząd powinien zgłosić do sądu rejestrowego dokonanie każdego dalszego wkładu na kapitał zakładowy. §3. Do zgłoszenia spółki oraz zmian składu osobowego zarządu należy dołączyć złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów członków zarządu."}
{"id":"1996_465_322","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 322. Na akcje i prawa uczestnictwa w zysku bądź podziale majątku spółki, spółka w organizacji nie może wydawać dokumentów na okaziciela, świadectw tymczasowych, jak również dokumentów imiennych lub na zlecenie."}
{"id":"1996_465_323","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 323. §1. Z chwilą zawiązania spółki powstaje spółka akcyjna w organizacji. §2. Do chwili ustanowienia zarządu spółka w organizacji jest reprezentowana przez wszystkich założycieli działających łącznie albo przez pełnomocnika ustanowionego jednomyślną uchwałą założycieli. §3. Odpowiedzialność osób, o których mowa w § 2, ustaje wobec spółki z chwilą zatwierdzenia ich czynności przez walne zgromadzenie. §4. Do praw i obowiązków oraz odpowiedzialności założycieli spółki w okresie przed powstaniem spółki w organizacji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej w organizacji."}
{"id":"1996_465_324","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 324. Po zarejestrowaniu spółki zarząd powinien w terminie dwóch tygodni złożyć we właściwym urzędzie skarbowym poświadczony przez siebie odpis statutu spółki ze wskazaniem sądu, w którym spółka została zarejestrowana oraz daty i numeru rejestracji."}
{"id":"1996_465_325","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 325. §1. Jeżeli w terminie sześciu miesięcy od daty sporządzenia statutu spółka nie została zgłoszona do zarejestrowania lub jeżeli postanowienie sądu odmawiające zarejestrowania stało się prawomocne, zarząd powinien niezwłocznie zawiadomić o tym przez ogłoszenie osoby mające interes prawny oraz zarządzić zwrot wpłaconych sum i wkładów niepieniężnych. §2. Jeżeli spółka nie posiada zarządu, zwrotu wkładów dokonują założyciele."}
{"id":"1996_465_326","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 326. §1. Jeżeli spółki nie zgłoszono do sądu rejestrowego w terminie określonym w art. 325 § 1 albo postanowienie sądu odmawiające rejestracji stało się prawomocne, a spółka w organizacji nie jest w stanie dokonać niezwłocznie zwrotu wszystkich wniesionych wkładów lub pokryć w pełni wierzytelności osób trzecich, zarząd dokona likwidacji. Jeżeli spółka w organizacji nie posiada zarządu, walne zgromadzenie albo sąd rejestrowy ustanawia likwidatora albo likwidatorów. §2. Do likwidacji spółki w organizacji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące likwidacji spółki. §3. Likwidatorzy powinni ogłosić jednokrotnie o otwarciu likwidacji, wzywając wierzycieli do zgłoszenia ich wierzytelności w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia. §4. Spółka w organizacji ulega rozwiązaniu z dniem zatwierdzenia przez walne zgromadzenie sprawozdania likwidacyjnego. §5. Sprawy rejestrowe związane z likwidacją spółki w organizacji należą do sądu właściwego ze względu na siedzibę spółki."}
{"id":"1996_465_327","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 327. §1. Jeżeli po zarejestrowaniu spółki zostały stwierdzone braki wynikłe z niedopełnienia przepisów prawa, sąd rejestrowy, z urzędu albo na wniosek osób mających interes prawny, wzywa spółkę do usunięcia braków i wyznacza w tym celu odpowiedni termin. §2. Jeżeli spółka nie uczyni zadość wezwaniu, sąd rejestrowy może nakładać grzywny według zasad określonych w przepisach o Krajowym Rejestrze Sądowym. Rozdział 2 Prawa i obowiązki akcjonariuszy"}
{"id":"1996_465_328","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 328. §1. Dokument akcji powinien być sporządzony na piśmie i zawierać następujące dane: 1) firmę, siedzibę i adres spółki, 2) oznaczenie sądu rejestrowego i numer, pod którym spółka jest wpisana do rejestru, 3) datę zarejestrowania spółki i wystawienia akcji, 4) wartość nominalną, serię i numer, rodzaj danej akcji i uprawnienia szczególne z akcji, 5) wysokość dokonanej wpłaty w przypadku akcji imiennych, 6) ograniczenia co do rozporządzania akcją, 7) postanowienia statutu o związanych z akcją obowiązkach wobec spółki. §2. Dokument akcji powinien być opatrzony pieczęcią spółki oraz podpisem zarządu. Podpis może być mechanicznie odtwarzany. §3. Statut może przewidywać dodatkowe postanowienia dotyczące treści dokumentu akcji oraz jego formy. §4. Naruszenie przepisów § 1 pkt 1, 2 i 4 lub § 2 powoduje nieważność dokumentu akcji. §5. Akcjonariusz nabywa roszczenie o wydanie dokumentu akcji w terminie miesiąca od dnia rejestracji spółki. Zarząd zobowiązany jest wydać dokumenty akcji w terminie tygodnia od dnia zgłoszenia roszczenia przez akcjonariusza. §6. Akcjonariuszowi spółki publicznej przysługuje uprawnienie do imiennego świadectwa depozytowego wystawionego przez podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych zgodnie z przepisami o publicznym obrocie papierami wartościowymi."}
{"id":"1996_465_329","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 329. §1. Akcjonariusz obowiązany jest do wniesienia pełnego wkładu na akcje. §2. Wpłaty powinny być dokonane równomiernie na wszystkie akcje. §3. Wpłaty na akcje powinny być dokonane, bezpośrednio lub za pośrednictwem domu maklerskiego, na rachunek spółki prowadzony przez bank w Rzeczpospolitej Polskiej."}
{"id":"1996_465_33","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 33. Kto zawiera umowę spółki jawnej z przedsiębiorcą jednoosobowym, odpowiada także za zobowiązania powstałe przy prowadzeniu przedsiębiorstwa przez tego przedsiębiorcę przed dniem utworzenia spółki."}
{"id":"1996_465_330","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 330. §1. Terminy i wysokość wpłat na akcje określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia. Walne zgromadzenie może upoważnić zarząd do określenia terminów wpłat na akcje. §2. Zarząd ogłasza dwukrotnie wezwanie o dokonanie wpłat. §3. Pierwsze ogłoszenie powinno być dokonane na miesiąc, a drugie nie później niż na dwa tygodnie przed terminem wpłaty. §4. W miejsce ogłoszeń mogą zostać wysłane wezwania listami poleconymi w terminach, o których mowa w § 3. §5. Jeżeli akcjonariusz nie dokonał wpłaty w terminie określonym w § 1, jest on obowiązany do zapłacenia odsetek ustawowych za opóźnienie lub odszkodowania, chyba że statut stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_331","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 331. §1. Jeżeli akcjonariusz w terminie miesiąca po upływie terminu płatności nie uiścił zaległej wpłaty, odsetek, odszkodowania lub innych płatności przewidzianych przez statut, może być bez uprzedniego wezwania pozbawiony swoich praw udziałowych przez unieważnienie dokumentów akcji lub świadectw tymczasowych, o czym spółka powinna uprzedzić w ogłoszeniach o wpłatach lub w pismach wysłanych listami poleconymi. §2. O unieważnieniu dokumentów akcji lub świadectw tymczasowych z powodu niedokonania wpłat w terminie określonym w § 1, spółka zawiadamia akcjonariusza oraz jego prawnych poprzedników, którzy w ciągu ostatnich pięciu lat byli wpisani do księgi akcyjnej. Zawiadomienia należy wysłać listami poleconymi na adresy wskazane w księdze akcyjnej. §3. Po ogłoszeniu numerów unieważnionych dokumentów akcji lub świadectw tymczasowych spółka powinna wydać nowe dokumenty akcji lub świadectwa tymczasowe pod dawnymi numerami i sprzedać je za pośrednictwem notariusza, domu maklerskiego lub banku. §4. Uzyskana ze sprzedaży suma, po pokryciu kosztów ogłoszeń i sprzedaży, a także odsetki, odszkodowanie lub inne należności, są zaliczane na zaległą płatność. Pozostałą kwotę zwraca się akcjonariuszowi, który opóźnił się ze spełnieniem świadczenia. §5. Jeżeli uzyskana ze sprzedaży suma nie pokryje kosztów i należności, o których mowa w § 4, za niedobór odpowiadają solidarnie akcjonariusz i jego prawni poprzednicy. §6. Roszczenia spółki do akcjonariusza i jego prawnych poprzedników przedawniają się z upływem trzech lat od dnia sprzedaży akcji, zgodnie z § 3."}
{"id":"1996_465_332","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 332. Akcjonariusz lub poprzednik prawny akcjonariusza, który opóźnił się z wniesieniem wkładu lub innych związanych z nim świadczeń, w przypadku pokrycia niedoboru ma zwrotne roszczenia do swego następcy. Roszczenia te przedawniają się z upływem trzech lat."}
{"id":"1996_465_333","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 333. §1. Akcje są niepodzielne. Mogą być wydawane w odcinkach zbiorowych. §2. Współuprawnieni z akcji wykonują swoje prawa w spółce przez wspólnego przedstawiciela; za świadczenia związane z akcją odpowiadają solidarnie. §3. Jeżeli współuprawnieni nie wskazali wspólnego przedstawiciela, oświadczenia spółki mogą być dokonywane wobec któregokolwiek z nich."}
{"id":"1996_465_334","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 334. §1. Akcje mogą być imienne lub na okaziciela. §2. Zamiana akcji imiennych na akcje na okaziciela albo odwrotnie może być dokonana na żądanie akcjonariusza, jeżeli ustawa lub statut nie stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_335","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 335. §1. Dokumenty akcji na okaziciela nie mogą być wydawane przed pełną wpłatą. Na dowód częściowej wpłaty należy wydać imienne świadectwa tymczasowe. Do świadectw tymczasowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 328. §2. Dokumenty akcji imiennych mogą być wydawane przed pełną wpłatą. §3. Każdorazowa wpłata powinna być uwidoczniona na dokumentach świadectw tymczasowych i akcji imiennych. §4. Dokumenty akcji lub świadectw tymczasowych, wydane przed zarejestrowaniem podwyższenia kapitału zakładowego, są nieważne."}
{"id":"1996_465_336","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 336. §1. Akcje obejmowane w zamian za wkłady niepieniężne powinny pozostać imiennymi do dnia zatwierdzenia przez najbliższe zwyczajne walne zgromadzenie sprawozdania finansowego za rok obrotowy, w którym nastąpiło pokrycie tych akcji i w ciągu tego okresu nie mogą być zbyte ani zastawione. §2. Akcje te w okresie, o którym mowa w § 1, powinny być zatrzymane w spółce na zabezpieczenie roszczeń o odszkodowanie z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań do wniesienia wkładów niepieniężnych. Roszczeniom tym służy pierwszeństwo zaspokojenia przed innymi wierzytelnościami nieuprzywilejowanymi. §3. Przepisów § 1 i § 2 nie stosuje się do akcji obejmowanych w razie podwyższenia kapitału w spółkach publicznych oraz wydawanych w przypadku łączenia, podziału i przekształcania spółek."}
{"id":"1996_465_337","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 337. §1. Akcje są zbywalne. §2. Statut może uzależnić rozporządzenie akcjami imiennymi od zgody spółki albo w inny sposób ograniczyć możliwość rozporządzenia akcjami imiennymi. §3. W przypadku, gdy statut uzależnia przeniesienie akcji od zgody spółki, zgody udziela zarząd w formie pisemnej pod rygorem nieważności, jeżeli statut nie stanowi inaczej. §4. Jeżeli spółka odmawia zgody na przeniesienie akcji, powinna wskazać innego nabywcę. Termin do wskazania nabywcy, cenę albo sposób jej określenia oraz termin zapłaty określa statut. W przypadku braku tych postanowień akcja imienna może być zbyta bez ograniczenia. Termin do wskazania nabywcy nie może być dłuższy niż dwa miesiące od dnia zgłoszenia spółce zamiaru przeniesienia akcji. §5. Zbycie akcji w postępowaniu egzekucyjnym nie wymaga zgody spółki. §6. Przepisy § 1-5 stosuje się odpowiednio do rozporządzenia częścią ułamkową akcji."}
{"id":"1996_465_338","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 338. §1. Umowa ograniczająca na określony czas rozporządzanie akcją lub częścią ułamkową akcji jest dopuszczalna. Ograniczenie rozporządzania nie może być ustanowione na okres dłuższy niż pięć lat od dnia zawarcia umowy. §2. Dopuszczalne są umowy ustanawiające prawo pierwokupu lub inne prawo pierwszeństwa nabycia akcji lub ułamkowej części akcji. Ograniczenia rozporządzania, wynikające z takich umów, nie mogą trwać dłużej niż dziesięć lat od dnia zawarcia umowy."}
{"id":"1996_465_339","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 339. Przeniesienie akcji imiennej lub świadectwa tymczasowego następuje przez pisemne oświadczenie albo na samym dokumencie akcji albo na świadectwie tymczasowym, albo w osobnym dokumencie oraz wymaga przeniesienia posiadania akcji lub świadectwa tymczasowego."}
{"id":"1996_465_34","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 34. Postanowienia umowne niezgodne z przepisami art. 31-33 nie wywierają skutków wobec osób trzecich."}
{"id":"1996_465_340","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 340. §1. Zastawnik i użytkownik mogą wykonywać prawo głosu z akcji imiennej lub świadectwa tymczasowego, na której ustanowiono zastaw lub użytkowanie, jeżeli przewiduje to czynność prawna ustanawiająca ograniczone prawo rzeczowe oraz gdy w księdze akcyjnej dokonano wzmianki o jego ustanowieniu i o upoważnieniu do wykonywania prawa głosu. §2. Statut może przewidywać zakaz przyznawania prawa głosu zastawnikowi lub użytkownikowi akcji albo może uzależnić przyznanie takiego uprawnienia od zgody określonego organu spółki. §3. W okresie, gdy akcje dopuszczone do publicznego obrotu, na których ustanowiono zastaw lub użytkowanie, są zapisane na rachunkach papierów wartościowych w domu maklerskim lub w banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych, prawo głosu z tych akcji przysługuje akcjonariuszowi."}
{"id":"1996_465_341","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 341. §1. Zarząd obowiązany jest prowadzić księgę akcji imiennych i świadectw tymczasowych (księga akcyjna), do której należy wpisywać nazwisko i imię albo firmę (nazwę) oraz siedzibę i adres akcjonariusza albo adres do doręczeń, wysokość dokonanych wpłat, a także, na wniosek osoby uprawnionej, wpis o przeniesieniu akcji na inną osobę wraz z datą wpisu. §2. Na żądanie nabywcy akcji albo zastawnika lub użytkownika, zarząd dokonuje wpisu o przeniesieniu akcji lub ustanowieniu na niej ograniczonego prawa rzeczowego. Zastawnik i użytkownik mogą żądać również ujawnienia, że przysługuje im prawo wykonywania prawa głosu z obciążonej akcji. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zastawnika i użytkownika. §3. W przypadku nabycia akcji lub praw zastawniczych na akcji w drodze sukcesji generalnej zarząd dokonuje wpisu w księdze akcyjnej na wniosek osoby uprawnionej. §4. Przed dokonaniem zmian w księdze akcyjnej zarząd powiadamia o swoim zamiarze osoby zainteresowane, wyznaczając im co najmniej dwutygodniowy termin dla zgłoszenia sprzeciwu. Zgłoszenie pisemnego sprzeciwu w tym terminie powoduje wstrzymanie zmiany wpisu. Osobami zainteresowanymi są osoby, których uprawnienia wpisane w księdze akcyjnej mają zostać wykreślone lub obciążone przez wpis ograniczonego prawa rzeczowego. §5. Wnioskodawcy, o których mowa w § 2, są obowiązani przedłożyć spółce dokumenty uzasadniające dokonanie wpisu. Zarząd nie ma obowiązku badania prawdziwości podpisów zbywcy akcji i osób ustanawiających zastaw lub użytkowanie na akcji. §6. Przepisy § 1-5 stosuje się do świadectw tymczasowych. §7. Każdy akcjonariusz może przeglądać księgę akcyjną i żądać odpisu za zwrotem kosztów jego sporządzenia. §8. Księga akcyjna może być prowadzona w formie zapisu elektronicznego."}
{"id":"1996_465_342","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 342. Spółka może zlecić prowadzenie księgi akcyjnej bankowi lub domowi maklerskiemu w Rzeczpospolitej Polskiej."}
{"id":"1996_465_343","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 343. §1. Wobec spółki uważa się za akcjonariusza tylko tę osobę, która jest wpisana do księgi akcyjnej lub posiadacza akcji na okaziciela, z uwzględnieniem przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zastawnika lub użytkownika akcji."}
{"id":"1996_465_344","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 344. §1. Podczas trwania spółki nie wolno zwracać akcjonariuszowi dokonanych wpłat na akcje ani w całości, ani w części z wyjątkiem przypadków, określonych w niniejszym dziale. §2. Akcjonariusz i jego poprzednik prawny nie mogą być zwolnieni z obowiązku spełnienia świadczeń określonych w art. 329 § 1, art. 330 § 5 oraz w art. 350 § 1. Odpowiedzialność tych osób jest solidarna."}
{"id":"1996_465_345","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 345. §1. Spółka nie może udzielać pożyczek, zabezpieczeń, zaliczkowych wypłat, jak również w jakiejkolwiek innej formie bezpośrednio lub pośrednio finansować nabycie lub objęcie emitowanych przez nią akcji. §2. Przepisu § 1 nie stosuje się do świadczeń dokonywanych w ramach zwykłej działalności instytucji finansowych, jak również do świadczeń dokonywanych na rzecz pracowników spółki lub spółki z nią powiązanej, a podejmowanych w celu ułatwienia nabycia lub objęcia emitowanych przez spółkę akcji."}
{"id":"1996_465_346","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 346. Akcjonariuszom nie wolno pobierać odsetek od wniesionych wkładów jak również od posiadanych akcji ."}
{"id":"1996_465_347","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 347. §1. Akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom. §2. Zysk rozdziela się w stosunku do liczby akcji. Jeżeli akcje nie są całkowicie pokryte, zysk rozdziela się w stosunku do dokonanych wpłat na akcje. §3. Statut może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem art. 348, art. 349, art. 351 § 4 oraz art. 353."}
{"id":"1996_465_348","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 348. §1. Kwoty przeznaczone do podziału między akcjonariuszy nie mogą przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o zysk przeniesiony z kapitałów rezerwowych (funduszy) utworzonych w tym celu w poprzednich latach, pomniejszonego o poniesione straty oraz o kwoty umieszczone w kapitałach rezerwowych, utworzonych zgodnie z ustawą lub statutem, które nie mogą być przeznaczone na wypłatę dywidendy. Na wypłatę dywidendy może być przeznaczony zysk z kapitałów rezerwowych utworzonych w okresie nieprzekraczającym trzech ostatnich lat obrotowych. §2. Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy nie może być wyznaczony później niż w terminie dwóch miesięcy licząc od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 347 § 1. Uchwałę o przesunięciu dnia dywidendy podejmuje się na zwyczajnym walnym zgromadzeniu. §3. Zwyczajne walne zgromadzenie spółki publicznej ustala dzień dywidendy oraz termin wypłaty dywidendy. Dzień dywidendy może być wyznaczony na dzień powzięcia uchwały albo w okresie kolejnych trzech miesięcy, licząc od tego dnia."}
{"id":"1996_465_349","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 349. §1. Statut może upoważnić zarząd do wypłaty akcjonariuszom zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy na koniec roku obrotowego, jeżeli spółka posiada środki wystarczające na wypłatę. Wypłata zaliczki wymaga zgody rady nadzorczej. §2. Spółka może wypłacić zaliczkę na poczet przewidywanej dywidendy, jeżeli jej sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy, zbadane przez biegłego rewidenta, wykazuje zysk. Zaliczka stanowić może najwyżej połowę zysku osiągniętego od końca ostatniego roku obrotowego, wykazanego w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, powiększonego o niewypłacone zyski z poprzednich lat obrotowych, umieszczone w kapitałach rezerwowych przeznaczonych na wypłatę dywidendy oraz pomniejszonego o straty z lat poprzednich i kwoty obowiązkowych kapitałów rezerwowych utworzonych zgodnie z ustawą lub statutem. §3. Do zaliczki na poczet dywidendy stosuje się odpowiednio przepisy art. 347 i art. 348."}
{"id":"1996_465_35","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 35. §1. Wspólnik pozwany z tytułu odpowiedzialności za zobowiązania spółki, może przedstawić wierzycielowi zarzuty przysługujące spółce wobec wierzyciela. §2. Jeżeli zarzut wymaga złożenia oświadczenia woli przez spółkę celem uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia woli, potrącenia lub w innych podobnych przypadkach, wspólnik może odmówić zaspokojenia wierzyciela, dopóki spółka nie złoży takiego oświadczenia. Wierzyciel może wyznaczyć spółce dwutygodniowy termin do złożenia oświadczenia woli, po którego bezskutecznym upływie wspólnik lub wierzyciel może wykonać służące mu uprawnienie."}
{"id":"1996_465_350","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 350. §1. Akcjonariusze, którzy wbrew przepisom prawa albo postanowieniom statutu otrzymali jakiekolwiek świadczenia od spółki, obowiązani są do ich zwrotu. Wyjątek stanowi przypadek otrzymania przez akcjonariusza w dobrej wierze udziału w zysku. Członkowie zarządu lub rady nadzorczej, którzy ponoszą odpowiedzialność za dokonanie nienależnych świadczeń, odpowiadają za ich zwrot solidarnie z odbiorcą świadczenia. §2. Roszczenia, o których mowa w § 1, przedawniają się z upływem trzech lat licząc od dnia wypłaty, z wyjątkiem wierzytelności w stosunku do odbiorcy, który wiedział o bezprawności świadczenia."}
{"id":"1996_465_351","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 351. §1. Spółka może wydawać akcje o szczególnych uprawnieniach, które powinny być w statucie określone (akcje uprzywilejowane). Akcje uprzywilejowane powinny być imienne. §2. Uprzywilejowanie, o którym mowa w § 1, może dotyczyć w szczególności prawa głosu, prawa do dywidendy lub podziału majątku w przypadku likwidacji spółki. Uprzywilejowanie w zakresie prawa głosu nie dotyczy spółki publicznej. §3. Statut może uzależniać przyznanie szczególnych uprawnień od spełnienia dodatkowych świadczeń na rzecz spółki, upływu terminu lub ziszczenia się warunku. §4. Akcjonariusz może wykonywać przyznane mu szczególne uprawnienia związane z akcją uprzywilejowaną po zakończeniu roku obrotowego, w którym wniósł w pełni swój wkład na pokrycie kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_352","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 352. Jednej akcji nie można przyznać więcej niż dwa głosy. W przypadku zamiany takiej akcji na akcję na okaziciela lub w razie jej zbycia wbrew zastrzeżonym warunkom uprzywilejowanie to wygasa."}
{"id":"1996_465_353","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 353. §1. Akcje uprzywilejowane w zakresie dywidendy nie mogą przyznawać uprawnionemu dywidendy, która przewyższa więcej niż o połowę dywidendę przeznaczoną do wypłaty akcjonariuszom uprawnionym z akcji nieuprzywilejowanych. §2. Akcje uprzywilejowane w zakresie dywidendy nie korzystają z pierwszeństwa zaspokojenia przed pozostałymi akcjami. §3. Wobec akcji uprzywilejowanej w zakresie dywidendy może być wyłączone prawo głosu (akcje nieme). Przepisów § 1 i § 2 nie stosuje się do akcji niemych. §4. Statut może przewidywać, że akcjonariuszowi uprawnionemu z akcji niemej, któremu nie wypłacono w pełni albo częściowo dywidendy w danym roku obrotowym, przysługuje wyrównanie z zysku w następnych latach, nie później jednak niż w ciągu kolejnych trzech lat obrotowych. §5.Uprzywilejowania akcji w zakresie dywidendy, o którym mowa w § 1-4, nie stosuje się do zaliczek dywidendowych."}
{"id":"1996_465_354","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 354. §1. Statut może przyznać indywidualnie oznaczonemu akcjonariuszowi osobiste uprawnienia. W szczególności mogą one dotyczyć prawa powoływania lub odwoływania członków zarządu, rady nadzorczej lub prawa do otrzymywania oznaczonych świadczeń od spółki. §2. Statut może uzależnić przyznanie osobistego uprawnienia akcjonariuszowi od dokonania oznaczonych świadczeń, upływu terminu lub ziszczenia się warunku. §3. Ograniczenia dotyczące zakresu i wykonywania uprawnień wynikających z akcji uprzywilejowanych stosuje się odpowiednio do uprawnień przyznanych akcjonariuszowi osobiście. §4. Uprawnienia osobiste przyznane indywidualnie oznaczonemu akcjonariuszowi wygasają najpóźniej z dniem, w którym uprawniony przestaje być akcjonariuszem spółki."}
{"id":"1996_465_355","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 355. §1. Spółka może wydawać imienne świadectwa założycielskie w celu wynagrodzenia usług świadczonych przy powstaniu spółki. §2. Świadectwa założycielskie mogą być wydawane najwyżej na okres dziesięciu lat od chwili zarejestrowania spółki. Świadectwa dają prawo uczestnictwa w podziale zysku spółki w granicach ustalonych przez statut, po uprzednim odliczeniu na rzecz akcjonariuszy określonej w statucie minimalnej dywidendy. §3. Wynagrodzenie za usługi lub inne świadczenia spełnione na rzecz spółki przez założycieli, akcjonariuszy, a także spółki i spółdzielnie z nimi powiązane albo pozostające w stosunku zależności bądź dominacji, nie może przewyższać zwykłego wynagrodzenia przyjętego w obrocie."}
{"id":"1996_465_356","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 356. §1. Z akcją imienną może być związany obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych. §2. Akcje takie mogą być przenoszone tylko za zgodą spółki. Spółka może odmówić zgody jedynie z ważnych powodów, bez obowiązku wskazania innego nabywcy. §3. Statut może przewidywać odszkodowanie umowne za niewykonanie lub nienależyte wykonanie powtarzających się świadczeń związanych z akcją. §4. Spółka zobowiązana jest spełnić wynagrodzenie za świadczenia określone w § 1 nawet, gdy bilans nie wykazuje zysku. Przepis art. 355 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_357","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 357. §1. W przypadku znacznego uszkodzenia dokumentu akcji, świadectwa tymczasowego lub kuponu dywidendowego, albo wydania wadliwego lub nieważnego dokumentu akcji, spółka powinna na żądanie uprawnionego wydać nowy dokument za zwrotem kosztów jego sporządzenia. Spółka pokrywa koszt wydania dokumentu wadliwego lub nieważnego. §2. Statut może regulować tryb umarzania zniszczonych lub utraconych dokumentów akcji, świadectw tymczasowych oraz innych dokumentów wydawanych przez spółkę. Wydanie duplikatów dokumentów wymaga uprzedniego ogłoszenia o zniszczeniu lub utracie tych dokumentów. §3. Jeżeli statut nie reguluje trybu wydawania duplikatów akcji, świadectw tymczasowych lub innych dokumentów wydawanych przez spółkę, które uległy zniszczeniu lub utracie przez akcjonariusza, spółka powinna wydać uprawnionemu nowy dokument za zwrotem kosztów jego sporządzenia po umorzeniu zniszczonego lub utraconego dokumentu. Umorzenie dokumentu następuje w trybie przewidzianym dekretem o umarzaniu utraconych dokumentów z dnia 10 grudnia 1946 r. (Dz.U. z 1947 r., Nr 5, poz. 20)."}
{"id":"1996_465_358","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 358. §1. Jeżeli treść dokumentu akcji stała się nieaktualna wskutek zmiany stosunków prawnych, w szczególności w przypadku zmiany wartości nominalnej albo połączenia akcji, spółka może wezwać akcjonariusza, w drodze ogłoszenia lub listu poleconego, do złożenia dokumentu akcji w spółce w celu zmiany treści dokumentu lub jego wymiany, z zagrożeniem unieważnienia dokumentu akcji. Termin do złożenia dokumentu akcji nie może być krótszy niż dwa tygodnie od dnia ogłoszenia wezwania albo doręczenia listu poleconego. §2. W miejsce unieważnionego wydaje się nowy dokument akcji. Koszty unieważnienia dokumentu akcji i wydania nowego dokumentu ponosi spółka. §3. Zarząd ogłasza wykaz unieważnionych dokumentów akcji w terminie czterech tygodni od dnia powzięcia uchwały o ich unieważnieniu."}
{"id":"1996_465_359","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 359. §1. Akcje mogą być umorzone w przypadku, gdy statut tak stanowi. Akcja może być umorzona albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa statut. §2. Umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia. Uchwała powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego; umorzenie przymusowe następuje za wynagrodzeniem. §3. Uchwała o umorzeniu akcji podlega ogłoszeniu. §4. Uchwała o zmianie statutu w sprawie umorzenia akcji powinna być umotywowana. §5. Zmiana statutu przewidująca przymusowe umorzenie akcji nie może dotyczyć akcji, które zostały objęte przed jej wpisem do rejestru. §6. Statut może stanowić, że akcje ulegają umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały przez walne zgromadzenie. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym. §7. W przypadku ziszczenia się określonego w statucie zdarzenia, o którym mowa w § 6, zarząd podejmuje niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_36","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 36. §1. W czasie trwania spółki wspólnik nie może żądać od dłużnika zapłaty przypadającego na niego udziału w wierzytelności spółki, ani przedstawić do potrącenia wierzytelności spółki swojemu wierzycielowi. §2. Dłużnik spółki nie może przedstawić spółce do potrącenia wierzytelności, jaka mu służy wobec jednego ze wspólników. Rozdział 3 Stosunki wewnętrzne spółki"}
{"id":"1996_465_360","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 360. §1 Umorzenie akcji wymaga obniżenia kapitału zakładowego. Uchwała o obniżeniu kapitału zakładowego powinna być powzięta na walnym zgromadzeniu, na którym powzięto uchwałę o umorzeniu akcji. §2. Wymogów, o których mowa w art. 456, nie stosuje się do umorzenia akcji: 1) gdy spółka umarza akcje własne nabyte nieodpłatnie w celu ich umorzenia, lub 2) jeżeli wynagrodzenie akcjonariuszy akcji umorzonych ma być wypłacone wyłącznie z zysku spółki, wykazanego w sprawozdaniu finansowym zbadanym przez biegłego rewidenta, nie wcześniej niż sześć miesięcy przed umorzeniem akcji, lub 3) gdy umorzenie następuje bez jakichkolwiek świadczeń na rzecz akcjonariuszy, z wyjątkiem przyznania im świadectw użytkowych. §3. Przepisy § 2 stosuje się tylko do umorzenia akcji, które zostały w pełni pokryte. §4. Umorzenie akcji następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego. Nie dotyczy to przypadków określonych w § 2 i w art. 457 § 1."}
{"id":"1996_465_361","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 361. §1. Statut może przewidywać, że w zamian za akcje umorzone spółka wydaje świadectwa użytkowe bez określonej wartości nominalnej. Świadectwa użytkowe mogą być imienne lub na okaziciela. §2. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, świadectwa użytkowe uczestniczą na równi z akcjami w dywidendzie oraz w nadwyżce majątku spółki, pozostałej po pokryciu wartości nominalnej akcji. §3. Uprawniony ze świadectwa użytkowego nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania związane z umorzoną akcją i nie przysługują mu żadne prawa udziałowe, z wyjątkiem uprawnień określonych w § 2."}
{"id":"1996_465_362","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 362. §1. Spółka nie może nabywać wyemitowanych przez nią akcji (akcje własne). Zakaz ten nie dotyczy: 1) nabycia akcji w celu zapobieżenia, bezpośrednio zagrażającej spółce, poważnej szkodzie, 2) nabycia akcji, które mają być zaoferowane do nabycia pracownikom lub osobom, które były zatrudnione w spółce lub spółce z nią powiązanej przez okres co najmniej trzech lat, 3) nabycia akcji nieodpłatnie lub w drodze sukcesji uniwersalnej, 4) instytucji finansowej, która nabywa akcje na własny lub cudzy rachunek celem ich dalszej odprzedaży, 5) nabycia akcji w celu ich umorzenia, 6) nabycia akcji w drodze egzekucji celem zaspokojenia roszczeń spółki, których nie można zaspokoić w inny sposób z majątku akcjonariusza, 7) nabycia akcji w innych przypadkach przewidzianych w ustawie. §2. W przypadkach określonych w § 1 pkt 1 i 2 nabycie akcji własnych przez spółkę jest dozwolone tylko wtedy, gdy zostały spełnione łącznie następując warunki: 1) nabyte akcje zostały w pełni pokryte, 2) łączna wartość nominalna nabytych akcji nie przekracza 10% kapitału zakładowego spółki, uwzględniając w tym również wartość nominalną pozostałych akcji własnych , które nie zostały przez spółkę zbyte, 3) spółka utworzyła na ten cel kapitał rezerwowy, równy co najmniej cenie nabycia akcji własnych, bez pomniejszenia kapitału zakładowego, powiększonego o obowiązkowe kapitały (fundusze), które według ustawy lub statutu nie mogą być wypłacone akcjonariuszom. §3. Przepisy § 1 i § 2 oraz art. 363-365 stosuje się odpowiednio do ustanowienia zastawu na akcjach własnych spółki. Nie dotyczy to instytucji finansowej, jeżeli ustanowienie zastawu na akcjach jest związane z przedmiotem jej działalności. §4. Przepisy art. 362-365 stosuje się odpowiednio do nabycia akcji własnych spółki dominującej przez spółkę lub spółdzielnię zależną. Dotyczy to także osób działających na ich rachunek."}
{"id":"1996_465_363","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 363. §1. W przypadku określonym w art. 362 § 1 pkt 1 zarząd jest obowiązany powiadomić najbliższe walne zgromadzenie o przyczynach lub celu nabycia własnych akcji, liczbie i wartości nominalnej tych akcji, ich udziale w kapitale zakładowym, jak również o wartości świadczenia spełnionego w zamian za nabyte akcje. §2. W przypadku nabycia akcji własnych przez spółkę bądź osobę działającą we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki, sprawozdanie zarządu, o którym mowa w art. 395 § 2 pkt 1, powinno zawierać: 1) uzasadnienie nabycia akcji własnych w danym roku obrotowym, 2) liczbę i wartość nominalną akcji nabytych lub zbytych w roku obrotowym, jak również określenie udziału procentowego, jaki akcje te reprezentują w kapitale zakładowym, 3) w przypadku nabycia lub zbycia odpłatnego, uzyskaną cenę lub wartość innego świadczenia wzajemnego, 4) liczbę oraz wartość nominalną nabytych i zatrzymanych akcji, jak również określenie ich procentowego udziału w kapitale zakładowym. §3. Akcje nabyte w celach określonych w art. 362 § 1 pkt 2 należy zaoferować pracownikom lub innym wskazanym w tym przepisie osobom najpóźniej z upływem roku od dnia ich nabycia przez spółkę. §4. Akcje nabyte z naruszeniem przepisów art. 362 § 1 lub § 2 powinny być zbyte w terminie roku od dnia ich nabycia przez spółkę. W pozostałych przypadkach ta część akcji własnych spółki, która przekracza 10% kapitału zakładowego spółki, powinna być zbyta w terminie dwóch lat od dnia nabycia akcji. §5. Jeżeli akcje własne nie zostały zbyte w terminach określonych w § 3 i § 4, zarząd dokona ich niezwłocznego umorzenia bez zwoływania walnego zgromadzenia. §6. Akcje własne należy umieścić w bilansie jako osobną pozycję pod nazwą \"Akcje własne do zbycia\"."}
{"id":"1996_465_364","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 364. §1. Rozporządzające czynności prawne dokonane z naruszeniem przepisów art. 362 są ważne. §2. Spółka nie wykonuje praw udziałowych z własnych akcji z wyjątkiem uprawnień do ich zbycia lub wykonywania czynności, które zmierzają do zachowania tych praw."}
{"id":"1996_465_365","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 365. §1. Nabycie akcji własnych spółki przez osobę trzecią, działającą na rachunek spółki jest dozwolone, jeżeli spółka jest również uprawniona do nabycia tych akcji zgodnie z art. 362. §2. Przy obliczaniu udziału akcji własnych w kapitale zakładowym zgodnie z art. 362 § 2 pkt 2 oraz art. 363 § 2 pkt 2 i 4 wlicza się wartość akcji posiadanych przez spółkę lub spółdzielnię zależną oraz osobę trzecią, działającą na rachunek spółki albo spółki lub spółdzielni od niej zależnej."}
{"id":"1996_465_366","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 366. §1. Spółka nie może obejmować własnych akcji. Zakaz ten dotyczy również obejmowania akcji spółki przez spółkę lub spółdzielnię zależną. §2. Objęcie akcji z naruszeniem przepisów § 1 jest ważne. §3. W przypadku objęcia akcji z naruszeniem przepisów § 1, członek zarządu odpowiada solidarnie wraz z osobą, która objęła akcje, za pełne wniesienie wkładu, chyba że nie ponosi winy. §4. Jeżeli akcje spółki zostały objęte przez osobę, która działała we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki albo spółki lub spółdzielni od niej zależnej; obejmującego uważa się za osobę działającą na własny rachunek. §5. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio do objęcia akcji własnych w przypadku zawiązywania spółki."}
{"id":"1996_465_367","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 367. Przepisy art. 363 § 4 i art. 364 § 2 stosuje się do akcji własnych objętych przez spółkę z naruszeniem przepisów art. 366 § 1. Rozdział 3 Organy spółki Oddział 1 Zarząd"}
{"id":"1996_465_368","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 368. §1. Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. §2. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków. §3. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród akcjonariuszy lub spoza ich grona. §4. Członków zarządu powołuje i odwołuje rada nadzorcza, chyba że statut spółki stanowi inaczej. Członek zarządu może być odwołany lub zawieszony w czynnościach także przez walne zgromadzenie."}
{"id":"1996_465_369","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 369. §1. Okres sprawowania funkcji przez członka zarządu nie może być dłuższy niż pięć lat (kadencja). Ponowne powołania tej samej osoby na członka zarządu są dopuszczalne na kadencje nie dłuższe niż pięć lat każda. Powołanie może nastąpić nie wcześniej niż na rok przed upływem bieżącej kadencji członka zarządu. §2. Statut może w granicach czasu, określonych w § 1, ustanowić częściowe odnawianie zarządu w ten sposób, że pewna liczba członków zarządu kolejno ustępuje albo w drodze losowania, albo według starszeństwa wyboru albo w inny sposób. §3. Jeżeli statut przewiduje, że członków zarządu powołuje się na okres wspólnej kadencji, mandat członka zarządu, powołanego przed upływem danej kadencji zarządu wygasa równocześnie z wygaśnięciem mandatów pozostałych członków zarządu, chyba że statut spółki stanowi inaczej. §4. Mandat członka zarządu wygasa najpóźniej z dniem odbycia walnego zgromadzenia zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za ostatni pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka zarządu. §5. Mandat członka zarządu wygasa również wskutek śmierci, rezygnacji albo odwołania go ze składu zarządu. §6. Do złożenia rezygnacji przez członka zarządu stosuje się odpowiednio przepisy o wypowiedzeniu zlecenia przez przyjmującego zlecenie."}
{"id":"1996_465_37","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 37. §1. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej. §2. Umowa spółki nie może ograniczyć lub wyłączyć przepisów art. 38."}
{"id":"1996_465_370","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 370. §1. Członek zarządu może być w każdym czasie odwołany. Nie pozbawia go to roszczeń ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego dotyczącego pełnienia funkcji członka zarządu. §2. Statut spółki może zawierać inne postanowienia, w szczególności ograniczać prawo odwołania do ważnych powodów. §3. Odwołany członek zarządu jest uprawniony i obowiązany złożyć wyjaśnienia w toku przygotowywania sprawozdania zarządu i sprawozdania finansowego, obejmujących okres pełnienia przez niego funkcji członka zarządu oraz do udziału w walnym zgromadzeniu, zatwierdzającym sprawozdania, o których mowa w art. 395 § 2 pkt 1, chyba że akt odwołania stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_371","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 371. §1. Jeżeli zarząd jest wieloosobowy wszyscy jego członkowie są obowiązani i uprawnieni do wspólnego prowadzenia spraw spółki, chyba że statut stanowi inaczej. §2. Uchwały zarządu zapadają bezwzględną większością głosów, chyba że statut stanowi inaczej. Statut może przewidywać, że w przypadku równości głosów decyduje głos prezesa zarządu, jak również przyznawać mu określone uprawnienia w zakresie kierowania pracami zarządu. §3.Uchwały zarządu mogą być powzięte, jeżeli wszyscy członkowie zostali prawidłowo zawiadomieni o posiedzeniu zarządu. §4. Powołanie prokurenta wymaga zgody wszystkich członków zarządu. §5. Odwołać prokurę może każdy członek zarządu. §6. Jeżeli statut nie przyznaje radzie nadzorczej lub walnemu zgromadzeniu prawa do uchwalenia lub zatwierdzenia regulaminu zarządu, zarząd może uchwalić swój regulamin."}
{"id":"1996_465_372","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 372. §1. Prawo członka zarządu do reprezentowania spółki dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki. §2. Prawa członka zarządu do reprezentowania spółki nie można ograniczyć ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich."}
{"id":"1996_465_373","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 373. §1. Jeżeli zarząd jest wieloosobowy, sposób reprezentowania spółki określa jej statut. Jeżeli statut nie zawiera żadnych postanowień w tym przedmiocie, do składania oświadczeń w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem. §2. Oświadczenia składane spółce oraz doręczenia pism spółce mogą być dokonywane wobec jednego członka zarządu lub prokurenta. §3. Przepisy § 1 i § 2 nie wyłączają ustanowienia prokury jednoosobowej lub łącznej i nie ograniczają praw prokurentów wynikających z przepisów o prokurze."}
{"id":"1996_465_374","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 374. §1. Pisma i zamówienia handlowe spółki kierowane do oznaczonej osoby, powinny zawierać: 1) firmę spółki, jej siedzibę i adres, 2) oznaczenie sądu rejestrowego i numeru, pod którym spółka wpisana jest do rejestru. §2. Obowiązek określony w § 1 nie dotyczy pism oraz zamówień handlowych spółki skierowanych do osób pozostających ze spółką w stałych stosunkach gospodarczych. §3. Jeżeli spółka ujawnia w pismach dane o kapitale spółki, należy podać wysokość kapitału zakładowego oraz łączną kwotę uiszczonych wkładów. §4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do oddziału spółki akcyjnej mającej siedzibę za granicą."}
{"id":"1996_465_375","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 375. Wobec spółki członkowie zarządu podlegają ograniczeniom ustanowionym w niniejszym dziale, w statucie, regulaminie zarządu oraz w uchwałach rady nadzorczej i walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_465_376","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 376. Uchwały zarządu są protokołowane. Protokoły powinny zawierać porządek obrad, nazwiska i imiona obecnych członków zarządu, liczbę głosów oddanych na poszczególne uchwały oraz zdania odrębne. Protokoły podpisują obecni członkowie zarządu."}
{"id":"1996_465_377","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 377. W przypadku sprzeczności interesów spółki z interesami członka zarządu, jego współmałżonka, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia oraz osób, z którymi jest powiązany osobiście, członek zarządu powinien wstrzymać się od udziału w rozstrzyganiu takich spraw i może żądać zaznaczenia tego w protokole."}
{"id":"1996_465_378","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 378. §1. Rada nadzorcza ustala wynagrodzenie członków zarządu zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub innej umowy, chyba że statut stanowi inaczej. §2. Walne zgromadzenie może upoważnić radę nadzorczą do ustalenia, że wynagrodzenie członków zarządu obejmuje również prawo do określonego udziału w zysku rocznym spółki, który jest przeznaczony do podziału między akcjonariuszy zgodnie z art. 347 § 1."}
{"id":"1996_465_379","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 379. W umowie między spółką a członkiem zarządu, jak również w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza albo pełnomocnik powołany uchwałą walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_465_38","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 38. §1. Nie można powierzyć prowadzenia spraw spółki osobom trzecim z wyłączeniem wspólników. §2. Nieważne jest umowne ograniczenie prawa wspólnika do osobistego zasięgania informacji o stanie majątku i interesów spółki oraz umowne ograniczenie prawa do osobistego przeglądania ksiąg i dokumentów spółki."}
{"id":"1996_465_380","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 380. §1. Członek zarządu nie może bez zgody spółki zajmować się interesami konkurencyjnymi ani też uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik spółki cywilnej, spółki osobowej lub jako członek organu spółki kapitałowej bądź uczestniczyć w innej konkurencyjnej osobie prawnej jako członek organu. Zakaz ten obejmuje także udział w konkurencyjnej spółce kapitałowej, w przypadku posiadania w niej przez członka zarządu co najmniej 10% udziałów albo akcji bądź prawa do powołania co najmniej jednego członka zarządu. §2. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, zgody udziela organ uprawniony do powoływania zarządu. Oddział 2 Nadzór"}
{"id":"1996_465_381","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 381. W spółce akcyjnej ustanawia się radę nadzorczą."}
{"id":"1996_465_382","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 382. §1. Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. §2. Rada nadzorcza nie ma prawa do wydawania zarządowi wiążących poleceń dotyczących prowadzenia spraw spółki. §3. Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 395 § 2 pkt 1, w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym oraz wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty, a także składanie walnemu zgromadzeniu corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny. §4. W celu wykonania swoich obowiązków rada nadzorcza może badać wszystkie dokumenty spółki, żądać od zarządu i pracowników sprawozdań i wyjaśnień oraz dokonywać rewizji stanu majątku spółki."}
{"id":"1996_465_383","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 383. §1. Do kompetencji rady nadzorczej należy również zawieszanie, z ważnych powodów, w czynnościach poszczególnych lub wszystkich członków zarządu oraz delegowanie członków rady nadzorczej do czasowego wykonywania czynności członków zarządu niemogących sprawować swoich czynności. §2. W przypadku niemożności sprawowania czynności przez członka zarządu rada nadzorcza powinna niezwłocznie podjąć odpowiednie działania w celu dokonania zmiany w składzie zarządu."}
{"id":"1996_465_384","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 384. §1. Statut może rozszerzyć uprawnienia rady nadzorczej, a w szczególności przewidywać, że zarząd jest obowiązany uzyskać zgodę rady nadzorczej przed dokonaniem określonych w statucie czynności. §2. Jeżeli rada nadzorcza nie wyrazi zgody na dokonanie określonej czynności, zarząd może zwrócić się do walnego zgromadzenia, aby powzięło uchwałę udzielającą zgodę na dokonanie tej czynności."}
{"id":"1996_465_385","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 385. §1. Rada nadzorcza składa się co najmniej z trzech członków powoływanych i odwoływanych przez walne zgromadzenie. §2. Statut może przewidywać inny sposób powoływania lub odwoływania członków rady nadzorczej. §3. Na wniosek akcjonariuszy, reprezentujących co najmniej jedną piątą kapitału zakładowego, wybór rady nadzorczej powinien być dokonany przez najbliższe walne zgromadzenie w drodze głosowania oddzielnymi grupami, nawet gdy statut przewiduje inny sposób powołania rady nadzorczej. §4. Jeżeli w skład rady nadzorczej wchodzi osoba, powołana przez podmiot określony w odrębnej ustawie, wyborowi podlegają jedynie pozostali członkowie rady nadzorczej. §5. Osoby reprezentujące na walnym zgromadzeniu tę część akcji, która przypada z podziału ogólnej liczby reprezentowanych akcji przez liczbę członków rady, mogą utworzyć oddzielną grupę celem wyboru jednego członka rady, nie biorą jednak udziału w wyborze pozostałych członków. §6. Mandaty w radzie nadzorczej nieobsadzone przez odpowiednią grupę akcjonariuszy, utworzoną zgodnie z § 5, obsadza się w drodze głosowania, w którym uczestniczą wszyscy akcjonariusze, których głosy nie zostały oddane przy wyborze członków rady nadzorczej, wybieranych w drodze głosowania oddzielnymi grupami. §7. Jeżeli na walnym zgromadzeniu, o którym mowa w § 3, nie dojdzie do utworzenia co najmniej jednej grupy zdolnej do wyboru członka rady nadzorczej, nie dokonuje się wyborów. §8. Z chwilą dokonania wyboru co najmniej jednego członka rady nadzorczej zgodnie z przepisami § 3-7, wygasają przedterminowo mandaty wszystkich dotychczasowych członków rady nadzorczej z wyjątkiem osób, o których mowa w § 4. §9. W głosowaniu określonym w § 3 i § 6 każdej akcji przysługuje tylko jeden głos bez przywilejów lub ograniczeń, z uwzględnieniem art. 353 § 3."}
{"id":"1996_465_386","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 386. §1. Kadencja członka rady nadzorczej nie może być dłuższa niż pięć lat. §2. Przepisy art. 369 i art. 370 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_387","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 387. §1. Członek zarządu, prokurent, likwidator, kierownik oddziału lub zakładu oraz zatrudniony w spółce główny księgowy, radca prawny lub adwokat, nie może być jednocześnie członkiem rady nadzorczej. §2. Przepis § 1 stosuje się również do innych osób, które podlegają bezpośrednio członkowi zarządu albo likwidatorowi. §3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej i likwidatorów spółki lub spółdzielni zależnej."}
{"id":"1996_465_388","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 388. §1. Rada nadzorcza podejmuje uchwały, jeżeli na posiedzeniu jest obecna co najmniej połowa jej członków a wszyscy jej członkowie zostali zaproszeni. Statut może przewidywać surowsze wymagania dotyczące kworum rady nadzorczej. §2. Statut może przewidywać, że członkowie rady nadzorczej mogą brać udział w podejmowaniu uchwał rady, oddając swój głos na piśmie za pośrednictwem innego członka rady nadzorczej. Oddanie głosu na piśmie nie może dotyczyć spraw wprowadzonych do porządku obrad na posiedzeniu rady nadzorczej. §3. Podejmowanie uchwał przez radę nadzorczą w trybie pisemnym lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość jest dopuszczalne tylko w przypadku gdy statut tak stanowi. Uchwała jest ważna, gdy wszyscy członkowie rady zostali powiadomieni o treści projektu uchwały. §4. Podejmowanie uchwał w trybie określonym w § 2 i § 3 nie dotyczy wyborów przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady nadzorczej, powołania członka zarządu oraz odwołania i zawieszania w czynnościach tych osób."}
{"id":"1996_465_389","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 389. §1. Zarząd lub członek rady nadzorczej mogą żądać zwołania rady nadzorczej podając proponowany porządek obrad. Przewodniczący rady nadzorczej zwołuje posiedzenie w terminie dwóch tygodni od dnia otrzymania wniosku. §2. Jeżeli przewodniczący rady nadzorczej nie zwoła posiedzenia zgodnie z § 1, wnioskodawca może je zwołać samodzielnie, podając datę, miejsce i proponowany porządek obrad. §3. Rada nadzorcza powinna być zwoływana w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż trzy razy w roku obrotowym."}
{"id":"1996_465_39","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 39. §1. Każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. §2. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki. §3. Jeżeli jednak przed załatwieniem sprawy, o której mowa w § 2, choćby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej przeprowadzeniu, wymagana jest uprzednia uchwała wspólników."}
{"id":"1996_465_390","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 390. §1. Rada nadzorcza wykonuje swoje obowiązki kolegialnie, może jednak delegować swoich członków do samodzielnego pełnienia określonych czynności nadzorczych. §2. Jeżeli rada nadzorcza została wybrana w drodze głosowania oddzielnymi grupami, każda grupa ma prawo delegować jednego spośród wybranych przez siebie członków rady nadzorczej do stałego indywidualnego wykonywania czynności nadzorczych. Członkowie ci mają prawo uczestniczenia w posiedzeniach zarządu z głosem doradczym. Zarząd obowiązany jest zawiadomić ich uprzednio o każdym swoim posiedzeniu. §3. Członkowie rady nadzorczej, delegowani do stałego indywidualnego wykonywania nadzoru, otrzymują osobne wynagrodzenie, którego wysokość ustala walne zgromadzenie. Walne zgromadzenie może powierzyć to uprawnienie radzie nadzorczej. Do członków takich stosuje się zakaz konkurencji, o którym mowa w art. 380."}
{"id":"1996_465_391","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 391. §1. Uchwały rady nadzorczej zapadają bezwzględną większością głosów, chyba że statut stanowi inaczej. Statut może przewidywać, że w przypadku równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego rady nadzorczej. §2. Do protokołów rady nadzorczej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące protokołów zarządu. §3. Walne zgromadzenie może uchwalić regulamin rady nadzorczej, określający jej organizację i sposób wykonywania czynności. Statut może upoważnić radę nadzorczą do uchwalenia jej regulaminu."}
{"id":"1996_465_392","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 392. §1. Członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia. §2. Wynagrodzenie członków rady w formie prawa udziału w zysku spółki za dany rok obrotowy, przeznaczonym do podziału między akcjonariuszy zgodnie z art. 347 § 1, może uchwalić tylko walne zgromadzenie. §3. Członkom rady nadzorczej przysługuje zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady. Oddział 3 Walne zgromadzenie"}
{"id":"1996_465_393","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 393. Uchwały walnego zgromadzenia poza innymi sprawami, wymienionymi w niniejszym dziale lub w statucie, wymaga: 1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy oraz udzielenie absolutorium członkom organów spółki z wykonania przez nich obowiązków, 2) postanowienia, dotyczące roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przy zawiązaniu spółki lub sprawowaniu zarządu albo nadzoru, 3) zbycie i wydzierżawienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienie na nich ograniczonego prawa rzeczowego, 4) nabycie i zbycie nieruchomości lub udziału w nieruchomości, chyba że statut stanowi inaczej, 5) emisja obligacji zamiennych lub z prawem pierwszeństwa, 6) nabycie własnych akcji w przypadku określonym w art. 362 § 1 pkt 2."}
{"id":"1996_465_394","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 394. §1. Umowy o nabycie dla spółki jakiegokolwiek mienia, za cenę przewyższającą jedną dziesiątą wpłaconego kapitału zakładowego, od założyciela lub akcjonariusza albo dla spółki lub spółdzielni zależnej od założyciela lub akcjonariusza spółki, zawarte przed upływem dwóch lat od dnia zarejestrowania spółki, wymagają uchwały walnego zgromadzenia, powziętej większością dwóch trzecich głosów. §2. Przepis § 1 stosuje się również do nabycia mienia od spółki dominującej albo spółki lub spółdzielni zależnej. §3. Walnemu zgromadzeniu należy przedłożyć sprawozdanie zarządu spełniające warunki określone w art. 311. Sprawozdanie powinno być poddane badaniu i ogłoszone przed walnym zgromadzeniem w sposób określony w art. 312 § 7. §4. Przepisów § 1-3 nie stosuje się do nabycia mienia na podstawie przepisów o zamówieniach publicznych, postępowaniu likwidacyjnym, upadłościowym i egzekucyjnym oraz do nabycia papierów wartościowych i towarów na rynku regulowanym."}
{"id":"1996_465_395","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 395. §1. Zwyczajne walne zgromadzenie powinno się odbyć w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego. §2. Przedmiotem obrad zwyczajnego walnego zgromadzenia powinno być: 1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy, 2) powzięcie uchwały o podziale zysku albo o pokryciu straty, 3) udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków. §3. Przepis § 2 pkt 3 dotyczy wszystkich osób, które pełniły funkcję członków organów spółki w ostatnim roku obrotowym. Członkowie organów spółki, których mandaty wygasły przed dniem walnego zgromadzenia, mają prawo uczestniczyć w zgromadzeniu, przeglądać dokumenty, o których mowa w § 4, oraz przedkładać do nich uwagi na piśmie. Żądanie dotyczące skorzystania z tych uprawnień powinno być złożone zarządowi na piśmie najpóźniej na tydzień przed walnym zgromadzeniem. §4. Odpisy sprawozdania zarządu z działalności spółki i sprawozdania finansowego wraz z odpisem sprawozdania rady nadzorczej oraz opinii biegłego rewidenta są wydawane akcjonariuszom na ich żądanie, najpóźniej na piętnaście dni przed walnym zgromadzeniem. §5. Przedmiotem zwyczajnego walnego zgromadzenia może być również rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania finansowego grupy kapitałowej w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz inne sprawy niż wymienione w § 2."}
{"id":"1996_465_396","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 396. §1. Na pokrycie straty należy utworzyć kapitał zapasowy, do którego przelewa się co najmniej 8% zysku za dany rok obrotowy, dopóki kapitał ten nie osiągnie co najmniej jednej trzeciej kapitału zakładowego. §2. Do kapitału zapasowego należy przelewać nadwyżki, osiągnięte przy emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej a pozostałe po pokryciu kosztów emisji akcji. §3. Do kapitału zapasowego wpływają również dopłaty, które uiszczają akcjonariusze w zamian za przyznanie szczególnych uprawnień ich dotychczasowym akcjom, o ile te dopłaty nie będą użyte na wyrównanie nadzwyczajnych odpisów lub strat. §4. Statut może przewidywać tworzenie innych kapitałów na pokrycie szczególnych strat lub wydatków (kapitały rezerwowe). §5. O użyciu kapitału zapasowego i rezerwowego rozstrzyga walne zgromadzenie; jednakże części kapitału zapasowego w wysokości jednej trzeciej kapitału zakładowego można użyć jedynie na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym."}
{"id":"1996_465_397","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 397. Jeżeli bilans sporządzony przez zarząd wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz jedną trzecią kapitału zakładowego, zarząd obowiązany jest niezwłocznie zwołać walne zgromadzenie celem powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki."}
{"id":"1996_465_398","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 398. Nadzwyczajne walne zgromadzenie zwołuje się w przypadkach określonych w niniejszym dziale lub w statucie, a także, gdy organy lub osoby uprawnione do zwoływania walnych zgromadzeń uznają to za wskazane."}
{"id":"1996_465_399","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 399. §1. Walne zgromadzenie zwołuje zarząd. §2. Rada nadzorcza ma prawo zwołania zwyczajnego walnego zgromadzenia, jeżeli zarząd nie zwoła go w terminie określonym w niniejszym dziale lub w statucie, oraz nadzwyczajnego walnego zgromadzenia, jeżeli zwołanie go uzna za wskazane, a zarząd nie zwoła walnego zgromadzenia w terminie dwóch tygodni od dnia zgłoszenia odpowiedniego żądania przez radę nadzorczą. §3. Statut może również przyznać uprawnienie, o którym mowa w § 2, także innym osobom."}
{"id":"1996_465_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 4. §1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) spółka osobowa - spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną, 2) spółka kapitałowa - spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i spółkę akcyjną, 3) spółka jednoosobowa - spółkę kapitałową, której wszystkie udziały albo akcje należą do jednego wspólnika albo akcjonariusza, 4) spółka dominująca - spółkę handlową w przypadku, gdy: a) dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innej spółki kapitałowej (spółki zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub b) jest uprawniona do powoływania lub odwoływania większości członków zarządu innej spółki kapitałowej (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub c) jest uprawniona do powoływania lub odwoływania większości członków rady nadzorczej innej spółki kapitałowej (spółki zależnej) albo spółdzielni (spółdzielni zależnej), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub d) więcej niż połowa członków zarządu spółki kapitałowej jest jednocześnie członkami zarządu spółki zależnej albo spółdzielni zależnej, lub e) dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów w spółce osobowej zależnej albo na walnym zgromadzeniu spółdzielni zależnej, także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub f) wywiera decydujący wpływ na działalność spółki kapitałowej zależnej albo spółdzielni zależnej, w szczególności na podstawie umów określonych w art. 7, 5) spółka powiązana - spółkę kapitałową, w której inna spółka handlowa albo spółdzielnia dysponuje bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 20% głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik lub użytkownik albo na podstawie porozumień z innymi osobami lub która posiada bezpośrednio co najmniej 20% udziałów albo akcji w innej spółce kapitałowej, 6) spółka publiczna - spółkę w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 7) instytucja finansowa - bank, fundusz inwestycyjny, towarzystwo funduszy inwestycyjnych lub powierniczych, narodowy fundusz inwestycyjny, zakład ubezpieczeń, fundusz powierniczy, towarzystwo emerytalne, fundusz emerytalny lub dom maklerski, mający siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie należącym do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), 8) rejestr - rejestr przedsiębiorców, 9) głosy - głosy \"za\", \"przeciw\" lub \"wstrzymujące się\" oddane podczas głosowania w sposób zgodny z ustawą, umową albo statutem spółki, 10) bezwzględna większość głosów - więcej niż połowa głosów oddanych, 11) sprawozdanie finansowe - sprawozdania finansowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości. §2. Ilekroć w ustawie mowa jest o \"umowie spółki\", należy przez to rozumieć także akt założycielski sporządzony przez jedynego wspólnika albo akcjonariusza spółki kapitałowej."}
{"id":"1996_465_40","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 40. §1. Prowadzenie spraw spółki może być powierzone jednemu lub kilku wspólnikom bądź na mocy umowy spółki, bądź na podstawie późniejszej uchwały wspólników. Pozostali wspólnicy są wówczas wyłączeni od prowadzenia spraw spółki. §2. Jeżeli prowadzenie spraw spółki powierzono kilku wspólnikom, do prowadzenia przez nich spraw spółki stosuje się przepisy ustawy dotyczące prowadzenia spraw przez wszystkich wspólników. Uchwałę wszystkich wspólników zastępuje wówczas uchwała tych wspólników, którym powierzono prowadzenie spraw spółki."}
{"id":"1996_465_400","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 400. §1. Akcjonariusz lub akcjonariusze reprezentujący co najmniej jedną dziesiątą kapitału zakładowego, mogą żądać zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia, jak również umieszczenia określonych spraw w porządku obrad najbliższego walnego zgromadzenia. Żądanie takie należy złożyć na piśmie do zarządu najpóźniej na miesiąc przed proponowanym terminem walnego zgromadzenia. §2. Statut może przyznać uprawnienia, o których mowa w § 1, akcjonariuszom reprezentującym mniej niż jedną dziesiątą kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_401","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 401. §1. Jeżeli w terminie dwóch tygodni od dnia przedstawienia żądania zarządowi nadzwyczajne walne zgromadzenie nie zostanie zwołane, sąd rejestrowy może, po wezwaniu zarządu do złożenia oświadczenia, upoważnić do zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy występujących z tym żądaniem. Sąd wyznacza przewodniczącego tego zgromadzenia. §2. Zgromadzenie, o którym mowa w § 1, podejmuje uchwałę rozstrzygającą, czy koszty zwołania i odbycia zgromadzenia ma ponieść spółka. §3. W zawiadomieniach o zwołaniu nadzwyczajnego walnego zgromadzenia, o którym mowa w § 1, należy powołać się na postanowienie sądu rejestrowego."}
{"id":"1996_465_402","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 402. §1. Walne zgromadzenie zwołuje się przez ogłoszenie, które powinno być dokonane co najmniej na trzy tygodnie przed terminem walnego zgromadzenia. §2. W ogłoszeniu należy oznaczyć datę, godzinę i miejsce walnego zgromadzenia oraz szczegółowy porządek obrad. W przypadku zamierzonej zmiany statutu powołać należy dotychczas obowiązujące postanowienia, jak również treść projektowanych zmian. Jeżeli jest to uzasadnione znacznym zakresem zamierzonych zmian, ogłoszenie może zawierać projekt nowego tekstu jednolitego statutu wraz z wyliczeniem nowych lub zmienionych postanowień statutu. §3. Jeżeli wszystkie akcje wyemitowane przez spółkę są imienne, walne zgromadzenie może być zwołane za pomocą listów poleconych lub pocztą kurierską, za pisemnym potwierdzeniem odbioru, wysłanymi co najmniej dwa tygodnie przed terminem walnego zgromadzenia. Dzień wysłania listów uważa się za dzień ogłoszenia."}
{"id":"1996_465_403","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 403. Walne zgromadzenie odbywa się w siedzibie spółki. Walne zgromadzenie spółki publicznej może odbyć się także w miejscowości będącej siedzibą giełdy, na której są dopuszczone do obrotu giełdowego akcje spółki. Statut może zawierać odmienne postanowienia dotyczące miejsca zwołania walnego zgromadzenia, jednakże zgromadzenia mogą odbywać się wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1996_465_404","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 404. §1. W sprawach nieobjętych porządkiem obrad nie można powziąć uchwały, chyba że cały kapitał zakładowy jest reprezentowany na walnym zgromadzeniu, a nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu dotyczącego powzięcia uchwały. §2. Wniosek o zwołanie nadzwyczajnego walnego zgromadzenia oraz wnioski o charakterze porządkowym mogą być uchwalone, mimo że nie były umieszczone w porządku obrad."}
{"id":"1996_465_405","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 405. §1. Uchwały można powziąć, mimo braku formalnego zwołania walnego zgromadzenia, jeżeli cały kapitał zakładowy jest reprezentowany, a nikt z obecnych nie zgłosił sprzeciwu dotyczącego odbycia walnego zgromadzenia lub wniesienia poszczególnych spraw do porządku obrad. §2. Uchwały, powzięte w sposób, o którym mowa w § 1, z wyjątkiem uchwał podlegających wpisowi do rejestru, powinny być ogłoszone w terminie miesiąca."}
{"id":"1996_465_406","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 406. §1. Uprawnieni z akcji imiennych i świadectw tymczasowych oraz zastawnicy i użytkownicy, którym przysługuje prawo głosu, mają prawo uczestniczenia w walnym zgromadzeniu, jeżeli zostali wpisani do księgi akcyjnej co najmniej na tydzień przed odbyciem walnego zgromadzenia. §2. Akcje na okaziciela dają prawo uczestniczenia w walnym zgromadzeniu, jeżeli dokumenty akcji zostaną złożone w spółce co najmniej na tydzień przed terminem tego zgromadzenia i nie będą odebrane przed jego ukończeniem. Zamiast akcji mogą być złożone zaświadczenia wydane na dowód złożenia akcji u notariusza, w banku lub domu maklerskim mającym siedzibę lub oddział w Rzeczypospolitej Polskiej, wskazanym w ogłoszeniu o zwołaniu walnego zgromadzenia. W zaświadczeniu należy wymienić numery dokumentów akcji i stwierdzić, że akcje nie będą wydane przed zakończeniem walnego zgromadzenia. §3. Akcjonariusze spółek publicznych powinni złożyć w spółce imienne świadectwa depozytowe wystawione przez podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych zgodnie z przepisami o publicznym obrocie papierami wartościowymi. §4. Członkowie zarządu i rady nadzorczej mają prawo uczestniczenia w walnym zgromadzeniu."}
{"id":"1996_465_407","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 407. §1. Lista akcjonariuszy uprawnionych do uczestnictwa w walnym zgromadzeniu, podpisana przez zarząd, zawierająca nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) uprawnionych, ich miejsce zamieszkania (siedzibę), liczbę, rodzaj i numery akcji oraz liczbę przysługujących im głosów, powinna być wyłożona w lokalu zarządu przez trzy dni powszednie przed odbyciem walnego zgromadzenia. Osoba fizyczna może podać adres do doręczeń zamiast miejsca zamieszkania. Akcjonariusz może przeglądać listę akcjonariuszy w lokalu zarządu oraz żądać odpisu listy za zwrotem kosztów jego sporządzenia. §2. Akcjonariusz ma prawo żądać wydania odpisu wniosków w sprawach objętych porządkiem obrad w terminie tygodnia przed walnym zgromadzeniem. §3. Jeżeli prawo głosu z akcji przysługuje zastawnikowi lub użytkownikowi, okoliczność tę zaznacza się na liście akcjonariuszy na wniosek uprawnionego."}
{"id":"1996_465_408","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 408. §1. Jeżeli przepisy niniejszego działu lub statutu nie stanowią inaczej, walne zgromadzenie jest ważne bez względu na liczbę reprezentowanych na nim akcji. §2. Walne zgromadzenie może zarządzać przerwy w obradach większością dwóch trzecich głosów. Łącznie przerwy nie mogą trwać dłużej niż trzydzieści dni."}
{"id":"1996_465_409","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 409. §1. Jeżeli przepisy niniejszego działu lub statutu nie stanowią inaczej, walne zgromadzenie otwiera przewodniczący rady nadzorczej albo jego zastępca, a następnie spośród osób uprawnionych do uczestnictwa w walnym zgromadzeniu wybiera się przewodniczącego. W razie nieobecności tych osób walne zgromadzenie otwiera prezes zarządu albo osoba wyznaczona przez zarząd. §2. Przewodniczący walnego zgromadzenia nie ma prawa, bez zgody walnego zgromadzenia, usuwać lub zmieniać kolejności spraw zamieszczonych w porządku obrad."}
{"id":"1996_465_41","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 41. §1. Ustanowienie prokury wymaga zgody wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki. §2. Odwołać prokurę może każdy wspólnik mający prawo prowadzenia spraw spółki."}
{"id":"1996_465_410","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 410. §1. Lista obecności zawierająca spis uczestników walnego zgromadzenia z wymienieniem liczby akcji, które każdy z nich przedstawia i służących im głosów, podpisana przez przewodniczącego walnego zgromadzenia, powinna być sporządzona niezwłocznie po wyborze przewodniczącego i wyłożona podczas obrad tego zgromadzenia. §2. Na wniosek akcjonariuszy, posiadających jedną dziesiątą kapitału zakładowego reprezentowanego na tym walnym zgromadzeniu, lista obecności powinna być sprawdzona przez wybraną w tym celu komisję, złożoną co najmniej z trzech osób. Wnioskodawcy mają prawo wyboru jednego członka komisji."}
{"id":"1996_465_411","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 411. §1. Akcja daje prawo do jednego głosu na walnym zgromadzeniu. Statut może ograniczyć prawo głosu akcjonariusza, mającego ponad jedną piątą ogółu głosów w spółce z uwzględnieniem art. 351 § 2, art. 353 § 3 i art. 354. §2. Prawo głosu przysługuje od dnia pełnego pokrycia akcji, chyba że statut stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_412","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 412. §1. Akcjonariusze mogą uczestniczyć w walnym zgromadzeniu oraz wykonywać prawo głosu osobiście lub przez pełnomocników. §2. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie pod rygorem nieważności i dołączone do protokołu walnego zgromadzenia. §3. Członek zarządu i pracownik spółki nie mogą być pełnomocnikami na walnym zgromadzeniu. §4. Przepisy o wykonywaniu prawa głosu przez pełnomocnika stosuje się do wykonywania prawa głosu przez innego przedstawiciela."}
{"id":"1996_465_413","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 413. Akcjonariusz nie może ani osobiście, ani przez pełnomocnika, ani jako pełnomocnik innej osoby, głosować przy powzięciu uchwał dotyczących jego odpowiedzialności wobec spółki z jakiegokolwiek tytułu, w tym udzielenia absolutorium, zwolnienia z zobowiązania wobec spółki oraz sporu pomiędzy nim a spółką."}
{"id":"1996_465_414","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 414. Uchwały zapadają bezwzględną większością głosów, jeżeli przepisy niniejszego działu lub statut nie stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_415","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 415. §1. Uchwała dotycząca emisji obligacji zamiennych i obligacji z prawem pierwszeństwa objęcia akcji, zmiany statutu, umorzenia akcji, obniżenia kapitału zakładowego, zbycia przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części i rozwiązania spółki zapada większością trzech czwartych głosów. §2. W przypadku, o którym mowa w art. 397, do powzięcia uchwały o rozwiązaniu spółki wystarczy bezwzględna większość głosów, jeżeli statut nie stanowi inaczej. §3. Uchwała dotycząca zmiany statutu, zwiększająca świadczenia akcjonariuszy lub uszczuplająca prawa przyznane osobiście poszczególnym akcjonariuszom zgodnie z art. 354, wymaga zgody wszystkich akcjonariuszy, których dotyczy. §4. Jeżeli na walnym zgromadzeniu jest reprezentowana co najmniej połowa kapitału zakładowego, do powzięcia uchwały o umorzeniu akcji wystarczy zwykła większość głosów. §5. Statut może ustanowić surowsze warunki powzięcia uchwał, o których mowa w § 1-4."}
{"id":"1996_465_416","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 416. §1. Do powzięcia uchwały o istotnej zmianie przedmiotu działalności spółki wymagana jest większość dwóch trzecich głosów. §2. W przypadku, o którym mowa w § 1, każda akcja ma jeden głos bez przywilejów lub ograniczeń. §3. Uchwała powinna być powzięta w drodze jawnego i imiennego głosowania oraz ogłoszona. §4. Skuteczność uchwały zależy od wykupienia akcji tych akcjonariuszy, którzy nie zgadzają się na zmianę. Akcjonariusze obecni na walnym zgromadzeniu, którzy głosowali przeciw uchwale, powinni w terminie dwóch dni od dnia walnego zgromadzenia, natomiast nieobecni w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia uchwały, złożyć w spółce swoje akcje lub dowody ich złożenia do rozporządzenia spółki; w przeciwnym przypadku akcjonariusze ci będą uważani za zgadzających się na zmianę. §5. Jeżeli akcjonariusz nie złożył akcji w terminie określonym w § 4, zarząd unieważnia ją w trybie art. 358, a następnie wydaje nabywcy nowy dokument akcji pod tym samym numerem emisyjnym."}
{"id":"1996_465_417","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 417. §1. Wykupu akcji dokonuje się po cenie notowanej na rynku regulowanym, według przeciętnego kursu z ostatnich trzech miesięcy przed powzięciem uchwały albo też, gdy akcje nie są notowane na rynku regulowanym, po cenie ustalonej przez biegłego wybranego przez walne zgromadzenie. Jeżeli akcjonariusze nie wybiorą biegłego na tym samym walnym zgromadzeniu, zarząd zwróci się w terminie tygodnia od dnia walnego zgromadzenia do sądu rejestrowego o wyznaczenie biegłego celem wyceny akcji będących przedmiotem wykupu. Przepisy art. 312 § 5, 6 i § 8 stosuje się odpowiednio. Wykupu akcji dokonuje się za pośrednictwem zarządu. §2. Osoby, które zamierzają wykupić akcje powinny wpłacić należność równą cenie wszystkich nabywanych akcji (cena wykupu) na rachunek bankowy spółki w terminie trzech tygodni od dnia ogłoszenia ceny wykupu przez zarząd. Cena wykupu może zostać ogłoszona również na walnym zgromadzeniu. §3. Zarząd powinien dokonać wykupu akcji na rachunek akcjonariuszy pozostających w spółce w terminie miesiąca od upływu terminu złożenia akcji, o którym mowa w art. 416 § 4, jednakże nie wcześniej niż po wpłaceniu ceny wykupu. §4. Statut może przewidywać zmianę przedmiotu działalności spółki bez wykupu, jeżeli uchwała powzięta będzie większością dwóch trzecich głosów w obecności osób reprezentujących co najmniej połowę kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_418","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 418. §1. Walne zgromadzenie może powziąć uchwałę o przymusowym wykupie akcji akcjonariuszy reprezentujących mniej niż 5% kapitału zakładowego przez nie więcej niż pięciu akcjonariuszy, posiadających łącznie nie mniej niż 90% kapitału zakładowego. Uchwała wymaga większości dziewięciu dziesiątych głosów oddanych. Statut może przewidywać surowsze warunki powzięcia uchwały. Przepisy art. 416 § 2-5 stosuje się odpowiednio. §2. Uchwała, o której mowa w § 1, powinna określać akcje podlegające wykupowi oraz akcjonariuszy, którzy zobowiązują się wykupić akcje, jak również określać akcje przypadające każdemu z nabywców. Akcjonariusze, którzy mają nabyć akcje i głosowali za uchwałą odpowiadają solidarnie wobec spółki za spłacenie całej sumy wykupu. §3. Zarząd powinien wydać nabyte akcje po uiszczeniu całej sumy wykupu zgodnie z planem ich podziału, określonym w uchwale, o której mowa w § 2. Przepisy art. 417 § 1-3 stosuje się odpowiednio. §4. Przepisów o przymusowym wykupie akcji nie stosuje się do spółek publicznych."}
{"id":"1996_465_419","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 419. §1. Jeżeli w spółce istnieją akcje o różnych uprawnieniach, uchwały o zmianie statutu, obniżeniu kapitału zakładowego i umorzeniu akcji, mogące naruszyć prawa akcjonariuszy danego rodzaju akcji, powinny być powzięte w drodze oddzielnego głosowania w każdej grupie (rodzaju) akcji. W każdej grupie akcjonariuszy uchwała powinna być powzięta większością głosów, jaka jest wymagana do powzięcia tego rodzaju uchwały na walnym zgromadzeniu. §2. Przepisy § 1 stosuje się również do emisji nowych akcji uprzywilejowanych, które przyznają uprawnienia tego samego rodzaju, jakie służą dotychczasowym akcjom uprzywilejowanym, albo przyznają inne uprawnienia, mogące naruszyć prawa dotychczasowych akcjonariuszy uprzywilejowanych. Nie dotyczy to przypadku, gdy statut przewiduje emisję nowych akcji uprzywilejowanych. §3. Zniesienie przywileju akcji niemej powoduje uzyskanie przez akcjonariusza prawa głosu z takiej akcji. §4. Statut może przewidywać, że zniesienie lub ograniczenie przywilejów związanych z akcjami poszczególnych rodzajów oraz uprawnień osobistych przyznanych indywidualnie oznaczonemu akcjonariuszowi następuje za odszkodowaniem."}
{"id":"1996_465_42","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 42. Jeżeli w sprawach nieprzekraczających zwykłych czynności spółki wymagana jest uchwała wspólników, konieczna jest jednomyślność wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki."}
{"id":"1996_465_420","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 420. §1. Głosowanie jest jawne. §2. Tajne głosowanie zarządza się przy wyborach oraz nad wnioskami o odwołanie członków organów spółki lub likwidatorów, o pociągnięcie ich do odpowiedzialności, jak również w sprawach osobowych. Poza tym należy zarządzić tajne głosowanie na żądanie choćby jednego z akcjonariuszy obecnych lub reprezentowanych na walnym zgromadzeniu. §3. Walne zgromadzenie może powziąć uchwałę o uchyleniu tajności głosowania w sprawach dotyczących wyboru komisji powoływanej przez walne zgromadzenie. §4. Przepisów § 1 i § 2 nie stosuje się w przypadku, gdy w walnym zgromadzeniu uczestniczy tylko jeden akcjonariusz."}
{"id":"1996_465_421","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 421. §1. Uchwały walnego zgromadzenia powinny być umieszczone w protokole sporządzonym przez notariusza. §2. W protokole należy stwierdzić prawidłowość zwołania walnego zgromadzenia i jego zdolność do powzięcia uchwał, wymienić powzięte uchwały, liczbę głosów oddanych za każdą uchwałą i zgłoszone sprzeciwy. Do protokołu należy dołączyć listę obecności z podpisami uczestników walnego zgromadzenia. Dowody zwołania walnego zgromadzenia zarząd powinien dołączyć do księgi protokołów. §3. Wypis z protokołu wraz z dowodami zwołania walnego zgromadzenia oraz z pełnomocnictwami udzielonymi przez akcjonariuszy zarząd dołącza do księgi protokołów. Akcjonariusze mogą przeglądać księgę protokołów, a także żądać wydania poświadczonych przez zarząd odpisów uchwał."}
{"id":"1996_465_422","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 422. §1. Uchwała walnego zgromadzenia sprzeczna ze statutem bądź dobrymi obyczajami i godząca w interes spółki lub mająca na celu pokrzywdzenie akcjonariusza, może być zaskarżona w drodze wytoczonego przeciwko spółce powództwa o uchylenie uchwały. §2. Prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia przysługuje: 1) zarządowi, radzie nadzorczej oraz poszczególnym członkom tych organów, 2) akcjonariuszowi, który głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu; wymóg głosowania nie dotyczy akcjonariusza akcji niemej, 3) akcjonariuszowi bezzasadnie niedopuszczonemu do udziału w walnym zgromadzeniu, 4) akcjonariuszom, którzy nie byli obecni na walnym zgromadzeniu, jedynie w przypadku wadliwego zwołania walnego zgromadzenia lub też powzięcia uchwały w sprawie nieobjętej porządkiem obrad."}
{"id":"1996_465_423","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 423. §1. Zaskarżenie uchwały walnego zgromadzenia nie wstrzymuje postępowania rejestrowego. Sąd rejestrowy może jednakże zawiesić postępowanie rejestrowe po przeprowadzeniu rozprawy. §2. W przypadku wniesienia oczywiście bezzasadnego powództwa o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia sąd, na wniosek pozwanej spółki, może zasądzić od powoda kwotę do dziesięciokrotnej wysokości kosztów sądowych oraz wynagrodzenia jednego adwokata lub radcy prawnego. Nie wyłącza to możliwości dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych."}
{"id":"1996_465_424","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 424. §1. Powództwo o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia należy wnieść w terminie miesiąca od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie sześciu miesięcy od dnia powzięcia uchwały. §2. W przypadku spółki publicznej termin do wniesienia powództwa wynosi miesiąc od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż trzy miesiące od dnia powzięcia uchwały."}
{"id":"1996_465_425","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 425. §1. Osobom lub organom spółki wymienionym w art. 422 § 2 przysługuje prawo do wytoczenia przeciwko spółce powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia sprzecznej z ustawą. Przepisu art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. §2. Prawo do wniesienia powództwa wygasa z upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym uprawniony powziął wiadomość o uchwale, nie później jednak niż z upływem dwóch lat od dnia powzięcia uchwały. §3. Powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia spółki publicznej powinno być wniesione w terminie trzydziestu dni od dnia jej ogłoszenia, nie później jednak niż w terminie roku od dnia powzięcia uchwały. §4. Upływ terminów określonych w § 2 i § 3 nie wyłącza możliwości podniesienia zarzutu nieważności uchwały. §5. Przepisy art. 423 § 1 i § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_426","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 426. §1. W sporze dotyczącym uchylenia lub stwierdzenia nieważności uchwały walnego zgromadzenia pozwaną spółkę reprezentuje zarząd, jeżeli na mocy uchwały walnego zgromadzenia nie został ustanowiony w tym celu pełnomocnik. §2. Jeżeli zarząd nie może działać za spółkę, a brak jest uchwały walnego zgromadzenia o ustanowieniu pełnomocnika, sąd właściwy do rozstrzygnięcia powództwa wyznacza kuratora spółki."}
{"id":"1996_465_427","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 427. §1. Prawomocny wyrok uchylający uchwałę ma moc obowiązującą w stosunkach między spółką a wszystkimi akcjonariuszami oraz między spółką a członkami organów spółki. §2. W przypadkach, w których ważność czynności dokonanej przez spółkę jest zależna od uchwały walnego zgromadzenia, uchylenie takiej uchwały nie ma skutku wobec osób trzecich działających w dobrej wierze. §3. Prawomocny wyrok uchylający uchwałę zarząd powinien zgłosić w terminie tygodnia sądowi rejestrowemu. §4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do wyroku, który zapadł w wyniku powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały, wniesionego na podstawie art. 425 § 1."}
{"id":"1996_465_428","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 428. §1. Podczas obrad walnego zgromadzenia zarząd jest obowiązany do udzielenia akcjonariuszowi na jego żądanie informacji dotyczących spółki, jeżeli jest to uzasadnione dla oceny sprawy objętej porządkiem obrad. §2. Zarząd powinien odmówić udzielenia informacji w przypadku, gdy: 1) mogłoby to wyrządzić szkodę spółce albo spółce z nią powiązanej albo spółce lub spółdzielni zależnej, w szczególności przez ujawnienie tajemnic technicznych, handlowych lub organizacyjnych przedsiębiorstwa, 2) mogłoby narazić członka zarządu na poniesienie odpowiedzialności karnej, cywilnoprawnej lub administracyjnej. §3. W uzasadnionych przypadkach zarząd może udzielić informacji na piśmie nie później niż w terminie dwu tygodni od dnia zakończenia walnego zgromadzenia. §4. Zarząd może udzielić akcjonariuszowi informacji dotyczących spółki poza walnym zgromadzeniem przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z przepisów § 2. Informacje takie wraz z podaniem daty ich przekazania i osoby, której udzielono informacji, powinny zostać ujawnione przez zarząd na piśmie w materiałach przedkładanych najbliższemu walnemu zgromadzeniu. Materiały mogą nie obejmować informacji podanych do wiadomości publicznej oraz udzielonych podczas walnego zgromadzenia."}
{"id":"1996_465_429","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 429. §1. Akcjonariusz, któremu odmówiono ujawnienia żądanej informacji podczas obrad walnego zgromadzenia i który zgłosił sprzeciw do protokołu, może złożyć wniosek do sądu rejestrowego o zobowiązanie zarządu do udzielenia informacji. §2. Wniosek należy złożyć w terminie tygodnia od zakończenia walnego zgromadzenia, na którym odmówiono udzielenia informacji. Akcjonariusz może również złożyć wniosek do sądu rejestrowego o zobowiązanie spółki do ogłoszenia informacji udzielonych innemu akcjonariuszowi poza walnym zgromadzeniem. Rozdział 4 Zmiana statutu i zwykłe podwyższenie kapitału zakładowego Oddział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1996_465_43","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 43. W sprawach przekraczających zakres zwykłych czynności spółki wymagana jest zgoda wszystkich wspólników, w tym także wspólników wyłączonych od prowadzenia spraw spółki."}
{"id":"1996_465_430","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 430. §1. Zmiana statutu wymaga uchwały walnego zgromadzenia i wpisu do rejestru. §2. Zmianę statutu zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. Zgłoszenie zmiany statutu nie może nastąpić po upływie trzech miesięcy od dnia powzięcia uchwały przez walne zgromadzenie, z uwzględnieniem art. 431 § 4. §3. Równocześnie z wpisem o zmianie statutu należy wpisać do rejestru zmiany danych wymienionych w art. 318 i art. 319. §4. Do zarejestrowania zmian statutu stosuje się odpowiednio przepisy art. 324 i art. 327. §5. Walne zgromadzenie może upoważnić radę nadzorczą do ustalenia jednolitego tekstu zmienionego statutu lub wprowadzenia innych zmian o charakterze redakcyjnym określonych w uchwale zgromadzenia."}
{"id":"1996_465_431","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 431. §1. Podwyższenie kapitału zakładowego wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. §2. Objęcie nowych akcji może nastąpić w drodze: 1) złożenia oferty przez spółkę i jej przyjęcia przez oznaczonego adresata; przyjęcie oferty następuje na piśmie pod rygorem nieważności (subskrypcja prywatna), 2) zaoferowania akcji wyłącznie akcjonariuszom, którym służy prawo poboru (subskrypcja zamknięta), 3) zaoferowania akcji w drodze ogłoszenia zgodnie z art. 440 § 1, skierowanego do osób, którym nie służy prawo poboru (subskrypcja otwarta). §3. Podwyższenie kapitału zakładowego może być dokonane dopiero po całkowitym wpłaceniu co najmniej dziewięciu dziesiątych dotychczasowego kapitału zakładowego. Przepisu nie stosuje się w przypadku łączenia się spółek. §4. Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego nie może być zgłoszona do sądu rejestrowego po upływie sześciu miesięcy od dnia jej powzięcia. §5. Zarząd dokona zwrotu wkładów pieniężnych lub niepieniężnych osobom, które objęły akcje najpóźniej z upływem miesiąca od bezskutecznego upływu sześciomiesięcznego terminu, o którym mowa w § 4, a w przypadku zgłoszenia podwyższenia kapitału zakładowego do sądu rejestrowego, przed upływem miesiąca, licząc od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o odmowie rejestracji. Przepis ten nie narusza art. 438 § 3 i § 4 oraz art. 439 § 3. §6. Objęcie akcji zgodnie z § 2 pkt 1 nie może być uzależnione od warunku lub terminu. §7. Do podwyższenia kapitału zakładowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 308-312, art. 315 § 2, art. 316 § 2, art. 317, art. 321 § 2, art. 322 i art. 328 § 5."}
{"id":"1996_465_432","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 432. §1. Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego powinna zawierać: 1) sumę, o jaką kapitał zakładowy ma być podwyższony, 2) oznaczenie, czy akcje nowej emisji są na okaziciela, czy imienne, 3) szczególne uprawnienia, jeżeli uchwała przewiduje przyznanie takich uprawnień akcjom nowej emisji, 4) cenę emisyjną nowych akcji lub upoważnienie zarządu albo rady nadzorczej do oznaczenia ceny emisyjnej, 5) datę, od której nowe akcje mają uczestniczyć w dywidendzie, 6) terminy otwarcia i zamknięcia subskrypcji albo upoważnienie udzielone zarządowi lub radzie nadzorczej do określenia tych terminów albo termin zawarcia przez spółkę umowy o objęciu akcji w trybie art. 431 § 2 pkt 1, 7) przedmiot wkładów niepieniężnych i ich wycenę oraz osoby, które mają objąć akcje za takie wkłady, łącznie z podaniem liczby akcji, które mają przypaść każdej z nich jeżeli akcje mają być objęte za wkłady niepieniężne. §2. Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego powinna wskazywać także dzień, według którego określa się akcjonariuszy, którym przysługuje prawo poboru nowych akcji (dzień prawa poboru), jeżeli nie zostali oni od tego prawa wyłączeni. Dzień prawa poboru nie może być ustalony później niż z upływem trzech miesięcy licząc od dnia powzięcia uchwały. §3. Ogłoszony porządek obrad walnego zgromadzenia powinien wskazywać proponowany dzień prawa poboru."}
{"id":"1996_465_433","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 433. §1. Akcjonariusze mają prawo pierwszeństwa objęcia nowych akcji w stosunku do liczby posiadanych akcji (prawo poboru). §2. W interesie spółki walne zgromadzenie może pozbawić akcjonariuszy prawa poboru akcji w części lub w całości. Uchwała walnego zgromadzenia wymaga większości co najmniej czterech piątych głosów. Wyłączenie akcjonariuszy od poboru nowych akcji może nastąpić w przypadku, gdy zostało to zapowiedziane w porządku obrad walnego zgromadzenia. Zarząd przedstawia walnemu zgromadzeniu opinię uzasadniającą powody wyłączenia albo ograniczenia prawa poboru oraz proponowaną cenę emisyjną akcji bądź sposób jej ustalenia. §3. Przepisów § 2 nie stosuje się, gdy: 1) uchwała o podwyższeniu kapitału stanowi, że nowe akcje mają być objęte w całości przez instytucję finansową (subemitenta), z obowiązkiem oferowania ich następnie akcjonariuszom celem umożliwienia im wykonania prawa poboru na warunkach określonych w uchwale, 2) uchwała stanowi, że nowe akcje mają być objęte przez subemitenta w przypadku, gdy akcjonariusze, którym służy prawo poboru, nie obejmą części lub wszystkich oferowanych im akcji. §4. Objęcie akcji przez subemitenta może nastąpić tylko za wkłady pieniężne. §5. Zawarcie z subemitentem umowy, o której mowa w § 3, wymaga zgody walnego zgromadzenia. Walne zgromadzenie podejmuje uchwałę na wniosek zarządu zaopiniowany przez radę nadzorczą. Statut lub uchwała walnego zgromadzenia może przewidywać przekazanie tej kompetencji radzie nadzorczej. §6. Przepisy § 1-5 stosuje się do emisji papierów wartościowych zamiennych na akcje lub inkorporujących prawo zapisu na akcje. Oddział 2 Subskrypcja akcji"}
{"id":"1996_465_434","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 434. §1. Akcje, co do których akcjonariuszom służy prawo poboru, zarząd powinien zaoferować w drodze ogłoszenia. §2. Ogłoszenie powinno zawierać: 1) datę powzięcia uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego, 2) sumę, o jaką kapitał zakładowy ma być podwyższony, 3) liczbę, rodzaj i wartość nominalną akcji, podlegających prawu poboru, 4) cenę emisyjną akcji, 5) zasady przydziału akcji dotychczasowym akcjonariuszom, 6) miejsce i termin oraz wysokość wpłat na akcje, a także skutki niewykonania prawa poboru oraz nie uiszczenia należnych wpłat, 7) termin, z którego upływem zapisujący się na akcje przestaje być zapisem związany, jeżeli w tym czasie nowa emisja nie będzie zgłoszona do zarejestrowania, 8) termin, do którego akcjonariusze mogą wykonywać prawo poboru akcji; termin ten nie może być krótszy niż trzy tygodnie od dnia ogłoszenia, 9) termin ogłoszenia przydziału akcji. §3. Jeżeli wszystkie dotychczasowe akcje w spółce są akcjami imiennymi, zarząd może zrezygnować z dokonywania ogłoszeń. W takim przypadku wszyscy akcjonariusze powinni być poinformowani o treści ogłoszenia, o którym mowa w § 1, listami poleconymi. Termin do wykonania prawa poboru nie może być krótszy niż dwa tygodnie od dnia wysłania listu poleconego do akcjonariusza."}
{"id":"1996_465_435","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 435. §1. Jeżeli w pierwszym terminie dotychczasowi akcjonariusze nie wykonali prawa poboru akcji, zarząd ogłasza drugi, co najmniej dwutygodniowy termin poboru pozostałych akcji przez wszystkich dotychczasowych akcjonariuszy. Przepis art. 434 § 3 zdanie pierwsze i drugie stosuje się odpowiednio. §2. Drugi przydział akcji nastąpi według następujących zasad: 1) jeżeli liczba zamówień przewyższa liczbę pozostałych do objęcia akcji, każdemu subskrybentowi należy przyznać taki procent nie objętych dotychczas akcji, jaki przysługuje mu w dotychczasowym kapitale zakładowym; pozostałe akcje dzieli się równo w stosunku do liczby zgłoszeń, z tym że ułamkowe części akcji przypadające poszczególnym akcjonariuszom uważa się za nieobjęte, 2) liczba akcji przydzielonych akcjonariuszowi zgodnie z pkt 1 nie może być wyższa niż liczba akcji, na które złożył on zamówienie, 3) pozostałe akcje, nieobjęte zgodnie z pkt 1 i 2, zarząd przydziela według swego uznania, jednak po cenie nie niższej niż cena emisyjna. §3. Walne zgromadzenie może uchwalić inne zasady przydziału akcji w drugim terminie."}
{"id":"1996_465_436","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 436. §1. Wykonanie prawa poboru akcji spółki publicznej następuje w jednym terminie, wskazanym w prospekcie. Jednakże termin, do którego akcjonariusze mogą wykonywać prawo poboru akcji, nie może być krótszy niż dwa tygodnie od dnia ogłoszenia prospektu. §2. Akcjonariusze spółki publicznej, którym służy prawo poboru, mogą w terminie jego wykonania dokonać jednocześnie dodatkowego zapisu na akcje w liczbie nie większej niż wielkość emisji, w razie niewykonania prawa poboru przez pozostałych akcjonariuszy. §3. Akcje objęte dodatkowym zapisem, o którym mowa w § 2, zarząd przydziela proporcjonalnie do zgłoszeń. §4. Akcje nieobjęte w trybie określonym w § 2 i § 3 zarząd przydziela według swojego uznania, jednak po cenie nie niższej niż cena emisyjna."}
{"id":"1996_465_437","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 437. §1. Zapis na akcje sporządza się w formie pisemnej na formularzu przygotowanym przez spółkę co najmniej w dwóch egzemplarzach na każdego subskrybenta; jeden egzemplarz przeznaczony jest dla subskrybenta, drugi dla spółki. Zapis subskrypcji powinien być złożony spółce albo osobie przez nią upoważnionej w terminie podanym w ogłoszeniu, prospekcie albo w liście poleconym, o którym mowa w art. 434 § 3. §2. Zapisy powinny zawierać: 1) oznaczenie liczby i rodzajów subskrybowanych akcji, 2) wysokość wpłaty dokonanej na akcje, 3) zgodę subskrybenta na brzmienie statutu, jeżeli subskrybent nie jest akcjonariuszem spółki, 4) podpisy subskrybenta oraz spółki, albo innego podmiotu, upoważnionego do przyjmowania zapisów i wpłat na akcje, 5) adres podmiotu upoważnionego do przyjmowania zapisów i wpłat na akcje. §3. Przyjęcie zapisu może być poświadczone pieczęcią lub mechanicznie odtwarzanym podpisem. §4. Zapis na akcje dokonany pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu jest nieważny. §5. Nieważne jest oświadczenie subskrybenta, które nie zawiera wszystkich danych, o których mowa w § 2. Dodatkowe postanowienia nie przewidziane w formularzu nie wywołują skutków prawnych."}
{"id":"1996_465_438","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 438. §1. Termin do zapisywania się na akcje nie może być dłuższy niż trzy miesiące od dnia otwarcia subskrypcji. §2. Jeżeli w terminie, o którym mowa w 1, całość lub co najmniej minimalna liczba oferowanych akcji nie zostanie subskrybowana i należycie opłacona, podwyższenie kapitału zakładowego uważa się za niedoszłe do skutku. §3. W terminie dwóch tygodni po upływie terminu zamknięcia subskrypcji zarząd powinien ogłosić o niedojściu podwyższenia kapitału zakładowego do skutku w pismach, w których były opublikowane ogłoszenia o subskrypcji i równocześnie wezwać subskrybentów do odbioru wpłaconych kwot. Przepis art. 434 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. §4. Termin odbioru wpłaconych kwot nie może być dłuższy niż dwa tygodnie od dnia ogłoszenia wezwania, o którym mowa w § 3, lub od dnia otrzymania listu poleconego przez akcjonariusza."}
{"id":"1996_465_439","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 439. §1. Jeżeli co najmniej minimalna liczba akcji przeznaczonych do objęcia została subskrybowana i należycie opłacona, zarząd powinien dokonać, w terminie dwóch tygodni od upływu terminu zamknięcia subskrypcji, przydziału akcji subskrybentom zgodnie z ogłoszonymi zasadami przydziału akcji. §2. Wykazy subskrybentów ze wskazaniem liczby i rodzaju przyznanych każdemu z nich akcji należy wyłożyć najpóźniej w terminie tygodnia od dnia przydziału akcji i pozostawić do wglądu w ciągu następnych dwóch tygodni w miejscach, gdzie zapisy były przyjmowane. §3. Osoby, którym akcji nie przydzielono, należy wezwać do odbioru wpłaconych kwot najpóźniej z upływem dwóch tygodni od dnia zakończenia przydziału akcji. Do terminu odbioru tych kwot stosuje się odpowiednio przepis art. 438 § 4."}
{"id":"1996_465_44","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 44. Wspólnik mający prawo prowadzenia spraw spółki może bez uchwały wspólników wykonać czynność nagłą, której zaniechanie mogłoby wyrządzić spółce poważną szkodę."}
{"id":"1996_465_440","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 440. §1. Jeżeli objęcie akcji nowej emisji ma nastąpić w trybie subskrypcji otwartej, ogłoszenie wzywające do zapisywania się na akcje powinno zawierać dane określone w art. 434 § 2 pkt 1-7 i 9, a także: 1) numer i datę Monitora Sądowego i Gospodarczego, w którym ogłoszono statut, 2) firmę i adres spółki, 3) firmę (nazwę) i adres subemitenta oraz oferowaną mu cenę objęcia akcji, jeżeli spółka zawarła umowę z subemitentem, 4) firmę (nazwę) i adres podmiotu, przyjmującego zapisy i wpłaty na akcje, jeżeli spółka udzieliła takiego upoważnienia, 5) termin, do którego subskrybenci mogą dokonywać zapisów na akcje; termin ten nie może być krótszy niż dwa tygodnie od dnia ogłoszenia. §2. Do subskrypcji otwartej stosuje się ponadto przepisy art. 437-439. §3. Przepisów § 1 oraz art. 434 nie stosuje się do subskrypcji akcji w ramach publicznego obrotu."}
{"id":"1996_465_441","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 441. §1. Podwyższenie kapitału zakładowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. §2. Do zgłoszenia należy dołączyć: 1) uchwałę walnego zgromadzenia o podwyższeniu kapitału zakładowego, bądź uchwałę zarządu, o której mowa w art. 446 § 1, 2) ogłoszenie i wzór zapisu, jeżeli podwyższenie kapitału nastąpiło w drodze subskrypcji zamkniętej albo otwartej, 3) spis nabywców akcji z uwidocznieniem liczby akcji, przypadających na każdego z nich oraz wysokości uiszczonych wpłat, 4) dowód zatwierdzenia zmiany statutu przez właściwy organ władzy publicznej, jeżeli do zmiany statutu takie zatwierdzenie jest wymagane, 5) oświadczenie wszystkich członków zarządu, że wkłady na akcje zostały wniesione, a w przypadku, gdy wniesienie wkładów niepieniężnych ma nastąpić po zarejestrowaniu podwyższenia kapitału, że przejście tych wkładów na spółkę jest zapewnione w terminie określonym w uchwale o podwyższeniu kapitału zakładowego, 6) umowę objęcia akcji, jeżeli objęcie akcji nastąpiło w trybie subskrypcji prywatnej, 7) oświadczenie zarządu, o którym mowa w art. 310 § 2 w związku z art. 431 § 7, jeśli zarząd złożył takie oświadczenie. §3. W przypadku objęcia akcji dopuszczonych do publicznego obrotu należy dołączyć prospekt, o którym mowa w przepisach o publicznym obrocie papierami wartościowymi. §4. Podwyższenie kapitału zakładowego następuje z chwilą wpisania do rejestru. Oddział 3 Podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki"}
{"id":"1996_465_442","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 442. §1. Walne zgromadzenie może podwyższyć kapitał zakładowy przeznaczając na to środki z kapitału zapasowego lub z innych kapitałów rezerwowych utworzonych z zysku, jeżeli mogą być one użyte na ten cel (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki). Przepis art. 348 § 1 stosuje się odpowiednio. §2. Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego ze środków spółki może zostać powzięta, jeżeli zatwierdzone sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy wykazuje zysk i opinia biegłego rewidenta nie zawiera istotnych zastrzeżeń dotyczących sytuacji finansowej spółki. Jeżeli ostatnie sprawozdanie finansowe zostało sporządzone na dzień bilansowy przypadający co najmniej na sześć miesięcy od dnia walnego zgromadzenia, na którym przewiduje się powzięcie takiej uchwały, biegły rewident spółki wybrany do badania sprawozdania finansowego spółki albo inny biegły rewident wybrany przez radę nadzorczą bada nowy bilans oraz rachunek zysków i strat, które powinny być przedstawione na tym zgromadzeniu. §3. Nowe akcje, które mają być przydzielone akcjonariuszom na mocy uchwały walnego zgromadzenia, nie wymagają objęcia, z uwzględnieniem przepisów art. 443 § 2."}
{"id":"1996_465_443","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 443. §1. Akcje przydzielone w trybie art. 442 przysługują akcjonariuszom w stosunku do ich udziałów w dotychczasowym kapitale zakładowym. Odmienne postanowienia statutu lub uchwały są nieważne. §2. Jeżeli akcjonariuszom miałyby przypaść części ułamkowe akcji, wówczas walne zgromadzenie może powziąć uchwałę o: 1) emisji i wydaniu akcjonariuszom akcji, które nie są pokryte w pełni ze środków spółki, pod warunkiem uiszczenia przez nich dopłat do pełnej ceny emisyjnej, albo 2) wypłacie akcjonariuszom stosownych kwot, stanowiących różnicę między ceną emisyjną a wartością nominalną przysługujących im, lecz nie objętych, części ułamkowych akcji. §3. Jeżeli akcje, o których mowa w § 2 pkt 1, nie zostaną objęte w całości, zarząd dokona stosownych wypłat na rzecz uprawnionych akcjonariuszy, zgodnie z § 2 pkt 2. Wypłaty nie mogą przewyższać jednej dziesiątej łącznej wartości nominalnej akcji przydzielonych akcjonariuszom zgodnie z art. 442. §4. Zarząd powinien wezwać akcjonariuszy do złożenia dokumentów akcji celem ich aktualizacji lub wymiany nie później niż w terminie miesiąca od dnia zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego. Rozdział 5 Kapitał docelowy Warunkowe podwyższenie kapitału zakładowego"}
{"id":"1996_465_444","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 444. §1. Statut może upoważnić zarząd na okres nie dłuższy niż trzy lata do podwyższenia kapitału zakładowego na zasadach określonych w niniejszym rozdziale. Zarząd może wykonać przyznane mu upoważnienie przez dokonanie jednego albo kilku kolejnych podwyższeń kapitału zakładowego w granicach określonych w § 3 (kapitał docelowy). §2. Upoważnienie zarządu do podwyższenia kapitału zakładowego może zostać udzielone na kolejne okresy, nie dłuższe jednak niż trzy lata. Udzielenie upoważnienia wymaga zmiany statutu. §3. Wysokość kapitału docelowego nie może przekraczać trzech czwartych kapitału zakładowego na dzień udzielenia upoważnienia zarządowi. §4. Zarząd może wydać akcje tylko w zamian za wkłady pieniężne, chyba że upoważnienie do podwyższenia kapitału zakładowego przewiduje możliwość objęcia akcji za wkłady niepieniężne. §5. Upoważnienie zarządu do podwyższenia kapitału nie może obejmować uprawnienia do podwyższenia kapitału ze środków własnych spółki. §6. Zarząd nie może wydawać akcji uprzywilejowanych lub przyznawać uprawnień, o których mowa w art. 354."}
{"id":"1996_465_445","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 445. §1. Uchwała walnego zgromadzenia w sprawie zmiany statutu przewidująca upoważnienie zarządu do podwyższenia kapitału zakładowego w granicach kapitału docelowego wymaga większości trzech czwartych głosów. Powzięcie uchwały wymaga obecności akcjonariuszy reprezentujących co najmniej połowę kapitału zakładowego, a w odniesieniu do spółki publicznej, co najmniej jedną trzecią kapitału zakładowego. Uchwała powinna być umotywowana. §2. Jeżeli walne zgromadzenie, zwołane w celu powzięcia uchwały w sprawie kapitału docelowego, nie odbyło się z powodu braku kworum określonego w § 1, można zwołać kolejne walne zgromadzenie, podczas którego do powzięcia uchwały wymagana jest obecność akcjonariuszy reprezentujących co najmniej jedną trzecią kapitału zakładowego spółki. §3. Uchwała walnego zgromadzenia spółki publicznej, o której mowa w § 2, może być powzięta bez względu na liczbę akcjonariuszy obecnych na zgromadzeniu, chyba że statut stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_446","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 446. §1. Uchwała zarządu podjęta w granicach statutowego upoważnienia zastępuje uchwałę walnego zgromadzenia o podwyższeniu kapitału zakładowego. Zarząd decyduje o wszystkich sprawach związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, chyba że przepisy niniejszego rozdziału lub upoważnienie udzielone zarządowi zawierają odmienne postanowienia. §2. Uchwały zarządu w sprawach ustalenia ceny emisyjnej oraz wydania akcji w zamian za wkłady niepieniężne wymagają zgody rady nadzorczej, chyba że statut stanowi inaczej. 3. Uchwała, o której mowa w 1, wymaga formy aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_447","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 447. §1.Wyłączenie lub ograniczenie prawa poboru dotyczące każdego podwyższenia kapitału zakładowego w granicach kapitału docelowego wymaga uchwały walnego zgromadzenia powziętej zgodnie z art. 433 § 2. Statut może upoważniać zarząd do wyłączenia lub ograniczenia prawa poboru za zgodą rady nadzorczej. §2. Powzięcie przez walne zgromadzenie uchwały zmieniającej statut, która przewiduje przyznanie zarządowi kompetencji do wyłączenia lub ograniczenia prawa poboru akcji za zgodą rady nadzorczej wymaga spełnienia warunków określonych w art. 433 § 2."}
{"id":"1996_465_448","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 448. §1. Walne zgromadzenie może uchwalić podwyższenie kapitału zakładowego z zastrzeżeniem, że osoby, którym przyznano prawo do objęcia akcji, wykonają je na warunkach określonych w uchwale w trybie określonym w art. 448-452 (warunkowe podwyższenie kapitału zakładowego). §2. Uchwała o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego może zostać powzięta w celu: 1) przyznania praw do objęcia akcji przez obligatariuszy obligacji zamiennych lub obligacji z prawem pierwszeństwa, albo 2) przyznania praw do objęcia akcji pracownikom, członkom zarządu lub rady nadzorczej w zamian za wkłady niepieniężne, stanowiące wierzytelności, jakie przysługują im z tytułu nabytych uprawnień do udziału w zysku spółki lub spółki zależnej. §3. Wartość nominalna warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego nie może przekraczać trzech czwartych kapitału zakładowego z chwili podejmowania uchwały, o której mowa w § 1. §4. Podwyższenie kapitału zakładowego w celu przyznania praw do objęcia akcji, o których mowa w § 2, może nastąpić wyłącznie w trybie warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, z uwzględnieniem przepisów o obligacjach."}
{"id":"1996_465_449","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 449. §1. Do uchwały walnego zgromadzenia w sprawie warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego stosuje się przepisy art. 445. Uchwała powinna określać w szczególności: 1) wartość nominalną warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, 2) cel warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, 3) termin wykonania prawa objęcia akcji, 4) określenie grona osób uprawnionych do objęcia akcji. §2. Do wkładów wnoszonych przez obligatariuszy obligacji zamiennych nie stosuje się przepisów dotyczących wkładów niepieniężnych. §3. Jeżeli uchwała o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego przewiduje obejmowanie akcji w zamian za wkłady niepieniężne, powinny być one poddane badaniu przez biegłego rewidenta. Sąd rejestrowy oddala wniosek o rejestrację podwyższenia kapitału zakładowego, jeżeli wartość wkładu jest niższa co najmniej o jedną piątą od ceny emisyjnej akcji, które mają być obejmowane za wkłady niepieniężne. Przepisy art. 311 § 1 oraz art. 312 stosuje się odpowiednio. §4. W przypadku warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego w celu oferowania akcji obligatariuszom obligacji zamiennych nie stosuje się przepisu art. 431 § 3."}
{"id":"1996_465_45","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 45. Prawa i obowiązki wspólnika prowadzącego sprawy spółki ocenia się w stosunku między nim a spółką według przepisów o zleceniu, a w przypadku, gdy wspólnik działa w imieniu spółki bez umocowania, albo gdy wspólnik uprawniony do prowadzenia spraw przekracza swe uprawnienia, według przepisów o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia."}
{"id":"1996_465_450","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 450. §1. Warunkowe podwyższenie kapitału zakładowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. Do zgłoszenia należy dołączyć: 1) dokumenty określone w art. 441 § 2 pkt 1, 2 i pkt 4, 2) uchwałę w sprawie warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, 3) sprawozdanie zarządu i opinię biegłego rewidenta, jeżeli objęcie akcji następuje w zamian za wkłady niepieniężne. §2. Uchwała o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego powinna zostać ogłoszona przez zarząd najpóźniej w terminie sześciu tygodni od dnia wpisu do rejestru warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_451","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 451. §1. Osoby uprawnione do objęcia akcji, określone w uchwale walnego zgromadzenia, obejmują akcje w warunkowo podwyższonym kapitale zakładowym w drodze pisemnego oświadczenia na formularzach przygotowanych przez spółkę. Do oświadczeń tych stosuje się odpowiednio przepisy art. 437. §2. Po zarejestrowaniu warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego zarząd wyda dokumenty akcji zgodnie z uchwałą, o której mowa w art. 449 § 1. §3. Dokumenty akcji mogą być wydane tylko tym akcjonariuszom, którzy wnieśli w pełni wkłady. Przepisów art. 309 § 3 i § 4 nie stosuje się. §4. Dokumenty akcji wydane z naruszeniem przepisów § 1-3 są nieważne."}
{"id":"1996_465_452","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 452. §1. Wraz z wydaniem dokumentów akcji zgodnie z art. 451 § 2 i § 3 następuje nabycie praw z akcji i podwyższenie kapitału zakładowego spółki o sumę równą wartości nominalnej akcji objętych na podstawie uchwały o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego. §2. W terminie trzydziestu dni po upływie każdego roku kalendarzowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego wykaz akcji objętych w danym roku celem uaktualnienia wpisu kapitału zakładowego. §3. Do zgłoszenia należy dołączyć wykaz osób, które wykonały prawo objęcia akcji. Wykaz powinien zawierać nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) akcjonariuszy, liczbę objętych przez nich akcji oraz wartość wniesionych przez każdego akcjonariusza wkładów. Ponadto do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie zarządu, że akcje zostały wydane akcjonariuszom, którzy wnieśli pełne wkłady. §4. Zarząd spółki publicznej dokonuje zgłoszenia, o którym mowa w § 2 i § 3, w terminie tygodnia po upływie każdego kolejnego miesiąca, licząc od dnia wydania pierwszego dokumentu akcji, zgodnie z § 1. Jeżeli w danym miesiącu nie wydano akcji w trybie warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego, zarząd zawiadamia o tym sąd rejestrowy."}
{"id":"1996_465_453","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 453. Do docelowego i warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 4, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_454","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 454. Przepisy o kapitale docelowym i warunkowym nie naruszają kompetencji walnego zgromadzenia do zwykłego podwyższenia kapitału zakładowego w trybie określonym w art. 431 w okresie korzystania przez zarząd z uprawnień określonych w niniejszym rozdziale. Rozdział 6 Obniżenie kapitału zakładowego"}
{"id":"1996_465_455","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 455. §1. Kapitał zakładowy obniża się, w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji, połączenie akcji lub przez umorzenie części akcji. §2. Uchwała o obniżeniu kapitału zakładowego oraz ogłoszenie o zwołaniu walnego zgromadzenia powinny określać cel obniżenia, kwotę, o którą kapitał zakładowy ma być obniżony, jak również sposób obniżenia. 3. W przypadku umorzenia akcji w trybie art. 359 § 6 lub art. 363 5 uchwałę walnego zgromadzenia zastępuje uchwała zarządu powzięta w formie aktu notarialnego. §4. Przepisy niniejszego działu dotyczące najniższej wysokości kapitału zakładowego oraz akcji stosuje się do obniżeniu kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_456","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 456. §1. O uchwalonym obniżeniu kapitału zakładowego zarząd niezwłocznie ogłasza, wzywając wierzycieli spółki, do wniesienia sprzeciwów w terminie trzech miesięcy licząc od dnia ogłoszenia, jeżeli nie zgadzają się na obniżenie. Wierzyciele, którzy w tym terminie zgłosili sprzeciw, powinni być przez spółkę zaspokojeni lub zabezpieczeni. Wierzycieli, którzy sprzeciwu nie zgłosili, uważa się za zgadzających się na obniżenie kapitału zakładowego. §2. Roszczenia przysługujące akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego mogą być zaspokojone przez spółkę najwcześniej po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia wpisu obniżenia kapitału zakładowego do rejestru."}
{"id":"1996_465_457","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 457. §1. Przepisów art. 456 nie stosuje się, jeżeli: 1) pomimo obniżenia kapitału zakładowego nie zwraca się akcjonariuszom dokonanych przez nich wkładów ani wypłat za umorzone akcje, ani też nie zostają oni zwolnieni od wniesienia wkładów na kapitał zakładowy, a równocześnie z jego obniżeniem następuje podwyższenie kapitału zakładowego co najmniej do pierwotnej wysokości w drodze nowej emisji, której akcje zostaną w całości opłacone, albo 2) obniżenie kapitału zakładowego ma na celu wyrównanie poniesionych strat lub przeniesienie określonych kwot do kapitału rezerwowego, albo 3) zarząd dokonał, w trybie art. 363 5, umorzenia akcji, których łączna wartość nominalna nie przekracza 10% kapitału zakładowego spółki. §2. W przypadku obniżenia kapitału zakładowego zgodnie z § 1 pkt 2 i 3, kwoty uzyskane z obniżenia kapitału zakładowego nie mogą być przeznaczone na zwolnienie akcjonariuszy z wniesienia wkładów ani na wypłaty na rzecz akcjonariuszy, chyba że dokonano obniżenia kapitału zakładowego zgodnie z art. 455 i art. 456. Wysokość kapitału rezerwowego po wniesieniu do niego kwot pochodzących z obniżenia kapitału zakładowego nie może przekraczać 10% obniżonego kapitału zakładowego. §3. Umorzenie akcji nabytych zgodnie z art. 362 § 1 pkt 5 nie może być dokonane częściej niż raz w roku obrotowym."}
{"id":"1996_465_458","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 458. §1. Obniżenie kapitału zakładowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. §2. Do zgłoszenia należy dołączyć: 1) uchwałę walnego zgromadzenia albo zarządu o obniżeniu kapitału zakładowego, 2) dowód zatwierdzenia zmiany statutu przez właściwy organ władzy publicznej, jeżeli do zmiany statutu takie zatwierdzenie jest wymagane, 3) dowody należytego wezwania wierzycieli, 4) oświadczenie wszystkich członków zarządu, stwierdzające, że wierzyciele, którzy zgłosili sprzeciw w terminie określonym w art. 456 § 1, zostali zaspokojeni lub zabezpieczeni. §3. Przepisów § 2 pkt 3 i 4 nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 360 § 2 i art. 457 § 1. W tych przypadkach do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie wszystkich członków zarządu, w formie aktu notarialnego, o spełnieniu wszystkich warunków obniżenia kapitału zakładowego przewidzianych w ustawie i statucie oraz uchwale o obniżeniu kapitału zakładowego. Rozdział 7 Rozwiązanie i likwidacja spółki"}
{"id":"1996_465_459","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 459. Rozwiązanie spółki powodują: 1) przyczyny przewidziane w statucie, 2) uchwała walnego zgromadzenia o rozwiązaniu spółki albo o przeniesieniu siedziby spółki za granicę, 3) ogłoszenie upadłości spółki, 4) inne przyczyny przewidziane prawem."}
{"id":"1996_465_46","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 46. Za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia."}
{"id":"1996_465_460","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 460. §1. Do dnia złożenia wniosku o wykreślenie spółki z rejestru rozwiązaniu może zapobiec uchwała walnego zgromadzenia powzięta wymaganą dla zmiany statutu większością głosów, oddanych w obecności akcjonariuszy reprezentujących co najmniej połowę kapitału zakładowego. §2. Przepisu § 1 nie stosuje się w przypadku, gdy rozwiązanie następuje z mocy prawomocnego orzeczenia sądowego."}
{"id":"1996_465_461","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 461. §1. Otwarcie likwidacji następuje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu spółki przez sąd, powzięcia przez walne zgromadzenie uchwały o rozwiązaniu spółki lub zaistnienia innej przyczyny jej rozwiązania. §2. Likwidację prowadzi się pod firmą spółki z dodaniem oznaczenia ,,w likwidacji\". §3. W czasie prowadzenia likwidacji spółka zachowuje osobowość prawną."}
{"id":"1996_465_462","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 462. §1. Do spółki w okresie likwidacji stosuje się przepisy dotyczące organów spółki, praw i obowiązków akcjonariuszy oraz inne przepisy niniejszego działu, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej lub z celu likwidacji nie wynika co innego. §2. W okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać akcjonariuszom zysków, ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań."}
{"id":"1996_465_463","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 463. §1. Likwidatorami są członkowie zarządu, chyba że statut lub uchwała walnego zgromadzenia stanowi inaczej. §2. Na wniosek akcjonariuszy reprezentujących co najmniej jedną dziesiątą kapitału zakładowego sąd rejestrowy może uzupełnić liczbę likwidatorów, ustanawiając jednego lub dwóch likwidatorów. §3. Jeżeli o likwidacji orzeka sąd, może on jednocześnie ustanowić likwidatorów. §4. Na wniosek osób mających w tym interes prawny sąd rejestrowy może, z ważnych powodów, odwołać likwidatorów i ustanowić innych. Likwidatorów, ustanowionych przez sąd, tylko sąd może odwołać. §5. Sąd, który ustanowił likwidatorów, określa wysokość ich wynagrodzenia."}
{"id":"1996_465_464","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 464. §1. Otwarcie likwidacji, nazwiska i imiona likwidatorów oraz ich adresy albo adresy do doręczeń, sposób reprezentacji spółki przez likwidatorów i wszelkie w tym względzie zmiany należy zgłosić, nawet gdyby nie nastąpiła żadna zmiana w dotychczasowej reprezentacji spółki. Każdy likwidator ma prawo i obowiązek dokonania tego zgłoszenia. §2. Do zgłoszenia, o którym mowa w § 1, należy dołączyć złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów likwidatorów. §3. Wpis likwidatorów, ustanowionych przez sąd, i wykreślenie likwidatorów, odwołanych przez sąd, następuje z urzędu. §4. W przypadku uchylenia likwidacji likwidatorzy powinni tę okoliczność zgłosić do sądu rejestrowego w celu wpisania do rejestru."}
{"id":"1996_465_465","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 465. §1. Likwidatorzy powinni ogłosić dwukrotnie o rozwiązaniu spółki i otwarciu likwidacji, wzywając wierzycieli do zgłoszenia ich wierzytelności w terminie sześciu miesięcy od dnia ostatniego ogłoszenia. §2. Ogłoszenia, o których mowa w § 1, nie mogą być dokonywane w odstępie czasu dłuższym niż miesiąc, ani krótszym niż dwa tygodnie."}
{"id":"1996_465_466","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 466. Do likwidatorów stosuje się przepisy dotyczące członków zarządu, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_467","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 467. §1. Likwidatorzy powinni sporządzić bilans otwarcia likwidacji. Bilans ten likwidatorzy składają walnemu zgromadzeniu do zatwierdzenia. §2. Likwidatorzy powinni po upływie każdego roku obrotowego składać walnemu zgromadzeniu sprawozdanie ze swej działalności oraz sprawozdanie finansowe. §3. Do bilansu likwidacyjnego należy przyjąć wszystkie składniki aktywów według ich wartości zbywczej."}
{"id":"1996_465_468","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 468. §1. Likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą podejmować tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki, jedynie na mocy uchwały walnego zgromadzenia i po cenie nie niższej od uchwalonej przez zgromadzenie. §2. W stosunku wewnętrznym likwidatorzy są zobowiązani stosować się do uchwał walnego zgromadzenia. Zasady tej nie stosuje się do likwidatorów ustanowionych przez sąd."}
{"id":"1996_465_469","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 469. §1. W granicach swoich kompetencji określonych w art. 468 likwidatorzy mają prawo prowadzenia spraw oraz reprezentowania spółki. §2. Ograniczenia kompetencji likwidatorów nie mają skutku prawnego wobec osób trzecich. §3. Wobec osób trzecich, działających w dobrej wierze, uważa się czynności podjęte przez likwidatorów za czynności likwidacyjne."}
{"id":"1996_465_47","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 47. Prawo prowadzenia spraw spółki może być odebrane wspólnikowi z ważnych powodów, na mocy prawomocnego orzeczenia sądu; dotyczy to również zwolnienia wspólnika od obowiązku prowadzenia spraw spółki."}
{"id":"1996_465_470","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 470. 1. Otwarcie likwidacji powoduje wygaśnięcie prokury. 2. W okresie likwidacji nie może być ustanowiona prokura."}
{"id":"1996_465_471","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 471. Jeżeli kapitału zakładowego nie wpłacono całkowicie, a majątek spółki nie wystarcza na pokrycie jej zobowiązań, likwidatorzy powinni ściągnąć od każdego akcjonariusza, poczynając od akcji nieuprzywilejowanych co do podziału majątku, wpłaty należności w takiej wysokości, jakiej potrzeba do pokrycia zobowiązań."}
{"id":"1996_465_472","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 472. Jeżeli majątek spółki nie wystarcza na zwrot sum wpłaconych na akcje uprzywilejowane co do podziału majątku, a pozostałe akcje nie zostały w pełni pokryte, należy ściągnąć od akcjonariuszy zwykłych dalsze wpłaty należności."}
{"id":"1996_465_473","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 473. Sumy potrzebne do zaspokojenia lub zabezpieczenia znanych spółce wierzycieli, którzy się nie zgłosili lub których wierzytelności nie są wymagalne albo są sporne, należy złożyć do depozytu sądowego."}
{"id":"1996_465_474","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 474. §1. Podział między akcjonariuszy majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem roku od dnia ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. §2. Majątek, o którym mowa w 1, dzieli się między akcjonariuszy w stosunku do dokonanych przez każdego z nich wpłat na kapitał zakładowy. §3. Jeżeli akcje uprzywilejowane korzystają z prawa pierwszeństwa przy podziale majątku, należy przede wszystkim spłacić akcje uprzywilejowane w granicach sum wpłaconych na każdą z nich, a następnie spłacić w ten sam sposób akcje zwykłe; nadwyżka majątku zostanie podzielona na ogólnych zasadach między wszystkie akcje. §4. Statut może określać inne zasady podziału majątku."}
{"id":"1996_465_475","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 475. §1. Wierzyciele spółki, którzy nie zgłosili swoich roszczeń we właściwym terminie ani nie byli spółce znani, mogą żądać zaspokojenia swoich należności z majątku spółki jeszcze niepodzielonego. §2. Akcjonariusze, którzy po upływie terminu, określonego w art. 474 § 1 otrzymali w dobrej wierze przypadającą na nich część majątku spółki, nie są obowiązani do jej zwrotu celem pokrycia należności wierzycieli."}
{"id":"1996_465_476","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 476. §1. Po zakończeniu likwidacji i po zatwierdzeniu przez walne zgromadzenie sprawozdania finansowego na dzień zakończenia likwidacji (sprawozdanie likwidacyjne), likwidatorzy powinni ogłosić to sprawozdanie i złożyć je sądowi rejestrowemu z jednoczesnym zgłoszeniem wniosku o wykreślenie spółki z rejestru. §2. Jeżeli po zakończeniu likwidacji walne zgromadzenie zwołane w celu zatwierdzenia sprawozdania nie odbyło się z powodu braku kworum, likwidatorzy mogą wykonać czynności, o których mowa w § 1, bez zatwierdzenia sprawozdania likwidacyjnego. §3. Księgi i dokumenty spółki rozwiązanej powinny być oddane na przechowanie osobie wskazanej w statucie lub uchwale walnego zgromadzenia. W braku takiego wskazania, przechowawcę wyznacza sąd rejestrowy. §4. Z upoważnienia sądu rejestrowego akcjonariusze i osoby mające w tym interes prawny mogą przeglądać księgi i dokumenty."}
{"id":"1996_465_477","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 477. §1. W przypadku upadłości spółki jej rozwiązanie następuje po zakończeniu postępowania upadłościowego, z chwilą wykreślenia z rejestru. Wniosek o wykreślenie z rejestru składa syndyk. §2. Spółka nie ulega rozwiązaniu w przypadku, gdy postępowanie kończy się układem lub zostaje z innych przyczyn uchylone lub umorzone. §3. O rozwiązaniu spółki likwidatorzy lub syndyk powinni zawiadomić właściwy urząd skarbowy, przekazując odpis sprawozdania likwidacyjnego; powinni również zawiadomić inne organy i instytucje określone w odrębnych przepisach, przekazując im, w przypadku zgłoszenia takiego żądania, odpis sprawozdania likwidacyjnego."}
{"id":"1996_465_478","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 478. Rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji z chwilą wykreślenia spółki z rejestru. Rozdział 8 Odpowiedzialność cywilnoprawna"}
{"id":"1996_465_479","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 479. Jeżeli członkowie zarządu umyślnie lub przez niedbalstwo podali fałszywe dane w oświadczeniu, o którym mowa w art. 320 § 1 pkt 3 i 4 lub w art. 441 § 2 pkt 5, odpowiadają wobec wierzycieli spółki solidarnie ze spółką przez trzy lata od dnia zarejestrowania spółki lub zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_48","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 48. §1. W razie wątpliwości uważa się, że wkłady wspólników są równe. §2. Wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. §3. Prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę."}
{"id":"1996_465_480","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 480. §1. Kto, biorąc udział w tworzeniu spółki, wbrew przepisom prawa z winy swojej wyrządził spółce szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. §2. W szczególności odpowiada ten, kto: 1) zamieścił lub współdziałał w zamieszczeniu w statucie, sprawozdaniach, opiniach, ogłoszeniach i zapisach fałszywych danych lub dane te w inny sposób rozpowszechniał, bądź też pominął lub współdziałał w pominięciu w tych dokumentach danych istotnych dla powstania spółki, w szczególności dotyczących wkładów niepieniężnych, nabycia mienia oraz przyznania akcjonariuszom lub innym osobom wynagrodzenia lub szczególnych korzyści, albo 2) współdziałał w czynnościach prowadzących do zarejestrowania spółki na podstawie dokumentu zawierającego fałszywe dane."}
{"id":"1996_465_481","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 481. Kto w związku z powstaniem spółki akcyjnej lub podwyższeniem jej kapitału zakładowego, z winy swojej zapewnia sobie albo osobie trzeciej zapłatę nadmiernie wygórowaną ponad wartość zbywczą wkładów niepieniężnych albo nabywanego mienia lub też wynagrodzenie albo korzyści szczególne, niewspółmierne z oddanymi usługami, obowiązany jest do naprawienia szkody wyrządzonej spółce."}
{"id":"1996_465_482","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 482. Kto przy badaniu sprawozdania finansowego spółki z winy swojej dopuścił do wyrządzenia spółce szkody, obowiązany jest do jej naprawienia."}
{"id":"1996_465_483","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 483. §1. Członek zarządu, rady nadzorczej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami statutu spółki, chyba że nie ponosi winy. §2. Członek zarządu, rady nadzorczej oraz likwidator powinien przy wykonywaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności."}
{"id":"1996_465_484","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 484. Kto współdziałał w wydaniu przez spółkę bezpośrednio lub za pośrednictwem osób trzecich akcji, obligacji lub innych tytułów uczestnictwa w zyskach albo podziale majątku, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej szkody, jeżeli zamieścił w ogłoszeniach lub zapisach fałszywe dane lub w inny sposób dane te rozpowszechniał albo, podając dane o stanie majątkowym spółki, zataił okoliczności, które powinny być ujawnione zgodnie z obowiązującymi przepisami."}
{"id":"1996_465_485","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 485. Jeżeli szkodę, o której mowa w art. 480-484, wyrządziło kilka osób wspólnie, odpowiadają za szkodę solidarnie."}
{"id":"1996_465_486","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 486. §1. Jeżeli spółka nie wytoczy powództwa o naprawienie wyrządzonej jej szkody w terminie roku od dnia ujawnienia czynu wyrządzającego szkodę, każdy akcjonariusz lub osoba, której służy inny tytuł uczestnictwa w zyskach lub podziale majątku, może wnieść pozew o naprawienie szkody wyrządzonej spółce. §2. Na żądanie pozwanego zgłoszone przy pierwszej czynności procesowej, sąd może nakazać złożenie kaucji na zabezpieczenie pokrycia szkody grożącej pozwanemu. Wysokość i rodzaj kaucji sąd określa według swojego uznania. W przypadku niezłożenia kaucji w wyznaczonym przez sąd terminie pozew zostaje odrzucony. §3. Na kaucji służy pozwanemu pierwszeństwo przed wszystkimi wierzycielami powoda. §4. Jeżeli powództwo okaże się nieuzasadnione, a powód wnosząc je, działał w złej wierze lub dopuścił się rażącego niedbalstwa, obowiązany jest naprawić szkodę wyrządzoną pozwanemu."}
{"id":"1996_465_487","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 487. W przypadku wytoczenia powództwa na podstawie art. 486 § 1 oraz w razie upadłości spółki, osoby obowiązane do naprawienia szkody nie mogą powoływać się na uchwałę walnego zgromadzenia udzielającą im absolutorium ani na dokonane przez spółkę zrzeczenie się roszczeń o odszkodowanie."}
{"id":"1996_465_488","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 488. Roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym spółka dowiedziała się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem pięciu lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę."}
{"id":"1996_465_489","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 489. Powództwo o odszkodowanie przeciwko członkom organów spółki oraz likwidatorom wytacza się według miejsca siedziby spółki."}
{"id":"1996_465_49","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 49. §1. Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, wówczas do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży lub o najmie. §2. Wspólnik nie jest uprawniony ani zobowiązany do podwyższenia umówionego wkładu."}
{"id":"1996_465_490","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 490. Przepisy art. 479-489 nie naruszają praw akcjonariuszy oraz innych osób do dochodzenia naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Tytuł IV Łączenie, podział i przekształcanie spółek Dział I Łączenie się spółek Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1996_465_491","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 491. §1. Spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. §2. Spółki osobowe mogą się łączyć między sobą tylko przez zawiązanie spółki kapitałowej. §3. Nie może się łączyć spółka w likwidacji, która rozpoczęła podział majątku ani spółka w upadłości."}
{"id":"1996_465_492","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 492. §1. Połączenie może być dokonane: 1) przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie), 2) przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki). §2. Wspólnicy spółki przejmowanej lub spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki mogą otrzymać obok udziałów lub akcji spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej dopłaty w gotówce, nie przekraczające łącznie 10% wartości bilansowej przyznanych udziałów albo akcji spółki przejmującej, określonej według oświadczenia, o którym mowa w art. 499 § 2 pkt 4, bądź 10% wartości nominalnej przyznanych udziałów albo akcji spółki nowo zawiązanej. Dopłaty spółki przejmującej są dokonywane z zysku bądź z kapitału zapasowego tej spółki. §3. Spółka przejmująca lub spółka nowo zawiązana może wydanie swoich udziałów lub akcji wspólnikom spółki przejmowanej lub spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki uzależnić od wniesienia dopłat w gotówce nie przekraczających wartości, o której mowa w § 2."}
{"id":"1996_465_493","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 493. §1. Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. §2. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507. 3. Wykreślenie z rejestru spółki przejmowanej nie może nastąpić przed dniem zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej, jeżeli takie podwyższenie ma nastąpić, i przed dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby spółki przejmowanej. 4. Wykreślenie spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki nie może nastąpić przed dniem wpisania do rejestru nowej spółki. §5. Wykreślenie z rejestru, o którym mowa w § 3 i § 4 następuje z urzędu."}
{"id":"1996_465_494","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 494. §1. Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. §2. Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia, w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. §3. Ujawnienie w księgach wieczystych lub rejestrach przejścia na spółkę przejmującą albo na spółkę nowo zawiązaną praw ujawnionych w tych księgach lub rejestrach następuje na wniosek tej spółki. §4. Z dniem połączenia wspólnicy spółki przejmowanej lub spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki stają się wspólnikami spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej. §5. Przepisu § 2 nie stosuje się do zezwoleń i koncesji udzielonych spółce będącej instytucją finansową, jeżeli organ, który udzielił zezwolenia lub wydał koncesję złożył sprzeciw w terminie trzech tygodni od zawiadomienia go o planie połączenia. Zawiadomienie organu powinno nastąpić nie później niż w ciągu dwóch tygodni od ogłoszenia planu połączenia, przez jedną z łączących się spółek."}
{"id":"1996_465_495","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 495. §1. Majątek każdej z połączonych spółek powinien być zarządzany przez spółkę przejmującą bądź spółkę nowo zawiązaną oddzielnie, aż do dnia zaspokojenia lub zabezpieczenia wierzycieli, których wierzytelności powstały przed dniem połączenia, a którzy przed upływem sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia o połączeniu zażądali na piśmie zapłaty. §2. Za prowadzenie oddzielnego zarządu członkowie organów spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej odpowiadają solidarnie."}
{"id":"1996_465_496","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 496. §1. W okresie odrębnego zarządzania majątkami spółek wierzycielom każdej spółki służy pierwszeństwo zaspokojenia z majątku swojej pierwotnej dłużniczki przed wierzycielami pozostałych łączących się spółek. §2. Wierzyciele łączącej się spółki, którzy zgłosili swoje roszczenia w terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia o połączeniu i uprawdopodobnili, że ich zaspokojenie jest zagrożone przez połączenie, mogą żądać zabezpieczenia swoich roszczeń."}
{"id":"1996_465_497","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 497. §1. Do łączenia się spółek stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej utworzonej w wyniku połączenia, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej. §2. Z powodu braków, o których mowa w art. 21, połączenie nie może być uchylone w przypadku, gdy od dnia połączenia upłynęło sześć miesięcy. Rozdział 2 Łączenie się spółek kapitałowych"}
{"id":"1996_465_498","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 498. Plan połączenia spółek wymaga pisemnego uzgodnienia między łączącymi się spółkami."}
{"id":"1996_465_499","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 499. §1. Plan połączenia powinien zawierać co najmniej: 1) typ, firmę i siedzibę każdej z łączących się spółek, sposób łączenia, a w przypadku połączenia przez zawiązanie nowej spółki również typ, firmę i siedzibę tej spółki, 2) stosunek wymiany udziałów lub akcji spółki przejmowanej bądź spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki na udziały lub akcje spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej i wysokość ewentualnych dopłat, 3) zasady dotyczące przyznania udziałów albo akcji w spółce przejmującej bądź w spółce nowo zawiązanej, 4) dzień, od którego udziały albo akcje, o których mowa w pkt 3, uprawniają do uczestnictwa w zysku spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej, 5) prawa przyznane przez spółkę przejmującą bądź spółkę nowo zawiązaną wspólnikom oraz osobom szczególnie uprawnionym w spółce przejmowanej bądź w spółkach łączących się przez zawiązane nowej spółki, 6) szczególne korzyści dla członków organów łączących się spółek a także innych osób uczestniczących w połączeniu, jeżeli takie zostały przyznane. §2. Do planu połączenia należy dołączyć: 1) projekt uchwał o połączeniu spółek, 2) projekt zmian umowy albo statutu spółki przejmującej bądź projekt umowy albo statutu spółki nowo zawiązanej, 3) ustalenie wartości majątku spółki przejmowanej bądź spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, na określony dzień w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku o ogłoszenie planu połączenia, 4) oświadczenie zawierające informację o stanie księgowym spółki sporządzoną dla celów połączenia na dzień, o którym mowa w pkt 3, przy wykorzystaniu tych samych metod i w takim samym układzie jak ostatni bilans roczny. 3. W informacji, o której mowa w 2 pkt 4: 1) nie jest konieczne przedstawienie nowej inwentaryzacji, 2) wartości wykazane w ostatnim bilansie powinny być zmienione tylko w przypadku, gdy jest to konieczne dla odzwierciedlenia zmian w zapisach księgowych; należy wówczas uwzględnić tymczasowe odpisy amortyzacyjne i zapasy oraz istotne zmiany w aktualnej wartości nie wykazane w księgach."}
{"id":"1996_465_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 5. §1. Dokumenty i informacje o spółce kapitałowej oraz spółce komandytowoakcyjnej wymagają ogłoszenia lub złożenia dokumentu lub informacji do sądu rejestrowego, z uwzględnieniem przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym. §2. Ogłoszeniu podlegają również informacje o osiągnięciu lub utracie przez spółkę handlową pozycji dominującej w spółce akcyjnej. Statut może przewidywać, że zamiast ogłoszenia wystarczy zawiadomić wszystkich akcjonariuszy listami poleconymi. §3. Wymagane przez prawo ogłoszenia pochodzące od spółki są publikowane w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Umowa spółki albo statut może nałożyć obowiązek ogłoszenia również w inny sposób. §4. Złożenie przez spółkę wniosku o ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym o zdarzeniu podlegającym obowiązkowi publikacji zgodnie z § 2 powinno być dokonane w terminie dwóch tygodni od zajścia zdarzenia, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_50","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 50. Udział kapitałowy wspólnika jest równy wartości wkładu określonej w umowie spółki."}
{"id":"1996_465_500","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 500. §1. Plan połączenia powinien być zgłoszony do sądu rejestrowego łączących się spółek z wnioskiem, o którym mowa w art. 502 § 2. §2. Plan połączenia należy ogłosić nie później niż na sześć tygodni przed dniem powzięcia pierwszej uchwały w sprawie połączenia, o której mowa w art. 506."}
{"id":"1996_465_501","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 501. Zarząd każdej z łączących się spółek sporządza pisemne sprawozdanie uzasadniające połączenie, jego podstawy prawne i uzasadnienie ekonomiczne, a zwłaszcza stosunek wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 499 § 1 pkt 2. W przypadku szczególnych trudności związanych z wyceną udziałów lub akcji łączących się spółek, sprawozdanie powinno wskazywać na te trudności."}
{"id":"1996_465_502","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 502. §1. Plan połączenia należy poddać badaniu przez biegłego w zakresie poprawności i rzetelności. §2. Sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki przejmującej albo spółki, która ma być zawiązana w miejsce łączących się spółek, wyznacza biegłego na wspólny wniosek spółek podlegających łączeniu. W uzasadnionych przypadkach sąd może wyznaczyć dwóch albo większą liczbę biegłych. §3. Sąd rejestrowy określa wynagrodzenie za pracę biegłego i zatwierdza rachunki jego wydatków. Jeżeli łączące się spółki dobrowolnie tych należności nie uiszczą w terminie dwóch tygodni, sąd rejestrowy ściągnie je w trybie przewidzianym dla egzekucji opłat sądowych."}
{"id":"1996_465_503","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 503. §1. Biegły w terminie, określonym przez sąd, nie dłuższym jednak niż dwa miesiące od dnia jego wyznaczenia, sporządzi na piśmie szczegółową opinię i złoży ją wraz z planem połączenia sądowi rejestrowemu oraz zarządom łączących się spółek. Opinia ta powinna zawierać co najmniej: 1) stwierdzenie, czy stosunek wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 499 § 1 pkt 2, został ustalony należycie, 2) wskazanie metody albo metod użytych dla określenia proponowanego w planie połączenia stosunku wymiany udziałów lub akcji wraz z oceną zasadności ich zastosowania, 3) wskazanie szczególnych trudności związanych z wyceną udziałów lub akcji łączących się spółek. §2. Na pisemne żądanie biegłego, zarządy łączących się spółek przedłożą mu dodatkowe wyjaśnienia lub dokumenty."}
{"id":"1996_465_504","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 504. §1. Zarządy łączących się spółek powinny zawiadomić wspólników dwukrotnie, w odstępie nie krótszym niż dwa tygodnie, w sposób przewidziany dla zwoływania zgromadzeń wspólników lub walnych zgromadzeń, o zamiarze połączenia się z inną spółką, nie później niż na sześć tygodni przed planowanym dniem powzięcia uchwały o połączeniu. § 2. Zawiadomienie, o którym mowa w § 1, powinno zawierać co najmniej: 1) numer Monitora Sądowego i Gospodarczego, w którym dokonano ogłoszenia, o którym mowa w art. 500 § 2, chyba że zawiadomienie to jest przedmiotem ogłoszenia, 2) miejsce oraz termin, w którym wspólnicy mogą się zapoznać z dokumentami wymienionymi w art. 505 § 1; termin ten nie może być krótszy niż miesiąc przed planowanym dniem powzięcia uchwały o połączeniu."}
{"id":"1996_465_505","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 505. §1. Wspólnicy łączących się spółek mają prawo przeglądać następujące dokumenty: 1) plan połączenia, 2) sprawozdania finansowe oraz sprawozdania zarządów z działalności łączących się spółek za trzy ostatnie lata obrotowe wraz z opinią i raportem biegłego rewidenta, jeśli opinia lub raport były sporządzane, 3) dokumenty, o których mowa w art. 499 § 2, 4) sprawozdania zarządów łączących się spółek sporządzone dla celów połączenia, o których mowa w art. 501, 5) opinię biegłego, o której mowa w art. 503 § 1. §2. Jeżeli łącząca się spółka prowadziła działalność w okresie krótszym niż trzy lata, sprawozdania, o których mowa w § 1 pkt 2, powinny obejmować cały okres działalności spółki. §3. Wspólnicy mogą żądać udostępnienia im bezpłatnie w lokalu spółki odpisów dokumentów, o których mowa w § 1. §4. Bezpośrednio przed powzięciem uchwały o połączeniu spółek wspólnikom należy ustnie przedstawić istotne elementy treści planu połączenia, sprawozdania zarządu i opinii biegłego."}
{"id":"1996_465_506","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 506. §1. Łączenie się spółek wymaga uchwały zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia każdej z łączących się spółek, powziętej większością trzech czwartych głosów, reprezentujących co najmniej połowę kapitału zakładowego, chyba że umowa lub statut spółki przewidują surowsze warunki. §2. Łączenie się spółek publicznych wymaga uchwały walnego zgromadzenia każdej z łączących się spółek, powziętej większością dwóch trzecich głosów, chyba że statut spółki przewiduje surowsze warunki. §3. W przypadku, gdy w łączącej się spółce akcyjnej występują akcje różnego rodzaju, uchwała powinna być powzięta w drodze głosowania oddzielnymi grupami. §4. Uchwała, o której mowa w § 1-3, powinna zawierać zgodę na plan połączenia a także na proponowane zmiany umowy albo statutu spółki przejmującej bądź na treść umowy albo statutu nowej spółki. §5. Uchwała, o której mowa w § 1-3, powinna być umieszczona w protokole sporządzonym przez notariusza."}
{"id":"1996_465_507","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 507. §1. Zarząd każdej z łączących się spółek powinien zgłosić do sądu rejestrowego uchwałę o łączeniu się spółki w celu wpisania do rejestru wzmianki o takiej uchwale ze wskazaniem, czy łącząca się spółka jest spółką przejmującą, czy spółką przejmowaną. §2. W przypadku, gdy siedziby właściwych sądów rejestrowych znajdują się w różnych miejscowościach, sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej, zawiadamia z urzędu niezwłocznie sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki przejmowanej bądź spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, o swoim postanowieniu, o którym mowa w art. 493 § 2. §3. W przypadku, o którym mowa w § 2 sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki przejmowanej bądź każdej ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, przekazuje z urzędu dokumenty spółki wykreślonej z rejestru, celem ich przechowania, sądowi rejestrowemu właściwemu według siedziby spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej."}
{"id":"1996_465_508","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 508. Ogłoszenie o połączeniu spółek jest dokonywane na wniosek spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej."}
{"id":"1996_465_509","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 509. §1. Po dniu połączenia spółek powództwo o uchylenie albo o stwierdzenie nieważności uchwały, o której mowa w art. 506, może być wytoczone jedynie przeciwko spółce przejmującej albo spółce nowo zawiązanej. §2. Powództwo, o którym mowa w § 1, może być wytoczone nie później niż w terminie miesiąca od dnia powzięcia uchwały. Przepisy art. 249, art. 250, art. 252 § 1, art. 253, art. 254 lub art. 422, art. 423, art. 425 § 1 i art. 426-429 stosuje się odpowiednio. §3. Uchwała nie podlega zaskarżeniu ze względu na zastrzeżenia dotyczące wyłącznie stosunku wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 499 § 1 pkt 2. Nie ogranicza to prawa do dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych. §4. Po uprawomocnieniu się orzeczenia o uchyleniu albo stwierdzeniu nieważności uchwały, o której mowa w art. 506, sąd zawiadamia z urzędu właściwe sądy rejestrowe."}
{"id":"1996_465_51","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 51. §1. Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. §2. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. §3. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach."}
{"id":"1996_465_510","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 510. §1. W przypadku uchylenia uchwały albo stwierdzenia nieważności uchwały, o której mowa w art. 506, sąd rejestrowy z urzędu wykreśla z rejestru wpisy dokonane w związku z połączeniem. §2. Wykreślenie z rejestru, o którym mowa w § 1, nie wpływa na ważność czynności prawnych spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej, dokonanych w okresie między dniem połączenia a dniem ogłoszenia o wykreśleniu. Za zobowiązania wynikające z takich czynności łączące się spółki odpowiadają solidarnie."}
{"id":"1996_465_511","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 511. 1. Osoby o szczególnych uprawnieniach w spółce przejmowanej, bądź w spółkach łączących się przez zawiązanie nowej spółki, o których mowa w art. 174 § 2, art. 304 § 2 pkt 1, art. 351-355, art. 361 oraz w art. 474 § 3, mają prawa co najmniej równoważne z tymi, które im przysługiwały dotychczas. 2. Posiadacze papierów wartościowych innych niż akcje, emitowanych przez spółkę przejmowaną bądź przez spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki, mają w spółce przejmującej albo spółce nowo zawiązanej prawa co najmniej równoważne z tymi, które im przysługiwały dotychczas. 3. Uprawnienia, o których mowa w 1 i § 2 mogą być zmienione lub zniesione w drodze umowy między uprawnionym a spółką przejmującą, bądź spółką nowo zawiązaną."}
{"id":"1996_465_512","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 512. §1. Członkowie zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej oraz likwidatorzy łączących się spółek odpowiadają wobec wspólników tych spółek solidarnie za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem, sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy albo statutu spółki, chyba że nie ponoszą winy. §2. Roszczenia z tytułu naprawienia szkody przedawniają się z upływem trzech lat od dnia ogłoszenia o połączeniu. Przepisy art. 293 § 2, art. 295 § 24, art. 296, art. 298, art. 300 lub art. 483 § 2, art. 484, art. 486 § 24, art. 489 i art. 490 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_513","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 513. §1. Biegły odpowiada wobec łączących się spółek oraz ich wspólników lub akcjonariuszy za szkody wyrządzone z jego winy. W przypadku, gdy biegłych jest kilku ich odpowiedzialność jest solidarna. §2. Do odpowiedzialności, o której mowa w § 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 512 § 2."}
{"id":"1996_465_514","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 514. §1. Spółka przejmująca nie może objąć udziałów albo akcji własnych za udziały lub akcje, które posiada w spółce przejmowanej oraz za własne udziały lub akcje spółki przejmowanej. §2. Zakaz, o którym mowa w § 1, dotyczy również objęcia udziałów lub akcji własnych przez osoby działające we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki przejmującej bądź spółki przejmowanej."}
{"id":"1996_465_515","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 515. §1. Połączenie może być przeprowadzone bez podwyższenia kapitału zakładowego, jeżeli spółka przejmująca ma udziały lub akcje spółki przejmowanej albo udziały lub akcje nabyte lub objęte, zgodnie z przepisami art. 200 lub art. 362 oraz w przypadkach, o których mowa w art. 366. §2. Dla umożliwienia objęcia udziałów lub akcji wspólnikom spółki przejmowanej spółka przejmująca może nabyć własne udziały albo akcje o łącznej wartości nominalnej nie przekraczającej 10% kapitału zakładowego."}
{"id":"1996_465_516","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 516. §1. W odniesieniu do spółki przejmującej połączenie może być przeprowadzone bez powzięcia uchwały, o której mowa w art. 506, jeżeli spółka ta posiada udziały albo akcje o łącznej wartości nominalnej nie niższej niż 90% kapitału zakładowego spółki przejmowanej, lecz nie obejmującej całego jej kapitału. Nie dotyczy to przypadku, gdy spółką przejmującą jest spółka publiczna. §2. Wspólnik spółki przejmującej, reprezentujący co najmniej jedną dwudziestą kapitału zakładowego, może domagać się zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników albo nadzwyczajnego walnego zgromadzenia w celu powzięcia uchwały, o której mowa w § 1. 3. Wspólnik spółki przejmowanej może żądać wykupienia jego udziałów albo akcji przez spółkę przejmującą na zasadach określonych w art. 417. 4. Uprawnienia, o których mowa w 2 i § 3 mogą być wykonane w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia planu połączenia. §5. Do łączenia przez przejęcie, o którym mowa w § 1, nie stosuje się przepisów art. 494 § 4, art. 499 § 1 pkt 2-4, art. 501-503, art. 505 § 1 pkt 4-5, art. 512 i art. 513. 6. Przepisy 1, 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio w przypadku przejęcia przez spółkę przejmującą swej spółki jednoosobowej. §7. Do łączenia się spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne w liczbie nieprzekraczającej we wszystkich łączących się spółkach dziesięciu osób, nie stosuje się przepisów art. 500 § 1 i art. 502-504, chyba że przynajmniej jeden wspólnik zgłosi sprzeciw spółce, nie później niż w terminie miesiąca od dnia zgłoszenia planu połączenia do sądu rejestrowego. Rozdział 3 Łączenie się z udziałem spółek osobowych"}
{"id":"1996_465_517","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 517. §1. Plan połączenia spółek wymaga pisemnego uzgodnienia między łączącymi się spółkami. §2. Przygotowanie planu połączenia spółek osobowych przez zawiązanie nowej spółki kapitałowej nie jest obowiązkowe."}
{"id":"1996_465_518","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 518. §1. Plan połączenia powinien zawierać co najmniej: 1) typ, firmę i siedzibę każdej z łączących się spółek, sposób łączenia, a w przypadku połączenia przez zawiązanie nowej spółki, również typ, firmę i siedzibę tej spółki, 2) liczbę i wartość udziałów albo akcji spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej, przyznanych wspólnikom łączącej się spółki osobowej, oraz wysokość ewentualnych dopłat, 3) dzień, od którego udziały albo akcje przyznane wspólnikom łączącej się spółki osobowej uprawniają do uczestnictwa w zysku spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej, 4) szczególne korzyści dla wspólników łączącej się spółki osobowej a także innych osób uczestniczących w połączeniu, jeżeli takie zostały przyznane. §2. Przepis art. 499 § 2 i § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_519","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 519. Plan połączenia powinien być zgłoszony do sądu rejestrowego łączących się spółek z wnioskiem, o którym mowa w art. 520 § 2."}
{"id":"1996_465_52","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 52. §1. Wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. §2. Jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika."}
{"id":"1996_465_520","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 520. §1. Gdy spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną jest spółka akcyjna lub gdy jedną z łączących się spółek jest spółka komandytowo-akcyjna, plan połączenia należy poddać badaniu przez biegłego w zakresie poprawności i rzetelności. §2. W przypadku innym niż określony w § 1 plan połączenia należy poddać badaniu biegłego, gdy zażąda tego co najmniej jeden ze wspólników łączących się spółek, składając w tej sprawie w spółce, której jest wspólnikiem, pisemny wniosek, nie później niż w terminie siedmiu dni od dnia powiadomienia go przez spółkę o zamiarze połączenia. §3. Przepisy art. 502 § 2 i § 3 oraz art. 503 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_521","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 521. §1. Łącząca się spółka zawiadamia wspólników, którzy nie prowadzą spraw spółki, dwukrotnie, w odstępie nie krótszym niż dwa tygodnie, w sposób przewidziany dla zawiadamiania wspólników, o zamiarze połączenia się z inną spółką, nie później niż na sześć tygodni przed planowanym dniem powzięcia uchwały o połączeniu. Zgłoszenie wniosku, o którym mowa w art. 520 § 2, wymaga dodatkowego zawiadomienia, wskazującego nowy termin planowanego powzięcia uchwały. §2. Zawiadomienie to powinno określać co najmniej miejsce oraz termin, w którym wspólnicy mogą się zapoznać z dokumentami połączenia. Termin ten nie może być krótszy niż miesiąc przed planowanym dniem powzięcia uchwały o połączeniu. §3. Przepis art. 505 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_522","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 522. §1. Łączenie się spółek wymaga uchwały zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia łączącej się spółki kapitałowej i uchwały wszystkich wspólników łączącej się spółki osobowej. §2. Uchwała zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia łączącej się spółki kapitałowej wymaga większości trzech czwartych głosów, reprezentujących co najmniej połowę kapitału zakładowego, chyba że umowa lub statut spółki przewidują surowsze warunki. §3. W przypadku łączenia się spółki komandytowej lub spółki komandytowoakcyjnej wymagana jest jednomyślność komplementariuszy oraz uchwała komandytariuszy bądź akcjonariuszy, za którą wypowiedzą się osoby reprezentujące co najmniej trzy czwarte sumy komandytowej bądź kapitału zakładowego, chyba że umowa lub statut przewidują warunki surowsze. §4. W przypadku, gdy w łączącej się spółce akcyjnej lub w spółce komandytowoakcyjnej występują akcje różnego rodzaju, uchwała o łączeniu jest podejmowana w drodze głosowania oddzielnymi grupami. §5. Uchwały, o których mowa w § 1 - 3, powinny zawierać zgodę na plan połączenia a także na proponowane zmiany umowy lub statutu spółki przejmującej bądź na treść umowy lub statutu nowej spółki. §6. Uchwały, o których mowa w § 1 - 3, powinny być umieszczone w protokole sporządzonym przez notariusza."}
{"id":"1996_465_523","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 523. §1. Zarząd łączącej się spółki kapitałowej i wspólnicy prowadzący sprawy łączącej się spółki osobowej zgłoszą do sądu rejestrowego połączenie spółek w celu wpisania do rejestru. §2. Wykreślenie przejmowanej spółki osobowej z rejestru może nastąpić nie wcześniej niż z dniem zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej lub wpisu do rejestru nowej spółki. §3. Przepisy art. 507 § 2 i § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_524","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 524. Ogłoszenie o połączeniu spółek jest dokonywane na wniosek spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej."}
{"id":"1996_465_525","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 525. §1. Wspólnicy łączącej się spółki osobowej odpowiadają subsydiarnie wobec wierzycieli spółki, solidarnie ze spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną, za zobowiązania spółki osobowej powstałe przed dniem połączenia, przez okres trzech lat licząc od tego dnia. §2. Przepis art. 31 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_526","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 526. §1. Członkowie zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej oraz likwidatorzy łączącej się spółki kapitałowej odpowiadają wobec wspólników tej spółki solidarnie za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy albo statutu spółki, chyba że nie ponoszą winy. §2. Wspólnicy prowadzący sprawy łączącej się spółki osobowej odpowiadają wobec wspólników tej spółki na zasadach określonych w § 1. §3. Roszczenia z tytułu naprawienia szkody przedawniają się z upływem trzech lat od dnia ogłoszenia o połączeniu. Przepisy art. 293 § 2, art. 295 § 24, art. 296, art. 298, art. 300 lub art. 483 § 2, art. 484, art. 486 § 24, art. 489 i art. 490 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_527","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 527. Biegły odpowiada na zasadach określonych w przepisach art. 513. Dział II Podział spółek"}
{"id":"1996_465_528","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 528. §1. Spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek kapitałowych. Nie jest dopuszczalny podział spółki akcyjnej, jeżeli kapitał zakładowy nie został pokryty w całości. §2. Spółka osobowa nie podlega podziałowi. §3. Nie może być dzielona spółka w likwidacji, która rozpoczęła podział majątku ani spółka w upadłości."}
{"id":"1996_465_529","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 529. §1. Podział może być dokonany: 1) przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie), 2) przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek), 3) przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki), 4) przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). §2. Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej. §3. Wspólnicy spółki dzielonej mogą otrzymać obok udziałów lub akcji spółek przejmujących bądź spółek nowo zawiązanych dopłaty w gotówce nie przekraczające łącznie 10% wartości bilansowej przyznanych udziałów lub akcji właściwej spółki przejmującej, określonej według oświadczenia, o którym mowa w art. 534 § 2 pkt 4, bądź 10% wartości nominalnej przyznanych udziałów lub akcji właściwej spółki nowo zawiązanej. Dopłaty spółki przejmującej są dokonywane z zysku bądź z kapitału zapasowego tej spółki. §4. Każda ze spółek przejmujących lub spółek nowo zawiązanych może wydanie swoich udziałów albo akcji wspólnikom spółki dzielonej, uzależnić od wniesienia dopłat w gotówce nieprzekraczających wartości, o której mowa w § 3."}
{"id":"1996_465_53","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 53. Wspólnik ma prawo żądać corocznie wypłacenia odsetek w wysokości 5% od swojego udziału kapitałowego, nawet gdy spółka poniosła stratę."}
{"id":"1996_465_530","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 530. §1. Spółka dzielona zostaje rozwiązana bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego w dniu wykreślenia jej z rejestru (dzień podziału). §2. Przepis § 1 nie dotyczy podziału przez wydzielenie. Wydzielenie nowej spółki następuje w dniu jej wpisu do rejestru. W przypadku przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę wydzielenie następuje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej (dzień wydzielenia)."}
{"id":"1996_465_531","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 531. §1. Spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem, wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. §2. Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem, przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia, w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. §3. Do składników majątku spółki dzielonej nieprzypisanych w planie podziału określonej spółce przejmującej lub spółce nowo zawiązanej stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Udział spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej we wspólności jest proporcjonalny do wartości aktywów przypadających każdej z tych spółek w planie podziału. Za zobowiązania spółki dzielonej, nieprzypisane w planie podziału spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym, spółki te odpowiadają solidarnie. §4. Ujawnienie w księgach wieczystych lub rejestrach przejścia na spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane praw ujawnionych w tych księgach lub rejestrach następuje na wniosek tych spółek. §5. Z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia wspólnicy spółki dzielonej stają się wspólnikami spółki przejmującej wskazanej w planie podziału. §6. Przepisu § 2 nie stosuje się do zezwoleń i koncesji udzielonych spółce będącej instytucją finansową, jeżeli organ, który udzielił zezwolenia lub wydał koncesję zgłosił sprzeciw w terminie trzech tygodni od zawiadomienia go o planie podziału. Zawiadomienie organu powinno nastąpić nie później niż w ciągu dwóch tygodni od ogłoszenia planu podziału przez jedną ze spółek uczestniczących w podziale."}
{"id":"1996_465_532","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 532. §1. Do podziału spółki stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej. §2. Do podziału przez wydzielenie następującego przez obniżenie kapitału zakładowego nie stosuje się przepisów art. 264 § 1 i art. 265 § 2 pkt 2 i 3 - w razie podziału spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo przepisów art. 456 i art. 458 § 2 pkt 3 i 4 - w razie podziału spółki akcyjnej. §3. Z powodu braków, o których mowa w art. 21, podział nie może być uchylony w przypadku, gdy od dnia podziału bądź wydzielenia upłynęło sześć miesięcy."}
{"id":"1996_465_533","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 533. §1. Plan podziału spółki wymaga pisemnego uzgodnienia między spółką dzieloną a spółką przejmującą. §2. W przypadku podziału przez zawiązanie nowej spółki plan podziału sporządza w formie pisemnej spółka dzielona. §3. Spółka dzielona, spółka przejmująca oraz spółka nowo zawiązana, o których mowa w § 1 i § 2, są spółkami uczestniczącymi w podziale."}
{"id":"1996_465_534","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 534. §1. Plan podziału powinien zawierać co najmniej: 1) typ, firmę i siedzibę każdej ze spółek uczestniczących w podziale, 2) stosunek wymiany udziałów lub akcji spółki dzielonej na udziały lub akcje spółek przejmujących bądź spółek nowo zawiązanych i wysokość ewentualnych dopłat, 3) zasady dotyczące przyznania udziałów lub akcji w spółkach przejmujących lub w spółkach nowo zawiązanych, 4) dzień, od którego udziały lub akcje wymienione w pkt 3 uprawniają do uczestnictwa w zysku poszczególnych spółek przejmujących bądź spółek nowo zawiązanych, 5) prawa przyznane przez spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane wspólnikom oraz osobom szczególnie uprawnionym w spółce dzielonej, 6) szczególne korzyści dla członków organów spółek, a także innych osób uczestniczących w podziale, jeżeli takie zostały przyznane, 7) dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym, 8) podział między wspólników dzielonej spółki udziałów lub akcji spółek przejmujących lub spółek nowo zawiązanych oraz zasady podziału. §2. Do planu podziału należy dołączyć: 1) projekt uchwały o podziale, 2) projekt zmian umowy lub statutu spółki przejmującej lub projekt umowy lub statutu spółki nowo zawiązanej, 3) ustalenie wartości majątku spółki dzielonej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku o ogłoszenie planu podziału, 4) oświadczenie zawierające informację o stanie księgowym spółki sporządzoną dla celów podziału na dzień, o którym mowa w pkt 3, przy wykorzystaniu tych samych metod i w takim samym układzie jak ostatni bilans roczny. 3. W informacji, o której mowa w 2 pkt 4: 1) nie jest konieczne przedstawienie nowej inwentaryzacji, 2) wartości wykazane w ostatnim bilansie powinny być zmienione tylko w przypadku, gdy jest to konieczne dla odzwierciedlenia zmian w zapisach księgowych; należy wówczas uwzględnić tymczasowe odpisy amortyzacyjne i zapasy oraz istotne zmiany w aktualnej wartości nie wykazane w księgach."}
{"id":"1996_465_535","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 535. §1. Plan podziału powinien być zgłoszony do sądu rejestrowego spółki dzielonej lub spółki przejmującej, łącznie z wnioskiem, o którym mowa w art. 537 § 2. §2. W przypadku podziału przez zawiązanie nowej spółki plan podziału wraz z wnioskiem, o którym mowa w art. 537 § 2, podlega zgłoszeniu do sądu rejestrowego spółki dzielonej. §3. Plan podziału należy ogłosić nie później niż na sześć tygodni przed dniem powzięcia pierwszej uchwały w sprawie podziału, o której mowa w art. 541."}
{"id":"1996_465_536","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 536. §1. Zarządy spółki dzielonej i każdej spółki przejmującej sporządzają pisemne sprawozdanie uzasadniające podział spółki, jego podstawy prawne i ekonomiczne, a zwłaszcza stosunek wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 534 § 1 pkt 2, oraz kryteria ich podziału. W przypadku szczególnych trudności związanych z wyceną udziałów albo akcji spółki dzielonej, sprawozdanie powinno wskazywać na te trudności. §2. Zarząd spółki dzielonej wykonuje w odniesieniu do spółki nowo zawiązanej czynności zarządów spółek uczestniczących w podziale przewidziane w przepisach § 1 i § 3 oraz w art. 537-539. §3. W przypadku, gdy spółka przejmująca jest spółką akcyjną do sprawozdania, o którym mowa w § 1, należy dołączyć informację o sporządzeniu w trybie art. 312 opinii biegłych rewidentów o zbadaniu wkładów niepieniężnych wnoszonych w związku z podziałem do tej spółki. Należy także określić rejestr, w którym ta opinia została złożona. Przepis stosuje się do nowo zawiązanej spółki akcyjnej w organizacji. §4. Zarząd spółki dzielonej zawiadamia zgromadzenie wspólników albo walne zgromadzenie tej spółki oraz zarządy każdej spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej w organizacji o wszelkich istotnych zmianach w zakresie składników majątkowych (aktywów i pasywów), które nastąpiły pomiędzy dniem sporządzenia planu podziału a dniem powzięcia uchwały o podziale."}
{"id":"1996_465_537","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 537. §1. Plan podziału należy poddać badaniu biegłego w zakresie poprawności i rzetelności. §2. Sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki dzielonej wyznacza biegłego na wspólny wniosek spółek uczestniczących w podziale. W uzasadnionych przypadkach sąd może wyznaczyć dwóch albo większą liczbę biegłych. §3. Sąd rejestrowy określa wynagrodzenie za pracę biegłego i zatwierdza rachunki jego wydatków. Jeżeli spółki uczestniczące w podziale dobrowolnie tych należności nie uiszczą w terminie dwóch tygodni, sąd rejestrowy ściągnie je w trybie przewidzianym dla egzekucji opłat sądowych."}
{"id":"1996_465_538","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 538. §1. Biegły, w terminie określonym przez sąd, nie dłuższym jednak niż dwa miesiące od dnia jego wyznaczenia, sporządza na piśmie szczegółową opinię i składa ją wraz z planem podziału sądowi rejestrowemu oraz zarządom spółek uczestniczących w podziale. Opinia ta powinna zawierać co najmniej: 1) stwierdzenie, czy stosunek wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 534 § 1 pkt 2, jest ustalony należycie, 2) wskazanie metody albo metod użytych dla określenia proponowanego w planie podziału stosunku wymiany udziałów lub akcji wraz z oceną zasadności ich zastosowania, 3) wskazanie szczególnych trudności związanych z wyceną udziałów lub akcji dzielonej spółki. §2. Na pisemne żądanie biegłego, zarządy spółek uczestniczących w podziale przedłożą mu dodatkowe wyjaśnienia lub dokumenty."}
{"id":"1996_465_539","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 539. §1. Zarządy uczestniczących w podziale spółek powinny zawiadomić wspólników dwukrotnie, w odstępie nie krótszym niż dwa tygodnie, w sposób przewidziany dla zwoływania zgromadzeń wspólników lub walnych zgromadzeń, o zamiarze dokonania podziału spółki dzielonej i przeniesienia jej majątku na spółki przejmujące bądź spółki nowo zawiązane, w terminie nie później niż na sześć tygodni przed planowanym dniem powzięcia uchwały o podziale. §2. Zawiadomienie, o którym mowa w § 1, powinno zawierać co najmniej: 1) numer Monitora Sądowego i Gospodarczego, w którym dokonano ogłoszenia, o którym mowa w art. 535 § 2, chyba że zawiadomienie to jest przedmiotem ogłoszenia. 2) miejsce oraz termin, w którym wspólnicy mogą się zapoznać z dokumentami wymienionymi w art. 540 § 1; termin ten nie może być krótszy niż miesiąc przed planowanym dniem powzięcia uchwały o podziale."}
{"id":"1996_465_54","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 54. §1. Zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników. §2. Wspólnik nie może potrącać wierzytelności przysługującej mu wobec spółki z wierzytelnością spółki, która przysługuje spółce wobec wspólnika z tytułu wyrządzenia szkody."}
{"id":"1996_465_540","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 540. §1. Wspólnicy spółki dzielonej i spółek przejmujących mają prawo przeglądać następujące dokumenty: 1) plan podziału, 2) sprawozdania finansowe oraz sprawozdania zarządów z działalności spółki dzielonej i spółek przejmujących, za trzy ostatnie lata obrotowe wraz z opinią i raportem biegłego rewidenta, jeżeli gdy opinia lub raport były sporządzone, 3) dokumenty, o których mowa w art. 534 § 2, 4) sprawozdania zarządów spółek uczestniczących w podziale sporządzone dla celów podziału, o których mowa w art. 536, 5) opinię biegłego, o której mowa w art. 538 § 1. §2. Jeżeli spółka dzielona lub spółka przejmująca prowadziła działalność w okresie krótszym niż trzy lata, sprawozdania, o których mowa w § 1 pkt 2, powinny obejmować cały okres działalności spółki. §3. Wspólnicy mogą żądać udostępnienia im bezpłatnie w lokalu zarządu spółki dokumentów, o których mowa w § 1. §4. Bezpośrednio przed powzięciem uchwały o podziale spółki wspólnikom należy ustnie przedstawić istotne elementy treści planu podziału, sprawozdania zarządu i opinii biegłego."}
{"id":"1996_465_541","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 541. §1. Podział spółki wymaga uchwały zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia spółki dzielonej oraz każdej spółki przejmującej, powziętej większością trzech czwartych głosów, przedstawiających co najmniej połowę kapitału zakładowego, chyba że umowa albo statut spółki przewidują surowsze warunki. §2. Podział spółki przez zawiązanie nowej spółki wymaga uchwały zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia spółki dzielonej oraz uchwały wspólników każdej spółki nowo zawiązanej w organizacji, powziętej w sposób, o którym mowa w § 1. §3. Podział spółki publicznej wymaga uchwały walnego zgromadzenia powziętej większością dwóch trzecich głosów, chyba że statut spółki przewiduje surowsze warunki. §4. W przypadku, gdy w spółce uczestniczącej w podziale występują akcje różnego rodzaju, uchwałę podejmuje się w drodze głosowania oddzielnymi grupami. §5. Jeżeli plan podziału przewiduje objęcie przez wspólników spółki dzielonej udziałów lub akcji w spółce przejmującej lub spółce nowo zawiązanej na warunkach mniej korzystnych niż w spółce dzielonej, wspólnicy ci mogą wnieść zastrzeżenia do planu podziału w terminie dwóch tygodni od dnia jego ogłoszenia i żądać od spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej wykupienia ich udziałów lub akcji w terminie do trzech miesięcy od dnia podziału. W tym przypadku spółka przejmująca lub spółka nowo zawiązana może nabyć, po dokonaniu podziału, własne udziały lub akcje o łącznej wartości nieprzekraczającej 10% kapitału zakładowego, na zasadach określonych w art. 417. §6. Uchwała, o której mowa w § 1-3, powinna zawierać zgodę spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej na plan podziału, a także na proponowane zmiany umowy lub statutu spółki przejmującej. §7. Uchwała, o której mowa w § 1-3, powinna być umieszczona w protokole sporządzonym przez notariusza."}
{"id":"1996_465_542","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 542. §1. Zarząd każdej ze spółek uczestniczących w podziale powinien zgłosić do sądu rejestrowego uchwałę o podziale spółki w celu wpisania do rejestru wzmianki o takiej uchwale ze wskazaniem, czy spółka uczestnicząca w podziale jest spółką dzieloną, spółką przejmującą, czy spółką nowo zawiązaną. §2. Wykreślenie spółki dzielonej z rejestru następuje z urzędu, niezwłocznie po zarejestrowaniu podwyższenia kapitału zakładowego spółek przejmujących albo po zarejestrowaniu nowych spółek uczestniczących w podziale. §3. Wpisu nowej spółki do rejestru dokonuje się na podstawie aktów organizacyjnych i uchwały wspólników tej spółki oraz uchwały zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia spółki dzielonej. §4. Wpisu do rejestru podziału spółki przez wydzielenie dokonuje się niezwłocznie po zarejestrowaniu obniżenia kapitału zakładowego spółki dzielonej, chyba że wydzielenie następuje z kapitałów własnych spółki innych niż zakładowy. §5. W przypadku, gdy siedziby właściwych sądów rejestrowych znajdują się w różnych miejscowościach, sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej, zawiadamia z urzędu niezwłocznie sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki dzielonej o wpisach, o których mowa w § 2-4. §6. W przypadku, o którym mowa w § 5 sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki dzielonej po wykreśleniu tej spółki z rejestru, przekazuje z urzędu sądom rejestrowym właściwym według siedziby pozostałych spółek uczestniczących w podziale dokumenty spółki dzielonej w celu ich przechowania."}
{"id":"1996_465_543","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 543. Ogłoszenie o podziale spółki jest dokonywane na wniosek spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej."}
{"id":"1996_465_544","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 544. §1. Po dniu podziału bądź dniu wydzielenia spółki, powództwo o uchylenie albo o stwierdzenie nieważności uchwały, o której mowa w art. 541, może być wytoczone jedynie przeciwko spółce przejmującej albo spółce nowo zawiązanej. §2. Powództwo, o którym mowa w § 1, może być wytoczone nie później niż w terminie miesiąca od dnia powzięcia uchwały. Przepisy art. 249, art. 250, art. 252 § 1, art. 253, art. 254 lub art. 422, art. 423, art. 425 § 1 i art. 426-429 stosuje się odpowiednio. §3. Uchwała nie podlega zaskarżeniu ze względu na zastrzeżenia dotyczące wyłącznie stosunku wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 534 § 1 pkt 2. Nie ogranicza to prawa do dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych. §4. Po uprawomocnieniu się orzeczenia o uchyleniu albo stwierdzeniu nieważności uchwały, o której mowa w art. 541, sąd zawiadamia z urzędu właściwe sądy rejestrowe."}
{"id":"1996_465_545","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 545. §1. W przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności uchwały, o której mowa w art. 541, sąd rejestrowy z urzędu wykreśla z rejestru wpisy dokonane w związku z podziałem. §2. Wykreślenie z rejestru, o którym mowa w § 1, nie wpływa na ważność czynności prawnych spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej, dokonanych w okresie między dniem podziału a dniem ogłoszenia o wykreśleniu. Za zobowiązania wynikające z takich czynności spółki uczestniczące w podziale odpowiadają solidarnie."}
{"id":"1996_465_546","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 546. §1. Za zobowiązania przypisane w planie podziału spółce przejmującej lub spółce nowo zawiązanej pozostałe spółki, na które został przeniesiony majątek spółki dzielonej odpowiadają solidarnie przez trzy lata od dnia ogłoszenia o podziale. Odpowiedzialność ta jest ograniczona do wartości aktywów netto przyznanych każdej spółce w planie podziału. §2. Wierzyciele dzielonej spółki, którzy zgłosili swoje roszczenia w okresie między dniem ogłoszenia planu podziału a dniem ogłoszenia podziału i uprawdopodobnili, że ich zaspokojenie jest zagrożone przez podział, mogą żądać zabezpieczenia swoich roszczeń."}
{"id":"1996_465_547","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 547. 1. Osoby o szczególnych uprawnieniach w spółce dzielonej, o których mowa w art. 174 2, art. 304 2 pkt 1, art. 351- 355, art. 361 oraz w art. 474 3, mają prawa co najmniej równoważne z tymi, które im przysługiwały dotychczas. 2. Posiadacze papierów wartościowych innych niż akcje, emitowanych przez spółkę dzieloną, mają w spółce przejmującej lub spółce nowo zawiązanej prawa co najmniej równoważne z tymi, które im przysługiwały dotychczas. 3. Uprawnienia, o których mowa w 1 i § 2 mogą być zmienione lub zniesione w drodze umowy między uprawnionym a spółką przejmującą bądź spółką nowo zawiązaną."}
{"id":"1996_465_548","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 548. §1. Członkowie zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej oraz likwidatorzy spółek uczestniczących w podziale odpowiadają wobec wspólników tych spółek solidarnie za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem, sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy albo statutu spółki, chyba że nie ponoszą winy. §2. Roszczenia z tytułu naprawienia szkody przedawniają się z upływem trzech lat od dnia ogłoszenia o podziale. Przepisy art. 293 § 2, art. 295 § 2-4, art. 296, art. 298, art. 300 lub art. 483 § 2, art. 484, art. 486 § 2-4, art. 489 i art. 490 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_465_549","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 549. §1. Biegły odpowiada wobec wspólników spółek uczestniczących w podziale, za szkody wyrządzone z jego winy. W przypadku, gdy biegłych jest kilku, ich odpowiedzialność jest solidarna. §2. Do odpowiedzialności, o której mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 548 § 2."}
{"id":"1996_465_55","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 55. Jeżeli wspólnik zawrze inną umowę spółki lub przeniesie na osobę trzecią niektóre prawa z tytułu uczestnictwa w spółce, wówczas ani jego wspólnik ani następca prawny nie stają się wspólnikami spółki jawnej, a w szczególności nie służy im uprawnienie do zasięgania informacji o stanie majątku i interesów tej spółki."}
{"id":"1996_465_550","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 550. §1. Spółka przejmująca nie może objąć własnych udziałów albo akcji własnych za udziały lub akcje, które posiada w spółce dzielonej oraz za własne udziały lub akcje spółki dzielonej. §2. Zakaz, o którym mowa w § 1, dotyczy również objęcia udziałów lub akcji własnych przez osoby działające we własnym imieniu lecz na rachunek spółki przejmującej bądź spółki dzielonej. Dział III Przekształcenia spółek Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1996_465_551","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 551. §1. Spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowoakcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą). §2. Spółka cywilna może być przekształcona w spółkę handlową przez jej wspólników. Przepis ten nie narusza przepisów art. 26 § 1-3. §3. Do przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową inną niż spółka jawna, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przekształcenia spółki jawnej w inną spółkę handlową. §4. Nie może być przekształcana spółka w likwidacji, która rozpoczęła podział majątku ani spółka w upadłości."}
{"id":"1996_465_552","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 552. Spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru. Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla z rejestru spółkę przekształcaną (dzień przekształcenia)."}
{"id":"1996_465_553","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 553. §1. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. §2. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. §3. Wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej."}
{"id":"1996_465_554","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 554. W przypadku, gdy zmiana brzmienia firmy dokonywana w związku z przekształceniem nie polega tylko na zmianie dodatkowego oznaczenia wskazującego na charakter spółki, spółka przekształcona ma obowiązek podawania w nawiasie dawnej firmy obok nowej firmy z dodaniem wyrazu \"dawniej\", przez okres co najmniej roku od dnia przekształcenia."}
{"id":"1996_465_555","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 555. Do przekształcenia spółki stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_556","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 556. Do przekształcenia spółki wymaga się: 1) sporządzenia planu przekształcenia spółki wraz z załącznikami oraz opinią biegłego rewidenta, 2) powzięcia uchwały o przekształceniu spółki, 3) powołania członków organów spółki przekształconej albo określenia wspólników prowadzących sprawy tej spółki i reprezentujących ją, 4) zawarcia umowy albo podpisania statutu spółki przekształconej, 5) dokonania w rejestrze wpisu spółki przekształconej i wykreślenia spółki przekształcanej."}
{"id":"1996_465_557","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 557. §1. Plan przekształcenia przygotowuje zarząd spółki przekształcanej albo wszyscy wspólnicy prowadzący sprawy spółki przekształcanej. §2. Plan przekształcenia sporządza się w formie pisemnej pod rygorem nieważności. §3. W spółce jednoosobowej plan przekształcenia sporządza się w formie aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_558","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 558. §1. Plan przekształcenia powinien zawierać co najmniej: 1) ustalenie wartości bilansowej majątku spółki przekształcanej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia, 2) określenie wartości udziałów albo akcji wspólników zgodnie z sprawozdaniem finansowym, o którym mowa w § 2 pkt 4, §2. Do planu przekształcenia należy dołączyć: 1) projekt uchwały w sprawie przekształcenia spółki, 2) projekt umowy albo statutu spółki przekształconej, 3) wycenę składników majątku (aktywów i pasywów) spółki przekształcanej, 4) sprawozdanie finansowe sporządzone dla celów przekształcenia na dzień, o którym mowa w § 1 pkt 1, przy zastosowaniu takich samych metod i w takim samym układzie, jak ostatnie roczne sprawozdanie finansowe."}
{"id":"1996_465_559","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 559. §1. Plan przekształcenia należy poddać badaniu przez biegłego rewidenta w zakresie poprawności i rzetelności. §2. Sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółki przekształcanej wyznacza na wniosek spółki biegłego rewidenta. W uzasadnionych przypadkach sąd może wyznaczyć dwóch albo większą liczbę biegłych. §3. Na pisemne żądanie biegłego rewidenta zarząd albo wspólnicy prowadzący sprawy spółki przedłożą mu dodatkowe wyjaśnienia lub dokumenty. §4. Biegły rewident, w terminie określonym przez sąd, nie dłuższym jednak niż dwa miesiące od dnia jego wyznaczenia, sporządzi na piśmie szczegółową opinię i złoży ją wraz z planem przekształcenia sądowi rejestrowemu oraz spółce przekształcanej. §5. Sąd rejestrowy określa wynagrodzenie za pracę biegłego rewidenta i zatwierdza rachunki jego wydatków. Jeżeli spółka przekształcana dobrowolnie tych należności nie uiści w terminie dwóch tygodni, sąd rejestrowy ściągnie je w trybie przewidzianym dla egzekucji opłat sądowych."}
{"id":"1996_465_56","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 56. §1. Wspólnik obowiązany jest powstrzymać się od wszelkiej działalności sprzecznej z interesami spółki. §2. Wspólnik nie może, bez wyraźnej lub domniemanej zgody pozostałych wspólników, zajmować się interesami konkurencyjnymi, w szczególności uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik spółki cywilnej, spółki jawnej, partner, komplementariusz lub członek organu spółki."}
{"id":"1996_465_560","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 560. §1. Spółka zawiadamia wspólników o zamiarze powzięcia uchwały o przekształceniu spółki dwukrotnie, w odstępie nie krótszym niż dwa tygodnie i nie później niż na miesiąc przed planowanym dniem powzięcia tej uchwały, czyniąc to w sposób przewidziany dla zawiadamiania wspólników spółki przekształcanej. §2. Zawiadomienie, o którym mowa w § 1, powinno zawierać istotne elementy planu przekształcenia oraz opinii biegłego rewidenta a także określać miejsce oraz termin, w którym wspólnicy spółki przekształcanej mogą się zapoznać z pełną treścią planu i załączników a także opinią biegłego rewidenta; termin ten nie może być krótszy niż dwa tygodnie przed planowanym dniem powzięcia uchwały o przekształceniu. §3. Do zawiadomienia, o którym mowa w § 1, dołącza się projekt uchwały o przekształceniu oraz projekt umowy albo statutu spółki przekształconej; nie dotyczy to przypadku, w którym zawiadomienie jest ogłaszane."}
{"id":"1996_465_561","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 561. §1. Wspólnicy mają prawo przeglądać w lokalu spółki dokumenty, o których mowa w art. 558 i art. 559 § 4, oraz żądać wydania im bezpłatnie odpisów tych dokumentów. §2. Bezpośrednio przed powzięciem uchwały o przekształceniu spółki, wspólnikom należy ustnie przedstawić istotne elementy treści planu przekształcenia i opinii biegłego rewidenta."}
{"id":"1996_465_562","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 562. §1. Przekształcenie spółki wymaga uchwały powziętej, w przypadku przekształcenia spółki osobowej, przez wspólników, a w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej, przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie, w sposób określony odpowiednio w przepisach art. 571, art. 575, art. 577 pkt 1 i w art. 581. §2. Uchwała, o której mowa w § 1, powinna być umieszczona w protokole sporządzonym przez notariusza."}
{"id":"1996_465_563","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 563. Uchwała o przekształceniu spółki powinna zawierać co najmniej: 1) typ spółki, w jaki spółka zostaje przekształcona, 2) wysokość kapitału zakładowego, w przypadku przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością bądź w spółkę akcyjną, albo wysokość sumy komandytowej, w przypadku przekształcenia w spółkę komandytową albo wartość nominalną akcji w przypadku przekształcenia w spółkę komandytowoakcyjną, 3) wysokość kwoty przeznaczonej na wypłaty dla wspólników nie uczestniczących w spółce przekształconej, która nie może przekraczać 10% wartości bilansowej majątku spółki, 4) zakres praw przyznanych osobiście wspólnikom uczestniczącym w spółce przekształconej, jeżeli przyznanie takich praw jest przewidziane. 5) nazwiska i imiona członków zarządu spółki przekształconej, w przypadku przekształcenia w spółkę kapitałową, albo nazwiska i imiona wspólników prowadzących sprawy spółki i mających reprezentować spółkę przekształconą, w przypadku przekształcenia w spółkę osobową, 6) zgodę na brzmienie umowy albo statutu spółki przekształconej."}
{"id":"1996_465_564","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 564. §1. Spółka wezwie wspólników, w sposób przewidziany dla ich zawiadamiania, do złożenia w terminie miesiąca od dnia powzięcia uchwały o przekształceniu spółki, oświadczeń o uczestnictwie w spółce przekształconej. Nie dotyczy to wspólników, którzy złożyli takie oświadczenia w dniu powzięcia uchwały. §2. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności."}
{"id":"1996_465_565","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 565. §1. Wspólnikowi, który nie złożył oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej, przysługuje roszczenie o wypłatę kwoty odpowiadającej wartości jego udziałów albo akcji w spółce przekształcanej, zgodnie ze sprawozdaniem finansowym sporządzonym dla celów przekształcenia. Roszczenie to przedawnia się z upływem dwóch lat, licząc od dnia przekształcenia. §2. Spółka dokonuje wypłaty, o której mowa w § 1, nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia przekształcenia. Jeżeli roszczenie zostało zgłoszone po dniu przekształcenia, termin ten biegnie od dnia zgłoszenia roszczenia. §3. Przepisy § 1 i § 2 stosuje się odpowiednio do zwrotu przedmiotu wkładu niepieniężnego."}
{"id":"1996_465_566","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 566. §1. W przypadku, gdy wspólnik, o którym mowa w art. 565 § 1, ma zastrzeżenia do rzetelności wyceny wartości udziałów albo akcji, przyjętej w planie przekształcenia, może zgłosić, najpóźniej w dniu powzięcia uchwały o przekształceniu, żądanie ponownej wyceny wartości bilansowej jego udziałów albo akcji. §2. Jeżeli spółka nie uwzględni żądania, o którym mowa w § 1, w terminie dwóch miesięcy od dnia jego wniesienia, wspólnik ten ma prawo wnieść powództwo o ustalenie wartości jego udziałów albo akcji. Powództwo to nie stanowi przeszkody w rejestracji przekształcenia."}
{"id":"1996_465_567","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 567. §1. Do uchylenia uchwały o przekształceniu spółki osobowej bądź spółki kapitałowej albo stwierdzenia nieważności tej uchwały stosuje się odpowiednio przepisy art. 422-429. §2. Nie można zaskarżyć uchwały jedynie na podstawie, o której mowa w art. 566 § 1. §3. Powództwo o uchylenie uchwały albo stwierdzenie jej nieważności należy wnieść w terminie miesiąca od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie trzech miesięcy od dnia powzięcia uchwały."}
{"id":"1996_465_568","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 568. §1. Osoby działające za spółkę przekształcaną odpowiadają solidarnie wobec spółki, wspólników, akcjonariuszy oraz osób trzecich za szkody spowodowane naruszeniem prawa lub umowy albo statutu spółki przekształcanej, w trakcie jej przekształcania, chyba że nie ponoszą winy. §2. Biegły rewident odpowiada wobec spółki i wspólników spółki przekształcanej za szkody wyrządzone z jego winy. W przypadku, gdy biegłych jest kilku ich odpowiedzialność jest solidarna. §3. Roszczenia, o których mowa w § 1 i § 2, przedawniają się w okresie trzech lat licząc od dnia przekształcenia."}
{"id":"1996_465_569","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 569. Wniosek o wpis przekształcenia do rejestru wnoszą wszyscy członkowie zarządu albo wspólnicy mający prawo reprezentacji spółki przekształconej."}
{"id":"1996_465_57","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 57. §1. Każdy wspólnik ma prawo żądać wydania spółce korzyści, jakie osiągnął wspólnik naruszający zakaz konkurencji lub naprawienia wyrządzonej jej szkody. §2. Roszczenia, o których mowa w § 1, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, gdy wszyscy pozostali wspólnicy dowiedzieli się o naruszeniu zakazu, nie później jednak niż z upływem trzech lat. §3. Przepisy § 1 i § 2 nie ograniczają uprawnień wspólników, o których mowa w art. 63. Rozdział 4 Rozwiązanie spółki i wystąpienie wspólnika"}
{"id":"1996_465_570","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 570. Ogłoszenie o przekształceniu spółki jest dokonywane na wniosek zarządu spółki przekształconej albo wszystkich wspólników prowadzących sprawy spółki przekształconej. Rozdział 2 Przekształcenie spółki osobowej w spółkę kapitałową"}
{"id":"1996_465_571","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 571. Przekształcenie spółki osobowej w spółkę kapitałową następuje, jeżeli oprócz wymagań, o których mowa w rozdziale 1, za przekształceniem spółki osobowej w kapitałową wypowiedzieli się wszyscy wspólnicy, z tym, że w przypadku spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej wystarczy, jeżeli oprócz wszystkich komplementariuszy za przekształceniem wypowiedzą się komandytariusze bądź akcjonariusze reprezentujący co najmniej dwie trzecie sumy komandytowej bądź kapitału zakładowego, chyba że umowa albo statut przewiduje warunki surowsze."}
{"id":"1996_465_572","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 572. W przypadku przekształcenia spółki jawnej, w której wszyscy wspólnicy prowadzili sprawy spółki, nie stosuje się przepisów art. 557-561. Nie dotyczy to obowiązku przygotowania dokumentów, o których mowa w art. 558 § 2, oraz poddania wyceny aktywów i pasywów spółki badaniu biegłego rewidenta."}
{"id":"1996_465_573","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 573. §1. W przypadku przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę akcyjną przepisy art. 328-330 stosuje się odpowiednio. §2. Dokumenty akcji przekształconej spółki komandytowo-akcyjnej ulegają unieważnieniu z dniem przekształcenia."}
{"id":"1996_465_574","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 574. Wspólnicy przekształcanej spółki osobowej odpowiadają na dotychczasowych zasadach solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania spółki powstałe przed dniem przekształcenia przez okres trzech lat, licząc od tego dnia. Rozdział 3 Przekształcenie spółki kapitałowej w spółkę osobową."}
{"id":"1996_465_575","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 575. Przekształcenie spółki kapitałowej w spółkę osobową następuje, jeżeli oprócz wymagań, o których mowa w rozdziale 1, za przekształceniem spółki kapitałowej w spółkę osobową wypowiedzieli się wspólnicy reprezentujący co najmniej dwie trzecie kapitału zakładowego, chyba że umowa albo statut przewiduje surowsze warunki."}
{"id":"1996_465_576","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 576. §1. Uchwała o przekształceniu spółki kapitałowej w spółkę komandytową albo spółkę komandytowo-akcyjną wymaga, oprócz uzyskania wymaganej większości, zgody osób, które w spółce przekształconej mają być komplementariuszami, wyrażonej w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Pozostali wspólnicy spółki przekształcanej stają się komandytariuszami albo akcjonariuszami spółki przekształconej. §2. W przypadku przekształcenia spółki akcyjnej w spółkę komandytowo-akcyjną przepis art. 573 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Przekształcenie spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową."}
{"id":"1996_465_577","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 577. §1. Przekształcenie spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową następuje, jeżeli oprócz wymagań, o których mowa w rozdziale 1: 1) za przekształceniem spółki wypowiedzieli się wspólnicy reprezentujący co najmniej połowę kapitału zakładowego, większością trzech czwartych głosów, chyba że umowa albo statut przewiduje warunki surowsze, 2) spółka przekształcana ma zatwierdzone sprawozdania finansowe co najmniej za dwa ostatnie lata obrotowe, 3) przekształcana spółka akcyjna ma całkowicie pokryty kapitał zakładowy, 4) kapitał zakładowy spółki przekształcanej będzie nie mniejszy od kapitału zakładowego spółki przekształconej, §2. Jeżeli spółka przekształcana prowadziła działalność przez okres krótszy niż dwa lata, sprawozdanie finansowe, o którym mowa w § 1 pkt 2, powinno obejmować cały okres działalności spółki nie objęty rocznym sprawozdaniem finansowym."}
{"id":"1996_465_578","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 578. Dokumenty akcji przekształcanej spółki akcyjnej ulegają unieważnieniu z dniem przekształcenia."}
{"id":"1996_465_579","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 579. §1. Prawa i obowiązki wspólnika spółki przekształcanej, które nie są zgodne z przepisami ustawy o spółce przekształconej, wygasają z mocy prawa z dniem przekształcenia. §2. Wspólnik, którego prawa wygasają zgodnie z § 1, ma wobec spółki przekształconej roszczenie o uzyskanie stosownego wynagrodzenia. Wynagrodzenie to powinno być wypłacone nie później niż w terminie roku od dnia przekształcenia, chyba że uprawniony i spółka postanowią inaczej. §3. Wspólnik, który był zobowiązany wobec spółki przekształcanej do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, może się zwolnić od tego obowiązku wobec spółki przekształconej za zapłatą stosownego wynagrodzenia. §4. Przepisu art. 415 § 3 nie stosuje się."}
{"id":"1996_465_58","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 58. Rozwiązanie spółki powodują: 1) przyczyny przewidziane w umowie spółki, 2) jednomyślna uchwała wszystkich wspólników, 3) ogłoszenie upadłości spółki, 4) śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości, 5) wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika, 6) prawomocne orzeczenie sądu."}
{"id":"1996_465_580","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 580. Posiadacze obligacji zamiennych, obligacji z prawem pierwszeństwa lub innych obligacji uprawniających do świadczeń niepieniężnych w przekształcanej spółce akcyjnej, mają w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością prawa co najmniej równoważne z tymi, które im przysługiwały dotychczas. Nie wyklucza to zmiany bądź wygaśnięcia tych uprawnień w drodze umowy między uprawnionym a spółką przekształconą. Rozdział 5 Przekształcenie spółki osobowej w inną spółkę osobową."}
{"id":"1996_465_581","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 581. Przekształcenie spółki osobowej w inną spółkę osobową następuje, jeżeli oprócz wymagań, o których mowa w rozdziale 1, za przekształceniem spółki wypowiedzieli się wszyscy wspólnicy."}
{"id":"1996_465_582","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 582. W przypadku przekształcenia spółki jawnej albo spółki partnerskiej, w której wszyscy wspólnicy prowadzili sprawy spółki, nie stosuje się przepisów art. 557561. Nie dotyczy to obowiązku przygotowania dokumentów wymienionych w art. 558 § 2 pkt 1 i 2."}
{"id":"1996_465_583","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 583. §1. W przypadku śmierci wspólnika spółki jawnej jego spadkobierca może żądać przekształcenia tej spółki w spółkę komandytową i przyznania statusu komandytariusza. Spółka powinna uwzględnić żądanie spadkobiercy zmarłego wspólnika, chyba że pozostali wspólnicy podejmą uchwałę o rozwiązaniu spółki. §2. Żądanie spadkobiercy zmarłego wspólnika uważa się również za uwzględnione, gdy pozostali wspólnicy powzięli uchwałę o przekształceniu spółki jawnej w spółkę komandytowo-akcyjną, przyznając temu spadkobiercy status akcjonariusza tej spółki. §3. Spółka uwzględniając żądanie spadkobiercy zmarłego wspólnika powinna wykonać obowiązki, o których mowa w art. 557-561. §4. Spadkobierca może zgłosić żądanie w terminie sześciu miesięcy, licząc od dnia stwierdzenia nabycia spadku. §5. Jeżeli w terminie, o którym mowa w § 4, spadkobierca uzyska status komandytariusza lub akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej albo w tym czasie spółka zostanie rozwiązana, odpowiada on za zobowiązania spółki dotychczas powstałe jedynie według przepisów prawa spadkowego."}
{"id":"1996_465_584","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 584. Wspólnicy spółki przekształcanej odpowiadają za zobowiązania spółki powstałe przed dniem przekształcenia na dotychczasowych zasadach przez okres trzech lat, licząc od tego dnia. Tytuł V Przepisy karne"}
{"id":"1996_465_585","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 585. §1. Kto, biorąc udział w tworzeniu spółki handlowej lub będąc członkiem jej zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej albo likwidatorem, działa na jej szkodę - podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywnie. §2. Tej samej karze podlega, kto osobę wymienioną w § 1, nakłania do działania na szkodę spółki lub udziela jej pomocy do popełnienia tego przestępstwa."}
{"id":"1996_465_586","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 586. Kto, będąc członkiem zarządu spółki albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość spółki handlowej pomimo powstania warunków, uzasadniających według przepisów upadłość spółki - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1996_465_587","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 587. §1. Kto przy wykonywaniu obowiązków wymienionych w tytule III ogłasza dane nieprawdziwe albo przedstawia je organom spółki, władzom państwowym lub osobie powołanej do rewizji - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. §2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1996_465_588","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 588. Kto, będąc członkiem zarządu albo likwidatorem, dopuszcza do nabycia przez spółkę handlową własnych udziałów lub akcji albo do brania ich w zastaw - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 6 miesięcy."}
{"id":"1996_465_589","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 589. Kto, będąc członkiem zarządu albo likwidatorem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, dopuszcza do wydania przez spółkę dokumentów imiennych, na okaziciela lub dokumentów na zlecenie na udziały lub prawa do zysków w spółce - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 6 miesięcy."}
{"id":"1996_465_59","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 59. Spółkę uważa się za przedłużoną na czas nieoznaczony w przypadku, gdy pomimo istnienia przyczyn rozwiązania, przewidzianych w umowie, prowadzi ona swoją działalność za zgodą wszystkich wspólników."}
{"id":"1996_465_590","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 590. Kto w celu umożliwienia bezprawnego głosowania na walnym zgromadzeniu lub bezprawnego wykonywania praw mniejszości: 1) wystawia fałszywe zaświadczenie o złożeniu akcji, uprawniającej do głosowania, 2) użycza innemu akcji, która nie uprawnia jej właściciela do głosowania - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1996_465_591","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 591. Kto przy głosowaniu na walnym zgromadzeniu lub wykonywaniu praw mniejszości posługuje się: 1) fałszywym zaświadczeniem o złożeniu akcji, uprawniającej do głosowania, 2) cudzą akcją bez zgody właściciela, 3) cudzą akcją, która nie uprawnia jej właściciela do głosowania - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1996_465_592","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 592. Członek zarządu, który dopuszcza do wydania akcji: 1) niedostatecznie opłaconych, 2) przed zarejestrowaniem spółki, 3) w przypadku podwyższenia kapitału akcyjnego - przed zarejestrowaniem podwyższenia - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1996_465_593","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 593. Sprawy o przestępstwa, wymienione w art. 585-592, należą do właściwości sądów rejonowych."}
{"id":"1996_465_594","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 594. §1. Kto, będąc członkiem zarządu spółki handlowej, wbrew obowiązkowi dopuszcza do tego, że zarząd: 1) nie składa sądowi rejestrowemu listy wspólników, 2) nie prowadzi księgi udziałów zgodnie z przepisami art. 188 § 1 albo nie prowadzi księgi akcyjnej zgodnie z przepisami art. 341 § 1, 3) nie zwołuje zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, 4) odmawia wyjaśnień osobie powołanej do rewizji lub nie dopuszcza jej do pełnienia obowiązków, 5) nie przedstawia sądowi rejestrowemu wniosku o wyznaczenie biegłych rewidentów, 6) nie ogłasza wzmianki o złożeniu opinii przez biegłego rewidenta w sądzie rejestrowym zgodnie z przepisem art. 312 § 7 - podlega grzywnie do 20 000 złotych. §2. Kto, będąc członkiem zarządu, dopuszcza do tego, że spółka przez czas dłuższy niż trzy miesiące wbrew prawu lub umowie pozostaje bez rady nadzorczej w należytym składzie - podlega grzywnie w tej samej wysokości. §3. Przepisy § 1 i § 2 stosuje się odpowiednio do likwidatorów. §4. Grzywnę nakłada sąd rejestrowy."}
{"id":"1996_465_595","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 595. §1. Kto, będąc członkiem zarządu spółki handlowej, dopuszcza do tego, że pisma i zamówienia handlowe, o których mowa w art. 206 § 1 i art. 374 § 1, nie zawierają danych określonych w tych przepisach - podlega grzywnie do 10 000 złotych. §2. Przepisy art. 594 § 3 i § 4 stosuje się odpowiednio. Tytuł VI Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i przepisy końcowe Dział I Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1996_465_596","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 596. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770, Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w § 2 wyrazy \"spółki jawnej i spółki komandytowej\" zastępuje się wyrazami \"spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej oraz komandytowoakcyjnej\"; 2) w art. 4 w § 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w stosunku do spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej oraz komandytowo-akcyjnej - każdy ze wspólników, partnerów lub akcjonariuszy,\", b) w pkt 4 wyrazy \"spółki jawnej oraz spółki komandytowej\" zastępuje się wyrazami \"spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej oraz komandytowoakcyjnej\"."}
{"id":"1996_465_597","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 597. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234 z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 39, poz. 439) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 133 § 2a po wyrazie \"przedsiębiorców\" dodaje się wyrazy \"i wspólników spółek handlowych\"; 2) dodaje się art. 7781 w brzmieniu: \"Art. 7781. Tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przeciwko spółce jawnej, spółce partnerskiej, spółce komandytowej lub spółce komandytowoakcyjnej sąd nadaje klauzulę wykonalności przeciwko wspólnikowi ponoszącemu odpowiedzialność całym majątkiem za zobowiązania spółki, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna.\"."}
{"id":"1996_465_598","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 598. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 7, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4a w ust. 1 wyrazy ,,w spółce jawnej lub cywilnej '' zastępuje się wyrazami ,,w spółce cywilnej, jawnej lub partnerskiej\"; 2) w art. 24 w ust. 3 wyrazy ,,spółki jawne i komandytowe,'' zastępuje się wyrazami ,,spółki jawne, partnerskie lub komandytowe,\"."}
{"id":"1996_465_599","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 599. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 545) w art. 8 w ust. 1 wyrazy ,,w spółce jawnej lub cywilnej\" zastępuje się wyrazami ,,w spółce cywilnej, jawnej lub partnerskiej\"."}
{"id":"1996_465_6","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 6. §1. Spółka dominująca ma obowiązek zawiadomić spółkę kapitałową zależną o powstaniu stosunku dominacji w terminie dwóch tygodni od dnia powstania tego stosunku, pod rygorem zawieszenia wykonywania prawa głosu z akcji albo udziałów spółki dominującej reprezentujących więcej niż 33% kapitału zakładowego spółki zależnej. §2. Nabycie lub wykonywanie praw z akcji albo udziałów przez spółkę albo spółdzielnię zależną uważa się za nabycie albo wykonywanie praw przez spółkę dominującą. §3. Uchwała zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, powzięta z naruszeniem § 1 jest nieważna, chyba że spełnia wymogi kworum oraz większości głosów bez uwzględnienia głosów nieważnych. §4. Akcjonariusz, wspólnik, członek zarządu albo rady nadzorczej spółki kapitałowej może żądać, aby spółka handlowa, która jest wspólnikiem albo akcjonariuszem w tej spółce udzieliła informacji, czy pozostaje ona w stosunku dominacji lub zależności wobec określonej spółki handlowej albo spółdzielni będącej wspólnikiem albo akcjonariuszem w tej samej spółce kapitałowej. Uprawniony może żądać również ujawnienia liczby akcji lub głosów albo liczby udziałów lub głosów, jakie spółka handlowa posiada w spółce kapitałowej, o której mowa w zdaniu pierwszym, w tym także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie porozumień z innymi osobami. Żądanie udzielenia informacji oraz odpowiedzi powinny być złożone na piśmie. §5. Odpowiedzi na pytania określone w § 4 należy udzielić uprawnionemu oraz właściwej spółce kapitałowej w terminie dziesięciu dni od dnia otrzymania żądania. Do dnia udzielenia odpowiedzi zobowiązana spółka handlowa nie może wykonywać praw z akcji albo udziałów w spółce kapitałowej, o której mowa w § 4 zdanie pierwsze, chyba że udzieliła odpowiedzi w terminie. §6. Przepisy § 1, 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio w razie ustania stosunku zależności. Obowiązki określone w tych przepisach spoczywają na spółce, która przestała być spółką dominującą. §7. Przepisy § 1-6 nie naruszają przepisów odrębnych ustaw dotyczących obowiązku zawiadomienia o nabyciu akcji, udziałów lub o uzyskaniu pozycji dominującej w spółce handlowej albo spółdzielni. W razie zbiegu przepisów, które nie mogą być stosowane łącznie, stosuje się przepisy tej ustawy, która przewiduje surowsze obowiązki lub sankcje."}
{"id":"1996_465_60","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 60. §1. Jeżeli umowa spółki stanowi, że prawa jakie miał zmarły wspólnik, służą wszystkim spadkobiercom wspólnie, a nie zawiera w tym względzie szczególnych postanowień, wówczas do wykonywania tych praw spadkobiercy powinni wskazać spółce jedną osobę. Czynności dokonane przez pozostałych wspólników przed takim wskazaniem wiążą spadkobierców wspólnika. §2. Przeciwne postanowienia umowy są nieważne."}
{"id":"1996_465_600","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 600. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551) w art. 4 w § 3 wyrazy \"spółki cywilnej\" zastępuje się wyrazami \"spółki cywilnej lub partnerskiej\"."}
{"id":"1996_465_601","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 601. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) w art. 36 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W spółkach akcyjnych tworzy się kapitał (fundusz) rezerwowy w wysokości: 1) kwoty odpowiadającej wartości nabytych przez spółkę akcyjną akcji własnych według ceny nabycia tych akcji, 2) kwoty równej wysokości obniżenia kapitału zakładowego spółki akcyjnej, w przypadkach określonych w art. 360 § 2 ustawy - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr .... poz. ...); kwota ta powinna być równa łącznej wartości nominalnej umorzonych akcji.\"."}
{"id":"1996_465_602","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 602. W ustawie z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz.U. Nr 121, poz. 592 oraz z 1996 r. Nr 102, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"jawne\" dodaje się wyrazy \" , spółki partnerskie\"; 2) w art. 17 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"jawnych\" dodaje się wyrazy \" , spółkach partnerskich\"."}
{"id":"1996_465_603","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 603. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. Nr 83, poz. 420 i Nr 118, poz. 574, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 1 po wyrazie \"prawną\" dodaje się wyrazy \"a także spółki komandytowo-akcyjne\"; 2) skreśla się art. 21."}
{"id":"1996_465_604","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 604. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 1996 r. Nr 91, poz. 410, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 25a w ust. 1 wyrazy \"w formie spółki prawa cywilnego\" zastępuje się wyrazami \"w formie spółki cywilnej lub partnerskiej\"."}
{"id":"1996_465_605","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 605. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 27 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie \"cywilnej\" dodaje się przecinek, a wyrazy \"albo jawnej\" zastępuje się wyrazami \"jawnej lub partnerskiej\"."}
{"id":"1996_465_606","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 606. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 50a w ust. 1 wyrazy \"spółki prawa cywilnego\" zastępuje się wyrazami \"spółki cywilnej lub partnerskiej\"."}
{"id":"1996_465_607","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 607. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 9 wyrazy \"art. 343 § 3, art. 365 i art. 464 § 3 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 331 § 3, art. 366 i art. 515 ustawy z dnia ... Kodeks spółek handlowych (Dz.U. ..., poz. ...)\"; 2) w art. 11 w ust. 1 wyrazy \"art. 399 § 2 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 406 § 2 Kodeksu spółek handlowych\"; 3) w art. 46 w ust. 4 wyrazy \"art. 460 § 2 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 476 § 3 Kodeksu spółek handlowych\"; 4) w art. 76 w ust. 1 wyrazy \"art. 322 § 2 w związku z art. 438 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 438 Kodeksu spółek handlowych\"; 5) w art. 86 w ust. 3 wyrazy \"art. 394 § 1 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 400 § 1 Kodeksu spółek handlowych\"; 6) w art. 107 w ust. 4 wyrazy \"art. 395 § 1 i § 3 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 401 § 1 i § 3 ustawy z dnia ... Kodeks spółek handlowych (Dz.U. ..., poz. ...)\"."}
{"id":"1996_465_608","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 608. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 93 otrzymuje brzmienie: \"Art. 93. §1. Jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, osoba prawna powstała w wyniku: 1) przekształcenia innej osoby prawnej, 2) połączenia się osób prawnych - wstępuje we wszelkie, przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształconej osoby prawnej albo każdej z łączących się osób prawnych. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do osoby prawnej, która przejęła cały majątek innej osoby prawnej (innych osób prawnych). §3. Jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, spółka kapitałowa powstała w wyniku połączenia spółek osobowych lub spółek osobowych i kapitałowych wstępuje we wszelkie, przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek. §4. Jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej: 1) spółka nie mająca osobowości prawnej powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (przedsiębiorcy), innej spółki nie mającej osobowości prawnej lub spółki kapitałowej, 2) spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia spółki nie mającej osobowości prawnej - wstępuje we wszelkie, przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształconego podmiotu. §5. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio również do spółki nie mającej osobowości prawnej, do której przystąpiła inna spółka nie mająca osobowości prawnej lub przedsiębiorca będący osobą fizyczną. §6. Jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, w przewidziane przepisami prawa podatkowego uprawnienia osoby prawnej wykreślonej z właściwego rejestru na skutek jej podziału: 1) wstępują osoby prawne powstałe w wyniku podziału \" w zakresie uprawnień majątkowych, 2) wstępuje wskazana w akcie o podziale jedna z nowo utworzonych osób prawnych \" w zakresie uprawnień niemajątkowych. §7. Przepisy § 1-6 stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji administracyjnych wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.\"; 2) w art. 94 wyrazy \"art. 93 § 1 i 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 93 § 1 i 7\"; 3) w art. 115 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej, nie będący akcjonariuszem, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki.\"; 4) w art. 116 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej i spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, chyba że członek zarządu wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające upadłości (postępowanie układowe) albo że nie zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz nie wszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, bądź też wskaże on mienie, z którego egzekucja jest możliwa.\"."}
{"id":"1996_465_609","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 609. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. \" Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 2 wyrazy \"art. 178 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 177 Kodeksu spółek handlowych\"; 2) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. §1. Bank w formie spółki akcyjnej może być utworzony na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego. §2. Do utworzenia i działalności banku, o którym mowa w § 1, stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych w zakresie, w jakim nie pozostają one w sprzeczności z przepisami ustawy.\"; 3) w art. 47 wyrazy \"Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"Kodeksu spółek handlowych\", a wyrazy \"art. 313 i art. 347\" zastępuje się wyrazami \"art. 312 i art. 336\"; 4) w art. 115 w ust. 2 wyrazy \"art. 378 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 387 Kodeksu spółek handlowych\"; 5) w art. 144 w ust. 4 wyrazy \"art. 414 i art. 415 Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"art. 422 i art. 424 Kodeksu spółek handlowych\". Dział II Przepisy przejściowe"}
{"id":"1996_465_61","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 61. §1. Jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego. §2. Spółkę zawartą na czas życia wspólnika, uważa się za zawartą na czas nieoznaczony. §3. Wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym wspólnikom albo wspólnikowi uprawnionemu do reprezentowania spółki."}
{"id":"1996_465_610","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 610. Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc przepisy dotyczące spraw w niej unormowanych, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_611","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 611. Pozostają w mocy przepisy szczególne dotyczące: 1) narodowych funduszy inwestycyjnych, 2) spółek prowadzących działalność bankową, 3) spółek prowadzących giełdy albo rynki pozagiełdowe, 4) spółek prowadzących domy maklerskie, 5) Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A., 6) spółek prowadzących działalność ubezpieczeniową, 7) towarzystw funduszy inwestycyjnych, 8) towarzystw emerytalnych, 9) spółek publicznej radiofonii i telewizji, 10) spółek powstałych w wyniku komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, 11) innych spółek handlowych uregulowanych w odrębnych ustawach."}
{"id":"1996_465_612","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 612. Do stosunków prawnych w zakresie spółek handlowych istniejących w dniu wejścia w życie ustawy stosuje się jej przepisy, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_613","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 613. §1. Uprawnienia wspólników i akcjonariuszy spółek handlowych, nabyte przed dniem wejścia w życie ustawy, pozostają w mocy. §2. Treść uprawnień, o których mowa w § 1 podlega przepisom dotychczasowym. §3. Do zmiany treści i rozporządzeń uprawnieniami wspólników oraz akcjonariuszy dokonanych po wejściu w życie ustawy stosuje się jej przepisy."}
{"id":"1996_465_614","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 614. §1. Przepisy art. 613 stosuje się odpowiednio do świadectw założycielskich i akcji użytkowych. §2. Świadectwa założycielskie wygasają najpóźniej z upływem dziesięciu lat od chwili wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_465_615","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 615. §1. Z dniem wejścia w życie ustawy do obowiązków członków organów spółek kapitałowych stosuje się jej przepisy. §2. Termin wygaśnięcia mandatu członka organu spółki kapitałowej, który rozpoczął się przed wejściem w życie ustawy, ocenia się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1996_465_616","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 616. Do spraw o wpis do rejestru spółki jawnej, spółki komandytowej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, wszczętych i nie zakończonych do dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej."}
{"id":"1996_465_617","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 617. Do łączenia i przekształcenia spółek kapitałowych, w przypadku powzięcia odpowiedniej uchwały przez zgromadzenie wspólników (walne zgromadzenie) przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe; jednakże skutki prawne połączenia lub przekształcenia, wpisanego do rejestru po wejściu ustawy w życie, ocenia się według jej przepisów."}
{"id":"1996_465_618","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 618. Przepisy art. 494 § 2 i art. 531 § 2 stosuje się do koncesji, zezwoleń oraz ulg przyznanych po dniu wejścia w życie ustawy, chyba że przepisy dotychczasowe przewidywały przejście takich uprawnień na spółkę przejmującą lub na spółkę nowo zawiązaną."}
{"id":"1996_465_619","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 619. Do uchwał wspólników oraz uchwał organów spółek kapitałowych powziętych przed dniem wejścia ustawy w życie stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_465_62","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 62. §1. W czasie trwania spółki wierzyciel wspólnika może uzyskać zajęcie tylko tych praw służących wspólnikowi z tytułu udziału w spółce, którymi wspólnikowi wolno rozporządzać. §2. Jeżeli w ciągu ostatnich sześciu miesięcy przeprowadzono bezskutecznie egzekucję z ruchomości wspólnika, wówczas jego wierzyciel, który na podstawie tytułu egzekucyjnego uzyskał zajęcie roszczeń, służących wspólnikowi w przypadku jego wystąpienia lub rozwiązania spółki, może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego, nawet gdy umowa spółki była zawarta na czas oznaczony. Jeżeli umowa spółki przewiduje krótszy termin wypowiedzenia, wierzyciel może skorzystać z terminu umownego. §3. Przeciwne postanowienia umowy są nieważne."}
{"id":"1996_465_620","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 620. §1. Do oceny skutków zdarzeń prawnych stosuje się przepisy obowiązujące w dniu, w którym zdarzenia te nastąpiły. §2. Z dniem wejścia w życie ustawy do oceny skutków: 1) utworzenia spółki w organizacji wskutek zawarcia umowy spółki kapitałowej, 2) zdarzeń będących podstawą orzeczenia sądu rejestrowego o rozwiązaniu spółki kapitałowej, zgodnie z art. 21, stosuje się przepisy ustawy."}
{"id":"1996_465_621","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 621. Do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy a według przepisów Kodeksu handlowego w tym dniu jeszcze nie przedawnionych, stosuje się przepisy ustawy dotyczące przedawnienia z następującymi ograniczeniami: 1) początek, zawieszenie i przerwanie biegu przedawnienia ocenia się według przepisów Kodeksu handlowego, za okres przed dniem wejścia w życie ustawy, 2) jeżeli termin przedawnienia według przepisów ustawy jest krótszy niż według przepisów Kodeksu handlowego, bieg przedawnienia rozpoczyna się z dniem wejścia w życie ustawy; jeżeli jednak przedawnienie rozpoczęte przed dniem wejścia w życie ustawy nastąpiłoby przy uwzględnieniu terminu przedawnienia określonego w Kodeksie handlowym wcześniej, przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu."}
{"id":"1996_465_622","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 622. Do spraw wszczętych przed sądami powszechnymi lub sądami polubownymi w zakresie spółek handlowych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_465_623","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 623. §1. W terminie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy spółki handlowe istniejące w dniu wejścia w życie ustawy, dostosują postanowienia swoich umów, aktów założycielskich lub statutów do jej przepisów. §2. Przepis § 1 nie dotyczy postanowień umów spółek i statutów będących podstawą ustanowienia uprawnień, o których mowa w art. 613 § 1. §3. W przypadku naruszenia przepisu § 1 sąd rejestrowy może z urzędu lub na wniosek osoby mającej interes prawny wezwać spółkę do usunięcia naruszenia w terminie nie dłuższym niż sześć miesięcy. Jeżeli spółka nie uczyni zadość wezwaniu, sąd może także z urzędu wydać postanowienie o rozwiązaniu spółki."}
{"id":"1996_465_624","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 624. §1. W terminie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o których mowa w art. 612, dokonają podwyższenia kapitału zakładowego co najmniej do wysokości 25 000 złotych oraz spełnią wymogi dotyczące minimalnej wartości udziału określone w art. 154 § 2. Najpóźniej w terminie pięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy spółki te dostosują wysokość kapitału zakładowego do wymagań określonych w art. 154 § 1. §2. W terminie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy spółki akcyjne, o których mowa w art. 612, dokonają podwyższenia kapitału zakładowego co najmniej do wysokości 250 000 złotych. Najpóźniej w terminie pięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy spółki te dostosują wysokość kapitału zakładowego do wymagań określonych w art. 308 § 1. §3. Do spółek kapitałowych w organizacji zgłoszonych do sądu rejestrowego przed dniem ogłoszenia ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy dotyczące minimalnej wysokości kapitału zakładowego i wartości nominalnej akcji lub udziału. Do spółek tych stosuje się przepisy § 1 i § 2. §4. W przypadku, gdy spółka kapitałowa nie spełniła wymogów przewidzianych w § 1 lub § 2, przepisy art. 623 § 3 stosuje się odpowiednio. Ponadto akcjonariusze lub wspólnicy takiej spółki nie mogą pobierać dywidendy, ani innych świadczeń od spółki do czasu spełnienia wymogów określonych w § 13. Nie dotyczy to udziału w majątku spółki w przypadku jej rozwiązania lub likwidacji."}
{"id":"1996_465_625","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 625. §1. W okresie do dnia 31 grudnia 2004 r. statuty spółek zawiązywanych po wejściu w życie ustawy, w których akcjonariuszem jest Skarb Państwa, mogą przewidywać uprzywilejowanie akcji Skarbu Państwa co do głosu w wyższym stopniu niż określony w art. 352; nie można jednak przyznać Skarbowi Państwa więcej niż pięć głosów na jedną akcję. §2. Przepisy § 1 tracą moc najpóźniej z dniem, w którym Rzeczpospolita Polska stanie się członkiem Unii Europejskiej. §3. Do uprawnień Skarbu Państwa w spółkach akcyjnych nabytych zgodnie z § 1 stosuje się art. 613."}
{"id":"1996_465_626","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 626. Określone w art. 26 § 3 prawo i obowiązek wspólnika dokonania zgłoszenia spółki do rejestru dotyczą również wspólników spółki cywilnej prowadzącej w dniu wejścia w życie ustawy przedsiębiorstwo w większym rozmiarze przez okres co najmniej dwóch kolejnych lat obrotowych."}
{"id":"1996_465_627","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 627. §1. W przypadku naruszenia przepisu art. 626, po upływie roku od dnia wejścia w życie ustawy, wspólnik podlega grzywnie do 20 000 złotych. §2. Grzywnę nakłada sąd rejestrowy."}
{"id":"1996_465_628","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 628. W razie wątpliwości, czy mają być stosowane przepisy dotychczasowe czy przepisy ustawy, należy stosować przepisy ustawy."}
{"id":"1996_465_629","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 629. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy, bądź rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Przepisy wprowadzające Kodeks handlowy, uchylone przepisem art. 631, albo odsyłają ogólnie do przepisów Kodeksu handlowego o spółkach jawnych, spółkach komandytowych, spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółkach akcyjnych, stosuje się w tym zakresie właściwe przepisy ustawy."}
{"id":"1996_465_63","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 63. §1. Każdy wspólnik może z ważnych powodów żądać rozwiązania spółki przez sąd. §2. Jeżeli jednak ważny powód zachodzi po stronie jednego ze wspólników, sąd może na wniosek pozostałych wspólników orzec o wyłączeniu tego wspólnika ze spółki. §3. Przeciwne postanowienia umowy są nieważne."}
{"id":"1996_465_630","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 630. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na dotyczące rejestru handlowego, firmy lub prokury przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej, uchylonego przepisem art. 631 pkt 1, albo odsyłają ogólnie do przepisów o rejestrze handlowym, firmie lub prokurze, stosuje się w tym zakresie przepis art. 632. Dział III Przepisy końcowe"}
{"id":"1996_465_631","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 631. Z uwzględnieniem przepisu art. 632 ustawy, tracą moc: 1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. \" Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 57, poz. 502, z 1946 Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 96, poz. 478, 1996 r. Nr 6, poz. 43 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554); 2) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Przepisy wprowadzające Kodeks handlowy (Dz. U. Nr 57, poz. 503, z 1945 r. Nr 40, poz. 224, z 1946 r. Nr 31, poz. 197 i Nr 60, poz. 329, z 1947 r. Nr 5, poz. 20, z 1961 r. Nr 58, poz. 319 i z 1964 r. Nr 16, poz. 94)."}
{"id":"1996_465_632","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 632. Do czasu wydania przepisów dotyczących firmy i prokury pozostają w mocy przepisy o firmie i prokurze zawarte w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej, określonym w art. 631 pkt 1, z uwzględnieniem zmian przewidzianych w ustawie."}
{"id":"1996_465_633","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 633. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1996_465_64","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 64. §1. Pomimo śmierci lub ogłoszenia upadłości wspólnika oraz pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią. §2. Uzgodnienie takie powinno w przypadku śmierci lub ogłoszenia upadłości nastąpić niezwłocznie, a w przypadku wypowiedzenia, przed upływem terminu wypowiedzenia. W przeciwnym razie spadkobierca, syndyk lub wspólnik, który wypowiedział umowę spółki, a także jego wierzyciel, mogą domagać się przeprowadzenia likwidacji."}
{"id":"1996_465_65","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 65. §1. W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. §2. Jako dzień bilansowy przyjąć należy: 1) w przypadku wypowiedzenia - ostatni dzień roku obrotowego, w którym upłynął termin wypowiedzenia, 2) w przypadku śmierci wspólnika lub ogłoszenia upadłości - dzień śmierci albo dzień ogłoszenia upadłości, 3) w przypadku wyłączenia wspólnika na mocy prawomocnego orzeczenia sądu dzień wniesienia pozwu. §3. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze. §4. Jeżeli udział kapitałowy wspólnika występującego albo spadkobiercy wspólnika przy rozliczeniu wykazuje wartość ujemną, jest on obowiązany wyrównać spółce przypadającą na niego brakującą wartość. §5. Wspólnik występujący albo spadkobierca wspólnika uczestniczą w zysku i stracie ze spraw jeszcze niezakończonych; nie mają oni jednak wpływu na ich prowadzenie. Mogą jednak żądać wyjaśnień, rachunków oraz podziału zysku i straty z końcem każdego roku obrotowego."}
{"id":"1996_465_66","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 66. Jeżeli w spółce, składającej się z dwóch wspólników, po stronie jednego z nich zaistnieje powód rozwiązania spółki, sąd może przyznać drugiemu wspólnikowi prawo do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z art. 65. Rozdział 5 Likwidacja"}
{"id":"1996_465_67","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 67. §1. W przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. §2. W przypadku wypowiedzenia umowy spółki przez wierzyciela wspólnika lub ogłoszenia upadłości wspólnika porozumienie w sprawie zakończenia działalności spółki po zaistnieniu powodu rozwiązania spółki wymaga zgody odpowiednio wierzyciela lub syndyka."}
{"id":"1996_465_68","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 68. W okresie likwidacji do spółki stosuje się przepisy dotyczące stosunków wewnętrznych i zewnętrznych spółki, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej lub z celu likwidacji wynika co innego."}
{"id":"1996_465_69","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 69. W okresie likwidacji zakaz konkurencji obowiązuje tylko osoby będące likwidatorami."}
{"id":"1996_465_7","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 7. §1. W przypadku zawarcia między spółką dominującą a spółką zależną umowy przewidującej zarządzanie spółką zależną lub przekazywanie zysku przez taką spółkę, złożeniu do akt rejestrowych spółki zależnej podlega wyciąg z umowy zawierający postanowienia, które określają zakres odpowiedzialności spółki dominującej za szkodę wyrządzoną spółce zależnej z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy oraz zakres odpowiedzialności spółki dominującej za zobowiązania spółki zależnej wobec jej wierzycieli. §2. Ujawnieniu podlega także okoliczność, że umowa nie reguluje lub wyłącza odpowiedzialność spółki dominującej, o której mowa w § 1. §3. Zgłoszenia do sądu rejestrowego okoliczności wymagających ujawnienia zgodnie z § 1 i § 2 dokonuje zarząd spółki dominującej lub spółki zależnej, albo wspólnik prowadzący sprawy spółki dominującej lub spółki zależnej. Niezgłoszenie okoliczności wymagających ujawnienia w terminie trzech tygodni od dnia zawarcia umowy powoduje nieważność postanowień ograniczających lub wyłączających odpowiedzialność spółki dominującej wobec spółki zależnej lub jej wierzycieli. Dział II Spółki osobowe"}
{"id":"1996_465_70","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 70. §1. Likwidatorami są wszyscy wspólnicy. Wspólnicy mogą powołać na likwidatorów tylko niektórych spośród siebie, jak również osoby spoza swego grona. Uchwała wymaga jednomyślności, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §2. Na miejsce wspólnika upadłego wchodzi syndyk."}
{"id":"1996_465_71","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 71. §1. Sąd rejestrowy może, z ważnych powodów, na wniosek wspólnika lub innej osoby mającej interes prawny, ustanowić likwidatorami tylko niektórych spośród wspólników, jak również inne osoby. §2. Przeciwne postanowienia umowy są nieważne."}
{"id":"1996_465_72","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 72. Likwidator może być odwołany tylko w drodze jednomyślnej uchwały wspólników."}
{"id":"1996_465_73","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 73. §1. Z ważnych powodów sąd rejestrowy może na wniosek wspólnika lub osoby mającej interes prawny odwołać likwidatora. §2. Likwidatora ustanowionego przez sąd, tylko sąd może odwołać. §3. Przeciwne postanowienia umowy są nieważne."}
{"id":"1996_465_74","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 74. §1. Do sądu rejestrowego należy zgłosić: otwarcie likwidacji, nazwiska i imiona likwidatorów oraz ich adresy, sposób reprezentowania spółki przez likwidatorów i wszelkie w tym zakresie zmiany, nawet gdyby nie nastąpiła żadna zmiana w dotychczasowej reprezentacji spółki. Każdy likwidator ma prawo i obowiązek dokonania zgłoszenia. §2. Do zgłoszenia, o którym mowa w § 1, należy dołączyć złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów likwidatorów. §3. Wpis likwidatorów ustanowionych przez sąd i wykreślenie likwidatorów odwołanych przez sąd następuje z urzędu. §4. Likwidację prowadzi się pod firmą spółki z dodaniem oznaczenia \"w likwidacji\"."}
{"id":"1996_465_75","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 75. W przypadku, gdy jest kilku likwidatorów są oni upoważnieni do reprezentowania spółki łącznie, chyba że wspólnicy lub sąd powołujący likwidatorów postanowili inaczej."}
{"id":"1996_465_76","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 76. W sprawach, w których wymagana jest uchwała likwidatorów rozstrzyga większość głosów, chyba że wspólnicy lub sąd powołujący likwidatorów postanowili inaczej."}
{"id":"1996_465_77","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 77. §1. Likwidatorzy powinni zakończyć bieżące interesy spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki. Nowe interesy mogą być podejmowane tylko w przypadku, gdy jest to niezbędne do ukończenia spraw w toku. §2. W stosunkach wewnętrznych likwidatorzy są obowiązani stosować się do uchwał wspólników. Likwidatorzy ustanowieni przez sąd powinni stosować się do jednomyślnych uchwał powziętych przez wspólników oraz przez osoby mające interes prawny, które spowodowały ich ustanowienie."}
{"id":"1996_465_78","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 78. §1. W granicach swoich kompetencji, określonych w art. 77 § 1, likwidatorzy mają prawo prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania. Ograniczenie ich kompetencji nie ma skutku wobec osób trzecich. §2. Wobec osób trzecich działających w dobrej wierze czynności podjęte przez likwidatorów uważa się za czynności likwidacyjne."}
{"id":"1996_465_79","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 79. §1. Otwarcie likwidacji powoduje wygaśnięcie prokury. §2. W okresie likwidacji nie może być ustanowiona prokura."}
{"id":"1996_465_8","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 8. §1. Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. §2. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą."}
{"id":"1996_465_80","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 80. Za zobowiązania spółki zaciągnięte w okresie likwidacji spadkobiercy wspólnika odpowiadają według przepisów o odpowiedzialności za długi spadkowe."}
{"id":"1996_465_81","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 81. §1. Likwidatorzy sporządzają bilans na dzień rozpoczęcia i zakończenia likwidacji. §2. W przypadku, gdy likwidacja trwa dłużej niż rok sprawozdanie finansowe należy sporządzić na dzień kończący każdy rok obrotowy."}
{"id":"1996_465_82","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 82. §1. Z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. §2. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. §3. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze."}
{"id":"1996_465_83","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 83. Jeżeli majątek spółki nie wystarcza na spłatę udziałów i długów, niedobór dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy, a w ich braku w stosunku, w jakim wspólnicy uczestniczą w stracie. W przypadku niewypłacalności jednego ze wspólników, przypadającą na niego część niedoboru dzieli się między pozostałych wspólników w takim samym stosunku."}
{"id":"1996_465_84","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 84. §1. Likwidatorzy powinni zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o wykreślenie spółki z rejestru. W przypadku rozwiązania spółki bez przeprowadzenia likwidacji, obowiązek złożenia wniosku ciąży na wspólnikach. §2. Rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru. §3. Księgi i dokumenty rozwiązanej spółki należy oddać na przechowanie wspólnikowi lub osobie trzeciej na okres nie krótszy niż pięć lat. W przypadku braku zgody wspólnika lub osoby trzeciej, przechowawcę wyznacza sąd rejestrowy. §4. Wspólnicy i osoby mające interes prawny mają prawo przeglądać księgi i dokumenty."}
{"id":"1996_465_85","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 85. §1. W przypadku ogłoszenia upadłości spółki jej rozwiązanie następuje po ukończeniu postępowania upadłościowego; wniosek o wykreślenie spółki z rejestru składa syndyk. §2. Przepisu § 1 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie kończy się układem lub zostaje z innych przyczyn uchylone albo umorzone. Dział II Spółka partnerska Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1996_465_86","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 86. §1. Spółką partnerską jest spółka osobowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. §2. Spółka może być zawiązana w celu wykonywania więcej niż jednego wolnego zawodu, chyba że odrębna ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_87","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 87. §1. Partnerami w spółce mogą być wyłącznie osoby fizyczne, uprawnione do wykonywania wolnych zawodów, określonych w art. 88 lub w odrębnej ustawie. §2. Wykonywanie wolnego zawodu w spółce może być uzależnione od spełnienia dodatkowych wymagań przewidzianych w odrębnej ustawie."}
{"id":"1996_465_88","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 88. Partnerami w spółce mogą być osoby uprawnione do wykonywania następujących zawodów: adwokata, aptekarza, architekta, biegłego rewidenta, brokera ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, księgowego, lekarza, lekarza stomatologa, lekarza weterynarza, notariusza, pielęgniarki, położnej, radcy prawnego, rzecznika patentowego, rzeczoznawcy majątkowego i tłumacza przysięgłego."}
{"id":"1996_465_89","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 89. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki partnerskiej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_9","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 9. Zmiana postanowień umowy spółki wymaga zgody wszystkich wspólników, chyba że umowa stanowi inaczej."}
{"id":"1996_465_90","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 90. §1. Firma spółki partnerskiej powinna zawierać nazwisko co najmniej jednego partnera, dodatkowe oznaczenie \"i partner\" bądź \"i partnerzy\" albo \"spółka partnerska\" oraz określenie wolnego zawodu wykonywanego w spółce. §2. Dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu \"sp.p.\". §3. Firmy z oznaczeniem \"i partner\" bądź \"i partnerzy\" albo \"spółka partnerska\" oraz skrótu \"sp.p.\" może używać tylko spółka partnerska."}
{"id":"1996_465_91","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 91. Umowa spółki partnerskiej powinna zawierać: 1) określenie wolnego zawodu wykonywanego przez partnerów w ramach spółki, 2) przedmiot działalności spółki, 3) nazwiska i imiona partnerów, którzy ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, w przypadku przewidzianym w art. 95 § 2, 4) w przypadku, gdy spółkę reprezentują tylko niektórzy partnerzy, nazwiska i imiona tych partnerów, 5) firmę i siedzibę spółki, 6) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, 7) określenie wkładów wnoszonych przez każdego partnera i ich wartość."}
{"id":"1996_465_92","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 92. Umowa spółki partnerskiej powinna być zawarta w formie aktu notarialnego."}
{"id":"1996_465_93","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 93. §1. Zgłoszenie spółki partnerskiej do sądu rejestrowego powinno zawierać: 1) firmę, siedzibę, adres spółki, nazwiska i imiona partnerów oraz ich adresy albo adresy do doręczeń, 2) określenie wolnego zawodu wykonywanego przez partnerów w ramach spółki, 3) przedmiot działalności spółki, 4) nazwiska i imiona partnerów, którzy są uprawnieni do reprezentowania spółki; nie dotyczy to przypadku, gdy umowa spółki nie przewiduje ograniczeń prawa reprezentacji przez partnerów, 5) nazwiska i imiona prokurentów lub osób powołanych w skład zarządu, 6) nazwiska i imiona partnerów, którzy ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, w przypadku przewidzianym w art. 95 § 2. §2. Do zgłoszenia spółki partnerskiej do sądu rejestrowego należy dołączyć dokumenty potwierdzające uprawnienia każdego partnera do wykonywania wolnego zawodu. § 3. Wszelkie zmiany danych wymienionych w § 1 powinny zostać zgłoszone sądowi rejestrowemu."}
{"id":"1996_465_94","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 94. Spółka partnerska powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Rozdział 2 Stosunek do osób trzecich Zarząd spółki"}
{"id":"1996_465_95","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 95. §1. Partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce, jak również za zobowiązania spółki będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, które podlegały kierownictwu innego partnera przy świadczeniu usług związanych z przedmiotem działalności spółki. §2. Umowa spółki może przewidywać, że jeden albo większa liczba partnerów godzą się na ponoszenie odpowiedzialności tak jak wspólnik spółki jawnej."}
{"id":"1996_465_96","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 96. §1. Każdy partner ma prawo reprezentować spółkę samodzielnie, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. §2. Pozbawienie partnera prawa reprezentowania spółki może nastąpić tylko z ważnych powodów uchwałą powziętą większością trzech czwartych głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich ogólnej liczby partnerów. Umowa spółki może przewidywać surowsze wymogi powzięcia uchwały. §3. Pozbawienie partnera prawa reprezentowania spółki na podstawie § 2 staje się skuteczne z chwilą wpisu do rejestru."}
{"id":"1996_465_97","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 97. §1. Umowa spółki partnerskiej może przewidywać, że prowadzenie spraw i reprezentowanie spółki powierza się zarządowi. Przepisów art. 96 nie stosuje się. §2. Do zarządu powołanego zgodnie z § 1 stosuje się odpowiednio przepisy art. 201-211 i art. 293-300. Rozdział 3 Rozwiązanie spółki"}
{"id":"1996_465_98","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 98. § 1. Rozwiązanie spółki powodują: 1) przyczyny przewidziane w umowie spółki, 2) jednomyślna uchwała wszystkich partnerów, 3) ogłoszenie upadłości spółki, 4) utrata przez wszystkich partnerów prawa do wykonywania wolnego zawodu, 5) prawomocne orzeczenie sądu. §2. W przypadku, gdy w spółce pozostaje jeden partner lub gdy tylko jeden partner posiada uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu związanego z przedmiotem działalności spółki, spółka ulega rozwiązaniu najpóźniej z upływem roku od dnia zaistnienia któregokolwiek z tych zdarzeń."}
{"id":"1996_465_99","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Przepisy wspólne","text":"Art. 99. Przepisy art. 59-62 i art. 64-66 stosuje się w przypadku: 1) śmierci partnera, 2) ogłoszenia upadłości partnera, 3) wypowiedzenia umowy spółki przez partnera lub wierzyciela partnera."}
{"id":"1996_474_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady: 1) udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, 2) udziału społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska, 3) postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko."}
{"id":"1996_474_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wyszukiwanie i przeglądanie w siedzibie organu dokumentów wyszczególnionych w publicznie dostępnym wykazie jest bezpłatne. 2. Za wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów lub danych oraz ich przesyłanie organ administracji publicznej pobiera opłatę w wysokości odzwierciedlającej związane z tym uzasadnione koszty. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat oraz współczynniki różnicujące wysokość opłat za wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów lub danych oraz ich przesyłanie, biorąc pod uwagę, iż opłaty te nie powinny stanowić przeszkody w dostępie do informacji, a także określi sposób uiszczania opłat."}
{"id":"1996_474_11","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Przepisy art. 5-10 stosuje się odpowiednio do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie przez inne podmioty, gdy są one z mocy prawa lub na podstawie porozumień powołane do załatwiania zadań publicznych dotyczących środowiska i jego ochrony. Rozdział 3 Udział społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska"}
{"id":"1996_474_12","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Każdy ma prawo składania uwag i wniosków w postępowaniu, którego przedmiotem jest przyjęcie dokumentów, o których mowa w art. 19, lub wydanie decyzji, o których mowa w art. 25."}
{"id":"1996_474_13","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Przed wydaniem decyzji wymagających udziału społeczeństwa organ administracji publicznej właściwy do ich wydania, wszczynając postępowanie: 1) podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie wniosku o wydanie decyzji oraz o możliwości składania uwag i wniosków w terminie 21 dni od daty podania do publicznej wiadomości, wskazując jednocześnie miejsce ich składania, 2) może przeprowadzić rozprawę administracyjną otwartą dla społeczeństwa, 3) rozpatruje zgłoszone uwagi i wnioski. 2. Organ administracji publicznej, właściwy do wydania decyzji, podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie decyzji wymagających udziału społeczeństwa, w trybie określonym w niniejszym rozdziale. 3. Podanie do publicznej wiadomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, następuje w drodze zamieszczenia informacji na tablicy ogłoszeń w siedzibie organu właściwego w sprawie oraz poprzez obwieszczenia w pobliżu miejsca planowanego przedsięwzięcia, a gdy siedziba właściwego organu mieści się na terenie gminy innej niż gmina właściwa miejscowo ze względu na przedmiot ogłoszenia - także przez ogłoszenie w prasie lub w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości lub miejscowościach właściwych ze względu na przedmiot ogłoszenia. 4. Podanie do publicznej wiadomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, powinno nastąpić także poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej organu właściwego do wydania decyzji, jeśli organ ten prowadzi taką stronę."}
{"id":"1996_474_14","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Organizacje społeczne, które powołując się na miejsce i przedmiot statutowych celów swego działania zgłoszą chęć uczestniczenia w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, uczestniczą w nim na prawach strony; art. 31 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Organizacji społecznej na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu służy zażalenie."}
{"id":"1996_474_15","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organ administracji publicznej właściwy do opracowania dokumentów, o których mowa w art. 19, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa poprzedzającego ich przyjęcie; przepisy art. 13 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Do dokumentów, o których mowa w ust. 1, załącza się informacje o zgłoszonych uwagach, wnioskach oraz sposobie ich wykorzystania."}
{"id":"1996_474_16","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Do postępowań wymagających udziału społeczeństwa przepisy art. 6 i 7 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_474_17","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Do uwag i wniosków zgłaszanych w postępowaniu z udziałem społeczeństwa przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczących skarg i wniosków nie stosuje się."}
{"id":"1996_474_18","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Przepisów art. 12-17 nie stosuje się w przypadku przedsięwzięcia podejmowanego na terenach lub w obiektach budowlanych albo ich częściach, niezbędnych dla celów obronności lub bezpieczeństwa państwa, będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz ministrom właściwym do spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych, dostępnych wyłącznie dla osób uprawnionych. Rozdział 4 Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko realizacji planów i programów"}
{"id":"1996_474_19","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagają: 1) projekt koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, projekty planów zagospodarowania przestrzennego oraz projekty strategii rozwoju regionalnego, 2) projekty polityk, strategii, planów lub programów dotyczących przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu, których opracowywanie przez centralne lub wojewódzkie organy administracji publicznej przewidziane jest w ustawach. 2. Przeprowadzenie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagane jest też w przypadku wprowadzania zmian do przyjętych dokumentów, o których mowa w ust. 1. 3. Organy administracji publicznej opracowujące projekty dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, lub wprowadzające zmiany do tych dokumentów mogą, w porozumieniu z właściwymi organami, o których mowa w art. 24, odstąpić od przeprowadzenia określonego w niniejszym rozdziale postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, gdy uznają - biorąc pod uwagę w szczególności charakter działań przewidzianych w tych dokumentach oraz rodzaj i skalę oddziaływania na środowisko, a także cechy obszaru objętego tym oddziaływaniem - iż realizacja tych dokumentów nie spowoduje znaczącego oddziaływania na środowisko."}
{"id":"1996_474_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) zanieczyszczeniu - rozumie się przez to wprowadzane, w rezultacie działalności człowieka, do powietrza, wody lub ziemi, bezpośrednio lub pośrednio: a) substancje, b) energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne, które są szkodliwe dla zdrowia człowieka lub jakości środowiska, powodują szkodę w dobrach materialnych oraz dobrach kultury, pogarszają walory estetyczne środowiska lub kolidują z innymi dozwolonymi sposobami korzystania ze środowiska, 2) oddziaływaniu na środowisko - rozumie się przez to oddziaływanie na środowisko oraz oddziaływanie na zdrowie ludzi, 3) przedsięwzięciu - rozumie się przez to inwestycje budowlane lub inne ingerencje w środowisko, polegające na przekształceniu lub zmianie sposobu użytkowania terenu, w tym również na wydobywaniu zasobów naturalnych, wymagające decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3."}
{"id":"1996_474_20","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, sporządza prognozę oddziaływania na środowisko. 2. Prognoza oddziaływania na środowisko, o której mowa w ust. 1, powinna: 1) zawierać informacje o zawartości, głównych celach projektowanego dokumentu oraz jego powiązaniach z innymi dokumentami, 2) określać, analizować i oceniać istniejący stan środowiska oraz potencjalne zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji projektowanego dokumentu, 3) określać, analizować i oceniać stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem, 4) określać, analizować i oceniać istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów chronionych, 5) określać, analizować i oceniać cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym albo krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas przygotowywania dokumentu, 6) określać, analizować i oceniać przewidywane znaczące oddziaływania na środowisko, 7) przedstawiać rozwiązania mające na celu zapobieganie, zmniejszanie lub kompensowanie szkodliwych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji projektowanego dokumentu, 8) przedstawiać rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru, w tym także wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, 9) zawierać informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy, 10) zawierać informacje o przewidywanych metodach analizy realizacji projektowanego dokumentu, 11) zawierać informacje o potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko, 12) zawierać streszczenie sporządzone w języku niespecjalistycznym. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, kierując się wymaganiami, o których mowa w ust. 2, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko, dotycząca projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"1996_474_21","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, uzgadnia z organem, o którym mowa w art. 24, zakres i stopień szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko. 2. Obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do sporządzania prognoz oddziaływania na środowisko projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"1996_474_22","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, poddaje go, wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, postępowaniu, o którym mowa w art. 12-17, oraz opiniowaniu przez organ, o którym mowa w art. 24. 2. Zasady wnoszenia uwag i wniosków oraz opiniowania projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego określają przepisy o zagospodarowaniu przestrzennym."}
{"id":"1996_474_23","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Organ administracji publicznej opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, bierze pod uwagę ustalenia zawarte w prognozie oddziaływania na środowisko, opinię organu, o którym mowa w art. 24, oraz rozpatruje uwagi i wnioski zgłoszone w postępowaniu, o którym mowa w art. 12-17."}
{"id":"1996_474_24","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Organem administracji publicznej właściwym do uzgadniania zakresu i szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko oraz opiniowania projektów dokumentów lub zmian do przyjętych już dokumentów, o których mowa w art. 19 ust. 1, jest: 1) minister właściwy do spraw środowiska oraz Główny Inspektor Sanitarny jeżeli postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza centralny organ administracji publicznej, 2) wojewoda - jeżeli postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza wojewódzki organ administracji publicznej. Rozdział 5 Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanych przedsięwzięć"}
{"id":"1996_474_25","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wydanie decyzji w sprawie planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko wymaga, z zastrzeżeniem ust. 5, przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko stanowi część postępowania zmierzającego do wydania decyzji, o których mowa w ust. 3, i wymaga udziału organu, o którym mowa w art. 37. 3. Decyzją, o której mowa w ust. 1, jest: 1) decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - wydawana na podstawie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, 2) decyzja o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego oraz decyzja o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części - wydawana na podstawie przepisów Prawa budowlanego, 3) koncesja na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, na wydobywanie kopalin ze złóż, na bezzbiornikowe magazynowanie substancji w górotworze oraz składowanie odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych, na poszukiwanie i wydobywanie surowców mineralnych znajdujących się w odpadach powstałych po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin - wydawana na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego, 4) pozwolenie wodnoprawne w zakresie: a) wykonywania urządzeń wodnych, b) poboru wód podziemnych, c) rolniczego wykorzystania ścieków - wydawane na podstawie przepisów Prawa wodnego, 5) decyzja ustalająca warunki prowadzenia robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości przyrodniczej, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych i tarlisk ryb - wydawana na podstawie przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska, 6) decyzja zatwierdzająca projekt scalania lub wymiany gruntów - wydawana na podstawie przepisów o scalaniu i wymianie gruntów rolnych i leśnych, 7) decyzja o zmianie lasu na użytek rolny - wydawana na podstawie przepisów o lasach, 8) decyzja o ustaleniu lokalizacji autostrady - wydawana na podstawie przepisów o autostradach płatnych - oraz decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi ekspresowej, jeżeli przepisy ustawy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, gdy decyzje te dotyczą odcinków, które we wskazaniach lokalizacyjnych zostały wskazane jako newralgiczne z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych. 4. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza się także przed udzieleniem wskazań lokalizacyjnych autostrady oraz drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi. 5. Przepisy dotyczące decyzji, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio do wskazań lokalizacyjnych udzielanych na mocy przepisów o autostradach płatnych; przepisy dotyczące organów właściwych do wydania tych decyzji stosuje się do organu właściwego do udzielania wskazań lokalizacyjnych. 6. Postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko nie przeprowadza się, jeżeli: 1) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest zależne od uzyskania decyzji wymienionej w ust. 3 pkt 4, 2) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 4, jest uzależnione od wydania decyzji wymienionej w ust. 3 pkt 5, i postępowanie to zostało przeprowadzone przed wydaniem tej decyzji. 7. Decyzje, o których mowa w ust. 3, wymagają uzasadnienia. 8. Uzasadnienie decyzji, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, powinno zawierać informacje o sposobie wykorzystania uwag i wniosków zgłoszonych w sposób określony w art. 12-17 oraz informacje dotyczące konieczności wykonania analizy porealizacyjnej, o której mowa w art. 35."}
{"id":"1996_474_26","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określa się, analizuje oraz ocenia: 1) bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na: a) środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, b) dobra materialne, c) dobra kultury, d) wzajemne oddziaływanie między czynnikami, o których mowa w lit. a)-c), e) dostępność do złóż kopalin, 2) możliwości oraz sposoby zapobiegania i zmniejszania negatywnego oddziaływania na środowisko, 3) wymagany zakres monitoringu."}
{"id":"1996_474_27","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza organ administracji publicznej właściwy do wydania decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3. 2. Decyzję, o której mowa w art. 25 ust. 3, wydaje się, z zastrzeżeniem ust. 3, po uzgodnieniu z właściwymi organami, o których mowa w art. 37. 3. W sprawach, o których mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, do przeprowadzenia uzgodnienia z właściwymi organami, o których mowa w art. 37, jest obowiązany wnioskodawca; uzgodnienie następuje w drodze decyzji."}
{"id":"1996_474_28","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wnioskodawca, przed wystąpieniem o wydanie decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-8, oraz wskazań lokalizacyjnych, o których mowa w art. 25 ust. 4, może zwrócić się z zapytaniem do organu właściwego do wydania decyzji o określenie zakresu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla przedsięwzięć, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1. 2. Do zapytania, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć informacje o planowanym przedsięwzięciu, zawierające w szczególności dane o: 1) rodzaju, skali i usytuowaniu przedsięwzięcia, 2) powierzchni zajmowanego terenu lub obiektu budowlanego i poprzednich formach ich użytkowania, 3) rodzaju technologii, 4) ewentualnych wariantach przedsięwzięcia, 5) przewidywanej ilości wykorzystywanych surowców, wody i energii, 6) przedsięwzięciach chroniących środowisko, 7) rodzajach i przewidywanej ilości zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska przy zastosowaniu przedsięwzięć chroniących środowisko. 3. Organ, określając zakres raportu, uwzględnia wymagania, o których mowa w art. 31 ust. 1 i 5, w stopniu uzasadnionym rodzajem i usytuowaniem przedsięwzięcia oraz skalą jego oddziaływania na środowisko. 4. Postanowienie ustalające zakres raportu wydaje się po zasięgnięciu opinii właściwych organów, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 i ust. 2."}
{"id":"1996_474_29","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3, wnioskodawca dołącza raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. 2. W postępowaniu dotyczącym przedsięwzięć określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2 do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-7, załącza się informacje zawierające dane określone w art. 28 ust. 2. 3. W postępowaniu o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt scalania lub wymiany gruntów rolnych i leśnych raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko sporządza organ prowadzący postępowanie."}
{"id":"1996_474_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy wprowadzających wymóg uzgadniania i opiniowania nie stosuje się, jeżeli organ przeprowadzający postępowanie w zakresie oceny oddziaływania na środowisko jest jednocześnie organem, z którym należy uzgodnić bądź którego opinii należy zasięgnąć. Rozdział 2 Dostęp do informacji"}
{"id":"1996_474_30","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymagają: 1) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, 2) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek jest ustalony na podstawie ust. 2. 2. Obowiązek sporządzenia raportu dla planowanego przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stwierdza, po zasięgnięciu opinii organu, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, w drodze postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-7, określając jednocześnie zakres raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko; właściwy organ uwzględnia łącznie szczegółowe kryteria określone w ust. 4 pkt 3 i ocenia potrzebę sporządzenia raportu dla przedsięwzięć określonych w ust. 4 pkt 2. 3. Jeżeli w postępowaniu w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu stwierdzono obowiązek sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, raport powinien być sporządzony także w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę dotyczącym tego samego przedsięwzięcia. 4. Rada Ministrów, uwzględniając potencjalne oddziaływanie na środowisko przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1, w drodze rozporządzenia, określi: 1) rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko wymagających sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, 2) rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzenia raportu może być wymagany, 3) szczegółowe kryteria związane z kwalifikowaniem przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko do sporządzenia raportu, takie jak rodzaj, usytuowanie przedsięwzięcia oraz rodzaj i skala jego potencjalnego oddziaływania na środowisko, kwalifikujące to przedsięwzięcie do sporządzenia raportu."}
{"id":"1996_474_31","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać: 1) opis planowanego przedsięwzięcia, a w szczególności: a) charakterystykę całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania terenu w fazie budowy i eksploatacji, b) główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych, c) przewidywane rodzaje i ilości zanieczyszczeń, wynikające z funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia, 2) opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko, 3) opis analizowanych wariantów planowanego przedsięwzięcia, w tym wariantu: a) polegającego na niepodejmowaniu przedsięwzięcia, b) najkorzystniejszego dla środowiska, wraz z uzasadnieniem ich wyboru, 4) określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych wariantów, w tym również w razie wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia środowiska, a także potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko, 5) uzasadnienie wybranego przez wnioskodawcę wariantu, ze wskazaniem jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na ludzi, faunę, florę, glebę, wodę, powietrze, klimat, dobra materialne, dobra kultury, krajobraz oraz wzajemne oddziaływanie między tymi elementami, 6) opis potencjalnie znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływania na środowisko, wynikające z: a) istnienia przedsięwzięcia, b) użytkowania zasobów naturalnych, c) zanieczyszczenia, oraz opis metod prognozowania zastosowanych przez wnioskodawcę, 7) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, zmniejszanie lub kompensowanie szkodliwych oddziaływań na środowisko, 8) porównanie proponowanych rozwiązań technologicznych z innymi dostępnymi rozwiązaniami stosowanymi w praktyce krajowej lub światowej z punktu widzenia czystszej produkcji, w razie, gdy planowane przedsięwzięcie jest związane z użyciem maszyn lub innych urządzeń technicznych, 9) wskazanie, czy dla przedsięwzięcia konieczne jest ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania w rozumieniu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska, oraz określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich, 10) przedstawienie zagadnień w formie graficznej, 11) analizę możliwych konfliktów społecznych związanych z planowanym przedsięwzięciem, 12) przedstawienie propozycji monitoringu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na etapie budowy i eksploatacji, 13) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, jakie napotkano opracowując raport, 14) streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w raporcie, 15) nazwisko osoby lub osób sporządzających raport, 16) źródła informacji stanowiące podstawę do sporządzenia raportu. 2. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien uwzględniać oddziaływanie przedsięwzięcia na etapach jego realizacji, eksploatacji oraz likwidacji. 3. Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, sporządzany w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, powinien: 1) zawierać informacje, o których mowa w ust. 1, ze szczegółowością i dokładnością odpowiednio do posiadanych danych wynikających z projektu budowlanego i innych informacji uzyskanych po wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy ustawy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, 2) określać stopień i sposób uwzględnienia wymagań dotyczących ochrony środowiska, zawartych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz innych decyzjach administracyjnych dotyczących ochrony środowiska. 4. Zakres raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko określony w postępowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględnia się w postępowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla tego samego przedsięwzięcia. 5. Raport oddziaływania na środowisko, sporządzony przed udzieleniem wskazań lokalizacyjnych wydawanych na podstawie przepisów o autostradach płatnych, oprócz informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, powinien wskazywać także propozycję określenia odcinków newralgicznych z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konflików społecznych, dla których na etapie decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 6. Minister właściwy do spraw środowiska oraz minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, biorąc pod uwagę konieczność identyfikacji istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanej autostrady albo drogi ekspresowej zasobów przyrodniczych i dóbr kultury oraz ustalenia wpływu na te zasoby i dobra określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakie powinien spełniać raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych będą miały zastosowanie do tej drogi. 7. Raport, o którym mowa w ust. 6, w zakresie, w jakim dotyczy on zidentyfikowania istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania autostrady albo drogi ekspresowej dóbr kultury oraz ustalenia wpływu na te dobra, sporządza biegły z listy rzeczoznawców ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego."}
{"id":"1996_474_32","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3, poddaje raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko postępowaniu, o którym mowa w art. 12-17."}
{"id":"1996_474_33","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych organ właściwy do udzielenia wskazań lokalizacyjnych na podstawie przepisów o autostradach płatnych wskazuje w nich odcinki newralgiczne, dla których na etapie wydawania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko."}
{"id":"1996_474_34","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko wynika zasadność realizacji przedsięwzięcia w wariancie innym niż wnioskowany, organ administracji publicznej, za zgodą wnioskodawcy, wskazuje w decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1 i 3-8, wariant dopuszczony do realizacji, lub w razie braku zgody wnioskodawcy - umarza postępowanie."}
{"id":"1996_474_35","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Organ administracji publicznej może: 1) decyzją, o której mowa w art. 25 ust. 3, nałożyć obowiązki dotyczące zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, 2) decyzją, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, dla przedsięwzięć, dla których sporządza się raport oddziaływania na środowisko, nałożyć na wnioskodawcę obowiązek przedłożenia analizy porealizacyjnej, określając zakres oraz termin jej przedłożenia. 2. W analizie porealizacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dokonuje się porównania ustaleń zawartych w raporcie oddziaływania na środowisko i w decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, z rzeczywistym oddziaływaniem przedsięwzięcia na środowisko i działaniami podjętymi dla jego zminimalizowania."}
{"id":"1996_474_36","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Decyzja, o której mowa w art. 25 ust. 3, podjęta z naruszeniem wymagań określonych w art. 12-17, art. 25 ust. 2, art. 38, 43 i 46 jest nieważna."}
{"id":"1996_474_37","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Organem właściwym do uzgadniania przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1, 2 i 4-8, oraz wydawania opinii odpowiednio w sprawie obowiązku sporządzania raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko lub jego zakresu jest: 1) właściwy wojewoda - w odniesieniu do przedsięwzięć, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, 2) starosta oraz powiatowy inspektor sanitarny - w odniesieniu do przedsięwzięć, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2. 2. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w art. 25 ust. 4 i 5, jest minister właściwy do spraw środowiska oraz Główny Inspektor Sanitarny. Rozdział 6 Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko"}
{"id":"1996_474_38","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W przypadku potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko, pochodzącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek: 1) realizacji planowanych przedsięwzięć objętych decyzjami, o których mowa w art. 25 ust. 3, 2) realizacji projektów polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, przeprowadza się postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko. 2. Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko przeprowadza się także gdy potencjalne oddziaływanie pochodzące spoza granic Rzeczypospolitej Polskiej mogłoby ujawnić się na jej terytorium."}
{"id":"1996_474_39","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w przypadku stwierdzenia potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko na skutek realizacji planowanego przedsięwzięcia: 1) wydaje postanowienie o przeprowadzeniu postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko, w którym określa obowiązek sporządzenia przez wnioskodawcę dokumentacji niezbędnej do przeprowadzenia tego postępowania w języku państwa, na terytorium którego może oddziaływać przedsięwzięcie, oraz zakres tej dokumentacji, 2) niezwłocznie informuje ministra właściwego do spraw środowiska o potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko planowanego przedsięwzięcia i przekazuje dokumentację potrzebną do podjęcia działań, o których mowa w art. 40. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje zażalenie."}
{"id":"1996_474_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Każdy ma prawo do informacji o środowisku i jego ochronie na warunkach określonych ustawą."}
{"id":"1996_474_40","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu informacji o potencjalnym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko planowanego przedsięwzięcia, niezwłocznie powiadamia o tym państwo, na terytorium którego przedsięwzięcie to może oddziaływać oraz proponuje termin na odpowiedź, czy państwo to jest zainteresowane uczestnictwem w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Minister właściwy do spraw środowiska załącza do powiadomienia dane, o których mowa w art. 28 ust. 2."}
{"id":"1996_474_41","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Jeżeli państwo, o którym mowa w art. 40 ust. 1, powiadomi, iż jest zainteresowane uczestnictwem w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z organem administracji publicznej przeprowadzającym postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, uzgadnia z tym państwem terminy etapów postępowania."}
{"id":"1996_474_42","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, przekazuje go niezwłocznie państwu uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko prowadzi, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw środowiska, konsultacje z państwem, na terytorium którego może oddziaływać, w sprawie środków eliminowania lub zmniejszania transgranicznego oddziaływania na środowisko. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może przejąć prowadzenie konsultacji, o których mowa w ust. 2, jeżeli uzna to za celowe ze względu na wagę lub zawiłość sprawy. 4. W konsultacjach, o których mowa w ust. 2, uczestniczy minister właściwy do spraw środowiska, a w konsultacjach, o których mowa w ust. 3, uczestniczy organ administracji publicznej przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko."}
{"id":"1996_474_43","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Uwagi i wnioski złożone przez państwo uczestniczące w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko oraz wyniki konsultacji, o których mowa w art. 42, rozpatruje się przy wydawaniu decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3, oraz przy wydawaniu postanowienia w sprawie ustalenia zakresu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. 2. Wydanie decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3, nie powinno nastąpić przed zakończeniem postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko."}
{"id":"1996_474_44","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje państwu uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko decyzje, o których mowa w art. 25 ust. 3."}
{"id":"1996_474_45","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, po otrzymaniu dokumentów zawierających informacje o przedsięwzięciu podejmowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej mogącym mieć oddziaływanie na środowisko na jej terytorium, niezwłocznie przekazuje je wojewodzie właściwemu ze względu na obszar potencjalnego transgranicznego oddziaływania na środowisko. 2. Wojewoda, w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla analizy oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, wykłada do wglądu w języku polskim dokumenty, o których mowa w ust. 1; przepis art. 13 ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio. 3. Wojewoda przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska projekt stanowiska dotyczącego przedsięwzięcia mogącego oddziaływać na środowisko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Minister właściwy do spraw środowiska powiadamia państwo podejmujące przedsięwzięcie o potencjalnym oddziaływaniu na środowisko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o stanowisku dotyczącym tego przedsięwzięcia."}
{"id":"1996_474_46","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio w przypadku uchylenia, zmiany oraz stwierdzenia nieważności decyzji, o których mowa w art. 25 ust. 3."}
{"id":"1996_474_47","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Do postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko projektów polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, których realizacja może spowodować transgraniczne oddziaływanie na środowisko, przepisy art. 40-45 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_474_48","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Do postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko przepisy art. 6 i 7 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_474_49","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się, o ile umowy międzynarodowe nie przewidują innego trybu postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko. Rozdział 7 Komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko"}
{"id":"1996_474_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Organy administracji publicznej są obowiązane udostępniać każdemu informacje o środowisku i jego ochronie znajdujące się w ich posiadaniu. 2. Udostępnieniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają: 1) wnioski o wydanie decyzji, o których mowa w pkt 2 lit. a - d, pkt 3 lit. a i b, pkt 4, pkt 5 lit. a i b oraz pkt 8, 2) z zakresu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska: a) decyzje ustalające rodzaj i ilość substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, b) decyzje o dopuszczalnym poziomie hałasu przenikającego do środowiska, c) zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, d) zezwolenia na zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części, e) wykazy rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza, f) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty kar pieniężnych za naruszanie wymagań ochrony środowiska, polegające na: - przekroczeniu co do rodzaju lub ilości substancji dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza, określonych decyzją właściwego organu, - przekroczeniu dopuszczalnego poziomu hałasu, określonego decyzją właściwego organu, g) decyzje o wymiarze kar pieniężnych za naruszenie wymagań ochrony środowiska, polegające na: - zniszczeniu terenów zieleni lub drzew i krzewów, powodowanym niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności, - usuwaniu drzew i krzewów bez zezwolenia, 3) z zakresu przepisów o odpadach: a) zezwolenia na wytwarzanie odpadów, b) zezwolenia na usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych, c) dokumenty sporządzane na potrzeby ewidencji odpadów, d) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty kar pieniężnych za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nie wyznaczonym lub niezgodnie z wymaganiami określonymi w decyzji o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, 4) z zakresu przepisów o utrzymaniu czystości i porządku w gminach zezwolenia na prowadzenie działalności polegającej na usuwaniu, wykorzystywaniu lub unieszkodliwianiu odpadów komunalnych, 5) z zakresu przepisów Prawa wodnego: a) pozwolenia wodnoprawne na pobór wód, b) pozwolenia wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, c) wykazy ilości pobranej wody oraz ilości, rodzaju i przeciętnego składu ścieków wprowadzonych do wód lub do ziemi, d) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności i rozłożeniu na raty kar pieniężnych za wprowadzenie do wód lub do ziemi ścieków nieodpowiadających wymaganym warunkom, e) decyzje o karach pieniężnych za pobór wody w ilości większej niż ustalona w pozwoleniu wodnoprawnym oraz za piętrzenie wody wyższe od dozwolonego, 6) projekty polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 19 ust. 1 przed skierowaniem ich do postępowania, o którym mowa w art. 1217 oraz uzyskaniem opinii organu, o którym mowa w art. 24, 7) polityki, strategie, plany lub programy, o których mowa w art. 19 ust. 1, 8) decyzje, o których mowa w art. 25 ust. 3, 9) postanowienia, o których mowa w art. 30 ust. 2, 10) wskazania lokalizacyjne, o których mowa w art. 25 ust. 4, 11) raporty oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, 12) analizy porealizacyjne, 13) dokumentacje mierniczo-geologiczne zlikwidowanych zakładów górniczych, 14) wyniki prac badawczych i studialnych z zakresu ochrony środowiska. 3. Udostępnianiu, o którym mowa w ust. 1, podlegają także inne informacje w postaci dokumentów, danych gromadzonych w szczególności w formie pisemnej, wizualnej, fonicznej i baz danych na innych nośnikach dotyczące: 1) stanu elementów przyrodniczych środowiska i ich wzajemnego oddziaływania, 2) zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska oraz działań i środków wpływających lub mogących wpływać negatywnie na środowisko, 3) wpływu stanu środowiska na zdrowie i warunki życia ludzi oraz na dobra kultury, 4) działań oraz środków, w szczególności administracyjnych i ekonomicznych, mających na celu ochronę środowiska, 5) planów, programów oraz analiz finansowych związanych z podejmowaniem rozstrzygnięć istotnych dla ochrony środowiska, 6) raportów bezpieczeństwa i planów operacyjno-ratowniczych, o których mowa w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska. 4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, udostępnia się na pisemny wniosek, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Informację nie wymagającą wyszukiwania, która może być przekazana w formie ustnej, udostępnia się bez pisemnego wniosku. 6. Organy administracji publicznej właściwe w sprawach, o których mowa w ust. 2, są obowiązane do prowadzenia publicznie dostępnych wykazów danych o tych dokumentach oraz mogą zamieszczać w tych wykazach dane o dokumentach, o których mowa w ust. 3. 7. Publicznie dostępne wykazy dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 11 i 12, prowadzą także organy administracji publicznej właściwe do prowadzenia postępowania, w ramach którego lub w wyniku którego, sporządzane są te dokumenty. 8. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór publicznie dostępnego wykazu zawierającego w szczególności nazwy zamieszczanych w nim dokumentów, miejsca i daty ich wydania, miejsca przechowywania oraz zastrzeżenia dotyczące udostępniania informacji."}
{"id":"1996_474_50","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Tworzy się Krajową Komisję do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko, zwaną dalej \"Krajową Komisją\" jako organ opiniodawczo-doradczy ministra właściwego do spraw środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. 2. Przewodniczącego Krajowej Komisji, zastępców przewodniczącego, sekretarza i członków Krajowej Komisji w liczbie od 40 do 60 osób powołuje minister właściwy do spraw środowiska spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji społecznych, których statutowym celem jest ochrona środowiska. 3. Do zadań Krajowej Komisji należy w szczególności: 1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez ministra właściwego do spraw środowiska w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy, 2) monitorowanie funkcjonowania systemu ocen oddziaływania na środowisko oraz przedstawianie opinii i wniosków, w tym dotyczących rozwoju metodologii i programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, 3) wydawanie opinii w sprawach projektów aktów prawnych dotyczących systemu ocen oddziaływania na środowisko, 4) współpraca z komisjami, o których mowa w art. 51 ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw środowiska może, na wniosek wojewody, zwrócić się do Krajowej Komisji o wydanie opinii w sprawach należących na mocy ustawy do kompetencji wojewody."}
{"id":"1996_474_51","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Tworzy się wojewódzkie komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko, zwane dalej \"wojewódzkimi komisjami\" jako organy opiniodawczo-doradcze wojewodów w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. 2. Przewodniczącego wojewódzkiej komisji, zastępcę przewodniczącego, sekretarza i członków komisji, w liczbie od 20 do 40 osób, powołuje wojewoda w porozumieniu z marszałkiem województwa, spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji społecznych, których statutowym celem jest ochrona środowiska. 3. Do zadań wojewódzkich komisji należy w szczególności: 1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez wojewodę w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy, 2) przedstawianie opinii i wniosków dotyczących rozwoju programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, 3) współpraca z Krajową Komisją i innymi wojewódzkimi komisjami. 4. Wojewoda może, na wniosek starosty, zwrócić się do wojewódzkiej komisji o wydanie opinii w sprawach należących na mocy ustawy do kompetencji starosty. 5. Dwóch lub więcej wojewodów może powołać wspólną wojewódzką komisję."}
{"id":"1996_474_52","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Wydatki związane z działalnością Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest odpowiednio minister właściwy do spraw środowiska albo wojewoda. 2. Obsługę biurową Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji zapewnia odpowiednio minister właściwy do spraw środowiska albo wojewoda."}
{"id":"1996_474_53","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Członkom Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji oraz zapraszanym na posiedzenie specjalistom, zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i biorącym w nim udział, przysługuje zwrot diet, kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju."}
{"id":"1996_474_54","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób funkcjonowania Krajowej Komisji oraz wojewódzkich komisji. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, ustalone zostaną: 1) organizacja komisji, 2) tryb działania komisji. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_474_55","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz.192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, ,z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli wymagane jest sporządzenie raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\"; 2) w art. 26 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wykonania ekspertyzy wykraczającej swym przedmiotem poza zakres przeglądu ekologicznego w rozumieniu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska.\"; 3) w art. 55 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\"; 4) w art. 120 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko określają przypadki, gdy pozwolenie wodnoprawne zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"."}
{"id":"1996_474_56","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 662, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550 i Nr 62, poz. 718) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazie \"krajobraz\" dodaje się wyrazy \"i klimat\"; 2) w art. 3 w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 16 w brzmieniu: \"16) opracowaniu ekofizjograficznym - rozumie się przez to dokumentację sporządzaną dla potrzeb planów zagospodarowania przestrzennego, charakteryzującą poszczególne elementy przyrodnicze środowiska na obszarze objętym planem i ich wzajemne powiązania.\"; 3) w art. 6: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Wymagania, o których mowa w ust. 1-4, określa się na podstawie opracowań ekofizjograficznych, stosownie do rodzaju planu, cech poszczególnych elementów przyrodniczych środowiska i ich wzajemnych powiązań.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i zakres opracowań ekofizjograficznych, o których mowa w ust. 4a.\"; 4) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wojewoda, w drodze decyzji, ustala warunki prowadzenia robót, o których mowa w ust. 1 i 2.\"; 5) skreśla się art. 22; 6) w art. 28 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\"; 7) w art. 30: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\", b) skreśla się ust. 9 i 10; 8) w art. 51 ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest wojewoda, gdy dotyczy ona przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\"; 9) po art. 67 dodaje się art. 67a w brzmieniu: \"Art. 67a. 1. W razie stwierdzenia okoliczności wskazujących na możliwość szkodliwego wpływu działalności jednostki organizacyjnej na środowisko, starosta, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, z zastrzeżeniem ust. 2, może, w drodze decyzji, zobowiązać tę jednostkę do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego. 2. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, jeżeli działalność stanowi przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. 3. Przegląd ekologiczny przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko powinien zawierać: 1) zwięzły opis przedsięwzięcia obejmujący: a) charakter, rozmiar przedsięwzięcia i jego usytuowanie, b) powierzchnię zajmowanego terenu lub obiektu budowlanego, c) rodzaj technologii, d) istniejące w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia obiekty i obszary poddane ochronie na podstawie przepisów o ochronie przyrody, Prawa wodnego oraz przepisów o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym, 2) analizę posiadanych decyzji z zakresu ochrony środowiska oraz ocenę ich wykonania, 3) określenie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w tym również w przypadku wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia środowiska, 4) opis działań mających na celu zapobieganie i zmniejszanie oddziaływania na środowisko, 5) porównanie zastosowanych rozwiązań technologicznych z innymi dostępnymi rozwiązaniami stosowanymi w praktyce krajowej lub światowej z punktu widzenia czystszej produkcji, 6) wskazanie, czy dla przedsięwzięcia konieczne jest ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania, określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich, 7) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, jakie napotkano opracowując przegląd, 8) zwięzłe streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w przeglądzie, 9) nazwisko osoby lub osób sporządzających przegląd. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ właściwy do jej wydania może: 1) ograniczyć zakres przedmiotowy przeglądu, 2) wskazać metody badań i studiów. 5. Jeżeli możliwość szkodliwego wpływu na środowisko wynika z działalności niestanowiącej przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, starosta, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, określa, które z wymagań wymienionych w ust. 3 należy uwzględnić przy sporządzaniu przeglądu ekologicznego.\"; 10) w art. 68 skreśla się ust. 5-7; 11) skreśla się art. 70; 12) w art. 70a w ust. 1 skreśla się wyrazy \"w art. 20 ust. 3, art. 68 ust. 6 i art. 70 ust. 1 niniejszej ustawy, a także\"; 13) w art. 71 ust. 2-3a otrzymują brzmienie: \"2. Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, lub z przeglądu ekologicznego, o którym mowa w art. 67a, wynika, że mimo zastosowania rozwiązań, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyeliminowane uciążliwe oddziaływania na środowisko, to dla oczyszczalni ścieków, składowisk odpadów komunalnych, tras komunikacyjnych, kompostowni, lotnisk, linii i stacji elektroenergetycznych oraz obiektów radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych tworzy się obszar ograniczonego użytkowania. 3. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, z zastrzeżeniem ust. 3a, tworzy rada powiatu, w drodze uchwały, określając granice obszaru, ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, wymagania techniczne dotyczące budynków oraz sposób korzystania z terenu, wynikające z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko lub z przeglądu ekologicznego. 3a. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, tworzy wojewoda, w drodze prawa miejscowego, uwzględniając wymagania, o których mowa w ust. 3.\"; 14) w art. 82: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Z zastrzeżeniem ust. 2a, starosta wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej, może ustalać w drodze decyzji zakres i sposób wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę interes społeczny, istniejący stan zniszczenia lub zagrożenia środowiska oraz możliwości wykonania obowiązku.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli działalność wpływająca szkodliwie na środowisko stanowi przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko organem właściwym do określenia zakresu obowiązku, o którym mowa w ust. 1, jest wojewoda.\"; 15) w art. 86b skreśla się ust. 6; 16) w art. 86e w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 86b ust. 4,\"; 17) w art. 100 skreśla się ust. 2-5 oraz oznaczenie ust. 1; 18) w art. 110: a) skreśla się ust. 1c, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wysokość, warunki i tryb nakładania kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 1b, uwzględniając rodzaj i ilość substancji wprowadzanych do powietrza z naruszeniem przepisów, czas trwania tych przekroczeń, przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu w odniesieniu do pory dnia i pory nocy, a także gatunki i odmiany drzew oraz krzewów usuwanych bez zezwolenia.\"."}
{"id":"1996_474_57","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. W postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczącym planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, oraz w sprawie lokalizacji autostrady albo drogi ekspresowej, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przysługują prawa strony w postępowaniu administracyjnym i postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli zgłosi swój udział w postępowaniu.\"; 2) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kierownicy jednostek organizacyjnych i osoby fizyczne oddające do eksploatacji nowe lub zmodernizowane obiekty lub urządzenia związane z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, są obowiązani zawiadomić właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o terminie przekazania do eksploatacji takich obiektów lub urządzeń.\"."}
{"id":"1996_474_58","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Wniosek o udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, poza wymaganiami przewidzianymi w art. 18, powinien określać cel, zakres, rodzaj i harmonogram zamierzonych prac.\"; 2) w art. 20 w ust. 2 w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 3; 3) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku zamierzonego składowania odpadów promieniotwórczych do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć także analizę zagrożenia radiacyjnego w zakresie określonym przez Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki.\"."}
{"id":"1996_474_59","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 29, poz. 354 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29 w ust. 1 pkt 5a otrzymuje brzmienie: \"5a) tymczasowych obiektów budowlanych niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż w okresie 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu; zwolnienie to nie dotyczy obiektów związanych z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\"; 2) w art. 32: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego może być wydane po uprzednim: 1) przeprowadzeniu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, wymaganego przepisami o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, 2) uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów,\", b) w ust. 2 po wyrazach \"w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 2\"; 3) w art. 33: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) projekt budowlany wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami, wymaganymi przepisami szczególnymi,\", b) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i środowiska\", c) w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) pozwolenia, uzgodnienia lub opinie innych organów, a także inne dokumenty, wymagane przepisami szczególnymi,\"; 4) w art. 38 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy decyzje o pozwoleniu na budowę zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"."}
{"id":"1996_474_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Nie udostępnia się informacji, o których mowa w art. 5, jeżeli ich udostępnienie mogłoby naruszyć przepisy o ochronie informacji niejawnych lub danych jednostkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) oraz nie udostępnia się informacji, dotyczących: 1) spraw objętych toczącym się postępowaniem sądowym, dyscyplinarnym lub karnym, jeżeli ujawnienie informacji mogłoby zakłócić przebieg postępowania, 2) spraw będących przedmiotem praw autorskich oraz patentowych, jeżeli udostępnienie akt mogłoby naruszyć te prawa, 3) dokumentów lub danych dostarczonych przez osoby trzecie, jeżeli nie miały one obowiązku ich dostarczenia i złożyły zastrzeżenie o ich nieudostępnianiu, 4) dokumentów lub danych, których ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie środowiska."}
{"id":"1996_474_60","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 skreśla się ust. 2; 2) w art. 18 w ust. 2 w pkt 6 skreśla się wyrazy \"i prognozę, o której mowa w art. 10 ust. 2,\"; 3) w art. 40: a) w ust. 3c wyraz \"większa\" zastępuje się wyrazem \"największa\", b) w ust. 4 skreśla się pkt 1 i 2, c) skreśla się ust. 4a i 5; 4) w art. 41: a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko lub jego wykorzystanie, gdy inwestycja nie wymaga przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\", b) skreśla się ust. 2a; 5) w art. 50: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"; 6) w art. 60: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazują przypadki, gdy programy zawierające zadania rządowe służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"."}
{"id":"1996_474_61","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r, Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) prowadzenie prac studialnych dotyczących autostrad, przygotowywanie dokumentów wymaganych w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, na etapie udzielenia wskazań lokalizacyjnych i wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, o którym mowa w przepisach o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko,\"; 2) w art. 20: a) w ust. 1 skreśla się pkt 3 i 5, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinna odpowiadać ocena, o której mowa w ust. 1 pkt 4. Ocena ta powinna umożliwić analizę wpływu realizacji autostrady na potencjał produkcyjny gruntów rolnych i leśnych.\"."}
{"id":"1996_474_62","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 22, poz. 272) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób postępowania z odpadami, o których mowa w ust. 3 i 4, wydaje lub uzgadnia wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust. 1 i 3, gdy wytwarzanie odpadów wiąże się z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\"; 2) w art. 11 ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje wojewoda, z zachowaniem trybu określonego w ust. 3, jeżeli dotyczy ono przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.\"."}
{"id":"1996_474_63","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_474_64","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, wszczęto przed dniem wejścia w życie ustawy, do określenia zakresu raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, przepis art. 28 stosuje się odpowiednio. Postanowienie w sprawie zakresu raportu wydaje organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę."}
{"id":"1996_474_65","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2, wszczęto przed dniem wejścia w życie ustawy, do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę, dotyczącego tego samego przedsięwzięcia załącza się informację zawierającą dane określone w art. 28 ust. 2. 2. Organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę, na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, określa w drodze postanowienia, po zasięgnięciu opinii organu, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, o obowiązku sporządzania raportu i jego zakresie; uzgodnienia decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę z organem, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2, dokonuje organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę."}
{"id":"1996_474_66","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o inwestycjach szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo o inwestycjach mogących pogorszyć stan środowiska, należy przez to rozumieć odpowiednio przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 albo w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy."}
{"id":"1996_474_67","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"1996_474_68","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1996_474_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Organ administracji publicznej jest obowiązany udostępnić informację bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca od dnia otrzymania wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, może ulec przedłużeniu do 2 miesięcy ze względu na stopień skomplikowania sprawy; w tym przypadku przepisy art. 36 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. 3. Dokumenty, o których dane zamieszczane są w publicznie dostępnych wykazach, udostępnia się w dniu złożenia wniosku o udostępnienie informacji. 4. Organ administracji publicznej może w drodze decyzji: 1) na uzasadniony wniosek przekazującego informacje, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3, wyłączyć z udostępniania dane o wartości handlowej, w tym zwłaszcza dane technologiczne, o ile ich ujawnienie mogłoby pogorszyć jego konkurencyjną pozycję, 2) odmówić udostępnienia informacji, jeżeli wymagałoby to dostarczenia dokumentów lub danych będących w trakcie opracowywania bądź przeznaczonych do wewnętrznego komunikowania się, albo jeżeli wniosek o udostępnienie informacji jest w sposób oczywisty niemożliwy do zrealizowania lub sformułowany w sposób zbyt ogólny, albo jeżeli zachodzą inne wskazane w ustawie przesłanki odmowy. 5. Przepisów ust. 4 nie stosuje się, jeżeli informacja dotyczy: 1) ilości i rodzajów wprowadzanych do powietrza substancji zanieczyszczających oraz miejsca ich wprowadzania, 2) stanu, składu i ilości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi oraz miejsca ich wprowadzania, 3) rodzaju i ilości wytwarzanych odpadów oraz miejsca ich wytwarzania, 4) poziomu emitowanego hałasu, 5) poziomu emitowanych pól elektromagnetycznych. 6. W przypadku odmowy udostępnienia informacji ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_474_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Jeżeli jest możliwe oddzielenie fragmentu informacji podlegającej wyłączeniu z udostępniania z przyczyn, o których mowa w art. 6 i 7, organ administracji publicznej udostępnia pozostałą część informacji."}
{"id":"1996_474_9","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Organ administracji publicznej, udostępniając informacje przekazane przez osoby trzecie, wskazuje źródło ich pochodzenia."}
{"id":"1996_475_1","title":"Ustawa z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 398, Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 95, poz. 472 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 121, poz. 770) w art. 44 wyrazy \" , utracili prawo wybieralności lub złożyli niezgodne z prawdą oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"lub utracili prawo wybieralności\"."}
{"id":"1996_475_2","title":"Ustawa z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Postępowania lustracyjnego nie wznawia się, z przyczyn, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b), po upływie 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 2) w art. 30 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia powoduje pozbawienie jej na lat 10 biernego prawa wyborczego na urząd Prezydenta.\"."}
{"id":"1996_475_3","title":"Ustawa z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_488_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych, sporządzonej w Paryżu dnia 18 czerwca 1964 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych, sporządzonej w Paryżu dnia 18 czerwca 1964 r."}
{"id":"1996_488_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych, sporządzonej w Paryżu dnia 18 czerwca 1964 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_489_1","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. Nr 101, poz. 628) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Osobom spełniającym warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, określone w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431 i Nr 106, poz. 668), przysługuje zasiłek przedemerytalny, o którym mowa w art. 37j ust. 3 i 6 tej ustawy, jeżeli posiadają okres uprawniający do emerytury, w tym co najmniej 10 lat były zatrudnione w pełnym wymiarze czasu pracy w zakładach wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy: 1) zatrudnienia w zakładach wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 oraz w przedsiębiorstwach powstałych w wyniku przekształcenia, podziału lub połączenia tych zakładów lub w przedsiębiorstwach korzystających z ich majątku do czasu zaprzestania produkcji wyrobów zawierających azbest i oczyszczenia tych zakładów z azbestu, nie później jednak niż do 31 grudnia 1999 r., 2) zatrudnienia w innych przedsiębiorstwach, jeżeli pracownik był oddelegowany i wykonywał stale pracę na terenie zakładów, o których mowa w pkt 1. 3. Prawo do zasiłku przedemerytalnego przysługuje osobie spełniającej warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, która w dniu wejścia w życie ustawy była zatrudniona w zakładach wymienionych w ust. 2, a rozwiązanie stosunku pracy z ostatnim pracodawcą nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy.\"; 2) po art. 6 dodaje się art. 6a i 6b w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Na wniosek pracodawcy wymienionego w załączniku nr 2 do ustawy, rejonowy urząd pracy może zrefundować z Funduszu Pracy koszty szkolenia pracowników przez okres do 6 miesięcy obejmujące także wynagrodzenie należne szkolonym pracownikom w okresie odbywania szkolenia oraz opłacone od tych wynagrodzeń składki na ubezpieczenie społeczne, jeżeli po zakończeniu szkolenia pracownicy zostaną zatrudnieni przez tego pracodawcę, zgodnie z kierunkiem odbytego szkolenia, przez okres co najmniej 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Koszty szkolenia, o których mowa w ust. 1, są refundowane z Funduszu Pracy w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak za jedną osobę miesięcznie kwoty trzykrotnego najniższego wynagrodzenia obowiązującego w dniu zawarcia umowy dotyczącej refundacji tych kosztów. 3. Pracodawca, który nie spełnił warunku, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest do zwrotu kosztów szkolenia refundowanych z Funduszu Pracy."}
{"id":"1996_489_2","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 4 w zakresie dotyczącym ust. 3 w dodawanym art. 7a, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 1 pkt 2 w zakresie dotyczącym dodawanego art. 6b oraz art 1a, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_489_6b","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest","text":"Art. 6b. 1. Pracownikom zakadów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z którymi w okresie od 28 września 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości: 1) dwunastomiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładze przez okres co najmniej 10 lat, 2) sześciomiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej 5 lat, 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej roku. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 3. Pracownikom uprawnionym do odprawy, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje odprawa przewidziana w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy lub w innych przepisach. Kwotę odprawy, o której mowa w ust. 1, pomniejsza się o kwotę innej, uprzednio wypłaconej odprawy. 4. Odprawa, o której mowa w ust. 1, finansowana jest ze środków Funduszu Pracy. 5. Na wniosek pracodawcy, złożony nie później niż do dnia 28 grudnia 1998 r., zawierający wykaz osób uprawnionych do odprawy oraz przysługujące tym osobom kwoty, kierownik rejonowego urzędu pracy przekazuje do dnia 31 grudnia 1998 r., na konto pracodawcy, środki Funduszu Pracy przeznaczone na wypłatę odpraw. 6. Środki Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 5, nie wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, podlegają zwrotowi na konto rejonowego urzędu pracy, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ich otrzymania przez zakład pracy. 7. Wysokość odprawy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 25krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w II kwartale 1998 r.\"; 3) w art. 7: a) w ust. 1 wyrazy \"książeczkę dla osoby narażonej na działanie pyłów zawierających włókna azbestu\" zastępuje się wyrazami \"książeczkę badań profilaktycznych dla osoby\", b) w ust. 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a w przypadku likwidacji lub upadłości pracodawcy - wojewódzki ośrodek medycyny pracy.\"; 4) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Pracownicy i byli pracownicy zakładów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, zatrudnieni w tych zakładach w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy, są uprawnieni do: 1) specjalistycznych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 i Nr 106, poz. 668), 2) zwolnienia z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym, z którego mogą korzystać raz w roku na podstawie skierowania lekarza sprawującego opiekę nad pracownikami lub byłymi pracownikami, 3) korzystania z bezpłatnych leków związanych z chorobami wywołanymi pracą przy azbeście. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, finansowane są ze środków budżetu państwa. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz leków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.\". 5) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. 1. Pracownikom zakładów wymienionych w załączniku nr 2 i 3 do ustawy, o której mowa w art. 1, zatrudnionym w tych zakładach w dniu 28 września 1997 r. przysługuje jednorazowe odszkodowanie w wysokości: 1) 14 000 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 20 lat, 2) 11 400 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 15 lat, 3) 7 600 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 10 lat, 4) 3 800 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 5 lat. 2. Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo i wysokość odszkodowania, podlegają zaliczeniu okresy pozostawania w stosunku pracy, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1998 r. z zakładach, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem okresów urlopów bezpłatych. Do ustalania okresu zatrudnienia stosuje się przepisy art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1. 3. W przypadku pozostawania w stosunku pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 2, ustala się w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. 4. Odszkodowania, o których mowa w ust. 1, finansowane są ze środków Funduszu Pracy. 5. Na wniosek pracodawcy, złożony nie później niż w ciągu 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zawierający wykaz osób uprawnionych do odszkodowania oraz przysługujące tym osobom kwoty, kierownik rejonowego urzędu pracy przekazuje, nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r., na konto pracodawcy, środki Funduszu Pracy przeznaczone na wypłatę odszkodowań. 6. Środki Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 5, nie wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem podlegają zwrotowi na konto rejonowego urzędu pracy, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ich otrzymania przez zakład pracy.\"."}
{"id":"1996_490_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki","text":"Art. 1. 1. Do zadań Ministra Gospodarki należy inicjowanie polityki Państwa w zakresie gospodarczego rozwoju kraju, jej realizacja oraz zapewnienie koordynacji działań w tym zakresie. 2. Minister Gospodarki jest właściwy w sprawach gospodarki, w tym handlu międzynarodowego i energetyki oraz współpracy z organizacjami samorządu gospodarczego, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów administracji rządowej."}
{"id":"1996_490_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki","text":"Art. 2. Do zakresu działania Ministra Gospodarki należy w szczególności: 1) przygotowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów: a) krótko- i średniookresowych programów gospodarczych i społeczno-gospodarczych o charakterze: - ogólnym, - sektorowym, - regionalnym, uwzględniających działania proeksportowe i promocję polskiej gospodarki za granicą oraz wymogi zrównoważonego rozwoju, b) założeń polityki społeczno-gospodarczej na rok budżetowy, c) założeń polityki energetycznej Państwa, d) projektów ustaw i rozporządzeń Rady Ministrów dotyczących gospodarki, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, e) ocen stanu gospodarki, w tym handlu międzynarodowego oraz skuteczności realizacji polityki gospodarczej, 2) podejmowanie i rozwijanie, w stosunkach wielostronnych i dwustronnych, działań na rzecz dostępu do rynków zagranicznych dla polskich towarów, usług i kapitału oraz na rzecz rozwoju współpracy z właściwymi organizacjami, a także tworzenie i utrzymywanie w tym celu placówek ekonomiczno-handlowych za granicą, 3) inicjowanie polityki przemysłowej Państwa i kierowanie jej realizacją, w tym polityki proeksportowej, sprzyjającej rozwojowi małych i średnich przedsiębiorstw, 4) inicjowanie polityki Państwa i realizowanie zadań Rady Ministrów w zakresie współpracy gospodarczej z zagranicą, w tym: napływu kapitału zagranicznego oraz umów o ochronie i popieraniu inwestycji, kształtowania polityki taryfowej i pozataryfowej, regulacji i kontroli, na podstawie odrębnych przepisów, obrotu z zagranicą, w tym obrotu specjalnego, 5) współdziałanie z Ministrem Spraw Zagranicznych w reprezentowaniu Rządu w stosunkach gospodarczych z zagranicą, 6) udział w ustalaniu cen urzędowych, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów, 7) prowadzenie spraw związanych z działalnością w dziedzinie handlu i usług, na warunkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach, 8) wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa, stosownie do kompetencji określonych w odrębnych przepisach, 9) wykonywanie innych zadań z zakresu gospodarczego rozwoju kraju i stosunków gospodarczych z zagranicą, określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_490_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki","text":"Art. 3. Minister Gospodarki odpowiada, na zasadach i w trybie oraz w granicach określonych odrębnymi przepisami, w szczególności za: 1) stan rezerw państwowych, 2) funkcjonowanie krajowych systemów energetycznych, z uwzględnieniem zasad racjonalnej gospodarki i potrzeb bezpieczeństwa energetycznego kraju."}
{"id":"1996_490_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki","text":"Art. 4. W celu realizacji swoich zadań Minister Gospodarki współdziała, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach, z: 1) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, organami administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz innymi państwowymi osobami prawnymi, 2) organami: samorządu gospodarczego, zawodowego, związków zawodowych i organizacji pracodawców. ČÇArt. 5. 1. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Ministra Gospodarki. 2. Organizację Ministerstwa Gospodarki, wykaz organów i jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Gospodarki określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1996_490_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej."}
{"id":"1996_491_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 1. 1. Do zadań Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji należy inicjowanie i realizacja polityki oraz zapewnienie koordynacji działań w dziedzinach: ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, ochrony granicy państwa oraz ochrony przeciwpożarowej, administracji publicznej, stosunków państwa z Kościołem Katolickim oraz innymi kościołami i związkami wyznaniowymi. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji jest właściwy w sprawach z zakresu państwowego nadzoru budowlanego, geodezji i kartografii, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów. 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wykonuje określone w ustawie i w odrębnych przepisach zadania z dziedziny obronności i ochrony bezpieczeństwa państwa. 4. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wykonuje określone w odrębnych ustawach uprawnienia w stosunku do terenowych organów rządowej administracji ogólnej oraz organów samorządu terytorialnego."}
{"id":"1996_491_10","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 10. Jeżeli informacje uzyskane przez organy i jednostki organizacyjne nadzorowane, podległe i podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji jest obowiązany niezwłocznie przekazać je do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1996_491_11","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 11. 1. Organizację Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, wykaz centralnych organów administracji rządowej oraz innych organów i jednostek organizacyjnych podległych, nadzorowanych i podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji."}
{"id":"1996_491_12","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej."}
{"id":"1996_491_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji jest ministrem właściwym do spraw administracji, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej."}
{"id":"1996_491_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 3. Do zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji należą w szczególności: 1) sprawy związane z inicjowaniem polityki rządu w zakresie bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego, 2) nadzór nad działalnością Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i Obrony Cywilnej - w zakresie ustalonym odrębnymi ustawami, 3) sprawy z zakresu kontroli ruchu granicznego, wjazdu, przejazdu, wyjazdu i pobytu cudzoziemców, 4) koordynacja działań porządkowo-ochronnych oraz czynności ratowniczych w razie klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu powszechnemu, 5) sprawy z zakresu organizacji i planowania cywilnej ochrony ludności, mienia i środowiska w okresie pokoju i wojny, 6) ogólna koordynacja działań w zakresie ochrony tajemnicy państwowej i służbowej, 7) sprawowanie zwierzchniego nadzoru nad postępowaniem mandatowym w sprawach o wykroczenia poddane orzecznictwu kolegiów przy sądach rejonowych, 8) sprawy związane z zapewnieniem funkcjonowania administracji rządowej, w tym: a) wykonywanie nadzoru nad działalnością terenowych organów rządowej administracji ogólnej w zakresie określonym w odrębnych przepisach, b) koordynowanie działalności i funkcjonowania terenowych organów rządowej administracji ogólnej i specjalnej oraz ich współdziałania z administracją samorządową, c) kształcenie i doskonalenie kadr administracji publicznej, d) koordynowanie działań w zakresie rozwoju łączności i informatyki, 9) inicjowanie oraz doskonalenie organizacji i metod działania administracji publicznej, 10) sprawy podziału terytorialnego, w tym terytorialnych podziałów do celów specjalnych, oraz ustalania i zmiany urzędowych nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych w zakresie określonym w odrębnych przepisach, 11) sprawy mniejszości narodowych nie zastrzeżone odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów, 12) sprawy państwowego nadzoru budowlanego oraz regulacji w zakresie techniki budowlanej, w tym specjalistycznego nadzoru budowlanego w zakresie określonym w odrębnych przepisach, 13) nadzór nad działalnością Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego i Głównego Geodety Kraju na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 14) sprawy geodezji i kartografii, 15) wykonywanie zadań w dziedzinie stosunków państwa z Kościołem Katolickim oraz z innymi kościołami i związkami wyznaniowymi, 16) nadzór nad szkołami i jednostkami badawczo-rozwojowymi, których działalność dotyczy dziedzin i spraw określonych w art. 1, oraz nad podporządkowanymi jednostkami organizacyjnymi, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 17) wspieranie działalności naukowej i społecznej, podejmowanej zwłaszcza na rzecz przeciwdziałania przestępczości i zjawiskom kryminogennym, 18) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_491_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 4. Do trybu powołania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji stosuje się art. 61 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 84, poz. 426, z 1995 r. Nr 38, poz. 184 i Nr 150, poz. 729 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 488)."}
{"id":"1996_491_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 5. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w celu realizacji swoich zadań, współdziała, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach, z innymi organami administracji rządowej oraz organami samorządu terytorialnego. 2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji, Obrony Narodowej i Szefa Urzędu Ochrony Państwa, ustala, w drodze rozporządzenia, szczegółowy rozdział kompetencji między Policję, Urząd Ochrony Państwa, Państwową Straż Pożarną, Straż Graniczną i Obronę Cywilną oraz wojskowe organy porządkowe i Wojskowe Służby Informacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej oraz zasady ich współdziałania."}
{"id":"1996_491_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 6. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wykonuje zadania przy pomocy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. W Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji zatrudnia się pracowników na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych lub o służbie cywilnej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. 3. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, stanowiska w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, na których mogą być zatrudniani oddelegowani funkcjonariusze Policji, Państwowej Straży Pożarnej lub Straży Granicznej."}
{"id":"1996_491_7","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 7. 1. Jednostki organizacyjne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i Obrony Cywilnej, związki zawodowe oraz funkcjonariusze i pracownicy tych jednostek nie mogą uczestniczyć w żadnej działalności, w tym gospodarczej, jeśli działalność ta mogłaby prowadzić do wykorzystania autorytetu urzędowego, informacji służbowych lub środków publicznych do celów pozasłużbowych albo w sposób sprzeczny z ich przeznaczeniem. 2. Na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, uzgodniony z właściwym ministrem, państwowe jednostki organizacyjne są obowiązane uwzględniać potrzeby Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej oraz jednostek wojskowych podległych temu ministrowi - w zakresie produkcji, usług i dostaw środków technicznych niezbędnych do wykonywania ich zadań."}
{"id":"1996_491_8","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 8. 1. Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji mogą zostać podporządkowane jednostki wojskowe na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Do zadań tych jednostek może należeć ochrona osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz osób, które ze względu na dobro państwa należy objąć ochroną, ochrona delegacji państw obcych przebywających na terenie Polski i przedstawicieli organizacji międzynarodowych w Polsce oraz ochrona i zapewnienie należytego funkcjonowania urządzeń i obiektów służących najwyższym organom państwowym. 2. Rada Ministrów może przyznać, w drodze rozporządzenia, żołnierzom jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji uprawnienia funkcjonariuszy Policji określone w art. 15, w art. 16, w art. 17 i w art. 20a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269) w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań."}
{"id":"1996_491_9","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji","text":"Art. 9. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może zezwalać pracownikom, policjantom, strażakom, funkcjonariuszom straży granicznej i żołnierzom resortu spraw wewnętrznych i administracji na udzielenie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową określonej osobie lub instytucji. Zezwolenie to nie może jednak dotyczyć sytuacji, o której mowa w art. 21 ustawy wymienionej w art. 8 ust. 2 oraz w art. 9a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515). 2. W razie odmowy zwolnienia pracownika, policjanta, strażaka, funkcjonariusza Straży Granicznej, żołnierza resortu spraw wewnętrznych i administracji lub osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o przestępstwo wymienione w art. 109 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji jest obowiązany zwolnić od zachowania tajemnicy lub udostępnić dokumenty i materiały objęte tajemnicą."}
{"id":"1996_492_1","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 1992 r. Nr 7, poz. 30 i Nr 25, poz. 112) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 skreśla się ust. 4 i 6; 2) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Policja lub Straż Graniczna ma prawo zatrzymać cudzoziemca, w stosunku do którego zachodzą okoliczności uzasadniające jego wydalenie albo występują okoliczności, o których mowa w art. 15 ust. 5 lub art. 16 ust. 1 i 2. Zatrzymanemu cudzoziemcowi przysługują uprawnienia przewidziane w Kodeksie postępowania karnego dla osoby zatrzymanej. 2. Niezwłocznie po zatrzymaniu cudzoziemca należy wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o jego wydaleniu albo przystąpić do wykonania obowiązku odstawienia go do granicy, a w razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 2, wystąpić do prokuratora z wnioskiem o wyznaczenie cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowanie aresztu w celu wydalenia. 3. Jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania nie doręczono cudzoziemcowi odpisu postanowienia o wyznaczeniu miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia, należy cudzoziemca niezwłocznie zwolnić.\"; 3) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Jeżeli niezwłoczne odstawienie cudzoziemca do granicy nie jest możliwe i zachodzi uzasadniona obawa, że cudzoziemiec będzie uchylać się od wykonania decyzji o wydaleniu, prokurator wyznacza mu miejsce przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku do czasu wykonania tej decyzji. 2. Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że cudzoziemiec nie podporządkuje się zasadom obowiązującym w strzeżonym ośrodku, albo gdy cudzoziemiec przebywający w tym ośrodku opuści go bez zezwolenia, można zastosować areszt w celu wydalenia na okres niezbędny do wykonania decyzji o wydaleniu. 3. Postanowienie o wyznaczeniu cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia wydaje prokurator rejonowy, właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 4. Na przewidziane w ust. 3 postanowienie prokuratora przysługuje, w terminie 7 dni, zażalenie do sądu rejonowego, właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. Na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje. 5. Cudzoziemca przebywającego w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia należy niezwłocznie zwolnić, jeżeli w ciągu 90 dni od chwili jego zatrzymania nie wykonano decyzji o wydaleniu albo ustały przyczyny uzasadniające stosowanie tych środków.\"; 4) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Cudzoziemca nie umieszcza się w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia w przypadku gdy może to spowodować poważne zagrożenie dla jego życia lub ciężkie skutki dla jego rodziny. 2. Jeżeli stan zdrowia cudzoziemca przebywającego w strzeżonym ośrodku lub areszcie w celu wydalenia tego wymaga, należy umieścić go w odpowiednim zakładzie leczniczym. 3. Prokurator, wydając postanowienie o wyznaczeniu cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia, ma obowiązek: 1) zawiadomienia o tym właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego - na wniosek cudzoziemca, którego to dotyczy, 2) zawiadomienia sądu opiekuńczego, jeżeli zachodzi potrzeba opieki nad jego dziećmi, 3) przedsięwzięcia niezbędnych czynności do ochrony jego mienia. 4. Cudzoziemca należy powiadomić, w formie pisemnej, o przysługujących mu prawach, poczynionych wystąpieniach oraz wydanych zarządzeniach.\"; 5) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Strzeżone ośrodki dla cudzoziemców tworzy i znosi Minister Spraw Wewnętrznych. Ośrodki te podlegają komendantom wojewódzkim Policji. 2. Areszt w celu wydalenia jest wykonywany w pomieszczeniach wyznaczonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych. 3. Nadzór nad prawidłowością wykonania postanowienia o wyznaczeniu miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia sprawuje prokurator.\"; 6) w art. 20 w ust. 2 po wyrazie \"prawnej\" dodaje się wyrazy \"albo jednostce organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej\"; 7) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Decyzje w sprawach, o których mowa w art. 15, wydają, właściwi ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, wojewodowie z urzędu lub na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji albo komendanta oddziału Straży Granicznej.\"; 8) w art. 26: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 16 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 16 ust. 2\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nakaz karny wydany w postępowaniu nakazowym jest natychmiast wykonalny.\"."}
{"id":"1996_492_2","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach","text":"Art. 2. Postępowania w sprawie wyznaczenia cudzoziemcowi miejsca przymusowego pobytu w strzeżonym ośrodku oraz w sprawie zastosowania wobec cudzoziemca aresztu w celu wydalenia, wszczęte na podstawie przepisów dotychczasowych, podlegają umorzeniu, a decyzji wydanych w takich postępowaniach nie wykonuje się."}
{"id":"1996_492_3","title":"Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_493_1","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 1. 1. Do zadań Ministra Skarbu Państwa należy inicjowanie polityki Państwa w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, w tym prywatyzacji tego mienia, oraz ochrony interesów Skarbu Państwa, jak również jej realizacja oraz zapewnienie koordynacji działań w tym zakresie. 2. Minister Skarbu Państwa może również inicjować politykę Państwa w zakresie przekształceń własnościowych mienia komunalnego. 3. Minister Skarbu Państwa jest właściwy w sprawach dotyczących gospodarowania mieniem Skarbu Państwa i ochrony interesów Skarbu Państwa, za wyjątkiem spraw, które na mocy odrębnych przepisów należą do innych organów administracji rządowej i państwowych jednostek organizacyjnych. 4. Minister Skarbu Państwa reprezentuje Skarb Państwa w zakresie określonym w ust. 3."}
{"id":"1996_493_10","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 10. 1. Agencja z upoważnienia Ministra Skarbu Państwa dokonuje, w imieniu Skarbu Państwa, prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego w trybie i na zasadach określonych w przepisach o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Prywatyzacji przedsiębiorstw lub spółek, o których mowa w art. 2a ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, Nr 133, poz. 685 i z 1996 r. Nr ..., poz. ...), dokonuje Minister Skarbu Państwa. Rada Ministrów może, na wniosek Ministra Skarbu Państwa, powierzyć Agencji wykonywanie określonych czynności w odniesieniu do tych przedsiębiorstw i spółek. 3. Agencja może prowadzić inną niż wymieniona w ust. 1 i 2, wyodrębnioną działalność, w zakresie i w formach określonych w statucie Agencji. 4. Dochody z prywatyzacji, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 1, stanowią dochody budżetu Państwa."}
{"id":"1996_493_11","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 11. Organami Agencji są: 1) Prezes, 2) Rada Nadzorcza."}
{"id":"1996_493_12","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 12. 1. Prezes Agencji jest powoływany i odwoływany, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 10, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu Państwa zgłoszony w porozumieniu z Ministrem Gospodarki. 2. Agencją kieruje Prezes i reprezentuje ją na zewnątrz. 3. Prezes Agencji przedstawia Ministrowi Skarbu Państwa oraz Ministrowi Gospodarki kwartalne sprawozdanie z działalności Agencji. 4. Prezes Agencji, za pośrednictwem Ministra Skarbu Państwa, przedstawia Radzie Ministrów roczne sprawozdanie z działalności Agencji, które po przyjęciu przez Radę Ministrów, Minister Skarbu Państwa przedstawia Sejmowi."}
{"id":"1996_493_13","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 13. 1. Rada Nadzorcza Agencji, zwana dalej \"Radą\", składa się z przewodniczącego i ośmiu członków, w tym czterech przedstawicieli Ministra Skarbu Państwa oraz po dwóch przedstawicieli ministrów: Finansów oraz Gospodarki. 2. Kadencja Rady trwa trzy lata. 3. Przewodniczącego Rady oraz jej członków powołuje na okres kadencji i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu Państwa zgłoszony, w przypadku przedstawicieli ministrów: Finansów oraz Gospodarki, w porozumieniu z tymi ministrami. 4. Prezes Rady Ministrów może, w okresie kadencji, odwołać przewodniczącego lub członka Rady po zasięgnięciu opinii Ministra Skarbu Państwa oraz właściwego ministra, o którym mowa w ust. 3. 5. W przypadku odwołania przewodniczącego lub członka Rady przed upływem kadencji, Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego lub członka na okres do końca kadencji. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. 6. Rada wykonuje stały nadzór we wszystkich dziedzinach działalności Agencji, a w szczególności: 1) bada i ocenia sprawozdania z działalności Agencji oraz jej sprawozdania finansowe, 2) podejmuje uchwały w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego i udzielenia pokwitowania Prezesowi Agencji z wykonania obowiązków w poprzednim roku, 3) opiniuje roczne plany rzeczowo-finansowe, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, 4) może żądać od Prezesa i pracowników Agencji informacji i wyjaśnień oraz przeglądać dokumenty. 7. Rada Nadzorcza wykonuje swoje czynności zbiorowo, może jednak delegować swoich członków do indywidualnego wykonywania poszczególnych czynności nadzorczych. 8. Rada przedkłada swoje opinie Ministrowi Skarbu Państwa oraz Ministrowi Gospodarki. 9. Rada przedkłada uchwały, o których mowa w ust. 6 pkt 2, Prezesowi Rady Ministrów za pośrednictwem Ministra Skarbu Państwa. 10. Prezes Rady Ministrów może, w terminie miesiąca od powiadomienia o nie udzieleniu Prezesowi Agencji pokwitowania z wykonania obowiązków, odwołać Prezesa Agencji. W tym zakresie przepisu art. 12 ust. 1 nie stosuje się."}
{"id":"1996_493_14","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 14. 1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową. 2. Przychodami Agencji są: 1) wynagrodzenie prowizyjne za wykonywanie czynności określonych w art. 10 ust. 1 i 2, 2) wpływy z prowadzonej przez Agencję wyodrębnionej działalności, o której mowa w art. 10 ust. 3, 3) środki budżetowe, w przypadkach określonych w art. 16, 4) inne wpływy. 3. Przychód z prowizji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, może być, po odliczeniu kosztów jego uzyskania, przeznaczony wyłącznie na inwestycje Agencji niezbędne dla jej działania w zakresie, o którym mowa w art. 10. 4. Dochody z tytułu wynagrodzenia prowizyjnego są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych."}
{"id":"1996_493_15","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 15. 1. Agencja prowadzi gospodarkę finansową na podstawie rocznego planu rzeczowo-finansowego, który zatwierdza Minister Skarbu Państwa po zasięgnięciu opinii Ministra Finansów. Projekt planu przedstawia do zatwierdzenia Prezes, po uprzednim zaopiniowaniu przez Radę. 2. Roczny plan rzeczowo-finansowy Agencji zawiera w szczególności przewidywane przychody oraz wydatki na realizację zadań, o których mowa w art. 10, jak również na pokrycie kosztów funkcjonowania Agencji. 3. Agencja na zasadach przewidzianych w statucie, tworzy fundusz statutowy oraz w ciężar jej kosztów fundusz rezerwowy w wysokości nie wyższej niż 5% przychodów Agencji, przeznaczony na pokrycie ewentualnych strat wynikających z prowadzonej działalności. Agencja może tworzyć inne fundusze, o ile statut tak stanowi. 4. Rada Ministrów, określi w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Agencji, w tym źródła przychodów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 4, a także wysokość prowizji, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1."}
{"id":"1996_493_16","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 16. Działalność Agencji, z wyłączeniem działalności, o której mowa w art. 10 ust. 3, może być finansowana z budżetu Państwa, na zasadach określonych przez Radę Ministrów: 1) w okresie pierwszego roku działalności Agencji, 2) jeżeli przychody z wynagrodzenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2, nie wystarczają na pokrycie kosztów czynności, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, 3) w przypadkach powierzenia Agencji przez Ministra Skarbu Państwa za zgodą Prezesa Rady Ministrów, czynności innych niż wymienione w art. 10 ust. 2 i 3. Rozdział 3 Zasady reprezentowania Skarbu Państwa"}
{"id":"1996_493_17","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 17. 1. Kierownicy urzędów państwowych, w rozumieniu przepisów o pracownikach urzędów państwowych, reprezentują Skarb Państwa w odniesieniu do powierzonego im mienia i w zakresie zadań ich urzędów, określonych w odrębnych przepisach. W strukturach organizacyjnych urzędów państwowych wyznacza się komórki albo stanowiska pracy do obsługi spraw związanych z reprezentowaniem Skarbu Państwa. 2. Kierownicy jednostek organizacyjnych podporządkowanych kierownikom urzędów państwowych mogą - w granicach określonych w ust. 1 - reprezentować Skarb Państwa na podstawie udzielonych im pełnomocnictw. 3. Przepisy ust.1 i 2 stosuje się również do Najwyższej Izby Kontroli. 4. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Skarbu Państwa, może w drodze rozporządzenia, rozciągnąć przepisy ust. 1 i 2 na kierowników innych państwowych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej."}
{"id":"1996_493_18","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 18. 1. Minister Skarbu Państwa może zlecać, z zachowaniem zasad i trybu określonego w odrębnych przepisach, osobom prawnym lub fizycznym dokonywanie określonych czynności cywilnoprawnych oraz faktycznych w zakresie jego właściwości, udzielając w tym zakresie stosownych pełnomocnictw, z tym jednak, że pełnomocnictwo dotyczące wykonywania zadań, określonych w art. 2 pkt 5 i 6 może być udzielone, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 1 i 2, za zgodą Rady Ministrów, wyłącznie państwowej osobie prawnej. 2. Minister Skarbu Państwa, w porozumieniu z właściwymi organami administracji rządowej, może udzielać kierownikom państwowych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej upoważnień do wykonywania zadań określonych w art. 2 pkt 5-8."}
{"id":"1996_493_19","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 19. 1. Podmioty, o których mowa w art. 17 i 18, przedstawiają Ministrowi Skarbu Państwa sprawozdania z wykonywania zadań w zakresie wynikającym ze spraw związanych z reprezentowaniem Skarbu Państwa. 2. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Skarbu Państwa, złożony w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, określa, w drodze rozporządzenia, zakres, tryb oraz terminy składania sprawozdań, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_493_2","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 2. Do zakresu działania Ministra Skarbu Państwa należy w szczególności: 1) przygotowywanie i przedkładanie Radzie Ministrów oraz - z jej upoważnienia - Sejmowi corocznych sprawozdań o stanie mienia Skarbu Państwa oraz o ekonomicznych, finansowych i społecznych skutkach prywatyzacji, 2) przygotowywanie i przedkładanie Radzie Ministrów: a) założeń polityki ochrony interesów Skarbu Państwa oraz gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, b) projektów rocznych kierunków prywatyzacji oraz programów prywatyzacji majątku państwowego, c) projektów ustaw i rozporządzeń Rady Ministrów dotyczących ochrony interesów Skarbu Państwa, gospodarowania mieniem państwowym oraz prywatyzacji, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, d) corocznych sprawozdań z realizacji kierunków prywatyzacji, 3) prowadzenie zbiorczej ewidencji majątku Skarbu Państwa, 4) prowadzenie ewidencji podmiotów, w szczególności państwowych jednostek organizacyjnych, którym przysługuje prawo wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa lub do działania w imieniu Skarbu Państwa, 5) wykonywanie uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa, w szczególności: a) w zakresie praw z akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa, łącznie z wynikającymi z nich prawami osobistymi, b) w stosunku do mienia pozostałego po likwidacji państwowej jednostki organizacyjnej lub przypadającego Skarbowi Państwa w wyniku likwidacji spółki z jego udziałem, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 6) składanie w imieniu Skarbu Państwa oświadczeń woli o utworzeniu spółki prawa handlowego lub przystąpieniu do takiej spółki oraz o utworzeniu fundacji bądź innej osoby prawnej, przewidzianej przepisami prawa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 7) kontrola wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa przez państwowe jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 4, 8) kontrola wykonywania przez inne organy administracji państwowej oraz państwowe osoby prawne zadań określonych w odrębnych przepisach, w zakresie przekształceń własnościowych, 9) realizacja innych zadań określonych w przepisach o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz w przepisach o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji."}
{"id":"1996_493_20","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 20. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Skarbu Państwa, określa, w drodze rozporządzenia: 1) zakres, szczegółowe zasady i tryb kontroli, o której mowa w art. 2 pkt 7 i 8, 2) tryb powierzania mienia kierownikom urzędów państwowych, 3) tryb powierzania mienia kierownikom jednostek organizacyjnych podporządkowanych kierownikom urzędów państwowych oraz tryb udzielania im pełnomocnictw do reprezentowania Skarbu Państwa, 4) szczegółowe zasady ewidencjonowania majątku Skarbu Państwa, w tym zbiorczej ewidencji, o której mowa w art. 2 pkt 3, oraz związane z tym obowiązki państwowych jednostek organizacyjnych, którym powierzono to mienie."}
{"id":"1996_493_21","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 21. Do czasu przygotowania zbiorczej ewidencji majątku Skarbu Państwa, o której mowa w art. 2 pkt 3, Minister Skarbu Państwa opracowuje okresowo sprawozdania analityczne, w zakresie prowadzonej przez właściwe organy, ewidencji majątku Skarbu Państwa."}
{"id":"1996_493_22","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej."}
{"id":"1996_493_3","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 3. 1. Ministrowi Skarbu Państwa przysługują, określone w odrębnych przepisach, uprawnienia względem państwowych osób prawnych w rozumieniu art. 44{1} Kodeksu cywilnego, jeżeli nie zostały one zastrzeżone na rzecz innych organów państwowych. 2. Jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika, jakiej państwowej osobie prawnej przysługują prawa majątkowe do składnika mienia państwowego, prawa te przysługują Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Skarbu Państwa."}
{"id":"1996_493_4","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 4. 1. Minister Skarbu Państwa może przyjąć wykonywanie zastępstwa procesowego w poszczególnych sprawach cywilnych, w tym gospodarczych: 1) Skarbu Państwa w zakresie działania innych organów administracji rządowej i państwowych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, 2) państwowych osób prawnych - na wniosek właściwych organów, kierowników jednostek organizacyjnych lub organów zarządzających państwowych osób prawnych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku spraw szczególnie skomplikowanych lub gdy wartość przedmiotu sporu jest znaczna. 3. O przyjęciu lub odmowie wykonywania zastępstwa procesowego Minister Skarbu Państwa zawiadamia wnioskodawcę w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wniosku."}
{"id":"1996_493_5","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 5. 1. Minister Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów oraz postanowień statutów wydanych na podstawie tych przepisów: 1) tworzy, likwiduje, łączy, dzieli i przekształca państwowe osoby prawne, 2) powołuje i odwołuje organy państwowych osób prawnych, 3) zgłasza sprzeciwy wobec czynności prawnych państwowych osób prawnych, w tym również banków i zakładów ubezpieczeń, w zakresie rozporządzania rzeczowymi składnikami majątku trwałego w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz nieodpłatnego oddania tych składników do korzystania innym podmiotom na podstawie umów prawa cywilnego, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Państwowymi osobami prawnymi w rozumieniu ust. 1 są również fundacje, których jedynym fundatorem jest Skarb Państwa. 3. Państwowe osoby prawne, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, powiadamiają Ministra Skarbu Państwa o zamiarze dokonania czynności prawnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli jej przedmiot przekracza równowartość kwoty 50.000 ECU. 4. Minister Skarbu Państwa, w terminie miesiąca od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 3, może nie wyrazić zgody na dokonanie czynności prawnej, której dotyczyło powiadomienie. 5. W przypadku nie wyrażenia zgody przez Ministra Skarbu Państwa na dokonanie czynności, o której mowa w ust. 3, państwowej osobie prawnej przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do tego Ministra. 6. Sprzeciw wraz z jego uzasadnieniem wnosi się w terminie siedmiu dni od daty doręczenia decyzji o braku zgody na dokonanie czynności. Wniesienie sprzeciwu wstrzymuje wykonanie decyzji. 7. W razie podtrzymania decyzji przez Ministra Skarbu Państwa, państwowej osobie prawnej przysługuje prawo wniesienia w ciągu siedmiu dni sprawy do sądu. W tym zakresie stosuje się odpowiednio przepisy o przedsiębiorstwach państwowych dotyczące wniesienia do sądu sprawy w związku ze sprzeciwem organu założycielskiego. 8. Czynność prawna dokonana przez państwową osobę prawną z naruszeniem niniejszego artykułu jest nieważna. 9. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, zwolnić poszczególne rodzaje państwowych osób prawnych lub poszczególne osoby prawne z całości lub określonej części obowiązków wynikających z ust. 3. 10. Przepisów ust. 1-9 nie stosuje się do czynności prawnych, które wymagają zezwolenia na podstawie przepisów ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym."}
{"id":"1996_493_6","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 6. W celu realizacji swoich zadań, Minister Skarbu Państwa współdziała, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach: 1) z innymi organami administracji rządowej, 2) z organami samorządu: terytorialnego, gospodarczego i zawodowego oraz stowarzyszeniami - w zakresie wynikającym z ich przedmiotu działania."}
{"id":"1996_493_7","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 7. 1. Organizację Ministerstwa Skarbu Państwa oraz wykaz jednostek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Skarbu Państwa oraz nadzorowanych przez tego Ministra określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. 2. W strukturze organizacyjnej ministerstwa wyodrębnia się jednostkę organizacyjną do obsługi spraw zastępstwa procesowego, w tym spraw, o których mowa w art. 4. Statut może przewidywać utworzenie delegatur terenowych Ministerstwa oraz określić ich właściwość miejscową i rzeczową. 3. Prezes Rady Ministrów, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Ministra Skarbu Państwa. Rozdział 2 Agencja Prywatyzacji"}
{"id":"1996_493_8","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 8. 1. Tworzy się Agencję Prywatyzacji, zwaną dalej \"Agencją\". 2. Nadzór nad Agencją sprawuje Minister Skarbu Państwa. 3. Agencja jest państwową osobą prawną. 4. Siedzibą Agencji jest miasto Warszawa."}
{"id":"1996_493_9","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa Rozdział 1 Urząd Ministra Skarbu Państwa","text":"Art. 9. 1. Agencja działa na podstawie ustawy oraz statutu nadanego, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu Państwa. 2. Statut Agencji reguluje w szczególności: organizację Biura Prezesa Agencji, tworzenie oddziałów terenowych, zasady udzielania pełnomocnictw, system kontroli finansowej, szczegółowe zasady wynagradzania pracowników Statut Agencji może również regulować szczegółowe zasady działania Rady Nadzorczej Agencji."}
{"id":"1996_494_1","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. Zadania i kompetencje określone w art. 73 ust. 1 i 2, art. 74 ust. 1, art. 75, art. 77 ust. 3 i art. 78 ust. 3 nie mogą być powierzone w drodze porozumienia gminie. Przepis ten nie dotyczy powiatu warszawskiego.\"; 2) po art. 80 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Centralna ewidencja pojazdów."}
{"id":"1996_494_100a","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 100a. 1. Tworzy się centralną ewidencję kierowców, zwaną dalej \"ewidencją\". 2. W ewidencji gromadzi się dane o osobach posiadających lub którym cofnięto uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi lub tramwajami, zwane dalej \"uprawnieniami\". 3. W ewidencji gromadzi się także dane o osobach nie posiadających uprawnień w stosunku do których orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów. 4. Ewidencję prowadzi minister właściwy do spraw administracji publicznej w systemie teleinformatycznym. W rozumieniu niniejszej ustawy minister ten jest administratorem danych zgromadzonych w ewidencji."}
{"id":"1996_494_100b","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 100b. 1. W ewidencji gromadzi się dane o osobach nią objętych: 1) imię i nazwisko, 2) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), 3) adres zamieszkania, 4) rodzaj oraz zakres uzyskanego uprawnienia, 5) datę uzyskania pierwszego uprawnienia, a w przypadku jego cofnięcia - także datę ponownego uzyskania uprawnienia, 6) datę ważności uprawnienia, 7) numer dokumentu stwierdzającego uprawnienie, 8) ograniczenia dotyczące uprawnienia, 9) nazwę organu, który wydał dokument stwierdzający uprawnienie, 10) dotyczące: a) zatrzymania dokumentu stwierdzającego uprawnienie oraz jego zwrócenia, b) cofnięcia uprawnienia oraz jego przywrócenia, c) utraty dokumentu stwierdzającego uprawnienie oraz jego odnalezienia, d) zastosowania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, przekazują do ewidencji: 1) wymienione w pkt 1-9 - organ właściwy w sprawach wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami, niezwłocznie po wydaniu dokumentu stwierdzającego uprawnienie, 2) wymienione w pkt 10: a) w lit. a) - odpowiednio do swoich kompetencji: właściwa jednostka organizacyjna Policji lub Żandarmerii Wojskowej, organ właściwy w sprawach wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami, prokurator, sąd, kolegium do spraw wykroczeń lub inny organ uprawniony do orzekania w sprawach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym, niezwłocznie po dokonaniu tych czynności, b) w lit. b) - organ właściwy w sprawach wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami, niezwłocznie po podjęciu decyzji o dokonaniu tych czynności, c) w lit. c) - organ właściwy w sprawach wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami, niezwłocznie po uzyskaniu informacji o wystąpieniu tych zdarzeń, d) w lit. d) \" sąd, kolegium do spraw wykroczeń lub inny organ uprawniony do orzekania w sprawach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym, niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia. 3. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. d), zgromadzone w ewidencji podlegają usunięciu z tej ewidencji, jeżeli skazanie na podstawie którego orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów uległo zatarciu. Informacje o zatarciu przekazuje do ewidencji Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego. 4. Administrator danych przetwarzający dane osobowe na potrzeby ewidencji jest zwolniony z obowiązku informacyjnego określonego w art. 25 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 80b ust. 4."}
{"id":"1996_494_100c","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 100c. 1. Dane zgromadzone w ewidencji udostępnia się, o ile są one niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań, następującym podmiotom: 1) Policji, 2) Żandarmerii Wojskowej, 3) Straży Granicznej, 4) Urzędowi Ochrony Państwa, 5) Wojskowym Służbom Informacyjnym, 6) sądom, 7) prokuraturze, 8) starostom. 2. Dane zgromadzone w ewidencji udostępnia się także na wniosek osoby, której one dotyczą. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może udostępnić, w formie zaświadczenia, dane zgromadzone w ewidencji innym podmiotom niż wymienione w ust. 1 i 2, w tym osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, jeżeli wykażą swój uzasadniony interes. 4. Dane zgromadzone w ewidencji udostępnia się, z zastrzeżeniem ust. 5, na pisemny, umotywowany wniosek zainteresowanego podmiotu. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może wyrazić zgodę, w drodze decyzji, na udostępnienie danych zgromadzonych w ewidencji podmiotom, o których mowa w ust. 1, albo ich jednostkom organizacyjnym, za pomocą urządzeń teletransmisji danych, bez konieczności składania pisemnego wniosku, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał, 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania, 3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych zadań albo prowadzonej działalności."}
{"id":"1996_494_100d","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 100d. 1. Udostępnienie danych zgromadzonych w ewidencji następuje: 1) dla podmiotów, o których mowa w art. 100c ust. 1 i 2 nieodpłatnie, 2) dla podmiotów, o których mowa w art. 100c ust. 3 - odpłatnie. 2. Opłaty pobrane za udostępnienie danych z ewidencji stanowią przychód środka specjalnego będącego w dyspozycji ministra właściwego do spraw administracji publicznej i są przeznaczone na inwestycje związane z rozwojem i eksploatacją bazy technicznej ewidencji."}
{"id":"1996_494_100e","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 100e. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, transportu oraz finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia ewidencji, 2) warunki i sposób współdziałania podmiotów, które przekazują dane do ewidencji, 3) rodzaj danych zgromadzonych w ewidencji, które mogą być udostępnione poszczególnym podmiotom, o których mowa w art. 100c ust. 1-3, 4) wysokość opłat za udostępnienie danych zgromadzonych w ewidencji oraz warunki i sposób ich wnoszenia. W rozporządzeniu należy określić w szczególności: - organizację systemu teleinformatycznego, w którym prowadzona jest ewidencja, - nieprzekraczalne terminy przekazywania danych do ewidencji oraz sposób ich przekazywania, - zakres danych udostępnianych poszczególnym podmiotom, - zróżnicowaną wysokość opłat w zależności od zakresu udostępnianych danych.\"; 5) w art. 114: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zadanie i kompetencja określone w ust. 1 pkt 1 nie mogą być powierzone w drodze porozumienia gminie. Przepis ten nie dotyczy powiatu warszawskiego.\"; 6) w art. 122 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zadanie i kompetencja określone w ust. 1 pkt 4 nie mogą być powierzone w drodze porozumienia gminie. Przepis ten nie dotyczy powiatu warszawskiego.\"; 7) po art. 140 dodaje się art. 140a w brzmieniu: \"Art. 140a. Zadania i kompetencje określone w art. 138 ust. 1 i art. 140 ust. 1-3 nie mogą być powierzone w drodze porozumienia gminie. Przepis ten nie dotyczy powiatu warszawskiego.\"."}
{"id":"1996_494_2","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 9 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy również informacji o zawartych umowach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego za szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu, przekazywanych do centralnej ewidencji pojazdów na podstawie przepisów Prawa o ruchu drogowym.\"."}
{"id":"1996_494_3","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 3. 1. Ewidencje pojazdów prowadzone przez wojewodów na podstawie przepisów art. 60 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515), prowadzi się, z zachowaniem przepisów o ochronie danych osobowych, do dnia 31 grudnia 2003 r., z zastrzeżeniem ust. 2-5. 2. Od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy w ewidencjach, o których mowa w ust. 1, gromadzi się dane lub informacje wymienione w art. 80b ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr ..., poz. ...). 3. Dane lub informacje, o których mowa w ust. 2, przekazują do wojewody, bez wiedzy osób, których one dotyczą, organy właściwe w sprawach rejestracji pojazdów. 4. Od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy udostępnianie danych lub informacji z ewidencji, o których mowa w ust. 1, i pobieranie opłat z tym związanych, odbywa się na zasadach określonych dla centralnej ewidencji pojazdów w art. 80c, art. 80d ust. 1 i art. 80e ust. 1 ustawy, o której mowa w ust. 2. 5. Dane zgromadzone w ewidencjach, o których mowa w ust. 1, wojewoda, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, przekazuje do centralnej ewidencji pojazdów."}
{"id":"1996_494_4","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 4. 1. Porozumienia zawarte z gminami przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczące wykonywania zadań i kompetencji określonych w art. 73 ust. 1 i 2, art. 74 ust. 1, art. 75, art. 77 ust. 3, art. 78 ust. 3, art. 89 ust. 2 i 3, art. 93 ust. 2, art. 97 ust. 1, art. 114 ust. 1 pkt 1, art. 122 ust. 1 pkt 4, art. 138 ust. 1 i art. 140 ust. 1-3 ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 2, tracą moc z dniem 31 grudnia 2000 r., z wyjątkiem porozumień dotyczących powiatu warszawskiego. 2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, gminy przekażą właściwym starostom dane i informacje oraz dokumentację, dotyczące pojazdów zarejestrowanych w okresie obowiązywania porozumień oraz wydanych w tym czasie uprawnień do kierowania pojazdami."}
{"id":"1996_494_5","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 5. Dane lub informacje zgromadzone w centralnej ewidencji pojazdów oraz w centralnej ewidencji kierowców mogą być udostępniane przed dniem 1 stycznia 2004 r., jeżeli w dniu zwrócenia się o ich udostępnienie są zawarte w tych ewidencjach."}
{"id":"1996_494_6","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 lipca 1999 r."}
{"id":"1996_494_80a","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 80a. 1. Tworzy się centralną ewidencję pojazdów, zwaną dalej \"ewide-ncją\". 2. W ewidencji gromadzi się dane i informacje o pojazdach zarejestrowanych oraz o ich właścicielach lub niektórych posiadaczach. 3. W ewidencji wyodrębnia się zbiór danych i informacji o pojazdach, o których mowa w art. 73 ust. 3. Wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przekazywanie danych i informacji o tych pojazdach odbywa się z zachowaniem wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych. 4. Ewidencję prowadzi minister właściwy do spraw administracji publicznej w systemie teleinformatycznym. W rozumieniu niniejszej ustawy minister ten jest administratorem danych i informacji zgromadzonych w ewidencji."}
{"id":"1996_494_80b","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 80b. 1. W ewidencji gromadzi się: 1) dane o pojeździe: a) markę, typ i model, b) rodzaj, c) numer rejestracyjny, d) numer identyfikacyjny VIN lub numer nadwozia (podwozia), e) numer silnika, f) rok produkcji, g) datę pierwszej rejestracji, h) termin badania technicznego, i) zastrzeżenia, o których mowa w art. 75 ust. 1, 2) serię i numer dowodu rejestracyjnego albo pozwolenia czasowego oraz datę ich wydania, 3) serię i numer karty pojazdu, jeżeli została wydana, 4) nazwę organu, który dokonał rejestracji pojazdu, 5) dane o właścicielu pojazdu oraz o posiadaczu, o którym mowa w art. 73 ust. 5: a) imię i nazwisko (nazwę lub firmę), b) adres zamieszkania (siedziby), c) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), d) numer identyfikacyjny REGON, 6) informacje o: a) nadaniu i wybiciu numeru nadwozia (podwozia) lub numeru silnika, b) kradzieży pojazdu oraz jego odnalezieniu, c) utracie dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych, pozwolenia czasowego i tablic tymczasowych oraz karty pojazdu, a także ich odnalezieniu, d) zatrzymaniu dowodu rejestracyjnego albo pozwolenia czasowego, 7) informacje o zawartej umowie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu, określające: a) imię i nazwisko (nazwę lub firmę) ubezpieczonego i jego adres zamieszkania (siedziby), b) nazwę zakładu ubezpieczeń, który zawarł umowę, c) nazwę, serię i numer dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy, d) datę zawarcia umowy, e) okres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, f) datę rozwiązania umowy. 2. Dane lub informacje, o których mowa w ust. 1, przekazują do ewidencji: 1) wymienione w pkt 1-5 - organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów, niezwłocznie po zarejestrowaniu pojazdu, oraz w przypadku, o którym mowa w pkt 1 lit. h) - także stacja kontroli pojazdów, która wykonała badanie techniczne pojazdu, niezwłocznie po jego wykonaniu, 2) wymienione w pkt 6: a) w lit. a) - organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów, niezwłocznie po dokonaniu zmiany danych w dowodzie rejestracyjnym, b) w lit. b) - właściwa jednostka organizacyjna Policji, niezwłocznie po wystąpieniu tych zdarzeń, c) w lit. c) - organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów, niezwłocznie po uzyskaniu informacji o wystąpieniu tych zdarzeń, d) w lit. d) - właściwa jednostka organizacyjna Policji lub Żandarmerii Wojskowej albo stacja kontroli pojazdów, niezwłocznie po dokonaniu tych czynności, 3) wymienione w pkt 7 - zakład ubezpieczeń, z którym została zawarta umowa ubezpieczenia, niezwłocznie po jej zawarciu lub rozwiązaniu. 3. Z ewidencji nie usuwa się danych lub informacji o: 1) właścicielu lub posiadaczu pojazdu - w przypadku ich zmiany, 2) pojeździe, który został wyrejestrowany. 4. Administrator danych przetwarzający dane osobowe na potrzeby ewidencji jest zwolniony z obowiązku informacyjnego określonego w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883)."}
{"id":"1996_494_80c","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 80c. 1. Dane lub informacje zgromadzone w ewidencji udostępnia się, o ile są one niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań, następującym podmiotom, z zastrzeżeniem ust. 2: 1) Policji, 2) Żandarmerii Wojskowej, 3) Straży Granicznej, 4) Urzędowi Ochrony Państwa, 5) Wojskowym Służbom Informacyjnym, 6) sądom, 7) prokuraturze, 8) organom inspekcji celnej, 9) Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, 10) starostom. 2. Dane lub informacje o pojazdach, o których mowa w art. 73 ust. 3, udostępnia się wyłącznie podmiotom określonym w ust. 1 pkt 17. 3. Dane lub informacje zgromadzone w ewidencji udostępnia się także na wniosek właściciela lub posiadacza pojazdu wymienionego w art. 73 ust. 5, których one dotyczą. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może udostępnić, w formie zaświadczenia, dane lub informacje zgromadzone w ewidencji innym podmiotom niż wymienione w ust. 13, w tym osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, jeżeli wykażą swój uzasadniony interes. 5. Dane lub informacje zgromadzone w ewidencji mogą być udostępnione do celów komercyjnych, statystycznych lub badawczych w formie uzgodnionej przez strony, w sposób wykluczający możliwość identyfikacji osób lub pojazdów, z zachowaniem trybu określonego w ust. 4. 6. Dane lub informacje zebrane w ewidencji udostępnia się, z zastrzeżeniem ust. 7, na pisemny, uzasadniony wniosek zainteresowanego podmiotu. 7. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może wyrazić zgodę, w drodze decyzji, na udostępnienie danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji podmiotom, o których mowa w ust. 1, albo ich jednostkom organizacyjnym, za pomocą urządzeń teletransmisji danych bez konieczności składania pisemnego wniosku, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane lub informacje uzyskał, 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych lub informacji niezgodnie z celem ich uzyskania, 3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych zadań albo prowadzonej działalności."}
{"id":"1996_494_80d","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 80d. 1. Udostępnienie danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji następuje: 1) dla podmiotów, o których mowa w art. 80c ust. 1-3 nieodpłatnie, 2) dla podmiotów, o których mowa w art. 80c ust. 4 i 5 odpłatnie. 2. Opłaty pobrane za udostępnienie danych lub informacji z ewidencji stanowią przychód środka specjalnego będącego w dyspozycji ministra właściwego do spraw administracji publicznej i są przeznaczone na inwestycje związane z rozwojem i eksploatacją bazy technicznej ewidencji."}
{"id":"1996_494_80e","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 80e. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, transportu oraz finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia ewidencji, 2) warunki i sposób współdziałania podmiotów, które przekazują dane lub informacje do ewidencji, 3) rodzaj danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji, które mogą być udostępnione poszczególnym podmiotom, o których mowa w art. 80c ust. 1 i 3-5, 4) wysokość opłat za udostępnienie danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji oraz warunki i sposób ich wnoszenia. W rozporządzeniu należy określić w szczególności: - organizację systemu teleinformatycznego, w którym prowadzona jest ewidencja, - nieprzekraczalne terminy przekazywania danych lub informacji do ewidencji oraz sposób ich przekazywania, - zakres danych lub informacji udostępnianych poszczególnym podmiotom, - zróżnicowaną wysokość opłat w zależności od zakresu udostępnianych danych lub informacji oraz konieczności przetwarzania danych lub informacji, o których mowa w art. 80c ust. 5. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze zarządzenia, sposób wyodrębnienia w ewidencji zbioru danych i informacji o pojazdach, o których mowa w art. 73 ust. 3.\"; 3) art. 99 otrzymuje brzmienie: \"Art. 99. Zadania i kompetencje określone w art. 89 ust. 2 i 3, art. 93 ust. 2 i art. 97 ust. 1 nie mogą być powierzone w drodze porozumienia gminie. Przepis ten nie dotyczy powiatu warszawskiego.\"; 4) po art. 100 dodaje się rozdział 1a w brzmieniu: \"Rozdział 1a. Centralna ewidencja kierowców"}
{"id":"1996_495_1","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 1. Rządowe Centrum Studiów Strategicznych, zwane dalej \"Centrum\", jest państwową jednostką organizacyjną, prowadzącą prace służące Radzie Ministrów i Prezesowi Rady Ministrów do programowania strategicznego, prognozowania rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zagospodarowania przestrzennego kraju."}
{"id":"1996_495_2","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 2. Do zadań Centrum należy w szczególności: 1) przygotowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów: a) prognoz i długookresowych, strategicznych programów rozwoju gospodarczego i społecznego, b) koncepcji i programów polityki zagospodarowania przestrzennego kraju oraz programów polityki regionalnej, c) ocen międzynarodowych uwarunkowań sytuacji kraju oraz długofalowych koncepcji polityki zagranicznej, d) ocen funkcjonalności struktur państwa oraz propozycji ich przekształceń, 2) analizowanie zgodności treści i przebiegu realizacji programów krótkookresowych oraz średniookresowych ze strategicznymi programami długookresowymi i informowanie Rady Ministrów o stwierdzonych niezgodnościach, 3) analizowanie stanu gospodarki z punktu widzenia realizacji programów strategicznych oraz regionalnych i informowanie Rady Ministrów o stwierdzonych zagrożeniach, 4) przygotowywanie innych analiz, prognoz i programów zleconych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, 5) wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa, stosownie do kompetencji ustalonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_495_3","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 3. Centrum współdziała z Polską Akademią Nauk, instytucjami naukowymi i szkołami wyższymi."}
{"id":"1996_495_4","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 4. 1. Centrum kieruje Prezes. 2. Do powoływania i odwoływania Prezesa Centrum stosuje się przepisy ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 84, poz. 426, z 1995 r. Nr 38, poz. 184 i Nr 150, poz. 729 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 488). Prezes Centrum wchodzi w skład Rady Ministrów."}
{"id":"1996_495_5","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 5. 1. Centrum prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w prawie budżetowym dla jednostek budżetowych. 2. Prezes Centrum dysponuje środkami budżetu państwa na finansowanie prac niezbędnych z punktu widzenia zadań Centrum."}
{"id":"1996_495_6","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 6. 1. Do pracowników Centrum stosuje się odpowiednio przepisy o służbie cywilnej oraz o pracownikach urzędów państwowych, z wyłączeniem przepisów dotyczących aplikacji administracyjnej. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne pracowników Centrum."}
{"id":"1996_495_7","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 7. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego wewnętrzną organizację."}
{"id":"1996_495_8","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej."}
{"id":"1996_496_1","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 1. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 i z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 dotychczasową treść oznacza się jako §1 i dodaje się §2 w brzmieniu: \"§2. Przepisów § 1 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych oraz spółek z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa, jeżeli Minister Skarbu Państwa zapewni brakujące środki na zaspokojenie kosztów postępowania.\"; 2) w art. 217 na końcu drugiego zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a jeżeli dotyczy upadłości przedsiębiorstwa państwowego - także organowi założycielskiemu.\"; 3) w art. 218 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Przepisów § 1 pkt 1 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych oraz spółek z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa, jeżeli Minister Skarbu Państwa zapewni brakujące środki na zaspokojenie kosztów postępowania.\"; 4) w art. 219 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a jeżeli dotyczy upadłości przedsiębiorstwa państwowego - także organowi założycielskiemu.\"."}
{"id":"1996_496_10","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 9, poz. 446) w art. 31 w ust. 1, w art. 51 w ust. 3 oraz w art. 83 w ust. 1 i 3 po użytych w odpowiednim przypadku wyrazach \"wojewódzki inspektor ochrony środowiska\" dodaje się użyte w odpowiednim przypadku wyrazy \"działający w porozumieniu z wojewodą\"."}
{"id":"1996_496_11","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Główny Inspektor Pracy, w porozumieniu z Ministrami Spraw Zagranicznych, Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości, Transportu i Gospodarki Morskiej oraz z Szefem Urzędu Ochrony Państwa, może w stosunku do niektórych pracodawców określić szczególne zasady i tryb wykonywania nadzoru i kontroli ze strony Państwowej Inspekcji Pracy.\"."}
{"id":"1996_496_12","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701) w art. 2 pkt 1-4 otrzymują brzmienie: \"1) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Rady Ministrów, wicemarszałka Sejmu, wicemarszałka Senatu, wiceprezesa Rady Ministrów, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, ministra, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego, wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, Szefa Kancelarii Sejmu, Szefa Kancelarii Senatu, zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu, zastępcy Szefa Kancelarii Senatu, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Głównego Inspektora Pracy, zastępcy Głównego Inspektora Pracy, Kierownika Krajowego Biura Wyborczego, 3) Ministra Stanu, Szefa Kancelarii Prezydenta, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezesa Sądu Najwyższego, zastępcy Szefa Kancelarii Prezydenta, wiceprezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, zastępcy Prokuratora Generalnego, 4) Prezesa Polskiej Akademii Nauk, sekretarza stanu, członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, pierwszego zastępcy Prezesa Narodowego Banku Polskiego, podsekretarza stanu (wiceministra), wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego, Sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej, Rzecznika Ubezpieczonych, kierownika urzędu centralnego, wiceprezesa Polskiej Akademii Nauk, Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk, zastępcy Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk, sekretarzy Wydziałów Polskiej Akademii Nauk, wojewody, zastępcy kierownika urzędu centralnego, wicewojewody.\"."}
{"id":"1996_496_13","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 50, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444, Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82, Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368, Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 95, poz. 474) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 8; 2) w art. 11 skreśla się wyrazy \"wspólnie z innymi osobami prawnymi, a także osobami fizycznymi,\"; 3) w art. 13 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przedsiębiorstwie użyteczności publicznej, dla którego organem założycielskim jest wojewoda i którego działalność wykracza poza obszar województwa, statut zatwierdza wojewoda w porozumieniu z ministrem właściwym ze względu na przedmiot działalności przedsiębiorstwa.\"; 4) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 6 Łączenie, podział, likwidacja i upadłość przedsiębiorstw\"; 5) w art. 19: a) w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"wartość majątku\" zastępuje się wyrazami \"aktywów ogółem\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Decyzję o likwidacji podejmuje organ założycielski z własnej inicjatywy, bądź na wniosek rady pracowniczej przedsiębiorstwa, o ile Minister Skarbu Państwa nie zgłosi sprzeciwu wraz z uzasadnieniem, w terminie dwóch tygodni.\"; 6) w art. 21 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) kompetencje rady pracowniczej do zatwierdzania rocznych sprawozdań finansowych przedsiębiorstw państwowych postawionych w stan likwidacji, wykonuje organ założycielski.\"; 7) w art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zamiar wraz założeniami dokonania połączenia, podziału oraz likwidacji przedsiębiorstwa państwowego przedstawia się w formie pisemnej ogólnemu zebraniu pracowników lub radzie pracowniczej przedsiębiorstwa oraz związkom zawodowym działającym w przedsiębiorstwie w celu uzyskania opinii.\"; 8) w art. 24 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 9) po art. 24 dodaje się art. 24a-24c w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Z dniem ogłoszenia upadłości przedsiębiorstwa państwowego: 1) organ założycielski odwołuje dyrektora przedsiębiorstwa i wyznacza reprezentanta upadłego, 2) ulegają rozwiązaniu, z mocy prawa, organy samorządu załogi przedsiębiorstwa. 2. Wynagrodzenie reprezentanta upadłego ustala sędzia komisarz, na wniosek organu założycielskiego, zgodnie z przepisami prawa upadłościowego. 3. Wynagrodzenie reprezentanta upadłego wypłacane jest z funduszu masy upadłości i zaliczane do kosztów postępowania upadłościowego."}
{"id":"1996_496_14","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187, Nr 31, poz. 214, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 197 i 198, Nr 36, poz. 206 i Nr 72, poz. 423, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 53, poz. 252, Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113 i Nr 87, poz. 396) w art. 77 w ust. 1 wyrazy \"przy kuratorach oświaty\" zastępuje się wyrazami \"przy wojewodach\"."}
{"id":"1996_496_15","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 253, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i z 1994 r. Nr 111, poz. 536) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1, w art. 13 w ust. 2, w art. 14 i w art. 18 w ust. 1 po wyrazach \"Minister Finansów\" dodaje się wyrazy \"w porozumieniu z Ministrem Gospodarki\"; 2) w art. 12: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, określa metody kosztorysowania obiektów i robót budowlanych, jednolite dla wszystkich jednostek gospodarczych.\", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić obowiązek sporządzania przez zamawiających (inwestorów), przed zawarciem umowy, kosztorysu na określone obiekty i roboty budowlane. 5. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji może określić, w drodze rozporządzenia, niektóre maksymalne wskaźniki elementów składowych ceny na potrzeby sporządzania kosztorysów, przez zamawiających.\"; 3) w art. 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w porozumieniu z Ministrem Gospodarki, może wprowadzić okresowe maksymalne wskaźniki cen umownych i regulowanych na obiekty i roboty budowlane.\"."}
{"id":"1996_496_16","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145 i z 1989 r. Nr 33, poz. 175) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 75: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, w tym także do radców prawnych i aplikantów radcowskich będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej lub funkcjonariuszami Policji,\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej w zakresie podległych mu jednostek organizacyjnych, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w zakresie Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej oraz podległych mu jednostek wojskowych, Minister Sprawiedliwości w zakresie podległych mu jednostek organizacyjnych więziennictwa oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa w zakresie jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa dostosują odpowiednio do potrzeb tych jednostek zadania, organizację i sposób wykonywania obsługi prawnej, jak również zasady i tryb doskonalenia zawodowego radców prawnych pełniących obowiązki w tych jednostkach organizacyjnych. 3. Stosunek służbowy oraz wynikające z niego prawa i obowiązki, a także odpowiedzialność dyscyplinarną radców prawnych i aplikantów radcowskich będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej lub funkcjonariuszami Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej oraz Służby Więziennej określają odrębne przepisy.\"; 2) w art. 79 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Urzędu Ochrony Państwa i Służby Więziennej.\"."}
{"id":"1996_496_17","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400, Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 640) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,\"; 2) w art. 7{1} w ust. 2 wyrazy \"Urzędu Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Kancelarii Prezesa Rady Ministrów\"; 3) w art. 21 ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania i awansowania oraz wymagania kwalifikacyjne w zakresie wykształcenia i praktyki zawodowej pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.\"; 4) w art. 36 w ust. 5: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) Prezesie Rady Ministrów - dla urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędów podległych Prezesowi Rady Ministrów oraz ministerstw i urzędów centralnych organów administracji rządowej,\", b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla urzędników urzędów wojewódzkich i regionalnych izb obrachunkowych,\"; 5) w art. 52 po wyrazach \"kierowników urzędów centralnych\" dodaje się wyrazy \"oraz Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów\"."}
{"id":"1996_496_18","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 7 w ust. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej - w organach przez niego powołanych, nadzorowanych lub jemu podległych,\"."}
{"id":"1996_496_19","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. Nr 38, poz. 173 i z 1989 r. Nr 34, poz. 178) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Sprawy, o których mowa w ust. 1 i 2, reguluje w odniesieniu do: 1) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej - Szef Kancelarii Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, 3) Senatu Rzeczypospolitej Polskiej - Szef Kancelarii Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, 4) Rady Ministrów - Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 5) organów i jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Spraw Zagranicznych - ministrowie, którym podlegają oraz przez których są nadzorowane te organy i jednostki organizacyjne, 6) Urzędu Ochrony Państwa - Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa.\"; 2) w art. 29: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) archiwum Urzędu Ochrony Państwa.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"Prezydenta\" dodaje się wyrazy \"oraz Urzędu Ochrony Państwa\"."}
{"id":"1996_496_2","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 2. W dekrecie z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz.U. Nr 23, poz. 93, z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 r. Nr 16, poz. 138 i z 1983 r. Nr 44, poz. 200) w art. 9 w ust. 2 wyrazy \"Minister Bezpieczeństwa Publicznego w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Komunalnej i za zgodą\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji za zgodą\"."}
{"id":"1996_496_2","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 2. 1. Urząd Ochrony Państwa i Wojskowe Służby Informacyjne współdziałają przy zapobieganiu i zwalczaniu zbrodni szpiegostwa oraz innych przestępstw godzących w potencjał obronny państwa. 2. Organy administracji rządowej współdziałają z Szefem Urzędu Ochrony Państwa w sprawach należących do jego zakresu działania."}
{"id":"1996_496_20","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25, z 1992 r. Nr 33, poz. 144 i z 1995 r. Nr 130, poz. 629) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 2 wyrazy \"Ministrem - Szefem Urzędu Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw administracji\"; 2) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. W jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonują odpowiednio Wojskowa Inspekcja Sanitarna oraz Inspekcja Sanitarna Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Ministrowie Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, każdy w swoim zakresie działania, określają organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję Sanitarną oraz Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji: 1) na terenie podległych im obiektów i rejonów zakwaterowania przejściowego jednostek wojskowych oraz oddziałów i pododdziałów zwartych Policji, 2) w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej. 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Szefem Urzędu Ochrony Państwa określa, organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji na terenie obiektów Urzędu Ochrony Państwa oraz w stosunku do funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa.\"."}
{"id":"1996_496_21","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 22 w ust. 5, w art. 24 w ust. 5 i w art. 26 w ust. 2 wyrazy \"w porozumieniu z Ministrami: Administracji i Gospodarki Przestrzennej oraz Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_22","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446, Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, Nr 131, poz. 629, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz.388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601, z 1995 r. Nr 99, poz.486 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 33) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1 po wyrazie \"należy\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Gospodarka gruntami stanowiącymi własność Skarbu Państwa na potrzeby: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Trybunału Konstytucyjnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Krajowego Biura Wyborczego oraz Państwowej Inspekcji Pracy, a także, ministerstw, urzędów centralnych i urzędów wojewódzkich - należy do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.\"; 2) w art. 4 w ust. 8 oraz w art. 38 w ust. 5 wyrazy \"Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"; 3) w art. 33 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Państwowe jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2 ust. 1a, otrzymują w zarząd grunty stanowiące własność Skarbu Państwa na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.\"; 4) w art. 35 w ust. 3: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) resortu spraw wewnętrznych i administracji - wymaga zgody wojewody wydanej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji lub upoważnionym przez niego organem,\", b) dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) Urzędu Ochrony Państwa - wymaga zgody wojewody wydanej w porozumieniu z Szefem Urzędu Ochrony Państwa.\"; 5) w art. 36 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Państwowe jednostki organizacyjne, wymienione w art. 2 ust. 1a, zgłaszają wniosek, o którym mowa w ust. 1, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji.\"."}
{"id":"1996_496_23","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 22 kwietnia 1986 r. - Prawo atomowe (Dz.U. Nr 12, poz. 70, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1991 r. Nr 8, poz. 28, z 1994 r. Nr 90, poz. 418, z 1995 r. Nr 104, poz. 515 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. Minister Obrony Narodowej w zakresie podległych mu jednostek organizacyjnych, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w zakresie Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i podległych mu jednostek wojskowych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa w zakresie jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z Prezesem Państwowej Agencji Atomistyki określają zasady i tryb stosowania przepisów ustawy w wymienionych jednostkach organizacyjnych.\"."}
{"id":"1996_496_24","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Edukacji Narodowej (Dz.U. Nr 33, poz. 178, z 1990 r. Nr 65, poz. 385 i z 1991 r. Nr 95, poz. 425) w art. 2 w pkt 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w lit. d) skreśla się wyrazy \"będących terenowymi organami rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty\"; 2) dodaje się lit. j) w brzmieniu: \"j) planowanie oraz sprawowanie ogólnego nadzoru nad realizacją, z budżetów wojewodów, dochodów i wydatków na finansowanie zadań z zakresu oświaty i wychowania.\"."}
{"id":"1996_496_24b","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 24b. Z dniem ogłoszenia o wszczęciu postępowania upadłościowego wobec likwidowanego przedsiębiorstwa postępowanie likwidacyjne ulega zawieszeniu, a następnie, z dniem ogłoszenia upadłości, umorzeniu z mocy prawa."}
{"id":"1996_496_24c","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 24c. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą mają zastosowanie przepisy prawa upadłościowego.\"; 10) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób łączenia, podziału i likwidacji przedsiębiorstw państwowych.\", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 3: - dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie \"ust. 2\", - na końcu skreśla się wyrazy \"i 2\"; 11) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: \"Art. 33a. Organ uprawniony do powołania dyrektora może wyznaczyć tymczasowego kierownika przedsiębiorstwa również w innych przypadkach, niż określone w art. 33 i 41, a w szczególności: 1) odwołania dyrektora, 2) rezygnacji dyrektora z zajmowanego stanowiska, 3) wygaśnięcia okresu, na jaki dyrektor był powołany, 4) zawieszenia przez sąd postępowania upadłościowego, 5) zakończenia lub przerwania postępowania naprawczego, 6) rozwiązania ze skutkiem natychmiastowym umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, lub z upływem terminu jej wypowiedzenia, 7) śmierci dyrektora.\"; 12) w art. 34: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przedsiębiorstwie użyteczności publicznej, dla którego organem założycielskim jest wojewoda i którego działalność wykracza poza obszar województwa, dyrektora przedsiębiorstwa powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z ministrem właściwym ze względu na przedmiot działalności przedsiębiorstwa.\" b) w ust. 2 po wyrazach \"ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i 1a\"; 13) w art. 45a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ założycielski może powierzyć zarządzanie przedsiębiorstwem państwowym osobie fizycznej lub prawnej.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: \"1a. Powierzenie zarządzania przedsiębiorstwem może nastąpić: 1) z inicjatywy organu założycielskiego za zgodą rady pracowniczej i ogólnego zebrania pracowników (delegatów) przedsiębiorstwa, 2) na wniosek rady pracowniczej przedsiębiorstwa za zgodą ogólnego zebrania pracowników (delegatów). 1b. Z inicjatywą powierzenia zarządzania przedsiębiorstwem może wystąpić również zarządca komisaryczny, o ile istnieją przesłanki do uchylenia zarządu komisarycznego, o którym mowa w art. 69 w ust. 1. 1c. Wniosek zarządcy komisarycznego powinien być poparty: 1) pozytywnym wynikiem referendum przeprowadzonego w przedsiębiorstwie albo 2) pozytywną opinią działających w przedsiębiorstwie organizacji związkowych, pod warunkiem, że członkowie tych organizacji stanowią ponad połowę pracowników przedsiębiorstwa.\"; 14) w art. 45b: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zarządca przejmuje kompetencje dyrektora przedsiębiorstwa i organów samorządu załogi, z wyjątkiem: a) prawa sprzeciwu wobec decyzji organu założycielskiego, b) przyjmowania i zatwierdzania sprawozdania finansowego, c) dokonywania podziału na fundusze wygospodarowanego zysku przez przedsiębiorstwo oraz zasad wykorzystania tych funduszy.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kompetencje, o których mowa w ust. 1 w pkt 3 lit. b i c, przejmuje organ założycielski. Organ założycielski może kompetencje te przekazać radzie nadzorczej.\"; 15) w art. 46: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przedsiębiorstwo państwowe sprzedaje mienie zaliczone, zgodnie z odrębnymi przepisami, do rzeczowego majątku trwałego w drodze publicznego przetargu.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W wypadku likwidacji przedsiębiorstwa państwowego: 1) sprzedaż środków trwałych może być również dokonana na podstawie oferty ogłoszonej publicznie, bądź w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia, 2) likwidator może, za zgodą organu założycielskiego, przekazać gminie (związkowi międzygminnemu) lub państwowej osobie prawnej mienie przedsiębiorstwa państwowego nie objęte przepisami o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe, o ile wierzytelności zostały zabezpieczone.\"; 16) w art. 46a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedsiębiorstwo państwowe zgłasza organowi założycielskiemu zamiar dokonania czynności prawnej mającej za przedmiot mienie przedsiębiorstwa, zaliczone zgodnie z odrębnymi przepisami do rzeczowego lub finansowego majątku trwałego, polegającej na: 1) wniesieniu do spółki lub fundacji, 2) dokonaniu darowizny, 3) nieodpłatnym oddaniu do używania innym podmiotom w drodze umów prawa cywilnego, - organ założycielski może, w terminie miesiąca od dnia otrzymania zgłoszenia, nie wyrazić zgody na dokonanie czynności prawnej objętej zamiarem.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 stosuje się w wypadku zamiaru dokonania czynności prawnej polegającej na sprzedaży przez przedsiębiorstwo akcji lub udziałów, z wyjątkiem akcji spółek dopuszczonych do publicznego obrotu. 1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do czynności prawnych, które wymagają zezwolenia na podstawie przepisów ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym.\"; 17) w art. 46b wyrazy \"w ust. 3 i 4\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 3-4\"; 18) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Z dniem likwidacji lub upadłości przedsiębiorstwa, mienie tego przedsiębiorstwa pozostałe po likwidacji lub upadłości, w tym środki finansowe, przejmuje Minister Skarbu Państwa albo Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. 2. Do czasu zadysponowania mieniem, o którym mowa w ust. 1, Minister Skarbu Państwa wyznacza jego zarządcę. 3. Środki finansowe przejęte w trybie przepisu ust. 1 oraz uzyskane ze zbycia mienia, o którym mowa w ust. 1, Minister Skarbu Państwa może gromadzić na wyodrębnionym rachunku i przeznaczać je na dofinansowanie procesów likwidacyjnych, a także na uzupełnianie środków brakujących na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego oraz zarządu mieniem, o którym mowa w ust. 1. 4. Środki finansowe, o których mowa w ust. 3, są środkami specjalnymi, w rozumieniu przepisów prawa budżetowego.\"; 19) po art. 49 dodaje się art. 49b w brzmieniu: \"Art. 49b. Nabycie mienia na podstawie art. 46 ust. 3a i art. 49 ust. 1 następuje zgodnie z zasadami Kodeksu cywilnego i jest nieodpłatne.\"; 20) w art. 66: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Osoba sprawująca zarząd komisaryczny przejmuje kompetencje organów przedsiębiorstwa, z wyjątkiem: 1) przyjmowania i zatwierdzania sprawozdania finansowego, 2) dokonywania podziału wygospodarowanego zysku przez przedsiębiorstwo na fundusze oraz zasad wykorzystania tych funduszy.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kompetencje, o których mowa w ust. 3, przejmuje organ założycielski.\"."}
{"id":"1996_496_25","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 36, poz. 202 i z 1995 r. Nr 104, poz. 515) w art. 30 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefem Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze zarządzenia, tryb wykonywania czynności przez pracowników Urzędu Dozoru Technicznego i inspektoratów dozoru technicznego w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz w jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji i jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa.\"."}
{"id":"1996_496_26","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 21 stycznia 1988 r. o Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa (Dz.U. Nr 2, poz. 2) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Radę nadzoruje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Członków Rady powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, spośród przedstawicieli organizacji kombatanckich, społecznych, politycznych, wyznaniowych, zawodowych i młodzieżowych oraz organizacji środowisk nauki, oświaty, kultury i sztuki, a także przedstawicieli desygnowanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Radę Ministrów. 2. Przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i sekretarza Rady powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, spośród członków Rady.\"."}
{"id":"1996_496_27","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992r. Nr 72, poz. 359, z 1993r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 oraz Nr 134, poz. 646, z 1994r. Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654 i z 1996 r. Nr 10, poz. 61) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 59 w ust. 2 i 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"; 2) w art. 86{2} wyrazy \"Ministra Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Skarbu Państwa\"; 3) w art. 86{6}: a) w ust. 2 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\", b) w ust. 3 po wyrazach \"stosuje się odpowiednio\" przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pozostałą część zdania; 4) w art. 100 w ust. 2 po wyrazach \"Minister Finansów\" dodaje się wyrazy \"albo Minister Skarbu Państwa\"; 5) w art. 117 w ust. 2 w pkt 2 po wyrazach \"Ministra Finansów\" dodaje się wyrazy \"lub Ministra Skarbu Państwa\"."}
{"id":"1996_496_28","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703) w art. 50 skreśla się wyrazy \"i Rady Ministrów\"."}
{"id":"1996_496_29","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz.U. z 1989 r. Nr 30, poz. 158 i z 1990 r. Nr 20, poz. 120) w art. 65: 1) w ust. 2: a) po wyrazach \"Ministrowi Spraw Wewnętrznych\" dodaje się wyrazy \"i Administracji\", b) po wyrazach \"Ministerstwa Spraw Wewnętrznych\" dodaje się wyrazy \"i Administracji\"; 2) w ust. 6 i 7 po wyrazach \"Spraw Wewnętrznych\" dodaje się wyrazy \"i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_3","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 3. 1. Prezes Rady Ministrów określa szczegółowe zadania Urzędu Ochrony Państwa. 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Urzędowi Ochrony Państwa statut, który określa jego organizację."}
{"id":"1996_496_3","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88 i z 1991 r. Nr 65, poz. 279) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Zadania Państwowej Inspekcji Handlowej wykonują: 1) Główny Inspektorat Państwowej Inspekcji Handlowej podporządkowany Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 2) wojewodowie. 2. Na czele Głównego Inspektoratu stoi Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Handlowej. 3. Głównego Inspektora Państwowej Inspekcji Handlowej oraz jego zastępców powołuje i odwołuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 4. Wojewoda wykonuje zadania Państwowej Inspekcji Handlowej przy pomocy wojewódzkiego inspektora Państwowej Inspekcji Handlowej, jako kierownika jednostki organizacyjnej (inspektoratu) wchodzącej w skład rządowej administracji ogólnej w województwie. 5. Wojewódzkiego inspektora Państwowej Inspekcji Handlowej oraz jego zastępców powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem Państwowej Inspekcji Handlowej.\"; 2) skreśla się art. 3; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów opracowuje plany akcji o znaczeniu krajowym, uwzględniane w planach działalności wojewódzkich inspektoratów Państwowej Inspekcji Handlowej.\"; 4) w art. 9 wyrazy \"Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazami \"właściwym organom Policji\"; 5) w art. 10 wyrazy \"w terminie przewidzianym w art. 66 §1 Kodeksu postępowania karnego\" zastępuje się wyrazami \"w terminach przewidzianych w Kodeksie postępowania karnego\"; 6) w art. 13 skreśla się wyrazy \"w drodze rozporządzenia szczegółową organizację i\"; 7) użyte w art. 5 w ust. 1 w pkt 9 i w ust. 2, w art. 6 w ust. 2, w art. 7 w ust. 1 w pkt 1 w lit. c i d i w pkt 4 oraz w art. 13 ustawy w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Handlu Wewnętrznego\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów\"."}
{"id":"1996_496_30","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 i Nr 34, poz. 198, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1995 r. Nr 141, poz. 692 oraz z 1996 r. Nr ..., poz. ...) art. 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"Art. 6. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach geodezji i kartografii jest Główny Geodeta Kraju. 2. Nadzór nad Głównym Geodetą Kraju sprawuje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Główny Geodeta Kraju wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. 4. Organizację Głównego Urzędu Geodezji i kartografii określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia. 5. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii określa Główny Geodeta Kraju w regulaminie organizacyjnym. 6. Państwową służbę geodezyjną i kartograficzną stanowią: 1) Główny Geodeta Kraju, 2) wojewodowie - wykonujący zadania z zakresu geodezji i kartografii przy pomocy geodetów wojewódzkich, jako kierowników jednostek organizacyjnych wchodzących w skład rządowej administracji ogólnej w województwie, 3) kierownicy urzędów rejonowych, 4) organy, które na mocy odrębnych przepisów, wykonują zadania zlecone z zakresu administracji rządowej w sprawach geodezji i kartografii."}
{"id":"1996_496_31","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 31. Kurator oświaty, w imieniu wojewody, prowadzi sprawy z zakresu oświaty na terenie województwa, a w szczególności: 1) prowadzi publiczne szkoły i placówki, w tym centra kształcenia ustawicznego, z wyjątkiem szkół i placówek prowadzonych przez inne uprawnione lub zobowiązane do tego organy i osoby, 2) sprawuje nadzór pedagogiczny, 3) wydaje decyzje administracyjne w sprawach określonych w ustawie, 4) organizuje doskonalenie zawodowe nauczycieli szkół publicznych, z wyjątkiem nauczycieli przedmiotów zawodowych szkół wymienionych w art. 25 ust. 1 i art. 29, oraz wychowawców internatów w szkołach rolniczych i gospodarki żywnościowej, 5) współdziała z wojewódzką radą oświatową."}
{"id":"1996_496_31","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r.- Prawo celne (Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312 oraz z 1995 r. Nr 85, poz. 427 i Nr 87, poz. 434) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 wyrazy \"Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"Minister Gospodarki\"; 2) w art. 70 w ust. 5 oraz w art. 88 i w art. 89 wyrazy \"Współpracy Gospodarczej z Zagranicą\" zastępuje się wyrazem \"Finansów\"; 3) w art. 106b w ust. 3 wyrazy \"Prezesa Urzędu Antymonopolowego\" zastępuje się wyrazami \"Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów\"; 4) w art. 107 w ust. 1, w art. 108 w ust. 1, w art. 112 w ust. 1 i 3, w art. 118b w ust. 3 i w art. 118c w ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Minister Finansów\"."}
{"id":"1996_496_32","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 32. 1. Kurator oświaty wykonuje swoje zadania przy pomocy kuratorium oświaty. 2. Kuratoria oświaty są państwowymi jednostkami budżetowymi. 3. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określa, w drodze rozporządzenia, organizację kuratoriów oświaty.\"; 4) w art. 35 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Kurator oświaty oraz organy, o których mowa w ust. 1, 2 i 2a i w art. 25 ust. 4, sprawują nadzór pedagogiczny przy pomocy nauczycieli zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w kuratoriach oświaty oraz w urzędach tych organów lub w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 25 ust. 3.\"; 5) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wojewoda, na wniosek rad co najmniej 10% szkół i placówek, przedstawiony przez kuratora oświaty, tworzy wojewódzką radę oświatową.\", b) w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"będących w dyspozycji kuratora oświaty\" zastępuje się wyrazami \"w budżecie wojewody\", c) w ust. 3 w pkt 6 wyrazy \"wojewódzkiego biura pracy\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzkiego urzędu pracy.\"."}
{"id":"1996_496_32","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. z 1995 r. Nr 80, poz. 405) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa warunki rozwoju konkurencji, reguluje zasady i tryb przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz naruszeniom interesów konsumenta przez podmioty gospodarcze oraz ich związki, jeżeli wywołują lub mogą wywołać skutki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także określa organy właściwe w tych sprawach.\"; 2) w art. 2 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) konsumencie - rozumie się przez to każdego kto nabywa towary i usługi do celów nie związanych z działalnością gospodarczą.\"; 3) w art. 5 w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) stwarzanie konsumentom uciążliwych warunków dochodzenia swoich praw.\"; 4) w art. 9 w ust. 2 po wyrazach \"do jej powstania na danym rynku\" dodaje się wyrazy \"lub narusza interes konsumenta\"; 5) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, można ustalić w wysokości do 100 % przychodu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ukaranego podmiotu gospodarczego.\"; 6) tytuł rozdziału 5 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 5 Organ antymonopolowy i ochrony konsumenta\"; 7) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Zadania z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym, rozwoju konkurencji i ochrony interesów konsumentów realizuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej \"Prezesem\". 2. Prezes jest centralnym organem administracji rządowej podległym Radzie Ministrów. 3. Wiceprezesów Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów powołuje i odwołuje, na wniosek Prezesa, Prezes Rady Ministrów. 4. Prezes wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1, przy pomocy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 5. Prezesowi podlega Państwowa Inspekcja Handlowa.\"; 8) w art. 19 w ust. 1: a) w pkt 6 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"a także ochrony interesów konsumentów.\", b) po pkt 7 dodaje się pkt 7a-7d w brzmieniu: \"7a) przygotowywanie rządowych projektów polityki konsumenckiej, 7b) składanie wniosków w sprawie zmian przepisów w zakresie ochrony praw konsumentów, 7c) zlecanie wyspecjalizowanym jednostkom i odpowiednim organom kontroli państwowej dokonywania badań przestrzegania praw konsumentów, 7d) współpraca z krajowymi i zagranicznymi organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów,\"; 9) w art. 2 w pkt 9 i 10, w art. 8 w ust. 1 i 3, w art. 9 w ust. 1 i 2, w art. 10 w ust. 1-4, w art. 11 w ust. 1, w art. 11a w ust. 1-6, w art. 11b w pkt 1, w art. 11c w ust. 1 i 3, w art. 11d, w art. 12 w ust. 2 i 4, w art. 14 w ust. 1 i 4, w art. 15 w ust. 1 i 5, w art. 15a w ust. 1 i 2, w art. 16 w ust. 1 i w ust. 2 w pkt 1, w art. 18 w ust. 1-3, w art. 19 w ust. 1 i 2, w art. 21 w ust. 4 w zdaniu drugim, art. 21a w ust. 1-3, w art. 23 i w art. 24, użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Urząd Antymonopolowy\" oraz wyrazy \"Prezes Urzędu Antymonopolowego\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów\"; 10) użyte w art. 18 w ust. 1-3, w art. 19a w ust. 1, w art. 20 w ust. 1, 3 i 4, w art. 20a w ust. 1, w art. 21 w ust. 4 w zdaniu pierwszym, w art. 21a w ust. 4 wyrazy \"Urząd Antymonopolowy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów\"."}
{"id":"1996_496_33","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 po wyrazach \"z Prezesem Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 2) w art. 5 w ust. 4 i w art. 96 w ust. 1 w zdaniu drugim po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 3) w art. 28a: a) w ust. 3 i 4 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\", b) w ust. 6 po wyrazach \"Prezesa Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 4) w art. 44 w pkt 2 po wyrazach \"Prezesa Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"podjętą na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 5) w art. 68 w ust. 2 po wyrazach \"na zasadach ustalonych\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 6) w art. 97: a) w ust. 1 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\", b) w ust. 3 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"zgłoszony za pośrednictwem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_33a","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 33a. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach polityki mieszkaniowej i rozwoju miast jest Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast podlega Prezesowi Rady Ministrów. 3. Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 4. Wiceprezesów Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powołuje i odwołuje, na wniosek Prezesa, Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1996_496_33b","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 33b. Do zakresu działania Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast należy w szczególności: 1) inicjowanie i realizowanie polityki mieszkaniowej, 2) opracowywanie i wdrażanie systemów finansowania budownictwa mieszkaniowego, 3) inicjowanie i realizowanie polityki przestrzennej, 4) opracowywanie i wdrażanie systemów efektywnego rozwoju miast oraz zarządzania istniejącymi zasobami mieszkaniowymi, 5) przygotowywanie rządowych projektów rozwoju infrastruktury komunalnej, 6) ustalanie zasad gospodarowania nieruchomościami, w tym opracowywanie warunków rozwoju rynku nieruchomości."}
{"id":"1996_496_33c","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 33c. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast: 1) przygotowuje i przedstawia Radzie Ministrów projekty ustaw i rozporządzeń Rady Ministrów dotyczących polityki mieszkaniowej i rozwoju miast, 2) nadaje uprawnienia zawodowe w dziedzinie rzeczoznawstwa majątkowego i urbanistyki, 3) współdziała w zakresie realizowanych zadań z organami administracji rządowej, organami samorządu terytorialnego, gospodarczego i zawodowego oraz stowarzyszeniami, związkami zawodowymi i organizacjami spółdzielczymi, 4) realizuje w zakresie swoich kompetencji współpracę z zagranicą, 5) wykonuje inne zadania z zakresu polityki mieszkaniowej i rozwoju miast określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"1996_496_33d","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 33d. 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Organizację urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów.\"."}
{"id":"1996_496_34","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1-4 otrzymują brzmienie: \"Art. 1. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach bezpieczeństwa państwa i ochrony jego porządku konstytucyjnego jest Szef Urzędu Ochrony Państwa. 2. Do zadań Szefa Urzędu Ochrony Państwa należy: 1) rozpoznawanie i przeciwdziałanie zagrożeniom godzącym w bezpieczeństwo, obronność, niezależność, całość i międzynarodową pozycję państwa, 2) zapobieganie i wykrywanie przestępstw szpiegostwa i terroryzmu oraz innych przestępstw godzących w bezpieczeństwo państwa oraz ściganie ich sprawców, 3) zapobieganie i wykrywanie przestępstw godzących w podstawy ekonomiczne państwa i ściganie ich sprawców, 4) zapobieganie i wykrywanie przestępstw o charakterze lub zasięgu międzynarodowym, w tym nielegalnego wytwarzania, posiadania i obrotu bronią, amunicją i materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi, psychotropowymi lub materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, oraz ściganie ich sprawców, 5) rozpoznawanie i przeciwdziałanie naruszeniom tajemnicy państwowej, 6) przygotowywanie dla najwyższych organów władzy i administracji państwowej informacji i analiz istotnych dla bezpieczeństwa państwa. 7) kryptograficzna ochrona wiadomości stanowiących tajemnicę państwową i służbową przekazywanych przez techniczne środki łączności na potrzeby organów administracji państwowej i państwowych instytucji finansowych i gospodarczych. 3. Szef Urzędu Ochrony Państwa wykonuje zadania przy pomocy Urzędu Ochrony Państwa. 4. Nazwa Urząd Ochrony Państwa i jej skrót UOP przysługuje wyłącznie urzędowi, o którym mowa w ust. 3. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organy i instytucje oraz zakres i tryb wykonywania przez nie obowiązków niezbędnych do realizacji zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 7."}
{"id":"1996_496_35","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, Nr 94, poz. 422, Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Komendanta Głównego Policji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.\"; 2) w art. 14 w ust. 5 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"; 3) w art. 97 w ust. 1 i 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"1996_496_36","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253, Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285) w art. 18 w ust. 3 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji'."}
{"id":"1996_496_37","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 111, poz. 480 oraz z 1994 r. Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 2) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, przedsiębiorstwa państwowe oraz jednoosobowe spółki Skarbu Państwa o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa. 2. Prywatyzacja przedsiębiorstw i spółek, o których mowa w ust. 1, wymaga zgody Rady Ministrów. 3. Do spółek, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu handlowego, z wyłączeniem art. 310 i art. 379 §2, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego artykułu. 4. Składy rad nadzorczych i statuty spółek, o których mowa w ust. 1, wymagają uzgodnienia z ministrem właściwym ze względu na przedmiot działania spółki, przy czym przynajmniej połowa reprezentantów Skarbu Państwa w składzie Rady Nadzorczej jest powoływana spośród kandydatów przedstawionych przez właściwego ministra. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość poszczególnych ministrów. 5. Zarząd w spółkach, o których mowa w ust. 1, powołuje i odwołuje rada nadzorcza. 6. Przepis ust. 4 nie narusza wynikających z niniejszej ustawy uprawnień pracowników do udziału w radzie nadzorczej.\"; 3) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Skarb Państwa reprezentuje w odniesieniu do spółki powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego: 1) Minister Skarbu Państwa, 2) Agencja Prywatyzacji, o ile na postawie przepisów odrębnych, została upoważniona do dokonania prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego.\"; 4) w art. 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Akcje w imieniu Skarbu Państwa zbywa Minister Skarbu Państwa lub Agencja Prywatyzacji.\"; 5) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Udostępnienie wszystkich akcji należących do Skarbu Państwa powinno nastąpić w ciągu dwóch lat od wpisania spółki do rejestru handlowego, chyba że Rada Ministrów albo, w przypadku gdy prywatyzacji dokonuje Agencja Prywatyzacji, Minister Skarbu Państwa ustali dłuższy termin.\"; 6) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Przed udostępnieniem akcji osobom trzecim Minister Skarbu Państwa lub Agencja Prywatyzacji postanawia: 1) o przeprowadzeniu analizy celem ustalenia stanu prawnego majątku przedsiębiorstwa spółki, ze szczególnym uwzględnieniem roszczeń osób trzecich do tego majątku, 2) o przeprowadzeniu analizy ekonomiczno-finansowej przedsiębiorstwa spółki, celem ustalenia jego wartości oraz potrzeby wprowadzenia zmian organizacyjnych, ekonomicznych lub technicznych. 2. Minister Skarbu Państwa lub Agencja Prywatyzacji mogą odstąpić od przeprowadzenia analiz, o których mowa w ust. 1, jeżeli wycena wartości przedsiębiorstwa została dokonana przed przekształceniem, a udostępnienie akcji ma nastąpić bezpośrednio po przekształceniu. 3. Minister Skarbu Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzenia analiz ich finansowania oraz kwalifikacje wymagane od osób dokonujących analiz.\"; 7) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Minister Skarbu Państwa lub Agencja Prywatyzacji może uzależnić udostępnienie osobom trzecim akcji od wprowadzenia w przedsiębiorstwie spółki zmian o których mowa w art. 20 ust. 2.\"; 8) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Agencja Prywatyzacji przekazuje prawa z akcji Ministrowi Skarbu Państwa, jeżeli akcje te nie zostały nabyte przez osoby trzecie w ciągu trzech miesięcy od upływu terminu do ich udostępnienia, o którym mowa w art. 19 ust. 1.\"; 9) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. Państwowe osoby prawne nie mogą, bez zgody Ministra Skarbu Państwa wyrażonej w porozumieniu z Ministrem Finansów, nabywać praw z akcji należących do Skarbu Państwa.\"; 10) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. Prawa i obowiązki Skarbu Państwa wynikające z umów, o których mowa w art. 39, wykonuje Minister Skarbu Państwa. 2. Organ założycielski, który w imieniu Skarbu Państwa zawarł umowę, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie po jej zawarciu przekazuje Ministrowi Skarbu Państwa niezbędne dokumenty i informacje do wykonywania przez niego praw i obowiązków Skarbu Państwa wynikających z tej umowy.\"; 11) w art. 45 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Przewidziane w ustawie kompetencje Ministra Skarbu Państwa, Agencji Prywatyzacji lub organu założycielskiego wykonuje wobec prywatyzowanego przedsiębiorstwa komunalnego zarząd gminy albo zarząd związku komunalnego z zastrzeżeniem kompetencji rady gminy albo zgromadzenia związku. 3. Gmina albo związek komunalny może, na postawie porozumienia z Agencją Prywatyzacji przekazać prowadzenie czynności związanych z prywatyzacją przedsiębiorstwa komunalnego tej Agencji. Zawarcie porozumienia wymaga uchwały rady gminy albo zgromadzenia związku.\"; 12) po art. 45 dodaje się art. 45a-45d w brzmieniu: \"Art. 45a. Przepisy art. 2a stosuje się również do spółek, których jedynym akcjonariuszem albo wspólnikiem jest Skarb Państwa, powstałych w trybie innym niż przewidziany w niniejszej ustawie."}
{"id":"1996_496_38","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Komendanta Głównego Straży Granicznej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.\"; 2) w art. 9 w ust. 1b wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"; 3) w art. 101 w ust. 1 i 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"1996_496_39","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995r. Nr 117, poz. 564 ) wprowadza się następujące zmiany : 1) w art. 4: a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) Telekomunikacja Polska - Spółka Akcyjna, z zastrzeżeniem ust. 3, 2) jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, Policja, Państwowa Straż Pożarna, Straż Graniczna, jednostki wojskowe podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa - w zakresie własnych potrzeb zaspokajanych za pomocą własnych sieci telekomunikacyjnych,\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Łączności swoje uprawnienia wynikające z ustawy, dotyczące podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, wobec spółki Telekomunikacja Polska - Spółka Akcyjna, wykonuje na podstawie umów zawieranych z tą Spółką, z wyłączeniem spraw rozstrzyganych w drodze decyzji.\"; 2) w art. 7a ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Minister Łączności, w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szefem Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób realizacji przepisów ust. 1-7 wobec jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2-4.\"; 3) art. 77 otrzymuje brzmienie: \"Art. 77. Minister Łączności jest organem założycielskim Poczty Polskiej.\"."}
{"id":"1996_496_4","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 17 lutego 1960 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 1970 r. Nr 4, poz. 35, z 1973 r. Nr 12, poz. 89, z 1974 r. Nr 50, poz. 319, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, Nr 35, poz. 192 i z 1992 r. Nr 54, poz. 254) w art. 23 skreśla się ust. 3."}
{"id":"1996_496_4","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 4. 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Szef Urzędu Ochrony Państwa podlega bezpośrednio Prezesowi Rady Ministrów. 2. Przy Radzie Ministrów działa Kolegium do Spraw Służb Specjalnych, zwane dalej \"Kolegium\", jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach programowania, nadzoru i koordynowania działań Urzędu Ochrony Państwa i Wojskowych Służb Informacyjnych, zwanych dalej \"służbami specjalnymi\" oraz podejmowanych dla ochrony bezpieczeństwa państwa działań Policji, Straży Granicznej i Żandarmerii Wojskowej. Do zadań Kolegium należy w szczególności formułowanie ocen lub wyrażanie opinii w sprawach: 1) powoływania i odwoływania Szefa Urzędu Ochrony Państwa oraz Szefa Inspektoratu Wojskowych Służb Informacyjnych, 2) wytyczania kierunków i planów działania służb specjalnych, 3) szczegółowych projektów budżetów Urzędu Ochrony Państwa i Wojskowych Służb Informacyjnych, przed rozpatrzeniem ich przez Radę Ministrów, 4) tworzenia oraz zmian centralnych planów ochrony organów i instytucji państwowych oraz gospodarki narodowej, 5) wykonywania przez służby specjalne powierzonych im zadań zgodnie z kierunkami i planami działania tych służb, 6) koordynacji działań służb specjalnych z Żandarmerią Wojskową, Policją, Strażą Graniczną oraz ich współdziałania w dziedzinie ochrony i bezpieczeństwa państwa, 7) współdziałania organów państwowych ze służbami specjalnymi. 3. W skład Kolegium wchodzą: 1) przewodniczący - Prezes Rady Ministrów, 2) członkowie: a) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, b) Minister Spraw Zagranicznych, c) Minister Obrony Narodowej, d) Szef Urzędu Ochrony Państwa, e) Sekretarz Komitetu Obrony Kraju, f) Przewodniczący stałego komitetu Rady Ministrów właściwego w sprawach zewnętrznego i wewnętrznego bezpieczeństwa państwa. 4. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może delegować swojego przedstawiciela do udziału w posiedzeniach Kolegium. 5. W pracach Kolegium uczestniczy Sekretarz Kolegium, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów. 6. Prezes Rady Ministrów może zapraszać do udziału w posiedzeniach Kolegium przewodniczących właściwych komisji sejmowych. 7. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) zadania, szczegółowe zasady i tryb funkcjonowania Kolegium, a także zasady udziału w posiedzeniach Kolegium przedstawicieli służb specjalnych i innych właściwych organów, 2) zakres czynności Sekretarza Kolegium.\"; 2) po art. 4 dodaje się art. 4a i 4b w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Szefa Urzędu Ochrony Państwa powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kolegium oraz Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych. 2. W razie zwolnienia stanowiska Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Prezes Rady Ministrów, do czasu powołania nowego Szefa, powierza pełnienie obowiązków Szefa Urzędu Ochrony Państwa, na czas nie dłuższy niż trzy miesiące, jednemu z jego zastępców lub innej osobie. 3. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Prezes Rady Ministrów, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego Szefa, powierza pełnienie obowiązków Szefa Urzędu Ochrony Państwa jednemu z jego zastępców lub innej osobie. 4. Zastępców Szefa Urzędu Ochrony Państwa powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa."}
{"id":"1996_496_40","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591, Nr 133, poz. 685 oraz z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27: a) w ust. 2b wyrazy \"w porozumieniu z Ministrem - Kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania\" zastępuje się wyrazami \", z zastrzeżeniem ust. 2c\", b) po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu: \"2c. Wniosek wojewody o zmianę wykorzystania środków, o których mowa w ust. 2a, wymaga porozumienia z ministrem właściwym ze względu na przedmiot inwestycji.\"; 2) w art. 30 wyrazy \"Minister Finansów, w porozumieniu z Ministrem - Kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów\"; 3) w art. 70 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ministrowie Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, mogą ustalić szczególne zasady gospodarki finansowej podległych tym ministrom państwowych jednostek budżetowych i jednostek gospodarki pozabudżetowej oraz klasyfikację dochodów i wydatków budżetowych, zasady rachunkowości budżetowej oraz tryb postępowania przed resortowymi komisjami orzekającymi w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej.\"."}
{"id":"1996_496_41","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz.U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240 i z 1995 r. Nr 30, poz. 152) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do powoływania i odwoływania Przewodniczącego Komitetu stosuje się przepisy Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym. Przewodniczący Komitetu wchodzi w skład Rady Ministrów.\"."}
{"id":"1996_496_42","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 22 marca 1991 r.- Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591) w art. 8 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Członkami Komisji są przedstawiciele Ministra Finansów, Ministra Skarbu Państwa, Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.\"."}
{"id":"1996_496_43","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991r. o przekształceniu własnościowym przedsiębiorstwa państwowego Polskie Linie Lotnicze \"LOT\" (Dz.U. Nr 61, poz. 260) w art. 1: 1) skreśla się ust. 2 i 3 oraz oznaczenie ust. 1; 2) skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2 i 3\"."}
{"id":"1996_496_44","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Uprawnienia ministra właściwego w rozumieniu tych przepisów w odniesieniu do Szkoły wykonuje Prezes Rady Ministrów.\"; 2) w art. 7 i w art. 8 wyrazy \"Minister - Szef Urzędu Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"."}
{"id":"1996_496_45","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. u. Nr 77, poz. 335) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska jest powoływany i odwoływany przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w porozumieniu z wojewodą.\"; 2) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. W postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji jest Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, a organem wyższego stopnia jest Główny Inspektor Ochrony Środowiska.\"; 3) w art. 13 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 3, za wyjątkiem decyzji dotyczących zakładów górniczych oraz podejmowanych w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia ludzkiego albo bezpośredniego zagrożenia zniszczeniem środowiska w znacznych rozmiarach - podejmuje Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w porozumieniu z wojewodą.\"; 4) w art. 17: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W uzasadnionych przypadkach wojewoda może zarządzić przeprowadzenie kontroli nie objętej planem kontroli Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska przedstawia wojewodzie roczną informację o wynikach kontroli, o której mowa w ust. 2 pkt 2.\"; 5) w art. 23 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Państwowy monitoring środowiska obejmuje sieci: 1) krajowe, 2) regionalne (wojewódzkie i międzywojewódzkie), 3) lokalne.\"; 6) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. Działalność państwowego monitoringu środowiska koordynują organy Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, w tym: 1) sieci krajowe i regionalne - Główny Inspektor Ochrony Środowiska, 2) sieci lokalne - Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska.\"."}
{"id":"1996_496_45b","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 45b. Do zbycia należących do Skarbu Państwa wszelkich akcji lub udziałów w spółkach prawa handlowego mają zastosowanie przepisy art. 23."}
{"id":"1996_496_45c","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 45c. 1. Akcje lub udziały w spółkach prawa handlowego, obejmowane w imieniu Skarbu Państwa w wyniku prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych w drodze ich likwidacji lub w innym trybie przez organy inne, niż Minister Skarbu Państwa, podlegają niezwłocznemu przekazaniu temu ministrowi. 2. Wraz z przekazaniem akcji lub udziałów, o których mowa w ust. 1, podlegają przekazaniu Ministrowi Skarbu Państwa dokumenty i niezbędne do wykonywania praw z akcji lub udziałów, informacje dotyczące poszczególnych spółek. 3. W spółkach, o których mowa w ust. 1, kandydatów na reprezentujących Skarb Państwa członków rad nadzorczych, w okresie dwóch lat od objęcia praw z akcji lub udziałów, zgłasza Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z organami, które te prawa przekazały."}
{"id":"1996_496_45d","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 45d. 1. Spółki, o których mowa w art. 2a, dostosują statuty lub umowy spółek do przepisów niniejszej ustawy - w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Składy władz spółek, o których mowa w ust. 1, powinny być powołane, na zasadach i w trybie określonych w art. 2a - po dostosowaniu statutów, o którym mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. W razie bezskutecznego upływu tego terminu, mandaty członków rad nadzorczych wygasają z mocy prawa.\"."}
{"id":"1996_496_46","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414) w art. 14 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej odpowiada za realizację zadań ochrony przeciwpożarowej w zakresie organizacji i prowadzenia działań ratowniczych oraz za organizację krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.\", 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wojewoda na terenie danego województwa koordynuje funkcjonowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego za pomocą zespołu do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, a w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska kieruje jego działaniem.\"; 3) w ust. 3 wyrazy \", o których mowa w ust. 2,\" zastępuje się wyrazami \"ochrony przeciwpożarowej\"; 4) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, skład oraz szczegółowe zasady działania i tryb powoływania zespołu, o którym mowa w ust. 2a.\"."}
{"id":"1996_496_47","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34 poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem - Szefem Urzędu Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 2) w art. 12 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej powołuje i odwołuje, spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji na wniosek Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, w porozumieniu z wojewodą. 2. Zastępców komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej powołuje i odwołuje, spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, w porozumieniu z wojewodą.\"; 3) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Komendanta rejonowego Państwowej Straży Pożarnej powołuje i odwołuje, spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, w porozumieniu z wojewodą.\"; 4) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej przedkłada wojewodzie informacje z zakresu wykonywanych działań. 2. Wojewoda może zarządzić przeprowadzenie przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej kontroli przestrzegania przepisów przeciwpożarowych w wybranych obiektach i miejscach na terenie województwa.\"; 5) w art. 83 w ust. 1 i 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"1996_496_48","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 26, poz. 113 i Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 127, poz. 585, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 53, poz. 215 oraz z 1995 r. Nr 101, poz. 504) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) w ust. 1: - w pkt 5 wyrazy \"inne organy administracji rządowej\" zastępuje się wyrazem \"wojewodę\", - skreśla się pkt 7, - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) kuratorze oświaty - należy przez to rozumieć kierownika kuratorium oświaty, jako jednostki organizacyjnej wchodzącej w skład rządowej administracji ogólnej w województwie\", b) po ust.1 dodaje się ust.1a w brzmieniu: \"1a. Kurator oświaty jest upoważniony do prowadzenia spraw, w tym do wydawania decyzji administracyjnych, w imieniu wojewody w zakresie wynikającym z ustawy.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Odwołania od decyzji dyrektora szkoły w sprawach z zakresu obowiązku szkolnego rozpatruje, w imieniu wojewody, kurator oświaty.\"; 2) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Minister Edukacji Narodowej koordynuje i realizuje politykę oświatową państwa i współdziała w tym zakresie z wojewodami oraz z innymi organami i jednostkami organizacyjnymi właściwymi w sprawach funkcjonowania systemu oświaty\"; 3) art. 30-32 otrzymują brzmienie: \"Art. 30. 1. Kuratora oświaty powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej. 2. Kandydata na stanowisko kuratora oświaty wyłania się w drodze konkursu ogłaszanego przez wojewodę spośród nauczycieli lub nauczycieli akademickich posiadających co najmniej 7-letni staż pracy w swoim zawodzie. W skład komisji konkursowej wchodzi po dwóch przedstawicieli: 1) Ministra Edukacji Narodowej, 2) wojewody, 3) sejmiku samorządowego, 4) wojewódzkiej rady oświatowej oraz po jednym przedstawicielu wojewódzkich struktur związków zawodowych zrzeszających nauczycieli. 3. Regulamin konkursu oraz tryb pracy komisji konkursowej określa Minister Edukacji Narodowej. 4. Wicekuratorów oświaty powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek kuratora oświaty."}
{"id":"1996_496_49","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442 i z 1992 r. Nr 21, poz. 85) w art. 5 w ust. 1 wyrazy \"Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa\"."}
{"id":"1996_496_4b","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 4b. 1. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Kolegium, wytycza corocznie kierunki działań Urzędu Ochrony Państwa. 2. W oparciu o wytyczne, o których mowa w ust. 1, Szef Urzędu Ochrony Państwa opracowuje i przedstawia do zatwierdzenia Prezesowi Rady Ministrów roczny plan działania Urzędu Ochrony Państwa. 3. Prezes Rady Ministrów, w celu zapewnienia wymaganego współdziałania służb specjalnych, może, po zasięgnięciu opinii Kolegium, udzielać w tym zakresie wiążących wytycznych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji - w odniesieniu do działalności Policji, Straży Granicznej i podporządkowanych mu jednostek wojskowych, Ministrowi Sprawiedliwości - w odniesieniu do działalności Centralnego Zarządu Zakładów Karnych, Ministrowi Obrony Narodowej - w odniesieniu do działalności Wojskowych Służb Informacyjnych i Żandarmerii Wojskowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa - w odniesieniu do działalności Urzędu Ochrony Państwa.\"; 3) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa i po zasięgnięciu opinii Kolegium, może tworzyć i rozwiązywać Delegatury Urzędu Ochrony Państwa, określając ich zakres działania i właściwość terytorialną. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa może, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, tworzyć i rozwiązywać wydziały zamiejscowe.\"; 4) w art. 5a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 2 i dodaje się ust. 1 w brzmieniu: \"1. Szef Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie swojej właściwości, opracowuje i przedstawia Radzie Ministrów oraz Prezesowi Rady Ministrów projekty aktów prawnych Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.\"; 5) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli uzyskane informacje, w tym także te, o których mowa w ust. 1, mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, Szef Urzędu Ochrony Państwa ma obowiązek niezwłocznego przekazania ich do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów. Jeśli uzyskane informacje dotyczą ściśle spraw objętych zakresem działania właściwego ministra, Szef Urzędu Ochrony Państwa może je również przekazać temu ministrowi.\"; 6) art. 11b otrzymuje brzmienie: \"Art.11b. 1. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa obieg informacji tajnych i poufnych w Urzędzie Ochrony Państwa. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa może zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom Urzędu Ochrony Państwa na udzielenie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową określonej osobie lub instytucji. Zezwolenie to nie może jednak dotyczyć sytuacji, o której mowa w art. 12. 3. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji, a także o prowadzonych czynnościach operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności. W takim przypadku udzielenie informacji następuje w trybie określonym w ust. 4. 4. W razie odmowy zwolnienia pracownika, funkcjonariusza lub osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o przestępstwo wymienione w art. 109 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, Szef Urzędu Ochrony Państwa przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienie Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego, Szef Urzędu Ochrony Państwa jest obowiązany zwolnić od zachowania tajemnicy lub udostępnić dokumenty i materiały objęte tajemnicą.\"; 7) w art. 13 ust. 1a i 1b otrzymują brzmienie: \"1a. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i trybie określonym w art. 11b ust. 4. 1b. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być ujawnione, na żądanie prokuratora, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych. Ujawnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 11b ust. 4.\"; 8) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa uzgodniony z właściwym ministrem, państwowe jednostki organizacyjne obowiązane są uwzględniać potrzeby Urzędu Ochrony Państwa w zakresie produkcji, usług i dostaw środków technicznych niezbędnych do wykonywania jego zadań. 2. Jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa, związki zawodowe oraz funkcjonariusze i pracownicy tych jednostek nie mogą uczestniczyć w żadnej działalności, w tym gospodarczej, jeśli działalność ta mogłaby prowadzić do wykorzystania autorytetu urzędowego, informacji służbowych lub środków publicznych do celów pozasłużbowych albo w sposób sprzeczny z ich przeznaczeniem.\"; 9) w art. 18 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa rodzaje i wzory legitymacji służbowych.\"; 10) w art. 25 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Prezes Rady Ministrów określa stanowiska w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na których zatrudnia się oddelegowanych funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa.\"; 11) w art. 50 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przynależność funkcjonariusza do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo międzynarodowych wymaga zezwolenia Szefa Urzędu Ochrony Państwa.\"; 12) art. 57a otrzymuje brzmienie: \"Art. 57a. 1. Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa ustanawia odznaki oraz określa zasady i sposób noszenia medali i odznak. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa, w drodze zarządzenia, wzory, kolory i normy umundurowania funkcjonariuszy oraz zasady i sposób noszenia umundurowania.\"; 13) w art. 62 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny przysługuje prawo do bezpłatnych świadczeń służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych i administracji na zasadach określonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Funkcjonariusz i członkowie jego rodziny mogą również korzystać z bezpłatnych świadczeń leczniczych zakładów społecznej służby zdrowia w zakresie i na warunkach określonych w drodze rozporządzenia przez Radę Ministrów lub świadczeń leczniczych innych zakładów służby zdrowia na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.\"; 14) w art. 68 w ust. 1 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa\"; 15) w art. 77: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na lokale mieszkalne dla funkcjonariuszy przeznacza się lokale będące w dyspozycji Szefa Urzędu Ochrony Państwa, uzyskane w wyniku działalności inwestycyjnej albo od terenowych organów rządowej administracji ogólnej, stanowiące własność gmin lub zakładów pracy oraz zwolnione przez osoby, które uzyskały decyzje o przydziale.\", b) w ust. 5 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych lub podległy mu organ\" zastępuje się wyrazami \"Szef Urzędu Ochrony Państwa\"; 16) w art. 84: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa,\" zastępuje się wyrazami \"Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz Ministrem Finansów, określa, w drodze zarządzenia, warunki najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, o których mowa w art. 77 ust. 1, a także zasady obliczania czynszu najmu za te lokale.\"; 17) w art. 89 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa\"; 18) w art. 98 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"; 19) w art. 107 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Szef Urzędu Ochrony Państwa ustala warunki pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków Urzędu Ochrony Państwa oraz określa członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy.\"; 20) w art. 6a w ust. 2, w art. 13 w ust. 4, w art. 16 w ust. 2, w art. 33 w ust. 2, w art. 34 w ust. 3, w art. 36 w ust. 4, w art. 42, w art. 43 w ust. 2, w art. 44 w ust. 2, w art. 45 i w art. 124 w ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"; 21) w art. 10 w ust. 1, 2 i 3, 5 i 7, w art. 10a w ust. 2 i 6, w art. 10b w ust. 1 i 4, w art. 11a w ust. 4, w art. 13 w ust. 3, w art. 16 w ust. 1, w art. 17 w ust. 2, w art. 28, w art. 30 w ust. 1 i 3, w art. 36 w ust. 3, w art. 57 w ust. 2, w art. 58 w ust. 2, w art. 59, w art. 60 w ust. 1, 2 i 4, w art. 70 w ust. 2, w art. 71, w art. 73, w art. 78 w ust. 2, w art. 79 w ust. 2, w art. 81 w ust. 2, w art. 83 w ust. 3, w art. 88 w ust. 1 i 2, w art. 90 w ust. 2, w art. 91 w ust. 3, w art. 92, w art. 94 w ust. 3 w pkt 1, w art. 97 w ust. 1 i 2, w art. 99 w ust. 1, w art. 100, w art. 101 w ust. 3, w art. 103 w ust. 3, w art. 106 w ust. 2 i w art. 109 w ust. 1 i 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Szef Urzędu Ochrony Państwa\"; 22) w art. 60 w ust. 1, w art. 101 w ust. 1 w pkt 3 i w art. 106 w ust. 2 i 3 wyrazy \"Ministerstwa Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Urzędu Ochrony Państwa\"."}
{"id":"1996_496_5","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 229 w pkt 8 wyrazy \"Rada Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"; 2) skreśla się art. 268."}
{"id":"1996_496_50","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 51 pkt 6 skreśla się; 2) po art. 51 dodaje art. 51a w brzmieniu: \"Art. 51a. Nadzór nad rozliczeniami finansowymi wynikającymi ze sprzedaży leków osobom uprawnionym sprawuje wojewoda.\"."}
{"id":"1996_496_51","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zwierzchni nadzór nad Agencją sprawuje Minister Skarbu Państwa.\"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Organami Agencji są: 1) Prezes, 2) Rada Nadzorcza.\"; 3) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezes Agencji jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu Państwa zgłoszony w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Agencji składa roczny raport Sejmowi oraz kwartalny raport z działalności Agencji Ministrowi Skarbu Państwa oraz Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.\"; 4) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Rada Nadzorcza składa się z przewodniczącego i jedenastu członków, w tym: 1) trzech przedstawicieli Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 2) trzech przedstawicieli Ministra Skarbu Państwa, 3) po jednym przedstawicielu Ministra Finansów oraz Ministra Gospodarki, 4) czterech powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez związki zawodowe rolników, organizacje społeczno-zawodowe rolników, rolnicze związki spółdzielcze oraz organizacje pracodawców rolnych - o zasięgu krajowym. 2. Związki i organizacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, zgłaszają po jednym kandydacie, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Kadencja Rady Nadzorczej trwa trzy lata. 4. Przewodniczącego Rady oraz jej członków powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Skarbu Państwa zgłoszony, z zastrzeżeniem ust. 5, w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 5. Powołanie czterech członków, o których mowa w ust. 1 pkt 4, następuje po ich wyłonieniu na zebraniu kandydatów. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zwołuje zebranie kandydatów i ustala regulamin wyłonienia tych kandydatów na członków Rady. 6. Brak w składzie Rady Nadzorczej członków, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie pozbawia tego organu zdolności do podejmowania uchwał. 7. Członek Rady może być odwołany na wniosek organu lub związku albo organizacji, której jest reprezentantem. 8. W przypadku odwołania członka Rady reprezentującego związki i organizacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, wyboru nowego członka dokonuje się w trybie określonym w ust. 2, 4 i 5. 9. Rada wybiera spośród swoich członków wiceprzewodniczącego. 10. Rada Nadzorcza wykonuje stały nadzór we wszystkich dziedzinach działalności Agencji, a w szczególności: 1) ocenia efektywność i zgodność gospodarowania mieniem Skarbu Państwa z zadaniami wynikającymi z polityki państwa, w szczególności w zakresie określonym w art. 6, 2) opiniuje roczne plany finansowe, o których mowa w art. 21, 3) bada i ocenia raporty z działalności Agencji oraz jej sprawozdania finansowe, 4) może żądać od Prezesa i pracowników informacji i wyjaśnień oraz przeglądać dokumenty, 5) podejmuje uchwały w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego i udzielenia pokwitowania Prezesowi Agencji z wykonywania obowiązków w poprzednim roku. 11. Rada Nadzorcza wykonuje swoje czynności zbiorowo; może jednak delegować członków do indywidualnego wykonywania czynności nadzorczych. 12. Rada przedstawia swoje opinie Ministrowi Skarbu Państwa i Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 13. Szczegółowy zakres i tryb działania Rady Nadzorczej określa statut, o którym mowa w art. 7 ust. 1.\"; 5) w art. 21 po wyrazach \"w porozumieniu z\" wyrazy \"Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Ministrem Skarbu Państwa oraz Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\"; 6) w art. 31 w ust. 4 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"; 7) w art. 32 wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\"; 8) w art. 36 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej lub jednostkom wojskowym podległym Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji - wymaga zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji,\", b) dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) Urzędu Ochrony Państwa - wymaga zgody Szefa Urzędu Ochrony Państwa.\"; 9) w art. 37 wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"; 10) w art. 38a w ust. 6 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"; 11) w art. 39a: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"; 12) w art. 45 w ust. 2 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"."}
{"id":"1996_496_52","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. Nr 68, poz. 341, z 1993r. Nr 28, poz. 127 i z 1994r. Nr 98, poz. 472) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wykonywanie monopolu należy do Ministra Skarbu Państwa, który w porozumieniu z Ministrem Finansów w tym celu tworzy jednoosobowe spółki Skarbu Państwa lub powołuje inne jednostki organizacyjne.\"."}
{"id":"1996_496_53","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344 i z 1995 r. Nr 124, poz. 601) w art. 2 w ust. 2 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_54","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701) w art. 28 w ust. 1, w art. 29 w ust. 1, w art. 64 w ust. 1-3 i w art. 65 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"."}
{"id":"1996_496_55","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 18, poz. 82) w art. 47 w ust. 4 wyrazy \"Minister Przekształceń Własnościowych lub inny organ administracji państwowej reprezentujący w spółce Skarb Państwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"."}
{"id":"1996_496_56","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 47, poz. 211) w art. 19 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.\"."}
{"id":"1996_496_57","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz.U. Nr 129, poz. 598) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 w ust. 3 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"przy współpracy z Prezesem Głównego Urzędu Ceł.\"; 2) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Gospodarki w porozumieniu z Ministrem Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, miejsca odpraw celnych właściwe dla przywozu lub wywozu niektórych towarów lub technologii, wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 1 ust. 2.\"."}
{"id":"1996_496_58","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 58 w ust. 2 wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister Gospodarki w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 2) w art. 69 w ust. 3 wyrazy \"Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, Ministrem Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"Ministrem Gospodarki, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_59","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369 i z 1995 r. Nr 142, poz. 704) w art. 18 w ust. 1 wyrazy \"Ministra Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 9\"."}
{"id":"1996_496_6","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 2 grudnia 1960 r. o kolejach (Dz.U. z 1989 r. Nr 52, poz. 310, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1991 r. Nr 107, poz. 462) w art. 24 wyrazy \"Ministerstwo Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_60","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów określa, w drodze rozporządzenia, minimalny procentowy udział składników pochodzenia krajowego w eksportowanym produkcie finalnym, umożliwiającym uznanie tego produktu za krajowy.\"; 2) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ogólne warunki ubezpieczenia kontraktów eksportowych zatwierdza, na wniosek Korporacji, Minister Finansów po zasięgnięciu opinii Ministra Gospodarki.'; 3) w art. 10 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Czynności, o których mowa w ust. 5 i 6, dokonywane są po zasięgnięciu opinii Ministra Gospodarki.\"; 4) w art. 13 w ust. 3 po wyrazach \"Minister Finansów\" dodaje się wyrazy \" w porozumieniu z Ministrem Gospodarki\"; 5) w art. 20 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami `Komitet Integracji Europejskiej\"."}
{"id":"1996_496_61","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki służące bezpieczeństwu lub obronności państwa albo, których przepisów wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1, nie stosuje się do tych budynków.\"; 2) w art. 10 w ust. 3 wyrazy `Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa' zastępuje się wyrazami `Minister Gospodarki'; 3) w art. 85 w ust. 6 i w art. 102 wyrazy \"w ust. 3 w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"ust. 3 pkt 1 i 3 w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 4) użyte w art. 16, w art. 19 w ust. 2, w art. 34 w ust. 6, w art. 43 w ust. 4, w art. 45 w ust. 4, w art. 80 w pkt 1, w art. 81 w ust. 3 i 4, w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_62","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach zagospodarowania przestrzennego jest Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.\"; 2) w art. 56: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych przygotowuje koncepcję przestrzennego zagospodarowania kraju, określającą zwłaszcza przyrodnicze, kulturowe, społeczne, ekonomiczne i ekologiczne uwarunkowania rozwoju kraju, i przedstawia ją Radzie Ministrów. 2. Rada Ministrów ustala, w jakim zakresie koncepcja, o której mowa w ust. 1, stanowić będzie podstawę do realizacji ponadlokalnych celów publicznych wpływających na przestrzenne zagospodarowanie kraju.\", b) w ust. 4 wyrazy \"Minister-Kierownik Centralnego Urzędu Planowania\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"; 3) w art. 58 w ust. 2 wyrazy \"po uprzednim uzgodnieniu z Ministrem-Kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania i Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"po zaopiniowaniu przez Prezesa Rządowego Centrum Studiów Strategicznych i po uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.\"; 4) użyte w art. 5 w ust. 2 i 3, w art. 8 w ust. 4, w art. 52 w ust. 2, w art. 53, w art. 54 w ust. 2-4 i w ust. 6, w art. 57 w ust. 3, w art. 59 w ust. 2 i w art. 60 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\", a w art. 52 w ust. 4 i w art. 61 w ust. 2 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"."}
{"id":"1996_496_63","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) ust. 1 skreśla się, b) oznaczenie ust. 2 skreśla się, a wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\" oraz po wyrazach \"Skarb Państwa\" dodaje się wyrazy \"działając w porozumieniu z Ministrem Gospodarki\"; 2) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z dniem wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 4 ust. 1, Minister Skarbu Państwa przejmuje czynności i uprawnienia w stosunku do spółki ustanowionej zarządzającym, wykonywane przed tym dniem w imieniu Skarbu Państwa przez inny organ administracji rządowej, z tym że o udostępnieniu akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa takiej spółki powstałej z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego na podstawie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 i Nr 85, poz. 498, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480 oraz z 1994 r. Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685) postanawia Minister Skarbu Państwa, po zasięgnięciu opinii Ministra Gospodarki.\", b) w ust. 3 wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"Minister Skarbu Państwa\"."}
{"id":"1996_496_64","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 wyrazy \"Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 2) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji udziela wskazań lokalizacyjnych autostrady lub jej odcinków, po zaopiniowaniu przez Prezesa Rządowego Centrum Studiów Strategicznych i po uzgodnieniu z Ministrem Gospodarki oraz z Ministrami: Kultury i Sztuki, Obrony Narodowej, Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Transportu i Gospodarki Morskiej oraz z Głównym Inspektorem Sanitarnym.\"; 3) w art. 24 wyrazy \"Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"1996_496_65","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 136, poz. 703 i z 1995 r. Nr 132, poz. 641) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 1 po wyrazach \"Ministra Finansów\" dodaje się wyrazy \"albo Ministra Skarbu Państwa,\"; 2) w art. 19 w ust. 1 po wyrazach \"Prezesem Narodowego Banku Polskiego\" dodaje się wyrazy \"i po zasięgnięciu opinii Ministra Gospodarki\"; 3) w art. 23 w ust. 2 wyrazy \"Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą\" zastępuje się wyrazami \"Ministrem Gospodarki\"; 4) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Kontrolę dewizową w odniesieniu do obrotu dewizowego związanego z celami specjalnymi, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442 i z 1992 r. Nr 21, poz. 85), wykonują odpowiednio organy kontroli Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów oraz Prezesem Narodowego Banku Polskiego, w drodze zarządzenia, określą odpowiednio organy kontroli, o których mowa w ust. 1, oraz zasady i tryb przeprowadzania kontroli w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa.\"."}
{"id":"1996_496_66","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1996 r. Nr 47, poz. 211) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy powołuje i odwołuje Prezes Krajowego Urzędu Pracy na wniosek wojewody lub z własnej inicjatywy po zasięgnięciu opinii wojewody. 2. Kierownika rejonowego urzędu pracy powołuje i odwołuje dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy na wniosek wojewody lub z własnej inicjatywy po zasięgnięciu opinii wojewody.\"; 2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 10 wyrazy \"z wojewódzkim organem rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty\" zastępuje się wyrazami \"z kuratorem oświaty\"."}
{"id":"1996_496_67","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163) w art. 2 w ust. 2 po wyrazach \"Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej\" dodaje się wyrazy \"Kancelarii Prezesa Rady Ministrów\"."}
{"id":"1996_496_68","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zwierzchni nadzór nad Agencją sprawuje Minister Skarbu Państwa\", b) w ust. 4 wyraz \"stołeczne\" skreśla się; 2) w art. 9 w ust. 1 wyrazy \"Ministra Obrony Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej\"; 3) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organem nadzorczym Agencji jest Rada Nadzorcza zwana dalej \"Radą\", w skład której wchodzi przewodniczący i 10 członków, w tym przedstawiciele Ministrów: Skarbu Państwa, Obrony Narodowej z uwzględnieniem przedstawicieli okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych oraz Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przewodniczącego Rady oraz jej członków powołuje, na okres trzech lat, i odwołuje Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\", c) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) opiniuje wnioski w sprawie powołania lub odwołania Prezesa Agencji,\"; 4) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Agencją kieruje Prezes powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów ma wniosek Ministra Skarbu Państwa działającego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\"; 5) w art. 83 w ust. 1 po wyrazach \"Minister Obrony Narodowej\" dodaje się wyrazy \"w porozumieniu z Ministrem Skarbu Państwa\"."}
{"id":"1996_496_69","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 133, poz. 654) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności i udzielania kredytów kontraktowych na cele mieszkaniowe, zasady działania Krajowego Funduszu Mieszkaniowego i towarzystw budownictwa społecznego oraz organ właściwy w sprawach mieszkalnictwa i rozwoju miast.\"; 2) w art. 17 w ust. 4 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Finansów w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"; 3) w art. 21 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów\"; 4) użyte w art. 17 w ust. 3 w pkt 2, w art. 18 w pkt 7 i 9, w art. 22 w ust. 1 i 2 i w art. 24 w ust. 3 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"; 5) w art. 24 w ust. 4 wyraz \"ministra\" skreśla się; 6) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast"}
{"id":"1996_496_7","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz.U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56 poz. 322) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7a ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister Kultury i Sztuki powołuje i odwołuje Generalnego Konserwatora Zabytków. 3. Wojewódzkiego konserwatora zabytków powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Ministrem Kultury i Sztuki.\"; 2) w art. 8: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wojewoda, przy pomocy wojewódzkiego konserwatora zabytków, jako kierownika jednostki organizacyjnej (wojewódzkiego oddziału Państwowej Służby Ochrony Zabytków) wchodzącej w skład rządowej administracji ogólnej w województwie,\", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 3 wyrazy \"wojewódzki konserwator zabytków\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\", a wyraz \"okręgowego\" zastępuje się wyrazem \"rejonowego\"; 3) w art. 12 skreśla się ust. 2-4 oraz oznaczenie ust. 1; 4) w art. 14 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wojewody wydanej na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zarządu właściwej gminy, albo użytkownika\"; 5) w art. 20 skreśla się wyrazy \"i w porozumieniu z nimi\"; 6) w art. 11 w ust. 2 i 3, w art. 13, w art. 15 w ust. 1, w art. 21 w ust. 1 oraz w art. 22 w ust. 1 ustawy po użytych w różnych przypadkach wyrazach \"wojewódzki konserwator zabytków\" dodaje się użyte w odpowiednich przypadkach wyrazy \"działający w imieniu wojewody\"."}
{"id":"1996_496_7","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 7. 1. Do zadań Głównego Geodety Kraju należy w szczególności: 1) rejestracja stanów prawnych i faktycznych nieruchomości (kataster) i kartografii, w tym: a) zasobu geodezyjnego i kartograficznego, pomiarów i opracowań geodezyjnych, b) wykonywanie fotogrametrycznych zdjęć powierzchni kraju i opracowań fotogrametrycznych, c) wydawanie urzędowych map terytorium Polski, d) systemów informatycznych grupujących (agregujących) informacje o terenie, 2) realizacja polityki państwa w zakresie geodezji i kartografii oraz nadzór nad działalnością państwowej służby geodezyjnej, 3) uzupełnianie i administrowanie państwowym zasobem geodezyjnym i kartograficznym, 4) kontrolowanie urzędów, instytucji publicznych i podmiotów gospodarczych w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących geodezji i kartografii, 5) opracowywanie wytycznych i nadzorowanie powszechnej wyceny nieruchomości, 6) prowadzenie państwowego rejestru granic oraz powierzchni jednostek terytorialnego podziału administracyjnego kraju, 7) sporządzanie map topograficznych kraju i map tematycznych, w tym w szczególności map położenia sieci technicznego uzbrojenia i zagospodarowania terenu, 8) nadawanie, do czasu utworzenia odpowiednich samorządów zawodowych, uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii, prowadzenie rejestru osób uprawnionych oraz współpraca z tymi samorządami zawodowymi, 9) współpraca z wyspecjalizowanymi w dziedzinie geodezji i kartografii organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi oraz organami i urzędami innych krajów, 10) inicjowanie prac naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie standardów klasyfikacyjnych oraz zastosowania metod informatycznych i satelitarnych w dziedzinie geodezji i kartografii oraz informacji o terenie, 11) prowadzenie spraw związanych z ochroną tajemnicy państwowej i służbowej w działalności geodezyjnej i kartograficznej, 12) przygotowanie organizacyjno-techniczne i wdrożenie katastru. 2. Główny Geodeta Kraju współdziała z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przy wykonywaniu zadań państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej w sprawach: 1) ewidencji gruntów i budynów - na obszarach wiejskich, 2) podziałów i rozgraniczenia nieruchomości - na obszarach nie objętych działaniem ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446, z 1993 r. nr 47, poz. 212, Nr 131, poz. 620, z 1994 r. Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 27, poz. 96, Nr 123, poz. 601, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 99, poz. 486 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 33 i Nr ..., poz. ...). 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w uzgodnieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi rodzaje wiadomości zawartych w materiałach geodezyjnych i kartograficznych, stanowiące tajemnicę państwową.\"."}
{"id":"1996_496_70","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32) w art. 7 w ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"1996_496_71","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe (Dz.U. Nr 44, poz. 190) w art. 3 w ust. 6 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"1996_496_72","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz. 283) w art. 95 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"1996_496_73","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 73. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy wojewodowie przejmą: 1) terenowe jednostki Państwowej Inspekcji Handlowej (okręgowe inspektoraty i oddziały), 2) oddziały wojewódzkie Państwowej Służby Ochrony Zabytków, 3) kuratoria oświaty. 2. Osoby pełniące, na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, funkcje: kierownika okręgowego inspektoratu lub oddziału Państwowej Inspekcji Handlowej, wojewódzkiego konserwatora zabytków - stają się z dniem wejścia w życie ustawy kierownikami jednostek organizacyjnych wchodzących w skład rządowej administracji ogólnej w województwie. 3. Osoby pełniące funkcje kuratora oświaty stają się z dniem 1 stycznia 1997 r. kierownikami kuratoriów oświaty, a pracownicy dotychczasowych kuratoriów oświaty, stają się z tym dniem pracownikami tej jednostki organizacyjnej. 4. Pracownicy dotychczasowych jednostek określonych w ust. 1, z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami właściwych jednostek organizacyjnych wchodzących w skład rządowej administracji ogólnej w województwie."}
{"id":"1996_496_74","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 74. 1. Nieruchomości pozostające dotychczas w zarządzie jednostek, o których mowa w art. 73 ust. 1, przechodzą, z mocy prawa, nieodpłatnie w zarząd właściwych urzędów wojewódzkich. Kierownik urzędu rejonowego stwierdza, w drodze decyzji, nabycie zarządu przez właściwy urząd wojewódzki. Przepisu o pierwszej opłacie za zarząd nie stosuje się. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, zasady i tryb przejmowania składników mienia oraz wierzytelności i zobowiązań jednostek, o których mowa w art. 73 ust. 1. 3. W wypadkach gdy działanie jednostek, o których mowa w art. 73 ust. 1 (lub ich części) ma charakter ogólnokrajowy, Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres ich przejmowania przez wojewodów oraz inne organy administracji rządowej, a także nieruchomości, które przejdą w zarząd tych organów. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_496_75","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 75. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515) w brzmieniu ustalonym przez art. 34 niniejszej ustawy, pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej jednak niż rok od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"1996_496_76","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 76. Porozumienia dotyczące współdziałania Urzędu Ochrony Państwa z jednostkami organizacyjnymi podległymi lub nadzorowanymi przez Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych, pozostają w mocy."}
{"id":"1996_496_77","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 77. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa, w drodze porozumienia, określą zasady korzystania przez Urząd Ochrony Państwa z technicznych środków łączności jednostek podległych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Do czasu zawarcia porozumień, Urząd Ochrony Państwa korzysta z technicznych środków łączności na dotychczasowych zasadach."}
{"id":"1996_496_78","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 78. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 31 ust. 4, art. 32, art. 37, art. 38a ust. 6, art. 39a i art. 45 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 51, pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez sześć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_496_79","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 79. Z dniem wejścia w życie ustawy: 1) Prezes Urzędu Antymonopolowego staje się Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 2) pracownicy Urzędu Antymonopolowego oraz jego jednostek terenowych stają się pracownikami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"1996_496_8","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 14, poz. 80) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kolegium do Spraw Służb Specjalnych, utworzone na podstawie odrębnych przepisów, jest właściwe dla Wojskowych Służb Informacyjnych.\"; 2) w art. 17 w ust. 2 i 3 oraz w art. 167 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Obrony Narodowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 3) w art. 31 w ust. 7 skreśla się wyrazy \"oraz Ministrem-Szefem Urzędu Rady Ministrów\"; 4) w art. 62 skreśla się wyrazy \"w porozumieniu z Ministrem-Szefem Urzędu Rady Ministrów.\"; 5) w art. 161 w ust. 2 oraz w art. 170 w ust. 2 wyrazy \"Obrony Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1996_496_80","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 80. Z dniem wejścia w życie ustawy członkowie Rady Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, powołani spośród kandydatów przedstawianych przez organizacje społeczne i zawodowe organizacji związkowych rolników, rolnicze związki spółdzielcze oraz organizacje pracodawców rolnych, stają się członkami Rady Nadzorczej na okres pierwszej kadencji."}
{"id":"1996_496_81","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 81. Rada Ministrów, na wniosek lub za zgodą organizacji samorządów zawodowych, może powierzyć, w drodze rozporządzenia, tym samorządom wykonywanie niektórych zadań zastrzeżonych w odrębnych przepisach dla organów administracji rządowej, w szczególności w art. 12 ust. 3 i 4, w art. 15 ust. 2 i w art. 82 ust. 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 61 oraz w art. 52 ust. 2 ustawy, wymienionej w art. 62."}
{"id":"1996_496_82","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 82. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o kompetencjach wojewódzkich inspektorów Państwowej Inspekcji Handlowej, wojewódzkich konserwatorów zabytków i kuratorów oświaty należy przez to rozumieć kompetencje wojewody."}
{"id":"1996_496_83","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 83. 1. Minister Gospodarki ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Minister Skarbu Państwa ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy: 1) z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu, w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu, 2) z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu, w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy. 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 4. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy: 1) z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu, 2) z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_496_84","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1 oraz ust. 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r. oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym."}
{"id":"1996_496_9","title":"Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96) w art. 28 w ust. 2 po wyrazach \"wojewódzki inspektor ochrony środowiska\" dodaje się wyrazy \"działający w porozumieniu z wojewodą\"."}
{"id":"1996_497_1","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 listopada 1992 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 100, poz. 499) w art. 2 wyrazy \"do dnia 30 czerwca 1994 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 1994 r.\"."}
{"id":"1996_497_2","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1994 r."}
{"id":"1996_498_1","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady: 1) organizacji, działalności oraz zrzeszania się banków spółdzielczych, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) działalności oraz zrzeszania się banków zrzeszających banki spółdzielcze. 2. Przepisy ustawy, z wyjątkiem art. 12, nie mają zastosowania do banków spółdzielczych, których fundusze własne odpowiadają wysokości kapitału założycielskiego wymaganej zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399), chyba że zrzeszone są na zasadach określonych w niniejszej ustawie lub na podstawie umowy, o której mowa w art. 41."}
{"id":"1996_498_10","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Każdy członek banku spółdzielczego obowiązany jest posiadać co najmniej jeden zadeklarowany i wpłacony udział. Minimalną wysokość udziału członkowskiego określa statut. Udzielenie kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji lub poręczenia może być uwarunkowane w statucie banku koniecznością zadeklarowania i wpłacenia przez kredytobiorcę, pożyczkobiorcę, osobę której ma być udzielone poręczenie lub gwarancja, co najmniej jednego udziału w tym banku. 2. Odpowiedzialność udziałowców za straty powstałe w banku może zostać podniesiona w statucie banku do podwójnej wysokości wpłaconych udziałów."}
{"id":"1996_498_11","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rada nadzorcza banku spółdzielczego składa się co najmniej z 5 osób, będących członkami tego banku spółdzielczego. 2. W radzie nadzorczej banku spółdzielczego udział pracowników banku, będących jego członkami, nie może przekroczyć 15 jej składu. Osoby zajmujące stanowiska kierownicze w banku, o których mowa w art. 22 ust. 2, nie mogą być członkami rady nadzorczej."}
{"id":"1996_498_12","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Zarząd banku spółdzielczego składa się co najmniej z 3 osób. 2. Co najmniej 2 członków zarządu, w tym prezes zarządu banku spółdzielczego, powinno posiadać kwalifikacje i doświadczenie zawodowe dające rękojmię prowadzenia działalności banku z zachowaniem bezpieczeństwa wkładów i lokat w nim zgromadzonych oraz pozostawać w stosunku pracy z tym bankiem, związanym z pełnioną funkcją. 3. Prezesa zarządu banku spółdzielczego powołuje i odwołuje rada nadzorcza, przy czym powołanie następuje za zgodą Komisji Nadzoru Bankowego w trybie przewidzianym w art. 22 ustawy - Prawo bankowe. Z wnioskiem o wyrażenie zgody występuje rada nadzorcza. 4. Pozostałych członków zarządu banku spółdzielczego powołuje i odwołuje rada nadzorcza. Powołanie następuje na wniosek prezesa zarządu banku."}
{"id":"1996_498_13","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Oświadczenie woli w imieniu banku spółdzielczego składają 2 członkowie zarządu lub członek zarządu i pełnomocnik lub 2 pełnomocników, ustanowionych bezpośrednio przez zarząd."}
{"id":"1996_498_14","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Bank spółdzielczy będący akcjonariuszem banku zrzeszającego jest reprezentowany na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tego banku przez pełnomocnika wybranego przez radę nadzorczą w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1996_498_15","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Banki spółdzielcze tworzą związki rewizyjne określone w ustawie - Prawo spółdzielcze. 2. Przynależność banku spółdzielczego do związku rewizyjnego jest obowiązkowa. 3. Związek rewizyjny na rzecz zrzeszonych w nim banków spółdzielczych w szczególności: 1) przeprowadza lustracje, 2) bada sprawozdania finansowe po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz.U. Nr 121, poz. 592, z 1996 r. Nr 102, poz. 475 oraz z 2000 r. Nr 89, poz. 992), 3) prowadzi działalność szkoleniową i instruktażową. 4. Związek rewizyjny przekazuje wnioski wynikające z przeprowadzonej lustracji, opinię i raport biegłego rewidenta bankowi zrzeszającemu. 5. Przepisy art. 134 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, w zakresie zasad powoływania biegłych rewidentów oraz art. 136 w zakresie obowiązku powiadamiania Komisji Nadzoru Bankowego o stwierdzonych podczas lustracji nieprawidłowościach, stosuje się odpowiednio. 6. W przypadku, gdy bank spółdzielczy nie zrzeszy się w związku rewizyjnym w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, mają zastosowanie przepisy art. 141 ustawy - Prawo bankowe. Rozdział 3 Banki zrzeszające oraz zasady zrzeszania się banków spółdzielczych"}
{"id":"1996_498_16","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Banki spółdzielcze zrzeszają się na podstawie umowy zrzeszenia z jednym bankiem zrzeszającym. Bank spółdzielczy zobowiązany jest do posiadania lub nabycia w terminie 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy co najmniej jednej akcji banku zrzeszającego. Bank zrzeszający zapewni bankowi spółdzielczemu możliwość nabycia co najmniej jednej akcji. 2. Bank zrzeszający zawiera z bankiem spółdzielczym umowę, o której mowa w ust. 1, według jednolitego wzoru dla danego zrzeszenia, zatwierdzonego przez Komisję Nadzoru Bankowego. Projekt umowy bank zrzeszający zobowiązany jest przedstawić Komisji Nadzoru Bankowego. 3. Komisja Nadzoru Bankowego podejmuje decyzję w sprawie zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia projektu umowy, o którym mowa w ust. 2, w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania projektu. Komisja Nadzoru Bankowego odmawia zatwierdzenia projektu, jeżeli umowa naruszałaby przepisy prawa, interesy klientów albo nie gwarantowałaby bezpieczeństwa gromadzonych w bankach zrzeszenia środków. Każda zmiana umowy wymaga zgody Komisji Nadzoru Bankowego. 4. Bank spółdzielczy może wypowiedzieć umowę zrzeszenia z zachowaniem 6miesięcznego okresu wypowiedzenia i zawrzeć umowę z innym bankiem zrzeszającym, na warunkach określonych w ust. 1. 5. W przypadku wypowiedzenia umowy zrzeszenia przez bank spółdzielczy i niemożności zbycia należących do tego banku akcji banku zrzeszającego, bank zrzeszający umorzy akcje banku spółdzielczego po zakończeniu najbliższego roku obrotowego."}
{"id":"1996_498_17","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Akcjonariuszom banku zrzeszającego przysługuje na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy jeden głos z każdej posiadanej akcji. 2. Akcjonariusze banku zrzeszającego niebędący bankami spółdzielczymi zrzeszonymi z tym bankiem, na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy nie mogą wykonywać łącznie prawa głosu z więcej niż 24% akcji. 3. Ograniczenia, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się do banków zrzeszających i Skarbu Państwa."}
{"id":"1996_498_18","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W przypadku, gdy BGŻ S.A. będzie bankiem zrzeszającym a banki spółdzielcze zrzeszone w BGŻ S.A. zwiększą swój udział w kapitale akcyjnym BGŻ S.A. do 51% ogólnej liczby akcji, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa zwróci się do BGŻ S.A. z wnioskiem o umorzenie akcji Skarbu Państwa, a BGŻ S.A. akcje umorzy według ich wartości nominalnej, w ten sposób, że udział Skarbu Państwa w kapitale akcyjnym BGŻ S.A. ograniczony zostanie do poziomu nie większego niż 24% ogółu akcji. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa złoży wniosek, o którym mowa w ust. 1, w okresie 3 miesięcy od osiągnięcia przez banki spółdzielcze zrzeszone w BGŻ S.A. 51% ogólnej liczby akcji. 3. Banki spółdzielcze zrzeszone w BGŻ S.A. podwyższają swój udział w kapitale akcyjnym BGŻ S.A., poprzez: 1) objęcie nowej emisji akcji pokrytych wkładem pieniężnym lub niepieniężnym w postaci akcji banku zrzeszającego innego niż BGŻ S.A., 2) połączenie banku zrzeszającego z BGŻ S.A. na zasadach określonych w art. 23, 3) zamianę na akcje obligacji zamiennych wyemitowanych przez BGŻ S.A., 4) nabycie akcji od Skarbu Państwa. 4. Skarbowi Państwa w okresie 10 lat od dnia umorzenia akcji, o których mowa w ust. 1, przysługuje pierwszeństwo w nabyciu akcji BGŻ S.A. według ich wartości nominalnej, jeżeli akcjonariusze BGŻ S.A. zaoferują je do zbycia, chyba że nabywcą są banki spółdzielcze zrzeszone w BGŻ S.A."}
{"id":"1996_498_19","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Bank zrzeszający wykonuje czynności bankowe oraz inne czynności określone w ustawie - Prawo bankowe lub w innych ustawach, w zakresie ustalonym w statucie banku. 2. Bank zrzeszający oprócz czynności, o których mowa w ust. 1: 1) prowadzi rachunki bieżące zrzeszonych banków spółdzielczych, na których zrzeszone banki spółdzielcze utrzymują rezerwy obowiązkowe oraz przeprowadzają za ich pośrednictwem rozliczenia pieniężne tych banków, 2) nalicza i utrzymuje rezerwę obowiązkową zrzeszonych banków spółdzielczych na rachunku w Narodowym Banku Polskim, 3) prowadzi wyodrębniony rachunek, na którym deponowane są aktywa banków spółdzielczych, stanowiące pokrycie funduszu ochrony środków gwarantowanych, 4) wypełnia za zrzeszone z nim banki spółdzielcze obowiązki informacyjne wobec Narodowego Banku Polskiego oraz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, 5) kontroluje zgodność działalności zrzeszonych banków spółdzielczych z postanowieniami umowy zrzeszenia, przepisami prawa i statutami, 6) w uzasadnionych przypadkach występuje do Komisji Nadzoru Bankowego o zastosowanie środków przewidzianych w art. 138 i 141 ustawy - Prawo bankowe, 7) reprezentuje zrzeszone banki spółdzielcze w stosunkach zewnętrznych w sprawach wynikających z umowy zrzeszenia, 8) wykonuje inne czynności przewidziane w umowie zrzeszenia."}
{"id":"1996_498_2","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) banku spółdzielczym - należy przez to rozumieć bank będący spółdzielnią, do którego w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w ustawie - Prawo bankowe, mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723, Nr 121, poz. 769 i 770 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399, Nr 60, poz. 636, Nr 77, poz. 874 i Nr 99, poz. 1151), 2) banku zrzeszającym - należy przez to rozumieć Gospodarczy Bank Wielkopolski Spółka Akcyjna w Poznaniu, Lubelski Bank Regionalny Spółka Akcyjna w Lublinie, Warmińsko-Mazurski Bank Regionalny Spółka Akcyjna w Olsztynie, Małopolski Bank Regionalny Spółka Akcyjna w Krakowie, PomorskoKujawski Bank Regionalny Spółka Akcyjna w Bydgoszczy, Bałtycki Bank Regionalny Spółka Akcyjna w Koszalinie, Mazowiecki Bank Regionalny Spółka Akcyjna w Warszawie, Dolnośląski Bank Regionalny Spółka Akcyjna we Wrocławiu, Rzeszowski Bank Regionalny Spółka Akcyjna w Rzeszowie, Bank Unii Gospodarczej Spółka Akcyjna w Warszawie, Gospodarczy Bank PołudniowoZachodni Spółka Akcyjna we Wrocławiu, Bank Gospodarki Żywnościowej Spółka Akcyjna, zwany dalej \"BGŻ S.A.\", jak również bank powstały w wyniku połączenia się co najmniej dwóch z tych banków, pod warunkiem, że zrzesza co najmniej jeden bank spółdzielczy na zasadach określonych w art. 16, i którego fundusze własne stanowią co najmniej czterokrotność sumy, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, z zastrzeżeniem art. 28. 3) zrzeszeniu - należy przez to rozumieć zrzeszenie działające na podstawie niniejszej ustawy, utworzone przez bank lub banki spółdzielcze i bank zrzeszający, 4) uprawnionych osobach - należy przez to rozumieć osoby, które do dnia wejścia w życie ustawy przepracowały łącznie co najmniej 3 lata w BGŻ S.A. lub banku spółdzielczym. Rozdział 2 Banki spółdzielcze"}
{"id":"1996_498_20","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Powołanie prezesa i członków zarządu banku zrzeszającego następuje na zasadach określonych w art. 22 ustawy - Prawo bankowe."}
{"id":"1996_498_21","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Prezesi zarządów banków spółdzielczych zrzeszonych z bankiem zrzeszającym oraz prezes zarządu banku zrzeszającego, wybierają spośród siebie radę zrzeszenia. Rada zrzeszenia jest organem opiniodawczo-doradczym zrzeszenia. 2. Szczegółowy zakres kompetencji, tryb powoływania, odwoływania, liczbę członków i zasady funkcjonowania rady zrzeszenia określa umowa zrzeszenia."}
{"id":"1996_498_22","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Członkowie zarządów i rad nadzorczych banków spółdzielczych, zarządów i rad nadzorczych banków zrzeszających, jak też osoby zajmujące stanowiska kierownicze w tych bankach, nie mogą zajmować się interesami konkurencyjnymi. 2. Przez osoby zajmujące stanowiska kierownicze rozumie się pracowników podlegających bezpośrednio członkom zarządu, a w szczególności osoby zajmujące stanowisko głównego księgowego i kierownika (dyrektora) oddziału, z wyłączeniem radców prawnych. Rozdział 4 Zasady łączenia i zrzeszania się oraz współdziałania banków zrzeszających"}
{"id":"1996_498_23","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Banki zrzeszające, z zastrzeżeniem ust. 4, mogą się łączyć tylko z innymi bankami zrzeszającymi w trybie przeniesienia majątku banku na bank zrzeszający w zamian za akcje. Przepis art. 124 ust. 3 ustawy - Prawo bankowe stosuje się odpowiednio. 2. Stosunek wymiany akcji banku przejmowanego na akcje banku przejmującego ustala się na podstawie wartości księgowej obu banków. 3. W przypadku połączenia się banków zrzeszających dla banków spółdzielczych obowiązująca jest umowa zrzeszenia banku przejmującego. Banki spółdzielcze zrzeszone z bankiem przejętym mogą rozwiązać tę umowę w ciągu 3 miesięcy od daty połączenia. 4. Połączenie się banku zrzeszającego z innym bankiem niż bank zrzeszający wymaga zgody Komisji Nadzoru Bankowego. Komisja Nadzoru Bankowego może odmówić wyrażenia zgody, jeżeli jest możliwe połączenie banku z innym bankiem zrzeszającym."}
{"id":"1996_498_24","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Banki zrzeszające niezależnie od uprawnień określonych w art. 122 ustawy Prawo bankowe mogą, w celu zapewnienia jednolitości działania, zawrzeć umowę o współdziałaniu, z uwzględnieniem ust. 2-5. 2. Prezesi zarządów banków, o których mowa w ust. 1, tworzą radę. 3. Rada, o której mowa w ust. 2: 1) określa w szczególności zasady: a) wspólnej polityki finansowej banków zrzeszających, b) ujednolicania usług bankowych, c) ujednolicania systemów informatycznych, d) realizowania wspólnych przedsięwzięć gospodarczych, e) podejmowania innych wzajemnie uzgodnionych działań, 2) upoważnia jeden z banków do: a) reprezentowania zrzeszonych banków, b) kontroli realizacji jej uchwał, c) wypowiedzenia umowy z bankami, o której mowa w ust. 1, które nie realizują uchwał rady. 4. Szczegółowy zakres kompetencji rady, o której mowa w ust. 2, jej tryb działania oraz sposób wykonywania jej uchwał określa umowa. 5. Po zawarciu umowy, o której mowa w ust. 1, banki zrzeszające wraz ze zrzeszonymi bankami spółdzielczymi, mogą stosować jednolitą nazwę i znak firmowy dla utworzonych przez siebie zrzeszeń. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1996_498_25","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 131) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"(zrzeszeń regionalnych)\"; 2) w art. 13 w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z tym, że opłaty należne od banków spółdzielczych - zrzeszonych w bankach zrzeszających - wnoszą w imieniu tych banków, banki zrzeszające.\"; 3) w art. 20 w pkt 3 skreśla się wyrazy \"o którym mowa w art. 2 pkt 3 lit a), lub w bankach spółdzielczych będących uczestnikami zrzeszenia regionalnego, o którym mowa w art. 2 pkt 3 lit b),\"; 4) w art. 25 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"(zrzeszeniu regionalnym)\"; 5) w art. 26: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Banki spółdzielcze - członkowie zrzeszeń - obowiązane są deponować aktywa stanowiące pokrycie funduszy ochrony środków gwarantowanych zrzeszenia na wyodrębnionym rachunku w banku zrzeszającym.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W przypadku banków spółdzielczych, o których mowa w ust. 2, obowiązki określone w ust. 4, wykonują banki zrzeszające.\"; 6) w art. 29 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z tym, że wpłaty do których zobowiązane są banki spółdzielcze - zrzeszone w bankach zrzeszających - wnoszą w imieniu tych banków, banki zrzeszające.\"; 7) w art. 38 w ust. 8 skreśla się wyrazy \"jak i odpowiednio zrzeszenia,\"; 8) w art. 42 w ust. 1 i 2 skreśla się wyrazy \"(organu zrzeszenia regionalnego)\"; 9) w art. 43 skreśla się ust. 2; 10) art. 43a skreśla się."}
{"id":"1996_498_26","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 2000 r. Nr 53, poz. 648 i Nr 62, poz. 718) w art. 38 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Banki spółdzielcze utrzymują rezerwy obowiązkowe w banku zrzeszającym, z którym są zrzeszone. Bank zrzeszający utrzymuje rezerwę obowiązkową zrzeszonych banków spółdzielczych na swoim rachunku w Narodowym Banku Polskim w kwocie odpowiadającej rezerwom obowiązkowym zrzeszonych w nim banków i własnym rezerwom obowiązkowym.\"."}
{"id":"1996_498_27","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Kontrola wewnętrzna w bankach spółdzielczych zrzeszonych w bankach zrzeszających może być wykonywana przez bank zrzeszający na zasadach określonych w umowie zrzeszenia.\"; 2) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Bank spółdzielczy może być utworzony, z zachowaniem trybu określonego przepisami ustawy - Prawo spółdzielcze, na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego, wydanego w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych na wniosek założycieli, z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia ............. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz.U. Nr ...., poz. ....); przepisy art. 30-38 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 127 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Komisja Nadzoru Bankowego może zaliczyć do funduszy uzupełniających banków spółdzielczych określoną część dodatkowej kwoty odpowiedzialności członków, nie więcej niż 50% kwoty, o której mowa w art. 10 ust. 2, ustawy wymienionej w art. 20 ust. 1.\"; 4) w art. 158 w ust. 2 wyraz \"regionalnego\" zastępuje się wyrazem \"zrzeszającego\"; 5) w art. 164 w ust. 1 wyraz \"regionalny\" zastępuje się wyrazem \"zrzeszający\"; 6) w art. 172 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Bank spółdzielczy, który zrzeszył się z bankiem zrzeszającym jest obowiązany uzyskać zwiększenie sumy funduszy własnych do poziomu nie niższego niż: 1) równowartość 300.000 EURO - do dnia 31 grudnia 2001 r., obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego, 2) równowartość 500.000 EURO - do dnia 31 grudnia 2005 r., obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego, 3) równowartość 1.000.000 EURO - do dnia 31 grudnia 2010 r., obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego.\". Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_498_28","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Banki, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymogu określonego w art. 2 pkt 2, a pełniące funkcje banku zrzeszającego lub regionalnego zgodnie z ustawą z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369, z 1995 r. Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 939) obowiązane są uzyskać zwiększenie sumy funduszy własnych do poziomu nie niższego niż: 1) równowartość 10.000.000 EURO - w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego, 2) równowartość 15.000.000 EURO - do dnia 31 grudnia 2003 r., obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego, 3) równowartość 20.000.000 EURO - do dnia 31 grudnia 2006 r., obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego."}
{"id":"1996_498_29","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Projekt umowy, o którym mowa w art. 16 ust. 2, bank zrzeszający obowiązany jest przedstawić Komisji Nadzoru Bankowego, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Przepisy art. 16 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_498_3","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Banki spółdzielcze i zrzeszające mogą należeć do Krajowego Związku Banków Spółdzielczych oraz do Związku Banków Polskich, a także innych organizacji powołanych w celu reprezentowania wspólnych interesów gospodarczych tych banków, w szczególności wobec organów państwowych, instytucji zagranicznych i międzynarodowych."}
{"id":"1996_498_30","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Banki zrzeszające i banki spółdzielcze są obowiązane dostosować statuty do przepisów ustawy w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_498_31","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Powołanie zarządów banków spółdzielczych zgodnie z art. 12, nastąpi nie później niż w ciągu 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_498_32","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, administrowany przed dniem jej wejścia w życie przez BGŻ S.A. Fundusz Rozwoju Banków Spółdzielczych przejęty z państwowo-spółdzielczego Banku Gospodarki Żywnościowej zostaje zlikwidowany, a jego środki podlegają przekazaniu do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego według następujących zasad: 1) środki, które w dniu wejścia w życie ustawy znajdowały się na rachunku BGŻ S.A. zostaną wraz z należnymi odsetkami przekazane do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z przeznaczeniem na wsparcie procesów łączenia się banków spółdzielczych oraz realizowane w tych bankach przedsięwzięcia inwestycyjne, o których mowa w art. 35 ust. 3, 2) należności Funduszu Rozwoju Banków Spółdzielczych z tytułu pożyczek udzielonych bankom spółdzielczym niespłacone do dnia wejścia w życie ustawy zostają umorzone."}
{"id":"1996_498_33","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Nieprzekazane przez BGŻ S.A. obligacje restrukturyzacyjne serii D na rzecz banków, o których mowa w art. 39 ust. 2, ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw oraz obligacje przekazane na rzecz tych banków, które nie zostały wykorzystane, zgodnie z ich przeznaczeniem, na restrukturyzację wierzytelności zrzeszonych banków spółdzielczych podlegają, z zastrzeżeniem ust. 4, z dniem wejścia w życie ustawy umorzeniu. Wypłacone z budżetu państwa środki z tytułu wykupu umorzonych obligacji wraz z wypłaconymi odsetkami przeznacza się na udzielanie pomocy finansowej wspierającej procesy łączenia banków spółdzielczych oraz realizowane w tych bankach przedsięwzięcia inwestycyjne, o których mowa w art. 35 ust. 3. 2. Środki z tytułu wykupu obligacji wraz z odsetkami, o których mowa w ust. 1, podlegają przekazaniu do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, w terminie 3 miesięcy do dnia wejścia w życie ustawy. 3. Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie do otrzymanych przez BGŻ S.A. obligacji restrukturyzacyjnych serii D, w części stanowiącej równowartość nieprzekazanej w formie wkładów niepieniężnych na rzecz banków, wymienionych w ust. 1, części majątku BGŻ S.A. 4. W przypadku odstąpienia przez bank zrzeszający od restrukturyzacji wierzytelności banku spółdzielczego, przekazaniu podlegają do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego również środki wypłacone z budżetu państwa z tytułu wykupu obligacji wraz z wypłaconymi odsetkami przeznaczonymi na restrukturyzację wierzytelności, od której prowadzenia bank zrzeszający odstąpił, a przekazane obligacje podlegają w tej części umorzeniu. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. 5. Umorzeniu nie podlegają obligacje przekazane na zwiększenie kapitału rezerwowego banków, o których mowa w ust. 1. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, w drodze rozporządzenia, określi warunki i tryb rozliczenia podlegających umorzeniu niewykorzystanych obligacji restrukturyzacyjnych serii D, podając: 1) liczbę obligacji przekazanych do banków regionalnych i depozytu BGŻ S.A. oraz obligacji posiadanych przez BGŻ S.A., o których mowa w ust. 1, 3 i 4, na podstawie informacji uzyskanych od tych banków, 2) kwoty środków podlegających przekazaniu do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z tytułu dokonanych przez budżet państwa wypłat rat kapitałowych i odsetek od obligacji określonych w pkt 1, od dnia emisji do dnia ich umorzenia."}
{"id":"1996_498_34","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Przekazane Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu środki, o których mowa w art. 32 pkt 1 i art. 33 ust. 1, 3 i 4 stanowią źródło finansowania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w rozumieniu art. 15 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i są gromadzone na funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych wyodrębnionym jako fundusz własny."}
{"id":"1996_498_35","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Bankowy Fundusz Gwarancyjny w granicach środków i na cele określone w art. 32 pkt 1 i art. 33 ust. 1, 3 i 4 może udzielać bankom spółdzielczym, w których nie występuje niebezpieczeństwo niewypłacalności, zwrotnej pomocy finansowej na warunkach korzystniejszych niż ogólnie stosowane dla banków spółdzielczych. 2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może być udzielona, jeżeli według Bankowego Funduszu Gwarancyjnego sytuacja banku pozwala na uznanie braku zagrożenia spłaty pożyczki, a ponadto bank ustanowi odpowiednie zabezpieczenia przewidziane w Kodeksie cywilnym lub w innych ustawach. 3. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może być udzielona na finansowanie łączenia się banków spółdzielczych oraz realizację inwestycji tych banków, a w szczególności: a) unifikację programów i sprzętu informatycznego, b) ujednolicenie technologii bankowej, c) ujednolicenie procedur finansowo-księgowych, d) unifikację oferty produktów i usług bankowych, e) nabycie akcji banku zrzeszającego w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_498_36","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Formy, tryb oraz szczegółowe warunki udzielania pomocy, o której mowa w art. 35 ust. 1, w tym zasady oprocentowania, pobierania prowizji i zabezpieczenia spłaty określa Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Bank spółdzielczy w okresie korzystania z pomocy, o której mowa w art. 35 ust. 3, nie wypłaca dywidendy, przeznaczając nadwyżki bilansowe na zwiększanie funduszy własnych. 3. Udzielając pomocy Bankowy Fundusz Gwarancyjny może zastrzec dla banku obowiązek przekazywania określonych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny informacji, oraz poddanie działalności banku kontroli w zakresie celowości wykorzystania udzielonej pożyczki"}
{"id":"1996_498_37","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Pomoc finansowa z zachowaniem warunków określonych w art. 35 i 36 może być udzielona także bankom spółdzielczym, które dokonały połączenia z innymi bankami w okresie 3 lat przed dniem wejścia w życie ustawy. 2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielona do wysokości nie wyższej niż odpowiadająca kosztom działalności banku w związku z dokonanym połączeniem, w szczególności na cele określone w art. 35 ust. 3 lit. a-d."}
{"id":"1996_498_38","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Rada Ministrów dokona, w drodze rozporządzenia, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, zmian w statucie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, w drodze rozporządzenia, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, dokona zmian szczególnych zasad rachunkowości Bankowego Funduszu Gwarancyjnego."}
{"id":"1996_498_39","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Bank zrzeszający posiadający fundusze własne w wysokości co najmniej równowartości 20.000.000 EURO w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. może emitować obligacje z terminem wykupu nie krótszym niż 5 lat, z których uzyskane środki za zgodą Komisji Nadzoru Bankowego mogą być zaliczone do jego funduszy uzupełniających. 2. Kwota środków zaliczana do funduszy uzupełniających banku z tytułu emisji obligacji, o których mowa w ust. 1, nie może być wyższa niż 50% funduszy podstawowych i w ciągu ostatnich 5 lat przed terminem wykupu tych obligacji będzie corocznie pomniejszana o 20% jej wartości początkowej. 3. Do środków zaliczanych do funduszy uzupełniających banku, o których mowa w ust. 2, mają zastosowanie przepisy art. 127 ust. 8 ustawy - Prawo bankowe. 4. Bank zrzeszający nie może nabywać obligacji, o których mowa w ust. 1, przed nadejściem terminu ich wykupu. 5. W razie upadłości lub likwidacji banku roszczenia obligatariuszy zaspokajane będą w ostatniej kolejności."}
{"id":"1996_498_4","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Bank spółdzielczy jest obowiązany zrzeszyć się z bankiem zrzeszającym, na zasadach określonych w art. 16."}
{"id":"1996_498_40","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Skarb Państwa może udzielić poręczenia spełnienia przez bank zrzeszający świadczeń pieniężnych wynikających z wyemitowanych obligacji, o których mowa w art. 39 ust. 1, do wysokości 60% kwoty środków zaliczanej do funduszy uzupełniających. 2. Do poręczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 4, 6, 8, 12, 15, 17 i 18 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484, Nr 80, poz. 511 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 60, poz. 693)."}
{"id":"1996_498_41","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Umowy zawarte przez banki spółdzielcze z bankami regionalnymi na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 28 lub bankiem zrzeszającym, dotyczące zrzeszania się tych banków, obowiązują do dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 16 ust. 1, nie dłużej jednak niż przez 14 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, o ile postanowienia tych umów nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"1996_498_42","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa przekaże nieodpłatnie uprawnionym osobom 15% akcji BGŻ S.A. stanowiących własność Skarbu Państwa, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Akcje nabyte nieodpłatnie przez osoby uprawnione, o których mowa w ust. 1, nie mogą być przedmiotem obrotu przed upływem 2 lat od dnia zbycia przez Skarb Państwa pierwszych akcji. 3. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb podziału akcji, o których mowa w ust. 1, pomiędzy uprawnione osoby. Ustalając zasady podziału akcji minister uwzględni w podziale staż pracy i zajmowane przez pracownika stanowisko."}
{"id":"1996_498_43","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Traci moc ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369, z 1995 r. Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 939), z wyjątkiem art. 33 i 39 ust. 1-5."}
{"id":"1996_498_44","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_498_5","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Bank spółdzielczy prowadzi działalność na terenie powiatu, w którym znajduje się jego siedziba oraz na terenie powiatów, w których w dniu wejścia w życie ustawy znajdują się jego placówki wykonujące czynności bankowe, o których mowa w art. 6. 2. Bank spółdzielczy, za zgodą banku zrzeszającego, z którym zawarł umowę zrzeszenia, może prowadzić działalność także na terenie powiatów sąsiadujących z terenem określonym w ust. 1. Działalność obejmująca inne powiaty niż sąsiadujące, wymaga uzyskania zgody Komisji Nadzoru Bankowego. 3. W przypadku łączenia się banków spółdzielczych działających na różnych terenach, teren działania banku przejmującego ulega powiększeniu o teren działania banku przejętego w dniu połączenia. 4. Zmiana statutu banku spółdzielczego będąca wynikiem dostosowania terenu działania do terenu określonego w ust. 1 lub rozszerzenia terenu działania w związku z połączeniem, o którym mowa w ust. 3, nie wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego."}
{"id":"1996_498_6","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Banki spółdzielcze, po uzyskaniu wymaganego w ustawie - Prawo bankowe zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego, mogą wykonywać następujące czynności bankowe: 1) przyjmować wkłady pieniężne płatne na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzić rachunki tych wkładów, 2) prowadzić inne rachunki bankowe, 3) przeprowadzać bankowe rozliczenia pieniężne, 4) udzielać kredytów i pożyczek pieniężnych osobom fizycznym, prawnym i jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej, o ile posiadają zdolność prawną, zamieszkującym, mającym siedzibę lub prowadzącym działalność gospodarczą na terenie działania banku spółdzielczego, 5) udzielać gwarancji bankowych i poręczeń osobom fizycznym, prawnym i jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej, o ile posiadają zdolność prawną, zamieszkującym lub mającym siedzibę na obszarze działania banku spółdzielczego, w zakresie i trybie uzgodnionym z bankiem zrzeszającym, 6) nabywać i zbywać wierzytelności pieniężne, 7) przechowywać przedmioty i papiery wartościowe oraz udostępniać skrytki sejfowe, 8) prowadzić operacje czekowe i wekslowe, 9) wydawać karty płatnicze oraz wykonywać operacje związane z ich używaniem, 10) wykonywać inne czynności bankowe w imieniu i na rzecz banku zrzeszającego."}
{"id":"1996_498_7","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Bank spółdzielczy może wykonywać określone czynności obrotu dewizowego na podstawie upoważnienia Prezesa Narodowego Banku Polskiego, o którym mowa w art. 99 ustawy - Prawo bankowe, jeżeli bank ten daje rękojmię należytego i bezpiecznego wykonywania tych czynności oraz jeżeli sytuacja finansowa banku nie zagraża bezpieczeństwu gromadzonych w nim środków."}
{"id":"1996_498_8","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Za zgodą banku zrzeszającego banki spółdzielcze mogą wykonywać czynności, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 3-7 ustawy - Prawo bankowe."}
{"id":"1996_498_9","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Zezwolenia, o których mowa w art. 34 ustawy - Prawo bankowe, uzyskiwane są za pośrednictwem banku zrzeszającego."}
{"id":"1996_499_1","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony nabywcy, który na podstawie umowy zawartej na co najmniej trzy lata, uzyskuje od przedsiębiorcy prawo korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz zobowiązuje się do zapłaty przedsiębiorcy ryczałtowego wynagrodzenia. 2. Przez nabywcę rozumie się osobę fizyczną, zawierającą umowę poza zakresem prowadzonej działalności gospodarczej. 3. Przepisy ustawy stosuje się do wszelkich umów, o których mowa w ust. 1, bez względu na naturę stosunków prawnych, których stanowią podstawę. Prawo nabywcy może mieć postać prawa osobistego, w tym wierzytelności albo prawa rzeczowego, w szczególności użytkowania."}
{"id":"1996_499_10","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 10. Jeżeli umowa lub stosunek prawny, o których mowa w art. 9, podlega prawu obcemu, a prawo to nie zapewnia nabywcy poziomu ochrony przewidzianego niniejszą ustawą, przepisy ustawy stosuje się także wtedy, gdy: 1) budynek lub pomieszczenie mieszkalne położone są w Rzeczypospolitej Polskiej lub 2) nabywca ma miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej lub 3) do zawarcia umowy doszło w następstwie wręczenia prospektu lub złożenia oferty przez przedsiębiorcę w Rzeczypospolitej Polskiej lub 4) do zawarcia umowy doszło w następstwie oferty nabywcy złożonej przedsiębiorcy w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1996_499_11","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 11. Nie można w drodze umowy ograniczyć ani wyłączyć praw określonych w art. 210 ustawy."}
{"id":"1996_499_12","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751, Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271) w księdze drugiej, tytule III, dziale II, rozdziale II, po art. 270 dodaje się art. 270{1} w brzmieniu: \"Art. 270{1}. §1. Do użytkowania polegającego na korzystaniu z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego na zasadach określonych w ustawie o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece, stosuje się przepisy rozdziału I i II niniejszego działu, z wyjątkiem art. 254-255 i art. 266. §2. Użytkowanie, o którym mowa w § 1, wygasa najpóźniej z upływem pięćdziesięciu lat od jego ustanowienia.\"."}
{"id":"1996_499_13","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499, z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 16 w ust. 2, po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) prawo korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku, o którym mowa w ustawie z dnia ..... 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1996_499_14","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271) w art. 601 po § 4 dodaje się § 5 i 6 w brzmieniu: \"§ 5. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa: 1) zawiera z nabywcą, będącym osobą fizyczną, umowę, na podstawie której uzyskuje on prawo korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku bez zachowania właściwych wymogów, dotyczących jej treści lub formy, 2) żąda od nabywcy prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku, świadczenia przed upływem określonego w ustawie terminu do odstąpienia, - podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny. § 6. Kto zawierając umowę, na podstawie której nabywca uzyskuje prawo korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku w nieuczciwy sposób i sprzecznie z treścią nabywanego prawa oświadcza, że przedmiotem umowy jest własność, - podlega karze grzywny.\"."}
{"id":"1996_499_15","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_499_2","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 2. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany doręczyć osobie zainteresowanej zawarciem umowy, o której mowa w art. 1 ust. 1, pisemny prospekt. 2. Prospekt powinien być sporządzony zgodnie z wolą osoby zainteresowanej w języku urzędowym państwa, w którym osoba ta ma miejsce zamieszkania lub którego jest obywatelem. Jeżeli w państwie tym obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy, prospekt powinien być sporządzony w jednym z tych języków, wybranym przez osobę zainteresowaną. Jeżeli jednak nabywca ma miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej, prospekt powinien być sporządzony co najmniej w języku polskim. 3. Ogłoszenia, reklamy, cenniki i inne informacje dotyczące umowy, o której mowa w art. 1 ust. 1, powinny zawierać dane o sposobie uzyskania prospektu."}
{"id":"1996_499_3","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 3. 1. Prospekt powinien zawierać przynajmniej: 1) imię, nazwisko oraz adres przedsiębiorcy, a gdy przedsiębiorca jest osobą prawną, także jego nazwę (firmę), siedzibę i adres, oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności oraz nazwiska osób uprawnionych do jej reprezentowania; jeżeli przedsiębiorca jest wpisany we właściwym rejestrze, obowiązany jest podać także numer, pod którym został wpisany, 2) jeżeli przedsiębiorca nie jest właścicielem budynku lub pomieszczenia mieszkalnego - imię, nazwisko i adres właściciela, a gdy właściciel jest osobą prawną, jego nazwę (firmę), siedzibę i adres oraz podstawę prawną dysponowania przez przedsiębiorcę tym budynkiem lub pomieszczeniem mieszkalnym, 3) określenie treści prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku, wraz ze wskazaniem, czy nabywca może je zamienić lub przenieść uprawnienie do jego wykonywania oraz zasady zbywania tego prawa i związane z tym koszty, 4) określenie przesłanek wykonywania prawa, o którym mowa w pkt 3, wymagane przepisami państwa, w którym położony jest budynek lub pomieszczenie mieszkalne, z zaznaczeniem czy zostały one spełnione oraz które z nich należy jeszcze spełnić, 5) określenie budynku lub pomieszczenia mieszkalnego albo wskazanie sposobu ich oznaczenia spośród nieruchomości, będących w dyspozycji przedsiębiorcy; jeżeli prospekt lub umowa określa budynek lub pomieszczenie mieszkalne - dokładny ich opis i położenie, a w razie określenia sposobu ich oznaczenia - listę budynków lub pomieszczeń mieszkalnych, którymi przedsiębiorca dysponuje, 6) jeżeli prawo nabywcy odnosi się do budynku lub pomieszczenia mieszkalnego, które są projektowane lub w budowie - dane dotyczące: a) stanu zaawansowania robót budowlanych oraz stanu infrastruktury, b) terminu zakończenia budowy, c) pozwolenia na budowę (numer pozwolenia na budowę oraz oznaczenie organu, który je wydał wraz z adresem), d) urządzeń pozwalających na właściwe korzystanie z nieruchomości, e) prawnego zabezpieczenia zakończenia prac budowlanych oraz zwrotu należności nabywcy, gdy prace budowlane nie zostaną zakończone, ze wskazaniem warunków dotyczących wykonania zabezpieczenia, 7) dane dotyczące usług związanych z korzystaniem z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego, w szczególności jego utrzymanie, wywóz śmieci, dostarczanie wody, elektryczności i gazu oraz warunków korzystania z tych usług, 8) dane dotyczące urządzeń przeznaczonych do wspólnego używania, w szczególności basenu, sauny oraz warunków korzystania z tych urządzeń, 9) dane dotyczące zasad zarządzania budynkiem lub pomieszczeniem mieszkalnym oraz ponoszenia kosztów jego utrzymania, napraw i remontów, 10) dane dotyczące wysokości ryczałtowego wynagrodzenia za nabycie prawa oraz podstawy obliczania innych należności, w tym obciążeń związanych z korzystaniem z nieruchomości, w szczególności kosztów zarządu, podatków i opłat lokalnych, kosztów napraw i remontów, 11) informację o prawie nabywcy do odstąpienia od umowy, z pouczeniem o wymaganej pisemnej formie oświadczenia woli o odstąpieniu, wskazaniem adresata oświadczenia woli o odstąpieniu, terminu, w którym z prawa tego można skorzystać, wraz z powiadomieniem, że termin do odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 jest zachowany, jeżeli nabywca przed jego upływem wyśle na wskazany adres oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy, 12) informację o kosztach, które w przypadku ich poniesienia przez przedsiębiorcę w związku z zawarciem i odstąpieniem od umowy, będą podlegać zwrotowi przez nabywcę, w razie skorzystania przez niego z prawa odstąpienia od umowy, 13) informację o sposobie uzyskiwania dodatkowych danych, dotyczących proponowanej umowy. 2. Przed zawarciem umowy, o której mowa w art. 1 ust. 1, przedsiębiorca może zmienić zawarte w prospekcie informacje i dane, jeżeli zmiany są następstwem okoliczności, na które nie miał wpływu. O zmianach tych przedsiębiorca powinien poinformować drugą stronę na piśmie, przed zawarciem umowy."}
{"id":"1996_499_4","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 4. 1. Umowa, o której mowa w art. 1 ust. 1, zawiera dane i informacje, przewidziane dla prospektu w art. 3 ust. 1 pkt 1-12, z zaznaczeniem jakie z nich zostały zmienione w zakresie przewidzianym w art. 3 ust. 2. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera także: 1) imię, nazwisko i miejsce zamieszkania nabywcy, 2) oznaczenie czasu w każdym roku, w którym nabywca może korzystać z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego, albo określenie sposobu jego oznaczania, 3) oznaczenie budynku lub pomieszczenia mieszkalnego, z którego nabywca może korzystać, albo określenie sposobu jego oznaczania, 4) określenie czasu na jaki umowa została zawarta, 5) stwierdzenie, że wykonywanie nabytego prawa nie jest związane z kosztami, ciężarami ani zobowiązaniami innymi, niż określone w umowie, 6) określenie miejsca i daty podpisania umowy przez każdą ze stron. 3. Prospekt stanowi część umowy. W razie sprzeczności treści umowy z prospektem, strony są związane prospektem, chyba że w umowie zostały dokonane zmiany w zakresie, o którym mowa w art. 3 ust. 2, lub zostały uzgodnione indywidualnie. Jeżeli jednak prospekt nie został doręczony nabywcy przed zawarciem umowy albo nie został sporządzony w języku właściwym zgodnie z art. 2 ust. 2, strony są związane wyłącznie umową."}
{"id":"1996_499_5","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 5. 1. Umowa powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności, chyba że dla ustanowienia lub przeniesienia prawa, z którego wynika uprawnienie do korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego, zastrzeżona jest inna forma szczególna. 2. Umowa powinna być sporządzona, zgodnie z wolą nabywcy, w języku urzędowym państwa, w którym osoba ta ma miejsce zamieszkania lub którego jest obywatelem. Jeżeli w państwie tym obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy, umowa powinna być sporządzona w jednym z tych języków, wybranym przez nabywcę. Jeżeli jednak nabywca ma miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej, umowa powinna być sporządzona co najmniej w języku polskim. 3. Przedsiębiorca obowiązany jest doręczyć nabywcy dokument umowy bezpośrednio po jej zawarciu. Jeżeli język, w którym sporządzono umowę nie jest językiem urzędowym państwa, w którym położony jest budynek lub pomieszczenie mieszkalne, przedsiębiorca powinien ponadto doręczyć nabywcy, sporządzone lub potwierdzone przez tłumacza przysięgłego tłumaczenie umowy na język urzędowy tego państwa."}
{"id":"1996_499_6","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 6. 1. Nabywca może odstąpić od umowy bez podania przyczyny w terminie dziesięciu dni od doręczenia mu dokumentu umowy, przez złożenie przedsiębiorcy pisemnego oświadczenia woli o odstąpieniu od umowy. 2. Jeżeli umowa nie zawiera którejkolwiek z danych i informacji, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1-5, pkt 6 lit. a i b, pkt 10-12 oraz w art. 4 ust. 2, termin, o którym mowa w ust. 1, ulega przedłużeniu o okres od doręczenia nabywcy dokumentu umowy do doręczenia nabywcy na piśmie uzupełnienia, zawierającego brakujące dane i informacje. W razie niedoręczenia takiego uzupełnienia, termin, o którym mowa w ust. 1, ulega przedłużeniu o trzy miesiące. 3. Jeżeli prospekt nie został nabywcy doręczony przed doręczeniem mu dokumentu umowy lub prospekt lub umowa nie zostały sporządzone w języku właściwym zgodnie z art. 2 ust. 2, nabywca ma prawo odstąpienia od umowy, o którym mowa w ust. 1, w terminie trzech miesięcy od doręczenia dokumentu umowy. 4. Termin do odstąpienia od umowy, o którym mowa w ust. 1-3, jest zachowany, jeżeli nabywca przed jego upływem wyśle na wskazany adres oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się także do umowy przedwstępnej."}
{"id":"1996_499_7","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 7. 1. W razie skorzystania z prawa odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 6, umowa uważana jest za niezawartą, a nabywca nie ponosi odpowiedzialności wobec przedsiębiorcy. 2. Umowa może jednak zobowiązywać nabywcę do zwrotu przedsiębiorcy kosztów niezbędnych do zawarcia umowy, w razie skorzystania z prawa odstąpienia w terminie, o którym mowa w art. 6 ust. 1."}
{"id":"1996_499_8","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 8. 1. Przed upływem terminu do odstąpienia od umowy przedsiębiorca nie może przyjmować od nabywcy żadnych świadczeń określonych w umowie. 2. Jeżeli ryczałtowe wynagrodzenie ma być w całości albo w części spełnione z wykorzystaniem kredytu lub pożyczki udzielonych przez przedsiębiorcę albo gdy umowa przewidywała wykorzystanie kredytu udzielonego na podstawie porozumienia kredytodawcy z przedsiębiorcą, odstąpienie od umowy, o którym mowa w art. 6, jest skuteczne także wobec umowy kredytu lub pożyczki zawartej przez nabywcę."}
{"id":"1996_499_9","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 9. Przepisy ustawy stosuje się, jeżeli umowa, o której mowa w art. 1 ust. 1, lub stosunek prawny, z którego wynika prawo korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku, podlega prawu polskiemu zgodnie z przepisami prawa prywatnego międzynarodowego."}
{"id":"1996_542_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 1. 1. Przedsiębiorca, który proponuje konsumentowi zawarcie umowy poza lokalem przedsiębiorstwa, okazuje przed zawarciem umowy dokument potwierdzający prowadzenie działalności gospodarczej oraz dokument tożsamości. W razie zawierania umów w imieniu przedsiębiorcy zawierający umowę okazuje ponadto dokument potwierdzający swoje umocowanie. 2. Przez lokal przedsiębiorstwa rozumie się miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. 3. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się także do umowy zawartej w wyniku zorganizowanego poza lokalem przedsiębiorstwa zbierania ofert konsumentów w czasie odwiedzin przedsiębiorcy lub osoby działającej w jego imieniu w miejscu pracy konsumenta, w jego mieszkaniu albo w innym miejscu jego prywatnego pobytu."}
{"id":"1996_542_10","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 10. 1. Termin dziesięciodniowy, w którym konsument może odstąpić od umowy, liczy się od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia jej zawarcia. 2. W razie braku potwierdzenia informacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, termin, w którym konsument może odstąpić od umowy, wynosi trzy miesiące i liczy się od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi - od dnia jej zawarcia. Jeżeli jednak konsument po rozpoczęciu biegu tego terminu otrzyma potwierdzenie, termin ulega skróceniu do dziesięciu dni od tej daty. 3. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, prawo odstąpienia od umowy zawartej na odległość nie przysługuje konsumentowi w wypadkach: 1) świadczenia usług rozpoczętego, za zgodą konsumenta, przed upływem terminu, o którym mowa w art. 7 ust. 1, 2) dotyczących nagrań audialnych i wizualnych oraz zapisanych na nośnikach programów komputerowych po usunięciu przez konsumenta ich oryginalnego opakowania, 3) umów dotyczących świadczeń, za które cena lub wynagrodzenie zależy wyłącznie od ruchu cen na rynku finansowym, 4) świadczeń o właściwościach określonych przez konsumenta w złożonym przez niego zamówieniu lub ściśle związanych z jego osobą, 5) świadczeń, które z uwagi na ich charakter nie mogą zostać zwrócone lub których przedmiot ulega szybkiemu zepsuciu, 6) dostarczania prasy, 7) usług w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych."}
{"id":"1996_542_11","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 11. 1. Umowa nie może nakładać na konsumenta obowiązku zapłaty ceny lub wynagrodzenia przed otrzymaniem świadczenia. 2. Umowa powinna określać miejsce i sposób składania reklamacji, nie powodujące nadmiernych trudności lub kosztów po stronie konsumenta."}
{"id":"1996_542_12","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 12. 1. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, przedsiębiorca powinien wykonać umowę zawartą na odległość najpóźniej w terminie trzydziestu dni po złożeniu przez konsumenta oświadczenia woli o zawarciu umowy. 2. Jeżeli przedsiębiorca nie może spełnić świadczenia z tego powodu, że przedmiot świadczenia nie jest dostępny, powinien niezwłocznie, najpóźniej jednak w terminie trzydziestu dni od zawarcia umowy, zawiadomić o tym konsumenta i zwrócić całą otrzymaną od niego sumę pieniężną. 3. W wypadku gdy przedsiębiorca nie może wykonać zobowiązania z powodu choćby przejściowej niemożności spełnienia świadczenia o właściwościach zamówionych przez konsumenta, przedsiębiorca może, jeżeli zawarto takie zastrzeżenie w umowie, zwolnić się z zobowiązania przez spełnienie świadczenia zastępczego, odpowiadającego tej samej jakości i przeznaczeniu oraz za tę samą cenę lub wynagrodzenie, informując zarazem konsumenta na piśmie o jego prawie nieprzyjęcia tego świadczenia i odstąpienia od umowy, ze zwrotem rzeczy na koszt przedsiębiorcy. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 3, konsument ma prawo odstąpić od umowy w sposób i na zasadach określonych w art. 7. Zwrot rzeczy następuje w takim wypadku na koszt przedsiębiorcy."}
{"id":"1996_542_13","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 13. 1. W wypadku odstąpienia od umowy przez konsumenta przedsiębiorca ma obowiązek poświadczyć na piśmie zwrot świadczenia. 2. Jeżeli świadczenie konsumenta ma być spełnione z wykorzystaniem kredytu lub pożyczki udzielonych przez przedsiębiorcę albo gdy umowa przewidywała wykorzystanie kredytu udzielonego na podstawie porozumienia kredytodawcy z przedsiębiorcą, odstąpienie od umowy zawartej na odległość jest skuteczne także wobec umowy kredytu lub pożyczki zawartej przez konsumenta."}
{"id":"1996_542_138b","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 138b. §1. Kto, będąc zobowiązany na mocy orzeczenia sądu do zaniechania wykorzystywania lub do odwołania zalecenia stosowania ogólnych warunków umów albo wzoru umowy, nie stosuje się do tego obowiązku, zawierając w umowie niedozwolone postanowienia umowne, podlega karze grzywny. §2. Jeżeli orzeczenie sądu, o którym mowa w § 1, dotyczy przedsiębiorcy nie będącego osobą fizyczną, odpowiedzialność przewidzianą w § 1 ponosi osoba kierująca przedsiębiorstwem lub osoba upoważniona do zawierania umów z konsumentami.\"."}
{"id":"1996_542_14","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 14. Konsument może żądać unieważnienia, na koszt przedsiębiorcy, zapłaty dokonanej kartą płatniczą w razie niewłaściwego wykorzystania tej karty w wykonaniu umowy zawartej na odległość. Nie uchyla to obowiązku naprawienia konsumentowi poniesionej przez niego szkody."}
{"id":"1996_542_15","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 15. Spełnienie świadczenia niezamówionego przez konsumenta następuje na ryzyko przedsiębiorcy i nie nakłada na konsumenta żadnych zobowiązań"}
{"id":"1996_542_16","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 16. 1. Przepisów o umowach zawieranych na odległość nie stosuje się do umów: 1) z wykorzystaniem automatów sprzedających, 2) z wykorzystaniem innych automatów umieszczonych w miejscach prowadzenia handlu, 3) dotyczących inwestycji kapitałowych, 4) ubezpieczenia, w tym o członkostwo w otwartych funduszach emerytalnych, oraz reasekuracji, 5) związanych z wykonywaniem czynności bankowych oraz takichż czynności dokonywanych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, 6) rent, 7) dotyczących terminowych operacji finansowych i opcji, 8) zawartych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych, 9) dotyczących nieruchomości, z wyjątkiem najmu, 10) sprzedaży z licytacji. 2. Przepisów art. 9, 10 i art. 12 ust. 1 nie stosuje się do: 1) sprzedaży artykułów spożywczych dostarczanych okresowo przez sprzedawcę do mieszkania lub miejsca pracy konsumenta, 2) świadczenia, w ściśle oznaczonym okresie, usług w zakresie zakwaterowania, transportu, rozrywek, gastronomii; w wypadku rozrywek na świeżym powietrzu przedsiębiorca może zastrzec także wyłączenie obowiązku zawiadomienia o niemożności spełnienia świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 2, jednak tylko we wskazanych w umowie okolicznościach."}
{"id":"1996_542_17","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 17. Nie można w drodze umowy wyłączyć lub ograniczyć praw konsumenta określonych w art. 1-16, także w razie dokonania wyboru prawa obcego. Rozdział 3 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1996_542_18","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 532) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 384 otrzymuje brzmienie: \"Art. 384. §1. Ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy, w szczególności ogólne warunki umów, wzory umów, regulaminy wiążą drugą stronę, jeżeli zostały jej doręczone przy zawarciu umowy. §2. W razie gdy posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte, wiąże on także wtedy, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści. Nie dotyczy to jednak umów zawieranych z udziałem konsumentów, z wyjątkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego. §3. Za konsumenta uważa się osobę, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio nie związanym z działalnością gospodarczą.\"; 2) po art. 384 dodaje się art. 384{1} w brzmieniu: \"Art. 384{1}. Wzorzec wydany w czasie trwania stosunku umownego o charakterze ciągłym wiąże drugą stronę, jeżeli zostały zachowane wymagania określone w art. 384, a strona nie wypowiedziała umowy w najbliższym terminie wypowiedzenia.\"; 3) art. 385 otrzymuje brzmienie: \"Art. 385. §1. W razie sprzeczności treści umowy z wzorcem umowy strony są związane umową. §2. Wzorzec umowy powinien być sformułowany jednoznacznie i w sposób zrozumiały. Postanowienia niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta.\"; 4) art. 385{1} i art. 385{2} otrzymują brzmienie: \"Art. 385{1}. §1. Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. §2. Jeżeli postanowienie umowy zgodnie z § 1 nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie. §3. Nie uzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu. W szczególności odnosi się to do postanowień umowy przejętych z wzorca umowy zaproponowanego konsumentowi przez kontrahenta. §4. Ciężar dowodu, że postanowienie zostało uzgodnione indywidualnie, spoczywa na tym, kto się na to powołuje."}
{"id":"1996_542_19","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1995 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 532) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 111 w § 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) strona wnosząca o uznanie postanowień umownych za niedozwolone.\"; 2) w art. 479{1} w § 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) przeciwko przedsiębiorcom o uznanie postanowień umownych za niedozwolone.\"; 3) po rozdziale 2 działu IVa tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej dodaje się rozdział 3 w brzmieniu: \"Rozdział 3 Postępowanie w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone \"Art. 479{36}. Sprawy o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone należą do właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu antymonopolowego."}
{"id":"1996_542_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 2. 1. Konsument, który zawarł umowę poza lokalem przedsiębiorstwa, może od niej odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie, w terminie dziesięciu dni od zawarcia umowy. 2. Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, że konsumentowi wolno odstąpić od umowy za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne). 3. W razie odstąpienia umowa jest uważana za niezawartą, a konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. To, co strony świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty."}
{"id":"1996_542_20","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 667, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178) po art. 138 dodaje się art. 138a i art. 138b w brzmieniu: \"Art. 138a. §1. Kto, zawierając umowę poza lokalem przedsiębiorstwa, nie okazuje konsumentowi dokumentu potwierdzającego prowadzenie działalności gospodarczej oraz dokumentu tożsamości, podlega karze grzywny. §2. Tej samej karze podlega, kto zawierając umowę w cudzym imieniu poza lokalem przedsiębiorstwa, nie okazuje ponadto dokumentu potwierdzającego swoje umocowanie."}
{"id":"1996_542_21","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 21. Przepisy art. 1-17 oraz art. 18 pkt 1-5 stosuje się do umów zawartych i nie wykonanych w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_542_22","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 22. Przepisów Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny nie stosuje się, jeżeli produkt został wprowadzony do obrotu krajowego przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1996_542_23","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 23. Do czasu wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 18 pkt 7, zachowuje moc rozporządzenie wydane na podstawie art. 384 Kodeksu cywilnego, nie dłużej jednak niż przez 2 lata."}
{"id":"1996_542_24","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 24. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_542_3","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 3. 1. Kto zawiera z konsumentem umowę poza lokalem przedsiębiorstwa, powinien przed jej zawarciem poinformować konsumenta na piśmie o prawie odstąpienia od umowy w terminie, o którym mowa w art. 2 ust. 1, i wręczyć wzór oświadczenia o odstąpieniu, z oznaczeniem swojego imienia i nazwiska (nazwy) oraz adresem zamieszkania (siedziby); obowiązany jest także wręczyć konsumentowi pisemne potwierdzenie zawarcia umowy, stwierdzające jej datę i rodzaj oraz przedmiot świadczenia i cenę. 2. Konsument, na żądanie przedsiębiorcy, poświadcza na piśmie, że został poinformowany o prawie odstąpienia i że otrzymał wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy."}
{"id":"1996_542_385","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 385{4}. §1. Umowa między przedsiębiorcami stosującymi różne wzorce umów nie obejmuje tych postanowień wzorców, które są ze sobą sprzeczne. §2. Umowa nie jest zawarta, gdy po otrzymaniu oferty strona niezwłocznie zawiadomi, że nie zamierza zawierać umowy na warunkach przewidzianych w § 1.\"; 6) po tytule VI księgi trzeciej dodaje się tytuł VI{1} w brzmieniu: \"Tytuł VI{1}. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny."}
{"id":"1996_542_385","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 385{2}. Oceny zgodności postanowienia umowy z dobrymi obyczajami dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy, biorąc pod uwagę jej treść, okoliczności zawarcia oraz uwzględniając umowy pozostające w związku z umową obejmującą postanowienie będące przedmiotem oceny.\"; 5) po art. 385{2} dodaje się art. 385{3} i 385{4} w brzmieniu: \"Art. 385{3}. W razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które w szczególności: 1) wyłączają lub ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za szkody na osobie, 2) wyłączają lub istotnie ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, 3) wyłączają lub istotnie ograniczają potrącenie wierzytelności konsumenta z wierzytelnością drugiej strony, 4) przewidują postanowienia, z którymi konsument nie miał możliwości zapoznać się przed zawarciem umowy, 5) zezwalają kontrahentowi konsumenta na przeniesienie praw i przekazanie obowiązków wynikających z umowy bez zgody konsumenta, 6) uzależniają zawarcie umowy od przyrzeczenia przez konsumenta zawierania w przyszłości dalszych umów podobnego rodzaju, 7) uzależniają zawarcie, treść lub wykonanie umowy od zawarcia innej umowy, nie mającej bezpośredniego związku z umową zawierającą oceniane postanowienie, 8) uzależniają spełnienie świadczenia od okoliczności zależnych tylko od woli kontrahenta konsumenta, 9) przyznają kontrahentowi konsumenta uprawnienia do dokonywania wiążącej interpretacji umowy, 10) uprawniają kontrahenta konsumenta do jednostronnej zmiany umowy bez ważnej przyczyny wskazanej w tej umowie, 11) przyznają tylko kontrahentowi konsumenta uprawnienie do stwierdzania zgodności świadczenia z umową, 12) wyłączają obowiązek zwrotu konsumentowi uiszczonej zapłaty za \\wiadczenie nie spełnione w całości lub części, jeżeli konsument zrezygnuje z zawarcia umowy lub jej wykonania, 13) przewidują utratę prawa żądania zwrotu świadczenia konsumenta spełnionego wcześniej niż świadczenie kontrahenta, gdy strony wypowiadają, rozwiązują lub odstępują od umowy, 14) pozbawiają wyłącznie konsumenta uprawnienia do rozwiązania umowy, odstąpienia od niej lub jej wypowiedzenia, 15) zastrzegają dla kontrahenta konsumenta uprawnienie wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieoznaczony, bez wskazania ważnych przyczyn i stosownego terminu wypowiedzenia, 16) nakładają wyłącznie na konsumenta obowiązek zapłaty ustalonej sumy na wypadek rezygnacji z zawarcia lub wykonania umowy, 17) nakładają na konsumenta, który nie wykonał zobowiązania lub odstąpił od umowy, obowiązek zapłaty rażąco wygórowanej kary umownej lub odstępnego, 18) stanowią, że umowa zawarta na czas oznaczony ulega przedłużeniu, o ile konsument, dla którego zastrzeżono rażąco krótki termin, nie złoży przeciwnego oświadczenia, 19) przewidują wyłącznie dla kontrahenta konsumenta jednostronne uprawnienie do zmiany, bez ważnych przyczyn, istotnych cech świadczenia, 20) przewidują uprawnienie kontrahenta konsumenta do określenia lub podwyższenia ceny lub wynagrodzenia po zawarciu umowy bez przyznania konsumentowi prawa odstąpienia od umowy, 21) uzależniają odpowiedzialność kontrahenta konsumenta od wykonania zobowiązań przez osoby, za pośrednictwem których kontrahent konsumenta zawiera umowę lub przy których pomocy wykonuje swoje zobowiązanie, albo uzależniają tę odpowiedzialność od spełnienia przez konsumenta nadmiernie uciążliwych formalności, 22) przewidują obowiązek wykonania zobowiązania przez konsumenta mimo niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez jego kontrahenta, 23) wyłączają jurysdykcję sądów polskich lub poddają sprawę pod rozstrzygnięcie sądu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a także narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy nie jest miejscowo właściwy."}
{"id":"1996_542_4","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 4. Jeżeli konsument nie został poinformowany na piśmie o prawie odstąpienia od umowy, bieg terminu, o którym mowa w art. 2 ust. 1, nie rozpoczyna się. W takim wypadku konsument może odstąpić od umowy w terminie dziesięciu dni od uzyskania informacji o prawie odstąpienia. Konsument nie może jednak z tego powodu odstąpić od umowy po upływie trzech miesięcy od jej wykonania."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{2}. Producent odpowiada za szkodę na mieniu tylko wówczas, gdy rzecz zniszczona lub uszkodzona należy do rzeczy zwykle przeznaczanych do osobistego użytku i w taki przede wszystkim sposób korzystał z niej poszkodowany."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{11}. Nie można w drodze umowy wyłączyć lub ograniczyć odpowiedzialności określonej w przepisach niniejszego tytułu, także w razie dokonania wyboru prawa obcego.\"; 7) po art. 555 dodaje się art. 5551 w brzmieniu: \"Art. 555{1}. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe warunki zawierania i wykonywania umów sprzedaży między przedsiębiorcami a konsumentami, mając na uwadze ochronę interesów konsumentów przed działaniami przedsiębiorców sprzecznymi z dobrymi obyczajami.\"."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{10}. Przepisy o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny nie wyłączają odpowiedzialności za szkody na zasadach ogólnych, za szkody wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania oraz odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady i gwarancji jakości."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{9}. Odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny nie można wyłączyć ani ograniczyć."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{5}. §1. Wytwórca materiału, surowca albo części składowej produktu odpowiada tak jak producent, chyba że wyłączną przyczyną szkody była wadliwa konstrukcja produktu lub wskazówki producenta. §2. Kto przez umieszczenie na produkcie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego podaje się za producenta, odpowiada jak producent. Tak samo odpowiada ten, kto produkt pochodzenia zagranicznego wprowadza do obrotu krajowego w zakresie swojej działalności gospodarczej (importer). §3. Producent oraz osoby wymienione w paragrafach poprzedzających odpowiadają solidarnie. §4. Jeżeli nie wiadomo, kto jest producentem lub osobą określoną w § 2, odpowiada ten, kto w zakresie swojej działalności gospodarczej zbył produkt niebezpieczny, chyba że w ciągu miesiąca od daty zawiadomienia o szkodzie wskaże poszkodowanemu osobę i adres producenta lub osoby określonej w § 2 zdanie pierwsze, a w wypadku towaru importowanego - osobę i adres importera. §5. Jeżeli zbywca produktu nie może wskazać producenta ani osób określonych w § 4, zwalnia go od odpowiedzialności wskazanie osoby, od której sam nabył produkt."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{8}. Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez produkt niebezpieczny ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednak w każdym wypadku roszczenie przedawnia się z upływem lat dziesięciu od wprowadzenia produktu do obrotu."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{7}. §1 . Odszkodowanie za szkodę na mieniu nie obejmuje uszkodzenia samego produktu ani korzyści, jakie poszkodowany mógłby osiągnąć w związku z jego używaniem. §2. Odszkodowanie na podstawie art. 449{1} nie przysługuje, gdy szkoda na mieniu nie przekracza kwoty będącej równowartością 500 EURO."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{6}. Jeżeli za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny odpowiada także osoba trzecia, odpowiedzialność tej osoby i osób wymienionych w artykułach poprzedzających jest solidarna. Przepisy art. 441 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{4}. Domniemywa się, że produkt niebezpieczny, który spowodował szkodę, został wytworzony i wprowadzony do obrotu w zakresie działalności gospodarczej producenta."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{1}. §1. Kto wytwarza w zakresie swojej działalności gospodarczej (producent) produkt niebezpieczny, odpowiada za szkodę wyrządzoną komukolwiek przez ten produkt. §2. Przez produkt rozumie się rzecz ruchomą. choćby została ona połączona z inną rzeczą. Za produkt uważa się także zwierzęta i energię elektryczną. §3. Niebezpieczny jest produkt nie zapewniający bezpieczeństwa, jakiego można oczekiwać, uwzględniając normalne użycie produktu. O tym, czy produkt jest bezpieczny, decydują okoliczności z chwili wprowadzenia go do obrotu, a zwłaszcza sposób zaprezentowania go na rynku oraz podane konsumentowi informacje o właściwościach produktu. Produkt nie może być uznany za nie zapewniający bezpieczeństwa tylko dlatego, że później wprowadzono do obrotu podobny produkt ulepszony."}
{"id":"1996_542_449","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 449{3}. §1. Producent nie odpowiada za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, jeżeli produktu nie wprowadził do obrotu albo gdy wprowadzenie produktu do obrotu nastąpiło poza zakresem jego działalności gospodarczej. §2. Producent nie odpowiada również wtedy, gdy właściwości niebezpieczne produktu ujawniły się po wprowadzeniu go do obrotu, chyba że wynikały one z przyczyny tkwiącej poprzednio w produkcie. Nie odpowiada on także wtedy, gdy nie można było przewidzieć niebezpiecznych właściwości produktu, uwzględniając stan nauki i techniki w chwili wprowadzenia produktu do obrotu, albo gdy właściwości te wynikały z zastosowania przepisów prawa."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{45}. §1. Odpis prawomocnego wyroku uwzględniającego powództwo sąd przesyła Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. §2. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzi, na podstawie wyroków, o których mowa w § 1, rejestr postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone. §3. Rejestr, o którym mowa w § 2, jest jawny. §4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone.\"."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{43}. Wyrok prawomocny ma skutek wobec osób trzecich od chwili wpisania uznanego za niedozwolone postanowienia wzorca umowy do rejestru, o którym mowa w art. 47945 § 2."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{42}. §1. W razie uwzględnienia powództwa sąd w sentencji wyroku przytacza treść postanowień wzorca umowy uznanych za niedozwolone i zakazuje ich wykorzystywania. §2. Od wyroku sądu drugiej instancji przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{39}. Z żądaniem uznania postanowienia wzorca umowy za niedozwolone można wystąpić również wtedy, gdy pozwany zaniechał jego stosowania, jeżeli od tego zaniechania nie minęło sześć miesięcy."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{40}. Zaniechanie przez pozwanego, po wytoczeniu powództwa, stosowania zaskarżonego postanowienia wzorca umownego nie ma wpływu na bieg postępowania."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{38}. Powództwo w sprawach rozpoznawanych według przepisów niniejszego rozdziału może wytoczyć każdy, kto według oferty pozwanego mógłby zawrzeć z nim umowę zawierającą postanowienie, którego uznania za niedozwolone żąda się pozwem. Powództwo może wytoczyć także organizacja społeczna, do której zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów oraz Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{41}. W sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone sąd nie może wydać wyroku tylko na podstawie uznania powództwa. Niedopuszczalne jest też zawarcie ugody."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{44}. §1. Sąd zarządza publikację prawomocnego wyroku w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. §2. Koszty opublikowania wyroku, o którym mowa w § 1, są zaliczane do kosztów procesu."}
{"id":"1996_542_479","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 479{37}. W sprawach rozpoznawanych według przepisów niniejszego rozdziału art. 479{12} i art. 479{13} nie stosuje się."}
{"id":"1996_542_5","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 5. Przepisów o umowach zawieranych z konsumentami poza lokalem przedsiębiorstwa nie stosuje się do umów: 1) o charakterze ciągłym lub okresowym, zawieranych na podstawie oferty sprzedaży lub przez odwołanie się do ogłoszeń, reklam, cenników i innych informacji skierowanych do ogółu albo do poszczególnych osób, jeżeli konsument mógł uprzednio zapoznać się z treścią otrzymanej oferty lub informacji pod nieobecność drugiej strony umowy, a zarazem w tej ofercie lub informacji, jak i w umowie zastrzeżono prawo konsumenta do odstąpienia od umowy w terminie dziesięciu dni od dnia jej zawarcia, 2) sprzedaży artykułów spożywczych dostarczanych okresowo przez sprzedawcę do miejsca zamieszkania konsumenta, 3) powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, o wartości przedmiotu umowy do równowartości 10 EURO, 4) o prace budowlane, 5) dotyczących nieruchomości, z wyłączeniem usług remontowych, 6) ubezpieczenia, w tym o członkostwo w otwartych funduszach emerytalnych, oraz reasekuracji, 7) dotyczących papierów wartościowych oraz jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych i inwestycyjnych (usługi inwestycyjne). Rozdział 2 Umowy zawierane na odległość"}
{"id":"1996_542_6","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 6. 1. Umowy zawierane z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, w szczególności formularza zamówienia niezaadresowanego lub zaadresowanego, listu seryjnego, reklamy prasowej z wydrukowanym formularzem zamówienia, katalogu, telefonu, radia, telewizji, automatycznego urządzenia wywołującego, wizjofonu, wideotekstu, poczty elektronicznej, telefaksu, są umowami na odległość, jeżeli kontrahentem konsumenta jest przedsiębiorca, który w taki sposób zorganizował swoją działalność. 2. Propozycja zawarcia umowy w postaci oferty, zaproszenia do składania ofert lub zamówień albo do podjęcia rokowań powinna jednoznacznie i w sposób zrozumiały informować o zamiarze zawarcia umowy przez tego, kto ją składa. 3. Posłużenie się wizjofonem, telefaksem, pocztą elektroniczną, automatycznym urządzeniem wywołującym i telefonem w celu złożenia propozycji zawarcia umowy może nastąpić wyłącznie za uprzednią zgodą konsumenta."}
{"id":"1996_542_7","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 7. 1. Konsument, który zawarł umowę na odległość, może od niej odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie, w terminie dziesięciu dni ustalonym w sposób określony w art. 10 ust. 1. 2. Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, że konsumentowi wolno odstąpić od umowy za zapłatą oznaczonej sumy (odstępne). 3. W razie odstąpienia od umowy umowa jest uważana za niezawartą, a konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. To, co strony świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty."}
{"id":"1996_542_8","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 8. 1. Umowa o świadczenie ciągłe lub okresowe może być zawarta na czas oznaczony albo nieoznaczony. 2. Umowę zawartą na czas dłuższy niż rok poczytuje się po upływie tego terminu za zawartą na czas nieoznaczony. 3. Jeżeli czas trwania umowy nie jest oznaczony, każda ze stron może ją wypowiedzieć bez wskazania przyczyn, z zachowaniem terminu miesięcznego, chyba że strony zastrzegły krótszy termin wypowiedzenia."}
{"id":"1996_542_9","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny Rozdział 1 Umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa","text":"Art. 9. 1. Konsument powinien być poinformowany, przy użyciu środka porozumiewania się na odległość, najpóźniej w chwili złożenia mu propozycji zawarcia umowy, o: 1) imieniu i nazwisku (nazwie), adresie zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy oraz organie, który zarejestrował działalność gospodarczą przedsiębiorcy, a także numerze, pod którym przedsiębiorca został zarejestrowany, 2) istotnych właściwościach świadczenia i jego przedmiotu, 3) cenie lub wynagrodzeniu obejmujących wszystkie ich składniki, a w szczególności cła i podatki, 4) zasadach zapłaty ceny lub wynagrodzenia, 5) kosztach oraz terminie i sposobie dostawy, 6) prawie odstąpienia od umowy w terminie dziesięciu dni, ze wskazaniem wyjątków, o których mowa w art. 10 ust. 3, 7) kosztach wynikających z korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, jeżeli są one skalkulowane inaczej niż wedle normalnej taryfy, 8) terminie, w jakim oferta lub informacja o cenie albo wynagrodzeniu mają charakter wiążący, 9) minimalnym okresie, na jaki ma być zawarta umowa o świadczenia ciągłe lub okresowe, 10) miejscu i sposobie składania reklamacji, 11) prawie wypowiedzenia umowy, o którym mowa w art. 8 ust. 3. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny być sformułowane jednoznacznie, w sposób zrozumiały i łatwy do odczytania. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany do potwierdzenia konsumentowi na piśmie informacji, o których mowa w ust. 1, najpóźniej w momencie rozpoczęcia spełniania świadczenia. 4. Obowiązek określony w ust. 3 nie dotyczy jednorazowych świadczeń, które same są spełniane przy użyciu środków porozumiewania się na odległość i za które rachunek wystawia osoba fizyczna lub prawna, która w ramach swojego przedsiębiorstwa udostępnia co najmniej jeden środek porozumiewania się na odległość, dostępny dla konsumenta i przedsiębiorcy (operator środków porozumiewania się), z wyjątkiem jednak informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1996_561_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770, Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1156) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5, 10 ust. 1, art. 14 ust. 3 i 5, art. 15 ust. 3, art. 16 ust. 2 i 4, art. 19, 24 ust. 1, art. 26 ust. 4, art. 31 ust. 7, art. 37 ust. 3, art. 46 ust. 4, art. 51 ust. 2, art. 53 ust. 2, art. 54 ust. 4, art. 56 ust. 5, art. 60 ust. 1, art. 63, 64 ust. 3 i 4, art. 66, 67 ust. 3, art. 69 ust. 2, art. 70 ust. 1 i 2, art. 74 ust. 4, art. 76 ust. 2-5 i 7, art. 79 ust. 3 i 4, art. 81 ust. 3, art. 82 ust. 3, art. 87 ust. 7, art. 89 ust. 2, art. 90 ust. 1, art. 93 ust. 5, art. 95 ust. 3, art. 106, 113 ust. 1 i 2, art. 114 ust. 2, art. 117 ust. 1 pkt 2, art. 121 ust. 2, art. 129 ust. 2, art. 133 pkt 1, art. 188 ust. 3, art. 192 ust. 2, art. 206 ust. 2 oraz w art. 248 ust. 1 i 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"minister właściwy do spraw obrony narodowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Minister Obrony Narodowej\"; 2) w art. 6 w ust. 2 w pkt 6 po wyrazie \"wojewodów\" dodaje się przecinek i wyraz \"starostów\"; 3) skreśla się art. 13; 4) w art. 14 skreśla się ust. 2; 5) w art. 15: a) w ust. 2 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a uprawnienia Urzędu Ochrony Państwa dotyczą odpowiednio Wojskowych Służb Informacyjnych\", b) w ust. 3 wyrazy \"ministra właściwego do spraw wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Szefa Urzędu Ochrony Państwa\"; 6) w art. 18 ust. 2 oraz w art. 139 ust. 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Komitet Obrony Kraju\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Rada Ministrów\"; 7) w art. 20: a) w ust. 3 skreśla się przecinek oraz wyrazy \"zgodnie z decyzjami Komitetu Obrony Kraju\", b) skreśla się ust. 4, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, skład, zakres oraz szczegółowe zasady i tryb działania wojewódzkich komitetów obrony, zasady uczestniczenia w posiedzeniach tych komitetów osób spoza ich składu, a także szczegółowe zasady i tryb powoływania oraz zakres działania organów wykonawczych tych komitetów.\", d) skreśla się ust. 7; 8) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej oraz Minister Obrony Narodowej określą każdorazowo, w drodze rozporządzenia, czas trwania i termin ogłoszenia poboru na terenie kraju oraz roczniki osób podlegających obowiązkowi stawienia się do poboru, uwzględniając w szczególności osoby, które mają obowiązek zgłosić się przed powiatowymi komisjami lekarskimi i przed powiatowymi komisjami poborowymi.\"; 9) w art. 38 w ust. 2 w pkt 3 wyraz \"wojewodów\" zastępuje się wyrazami \"dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy\"; 10) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określą, w drodze rozporządzenia, sposób wzywania do poboru, dokumenty, jakie poborowi powinni przedstawić przy poborze, uwzględniając sposób przygotowania i przeprowadzenia poboru oraz czynności wojewodów, starostów, wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast) i wojskowych komendantów uzupełnień w tym zakresie.\"; 11) w art. 45: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Poborowych uznanych za zdolnych do służby wojskowej wojskowy komendant uzupełnień przeznacza do służby uwzględniając potrzeby wojska, orzeczenie komisji poborowej i komisji lekarskiej, kwalifikacje zawodowe oraz w miarę możności życzenia poborowych.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeznaczania poborowych do służby, z uwzględnieniem wymogów niezbędnych do kierowania poborowych do poszczególnych rodzajów Sił Zbrojnych i rodzajów wojsk oraz kryteriów kierowania poborowych na poszczególne stanowiska i funkcje wojskowe.\"; 12) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Wojskowi komendanci uzupełnień z upoważnienia Ministra Obrony Narodowej prowadzą ewidencję wojskową osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej. 2. Organy administracji publicznej obowiązane są do bezpłatnego udostępniania danych osobowych w celu ich przetwarzania w ewidencji wojskowej. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób prowadzenia ewidencji wojskowej, z uwzględnieniem w szczególności miejsca pobytu, zatrudnienia, kwalifikacji oraz przebiegu służby wojskowej tych osób. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób odtwarzania ewidencji wojskowej osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej, z uwzględnieniem przypadków, kiedy następuje potrzeba odtworzenia ewidencji wojskowej oraz miejsca odtworzenia tej ewidencji.\"; 13) w art. 54 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i wzory wojskowych dokumentów osobistych, wskazując w szczególności przeznaczenie tych dokumentów, organy wojskowe właściwe do ich wydawania i ewidencjonowania, zakres informacji i danych osobowych wpisanych w tych dokumentach, a także podmioty uprawnione do żądania okazania tych dokumentów. Rozporządzenie w szczególności określi dane, jakie powinien zawierać dokument, z uwzględnieniem imienia, nazwiska, daty urodzenia, stopnia wojskowego, miejsca pełnienia służby oraz fotografii.\"; 14) po art. 54 dodaje się art. 54a w brzmieniu: \"Art. 54a. 1. Organy wojskowe wyposażą żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz inne osoby określone prawem międzynarodowym w karty i tabliczki tożsamości. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organy właściwe do wydawania i ewidencjonowania kart i tabliczek tożsamości, a także rodzaje i wzory tych kart i tabliczek z uwzględnieniem ich przeznaczenia i wykorzystania przez żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, osoby pełniące służbę w jednostkach zmilitaryzowanych przydzielonych do sił zbrojnych, cywilny personel medyczno-sanitarny sił zbrojnych, osoby cywilne towarzyszące siłom zbrojnym, personel stowarzyszenia \"Polski Czerwony Krzyż\" i inne ochotnicze stowarzyszenia pomocy oraz osoby cywilne wykonujące czynności duszpasterskie w siłach zbrojnych.\"; 15) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, corocznie liczbę poborowych, którzy mogą być powoływani w roku kalendarzowym do zasadniczej służby wojskowej, na przeszkolenie wojskowe, do zasadniczej służby i szkolenia poborowych w obronie cywilnej oraz do służby w formacjach uzbrojonych niewchodzących w skład Sił Zbrojnych, a także żołnierzy rezerwy do odbycia ćwiczeń wojskowych i służby okresowej, jak również do odbycia ćwiczeń w obronie cywilnej, z uwzględnieniem potrzeb etatowych Sił Zbrojnych oraz poszczególnych formacji.\"; 16) w art. 60 ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wzory kart powołania i kart mobilizacyjnych oraz ich przeznaczenie, a także wzory obwieszczeń. Wzory kart powinny zawierać pouczenie o skutkach uchylania się od obowiązku służby wojskowej i postępowaniu w razie utraty karty oraz w przypadkach niemożności stawienia się do służby wojskowej.\"; 17) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw łączności, określą, w drodze rozporządzenia, tryb doręczania kart powołania i rozplakatowania obwieszczeń, uwzględniając w szczególności tryb postępowania organów jednostek wojskowych, Policji i Poczty Polskiej w tym zakresie oraz sposób pokrywania kosztów związanych z doręczeniem dokumentów powołania, a także wzór upoważnień dla kurierów akcji kurierskiej.\"; 18) w art. 67: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach o uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, z uwzględnieniem w szczególności warunku uzyskania przez żołnierza pozytywnej opinii właściwego organu wojskowego prowadzącego ewidencję żołnierza, wywiązywania się przez niego z powszechnego obowiązku obrony, jeżeli jemu podlega, i zasadności motywów, jakie przytoczył żołnierz w swojej prośbie o uzyskanie zezwolenia.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory, zasady i sposób noszenia umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych, jak również zasady i sposób noszenia uzbrojenia, 2) przypadki, w których żołnierze są zwolnieni od obowiązku noszenia umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych, 3) zasady i sposób noszenia przez żołnierzy orderów, odznaczeń, medali i odznak innych niż wojskowe, 4) zasady wydawania przedmiotów umundurowania i wyekwipowania wojskowego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 - w szczególności z uwzględnieniem podziału mundurów na wyjściowe, ćwiczebne i polowe, specyfiki związanej z oznakowaniem mundurów, zestawów ubiorczych dla żołnierzy poszczególnych rodzajów wojsk i służb, sposobu oraz okoliczności noszenia umundurowania, odznak i oznak wojskowych oraz charakteru wykonywanych zadań.\"; 19) w art. 68: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Żołnierze w czynnej służbie wojskowej otrzymują: 1) bezpłatne wyżywienie lub równoważnik pieniężny, 2) umundurowanie i wyekwipowanie wojskowe w naturze lub równoważnik pieniężny.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których żołnierze otrzymują świadczenia, o których mowa w ust. 1, szczegółowe zasady oraz normy ich otrzymywania z uwzględnieniem w szczególności warunków pełnionej służby, sposobów realizacji dodatkowych norm wyżywienia oraz warunków, trybu i terminów wypłacania równoważników pieniężnych.\"; 20) w art. 75 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne tytuły wojskowe oraz określić zasady używania stopni i innych tytułów wojskowych uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 21) w art. 82 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Obrony Narodowej może, w drodze rozporządzenia, ograniczać czas trwania zasadniczej służby wojskowej, stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych i jeżeli nie zagraża to obronności lub bezpieczeństwu Państwa.\"; 22) w art. 86 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczególne uprawnienia przysługujące żołnierzom w zakresie zakwaterowania, urlopów i innych świadczeń, których zgłoszenie do nadterminowego pełnienia zasadniczej służby wojskowej zostało przyjęte, z uwzględnieniem w szczególności uprawnień do korzystania z wojskowej służby zdrowia, przejazdów na koszt wojska i gratyfikacji urlopowej.\"; 23) w art. 95 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb pokrywania kosztów związanych z utworzeniem i działalnością studiów wojskowych z uwzględnieniem faktu pokrywania tych kosztów z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej.\"; 24) w art. 96 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, czas i sposób odbywania oraz program zajęć z zakresu medycyny katastrof uwzględniając: 1) liczbę godzin zajęć teoretycznych i praktycznych, 2) program zajęć, w tym medyczne postępowanie ratownicze, doraźne postępowanie medyczne i zagadnienia psychologiczne.\"; 25) w art. 109: a) dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: \"2a. Zaciąg ochotniczy przeprowadza wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego ochotnika trwającego ponad dwa miesiące. 2b. Obywatele polscy mający stałe miejsce zamieszkania za granicą w sprawach zaciągu ochotniczego zgłaszają się do polskich przedstawicielstw dyplomatycznych. 2c. W ramach zaciągu ochotniczego nie powołuje się do czynnej służby wojskowej osób, które na podstawie odrębnych przepisów nie podlegają obowiązkowi tej służby w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania zaciągu ochotniczego, z uwzględnieniem sytuacji, w których przeprowadzany będzie zaciąg, sposobu ogłaszania zaciągu, warunków jakie muszą spełniać osoby podejmujące zaciąg oraz sposobu postępowania z osobami zgłaszającymi się w ramach zaciągu ochotniczego bezpośrednio do dowódców jednostek wojskowych.\"; 26) w art. 111 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeznaczania żołnierzy do służby w jednostkach zmilitaryzowanych, z uwzględnieniem sytuacji i czasu w których następuje nadanie przeznaczenia do służby oraz określeniem rodzajów jednostek, w których służba ta jest odbywana.\"; 27) w art. 138: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Formacje obrony cywilnej tworzą, w drodze rozporządzenia, ministrowie, a wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) w drodze zarządzenia, uwzględniając w szczególności: skalę występujących zagrożeń, rodzaj formacji, ich przeznaczenie oraz stan osobowy i organizację wewnętrzną.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Formacje obrony cywilnej mogą tworzyć także pracodawcy.\"; 28) w art. 139: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady zwalniania przez pracodawców z obowiązku świadczenia pracy osób powołanych do służby w obronie cywilnej w związku ze zwalczaniem klęsk żywiołowych, katastrof i zagrożeń środowiska, biorąc pod uwagę zasady zrekompensowania utraconego wynagrodzenia i uwzględniając w szczególności profil działania zakładu.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, stanowiska w urzędach organów administracji rządowej i innych organów państwowych, instytucjach państwowych, urzędach organów samorządu terytorialnego oraz u przedsiębiorców i w innych jednostkach organizacyjnych uznawane za równorzędne z odbywaniem służby w obronie cywilnej, uwzględniając w szczególności stanowiska związane z ochroną ludności i zwalczaniem klęsk żywiołowych.\"; 29) art. 140 otrzymuje brzmienie: \"Art. 140. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) zadania obrony cywilnej oraz obowiązki i uprawnienia organów administracji rządowej oraz innych organów i instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego, przedsiębiorców i innych jednostek organizacyjnych, a także organizacji społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem zasad planowania i organizacji działań ratowniczych, monitorowania zagrożeń, szkolenia i upowszechniania problematyki obrony cywilnej, 2) zasady zwalczania klęsk żywiołowych, katastrof i zagrożeń środowiska oraz usuwania ich skutków przez obronę cywilną, uwzględniając w szczególności zasady współdziałania z innymi służbami i kompetencje w tej dziedzinie, 3) ogólne zasady tworzenia i przeznaczania formacji obrony cywilnej, uwzględniając w szczególności ich modelowe struktury organizacyjne i podporządkowanie, oraz zasady wyposażenia w ich niezbędny sprzęt i środki.\"; 30) w art. 143 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, kategorie żołnierzy rezerwy, których przeznaczenie do służby w obronie cywilnej wymaga zgody wojskowego komendanta uzupełnień, z uwzględnieniem celu powołania do służby w obronie cywilnej oraz zadań, jakie mają tam wykonywać.\"; 31) w art. 149 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, jednostki organizacyjne obrony cywilnej, w których w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny czynna służba jest pełniona bezterminowo, biorąc pod uwagę jednostki, do których zadań należy wykrywanie zagrożeń, alarmowanie i prowadzenie akcji ratunkowych.\"; 32) w art. 158 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór i kolor umundurowania osób odbywających służbę w obronie cywilnej, uwzględniając w szczególności rodzaje służby oraz składniki umundurowania.\"; 33) art. 165 otrzymuje brzmienie: \"Art. 165. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółową organizację i sposób odbywania służby w obronie cywilnej, uwzględniając w szczególności zasady i tryb powoływania i przeznaczania do służby oraz zwalniania ze służby, wzory kart powołania do zasadniczej służby w obronie cywilnej oraz karty przydziału do formacji obrony cywilnej, zasady i tryb udzielania wyróżnień i wymierzania kar dyscyplinarnych oraz uprawnienia przełożonych w tym zakresie, zasady wykonywania i skreślania kar, 2) wzór odznaki wzorowego ratownika, z uwzględnieniem także wzoru legitymacji do odznaki, 3) wzory oznak oraz sposób noszenia tych oznak i umundurowania, uwzględniając w szczególności międzynarodowe i krajowe oznaki obrony cywilnej, 4) normy umundurowania przysługującego osobom odbywającym służbę w obronie cywilnej, uwzględniając potrzeby poszczególnych specjalistycznych formacji, 5) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych wysokość równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie ratowników, z uwzględnieniem zasad jego wypłacania oraz organów właściwych w tym zakresie.\"; 34) w art. 166 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje szkół, których uczniowie podlegają obowiązkowi odbywania przysposobienia obronnego oraz organizację jego odbywania, z uwzględnieniem możliwości organizowania obozów specjalistycznych.\"; 35) art. 167 otrzymuje brzmienie: \"Art. 167. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, podstawy programowe przysposobienia obronnego dla szkół ponadgimnazjalnych. Podstawy programowe powinny zawierać opis celów kształcenia, treści nauczania i osiągnięć uczniów i powinny być dostosowane do poszczególnych rodzajów szkół.\"; 36) w art. 173 w ust. 2 skreśla się wyrazy: \"na podstawie decyzji Rady Ministrów.\"; 37) w art. 174: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów, na wniosek ministrów i wojewodów po uprzednim zaopiniowaniu przez Ministra Obrony Narodowej, ustala istniejące i specjalnie tworzone jednostki organizacyjne, które przewiduje się objąć militaryzacją (jednostki przewidziane do militaryzacji) oraz jednostki organizacyjne stanowiące bazę formowania specjalnie tworzonych jednostek zmilitaryzowanych, a także limity osób, które przewiduje się powołać do służby w jednostkach zmilitaryzowanych.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, kategorie zadań uzasadniających militaryzację oraz tryb ustalania jednostek organizacyjnych i limitów osób, o których mowa w ust. 2, a także wzór wniosku o objęcie poszczególnych jednostek organizacyjnych przygotowaniami do militaryzacji. Rozporządzenie uwzględni w szczególności potrzeby związane z rozwinięciem systemu obronności i funkcjonowaniem jego elementów w warunkach zewnętrznego zagrożenia państwa i w czasie wojny, w tym mobilizacyjne i wojenne potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz zapewnienia wsparcia wojskom sojuszniczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyszczególnieniem we wzorze wniosku przeznaczenia tych jednostek, ich siedzib, organów, o których mowa w art. 187 ust. 3, oraz organów, według których ustaleń będą przygotowywane poszczególne jednostki, jak również specyfikacji przewidywanych wydatków z tym związanych.\"; 38) w art. 176 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi corocznie, w drodze rozporządzenia, liczbę osób powoływanych w roku kalendarzowym do odbycia ćwiczeń w jednostkach przewidzianych do militaryzacji, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia realizacji zadań przewidzianych dla tych jednostek na czas mobilizacji oraz wojny.\"; 39) art. 178 otrzymuje brzmienie: \"Art. 178. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) zadania związane z przygotowaniem jednostek organizacyjnych przewidzianych do objęcia ich militaryzacją oraz organy zobowiązane do realizacji tych zadań, z uwzględnieniem zakresu przedsięwzięć, trybu ich wykonania, terminów gotowości do działania, zabezpieczenia potrzeb, zapewnienia środków finansowych, 2) zasady wyposażania jednostek przewidzianych do militaryzacji i jednostek zmilitaryzowanych w środki transportowe, maszyny i urządzenia oraz w sprzęt wojskowy, z uwzględnieniem źródeł ich pochodzenia, 3) zasady i tryb przeprowadzania kontroli stanu przygotowania jednostek organizacyjnych przewidzianych do objęcia ich militaryzacją oraz organy właściwe w tych sprawach, z uwzględnieniem przedmiotu kontroli i podmiotów objętych kontrolą.\"; 40) w art. 188 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1-3, z uwzględnieniem w szczególności potrzeb organizacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz struktury dowodzenia tymi Siłami Zbrojnymi w czasie pokoju i na wypadek wojny.\"; 41) w art. 189 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw pracy ustala, w drodze decyzji administracyjnych, pracodawców, u których poborowi mogą odbywać służbę zastępczą oraz określa stanowiska pracy, na których będą odbywać tę służbę.\"; 42) w art. 191 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór umowy i wzór karty skierowania do służby zastępczej, we wzorze umowy powinno być wyszczególnione miejsce i stanowisko pracy poborowego oraz przyczyny rozwiązania umowy. Wzór karty skierowania do służby zastępczej powinien zawierać termin i miejsce stawienia się do pełnienia tej służby, a także pouczenie o skutkach uchylania się od obowiązku służby zastępczej, o postępowaniu w przypadku utraty karty skierowania oraz o postępowaniu w razie niemożności stawienia się poborowego do służby zastępczej z przyczyn zdrowotnych.\"; 43) w art. 193: a) w ust. 1: - pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) bezpłatne całodzienne wyżywienie lub równoważnik pieniężny, przyznawane na warunkach i w trybie określonym przez Radę Ministrów, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem możliwości wyboru przez poborowego formy świadczenia oraz przypadków, w których wyżywienie lub równoważnik nie przysługują, a także wskazaniem terminu jego płatności, 2) bezpłatne zakwaterowanie, przyznawane na warunkach i w trybie określonym przez Radę Ministrów, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem sytuacji, w których poborowy czasowo odbywa służbę zastępczą w miejscowości poza siedzibą pracodawcy,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) równoważnik pieniężny za ubranie, przyznawany na warunkach i w trybie określonym przez Radę Ministrów, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem przypadków, w których równoważnik ten nie przysługuje, oraz wskazaniem terminu jego płatności,\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, przyznać poborowym odbywającym służbę zastępczą inne świadczenia, poza określonymi w ust. 1, w szczególności takie, jakie posiadają pracownicy zatrudnieni na podstawie przepisów prawa pracy.\"; 44) art. 199 otrzymuje brzmienie: \"Art. 199. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki kierowania poborowych do służby zastępczej oraz zawierania umów z pracodawcami, warunki przyznawania i wysokość premii miesięcznych, warunki udzielania i wysokość urlopów wypoczynkowych i z tytułu honorowego krwiodawstwa, warunki i tryb zawieszania służby zastępczej oraz zwalniania z tej służby, a także kierowania do odbycia pozostałego okresu tej służby oraz właściwość organów w sprawach związanych ze służbą zastępczą. 2. Rozporządzenie powinno uwzględniać w szczególności potrzebę współdziałania organów administracji rządowej i organów samorządu terytorialnego w zakresie kierowania poborowych do służby zastępczej i jej pełnienia oraz zwalniania z tej służby, określać przypadki usprawiedliwiające niestawienie się poborowego do służby w wyznaczonym terminie, wymieniać sytuacje, w których poborowemu nie przysługuje premia miesięczna, a także wskazywać przypadki, w których poborowemu można zawiesić odbywanie służby zastępczej.\"; 45) w art. 208 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dla wykonania niezbędnych świadczeń rzeczowych: 1) rodzaj i liczbę nieruchomości, które mogą być w tym celu w użytkowaniu w danym roku kalendarzowym, 2) rodzaj i liczbę rzeczy ruchomych, jakie w danym roku kalendarzowym mogą być w tym celu pobrane, uwzględniając w szczególności potrzeby związane z prowadzeniem poboru, przeprowadzaniem ćwiczeń wojskowych, w tym organizowanych z zastosowaniem natychmiastowego stawiennictwa żołnierzy rezerwy i sprawdzaniem gotowości mobilizacyjnej Sił Zbrojnych.\"; 46) w art. 223 skreśla się ust. 1."}
{"id":"1996_561_10","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 122, poz. 1313 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki podwyższania emerytury, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględniając dla poszczególnych grup normy roczne: przebywania pod wodą i w podwyższonym ciśnieniu dla nurków i płetwonurków, wykonywania lotu w składzie personelu latającego na samolotach tłokowych i śmigłowcach, wykonania skoków spadochronowych, okresy pełnienia służby na jednostkach pływających; liczbę dni w roku: w rozminowaniu i oczyszczaniu terenu z przedmiotów wybuchowych, w służbie wywiadowczej za granicą z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych lub kierowaniem takimi czynnościami, działaniach ratowniczych, w fizycznej ochronie osób i mienia w warunkach zagrożenia, bezpośredniej ochrony nad osadzonymi w oddziałach dla nosicieli wirusa HIV oraz okresy pełnienia służby na froncie w czasie wojny i w strefie działań wojennych.\"; 2) w art. 20: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Sprawiedliwości, każdy w zakresie swojego działania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określą, w drodze rozporządzenia, wykazy chorób i schorzeń, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5 oraz właściwości i warunki służby powodujące ich ujawnienie lub pogorszenie stanu zdrowia, uwzględniając w szczególności choroby i schorzenia, które powstały w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, oraz te, które istniały przed przyjęciem do służby, lecz uległy nasileniu lub ujawniły się w czasie trwania służby, z zastrzeżeniem ust. 4a.\", b) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz schorzeń i chorób, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, a także właściwość i warunki służby w Urzędzie Ochrony Państwa powodujące ich ujawnienie lub pogorszenie stanu zdrowia, z uwzględnieniem tych chorób i schorzeń, które powstały w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby w Urzędzie Ochrony Państwa oraz tych, które istniały przed przyjęciem do służby w Urzędzie Ochrony Państwa lecz uległy nasileniu lub ujawniły się w czasie trwania służby w tej formacji.\"; 3) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. O inwalidztwie funkcjonariusza i związku tego inwalidztwa lub śmierci funkcjonariusza ze służbą orzekają komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. W stosunku do funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa właściwe w tych sprawach są komisje lekarskie podległe Szefowi Urzędu Ochrony Państwa.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw pracy oraz Ministrem Sprawiedliwości, określa, w drodze rozporządzenia zasady orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy, emerytów i rencistów, tryb postępowania i właściwość komisji lekarskich w tych sprawach, a także sposób przeprowadzania kontrolnych badań lekarskich oraz wzywania inwalidów na te badania, uwzględniając w orzeczeniach grupę inwalidztwa, do której funkcjonariusz został zaliczony, związek inwalidztwa ze służbą, datę lub okres powstania inwalidztwa oraz ustalenia co do samodzielnej egzystencji.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, emerytów i rencistów Urzędu Ochrony Państwa, tryb postępowania i właściwość komisji lekarskich w tych sprawach, a także sposób przeprowadzania kontrolnych badań lekarskich oraz wzywania inwalidów na te badania, uwzględniając w orzeczeniach grupę inwalidztwa, do której funkcjonariusz został zaliczony, związek inwalidztwa ze służbą, datę lub okres powstania inwalidztwa oraz ustalenia co do samodzielnej egzystencji.\"; 4) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1 Osobom uprawnionym do zaopatrzenia emerytalnego oraz członkom ich rodzin przysługuje prawo do świadczeń socjalnych z tworzonego na ten cel funduszu socjalnego. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Sprawiedliwości określą, każdy w zakresie swojego działania, w drodze rozporządzenia, wysokość funduszu socjalnego oraz zakres i sposoby korzystania ze świadczeń z tego funduszu, uwzględniając rodzaje świadczeń, dysponentów środków funduszu oraz tryb przyznawania świadczeń. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość funduszu socjalnego oraz zakres i zasady korzystania ze świadczeń tego funduszu w odniesieniu do emerytów i rencistów Urzędu Ochrony Państwa oraz członków ich rodzin, uwzględniając rodzaje świadczeń, dysponentów środków funduszu oraz tryb przyznawania świadczeń.\"; 5) w art. 32: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w stosunku do funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz członków ich rodzin - organ emerytalny określony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych,\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych po uzgodnieniu z Szefem Urzędu Ochrony Państwa oraz Minister Sprawiedliwości, każdy w zakresie swojego działania, określi, w drodze rozporządzenia, organy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wskazując zakres działania, stopień dysponenta środków, siedzibę organu, strukturę organizacyjną oraz sposób powoływania i odwoływania kierownika organu.\"; 6) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. Minister właściwy do spraw wewnętrznych po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa oraz Minister Sprawiedliwości, każdy w zakresie swojego działania, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady postępowania i właściwość organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy oraz uprawnionych członków ich rodzin, wskazując elementy wniosku o ustalenie prawa do zaopatrzenia, niezbędne dowody do ustalenia prawa do świadczenia oraz sposób wypłaty świadczeń.\"; 7) w art. 41 w ust. 3 skreśla się wyrazy \" , jednakże nie mniej niż o kwotę maksymalnego zmniejszenia, o którym mowa w art. 104 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1\"; 8) w art. 58 skreśla się ust. 7."}
{"id":"1996_561_11","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 24) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki tworzenia funduszy Agencji i sposób prowadzenia gospodarki finansowej Agencji oraz zasady i tryb umarzania, odraczania lub rozkładania na raty należności przysługujących Agencji.\"; 2) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie Prezesa Agencji i członków Rady Nadzorczej, stosownie do wyznaczonych im zadań.\"; 3) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Żołnierz zawodowy zwolniony z czynnej służby wojskowej, pełnionej jako służba stała zachowuje, z zastrzeżeniem ust. 2, prawo do kwatery jeżeli nabył uprawnienia do: 1) emerytury wojskowej, 2) wojskowej renty inwalidzkiej. 2. Żołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej, pełnionej jako służba stała, jeżeli nie nabył uprawnień do emerytury lub wojskowej renty inwalidzkiej w przypadku wypowiedzenia stosunku służbowego przez właściwy organ wojskowy z powodu przeniesienia, przekształcenia lub likwidacji jednostki wojskowej, na skutek restrukturyzacji Sił Zbrojnych, zachowuje prawo do zajmowanej kwatery stałej. W tym przypadku przepisu art. 58 ust. 5 nie stosuje się. 3. W razie śmierci: 1) żołnierza zawodowego pełniącego czynną służbę wojskową jako służbę stałą spełniającego warunki wymagane do uzyskania emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej oraz żołnierza, o którym mowa w ust. 2, 2) emeryta lub rencisty, o którym mowa w ust. 1 - prawo do kwatery (lokalu mieszkalnego) nabywają, z zastrzeżeniem ust. 4, wspólnie zamieszkali w kwaterze z żołnierzem, emerytem, rencistą w dniu jego śmierci: małżonek, zstępni, wstępni, osoby przysposabiające i przysposobione oraz osoba, która pozostawała we wspólnym pożyciu małżeńskim. 4. Prawo do kwatery (lokalu mieszkalnego), o którym mowa w ust. 1-3, dotyczy jednej wspólnej kwatery. Warunek nie ma zastosowania do rozwiedzionych małżonków i ich zstępnych, wstępnych, osób przysposabiających albo przysposabianych, o ile zamieszkiwali oni do dnia 1 stycznia 2001 r. w odrębnych kwaterach stałych lub lokalach mieszkalnych. 5. Zachowanie lub nabycie uprawnień do kwatery stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej dyrektor oddziału terenowego Agencji na podstawie: 1) zaświadczenia o posiadaniu uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 3, wydanego przez wojskowy organ emerytalny, 2) zaświadczenia dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełnił służbę do dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, 3) zaświadczenia właściwego miejscowo organu ewidencji ludności - w przypadku osób, o których mowa w ust. 4.\"; 4) w art. 25 w ust. 3 wyrazy \"art. 23 ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 23 ust. 5\"; 5) w art. 47: a) w ust. 3 wyrazy \"art. 23 ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 23 ust. 1 i 3\", b) w ust. 7 po wyrazach \"jest obowiązany\" dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem przypadku, o którym mowa w art. 23 ust. 2,\"; 6) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady zakwaterowania tymczasowego i odpłatności za to zakwaterowanie, a także przeznaczania kwater i innych pomieszczeń mieszkalnych na zakwaterowanie tymczasowe, z uwzględnieniem wysokości opłat obowiązujących za zakwaterowanie w danej miejscowości, wyposażenia lokali oraz czasu pobytu w lokalu.\"; 7) w art. 56: a) w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach \"w razie śmierci\" dodaje się wyraz \"uprawnionych\", b) dodaje się w ust. 3 w brzmieniu: \"3. Kwatery lub lokale mieszkalne mogą być zbywane pod rygorem nieważności, wyłącznie na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1.\"; 8) w art. 58: a) w ust. 2 w zdaniu wstępnym po wyrazach \"pomniejsza się\" dodaje się wyraz \"łącznie\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W przypadku osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz art. 23 ust. 1-4, przyjmuje się wysługę lat ustaloną na dzień zwolnienia z zawodowej służby wojskowej lub na dzień śmierci żołnierza zawodowego, a za okres zajmowania kwatery (lokalu mieszkalnego) okres faktycznego zamieszkania tych osób w tej kwaterze (lokalu mieszkalnym).\", c) w ust. 7 wyrazy \"biegłego rzeczoznawcę\" zastępuje się wyrazami \"rzeczoznawcę majątkowego, jednak łączna wysokość pomniejszenia nie może przekroczyć 95% ceny sprzedaży kwatery lub lokalu mieszkalnego\", d) ust. 7a skreśla się, e) ust. 8 otrzymuje brzmienie: 8. Minister Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady i tryb sprzedaży osobnych kwater stałych i lokali mieszkalnych, z uwzględnieniem w szczególności opracowywania przez dyrektorów oddziałów rejonowych Wojskowej Agencji Mieszkaniowej planów sprzedaży kwater i lokali mieszkalnych, sposobu rozliczenia zaliczki wpłacanej przez osoby zainteresowane wykupem mieszkania, określenia przypadków, w których następuje odmowa zawarcia umowy kupna-sprzedaży kwatery lub lokalu mieszkalnego, spłaty należności w przypadku sprzedaży nabytej kwatery lub lokalu mieszkalnego obciążonych hipoteką i oddawania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste oraz opłaty z tego tytułu.\"; 9) w art. 59: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 56 ust. 1 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 56 ust. 1 pkt 2, 2a oraz 3\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dla potrzeb stosowania ustawy, o której mowa w ust. 1, za okres pracy, od którego uzależniona jest wysokość ulgi, przyjmuje się okres pracy pracownika wojska lub byłego pracownika w jednostkach organizacyjnych Sił Zbrojnych, natomiast za okres najmu lokalu mieszkalnego, od którego uzależniona jest wysokość przysługującej ulgi, okres jego faktycznego zamieszkania przez pracownika wojska lub byłego pracownika w zajmowanym lokalu mieszkalnym.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Na wniosek osoby, która jest małżonkiem, zstępnym, wstępnym, osobą przysposabiającą albo przysposobioną oraz osoby, która pozostawała we wspólnym pożyciu małżeńskim z pracownikiem wojska lub byłym pracownikiem, zalicza się według jego wyboru jako okres pracy lub najmu, od którego uzależniona jest wysokość przysługującej ulgi przy zakupie zajmowanego lokalu mieszkalnego okres pracy lub najmu pracownika lub byłego pracownika, o którym mowa w ust. 2, jeżeli jest on korzystniejszy.\"."}
{"id":"1996_561_12","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyznawania i wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności stanowiska i funkcje, których zajmowanie lub pełnienie uprawnia do dodatku, a także wymiar czasu pracy w bezpośrednim kontakcie z osobami pozbawionymi wolności mający wpływ na prawo do dodatku i jego wysokość. 4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska, na których mogą pełnić służbę wyłącznie funkcjonariusze, uwzględniając jednostki organizacyjne i rodzaje tych stanowisk oraz specyfikę zadań na poszczególnych stanowiskach.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i wykaz stanowisk, na których pracownicy, o których mowa w ust. 1, są zatrudniani na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych, uwzględniając w szczególności charakter wykonywanych prac oraz jednostki organizacyjne, w których te prace są wykonywane.\", 2) w art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb nadawania oraz wzór odznaki, o której mowa w ust. 3, uwzględniając w szczególności kryteria stosowane przy nadawaniu odznaki oraz jej rodzaje.\"; 3) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. 1. Jednostki organizacyjne mogą tworzyć środki specjalne na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Środki specjalne mogą być tworzone: 1) ze środków, o których mowa w art. 43 § 1 ustawy - Kodeks karny wykonawczy, przydzielonych przez Ministra Sprawiedliwości, 2) z przychodów niewyodrębnionej organizacyjnie z jednostki działalności ubocznej, pochodzących: a) z zagospodarowania terenów, obiektów i sprzętu jednostki, b) z produktu pracy nakładczej wykonywanej przez osoby pozbawione wolności, c) z prowadzonej działalności w zakresie usług. 3. Środki, o których mowa w ust. 2 pkt 1, przeznacza się na finansowanie pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom. 4. Środki, o których mowa w ust. 2 pkt 2, przeznacza się na pokrycie kosztów prowadzenia działalności, remonty i konserwację obiektów oraz zakup wyposażenia i poprawę warunków w jednostkach organizacyjnych.\"; 4) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory umundurowania, oznaki służby, dystynkcje i znaki identyfikacyjne funkcjonariuszy oraz wzory wyposażenia specjalnego, z uwzględnieniem podziału umundurowania na letnie i zimowe oraz służbowe i wyjściowe, składników umundurowania i wyposażenia specjalnego, kroju i barwy tych składników, wzorów oznak służby i dystynkcji na poszczególnych składnikach umundurowania oraz wzorów znaków identyfikacyjnych, 2) zasady i sposób noszenia umundurowania oraz orderów, odznaczeń, medali, odznak i znaków identyfikacyjnych, z uwzględnieniem okresów noszenia umundurowania letniego i zimowego, w których funkcjonariusze noszą umundurowanie wyjściowe, sposobu noszenia poszczególnych składników umundurowania i wyposażenia specjalnego, a także ze wskazaniem umiejscowienia oznak służby i dystynkcji oraz znaków identyfikacyjnych na składnikach umundurowania, jak również wskazaniem miejsca i kolejności noszenia orderów, odznaczeń, medali i ich baretek, 3) wzory legitymacji służbowej i innych dokumentów funkcjonariusza, organy właściwe do ich wydawania oraz zasady dokonywania wpisów w tych dokumentach, uwzględniając w szczególności okres ważności legitymacji, okoliczności uzasadniające jej wymianę i zwrot, zadania przełożonych w zakresie wydawania legitymacji i dokonywania w niej wpisów, treść legitymacji, a także regulacje dotyczące innych dokumentów, w tym zwłaszcza dokumentów uprawniających do świadczeń lekarskich, 4) zasady naliczeń etatowych w Służbie Więziennej - poprzez ustalenie ogólnych kryteriów naliczania liczby etatów w jednostkach organizacyjnych w ramach liczby etatów kalkulacyjnych funkcjonariuszy wynikającej z ustawy budżetowej, a także kryteriów szczególnych dla zakładów karnych, aresztów śledczych oraz ośrodków szkolenia i doskonalenia kadr Służby Więziennej, uwzględniających specyfikę potrzeb w zakresie obsady kadrowej każdego z tych rodzajów jednostek, 5) uzbrojenie Służby Więziennej, z uwzględnieniem rodzajów broni i środków ochrony stosowanych przez funkcjonariuszy w czasie pełnienia obowiązków służbowych na poszczególnych stanowiskach służbowych w różnych rodzajach jednostek organizacyjnych, 6) normy umundurowania i wyposażenia specjalnego funkcjonariuszy, określając w szczególności formy realizacji uprawnień do umundurowania i wyposażenia specjalnego na poszczególnych stanowiskach służbowych, z uwzględnieniem specyfiki służby oraz okresów używalności poszczególnych składników umundurowania i wyposażenia specjalnego.\"; 5) w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb współdziałania, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności organy obowiązane do współdziałania oraz przypadki i warunki użycia sił Policji na terenie jednostek organizacyjnych.\"; 6) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze, ustalając w szczególności wymagania na poszczególnych stanowiskach służbowych oraz tryb awansowania na wyższe stanowiska służbowe, z uwzględnieniem związanej z tym zmiany wymagań.\"; 7) w art. 26 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie zdolności fizycznej i psychicznej do służby, uwzględniając w szczególności kategorie zdolności do służby kandydatów oraz osób pełniących już służbę, z uwzględnieniem charakteru służby oraz warunków jej pełnienia. 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o zdolności fizycznej i psychicznej do służby oraz właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich w tych sprawach, uwzględniając w szczególności tryb kierowania na komisje lekarskie oraz sposób postępowania w przypadku czasowej niezdolności do służby.\"; 8) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, ceremoniał składania ślubowania, uwzględniając warunki, tryb i termin składania ślubowania przez funkcjonariuszy, organy uprawnione do przyjmowania ślubowania oraz wzór formularza aktu ślubowania.\"; 9) w art. 31 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres spraw osobowych oraz właściwość przełożonych w tych sprawach, uwzględniając w szczególności właściwość przełożonych w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w poszczególnych jednostkach organizacyjnych oraz delegowanych do pełnienia służby poza Służbę Więzienną.\"; 10) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb ustalania i szczegółowe zasady rozkładu czasu służby, określając na czym polega jednozmianowy i wielozmianowy rozkład czasu służby oraz sposób udzielania czasu wolnego za pełnienie służby poza rozkładem.\"; 11) w art. 34 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb delegowania do pełnienia służby poza Służbą Więzienną, przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń przysługujących funkcjonariuszowi w czasie delegowania, uwzględniając charakter zadań służbowych poza Służbą Więzienną, do których funkcjonariusz może być delegowany, organy uprawnione do występowania z wnioskiem o delegowanie funkcjonariusza, sposób wyrażania przez niego zgody na delegowanie, tryb postępowania w przypadku zmiany warunków delegowania, uprawnienia i świadczenia przysługujące funkcjonariuszowi w tym czasie, w szczególności w zakresie ustalania i wypłaty uposażenia oraz prawa do urlopu, a także tryb i sposób odwołania funkcjonariusza z delegowania oraz zwolnienia funkcjonariusza przez instytucję ze stanowiska, które zajmował w niej podczas delegowania.\"; 12) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb ustalania okoliczności i przyczyn wypadków pozostających w związku z pełnieniem służby przez funkcjonariuszy, a także wysokość przysługującego odszkodowania, uwzględniając podmioty właściwe do ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, a także tryb postępowania, z uwzględnieniem w szczególności interesów osób poszkodowanych, szczegółowe zasady korzystania z opinii biegłych i sposób obliczania przysługującego odszkodowania.\"; 13) w art. 44 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, dane, które należy podać w świadectwie służby, a także tryb wydawania i prostowania tych świadectw, uwzględniając w szczególności tryb przyznawania i wysokość odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa służby oraz wzór świadectwa służby.\"; 14) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, program i czas trwania nauki w szkołach Służby Więziennej, tryb składania egzaminów na oficera, chorążego i podoficera, a także sposoby doskonalenia zawodowego funkcjonariuszy, uwzględniając dopuszczalne formy doskonalenia zawodowego oraz sposoby jego realizacji.\"; 15) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb nadawania funkcjonariuszom stopni Służby Więziennej, uwzględniając w szczególności warunki i tryb awansowania na wyższy stopień służbowy.\"; 16) w art. 65 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, koszty, o których mowa w ust. 1, warunki ich zwracania oraz przypadki zwalniania z obowiązku zwrotu tych kosztów, z uwzględnieniem w szczególności: 1) wysokości kosztów podlegających zwrotowi i sposobu ustalania ich wysokości, 2) organów uprawnionych do ustalania tych kosztów i ich egzekwowania, 3) trybu egzekwowania tych należności, 4) organów uprawnionych do zwalniania od obowiązku zwrotu tych kosztów, 5) trybu zwalniania od obowiązku zwrotu tych kosztów.\"; 17) w art. 69 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zasady i normy przydzielania funkcjonariuszom umundurowania i wyposażenia, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem funkcjonariuszy uprawnionych do wyposażenia specjalnego i zasad przydziału takiego wyposażenia pozostałym funkcjonariuszom, zasad wydawania umundurowania i wyposażenia używanego, warunków wydawania elementów wyposażenia specjalnego i składników umundurowania przed upływem okresu używalności oraz zasad zwrotu przez funkcjonariuszy wyposażenia specjalnego i umundurowania, a także ilościowych norm umundurowania dla funkcjonariuszy mężczyzn i kobiet, w tym norm materiałów wydawanych w zamian za gotowe mundury. 5. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, szczegółowe zasady otrzymywania i zwrotu równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz wysokość równoważnika pieniężnego za czyszczenie chemiczne umundurowania dla funkcjonariuszy, uwzględniając w szczególności wysokość równoważnika dla poszczególnych stopni służbowych przy uwzględnieniu należnych norm umundurowania oraz tryb ustalania okoliczności skutkujących obowiązkiem zwrotu pobranego równoważnika.\"; 18) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, uprawnienia funkcjonariuszy i pracowników do wyżywienia podczas pełnienia służby, uwzględniając w szczególności przypadki, w których przysługuje wyżywienie, normy wyżywienia oraz wysokość dziennej stawki budżetowej na wyżywienie, a także dopuszczalne przekroczenia dziennej stawki budżetowej. 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki otrzymywania równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie podczas pełnienia służby oraz jego wysokość, uwzględniając w szczególności przypadki, w których równoważnik przysługuje, sposób jego naliczania i wypłaty.\"; 19) w art. 72: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny przysługuje raz w roku prawo przejazdu na koszt właściwej jednostki organizacyjnej środkami publicznego transportu zbiorowego do jednej z obranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem.\", b) w ust. 3 wyrazy \"państwowymi środkami komunikacji\" zastępuje się wyrazami \"środkami publicznego transportu zbiorowego\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb oraz warunki zwrotu kosztów i wypłaty równoważnika, o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności rodzaj środka transportu i odległość, które stanowić będą podstawę wyliczenia zryczałtowanego równoważnika pieniężnego za przejazd oraz wzór wniosków, na podstawie których następować będzie zwrot poniesionych kosztów lub wypłata równoważnika.\"; 20) w art. 84 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania wyróżnień oraz właściwość przełożonych w tych sprawach, uwzględniając w szczególności sposób i formę dokonywania wyróżnień.\"; 21) w art. 88 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowy tryb przyznawania i wypłaty równoważnika, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając właściwość organów w tych sprawach, a także sposób zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego.\"; 22) w art. 89: a) w ust. 1 wyrazy \"członkowie jego rodziny określeni w art. 86\" zastępuje się wyrazami \"jego małżonek\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty równoważnika, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając właściwość organów w tych sprawach, a także zasady zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego.\"; 23) w art. 90 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty oraz zwrotu pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając przypadki, w których pomoc ta jest przyznawana lub podlega zwrotowi, jak również sposób obliczania wysokości pomocy finansowej przyznawanej lub orzekanej do zwrotu, a także rodzaje dokumentów wymaganych przy ubieganiu się o przyznanie tej pomocy.\"; 24) w art. 95 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater oraz normy powierzchni mieszkalnej przysługującej funkcjonariuszom i członkom ich rodzin, o których mowa w art. 86, uwzględniając sposób obliczania normy powierzchni mieszkalnej przysługującej funkcjonariuszom i członkom ich rodzin, właściwość organów i tryb postępowania w tych sprawach, przypadki w których funkcjonariusz nie może zajmować lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji organu kwaterunkowego, przypadki wydawania decyzji o opróżnieniu lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery pozostających w dyspozycji jednostek organizacyjnych, a także zasady zamiany lokali mieszkalnych. 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość czynszu najmu lokali mieszkalnych Służby Więziennej, opłat dodatkowych oraz zasady zwrotu różnicy w opłatach czynszowych, uwzględniając w szczególności wysokość czynszu najmu, części składowych czynszu najmu i okoliczności wpływające na jego wysokość, sposób obliczania różnicy w opłatach czynszowych oraz przypadki, w których zwrot nie przysługuje, a także tryb wypłaty tych należności. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, sposób zarządzania lokalami mieszkalnymi i budynkami mieszkalnymi przeznaczonymi dla funkcjonariuszy, pozostającymi w dyspozycji lub trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych, uwzględniając właściwość oraz zakres zadań poszczególnych organów kwaterunkowych w tych sprawach.\"; 25) art. 98 otrzymuje brzmienie: \"Art. 98. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, uposażenie zasadnicze funkcjonariuszy, uwzględniając zróżnicowanie wymogów kwalifikacyjnych oraz specyfikę służby na poszczególnych stanowiskach w różnych rodzajach jednostek organizacyjnych.\"; 26) w art. 100: a) w ust. 1 po wyrazie \"uposażenia\" dodaje się wyraz \"zasadniczego\" oraz skreśla się pkt 4, b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Funkcjonariuszowi można przyznać inne dodatki, niż określone w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami, warunkami lub miejscem pełnienia służby.\", c) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Przy ustalaniu dodatku za wysługę lat uwzględnia się okres zasadniczej służby wojskowej oraz okresy zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych w pełnym wymiarze czasu pracy. 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki przyznawania dodatków o charakterze stałym, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności wysokość tych dodatków, sposób ich obliczania, a w przypadku dodatku służbowego, także warunki jego obniżania.\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty dodatków, o których mowa w ust. 1a, uwzględniając w szczególności właściwości, warunki albo miejsce pełnienia służby uzasadniające przyznanie tych dodatków, a także wysokość, tryb oraz warunki ich obniżania lub cofania.\"; 27) w art. 101 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia, które dodatki płatne są z dołu, termin oraz tryb ich wypłacania, uwzględniając warunki i miejsce pełnionej służby.\"; 28) w art. 106 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania nagród i zapomóg, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności sposób ustalania okresów służby warunkujących nabycie prawa do nagrody rocznej, przesłanki jej obniżania, a także terminy jej wypłaty oraz okoliczności uzasadniające przyznawanie nagród uznaniowych i zapomóg pieniężnych.\"; 29) w art. 107 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, inne okresy, poza wymienionymi w ust. 2, wliczane do okresu służby uprawniającego do nagrody jubileuszowej oraz szczegółowy tryb jej obliczania i wypłacania, uwzględniając okresy służby, pracy i nauki powodujące nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, sposób dokumentowania tych okresów oraz postępowania w przypadku zbiegu praw do kilku nagród, a także termin wypłacania nagrody.\"; 30) w art. 108 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając rodzaje zadań zleconych, wysokość i sposób obliczania wynagrodzenia oraz tryb jego wypłacania.\"; 31) w art. 109 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje należności, o których mowa w ust. 1, ich wysokość oraz tryb ich przyznawania i wypłaty, uwzględniając w szczególności sposób obliczania czasu podróży służbowej.\"; 32) art. 117 otrzymuje brzmienie: \"Art. 117. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków właściwej jednostki organizacyjnej oraz określi członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy, uwzględniając rodzaje wydatków pokrywanych w ramach kosztów pogrzebu i ich wysokość, przypadki oraz sposób ustalania wysokości oraz tryb wypłaty zasiłku pogrzebowego lub jego wyrównania z tytułu śmierci członka rodziny a także dokumenty wymagane do ich wypłaty.\"; 33) w art. 118 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki ograniczenia w całości lub w części wypłaty niektórych dodatków do uposażenia w okresie choroby, urlopu okolicznościowego albo pozostawania funkcjonariusza bez przydziału służbowego, uwzględniając w szczególności powiązanie dodatków z faktycznym pełnieniem służby w określonych warunkach.\"; 34) w art. 119 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje innych należności, o których mowa w ust. l, uwzględniając w szczególności ich wysokość, warunki otrzymywania i wypłaty oraz sposób i terminy ich wypłacania.\"; 35) w art. 123 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, przełożonych właściwych do dokonywania potrąceń z uposażenia funkcjonariuszy oraz tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając przypadki dokonywania potrąceń z uposażenia, w tym potrąceń za jego zgodą oraz sposób ich dokonywania.\"."}
{"id":"1996_561_13","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 104, poz. 1103) w art. 27 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Inspekcja Celna może, w zakresie koniecznym do wykonywania jej ustawowych zadań, korzystać z informacji o osobie uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy uprawnione do wykonywania tych czynności. 8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania Inspekcji Celnej informacji o osobie uzyskanych przez inne organy uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych w czasie wykonywania tych czynności, uwzględniając wymagania wynikające z przepisów o ochronie informacji niejawnych.\"."}
{"id":"1996_561_14","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 14. Przepis art. 7 pkt 45 stosuje się do spraw niezakończonych orzeczeniem wydanym w postępowaniu odwoławczym do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_561_15","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 15. Akty wydane na podstawie upoważnień ustawowych zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc do czasu ich zastąpienia przez akty wydane na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_561_16","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 11, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_561_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz.U. Nr 53, poz. 345, z 1983 r. Nr 16, poz. 79, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1991 r. Nr 104, poz. 450) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy oraz w art. 1, 2 ust. 1, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 16 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Milicja Obywatelska\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"Policja\"; 2) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, o których mowa w ust. 1, uwzględniając obowiązki przełożonego funkcjonariusza, gdy powziął informację o tym, że funkcjonariusz uległ wypadkowi lub poniósł śmierć w wyniku wypadku, obowiązki funkcjonariusza, który uległ wypadkowi, a ponadto sposób powoływania i postępowania komisji powypadkowej, w tym prowadzenia postępowania wyjaśniającego, sporządzania protokołów oraz ustalania okoliczności wypadku.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz chorób, z tytułu których przysługują odszkodowania określone w ustawie, uwzględniając ich związek z pełnioną służbą.\"; 4) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki na jakich przysługuje policjantowi odszkodowanie za utracone, zniszczone lub uszkodzone przedmioty osobistego użytku, który w związku ze służbą poniósł szkodę w tych przedmiotach, a nie doznał uszczerbku na zdrowiu, uwzględniając sposób i termin wypłaty odszkodowania oraz organy właściwe w tych sprawach.\"; 5) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. Odszkodowania określone w ustawie przysługują także funkcjonariuszowi Milicji Obywatelskiej, który doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby w Milicji Obywatelskiej albo wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby, jak również członkom rodziny funkcjonariusza, który zmarł wskutek takiego wypadku lub choroby.\"."}
{"id":"1996_561_3","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 136, poz. 636, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 ) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania inwalidom wojennym świadczeń wymienionych w ust. 1, uwzględniając w szczególności: 1) wzór wniosku składanego przez inwalidę, 2) kryteria przydziału pomocy rzeczowej lub finansowej, 3) częstotliwość korzystania z pomocy.\"; 2) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykazy chorób i stanów chorobowych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4 określając w szczególności rodzaj schorzenia i jego związek ze służbą wojskową.\"."}
{"id":"1996_561_4","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678, Nr 141, poz. 943 i 944, z 1999 r. Nr 50, poz. 500 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego i ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, zasady tworzenia i wysokość funduszów na nagrody i zapomogi , ze wskazaniem źródeł ich finansowania.\"; 2) w art. 14 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia według stanowiska służbowego typowe dla stopni wojskowych, uwzględniając, iż wysokość stawki uposażenia żołnierza powoływanego do zawodowej służby wojskowej, w zależności od posiadanego stopnia wojskowego, powinna stanowić część najniższej stawki uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego żołnierza zawodowego wyznaczonego na stanowisko służbowe o odpowiednim stopniu etatowym.\"; 3) w art. 20 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Zasiłek pogrzebowy, o którym mowa w ust. 3, wypłaca się na następujących członków rodziny żołnierza zawodowego: 1) małżonka albo byłego małżonka żołnierza zawodowego, wobec którego w dniu śmierci żołnierz był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, 2) dzieci własne żołnierza, dzieci jego małżonka, dzieci przysposobione i przyjęte na wychowanie, w tym w ramach rodziny zastępczej, albo inne dzieci, których opiekunem prawnym został ustanowiony żołnierz lub jego małżonek, 3) rodziców i byłych prawnych opiekunów żołnierza zawodowego albo jego małżonka. 3b. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wypłacania zasiłków pogrzebowych z tytułu \\mierci członków rodziny żołnierza zawodowego, wymienionych w ust. 3a, z uwzględnieniem sposobu dokumentowania uprawnień do tych zasiłków oraz wskazaniem dokumentów stanowiących podstawę wypłaty zasiłków.\"; 4) skreśla się art. 29; 5) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. 1. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny żołnierze pełniący czynną służbę wojskową otrzymują uposażenie i inne należności pieniężne. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania uposażenia i innych należności pieniężnych, o których mowa w ust. 1, oraz organy właściwe w tych sprawach, uwzględniając w szczególności rodzaje tych należności, a także sposób i terminy płatności.\"."}
{"id":"1996_561_5","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Policja w celu realizacji ustawowych zadań może korzystać z danych o osobie, w tym również w formie zapisu elektronicznego, uzyskanych przez inne organy, służby i instytucje państwowe w wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz przetwarzać je w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216, oraz z 2001 r. Nr 32, poz. 474 i Nr 49, poz. 509), bez wiedzy i zgody osoby, której dane te dotyczą. 5. Administrator danych, o których mowa w ust. 4, jest obowiązany udostępnić dane osobowe, z zastrzeżeniem ust. 7, na podstawie imiennego upoważnienia Komendanta Głównego Policji, komendantów wojewódzkich Policji lub uprawnionego policjanta, okazanego przez policjanta wraz z legitymacją służbową. Fakt udostępnienia tych danych podlega ochronie na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580).\", b) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając wyłącznie niezbędne dane upoważnionego policjanta oraz szczegółowe warunki wydania upoważnień w imieniu Komendanta Głównego Policji lub komendantów wojewódzkich Policji innym policjantom. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania Policji informacji o osobie, uzyskanych przez organy uprawnione do wykonywania czynności operacyjnorozpoznawczych w czasie wykonywania tych czynności, uwzględniając wymagania wynikające z przepisów o ochronie informacji niejawnych.\"; 2) w art. 15 ust. 9 i 10 otrzymują brzmienie: \"9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w ust. 5, uwzględniając przypadki uzasadniające potrzebę niezwłocznego udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy medycznej lub potrzebę poddania jej niezbędnym badaniom lekarskim, czas i organizację tych badań oraz sposób ich dokumentowania. 10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki jakim powinny odpowiadać pomieszczenia w jednostkach organizacyjnych Policji przeznaczone dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, oraz regulamin pobytu osób w tych pomieszczeniach, uwzględniając ich lokalizację i wyposażenie, niezbędne części składowe oraz warunki techniczne pomieszczeń i ich wyposażenia.\"; 3) w art. 22b ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór flagi Policji, okoliczności i warunki jej podnoszenia oraz sposób oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych, a także znaki rozpoznawcze używane na nich przez Policję w nocy, uwzględniając sposób umieszczenia bandery i flagi na jednostkach pływających ze wskazaniem, które z nich podnoszą flagę Policji, oraz oznakowania statków powietrznych Policji, z ustaleniem, które z nich oznakowuje się symbolem Policji.\"; 4) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, ceremoniał ślubowania, uwzględniając warunki, tryb i termin składania ślubowania przez policjantów, organy uprawnione do przyjmowania ślubowania, przebieg i sposób dokumentowania ślubowania oraz wzór formularza aktu ślubowania.\"; 5) w art. 35 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza opinii służbowej, szczegółowe zasady i tryb opiniowania funkcjonariuszy, uwzględniając przesłanki opiniowania i jego częstotliwości, kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu, właściwość przełożonych w zakresie wydawania opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią służbową oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii.\"; 6) w art. 36: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Komendant Główny Policji może oddelegować policjanta, za jego zgodą, do pełnienia zadań służbowych poza Policją w kraju i za granicą na czas określony.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb oddelegowania, przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń przysługujących policjantowi w czasie oddelegowania, uwzględniając charakter zadań służbowych poza Policją, do których policjant może być oddelegowany, organy uprawnione do występowania z wnioskiem o oddelegowanie policjanta, sposób wyrażania przez niego zgody na oddelegowanie, tryb postępowania w przypadku zmiany warunków oddelegowania, uprawnienia i świadczenia przysługujące policjantowi w tym czasie, w szczególności w zakresie ustalania i wypłaty uposażenia oraz prawa do urlopu, a także tryb i sposób odwołania policjanta z oddelegowania oraz zwolnienia policjanta przez instytucję ze stanowiska, które zajmował w niej podczas oddelegowania.\"; 7) w art. 39 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb zawieszania policjanta w czynnościach służbowych przez przełożonych, uwzględniając organy uprawnione do zawieszania policjanta w czynnościach służbowych, tryb zaskarżania decyzji o zawieszeniu oraz przypadki uchylania lub wygaśnięcia decyzji o zawieszeniu policjanta w czynnościach służbowych przed ukończeniem postępowania karnego.\"; 8) w art. 70 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki przyznawania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie, uwzględniając: 1) elementy umundurowania stanowiące podstawę do określenia wysokości równoważnika, 2) sposób ustalania wysokości równoważnika, 3) tryb i przypadki przyznawania, zwrotu i zawieszania wypłaty równoważnika, 4) terminy wypłacania lub zwrotu równoważnika.\"; 9) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. 1. Policjantowi w czasie wykonywania obowiązków służbowych przysługuje wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których policjant otrzymuje wyżywienie, oraz normy wyżywienia, uwzględniając rodzaje norm i sposób ich ustalenia, osoby uprawnione do otrzymywania norm dodatkowych lub ich części. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, przypadki otrzymywania i wysokość równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie, uwzględniając przypadki otrzymywania przez policjanta tego równoważnika, sposób obliczania jego wysokości oraz organy uprawnione do wypłat równoważnika.\"; 10) art. 73 otrzymuje brzmienie: \"Art. 73. 1. Policjantowi i członkom jego rodziny przysługuje raz w roku prawo przejazdu na koszt właściwego organu Policji środkami publicznego transportu zbiorowego do jednej z obranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki korzystania przez policjanta z prawa, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając sposób rozliczania kosztów przejazdu. 3. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznania równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając sposób ustalania wysokości równoważnika i rozliczania niewykorzystanego przez policjanta przejazdu. 5. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 3, nie przysługują policjantowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego na podstawie odrębnych przepisów. 6. Osobom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznawane także inne świadczenia socjalne i bytowe. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj i zakres świadczeń, o których mowa w ust. 6, uwzględniając warunki korzystania z tych świadczeń, sposób ich realizacji, a w przypadku świadczeń finansowych - ich wysokość, sposób obliczania, terminy rozliczeń oraz terminy wypłaty.\"; 11) w art. 81 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe prawa i obowiązki oraz przebieg służby policjantów, uwzględniając właściwości i specyfikę służby w jednostkach organizacyjnych Policji, tryb nawiązywania, zmiany i rozwiązywania stosunku służbowego policjanta, zadania kierowników komórek organizacyjnych właściwych w sprawach osobowych, treść rozkazów personalnych o mianowaniu policjanta na dane stanowisko służbowe lub o zwolnieniu policjanta ze służby, tryb wydawania świadectwa służby i opinii o służbie policjanta, ich wzory, termin żądania sprostowania świadectwa i opinii oraz termin dokonania takiego sprostowania.\"; 12) w art. 83: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Policjantowi odwołanemu z urlopu przysługuje zwrot kosztów przejazdu według norm ustalonych w przepisach o należnościach służbowych w przypadkach przeniesienia lub oddelegowania, jak również innych kosztów.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb zwrotu kosztów przejazdu i innych poniesionych kosztów przysługujących policjantowi w razie odwołania z urlopu, z uwzględnieniem norm określonych dla przenoszonych lub delegowanych policjantów, udokumentowanych opłat dokonanych przez policjanta, a które nie zostały wykorzystane w związku z odwołaniem z urlopu, jak również opłat poniesionych na członków rodziny, o których mowa w art. 77, jeżeli odwołanie policjanta z urlopu spowodowało także ich powrót.\"; 13) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania policjantom urlopów, tryb postępowania w tych sprawach oraz wymiar urlopów, o których mowa w art. 84 i 85, uwzględniając okres służby, wiek policjanta, przypadki warunków szczególnie uciążliwych i szkodliwych dla zdrowia oraz stopnie szkodliwości wpływające na wymiar urlopu dodatkowego.\"; 14) w art. 91 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania równoważnika, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając podmioty uprawnione do jego otrzymania, wzory wymaganych dokumentów, organy właściwe do jego przyznawania, odmowy przyznania, wypłaty, cofania albo żądania jego zwrotu oraz sposób postępowania w przypadku wystąpienia zbiegu uprawnień do jego otrzymania.\"; 15) w art. 92 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania, odmowy przyznania, cofania oraz zwracania równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając podmioty uprawnione do jego otrzymania, sposób ustalania wysokości równoważnika, wzory wymaganych dokumentów, organy właściwe do jego przyznawania, odmowy przyznania, wypłaty, cofania albo żądania jego zwrotu, a także sposób postępowania w przypadku wystąpienia zbiegu uprawnień do jego otrzymania.\"; 16) w art. 94 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania oraz szczegółowe zasady przyznawania, cofania oraz zwracania pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając przypadki, w których pomoc ta jest przyznawana, cofana lub podlega zwrotowi, jak również sposób obliczania wysokości pomocy finansowej przyznawanej lub orzekanej do zwrotu, a także rodzaje dokumentów wymaganych przy ubieganiu się o przyznanie tej pomocy.\"; 17) w art. 96 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przydzielania lokalu mieszkalnego w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, szczegółowe zasady zwracania udzielonej pomocy finansowej oraz zwalniania zajmowanych lokali mieszkalnych lub domów określonych w ust. 1, uwzględniając przesłanki uzasadniające przydział lokalu mieszkalnego policjantowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, sposób postępowania w przypadku, gdy policjant ten skorzystał z pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego, oraz rodzaje dokumentów potwierdzających zwolnienie przez policjanta lokalu mieszkalnego dotychczas zajmowanego.\"; 18) w art. 97 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"Art. 97.1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przydziału i opróżniania oraz normy zaludnienia lokali mieszkalnych, o których mowa w art. 90, a także szczegółowe zasady przydziału lokalu mieszkalnego i tymczasowej kwatery policjantowi, opróżnienia lub zamiany tego lokalu i tymczasowej kwatery, oraz organy właściwe do wydawania decyzji administracyjnych w tych sprawach, wysokość norm zaludnienia i sposób ich ustalania. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych Policji, a także sposób obliczania czynszu najmu, prawa i obowiązki najemcy oraz wynajmującego, a także części składowe czynszu najmu i okoliczności wpływające na jego wysokość.\"; 19) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110.1. Policjantowi mogą być przyznawane nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg, uwzględniając sposób ustalania okresu służby warunkującego nabycie prawa do nagrody rocznej, wysokość tej nagrody, przesłanki jej obniżenia i przypadki kiedy nagroda nie przysługuje, termin wypłaty nagrody rocznej, okoliczności uzasadniające przyznanie policjantowi nagrody uznaniowej, zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość funduszu na nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi dla policjantów, uwzględniając jednostki organizacyjne Policji, w których tworzy się fundusz, sposób ustalania wysokości środków finansowych przeznaczonych na nagrody i zapomogi, warunki zwiększania wysokości funduszu, a także sposób ustalania wielkości środków pozostających w dyspozycji kierowników jednostek organizacyjnych Policji z przeznaczeniem na nagrody.\"; 20) w art. 111 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej oraz tryb jej obliczania i wypłacania, uwzględniając okresy służby, pracy i nauki powodujące nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, sposób dokumentowania tych okresów oraz postępowania w przypadku zbiegu prawa do kilku nagród, a także termin wypłacania nagrody.\"; 21) w art. 112 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe policjant otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymania dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając rodzaje zadań zleconych, wysokość i sposób obliczania wynagrodzenia oraz tryb jego wypłacania.\"; 22) art. 113 otrzymuje brzmienie: \"Art. 113.1. W razie przeniesienia policjanta do pełnienia służby w innej miejscowości albo delegowania go do czasowego pełnienia służby, policjantowi przysługują należności za podróże służbowe i przeniesienia. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, warunki oraz tryb przyznawania należności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając sposoby obliczania czasu podróży służbowej oraz rodzaje należności i sposoby ustalania ich wysokości oraz terminy i tryb wypłaty należności.\"; 23) w art. 120 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki pokrywania kosztów pogrzebu policjanta ze środków właściwego organu Policji oraz określi członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy, uwzględniając rodzaje wydatków pokrywanych w ramach kosztów pogrzebu i ich wysokość, przypadki oraz sposób ustalania wysokości oraz tryb wypłaty zasiłku pogrzebowego lub jego wyrównania z tytułu śmierci członka rodziny oraz dokumenty wymagane do ich wypłaty.\"; 24) w art. 121 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, może, w drodze rozporządzenia, ograniczyć w całości lub w części wypłatę niektórych dodatków do uposażenia w okresie choroby, urlopu okolicznościowego albo pozostawania policjanta bez przydziału służbowego, uwzględniając rodzaje i wysokość dodatków, których wypłata podlega ograniczeniu w razie choroby, urlopu okolicznościowego albo pozostawania policjanta bez przydziału służbowego, a także właściwość organów w tych sprawach.\"; 25) art. 122 otrzymuje brzmienie: \"Art. 122. 1. Policjant skierowany do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia w kraju otrzymuje uposażenie oraz inne należności pieniężne. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i zasady otrzymywania uposażenia oraz innych należności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając przypadki uprawniające policjanta skierowanego do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia w kraju do otrzymywania uposażenia oraz sposób obliczania zryczałtowanego równoważnika pieniężnego na pokrycie kosztów przejazdu, a także zasady rozliczania podróży służbowych związanych z odbywaniem nauki. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość uposażenia i innych należności pieniężnych policjanta skierowanego do akademii lub innych szkół (na kursy) za granicą, uwzględniając warunki ich otrzymywania oraz sposób i terminy ich wypłacania.\"."}
{"id":"1996_561_6","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526, Nr 53, poz. 548 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Nazwa Urząd Ochrony Państwa, jej skrót UOP oraz znak graficzny Urzędu Ochrony Państwa przysługują wyłącznie urzędowi, o którym mowa w ust. 3. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku graficznego Urzędu Ochrony Państwa, uwzględniając w jego symbolice wizerunek orła oraz ustalając kolorystykę tego znaku.\"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Organizacja wewnętrzna Urzędu Ochrony Państwa jest jednostopniowa. Jednostkami organizacyjnymi Urzędu Ochrony Państwa są zarządy, biura i delegatury, którymi kierują dyrektorzy. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zadania Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 3. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Urzędowi Ochrony Państwa statut, który powinien określać organizację Urzędu Ochrony Państwa i ustalać wykaz jednostek organizacyjnych Urzędu, a także siedziby i właściwość terytorialną delegatur. 4. Szef Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze zarządzeń, regulamin organizacyjny Urzędu Ochrony Państwa oraz regulaminy jednostek organizacyjnych, uwzględniając ich strukturę wewnętrzną i szczegółowe zadania. 5. Szef Urzędu Ochrony Państwa, w drodze zarządzenia, może tworzyć zespoły o charakterze stałym lub doraźnym , określając ich nazwę, skład osobowy oraz szczegółowy zakres i tryb działania. 6. Szef Urzędu Ochrony Państwa, w drodze zarządzenia, tworzy, przekształca i likwiduje ośrodki szkolenia, określając ich strukturę, zadania i szczegółowe zasady funkcjonowania.\"; 3) w art. 4b w ust. 3 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się wyrazy \" , Biura Ochrony Rządu\"; 4) skreśla się art. 5; 5) w art. 5a po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Szef Urzędu Ochrony Państwa może, w drodze zarządzenia, powoływać kolegialne organy doradcze i opiniodawcze, określając ich nazwę, skład osobowy oraz szczegółowy zakres i tryb działania. 4. Szef Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze zarządzenia, sposób i tryb wykonywania wewnętrznej kontroli w Urzędzie Ochrony Państwa, a w szczególności jednostki właściwe do prowadzenia i dokumentowania kontroli.\"; 6) art. 6a otrzymuje brzmienie: \"Art. 6a. 1. Urząd Ochrony Państwa w celu realizacji ustawowych zadań, może zbierać, także niejawnie, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 10 ust. 1, dane osobowe, w tym również dane wskazane w art. 27 i 28 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 32, poz. 474 i Nr 49, poz. 509), a także korzystać z danych o osobie, w tym również w formie zapisu elektronicznego, uzyskanych przez organy, służby i instytucje państwowe w wyniku wykonywania czynności operacyjnorozpoznawczych oraz przetwarzać je w rozumieniu ustawy o ochronie danych osobowych, bez wiedzy i zgody osoby, której dane te dotyczą. 2. Administrator danych, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany udostępnić dane osobowe, z zastrzeżeniem ust. 4, na podstawie imiennego upoważnienia Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub upoważnionego funkcjonariusza, okazanego przez funkcjonariusza wraz z legitymacją służbową. Fakt udostępnienia tych danych stanowiących tajemnicę państwową podlega ochronie na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580). 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając wyłącznie niezbędne dane upoważnionego funkcjonariusza oraz szczegółowe warunki wydawania upoważnień w imieniu Szefa Urzędu Ochrony Państwa przez jego zastępcę lub innego funkcjonariusza. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania Urzędowi Ochrony Państwa informacji o osobie, uzyskanych przez inne organy uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, w czasie wykonywania tych czynności, uwzględniając wymagania wynikające z przepisów o ochronie informacji niejawnych.\"; 7) w art. 7 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzania czynności wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4-6, uwzględniając dostosowany do sytuacji sposób przeprowadzania przez funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa czynności podejmowanych w ramach ustawowych uprawnień, zwłaszcza sposób ustalenia tożsamości, legitymowania i zatrzymywania osób oraz obowiązki funkcjonariuszy podczas realizacji tych czynności, a także tryb zwracania się o pomoc.\"; 8) w art. 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, oraz przypadki i sposób ich użycia, uwzględniając odpowiednie do sytuacji rodzaje fizycznych, chemicznych i technicznych środków przymusu bezpośredniego, cel w jakim poszczególne środki mogą być użyte, ograniczenia ich użycia oraz sposób postępowania funkcjonariusza stosującego te środki, a także sposób dokumentowania przypadków ich zastosowania.\"; 9) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dostosowane do sytuacji, warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej, uwzględniając ograniczenia w zakresie użycia broni palnej, a także sposób dokumentowania przypadków użycia broni palnej.\"; 10) w art. 10 ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, 1a oraz 2, uwzględniając sposoby kontroli korespondencji oraz rodzaje stosowanych środków technicznych umożliwiających uzyskanie w sposób niejawny informacji o zagrożeniach bezpieczeństwa państwa oraz zbieranie i utrwalanie dowodów przestępstw, tryb zarządzania tych czynności, rodzaje dokumentów sporządzanych w związku z wykonywaniem czynności, a także rodzaje informacji, które powinny zawierać te dokumenty.\"; 11) w art. 10a ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając formy, w jakich może następować nabycie lub przejęcie przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie jest zabronione lub obrót nimi jest zabroniony, a także sposób przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej, sposób postępowania z przejętymi przedmiotami, a także rodzaje dokumentów sporządzanych w związku z wykonywaniem czynności i rodzaje informacji, które powinny zawierać te dokumenty.\"; 12) w art. 10b ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, wskazując, w jakich formach następować będzie niejawne nadzorowanie przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, rodzaje dokumentów sporządzanych w związku z wykonywaniem czynności oraz rodzaje informacji, które powinny być zawarte w tych dokumentach.\"; 13) art. 16a otrzymuje brzmienie: \"Art. 16a. 1. Przyjęcie kandydata do służby w Urzędzie Ochrony Państwa następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, na które składa się: 1) przyjęcie podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe, w tym specjalistyczne, oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu, 2) przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej, 3) postępowanie sprawdzające określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych, 4) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Urzędzie Ochrony Państwa. 2. W stosunku do kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w Urzędzie Ochrony Państwa na stanowisko wymagające szczególnych umiejętności lub predyspozycji postępowanie kwalifikacyjne może być rozszerzone o czynności mające na celu sprawdzenie przydatności kandydata do służby na takim stanowisku, w tym przeprowadzenie badania psychofizjologicznego. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór kwestionariusza osobowego oraz szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego wobec kandydatów do służby w Urzędzie Ochrony Państwa, określając czynności niezbędne do podjęcia decyzji dotyczącej osoby ubiegającej się o przyjęcie do służby w Urzędzie Ochrony Państwa.\"; 14) w art. 18 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji służbowej i innych dokumentów funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, organy właściwe do ich wydawania, wymiany i unieważniania oraz dokonywania w nich wpisów, przypadki, w których legitymacja służbowa lub inne dokumenty podlegają zwrotowi, wymianie lub unieważnieniu, a także tryb postępowania w przypadku ich utraty, jak również sposób posługiwania się legitymacją służbową oraz innymi dokumentami.\"; 15) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określany wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Czas pełnienia służby funkcjonariusza wynosi 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym, nieprzekraczającym 3 miesięcy. 3. W zamian za czas służby w wymiarze przekraczającym normę określoną w ust. 2, funkcjonariuszowi przysługuje czas wolny od służby w tym samym wymiarze. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, tryb udzielania czasu wolnego w zamian za służbę w wymiarze przekraczającym 40 godzin tygodniowo, uwzględniając potrzebę zapewnienia niezakłóconego toku służby.\"; 16) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki bezpieczeństwa i higieny służby oraz zakres, w jakim mają do tych warunków zastosowanie przepisy działu X Kodeksu pracy, uwzględniając szczególny charakter służby, zagrożenia występujące na niektórych stanowiskach służbowych lub podczas wykonywania niektórych zadań służbowych oraz obowiązki spoczywające na funkcjonariuszach oraz ich przełożonych w zakresie zapobiegania ewentualnym zagrożeniom dla życia lub zdrowia, a ponadto w zakresie dotyczącym stanowisk służbowych nieobjętych specyfiką służby w Urzędzie Ochrony Państwa, uwzględniając przepisy prawa mające zastosowanie do tych stanowisk.\"; 17) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza opinii służbowej, szczegółowe zasady i tryb opiniowania funkcjonariuszy, uwzględniając przesłanki opiniowania i jego częstotliwości, kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu i skalę ocen, właściwość przełożonych w zakresie wydawania opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią służbową oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii.\"; 18) w art. 25: a) skreśla się zdanie drugie w ust. 2, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb oddelegowania, uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza w czasie oddelegowania, a także zasady wypłaty uposażenia i innych świadczeń przysługujących oddelegowanemu funkcjonariuszowi, uwzględniając również tryb kierowania funkcjonariusza do wykonywania przez niego zadań służbowych poza Urzędem Ochrony Państwa, właściwość przełożonych oraz szczególne regulacje dotyczące praw i obowiązków funkcjonariusza pełniącego służbę poza Urzędem.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na których zatrudnia się oddelegowanych funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, ustalając liczbę stanowisk i ich zaszeregowanie w stosunku do stawek wynagrodzenia zasadniczego pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.\"; 19) w art. 34 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza świadectwa służby, uwzględniając dane, które należy podać w świadectwie służby, oraz tryb wydawania i sprostowania świadectwa służby, uwzględniając właściwość przełożonych w tych sprawach.\"; 20) art. 38a otrzymuje brzmienie: \"Art. 38a. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb szkolenia zawodowego funkcjonariuszy, uwzględniając zakres tematyczny szkolenia i zróżnicowany sposób składania egzaminów na pierwszy stopień podoficera, chorążego lub oficera przed komisjami egzaminacyjnymi. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa, w drodze zarządzenia, powołuje komisje egzaminacyjne, o których mowa w ust. 1 określając ich skład osobowy, a także ustala terminy egzaminów, określa wzór zaświadczenia o zdaniu egzaminu oraz sposób wynagradzania członków komisji.\"; 21) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o mianowanie na stopień oraz wzór aktu mianowania na stopień, a także szczegółowe zasady i tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie, ustalając sposób postępowania z wnioskiem o mianowanie na stopień i terminy nominacji na stopnie.\"; 22) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. 1. Funkcjonariusz otrzymuje nieodpłatnie umundurowanie. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki przyznawania funkcjonariuszom równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie, uwzględniając przysługujące rodzaje umundurowania, jego ilość i okresy używalności, a także okres pełnienia służby w danym roku kalendarzowym.\"; 23) w art. 57a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory, barwy i normy umundurowania funkcjonariuszy, kryteria i tryb jego przydziału, z uwzględnieniem korpusów funkcjonariuszy, ilości, rodzajów i okresów używalności składników umundurowania przysługujących funkcjonariuszom, a także określi okoliczności i sposób noszenia umundurowania, z uwzględnieniem sposobu noszenia na nim medali i odznak.\"; 24) w art. 58 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, normy wyposażenia i uzbrojenia, szczegółowe zasady jego przyznawania i użytkowania, przypadki otrzymywania i wysokość równoważnika pieniężnego w zamian za niektóre przedmioty tego wyposażenia, uwzględniając okresy używalności tych przedmiotów, terminy ich wydawania lub wypłacania równoważnika pieniężnego.\"; 25) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których funkcjonariusz otrzymuje wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie, uwzględniając normy wyżywienia i określając wysokość tego równoważnika pieniężnego, a także przypadki wypłacania funkcjonariuszom równoważnika pieniężnego na utrzymanie, wyżywienie i opiekę weterynaryjną nad psem służbowym oraz wysokość tego równoważnika.\"; 26) w art. 60: a) w ust. 1: - wyrazy \"państwowymi środkami komunikacji\" zastępuje się wyrazami \"środkami publicznego transportu zbiorowego\", - skreśla się wyrazy \"na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Osobom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznane także inne świadczenia socjalno-bytowe.\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj, zakres i sposób ustalania wysokości świadczeń socjalno-bytowych, o których mowa w ust. 4, a także warunki korzystania przez funkcjonariuszy z tych świadczeń. 6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości świadczenia, o którym mowa w ust. 2, szczegółowe zasady korzystania przez funkcjonariuszy z uprawnień, o których mowa w ust. 1-3, oraz dokumenty, na podstawie których następuje realizacja tych uprawnień.\"; 27) w art. 68 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przebieg służby funkcjonariuszy, uwzględniając szczegółowe zasady i tryb nawiązania i rozwiązania stosunku służbowego, mianowania na stanowiska służbowe, przenoszenia i zwalniania z tych stanowisk.\"; 28) w art. 70: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Funkcjonariuszowi odwołanemu z urlopu przysługuje zwrot kosztów przejazdu poniesionych w związku z odwołaniem, według norm ustalonych w przepisach o należnościach służbowych w przypadku przeniesienia lub delegowania, jak również zwrot innych kosztów poniesionych w związku z odwołaniem.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady zwrotu kosztów przejazdu i innych kosztów poniesionych przez funkcjonariusza w związku z odwołaniem z urlopu, z zastosowaniem norm dotyczących przenoszonych lub delegowanych funkcjonariuszy, uwzględniając wymóg udokumentowania opłat dokonanych przez funkcjonariusza, a niewykorzystanych w związku z odwołaniem z urlopu, w tym również opłat poniesionych na członków rodziny, o których mowa w art. 64, jeżeli odwołanie funkcjonariusza z urlopu spowodowało również powrót tych osób.\"; 29) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Funkcjonariuszom, którzy pełnią służbę w warunkach szczególnie uciążliwych i szkodliwych dla zdrowia albo osiągnęli określony wiek lub staż służby, albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby, może być przyznane prawo do płatnego urlopu dodatkowego w wymiarze do 15 dni kalendarzowych. 2. Funkcjonariuszowi można udzielić płatnego urlopu szkoleniowego.\"; 30) art. 73 otrzymuje brzmienie: \"Art. 73. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania funkcjonariuszom urlopów, o których mowa w art. 69, 71 i 72, określając również: 1) przełożonych właściwych w sprawach urlopów, 2) sposób postępowania w przypadku odwołania z urlopu, 3) wymiar urlopu zależnego od szkodliwych lub uciążliwych warunków służby albo uzasadnionego szczególnymi właściwościami służby, rodzaje stanowisk, na których służba pełniona jest w takich warunkach lub ma takie właściwości, a także wiek lub staż służby uprawniające do urlopu dodatkowego i jego wymiar, 4) maksymalny wymiar urlopu zdrowotnego, który może być udzielony jednorazowo, oraz łącznie w ciągu roku, 5) rodzaje urlopów szkoleniowych i ich wymiar, 6) przypadki uzasadniające udzielenie funkcjonariuszowi urlopu okolicznościowego lub bezpłatnego albo zwolnienia od służby i ich wymiar, 7) sposób obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.\"; 31) w art. 76 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dzieci funkcjonariusza lub jego małżonka, własne, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, pozostające na ich utrzymaniu do czasu ukończenia 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły lub odbywania studiów w szkole wyższej - do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 roku życia, chyba że przed osiągnięciem takiego wieku orzeczono o ich całkowitej niezdolności do pracy,\"; 32) w art. 78 skreśla się ust. 2; 33) w art. 79 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania i zwracania równoważników pieniężnych, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 78, uwzględniając sposób obliczania ich wysokości, przypadki, w których świadczenia te są przyznawane funkcjonariuszom oraz przypadki, w których podlegają zwrotowi.\"; 34) w art. 81 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania oraz szczegółowe zasady przyznawania i zwracania pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając zwłaszcza przypadki w których pomoc ta jest przyznawana lub podlega zwrotowi, jak również sposób obliczania wysokości przyznawanej pomocy finansowej lub orzekanej do zwrotu, a także rodzaje dokumentów wymaganych przy ubieganiu się o przyznanie tej pomocy.\"; 35) w art. 83 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania oraz szczegółowe zasady przydziału lokali mieszkalnych w nowym miejscu pełnienia służby, zwracania uzyskanej pomocy finansowej oraz zwalniania lokali mieszkalnych lub domów, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając przesłanki uzasadniające przydział lokalu mieszkalnego w nowym miejscu pełnienia służby, terminy zwrotu udzielonej funkcjonariuszowi pomocy finansowej i zwolnienia zajmowanego lokalu mieszkalnego lub domu oraz określając dokumenty wymagane od funkcjonariusza ubiegającego się o przydział lokalu mieszkalnego w trybie tego rozporządzenia, a także zakres stosowania do tego przydziału przepisów wydanych na podstawie art. 84 ust. 1.\"; 36) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania oraz szczegółowe zasady przydziału, opróżniania i gospodarowania lokalami mieszkalnymi oraz tymczasowymi kwaterami przeznaczonymi dla funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, a także normy ich zaludnienia, uwzględniając sposób przydziału lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater, ich wielkość z uwzględnieniem uprawnień funkcjonariusza oraz członków jego rodziny, a także przesłanki wydania decyzji o opróżnieniu lokalu lub tymczasowej kwatery. 2. Przydział i opróżnienie lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater oraz załatwienie spraw, o których mowa w art. 78, 79 ust. 1 oraz w art. 81 ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej.\"; 37) art. 88 otrzymuje brzmienie: \"Art. 88. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy zaszeregowania i stawki uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy w tych grupach oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat, ustalając ponadto stopień etatowy stanowiska Szefa Urzędu Ochrony Państwa i zaszeregowanie tego stanowiska do grupy uposażenia. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, stanowiska służbowe i stopnie etatowe stanowiące tajemnicę państwową, uwzględniając zaszeregowanie tych stanowisk do grup uposażenia i przypisanych im stopni etatowych.\"; 38) art. 89 otrzymuje brzmienie: \"Art. 89. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zaliczania okresów służby, pracy i innych okresów do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, uwzględniając okresy innej służby traktowane jako równorzędne ze służbą w Urzędzie Ochrony Państwa, okresy zatrudnienia i inne okresy, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.\"; 39) w art. 91 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość dodatków, o których mowa w ust. 1, zasady ich przyznawania i obniżania, sposób wypłaty oraz rodzaje dodatków uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby, uwzględniając maksymalną wysokość tych dodatków i biorąc pod uwagę przesłanki ich przyznawania.\"; 40) art. 97 otrzymuje brzmienie: \"Art. 97. 1. Funkcjonariuszowi w każdym roku kalendarzowym przysługuje nagroda roczna oraz mogą być przyznawane nagrody uznaniowe i zapomogi. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, warunki i tryb przyznawania nagród i zapomóg, uwzględniając podstawę ustalania wysokości nagród, przesłanki mające wpływ na przyznanie, obniżenie lub nieprzyznanie nagród oraz przyznawanie zapomóg, a także właściwość przełożonych w tych sprawach. 3. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa, w drodze zarządzenia, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi.\"; 41) w art. 98 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania i wypłacania, uwzględniając zakończone okresy służby lub pracy przed rozpoczęciem służby w Urzędzie Ochrony Państwa, a także inne okresy uwzględniane przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej oraz sposób obliczania tej nagrody i jej wypłacania.\"; 42) art. 100 otrzymuje brzmienie: \"Art. 100. 1. W razie przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości albo delegowania do czasowego pełnienia służby, funkcjonariuszowi przysługują należności za podróże służbowe i przeniesienia. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje świadczeń przysługujących funkcjonariuszom w razie przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości lub delegowania do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby, określając również wysokość i warunki przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 1, a także sposób ich wypłaty.\"; 43) w art. 108 skreśla się ust. 2; 44) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. 1. Funkcjonariusz skierowany do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia otrzymuje uposażenie oraz inne należności pieniężne. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania i wysokość uposażenia oraz innych należności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając warunki wypłaty należności pieniężnych przysługujących funkcjonariuszom, w powiązaniu z formami kształcenia, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość tych należności.\"; 45) w art. 114 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy i sposób płatności uposażenia i innych należności pieniężnych, uwzględniając właściwość i tryb postępowania w sprawach wypłacania należności pieniężnych oraz dokonywania potrąceń z tych należności.\"; 46) art. 124 otrzymuje brzmienie: \"Art. 124. 1. Właściwi do udzielenia wyróżnień oraz wymierzania kar dyscyplinarnych są Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz inni uprawnieni przełożeni. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania wyróżnień, przeprowadzania postępowań dyscyplinarnych, wymierzania i wykonywania kar oraz odwoływania się od wymierzonych kar, a także właściwość przełożonych w tych sprawach, z uwzględnieniem: 1) zakresu władzy dyscyplinarnej, 2) przełożonych, którzy posiadają władzę dyscyplinarną, 3) przypadków naruszenia dyscypliny i przypadków, w których postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, 4) formy i treści rozstrzygnięcia o wszczęciu oraz o zakończeniu postępowania dyscyplinarnego, a także o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, 5) czasu trwania postępowania dyscyplinarnego oraz praw obwinionego w toku tego postępowania, 6) sposobu wykonywania oraz warunków i terminów zatarcia poszczególnych kar dyscyplinarnych, a także przesłanek darowania kary dyscyplinarnej, 7) przesłanek wznowienia postępowania dyscyplinarnego i trybu postępowania przy wznowieniu tego postępowania, 8) okoliczności i trybu udzielania wyróżnień przez przełożonych posiadających władzę dyscyplinarną. 3. Na orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne wydane w wyniku rozpatrzenia odwołania funkcjonariuszowi przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.\"; 47) w art. 132 skreśla się ust. 1."}
{"id":"1996_561_7","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 skreśla się; 2) w art. 3 ust. 1, art. 7 pkt 2, art. 19, 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 24 ust. 2, art. 28a ust. 3, art. 29 ust. 1 i 2, art. 29a ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 35 ust. 2, art. 36, 36a ust. 4, art. 37 ust. 2, art. 42 ust. 3, art. 44 ust. 2 i 4, art. 51 ust. 4 i 5, art. 53 ust. 3, art. 56 ust. 2, art. 62 ust. 2, art. 63 ust. 3, art. 65, 71 ust. 5, art. 73 ust. 2, art. 76, art. 77 ust. 2, art. 78 ust. 2, art. 80 ust. 2, art. 83 ust. 1 i 2, art. 88, 92 ust. 2, art. 95 ust. 7, art. 95a ust. 2, art. 96 ust. 2, art. 97 ust. 1a, art. 97a ust. 3, art. 105 ust. 2, art. 112 ust. 4, art. 113 ust. 5, art. 121 ust. 1 pkt 4 lit. b) i ust. 2, art. 123 ust. 3, art. 124k ust. 1 i w art. 124m użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach, pisanymi odpowiednio dużą lub małą literą wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 3) w art. 3 w ust. 3 wyrazy \"Ministrowie Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 4) w art. 8 w ust. 4 w pkt 2 w lit. c) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3-5 w brzmieniu: \"3) zasady gospodarki transportowej i organizacji zaplecza obsługowo naprawczego w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej, 4) zasady okresowych badań sprzętu i wyposażenia ratowniczo-gaśniczego będącego w eksploatacji w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej, 5) zasady przeprowadzania okresowych przeglądów technicznych sprzętu i wyposażenia ratowniczo - gaśniczego oraz obiektów jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej.\"; 5) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, w porozumieniu ze starostą. Przepisu art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) nie stosuje się.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zastępców komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów lub aspirantów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, na wniosek komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.\"; 6) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Akcję ratowniczą organizuje i kieruje nią Państwowa Straż Pożarna.\"; 7) w art. 20a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, gatunki i rasy zwierząt, o których mowa w ust. 1, a także szczegółowe zasady ich szkolenia oraz normy wyżywienia, uwzględniając w szczególności: 1) specjalności ratownicze, 2) kwalifikacje egzaminatorów i tryb egzaminowania, 3) wzory dokumentacji szkolenia i żywienia zwierząt.\"; 8) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, ceremoniał składania ślubowania, z uwzględnieniem w szczególności: 1) osób uprawnionych do przyjmowania ślubowania i uczestniczenia w ślubowaniu, 2) terminów składania ślubowania, 3) przebiegu ceremoniału ślubowania.\"; 9) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. Stosunek służbowy strażaka wygasa z dniem jego śmierci lub uznania go za zmarłego.\"; 10) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1.W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania w nowym postępowaniu prawomocnego wyroku uniewinniającego lub prawomocnego postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 lub 2 Kodeksu postępowania karnego, uchyleniu ulegają wszystkie skutki, jakie wynikły dla strażaka w postępowaniu dyscyplinarnym przeprowadzonym w związku z popełnieniem przestępstwa stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia.\"; 11) w art. 48 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, treść świadectwa służby, opinii o służbie oraz sposób i tryb ich wydawania i prostowania, z uwzględnieniem w szczególności: 1) przełożonych uprawnionych do wydawania świadectw służby i opinii o służbie, 2) niezbędnych danych, które powinny być zamieszczone w świadectwie służby i opinii o służbie, 3) trybu wydawania i prostowania świadectw służby oraz odwoływania się od opinii o służbie, 4) przełożonych uprawnionych do dokonywania sprostowań w świadectwie służby oraz rozpoznawania odwołań od opinii o służbie.\"; 12) w art. 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, koszty, o których mowa w ust. 1, warunki ich zwracania oraz przypadki zwalniania z obowiązku zwrotu tych kosztów, z uwzględnieniem w szczególności: 1) wysokości kosztów podlegających zwrotowi i sposobu ustalania ich wysokości, 2) organów uprawnionych do ustalania tych kosztów i ich egzekwowania, 3) trybu egzekwowania należności, 4) organów uprawnionych do zwalniania od obowiązku zwrotu tych kosztów, 5) trybu zwalniania od obowiązku zwrotu tych kosztów.\"; 13) w art. 61: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory umundurowania, odzieży specjalnej, dystynkcji i znaków identyfikacyjnych strażaków oraz sposób ich noszenia, uwzględniając wzory umundurowania wyjściowego i codziennego, ich kolor, rozmiar, okres ich użytkowania, 2) charakterystykę przedmiotów umundurowania i odzieży specjalnej, uwzględniając opis poszczególnych części umundurowania z przeznaczeniem na odpowiednie pory roku oraz cech szczególnych umundurowania dla poszczególnych stanowisk, wzory oznak identyfikacyjnych i służbowych oraz ich kolor, 3) wykaz przedmiotów umundurowania, odzieży specjalnej i ekwipunku, dla których jest wymagane zatwierdzenie wzorów i dokumentacji oraz zasady zatwierdzania, 4) normy umundurowania, odzieży specjalnej i ekwipunku strażaka, określając w szczególności formy realizacji uprawnień do umundurowania i wyposażenia specjalnego na poszczególnych stanowiskach służbowych, z uwzględnieniem specyfiki służby oraz okresów używalności poszczególnych składników umundurowania i wyposażenia specjalnego .\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania równoważnika pieniężnego w zamian za niewydane przedmioty umundurowania, sposób ustalania jego wysokości oraz szczegółowe zasady wypłacania, uwzględniając w szczególności przypadki, w których równoważnik przysługuje, sposób jego naliczania i wypłaty.\", c) ust. 5 skreśla się; 14) w art. 62 ust. 2, art. 77 ust. 2, art. 78 ust. 2 oraz art. 80 ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 15) w art. 63: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Strażakowi i członkom jego rodziny przysługuje prawo do przejazdu, na koszt właściwej jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, publicznymi środkami komunikacji raz w roku do jednej z wybranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem. W razie niewykorzystania przysługującego prawa do przejazdu osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1, nie przysługują strażakowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki korzystania z uprawnienia do przejazdu oraz wypłaty równoważnika pieniężnego, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem w szczególności: 1) rodzaju środka lokomocji, 2) sposobu ustalania kwoty równoważnika, 3) terminów wypłaty kwoty równoważnika.\"; 16) w art. 72 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki zwrotu kosztów przejazdu spowodowanych odwołaniem strażaka z urlopu oraz zwrotu innych kosztów, z uwzględnieniem w szczególności: 1) określenia rodzaju innych kosztów podlegających zwrotowi, 2) określenia osób, których odwołanie z urlopu razem ze strażakiem powodowałoby zwrot kosztów związanych z odwołaniem z urlopu.\"; 17) w art. 81 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) posiadającemu w miejscowości, w której pełni służbę lub w miejscowości pobliskiej, lokal mieszkalny odpowiadający, co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej albo dom jednorodzinny lub dom mieszkalno -pensjonatowy.\"; 18) w art. 82 skreśla się ust. 3; 19) w art. 83: a) w ust. 1 wyrazy \"Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej\", b) w ust. 2 wyrazy \"Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej\"; 20) w art. 88 wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw pracy\"; 21) art. 90 otrzymuje brzmienie: \"Art. 90. 1. Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym są płatne miesięcznie z góry w pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który przysługuje uposażenie. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, dodatki o charakterze stałym, które są płatne z dołu, termin oraz tryb ich wypłacania, uwzględniając warunki pełnionej służby\"; 22) w art. 96 w ust. 2 wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw pracy\"; 23) w art. 100 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie śmierci strażaka lub uznania go za zmarłego pozostałej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu strażakowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, oraz świadczenie określone w art. 98 ust. 1 pkt 2 i 3.\"; 24) w art. 103 w ust. 2 i 3 wyrazy \"Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"właściwej jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej\"; 25) w art. 104: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Za członka rodziny strażaka, o którym mowa w ust. 1, uważa się: 1) małżonka, 2) dzieci własne, dzieci małżonka oraz dzieci przysposobione, 3) dzieci wychowywane w ramach rodziny zastępczej, 4) dzieci przyjęte na wychowanie przed osiągnięciem pełnoletności, jeżeli ich rodzice nie żyją albo nie mogą im zapewnić utrzymania, bądź zostali pozbawieni lub ograniczeni w sprawowaniu władzy rodzicielskiej, 5) rodziców i byłych prawnych opiekunów strażaka albo jego małżonka, 6) osobę, której opiekunem prawnym został ustanowiony strażak lub jego małżonek. 3. Jeżeli w związku ze śmiercią członka rodziny, o którym mowa w ust. 2 pkt 2-6, strażakowi przysługuje zasiłek pogrzebowy na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym lub innych przepisów szczególnych, wypłaca mu się tylko wyrównanie zasiłku w wysokości różnicy między zasiłkiem pogrzebowym przysługującym z tytułu służby, a pobranym niższym zasiłkiem z tytułu ubezpieczenia społecznego lub z innych tytułów.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki pokrywania ze środków właściwej jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej kosztów pogrzebu strażaka, z uwzględnieniem w szczególności: 1) rodzaju kosztów pogrzebu, które mogą być pokrywane ze środków właściwej jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, 2) wysokości kwot na pokrycie tych kosztów, 3) dokumentów wymaganych do wypłaty zasiłku pogrzebowego.\"; 26) art. 106 otrzymuje brzmienie: \"Art. 106. 1. Strażak może być skierowany do szkoły, na przeszkolenie lub na studia. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje placówek, do których może być skierowany strażak oraz należności pieniężne przysługujące strażakom w przypadkach, o których mowa w ust. 1, a w szczególności: 1) uposażenie, 2) inne świadczenia pieniężne wynikające z przepisów płacowych, 3) wysokość dodatku służbowego, 4) ryczałt finansowy na dojazdy do miejsca nauki, 5) zasady odpłatności za noclegi i wyżywienie podczas nauki.\"; 27) w art. 110 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, jednostki organizacyjne właściwe do dokonywania potrąceń z uposażenia oraz tryb postępowania w tych sprawach, z uwzględnieniem w szczególności: 1) podmiotów uprawnionych do dokonywania potrąceń, 2) podstawy do dokonania potrąceń, 3) sposobu postępowania z kwotami potrąconymi.\"; 28) art. 124j otrzymuje brzmienie: \"Art. 124 j. Na orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne w drugiej instancji stronie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.\"; 29) skreśla się art. 128."}
{"id":"1996_561_8","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 257 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 14, poz. 143) w art. 36: a) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Kontrola skarbowa, w zakresie określonym w ust. 1 , może korzystać z informacji o osobie uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy uprawnione do wykonywania tych czynności.\", b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania kontroli skarbowej informacji o osobie uzyskanych przez inne organy uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych w czasie wykonywania tych czynności, uwzględniając wymagania wynikające z przepisów o ochronie informacji niejawnych.\"."}
{"id":"1996_561_9","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej, ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o uposażeniu żołnierzy, ustawy o Policji, ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o kontroli skarbowej, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 122, poz. 1313) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, wykazy chorób i schorzeń, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5 oraz właściwości i warunki służby powodujące ich ujawnienie lub pogorszenie stanu zdrowia, z uwzględnieniem w szczególności rodzaju schorzeń, rodzaju pełnionej służby mającej wpływ na stan zdrowia żołnierza, dokumentacji potwierdzającej istnienie schorzenia oraz jego związku z rodzajem wykonywanych obowiązków służbowych.\"; 2) w art. 38 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Biurze Ochrony Rządu,\"; 3) w art. 40 w ust. 3 skreśla się wyrazy \" , jednakże nie mniej niż o kwotę maksymalnego zmniejszenia, o którym mowa w art. 104 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1\"; 4) w art. 53 skreśla się ust. 7."}
{"id":"1996_56_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 1. 1. Minister Obrony Narodowej jest naczelnym organem administracji państwowej w dziedzinie obronności Państwa. 2. Minister Obrony Narodowej wykonuje swoje zadania przy pomocy Ministerstwa Obrony Narodowej, zwanego dalej \"Ministerstwem\", w skład którego wchodzi Sztab Generalny Wojska Polskiego."}
{"id":"1996_56_10","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 10. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Ministra Obrony Narodowej. 2. Rada Ministrów nada, w drodze rozporządzenia, statut Ministerstwu Obrony Narodowej oraz określi wykaz jednostek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, a także wykaz przedsiębiorstw państwowych dla których jest organem założycielskim. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny Ministerstwa Obrony Narodowej."}
{"id":"1996_56_11","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 11. Zakres działania Ministra Obrony Narodowej w czasie wojny określa odrębna ustawa."}
{"id":"1996_56_12","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 12. Traci moc art. 12, art. 13 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 165 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44)."}
{"id":"1996_56_13","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_56_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 2. Do zakresu działania Ministra Obrony Narodowej należy: 1) kierowanie w czasie pokoju całokształtem działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej \"Siłami Zbrojnymi\", 2) przygotowywanie założeń obronnych Państwa, w tym propozycji dotyczących rozwoju i struktury Sił Zbrojnych, 3) realizowanie generalnych założeń, decyzji i wytycznych Rady Ministrów w zakresie obrony Państwa i koordynowanie realizacji wynikających z nich zadań, 4) sprawowanie, w zakresie powierzonym przez Radę Ministrów, ogólnego nadzoru nad realizacją zadań obronnych przez organy administracji państwowej, instytucje państwowe, samorządy, podmioty gospodarcze i inne podmioty, 5) sprawowanie ogólnego kierownictwa w sprawach wykonywania powszechnego obowiązku obrony, 6) kierowanie administracją rezerw osobowych dla celów powszechnego obowiązku obrony, 7) określanie celów, kierunków i zadań szkolnictwa wojskowego, 8) kierowanie sprawami kadrowymi Sił Zbrojnych, 9) kierowanie wykonywaniem obowiązku służby wojskowej, wychowywaniem żołnierzy oraz sprawami zaspokajania ich potrzeb socjalno-bytowych, 10) kierowanie sprawami zaspokajania potrzeb materiałowych, technicznych i finansowych Sił Zbrojnych, 11) kierowanie sprawami pracowniczymi w resorcie obrony narodowej, 12) realizowanie decyzji Rady Ministrów w zakresie udziału Rzeczypospolitej Polskiej w wojskowych przedsięwzięciach organizacji międzynarodowych oraz w zakresie wywiązywania się z zobowiązań militarnych, wynikających z umów międzynarodowych, 13) zawieranie umów międzynarodowych wynikających z decyzji Rady Ministrów, dotyczących udziału polskich kontyngentów wojskowych w międzynarodowych misjach pokojowych i akcjach humanitarnych oraz ćwiczeń wojskowych prowadzonych wspólnie z innymi państwami lub organizacjami międzynarodowymi, 14) tworzenie, ustalanie organizacji i kierowanie działalnością przedstawicielstw wojskowych za granicą, 15) utrzymywanie kontaktów z resortami obrony innych państw oraz z wojskowymi organizacjami międzynarodowymi, 16) kierowanie gospodarką finansową resortu obrony narodowej, 17) reprezentowanie Skarbu Państwa w stosunku do mienia znajdującego się w posiadaniu jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej, a także wykonywanie określonych w ustawach czynności w stosunku do państwowych jednostek budżetowych i form gospodarki pozabudżetowej, działających w resorcie obrony narodowej, 18) kierowanie działalnością gospodarczą w Siłach Zbrojnych, 19) sprawowanie nadzoru nad działalnością Żandarmerii Wojskowej, 20) wykonywanie czynności określonych w ustawach w stosunku do szkół wojskowych, wojskowych jednostek badawczo-rozwojowych, przedsiębiorstw państwowych, dla których jest organem założycielskim, wojskowych zakładów opieki zdrowotnej, agencji i fundacji, 21) wykonywanie uprawnień naczelnego organu administracji państwowej w stosunku do terenowych organów administracji wojskowej i innych organów wojskowych, 22) współdziałanie z innymi organami państwowymi, organami samorządu terytorialnego i organizacjami społecznymi, 23) wykonywanie innych zadań wynikających z ustaw i innych przepisów."}
{"id":"1996_56_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 3. 1. Minister Obrony Narodowej kieruje działalnością Ministerstwa i Sił Zbrojnych bezpośrednio oraz przy pomocy Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, sekretarza lub sekretarzy stanu i podsekretarzy stanu. 2. Minister Obrony Narodowej podejmuje decyzje w sprawach związanych ze strukturą, organizacją i działalnością Sił Zbrojnych, po zasięgnięciu opinii lub na wniosek Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 3. W razie nieobecności Ministra Obrony Narodowej, jego obowiązki pełni sekretarz stanu lub wyznaczony podsekretarz stanu w ramach pełnomocnictw udzielonych przez Ministra."}
{"id":"1996_56_4","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 4. Minister Obrony Narodowej sprawuje bezpośrednio lub za pośrednictwem wyznaczonego sekretarza stanu lub podsekretarza stanu nadzór nad: 1) gospodarką finansową, 2) polityką kadrową, 3) jednostkami kontroli gospodarczo-finansowej, 4) jednostkami kontroli wyszkolenia i gotowości bojowej Sił Zbrojnych, 5) działalnością obsługi prawnej, 6) kontaktami międzynarodowymi, 7) duszpasterstwami wojskowymi, 8) wojskowymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury i sądami wojskowymi."}
{"id":"1996_56_5","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 5. Ministrowi Obrony Narodowej podlegają bezpośrednio: 1) Wojskowe Służby Informacyjne, 2) Akademia Obrony Narodowej."}
{"id":"1996_56_6","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 6. 1. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego dowodzi w imieniu Ministra Obrony Narodowej Siłami Zbrojnymi w czasie pokoju. 2. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wykonuje swoje zadania przy pomocy Sztabu Generalnego Wojska Polskiego."}
{"id":"1996_56_7","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 7. 1. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego podlega bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej. 2. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego jest najwyższym pod względem pełnionej funkcji żołnierzem w czynnej służbie wojskowej. 3. W razie nieobecności Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, jego obowiązki pełni jeden z jego zastępców, wyznaczony przez Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego."}
{"id":"1996_56_8","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 8. Do zakresu działania Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego należy: 1) współuczestniczenie w opracowywaniu koncepcji rozwoju Sił Zbrojnych i planowanie tego rozwoju, 2) kierowanie kompleksowym planowaniem mobilizacyjnego i strategiczno-operacyjnego rozwinięcia oraz użycia Sił Zbrojnych, 3) utrzymywanie w Siłach Zbrojnych gotowości bojowej i mobilizacyjnej, 4) kierowanie szkoleniem wojsk, określanie celów, kierunków i zadań tego szkolenia oraz kierowanie programowaniem i planowaniem szkolenia bojowego i taktycznego, a także działalnością sportową w Siłach Zbrojnych, 5) kierowanie szkolnictwem wojskowym w ramach pełnomocnictw udzielonych przez Ministra Obrony Narodowej, 6) kierowanie programowaniem i planowaniem materiałowo-finansowym w Siłach Zbrojnych, 7) wykonywanie innych zadań zleconych przez Ministra Obrony Narodowej oraz wynikających z ustaw i innych przepisów."}
{"id":"1996_56_9","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej","text":"Art. 9. 1. Ministrowi Obrony Narodowej przysługują w stosunku do osób pełniących czynną służbę wojskową wszelkie uprawnienia dyscyplinarne wynikające z ustawy o dyscyplinie wojskowej. Uprawnień tych Minister Obrony Narodowej nie może przekazać innej osobie. 2. W stosunku do osób pełniących czynną służbę wojskową, w tym Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, decyzje Ministra Obrony Narodowej mają moc rozkazu wojskowego."}
{"id":"1996_583_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 1996 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7a pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wzór odznak resortowych oraz szczegółowe zasady i tryb ich nadawania funkcjonariuszom.\"; 2) w art. 9b skreśla się ust. 6; 3) w art. 15 w pkt 3 wyraz \"narkotykami\" zastępuje się wyrazami \"środkami odurzającymi\"; 4) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Jeżeli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez Straż Graniczną z pomocy osób, o których mowa w art. 9b ust. 1, osoby te utraciły życie albo poniosły uszczerbek na zdrowiu lub szkodę w mieniu, odszkodowanie przysługuje na zasadach i w trybie określonych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych.\"; 5) w art. 24 w ust. 3 po wyrazach \"przez funkcjonariuszy oraz\" dodaje się wyrazy \"warunki i sposób użycia środków przymusu bezpośredniego, a także\"; 6) w art. 30 w ust. 2 wyrazy \"na nich przez Straż Graniczną w nocy\" zastępuje się wyrazami \"przez nie w nocy\"; 7) w art. 65 w ust. 9 wyraz \"odznak\" zastępuje się wyrazem \"oznak\"."}
{"id":"1996_583_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 1996 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_584_1","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa organizację i zasady sprawowania państwowego nadzoru standaryzacyjnego towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą. 2. Celem państwowego nadzoru standaryzacyjnego jest zapewnienie wprowadzania na rynek krajowy towarów rolno-spożywczych z zagranicy o jakości handlowej zgodnej z wymaganiami oraz sprzyjanie konkurencyjności polskich towarów rolno-spożywczych wywożonych za granicę."}
{"id":"1996_584_10","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 10. 1. Ocena jakości handlowej powinna obejmować jedną lub kilka następujących czynności: 1) sprawdzenie dokumentów umożliwiających identyfikację towaru, atestów jakościowych, wyników badań laboratoryjnych oraz innych dokumentów świadczących o jakości towaru, 2) kontrolę opakowania, znakowania, prezentacji towaru oraz warunków jego przechowywania i transportu, 3) kontrolę poszczególnych faz produkcji, wytwarzania, przetwórstwa, przechowywania i transportu towaru, 4) badanie systemów kontroli jakości prowadzonych w fazie produkcji, wytwarzania, przetwórstwa, przechowywania, transportu i otrzymanych przez nie wyników, 5) pobranie próbek oraz ich analizę, 6) ustalenie klasy jakości towaru. 2. Sposób i zakres przeprowadzenia oceny jakości handlowej powinien być dostosowany do specyfiki badanego towaru."}
{"id":"1996_584_11","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 11. 1. Inspektor może odstąpić od dokonania oceny jakości handlowej towaru, jeżeli występuje jedna z wymienionych okoliczności: 1) brak kompletnej partii towaru, 2) brak możliwości technicznych i warunków do przeprowadzenia oceny, 3) brak kompletnej dokumentacji potwierdzającej tożsamość towaru, 4) brak możliwości spełnienia wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy inspektora. 2. O odstąpieniu od dokonania oceny jakości handlowej towaru inspektor wydaje orzeczenie, podając równocześnie przyczyny odstąpienia."}
{"id":"1996_584_12","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 12. 1. Po dokonaniu oceny towaru inspektor wydaje orzeczenie o jakości handlowej, wystawiając: 1) świadectwo jakości - jeżeli towar spełnia wymagania jakości handlowej, 2) raport - jeżeli towar nie spełnia wymagań jakości handlowej. 2. Dopuszcza się odstąpienie od wydania orzeczenia o jakości handlowej towaru z importu, jeżeli wynika to z umowy międzynarodowej. 3. W przypadku stwierdzenia, że deklarowana przez podmiot dokonujący obrotu z zagranicą klasa jakości towaru jest różna od stwierdzonej w wyniku dokonanej oceny, inspektor orzeka o przeklasyfikowaniu towaru. 4. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że towar nie odpowiada warunkom zdrowotnym, inspektor zawiadamia o tym organ właściwy do wydania w tych sprawach orzeczenia."}
{"id":"1996_584_13","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 13. 1. Od orzeczeń, o których mowa w art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 i 3, przysługuje podmiotowi dokonującemu obrotu z zagranicą odwołanie do Komisji Rzeczoznawców Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. 2. Komisję, o której mowa w ust. 1, każdorazowo powołuje Dyrektor Centralnego Inspektoratu Standaryzacji spośród inspektorów legitymujących się wysokim poziomem wiedzy i doświadczenia w zakresie objętym odwołaniem. 3. Orzeczenie Komisji, o której mowa w ust. 1, jest ostateczne."}
{"id":"1996_584_14","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 14. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb dokonywania oceny i wydawania orzeczeń o jakości handlowej towarów, rozpatrywania odwołań od orzeczeń inspektorów i powoływania Komisji Rzeczoznawców Centralnego Inspektoratu Standaryzacji oraz wzory druków wymaganych dokumentów."}
{"id":"1996_584_15","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 15. 1. Za dokonanie oceny i wydanie orzeczenia o jakości handlowej towaru wymienionego w wykazie, o którym mowa w art. 3, pobiera się opłatę. 2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi podmiot zgłaszający towar do oceny. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat za dokonanie oceny i wydanie orzeczenia o jakości handlowej dla poszczególnych towarów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 3, oraz sposób ich obliczania i pobierania. Maksymalna wysokość stawek opłat nie powinna przekroczyć 0,5% wartości celnej towaru. 4. Do nie zapłaconych w terminie należności z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 5. Do innych, niż określone w ust. 1 usług świadczonych przez Centralny Inspektorat Standaryzacji, wykonywanych na podstawie umowy zawartej z osobami fizycznymi lub prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nie posiadającymi osobowości prawnej, stosuje się ceny umowne."}
{"id":"1996_584_16","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 16. 1. Inspektorem Centralnego Inspektoratu Standaryzacji może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) nie była karana za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przeciwko dokumentom, 3) ukończyła studia wyższe o kierunku zgodnym z zakresem uprawnień, 4) jest zatrudniona w Centralnym Inspektoracie Standaryzacji, 5) posiada kwalifikacje potwierdzone egzaminem zdanym przed komisją kwalifikacyjną. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania egzaminu kwalifikacyjnego, powoływania i skład komisji kwalifikacyjnej oraz wysokość wynagrodzenia jej członków. 3. Przyznania i cofnięcia uprawnienia inspektora dokonuje Dyrektor Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. 4. Przyznanie uprawnienia inspektora następuje na okres pięciu lat z możliwością jego przedłużenia na kolejne okresy pięcioletnie. 5. Przedłużenie okresu, o którym mowa w ust. 4, następuje na podstawie zdanego egzaminu przed komisją kwalifikacyjną. 6. Cofnięcie uprawnienia inspektora może nastąpić: 1) na wniosek inspektora, 2) na skutek rozwiązania umowy o pracę, 3) na skutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 2, lub pozbawienia praw publicznych. 7. Dyrektor Centralnego Inspektoratu Standaryzacji może zawiesić w czynnościach inspektora w przypadku: 1) naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, 2) wszczęcia postępowania za przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 8. Okres zawieszenia w czynnościach inspektora trwa nie dłużej niż 3 miesiące, a w przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, do czasu wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia."}
{"id":"1996_584_17","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 17. Do obowiązków inspektora należy w szczególności: 1) należyte, bezstronne i terminowe wykonywanie zadań, 2) obiektywne ustalanie i rzetelne dokumentowanie jakości handlowej towarów, 3) przestrzeganie tajemnicy służbowej, 4) stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych, 5) godne zachowanie się podczas wykonywania obowiązków służbowych."}
{"id":"1996_584_18","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 18. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może upoważnić wybrane w drodze konkursu ofert podmioty prowadzące działalność gospodarczą lub inne jednostki organizacyjne do wykonywania w całości lub w części zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1. 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się, jeżeli oferent prowadził już kontrolę jakości towarów, posiada odpowiedni potencjał kadrowy, techniczny i finansowy oraz jeśli spełnia wymagania, zgodnie z odrębnymi przepisami, potwierdzone akredytacją w krajowym systemie badań i certyfikacji. 3. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na okres pięciu lat. 4. Osoby dokonujące oceny i orzekające o jakości handlowej towarów na podstawie upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, są inspektorami w rozumieniu ustawy. Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 5 oraz ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio. 5. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może cofnąć upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku: 1) naruszenia przepisów prawa lub nieprawidłowości w dokonywaniu oceny i wydawaniu orzeczeń o jakości handlowej towarów, 2) niespełnienia warunków określonych w upoważnieniu. 6. Od decyzji, o których mowa w ust. 5, przysługuje złożenie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 7. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, warunki i tryb upoważniania podmiotów prowadzących działalność gospodarczą lub innych jednostek organizacyjnych do dokonywania oceny i wydawania orzeczeń o jakości handlowej towarów w obrocie z zagranicą oraz cofania tych upoważnień."}
{"id":"1996_584_19","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 19. 1. Badania laboratoryjne, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, wykonywane są przez akredytowane laboratoria badawcze Centralnego Inspektoratu Standaryzacji oraz inne laboratoria badawcze akredytowane w krajowym systemie badań i certyfikacji. 2. Do wykonywania zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, mogą być wykorzystywane wyniki badań krajowych i zagranicznych laboratoriów badawczych, innych niż wymienione w ust. 1."}
{"id":"1996_584_2","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) państwowy nadzór standaryzacyjny - ogół czynności wykonywanych przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, weryfikujących jakość handlową towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą, 2) towary rolno-spożywcze - produkty rolne i spożywcze w postaci surowców lub półproduktów oraz wyroby gotowe wytwarzane z tych surowców lub półproduktów, zwane dalej \"towarami\", 3) obrót z zagranicą - przywóz towarów z zagranicy oraz wywóz towarów za granicę, niezależnie od sposobu ich przemieszczania przez granicę celną, 4) jakość handlowa - cechy towaru ustalone w normach i przepisach międzynarodowych lub kraju przeznaczenia, dotyczące właściwości organoleptycznych i fizykochemicznych oraz określone wymaganiami w zakresie klasyfikacji, opakowania, prezentacji, znakowania, przechowywania i transportu, a nie objęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi i fitosanitarnymi, 5) podmiot dokonujący obrotu z zagranicą - osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, dokonująca obrotu z zagranicą na własny rachunek i we własnym imieniu."}
{"id":"1996_584_20","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 20. Centralny Inspektorat Standaryzacji prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w prawie budżetowym dla zakładów budżetowych."}
{"id":"1996_584_21","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 21. Przychodami Centralnego Inspektoratu Standaryzacji są: 1) opłaty pobierane za dokonywanie oceny i wydawanie orzeczeń o jakości handlowej towarów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 3, 2) dochody z tytułu świadczonych usług, 3) inne dochody."}
{"id":"1996_584_22","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 22. Zasady wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji określi Minister Pracy i Polityki Socjalnej."}
{"id":"1996_584_23","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 23. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem: 1) art. 6 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, 2) art. 16 ust. 1 pkt 5 oraz art. 16 ust. 4, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 1997 r."}
{"id":"1996_584_3","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 3. 1. Przywożone z zagranicy i wywożone za granicę towary określone w wykazie podlegają państwowemu nadzorowi standaryzacyjnemu. Warunkiem odprawy celnej jest posiadanie przez podmiot dokonujący obrotu z zagranicą orzeczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów, o którym mowa w ust. 1, oraz ich minimalne ilości podlegające państwowemu nadzorowi standaryzacyjnemu."}
{"id":"1996_584_4","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 4. 1. Państwowy nadzór standaryzacyjny towarów w obrocie z zagranicą sprawuje państwowa jednostka organizacyjna pod nazwą \"Centralny Inspektorat Standaryzacji\". 2. Centralny Inspektorat Standaryzacji posiada osobowość prawną. 3. Centralny Inspektorat Standaryzacji podlega Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 4. Organizację Centralnego Inspektoratu Standaryzacji określa statut nadany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej."}
{"id":"1996_584_5","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 5. 1. Do zadań Centralnego Inspektoratu Standaryzacji należy w szczególności: 1) dokonywanie oceny towarów i wydawanie orzeczeń o jakości handlowej towarów, 2) wykonywanie badań laboratoryjnych, 3) prowadzenie doradztwa i udzielanie informacji dotyczących przepisów, norm i wymagań w zakresie jakości handlowej, 4) organizowanie szkoleń i doskonalenie kadr na potrzeby standaryzacji, 5) przygotowywanie propozycji zmian przepisów i norm, wynikających z potrzeb obrotu towarami z zagranicą, 6) współpraca z organami, jednostkami i organizacjami krajowymi oraz międzynarodowymi w zakresie przepisów, norm oraz oceny jakości handlowej towarów. 2. Centralny Inspektorat Standaryzacji przy wykonywaniu zadań współdziała z organami celnymi oraz innymi organami kontroli."}
{"id":"1996_584_6","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 6. 1. Centralnym Inspektoratem Standaryzacji kieruje Dyrektor, powoływany i odwoływany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 2. Wicedyrektorzy Centralnego Inspektoratu Standaryzacji są powoływani i odwoływani przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na wniosek Dyrektora Centralnego Inspektoratu Standaryzacji."}
{"id":"1996_584_7","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 7. 1. Podmiot dokonujący obrotu z zagranicą towarami wymienionymi w wykazie, o którym mowa w art. 3, zobowiązany jest zgłosić te towary do oceny jakości handlowej. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również przewoźnika lub spedytora."}
{"id":"1996_584_8","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 8. Podmiot zgłaszający towar do oceny jakości handlowej jest zobowiązany: 1) przedstawić towar do oceny jakości handlowej w miejscu umożliwiającym jej przeprowadzenie, 2) wykonać czynności przygotowawcze niezbędne do dokonania oceny jakości handlowej, 3) przedłożyć do wglądu dokumenty potwierdzające tożsamość towaru, 4) wyznaczyć przedstawiciela, który będzie obecny przy ocenie jakości handlowej, 5) udzielić pomocy niezbędnej do dokonania oceny jakości handlowej, 6) udostępnić nieodpłatnie próbki towaru do badań w ilości niezbędnej do dokonania oceny."}
{"id":"1996_584_9","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą","text":"Art. 9. Inspektorzy standaryzacji zatrudnieni w Centralnym Inspektoracie Standaryzacji, zwani dalej \"inspektorami\", dokonują oceny i wydają orzeczenia o jakości handlowej towarów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 3."}
{"id":"1996_585_1","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeżeli złożony został wniosek o rentę lub emeryturę, obowiązek ubezpieczenia ustaje z końcem kwartału, w którym wydana została decyzja o przyznaniu świadczenia, jednak nie wcześniej niż z końcem kwartału, w którym ubezpieczony nabył to prawo.\"; 2) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. 1. Ubezpieczenie ustaje z końcem kwartału, w którym ustały okoliczności uzasadniające podleganie ubezpieczeniu, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Ubezpieczenie na wniosek ustaje także: 1) z końcem kwartału wskazanego w oświadczeniu ubezpieczonego, a jeżeli w oświadczeniu tym nie ma takiego wskazania - z końcem kwartału, w którym oświadczenie to zostało złożone Kasie albo 2) z końcem kwartału poprzedzającego kwartał, w którym nastąpiło odstąpienie od ubezpieczenia w myśl art. 3 ust. 4. 3. Jeżeli wraz z ustaniem okoliczności uzasadniających podleganie ubezpieczeniu z mocy ustawy, następują okoliczności uzasadniające objęcie ubezpieczeniem na wniosek, ubezpieczenie istniejące z mocy ustawy ustaje z końcem kwartału, w którym ubezpieczonemu doręczono decyzję stwierdzającą ustanie ubezpieczenia z mocy ustawy. 4. Jeżeli ustawa uzależnia ustanie ubezpieczenia od ustalenia prawa ubezpieczonego do emerytury lub renty, ubezpieczenie ustaje z końcem kwartału, w którym wydano decyzję lub ogłoszono orzeczenie sądu w przedmiocie ustalenia tego prawa, lecz nie wcześniej niż z końcem kwartału, w którym ubezpieczony nabył to prawo. Jeżeli ustalenie prawa do emerytury lub renty nie stało się prawomocne, ubezpieczenie ulega przywróceniu.\"; 3) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Rolnik lub domownik, który podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy, nieprzerwanie co najmniej 1 rok, podejmuje pozarolniczą działalność gospodarczą nie będąc pracownikiem i nie pozostając w stosunku służbowym, podlega nadal temu ubezpieczeniu. Rolnik lub domownik może podlegać innemu ubezpieczeniu społecznemu wówczas, gdy złoży Zakładowi lub Kasie oświadczenie, że chce podlegać innemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełnia w tym zakresie warunki określone w odrębnych przepisach.\"; 4) w art. 6 po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: \"11a) stwierdzeniu niezdolności do samodzielnej egzystencji - rozumie się przez to zaliczenie do pierwszej grupy inwalidów,\"; 5) w art. 7 w ust. 3 po wyrazach \"Emeryt lub rencista\" skreśla się przecinek i wyrazy \"który zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 28 ust. 4, a także emeryt lub rencista spełniający warunki do uzyskania dodatku pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2,\"; 6) w art. 8 w ust. 4 po wyrazach \"Monitor Polski\" dodaje się wyrazy \"ustaloną przez Radę Rolników\"; 7) w art. 10 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"jego wstępnych\" zastępuje się wyrazami \"jego małżonka, wstępnych\"; 8) w art. 14 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zasiłek chorobowy nie przysługuje w okresie przebywania ubezpieczonego na koszt Kasy w zakładzie opieki zdrowotnej w celu rehabilitacji.\"; 9) w art. 19 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, zasady wcześniejszego przechodzenia na emeryturę, na warunkach innych, niż określone w ust. 1 i 2.\"; 10) w art. 21 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za stałą, jeżeli stwierdzone, według wiedzy medycznej, zmiany w stanie zdrowia, w stopniu powodującym przeciwwskazania, o których mowa w ust. 2, są nieodwracalne.\"; 11) w art. 22 w ust. 1 wyrazy \"jest inwalidą I grupy w rozumieniu przepisów emerytalnych\" zastępuje się wyrazami \"jeżeli jego niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym jest stała\"; 12) w art. 36 w ust. 1: a) skreśla się pkt 2, b) w pkt 6 skreśla się wyrazy \"lub umorzenia związanych z tym należności Kasy\"; 13) w art. 37 w ust. 1 i 2 po wyrazach \"nie czekając na wezwanie,\" dodaje się każdorazowo wyrazy \"w ciągu 14 dni\"; 14) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Z prawomocnej decyzji ustalającej podleganie ubezpieczeniu wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie w wysokości i w terminach wynikających z ustawy.\"; 15) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Odbierając oświadczenie przewidziane w art. 5a, pracownik Kasy poucza rolnika i domownika o skutkach prawnych tego oświadczenia i umieszcza stosowną informację na wydanej decyzji. 2. Kasa niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi Zakładu odpis decyzji stwierdzającej podleganie ubezpieczeniu przez osobę, o której mowa w art. 5a lub ustanie ubezpieczenia takiej osoby. 3. Kasa niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi Zakładu oświadczenie przewidziane w art. 5a. 4. Zakład niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi regionalnemu Kasy odpis decyzji ustalającej podleganie innemu ubezpieczeniu społecznemu, wydanej w wyniku złożenia oświadczenia przewidzianego w art. 5a.\"; 16) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. W wyjątkowych przypadkach Prezes Kasy lub upoważniony przez niego pracownik Kasy może, na wniosek zainteresowanego, stosownie do okoliczności: 1) odroczyć termin płatności należności z tytułu składek na ubezpieczenie, rozłożyć jej spłatę na raty lub umorzyć należność, 2) umorzyć należność Kasy z tytułu nienależnie pobranych świadczeń.\"; 17) w art. 46: a) w ust. 2: - w pkt 2 na początku dodaje się wyraz \"stałej albo\", - w pkt 3 wyrazy \"badań kontrolnych\" zastępuje się wyrazami \"badania kontrolnego\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) stwierdzenia niezdolności do samodzielnej egzystencji,\", - dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) ustalenia wskazań do rehabilitacji\", - w zdaniu po myślniku wyrazy \"wydaje się w trybie określonym w odrębnych przepisach, obowiązującym w postępowaniu o ustalenie analogicznego prawa do świadczeń przysługujących pracownikom i członkom ich rodzin\" zastępuje się wyrazami \"wydają w pierwszej instancji lekarze rzeczoznawcy, a w drugiej instancji - komisje lekarskie Kasy.\"; b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Prezes Kasy sprawuje nadzór nad lekarzami rzeczoznawcami i komisjami lekarskimi Kasy. Prezes Kasy określi tryb, zakres i organizację działania lekarzy rzeczoznawców i komisji lekarskich Kasy oraz tryb sprawowania nad nimi nadzoru.\"; 18) w art. 50 w ust. 1 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy \"- do wysokości określonej w odrębnych przepisach -\" oraz po wyrazach \"za osobę pobierającą świadczenie\" dodaje się przecinek i wyrazy \"z wyjątkiem domownika.\"\"; 19) w art. 52 w ust. 1 po wyrazach \"W sprawach nie uregulowanych w ustawie\" dodaje się wyrazy \"stosuje się przepisy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, a ponadto\"; 20) w art. 64: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Kasa może udzielać pomocy ubezpieczonym w rehabilitacji członków ich rodzin, o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy.\"; 21) w art. 66: a) w ust. 1 w zdaniu pierwszym skreśla się wyraz \"dobrowolnych\", b) w ust. 2 po wyrazach \"w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"oraz limity wydatków Kasy na ten cel\"; 22) w art. 68 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Posiedzenie Rady Rolników zwołuje Przewodniczący Rady z własnej inicjatywy, na wniosek Prezesa Kasy lub co najmniej 10 członków Rady bądź Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.\"; 23) w art. 75 skreśla się wyrazy \"na zasadach pełnego rozrachunku\"; 24) w art. 76 w ust. 1 po wyrazach \"Prezes Kasy\" dodaje się wyrazy \"pod nadzorem Rady Rolników\"; 25) po art. 76 dodaje się art. 76a w brzmieniu: \"Art. 76a. 1. Rada Rolników pełni funkcje nadzorcze nad funduszem składkowym poprzez wyłonioną ze swego grona Radę Nadzorczą Funduszu. 2. Rada Rolników uchwala statut funduszu składkowego określający w szczególności zakres jego działania, tworzenie i gospodarowanie majątkiem, sposób sprawowania zarządu oraz prawa i obowiązki Rady Nadzorczej Funduszu. 3. Statut, o którym mowa w ust. 2, po zatwierdzeniu przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.\"; 26) w art. 77: a) w ust. 1 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"a także na finansowanie\" dodaje się wyrazy \"bezpośrednich kosztów funkcjonowania Rady Rolników, kosztów zarządzania tym funduszem i wykonywania jego zobowiązań jako osoby prawnej oraz\", b) w ust. 2 po wyrazach \"i macierzyńskie\" dodaje się wyrazy \"oraz z innych źródeł określonych w statucie funduszu\"; 27) w art. 79: a) w ust. 1 po wyrazach \"pokrywanych ze środków\" dodaje się wyrazy \"funduszu składkowego lub\", b) w ust. 2 wyrazy \"4% planowanych wydatków\" zastępuje się wyrazami \"do 4,5% planowanych wydatków funduszu składkowego i do 3,5% planowanych wydatków funduszu emerytalno-rentowego\"; 28) po art. 81 dodaje się art. 81a w brzmieniu: \"Art. 81a. 1. Prezes Kasy w porozumieniu z Radą Rolników, może tworzyć fundusz motywacyjny w ramach odpisu na fundusz administracyjny, naliczanego z funduszu składkowego. 2. Funduszem motywacyjnym dysponuje Prezes Kasy, w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Rolników, na podstawie regulaminu uchwalonego przez Radę Rolników. 3. Wypłaty z funduszu motywacyjnego są realizowane poza limitami wynikającymi z przepisów o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej.\"."}
{"id":"1996_585_2","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników","text":"Art. 2. Rolnik lub domownik, który w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej nie będąc pracownikiem i nie pozostając w stosunku służbowym, a spełnia inne warunki podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy w pełnym zakresie, może złożyć Zakładowi lub Kasie oświadczenie, że chce podlegać temu ubezpieczeniu z wyłączeniem innego ubezpieczenia społecznego; art. 39a ust. 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_585_3","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników","text":"Art. 3. W sprawach wymienionych w art. 46 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1: 1) orzeczenie wydaje się w trybie dotychczasowym, jeżeli w tym trybie nastąpiło skierowanie przez Kasę na badanie, 2) w okresie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Kasa może kierować na badania w trybie dotychczasowym, jeżeli jest to uzasadnione względami organizacyjnymi."}
{"id":"1996_585_4","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 110, poz. 474 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17) w art. 2 w ust. 2 wyrazy \"indywidualnych i członków ich rodzin podlegają ubezpieczeniu określonemu w ustawie\" zastępuje się wyrazami \" podlegają ubezpieczeniu określonemu w ustawie z zastrzeżeniem przypadków określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników .\"."}
{"id":"1996_585_5","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników","text":"Art. 5. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_585_6","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia kwartału rozpoczynającego się po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_593_1","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419 oraz z 1993 r. Nr 40, poz. 184) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po wyrazach \"administracji państwowej\" dodaje się wyrazy \"oraz samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zadania, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w założeniach polityki społeczno-gospodarczej w postaci Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, zatwierdzanego przez Radę Ministrów.\"; 3) art. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"Art. 3. 1. Profilaktyka i rozwiązywanie problemów alkoholowych jest celem działania Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, zwanej dalej \"Agencją\". 2. Agencja podlega Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Do zadań Agencji należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektu Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz projektu podziału środków na jego realizację, 2) opiniowanie i przygotowywanie projektów aktów prawnych oraz planów działań w zakresie polityki dotyczącej alkoholu i problemów alkoholowych, 3) prowadzenie działalności informacyjno-edukacyjnej, opracowywanie ekspertyz oraz opracowywanie i wdrażanie nowych metod profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, 4) udzielanie merytorycznej pomocy samorządom, instytucjom, stowarzyszeniom i osobom fizycznym, realizującym zadania związane z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych, oraz zlecanie i finansowanie realizacji tych zadań, 5) współpraca z pełnomocnikami wojewodów do spraw profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, 6) koordynacja i inicjowanie działań zwiększających skuteczność i dostępność lecznictwa odwykowego, 7) zlecanie i finansowanie zadań związanych z rozwiązywaniem problemów alkoholowych, 8) współpraca z organizacjami i instytucjami międzynarodowymi prowadzącymi działalność w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych. 4. Agencja jest państwową jednostką budżetową. 5. Agencją kieruje Dyrektor, powoływany i odwoływany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 6. Organizację Agencji określa statut, nadany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej."}
{"id":"1996_593_2","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 2. Komisje do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi, działające na podstawie dotychczasowych przepisów, stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, gminnymi komisjami rozwiązywania problemów alkoholowych."}
{"id":"1996_593_3","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 3. 1. Dotychczasowe zadania i kompetencje Pełnomocnika Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej do Spraw Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz zadania Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, zadaniami i kompetencjami Agencji, o której mowa w art. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. 2. Projekt statutu Agencji przygotuje Dyrektor Agencji w terminie 30 dni od dnia powołania na stanowisko."}
{"id":"1996_593_4","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 4. 1. Wojewoda realizuje zadania, o których mowa w art. 1 i 2, w postaci wojewódzkiego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. 2. Wojewoda odpowiada za koordynację przygotowania i realizację programu, o którym mowa w ust. 1, udziela pomocy merytorycznej instytucjom i osobom fizycznym realizującym zadania objęte tym programem oraz współdziała z centralnymi organami administracji państwowej i organami samorządu terytorialnego w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych. 3. W celu realizacji programu, o którym mowa w ust. 1, wojewoda może powołać pełnomocnika. 4. Środki finansowe na prowadzenie działań, o których mowa w ust. 2, ujmuje się w budżecie wojewody.\"; 4) po art. 4 dodaje się art. 4{1} w brzmieniu: \"Art. 4{1}. 1. Prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych należy do zadań własnych gmin. W szczególności zadania te obejmują: 1) zwiększanie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych od alkoholu, 2) udzielanie rodzinom, w których występują problemy alkoholowe, pomocy psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie, 3) prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej, w szczególności dla dzieci i młodzieży, 4) ustalanie szczegółowych zasad wydawania i cofania zezwoleń na prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu lub poza miejscem sprzedaży oraz kontrolę przestrzegania zasad obrotu tymi napojami, 5) wspomaganie działalności instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, służącej rozwiązywaniu problemów alkoholowych. 2. Realizacja zadań, o których mowa w ust. 1, prowadzona jest w postaci gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, uchwalanego corocznie przez radę gminy. 3. Rady gmin powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w zakresie określonym w ust. 1 oraz podejmujące czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego. Do gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych nie stosuje się przepisów art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261 i Nr 106, poz. 496). 4. W skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.\"; 5) skreśla się art. 8; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Obrót hurtowy napojami alkoholowymi może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez Ministra Przemysłu i Handlu. 2. Do zezwoleń na obrót hurtowy napojami alkoholowymi stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713 oraz z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199), o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 3. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, wydaje się oddzielnie na obrót następującymi rodzajami napojów alkoholowych: 1) piwem, 2) napojami alkoholowymi (z wyjątkiem piwa) o zawartości do 18% alkoholu oraz winem, z zastrzeżeniem pkt 3, 3) wyrobami spirytusowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu oraz winami importowanymi o zawartości powyżej 22% alkoholu. 4. Zezwolenia na obrót hurtowy wydaje się na czas oznaczony: 1) napojami alkoholowymi, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 - nie dłuższy niż 2 lata, 2) napojami alkoholowymi, o których mowa w ust. 3 pkt 3 - nie dłuższy niż rok. 5. W razie zmiany stanu faktycznego lub prawnego podmiotu gospodarczego, w stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, podmiot gospodarczy jest zobowiązany do zgłoszenia zmiany Ministrowi Przemysłu i Handlu w terminie 14 dni od dnia jej powstania. 6. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, cofa się w przypadku: 1) nieprzestrzegania zasad obrotu napojami alkoholowymi określonych w ustawie, 2) nieprzestrzegania warunków określonych w zezwoleniu, 3) wprowadzenia do obrotu napojów alkoholowych pochodzących z nielegalnych źródeł, 4) powtarzającego się zakłócania porządku publicznego w miejscu obrotu, 5) popełnienia przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez osobę odpowiedzialną za działalność podmiotu gospodarczego posiadającego zezwolenie. 7. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, wygasają w przypadku: 1) likwidacji podmiotu gospodarczego lub zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia hurtowego obrotu napojami alkoholowymi, 2) utraty warunków wymaganych do uzyskania zezwolenia, 3) upływu terminu ważności zezwolenia, 4) zmiany podmiotu gospodarczego, któremu udzielono zezwolenia. 8. Minister Przemysłu i Handlu może - na wniosek podmiotu gospodarczego, którego zezwolenie wygasło z przyczyn wymienionych w ust. 7 pkt 1, 2 i 4 - określić termin przeznaczony na wyprzedaż posiadanych zapasów napojów alkoholowych. Termin ten nie może być dłuższy niż 3 miesiące, od dnia stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia. 9. Podmiot gospodarczy, któremu cofnięto zezwolenie, może wystąpić z wnioskiem o ponowne wydanie zezwolenia, nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o jego cofnięciu.\"; 7) po art. 9 dodaje się art. 9{1} w brzmieniu: \"Art. 9{1}. Sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, prowadzi się w wyodrębnionych punktach sprzedaży, którymi są: 1) sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych, 2) wydzielone stoiska w innych placówkach handlowych.\"; 8) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Akty prawne wpływające na strukturę cen napojów alkoholowych powinny służyć ograniczaniu spożycia tych napojów oraz zmianie struktury ich spożycia na rzecz napojów o niskiej zawartości procentowej alkoholu.\"; 9) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na wydatki związane z realizacją Narodowego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przeznacza się corocznie z budżetu państwa środki w wysokości 1% podatku akcyzowego od wyrobów alkoholowych.\", b) skreśla się ust. 3; 10) po art. 11 dodaje się art. 11{1} w brzmieniu: \"Art. 11{1}. 1. W celu pozyskania dodatkowych środków na finansowanie zadań określonych w art. 4{1} ust. 1 gminy pobierają opłatę za zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, o których mowa w art. 18. 2. Opłatę za zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości odpowiadającej urzędowej cenie detalicznej: 1) 5 litrów spirytusu luksusowego za każdy rok objęty zezwoleniem - na sprzedaż napojów zawierających do 18% alkoholu, 2) 20 litrów spirytusu luksusowego za każdy rok objęty zezwoleniem - na sprzedaż napojów zawierających powyżej 18% alkoholu. 3. Opłatę, o której mowa w ust. 2, podwyższa się: 1) o 50% w przypadku punktów sprzedaży, których wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 10 000 ECU, 2) o 100% w przypadku punktów sprzedaży, których wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 30 000 ECU. 4. Opłata, o której mowa w ust. 1, wnoszona jest do kasy gminy w rocznych okresach, wraz z pisemnym oświadczeniem o wartości sprzedaży napojów alkoholowych w roku poprzednim.\"; 11) w art. 12 w ust. 2 po wyrazie \"alkoholowych\" skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"i warunki sprzedaży tych napojów.\"; 12) w art. 14 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. W innych nie wymienionych miejscach, obiektach lub na określonych obszarach gminy, ze względu na ich charakter, rada gminy może wprowadzić czasowy lub stały zakaz sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych.\"; 13) w art. 16 w ust. 1 skreśla się wyraz \"regulaminowym\"; 14) w art. 18: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu lub poza miejscem sprzedaży wydaje się oddzielnie na następujące rodzaje tych napojów: 1) do 4,5% zawartości alkoholu oraz na piwo, 2) powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu, 3) powyżej 18% zawartości alkoholu.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zezwolenia na prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu lub poza miejscem sprzedaży wydaje się tylko wtedy, gdy punkt sprzedaży spełnia warunki sprzedaży i usytuowania odpowiadające zasadom określonym przez radę gminy zgodnie z art. 12 ust. 2.\", c) w ust. 6: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) powtarzającego się, w miejscu sprzedaży lub najbliższej okolicy, zakłócania porządku publicznego w związku ze sprzedażą napojów alkoholowych przez daną placówkę,\", - w pkt 3 wyraz \"wprowadzania\" zastępuje się wyrazem \"wprowadzenia\", - w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem, - po pkt 4 dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: \"5) przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 11{1} ust. 4, 6) popełnienia przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez osobę odpowiedzialną za działalność podmiotu gospodarczego posiadającego zezwolenie.\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Podmiot gospodarczy, któremu cofnięto zezwolenie, może wystąpić z wnioskiem o ponowne wydanie zezwolenia nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o jego cofnięciu.\", e) w ust. 8: - w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem, - po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) nie dokonania kolejnej wpłaty za zezwolenie w terminie miesiąca od rozpoczęcia kolejnego roku ważności zezwolenia.\"; 15) po art. 18 dodaje się art. 18{1} w brzmieniu: \"Art. 18{1}. Na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w czasie i w miejscu organizowanych imprez odbywających się na wolnym powietrzu - podmiotom gospodarczym posiadającym zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych oraz jednostkom Ochotniczych Straży Pożarnych mogą być wydawane jednorazowe zezwolenia, do których nie stosuje się przepisów art. 18.\"; 16) w art. 20 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 17) w art. 22 w ust. 2 w pkt 1 po wyrazie \"organizację\" dodaje się wyrazy \", kwalifikacje personelu\"; 18) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Członkowie rodziny osoby uzależnionej od alkoholu, dotknięci następstwami nadużywania alkoholu przez osobę uzależnioną, uzyskują w publicznych zakładach opieki zdrowotnej bezpłatne świadczenia zdrowotne w zakresie terapii i rehabilitacji współuzależnienia oraz profilaktyki. 2. Dzieci osób uzależnionych od alkoholu, dotknięte następstwami nadużywania alkoholu przez rodziców, uzyskują bezpłatnie pomoc psychologiczną i socjoterapeutyczną w publicznych zakładach opieki zdrowotnej i publicznych poradniach specjalistycznych oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych. 3. Pomoc niesiona dzieciom przez osoby lub instytucje może być udzielona wbrew woli rodziców lub opiekunów będących w stanie nietrzeźwym.\"; 19) w art. 42 wyrazy \"Minister Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska\" zastępuje się wyrazami \"Minister - Szef Urzędu Rady Ministrów\"; 20) w art. 43: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"aresztu, ograniczenia wolności albo\", b) w ust. 3 wyrazy \"art. 14 ust. 1-6\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ust. 1 i ust. 3-6\" oraz skreśla się wyrazy \"ograniczenia wolności do 3 miesięcy albo\"; 21) w art. 44 skreśla się wyrazy \"pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo\"; 22) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. Kto wbrew postanowieniom zawartym w art. 13 ust. 1 i 2: 1) dostarcza napoje alkoholowe do miejsc sprzedaży lub 2) nie uwidacznia informacji o szkodliwości spożywania alkoholu, podlega karze grzywny.\"; 23) po art. 45 dodaje się art. 45{1}-45{3} w brzmieniu: \"Art. 45{1}. Orzekanie w sprawach o czyny wymienione w art. 44 i art. 45 następuje na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"1996_593_4","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 4. 1. Podmioty, którym na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów wydano zezwolenia na obrót hurtowy piwem, winami, miodami pitnymi oraz innymi napojami o zawartości do 18% alkoholu (bez piwa) na czas nie oznaczony, przedłożą Ministrowi Przemysłu i Handlu, w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie ustawy, posiadane zezwolenia w celu oznaczenia terminu ich ważności na 2 lata od dnia oznaczenia, bez pobierania opłaty skarbowej. 2. W przypadku nieprzedłożenia zezwolenia w terminie określonym w ust. 1, zezwolenie wygasa."}
{"id":"1996_593_45","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 45{2}.{ }1.{ }Kto wbrew postanowieniu zawartemu w art. 13 ust. 3 prowadzi reklamę napojów alkoholowych, podlega karze grzywny od 10 000 do 500 000 złotych. 2. Orzekanie w sprawach o czyn wymieniony w ust. 1 następuje na podstawie przepisów o postępowaniu karnym. 3. Jeżeli czyn określony w ust. 1 został popełniony w zakresie działalności podmiotu gospodarczego, za sprawcę czynu zabronionego uznaje się osobę odpowiedzialną za zlecenie lub prowadzenie reklamy napojów alkoholowych."}
{"id":"1996_593_45","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 45{3}. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom prowadzi obrót hurtowy napojami alkoholowymi, podlega karze grzywny od 10 000 zł do 500 000 zł. 2. W wypadkach mniejszej wagi sprawca czynu określonego w ust. 1 podlega karze grzywny do 5 000 zł. 3. Orzekanie w sprawach o czyn wymieniony w ust. 1 następuje na podstawie przepisów o postępowaniu karnym. 4. Jeżeli czyn określony w ust. 1 został popełniony w zakresie działalności podmiotu gospodarczego, za sprawcę czynu zabronionego uznaje się osobę odpowiedzialną za wprowadzenie napojów alkoholowych do obrotu hurtowego.\"; 24) w art. 50 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 25) użyte w art. 25, art. 26 ust. 3 i art. 40 ust. 5 w różnych przypadkach wyrazy \"komisja do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych\"."}
{"id":"1996_593_5","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 5. Wygasają, z dniem 31 grudnia 1996 r., zezwolenia na prowadzenie obrotu hurtowego wyrobami spirytusowymi, wydane na czas nie oznaczony na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów."}
{"id":"1996_593_6","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 6. Do spraw o wydanie zezwolenia na prowadzenie hurtowego obrotu napojami alkoholowymi, wszczętych, a nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, mają zastosowanie przepisy tej ustawy."}
{"id":"1996_593_7","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 7. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_593_8","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_602_1","title":"Ustawa z dnia 27 września 1996 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa reguluje zasady i warunki ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb w powierzchniowych wodach śródlądowych, zwanych dalej \"wodami\".\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ryby i inne organizmy wodne żyjące w wodzie stanowią jej pożytki.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Osoba dokonująca połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa jest obowiązana posiadać i okazywać na żądanie dokument stwierdzający upoważnienie uprawnionego do połowu ryb.\"; 3) w art. 6: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Uprawniony do rybactwa w obwodzie rybackim jest obowiązany prowadzić racjonalną gospodarkę rybacką. 2. Racjonalna gospodarka rybacka polega na wykorzystaniu produkcyjnych możliwości wód, zmierzając jednocześnie do poprawy jakości naturalnego środowiska i jego zasobów, zgodnie z operatem rybackim określającym zasady tej gospodarki.\", b) skreśla się ust. 3, a dotychczasowy ust. 4 oznacza się jako ust. 3, c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, określa wymagania, jakim powinien odpowiadać operat rybacki, oraz jednostki uprawnione do opiniowania tych operatów.\"; 4) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Za amatorski połów ryb uważa się pozyskiwanie ich wędką lub kuszą. 2. Amatorski połów ryb może uprawiać osoba posiadająca dokument uprawniający do takiego połowu, zwany dalej \"kartą wędkarską\" lub \"kartą łowiectwa podwodnego\", a jeżeli połów ryb odbywa się w wodach uprawnionego do rybactwa - posiadająca ponadto jego zezwolenie. 3. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do lat 14, z tym że mogą one uprawiać amatorski połów ryb wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej posiadającej taką kartę. 4. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego są zwolnieni cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce, posiadający zezwolenie, o którym mowa w ust. 2. Z obowiązku tego zwolnione są także osoby uprawiające amatorski połów ryb w wodach uprawnionej do rybactwa osoby fizycznej, jeżeli uzyskały od niej zezwolenie na połów w tych wodach. 5. Kartę wędkarską lub kartę łowiectwa podwodnego wydaje wojewoda, po złożeniu przez osobę zainteresowaną egzaminu ze znajomości ochrony i połowu ryb przed komisją powołaną przez społeczną organizację amatorskiego połowu ryb; z obowiązku składania egzaminu są zwolnione osoby posiadające średnie lub wyższe wykształcenie rybackie. 6. Osoba, wobec której orzeczono cofnięcie karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego, może przystąpić do powtórnego egzaminu najwcześniej po upływie terminu, o którym mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3. 7. Społeczna organizacja amatorskiego połowu ryb za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w ust. 5, pobiera opłaty w wysokości przez siebie ustalonej. 8. Uprawniony do rybactwa za wydane zezwolenie na uprawianie amatorskiego połowu ryb może pobierać opłatę w wysokości przez siebie ustalonej.\"; 5) w art. 8: a) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w odległości mniejszej niż 50 m od budowli i urządzeń hydrotechnicznych piętrzących wodę,\", - w pkt 5 po wyrazie \"sieciami\" dodaje się wyrazy \", wędkami lub kuszami\", - pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) więcej niż dwiema wędkami jednocześnie, a w wypadku ryb łososiowatych i lipieni - więcej niż jedną wędką,\", b) w ust. 2 na końcu zdania skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"i krześliskach.\"; 6) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osoba fizyczna lub prawna przetwarzająca lub wprowadzająca ryby do obrotu jest obowiązana posiadać dokument stwierdzający pochodzenie ryb.\"; 7) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wody płynące stanowiące własność Skarbu Państwa dzieli się na obwody rybackie.\"; 8) w art. 13: a) w ust. 3 na końcu zdania skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"oraz nakaz określony w art. 20 ust. 2.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Obręb hodowlany nie może być ustanowiony w przyujściowych odcinkach cieków wpadających do morza.\"; 9) w art. 14 w ust. 1 po wyrazie \"zimowania\" dodaje się przecinek i wyraz \"bytowania\"; 10) w art. 15: a) w ust. 1 po wyrazie \"ustanawia\" dodaje się wyrazy \"i znosi\", b) w ust. 2 po wyrazie \"ustanowieniu\" dodaje się wyrazy \"i zniesieniu\"; 11) w art. 17 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, w celu zapewnienia rybom możliwości swobodnego odbycia tarła, wojewoda, w drodze obwieszczenia, może wydać zakaz połowu niektórych gatunków ryb, w określonych wodach, na czas niezbędny do ich ochrony oraz zobowiązać innych użytkowników wód do utrzymania dróg swobodnego przepływu ryb.\"; 12) w art. 19 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania, jeżeli w wyniku zalania gruntów nastąpiło połączenie się z wodami użytkowanymi przez innego uprawnionego do rybactwa.\"; 13) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rybackie narzędzia i urządzenia połowowe może posiadać wyłącznie uprawniony do rybactwa, z wyjątkiem osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie produkcji i obrotu tymi narzędziami i urządzeniami.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Uprawniony do rybactwa ma obowiązek trwale oznakować narzędzia rybackie i urządzenia połowowe w sposób umożliwiający ustalenie ich właściciela. 5. Zabrania się osobom nieuprawnionym podejmowania z wody narzędzi rybackich i urządzeń połowowych.\"; 14) w art. 21: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy \"wydawania kart wędkarskich oraz kart łowiectwa podwodnego\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wzór karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego oraz wysokość opłat pobieranych za ich wydanie,\", c) w pkt 4 wyrazy \"narzędzia połowowe\" zastępuje się wyrazami \"rybackie narzędzia i urządzenia połowowe\"; 15) w art. 22: a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Państwowa Straż Rybacka jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną podległą bezpośrednio wojewodzie. 4. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej pełnią służbę w organach administracji państwowej i podlegają przepisom ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i poz. 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496), z uwzględnieniem przepisu art. 26 ust. 1 niniejszej ustawy.\", b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Rybackiej ma prawo do otrzymania bezpłatnego umundurowania, oznak służbowych, odznaki służbowej, odzieży specjalnej i wyposażenia osobistego z obowiązkiem ich noszenia w czasie pełnienia obowiązków służbowych. 6. W wypadkach szczególnie uzasadnionych komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej może zezwolić na używanie ubioru cywilnego w czasie wykonywania obowiązków służbowych.\", c) dotychczasowy ust. 5 oznacza się jako ust. 7; 16) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Rybackiej jest uprawniony do: 1) kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób przetwarzających lub wprowadzających ryby do obrotu, 2) kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub wprowadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu, 3) zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza, 4) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzania kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia: a) legitymowania osób podejrzanych w celu ustalenia ich tożsamości, b) odebrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich połowu, z tym że ryby należy przekazać za pokwitowaniem uprawnionemu do rybactwa, a przedmioty zabezpieczyć, c) zatrzymywania za pokwitowaniem dokumentów, o których mowa w pkt 1, z tym że dokumenty te wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuje się w terminie 7 dni właściwemu kolegium do spraw wykroczeń, d) kontroli środków transportowych w celu sprawdzenia zawartości ich ładunku w miejscach związanych z połowem ryb, e) przeszukiwania osób i pomieszczeń na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego w celu znalezienia przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających przepadkowi, f) doprowadzenia do najbliższego komisariatu lub posterunku Policji osób, w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia dalszych czynności wyjaśniających, 5) dokonywania czynności sprawdzających w postępowaniu w sprawach o wykroczenia określone w przepisach ustawy, udziału w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz wnoszenia środków zaskarżenia od rozstrzygnięć zapadłych w kolegium do spraw wykroczeń, 6) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie, 7) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej pomocy, 8) wstępu i wjazdu: a) do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tereny obrębów hodowlanych, b) na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny lasów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów, c) na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących wodę z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej i Policji oraz innych szczególnego przeznaczenia chronionych tajemnicą państwową, 9) prowadzenia działań kontrolnych w miejscach wymienionych w pkt 8 bez konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika, 10) noszenia broni palnej krótkiej, broni gazowej i broni sygnałowej, 11) noszenia kajdanek i ręcznego miotacza gazu.\"; 17) po art. 23 dodać art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. 1. Strażnik Państwowej Straży Rybackiej może, wobec osób uniemożliwiających wykonywanie przez niego czynności określonych w ustawie, stosować środki przymusu bezpośredniego w postaci: 1) siły fizycznej, 2) psa służbowego, 3) kajdanek, 4) chemicznych środków obezwładniających w postaci ręcznego miotacza gazu, 5) broni gazowej. 2. Zastosowanie przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, powinno odpowiadać potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i zmierzać do podporządkowania się osoby wydanym poleceniom. 3. Jeżeli zastosowanie środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, okazało się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, strażnik Państwowej Straży Rybackiej ma prawo użycia broni palnej w następujących wypadkach: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie własne lub innej osoby, 2) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną strażnikowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 3) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu strażnika albo innej osobie. 4. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narazić na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 5. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej czynności, o których mowa w art. 23, a także do użycia przez niego środków przymusu, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji. 6. Strażnikowi Państwowej Straży Rybackiej wykonującemu obowiązki przysługują uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do: 1) Straży Ochrony Przyrody - w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody, 2) Państwowej Straży Łowieckiej - w zakresie zwalczania kłusownictwa, 3) strażników leśnych - w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego. 7. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, w stosunku do której zostały podjęte. 8. Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1 i w art. 23, przysługuje zażalenie do prokuratora. 9. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej przy wykonywaniu czynności służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu karnego dla funkcjonariusza publicznego. 10. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i warunki: 1) współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją, 2) posiadania, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej, gazowej i sygnałowej oraz amunicji do niej i ręcznych miotaczy gazu, kajdanek oraz sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie nad Strażą.\"; 18) w art. 24 w ust. 3 na końcu zdania skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \", w imieniu których nadzór nad jej działalnością sprawuje komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej.\"; 19) w art. 26 w ust. 1 po wyrazach \"wzory oznak\" dodaje się przecinek i wyrazy \"legitymacji służbowej, odznaki służbowej\", 20) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Kto: 1) dokonuje amatorskiego połowu ryb bez posiadania dokumentów lub zezwolenia, o których mowa w art. 7 ust. 2, uprawniających do takiego połowu, 2) dokonując amatorskiego połowu ryb narusza zakazy określone w art. 8 ust. 1 pkt 1-4 i pkt 11-13, 3) narusza przepisy art. 2, art. 3, art. 9, art. 10 ust. 2 oraz art. 11, art. 13 ust. 2, art. 16 i art. 20 ust. 1 i 2 oraz 4 i 5, 4) narusza oznakowania obrębów hodowlanych i ochronnych (art. 16 i art. 21 pkt 4) bądź nie będąc do tego uprawniony umieszcza takie oznakowania, - podlega karze grzywny. 2. W razie ukarania za wykroczenia wymienione w ust. 1, kolegium do spraw wykroczeń może orzec: 1) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego uprawnionego do rybactwa w wysokości do pięciokrotnej wartości przywłaszczonych ryb, 2) przepadek narzędzi i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, 3) zakaz amatorskiego połowu ryb na okres od 6 do 18 miesięcy. 3. W wypadku orzeczenia kary dodatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 3, orzeka się o cofnięciu karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego. 4. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może również dotyczyć przedmiotów nie stanowiących własności sprawcy. 5. Za czyny wymienione w ust. 1, popełnione przez osobę niepełnoletnią posiadającą kartę wędkarską, na wniosek osób uprawnionych do kontroli, organ wydający cofa wydaną kartę do czasu uzyskania pełnoletności.\"; 21) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a.{ }1. Kto: 1) poławia ryby nie będąc uprawnionym do rybactwa (art. 4), 2) dokonuje połowu ryb bez upoważnienia, o którym mowa w art. 5, 3) narusza zakazy określone w art. 8 ust. 1 pkt 1-10 i ust. 2, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 1 pkt 2, 4) narusza zakazy określone w art. 10 ust. 1, art. 14 ust. 2 oraz art. 19 ust. 1, - podlega karze pozbawienia wolności do lat dwóch, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. W razie skazania za przestępstwa określone w ust. 1 orzeka się: 1) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego uprawnionego do rybactwa w wysokości określonej przez sąd, 2) przepadek narzędzi lub innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa. 3. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może dotyczyć również przedmiotów nie stanowiących własności sprawcy.\"."}
{"id":"1996_602_2","title":"Ustawa z dnia 27 września 1996 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym","text":"Art. 2. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów karty wędkarskie lub karty łowiectwa podwodnego zachowują ważność do dnia 31 grudnia 1998 r. Osoby posiadające te karty, przy ich wymianie w terminie określonym w zdaniu poprzednim na karty wymagane według przepisów tej ustawy, są zwolnione z obowiązku składania egzaminu, o którym mowa w art. 7 ust. 5."}
{"id":"1996_602_3","title":"Ustawa z dnia 27 września 1996 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym","text":"Art. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_602_4","title":"Ustawa z dnia 27 września 1996 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_603_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 932 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 1 wyraz \"menadżerskiego\" zastępuje się wyrazem \"menedżerskiego\", a po wyrazach \"jeżeli jest ona objęta\" dodaje się wyrazy \"obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z tego tytułu\" oraz skreśla się wyrazy \"ubezpieczeniem społecznym z tego tytułu\", b) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) grupowe inwestycyjne ubezpieczenie na życie pracowników - rodzaj ubezpieczenia w ramach grupy 3 działu I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z zastrzeżeniem art. 7a,\", c) pkt 11 i 12 otrzymują brzmienie: \"11) wypłata transferowa - przeniesienie środków zgromadzonych przez uczestnika w ramach pracowniczego programu emerytalnego do zakładu ubezpieczeń, towarzystwa ubezpieczeń, funduszu inwestycyjnego lub pracowniczego funduszu emerytalnego, gromadzącego środki w ramach innego pracowniczego programu emerytalnego w przypadkach, o których mowa w art. 28 ust. 1, 12) zwrot - wycofanie środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty bądź wypłaty transferowej,\", d) w pkt 14 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) wynagrodzenie - przychód uczestnika uzyskiwany od pracodawcy prowadzącego pracowniczy program emerytalny, stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr ..., poz. ...), bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.\"; 2) w art. 3: a) w ust. 1 po wyrazach \"bądź statuty pracowniczych funduszy emerytalnych\" dodaje się wyrazy \"a także, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym\" oraz skreśla się wyrazy \"pracowni-ków wpłacanych przez pracodawcę\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do podmiotów, które nie zarządzają całością środków gromadzonych w ramach programu.\"; 3) w art. 4 w ust. 4 po wyrazie \"ograniczenia,\" dodaje się wyrazy \"którzy podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym,\"; 4) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prawo do uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym przysługuje pracownikowi, który jest zatrudniony u danego pracodawcy nie krócej niż 3 miesiące, chyba że zakładowa umowa emerytalna stanowi inaczej.\"; 5) w art. 6: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"ponadto\", a po wyrazach \"uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym\" dodaje się wyrazy \" ,w dniu złożenia wniosku o zarejestrowanie programu,\", b) skreśla się ust. 2; 6) w art. 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pracownicze programy emerytalne mogą być prowadzone, według wyboru pracodawców, w jednej z następujących form: 1) pracowniczego funduszu emerytalnego, 2) umowy o wnoszenie przez pracodawcę składek pracowników do funduszu inwestycyjnego, 3) umowy grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników z zakładem ubezpieczeń, 4) umowy grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników z towarzystwem ubezpieczeń, na podstawie której pracownicy staną się jego członkami.\", b) w ust. 2 wyrazy \"dla ubezpieczenia na życie związanego z funduszem inwestycyjnym\" zastępuje się wyrazami \"dla grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników\" oraz wyrazy \"ubezpieczenia na życie związanego z funduszem inwestycyjnym\" zastępuje się wyrazami \"grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie\", c) w ust. 3 wyrazy \"funduszy i towarzystw emerytalnych\" zastępuje się wyrazami \"towarzystw i funduszy emerytalnych\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Umowy ubezpieczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, nie mogą wskazywać pracodawcy jako uposażonego do wypłaty świadczenia, chyba że jest on członkiem najbliższej rodziny. Członkami najbliższej rodziny są: małżonek, dzieci, rodzice oraz wnuki zmarłego.\"; 7) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Do działalności zakładów ubezpieczeń i towarzystw ubezpieczeń w zakresie zawieranych przez nie w ramach pracowniczego programu emerytalnego umów grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników stosuje się przepisy ust. 217. 2. Umowy, o których mowa w art. 7 ust. 2, powinny określać część składki, która: 1) staje się środkami, 2) jest przeznaczona na ochronę ubezpieczeniową, 3) pokrywa koszty zakładu ubezpieczeń lub towarzystwa ubezpieczeń. 3. Zakład ubezpieczeń i towarzystwo ubezpieczeń są obowiązane do dokonywania wyceny aktywów funduszy w ramach pracowniczego programu emerytalnego i do ogłaszania wyceny nie rzadziej niż raz w miesiącu w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim, wraz z danymi pozwalającymi uczestnikowi programu na ustalenie wartości przypadającej mu części aktywów funduszu. 4. Zakład ubezpieczeń i towarzystwo ubezpieczeń są obowiązane do ogłaszania w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim rocznych i półrocznych szczegółowych informacji o funduszach tworzonych w związku z zawartymi w ramach pracowniczego programu emerytalnego umowami grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników. Informacja roczna i informacja półroczna powinny być także doręczone uczestnikowi na jego żądanie. 5. Szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 4, określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw instytucji finansowych. 6. Zakład ubezpieczeń i towarzystwo ubezpieczeń lokują aktywa stanowiące pokrycie funduszy tworzonych w związku z zawartymi w ramach pracowniczego programu emerytalnego umowami grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników jedynie w: 1) obligacjach, bonach i innych papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, a także w pożyczkach i kredytach udzielonych tym podmiotom, 2) obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych, opiewających na świadczenia pieniężne, gwarantowanych lub poręczanych przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, a także w depozytach, kredytach i pożyczkach gwarantowanych lub poręczanych przez te podmioty, 3) depozytach bankowych i bankowych papierach wartościowych, 4) akcjach spółek notowanych na regulowanym rynku giełdowym, 5) akcjach spółek notowanych na regulowanym rynku pozagiełdowym lub spółek nie notowanych na regulowanym rynku giełdowym i na regulowanym rynku pozagiełdowym, lecz dopuszczonych do publicznego obrotu, 6) akcjach narodowych funduszy inwestycyjnych, 7) certyfikatach inwestycyjnych emitowanych przez fundusze inwestycyjne zamknięte lub fundusze inwestycyjne mieszane, 8) jednostkach uczestnictwa zbywanych przez fundusze inwestycyjne otwarte i specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte, 9) obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, ich związki lub miasto Warszawę, które zostały dopuszczone do publicznego obrotu, 10) obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, ich związki lub miasto Warszawę, które nie są dopuszczone do publicznego obrotu, 11) zabezpieczonych całkowicie obligacjach emitowanych przez podmioty inne niż jednostki samorządu terytorialnego, ich związki lub miasto Warszawę, które zostały dopuszczone do publicznego obrotu, 12) zabezpieczonych całkowicie obligacjach emitowanych przez podmioty inne niż jednostki samorządu terytorialnego, ich związki lub miasto Warszawę, które nie zostały dopuszczone do publicznego obrotu, 13) obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych emitowanych przez spółki publiczne, innych niż papiery wartościowe, o których mowa w pkt 11 i 12, 14) listach zastawnych, 15) innych lokatach, które, w drodze rozporządzenia, może określić Rada Ministrów. 7. Na podstawie ogólnego zezwolenia udzielonego przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia, i na warunkach określonych w tym zezwoleniu aktywa stanowiące fundusze tworzone w związku z zawartymi w ramach pracowniczego programu emerytalnego umowami grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników mogą być lokowane poza granicami kraju w papierach wartościowych emitowanych przez spółki notowane na giełdach rynków kapitałowych państw obcych będących członkami OECD lub innych państw obcych, które określone zostaną w tym zezwoleniu, a także w papierach skarbowych emitowanych przez rządy lub banki centralne tych państw oraz tytułach uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę w tych państwach, jeżeli instytucje te oferują publicznie tytuły uczestnictwa i umarzają je na żądanie uczestnika. 8. W stosunku do lokat, o których mowa w ust. 7, stosuje się limit określony na podstawie art. 63 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. 9. Zakład ubezpieczeń i towarzystwo ubezpieczeń nie mogą lokować więcej niż 5% wartości aktywów stanowiących fundusze tworzone w związku z zawartymi w ramach pracowniczego programu emerytalnego umowami grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników w papiery wartościowe wyemitowane przez jeden podmiot i w wierzytelności wobec tego podmiotu. 10. Zakład ubezpieczeń i towarzystwo ubezpieczeń mogą lokować do 10% wartości aktywów stanowiących fundusze tworzone w związku z zawartymi w ramach pracowniczego programu emerytalnego umowami grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników w papiery wartościowe wyemitowane przez jeden podmiot i w wierzytelności wobec tego podmiotu, jeżeli łączna wartość takich lokat nie przekroczy 40% wartości funduszu. 11. Zakład ubezpieczeń i towarzystwo ubezpieczeń mogą lokować do 100% wartości aktywów stanowiących fundusze służące gromadzeniu środków pracowniczego programu emerytalnego w lokatach określonych w ust. 6 pkt 8. Do lokat tych nie stosuje się ograniczeń określonych w ust. 9 i 10. 12. Ograniczeń, o których mowa w ust. 10, nie stosuje się do lokat w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski oraz do lokat w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez państwa należące do OECD oraz międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej dwa z państw należących do OECD, z zastrzeżeniem ust. 8. 13. Lokaty, o których mowa w ust. 6, dokonywane w papiery wartościowe jednego emitenta lub gwarantowane przez jeden podmiot nie mogą przewyższać 35% wartości funduszu, chyba że warunki umowy ubezpieczenia na to zezwalają i wskazują tego emitenta lub gwaranta. 14. W przypadku gdy pracowniczy program emerytalny realizowany jest w oparciu o umowę ubezpieczenia przewidującą lokowanie 100% środków w jednostkach uczestnictwa funduszu, w razie upadłości zakładu ubezpieczeń lub towarzystwa ubezpieczeń jednostki te nie wchodzą do masy upadłości, a środki zgromadzone przy użyciu takiej formy lokaty, o ile nie nastąpi wypłata transferowa, są wypłacane uczestnikom programu emerytalnego. Jednostki uczestnictwa nie mogą być przedmiotem postępowania układowego prowadzonego w stosunku do zakładu ubezpieczeń lub towarzystwa ubezpieczeń, jak również egzekucji skierowanej przeciwko nim. 15. W przypadku nieopłacenia składki ubezpieczenia na życie oraz związanego z ryzykiem chorobowym i wypadkowym składka ta nie może być potrącana ze środków zgromadzonych w funduszach tworzonych w związku z zawartymi w ramach pracowniczego programu emerytalnego umowami grupowego inwestycyjnego ubezpieczenia na życie pracowników. 16. W przypadku gdy 100% środków, o których mowa w ust. 6, lokowane ma być w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, umowa z zakładem ubezpieczeń lub towarzystwem ubezpieczeń oraz zakładowa umowa emerytalna powinny określać fundusz inwestycyjny lub fundusze inwestycyjne, których jednostki uczestnictwa będą nabywane w ramach umowy, a także tryb zmiany funduszu inwestycyjnego. 17. Oferując produkt określony w art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4, zakład ubezpieczeń lub towarzystwo ubezpieczeń obowiązane są posługiwać się nazwą \"grupowe inwestycyjne ubezpieczenie na życie\".\"; 8) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"zabezpieczenia emerytalnego wraz z warunkami, które zaoferują zakładowe umowy emerytalne\" zastępuje się wyrazami \"programu wraz z warunkami, które zaoferują w zakładowych umowach emerytalnych\", b) w ust. 2 kropkę na końcu zdania skreśla się i dodaje się wyrazy \"oraz art. 14 ust. 3 zdanie drugie.\"; 9) w art. 10: a) w ust. 2 wyrazy \"międzyzakładowego programu emerytalnego\" zastępuje się wyrazami \"umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W sytuacji przystąpienia do zarejestrowanej umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym w formie pracowniczego funduszu emerytalnego, zakładowa umowa emerytalna wskazuje istniejący pracowniczy fundusz emerytalny.\"; 10) w art. 11 w ust. 1 wyraz \"zabezpieczenia\" zastępuje się wyrazami \"pracowniczego programu\"; 11) art. 12 i 13 otrzymują brzmienie: \"Art. 12. Zakładowa umowa emerytalna jest umową zawieraną przez pracodawcę z reprezentacją pracowników."}
{"id":"1996_603_13","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Pracownicza umowa emerytalna jest umową zawieraną przez dobrowolne przystąpienie pracownika do pracowniczego programu emerytalnego.\"; 12) w art. 14: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zakładowa umowa emerytalna określa w szczególności: 1) formę pracowniczego programu emerytalnego wraz ze wskazaniem funduszu inwestycyjnego lub funduszy inwestycyjnych, zakładu albo towarzystwa ubezpieczeń bądź pracowniczego funduszu emerytalnego, który będzie gromadził środki finansowe i zarządzał nimi na podstawie umowy z pracodawcą, 2) warunki i tryb przystępowania i występowania z programu, 3) wysokość składki podstawowej, 4) minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania miesięcznej składki dodatkowej, 5) terminy i sposób deklarowania składek dodatkowych przez uczestników oraz terminy naliczania i potrącania tych składek przez pracodawcę w celu przelewu na rachunki uczestników, 6) terminy naliczania oraz przelewu składek podstawowych na rachunki uczestników, 7) warunki gromadzenia i zarządzania środkami przez zakład lub towarzystwo ubezpieczeń, fundusz inwestycyjny bądź pracowniczy fundusz emerytalny, z którym pracodawca zawarł umowę, a w szczególności koszty i opłaty obciążające pracodawcę i uczestnika, 8) warunki zmiany i wypowiedzenia zakładowej i pracowniczej umowy emerytalnej, 9) przypadki i warunki wypowiedzenia umowy z podmiotem zarządzającym środkami, 10) warunki, terminy, sposób, koszty i opłaty oraz skutki dla uprawnień uczestnika wynikające z dokonania wypłaty, wypłaty transferowej, przeniesienia środków między funduszami inwestycyjnymi oraz zwrotu, 11) wzór planu emerytalnego, 12) przypadki i warunki zmiany formy pracowniczego programu emerytalnego lub podmiotu zarządzającego środkami.\", b) w ust. 3: - skreśla się wyrazy \" , bądź wskazywać istniejący pracowniczy fundusz emerytalny i pracownicze towarzystwo emerytalne\", - dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \" Zakładowa umowa emerytalna ustalająca realizację programu w formie pracowniczego funduszu emerytalnego podlega dołączeniu do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie pracowniczego towarzystwa emerytalnego, o którym mowa w ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 3, podlega dołączeniu do wniosku o wydanie zezwolenia na objęcie lub nabycie akcji pracowniczego towarzystwa emerytalnego.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W przypadkach i na warunkach określonych w zakładowej umowie emerytalnej uczestnik może dokonać zmiany funduszu poprzez przeniesienie środków do innego funduszu w ramach jednego pracowniczego programu emerytalnego. Przeniesienie środków nie jest dokonywane w trybie wypłaty transferowej.\", d) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i poszczególnych form zabezpieczenia emerytalnego\"; 13) w art. 15 w ust. 5 po wyrazach \"sądy powszechne\" dodaje się wyrazy \"właściwe dla siedziby pracodawcy\"; 14) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. Umowa z podmiotem zarządzającym środkami powinna określać w szczególności: 1) warunki gromadzenia i zarządzania środkami, w tym koszty i opłaty obciążające pracodawcę i uczestnika, 2) przypadki i warunki wypowiedzenia umowy, 3) warunki dokonywania wypłaty, zwrotu i wypłaty transferowej.\"; 15) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Pracownicza umowa emerytalna jest umową zawieraną po złożeniu przez pracownika pisemnej deklaracji dobrowolnego uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym. Pracownicza umowa emerytalna jest sporządzana w formie pisemnej i zawiera: 1) oznaczenie stron umowy, 2) informacje zgodne z deklaracją, o której mowa w art. 17, 3) plan emerytalny. 2. Plan emerytalny określa: 1) formę pracowniczego programu emerytalnego wraz ze wskazaniem funduszu inwestycyjnego, zakładu ubezpieczeń, towarzystwa ubezpieczeń bądź pracowniczego funduszu emerytalnego, który będzie gromadził środki finansowe i zarządzał nimi na podstawie umowy z pracodawcą, 2) wysokość składki podstawowej, 3) minimalną wysokość możliwej do zadeklarowania miesięcznej składki dodatkowej oraz sposób jej deklarowania, 4) warunki, w zależności od formy programu: a) umowy zawieranej z zakładem ubezpieczeń lub towarzystwem ubezpieczeń, b) umowy zawieranej z funduszem inwestycyjnym, c) statutu pracowniczego funduszu emerytalnego, 5) warunki wypłaty, wypłaty transferowej i zwrotu środków zgromadzonych na rachunku uczestnika, z podaniem, w zależności od formy programu, symulowanego planu wypłat według przewidywanych warunków, czasu gromadzenia środków, stopy rentowności i wielkości składek oraz kosztów i opłat związanych z prowadzeniem programu, a także wskazaniem ryzyka związanego z uczestnictwem w programie, 6) warunki zmiany lub wypowiedzenia pracowniczej umowy emerytalnej oraz ich konsekwencje, w tym finansowe, 7) informacje obejmujące: a) prawa osoby uposażonej i spadkobierców na wypadek śmierci pracownika, b) przypadki i konsekwencje likwidacji programu, c) możliwość zadysponowania prawami do zgromadzonych środków, d) skutki podatkowe wnoszenia składki. 3. Pracodawca obowiązany jest do informowania uczestników o zmianach stanu prawnego w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 7.\"; 16) w art. 17 w ust. 2: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"podstawowej lub podstawowej i\" a wyrazy \"do podmiotu zarządzającego środkami\" zastępuje się wyrazami \"prowadzony przez podmiot zarządzający środkami\", b) w pkt 3 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) oświadczenie pracownika, że nie utracił prawa do uczestnictwa w pracowniczych programach emerytalnych do dnia złożenia oświadczenia.\"; 17) w art. 18 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Zakładowa umowa emerytalna może przewidywać dobrowolne wnoszenie przez uczestników akcji pracodawcy do pracowniczego funduszu emerytalnego. 2. Do akcji nabytych od Skarbu Państwa, wnoszonych zgodnie z ust. 1, nie stosuje się zakazu zbywania akcji zawartego w przepisach o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.\"; 18) w art. 19: a) w ust. 1 wyraz \"Pracownik\" zastępuje się wyrazem \"Uczestnik\", b) w ust. 2 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"a pracodawca nie jest akcjonariuszem\" dodaje się wyraz \"towarzystwa\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W sprawach dotyczących pracowniczego programu emerytalnego pracodawca nie może być pełnomocnikiem uczestnika.\"; 19) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Umowa o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym, zakładowa umowa emerytalna, pracownicze umowy emerytalne, umowy z zakładami i towarzystwami ubezpieczeń oraz umowy z funduszami inwestycyjnymi stają się skuteczne nie wcześniej niż z dniem rejestracji przez Urząd Nadzoru.\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 16\" zastępuje się wyrazami \"art. 15\"; 20) art. 21 i 22 otrzymują brzmienie: \"Art. 21. W przypadku gdy uczestnik pracowniczego programu emerytalnego przestał spełniać jego warunki, a w szczególności gdy ustało jego zatrudnienie u pracodawcy prowadzącego program emerytalny, do czasu wypłaty lub wypłaty transferowej środki pozostają na jego rachunku."}
{"id":"1996_603_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadku i darowizn (Dz.U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 skreśla się wyrazy \" , a także nabycie nie należących do spadku praw do środków zgromadzonych w pracowniczym funduszu emerytalnym, funduszu inwestycyjnym otwartym lub specjalistycznym funduszu inwestycyjnym otwartym - w wyniku realizacji pracowniczego programu emerytalnego, na podstawie rozrządzenia dokonanego przez uczestnika na wypadek jego śmierci\"; 2) w art. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) nabycie środków z pracowniczego programu emerytalnego na podstawie rozrządzenia dokonanego przez uczestnika na wypadek jego śmierci lub w drodze spadku.\"."}
{"id":"1996_603_22","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22. 1. Składkę podstawową finansuje pracodawca, a składkę dodatkową uczestnik. 2. Wysokość składki podstawowej określa się procentowo od wynagrodzenia uczestnika. 3. Pracownik może zadeklarować składkę dodatkową. Wysokość składki dodatkowej określa się kwotowo lub procentowo od wynagrodzenia uczestnika. 4. Składka podstawowa nie może być wyższa niż 7% wynagrodzenia uczestnika. 5. Wysokość składki podstawowej określa zakładowa umowa emerytalna, a wysokość składki dodatkowej - pracownik w deklaracji uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym. 6. Składka podstawowa nie jest wliczana do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne. 7. Uczestnik może zmienić wysokość składki dodatkowej, ze skutkiem na przyszłość, w formie zmiany deklaracji uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym. 8. Pracodawca jest obowiązany do terminowego i prawidłowego: 1) naliczania i odprowadzania składek podstawowych, 2) naliczania, potrącania i odprowadzania składek dodatkowych. 9. Składki są odprowadzane na indywidualne rachunki uczestników prowadzone przez podmiot zarządzający środkami. 10. Składki dodatkowe są potrącane z wynagrodzenia uczestnika otrzymywanego u pracodawcy prowadzącego pracowniczy program emerytalny po opodatkowaniu. 11. Składkę dodatkową za dany miesiąc potrąca się z wynagrodzenia za ten miesiąc, chyba że zakładowa umowa emerytalna stanowi inaczej. 12. Pracodawca nalicza i pobiera składki: 1) w odniesieniu do składników wynagrodzenia należnych za okresy nie dłuższe niż miesiąc - w terminie wypłaty tych składników obowiązującym u pracodawcy, i odprowadza je w okresach miesięcznych, 2) w odniesieniu do składników należnych za okresy dłuższe niż miesiąc - w terminie wypłaty tych składników, i odprowadza je również w tym terminie.\"; 21) skreśla się art. 23 i 24; 22) w art. 26: a) w ust. 1: - w pkt 4 na końcu dodaje się wyrazy \"lub przeniesienie środków do innego funduszu zarządzanego przez to samo towarzystwo\", - w pkt 6 skreśla się wyrazy \"albo uposażonych wskazanych w umowie ubezpieczenia\", b) w ust. 4 wyrazy \"ust. 1 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 3-5\"; 23) w art. 27: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W zakresie nie uregulowanym w ustawie zasady obliczania i wypłat środków zgromadzonych na rachunkach w pracowniczym funduszu emerytalnym regulują przepisy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, na rachunkach w funduszach inwestycyjnych - przepisy o funduszach inwestycyjnych, a na rachunkach towarzystw bądź zakładów ubezpieczeń przepisy o działalności ubezpieczeniowej. Szczegółowe zasady określają odpowiednio statuty, ogólne warunki ubezpieczenia lub regulaminy.\", b) w ust. 3 wyrazy \"z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 71, poz. 449)\" zastępuje się wyrazami \"z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931)\"; 24) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wypłata transferowa jest dokonywana do innego pracowniczego programu emerytalnego na podstawie dyspozycji pracownika po ustaniu uczestnictwa w dotychczasowym programie i przystąpieniu do nowego na skutek zmiany pracodawcy, wypowiedzenia udziału w programie przez pracownika bądź likwidacji pracowniczego programu emerytalnego, a także zmiany formy pracowniczego programu emerytalnego lub podmiotu nim zarządzającego.\", b) w ust. 2 wyrazy \"przetransferować środki\" zastępuje się wyrazami \"dokonać wypłaty transferowej\"; 25) w art. 29: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zwrot środków zgromadzonych w programie następuje w razie wypowiedzenia umowy przez uczestnika w związku z likwidacją programu w przypadku, o którym mowa w art. 34 ust. 1 pkt 4, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty bądź wypłaty transferowej.\", b) skreśla się ust. 3; 26) w art. 31 skreśla się ust. 3 i 4; 27) w art. 32 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Uczestnik może rozrządzenie zmienić lub odwołać w każdej chwili.\"; 28) w art. 34: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) likwidacji wszystkich funduszy inwestycyjnych, w których gromadzone były składki w ramach pracowniczego programu emerytalnego,\", - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) likwidacji pracowniczego funduszu emerytalnego,\", - w pkt 4 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) wykreślenia programu z rejestru.\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Umowy z podmiotami zarządzającymi środkami powinny zapewniać w przypadku likwidacji programu utrzymanie środków na rachunkach uczestników do czasu ich wypłaty, wypłaty transferowej lub zwrotu. 3. Pracodawca w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2-3a, ma obowiązek zapewnić zawarcie umowy z nowym towarzystwem, zakładem ubezpieczeń lub funduszem inwestycyjnym albo wnoszenia składek pracowników do innego istniejącego pracowniczego funduszu emerytalnego i zaproponować zmianę zakładowej umowy emerytalnej w niezbędnym zakresie.\"; 29) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do powstania pracowniczego programu emerytalnego konieczne jest zawarcie zakładowej umowy emerytalnej, a następnie zawarcie umowy z funduszem inwestycyjnym, zakładem ubezpieczeń lub towarzystwem ubezpieczeń wzajemnych bądź powstanie towarzystwa emerytalnego i pracowniczego funduszu emerytalnego, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, wpis do rejestru prowadzonego przez Urząd Nadzoru.\", b) w ust. 2 skreśla się wyraz \"towarzystwa\" i na końcu dodaje się wyrazy \" ,informacje o stanie zatrudnienia, umocowaniu reprezentacji pracowników do zawarcia umowy oraz zaświadczenia o braku zaległości w opłacaniu składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i braku zaległości podatkowych\"; 30) w art. 36 w ust. 3 wyraz \"pracowniczej\" zastępuje się wyrazem \"zakładowej\"; 31) w art. 40: a) w ust. 2 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, zasady sporządzania symulowanego planu wypłat, o którym mowa w art. 16 ust. 2 pkt 5.\"; 32) po art. 45a dodaje się art. 45b i 45c w brzmieniu: \"Art. 45b. 1. Pracodawcy prowadzący dla pracowników grupowe ubezpieczenia na życie związane z funduszem inwestycyjnym lub inną formę grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne, korzystający na mocy odrębnych przepisów z prawa do odliczania poniesionych wydatków od podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne, mogą dostosować istniejące umowy do warunków ustawy i utworzyć pracowniczy program emerytalny. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, pracownik może zdecydować o kontynuowaniu gromadzenia środków w ramach pracowniczego programu emerytalnego 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2: 1) środki zgromadzone przed przystąpieniem pracownika do pracowniczego programu emerytalnego traktowane są jak środki pochodzące ze składki podstawowej w rozumieniu niniejszej ustawy i nie są wliczane do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne, 2) pracodawca nie jest zobowiązany do zwrotu kwot z tytułu dokonanych odliczeń na ubezpieczenia społeczne."}
{"id":"1996_603_3","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 i 1122 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902) w art. 21 w ust. 1 pkt 58 otrzymuje brzmienie: \"58) wypłaty środków z pracowniczego programu emerytalnego dokonywane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków w razie śmierci uczestnika,\"."}
{"id":"1996_603_4","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 159 w ust. 1 w pkt 3 po lit. g) dodaje się lit. h) w brzmieniu: \"h) Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi,\"; 2) w art. 161 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Na podstawie zawartego porozumienia informacje stanowiące tajemnicę zawodową lub informacje poufne Komisja może przekazać, na zasadzie wzajemności, Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi.\"."}
{"id":"1996_603_45c","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 45c. 1. Przepisy art. 45b stosuje się odpowiednio, jeżeli pracodawca i reprezentacja pracowników zrezygnowali z grupowego ubezpieczenia na życie związanego z funduszem inwestycyjnym lub z innej formy grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne oraz nadali pracowniczemu programowi emerytalnemu inną formę niż dotychczasowa. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń, towarzystwo ubezpieczeń lub fundusz inwestycyjny są obowiązane, na podstawie dyspozycji pracownika, przekazać te środki na jego rachunek prowadzony w ramach pracowniczego programu emerytalnego.\"."}
{"id":"1996_603_5","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. 1. Pracodawcy prowadzący pracownicze programy emerytalne w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy dostosują, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, treść umów stanowiących pracowniczy program emerytalny do przepisów niniejszej ustawy. 2. Pracownicze programy emerytalne, które nie zostaną dostosowane zgodnie z ust. 1, podlegają wykreśleniu z rejestru przez Urząd Nadzoru. 3. Do postępowań o wpis do rejestru pracowniczego programu emerytalnego wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i nie zakończonych wydaniem ostatecznej decyzji stosuje się przepisy obowiązujące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, a terminy określone w art. 37 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, biegną od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_603_6","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolistej Polskiej jednolity tekst ustawy o pracowniczych programach emerytalnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_603_7","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_615_1","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady stosowania dopłat do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki na usuwanie skutków powodzi, które miały miejsce począwszy od lipca 1997 r., zwanych dalej \"dopłatami\"."}
{"id":"1996_615_10","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 10. Upoważnia się ministra właściwego do spraw usuwania skutków powodzi do sfinansowania należnych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Bankowi Gospodarstwa Krajowego dopłat do udzielonych przez banki kredytów powodziowych oraz prowizji z tytułu udzielonych dopłat."}
{"id":"1996_615_11","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie, z wyjątkiem art. 4, również do kredytów, o których mowa w art. 1, udzielonych przed dniem jej wejścia w życie."}
{"id":"1996_615_2","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) remoncie - należy przez to rozumieć wykonanie w istniejącym lokalu mieszkalnym, budynku mieszkalnym lub w obiekcie infrastruktury technicznej robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, przy czym dopuszcza się stosowanie materiałów innych niż użyte pierwotnie, 2) odtworzeniu - należy przez to rozumieć odbudowę budynku mieszkalnego lub obiektu infrastruktury technicznej w całości lub części, w miejscu i o wymiarach budynku lub obiektu odtwarzanego, jeżeli odtworzeniu podlegają ich elementy konstrukcyjne, a także odbudowę takiego budynku lub obiektu o podobnych parametrach, w innym miejscu, na nieruchomości stanowiącej własność lub będącej w użytkowaniu wieczystym właściciela uszkodzonego albo zniszczonego budynku lub obiektu, w wypadku gdy odtworzenie budynku lub obiektu w tym samym miejscu jest, na skutek powodzi, niemożliwe lub nieuzasadnione ze względu na zagrożenie powodzią, 3) obiekcie infrastruktury technicznej - należy przez to rozumieć związane z budynkami mieszkalnymi urządzenia budowlane i budowle będące sieciami uzbrojenia terenu w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, takie jak: przyłącza i sieci wodociągowe, kanalizacyjne, ciepłownicze, gazowe, elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, 4) mieszkaniu komunalnym - należy przez to rozumieć lokal mieszkalny tworzący mieszkaniowy zasób gminy w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119)."}
{"id":"1996_615_3","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 3. 1. Dopłaty mogą być stosowane do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki właścicielom lub zarządcom budynków mieszkalnych, lokali mieszkalnych oraz obiektów infrastruktury technicznej towarzyszących budownictwu mieszkaniowemu, zwanych dalej \"kredytobiorcami\", na: 1) remont lokalu mieszkalnego, 2) remont lub odtworzenie budynku mieszkalnego, 3) remont lub odtworzenie części budynku mieszkalnego stanowiącej współwłasność właścicieli lokali znajdujących się w tym budynku, 4) remont lub odtworzenie obiektu infrastruktury technicznej, 5) odtworzenie budynku mieszkalnego lub obiektu o podobnych parametrach w innym miejscu, na nieruchomości stanowiącej własność lub będącej w użytkowaniu wieczystym właściciela uszkodzonego lub zniszczonego budynku lub obiektu, w wypadku gdy odtworzenie budynku lub obiektu w tym samym miejscu jest niemożliwe albo nieuzasadnione ze względu na zagrożenie powodzią. 2. Dopłaty mogą być stosowane do oprocentowania kredytów udzielonych gminom na budowę mieszkań komunalnych dla osób, które w wyniku powodzi utraciły lokal lub budynek mieszkalny i nie mają możliwości ich odbudowy z własnych środków. 3. Dopłaty są udzielane przez Bank Gospodarstwa Krajowego i dotyczą oprocentowania kredytów udzielonych na cele, o których mowa w ust. 1 i 2, przez ten bank oraz inne banki, które zawrą z nim umowę."}
{"id":"1996_615_4","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 4. 1. Kredyty mogą być udzielane do wysokości: 1) odpowiadającej 20-krotności najniższego wynagrodzenia za pracę, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, obowiązującego w miesiącu złożenia wniosku o udzielenie kredytu - na remont lokalu mieszkalnego, budynku mieszkalnego lub części budynku mieszkalnego stanowiącej udział właściciela lokalu mieszkalnego we współwłasności budynku, na podstawie uproszczonego kosztorysu robót budowlanych, 2) 100% wartości kosztorysowej na: a) remont lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo jego części, o której mowa w pkt 1, jeśli wartość robót przekracza kwotę, o której mowa w pkt 1, b) odtworzenie budynku mieszkalnego albo jego części, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 lub budowę mieszkań komunalnych, c) remont lub odtworzenie obiektu infrastruktury technicznej. 2. Kredyty mogą być udzielane na okres do 10 lat, z możliwością karencji w spłacie kapitału do 24 miesięcy."}
{"id":"1996_615_5","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 5. 1. Dopłaty mogą być stosowane do oprocentowania kredytów udzielonych na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, jeżeli: 1) szkody poniesione w wyniku powodzi zostały potwierdzone przez właściwy organ gminy; nie dotyczy to kredytów udzielanych gminom, 2) kwota kredytu nie przekracza wartości kosztorysowej przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2, 3) oprocentowanie kredytu nie przekracza 1, 10 stopy redyskonta weksli w Narodowym Banku Polskim, 4) kredyt został udzielony nie później niż w ciągu 24 miesięcy od miesiąca, w którym powstały szkody w wyniku powodzi, 5) bank, który udzielił kredytu, potwierdzi, że kredytobiorca zapłacił należne odsetki i raty kapitałowe. 2. Dopłaty do oprocentowania kredytów na usuwanie skutków powodzi z lipca 1997 r. mogą być stosowane, jeśli kredyty zostały udzielone do dnia 31 grudnia 1999 r. 3. Dopłata stanowi część odsetek należnych bankowi i odpowiada różnicy między odsetkami wynikającymi z oprocentowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, a odsetkami płaconymi przez kredytobiorcę w wysokości 2% w stosunku rocznym. 4. Jeżeli wartość kosztorysowa remontu lub odtworzenia budynku mieszkalnego przekracza iloczyn powierzchni użytkowej budynku i ostatnio ustalonego przez wojewodę wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, o którym mowa w ustawie wymienionej w art. 2 pkt 4, dopłatą może być objęte oprocentowanie kredytu, którego kwota nie przekracza tego iloczynu."}
{"id":"1996_615_6","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 6. 1. Dopłaty nie mogą być stosowane, jeżeli bank, który udzielił kredytu, stwierdził, że: 1) kredyt został w części lub w całości wykorzystany niezgodnie z przeznaczeniem, 2) wybudowane przez gminę mieszkania komunalne nie zostały przydzielone osobom, które w wyniku powodzi utraciły lokal mieszkalny lub budynek mieszkalny. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, kredytobiorca jest obowiązany do spłaty odsetek w pełnej wysokości wynikającej z umowy kredytu za okres korzystania z kredytu, a bank udzielający kredytu zwróci niezwłocznie Bankowi Gospodarstwa Krajowego kwotę otrzymanych dotychczas dopłat do oprocentowania tego kredytu. 3. Środki, o których mowa w ust. 2, Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje niezwłocznie do budżetu państwa. 4. Dopłaty nie mogą być stosowane do oprocentowania kredytu udzielonego na roboty, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, jeżeli na ich wykonanie w danym obiekcie była udzielona pożyczka lub kredyt ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego albo kredyt z dopłatami do oprocentowania na podstawie niniejszej ustawy lub przepisów odrębnych; nie dotyczy to szkód powstałych w wyniku kolejnej powodzi."}
{"id":"1996_615_7","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 7. 1. Dopłaty są udzielane Bankowi Gospodarstwa Krajowego oraz bankom, z którymi Bank Gospodarstwa Krajowego zawrze umowy określające warunki kredytowania. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego udziela kredytów na warunkach określonych w umowach, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_615_8","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 8. 1. Dopłaty będą dokonywane ze środków budżetowych przekazywanych przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na wyodrębniony rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, będą oprocentowane na zasadach stosowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego dla rachunków bieżących."}
{"id":"1996_615_9","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi","text":"Art. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb rozliczeń z tytułu dopłat ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki na usuwanie skutków powodzi oraz prowizji przysługującej Bankowi Gospodarstwa Krajowego z tytułu tych rozliczeń, zapewniając terminowość otrzymywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego środków na dopłaty i prowizję oraz terminowość rozliczeń tego Banku z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, 2) prowizję dla Banku Gospodarstwa Krajowego uwzględniając koszty konieczne ponoszone przez ten bank z tytułu udzielanych dopłat."}
{"id":"1996_621_1","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. Nr 68, poz. 341, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1994 r. Nr 98, poz. 472 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 9 w brzmieniu: \"9) loterie promocyjne, w których uczestniczy się przez nabycie towaru lub usługi i tym samym nieodpłatnie uczestniczy się w loterii, a podmiot urządzający loterię oferuje wygrane pieniężne lub rzeczowe.\"; 2) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Loterie fantowe, gry bingo fantowe i loterie promocyjne mogą być urządzane przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej na podstawie udzielonego zezwolenia.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Gry, o których mowa w ust. 1, mogą być urządzane jednorazowo w skali ogólnokrajowej lub lokalnej.\"; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Zabrania się reklamowania na terytorium kraju gier losowych i zakładów wzajemnych określonych w art. 2 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 2, przez co rozumie się zachęcanie do udziału w grach i zakładach, przekonywanie o ich zaletach, miejscach, w których są urządzane, i możliwościach uczestnictwa.\"; 4) w art. 9 w pkt 1: a) w lit. a) wyrazy \"25 sztuk\" zastępuje się wyrazami \"30 sztuk\", b) w lit. b) wyrazy \"od 25 do 50 sztuk\" zastępuje się wyrazami \"od 15 do 70 sztuk\"; 5) w art. 13 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może przekazać określonym izbom i urzędom skarbowym uprawnienia do zatwierdzania regulaminów oraz dokonywanych w nich zmian, przedstawianych przez podmioty wymienione w art. 6 ust. 1, prowadzące działalność w skali lokalnej.\"; 6) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. Spółka posiadająca lub ubiegająca się o zezwolenie na prowadzenie zakładów wzajemnych lub zmianę jego warunków, dotyczące wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, obowiązana jest uzyskać zgodę krajowych organizatorów takiego współzawodnictwa na wykorzystanie jego wyników.\"; 7) w art. 17 w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"w zamian za imienny dowód jej uiszczenia, będący jednocześnie jednorazową kartą wstępu.\"; 8) w art. 18: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz w salonach gry bingo pieniężne\", b) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Rejestracja, o której mowa w ust. 1, jest warunkiem wstępu do kasyna gry i polega na zapisywaniu, gromadzeniu i każdorazowym sprawdzaniu danych osobowych wchodzących do kasyna:\", c) w ust. 3 wyrazy \"do ośrodka gier\" zastępuje się wyrazami \"do kasyna\"; 9) w art. 24 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może przekazać określonym izbom skarbowym lub urzędom skarbowym uprawnienie do wydawania zezwoleń na urządzanie gier losowych przez podmioty wymienione w art. 6 ust. 1, prowadzące działalność w skali lokalnej, oraz określać szczegółowe warunki ich przyznawania.\"; 10) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Wysokość kapitału spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ubiegającej się o zezwolenie, o którym mowa w art. 24 ust. 1, nie może wynosić mniej niż: 1) 2,5 mln złotych - gdy zezwolenie dotyczy prowadzenia kasyna gry, 2) 1,5 mln złotych - gdy zezwolenie dotyczy prowadzenia salonu gier w automatach losowych, salonu bingo pieniężne lub przyjmowania zakładów wzajemnych.\"; 11) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. Przepisów art. 26-28 nie stosuje się do działalności w zakresie loterii promocyjnej.\"; 12) w art. 29: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kasyna gry mogą być lokalizowane w miastach liczących: 1) od 250 do 350 tys. mieszkańców - jedno kasyno, 2) powyżej 350 do 500 tys. mieszkańców - dwa kasyna, 3) powyżej 500 do 1000 tys. mieszkańców - trzy kasyna, 4) powyżej 1000 tys. mieszkańców - pięć kasyn.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Salony gier w automatach losowych mogą być lokalizowane w miastach liczących: 1) od 50 do 100 tys. mieszkańców - jeden salon, 2) powyżej 100 do 200 tys. mieszkańców - dwa salony, 3) powyżej 200 do 300 tys. mieszkańców - trzy salony, 4) powyżej 300 do 500 tys. mieszkańców - cztery salony, 5) powyżej 500 do 700 tys. mieszkańców - pięć salonów, 6) powyżej 700 do 1000 tys. mieszkańców - sześć salonów, 7) powyżej 1000 tys. mieszkańców - siedem salonów.\"; 13) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Salony gry bingo pieniężne mogą być lokalizowane w miastach liczących: 1) od 100 do 200 tys. mieszkańców - jeden salon, 2) powyżej 200 do 400 tys. mieszkańców - dwa salony, 3) powyżej 400 do 700 tys. mieszkańców - trzy salony, 4) powyżej 700 do 1000 tys. mieszkańców - pięć salonów, 5) powyżej 1000 tys. mieszkańców - siedem salonów.\"; 14) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. Minister Finansów w szczególnie uzasadnionych przypadkach może wyrazić zgodę na lokalizację ośrodków gier w innych miejscowościach oraz na większą ich liczbę od określonej w art. 29 i 30, z tym że ogólna liczba ośrodków gier nie może wzrosnąć więcej niż o 5 kasyn, 20 salonów gier w automatach losowych i o 20 salonów gier w bingo pieniężne.\"; 15) w art. 32: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dane osobowe (imiona i nazwiska, wiek, obywatelstwo, miejsce zamieszkania, zawód, cechy dokumentu tożsamości) wspólników będących osobami fizycznymi, przedstawiających sobą co najmniej jedną setną wartości kapitału spółki, członków władz spółki (zarządu, rady nadzorczej) oraz osób sprawujących zarząd nad ośrodkami gier; w przypadku spółek osób prawnych i fizycznych należy podać również informacje o obecnym i przeszłym statusie prawnym, o sytuacji finansowej oraz o źródłach pochodzenia kapitału, o którym mowa w art. 25,\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wniosek o udzielenie zezwolenia na urządzenie loterii promocyjnej powinien zawierać: 1) określenie rodzaju loterii, 2) nazwę i status prawny podmiotu występującego z wnioskiem, 3) dane osobowe (imiona i nazwiska, wiek, obywatelstwo, miejsce zamieszkania, cechy dokumentu tożsamości) osób zarządzających podmiotem występującym z wnioskiem, 4) określenie obszaru, na którym planuje się urządzenie loterii, 5) określenie czasu, w którym planuje się urządzenie loterii, 6) określenie planowanej wielkości sprzedaży towarów lub dowodów udziału w loterii, 7) bankowe gwarancje wypłat nagród, 8) projekt regulaminu loterii, w szczególności zasady postępowania reklamacyjnego, o którym mowa w art. 12.\"; 16) w art. 35: a) skreśla się ust. 2, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Zezwolenie na urządzenie loterii promocyjnej obejmuje: 1) nazwę podmiotu urządzającego loterię, 2) nazwę loterii, 3) nazwiska osób zarządzających podmiotem urządzającym loterię, 4) obszar, na którym loteria będzie urządzana, 5) czas urządzania loterii, 6) planowaną wielkość sprzedaży towarów lub dowodów udziału w loterii, 7) nieprzekraczalny termin rozpoczęcia działalności.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, 3 i 3a, dołącza się zatwierdzone regulaminy gier, zakładów wzajemnych i loterii.\"; 17) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier urządzanych w kasynie i w salonie gry bingo pieniężne udziela się na okres 6 lat. 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier w automatach losowych urządzanych w salonie gier w automatach losowych oraz w zakresie zakładów wzajemnych udziela się na okres 3 lat. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, może być udzielone na okres dłuższy, nie przekraczający jednak 6 lat, jeżeli gry w automatach losowych lub zakłady wzajemne będą urządzane w obiekcie wybudowanym po udzieleniu zezwolenia lub w budynku, którego adaptacja wiązałaby się z koniecznością przeprowadzenia kapitalnego remontu. 4. Zezwolenia na urządzenie loterii fantowej, gry bingo fantowe i loterii promocyjnej udziela się na okres nie dłuższy niż 2 lata. 5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 4, wygasają, jeżeli w okresie 1 roku od dnia ich udzielenia nie podjęto działalności.\"; 18) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Podmiot urządzający gry losowe lub zakłady wzajemne uiszcza opłaty za udzielone zezwolenie oraz za złożenie egzaminu i wydanie świadectwa zawodowego osobom, o których mowa w art. 19 ust. 1. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa i wpłacane są na wyodrębniony rachunek Ministra Finansów. 3. 10% środków, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zakupy specjalistycznego sprzętu i wyposażenia oraz szkolenie, zapewniające zwiększenie skuteczności nadzoru i kontroli podmiotów urządzających gry losowe i zakłady wzajemne. 4. Ze środków, o których mowa w ust. 3, mogą być również pokrywane koszty dodatkowych badań dokumentów przedstawionych przez wnioskodawców i koszty weryfikacji podmiotów urządzających gry losowe i zakłady wzajemne, zleconych przez Ministra Finansów wyspecjalizowanym instytucjom. 5. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 3, jest prowadzona przez Ministra Finansów w formie określonej w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496). 6. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1. Wysokość opłat podlega w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego.\"; 19) w art. 40 dodaje ust. 4 w brzmieniu: \"4. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem od gier prowadzenie działalności w zakresie wymienionym w art. 2 ust. 1 pkt 9.\"; 20) w art. 42 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) w automatach losowych - kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów użytych do gry lub wpłaconą do kasy salonu i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier,\"; 21) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Stawka podatku od gier wynosi dla: 1) loterii fantowych, gry bingo fantowe, gry bingo pieniężne oraz zakładów wzajemnych - 10%, 2) loterii pieniężnej - 15%, 3) gier liczbowych - 20 %, 4) gier prowadzonych w kasynach gry: +---------------------------+------------------------------+ | Podstawa opodatkowania | | | za okresy dekadowe | Stawka podatkowa | +---------------------------+------------------------------+ |do 60 tys. zł | 25 % | +---------------------------+------------------------------+ |powyżej 60 do 120 tys. zł | 15 tys. zł + 30 % od kwoty | | | powyżej 60 tys. zł | +---------------------------+------------------------------+ |powyżej 120 do 200 tys. zł | 33 tys. zł + 35 % od kwoty | | | powyżej 120 tys. zł | +---------------------------+------------------------------+ |powyżej 200 do 300 tys. zł | 61 tys. zł + 40 % od kwoty | | | powyżej 200 tys. zł | +---------------------------+------------------------------+ |powyżej 300 tys. zł | 101 tys. zł + 50 % od kwoty | | | powyżej 300 tys. zł | +---------------------------+------------------------------+ 5) gier prowadzonych w salonach gier w automatach losowych: +---------------------------+------------------------------+ | Podstawa opodatkowania | | | za okresy dekadowe | Stawka podatkowa | +---------------------------+------------------------------+ |do 15 tys. zł | 30 % | +---------------------------+------------------------------+ |powyżej 15 do 30 tys. zł | 4,5 tys. zł + 40 % od kwoty | | | powyżej 15 tys. zł | +---------------------------+------------------------------+ |powyżej 30 do 50 tys. zł | 10,5 tys. zł + 50 % od kwoty | | | powyżej 30 tys. zł | +---------------------------+------------------------------+ |powyżej 50 tys. zł | 20,5 tys. zł + 60 % od kwoty | | | powyżej 50 tys. zł | +---------------------------+------------------------------+ 2. Stawka podatku od gier z tytułu prowadzenia działalności w zakresie zakładów wzajemnych na sportowe współzawodnictwo zwierząt na podstawie zezwoleń udzielonych wyłącznie na ich urządzenie - wynosi 2%. 3. Od początku roku podatkowego 1997 Minister Finansów w terminie do 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, w drodze rozporządzenia, dokonuje corocznie waloryzacji podstawy opodatkowania za okresy dekadowe dla gier prowadzonych w kasynach gry i salonach gier w automatach losowych w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen konsumpcyjnych towarów i usług w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego.\"; 22) w art. 47a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W grach liczbowych stanowiących monopol państwa ustanawia się dopłaty do stawek w wysokości 20% stawki ustalonej dla danej gry.\"; 23) w art. 47b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podmiot urządzający gry liczbowe obowiązany jest przekazywać wpływy z dopłat, o których mowa w art. 47a ust. 1, na wyodrębniony rachunek utworzony w tym celu przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki.\", b) w ust. 2 wyrazy \"przeznacza się\" zastępuje się wyrazami \"przeznaczone są\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w art. 47a ust. 1, jest prowadzona przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w formie określonej w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496). 2b. Minister Finansów w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady dofinansowywania inwestycji, o których mowa w ust. 2, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków i ich rozliczania.\", d) w ust. 3 po wyrazie \"zasad\" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"w terminach\"; 24) skreśla się art. 47c; 25) w art. 49: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Podmioty urządzające gry i prowadzące działalność w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych obowiązane są, na każde wezwanie, umożliwić inspektorom kontroli skarbowej oraz innym osobom upoważnionym przez Ministra Finansów dokonanie wszystkich czynności niezbędnych do zagwarantowania skuteczności kontroli i nadzoru, a w szczególności:\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do upoważnionych przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli, przeprowadzających kontrolę w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli.\"; 26) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: \"Art. 52a. Minister Finansów corocznie przedkłada właściwej komisji sejmowej informację o realizacji ustawy.\"."}
{"id":"1996_621_117","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 117. §1. Kto prowadzi działalność w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych bez wymaganego zezwolenia lub w działalności takiej pośredniczy - podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 lub grzywny do 500 000 zł albo obu tym karom łącznie. §2. W wypadku określonym w § 1, podlegają przepadkowi - stanowiące przedmiot przestępstwa skarbowego - dokumenty i urządzenia gry losowej lub zakładu wzajemnego oraz wygrane, które na podstawie tych dokumentów przypadają grającym, a także pieniądze uzyskane ze sprzedaży udziału w grze i wpłaconych stawek."}
{"id":"1996_621_118","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 118. Kto prowadzi bez wymaganego zezwolenia działalność w zakresie loterii fantowej lub gry bingo fantowe - podlega karze grzywny do 100 000 zł."}
{"id":"1996_621_119","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 119. §1. Kto uczestniczy w grach losowych i zakładach wzajemnych urządzanych bez wymaganego zezwolenia - podlega karze grzywny do 5000 zł. §2. Art. 117 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_621_120","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 120. Kto urządza grę losową lub zakład wzajemny niezgodnie z przepisami ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych albo z regulaminem gry lub zakładu wzajemnego - podlega karze grzywny do 100 000 zł."}
{"id":"1996_621_121","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 121. Kto nie będąc do tego uprawniony z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej lub zakładzie wzajemnym - podlega karze ograniczenia wolności lub grzywny do 5000 zł albo obu tym karom łącznie.\"."}
{"id":"1996_621_2","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 120, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641) przepisy działu II rozdziału 4 otrzymują brzmienie: \"Rozdział 4 Przestępstwa w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych"}
{"id":"1996_621_3","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496) w art. 54 w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) informację o wykorzystaniu środków finansowych pochodzących z dopłat do stawek w grach liczbowych.\"."}
{"id":"1996_621_4","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 4. Podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych na podstawie udzielonych zezwoleń obowiązane są, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosować statuty spółek do wymogów niniejszej ustawy pod rygorem utraty zezwolenia."}
{"id":"1996_621_5","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego."}
{"id":"1996_621_6","title":"Ustawa z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 45 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_622_1","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zadania gminy oraz obowiązki właścicieli nieruchomości dotyczące utrzymania czystości i porządku, a także warunki udzielania zezwoleń podmiotom świadczącym usługi w zakresie objętym regulacją ustawy. 2. Zasady wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych regulują odrębne przepisy."}
{"id":"1996_622_10","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Kto prowadzi działalność określoną w art. 7 bez wymaganego zezwolenia - podlega karze aresztu lub karze grzywny. 2. Kto nie wykonuje obowiązków wymienionych w art. 5 ust. 1 - podlega karze grzywny. 3. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, toczy się według przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Przepisy o zmianie przepisów obowiązujących oraz przepisy końcowe"}
{"id":"1996_622_11","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 57; 2) w art. 58: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy \"i art. 57\", b) skreśla się pkt 3."}
{"id":"1996_622_12","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261 i Nr 106, poz. 496) w art. 7 w ust. 1 w pkt 3: a) po wyrazach \"utrzymania czystości\" dodaje się wyrazy \"i porządku\", b) wyraz \"utylizacji\" zastępuje się wyrazem \"unieszkodliwiania\"."}
{"id":"1996_622_13","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Podmioty gospodarcze prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność, na którą zgodnie z art. 7 wymagane jest uzyskanie zezwolenia, są zobowiązane uzyskać stosowne zezwolenie w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie."}
{"id":"1996_622_14","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1996_622_2","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) właścicielach nieruchomości - należy przez to rozumieć także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomościami, 2) odpadach komunalnych - należy przez to rozumieć stałe i ciekłe odpady powstające w gospodarstwach domowych, w obiektach użyteczności publicznej i obsługi ludności, w tym nieczystości gromadzone w zbiornikach bezodpływowych, porzucone wraki pojazdów mechanicznych oraz odpady uliczne, z wyjątkiem odpadów niebezpiecznych z zakładów opieki zdrowotnej i zakładów weterynaryjnych. 2. Obiekty użyteczności publicznej i obsługi ludności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są to w szczególności urzędy organów administracji, zakłady opieki zdrowotnej i opieki społecznej, szkoły i placówki w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, placówki kulturalno-oświatowe, zakłady poprawcze i schroniska dla nieletnich. 3. Jeżeli nieruchomość jest zabudowana budynkami wielolokalowymi, w których ustanowiono odrębną własność lokali, obowiązki właściciela nieruchomości obciążają osoby sprawujące zarząd nieruchomością wspólną, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388), lub właścicieli lokali, jeżeli zarząd nie został wybrany. Rozdział 2 Zadania gmin"}
{"id":"1996_622_3","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy. 2. Gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności: 1) tworzą warunki do wykonywania prac związanych z utrzymaniem czystości i porządku na terenie gminy lub zapewniają wykonanie tych prac przez tworzenie odpowiednich jednostek organizacyjnych, 2) zapewniają budowę, utrzymanie i eksploatację, własnych lub wspólnych z innymi gminami, składowisk odpadów komunalnych i obiektów wykorzystywania lub unieszkodliwiania tych odpadów, 3) zapobiegają zanieczyszczaniu ulic, placów i terenów otwartych przez: likwidację składowania odpadów w miejscach do tego nie przeznaczonych i przeciwdziałanie takiemu składowaniu, budowę i utrzymanie szaletów publicznych, ustawianie koszy ulicznych na odpady w rejonach intensywnego ruchu pieszego, organizowanie odbioru odpadów komunalnych z urządzeń ruchomych, 4) określają wymagania wobec osób utrzymujących zwierzęta domowe w zakresie bezpieczeństwa i czystości w miejscach publicznych, 5) organizują ochronę przed bezdomnymi zwierzętami na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 6) tworzą warunki do selektywnej zbiórki, segregacji i składowania odpadów przydatnych do wykorzystywania oraz współdziałają z jednostkami organizacyjnymi i osobami podejmującymi zbieranie i zagospodarowywanie tego rodzaju odpadów, 7) współdziałają z właściwymi organami administracji rządowej w organizowaniu gospodarki odpadami niebezpiecznymi wydzielonymi z odpadów komunalnych."}
{"id":"1996_622_4","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Rada gminy, po zasięgnięciu opinii państwowego terenowego inspektora sanitarnego, ustala, w drodze uchwały, szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące: 1) wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości, 2) rodzaju urządzeń przeznaczonych do gromadzenia odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, a także zasad ich rozmieszczania, 3) częstotliwości, zasad i sposobu usuwania odpadów komunalnych z nieruchomości oraz z innych terenów przeznaczonych do użytku publicznego, 4) obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku, 5) zasad utrzymywania zwierząt gospodarskich na terenach wyłączonych z produkcji rolniczej, w tym także zakazu ich utrzymywania na określonych obszarach lub w poszczególnych nieruchomościach, 6) wyznaczania obszarów podlegających obowiązkowej deratyzacji i terminów jej przeprowadzania. Rozdział 3 Obowiązki właścicieli nieruchomości"}
{"id":"1996_622_5","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez: 1) wyposażenie nieruchomości w urządzenia służące do gromadzenia odpadów komunalnych oraz utrzymywaniu tych urządzeń w odpowiednim stanie sanitarnym i porządkowym oraz przyłączenie do istniejącej kanalizacji sanitarnej, 2) gromadzenie powstałych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych w urządzeniach, o których mowa w pkt 1, 3) usuwanie i unieszkodliwianie odpadów komunalnych, 4) oczyszczanie ze śniegu i lodu oraz usuwanie błota i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości. 2. Wykonywanie obowiązków określonych w ust. 1, na terenie budowy należy do kierownika budowy. 3. Oczyszczanie przystanków komunikacyjnych oraz wydzielonych krawężnikiem lub oznakowaniem poziomym torowisk pojazdów szynowych ze śniegu i lodu oraz usuwanie odpadów komunalnych, błota i innych zanieczyszczeń na tych terenach należy do obowiązków jednostek użytkujących tereny służące komunikacji publicznej. 4. Obowiązki utrzymania czystości i porządku na terenach nie wymienionych w ust. 1-3 należą w odniesieniu do dróg publicznych - do zarządu drogi, a w odniesieniu do pozostałych terenów - do gminy."}
{"id":"1996_622_6","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Właściciele nieruchomości, przy wykonywaniu obowiązku określonego w art. 5 ust. 1 pkt 3, zobowiązani są do udokumentowania korzystania z usług wykonywanych przez zakład będący gminną jednostką organizacyjną lub podmiot posiadający zezwolenie na wykonywanie usług usuwania odpadów komunalnych przez okazanie umowy i dowodów płacenia za usługi lub okazanie, na żądanie wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, dowodów płacenia za składowanie odpadów na składowisku odpadów komunalnych. 2. Rada gminy może ustalić, w drodze uchwały, górne stawki opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za usługi w zakresie usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, świadczone przez gminne jednostki organizacyjne oraz podmioty posiadające zezwolenie, o którym mowa w art. 7. 3. W przypadku gdy właściciele nieruchomości nie udokumentują korzystania z usług gminnych jednostek organizacyjnych lub podmiotów posiadających zezwolenie, o którym mowa w art. 7, obowiązek usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych przejmuje gmina, pobierając od tych właścicieli nieruchomości opłaty. 4. Stawki opłat, o których mowa w ust. 3, ustala rada gminy. 5. Szczegółowe zasady rozliczania świadczonych usług usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, o których mowa w ust. 2 i 3, ustala rada gminy. 6. Rada gminy ustalając stawki opłat, o których mowa w ust. 2 i 4, stosuje niższe stawki za usuwanie i unieszkodliwianie odpadów komunalnych, jeżeli gromadzone są w sposób selektywny. 7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się do obiektów wykorzystywanych do celów wojskowych Ministerstwa Obrony Narodowej oraz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, w zakresie usuwania odpadów komunalnych. Rozdział 4 Warunki udzielania zezwoleń na świadczenie usług"}
{"id":"1996_622_7","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Na prowadzenie przez podmioty inne niż gminne jednostki organizacyjne działalności polegającej na usuwaniu, wykorzystywaniu i unieszkodliwianiu odpadów komunalnych, prowadzeniu działalności ochronnej przed bezdomnymi zwierzętami oraz prowadzeniu schronisk dla bezdomnych zwierząt - wymagane jest uzyskanie zezwolenia. 2. Gminne jednostki organizacyjne prowadzące działalność, o której mowa w ust. 1, muszą spełniać warunki wymagane przy udzielaniu zezwolenia. 3. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela, w drodze decyzji, właściwy wójt, burmistrz lub prezydent miasta, każdemu podmiotowi, który dysponuje odpowiednimi środkami do wykonania usług oraz zapewnia należyty ich poziom."}
{"id":"1996_622_8","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać: 1) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o zezwolenie, jego siedzibę oraz wskazanie pełnomocników, jeżeli zostali wyznaczeni, 2) określenie przedmiotu i obszaru wykonywanej działalności, 3) określenie środków technicznych, jakimi dysponuje ubiegający się o zezwolenie, w celu zapewnienia prawidłowego wykonywania działalności objętej wnioskiem, 4) określenie czasu, na jaki zezwolenie ma być udzielone. 2. Podmiot ubiegający się o zezwolenie na usuwanie odpadów komunalnych powinien udokumentować gotowość ich odbioru przez zakład prowadzący działalność w zakresie wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów. 3. Podmiot ubiegający się o zezwolenie na wykorzystywanie lub unieszkodliwianie odpadów komunalnych powinien dołączyć do wniosku informację o miejscu i stosowanej technologii wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów oraz udokumentowanie prawa do terenu, na którym prowadzona ma być ta działalność."}
{"id":"1996_622_9","title":"Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Zezwolenie powinno określać: 1) podmiot, któremu udzielono zezwolenia i jego siedzibę, 2) przedmiot oraz zakres wykonywanej działalności, 3) miejsce unieszkodliwiania odpadów, 4) okres ważności zezwolenia, 5) niezbędne zabiegi z zakresu ochrony środowiska i ochrony sanitarnej, wymagane po zakończeniu działalności, 6) obowiązek zawierania umów lub wystawiania dowodów, o których mowa w art. 6 ust. 1, 7) inne wymagania szczególne wynikające z odrębnych przepisów, 8) inne wymagania dotyczące standardu sanitarnego wykonywania usług, ochrony środowiska i obowiązku prowadzenia odpowiedniej dokumentacji wykonywanej działalności. 2. Jeżeli podmiot, który uzyskał zezwolenie, nie wypełnia określonych w nim warunków, organ, który wydał zezwolenie, wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszania tych warunków. Jeżeli podmiot mimo wezwania nadal narusza te warunki, organ może cofnąć, w drodze decyzji, zezwolenie bez odszkodowania. 3. Wygaśnięcie lub cofnięcie zezwolenia nie zwalnia podmiotu z wykonania określonych w zezwoleniu obowiązków dotyczących wymagań sanitarnych i ochrony środowiska. 4. Organ, który wydaje zezwolenie, określa, w drodze decyzji, zakres i sposób wykonywania obowiązków, o których mowa w ust. 3. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"1996_636_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy o wzajemnej ochronie tajemnicy wynalazków dotyczących obronności, w przypadku których zostały złożone wnioski o udzielenie patentów, sporządzonej w Paryżu dnia 21 września 1960 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy o wzajemnej ochronie tajemnicy wynalazków dotyczących obronności, w przypadku których zostały złożone wnioski o udzielenie patentów, sporządzonej w Paryżu dnia 21 września 1960 r."}
{"id":"1996_636_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy o wzajemnej ochronie tajemnicy wynalazków dotyczących obronności, w przypadku których zostały złożone wnioski o udzielenie patentów, sporządzonej w Paryżu dnia 21 września 1960 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_638_1","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113 i Nr 87, poz. 395) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) w ust. 2 po wyrazach \"art. 26\" dodaje się wyrazy \"i art. 26a\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym: 1) dzieci małoletnie, 2) dzieci, bez względu na ich wiek, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, pobierany był zasiłek pielęgnacyjny, 3) dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów zwolnionych (wolnych) od podatku dochodowego - podatek może być ustalony, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów; przepisy ust. 2, zdanie po średniku, i ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 2) w art. 10 w ust. 2 wyrazy \"art. 26 ust. 1 pkt 6\" zastępuje się wyrazami \"art. 26 ust. 1 pkt 8\"; 3) w art. 11: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 14-19\" zastępuje się wyrazami \"art. 14-16, art. 17 pkt 6, art. 19\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przy ustalaniu wartości innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych przepisy art. 12 ust. 3 i 3a stosuje się odpowiednio.\", c) w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku dewizowego, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.\"; 4) w art. 14: a) w ust. 2: - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy i Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,\", - w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 12 ust. 2, 3 i 3a.\", b) w ust. 3 w pkt 3a skreśla się wyrazy \"lub umorzonych\"; 5) w art. 16 w ust. 1 po wyrazach \"innym osobom\" dodaje się wyrazy \"fizycznym i prawnym oraz jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej\"; 6) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się: 1) odsetki od pożyczek, 2) odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych, z wyjątkiem utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, 3) odsetki (dyskonto) od obligacji i innych papierów wartościowych, 4) dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania jest tytuł prawny w postaci udziałów (akcji) stanowiących kapitał osób prawnych, w tym również oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach, przychody z tytułu podziału majątku likwidowanej spółki (spółdzielni) oraz wartość dokonanych na rzecz udziałowców i akcjonariuszy nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w art. 12 ust. 3 i 3a, 5) przychody z tytułu udziału w dochodach funduszy powierniczych, w tym również z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, w części przekraczającej koszt ich nabycia, a jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku - w części przekraczającej wartość z dnia nabycia spadku, 6) należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego przeniesienia tytułu własności udziałów w spółkach, akcji oraz innych papierów wartościowych.\"; 7) w art. 21 w ust. 1: a) w pkt 5 wyrazy \"z obligacji Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa i od obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego\", b) pkt 11 i 12 otrzymują brzmienie: \"11) wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego, 12) wartość napojów bezalkoholowych oraz posiłków wydawanych pracownikom do spożycia wyłącznie w czasie wykonywania pracy, bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu,\", c) w pkt 16 wyraz \"pracowników\" skreśla się, d) pkt 17-19 otrzymują brzmienie: \"17) diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie trzykrotnego najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w odrębnych przepisach, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 18) dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym - do wysokości diet za czas podróży służbowej pracowników, określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra, 19) wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu: a) zakwaterowania pracowników w hotelach pracowniczych oraz kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania, b) udostępnienia lokalu mieszkalnego pracownikom, w przypadku zatrudnienia poza miejscem ich stałego zamieszkania - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie trzykrotnego najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w odrębnych przepisach, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy,\", e) w pkt 22 na końcu dodaje się wyrazy \"obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych; zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany zgodnie z art. 23 ust. 5\", f) pkt 41 otrzymuje brzmienie: \"41) dochód uzyskany przez podatnika ze sprzedaży świadectwa udziałowego wydanego sprzedającemu zgodnie z przepisami o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji,\", g) pkt 44 otrzymuje brzmienie: \"44) przychody członków Ochotniczych Straży Pożarnych, uzyskane z tytułu uczestnictwa w szkoleniach, akcjach ratowniczych i akcjach związanych z likwidowaniem klęsk żywiołowych,\", h) w pkt 45 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 46-51 w brzmieniu: \"46) przychody pochodzące z międzypaństwowych instytucji finansowych lub ze środków przyznanych przez rządy obcych państw na podstawie umów zawartych z tymi instytucjami lub państwami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe oraz odsetki od tych przychodów lub środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych, 47) przychody z tytułu dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie kosztów zadań w zakresie postępu biologicznego w produkcji roślinnej i zwierzęcej, 48) dotacje, subwencje i dopłaty otrzymane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez zakłady pracy chronionej na podstawie przepisów o zatrudnianiu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, 49) kwoty wypłacone osobom wymienionym w art. 24 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) z tytułu: a) ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery, b) świadczenia finansowego na pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego, do wysokości określonej w pkt 19 lit. b), 50) przychody otrzymane w związku: a) ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce, b) z umorzeniem udziałów lub akcji w spółce mającej osobowość prawną - w części stanowiącej koszt nabycia, a jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny - do wysokości wartości z dnia nabycia spadku lub darowizny, 51) przychody otrzymane z tytułu zwrotu dopłat wniesionych uprzednio, zgodnie z odrębnymi przepisami, do spółki mającej osobowość prawną - do wysokości wniesionych dopłat.\"; 8) w art. 22: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) składniki majątkowe uznawane za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, sposób ustalania ich wartości początkowej, szczegółowe zasady i stawki amortyzacji, a także tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, 2) szczegółowe zasady i tryb: a) zaliczania składników majątkowych do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a także zmniejszania kosztów uzyskania przychodów, w przypadku gdy składniki te, ze względu na przewidywany okres używania, nie zostały uprzednio zaliczone do tych środków albo wartości, b) naliczania odsetek za okres, w którym składniki majątkowe określone w lit. a) nie były zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, 3) szczegółowe zasady ewidencjonowania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przez podatników nie obowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych.\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wskaźniki przeliczeniowe i określa sposób ich stosowania w aktualizacji wyceny wartości środków trwałych.\", c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7.\", d) w ust. 9 skreśla się pkt 3a, e) w ust. 11 po wyrazie \"Jeżeli\" dodaje się wyraz \"roczne\", f) dodaje się ust. 12 w brzmieniu: \"12. Do przychodów, o których mowa w art. 14 i 14a, nie mają zastosowania koszty uzyskania przychodów określone w ust. 9 pkt 3.\"; 9) w art. 23: a) w ust. 1: - w pkt 4 po wyrazach \"samochodu osobowego\" dodaje się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", - w pkt 12 skreśla się wyrazy \"oraz podatku od sprzedaży akcji w publicznym obrocie\", - w pkt 22 przecinek na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591), inne niż określone jako taki koszt w niniejszej ustawie,\", - w pkt 30 na końcu dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem składek na rzecz organizacji pracodawców do wysokości określonej przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia\", - w pkt 36 na końcu dodaje się wyrazy \"obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych,\", - w pkt 37 po wyrazach \"Fundusz Pracy\" dodaje się wyrazy \"i inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw -\", - w pkt 46 po wyrazach \"samochodu osobowego\" dodaje się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", a po wyrazach \"właściwego ministra\" dodaje się przecinek i wyrazy \"obowiązującej w przedsiębiorstwach państwowych\", - w pkt 47 po wyrazach \"samochodu osobowego\" dodaje się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", - w pkt 52 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 53-57 w brzmieniu: \"53) wartości akcji lub udziałów w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych lub nabytych w zamian za wkład niepieniężny; w razie zbycia tych udziałów lub akcji albo wkładów, kosztem ich nabycia, ustalonym na dzień objęcia lub nabycia udziałów lub akcji albo wkładów, są zaktualizowane, zgodnie z odrębnymi przepisami, wydatki na nabycie albo wytworzenie lub ulepszenie składników majątku stanowiących wkład niepieniężny, pomniejszone o odpisy amortyzacyjne dokonane przed wniesieniem wkładu, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, 54) strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy, 55) nie wypłaconych należności z tytułów określonych w art. 41 ust. 1, 56) wydatków (kosztów) związanych z przychodami wolnymi (zwolnionymi) od podatku dochodowego, 57) składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II, wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia, w okresie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza: a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana: 1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo 2) postanowieniem sądu o: a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, gdy majątek masy nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, lub b) umorzeniu postępowania upadłościowego, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub c) ukończeniu postępowania upadłościowego, albo 3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby wyższe od jej kwoty - jeżeli uprzednio na tę wierzytelność utworzono rezerwę uznawaną za koszt uzyskania przychodu.\", c) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Nieściągalność wierzytelności, w przypadku określonym w ust. 1 pkt 21, uznaje się za uprawdopodobnioną, w szczególności gdy: 1) dłużnik został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość albo 2) na wniosek dłużnika wszczęte zostało postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub postępowanie układowe w rozumieniu przepisów o postępowaniu układowym, albo 3) wierzytelność została zasądzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo 4) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika, na drodze powództwa sądowego. 4. Ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu pojazdu, rozumie się przez to stawkę określoną dla samochodów osobowych, uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika. 5. Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika według obowiązującego wzoru, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.\"; 10) w art. 24: a) w ust. 1 wyrazy \"bilans i rachunek wyników\" zastępuje się wyrazami \"sprawozdanie finansowe\", b) w ust. 3 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: \"Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw wartość składników majątku objętych remanentem została wniesiona w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego podmiotu gospodarczego albo gdy nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także: wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej, dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego lub akcyjnego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej.\"; 11) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Jeżeli: 1) podatnik mający siedzibę (zarząd) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej \"podmiotem krajowym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu lub kontroli albo posiada udział w kapitale przedsiębiorstwa położonego za granicą, albo 2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej \"podmiotem zagranicznym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu lub kontroli albo posiada udział w kapitale podmiotu krajowego, albo 3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie, bezpośrednio lub pośrednio, biorą udział w zarządzaniu lub kontroli albo posiadają udział w kapitale podmiotu krajowego i podmiotu zagranicznego - i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. 2. Dochody, o których mowa w ust. 1, określa się, w drodze oszacowania, stosując następujące metody: 1) porównywalnej ceny niekontrolowanej, 2) ceny odprzedaży, 3) rozsądnej marży (\"koszt plus\"). 3. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, gdy podmiot krajowy: 1) wykorzystuje swój związek z innym podmiotem krajowym, któremu przysługują ulgi w podatku dochodowym, albo 2) pozostaje w związku gospodarczym z innym podmiotem krajowym i na rzecz tego podmiotu wykonuje świadczenie na warunkach korzystniejszych, odbiegających od ogólnie stosowanych w czasie i miejscu wykonywania świadczenia - i w wyniku tego nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymieniony związek nie istniał lub gdyby wymienione świadczenie nie zostało wykonane. 5. Związek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, ma miejsce, gdy między podmiotami lub osobami pełniącymi w nich funkcje zarządzające, nadzorcze albo kontrolne istnieją powiązania o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten ma miejsce także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne w podmiotach, o których mowa w ust. 4 pkt 1. 6. Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 5, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia. 7. Przez pojęcie powiązań kapitałowych, o których mowa w ust. 5, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada lub dysponuje, bezpośrednio lub pośrednio, prawem głosu wynoszącym co najmniej 5% wszystkich praw głosu. 8. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb określania dochodów w drodze oszacowania, według metod wymienionych w ust. 2 i 3.\"; 12) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot: 1) rent i innych trwałych ciężarów opartych na tytule prawnym, nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, oraz alimentów, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, w wysokości ustalonej w wyroku alimentacyjnym, 2) składek na ubezpieczenie społeczne podatnika i osób z nim współpracujących, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, 3) składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika jest obowiązkowa, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, 4) dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych emerytur i rent oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego, w kwotach uwzględniających podatek dochodowy, jeżeli nie zostały one potrącone przez organ rentowy, 5) dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika, 6) wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, 7) o które, zgodnie z prawem górniczym, została obniżona podstawowa opłata eksploatacyjna za wydobywanie kopalin, 8) wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, 9) darowizn: a) na cele naukowe, naukowo-techniczne, oświatowe, oświatowo-wychowawcze, kulturalne, kultury fizycznej i sportu, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, a także wspierania inicjatyw społecznych w zakresie budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę - łącznie do wysokości nie przekraczającej 15% dochodu, b) na cele kultu religijnego i na działalność charytatywno-opiekuńczą, bezpieczeństwa publicznego, obrony narodowej, ochrony środowiska, dobroczynne, a także na cele związane z budownictwem mieszkaniowym dla samorządu terytorialnego i na budowę strażnic jednostek ochrony przeciwpożarowej, w rozumieniu przepisów o ochronie przeciwpożarowej, oraz ich wyposażenie i utrzymywanie - łącznie do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu. 2. Ogólna kwota odliczeń z tytułu wydatków faktycznie poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 8 w okresie obowiązywania ustawy nie może przekroczyć kwoty stanowiącej iloczyn 70 m{2} powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego dla celów obliczania premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, i liczby mieszkań przeznaczonych na wynajem osobom nie zaliczonym do I grupy podatkowej, o której mowa w ust. 1 pkt 8. 3. W przypadku budowy budynku wielorodzinnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, stanowiącego współwłasność, kwotę odliczeń przysługującą każdemu ze współwłaścicieli w ogólnej kwocie odliczeń, o której mowa w ust. 2, ustala się proporcjonalnie do udziału we współwłasności; w razie braku dowodu określającego wysokość udziałów współwłaścicieli przyjmuje się, że udziały we współwłasności są równe. 4. Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 8, nie znajdujące pokrycia w rocznym dochodzie podatnika, podlegają odliczeniu od dochodów osiągniętych w następnych latach, aż do całkowitego ich odliczenia w granicach określonych w ust. 2 i 3. 5. Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć 15% dochodu lub przychodu opodatkowanego zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 6, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz: 1) osób fizycznych, 2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami. 6. Jeżeli przedmiotem darowizny są towary lub usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru lub usługi, uwzględniającą należny podatek od towarów i usług. 7. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z tym że odliczenie wydatków na cele określone w ust. 1 pkt 8, z wyjątkiem wydatków na zakup działki, może być dokonane, jeżeli wydatki te zostały udokumentowane fakturami (rachunkami uproszczonymi) wystawionymi wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku albo dowodem odprawy celnej. W przypadku budowy budynku wielorodzinnego stanowiącego współwłasność, wysokość poniesionych wydatków przypadającą na poszczególnych współwłaścicieli ustala się proporcjonalnie do ich udziału we współwłasności; w razie braku dowodu określającego wysokość udziałów przyjmuje się, że wydatki są równe. 8. Odliczeniu podlegają wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 8, jeżeli dotyczą budynków mieszkalnych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i wydatki te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. 9. Kwota odliczeń, o której mowa w ust. 2 i 3, dotyczy wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 8, łącznie przez oboje małżonków. Przepis art. 27a ust. 8 stosuje się odpowiednio. 10. Jeżeli przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową którego dokonano odliczeń na podstawie ust. 1 pkt 8: 1) nastąpiło zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności lub 2) wynajęto budynek albo lokal mieszkalny osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, lub 3) dokonano zmiany przeznaczenia budynku lub lokalu z mieszkalnego na użytkowy albo przeznaczono budynek lub lokal mieszkalny na potrzeby właściciela lub współwłaściciela - podatnik jest obowiązany wykazać w zeznaniu i doliczyć do dochodów roku podatkowego, w którym zaistniały te okoliczności, uprzednio odliczone kwoty w części przypadającej na ten budynek lub lokal. Kwoty doliczone do dochodu zwiększa się o 10% za każdy rok kalendarzowy brakujący do upływu okresu, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym. 11. Przy obliczaniu liczby lat brakujących do upływu okresu dziesięcioletniego wlicza się rok, w którym nastąpiły zdarzenia wymienione w ust. 10 pkt 1-3. 12. W razie wystąpienia zdarzeń, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, przed otrzymaniem decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, z którymi były związane odliczenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć dochód o kwotę odliczoną od dochodu w części przypadającej na budynek lub lokale. 13. Odliczeń wymienionych w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 4, nie dokonuje się od dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany. 14. Minister Finansów, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, w drodze rozporządzenia, określi rodzaje wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 6, oraz szczegółowe zasady i warunki odliczania ich od dochodu.\"; 13) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. Od podstawy opodatkowania, obliczonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się: 1) w roku podatkowym - wydatki na cele określone w ust. 3, zwane dalej \"wydatkami inwestycyjnymi\", oraz 2) w następnym roku podatkowym - z zastrzeżeniem ust. 20 pkt 2, kwotę stanowiącą połowę wydatków inwestycyjnych odliczonych od podstawy opodatkowania w poprzednim roku podatkowym, zwaną dalej \"premią inwestycyjną\". 2. Prawo do odliczeń przysługuje osobom fizycznym, których dochody są ustalane na podstawie ksiąg i opodatkowane przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27: 1) prowadzącym działalność, wymienioną w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4, we własnym imieniu i na własny rachunek, 2) osobom fizycznym będącym wspólnikami spółek nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność wymienioną w pkt 1, którzy ponieśli wydatki inwestycyjne; w razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w poniesionym wydatku są równe. 3. Odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają faktycznie poniesione wydatki na: 1) zakup i montaż maszyn lub urządzeń zaliczonych, zgodnie z Klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, do grupy 3-6 i 8, 2) zakup, budowę, a także na rozbudowę będących własnością podatnika budynków i lokali stanowiących odrębną nieruchomość w tych budynkach oraz budowli zaliczonych, zgodnie z Klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, do grupy 1 podgrupa 10-13, podgrupa 15 rodzaj 151 i 152 w zakresie budynków aptek, podgrupa 16 rodzaj 166 i 168, podgrupa 18 rodzaj 180 i 182-185 oraz do grupy 2 podgrupa 20-23 i 25-27, 3) zakup środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów, 4) zakup od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części mienia przedsiębiorstwa, z wyjątkiem wydatków na zakup innych niż grunty składników majątku, od których zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 ust. 7 nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, 5) zakup praw majątkowych uznawanych za wartości niematerialne i prawne, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszt uzyskania przychodów - z wyjątkiem wartości niematerialnych i prawnych związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), 6) spłatę, określonej w umowie o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy, wartości środków trwałych, o których mowa w pkt 1-4, jeżeli środki te zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5 zaliczane są do składników majątku najemcy, dzierżawcy albo używającego, 7) wytworzenie we własnym zakresie i na własny użytek środków trwałych wymienionych w pkt 1 i 2, 8) zakup wykonanych na zamówienie środków trwałych wymienionych w pkt 1 i 2. 4. Za wydatki inwestycyjne podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki faktycznie poniesione w roku podatkowym, nie zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy - jeżeli podatki te podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług. 5. W przypadku zakupu składników majątku wymienionych w ust. 3 pkt 1-5, za wydatki inwestycyjne, o których mowa w ust. 4, uznaje się wydatki poniesione w roku podatkowym, w którym, z zastrzeżeniem ust. 7, ma miejsce przeniesienie własności tych składników majątku. 6. Faktycznie poniesione wydatki inwestycyjne, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania, obejmują: 1) w razie zakupu - określoną w umowie cenę sprzedaży zapłaconą sprzedawcy oraz wydatki na montaż maszyn i urządzeń, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 2) w razie wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych wymienionych w ust. 3 pkt 1 - kwoty zapłacone za zużyte do wytworzenia rzeczowe składniki majątku oraz za wykorzystane usługi obce, 3) w razie zakupu środków trwałych wymienionych w ust. 3 pkt 2, wykonanych na zamówienie - cenę określoną w umowie sprzedaży lub kwotę zapłaconą za zamówione usługi, 4) w razie przyjęcia środków trwałych do odpłatnego korzystania na podstawie umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy - kwotę stanowiącą spłatę wartości tych środków określonej w umowie. 7. W przypadku: 1) dokonania przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 3 pkt 1-5 oraz pkt 7 i 8, uznaje się je za wydatki inwestycyjne w roku podatkowym, w którym następuje przeniesienie własności składników majątkowych wymienionych w tych przepisach, 2) zawarcia umowy, o której mowa w ust. 3 pkt 6, za wydatki inwestycyjne podlegające odliczeniu w danym roku podatkowym uznaje się wydatki związane ze spłatą wartości składników majątkowych, poniesione w tym samym roku, 3) zawarcia w roku podatkowym umowy, w której termin zapłaty ceny przypada w roku następującym po roku podatkowym, w którym rzecz lub prawo zostały wydane - wydatki związane z zapłatą ceny odlicza się od podstawy opodatkowania w roku faktycznego ich poniesienia. 8. Odliczenia wydatków inwestycyjnych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-8, dokonane w roku podatkowym traktuje się w tym roku na równi z odpisami z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisami amortyzacyjnymi), z tym że: 1) odliczenia te nie zmniejszają podstawy do ustalania odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 7, 2) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-5 oraz pkt 7 i 8, dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu oddania ich do używania, nie wcześniej jednak niż od pierwszego dnia miesiąca następującego po roku podatkowym, w którym dokonano odliczenia, 3) w przypadku odliczeń wydatków inwestycyjnych, o których mowa w ust. 3 pkt 6, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe oddano do używania, 4) w przypadku odliczeń wydatków inwestycyjnych poniesionych przed rozpoczęciem działalności albo w roku rozpoczęcia działalności, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od pierwszego dnia miesiąca roku następującego po roku, w którym środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne oddano do używania, 5) odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w pkt 2-4, dokonuje się do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości sumy odpisów amortyzacyjnych oraz kwoty dokonanych odliczeń z ich wartością początkową, określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 7, 6) suma odpisów amortyzacyjnych oraz kwoty dokonanych odliczeń nie może przekroczyć wartości początkowej nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie lub na zamówienie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. 9. Wydatki inwestycyjne mogą być odliczone od podstawy opodatkowania, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) w okresie faktycznego poniesienia tych wydatków podatnik nie korzysta z ulg, odliczeń lub zwolnień na podstawie przepisów wymienionych w wykazie, o którym mowa w ust. 28 pkt 1, 2) w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym dokonywane są odliczenia, podatnik osiągnął, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11, wskaźnik udziału dochodu ustalonego zgodnie z art. 24 ust. 1, 2 i 4 w przychodach ustalonych zgodnie z art. 14 i 15 - w wysokości nie niższej niż: a) 3% z działalności w zakresie: przetwórstwa rolnego, budownictwa (w tym mieszkaniowego) i produkcji materiałów budowlanych, żeglugi i rybołówstwa, turystyki i wypoczynku, albo w zakresie produkcji i sprzedaży towarów objętych urzędowymi cenami lub marżami, b) 6% z pozostałych rodzajów działalności, 3) jeżeli podatnik prowadzi różnorodną działalność i przychody z działalności wymienionej w pkt 2 lit. a) w ogólnej kwocie przychodów stanowią co najmniej 60% - wymagany udział dochodu w przychodach uprawniający do odliczeń wydatków inwestycyjnych nie może być niższy niż 3%, 4) przed każdorazowym odliczeniem wydatków inwestycyjnych, dokonywanym w trakcie roku podatkowego i w rocznym rozliczeniu podatku za rok podatkowy, u podatnika nie występują zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczające odrębnie z każdego tytułu (w tym odrębnie w każdym podatku) odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnego podatku; w przypadku podatku od towarów i usług zaległości nie mogą przekroczyć 3% kwoty podatku należnego. Udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat (należnego podatku od towarów i usług) za rok podatkowy (okres rozliczeniowy), którego dotyczy zaległość, 5) wydatki inwestycyjne zostały udokumentowane w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 28 pkt 4. 10. Podatnik, który rozpoczął działalność w roku podatkowym, może odliczyć poniesione w tym roku wydatki inwestycyjne od podstawy opodatkowania za ten rok i rok po nim następujący, jeżeli odrębnie w każdym z tych lat osiągnie wskaźnik udziału dochodu w przychodach odpowiednio w wysokości określonej w ust. 9 pkt 2; gdy w którymkolwiek z tych lat wymagany wskaźnik nie zostanie osiągnięty, nie jest możliwe dokonanie odliczeń za ten rok. 11. Uzyskanie wskaźników, o których mowa w ust. 9 pkt 2, nie jest wymagane u podatników: 1) którzy rozpoczęli działalność w roku podatkowym i do końca tego roku oraz przed rozpoczęciem działalności ponieśli wydatki inwestycyjne w wysokości nie niższej niż równowartość 2.000.000 ECU, przeliczone na złote przy zastosowaniu średniego kursu waluty, ogłaszanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, z dnia faktycznego dokonania wydatku; wydatki te można odliczać od podstawy opodatkowania za rok podatkowy, w którym rozpoczęto działalność, oraz w trzech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym rozpoczęli działalność, 2) u których za rok podatkowy udział przychodów z eksportu przekracza 50% ogólnej kwoty przychodów lub przychody z eksportu w roku podatkowym, w którym podatnik nabył prawo do odliczeń, przekraczają równowartość 8.000.000 ECU przeliczoną na złote przy zastosowaniu średniego kursu waluty z dnia uzyskania należnego przychodu, ogłaszanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 3) którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż maszyn lub urządzeń, wymienionych w ust. 3 pkt 1, związanych z wdrożeniem licencji, patentów oraz wyników krajowych prac naukowych i badawczo-rozwojowych, 4) osiągających poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody ze sprzedaży produktów połowów i przetworów rybnych (SWW: 234) na rzecz osób zagranicznych w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż maszyn lub urządzeń wymienionych w ust. 3 pkt 1 - jeżeli udział przychodów z tej sprzedaży przekracza 50% ogólnej kwoty przychodów w roku podatkowym i sprzedaż ta została udokumentowana: konosamentem, świadectwem pochodzenia, rachunkiem oraz wyciągiem bankowym potwierdzającym wpływ zagranicznych środków płatniczych zgodnie z przepisami prawa dewizowego, 5) którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż maszyn lub urządzeń, wymienionych w ust. 3 pkt 1, oraz na zakup, budowę, przebudowę, rozbudowę lub odbudowę budynków i budowli będących własnością podatnika, zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego do grupy 1 podgrupa 10 i 13 oraz do grupy 2 podgrupa 20-23 - jeżeli te maszyny, urządzenia, budynki i budowle są związane z wdrażaniem systemu produkcji środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych, spełniającego warunki niezbędne do uzyskania koncesji na ich wytwarzanie, zgodne z wymaganiami przyjętymi przez organizacje międzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem, 6) którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż aparatury kontrolno-pomiarowej, niezbędnej do wdrażania systemu jakości zgodnego z normami ISO serii 9000, potwierdzonego certyfikatem wydanym na podstawie odrębnych przepisów. 12. Za dzień rozpoczęcia działalności uważa się datę wystawienia pierwszej faktury (rachunku) po dokonaniu, zgodnie z odrębnymi przepisami, wpisu do właściwego rejestru (ewidencji). 13. Kwota wydatków inwestycyjnych odliczonych od podstawy opodatkowania nie może przekroczyć: 1) 40% dochodu ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 - gdy wydatki zostały poniesione na cele wymienione w ust. 11 pkt 2-6, lub 2) 20% dochodu, o którym mowa w pkt 1 - w pozostałych przypadkach. 14. Od 1998 r. kwota wydatków inwestycyjnych odliczonych od podstawy opodatkowania nie może przekroczyć: 1) 30% dochodu ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 - gdy wydatki zostały poniesione na cele wymienione w ust. 11 pkt 2-6, lub 2) 15% dochodu, o którym mowa w pkt 1, w pozostałych przypadkach. 15. Łączna kwota odliczeń wydatków inwestycyjnych od podstawy opodatkowania nie może za rok podatkowy przekroczyć: 1) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1997 r. - 40% dochodu ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4, 2) w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. - 30% dochodu, o którym mowa w pkt 1. 16. Nie odliczone wydatki inwestycyjne, uznane zgodnie z ust. 5 i 7 za poniesione w danym roku podatkowym, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 10 i ust. 11 pkt 1, nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania w latach następnych. 17. Nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione po upływie okresu korzystania z ulg, odliczeń lub zwolnień przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w wykazie, o którym mowa w ust. 28 pkt 1, jeżeli zobowiązania związane z tymi wydatkami zostały zaciągnięte przez podatnika w okresie korzystania z tych ulg, odliczeń lub zwolnień. 18. Premia inwestycyjna, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1997 r. - 20% dochodu ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4. 19. Premia inwestycyjna, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć od dnia 1 stycznia 1998 r. - 15% dochodu ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4. 20. Premia inwestycyjna: 1) może być wykorzystana, jeżeli podatnik spełni warunki określone w ust. 9 pkt 1 i 4, 2) nie przysługuje w przypadku poniesienia wydatków inwestycyjnych na: a) zakup środków trwałych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-5 oraz pkt 7 i 8, jeżeli środki te zostały przez podatnika oddane do odpłatnego korzystania i, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5, zaliczone są do składników majątku najemcy, dzierżawcy albo używającego, b) zakup gruntów, c) spłatę wartości gruntów, jeżeli grunty te, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5, zaliczane są do składników majątku najemcy, dzierżawcy albo używającego. 21. Odliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w rozliczeniu podatku za rok podatkowy, w którym podatnik nabył prawo do odliczeń, nie później jednak niż do dnia złożenia, zgodnie z art. 45, zeznania o wysokości dochodu uzyskanego za ten rok; odliczeń można również dokonywać zaliczkowo w trakcie roku podatkowego. 22. Podatnicy tracą prawo do odliczeń, o których mowa w ust. 1, jeżeli przed upływem trzech lat od końca roku podatkowego, w którym skorzystali, a w przypadkach określonych w ust. 10 i w ust. 11 pkt 1 - w którym zakończyli korzystanie z odliczeń: 1) wystąpią u nich za poszczególne lata zaległości we wpłatach składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochody budżetu państwa, przekraczające odrębnie z każdego tytułu (w tym odrębnie w każdym z podatków) 3% kwot należnych za te lata; w przypadku podatku od towarów i usług zaległości we wpłatach nie mogą przekroczyć 3% kwoty podatku należnego; przepis ust. 9 pkt 4 ostatnie zdanie stosuje się odpowiednio, albo 2) przeniosą w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, z którymi związane były odliczenia od podstawy opodatkowania, albo 3) ustały okoliczności do zaliczania środków trwałych przyjętych do odpłatnego korzystania na podstawie umów o podobnym charakterze do umów najmu lub dzierżawy do składników majątku podatnika, w rozumieniu przepisów, o których mowa w ust. 3 pkt 6, albo 4) zawiadomią urząd skarbowy o likwidacji działalności gospodarczej lub zostanie ogłoszona ich upadłość, albo 5) otrzymają zwrot wydatków inwestycyjnych w jakiejkolwiek formie; w tym przypadku kwotę odliczeń zmniejsza się proporcjonalnie do udziału kwoty zwróconych wydatków w ich ogólnej kwocie. 23. Podatnicy, o których mowa w ust. 11 pkt 5, tracą prawo do odliczeń, jeżeli przed upływem pięciu lat od końca roku, w którym z nich skorzystali, nie uzyskają koncesji Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na wytwarzanie środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych albo ją utracą. 24. Podatnicy, o których mowa w ust. 11 pkt 6, tracą prawo do odliczeń, jeżeli przed upływem trzech lat od końca roku, w którym z nich skorzystali, nie uzyskają stosownego certyfikatu albo go utracą. 25. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 22-24, podatnicy są obowiązani do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracili prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę w rozliczeniu podatku (zaliczki) za miesiąc, w którym utracili prawo do odliczeń, a gdy utrata prawa wystąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - we wstępnym rocznym rozliczeniu podatku. 26. W rozliczeniu, o którym mowa w ust. 25, uwzględnia się odpowiednio kwotę odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 ust. 7, nie uznaną za koszt uzyskania przychodów w związku z odliczeniem wydatków inwestycyjnych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. 27. Przepisy ust. 22-25 stosuje się również do premii inwestycyjnej. 28. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz przepisów, o których mowa w ust. 9 pkt 1, 2) warunki rezygnacji przez podatnika z niektórych ulg, odliczeń lub zwolnień wymienionych w przepisach, o których mowa w ust. 9 pkt 1 - w celu nabycia prawa do odliczania wydatków inwestycyjnych na podstawie ust. 1-27, 3) zakres działalności: eksport towarów i usług, przetwórstwo rolne, budownictwo (w tym mieszkaniowe) i produkcja materiałów budowlanych, żegluga i rybołówstwo oraz turystyka i wypoczynek, 4) wymagany sposób udokumentowania wydatków inwestycyjnych. 29. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, wprowadzi odliczenia wydatków inwestycyjnych od podstawy opodatkowania oraz określi zasady i warunki tych odliczeń w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym oraz województwach lub rejonach administracyjnych (gminach) określonych jako zagrożone recesją i degradacją społeczną w odrębnych przepisach.\"; 14) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 28, 29, 30 i 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali: +------------------------------+------------------------------+ |Podstawa obliczenia podatku w złotych | Podatek wynosi | | ponad do | | +--------------+---------------+------------------------------+ | | 20.868 |20% podstawy obliczenia | | | | minus kwota 278 zł 20 gr | | | | | | 20.868 | 41.736 |3.895 zł 40 gr + 32% nadwyżki | | | | ponad 20.868 zł | | | | | | 41.736 | |10.573 zł 16 gr + 44% nadwyżki| | | | ponad 41.736 zł | | | | | +--------------+---------------+------------------------------+ b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Od 1998 r. stawki podatku dochodowego 20%, 32% i 44% określone w skali podatkowej, o której mowa w ust. 1, zastępuje się odpowiednio stawkami 19%, 30% i 40%.\", c) w ust. 3 wyrazy \"1996\" zastępuje się wyrazami \"1998\"; 15) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. Podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik: 1) poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na: a) zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, b) budowę budynku mieszkalnego, c) wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej; w razie przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, za wydatki poniesione na wkład budowlany uznaje się wydatki stanowiące nadwyżkę ponad kwotę wkładu mieszkaniowego zaliczonego przez spółdzielnię na wkład budowlany, d) zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, e) nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne, f) przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu, g) remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zajmowanego na podstawie tytułu prawnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej, utworzonej na podstawie odrębnych przepisów, 2) systematycznie gromadził oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach, 3) poniósł wydatki na: a) dojazd dzieci własnych i przysposobionych do podstawowych, zawodowych i średnich szkół publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, położonych poza miejscowością stałego lub czasowego zamieszkania dzieci, b) zakup przyrządów i pomocy naukowych, programów komputerowych oraz wydawnictw fachowych bezpośrednio związanych z wykonywanym zawodem i wykonywaną pracą, c) odpłatne kształcenie dzieci własnych i przysposobionych w podstawowych, zawodowych i średnich szkołach niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, d) odpłatne świadczenia zdrowotne, wymienione w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej - udzielane przez niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, działające na zasadach określonych w tych przepisach, a także przez lekarzy i lekarzy dentystów, prowadzących praktykę indywidualną zgodnie z przepisami o zawodzie lekarza lub o wykonywaniu praktyki dentystycznej - na rzecz podatnika, a także na rzecz jego małżonka oraz dzieci własnych i przysposobionych, jeżeli małżonek lub dzieci nie uzyskały w roku podatkowym dochodów, z wyjątkiem dochodów zwolnionych (wolnych) od podatku dochodowego, e) odpłatne dokształcanie i doskonalenie zawodowe podatnika, f) odpłatne kształcenie w szkołach wyższych, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym. 2. Podstawę określenia przysługującej kwoty odliczeń od podatku z tytułu wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b)-f) oraz w pkt 2, ustala się na podstawie kwoty stanowiącej iloczyn 70 m{2} powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy. 3. Kwota, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć: 1) za rok podatkowy: a) 19% wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b)-f), b) 30% wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie więcej jednak niż 6% kwoty, o której mowa w ust. 2, c) 19% poniesionych wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a), d) 19% poniesionych wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b), nie więcej jednak niż 19% kwoty stanowiącej trzykrotność najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w odrębnych przepisach, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, e) 19% poniesionych wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c), nie więcej jednak niż 3% dochodu stanowiącego górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, obowiązującej w roku podatkowym, na każde dziecko, f) 19% poniesionych wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. d), nie więcej jednak niż 1% kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej obowiązującej w roku podatkowym, g) 19% poniesionych wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. e), jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie więcej jednak niż 19% kwoty stanowiącej trzykrotność najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w odrębnych przepisach, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, h) 19% poniesionych wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. f), nie więcej jednak niż kwota najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w odrębnych przepisach, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy - z tym że w okresie obowiązywania ustawy łączne odliczenia z tytułu wydatków, o których mowa w lit. a) i b), nie mogą przekroczyć 19% kwoty, o której mowa w ust. 2, 2) w okresie obowiązywania ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) - 19% wydatkowanej kwoty, nie wyższej jednak niż 19% kwoty stanowiącej iloczyn powierzchni 350 m{2} i ceny nabycia 1 m{2} gruntu lub określonej w umowie wartości odpłatnie przenoszonego prawa wieczystego użytkowania gruntu, 3) w każdym okresie trzech kolejnych lat, poczynając od dnia 1 stycznia 1997 r. - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. g) - 19% kwoty poniesionych wydatków, nie więcej jednak niż: a) 3% kwoty, o której mowa w ust. 2, obowiązującej w pierwszym roku każdego okresu trzyletniego - jeżeli wydatki dotyczą budynków mieszkalnych lub wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej, b) 2,5% kwoty, o której mowa w ust. 2, obowiązującej w pierwszym roku każdego okresu trzyletniego - jeżeli wydatki dotyczą lokali mieszkalnych - z tym że w razie zbiegu uprawnień do odliczeń z tytułu wydatków, o których mowa w lit. a) i b), łączna kwota odliczeń nie może przekroczyć kwoty limitu określonego w lit. a). 4. Jeżeli podatnik dokonując remontu lub modernizacji budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego ponosi wydatki na remont lub modernizację instalacji gazowej, urządzeń eksplozymetrycznych lub urządzeń gazowych i w związku z tymi wydatkami przekroczy limity odliczeń określone w ust. 3 pkt 3, wysokość odliczeń podwyższa się o 0,5% kwoty, o której mowa w ust. 2. 5. Zmniejszenie podatku w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, może być dokonane, jeżeli suma wydatków poniesionych w roku podatkowym wynosi co najmniej 0,3% kwoty, o której mowa w ust. 2, obowiązującej w pierwszym roku każdego okresu trzyletniego. 6. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z tym że: 1) wydatki na cele wymienione w ust. 1 pkt 1 lit. b) i d)-g), pkt 3 lit. b), z wyjątkiem wydatków na zakup wydawnictw fachowych, ustala się na podstawie faktury lub rachunku, wystawionych wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług, nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku, lub dowodu odprawy celnej, a w przypadku wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej - na podstawie dowodu tej wpłaty, 2) wydatki na cele wymienione w ust. 1 pkt 3 lit. a) ustala się na podstawie imiennych biletów okresowych na dojazdy środkami transportu autobusowego, kolejowego lub promowego, 3) wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 3 lit. d) ustala się na podstawie faktury lub rachunku, wystawionych przez zakład lub lekarza, o których mowa w tym przepisie, zawierających między innymi imię, nazwisko i adres osoby korzystającej ze świadczenia zdrowotnego, tj. podatnika, jego małżonka lub dziecka. 7. Odliczenia stosuje się, jeżeli: 1) wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 1 dotyczą gruntu, budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone wydatki zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu, 2) wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 3 lit. b) zostały poniesione przez podatników osiągających przychody określone w art. 12 ust. 1 i ust. 6. 8. Wysokość odliczeń od podatku, określona w ust. 3 pkt 1 lit. a)-c) i e) oraz pkt 2 i 3, dotyczy łącznie obojga małżonków. Jeżeli małżonkowie: 1) podlegają odrębnemu opodatkowaniu - odliczeń dokonuje się zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych bądź od podatku każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od podatku jednego z małżonków, 2) przed zawarciem związku małżeńskiego, w okresie obowiązywania ustawy, korzystali z odliczeń od podatku na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, o kwotę dokonanych odliczeń zmniejsza się kwoty odliczeń określone w ust. 3 pkt 1 lit. a) i b) oraz pkt 2 i 3, 3) w czasie trwania związku małżeńskiego korzystali, w okresie obowiązywania ustawy, z odliczeń od podatku na cele określone w ust. 1 pkt 1 i 2, a następnie związek małżeński ustał - przysługująca każdemu z nich kwota odliczenia podlega zmniejszeniu o kwotę odliczeń dokonanych w czasie trwania związku małżeńskiego, w wysokości po 50% tych odliczeń, jeżeli byli opodatkowani łącznie, a jeżeli byli opodatkowani odrębnie - w wysokości odliczenia dokonanego przez każdego z nich. 9. Wysokość odliczeń od podatku określona w ust. 3 pkt 1 lit. f) obejmuje wydatki poniesione na świadczenia udzielone na rzecz podatnika, jego małżonka oraz dzieci własnych i przysposobionych, jeżeli małżonek lub dzieci nie uzyskały w roku podatkowym dochodów, z wyjątkiem dochodów zwolnionych (wolnych) od podatku dochodowego. Jeżeli każdy z małżonków osiąga dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, limit odliczeń, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. f), przysługuje odrębnie każdemu z małżonków. W ramach limitu przysługującego małżonkom wydatki poniesione na rzecz dzieci własnych i przysposobionych odlicza się od podatku jednego z małżonków lub od podatku obojga, w proporcji określonej przez nich w zeznaniach rocznych. 10. Prawo do odliczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. f), przysługuje podatnikowi, na którego utrzymaniu pozostaje osoba kształcąca się, o ile osoba ta nie ukończyła 25 roku życia i nie uzyskuje dochodów, z wyjątkiem dochodów zwolnionych od podatku dochodowego, a podatnikowi kształcącemu się w szkole wyższej - o ile nie ukończył 35 roku życia. 11. Wysokość odliczeń od podatku, określona w ust. 3 pkt 1 lit. h), w przypadku ponoszenia wydatków na kształcenie dziecka własnego lub przysposobionego, przysługuje łącznie obojgu rodzicom. Zasadę wyrażoną w ostatnim zdaniu ust. 9 stosuje się odpowiednio. 12. Jeżeli podatnik korzystał z odliczeń wymienionych w ust. 1 pkt 2, a oszczędności zgromadzone w banku prowadzącym kasę mieszkaniową wydatkował zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na tym rachunku, kwoty określone w ust. 3 pkt 1 lit. a), pkt 2 i 3 oraz w ust. 4 pomniejsza się o kwoty odliczeń dokonanych z tego tytułu. 13. Jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 1 i 2, a następnie: 1) wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład, 2) w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku mieszkalnego na użytkowy, 3) po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu, 4) wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę, 5) przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych - do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów. 14. W razie przeniesienia uprawnień do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz dzieci własnych lub przysposobionych, do rozliczenia kwoty odliczeń przysługujących tym dzieciom przepisy ust. 12 stosuje się odpowiednio. 15. Kwota odliczeń od podatku, ustalona zgodnie z ust. 3 pkt 1 lit. a) i b), pkt 2 i 3 oraz ust. 4, przekraczająca kwotę podatku obliczonego zgodnie z art. 27, podlega odliczeniu od podatku obliczonego za lata następne, aż do całkowitego jej odliczenia. 16. Odliczeń od podatku z tytułu wydatków na cele, o których mowa w ust. 1, nie dokonuje się od zryczałtowanego podatku dochodowego, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 4. 17. Kwotę przysługujących odliczeń od podatku na cele określone w ust. 1 pkt 1 pomniejsza się: 1) o 10% wydatków poniesionych na te cele, pokrytych przychodami zwolnionymi z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i b), 2) o 20% kwoty ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 49 lit. a). 18. Minister Finansów ogłasza, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wysokość kwoty, o której mowa w ust. 2 i w art. 26 ust. 2. 19. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wydatków, o których mowa w ust. 3 pkt 3 i w ust. 4. 20. Minister Edukacji Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje przyrządów i pomocy naukowych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b). 21. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. e), oraz zasady i warunki odliczania ich od podatku.\"; 16) w art. 29 w ust. 1 po wyrazach \"oraz z\" dodaje się wyraz \"odsetek,\"; 17) w art. 30: a) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) odliczyć od przychodów wydatki określone w art. 26 ust. 1 oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego wydatki określone w art. 27a ust. 1; w przypadku dokonywania odliczeń stosuje się odpowiednio przepisy art. 26 ust. 2-12 i art. 27a ust. 2-17.\", b) w ust. 6 w pkt 1 po wyrazach \"zakres podmiotowy,\" dodaje się wyrazy \"jak również określić\"; 18) w art. 32: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"21%\" zastępuje się wyrazami \"20%\", - w pkt 2 wyrazy \"33%\" zastępuje się wyrazami \"32%\", - w pkt 3 wyrazy \"45%\" zastępuje się wyrazami \"44%\", b) w ust. 1a: - w pkt 1 wyrazy \"21%\" zastępuje się wyrazami \"20%\", - w pkt 2 wyrazy \"21 i 33%\" zastępuje się odpowiednio wyrazami \"20% i 32%\", c) po ust. 1c dodaje się ust. 1d w brzmieniu: \"1d. Od 1998 r. zaliczki w wysokości 20%, 32% i 44% dochodu, o których mowa w ust. 1 i 1a, wynoszą odpowiednio 19%, 30% i 40% dochodu.\", d) w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia,\"; 19) w art. 33: a) w ust. 2 wyrazy \"w art. 32 ust. 1-1c\" zastępuje się wyrazami \"w art. 32 ust. 1-1d\", b) w ust. 4 po wyrazach \"za ten rok\" dodaje się przecinek i wyrazy \"zgodnie z ust. 3\"; 20) w art. 34: a) w ust. 2 wyrazy \"art. 32 ust. 1-1c\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1-1d\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zaliczka, o której mowa w ust. 1, od zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych bezpośrednio przez organ rentowy wynosi 20% kwoty zasiłków, a od 1998 r. 19% kwoty zasiłków.\", c) w ust. 7: - w zdaniu pierwszym wyrazy \"art. 26 ust. 1 pkt 4 i 7\" zastępuje się wyrazami \"art. 26 ust. 1 pkt 3 i 4\", - w pkt 2 wyrazy \"art. 32 ust. 1-1c\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1a-1c\", d) w ust. 9: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nie korzysta z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1, 2 i 5-9 oraz w art. 27a,\", - w ostatnim zdaniu wyraz \"ustalającą\" zastępuje się wyrazem \"określającą\"; 21) w art. 35: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy oraz z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) spółdzielnie - od oprocentowania wkładów pieniężnych członków spółdzielni, zaliczonego w ciężar kosztów spółdzielni,\", - dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) oddziały Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - od wypłacanych żołnierzom świadczeń pieniężnych wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.\", b) w ust. 3 wyrazy \"art. 32 ust. 1-1c\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1-1d\", c) w ust. 4 skreśla się pkt 1, d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, pobiera się w wysokości 20% przychodu, pomniejszoną o kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3.\", e) dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: \"6. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, pobiera się w wysokości 20% przychodu. 7. Oddziały Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, dokonujące wypłaty świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 6, związanych z pozostawaniem w stosunku służbowym, obowiązane są w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonały wypłaty świadczeń, przekazać informację według ustalonego wzoru podatnikowi oraz zatrudniającemu go pracodawcy. 8. Zaliczki, o których mowa w ust. 5 i 6, od 1998 r. wynoszą 19% przychodu.\"; 22) w art. 37: a) w ust. 1: - w zdaniu pierwszym wyrazy \"pkt 1, 2 i 4\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1, 2, 4 i 5\", - w pkt 1 po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu: \"c) świadczeń pieniężnych wynikających z przepisów o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, pozostających w związku ze stosunkiem służbowym u płatnika,\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nie korzysta z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 6-9 oraz w art. 27a,\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Przy dokonywaniu rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnik, na wniosek podatnika: 1) przy ustalaniu dochodu uwzględnia koszty, o których mowa w art. 22 ust. 11, 2) odlicza od dochodu: a) wydatki na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 3 - do wysokości wynikającej z przedstawionych przez podatnika dokumentów stwierdzających poniesienie tych wydatków, b) zwrócone płatnikowi świadczenia, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 - jeżeli nie zostały one potrącone od dochodu przy poborze zaliczek.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku uzyskania w ciągu roku podatkowego przez pracownika, członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, o którym mowa w ust. 1, dochodu z tytułu: 1) zasiłków z ubezpieczenia społecznego, wypłaconych bezpośrednio przez organ rentowy w związku z zatrudnieniem u płatnika - płatnik przy dokonywaniu rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest uwzględnić uzyskany przez pracownika (członka) dochód z tytułu zasiłków oraz pobrane przez organ rentowy zaliczki na podatek w wysokości wynikającej z otrzymanej, zgodnie z art. 34 ust. 5, informacji tego organu, 2) świadczeń pieniężnych wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, wypłacanych przez oddziały Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w związku ze stosunkiem służbowym u płatnika - płatnik przy dokonywaniu rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest uwzględnić uzyskane przez pracownika dochody z tytułu świadczenia pieniężnego oraz pobrane przez oddział Wojskowej Agencji Mieszkaniowej zaliczki na podatek w wysokości wynikającej z otrzymanej zgodnie z art. 35 ust. 7 informacji tego oddziału.\"; 23) w art. 38: a) w ust. 1 po wyrazach \"z tytułów określonych w art. 31\" skreśla się wyrazy \"ust. 1\", b) w ust. 2 po wyrazach \"art. 12\" dodaje się wyrazy \"oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez te zakłady, a także różnicę podatku, o której mowa w ust. 3\"; 24) w art. 41: a) skreśla się ust. 3, b) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Banki prowadzące kasy mieszkaniowe są obowiązane pobierać, jako płatnicy, zaliczki na podatek dochodowy w przypadkach, o których mowa w art. 27a ust. 13 pkt 4 i 5 w wysokości 20% wycofanej kwoty , nie wyższej jednak od 20% kwoty, określonej zgodnie z art. 27a ust. 2, chyba że osoba wycofująca oszczędności złoży oświadczenie, że wycofane oszczędności nie były odliczone od podatku osoby wycofującej ani od podatku rodziców, albo że wycofane oszczędności zostaną wydatkowane zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez kasę mieszkaniową.\", c) w ust. 5a zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"W latach 1995-1997 spółdzielnie nie pobierają zryczałtowanego podatku dochodowego według zasad określonych w ust. 5; spółdzielnie pobierają jednak zryczałtowany podatek, w razie zwrotu kwot przekazanych w tych latach, z dochodu uzyskanego przez spółdzielnie, a przeznaczonego na powiększenie udziałów.\"; 25) po art. 41a dodaje się art. 41b w brzmieniu: \"Art. 41b. Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).\"; 26) w art. 42 w ust. 3 wyrazy \"w art. 41 ust. 1 i ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"w art. 41 ust. 1 i 3a\"; 27) w art. 44: a) w ust. 1 skreśla się pkt 2, b) w ust. 3 w pkt 2 wyrazy \"art. 26 i 27\" zastępuje się wyrazami \"art. 26, 26a i 27\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Podatnicy uzyskujący dochody z działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli otrzymują te dochody bez pośrednictwa płatników, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 20% dochodu za miesiące, w których uzyskali ten dochód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego. W terminach płatności zaliczek podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklaracje, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu uzyskanego w danym miesiącu.\", d) w ust. 6 po wyrazach \"Zaliczki miesięczne\" dodaje się przecinek i wyrazy \"od przychodów wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 5,\", e) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Zaliczki miesięczne, od przychodów wymienionych w ust. 1 pkt 3 i 4, za okres od stycznia do listopada uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego. W terminach płatności zaliczek od stycznia do listopada podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklaracje, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku.\", f) w ust. 8 wyrazy \"21%\" zastępuje się wyrazami \"20%\", g) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Zaliczki, o których mowa w ust. 8, od 1998 r. wynoszą 19% uzyskanego dochodu.\"; 28) po art. 44 dodaje się art. 44a w brzmieniu: \"Art. 44a. Spółdzielnie mieszkaniowe są obowiązane sporządzić za rok kalendarzowy, w dwóch egzemplarzach, według ustalonego wzoru, imienne informacje o wysokości wycofanego wkładu budowlanego lub mieszkaniowego i przesłać je, w terminie do dnia 28 lutego roku następującego po roku podatkowym: 1) osobom, które wycofały ze spółdzielni wkład budowlany lub mieszkaniowy wniesiony do spółdzielni od dnia 1 stycznia 1992 r., 2) urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osoby wycofującej wkład.\"; 29) w art. 45: a) w ust. 3 po wyrazach \"w art. 24 ust. 3\" dodaje się przecinek i wyrazy \"z wyjątkiem dochodu z likwidacji działalności gospodarczej, dokonanej w grudniu roku podatkowego,\", b) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. W przypadkach: 1) określonych w art. 27a ust. 13, 2) odliczenia od podatku wydatków poniesionych na zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu, a następnie zbycia tego gruntu lub prawa - podatnik jest obowiązany wykazać i doliczyć kwoty uprzednio odliczone do podatku należnego za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności.\", c) w ust. 5 wyrazy \"roczny bilans z rachunkiem wyników\" zastępuje się wyrazami \"sprawozdanie finansowe\"; 30) w art. 52 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w okresie od dnia 1 stycznia 1993 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. dochody: a) ze sprzedaży obligacji Skarbu Państwa wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. oraz obligacji wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1997 r. przez jednostki samorządu terytorialnego, a także akcji dopuszczonych do obrotu publicznego, nabytych na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych obligacji lub akcji jest przedmiotem działalności gospodarczej, b) ze sprzedaży na giełdzie papierów wartościowych albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym świadectw udziałowych wymienialnych na akcje narodowych funduszy inwestycyjnych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 41; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych świadectw jest przedmiotem działalności gospodarczej, c) z tytułu udziału w dochodach funduszy powierniczych, w tym również z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych,\"."}
{"id":"1996_638_2","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 2. 1. Jeżeli podatnik w latach 1992-1996 korzystał, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r., z odliczenia od dochodu (przychodu) wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem: 1) zachowuje prawo do odliczania wydatków ponoszonych na ten cel po dniu 1 stycznia 1997 r., na zasadach określonych w tej ustawie, 2) sprzedaż lub zamiana takiego budynku, jego części lub lokali stanowi źródło przychodów, gdy sprzedaż lub zamiana nastąpiła przed upływem dziesięciu lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło wybudowanie. 2. Podatnikom, którzy w zeznaniach za lata 1992-1996 odliczyli od dochodu (przychodu) wydatki na cele określone w następujących przepisach ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą: 1) w art. 27a w ust. 1 pkt 1 lit. a) - kwotę przysługującego odliczenia od podatku, ustaloną zgodnie z art. 27a ust. 3 pkt 2, zmniejsza się o 19% kwoty wydatków odliczonych w latach 1992-1996, 2) w art. 27a w ust. 1 pkt 1 lit. b)-f) oraz w pkt 2 - kwotę przysługującego odliczenia od podatku, ustaloną zgodnie z art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. a) i b), zmniejsza się o 19% kwoty wydatków odliczonych w latach 1992-1996. 3. Do kwoty wydatków, o których mowa w ust. 2, odliczonych od dochodu (przychodu) w latach 1992-1996, dolicza się wydatki, które nie znalazły pokrycia w dochodach (przychodach) uzyskanych w tych latach. 4. Podatnikom, którzy w latach 1992-1996 nabyli prawo do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5, 5a i 6 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r., a wydatki te nie znalazły pokrycia w dochodach osiągniętych w tych latach, przysługuje prawo do odliczenia tych wydatków na zasadach określonych w art. 26 ust. 9 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r. 5. Zasadę określoną w ust. 4 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy w latach 1994-1996 nabyli prawo do odliczenia poniesionych wydatków od przychodów. 6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w sytuacjach, o których mowa w art. 27a ust. 8 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 7. Podatnicy, którzy w latach 1995-1996 nabyli prawo do odliczenia od dochodu wydatków na zakup przyrządów i pomocy naukowych, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 7b ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r., nie odliczoną, w zeznaniach za lata 1995 i 1996, kwotę wydatków mogą odliczyć na zasadach określonych w art. 26 ust. 5a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1996_638_3","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 3. Przy ustalaniu podstawy obliczenia podatku, zgodnie z art. 26 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, podatnik może w latach 1997-1999 odliczyć od dochodu wydatki poniesione na spłatę zadłużenia z tytułu zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe, do dnia 31 maja 1992 r., kredytów na budownictwo mieszkaniowe. Kwota tych odliczeń w każdym roku podatkowym nie może przekroczyć 19% kwoty stanowiącej iloczyn 70 m{2} powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalanego do celów obliczania premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy. Przepisy art. 26 ust. 4, art. 27a ust. 7, 8, 12 i 14-17, art. 34 ust. 9 pkt 2 i art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_638_4","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 4. Przepis art. 1 pkt 9: 1) w części dotyczącej art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - ma zastosowanie do odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kg, nabytego albo przyjętego do odpłatnego korzystania i zaliczonego do środków trwałych podatnika - począwszy od dnia 1 stycznia 1997 r., 2) w części dotyczącej art. 23 ust. 1 pkt 22 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - ma zastosowanie do rezerw utworzonych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, 3) w części dotyczącej art. 23 ust. 1 pkt 57 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - ma zastosowanie do umów ubezpieczenia zawartych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_638_5","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 5. 1. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 1997 r. ponieśli wydatki inwestycyjne i nabyli prawo do odliczeń zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 26 ust. 13 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują to prawo do czasu wyczerpania - w zakresie i na zasadach określonych w tych przepisach. 2. Do dnia 31 grudnia 1998 r. zachowują moc przepisy wydane na podstawie art. 26 ust. 13 ustawy wymienionej w art. 1, dotyczące odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego przez podatników mających swą siedzibę w rejonach administracyjnych (gminach) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym oraz województwach lub rejonach administracyjnych (gminach) określonych jako zagrożone recesją i degradacją społeczną w odrębnych przepisach. Podatnicy, którzy nabędą prawo do tych odliczeń lub obniżek do dnia 31 grudnia 1998 r., zachowują prawo do czasu wyczerpania - w zakresie i na zasadach określonych w tych przepisach."}
{"id":"1996_638_6","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 6. Z dniem 1 stycznia 1997 r. traci moc art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 5, poz. 25)."}
{"id":"1996_638_7","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dieta parlamentarna jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych w granicach określonych w odrębnych przepisach dla diet otrzymywanych z tytułu pełnienia obowiązków obywatelskich i nie może być zajęta w drodze egzekucji.\"."}
{"id":"1996_638_8","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 8. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_638_9","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. i ma zastosowanie do opodatkowania dochodów uzyskanych od tego dnia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 8 lit. a), pkt 12 w części dotyczącej art. 26 ust. 14, pkt 14 lit. c) oraz pkt 15 w części dotyczącej art. 27a ust. 18-21 - które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_639_1","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146 i Nr 90, poz. 405) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1a: a) w ust. 2: - w pkt 1 w lit. b) wyrazy \"która stanowi rezerwę\" zastępuje się wyrazami \"która nie stanowi rezerwy\", - w pkt 2 skreśla się lit. a), - w pkt 3 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) osiągną za każdy rok podatkowy udział dochodu tej grupy, obliczonego zgodnie z art. 7a ust. 1, w sumie przychodów wszystkich spółek tworzących grupę - w wysokości co najmniej 8%,\", b) w ust. 5 wyrazy \"ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5 oraz w ust. 3 i 4\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 3\", c) w ust. 6 wyrazy \"spółki zależne, utworzone po dniu rejestracji umowy\" zastępuje się wyrazami \"inne spółki\", d) skreśla się ust. 14-18; 2) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także: wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej, dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego lub akcyjnego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej.\"; 3) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Jeżeli: 1) podatnik mający siedzibę (zarząd) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej \"podmiotem krajowym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu lub kontroli albo posiada udział w kapitale przedsiębiorstwa położonego za granicą, albo 2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej \"podmiotem zagranicznym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu lub kontroli albo posiada udział w kapitale podmiotu krajowego, albo 3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu lub kontroli albo posiadają udział w kapitale podmiotu krajowego i podmiotu zagranicznego - i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. 2. Dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania, stosując następujące metody: 1) porównywalnej ceny niekontrolowanej, 2) ceny odprzedaży, 3) rozsądnej marży (\"koszt plus\"). 3. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, gdy podmiot krajowy: 1) wykorzystuje swój związek z innym podmiotem krajowym, któremu przysługują ulgi w podatku dochodowym, albo 2) pozostaje w związku gospodarczym z innym podmiotem krajowym i na rzecz tego podmiotu wykonuje świadczenie na warunkach korzystniejszych, odbiegających od ogólnie stosowanych w czasie i miejscu wykonywania świadczenia - i w wyniku tego nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymieniony związek nie istniał lub gdyby wymienione świadczenie nie zostało wykonane. 5. Związek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, ma miejsce, gdy między podmiotami lub osobami pełniącymi w nich funkcje zarządzające, nadzorcze albo kontrolne istnieją powiązania o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten ma miejsce także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne w podmiotach, o których mowa w ust. 4 pkt 1. 6. Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 5, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia. 7. Przez pojęcie powiązań kapitałowych, o których mowa w ust. 5, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada lub dysponuje, bezpośrednio lub pośrednio, prawem głosu wynoszącym co najmniej 5% wszystkich praw głosu. 8. Przepisy ust. 4 nie mają zastosowania w przypadku świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową. 9. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb określania dochodów w drodze oszacowania, według metod wymienionych w ust. 2 i 3.\"; 4) w art. 12: a) w ust. 1 w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, jednoosobowe spółki gminy lub przedsiębiorstwa komunalne od Skarbu Państwa lub gminy w nieodpłatny zarząd lub nieodpłatne używanie\", b) w ust. 4 w pkt 6a skreśla się wyrazy \"lub umorzonych\"; 5) w art. 16: a) w ust. 1: - w pkt 4 po wyrazach \"samochodu osobowego\" dodaje się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", - skreśla się pkt 7, - pkt 8a otrzymuje brzmienie: \"8a) wartości akcji lub udziałów w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych lub nabytych w zamian za wkład niepieniężny; w razie zbycia tych udziałów lub akcji albo wkładów, kosztem ich nabycia, ustalonym na dzień objęcia lub nabycia udziałów lub akcji albo wkładów, są zaktualizowane, zgodnie z odrębnymi przepisami, wydatki na nabycie albo wytworzenie lub ulepszenie składników majątku stanowiących wkład niepieniężny, pomniejszone o odpisy amortyzacyjne dokonane przed wniesieniem wkładu, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,\", - pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach,\", - w pkt 25 po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu: \"c) strat poniesionych przez bank z tytułu udzielonych po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji albo poręczeń spłaty kredytów i pożyczek, obliczonych zgodnie z pkt 25 lit. b).\", - w pkt 26 po lit. b) dodaje się lit. c) i d) w brzmieniu: \"c) straconych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji albo poręczeń spłaty kredytów i pożyczek, z wyjątkiem rezerw utworzonych na te stracone należności, gdy bank udzielił gwarancji albo poręczeń z naruszeniem prawa, przy czym naruszenie to powinno być stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu, d) 25% kwoty wątpliwych kredytów (pożyczek) oraz 25% kwoty wątpliwych należności z tytułu gwarancji albo poręczeń spłaty kredytów i pożyczek - udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem rezerw tworzonych na pokrycie tych kredytów (pożyczek) lub gwarancji albo poręczeń, które zostały udzielone z naruszeniem prawa, przy czym naruszenie to powinno być stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu.\", - w pkt 30 na końcu dodaje się wyrazy \"obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych,\", - w pkt 37 po wyrazach \"z wyjątkiem\" wstawia się dwukropek, a dotychczasową treść oznacza się jako lit. a) oraz dodaje lit. b) w brzmieniu: \"b) składek na rzecz związków pracodawców do wysokości określonej przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia,\", - w pkt 49 po wyrazach \"samochodu osobowego\" dodaje się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", - w pkt 51 po wyrazach \"samochodów osobowych\" dodaje się wyrazy \"lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", a po wyrazach \"wydanych przez właściwego ministra\" dodaje się wyrazy \"obowiązującej w przedsiębiorstwach państwowych\", - po pkt 57 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 58 i 59 w brzmieniu: \"58) wydatków i kosztów sfinansowanych z dochodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 23 i 24, 59) składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II, wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza: a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.\", b) w ust. 2: - w pkt 2 w lit. c) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyraz \"albo\", - dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby wyższe od jej kwoty - jeżeli uprzednio na tę wierzytelność utworzono rezerwę uznawaną za koszt uzyskania przychodu.\", c) w ust. 2a w pkt 1 w lit. a) po wyrazach \"dłużnik został\" dodaje się wyrazy \"wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej,\", d) w ust. 2b: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Rezerwy na wierzytelności, uznawane za koszt uzyskania przychodów zgodnie z ust. 1 pkt 26, nie mogą przekraczać kwoty tych wierzytelności pomniejszonej o wartość zobowiązań dotyczących należności objętych rezerwą, wynikających z:\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) gwarancji banków krajów należących do Organizacji Współpracy i Rozwoju Gospodarczego (OECD) lub banków współpracujących z tą organizacją,\", e) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 pkt 26 lit. b)-d) dotyczą rezerw utworzonych przez bank, zgodnie z przepisami wydanymi przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków. 4. Ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu pojazdu, rozumie się przez to stawkę określoną dla samochodów osobowych, uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika. 5. Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 30, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika według obowiązującego wzoru, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. W razie braku tej ewidencji, wydatki ponoszone przez podatnika na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.\"; 6) w art. 17: a) w ust. 1: - w pkt 4 wyrazy \"- z wyłączeniem przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni oraz spółek -\" zastępuje się wyrazami \", z zastrzeżeniem ust. 1c,\", - w pkt 4a skreśla się lit. c), - w pkt 4e po wyrazach \"w roku poprzedzającym rok podatkowy\" dodaje się przecinek i wyrazy \"a w razie rozpoczęcia działalności - w pierwszym podatkowym roku tej działalności\", - skreśla się pkt 4l, - dodaje się pkt 4m-4o w brzmieniu: \"4m) dochody wspólnot mieszkaniowych utworzonych zgodnie z odrębnymi przepisami - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz wydatkowanej na rzecz członków wspólnoty, 4n) dochody sportowych spółek akcyjnych - w części przeznaczonej na ich działalność sportową, w rozumieniu przepisów o kulturze fizycznej, 4o) dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, uzyskane przez osoby prawne, których zadaniem jest administrowanie nieruchomościami w imieniu właścicieli i zarządców domów - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,\", - skreśla się pkt 9, - pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) dotacje otrzymane: a) na podstawie odrębnych przepisów na tworzenie rezerw państwowych i gospodarowanie tymi rezerwami, b) w związku z umowami zawartymi na podstawie art. 222 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496), c) na dofinansowanie kosztów zadań w zakresie postępu biologicznego w produkcji roślinnej i zwierzęcej,\", - w pkt 22 na końcu dodaje się wyrazy \"a także Rzecznika Ubezpieczonych,\", - po pkt 23 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje pkt 24 i 25 w brzmieniu: \"24) odsetki od dochodów lub środków, o których mowa w pkt 23, lokowanych na bankowych rachunkach terminowych, 25) dotacje, subwencje i dopłaty otrzymane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez zakłady pracy chronionej na podstawie przepisów o zatrudnianiu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych.\", b) po ust. 1b dodaje się ust. 1c i 1d w brzmieniu: \"1c. Przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w: 1) przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach, 2) przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią gminy lub jednostki pomocnicze gmin utworzone na podstawie przepisów o samorządzie terytorialnym, 3) zakładach budżetowych i innych jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego. 1d. Przy ustalaniu udziału, o którym mowa w ust. 1 pkt 4e, w kwocie przychodów osiągniętych ze wszystkich rodzajów działalności nie uwzględnia się przychodów uzyskanych: 1) w związku z regulowaniem zobowiązań wobec Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa wierzytelnościami nabytymi od wierzycieli tej Agencji, 2) ze sprzedaży produktów produkcji rolniczej nabytych przez spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną od członków tych spółdzielni - w części odpowiadającej cenie nabycia tych produktów.\"; 7) w art. 18: a) w ust. 1: - w zdaniu pierwszym po wyrazach \"art. 7\" oraz w pkt 1 w lit. a) i b) po wyrazach \"art. 7 ust. 3\" dodaje się wyrazy \"albo w art. 7a ust. 1\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) wydatków na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych przez współwłaściciela będącego osobą fizyczną - osobom, które w stosunku do tego współwłaściciela zaliczane są do I grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 nie może przekroczyć 15% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz: 1) osób fizycznych, 2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.\", c) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W przypadku budowy budynku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, stanowiącego współwłasność, kwotę odliczeń wymienionych w ust. 2, przysługującą każdemu ze współwłaścicieli, ustala się w wysokości faktycznie poniesionych wydatków, proporcjonalnie do udziału we współwłasności; w razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały we współwłasności i poniesionych wydatkach są równe.\", d) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 pkt 4 ustala się na podstawie dokumentów odpowiadających warunkom przewidzianym w odrębnych przepisach stwierdzających ich poniesienie. 5. Odliczeniu podlegają wydatki na cele określone w ust. 1 pkt 4, jeżeli dotyczą budynków mieszkalnych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.\", e) dodaje się ust. 6a-6c w brzmieniu: \"6a. Jeżeli przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z którego budową dokonano odliczeń, nastąpiło: 1) zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności lub 2) wynajęcie budynku albo lokalu mieszkalnego przez współwłaściciela będącego osobą fizyczną - osobom, które w stosunku do tego współwłaściciela zaliczane są do I grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów, o których mowa w ust. 1 pkt 4, lub 3) dokonanie zmiany przeznaczenia budynku lub lokalu z mieszkalnego na użytkowy albo przeznaczenie budynku lub lokalu mieszkalnego na potrzeby właściciela lub współwłaściciela, - podatnik jest obowiązany w miesiącu, w którym wystąpiła chociażby jedna z powyższych okoliczności, zwiększyć dochód lub zmniejszyć stratę o kwotę odliczoną od dochodu, w części przypadającej na budynek lub lokal, o których mowa w pkt 1-3. Kwoty doliczone do dochodu zwiększa się o 10% za każdy rok kalendarzowy brakujący do okresu dziesięciu lat, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym. 6b. Przy obliczaniu liczby lat brakujących do upływu okresu dziesięcioletniego, o którym mowa w ust. 6a, wlicza się rok, w którym wystąpiły okoliczności wymienione w pkt 1-3 tego przepisu. 6c. W razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w ust. 6a pkt 1 lub 3, przed otrzymaniem decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, z którymi były związane odliczenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć dochód lub zmniejszyć stratę o kwotę odliczoną od dochodów w części przypadającej na budynek lub lokale.\", f) skreśla się ust. 7; 8) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Od podstawy opodatkowania, obliczonej zgodnie z art. 18, odlicza się: 1) w roku podatkowym - wydatki na cele określone w ust. 2, zwane dalej \"wydatkami inwestycyjnymi\", oraz 2) w następnym roku podatkowym - z zastrzeżeniem ust. 17 pkt 2, kwotę stanowiącą połowę wydatków inwestycyjnych odliczonych od podstawy opodatkowania w poprzednim roku podatkowym, zwaną dalej \"premią inwestycyjną\". 2. Odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają faktycznie poniesione wydatki na: 1) zakup i montaż maszyn lub urządzeń zaliczonych, zgodnie z Klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, do grupy 3-6 i 8, 2) zakup, budowę, a także na rozbudowę będących własnością podatnika budynków i lokali stanowiących odrębną nieruchomość w tych budynkach oraz budowli zaliczonych, zgodnie z Klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, do grupy 1 podgrupa 10-13, podgrupa 15 rodzaj 151 i 152 w zakresie budynków aptek, podgrupa 16 rodzaj 166 i 168, podgrupa 18 rodzaj 180 i 182-185 oraz do grupy 2 podgrupa 20-23 i 25-27, 3) zakup środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów, 4) zakup od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części mienia przedsiębiorstwa, z wyjątkiem wydatków na zakup innych niż grunty składników majątku, od których zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5 nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, 5) zakup praw majątkowych uznawanych za wartości niematerialne i prawne, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszt uzyskania przychodów - z wyjątkiem wartości niematerialnych i prawnych, związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), 6) spłatę, określonej w umowie o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy, wartości środków trwałych, o których mowa w pkt 1-4, jeżeli środki te zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 zaliczane są do składników majątku najemcy, dzierżawcy albo używającego, 7) wytworzenie we własnym zakresie i na własny użytek środków trwałych wymienionych w pkt 1 i 2, 8) zakup wykonanych na zamówienie środków trwałych wymienionych w pkt 1 i 2. 3. Za wydatki inwestycyjne podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki faktycznie poniesione w roku podatkowym, nie zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy - jeżeli podatki te podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług. 4. W przypadku zakupu składników majątku wymienionych w ust. 2 pkt 1-5, za wydatki inwestycyjne, o których mowa w ust. 3, uznaje się wydatki poniesione w roku podatkowym, w którym, z zastrzeżeniem ust. 6, ma miejsce przeniesienie własności tych składników majątku. 5. Faktycznie poniesione wydatki inwestycyjne, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania, obejmują: 1) w razie zakupu - określoną w umowie cenę sprzedaży zapłaconą sprzedawcy oraz wydatki na montaż maszyn i urządzeń, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2) w razie wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt 1 - kwoty zapłacone za zużyte do wytworzenia rzeczowe składniki majątku oraz za wykorzystane usługi obce, 3) w razie zakupu środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt 2, wykonanych na zamówienie - cenę określoną w umowie sprzedaży lub kwotę zapłaconą za zamówione usługi, 4) w razie przyjęcia środków trwałych do odpłatnego korzystania na podstawie umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy - kwotę stanowiącą spłatę wartości tych środków określonej w umowie. 6. W przypadku: 1) dokonania przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 2 pkt 1-5 oraz pkt 7 i 8, uznaje się je za wydatki inwestycyjne w roku podatkowym, w którym następuje przeniesienie własności składników majątkowych wymienionych w tych przepisach, 2) zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2 pkt 6, za wydatki inwestycyjne podlegające odliczeniu w danym roku podatkowym uznaje się wydatki związane ze spłatą wartości składników majątkowych, poniesione w tym samym roku, 3) zawarcia w roku podatkowym umowy, w której termin zapłaty ceny przypada w roku następującym po roku podatkowym, w którym rzecz lub prawo zostały wydane - wydatki związane z zapłatą ceny odlicza się od podstawy opodatkowania w roku faktycznego ich poniesienia. 7. Odliczenia wydatków inwestycyjnych, o których mowa w ust. 2 pkt 1-8, dokonane w roku podatkowym, traktuje się w tym roku na równi z odpisami z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisami amortyzacyjnymi), z tym że: 1) odliczenia te nie zmniejszają podstawy do ustalania odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 5, 2) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w ust. 2 pkt 1-5 oraz pkt 7 i 8, dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu oddania ich do używania, nie wcześniej jednak niż od pierwszego dnia miesiąca następującego po roku podatkowym, w którym dokonano odliczenia, 3) w przypadku odliczeń wydatków inwestycyjnych, o których mowa w ust. 2 pkt 6, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe oddano do używania, 4) w przypadku odliczeń wydatków inwestycyjnych poniesionych przed rozpoczęciem działalności albo w roku rozpoczęcia działalności, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od pierwszego dnia miesiąca roku następującego po roku, w którym środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne oddano do używania, 5) odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w pkt 2-4, dokonuje się do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości sumy odpisów amortyzacyjnych oraz kwoty dokonanych odliczeń z ich wartością początkową, określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 5, 6) suma odpisów amortyzacyjnych oraz kwoty dokonanych odliczeń nie może przekroczyć wartości początkowej nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie (na zlecenie) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. 8. Wydatki inwestycyjne mogą być odliczone od podstawy opodatkowania, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) w okresie faktycznego poniesienia tych wydatków podatnik nie korzysta z ulg, odliczeń lub zwolnień na podstawie przepisów wymienionych w wykazie, o którym mowa w ust. 28 pkt 1, 2) w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym dokonywane są odliczenia, podatnik osiągnął, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10, wskaźnik udziału dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 3 albo art. 7a ust. 1 w przychodach ustalonych zgodnie z art. 12 - w wysokości nie niższej niż: a) 4% z działalności w zakresie: przetwórstwa rolnego, budownictwa (w tym mieszkaniowego) i produkcji materiałów budowlanych, żeglugi i rybołówstwa, turystyki i wypoczynku albo w zakresie produkcji i sprzedaży towarów objętych urzędowymi cenami lub marżami, b) 8% z pozostałych rodzajów działalności, 3) jeżeli podatnik prowadzi różnorodną działalność i przychody z działalności wymienionej w pkt 2 lit. a) w ogólnej kwocie przychodów stanowią co najmniej 60% - wymagany udział dochodu w przychodach, uprawniający do odliczeń wydatków inwestycyjnych, nie może być niższy niż 4%, 4) przed każdorazowym odliczeniem wydatków inwestycyjnych, dokonywanym w trakcie roku podatkowego i w rocznym (wstępnym) rozliczeniu podatku za rok podatkowy, u podatnika nie występują zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczające odrębnie z każdego tytułu (w tym odrębnie w każdym podatku) odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnego podatku; w przypadku podatku od towarów i usług zaległości nie mogą przekroczyć 3% kwoty podatku należnego. Udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat (należnego podatku od towarów i usług) za rok podatkowy (okres rozliczeniowy), którego dotyczy zaległość, 5) wydatki inwestycyjne zostały udokumentowane w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 28 pkt 4. 9. Podatnik, który rozpoczął działalność w roku podatkowym, może odliczyć poniesione w tym roku wydatki inwestycyjne od podstawy opodatkowania za ten rok i rok po nim następujący, jeżeli odrębnie w każdym z tych lat osiągnie wskaźnik udziału dochodu w przychodach odpowiednio w wysokości określonej w ust. 8 pkt 2; gdy w którymkolwiek z tych lat wymagany wskaźnik nie zostanie osiągnięty, nie jest możliwe dokonanie odliczeń za ten rok. 10. Uzyskanie wskaźników, o których mowa w ust. 8 pkt 2, nie jest wymagane u podatników: 1) którzy rozpoczęli działalność w roku podatkowym i do końca tego roku oraz przed rozpoczęciem działalności ponieśli wydatki inwestycyjne w wysokości nie niższej niż równowartość 2.000.000 ECU, przeliczone na złote przy zastosowaniu średniego kursu waluty, ogłaszanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, z dnia faktycznego dokonania wydatku; wydatki te można odliczać od podstawy opodatkowania za rok podatkowy, w którym rozpoczęto działalność, oraz w trzech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym rozpoczęli działalność, 2) u których za rok podatkowy udział przychodów z eksportu przekracza 50% ogólnej kwoty przychodów lub przychody z eksportu w roku podatkowym, w którym podatnik nabył prawo do odliczeń, przekraczają równowartość 8.000.000 ECU przeliczoną na złote przy zastosowaniu średniego kursu waluty z dnia uzyskania należnego przychodu, ogłaszanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 3) którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż maszyn lub urządzeń, wymienionych w ust. 2 pkt 1, związanych z wdrożeniem licencji, patentów oraz wyników krajowych prac naukowych i badawczo-rozwojowych, 4) osiągających poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody ze sprzedaży produktów połowów i przetworów rybnych (SWW: 234) na rzecz osób zagranicznych w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż maszyn lub urządzeń wymienionych w ust. 2 pkt 1 - jeżeli udział przychodów z tej sprzedaży przekracza 50% ogólnej kwoty przychodów w roku podatkowym i sprzedaż ta została udokumentowana: konosamentem, świadectwem pochodzenia, rachunkiem oraz wyciągiem bankowym potwierdzającym wpływ zagranicznych środków płatniczych zgodnie z przepisami prawa dewizowego, 5) którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż maszyn lub urządzeń, wymienionych w ust. 2 pkt 1, oraz na zakup, budowę, przebudowę, rozbudowę lub odbudowę budynków i budowli będących własnością podatnika, zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego do grupy 1 podgrupa 10 i 13 oraz do grupy 2 podgrupa 20-23 - jeżeli te maszyny, urządzenia, budynki i budowle są związane z wdrażaniem systemu produkcji środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych, spełniającego warunki niezbędne do uzyskania koncesji na ich wytwarzanie, zgodne z wymaganiami przyjętymi przez organizacje międzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem, 6) którzy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup i montaż aparatury kontrolno-pomiarowej, niezbędnej do wdrażania systemu jakości zgodnego z normami ISO serii 9000, potwierdzonego certyfikatem wydanym na podstawie odrębnych przepisów. 11. Za dzień rozpoczęcia działalności uważa się datę wystawienia pierwszej faktury (rachunku) po dokonaniu, zgodnie z odrębnymi przepisami, wpisu do właściwego rejestru (ewidencji). 12. Kwota wydatków inwestycyjnych odliczonych od podstawy opodatkowania nie może przekroczyć: 1) gdy wydatki zostały poniesione na cele wymienione w ust. 10 pkt 2-6: a) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1997 r. - 40% podstawy opodatkowania, b) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1998 r. - 35% podstawy opodatkowania, c) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1999 r. - 30% podstawy opodatkowania, d) od dnia 1 stycznia 2000 r. - 25% podstawy opodatkowania, 2) w pozostałych przypadkach: a) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1997 r. - 20% podstawy opodatkowania, b) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1998 r. - 15% podstawy opodatkowania, c) od dnia 1 stycznia 1999 r. - 10% podstawy opodatkowania. 13. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest inny niż rok kalendarzowy, wysokość odliczeń określoną w ust. 12 stosuje się począwszy od początku roku podatkowego rozpoczynającego się w danym roku kalendarzowym do zakończenia tego roku podatkowego. 14. Łączna kwota odliczeń wydatków inwestycyjnych od podstawy opodatkowania nie może za rok podatkowy przekroczyć: 1) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1997 r. - 40 % podstawy opodatkowania, 2) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1998 r. - 35% podstawy opodatkowania, 3) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1999 r. - 30% podstawy opodatkowania, 4) od dnia 1 stycznia 2000 r. - 25% podstawy opodatkowania. Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio. 15. Nie odliczone wydatki inwestycyjne, uznane zgodnie z ust. 4 i 6 za poniesione w danym roku podatkowym, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 9 i 10 pkt 1, nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania w latach następnych. 16. Nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione po upływie okresu korzystania z ulg, odliczeń lub zwolnień przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w wykazie, o którym mowa w ust. 28 pkt 1, jeżeli zobowiązania związane z tymi wydatkami zostały zaciągnięte przez podatnika w okresie korzystania z tych ulg, odliczeń lub zwolnień. 17. Premia, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć: 1) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1997 r. - 20% podstawy opodatkowania, 2) w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1998 r. - 15% podstawy opodatkowania, 3) od dnia 1 stycznia 1999 r. - 10% podstawy opodatkowania. 18. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest inny niż rok kalendarzowy, wysokość odliczeń określoną w ust. 17 stosuje się począwszy od początku roku podatkowego rozpoczynającego się w danym roku kalendarzowym do zakończenia tego roku podatkowego. 19. Premia inwestycyjna: 1) może być wykorzystana, jeżeli podatnik spełni warunki określone w ust. 8 pkt 1 i 4, 2) nie przysługuje w przypadku poniesienia wydatków inwestycyjnych na: a) zakup środków trwałych, o których mowa w ust. 2 pkt 1-5 oraz pkt 7 i 8, jeżeli środki te zostały przez podatnika oddane do odpłatnego korzystania i zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 zaliczone są do składników majątku najemcy, dzierżawcy albo używającego, b) zakup gruntów, c) spłatę wartości gruntów, jeżeli grunty te, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7, zaliczane są do składników majątku najemcy, dzierżawcy albo używającego. 20. Odliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w rozliczeniu podatku za rok podatkowy, w którym podatnik nabył prawo do odliczeń, nie później jednak niż do dnia złożenia, zgodnie z art. 27, wstępnego zeznania o wysokości dochodu uzyskanego za ten rok; odliczeń można również dokonywać zaliczkowo w trakcie roku podatkowego. 21. Podatnicy tracą prawo do odliczeń, o których mowa w ust. 1, jeżeli przed upływem trzech lat od końca roku podatkowego, w którym skorzystali, a w przypadkach określonych w ust. 9 i w ust. 10 pkt 1 - w którym zakończyli korzystanie z odliczeń: 1) wystąpią u nich za poszczególne lata zaległości we wpłatach składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochody budżetu państwa, przekraczające odrębnie z każdego tytułu (w tym odrębnie w każdym z podatków) 3% kwot należnych za te lata; w przypadku podatku od towarów i usług zaległości we wpłatach nie mogą przekroczyć 3% kwoty podatku należnego; przepis ust. 8 pkt 4 ostatnie zdanie stosuje się odpowiednio, albo 2) przeniosą w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, z którymi związane były odliczenia od podstawy opodatkowania; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych podmiotów gospodarczych - dokonywanych na podstawie przepisów o przedsiębiorstwach państwowych, o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Kodeksu handlowego albo Prawa spółdzielczego, albo 3) ustały okoliczności do zaliczania środków trwałych, przyjętych do odpłatnego korzystania na podstawie umów o podobnym charakterze do umów najmu lub dzierżawy, do składników majątku podatnika, w rozumieniu przepisów, o których mowa w ust. 2 pkt 6, albo 4) zostaną postawieni w stan likwidacji, z wyjątkiem przedsiębiorstw likwidowanych w trybie i na zasadach określonych w przepisach o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych albo o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, lub zostanie ogłoszona ich upadłość, albo 5) otrzymają zwrot wydatków inwestycyjnych w jakiejkolwiek formie; w tym przypadku kwotę odliczeń zmniejsza się proporcjonalnie do udziału kwoty zwróconych wydatków w ich ogólnej kwocie. 22. Przepisy ust. 21 stosuje się odpowiednio w razie utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika. Obowiązek, o którym mowa w ust. 25, ciąży wówczas solidarnie na spółkach wchodzących uprzednio w skład tej grupy. 23. Podatnicy, o których mowa w ust. 10 pkt 5, tracą prawo do odliczeń, jeżeli przed upływem pięciu lat od końca roku, w którym z nich skorzystali, nie uzyskają koncesji Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na wytwarzanie środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych albo ją utracą. 24. Podatnicy, o których mowa w ust. 10 pkt 6, tracą prawo do odliczeń, jeżeli przed upływem trzech lat od końca roku, w którym z nich skorzystali, nie uzyskają stosownego certyfikatu albo go utracą. 25. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 21-24, podatnicy są obowiązani do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracili prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę w rozliczeniu zaliczki za miesiąc, w którym utracili prawo do odliczeń, a gdy utrata prawa wystąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - we wstępnym rocznym rozliczeniu podatku. 26. W rozliczeniu, o którym mowa w ust. 25, uwzględnia się odpowiednio kwotę odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5, nie uznaną za koszt uzyskania przychodów w związku z odliczeniem wydatków inwestycyjnych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. 27. Przepisy ust. 21-25 stosuje się również do premii inwestycyjnej. 28. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz przepisów, o których mowa w ust. 8 pkt 1, 2) warunki rezygnacji przez podatnika z niektórych ulg, odliczeń lub zwolnień wymienionych w przepisach, o których mowa w ust. 8 pkt 1 - w celu nabycia prawa do odliczania wydatków inwestycyjnych na podstawie ust. 1-27, 3) zakres działalności: eksport towarów i usług, przetwórstwo rolne, budownictwo (w tym mieszkaniowe) i produkcja materiałów budowlanych, żegluga i rybołówstwo oraz turystyka i wypoczynek, 4) wymagany sposób udokumentowania wydatków inwestycyjnych. 29. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, wprowadzi odliczenia wydatków inwestycyjnych od podstawy opodatkowania oraz określi zasady i warunki tych odliczeń w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym oraz województwach lub rejonach administracyjnych (gminach) określonych jako zagrożone recesją i degradacją społeczną w odrębnych przepisach.\"; 9) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi: 1) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1997 r. - 38% podstawy opodatkowania, 2) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1998 r. - 36% podstawy opodatkowania, 3) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1999 r. - 34% podstawy opodatkowania, 4) od dnia 1 stycznia 2000 r. - 32% podstawy opodatkowania. 2. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest inny niż rok kalendarzowy, stawkę podatku określoną w ust. 1 dla danego roku kalendarzowego stosuje się od początku roku podatkowego, rozpoczynającego się w danym roku kalendarzowym, do końca tego roku podatkowego. 3. Jeżeli rok podatkowy podatnika rozpoczął się w 1996 r. i kończy się w 1997 r. - do końca tego roku podatkowego stosuje się stawkę 40%.\"; 10) w art. 21 w ust. 1 po wyrazie \"przychodów\" dodaje się dwukropek oraz wyrazy \"z odsetek,\"; 11) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz będące podmiotami gospodarczymi osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 i 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, nie pobiera się, jeżeli podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4-8 złożą płatnikowi, najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności, oświadczenie, że przeznaczą dochody z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych - na cele wymienione w tych przepisach.\", c) w ust. 2 w zdaniu drugim wyrazy \"w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1a\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani, bez wezwania, złożyć urzędowi skarbowemu, określonemu w ust. 3, deklarację według ustalonego wzoru i wpłacić należny zryczałtowany podatek, jeżeli dochody z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych, od których płatnik nie pobrał podatku w związku z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 1a, zostały wydatkowane na inne cele niż wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4-8.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Podatek, o którym mowa w ust. 4, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wydatku.\"; 12) w art. 27: a) w ust. 1 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"art. 6\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 3 i art. 6 ust. 2, są zobowiązane składać zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym w terminach i na zasadach określonych w ust. 1.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego dołączają do zeznania zatwierdzone sprawozdanie finansowe wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, a spółki - do zeznania o ostatecznej wysokości dochodu także odpis uchwały walnego zgromadzenia (zgromadzenia wspólników) zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.\"; 13) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Podatnicy posiadający wyodrębnione organizacyjnie zakłady (oddziały) położone na terenie innych gmin niż gmina, na której terenie podatnicy mają swoją siedzibę, obowiązani są załączać do deklaracji oraz zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje o wysokości należnych gminom udziałów w podatku dochodowym, ustalonych zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Płatnik podatku dochodowego od podatkowej grupy kapitałowej załącza do deklaracji oraz zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, o których mowa w ust. 1, dotyczące spółek tworzących tę grupę oraz wyodrębnionych organizacyjnie zakładów (oddziałów) tych spółek.\"; 14) w art. 37: a) w ust. 1: - w zdaniu pierwszym wyrazy \"1996 r.\" zastępuje się wyrazami \"1998 r.\", - w pkt 1 po wyrazach \"jednoosobowych spółek Skarbu Państwa,\" dodaje się wyrazy \"spółek, których akcje (udziały) zostały wniesione przez Skarb Państwa do narodowych funduszy inwestycyjnych,\", - w pkt 3 w lit. a) po wyrazach \"jednoosobowych spółek Skarbu Państwa,\" dodaje się wyrazy \"spółek, których akcje (udziały) zostały wniesione przez Skarb Państwa do narodowych funduszy inwestycyjnych,\", b) skreśla się ust. 2."}
{"id":"1996_639_2","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2. 1. Przepis art. 1 pkt 5 lit. a) - w części dotyczącej art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 1 - ma zastosowanie do odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów, nabytego albo przyjętego do odpłatnego korzystania i zaliczonego do środków trwałych podatnika - począwszy od dnia 1 stycznia 1997 r. 2. Przepis art. 1 pkt 5 lit. a) - w części dotyczącej art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy wymienionej w art. 1 - ma zastosowanie do umów ubezpieczenia zawartych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_639_3","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 3. Przepis art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym stosuje się do podatkowej grupy kapitałowej, jeżeli umowa o jej utworzeniu została zarejestrowana przez urząd skarbowy przed dniem 1 stycznia 1997 r. - w całym okresie, w którym ta grupa będzie uznawana za podatnika podatku dochodowego."}
{"id":"1996_639_4","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 4. Podatnicy, którzy do dnia 31 grudnia 1996 r. nabyli prawo do odliczeń, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują to prawo na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 7 oraz art. 18 ust. 2-6 tej ustawy - do czasu całkowitego wykorzystania kwoty przysługującego odliczenia."}
{"id":"1996_639_5","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113) w art. 32 skreśla się ust. 7."}
{"id":"1996_639_6","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 6. 1. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 1997 r. ponieśli wydatki inwestycyjne i nabyli prawo do odliczeń zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują to prawo do czasu wyczerpania - w zakresie i na zasadach określonych w tych przepisach. 2. Do dnia 31 grudnia 1998 roku zachowują moc przepisy wydane na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy wymienionej w art. 1, dotyczące odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego przez podatników mających swą siedzibę w rejonach administracyjnych (gminach) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym oraz województwach lub rejonach administracyjnych (gminach) określonych jako zagrożone recesją i degradacją społeczną w odrębnych przepisach. Podatnicy, którzy nabędą prawo do tych odliczeń lub obniżek do dnia 31 grudnia 1998 roku, zachowują to prawo do czasu wyczerpania - w zakresie i na zasadach określonych w tych przepisach."}
{"id":"1996_639_7","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 7. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_639_8","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od tego dnia."}
{"id":"1996_640_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2000 r. o ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Porozumienia między Republiką Estonii, Republiką Finlandii oraz Królestwem Szwecji w sprawie promu M\/S \"Estonia\", podpisanego w Tallinie dnia 23 lutego 1995 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Porozumienia między Republiką Estonii, Republiką Finlandii oraz Królestwem Szwecji w sprawie promu M\/S \"Estonia\", podpisanego w Tallinie dnia 23 lutego 1995 r."}
{"id":"1996_640_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2000 r. o ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Porozumienia między Republiką Estonii, Republiką Finlandii oraz Królestwem Szwecji w sprawie promu M\/S \"Estonia\", podpisanego w Tallinie dnia 23 lutego 1995 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_646_1","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 1. 1. Opłacie skarbowej podlegają: 1) w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej: a) podania (żądania, odwołania, zażalenia) i załączniki do podań, b) czynności urzędowe dokonywane na podstawie zgłoszenia lub na wniosek zainteresowanego, c) zaświadczenia wydawane na wniosek zainteresowanego, d) zezwolenia (pozwolenia, koncesje) wydawane na wniosek zainteresowanego, 2) następujące dokumenty: a) stwierdzające ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisy (wypisy), b) weksle, c) dokumenty przewozowe. 2. W przypadku wykonywania zadań z zakresu administracji publicznej przez podmioty inne niż organy administracji rządowej i samorządowej opłacie skarbowej podlegają składane do tych podmiotów podania i załączniki do podań oraz wydawane przez nie zaświadczenia i zezwolenia."}
{"id":"1996_646_10","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 10. 1. Stawki opłaty skarbowej, określone kwotowo w załączniku do ustawy, ulegają podwyższeniu w przypadku wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych o ponad 15 % w stopniu odpowiadajacym wzrostowi tych cen. 2. Wskaźnik wzrostu cen, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatów Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału. 3. Stawki kwotowe opłaty skarbowej obliczone zgodnie z ust. 1 zaokrągla się w górę do pełnych dziesiątek groszy. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", stawki kwotowe opłaty skarbowej obliczone zgodnie z ust 1 i 3. Rozdział 4 Pobór i zwrot opłaty skarbowej"}
{"id":"1996_646_11","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 11. 1. Płatnikami opłaty skarbowej są: 1) notariusze - od sporządzanych przez nich dokumentów, 2) przewoźnicy - od dokumentów przewozowych, o ile nie są wystawcami tych dokumentów. 2. Płatnicy obowiązani są uzależnić sporządzenie dokumentu lub wydanie dokumentu od uprzedniego zapłacenia opłaty skarbowej. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposób prowadzenia rejestrów tej opłaty przez określenie: 1) szczegółowych zasad pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty, 2) przypadków, w których zapłata opłaty skarbowej następuje znakami tej opłaty lub przez nabycie urzędowego blankietu wekslowego, 3) wzorów znaków opłaty skarbowej oraz urzędowych blankietów wekslowych, a także warunków ich wymiany."}
{"id":"1996_646_12","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 12. 1. Opłata skarbowa, z zastrzeżeniem ust. 2 , podlega zwrotowi: 1) od odwołania - jeżeli odwołanie to zostało w całości uwzględnione albo decyzja, której odwołanie dotyczyło, została w innym trybie w całości uchylona lub stwierdzono jej nieważność; 2) od żądania wznowienia postępowania, stwierdzenia nieważności decyzji lub jej uchylenia bądź zmiany - jeżeli decyzja, której wniosek dotyczy została uchylona, zmieniona lub stwierdzono jej nieważność; 3) od czynności urzędowych - jeżeli mimo zapłacenia opłaty nie dokonano czynności urzędowej. 2. Zwrot opłaty nie przysługuje, jeżeli zapłacona opłata skarbowa nie przekracza 2 zł. Rozdział 5 Właściwość organów podatkowych"}
{"id":"1996_646_13","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 13. 1. Organem podatkowym właściwym w sprawach opłaty skarbowej jest wójt lub burmistrz (prezydent miasta). 2. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach opłaty skarbowej jest: 1) od podań i załączników do podań, od czynności urzędowych, zaświadczeń lub zezwoleń - organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę organu, który przyjął podanie, dokonał czynności urzędowych albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie, 2) od dokumentów: a) jeżeli pobór opłaty następuje przez płatnika \" organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) płatnika, b) od weksla \" organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) wystawcy, c) od pełnomocnictwa \" organ właściwy ze względu na miejsce złożenia pełnomocnictwa, d) od dokumentów przewozowych \" organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) przewoźnika. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1996_646_14","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 14. Jeżeli złożono podanie, dokonano zgłoszenia, wystąpiono z wnioskiem o dokonanie czynności urzędowej, lub z wnioskiem o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_646_15","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 15. Traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23, z 1989 r. Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926 )."}
{"id":"1996_646_16","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 roku. Załącznik do ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr ..., poz. ...) SZCZEGÓŁOWY WYKAZ PRZEDMIOTÓW OPŁATY SKARBOWEJ, STAWKI ORAZ ZWOLNIENIA Część PRZEDMIOT OPŁATY SKARBOWEJ STAWKA ZWOLNIENIA I. PODANIA I ZAŁĄCZNIKI DO PODAŃ 1. Od podania 5 zł Podania i załączniki do podań: 1) składane w wykonaniu ustawowego obowiązku lub na żądanie organu administracji rządowej lub samorządowej, 2. Od załączników do podań 50 gr 2) składane w toku postępowania dowodowego, 3) składane w interesie publicznym, 4) o wydanie zezwoleń upoważniających do przekraczania granicy, przewidzianych w umowach międzynarodowych o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, w celach służbowych lub w związku z wykonywanymi czynnościami urzędowymi albo społecznymi, 5) dotyczące stwierdzenia stanu majątkowego uczącej się młodzieży, osób pobierających emerytury lub renty albo ubiegających się o przyznanie emerytury lub renty oraz inwalidów ubiegających się o szkolenie, 6) w sprawach poszukiwania osób zaginionych w czasie działań wojennych lub w związku z tymi działaniami, jak również o zezwolenie na ekshumację i przewóz zwłok lub szczątków zwłok ludzkich, 7) w sprawach mieszkaniowych, 8) w sprawach budowy lub odbudowy obiektów budowlanych zniszczonych albo uszkodzonych wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych, 9) o świadczenie pomocy społecznej lub ulgi dla osób dotkniętych klęską żywiołową lub wypadkiem losowym, 10) dotyczące scalania i zamiany gruntów, wspólnot gruntowych, mienia komunalnego i gminnego, służebności gruntowych, rozgraniczenia nieruchomości, sprzedaży i dzierżawy nieruchomości rolnych Skarbu Państwa, uporządkowania własności gospodarstw rolnych, ochrony gruntów rolnych i leśnych, melioracji użytków rolnych oraz związane z realizacją przepisów o reformie rolnej i osadnictwie, 11) w sprawach o przekazywanie gospodarstw rolnych na własność Skarbu Państwa za emeryturę lub rentę, 12) wnoszone przez osoby, których stan ubóstwa jest niewątpliwie znany organowi mającemu załatwić podanie, 13) w sprawach zwrotu lub umorzenia należności celnych oraz należności, do których mają zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej, 14) o zezwolenie na dorywczą publiczną działalność sportową, udzielane amatorskim zespołom sportowym, rejestrowanym przez właściwe organy, 15) w sprawach odszkodowań, 16) w sprawach roszczeń z tytułu szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, 17) w sprawach z zakresu prawa wynalazczego, 18) o wydanie wiz - składane przez cudzoziemców zwolnionych od opłaty skarbowej za wizę, 19) o wydanie kart rowerowych osobom w wieku do lat 18, 20) wnoszone przez zagranicznych przedsiębiorców o wykonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej międzynarodowego przewozu drogowego pojazdami zarejestrowanymi za granicą - z zastrzeżeniem stosowania zasady wzajemności przez władze kraju zagranicznego przedsiębiorcy, 21) w sprawach należących do właściwości organów celnych, wnoszone przez osoby przekraczające granicę państwową, związanych z kontrolą celną dokonaną u tych osób podczas przekraczania granicy, 22) w sprawach o przywrócenie nazwisk i imion, jak i pisowni nazwisk i imion osobom i potomkom osób, którym bezprawnie zmieniono, 23) o odroczenie terminu płatności podatków: rolnego, leśnego i od nieruchomości na okres do 6 miesięcy, 24) o nadaniu statusu uchodźcy, 25) o udzielenie azylu, 26) o udzielenie wizy, składane przez cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy, 27) o wydanie Genewskiego Dokumentu Podróży. II CZYNNOŚCI URZĘDOWE 1. Od sporządzenia aktu małżeństwa, w tym zawartego w sposób określony w art. 1 §§ 1 i 2 Kodeksu 75 zł Czynności urzędowe: rodzinnego i opiekuńczego 2. Od innych czynności urzędu stanu cywilnego 10 zł 1) dokonywane na wniosek osób, których stan ubóstwa jest niewątpli3. Od ustalenia brzmienia albo pisowni imienia lub 15 zł wie znany organowi właściwemu do dokonania nazwiska czynności urzędowej, 4. Od sporządzenia przez kierownika urzędu stanu 2) sporządzenie aktu urodzenia lub zgonu, cywilnego protokołu zawierającego ostatnią wolę 15 zł spadkodawcy 5. Od decyzji administracyjnej o wpisaniu do 3) przyjęcie oświadczenia o uznaniu dziecka polskich ksiąg stanu cywilnego treści aktu stanu 40 zł lub o nadaniu dziecku nazwiska męża matki, cywilnego sporządzonego za granicą 6. Od pozostałych decyzji wydawanych przez 30 zł 4) dokonywane na wniosek o przywrócenie kierownika urzędu stanu cywilnego nazwisk i imion oraz pisowni nazwisk i imion osobom i potomkom osób, którym bezprawnie je zmieniono, 7. Od informacji adresowej 19 zł 5) informacje adresowe udzielane Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi oraz jednostkom organizacyjnym Poczty Polskiej dla ustalenia adresów odbiorców przesyłek pocztowych. 8. Od wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla następujących obiektów budowlanych: 1) budynków wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, przeznaczonych na działalność 190 zł związaną z produkcją, handlem, administracją, rzemiosłem, wystawiennictwem, kultem religijnym 2) budowli, o których mowa w przepisach prawa budowlanego, z wyłączeniem lokalnych inwestycji 228 zł dla realizacji celów publicznych 3) zespołu garaży 152 zł 4) budynków gospodarczych i garaży 38 zł 5) ponadlokalnych inwestycji liniowych 190 zł 9. Od zatwierdzenia projektu budowlanego 38 zł 10. Od przeniesienia decyzji o pozwoleniu na budowę 76 zł na rzecz innej osoby 11. Od potwierdzenia zgłoszenia rejestracyjnego obowiązku w podatku od towarów i usług oraz 152 zł podatku akcyzowym 12. Od dokonania wpisu niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej do rejestru zakładów prowadzonego 190 zł przez wojewodę 13. Od wydania opinii dotyczącej gospodarczego wykorzystania odpadów przemysłowych zawierających 69 zł substancje promieniotwórcze 14. Od przyrzeczenia wydania zezwolenia lub koncesji 83 zł 15. Od decyzji o uznaniu za obywatela polskiego 200 zł 16. Od wpisania zaproszenia cudzoziemca na pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej do ewidencji zaproszeń 20 zł 17. Od dokonania wpisu przedstawicielstwa przedsiębiorcy zgranicznego do ewidencji 6000 zł przedstawicielstw przedsiębioców zagranicznych III ZAŚWIADCZENIA 1) odpisy wydawane z akt stanu cywilnego, dotyczące obywateli polskich przebywających za granicą, przeznaczone wyłącznie na potrzeby polskich przedstawicielstw dyplomatycznych lub urzędów konsularnych, 1. Od zaświadczeń, w tym również od odpisów 2) odpisy skrócone: dokumentów, wydawanych przez urzędy stanu a) wydawane w sprawach dokumentów cywilnego oraz archiwa państwowe: stwierdzających tożsamość, 1) od zaświadczenia stwierdzającego, że obywatel b) wydawane bezpośrednio po sporządzeniu polski lub zamieszkały na terytorium aktu stanu cywilnego - w liczbie 3 Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemiec nie egzemplarzy, mający obywatelstwa żadnego państwa, zgodnie z 30 zł zwolnienie to przysługuje również prawem polskim, może zawrzeć małżeństwo za cudzoziemcom mającym karty stałego pobytu w granicą Rzeczypospolitej Polskiej oraz obywatelom tych państw obcych, z którymi Rzeczypospolita Polska zawarła odpowiednie porozumienie, 2) od sporządzenia odpisu zupełnego aktu stanu 25 zł 3) zaświadczenia, w tym również odpisy cywilnego dokumentów, wydawane przez urzędy stanu cywilnego w sprawach o przywrócenie 3) od sporządzenia odpisu skróconego aktu stanu 15 zł nazwisk i imion, jak i pisowni nazwisk i cywilnego imion osobom i potomkom osób, którym bezprawnie je zmieniono. 4) od zaświadczeń o dokonanych w księgach stanu cywilnego wpisach lub o ich braku oraz od zaświadczeń o zaginięciu lub zniszczeniu księgi 38 zł stanu cywilnego 5) od pozostałych zaświadczeń 19 zł 2. Od dokumentów stwierdzających tożsamość oraz od 1) wydawane na wniosek osób, których stan zaświadczeń wydawanych z akt ewidencji ludności i ubóstwa jest niewątpliwie znany organowi dowodów osobistych: właściwemu do wydania zaświadczenia. 1) od dokumentów stwierdzających tożsamość, 19 zł wydawanych zamiast utraconych 2) od zaświadczeń wydawanych z akt ewidencji 11 zł ludności i dowodów osobistych 3) od zaświadczeń wojskowych komendantów uzupełnień, stwierdzających odbycie służby 38 zł wojskowej przez osoby stale przebywające za granicą 3. Opłata skarbowa od duplikatu książeczki wojskowej 21 zł 4. Opłata skarbowa od poświadczeń zgodności 3 zł 1) poświadczenia zgodności odpisów lub duplikatów, odpisów, wyciągów, wypisów lub kopii, wyciągów z pełnomocnictw nie podlegających dokonanych przez organy administracji rządowej lub opłacie skarbowej lub od niej zwolnionych. samorządowej lub archiwum państwowe, od każdej pełnej lub zaczętej stronicy 5. Opłata skarbowa od legalizacji dokumentu 19 zł 6. Opłata skarbowa od poświadczenia własnoręczności podpisów 4 zł - od każdego podpisu 7. Opłata skarbowa od zaświadczenia w sprawie 19 zł zaległości w zobowiązaniach podatkowych 8. Opłata skarbowa od świadectwa dopuszczenia pojazdu do przewozu niektórych materiałów 114 zł niebezpiecznych i świadectwa dla środków transportu przeznaczonych do przewozu szybko psujących się materiałów niebezpiecznych 9. Opłata skarbowa od zaświadczeń wydawanych na podstawie przepisów o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych 42 zł 1) od wydania książeczki żeglarskiej 20 zł 2) od wydania patentu i świadectwa 14 zł 3) od przedłużenia świadectwa Opłata skarbowa od wtórników dokumentów wymienionych w pkt 1 i 2 wynosi 50% stawki określonej dla tych dokumentów. 10. Za wystawienie świadectwa fitosanitarnego dla wywożonych roślin, produktów oraz przedmiotów 14 zł 11. Od pozostałych zaświadczeń 11 zł 1) zaświadczenia wydawane w sprawach wymienionych w tabeli cz. I kol.4 pkt 3, 4, 6, 8-13 i 22, 2) dokumenty stwierdzające tożsamość, z wyjątkiem wydawanych zamiast utraconych, 3) zaświadczenia wydawane na podstawie przepisów o hodowli zwierząt gospodarskich, 4) potwierdzenia złożenia podania oraz innych dokumentów składanych w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej, 5) inne zaświadczenia niż wymienione w niniejszej części kol. 2 ust. 1 tabeli wydawane w sprawach o przywrócenie nazwisk i imion, jak i pisowni nazwisk i imion osobom i potomkom osób, którym bezprawnie je zmieniono, 6) zaświadczenia o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego, 7) zaświadczenia o wielkości użytków rolnych gospodarstwa rolnego, wydawane przez urzędy gmin właściwe do pobierania podatku rolnego. IV ZEZWOLENIA 1. Od zezwolenia na zawarcie małżeństwa, o którym mowa w art. 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego 30 zł 2. Od zezwolenia na zmianę nazwiska i imienia 1) zezwolenia wydawane osobom, których imię (imion) albo nazwiska lub imienia (imion) 30 zł lub nazwisko miało brzmienie ośmieszające lub obce, 2) zezwolenia wydawane na wniosek o przywrócenie nazwisk i imion osobom i potomkom osób, którym bezprawnie je zmieniono. 3. Od zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony 300 zł 1) zezwolenie na zamieszkanie cudzoziemca, któremu nadano status uchodźcy. 4. Od zezwolenia na osiedlenie się 600 zł 5. Od przepustki w małym ruchu granicznym: 1) jednorazowej 7 zł 2) stałej 19 zł 6. Od wizy: 1) wizy udzielane: 1) od wizy pobytowej uprawniającej do a) z zastrzeżeniem wzajemności jednorazowego przekroczenia granicy 50 zł obywatelom tych państw, z którymi zawarto odpowiednie porozumienia, 2) od wizy pobytowej uprawniającej do b) osobom podróżującym drogą lotniczą, wielokrotnego przekroczenia granicy 300 zł które wskutek niesprzyjających warunków atmosferycznych lub 3) od wizy pobytowej uprawniającej do wskutek usterek technicznych samolotu są jednorazowego przekroczenia granicy, udzielonej 100 zł zmuszone do przerwania podróży i do przez Straż Graniczną krótkotrwałego pobytu w 4) od wizy pobytowej uprawniającej do Rzeczypospolitej Polskiej, wielokrotnego przekroczenia granicy, udzielonej 450 zł przez Straż Graniczną 5) od wizy pobytowej z prawem do pracy 400 zł c) dzieciom wpisanym do paszportu indywidualnego rodziców lub jednego z nich bądź opiekuna, 6) od wizy tranzytowej uprawniającej do d) osobom legitymującym się paszportem jednokrotnego przekroczenia granicy 35 zł dyplomatycznym lub służbowym, 7) od wizy tranzytowej uprawniającej do e) osobom pobierającym naukę , wielokrotnego przekroczenia granicy (pobyt 200 zł odbywającym studia lub praktyki czasowy) studenckie w Rzeczypospolitej Polskiej, 8) od wizy tranzytowej uprawniającej do f) osobom przyjeżdżającym do jednokrotnego przekroczenia granicy udzielonej 60 zł Rzeczypospolitej Polskiej w celu przez Straż Graniczną niesienia pomocy charytatywnej, 9) od wizy tranzytowej uprawniającej do g) uczestnikom konferencji, sympozjów wielokrotnego przekroczenia granicy udzielonej 350 zł naukowych, kursów języka polskiego i przez Straż Graniczną innych imprez organizowanych przez polskie jednostki budżetowe oraz organizacje społeczne i zawodowe, którym strona polska pokrywa koszty związane z ich pobytem w Rzeczypospolitej Polskiej (zakwaterowanie i wyżywienie), h) osobom posiadającym status uchodźcy, 2) wizy pobytowe udzielane osobom odbywającym w Rzeczypospolitej Polskiej kursy i praktyki szkoleniowe, organizowane na zasadach stypendialnych, 3) wizy udzielane cudzoziemcom zatrudnionym w Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze nauczycieli języków obcych oraz członkom ich rodzin, 4) wizy pobytowe uprawniające do jednorazowego przekroczenia granicy udzielane cudzoziemcowi, ubiegającemu się o nadanie statusu uchodźcy. 7. Od zezwoleń wydanych na podstawie przepisów o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców: 1) na nabycie przez cudzoziemca nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego 1400 zł 2) na nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącej właścicielem lub wieczystym 1400 zł użytkownikiem nieruchomości 3) na nabywanie lub obejmowanie przez cudzoziemców udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącej 2082 zł właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości, wydanych na wniosek tej spółki 8. Od zezwolenia wydanego na podstawie przepisów prawa lotniczego na nabycie lub objęcie udziałów lub akcji przez podmiot zagraniczny, w rozumieniu przepisów o spółkach z udziałem zagranicznym, w spółce prowadzącej na terytorium 1500 zł Rzeczypospolitej Polskiej działalność w zakresie transportu lotniczego oraz wykonywania innych usług lotniczych, a także zarządzania lotniskami 9. Od pozwoleń wydanych na podstawie przepisów prawa budowlanego: 1) na budowę nowego obiektu budowlanego: a) garażu oraz budynku przeznaczonego na Pozwolenia na budowę: wykonywanie w nim działalności gospodarczej 1) wydawane na skutek podań wnoszonych w innej niż rolnicza 1 zł sprawach budowy lub odbudowy obiektów - za każdy m2 powierzchni użytkowej 555 zł budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych - nie więcej niż wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych, b) budynku służącego celom gospodarczym 2) budynków służby zdrowia, szkolnych oraz w gospodarstwie rolnym 8 zł przeznaczonych na cele naukowe, socjalne i kulturalne. c) budynku przeznaczonego na punkt katechetyczny lub kaplicę 42 zł d) instalacji sieciowej, studni oraz urządzeń do usuwania nieczystości stałych i ścieków 14 zł e) inwestycji liniowych, z wyjątkiem inwestycji 4164 zł liniowych w rolnictwie f) innego obiektu budowlanego 140 zł W razie wydania pozwolenia na budowę o funkcji mieszanej, przy obliczaniu opłaty nie uwzględnia się powierzchni części mieszkalnej tego budynku. 2) na rozbudowę (przebudowę) obiektu budowlanego opłata skarbowa wynosi 50% stawek określonych w pkt 1. 10. Od pozwoleń na użytkowanie obiektu budowlanego: Pozwolenia na użytkowanie: 1) od pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania 1) wydawane wskutek podań wnoszonych w obiektu budowlanego 75% stawek określonych w sprawach budowy lub odbudowy obiektów ust. 9 pkt 1 budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych 2) wybudowanego bez pozwolenia na budowę 150% 2) budynków służby zdrowia, szkolnych oraz stawek określonych w ust. 9 pkt 1 przeznaczonych na cele naukowe, socjalne i kulturalne. 3) w pozostałych wypadkach 25% stawek określonych w ust. 9 pkt 1 11. Od pozwolenia na rozbiórkę obiektu budowlanego. 28 zł 12. Od pozwolenia na broń (świadectwa broni) 1) pozwolenia na broń wydawaną dla ochrony udzielonego: 212 zł osobistej w związku z wykonywanymi 1) osobie fizycznej czynnościami służbowymi lub w interesie 2) osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej 1063 zł publicznym, a także na broń pamiątkową nie posiadającej osobowości prawnej pozbawioną na stałe cech używalności oraz na broń otrzymywaną przez żołnierzy w formie wyróżnienia przewidzianego w przepisach o dyscyplinie wojskowej, 2) pozwolenia na broń wydawane szkołom. 13. Od decyzji administracyjnej w sprawie: 1) wydania świadectwa homologacji typu pojazdu 1370 zł 2) zmiany lub rozszerzenia świadectwa homologacji 380 zł typu pojazdu 3) zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa 1370 zł homologacji typu pojazdu 14. Od zezwoleń na publiczną działalność sportową: 1) stałą 22 zł 2) dorywczą (urządzenie nie więcej niż trzech 11 zł imprez) 15. Od zezwolenia na wyrób, rozlew, oczyszczanie, skażanie i odwadnianie spirytusu, wydzielanie spirytusu z innego wytworu, a także wyrobu i 11400 zł rozlewu wódek oraz na wytwarzanie wyrobów tytoniowych 16. Od zezwoleń na hurtowy obrót napojami alkoholowymi : 1) zawierającymi powyżej 18% alkoholu - od wartości limitu obrotu rocznego określonego w zezwoleniu, przy czym wartość obrotu ustala się według urzędowych cen detalicznych spirytusu 0,09% luksusowego w butelkach o pojemności 1,0 l 2) zawierającymi do 18% alkoholu 3000 zł 17. Za wyrażenie zgody na utworzenie banku spółdzielczego - od funduszu udziałowego banku 0,1% 18. Za wyrażenie zgody na utworzenie banku w formie spółki akcyjnej - od kapitału akcyjnego banku 0,1% 19. Za wyrażenie zgody na utworzenie za granicą banku z kapitałem polskim lub udziałem kapitału 11400 zł polskiego 20. Od zezwoleń na otwarcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziału lub przedstawicielstwa zagranicznego banku, przedłużenia terminu ważności lub zmiany warunków wydanego zezwolenia: 1) na otwarcie oddziału banku 11400 zł 2) na otwarcie przedstawicielstwa banku 1140 zł 21. Od zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej i zmiany wydanego zezwolenia 11400 zł 22. Od zezwolenia na utworzenie przez fundację zagraniczną na terytorium Rzeczypospolitej 760 zł Polskiej przedstawicielstwa 23. Od zezwoleń: 1) dla przedstawicielstw obcych linii lotniczych w Rzeczypospolitej Polskiej na prowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprzedaży 6000 zł przewozów lotniczych przy użyciu własnych dokumentów przewozowych 2) eksploatacyjnych dla obcych linii lotniczych, uprawniających danego przewoźnika lotniczego do wykonywania regularnych przewozów lotniczych z 4000 zł i do Rzeczypospolitej Polskiej 24. Od zezwolenia na prowadzenie statku zarejestrowanego za granicą po śródlądowych 190 zł drogach wodnych Rzeczypospolitej Polskiej bez obowiązku pilotażu 25. Od zezwoleń na prowadzenie rybołówstwa morskiego wydawanych: 1) osobom fizycznym 570 zł 2) osobom prawnym: a) na okres nie przekraczający pięciu lat 570 zł b) na okres powyżej lat pięciu 1140 zł 26. Od zezwoleń wydawanych na uprawianie rybołówstwa morskiego w celach sportowych: 1) na okres 1 miesiąca 11 zł 2) na okres 1 roku emerytom, rencistom i młodzieży szkolnej w wieku do 24 lat 25 zł 3) od pozostałych 42 zł 27. Od pozwoleń wodnoprawnych: 1) na szczególne korzystanie z wód śródlądowych 38 zł do celów rybackich 190 zł 2) od pozostałych 28. Od zezwoleń wydanych na podstawie przepisów o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych: 1) od zezwoleń na uprawianie żeglugi statkiem zarejestrowanym za granicą oraz od zwolnienia z obowiązku pilotażu statku zarejestrowanego 69 zł za granicą 2) od pozostałych 14 zł 29. Od zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki: 1) na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna 100 zł morza 2) na zatapianie w morzu odpadów lub innych 200 zł substancji 30. Od zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego, dopuszczających do stosowania w zakładach górniczych maszyn, urządzeń i materiałów oraz środków strzałowych i sprzętu strzałowego: 1) od dopuszczenia: maszyny wyciągowej wraz z układami sygnalizacji łączności, maszyny urabiającej i wrębiającej, maszyny ładującej i zgarniającej, maszyn i urządzeń górniczych z napędem spalinowym, lokomotywy, obudowy zmechanizowanej, pojazdu oponowego wraz z przyczepami i naczepami, systemu zasilania i sterowania urządzeń elektrycznych, hydraulicznych i pneumatycznych, centrali 638 zł telefonicznej i dyspozytorskiej wraz z systemami łączności, bezpieczeństwa i alarmowania, urządzeń wiertniczych, specjalistycznych maszyn do urabiania i wałowania, a także urządzeń i pojazdów do transportu urobku w odkrywkowych zakładach górniczych 2) od dopuszczenia: środków strzałowych i sprzętu strzałowego, maszyn i urządzeń odpylających oraz klimatyzacyjnych, kolejek podwieszanych, spągowych i kołowrotów, wiertnic i wiertarek górniczych, urządzeń odstawczych, urządzeń zasilających trakcji elektrycznej, wiertnic do wykonywania otworów strzałowych w odkrywkowych zakładach górniczych, głowic przeciwerupcyjnych i eksploatacyjnych wraz z systemem sterowania w zakładach górniczych wydobywających ropę i gaz ziemny otworami wiertniczymi, specjalistycznych 425 zł górniczych przyrządów pomiarowych, sprzętu ratowniczego dla ochrony górnych dróg oddechowych, a także innych maszyn i urządzeń przeznaczonych do pracy w pomieszczeniach zagrożonych powstaniem mieszanin wybuchowych 3) od dopuszczenia zmian w maszynach, urządzeniach i sprzęcie strzałowym, o których mowa w pkt 1 i 2, oraz od dopuszczenia maszyn, 212 zł urządzeń, sprzętu i materiałów nie wymienionych w pkt 1 i 2 31. Od zezwoleń wydanych na podstawie przepisów o nasiennictwie: 1) od zezwolenia na wytwarzanie materiału szkółkarskiego drzew owocowych i krzewów 278 zł jagodowych oraz na prowadzenie obrotu materiałem siewnym 2) od zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa na dopuszczenie do obrotu materiału 69 zł siewnego 32. Od zezwoleń wydanych na podstawie przepisów o ochronie roślin uprawnych: 1) od zezwolenia na prowadzenia konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin 1110 zł 2) od zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania 694 zł 33. Od zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii: 1) na uprawę maku lub konopi włóknistych 25 zł 2) na prowadzenie kontraktacji upraw maku lub 120 zł konopi włóknistych 34. Od zezwoleń na wywóz za granicę dobra kultury: 1) na wywóz czasowy 38 zł 2) na wywóz stały od wartości dobra ustalonej 25% przez biegłych 35. Od zezwoleń dewizowych: 1) na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz na pośrednictwie w kupnie i 1063 zł sprzedaży tych wartości 2) od pozostałych zezwoleń dewizowych 106 zł 36. Od pozwoleń radiowych: 1) wydanych w związku z prowadzoną działalnością 1900 zł gospodarczą 2) od pozostałych 76 zł 37. Od zezwolenia na prowadzenie działalności brokerskiej w zakresie ubezpieczeń albo 1063 zł reasekuracji 38. Od koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu z zagranicą: 1) materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu 4586 zł wojskowym lub policyjnym 2) paliwami i energią 4164 zł 39. Od zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu z zagranicą: 1) alkoholami, tytoniem i wyrobami tytoniowymi 4163 zł 2) od pozostałych 1388 zł 40. Od koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie transportu lotniczego oraz innych usług lotniczych: 1) na wykonywanie transportu lotniczego 2500 zł 2) na wykonywanie innych usług lotniczych 1000 zł 41. Od zezwolenia na zarządzanie lotniskiem 2500 zł 42. Od zezwolenia na hurtowy obrót środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi 3800 zł 43. Od zezwoleń na działalność związaną z wykorzystywaniem energii atomowej, wydanych na podstawie przepisów prawa atomowego: 1) na stosowanie źródeł promieniotwórczych i materiałów jądrowych oraz urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze lub wytwarzających promieniowanie jonizujące w laboratorium - pracowni izotopowej lub poza pracownią (w terenie), łącznie z ich składowaniem i transportem na własny użytek, oraz na uruchamianie laboratoriów i pracowni, w 138 zł których mają być stosowane źródła promieniowania jonizującego, w tym obiektów i pomieszczeń do czasowego składowania materiałów jądrowych oraz źródeł i odpadów promieniotwórczych 2) na obrót materiałami jądrowymi, źródłami promieniotwórczymi, urządzeniami zawierającymi takie źródła, urządzeniami wytwarzającymi promieniowanie jonizujące oraz wyrobami powszechnego użytku emitującymi promieniowanie jonizujące, jak również na transport materiałów 416 zł jądrowych oraz źródeł i odpadów promieniotwórczych (poza transportem na własny użytek, o którym mowa w pkt 1) 3) na lokalizację, budowę, rozruch, stałą eksploatację i likwidację obiektu jądrowego lub 416 zł składowiska odpadów promieniotwórczych 4) na produkowanie sprzętu dozymetrycznego oraz sprzętu i urządzeń zabezpieczających przed promieniowaniem jonizującym, urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze, urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące i wyrobów powszechnego użytku emitujących 416 zł promieniowanie jonizujące oraz wytwarzanie i przetwarzanie materiałów jądrowych, źródeł i odpadów promieniotwórczych 5) na obsługę urządzeń, obiektów i procesów ważnych ze względu na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę radiologiczną, w tym na instalowanie i konserwację urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze i wytwarzających 416 zł promieniowanie jonizujące (dot. m.in. systemów przeciwpożarowych z izotopowymi czujnikami dymu) 44. Od zezwolenia na wykonywanie czynności agenta 76 zł ubezpieczeniowego 45. Od zezwolenia na zdawanie, przez osobę ubiegającą się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, egzaminu poza województwem, 7 zł w którym zamieszkuje 46. Od przedłużenia terminu ważności lub zmiany 1) zezwolenia na ekshumację i przewóz zwłok warunków wydanego zezwolenia (koncesji) oraz ludzkich lub ich szczątków, duplikatów zezwoleń (koncesji) 50% stawki 19 zł 2) zezwolenia dotyczące scalania i zamiany określonej dla zezwolenia (koncesji) z gruntów, wspólnot gruntowych, mienia zastrzeżeniem ust. 13 pkt 2, ust. 21 i 22 komunalnego i gminnego, służebności niniejszej części tabeli z tym, że od duplikatów gruntowej, rozgraniczenia nieruchomości, zezwoleń (koncesji), nie więcej niż sprzedaży i dzierżawy nieruchomości rolnych Skarbu Państwa, uporządkowania własności gospodarstw rolnych, ochrony gruntów rolnych i leśnych, melioracji użytków rolnych oraz związane z realizacją przepisów o reformie rolnej i osadnictwie, 3) zezwolenia dotyczące przekazywania gospodarstw rolnych na własność Skarbu Państwa za emeryturę lub rentę, 4) zezwolenia w sprawach dotyczących inwestycji jednostek budżetowych na wnioski składane przez inwestorów zastępczych, 5) zezwolenia w sprawach należących do właściwości organów celnych - wnoszone przez osoby przekraczające granicę państwową i załatwianych w toku kontroli celnej, dokonywanej u tych osób podczas przekraczania granicy. 47. Od zezwolenia na prowadzenie działalności 400 polegającej na usuwaniu, wykorzystywaniu i unieszkodliwianiu odpadów komunalnych 48. Od innych niż wymienione w niniejszym załączniku 1) zezwolenia wydawane na podstawie zezwoleń oraz koncesji: przepisów o hodowli zwierząt gospodarskich 1) na prowadzenie działalności gospodarczej 833 zł 2) od pozostałych 76 zł V DOKUMENTY 1. Od dokumentów stwierdzających ustanowienie Dokumenty stwierdzające ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisów (wypisów) w tym pełnomocnika oraz ich odpisy (wypisy): również od udzielanych w jednym dokumencie przez 15 zł 1) wystawione przez jednostki budżetowe oraz pracowników będących akcjonariuszami spółek, ich odpisy i wypisy, których akcje zostały wniesione do narodowych 2) poświadczone notarialnie lub przez funduszy inwestycyjnych, do reprezentowania na uprawniony organ, upoważniające do odbioru walnym zgromadzeniu tych spółek z poczty korespondencji, przesyłek i pieniędzy oraz do odbioru dokumentów z instytucji lub urzędów oraz ich odpisy i wypisy, 3) odpisy i wypisy w sprawach: - karnych, karnych skarbowych i dyscyplinarnych oraz w sprawach o wykroczenia, - cywilnych, w których mocodawcy przysługuje zwolnienie od kosztów sądowych, 4) udzielane dalszemu pełnomocnikowi (substytucje), 5) odpisy (wypisy) pełnomocnictw procesowych przeznaczonych dla uczestniczących w sprawie osób, 6) ustanawiane na rzecz osób zaliczonych do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, upoważniające do dysponowania: a) wkładem na bankowych rachunkach oszczędnościowych, b) zapisem księgowym w rejestrze nabywców obligacji pożyczek państwowych, c) zapisem księgowym w rejestrze nabywców jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych lub funduszy inwestycyjnych, d) środkami na rachunkach papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, 7) do zakupu obligacji Skarbu Państwa, ustanowione na rzecz osób zaliczonych do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, 8) oryginały pełnomocnictw sporządzonych w formie aktu notarialnego 2. Od weksla: Weksle: 1) wymieniającego sumę wekslową 1) wystawiane lub akceptowane w związku z - od każdych pełnych lub rozpoczętych 100 zł sumy 10 gr obrotem z zagranicą, wekslowej 2) wystawione na zabezpieczenie pożyczek 2) nie wymieniającego sumy wekslowej udzielanych z Funduszu Pożyczkowego - od każdych pełnych lub rozpoczętych 100 zł 10 gr Zarządu Głównego Związku Inwalidów kwoty zobowiązania pieniężnego zabezpieczonego Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej. wekslem 15 zł 3) w wypadku, gdy kwoty zobowiązania zabezpieczonego wekslem nie da się ustalić 3. Od dokumentów przewozowych: Dokumenty przewozowe: 1) od kwitu bagażowego 50 gr 1) jeżeli nadawcą przesyłki jest jednostka 2) od listu przewozowego 70 gr budżetowa, 3) od biletu lub innego dokumentu uprawniającego 2) dokumenty przewozowe na: do przewozu (przelotu) osób wystawionego przez a) przewóz przesyłek pocztowych, z przewoźnika mającego siedzibę w kraju lub wyłączeniem przesyłek kurierskich, działającego przez swoje przedstawicielstwo b) bezpłatny przewóz rzeczy lub osób, (pełnomocnika, agenta) - od kwoty należności c) stały przewóz mleka, jego przetworów za przewóz i za inne świadczenia, do których 2% oraz pieczywa, przewoźnik się zobowiązał d) przewóz rzeczy tranzytem, Jeżeli opłata skarbowa określona w ust. 3 pkt 1 e) przewóz kolejami rowerów i wózków jest wyższa od przewoźnego, opłatę skarbową dziecięcych, przez ich użytkowników lub pobiera się w wysokości równej przewoźnemu. w ich imieniu, 3) bilety uprawniające do przewozu osób na liniach krajowych, 4) listy dosyłkowe. Za list przewozowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 uważa się także list przewozowy ekspresowy, wykaz nadawczy, konosament oraz inny dokument stwierdzający zawarcie umowy, na podstawie której rzecz zostaje powierzona przewoźnikowi do przewozu."}
{"id":"1996_646_2","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 2. 1. Nie podlegają opłacie skarbowej: 1) podania i załączniki do podań, czynności urzędowe, zaświadczenia, zezwolenia oraz dokumenty stwierdzajace ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisy (wypisy) w sprawach: a) alimentacyjnych, opieki, kurateli i przysposobienia, b) ubezpieczenia społecznego, ubezpieczenia zdrowotnego, opieki społecznej, ulg określonych w przepisach szczególnych dla żołnierzy niezawodowych i poborowych odbywających służbę zastępczą oraz ich rodzin, a także uprawnień dla osób niepełnosprawnych i osób objętych przepisami o szczególnych uprawnieniach dla kombatantów, c) wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu, Senatu i organów samorządu terytorialnego oraz referendum, d) powszechnego obowiązku obrony, z wyjątkiem podań w sprawach udzielenia zgody na przyjęcie obowiązków w obcym wojsku, e) zatrudnienia, świadczeń socjalnych i wynagrodzeń za pracę, f) nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia, g) załatwianych na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami, h) sprzedaży lub zamiany nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego na podstawie przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska, i) sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym i upadłościowym, j) nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji oraz stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego nabytego w tym trybie; 2) podania i załączniki do podań, czynności urzędowe, zaświadczenia oraz zezwolenia w sprawach budownictwa mieszkaniowego, 3) podania i załączniki do podań oraz wydawane na skutek tych podań zaświadczenia niezbędne do uzasadnienia wniosków w sprawach wymienionych w pkt 1 i 2, 4) podania i załączniki do podań, których przedmiotem są skargi i wnioski w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego; nie dotyczy to pism określonych przez strony jako skargi, lecz będących w swej istocie środkami odwoławczymi składanymi w toku instancji, 5) podania i załączniki do podań związane z rejestracją umów na usługi finansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. 2. Jeżeli niepodlegające opłacie skarbowej zaświadczenia, zezwolenia, dokumenty stwierdzające ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisy (wypisy) zostaną użyte w sprawach innych niż wymienione w ust. 1 pkt 1-3, powstaje wówczas obowiązek zapłacenia opłaty skarbowej od tych dokumentów."}
{"id":"1996_646_3","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 3. Nie podlegają opłacie skarbowej podania i załączniki do podań, czynności urzędowe, zaświadczenia oraz zezwolenia, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają innym opłatom o charakterze publicznoprawnym lub są od tych opłat zwolnione. Rozdział 2 Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej"}
{"id":"1996_646_4","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 4. 1. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jeżeli wystawiają (sporządzają) dokumenty, składają podania i załączniki do podań, albo jeżeli na ich wniosek dokonuje się czynności urzędowych lub wydaje zaświadczenia lub zezwolenia. 2. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży solidarnie na osobach lub jednostkach wymienionych w ust. 1, jeżeli składają wspólne podania i załączniki do podań albo jeżeli na ich wspólny wniosek dokonuje się czynności urzędowych lub wydaje zaświadczenia albo zezwolenia. 3. Jeżeli jedną ze stron czynności, o której mowa w ust. 2, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej zwolniona od opłaty skarbowej, obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży solidarnie wyłącznie na pozostałych stronach tej czynności."}
{"id":"1996_646_5","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 5. 1. Podanie wniesione przez jedną osobę lub jednostkę, o której mowa w art. 4 ust. 1, choćby dotyczyło więcej niż jednej sprawy, podlega jednokrotnej opłacie skarbowej, jeżeli organ, do którego wniesiono podanie lub któremu podanie przekazano jest właściwy do załatwienia wszystkich spraw, których podanie dotyczy. 2. Podanie wniesione przez więcej niż jedną osobę lub jednostkę, o której mowa w art. 4 ust. 1, podlega jednokrotnej opłacie skarbowej, jeżeli zostało wniesione przez współwłaścicieli i dotyczy przedmiotu współwłasności lub jeżeli podanie opiera się na tej samej podstawie prawnej. 3. Przepis ust. 2 stosuje się również w przypadku, gdy wniesiono więcej niż jedno podanie przez osoby lub jednostki, o których mowa w art. 4 ust. 1, jeżeli podania zostały wniesione przez współwłaścicieli i dotyczą przedmiotu współwłasności lub jeżeli podania opierają się na tej samej podstawie prawnej. 4. W przypadkach niewymienionych w ust. 1-3 opłatę skarbową pobiera się odrębnie od każdego podania wniesionego przez podmioty o których mowa w art. 4 ust. 1. 5. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami podanie powinno zostać rozpatrzone mimo niezapłacenia opłaty skarbowej, koszty wezwania do uiszczenia opłaty skarbowej ponosi wnoszący podanie. W razie nieuiszczenia, koszty wezwania podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1996_646_6","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 6. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje: 1) od podań i załączników do podań - z chwilą wniesienia podania lub złożenia załącznika, 2) od czynności urzędowych - z chwilą dokonania zgłoszenia lub wystąpienia z wnioskiem o dokonanie czynności urzędowej, a jeżeli w wyniku tej czynnści ma być wydany dokument - z chwilą wydania tego dokumentu, 3) od zaświadczeń lub zezwoleń - z chwilą wydania zaświadczenia lub zezwolenia, 4) od dokumentów - z chwilą wystawienia (sporządzenia) dokumentu, 5) od przedmiotów opłaty określonych w art. 2 ust. 2 - z chwilą ich użycia w innych sprawach niż wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 1-3."}
{"id":"1996_646_7","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 7. 1. Opłatę skarbową od przedmiotów określonych w art. 1 ust. 1 wpłaca się z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty, a w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 2 oraz od weksli, w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku zapłaty. 2. Jeżeli opłata skarbowa jest pobierana przez płatnika, jest on obowiązany do jej poboru z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty."}
{"id":"1996_646_8","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 8. Zwalnia się od opłaty skarbowej: 1) pod warunkiem wzajemności, państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne , międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) jednostki budżetowe. Rozdział 3 Wysokość stawek opłaty skarbowej"}
{"id":"1996_646_9","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 9. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, wysokość stawek opłaty skarbowej od poszczególnych jej przedmiotów oraz zwolnień określa tabela stanowiąca załącznik do ustawy."}
{"id":"1996_647_1","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz.U. Nr 98, poz. 473) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) kwota A - maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej danego roku i przeznaczona na zaopatrzenie rynku krajowego w okresie od dnia 1 października do dnia 30 września następnego roku, 2) kwota B - maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej danego roku i przeznaczona na eksport w postaci cukru lub wyrobów przetworzonych, w których udział cukru przekracza 20%, w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia następnego roku, z zastosowaniem dopłat, o których mowa w art. 5 ust. 4, 3) uprawnieni pracownicy: a) osoby fizyczne będące w dniu wykreślenia z rejestru przedsiębiorstwa państwowego przekształconego w spółkę pracownikami tego przedsiębiorstwa państwowego, a także osoby, które w dniu wykreślenia przedsiębiorstwa państwowego z rejestru przedsiębiorstw państwowych były stroną umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem państwowym, zawartej na podstawie przepisów rozdziału 8a ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791 oraz z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561), b) osoby, które przepracowały w przekształcanym przedsiębiorstwie co najmniej dziesięć lat, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejścia na emeryturę lub rentę albo z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110), 4) plantatorzy buraka cukrowego - rolników, ich następców prawnych oraz podmioty gospodarcze, którzy w okresie pięciu lat przed wykreśleniem przedsiębiorstwa państwowego z rejestru przedsiębiorstw państwowych dostarczyli do tego przedsiębiorstwa, z prowadzonych gospodarstw rolnych, co najmniej 50 ton korzeni buraka cukrowego, 5) producent cukru - podmiot gospodarczy będący właścicielem środków produkcji niezbędnych do wytworzenia cukru z buraków cukrowych pochodzących z kontraktacji prowadzonej przez ten podmiot, 6) produkcja cukru - wytworzenie z buraków cukrowych wszystkich gatunków i rodzajów cukru zawartego w półproduktach i produktach płynnych, z wyjątkiem melasy.\"; 2) w art. 2 skreśla się ust. 3; 3) w art. 3 wyrazy \"może być przeznaczona wyłącznie na eksport\" zastępuje się wyrazami \"stanowi kwotę C, która może być przeznaczona wyłącznie na eksport, w tym również w wyrobach przetworzonych, w których udział cukru przekracza 20%\"; 4) w art. 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ustala corocznie spółkom, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz producentom cukru pozostającym poza tymi spółkami do dnia 31 października roku poprzedzającego przyszłoroczną kampanię cukrowniczą limity określające: 1) maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w ramach kwoty A, 2) maksymalną ilość wyprodukowanego cukru w ramach kwoty A, która może być wprowadzona na rynek krajowy w ciągu kwartału, 3) maksymalną ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w ramach kwoty B.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ustalenie limitów produkcji cukru, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, następuje przez dokonanie podziału kwot A i B. Limit ustala się jako iloczyn średniego przerobu dobowego buraków i wydajności cukru z ostatnich trzech kampanii oraz liczby dni w kampanii, przy założeniu jednakowej długości kampanii prowadzonej przez wszystkich producentów, pomniejszony o przekroczenie limitu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.\", c) w ust. 3 po wyrazach \"lub ich części\" dodaje się wyrazy \"Spółkom Cukrowym lub producentom cukru\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W przypadku nieuruchomienia przez producenta produkcji cukru w danej kampanii, przyznany producentowi limit produkcyjny obligatoryjnie zostaje przekazany za pośrednictwem Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej innym producentom, którzy przejęli bazę surowcową tego producenta.\", e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Opłaty, o których mowa w ust. 5, stanowiące dochód budżetu państwa, wpłacane są bez wezwania w terminie 14 dni od daty wprowadzenia cukru do obrotu na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę producenta, i podlegają przepisom ustawy o zobowiązaniach podatkowych.\"; 5) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Agencja Rynku Rolnego może nabywać cukier od producentów cukru, poza limitem A, z przeznaczeniem na uzupełnienie rezerw państwowych. 2. Cukier może być wprowadzony przez Agencję Rynku Rolnego na rynek krajowy bez opłat sankcyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 5. 3. Decyzję o wprowadzeniu na rynek krajowy cukru przez Agencję Rynku Rolnego podejmuje Prezes Agencji po uzgodnieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.\"; 6) w art. 6 po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Po zbyciu przez Skarb Państwa ponad połowy akcji spółki postanowienia statutu w zakresie powoływania i odwoływania członków rady nadzorczej mogą być zmienione, z tym że pracownicy i plantatorzy zachowują prawo wyboru.\"; 7) w art. 7 po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1f w brzmieniu: \"1a. Kapitał akcyjny Spółek Cukrowych może być pokryty wkładem pieniężnym. 1b. Wartość wkładów niepieniężnych Skarbu Państwa do Spółek Cukrowych, w czasie gdy Skarb Państwa jest ich jedynym akcjonariuszem, jest równa sumie wartości wnoszonych akcji. 1c. Wartość wnoszonej akcji ustala się jako iloraz wartości księgowej netto jednoosobowej spółki Skarbu Państwa i liczby akcji określonej w statucie w chwili wniesienia tych akcji do Spółki Cukrowej. 1d. Wartość księgową netto jednoosobowej spółki Skarbu Państwa ustala się na podstawie ostatniego bilansu zbadanego przez biegłego rewidenta i zatwierdzonego przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy, z uwzględnieniem skutków ostatniej aktualizacji wyceny środków trwałych. 1e. Do wkładów wnoszonych przez Skarb Państwa do Spółek Cukrowych, w których Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem, nie stosuje się przepisów art. 312, 313 i 315 Kodeksu handlowego. 1f. Wartość akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wnoszonych do Spółek Cukrowych stanowi podstawę obliczenia wartości akcji nabywanych nieodpłatnie przez osoby uprawnione.\"; 8) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Uprawnionym pracownikom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia 15% należących do Skarbu Państwa akcji spółki. 2. Uprawnieni pracownicy nabywają akcje proporcjonalnie do liczby lat przepracowanych w przedsiębiorstwie państwowym i spółce powstałej w wyniku przekształcenia. 3. Plantatorom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia 15% należących do Skarbu Państwa akcji spółki. 4. Uprawnienie do nabycia akcji, o których mowa w ust. 1 i 3, powstaje z dniem wniesienia do Spółek Cukrowych akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa powstałych w wyniku przekształcenia przedsiębiorstw państwowych. 5. Plantatorzy mogą skorzystać z prawa do nabycia akcji nieodpłatnie, o ile w ciągu 6 miesięcy od otrzymania pisemnego powiadomienia o nabyciu uprawnień złożą pisemne oświadczenie o zamiarze nabycia akcji. Niezłożenie oświadczenia w terminie powoduje utratę prawa do nieodpłatnego nabycia akcji. 6. Każdemu uprawnionemu plantatorowi przysługuje prawo nabycia akcji w równej liczbie. 7. Akcje nabyte nieodpłatnie przez pracowników i plantatorów, o których mowa w ust. 1 i 3, nie mogą być zbyte przed upływem trzech lat od dnia ich nabycia. 8. Minister Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb nabywania akcji przez uprawnionych pracowników. 9. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb nabywania akcji przez uprawnionych plantatorów oraz sposób wyłaniania przedstawiciela plantatorów do podejmowania czynności, o których mowa w ustawie.\"; 9) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Producenci cukru do dnia 31 sierpnia roku poprzedzającego zbiór buraka cukrowego ustalą ceny minimalne skupu buraka cukrowego, przeznaczonego do produkcji cukru w ramach kwoty A i B, oraz nadwyżki ponad ustalone kwoty po uzgodnieniu ze związkami zawodowymi rolników i społeczno-zawodowymi organizacjami rolników.\"; 10) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Do Spółek Cukrowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, których akcje zostaną wniesione do tych Spółek, stosuje się przepisy Kodeksu handlowego, z wyłączeniem art. 312, 313 i 315 Kodeksu handlowego, oraz przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, z wyjątkiem przepisów działu IV rozdziału 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych w zakresie nieodpłatnego udostępniania akcji uprawnionym pracownikom i plantatorom.\"; 11) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. Jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy Skarb Państwa rozpoczął udostępnianie akcji na zasadach preferencyjnych, nabywanie przez uprawnionych pracowników i plantatorów akcji spółek powstałych w wyniku przekształcenia przedsiębiorstw państwowych odbywa się na zasadach określonych w przepisach dotychczasowych.\"."}
{"id":"1996_647_2","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_678_1","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie utrzymania drogowych granicznych obiektów mostowych i wspólnych odcinków dróg na polsko-czeskiej granicy państwowej.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie utrzymania drogowych granicznych obiektów mostowych i wspólnych odcinków dróg na polsko-czeskiej granicy państwowej, podpisanej w Warszawie dnia 9 marca 1998 r."}
{"id":"1996_678_2","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie utrzymania drogowych granicznych obiektów mostowych i wspólnych odcinków dróg na polsko-czeskiej granicy państwowej.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_679_1","title":"Ustawa z dnia 10 października 1996 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, podpisanej w Ottawie dnia 12 września 1994 r."}
{"id":"1996_679_2","title":"Ustawa z dnia 10 października 1996 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_680_1","title":"Ustawa z dnia 11 października 1996 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 i z 1996 r. Nr 43, poz. 189) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 121: a) w § 1 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem § 4.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Z zastrzeżeniem § 5 każdorazowo nałożona grzywna nie może przekraczać kwoty 5 000 zł, a w stosunku do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej kwoty 25 000 zł.\", c) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Grzywny nakładane wielokrotnie nie mogą łącznie przekroczyć kwoty 10 000 zł, a w stosunku do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej - 100 000 zł.\", d) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Jeżeli egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku wynikającego z przepisów prawa budowlanego, grzywna w celu przymuszenia jest jednorazowa.\", e) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§5. Wysokość grzywny, o której mowa w § 4, stanowi, w przypadku obowiązku przymusowej rozbiórki budynku lub jego części, iloczyn powierzchni zabudowy budynku lub jego części objętego nakazem przymusowej rozbiórki i 1\/5 ceny 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonej przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa do obliczania premii gwarancyjnej dla posiadaczy oszczędnościowych książeczek mieszkaniowych, obowiązującej w kwartale, w którym grzywna jest nakładana.\"; 2) w art. 122 w § 2 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a w przypadku obowiązku wynikającego z przepisów prawa budowlanego, będzie orzeczone wykonanie zastępcze\"; 3) w art. 123 po wyrazach \"art. 122\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 121 § 4\"."}
{"id":"1996_680_2","title":"Ustawa z dnia 11 października 1996 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 2. W przypadku wszczęcia postępowania egzekucyjnego przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_680_3","title":"Ustawa z dnia 11 października 1996 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 465 i Nr 106, poz. 496) w art. 83 w ust. 1 kropkę skreśla się i na końcu dodaje się wyrazy \"i wchodzących w jego skład terenowych biur inspekcyjno-kontrolnych.\"."}
{"id":"1996_680_4","title":"Ustawa z dnia 11 października 1996 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_686_1","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. 1. Z wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1, zwolnione są państwowe i gminne jednostki organizacyjne. 2. Państwowe jednostki organizacyjne, zatrudniające nie mniej niż 25 osób, powinny osiągnąć średniorocznie wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej: 1) 1% w 1998 r., 2) 3% w 1999 r. i latach następnych. 3. Gminne jednostki organizacyjne, zatrudniające nie mniej niż 15 osób, powinny osiągnąć średniorocznie wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej: 1) 1% w 1998 r., 2) 3% w 1999 r. i latach następnych. 4. Stan zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynikający ze wskaźnika, o którym mowa w ust. 2 i 3, nie może być niższy niż 0,5 etatu.\"."}
{"id":"1996_686_2","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1996_687_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1996 r. Nr 47, poz. 211, Nr 100, poz. 459 i Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) w pkt 2: - skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 26 ust. 1,\", - lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) nie nabyła prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej albo po ustaniu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, zaprzestaniu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nie pobiera zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub wychowawczego,\", - w lit. f) po wyrazach \"obowiązkowi ubezpieczenia społecznego\" dodaje się wyrazy \", z wyjątkiem ubezpieczenia społecznego rolników,\", - po lit. h) dodaje się lit. i) w brzmieniu: \"i) nie uzyskuje miesięcznie dochodu w wysokości przekraczającej połowę najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem lit. d),\", b) w pkt 4 skreśla się wyrazy \"wynagrodzenie lub dochody uzyskane z tytułu zatrudnienia albo innej pracy zarobkowej wykonywanej w okresie posiadania statusu bezrobotnego oraz\", c) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) dodatku szkoleniowym - oznacza to kwotę wypłaconą bezrobotnemu w okresie szkolenia obejmującego przyuczenie do zawodu, przekwalifikowanie lub podwyższenie kwalifikacji zawodowych,\", d) po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu: \"18a) pożyczce szkoleniowej - oznacza to pożyczkę udzieloną bezrobotnemu na sfinansowanie kosztów szkolenia podejmowanego bez skierowania rejonowego urzędu pracy na to szkolenie,\", e) pkt 21 otrzymuje brzmienie: \"21) robotach publicznych - oznacza to zatrudnienie bezrobotnego w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy przy wykonywaniu prac zorganizowanych przez organy samorządu terytorialnego, administracji rządowej lub instytucje użyteczności publicznej oraz organizacje statutowo zajmujące się problematyką: ochrony środowiska, kultury, oświaty, sportu i turystyki, opieki zdrowotnej oraz pomocy społecznej, a także spółki wodne i ich związki, jeżeli prace te są finansowane lub dofinansowane ze środków samorządu terytorialnego, budżetu państwa, funduszy celowych lub środków instytucji, organizacji, spółek wodnych i ich związków,\", f) pkt 22 otrzymuje brzmienie: \"22) szkoleniu - oznacza to przyuczenie do zawodu, przekwalifikowanie, podwyższenie kwalifikacji zawodowych lub naukę umiejętności poszukiwania i uzyskiwania zatrudnienia,\", g) skreśla się pkt 24; 2) w art. 2 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"uprawnieni do przeprowadzania badań lekarskich pracowników na podstawie odrębnych przepisów\"; 3) w art. 5: a) w ust. 1 w pkt 10 na końcu dodaje się wyrazy \"z uwzględnieniem potrzeb lokalnego rynku pracy\", b) skreśla się ust. 2; 4) w art. 6: a) w ust. 1: - w pkt 3 na końcu dodaje się wyrazy \"i innych świadczeń pieniężnych,\", - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) przyznawanie i wypłacanie osobom uprawnionym zasiłków przedemerytalnych, świadczeń przedemerytalnych oraz innych świadczeń pieniężnych,\", b) w ust. 2: - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, 3) obowiązku zwrotu nienależnie pobranego zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego oraz kosztów szkolenia,\", - skreśla się pkt 4; 5) w art. 7 w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) opiniowanie zasad i kryteriów przyznawania przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, z funduszy będących w jego dyspozycji, środków na dofinansowanie programów i przedsięwzięć realizowanych w ramach zadań statutowych przez instytucje i organizacje na rzecz bezrobotnych oraz młodzieży wchodzącej na rynek pracy,\"; 6) w art. 8 w ust. 2: a) w pkt 4 wyraz \"opiniowanie\" zastępuje się wyrazami \"składanie wniosków i wydawanie opinii w sprawach dotyczących\", b) w pkt 8 skreśla się wyrazy \"i umarzania\"; 7) w art. 9 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rejonowe rady zatrudnienia opiniują kryteria refundowania kosztów szkolenia, o których mowa w art. 15 ust. 5.\"; 8) w art. 12 w ust. 5 liczbę \"7\" zastępuje się liczbą \"5\"; 9) w art. 13 w ust. 3: a) skreśla się pkt 2, b) w pkt 3 po wyrazach \"Funduszu Pracy\" dodaje się wyrazy \"lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych\", c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) nie stawiła się w rejonowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomiła w ciągu 5 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje na okres 3 miesięcy od dnia niestawienia się w rejonowym urzędzie pracy,\", d) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) odmówiła poddania się badaniom lekarskim mającym na celu ustalenie zdolności do pracy; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje na okres 3 miesięcy od dnia tej odmowy,\"; 10) w art. 14: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) inicjują i finansują szkolenia bezrobotnych oraz przyznają i wypłacają dodatki szkoleniowe,\", b) w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) inicjują i realizują inne zadania przewidziane w ustawie oraz w odrębnych przepisach.\"; 11) w art. 15 w ust. 5 wyrazy \"50 pracowników\" zastępuje się wyrazami \"20 pracowników\" oraz skreśla się wyrazy \", po zasięgnięciu opinii rejonowej rady zatrudnienia\"; 12) w art. 16: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Dodatek szkoleniowy przysługuje bezrobotnemu w okresie odbywania szkolenia, na które został skierowany przez rejonowy urząd pracy. 2. Wysokość dodatku szkoleniowego wynosi miesięcznie 20% zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1.\", b) ust. 4-8 otrzymują brzmienie: \"4. Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, obowiązana jest do zwrotu kosztów szkolenia, chyba że powodem nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia. 5. Osobom pobierającym zasiłki w okresie odbywania szkolenia przysługują, na zasadach przewidzianych dla pracowników, świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do i z miejsca szkolenia. 6. Świadczenia, o których mowa w ust. 5, z wyjątkiem renty inwalidzkiej lub rodzinnej, wypłacane są przez rejonowy urząd pracy na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, po sporządzeniu protokołu okoliczności i przyczyn wypadku przez zespół powypadkowy jednostki szkoleniowej lub po stwierdzeniu przez państwowego inspektora sanitarnego choroby zawodowej. 7. Osobom nie pobierającym zasiłku w okresie odbywania szkolenia przysługuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do i z miejsca szkolenia. 8. Jednostka szkoleniowa obowiązana jest ubezpieczyć osobę, o której mowa w ust. 7, od następstw nieszczęśliwych wypadków.\", c) skreśla się ust. 9; 13) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. 1. W celu umożliwienia podjęcia zatrudnienia wymagającego szczególnych kwalifikacji, rejonowy urząd pracy może na wniosek bezrobotnego udzielić mu pożyczki na sfinansowanie kosztów szkolenia do wysokości czterokrotnego przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu podpisania z nim umowy. 2. Pożyczka, o której mowa w ust. 1, jest nieoprocentowana, a okres jej spłaty może wynosić do 18 miesięcy od ustalonego w umowie dnia zakończenia szkolenia. 3. W przypadku wykorzystania pożyczki na inne cele niż określone w umowie, niepodjęcia lub nieukończenia szkolenia, pożyczka podlega bezzwłocznemu zwrotowi w całości, wraz z odsetkami ustawowymi. Odsetki ustawowe ustala się także od kwoty pożyczki nie spłaconej w terminie. 4. Przepis art. 15 ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 14) w art. 18: a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Umowa zawarta z osobą, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może przewidywać dokonanie przez rejonowy urząd pracy zwrotu do 80% udokumentowanych kosztów szkolenia, konsultacji lub doradztwa dotyczących podejmowanej działalności, poniesionych w okresie do 6 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki, w kwocie nie przekraczającej jednak przeciętnego wynagrodzenia.\", b) skreśla się ust. 8; 15) w art. 20 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej może, w drodze rozporządzenia, określić rejony administracyjne (gminy) nie uznane za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w których, na zasadach określonych w ust. 4, mogą być refundowane rzeczowe koszty organizacji robót publicznych.\"; 16) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu: \"Art. 22a. 1. Rejonowy urząd pracy może zawrzeć z pracodawcą umowę przewidującą zrefundowanie poniesionych kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne w związku z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego. 2. Kwota zrefundowanych składek, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć trzykrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia obowiązującego w dniu spełnienia warunków wymienionych w ust. 3. 3. Refundacja następuje w przypadku, gdy: 1) pracodawca zatrudniał skierowanego bezrobotnego w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy oraz 2) po upływie 12 miesięcy zatrudnienia umowa o pracę będzie nadal umową o pracę na czas nieokreślony.\"; 17) w art. 23: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy po upływie 7 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym rejonowym urzędzie pracy, z zastrzeżeniem art. 27, jeżeli: 1) nie ma dla niego propozycji odpowiedniego zatrudnienia, skierowania do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na utworzone dodatkowe miejsce pracy oraz 2) w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni: a) był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej najniższego wynagrodzenia; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2, b) wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą, jeżeli osiągał z tego tytułu dochód w wysokości co najmniej najniższego wynagrodzenia, c) wykonywał pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo współpracował przy wykonywaniu tych umów, jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej najniższego wynagrodzenia, d) podlegał ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy, jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej najniższe wynagrodzenie, e) wykonywał pracę w okresie tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej najniższego wynagrodzenia, f) wykonywał pracę w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub w spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych), będąc członkiem tej spółdzielni, jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej najniższego wynagrodzenia, g) opłacał składkę na Fundusz Pracy w związku z zatrudnieniem za granicą u pracodawcy zagranicznego.\", b) w ust. 2: - liczbę \"180\" zastępuje się liczbą \"365\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) pobierania renty inwalidzkiej, świadczenia rehabilitacyjnego oraz przypadające bezpośrednio po ustaniu zatrudnienia, wykonywania innej pracy zarobkowej albo zaprzestania prowadzenia pozarolniczej działalności - okresy pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego, jeżeli podstawę wymiaru tych zasiłków stanowiła kwota w wysokości co najmniej najniższego wynagrodzenia,\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nie wymienione w ust. 1 w pkt 2, za które opłacana była składka na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy, jeżeli podstawę wymiaru składki stanowiła kwota wynosząca co najmniej najniższe wynagrodzenie.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnym zwolnionym z zakładów karnych i aresztów śledczych, zarejestrowanym w okresie 30 dni od dnia zwolnienia, jeżeli suma okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i w ust. 2, przypadających w okresie 18 miesięcy przed ostatnim pozbawieniem wolności, oraz wykonywania pracy w okresie pozbawienia wolności wynosiła co najmniej 365 dni. W przypadku pozbawienia wolności w okresie pobierania zasiłku, po zwolnieniu z zakładu karnego lub aresztu śledczego przysługuje prawo do zasiłku na okres skrócony o okres pobierania zasiłku przed pozbawieniem wolności i w trakcie przerw w odbywaniu kary.\"; 18) w art. 24: a) w ust. 1: - po wyrazie \"złotych\" dodaje się wyraz \"miesięcznie\", - wyrazy \"3 i 5\" zastępuje się wyrazami \"2 i 3 oraz 6a\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Bezrobotnemu, którego łączne okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, pozarolniczej działalności, wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 2, oraz okresy, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 1, 2 i 4, zwane dalej \"okresem uprawniającym do zasiłku\", wynoszą do 5 lat, przysługuje zasiłek w wysokości 80% kwoty zasiłku określonego w ust. 1.\", c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Bezrobotnemu, którego okres uprawniający do zasiłku wynosi co najmniej 20 lat, przysługuje zasiłek w wysokości 120% kwoty zasiłku określonego w ust. 1. 4. Do okresu uprawniającego do zasiłku, od którego zależy wysokość i okres pobierania zasiłku, zalicza się również okresy urlopu bezpłatnego, udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych, a także okresy niewykonywania pracy przed dniem 8 czerwca 1968 r. stanowiące przerwę w zatrudnieniu spowodowaną opieką nad dzieckiem: 1) w wieku do 4 lat - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie z okresami, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2 - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat, 2) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje pielęgnacyjny zasiłek rodzinny - dodatkowo do 3 lat na każde dziecko.\", d) skreśla się ust. 5 i 6, e) w ust. 6a skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3\", f) w ust. 7 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Zasiłek za niepełny miesiąc ustala się dzieląc kwotę przysługującego zasiłku przez 30 i mnożąc przez liczbę dni kalendarzowych przypadających w okresie, za który przysługuje zasiłek.\", g) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do dodatków szkoleniowych, zasiłków przedemerytalnych, świadczeń przedemerytalnych i stypendiów, o których mowa w art. 37d ust. 1.\", h) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Uprawnionym do zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, zasiłku przedemerytalnego oraz świadczenia przedemerytalnego przysługują odsetki ustawowe, jeżeli rejonowy urząd pracy z przyczyn niezależnych od uprawnionych osób nie dokonał ich wypłaty w terminie.\"; 19) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Okres pobierania zasiłku, z zastrzeżeniem ust. 5, 8, 11 i 12, wynosi: 1) 6 miesięcy - dla bezrobotnych zamieszkałych w okresie pobierania zasiłku na obszarze działania rejonowego urzędu pracy, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku nie przekraczała przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, 2) 12 miesięcy - dla bezrobotnych zamieszkałych w okresie pobierania zasiłku na obszarze działania rejonowego urzędu pracy, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku przekraczała przeciętną stopę bezrobocia w kraju, 3) 18 miesięcy dla bezrobotnych: a) zamieszkałych w dniu nabycia prawa do zasiłku oraz w okresie jego pobierania na obszarze działania rejonowego urzędu pracy, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku przekraczała 2-krotnie przeciętną stopę bezrobocia w kraju, oraz posiadających jednocześnie co najmniej 20-letni okres uprawniający do zasiłku lub b) którzy mają na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat, a małżonek bezrobotnego jest także bezrobotny i utracił prawo do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania.\", b) skreśla się ust. 3-4a, c) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i 3,\", d) skreśla się ust. 6 i 7, e) w ust. 8 wyrazy \"1 i 3, 5 i 7\" zastępuje się wyrazami \"1 i 5\", po wyrazach \"pkt 1-4\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3\" oraz skreśla się wyrazy \"oraz o okres pobierania zasiłku szkoleniowego w przypadku nieukończenia szkolenia z własnej winy\", f) skreśla się ust. 9 i 10, g) ust. 11 otrzymuje brzmienie: \"11. Bezrobotny, który w okresie posiadania prawa do zasiłku utracił status bezrobotnego na okres krótszy niż 365 dni z powodu podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, pozarolniczej działalności lub uzyskiwania dochodu w wysokości przekraczającej połowę najniższego wynagrodzenia miesięcznie i zarejestrował się w rejonowym urzędzie pracy jako bezrobotny w ciągu 7 dni od dnia ustania zatrudnienia, zaprzestania wykonywania innej pracy zarobkowej, prowadzenia pozarolniczej działalności lub osiągania dochodu przekraczającego połowę najniższego wynagrodzenia miesięcznie, posiada prawo do zasiłku na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego.\"; h) w ust. 12 liczbę \"180\" zastępuje się liczbą \"365\", i) skreśla się ust. 13; 20) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. Bezrobotny jest obowiązany zawiadomić w ciągu 5 dni rejonowy urząd pracy o podjęciu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub pozarolniczej działalności oraz o zaistnieniu innych okoliczności powodujących utratę statusu bezrobotnego albo utratę prawa do zasiłku.\"; 21) w art. 27: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 1, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem w rejonowym urzędzie pracy rozwiązał stosunek pracy (stosunek służbowy) za wypowiedzeniem albo na mocy porozumienia stron, chyba że porozumienie stron nastąpiło z powodu upadłości, likwidacji pracodawcy lub zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,\", - w pkt 4 wyrazy \"u ostatniego pracodawcy\" zastępuje się wyrazami \"w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem się w rejonowym urzędzie pracy\", b) w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"pkt 1-3\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2 i 3\"; 22) w art. 28: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie pieniężne, obowiązana jest do jego zwrotu w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Za nienależnie pobrane świadczenie w rozumieniu ust. 1 uważa się: 1) świadczenie wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do jego pobierania, jeżeli pobierający to świadczenie był pouczony o tych okolicznościach, 2) świadczenie wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd rejonowego urzędu pracy przez osobę pobierającą to świadczenie, 3) zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium, zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy, wypłacone osobie za okres, za który nabyła prawo do emerytury, renty inwalidzkiej lub renty rodzinnej, jeżeli organ rentowy, który przyznał świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 29. 3. Roszczenia bezrobotnego i innej uprawnionej osoby oraz rejonowego urzędu pracy z tytułu zasiłków, dodatków szkoleniowych, stypendiów, zasiłków przedemerytalnych, świadczeń przedemerytalnych i innych świadczeń pieniężnych finansowanych z Funduszu Pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.\", b) skreśla się ust. 4 i 6; 23) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Bezrobotnemu lub innej uprawnionej osobie, którym przyznano prawo do emerytury, renty inwalidzkiej lub renty rodzinnej w wysokości co najmniej połowy najniższego wynagrodzenia za okres, za który wypłacono zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium, zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz inne organy rentowe, które przyznały świadczenie, wypłacają to świadczenie pomniejszone o kwotę odpowiadającą wysokości wypłaconych za ten okres zasiłków, dodatków szkoleniowych, stypendiów, zasiłków przedemerytalnych, świadczeń przedemerytalnych lub innych świadczeń pieniężnych i przekazują te kwoty na konto Funduszu Pracy właściwego rejonowego urzędu pracy. 2. Kwota pomniejszenia, o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa niż przyznana za ten okres kwota emerytury, renty inwalidzkiej lub renty rodzinnej.\"; 24) w art. 30: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \", zasiłku szkoleniowego\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \", zasiłków szkoleniowych\"; 25) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Bezrobotnym pobierającym zasiłki przysługują, na zasadach przewidzianych dla pracowników: 1) zasiłki porodowe i pogrzebowe, 2) świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej, które są udzielane na podstawie wpisu do legitymacji ubezpieczeniowej, dokonywanego przez rejonowy urząd pracy.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przysługują również członkowi rodziny osoby pobierającej zasiłek.\", c) w ust. 3 wyrazy \"w art. 16 ust. 5 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 pkt 2\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Bezrobotnym uprawnionym do zasiłku zasiłek przysługuje również za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, za który na podstawie odrębnych przepisów pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia lub przysługują im zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 3a oraz art. 16 ust. 6, podlegają rozliczeniu przez rejonowe urzędy pracy w ciężar składek na ubezpieczenie społeczne, w trybie przewidzianym dla tych składek.\", f) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister Pracy i Polityki Socjalnej może określić, w drodze rozporządzenia, rejony administracyjne (gminy) nie uznane za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w których rejonowy urząd pracy może dokonywać zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 6.\"; 26) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Kwoty zasiłków, dodatków szkoleniowych, stypendiów, zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych za należny okres zaokrągla się w górę do 10 groszy.\"; 27) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w terminie do dnia 30 września każdego roku ogłasza w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" przeciętną stopę bezrobocia w kraju oraz na obszarze działania rejonowych urzędów pracy według stanu na dzień 30 czerwca danego roku.\"; 28) w art. 37a wyrazy \"ust. 4-6 oraz ust. 8 i 9\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4-8\"; 29) w art. 37b w ust. 5 wyrazy \"ust. 4-6 oraz ust. 8 i 9\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4-8\"; 30) w art. 37c skreśla się wyrazy \"i zasiłków szkoleniowych\"; 31) w art. 37i w ust. 4 wyrazy \"art. 24 ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 37j ust. 3\"; 32) dodaje się rozdział 3c w brzmieniu: \"Rozdział 3c Zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne"}
{"id":"1996_687_10","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu ogłoszenia, z tym że: 1) art. 23 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 4, art. 25 ust. 11 i 12, art. 27 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz art. 40 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wchodzą w życie pierwszego dnia siódmego miesiąca następującego po dniu ogłoszenia, 2) art. 25 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 lit. a) ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wchodzi w życie pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po dniu ogłoszenia, 3) art. 2 wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, 4) art. 3 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., 5) art. 4 z wyłączeniem pkt 8 lit.c), pkt 10 i pkt 14 lit.a) oraz art. 7 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 14 września 1996 r., 6) art. 6 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1996_687_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 21, poz. 124, z 1988 r. Nr 20, poz. 134, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 43, poz. 251 i Nr 55, poz. 319, z 1991 r. Nr 53, poz. 226 i Nr 55, poz. 236 i 237, z 1994 r. Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 16, poz. 77 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 87, poz. 396) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. §1. Wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. §2. Wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. §3. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzedzającym. §4. Składniki wynagrodzenia za pracę, przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż jeden miesiąc, wypłaca się z dołu w terminach określonych w przepisach prawa pracy. §5. Pracodawca, na żądanie pracownika, jest obowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na których podstawie zostało obliczone jego wynagrodzenie.\"."}
{"id":"1996_687_3","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 136, poz. 636) w art. 27 skreśla się ust. 3."}
{"id":"1996_687_37j","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37j. 1. Zasiłek przedemerytalny przysługuje osobie spełniającej określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku oraz posiadającej okres uprawniający do emerytury, jeżeli: 1) posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn lub 2) posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 25 lat dla kobiet i 30 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat wykonywania prac uznanych w przepisach emerytalnych za zatrudnienie w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. 2. Wysokość zasiłku przedemerytalnego wynosi 120% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3-6. 3. Wysokość zasiłku przedemerytalnego wynosi 160% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, dla osoby zamieszkałej w dniu nabycia prawa do zasiłku przedemerytalnego oraz w okresie jego pobierania w rejonach administracyjnych (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, jeżeli stosunek pracy lub stosunek służbowy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Zasiłek ten przysługuje również w przypadku, gdy w okresie pobierania zasiłku przedemerytalnego rejon został wykreślony z wykazu rejonów administracyjnych (gmin) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 4. W rejonach administracyjnych (gminach), które utraciły status rejonu zagrożonego szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, przepis ust. 3 stosuje się do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym nastąpiła utrata tego statusu. 5. Zasiłek przedemerytalny, w wysokości określonej w ust. 3, przysługuje również osobie nie zamieszkałej w rejonie administracyjnym (gminie) uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, jeżeli stosunek pracy lub stosunek służbowy rozwiązany został po dniu 1 lipca 1996 r. z przyczyn dotyczących zakładu pracy w wyniku jednorazowego lub w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące zmniejszenia zatrudnienia o co najmniej 100 pracowników. 6. Wysokość zasiłku przedemerytalnego nie może przekroczyć 90% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc zgłoszenia wniosku o zasiłek przedemerytalny, i być niższa od 120% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1."}
{"id":"1996_687_37k","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37k. 1. Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie spełniającej określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku, jeżeli: 1) osiągnęła wiek co najmniej 58 lat kobieta i 63 lata mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury lub 2) w roku kalendarzowym, w którym został rozwiązany stosunek pracy lub stosunek służbowy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ukończyła 55 lat kobieta i 60 lat mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, lub 3) do dnia rozwiązania stosunku pracy, z przyczyn dotyczących zakładu pracy, osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn. 2. Wysokość świadczenia przedemerytalnego wynosi 80% kwoty emerytury określonej w decyzji organu rentowego ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia świadczenia przedemerytalnego, nie mniej jednak niż odpowiednio wysokość zasiłku określona w art. 37j ust. 2 i 3. 3. Decyzję ustalającą wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego organ rentowy wydaje na wniosek rejonowego urzędu pracy. 4. Do postępowania w sprawie ustalenia wysokości emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania w sprawie świadczeń emerytalnych. 5. Od decyzji organu rentowego, o której mowa w ust. 3, przysługują środki odwoławcze, określone w odrębnych przepisach. 6. W przypadku braku możliwości ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego z powodu trwającego postępowania dotyczącego ustalenia wysokości emerytury, świadczenie przedemerytalne wypłaca się w kwocie zaliczkowej, w wysokości odpowiednio określonej w art. 37j ust. 2 i 3. 7. Pracodawca obowiązany jest do przekazywania rejonowym urzędom pracy dokumentacji umożliwiającej wydanie decyzji ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego oraz zasiłku przedemerytalnego. Przepisy dotyczące przygotowania wniosku o emeryturę stosuje się odpowiednio. 8. W przypadku równoczesnego spełnienia kilku warunków uprawniających do zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego, uprawnionej osobie przysługuje wybór podstawy ich przyznania."}
{"id":"1996_687_37l","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37l. Zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne podlegają waloryzacji na zasadach przewidzianych dla zasiłków dla bezrobotnych."}
{"id":"1996_687_37m","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37m. 1. Do osób uprawnionych i pobierających zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne przepisy art. 23 ust. 4, art. 26, art. 27 ust. 1 pkt 3-5 i ust. 2, art. 31 ust. 1 i 2 oraz art. 34 stosuje się odpowiednio. 2. Zasiłki, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1, finansowane są ze środków Funduszu Pracy."}
{"id":"1996_687_37n","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37n. 1. Prawo do zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego ustaje z dniem niespełnienia warunków, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 37ł. 2. W przypadku podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, pozarolniczej działalności albo osiągania miesięcznie dochodu w wysokości przekraczającej połowę najniższego wynagrodzenia przez osobę uprawnioną do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, prawo do zasiłku lub świadczenia ulega zawieszeniu."}
{"id":"1996_687_37o","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37o. 1. Prawo do zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych ustalają oraz zasiłki i świadczenia przyznają i wypłacają rejonowe urzędy pracy. 2. Zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne finansowane są z budżetu państwa, w ramach dotacji dla Funduszu Pracy.\"; 33) w art. 39: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"z wyłączeniem okresu pobierania zasiłku szkoleniowego,\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) prawo do dodatku szkoleniowego określonego w art. 16 ust. 2,\"; 34) w art. 40 w pkt 1 liczbę \"12\" zastępuje się liczbą \"18\", wyrazy \"połowę najniższego wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazami \"najniższe wynagrodzenie\", a liczbę \"180\" zastępuje się liczbą \"365\"; 35) w art. 48 w ust. 2: a) w pkt 1 na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy \"jeżeli zawiadomienie i przystąpienie do opłacania składek następuje w ciągu miesiąca, podstawę wymiaru składki dzieli się przez 30 i mnoży przez liczbę dni, za które składka ma być opłacona,\" b) w pkt 2 na końcu kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy \"jeżeli zawiadomienie i przystąpienie do opłacania składek następuje w ciągu miesiąca, najniższą podstawę wymiaru składki dzieli się przez 30 i mnoży przez liczbę dni, za które składka ma być opłacona.\"; 36) w art. 50 po ust. 13 dodaje się ust. 14 w brzmieniu: \"14. Minister Pracy i Polityki Socjalnej może określać, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których zatrudnienie lub powierzenie innej pracy zarobkowej cudzoziemcowi jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia i zgody dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy, jeżeli potrzeba zatrudnienia lub powierzenia innej pracy zarobkowej wynika w szczególności z umów i porozumień międzynarodowych albo dotyczy usług artystycznych.\"; 37) w art. 53: a) w ust. 1 wyrazy \"połowę najniższego wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazami \"najniższe wynagrodzenie\", b) w ust. 3 wyrazy \"połowę najniższego wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazami \"najniższe wynagrodzenie\"; 38) w art. 56 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i zasiłków szkoleniowych\"; 39) w art. 57 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dodatków szkoleniowych, o których mowa w art. 16, pożyczek szkoleniowych, o których mowa w art. 16a, oraz badań, o których mowa w art. 17 ust. 5,\", b) w pkt 4 wyrazy \"pożyczek, o których mowa w art. 18\" zastępuje się wyrazami \"pożyczek i kosztów szkolenia, o których mowa w art. 18\", c) w pkt 5 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 22a\", d) w pkt 6 po przecinku dodaje się wyrazy \"a także zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych\", e) w pkt 12 po wyrazie \"uczniowskich\" dodaje się wyrazy \"oraz opłaconych od nich składek na ubezpieczenie społeczne,\", f) po pkt 29 dodaje się pkt 30 w brzmieniu: \"30) zasiłków porodowych i pogrzebowych, o których mowa w art. 37m ust. 2.\"."}
{"id":"1996_687_37ł","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37ł. Osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne nie mają obowiązku zgłaszania się do rejonowego urzędu pracy w celu potwierdzenia gotowości do podjęcia pracy. Osoby te mogą być za ich zgodą skierowane przez rejonowy urząd pracy na szkolenie, do prac interwencyjnych lub robót publicznych."}
{"id":"1996_687_4","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1993 r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 459) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a: a) w ust. 1 w pkt 2: - po wyrazie \"wniosku\" dodaje się wyrazy \"lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony\", - po wyrazie \"alimentów\" skreśla się wyrazy \"ustalonych na podstawie wyroku lub ugody sądowej\", - wyrazy \"świadczeń o charakterze jednorazowym\" zastępuje się wyrazami \"jednorazowych pieniężnych świadczeń socjalnych oraz świadczeń w naturze\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) dochodzie na osobę w rodzinie lub kryterium dochodowym na osobę w rodzinie - oznacza to dochód rodziny podzielony przez liczbę osób w tej rodzinie lub sumę składników, o których mowa w art. 4 ust. 1, ustalonych zgodnie z wiekiem osób w tej rodzinie, podzieloną przez liczbę osób w rodzinie,\", c) po pkt 8 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) mieszkaniu chronionym - oznacza to mieszkanie przeznaczone przede wszystkim dla osób z zaburzeniami psychicznymi opuszczających na stałe lub okresowo dom pomocy społecznej, które podejmują samodzielnie egzystencję wymagającą jednak wsparcia ze strony pomocy społecznej.\", d) w ust. 2 wyrazy \"100 zł\" zastępuje się wyrazami \"125 zł\"; 2) w art. 10: a) w ust. 1: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i ośrodków opiekuńczych\", - w pkt 2 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"i specjalnych celowych,\", b) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie \"opiekuńczych\" dodaje się wyrazy \"w tym specjalistycznych\"; 3) w art. 11: a) w pkt 2 po przecinku dodaje się wyrazy \"gwarantowanych okresowych i specjalnych okresowych\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne za osoby, o których mowa w art. 27 ust. 1 oraz w art. 31 ust. 4a,\"; 4) w art. 21 w ust. 1 skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \", w tym mieszkanie chronione.\"; 5) w art. 27: a) w ust. 4: - w pkt 1 przed wyrazem \"niezdolnej\" dodaje się wyraz \"całkowicie\", - w pkt 2 przed wyrazem \"niezdolnej\" dodaje się wyraz \"całkowicie\" oraz po wyrazie \"dochodowego\" dodaje się wyrazy \"na osobę w rodzinie\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Zasiłek stały wyrównawczy, o którym mowa w ust. 4, ustala się w wysokości: 1) w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jako różnicę pomiędzy kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej, określonym w art. 4 ust. 1, a dochodem tej osoby, 2) w przypadku osoby w rodzinie, jako różnicę między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie, ustalonym zgodnie z art. 4 ust. 1, a posiadanym dochodem na osobę w rodzinie, 3) wysokość zasiłku, o którym mowa w pkt 1 i 2, nie może być wyższa od kwoty zasiłku stałego, o którym mowa w ust. 5. Zasiłek stały wyrównawczy nie może być niższy od 10 zł.\", c) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub do niego kierowaną uznaje się za osobę samotnie gospodarującą, jeżeli przed skierowaniem do domu pomocy społecznej była uprawniona do zasiłku stałego wyrównawczego.\"; 6) w art. 27a w ust. 4 po wyrazach \"ubezpieczenia społecznego\" dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem renty rodzinnej\"; 7) w art. 30 po wyrazie \"stałego\" dodaje się wyrazy \"i stałego wyrównawczego\"; 8) w art. 31: a) w ust. 1 wyrazy \"jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kryterium określonego w art. 4 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód rodziny nie przekracza kryterium dochodowego osoby lub rodziny ustalonego zgodnie z art. 4 ust. 1\", b) w ust. 4 wyrazy \"dochodem ustalonym na podstawie art. 4 ust. 1 a posiadanym dochodem\" zastępuje się wyrazami \"kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej lub kryterium dochodowym rodziny, ustalonym zgodnie z art. 4 ust. 1, a dochodem tej osoby lub rodziny\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4d w brzmieniu: \"4a. Osobie, która utraciła prawo do zasiłku dla bezrobotnych, pobieranego na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, z powodu upływu okresu jego pobierania, a dochód rodziny nie przekracza kryterium dochodowego ustalonego zgodnie z art. 4 ust. 1 - przysługuje gwarantowany zasiłek okresowy, jeżeli w dniu utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych oraz w okresie pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego samotnie wychowuje co najmniej jedno dziecko do dnia ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do 15 roku życia, z zastrzeżeniem ust. 4d. 4b. Gwarantowany zasiłek okresowy przysługuje przez okres do 36 miesięcy. 4c. Gwarantowany zasiłek okresowy wynosi: 1) kwotę równą kryterium dochodowemu osoby samotnie gospodarującej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 - przez okres pierwszych 12 miesięcy, 2) 80% kwoty, o której mowa w pkt 1 - przez okres następnych 24 miesięcy. 4d. Gwarantowany zasiłek okresowy nie przysługuje w przypadku podjęcia zatrudnienia lub pozarolniczej działalności w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.\"; 9) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie lub rodzinie nie spełniającej kryterium dochodowego określonego w art. 4 ust. 1 może być przyznany specjalny zasiłek okresowy lub celowy, przy czym: 1) miesięczna wysokość zasiłku okresowego nie może być wyższa niż kwota kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, określona w art. 4 ust. 1, 2) wysokość zasiłku celowego nie może być wyższa niż 100% kwoty kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny, ustalonej zgodnie z art. 4 ust. 1.\"; 10) po art. 31a dodaje się art. 31b w brzmieniu: \"Art. 31b. 1. Osobie, o której mowa w art. 27 ust. 1 oraz w art. 31 ust. 4a, posiadającej co najmniej 5-letni okres składkowy w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym, opłacana jest składka na ubezpieczenie społeczne od kwoty odpowiadającej najniższemu wynagrodzeniu obowiązującemu w danym roku. 2. Składka wynosi 32% kwoty najniższego wynagrodzenia i jest opłacana: a) za osobę, o której mowa w art. 27 ust. 1, przez okres niezbędny do spełnienia warunku dotyczącego okresu zatrudnienia (ubezpieczenia) wymaganego do uzyskania prawa do emerytury, b) za osobę, o której mowa w art. 31 ust. 4a, przez okres pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego. 3. Z tytułu opłacania składek, o których mowa w ust. 2, osobom określonym w ust. 1 przysługują w razie spełnienia wymaganych warunków emerytalne świadczenia pieniężne. 4. Świadczenie pieniężne w postaci składki ubezpieczeniowej nie jest wliczane do dochodu, o którym mowa w art. 2a ust. 1 pkt 2.\"; 11) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny według następujących zasad: 1) miesięczną opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej osoby pełnoletniej posiadającej dochód ustala się w wysokości 200% kwoty określonej w art. 4 ust. 1 pkt 1; opłata ta nie może być jednak wyższa niż 70% dochodu osoby przebywającej w domu pomocy społecznej, 2) miesięczną opłatę za pobyt dzieci w domu pomocy społecznej ponoszą rodzice lub opiekunowie w wysokości 150% kwoty określonej w art. 4 ust. 1 pkt 1, jednak nie wyższej niż kwota odpowiadająca 70% dochodu na osobę w rodzinie; wlicza się w to dziecko kierowane lub przebywające w domu, 3) miesięczną opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej osoby pełnoletniej nie posiadającej własnego dochodu ustala się w wysokości odpowiadającej 200% kwoty określonej w art. 4 ust. 1 pkt 1. Miesięczna opłata nie może być wyższa niż 70% dochodu na osobę w rodzinie, wliczając osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub tam kierowaną. Do dokonania opłaty zobowiązani są, proporcjonalnie do posiadanego dochodu na osobę w rodzinie, małżonek przed zstępnymi i wstępnymi, 4) osoby, o których mowa w pkt 2 i 3, nie ponoszą opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 4 ust. 1, w przeliczeniu na osobę w rodzinie. 2. Opłatę za pobyt w ośrodkach wsparcia ustala podmiot kierujący w uzgodnieniu z osobą kierowaną uwzględniając przyznany zakres usług. Osoby nie ponoszą opłat, jeśli ich dochód lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kryterium dochodowego, ustalonego w art. 4 ust. 1. 3. Opłata, o której mowa w ust. 1 pkt 1-3, zostaje podwyższona do pełnego kosztu utrzymania, nie więcej jednak niż do 70% dochodu osoby lub na osobę w rodzinie, po osiągnięciu przez dom pomocy społecznej standardu, zgodnie z art. 20 ust. 2. 4. Przepisów ust. 1 pkt 1-3 nie stosuje się do domów pomocy społecznej prowadzonych przez gminy lub podmioty niepubliczne, jeżeli domy te nie są prowadzone na zlecenie wojewody. 5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, szczegółowe zasady ustalania kosztów utrzymania w domach pomocy społecznej, częściowego lub całkowitego zwolnienia z tych opłat, a także tryb i sposób ich pobierania.\"; 12) w art. 35a w ust. 1 dwukrotnie użyte wyrazy \"średnioroczny wzrost cen\" zastępuje się wyrazami \"średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem\"; 13) w art. 43 w ust. 6a po wyrazach \"stanie majątkowym\" dodaje się wyrazy \"rodzaje dokumentów wymaganych do przyznania renty socjalnej\"; 14) w art. 49: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osoby posiadające wykształcenie wyższe o kierunkach nie wymienionych w ust. 1, które przed wejściem w życie niniejszej ustawy ukończyły bądź rozpoczęły specjalizację z zakresu pracy socjalnej oraz organizacji pomocy społecznej, zachowują lub uzyskują uprawnienia do wykonywania zawodu pracownika socjalnego.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, stopnie specjalizacji w zawodzie \"pracownik socjalny\", obowiązujące dla specjalizacji minima programowe, tryb postępowania w nadawaniu stopni specjalizacji i wydawania dyplomów, warunki uzyskiwania przez pracowników socjalnych stopni specjalizacji zawodowej oraz warunki, jakie powinny spełniać podmioty ubiegające się o zgodę Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na prowadzenie szkoleń w zakresie specjalizacji.\"; 15) w art. 51a: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji oraz tryb postępowania w nadawaniu specjalizacji.\"."}
{"id":"1996_687_5","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461 i Nr 136, poz. 636) w art. 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Podstawę wymiaru emerytury osobie, która wcześniej pobierała świadczenie przedemerytalne na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjęta do celów ustalenia świadczenia przedemerytalnego - w wysokości uwzględniającej wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do świadczenia przedemerytalnego, albo podstawa wymiaru ustalana jest na nowo w myśl art. 7.\"."}
{"id":"1996_687_6","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474) skreśla się art. 47."}
{"id":"1996_687_7","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 100, poz. 459) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Osoby otrzymujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) zasiłek stały wyrównawczy na podstawie art. 27 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują do niego prawo do dnia 31 grudnia 1997 r. w wysokości przysługującej przed dniem 14 września 1996 r., chyba że dochód na osobę w rodzinie przekroczy wysokość najniższej emerytury, 2) zasiłek stały na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują do niego prawo do dnia 31 grudnia 1998 r. w wysokości ustalonej niniejszą ustawą, chyba że nie spełniają kryteriów przewidzianych w art. 27 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, obowiązującej przed dniem 14 września 1996 r., 3) zasiłek okresowy na podstawie art. 31 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują do niego prawo do końca okresu, na który wydana została decyzja, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1996 r.\"; 2) w art. 8 skreśla się wyrazy \"art. 35 ust. 3 i 4 oraz\"."}
{"id":"1996_687_8","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Bezrobotnemu, który nabył prawo do zasiłku lub zasiłku szkoleniowego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zasiłki te wypłaca się w wysokości i przez okres wynikający z dotychczasowych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2-5. 2. Bezrobotny, który nabył prawo do zasiłku przez dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, ma prawo do zasiłku w wysokości określonej w niniejszej ustawie, jeżeli jest to korzystniejsze. Ustalenie tego prawa następuje na wniosek bezrobotnego. 3. Bezrobotnemu nie posiadającemu prawa do zasiłku w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, dodatek szkoleniowy przysługuje, jeżeli szkolenie rozpoczął po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. Bezrobotny, który w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy pobiera zasiłek na podstawie dotychczasowego przepisu art. 25 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, zachowuje prawo do jego pobierania na dotychczasowych zasadach przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, chyba że zajdą okoliczności powodujące wcześniejszą utratę prawa do zasiłku. 5. Bezrobotny, który od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy uzyskuje wynagrodzenie lub dochód z tytułu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w wysokości niższej od połowy najniższego wynagrodzenia, zachowuje status osoby bezrobotnej oraz prawo do zasiłku na dotychczasowych zasadach przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 6. Prawo do zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobom spełniającym warunki do jego przyznania, jeżeli: 1) zarejestrowane zostały w rejonowym urzędzie pracy po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, 2) w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy uprawnione były do zasiłku do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych. 7. Do okresu, od którego w myśl ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zależy nabycie prawa, wysokość i okres pobierania zasiłku, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, zalicza się również okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności, przypadające przed dniem wejścia życie niniejszej ustawy, jeżeli w tym okresie podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia miesięcznie. 8. Stopę bezrobocia, o której mowa w art. 35 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy, według stanu na dzień 30 czerwca 1996 r. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłosi w ciągu jednego miesiąca od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_687_9","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_703_1","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 1. W ustawie z 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Sąd rozpoznaje sprawy w procesie, chyba że ustawa stanowi inaczej. W wypadkach przewidzianych w ustawie sąd rozpoznaje sprawy według przepisów o postępowaniach odrębnych.\"; 2) w art. 17: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) o prawa niemajątkowe i łącznie z nimi dochodzone roszczenia majątkowe oprócz spraw o ustalenie lub zaprzeczenie pochodzenia dziecka, o unieważnienie uznania dziecka oraz o rozwiązanie przysposobienia,\", b) w pkt 4 wyrazy \"piętnaście tysięcy złotych\" zastępuje się wyrazami \"trzydzieści tysięcy złotych\"; 3) po art. 23 dodaje się art. 23{1} w brzmieniu: \"Art. 23{1}. W sprawach o roszczenia pracowników dotyczące nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu sporu stanowi, przy umowach na czas określony - suma wynagrodzenia za pracę za okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony - za okres jednego roku.\"; 4) w art. 61: a) w § 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wykaz tych organizacji.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Organizacje społeczne, do których zadań statutowych należy ochrona środowiska, ochrona konsumentów albo ochrona praw z tytułu wynalazczości, mogą w sprawach z tego zakresu wstąpić, za zgodą powoda, do postępowania w każdym jego stadium. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wykaz tych organizacji.\"; 5) w art. 87: a) w § 2 skreśla się zdanie drugie, b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. W sprawach o ustalenie ojcostwa i o roszczenia alimentacyjne pełnomocnikiem może być również przedstawiciel właściwego w sprawach z zakresu pomocy społecznej organu jednostki samorządu terytorialnego oraz organizacji społecznej, mającej na celu udzielanie pomocy rodzinie. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wykaz tych organizacji społecznych.\"; 6) w art. 125: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, b) dodaje się § 2-4 w brzmieniu: \"§2. Jeżeli przepis szczególny tak stanowi, pisma procesowe wnosi się na urzędowych formularzach lub na elektronicznych nośnikach informatycznych. §3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzory i sposób udostępniania stronom urzędowych formularzy, o których mowa w § 2, odpowiadających wymaganiom przewidzianym dla pism procesowych, szczególnym wymaganiom postępowania, w którym mają być stosowane oraz zawierających niezbędne pouczenia dla stron co do sposobu ich wypełniania, wnoszenia i skutków niedostosowania pisma do tych wymagań. Urzędowe formularze powinny być udostępnianie w siedzibach sądów oraz poza sądami, w dogodny dla stron sposób, za niewygórowaną odpłatnością. §4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i termin wprowadzenia techniki informatycznej, warunki, jakim powinny odpowiadać elektroniczne nośniki informatyczne, na których pisma procesowe mają być wnoszone, tryb odtwarzania danych na nich zawartych oraz sposób ich przechowywania i zabezpieczania, uwzględniając stan wyposażenia sądów w odpowiednie środki techniczne i poziom rozwoju technik informatycznych.\"; 7) po art. 130 dodaje się art. 130{1} w brzmieniu: \"Art.130{1}.§1.Jeżel pismo procesowe, które powinno być wniesione na urzędowym formularzu, nie zostało wniesione na takim formularzu, formularz został nieprawidłowo wypełniony albo nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania innych warunków formalnych, przewodniczący zwraca stronie pismo bez wzywania do jego poprawienia lub uzupełnienia. Sprzeciw od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty lub sprzeciw od nakazu zapłaty sąd odrzuca. §2. Paragraf poprzedzający stosuje się odpowiednio do pism, które powinny być wniesione na elektronicznych nośnikach informatycznych. §3. Zarządzenie o zwrocie pisma kierowane do strony nie reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego winno zawierać wskazanie braków, jakimi pismo było dotknięte oraz skutków jego zwrotu i ponownego wniesienia. §4. W terminie tygodniowym od dnia doręczenia zarządzenia o zwrocie pozwu powód może wnieść go ponownie. Jeżeli pozew nie jest dotknięty brakami, wywołuje skutek od daty pierwotnego wniesienia. Skutek taki nie następuje w razie kolejnego zwrotu pozwu.\"; 8) w art. 131: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Sąd dokonywa doręczeń przez pocztę, komornika, woźnych, a także przez sądową służbę doręczeniową.\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Minister Sprawiedliwości może, w drodze rozporządzenia, utworzyć sądową służbę doręczeniową, powołaną do dokonywania doręczeń, o których mowa w § 1 i określić organizację służby doręczeniowej oraz szczegółowy tryb doręczania przez tę służbę pism sądowych, mając na względzie zapewnienie skuteczności doręczeń, zachowania wymogów postępowania sądowego, ochronę praw osób, którym pisma są doręczane oraz zasady ochrony ich danych osobowych.\"; 9) w art. 159 skreśla się § 2; 10) po art. 187 dodaje się art. 187{1} i 187{2} w brzmieniu: \"Art. 187{1}. Jeżeli powód będący usługodawcą lub sprzedawcą dochodzi roszczeń wynikających z umów o: 1) świadczenie usług pocztowych i telekomunikacyjnych, 2) przewóz osób i bagażu w komunikacji masowej, 3) dostarczanie energii elektrycznej, gazu i oleju opałowego, 4) dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, 5) wywóz nieczystości, 6) dostarczanie energii cieplnej - jest obowiązany wnieść pozew na urzędowym formularzu."}
{"id":"1996_703_187","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 187{2}. W sprawach, o których mowa w artykule poprzedzającym, pozew wnosi się na elektronicznych nośnikach informatycznych, jeżeli przepis szczególny tak stanowi.\"; 11) art. 188 skreśla się; 12) art. 201 otrzymuje brzmienie: \"Art. 201.§1. Przewodniczący bada, w jakim trybie sprawa powinna być rozpoznana oraz czy podlega rozpoznaniu według przepisów o postępowaniu odrębnym, i wydaje odpowiednie zarządzenia. W wypadkach przewidzianych w ustawie przewodniczący wyznacza posiedzenie niejawne w celu wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. §2. Jeżeli sprawę wszczęto lub prowadzono w trybie niewłaściwym, sąd rozpozna ją w trybie właściwym lub przekaże właściwemu sądowi do rozpoznania w takim trybie. W wypadku przekazania stosuje się odpowiednio przepisy § 2 i 3 artykułu poprzedzającego. Każda jednak strona może żądać powtórzenia czynności sądu dokonanych bez jej udziału.\"; 13) w art. 207 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Stronę reprezentowaną przez adwokata lub radcę prawnego przewodniczący może zobowiązać do złożenia w wyznaczonym terminie pisma przygotowawczego, w którym strona jest obowiązana do powołania wszystkich twierdzeń, zarzutów i dowodów pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku dalszego postępowania.\"; 14) art. 342 otrzymuje brzmienie: \"Art. 342. Wyrok zaoczny sąd uzasadnia gdy powództwo zostało oddalone w całości lub w części a powód zażądał uzasadnienia w ciągu tygodnia od doręczenia mu wyroku, albo gdy powód, który żądania takiego nie zgłosił wniósł apelację w przepisanym terminie.\"; 15) w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VI w dziale IV po art. 353 dodaje się rozdział 1a w brzmieniu: \"Rozdział 1a Nakazy zapłaty"}
{"id":"1996_703_2","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 36 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) połowę uiszczonego wpisu od kasacji nieprzyjętej przez Sąd Najwyższy do rozpoznania.\"."}
{"id":"1996_703_3","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb dokonywania adnotacji, o której mowa w ust. 1.\"; 2) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wniosek nieopłacony podlega zwróceniu.\"."}
{"id":"1996_703_353","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 353{1}. Jeżeli przepis szczególny tak stanowi, sąd rozstrzyga sprawę wydając nakaz zapłaty."}
{"id":"1996_703_353","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 353{2}. Do nakazów zapłaty stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej.\"; 16) art. 354 otrzymuje brzmienie: \"Art. 354. Jeżeli kodeks nie przewiduje wydania wyroku lub nakazu zapłaty, sąd wydaje postanowienie.\"; 17) art. 368 otrzymuje brzmienie: \"Art. 368.§1. Apelacja powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a ponadto zawierać: 1) oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony w całości czy w części, 2) zwięzłe przedstawienie zarzutów, 3) uzasadnienie zarzutów, 4) powołanie, w razie potrzeby, nowych faktów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo że potrzeba powołania się na nie wynikła później, 5) wniosek o zmianę lub o uchylenie wyroku z zaznaczeniem zakresu żądanej zmiany lub uchylenia. §2. W sprawach o prawa majątkowe należy oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia. Wartość ta może być oznaczona na kwotę wyższą od wartości przedmiotu sporu wskazanej w pozwie jedynie wtedy, gdy powód rozszerzył powództwo lub sąd orzekł ponad żądanie. Przepisy art. 19-24 i 25 § 1 stosuje się odpowiednio.\"; 18) art. 378 otrzymuje brzmienie: \"Art. 378.§1. Sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. §2. W granicach zaskarżenia sąd drugiej instancji może z urzędu rozpoznać sprawę także na rzecz współuczestników, którzy wyroku nie zaskarżyli, gdy będące przedmiotem zaskarżenia prawa lub obowiązki są dla nich wspólne. Współuczestników tych należy zawiadomić o rozprawie; mogą oni składać pisma przygotowawcze.\"; 19) w art. 386 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Poza wypadkami określonymi w § 2 i 3 sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania tylko w razie nierozpoznania przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy albo gdy wydanie wyroku wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.\"; 20) w art. 390 w § 1 skreśla się wyrazy \"w sprawie, w której kasacja nie przysługuje,\"; 21) w art. 391: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. W razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.\"; 22) art. 392 otrzymuje brzmienie: \"Art. 392. Od wydanego przez sąd drugiej instancji wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.\"; 23) po art. 392 dodaje się art. 392{1} w brzmieniu: \"Art. 392{1}.§1. Kasacja nie przysługuje w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych, a w sprawach gospodarczych - niższa niż dwadzieścia tysięcy złotych. Jednakże w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych kasacja przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. §2. Kasacja nie przysługuje także w sprawach: 1) o alimenty, o czynsz najmu lub dzierżawy oraz o naruszenie posiadania, 2) dotyczących kar porządkowych, świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych oraz o deputaty lub ich ekwiwalent, 3) rozpoznanych w postępowaniu uproszczonym.\"; 24) art. 393 otrzymuje brzmienie: \"Art. 393. §1. Sąd Najwyższy może odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania, jeżeli: 1) w sprawie nie występuje istotne zagadnienie prawne, 2) nie istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, 3) kasacja jest oczywiście bezzasadna. §2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli zaskarżone orzeczenie oczywiście narusza prawo albo gdy zachodzi nieważność postępowania.\"; 25) w art. 393{2}: a) w § 1 wyraz \"wniesiona\" zastępuje się wyrazem \"sporządzona\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Przepisu § 1 nie stosuje się, gdy stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną lub jej przedstawicielem jest adwokat lub radca prawny.\"; 26) art. 393{3} otrzymuje brzmienie: \"Art. 393{3}.§1. Kasacja powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części, 2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, 3) przedstawienie okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, 4) wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. §2. Ponadto kasacja powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a w sprawach o prawa majątkowe powinna zawierać oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia.\"; 27) art. 393{7} i 393{8} otrzymują brzmienie: \"Art. 393{7}. §1. O odmowie przyjęcia kasacji do rozpoznania orzeka na posiedzeniu niejawnym Sąd Najwyższy w składzie jednego sędziego. §2. W tym samym składzie Sąd Najwyższy może także odrzucić kasację, gdy ulegała ona odrzuceniu przez sąd drugiej instancji, albo zwrócić ją temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków."}
{"id":"1996_703_393","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 393{8}.§1. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację w składzie trzech sędziów. §2. Sąd Najwyższy rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym kasację od postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie odrzucenia pozwu lub umorzenia postępowania albo jeżeli zachodzi nieważność postępowania lub gdy kasacja jest oczywiście bezzasadna. Może także rozpoznać na posiedzeniu niejawnym kasację opartą tylko na podstawie art. 393{1} pkt 2, jeżeli żadna ze stron w kasacji lub w odpowiedzi na kasację nie zażądała przeprowadzenia rozprawy.\"; 28) art. 393{9} otrzymuje brzmienie: \"Art. 393{9}.§1. Poza wypadkami wymienionymi w artykule poprzedzającym wyznacza się rozprawę. §1{1}. Na rozprawie lub na posiedzeniu wyznaczonym dla rozpoznania zagadnienia prawnego strona może działać tylko przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 393{2} § 2 stosuje się odpowiednio. §2. Sędzia sprawozdawca przedstawia na rozprawie zwięźle stan sprawy ze szczególnym uwzględnieniem podstaw i wniosków kasacyjnych.\"; 29) art. 393{11} otrzymuje brzmienie: \"Art. 393{11}.§1. Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia kasacją oraz jej podstaw; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. §2. W postępowaniu kasacyjnym nie jest dopuszczalne powołanie nowych faktów i dowodów, a Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę zaskarżonego orzeczenia. §3. Skarżący może przytoczyć nowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych.\"; 30) w art. 393{12} oraz w art. 393{13} w § 1 wyrazy \"zaskarżony wyrok\" zastępuje się wyrazami \"zaskarżone orzeczenie\"; 31) w art. 393{13} w § 1 i art. 393{17} użyty w różnych przypadkach wyraz \"wyrok\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"orzeczenie\"; 32) w art. 393{14} § 3 skreśla się; 33) art. 393{15} i art. 393{16} otrzymują brzmienie: \"Art. 393{15}. Jeżeli podstawa naruszenia prawa materialnego jest uzasadniona, a kasacji nie oparto także na podstawie naruszenia przepisów postępowania lub podstawa ta okazała się nieuzasadniona, Sąd Najwyższy może zmienić zaskarżony wyrok i orzec co do istoty sprawy."}
{"id":"1996_703_393","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 393{16}. Jeżeli pozew ulega odrzuceniu albo istnieje podstawa do umorzenia postępowania, Sąd Najwyższy uchyla wydane w sprawie wyroki oraz odrzuca pozew lub umarza postępowanie.\"; 34) art. 393{18} otrzymuje brzmienie: \"Art. 393{18}.§1. Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające kasację. §2. W sprawach, w których przysługuje kasacja zażalenie przysługuje także na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, z wyjątkiem postanowień, o których mowa w art. 392, a także postanowień wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji. §3. Przepisy art. 393{2}, art. 394 § 2 i 3, art. 395 oraz art. 397 stosuje się odpowiednio.\"; 35) art. 393{20} skreśla się; 36) w art. 394 w § 1 w pkt 1 po wyrazach \"zwrot pozwu,\" dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem zwrotu pozwu dokonanego na podstawie art. 130{1},\"; 37) w art. 397 dodaje się § 1{1} w brzmieniu: \"§1{1}. W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia sąd drugiej instancji uzasadnia z urzędu postanowienie kończące to postępowanie.\"; 38) w art. 461: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu ma miejsce zamieszkania strona odwołująca się od decyzji wydanej przez organ rentowy, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej.\", b) po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§2{1}. W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w których wniesiono odwołanie od decyzji Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, wojskowego organu emerytalnego albo organu emerytalnego właściwego w stosunku do funkcjonariuszy Służby Więziennej, właściwy jest sąd, w którego okręgu ma siedzibę ten organ.\"; 39) w art. 465 w § 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Przepisu art. 393{9} § 1{1} nie stosuje się.\"; 40) w art. 466 wyraz \"również\" zastępuje się wyrazami \"powództwo oraz\"; 41) w art. 479{3}: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Sprawy gospodarcze, w tym rozpoznawane w postępowaniu nakazowym i upominawczym, należą do właściwości sądów okręgowych, z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość sądów rejonowych lub sądu antymonopolowego.\", b) w § 2: - w pkt 1 wyrazy \"nie przekracza piętnastu tysięcy złotych\" zastępuje się wyrazami \"nie przekracza trzydziestu tysięcy złotych, w tym sprawy rozpoznawane w postępowaniu nakazowym i upominawczym\", - skreśla się pkt 2; 42) art. 479{12} otrzymuje brzmienie: \"Art. 479{12}.§1. W pozwie powód jest obowiązany podać wszystkie twierdzenia oraz dowody na ich poparcie pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku postępowania, chyba że wykaże, iż ich powołanie w pozwie nie było możliwe, albo że potrzeba powołania wynikła później. §2. Powód powinien dołączyć do pozwu odpis reklamacji lub wezwania do dobrowolnego spełnienia żądania i oświadczenia co do stanowiska pozwanego w tym przedmiocie oraz informację lub odpisy pism świadczących o próbie wyjaśnienia spornych kwestii w drodze rokowań. §3. W razie niezłożenia odpisu wezwania do dobrowolnego spełnienia żądania lub reklamacji, stosuje się art. 130. §4. Niezależnie od wyniku sprawy sąd może obciążyć kosztami procesu w całości lub w części tę stronę, która przez zaniechanie czynności wymienionych w § 1 przyczyniła się do zbędnego wytoczenia sprawy lub wadliwego określenia jej zakresu.\"; 43) w art. 479{14} § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. W odpowiedzi na pozew pozwany jest obowiązany podać wszystkie twierdzenia, zarzuty oraz dowody na ich poparcie pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku postępowania, chyba że wykaże, iż ich powołanie w odpowiedzi na pozew nie było możliwe, albo że potrzeba powołania wynikła później. Art. 479{12} § 4 stosuje się odpowiednio.\"; 44) w art. 479{18} po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Do sprzeciwu od wyroku zaocznego przepis art. 479{14} § 2 stosuje się odpowiednio.\"; 45) art. 479{23}-479{25} skreśla się; 46) w art. 479{30} po wyrazach \"zaskarżonej decyzji\" dodaje się wyrazy \"i wartości przedmiotu sporu\"; 47) art. 480 skreśla się; 48) art. 482 i art. 483 skreśla się; 49) w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII w dziale V w rozdziale 2 dodaje się art. 484{1} w brzmieniu: \"Art. 484{1}.§1. Postępowanie nakazowe należy do właściwości sądów rejonowych i okręgowych. §2. Sąd rozpoznaje sprawę w postępowaniu nakazowym na pisemny wniosek powoda zgłoszony w pozwie. §3. Rozpoznanie sprawy następuje na posiedzeniu niejawnym.\"; 50) art. 485 otrzymuje brzmienie: \"Art. 485.§1. Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a okoliczności uzasadniające dochodzone żądanie są udowodnione dołączonym do pozwu: 1) dokumentem urzędowym, 2) zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem, 3) wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu, 4) zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i nie zapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym. §2. Sąd wydaje nakaz zapłaty również przeciwko zobowiązanemu z weksla lub z czeku; jeżeli przejście na powoda praw z weksla lub z czeku nie wynika bezpośrednio z ich treści, podstawę wydania nakazu stanowi nadto dokument wykazujący takie przejście. §3. Sąd może wydać nakaz zapłaty, jeżeli bank dochodzi roszczenia na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych podpisanego przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonego pieczęcią banku oraz dowodu doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty. §4. Dopuszczalne jest dołączenie odpisów dokumentów, o których mowa w § 1, jeżeli ich zgodność z oryginałem jest poświadczona przez notariusza albo występujących w tej sprawie adwokata lub radcę prawnego. Jeżeli nie dołączono oryginału weksla lub czeku albo dokumentów określonych w § 3, przewodniczący wzywa powoda do ich złożenia pod rygorem zwrotu pozwu na podstawie art. 130.\"; 51) art. 486 otrzymuje brzmienie: \"Art. 486. W razie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty przewodniczący wyznacza rozprawę, chyba że sprawa może być rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.\"; 52) art. 487 skreśla się; 53) art. 488 otrzymuje brzmienie: \"Art. 488.§1. Pozew może być wniesiony do sądu właściwości ogólnej albo sądu miejsca wykonania zobowiązania. §2. Jeżeli pozwano łącznie kilku zobowiązanych z weksla lub z czeku, nakaz może być wydany przez sąd miejsca płatności lub właściwości ogólnej dla akceptanta albo wystawcy weksla własnego lub czeku.\"; 54) art. 491-496 otrzymują brzmienie: \"Art. 491.§1. Wydając nakaz zapłaty sąd orzeka, że pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty. §2. Nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla lub czeku może być w formie skróconej umieszczony na ich odpisie. §3. Nakaz zapłaty doręcza się stronom; pozwanemu wraz z pozwem i załącznikami."}
{"id":"1996_703_4","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882 oraz z 1999 r. Nr 110, poz. 1255) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przepisy o biurowości i ewidencji operacji finansowych kancelarii komorniczych. W rozporządzeniu należy uwzględnić potrzeby szczegółowej ewidencji spraw prowadzonych w kancelarii, uwidocznienia przebiegu czynności, zapewnienia przejrzystości wpisów oraz odzwierciedlenia wszystkich operacji finansowych dokonywanych przez komornika, a także stwarzania możliwości kontroli poprawności dokonywanych operacji finansowych.\"."}
{"id":"1996_703_492","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 492.§1. Nakaz zapłaty z chwilą wydania stanowi tytuł zabezpieczenia, wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności. Kwota zasądzona nakazem wraz z wymagalnymi odsetkami stanowi sumę, której złożenie przez dłużnika do depozytu sądowego wystarczy do zabezpieczenia. Jeżeli nakaz zobowiązuje do wydania rzeczy zamiennych, do zabezpieczenia wystarczy złożenie sumy równej wartości przedmiotu sporu. §2. Powód wnosząc o dokonanie zabezpieczenia jest obowiązany wskazać sposób zabezpieczenia. Sąd na wniosek pozwanego może ograniczyć zabezpieczenie według swego uznania. Przepis art. 742 oraz przepisy o ograniczeniu zabezpieczenia przeciwko Skarbowi Państwa stosuje się odpowiednio. §3. Nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla lub czeku staje się natychmiast wykonalny po upływie terminu do zaspokojenia roszczenia. W razie wniesienia zarzutów sąd może na wniosek pozwanego wstrzymać wykonanie nakazu. Przepisy o ograniczeniu wykonalności w sprawach przeciwko Skarbowi Państwa stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_703_493","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 493.§1. Pismo zawierające zarzuty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty. W piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór, oraz pozostałe zarzuty przeciwko żądaniu pozwu, a także wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie. §2. Jeżeli pozew wniesiono na urzędowym formularzu, wniesienie zarzutów wymaga również zachowania tej formy. §3. Do potrącenia mogą być przedstawione tylko wierzytelności udowodnione dokumentami, o których mowa w art. 485. §4. Powództwo wzajemne jest niedopuszczalne."}
{"id":"1996_703_494","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 494.§1. Sąd odrzuca zarzuty wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zarzuty, których braków pozwany nie usunął w terminie. §2. Nakaz zapłaty, przeciwko któremu w całości lub w części nie wniesiono skutecznie zarzutów, ma skutki prawomocnego wyroku."}
{"id":"1996_703_495","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 495.§1. W razie prawidłowego wniesienia zarzutów przewodniczący wyznacza rozprawę i zarządza doręczenie ich powodowi. §2. W toku postępowania nie można występować z nowymi roszczeniami zamiast lub obok dotychczasowych. Jednakże w razie zmiany okoliczności powód może żądać zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego wartości lub innego przedmiotu, a w sprawach o świadczenie powtarzające się może nadto rozszerzyć żądanie pozwu o świadczenia za dalsze okresy. §3. Okoliczności faktyczne, zarzuty i wnioski dowodowe niezgłoszone w pozwie albo w piśmie zawierającym zarzuty od nakazu zapłaty mogą być rozpoznawane jedynie wtedy, gdy strona wykaże, że nie mogła z nich skorzystać wcześniej lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później. Powód może powołać nowe fakty i dowody w terminie tygodnia od dnia doręczenia mu pisma pozwanego zawierającego zarzuty. §4. Przepisów art. 194-196 i art. 198 nie stosuje się."}
{"id":"1996_703_496","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 496. Po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem pozew odrzuca lub postępowanie umarza.\"; 55) w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII w dziale V w rozdziale 3 dodaje się art. 497{1} w brzmieniu: \"Art. 497{1}.§1. Postępowanie upominawcze należy do właściwości sądów rejonowych i okręgowych. §2. Sąd rozpoznaje sprawy na posiedzeniu niejawnym.\"; 56) art. 498 otrzymuje brzmienie: \"Art. 498.§1. Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego, a w innych sprawach, jeżeli przepis szczególny tak stanowi. §2. W razie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty przewodniczący wyznacza rozprawę, chyba że sprawa może być rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.\"; 57) w art. 499: a) skreśla się oznaczenie § 1, b) skreśla się § 2; 58) w art. 502 skreśla § 3; 59) po art. 502 dodaje się art. 502{1} w brzmieniu: \"Art. 502{1}.§1. Jeżeli doręczenie nakazu zapłaty nie może nastąpić z przyczyn wskazanych w art. 499 pkt 4, sąd z urzędu uchyla nakaz zapłaty, a przewodniczący wyznacza rozprawę. §2. Jeżeli po wydaniu nakazu zapłaty okaże się, że pozwany w chwili wniesienia pozwu nie miał zdolności sądowej, zdolności procesowej albo organu powołanego do jego reprezentowania, a braki te nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie zgodnie z przepisami kodeksu , sąd z urzędu uchyla nakaz zapłaty i wydaje odpowiednie postanowienie.\"; 60) art. 503-505 otrzymuje brzmienie: \"Art. 503.§1. Pismo zawierające sprzeciw wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty. W piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór, a także pozostałe zarzuty przeciwko żądaniu pozwu oraz wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie. §2. Jeżeli pozew wniesiono na urzędowym formularzu, wniesienie sprzeciwu wymaga również zachowania tej formy."}
{"id":"1996_703_5","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 5. 1. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się, do czasu zakończenia postępowania w danej instancji, dotychczasowe przepisy o właściwości sądów i postępowaniach odrębnych. 2. Do złożenia i rozpoznania środków zaskarżenia od orzeczeń wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_703_504","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 504.§1. Sąd odrzuca sprzeciw wniesiony po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalny albo którego braków pozwany nie usunął w terminie. §2. Nakaz zapłaty, przeciwko któremu w całości lub w części nie wniesiono skutecznie sprzeciwu, ma skutki prawomocnego wyroku."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{4}.§1. Zmiana powództwa jest niedopuszczalna. Przepisów art. 7585 oraz art. 194-196 i art. 198 nie stosuje się. §2. Powództwo wzajemne oraz zarzut potrącenia są dopuszczalne, jeżeli roszczenia nadają się do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{1}. Przepisy niniejszego działu stosuje się w następujących sprawach należących do właściwości sądów rejonowych: 1) o roszczenia wynikające z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza pięciu tysięcy złotych, a w sprawach o roszczenia wynikające z rękojmi lub gwarancji jakości, jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza tej kwoty. 2) o zapłatę czynszu najmu lokali mieszkalnych i opłat obciążających najemcę oraz opłat z tytułu korzystania z lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej bez względu na wartość przedmiotu sporu."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{2}. Pozew, odpowiedź na pozew, sprzeciw od wyroku zaocznego i pismo zawierające wnioski dowodowe wnoszone w postępowaniu uproszczonym powinny być sporządzone na urzędowych formularzach."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{3}.§1. Jednym pozwem można dochodzić tylko jednego roszczenia. W wypadku połączenia w jednym pozwie kilku roszczeń przewodniczący zarządzi zwrot pozwu stosując art. 1301. §2. Jeżeli powód dochodzi części roszczenia, sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu przewidzianym w niniejszym rozdziale tylko wtedy, gdy postępowanie to byłoby właściwe dla całego roszczenia wynikającego z faktów przytoczonych przez powoda. W przeciwnym wypadku sprawa rozpoznawana jest z pominięciem przepisów niniejszego rozdziału."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{13} §1. Sąd drugiej instancji uzasadnia z urzędu jedynie wyrok uchylający zaskarżony wyrok i przekazujący sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Uzasadnienie wyroku sporządza się także na wniosek strony zgłoszony w terminie tygodniowym od dnia jego ogłoszenia lub doręczenia wyroku stronie, jeżeli nie był ogłoszony. §2. Jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.\"; 62) art. 518 otrzymuje brzmienie: \"Art. 518. Od postanowień sądu pierwszej instancji orzekających co do istoty sprawy przysługuje apelacja. Na inne postanowienia sądu pierwszej instancji, w wypadkach wskazanych w ustawie, przysługuje zażalenie.\"; 63) w art. 518{1} § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Skargę wniesioną po upływie terminu sąd odrzuca.\"; 64) art. 519{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 519{1} §1. Od wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia co do istoty sprawy oraz od postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie - w sprawach z zakresu prawa osobowego, rzeczowego i spadkowego - przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. §2. W sprawach z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli kasacja przysługuje tylko w sprawach o przysposobienie oraz o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, chyba że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. §3. W postępowaniu rejestrowym kasacja przysługuje jedynie od postanowień sądu drugiej instancji w przedmiocie wpisu lub wykreślenia z rejestru podmiotu podlegającego rejestracji. §4. Kasacja nie przysługuje w sprawach dotyczących: 1) przepadku rzeczy, 2) zarządu związanego ze współwłasnością lub użytkowaniem, 3) zabezpieczenia spadku i spisu inwentarza, wyjawienia przedmiotów spadkowych, zarządu spadku nieobjętego oraz zwolnienia wykonawcy testamentu, 4) zniesienia współwłasności i działu spadku, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych.\"; 65) art. 594 otrzymuje brzmienie: \"Art. 594. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb składania przez opiekunów gotówki w instytucji bankowej, uwzględniając zabezpieczenie interesów osób pozostających pod opieką oraz kompetencje sądu opiekuńczego określone w art. 593.\"; 66) w art. 765: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Sposób udzielania pomocy komornikowi przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, przypadki, w których należy udzielić komornikowi pomocy, sposób postępowania, tryb występowania o udzielenie pomocy, sposób jej realizacji, a także sposób dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów, określa, w drodze rozporządzenia: 1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości - w przypadku udzielania pomocy przez Policję lub Straż Graniczną, 2) Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości - w przypadku udzielania pomocy przez Żandarmerię Wojskową lub wojskowe organy porządkowe, 3) Prezes Rady Ministrów w przypadku udzielania pomocy przez Urząd Ochrony Państwa, b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W rozporządzeniu, o którym mowa w § 2 należy uwzględnić gwarancję bezpieczeństwa komornika i uczestników postępowania, poszanowania godności osób biorących udział w czynnościach egzekucyjnych, odpowiednie terminy wyznaczania czynności i występowania o udzielenie pomocy, objęcie dokumentacją przebiegu czynności i udziału w nich funkcjonariuszy udzielających pomocy oraz wskazanie organów, na których rachunek przekazywane są należności zaliczane do kosztów egzekucji.\"; 67) art. 811 otrzymuje brzmienie: \"Art. 811. §1. W obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję, Straż Graniczną lub Urząd Ochrony Państwa oraz na okrętach wojennych można dokonywać czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu właściwego komendanta i w asyście wyznaczonego organu wojskowego, organu Policji lub przedstawiciela Urzędu Ochrony Państwa. §2. Sposób asystowania przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, uwzględniając w szczególności przypadki i miejsca, w których wymagana jest asysta organów, sposób postępowania przy wykonywaniu asysty, tryb powiadamiania właściwych organów, wymagane dokumenty, sposób dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów określa, w drodze rozporządzenia: 1) Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości - w przypadku wykonywania asysty przez Żandarmerię Wojskową lub wojskowe organy porządkowe, 2) minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości - w przypadku wykonywania asysty przez Policję lub Straż Graniczną, 3) Prezes Rady Ministrów w przypadku wykonywania asysty przez Urząd Ochrony Państwa. §3. Do wydania rozporządzenia, o którym mowa w § 2 stosuje się art. 765 § 3.\"; 68) w art. 893{1} w § 1 zdanie czwarte otrzymuje brzmienie: \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb zawiadamiania placówek banków, urzędów pocztowo-telekomunikacyjnych i innych placówek, uwzględniając dane zawarte w zawiadomieniu.\"; 69) w art. 918 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia wykazu osób, na które jest nałożony obowiązek złożenia przyrzeczenia wyjawienia, w tym dane zamieszczone w wykazie.\"; 70) w art. 1148 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Od postanowienia sądu okręgowego przysługuje apelacja, a od postanowienia sądu apelacyjnego - kasacja; można także żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym postanowieniem.\"."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{12} §1. Jeżeli sąd drugiej instancji stwierdzi, że zachodzi rażące naruszenie prawa materialnego, a zgromadzone dowody nie dają wystarczających podstaw do zmiany wyroku, uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania. §2. Uchylając zaskarżony wyrok sąd drugiej instancji może przekazać sprawę do rozpoznania z wyłączeniem przepisów o postępowaniu uproszczonym także wówczas, gdy sprawa stosownie do art. 5051 podlega rozpoznaniu w tym postępowaniu."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{11} §1. Sąd drugiej instancji nie przeprowadza postępowania dowodowego z wyjątkiem dowodu z dokumentu. §2. Przepisu paragrafu poprzedzającego nie stosuje się, jeżeli apelację oparto na późniejszym wykryciu okoliczności faktycznych lub środkach dowodowych, z których strona nie mogła skorzystać przed sądem pierwszej instancji."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{10} §1. Sąd rozpoznaje apelację w składzie jednego sędziego. §2. Sąd może rozpoznać apelację na posiedzeniu niejawnym, chyba że strona w apelacji lub w odpowiedzi na apelację zażądała przeprowadzenia rozprawy. §3. Sąd może rozpoznać apelację na posiedzeniu niejawnym także wtedy, gdy podniesione w apelacji zarzuty są oczywiście bezzasadne."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{9} §1. Apelację można oprzeć wyłącznie na zarzutach: 1) nieważności postępowania, 2) rażącego naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, 3) rażącego naruszenia istotnych przepisów postępowania, jeżeli uchybienia te mogły mieć wpływ na wynik sprawy. §2. Po upływie terminu do wniesienia apelacji przytaczanie dalszych zarzutów jest niedopuszczalne."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{8}.§1. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku strona może zgłosić również do protokołu bezpośrednio po ogłoszeniu wyroku. §2. Dla strony, która zrzekła się doręczenia uzasadnienia wyroku, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia ogłoszenia wyroku. §3. Strona obecna na posiedzeniu, na którym ogłoszono wyrok, może po jego ogłoszeniu w oświadczeniu złożonym do protokołu, zrzec się prawa do wniesienia apelacji. W razie zrzeczenia się prawa do wniesienia apelacji przez wszystkich uprawnionych wyrok staje się prawomocny."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{7}. Jeżeli sąd uzna, że sprawa jest szczególnie zawiła lub jej rozstrzygnięcie wymaga wiadomości specjalnych, w dalszym ciągu rozpoznaje ją z pominięciem przepisów niniejszego działu."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{6}.§1. Sąd może dokonywać wezwań stosując odpowiednio przepis art. 472. §2. Przepisów art. 278-291 nie stosuje się. §3. Jeżeli sąd uzna, że ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505{5}.§1. Okoliczności faktyczne, zarzuty i wnioski dowodowe nie zgłoszone w pozwie, odpowiedzi na pozew, na pierwszym posiedzeniu przeznaczonym na rozprawę lub w sprzeciwie od wyroku zaocznego mogą być rozpoznawane tylko wtedy, gdy strona wykaże, że nie mogła ich powołać wcześniej lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później. §2. Powód może przytoczyć nowe okoliczności faktyczne i wnioski dowodowe nie później niż w terminie tygodnia od dnia doręczenia mu pism pozwanego wymienionych w paragrafie poprzedzającym."}
{"id":"1996_703_505","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 505.§1. W razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc, a przewodniczący wyznacza rozprawę i zarządza doręczenie powodowi sprzeciwu razem z wezwaniem na rozprawę. §2. Nakaz zapłaty traci moc w części zaskarżonej sprzeciwem. Sprzeciw jednego tylko ze współpozwanych o to samo roszczenie oraz co do jednego lub niektórych uwzględnionych roszczeń powoduje utratę mocy nakazu jedynie co do nich.\"; 61) w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII po art. 505 dodaje się dział VI w brzmieniu: \"Dział VI Postępowanie uproszczone"}
{"id":"1996_703_6","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 6 lit. b, pkt 7 i pkt 61 w zakresie art. 505{2} Kodeksu postępowania cywilnego, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2000 r."}
{"id":"1996_704_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600 oraz z 1996 r. Nr 91, poz. 409) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dla budowli - ich wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.\", b) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: \"4. Jeżeli obowiązek podatkowy od budowli powstał w ciągu roku podatkowego - podstawę opodatkowania tej budowli stanowi wartość ustalona do obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego. 5. Jeżeli od budowli nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika. 6. Jeżeli podatnik nie określi wartości budowli lub poda wartość nie odpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego, który ustali tę wartość. W przypadku gdy podatnik nie określił wartości budowli lub wartość ustalona przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33% od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości budowli przez biegłego ponosi podatnik.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Rada gminy określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że podatek ten nie może przekroczyć rocznie: 1) od budynków mieszkalnych lub ich części - 0,28 zł od 1 m{2} powierzchni użytkowej, 2) od budynków lub ich części związanych z działalnością gospodarczą inną niż rolnicza lub leśna, z wyjątkiem budynków lub ich części przydzielonych na potrzeby bytowe osób zajmujących lokale mieszkalne, oraz od części budynków mieszkalnych zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - 10,34 zł od 1 m{2} powierzchni użytkowej, 3) od budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym - 4,80 zł od 1 m{2} powierzchni użytkowej, 4) od pozostałych budynków lub ich części - 3,44 zł od 1 m{2} powierzchni użytkowej, 5) od budowli - 2% ich wartości określonej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 4-6, 6) od gruntów związanych z działalnością gospodarczą inną niż działalność rolnicza lub leśna, z wyjątkiem związanych z budynkami mieszkalnymi - 0,34 zł od 1 m{2} powierzchni, 7) od gruntów: a) będących użytkami rolnymi nie wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i z 1996 r. Nr 91, poz. 409), wykorzystywanych na cele rolnicze - 0,01 zł od 1 m{2} powierzchni, b) pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych - 2 zł od 1 ha powierzchni, c) pozostałych - 0,04 zł od 1 m{2} powierzchni. 2. Stawki podatku od nieruchomości, określane przez radę gminy, nie mogą być niższe niż 50% górnych granic stawek, o których mowa w ust. 1. 3. Za grunty związane z działalnością gospodarczą uważa się grunty zabudowane i nie zabudowane, będące w posiadaniu podmiotu gospodarczego, a w szczególności: 1) grunty pod budynkami produkcyjnymi, magazynowymi, administracyjnymi, socjalnymi i hotelowymi, 2) grunty pod budowlami i urządzeniami, 3) grunty zajęte na drogi wewnętrzne i place manewrowe, place składowe, zieleńce oraz tereny, na których są lub mają być realizowane zadania inwestycyjne, 4) grunty wyłączone na cele nierolnicze lub nieleśne: a) na skutek prowadzonej działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna albo na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej, b) do czasu przywrócenia tym gruntom charakteru rolniczego lub leśnego.\"; 3) w art. 19 w pkt 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) stawka opłaty miejscowej nie może przekroczyć 0,94 zł dziennie,\"."}
{"id":"1996_704_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794) w art. 14 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Do obliczenia subwencji wyrównawczej dla gmin do 15 000 mieszkańców przyjmuje się jako dochody należne z tytułu podatku od nieruchomości dochody wynikające ze stawek uchwalonych dla tego podatku przez radę gminy. 6. Liczbę mieszkańców, o której mowa w ust. 5, ustala się na dzień 30 czerwca roku poprzedzającego rok bazowy.\"."}
{"id":"1996_704_3","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 91, poz. 409) w art. 3: a) skreśla się pkt 3, b) skreśla się w pkt 13 lit. b w pkt 1."}
{"id":"1996_704_4","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że: 1) art. 1 pkt 1 i art. 2 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., 2) określone w art. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, górne granice stawek podatku od nieruchomości mają zastosowanie w 1997 r."}
{"id":"1996_719_1","title":"Ustawa z dnia 24 października 1996 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418) w art. 6 w ust. 1 i 2 wyrazy \"stopy oprocentowania kredytu redyskontowego\" zastępuje się wyrazami \"stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski\"."}
{"id":"1996_719_2","title":"Ustawa z dnia 24 października 1996 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_720_1","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1: - w pkt 1 na końcu skreśla się wyrazy \"do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych\", - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) ujawnianie i kontrola nie zgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów,\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) kontrola celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu państwa, środkami państwowych jednostek budżetowych i państwowych jednostek gospodarki pozabudżetowej oraz środkami państwowych funduszy celowych, zarówno u przekazujących, jak i otrzymujących te środki,\", - w pkt 3 po wyrazie \"badanie\" dodaje się wyrazy \"celowości w czasie podejmowania decyzji i\", - po pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) kontrola źródeł pochodzenia majątku, w przypadku niezgłoszenia do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, 5) wykonywanie szczególnego nadzoru podatkowego.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"w ust. 1 pkt 1\" dodaje się wyrazy \"i pkt 1a\" oraz skreśla się wyrazy \"a także innych niż wymienione w tym przepisie należności pieniężnych budżetu państwa\"; 2) w art. 3 skreśla się pkt 1; 3) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kontroli skarbowej podlegają także płatnicy i inkasenci podatków i innych należności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1.\"; 4) w art. 6: a) w ust. 1 po wyrazie \"ustawie\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2a\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"- ujawnione w toku kontroli\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Szczególny nadzór podatkowy, w zakresie i trybie określonym w rozdziale 3b niniejszej ustawy, wykonują jednostki organizacyjne kontroli skarbowej.\"; 5) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Organy administracji państwowej i samorządowej oraz inne państwowe i gminne jednostki organizacyjne są obowiązane współdziałać i udzielać organom kontroli skarbowej pomocy technicznej przy wykonywaniu zadań określonych w ustawie. 2. Organy kontroli skarbowej są upoważnione do korzystania z będących w posiadaniu organów podatkowych informacji o podatnikach.\"; 6) w art. 9 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Jeżeli podmiot posiada oddziały (zakłady) na terenie działania innego urzędu kontroli skarbowej niż właściwy dla siedziby tego podmiotu, do przeprowadzenia kontroli w tym oddziale (zakładzie) upoważniony jest również inspektor zatrudniony w urzędzie kontroli skarbowej, którego terytorialny zasięg działania obejmuje miejsce położenia tego oddziału (zakładu).\"; 7) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej sprawuje nadzór nad działalnością inspektorów kontroli skarbowej oraz pracowników operacyjnych w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie. 2. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej: 1) określa zadania i sprawuje kontrolę urzędów kontroli skarbowej, 2) organizuje szkolenia inspektorów oraz pracowników operacyjnych, 3) organizuje system informacji w urzędach kontroli skarbowej i zapewnia jego współdziałanie z systemem informacji innych instytucji, organizacji państwowych i samorządowych, 4) powołuje spośród inspektorów wicedyrektorów urzędów kontroli skarbowej i ich odwołuje, 5) upoważnia inspektorów zatrudnionych w Ministerstwie Finansów do przeprowadzania kontroli, a także w uzasadnionych przypadkach decyduje o zmianie inspektora prowadzącego postępowanie kontrolne, 6) ustala plany kontroli, 7) upoważnia inspektorów zatrudnionych w urzędach kontroli skarbowej do przeprowadzania kontroli poza właściwością miejscową określoną w art. 9 ust. 4, 8) analizuje wyniki działalności kontroli skarbowej i przedstawia Ministrowi Finansów propozycje ich wykorzystania, 9) uczestniczy w pracach międzynarodowych organizacji i instytucji zajmujących się kontrolą skarbową. 3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wykonuje zadania określone w ustawie przy pomocy jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów. 4. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może podawać do wiadomości publicznej zbiorczą informację dotyczącą działalności kontroli skarbowej.\"; 8) w art. 11 w ust. 2 po pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) dokonuje, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zmiany inspektora prowadzącego postępowanie kontrolne, 5) może podawać do wiadomości publicznej zbiorcze informacje dotyczące działalności kontroli skarbowej na terenie objętym zasięgiem działania urzędu kontroli skarbowej.\"; 9) w art. 12 w ust. 1 wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 13 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"z zastrzeżeniem art. 14\"; 10) art. 13-18 otrzymują brzmienie: \"Art. 13. 1. Postępowanie kontrolne, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1, wszczyna inspektor po okazaniu kontrolowanemu legitymacji służbowej i upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, z równoczesnym doręczeniem zawiadomienia o wszczęciu postępowania kontrolnego. 2. W przypadku nieobecności kontrolowanego czynności kontrolne mogą być przeprowadzone po okazaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, osobie zastępującej kontrolowanego lub jego pracownikom bądź przywołanemu świadkowi; z czynności tych sporządza się protokół i przedstawia niezwłocznie kontrolowanemu. 3. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli wydawane jest przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej i określa: 1) imię i nazwisko inspektora, 2) numer legitymacji służbowej inspektora, 3) oznaczenie kontrolowanego, 4) termin ważności upoważnienia. 4. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego wystawiane jest przez inspektora i zawiera: 1) imię i nazwisko inspektora prowadzącego kontrolę oraz imiona i nazwiska pracowników jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, wykonujących czynności kontrolne, 2) przewidywany czas trwania kontroli, 3) miejsce prowadzenia kontroli, 4) zakres kontroli, 5) prawa i obowiązki kontrolowanego. 5. Minister Finansów, w drodze zarządzenia, określa wzory legitymacji pracowników jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej oraz ustala zasady ich wydawania i wymiany."}
{"id":"1996_720_14","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. 1. Jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli, postępowanie kontrolne może być wszczęte po okazaniu legitymacji służbowej osobom wymienionym w art. 13 ust. 1 i 2. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kontrolowanemu należy niezwłocznie doręczyć upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego; niedopełnienie tych obowiązków powoduje nieważność postępowania kontrolnego. O nieważności przeprowadzonego postępowania kontrolnego informuje się kontrolowanego, a materiały pochodzące z kontroli zostają zniszczone. 3. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego; w przypadku jego nieobecności przepis art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Jeżeli ustalenie danych oznaczających (identyfikujących) kontrolowanego jest niemożliwe, przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2, dokonuje się po ustaleniu tych danych. 5. Inspektor może zawiesić postępowanie, jeżeli w okresie 14 dni od wszczęcia postępowania nie ustali danych oznaczających (identyfikujących) kontrolowanego. Z tych samych przyczyn inspektor może umorzyć postępowanie, jeżeli od wszczęcia postępowania upłynęło co najmniej 30 dni; postępowanie umorzone może być jednak podjęte w każdym czasie, gdy ustali się osobę, w stosunku do której może być prowadzone postępowanie kontrolne."}
{"id":"1996_720_15","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. 1. Inspektor ma obowiązek zapoznać kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami wynikającymi z ustawy; kontrolowany potwierdza podpisem na zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że zapoznał się z tymi prawami i obowiązkami. 2. Kontrolowany ma obowiązek wskazać na piśmie, w dniu wszczęcia postępowania kontrolnego, osobę upoważnioną do działania w jego imieniu, zwłaszcza w czasie jego nieobecności."}
{"id":"1996_720_16","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. 1. Czynności kontrolne prowadzone są przede wszystkim w siedzibie kontrolowanego oraz w innych miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością i w godzinach jej prowadzenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy kontrolowany prowadzi działalność w lokalu mieszkalnym. 3. Na żądanie inspektora kontrolowany będący osobą fizyczną jest obowiązany złożyć oświadczenie o stanie majątkowym na określony dzień, jeżeli z toczącego się postępowania wynika, że nie ujawnił wszystkich obrotów lub przychodów mających istotne znaczenie do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego; do oświadczeń tych stosuje się przepis art. 247 Kodeksu karnego, o czym należy pouczyć kontrolowanego. 4. Inspektor może, za zgodą prokuratora, dokonywać czynności kontrolnych w lokalu, w którym zamieszkuje osoba fizyczna zobowiązana do uiszczenia należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 1a, w razie powzięcia wiarygodnych wiadomości, że osoba ta nie zgłosiła osiąganych przychodów do opodatkowania lub zgłosiła je w niepełnej wysokości. Z czynności tych sporządza się protokół, który wymaga zatwierdzenia przez prokuratora. Przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu odnoszące się do Policji mają również zastosowanie do inspektorów."}
{"id":"1996_720_17","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 17. 1. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić inspektorowi dokonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udostępnić obiekty, urządzenia i składniki majątkowe, których badanie wchodzi w zakres kontroli skarbowej, 2) zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem kontroli, 3) sporządzać kopie dokumentów określonych przez kontrolującego, 4) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów, 5) umożliwić filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, jeżeli film, fotografia lub nagranie może stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli, 6) udostępnić środki łączności, a w przypadku gdy kontrolowanym jest podmiot gospodarczy - także inne konieczne środki techniczne, jakimi dysponuje w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności kontrolnych, 7) przedstawić, na żądanie inspektora, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji finansowo-księgowej, 8) przeprowadzić inwentaryzację na żądanie i w niezbędnym zakresie określonym przez inspektora. 2. Czynności określone w ust. 1 kontrolowany jest obowiązany wykonać nieodpłatnie. 3. W przypadku gdy kontrolowany nie jest w stanie zapewnić warunków pracy, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest obowiązany, na żądanie inspektora, wydać stosowne ewidencje i dokumenty na czas trwania postępowania kontrolnego; czynności w tym zakresie są przeprowadzane w jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej. Z wydania ewidencji i dokumentów sporządza się protokół, który podpisuje również kontrolowany. 4. W sprawach objętych zakresem kontroli, kontrolowany ma obowiązek, w wyznaczonym terminie, udzielić wyjaśnień lub dostarczyć żądany dokument inspektorowi lub innym osobom dokonującym czynności kontrolnych. 5. Inspektor oraz osoby dokonujące czynności kontrolnych są uprawnione do wstępu oraz poruszania się po terenie jednostki kontrolowanej na podstawie legitymacji służbowej, bez potrzeby uzyskiwania przepustki, oraz nie podlegają rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym tej jednostki; podlegają natomiast przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym w kontrolowanej jednostce."}
{"id":"1996_720_18","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 18. 1. W toku postępowania kontrolnego inspektor może w szczególności: 1) badać dokumenty i ewidencje, objęte zakresem kontroli, 2) zabezpieczać zebrane dowody, 3) zarządzać inwentaryzację wraz z rozliczeniem jej wyniku, 4) dokonywać oględzin, 5) legitymować osoby w celu ustalenia tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 6) przesłuchiwać świadków, 7) zasięgać opinii biegłych, 8) zbierać inne niezbędne materiały w zakresie objętym kontrolą, 9) przesłuchiwać kontrolowanego w charakterze strony, jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub z powodu ich braku pozostały nie wyjaśnione okoliczności mające znaczenie dla postępowania kontrolnego. 2. W razie niestawienia się kontrolowanego, świadka lub biegłego na wezwanie inspektora w związku z prowadzonym postępowaniem kontrolnym, stosuje się odpowiednio przepisy art. 110 § 2 i art. 115 § 2 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641), o czym należy uprzedzić osobę wezwaną.\"; 11) w art. 19 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Kontrolowany powinien być powiadomiony o miejscu i terminie przeprowadzania dowodu ze świadków, biegłych lub oględzin w sposób umożliwiający kontrolowanemu udział w przeprowadzeniu tych dowodów nie później niż przed podjęciem tych czynności. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają natychmiastowe podjęcie czynności, a kontrolowany jest nieobecny.\"; 12) w art. 20: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Inspektor, w związku z prowadzonym u kontrolowanego postępowaniem kontrolnym, może po okazaniu legitymacji służbowej dokonać sprawdzenia prawidłowości i rzetelności badanych dokumentów u kontrahentów kontrolowanego prowadzących działalność gospodarczą, bez względu na ich siedzibę; z czynności tych sporządza się protokół, który podpisują osoby obecne przy dokonywaniu tych czynności. Przepis art. 9 ust. 4 nie ma w tym przypadku zastosowania.\", b) w ust. 3 wyrazy \"art. 13-19\" zastępuje się wyrazami \"art. 17 i 19\"; 13) w art. 23 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"niezwłocznie lub najpóźniej\"; 14) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Inspektor jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w art. 23 ust. 3, i w terminie 3 dni zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia. 2. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1, inspektor wydaje: 1) decyzję lub decyzje w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego - gdy ustalenia dotyczą podatków i innych należności budżetowych, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych, 2) wynik kontroli - gdy ustalenia dotyczą nieprawidłowości innych niż wymienione w pkt 1 lub gdy nieprawidłowości nie stwierdzono. 3. Przy ustalaniu zobowiązań podatkowych organowi kontroli skarbowej przysługują uprawnienia organu podatkowego, w zakresie obliczania podatku w drodze szacunkowej, przewidziane w przepisach podatkowych oraz uprawnienia przewidziane w art. 168 § 2 i art. 169 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego.\"; 15) art. 25-28 otrzymują brzmienie: \"Art. 25. Decyzję doręcza się kontrolowanemu oraz właściwemu urzędowi skarbowemu reprezentującemu Skarb Państwa, który staje się wierzycielem obowiązków wynikających z tej decyzji."}
{"id":"1996_720_2","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W Kodeksie postępowania karnego w art. 265 w § 2 skreśla się wyrazy \"w toku kontroli\"."}
{"id":"1996_720_26","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 26. 1. Od decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 1, służy odwołanie do: 1) izby skarbowej właściwej dla podatnika, płatnika lub inkasenta, jeżeli decyzję wydał inspektor zatrudniony w urzędzie kontroli skarbowej, 2) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, jeżeli decyzję wydał inspektor zatrudniony w Ministerstwie Finansów. 2. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem inspektora, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. 3. Do uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej inspektora właściwy jest Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej; do wznowienia postępowania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1996_720_27","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 27. 1. Wynik kontroli powinien zawierać: 1) oznaczenie organu kontroli skarbowej, 2) oznaczenie kontrolowanego, 3) datę wydania, 4) zakres kontroli, 5) powołanie podstawy prawnej, 6) końcowe ustalenia i wnioski w zakresie określonym w art. 24 ust. 2 pkt 2, 7) termin usunięcia nieprawidłowości wskazanych przez inspektora, 8) pieczęć urzędową i podpis inspektora. 2. Wynik kontroli doręcza się kontrolowanemu, a właściwemu organowi lub dysponentowi części budżetu doręcza się ponadto dokumentację z czynności kontrolnych; jeżeli wynik kontroli zawiera ustalenia obejmujące zagadnienia należące do właściwości różnych organów, każdemu z tych organów doręcza się wyciąg i dokumentację zawierającą ustalenia w sprawie, w której właściwy jest ten organ. 3. Kontrolowany jest obowiązany, w ciągu 30 dni po upływie terminu określonego w ust. 1 pkt 7, poinformować organ kontroli skarbowej o sposobie usunięcia wskazanych nieprawidłowości."}
{"id":"1996_720_28","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 28. Przepisu art. 24 ust. 2 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli ustalenia inspektora dotyczą spraw zakończonych decyzją organu podatkowego. W tym przypadku organ kontroli skarbowej sporządza wynik kontroli, który przekazuje właściwemu organowi podatkowemu i kontrolowanemu.\"; 16) skreśla się art. 29 i 30; 17) w art. 32: a) w ust. 1-3 wyrazy \"organ kontroli skarbowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej\", b) skreśla się ust. 4; 18) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, wydane w związku z wszczętym postępowaniem przygotowawczym w sprawie karnej skarbowej, banki są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących podejrzanego w zakresie: 1) posiadanych rachunków bankowych lub rachunków oszczędnościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 2) posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 3) zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki, a także umów depozytowych, 4) nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi, 5) obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 4 stosuje się również do innych niż banki podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie. 3. Towarzystwa funduszy powierniczych, na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o umorzonych jednostkach uczestnictwa; przepis ust. 1, w części dotyczącej przesłanek wystąpienia z żądaniem, stosuje się odpowiednio. 4. W żądaniu, o którym mowa w ust. 1-3, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej określa zakres informacji oraz termin ich przekazania; żądanie oznacza się klauzulą \"Tajemnica skarbowa\", a jego przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej.\"; 19) po art. 33 dodaje się art. 33a i 33b w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Z żądaniem sporządzenia i przekazania informacji w zakresie, o którym mowa w art. 33 ust. 1-3, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wystąpić również w związku z postępowaniem kontrolnym wszczętym przez inspektora na podstawie wydanego upoważnienia, po uprzednim wezwaniu podatnika przez inspektora do udzielenia informacji z tego zakresu albo do upoważnienia instytucji finansowych do przekazania tych informacji, jeżeli podatnik uprzednio: 1) nie wyrazi zgody na udzielenie tych informacji albo 2) nie upoważni inspektora do wystąpienia do instytucji finansowych wymienionych w art. 33 ust. 1-3 o przekazanie tych informacji, albo 3) w terminie wyznaczonym przez inspektora nie udzieli informacji lub upoważnienia, o których mowa w pkt 1 lub 2. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wskazanie przesłanek uzasadniających konieczność uzyskania tych informacji, 2) dowody potwierdzające, że: a) podatnik odmówił udzielenia informacji lub b) podatnik nie wyraził zgody na udzielenie inspektorowi upoważnienia do zażądania tych informacji, lub c) w terminie określonym przez inspektora podatnik nie udzielił informacji albo upoważnienia. 3. Instytucje finansowe wymienione w art. 33 ust. 1-3 odmawiają udzielenia informacji, jeżeli żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2. 4. Występując z żądaniem, o którym mowa w ust. 1, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę wzajemnego zaufania pomiędzy instytucjami finansowymi a ich klientami; przepis art. 33 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 5. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej i dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej składają Ministrowi Finansów półroczne sprawozdania zawierające informacje o liczbie wszczętych w danym półroczu postępowań karnych skarbowych i kontrolnych w porównaniu z liczbą spraw, w których wystąpiono o przekazanie informacji określonych w art. 33. 6. Informacje, o których mowa w ust. 5, są corocznie przedkładane Sejmowi, łącznie ze sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa."}
{"id":"1996_720_3","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 106 otrzymuje brzmienie: \"Art. 106. Kto utrudnia inspektorowi kontroli skarbowej lub uprawnionemu pracownikowi jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej albo pracownikowi organu podatkowego wszczęcie postępowania kontrolnego lub przeprowadzanie kontroli - podlega karze grzywny do 25 000 złotych.\"; 2) w art. 174 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w sprawach o pozostałe przestępstwa i wykroczenia skarbowe - urzędy skarbowe, a w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe ujawnione przez organy kontroli skarbowej - inspektorzy kontroli skarbowej.\"."}
{"id":"1996_720_33b","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 33b. 1. W toku postępowania karnego skarbowego lub kontrolnego prowadzonego przez inspektora dostęp do informacji, o których mowa w art. 33, przysługuje wyłącznie pracownikowi prowadzącemu postępowanie, jego przełożonym oraz Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej. 2. Akta sprawy należy przechowywać w pomieszczeniu zabezpieczonym zgodnie z przepisami o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 3. Po zakończeniu postępowania karnego skarbowego lub kontrolnego informacje, o których mowa w art. 33, są wyłączane z akt sprawy i przechowywane w kasach pancernych lub szafach pancernych; Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej dokonuje w aktach sprawy adnotacji o wyłączeniu informacji. 4. Ponowne włączenie do akt sprawy informacji, o których mowa w art. 33, następuje wyłącznie w przypadkach określonych w art. 34a.\"; 20) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Informacje gromadzone i przetwarzane w ramach kontroli skarbowej stanowią tajemnicę skarbową. 2. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązani są: 1) pracownicy urzędów kontroli skarbowej, 2) Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej oraz pracownicy Ministerstwa Finansów, o których mowa w art. 10 ust. 3, 3) osoby, które na podstawie odrębnych przepisów odbywają praktykę zawodową w urzędach kontroli skarbowej. 3. Osoby wymienione w ust. 2 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia następującej treści: \"Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej. Oświadczam, że są mi znane przepisy o odpowiedzialności karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej.\". 4. Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia lub praktyki zawodowej. 5. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązane są również inne osoby, którym udostępniono informacje objęte tajemnicą skarbową, chyba że na ich ujawnienie zezwala przepis prawa. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do osób, których dotyczą informacje objęte tajemnicą skarbową.\"; 21) po art. 34 dodaje się art. 34a-34c w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Akta zawierające informacje wymienione w art. 33 organy kontroli skarbowej udostępnią wyłącznie: 1) Ministrowi Finansów, Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej, izbie skarbowej lub podatkowej komisji odwoławczej - w toku postępowania administracyjnego lub karnego skarbowego, 2) urzędom skarbowym albo innym organom kontroli skarbowej - w związku z wszczętym, na podstawie uprzednio wydanego postanowienia, postępowaniem administracyjnym albo w związku z wszczętym postępowaniem kontrolnym lub karnym skarbowym, 3) Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu - w razie złożenia przez stronę skargi w rozumieniu przepisów o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, 4) Ministrowi Sprawiedliwości, Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego - w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, a także Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jeżeli strona wniesie podanie o złożenie rewizji nadzwyczajnej, 5) Prokuratorowi Generalnemu: a) w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, b) na wniosek właściwego prokuratora, - w przypadkach określonych w Dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego, - w związku z udziałem prokuratora w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 6) Sądowi Najwyższemu - w związku z rozpoznaniem rewizji nadzwyczajnej. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 33b ust. 1. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, akta spraw są oznaczane oraz przekazywane w sposób przewidziany w art. 33 ust. 4. 4. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej udostępnia Najwyższej Izbie Kontroli, w związku z toczącym się postępowaniem kontrolnym, akta, o których mowa w ust. 1, po wyłączeniu z nich informacji wymienionych w art. 33, chyba że informacje takie zostały uprzednio udzielone Najwyższej Izbie Kontroli na podstawie odrębnych przepisów. 5. Akta nie zawierające informacji, o których mowa w art. 33, organy kontroli skarbowej udostępniają: 1) Ministrowi Finansów lub Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej, 2) organom podatkowym, 3) innym organom kontroli skarbowej, 4) Najwyższej Izbie Kontroli - w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli, 5) sądowi albo prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem, 6) biegłym powołanym w toku postępowania kontrolnego - w zakresie określonym przez organ kontroli skarbowej, 7) innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach."}
{"id":"1996_720_34b","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 34b. 1. Organy kontroli skarbowej udostępniają informacje wynikające z akt kontroli, z wyłączeniem informacji określonych w art. 33, organom podatkowym, innym organom kontroli skarbowej, Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej i Ministrowi Finansów. 2. W zakresie i na zasadach określonych odrębnymi przepisami organy kontroli skarbowej obowiązane są udostępniać informacje wynikające z akt kontroli skarbowych. 3. Informacje, o których mowa w ust. 1, udostępniane są również: 1) organom celnym, 2) rejonowym urzędom pracy, 3) jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 4) Policji, Urzędowi Ochrony Państwa, Straży Granicznej, 5) innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w art. 27 ust. 2. 4. Dokumenty zawierające informacje przekazywane zgodnie z przepisami ust. 2 oznacza się klauzulą \"Tajemnica skarbowa\"."}
{"id":"1996_720_34c","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 34c. Przepisy art. 34a i 34b nie naruszają uprawnień strony przewidzianych w art. 73 i 74 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz w art. 150 § 1 i 2 ustawy karnej skarbowej.\"; 22) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. Na żądanie dyrektora urzędu kontroli skarbowej wydawca i redaktor dziennika lub czasopisma są obowiązani do udzielania posiadanych informacji o nazwach i adresach podmiotów gospodarczych lub nazwiskach i adresach osób fizycznych zamieszczających odpłatne ogłoszenia i reklamy w sprawach działalności gospodarczej.\"; 23) dodaje się rozdział 3a i 3b w brzmieniu: \"Rozdział 3a Przepisy karne"}
{"id":"1996_720_35a","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35a. 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje objęte tą tajemnicą, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje określone w art. 33 ust. 1-3, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5. 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2. 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Rozdział 3b Szczególny nadzór podatkowy"}
{"id":"1996_720_35b","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35b. 1. Szczególnemu nadzorowi podatkowemu podlega produkcja, import, eksport oraz obrót niektórymi wyrobami akcyzowymi, a także czynności bezpośrednio z nimi związane, jak wytwarzanie, uszlachetnianie, przerabianie, zużywanie, skażanie, rozlew, przyjmowanie, magazynowanie, wydawanie, przewóz oraz stosowanie i oznaczanie tych wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Przepis art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_720_35c","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35c. 1. Szczególny nadzór podatkowy wykonują jednostki organizacyjne kontroli skarbowej przez swoich pracowników, zwanych dalej pracownikami szczególnego nadzoru podatkowego, w formie kontroli okresowych, doraźnych lub przez sprawowanie stałego nadzoru. 2. Do wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego stosuje się odpowiednio przepisy określone w art. 9 ust. 4, 4a, 5 i 6, art. 10 ust. 2 pkt 5 i 7, art. 16-20, art. 31, art. 34 i art. 34a-34c oraz przepisy rozdziału 3a."}
{"id":"1996_720_35d","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35d. 1. Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego są uprawnieni do: 1) żądania powtórzenia, jeżeli to możliwe, każdej czynności, w której wyniku uzyskuje się dane o przyjmowanych, wydawanych lub wprowadzanych do procesu produkcyjnego surowcach, materiałach, produkcji w toku i półfabrykatach oraz uzyskanych produktach, wyrobach gotowych i wysokości strat produkcyjnych, 2) pobierania próbek surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych w celu ich zbadania, 3) nakładania zabezpieczeń urzędowych, 4) przepisy art. 16 ust. 1, 2 i 4 oraz art. 18 stosuje się odpowiednio. 2. Czynności kontrolne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane na podstawie upoważnienia określonego przez Ministra Finansów, wydawanego przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. 3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują pracownikom szczególnego nadzoru podatkowego także w stosunku do podmiotów wykonujących czynności określone w art. 35b, bez zachowania warunków oraz form przewidzianych przepisami prawa."}
{"id":"1996_720_35e","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35e. 1. Podmioty podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu obowiązane są zapewnić warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w tym: 1) przesłać do urzędu kontroli skarbowej co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w art. 35b, zgłoszenie oraz dokumentację dotyczącą tej działalności w zakresie określonym przez Ministra Finansów, 2) dostosować urządzenia i pomieszczenia do nakładania zabezpieczeń urzędowych, 3) dostarczyć legalizowane przyrządy pomiarowe, odczynniki oraz sprzęt techniczny, niezbędne do kontroli ilości i jakości surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych, 4) oznaczyć urządzenia i pomieszczenia służące do działalności objętej szczególnym nadzorem podatkowym w sposób określony przez Ministra Finansów, 5) zgłaszać niezwłocznie urzędowi kontroli skarbowej albo stałemu nadzorowi podatkowemu, o ile jest w danym podmiocie sprawowany, przypadki zniszczenia lub kradzieży wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym bądź znaków skarbowych akcyzy, 6) zgłaszać urzędowi kontroli skarbowej albo stałemu nadzorowi podatkowemu informacje o terminach czynności, o których mowa w art. 35b, w zakresie określonym przez Ministra Finansów, 7) prowadzić dokumentację i ewidencje zgodnie ze wzorami ustalonymi przez Ministra Finansów. 2. Przepisy art. 17 ust. 1, 3, 4 i 5 stosuje się odpowiednio. 3. Koszty związane z realizacją obowiązków określonych w ust. 1 i 2 obciążają podmioty podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu."}
{"id":"1996_720_35f","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35f. W podmiotach podlegających szczególnemu nadzorowi podatkowemu przeprowadza się urzędowe sprawdzenie przed rozpoczęciem wykonywania czynności, o których mowa w art. 35b, w zakresie i na zasadach określonych przez Ministra Finansów."}
{"id":"1996_720_35g","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35g. 1. Wyroby akcyzowe objęte szczególnym nadzorem podatkowym, wytworzone lub będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 35b, bez spełnienia obowiązków określonych w art. 35f, podlegają zajęciu. 2. Do czynności zajęcia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1996_720_35h","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 35h. 1. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wyroby akcyzowe, które w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 35b, są objęte szczególnym nadzorem podatkowym, 2) zakres i zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych wyrobów akcyzowych podlegających temu nadzorowi, 3) zakres i zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, 4) zasady i tryb nakładania zabezpieczeń urzędowych oraz rodzaje lub formy tych zabezpieczeń, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 3, 5) zakres i zasady urzędowego sprawdzenia, o których mowa w art. 35f, 6) szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania doraźnych i okresowych kontroli oraz sprawowania stałego nadzoru przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego, 7) wzór pisemnego upoważnienia, o którym mowa w art. 35d ust. 2, 8) szczegółowe zasady i tryb pobierania próbek, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 2, 9) rodzaje i wzory prowadzonej dokumentacji i ewidencji, o której mowa w art. 35e ust. 1 pkt 1 i 7, 10) sposób i warunki zgłaszania czynności, o których mowa w art. 35e ust. 1 pkt 6. 2. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) tryb niszczenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym w przypadku stwierdzenia ich nieprzydatności do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, 2) zasady i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym.\"; 24) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Kontrola skarbowa, w granicach swoich zadań, uzyskuje, w tym również w drodze czynności operacyjno-rozpoznawczych, gromadzi, przetwarza i wykorzystuje informacje o dochodach, obrotach, rzeczach i prawach majątkowych podlegających kontroli w celu ustalenia należności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 1a i ust. 2, oraz w sprawach wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3. 2. Przy wykonywaniu zadań określonych w ust. 1 mogą być dokonywane czynności operacyjno-rozpoznawcze umożliwiające uzyskiwanie informacji oraz utrwalanie śladów i dowodów w sposób tajny lub poufny. 3. W celu wykrycia przestępstw: 1) gospodarczych, powodujących znaczną szkodę majątkową, 2) przeciwko mieniu znacznej wartości, 3) skarbowych, polegających na uszczupleniu podatku lub innej należności Skarbu Państwa znacznej wartości - Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego, może zarządzić na czas określony stosowanie środków technicznych, umożliwiających w sposób tajny uzyskiwanie informacji oraz utrwalanie śladów i dowodów. 4. Czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują pracownicy operacyjni zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej. 5. Czynności operacyjno-rozpoznawcze określone w ust. 1 i 2 mogą być podjęte tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne do wykrycia przestępstwa, ujawnienia jego sprawców i ujawnienia oraz zabezpieczenia dowodów. 6. Materiały uzyskane w wyniku czynności operacyjno-rozpoznawczych, które nie stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. 7. Przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 1, kontrola skarbowa współdziała z Policją, Urzędem Ochrony Państwa, Głównym Urzędem Ceł oraz Strażą Graniczną. 8. Informacje uzyskiwane w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych są tajne i mogą być wykorzystane wyłącznie przez organy kontroli skarbowej dla celów postępowania kontrolnego.\"; 25) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Pracownik operacyjny przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 36, może korzystać z pomocy osób nie będących pracownikami jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej. 2. Minister Finansów jest obowiązany ujawnić dane o osobie, o której mowa w ust. 1, na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w przypadku wszczęcia postępowania karnego o przestępstwo wymienione w art. 109 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, a także w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych. 3. Osobom udzielającym pomocy pracownikom operacyjnym w wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 36, może być przyznane wynagrodzenie. 4. Jeżeli w czasie udzielania pomocy lub w związku z pomocą, o której mowa w ust. 1, osoby udzielające pomocy utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu, osobom tym lub członkom ich rodzin odszkodowanie przysługuje na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia. 5. Tworzy się fundusz operacyjny przeznaczony na wypłatę wynagrodzeń lub odszkodowań, o których mowa w ust. 3 i 4; ustawa budżetowa, w części dotyczącej Ministerstwa Finansów, określa wysokość funduszu w danym roku. 6. Minister Finansów, uwzględniając przepisy o ochronie tajemnicy państwowej, określi w drodze zarządzeń: 1) w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji - sposób prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz rodzaje stosowanych środków technicznych, o których mowa w art. 36 ust. 1-3, 2) zasady dysponowania funduszem operacyjnym, o którym mowa w ust. 5.\"; 26) w art. 38 w ust. 3: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) przesłuchiwania kontrolowanego w charakterze strony,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wydawania decyzji,\", c) pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"7) podpisywania aktów oskarżenia lub wniosków o ukaranie, 8) czynności, o których mowa w art. 16 ust. 4.\"; 27) w art. 39: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) jest zatrudniony w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej i posiada co najmniej 5-letni staż pracy w organach administracji podatkowej albo 3-letnią praktykę w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Inspektorzy podlegają corocznej ocenie kwalifikacyjnej.\"; 28) w art. 40 po ust. 1 dodaje się nowe ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Pracownikom jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, którzy nie są inspektorami, a wykonują osobiście czynności kontrolne lub czynności operacyjno-rozpoznawcze, przysługuje miesięczny dodatek skarbowy do wynagrodzenia, w wysokości do 50% wynagrodzenia. 1b. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określi zasady, wysokość i tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1a.\"; 29) art. 42 i 43 otrzymują brzmienie: \"Art. 42. 1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora z zajmowanego stanowiska, jeżeli inspektor: 1) złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska, 2) nie spełnia warunków określonych w art. 39 ust. 1 pkt 1 lub 2, 3) otrzymał ujemną ocenę kwalifikacyjną, potwierdzoną ponowną ujemną oceną dokonaną nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od poprzedniej oceny, 4) utracił zdolność fizyczną lub psychiczną do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzoną orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, 5) nabył prawo do emerytury na podstawie ogólnie obowiązujących przepisów. 2. Odwołanie inspektora z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 1, 3 i 4, nie stanowi rozwiązania stosunku pracy; nowe warunki pracy i płacy proponuje odwołanemu inspektorowi dyrektor urzędu kontroli skarbowej - jeżeli inspektor jest zatrudniony w tym urzędzie, albo Minister Finansów - jeżeli inspektor jest zatrudniony w Ministerstwie Finansów. 3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora, jeżeli wystąpiły przyczyny uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia, określone w ustawie o pracownikach urzędów państwowych; odwołanie w tym trybie jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia."}
{"id":"1996_720_4","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. 1. Żądania, o których mowa w art. 1 pkt 18 i 19 niniejszej ustawy, nie mogą dotyczyć informacji o zdarzeniach zaistniałych przed dniem 1 stycznia 1997 r. 2. Przepisów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do żądań wymienionych w art. 1 pkt 18 niniejszej ustawy, w zakresie dotyczącym informacji o zdarzeniach określonych w art. 33 ust. 1."}
{"id":"1996_720_43","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 43. W sprawach z zakresu stosunku pracy, nie uregulowanych w niniejszej ustawie, do inspektorów oraz innych pracowników urzędów kontroli skarbowej stosuje się przepisy o pracownikach urzędów państwowych.\"."}
{"id":"1996_720_5","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. 1. W okresie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy instytucje finansowe wymienione w art. 1 pkt 17 mogą wystąpić z wnioskiem do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, w zależności od tego, kto zażądał przekazania informacji, o ograniczenie ich zakresu. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składany jest w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania i wymaga uzasadnienia. 3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, postanawia ostatecznie o zakresie żądanych informacji."}
{"id":"1996_720_6","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Sprawy wszczęte, a nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, prowadzi się na zasadach i w trybie określonych przez przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1996_720_7","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o kontroli skarbowej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_720_8","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. 1. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 2. Przepisy art. 1 pkt 24 i 25 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1996_721_1","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. Nr 45, poz. 207, z 1989 r. Nr 74, poz. 443 oraz z 1995 r. Nr 85, poz. 428 i Nr 133, poz. 654) w art. 4 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) nabycie w drodze spadku lub darowizny budynku w części zajętej przez osoby trzecie na podstawie umów najmu, do których mają zastosowanie przepisy o czynszu regulowanym, określonym w ustawie o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych,\"."}
{"id":"1996_721_2","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_722_1","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 1. Ustawa określa obowiązki wydawców w zakresie przekazywania dzieł oraz obowiązki bibliotek w zakresie gromadzenia dorobku wydawniczego."}
{"id":"1996_722_10","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_722_2","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 2. 1. Przez określenie \"wydawca\" należy rozumieć osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej oraz osobę fizyczną, która prowadzi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej działalność polegającą na publikowaniu dzieł; domniemywa się, że wydawcą jest osoba, której nazwę lub nazwisko uwidoczniono w tym charakterze na egzemplarzach publikacji. 2. Przez określenie \"publikacja\" należy rozumieć dzieła zwielokrotnione dowolną techniką w celu rozpowszechnienia, a w szczególności: 1) piśmiennicze, jak: książki, broszury, gazety, czasopisma i inne wydawnictwa ciągłe, druki ulotne, afisze, 2) graficzne i graficzno-piśmiennicze, jak: mapy, plakaty, plany, wykresy, tabele, rysunki, ilustracje, nuty, 3) audiowizualne utrwalające dźwięk, obraz lub obraz i dźwięk, jak: płyty, taśmy, kasety, przeźrocza, mikrofilmy, mikrofisze, 4) zapisane na nośnikach elektronicznych, 5) oprogramowanie komputerowe."}
{"id":"1996_722_3","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 3. 1. Wydawca, który udostępnia publicznie egzemplarze publikacji na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, obowiązany jest do nieodpłatnego przekazania uprawnionym bibliotekom liczby egzemplarzy publikacji (egzemplarze obowiązkowe), określonej w art. 5 ust. 1-3. 2. Obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1, podlega również bezpośredni producent dzieła wyprodukowanego w kraju dla wydawcy zagranicznego. 3. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, obowiązane są także do przekazywania uprawnionym bibliotekom egzemplarzy obowiązkowych: 1) kolejnych wydań tego samego dzieła, 2) poszczególnych mutacji gazet i czasopism, w tym również poszczególnych wersji językowych, 3) wydań bibliofilskich, 4) reprintów dzieł wcześniej już publikowanych, 5) dzieł, które pierwotnie nie były publicznie udostępniane, w tym takich, które utraciły charakter tajny lub poufny. 4. W przypadku gdy to samo dzieło wydawca publikuje w różnych standardach edytorskich, obowiązek przekazania egzemplarzy obowiązkowych odnosi się do standardu najwyższego. 5. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze rozporządzenia, w zakresie niezbędnym do zachowania dorobku wydawniczego, wykaz bibliotek uprawnionych do otrzymywania egzemplarzy obowiązkowych poszczególnych rodzajów publikacji oraz zasady i tryb ich przekazywania."}
{"id":"1996_722_4","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 4. 1. Osoby, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, nie są obowiązane do przekazywania egzemplarzy obowiązkowych: 1) druków przeznaczonych wyłącznie do użytku służbowego organów administracji państwowej, organów samorządu terytorialnego, wojska oraz do użytku wewnętrznego organizacji politycznych, społecznych i innych, jeżeli takie przeznaczenie zostało określone przed wykonaniem druku, 2) papierów i znaków wartościowych, 3) druków artystycznych o charakterze oryginału, 4) druków, zapisów utrwalających dźwięk, obraz lub obraz i dźwięk, dokonywanych na dowolnym nośniku lub dowolną techniką, przeznaczonych do użytku osobistego, 5) formularzy, biletów, etykiet i opakowań. 2. Minister Kultury i Sztuki może, w drodze rozporządzenia, wyłączyć z obowiązku przekazywania egzemplarzy obowiązkowych także inne rodzaje dzieł niż określone w ust. 1."}
{"id":"1996_722_5","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 5. 1. Bibliotece Narodowej w Warszawie i Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie przekazuje się po dwa egzemplarze obowiązkowe. 2. Bibliotece Sejmowej w Warszawie przekazuje się po jednym egzemplarzu obowiązkowym dzienników urzędowych organów administracji rządowej. 3. Pozostałym bibliotekom uprawnionym przekazuje się po jednym egzemplarzu obowiązkowym. 4. Biblioteki, o których mowa w ust. 1, mają obowiązek wieczystego archiwizowania jednego egzemplarza obowiązkowego."}
{"id":"1996_722_6","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 6. Filmotece Narodowej w Warszawie przekazuje się po jednym egzemplarzu kopii filmu kinowego i telewizyjnego. Obowiązek ten ciąży na producencie filmu. Przepisy art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1996_722_7","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 7. Przesyłki egzemplarzy obowiązkowych, wysyłane do bibliotek uprawnionych do ich otrzymywania, są zwolnione z opłat pocztowych."}
{"id":"1996_722_8","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 8. 1. Kto uchyla się od obowiązku przekazania uprawnionej bibliotece lub Filmotece Narodowej w Warszawie egzemplarza obowiązkowego, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"1996_722_9","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych","text":"Art. 9. Tracą moc przepisy art. 32 i art. 33 ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o bibliotekach (Dz.U. Nr 12, poz. 63, z 1984 r. Nr 26, poz. 129, z 1989 r. Nr 29, poz. 155 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198)."}
{"id":"1996_723_1","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią o ekstradycji","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią o ekstradycji, podpisanej w Kanberze dnia 3 czerwca 1998 r."}
{"id":"1996_723_2","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią o ekstradycji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_757_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96, z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz. 371 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 74, poz. 332 i Nr 126, poz. 615, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i poz. 444 i Nr 95, poz. 475 oraz z 1996 r. Nr 152, poz. 720) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 214 otrzymuje brzmienie: \"Art. 214. Oskarżony może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego; w przedmiocie wniosku rozstrzyga najpóźniej w ciągu 3 dni prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu, sąd, przed którym sprawa się toczy. Na postanowienie sądu w przedmiocie wniosku zażalenie nie przysługuje.\"; 2) w art. 222 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony, przekraczający terminy określone w §2 i 3, może dokonać tylko Sąd Najwyższy na wniosek sądu, przed którym sprawa się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek Prokuratora Generalnego - jeżeli konieczność taka powstaje w związku z zawieszeniem postępowania karnego, przedłużającą się obserwacją psychiatryczną oskarżonego, przedłużającym się opracowywaniem opinii biegłego, wykonywaniem czynności dowodowych w sprawie o szczególnej zawiłości lub poza granicami kraju, celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego, a także z powodu innych istotnych przeszkód, których organy prowadzące postępowanie nie mogły usunąć.\"."}
{"id":"1996_757_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 2. 1. Wnioski o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych. 2. W razie złożenia, na podstawie art. 222 §4 w brzmieniu nadanym art. 1 niniejszej ustawy, wniosku o przedłużenie tymczasowego aresztowania zastosowanego przed dniem 4 sierpnia 1996 r. - tymczasowe aresztowanie zostaje utrzymane do czasu rozpoznania tego wniosku przez Sąd Najwyższy."}
{"id":"1996_757_3","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_773_1","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. zmieniająca ustawę o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. Nr 141, poz. 692) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawę stosuje się do: 1) gmin o statusie miasta, określonych w załączniku, 2) gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy, 3) miejskich stref usług publicznych.\"; 2) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Gminy, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, przejmują od Ministrów: Kultury i Sztuki, Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Zdrowia i Opieki Społecznej, a także od właściwych wojewodów, do prowadzenia, jako zadania własne, publiczne szkoły ponadpodstawowe, szkoły artystyczne I i II stopnia, przedszkola i szkoły specjalne oraz inne placówki publiczne wymienione w art. 2 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496), z wyłączeniem szkół specjalnych i placówek o zasięgu wojewódzkim lub ogólnokrajowym.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"w art. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2\", c) w ust. 3: - po wyrazach \"w art. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2\", - po wyrazach \"w art. 22 ust. 1 pkt 1\" dodaje się wyrazy \"i w art. 40 ust. 1, 2 i 4\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Do właściwości organów gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, przechodzą, jako zadania własne, zadania i odpowiadające im kompetencje należące dotychczas do urzędów skarbowych, określone w art. 19 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 i z 1996 r. Nr 43, poz. 189), w zakresie należności z tytułu podatków i opłat, dla których organ gminy jest właściwy do ich ustalania i pobierania.\"; 3) w art. 3 po wyrazach \"w art. 1\" skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2.\"; 4) w art. 4: a) w ust. 1 po wyrazach \"w art. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepis ust. 1 nie dotyczy zadań i kompetencji określonych w: 1) rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz.U. Nr 77, poz. 673 i Nr 114, poz. 975, z 1928 r. Nr 26, poz. 229, z 1932 r. Nr 26, poz. 229, Nr 60, poz. 573 i Nr 67, poz. 622, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 27, poz. 245, z 1948 r. Nr 49, poz. 373 i z 1951 r. Nr 1, poz. 4), 2) rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa (Dz.U. z 1933 r. Nr 60, poz. 454, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 18, poz. 132, z 1969 r. Nr 13, poz. 95 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115), 3) art. 7 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 63, poz. 419 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198), 4) dekrecie z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz.U. z 1959 r. Nr 14, poz. 78, z 1961 r. Nr 32, poz. 161 i z 1971 r. Nr 27, poz. 250), 5) ustawie z dnia 2 grudnia 1960 r. o kolejach (Dz.U. z 1989 r. Nr 52, poz. 310, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 107, poz. 462 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 6) art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 7) ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601, z 1995 r. Nr 99, poz. 486 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 33, Nr 90, poz. 405 i Nr 106, poz. 496), z wyjątkiem art. 10 ust. 3, 8) ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i z 1996 r. Nr 124, poz. 585), 9) art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713 oraz z 1996 r. Nr 91, poz. 409), 10) ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 268 i Nr 106, poz. 496), 11) art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496).\", c) w ust. 3 po wyrazach \"w art. 1\" skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2.\"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Do właściwości organów gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, przechodzą, jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, zadania i odpowiadające im kompetencje należące dotychczas do wojewodów albo do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, określone w: 1) art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz.U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148 i Nr 74, poz. 442, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480 oraz z 1994 r. Nr 121, poz. 591), 2) ustawie z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515): a) w art. 7 ust. 2 w zakresie: - zatwierdzania projektów organizacji ruchu, - prowadzenia ewidencji projektów organizacji ruchu, - wydawania zezwoleń na niestosowanie się do niektórych znaków drogowych, b) w art. 54 ust. 1 pkt 2 - w odniesieniu do dróg położonych w granicach administracyjnych gminy, 3) art. 19 ust. 1 pkt 2 i 4 lit. a) ustawy o drogach publicznych - w odniesieniu do modernizacji i budowy dróg, 4) art. 40 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) - w zakresie zasobu geodezyjnego i kartograficznego z obszaru gminy, 5) art. 32 ust. 1 i 2, art. 41, art. 51 ust. 2 i 2a i art. 99a ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622), 6) art. 38 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713 i z 1996 r. Nr 91, poz. 409). 2. Przepis ust. 1 pkt 2 i 3 nie dotyczy autostrad i dróg ekspresowych.\"; 6) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Do właściwości organów gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, przechodzą, jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, zadania i odpowiadające im kompetencje należące dotychczas do właściwości wojewódzkich konserwatorów zabytków, określone w art. 8 ust. 3, art. 18, art. 20, art. 37 ust. 1 i art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz.U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496).\"; 7) skreśla się art. 7; 8) skreśla się art. 8; 9) w art. 9 po wyrazach \"w art. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2\"; 10) w art. 10 skreśla się pkt 4; 11) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Dochody własne gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, przejmujących zadania i kompetencje jako zadania własne na mocy niniejszej ustawy, zwiększa się o kwotę równą iloczynowi wskaźnika (U) udziału w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ogólnej kwoty wpływów w kraju z podatku dochodowego od osób fizycznych, zaplanowanych w ustawie budżetowej, z zastrzeżeniem ust. 2. Kwota ta nie może być niższa niż kwota otrzymana w poprzednim roku, podwyższona o prognozowany w ustawie budżetowej wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 2. Kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 1, zwiększa się o 2%, z przeznaczeniem na finansowanie nakładów inwestycyjnych związanych z zadaniami określonymi w art. 2 i 3. 3. Wskaźnik U, o którym mowa w ust. 1, oblicza się odrębnie dla każdej gminy do ósmego miejsca po przecinku, według wzoru, o którym mowa w art. 28 ust. 1, przy czym liczbę 0,99 zastępuje się liczbą 1,00. Wskaźnik U skorygowany zgodnie z trybem określonym w art. 28 ust. 6 i 7, od 1997 r. dla gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1, określa załącznik do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 8-10. 4. Kwota udziału gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, o której mowa w ust. 1, podlega przekazaniu przez Ministra Finansów z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki właściwych budżetów gmin w wysokości 1\/12, w terminie do 10 dnia każdego miesiąca, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Kwota udziału gmin, o której mowa w ust. 4, w styczniu każdego roku, podlega przekazaniu przez Ministra Finansów, w terminie do dnia 20 tego miesiąca. 6. Jeżeli dochody, o których mowa w ust. 1, zrealizowane na rzecz gminy, o której mowa w art. 1 pkt 1 i 2, nie zostaną przekazane w terminach, o których mowa w ust. 4 i 5, gminie przysługują odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych. 7. Minister Finansów informuje gminy, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, o wysokości wskaźnika oraz o kwocie udziału danej gminy we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, będącej iloczynem wskaźnika udziału gminy i planowanej w projekcie ustawy budżetowej ogólnej kwoty wpływów z tego podatku w skali kraju, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok budżetowy. 8. Minister Finansów zawiadamia gminy o ostatecznej wysokości wskaźnika i kwocie udziału, o których mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej. 9. Minister Finansów, w trybie określonym w art. 27 ust. 3, obniża wskaźnik U dla gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, w przypadkach gdy państwowe jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2 i 3, nie zostały przejęte do prowadzenia przez gminy jako zadania własne. 10. W przypadkach, o których mowa w art. 24 i 31, Minister Finansów, w trybie określonym w art. 27 ust. 3, dokona, w drodze rozporządzenia, zmiany wskaźnika U, który obowiązywać będzie od następnego roku budżetowego. 11. W przypadkach podziału gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, Minister Finansów, na podstawie zgodnych uchwał rad zainteresowanych gmin o podziale planowanej kwoty udziału, o której mowa w ust. 1, ustali dla nich wskaźnik U. Łączna kwota udziałów gmin nie może być większa niż kwota udziału gminy podlegającej podziałowi.\"; 12) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Zadania i kompetencje, o których mowa w ustawie, mogą być przekazywane tworzonym w tym celu miejskim strefom usług publicznych, zwanym dalej \"strefami\", w których skład wchodzą gminy o statusie miasta oraz związane z nimi inne gminy, z wyłączeniem gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2. 2. Zadania i odpowiadające im kompetencje, określone w art. 2-6 i 9, przekazywane są strefom w całości jako zadania zlecone. 3. Zadania i odpowiadające im kompetencje, określone w art. 2 ust. 3 i art. 5 ust. 1 pkt 3, w odniesieniu do wszystkich dróg wojewódzkich na obszarze strefy, są przekazywane strefom przez właściwe organy jako zadania zlecone.\"; 13) w art. 17: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Do delegatów gmin w zgromadzeniu strefy stosuje się przepisy art. 24, art. 24a, art. 24d i art. 25 ust. 1 i 3-5 ustawy o samorządzie terytorialnym.\", b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Do zmiany statutu strefy właściwe jest jej zgromadzenie. Uchwały zgromadzenia strefy w sprawie zmiany statutu strefy zapadają bezwzględną większością głosów statutowego składu zgromadzenia.\"; 14) w art. 20 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Dochodami własnymi gmin w rozumieniu ustawy są dochody, o których mowa w art. 4 pkt 1-5 ustawy o finansowaniu gmin.\"; 15) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy urzędów administracji rządowej, zatrudnieni przy wykonywaniu zadań podlegających przejęciu przez gminy, o których mowa w art. 1 pkt 1, stają się pracownikami samorządowymi. Stosunki pracy z tymi pracownikami wygasają z dniem 30 czerwca 1996 r., jeżeli przed tym terminem nie zostaną z nimi nawiązane nowe stosunki pracy na dalszy okres.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wojewodowie podpiszą z prezydentami gmin, o których mowa w art. 1 pkt 1, oraz z burmistrzami gmin warszawskich i prezydentem miasta stołecznego Warszawy porozumienia określające imienne wykazy pracowników, o których mowa w ust. 1 i 6.\", c) dodaje się ust. 5-7 w brzmieniu: \"5. Z dniem przejęcia przez strefę zadań i kompetencji pracownicy urzędów administracji rządowej, zatrudnieni przy wykonywaniu zadań podlegających przejęciu przez strefę, stają się pracownikami samorządowymi. Stosunki pracy z tymi pracownikami wygasają po upływie 6 miesięcy od dnia przejęcia przez strefę zadań, jeżeli przed tym terminem nie zostaną z nimi nawiązane nowe stosunki pracy na dalszy okres. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 6. Z dniem, o którym mowa w art. 32 pkt 2, pracownicy urzędów administracji rządowej, zatrudnieni przy wykonywaniu zadań podlegających przejęciu przez gminy warszawskie oraz miasto stołeczne Warszawa, stają się pracownikami samorządowymi. Stosunki pracy z tymi pracownikami wygasają po upływie 6 miesięcy od tej daty, jeżeli przed tym terminem nie zostaną z nimi nawiązane nowe stosunki pracy na dalszy okres. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 7. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, 5 i 6, wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy przez pracodawcę może nastąpić w trybie przewidzianym w art. 41{1} Kodeksu pracy.\"; 16) w art. 23 w ust. 1 po wyrazach \"w art. 1\" skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2.\"; 17) w art. 24: a) w ust. 1 po wyrazach \"w art. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 1 i 2\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do publicznych szkół ponadpodstawowych przejmowanych od osób prawnych przez gminy, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, do prowadzenia jako zadanie własne na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy o systemie oświaty.\", c) w ust. 3 wyrazy \"ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1, 2 i 2a\"; 18) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. W przypadku przekazania przez gminę zadań i kompetencji, o których mowa w art. 2-9, organom administracji rządowej właściwym do ich realizacji przed dniem 1 stycznia 1996 r., a w odniesieniu do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy przed dniem, o którym mowa w art. 32 pkt 2, mienie oraz pracownicy, o których mowa w art. 22 ust. 1, podlegają przejęciu przez te organy. Przepis art. 22 stosuje się odpowiednio.\"; 19) w art. 26 po wyrazach \"przed dniem 1 stycznia 1996 r.,\" dodaje się wyrazy \"a w odniesieniu do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy przed dniem, o którym mowa w art. 32 pkt 2,\"; 20) w art. 27 w ust. 1: a) w pkt 1 po wyrazach \"powstałe przed dniem 31 grudnia 1995 r.,\" dodaje się wyrazy \"a w odniesieniu do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy przed dniem 31 grudnia roku poprzedzającego dzień, o którym mowa w art. 32 pkt 2,\", b) w pkt 2 po wyrazach \"inne powstałe przed dniem 1 października 1995 r.,\" dodaje się wyrazy \"a w odniesieniu do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy przed dniem 1 października roku poprzedzającego dzień, o którym mowa w art. 32 pkt 2,\", c) w pkt 3 po wyrazach \"powstałe w okresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 1995 r.,\" dodaje się wyrazy \"a w odniesieniu do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy od dnia 1 października do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego dzień, o którym mowa w art. 32 pkt 2,\"; 21) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dla 1996 r. wskaźnik, o którym mowa w art. 11 ust. 1, oblicza się odrębnie dla każdej gminy według wzoru: R95 x 1,253 + (C95 x 0,25 + N95) x 1,198 U = ------------------------------------------ x 0,99 K96 gdzie: R95 - oznacza wydatki płacowe w 1995 r., C95 - oznacza pozapłacowe wydatki bieżące w 1995 r. w 4 następujących działach: - oświata i wychowanie, - kultura i sztuka, - ochrona zdrowia, - opieka społeczna, N95 - oznacza pozapłacowe wydatki bieżące w 1995 r., K96 - oznacza ogólną kwotę zaplanowanych w projekcie ustawy budżetowej wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w kraju w 1996 r.\", b) w ust. 5 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a w odniesieniu do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy w terminie 1 miesiąca od dnia, o którym mowa w art. 32 pkt 2.\", c) w ust. 6 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a w odniesieniu do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy w terminie 4 miesięcy od dnia, o którym mowa w art. 32 pkt 2.\", d) w ust. 11 po wyrazach \"w art. 1\" dodaje się wyrazy \"pkt 1\"; 22) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. 1. Wskaźnik U dla gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy określi Minister Finansów, odrębnie dla każdej gminy i miasta stołecznego Warszawy, według wzoru określonego w art. 28 ust. 1, zgodnie z trybem określonym w art. 28 ust. 5-7. 2. Tworzy się rezerwę celową w budżecie państwa na rok wejścia w życie ustawy w stosunku do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy, w wysokości 1% ogólnej sumy kwot udziałów w podatku dochodowym od osób fizycznych, określonej dla tych gmin i miasta stołecznego Warszawy, zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2.\"; 23) w art. 29 wyrazy \"wymienionymi w załączniku do ustawy\" zastępuje się wyrazami \"o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2\"; 24) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. Rada Ministrów przedkłada Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie do 30 września każdego roku, informację o skutkach obowiązywania ustawy, wraz z propozycjami niezbędnych zmian.\"; 25) w art. 31 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Rada Ministrów może, na wspólny wniosek zainteresowanej gminy oraz właściwego organu administracji rządowej, dokonać zmian w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 sierpnia 1997 r. 3. Rada Ministrów może w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku określić, w drodze rozporządzenia, państwowe jednostki organizacyjne oraz drogi lub ich odcinki, o których mowa w art. 24 ust. 1 i 2, nie podlegające przejęciu.\"; 26) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. W przypadku podziału gminy, o której mowa w art. 1 pkt 1 i 2, Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym, określi, które z gmin powstałych w wyniku podziału tej gminy przejmą zadania i kompetencje wynikające z niniejszej ustawy.\"; 27) w art. 32 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w stosunku do gmin warszawskich i miasta stołecznego Warszawy ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.\"; 28) załącznik otrzymuje brzmienie określone w załączniku do ustawy."}
{"id":"1996_773_2","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. zmieniająca ustawę o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych","text":"Art. 2. Kwota udziału gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych za grudzień 1996 r. podlega przekazaniu przez Ministra Finansów z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki właściwych budżetów gmin w terminie do dnia 31 stycznia 1997 r."}
{"id":"1996_773_3","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. zmieniająca ustawę o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych","text":"Art. 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej w terminie do dnia 31 marca 1997 r. jednolity tekst ustawy o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1996_773_4","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. zmieniająca ustawę o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. {Załącznik do ustawy z dnia } {5 grudnia 1996 r. (poz. 723)} Lp. Miasto Wskaźnik U 1. BIAŁYSTOK 0,00117576 2. BIELSKO-BIAŁA 0,00155677 3. BYDGOSZCZ 0,00249057 4. BYTOM 0,00123955 5. CHORZÓW 0,00152531 6. CZĘSTOCHOWA 0,00184672 7. DĄBROWA GÓRNICZA 0,00093890 8. ELBLĄG 0,00074716 9. GDAŃSK 0,00278784 10. GDYNIA 0,00150595 11. GLIWICE 0,00119713 12. GORZÓW WIELKOPOLSKI 0,00080012 13. GRUDZIĄDZ 0,00042541 14. JASTRZĘBIE-ZDRÓJ 0,00054985 15. JAWORZNO 0,00065756 16. KALISZ 0,00099039 17. KATOWICE 0,00179244 18. KIELCE 0,00170604 19. KOSZALIN 0,00074690 20. KRAKÓW 0,00373768 21. LEGNICA 0,00070531 22. LUBLIN 0,00169590 23. ŁÓDŹ 0,00618389 24. MYSŁOWICE 0,00060131 25. OLSZTYN 0,00146645 26. OPOLE 0,00100263 27. PŁOCK 0,00111308 28. POZNAŃ 0,00528862 29. RADOM 0,00131796 30. RUDA ŚLĄSKA 0,00056053 31. RYBNIK 0,00064772 32. RZESZÓW 0,00184854 33. SIEMIANOWICE ŚLĄSKIE 0,00068951 34. SŁUPSK 0,00068727 35. SOPOT 0,00034233 36. SOSNOWIEC 0,00142118 37. SZCZECIN 0,00157925 38. ŚWIĘTOCHŁOWICE 0,00060353 39. TARNÓW 0,00074128 40. TORUŃ 0,00091529 41. TYCHY 0,00083566 42. WAŁBRZYCH 0,00092234 43. WŁOCŁAWEK 0,00077241 44. WROCŁAW 0,00353664 45. ZABRZE 0,00105319 46. ZIELONA GÓRA 0,00081488"}
{"id":"1996_774_1","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 101, poz. 504, Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 3 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) 16% wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy, ustalony w sposób określony w art. 6, z zastrzeżeniem art. 27,\"; 2) w art. 6 wyrazy \"wskaźnik 0,15\" zastępuje się wyrazami \"wskaźnik 0,16\"; 3) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 1997 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. udziały gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,16 i współczynnik skorygowanego udziału dochodów gminy z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w łącznych dochodach gmin z tego podatku w roku poprzedzającym rok bazowy, wyliczony według zasad określonych w ust. 2. 2. Współczynnik, o którym mowa w ust. 1, oblicza się następująco: 1) ogólną kwotę wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w roku poprzedzającym rok bazowy w województwie, w którym położona jest gmina, mnoży się przez wskaźnik 0,16 oraz wskaźnik liczby mieszkańców gminy do ogólnej liczby mieszkańców w danym województwie według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedzającego rok bazowy, 2) ogólną kwotę wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w roku poprzedzającym rok bazowy mnoży się przez wskaźnik 0,16 i wskaźnik, o którym mowa w art. 6, to jest wskaźnik równy udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, 3) oblicza się różnicę pomiędzy kwotą obliczoną zgodnie z pkt 2 a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1, a następnie mnoży się przez wskaźnik wynoszący: a) dla 1997 r. - 0,30, b) dla 1998 r. - 0,50, c) dla 1999 r. - 0,75, 4) kwotę obliczoną zgodnie z pkt 1 koryguje się o kwotę obliczoną zgodnie z pkt 3, 5) oblicza się iloraz kwoty wyliczonej zgodnie z pkt 4 i łącznej kwoty dochodów z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w roku poprzedzającym rok bazowy.\"; 4) w art. 27a w ust. 1 wyrazy \"1996-1999\" zastępuje się wyrazami \"1997-1999\"; 5) po art. 27d dodaje się art. 27e w brzmieniu: \"Art. 27e. 1. Od dnia 1 stycznia 1998 r. udział gmin w podatku dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 4 pkt 3 lit. a), wynosi 17%. 2. Podwyższeniu ulegają odpowiednio wskaźniki, o których mowa w art. 6 i w art. 27.\"."}
{"id":"1996_774_2","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1996_775_1","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach rud uranu oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach rud uranu (Dz.U. Nr 111, poz. 537, z 1995 r. Nr 138, poz. 681, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 80, poz. 902) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych\"; 2) preambuła otrzymuje brzmienie: \"Uznając, że przymusowe zatrudnianie żołnierzy zastępczej służby wojskowej w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach wydobywania rud uranu i batalionach budowlanych stanowiło szczególny rodzaj represji z przyczyn politycznych, uchwala się, co następuje:\"; 3) w art. 1 w ust. 1 w pkt 2 na końcu dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) przymusowo zatrudnianym w batalionach budowlanych w latach 1949-1959\"; 4) w art. 5 w ust. 1a po wyrazie \"górników\" dodaje się wyrazy \"bądź stowarzyszenia zrzeszającego byłych żołnierzy batalionów budowlanych\"; 5) w art. 6 po wyrazie \"kamieniołomach\" wyraz \"i\" zastępuje się przecinkiem oraz po wyrazie \"uranowych\" dodaje się wyrazy \"i batalionach budowlanych\"."}
{"id":"1996_775_2","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach rud uranu oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) w art. 21 w ust. 1 w pkt 63 po wyrazie \"kamieniołomach\" wyraz \"i\" zastępuje się przecinkiem oraz po wyrazie \"uranu\" dodaje się wyrazy \"i batalionach budowlanych\"."}
{"id":"1996_775_3","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach rud uranu oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 27, poz. 298) w art. 6 w ust. 2 w pkt 2 w lit. d) wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazie \"uranu\" dodaje się wyrazy \"oraz batalionach budowlanych\"."}
{"id":"1996_775_4","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach rud uranu oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"1996_776_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego (Dz.U. z 1996 r. Nr 143, poz. 661 i z 1997 r. Nr 82, poz. 518) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeżeli niemożliwe jest ustalenie podmiotu, o którym mowa w ust. 2 lub 3, zobowiązanego do zwrotu majątku, obowiązek zwrotu obciąża Skarb Państwa.\"; 2) w art. 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, nie istnieją w dniu wejścia w życie ustawy bądź po tym dniu przestały istnieć, to zwrot składników majątkowych następuje na rzecz ogólnokrajowej organizacji związków zawodowych lub organizacji społecznej, w której była zrzeszona obecnie nie istniejąca jednostka organizacyjna, chyba że organizacje te na podstawie stosownych uchwał lub decyzji wskażą jednostki organizacyjne niższego szczebla, na rzecz których należy dokonać zwrotu majątku. W tym przypadku zwrot majątku następuje na rzecz tych jednostek.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust.2 stosuje się także wobec związków zawodowych i ich ogólnokrajowych organizacji oraz organizacji społecznych uznawanych za tożsame ze związkami i ich ogólnokrajowymi organizacjami oraz organizacjami społecznymi rozwiązanymi w wyniku wprowadzenia stanu wojennego.\", c) w ust. 3 w zdaniu drugim po wyrazach \"bilansach lub innych dokumentach księgowych,\" dodaje się wyrazy \"także w razie sporządzenia ich po dniu 12 grudnia 1981 roku , \"; 3) w art. 3: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 2 ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 2 ust. 1, 2 i 2a\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 2 ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 2 ust. 1, 2 i 2a\"; 4) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Związki zawodowe i organizacje społeczne, którym przekazano składniki majątkowe podlegające zwrotowi na podstawie art. 1 ust. 1, w przypadku ich zniszczenia, zaginięcia lub zużycia w stopniu uniemożliwiającym dalsze użytkowanie, obowiązane są do wypłaty odszkodowania w wysokości odpowiadającej wartości poszczególnych składników majątkowych według stanu na dzień ich przejęcia, powiększonej o kwotę odsetek obliczonych w sposób określony w ust. 2. W przypadku braku danych pozwalających na ustalenie wartości poszczególnych składników majątkowych według stanu na dzień ich przejęcia, podstawę ustalenia odszkodowania stanowi łączna wartość tych składników, stwierdzona w protokołach przekazania lub innych dokumentach, o których mowa w art. 2 ust. 3.\", b) w ust. 6 po wyrazach \"o których mowa w ust. 4 i 5\" dodaje się wyrazy \"oraz w art. 1 ust. 4\"; 5) w art. 3{2}: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Różnica i nadpłata, o których mowa odpowiednio w art. 3{1} ust. 4 i 5, są kompensowane w formie: 1) przeniesienia praw do składników majątkowych stanowiących własność Skarbu Państwa albo przeniesienia - w porozumieniu z właściwym organem gminy - praw do składników majątkowych stanowiących własność komunalną, za którą odpłatność pokryje Skarb Państwa, 2) obligacji Skarbu Państwa.\", b) ust. 3 skreśla się; 6) dodaje się art. 3{4}-3{11} w brzmieniu: \"Art. 3{4}. 1. Podmiotowi uprawnionemu do uzyskania różnicy lub nadpłaty, o których mowa w art. 3{1} ust. 4 i 5, służy, z zastrzeżeniem art. 10{1}, prawo zgłoszenia wyboru form kompensaty, w terminach określonych w ust. 2. W tych terminach dopuszczalne jest także zgłoszenie żądania kompensaty w obu formach wskazanych w art. 3{2} ust. 1 przez określenie jaka część zobowiązania ma być kompensowana w danej formie. 2. Termin zgłoszenia właściwemu wojewodzie potwierdzonych ostatecznymi orzeczeniami Społecznej Komisji Rewindykacyjnej kwot zobowiązań podlegających kompensowaniu w formach określonych w art. 3{2} ust. 1 upływa, w przypadku zobowiązań wynikających z orzeczeń: 1) wydanych do dnia 30 listopada 1998 r. - z dniem 6 lutego 1999 r., 2) wydanych od dnia 1 grudnia 1998 r. do dnia 31 maja 1999 r. - z dniem 20 lipca 1999 r., 3) wydanych po dniu 31 maja 1999 r. - z dniem 31 stycznia 2000 r."}
{"id":"1996_776_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 2. 1. Uchyla się art. 3 ustawy z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 75, poz. 355). 2. W sprawie o zwrot majątku, zakończonej orzeczeniem wydanym przed dniem 4 sierpnia 1996 r., Społeczna Komisja Rewindykacyjna na wniosek strony zmienia dotychczasowe orzeczenie lub je uchyla i wydaje nowe orzeczenie rozstrzygające o istocie sprawy, w zakresie uwzględniającym treść przepisów: 1) art. 2 ust. 3a, art. 3 ust. 3 i art. 3{1} ust. 2-5 i art. 10 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, dodanych ustawą wymienioną w ust. 1, 2) art. 1 ust. 4, art. 2 ust. 2a i 10 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1, dodanych niniejszą ustawą, 3) art. 2 ust. 2, art. 2 ust. 3, art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 3{1} ust. 1 i 6 ustawy wymienionej w art.1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, 4) art. 2 ustawy wymienionej w ust. 1. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Strona, która uchybi temu terminowi, może wystąpić o jego przywrócenie na zasadach określonych w art. 58 Kodeksu postępowania administracyjnego, składając jednocześnie wniosek, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{7}. 1. W przypadku wyboru przez uprawnionego kompensaty w formie obligacji Skarbu Państwa ma on obowiązek wskazać rachunek papierów wartościowych otwarty w ramach umowy o świadczeniu usług brokerskich. Kompensata zobowiązań Skarbu Państwa w formie obligacji następuje wyłącznie poprzez przekazanie ich na wskazany rachunek. 2. Brak wskazania przez uprawnionego rachunku papierów wartościowych na który mają być przekazane obligacje, upoważnia właściwego wojewodę do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w administracji w celu doprowadzenia do wskazania przez uprawnionego odpowiedniego rachunku papierów wartościowych i nie powoduje po stronie Skarbu Państwa zwłoki w uregulowaniu zobowiązania w formie obligacji. 3. Kompensata w formie obligacji następuje, z zastrzeżeniem art. 3{8}: 1) w przypadku zgłoszeń, których termin upływa z dniem 6 lutego 1999 r. - nie później niż do dnia 6 maja 1999 r., 2) w przypadku zgłoszeń, których termin upływa z dniem 20 lipca 1999 r. - nie później niż do dnia 5 listopada 1999 r., 3) w przypadku zgłoszeń, których termin upływa z dniem 31 stycznia 2000 r. - nie później niż do dnia 8 maja 2000 r. 4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki emisji obligacji, o których mowa w art. 3{2} ust. 1 pkt 2, a w szczególności wartość nominalną, wysokość i sposób oprocentowania."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{8}. Minister Finansów może odstąpić od emisji obligacji, o których mowa w art. 3{2} ust. 1 pkt 2, jeżeli taka emisja byłaby niecelowa ze względu na zbyt niską łączną wartość zobowiązań Skarbu Państwa zgłoszonych w którymkolwiek z terminów określonych w art. 3{4} ust. 2 oraz zobowiązań regulowanych na zasadach określonych w art. 3{5} ust. 2 oraz art. 3{6} ust. 3 zdanie drugie i ust. 5 zdanie drugie. W takim przypadku uregulowanie powyższych zobowiązań nastąpi w formie gotówkowej, także przez złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego w okolicznościach określonych w art. 3{9}, w terminie odpowiednio: 1) do dnia 31 grudnia 1999 r. dla zgłoszeń, o których mowa w art. 3{4} ust. 2 pkt 1, 2) do dnia 31 grudnia 2000 r. dla zgłoszeń, o których mowa w art. 3{4} ust. 2 pkt 2, 3) do dnia 31 grudnia 2001 r. dla zgłoszeń, o których mowa w art. 3{4} ust. 2 pkt 3."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{9}. Wojewoda składa należną na podstawie przepisów niniejszej ustawy kwotę gotówki do depozytu sądowego, jeżeli: 1) uprawniony podmiot odmawia jej przyjęcia albo wypłata należności natrafia na trudne do przezwyciężenia przeszkody, 2) należność dotyczy podmiotu, który przestał istnieć po ustaleniu zobowiązania."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{10}. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb regulowania zobowiązań Skarbu Państwa w formach określonych w art. 3{2} ust. 1, w tym: a) dane dotyczące treści zgłoszenia wyboru formy kompensaty oraz formy i treści ofert, o których mowa w art. 3{6} ust. 1; rozporządzenie powinno wymieniać takie rodzaje danych podlegających przedstawieniu w ofertach, które pozwolą uprawnionym na właściwe ustosunkowanie się do tych ofert oraz rodzaje danych, jakie powinno zawierać zgłoszenie wyboru formy kompensaty, aby mogło dojść do realizacji zobowiązania Skarbu Państwa, b) tryb ustalania składników majątkowych, o których mowa w art. 3{2} ust. 1 pkt 1; rozporządzenie powinno określać sposób ich ustalania oraz gromadzenia i udostępniania danych dotyczących tych składników tak, aby zapewnić uprawnionym zapoznanie się z rzeczywistymi możliwościami kompensowania zobowiązań Skarbu Państwa w tej formie, c) zasady przekazywania przez wojewodów Ministrowi Finansów informacji o zobowiązaniach Skarbu Państwa, w tym przeznaczonych do skompensowania w formie obligacji; rozporządzenie powinno określać terminy przekazywania informacji o zobowiązaniach Skarbu Państwa oraz formę i zakres takich informacji tak, aby umożliwić Ministrowi Finansów sprawdzenie zgodności tych informacji z treścią orzeczeń Społecznej Komisji Rewizyjnej, mających być źródłem zobowiązań Skarbu Państwa oraz weryfikację prawidłowości naliczania odsetek ustawowych, a także ocenę aktualnego stanu realizacji zobowiązań Skarbu Państwa i zaplanowanie środków budżetowych na pokrycie zobowiązań pozostałych do uregulowania, d) szczegółowe zasady realizacji obowiązku wskazania rachunku papierów wartościowych, na który mają być przekazane obligacje; rozporządzenie powinno określać terminy i tryb ustalania przez wojewodów rachunków papierów wartościowych, na które miałyby być przekazane obligacje, w sposób zapewniający uregulowanie zobowiązań Skarbu Państwa w tej formie w terminach przewidzianych w art.3{7} ust. 3, 2) zasady regulowania zobowiązań Skarbu Państwa w formie gotówkowej, a w szczególności obowiązki wojewodów w zakresie ustalania rachunku bankowego, na który ma być przekazana równowartość zobowiązania wraz z odsetkami ustawowymi, 3) szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji zobowiązań Skarbu Państwa, o których mowa w art. 3{1} ust. 4 i 5, obowiązki sprawozdawcze związane z tą ewidencją, a w szczególności dane podlegające wpisowi do ewidencji, w tym dotyczące powstania, wysokości i sposobu uregulowania zobowiązania Skarbu Państwa, tak, aby mogły one stanowić podstawę do sporządzania przez wojewodów informacji dla Ministra Finansów, o których mowa w pkt 1 lit. c, oraz corocznych ogólnych informacji dla Przewodniczącego Społecznej Komisji Rewindykacyjnej o stanie i formach realizacji zobowiązań Skarbu Państwa."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{11}. 1. Wojewodowie właściwi w sprawach, o których mowa w art. 1 ust. 4 i w art. 3{1} ust. 4 i 5, prowadzą ewidencję zobowiązań Skarbu Państwa wynikających z ostatecznych orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej. 2. Wpisowi do ewidencji podlegają w szczególności informacje: 1) dotyczące kwoty zobowiązań, o których mowa w ust. 1, 2) dotyczące dotrzymania lub braku dotrzymania terminu zgłoszenia wyboru form kompensaty, o których mowa w art. 3{2} ust. 1, 3) dotyczące formy, w której nastąpiło uregulowanie zobowiązania Skarbu Państwa i jego wartość. 3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest jawna i ogólnie dostępna w siedzibie urzędu wojewody.\"; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Komisja rozstrzyga sprawę, wydając orzeczenie mające moc decyzji administracyjnej. 2. Orzeczenie Komisji jest ostateczne z dniem jego wydania i stanowi tytuł do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w administracji. 3. Na orzeczenie Komisji przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przed wniesieniem skargi należy w terminie 21 dni od dnia doręczenia orzeczenia zwrócić się do Komisji z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Skarga może być wniesiona po upływie 30 dni a przed upływem 60 dni od dnia doręczenia wezwania, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W terminie 30 dni od dnia wpływu wezwania Komisja może je uwzględnić przez uchylenie lub zmianę dotychczasowego orzeczenia. Od orzeczenia Komisji uwzględniającego wezwanie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia, z pominięciem trybu wezwania. 5. W sprawach zaskarżania orzeczeń Komisji nie stosuje się przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz.368 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz.471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971). 6. W sprawach rozpatrywanych ponownie przez Komisję w wyniku uchylenia orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny Komisja nie może wydać orzeczenia mniej korzystnego dla strony skarżącej niż orzeczenie uchylone, chyba że skargę wnosił również inny uczestnik postępowania. 7. Orzeczenie Komisji staje się prawomocne z upływem terminu do dokonania wezwania, o którym mowa w ust. 3, a w przypadku złożenia wezwania - z upływem terminu do wniesienia skargi bądź z dniem oddalenia lub odrzucenia skargi.\"; 8) dodaje się art. 7{1} w brzmieniu: \"Art. 7{1}. 1. Przewodniczący Społecznej Komisji Rewindykacyjnej przedkłada Ministrowi Finansów ogólną informację o potencjalnych zobowiązaniach Skarbu Państwa, jakie mogą powstać z mocy orzeczeń tej Komisji w sprawach wszczętych a nie zakończonych: 1) według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. - w terminie do dnia 15 stycznia 1999 r., 2) według stanu na dzień 30 czerwca 1999 r. - w terminie do dnia 15 lipca 1999 r., 3) według stanu na dzień 31 stycznia 2000 r. - w terminie do dnia 15 lutego 2000 r. 2. Przewodniczący Społecznej Komisji Rewindykacyjnej współdziała z Ministrem Finansów w zakresie weryfikacji przesyłanych przez wojewodów informacji o zobowiązaniach Skarbu Państwa podlegających uregulowaniu w gotówce lub kompensowaniu w formie obligacji. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi zasady współdziałania, o którym mowa w ust. 2; w szczególności rozporządzenie powinno określać terminy i przedmiot weryfikacji informacji przesyłanych przez wojewodów tak, aby ograniczyć ryzyko wypłacania przez Skarb Państwa nienależnych świadczeń oraz formę przedstawiania przez Przewodniczącego Społecznej Komisji Rewindykacyjnej - w oparciu o dane tej Komisji - wyników badania zgodności informacji wojewody z treścią orzeczenia Społecznej Komisji Rewindykacyjnej mającego być źródłem danego zobowiązania z zaznaczeniem czy nie istnieją okoliczności mogące uzasadniać zaniechanie wykonania lub wstrzymanie się z wykonaniem określonego zobowiązania przez Skarb Państwa.\"; 9) w art. 10 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Nie uwzględnia się upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w wyniku postępowania wszczętego na podstawie wniosku złożonego w tym terminie okaże się, że wnioskodawca uprawniony jest do zwrotu także innych składników majątkowych niż wskazane we wniosku i zażąda zwrotu tych składników.\"; 10) dodaje się art. 10{1} w brzmieniu: \"Art. 10{1}.W przypadku zobowiązań Skarbu Państwa ustalonych w orzeczeniach Komisji, które uprawomocnią się po dniu 31 grudnia 1999 r., kompensowanie zobowiązań nastąpi w formie gotówkowej, także przez złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego w okolicznościach określonych w art. 3{9}.\"."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3. 1. W sprawie o zwrot majątku, zakończonej orzeczeniem wydanym po dniu 3 sierpnia 1996 r., Społeczna Komisja Rewindykacyjna na wniosek strony zmienia dotychczasowe orzeczenie lub je uchyla i wydaje nowe orzeczenie rozstrzygające o istocie sprawy, w zakresie uwzględniającym treść przepisów wymienionych w art. 2 ust. 2 pkt 2 i 3. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepis art. 2 ust. 3."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{6}. 1. W przypadku wyboru przez uprawnionego kompensaty w formie określonej w art. 3{2} ust. 1 pkt 1 wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 3 zdanie drugie i ust. 5 zdanie drugie, przedstawia, nie więcej niż dwukrotnie, oferty przeniesienia praw do określonych składników majątkowych mienia Skarbu Państwa lub komunalnego, wycenionych zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach. 2. Oferta może dotyczyć tylko składników majątkowych o wartości nie przewyższającej łącznej wartości zgłoszonego przez uprawnionego zobowiązania oraz należnych odsetek ustawowych naliczonych do przewidywanego dnia przeniesienia na uprawnionego praw do składników majątkowych. 3. Wojewoda przedstawia pierwszą ofertę kompensaty w formie przeniesienia praw do składników majątkowych, nie później niż w terminie 7 dni od dnia dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 3{4} ust. 1. Jeżeli wojewoda nie dysponuje składnikami majątkowymi umożliwiającymi złożenie oferty, w tym samym terminie zawiadamia o tym uprawnionego, a kompensata następuje w formie obligacji. 4. Uprawniony jest obowiązany do złożenia oświadczenia o przyjęciu bądź odrzuceniu oferty, o której mowa w ust. 3, w terminie 7 dni od dnia jej przedstawienia; brak oświadczenia uprawnionego w tym terminie jest jednoznaczny z odrzuceniem oferty. 5. W przypadku odrzucenia pierwszej oferty, wojewoda przedstawia drugą ofertę w terminie 7 dni od dnia odrzucenia pierwszej oferty. Jeżeli wojewoda nie dysponuje składnikami majątkowymi umożliwiającymi złożenie oferty w tym samym terminie zawiadamia o tym uprawnionego, a kompensata następuje w formie obligacji. 6. Uprawniony jest obowiązany do złożenia oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu drugiej oferty w terminie 7 dni od dnia jej przedstawienia; brak oświadczenia uprawnionego w tym terminie jest jednoznaczny z odrzuceniem oferty. 7. W przypadku gdy uprawniony odrzuci drugą ofertę, która została mu przedstawiona: 1) przed dniem 6 lutego 1999 r. lub dniem 20 lipca 1999 r., to może w terminie do dnia 31 stycznia 2000 r., żądać kompensaty w obligacjach, 2) przed lub po dniu 31 stycznia 2000 r., to może żądać kompensaty w gotówce, stanowiącej połowę wartości przyznanej kompensaty. 8. Jeżeli w dniu przeniesienia na uprawnionego praw do składników majątkowych łączna wartość zgłoszonego do skompensowania zobowiązania oraz odsetek ustawowych naliczonych do tego dnia przewyższa lub jest niższa od wartości tych składników, wzajemne rozliczenie następuje w gotówce do końca roku, w którym nastąpiło uregulowanie zobowiązania. 9. Koszty przeniesienia praw do składników majątkowych określonych w art. 3{2} ust. 1 pkt 1, pokrywane są z budżetu państwa w części dotyczącej budżetu właściwego wojewody. 10. Kompensata w formie przeniesienia praw do składników majątkowych mienia Skarbu Państwa lub komunalnego następuje w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia przez uprawnionego oferty."}
{"id":"1996_776_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3{5}. 1. Właściwy wojewoda zawiadamia uprawnionego o ustawowym terminie, w którym można dokonać zgłoszenia wyboru formy kompensaty, nie później niż na 14 dni przed upływem tego terminu. Brak takiego zawiadomienia nie wstrzymuje biegu terminu na dokonanie zgłoszenia wyboru formy kompensaty. 2. Prawo wyboru formy kompensaty wygasa, jeżeli uprawniony nie dokona zgłoszenia w terminie, o którym mowa w art. 3{4} ust. 2. W takim przypadku kompensata następuje w formie obligacji z zastrzeżeniem art. 3{8} i art. 10{1}."}
{"id":"1996_776_4","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 4. 1. Przepis art. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą stosuje się do orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z tym że termin do zwrócenia się do Komisji z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa wynosi 2 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. W przypadku gdy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy strona zwróciła się z wezwaniem do Społecznej Komisji Rewindykacyjnej do usunięcia naruszenia prawa i nie złożyła skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, to termin do jej złożenia wynosi 2 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_776_5","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 5. 1. Sprawy o zwrot majątku wszczęte, a nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają jej przepisom. 2. Postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawach skarg na orzeczenia Społecznej Komisji Rewindykacyjnej wydane z powołaniem się na art. 3 ustawy wymienionej w art. 2 ust. 1, które nie zostały zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają umorzeniu jako bezprzedmiotowe. 3. W przypadku umorzenia postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w okolicznościach określonych w ust. 2, Społeczna Komisja Rewindykacyjna wszczyna z urzędu postępowanie, jeżeli zachodzi konieczność zmiany dotychczasowego orzeczenia lub jego uchylenia i wydania nowego orzeczenia rozstrzygającego o istocie sprawy, w zakresie uwzględniającym treść przepisów wymienionych w art. 2 ust. 2."}
{"id":"1996_776_6","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 6. Zgłoszenia wyboru kompensaty w formie określonej w art. 3{2} ust 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, którego termin upływa z dniem 6 lutego 1999 r., można dokonać nie wcześniej, niż po upływie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1996_776_7","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 7. 1. Zobowiązania Skarbu Państwa wynikające z wydanych do dnia 31 grudnia 1998 r. orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. zobowiązaniami Skarbu Państwa reprezentowanego przez wojewodów z tym dniem właściwych miejscowo według siedzib wojewodów wskazanych w tych orzeczeniach. 2. Wojewodowie wskazani w orzeczeniach Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, o których mowa w ust. 1, przekazują akta spraw zakończonych tymi orzeczeniami wojewodom właściwym w zakresie realizacji zobowiązań Skarbu Państwa od dnia 1 stycznia 1999 r. wraz z informacją o realizacji poszczególnych zobowiązań według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. 3. Informacja, o której mowa w ust. 2, przesyłana jest także do wiadomości Ministra Finansów."}
{"id":"1996_776_8","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1996_777_1","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 1. 1. Tworzy się państwową jednostkę organizacyjną pod nazwą \"Polski Instytut Spraw Międzynarodowych\" z siedzibą w Warszawie. 2. Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, zwany dalej \"Instytutem\", ma osobowość prawną."}
{"id":"1996_777_10","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 10. Nadzór nad Instytutem w zakresie zgodności jego działania z przepisami ustawowymi i postanowieniami statutu sprawuje Minister Spraw Zagranicznych."}
{"id":"1996_777_11","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 11. Minister Spraw Zagranicznych określa, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, wykaz stanowisk w Instytucie, wymagane kwalifikacje oraz zasady wynagradzania pracowników Instytutu i przyznawania im innych świadczeń."}
{"id":"1996_777_12","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 12. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą do Instytutu stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące jednostek badawczo-rozwojowych. Ministrem właściwym, w rozumieniu tych przepisów, w odniesieniu do Instytutu jest Minister Spraw Zagranicznych."}
{"id":"1996_777_13","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1996_777_2","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 2. Do zadań Instytutu należy: 1) prowadzenie badań naukowych w zakresie spraw międzynarodowych, 2) przygotowywanie analiz, ekspertyz i studiów prognostycznych z zakresu spraw międzynarodowych, 3) doskonalenie zawodowe kadr wykonujących zadania w zakresie stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, 4) upowszechnianie w społeczeństwie polskim wiedzy z dziedziny współczesnych stosunków międzynarodowych, 5) utrzymywanie kontaktów z ośrodkami szkoleniowymi, naukowymi i politycznymi w Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą, 6) gromadzenie specjalistycznego księgozbioru i dokumentacji naukowej, a także prowadzenie otwartej działalności bibliotecznej, 7) działalność wydawnicza."}
{"id":"1996_777_3","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 3. Szczegółowy zakres działania i organizację Instytutu określa statut Instytutu, nadany, w drodze rozporządzenia, przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych."}
{"id":"1996_777_4","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 4. Organami Instytutu są: 1) Dyrektor Instytutu, 2) Rada Instytutu."}
{"id":"1996_777_5","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 5. 1. Dyrektor Instytutu kieruje Instytutem i reprezentuje go na zewnątrz. 2. Dyrektora Instytutu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Ministra Spraw Zagranicznych. 3. Kandydatów na stanowisko Dyrektora Instytutu wyłania się w drodze konkursu, którego warunki określa statut Instytutu. 4. Dyrektor Instytutu jest powoływany na kadencję określoną w statucie Instytutu."}
{"id":"1996_777_6","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 6. 1. Zadania, kompetencje i skład Rady Instytutu oraz czas trwania jej kadencji określa statut Instytutu. 2. Członków Rady Instytutu powołuje i odwołuje Minister Spraw Zagranicznych."}
{"id":"1996_777_7","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 7. 1. W skład Instytutu mogą wchodzić oddziały zamiejscowe jako wyodrębnione jednostki organizacyjne. 2. Oddział zamiejscowy Instytutu tworzy, w drodze rozporządzenia, Minister Spraw Zagranicznych, na wniosek Dyrektora Instytutu, po zasięgnięciu opinii Rady Instytutu. 3. Organizację oddziału zamiejscowego i zakres jego zadań określa, z zastrzeżeniem art. 3, regulamin oddziału nadany przez Ministra Spraw Zagranicznych na wniosek Dyrektora Instytutu."}
{"id":"1996_777_8","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 8. Dla realizacji celów określonych w art. 2 Instytutowi przekazuje się majątek byłego Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych."}
{"id":"1996_777_9","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych","text":"Art. 9. Przychodami Instytutu są w szczególności: 1) środki otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami na zadania, o których mowa w art. 2 pkt 1, 2) dotacje z budżetu państwa na zadania, o których mowa w art. 2 pkt 2-7, 3) spadki i darowizny."}
{"id":"1996_87_1","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 1. 1. Ustala się dochody budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 1, w wysokości 100.171.163 tys. zł. 2. Ustala się wydatki budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 2, w wysokości 109.671.163 tys. zł. 3. Niedobór budżetu państwa na koniec roku 1996 ustala się na kwotę nie większą niż 9.500.000 tys. zł. 4. Saldo finansowania zagranicznego (saldo kredytów i pożyczek zagranicznych) jest ujemne i wynosi - 1.993.848 tys. zł."}
{"id":"1996_87_10","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 10. 1. Ustala się dotacje dla jednostek niepaństwowych, na realizowane przez te jednostki zadania państwowe, w wysokości 427.121 tys. zł. 2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne części i działy klasyfikacji budżetowej określa załącznik nr 7."}
{"id":"1996_87_11","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 11. 1. Ustala się, z zastrzeżeniem art. 12, dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminom, w łącznej wysokości 1.823.067 tys. zł. 2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne części i działy klasyfikacji budżetowej określa załącznik nr 8."}
{"id":"1996_87_12","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 12. 1. Ustala się dotacje celowe dla gmin o statusie miasta, na finansowanie zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, przejętych na podstawie ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. Nr 141, poz. 692) w wysokości 269.198 tys. zł. 2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne gminy określa załącznik nr 9."}
{"id":"1996_87_13","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 13. 1. Ustala się dotacje celowe na zadania własne gmin w wysokości 1.112.456 tys. zł, z tego na: 1) wypłatę dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654) 460.000 tys. zł, 2) przygotowanie terenów pod budownictwo mieszkaniowe 55.000 tys. zł, 3) dofinansowanie budowy szkół i placówek oświatowych (z wyłączeniem przedszkoli), ujęte w: a) budżecie Ministra Edukacji Narodowej w dziale oświata i wychowanie 182.365 tys. zł, b) rezerwie celowej majątkowej w dziale różne rozliczenia 15.000 tys. zł, 4) inwestycje: a) o których mowa w art. 18 pkt 2 lit.a)107.938 tys. zł, b) o których mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1, ujęte w rezerwach celowych 62.700 tys. zł, c) określone w załączniku nr 6 152.388 tys. zł, d) ujęte w budżetach wojewodów 66.595 tys. zł, e) w zakresie komunalnej infrastruktury technicznej, wspomagające realizację Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego, ujęte w rezerwach celowych 10.000 tys. zł, 5) inne zadania bieżące gmin, ujęte w budżetach wojewodów 470 tys. zł. 2. Upoważnia się Ministra Edukacji Narodowej, Ministra Kultury i Sztuki oraz wojewodów do ustalania lub zwiększania, w ramach kwot przewidzianych w ustawie dla danej części i działu, dotacji celowych na dofinansowanie zadań własnych gmin; o dokonanych zmianach wymienieni wyżej dysponenci informują Ministra Finansów."}
{"id":"1996_87_14","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 14. 1. Tworzy się rezerwę celową w wysokości 50.000 tys. zł z przeznaczeniem na: 1) budowę i modernizację dróg wojewódzkich, 2) dofinansowanie zadań własnych gmin w zakresie budowy dróg gminnych oraz lokalnych miejskich w województwach: bialskopodlaskim, białostockim, chełmskim, krośnieńskim, lubelskim, łomżyńskim, olsztyńskim, ostrołęckim, przemyskim, siedleckim, suwalskim i zamojskim. 2. Wysokość dotacji przyznawanej gminie nie może przekroczyć 75% wartości kosztorysowej inwestycji, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Do inwestycji gmin w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się art. 21 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 101, poz. 504, Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794)."}
{"id":"1996_87_15","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 15. 1. Tworzy się rezerwę celową w wysokości 150.000 tys. zł z przeznaczeniem na uzupełnienie subwencji ogólnych dla gmin, dla których kwota subwencji na zadania oświatowe na 1996 r. została zaniżona w wyniku przyjęcia do jej ustalenia nieprawidłowych danych. 2. Rezerwą, o której mowa w ust. 1, dysponuje Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej."}
{"id":"1996_87_16","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 16. 1. W 1996 r. gminy mogą otrzymać dotację celową na zadania własne, przeznaczoną na dofinansowanie zajęć pozalekcyjnych, w tym sportowych, dla uczniów szkół podstawowych. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, udzielane są przez kuratorów oświaty."}
{"id":"1996_87_17","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 17. Ustala się ogólną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 788.486 tys. zł, z tego na dopłaty do: 1) samochodów osobowych sprzedawanych w ramach przedpłat 34.000 tys. zł, 2) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych10.500 tys. zł, 3) kolejowych przewozów pasażerskich w komunikacji krajowej 571.500 tys. zł, 4) autobusowych przewozów pasażerskich w krajowej komunikacji międzymiastowej zwykłej, w tym dla komunikacji międzymiastowej w aglomeracji katowickiej, organizowanej (zlecanej) przez samorządy gmin i związki komunalne 163.570 tys. zł, 5) produkcji specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich 8.916 tys. zł."}
{"id":"1996_87_18","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 18. Ustala się dotacje na dofinansowanie: 1) kosztów niektórych zadań w zakresie postępu biologicznego w rolnictwie, upowszechniania doradztwa rolniczego, zwalczania zakaźnych i zaraźliwych chorób zwierząt, monitoringu jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych, prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa, nawozów wapniowych, chemizacji rolnictwa i ochrony roślin uprawnych, utrzymania urządzeń melioracji podstawowych, realizacji zadań melioracyjnych przez spółki wodne, monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych, ogrzewania warsztatów szkolnych gospodarstw pomocniczych szkół rolniczych, wykorzystywanych na cele dydaktyczne w wysokości614.159 tys. zł, 2) nakładów inwestycyjnych w zakresie: a) zaopatrzenia wsi w wodę i budowy urządzeń ściekowych w wysokości 107.938 tys. zł, b) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych, ze szczególnym uwzględnieniem budowy urządzeń zwiększających retencję wody na potrzeby rolnictwa, w wysokości118.564 tys. zł."}
{"id":"1996_87_19","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 19. 1. Ustala się dotacje dla spółdzielni mieszkaniowych na dopłaty do centralnego ogrzewania i ciepłej wody oraz na usuwanie wad technologicznych i instalację urządzeń do pomiaru i regulacji zużycia ciepła i wody w spółdzielczych zasobach mieszkaniowych w wysokości 445.661 tys. zł. 2. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, określi sposób podziału środków na cele wymienione w ust. 1 oraz szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji. 3. Podział i tryb przekazywania dotacji dla spółdzielni mieszkaniowych ustalają właściwi dysponenci środków budżetowych."}
{"id":"1996_87_2","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 2. W 1996 r. Minister Finansów dokona spłaty krajowych zobowiązań długoterminowych Skarbu Państwa do łącznej kwoty 5.661.978 tys. zł, z tego z tytułu wykupu: 1) obligacji indeksowanej rocznej pożyczki państwowej serii o terminie wykupu 2 marca 1996 r., w kwocie 300.000 tys. zł, 2) obligacji indeksowanej drugiej rocznej pożyczki państwowej serii o terminach wykupu 2 czerwca 1996 r., 2 września 1996 r., 2 grudnia 1996 r., do kwoty2.700.000 tys. zł, 3) obligacji państwowej pożyczki trzyletniej serii III, IV, V i VI, w kwocie 330.280 tys. zł, 4) obligacji pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym, o terminie wykupu 12 czerwca 1996 r., w kwocie 88.741 tys. zł, 5) obligacji o oprocentowaniu stałym pożyczki państwowej, o terminie wykupu 12 października 1996 r., w kwocie 179.422 tys. zł, 6) obligacji nominowanej w dolarach USA serii I i J, do kwoty 1.274.000 tys. zł, 7) obligacji konwersyjnej na pokrycie zadłużenia budżetu państwa w Narodowym Banku Polskim, powstałego w latach 1989-1991, w kwocie122.000 tys. zł, 8) obligacji restrukturyzacyjnej serii A, B, C i D, do kwoty 450.000 tys. zł, 9) drugiej emisji obligacji państwowej, tzw. zamiennej na akcje i udziały, do kwoty2.500 tys. zł, 10) obligacji 60% wewnętrznej pożyczki państwowej, do kwoty 35 tys. zł, oraz 11) spłaty kredytów zaciągniętych na finansowanie inwestycji infrastrukturalnych związanych z budownictwem mieszkaniowym, do kwoty 215.000 tys. zł."}
{"id":"1996_87_20","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 20. 1. Ustala się dotację na restrukturyzację zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne powstałego do 31 grudnia 1994 r., wraz z odsetkami - w wysokości 600.000 tys. zł - dla przedsiębiorstw państwowych i spółek z udziałem Skarbu Państwa, w stosunku do których w 1995 r. uprawomocniły się: 1) postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz.U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349, z 1990 r. Nr 55, poz. 320 i z 1996 r. Nr 6, poz. 43), 2) ugoda bankowa, zawarta na podstawie ustawy z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 18, poz. 82). 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi terminy składania wniosków, zasady podziału i tryb przekazywania dotacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1996_87_21","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 21. 1. Minister Przemysłu i Handlu, w porozumieniu z Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady i tryb udzielania oraz sposób wykorzystania dotacji dla górnictwa, ujętych w budżecie Ministra Przemysłu i Handlu. 2. Minister Przemysłu i Handlu, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, określi warunki uzyskania uprawnień, sposób obliczania, szczegółowe zasady i tryb wypłacania osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych, zasiłków socjalnych i jednorazowych wypłat dla pracowników górnictwa, w ramach dotacji dla górnictwa, ujętych w budżecie Ministra Przemysłu i Handlu."}
{"id":"1996_87_22","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 22. 1. Upoważnia się Wojewodę Gorzowskiego do przekazania dotacji podmiotowej w wysokości do 5.101 tys. zł na działalność Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki S.A.. 2. Zobowiązuje się Radę Ministrów do przekazania komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu sprawozdania Wojewody Gorzowskiego z wykorzystania środków dotacji, o której mowa w ust. 1, w terminie określonym dla przedłożenia przez Radę Ministrów sprawozdania z wykonania budżetu państwa."}
{"id":"1996_87_23","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 23. Ustala się kwotę dotacji na inwestycje, realizowane przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\", dotyczące linii kolejowych o państwowym znaczeniu, w wysokości 350.500 tys. zł."}
{"id":"1996_87_24","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 24. Poręczenia i gwarancje spłaty kredytów bankowych ze środków budżetu państwa, udzielane na podstawie art. 23 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591, Nr 133, poz. 685 oraz z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640), mogą być udzielane w 1996 r. do łącznej wysokości 4.000.000 tys. zł, w tym poręczenia i gwarancje spłaty kredytów zagranicznych do wysokości 3.000.000 tys. zł."}
{"id":"1996_87_25","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 25. 1. Ustala się na 1996 r. limit ubezpieczeń kontraktów eksportowych, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398) - w wysokości 3.400.000 tys. zł. 2. Upoważnia się Ministra Finansów do udzielenia Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. pożyczek ze środków budżetu państwa na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych - do wysokości 24.500 tys. zł."}
{"id":"1996_87_26","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 26. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową na wydatki nieprzewidziane w wysokości 105.946 tys. zł."}
{"id":"1996_87_27","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 27. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwy: 1) w wysokości 62.700 tys. zł, przeznaczoną na dotacje na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin, w gminach zagrożonych wysokim bezrobociem strukturalnym, 2) w wysokości 34.400 tys. zł, przeznaczoną na dofinansowanie zadań określonych w regionalnych programach restrukturyzacyjnych, realizowanych przez jednostki państwowe i niepaństwowe, 3) w wysokości 30.000 tys. zł, przeznaczoną na dotację na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego \"Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej\" i z \"Programu Rekultywacji Terenów Zdegradowanych przez Wojska Federacji Rosyjskiej\", 4) w wysokości 5.000 tys. zł, zgodnie z postanowieniami Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi tryb składania wniosków i szczegółowe zasady przyznawania dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4."}
{"id":"1996_87_28","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 28. Na dodatkowe podwyższenie wynagrodzeń, wraz z wydatkami pochodnymi od wynagrodzeń, od dnia 1 stycznia 1996 r. ustala się kwoty: 1) 980 tys. zł - dla pracowników regionalnych izb obrachunkowych, 2) 2.000 tys. zł - dla pracowników inspekcyjno-technicznych Wyższego Urzędu Górniczego."}
{"id":"1996_87_29","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 29. 1. Ustala się w załączniku nr 10: 1) dla poszczególnych części i działów klasyfikacji budżetowej - kalkulacyjne liczby etatów i kwoty środków na wynagrodzenia w państwowych jednostkach budżetowych (bez środków na podwyżki wynagrodzeń), z wyodrębnieniem sędziów i prokuratorów, żołnierzy i funkcjonariuszy oraz kandydatów i żołnierzy niezawodowych, 2) w poszczególnych częściach i działach klasyfikacji budżetowej - kalkulacyjne liczby etatów dla jednostek gospodarki pozabudżetowej, szkół wyższych i innych jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34) oraz jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych i limity wynagrodzeń (bez limitów na podwyżki wynagrodzeń), z wyodrębnieniem żołnierzy zawodowych i niezawodowych. 2. Ustala się w załączniku nr 11 kwoty środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w podziale na: 1) działy klasyfikacji budżetowej, 2) jednostki budżetowe i jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w podziale na nie dotowane i dotowane, z uwzględnieniem stopnia dotowania, 3) grupy osób wymienionych w ust. 1, z wyjątkiem sędziów i prokuratorów. 3. Tworzy się rezerwę, do dyspozycji Rady Ministrów, na nie przewidziane zmiany organizacyjne, obejmującą: 1) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych w wysokości 3.138 tys. zł, na 320 etatów, 2) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej w wysokości 1.440 tys. zł, na 150 etatów, 3) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej w wysokości 1.440 tys. zł, na 150 etatów. 4. Podwyższenie wynagrodzeń nastąpi od dnia 1 lipca 1996 r., z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 5. Do planowania środków na wynagrodzenia sędziów i prokuratorów nie stosuje się przepisu art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163). Podwyższenie wynagrodzeń sędziów i prokuratorów nastąpi od dnia 1 stycznia 1996 r. w ramach środków ujętych w budżetach właściwych dysponentów części budżetowych. 6. Podwyższenie uposażeń funkcjonariuszy resortu spraw wewnętrznych, służby więziennej oraz żołnierzy nastąpi od dnia 1 stycznia 1996 r. 7. Środki na uposażenia zawodowych żołnierzy i funkcjonariuszy, wymienionych w ust. 6, mogą być wykorzystane do wysokości wynikającej z wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, określonego w art. 30 ust. 1, oraz faktycznych średniorocznych stanów osobowych. 8. Upoważnia się Ministra Finansów do dokonywania, na wniosek Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych oraz Sprawiedliwości przeniesień kwoty środków na uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy pomiędzy częściami i działami."}
{"id":"1996_87_3","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 3. 1. Niedobór budżetu państwa, ujemne saldo finansowania zagranicznego, spłata krajowych zobowiązań długoterminowych, pożyczki, o których mowa w art. 25 ust. 2, w łącznej kwocie 17.180.326 tys. zł oraz wykup bonów skarbowych zostaną pokryte przychodami ze sprzedaży skarbowych papierów wartościowych. 2. Narodowy Bank Polski zakupi w 1996 r., na wniosek Ministra Finansów, na rynku pierwotnym, skarbowe papiery wartościowe za kwotę nie większą niż 6.200.000 tys. zł. 3. Przyrost zadłużenia w skarbowych papierach wartościowych o terminie wykupu poniżej jednego roku oraz w kredytach, w ujęciu kasowym, nie może przekroczyć kwoty 8.500.000 tys. zł. 4. Różnica pomiędzy kwotą, o której mowa w ust. 1, a kwotą uzyskaną ze sprzedaży skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 3, zostanie sfinansowana przychodami ze sprzedaży skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok. 5. Łączna wartość nominalna wyemitowanych w 1996 r. skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, przeznaczonych do sprzedaży na rynku krajowym, nie może przekroczyć kwoty 30.000.000 tys. zł. 6. Łączna wartość nominalna wyemitowanych w 1996 r. skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, nominowanych w złotych polskich lub w walutach obcych, przeznaczonych na zagraniczne rynki finansowe, nie może przekroczyć równowartości w złotych 500 mln dolarów USA, według kursu walut z dnia emisji. 7. Skarbowe papiery wartościowe zbywane są na rynku pierwotnym odpłatnie, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2. 8. Szczegółowy wykaz przychodów i rozchodów wynikających z finansowania niedoboru budżetu państwa, ujemnego salda finansowania zagranicznego, spłaty długoterminowych zobowiązań Skarbu Państwa określa załącznik nr 3."}
{"id":"1996_87_30","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 30. 1. Prognozowane przeciętne wynagrodzenie w państwowej sferze budżetowej, łącznie z pracownikami jednostek organizacyjnych przejmowanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 12 ust. 1, wynosi w 1996 r. - 802 zł. 2. Prognozowany średnioroczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych wynosi 19,8%, a w relacji grudzień 1996 r. do grudnia 1995 r. - 17,0%."}
{"id":"1996_87_31","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 31. Wskaźnik waloryzacji emerytur i rent, o którym mowa w art. 17{1} ust. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681), wynosi w 1996 r. - 115,2%."}
{"id":"1996_87_32","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 32. Upoważnia się Ministra Finansów do refundacji Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych kwoty odpowiadającej różnicy między składką na ubezpieczenie społeczne w wysokości powszechnie obowiązującej a składką na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych bezpośrednio w produkcji rolnej w charakterze pracowników lub członków spółdzielni."}
{"id":"1996_87_33","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 33. 1. W 1996 r. odpis na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego od funduszu emerytalno-rentowego wynosi 221.600 tys. zł. 2. W zakresie uregulowanym w ust. 1 nie stosuje się art. 79 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17)."}
{"id":"1996_87_34","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 34. Kierunki prywatyzacji majątku państwowego określone są w załączniku nr 12."}
{"id":"1996_87_35","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 35. Ustala się etaty Policji w liczbie 102.355."}
{"id":"1996_87_36","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 36. 1. Państwowe jednostki budżetowe zaliczone do działów oświata i wychowanie oraz ochrona zdrowia mogą przeznaczać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, uzyskiwane dochody na środki specjalne, z których pokrywają: 1) koszty uzyskania dodatkowych przychodów, do wysokości tych przychodów, 2) koszty działalności podstawowej oraz zakupów inwestycyjnych o charakterze odtworzeniowym, z wyłączeniem wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń w tej działalności, przy czym w pierwszej kolejności zaspokajają wymagalne zobowiązania tej jednostki. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy stacji sanitarno-epidemiologicznych w zakresie dochodów uzyskiwanych z tytułu nadzoru bieżącego i zapobiegawczego. 3. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie można osiągać: 1) ze sprzedaży składników majątkowych, 2) z tytułu świadczenia usług związanych z prowadzeniem na terenie jednostki budżetowej działalności gospodarczej w zakresie obrotu wyrobami tytoniowymi i napojami alkoholowymi. 4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się również do państwowych jednostek budżetowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Ministrowi Sprawiedliwości, realizujących zadania z zakresu ochrony zdrowia oraz oświaty i wychowania."}
{"id":"1996_87_37","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 37. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może zwiększyć wydatki budżetu państwa i zwiększyć o tę samą kwotę niedobór budżetu państwa, w przypadku otrzymania i wykorzystania zagranicznych pożyczek lub kredytów przeznaczonych na: 1) wsparcie restrukturyzacji i osłony likwidacji przedsiębiorstw, do wysokości równowartości w złotych kwoty 225 mln dolarów USA z drugiej i trzeciej transzy Pożyczki Dostosowawczej na Restrukturyzację Przedsiębiorstw i Sektora Finansowego z Banku Światowego, 2) wsparcie rozwoju infrastruktury wiejskiej (wodociągi, telefony, kanalizacja, promocja małej przedsiębiorczości w rejonach rolniczych zagrożonych bezrobociem), do wysokości równowartości w złotych kwoty 100 mln dolarów USA, przeliczonej według kursów z dni wpłynięcia poszczególnych rat środków drugiej transzy części A Pożyczki Dostosowawczej dla Sektora Rolnego z Banku Światowego, 3) inwestycje w dziale ochrona zdrowia, do wysokości równowartości w złotych kwoty 155 mln dolarów USA. 2. Realizacja zwiększonych wydatków, o których mowa w ust. 1, może nastąpić po przekazaniu kwoty zaciągniętej pożyczki lub kredytu na rachunek budżetu państwa."}
{"id":"1996_87_38","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 38. 1. Upoważnia się Ministra Finansów do dokonywania, na wniosek wojewody i po zasięgnięciu opinii zainteresowanych ministrów, przeniesień wydatków między działami w ramach budżetu wojewody. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 45 ust. 1 ustawy - Prawo budżetowe. 3. O przeniesieniach, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów informuje Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów i zainteresowanych ministrów."}
{"id":"1996_87_39","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 39. 1. Upoważnia się dysponentów części budżetu państwa, w których zostały zaplanowane niepodatkowe dochody budżetu państwa, do: 1) odpłatnego zlecania poboru niepodatkowych należności budżetu państwa jednostkom organizacyjnym innym niż organy administracji państwowej, z zastrzeżeniem, że pobór będzie dokonany w terminie lub łącznie z odsetkami za zwłokę, 2) przeznaczenia do 4% dochodów, zrealizowanych w trybie określonym w pkt 1, na pokrycie kosztów związanych z poborem tych dochodów. 2. Upoważnia się państwowe jednostki budżetowe, realizujące niepodatkowe dochody budżetu państwa w drodze egzekucji administracyjnej, do przeznaczania 5% uzyskanych w ten sposób dochodów na opłacenie należnej organom egzekucyjnym opłaty określonej w art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i z 1995 r. Nr 85, poz. 426)."}
{"id":"1996_87_4","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 4. 1. Minister Finansów, w drodze zarządzenia, może: 1) dokonać emisji obligacji na zwiększenie funduszy własnych Banku Gospodarki Żywnościowej S.A. do wysokości 600.000 tys. zł, 2) dokonać dodatkowej emisji obligacji na zwiększenie funduszy własnych Banku Gospodarki Żywnościowej S.A. do wysokości 100.000 tys. zł po przedłożeniu Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie do dnia 30 września 1996 r., sprawozdania z wykorzystania obligacji, o których mowa w pkt 1, 3) określić tryb i warunki przekazania obligacji do Banku Gospodarki Żywnościowej S.A. 2. Przekazanie obligacji, o których mowa w ust. 1, nastąpi nieodpłatnie."}
{"id":"1996_87_40","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 40. Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 3% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne od kwot wynoszących co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia."}
{"id":"1996_87_41","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 41. W budżecie Ministra Obrony Narodowej przeznacza się co najmniej kwotę 449.980 tys. zł na zakupy uzbrojenia, sprzętu, amunicji, badania i wdrożenia w krajowym przemyśle zbrojeniowym."}
{"id":"1996_87_42","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 42. 1. Dochody uzyskane ze sprzedaży lub likwidacji: 1) sprzętu, stanowiącego wyposażenie jednostek podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz jednostek służby więziennej, 2) materiałów i sprzętu, stanowiących rezerwy państwowe specjalistyczne, przeznacza się w 95% na pokrycie kosztów sprzedaży lub likwidacji oraz zakup nowego sprzętu, materiałów i sprzętu na odtworzenie rezerw i na poprawę warunków magazynowania rezerw, a w 5% przekazuje się do budżetu państwa. 2. Decyzje o sprzedaży lub likwidacji rezerw, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podejmują ministrowie tworzący te rezerwy w uzgodnieniu z Ministrem Finansów oraz Ministrami: Obrony Narodowej lub Spraw Wewnętrznych."}
{"id":"1996_87_43","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 43. Ze środków budżetu państwa zostanie przejściowo wykupiona, na zasadach określonych odrębnymi przepisami, część należności banków z tytułu odsetek od kredytów udzielonych na cele budownictwa mieszkaniowego w kwocie 1.223.108 tys. zł."}
{"id":"1996_87_44","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 44. 1. W 1996 r. będą realizowane zobowiązania budżetu państwa z tytułu dopłat do należnego bankom oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r. na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów: 1) z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu udzielania kredytobiorcom pomocy ze środków budżetowych w 1991 r. w spłacie części należnego bankom oprocentowania od kredytów (Dz.U. Nr 50, poz. 217), 2) z dnia 3 marca 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1992 (Dz.U. Nr 24, poz. 102), 3) z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1993 (Dz.U. Nr 30, poz. 137). 2. Minister Finansów zawrze odpowiednie umowy na dopłaty, o których mowa w ust. 1, do kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r."}
{"id":"1996_87_45","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 45. W 1996 r. nie stosuje się przepisu art. 34 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703)."}
{"id":"1996_87_46","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 46. Narodowy Bank Polski w 1996 r. dokonuje wpłat z zysku do budżetu państwa za okresy miesięczne; ostateczne rozliczenie tych wpłat nastąpi w terminie określonym w art. 77 ustawy, o której mowa w art. 45."}
{"id":"1996_87_47","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 47. Ustala się łączną kwotę wpłat gmin, o której mowa w art. 15a ust. 1 i 4 ustawy, o której mowa w art. 14 ust. 3, w wysokości 65.286 tys. zł."}
{"id":"1996_87_48","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 48. Ogólna kwota wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, o której mowa w art. 10 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 12 ust. 1 - wynosi 35.235.294 tys. zł."}
{"id":"1996_87_49","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 49. Do nie uiszczonych należności na Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki przez podmioty, które były określone w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 1989 r. o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki (Dz.U. Nr 25, poz. 134 i Nr 64, poz. 389), stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426)."}
{"id":"1996_87_5","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 5. 1. W przypadku występowania przejściowych nadwyżek środków na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa, Minister Finansów może dokonywać oprocentowanych lokat w Narodowym Banku Polskim. 2. Odsetki z tytułu dokonanych lokat stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"1996_87_50","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 50. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1996 r., z tym że art. 14 i 16 z mocą od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1996_87_6","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 6. 1. Upoważnia się Ministra Finansów do konwersji zadłużenia zagranicznego wobec Klubów Paryskiego i Londyńskiego na złote, przy czym łączna wartość rozchodów budżetu państwa z tego tytułu nie może przekroczyć równowartości w złotych 150 mln dolarów USA. 2. Wartość zadłużenia zagranicznego podlegającego konwersji, o której mowa w ust. 1, może zostać zwiększona do łącznej kwoty będącej równowartością w złotych kwoty 300 mln dolarów USA, tj. o kwotę będącą równowartością w złotych kwoty 150 mln dolarów USA, pod warunkiem że realizowane dodatkowo transakcje dotyczyć będą zamiany zadłużenia na udziały kapitałowe w prywatyzowanych przedsiębiorstwach oraz akcje i udziały Skarbu Państwa w spółkach i nie będą powodować zwiększenia rozchodów, o których mowa w ust. 1, ani zmniejszenia planowanych na rok 1996 dochodów z tytułu prywatyzacji przedsiębiorstw."}
{"id":"1996_87_7","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 7. 1. Dochody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych jednostek gospodarki pozabudżetowej wynoszą: 1) dochody własne 3.595.432 tys. zł, 2) dotacje z budżetu (bez dotacji na inwestycje), w ujęciu kasowym 398.912 tys. zł, 3) wydatki, bez wpłat do budżetu 3.795.763 tys. zł, 4) wpłaty do budżetu, w ujęciu kasowym 45.905 tys. zł. 2. Podział kwot, o których mowa w ust. 1, na części klasyfikacji budżetowej i formy gospodarki pozabudżetowej określa załącznik nr 4."}
{"id":"1996_87_8","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 8. Ustala się plany dochodów i wydatków państwowych funduszy celowych, wynikające z planów finansowych tych funduszy, zgodnie z załącznikiem nr 5."}
{"id":"1996_87_9","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1996 z dnia 1 lutego 1996 r.","text":"Art. 9. Wykaz inwestycji centralnych realizowanych w 1996 r. zawiera załącznik nr 6."}
{"id":"1997_106_1","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 1. 1. Ustala się dochody budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 1, na kwotę 115.333.656 tys. zł. 2. Ustala się wydatki budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 2, na kwotę 127.553.656 tys. zł. 3. Niedobór budżetu państwa na dzień 31 grudnia 1997 r. ustala się na kwotę nie większą niż12.220.000 tys. zł."}
{"id":"1997_106_10","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 10. Narodowy Bank Polski zakupi w 1997 r., na wniosek Ministra Finansów, na rynku pierwotnym, skarbowe papiery wartościowe o terminie wykupu krótszym niż jeden rok, na kwotę nie większą niż 2% wydatków budżetu państwa, określonych w art. 1 ust. 2."}
{"id":"1997_106_11","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 11. 1. W przypadku występowania przejściowych nadwyżek środków na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa, Minister Finansów może dokonywać oprocentowanych lokat w Narodowym Banku Polskim. 2. Odsetki z tytułu dokonanych lokat stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"1997_106_12","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 12. 1. Dochody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych jednostek gospodarki pozabudżetowej wynoszą: 1) dochody własne 4.495.958 tys. zł, 2) dotacje z budżetu (bez dotacji na inwestycje), w ujęciu kasowym 37.954 tys. zł, 3) wydatki, bez wpłat do budżetu 4.428.157 tys. zł, 4) wpłaty do budżetu, w ujęciu kasowym 56.348 tys. zł. 2. Podział kwot, o których mowa w ust. 1, na części klasyfikacji budżetowej i formy gospodarki pozabudżetowej określa załącznik nr 4."}
{"id":"1997_106_13","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 13. Ustala się plany finansowe państwowych funduszy celowych, zgodnie z załącznikiem nr 5."}
{"id":"1997_106_14","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 14. Wykaz inwestycji centralnych realizowanych w 1997 r. określa załącznik nr 6."}
{"id":"1997_106_15","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 15. 1. Ustala się dotacje dla jednostek niepaństwowych, na realizowane przez te jednostki zadania państwowe, w wysokości 546.619 tys. zł, z tym że kwotę 10.000 tys. zł przeznacza się dla ogólnopolskich stowarzyszeń dzieci i młodzieży. 2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne części i działy klasyfikacji budżetowej określa załącznik nr 7. 3. Kwotę 10.000 tys. zł, o której mowa w ust. 1, przeznacza się na realizację zadań zleconych ogólnopolskim stowarzyszeniom dzieci i młodzieży, a w szczególności na realizację: 1) środowiskowych programów profilaktyczno-wychowawczych dla młodzieży zagrożonej uzależnieniem, niedostosowanej społecznie i z rodzin patologicznych, 2) programów w zakresie promocji zdrowia, profilaktyki oświatowo-zdrowotnej oraz działań opiekuńczo-wychowawczych w zakresie przeciwdziałania uzależnieniom."}
{"id":"1997_106_16","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 16. 1. Ustala się, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1, dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminom oraz dotacje celowe na inne zadania zlecone gminom ustawami, w łącznej wysokości 2.129.329 tys. zł. 2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne części i działy klasyfikacji budżetowej określa załącznik nr 8."}
{"id":"1997_106_17","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 17. 1. Ustala się dotacje celowe dla gmin o statusie miasta, na finansowanie zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, przejętych na podstawie ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. Nr 141, poz. 692 oraz z 1996 r. Nr 156, poz. 773), w wysokości 420.156 tys. zł. 2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne gminy określa załącznik nr 9."}
{"id":"1997_106_18","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 18. 1. Ustala się dotacje celowe na dofinansowanie zadań własnych gmin w wysokości 1.223.639 tys. zł, z tego na: 1) wypłatę dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 56, poz. 257)429.300 tys. zł, 2) przygotowanie terenów pod budownictwo mieszkaniowe na podstawie ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe (Dz.U. Nr 44, poz. 190 i Nr 106, poz. 496)90.000 tys. zł, 3) budowę szkół i placówek oświatowych (z wyłączeniem przedszkoli) 312.948 tys. zł, 4) inwestycje: a) o których mowa w art. 21 pkt 2 lit.a)126.392 tys. zł, b) określone w załączniku nr 6 208.677 tys. zł, c) ujęte w budżetach wojewodów 56.322 tys. zł. 2. Upoważnia się Ministra Kultury i Sztuki oraz wojewodów do ustalania lub zwiększania, w ramach kwot przewidzianych w ustawie dla danej części i działu, dotacji celowych na dofinansowanie inwestycyjnych zadań własnych gmin; o dokonanych zmianach wymienieni dysponenci informują Ministra Finansów."}
{"id":"1997_106_19","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 19. Ustala się kwotę dotacji na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, realizowanych jako zadania własne gmin w systemie robót publicznych w rejonach administracyjnych (gminach) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w wysokości 70.100 tys. zł."}
{"id":"1997_106_2","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 2. 1. W 1997 r. Minister Finansów dokona spłat krajowych zobowiązań długoterminowych Skarbu Państwa, przy czym: 1) spłata, do łącznej kwoty 8.506.008 tys. zł, nastąpi z tytułu wykupu: a) kolejnych serii obligacji indeksowanych rocznych pożyczek państwowych, do kwoty 4.025.743 tys. zł, b) kolejnych serii obligacji państwowych pożyczek trzyletnich o zmiennej stopie procentowej, do kwoty 1.143.988 tys. zł, c) kolejnych serii obligacji pożyczek państwowych o oprocentowaniu stałym, do kwoty 1.289.421 tys. zł, d) serii K i L obligacji nominowanej w dolarach USA, do kwoty 1.384.020 tys. zł, e) kolejnych rat kapitałowych obligacji konwersyjnej, do kwoty 122.000 tys. zł, f) kolejnych rat kapitałowych obligacji restrukturyzacyjnych serii A, B, C i D, do kwoty 540.000 tys. zł, g) drugiej emisji obligacji państwowej, tzw. zamiennej na akcje i udziały, do kwoty 801 tys. zł, h) obligacji 60% wewnętrznej pożyczki państwowej, do kwoty 35 tys. zł, 2) spłata, do kwoty 220.000 tys. zł, nastąpi z tytułu kredytów na inwestycje infrastrukturalne związane z budownictwem mieszkaniowym. 2. W 1997 r. Minister Finansów dokona spłat zagranicznych zobowiązań długoterminowych Skarbu Państwa z tytułu zaciągniętych w latach ubiegłych kredytów zagranicznych, do łącznej kwoty 1.727.231 tys. zł. 3. W 1997 r. Minister Finansów dokona innych rozchodów wymienionych w załączniku nr 3, wynikających ze zobowiązań wobec podmiotów krajowych i zagranicznych, w tym spłaty zadłużenia zagranicznego wobec Klubów Paryskiego i Londyńskiego, w ramach transakcji polegających na konwersji zobowiązań zagranicznych na inwestycje kapitałowe w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_106_20","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 20. Ustala się ogólną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 1.010.200 tys. zł, z tego na dopłaty do: 1) kolejowych przewozów pasażerskich w komunikacji krajowej 710.000 tys. zł, 2) autobusowych przewozów pasażerskich w krajowej komunikacji międzymiastowej zwykłej, w tym dla komunikacji międzymiastowej w aglomeracji katowickiej, organizowanej (zlecanej) przez samorządy gmin i związki komunalne 195.400 tys. zł, 3) produkcji specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich 11.600 tys. zł, 4) samochodów osobowych sprzedawanych w ramach przedpłat 79.600 tys. zł, 5) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych13.600 tys. zł."}
{"id":"1997_106_21","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 21. Ustala się dotacje na dofinansowanie: 1) kosztów niektórych zadań w zakresie postępu biologicznego w rolnictwie, upowszechniania doradztwa rolniczego, zwalczania zakaźnych i zaraźliwych chorób zwierząt oraz badań pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego, monitoringu jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych, prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa, nawozów wapniowych, chemizacji rolnictwa i ochrony roślin uprawnych, produkcji rolnej metodami ekologicznymi, utrzymania urządzeń melioracji wodnych na koszt państwa w zakresie określonym ustawą z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496), realizacji zadań melioracyjnych przez spółki wodne, monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych, ogrzewania warsztatów szkolnych gospodarstw pomocniczych szkół rolniczych, wykorzystywanych na cele dydaktyczne, w wysokości 720.611 tys. zł, 2) inwestycji w zakresie: a) zaopatrzenia w wodę i sanitacji wsi, w wysokości 126.392 tys. zł, b) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych, ze szczególnym uwzględnieniem budowy urządzeń zwiększających retencję wody na potrzeby rolnictwa, w wysokości 154.152 tys. zł."}
{"id":"1997_106_22","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 22. 1. Ustala się dotacje dla spółdzielni mieszkaniowych na dopłaty do centralnego ogrzewania i ciepłej wody oraz na usuwanie wad technologicznych i instalację urządzeń do pomiaru i regulacji zużycia ciepła i wody w spółdzielczych zasobach mieszkaniowych, w wysokości 448.718 tys. zł. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału środków na cele wymienione w ust. 1 oraz szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji. 3. Podział i tryb przekazywania dotacji dla spółdzielni mieszkaniowych ustalają właściwi dysponenci środków budżetowych."}
{"id":"1997_106_23","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 23. 1. Ustala się dotację na restrukturyzację zadłużenia - powstałego do dnia 31 grudnia 1995 r. - z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, łącznie z odsetkami w wysokości 100.000 tys. zł, dla przedsiębiorstw państwowych i spółek z udziałem Skarbu Państwa, w stosunku do których w 1996 r. uprawomocniły się: 1) postanowienie sądu o zatwierdzeniu układu na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz.U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349, z 1990 r. Nr 55, poz. 320 oraz z 1996 r. Nr 6, poz. 43 i Nr 43, poz. 189), 2) ugoda bankowa, zawarta na podstawie ustawy z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 18, poz. 82 oraz z 1996 r. Nr 52, poz. 235, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561). 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy składania wniosków, zasady podziału i tryb przekazywania dotacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_106_24","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 24. 1. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania oraz sposób wykorzystania dotacji dla górnictwa, ujętych w budżecie Ministra Gospodarki. 2. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, warunki uzyskania uprawnień, sposób obliczania, szczegółowe zasady i tryb wypłacania osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych, zasiłków socjalnych i jednorazowych wypłat dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa w ramach dotacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_106_25","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 25. 1. Upoważnia się Wojewodę Gorzowskiego do przekazania dotacji podmiotowej w wysokości 3.500 tys. zł na działalność Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki S.A. 2. Zobowiązuje się Radę Ministrów do przekazania komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu sprawozdania Wojewody Gorzowskiego z wykorzystania środków dotacji, o której mowa w ust. 1, w terminie określonym dla przedłożenia przez Radę Ministrów sprawozdania z wykonania budżetu państwa."}
{"id":"1997_106_26","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 26. Ustala się kwotę dotacji na inwestycje realizowane przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\", dotyczące linii kolejowych o państwowym znaczeniu, w wysokości 294.000 tys. zł."}
{"id":"1997_106_27","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 27. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwy: 1) w wysokości 62.460 tys. zł, przeznaczoną na wspieranie realizacji regionalnych programów restrukturyzacyjnych, w tym 5.000 tys. zł na tworzenie instytucji lokalnych w województwie katowickim, zgodnie z postanowieniami Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego, 2) w wysokości 33.540 tys. zł, przeznaczoną na dotację na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego \"Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej\" oraz \"Programu rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej\". 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania wniosków i szczegółowe zasady przyznawania dotacji na tworzenie instytucji lokalnych w województwie katowickim, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz dotacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1997_106_28","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 28. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową na wydatki nie przewidziane w wysokości 85.530 tys. zł."}
{"id":"1997_106_29","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 29. Ustala się dla służby cywilnej: 1) limit zatrudnienia w liczbie 3.000 osób, 2) środki na uzupełnienie wynagrodzeń w wysokości 15.480 tys. zł, 3) środki na szkolenie w wysokości 1.780 tys. zł."}
{"id":"1997_106_3","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 3. Upoważnia się Ministra Finansów do udzielenia ze środków budżetu państwa: 1) kredytów i pożyczek rządom innych krajów na sfinansowanie importu z Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług; rozchody z tego tytułu w 1997 r. nie mogą przekroczyć kwoty 477.000 tys. zł, 2) pożyczek Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych do kwoty 86.830 tys. zł."}
{"id":"1997_106_30","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 30. Prognozowany średnioroczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych wynosi 15%."}
{"id":"1997_106_31","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 31. 1. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647): 1) ustala się w załączniku nr 10: a) dla poszczególnych części i działów klasyfikacji budżetowej - kalkulacyjne liczby etatów i kwoty środków na wynagrodzenia w państwowych jednostkach budżetowych (bez środków na podwyżki wynagrodzeń dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, a także dla pracowników nie będących sędziami, prokuratorami, żołnierzami, funkcjonariuszami i osobami zajmującymi kierownicze stanowiska państwowe, zwanymi dalej \"pracownikami cywilnymi\"), z wyodrębnieniem pracowników cywilnych, osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, sędziów i prokuratorów, żołnierzy i funkcjonariuszy, b) w poszczególnych częściach i działach klasyfikacji budżetowej - kalkulacyjne liczby etatów i limity wynagrodzeń (bez limitów na podwyżki wynagrodzeń dla pracowników cywilnych i osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe) dla jednostek gospodarki pozabudżetowej, szkół wyższych i innych jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110 i Nr 136, poz. 636) oraz jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych, z wyodrębnieniem pracowników cywilnych, osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, żołnierzy i funkcjonariuszy, 2) ustala się w załączniku nr 11 kwoty środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej, w podziale na: a) działy klasyfikacji budżetowej, b) jednostki budżetowe i jednostki, o których mowa w pkt 1 lit.b), w podziale na nie dotowane i dotowane, z uwzględnieniem stopnia dotowania, 3) tworzy się rezerwę na zmiany organizacyjne, obejmującą: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, w wysokości 3.471 tys. zł, na 300 etatów, b) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej, w wysokości 1.735 tys. zł, na 150 etatów, c) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej, w wysokości 1.735 tys. zł, na 150 etatów, 4) tworzy się rezerwę środków i limitów wynagrodzeń przeznaczoną na wypłatę nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i ekwiwalentów za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz dla pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których liczba etatów kalkulacyjnych nie przekracza 50, obejmującą: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, w wysokości 2.632 tys. zł, b) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej, w wysokości 27 tys. zł, c) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej, w wysokości 74 tys. zł, 5) ustala się wysokość prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1997 r. w kwocie 897,80 zł. 2. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej nastąpi od dnia 1 kwietnia 1997 r., z wyjątkiem sędziów i prokuratorów oraz żołnierzy i funkcjonariuszy, dla których podwyższenie wynagrodzeń nastąpi od dnia 1 stycznia 1997 r. w ramach środków ujętych w budżetach właściwych dysponentów części budżetowych. 3. Upoważnia się Ministra Finansów do dokonywania na wniosek Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa - przeniesień kwoty środków na uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy pomiędzy częściami i działami."}
{"id":"1997_106_32","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 32. 1. Tworzy się rezerwę środków i limitów na wynagrodzenia przeznaczoną na: 1) uzupełnienie wzrostu wynagrodzeń w tych działach budżetu i formach finansowania, w których wskaźnik wzrostu wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej w 1996 r. nie był wyższy o co najmniej 5,5 punktu procentowego od prognozowanego średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych na 1996 r., obejmującą: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, w wysokości 110.515 tys. zł, b) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej, w wysokości 2.263 tys. zł, c) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej, w wysokości 6.062 tys. zł, d) limity wynagrodzeń dla szkół wyższych, w wysokości 4.137 tys. zł, 2) jednorazowe wyrównanie wynagrodzeń za 1996 r. z tytułu wyższego niż prognozowany w ustawie budżetowej na rok 1996 średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, obejmujące: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, w wysokości 8.674 tys. zł, b) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej, w wysokości 169 tys. zł, c) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej, w wysokości 809 tys. zł, d) limity wynagrodzeń dla szkół wyższych, w wysokości 958 tys. zł, 3) dodatkowe zwiększenie podwyżek wynagrodzeń z tytułu, o którym mowa w pkt 2, obejmujące: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, w wysokości 10.403 tys. zł, b) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej, w wysokości 199 tys. zł, c) limity wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej, w wysokości 979 tys. zł, d) limity wynagrodzeń dla szkół wyższych, w wysokości 1.158 tys. zł. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się do wynagrodzeń pracowników, w stosunku do których termin podwyżek został ustalony na dzień 1 kwietnia 1997 r. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, dokona podziału środków i limitów wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, na części budżetowe, z podziałem na działy budżetu."}
{"id":"1997_106_33","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 33. Wskaźniki waloryzacji emerytur i rent, o których mowa w art. 12 ustawy z dnia 25 października 1996 r. o waloryzacji emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 136, poz. 636), wynoszą w 1997 r.: 1) od 1 marca 1997 r. - 105,2%, 2) od 1 września 1997 r. - 105,2%."}
{"id":"1997_106_34","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 34. Upoważnia się Ministra Finansów do dokonania dopłaty Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych kwoty odpowiadającej różnicy między składką na ubezpieczenie społeczne w wysokości powszechnie obowiązującej a składką na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych bezpośrednio w produkcji rolnej w charakterze pracowników lub członków spółdzielni."}
{"id":"1997_106_35","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 35. W 1997 r. odpis na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego od funduszu emerytalno-rentowego wynosi 259.900 tys. zł."}
{"id":"1997_106_36","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 36. Kierunki prywatyzacji majątku państwowego określone są w załączniku nr 12."}
{"id":"1997_106_37","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 37. Ustala się etaty Policji w liczbie 102.755."}
{"id":"1997_106_38","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 38. 1. Państwowe jednostki budżetowe zaliczone do działów oświata i wychowanie oraz ochrona zdrowia mogą przeznaczać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, uzyskiwane dochody na środki specjalne, z których pokrywają: 1) koszty uzyskania dodatkowych przychodów, do wysokości tych przychodów, 2) koszty działalności podstawowej oraz zakupów inwestycyjnych o charakterze odtworzeniowym, z wyłączeniem wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń w tej działalności, przy czym w pierwszej kolejności zaspokajają wymagalne zobowiązania tej jednostki. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy stacji sanitarno-epidemiologicznych w zakresie dochodów uzyskiwanych z tytułu nadzoru bieżącego i zapobiegawczego. 3. Dochody, o których mowa w ust. 1, nie mogą pochodzić: 1) ze sprzedaży składników majątkowych, 2) ze zwrotów wydatków budżetowych poniesionych w poprzednich latach budżetowych, 3) z podlegających rozliczeniu z budżetem państwa nadwyżek środków obrotowych w środkach specjalnych, 4) z tytułu świadczenia usług związanych z prowadzeniem na terenie jednostki budżetowej działalności gospodarczej w zakresie obrotu wyrobami tytoniowymi i napojami alkoholowymi. 4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się również do państwowych jednostek budżetowych podległych Ministrowi Sprawiedliwości, realizujących zadania z zakresu ochrony zdrowia oraz oświaty i wychowania."}
{"id":"1997_106_39","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 39. 1. Rada Ministrów zwiększa, w drodze rozporządzenia, wydatki budżetu państwa i zwiększa o tę samą kwotę niedobór budżetu państwa w przypadku otrzymania zagranicznych pożyczek lub kredytów przeznaczonych na: 1) inwestycje w dziale ochrony zdrowia, do wysokości równowartości w złotych kwoty 105 mln dolarów USA, 2) wsparcie restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego, do wysokości równowartości w złotych kwoty 150 mln dolarów USA. 2. Realizacja zwiększonych wydatków, o których mowa w ust. 1, może nastąpić po przekazaniu kwoty zaciągniętej pożyczki lub kredytu na rachunek budżetu państwa."}
{"id":"1997_106_4","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 4. 1. Pożyczkowe potrzeby budżetu państwa, przez które rozumie się środki niezbędne do sfinansowania: 1) niedoboru budżetu państwa, 2) spłat zobowiązań długoterminowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, 3) innych rozchodów, o których mowa w art. 2 ust. 3, 4) pożyczek i kredytów, o których mowa w art. 3, 5) wykupu bonów skarbowych, zostaną pokryte przychodami z tytułu sprzedaży bonów skarbowych i obligacji pożyczek państwowych, przychodami z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek zagranicznych, innymi przychodami wymienionymi w załączniku nr 3 oraz pozostałością środków z tytułu przychodów i rozchodów związanych z finansowaniem niedoboru budżetu państwa w 1996 r. 2. Wykaz przychodów i rozchodów związanych z finansowaniem pożyczkowych potrzeb budżetu państwa, ze szczególnym uwzględnieniem finansowania niedoboru budżetu państwa, określa załącznik nr 3."}
{"id":"1997_106_40","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 40. 1. Upoważnia się Ministra Finansów do dokonywania, na wniosek wojewody i po zasięgnięciu opinii zainteresowanych ministrów, przeniesień wydatków między działami w ramach budżetu wojewody. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe. 3. O przeniesieniach, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów informuje Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz zainteresowanych ministrów."}
{"id":"1997_106_41","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 41. 1. Upoważnia się dysponentów części budżetu państwa, w których zostały zaplanowane niepodatkowe dochody budżetu państwa, do: 1) odpłatnego zlecania jednostkom organizacyjnym, w tym również bankom, innym niż organy administracji państwowej, poboru niepodatkowych należności budżetu państwa z tytułu: a) przejściowego wykupu odsetek od kredytów mieszkaniowych, b) spłat pożyczek ze zniesionych funduszy celowych, 2) przeznaczenia do 4% dochodów, zrealizowanych w trybie określonym w pkt 1, na pokrycie kosztów związanych z poborem tych dochodów. 2. Upoważnia się państwowe jednostki budżetowe, realizujące niepodatkowe dochody budżetu państwa w drodze egzekucji administracyjnej, do przeznaczania 5% uzyskanych w ten sposób dochodów na opłacenie należnej organom egzekucyjnym opłaty określonej w art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680)."}
{"id":"1997_106_42","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 42. Dochody uzyskane ze sprzedaży lub likwidacji sprzętu stanowiącego wyposażenie jednostek Służby Więziennej, Urzędu Ochrony Państwa, Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji przeznacza się w 95% na pokrycie kosztów sprzedaży, likwidacji sprzętu i jego odtworzenia, a 5% przekazuje się do budżetu państwa."}
{"id":"1997_106_43","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 43. Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 3% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, określonej w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1996 r. Nr 47, poz. 211, Nr 100, poz. 459, Nr 106, poz. 496 i Nr 147, poz. 687)."}
{"id":"1997_106_44","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 44. Ze środków budżetu państwa zostanie przejściowo wykupiona, na zasadach określonych odrębnymi przepisami, część należności banków z tytułu odsetek od kredytów udzielonych na cele budownictwa mieszkaniowego w kwocie 1.050.000 tys. zł."}
{"id":"1997_106_45","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 45. 1. W 1997 r. będą realizowane zobowiązania budżetu państwa z tytułu dopłat do należnego bankom oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r. na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów: 1) z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu udzielania kredytobiorcom pomocy ze środków budżetowych w 1991 r. w spłacie części należnego bankom oprocentowania od kredytów (Dz.U. Nr 50, poz. 217), 2) z dnia 3 marca 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1992 (Dz.U. Nr 24, poz. 102), 3) z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1993 (Dz.U. Nr 30, poz. 137). 2. Minister Finansów zawrze odpowiednie umowy na dopłaty, o których mowa w ust. 1, do kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r."}
{"id":"1997_106_46","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 46. W 1997 r. nie stosuje się przepisu art. 34 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496)."}
{"id":"1997_106_47","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 47. Narodowy Bank Polski w 1997 r. dokonuje zaliczkowych wpłat z zysku do budżetu państwa za okresy miesięczne; ostateczne rozliczenie tych wpłat nastąpi w terminie określonym w art. 77 ustawy, o której mowa w art. 46."}
{"id":"1997_106_48","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 48. Ustala się łączną kwotę wpłat gmin, o której mowa w art. 15a ust. 1 i 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794 oraz z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774), w wysokości 78.086 tys. zł."}
{"id":"1997_106_49","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 49. Ogólna kwota wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 17 ust. 1 - wynosi 39.425.000 tys. zł."}
{"id":"1997_106_5","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 5. 1. Dopuszczalny przyrost zadłużenia z tytułu skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu poniżej jednego roku, przeznaczonych do sprzedaży w kraju (bony skarbowe), w ujęciu kasowym, nie może przekroczyć kwoty 5.500.000 tys. zł. 2. Dopuszczalny przyrost zadłużenia z tytułu zaciągniętych w 1997 r. kredytów i pożyczek zagranicznych, w ujęciu kasowym, nie może przekroczyć kwoty 3.000.000 tys. zł. 3. Pożyczkowe potrzeby budżetu państwa, które nie zostaną pokryte przychodami ze sprzedaży bonów skarbowych lub z tytułu kredytów i pożyczek zagranicznych oraz pozostałością środków z tytułu przychodów i rozchodów związanych z finansowaniem niedoboru budżetu państwa w 1996 r., zostaną pokryte przychodami z tytułu sprzedaży obligacji pożyczek państwowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok oraz innymi przychodami wymienionymi w załączniku nr 3. 4. Łączna wartość nominalna wyemitowanych w 1997 r. obligacji pożyczek państwowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, przeznaczonych do sprzedaży w kraju, nie może przekroczyć kwoty 40.000.000 tys. zł. 5. Łączna wartość nominalna wyemitowanych w 1997 r. skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, nominowanych w złotych lub w walutach obcych, przeznaczonych do sprzedaży za granicą, nie może przekroczyć równowartości kwoty 1.600.000 tys. zł. 6. Skarbowe papiery wartościowe zbywane są na rynku pierwotnym odpłatnie."}
{"id":"1997_106_50","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 50. Do nie uiszczonych należności na Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki przez podmioty, które były określone w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 1989 r. o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki (Dz.U. Nr 25, poz. 134 i Nr 64, poz. 389), stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 75, poz. 357)."}
{"id":"1997_106_51","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 51. W przypadku wystąpienia w toku realizacji budżetu państwa w 1997 r. oszczędności w wydatkach planowanych w rezerwach celowych oraz na obsługę długu krajowego i zagranicznego - upoważnia się Ministra Finansów do przeznaczenia tych oszczędności na dofinansowanie realizacji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 lipca 1996 r. (Sygn. akt K.8\/96) stwierdzającego niezgodność z przepisami konstytucyjnymi przepisu art. 17{2} ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687)."}
{"id":"1997_106_52","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 52. 1. Ustanowienie przez Radę Ministrów, na podstawie odrębnych przepisów, kontyngentów celnych dla towarów importowanych do Polski nie może spowodować ubytków dochodów budżetu państwa z tytułu cła na kwotę większą niż 400.000 tys. zł. 2. Limit, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy kontyngentów celnych wynikających z wieloletnich umów międzynarodowych oraz wiążących się z importem interwencyjnym podstawowych produktów żywnościowych w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków agrometeorologicznych oraz tzw. towarów strategicznych."}
{"id":"1997_106_53","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 53. 1. Upoważnia się Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki do objęcia w imieniu Skarbu Państwa akcji Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki S.A. 2. Objęcie akcji, o których mowa w ust. 1, nastąpi poprzez wniesienie aportu rzeczowego w postaci wierzytelności zniesionego Centralnego Funduszu Turystyki i Wypoczynku. 3. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, w drodze zarządzenia, określi wykaz wierzytelności, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_106_54","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 54. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r., z tym że art. 6, 10, 23, 39, 40, 46, 47, 51, 52 i 53 z mocą od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_106_6","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 6. 1. Upoważnia się Ministra Finansów do przedterminowego wykupu obligacji restrukturyzacyjnych, wyemitowanych na podstawie ustawy z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 18, poz. 82 oraz z 1996 r. Nr 52, poz. 235, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561), w przypadku uzyskania na ten cel środków z Funduszu Prywatyzacji Banków Polskich. 2. Minister Finansów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady, warunki, terminy i tryb przedterminowego wykupu obligacji, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_106_7","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 7. 1. Upoważnia się Ministra Finansów do: 1) emisji skarbowych papierów wartościowych, nominowanych w złotych lub w walutach obcych, przeznaczonych do sprzedaży w kraju i za granicą, 2) zaciągnięcia kredytów zagranicznych, na łączną kwotę nie większą niż 32.000.000 tys. zł, z przeznaczeniem na sfinansowanie przedterminowego wykupu lub zamiany istniejących długoterminowych zobowiązań Skarbu Państwa; do kwoty kredytów oraz emisji skarbowych papierów wartościowych nie stosuje się przepisów art. 5 ust. 2, 4 i 5. 2. Ograniczenia wymienionego w art. 10 nie stosuje się w przypadku, gdy nabywcą skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest Narodowy Bank Polski. 3. Emisja skarbowych papierów wartościowych lub zaciągnięcie kredytów, o których mowa w ust. 1, nie może spowodować zwiększenia łącznego zadłużenia Skarbu Państwa na dzień 31 grudnia 1997 r. 4. Do kwoty zobowiązań objętych przedterminowym wykupem, o którym mowa w ust. 1, limitów określonych w art. 2 nie stosuje się. 5. W przypadku odzyskania, w wyniku przeprowadzenia operacji finansowych, o których mowa w ust. 1, prawa do dysponowania aktywami finansowymi zabezpieczającymi spłatę zobowiązań zagranicznych Skarbu Państwa, upoważnia się Ministra Finansów do sprzedaży tych aktywów i przeznaczenia równowartości przychodów uzyskanych z tego tytułu na ograniczenie przyrostu lub zmniejszenie długu publicznego."}
{"id":"1997_106_8","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 8. Poręczenia i gwarancje spłaty kredytów bankowych ze środków budżetu państwa, udzielane na podstawie art. 23 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647), mogą być udzielane w 1997 r. do łącznej wysokości 4.500.000 tys. zł."}
{"id":"1997_106_9","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1997 z dnia 21 lutego 1997 r.","text":"Art. 9. Ustala się w 1997 r. limit ubezpieczeń kontraktów eksportowych, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) - w wysokości 3.400.000 tys. zł."}
{"id":"1997_117_1","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb przywozu towarów na polski obszar celny oraz wywozu towarów z polskiego obszaru celnego, związane z tym prawa i obowiązki osób oraz uprawnienia i obowiązki organów celnych."}
{"id":"1997_117_10","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 10. Osoby posiadające dokumenty mające znaczenie dla kontroli celnej powinny je przechowywać przez 5 lat i udostępniać na każde żądanie organu celnego. Termin ten rozpoczyna swój bieg z upływem ostatniego dnia roku kalendarzowego, w którym: 1) zostało przyjęte zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu, jeżeli chodzi o towary dopuszczone do obrotu w innych wypadkach, niż określone w pkt 2, lub zostało przyjęte zgłoszenie celne do wywozu, 2) przestają być pod dozorem celnym towary dopuszczone do obrotu w związku z zastosowaniem zerowej lub obniżonej stawki ze względu na przeznaczenie albo podlegające zwolnieniu od należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie, 3) zostaje zakończona odpowiednia procedura celna, jeżeli chodzi o towary objęte inną procedurą celną niż określone w pkt 1 i 2, 4) towary zostały wyprowadzone z wolnego obszaru celnego."}
{"id":"1997_117_100","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 100. § 1. Organ celny może, z zastrzeżeniem § 3, zwolnić z obowiązku złożenia zabezpieczenia, przy przewozie towarów w ramach procedury tranzytu, osoby spełniające warunki określone w § 2. § 2. Zwolnienie określone w § 1, wydawane jest w formie pozwolenia, jedynie osobom spełniającym następujące wymogi: 1) mają swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w kraju, 2) stale korzystają z procedury tranzytu, 3) znajdują się w sytuacji finansowej zapewniającej wywiązanie się z zobowiązań mogących powstać wobec organu celnego, 4) nie popełniły żadnego naruszenia przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych, 5) podpisały, na odpowiednim formularzu, zobowiązanie do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie organu celnego, kwoty należnej z tytułu dokonywania przewozów towarów objętych procedurą tranzytu. § 3. Zwolnienia od złożenia zabezpieczenia nie udziela się, jeżeli procedurą tranzytu objęte są towary, których: 1) całkowita wartość przekracza określoną kwotę, lub 2) przywóz związany jest ze zwiększonym ryzykiem, przy uwzględnieniu wysokości należności celnych przywozowych i innych obciążeń, którym towary te mogą podlegać. § 4. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwoleń, o których mowa w § 2, szczegółowe wymogi, które powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia, wysokość kwoty oraz wykaz towarów, o których mowa w § 3."}
{"id":"1997_117_101","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 101. § 1. Osobą uprawnioną do korzystania z procedury tranzytu jest główny zobowiązany. § 2. Główny zobowiązany powinien: 1) przedstawić w wyznaczonym terminie i we wskazanym przez organ celny urzędzie celnym, towary w nienaruszonym stanie i z zachowaniem środków zastosowanych przez organ celny w celu zapewnienia tożsamości towaru, 2) przestrzegać przepisów procedury tranzytu. § 3. Niezależnie od obowiązków głównego zobowiązanego, każda osoba przewożąca towar lub przyjmująca go, jeśli wie o tym, że jest on objęty procedurą tranzytu, jest również zobowiązana do przedstawienia tego towaru w urzędzie celnym przeznaczenia z zachowaniem wymogów, o których mowa w § 2 i § 4. § 4. Termin, o którym mowa w § 2, nie może przekraczać 14 dni licząc od dnia pierwszego objęcia towaru procedurą tranzytu. Oddział 3 Skład celny"}
{"id":"1997_117_102","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 102. § 1. Procedura składu celnego pozwala na składowanie w składzie celnym: 1) towarów niekrajowych, które w czasie tego składowania nie podlegają cłu ani ograniczeniom i zakazom określonym w przepisach odrębnych, z wyjątkiem ograniczeń i zakazów stosowanych do ochrony porządku lub bezpieczeństwa publicznego, obyczajności, higieny lub zdrowia ludzi, zwierząt i roślin oraz ochrony środowiska, 2) towarów krajowych, dla których dokonano odpowiednich wywozowych formalności celnych. § 2. Składem celnym jest miejsce określone w pozwoleniu wydanym przez organ celny, podlegające dozorowi celnemu i kontroli celnej, w którym towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami. § 3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których towary mogą być objęte procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym."}
{"id":"1997_117_103","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 103. § 1. Skład celny może być składem celnym publicznym lub składem celnym prywatnym. § 2. Składem celnym publicznym jest skład celny, z którego może korzystać każda osoba krajowa w celu składowania towarów. § 3. Składem celnym prywatnym jest skład celny przeznaczony do składowania przez prowadzącego skład celny towarów przeznaczonych wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej."}
{"id":"1997_117_104","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 104. § 1. Prowadzącym skład celny może być wyłącznie osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego. § 2. Korzystającym ze składu celnego jest osoba na rzecz której dokonano zgłoszenia do procedury składu celnego lub osoba, na którą przeniesiono prawa i obowiązki korzystającego ze składu celnego."}
{"id":"1997_117_105","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 105. § 1. Prowadzenie składu celnego uzależnione jest od uzyskania pozwolenia organu celnego. § 2. Pozwolenie, o którym mowa w § 1, wydaje i cofa Prezes Głównego Urzędu Ceł. § 3. Osoba, która zamierza prowadzić skład celny, składa pisemny wniosek. § 4. Pozwolenie określa warunki prowadzenia składu celnego. § 5. Pozwolenie na prowadzenie prywatnego składu celnego udzielane jest tylko osobom, które spełniają następujące warunki: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) i lit. b), 2) dokonują systematycznie przywozu lub wywozu towarów od co najmniej 1 roku, 3) są podatnikami podatku od towarów i usług, 4) są podmiotami których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 5) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 6) złożą w formie, o której mowa w art. 199 § 1 pkt 1 lub 2 generalne zabezpieczenie należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych, w związku ze stosowaniem procedury, w wysokości odpowiadającej zakresowi przewidywanej działalności, 7) nie zostało im cofnięte pozwolenie na prowadzenie składu celnego, ze względu na naruszenie przepisów prawa, w okresie ostatnich 5 lat, 8) przedłożą pozytywną opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy. § 6. Pozwolenie na prowadzenie publicznego składu celnego jest udzielane osobom, które spełniają warunki określone w § 5 pkt 1 i pkt 3-8. § 7. Rozpoczęcie działalności składu celnego wymaga uprzedniego zatwierdzenia przez właściwy organ celny regulaminu funkcjonowania tego składu sporządzonego przez prowadzącego skład celny. § 8. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb i warunki udzielania oraz cofania pozwoleń na prowadzenie składu celnego, 2) warunki tworzenia i funkcjonowania składów celnych oraz szczegółowe warunki stosowania procedury składu celnego. § 9. Prezes Głównego Urzędu Ceł, określi w drodze zarządzenia, wzór wniosku o wydanie pozwolenia oraz dokumenty, które należy dołączyć do tego wniosku."}
{"id":"1997_117_106","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 106. § 1. Organ celny nie wydaje pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub ogranicza zakres wnioskowanej działalności w wypadku, gdy udzielenie pozwolenia może powodować zagrożenie interesu gospodarki narodowej, obronności lub bezpieczeństwa państwa, albo zagrożenie bezpieczeństwa bądź dóbr osobistych obywateli, a także gdy proponowana lokalizacja składu celnego, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma być prowadzony skład celny, albo stan ich wyposażenia lub też ilość składów celnych, uniemożliwi lub znacznie utrudni organowi celnemu sprawowanie dozoru celnego lub kontroli celnej. § 2. Organ celny cofa pozwolenie na prowadzenie składu celnego, jeżeli: 1) z wnioskiem o cofnięcie występuje prowadzący skład celny, 2) po uzyskaniu pozwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia organu celnego, 3) prowadzący skład celny prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, otrzymanym pozwoleniem lub regulaminem funkcjonowania składu celnego, 4) zostaje naruszony którykolwiek warunek, określony w art. 105 § 6, a w wypadku prowadzącego prywatny skład celny, warunków określonych w art. 105 § 5. § 3. Organ celny może cofnąć pozwolenie na prowadzenie składu celnego, gdy rozmiar prowadzonej działalności nie uzasadnia dalszego jej prowadzenia lub gdy osoba, która otrzymała pozwolenie, w istotny sposób naruszyła przepisy prawa lub nie gwarantuje należytego stosowania tego prawa."}
{"id":"1997_117_107","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 107. Z zastrzeżeniem art. 108, prowadzący skład celny odpowiedzialny jest za: 1) zapewnienie, aby towary złożone w składzie celnym nie zostały usunięte spod dozoru celnego, 2) wykonywanie obowiązków wynikających ze składowania towarów objętych procedurą składu celnego, 3) przestrzeganie warunków określonych w pozwoleniu i regulaminie funkcjonowania składu celnego."}
{"id":"1997_117_108","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 108. Pozwolenie na prowadzenie składu celnego publicznego może określać, że odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 i 2, ponosi jedynie korzystający ze składu."}
{"id":"1997_117_109","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 109. Korzystający ze składu celnego jest odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków wynikających z objęcia towarów procedurą składu celnego oraz jest zobowiązany do złożenia zabezpieczenia w celu zagwarantowania pokrycia długu celnego mogącego powstać w związku z objęciem towaru procedurą składu celnego."}
{"id":"1997_117_11","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 11. Terminy określone w przepisach prawa celnego nie podlegają przedłużeniu, odroczeniu lub przywróceniu poza wypadkami ustanowionymi w przepisach tego prawa."}
{"id":"1997_117_110","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 110. Organ celny może wydać pozwolenie na przeniesienie na inną osobę praw i obowiązków prowadzącego skład celny."}
{"id":"1997_117_111","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 111. Organ celny może zażądać od prowadzącego skład celny złożenia zabezpieczenia dotyczącego odpowiedzialności określonej w art. 107."}
{"id":"1997_117_112","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 112. Osoba wyznaczona lub zaakceptowana przez organ celny jest zobowiązana do prowadzenia w sposób określony przez ten organ, ewidencji towarowej dotyczącej wszystkich towarów objętych procedurą składu celnego."}
{"id":"1997_117_113","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 113. Towary objęte procedurą składu celnego, z chwilą ich wprowadzenia do składu celnego, powinny zostać ujęte w ewidencji towarowej, o której mowa w art. 112."}
{"id":"1997_117_114","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 114. § 1. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach i o ile nie ogranicza to możliwości sprawowania dozoru celnego, organ celny może wydać pozwolenie, by: 1) towary krajowe, inne niż określone w art. 102 § 1 pkt 2, były składowane w pomieszczeniach składu celnego, 2) towary niekrajowe zostały poddane w pomieszczeniach składu celnego procesom uszlachetniania, w ramach procedury uszlachetniania czynnego, zgodnie z warunkami tej procedury, 3) towary niekrajowe zostały poddane w pomieszczeniach składu celnego procesom przetworzenia pod kontrolą celną, zgodnie z warunkami tej procedury. § 2. W wypadkach określonych w § 1, towary nie są objęte procedurą składu celnego. § 3. Organ celny może zażądać, aby towary określone w § 1 zostały ujęte w ewidencji towarowej, o której mowa w art. 112."}
{"id":"1997_117_115","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 115. Składowanie towarów objętych procedurą składu celnego nie jest ograniczone w czasie. W wyjątkowych wypadkach organ celny może wyznaczyć termin, przed upływem którego korzystający ze składu celnego powinien nadać towarom inne przeznaczenie celne."}
{"id":"1997_117_116","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 116. § 1. Towary przywożone mogą być poddane zwyczajowym czynnościom mającym na celu zapewnienie ich utrzymania w niezmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie ich do dystrybucji bądź odsprzedaży. § 2. Dokonanie czynności, o których mowa w § 1, jest uzależnione od uprzedniego uzyskania pozwolenia organu celnego. § 3. Pozwolenie ustala warunki dokonania tych czynności. § 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł może ustalić, w drodze zarządzenia, czynności, o których mowa w § 1."}
{"id":"1997_117_117","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 117. § 1. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach towary objęte procedurą składu celnego mogą zostać czasowo wyprowadzone ze składu celnego. § 2. Wyprowadzenie, o którym mowa w § 1, może nastąpić jedynie po uprzednim uzyskaniu od organu celnego pozwolenia określającego warunki na jakich to wyprowadzenie może nastąpić. § 3. Towary, czasowo wyprowadzone ze składu celnego, mogą zostać poddane czynnościom, o których mowa w art. 116 § 1. Przepis art. 116 § 2 i § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_117_118","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 118. Organ celny może wydać pozwolenie na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego."}
{"id":"1997_117_119","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 119. § 1. Jeżeli w stosunku do towarów przywożonych objętych procedurą składu celnego powstanie dług celny, a wartość celna tych towarów została ustalona w oparciu o cenę faktycznie zapłaconą lub należną wraz z zawartymi w niej kosztami składowania i utrzymania w stanie niezmienionym towarów, gdy były objęte procedurą składu celnego, to koszty te odlicza się od wartości celnej, o ile są oddzielnie wyodrębnione z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za towar. § 2. Jeżeli towary przywożone objęte procedurą składu celnego zostały poddane zwyczajowym czynnościom, o których mowa w art. 116 § 1, to na wniosek zgłaszającego, przy ustalaniu kwoty cła uwzględnia się rodzaj, wartość celną oraz ilość towaru, jak gdyby towary te nie były poddane tym czynnościom. § 3. Jeżeli towary przywożone objęte procedurą składu celnego są, na podstawie art. 80, dopuszczone do obrotu bez przedstawiania ich organom celnym i przed złożeniem odpowiedniego zgłoszenia, a elementy kalkulacyjne dotyczące tych towarów zostały określone lub przyjęte w chwili objęcia towarów procedurą składu celnego, uznaje się, że elementy te należy uwzględnić przy stosowaniu art. 222. Towary te podlegają kontroli, o której mowa w art. 83."}
{"id":"1997_117_12","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 12. § 1. W uzasadnionych wypadkach organy celne prowadzą ewidencję towarów, którym nadano przeznaczenie celne. § 2. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia: 1) wypadki, sposób i tryb prowadzenia przez urzędy celne ewidencji towarów, którym nadano przeznaczenie celne, 2) wzory rejestrów, ksiąg, innych dokumentów ewidencyjnych oraz wzory formularzy używanych w toku sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej, 3) rodzaje dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej, a także osoby zobowiązane do ich przechowywania. TYTUŁ II ELEMENTY KALKULACYJNE Dział I Taryfa celna, inne środki taryfowe i klasyfikacja towarów"}
{"id":"1997_117_120","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 120. Wartość celna towaru zgłaszanego do procedury dopuszczenia do obrotu, który to towar wcześniej był objęty procedurą składu celnego, może zostać obniżona w stosunku do wartości tego towaru z dnia objęcia procedurą składu celnego jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Oddział 4 Uszlachetnianie czynne"}
{"id":"1997_117_121","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 121. § 1. Z zastrzeżeniem art. 122, procedura uszlachetniania czynnego pozwala na poddanie na polskim obszarze celnym jednemu lub większej liczbie procesów uszlachetniania: 1) towarów niekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza polski obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów cłem lub stosowania wobec nich środków polityki handlowej, lub 2) towarów dopuszczonych do obrotu ze zwrotem lub umorzeniem cła należnego do zapłacenia za takie towary, jeżeli zostaną one wywiezione poza polski obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych. § 2. W procedurze uszlachetniania czynnego wymienione określenia oznaczają: 1) system zawieszeń - procedura uszlachetniania czynnego w formie przewidzianej w § 1 pkt 1, 2) system ceł zwrotnych - procedura uszlachetniania czynnego w formie przewidzianej w § 1 pkt 2, 3) procesy uszlachetniania: a) obróbka towarów, w tym składanie, montaż lub instalowanie ich w innych towarach, b) przetwarzanie towarów, c) naprawa towarów, w tym ich odnawianie i porządkowanie, d) wykorzystywanie niektórych towarów nie wchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję, jeżeli towary te są całkowicie lub częściowo zużyte w tym procesie, z wyłączeniem narzędzi, urządzeń i wyposażenia, 4) produkty kompensacyjne - wszelkie produkty powstałe w wyniku procesów uszlachetniania, w tym resztki i odpady, 5) towary ekwiwalentne - towary krajowe, które są wykorzystywane w miejsce towarów przywożonych do wytwarzania produktów kompensacyjnych, 6) współczynnik produktywności - ilość lub procent produktów kompensacyjnych uzyskanych w wyniku uszlachetnienia w stosunku do ogólnej ilości towarów przywożonych."}
{"id":"1997_117_122","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 122. § 1. Organ celny może wydać pozwolenie na: 1) wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych, 2) wywóz poza polski obszar celny produktów kompensacyjnych wytwarzanych z towarów ekwiwalentnych, przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetnienia, - pod warunkiem, że towary ekwiwalentne są tej samej jakości i mają te same cechy charakterystyczne, co towary przywożone do uszlachetnienia. § 2. W szczególnych wypadkach i za zgodą organu celnego mogą zostać dopuszczone towary ekwiwalentne o wyższym stopniu przetworzenia niż towary przywożone. § 3. W wypadkach, o których mowa w § 1 i § 2, towary przywożone są traktowane jako towary ekwiwalentne, a te ostatnie są traktowane jako towary przywożone. § 4. Jeżeli produkty kompensacyjne, w wypadku o którym mowa w § 1 pkt 2, podlegają należnościom celnym wywozowym a nie zostały wywiezione lub powrotnie wywiezione w ramach procedury uszlachetniania czynnego, osoba posiadająca pozwolenie powinna złożyć zabezpieczenie w celu zagwarantowania uiszczenia tych należności, w razie nieprzywiezienia w terminie towarów do uszlachetnienia."}
{"id":"1997_117_123","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 123. Pozwolenie na uszlachetnianie czynne może być wydane na wniosek osoby, która dokonuje procesu uszlachetniania lub która organizuje ten proces."}
{"id":"1997_117_124","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 124. Pozwolenie na uszlachetnianie czynne udzielane jest jedynie: 1) osobom krajowym; pozwolenie na dokonanie przywozu nie mającego charakteru zarobkowego może być udzielone również osobom mającym miejsce zamieszkania za granicą, 2) gdy można będzie stwierdzić, że towary przywożone wejdą w skład produktów kompensacyjnych, nie naruszając przepisów dotyczących wykorzystywania towarów określonych w art. 121 § 2 pkt 3 lit. d) lub art. 122, o ile możliwe będzie stwierdzenie, że warunki wymagane wobec towarów ekwiwalentnych będą spełnione."}
{"id":"1997_117_125","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 125. § 1. Organ celny wyznacza termin, w którym produkty kompensacyjne powinny zostać wywiezione lub powrotnie wywiezione, bądź otrzymać inne przeznaczenie celne. Termin wyznaczany jest przy uwzględnieniu czasu niezbędnego na przeprowadzenie czynności związanych z uszlachetnieniem i zbytem produktów kompensacyjnych. § 2. Termin, o którym mowa w § 1, biegnie od dnia, w którym towary niekrajowe zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego. Organ celny może wydać pozwolenie na przedłużenie terminu, na podstawie odpowiednio umotywowanego wniosku osoby posiadającej pozwolenie. § 3. W wypadku zastosowania art. 122 § 1 pkt 2, organ celny wyznacza termin, w ciągu którego towary niekrajowe powinny zostać zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego. Termin ten biegnie od dnia przyjęcia zgłoszenia do wywozu produktów kompensacyjnych uzyskanych z odpowiednich towarów ekwiwalentnych. Towary, które zostaną przywiezione po upływie terminu, nie są traktowane jako towary ekwiwalentne w rozumieniu art. 122 § 3. § 4. Organ celny może wydać pozwolenie, aby termin, który rozpoczyna swój bieg w danym miesiącu kalendarzowym lub kwartale, upływał odpowiednio ostatniego dnia następującego po nim miesiąca kalendarzowego lub kwartału."}
{"id":"1997_117_126","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 126. Organ celny zatwierdza współczynnik produktywności; może również określić sposób jego wyznaczania. Współczynnik produktywności określa się, uwzględniając okoliczności, w jakich proces uszlachetniania jest lub ma być prowadzony."}
{"id":"1997_117_127","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 127. § 1. W razie powstania długu celnego, jego wysokość określa się na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla towarów przywożonych w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego tych towarów do procedury uszlachetniania czynnego, z zastrzeżeniem art. 128. § 2. Jeżeli w chwili, o której mowa w § 1, towary przywożone spełniają warunki do korzystania z preferencyjnych, obniżonych lub zawieszonych stawek celnych, bądź stawek obniżonych w ramach kontyngentów taryfowych lub plafonów taryfowych, będą one mogły korzystać z takich stawek tylko wówczas, jeżeli stawki te obowiązują w dniu przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu wobec identycznych towarów."}
{"id":"1997_117_128","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 128. § 1. Produkty kompensacyjne znajdujące się w wykazie, o którym mowa w § 6, podlegają właściwym dla nich należnościom celnym przywozowym, gdy zostaną dopuszczone do obrotu w ilościach proporcjonalnych do wywiezionej części produktów kompensacyjnych nie znajdujących się w tym wykazie; osoba posiadająca pozwolenie może wnioskować o naliczenie należności za te produkty zgodnie z warunkami określonymi w art. 127. § 2. Produkty kompensacyjne, które zostały objęte procedurą zawieszającą lub wprowadzone do wolnego obszaru celnego, podlegają należnościom celnym przywozowym, obliczanym zgodnie z przepisami dotyczącymi właściwej procedury zawieszającej lub wolnego obszaru celnego, przy czym kwota należności celnych przywozowych nie może być niższa od kwoty naliczonej zgodnie z art. 127, chyba że produkty kompensacyjne objęte zostały procedurą przetwarzania pod kontrolą celną; osoba zainteresowana może wnioskować o naliczenie należności zgodnie z warunkami określonymi w art. 127. § 3. Produkty kompensacyjne mogą podlegać przepisom dotyczącym sposobu obliczania należności celnych przywozowych w ramach procedury przetwarzania pod kontrolą celną, o ile towary przywożone mogą być objęte tą procedurą. § 4. Produkty kompensacyjne będą korzystać z preferencji taryfowych ze względu na ich przeznaczenie, o ile w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu obowiązują przepisy przewidujące preferencyjne traktowanie identycznych towarów. § 5. Produkty kompensacyjne będą zwolnione od cła, o ile w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu obowiązują przepisy przewidujące zwolnienie od cła identycznych towarów. § 6. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania, do obliczania należności celnych przywozowych właściwych dla tych produktów."}
{"id":"1997_117_129","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 129. § 1. Po uzyskaniu pozwolenia wydanego zgodnie z warunkami określonymi w przepisach dotyczących uszlachetniania biernego, niektóre lub wszystkie produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym mogą zostać wywiezione poza polski obszar celny w celu poddania ich uzupełniającym procesom uszlachetniania. § 2. W wypadku powstania długu celnego w stosunku do towarów powrotnie przywożonych, nałożone zostaną: 1) należności celne przywozowe na produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, o których mowa w § 1, obliczone zgodnie z art. 127 lub art. 128, oraz 2) należności celne przywozowe na produkty powrotnie przywożone po ich uszlachetnieniu poza polskim obszarem celnym, których kwota zostanie obliczona na podstawie przepisów dotyczących procedury uszlachetniania biernego, na tych samych warunkach, jakie miałyby zastosowanie, gdyby towary wywożone w ramach procedury uszlachetniania biernego zostały dopuszczone do obrotu przed dokonaniem tego wywozu."}
{"id":"1997_117_13","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 13. § 1. Cła określane są na podstawie taryfy celnej lub innych środków taryfowych. § 2. Środki polityki handlowej oraz środki, o których mowa w art. 14 stosuje się zgodnie z klasyfikacją nomenklatury towarowej taryfy celnej. § 3. Taryfa celna obejmuje: 1) Polską Scaloną Nomenklaturę Towarową Handlu Zagranicznego PCN (nomenklatura towarowa), 2) stawki celne, sposób, warunki i zakres ich stosowania, 3) jednostki miar, 4) obniżone stawki celne określone w umowach zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z niektórymi krajami lub grupami krajów, 5) preferencyjne stawki celne przyjęte jednostronnie przez Rzeczpospolitą Polską w odniesieniu do niektórych krajów, grup krajów lub regionów. § 4. Stawki celne, o których mowa w § 3 pkt 4 i pkt 5, są stosowane na wniosek zgłaszającego, o ile towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich zastosowania. Zastosowanie tych stawek może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa, w tym umowami międzynarodowymi. § 5. Klasyfikację towarów w taryfie celnej określa kod taryfy celnej. § 6. Rada Ministrów ustanawia, w drodze rozporządzenia, taryfę celną. § 7. Prezes Głównego Urzędu Ceł ogłasza, w formie zarządzenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wyjaśnienia do taryfy celnej."}
{"id":"1997_117_130","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 130. System ceł zwrotnych może być stosowany wobec wszystkich towarów, z wyjątkiem tych, które w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu: 1) podlegają ograniczeniom ilościowym w przywozie, lub 2) korzystają z zawieszonych stawek celnych albo, w ramach plafonów taryfowych lub kontyngentów taryfowych, z obniżonych stawek celnych."}
{"id":"1997_117_131","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 131. § 1. W zgłoszeniu o dopuszczenie towaru do obrotu należy wskazać, że przywóz towaru następuje w systemie ceł zwrotnych, oraz podać dane dotyczące udzielonego pozwolenia. § 2. Na żądanie organu celnego do zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu należy dołączyć pozwolenie na uszlachetnianie czynne."}
{"id":"1997_117_132","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 132. Do systemu ceł zwrotnych nie mają zastosowania art. 122 § 1 pkt 2, § 3 i § 4, art. 127, art. 128 § 3 i art. 135."}
{"id":"1997_117_133","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 133. § 1. Osoba posiadająca pozwolenie może zwrócić się o zwrot lub umorzenie cła, o ile udowodni organowi celnemu, że produkty kompensacyjne uzyskane z towarów przywiezionych i dopuszczonych do obrotu w systemie ceł zwrotnych zostały: 1) wywiezione, lub 2) objęte, w celu późniejszego powrotnego ich wywozu, procedurą tranzytu, procedurą składu celnego, procedurą odprawy czasowej, procedurą uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu zawieszeń, lub wprowadzone do wolnego obszaru celnego, - jeżeli zostały spełnione wszystkie pozostałe warunki procedury uszlachetniania czynnego. § 2. W wypadku otrzymania przeznaczenia celnego, jednego z określonych w § 1 pkt 2, produkty kompensacyjne traktowane są jak towary niekrajowe. § 3. Wniosek o zwrot cła powinien być złożony łącznie ze złożeniem dokumentów wymaganych do uzyskania przeznaczenia celnego, o którym mowa w § 1. § 4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach organ celny może zezwolić, aby produkty kompensacyjne, które zgodnie z § 1, zostały objęte procedurą celną, bądź umieszczone w wolnym obszarze celnym, zostały dopuszczone do obrotu. W takim wypadku, z zastrzeżeniem art. 128 § 2, uznaje się, że kwota zwróconego lub umorzonego cła staje się kwotą wynikającą z długu celnego. § 5. W celu określenia kwoty cła, które ma zostać zwrócone lub umorzone, art. 128 § 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_117_134","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 134. Czasowy wywóz produktów kompensacyjnych dokonywany w sposób określony w art. 129 § 1, nie będzie uważany za wywóz ze zwrotem należności określonym w art. 133, z wyjątkiem wypadków, gdy takie produkty nie zostały powrotnie przywiezione do kraju w wyznaczonym terminie."}
{"id":"1997_117_135","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 135. Nie pobiera się należności celnych wywozowych od produktów kompensacyjnych powstałych w trakcie procedury uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu zawieszeń."}
{"id":"1997_117_136","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 136. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania i cofania pozwoleń oraz szczegółowe warunki stosowania procedury uszlachetniania czynnego. Oddział 5 Przetwarzanie pod kontrolą celną"}
{"id":"1997_117_137","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 137. Procedura przetwarzania pod kontrolą celną umożliwia użycie towarów niekrajowych na polskim obszarze celnym w procesach zmieniających ich rodzaj lub stan, bez stosowania wobec nich cła i środków polityki handlowej oraz umożliwia dopuszczenie produktów powstających w takich procesach (produkty przetworzone) do obrotu, z zastosowaniem właściwych dla nich należności celnych przywozowych."}
{"id":"1997_117_138","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 138. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną."}
{"id":"1997_117_139","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 139. Pozwolenie na przetwarzanie pod kontrolą celną udzielane jest na wniosek osoby, która ma dokonać przetwarzania lub organizować to przetwarzanie."}
{"id":"1997_117_14","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 14. § 1. Towary mogą podlegać innym środkom taryfowym, ze względu na ich właściwości, przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi. § 2. Środkami taryfowymi, o których mowa w § 1, są: zawieszenie w całości lub w części poboru ceł, kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe. § 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ze względu na właściwości towarów, ze względu na ich przeznaczenie lub w związku z zawartymi przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnymi umowami międzynarodowymi z niektórymi krajami lub grupami krajów, może: 1) zawiesić w całości lub w części pobór ceł, 2) ustanowić kontyngent taryfowy, 3) ustanowić plafon taryfowy. § 4. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, zgodnie z § 3 pkt 2, określi równocześnie sposób jego rozdysponowania. § 5. Środki, o których mowa w § 2 i § 3, są stosowane na wniosek zgłaszającego o ile, towary, do których się to odnosi, spełniają warunki do ich stosowania. Zastosowanie tych środków może nastąpić retrospektywnie, o ile zostaną spełnione warunki określone przepisami prawa. § 6. W razie ustanowienia kontyngentu taryfowego, o którym mowa w § 3 pkt 2, do objęcia towaru procedurą celną z zastosowaniem obniżonych stawek wymagane jest pozwolenie Ministra Gospodarki. § 7. Minister Gospodarki może ustalić, w drodze rozporządzenia, tryb realizacji ustanowionych plafonów taryfowych. § 8. Minister Gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, zamknięcie plafonu taryfowego. § 9. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w § 8, cła są pobierane w wysokości określonej w taryfie celnej. Dział II Pochodzenie towarów"}
{"id":"1997_117_140","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 140. Pozwolenie na przetwarzanie pod kontrolą celną może być udzielone osobom krajowym, gdy zostaną spełnione następujące warunki: 1) będzie możliwe ustalenie, że towary przywożone wejdą w skład produktów przetworzonych, 2) przywiezione towary po ich przetworzeniu nie mogą być, bez ponoszenia nadmiernych kosztów, przywrócone do rodzaju lub stanu w jakim znajdowały się w chwili gdy zostały objęte procedurą, 3) zastosowanie procedury przetwarzania pod kontrolą celną nie będzie stanowić obejścia przepisów dotyczących pochodzenia towarów i ograniczeń ilościowych mających zastosowanie wobec towarów dopuszczanych do obrotu."}
{"id":"1997_117_141","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 141. Do procedury przetwarzania pod kontrolą celną stosuje się odpowiednio art. 125 § 1 i § 2 oraz art. 126."}
{"id":"1997_117_142","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 142. W wypadku powstania długu celnego odnoszącego się do towarów w stanie niezmienionym lub produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, kwota długu jest obliczana na podstawie elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia towarów do procedury przetwarzania pod kontrolą celną."}
{"id":"1997_117_143","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 143. § 1. Jeżeli towary przywożone spełniają warunki do zastosowania preferencyjnych, obniżonych lub zawieszonych stawek celnych w chwili ich objęcia procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, a zastosowanie w tym czasie tego rodzaju stawek jest możliwe wobec produktów dopuszczanych do obrotu, identycznych jak produkty przetworzone, to należności, którym podlegają produkty przetworzone, oblicza się z zastosowaniem takich stawek. § 2. Jeżeli obniżone stawki celne wobec towarów przywożonych stosowane są w ramach kontyngentów taryfowych lub plafonów taryfowych, to zastosowanie takich stawek wobec produktów przetworzonych uzależnione jest również od ich obowiązywania wobec towarów przywożonych w dniu dopuszczenia do obrotu produktów przetworzonych. § 3. W wypadku, o którym mowa w § 2, ilość towarów przywożonych, która została faktycznie zużyta przy wytworzeniu dopuszczonych do obrotu produktów przetworzonych, jest wliczana do kontyngentów taryfowych lub plafonów taryfowych obowiązujących dla towarów przywożonych w dniu dopuszczenia do obrotu produktów przetworzonych. Dopuszczone do obrotu produkty przetworzone nie obciążają kontyngentów taryfowych ani plafonów taryfowych ustanowionych dla towarów identycznych jak produkty przetworzone."}
{"id":"1997_117_144","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 144. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania i cofania pozwoleń oraz szczegółowe warunki stosowania procedury przetwarzania pod kontrolą celną. Oddział 6 Odprawa czasowa"}
{"id":"1997_117_145","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 145. § 1. Procedura odprawy czasowej pozwala na wykorzystywanie na polskim obszarze celnym towarów niekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu bez dokonywania żadnych zmian, z wyjątkiem zwykłego zużycia wynikającego z używania tych towarów, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od cła i bez stosowania wobec nich środków polityki handlowej. § 2. Pozwolenie na dokonanie odprawy czasowej udzielane jest na wniosek osoby, która ma użytkować towary lub organizować ich użytkowanie. § 3. Procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła mogą być objęte wyłącznie towary, o których mowa w art. 148 pkt 2. § 4. Procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła mogą być objęte towary, które spełniają następujące warunki: 1) są własnością osoby mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą, 2) nie są towarami podlegającymi odprawie czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła."}
{"id":"1997_117_146","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 146. § 1. Z zastrzeżeniem § 2, w wypadku braku możliwości ustalenia tożsamości towarów przywożonych, organ celny nie wydaje pozwolenia na zastosowanie procedury odprawy czasowej. § 2. Organ celny może wyrazić zgodę na zastosowanie procedury odprawy czasowej w wypadku, gdy brak możliwości ustalenia tożsamości towaru nie spowoduje nadużycia tej procedury."}
{"id":"1997_117_147","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 147. § 1. Organ celny wyznacza termin, w którym towary przywożone powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać nowe przeznaczenie celne. § 2. Przy wyznaczaniu terminu, o którym mowa w § 1, należy uwzględnić cel przywozu, jednakże termin ten nie może przekroczyć 2 lat, licząc od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego. § 3. Organ celny może, w uzasadnionych okolicznościach, na wniosek osoby, której sprawa dotyczy, przedłużyć termin, o którym mowa w § 1, w celu umożliwienia wykorzystania towaru. Wniosek powinien być złożony przed upływem wyznaczonego terminu."}
{"id":"1997_117_148","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 148. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb i warunki stosowania procedury odprawy czasowej, 2) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła. 3) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła."}
{"id":"1997_117_149","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 149. § 1. Kwota cła za towary objęte procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła wynosi za każdy rozpoczęty miesiąc stosowania tej procedury 3% kwoty cła, które miałoby być uiszczone za te towary, gdyby zostały dopuszczone do obrotu w dniu, w którym zostały objęte procedurą odprawy czasowej. § 2. Należność obliczana jest za cały okres objęcia towaru procedurą i pobierana w ratach miesięcznych płatnych z góry za każdy miesiąc. § 3. Przeniesienie, zgodnie z art. 96, praw i obowiązków wynikających z procedury odprawy czasowej nie oznacza, że taki sam system zwolnień musi być zastosowany wobec osoby, na którą przeniesiono prawa i obowiązki wynikające z tej procedury. § 4. Jeżeli przeniesienie, o którym mowa w § 3, dokonywane jest z częściowym zwolnieniem dla obu osób uprawnionych do korzystania z tej procedury w tym samym miesiącu, posiadacz pierwotnego pozwolenia będzie zobowiązany do zapłacenia kwoty cła za cały ten miesiąc."}
{"id":"1997_117_15","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 15. § 1. Niepreferencyjne pochodzenie towarów określa się w celu: 1) stosowania taryfy celnej, z wyjątkiem środków wymienionych w art. 13 § 3 pkt 4 i pkt 5, 2) stosowania środków polityki handlowej ustanowionych w odrębnych przepisach, 3) sporządzania i wydawania świadectw potwierdzających pochodzenie towarów. § 2. Reguły ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów określają art. 16-19."}
{"id":"1997_117_150","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 150. § 1. W razie powstania długu celnego w stosunku do towarów przywożonych, kwota takiego długu będzie obliczana według elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą odprawy czasowej. § 2. Jeżeli z powodu innego niż objęcie towarów procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła, powstanie dług celny w stosunku do towarów objętych procedurą odprawy czasowej, kwota takiego długu będzie równa różnicy między kwotą należności określoną z zastosowaniem § 1, a kwotą pobraną na podstawie art. 149. Oddział 7 Uszlachetnianie bierne"}
{"id":"1997_117_151","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 151. § 1. Procedura uszlachetniania biernego pozwala - z zastrzeżeniem art. 129 oraz przepisów mających zastosowanie do systemu wymiany towarów określonego w art. 159-164 - dokonać czasowego wywozu towarów krajowych poza polski obszar celny, w celu poddania ich procesom uszlachetniania oraz dopuszczenia produktów powstałych w wyniku tych procesów do obrotu, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od cła. § 2. Wobec towarów krajowych wywożonych czasowo stosuje się należności celne wywozowe, środki polityki handlowej oraz inne określone w przepisach wymagania do wyprowadzenia towaru krajowego poza polski obszar celny. § 3. W procedurze uszlachetniania biernego, wymienione określenia oznaczają: 1) towary wywożone czasowo - towary objęte procedurą uszlachetniania biernego, 2) procesy uszlachetniania - procesy wymienione w art. 121 § 2 pkt 3 lit. a)-c), 3) produkty kompensacyjne - wszelkie produkty powstałe w wyniku procesów uszlachetniania, 4) współczynnik produktywności - ilość lub procent produktów kompensacyjnych uzyskanych w wyniku uszlachetnienia w stosunku do ogólnej ilości towarów wywożonych czasowo."}
{"id":"1997_117_152","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 152. Nie mogą zostać objęte procedurą uszlachetniania biernego towary krajowe: 1) których wywóz wiąże się ze zwrotem lub umorzeniem cła, lub 2) które przed ich wywozem, zostały dopuszczone do obrotu z całkowitym zwolnieniem od cła ze względu na ich przeznaczenie, tak długo, jak obowiązują warunki ustalone do udzielenia takiego zwolnienia."}
{"id":"1997_117_153","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 153. Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego wydaje się na wniosek osoby, która zleca dokonanie procesu uszlachetniania."}
{"id":"1997_117_154","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 154. Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego jest udzielane jedynie: 1) osobom krajowym, 2) jeżeli możliwe będzie ustalenie, że towary wywożone czasowo wejdą w skład produktów kompensacyjnych."}
{"id":"1997_117_155","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 155. § 1. Organ celny wyznacza termin, w którym produkty kompensacyjne powinny zostać powrotnie przywiezione na polski obszar celny. Organ celny może termin ten przedłużyć na podstawie odpowiednio uzasadnionego wniosku osoby posiadającej pozwolenie. § 2. Wniosek o przedłużenie terminu, o którym mowa w § 1, powinien być złożony przed upływem uprzednio wyznaczonego terminu. § 3. Organ celny zatwierdza współczynnik produktywności; może również określić sposób jego wyznaczania."}
{"id":"1997_117_156","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 156. § 1. Całkowite lub częściowe zwolnienie od cła, o którym mowa w art. 157 § 1, może być udzielone jedynie w wypadku, jeżeli zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych zostało złożone w imieniu lub na rzecz: 1) osoby posiadającej pozwolenie, określone w art. 154, 2) innej osoby krajowej, pod warunkiem, że uzyskała ona zgodę osoby posiadającej pozwolenie, - jeżeli spełnione są warunki pozwolenia. § 2. Całkowitego lub częściowego zwolnienia od cła, o którym mowa w art. 157 § 1, nie udziela się, jeżeli jeden z warunków lub obowiązków wynikających z procedury uszlachetniania biernego nie został wykonany, chyba że wykazano, iż uchybienia te nie miały rzeczywistego wpływu na prawidłowy przebieg tej procedury."}
{"id":"1997_117_157","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 157. § 1. Całkowite lub częściowe zwolnienie od cła polega na odliczeniu od kwoty cła za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu kwoty cła, które miałoby zastosowanie w tym samym dniu, do towarów wywiezionych czasowo, jak gdyby były one przywożone na polski obszar celny z kraju, gdzie zostały poddane procesowi uszlachetniania. § 2. Kwota, którą należy odliczyć zgodnie z § 1, jest obliczana w oparciu o ilość, rodzaj i wartość towarów z dnia przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą uszlachetniania biernego oraz na podstawie innych elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych. § 3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokonywania obliczeń, o których mowa w § 1 i § 2."}
{"id":"1997_117_158","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 158. § 1. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę towarów wywożonych czasowo i jeżeli naprawa jest dokonywana odpłatnie, to częściowe zwolnienie od cła polega na obliczeniu kwoty należności, jaka byłaby zastosowana na podstawie elementów kalkulacyjnych dotyczących produktów kompensacyjnych w dniu przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu tych produktów. § 2. Podstawą do obliczenia cła od towarów, o których mowa w § 1, jest wartość celna równa kwocie kosztów naprawy, pod warunkiem, że koszty te stanowią jedyne świadczenie osoby posiadającej pozwolenie, oraz że na wysokość kosztów nie miały wpływu powiązania tej osoby z osobą dokonującą naprawy."}
{"id":"1997_117_159","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 159. § 1. Zastosowanie systemu wymiany towarów w ramach uszlachetniania biernego jest możliwe jedynie wówczas, gdy proces uszlachetniania polega na naprawie towarów krajowych. § 2. System wymiany towarów polega na zastąpieniu towaru, który ma być naprawiony, innym towarem już naprawionym, zwanym dalej \"produktem zamiennym\", który jest przywożony zamiast produktu kompensacyjnego. § 3. Przepisy mające zastosowanie do produktów kompensacyjnych, stosuje się wobec produktów zamiennych. § 4. Organ celny może wydać pozwolenie na to, aby produkty zamienne zostały przywiezione przed wywozem towarów będących przedmiotem czasowego wywozu (uprzedni przywóz). § 5. Uprzedni przywóz produktu zamiennego może być dokonany po złożeniu zabezpieczenia w wysokości nie niższej niż kwota wynikająca z długu celnego, jaki powstałby przy dopuszczeniu tego towaru do obrotu."}
{"id":"1997_117_16","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 16. § 1. Towarami pochodzącymi z danego kraju są towary całkowicie tam uzyskane lub wyprodukowane. § 2. Towarami całkowicie uzyskanymi lub wyprodukowanymi w danym kraju są: 1) produkty mineralne tam wydobyte, 2) rośliny lub produkty roślinne tam zebrane, 3) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane, 4) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych, 5) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo na jego terytorium, 6) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z mórz znajdujących się poza morzami terytorialnymi danego kraju, dokonywanego przez statki w nim zarejestrowane i pływające pod jego banderą, 7) towary wytworzone na pokładach statków-przetwórni z produktów, o których mowa w pkt 6, pochodzących z tego kraju, o ile statki-przetwórnie zostały zarejestrowane w danym kraju i pływają pod jego banderą, 8) produkty wydobyte z dna morskiego i z wnętrza ziemi pod nim, znajdującym się poza morzami terytorialnymi, o ile dany kraj ma prawa wyłączności do eksploatacji dna lub wnętrza ziemi pod nim, 9) odpady i pozostałości powstałe w danym kraju w wyniku procesów produkcyjnych i towary zużyte, jeśli nadają się wyłącznie do odzyskiwania surowców, 10) towary wytworzone w danym kraju wyłącznie z towarów, o których mowa w pkt 1-9, lub z ich pochodnych na dowolnym etapie przetworzenia. § 3. Określenie \"kraj\" w rozumieniu § 2 obejmuje również morza terytorialne kraju."}
{"id":"1997_117_160","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 160. § 1. Produkty zamienne powinny mieć taką samą klasyfikację towarową w taryfie celnej, tę samą jakość handlową i te same parametry techniczne, jak naprawione towary wywożone czasowo. § 2. Jeżeli towary wywożone czasowo były używane przed wywozem, to produkty zamienne, z zastrzeżeniem § 3, powinny również być produktami używanymi. § 3. Organ celny uznaje towar nowy za produkt zamienny, jeżeli został on wydany nieodpłatnie ze względu na zobowiązania gwarancyjne."}
{"id":"1997_117_161","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 161. Zastosowanie systemu wymiany towarów jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy istnieje możliwość sprawdzenia, czy warunki określone w art. 160 zostały spełnione."}
{"id":"1997_117_162","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 162. § 1. W wypadku uprzedniego przywozu towary będące przedmiotem czasowego wywozu powinny być wywiezione w terminie dwóch miesięcy licząc od dnia przyjęcia przez organ celny zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów zamiennych. § 2. Na wniosek osoby zainteresowanej organ celny może w szczególnie uzasadnionych wypadkach przedłużyć termin, o którym mowa w § 1. § 3. Wniosek o przedłużenie terminu powinien zostać złożony nie później niż przed upływem uprzednio wyznaczonego terminu."}
{"id":"1997_117_163","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 163. W wypadku gdy do towaru uprzednio przywiezionego stosuje się art. 157, kwota do odliczenia jest ustalana w zależności od elementów kalkulacyjnych mających zastosowanie do towarów będących przedmiotem czasowego wywozu w dniu przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich tą procedurą."}
{"id":"1997_117_164","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 164. Przepisu art. 154 pkt 2 nie stosuje się do systemu wymiany towaru."}
{"id":"1997_117_165","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 165. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, warunki udzielania i cofania pozwoleń oraz szczegółowe warunki stosowania procedury uszlachetniania biernego. Rozdział 4 Wywóz"}
{"id":"1997_117_166","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 166. § 1. Procedura wywozu pozwala na wyprowadzenie towaru krajowego poza polski obszar celny. § 2. Dopuszczenie towaru do wywozu jest możliwe po spełnieniu wymogów określonych w przepisach prawa, z uwzględnieniem w szczególności środków polityki handlowej oraz przepisów dotyczących należności celnych wywozowych. § 3. Każdy towar krajowy przeznaczony do wywozu, z wyjątkiem towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, powinien zostać objęty procedurą wywozu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 4. Zgłoszenie do procedury wywozu składane jest w urzędzie celnym właściwym ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania zgłaszającego lub w urzędzie celnym właściwym ze względu na miejsce, w którym towary zostały zapakowane lub załadowane do transportu wywozowego. § 5. Prezes Głównego Urzędu Ceł może określić, w drodze zarządzenia, tryb stosowania procedury wywozu oraz wypadki, w których zgłoszenie do procedury wywozu może zostać dokonane w innym urzędzie celnym niż określony w § 4."}
{"id":"1997_117_167","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 167. Towar zostaje dopuszczony do wywozu pod warunkiem, że opuści polski obszar celny w tym samym stanie, w jakim znajdował się w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego. Dział III Inne przeznaczenia celne Rozdział 1 Wolne obszary celne i składy wolnocłowe Oddział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_117_168","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 168. § 1. Wolne obszary celne i składy wolnocłowe są to wydzielone części polskiego obszaru celnego, w których: 1) przy stosowaniu należności celnych przywozowych i środków polityki handlowej dotyczących przywozu, towary niekrajowe traktowane są jako znajdujące się poza polskim obszarem celnym, chyba że zostały objęte dopuszczalną procedurą celną lub zostały wykorzystane niezgodnie z warunkami określonymi w przepisach prawa celnego, 2) wprowadzenie towarów krajowych powoduje skutki takie same, jak w wypadku ich wywozu, o ile przewidują to przepisy szczególne. § 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i kryteria tworzenia i znoszenia wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych. § 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustanawia i znosi wolne obszary celne oraz składy wolnocłowe, określa ich obszar i wyznacza osobę zarządzającego. § 4. Wszelkie postanowienia niniejszej ustawy odnoszące się do wolnych obszarów celnych stosuje się odpowiednio do składów wolnocłowych."}
{"id":"1997_117_169","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 169. Rozpoczęcie działalności wolnego obszaru celnego wymaga uprzedniego zatwierdzenia przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł szczegółowego regulaminu funkcjonowania tego obszaru sporządzonego przez zarządzającego. Zarządzającym może być jedynie osoba krajowa, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 § 1 pkt 11 lit.c), posiadająca prawo własności lub wieczystego użytkowania gruntu, na którym ma być ustanowiony wolny obszar celny."}
{"id":"1997_117_17","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 17. Towar, w produkcję którego zaangażowany jest więcej niż jeden kraj, jest uznawany za pochodzący z kraju, w którym podlegał ostatniej istotnej, ekonomicznie uzasadnionej obróbce lub przetworzeniu, które spowodowały wytworzenie nowego produktu lub stanowiły istotny etap wytwarzania w przedsiębiorstwie przystosowanym do tego celu."}
{"id":"1997_117_170","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 170. § 1. Organ celny ustala sposób odgraniczenia wolnego obszaru celnego oraz miejsca wejścia i wyjścia w wolnym obszarze celnym. Do wykonania odgraniczenia wolnego obszaru celnego od pozostałego polskiego obszaru celnego zobowiązany jest zarządzający. § 2. Wszelkie prace budowlane na terenie wolnego obszaru celnego mogą być wykonywane tylko po uprzednim otrzymaniu pozwolenia odpowiedniego organu, zgodnie z prawem budowlanym, wydanego po uzgodnieniu z organem celnym."}
{"id":"1997_117_171","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 171. § 1. Granice i miejsca wejścia i wyjścia z wolnego obszaru celnego podlegają dozorowi celnemu. § 2. Wstęp do wolnego obszaru celnego oraz przemieszczanie się w nim odbywa się według zasad i na warunkach ustalonych z organem celnym. § 3. Organ celny może przeprowadzać kontrolę celną towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego, znajdujących się w nim lub z niego wyprowadzanych. Osoby oraz środki transportu przemieszczające się przez granicę wolnego obszaru celnego mogą również zostać poddane kontroli celnej. § 4. W celu umożliwienia kontroli celnej towaru, o której mowa w § 3, kopia dokumentu przewozowego powinna zostać dostarczona organowi celnemu lub przechowywana do jego dyspozycji przez osobę wyznaczoną w tym celu przez ten organ. W wypadku przeprowadzania kontroli towary powinny zostać udostępnione organowi celnemu."}
{"id":"1997_117_172","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 172. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki prowadzenia działalności w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych. Oddział 2 Wprowadzanie towarów do wolnych obszarów celnych"}
{"id":"1997_117_173","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 173. § 1. Do wolnego obszaru celnego mogą zostać wprowadzone towary niekrajowe i towary krajowe. § 2. Organ celny może zażądać złożenia towarów stanowiących zagrożenie lub mogących uszkodzić inne towary, albo które z innych względów wymagają specjalnych urządzeń, w pomieszczeniach do tego celu przystosowanych."}
{"id":"1997_117_174","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 174. § 1. Z zastrzeżeniem art. 171 § 3 i 4, wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego nie wymaga przedstawienia go organowi celnemu ani dokonania zgłoszenia celnego. § 2. Organowi celnemu przedstawiane są i podlegają formalnościom celnym jedynie towary: 1) które są objęte procedurą celną i których wprowadzenie do wolnego obszaru celnego powoduje zakończenie tej procedury, lub 2) w stosunku do których zapadła decyzja o zwrocie lub umorzeniu cła, zezwalająca na umieszczenie tych towarów w wolnym obszarze celnym, lub 3) których wprowadzenie do wolnego obszaru celnego powoduje skutki, o których mowa w art. 168 § 1 pkt 2. § 3. Organ celny może zażądać informacji o towarach, które podlegają należnościom celnym wywozowym lub innym przepisom dotyczącym wywozu. § 4. Na wniosek osoby zainteresowanej organ celny poświadcza status celny towaru znajdującego się w wolnym obszarze celnym. Oddział 3 Zasady prowadzenia działalności w wolnych obszarach celnych"}
{"id":"1997_117_175","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 175. § 1. Okres pozostawania towarów w wolnych obszarach celnych jest nieograniczony. § 2. Organ celny może wyznaczyć dla towarów, o których mowa w art. 168 § 1 pkt 2, termin ich pozostawania w wolnym obszarze celnym."}
{"id":"1997_117_176","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 176. § 1. Na warunkach przewidzianych w niniejszej ustawie w wolnym obszarze celnym dozwolona jest każda działalność przemysłowa, usługowa lub handlowa, z wyłączeniem handlu detalicznego. O zamiarze prowadzenia działalności należy uprzednio powiadomić właściwy organ celny. § 2. Wyłączenie, o którym mowa w § 1, nie dotyczy handlu detalicznego, dokonywanego w wolnym obszarze celnym ustanowionym na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego. § 3. Organ celny może zakazać lub ograniczyć prowadzenie działalności, o której mowa w § 1, ze względu na rodzaj towarów lub możliwości sprawowania dozoru celnego. § 4. Organ celny może zakazać prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym w wypadku, gdy osoby: 1) kierujące działalnością podmiotu zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 2) zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa lub składkami na ubezpieczenie społeczne albo jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 3) prowadzą działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, a w szczególności prowadzą ewidencję niezgodnie z art. 179. § 5. Prezes Głównego Urzędu Ceł może określić, w drodze zarządzenia, wypadki, w których organ celny może wprowadzić zakazy lub ograniczenia dotyczące prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym."}
{"id":"1997_117_177","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 177. § 1. Towary niekrajowe podczas ich pozostawania w wolnym obszarze celnym mogą być: 1) dopuszczone do obrotu, na warunkach przewidzianych przez tę procedurę i art. 181, 2) przedmiotem zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116, bez pozwolenia, 3) objęte procedurą uszlachetniania czynnego, na warunkach określonych przez tę procedurę, 4) objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, na warunkach określonych przez tę procedurę, 5) objęte procedurą odprawy czasowej, na warunkach określonych przez tę procedurę, 6) przedmiotem zrzeczenia, zgodnie z przepisem art. 187, 7) zniszczone, za zgodą organu celnego, po dostarczeniu temu organowi przez osobę zainteresowaną niezbędnych informacji, w szczególności o przyczynach, sposobach i skutkach zniszczenia towaru. § 2. Jeżeli towary objęte jedną z procedur, o których mowa w § 1 pkt 3-5 są zużywane lub używane na terenie wolnego obszaru celnego nie pobiera się, zabezpieczenia, o którym mowa w art. 93 § 1. § 3. Jeżeli towary objęte są jedną z procedur, o których mowa w § 1 pkt 3-5, organ celny może podejmować odpowiednie czynności kontroli celnej w takim zakresie, jaki jest niezbędny do zapewnienia dozoru celnego wolnych obszarów celnych."}
{"id":"1997_117_178","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 178. Towary niekrajowe, do których nie ma zastosowania art. 177, oraz towary krajowe, o których mowa w art. 168 § 1 pkt 2, nie mogą być użyte ani zużyte w wolnych obszarach celnych."}
{"id":"1997_117_179","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 179. § 1. Osoba wykonująca w wolnym obszarze celnym działalność polegającą na składowaniu, obróbce, przerobie, sprzedaży lub kupnie towarów jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji towarowej w sposób zatwierdzony przez organ celny. § 2. Towary powinny zostać ujęte w ewidencji towarowej niezwłocznie po ich złożeniu w magazynach, na placach lub w innych miejscach prowadzenia działalności o której mowa w § 1. Ewidencję towarów należy prowadzić w sposób umożliwiający organom celnym identyfikację towarów oraz w sposób wykazujący ich przemieszczanie. § 3. W wypadku przeładunku towarów w wolnym obszarze celnym, dokumenty dotyczące tego przeładunku należy przechowywać do dyspozycji organów celnych. Krótkotrwałe składowanie towarów związane z takim przeładunkiem uważane jest za część przeładunku. § 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, ogólne warunki i wzory ewidencji prowadzonej w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym. Oddział 4 Wyprowadzanie towarów z wolnych obszarów celnych"}
{"id":"1997_117_18","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 18. Nie uznaje się towarów za pochodzące z kraju, w którym podlegały obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 17, jeżeli z ustalonych faktów wynika, że jedynym celem obróbki lub przetworzenia było obejście przepisów dotyczących pochodzenia towarów."}
{"id":"1997_117_180","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 180. § 1. Towary wyprowadzane z wolnego obszaru celnego mogą zostać: 1) wywiezione lub powrotnie wywiezione poza polski obszar celny, 2) wprowadzone do pozostałej części polskiego obszaru celnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 2. Wobec towarów wyprowadzanych z wolnego obszaru celnego na pozostały polski obszar celny, stosuje się przepisy Tytułu III niniejszej ustawy, jednakże do towarów krajowych nie stosuje się art. 47-53."}
{"id":"1997_117_181","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 181. § 1. Jeżeli dług celny powstaje wobec towaru niekrajowego, a wartość celna tego towaru została ustalona w oparciu o cenę faktycznie zapłaconą lub należną, wraz z zawartymi w niej kosztami składowania i utrzymania w stanie niezmienionym towarów w czasie ich złożenia w wolnym obszarze celnym, to koszty te odlicza się od wartości celnej, o ile są wyodrębnione z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za towar. § 2. Jeżeli towar, o którym mowa w § 1, został poddany w wolnym obszarze celnym zwyczajowym czynnościom, o których mowa w art. 116, to na wniosek zgłaszającego, przy ustalaniu kwoty należności celnych przywozowych, uwzględnia się rodzaj, wartość celną oraz ilość towaru, jak gdyby towary te nie były poddane tym czynnościom."}
{"id":"1997_117_182","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 182. W wypadku wywozu lub powrotnego wywozu towarów z wolnego obszaru celnego organ celny powinien dokonać sprawdzenia, czy nie zostały naruszone przepisy, które stosuje się do wywozu lub powrotnego wywozu ."}
{"id":"1997_117_183","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 183. § 1. W wypadku wprowadzenia lub powrotnego wprowadzenia towarów do pozostałej części polskiego obszaru celnego lub ich objęcia procedurą celną, poświadczenie określone w art. 174 § 4, może zostać wykorzystane w celu udowodnienia krajowego lub niekrajowego statusu celnego tych towarów. § 2. W wypadku, gdy przez poświadczenie, o którym mowa w § 1, lub w inny sposób, osoba zainteresowana nie udowodniła statusu celnego towarów, towary te uważane są za: 1) towary krajowe - przy stosowaniu przepisów dotyczących należności celnych wywozowych, pozwoleń wywozowych, oraz środków polityki handlowej dotyczących ich wywozu, 2) towary niekrajowe - w innych wypadkach. Rozdział 2 Powrotny wywóz, zniszczenie i zrzeczenie się towarów"}
{"id":"1997_117_184","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 184. Towary niekrajowe mogą: 1) zostać powrotnie wywiezione poza polski obszar celny, 2) zostać zniszczone, 3) stać się przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_117_185","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 185. § 1. Powrotny wywóz wymaga odpowiedniego zastosowania przepisów dotyczących wyprowadzania towarów poza polski obszar celny łącznie ze środkami polityki handlowej. § 2. O zamiarze powrotnego wywozu towaru należy powiadomić organ celny. § 3. Organ celny nie wyraża zgody na dokonanie powrotnego wywozu jeżeli przepisy, o których mowa w § 1, tak stanowią. § 4. Powrotny wywóz towarów objętych gospodarczą procedurą celną wymaga przedstawienia wraz ze zgłoszeniem celnym wszystkich dokumentów dotyczących objęcia towarów tą procedurą."}
{"id":"1997_117_186","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 186. § 1. Zniszczenie towaru może nastąpić po uprzednim wydaniu pozwolenia przez organ celny. § 2. Zawiadomienie o zamiarze zniszczenia towarów powinno zostać sporządzone na piśmie. § 3. Zawiadomienie, o którym mowa w § 2, należy przedstawić w urzędzie celnym w takim terminie, aby organ celny mógł nadzorować zniszczenie towaru. § 4. Organ celny może nakazać zniszczenie towaru, jeżeli przepisy to przewidują. Nakaz zniszczenia towaru może być poprzedzony nakazem dokonania powrotnego wywozu towaru. § 5. Odpady i pozostałości pochodzące ze zniszczenia powinny uzyskać jedno z przeznaczeń celnych przewidzianych dla towarów niekrajowych. Pozostają one pod dozorem celnym aż do chwili określonej w art. 35 § 3. § 6. Zniszczenie towaru nie powinno pociągać za sobą żadnych kosztów i obciążeń dla organu celnego."}
{"id":"1997_117_187","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 187. § 1. Organ celny może wyrazić zgodę na zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa bez innych obciążeń niż należności celne przywozowe. § 2. Organ celny może odstąpić od warunku, o którym mowa w § 1, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że przyjęcie zrzeczonego towaru nie narazi Skarbu Państwa na straty."}
{"id":"1997_117_188","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 188. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy tryb postępowania przy zniszczeniu towarów, zrzeczeniu na rzecz Skarbu Państwa oraz powrotnym wywozie. TYTUŁ V DEPOZYTY"}
{"id":"1997_117_189","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 189. § 1. W depozycie urzędu celnego przechowuje się czasowo: 1) towary niekrajowe przed uzyskaniem przez nie przeznaczenia celnego, bądź towary krajowe nie dopuszczone do wywozu, jeżeli cofnięcie towaru odpowiednio za granicę lub na polski obszar celny albo ich złożenie w magazynie celnym jest niemożliwe lub utrudnione, 2) towary zatrzymane lub zajęte w celu zabezpieczenia należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych, 3) inne towary, w wypadkach przewidzianych w odrębnych przepisach. § 2. Towary przyjęte do przechowania w depozycie urzędu celnego mogą być przekazane przez organ celny innej osobie do przechowania pod dozorem celnym. § 3. Przechowaniu w depozycie nie podlegają towary niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub środowiska naturalnego oraz łatwo psujące się. § 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia: 1) szczegółowe warunki oraz sposoby przechowywania towarów w depozycie, 2) terminy przechowania towarów w depozycie. TYTUŁ VI OPERACJE UPRZYWILEJOWANE Dział I Zwolnienia"}
{"id":"1997_117_19","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 19. § 1. Ustalenie pochodzenia towarów, o których mowa w art. 16 i art. 17, dokonywane jest przez organ celny na podstawie dowodu pochodzenia towarów. § 2. W wypadku wątpliwości co do pochodzenia towarów, organ celny może zażądać dodatkowych dowodów potwierdzających pochodzenie towarów. § 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb ustalania pochodzenia towarów, o których mowa w art. 17, 2) sposób dokumentowania pochodzenia towarów, o których mowa w § 1 i § 2, 3) listę towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia."}
{"id":"1997_117_190","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 190. § 1. Przywóz towarów z zagranicy w ramach ustanowionych norm zwolniony jest od cła, jeżeli przedmiotem przywozu są: 1) rzeczy osobistego użytku, potrzebne podróżnemu w czasie podróży i pobytu w kraju, przywożone ze sobą albo w bagażu przywożonym odrębnie, 2) środki spożywcze, przywożone przez podróżnego ze sobą, potrzebne do spożycia w czasie podróży do miejsca przeznaczenia, 3) wyroby spirytusowe lub winiarskie, piwo oraz inne napoje alkoholowe i wyroby tytoniowe przywożone ze sobą przez podróżnego, który ukończył 18 lat, 4) rzeczy zwyczajowo traktowane jako upominki, których ilość i rodzaj nie wskazują na przeznaczenie handlowe, 5) zwierzęta zwyczajowo hodowane w mieszkaniach, przywożone ze sobą przez podróżnych, 6) rzeczy stanowiące mienie: a) osoby fizycznej, będącej w rozumieniu przepisów prawa dewizowego osobą krajową, przebywającej czasowo za granicą za zgodą władz kraju pobytu przez co najmniej 1 rok, które służyły tej osobie do użytku osobistego lub domowego, b) osoby fizycznej, będącej w rozumieniu przepisów prawa dewizowego osobą zagraniczną przez co najmniej 1 rok, przybywającej do kraju na pobyt stały, które służyły tej osobie do użytku osobistego lub domowego, - z zastrzeżeniem ich nieodstępowania przez okres 2 lat, licząc od dnia dopuszczenia do obrotu, 7) rzeczy pochodzące ze spadku po osobie zmarłej, przypadające na podstawie prawa spadkowego bezpośrednio spadkobiercy zamieszkałemu w kraju, 8) mienie rewindykowane, 9) towary przyłączone za granicą do rzeczy wywiezionych z kraju, przy naprawie w ramach umowy gwarancyjnej, 10) rzeczy potrzebne do użytku urzędowego międzynarodowym przedsiębiorstwom mającym siedzibę lub placówkę w Rzeczypospolitej Polskiej oraz zagranicznym instytucjom, organizacjom i przedsiębiorstwom mającym placówkę w Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ich nieodstępowania przez okres 3 lat od dnia dopuszczenia do obrotu i pod warunkiem wzajemności, 11) rzeczy przywożone w ramach bezzwrotnej pomocy udzielonej przez rządy państw obcych oraz międzynarodowe organizacje międzyrządowe, 12) urządzenia, sprzęt medyczny, ratunkowy i rehabilitacyjny, leki, krew, odzież i środki spożywcze, środki sanitarno-czyszczące i inne rzeczy służące zachowaniu lub ochronie zdrowia oraz inne artykuły o przeznaczeniu medycznym, stanowiące pomoc humanitarną, otrzymywane bezpłatnie przez jednostki organizacyjne, statutowo powołane do realizacji takiej pomocy lub nabyte ze zbiórek publicznych i wykorzystywane do takiej pomocy. 13) środki farmaceutyczne i artykuły sanitarne przeznaczone do badań naukowych i rejestracyjnych, 14) wzory, modele, próbki i materiały nie mające wartości handlowej, służące do reklamy lub akwizycji, przywożone w niewielkich ilościach przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, 15) przywożone przez organizatorów lub uczestników międzynarodowych wystaw, targów, zawodów, konkursów - w związku z tymi imprezami: a) materiały reklamowe i nagrody przeznaczone do rozdania, b) środki spożywcze, wyroby spirytusowe i winiarskie, piwo oraz inne napoje alkoholowe i wyroby tytoniowe, przeznaczone na przyjęcia i spotkania o charakterze reprezentacyjnym, c) towary przeznaczone do budowy, wyposażenia i dekoracji stoisk uczestników imprez, 16) przywożone przez organizatorów międzynarodowych loterii fantowych towary określone w pkt 15 lit. a), 17) rzeczy otrzymane przez uczestników imprez międzynarodowych określonych w pkt 15 i pkt 16 tytułem nagrody w związku z uczestnictwem w takiej imprezie, z wyjątkiem towarów podlegających podatkowi akcyzowemu, 18) wyposażenie oraz zapasy niezbędne do eksploatacji środka przewozowego, w tym materiały pędne w zbiorniku paliwa wbudowanym fabrycznie na stałe do środka przewozowego, oraz oleje i smary, 19) rzeczy nabyte za granicą przez polskich przewoźników lub spedytorów, niezbędne do kontynuowania eksploatacji środka przewozowego za granicą, 20) środki spożywcze przeznaczone do spożycia w środku przewozowym przez członków obsługi i pasażerów, w przewozach międzynarodowych, 21) środek przewozowy uzyskany tytułem odszkodowania w zamian za dopuszczony do czasowego wywozu taki środek zniszczony w wypadku, a także środek przewozowy nabyty za pieniądze otrzymane za granicą z tytułu odszkodowania, 22) trumny i urny ze zwłokami i szczątkami zwłok, 23) tablice i emblematy nagrobkowe oraz inne przedmioty służące do utrzymania lub ozdoby grobów i pomników, jeżeli nie są przeznaczone do działalności gospodarczej, 24) rzeczy otrzymane bezpłatnie przez jednostki budżetowe, przeznaczone do ich działalności, z wyłączeniem działalności gospodarczej, 25) rzeczy przywożone w małych przesyłkach pocztowych, jeżeli odprawa celna przesyłek w kraju nadania odbywa się na podstawie umowy międzynarodowej, 26) towary, które przed dopuszczeniem ich do obrotu zostały przekazane na rzecz Skarbu Państwa i zostały przyjęte przez organ celny nieodpłatnie bez obciążeń innych niż należności celne przywozowe, 27) towary, których odbiorcy nie można ustalić lub których odbiorca nie podejmuje, a ich wartość jest niższa niż łączne koszty sprzedaży, przewozu, przechowania i składowania, 28) towary objęte procedurą tranzytu, które na skutek działania siły wyższej uległy zniszczeniu w stopniu uniemożliwiającym używanie, 29) zwracane towary stanowiące resztki powstałe przy uszlachetnieniu, naprawie, wyładunku, przeładunku, rozbiórce lub innych podobnych czynnościach, nadające się jedynie na surowce wtórne, 30) katalizatory przeznaczone do uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, 31) opakowania przywożone w jednostkowych egzemplarzach, spełniające funkcje reklamowo-akwizycyjne, etykiety, szablony, wykroje, znaki firmowe, instrukcje obsługi przeznaczone do wykorzystania w toku produkcji towarów przeznaczonych do wywozu za granicę, 32) pomoce naukowe, w tym sprzęt sportowy i aparatura badawczo-pomiarowa oraz elementy i części zamienne do tej aparatury, służące wyłącznie do celów dydaktycznych lub badawczych, przywożone dla przedszkoli, szkół, instytucji i placówek naukowych oraz jednostek badawczo-rozwojowych, z wyłączeniem przywożonych do działalności gospodarczej, 33) towary, które przed ich dopuszczeniem do obrotu uległy zniszczeniu lub przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa, 34) środki trwałe stanowiące przedmiot wkładu niepieniężnego podmiotu zagranicznego, z zastrzeżeniem nieodstępowania przez okres 3 lat, licząc od dnia dopuszczenia do obrotu, 35) sprzęt i urządzenia sportowe oraz aparaturę i środki do odnowy biologicznej oraz rehabilitacji ruchowej przeznaczone dla reprezentacji narodowych i olimpijskich oraz do celów ratownictwa, przywożone przez organizacje i stowarzyszenia kultury fizycznej o zasięgu ogólnopolskim, za uprzednią zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, przeznaczone do niegospodarczej działalności statutowej - z zastrzeżeniem nieodstępowania przez okres 2 lat, licząc od dnia dopuszczenia do obrotu, 36) techniczne materiały wojskowe, przywożone przez zagranicznych uczestników ćwiczeń wojskowych, organizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczone do zużycia w trakcie tych ćwiczeń, 37) pomoce naukowe, aparatura badawcza oraz wzorce przywożone dla jednostek administracji miar i probierczych, 38) samoloty używane w lotnictwie cywilnym o masie własnej przekraczającej 12 ton oraz części zamienne do nich i wyposażenie pokładowe przywożone przez ich użytkownika docelowego posiadającego świadectwo kwalifikacyjne wydane przez polski organ nadzoru lotniczego, 39) urządzenia do kierowania, kontroli, nadzoru i zabezpieczania obsługi ruchu lotniczego, przywożone przez jednostki zabezpieczające ruch lotniczy w kraju, 40) sprzęt ratowniczo-gaśniczy, z wyłączeniem takiego samego sprzętu produkowanego w kraju, przeznaczony dla jednostek ochrony przeciwpożarowej do ich niegospodarczej działalności statutowej, z zastrzeżeniem nieodstępowania tego sprzętu przez okres 3 lat licząc od dnia dopuszczenia do obrotu. § 2. Na zasadzie wzajemności i z zastrzeżeniem nieodstępowania towarów przez okres 3 lat od dnia dopuszczenia do obrotu osobom innym niż wymienione w tym ustępie, zwolniony od cła jest przywóz i wywóz towarów przeznaczonych do użytku: 1) urzędowego obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej, a także organizacji międzynarodowych mających siedzibę lub placówkę w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) osobistego uwierzytelnionych w Rzeczypospolitej Polskiej szefów przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, osób należących do personelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw i misji specjalnych, osób należących do personelu organizacji międzynarodowych oraz innych osób korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin, 3) osobistego urzędników konsularnych państw obcych oraz pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin, 4) osobistego osób nie korzystających z immunitetów, a należących do cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Zwolniony od cła jest przywóz z zagranicy i wywóz za granicę wartości dewizowych. § 4. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia: 1) ustanowi normy ilościowe lub wartościowe towarów określonych w § 1 pkt 2-5, 2) określi, w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych, tryb, warunki, okres zwolnienia od cła, normy ilościowe lub wartościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 1 pkt 6. § 5. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia: 1) może ustanowić normy ilościowe towarów określonych w § 1 pkt 1, pkt 15, pkt 16 i pkt 20 oraz może określić dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnień, 2) może wyłączać lub ograniczać uprawnienia określone w § 1 pkt 3 i pkt 4, w odniesieniu do osób przekraczających wielokrotnie w ciągu 1 roku kalendarzowego granicę państwową, § 6. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, na wniosek Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki i w porozumieniu z Ministrem Gospodarki, ustali wykaz towarów, o których mowa w § 1 pkt 35. § 7. W uzasadnionych wypadkach, w ramach limitu zwolnień od cła określanego corocznie w ustawie budżetowej, Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może ustalić szczegółową listę określającą ilość i wartość towarów zwolnionych od cła, związanych z realizacją określonych programów celowych, a zwłaszcza dotyczących podniesienia poziomu bezpieczeństwa publicznego, obronności państwa, zapobiegania i likwidacji skutków klęsk żywiołowych, krajowego systemu ratowniczego oraz utrzymywania rezerw państwowych. Dział II Towary powracające"}
{"id":"1997_117_191","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 191. § 1. Towary powracające są to towary, które przed wyprowadzeniem poza polski obszar celny były towarami krajowymi i w terminie 3 lat od dnia ich wyprowadzenia są powrotnie wprowadzane i dopuszczane do obrotu na polskim obszarze celnym. Towary powracające zwalnia się od cła na wniosek osoby zainteresowanej. § 2. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach organ celny może wyrazić zgodę na przedłużenie terminu określonego w § 1 na wniosek osoby zainteresowanej, zgłoszony przed upływem terminu określonego w § 1. § 3. Jeżeli towary powracające zostały, przed ich wywozem z polskiego obszaru celnego, dopuszczone do obrotu z zastosowaniem obniżonej lub zerowej stawki celnej ze względu na ich przeznaczenie, zwolnienie określone w §1, może być zastosowane pod warunkiem, że zostaną one przeznaczone ponownie do tego samego celu. § 4. Jeżeli towary, o których mowa w § 3, nie zostaną przeznaczone do tego samego celu, kwota cła, któremu podlegają, zostanie pomniejszona o kwotę pobraną przy pierwotnym dopuszczeniu do obrotu. Jeżeli pierwotna kwota jest wyższa od kwoty należnej przy dopuszczeniu do obrotu towarów powracających, różnica należności nie podlega zwrotowi. § 5. Nie stosuje się zwolnień od cła przewidzianych w § 1, wobec towarów wywiezionych poza polski obszar celny w ramach procedury uszlachetniania biernego, chyba że towary te pozostają nadal w stanie, w którym zostały wywiezione."}
{"id":"1997_117_192","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 192. § 1. Zwolnienie od cła, o którym mowa w art. 191, jest udzielane, gdy towary są powrotnie przywożone w tym samym stanie, w jakim były wywiezione, oraz gdy osoba zgłaszająca towar przedstawi zgłoszenie wywozowe oraz dokumenty świadczące, w sposób nie budzący wątpliwości, o tożsamości towaru wywiezionego z przywożonym. § 2. Wymóg przedstawienia dokumentów wywozowych nie odnosi się do wypadków, w których towar został wyprowadzony poza polski obszar celny bez jego zgłoszenia w formie pisemnej, o ile przepis szczególny dopuszczał taką możliwość. § 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki i tryb powrotnego przywozu towarów."}
{"id":"1997_117_193","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 193. § 1. Do produktów kompensacyjnych pierwotnie wywiezionych lub powrotnie wywiezionych w związku z procedurą uszlachetniania czynnego przepisy art. 191 i art. 192 stosuje się odpowiednio. § 2. Kwota cła jest określana zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie w ramach procedury uszlachetniania czynnego. Data powrotnego wywozu produktów kompensacyjnych uważana jest wtedy za datę dopuszczenia do obrotu. Dział III Przywóz produktów rybołówstwa morskiego oraz innych produktów wydobytych z morza"}
{"id":"1997_117_194","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 194. Z zastrzeżeniem art. 16 § 2 pkt 6, zwolnione są od cła, w razie dopuszczenia do obrotu: 1) produkty rybołówstwa morskiego oraz inne produkty wydobyte z mórz terytorialnych kraju obcego przez statki zarejestrowane w Rzeczypospolitej Polskiej i pływające pod polską banderą, 2) produkty otrzymane z produktów, o których mowa w pkt 1, na pokładzie statków-przetwórni zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej i pływających pod polską banderą. TYTUŁ VII DŁUG CELNY Dział I Zabezpieczenie kwoty wynikającej z długu celnego"}
{"id":"1997_117_195","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 195. § 1. Jeżeli zgodnie z przepisami prawa celnego organ celny zażąda złożenia zabezpieczenia w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego, dłużnik lub osoba mogąca się nim stać jest zobowiązana do złożenia tego zabezpieczenia. § 2. W odniesieniu do tego samego długu celnego organ celny może zażądać złożenia tylko jednego zabezpieczenia. § 3. Organ celny może wyrazić zgodę, aby zabezpieczenie zostało złożone przez osobę trzecią zamiast osoby, od której wymagane jest złożenie tego zabezpieczenia. § 4. W wypadku, kiedy dłużnik bądź osoba mogąca się nim stać jest państwową jednostką budżetową, złożenie zabezpieczenia nie jest wymagane. § 5. Organ celny może odstąpić od wymogu złożenia zabezpieczenia, jeżeli jego wysokość nie przekracza równowartości 500 ECU."}
{"id":"1997_117_196","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 196. § 1. Organ celny może odstąpić od pobrania zabezpieczenia, o ile przepis szczególny to przewiduje. Jednakże organ celny może zażądać złożenia zabezpieczenia w każdym czasie, jeżeli stwierdzi, że istnieje ryzyko, iż kwota powstałego lub mogącego powstać długu celnego nie zostanie zapłacona w terminie. § 2. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których organ celny pobiera zabezpieczenie, o którym mowa w § 1."}
{"id":"1997_117_197","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 197. § 1. Na wniosek osoby określonej w art. 195 § 1 lub § 3 organ celny może wydać pozwolenie na stosowanie generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego w celu zagwarantowania pokrycia powstałych lub mogących powstać długów celnych. § 2. Pozwolenie, o którym mowa w § 1, mogą otrzymać osoby, które spełniają następujące wymogi: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) i lit. b), 2) dokonują systematycznie przywozu lub wywozu towarów od co najmniej 1 roku, 3) są podatnikami podatku od towarów i usług, 4) są podmiotami których działalnością kierują osoby które, nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 5) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 6) nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie generalnego zabezpieczenia, ze względu na naruszenie przez nie przepisów prawa, w okresie ostatnich 5 lat, 7) przedłożą pozytywną opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy. § 3. Pozwolenie, o którym mowa w § 1, mogą również otrzymać agencje celne, które spełniają wymogi określone w § 2 pkt 1 oraz pkt 3-7. § 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadki, w których zabezpieczenia te można stosować, a także sposób określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego."}
{"id":"1997_117_198","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 198. § 1. Organ celny ustala wysokość zabezpieczenia na poziomie równym: 1) wysokości długu celnego lub długów celnych, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia, 2) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z powstałego lub mogącego powstać długu celnego. § 2. W wypadku, gdy przyjmowane jest generalne zabezpieczenie długów celnych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, osoba, o której mowa w art. 195 § 1 lub § 3, jest zobowiązana do oszacowania wysokości takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie jej długów celnych. § 3. Do zabezpieczenia ryczałtowego nie mają zastosowania przepisy § 1 i § 2."}
{"id":"1997_117_199","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 199. § 1. Zabezpieczenie może zostać złożone: 1) w formie depozytu w gotówce, 2) w formie gwarancji, 3) w postaci dokumentów gwarancyjnych przewidzianych w umowach międzynarodowych, o ile przepis szczególny na to zezwala. § 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne formy zabezpieczenia niż te, o których mowa w § 1."}
{"id":"1997_117_2","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 2. § 1. Wprowadzenie towaru na polski obszar celny lub jego wyprowadzenie z polskiego obszaru celnego następuje w chwili faktycznego przywozu towaru na polski obszar celny lub jego faktycznego wywozu z tego obszaru. § 2. Wprowadzenie towaru na polski obszar celny lub jego wyprowadzenie z polskiego obszaru celnego powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzianych w przepisach prawa celnego, jeżeli przepisy prawa, w tym umowy międzynarodowe, nie stanowią inaczej. § 3. Do wprowadzania na polski obszar celny lub wyprowadzania z polskiego obszaru celnego przedmiotów, objętych z mocy odrębnych przepisów ochroną własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące towaru wprowadzanego lub wyprowadzanego z polskiego obszaru celnego. § 4. Zasady powstawania i wykonywania oraz wygasania zobowiązań podatkowych, związanych z wprowadzeniem towaru na polski obszar celny lub z jego wyprowadzeniem z polskiego obszaru celnego oraz zakres praw i obowiązków organów celnych w tych sprawach, regulują odrębne przepisy."}
{"id":"1997_117_20","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 20. § 1. Warunki uzyskiwania pochodzenia, jakie powinny spełniać towary, aby korzystać ze środków wymienionych w art. 13 § 3 pkt 4 lub pkt 5 oraz sposoby jego dokumentowania określane są według reguł preferencyjnego pochodzenia towarów. § 2. W wypadku towarów objętych umowami, o których mowa w art. 13 § 3 pkt 4, reguły, o których mowa w § 1, określone są w tych umowach. § 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, reguły ustalania pochodzenia towarów wobec których będą stosowane stawki, określane na podstawie art. 13 § 3 pkt 5, oraz sposób jego dokumentowania. Dział III Wartość celna towarów"}
{"id":"1997_117_200","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 200. § 1. Depozyt w gotówce powinien zostać złożony w walucie polskiej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 2. Za równoważne z depozytem w gotówce uważa się: 1) złożenie czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku, 2) złożenie innego dokumentu mającego wartość płatniczą. § 3. Minister Finansów, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, określi w drodze zarządzenia, sposób złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w § 1, oraz dokumenty, o których mowa w § 2 pkt 2, które mogą być przyjmowane przez organ celny."}
{"id":"1997_117_201","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 201. § 1. Gwarant powinien zobowiązać się na piśmie do zapłacenia solidarnie z dłużnikiem, bezwarunkowo i nieodwołalnie na każde wezwanie organu celnego zabezpieczonej kwoty wynikającej z długu celnego, jeżeli jej zapłacenie stanie się wymagalne. § 2. Gwarantem może być tylko osoba trzecia, mająca swoją siedzibę w kraju, lub działający w kraju oddział banku zagranicznego - ujęte w wykazie gwarantów. § 3. Minister Finansów, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego i Prezesem Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, ustala i ogłasza w formie obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wykaz gwarantów, o którym mowa w § 2."}
{"id":"1997_117_202","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 202. § 1. Osoba zobowiązana do złożenia zabezpieczenia może wybrać formę zabezpieczenia spośród form przewidzianych w art. 199, chyba że umowy międzynarodowe lub przepisy szczególne nie pozwalają na stosowanie danego zabezpieczenia. § 2. Organ celny może określić termin w którym proponowana forma zabezpieczenia ma zostać utrzymana."}
{"id":"1997_117_203","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 203. Organ celny może wyrazić zgodę na złożenie depozytu w gotówce w walutach wymienialnych."}
{"id":"1997_117_204","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 204. § 1. Organ celny odmawia przyjęcia zabezpieczenia, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w całości kwoty wynikającej z długu celnego. § 2. Organ celny może odmówić przyjęcia gwarancji z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ona w sposób pewny pokrycia w terminie kwoty wynikającej z długu celnego."}
{"id":"1997_117_205","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 205. Jeżeli organ celny stwierdzi, że złożone zabezpieczenie nie zapewnia pokrycia w całości lub w terminie kwoty wynikającej z długu celnego, może zażądać od osoby określonej w art. 195 § 1, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia."}
{"id":"1997_117_206","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 206. § 1. Zabezpieczenie nie może zostać zwrócone, dopóki dług celny nie wygaśnie lub nie będzie mógł już powstać. § 2. Jeżeli dług celny wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie zostaje niezwłocznie zwrócone. § 3. Jeżeli dług celny wygaśnie częściowo lub nie będzie mógł już powstać do części zabezpieczonej kwoty, złożone zabezpieczenie może zostać częściowo zwrócone osobie zainteresowanej na jej wniosek."}
{"id":"1997_117_207","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 207. Od kwoty zwracanego zabezpieczenia nie płaci się odsetek. Dział II Powstanie długu celnego"}
{"id":"1997_117_208","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 208. Dług celny powstaje w wypadkach określonych w niniejszym dziale."}
{"id":"1997_117_209","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 209. § 1. Dług celny w przywozie powstaje w wypadku: 1) dopuszczenia do obrotu towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym, 2) objęcia towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym procedurą odprawy czasowej, z częściowym zwolnieniem od cła. § 2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. § 3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W wypadku przedstawicielstwa pośredniego, o którym mowa w art. 253 § 1 pkt 2, dłużnikiem jest również osoba, na rzecz której składane jest zgłoszenie celne. Jeżeli zgłoszenie celne o objęcie towaru procedurą, o której mowa w § 1, zostało sporządzone na podstawie nieprawdziwych danych, co spowodowało, że należności celne przywozowe nie zostały pobrane lub zostały pobrane w kwocie niższej niż prawnie należna, osoby, które dostarczyły danych wymaganych do sporządzenia zgłoszenia, i które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, zostają uznane za dłużników."}
{"id":"1997_117_21","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 21. Wartość celna towarów określana jest w celu ustalenia kwoty wynikającej z długu celnego oraz innych należności pobieranych przez organ celny, jak również stosowania środków polityki handlowej."}
{"id":"1997_117_210","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 210. § 1. Dług celny w przywozie powstaje w wypadku: 1) nielegalnego wprowadzenia na polski obszar celny towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym, 2) nielegalnego wprowadzenia towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym z wolnego obszaru celnego na pozostałą część polskiego obszaru celnego. § 2. Dług celny powstaje z chwilą nielegalnego wprowadzenia towaru. § 3. Dłużnikami są: 1) osoba, która dokonała nielegalnego wprowadzenia, 2) osoby, które uczestniczyły we wprowadzeniu i które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że wprowadzenie to było nielegalne, 3) osoby, które nabyły, posiadały lub posiadają towar, o którym mowa w § 1, i które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że w chwili jego nabycia lub wejścia w jego posiadanie był to towar wprowadzony nielegalnie."}
{"id":"1997_117_211","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 211. § 1. Dług celny w przywozie powstaje w wypadku usunięcia spod dozoru celnego towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym. § 2. Dług celny powstaje z chwilą usunięcia towaru spod dozoru celnego. § 3. Dłużnikami są: 1) osoba, która usunęła towar spod dozoru celnego, 2) osoby, które uczestniczyły w usunięciu towaru i które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że towar został usunięty spod dozoru celnego, 3) osoby, które nabyły, posiadały lub są w posiadaniu towaru i które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że był to towar usunięty spod dozoru celnego, 4) osoby zobowiązane do wykonania obowiązków wynikających z czasowego składowania towarów lub wynikających ze stosowania procedury celnej, którą towar został objęty."}
{"id":"1997_117_212","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 212. § 1. Z zastrzeżeniem art. 211, dług celny w przywozie powstaje w wypadku: 1) niewykonania obowiązku wynikającego z czasowego składowania towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym lub ze stosowania procedury celnej, którą towar ten został objęty, 2) niedopełnienia warunku wymaganego do objęcia towaru procedurą celną lub do zastosowania obniżonych lub zerowych stawek należności celnych przywozowych, ze względu na przeznaczenie towaru albo do zwolnienia towaru z należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie. § 2. Dług celny powstaje w chwili niewykonania obowiązku bądź w chwili objęcia towaru odpowiednią procedurą celną, jeżeli stwierdzono, że nie został spełniony lub został naruszony jeden z warunków wymaganych do objęcia towaru tą procedurą lub do udzielenia częściowego lub całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych ze względu na jego przeznaczenie. § 3. Dłużnikiem jest osoba zobowiązana do wykonania obowiązków wynikających z czasowego składowania towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym lub wynikających ze stosowania procedury celnej, którą towar został objęty, bądź osoba zobowiązana do przestrzegania warunków wymaganych do objęcia towaru tą procedurą lub do udzielenia częściowego lub całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych ze względu na jego przeznaczenie. § 4. Dług celny nie powstaje, jeżeli uchybienia, o których mowa w § 1, nie miały istotnego znaczenia dla czasowego składowania towarów lub odpowiedniej procedury celnej."}
{"id":"1997_117_213","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 213. § 1. Dług celny w przywozie powstaje w wypadku zużycia lub użycia w wolnym obszarze celnym towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym, na warunkach innych niż przewidziane w przepisach prawa celnego. § 2. W wypadku stwierdzenia braku towarów, którego nie można wyjaśnić w sposób wystarczający, organ celny uznaje, że towary zostały zużyte lub użyte w wolnym obszarze celnym. § 3. Dług celny powstaje w chwili, gdy towar zostaje zużyty lub w chwili, kiedy zostaje użyty po raz pierwszy na warunkach innych niż te, które zostały przewidziane w przepisach prawa celnego. § 4. Dłużnikiem jest osoba, która zużyła towar lub użyła go, jak również osoby, które w tym uczestniczyły i które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że zużycia lub użycia dokonano na warunkach innych niż te, które zostały przewidziane w przepisach prawa celnego. § 5. Jeżeli stwierdzono brak towarów w okolicznościach, o których mowa w § 2 i nie jest możliwe ustalenie dłużnika na podstawie § 4, osobą zobowiązaną do zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego jest ostatnia znana tym organom osoba będąca w posiadaniu towarów."}
{"id":"1997_117_214","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 214. § 1. W wypadkach, o których mowa w art. 210 i art. 212 § 1 pkt 1, uważa się, że dług celny w przywozie nie powstaje, gdy osoba, której to dotyczy udowodni, że niewykonanie obowiązków, o których mowa w art. 36, art. 37, art. 39 i art. 180 § 2, lub wynikających z czasowego składowania towarów, bądź z zastosowania procedury celnej, którą został objęty ten towar, spowodowane było całkowitym zniszczeniem lub ostateczną utratą tego towaru ze względu na jego charakter, wypadek losowy lub działanie siły wyższej, albo że towar został zniszczony za zgodą organu celnego. § 2. Za ostatecznie utracony uważa się towar, który nie może już zostać przez nikogo wykorzystany. Utraty towaru w wyniku kradzieży nie traktuje się jako jego całkowitego zniszczenia lub ostatecznej utraty. § 3. Jeżeli towar dopuszczony do obrotu z zastosowaniem obniżonych lub zerowych stawek należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie lub zwolniony z należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie, został wywieziony lub powrotnie wywieziony za zgodą organu celnego, uważa się, że wobec tego towaru nie powstaje dług celny."}
{"id":"1997_117_215","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 215. Jeżeli wobec towaru dopuszczonego do obrotu z zastosowaniem obniżonych lub zerowych stawek należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie lub zwolnionego od należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie nie powstaje dług celny z przyczyn, o których mowa w art. 214 § 1, to odpady i pozostałości powstające w wyniku zniszczenia towaru uważa się za towary niekrajowe."}
{"id":"1997_117_216","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 216. § 1. Jeżeli z przyczyn, o których mowa w art. 211 i art. 212, powstaje dług celny wobec towaru dopuszczonego do obrotu z zastosowaniem obniżonej stawki należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie, kwota zapłacona przy dopuszczeniu do obrotu zostanie odliczona od kwoty wynikającej z powstałego długu celnego. § 2. Jeżeli dług celny powstaje wobec odpadów i pozostałości powstających przy zniszczeniu towaru, § 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_117_217","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 217. § 1. Dług celny w wywozie powstaje przy wyprowadzaniu poza polski obszar celny towaru objętego zgłoszeniem celnym i podlegającego należnościom celnym wywozowym. § 2. Dług celny powstaje z chwilą przyjęcia zgłoszenia celnego. § 3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W wypadku przedstawicielstwa pośredniego, o którym mowa w art. 253 § 1 pkt 2, dłużnikiem jest również osoba, na rzecz której składane jest zgłoszenie celne."}
{"id":"1997_117_218","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 218. § 1. Dług celny w wywozie powstaje przy wyprowadzaniu poza polski obszar celny towaru nie objętego zgłoszeniem celnym i podlegającego należnościom celnym wywozowym. § 2. Dług celny powstaje w chwili, kiedy towar faktycznie opuszcza polski obszar celny. § 3. Dłużnikiem jest: 1) osoba, która dokonała wyprowadzenia towaru, 2) osoby, które uczestniczyły w wyprowadzeniu towaru i wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że zgłoszenie celne nie zostało, a powinno być złożone."}
{"id":"1997_117_219","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 219. § 1. Dług celny w wywozie powstaje w wyniku niedopełnienia warunków, od których uzależnione było całkowite lub częściowe zwolnienie z należności celnych wywozowych. § 2. Dług celny powstaje w chwili, kiedy towar otrzyma inne przeznaczenie niż to, które zostało określone przy jego wywozie z polskiego obszaru celnego z zastosowaniem całkowitego lub częściowego zwolnienia z należności celnych wywozowych. Jeżeli nie jest możliwe określenie tej chwili, dług celny powstaje w dniu, w którym upływa ustalony termin przedstawienia dowodu potwierdzającego dopełnienie ustalonych warunków uprawniających do tego zwolnienia. § 3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W wypadku przedstawicielstwa pośredniego, o którym mowa w art. 253 § 1 pkt 2, dłużnikiem jest również osoba na rzecz której składane jest zgłoszenie celne."}
{"id":"1997_117_22","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 22. § 1. Użyte w niniejszym dziale określenia oznaczają: 1) wytworzenie - wyhodowanie, wyprodukowanie, wydobycie, 2) towary identyczne - towary wytworzone w tym samym kraju, będące takimi samymi pod każdym względem, włączając cechy fizyczne i renomę jaką posiadają; nieznaczne różnice w wyglądzie zewnętrznym nie są przeszkodą do uznania towarów za identyczne, jeśli odpowiadają one pod innym względem niniejszej definicji, 3) towary podobne - towary wytworzone w tym samym kraju, które, nie będąc podobnymi pod każdym względem, posiadają podobne cechy i skład materiałowy, co pozwala im pełnić te same funkcje i być towarami handlowo zamiennymi; jakość towarów, znak towarowy i renoma jaką posiadają, są czynnikami, które należy uwzględniać przy ustalaniu podobieństwa towarów, 4) towary tego samego gatunku i rodzaju - towary zawierające się w grupie lub zakresie towarów wytwarzanych przez jedną gałąź przemysłu lub branżę przemysłową i obejmujące towary identyczne lub podobne, 5) prowizja od zakupu - opłata poniesiona przez kupującego na rzecz jego agenta za usługę polegającą na reprezentowaniu go przy zakupie towarów, dla których ustalana jest wartość celna. § 2. Za osoby powiązane ze sobą uznaje się osoby, jeżeli: 1) jedna z osób jest urzędnikiem, dyrektorem lub członkiem organu zarządzającego bądź kontrolnego drugiej, lub 2) są prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej, lub 3) jedna z osób jest pracodawcą drugiej, lub 4) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym albo akcyjnym wynoszącym co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub co najmniej 5% kapitału zakładowego albo akcyjnego drugiej osoby, lub 5) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą, lub 6) znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby, lub 7) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, trzecią osobę, lub 8) są małżonkami, są spokrewnione lub spowinowacone do drugiego stopnia, albo są związane stosunkiem przysposobienia, lub 9) jedna z nich w działalności gospodarczej jest wyłącznym dystrybutorem lub wyłącznym koncesjonariuszem drugiej osoby, jeśli odpowiadają kryteriom, o których mowa w pkt. 1-8. § 3. Za towary identyczne lub towary podobne nie uznaje się towarów wytworzonych w oparciu o wykonane na polskim obszarze celnym prace techniczno-inżynieryjne, rozwojowe, artystyczne, projektowe oraz plany i szkice, w stosunku do których nie można dokonać korekty zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 lit. d). § 4. Jeżeli brak jest identycznych lub podobnych towarów, wytwarzanych przez tę samą osobę, która wytworzyła towary dla których ustalana jest wartość celna, mogą być brane pod uwagę towary wytwarzane przez inną osobę."}
{"id":"1997_117_220","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 220. § 1. Dług celny, o którym mowa w art. 209-213 i art. 217-219, powstaje również wówczas, gdy towary są przedmiotem zakazów lub ograniczeń wywozowych albo przywozowych, niezależnie od ich rodzaju. § 2. Dług celny nie powstaje w wypadku nielegalnego przywozu na polski obszar celny: 1) fałszywych pieniędzy, 2) środków odurzających i substancji psychotropowych, które nie są przedmiotem obrotu handlowego ściśle nadzorowanego przez właściwe władze w celu ich przeznaczenia na potrzeby lecznicze i naukowe."}
{"id":"1997_117_221","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 221. Jeżeli w odniesieniu do tego samego długu celnego występuje kilku dłużników, o których mowa w art. 209 § 3, art. 210 § 3, art. 211 § 3, art. 212 § 3, art. 213 § 4 i 5, art. 217 § 3, art. 218 § 3, art. 219 § 3, art. 224 § 3, są oni solidarnie zobowiązani do zapłacenia kwoty wynikającej z tego długu."}
{"id":"1997_117_222","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 222. § 1. Kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych jest obliczana na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla towaru w chwili powstania długu celnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 2. Jeżeli nie jest możliwe określenie chwili powstania długu celnego, kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych jest obliczana na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla towaru w chwili ustalenia, że towar znajduje się w sytuacji powodującej powstanie długu celnego. § 3. Jeżeli można ustalić, że dług celny powstał przed stwierdzeniem jego istnienia przez organ celny, kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych za ten towar ustalana jest na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla towaru w chwili najwcześniejszej, w jakiej istnienie długu celnego mogło zostać ustalone na podstawie zebranych dowodów. § 4. Jeżeli przesunięcie daty powstania długu celnego lub zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu powoduje uzyskanie korzyści finansowej, organ celny pobiera odsetki wyrównawcze. § 5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wypadki i warunki pobierania odsetek wyrównawczych oraz sposób ich naliczania."}
{"id":"1997_117_223","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 223. § 1. Dług celny powstaje w miejscu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące jego powstanie. § 2. Jeżeli nie można ustalić miejsca, o którym mowa w § 1, uważa się, że dług celny powstał w miejscu, w którym znajdował się towar w chwili ustalenia przez organ celny, że zaistniała sytuacja powodująca powstanie długu celnego. § 3. Jeżeli procedura celna nie jest zakończona, dług celny powstaje w miejscu, w którym towar został: 1) objęty procedurą celną, lub 2) wprowadzony na polski obszar celny pod odpowiednią procedurą celną. § 4. Jeżeli dane, którymi dysponuje organ celny, pozwalają na ustalenie, że dług celny powstał już wtedy, gdy towar znajdował się wcześniej w innym miejscu, uważa się, że dług celny powstał w miejscu, co do którego można stwierdzić, że towar znajdował się tam najwcześniej i można było stwierdzić istnienie długu celnego."}
{"id":"1997_117_224","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 224. § 1. Jeżeli: 1) umowa międzynarodowa przewiduje zastosowanie preferencyjnych środków taryfowych dla towarów polskiego pochodzenia przywożonych do innego kraju, oraz 2) towary, o których mowa w pkt 1, wywożone są z kraju w postaci produktów kompensacyjnych uzyskanych pod procedurą uszlachetniania czynnego, oraz 3) towary przywiezione do kraju były poddane procesowi uszlachetniania, o którym mowa w pkt 2 i podlegały wcześniej należnościom celnym przywozowym, to w wypadku wystawienia dokumentów niezbędnych do zastosowania w innym kraju preferencyjnych środków powstaje dług celny w przywozie wobec tych towarów przywiezionych. § 2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia przez organ celny zgłoszenia celnego towarów do wywozu. § 3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W wypadku przedstawicielstwa pośredniego, o którym mowa w art. 253 § 1 pkt 2, dłużnikiem jest również osoba, na rzecz której składane jest zgłoszenie celne. § 4. Kwota wynikająca z długu celnego, o którym mowa w § 1, jest obliczana na takich zasadach, jak gdyby w dniu zgłoszenia towarów do wywozu nastąpiło przyjęcie zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu towarów przywiezionych w celu zakończenia procedury uszlachetniania czynnego."}
{"id":"1997_117_225","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 225. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których nie powstaje dług celny mimo wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 211 § 1, art. 212 § 1, art. 213 § 1 i art. 219 § 1. Dział III Pokrycie kwoty wynikającej z długu celnego Rozdział 1 Zarejestrowanie i podanie do wiadomości dłużnika kwoty należności"}
{"id":"1997_117_226","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 226. § 1. Każda kwota należności wynikających z długu celnego, zwana dalej \"kwotą należności\", jest obliczana przez organ celny z chwilą uzyskania niezbędnych danych i zostaje zarejestrowana. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli na podstawie przepisów odrębnych ustanowione zostało tymczasowe cło antydumpingowe lub wyrównawcze. § 3. Jeżeli kwota należności prawnie należnych jest wyższa od tej, która została ustalona na podstawie wiążącej informacji taryfowej, organ celny rejestruje kwotę ustaloną na podstawie wiążącej informacji taryfowej. § 4. Organ celny anuluje zarejestrowaną kwotę należności, o której dłużnik nie został powiadomiony przed upływem terminu, o którym mowa w art. 230 § 4. § 5. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki i tryb rejestrowania kwot należności oraz ustali wzory rejestrów i sposób ich prowadzenia."}
{"id":"1997_117_227","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 227. § 1. Kwota należności powinna zostać zarejestrowana niezwłocznie po jej obliczeniu i nie później niż w ciągu 7 dni, licząc od dnia, w którym towar został zwolniony, jeżeli dług celny powstaje w wyniku: 1) objęcia towaru inną procedurą celną niż odprawa czasowa z częściowym zwolnieniem od cła, 2) innych czynności mających ten sam skutek prawny co objęcie towaru procedurami celnymi określonymi w pkt 1. § 2. Jeżeli za zgodą organu celnego stosowana jest procedura uproszczona, ogólna kwota należności za wszystkie towary, które zostały zwolnione na rzecz tej samej osoby w terminie wyznaczonym przez organ celny, może zostać całościowo zarejestrowana za cały okres rozliczeniowy, pod warunkiem, że zostało złożone zabezpieczenie generalne. Zarejestrowania dokonuje się w ciągu 5 dni licząc od daty upływu okresu rozliczeniowego. § 3. W wypadku powstania długu celnego w warunkach innych niż te, o których mowa w § 1 i § 2, zarejestrowanie kwoty należności następuje w ciągu 7 dni licząc od dnia, w którym organ celny miał możliwość obliczyć kwotę tych należności oraz określić dłużnika."}
{"id":"1997_117_228","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 228. Terminy zarejestrowania określone w art. 227, mogą zostać przekroczone, jeżeli szczególne okoliczności uniemożliwiają organowi celnemu dotrzymanie tych terminów oraz w razie zaistnienia wypadków losowych lub działania siły wyższej."}
{"id":"1997_117_229","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 229. § 1. Jeżeli kwota należności nie została zarejestrowana w terminie określonym w art. 227 i art. 228 lub jeżeli została zarejestrowana kwota niższa od prawnie należnej, to zarejestrowanie kwoty należności lub kwoty uzupełniającej zostanie dokonane w terminie nie dłuższym niż 5 dni (zarejestrowanie retrospektywne). § 2. Termin, o którym mowa w § 1, liczy się od dnia, w którym organ celny obliczył należności lub kwotę uzupełniającą i określił dłużnika. Art. 228 stosuje się odpowiednio. § 3. Zarejestrowania retrospektywnego nie dokonuje się w wypadkach, o których mowa w art. 226 § 2-4, albo gdy kwota podlegająca zarejestrowaniu nie przekracza równowartości 10 ECU."}
{"id":"1997_117_23","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 23. § 1. Wartością celną towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu przywozu na polski obszar celny, ustalana, o ile jest to konieczne, z uwzględnieniem art. 30 i art. 31. § 2. Wartość transakcyjna nie może być przyjęta za wartość celną towaru w wypadku, gdy: 1) istnieją ograniczenia w dysponowaniu lub użytkowaniu towarów przez kupującego, inne niż ograniczenia, które: a) są nakładane lub wymagane przez prawo, b) ograniczają obszar geograficzny, na którym towar może być odsprzedany, c) nie mają istotnego wpływu na wartość towaru, lub 2) sprzedaż lub cena towaru są uzależnione od warunków lub spełnienia świadczeń, których wartości nie można ustalić, lub 3) jakakolwiek część dochodu z dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub późniejszego użytkowania towarów przez nabywcę przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedawcy, chyba że zgodnie z art. 30 może zostać dokonana odpowiednia korekta, lub 4) kupujący i sprzedawca są ze sobą powiązani, chyba że wartość transakcyjna może być zaakceptowana w celu ustalenia wartości celnej, zgodnie z § 3. § 3. Przy ustalaniu, czy wartość transakcyjna jest do zaakceptowania do celów stosowania § 1, powiązanie ze sobą kupującego i sprzedawcy nie stanowi samo w sobie wystarczającej podstawy do niezaakceptowania wartości transakcyjnej. Gdy okaże się to konieczne, okoliczności dotyczące sprzedaży powinny zostać zbadane, a wartość transakcyjna powinna być zaakceptowana, pod warunkiem, że powiązanie nie wpłynęło na cenę. Jeżeli na podstawie informacji uzyskanych od zgłaszającego lub powziętych w inny sposób, organ celny ma powody, aby uznać, że powiązanie wpłynęło na cenę powody takie powinny być podane zgłaszającemu i należy zapewnić mu możliwość ustosunkowania się do nich. Na żądanie zgłaszającego informacja o takich powodach powinna być przedstawiona w formie pisemnej. § 4. W wypadku transakcji między osobami powiązanymi wartość transakcyjna jest akceptowana, a wartość celna towarów ustalana zgodnie z § 1, o ile zgłaszający udowodni, że taka wartość jest zbliżona do jednej z występujących w tym samym lub zbliżonym czasie: 1) wartości transakcyjnej przy sprzedaży kupującemu, w żadnym konkretnym wypadku nie powiązanemu ze sprzedawcą, identycznych lub podobnych towarów wprowadzonych na polski obszar celny, 2) wartości celnej identycznych lub podobnych towarów, ustalonej zgodnie z art. 27, 3) wartości celnej identycznych lub podobnych towarów, ustalonej zgodnie z art. 28. § 5. Przy zastosowaniu kryteriów, o których mowa w § 4, należy uwzględnić różnice w poziomach handlu (hurt, detal), różnice ilościowe, koszty wymienione w art. 30 oraz koszty ponoszone przez sprzedawcę przy transakcjach, w których kupującym jest osoba z nim nie powiązana, a koszty te nie występują przy transakcji między sprzedawcą a osobą z nim powiązaną. § 6. Kryteria określone w § 4 mogą być stosowane tylko do celów porównawczych. Wartość celna towaru nie może być ustalona w sposób zastępczy na podstawie § 4. § 7. Wartość transakcyjna nie może być przyjęta za wartość celną, o której mowa w § 1, w wypadku gdy organ celny z uzasadnionych przyczyn zakwestionował wiarygodność i dokładność informacji lub dokumentów służących do określenia wartości celnej, które należy dołączyć do zgłoszenia celnego albo gdy nie zostaną one przedstawione przez zgłaszającego. § 8. Przed ustaleniem wartości celnej na podstawie art. 25-29, organ celny wyjaśnia zgłaszającemu, na jego pisemny wniosek, przyczyny zastosowania § 7, wyznaczając termin na złożenie wyjaśnień. § 9. Ceną faktycznie zapłaconą lub należną jest całkowita kwota płatności dokonanej lub mającej zostać dokonaną przez kupującego wobec lub na korzyść sprzedawcy za przywożone towary i obejmująca wszystkie płatności dokonane lub mające być dokonane jako warunek sprzedaży towarów kupującemu, albo płatności dokonane lub mające być dokonane przez kupującego osobie trzeciej celem spełnienia zobowiązań sprzedawcy. Płatność może zostać dokonana w formie przelewu pieniężnego lub za pomocą innych form zapłaty bezpośrednio lub pośrednio. § 10. Podjęte przez kupującego udokumentowane działania dokonane na jego własny rachunek, inne niż te, których doliczenie przewidziane jest w art. 30, nie są uznawane za pośrednią płatność na rzecz sprzedawcy, nawet jeśli mogłyby być uznane za korzystne dla sprzedawcy lub zostały podjęte na podstawie porozumienia ze sprzedawcą, a ich koszt nie będzie doliczony do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej przy ustalaniu wartości celnej przywiezionych towarów."}
{"id":"1997_117_230","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 230. § 1. Po zarejestrowaniu kwoty należności organ celny powiadamia o tym dłużnika. § 2. Jeżeli kwota należności została zarejestrowana, organ celny może na zgłoszeniu celnym umieścić adnotację, że dłużnik nie zostanie powiadomiony zgodnie z przepisem § 1, zanim kwota należności nie osiągnie wysokości określonej przez ten organ. § 3. W wypadku, o którym mowa w § 2, zwolnienie towarów przez organ celny jest równoznaczne z powiadomieniem dłużnika o kwocie zarejestrowanych należności. Dotyczy to również towarów zwolnionych w trybie art. 227 § 2. § 4. Powiadomienie dłużnika nie może nastąpić po upływie 3 lat, licząc od dnia powstania długu celnego. § 5. Bieg terminu, o którym mowa w § 4, ulega zawieszeniu z dniem: 1) wszczęcia postępowania karnego lub wniesienia skargi do sądu administracyjnego, 2) zawieszenia postępowania w sprawie celnej. § 6. Termin ten biegnie dalej z dniem prawomocnego zakończenia postępowania karnego albo doręczenia organowi celnemu orzeczenia sądu administracyjnego wraz z jego uzasadnieniem, bądź z dniem podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie celnej. Rozdział 2 Terminy i sposoby uiszczania należności"}
{"id":"1997_117_231","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 231. § 1. Kwota należności, o której zarejestrowaniu dłużnik został powiadomiony zgodnie z art. 230, powinna zostać przez niego uiszczona w następujących terminach: 1) jeżeli dłużnik nie korzysta z żadnego z ułatwień płatniczych przewidzianych w art. 233-237, płatność powinna zostać dokonana w terminie 7 dni, licząc od dnia powiadomienia dłużnika o wysokości należności, 2) jeżeli dłużnik korzysta z ułatwień płatniczych przewidzianych w art. 233-237, płatność powinna zostać dokonana przed upływem terminu lub terminów ustalonych w ramach tych ułatwień. § 2. Organ celny może, na wniosek dłużnika, przedłużyć termin zapłaty w wypadkach, o których mowa w art. 229. Przedłużenie terminu nie może przekroczyć czasu potrzebnego dłużnikowi na podjęcie działań niezbędnych do wywiązania się z obowiązku; art. 237 § 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio. § 3. Jeżeli wniosek o umorzenie należności zostanie przedstawiony zgodnie z art. 248 lub gdy towar został zajęty z zamiarem późniejszego orzeczenia przepadku zgodnie z art. 244 pkt 4 lit. b), obowiązek uiszczenia kwoty należności przez dłużnika zostaje zawieszony."}
{"id":"1997_117_232","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 232. § 1. Wpłata kwoty należności powinna zostać dokonana w gotówce lub w każdy inny sposób mający takie same skutki płatnicze, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Może ona zostać również dokonana przez zaliczenie nadpłat powstałych z tytułu wcześniej dokonanych wpłat należności. § 2. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, kwotę powyżej której należności uiszcza się w formie bezgotówkowej."}
{"id":"1997_117_233","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 233. § 1. Jeżeli kwota należności dotyczy towarów zgłoszonych do procedury celnej nakładającej obowiązek uiszczenia należności, organ celny może odroczyć na wniosek osoby zobowiązanej termin płatności tej kwoty, o ile osoba ta złożyła zabezpieczenie i spełnia warunki określone w art. 234. § 2. Od odroczonej kwoty należności pobiera się odsetki ustawowe do chwili spłaty odroczonej kwoty. § 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o odroczenie płatności oraz dokumenty, które należy do niego dołączyć, 2) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy odraczaniu płatności należności."}
{"id":"1997_117_234","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 234. Zgodę na odroczenie płatności mogą otrzymać osoby, które spełniają wymogi określone w art. 197 § 2 pkt 1-5 i pkt 7."}
{"id":"1997_117_235","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 235. Organ celny może odroczyć płatność należności: 1) oddzielnie, dla każdej kwoty należności zarejestrowanej na warunkach określonych w art. 227 § 1 lub w art. 229, 2) łącznie, dla wszystkich zarejestrowanych należności na warunkach określonych w art. 227 § 1, w okresie wyznaczonym przez organ celny, nie dłuższym niż 31 dni, 3) łącznie, dla wszystkich należności, które podlegają jednemu zarejestrowaniu, zgodnie z art. 227 § 2."}
{"id":"1997_117_236","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 236. § 1. Termin odroczenia płatności wynosi 30 dni. § 2. Termin, o którym mowa w § 1, oblicza się w następujący sposób: 1) jeżeli odroczenie płatności dokonywane jest zgodnie z art. 235 pkt 1, termin ten liczy się od dnia następującego po dniu, w którym kwota należności została zarejestrowana przez organ celny; w wypadku zastosowania art. 228, termin 30 dni zostaje skrócony o liczbę dni odpowiadającą okresowi przekraczającemu 7 dni przeznaczonych na zarejestrowanie kwoty należności, 2) jeżeli odroczenie płatności dokonywane jest zgodnie z art. 235 pkt 2, termin ten liczy się od dnia następującego po dniu, w którym upływa okres rozliczeniowy przyjmowania zgłoszeń celnych; zostaje on skrócony o liczbę dni odpowiadającą połowie liczby dni, obejmujących okres rozliczeniowy, 3) jeżeli odroczenie płatności dokonywane jest zgodnie z art. 235 pkt 3, termin ten liczy się od dnia następującego po dniu, w którym upływa okres, podczas którego towary były zwalniane; zostaje on skrócony o liczbę dni odpowiadającą połowie liczby dni tego okresu. § 3. Jeżeli liczba dni określonych w § 2 pkt 2 i pkt 3 jest nieparzysta, to liczba dni, którą należy odjąć od 30 dni, jest równa połowie liczby parzystej, mniejszej o jeden od tej liczby nieparzystej."}
{"id":"1997_117_237","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 237. § 1. Organ celny może udzielić dłużnikowi ułatwień płatniczych innych niż odroczenie płatności. § 2. Udzielenie ułatwień, o których mowa w § 1: 1) uzależnione jest od złożenia zabezpieczenia; jednakże, gdy złożenie zabezpieczenia mogłoby spowodować, ze względu na sytuację dłużnika, poważne trudności natury gospodarczej lub społecznej, można odstąpić od wymogu jego złożenia, 2) uprawnia do poboru odsetek od kwot należności; jeżeli spłata odsetek może spowodować, ze względu na sytuację dłużnika, poważne trudności natury gospodarczej lub społecznej, organ celny może odstąpić od żądania ich spłaty. § 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania ułatwień płatniczych, o których mowa w § 1."}
{"id":"1997_117_238","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 238. Niezależnie od tego, jakiego rodzaju ułatwienie płatnicze jest udzielone dłużnikowi, może on spłacić całość lub część kwoty długu, przed upływem wyznaczonego terminu."}
{"id":"1997_117_239","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 239. Każda kwota należności może zostać w imieniu dłużnika, za jego zgodą, spłacona przez osobę trzecią."}
{"id":"1997_117_24","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 24. § 1. Jeżeli wartość celna nie może zostać ustalona na podstawie art. 23, ustala się ją stosując w kolejności art. 25-28. § 2. Kolejność stosowania art. 27 i art. 28 zostanie zmieniona na wniosek zgłaszającego."}
{"id":"1997_117_240","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 240. § 1. Jeżeli nie zostało złożone zabezpieczenie albo gdyby kwota złożonego zabezpieczenia nie pokryła długu celnego, kwota należności może być zabezpieczona na majątku dłużnika przed terminem płatności, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że nie zostanie ona uiszczona. § 2. Zabezpieczenia, o którym mowa w § 1, można dokonać również przed zarejestrowaniem kwoty należności, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa uchylania się dłużnika od uiszczenia tych należności. § 3. Jeżeli zabezpieczenie, o którym mowa w § 1, następuje przed zarejestrowaniem kwoty należności, organ celny określa w decyzji o zabezpieczeniu przybliżoną kwotę w oparciu o dane dotyczące podstawy ustalenia wysokości tej kwoty."}
{"id":"1997_117_241","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 241. § 1. Jeżeli nie zostało złożone zabezpieczenie albo gdyby kwota złożonego zabezpieczenia nie pokryła długu celnego, towar, na którym ciążą należności, może być przez organ celny zatrzymany lub zajęty w celu zabezpieczenia kwoty należności, do czasu ich uiszczenia. Zatrzymanie lub zajęcie takiego towaru może być dokonane bez względu na prawa osób trzecich i z pierwszeństwem przed wszystkimi obciążeniami i przywilejami. § 2. Jeżeli nie zostanie uiszczona kwota należności za towar, o którym mowa w § 1, może on zostać sprzedany przez organ celny w celu pokrycia ciążącej na nim kwoty należności. § 3. Z kwoty uzyskanej ze sprzedaży pokrywa się, w następującej kolejności: 1) koszty sprzedaży, 2) koszty przewozu, przeładunku i składowania - poniesione przez Skarb Państwa, 3) kwotę należności, 4) należności obciążające towar na podstawie przepisów odrębnych. § 4. Nadwyżkę pozostałą po pokryciu kosztów i należności, o których mowa w § 3 zwraca się osobie uprawnionej. Nadwyżka przechodzi na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli osoba uprawniona nie zgłosi się po jej odbiór w ciągu 12 miesięcy od dnia jej zawiadomienia lub od dnia kiedy stwierdzono brak możliwości doręczenia zawiadomienia."}
{"id":"1997_117_242","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 242. § 1. Jeżeli kwota należności nie została uiszczona w terminie, organ celny pokrywa ją ze złożonego zabezpieczenia. § 2. Od kwot należności nie uiszczonych w terminie pobiera się odsetki według zasad i w wysokości określonej w odrębnych przepisach dotyczących pobierania odsetek za zwłokę od należności podatkowych. § 3. W wypadkach powstania długu celnego, o których mowa w art. 210-213 oraz art. 218 i art. 219, pobiera się odsetki liczone od dnia powstania długu, według zasad i wysokości określonych w przepisach dotyczących pobierania odsetek za zwłokę od należności podatkowych. § 4. Kwot należności można dochodzić w ciągu 5 lat licząc od dnia, w którym zostały zarejestrowane. § 5. Bieg przedawnienia terminu, o którym mowa w § 4, przerywa: 1) wszczęcie egzekucji, 2) wszczęcie postępowania karnego lub postępowania przed sądem administracyjnym. § 6. Po każdym przerwaniu przedawnienie biegnie na nowo, począwszy od dnia: 1) wniesienia wpłaty, 2) ściągnięcia ostatniej wpłaty w trybie egzekucji administracyjnej lub stwierdzenia przez organ egzekucyjny, że egzekucja stała się bezskuteczna, 3) uprawomocnienia się wyroku sądu lub innego rozstrzygnięcia wydanego w sprawie karnej skarbowej, albo wyroku lub postanowienia sądu administracyjnego. § 7. Przedawnienie uwzględnia się z urzędu."}
{"id":"1997_117_243","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 243. W postępowaniu przed organami celnymi stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. Dział IV Wygaśnięcie długu celnego"}
{"id":"1997_117_244","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 244. Dług celny wygasa: 1) przez uiszczenie kwoty należności, 2) przez umorzenie kwoty należności, 3) przez przedawnienie, 4) jeżeli wobec towarów zgłoszonych do procedury celnej, która określa obowiązek uiszczenia kwoty należności: a) zgłoszenie celne zostało unieważnione zgodnie z art. 68, b) towary, przed ich zwolnieniem, zostały zajęte i orzeczono ich przepadek, zniszczono je na polecenie organu celnego, stały się przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa, zostały zniszczone lub zostały ostatecznie utracone ze względu na ich charakter, wypadek losowy lub działanie siły wyższej, 5) w wypadkach, o których mowa w art. 210, jeżeli towary, wobec których powstał dług celny, zostały zajęte przy nielegalnym wprowadzaniu i równocześnie lub w późniejszym terminie orzeczono ich przepadek."}
{"id":"1997_117_245","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 245. Dług celny, o którym mowa w art. 224, wygasa również w wypadku unieważnienia dokumentów wymaganych do uzyskania preferencji taryfowych określonych w tym przepisie. Dział V Zwrot i umorzenie należności celnych"}
{"id":"1997_117_246","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 246. § 1. Należności celne są umarzane, jeżeli w chwili zarejestrowania kwota należności nie wynikała z obowiązujących przepisów lub gdy kwota ta została zarejestrowana niezgodnie z art. 229 § 3. § 2. Należności celne są zwracane, jeżeli w chwili uiszczenia kwota tych należności nie wynikała z obowiązujących przepisów lub gdy kwota ta została zarejestrowana niezgodnie z art. 229 § 3. § 3. Należności celne nie podlegają zwrotowi ani umorzeniu, jeżeli okoliczności, które doprowadziły do zapłacenia lub zarejestrowania kwoty nie wynikającej z obowiązujących przepisów, są wynikiem świadomego działania osoby zainteresowanej. § 4. Należności celne są zwracane lub umarzane na wniosek dłużnika złożony przed upływem 3 lat, licząc od dnia jego powiadomienia o tych należnościach. Wniosek należy złożyć we właściwym urzędzie celnym. § 5. Organ celny dokona zwrotu lub umorzenia z urzędu, gdy stwierdzi przed upływem 3 lat od powiadomienia dłużnika, że zachodzą okoliczności uzasadniające zwrot lub umorzenie."}
{"id":"1997_117_247","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 247. Cło podlega zwrotowi, jeżeli po jego uiszczeniu na wniosek osoby zainteresowanej unieważniono zgłoszenie celne."}
{"id":"1997_117_248","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 248. § 1. Zwrot lub umorzenie cła może nastąpić również po ustaleniu, że zarejestrowana kwota cła dotyczy towarów objętych procedurą celną i nie przyjętych przez osobę wprowadzającą, ze względu na to, iż w chwili, o której mowa w art. 69, towary były wadliwe lub niezgodne z warunkami kontraktu, w wyniku którego dokonano przywozu tych towarów. Nie uznaje się za towary wadliwe towarów uszkodzonych po ich zwolnieniu. § 2. Zwrot lub umorzenie cła, o którym mowa w § 1 jest dopuszczalne, gdy: 1) towary nie zostały użyte, chyba że wstępne ich użycie okazało się konieczne do stwierdzenia ich wadliwości lub niezgodności z warunkami kontraktu, oraz 2) towary zostały wywiezione poza polski obszar celny. § 3. Na wniosek osoby zainteresowanej organ celny może zezwolić na zniszczenie towarów, objęcie ich w celu powrotnego wywozu procedurą tranzytu, objęcie procedurą składu celnego lub umieszczenie ich w wolnym obszarze celnym, zamiast ich wywozu. W celu otrzymania jednego z przewidzianych wyżej przeznaczeń celnych towary są uważane za towary niekrajowe. § 4. Cło nie jest zwracane lub umarzane w odniesieniu do towarów, które przed ich zgłoszeniem o dopuszczenie ich do obrotu zostały objęte procedurą odprawy czasowej w celu przeprowadzenia prób, chyba że wykazano, iż fakt ich wadliwości lub niezgodności z warunkami kontraktu nie mógł zostać ujawniony podczas tych prób. § 5. Cło jest zwracane lub umarzane w wypadkach określonych w § 1, na pisemny wniosek dłużnika złożony przed upływem 1 roku, licząc od dnia powiadomienia dłużnika o tym cle."}
{"id":"1997_117_249","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 249. Nie podlegają zwrotowi odsetki, które zostały pobrane z tytułu nieterminowego uiszczenia należności celnych, chyba że niewłaściwe ustalenie kwoty należności było wynikiem błędu organu celnego, a dłużnik w żaden sposób nie przyczynił się do powstania tego błędu."}
{"id":"1997_117_25","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 25. § 1. Jeżeli wartość celna przywiezionych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 23, za wartość celną przyjmuje się wartość transakcyjną identycznych towarów sprzedanych i wprowadzonych na polski obszar celny w tym samym lub zbliżonym czasie, co towary, dla których ustalana jest wartość celna. § 2. Dla ustalenia wartości, o której mowa w § 1, należy stosować wartość transakcyjną identycznych towarów sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i w zasadzie w tych samych ilościach, co towary dla których, ustalana jest wartość celna. W wypadku gdy, nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, należy przyjmować wartość transakcyjną identycznych towarów sprzedawanych na innych poziomach handlu lub w innych ilościach, z niezbędnymi poprawkami mającymi na celu uwzględnienie różnicy w poziomach handlu lub ilości, pod warunkiem, że tego rodzaju korekta może być dokonana na podstawie przedstawionych dowodów określających zasadność i prawidłowość korekty, niezależnie od tego, czy taka korekta prowadzi do zwiększenia, czy też zmniejszenia wartości. § 3. Jeżeli koszty, o których mowa w art. 30 § 1 pkt 5, są włączone do wartości transakcyjnej, należy uwzględnić istotne różnice w takich kosztach między towarami, dla których ustalana jest wartość celna a towarami identycznymi, wynikające z różnic w odległościach i rodzaju transportu. § 4. Jeżeli stosując niniejszy artykuł stwierdzono więcej niż jedną wartość transakcyjną towarów identycznych, do ustalenia wartości celnej towarów przywożonych należy przyjmować wartość najniższą."}
{"id":"1997_117_250","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 250. § 1. Kwota należności celnych podlegających zwrotowi zaliczana jest z urzędu na zaległe lub bieżące zadłużenie z tytułu innych należności celnych. § 2. W razie braku zadłużenia, o którym mowa w § 1, należności celne podlegają zwrotowi w terminie 30 dni, licząc od dnia wydania decyzji orzekającej ich zwrot. § 3. Od zwracanych należności celnych przywozowych lub wywozowych nie płaci się odsetek, chyba że niewłaściwe ustalenie kwoty należności było wynikiem błędu organu celnego, a dłużnik w żaden sposób nie przyczynił się do powstania tego błędu. W takim wypadku odsetki oblicza się od dnia uiszczenia należności podlegających zwrotowi. § 4. Od należności nie zwróconych w terminie określonym w § 2 płaci się odsetki liczone od daty wydania decyzji orzekającej ich zwrot. § 5. Odsetki, o których mowa w § 3 i 4, oblicza się według zasad i w wysokości określonych w przepisach dotyczących pobierania odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych."}
{"id":"1997_117_251","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 251. Jeżeli umorzone lub zwrócone należności celne stają się ponownie należne, odsetki wypłacone przez organ celny zgodnie z art. 250 § 3-5 podlegają zwrotowi."}
{"id":"1997_117_252","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 252. § 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne wypadki, w których należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane oraz tryb i warunki dokonywania zwrotu lub umorzenia. § 2. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, wzór wniosku o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych oraz dokumenty, które należy do niego dołączyć. TYTUŁ VIII PRZEDSTAWICIELSTWO W SPRAWACH CELNYCH Dział I Przedstawicielstwo"}
{"id":"1997_117_253","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 253. § 1. Przedstawicielstwo może być: 1) bezpośrednie - jeżeli przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby, 2) pośrednie - jeżeli przedstawiciel działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby. § 2. Jeżeli postępowanie przed dyrektorem urzędu celnego dotyczy towaru, którego rodzaj lub ilość wskazuje na przeznaczenie do działalności gospodarczej, to: 1) przedstawicielem bezpośrednim osoby może być wyłącznie pracownik tej osoby lub agencja celna, 2) przedstawicielem pośrednim osoby może być wyłącznie agencja celna. § 3. W wypadkach innych niż te, o których mowa w § 2, przedstawicielem osoby może być: 1) agencja celna, jako przedstawiciel bezpośredni lub pośredni, 2) osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych, jako przedstawiciel bezpośredni."}
{"id":"1997_117_254","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 254. § 1. Przedstawiciel jest zobowiązany do przedstawienia organowi celnemu pisemnego upoważnienia, określającego rodzaj udzielonego przedstawicielstwa oraz zakres czynności, do których jest upoważniony. § 2. Przedstawiciel dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis upoważnienia. Adwokat lub radca prawny może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu upoważnienia. Osoba posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej może uwierzytelnić odpis upoważnienia udzielonego agencji celnej. § 3. Przedstawicielem osoby fizycznej, w wypadkach gdy rodzaj lub ilość towaru nie wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej, może być członek najbliższej rodziny tej osoby, który złoży wiarygodne oświadczenie o istnieniu upoważnienia do działania w jej imieniu. § 4. Czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która ustanowiła przedstawiciela. § 5. Przedstawicielem może być jedynie osoba krajowa, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 § 1 pkt 11 lit. c). § 6. Agencja celna może udzielić dalszego upoważnienia innej agencji celnej do wykonania określonych czynności za zgodą osoby udzielającej upoważnienia."}
{"id":"1997_117_255","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 255. Osobę, która dokonuje czynności bez upoważnienia do działania w imieniu lub na rzecz innej osoby, albo osobę, która dokonuje czynności w imieniu lub na rzecz innej osoby bez upoważnienia do jej reprezentowania, uważa się za działającą we własnym imieniu i na swoją rzecz. Dział II Agencja celna"}
{"id":"1997_117_256","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 256. § 1. Agencja celna może dokonywać przed organami celnymi wszelkich czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego, w szczególności: 1) badać towary i pobierać ich próbki przed dokonaniem zgłoszenia celnego, 2) przygotowywać niezbędne dokumenty i dokonywać zgłoszenia celnego, 3) uiszczać należności celne przywozowe lub celne wywozowe oraz inne opłaty, 4) podejmować towary po ich zwolnieniu, 5) składać zabezpieczenie kwoty wynikającej z długu celnego, 6) wnosić odwołania i inne wnioski podlegające rozpatrzeniu przez organy celne. § 2. Czynności przed organami celnymi może dokonywać wyłącznie w imieniu agencji celnej upoważniony jej pracownik, wpisany na listę agentów celnych."}
{"id":"1997_117_257","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 257. § 1. Na listę agentów celnych wpisuje się osobę fizyczną, jeżeli spełnia następujące warunki: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych, 3) korzysta z pełni praw publicznych, 4) posiada co najmniej średnie wykształcenie, 5) nie jest skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 6) swoim postępowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania czynności agenta celnego, 7) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na agenta celnego przed komisją egzaminacyjną, powoływaną przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł, 8) wystąpiła z wnioskiem o wpis na listę agentów celnych, nie później niż w okresie 2 lat od spełnienia warunku określonego w pkt 7. § 2. Listę agentów celnych prowadzi Prezes Głównego Urzędu Ceł. § 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł skreśla z listy agentów celnych osobę w wypadku: 1) gdy został naruszony jeden z warunków, o których mowa w § 1, 2) niewykonywania czynności agenta celnego przez okres co najmniej dwóch lat, 3) jej śmierci. § 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł może zawiesić działalność agenta celnego na czas toczącego się przeciwko osobie agenta postępowania karnego o przestępstwo wymienione w § 1 w pkt 5."}
{"id":"1997_117_258","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 258. § 1. Osoba posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej ponosi pełną odpowiedzialność majątkową wobec organów celnych za pokrycie kwot długów celnych lub innych opłat, jakie powstały na skutek nieprawidłowego lub nieterminowego dokonania albo niewykonania czynności, do których została upoważniona agencja celna. § 2. W wypadku udzielenia dalszego upoważnienia, o którym mowa w art. 254 § 6, odpowiedzialność majątkową, o której mowa w § 1, ponoszą solidarnie agencje celne upoważnione do działania. § 3. Osoba posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej jest zobowiązana do złożenia kaucji gwarancyjnej w formie, o której mowa w art. 199 § 1 pkt 1 lub pkt 2, na zabezpieczenie pokrycia roszczeń organów celnych z tytułu odpowiedzialności, o której mowa w § 1. Kaucja gwarancyjna może stanowić część zabezpieczenia generalnego w wypadkach, o których mowa w art. 197 § 3."}
{"id":"1997_117_259","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 259. § 1. Koncesję na prowadzenie działalności w formie agencji celnej wydaje i cofa Prezes Głównego Urzędu Ceł. § 2. Koncesję, o której mowa w § 1, mogą otrzymać osoby, które spełniają następujące warunki: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) i lit. b), 2) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 3) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 4) nie została im cofnięta koncesja na prowadzenie agencji celnej, ze względu na naruszenie przez nie przepisów prawa, w okresie ostatnich 5 lat, 5) złożą kaucję gwarancyjną, o której mowa w art. 258 § 3. § 3. Koncesji na prowadzenie agencji celnej nie otrzymają osoby, które prowadzą lub są uprawnione do prowadzenia działalności gospodarczej innej niż działalność przewozowa, spedycyjna lub polegająca na prowadzeniu składu celnego, chyba że przepis szczególny to przewiduje."}
{"id":"1997_117_26","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 26. § 1. Jeżeli wartość celna przywożonych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 23 i art. 25, za wartość celną przyjmuje się wartość transakcyjną podobnych towarów sprzedanych i wprowadzonych na polski obszar celny w tym samym lub zbliżonym czasie, co towary, dla których ustalana jest wartość celna. § 2. Przepisy art. 25 § 2-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_117_260","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 260. Prezes Głównego Urzędu Ceł może cofnąć koncesję, o której mowa w art. 259 § 1, w wypadku: 1) gdy z wnioskiem o cofnięcie występuje osoba, której wydano koncesję na prowadzenie agencji celnej, 2) naruszenia jednego z warunków, o których mowa w art. 259 § 2 i § 3, 3) gdy w okresie 6 miesięcy od uzyskania koncesji agencja celna nie podjęła działalności lub ją przerwała na okres dłuższy niż 6 miesięcy bez powiadomienia organu celnego, 4) gdy agencja celna wykonuje czynności niezgodnie z przepisami prawa celnego."}
{"id":"1997_117_261","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 261. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o wydanie koncesji, o której mowa w art. 259 § 1, oraz dokumenty, które należy do niego dołączyć, 2) tryb przeprowadzania egzaminu kwalifikacyjnego osób ubiegających się o uprawnienie do wykonywania czynności agenta celnego oraz sposób powoływania komisji egzaminacyjnej, kwalifikacje członków komisji, zakres i sposób przeprowadzania egzaminu, a także wysokość opłat egzaminacyjnych przeznaczonych na pokrycie działalności i wynagrodzenia jej członków, 3) sposób prowadzenia i tryb dokonywania wpisu na listę agentów celnych, 4) tryb przyjmowania oraz wysokość kaucji gwarancyjnej, o której mowa w art. 258 § 3, 5) sposób prowadzenia ewidencji i rejestracji dokumentów podlegających kontroli celnej, 6) inne rodzaje działalności, które może wykonywać osoba posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej. TYTUŁ IX POSTĘPOWANIE W SPRAWACH CELNYCH Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_117_262","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 262. Do postępowania w sprawach celnych stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego wraz ze stosowanymi odpowiednio przepisami art. 166-174 oraz art. 177 i art. 178 wyżej wymienionego Kodeksu z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego."}
{"id":"1997_117_263","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 263. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość rzeczową i miejscową organów celnych."}
{"id":"1997_117_264","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 264. § 1. Jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, osoba prawna, która powstała w wyniku: 1) przekształcenia innej osoby prawnej, 2) połączenia osób prawnych, - jest następcą prawnym przewidzianych przepisami prawa celnego praw i obowiązków przekształconej osoby prawnej albo każdej z łączących się osób prawnych. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej."}
{"id":"1997_117_265","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 265. Organ celny wszczyna postępowanie z urzędu w celu rozstrzygnięcia w drodze decyzji w sprawie sytuacji prawnej towaru przywożonego na polski obszar celny lub z niego wywożonego przez nieznaną osobę, bez konieczności ustanawiania dla niej kuratora lub przedstawiciela."}
{"id":"1997_117_266","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 266. Organ celny może połączyć toczące się przed nim oddzielne sprawy, w celu ich łącznego rozpoznania lub także rozstrzygnięcia, jeżeli dotyczą tej samej osoby i są ze sobą w związku."}
{"id":"1997_117_267","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 267. Pisma skierowane do osób nieznanych z miejsca pobytu lub siedziby wywiesza się na okres 14 dni w urzędzie celnym w którym prowadzone jest postępowanie. Pismo uważa się za doręczone po upływie tego terminu."}
{"id":"1997_117_268","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 268. § 1. Osoby zamieszkujące lub przebywające za granicą mają obowiązek podania adresu do doręczeń w kraju przy pierwszej czynności dokonywanej przed organem celnym. § 2. W razie zaniedbania obowiązku, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 267."}
{"id":"1997_117_269","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 269. Organ celny wszczyna postępowanie z urzędu w sprawach dotyczących towaru przywożonego na polski obszar celny lub wywożonego z polskiego obszaru celnego w obrocie pocztowym."}
{"id":"1997_117_27","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 27. § 1. Jeżeli wartość celna przywożonych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 23, art. 25 i art. 26, za wartość celną przyjmuje się cenę jednostkową towarów przywożonych bądź identycznych lub podobnych sprzedanych na polskim obszarze celnym w największych zbiorczych ilościach i stanie, w jakim są towary, dla których ustalana jest wartość celna, w transakcjach sprzedaży między nie powiązanymi ze sobą osobami, w tym samym lub zbliżonym czasie, nie przekraczającym 90 dni od dnia przywozu towaru, dla którego ustalana jest wartość celna, pomniejszoną o: 1) marżę zazwyczaj płaconą lub uzgodnioną do zapłacenia, albo też narzut, jaki jest zazwyczaj stosowany na polskim obszarze celnym, obejmujący zyski i wydatki związane ze sprzedażą przywiezionych towarów tego samego gatunku i rodzaju, 2) koszty transportu i ubezpieczenia oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z transportem, po przywozie towarów na polski obszar celny, 3) należności celne przywozowe lub inne opłaty pobierane na polskim obszarze celnym z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów. § 2. Jeżeli towary przywożone bądź identyczne lub podobne nie są przedmiotem sprzedaży na polskim obszarze celnym w takim samym stanie i w tym samym lub zbliżonym czasie, co towary, dla których ustalana jest wartość celna, to na wniosek zgłaszającego wartość celną ustala się na podstawie ceny jednostkowej przywiezionych towarów, po której są one sprzedawane po dokonaniu ich przetworzenia, w największych zbiorczych ilościach, w transakcjach sprzedaży między nie powiązanymi osobami, pomniejszonej o koszty przetworzenia i koszty, o których mowa w § 1 pkt 1-3."}
{"id":"1997_117_270","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 270. § 1. Organ celny może przyjąć jako dowód w postępowaniu dokumenty sporządzone przez organy celne państwa obcego lub inne uprawnione podmioty państwa obcego. § 2. Organ celny może żądać od stron postępowania: 1) urzędowego tłumaczenia na język polski dokumentów sporządzonych w języku obcym, 2) przedłożenia dokumentów zagranicznych zalegalizowanych przez właściwe organy polskie działające w kraju albo polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne lub urzędy konsularne."}
{"id":"1997_117_271","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 271. Organ celny może na wniosek strony wstrzymać wykonanie decyzji w sprawie długu celnego, od której wniesiono odwołanie, po złożeniu przez stronę zabezpieczenia określonego przez ten organ."}
{"id":"1997_117_272","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 272. Organ celny nie podejmuje czynności postępowania, jeżeli strona, która z mocy przepisów prawa ma obowiązek wpłacenia z góry należności tytułem opłat lub kosztów postępowania, tego obowiązku nie dopełni w terminie 7 dni od dnia wniesienia podania."}
{"id":"1997_117_273","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 273. Prowadzenie postępowania na podstawie przepisów karnych nie stanowi przeszkody do prowadzenia postępowania na podstawie przepisów niniejszej ustawy, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej."}
{"id":"1997_117_274","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 274. Skarga do sądu administracyjnego w sprawie dotyczącej zgłoszenia celnego może zostać wniesiona, dopiero po wyczerpaniu toku instancji w postępowaniu przed organami celnymi. Dział II Opłaty w sprawach celnych"}
{"id":"1997_117_275","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 275. § 1. Organ celny pobiera opłatę za wydanie pozwolenia i koncesji, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 2. Organ celny pobiera opłatę za przechowanie towarów w depozycie lub w magazynie celnym prowadzonym przez organ celny. § 3. Organ celny pobiera opłaty manipulacyjne za: 1) wykonywanie czynności kontroli celnej, 2) udzielenie wiążącej informacji taryfowej, 3) potwierdzenie pochodzenia lub statusu celnego towaru, 4) zatwierdzenie współczynnika produktywności lub określenie sposobu jego obliczenia, 5) unieważnienie zgłoszenia celnego, 6) objęcie towaru procedurą tranzytu, 7) czynności podejmowane w celu pokrycia z zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego, 8) wpis na listę agentów celnych, 9) rozpatrzenie wniosku dotyczącego ochrony własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej. § 4. Organ celny pobiera opłaty manipulacyjne dodatkowe za czynności podejmowane w wyniku: 1) naruszenia przez osobę terminu do nadania przeznaczenia celnego towaru, 2) usunięcia towaru spod dozoru celnego, 3) naruszenia przez osobę warunków lub terminów ustalonych przy objęciu towaru procedurą zawieszającą lub gospodarczą procedurą celną, 4) naruszenia warunków zwolnienia towaru od należności celnych przywozowych lub wywozowych, 5) wykonywania na wniosek osoby zainteresowanej czynności służbowych poza siedzibą lub czasem pracy urzędu celnego."}
{"id":"1997_117_276","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 276. § 1. Z zastrzeżeniem § 2, opłaty manipulacyjne dodatkowe powinny być określone w kwocie odpowiadającej podejmowanym czynnościom i nie mogą być wymierzone w kwocie wyższej niż 40% wartości celnej towaru. § 2. Jeżeli po przedstawieniu towaru organ celny, wykaże różnicę między towarem przedstawionym a ujawnionym w wyniku rewizji celnej to od osoby, o której mowa w art. 39, pobiera się opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości wartości towaru odpowiadającej różnicy. § 3. Środki finansowe z opłat, o których mowa w § 2 oraz w art. 275, a także 40% kwot uzyskanych ze sprzedaży przedmiotów z przestępstw celnych i dewizowych ujawnionych przez funkcjonariuszy celnych, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania organów celnych oraz na premie dla pracowników podległych Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, w szczególności dla tych, którzy przyczynili się bezpośrednio do wykrycia przestępstw lub wykroczeń celnych i dewizowych. § 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi sposób rozdysponowania środków, o których mowa w § 3, oraz zasady przyznawania premii. § 5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) stawki opłat za wydanie pozwolenia i koncesji oraz wypadki, w których opłat tych się nie pobiera, 2) stawki opłat manipulacyjnych, manipulacyjnych dodatkowych oraz opłat za przechowywanie towarów, 3) czynności kontroli celnej, za które pobierana jest opłata manipulacyjna."}
{"id":"1997_117_277","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 277. Opłaty są pobierane na zasadach i w trybie ustalonych dla należności celnych przywozowych i wywozowych. TYTUŁ X ORGANY CELNE"}
{"id":"1997_117_278","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 278. § 1. Centralnym organem administracji państwowej w sprawach celnych jest Prezes Głównego Urzędu Ceł nadzorowany przez Ministra Finansów. § 2. Organem administracji państwowej w sprawach celnych jest dyrektor urzędu celnego. W rozumieniu niniejszego tytułu urzędem celnym jest urząd, o którym mowa w art. 284 § 2."}
{"id":"1997_117_279","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 279. § 1. Prezesa Głównego Urzędu Ceł, na wniosek Ministra Finansów, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. § 2. Wiceprezesów Głównego Urzędu Ceł, na wniosek Prezesa Głównego Urzędu Ceł, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1997_117_28","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 28. Jeżeli wartość celna przywożonych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 23 i art. 25-27, za wartość celną przyjmuje się wartość kalkulowaną, która jest sumą: 1) kosztów lub wartości materiałów i produkcji bądź innych procesów zastosowanych przy wytworzeniu przywożonych towarów, 2) kwoty zysku i kosztów ogólnych równych kwocie zwyczajowo wliczonej w cenę sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju jak te, dla których ustalana jest wartość celna, wytworzonych przez producentów w kraju wywozu w celu przywozu takich towarów na polski obszar celny, 3) kosztów lub wartości, o których mowa w art. 30 § 1 pkt 5."}
{"id":"1997_117_280","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 280. Do zadań Prezesa Głównego Urzędu Ceł należy: 1) realizacja polityki celnej państwa, 2) współudział w kształtowaniu polityki celnej państwa, 3) realizacja budżetu państwa w zakresie ustalonym dla organów celnych, 4) sprawowanie nadzoru nad organami celnymi, 5) kształtowanie i realizacja polityki kadrowej w organach celnych, 6) współpraca z organami celnymi innych państw oraz organizacjami międzynarodowymi, 7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych."}
{"id":"1997_117_281","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 281. Zadania określone w art. 280 Prezes Głównego Urzędu Ceł realizuje przy pomocy podległego Urzędu oraz za pośrednictwem dyrektorów urzędów celnych."}
{"id":"1997_117_282","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 282. Dyrektora urzędu celnego powołuje i odwołuje Prezes Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"1997_117_283","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 283. Do zadań dyrektora urzędu celnego należy: 1) dokonywanie wymiaru i poboru należności celnych, 2) nadawanie towarom przeznaczenia celnego oraz wykonywanie innych czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, 3) sprawowanie dozoru celnego i wykonywanie kontroli celnej, 4) zwalczanie i ściganie przestępstw i wykroczeń w zakresie ustalonym ustawą karną skarbową, 5) wykonywanie innych zadań zleconych w przepisach odrębnych."}
{"id":"1997_117_284","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 284. § 1. Organizację Głównego Urzędu Ceł określa statut nadany przez Ministra Finansów. § 2. Dyrektorzy urzędów celnych wykonują powierzone im przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł zadania przy pomocy podległych urzędów. § 3. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, tworzy i znosi urzędy, o których mowa w § 2, oraz określa ich siedziby. § 4. Organizację urzędów celnych określa statut nadany przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"1997_117_285","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 285. § 1. Funkcjonariusze celni wykonują obowiązki służbowe w umundurowaniu, z widocznym numerem indentyfikacyjnym. § 2. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi w drodze zarządzenia: 1) zasady przydziału i wzory umundurowania, 2) wypadki, w których funkcjonariusze celni wykonują obowiązki służbowe bez umundurowania."}
{"id":"1997_117_286","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 286. § 1. Organy administracji państwowej i samorządowej oraz inne państwowe i gminne jednostki organizacyjne są obowiązane współdziałać i nieodpłatnie udzielać organom celnym pomocy technicznej przy wykonywaniu zadań określonych w ustawie. § 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi zasady współdziałania organów celnych z organami i jednostkami, o których mowa w § 1, oraz zakres ich świadczeń na rzecz organów celnych."}
{"id":"1997_117_287","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 287. § 1. Prezes Głównego Urzędu Ceł, w porozumieniu z właściwym ministrem, może upoważnić inne organy administracji państwowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych. § 2. Organom administracji państwowej przy wykonywaniu zadań, o których mowa w § 1 przysługują prawa i obowiązki organów celnych."}
{"id":"1997_117_288","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 288. Prezes Głównego Urzędu Ceł może określić, w drodze zarządzenia, warunki, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny oraz wypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tym miejscu. TYTUŁ XI PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE"}
{"id":"1997_117_289","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 289. Postępowania wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według przepisów dotychczasowych, z wyjątkiem postępowań dotyczących wydawania koncesji na prowadzenie agencji celnych i pozwoleń na prowadzenie składów celnych."}
{"id":"1997_117_29","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 29. § 1. Jeżeli wartość celna nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 23 i art. 25-28, jest ona ustalana na podstawie danych dostępnych na polskim obszarze celnym, z zastosowaniem odpowiednich środków zgodnych z zasadami i ogólnymi przepisami: 1) Artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r., 2) Porozumienia w sprawie stosowania Artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r., 3) przepisów niniejszego działu. § 2. Wartość celna ustalana z zastosowaniem § 1 nie może być określana na podstawie: 1) ceny sprzedaży na polskim obszarze celnym towarów, wytworzonych na tym obszarze, 2) systemu polegającego na przyjmowaniu do ustalania wartości celnej wyższej z dwóch alternatywnych wartości, 3) ceny towarów na rynku wewnętrznym kraju wywozu, 4) kosztów produkcji innych niż wartość kalkulowana, która została ustalona dla identycznych lub podobnych towarów na podstawie art. 28, 5) cen, po których towary są sprzedawane w kraju wywozu z przeznaczeniem poza polski obszar celny, 6) minimalnych wartości celnych, 7) arbitralnych bądź nieprawdziwych wartości."}
{"id":"1997_117_290","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 290. § 1. Zezwolenia na prowadzenie składów celnych wydane przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność na okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, pod warunkiem dostosowania prowadzonej działalności do przepisów prawa celnego w terminie 3 miesięcy od tego dnia. § 2. Składy celne prowadzone na podstawie zezwoleń, o których mowa w § 1, traktowane są jako składy celne publiczne w rozumieniu niniejszej ustawy, przy czym odpowiedzialność określoną w art. 107 ponosi prowadzący skład celny. § 3. Do cofania zezwoleń, o których mowa w § 1, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy dotyczące cofania pozwoleń na prowadzenie składu celnego."}
{"id":"1997_117_291","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 291. § 1. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowe zezwolenia na prowadzenie agencji celnych stają się koncesjami w rozumieniu niniejszej ustawy; jednak prowadzenie dalszej działalności uzależnione jest od złożenia kaucji gwarancyjnej, przewidzianej w niniejszej ustawie w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. § 2. W wypadku nie złożenia kaucji gwarancyjnej, organ celny wyznacza odpowiedni termin zakończenia działalności agencji celnej."}
{"id":"1997_117_292","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 292. § 1. Osoby, które na podstawie przepisów dotychczasowych uzyskały uprawnienia do wykonywania czynności agenta celnego, obowiązane, są pod rygorem utraty tych uprawnień, w okresie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy zdać egzamin uzupełniający w zakresie niezbędnym do prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego. § 2. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, zakres egzaminu uzupełniającego, o którym mowa w § 1, sposób jego przeprowadzenia, skład komisji egzaminacyjnych, opłaty za przeprowadzenie egzaminu oraz wynagrodzenie dla członków komisji egzaminacyjnych."}
{"id":"1997_117_293","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 293. § 1. Zarządzający wolnym obszarem celnym na podstawie dotychczasowych przepisów, w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, dostosuje dotychczasową działalność w wolnym obszarze celnym oraz funkcjonowanie wolnego obszaru celnego do wymogów prawa celnego. § 2. W wypadku spełnienia wymogów określonych w § 1 uznaje się, że wolny obszar celny działa na podstawie niniejszej ustawy. W wypadku niespełnienia tych wymogów, Rada Ministrów zniesie wolny obszar celny. § 3. Podmioty gospodarcze posiadające w dniu ogłoszenia niniejszej ustawy prawo do dodatkowych zwolnień celnych, które mogą być realizowane w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia przez nie działalności gospodarczej na terenie wolnego obszaru celnego w obrocie towarowym pomiędzy wolnym obszarem celnym a pozostałym polskim obszarem celnym, korzystają z tych zwolnień na dotychczasowych zasadach do dnia upływu tego terminu."}
{"id":"1997_117_294","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 294. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy międzynarodowe w transporcie kolejowym lub drogowym jest obowiązany do uzgadniania z właściwym miejscowo organem celnym rozkładów jazdy środków przewozowych, a zwłaszcza czasu i miejsca przekroczenia przez te środki granicy państwowej oraz czasu ich postoju w przejściach granicznych. 2. W międzynarodowym transporcie lotniczym i międzynarodowej żegludze śródlądowej obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ciąży na podmiotach zarządzających portami lotniczymi lub granicznymi przejściami rzecznymi. 3. W międzynarodowym transporcie lotniczym, międzynarodowej żegludze śródlądowej oraz międzynarodowym transporcie kolejowym podmioty wymienione w ust. 1 i 2 obowiązane są do niezwłocznego powiadomienia właściwych miejscowo organów celnych o wszystkich wypadkach przekraczania granicy przez środki przewozowe poza rozkładem jazdy."}
{"id":"1997_117_295","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 295. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457, Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199) w art. 11 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 16 w brzmieniu: \"16) prowadzenia agencji celnej.\"; 2) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Zasady udzielania koncesji, o której mowa w ust. 1 pkt 16, określają przepisy prawa celnego.\"."}
{"id":"1997_117_296","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 296. W ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 75, poz. 357) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) po art. 48 dodaje się art. 48{1} w brzmieniu: \"Art. 48{1}. Zakres oraz zasady udzielania informacji przez banki organom podatkowym, organom kontroli skarbowej lub organom celnym regulują odrębne przepisy.\"\"."}
{"id":"1997_117_297","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 297. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy traci moc ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312, z 1995 r. Nr 85, poz. 427, Nr 87, poz. 434, z 1996 r. Nr 106, poz. 496)."}
{"id":"1997_117_298","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 298. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1997 r. z wyjątkiem przepisów art. 5 § 10, art. 6 § 4 i § 5, art. 12 § 2, art. 19 § 3, art. 20 § 3, art. 40 § 3, art. 42 § 3, art. 54, art. 62 § 2, art. 64 § 4, art. 78, art. 80 § 6, art. 81 § 2, art. 90 § 3, art. 93 § 2, art. 97 § 5, art. 100 § 4, art. 102 § 3, art. 105 § 8 i § 9, art. 128 § 6, art. 136, art. 148, art. 157 § 3, art. 165, art. 168 § 2, art. 172, art. 179 § 4, art. 188, art. 189 § 4, art. 190 § 4, art. 192 § 3, art. 197 § 4, art. 200 § 3, art. 222 § 5, art. 226 § 5, art. 232 § 2, art. 233 § 3, art. 237 § 3, art. 252 § 2, art. 261, art. 263, art. 276 § 4 i § 5, art. 285 § 2 i art. 286 § 2 które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia oraz art. 137-144, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ S p i s t r e ś c i Tytuł I Przepisy ogólne (art. 1-12) . 1 Tytuł II Elementy kalkulacyjne (art. 13-34) . 8 Dział I Taryfa celna, inne środki taryfowe i klasyfikacja towarów (art. 13-14) . 8 Dział II Pochodzenie towarów (art. 15-20) .10 Dział III Wartość celna towarów (art. 21-34) .12 Tytuł III Towary wprowadzane na polski obszar celny (art. 35-56) . 19 Dział I Wprowadzenie towarów (art. 35-38) . 19 Dział II Przedstawienie towarów i deklaracja skrócona (art. 39-43) . 21 Dział III Rozładunek towarów i nadanie im przeznaczenia celnego (art. 44-48) . 22 Dział IV Czasowe składowanie towarów (art. 49-54) . 23 Dział V Towary niekrajowe przewożone w ramach procedury tranzytu przewidzianej w umowach międzynarodowych (art. 55-56) . 25 Tytuł IV Przeznaczenie celne (art. 57-188) . 25 Dział I Przepisy ogólne (art. 57-59) . 25 Dział II Procedury celne (art. 60-167) 26 Rozdział 1 Objęcie towarów procedurą celną (art. 60-83) . 26 Oddział 1 Przepisy ogólne (art. 60-63) . 26 Oddział 2 Zgłoszenia w formie pisemnej (art. 64-80) .27 Oddział 3 Inne formy zgłoszenia (art. 81-82).34 Oddział 4 Kontrola zgłoszeń celnych po zwolnieniu towaru (art. 83) .34 Rozdział 2 Dopuszczenie do obrotu (art. 84-88).35 Rozdział 3 Procedury zawieszające i gospodarcze procedury celne (art. 89-165) .36 Oddział 1 Przepisy ogólne (art. 89-96) .36 Oddział 2 Tranzyt (art. 97-101) .38 Oddział 3 Skład celny (art. 102-120) .40 Oddział 4 Uszlachetnianie czynne (art. 121-136) .46 Oddział 5 Przetwarzanie pod kontrolą celną (art. 137-144) .51 Oddział 6 Odprawa czasowa (art. 145-150) .53 Oddział 7 Uszlachetnianie bierne (art. 151-165) .55 Rozdział 4 Wywóz (art. 166-167) .58 Dział III Inne przeznaczenia celne (art. 168-188) .59 Rozdział 1 Wolne obszary celne i składy wolnocłowe (168-183) .59 Oddział 1 Przepisy ogólne (art. 168-172) .59 Oddział 2 Wprowadzanie towarów do wolnych obszarów celnych (art. 173-174) .61 Oddział 3 Zasady prowadzenia działalności w wolnych obszarach celnych (art. 175-179) .61 Oddział 4 Wyprowadzanie towarów z wolnych obszarów celnych (art. 180-183) .63 Rozdział 2 Powrotny wywóz, zniszczenie i zrzeczenie się towarów (art. 184-188) .64 Tytuł V Depozyty (art. 189-) .66 Tytuł VI Operacje uprzywilejowane (art. 190-194) .66 Dział I Zwolnienia (art. 190) .66 Dział II Towary powracające (art. 191-193) .71 Dział III Przywóz produktów rybołówstwa morskiego oraz innych produktów wydobytych z morza (art. 194) .72 Tytuł VII Dług celny (art. 195-251) .72 Dział I Zabezpieczenie kwoty wynikającej z długu celnego (art. 195-207) .72 Dział II Powstanie długu celnego (art. 208-224) .76 Dział III Pokrycie kwoty wynikającej z długu celnego (art. 225-242) .82 Rozdział 1 Zarejestrowanie i podanie do wiadomości dłużnika kwoty należności (art. 225-229) .82 Rozdział 2 Terminy i sposoby uiszczania należności (art. 230-242) .84 Dział IV Wygaśnięcie długu celnego (art. 243-244) .88 Dział V Zwrot i umorzenie należności celnych (art. 245-251) .89 Tytuł VIII Przedstawicielstwo w sprawach celnych (art. 252-260) .91 Dział I Przedstawicielstwo (art. 252-254) .91 Dział II Agencja celna (art. 255-260) .92 Tytuł IX Postępowanie w sprawach celnych (art. 262-277). 95 Dział I Przepisy ogólne (art. 261-273) .95 Dział II Opłaty w sprawach celnych (art. 274-276) .97 Tytuł X Organy celne (art. 277-285) .98 Tytuł XI Przepisy przejściowe i końcowe (art. 286-294).100"}
{"id":"1997_117_3","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 3. § 1. Użyte w niniejszej ustawie określenia oznaczają: 1) dozór celny - wszelkie działania podejmowane przez organ celny w celu zapewnienia przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów mających zastosowanie do towarów przywożonych na polski obszar celny lub z niego wywożonych, 2) dług celny - powstałe z mocy prawa zobowiązanie do uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności celnych wywozowych (dług celny w wywozie) odnoszące się do towarów, 3) dłużnik - każdą osobę zobowiązaną do zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego, 4) elementy kalkulacyjne - elementy służące do naliczania należności celnych przywozowych i należności celnych wywozowych odnoszących się do towaru, 5) kontrola celna - wykonywanie czynności w ramach dozoru celnego, w szczególności takich jak: rewizja celna towarów, nakładanie i sprawdzanie zamknięć celnych, przeszukiwanie osób i pomieszczeń, konwój celny, strzeżenie towarów, kontrola wymaganych dokumentów i ich autentyczności, kontrola innych dokumentów i kontrola księgowości osób, zatrzymywanie i kontrola środków transportu, kontrola bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby oraz innych podobnych czynności, 6) kontyngent taryfowy - wymagającą uzyskania pozwolenia określoną ilość lub wartość towarów, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne, 7) miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny - inne niż urząd celny miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego, 8) należności celne przywozowe - cła i inne opłaty związane z przywozem towarów, 9) należności celne wywozowe - cła i inne opłaty związane z wywozem towarów, 10) osoba: a) osobę fizyczną, b) osobę prawną, c) jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, 11) osoba krajowa: a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju, b) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, mającą siedzibę główną w kraju, c) oddziały i przedstawicielstwa w kraju osób zagranicznych w rozumieniu ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 12) plafon taryfowy - określoną ilość lub wartość towarów w przywozie na polski obszar celny lub w ich wywozie poza polski obszar celny, dla których Rada Ministrów ustaliła obniżone stawki celne; określona ilość lub wartość towarów może być realizowana, a nawet przekroczona przed terminem zamknięcia (zamknięcie plafonu), 13) polski obszar celny - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 14) przedstawienie towarów organowi celnemu - zawiadomienie organu celnego przez osobę, dokonane w wymaganej formie, o dostarczeniu towarów do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, 15) rewizja celna - ustalenie rodzaju, ilości, stanu towaru oraz w razie potrzeby, ocena wartości celnej towaru, 16) status celny - określenie towaru jako towaru krajowego lub niekrajowego, 17) środki polityki handlowej - ustanowione w ramach polityki gospodarczej państwa pozataryfowe środki, takie jak ograniczenia ilościowe i zakazy dotyczące przywozu i wywozu oraz środki ochrony rynku określone w odrębnych ustawach, 18) towary krajowe: a) towary całkowicie uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym, zgodnie z warunkami określonymi w art. 16, bez udziału towarów przywiezionych spoza polskiego obszaru celnego, b) towary przywiezione spoza polskiego obszaru celnego i dopuszczone do obrotu, c) towary uzyskane lub wyprodukowane na polskim obszarze celnym z towarów określonych w lit.b) lub z towarów określonych w lit.a) i b); towary krajowe tracą swój status celny z chwilą opuszczenia polskiego obszaru celnego, z zastrzeżeniem przepisu art. 88, 19) towary niekrajowe - inne niż określone w pkt 18, 20) uprawniony do korzystania z procedury celnej - osobę, na rzecz której zostało dokonane zgłoszenie celne, albo osobę, na którą zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z procedurą celną, o ile jest to zgodne z przepisami prawa, 21) urząd celny - jednostkę organizacyjną administracji celnej, w której mogą zostać dokonane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego, 22) zamknięcia celne - plomby, pieczęcie lub inne znaki urzędowe nakładane przez polski organ celny lub inne upoważnione do tego polskie jednostki organizacyjne na towary, pomieszczenia, składy celne, magazyny celne, środki przewozowe lub ich części, a także nakładane przez organy celne państw obcych lub przez osoby upoważnione przez te organy na towary, środki przewozowe lub ich części, 23) zgłaszający - osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu na swoją rzecz, we własnym imieniu na cudzą rzecz albo osobę w której imieniu dokonuje się zgłoszenia celnego, 24) zgłoszenie celne - czynność, poprzez którą osoba wyraża, w wymaganej formie i określony sposób, zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną, 25) zwolnienie towarów - czynność organu celnego umożliwiająca użycie towarów w celach określonych przez procedurę celną, jaką zostały objęte. § 2. Przeznaczenie celne to: 1) objęcie towaru procedurą celną, 2) wprowadzenie towaru do wolnego obszaru celnego lub do składu wolnocłowego, 3) powrotny wywóz towaru poza polski obszar celny, 4) zniszczenie towaru, 5) zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa. § 3. Procedura celna to sposób postępowania obejmujący: 1) dopuszczenie do obrotu, 2) tranzyt, 3) skład celny, 4) uszlachetnianie czynne, 5) przetwarzanie pod kontrolą celną, 6) odprawę czasową, 7) uszlachetnianie bierne, 8) wywóz."}
{"id":"1997_117_30","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 30. § 1. W celu określania wartości celnej z zastosowaniem przepisów art. 23, do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się: 1) poniesione przez kupującego lecz nie ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej za towary, koszty: a) prowizji i pośrednictwa, za wyjątkiem prowizji od zakupu, b) pojemników, o ile na potrzeby celne są traktowane łącznie z towarem, którego wartość celna jest ustalana, c) pakowania, zarówno w sensie materiałów jak i robocizny, 2) określoną w odpowiedniej proporcji wartość wymienionych poniżej towarów i usług, dostarczonych bezpośrednio lub pośrednio przez kupującego, bezpłatnie lub po obniżonej cenie, do użytku związanego z produkcją i sprzedażą przywożonych towarów, w zakresie, w jakim taka wartość nie została ujęta w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej: a) materiałów, komponentów, części i podobnych elementów, które stanowią część składową lub przynależność przywiezionych towarów, b) narzędzi, matryc, form i podobnych elementów użytych przy produkcji przywiezionych towarów, c) materiałów zużytych przy produkcji przywiezionych towarów, d) prac techniczno-inżynieryjnych, rozwojowych, artystycznych i projektowych oraz planów i szkiców wykonanych poza polskim obszarem celnym i niezbędnych do produkcji przywiezionych towarów, 3) honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne, dotyczące towarów, dla których ustalana jest wartość celna, które musi opłacić kupujący, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio, jako warunek sprzedaży tych towarów, o ile koszty te nie są ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej, 4) wartość jakiejkolwiek części dochodu z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub wykorzystania przywiezionych towarów, która przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedawcy, 5) koszty transportu i ubezpieczenia przywiezionych towarów oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z ich transportem, poniesione do granicy państwa lub portu polskiego. § 2. Koszty dodane do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej powinny być doliczane, z zastosowaniem przepisów niniejszego artykułu, jedynie na podstawie obiektywnych i wymiernych danych. § 3. Nie naruszając przepisów § 1 pkt 3: 1) opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów na polskim obszarze celnym nie są doliczane do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za te towary, przy ustalaniu ich wartości celnej, 2) płatności za prawo do dystrybucji lub odsprzedaży przywiezionych towarów, poniesione przez kupującego, nie są doliczane do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywiezione towary, jeżeli takie płatności nie stanowią warunku sprzedaży towarów."}
{"id":"1997_117_31","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 31. Nie wlicza się do wartości celnej następujących kosztów, o ile można je wyodrębnić z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej: 1) kosztów transportu przywożonych towarów, które te koszty zostały poniesione po przekroczeniu granicy państwa lub po przybyciu do portu polskiego, 2) należności za prace budowlane, instalacyjne, montażowe, obsługę lub pomoc techniczną, wykonane po przywozie towarów, takich jak: zakłady przemysłowe, maszyny lub wyposażenie, 3) odsetek wynikających z umowy o finansowaniu zakupu przywiezionych towarów, zawartej przez kupującego, niezależnie od tego, czy finansowanie zapewnione jest przez sprzedawcę, czy też przez inną osobę, o ile umowa ta została zawarta w formie pisemnej, a kupujący będzie w stanie udowodnić, że: a) towary zostały sprzedane po cenie zadeklarowanej jako faktycznie zapłaconej lub należnej, b) żądane oprocentowanie nie przekracza normalnie stosowanego oprocentowania dla tego typu transakcji dokonywanych w tym czasie, w kraju, w którym dokonano operacji finansowej, 4) opłat za prawo do kopiowania na polskim obszarze celnym towarów przywiezionych, 5) prowizji od zakupu, 6) należności celnych przywozowych lub innych opłat pobieranych na polskim obszarze celnym z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów."}
{"id":"1997_117_32","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 32. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb ustalania wartości celnej przywożonych towarów."}
{"id":"1997_117_33","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 33. Prezes Głównego Urzędu Ceł może ogłosić, w formie zarządzenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wyjaśnienia dotyczące wartości celnej wydawane przez właściwe organy."}
{"id":"1997_117_34","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 34. W celu ustalania wartości celnej Minister Finansów, określi, w drodze zarządzenia, zasady stosowania kursów walut obcych, ustalanych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego i ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. TYTUŁ III TOWARY WPROWADZANE NA POLSKI OBSZAR CELNY Dział I Wprowadzenie towarów"}
{"id":"1997_117_35","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 35. § 1. Towary wprowadzone na polski obszar celny podlegają, od chwili ich wprowadzenia, dozorowi celnemu. Towary te mogą podlegać kontroli celnej zgodnie z obowiązującymi przepisami. § 2. Towary mogą być wprowadzone lub wyprowadzone z polskiego obszaru celnego przez otwarte przejścia graniczne, a przez inne przejścia, tylko po wydaniu pozwolenia przez organ celny. § 3. Towary, o których mowa w § 1, pozostają pod dozorem celnym tak długo, jak jest to niezbędne do określenia ich statusu celnego, a w wypadku towarów niekrajowych aż do czasu, kiedy ich status celny zostanie zmieniony, bądź gdy zostaną wprowadzone do wolnego obszaru celnego, albo zostaną powrotnie wywiezione, bądź zniszczone zgodnie z art. 186."}
{"id":"1997_117_36","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 36. § 1. Osoba wprowadzająca towary na polski obszar celny jest zobowiązana do niezwłocznego ich dostarczenia trasą określoną przez organ celny i zgodnie z jego instrukcjami (droga celna) do: 1) granicznego urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, lub 2) wolnego obszaru celnego, jeżeli towary mają być wprowadzone bezpośrednio do niego: a) drogą morską lub powietrzną, b) drogą lądową bez przejazdu przez inną część polskiego obszaru celnego, o ile wolny obszar celny przylega do granicy lądowej państwa. § 2. Każda osoba przejmująca odpowiedzialność za przewóz towarów po ich wprowadzeniu na polski obszar celny, także w wyniku przeładunku, jest odpowiedzialna za wykonanie obowiązków, o których mowa w § 1. § 3. Przepis § 1 pkt 1 nie wyłącza stosowania przepisów dotyczących ruchu turystycznego, ruchu przygranicznego, obrotu pocztowego lub ruchu o mało istotnym znaczeniu ekonomicznym, pod warunkiem, że możliwości dozoru i kontroli celnej nie będą ograniczone. § 4. Przepisów § 1-3 i art. 37, art. 39-50 oraz art. 52 i art. 53 nie stosuje się do towarów, które czasowo opuściły polski obszar celny podczas transportu drogą morską lub powietrzną pomiędzy dwoma miejscami znajdującymi się na tym obszarze, pod warunkiem, że przewóz został dokonany drogą bezpośrednią, rejsowym samolotem lub statkiem linii lotniczych, albo linii żeglugowych, bez postoju poza polskim obszarem celnym. Niniejszego przepisu nie stosuje się do towarów wcześniej załadowanych w portach lub na lotniskach znajdujących się poza polskim obszarem celnym. § 5. Przepisów § 1 nie stosuje się do towarów przewożonych przez polskie morza terytorialne lub przestrzeń powietrzną na pokładzie statków wodnych lub powietrznych, których miejscem przeznaczenia nie jest port lub lotnisko usytuowane na polskim obszarze celnym. § 6. Prezes Głównego Urzędu Ceł, w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej, w drodze zarządzenia, może wyznaczyć drogi celne oraz określić zasady poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach."}
{"id":"1997_117_37","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 37. § 1. Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej obowiązek, o którym mowa w art. 36 § 1, nie może zostać wykonany, osoba zobowiązana do jego wykonania lub inna osoba działająca w jej imieniu, powinna bezzwłocznie poinformować organ celny o tej sytuacji. Jeżeli nieprzewidziane okoliczności lub działanie siły wyższej nie spowodowały całkowitej utraty towarów, organ celny powinien zostać dokładnie poinformowany o miejscu, gdzie się one znajdują. § 2. Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej, statek, o którym mowa w art. 36 § 5, zmuszony jest do tymczasowego zawinięcia do portu lub lądowania na polskim obszarze celnym, a obowiązek, o którym mowa w art. 36 § 1, nie może zostać wykonany, osoba wprowadzająca statek na polski obszar celny lub osoba działająca w jej imieniu powinna bezzwłocznie poinformować organ celny o tej sytuacji. § 3. Organ celny określa środki, jakie należy podjąć, aby towary, o których mowa w § 1, jak również towary znajdujące się na pokładzie statku w sytuacjach określonych w § 2, zostały dostarczone do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez ten organ."}
{"id":"1997_117_38","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 38. Jeżeli towary zostały nielegalnie wprowadzone na polski obszar celny lub zostały usunięte spod dozoru celnego, organ celny podejmuje wszelkie niezbędne działania w celu uregulowania ich sytuacji łącznie ze sprzedażą towarów. Dział II Przedstawienie towarów i deklaracja skrócona"}
{"id":"1997_117_39","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 39. Towary, które zgodnie z art. 36 § 1 pkt 1, zostały dostarczone do granicznego urzędu celnego bądź miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, powinny zostać przedstawione organowi celnemu przez osobę, która wprowadziła je na polski obszar celny lub przez osobę, która przejęła odpowiedzialność za te towary po ich wprowadzeniu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej."}
{"id":"1997_117_4","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 4. Każda osoba zamierzająca faktycznie dokonać przywozu lub wywozu może uzyskać od organu celnego informację o stosowaniu przepisów prawa celnego."}
{"id":"1997_117_40","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 40. § 1. Po przedstawieniu towarów, a przed nadaniem tym towarom właściwego przeznaczenia celnego mogą one, za zgodą organu celnego, zostać zbadane. § 2. Ryzyko i koszty badania, o którym mowa w § 1, nie obciążają organów celnych. § 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, sposób, tryb i warunki badania towarów."}
{"id":"1997_117_41","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 41. § 1. Z zastrzeżeniem przepisu art. 43, towary przedstawione organowi celnemu powinny być ujęte w deklaracji skróconej. § 2. Deklaracja skrócona powinna zostać złożona wraz z przedstawieniem towarów. Organ celny może wyrazić zgodę na późniejsze złożenie deklaracji, jednak nie później niż w pierwszym dniu roboczym następującym po dniu przedstawienia towarów."}
{"id":"1997_117_42","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 42. § 1. Deklaracja skrócona powinna być złożona na formularzu odpowiadającym wzorowi, o którym mowa w § 3. Jednakże organ celny może zezwolić na wykorzystanie, w charakterze deklaracji skróconej, każdego dokumentu urzędowego lub handlowego zawierającego dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów. § 2. Deklaracja skrócona powinna zostać złożona przez: 1) osobę, która wprowadziła towary na polski obszar celny lub przez osobę, która przejęła odpowiedzialność za towary po ich wprowadzeniu, 2) osobę, w której imieniu działały osoby, o których mowa w pkt 1. § 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, wzór deklaracji skróconej oraz dokumenty, które mogą być wykorzystane w charakterze deklaracji skróconej."}
{"id":"1997_117_43","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 43. Organ celny może odstąpić od wymogu składania deklaracji skróconej pod warunkiem, że nie ogranicza to możliwości sprawowania dozoru celnego, jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w art. 41 § 2, zostały spełnione formalności niezbędne do nadania towarom przeznaczenia celnego. Dział III Rozładunek towarów i nadanie im przeznaczenia celnego"}
{"id":"1997_117_44","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 44. § 1. Towary mogą być rozładowane lub przeładowane ze środków transportu wyłącznie za zgodą organu celnego, w miejscach wyznaczonych lub uznanych przez ten organ. Jednakże w wypadku bezpośredniego zagrożenia wymagającego natychmiastowego wyładunku wszystkich towarów lub ich części, uzyskanie takiej zgody nie jest wymagane. O takim zdarzeniu należy niezwłocznie poinformować organ celny. § 2. Organ celny może w każdym czasie zażądać rozładowania i rozpakowania towarów, w celu ich zbadania, przeprowadzenia rewizji celnej, jak również zbadania środków transportu, którymi są one przewożone."}
{"id":"1997_117_45","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 45. Każda osoba, która po rozładunku posiada towary i zapewnia ich transport lub składowanie, staje się odpowiedzialna za wykonanie obowiązku przedstawienia towarów w całości na każde żądanie organu celnego."}
{"id":"1997_117_46","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 46. Towary nie mogą zostać podjęte z miejsca ich złożenia bez zgody organu celnego."}
{"id":"1997_117_47","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 47. Towary przedstawione organowi celnemu powinny otrzymać przeznaczenie celne dopuszczalne dla tych towarów."}
{"id":"1997_117_48","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 48. § 1. Każda osoba jest zobowiązana do dokonania czynności, oraz dostarczenia organowi celnemu dokumentów niezbędnych do nadania przeznaczenia celnego towarom objętym deklaracją skróconą w terminie: 1) 90 dni od daty złożenia deklaracji skróconej w wypadku towarów przewożonych drogą morską, 2) 20 dni od daty złożenia deklaracji skróconej w wypadku towarów przewożonych drogą inną niż morska. § 2. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach organ celny może przedłużyć terminy, określone w § 1, jednak nie więcej niż o: 1) 30 dni w wypadku terminu, o którym mowa w § 1 pkt 1, 2) 7 dni w wypadku terminu, o którym mowa w § 1 pkt 2. Wniosek w tej sprawie musi zostać złożony przed upływem terminów określonych w § 1. Dział IV Czasowe składowanie towarów"}
{"id":"1997_117_49","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 49. Towary przedstawione organowi celnemu nabywają status towarów składowanych czasowo, aż do chwili nadania im przeznaczenia celnego (towary składowane czasowo)."}
{"id":"1997_117_5","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 5. § 1. Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje w formie decyzji, na pisemny wniosek osoby, wiążącą informację taryfową dotyczącą klasyfikacji towaru według kodu taryfy celnej. § 2. Decyzja, o której mowa w § 1, wiąże organy celne oraz osobę, której udzielono tej informacji. Wiążącą informację taryfową stosuje się do towarów, wobec których formalności celne zostały dokonane po dniu, w którym informacja ta została udzielona. § 3. Przedmiotem wiążącej informacji taryfowej jest klasyfikacja towarów według nomenklatury towarowej taryfy celnej. § 4. Osoba, której udzielono informacji, o której mowa w § 1, powinna udowodnić, że towar zgłoszony jest takim samym towarem, jak opisany w informacji. § 5. Wiążąca informacja taryfowa jest ważna przez 6 lat od daty wydania. § 6. Wiążąca informacja taryfowa jest nieważna, jeżeli została wydana na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub nieprawidłowych bądź niekompletnych danych przedstawionych przez wnioskodawcę. § 7. Wiążąca informacja taryfowa traci ważność, gdy: 1) w wyniku zmiany przepisów staje się sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja taryfowa traci ważność, jest dzień wejścia w życie tych przepisów, 2) staje się niezgodna z interpretacją przepisów taryfy celnej przez zmiany wyjaśnień do nomenklatury towarowej taryfy celnej, bądź przez wydanie opinii dotyczących klasyfikacji przez Światową Organizację Celną lub przez zmianę Not Wyjaśniających do nomenklatury Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów przyjętego przez Światową Organizację Celną, bądź poprzez zmianę Not Wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Unii Europejskiej; datą, z którą wiążąca informacja taryfowa traci ważność, jest data publikacji wymienionych zmian i opinii, 3) wydana została wskutek błędu lub jest sprzeczna z prawem; datą z którą informacja taryfowa traci ważność jest data powiadomienia osoby, której tej informacji udzielono. § 8. W wypadku, gdy wiążąca informacja taryfowa utraciła ważność na podstawie § 7 pkt 2 lub pkt 3, osoba, której udzielono tej informacji, może korzystać z niej dalej przez okres 6 miesięcy od publikacji lub powiadomienia, jeżeli zawarła na podstawie wiążącej informacji taryfowej, przed datą publikacji lub powiadomienia, wiążące umowy kupna lub sprzedaży towarów. § 9. Osoba, której udzielono wiążącej informacji taryfowej, może ją wykorzystać w okolicznościach określonych w § 8 jedynie do celów: 1) określania należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych, 2) obliczania zwrotów należności celnych przywozowych przy wywozie, 3) uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru, o ile świadectwo to zostało wydane na podstawie wymienionej informacji. § 10. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji taryfowej oraz ustali wzory wniosków i niezbędne dokumenty, które należy do nich dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji taryfowej."}
{"id":"1997_117_50","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 50. § 1. Towary składowane czasowo mogą znajdować się jedynie w miejscach zatwierdzonych przez organ celny i na warunkach określonych przez ten organ. § 2. Przewoźnicy, spedytorzy, zarządzający portami lub osoby prowadzące agencje celne są obowiązani na żądanie organu celnego do prowadzenia magazynów celnych. § 3. Magazyn celny może być prowadzony przez osoby krajowe inne niż określone w § 2, po uzyskaniu przez nie pozwolenia organu celnego z wyłączeniem jednak osób, o których mowa w art. 3 § 1 pkt 11 lit. c). § 4. W wypadku gdy nie można zapewnić prowadzenia magazynu celnego przez osoby określone w § 2 i § 3, magazyn celny prowadzi organ celny. § 5. Z wyłączeniem wypadków, o których mowa w art. 51, organ celny może zażądać od osoby będącej w posiadaniu towarów złożenia zabezpieczenia w celu zapewnienia uiszczenia kwoty wynikającej z długu celnego, który może powstać w wypadkach określonych w art. 211 lub art. 212. § 6. Prowadzący magazyn celny jest obowiązany uzgodnić z właściwym organem celnym regulamin prowadzenia magazynu celnego oraz zapewnić utrzymywanie magazynu w stanie umożliwiającym prowadzenie kontroli celnej."}
{"id":"1997_117_51","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 51. Prowadzący magazyn celny jest obowiązany, na żądanie organu celnego, przyjąć do magazynu towary podlegające kontroli celnej do czasu nadania im przeznaczenia celnego."}
{"id":"1997_117_52","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 52. Towary składowane czasowo mogą podlegać jedynie takim czynnościom, jakie są niezbędne do zapewnienia ich przechowania w niezmienionym stanie, bez zmiany ich wyglądu czy parametrów technicznych. Art. 40 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_117_53","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 53. § 1. Organ celny podejmuje niezwłocznie wszelkie niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji towarów składowanych czasowo, nie wyłączając ich sprzedaży, w wypadku, gdy osoba nie dokonała czynności lub nie dostarczyła organowi celnemu dokumentów niezbędnych do nadania przeznaczenia celnego w terminie, o którym mowa w art. 48. § 2. Organ celny może, na ryzyko i koszt osoby będącej w posiadaniu towarów, zarządzić ich przeniesienie w miejsce znajdujące się pod jego dozorem, do czasu, kiedy sytuacja towarów zostanie uregulowana."}
{"id":"1997_117_54","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 54. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, tryb i warunki czasowego składowania towarów oraz tworzenia i prowadzenia magazynów celnych. Dział V Towary niekrajowe przewożone w ramach procedury tranzytu przewidzianej w umowach międzynarodowych"}
{"id":"1997_117_55","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 55. Do towarów, które w chwili wprowadzania na polski obszar celny są już objęte procedurą tranzytu nie stosuje się przepisów art. 36, 37 oraz art. 39-53, z wyjątkiem art. 36 § 1 pkt 1."}
{"id":"1997_117_56","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 56. Jeżeli towary niekrajowe objęte procedurą tranzytu osiągnęły miejsce przeznaczenia na polskim obszarze celnym i zostały przedstawione organom celnym zgodnie z przepisami regulującymi tranzyt, stosuje się przepisy art. 41-53. TYTUŁ IV PRZEZNACZENIE CELNE Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_117_57","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 57. § 1. Towary niezależnie od ich rodzaju, ilości, pochodzenia, miejsca wysyłki lub miejsca przeznaczenia, mogą w każdym czasie, z zachowaniem określonych warunków, otrzymać przeznaczenie celne, dopuszczalne dla tych towarów. § 2. Przepis § 1 nie wyłącza stosowania umów międzynarodowych oraz zakazów lub ograniczeń wynikających z odrębnych przepisów, a w szczególności dotyczących obyczajności, bezpieczeństwa powszechnego, porządku publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi lub zwierząt, ochrony środowiska i zasobów naturalnych, ochrony roślin, ochrony dóbr kultury oraz ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej, a także zakazów i ograniczeń ustanowionych ze względów polityki handlowej lub interesu gospodarczego albo narodowego kraju. § 3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu towarów w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej."}
{"id":"1997_117_58","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 58. § 1. Jeżeli umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne zakazują posiadania, rozpowszechniania lub obrotu towarami, organ celny cofa natychmiast towar za granicę lub na polski obszar celny, chyba że umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne przewidują jego przepadek albo inny sposób postępowania. Jeżeli cofnięcie towaru jest niemożliwe organ celny może nakazać zniszczenie lub orzec przepadek towaru. § 2. Koszty cofnięcia towaru, sprzedaży, zniszczenia lub likwidacji w inny sposób ponoszą solidarnie: osoba, która wprowadziła bądź wyprowadza towary, o których mowa w § 1, osoba, która przejęła odpowiedzialność za przewóz tych towarów bądź każda inna osoba, w której posiadaniu towar się znajduje."}
{"id":"1997_117_59","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 59. § 1. Jeżeli umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne uzależniają posiadanie, obrót lub rozpowszechnianie towarów od spełnienia określonych wymogów, to przywóz lub wywóz tych towarów może być dokonany pod warunkiem spełnienia tych wymogów. § 2. W wypadku niespełnienia wymogów, o których mowa w § 1, organ celny cofa towar za granicę lub na polski obszar celny, chyba że umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne przewidują jego natychmiastowy przepadek albo inny sposób postępowania. Jeżeli cofnięcie towaru jest niemożliwe organ celny może orzec jego przepadek. Przepis art. 58 § 2 stosuje się odpowiednio. § 3. Przepisu § 2 nie stosuje się do towarów niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub środowiska naturalnego oraz łatwo psujących się. W takich wypadkach przepisy art. 58 § 1 stosuje się odpowiednio. Dział II Procedury celne Rozdział 1 Objęcie towarów procedurą celną Oddział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_117_6","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 6. § 1. Organ celny może wykonywać wszelkie czynności kontroli celnej, które uzna za stosowne według przepisów prawa celnego w każdym miejscu znajdującym się na polskim obszarze celnym lub jeżeli umowy międzynarodowe tak stanowią poza polskim obszarem celnym. § 2. Organ celny może w każdym czasie podejmować czynności z zakresu kontroli celnej wobec towaru znajdującego się na polskim obszarze celnym w celu ustalenia, czy towar został wprowadzony na polski obszar celny zgodnie z przepisami prawa. § 3. Rewizji celnej nie podlegają: 1) na zasadzie wzajemności: a) towary przeznaczone dla obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej, a także organizacji międzynarodowych mających siedziby lub placówki w Rzeczypospolitej Polskiej, b) towary przeznaczone dla osób korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, c) opatrzone pieczęcią przesyłki urzędowe przesyłane do obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz opatrzone pieczęcią przesyłki przez nie wysyłane, 2) opatrzone pieczęcią przesyłki urzędowe przesyłane między Ministerstwem Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej a polskimi przedstawicielstwami dyplomatycznymi, urzędami konsularnymi i misjami specjalnymi za granicą. § 4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby i warunki wykonywania kontroli celnej. § 5. Minister Finansów, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wykonywania kontroli celnej oraz nadawania przeznaczenia celnego okrętom wojennym i wojskowym statkom powietrznym oraz wyposażeniu i sprzętowi jednostek wojskowych, a także wyposażeniu i sprzętowi jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji. § 6. Prezes Głównego Urzędu Ceł może określić, w drodze zarządzenia: 1) wzory pieczęci, zamknięć celnych, stempli i innych znaków stosowanych przy wykonywaniu kontroli celnej, 2) szczegółowy sposób prowadzenia kontroli celnej bagażu, przewożonego drogą morską lub powietrzną."}
{"id":"1997_117_60","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 60. § 1. Każdy towar, który ma być objęty procedurą celną, powinien zostać zgłoszony do tej procedury. § 2. Towary krajowe zgłoszone do procedury wywozu, do procedury uszlachetniania biernego, procedury tranzytu lub procedury składu celnego, od chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, aż do ich wyprowadzenia z polskiego obszaru celnego, ich zniszczenia lub do czasu unieważnienia zgłoszenia celnego, podlegają dozorowi celnemu."}
{"id":"1997_117_61","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 61. Prezes Głównego Urzędu Ceł może określić, w drodze zarządzenia, urzędy celne, w których mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych."}
{"id":"1997_117_62","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 62. § 1. Zgłoszenie celne dokonywane jest: 1) w formie pisemnej, 2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, jeżeli przewidują to przepisy szczególne, 3) w formie zgłoszenia ustnego lub innej czynności, jeżeli przewidują to przepisy szczególne i o ile w sposób dostateczny została wyrażona wola objęcia towarów procedurą celną. § 2. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, wypadki, w których zgłoszenie celne może być dokonane w innej formie niż pisemna."}
{"id":"1997_117_63","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 63. § 1. Zgłoszenie celne dotyczące towaru będącego przedmiotem przywozu lub wywozu nie stanowiącego działalności gospodarczej, dokonywane przez podróżnych, powinno być złożone najpóźniej w chwili przystąpienia organu celnego do kontroli celnej. § 2. Jeżeli żywe zwierzęta, owoce, rośliny w stanie świeżym lub materiały niebezpieczne przywożone są z zamiarem objęcia ich procedurą celną, to zgłoszenie celne do tej procedury powinno być dokonane w dniu dostarczenia towaru do miejsca, o którym mowa w art. 36 § 1 pkt 1. Oddział 2 Zgłoszenia w formie pisemnej"}
{"id":"1997_117_64","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 64. § 1. Zgłoszenie celne w formie pisemnej powinno zostać dokonane przez zgłaszającego na właściwym formularzu zgodnym z wzorem przewidzianym do objęcia towaru określoną procedurą celną. Zgłoszenie to powinno być podpisane i zawierać wszystkie elementy niezbędne do objęcia towaru procedurą celną, do której jest zgłaszany. § 2. Do zgłoszenia celnego zgłaszający powinien dołączyć dokumenty, których przedstawienie jest wymagane do objęcia towaru procedurą celną, do której jest zgłaszany. § 3. Jeżeli składane zgłoszenie celne nie odpowiada wymogom formalnym określonym w § 1 i § 2, organ celny odmawia jego przyjęcia wskazując przyczyny odmowy w formie pisemnej. § 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, wzory formularzy oraz dokumenty jakie należy do niego dołączyć."}
{"id":"1997_117_65","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 65. § 1. Organ celny przyjmuje zgłoszenie celne, jeżeli: 1) zgłoszenie celne odpowiada wymogom określonym w art. 64, 2) wraz z zgłoszeniem celnym przedstawiono towar nim objęty, z zastrzeżeniem art. 80 § 2. § 2. Podstawę do zastosowania procedury celnej do towaru objętego zgłoszeniem celnym stanowią dane zawarte w zgłoszeniu celnym przyjętym przez organ celny, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 3. Przyjęcie zgłoszenia celnego powoduje z mocy prawa: 1) objęcie towaru procedurą celną, 2) określenie kwoty wynikającej z długu celnego, - chyba, że w sprawie zostanie wydana decyzja rozstrzygająca inaczej o przeznaczeniu celnym towaru lub o kwocie wynikającej z długu celnego. § 4. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, organ celny na wniosek strony wydaje decyzję lub może z urzędu wydać decyzję, w której: 1) uznaje zgłoszenie celne za prawidłowe, 2) uznaje zgłoszenie za nieprawidłowe i: a) określa kwotę wynikającą z długu celnego zgodnie z przepisami prawa celnego, b) uznając, iż objęcie towaru wnioskowaną procedurą celną jest niemożliwe, rozstrzyga o objęciu towaru właściwą procedurą celną lub nadaje towarowi właściwe przeznaczenie celne. § 5. Decyzja, o której mowa w § 4 nie może zostać wydana, jeżeli upłynęły 3 lata od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego. § 6. Organ celny wydaje nakaz zapłaty długu celnego, który nie został uiszczony w całości lub części po przyjęciu zgłoszenia celnego. Nakaz zapłaty stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_117_66","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 66. § 1. Zgłoszenia celnego może dokonać osoba mogąca przedstawić organom celnym, bezpośrednio lub przez przedstawiciela, towar, którego dotyczy zgłoszenie, jak również wszystkie dokumenty, których przedstawienie jest niezbędne do objęcia towaru procedurą celną, do której jest zgłaszany. § 2. Jeżeli przyjęcie zgłoszenia celnego nakłada na osobę szczególne obowiązki, zgłoszenie to powinno zostać dokonane przez tę osobę lub w jej imieniu. § 3. Zgłaszającym może być jedynie osoba krajowa, chyba że zgłoszenie dotyczy procedury tranzytu lub odprawy czasowej, albo dokonywane jest sporadycznie, w sytuacjach uznanych przez organ celny za uzasadnione. § 4. Przepis § 3 nie stanowi przeszkody do stosowania, z zastrzeżeniem wzajemności, przepisów umów międzynarodowych zawartych z innymi krajami."}
{"id":"1997_117_67","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 67. § 1. Po przyjęciu zgłoszenia celnego przez organ celny zgłaszający może dokonać jego sprostowania. § 2. Sprostowanie nie może spowodować objęcia zgłoszeniem celnym innej ilości, rodzaju lub wartości celnej towarów niż pierwotnie zgłoszone. § 3. Sprostowanie zgłoszenia celnego nie może być dokonane, jeżeli organ celny: 1) poinformował zgłaszającego o zamiarze przeprowadzenia rewizji celnej towarów, 2) stwierdził nieprawidłowość danych zawartych w zgłoszeniu celnym, 3) zwolnił towary."}
{"id":"1997_117_68","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 68. § 1. Jeżeli zgłaszający dostarczy dowód, że towar został zgłoszony omyłkowo do procedury celnej określonej w zgłoszeniu lub że w wyniku zaistnienia szczególnych okoliczności objęcie towaru procedurą celną nie jest już uzasadnione, organ celny, na wniosek zgłaszającego, unieważni przyjęte zgłoszenie celne. § 2. W wypadku gdy organ celny poinformował zgłaszającego o zamiarze przeprowadzenia rewizji celnej, wniosek o unieważnienie zgłoszenia celnego może zostać uwzględniony jedynie po dokonaniu tej rewizji. § 3. Po zwolnieniu towarów zgłoszenie celne nie może zostać unieważnione. § 4. Unieważnienie zgłoszenia celnego nie stanowi przeszkody do stosowania obowiązujących przepisów karnych."}
{"id":"1997_117_69","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 69. Datą właściwą do stosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której dokonano zgłoszenia towarów, jest data przyjęcia zgłoszenia celnego przez organ celny, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej."}
{"id":"1997_117_7","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 7. § 1. Każda osoba pośrednio lub bezpośrednio uczestnicząca w czynnościach związanych z wymianą towarową jest zobowiązana do dostarczenia organowi celnemu, na jego żądanie, w ustalonych terminach, dokumentów i informacji mających znaczenie dla kontroli celnej, w jakiejkolwiek formie, jak również do udzielenia niezbędnej pomocy. § 2. Na żądanie Prezesa Głównego Urzędu Ceł banki są zobowiązane udzielać informacji o obrotach i stanach na rachunkach bankowych w związku z toczącą się sprawą karną skarbową: 1) przeciwko posiadaczowi rachunku będącemu osobą fizyczną, lub 2) o przestępstwo popełnione w zakresie działalności osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, która to osoba lub jednostka jest posiadaczem rachunku. § 3. Żądanie, o którym mowa w § 2, powinno zawierać oznaczenie posiadacza rachunku oraz okresu objętego informacją."}
{"id":"1997_117_70","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 70. § 1. Po przyjęciu zgłoszenia celnego organ celny może przystąpić do jego weryfikacji, polegającej w szczególności na: 1) kontroli zgłoszenia celnego i dołączonych do niego dokumentów; organ celny może zażądać od zgłaszającego przedstawienia innych dokumentów w celu sprawdzenia prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu, 2) rewizji celnej towarów z możliwością pobrania próbek w celu przeprowadzenia ich dalszej analizy lub dokładniejszej kontroli. § 2. Jeżeli organ celny po weryfikacji uzna zgłoszenie celne za nieprawidłowe, stosuje się art. 65 § 4 pkt 2."}
{"id":"1997_117_71","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 71. § 1. Dostarczenie towarów do miejsc, gdzie mają być poddane rewizji celnej oraz gdzie mogą zostać pobrane próbki i gdzie dokonane zostaną inne czynności wymagane do przeprowadzenia rewizji lub pobrania próbek, dokonywane jest przez zgłaszającego lub na jego odpowiedzialność. Koszty związane z dostarczeniem towarów ponosi zgłaszający. § 2. Zgłaszający ma prawo do obecności przy rewizji celnej towarów, jak również przy pobieraniu próbek. Organy celne mogą zażądać obecności zgłaszającego albo jego przedstawiciela przy rewizji celnej lub przy pobieraniu próbek, w szczególności w celu udzielenia pomocy tym organom przy przeprowadzaniu rewizji, czy też przy pobieraniu próbek. § 3. Pobranie próbek przez organ celny dokonane zgodnie z obowiązującymi przepisami nie pociąga za sobą odszkodowania ze strony organu celnego. § 4. Jeżeli w wyniku wykonanych analiz i badań stwierdzono, że towar został zgłoszony nieprawidłowo, koszty związane z przeprowadzeniem badań i analiz ponosi zgłaszający."}
{"id":"1997_117_72","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 72. § 1. Jeżeli rewizji celnej poddano jedynie część towarów objętych zgłoszeniem celnym, wyniki tej rewizji odnoszą się do całości towarów objętych zgłoszeniem. Jeżeli zgłaszający uzna, że wyniki częściowej rewizji celnej towarów nie są reprezentatywne dla pozostałej części zgłaszanych towarów, może do czasu zwolnienia towarów zwrócić się z wnioskiem o przeprowadzenie dodatkowej rewizji. Art. 71 § 4 stosuje się odpowiednio. § 2. Jeżeli zgłoszenie celne obejmuje kilka pozycji towarowych, zgłoszeniem w rozumieniu § 1 jest każda odrębna pozycja klasyfikowana według kodu taryfy celnej tego zgłoszenia."}
{"id":"1997_117_73","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 73. § 1. Wyniki przeprowadzonej weryfikacji zgłoszenia celnego stanowią podstawę do zastosowania procedury celnej, którą mają być objęte towary. § 2. W wypadku nieprzeprowadzenia weryfikacji zgłoszenia celnego podstawą do zastosowania procedury celnej są dane zawarte w zgłoszeniu."}
{"id":"1997_117_74","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 74. § 1. Organ celny może podejmować czynności pozwalające na ustalenie lub zapewnienie tożsamości towaru, jeżeli jest to niezbędne do przestrzegania warunków procedury celnej, do której towar został zgłoszony. W szczególności może nakładać zamknięcia celne, żądać od zgłaszającego opisów, rysunków, zdjęć fotograficznych lub dokonania innych niezbędnych czynności. § 2. Zamknięcia celne umieszczone na towarach oraz na środkach transportu mogą zostać usunięte lub zniszczone tylko przez organ celny albo za jego zgodą, chyba że w następstwie nie dających się przewidzieć okoliczności ich usunięcie lub zniszczenie okaże się niezbędne do zapewnienia ochrony towarów lub środków transportu."}
{"id":"1997_117_75","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 75. § 1. Z zastrzeżeniem art. 76, organ celny zwalnia towary z chwilą dokonania weryfikacji zgłoszenia celnego lub jego przyjęcia bez weryfikacji, jeżeli spełnione zostaną warunki objęcia towarów wskazaną procedurą i o ile towary te nie są przedmiotem ograniczeń lub zakazów. Dotyczy to również sytuacji, gdy do przeprowadzenia weryfikacji dalsza obecność towarów nie jest niezbędna. § 2. Zwolnienie udzielane jest jednorazowo dla całości towarów objętych tym samym zgłoszeniem celnym. Art. 72 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_117_76","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 76. § 1. Jeżeli przyjęcie zgłoszenia celnego powoduje powstanie długu celnego, towary, których dotyczy to zgłoszenie mogą zostać zwolnione jedynie w wypadku, gdy kwota wynikająca z długu celnego została zapłacona lub zabezpieczona. § 2. Z zastrzeżeniem § 3, przepisu § 1 nie stosuje się do procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła. § 3. Jeżeli stosując przepisy właściwe dla procedury celnej, do której zostały zgłoszone towary, organ celny zażąda złożenia zabezpieczenia, zwolnienie towarów może zostać udzielone jedynie po złożeniu zabezpieczenia."}
{"id":"1997_117_77","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 77. Organ celny podejmuje niezbędne działania, włącznie z wydaniem decyzji o przepadku towarów lub ich sprzedaży, w celu uregulowania sytuacji towarów, które: 1) nie mogły zostać zwolnione ze względu na to, że: a) ich kontrola nie mogła zostać podjęta lub prowadzona w terminach ustalonych przez organ celny z przyczyn zależnych od zgłaszającego, b) nie przedstawiono dokumentów, od których uzależnione jest objęcie towarów procedurą celną, c) należności celne przywozowe lub celne wywozowe nie zostały uiszczone albo zabezpieczone w wymaganych terminach, d) są przedmiotem zakazów lub ograniczeń wynikających z zastosowania środków polityki handlowej, 2) nie zostały podjęte w terminie 30 dni od dnia ich zwolnienia przez organ celny."}
{"id":"1997_117_78","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 78. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy tryb postępowania organu celnego przy przeprowadzaniu rewizji celnej, pobieraniu próbek towarów, weryfikacji lub przy unieważnianiu zgłoszeń celnych oraz zwalnianiu towarów."}
{"id":"1997_117_79","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 79. § 1. Organ celny może udzielić pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej (upraszczanie czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną) osobom, które spełniają następujące warunki: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b), 2) dokonują systematycznie przywozu lub wywozu towarów od co najmniej 1 roku, 3) są podatnikami podatku od towarów i usług, 4) są podmiotami których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 5) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 6) złożą w formie, o której mowa w art. 199 § 1 pkt 1 lub 2 generalne zabezpieczenie należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych, w związku ze stosowaniem procedury celnej, w wysokości odpowiadającej zakresowi przewidywanej działalności, 7) nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej, ze względu na naruszenie przez nich przepisów prawa, w okresie ostatnich 5 lat, 8) przedłożą pozytywną opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy. § 2. Organ celny cofa pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej w wypadku naruszenia którejkolwiek z przesłanek wymienionych w § 1. § 3. Organ celny może cofnąć pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej, jeżeli osoba, która otrzymała pozwolenie, w sposób istotny naruszyła przepisy prawa związane z przywozem lub wywozem towarów."}
{"id":"1997_117_8","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 8. Każda informacja o charakterze poufnym jest chroniona tajemnicą służbową i nie może być rozpowszechniana przez organ celny bez wyraźnego pozwolenia osoby lub urzędu, który jej udzielił; przekazywanie informacji jest dozwolone, w wypadku gdy organ celny jest do tego zobowiązany lub upoważniony zgodnie z obowiązującymi ustawami."}
{"id":"1997_117_80","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 80. § 1. Upraszczanie czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną następuje poprzez: 1) zgłoszenie celne uproszczone, 2) złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną, 3) wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę korzystającą z procedury celnej. § 2. W wypadku, o którym mowa w § 1 pkt 3, organ celny może zwolnić zgłaszającego z obowiązku przedstawienia towarów w urzędzie celnym. § 3. Zgłoszenie celne uproszczone, dokument handlowy lub urzędowy bądź wpis do rejestrów powinny zawierać elementy niezbędne do identyfikacji towarów. Wpis do rejestrów powinien wskazywać datę jego dokonania. § 4. Zgłaszający zobowiązany jest do przedstawienia zgłoszenia celnego uzupełniającego, mogącego mieć charakter całościowy, okresowy lub podsumowujący. § 5. Zgłoszenie celne uzupełniające stanowi jeden niepodzielny akt ze zgłoszeniami celnymi uproszczonymi określonymi w § 1 pkt 1, 2 lub pkt 3. Nabiera ono mocy prawnej z dniem przyjęcia zgłoszeń celnych uproszczonych. W wypadkach określonych w § 1 pkt 3, wpisanie do rejestrów ma tę samą moc prawną co przyjęcie zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 64. § 6. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy upraszczaniu czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną, 2) rodzaje procedur celnych, w których stosuje się procedurę uproszczoną, 3) rodzaje towarów, okresy rozliczeniowe oraz tryb składania zabezpieczenia przy stosowaniu procedury uproszczonej, 4) wartość przesyłek podlegających procedurze uproszczonej na podstawie dokumentów, zawierających spis towarów znajdujących się w przesyłce. Oddział 3 Inne formy zgłoszenia"}
{"id":"1997_117_81","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 81. § 1. Jeżeli zgłoszenia celnego dokonano w sposób określony w art. 62 § 1 pkt 2 lub pkt 3, przepisy art. 64-80 stosuje się odpowiednio. § 2. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze zarządzenia, wymogi jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, o którym mowa w § 1, oraz dokumenty jakie należy do niego dołączyć."}
{"id":"1997_117_82","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 82. § 1. Wprowadzenie lub wyprowadzenie towaru z polskiego obszaru celnego dokonane przez podróżnego przez przejście odpowiednio oznaczone jako przeznaczone dla osób posiadających wyłącznie towary nie podlegające należnościom celnym przywozowym albo celnym wywozowym oraz innym ograniczeniom przewidzianym w przepisach prawa, traktuje się jako zgłoszenie celne tych towarów. § 2. W wypadkach, gdy towary, o których mowa w § 1, nie zostały poddane kontroli celnej, uważa się, że towary te zostały dopuszczone do obrotu albo do wywozu poza polski obszar celny. Oddział 4 Kontrola zgłoszeń celnych po zwolnieniu towaru"}
{"id":"1997_117_83","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 83. § 1. Organ celny po zwolnieniu towarów może z urzędu lub na wniosek zgłaszającego dokonać kontroli zgłoszenia celnego. § 2. Po zwolnieniu towarów, organ celny w celu upewnienia się o prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu celnym może, w szczególności kontrolować dokumenty i dane handlowe dotyczące operacji przywozu lub wywozu towarów objętych zgłoszeniem, jak również późniejszych operacji handlowych dotyczących tych towarów. Kontrole te mogą zostać przeprowadzone u zgłaszającego, bądź u każdej innej osoby bezpośrednio lub pośrednio związanej z tymi operacjami, jak również u każdej innej osoby posiadającej takie dokumenty i dane. Organ celny może również przystąpić do kontroli towarów, jeżeli istnieje jeszcze możliwość ich okazania. § 3. Jeżeli z kontroli zgłoszenia celnego po zwolnieniu towaru wynika, że przepisy regulujące procedurę celną zostały zastosowane w oparciu o nieprawdziwe, nieprawidłowe lub niekompletne dane lub dokumenty, organ celny podejmuje niezbędne działania w celu właściwego zastosowania przepisów prawa celnego, biorąc pod uwagę nowe dane. Rozdział 2 Dopuszczenie do obrotu"}
{"id":"1997_117_84","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 84. Dopuszczenie do obrotu nadaje towarowi niekrajowemu status celny towaru krajowego i następuje po spełnieniu wszystkich wymogów określonych prawem, w szczególności po zastosowaniu przepisów dotyczących należności celnych przywozowych."}
{"id":"1997_117_85","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 85. § 1. Należności celne przywozowe są wymagalne według stanu towaru i jego wartości celnej w dniu przyjęcia zgłoszenia celnego i według stawek w tym dniu obowiązujących. § 2. Jeżeli po dniu przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu, lecz przed dniem zwolnienia towaru, nastąpiło obniżenie stawki celnej, na wniosek zgłaszającego, złożony najpóźniej do dnia zwolnienia towaru, stosuje się niższą stawkę. § 3. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli towary nie mogły zostać zwolnione z przyczyn leżących po stronie zgłaszającego."}
{"id":"1997_117_86","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 86. Jeżeli przesyłka zawiera towary klasyfikowane do różnych kodów taryfy celnej i klasyfikacja każdego z tych towarów zgodnie z ich kodem do celów dokonania zgłoszenia celnego pociągałaby za sobą środki i nakłady niewspółmiernie wysokie w stosunku do wysokości należności celnych przywozowych, organ celny może, na wniosek zgłaszającego, wyrazić zgodę, aby należności celne przywozowe zostały pobrane od całej przesyłki, według kodu taryfy celnej właściwego towarowi, który podlega najwyższym należnościom celnym przywozowym."}
{"id":"1997_117_87","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 87. § 1. Towary dopuszczone do obrotu z zastosowaniem zerowej lub obniżonej stawki celnej ze względu na ich przeznaczenie albo podlegające zwolnieniu z należności celnych przywozowych ze względu na przeznaczenie, pozostają pod dozorem celnym. § 2. Dozór celny, o którym mowa w § 1, trwa 5 lat od dnia dopuszczenia do obrotu, chyba że: 1) towar zostaje wywieziony, zniszczony lub zużyty, 2) upłynął termin wynikający z przepisu szczególnego, w którym miał być spełniony warunek określonego przeznaczenia towaru, 3) w związku ze zmianą przeznaczenia towaru zostały uiszczone wymagane należności celne przywozowe, § 3. Przepisy art. 93 i art. 96, wobec towarów określonych w § 1, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_117_88","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 88. Towary dopuszczone do obrotu tracą status celny towarów krajowych, gdy cło za te towary jest zwracane lub umarzane: 1) w wypadku, o którym mowa w art. 121 § 1 pkt 2, 2) w wypadku, o którym mowa w art. 248, 3) jeżeli zwrot lub umorzenie uwarunkowane jest wywozem towarów, powrotnym wywozem lub otrzymaniem innego równoważnego przeznaczenia celnego, 4) w wypadku, gdy zgłoszenie o dopuszczeniu do obrotu zostanie unieważnione. Rozdział 3 Procedury zawieszające i gospodarcze procedury celne Oddział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_117_89","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 89. § 1. Określenie \"procedura zawieszająca\" odnosi się, w wypadku towarów niekrajowych, do następujących procedur: 1) tranzytu, 2) składu celnego, 3) uszlachetniania czynnego podlegającego systemowi zawieszeń, 4) przetwarzania pod kontrolą celną, 5) odprawy czasowej. § 2. Określenie \"gospodarcza procedura celna\" odnosi się do następujących procedur: 1) składu celnego, 2) uszlachetniania czynnego, 3) przetwarzania pod kontrolą celną, 4) odprawy czasowej, 5) uszlachetniania biernego. § 3. Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają: 1) towary przywożone - towary objęte procedurą zawieszającą, jak również towary, dla których, w ramach uszlachetniania czynnego podlegającego systemowi ceł zwrotnych, zostały spełnione formalności dopuszczenia do obrotu oraz formalności określone w art. 131, 2) towary w stanie nie zmienionym - towary przywożone, które w ramach procedury uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną nie zostały poddane żadnym formom uszlachetniania bądź przetwarzania."}
{"id":"1997_117_9","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 9. § 1. Nielegalnym wprowadzeniem towaru jest wprowadzenie dokonane z naruszeniem przepisów art. 35 § 2, art. 36, art. 37, art. 39 oraz art. 180 § 2. § 2. Jeżeli w trakcie kontroli celnej nie można ustalić, że wprowadzonym na polski obszar celny towarom, których rodzaj i ilość wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej, zostało nadane przeznaczenie celne zgodnie z przepisami prawa celnego, uważa się, że towary te zostały nielegalnie wprowadzone na polski obszar celny."}
{"id":"1997_117_90","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 90. § 1. Korzystanie z gospodarczej procedury celnej uzależnione jest od uzyskania pozwolenia organu celnego. § 2. Pozwolenie, o którym mowa w § 1 wydaje i cofa organ celny. § 3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków i formularzy stosowanych przy wydawaniu pozwoleń, dokumenty, które należy dołączyć do wniosku, terminy składania wniosków oraz inne szczegółowe warunki udzielania pozwoleń."}
{"id":"1997_117_91","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 91. § 1 Pozwolenie, o którym mowa w art. 90, wydawane jest z zachowaniem warunków dotyczących określonej procedury celnej: 1) osobom, które udzielą gwarancji niezbędnych do prawidłowego przebiegu procedury celnej oraz 2) gdy organ celny może zapewnić właściwy dozór i kontrolę procedury bez konieczności stosowania środków i nakładów niewspółmiernych do zakresu wnioskowanej działalności. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do pozwoleń, o których mowa w art. 105."}
{"id":"1997_117_92","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 92. § 1. Organ celny określa w pozwoleniu warunki oraz terminy stosowania danej procedury celnej. § 2. Osoba posiadająca pozwolenie ma obowiązek informować organ celny o każdej zmianie, która nastąpiła po wydaniu pozwolenia i mogła mieć wpływ na korzystanie z tego pozwolenia."}
{"id":"1997_117_93","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 93. § 1. Objęcie towarów procedurą zawieszającą wymaga złożenia zabezpieczenia w celu zapewnienia pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego, mogącego powstać w stosunku do tych towarów, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których organ celny może odstąpić od pobrania zabezpieczenia."}
{"id":"1997_117_94","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 94. Procedura zawieszająca, z wyłączeniem procedury tranzytu, zostaje zakończona, gdy towary objęte tą procedurą bądź produkty kompensacyjne lub przetworzone pod kontrolą celną otrzymają inne przeznaczenie celne."}
{"id":"1997_117_95","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 95. Organy celne podejmują wszelkie działania sprawdzające i wyjaśniające w celu uregulowania sytuacji towarów, wobec których procedura nie została zakończona zgodnie z określonymi warunkami i terminami."}
{"id":"1997_117_96","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 96. Prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej mogą, zgodnie z warunkami określonymi przez organ celny i za zgodą tego organu, zostać przeniesione na inne osoby spełniające warunki wymagane do korzystania z tej procedury. Oddział 2 Tranzyt"}
{"id":"1997_117_97","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 97. § 1. Procedura tranzytu pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na polskim obszarze celnym: 1) towarów niekrajowych, nie podlegających w tym czasie należnościom celnym przywozowym i środkom polityki handlowej, jeśli przemieszczanie towarów ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym, lub 2) towarów niekrajowych, jeśli przemieszczanie towarów ma się zakończyć na polskim obszarze celnym; art. 57 § 2 stosuje się odpowiednio, lub 3) towarów krajowych, w wypadkach określonych w przepisach szczególnych. § 2. Towary, o których mowa w § 1, mogą być objęte procedurą tranzytu nie dłużej niż 14 dni, niezależnie od tego, ile razy towar był objęty tą procedurą, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. § 3. Przemieszczanie, o którym mowa w § 1, odbywa się w szczególności z zastosowaniem: 1) dokumentów określonych przepisami prawa celnego, 2) karnetu TIR, jeżeli: a) rozpoczęło się lub ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym lub b) dotyczy przesyłek towarów, które mają zostać wyładowane na polskim obszarze celnym i które są przewożone wraz z towarami przeznaczonymi do wyładowania poza polskim obszarem celnym, 3) karnetu ATA używanego jako dokument tranzytowy. § 4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny towarów, o których mowa w § 1 pkt 2, organ celny może z urzędu, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, uwzględniając interes osoby zobowiązanej, objąć towar procedurą tranzytu. § 5. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi w drodze zarządzenia, tryb i warunki procedury tranzytu oraz wzory wniosków o objęcie towaru procedurą tranzytu."}
{"id":"1997_117_98","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 98. Procedura tranzytu zostaje zakończona gdy towary i odpowiednie dokumenty zostaną przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia, zgodnie z przepisami tej procedury."}
{"id":"1997_117_99","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. KODEKS CELNY TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 99. § 1. Główny zobowiązany to osoba, która sama lub za pośrednictwem upoważnionego przedstawiciela, przez zgłoszenie celne, wyraziła wolę wykonania obowiązków przewidzianych procedurą tranzytu. § 2. Główny zobowiązany powinien złożyć zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego i innych należności mogących powstać w związku z przywozem lub wywozem towaru, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 3. Organ celny może odstąpić od pobrania zabezpieczenia w wypadku: 1) przewozów morskich, rzecznych i powietrznych, 2) przesyłania towarów rurociągami i innymi stałymi liniami przesyłowymi, 3) przewozów dokonywanych przez przedsiębiorstwa kolejowe."}
{"id":"1997_118_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r."}
{"id":"1997_118_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_119_1","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 2 skreśla się wyraz \"utratą\"; 2) w art. 2: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) deponent - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, będącą stroną umowy imiennego rachunku bankowego, jak również jednostkę organizacyjną osoby prawnej, dla której bank prowadzi odrębny imienny rachunek, z wyłączeniem: a) Skarbu Państwa, b) banków oraz spółek wykonujących czynności bankowe zgodnie z art. 11{1} ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703), c) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703), d) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62), e) akcjonariuszy banku posiadających w dniu złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości pakiet akcji uprawniający do wykonywania ponad 5% głosów podczas walnego zgromadzenia akcjonariuszy, a także osób, które w stosunku do nich są podmiotami dominującymi lub zależnymi w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, f) członków zarządu, rady (rady nadzorczej) banku oraz osób pełniących w tym banku funkcje dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów, jak również dyrektorów i zastępców dyrektorów oddziałów tego banku, w przypadku gdy osoby te pełniły swoje funkcje w dniu zawieszenia działalności banku lub spełnienia warunku gwarancji bądź w okresie bieżącego roku obrotowego (obrachunkowego) lub poprzedzającego zawieszenie działalności banku lub dzień spełnienia warunku gwarancji, 2) środki gwarantowane - środki pieniężne zgromadzone w banku objętym ustawowym systemem gwarantowania środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych przez tego samego deponenta na rachunkach imiennych, w walucie polskiej oraz w walutach obcych, bez względu na liczbę umów zawartych z tym bankiem, do wysokości określonej ustawą, według stanu na dzień zawieszenia działalności banku, z uwzględnieniem wypłat dokonanych w trybie art. 109 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe oraz należnych odsetek naliczonych do dnia spełnienia warunku gwarancji,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) suma aktywów ważonych ryzykiem - sumę aktywów bilansowych oraz zobowiązań pozabilansowych, którym Prezes Narodowego Banku Polskiego nadaje, na podstawie odrębnych przepisów, wyrażoną procentowo wagę ryzyka,\", c) po pkt 5 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) przejęcie banku - nabycie przedsiębiorstwa bankowego lub jego części.\"; 3) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. W przypadku prowadzenia przez bank jednego rachunku dla kilku osób (rachunek wspólny), deponentem jest każda z tych osób - w granicach określonych w umowie rachunku lub wynikających z przepisów prawa. 2. W przypadku prowadzenia przez bank rachunku dla spółki cywilnej, jawnej lub komandytowej - deponentem jest ta spółka.\"; 4) w art. 4: a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) nabywanie wierzytelności banków znajdujących się w sytuacji zagrożenia wypłacalności,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Rada Ministrów, na uzgodniony wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Ministra Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, formę organizacyjno-prawną, szczegółowe zasady, zakres i tryb obrotu przez Fundusz wierzytelnościami, o których mowa w ust. 2 pkt 1a.\"; 5) w art. 7 w ust. 2 pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) reprezentowanie Funduszu w jego stosunkach prawnych z członkami Zarządu, w szczególności powoływanie, zawieszanie w czynnościach i odwoływanie członków Zarządu,\"; 6) w art. 9: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kadencja Zarządu Funduszu trwa 3 lata od dnia powołania Zarządu przez Radę Funduszu.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Mandaty członków Zarządu wygasają z dniem upływu kadencji Zarządu albo z dniem zaistnienia innych okoliczności powodujących wygaśnięcie mandatu członka Zarządu, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 4.\"; 7) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości sumy iloczynów: 1) stawki nie przekraczającej 0,4% i sumy aktywów bilansowych oraz gwarancji i poręczeń ważonych ryzykiem, 2) stawki nie przekraczającej 0,2% i sumy ważonych ryzykiem pozostałych zobowiązań pozabilansowych, z wyłączeniem linii kredytów przyrzeczonych, dla których stawka wynosi 0; przez kredyty przyrzeczone rozumie się wynikającą z umowy kwotę zobowiązania do udzielenia kredytu, pomniejszoną o kwotę jego wykorzystania.\", b) w ust. 2 wyrazy \"opłaty, o której mowa w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"stawek, o których mowa w ust. 1\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Od dnia 1 stycznia 1998 r. opłaty ustalone zgodnie z ust. 1 ulegają pomniejszeniu o 30%. Kwotę z tytułu pomniejszenia na rzecz Funduszu wnosić będzie Narodowy Bank Polski.\", d) w ust. 4 w nawiasie wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem i dodaje się na końcu wyrazy \"z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44).\"; 8) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Bank Polska Kasa Opieki S.A., Powszechna Kasa Oszczędności - Bank Państwowy oraz Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. wnoszą, do dnia 31 grudnia 1999 r., obowiązkowe opłaty roczne naliczone z zastosowaniem połowy stawek, o których mowa w art. 13.\"; 9) w art. 16: a) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"w art. 15 pkt 1,\" dodaje się cyfrę \"3,\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Fundusz może nabywać jedynie papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane w pełni przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski. 4. Środki Funduszu są gromadzone na rachunkach bieżących, wyodrębnionych i rachunkach lokat terminowych w Narodowym Banku Polskim. Fundusz może także posiadać rachunki w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Fundusz może uczestniczyć w obrocie skarbowymi papierami wartościowymi także za pośrednictwem biura maklerskiego i posiadać rachunek bankowy do przeprowadzania tych rozliczeń.\"; 10) w art. 17: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Prezes Narodowego Banku Polskiego, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze zarządzenia, szczególne zasady rachunkowości Funduszu, w tym także termin sporządzania rocznego sprawozdania finansowego. 2. Sprawozdanie finansowe Funduszu podlega badaniu przez uprawniony, w trybie odrębnych przepisów, podmiot wybrany w drodze przetargu przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu. Koszt badania ponosi Fundusz.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Odrzucenie przez Sejm sprawozdania z działalności Funduszu za rok poprzedni jest równoznaczne z wygaśnięciem mandatu wszystkich członków organów Funduszu, z zastrzeżeniem, że pełnią oni swoje funkcje do czasu powołania nowych członków organów Funduszu.\"; 11) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Środki uzyskane przez podmioty objęte systemem gwarantowania w wyniku udzielenia przez Fundusz pożyczek, gwarancji lub poręczeń, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone tylko na usunięcie stanu zagrożenia wypłacalności lub zakup udziałów albo akcji banku przez nowych udziałowców lub akcjonariuszy, o ile spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 20.\"; 12) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Warunkiem udzielenia przez Fundusz pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 1a, jest w szczególności: 1) uznanie przez Zarząd Funduszu przedstawionych przez podmiot objęty systemem gwarantowania, wnioskujący o udzielenie pomocy, wyników badania sprawozdania finansowego dotyczącego jego działalności, a w przypadku wniosku o udzielenie pomocy na przejęcie banku, połączenie się banków lub zakup akcji (udziałów) innego banku - wyników badania sprawozdań finansowych obu banków, 2) przedstawienie Zarządowi Funduszu przez podmiot objęty systemem gwarantowania pozytywnej opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego o programie postępowania uzdrawiającego lub o celowości przejęcia, połączenia się banków lub zakupu akcji (udziałów) innego banku, 3) wykazanie, że wysokość wnioskowanych przez podmiot objęty systemem gwarantowania pożyczek, gwarancji, poręczeń oraz środków wydatkowanych przez Fundusz na wykup wierzytelności byłaby nie wyższa niż łączna maksymalna kwota z tytułu gwarancji w tym podmiocie, liczona jako suma środków gwarantowanych na rachunkach deponentów banku, o którym mowa w art. 2 pkt 3 lit. a), lub w bankach spółdzielczych będących uczestnikami zrzeszenia regionalnego, o którym mowa w art. 2 pkt 3 lit. b), a w przypadkach wniosku o udzielenie pomocy finansowej w celu przejęcia lub połączenia z innym bankiem - nie wyższa niż suma środków gwarantowanych na rachunkach deponentów w banku przejmowanym, 4) wykorzystanie dotychczasowych funduszy własnych banku na pokrycie strat banku ubiegającego się o pomoc lub przejmowanego.\"; 13) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. Prezes Narodowego Banku Polskiego informuje niezwłocznie Zarząd Funduszu o wystąpieniu konieczności wszczęcia przez zarząd banku postępowania uzdrawiającego, o którym mowa w art. 104 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe. 2. Fundusz, na swój wniosek skierowany do Prezesa Narodowego Banku Polskiego, jest ustanawiany kuratorem, o którym mowa w art. 105{1} ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe, w stosunku do podmiotu objętego systemem gwarantowania, o ile udzielił temu bankowi pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1. Z tytułu pełnionej funkcji kuratora Fundusz nie pobiera wynagrodzenia, o którym mowa w art. 105{1} ust. 8 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe. 3. Do wierzytelności Funduszu związanych z udzieleniem pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego oraz innych ustaw regulujących rodzaje i sposoby zabezpieczeń wierzytelności banków.\"; 14) w art. 22 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2, płatne jest według terminarza wypłat ustalonego w trybie przewidzianym w art. 28 ust. 3 - nie później niż w 30 dni od otrzymania przez syndyka masy upadłości banku kwoty przekazanej przez Fundusz na wypłatę środków gwarantowanych.\"; 15) w art. 23: a) w ust. 2 w pkt 2 kwotę \"3.000 ECU\" zastępuje się kwotą \"4.000 ECU\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Od dnia 1 stycznia 1998 r. górna kwota środków gwarantowanych w 90% ich wartości, określona w ust. 2 pkt 2, ulega podwyższeniu do równowartości w złotych 5.000 ECU.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do wyliczenia wartości ECU w złotych przyjmuje się kurs średni Narodowego Banku Polskiego, zgodnie z tabelą kursową ogłaszaną przez Narodowy Bank Polski, obowiązującą w dniu spełnienia warunku gwarancji.\", d) w ust. 5 wyrazy \"10 lat\" zastępuje się wyrazami \"5 lat\"; 16) w art. 25: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wysokość funduszu ochrony środków gwarantowanych w kolejnym roku jest ustalana, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, nie później niż do końca poprzedniego roku kalendarzowego, jako iloczyn stawki w wysokości do 0,4% i sumy środków pieniężnych zgromadzonych w banku (zrzeszeniu regionalnym) na wszystkich rachunkach, stanowiącej podstawę obliczania kwoty rezerwy obowiązkowej stosownie do art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496), za październik.\", b) w ust. 3 wyrazy \"stawki do 0,2%\" zastępuje się wyrazami \"połowy stawki\", c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Fundusz ochrony środków gwarantowanych jest zwiększany lub zmniejszany w dniu 1 lipca każdego roku, odpowiednio do wysokości sumy, o której mowa w ust. 2, stanowiącej podstawę obliczania kwoty rezerwy obowiązkowej za kwiecień każdego roku. 6. Z dniem spełnienia warunków gwarancji podmiot objęty systemem gwarantowania jest zwolniony z obowiązku tworzenia funduszu ochrony środków gwarantowanych i zmiany jego wysokości, o której mowa w ust. 5.\"; 17) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Banki są obowiązane lokować aktywa stanowiące pokrycie funduszu ochrony środków gwarantowanych w skarbowych papierach wartościowych i bonach pieniężnych Narodowego Banku Polskiego oraz deponować je na wyodrębnionym dla każdego banku rachunku depozytowym w Narodowym Banku Polskim lub Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, a w przypadku braku takiej możliwości - lokować te aktywa na oprocentowanym rachunku bieżącym w Narodowym Banku Polskim.\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Aktywa stanowiące pokrycie funduszu ochrony środków gwarantowanych nie mogą być przedmiotem zastawu ani być obciążane w jakikolwiek sposób oraz nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej. 4. Banki objęte obowiązkowym systemem gwarantowania środków pieniężnych przekazują Zarządowi Funduszu informacje o sumie wkładów na rachunkach objętych obowiązkowym systemem gwarantowania środków pieniężnych i wysokości funduszu ochrony środków gwarantowanych w terminach: 1) do dnia 15 grudnia każdego roku, według stanu określanego zgodnie z art. 25 ust. 2, 2) do dnia 15 czerwca każdego roku, według stanu stanowiącego podstawę obliczenia kwoty rezerwy obowiązkowej za kwiecień - według wzoru określonego przez Zarząd Funduszu.\"; 18) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Syndyk masy upadłości jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia upadłości banku, ustalić na podstawie ksiąg banku i przedstawić w formie pisemnej Funduszowi: 1) listę deponentów, wraz z wyszczególnieniem kwot środków gwarantowanych, sporządzoną według wzoru określonego przez Zarząd Funduszu, 2) kwotę płynnych środków banku wchodzących w skład masy upadłości, według stanu na dzień ogłoszenia upadłości banku, 3) wysokość utworzonego przez ten bank funduszu ochrony środków gwarantowanych oraz wysokość nie wykorzystanej części tego funduszu, według stanu na dzień sporządzenia listy deponentów, 4) wysokość wydatków związanych z wypłatą wynagrodzeń pracownikom upadłego banku i wysokość bieżących wydatków związanych z kosztami postępowania upadłościowego, poniesionych do dnia sporządzenia listy deponentów - powiększonych o wysokość niezbędnych wydatków związanych z wypłatą środków gwarantowanych - wraz z aktualną wysokością środków płynnych banku znajdujących się w dyspozycji syndyka. 2. W przypadku spełnienia warunku gwarancji w dniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) lub c), a także gdy nastąpi prawomocne umorzenie postępowania upadłościowego ze względu na to, że majątek banku nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, a syndyk nie wykonał obowiązków wynikających z ustawy: 1) czynności, o których mowa w ust. 1, a także w art. 27a, art. 28 i art. 31, dokonywane przez syndyka masy upadłości, wykonuje zarząd podmiotu objętego obowiązkowym systemem gwarantowania środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych, 2) przepisy ust. 1, art. 27a, art. 28, art. 29 ust. 3, art. 30 oraz art. 31 stosuje się odpowiednio, 3) w razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 27a ust. 2, Zarząd Funduszu występuje do właściwego dla podmiotu objętego obowiązkowym systemem gwarantowania środków pieniężnych organu rejestrowego, 4) Zarząd Funduszu powiadamia właściwy organ rejestrowy o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w art. 27a ust. 3 i art. 28 ust. 7.\"; 19) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. Zarząd Funduszu, w terminie 14 dni, sprawdza przedstawioną przez syndyka masy upadłości listę deponentów oraz wyliczenie kwot środków gwarantowanych pod względem zgodności z ustawą i wymaganiami określonymi w art. 27 ust. 1 pkt 1. 2. W przypadku powstania uzasadnionych wątpliwości co do podanej przez syndyka masy upadłości wysokości wydatków określonych w art. 27 ust. 1 pkt 4, Zarząd Funduszu zwraca się do sędziego-komisarza o zatwierdzenie wydatków w trybie art. 99 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703), co nie wstrzymuje powzięcia przez Zarząd Funduszu uchwały o przekazaniu kwot na wypłatę środków gwarantowanych. 3. Jeżeli Zarząd Funduszu stwierdzi, że lista deponentów nie odpowiada warunkom określonym w ust. 1, odmawia jej przyjęcia i zwraca ją syndykowi masy upadłości, o czym niezwłocznie powiadamia sędziego-komisarza. 4. Syndyk masy upadłości jest obowiązany do usunięcia braków wskazanych przez Zarząd Funduszu - w terminie nie dłuższym niż 7 dni.\"; 20) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Zarząd Funduszu po przyjęciu listy, o której mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1, nie później niż w ciągu 7 dni, podejmuje i podaje do publicznej wiadomości, w drodze ogłoszenia w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym, oraz przekazuje podmiotom objętym systemem gwarantowania uchwałę o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych. 2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, określa: 1) kwotę środków przekazywaną syndykowi na wypłatę środków gwarantowanych, stanowiącą różnicę sumy środków gwarantowanych i środków płynnych banku, pomniejszonych o wydatki określone w art. 27 ust. 1 pkt 4, 2) udział w kwocie, o której mowa w ust. 1, poszczególnych podmiotów objętych systemem gwarantowania proporcjonalnie do wysokości utworzonego funduszu ochrony środków gwarantowanych w danym podmiocie, z zastrzeżeniem, że nie wykorzystaną część funduszu ochrony środków gwarantowanych banku w stanie upadłości uwzględnia się w tej kwocie w całości, 3) szczegółowe zasady dokonywania przez syndyka masy upadłości wypłat środków gwarantowanych, 4) wysokość wpłat dokonywanych przez podmioty objęte systemem gwarantowania na wyodrębniony rachunek specjalny Funduszu w Narodowym Banku Polskim. 3. Syndyk masy upadłości jest obowiązany do dokonywania wypłat środków gwarantowanych na warunkach określonych ustawą oraz w uchwale Zarządu Funduszu, o której mowa w ust. 1, zgodnie z terminarzem wypłat przez niego sporządzonym i zatwierdzonym przez Zarząd Funduszu. 4. Po zakończeniu wypłat, syndyk masy upadłości dokonuje rozliczenia wypłaconych kwot i sporządza sprawozdanie, które przekazuje Funduszowi w terminie 21 dni od dnia zakończenia wypłat. 5. W terminie określonym w ust. 4 syndyk zwraca Funduszowi kwoty nie wypłacone deponentom oraz odsetki naliczone od kwoty przekazanej przez Fundusz na wypłatę środków gwarantowanych przez bank prowadzący rachunek, na który wpłacono tę kwotę. 6. Zarząd Funduszu sprawuje bieżącą kontrolę przestrzegania przez syndyka masy upadłości banku warunków wypłat środków gwarantowanych, określonych w ustawie oraz w uchwale Zarządu, o której mowa w ust. 1. 7. O nieprawidłowościach ujawnionych w toku kontroli Fundusz zawiadamia sędziego-komisarza, wzywając syndyka do ich usunięcia.\"; 21) w art. 29: a) w ust. 1 po wyrazach \"7 dni\" dodaje się wyraz \"roboczych\", a wyrazy \"otrzymania uchwały Zarządu Funduszu.\" zastępuje się wyrazami \"podania do publicznej wiadomości uchwały Zarządu w drodze ogłoszenia w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wpłaty, o których mowa w ust. 1, pomniejszają fundusz ochrony środków gwarantowanych podmiotu objętego systemem gwarancji, do chwili likwidacji tego funduszu w związku z upadłością banku i przekazania przez Fundusz kwot na wypłatę środków gwarantowanych.\"; 22) w art. 30 skreśla się wyrazy \"(Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 512 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 1)\"; 23) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Po ustaleniu listy wierzytelności przez sędziego-komisarza lub po stwierdzeniu wierzytelności prawomocnym orzeczeniem sądu listę deponentów uzupełnia się o wierzytelności deponentów nie objęte listą, o której mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1.\"; 24) w art. 35: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Pozostałe kwoty Zarząd Funduszu wykorzystuje jedynie na cele związane z realizacją zadań w zakresie wypłat środków gwarantowanych, a mianowicie: 1) wykorzystuje w przypadkach konieczności powiększenia środków przekazanych syndykom na podstawie dotychczas powziętych uchwał w trybie art. 28 ust. 1, 2) uwzględnia przy podejmowaniu kolejnych uchwał o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę środków gwarantowanych.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Do uchwał Zarządu Funduszu w zakresie określonym w ust. 3 pkt 1 nie stosuje się przepisu art. 28 ust. 1.\"; 25) w art. 38: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Funduszowi przysługuje prawo uzyskiwania informacji dotyczących podmiotów objętych systemem gwarantowania, mających wpływ na realizację jego zadań, posiadanych przez Narodowy Bank Polski, Ministra Finansów i Najwyższą Izbę Kontroli.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5-10 w brzmieniu: \"5. Przedmiot, zakres, tryb i terminy przekazywania informacji, o których mowa w ust. 4, określają odrębne porozumienia zawarte pomiędzy Funduszem a Prezesem Narodowego Banku Polskiego, Ministrem Finansów i Prezesem Najwyższej Izby Kontroli. 6. Banki objęte systemem gwarantowania są obowiązane do przekazywania Funduszowi informacji innych niż przekazywane do Narodowego Banku Polskiego, niezbędnych do wykonywania zadań Funduszu. 7. Zakres informacji, o których mowa w ust. 6, określa Prezes Narodowego Banku Polskiego, na wniosek Funduszu. 8. W przypadku banków spółdzielczych zrzeszonych w innych bankach informacje, o których mowa w ust. 6, dotyczące poszczególnych banków, jak i odpowiednio zrzeszenia, przekazują Funduszowi banki zrzeszające. 9. Podmioty określone w ust. 4, 6 i 8 są obowiązane do udzielania Funduszowi informacji bez zbędnej zwłoki. 10. Uzyskiwane informacje dotyczące podmiotów objętych systemem gwarantowania Fundusz może wykorzystywać tylko w celu realizacji zadań określonych w niniejszej ustawie.\"; 26) w art. 42: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto będąc członkiem zarządu lub rady banku (organu zrzeszenia regionalnego) objętego ustawowym systemem gwarantowania środków pieniężnych doprowadza do powstania straty po stronie Funduszu w wyniku tego, iż bank nie utworzył funduszu ochrony środków gwarantowanych albo nie utworzył go w odpowiedniej wysokości lub aktywa przeznaczone na fundusz ochrony środków gwarantowanych nie były lokowane w skarbowych papierach wartościowych lub bonach pieniężnych Narodowego Banku Polskiego lub deponowane w sposób, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i 2, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.\", b) w ust. 2 wyrazy \"gwarancji depozytowej\" zastępuje się wyrazami \"ochrony środków gwarantowanych\"; 27) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. Do czasu wykonania ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw, w zakresie utworzenia wszystkich przewidzianych jej przepisami zrzeszeń i banków regionalnych, przepisy niniejszej ustawy dotyczące tych zrzeszeń i banków stosuje się odpowiednio do zrzeszeń i banków zrzeszających banki spółdzielcze na podstawie odrębnych przepisów.\"."}
{"id":"1997_119_2","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 48{1} dodaje się art. 48{2} w brzmieniu: \"Art. 48{2}. 1. Banki udzielają Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu informacji o udzielonych kredytach oraz o obrotach i stanach rachunków bankowych - w związku z udzielaniem przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny gwarancji depozytów, pożyczek, gwarancji i poręczeń. 2. Bankowy Fundusz Gwarancyjny udziela informacji, o których mowa w ust. 1, właściwym organom kontroli na ich żądanie, w związku z prowadzoną przez nie kontrolą działalności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. 3. Do udzielenia informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 48.\"; 2) w art. 78 w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem gdy środki na nabycie akcji pochodzą ze zwrotnej pomocy finansowej udzielonej przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny na podstawie ustawy, o której mowa w art. 49 pkt 1.\"; 3) w art. 105{1} w ust. 1 wyrazy \"art. 20\" zastępuje się wyrazami \"art. 20a\"; 4) w art. 108 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"o czym zawiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny, doręczając odpis wniosku.\"; 5) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. 1. W okresie zawieszenia działalności bank: 1) nie dokonuje żadnych czynności, z wyjątkiem czynności związanych z ponoszeniem przez bank uzasadnionych kosztów działalności lub zmierzających do zaspokojenia jego roszczeń, 2) nie wypłaca dywidendy ani oprocentowania udziałów. 2. W okresie zawieszenia działalności w stosunku do banku nie może zostać wszczęte postępowanie egzekucyjne, a wszczęte wcześniej ulega zawieszeniu; nie ogranicza to dochodzenia przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny należności wynikających z ustawy, o której mowa w art. 49 pkt 1. 3. Prezes Narodowego Banku Polskiego może w zarządzeniu, o którym mowa w art. 108 ust. 3, określić szczegółowo zakres i sposób wykonywania czynności banku w okresie zawieszenia jego działalności.\"; 6) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. 1. Posiedzenie w sprawie wniosku o ogłoszenie upadłości banku sąd wyznacza nie później niż w terminie 21 dni od daty wpływu wniosku. 2. Rozpatrując wniosek o ogłoszenie upadłości banku, sąd wysłuchuje przedstawiciela Prezesa Narodowego Banku Polskiego, osobę kierującą bankiem, którego wniosek dotyczy, oraz w przypadku gdy bank jest objęty pomocą Bankowego Funduszu Gwarancyjnego - przedstawiciela Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. 3. Sąd wyznaczy syndyka masy upadłości spośród osób posiadających znajomość organizacji i zasad działalności banków. Syndykiem może być również inny bank.\"; 7) w art. 111 w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) uczestnikiem postępowania upadłościowego staje się Bankowy Fundusz Gwarancyjny.\"."}
{"id":"1997_119_3","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 3. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_119_4","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i zmianie ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 1 pkt 15 lit. a), który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1997 r."}
{"id":"1997_152_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz.U. Nr 123, poz. 781 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy ustawy stosuje się do osób fizycznych, które nabyły prawo użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r., a także do osób fizycznych będących ich następcami prawnymi i złożą wniosek, o którym mowa w art. 2, do dnia 31 grudnia 2000 r.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 2 stosuje się również do osób fizycznych, z którymi została zawarta w formie aktu notarialnego umowa o ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r. Wydanie decyzji, o której mowa w art. 2 ust. 2, następuje po dokonaniu wpisu prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej.\", c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób fizycznych, które nabyły gospodarstwo rolne na podstawie aktu nadania albo do ich następców, będących posiadaczami tych gospodarstw i złożą wniosek, o którym mowa w art. 2, do dnia 31 grudnia 2000 r. 5. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób fizycznych będących właścicielami lokali, którym przysługuje udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jako w prawie związanym z własnością wyodrębnionego lokalu, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki: 1) wniosek, o którym mowa w art. 2, złożą wszyscy współużytkownicy wieczyści do dnia 31 grudnia 2000 r.; w razie braku zgody stosuje się odpowiednio art. 199 Kodeksu cywilnego, 2) w wyniku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności współużytkownicy wieczyści staną się wyłącznymi współwłaścicielami całej nieruchomości gruntowej.\"; 2) w art. 2: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie \"starosty\" dodaje się wyrazy \"albo prezydenta miasta na prawach powiatu\", b) w ust. 2 wyrazy \"Decyzję o przekształceniu\" zastępuje się wyrazami \"Decyzję w sprawie przekształcenia\"; 3) w art. 4 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 6.\"; 4) w art. 5: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do okresów, o których mowa w ust. 1, wlicza się okres korzystania z prawa użytkowania wieczystego przez wnioskodawcę oraz jego poprzedników prawnych.\"; b) w ust. 2 skreśla się wyraz \"naliczonej\", c) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W stosunku do osób, które nabyły prawo użytkowania wieczystego po dniu 31 grudnia 1997 r., wysokość raty rocznej, o której mowa w ust. 1, równa jest wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego za 1998 r., waloryzowanej corocznie w oparciu o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za rok poprzedni.\", d) w ust. 3 wyrazy \"wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"wydania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności\", e) w ust. 4 wyrazy \"Wysokość raty rocznej, o której mowa w ust. 1,\" zastępuje się wyrazami \"Wysokość pierwszej raty rocznej, o której mowa w ust. 1, oraz wysokość całej należności związanej z opłatą za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności,\", f) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Raty roczne opłaty wnoszone są w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z wyjątkiem pierwszej raty opłaty, którą należy uiścić w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 2 ust. 2, stała się ostateczna.\", g) w ust. 5 skreśla się wyrazy \" , naliczonej zgodnie z przepisem ust. 2\"; 5) dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Opłatę za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności dla osób, które wniosły jednorazową opłatę za część użytkowania wieczystego, na podstawie odrębnych przepisów, ustala się w sposób następujący: 1) część wniesionej przez tę osobę opłaty odpowiadającą nie wykorzystanemu okresowi użytkowania wieczystego przypadającemu po dniu 31 grudnia 1997 r. zalicza się na poczet opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności przyjmując, iż każdy opłacony rok odpowiada racie opłaty rocznej, 2) w przypadku wystąpienie niedopłaty ratę roczną opłaty ustala się w wysokości odpowiadającej opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, na dzień wydania decyzji w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, ustalonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) w przypadku wystąpienia nadpłaty różnica nie podlega zwrotowi.\"; 6) w art. 6: a) w ust. 1: - w pkt 3 wyrazy \"29 kwietnia 1985 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 sierpnia 1985 r.\", - w pkt 4 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem, - dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: \"5) którzy wnieśli jednorazową opłatę za cały okres użytkowania wieczystego, 6) którzy wnieśli czynsz symboliczny lub opłatę symboliczną, o której mowa w art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279).\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przekształcenie w prawo własności następuje nieodpłatnie również w wypadkach, o których mowa w art. 1 ust. 4.\"; 7) w art. 6a po wyrazie \"starostę\" dodaje się wyrazy \"albo prezydenta miasta na prawach powiatu\"; 8) w art. 7: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Podstawą wpisu tej hipoteki jest ostateczna decyzja, o której mowa w art. 5 ust. 4.\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W celu zabezpieczenia należności związanych z opłatami za przekształcenie poszczególnych udziałów w prawie wieczystego użytkowania we współwłasność Skarbowi Państwa albo gminie przysługują hipoteki przymusowe obciążające nieruchomości lokalowe tych osób, na rzecz których nastąpiło przekształcenie, o którym mowa w art. 1 ust. 5.\"."}
{"id":"1997_152_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności","text":"Art. 2. Do spraw wszczętych, lecz nie zakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się jej przepisy."}
{"id":"1997_152_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności","text":"Art. 3. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_152_4","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_153_1","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Wprowadza się powszechne obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne, zwane dalej \"ubezpieczeniem zdrowotnym\"."}
{"id":"1997_153_10","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego obywatele państw obcych, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie ma charakteru stałego i którzy są zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub międzynarodowych instytucjach, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej."}
{"id":"1997_153_100","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Dyrektora rejonowego oddziału powołuje i odwołuje naczelny dyrektor regionalnej kasy po zasięgnięciu opinii zgromadzenia przedstawicieli. 2. Lekarza rejonowego oddziału powołuje i odwołuje naczelny dyrektor regionalnej kasy po zasięgnięciu opinii naczelnego lekarza kasy i samorządu lekarskiego."}
{"id":"1997_153_101","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Lekarz rejonowego oddziału podejmuje czynności dla zapewnienia dostępności i jakości świadczeń objętych umowami o udzielanie świadczeń zawartymi z rejonowym oddziałem i regionalną kasą. 2. Do zakresu działania lekarza rejonowego oddziału należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektów umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych zawieranych przez oddział w części odnoszącej się do zakresu i rodzaju świadczeń, 2) występowanie do naczelnego lekarza kasy z wnioskami dotyczącymi umów o udzielanie świadczeń i innych umów, zawieranych przez regionalną kasę, 3) przygotowywanie projektu planu pracy i planu finansowego w części odnoszącej się do świadczeń oraz sprawozdań z ich wykonania, 4) przeprowadzanie kontroli udzielania świadczeń lub występowanie w razie potrzeby do naczelnego lekarza kasy o jej przeprowadzenie, 5) przyjmowanie i rozpatrywanie skarg i wniosków ubezpieczonych związanych z udzielaniem świadczeń i przestrzeganiem praw pacjenta oraz podejmowanie czynności dla ich załatwienia, 6) współdziałanie z wójtami (burmistrzami, prezydentami), państwowymi terenowymi (portowymi) inspektorami sanitarnymi, okręgowymi inspektorami pracy, kierownikami zakładów opieki zdrowotnej i pracodawcami w zakresie promocji zdrowia oraz w zapobieganiu chorobom i urazom."}
{"id":"1997_153_102","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. Regulamin rejonowego oddziału określa w szczególności: 1) tryb zwoływania i odbywania posiedzeń zgromadzenia przedstawicieli, 2) szczegółowy zakres czynności dyrektora i lekarza rejonowego oddziału, 3) zakres czynności biura. Oddział 3 Branżowe kasy"}
{"id":"1997_153_103","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Kasa branżowa może być utworzona dla: 1) osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. b) i pkt 2-7, 2) innych osób objętych obowiązkiem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, członków ich rodzin oraz byłych pracowników - emerytów i rencistów. 2. Kasę branżową tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, Rada Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas. 3. Przepis art. 71 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_153_104","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Kasa branżowa realizuje odpowiednio zadania regionalnej kasy określone w art. 72 ust. 2 pkt 4-6, 8 i 9, a w przypadku utworzenia oddziałów kasy branżowej - również określone w pkt 7. 2. Oddział kasy branżowej realizuje odpowiednio zadania rejonowych oddziałów regionalnej kasy określone w art. 89 ust. 1. 3. Rada Ministrów, w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 103 ust. 2, określi szczegółowy zakres działania, uprawnienia i organizację kas branżowych, a także sposób współdziałania z regionalnymi kasami i ich rejonowymi oddziałami."}
{"id":"1997_153_105","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Statut kasy branżowej powinien określać w szczególności: 1) wymagania, jakim powinien odpowiadać członek kasy, oraz sposób uzyskiwania i pozbawiania członkostwa, 2) zadania kasy i sposób ich wykonywania, 3) szczegółowy zakres działania organów, 4) sposób poboru składki, 5) sposób zarządzania funduszami kasy."}
{"id":"1997_153_106","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. Do kasy branżowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 74-88. Oddział 4 Krajowy Związek Kas"}
{"id":"1997_153_107","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Krajowy Związek Kas zrzesza regionalne i branżowe kasy. 2. Siedzibą Krajowego Związku Kas jest Warszawa. 3. Krajowy Związek Kas prowadzi działalność na podstawie ustawy i statutu Krajowego Związku Kas."}
{"id":"1997_153_108","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Do zakresu działania Krajowego Związku Kas należy w szczególności: 1) reprezentowanie instytucji ubezpieczenia zdrowotnego oraz ubezpieczonych, 2) ocenianie działalności regionalnych i branżowych kas, 3) koordynowanie i kontrolowanie działalności kas, 4) wytyczanie działalności kas w zakresie zlecanych ogólnokrajowych programów w dziedzinie ochrony zdrowia, 5) zarządzanie funduszami Krajowego Związku Kas, 6) ustalanie ramowych wzorów umów o udzielanie świadczeń, umów o zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, 7) realizowanie zadań z zakresu ochrony zdrowia zleconych przez administrację rządową. 2. Krajowy Związek Kas i kasy sporządzają coroczną prognozę przychodów i wydatków dla kolejnych 3 lat oraz prognozę długoterminową."}
{"id":"1997_153_109","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. Organami Krajowego Związku Kas są: 1) Rada Krajowego Związku Kas, 2) Zarząd Krajowego Związku Kas, 3) Prezes Zarządu Krajowego Związku Kas, 4) Komisja Rewizyjna Krajowego Związku Kas."}
{"id":"1997_153_11","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych ubezpieczeniem społecznym, o których mowa w art. 8 pkt 1, powstaje i wygasa w terminach określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym pracowników, a w stosunku do rolników - w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników."}
{"id":"1997_153_110","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. W skład Rady Krajowego Związku Kas wchodzi po dwóch przedstawicieli każdej regionalnej kasy i dwóch przedstawicieli każdej branżowej kasy wyłonionych przez rady nadzorcze tych kas."}
{"id":"1997_153_111","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Kadencja Rady Krajowego Związku Kas trwa 4 lata."}
{"id":"1997_153_112","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. Rada Krajowego Związku Kas wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i zastępców przewodniczącego - z tym że jednym z zastępców przewodniczącego jest przedstawiciel branżowych kas - oraz przewodniczącego komisji rewizyjnej."}
{"id":"1997_153_113","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. Do zakresu działania Rady Krajowego Związku Kas należy: 1) uchwalanie statutu, 2) powoływanie i odwoływanie Prezesa Zarządu i członków Zarządu, 3) powoływanie i odwoływanie członków komisji rewizyjnej, 4) ocena aktów prawnych regulujących ubezpieczenie zdrowotne oraz aktów prawnych mających bezpośredni wpływ na funkcjonowanie ubezpieczenia zdrowotnego i występowanie z ewentualnym wnioskiem do właściwego organu o ich zmianę, 5) uchwalanie programów działania i planu finansowego oraz rozpatrywanie sprawozdań z ich wykonania, 6) uchwalanie wysokości dotacji wyrównawczych dla regionalnych i branżowych kas z funduszu wyrównawczego, 7) rozpatrywanie sprawozdań z działalności regionalnych i branżowych kas oraz organów Krajowego Związku Kas i uchwalanie opinii, wniosków i wytycznych, 8) występowanie do organów administracji państwowej i instytucji państwowych, instytucji samorządu terytorialnego i samorządów zawodowych zrzeszających zawody medyczne oraz organizacji związkowych o podjęcie określonych inicjatyw lub działań w sprawach związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym; adresat wystąpienia jest obowiązany udzielić Radzie odpowiedzi w terminie jednego miesiąca, chyba że Rada ustaliła dłuższy termin, 9) określanie zasad upoważniania osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli płatników i opłacających składki na powszechne ubezpieczenia zdrowotne, 10) ustalanie trybu i sposobu powoływania i odwoływania naczelnego dyrektora i naczelnego lekarza kasy, 11) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie i w statucie."}
{"id":"1997_153_114","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Rada Krajowego Związku Kas odbywa posiedzenia nie rzadziej niż raz na kwartał. 2. Posiedzenia zwołuje przewodniczący Rady lub pełniący jego obowiązki zastępca przewodniczącego. 3. Posiedzenie Rady jest także zwoływane na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz komisji rewizyjnej w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia żądania przewodniczącemu Rady lub pełniącemu jego obowiązki zastępcy przewodniczącego."}
{"id":"1997_153_115","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Rada Krajowego Związku Kas podejmuje uchwały w obecności co najmniej połowy liczby członków. 2. Uchwały Rady zapadają większością głosów członków obecnych na posiedzeniu, w głosowaniu jawnym, chyba że Rada podjęła uchwałę o głosowaniu tajnym."}
{"id":"1997_153_116","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. Jeżeli uchwała Rady Krajowego Związku Kas jest sprzeczna z prawem lub statutem, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może zażądać jej zmiany w terminie 2 miesięcy. 2. W razie odmowy zmiany uchwały lub nierozpoznania żądania w terminie trzech miesięcy Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może wystąpić do Sądu Najwyższego w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania odmowy lub w razie nierozpoznania żądania po upływie 3 miesięcy od jego złożenia z wnioskiem o uchylenie uchwały. 3. Terminu 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się, jeżeli uchwała rażąco narusza prawo. 4. Żądanie zmiany uchwały i wniosek do Sądu Najwyższego wstrzymują wykonanie uchwały. 5. Sąd Najwyższy oddala wniosek lub uchyla zaskarżoną uchwałę i przekazuje sprawę Radzie Krajowego Związku Kas do ponownego rozpoznania."}
{"id":"1997_153_117","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Członkowie Rady Krajowego Związku Kas za udział w posiedzeniach otrzymują diety, a zamiejscowi ponadto zwrot kosztów przejazdów i noclegów na zasadach określonych w art. 81 ust. 4. 2. Wysokość diet, o których mowa w ust. 1, uchwala Rada Krajowego Związku Kas, przy czym nie może ona przekraczać w okresie miesiąca kalendarzowego 150% najniższego wynagrodzenia."}
{"id":"1997_153_118","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Zarząd kieruje działalnością Krajowego Związku Kas, z zastrzeżeniem art. 113. 2. Do zakresu działania Zarządu należy w szczególności: 1) wykonywanie uchwał Rady Krajowego Związku Kas, 2) przygotowywanie projektów statutu, programów działania i planu finansowego oraz sprawozdań z ich wykonania i innych dokumentów przedkładanych na posiedzenia Rady, 3) bieżące zarządzanie funduszami i mieniem Krajowego Związku Kas, 4) występowanie do kas z wnioskami o usunięcie nieprawidłowości stwierdzonych przez regionalną izbę obrachunkową."}
{"id":"1997_153_119","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. Zarząd Krajowego Związku Kas tworzą prezes, dwóch zastępców prezesa, skarbnik i pięciu członków. 2. Zarząd jest organem stale urzędującym. 3. Do osób wchodzących w skład Zarządu stosuje się przepisy Kodeksu pracy dotyczące stosunku pracy na podstawie powołanie."}
{"id":"1997_153_12","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób wymienionych w art. 8 pkt 2-7 powstaje z dniem nawiązania stosunku służbowego, a wygasa z dniem jego ustania."}
{"id":"1997_153_120","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Do zakresu działania Prezesa Zarządu Krajowego Związku Kas należy w szczególności: 1) reprezentowanie Zarządu na zewnątrz, 2) zwoływanie posiedzeń Zarządu i przewodniczenie tym posiedzeniom, 3) wykonywanie uchwał Rady Krajowego Związku Kas i Zarządu, 4) zapewnienie obsługi technicznej i organizacyjno-finansowej organów Krajowego Związku Kas. 2. Prezes Krajowego Związku Kas wykonuje za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników biura Krajowego Związku Kas."}
{"id":"1997_153_121","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. Komisja rewizyjna kontroluje czynności wszystkich organów Krajowego Związku Kas i kas na wniosek przewodniczącego Rady lub Zarządu albo Prezesa Zarządu Krajowego Związku Kas a także z własnej inicjatywy oraz dokonuje rewizji dokumentacji finansowo-księgowej."}
{"id":"1997_153_122","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Zarząd i Prezes Zarządu Krajowego Związku Kas wykonują swoje zadania przy pomocy biura. 2. Zadania i organizację biura określa statut Krajowego Związku Kas."}
{"id":"1997_153_123","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. Statut Krajowego Związku Kas określa szczegółowo zadania i organizację jego organów oraz ogólne zadania regionalnych i branżowych kas. Rozdział 7 Gospodarka finansowa Krajowego Związku Kas oraz regionalnych i branżowych kas"}
{"id":"1997_153_124","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. 1. Krajowy Związek Kas oraz regionalne i branżowe kasy prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie. 2. Oddział kasy prowadzi gospodarkę finansową na zasadach wewnętrznego rozrachunku z kasą."}
{"id":"1997_153_125","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Kasa sporządza na każdy rok kalendarzowy plan finansowy kasy, obejmujący przychody i wydatki funduszów kasy."}
{"id":"1997_153_126","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Kasa tworzy: 1) fundusz składkowy ubezpieczenia zdrowotnego, 2) fundusz administracyjny, 3) fundusz rezerwowy."}
{"id":"1997_153_127","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. 1. Fundusz składkowy ubezpieczenia zdrowotnego jest przeznaczony na finansowanie świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego oraz na odpisy, o których mowa w art. 128. 2. Przychodami funduszu składkowego ubezpieczenia zdrowotnego są: 1) składki na ubezpieczenia zdrowotne, 2) odsetki za nieterminowe i niezgodne z przepisami opłacanie składek na ubezpieczenia zdrowotne, 3) dotacje wyrównawcze ze środków funduszu wyrównawczego, o którym mowa w art. 135, 4) darowizny i zapisy, 5) inne przychody. 3. Przychodami funduszu składkowego ubezpieczenia zdrowotnego mogą być: 1) dotacje z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów świadczeń zdrowotnych, o których mowa w przepisach wymienionych w art. 165, 2) dotacje na zadania zlecone, 3) dotacje ze środków funduszu celowego lub rezerwowego Krajowego Związku Kas. 4. Wydatki funduszu powinny być pokrywane przez przychody."}
{"id":"1997_153_128","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Środki funduszu składkowego ubezpieczenia zdrowotnego przeznaczone są na finansowanie: 1) świadczeń wymienionych w rozdziale 4, 2) odszkodowań należnych ubezpieczonym, 3) odpisów na fundusz wyrównawczy, o którym mowa w art. 135, 4) odpisów na fundusz administracyjny i rezerwowy, o których mowa w art. 126, 5) zadań zleconych oraz kosztów świadczeń, o których mowa w art. 165."}
{"id":"1997_153_129","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. 1. Fundusz administracyjny tworzy się z odpisów funduszu składkowego ubezpieczenia zdrowotnego z części pochodzącej ze składek na ubezpieczenie zdrowotne. 2. Wysokość odpisu określoną procentowo ustala corocznie rada nadzorcza. 3. Wysokość odpisu zatwierdza Zarząd Krajowego Związku Kas. 4. Fundusz administracyjny jest przeznaczony na finansowanie działalności kas i ich oddziałów."}
{"id":"1997_153_13","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego posłów i senatorów powstaje z dniem otrzymania uposażenia, a wygasa z dniem zaprzestania pobierania uposażenia."}
{"id":"1997_153_130","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. Fundusz rezerwowy jest przeznaczony na uzupełnienie funduszu składkowego. Każdorazowe uzupełnienie funduszu składkowego środkami funduszu rezerwowego wymaga uchwały rady nadzorczej."}
{"id":"1997_153_131","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. 1. Wysokość odpisu na fundusz rezerwowy ustala rada nadzorcza w wysokości co najmniej trzech procent przychodów ze składek na ubezpieczenia zdrowotne. 2. Fundusz rezerwowy zwiększają niewykorzystane w poprzednim roku kalendarzowym środki funduszu administracyjnego. 3. Środki funduszu rezerwowego mogą być lokowane: 1) w papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, 2) na rachunkach bankowych z terminowym oprocentowaniem, z tym że w jednym banku nie może być lokowane więcej niż 10% środków funduszu rezerwowego. 4. Dochody z lokat, o których mowa w ust. 3, zasilają fundusz rezerwowy."}
{"id":"1997_153_132","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. Środkami funduszów, o których mowa w art. 126, zarządza naczelny dyrektor."}
{"id":"1997_153_133","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. Krajowy Związek Kas sporządza na każdy rok kalendarzowy plan finansowy obejmujący przychody i wydatki funduszów tworzonych przez Krajowy Związek Kas."}
{"id":"1997_153_134","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. Krajowy Związek Kas tworzy: 1) fundusz wyrównawczy, 2) fundusz administracyjny, 3) fundusz rezerwowy, 4) fundusz celowy."}
{"id":"1997_153_135","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. 1. Fundusz wyrównawczy jest przeznaczony na wyrównywanie różnic w przychodach pochodzących ze składek poszczególnych kas. 2. Przychodami funduszu wyrównawczego są: 1) odpisy z funduszu składkowego kasy w wysokości 10% przychodów, o których mowa w art. 127 ust. 2 pkt 1, 2) inne przychody. 3. Wydatkami funduszu wyrównawczego są: 1) dotacje wyrównawcze dla kas, 2) odpisy na fundusze administracyjny i rezerwowy Krajowego Związku Kas."}
{"id":"1997_153_136","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. 1. Fundusz administracyjny tworzy się w wysokości 0,5% procent przychodów, o których mowa w art. 135 ust. 2 pkt 1. 2. Fundusz administracyjny jest przeznaczony na finansowanie działalności Krajowego Związku Kas."}
{"id":"1997_153_137","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. 1. Fundusz rezerwowy tworzy się z odpisu funduszu wyrównawczego ustalonego przez Radę Krajowego Związku Kas w wysokości co najmniej 3% tego funduszu i z niewykorzystanych w poprzednim roku kalendarzowym środków funduszu administracyjnego. 2. Fundusz rezerwowy jest przeznaczony na dodatkowe dotacje dla kas. 3. Środki funduszu rezerwowego mogą być lokowane: 1) w papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, 2) na rachunkach bankowych z terminowym oprocentowaniem, z tym że w jednym banku nie może być lokowane więcej niż 10% środków funduszu rezerwowego."}
{"id":"1997_153_138","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. Fundusz celowy tworzony jest z dotacji budżetu państwa na sfinansowanie kosztów świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 165 oraz na realizację zadań zleconych."}
{"id":"1997_153_139","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. 1. Środkami funduszu wyrównawczego dysponuje Zarząd Krajowego Związku Kas na podstawie planu finansowego. 2. Środkami funduszów administracyjnego i celowego dysponuje Prezes Zarządu Krajowego Związku Kas na podstawie planu finansowego. 3. Rada Krajowego Związku Kas postanawia o wykorzystaniu funduszu rezerwowego na wniosek kasy."}
{"id":"1997_153_14","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego emerytów i rencistów powstaje z dniem pobrania emerytury lub renty, a wygasa z dniem zaprzestania pobierania świadczenia."}
{"id":"1997_153_140","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia gospodarki finansowej Krajowego Związku Kas oraz regionalnych i branżowych kas, a także szczególne zasady sporządzania sprawozdań finansowych i ich wzory."}
{"id":"1997_153_141","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. Krajowy Związek Kas oraz regionalne i branżowe kasy prowadzą rachunkowość na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591). Rozdział 8 Uprawnienia kontrolne regionalnych i branżowych kas"}
{"id":"1997_153_142","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. 1. Kasa przeprowadza kontrolę wykonywania obowiązków w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego przez osoby wymienione w art. 23 oraz podmioty wymienione w art. 24 i 25. 2. Do zakresu kontroli, o której mowa w ust. 1, należy: 1) kontrola rzetelności zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych tym ubezpieczeniem, 2) kontrola rzetelności deklarowanych podstaw obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne, prawidłowości obliczania i wpłacania składki."}
{"id":"1997_153_143","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. 1. Kontrola prowadzona jest zgodnie z planem kontroli ustalonym przez kasę. 2. Kontrola może być także przeprowadzona poza planem kontroli, jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami faktycznymi. 3. Kontrolę przeprowadza osoba upoważniona przez dyrektora rejonowego oddziału regionalnej kasy lub oddziału branżowej kasy, a w przypadku, gdy oddział nie został utworzony, przez naczelnego dyrektora branżowej kasy. 4. W trakcie kontroli osoba upoważniona do jej przeprowadzenia jest uprawniona do badania niezbędnych dokumentów oraz uzyskiwania niezbędnych wyjaśnień i informacji odnoszących się do przedmiotu kontroli. 5. O podjęciu postępowania kontrolnego zawiadamia się kontrolowanego na piśmie, określając: 1) przedmiot i zakres kontroli, 2) przewidywany termin i czas trwania kontroli, 3) miejsce przeprowadzenia kontroli, 4) imię i nazwisko osoby przeprowadzającej kontrolę."}
{"id":"1997_153_144","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który podpisują przeprowadzający kontrolę i kontrolowany. 2. Kontrolowany w razie zastrzeżenia co do treści protokołu może odmówić jego podpisania; w tym przypadku przeprowadzający kontrolę zamieszcza stosowną wzmiankę w protokole. 3. Protokół kontroli powiniem zawierać: 1) nazwę (nazwisko) oraz siedzibę lub adres kontrolowanego, 2) imię i nazwisko osoby przeprowadzającej kontrolę, 3) zakres i czas trwania kontroli, 4) ustalenia kontroli, w tym wskazanie stwierdzonych nieprawidłowości, a w szczególności kwoty należności z tytułu nieopłaconej lub nienależycie opłaconej składki, 5) wnioski dotyczące usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. 4. Kontrolowany może w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z protokołem kontroli złożyć na piśmie wyjaśnienia bądź złożyć zastrzeżenia do treści protokołu, a osoba prowadząca kontrolę obowiązana jest ustosunkować się do nich bez zbędnej zwłoki w formie odpowiedniej adnotacji."}
{"id":"1997_153_145","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. 1. Protokół kontroli stanowi podstawę do wydania decyzji określonej w art. 99 ust. 2 pkt 6 w związku z art. 89 ust. 1 pkt 7 oraz art. 106. 2. Od decyzji służy odwołanie do naczelnego dyrektora regionalnej lub branżowej kasy w terminie 14 dni od daty jej doręczenia. 3. Jeżeli nie został utworzony oddział branżowej kasy, decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje dyrektor branżowej kasy; od decyzji tej nie służy odwołanie, jednakże jednostka kontrolowana niezadowolona z decyzji może zwrócić się do dyrektora branżowej kasy z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. 4. Wniesienie odwołania wstrzymuje wykonanie decyzji. 5. Rozstrzygnięcie odwołania następuje w drodze decyzji, w terminie jednego miesiąca od daty jej otrzymania. 6. W przypadku nieuwzględnienia odwołania w całości lub w części od decyzji, o której mowa w ust. 3 i 5 przysługuje odwołanie do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w terminach i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. 7. Wniesienie odwołania do sądu nie wstrzymuje wykonania decyzji."}
{"id":"1997_153_146","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. Organy kontroli państwowej są obowiązane przekazywać kasie informacje o stwierdzonych przypadkach naruszenia przepisów o ubezpieczeniu zdrowotnym, a w szczególności dotyczących zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego oraz obliczania, rozliczania i opłacania składek. Rozdział 9 Postępowanie w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego"}
{"id":"1997_153_147","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. Od decyzji kasy w sprawach dotyczących objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym oraz ustalenia prawa do świadczeń, przysługuje odwołanie do sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w terminach i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych."}
{"id":"1997_153_148","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. 1. Odwołanie od decyzji wydanej w sprawach, o których mowa w art. 147, wnosi się do organu kasy, który wydał decyzję. 2. Organ może zmienić lub uchylić decyzję w terminie 14 dni od dnia wniesienia odwołania. 3. Jeżeli odwołanie nie zostało uwzględnione w całości, organ przekazuje niezwłocznie sprawę do sądu ze szczegółowym uzasadnieniem wydanej decyzji."}
{"id":"1997_153_149","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. Do postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego rolników i osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników i pobierających emerytury lub renty rolnicze stosuje się przepisy o ubezpieczeniu społecznym rolników."}
{"id":"1997_153_15","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Obowiązek ubezpieczenia: 1) uczniów i słuchaczy, wymienionych w art. 8 pkt 10 - powstaje z dniem przyjęcia do szkoły lub zakładu kształcenia nauczycieli, a wygasa z dniem ukończenia szkoły lub zakładu kształcenia nauczycieli albo skreślenia z listy uczniów lub słuchaczy, 2) dzieci, uczniów i słuchaczy, wymienionych w art. 8 pkt 10, przebywających w placówce opiekuńczo-wychowawczej, resocjalizacyjnej lub w domu pomocy społecznej - powstaje z dniem przyjęcia do placówki albo domu, a wygasa z końcem pobytu w placówce bądź domu, 3) osób wymienionych w art. 8 pkt 11 i 12 - powstaje z dniem immatrykulacji i złożenia ślubowania lub przyjęcia na studia doktoranckie, a wygasa z dniem uzyskania statusu absolwenta lub ukończenia studiów doktoranckich, albo skreślenia z listy studentów lub skreślenia z listy uczestników studiów doktoranckich, 4) bezrobotnych - powstaje z dniem uzyskania statusu bezrobotnego, a wygasa z dniem utraty tego statusu, 5) osób pobierających zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne z urzędu pracy - obejmuje okres pobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, 6) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej - obejmuje okres pobierania renty lub zasiłku, 7) osób korzystających z urlopu wychowawczego - powstaje z dniem rozpoczęcia urlopu a wygasa z dniem zakończenia urlopu."}
{"id":"1997_153_150","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. W razie zawinionego ujawnienia przez kasę danych dotyczących stanu zdrowia i sposobu leczenia ubezpieczonego oraz innych informacji o ubezpieczonym, sąd może przyznać pokrzywdzonemu odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Rozdział 10 Nadzór nad działalnością Krajowego Związku Kas oraz regionalnych i branżowych kas"}
{"id":"1997_153_151","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej sprawuje nadzór nad działalnością kas i Krajowego Związku Kas co do zgodności z prawem i statutem, oraz nad realizacją przez kasy zleconych zadań państwowych w dziedzinie ochrony zdrowia."}
{"id":"1997_153_152","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 152. W ramach sprawowanego nadzoru Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej przysługuje prawo: 1) uzyskiwania informacji o działalności Krajowego Związku Kas i kas, 2) żądania zmiany uchwały Rady Krajowego Związku Kas w razie stwierdzenia sprzeczności z prawem lub statutem na zasadach, o których mowa w art. 116, 3) oceniania realizacji przez kasy uprawnień przysługujących ubezpieczonym, 4) występowania do organów Krajowego Związku Kas z wnioskami o podjęcie określonych inicjatyw lub działań w sprawach związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym."}
{"id":"1997_153_153","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 153. Kontrola gospodarki finansowej Krajowego Związku Kas i kas prowadzona jest przez regionalne izby obrachunkowe."}
{"id":"1997_153_154","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 154. Prezes Zarządu Krajowego Związku Kas przedstawia corocznie Sejmowi i Senatowi, nie później niż do końca czerwca roku następnego, sprawozdanie z działalności kas. Rozdział 11 Przepisy karne"}
{"id":"1997_153_155","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 155. Kto nie zgłasza wymaganych przepisami danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na ubezpieczenia zdrowotne albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia, podlega karze grzywny."}
{"id":"1997_153_156","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 156. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 155, następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_153_157","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 157. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496) w art. 3 w § 1 po wyrazie \"zobowiązania,\" dodaje się wyrazy \"kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego\"."}
{"id":"1997_153_158","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 158. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. 1. Żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe i ćwiczenia wojskowe oraz pełniącym służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, przysługuje prawo do bezpłatnego korzystania ze świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 2. Ministrowie Obrony Narodowej oraz Zdrowia i Opieki Społecznej określają, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb korzystania ze świadczeń, o których mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"1997_153_159","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 159. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 124, poz. 585 i Nr 155, poz. 771) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 dodaje się pkt 16 w brzmieniu: \"16) ubezpieczeniu zdrowotnym - rozumie się ubezpieczenie określone w odrębnych przepisach.\"; 2) w art. 78: a) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) ubezpieczeń zdrowotnych: a) rolników i pracujących z nimi domowników podlegających ubezpieczeniu społecznemu, b) osób pobierających świadczenia emerytalno-rentowe w części składkowej.\", b) w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"obejmującej również wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 5\"; 3) w art. 79 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Ponadto ze środków funduszu administracyjnego finansowane są koszty obsługi zadań w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego.\"."}
{"id":"1997_153_16","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych ubezpieczeniem społecznym stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego. 2. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób wymienionych w art. 8 pkt 2-8 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego pracowników."}
{"id":"1997_153_160","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 160. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 w ust. 1 w pkt 57 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 58 w brzmieniu: \"58) składek na ubezpieczenie zdrowotne opłaconych w roku podatkowym przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 2) po art. 27a dodaje się art. 27b w brzmieniu: \"Art. 27b. 1. Podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 27, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne: 1) opłaconych w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 2) pobranych w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 2. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.\"; 3) w art. 30 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) odliczyć od przychodów wydatki określone w art. 26 ust. 1 oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego w pierwszej kolejności wydatki określone w art. 27b ust. 1 pkt 1, a następnie wydatki określone w art. 27a ust. 1; w przypadku dokonywania odliczeń stosuje się odpowiednio przepisy art. 26 ust. 2-12, art. 27a ust. 2-17 i art. 27b ust. 2.\"; 4) w art. 32 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 5) w art. 33 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 2 i 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w tym miesiącu przez spółdzielnię zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Kwotę składki zmniejszającej zaliczkę oblicza się w sposób określony w ust. 3.\"; 6) w art. 34: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 2 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w tym miesiącu przez organ rentowy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\", b) w ust. 9 po wyrazach \"podatek wynikający z rozliczenia rocznego\" dodaje się wyrazy \"obniżony o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez organ rentowy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym\"; 7) w art. 35 po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w tym miesiącu przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 8) w art. 37 w ust. 1 w ostatnim zdaniu po wyrazach \"Podatek wynikający z obliczenia rocznego\" dodaje się wyrazy \"obniżony przez płatnika o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym\"; 9) w art. 38 w ust. 1 po wyrazach \"kwotę potrąconego podatku dochodowego oraz\" dodaje się wyrazy \"kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym a także\"; 10) w art. 39 w ust. 1 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"uzyskanych przez nich dochodów oraz\" dodaje się wyrazy \"składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika a także\"; 11) w art. 41 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 12) w art. 42 w ust. 3 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"o wysokości dochodu i\" dodaje się wyrazy \"składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika a także o\"; 13) w art. 43 w ust. 4 po wyrazach \"tego urzędu skarbowego\" dodaje się wyrazy \"obniżone o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej w tym miesiącu zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym\"; 14) w art. 44 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Zaliczki, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 oraz w ust. 3a, zmniejsza się o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne opłaconych bezpośrednio w tych miesiącach przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"."}
{"id":"1997_153_161","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 161. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 w ust. 1 w pkt 9 po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu: \"c) odpisy dokonywane na fundusze tworzone na podstawie przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 2) w art. 17 w ust. 1: a) po pkt 4o dodaje się pkt 4p w brzmieniu: \"4p) dochody Krajowego Związku Kas Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego oraz regionalnych i branżowych kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego - w części przeznaczonej na cele statutowe,\", b) po pkt 26 dodaje się pkt 27 w brzmieniu: \"27) dochody z lokat zwiększające fundusz rezerwowy Krajowego Związku Kas oraz kas regionalnych i branżowych, o którym mowa w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,\"."}
{"id":"1997_153_162","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 162. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 oraz z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"oraz Krajowego Związku Kas, a także kas regionalnych oraz kas branżowych powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego zwanych dalej \"kasami regionalnymi\" i \"kasami branżowymi\".\"; 2) w art. 2 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Prezes Rady Ministrów określi w drodze rozporządzenia izby właściwe do wykonywania kontroli Krajowego Związku Kas oraz kas regionalnych lub kas branżowych.\"; 3) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kontrola gospodarki finansowej w zakresie zadań: 1) administracji rządowej zleconych gminom, 2) Krajowego Związku Kas oraz kas regionalnych lub kas branżowych, dokonywana jest ponadto na podstawie kryteriów celowości, rzetelności i gospodarności.\"; 4) w art. 7: a) w ust. 1 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a w przypadku Krajowego Związku Kas, kas regionalnych oraz kas branżowych - co najmniej raz w roku\", b) w ust. 2 po wyrazach \"w art. 5 i 6\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Kontrolę Krajowego Związku Kas, kas regionalnych i kas branżowych izby mogą prowadzić na wniosek Ministrów Finansów, Zdrowia i Opieki Społecznej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Obrony Narodowej oraz Transportu i Gospodarki Morskiej.\"; 5) w art. 10 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Informację o stwierdzonych nieprawidłowościach izba przekazuje: 1) jeżeli dotyczą działalności kasy regionalnej lub kasy branżowej - Zarządowi Krajowego Związku Kas, 2) jeżeli dotyczą działalności Krajowego Związku Kas - Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Finansów oraz Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Informacje o stwierdzonych nieprawidłowościach w zakresie rozliczeń zadań zleconych Krajowemu Związkowi Kas, kasom regionalnym lub kasom branżowym, izba przekazuje organom zlecającym te zadania. 4. Zarząd Krajowego Związku Kas jest obowiązany przedstawić kolegium izby w terminie jednego miesiąca informację o podjętych działaniach mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.\"; 6) po art. 12 dodaje się art. 12{1} w brzmieniu: \"Art. 12{1}. 1. Izba bada uchwały rad nadzorczych Krajowego Związku Kas, kas regionalnych i kas branżowych, dotyczące gospodarki finansowej w zakresie zgodności z prawem. 2. W przypadku stwierdzenia naruszenia prawa izba wskazuje organom wymienionym w ust. 1, nieprawidłowości oraz sposób i termin ich usunięcia. 3. Jeżeli organy wymienione w ust. 1 nie usuną nieprawidłowości, o których mowa w ust. 2, izba orzeka o nieważności uchwały w całości lub w części.\"."}
{"id":"1997_153_163","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 163. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ze świadczeń pracowniczych mogą być potrącane jedynie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenia zdrowotne i należności alimentacyjne na zasadach przewidzianych w Kodeksie pracy do potrącenia tych należności z wynagrodzenia za pracę.\"."}
{"id":"1997_153_164","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 164. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59 oraz z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402) w art. 2 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Najwyższa Izba Kontroli może kontrolować pod względem legalności, gospodarności i rzetelności działalność jednostek organizacyjnych i podmiotów innych niż wymienione w ust. 1 i 2, wykonujących zadania z zakresu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.\"."}
{"id":"1997_153_165","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 165. 1. Ustawa nie narusza przepisów o świadczeniach zdrowotnych udzielanych bezpłatnie przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej bez względu na uprawnienia z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego: 1) art. 69, 129, 134, art. 135 ust. 1, art. 161, art. 170 ust. 1 i 2, art. 193 ust. 3 i art. 206 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496); 2) art. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz.U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198); 3) art. 8 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198); 4) art. 48 pkt 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 13, poz. 98, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1990 r. Nr 14, poz. 85, Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 95, poz. 475 oraz z 1996 r. Nr 61, poz. 283); 5) art. 99 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 10, poz. 36 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44); 6) art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184 oraz z 1996 r. Nr 127, poz. 593); 7) art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii (Dz.U. Nr 4, poz. 15 i Nr 15, poz. 66, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 89, poz. 517 oraz z 1991 r. Nr 105, poz. 452); 8) art. 10 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535). 2. Zachowują moc przepisy o świadczeniach zdrowotnych związanych z ciążą, porodem i połogiem oraz zapobieganiem i zwalczaniem chorób wenerycznych. 3. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1 i 2, na rzecz osób, nie posiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, są udzielane na koszt Skarbu Państwa. Rozdział 13 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"1997_153_166","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 166. 1. Organy, które tworzą i utrzymują publiczne zakłady opieki zdrowotnej, przekształcą je, do dnia wejścia w życie ustawy, w samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej na zasadach, o których mowa w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek Ministrów Obrony Narodowej lub Spraw Wewnętrznych i Administracji albo Sprawiedliwości bądź Transportu i Gospodarki Morskiej może zwolnić publiczne zakłady opieki zdrowotnej tworzone i utrzymywane przez tych ministrów z obowiązku, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_153_167","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 167. 1. Rada Ministrów ustanowi Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy, zwanego dalej \"pełnomocnikiem\". 2. Do pełnomocnika stosuje się przepisy art. 10 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. Nr 106, poz. 492), z zastrzeżeniem ust. 3-6. 3. Pełnomocnik podejmuje działania konieczne dla realizacji przepisów ustawy. 4. Pełnomocnik do czasu utworzenia organów, o których mowa w art. 74, 90 i 109, realizuje odpowiednio ich zadania. 5. Działalność pełnomocnika ustaje w terminie 6 miesięcy od dnia powołania organów, o których mowa w ust. 4. 6. Pełnomocnik przekazuje sprawozdanie ze swej działalności Prezesowi Rady Ministrów i Prezesowi Zarządu Krajowego Związku Kas."}
{"id":"1997_153_168","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 168. 1. Organem doradczym pełnomocnika jest Tymczasowa Rada Krajowego Związku Kas. 2. Prezes Rady Ministrów na wniosek pełnomocnika powołuje i odwołuje członków Tymczasowej Rady Krajowego Związku Kas, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W skład Tymczasowej Rady Krajowego Związku Kas wchodzą: 1) Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 2) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 3) Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej, 4) Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej, 5) Prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, 6) Marszałek Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego, 7) przedstawiciel strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, 8) Prezes Federacji Konsumentów, 9) Przewodniczący Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, 10) Przewodniczący Komisji Krajowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego \"Solidarność\", 11) Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, 12) Prezes Zarządu Głównego Kolegium Lekarzy Rodzinnych. 4. Do członków Tymczasowej Rady Krajowego Związku Kas stosuje się przepisy art. 117."}
{"id":"1997_153_169","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 169. 1. Na okres 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy kasy zawierają umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych z lekarzami wykonującymi zawód medyczny poza zakładami opieki zdrowotnej, którzy spełniają warunki określone ustawą oraz zgłoszą chęć zawarcia umowy. 2. Przepis art. 56 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_153_17","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i terminy zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego: 1) osób pobierających emeryturę lub rentę, dzieci i uczniów, studentów i uczestników studiów doktoranckich, słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, bezrobotnych, osób pobierających zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne, rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej, 2) osób, o których mowa w art. 2 ust. 3, art. 8 pkt 16 i 17 i art. 9."}
{"id":"1997_153_170","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 170. Tracą moc w zakresie uregulowanym ustawą przepisy: 1) art. 133 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 256 i Nr 106, poz. 496), 2) art. 61 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 10, poz. 36 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44), 3) art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461), 4) art. 13 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 136, poz. 636), 5) art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461), 6) art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 5 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461), 7) art. 5 pkt 1 oraz art. 6 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461), 8) art. 24 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 77, poz. 367), 9) art. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz.206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz.17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687), 10) art. 1 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz.U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154), 11) art. 36 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350), 12) art. 22 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3), 13) art. 7 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz.U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461); 14) art. 23 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253 oraz z 1994 r. Nr 98, poz. 471), 15) art. 75 i 76 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496)), 16) art. 62 i 63 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775), 17) art. 112 ust. 1 i art. 154 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110), 18) art. 79 i 80 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 124, poz. 583), 19) art. 22 i art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1993 r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 459 i Nr 147, poz. 687), 20) art. 53 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 124, poz. 585 i Nr 136, poz. 636), 21) art. 12 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 17, poz. 75, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681), 22) art. 24 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91), 23) art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz.U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 24) art. 65 i 66 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723), 25) art. 92 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496), 26) art. 2 pkt 2 lit. a) i art. 28 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 1, poz. 1), 27) art. 2 pkt. 2 lit. a i art. 28 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17), 28) art. 31 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1996 r. Nr 47, poz. 211, Nr 100, poz. 459, Nr 106, poz. 496 i Nr 147, poz. 687), 29) art. 46 ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474 oraz z 1996 r. Nr 147, poz. 687), 30) art. 73 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496)."}
{"id":"1997_153_171","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 171. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U. Nr 51, poz. 396, z 1934 r. Nr 95, poz. 855, z 1936 r. Nr 3, poz. 24, z 1938 r. Nr 3, poz. 15, Nr 26, poz. 227 i Nr 29, poz. 258, z 1939 r. Nr 71, poz. 476, z 1944 r. Nr 4, poz. 19, Nr 5, poz. 24 i Nr 9, poz. 44, z 1945 r. Nr 43, poz. 240, z 1946 r. Nr 4, poz. 28 i Nr 6, poz. 57, z 1947 r. Nr 2, poz. 4 i Nr 66, poz. 413, z 1948 r. Nr 27, poz. 183, z 1949 r. Nr 18, poz. 109, z 1950 r. Nr 36, poz. 333 i 334 i Nr 44, poz. 407, z 1951 r. Nr 17, poz. 138, Nr 41, poz. 313 i Nr 67, poz. 466, z 1954 r. Nr 22, poz. 78 i Nr 30, poz. 116, z 1958 r. Nr 35, poz. 154, z 1968 r. Nr 3, poz. 6 i 12, z 1972 r. Nr 27, poz. 190 i 191, z 1974 r. Nr 47, poz. 280 oraz z 1991 r. Nr 94, poz. 422), 2) ustawa z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz.U. Nr 94, poz. 422, z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1995 r. Nr 138, poz. 684 oraz z 1996 r. Nr 139, poz. 646)."}
{"id":"1997_153_172","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 172. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. z wyjątkiem art. 167 i 168, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_153_18","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dowodem objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym jest karta identyfikacyjna ubezpieczenia zdrowotnego, zwana dalej \"kartą identyfikacyjną\". 2. Karta identyfikacyjna powinna zawierać w szczególności: 1) nazwisko, 2) imiona, 3) datę urodzenia, 4) adres miejsca zamieszkania, 5) numer ewidencyjny PESEL, 6) poświadczenie opłacenia składek. 3. Kartę identyfikacyjną otrzymują osoby uprawnione, o których mowa w art. 2, w dniu zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego. 4. Przepis ust. 1 nie dotyczy dzieci od dnia urodzenia do ukończenia 3 miesiąca życia. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty identyfikacyjnej, tryb jej wydawania i anulowania oraz sposób poświadczenia opłacenia składek. Rozdział 3 Składki na ubezpieczenie zdrowotne"}
{"id":"1997_153_19","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 10 procent podstawy wymiaru składki, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 1."}
{"id":"1997_153_2","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Świadczenia określone w przepisach ustawy udzielane są w razie choroby lub urazu, ciąży, porodu i połogu, powszechnej akcji zapobiegania chorobom oraz konieczności dokonania oceny stanu zdrowia wymaganej na podstawie odrębnych przepisów i przysługują: 1) osobom podlegającym obowiązkowi ubezpieczenia, 2) członkom rodziny osób, o których mowa w pkt 1. 2. Ubezpieczonymi są: 1) osoby posiadające obywatelstwo polskie i zamieszkujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) cudzoziemcy zamieszkujący lub przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 10, którzy spełnili warunki określone w art. 3. 3. Za członka rodziny uważa się małżonka, dziecko własne, dziecko drugiego małżonka, dziecko przysposobione, oraz wnuka i dziecko obce przyjęte na wychowanie, również w ramach rodziny zastępczej - do ukończenia 18 lat, a jeżeli kształci się dalej - do ukończenia 26 lat, a także innych członków rodziny zamieszkałych wspólnie z ubezpieczonym, pozostających na jego wyłącznym utrzymaniu."}
{"id":"1997_153_20","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Składka dla rolnika i pracujących z nim domowników w rozumieniu przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników wynosi łącznie jedną dwunastą kwoty odpowiadającej cenie połowy kwintala żyta z jednego hektara przeliczeniowego użytków rolnych w prowadzonym gospodarstwie rolnym, ustalonej dla celów wymiaru podatku rolnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Podstawą wymiaru składki dla rolnika prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej jest ponadto deklarowana kwota odpowiadająca dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 3. Składka rolnika na ubezpieczenie zdrowotne obejmuje wszystkie osoby, za które rolnik opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne rolników."}
{"id":"1997_153_21","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 8 pkt 1 lit. a, c-h, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tych osób. 2. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób wymienionych w art. 8 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników. 3. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne: 1) osób wymienionych w art. 8 pkt 8 - jest kwota odpowiadająca wysokości uposażenia posła lub senatora, 2) osób wymienionych w art. 8 pkt 9 - jest kwota odpowiadająca wysokości emerytury lub renty, 3) osób wymienionych w art. 8 pkt 10 i 11 - jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 4) osób wymienionych w art. 8 pkt 12 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium, 5) osób wymienionych w art. 8 pkt 13 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium z Funduszu Pracy; w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium - jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 6) osób wymienionych w art. 8 pkt 14 - jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, 7) osób wymienionych w art. 8 pkt 15 - jest kwota odpowiadająca wysokości renty socjalnej, zasiłku stałego, zasiłku stałego wyrównawczego lub gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej, 8) osób wymienionych w art. 8 pkt 16 - jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 9) osób wymienionych w art. 8 pkt 17 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku wychowawczego. 4. Rada Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz terminy, tryb i kontrolę jej opłacania."}
{"id":"1997_153_22","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Jeżeli ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego źródła, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana od wszystkich tych przychodów, dla których podstawa wymiaru składki jest określona w art. 21."}
{"id":"1997_153_23","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu, z zastrzeżeniem art. 24 i 25."}
{"id":"1997_153_24","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Za osobę pozostającą w stosunku pracy lub w stosunku służbowym składkę jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza pracodawca, a w razie wypłaty świadczeń pracowniczych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o którym mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34) - podmiot zobowiązany do wypłaty tych świadczeń. 2. Za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia składkę jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza zleceniodawca. 3. Za bezrobotnego pobierającego zasiłek lub stypendium, osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne składkę jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza właściwy urząd pracy. 4. Za osobę objętą ubezpieczeniem społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin składkę jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza spółdzielnia. 5. Za osobę pobierającą uposażenie posła lub senatora składkę jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza Kancelaria Sejmu lub Kancelaria Senatu. 6. Za osobę pobierającą emeryturę lub rentę składkę jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego albo inna instytucja wypłacająca emeryturę lub rentę. 7. Za osobę, o której mowa w art. 8 pkt 12, składkę jako płatnik oblicza, pobiera i odprowadza Krajowa Szkoła Administracji Publicznej."}
{"id":"1997_153_25","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Składki na ubezpieczenia zdrowotne: 1) rolników, z wyjątkiem rolników prowadzących działy specjalne - opłaca Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 2) bezrobotnych nie pobierających zasiłku lub stypendium - opłaca właściwy urząd pracy, 3) osób pobierających zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne - opłaca właściwy urząd pracy, 4) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej - opłaca jednostka pomocy społecznej przyznająca rentę lub zasiłek, 5) dzieci, uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 8 pkt 10, przebywających w placówce opiekuńczo-wychowawczej, resocjalizacyjnej lub w domu pomocy społecznej - opłaca placówka lub dom, a uczniów i słuchaczy nie przebywających w takiej placówce - szkoła lub zakład kształcenia nauczycieli, do którego uczeń lub słuchacz uczęszcza, 6) studentów i uczestników studiów doktoranckich, o których mowa w art. 8 pkt 11 opłaca szkoła wyższa lub inna placówka naukowa, w której osoby te odbywają studia, 7) kombatantów, o których mowa w art. 8 pkt 16 - opłaca Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, 8) osób, o których mowa w art. 8 pkt 17, pobierających zasiłek wychowawczy - opłaca pracodawca lub Zakład Ubezpieczeń Społecznych. 2. Składki na ubezpieczenie zdrowotne osób wymienionych w ust. 1, a także osób, którym przyznano renty na podstawie przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków ich rodzin, są finansowane z budżetu państwa."}
{"id":"1997_153_26","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 23-25, są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy do 15 dnia następnego miesiąca, w oparciu o sporządzoną deklarację rozliczeniową. 2. Składki są opłacane, ewidencjonowane i rozliczane w kasie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów i po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji rozliczeniowej oraz szczegółowy sposób i tryb dokonywania rozliczeń związanych z opłatą składki na ubezpieczenie zdrowotne."}
{"id":"1997_153_27","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne kasa powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego pobiera odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych przepisami o zobowiązaniach podatkowych."}
{"id":"1997_153_28","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz należności z tytułu odsetek za zwłokę nie opłacone w terminie, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od dnia, w którym składka stała się wymagalna. 3. Bieg przedawnienia przerywa odroczenie terminu płatności, rozłożenie spłaty należności na raty i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik. Należności z tytułu składek nie można jednak dochodzić, jeżeli od terminu ich wymagalności upłynęło 10 lat."}
{"id":"1997_153_29","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Nadpłaconą składkę zalicza się na poczet następnych należnych składek, a jeżeli obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wygasł - nadpłacona składka podlega zwrotowi. 2. Zwrotu nienależnie opłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne nie można dochodzić, jeżeli od daty ich opłacenia upłynęło 5 lat."}
{"id":"1997_153_3","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za wykonany po zgłoszeniu osoby podlegającej ubezpieczeniu oraz opłaceniu składki w terminie określonym na podstawie ustawy do kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wymóg zgłoszenia nie dotyczy osób objętych ubezpieczeniem społecznym rolników. Obowiązek ubezpieczenia tych osób uważa się za wykonany z dniem objęcia ubezpieczeniem społecznym rolników."}
{"id":"1997_153_30","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Składka na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu od podatku dochodowego, na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395 i Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776). 2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb odliczania składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne od: 1) podatku dochodowego pobieranego w formie karty podatkowej, 2) zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych oraz od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, 3) podatku dochodowego od przychodów osób duchownych pobieranego w formie ryczałtu. 3. Odliczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą spowodować zmniejszenia dochodów gmin. Rozdział 4 Świadczenia z ubezpieczenia zdrowotnego"}
{"id":"1997_153_31","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Ubezpieczonym przysługują następujące świadczenia: 1) zdrowotne, służące zachowaniu, przywracaniu, poprawie i promocji zdrowia, a także ratowaniu życia, a w szczególności badania, porady i zabiegi lekarskie, badania diagnostyczne, leczenie i rehabilitacja lecznicza, opieka pielęgnacyjna oraz szczepienia ochronne i planowe działania zapobiegawcze, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1, 3 i 4, 2) orzekanie o stanie zdrowia, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 3 i 5, 3) opieka nad kobietą w okresie ciąży, porodu i połogu, opieka prenatalna nad płodem i opieka nad noworodkiem, 4) z zakresu stomatologii, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 1 pkt 1, 5) zaopatrzenie w leki i materiały medyczne, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 1, 6) zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz lecznicze środki techniczne, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1, 7) lecznictwa uzdrowiskowego, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2, 8) opiekuńczo-lecznicze, 9) przewozy środkiem transportu sanitarnego, z zastrzeżeniem art. 50. 2. Ubezpieczonym nie przysługują: 1) zabiegi chirurgii plastycznej i zabiegi kosmetyczne w przypadkach nie będących następstwem wady wrodzonej, urazu, choroby lub następstw jej leczenia, 2) zabiegi przyrodolecznicze w szpitalach i sanatoriach uzdrowiskowych nie związane z chorobą podstawową lub zespołem chorób, stanowiących bezpośrednią przyczynę skierowania na leczenie uzdrowiskowe, 3) orzeczenia i zaświadczenia lekarskie wydawane na życzenie ubezpieczonego, z wyjątkiem orzeczeń i zaświadczeń wydawanych w związku z koniecznością prowadzenia dalszego leczenia i rehabilitacji lub niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki i uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku oraz z wyjątkiem orzeczeń i zaświadczeń wydawanych dla celów wymiaru sprawiedliwości i pomocy społecznej, 4) szczepienia ochronne, inne niż wprowadzone na mocy odrębnych przepisów jako powszechnie obowiązujące, 5) orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych."}
{"id":"1997_153_32","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ubezpieczony ma prawo, w zakresie określonym w art. 31 ust. 1, do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej."}
{"id":"1997_153_33","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Osoby, których okres ubezpieczenia zdrowotnego wynosi co najmniej 12 miesięcy, zachowują po wygaśnięciu obowiązku ubezpieczeniowego prawo do świadczeń określonych w przepisach ustawy przez okres 3 miesięcy. 2. Przepis ust. 1 dotyczy także osób, o których mowa w art. 2 ust. 3."}
{"id":"1997_153_34","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Ubezpieczeni wnoszą dopłaty za: 1) świadczenia z zakresu stomatologii związane z zastosowaniem materiałów medycznych i wykonywaniem czynności technicznych, 2) zryczałtowane koszty zakwaterowania i wyżywienia za pobyt w szpitalu, nie więcej jednak niż za 10 dni w roku kalendarzowym, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Wysokość dopłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, za świadczenia związane z zastosowaniem materiałów nie może przekraczać 25% kosztów tych materiałów, a za świadczenia związane z wykonaniem czynności technicznych 50% kosztów tych świadczeń. 3. Koszty zakwaterowania i wyżywienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, za jeden dzień pobytu nie mogą przekroczyć 1\/40 najniższego wynagrodzenia. 4. Nie wnoszą dopłat za świadczenia z zakresu stomatologii dzieci do ukończenia 18 roku życia, kobiety w ciąży, inwalidzi wojenni i członkowie ich rodzin oraz inwalidzi wojskowi. 5. Nie wnoszą dopłaty za pobyt w szpitalu: 1) dzieci, uczniowie, słuchacze zakładów kształcenia nauczycieli i studenci, jeżeli nie pozostają w stosunku pracy, 2) osoby, których jedynym źródłem dochodu jest emerytura lub renta nie przekraczająca najniższego wynagrodzenia, 3) inwalidzi wojenni, członkowie ich rodzin oraz inwalidzi wojskowi, 4) osoby pobierające rentę socjalną lub zasiłek stały z pomocy społecznej, 5) zasłużeni honorowi dawcy krwi, 6) dawcy narządów lub tkanek, 7) osoby chore na chorobę zakaźną, gruźlicę, cukrzycę, chorobę nowotworową, chorobę weneryczną, oraz na choroby psychiczne - jeżeli pobyt w szpitalu wiąże się z leczeniem tych chorób, 8) osoby uzależnione od środków odurzających w związku z leczeniem uzależnienia, 9) żołnierze w czynnej służbie wojskowej, z wyjątkiem żołnierzy, o których mowa w art. 8 pkt 2, 10) osoby odbywające zasadniczą służbę w obronie cywilnej oraz służbę zastępczą, 11) osoby uzyskujące dochód w wysokości uprawniającej do świadczeń z pomocy społecznej, 12) osoby uczestniczące w akcjach ratowniczych, jeżeli pobyt w szpitalu jest skutkiem udziału w akcji ratowniczej. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady ustalania dopłat, rodzajów świadczeń i czynności technicznych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2) wysokość zryczałtowanych dopłat, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1997_153_35","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Zaopatrzenie w leki i materiały medyczne przysługuje ubezpieczonemu na podstawie recepty wystawionej przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do felczera (starszego felczera) ubezpieczenia zdrowotnego."}
{"id":"1997_153_36","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Leki i materiały medyczne wydaje się bezpłatnie ubezpieczonym przyjętym do szpitali i innych zakładów opieki zdrowotnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, przeznaczonych dla osób potrzebujących całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania świadczeń z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy doraźnej."}
{"id":"1997_153_37","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Leki podstawowe, leki uzupełniające i leki recepturowe są wydawane ubezpieczonym na podstawie recepty w aptekach ogólnodostępnych lub aptekach zakładowych podległych Ministrom Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także aptekach zakładowych przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\": 1) po wniesieniu opłaty ryczałtowej - za leki podstawowe i recepturowe, 2) za odpłatnością w wysokości 30% albo 50% ceny leku - za leki uzupełniające. 2. Jeżeli cena leku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest niższa od opłaty ryczałtowej, opłata ta równa jest cenie leku. 3. Opłata ryczałtowa oraz częściowa odpłatność dotyczą jednostkowego opakowania leku określonego w wykazach, o których mowa w ust. 5 pkt 1. 4. Opłata ryczałtowa nie może przekraczać 0,5% najniższego wynagrodzenia w przypadku leku podstawowego oraz 1,5% najniższego wynagrodzenia w przypadku leku recepturowego. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej określa, w drodze rozporządzenia: 1) wykazy leków podstawowych i uzupełniających, 2) wysokość opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe, 3) wysokość odpłatności za leki uzupełniające, 4) ilość leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa oraz sposób obliczania kosztu sporządzania leku recepturowego. 6. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej wydaje z własnej inicjatywy lub na wniosek Rady Krajowego Związku Kas. 7. Wykazy leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w ust. 5 pkt 1, aktualizowane są co najmniej raz w roku."}
{"id":"1997_153_38","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Wprowadza się limity cen dla leków zawartych w wykazach, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1, posiadających tą samą nazwę międzynarodową albo różne nazwy międzynarodowe, ale o podobnym działaniu terapeutycznym. 2. Limity cen, o których mowa w ust. 1, ustalane są w wysokości nie niższej niż cena najtańszego dostępnego na rynku leku z grupy leków objętych tą samą nazwą międzynarodową albo leków posiadających różne nazwy międzynarodowe ale o podobnym działaniu terapeutycznym. 3. Apteka może wydać lek umieszczony w wykazach leków podstawowych i uzupełniających, którego cena przekracza limit ceny, pobierając dodatkową dopłatę w wysokości różnicy między ceną wydawanego leku a wysokością limitu ceny. 4. Jeżeli w wykazach, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1, zamieszczono nazwę międzynarodową leku, apteka może wydać, na zasadach określonych w art. 37 ust. 1, również inny lek dopuszczony do obrotu, nie zamieszczony w tych wykazach, a objęty tą samą nazwą międzynarodową, pod warunkiem, że jego cena nie jest wyższa od limitu ceny, a jeżeli limit nie został ustalony - od ceny leku zamieszczonego w wykazach. 5. Apteka ma obowiązek poinformować pacjenta o możliwości nabycia leku o tej samej nazwie międzynarodowej, którego cena nie przekracza limitu ceny. Nie dotyczy to sytuacji, kiedy wystawiający receptę dokonał odpowiedniej adnotacji na druku recepty, wskazującej na niemożność dokonywania zamiany przepisanego leku. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek i po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej ustala limity cen leków posiadających tą samą nazwę międzynarodową oraz leków o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym, a wymienionych w wykazach leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1. 7. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Rady Krajowego Związku Kas określa, w drodze zarządzenia, kryteria kwalifikacji leków o różnych nazwach międzynarodowych ale o podobnym działaniu terapeutycznym do grupy objętej wspólnym limitem ceny. 8. Rada Krajowego Związku Kas może ustalić limit ceny artykułu sanitarnego wydawanego na zasadach określonych w art. 41."}
{"id":"1997_153_39","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Osobom chorującym na choroby zakaźne i psychiczne oraz upośledzonym umysłowo, a także chorującym na niektóre choroby przewlekłe, wrodzone lub nabyte, leki, preparaty diagnostyczne oraz sprzęt jednorazowego użytku mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek i po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej określa, w drodze rozporządzenia, wykaz chorób wymienionych w ust. 1 oraz wykaz leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. 3. Przepisy art. 38 ust. 4, 6 i 7 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_153_4","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Państwo gwarantuje ubezpieczonym udzielanie świadczeń określonych w ustawie."}
{"id":"1997_153_40","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Jeżeli ubezpieczony chorujący na wrodzoną lub nabytą chorobę przewlekłą powinien z bezwzględnych wskazań lekarskich przyjmować lek nie objęty wykazem leków podstawowych, uzupełniających lub wykazem, o którym mowa w art. 39 ust. 2, lekarz ubezpieczenia zdrowotnego wystawia receptę uprawniającą do nabycia niezbędnego leku na zasadach dotyczących leków podstawowych."}
{"id":"1997_153_41","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W przypadku chorób przewlekłych wymagających stałego stosowania określonych artykułów sanitarnych, lekarz ubezpieczenia zdrowotnego wystawia, receptę uprawniającą do nabycia niezbędnego artykułu sanitarnego na zasadach dotyczących leków podstawowych."}
{"id":"1997_153_42","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej określa, w drodze rozporządzenia, leki i artykuły medyczne, które nie mogą być przepisywane na recepcie uprawniającej do nabycia leku lub artykułu sanitarnego na zasadach określonych w art. 40 i 41."}
{"id":"1997_153_43","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Ubezpieczonym będącym zasłużonymi honorowymi dawcami krwi przysługuje na podstawie recepty wystawionej przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego bezpłatne zaopatrzenie w leki objęte wykazami leków podstawowych i uzupełniających oraz w określone, w drodze zarządzenia, przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej leki, które zasłużony honorowy dawca krwi może stosować w związku z oddaniem krwi dla celów leczniczo-zapobiegawczych."}
{"id":"1997_153_44","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Bezpłatne zaopatrzenie w leki objęte wykazami leków podstawowych, uzupełniających oraz w leki i artykuły sanitarne, o których mowa w art. 40 i 41, przysługuje: 1) inwalidom wojskowym, 2) osobom, które doznały uszczerbku na zdrowiu w okolicznościach określonych w art. 7 i 8 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 136, poz. 636) i nie zostały zaliczone do żadnej z grup inwalidów, 3) osobom wymienionym w art. 42 i 59 ustawy, o której mowa w pkt 2. 2. Bezpłatne zaopatrzenie w leki przysługuje inwalidom wojennym i członkom ich rodzin."}
{"id":"1997_153_45","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Rady Krajowego Związku Kas określa wzór recept uprawniających do nabycia leku za opłatą ryczałtową, częściową odpłatnością lub bezpłatnie, sposób zaopatrywania w druki recept, ich przechowywania oraz kontroli wystawiania i realizacji recept, a także szczegółowe zasady i tryb postępowania przy wystawianiu i realizacji recept w przypadkach określonych w art. 40 i 41."}
{"id":"1997_153_46","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Osobie, która znajduje się w trudnej sytuacji bytowej i ponosi znaczne wydatki na zakup leków i materiałów medycznych oraz przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych, może być przyznana pomoc finansowa na zasadach, określonych w przepisach o pomocy społecznej."}
{"id":"1997_153_47","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne przysługuje ubezpieczonym na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego bezpłatnie, za częściową odpłatnością lub odpłatnie. 2. Inwalidom wojennym i wojskowym przysługuje prawo do bezpłatnych przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek i po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej określa, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zaopatrywania w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz wykaz przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych przysługujących ubezpieczonym bezpłatnie, za częściową odpłatnością lub odpłatnie."}
{"id":"1997_153_48","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Leczenie uzdrowiskowe przysługuje ubezpieczonemu na zasadach określonych w przepisach o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym oraz o odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatoriach uzdrowiskowych, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Ubezpieczony ponosi koszty zakwaterowania i wyżywienia w sanatorium uzdrowiskowym, oraz z zastrzeżeniem art. 50 pkt 4, koszty przejazdu do i z sanatorium, na zasadach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_153_49","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Do ustalania i pobierania opłat na pokrycie kosztów utrzymania ubezpieczonego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym stosuje się przepisy o odpłatności za pobyt w domach pomocy społecznej."}
{"id":"1997_153_5","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega kompensacie na zasadach określonych w ustawie."}
{"id":"1997_153_50","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Ubezpieczonemu, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, przysługują bezpłatne przejazdy środkiem transportu sanitarnego w przypadkach: 1) przewozu między zakładami opieki zdrowotnej, 2) przewozu osób wymagających natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej, 3) przewozów wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia w przypadkach schorzeń zagrażających zdrowiu lub życiu, 4) przewozów osób z dysfunkcją narządu ruchu uniemożliwiającą korzystanie ze środków transportu publicznego w celu odbycia leczenia, do najbliższego zakładu udzielającego świadczeń w tym zakresie i z powrotem, 5) uzasadnionych stanem zdrowia."}
{"id":"1997_153_51","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Ubezpieczony ubiegający się o świadczenie z ubezpieczenia zdrowotnego jest obowiązany przedstawić kartę identyfikacyjną z wpisem poświadczającym opłacenie składek dokonanym przez kasę powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego lub upoważnioną przez nią instytucję. 2. W razie nie przedstawienia karty identyfikacyjnej lub w przypadku braku wpisu poświadczającego opłacenie składek - świadczenie zostaje udzielone na koszt ubiegającego się, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 58 ust. 2. 3. W razie późniejszego przedstawienia karty identyfikacyjnej z wpisem poświadczającym opłacanie składek ubezpieczony może ubiegać się o zwrot kosztów, o których mowa w ust. 2, w trybie określonym w statucie kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 4. Roszczenia, o których mowa w ust. 3, ulegają przedawnieniu z upływem 12 miesięcy od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do dzieci od dnia urodzenia do ukończenia 3 miesiąca życia."}
{"id":"1997_153_52","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Poza granicami kraju, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, prawo do świadczeń przysługuje w przypadkach, gdy: 1) ubezpieczony ma za granicą stałe miejsce zamieszkania w pasie przygranicznym, 2) pobyt ubezpieczonego za granicą został spowodowany koniecznością przeprowadzenia badań diagnostycznych lub leczenia, których nie przeprowadza się w kraju. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas określi, w drodze rozporządzenia, warunki, tryb i sposób finansowania świadczeń udzielonych poza granicami kraju. Rozdział 5 Organizacja udzielania świadczeń z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego"}
{"id":"1997_153_53","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego zawierają umowy o udzielanie świadczeń, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1-4. 2. Umowy, o których mowa w ust. 1, zawierane są z zakładami opieki zdrowotnej lub lekarzami w tym lekarzami podstawowej opieki zdrowotnej (lekarzami rodzinnymi) albo innymi osobami wykonującymi zawody medyczne poza zakładami opieki zdrowotnej, zwanymi dalej \"świadczeniodawcami\"."}
{"id":"1997_153_54","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Zawieranie przez kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego umów o udzielanie świadczeń odbywa się po uprzednim przeprowadzeniu konkursu ofert. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania ofert, sposób przeprowadzania konkursu oraz zgłaszania i rozpatrywania skarg i protestów związanych z tymi czynnościami."}
{"id":"1997_153_55","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Uczestnikiem postępowania w przedmiocie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń z osobą wykonującą zawód medyczny poza zakładem opieki zdrowotnej, jeżeli osoba ta nie zgłosi sprzeciwu, jest przedstawiciel właściwej okręgowej izby lekarskiej lub okręgowej izby pielęgniarek i położnych, a w przypadku lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (lekarza rodzinnego) także przedstawiciel Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce oraz w przypadku pielęgniarki i położnej środowiskowej (rodzinnej), także przedstawiciel Kolegium Pielęgniarek i Położnych Środowiskowych (Rodzinnych)."}
{"id":"1997_153_56","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Umowa o udzielanie świadczeń powinna określać w szczególności warunki i zasady ich udzielania. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór umowy o udzielanie świadczeń oraz dokumentację służącą jej rozliczeniu."}
{"id":"1997_153_57","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Umowa, o której mowa w art. 56, powinna określać zasady dostępności do świadczeń. 2. Kolejność udzielania świadczeń powinna być oparta wyłącznie o kryteria medyczne oraz kolejność zgłoszenia. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy świadczeń związanych z ciążą, porodem i połogiem oraz świadczeń mających na celu zapobieżenie bezpośredniemu zagrożeniu życia lub zagrożeniu kalectwem."}
{"id":"1997_153_58","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Świadczenia ambulatoryjne z zakresu specjalistycznej opieki zdrowotnej są udzielane ubezpieczonym na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, z wyjątkiem świadczeń udzielanych przez poradnie: 1) dla kobiet, 2) stomatologiczne, 3) zdrowia psychicznego, 4) onkologiczne, 5) lecznictwa odwykowego dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i psychotropowych oraz od tytoniu, 6) dla osób zakażonych wirusem HIV, 7) gruźlicy i chorób płuc, w stosunku do chorych na gruźlicę i nowotwory płuc, 8) skórno-weneryczne, 9) dla kombatantów w zakresie chorób wojennych i obozowych. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, związane z wypadkiem, zatruciem, urazem, porodem lub stanem zagrożenia życia udzielane są bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 3. Świadczenia zdrowotne szpitali są udzielane bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego w razie wypadków, zatruć, urazów, porodu, stanów zagrożenia życia oraz w razie wydania na podstawie odrębnych przepisów decyzji o przymusowej hospitalizacji. 4. Świadczenia z zakresu diagnostyki, rehabilitacji leczniczej oraz zabiegi ambulatoryjne są udzielane ubezpieczonemu na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej określa, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wydawania skierowań, o których mowa w ust. 1 i 4."}
{"id":"1997_153_59","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego prowadzi i udostępnia osobom uprawnionym dokumentację medyczną sporządzoną zgodnie z przepisami dotyczącymi dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej. 2. Dokumentację, o której mowa w ust. 1, lekarz udostępnia również - na żądanie - kasie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, a także osobom upoważnionym na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_153_6","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zadania z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego realizują kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 2. W realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, uczestniczą inne podmioty określone ustawą."}
{"id":"1997_153_60","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Ubezpieczony ma prawo: 1) do wyboru świadczeniodawcy, w tym lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (lekarza rodzinnego), 2) do wyboru kasy na zasadach określonych w art. 70, 3) do pokrycia przez kasę powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, której ubezpieczony jest członkiem, wydatków poniesionych w związku z uzyskaniem świadczeń w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu lub potrzeby natychmiastowego leczenia szpitalnego, udzielanych przez świadczeniodawców nie związanych umową z kasą, 4) do żądania przeprowadzenia przez lekarza kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego kontroli jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas określa, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb pokrywania wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3."}
{"id":"1997_153_61","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Kasa powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego przeprowadza lub zleca kontrolę bieżącej realizacji umowy o udzielanie świadczeń, a w szczególności kontrolę: 1) sposobu korzystania ze świadczeń przez ubezpieczonych, dostępności świadczeń i zasad organizacji ich udzielania, 2) stosowania procedur diagnostycznych i terapeutycznych pod względem jakości i zgodności z przyjętymi standardami, 3) sposobu korzystania ze świadczeń specjalistycznych i stosowanych technologii medycznych, 4) zasadności wyboru leków i materiałów medycznych oraz przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych stosowanych w diagnostyce, leczeniu i rehabilitacji, 5) sposobu wystawiania recept. 2. Kontrole dokumentacji medycznej udzielanych świadczeń zdrowotnych mogą być przeprowadzane tylko przez lekarzy upoważnionych przez naczelnego lekarza kasy ubezpieczenia zdrowotnego."}
{"id":"1997_153_62","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. W razie pobytu ubezpieczonego poza obszarem działania właściwej kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, świadczeń udziela zakład opieki zdrowotnej lub lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, z którym kasa, właściwa ze względu na miejsce pobytu ubezpieczonego, zawarła umowę o udzielanie świadczeń. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, są udzielane na zasadzie rozliczeń pomiędzy kasami kosztów udzielanych świadczeń."}
{"id":"1997_153_63","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Leki i materiały medyczne są wydawane ubezpieczonym przez aptekę na zasadach określonych w ustawie. 2. Apteka ma obowiązek w szczególności: 1) zapewniać dostępność leków i materiałów medycznych objętych wykazami leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1, oraz leków, preparatów diagnostycznych a także sprzętu jednorazowego użytku, o których mowa w art. 39, 2) udostępniać do kontroli przez kasę powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego lub na jej zlecenie przez organy nadzoru farmaceutycznego, dokumentację, którą apteka jest obowiązana prowadzić na podstawie odrębnych przepisów, 3) przekazywać dane o obrocie refundowanymi lekami i materiałami medycznymi. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób przekazywania oraz zakres danych o obrocie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3."}
{"id":"1997_153_64","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Apteka otrzymuje refundację ceny leku lub materiału medycznego wydawanego ubezpieczonemu bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. 2. Refundacja, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać ustalonego limitu cen, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 2 i dokonywana jest przez kasę na zasadach, o których mowa w ust. 3-5. 3. Apteka przedstawia kasie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego zbiorcze zestawienie zrealizowanych recept podlegających refundacji za okres 15 dni. 4. Kasa powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego dokonuje zwrotu należności z tytułu refundacji nie później niż w terminie 14 dni od otrzymania zbiorczego zestawienia, o którym mowa w ust. 3. 5. W przypadku przekroczenia przez kasę powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego terminu, o którym mowa w ust. 4, aptece przysługują odsetki ustawowe. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Rada Krajowego Związku Kas i po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określa, w drodze rozporządzenia, wzór zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji. Rozdział 6 Organizacja i zakres działania kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego"}
{"id":"1997_153_65","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Zadania z zakresu ubezpieczeń zdrowotnych realizują: 1) regionalne kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, zwane dalej \"regionalnymi kasami\" i ich rejonowe oddziały, 2) branżowe kasy powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, zwane dalej \"branżowymi kasami\", 3) Krajowy Związek Kas Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego zwany dalej \"Krajowym Związkiem Kas\". 2. Regionalne kasy i branżowe kasy są członkami Krajowego Związku Kas. 3. Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o \"kasie\" bez bliższego określenia należy przez to rozumieć kasę regionalną lub branżową."}
{"id":"1997_153_66","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Krajowy Związek Kas oraz regionalne i branżowe kasy mają osobowość prawną."}
{"id":"1997_153_67","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Krajowy Związek Kas oraz regionalne i branżowe kasy uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego prowadzonego przez sąd rejestrowy - Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie. 2. W postępowaniu przed sądem rejestrowym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. 3. Rejestr jest jawny i dostępny do wglądu dla osób trzecich. 4. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, dokumenty wymagane do rejestracji oraz wzór i sposób prowadzenia rejestru."}
{"id":"1997_153_68","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Krajowy Związek Kas oraz regionalne i branżowe kasy wykonują swoje zadania samorządnie."}
{"id":"1997_153_69","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. W realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego uczestniczą w zakresie określonym w ustawie i odrębnych przepisach Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz inne podmioty. 2. Określone w ustawie czynności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie poboru i przekazywania składek na rzecz ubezpieczenia zdrowotnego są dokonywane odpłatnie za zwrotem kosztów ze środków finansowych tego ubezpieczenia."}
{"id":"1997_153_7","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) artykułach sanitarnych - rozumie się przez to materiały i preparaty opatrunkowe przeznaczone dla celów medycznych oraz środki ich mocowania, 2) bezrobotnym - rozumie się przez to bezrobotnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1996 r. Nr 47, poz. 211, Nr 100, poz. 459, Nr 106, poz. 496 i Nr 147, poz. 687), 3) kombatancie - rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 1-4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681), 4) lecznictwie uzdrowiskowym - rozumie się przez to zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego - określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz.U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 190, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198), 5) leku recepturowym - rozumie się przez to leki sporządzone w aptece na podstawie recepty, 6) leku uzupełniającym - rozumie się przez to leki wspomagające lub uzupełniające działanie leków podstawowych, a także leki najnowszej generacji o zbliżonych właściwościach terapeutycznych a wysokiej cenie, 7) leku podstawowym - rozumie się przez to leki ratujące życie lub niezbędne w terapii i dla podtrzymania zdrowia, najbardziej uzasadnione w danej grupie leków, 8) lekarzu - rozumie się przez to również lekarza stomatologa, 9) lekarzu ubezpieczenia zdrowotnego - rozumie się przez to lekarza zakładu opieki zdrowotnej lub lekarza wykonującego zawód poza zakładem opieki zdrowotnej, z którym to zakładem, bądź lekarzem zawarto umowę o udzielanie ubezpieczonym świadczeń z zakresu podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej, 10) materiałach medycznych - rozumie się przez to artykuły sanitarne oraz inne materiały medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 11) nazwie handlowej leku - rozumie się przez to nazwę zastrzeżoną przez producenta, 12) nazwie międzynarodowej leku - rozumie się przez to nazwę leku ustaloną przez Światową Organizację Zdrowia, 13) najniższym wynagrodzeniu - rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie pracowników, ogłoszone przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie Kodeksu pracy, 14) osobie pobierającej emeryturę lub rentę - rozumie się przez to osobę objętą zaopatrzeniem emerytalno-rentowym, określonym w odrębnych przepisach lub osobę pobierającą emeryturę lub rentę zagraniczną, 15) przeciętnym wynagrodzeniu - rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 16) świadczeniu zdrowotnym - rozumie się przez to świadczenie, określone w ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110), 17) ubezpieczeniu społecznym rolników - rozumie się przez to ubezpieczenie określone w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 124, poz. 585 i Nr 136, poz. 636), 18) ubezpieczeniu społecznym pracowników - rozumie się przez to ubezpieczenie określone w ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, (Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137, Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450, Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 85, poz. 426), 19) ubezpieczeniu społecznym - rozumie się przez to ubezpieczenie określone w ustawach wymienionych w art. 170, 20) zawodzie medycznym - rozumie się przez to zawód, który na podstawie odrębnych przepisów uprawnia do udzielania świadczeń zdrowotnych. Rozdział 2 Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego"}
{"id":"1997_153_70","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Osoby podlegające obowiązkowemu ubezpieczeniu są członkami wybranej kasy. 2. Osoby podlegające obowiązkowemu ubezpieczeniu zatrudnione przez pracodawcę objętego działaniem kasy branżowej, oraz emeryci i renciści, zatrudnieni przez tego pracodawcę przed przejściem na emeryturę lub rentę, są na swój wniosek członkami tej kasy. Oddział 1 Regionalne kasy"}
{"id":"1997_153_71","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Regionalne kasy tworzy i znosi oraz ustala obszar ich działania Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, na wniosek Rady Krajowego Związku Kas. 2. Obszar działania regionalnej kasy może obejmować obszar jednego lub kilku województw. 3. Rozporządzenie o utworzeniu regionalnej kasy powinno określać także jej nazwę i siedzibę oraz rodzaj i wielkość środków przydzielonych ze Skarbu Państwa. 4. Rozporządzenie o zniesieniu regionalnej kasy powinno określać także sposób przeprowadzenia likwidacji kasy, przeznaczenie jej mienia i tryb wykreślenia kasy z rejestru, o którym mowa w art. 67."}
{"id":"1997_153_72","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Do zakresu działania regionalnej kasy należy wykonywanie wszelkich czynności z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego, nie zastrzeżonych w ustawie dla Krajowego Związku Kas. 2. Do zakresu działania regionalnej kasy należy w szczególności: 1) uchwalenie statutu, 2) tworzenie rejonowych oddziałów i ustalanie obszaru ich działania, 3) analizowanie wykonania obowiązku powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, 4) gromadzenie składek na ubezpieczenie zdrowotne, 5) ustalanie planu finansowego, 6) zawieranie i finansowanie umów o udzielanie świadczeń na rzecz ubezpieczonych, 7) koordynowanie i kontrolowanie działalności rejonowych oddziałów kas, 8) współdziałanie z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, z Kasą Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, z innymi instytucjami ubezpieczeniowymi, Państwową Inspekcją Pracy, Państwową Inspekcją Sanitarną oraz organizacjami pracodawców i związkami zawodowymi w zakresie zapobiegania trwałej niezdolności do pracy, rehabilitacji leczniczej, orzecznictwa o niezdolności do pracy a także nadzoru nad orzecznictwem o czasowej niezdolności do pracy, 9) współdziałanie z wszystkimi osobami i podmiotami działającymi na rzecz rozpoznawania i zaspokajania potrzeb zdrowotnych, a także ograniczania występowania chorób i urazów oraz promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej. 3. Statut regionalnej kasy podlega ogłoszeniu w wojewódzkich dziennikach urzędowych województw, na obszarze których działa ta kasa. 4. Uchwała o utworzeniu rejonowego oddziału regionalnej kasy podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym województwa, na obszarze którego utworzono ten oddział."}
{"id":"1997_153_73","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Statut regionalnej kasy określa w szczególności: 1) szczegółową organizację i sposób udzielania świadczeń przysługujących ubezpieczonym, 2) szczegółowy zakres działania regionalnej kasy i jej rejonowych oddziałów oraz zakres czynności ich organów, 3) liczbę członków rady nadzorczej, 4) liczbę członków, organizację i tryb działania komisji rewizyjnej, 5) sposób i tryb rozkładania na raty należności z tytułu składek, 6) zasady funkcjonowania biura kasy."}
{"id":"1997_153_74","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Organami regionalnej kasy są: 1) rada nadzorcza, 2) naczelny dyrektor, 3) naczelny lekarz regionalnej kasy ubezpieczenia zdrowotnego, zwany dalej \"naczelnym lekarzem kasy\", 4) komisja rewizyjna."}
{"id":"1997_153_75","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. W skład rady nadzorczej wchodzą reprezentanci zgromadzenia przedstawicieli ubezpieczonych oraz przedstawiciele sejmików samorządowych i wojewodów z obszaru działania regionalnej kasy; w skład rady nadzorczej nie mogą wchodzić świadczeniodawcy i pracownicy kas. 2. Liczba reprezentantów zgromadzenia przedstawicieli ubezpieczonych powinna być równa liczbie przedstawicieli sejmików samorządowych i wojewodów. 3. Każdy z sejmików samorządowych i wojewodów mają w radzie po jednym przedstawicielu. 4. Kadencja rady nadzorczej trwa 4 lata."}
{"id":"1997_153_76","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Do zakresu działania rady nadzorczej należy: 1) uchwalanie statutu regionalnej kasy, 2) tworzenie i znoszenie oraz ustalanie obszarów działania rejonowych oddziałów regionalnej kasy, 3) powoływanie i odwoływanie naczelnego dyrektora i naczelnego lekarza kasy, 4) powoływanie i odwoływanie członków komisji rewizyjnej, 5) uchwalanie planu pracy, planu finansowego oraz rozpatrywanie sprawozdań z ich wykonania, 6) rozpatrywanie okresowych sprawozdań z działalności naczelnego dyrektora, naczelnego lekarza kasy i komisji rewizyjnej, 7) przedstawianie rocznych sprawozdań z działalności regionalnej kasy Radzie Krajowego Związku Kas, 8) inne sprawy zastrzeżone w statucie regionalnej kasy do właściwości rady nadzorczej."}
{"id":"1997_153_77","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Rada nadzorcza wybiera spośród swoich członków będących reprezentantami zgromadzenia przedstawicieli ubezpieczonych prezesa, wiceprezesów i sekretarza rady, a także przewodniczącego komisji rewizyjnej. 2. Prezes, wiceprezesi i sekretarz stanowią prezydium rady nadzorczej. 3. Zadania i tryb pracy prezydium określa statut."}
{"id":"1997_153_78","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Rada nadzorcza odbywa posiedzenia nie rzadziej niż raz na dwa miesiące. 2. Posiedzenia zwołuje i przewodniczy im prezes rady nadzorczej lub pełniący jego obowiązki wiceprezes. 3. Nadzwyczajne posiedzenie rady nadzorczej jest zwoływane na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, Prezesa Krajowego Związku Kas, przewodniczącego komisji rewizyjnej albo co najmniej 1\/3 członków rady nadzorczej w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia doręczenia żądania prezesowi rady nadzorczej lub pełniącemu jego obowiązki wiceprezesowi."}
{"id":"1997_153_79","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, rada nadzorcza podejmuje uchwały w obecności co najmniej połowy liczby członków. 2. Na posiedzeniach nadzwyczajnych rada nadzorcza podejmuje uchwały w obecności co najmniej 2\/3 liczby członków. 3. Uchwały rady nadzorczej zapadają bezwzględną większością głosów członków obecnych na posiedzeniu. 4. Bezwzględna większość głosów ma miejsce wówczas, gdy za kandydatem lub wnioskiem oddana została liczba głosów co najmniej o jeden większa od sumy pozostałych ważnie oddanych głosów."}
{"id":"1997_153_8","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają: 1) osoby objęte ubezpieczeniem społecznym: a) pracowników, b) rolników, c) osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin, d) osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, e) członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych i ich rodzin, f) osób duchownych, g) twórców i ich rodzin, h) adwokatów, 2) żołnierze zawodowi oraz żołnierze odbywający służbę okresową lub nadterminową zasadniczą służbę wojskową, 3) policjanci, 4) funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa, 5) funkcjonariusze Straży Granicznej, 6) funkcjonariusze Służby Więziennej, 7) funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej, 8) posłowie i senatorowie, 9) osoby pobierające emerytury lub renty, 10) dzieci oraz uczniowie i słuchacze zakładów kształcenia nauczycieli w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 11) studenci i uczestnicy studiów doktoranckich - nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 12) słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, 13) bezrobotni, 14) osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne z urzędu pracy, 15) osoby pobierające rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej, 16) kombatanci nie podlegający ubezpieczeniu społecznemu w Rzeczypospolitej Polskiej lub nie pobierający emerytury lub renty, 17) osoby korzystające z urlopu wychowawczego - nie pozostające na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu."}
{"id":"1997_153_80","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Jeżeli uchwała rady nadzorczej jest w sposób oczywisty sprzeczny z prawem, statutem Krajowego Związku Kas i statutem regionalnej kasy - Prezes Zarządu Krajowego Związku Kas lub Przewodniczący Rady Krajowego Związku Kas, w ciągu 7 dni, od dnia powzięcia wiadomości o podjęciu uchwały, składa do rady kasy, która ją uchwaliła, wniosek o zmianę tej uchwały. 2. W razie odmowy zmiany uchwały albo w razie nierozpoznania wniosku w terminie 30 dni, Prezes Zarządu lub Przewodniczący Rady Krajowego Związku Kas w terminie do trzech miesięcy od dnia otrzymania odmowy lub od dnia, w którym upłynął termin rozpoznania wniosku, wnosi do Rady Krajowego Związku Kas o uchylenie tej uchwały w całości lub w części. 3. Jeżeli Rada Krajowego Związku Kas po rozpoznaniu, uzna wniosek o uchyleniu w całości lub w części uchwały rady kasy regionalnej za zasadny, zaskarża uchwałę do właściwego sądu. 4. Wniosek o zmianę uchwały w całości lub w części, wstrzymuje wykonanie uchwały rady kasy regionalnej, aż do wydania orzeczenia przez właściwy sąd."}
{"id":"1997_153_81","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Członkowie rady nadzorczej za udział w posiedzeniu otrzymują diety, a zamiejscowi ponadto zwrot kosztów przejazdów i noclegów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do członków prezydium rady nadzorczej uczestniczących w posiedzeniach prezydium. 3. Wysokość diet, o których mowa w ust. 1 i 2, uchwala Rada Krajowego Związku Kas, przy czym nie może ona przekraczać w okresie miesiąca kalendarzowego 2\/3 najniższego wynagrodzenia. 4. Zwrot kosztów przejazdów i noclegów następuje na zasadach określonych w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju."}
{"id":"1997_153_82","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Naczelny dyrektor regionalnej kasy reprezentuje kasę na zewnątrz i kieruje działalnością kasy. 2. Do zadań naczelnego dyrektora należy w szczególności: 1) wykonywanie uchwał rady nadzorczej, 2) opracowywanie projektu planu pracy regionalnej kasy, 3) opracowywanie projektu planu finansowego regionalnej kasy, 4) wykonywanie planu finansowego, 5) zarządzanie funduszami i mieniem regionalnej kasy, 6) opracowywanie sprawozdania rocznego z działalności kasy, w tym z wykonania planów finansowych, 7) negocjowanie umów, o których mowa w art. 72 ust. 2 pkt 6, ich zawieranie i rozliczanie oraz ogólna kontrola ich wykonywania, 8) występowanie z wnioskami do komisji rewizyjnej o przeprowadzenie kontroli rejonowego oddziału kasy, 9) rozpatrywanie odwołań od decyzji dyrektora rejonowego oddziału kasy, z zastrzeżeniem art. 147, 10) zapewnienie obsługi organizacyjno-technicznej organów regionalnej kasy. 3. Czynności związane z wykonywaniem zadań wymienionych w ust. 1 i 2, jeżeli dotyczą realizacji uprawnień ubezpieczonych do świadczeń, naczelny dyrektor wykonuje po porozumieniu z naczelnym lekarzem kasy. 4. Naczelny dyrektor wykonuje za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników biura regionalnej kasy."}
{"id":"1997_153_83","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Naczelny lekarz kasy jest odpowiedzialny za zapewnienie świadczeń przysługujących ubezpieczonym i organizację kontroli dostępności świadczeń i ich jakości. 2. Do zakresu działania naczelnego lekarza kasy należy w szczególności: 1) przygotowywanie założeń planu pracy, o którym mowa w art. 82 ust. 2 pkt 2, oraz sprawozdań z jego wykonania w części odnoszącej się do udzielania świadczeń, 2) przygotowywanie projektów umów o udzielanie świadczeń, o których mowa w art. 72 ust. 2 pkt 6, 3) dokonywanie ocen umów o udzielanie świadczeń zawieranych przez rejonowe oddziały pod kątem dostępności i jakości świadczeń, 4) dokonywanie ocen zachorowalności i chorobowości na obszarze regionu i opracowywanie na ich podstawie wytycznych i wskazówek do zawierania umów o udzielanie świadczeń, 5) opracowywanie harmonogramów kontroli dostępności i jakości świadczeń oraz zlecanie ich przeprowadzania, 6) sprawowanie nadzoru nad działalnością lekarzy rejonowych oddziałów kasy ubezpieczenia zdrowotnego."}
{"id":"1997_153_84","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Naczelny lekarz kasy w realizacji zadań współdziała z wojewódzkimi sejmikami samorządowymi, wojewodami, państwowymi wojewódzkimi inspektorami sanitarnymi, organami samorządu terytorialnego, rektorem wyższej uczelni medycznej, organami samorządów zawodowych zrzeszających zawody medyczne i z konsultantami medycznymi - w zakresie promocji zdrowia, zapobiegania chorobom i urazom oraz organizacji świadczeń dla ubezpieczonych. 2. Wojewodowie zasięgają opinii naczelnego lekarza kasy w sprawach projektów zamierzeń w zakresie reorganizacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej mogących mieć istotne znaczenie dla dostępności świadczeń zdrowotnych."}
{"id":"1997_153_85","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Organem doradczym naczelnego lekarza kasy jest rada medyczna. 2. W skład rady medycznej wchodzą: 1) lekarze zgłoszeni przez wojewodów, po jednym z województwa objętego obszarem działania regionalnej kasy, 2) przedstawiciel rektora wyższej uczelni medycznej mającej siedzibę na obszarze działania regionalnej kasy, 3) przedstawiciel Państwowej Inspekcji Sanitarnej, 4) po jednym przedstawicielu każdej okręgowej izby samorządu zawodów medycznych z obszaru działania regionalnej kasy. 3. Rodzaje spraw, co do których naczelny lekarz kasy jest obowiązany zasięgać opinii rady, określa statut regionalnej kasy."}
{"id":"1997_153_86","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Członków komisji rewizyjnej spośród ubezpieczonych powołuje rada nadzorcza kasy. w trybie określonym w statucie kasy. 2. Członek komisji rewizyjnej może być odwołany przez radę nadzorczą przed upływem kadencji komisji rewizyjnej."}
{"id":"1997_153_87","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Komisja rewizyjna kontroluje działalność naczelnego dyrektora, naczelnego lekarza kasy i organów rejonowego oddziału kasy oraz dokonuje rewizji dokumentacji finansowo-księgowej przed posiedzeniem rady nadzorczej, na którym ma być rozpatrywane sprawozdanie z realizacji rocznego planu pracy i planu finansowego regionalnej kasy. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, komisja rewizyjna wykonuje z własnej inicjatywy lub na wniosek prezesa rady nadzorczej, Prezesa Zarządu Krajowego Związku Kas, przewodniczącego zgromadzenia przedstawicieli. 3. Komisja rewizyjna na wniosek naczelnego dyrektora lub naczelnego lekarza kasy kontroluje działalność jednostek organizacyjnych podległych naczelnemu dyrektorowi lub naczelnemu lekarzowi kasy. 4. Do członków komisji rewizyjnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 81."}
{"id":"1997_153_88","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Jeżeli komisja rewizyjna uzna w wyniku kontroli, że działalność organów wymienionych w art. 87 narusza prawo, statut Krajowego Związku Kas albo statuty lub regulaminy kas, występuje w terminie ustalonym w statucie z wnioskami pokontrolnymi do: 1) rady nadzorczej kasy, jeżeli uzna za celowe ich przekazanie, 2) naczelnego dyrektora, jeżeli wnioski dotyczą czynności organów rejonowego oddziału kasy, 3) zarządu Krajowego Związku Kas, jeżeli wnioski dotyczą czynności organów regionalnej kasy. 2. Wnioski pokontrolne wnosi się za pośrednictwem organu, którego działalności dotyczą. 3. Wnioski pokontrolne mogą zawierać zalecenia o wstrzymaniu dalszych czynności do czasu rozpatrzenia wniosków przez organ, do którego wniesiono wnioski. 4. Organ, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany w terminie 7 dni rozpatrzyć wnioski pokontrolne, a w razie ich nieuwzględnienia - przesłać niezwłocznie do organu wymienionego w ust. 1 pkt 1 lub 2 albo 3. 5. Organ, do którego przesłano wnioski pokontrolne, jest obowiązany rozpatrzyć wnioski w ciągu 21 dni od daty ich otrzymania. Oddział 2 Rejonowy oddział regionalnej kasy"}
{"id":"1997_153_89","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Do zakresu działania rejonowego oddziału regionalnej kasy, zwanego dalej \"rejonowym oddziałem\", należy w szczególności: 1) stwierdzanie posiadania prawa do świadczeń, 2) naliczanie, pobieranie i przekazywanie regionalnej kasie składek na ubezpieczenia zdrowotne, 3) prowadzenie ewidencji osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym, 4) poświadczanie opłacania składek, 5) prowadzenie rejestru usług medycznych udzielanych ubezpieczonym, 6) negocjowanie, zawieranie i rozliczanie umów o udzielanie świadczeń w zakresie ustalonym w statucie kasy, 7) kontrolowanie wykonywania przez opłacających i płatników obowiązków w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego, 8) kontrolowanie wykonywania umów o udzielanie świadczeń przysługujących ubezpieczonym. 2. Odział rejonowy prowadzi działalność na podstawie przepisów prawa, statutu i uchwał Krajowego Związku Kas, statutu i uchwał kasy regionalnej oraz regulaminu rejonowego oddziału."}
{"id":"1997_153_9","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Osoby nie wymienione w art. 8 mogą zostać ubezpieczone na podstawie pisemnego wniosku złożonego w kasie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Podstawę wymiaru składki dla osób, o których mowa w ust. 1, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa jednak od kwoty odpowiadającej najniższemu wynagrodzeniu. 3. Osoby, o których mowa w ust. 1, są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem zgłoszenia się do ubezpieczenia zdrowotnego i opłacenia składki, a przestają być nim objęte z dniem złożenia wniosku o rezygnacji z ubezpieczenia zdrowotnego."}
{"id":"1997_153_90","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Organami rejonowego oddziału są: 1) zgromadzenie przedstawicieli ubezpieczonych, zwane dalej \"zgromadzeniem przedstawicieli\", 2) dyrektor oddziału, 3) lekarz rejonowego oddziału. 2. Dyrektor oddziału i lekarz rejonowego oddziału wykonują swoje zadania przy pomocy biura rejonowego oddziału."}
{"id":"1997_153_91","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Zgromadzenie przedstawicieli składa się z członków pochodzących z wyboru. 2. Członków zgromadzenia przedstawicieli wybierają pełnoletni ubezpieczeni wpisani do ewidencji, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 3. Wybory są bezpośrednie i tajne. 3. Kadencja zgromadzenia przedstawicieli trwa 4 lata."}
{"id":"1997_153_92","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zgłaszania kandydatów oraz zasady przeprowadzania wyborów do zgromadzenia przedstawicieli, a także sposób sfinansowania wydatków związanych z przeprowadzeniem wyborów."}
{"id":"1997_153_93","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Do zakresu działania zgromadzenia przedstawicieli należy w szczególności: 1) uchwalanie regulaminu rejonowego oddziału, 2) uchwalanie planu pracy rejonowego oddziału, 3) uchwalanie sprawozdania rocznego z działalności oddziału, w tym z wykonania planu finansowego, 4) rozpatrywanie sprawozdań z działalności dyrektora oddziału i lekarza rejonowego oddziału, dokonywanie ocen ich działalności, oraz przedstawianie wniosków wynikających z tych ocen, 5) ocenianie realizacji umów o udzielanie świadczeń przysługujących ubezpieczonym ze szczególnym uwzględnieniem umów zawieranych przez rejonowy oddział, 6) wybieranie przedstawiciela do rady nadzorczej regionalnej kasy."}
{"id":"1997_153_94","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Zgromadzenie przedstawicieli wybiera przewodniczącego i zastępców przewodniczącego."}
{"id":"1997_153_95","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Zgromadzenie przedstawicieli odbywa posiedzenia w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał. 2. Posiedzenia zwołuje przewodniczący zgromadzenia przedstawicieli lub pełniący jego obowiązki zastępca przewodniczącego. 3. Nadzwyczajne posiedzenie zgromadzenia przedstawicieli może być zwołane na żądanie prezesa rady nadzorczej regionalnej kasy, dyrektora naczelnego regionalnej kasy, przewodniczącego komisji rewizyjnej regionalnej kasy lub 1\/3 członków zgromadzenia przedstawicieli w terminie nie krótszym niż 14 dni i nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia żądania przewodniczącemu zgromadzenia przedstawicieli lub pełniącemu jego obowiązki zastępcy przewodniczącego."}
{"id":"1997_153_96","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Zgromadzenie przedstawicieli podejmuje uchwały w obecności co najmniej połowy liczby członków. 2. Uchwały zgromadzenia przedstawicieli zapadają bezwzględną większością głosów w rozumieniu art. 79 ust. 4."}
{"id":"1997_153_97","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Jeżeli uchwała zgromadzenia przedstawicieli jest sprzeczna z prawem, statutem lub uchwałami Krajowego Związku Kas albo regionalnej kasy lub postanowieniami regulaminu rejonowego oddziału - przewodniczący, bądź pełniący jego obowiązki zastępca albo dyrektor rejonowego oddziału są obowiązani wnieść sprzeciw do rady nadzorczej regionalnej kasy w terminie 7 dni od jej podjęcia. 2. Sprzeciw wstrzymuje wykonanie uchwały do czasu rozstrzygnięcia przez radę nadzorczą regionalnej kasy, nie dłużej jednak niż przez 30 dni."}
{"id":"1997_153_98","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Członkowie zgromadzenia przedstawicieli za udział w posiedzeniach otrzymują diety, a zamiejscowi ponadto zwrot kosztów przejazdów i noclegów. 2. Przewodniczący zgromadzenia przedstawicieli, a w razie niepełnienia obowiązków przez przewodniczącego - jego zastępca pełniący te obowiązki może otrzymać zwiększoną dietę. 3. Wysokość diet, o których mowa w ust. 1 i 2, uchwala rada nadzorcza regionalnej kasy do wysokości 2\/3 najniższego wynagrodzenia za dany miesiąc kalendarzowy. 4. Zwrot kosztów przejazdów i noclegów następuje na zasadach określonych w art. 81 ust. 4."}
{"id":"1997_153_99","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Dyrektor rejonowego oddziału reprezentuje oddział na zewnątrz i kieruje działalnością oddziału. 2. Do zadań dyrektora należy w szczególności: 1) wykonywanie uchwał zgromadzenia przedstawicieli, 2) opracowywanie projektów planu pracy i planu finansowego, 3) wykonywanie planu finansowego, 4) opracowywanie sprawozdania rocznego, w tym z wykonania planu pracy i planu finansowego, 5) zawieranie umów o udzielanie świadczeń diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych i pielęgnacyjnych , o których mowa w art. 31 ust. 1, wchodzących w zakres podstawowej opieki zdrowotnej, 6) podejmowanie decyzji w sprawach określonych w ustawie i w statucie kasy regionalnej, 7) zapewnianie obsługi organizacyjno-technicznej organów rejonowego oddziału. 3. Czynności związane z wykonywaniem zadań wymienionych w ust. 1 i 2, jeżeli dotyczą realizacji uprawnień ubezpieczonych do świadczeń, dyrektor wykonuje po zasięgnięciu opinii lekarza rejonowego oddziału. 4. Dyrektor wykonuje za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników biura rejonowego oddziału."}
{"id":"1997_154_1","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Celem ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, zwanego dalej ubezpieczeniem kontraktów eksportowych, jest udzielanie krajowym podmiotom gospodarczym ochrony na wypadek strat poniesionych w związku z realizacją kontraktu eksportowego.\"; 2) w art. 2: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ryzyko przewlekłej zwłoki w wypełnianiu zobowiązań płatniczych przez państwo lub dłużnika publicznego, innego dłużnika, za którego poręczyło państwo lub dłużnik publiczny.\", b) w ust. 2: - po wyrazach \"Ryzyko polityczne obejmuje\" dodaje się wyrazy \"w szczególności:\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) niemożność lub opóźnienie w dokonaniu przez dłużnika transferu należności w walucie płatności spowodowane wydarzeniami politycznymi, trudnościami gospodarczymi albo aktami prawnymi lub decyzjami administracyjnymi władz w kraju dłużnika,\", - w pkt 4 na końcu dodaje się wyrazy \"lub dłużnik publiczny,\", - w pkt 5 wyrazy \"przepisy prawne lub decyzje Rządu\" zastępuje się wyrazami \"wydanie przepisów prawnych lub decyzji przez Rząd\", c) w ust. 3 wyrazy \"następujące klęski żywiołowe:\" zastępuje się wyrazami \"w szczególności:\", d) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Dłużnikiem publicznym jest podmiot, do którego nie mają zastosowania przepisy prawa upadłościowego, obowiązujące w kraju dłużnika. 6. Ubezpieczenie kontraktów, o którym mowa w ust. 1, może być realizowane w formie ubezpieczenia bezpośredniego lub reasekuracji.\"; 3) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Tworzy się Komitet Polityki Ubezpieczeń Kredytów i Gwarancji Ubezpieczeniowych, zwany dalej \"Komitetem\". 2. Do zadań Komitetu należy: 1) określanie szczegółowych zasad działalności Korporacji w zakresie gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń kontraktów eksportowych oraz gwarancji ubezpieczeniowych, 2) opiniowanie wniosków o ubezpieczenie kontraktów eksportowych w ramach limitu, o którym mowa w art. 5 ust. 2, 3) ustalanie uprawnień dla Korporacji w zakresie samodzielnego podejmowania decyzji dotyczących zawierania umów ubezpieczenia kontraktów eksportowych, 4) klasyfikowanie krajów w zależności od stopnia ryzyka, 5) rozpatrywanie rocznych sprawozdań Korporacji z jej działalności, obejmujących: a) stan zobowiązań z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych, umów kredytowych oraz stopień wykorzystania limitu określonego w ustawie budżetowej, b) przychody ze składek, wypłacone odszkodowania oraz uzyskane kwoty regresów, c) przewidywane zobowiązania z tytułu zawartych umów ubezpieczenia na poszczególne lata, 6) rozpatrywanie propozycji zmian w działalności Korporacji i przedstawianie ich Ministrowi Finansów. 3. Komitet przedkłada Radzie Ministrów roczne sprawozdanie ze swojej działalności w terminie do dnia 31 maja następnego roku.\"; 4) po art. 7 dodaje się art. 7a-7c w brzmieniu: \"Art. 7a. W skład Komitetu wchodzą powołani przez Prezesa Rady Ministrów, po jednym przedstawicielu: 1) Ministra Finansów, 2) Ministra Gospodarki, 3) Ministra Skarbu Państwa, 4) Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 5) Ministra Spraw Zagranicznych w randze sekretarza lub podsekretarza stanu oraz przedstawiciel Prezesa Narodowego Banku Polskiego w randze wiceprezesa."}
{"id":"1997_154_2","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_154_7b","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 7b. 1. Przewodniczącym Komitetu jest przedstawiciel Ministra Finansów. 2. Sekretariat Komitetu prowadzony jest przez Ministerstwo Finansów. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb działania i organizację Komitetu."}
{"id":"1997_154_7c","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 7c. Komitet podejmuje decyzje w formie uchwał wiążących Korporację.\"; 5) w art. 8: a) skreśla się ust. 1, b) w ust. 2 po wyrazach \"w eksportowanym\" dodaje się wyrazy \"w ramach kontraktu eksportowego\"; 6) w art. 9: a) w ust. 1 po wyrazie \"warunki\" dodaje się wyraz \"umów\", b) w ust. 2: - skreśla się wyrazy \"na podstawie wytycznych Rady Ministrów\", - wyrazy \"Współpracy Gospodarczej z Zagranicą\" zastępuje się wyrazem \"Gospodarki\"; 7) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Minister Finansów wykonuje prawa z akcji należących do Skarbu Państwa w Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych Spółka Akcyjna. 2. W zakresie uregulowanym w ust. 1 nie stosuje się przepisu art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz.U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775).\"; 8) w art. 16 w ust. 1 w pkt 1 i 2 oraz w ust. 2 wyrazy \"Współpracy Gospodarczej z Zagranicą\" zastępuje się wyrazem \"Gospodarki\"; 9) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Komitet Integracji Europejskiej może przekazać Korporacji, na wydzielone rachunki, środki uzyskane z Unii Europejskiej lub z innych źródeł na wspieranie eksportu do krajów nie należących do OECD, z przeznaczeniem na finansowanie przedsięwzięć eksportowych. 2. Rada Ministrów może zlecić właściwym ministrom przekazanie Korporacji na rachunki, o których mowa w ust. 1, środków będących w ich dyspozycji w wyniku prywatyzacji przedsiębiorstw. 3. Środki, wykazane na wydzielonych rachunkach z tytułów wymienionych w ust. 1 i 2, nie stanowią przychodu Korporacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.\"."}
{"id":"1997_163_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Ustanawianie, łączenie, znoszenie stref oraz zmiana ich obszaru.\"; 2) w art. 4: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministra Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego\", b) w ust. 2 i 3 wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki\", c) w ust. 4: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1,\", - dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) szczegółowe warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także ich minimalną wysokość.\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada Ministrów, określając dopuszczalną wielkość pomocy publicznej w poszczególnych strefach, uwzględnia następujące kryteria: 1) poziom bezrobocia w regionie oddziaływania strefy, 2) poziom produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca regionu, w którym usytuowana jest strefa, 3) skalę problemów regionu, związanych z koniecznością restrukturyzacji dawnych okręgów przemysłowych, strukturalną recesją oraz degradacją społeczną w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 31, poz. 384, Nr 48, poz. 550 i Nr 70, poz. 820).\"; 3) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego, w drodze rozporządzenia, może znieść strefę przed upływem okresu na jaki została ona ustanowiona, zmienić jej obszar lub połączyć strefy, z tym że łączny obszar wszystkich stref nie może przekroczyć dotychczas ustalonego łącznego obszaru stref. 2. Zniesienie strefy nie może nastąpić w okresie, w którym pozostaje w mocy choćby jedno zezwolenie wydane na podstawie art. 16 ust. 1. 3. Zakazu, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się gdy obszar, na którym przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zezwolenia, zostanie włączony do obszaru innej strefy z zachowaniem prawa przedsiębiorcy do zwolnień podatkowych na dotychczasowych warunkach. 4. Zmniejszenie obszaru strefy nie może dotyczyć nieruchomości, na których prowadzona jest działalność na podstawie zezwolenia wydanego zgodnie z art. 16 ust. 1, chyba że przedsiębiorca prowadzący tam działalność na podstawie zezwolenia wyrazi na to zgodę.\"; 4) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Zarządzanie strefą i zwolnienia podatkowe\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Zarządzającym może być wyłącznie spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w stosunku do której Skarb Państwa albo samorząd województwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, oraz jest uprawniony do powoływania i odwoływania większości członków jej zarządu.\"; 6) w art. 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym, w stosunku do której Skarb Państwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, powołuje się najwyżej 7 osób, w tym: 1) po jednym przedstawicielu: ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, ministra właściwego do spraw gospodarki, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz wojewody - jako przedstawicieli Skarbu Państwa, 2) najwyżej trzech przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, które mają udziały lub akcje w tej spółce.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym, w stosunku do której samorząd województwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, powołuje się najwyżej 7 osób, w tym: 1) czterech przedstawicieli samorządu województwa, 2) przedstawiciela ministra właściwego do spraw gospodarki, 3) najwyżej dwóch przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, z wyłączeniem samorządu województwa, które mają udziały lub akcje w tej spółce.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do składu rady nadzorczej, o której mowa w ust. 1 i 1a, nie może być powołana osoba, która jest członkiem władz lub pracownikiem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy lub pozostaje z takim przedsiębiorcą w związku, o którym mowa w art. 11 ust. 4-8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703 i Nr 86, poz. 958 ).\"; 7) w art. 8 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Organ właściwy na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) może powierzyć zarządzającemu organizację i przeprowadzenie przetargu na zbycie nieruchomości położonych na terenie strefy.\"; 8) w art. 9 w ust. 1 wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego\", 9) w art. 10 w ust. 2 i w art. 18 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\"; 10) art. 12 i art. 13 otrzymują brzmienie: \"Art. 12. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wielkość zwolnień podatkowych określają rozporządzenia Rady Ministrów ustanawiające strefy z zachowaniem zasad określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704)."}
{"id":"1997_163_13","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W okresie na jaki ustanowiono strefę zasady i wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na podstawie ustawy nie mogą ulec zmianie na niekorzyść przedsiębiorców posiadających ważne zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 19.\"; 11) skreśla się art. 14; 12) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej\"; 13) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej \"zezwoleniem\". 2. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności: 1) zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników, 2) dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. 3. Zezwolenie może być udzielone, jeżeli: 1) na terenie strefy istnieją warunki do prowadzenia działalności, którą zamierza podjąć przedsiębiorca ubiegający się o zezwolenie, w szczególności zakres zamierzonej działalności jest zgodny z planem rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9, a zarządzający strefą dysponuje wolnymi terenami, obiektami lub pomieszczeniami, które są niezbędne do prowadzenia takiej działalności, 2) podjęcie działalności na terenie strefy jest uzasadnione stopniem przyczynienia się zamierzonej działalności do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2- 4. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia. 6. Do postępowania w sprawie udzielania, cofania i zmiany zezwolenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1178).\"; 14) w art. 17: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskują zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzenia, zasady i warunki przetargu lub rokowań, a także kryteria oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców na terenie strefy, odrębnie w odniesieniu do każdej strefy, uwzględniając w szczególności stopień, w jakim wielkość, przedmiot i charakter ekonomiczny planowanych przez przedsiębiorcę przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji przyczynią się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy określonych w planie rozwoju strefy.\", c) w ust. 2: - wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\", - wyrazy \"przepisu art. 20 ust. 1 w części dotyczącej powierzenia zarządzającemu udzielania zezwoleń\" zastępuje się wyrazami \"przepisu art. 20 ust. 1 pkt 1\", d) skreśla się ust. 3; 15) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Zezwolenie wygasa z upływem okresu na jaki ustanowiona została strefa, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zezwolenie wygasa w dniu wyczerpania przysługującego przedsiębiorcy zwolnienia, o którym mowa w art. 12, i spełnienia warunków określonych w zezwoleniu. 3. Zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca: 1) zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub 2) rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub 3) nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, z tym że ustalenie dla przedsiębiorcy korzystniejszych niż dotychczasowe warunków prowadzenia działalności gospodarczej może nastąpić, jeżeli niemożność ich dotrzymania jest spowodowana wykazanymi przez przedsiębiorcę okolicznościami od niego niezależnymi, zaś rozszerzenie przedmiotu działalności określonej w zezwoleniu może nastąpić tylko z zachowaniem warunków określonych w art. 16 ust. 3. Zmiana warunków zezwolenia nie może dotyczyć obniżenia określonego w zezwoleniu poziomu zatrudnienia, o którym mowa w art. 16 ust. 2 pkt 1. 5. Na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia.\"; 16) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, powierzyć zarządzającemu: 1) udzielanie, w jego imieniu, zezwoleń, o których mowa w art. 16 ust. 1, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpośredniego kontaktu inwestorów z zarządzającym strefą oraz współpracę z jednostkami samorządu terytorialnego, 2) wykonywanie, w jego imieniu, bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców, uwzględniając w szczególności przedmiot działalności oraz termin rozpoczęcia działalności w terminie określonym w zezwoleniu, limity zatrudnienia, a także nakłady inwestycyjne.\", b) w ust. 2: - wyrazy \" o której mowa w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"o której mowa w ust. 1 pkt 2\", - wyraz \"zarządzeniu\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzeniu\", c) w ust. 3: - wyrazy \"Ministra Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\", - wyrazy \"o których mowa w art. 19 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"o których mowa w art. 19 ust. 3\"; 17) w art. 24: a) w ust. 1 i w ust. 3 wyrazy \"Minister Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw Skarbu Państwa\"; b) w ust. 1 wyrazy \"Ministra Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\"."}
{"id":"1997_163_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852 i Nr 74, poz. 855) skreśla się art. 602."}
{"id":"1997_163_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703 i Nr 70, poz. 816) w art. 21: 1) w ust. 1 dodaje się pkt 63a w brzmieniu: \"63a) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art.16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr ......, poz. .....), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z zasadami zawartymi w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704), w tym z zasadami kumulacji oraz udzielania pomocy publicznej w określonych sektorach.\"; 2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a-5c w brzmieniu: \"5a. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. 5b. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. 5c. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5b, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za miesiąc, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpiła w ostatnim miesiącu roku podatkowego - w rocznym rozliczeniu podatku.\"."}
{"id":"1997_163_4","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703 i Nr 86, poz. 958) w art. 17: 1) w ust. 1 dodaje się pkt 34 w brzmieniu: \"34) dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr ..., poz. ....), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z zasadami zawartymi w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704), w tym z zasadami kumulacji oraz udzielania pomocy publicznej w określonych sektorach.\"; 2) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: \"4. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. 5. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. 6. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za miesiąc, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - we wstępnym rocznym rozliczeniu podatku.\"."}
{"id":"1997_163_5","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenia na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. W zakresie zwolnień i preferencji podatkowych przysługujących przedsiębiorcom, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 12-14 i 19 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_163_6","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. Rada Ministrów dostosuje przepisy rozporządzeń wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, do zmian wynikających z przepisów niniejszej ustawy. 2. Rozporządzenia, o których mowa w ust. 1, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1997_163_7","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 1 i pkt 3, art. 2 i art. 6, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_164_1","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa sposób zrekompensowania: 1) niepodwyższania wynagrodzeń i uposażeń w sferze budżetowej z powodu niestosowania, w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 28 czerwca 1992 r., przepisów w zakresie kształtowania środków na wynagrodzenia i uposażenia w tej sferze, 2) utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze."}
{"id":"1997_164_10","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Świadectwa rekompensacyjne dopuszczone są, z mocy prawa, do publicznego obrotu papierami wartościowymi. 2. Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie SA na wniosek emitenta, dopuści świadectwa rekompensacyjne do obrotu giełdowego."}
{"id":"1997_164_11","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Przeniesienie własności świadectwa rekompensacyjnego jest wolne od opłaty skarbowej."}
{"id":"1997_164_12","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Za świadectwa rekompensacyjne mogą być nabywane: 1) należące do Skarbu Państwa akcje spółek, przeznaczone do zbywania za świadectwa, 2) przedsiębiorstwa zbywane przez Skarb Państwa, 3) nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, przejęte do tego Zasobu z Państwowego Funduszu Ziemi, zbywane przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa. 2. Świadectwo rekompensacyjne może zostać użyte do zwolnienia się osoby będącej właścicielem takiego świadectwa z zobowiązań wobec Skarbu Państwa, wynikających z przejściowego wykupienia należności banków z tytułu odsetek od kredytów mieszkaniowych. 3. Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa może użyć świadectw rekompensacyjnych do zwolnienia się z przejętych przez Agencję i nie zaspokojonych, do dnia wejścia w życie ustawy, zobowiązań zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne wraz z odsetkami."}
{"id":"1997_164_13","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Nie można odmówić przyjęcia zapłaty świadectwem rekompensacyjnym za mienie, o którym mowa w art. 12 ust. 1. Jeżeli wartość nabywanego mienia jest wyższa niż wartość świadectw, którymi dokonuje się zapłaty, nabywca uiszcza równowartość różnicy w formie określonej w przepisach o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych albo o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. 2. Nie można odmówić przyjęcia świadectwa rekompensacyjnego jako świadczenia z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 2 i 3. Jeżeli wysokość zobowiązania przekracza wartość świadectw rekompensacyjnych, którymi dokonuje się świadczenia, zwolnienie nabywcy z zobowiązania następuje w części odpowiadającej wartości świadectw."}
{"id":"1997_164_14","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Skarb Państwa, Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz Zakład Ubezpieczeń Społecznych, przyjmując świadectwa rekompensacyjne jako zapłatę lub świadczenie, uwzględniają wartość zwaloryzowaną świadectwa. 2. Wartość zwaloryzowaną świadectwa rekompensacyjnego na kolejny kwartał ustala się, mnożąc jego wartość nominalną przez wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych za miniony kwartał w stosunku do IV kwartału 1995 r., zaokrąglając w górę do pełnych groszy. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w terminie 15 dni po zakończeniu kwartału, ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wysokość wskaźnika, o którym mowa w ust. 2. 4. Minister Finansów, w terminie 30 dni od zakończenia kwartału, poczynając od kwartału, w którym dokonano emisji świadectw rekompensacyjnych, ustala wartość zwaloryzowaną świadectwa rekompensacyjnego na następny kwartał i obwieszcza ją w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1997_164_15","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W okresie 4 lat od dnia wejścia w życie ustawy łączna wartość akcji przeznaczonych do zbywania za świadectwa rekompensacyjne powinna być co najmniej równa wartości nominalnej wyemitowanych świadectw, zwaloryzowanej zgodnie z art. 14. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, listę spółek oraz przedsiębiorstw państwowych, które zostaną przekształcone w spółki, których akcje będą przeznaczone do zbywania za świadectwa rekompensacyjne, a także określa, jaka część akcji tych spółek będzie przeznaczona do zbywania za świadectwa."}
{"id":"1997_164_16","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Świadectwa rekompensacyjne ulegają umorzeniu z dniem zapisania ich na rachunku papierów wartościowych Skarbu Państwa lub Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w związku z wykonaniem umów oraz czynności, o których mowa w art. 12. 2. Świadectwa nie umorzone w sposób określony w ust. 1 podlegają umorzeniu, z mocy prawa, z upływem 10 lat od dnia emisji. Rozdział 3 Dystrybucja świadectw rekompensacyjnych"}
{"id":"1997_164_17","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Sporządzenie spisów uprawnionych należy do: 1) kierowników państwowych jednostek sfery budżetowej, 2) kierowników samorządowych jednostek sfery budżetowej, które w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1991 r. oraz od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 28 czerwca 1992 r. były państwowymi jednostkami sfery budżetowej, 3) kierowników właściwych jednostek organizacyjnych ministerstw: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Sprawiedliwości - w odniesieniu do żołnierzy i funkcjonariuszy, 4) kierowników organów właściwych w sprawach emerytur i rent, 5) właściwych ministrów lub wojewodów - w odniesieniu do osób, które w okresie, o którym mowa w art. 1, były pracownikami państwowych jednostek sfery budżetowej zlikwidowanych lub przekształconych w jednostki organizacyjne inne niż określone w pkt. 1 i 2, zwanych dalej \"organami sporządzającymi spisy'. 2. W spisie uprawnionych określa się liczbę przysługujących uprawnionemu świadectw rekompensacyjnych, ustaloną jako iloraz należności przysługującej uprawnionemu i wartości nominalnej świadectwa. 3. Organy sporządzające spisy sporządzają je w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 4. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych zawartych w spisach uprawnionych, wzory spisów wykonanych na piśmie i w formie elektronicznej oraz szczegółowy tryb sporządzania i wprowadzania zmian do spisów."}
{"id":"1997_164_18","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Uprawnionym, którzy są zatrudnieni lub pełnią służbę w jednostkach wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 1-3, jednostki te udostępniają zawarte w spisie informacje dotyczące uprawnionego, w sposób przyjęty w danej jednostce, przez okres 21 dni od dnia sporządzenia spisu. 2. Uprawnionym, innym niż wymienieni w ust. 1, organ sporządzający spis doręcza zawiadomienie o umieszczeniu w spisie wraz z informacją o przysługującej liczbie świadectw rekompensacyjnych. 3. Uprawniony może odpowiednio w terminie 14 dni od zakończenia okresu, o którym mowa w ust. 1, lub od doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, wnieść do właściwego organu sporządzającego spis pisemne lub ustne żądanie sprostowania danych dotyczących uprawnionego lub ustalenia właściwej liczby przysługujących mu świadectw rekompensacyjnych, albo zamieszczenia uprawnionego w spisie. 4. W przypadku niedoręczenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, uprawniony może, w terminie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wnieść do organu sporządzającego spis żądanie zamieszczenia uprawnionego w spisie. 5. Organ sporządzający spis jest obowiązany rozpatrzyć żądanie, o którym mowa w ust. 3 i 4, w terminie 30 dni od dnia jego zgłoszenia. Zawiadomienie o uwzględnieniu lub odmowie uwzględnienia żądania doręcza się niezwłocznie uprawnionemu wnoszącemu żądanie. W razie nieuwzględnienia żądania, zawiadomienie powinno zawierać również uzasadnienie oraz pouczenie o przysługującym uprawnionemu prawie odwołania. 6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory zawiadomień o umieszczeniu w spisie uprawnionych, a także wzory zawiadomień o uwzględnieniu lub odmowie uwzględnienia żądania, o którym mowa w ust. 3 i 4."}
{"id":"1997_164_19","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W razie nieuwzględnienia żądania, o którym mowa w art. 18 ust. 3 i 4, uprawnionemu przysługuje prawo odwołania w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie uwzględnienia żądania. Uprawnionemu przysługuje również prawo odwołania w razie nierozpatrzenia żądania w terminie, o którym mowa w art. 18 ust. 5. 2. Odwołanie podlega rozstrzygnięciu na zasadach i w trybie przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących rozstrzygania sporów, odpowiednio w zakresie: wynagrodzeń, uposażeń, emerytur i rent."}
{"id":"1997_164_2","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Zrekompensowanie, o którym mowa w art. 1, następuje wyłącznie przez nieodpłatne nabycie przez osoby uprawnione świadectw rekompensacyjnych na zasadach i w trybie określonym w ustawie."}
{"id":"1997_164_20","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Organy sporządzające spisy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1-3 i 5, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przekażą spisy oraz informację o toczących się postępowaniach w sprawach dotyczących żądań, o których mowa w art. 18 ust. 3 i 4, oraz odwołań od odmowy ich uwzględnienia, w tym o łącznej liczbie świadectw rekompensacyjnych będących przedmiotem postępowań: 1) właściwemu ministrowi - w przypadku państwowych jednostek sfery budżetowej finansowanych z budżetu resortu, 2) właściwemu wojewodzie - w przypadku państwowych jednostek sfery budżetowej finansowanych z budżetu wojewody. 2. Właściwi ministrowie i wojewodowie sprawują nadzór nad terminowością sporządzenia spisów, a po otrzymaniu spisów dokonują ich przeglądu oraz wyrywkowej kontroli prawidłowości ich sporządzenia. 3. Organy sporządzające spisy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, oraz właściwi ministrowie i wojewodowie, niezwłocznie, po dokonaniu przeglądu i kontroli, o której mowa w ust. 2, przekażą emitentowi świadectw spisy wraz z informacją o toczących się postępowaniach w sprawach dotyczących żądań, o których mowa w art. 18 ust. 3 i 4, oraz odwołań od odmowy ich uwzględnienia, w tym o łącznej liczbie świadectw rekompensacyjnych będących przedmiotem postępowań. 4. Po przekazaniu spisów emitentowi organy sporządzające spisy niezwłocznie przekazują emitentowi lub osobie przez niego wskazanej informacje o zmianach w spisach, wynikających w szczególności z uwzględnienia żądań, o których mowa w art. 18 ust. 3 i 4, oraz odwołań od odmowy ich uwzględnienia."}
{"id":"1997_164_21","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Emitent świadectw rekompensacyjnych składa je do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych w formie odcinka zbiorczego, reprezentującego ogół praw ze świadectw, załączając spisy uprawnionych. 2. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych niezwłocznie po otrzymaniu spisów prześle każdemu uprawnionemu informację o możliwości odebrania świadectwa depozytowego oraz możliwych sposobach wykorzystania świadectw. 3. Zadania określone w ust. 2 Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych wykonuje na podstawie umowy zawartej z emitentem świadectw."}
{"id":"1997_164_22","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Emitent udzieli spółkom prowadzącym działalność maklerską, będącym uczestnikami Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, zamówienia publicznego w trybie przetargu na wykonanie czynności w zakresie: 1) wydania uprawnionym imiennych świadectw depozytowych w porozumieniu z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych, 2) przekazania uprawnionym szczegółowych informacji o możliwych sposobach realizacji praw ze świadectw rekompensacyjnych, w tym w szczególności możliwości nabycia za świadectwa mienia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, 3) prowadzenia rejestrów uprawnionych, którzy złożyli zlecenia zapisu ich uprawnień, 4) przenoszenia świadectw rekompensacyjnych z prowadzonych rejestrów na rachunki papierów wartościowych w związku z wprowadzeniem świadectw do obrotu, 5) przenoszenia świadectw rekompensacyjnych z prowadzonych rejestrów na rachunki Skarbu Państwa i Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w związku z nabyciem mienia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, lub zwolnieniem się z zobowiązań, o których mowa w art. 12 ust. 2."}
{"id":"1997_164_23","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Przeniesienie praw ze świadectwa rekompensacyjnego bezpośrednio z rejestru prowadzonego zgodnie z art. 22 pkt 3 może dokonać wyłącznie osoba wskazana w rejestrze jako właściciel świadectwa. Przeniesienie może nastąpić wyłącznie na rzecz podmiotu posiadającego rachunek papierów wartościowych."}
{"id":"1997_164_24","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W zakresie nie uregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o publicznym obrocie papierami wartościowymi."}
{"id":"1997_164_25","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister Skarbu Państwa, w okresie przewidzianym w ustawie do sporządzania spisów uprawnionych, poda do publicznej wiadomości informację o sposobie zrekompensowania okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, terminach sporządzenia spisów uprawnionych, organach sporządzających spisy oraz o terminach i sposobie wnoszenia żądań i odwołań w sprawach spisów uprawnionych. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_164_26","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 105 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§1a. Jednostki uczestnictwa mogą być nabywane za świadectwa rekompensacyjne, jeżeli regulamin funduszu tak stanowi.\"; 2) w art. 112 w § 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem świadectw rekompensacyjnych, które nie mogą stanowić więcej niż 50% wartości środków funduszu.\"."}
{"id":"1997_164_27","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113 poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 dodaje się pkt 53 w brzmieniu: \"53) wartość świadectw rekompensacyjnych otrzymanych na podstawie przepisów o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent.\"; 2) w art. 52 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) dochody ze sprzedaży świadectw rekompensacyjnych.\"."}
{"id":"1997_164_28","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687) w art. 7 w ust. 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także wartość świadectw rekompensacyjnych.\"."}
{"id":"1997_164_29","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202 i z 1994 r. Nr 84, poz. 385) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 8 i 30 oraz art. 33 ust. 3; 2) w art. 39 w ust. 4 wyrazy \"od zakończenia wydawania powszechnych świadectw udziałowych\" zastępuje się wyrazami \"od zakończenia prywatyzacji narodowych funduszy inwestycyjnych\"."}
{"id":"1997_164_3","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Osobami uprawnionymi do nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych, zwanymi dalej \"uprawnionymi\", są: 1) osoby, których dotyczy art. 24 ustawy budżetowej na rok 1992 z dnia 5 czerwca 1992 r. (Dz.U. Nr 50, poz. 229 i Nr 88, poz. 443): a) pracownicy zatrudnieni w państwowych jednostkach sfery budżetowej w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1991 r. i w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 28 czerwca 1992 r., b) żołnierze, funkcjonariusze Policji, Służby Więziennej, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy pełnili służbę w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1991 r. i w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 28 czerwca 1992 r., c) osoby, które w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1991 r. i w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 28 czerwca 1992 r. zajmowały stanowiska sędziów, prokuratorów oraz kierownicze stanowiska państwowe, 2) osoby będące przed dniem 15 listopada 1991 r. emerytami i rencistami uprawnionymi do wzrostów lub dodatków z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na podstawie przepisów wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687), które utraciły prawo do wzrostów lub dodatków lub którym nie ustalono emerytury lub renty na podstawie: a) art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw, b) art. 10a ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz.U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154) lub c) art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1994 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 84, poz. 385)."}
{"id":"1997_164_30","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 30 czerwca 1994 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 84, poz. 385) skreśla się art. 5. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_164_31","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Poczynając od dnia wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem art. 19, nie wszczyna się postępowań sądowych i egzekucyjnych w sprawach roszczeń osób uprawnionych z tytułów określonych w art. 1, a wszczęte postępowania sądowe umarza się."}
{"id":"1997_164_32","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. {Załącznik} {do ustawy z dnia 6 marca 1997 r.} 1. Wysokość należności dla osób, o których mowa w art. 3 pkt 1. +--------------------+----------------------------------+ | | Należności w zł za przepracowanie| | | w pełnym wymiarze czasu pracy{1)}| | +-----+----+-----+-----+-----+-----+ | Wyszczególnienie |jedne-|dwóch|trzech|czte-|pięciu|sześ-| | |go | | |rech | | ciu | | |pełne-|peł-|peł-|peł- |peł- |peł- | | |go |nych|nych |nych |nych |nych | | |miesią-|mie-|mie-|mie-|mie- |mie- | | |ca |sięcy|sięcy|sięcy|sięcy|sięcy| +--------------------+-----+----+-----+-----+-----+-----+ |1) Okres od 1 lipca | | | | | | | | - 31 grudnia 1991 r.|150| 300| 450 | 600 | 750 | 900 | +--------------------+-----+----+-----+-----+-----+-----+ |2) Okres od 1 stycznia -| | | | | | | | 28 czerwca 1992 r.{2)}|133|266|399|532 | 665 | 798 | +--------------------+-----+----+-----+-----+-----+-----+ {1)} w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwota należności ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu. Wysokość należności podlega zaokrągleniu w górę do pełnego złotego. {2)} okres pracy od 1 czerwca do 28 czerwca 1992 r. równoznaczny jest z przepracowaniem jednego pełnego miesiąca. 2. Wysokość należności dla osób, o których mowa w art. 3 pkt 2: a) dla osób, którym przysługiwał wzrost albo dodatek do emerytury lub renty w wysokości 15% podstawy wymiaru{3)} +---------------+---------------------------------------+ | |Wysokość podstawy wymiaru przed rewaloryzacją| |Wiek uprawnionego| w zł | | w dniu+-----+-----+------+-----+------+-------+ | 14 listopada |do 100|100 -|150 -|200 -|250 - |300 i | | 1991 r. | |150 |200 |250 |300 |więcej | | (w latach) +-----+-----+------+-----+------+-------+ | | Należność w zł | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ | do 54 |2624 |3830 |5034 |7115 |8054 |10019 | | | | | | | | | | 55-64 |2562 |3545 |4509 |6279 |7269 | 9275 | | | | | | | | | | 65 i więcej|2311 |2776 |3762 |5641 |6064 | 7935 | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ b) dla osób, którym przysługiwał wzrost albo dodatek do emerytury lub renty w wysokości 10% podstawy wymiaru{3)} +---------------+---------------------------------------+ | |Wysokość podstawy wymiaru przed rewaloryzacją| |Wiek uprawnio- | w zł | | nego w dniu +-----+-----+------+-----+------+-------+ | 14 listopada |do 100|100-|150 - |200 -|250 - |300 i | | 1991 r. | |150 |200 |250 |300 |więcej | | (w latach) +-----+-----+------+-----+------+-------+ | | Należność w zł | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ | do 54 |1670 |2152 |3022 |4171 |4893 |6157 | | | | | | | | | | 55-64 |1610 |2000 |2868 |4038 |4749 |5965 | | | | | | | | | | 65 i więcej|1487 |1739 |2547 |3527 |4286 |5237 | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ c) dla osób, którym przysługiwał wzrost albo dodatek do emerytury lub renty inwalidzkiej w wysokości 5% podstawy wymiaru +-------------------------------------------------------+ | |Wysokość podstawy wymiaru przed rewaloryzacją| |Wiek uprawnio- | w zł | | nego w dniu +-----+-----+------+-----+------+-------+ | 14 listopada |do 100|100 -|150 -|200 -|250 - |300 i | | 1991 r. | |150 |200 |250 |300 |więcej | | (w latach) +-----+-----+------+-----+------+-------+ | | Należność w zł | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ | do 54 |811 |1071 |1663 |2024 |2496 |3198 | | | | | | | | | | 55-64 |725 | 961 |1346 |1772 |2174 |2624 | | | | | | | | | | 65 i więcej|659 | 774 |1240 |1709 |1908 |2340 | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ d) dla osób, którym przysługiwał wzrost do renty rodzinnej w wysokości 15% podstawy wymiaru{3)} +-------------------------------------------------------+ | |Wysokość podstawy wymiaru przed rewaloryzacją| |Wiek uprawnio- | w zł | | nego w dniu +-----+-----+------+-----+------+-------+ | 14 listopada |do 100|100 -|150 -|200 -|250 - |300 i | | 1991 r. | |150 |200 |250 |300 |więcej | | (w latach) +-----+-----+------+-----+------+-------+ | | Należność w zł | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ | do 8 |1425 |1853 |2636 |3420 |4275 |4988 | | | | | | | | | | 9 - 16 | 926 |1064 |1463 |1862 |2394 |2793 | | | | | | | | | | 17 - 27 | 964 |1309 |1860 |2411 |2893 |3444 | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ e) dla osób, którym przysługiwał wzrost do renty rodzinnej w wysokości 10% podstawy wymiaru{3)} +-------------------------------------------------------+ | |Wysokość podstawy wymiaru przed rewaloryzacją| |Wiek uprawnio- | w zł | | nego w dniu +-----+-----+------+-----+------+-------+ | 14 listopada |do 100|100 -|150 -|200 -|250 - |300 i | | 1991 r. | |150 |200 |250 |300 |więcej | | (w latach) +-----+-----+------+-----+------+-------+ | | Należność w zł | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ | do 8 |926 |1211 |1781 |2280 |2850 |3349 | | | | | | | | | | 9 - 16 |543 | 748 |1029 |1291 |1630 |1902 | | | | | | | | | | 17 - 27 |620 | 827 |1240 |1585 |1929 |2273 | +---------------+-----+-----+------+-----+------+-------+ f) dla osób, które wskutek upływu okresu, na jaki przyznano rentę inwalidzką lub rentę rodzinną, utraciły prawo jej pobierania{3)} +----------------+---------------------------------------+ | | Należność w zł | |Wysokość wzrostu+---------------------------------------+ | (dodatek) | Rok utraty prawa do pobierania renty | +----------------+-------+-------+-------+-------+-------+ | |1992 r.|1993 r.|1994 r.|1995 r.|1996 r.| | +-------+-------+-------+-------+-------+ | 15% | 281 | 721 | 1067 | 1323 | 1414 | | | | | | | | | 10% | 146 | 374 | 554 | 686 | 734 | | | | | | | | | 5% | 66 | 168 | 249 | 309 | 330 | +----------------+-------+-------+-------+-------+-------+ {3) w przypadku, gdy do renty rodzinnej uprawnionych jest więcej niż jedna osoba, } {liczbę rekompensacyjnych świadectw udziałowych przypadających na to świad}{czenie} ustala się według zasad korzystniejszych, a w przypadku, gdy do otrzy{mania} świadectw uprawnionych jest kilka osób, wysokość należności dla każdej {z osób podlega zaokrągleniu w górę do pełnego złotego.} 3. Wysokość należności do celów, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy +------------------------------+---------------------+ | Wyszczególnienie | Należność {4)} | +------------------------------+---------------------+ | okres od 1 lipca 1991 r. - | | | 31 grudnia 1991 r. | 46 | +------------------------------+---------------------+ |okres od 1 stycznia 1992 r. - | | | 28 czerwca 1992 r. | 58 | +------------------------------+---------------------+ {4)} za każdy przepracowany w pełnym wymiarze czasu pracy miesiąc. W przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy, należność ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu. Wysokość należności podlega zaokrągleniu w górę do pełnego złotego."}
{"id":"1997_164_4","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Uprawnionemu przysługują świadectwa rekompensacyjne o łącznej wartości nominalnej równej należności ustalonej zgodnie z załącznikiem do ustawy."}
{"id":"1997_164_5","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty osobom, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit a) i c), do wynagrodzenia, uposażenia lub dochodu, stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty, uzyskanego w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 28 czerwca 1992 r., dolicza się wartość należnych świadectw rekompensacyjnych, ustaloną zgodnie z załącznikiem do ustawy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do osób, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit b), jeżeli osoby te złożą wniosek o emeryturę lub rentę na podstawie przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 3. Wliczenia do podstawy wymiaru emerytury lub renty wartości świadectw rekompensacyjnych dokonują organy rentowe na wniosek osób uprawnionych. Jeżeli wniosek zostanie zgłoszony do dnia 31 grudnia 1997 r., emerytury i renty, podwyższone w wyniku doliczenia wartości świadectw rekompensacyjnych do podstawy wymiaru, wypłaca się od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_164_6","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Prawo nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych jest niezbywalne."}
{"id":"1997_164_7","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Prawo nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych nie przysługuje osobom, których roszczenia z tytułów określonych w art. 1 zostały zaspokojone lub rozpoczęto je zaspokajać przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_164_8","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Prawo nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych stanowi zaspokojenie wszelkich roszczeń z tytułów określonych w art. 1. Rozdział 2 Świadectwo rekompensacyjne"}
{"id":"1997_164_9","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Świadectwo rekompensacyjne jest skarbowym papierem wartościowym na okaziciela. 2. Wartość nominalna świadectwa rekompensacyjnego wynosi 1 złoty. 3. Świadectwa rekompensacyjne emituje Skarb Państwa, za który działa Minister Skarbu Państwa. 4. Minister Skarbu Państwa, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, na podstawie otrzymanych spisów uprawnionych, określa, w drodze rozporządzenia, wielkość emisji świadectw rekompensacyjnych."}
{"id":"1997_165_1","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o przekazaniu środków na jednorazowe wyrównanie poziomu wynagrodzeń pracownikom szkół podstawowych","text":"Art. 1. Minister Finansów, w terminie do dnia 1 kwietnia 1997 r., przekaże gminom kwotę 66.646 tys. zł, przeznaczoną na sfinansowanie wypłat jednorazowego wyrównania poziomu wynagrodzeń pracownikom szkół podstawowych za drugie półrocze 1996 r., stanowiącą część subwencji na zadania oświatowe, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794 oraz z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774)."}
{"id":"1997_165_2","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o przekazaniu środków na jednorazowe wyrównanie poziomu wynagrodzeń pracownikom szkół podstawowych","text":"Art. 2. Podziału kwoty wymienionej w art. 1 dokona Minister Edukacji Narodowej według algorytmu, o którym mowa w art. 12a ust. 2 pkt 2 ustawy o finansowaniu gmin, uwzględniającego sposób podziału środków przeznaczanych na wyrównanie poziomu wynagrodzeń pracowników szkół podstawowych."}
{"id":"1997_165_3","title":"Ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o przekazaniu środków na jednorazowe wyrównanie poziomu wynagrodzeń pracownikom szkół podstawowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_183_1","title":"Ustawa z dnia 8 kwietnia 1994 r. o ratyfikacji Protokołu Dodatkowego (nr 1) i Protokołu nr 4 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Protokołu Dodatkowego (nr 1), podpisanego w Paryżu dnia 20 marca 1952 r., oraz Protokołu nr 4, podpisanego w Strasburgu dnia 16 września 1963 r., do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r."}
{"id":"1997_183_2","title":"Ustawa z dnia 8 kwietnia 1994 r. o ratyfikacji Protokołu Dodatkowego (nr 1) i Protokołu nr 4 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_184_1","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 5 lit. a)-c) otrzymują brzmienie: \"a) osoby będące w dniu wykreślenia z rejestru komercjalizowanego przedsiębiorstwa państwowego pracownikami tego przedsiębiorstwa lub osoby będące pracownikami przedsiębiorstwa państwowego w dniu zawarcia umowy rozporządzającej przedsiębiorstwem poprzez jego wniesienie do spółki, b) osoby fizyczne, które w dniu wykreślenia komercjalizowanego przedsiębiorstwa państwowego z rejestru przedsiębiorstw państwowych, lub osoby fizyczne, które w dniu zawarcia umowy rozporządzającej przedsiębiorstwem poprzez jego wniesienie do spółki były stroną umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem państwowym, zawartej na podstawie przepisów rozdziału 8a ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791 oraz z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775), c) osoby, które przepracowały co najmniej dziesięć lat w komercjalizowanym przedsiębiorstwie państwowym lub w przedsiębiorstwie, które zostało sprywatyzowane poprzez wniesienie do spółki, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejścia na emeryturę lub rentę albo z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110),\", b) w pkt 5 dodaje się lit. d) w brzmieniu: \"d) osoby, które po przepracowaniu dziesięciu lat w przedsiębiorstwie państwowym podlegającym prywatyzacji zostały przejęte przez inne zakłady pracy w trybie art. 23{1} Kodeksu pracy.\", c) w pkt 6 wyrazy \"rolników lub rybaków prowadzących\" zastępuje się wyrazami \"osoby fizyczne prowadzące\", d) skreśla się pkt 7; 2) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W spółkach powstałych w drodze komercjalizacji, a także po zbyciu przez Skarb Państwa ponad połowy akcji spółki, pracownicy wybierają jednego członka zarządu, jeżeli średnioroczne zatrudnienie w spółce wynosi powyżej 500 pracowników. Zasady oraz tryb wyboru i odwołania przez pracowników członka zarządu określa statut.\", b) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wynik wyborów jest wiążący dla walnego zgromadzenia.\"; 3) w art. 36: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Uprawnionym pracownikom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, do 15% akcji spółki należących do Skarbu Państwa według stanu sprzed zbycia pierwszych akcji na zasadach ogólnych określonych w rozdziale 1 działu IV.\", b) w ust. 2 wyrazy \"w którym następuje nabycie tych akcji przez pracowników\" zastępuje się wyrazami \"w którym Skarb Państwa zbył pierwsze akcje na zasadach ogólnych\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Akcje zbywa się nieodpłatnie w grupach wyodrębnionych ze względu na okresy zatrudnienia uprawnionych pracowników w komercjalizowanym przedsiębiorstwie państwowym i w spółce powstałej w wyniku komercjalizacji tego przedsiębiorstwa państwowego.\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady podziału uprawnionych pracowników na grupy i ustalenia liczby akcji przypadających na każdą z tych grup oraz tryb nabywania akcji przez uprawnionych pracowników.\"; 4) w art. 37: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rolnikom lub rybakom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia do 15% akcji spółki należących do Skarbu Państwa, według stanu sprzed zbycia pierwszych akcji na zasadach ogólnych. Przepisy art. 36 ust. 2 lub ust. 3 stosuje się odpowiednio.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykazania przez uprawnionych rolników i rybaków okoliczności, o których mowa w art. 2 pkt 6, oraz szczegółowy tryb nabywania przez nich akcji.\", d) skreśla się ust. 6; 5) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Uprawnieni pracownicy oraz rolnicy lub rybacy mogą skorzystać z prawa do nabycia akcji nieodpłatnie, o ile w ciągu trzech miesięcy od dnia wpisania spółki do rejestru złożą pisemne oświadczenie o zamiarze nabycia akcji. Niezłożenie oświadczenia w powyższym terminie powoduje utratę prawa do nieodpłatnego nabycia akcji. 2. Prawo do nieodpłatnego nabycia akcji powstaje po upływie trzech miesięcy od dnia zbycia przez Skarb Państwa pierwszych akcji na zasadach ogólnych i wygasa z upływem sześciu miesięcy od dnia powstania tego prawa. Jeżeli zbycie akcji Skarbu Państwa na zasadach ogólnych nastąpiło w okresie, o którym mowa w ust. 1, prawo do nieodpłatnego nabycia akcji powstaje po trzech miesiącach od upływu terminu na złożenie oświadczenia o zamiarze nabycia akcji. 3. Akcje nabyte nieodpłatnie przez uprawnionych pracowników oraz przez rolników lub rybaków nie mogą być przedmiotem obrotu przed upływem dwóch lat od dnia zbycia przez Skarb Państwa pierwszych akcji na zasadach ogólnych, z tym że akcje nabyte przez pracowników pełniących funkcję członków zarządu spółki - przed upływem trzech lat od dnia zbycia przez Skarb Państwa pierwszych akcji na zasadach ogólnych. 4. Umowa mająca za przedmiot zbycie akcji nabytych nieodpłatnie, zawarta przed upływem terminów określonych w ust. 3, jest nieważna. 5. Prawo do nieodpłatnego nabycia akcji może być wykorzystane przez uprawnionych pracowników tylko w jednej spółce; uprawniony przed nabyciem akcji składa oświadczenie, że nie skorzystał z prawa do nieodpłatnego nabycia akcji w innej spółce. 6. Jeżeli umowa zbycia akcji na zasadach ogólnych przewiduje, że nabywca akcji będący stroną tej umowy po wykonaniu określonych w niej zobowiązań będzie mógł nabyć kolejne akcje, a termin ich wykonania przypada po upływie okresów, o których mowa w ust. 3, akcje nabyte nieodpłatnie mogą być przedmiotem obrotu po trzech i odpowiednio po sześciu miesiącach od dnia wykonania tych zobowiązań.\"; 6) w art. 49: a) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"o ile nie narusza to przyznanego akcjonariuszom prawa pierwszeństwa nabycia.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Uprawnionym pracownikom oraz rolnikom lub rybakom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia do 15% akcji należących do Skarbu Państwa w spółce, o której mowa w ust. 1, według stanu z dnia objęcia przez Skarb Państwa akcji w spółce. Przepisy art. 36-38 stosuje się odpowiednio, z tym że prawo do nieodpłatnego nabycia akcji spółek, których Skarb Państwa nie jest jedynym akcjonariuszem, powstaje po upływie trzech miesięcy od wniesienia przedsiębiorstwa do spółki i wygasa z upływem sześciu miesięcy od dnia powstania tego prawa.\"; 7) w art. 63: a) w ust. 1 wyrazy \"pracowników oraz rolników lub rybaków\" zastępuje się wyrazami \"pracowników przedsiębiorstwa przekształconego w spółkę oraz przez producentów rolnych na trwałe związanych z przedsiębiorstwem poprzez kontraktację lub kooperację\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy Skarb Państwa nie rozpoczął udostępniania akcji na zasadach preferencyjnych, ich nabywanie przez uprawnionych pracowników oraz rolników lub rybaków odbywa się na zasadach określonych w ustawie\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uprawnionym pracownikom zatrudnionym w przedsiębiorstwie w dniu zawarcia umowy rozporządzającej, na podstawie której Skarb Państwa wniósł to przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część jego mienia do spółki według dotychczasowych zasad, przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia do 15% akcji stanowiących własność Skarbu Państwa według stanu na dzień wejścia ustawy w życie. Przepisy art. 36 i 38 stosuje się odpowiednio.\", d) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: \"4. Rolnikom lub rybakom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia do 15% akcji stanowiących własność Skarbu Państwa, według stanu na dzień wejścia w życie ustawy, w spółkach, do których Skarb Państwa wniósł, na podstawie przepisów dotychczasowych, przedsiębiorstwo lub zorganizowane części mienia przedsiębiorstwa państwowego. Przepisy art. 36-38 stosuje się odpowiednio. 5. Bieg terminu, o którym mowa w art. 38 ust. 1 i art. 49 ust. 4, rozpoczyna się z dniem wejścia w życie ustawy. Pozostałe terminy określone w przepisach rozdziału 2 działu IV oblicza się odpowiednio. 6. Jeżeli Skarb Państwa przed dniem wejścia w życie ustawy zbył akcje na zasadach ogólnych, a nie rozpoczął udostępniania akcji na zasadach preferencyjnych, prawo do nieodpłatnego nabycia akcji powstaje w dniu upływu terminu, o którym mowa w ust. 5, natomiast z okresu sześciu miesiący poprzedzających ten dzień oblicza się średnią wynagrodzeń miesięcznych stanowiących podstawę określenia łącznej wartości nominalnej akcji przeznaczonych do nieodpłatnego nabycia, o której mowa w art. 36 ust. 2 i 3.\"; 8) w art. 64 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W sprawach wszczętych na podstawie przepisów rozdziału 4 ustawy, o której mowa w art. 74, stosuje się przepisy dotychczasowe.\"."}
{"id":"1997_184_2","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 8 kwietnia 1997 r."}
{"id":"1997_24_1","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Muzeum jest jednostką organizacyjną, nie nastawioną na osiąganie zysku, której celem jest trwała ochrona dóbr kultury, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie kontaktu ze zbiorami przez działania określone w art. 2. 2. Muzealiami są rzeczy ruchome i nieruchomości wpisane do inwentarza muzealiów. Muzealia stanowią dobro ogólnospołeczne."}
{"id":"1997_24_10","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wstęp do muzeów, z zastrzeżeniem ust. 2, jest odpłatny, chyba że właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, postanowi o nieodpłatnym wstępie do muzeum. 2. Jeden dzień w tygodniu wstęp do muzeów jest nieodpłatny. 3. Wysokość opłat za wstęp do muzeum oraz dzień, w którym wstęp do muzeum jest nieodpłatny, ustala dyrektor. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, grupy osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Minister Kultury i Sztuki, po zasięgnięciu opinii Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, ustala, w drodze zarządzenia, wykaz państwowych muzeów martyrologicznych, do których wstęp jest bezpłatny."}
{"id":"1997_24_11","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Przy muzeum państwowym i komunalnym działa rada muzeum, której członków powołuje właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3. 2. Rada muzeum: 1) sprawuje nadzór nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec zbiorów i społeczeństwa, w szczególności nad realizacją celów określonych w art. 2, 2) ocenia, co najmniej raz do roku, działalność muzeum oraz zatwierdza przedłożony przez dyrektora roczny plan działalności, wraz z planem finansowym, a także sprawozdanie roczne z działalności muzeum, 3) w razie niezatwierdzenia planu, o którym mowa w pkt 2, sprawę rozstrzyga właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3. 3. Kadencja członków rady muzeum trwa cztery lata z zastrzeżeniem art. 18 ust. 1. 4. Członków rady nie przekraczającej 15 osób powołuje i odwołuje właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3. Rada wybiera ze swojego grona przewodniczącego. 5. W skład rady muzeum powoływane są osoby spośród kandydatów wskazanych przez: 1) właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3, 2) właściwy ze względu na siedzibę muzeum organ samorządu terytorialnego, jeżeli nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 5 ust. 3, 3) stowarzyszenia naukowe i twórcze, 4) fundacje i inne instytucje wspierające działalność muzeum, 5) Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w muzeach prowadzących działalność w zakresie jej właściwości, 6) dyrektora muzeum, 7) samą radę muzeum. 6. Przedstawiciele podmiotów, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3, stanowią nie więcej niż 1\/4 składu rady. 7. Dyrektor muzeum i sekretarz rady muzeum uczestniczą w jej zebraniach; sekretariat rady zapewnia muzeum. 8. Szczegółowy tryb pracy rady muzeum określa uchwalony przez nią regulamin. 9. Rada muzeum w razie ogłoszenia konkursu na stanowisko dyrektora wyznacza minimum 1\/3 składu osobowego komisji konkursowej. 10. Konkursu na stanowisko dyrektora nie ogłasza się, jeżeli właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 i 3, na wniosek rady muzeum, powołał dyrektora po raz kolejny na czas określony."}
{"id":"1997_24_12","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W muzeum mogą działać kolegia doradcze utworzone przez dyrektora, z jego inicjatywy lub na wniosek co najmniej połowy zatrudnionych w nim muzealników. 2. Tryb działania kolegiów doradczych, skład osobowy i organizację określa statut muzeum. Rozdział 3 Muzeum rejestrowane"}
{"id":"1997_24_13","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Dla potwierdzenia wysokiego poziomu merytorycznej działalności i znaczenia zbiorów oraz w celu ewidencjonowania muzeów spełniających te warunki Minister Kultury i Sztuki prowadzi Państwowy Rejestr Muzeów, zwany dalej \"Rejestrem\". 2. Minister Kultury i Sztuki uzależnia wpis do Rejestru, w szczególności od znaczenia posiadanych przez muzeum zbiorów, zespołu kwalifikowanych pracowników, pomieszczeń i stałego źródła finansowania - zapewniających spełnianie statutowych celów muzeum. 3. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze zarządzenia: 1) zasady i tryb prowadzenia Rejestru, 2) warunki i tryb dokonywania wpisów w Rejestrze, 3) okoliczności, w jakich można zarządzić kontrolę w celu ustalenia, czy muzeum spełnia nadal warunki wpisu do Rejestru. 4. Z dniem wpisu do Rejestru muzeum jest uprawnione do używania nazwy \"muzeum rejestrowane\" . 5. Muzeum rejestrowane korzysta ze szczególnej ochrony i pomocy finansowej państwa."}
{"id":"1997_24_14","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Jeżeli muzeum rejestrowane przestało spełniać warunki wpisu do Rejestru, Minister Kultury i Sztuki wyznacza muzeum termin do ich spełnienia, a po jego bezskutecznym upływie skreśla z Rejestru. 2. O wszczęciu postępowania w sprawie skreślenia z Rejestru oraz o jego wyniku Minister Kultury i Sztuki zawiadamia podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, i podaje ten fakt do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty."}
{"id":"1997_24_15","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Rozstrzygnięcie w sprawach wpisu i skreślenia z Rejestru następuje w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"1997_24_16","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister Kultury i Sztuki, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów, może w muzeach rejestrowanych, bezpośrednio mu podległych, powierzyć swoje uprawnienia radzie powierniczej, w zakresie: 1) nadzoru nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec zbiorów i społeczeństwa, 2) bezpośredniego nadzoru nad realizacją celów określonych w art. 1 ust. 1 i art. 2, 3) oceny i zatwierdzania, przedstawionego przez dyrektora, projektu rocznego planu finansowego, 4) powoływania i odwoływania dyrektora muzeum."}
{"id":"1997_24_17","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Właściwe naczelne i centralne organy administracji rządowej, wojewodowie oraz organy gmin lub związków komunalnych mogą w muzeach rejestrowanych bezpośrednio im podległych powierzyć - za zgodą Ministra Kultury i Sztuki, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów - swoje uprawnienia radzie powierniczej, w zakresie określonym w art. 16."}
{"id":"1997_24_18","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W muzeum, w którym działa rada powiernicza, nie powołuje się rady muzeum, a dotychczasowa rada ulega rozwiązaniu. 2. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 16 i 17, wymaga zasięgnięcia opinii Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, w zakresie jej właściwości."}
{"id":"1997_24_19","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Rada powiernicza składa się z 9-15 członków. Pracami rady kieruje przewodniczący. Członków rady oraz przewodniczącego powołuje i odwołuje organ, o którym mowa w art. 16 i art. 17. 2. Szczegółowy tryb pracy rady powierniczej określa regulamin uchwalany przez radę i zatwierdzany przez organ, o którym mowa w art. 16 i art. 17. 3. Kadencja rady powierniczej trwa 5 lat. 4. Członkostwo w radzie powierniczej wygasa przed upływem kadencji w razie: 1) śmierci, 2) zrzeczenia się, 3) skazania prawomocnym wyrokiem na utratę praw publicznych, 4) ubezwłasnowolnienia, 5) odwołania z powodu niewykonywania obowiązków członka rady wynikających z przepisów ustawy lub regulaminu."}
{"id":"1997_24_2","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Muzeum realizuje cele określone w art. 1 w szczególności przez: 1) gromadzenie dóbr kultury w statutowo określonym zakresie, 2) katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych muzealiów, 3) przechowywanie gromadzonych dóbr kultury, w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo, oraz magazynowanie ich, w sposób dostępny do celów naukowych, 4) zabezpieczanie i konserwację muzealiów oraz, w miarę możliwości, zabezpieczanie stanowisk archeologicznych oraz innych nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody, 5) urządzanie wystaw, 6) organizowanie i prowadzenie badań, ekspedycji naukowych oraz prac wykopaliskowych, 7) prowadzenie działalności edukacyjnej, 8) udostępnianie zbiorów do celów naukowych i edukacyjnych, 9) zapewnianie właściwych warunków zwiedzania i korzystania ze zbiorów, 10) prowadzenie działalności wydawniczej."}
{"id":"1997_24_20","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Muzeum rejestrowanemu, przy nabywaniu dóbr kultury, przysługuje: 1) prawo pierwszeństwa zakupu od podmiotów prowadzących działalność polegającą na oferowaniu do sprzedaży dóbr kultury - w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia przez muzeum gotowości zakupu, 2) prawo pierwokupu bezpośrednio na aukcjach, po cenie wylicytowanej. Rozdział 4 Muzealia"}
{"id":"1997_24_21","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Muzealia wchodzące w skład muzeum muszą być zinwentaryzowane. 2. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze rozporządzenia, zasady i sposób ewidencjonowania dóbr kultury w muzeach."}
{"id":"1997_24_22","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Muzealia stanowiące własność muzeum wpisuje się do inwentarza."}
{"id":"1997_24_23","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Muzea państwowe i komunalne mogą dokonywać zamiany muzealiów, a także zbywać je w inny sposób, za zgodą Ministra Kultury i Sztuki. Zgoda na zbycie muzealiów może być udzielona tylko w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach. Środki uzyskane ze sprzedaży muzealiów mogą być przeznaczone wyłącznie na uzupełnienie zbiorów muzeum. 2. Minister Kultury i Sztuki może wyrazić zgodę na zamianę muzealiów, określoną w ust. 1, na wniosek dyrektora muzeum, zgłoszony za pośrednictwem właściwego podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 2 i 3. 3. Minister Kultury i Sztuki może wyrazić zgodę na sprzedaż muzealiów, określoną w ust. 1, na wniosek dyrektora muzeum, złożony za pośrednictwem właściwego podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 2 i 3, zaopiniowany przez kolegium doradcze, jeżeli takie zostało powołane - po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów. 4. W sprawach z zakresu działania Rady Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa czynności, o których mowa w ust. 1-3, wymagają zasięgnięcia jej opinii."}
{"id":"1997_24_24","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Minister Kultury i Sztuki, na wniosek dyrektora muzeum państwowego lub komunalnego, wyraża zgodę na skreślenie z inwentarza, w razie zmiany statusu prawnego muzealium lub błędu w zapisie inwentarzowym. 2. W razie stwierdzenia błędów w zapisie inwentarzowym, skreślenie może być nakazane decyzją Ministra Kultury i Sztuki, po uzgodnieniu z Radą do Spraw Muzeów."}
{"id":"1997_24_25","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Muzeum może pobierać opłaty za przygotowanie i udostępnianie zbiorów w celu kopiowania muzealiów albo sporządzania reprodukcji lub fotografii, a także za wypożyczenie do ekspozycji muzealiów znajdujących się w jego posiadaniu. 2. Nie pobiera się opłat za użyczenia muzealiów między muzeami krajowymi."}
{"id":"1997_24_26","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W razie likwidacji muzeum komunalnego, podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 3, zapewnia muzealiom warunki należytego przechowywania. 2. W przypadku określonym w ust. 1 wojewoda ma prawo pierwszeństwa nabycia muzealiów. Jeżeli likwidowane muzeum utworzono w drodze komunalizacji mienia państwowego, nabycie następuje nieodpłatnie. 3. Jeżeli wojewoda nie skorzystał z prawa pierwszeństwa nabycia, podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 3, po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków, podejmuje decyzję o dalszym przeznaczeniu muzealiów."}
{"id":"1997_24_27","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Szczegółowe zasady postępowania z muzealiami, w razie likwidacji muzeum państwowego, określa każdorazowo Minister Kultury i Sztuki, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów."}
{"id":"1997_24_28","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Muzealia, będące nieruchomościami, w momencie likwidacji muzeum podlegają bezzwłocznie wpisowi do rejestru zabytków, chyba że wejdą w skład innego muzeum."}
{"id":"1997_24_29","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Muzealia mogą być przenoszone poza teren muzeum, w którym wpisane są do inwentarza, w przypadkach: 1) wypożyczenia innym muzeom, 2) potrzeby konserwacji, badań lub zapewnienia bezpieczeństwa, 3) ekspozycji na wystawach, 4) innych, uzasadnionych - za zgodą podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 1. 2. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze zarządzenia, warunki przenoszenia muzealiów w przypadkach, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_24_3","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Muzea mogą być tworzone dla jednej lub wielu dziedzin działalności człowieka oraz tworów natury."}
{"id":"1997_24_30","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Muzealia wpisane do inwentarzy muzeów państwowych lub komunalnych nie podlegają egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego w sądowym lub administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym."}
{"id":"1997_24_31","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Przepisy rozdziału 4 nie naruszają przepisów dotyczących ochrony narodowego zasobu archiwalnego oraz przepisów regulujących zasady zbywania mienia komunalnego. Rozdział 5 Pracownicy muzeów"}
{"id":"1997_24_32","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach związanych z działalnością podstawową muzeów tworzą zawodową grupę muzealników, do której wchodzą asystenci, adiunkci, kustosze i kustosze dyplomowani. 2. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, powinni posiadać kwalifikacje muzealnicze. 3. W muzeach mogą być zatrudnieni specjaliści w innych zawodach związanych z działalnością muzealną. 4. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania stanowisk w muzeach oraz tryb ich stwierdzania."}
{"id":"1997_24_33","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Muzea prowadzące lub koordynujące prace naukowe mogą zatrudniać pracowników naukowych i badawczo-technicznych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402). Do pracowników tych przepis art. 34 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_24_34","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Muzealnik w czasie pozostawania w stosunku pracy w muzeum przestrzega ogólnie przyjętych norm etyki zawodowej, a w szczególności nie prowadzi handlu przedmiotami pozostającymi w zakresie zainteresowania muzeum i nie podejmuje działań, jak kolekcjonerskich, wykonywania ekspertyz i wycen przedmiotów, mogących powodować konflikt interesów z zatrudniającym go muzeum. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_24_35","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz.U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy skreśla się wyrazy \"i o muzeach\"; 2) w art. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wpisane w muzeach do inwentarza i wchodzące w skład bibliotek, z wyjątkiem materiałów wchodzących w skład narodowego zasobu archiwalnego, których ochronę regulują odrębne przepisy,\"; 3) w tytule rozdziału III skreśla się wyrazy \"i nadzoru nad muzeami\"; 4) w art. 7 skreśla się wyrazy \"i wszystkimi muzeami\"; 5) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Bezpośredni nadzór nad państwowymi kolekcjami i zbiorami pozamuzealnymi sprawują Minister Kultury i Sztuki, inni ministrowie (kierownicy urzędów centralnych), osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, stosownie do swojego zakresu działania.\"; 6) skreśla się art. 45-54 oraz oznaczenie rozdziału VIII; 7) skreśla się art. 61-66 oraz oznaczenie rozdziału X; 8) w tytule rozdziału XI skreśla się wyrazy \"i zbiorach muzealnych\"; 9) w art. 67 wyrazy \"Muzea i zabytki nieruchome\" zastępuje się wyrazami \"Zabytki nieruchome\"; 10) skreśla się art. 69."}
{"id":"1997_24_36","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601, z 1995 r. Nr 99, poz. 486 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 33, Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775) w art. 40 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Muzeum rejestrowane zwolnione jest od opłat z tytułu użytkowania wieczystego, użytkowania i zarządu gruntami i budynkami, stanowiącymi własność Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"1997_24_37","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600 oraz z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704) w art. 7 w ust. 1 po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: \"10a) budynki i grunty we władaniu muzeów rejestrowanych,\"."}
{"id":"1997_24_38","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. Nr 114, poz. 493, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 90, poz. 407) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24), ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o bibliotekach (Dz.U. Nr 12, poz. 63, z 1984 r. Nr 26, poz. 129, z 1989 r. Nr 29, poz. 155 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1996 r. Nr 152, poz. 722) oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz.U. z 1997 r. Nr 5, poz. 21) w zakresie prowadzenia działalności kulturalnej w formach określonych w tych ustawach.\"."}
{"id":"1997_24_39","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze dotyczące muzeów, wydane na podstawie ustawy wymienionej w art. 35, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"1997_24_4","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W sprawach nie uregulowanych w ustawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. Nr 114, poz. 493, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 90, poz. 407). Rozdział 2 Organizacja muzeów"}
{"id":"1997_24_40","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_24_5","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Muzea mogą być tworzone przez naczelne i centralne organy administracji rządowej, wojewodów, gminy, związki komunalne, osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. 2. Muzeami państwowymi są muzea utworzone przez naczelne i centralne organy administracji rządowej lub wojewodów. 3. Muzeami komunalnymi są muzea utworzone albo przejęte przez gminy lub związki komunalne. 4. Podmioty, o których mowa w ust. 1, tworzące muzea są obowiązane: 1) zapewnić środki potrzebne do utrzymania i rozwoju muzeum, 2) zapewnić bezpieczeństwo zgromadzonym zbiorom, 3) sprawować nadzór nad muzeum. 5. Minister Kultury i Sztuki, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, określi, w drodze rozporządzenia, zasady zabezpieczania zbiorów przed pożarami, kradzieżami i innymi niebezpieczeństwami grożącymi zniszczeniem lub utratą muzealiów oraz sposoby przygotowania zbiorów do ewakuacji w razie powstania zagrożenia."}
{"id":"1997_24_6","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Muzeum działa na podstawie statutu nadanego przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, w uzgodnieniu z Ministrem Kultury i Sztuki. 2. Statut określa w szczególności: 1) nazwę, teren działania i siedzibę muzeum, 2) zakres działania, 3) rodzaj i zakres gromadzonych zbiorów, 4) organy zarządzające i nadzorujące oraz sposób ich powoływania, 5) sposób uzyskiwania środków finansowych, 6) zasady dokonywania zmian w statucie, 7) zasady prowadzenia działalności, o której mowa w art. 9, jeżeli muzeum zamierza taką działalność prowadzić. 3. Uzgodnień, o których mowa w ust. 1, dokonuje także, w zakresie swojej właściwości, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa."}
{"id":"1997_24_7","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przy Ministrze Kultury i Sztuki działa Rada do Spraw Muzeów jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach zarządzania, finansowania oraz polityki kulturalnej w zakresie muzealnictwa. 2. Członków Rady, o której mowa w ust. 1, powołuje i odwołuje Minister Kultury i Sztuki. Rada wybiera przewodniczącego ze swojego grona. 3. Szczegółowy zakres działania Rady, o której mowa w ust. 1, jej skład, liczbę i sposób powoływania członków określi Minister Kultury i Sztuki, w drodze rozporządzenia."}
{"id":"1997_24_8","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister Kultury i Sztuki sprawuje nadzór nad muzeami. W tym celu może dokonywać kontroli ich działalności. 2. W razie rażącego naruszania przepisów ustawy i statutu muzeum, gdy bezskuteczne okazały się zalecenia usunięcia stwierdzonych uchybień w działalności muzeum, Minister Kultury i Sztuki, po wysłuchaniu podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 1, oraz rady muzeum lub rady powierniczej, po zapoznaniu się z opinią Rady do Spraw Muzeów, może, w drodze decyzji administracyjnej, zakazać jego dalszej działalności. Decyzję tę podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, Minister Kultury i Sztuki wskazuje sposób zabezpieczenia muzealiów."}
{"id":"1997_24_9","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Muzeum może prowadzić, jako dodatkową, działalność gospodarczą w celu finansowania działalności określonej w art. 2."}
{"id":"1997_251_1","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa stosunki między Państwem a gminami wyznaniowymi żydowskimi w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanymi dalej \"gminami żydowskimi\", oraz ich sytuację prawną i majątkową. 2. W sprawach odnoszących się do gmin żydowskich, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa. 3. Wszelkie zmiany ustawy wymagają uprzedniej opinii zarządu Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich."}
{"id":"1997_251_10","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Religijne uroczystości pogrzebowe i nabożeństwa żałobne mogą odbywać się na cmentarzach komunalnych przy zachowaniu obowiązujących przepisów porządkowych."}
{"id":"1997_251_11","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Osoby należące do gmin żydowskich mają prawo do zwolnień od pracy lub nauki na czas obejmujący następujące święta religijne, nie będące dniami ustawowo wolnymi od pracy: 1) Nowy Rok - 2 dni, 2) Dzień Pojednania - 1 dzień, 3) Święto Szałasów - 2 dni, 4) Zgromadzenie Ósmego Dnia - 1 dzień, 5) Radość Tory - 1 dzień, 6) Pesach - 4 dni, 7) Szawuot - 2 dni. 2. Terminy świąt, o których mowa w ust. 1, określane są według kalendarza żydowskiego. 3. Osobom należącym do gmin żydowskich przysługuje prawo zwolnienia od pracy lub nauki na czas szabasu trwającego od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę oraz w święta, o których mowa w ust. 1, na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1997_251_12","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Gminy żydowskie mają prawo do prowadzenia katechezy i nauczania religii na zasadach i w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach. 2. Oceny z religii wystawiane przez gminy żydowskie są umieszczane na świadectwach wydawanych przez szkoły publiczne."}
{"id":"1997_251_13","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Gminy żydowskie mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1997_251_14","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową zapewnia się możliwość uczestniczenia, poza terenem jednostek wojskowych, w nabożeństwach i czynnościach religijnych w dni świąteczne, jeżeli w miejscowości stacjonowania jednostki wojskowej lub w jej pobliżu znajduje się synagoga lub dom modlitwy i jeżeli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi."}
{"id":"1997_251_15","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Przepisy dotyczące odraczania zasadniczej służby wojskowej ze względu na odbywanie nauki mają zastosowanie również do osób uczących się w szkołach rabinackich w kraju i za granicą. 2. Rabini i podrabini są przenoszeni do rezerwy. Nie są oni powoływani do odbywania ćwiczeń wojskowych w czasie pokoju, z wyjątkiem przeszkolenia, za zgodą zarządu gminy żydowskiej, do pełnienia funkcji kapelana wojskowego. 3. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, przeznacza się, stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych: 1) duchownych - do pełnienia funkcji kapelanów wojskowych, 2) osoby uczące się w szkołach rabinackich - do służby sanitarnej lub służby w obronie cywilnej. 4. W przypadku ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny właściwe organy wojskowe, w porozumieniu z zarządem Związku Gmin, zapewnią pozostawienie do duszpasterskiej obsługi ludności niezbędnej liczby duchownych spośród tych, którzy podlegają mobilizacji."}
{"id":"1997_251_16","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Duchowni, stosownie do przepisów prawa wewnętrznego, mogą udzielać posług religijnych współwyznawcom przebywającym w zakładach opiekuńczych i wychowawczych, zakładach opieki zdrowotnej, domach pomocy społecznej oraz w zakładach karnych."}
{"id":"1997_251_17","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W oparciu o uchwały zarządu Związku Gmin i zarządów gmin żydowskich w celu prowadzenia zgodnej z ich misją działalności wyznaniowej, oświatowo-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej i społeczno-kulturalnej, w szczególności w zakresie zachowania dziedzictwa tradycji i kultury Żydów w Polsce oraz upowszechniania wiedzy o historii i zasadach religii mojżeszowej - mogą być tworzone organizacje wyznaniowe żydowskie. 2. Do organizacji wyznaniowych żydowskich w rozumieniu ustawy stosuje się przepisy prawa o stowarzyszeniach, z tym że: 1) zarządowi Związku Gmin lub gminy żydowskiej przysługuje prawo uchylenia uchwały, o której mowa w ust. 1, z równoczesnym wystąpieniem do sądu z wnioskiem o rozwiązanie stowarzyszenia, 2) wystąpienie do sądu o rozwiązanie stowarzyszenia przez organ właściwy w rozumieniu przepisów prawa o stowarzyszeniach następuje po zasięgnięciu opinii zarządu Związku Gmin, 3) w przypadku likwidacji organizacji wyznaniowej żydowskiej jej majątek przechodzi na własność Związku Gmin lub właściwej gminy żydowskiej."}
{"id":"1997_251_18","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Gminy żydowskie oraz inne osoby prawne, działające na podstawie ustawy, mogą prowadzić działalność charytatywną, a w szczególności zakłady wychowawcze, opiekuńcze i opieki zdrowotnej."}
{"id":"1997_251_19","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Nie pobiera się opłat za użytkowanie wieczyste gruntów oddanych na potrzeby zakładów charytatywno-opiekuńczych oraz placówek zajmujących się religijnym wychowaniem młodzieży."}
{"id":"1997_251_2","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Gminy żydowskie zrzeszają pełnoletnie osoby wyznania mojżeszowego, posiadające obywatelstwo polskie, zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Gminy żydowskie tworzą Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej \"Związkiem Gmin\"."}
{"id":"1997_251_20","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Związek Gmin ma prawo emitowania w publicznych środkach masowego przekazu nabożeństw oraz programów religijno-społecznych, religijno-moralnych i kulturalnych. 2. Sposób realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 1, regulują porozumienia między właściwymi jednostkami publicznej radiofonii i telewizji a Związkiem Gmin."}
{"id":"1997_251_21","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Instytucje państwowe, samorządowe i wyznaniowe współdziałają w ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury i sztuki oraz ich dokumentacji, muzeów i archiwów będących własnością gmin żydowskich, a także dzieł kultury i sztuki o motywach religijnych, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Rozdział 4 Sprawy majątkowe"}
{"id":"1997_251_22","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Wyznaniowym żydowskim osobom prawnym, o których mowa w art. 5, przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz swobodnego zarządzania swoim majątkiem. 2. Gminy żydowskie i Związek Gmin prawa, o których mowa w ust. 1, mogą realizować samodzielnie, a także przez utworzoną w tym celu fundację z udziałem innych krajowych osób prawnych i fizycznych oraz zagranicznych organizacji Żydów pochodzących z Polski i Światowej Żydowskiej Organizacji Restytucji (World Jewish Restitution Organisation)."}
{"id":"1997_251_23","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Cmentarze wyznaniowe żydowskie stanowiące własność gmin żydowskich lub Związku Gmin nie podlegają wywłaszczeniu. 2. Cmentarze stanowiące własność Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego, w stosunku do których wszczęto postępowanie, o którym mowa w art. 30, podlegają ochronie polegającej w szczególności na zakazie ich zbywania na rzecz osób trzecich oraz zakazie przeznaczania na inne cele."}
{"id":"1997_251_24","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W przypadku zniesienia gminy żydowskiej lub innej osoby prawnej utworzonej na mocy ustawy, jej majątek przechodzi na własność Związku Gmin."}
{"id":"1997_251_25","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Majątek i przychody gmin żydowskich oraz Związku Gmin podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-5. 2. Gminy żydowskie i Związek Gmin są zwolnione od opodatkowania podatkiem od nieruchomości - nieruchomości lub ich części przeznaczonych na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej. 3. Zwolnienie od podatku od nieruchomości obejmuje nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele mieszkalne duchownych, jeżeli: 1) są one wpisane do rejestru zabytków, 2) służą jako internaty przy szkołach prowadzonych przez osoby prawne działające na podstawie ustawy, 3) znajdują się w budynkach stanowiących siedziby: a) zarządu gmin żydowskich, które istniały w dniu wejścia w życie ustawy, b) Związku Gmin. 4. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez gminy żydowskie i Związek Gmin w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej, 2) sprowadzone z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier. 5. Nabywanie i zbywanie rzeczy oraz praw majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest zwolnione od opłat sądowych, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1997_251_26","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla gmin żydowskich lub Związku Gmin dary: 1) przeznaczone na cele kultowe i rytualne, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."}
{"id":"1997_251_27","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Gminy żydowskie i Związek Gmin mają prawo do zbierania ofiar na cele religijne, działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatowo-wychowawczą oraz na utrzymanie duchownych. 2. Zbiórki, o których mowa w ust. 1, nie wymagają zezwolenia terenowego organu rządowej administracji ogólnej, jeżeli odbywają się w obiektach kultu religijnego oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych i w sposób tradycyjnie ustalony. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_251_28","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy gminy żydowskie oraz Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich, działające na podstawie obowiązujących dotychczas przepisów, stają się z mocy prawa gminami żydowskimi i Związkiem Gmin w rozumieniu ustawy. 2. Wykaz gmin żydowskich, o których mowa w ust. 1, stanowi załącznik do ustawy."}
{"id":"1997_251_29","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu gmin żydowskich lub Związku Gmin stają się z mocy prawa ich własnością. 2. Stwierdzenie przejścia własności nieruchomości lub ich części, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji właściwego miejscowo wojewody, wydanej na wniosek gminy żydowskiej lub Związku Gmin."}
{"id":"1997_251_3","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Gminy żydowskie swobodnie wykonują zasady wyznania mojżeszowego oraz zarządzają swoimi sprawami. 2. Gminy żydowskie rządzą się w swoich sprawach własnym prawem wewnętrznym, określającym w szczególności organizację gmin żydowskich, uchwalanym przez walne zebranie Związku Gmin w porozumieniu z Radą Religijną Związku Gmin."}
{"id":"1997_251_30","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Na wniosek gminy żydowskiej lub Związku Gmin wszczyna się postępowanie, zwane dalej \"postępowaniem regulacyjnym\" w przedmiocie przeniesienia na rzecz gminy żydowskiej lub Związku Gmin własności nieruchomości lub ich części przejętych przez Państwo, a które w dniu 1 września 1939 r. były własnością gmin żydowskich lub innych wyznaniowych żydowskich osób prawnych, działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli: 1) w tym dniu znajdowały się na nich cmentarze żydowskie lub synagogi, 2) w dniu wejścia w życie ustawy znajdują się na nich budynki stanowiące uprzednio siedziby gmin żydowskich oraz budynki służące uprzednio celom kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej i charytatywno-opiekuńczej. 2. Na wniosek określony w ust. 1, wszczyna się również postępowanie regulacyjne w przedmiocie przekazania własności nieruchomości lub ich części, stanowiących na Ziemiach Zachodnich i Północnych w dniu 30 stycznia 1933 r. własność gmin synagogalnych, działających na podstawie tytułu II ustawy z dnia 23 lipca 1847 r. o stosunkach Żydów (Zbiór ustaw pruskich Nr 30), i innych wyznaniowych żydowskich osób prawnych lub nieruchomości i ich części, których stan prawny nie jest ustalony: 1) jeżeli w dniu 30 stycznia 1933 r. znajdowały się na nich cmentarze żydowskie lub synagogi, 2) które stanowiły uprzednio siedziby gmin synagogalnych w miejscowościach będących w dniu wejścia w życie ustawy siedzibami gmin żydowskich, 3) w celu przywrócenia kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej i charytatywno-opiekuńczej. 3. Majątek nieruchomy przekazany na własność gminie w trybie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285, z 1996 r. Nr 23, poz. 102 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43) podlega postępowaniu, o którym mowa w ust. 1 i 2. 4. Regulacje, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą naruszać praw nabytych przez osoby trzecie."}
{"id":"1997_251_31","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W odniesieniu do nieruchomości określonych w art. 30 ust. 1 regulacja może polegać, z zastrzeżeniem ust. 2, na: 1) przeniesieniu własności nieruchomości lub ich części, 2) przyznaniu odpowiedniej nieruchomości zamiennej, gdyby przeniesienie własności natrafiało na trudne do przezwyciężenia przeszkody, 3) przyznaniu odszkodowania ustalonego według przepisów o wywłaszczaniu nieruchomości, w razie niemożności dokonania regulacji przewidzianych w pkt 1 i 2. 2. W odniesieniu do cmentarzy żydowskich oraz nieruchomości określonych w art. 30 ust. 2 regulacja może polegać wyłącznie na przekazaniu nieruchomości lub ich części. W razie niemożności dokonania takiej regulacji postępowanie podlega umorzeniu."}
{"id":"1997_251_32","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Postępowanie regulacyjne, o którym mowa w art. 30, przeprowadza Komisja Regulacyjna do Spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich, zwana dalej \"Komisją\", złożona z przedstawicieli wyznaczonych w równej liczbie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Zarząd Związku Gmin. 2. Uczestnikami postępowania regulacyjnego są, oprócz wnioskodawcy, wszystkie zainteresowane jednostki państwowe, samorządowe i wyznaniowe. 3. Wnioski w sprawie wszczęcia postępowania regulacyjnego zgłasza się w terminie pięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy. Roszczenia nie zgłoszone w tym terminie wygasają. 4. Postępowanie sądowe lub administracyjne dotyczące nieruchomości, o których mowa w art. 30, ulega zawieszeniu, a sądy oraz organy administracji rządowej i samorządowej przekazują ich akta do Komisji Regulacyjnej. 5. Komisja rozpatruje sprawy w zespołach orzekających, w których skład wchodzi po dwóch członków spośród wyznaczonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Zarząd Związku Gmin. 6. Postępowanie regulacyjne jest wolne od opłat. 7. Liczebność Komisji, szczegółowy tryb postępowania regulacyjnego oraz wynagrodzenie dla członków Komisji i personelu pomocniczego określi Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Zarządem Związku Gmin."}
{"id":"1997_251_33","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zespół orzekający po otrzymaniu wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego bada, czy jest ono dopuszczalne, a wniosek niedopuszczalny odrzuca. 2. Uczestnicy postępowania mogą zawrzeć ugodę przed zespołem orzekającym. Jeżeli ugoda nie została zawarta, zespół wydaje orzeczenie. Ugody i orzeczenia mają moc sądowych tytułów egzekucyjnych. 3. Orzeczenia uwzględniające wniosek, jak i ugody zawarte przed zespołem orzekającym powinny określać: 1) stan prawny nieruchomości, 2) związane z tym stanem obowiązki uczestników postępowania, a w szczególności obowiązek wydania w oznaczonym terminie nieruchomości, jeżeli nie znajduje się ona we władaniu wnioskodawcy, 3) w razie przyznania odszkodowania, obowiązek i termin zapłaty należnej z tego tytułu kwoty. 4. Orzeczenie jak i ugoda stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i w ewidencji gruntów. 5. Od orzeczenia zespołu orzekającego nie przysługuje odwołanie. 6. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi, z mienia których państwowych jednostek organizacyjnych lub jednostek samorządu terytorialnego może być wyłączona nieruchomość w celu jej przekazania jako nieruchomość zamienna lub na którą państwową jednostkę organizacyjną może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania."}
{"id":"1997_251_34","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Jeżeli zespół orzekający lub Komisja w jej pełnym składzie nie uzgodni orzeczenia, zawiadamia o tym pisemnie uczestników postępowania regulacyjnego. 2. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą w terminie sześciu miesięcy od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wystąpić o podjęcie zawieszonego postępowania sądowego lub administracyjnego, a jeżeli nie było ono wszczęte - wystąpić na drogę sądową pod rygorem wygaśnięcia roszczenia. Przy rozpoznawaniu sprawy sąd stosuje zasady określone w art. 31."}
{"id":"1997_251_35","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Przejście własności nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 29 i 30, oraz wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od podatków i opłat związanych z tym przejściem."}
{"id":"1997_251_36","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 października 1927 r. o uporządkowaniu stanu prawnego w organizacji gmin wyznaniowych żydowskich na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem województwa śląskiego (Dz.U. z 1928 r. Nr 52, poz. 500 i z 1945 r. Nr 48, poz. 271) oraz wszelkie inne przepisy dotyczące spraw unormowanych w ustawie."}
{"id":"1997_251_37","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. (poz. 251) Wykaz Gmin Wyznaniowych Żydowskich posiadających osobowość prawną Gmina Wyznaniowa Żydowska w Bielsku-Białej Gmina Wyznaniowa Żydowska w Gdańsku Gmina Wyznaniowa Żydowska w Katowicach Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie Gmina Wyznaniowa Żydowska w Legnicy Gmina Wyznaniowa Żydowska w Łodzi Gmina Wyznaniowa Żydowska w Szczecinie Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie Gmina Wyznaniowa Żydowska we Wrocławiu"}
{"id":"1997_251_4","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Gminy żydowskie oraz Związek Gmin są niezależne organizacyjnie od jakiejkolwiek zagranicznej władzy religijnej i świeckiej. Rozdział 2 Osoby prawne i ich organy"}
{"id":"1997_251_5","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Osobowość prawną posiadają: 1) gminy żydowskie, 2) Związek Gmin. 2. Organami osób prawnych, o których mowa w ust. 1, są: 1) dla gminy żydowskiej - zarząd gminy, 2) dla Związku Gmin - zarząd Związku Gmin. 3. Do składania oświadczeń woli w imieniu osób prawnych, o których mowa w ust. 1, są uprawnieni działający łącznie dwaj członkowie zarządu, w tym przewodniczący."}
{"id":"1997_251_6","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Inne jednostki organizacyjne mogą, na wniosek zarządu Związku Gmin, uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji."}
{"id":"1997_251_7","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Tworzenie nowych gmin żydowskich oraz znoszenie lub przekształcanie już istniejących następuje w trybie przewidzianym w prawie wewnętrznym. 2. O faktach, o których mowa w ust. 1, zarząd Związku Gmin powiadamia niezwłocznie wojewodę, właściwego ze względu na siedzibę gminy żydowskiej. 3. Nowo utworzone gminy żydowskie nabywają osobowość prawną z chwilą pisemnego powiadomienia właściwego wojewody. Odpis powiadomienia, z umieszczonym na nim potwierdzeniem odbioru, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej. 4. Powiadomienie powinno zawierać informację o siedzibie gminy żydowskiej, jej zasięgu terytorialnym oraz wskazanie osób wchodzących w skład zarządu gminy. 5. Odpowiednio powiadamia się również: 1) Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - w przypadku powołania lub odwołania osoby wchodzącej w skład zarządu Związku Gmin, 2) właściwego wojewodę - w przypadku powołania lub odwołania osoby wchodzącej w skład zarządu gminy."}
{"id":"1997_251_8","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Osoby prawne, o których mowa w art. 5 ust. 1, nie odpowiadają za zobowiązania innych osób prawnych. Rozdział 3 Działalność gmin żydowskich"}
{"id":"1997_251_9","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Organizowanie i sprawowanie kultu publicznego oraz udzielanie posług religijnych podlega gminom żydowskim zgodnie z prawem wewnętrznym. 2. W celu realizacji prawa do sprawowania obrzędów i czynności rytualnych związanych z kultem religijnym - gminy żydowskie dbają o zaopatrzenie w koszerną żywność, o stołówki i łaźnie rytualne oraz o ubój rytualny."}
{"id":"1997_252_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 1994 r. o zmianie ustaw: Prawo budżetowe oraz o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344 oraz z 1994 r. Nr 76, poz. 344 i Nr 121, poz. 591) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) w ust. 1 w pkt 7 po wyrazie \"poręczeń\" dodaje się wyrazy \"i gwarancji\", b) w ust. 2: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wydatki bieżące naczelnych organów władzy państwowej, naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, innych naczelnych i centralnych organów państwowych oraz terenowych organów rządowej administracji ogólnej,\", - pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) wypłaty wynikające z poręczeń i gwarancji, udzielonych na podstawie art. 23 i 23a,\", - pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) subwencje dla gmin,\"; 2) w art. 4 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Odrębna rezerwa budżetowa na wydatki nieprzewidziane, w wysokości do 1% wydatków, może być również tworzona w częściach budżetu państwa, których dysponentami są wojewodowie.\"; 3) w art. 5 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Ustawa budżetowa określa również źródła sfinansowania pożyczek udzielanych z budżetu państwa oraz spłat długoterminowych zobowiązań Skarbu Państwa, których spłata przypada w danym roku budżetowym.\"; 4) w art. 6 w ust. 1 wyrazy \"oraz z części zbiorczej obejmującej budżety wojewodów\" zastępuje się wyrazami \"i wojewodowie\"; 5) w art. 7 w ust. 1 w pkt 5 skreśla się wyraz \"ogólne\"; 6) w art. 9: a) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie \"nauki\" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"terenowe organy rządowej administracji ogólnej\", b) w ust. 4: - w pkt 2 wyrazy \"obligacji i bonów Skarbu Państwa oraz akcji i innych papierów wartościowych\" zastępuje się wyrazami \"skarbowych papierów wartościowych oraz papierów wartościowych, emitowanych przez gminy i związki gmin\", - w pkt 3 po wyrazie \"zagranicznymi\" dodaje się wyrazy \"oraz innymi zobowiązaniami Skarbu Państwa lub gminy\"; 7) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa: 1) rodzaje zadań państwowych, które mogą być zlecone jednostkom niepaństwowym, 2) ogólne warunki i tryb zlecania zadań, o których mowa w pkt 1, oraz zasady ustalania i rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 1, 3) tryb dokonywania ocen oraz sprawowania nadzoru i kontroli realizacji zadań, o których mowa w pkt 1.\"; 8) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Poręczenia spłaty ze środków budżetu państwa części lub całości kredytu bankowego, na wniosek banku lub kredytobiorcy, może udzielać w imieniu Skarbu Państwa wyłącznie Rada Ministrów lub Minister Finansów. 2. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć również spłaty odsetek od kredytu bankowego. 3. Ustawa budżetowa określa łączną kwotę zobowiązań, które mogą być objęte poręczeniami określonymi w ust. 1 i 2. 4. Udzielenie poręczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest uzależnione od wniesienia opłaty od poręczenia. 5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa warunki i tryb udzielania poręczeń, o których mowa w ust. 1, oraz opłaty od tych poręczeń. 6. Rada Ministrów lub Minister Finansów mogą również, w ramach kwoty, o której mowa w ust. 3, w innej formie niż poręczenie, gwarantować bankom zagranicznym oraz międzynarodowym instytucjom finansowym spłatę kredytów lub pożyczek zagranicznych, wraz z odsetkami i innymi kosztami, jeżeli wymagają tego zasady lub zwyczaje międzynarodowe. Do zobowiązań, o których mowa, stosuje się przepisy wydane na podstawie ust. 5. 7. Skarbowi Państwa przysługuje prawo dochodzenia zwrotu środków przekazanych z budżetu państwa na spłatę kredytów oraz pożyczek, wraz z odsetkami i innymi kosztami, o których mowa w ust. 1, 2 i 6.\"; 9) w art. 24 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) należności Skarbu Państwa z tytułu udzielonych kredytów zagranicznych i pożyczek oraz poręczeń i gwarancji, 2) zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu: a) zaciągniętych kredytów i pożyczek krajowych i zagranicznych, b) poręczeń oraz gwarancji, udzielonych na podstawie art. 23 i 23a, c) emisji skarbowych papierów wartościowych.\"; 10) w art. 27 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Środki z budżetu państwa, przeznaczone na finansowanie inwestycji centralnych, ujęte w wykazie, o którym mowa w ust. 2, nie mogą być, z zastrzeżeniem ust. 2b, wykorzystywane na inne cele. 2b. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem-Kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania, po zaopiniowaniu przez komisję sejmową właściwą do spraw budżetu, może wyrazić zgodę na zmianę wykorzystania środków budżetowych, przeznaczonych uprzednio na finansowanie inwestycji centralnej.\"; 11) w art. 31 w ust. 3: - w pkt 2 po wyrazach \"Najwyższej Izby Kontroli\" dodaje się przecinek i wyrazy \"Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Krajowego Biura Wyborczego\", - w pkt 5 po wyrazie \"poręczeniami\" dodaje się wyraz \"i gwarancjami\"; 12) w art. 34: a) w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) kierunki prywatyzacji majątku państwowego.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do projektu ustawy budżetowej załącza się uzasadnienie zawierające: 1) przewidywane wykonanie budżetu państwa za rok poprzedzający rok, którego dotyczy projekt ustawy budżetowej, 2) prognozy dotyczące podstawowych wielkości makroekonomicznych (produkcja, produkt krajowy brutto i składniki jego ostatecznego podziału, obroty handlu zagranicznego, ceny, zatrudnienie, poziom bezrobocia, wskaźniki charakteryzujące dochody ludności i sytuację finansową przedsiębiorstw), 3) objaśnienia założeń projektu budżetu państwa, 4) bilans finansów sektora publicznego, obejmujący dochody i wydatki: a) budżetu państwa, b) państwowych jednostek gospodarki pozabudżetowej, c) państwowych funduszy celowych, d) budżetów gmin, e) gminnych jednostek gospodarki pozabudżetowej, 5) bilans płatniczy, 6) prognozę stanu należności i zobowiązań Skarbu Państwa na początek i koniec roku budżetowego oraz szacunek zaangażowania budżetu państwa, związanego z inwestycjami, finansowanymi ze środków budżetowych i z tytułu poręczeń i gwarancji, udzielonych na podstawie art. 23 i 23a, 7) kryteria określania wydatków budżetów wojewodów.\"; 13) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. 1. Rada gminy określa szczegółowość układu wykonawczego budżetu, z zastrzeżeniem, iż szczegółowość ta nie może być mniejsza od określonej w art. 36 ust. 4. 2. Zarząd gminy opracowuje układ wykonawczy budżetu gminy i przekazuje poszczególnym jednostkom informacje w szczegółowości określonej przez radę gminy.\"; 14) w art. 39 w ust. 3 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"oraz realizacją zadań, o których mowa w art. 20 ust. 1, i rozliczeniami dotacji z budżetu państwa na te zadania.\"; 15) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. Rada Ministrów może: 1) zwiększyć planowane w ustawie budżetowej dochody i wydatki, w przypadku otrzymania, przeznaczonych na sfinansowanie zadań państwa: a) środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, b) darowizn, 2) określić szczególne zasady wykorzystywania i rozliczania środków, o których mowa w pkt 1.\"; 16) po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu: \"Art. 40a. 1. Upoważnia się Ministra Finansów do przekazywania Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej środków na przejściowe zasilanie w środki gospodarstw pomocniczych (rolnych) przy szkołach rolniczych. Środki te Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej obowiązany jest zwrócić w danym roku budżetowym. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekaże otrzymane środki gospodarstwom pomocniczym (rolnym) przy szkołach rolniczych w formie oprocentowanych pożyczek. 3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określa, w drodze zarządzenia: 1) tryb i terminy przekazywania i zwrotu środków wymienionych w ust. 1, 2) zasady i warunki udzielania oraz terminy spłaty pożyczek wymienionych w ust. 2.\"; 17) w art. 41 w ust. 2 po wyrazach \"jednostki organizacyjne\" dodaje się wyrazy \"a także zadań, o których mowa w art. 20 ust. 1,\"; 18) w art. 42 w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ustalanie, pobieranie i odprowadzanie dochodów budżetowych następuje na zasadach i w terminach wynikających z obowiązujących przepisów,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dokonywanie wydatków budżetowych następuje w granicach kwot określonych w budżecie, z uwzględnieniem prawidłowo dokonanych przeniesień i zgodnie z planowanym przeznaczeniem, w sposób celowy i oszczędny,\", - w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) dotacje udzielone ze środków budżetowych, wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem lub pobrane w nadmiernej wysokości, podlegają zwrotowi do budżetu, najpóźniej do końca lutego następnego roku, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.\"; 19) w art. 46 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rezerwą celową na wzrost wynagrodzeń w sferze budżetowej dysponuje Rada Ministrów.\"; 20) w art. 47 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Ograniczenia wynikające z ust. 1 nie mają zastosowania do przeniesień wydatków z rezerw budżetowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, jeżeli rada gminy upoważniła zarząd gminy do dysponowania tymi rezerwami.\"; 21) w art. 50 w ust. 1 po wyrazach \"budżetu państwa\" dodaje się wyrazy \"- z wyłączeniem rachunków państwowych jednostek budżetowych, mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej -\"; 22) w art. 55 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Zarząd gminy opracowuje: 1) roczne zbiorcze sprawozdanie z wykonania budżetu gminy według działów, rozdziałów i paragrafów, 2) odrębne roczne zbiorcze sprawozdanie z wykonania planów finansowych zadań z zakresu administracji rządowej zleconych gminie w układzie według działów, rozdziałów i paragrafów. 2. Sprawozdanie, o którym mowa: 1) w ust. 1 pkt 1, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przesyła regionalnej izbie obrachunkowej i wojewódzkiemu urzędowi statystycznemu, 2) w ust. 1 pkt 2, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przesyła regionalnej izbie obrachunkowej i wojewodzie. 3. Zbiorcze roczne sprawozdanie z wykonania budżetów gminy opracowuje Główny Urząd Statystyczny, a zbiorcze roczne sprawozdanie z wykonania planów finansowych zadań z zakresu administracji rządowej zleconych gminom opracowuje Ministerstwo Finansów.\"; 23) w art. 57 w ust. 1: - w pkt 1 po wyrazie \"budżetowych\" dodaje się wyrazy \"lub funduszów celowych\", - w pkt 14 kropkę zastępuje się przecinkiem, - dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) wykazanie w sprawozdaniu budżetowym danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej.\"; 24) w art. 59: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) łączna kwota należności uszczuplonych wskutek naruszeń określonych w art. 57 nie przekracza przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego przez Główny Urząd Statystyczny, stosownie do przepisów art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602 oraz z 1994 r. Nr 84, poz. 385), przed dniem wydania orzeczenia przez komisję orzekającą,\", b) w pkt 2 wyrazy \"w gospodarce uspołecznionej\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w pkt 1\"; 25) w art. 62 w ust. 1 wyrazy \"w gospodarce uspołecznionej\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w art. 59 pkt 1\"; 26) w art. 70 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrami Spraw Zagranicznych i Współpracy Gospodarczej z Zagranicą ustali szczególne zasady wykonywania budżetu jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"1997_252_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 1994 r. o zmianie ustaw: Prawo budżetowe oraz o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480 oraz z 1994 r. Nr 121, poz. 591) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sejm ustala corocznie podstawowe kierunki prywatyzacji. Ustaleń tych Sejm dokonuje w załączniku do ustawy budżetowej.\""}
{"id":"1997_252_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 1994 r. o zmianie ustaw: Prawo budżetowe oraz o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_253_1","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa stosunek Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Kościołem\", oraz jego sytuację prawną i majątkową. 2. W sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa. 3. Wszelkie zmiany niniejszej ustawy wymagają uprzedniej opinii Rady Kościoła."}
{"id":"1997_253_10","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Kościół prowadzi konfesyjne nauczanie religii w szkołach publicznych na zasadach i w trybie przewidzianych w odrębnych przepisach. 2. Oceny z religii wystawiane w punktach katechetycznych są umieszczane na świadectwach wydawanych przez szkoły publiczne."}
{"id":"1997_253_11","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Mają one charakter mariawicki i podlegają władzy kościelnej. 2. Do nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, a także seminariach duchownych i instytutach misyjnych prowadzonych przez Kościół stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące uprawnień nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i placówkach publicznych. 3. Uczącym się w szkołach wymienionych w ust. 1 i 2 przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z uczniami szkół publicznych."}
{"id":"1997_253_12","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia seminariów duchownych i instytutów misyjnych, w których kształci według własnego programu kandydatów na duchownych oraz osoby świeckie przygotowujące się do realizacji misji Kościoła. 2. Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Płocku jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii mariawickiej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe."}
{"id":"1997_253_13","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Poręcza się Kościołowi prawo kształcenia kadr duchownych w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w zakresie teologii starokatolickiej, w ramach istniejącej jednostki naukowo-dydaktycznej."}
{"id":"1997_253_14","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Studenci teologii otrzymują na czas studiów odroczenie odbywania zasadniczej służby wojskowej, w razie zaś ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny mogą być przeznaczeni, stosownie do potrzeb sił zbrojnych, do służby sanitarnej lub służby w obronie cywilnej. 2. Nie powołuje się absolwentów studiów, o których mowa w ust. 1, do odbywania przeszkolenia wojskowego w okresie przygotowań do święceń, w ciągu dwóch lat od zakończenia studiów. 3. Duchowni po otrzymaniu święceń są przenoszeni do rezerwy i nie odbywają ćwiczeń wojskowych w czasie pokoju. W razie ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny mogą być oni powołani jedynie do pełnienia funkcji kapelanów wojskowych. 4. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny właściwe organy wojskowe, w porozumieniu z Biskupem Naczelnym, zapewnią pozostawienie do duszpasterskiej obsługi ludności niezbędnej liczby duchownych spośród tych, którzy podlegają mobilizacji."}
{"id":"1997_253_15","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową zapewnia się możliwość uczestniczenia - poza terenem jednostek wojskowych - w nabożeństwach i czynnościach religijnych w niedziele i w święta, jeżeli w miejscowości stacjonowania jednostki wojskowej lub w jej pobliżu znajduje się kościół mariawicki i jeżeli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi. 2. Opiekę duszpasterską na terenie jednostek wojskowych dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1, zapewniają duchowni Kościoła w terminach uzgodnionych z dowódcami jednostek. 3. Duchownych, o których mowa w ust. 2, wyznacza Rada Kościoła w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_253_16","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wiernym przebywającym w szpitalach, prewentoriach i sanatoriach, w zakładach wychowawczo-opiekuńczych, poprawczych i karnych oraz osobom tymczasowo aresztowanym zapewnia się prawo do wykonywania praktyk religijnych oraz korzystania z posług religijnych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do dzieci i młodzieży korzystających ze zorganizowanych form wypoczynku. 3. W celu realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 2, kierownicy właściwych zakładów zapewniają duchownym swobodny dostęp do tych osób."}
{"id":"1997_253_17","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Kościół może tworzyć własne organizacje kościelne w celu realizacji zadań wynikających z jego misji. 2. Organizacje, o których mowa w ust. 1, mają na celu w szczególności działalność na rzecz formacji religijnej, kultu publicznego, nauki mariawickiej, działalność charytatywno-opiekuńczą oraz kształtowanie postaw religijno-etycznych dzieci i młodzieży. 3. Władze kościelne czuwają nad zgodnością działania organizacji z ich celami religijnymi i etycznymi. 4. Do organizacji, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się prawa o stowarzyszeniach. 5. Organizacje, o których mowa w ust. 1, mogą uzyskiwać osobowość prawną w trybie określonym w art. 4."}
{"id":"1997_253_18","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Kościelne osoby prawne mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej."}
{"id":"1997_253_19","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Kościelne osoby prawne mogą realizować inwestycje sakralne i kościelne. 2. Parafie mają prawo posiadania cmentarzy grzebalnych, poszerzania ich, zakładania i zarządzania nimi. 3. Na wniosek kościelnej osoby prawnej miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obejmują także inwestycje sakralne i kościelne oraz mariawickie cmentarze wyznaniowe."}
{"id":"1997_253_2","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Kościół rządzi się w swoich sprawach własnym prawem wewnętrznym, uchwalanym przez Synod, swobodnie wykonuje władzę duchowną i jurysdykcyjną oraz samodzielnie zarządza swoimi sprawami. 2. Kościół może należeć do krajowych i międzynarodowych organizacji o charakterze ekumenicznym i międzywyznaniowym. Rozdział 2 Osoby prawne Kościoła i ich organy"}
{"id":"1997_253_20","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, przeznaczone w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na potrzeby Kościoła, na wniosek kościelnych osób prawnych mogą być im oddawane w wieczyste użytkowanie lub sprzedawane."}
{"id":"1997_253_21","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Nie pobiera się opłat za użytkowanie wieczyste gruntów oddanych na potrzeby zakładów charytatywno-opiekuńczych i punktów katechetycznych."}
{"id":"1997_253_22","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Kościół ma prawo emitowania w publicznych środkach masowego przekazu nabożeństw oraz swoich programów religijno-moralnych, społecznych i kulturalnych. 2. Sposób realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 1, określa porozumienie między Radą Kościoła a właściwą jednostką publicznej radiofonii i telewizji."}
{"id":"1997_253_23","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Osoby prawne Kościoła mają prawo zakładania i prowadzenia własnych archiwów, muzeów i zbiorów bibliotecznych."}
{"id":"1997_253_24","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Instytucje państwowe, samorządowe i kościelne współdziałają w ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury kościelnej i sztuki sakralnej oraz ich dokumentacji, muzeów, archiwów i bibliotek będących własnością kościelną, a także dzieł kultury i sztuki o motywach religijnych, stanowiących ważną część dziedzictwa kultury polskiej. Rozdział 4 Sprawy majątkowe Kościoła"}
{"id":"1997_253_25","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz swobodnego zarządzania swoim majątkiem."}
{"id":"1997_253_26","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-5. 2. Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania podatkiem od nieruchomości - nieruchomości lub ich części przeznaczonych na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej. 3. Zwolnienie od opodatkowania podatkiem od nieruchomości obejmuje nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele mieszkalne duchownych i członków zgromadzeń zakonnych, jeżeli: 1) są one wpisane do rejestru zabytków, 2) służą jako internaty przy szkołach i seminariach duchownych, klasztory oraz domy duchownych emerytów, 3) znajdują się w budynkach diecezji i Rady Kościoła. 4. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez kościelne osoby prawne w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej, 2) sprowadzane z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier. 5. Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. 6. Nabywanie i zbywanie rzeczy oraz praw majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest zwolnione od opłat sądowych, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1997_253_27","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla Kościoła i jego osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."}
{"id":"1997_253_28","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Kościół i jego osoby prawne mają prawo do zbierania ofiar na cele religijne, kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatową i wychowawczą, utrzymanie duchownych i ich rodzin oraz członków zgromadzeń zakonnych. 2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zezwolenia, jeżeli odbywają się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych, w sposób tradycyjnie ustalony."}
{"id":"1997_253_29","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Kościelne osoby prawne mogą zakładać fundacje. Do fundacji tych stosuje się ogólnie obowiązujące przepisy o fundacjach ze zmianami wynikającymi z przepisów ust. 2-5. 2. Niezależnie od nadzoru państwowego, nadzór nad działalnością fundacji sprawuje kościelna osoba prawna będąca fundatorem lub wskazana w statucie fundacji. 3. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w zarządzaniu fundacją, właściwy organ państwowy zwraca się do kościelnej osoby prawnej sprawującej nadzór nad fundacją, wyznaczając termin nie krótszy niż 3 miesiące na spowodowanie usunięcia nieprawidłowości. Po bezskutecznym upływie tego terminu można zastosować środki określone w przepisach o fundacjach. 4. W razie konieczności poddania fundacji zarządowi przymusowemu, w myśl przepisów o fundacjach, zarząd ten będzie sprawowała kościelna osoba prawna wyznaczona przez Radę Kościoła. 5. Jeżeli statut fundacji nie stanowi inaczej, w razie jej likwidacji, o przeznaczeniu jej majątku zadecyduje Rada Kościoła."}
{"id":"1997_253_3","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Strukturę i organizację Kościoła określają przepisy prawa wewnętrznego. 2. Osobowość prawną posiadają: 1) Kościół jako całość, 2) diecezje, 3) parafie, 4) zgromadzenia zakonne, 5) seminaria duchowne. 3. Organami osób prawnych wymienionych w ust. 2 są: 1) dla Kościoła jako całości: a) Synod, b) Kapituła Generalna, c) Rada Kościoła, d) Biskup Naczelny, 2) dla diecezji - Biskup Ordynariusz, 3) dla parafii - rada parafialna reprezentowana przez proboszcza lub administratora parafii, 4) dla zgromadzeń zakonnych - przełożony lub przełożona, 5) dla seminariów duchownych - Rektor. 4. W sprawach majątkowych Kościół jako całość reprezentuje Rada Kościoła. Do składania oświadczeń woli uprawnieni są dwaj członkowie Rady Kościoła działający łącznie, w tym jej Przewodniczący. 5. Zmiana nazwy grup osób prawnych, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, może być dokonana przepisami wewnątrzkościelnymi. Zmiany te, na wniosek Rady Kościoła, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1997_253_30","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej, jej majątek przechodzi na własność Kościoła jako całości."}
{"id":"1997_253_31","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Niezależnie od ustawowego ubezpieczenia duchownych, kościelne osoby prawne mogą prowadzić wewnętrzną działalność ubezpieczeniową na rzecz duchownych, która w rozumieniu ustawy nie jest działalnością gospodarczą. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_253_32","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu Kościoła i jego osób prawnych stają się z mocy prawa, ich własnością, o ile nie narusza to praw niepaństwowych i niesamorządowych osób trzecich jeżeli: 1) były we władaniu Kościoła i jego osób prawnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 2-5, lub 2) znajdują się na nich obiekty sakralne wraz z obiektami towarzyszącymi lub cmentarze; dotyczy to także obiektów położonych na obszarze miasta stołecznego Warszawy. 2. Nieruchomości lub ich części, na których znajdują się cmentarze grzebalne użytkowane wspólnie przez Kościół Starokatolicki Mariawitów i Kościół Katolicki Mariawitów stają się z mocy prawa ich współwłasnością niepodzielną. 3. Stwierdzenie przejścia własności nieruchomości lub ich części, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje w drodze decyzji wojewody. 4. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1 jest wolne od podatków i opłat związanych z tym nabyciem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat."}
{"id":"1997_253_33","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Przyznaje się Kościołowi prawo nieodpłatnego użytkowania wieczystego działki gruntu położonego w Warszawie przy ul. Szarej 8, oznaczonej hip. nr N-6062. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, sposób wykonania przepisu ust. 1."}
{"id":"1997_253_34","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Kościelne osoby prawne istniejące w dniu wejścia w życie ustawy pozostają osobami prawnymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Wykaz kościelnych osób prawnych istniejących w dniu wejścia w życie ustawy określa załącznik do ustawy."}
{"id":"1997_253_35","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Do czasu zwołania Synodu, prawo wewnętrzne Kościoła jest uchwalane przez Kapitułę Generalną."}
{"id":"1997_253_36","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Traci moc dekret z dnia 5 września 1947 r. o uregulowaniu położenia prawnego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej, Kościoła Mariawickiego i Kościoła Starokatolickiego (Dz.U. Nr 59, poz. 316, z 1994 r. Nr 73, poz. 324)."}
{"id":"1997_253_37","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. (poz. 253) Wykaz osób prawnych Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej I. DIECEZJE I PARAFIE 1. Diecezja warszawsko-płocka Parafia Błonie Parafia Filipów Parafia Leszno Parafia Lutkówka Parafia Pepłowo Parafia Płock Parafia Radzyminek Parafia Raszewo Parafia Warszawa Parafia Wierzbica Parafia Żyrardów 2. Diecezja lubelsko-podlaska Parafia Cegłów Parafia Dąbrówka-Stany Parafia Gózd Parafia Kamionka Parafia Lublin Parafia Łany Parafia Mińsk Mazowiecki Parafia Piaseczno Parafia Wiśniew Parafia Żarnówka Parafia Żeliszew 3. Diecezja śląsko-łódzka Parafia Dobra Parafia Gniazdów Parafia Grzmiąca Parafia Kadzidłowa Parafia Koziegłowy Parafia Lipka Parafia Łowicz Parafia Łódź Parafia Pabianice Parafia Piątek Parafia Sobótka Parafia Sosnowiec Parafia Starcza Parafia Stryków Parafia Wola Cyrusowa Parafia Zgierz II. ZGROMADZENIA ZAKONNE Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów Zgromadzenie Sióstr Mariawitek III. SEMINARIA Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Płocku"}
{"id":"1997_253_4","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Inne jednostki organizacyjne Kościoła mogą, na wniosek Rady Kościoła, uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji."}
{"id":"1997_253_5","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Kościół samodzielnie tworzy, przekształca i znosi jednostki organizacyjne, w tym także posiadające osobowość prawną. 2. O faktach wymienionych w ust. 1 władza kościelna powiadamia niezwłocznie właściwy organ administracji rządowej: 1) odnośnie osób wymienionych w art. 3 ust. 2 pkt 2, 4 i 5 oraz jednostek, które otrzymały osobowość prawną na zasadzie określonej w art. 4 - Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2) w pozostałych przypadkach - wojewodę. 3. Nowo utworzone jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 2-5, nabywają osobowość prawną z chwilą pisemnego powiadomienia właściwego organu administracji rządowej. Odpis powiadomienia, z umieszczonym na nim potwierdzeniem odbioru, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej. 4. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, powinno zawierać nazwę i siedzibę kościelnej osoby prawnej, a w odniesieniu do diecezji i parafii - także ich zasięg terytorialny. 5. Odpowiednie powiadomienie następuje również w przypadku powołania lub odwołania osób sprawujących funkcję organu lub członka organu osoby prawnej, uprawnionych do składania w imieniu osób prawnych oświadczeń woli. Powiadomienie obejmuje imię i nazwisko, obywatelstwo oraz miejsce zamieszkania."}
{"id":"1997_253_6","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej działają w ramach tych kościelnych osób prawnych, które je powołały."}
{"id":"1997_253_7","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Kościelna osoba prawna nie odpowiada za zobowiązania innej kościelnej osoby prawnej. Rozdział 3 Działalność Kościoła"}
{"id":"1997_253_8","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Kościół swobodnie organizuje i sprawuje kult publiczny. 2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej bądź organami samorządu terytorialnego. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do konduktów pogrzebowych odbywających się stosownie do miejscowego zwyczaju. 4. Religijne uroczystości pogrzebowe i nabożeństwa za zmarłych mogą być sprawowane na cmentarzach komunalnych przy zachowaniu obowiązujących przepisów porządkowych."}
{"id":"1997_253_9","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wierni Kościoła mają prawo do zwolnień od pracy lub nauki, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, na czas święta religijnego w dniu 2 sierpnia, będącego pamiątką objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia."}
{"id":"1997_254_1","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa stosunek Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Kościołem\", oraz jego sytuację prawną i majątkową. 2. W sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa. 3. Wszelkie zmiany niniejszej ustawy wymagają uprzedniej opinii Prezydium Naczelnej Rady Kościoła."}
{"id":"1997_254_10","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Przed utworzeniem jednostki organizacyjnej Kościoła poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej Naczelna Rada Kościoła zasięga opinii Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Niezgłoszenie zastrzeżeń w terminie 60 dni od daty powiadomienia uważa się za wyrażenie zgody. Rozdział 3 Działalność Kościoła"}
{"id":"1997_254_11","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Kościół swobodnie organizuje i sprawuje kult publiczny. 2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej bądź organami samorządu terytorialnego. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do konduktów pogrzebowych odbywających się stosownie do miejscowego zwyczaju. 4. Religijne uroczystości pogrzebowe i nabożeństwa za zmarłych mogą być sprawowane na cmentarzach komunalnych przy zachowaniu obowiązujących przepisów porządkowych."}
{"id":"1997_254_12","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Wierni Kościoła mają prawo do zwolnień od pracy i nauki na czas obejmujący następujące święta religijne nie będące dniami ustawowo wolnymi od pracy: 1) Wielki Piątek, 2) Wniebowstąpienie Pańskie, 3) drugi dzień Pięćdziesiątnicy. 2. Zwolnienie od pracy lub nauki, w odniesieniu do świąt religijnych, o których mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa."}
{"id":"1997_254_13","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Kościół prowadzi konfesyjne nauczanie religii w szkołach publicznych na zasadach i w trybie przewidzianych w odrębnych przepisach. 2. Oceny z religii wystawiane w punktach katechetycznych są umieszczane na świadectwach wydawanych przez szkoły publiczne."}
{"id":"1997_254_14","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić szkoły oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Mają one charakter wyznaniowy i podlegają władzy kościelnej. 2. Do nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, a także seminariach duchownych i instytutach misyjnych prowadzonych przez Kościół stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące uprawnień nauczycieli, wychowawców i pracowników zatrudnionych w szkołach i placówkach publicznych. 3. Uczącym się w szkołach wymienionych w ust. 1 i 2 przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z uczniami szkół publicznych."}
{"id":"1997_254_15","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia seminariów teologicznych i instytutów misyjnych, w których kształci według własnego programu kandydatów na duchownych oraz osoby świeckie przygotowujące się do realizacji misji Kościoła. 2. Warszawskie Seminarium Teologiczne jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe."}
{"id":"1997_254_16","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Kościół ma prawo do zakładania i prowadzenia szkół wyższych. Status prawny tych szkół, a także tryb i zakres uznawania przez Państwo stopni i tytułów nadawanych przez te szkoły regulują umowy między Ministrem Edukacji Narodowej a Naczelną Radą Kościoła. 2. Studentom szkół, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 15 ust. 2, przysługują świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi ze studentami państwowych szkół wyższych. 3. Osobom pozostającym w stosunku pracy w szkołach, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 15 ust. 2, przysługują na równi z odpowiednimi pracownikami państwowych szkół wyższych świadczenia: 1) publicznych zakładów opieki zdrowotnej, 2) ubezpieczenia społecznego oraz 3) zaopatrzenia emerytalnego pracowników i ich rodzin. Nauczycielom przysługują ponadto ulgi w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego na równi z nauczycielami akademickimi. 4. Poręcza się Kościołowi prawo do kształcenia kadr duchownych w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w zakresie teologii zielonoświątkowej."}
{"id":"1997_254_17","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Studenci teologii otrzymują na czas studiów odroczenie odbywania zasadniczej służby wojskowej, w razie zaś ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny mogą być przeznaczeni, stosownie do potrzeb sił zbrojnych, do służby sanitarnej lub służby w obronie cywilnej. 2. Nie powołuje się absolwentów studiów, o których mowa w ust. 1, do odbywania przeszkolenia wojskowego w okresie przygotowań do ordynacji w ciągu dwóch lat od zakończenia studiów. 3. Ordynowani duchowni są przenoszeni do rezerwy i nie odbywają ćwiczeń wojskowych w czasie pokoju. W razie ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny mogą być oni powołani jedynie do pełnienia funkcji kapelanów wojskowych. 4. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny właściwe organy wojskowe, w porozumieniu z Naczelną Radą Kościoła, zapewnią pozostawienie do duszpasterskiej obsługi ludności niezbędnej liczby duchownych spośród tych, którzy podlegają mobilizacji."}
{"id":"1997_254_18","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową zapewnia się możliwość uczestniczenia - poza terenem jednostek wojskowych - w nabożeństwach i czynnościach religijnych w niedziele i w dni świąteczne Kościoła, jeżeli w miejscowości stacjonowania jednostki wojskowej lub w jej pobliżu znajduje się zbór i jeżeli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi. 2. Opiekę duszpasterską na terenie jednostek wojskowych dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1, zapewniają duchowni Kościoła w terminach uzgodnionych z dowódcami jednostek. 3. Duchownych, o których mowa w ust. 2, wyznacza Naczelna Rada Kościoła w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_254_19","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wiernym przebywającym w szpitalach, prewentoriach i sanatoriach, w zakładach wychowawczo-opiekuńczych, poprawczych i karnych oraz osobom tymczasowo aresztowanym zapewnia się prawo do wykonywania praktyk religijnych oraz korzystania z posług religijnych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do dzieci i młodzieży korzystających ze zorganizowanych form wypoczynku. 3. W celu realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 2, kierownicy właściwych zakładów zapewniają duchownym swobodny dostęp do tych osób. 4. Nabożeństwa dla osób, o których mowa w ust. 1, odbywają się w odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach udostępnianych na ten cel przez kierowników właściwych instytucji prowadzonych przez administrację rządową lub samorządową. 5. Minister Edukacji Narodowej oraz Ministrer Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Naczelną Radą Kościoła określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizowania nauczania kościelnego, nabożeństw i wykonywania innych praktyk religijnych właściwych dla wyznania zielonoświątkowego dzieciom i młodzieży przebywającym w zakładach opiekuńczych i wychowawczych, w sanatoriach, prewentoriach i szpitalach oraz korzystającym z zorganizowanego odpoczynku."}
{"id":"1997_254_2","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Kościół rządzi się w swoich sprawach własnym Prawem Wewnętrznym, uchwalanym przez Synod Kościoła, swobodnie wykonuje władzę duchowną i jurysdykcyjną i samodzielnie zarządza swoimi sprawami."}
{"id":"1997_254_20","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Organizacjami zielonoświątkowymi w rozumieniu ustawy są organizacje założone za aprobatą władzy kościelnej, która zatwierdza im opiekuna kościelnego. Działają one w łączności z władzami Kościoła. 2. Organizacje zielonoświątkowe mogą mieć na celu w szczególności zgodną z nauką Kościoła działalność społeczno-kulturalną, oświatowo-wychowawczą i charytatywno-opiekuńczą. 3. Do organizacji zielonoświątkowych stosuje się przepisy prawa o stowarzyszeniach, z tym że: 1) władzy kościelnej przysługuje prawo cofnięcia aprobaty, o której mowa w ust. 1, 2) wystąpienie do sądu z wnioskiem o rozwiązanie stowarzyszenia wymaga opinii władzy kościelnej, 3) w przypadku likwidacji organizacji zielonoświątkowej do jej majątku stosuje się odpowiednio przepisy Prawa Wewnętrznego Kościoła."}
{"id":"1997_254_21","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Kościelne osoby prawne mają prawo prowadzenia właściwej dla każdej z nich działalności charytatywno-opiekuńczej."}
{"id":"1997_254_22","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Kościelne osoby prawne mogą realizować inwestycje sakralne i kościelne. 2. Zbory mają prawo posiadania cmentarzy grzebalnych, poszerzania ich, zakładania i zarządzania nimi. 3. Na wniosek kościelnej osoby prawnej miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obejmują także inwestycje sakralne i kościelne oraz zielonoświątkowe cmentarze wyznaniowe."}
{"id":"1997_254_23","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, przeznaczone w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na potrzeby Kościoła, na wniosek kościelnych osób prawnych mogą być im oddawane w wieczyste użytkowanie lub sprzedawane."}
{"id":"1997_254_24","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Nie pobiera się opłat za użytkowanie wieczyste gruntów oddanych na potrzeby zakładów charytatywno-opiekuńczych i punktów katechetycznych."}
{"id":"1997_254_25","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Kościół ma prawo emitowania w publicznych środkach masowego przekazu nabożeństw oraz swoich programów religijno-moralnych, społecznych i kulturalnych. 2. Sposób realizacji uprawnień, o których mowa w ust. 1, określa porozumienie między Naczelną Radą Kościoła a właściwą jednostką publicznej radiofonii i telewizji. 3. Kościół może zakładać własne stacje radiowe i telewizyjne. Rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych wymaga uzyskania koncesji na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa."}
{"id":"1997_254_26","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Osoby prawne Kościoła mają prawo zakładania i prowadzenia własnych archiwów, muzeów i zbiorów bibliotecznych."}
{"id":"1997_254_27","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Instytucje państwowe, samorządowe i kościelne współdziałają w ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury kościelnej i sztuki sakralnej oraz ich dokumentacji, muzeów, archiwów i bibliotek będących własnością kościelną, a także dzieł kultury i sztuki o motywach religijnych, stanowiących ważną część dziedzictwa kultury. Rozdział 4 Sprawy majątkowe Kościoła"}
{"id":"1997_254_28","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Kościołowi i jego osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz swobodnego zarządzania swoim majątkiem."}
{"id":"1997_254_29","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-5. 2. Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania podatkiem od nieruchomości - nieruchomości lub ich części przeznaczonych na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej. 3. Zwolnienie od opodatkowania podatkiem od nieruchomości obejmuje nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele mieszkalne duchownych, jeżeli: 1) są one wpisane do rejestru zabytków, 2) służą jako internaty przy szkołach i seminariach teologicznych, domy duchownych emerytów i wdów po nich, 3) znajdują się w budynkach administracyjnych okręgów i Naczelnej Rady Kościoła. 4. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez kościelne osoby prawne w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej, 2) sprowadzane z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier. 5. Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. 6. Nabywanie i zbywanie rzeczy oraz praw majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest zwolnione od opłat sądowych, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1997_254_3","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Kościół jest niezależny od jakiejkolwiek zagranicznej władzy duchownej lub świeckiej. 2. Kościół, jako część składowa światowego nurtu zielonoświątkowego, jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Zielonoświątkowego i Światowego Stowarzyszenia Zielonoświątkowych Zborów Bożych oraz uczestniczy w Światowej Konferencji Zielonoświątkowej. 3. Wypełniając swoje funkcje Kościół współdziała z innymi kościołami i organizacjami religijnymi w kraju i za granicą, może należeć do krajowych organizacji międzykościelnych, a także międzynarodowych organizacji wyznaniowych i międzywyznaniowych. 4. Państwo zapewnia Kościołowi, jego osobom prawnym i wyznawcom swobodę utrzymywania stosunków i komunikowania się z podmiotami, o których mowa w ust. 2 i 3, a także z innymi wspólnotami i instytucjami, organizacjami i osobami w kraju i za granicą. Rozdział 2 Osoby prawne Kościoła i ich organy"}
{"id":"1997_254_30","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla Kościoła i jego osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier,"}
{"id":"1997_254_31","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo do zbierania ofiar na cele religijne, kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatową-wychowawczą oraz na utrzymanie duchownych i ich rodzin, a także komisji działających przy tych kościelnych osobach prawnych. 2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zezwolenia, jeżeli odbywają się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych, w sposób tradycyjnie ustalony."}
{"id":"1997_254_32","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Kościelne osoby prawne mogą zakładać fundacje. Do fundacji tych stosuje się ogólnie obowiązujące przepisy o fundacjach ze zmianami wynikającymi z przepisów ust. 2-5. 2. Niezależnie od nadzoru państwowego, nadzór nad działalnością fundacji sprawuje kościelna osoba prawna będąca fundatorem lub wskazana w statucie fundacji. 3. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w zarządzaniu fundacją, właściwy organ zwraca się do kościelnej osoby prawnej sprawującej nadzór nad fundacją, wyznaczając termin nie krótszy niż 3 miesiące na spowodowanie usunięcia nieprawidłowości. Po bezskutecznym upływie tego terminu można zastosować środki określone w przepisach o fundacjach. 4. W razie konieczności poddania fundacji zarządowi przymusowemu, w myśl przepisów o fundacjach, zarząd ten będzie sprawowała kościelna osoba prawna wyznaczona przez Naczelną Radę Kościoła. 5. Jeżeli statut fundacji nie stanowi inaczej, w razie jej likwidacji, o przeznaczeniu jej majątku zadecyduje Naczelna Rada Kościoła."}
{"id":"1997_254_33","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej, jej majątek przechodzi na własność Kościoła jako całości."}
{"id":"1997_254_34","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Niezależnie od ustawowego ubezpieczenia duchownych, kościelne osoby prawne mogą prowadzić wewnętrzną działalność ubezpieczeniową na rzecz duchownych i ich rodzin, która w rozumieniu ustawy nie jest działalnością gospodarczą. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_254_35","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu Kościoła i jego osób prawnych stają się z mocy prawa ich własnością, o ile nie narusza to praw niepaństwowych i niesamorządowych osób trzecich i jeżeli stanowiły własność Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. 2. Stwierdzenie przejścia własności nieruchomości lub ich części, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji wojewody. 3. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1 oraz wpis prawa własności w księdze wieczystej są wolne od podatków i opłat, z wyjątkiem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1997_254_36","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać Kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego zborów działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednego zboru. 2. Przepis art. 35 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_254_37","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kościelne osoby prawne istniejące w dniu wejścia w życie ustawy pozostają osobami prawnymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Wykaz kościelnych osób prawnych istniejących w dniu wejścia w życie ustawy określa załącznik do ustawy."}
{"id":"1997_254_38","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. (poz. 264) Wykaz osób prawnych Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej I. OKRĘGI I ZBORY 1) Okręg Centralny Zbór \"Betel\" Aleksandrów Kujawski Zbór Konin Zbór Łódź Zbór \"Immanuel\" Łódź Zbór Pabianice Zbór Piotrków Trybunalski Zbór \"Dobra Nowina\" Pruszków Zbór \"Zbór Romów\" Warszawa Zbór Warszawa Wola Zbór \"Nowe Życie\" Warszawa Zbór Stołeczny Warszawa Zbór \"Jezus Nadchodzi\" Warszawa Zbór \"Maranatha\" Włocławek 2) Okręg Południowy Zbór Będzin Zbór \"Filadelfia\" Bielsko-Biała Zbór Busko-Zdrój Zbór \"Elim\" Cieszyn Zbór \"Hosanna\" Częstochowa Zbór \"Betel\" Dębica Zbór \"Arka\" Gliwice Zbór \"Syloe\" Gorlice Zbór Hażlach Zbór \"Oaza Miłości\" Jastrzębie Zdrój Zbór \"Betel\" Jaworzno Zbór \"Betania\" Katowice Zbór \"Betlejem\" Kraków Zbór \"Zbór Boży\" Kraków Zbór Kraków Nowa Huta Zbór \"Słowo Życia\" Krzeszowice Zbór Nowy Sącz Zbór \"Elim\" Nowy Targ Zbór \"Arka\" Olkusz Zbór \"Salem\" Oświęcim Zbór \"Betezda\" Racibórz Zbór \"Betel\" Rybnik Zbór \"Jeruzalem\" Skarżysko Kamienna Zbór \"Syloe\" Skawina Zbór \"Betel\" Starachowice Zbór Tarnowskie Góry Zbór Tarnów Zbór \"Betel\" Ustroń Zbór \"Syloe\" Wisła Czarne Zbór Wisła Głębce Zbór \"Elim\" Żory Zbór Żywiec 3) Okręg Zachodni Zbór \"Dobra Nowina\" Bolesławiec Zbór \"Społeczność Zielonoświątkowa\" Brzeg Zbór Bystrzyca Kłodzka Zbór Bytom Odrzański Zbór \"Betezda\" Dzierżoniów Zbór \"Centrum Ewangelii\" Głogów Zbór \"Dobra Nowina\" Głogów Zbór \"Betel\" Głubczyce Zbór Gryfów Śląski Zbór \"Betlejem\" Gubin Zbór Janowice Wielkie Zbór Jarocin Zbór Jawor Zbór Jelenia Góra Zbór Kalisz Zbór \"Jeruzalem\" Kamienna Góra Zbór Kędzierzyn-Koźle Zbór \"Betlejem\" Kietrz Zbór Kluczbork Zbór Kożuchów Zbór Krotoszyn Zbór \"Anastasis\" Legnica Zbór Leszno Zbór \"Filadelfia\" Lubań Śląski Zbór Lubin Zbór \"Betania\" Lwówek Śląski Zbór Łęknica Zbór Milicz Zbór \"Kanaan\" Namysłów Zbór Nowa Sól Zbór \"Nowe Życie\" Nowa Sól Zbór Nysa Zbór Oleśnica Zbór \"Ostoja\" Opole Zbór Ostrów Wielkopolski Zbór Poznań Zbór \"Syloe\" Prudnik Zbór Sobótka Zbór \"Salem\" Strzegom Zbór Sulechów Zbór Świdnica Zbór Świebodzin Zbór Wałbrzych Zbór Wierzbica Dolna Zbór \"Na Miłej\" Wrocław Zbór \"Chrześcijańska Społeczność\" Ząbkowice Śląskie Zbór \"Nadzieja\" Zdzieszowice Zbór \"Emaus\" Zielona Góra Zbór Żary 4) Okręg Pomorski Zbór \"Genezaret\" Barlinek Zbór Białogard Zbór Broczyna Zbór \"Nowe Życie\" Bytów Zbór Chodzież Zbór \"Samaria\" Człuchów Zbór Goleniów Zbór \"Betezda\" Gorzów Wielkopolski Zbór Gryfino Zbór \"Nowe Życie\" Kostrzyń Zbór \"Betel\" Koszalin Zbór Lębork Zbór Miastko Zbór \"Betlejem\" Piła Zbór Police Zbór \"Syloe\" Pyrzyce Zbór Słupsk Zbór Stargard Szczeciński Zbór \"Betania\" Szczecin Zbór \"Betel\" Szczecinek Zbór Świdwin Zbór Trzcianka Zbór Ustka 5) Okręg Północny Zbór \"Słowo Życia\" Biskupiec Zbór \"Betel\" Bydgoszcz Zbór \"Nowe Życie\" Elbląg Zbór Frombork Zbór Gdańsk Zbór \"Nowe Życie\" Gdańsk Zbór Gdynia Zbór \"Eklezja\" Gdynia Zbór Giżycko Zbór \"Betel\" Gołdap Zbór \"Betezda\" Iława Zbór Inowrocław Zbór \"Betel\" Kętrzyn Zbór Kościerzyna Zbór Kwidzyn Zbór \"Słowo Życia\" Łomża Zbór Malbork Zbór \"Emaus\" Mikołajki Zbór \"Syloe\" Morąg Zbór Mrągowo Zbór \"Słowo Pojednania\" Olsztyn Zbór Suwałki Zbór \"Betel\" Szczytno Zbór Tczew Zbór Toruń 6) Okręg Wschodni Zbór Białopole Zbór Białowieża Zbór Białystok Zbór \"Dobra Nowina\" Białystok Zbór Bielsk Podlaski Zbór Brylińce Zbór Brzeżawa Zbór Chełm Zbór Dubicze Cerkiewne Zbór Hajnówka Zbór Hniszów Zbór Jarosław Zbór \"Logos\" Krosno Zbór Lubartów Zbór \"Oaza\" Lublin Zbór Mielec Zbór Nowosady Zbór \"Nazaret\" Przemyśl Zbór \"Emaus\" Rzeszów Zbór \"Agape\" Siedlce Zbór Siedliszcze Zbór Stalowa Wola Zbór \"Zwiastun\" Tarnobrzeg Zbór Terespol Zbór Zamość II. SEMINARIA Warszawskie Seminarium Teologiczne Misyjne Seminarium Biblijne Seminarium Teologiczne w Ustroniu Chrześcijański Uniwersytet \"Vision\" Instytut Korespondencyjny \"Uniwersytet ICI\" III. DUSZPASTERSTWA Służba Katechetyczna Duszpasterstwo Młodzieży IV. MISJE Misja Krajowa Misja Zagraniczna Misja Wśród Uzależnionych Od Narkotyków \"Teen Challenge\" Misja \"Chrześcijańska Rodzina\" Misja Wśród Uzależnionych od Alkoholu \"Nowa Nadzieja\" Misja Więzienna Chrześcijańska Misja Społeczna Chrześcijańska Misja Kobiet Misja Charytatywna V. WYDAWNICTWA Miesięcznik \"Chrześcijanin\" Instytut Wydawniczy \"Agape\" Instytut im. T.B.Barratta VI. KOŚCIELNE STUDIA RADIOWE I TELEWIZYJNE Misja Radiowa \"Słowo Ewangelii\" Centrum Telewizyjne \"Charyzma\" VII. OŚRODKI Chrześcijański Ośrodek dla Osób Uzależnionych \"En-Gedi\" Broczyna Chrześcijański Ośrodek dla Osób Uzależnionych \"Nowa Nadzieja\" Janowice Wielkie Kościelny Ośrodek Rekolekcyjny \"Patmos\" Wiele Kościelny Ośrodek Rekolekcyjny Boguszów Gorce Dom Rekolekcjny \"Betezda\" Czchów Dom Rekolekcyjny \"Betel\" Szczytno"}
{"id":"1997_254_4","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Strukturę i organizację Kościoła określa Prawo Wewnętrzne. 2. Osobowość prawną posiadają: 1) Kościół jako całość, 2) okręgi, 3) zbory, 4) seminaria i szkoły teologiczne, 5) duszpasterstwa, 6) misje, 7) wydawnictwa, 8) kościelne studia radiowe i telewizyjne, 9) ośrodki kościelne. 3. Organami osób prawnych wymienionych w ust. 2 są: 1) dla Kościoła jako całości: a) Synod Kościoła, b) Naczelna Rada Kościoła, c) Prezydium Naczelnej Rady Kościoła, d) Prezbiter Naczelny, 2) dla okręgu: Prezbiter Okręgowy, 3) dla zboru: Pastor, 4) dla seminarium i szkoły teologicznej: Rektor, 5) dla osób prawnych wymienionych w ust. 2 pkt 5-9: Dyrektor. 4. W sprawach majątkowych Kościół jako całość reprezentuje Prezydium Naczelnej Rady Kościoła. Do składania oświadczeń woli są uprawnieni: Prezbiter Naczelny, jego Zastępca lub Członek Prezydium. 5. Zmiana nazwy grup osób prawnych, o których mowa w ust. 2 pkt 2-9, może być dokonana przepisami wewnętrznymi Kościoła. Zmiany te, na wniosek Naczelnej Rady Kościoła, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1997_254_5","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Inne jednostki organizacyjne Kościoła mogą, na wniosek Naczelnej Rady Kościoła, uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji."}
{"id":"1997_254_6","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Kościelne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2-9, nabywają osobowość prawną z chwilą powiadomienia właściwego organu przez władzę kościelną. 2. Właściwym organem jest: 1) dla osób prawnych wymienionych w art. 4 ust. 2 pkt 2 i 4-9 - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2) dla zborów- wojewoda. 3. Powiadomienie powinno zawierać nazwę kościelnej osoby prawnej, jej organów, siedzibę, a w odniesieniu do okręgów i zborów - także ich zasięg terytorialny. 4. Właściwa władza kościelna powiadamia niezwłocznie organ wymieniony w ust. 2, o: 1) zmianach dotyczących nazwy i siedziby kościelnej osoby prawnej oraz o zmianie jej granic, 2) połączeniu, podziale i zniesieniu kościelnych osób prawnych. 5. Odpis powiadomienia, o którym mowa w ust. 3 i 4, z umieszczonym na nim potwierdzeniem jego przyjęcia, jest dowodem uzyskania osobowości prawnej. 6. O powołaniu i odwołaniu osoby sprawującej funkcje organu osoby prawnej władza kościelna powiadamia właściwy organ administracji rządowej. Powiadomienie obejmuje imię i nazwisko, obywatelstwo oraz miejsce zamieszkania danej osoby."}
{"id":"1997_254_7","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej działają w ramach tych kościelnych osób prawnych, które je powołały lub wskazanych uchwałą Naczelnej Rady Kościoła."}
{"id":"1997_254_8","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Kościelna osoba prawna nie odpowiada za zobowiązania innej kościelnej osoby prawnej."}
{"id":"1997_254_9","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wydawnictwa kościelne, zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły, placówki oświatowo-wychowawcze oraz opiekuńczo-wychowawcze nie posiadające osobowości prawnej działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały lub wskazanych uchwałą Naczelnej Rady Kościoła."}
{"id":"1997_255_1","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do zadań Agencji należy wspieranie: 1) inwestycji w rolnictwie, w przetwórstwie rolno-spożywczym i usługach na rzecz rolnictwa, 2) przedsięwzięć warunkujących wykorzystanie posiadanej bazy produkcyjnej gospodarstw rolnych i działów specjalnych produkcji rolnej w celu rozpoczęcia, zwiększenia lub wznowienia produkcji, 3) poprawy struktury agrarnej, 4) przedsięwzięć tworzących nowe miejsca pracy dla mieszkańców wsi w obszarach gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, a także miast do 20 tysięcy mieszkańców, 5) rozwoju infrastruktury techniczno-produkcyjnej miast do 5 tysięcy mieszkańców, wsi i rolnictwa, jak również inwestycji związanych z tworzeniem giełd i rynków hurtowych, 6) przedsięwzięć w zakresie oświaty rolniczej, doradztwa rolniczego, wdrażania i upowszechniania rachunkowości w gospodarstwach rolnych oraz informacji i szkoleń w dziedzinie rolnictwa, realizowanych przez organizacje rządowe, samorządowe i pozarządowe, 7) restrukturyzacji jednostek badawczo-rozwojowych działających na rzecz rolnictwa i gospodarki żywnościowej, 8) powstawania i rozwoju towarzystw ubezpieczeń wzajemnych w rolnictwie, 9) rozwoju infrastruktury informatycznej banków spółdzielczych, 10) realizacji innych zadań wynikających z polityki państwa w zakresie rolnictwa i przetwórstwa rolno-spożywczego.\"; b) w ust. 2 w pkt 4 wyraz \"wykup\" zastępuje się wyrazem \"zakup\", c) w ust. 3 wyrazy \"określone w ust. 2 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"określone w ust. 2 pkt 1, 2 i 4\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i kierunki działań w ramach zadań wyszczególnionych w ust. 1 oraz sposoby ich realizacji.\"; 2) w art. 4 po wyrazach \"w drodze rozporządzenia, określającego\" dodaje się wyrazy \"w szczególności\"; 3) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Agencji składa roczne sprawozdanie z działalności Agencji do dnia 15 maja każdego roku Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Ministrowi Finansów oraz Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Organem opiniodawczo-doradczym Prezesa Agencji jest Rada Agencji, zwana dalej \"Radą\". 2. Kadencja Rady trwa 4 lata. 3. Rada składa się z 15 członków, z których 5 jest przedstawicielami Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Finansów, Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Pracy i Polityki Socjalnej oraz Prezesa Narodowego Banku Polskiego; pozostali członkowie są przedstawicielami związków zawodowych, organizacji społeczno-zawodowych rolników, rolniczych związków spółdzielczych o zasięgu krajowym oraz Krajowej Rady Izb Rolniczych. 4. Członków Rady Agencji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek właściwego ministra lub Prezesa Narodowego Banku Polskiego albo na wniosek związków zawodowych lub organizacji, o których mowa w ust. 3. 5. Przewodniczącego Rady wybiera spośród swoich członków i odwołuje Rada.\"; 5) w art. 7 ust. 3 i 5 otrzymują brzmienie: \"3. Roczny plan finansowy Agencji ustala jej Prezes po zasięgnięciu opinii Rady, w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Ministrem Finansów. 5. Zasady wynagradzania pracowników Agencji określa regulamin wynagradzania, ustalany przez Prezesa Agencji za zgodą Ministrów Finansów oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, po zasięgnięciu opinii Rady. Wysokość wynagrodzenia Prezesa Agencji ustala Prezes Rady Ministrów.\"; 6) art. 10 skreśla się; 7) po art. 10 dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Za zgodą Ministrów Finansów oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Agencja, może obejmować akcje w spółkach akcyjnych i udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością realizujących przedsięwzięcia objęte, zaakceptowanym przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, programem budowy rolniczych rynków hurtowych i giełd rolnych. 2. Objęte akcje i udziały, o których mowa w ust. 1, Agencja zbywa w pierwszej kolejności producentom rolnym, grupom producentów rolnych oraz związkom producentów rolnych."}
{"id":"1997_255_10b","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10b. 1. Agencja może dokonywać sprzedaży wymagalnych wierzytelności powstałych w związku z realizacją zadań ustawowych, w przypadku trwałej utraty przez dłużników Agencji zdolności do spłaty zadłużenia. 2. Sprzedaży wierzytelności określonych w ust. 1, Agencja dokonuje, za pośrednictwem banków, na podstawie zawieranych umów. 3. Wymagalne wierzytelności są sprzedawane: 1) w drodze przetargu, 2) na podstawie oferty ogłoszonej publicznie, 3) w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia. 4. Przy sprzedaży wierzytelności stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o zmianie wierzyciela z następującymi wyjątkami: 1) nie jest wymagana zgoda dłużnika, 2) sprzedaż nie może być dokonana na rzecz dłużnika, jego zstępnych i wstępnych, podmiotu związanego stosunkiem zależności lub dominacji, w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313, Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 45, poz. 199 i Nr 75, poz. 357). 5. Przy sprzedaży wierzytelności nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr80, poz. 369, nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18, Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406 i Nr 106, poz. 496) o przestrzeganiu tajemnicy obrotów i stanów rachunków bankowych w zakresie wierzytelności oferowanych do sprzedaży. 6. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy tryb sprzedaży wierzytelności Agencji.\"; 8) w art. 11 ust. 2 skreśla się; 9) w art. 12 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Agencja przejmuje zobowiązania i wierzytelności powstałe z tytułu zwrotnej pomocy budżetowej udzielonej przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, przed powstaniem Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa, na restrukturyzację i modernizację rolnictwa oraz jego otoczenia.\"."}
{"id":"1997_255_2","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146, Nr 43, poz. 189) w art. 8 w ust. 3 skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.\"."}
{"id":"1997_255_3","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1991 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 oraz z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496) w art. 7 w ust. 2 skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.\"."}
{"id":"1997_255_4","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1996 r. Nr 47, poz. 211, Nr 100, poz. 459, Nr 106, poz. 496 i Nr ..., poz. ...) w art. 57: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Środki Funduszu Pracy mogą być przekazywane Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwanej dalej \"Agencją\", w celu udzielania pożyczek na utworzenie miejsc pracy dla bezrobotnych zamieszkałych na terenie gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, a także miast do 20 tysięcy mieszkańców.\", b) w ust. 4 wyrazy \"ust. 1 pkt 2-5, 7, 13, 26, 27 i 29\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 2-5, 7, 13, 22, 26, 27 i 29\", c) dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania pożyczek, o których mowa w ust. 2a, wysokość oprocentowania, warunki spłaty oraz rozliczenia się Agencji z Krajowym Urzędem Pracy z otrzymanych środków Funduszu Pracy.\"."}
{"id":"1997_255_5","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_270_1","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 Nr 7, poz. 24, Nr 22 poz. 92 i Nr 115 poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703) w art. 87 w § 2 zdanie trzecie otrzymuje brzmienie: \"Osoba prawna prowadząca, na podstawie odrębnych przepisów, obsługę prawną podmiotu gospodarczego, osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej może udzielić pełnomocnictwa procesowego - w imieniu podmiotu, którego obsługę prawną prowadzi - adwokatowi lub radcy prawnemu, jeżeli została do tego upoważniona przez ten podmiot.\"."}
{"id":"1997_270_2","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_271_1","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie granicy państwowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz.U. Nr 78, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Strefa nadgraniczna obejmuje cały obszar gmin przyległych do granicy państwowej, a na odcinku morskim - do brzegu morskiego. Jeżeli szerokość strefy nadgranicznej nie osiąga w ten sposób 15 km, włącza się do strefy również obszar gmin bezpośrednio sąsiadujących z gminami przyległymi do granicy państwowej lub brzegu morskiego. 2. Komendant Główny Straży Granicznej wyznacza przebieg linii określającej zasięg strefy nadgranicznej oraz oznacza ją tablicami z napisem \"Strefa nadgraniczna\".\"."}
{"id":"1997_271_2","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie granicy państwowej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_272_17b","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17b. 1. Rzecznik i jego zastępcy nie mogą zajmować innego stanowiska z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej, ani wykonywać innych zajęć zawodowych. 2. Rzecznik i jego zastępcy nie mogą należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością ich urzędu."}
{"id":"1997_272_17c","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17c. 1. Kadencja Rzecznika i jego zastępców trwa 6 lat licząc od dnia powołania; po upływie kadencji Rzecznik pełni swoje obowiązki do czasu powołania nowego Rzecznika. 2. Kadencja Rzecznika i jego zastępców ustaje z chwilą ich śmierci lub odwołania. 3. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego odwołuje Rzecznika lub jego zastępcę w przypadku: 1) zrzeczenia się stanowiska, 2) stwierdzenia prawomocnym orzeczeniem Sądu niezgodności z prawdą jego oświadczenia, 3) długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków związanych ze stanowiskiem, 4) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo."}
{"id":"1997_272_17d","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17d. 1. Do zadań Rzecznika i jego zastępców należą w szczególności: 1) analiza oświadczeń wpływających do Sądu, 2) zbieranie informacji niezbędnych do prawidłowej oceny oświadczeń, 3) składanie wniosków do Sądu o wszczęcie postępowania lustracyjnego, 4) sygnalizowanie odpowiednim organom o niewywiązywaniu się organów pozasądowych z obowiązków nałożonych przez ustawę, 5) przedstawianie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmowi, Senatowi, Prezesowi Rady Ministrów i Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego corocznej informacji o swojej działalności wraz z wnioskami wynikającymi ze stanu przestrzegania przepisów niniejszej ustawy. 2. Rzecznik, w zakresie wykonywnia zadań określonych w ust. 1 pkt 2, może żądać nadesłania lub przedstawienia akt oraz dokumentów i pisemnych wyjaśnień, a w razie potrzeby przesłuchiwać świadków, zasięgać opinii biegłych oraz dokonywać przeszukań; w tym zakresie, a także w zakresie zadań określonych w art. 17 ust. 1 do Rzecznika stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego dotyczące prokuratora."}
{"id":"1997_272_17e","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17e. Rzecznik, jego zastępcy oraz upoważnieni pracownicy Biura Rzecznika Interesu Publicznego mają pełny dostęp do dokumentacji, ewidencji i pomocy informacyjnych, bez względu na formę ich utrwalenia, zgromadzonych lub wytworzonych do dnia 10 maja 1990 r. przez: 1) Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Sprawiedliwości oraz Ministra Spraw Zagranicznych, a także przez podległe, podporządkowane lub nadzorowane przez nich organy i jednostki organizacyjne, 2) Szefa Urzędu Ochrony Państwa."}
{"id":"1997_272_17f","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17f. 1. Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Interesu Publicznego, zwanego dalej \"Biurem\". 2. W Biurze mogą być zatrudnione wyłącznie osoby, które zostały dopuszczone do tajemnicy państwowej w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz.U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 110, poz. 714). 3. Do pracowników Biura stosuje się odpowiednio przepisy o pracownikach urzędów państwowych. 4. Organizację oraz zasady działania Biura określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów w uzgodnieniu z Pierwszym Prezesem Sądu Najwyższego. 5. Działalność Biura finansowana jest ze środków budżetowych Sądu Najwyższego."}
{"id":"1997_272_17g","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17g. W sprawach wynagrodzeń Rzecznika oraz jego zastępców stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wynagrodzenia sędziów Sądu Najwyższego.\"; 11) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie \"Postępowanie lustracyjne\"; 12) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Dostęp do akt i innych materiałów związanych z postępowaniem lustracyjnym i postępowaniem kasacyjnym, o którym mowa w art. 24 ust. 5, mają wyłącznie pracownicy Sądu oraz Sądu Najwyższego, którzy zostali dopuszczeni do tajemnicy państwowej w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej.\"; 13) po art. 18 dodaje się art. 18a i 18b w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Postępowanie lustracyjne wszczyna się na wniosek Rzecznika lub jego zastępcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 4 oraz art. 18b ust. 4, po ustaleniu, że przedłożone materiały wskazują na możliwość złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia. 2. Postępowanie wobec Rzecznika i jego zastępców Sąd wszczyna z urzędu. 3. Sąd wszczyna postępowanie z urzędu w przypadku złożenia oświadczenia przez osobę wymienioną w art. 8, a także w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach. 4. Sąd wszczyna postępowanie również na wniosek osoby, która złożyła oświadczenie stwierdzające fakt jej pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, a domaga się ustalenia, że jej praca, służba lub współpraca była wymuszona poprzez groźbę utraty życia lub zdrowia przez nią lub osoby dla niej najbliższe w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego."}
{"id":"1997_272_18b","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 18b. 1. Poseł lub senator może zwrócić się pisemnie do Rzecznika lub jego zastępcy o wystąpienie przez niego z wnioskiem o wszczęcie postępowania lustracyjnego w stosunku do wskazanej osoby, która złożyła oświadczenie. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Rzecznik lub jego zastępca występuje do sądu z wnioskiem o wszczęcie postępowania lustracyjnego, o czym informuje posła lub senatora, albo wydaje postanowienie o odmowie wystąpienia z wnioskiem. 3. Poseł lub senator może złożyć do Sądu zażalenie na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia doręczenia. 4. Sąd po rozpatrzeniu zażalenia wydaje orzeczenie o utrzymaniu postanowienia w mocy albo o jego uchyleniu; w przypadku uchylenia postanowienia Rzecznika, Sąd wszczyna postępowanie z urzędu.\"; 14) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. W postępowaniu lustracyjnym, kasacyjnym oraz w postępowaniu, o którym mowa w art. 18b, w zakresie nie uregulowanym przepisami niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.\"; 15) w art. 20 skreśla się zdanie drugie; 16) art. 21 i 22 otrzymują brzmienie: \"Art. 21. 1. W celu rozpatrzenia sprawy Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyznacza rozprawę. 2. Sprawę rozpoznaje 3 sędziów z udziałem protokolanta. 3. Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie może zarządzić rozpoznanie sprawy przez 3 sędziów sądu wojewódzkiego delegowanych do Sądu. 4. Na wniosek strony lub z urzędu Sąd wyłącza w całości lub w części jawność postępowania."}
{"id":"1997_272_1Art","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1Art. 1. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie:` \"Art. 1. Sądem właściwym do orzekania o zgodności z prawdą oświadczeń dotyczących pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa wymienionych w ustawie lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r. jest Sąd Apelacyjny w Warszawie, zwany dalej \"Sądem\".\"; 2) w art. 3 w ust. 1 po wyrazach \"Sejm i Senat\" dodaje się wyrazy \" , Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu\", a wyrazy \"oraz sędzia i prokurator\" zastępuje się wyrazami \"oraz sędzia, prokurator i adwokat\"; 3) skreśla się art. 5; 4) w art. 7: a) w ust. 1: - w pkt 5 wyrazy \"lub Sejm i Senat\" zastępuje się wyrazami \" , Sejm i Senat lub Marszałek Sejmu\", - w pkt 6 po wyrazie \"Senat\" dodaje się wyrazy \"lub Marszałek Senatu\", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) kandydat na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego lub sędziego Trybunału Stanu \" Marszałkowi Sejmu,\",wyraz \"członek\" zastępuje się wyrazem \"sędzia\", - po pkt 8 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu: \"8a) osoba nie będąca sędzią, ubiegająca się o stanowisko sędziego Sądu Najwyższego \" Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, 8b) osoba nie będąca sędzią, ubiegająca się o stanowisko sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego - Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego,\", - po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: \"10a) osoba ubiegająca się o wpis na listę adwokatów - Ministrowi Sprawiedliwości,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Złożenie oświadczenia powoduje wygaśnięcie obowiązku jego powtórnego złożenia w przypadku późniejszego kandydowania na funkcję publiczną, z którą związany jest obowiązek złożenia oświadczenia.\", c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Organy, którym składane są oświadczenia przekazują je niezwłocznie, z zastrzeżeniem ust. 5, do Sądu celem rozpoznania w trybie określonym w rozdziale 4. 5. Oświadczenie kandydata na posła albo senatora przekazuje się jedynie w przypadku, gdy zostanie on wybrany.\"; 5) w art. 8, w art. 23 w ust. 1, w art. 24 w ust. 1 i 4, w art. 26, w art. 28 oraz w art. 30 użyty w różnych przypadkach wyraz \"Lustracyjny\" skreśla się; 6) w art. 11: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub art. 8\", a wyrazy \"o fakcie\" zastępuje się wyrazami \"stwierdzającego fakt\", b) w ust. 2 wyrazy \"o fakcie\" zastępuje się wyrazami \"stwierdzającego fakt\"; 7) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie \"Rzecznik Interesu Publicznego\"; 8) skreśla się art. 12-16; 9) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Stroną reprezentującą interes publiczny, w postępowaniu lustracyjnym i w postępowaniu kasacyjnym przewidzianym w art. 24 ust. 5, jest Rzecznik Interesu Publicznego zwany dalej \"Rzecznikiem\". 2. Rzecznika i jego zastępców powołuje i odwołuje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego. 3. Na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy może być powołany ten, kto łącznie spełnia następujące warunki: 1) ma kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska sędziego, 2) wyróżnia się wiedzą prawniczą, 3) nie pracował w organach bezpieczeństwa państwa, nie pełnił w nich służby, ani nie współpracował z nimi w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r., 4) nie jest tajnym współpracownikiem Urzędu Ochrony Państwa lub Wojskowych Służb Informacyjnych. 4. Na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy można powołać sędziego w stanie spoczynku lub prokuratora w stanie spoczynku. W przypadku powołania na te stanowiska sędziego lub prokuratora pełniących czynną służbę, są oni delegowani do pełnienia tych funkcji przez organy właściwe według przepisów o ustroju sądów i o prokuraturze. 5. Niezwłocznie po wyrażeniu zgody na powołanie, kandydat na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy składa Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego oświadczenie; przepis art. 7 ust. 4 ma zastosowanie. W celu sprawdzenia warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego zasięga informacji organów, o których mowa w art. 17e.\"; 10) po art. 17 dodaje się art. 17a-17g w brzmieniu: \"Art. 17a. Rzecznik i jego zastępcy w zakresie wykonywania swoich zadań podlegają tylko Konstytucji i ustawom."}
{"id":"1997_272_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 1982 r. Nr 31, poz. 214; z 1984 r. Nr 35, poz. 187; z 1988 r. Nr 19, poz. 132; z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182; z 1990 r. Nr 20, poz. 121; z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400, Nr 95, poz. 425; z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 90, poz. 451; z 1994 r. Nr 136, poz. 704; z 1995 r. Nr 132, poz. 640; z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496; z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883, Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) Biurze Rzecznika Interesu Publicznego,\"; 2) w art. 36 w ust. 5 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) Rzeczniku Interesu Publicznego - dla urzędników Biura Rzecznika Interesu Publicznego,\"."}
{"id":"1997_272_22","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22. 1. Postępowanie lustracyjne kończy się wydaniem orzeczenia na piśmie. Do orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wyroku. 2. Sąd wydaje orzeczenie stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia lub stwierdzające, że oświadczenie było prawdziwe. W przprzypadku braku dostatecznych dowodów pozwalających na ocenę prawdziwości oświadczenia Sąd orzeka o umorzeniu postępowania. Orzeczenia Sądu wymagają uzasadnienia. 3. W przypadku, gdy w trakcie postępowania lustracyjnego zostanie stwierdzone, iż osoba lustrowana, podejmując pracę lub służbę w organach bezpieczeństwa państwa albo współpracę z nimi, działała pod przymusem w obawie utraty życia lub zdrowia przez nią lub przez osoby dla niej najbliższe w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, fakt ten podawany jest w orzeczeniu Sądu. 4. Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające zgodność z prawdą oświadczenia osoby określonej w art. 8 podaje się do publicznej wiadomości na wniosek tej osoby, w trybie określonym w art. 28.\"; 17) w art. 23: a) w ust. 1 i 2 wyrazy \"osobie lustrowanej\" zastępuje się wyrazem \"stronie\", b) w ust. 2 wyrazy \"7 dni\" zastępuje się wyrazami \"14 dni\"; 18) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sąd rozpoznaje odwołanie w składzie 3 sędziów, z wyłączeniem tych sędziów, którzy uczestniczyli w wydaniu orzeczenia w pierwszej instancji. W składzie tym zasiada co najmniej 2 sędziów sądu apelacyjnego, w tym przewodniczący.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Sąd wyznacza termin rozprawy nie później niż na 30 dzień od dnia otrzymania odwołania.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Od orzeczenia Sądu wydanego w drugiej instancji przysługuje kasacja. Kasacja wniesiona przez Rzecznika jest zwolniona od opłaty.\"; 19) skreśla się art. 25; 20) w art. 27 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Postępowanie lustracyjne może być wznowione z urzędu, lub na wniosek osoby, w sprawie której wydano prawomocne orzeczenie, Rzecznika lub Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie.\"; 21) skreśla się art. 29; 22) w art. 30: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. 1 wyraz \"fałszywego\" zastępuje się wyrazami \"niezgodnego z prawdą\", c) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia powoduje utratę zajmowanego stanowiska lub funkcji, do których pełnienia wymagane są cechy określone w ust. 1; nie dotyczy to sędziów, którzy w tym zakresie podlegają sądownictwu dyscyplinarnemu.\"; 23) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Sprawiedliwości, Minister Spraw Zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa udzielą Sądowi i Rzecznikowi pomocy w realizacji ich zadań. W szczególności obowiązani są na żądanie Sądu lub Rzecznika udostępnić im wszelkie, łącznie z zawierającymi tajemnicę państwową, materiały operacyjne i archiwalne, a także inne dokumenty niezbędne do przeprowadzenia dowodów w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie.\", b) w ust. 2 wyrazy \"Sądu Lustracyjnego\" zastępuje się wyrazami \"Sądu lub Rzecznika\", c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Instytucje i organy państwowe obowiązane są na żądanie Sądu lub Rzecznika udzielić niezbędnej pomocy w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie. Jeżeli instytucje i organy państwowe dysponują materiałami, które według ich oceny mogą mieć istotne znaczenie dowodowe w związku z wykonywanymi przez Sąd lub Rzecznika zadaniami, mają obowiązek poinformować ich o tym oraz niezwłocznie udostępnić im te materiały. 4. Inni niż wymienieni w ust. 1 i 3 dysponenci dokumentów bądź informacji, określonych w tych przepisach, obowiązani są do powiadomienia o fakcie ich posiadania Sądu lub Rzecznika oraz do udostępnienia im tych dokumentów, materiałów bądź informacji.\"; 24) art. 32 i 33 otrzymują brzmienie: \"Art. 32. Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie i Rzecznik uzgadniają z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministrem Sprawiedliwości, Ministrem Spraw Zagranicznych, Szefem Urzędu Ochrony Państwa oraz Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych szczegółowy tryb udostępniania materiałów lub dokumentów, o których mowa w art. 31 ust. 1."}
{"id":"1997_272_3","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 oraz Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11b: a) w ust. 2 w zdaniu drugim wyrazy \"niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym\" zastępuje się wyrazami \" , które Sąd Apelacyjny w Warszawie lub Rzecznik Interesu Publicznego uznają za niezbędne w związku z wykonywaniem przez nich zadań określonych w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i Nr ..., poz. ...)\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Szef Urzędu Ochrony Państwa na żądanie Sądu Apelacyjnego w Warszawie lub Rzecznika Interesu Publicznego udostępnia wszelkie posiadane dokumenty i materiały, o których mowa w ust. 2.\"; 2) w art. 12 w ust. 1 wyrazy \"lub przeprowadzenia postępowania lustracyjnego\" zastępuje się wyrazami \"lub w celu wykonania przez Sąd Apelacyjny w Warszawie i Rzecznika Interesu Publicznego zadań, o których mowa w art. 11b ust. 2\"."}
{"id":"1997_272_33","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 33. 1. W razie potrzeby Sąd, Rzecznik i jego zastępcy mają prawo, także z udziałem biegłych, wstępu do tych pomieszczeń organów wymienionych w art. 31, w których materiały lub dokumenty, określone w powołanym przepisie, są przechowywane bądź archiwizowane. 2. Biegłych powołanych przez Sąd lub Rzecznika dopuszcza się do tajemnicy państwowej, w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej.\"; 25) skreśla się art. 34; 26) w art. 40: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Sąd podaje do wiadomości publicznej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" treść oświadczenia, osoby, o której mowa w ust. 1, stwierdzającego fakt jej pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, w części A określonej wzorem stanowiącym załącznik do ustawy. 4. Postępowanie w stosunku do osoby, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się na zasadach i w trybie przewidzianym w niniejszej ustawie.\"; 27) skreśla się art. 41 i 42; 28) część A załącznika do ustawy otrzymuje brzmienie: \"Część A Ja ......................................................................... syn\/córka ........................ (imię i nazwisko, nazwisko rodowe, inne nazwiska używane w latach 1944-1990) (imię ojca) urodzony\/urodzona ..................................................................... zamieszkały\/zamieszkała (data i miejsce urodzenia) ............................................................................. legitymujący się\/legitymująca się (adres zamieszkania) .............................................................................................. świadom\/świadoma (nazwa dokumentu stwierdzającego tożsamość, jego numer i numer PESEL) odpowiedzialności za złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia, po zapoznaniu się z treścią ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i Nr ..., poz. ...), oświadczam, że nie pracowałem\/nie pracowałam, nie pełniłem\/nie pełniłam służby, ani nie byłem\/nie byłam świadomym i tajnym współpracownikiem* organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 1, art. 2 i art. 4 powołanej ustawy. .................................... (własnoręczny podpis) Ja .......................................................................... syn\/córka ..................... (imię i nazwisko, nazwisko rodowe, inne nazwiska używane w latach 1944-1990) (imię ojca) urodzony\/urodzona ................................................................... zamieszkały\/zamieszkała (data i miejsce urodzenia) ........................................................................... legitymujący się\/legitymująca się (adres zamieszkania) ............................................................................................ świadom\/świadoma (nazwa dokumentu stwierdzającego tożsamość, jego numer i numer PESEL) odpowiedzialności za złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia, po zapoznaniu się z treścią ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i Nr ..., poz. ...), oświadczam, że pracowałem\/pracowałam, pełniłem\/pełniłam służbę, byłem\/byłam świadomym i tajnym współpracownikiem* organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 1, art. 2 i art. 4 powołanej ustawy. ................................... (własnoręczny podpis) *Właściwe podkreślić\"."}
{"id":"1997_272_4","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz.U. Nr 106, poz. 491, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943) w art. 9 w ust. 1 w zdaniu drugim wyrazy \"niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym\" zastępuje się wyrazami \" , które Sąd Apelacyjny w Warszawie lub Rzecznik Interesu Publicznego uznają za niezbędne w związku z wykonywaniem ich zadań, określonych w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i Nr ..., poz. ... )\"."}
{"id":"1997_272_5","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Osoba, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944 \" 1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443), składa do Sądu Apelacyjnego w Warszawie oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 powołanej ustawy w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_272_6","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Podmioty, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, otrzymały, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443), oświadczenia określone w art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, obowiązane są do przesłania ich w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. 2. Postępowanie z oświadczeniami, określonymi w ust. 1, toczy się według przepisów ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1997_272_7","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_272_8","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944\"1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaworaz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_297_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1998 r. o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647, Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazach \"Minister Spraw Wewnętrznych\" dodaje się wyrazy \"i Administracji\"; 2) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wysokość odpisu podstawowego może być zwiększona o 6,25% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w ust. 2, na każdą zatrudnioną osobę, w stosunku do której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności.\"; 3) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zwiększenia, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, nie dotyczą pracodawców postawionych w stan upadłości lub likwidacji, z wyłączeniem przedsiębiorstw państwowych likwidowanych w celu prywatyzacji.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie przejścia zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy na pracodawcę zobowiązanego do tworzenia Funduszu, Fundusz pracodawcy przejmującego przejmuje środki pieniężne, należności i zobowiązania Funduszu pracodawcy przekazującego.\", c) dodaje się ust. 3a-3d w brzmieniu: \"3a. W razie przejścia zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy na pracodawcę, który nie jest zobowiązany do tworzenia Funduszu, pracodawca przejmujący przejmuje środki pieniężne, należności i zobowiązania Funduszu pracodawcy przekazującego. Nadwyżka przejętych środków pieniężnych wraz z odsetkami oraz przejętych należności wraz z odsetkami nad przejętymi zobowiązaniami wraz z odsetkami nie stanowi przychodu pracodawcy przejmującego, jest gromadzona na odrębnym rachunku bankowym lub wydzielonym subkoncie i podlega wydatkowaniu na zasadach określonych ustawą dla dokonywania wydatków z Funduszu. Art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3b. W razie przejścia części zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy na pracodawcę zobowiązanego do tworzenia Funduszu, Fundusz pracodawcy przejmującego zwiększa się, w części przypadającej na liczbę przejmowanych pracowników, o równowartość środków pieniężnych Funduszu pracodawcy przekazującego, skorygowanych odpowiednio o należności i zobowiązania Funduszu - według stanu na ostatni dzień miesiąca, w którym następuje przejście. 3c. Zasady podziału środków pieniężnych stanowiących równowartość odpisu podstawowego, obciążającego koszty pracodawcy przekazującego, dotyczącego roku, w którym następuje przejście części zakładu pracy, określa porozumienie między pracodawcami. 3d. Przekazanie środków, o których mowa w ust. 3b i 3c, następuje w terminie trzydziestu dni od daty przejścia części zakładu pracy, chyba że porozumienie, o którym mowa w ust. 3c stanowi inaczej.\"."}
{"id":"1997_297_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1998 r. o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_298_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 i z 1997 r. Nr 30, poz. 164) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 31: a) ust. 1-4 otrzymują brzmienie: \"1. Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, którzy stale przebywają na terytorium kraju i w dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok emisji świadectw udziałowych mają ukończone 18 lat, są uprawnieni do otrzymania jednakowej liczby świadectw udziałowych, zwanych dalej \"powszechnymi świadectwami udziałowymi\", podlegających wymianie na akcje funduszy innych niż te, o których mowa w art. 8. 2. Sporządzanie spisów osób uprawnionych do otrzymania powszechnych świadectw udziałowych, poza spisami osób uprawnionych, które nie są zameldowane na pobyt stały, należy do zadań zleconych gmin. Sporządzenie spisów osób uprawnionych do otrzymania powszechnych świadectw udziałowych, które nie są zameldowane na pobyt stały w kraju, należy do zadań Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. W terminach przeznaczonych na wydawanie powszechnych świadectw udziałowych każdy obywatel może wnieść reklamację na nieprawidłowość sporządzenia spisu. Reklamację na nieprawidłowość sporządzenia spisu osób uprawnionych, które są zameldowane na pobyt stały, wnosi się do sporządzającego spis, zaś na nieprawidłowość sporządzenia spisu osób uprawnionych, które nie są zameldowane na pobyt stały, do wojewody właściwego według ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały osoby uprawnionej, a w jego braku - do wojewody właściwego według miejsca wydania dowodu osobistego osobie uprawnionej. 4. Wójt (burmistrz, prezydent), wojewoda obowiązany jest do rozpatrzenia reklamacji w ciągu 30 dni od jej wniesienia i do wydania decyzji w sprawie dokonania zmian w spisie osób uprawnionych.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Na decyzję nie uwzględniającą reklamacji lub powodującą skreślenie ze spisu osób uprawnionych osoba mająca w tym interes prawny może wnieść w ciągu 14 dni od daty doręczenia decyzji skargę, za pośrednictwem organu rozpatrującego reklamację, do właściwego sądu rejonowego. Do skargi należy dołączyć zaskarżoną decyzję wraz z aktami sprawy.\"; 2) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. Powszechne świadectwa udziałowe wydawane są osobom uprawnionym na podstawie dowodów osobistych.\"; 3) w art. 32 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wzory powszechnych świadectw udziałowych, sposób sporządzania spisów osób uprawnionych, sposób wnoszenia i rozpatrywania reklamacji oraz tryb i terminy rozpoczęcia i zakończenia wydawania tych świadectw.\"."}
{"id":"1997_298_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji","text":"Art. 2. Minister Skarbu Państwa przekaże z Funduszu Prywatyzacji, działającego na podstawie art. 39 ustawy, o której mowa w art. 1, odpowiednie środki finansowe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji na sporządzanie spisów osób uprawnionych, które nie są zameldowane na pobyt stały w kraju, oraz wojewodom na czynności związane z rozpatrywaniem reklamacji na nieprawidłowość sporządzenia spisów osób uprawnionych. Wysokość kwot ustali Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji."}
{"id":"1997_298_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji","text":"Art. 3. Osoby, które kiedykolwiek w okresie od 22 listopada 1995 r. do 22 listopada 1996 r. były zameldowane na pobyt stały, a nie odebrały w tym terminie przysługujących im powszechnych świadectw udziałowych, są pozbawione prawa do odbioru tych świadectw, z wyjątkiem osób, o których mowa w art. 31 ust. 3 i 6 ustawy."}
{"id":"1997_298_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_299_1","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Państwo prowadzi racjonalną gospodarkę zasobami wód powierzchniowych i podziemnych, realizowaną na obszarach zlewni hydrograficznych, zwanych dalej \"dorzeczami\".\"; 2) po rozdziale 1 dodaje się rozdział 1a w brzmieniu: \"Rozdział 1a Zarządzanie wodami"}
{"id":"1997_299_19a","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 19a. 1. Zarządzanie wodami polega na kształtowaniu, ochronie i wykorzystywaniu zasobów wód podziemnych i powierzchniowych zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności na: 1) ochronie zasobów wód powierzchniowych i podziemnych przed zanieczyszczeniem i nadmierną eksploatacją, 2) ochronie przed powodzią i suszą, 3) żeglugowym i energetycznym wykorzystaniu wód, 4) zapewnianiu ludności i gospodarce wody o odpowiedniej jakości, 5) zaspokajaniu potrzeb ludności w zakresie zdrowia, higieny i wypoczynku. 2. Instrumentami zarządzania wodami są w szczególności: 1) warunki korzystania z wód dorzeczy, 2) pozwolenia wodnoprawne, 3) opłaty za korzystanie z wód i urządzeń wodnych, 4) kataster gospodarki wodnej."}
{"id":"1997_299_19b","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 19b. 1. Warunki korzystania z wód dorzecza, zwane dalej \"warunkami\", określają w szczególności: 1) ograniczenia w korzystaniu z wód i urządzeń wodnych na obszarze dorzecza lub jego części, 2) kierunki działań w zakresie inwestycji gospodarki wodnej. 2. Warunki uwzględniają w szczególności: 1) bilans wodno-gospodarczy dorzecza, 2) wymagania ochrony środowiska, w tym także zawarte w wojewódzkich i regionalnych programach ochrony środowiska, 3) ustalenia aktualnych planów zagospodarowania przestrzennego, 4) ustalenia zawarte w zatwierdzonej dokumentacji hydrogeologicznej, 5) obowiązujące pozwolenia wodnoprawne, 6) charakterystykę fizjograficzno-przestrzenną i gospodarczą dorzecza. 3. Warunki są sporządzane przez jednostki organizacyjne, o których mowa z art. 19 ust. 4; projekt warunków wymaga zaopiniowania przez zainteresowane organy administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego. 4. Projekt warunków, o których mowa w ust. 3, wymaga uzgodnienia z właściwymi sejmikami samorządowymi. 5. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa zatwierdza, w drodze zarządzenia, warunki korzystania z wód dorzecza. 6. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i sposób sporządzania warunków korzystania z wód dorzecza."}
{"id":"1997_299_19c","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 19c. 1. Ustalenia zatwierdzonych warunków korzystania z wód dorzecza stają się wiążące dla miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się do decyzji, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496).\"; 3) w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pozwolenia wodnoprawnego należy odmówić, jeżeli projektowany sposób korzystania z wody jest sprzeczny z warunkami korzystania z wód dorzecza albo z ochroną środowiska.\"; 4) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pozwolenie wodnoprawne można cofnąć lub ograniczyć za odszkodowaniem, jeżeli jest to uzasadnione interesem ludności, ochroną środowiska albo ważnymi względami gospodarczymi.\"; 5) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. Jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 19 ust. 4, są stronami postępowania wodnoprawnego.\"; 6) w art. 49: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"indywidualnego\", b) w ust. 3 po wyrazach \"za pomocą deszczowni\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także do korzystania z wody podziemnej, jeżeli pobór przekracza 5 m{3} na dobę lub wydajność eksploatacyjna ujęcia przekracza 0,5 m{3} na godzinę.\"; 7) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. Szczególne korzystanie z wód nie może naruszać, zatwierdzonych przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, warunków korzystania z wód dorzecza.\"; 8) w art. 56: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Za szczególne korzystanie z wód, a także za korzystanie ze stanowiących własność państwa urządzeń wodnych pobiera się opłaty.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz gminnych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.\", c) skreśla się ust. 3; 9) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. 1. Źródła oraz ujęcia wody są chronione przez ustanawianie stref ochronnych. 2. Zbiorniki wód podziemnych są chronione przez ustanawianie, na koszt Skarbu Państwa, obszarów ochronnych. 3. Strefy ochronne źródeł ustanawia wojewoda, a strefy ochronne ujęć wody - organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego na pobór wody. 4. Ustanawia się z urzędu strefy ochronne źródeł na koszt wojewody oraz ujęć wody na koszt zakładu.\"; 10) po art. 60 dodaje się art. 60a w brzmieniu: \"Art. 60a. 1. W akcie o ustanowieniu obszaru ochronnego zbiorników wód podziemnych można w szczególności zakazać: 1) lokalizowania zakładów przemysłowych lub obiektów budowlanych uciążliwych dla środowiska, 2) lokalizowania punktów przeładunkowych i dystrybucyjnych produktów ropopochodnych, 3) gromadzenia ścieków i składowania odpadów, które mogą zanieczyszczać wody podziemne. 2. Obszary ochronne zbiorników wód podziemnych ustanawia Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. 3. Ustalenia aktu o ustanowieniu obszaru ochronnego zbiorników wód podziemnych stają się wiążące dla miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 4. Przepis ust. 3 stosuje się do decyzji, o której mowa art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 425 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496).\"; 11) w art. 61: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także ustanowieniem obszaru ochronnego.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli zmiana zagospodarowania gruntów lub ustanowienie strefy ochronnej związane jest z ochroną ujęcia wody, odszkodowanie wypłaca zakład, w pozostałych wypadkach - Skarb Państwa.\"; 12) art. 102 otrzymuje brzmienie: \"Art. 102. 1. Wprowadzanie ścieków do urządzeń kanalizacyjnych wymaga zawarcia umowy z właścicielem lub wskazanym przez niego użytkownikiem tych urządzeń. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych stanowiących mienie komunalne.\"; 13) art. 121 otrzymuje brzmienie: \"Art. 121. Zakłady posiadające dane potrzebne do prowadzenia ksiąg wodnych i katastru gospodarki wodnej obowiązane są udostępnić je właściwym organom administracji państwowej oraz jednostkom organizacyjnym, o których mowa w art. 19 ust. 4.\"; 14) po art. 132 dodaje się art. 132a w brzmieniu: \"Art. 132a. 1. Pozwolenia wodnoprawne, wydane przed dniem 1 stycznia 1975 r., wygasają z dniem 31 grudnia 2000 r. 2. Zakłady posiadające pozwolenia wodnoprawne, o których mowa w ust. 1, oraz zakłady, które pobierają wodę lub wprowadzają ścieki do wód albo do ziemi bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego, są zobowiązane złożyć wniosek o jego wydanie na zasadach określonych w ustawie w terminie od dnia 1 lipca 1997 r. do dnia 30 czerwca 2000 r. 3. W wypadku niezłożenia wniosku w terminie, zakłady, o których mowa w ust. 2, będą uiszczać, do czasu uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, podwyższone 10-krotnie opłaty za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych. 4. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego może, w drodze decyzji, nakazać zakładom, o których mowa w ust. 2, rozebranie urządzeń wodnych wykonanych bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego.\"."}
{"id":"1997_299_2","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_299_3","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_30_1","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o ratyfikacji Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi Państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju dotyczącej statusu ich sił zbrojnych oraz jej Protokołu dodatkowego","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi Państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju dotyczącej statusu ich sił zbrojnych oraz jej Protokołu dodatkowego, sporządzonych w Brukseli w dniu 19 czerwca 1995 r."}
{"id":"1997_30_2","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o ratyfikacji Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi Państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju dotyczącej statusu ich sił zbrojnych oraz jej Protokołu dodatkowego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_31_1","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, badania zwierząt rzeźnych i mięsa oraz organizację, zasady i tryb działania Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"1997_31_10","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Zabrania się: 1) przywozu z zagranicy lub przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwierząt chorych, podejrzanych o zakażenie, zwłok zwierzęcych i ich części oraz innych rzeczy, które mogą przenosić chorobę zakaźną, 2) przywozu z zagranicy mięsa mechanicznie odkostnionego, mięsa niezdatnego lub o ograniczonej przydatności do spożycia, 3) przywozu z zagranicy mięsa przez inne przejścia graniczne niż określone w trybie przewidzianym w art. 14 ust. 6."}
{"id":"1997_31_11","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zwierzęta mogą być przywożone z zagranicy, jeżeli: 1) są zaopatrzone w świadectwa zdrowia wystawione w języku polskim i kraju ich pochodzenia oraz w języku angielskim przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii państwa, z którego pochodzą, oraz w świadectwo transportowe, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia pochodzą z państw wpisanych do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, 3) importer uzyska decyzję rejonowego lekarza weterynarii o ustaleniu miejsca kwarantanny albo uboju zwierząt, 4) kopie świadectw zdrowia zwierząt będą dostarczone przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii kraju wywozu właściwemu polskiemu granicznemu lekarzowi weterynarii oraz Głównemu Lekarzowi Weterynarii, nie później niż na 48 godzin przed przywozem. 2. Mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego i materiał biologiczny mogą być przywożone z zagranicy, jeżeli: 1) są zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione w języku polskim i kraju pochodzenia towaru oraz w języku angielskim przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii państwa, z którego pochodzą, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia pochodzą z zakładów wpisanych do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii oraz z państw wpisanych do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 3) importer uzyska decyzję rejonowego lekarza weterynarii o ustaleniu ich miejsca składowania, 4) kopie świadectw zdrowia mięsa chłodzonego i mrożonego będą dostarczone właściwemu polskiemu granicznemu lekarzowi weterynarii oraz Głównemu Lekarzowi Weterynarii nie później niż na 48 godzin przed przywozem. 3. Niejadalne surowce zwierzęce, pasze i surowce paszowe mogą być przywożone z zagranicy, jeżeli: 1) są zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione w języku polskim i kraju pochodzenia towaru oraz w języku angielskim przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii państwa, z którego pochodzą, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia pochodzą z państw wpisanych do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 3) importer uzyska decyzję rejonowego lekarza weterynarii o ustaleniu ich miejsca składowania. 4. Przywóz z zagranicy towarów pochodzących z państw i zakładów nie wpisanych do rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2, wymaga zezwolenia Głównego Lekarza Weterynarii. Zezwolenie określa szczegółowe wymagania, jakim powinno odpowiadać świadectwo zdrowia, w które towar ma być zaopatrzony, oraz w zależności od rodzaju towaru inne wymagania, o których mowa w ust. 1-3, po spełnieniu których towar może być przywieziony. 5. Główny Lekarz Weterynarii ogłasza w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: 1) rejestry państw i zakładów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2, 2) wzory świadectw zdrowia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1, oraz wzór świadectwa transportowego."}
{"id":"1997_31_12","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Towary mogą być przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zostały spełnione warunki: 1) o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1 i 2 i ust. 3 pkt 1 i 2, lub 2) określone w zezwoleniu wydanym przez Głównego Lekarza Weterynarii. 2. Główny Lekarz Weterynarii może uzależnić wydanie zezwolenia na przewóz towarów, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, od dostarczenia przez przewoźnika deklaracji przyjęcia towarów przez kraj tranzytowy sąsiadujący z Rzecząpospolitą Polską."}
{"id":"1997_31_13","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Towary przewożone nie mogą być na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyładowywane lub przeładowywane bez zgody właściwego rejonowego lekarza weterynarii."}
{"id":"1997_31_14","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Towary przywożone z zagranicy oraz przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają weterynaryjnej kontroli granicznej. 2. Weterynaryjna kontrola graniczna obejmuje: 1) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy art. 10, 2) sprawdzenie dokumentów, o których mowa w art. 11 i 12, wymaganych przy przywozie lub przewozie towaru, 3) oględziny towaru, a w razie potrzeby jego badanie. 3. Graniczny lekarz weterynarii dokonuje w świadectwie zdrowia wpisu o przeprowadzeniu i wyniku kontroli. 4. Graniczny lekarz weterynarii zakaże przywozu z zagranicy lub przewozu towarów przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo nakaże zabicie lub ubój sanitarny zwierząt, zniszczenie towarów lub innych rzeczy, jeżeli kontrola wykaże, że: 1) towary nie spełniają warunków określonych w art. 11 i 12, 2) zostały naruszone przepisy art. 10, a w szczególności, jeżeli przywożone lub przewożone: a) zwierzęta są chore lub podejrzane o zakażenie, b) mięso jest niezdatne lub o ograniczonej przydatności do spożycia, c) towary i inne rzeczy przenoszą lub mogą przenosić chorobę zakaźną. 5. W razie potrzeby graniczny lekarz weterynarii może: 1) zastosować środki przewidziane w art. 22 pkt 1, 3-5, 9, 12 i 13, 2) nakazać przeprowadzenie uboju z konieczności zwierząt, które ze względu na stan zdrowia nie nadają się do dalszego transportu, a w szczególności zwierząt, które doznały urazów lub zranień. 6. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrami Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, przejścia graniczne, na których będzie dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna. 7. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ogłosi w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej wykaz towarów podlegających weterynaryjnej kontroli granicznej."}
{"id":"1997_31_15","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Towary przywiezione z zagranicy podlegają badaniom w wyznaczonych miejscach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 3, ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, a zwierzęta przeznaczone do chowu lub hodowli podlegają kwarantannie. 2. Uboju zwierząt rzeźnych dokonuje się nie później niż w ciągu 72 godzin po przekroczeniu granicy. 3. W zależności od wyników badań, o których mowa w ust. 1, rejonowy lekarz weterynarii wydaje decyzję: 1) o dopuszczeniu towaru do obrotu w kraju, 2) nakazującą wywóz towaru za granicę, 3) nakazującą zniszczenie towaru, 4) nakazującą zabicie zwierzęcia lub ubój sanitarny w wyznaczonej rzeźni. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do towarów zaopatrzonych w polskie świadectwo zdrowia wywiezionych za granicę i stamtąd cofniętych do kraju. 5. Towary przywiezione z zagranicy mogą być zwolnione od kwarantanny i badań, o których mowa w ust. 1, jeżeli umowy międzynarodowe przewidują, na zasadach wzajemności, uproszczony tok postępowania w nadzorze weterynaryjnym nad towarami w obrocie z zagranicą."}
{"id":"1997_31_16","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W razie uzasadnionego niebezpieczeństwa przeniesienia z zagranicy choroby zakaźnej określonej w art. 3 lub innej choroby zwierząt stanowiącej szczególne zagrożenie dla zdrowia i życia zwierząt lub ludzi Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może, w drodze rozporządzenia: 1) zakazać przywozu do kraju i przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarów oraz innych rzeczy mogących przenosić chorobę zakaźną, 2) określić postępowanie organu weterynaryjnej kontroli granicznej w stosunku do osób przybywających z zagranicy oraz ich rzeczy."}
{"id":"1997_31_17","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi rejestr krajowych zakładów produkujących i przetwarzających mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, niejadalne surowce zwierzęce oraz produkujących materiał biologiczny, spełniających warunki weterynaryjne i sanitarne, określone przez właściwe władze weterynaryjne poszczególnych państw, do których jest przeznaczony towar. 2. Wpis zakładów do rejestru, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek właściciela zakładu, po uzyskaniu pozytywnej opinii wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz po akceptacji zakładu przez właściwe władze weterynaryjne państwa, do którego mają być eksportowane towary, jeżeli taka akceptacja jest wymagana. 3. Nadzór nad przestrzeganiem przez producenta warunków, o których mowa w ust. 1, sprawuje rejonowy lekarz weterynarii, który wydaje świadectwa zdrowia potwierdzające, że przeznaczone do wywozu za granicę towary odpowiadają tym warunkom."}
{"id":"1997_31_18","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Weterynaryjna kontrola graniczna przy wywozie towarów za granicę obejmuje sprawdzenie dokumentów wymaganych przez władze weterynaryjne państwa, do którego towar jest wywożony, oględziny towaru, a w razie potrzeby jego badanie. 2. Przy przeprowadzaniu kontroli, o której mowa w ust. 1, przepisy art. 14 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Zgłaszanie, wykrywanie i likwidowanie chorób zakaźnych zwierząt"}
{"id":"1997_31_19","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W razie podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej u zwierzęcia jego posiadacz jest obowiązany do: 1) niezwłocznego, nie później niż w ciągu 24 godzin, zawiadomienia o tym właściwego miejscowo organu Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej lub wójta (burmistrza, prezydenta) albo najbliższego zakładu leczniczego dla zwierząt, 2) pozostawienia zwierząt w miejscu ich stałego przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt, 3) uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub zwłoki zwierzęce, 4) wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i sprzedaży mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych surowców zwierzęcych, zwłok zwierzęcych, paszy, ściółki i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba, 5) udostępnienia zwierząt i zwłok zwierzęcych do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także udzielania pomocy przy wykonywaniu badań i zabiegów, 6) udzielania organom Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej oraz osobom działającym w imieniu tych organów wyjaśnień i podawania informacji, które mogą mieć znaczenie do wykrycia choroby i źródeł zakażenia lub zapobiegania jej szerzeniu. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ciąży również na osobach mających styczność ze zwierzętami w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zawodowych. Obowiązkiem lekarza weterynarii jest ponadto poinformowanie posiadacza zwierzęcia o obowiązkach określonych w ust. 1 i nadzorowanie ich wykonania do czasu przybycia rejonowego lekarza weterynarii lub osoby przez niego upoważnionej. 3. Wójt (burmistrz, prezydent) lub zakład leczniczy dla zwierząt niezwłocznie informuje organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej o otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 4. Rejonowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 3, podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby zakaźnej. W razie uzasadnionego podejrzenia choroby zakaźnej lub jej stwierdzenia rejonowy lekarz weterynarii stosuje odpowiednio środki przewidziane w art. 22."}
{"id":"1997_31_2","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) zwierzęta - zwierzęta gospodarskie, zwierzęta domowe i udomowione, zwierzęta laboratoryjne, zwierzęta łowne i inne wolno żyjące zwierzęta, znajdujące się w parkach zwierzęcych, w ogrodach zoologicznych, cyrkach i w obrocie, 2) zwierzęta rzeźne - bydło, świnie, owce, kozy, zwierzęta jednokopytne, drób, króliki i nutrie, 3) choroby zakaźne - wywołane przez chorobotwórcze czynniki biologiczne choroby zwierząt, które ze względu na charakter, sposób powstawania i szerzenia się stanowią zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub ludzi, 4) zwierzę chore - zwierzę, u którego organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej stwierdził chorobę zakaźną lub inną chorobę mającą wpływ na ocenę przydatności mięsa do spożycia, 5) zwierzę podejrzane o zakażenie - zwierzę, u którego występują objawy wskazujące na chorobę zakaźną, lub zwierzę bez objawów takiej choroby, które mogło się zetknąć ze zwierzętami chorymi, albo zwierzę będące nosicielem zarazka lub podejrzane o takie nosicielstwo, 6) niejadalne surowce zwierzęce - nie przeznaczone do spożycia przez ludzi produkty w stanie naturalnym pochodzące ze zwierząt lub od zwierząt inne niż materiał biologiczny, pasze i surowce paszowe, 7) materiał biologiczny - nasienie, komórki jajowe, zarodki, jaja zapłodnione i ikra, 8) ubój - oszołomienie i zabicie zwierzęcia rzeźnego poprzez wykrwawienie w celu uzyskania mięsa do spożycia, 9) ubój z konieczności - ubój zwierzęcia rzeźnego w następstwie wypadku lub nagłego zagrożenia jego życia, nie związany z chorobą zakaźną, 10) ubój sanitarny - ubój zwierzęcia chorego na chorobę zakaźną lub podejrzanego o zakażenie, 11) mięso - części jadalne zwierząt rzeźnych, zwierząt łownych, a także ryb, mięczaków i skorupiaków, 12) zwłoki zwierzęce - zwierzęta padłe lub zabite nie w celu spożycia przez ludzi, 13) zwalczanie - zgłaszanie, zapobieganie, wykrywanie i likwidowanie chorób zakaźnych zwierząt, 14) rzeźnia - zakład, w którym dokonuje się uboju zwierząt i obróbki poubojowej w celu uzyskania mięsa do spożycia przez ludzi. 15) kwarantanna - odosobnienie zwierząt, ich obserwacja i badanie w celu wykluczenia możliwości przeniesienia się choroby zakaźnej na inne zwierzęta. 16) towary - zwierzęta, mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, materiał biologiczny, niejadalne surowce zwierzęce, pasze, surowce paszowe."}
{"id":"1997_31_20","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Lekarze weterynarii leczący zwierzęta obowiązani są do prowadzenia dokumentacji z pełnionych czynności i stosowanych środków leczniczych. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób prowadzenia dokumentacji."}
{"id":"1997_31_21","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Główny Lekarz Weterynarii określa sposób postępowania terenowych organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej wskazując, które ze środków przewidzianych w ustawie stosuje się do zwalczania poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt."}
{"id":"1997_31_22","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W celu wykrywania i likwidowania chorób zakaźnych zwierząt rejonowy lekarz weterynarii może: 1) nakazać odosobnienie, strzeżenie lub obserwację zwierząt chorych albo podejrzanych o zakażenie, 2) zakazać wydawania świadectw miejsca pochodzenia zwierząt, 3) skierować do uboju sanitarnego albo nakazać zabicie zwierząt chorych lub podejrzanych o zakażenie, 4) nakazać oczyszczenie i odkażenie pomieszczeń, odkażenie, zniszczenie lub usunięcie w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia choroby zakaźnej: paszy, surowców paszowych, ściółki, nawozu, narzędzi i innych przedmiotów, z którymi stykały się zwierzęta chore lub podejrzane o zakażenie, 5) zakazać osobom, które były lub mogły być w styczności ze zwierzętami chorymi na chorobę zakaźną lub podejrzanymi o zakażenie, czasowego opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej, 6) nakazać odkażanie odzieży i rzeczy osób, które były lub mogły być w styczności ze zwierzętami chorymi lub podejrzanymi o zakażenie, 7) zakazać wstępu określonym osobom do miejsc przebywania zwierząt, 8) zakazać karmienia zwierząt określonymi paszami lub pojenia z określonych zbiorników i ujęć wody, 9) wyznaczyć określone miejsca, w których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania zwierząt lub sprowadzania i wywożenia mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowców zwierzęcych, zwłok zwierzęcych, pasz i surowców paszowych, 10) nakazać badanie oraz przeprowadzenie sekcji zwłok zwierzęcych, 11) nakazać leczenie i inne zabiegi na zwierzętach, 12) zakazać używania zwierząt w celu rozmnażania lub nakazać ich trzebienie, 13) określać sposób postępowania ze zwierzętami chorymi albo podejrzanymi o zakażenie, zwłokami zwierzęcymi, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego i niejadalnymi surowcami zwierzęcymi oraz paszami i surowcami paszowymi zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie, 14) nakazać podmiotom zajmującym się ubojem zwierząt przeprowadzenie uboju sanitarnego za zwrotem kosztów związanych z tym ubojem, 15) nakazać na określonym obszarze odstrzał sanitarny zwierząt."}
{"id":"1997_31_23","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Na obszarach, na których występuje choroba zakaźna lub bezpośrednie zagrożenie jej wystąpienia, wojewoda, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, w drodze rozporządzenia, może: 1) wprowadzić czasowe ograniczenia w ruchu osobowym, 2) czasowo zakazać organizowania widowisk, zgromadzeń, pochodów lub nakazać czasowe zamknięcie zakładów pracy, 3) czasowo zakazać organizowania spędów, targów, wystaw zwierząt, polowań i odłowów zwierząt łownych, 4) ograniczyć albo zakazać obrotu towarami, zwłokami zwierzęcymi, surowcami i produktami rolnymi oraz innymi przedmiotami, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej, 5) określić obszary, na których występuje choroba zakaźna lub zagrożenie wystąpieniem choroby zakaźnej, oraz sposób ich oznaczenia, 6) nakazać przegląd zwierząt, oczyszczanie, odkażanie, deratyzację i dezynfekcję miejsc przebywania zwierząt lub miejsc przechowywania i przerobu zwłok zwierzęcych, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowców zwierzęcych, surowców paszowych i pasz, a także oczyszczanie i odkażanie środków transportu, 7) wyznaczać określone obszary, na których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania towarów, zwłok zwierzęcych, surowców i produktów rolnych oraz innych przedmiotów, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej. 2. Rozporządzenie wojewody, wydane w związku z wystąpieniem choroby zakaźnej zwierząt lub bezpośrednim zagrożeniem jej wystąpienia, wchodzi w życie z dniem podania do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, a następnie jest ogłaszane w wojewódzkim dzienniku urzędowym."}
{"id":"1997_31_24","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. W razie wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt lub bezpośredniego zagrożenia jej wystąpienia na terenie całego kraju lub jego części, Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, może zarządzić środki przewidziane w art. 23 ust. 1, a ponadto nakazać przeprowadzenie powszechnych badań, szczepień, leczenia i innych zabiegów na zwierzętach wrażliwych na chorobę zakaźną. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, określi zasady wprowadzania czasowych zakazów opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej, o których mowa w art. 22 pkt 5, oraz czasowych ograniczeń w ruchu osobowym, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1997_31_25","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Za konie, bydło, świnie, owce i kozy zabite z nakazu organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej lub skierowane do uboju sanitarnego albo za wymienione zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy - przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa. 2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia. Wysokość odszkodowania pomniejsza się o kwotę otrzymaną ze sprzedaży mięsa i niejadalnych surowców zwierzęcych uzyskanych ze zwierząt poddanych ubojowi sanitarnemu lub ze sprzedaży zwłok zwierzęcych albo ich części. 3. Wartość rynkową zwierząt określa się na podstawie średniej z trzech kwot oszacowania przyjętych przez właściwego rejonowego lekarza weterynarii oraz dwóch rzeczoznawców wyznaczonych przez wójta (burmistrza, prezydenta). 4. Odszkodowanie nie przysługuje: 1) jeżeli posiadacz zwierzęcia nie zastosował się do przepisów art. 19 ust. 1 oraz obowiązków nałożonych na podstawie art. 22-24, 2) jeżeli posiadacz wprowadził do swojego gospodarstwa zwierzę, o którym wiedział, że jest chore lub podejrzane o zakażenie, albo zwierzę bez świadectwa miejsca pochodzenia i nie oznakowane lub bez świadectwa zdrowia, jeżeli takie warunki były wymagane na podstawie art. 7, 3) za zwierzęta: a) stanowiące własność podmiotów prowadzących działalność w zakresie: - handlu zwierzętami, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego, niejadalnymi surowcami zwierzęcymi, paszami i surowcami paszowymi, - uboju zwierząt i przetwarzania mięsa, - skupu i przetwarzania zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych, - transportu zwierząt, mięsa, zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych, b) sprowadzone z zagranicy z naruszeniem art. 10 i 11 i 14-16. 5. Decyzję w sprawie odszkodowania wydaje rejonowy lekarz weterynarii. Decyzja o przyznaniu odszkodowania jest ostateczna. Posiadacz zwierzęcia niezadowolony z wysokości przyznanego odszkodowania może, w terminie miesiąca od daty doręczenia decyzji w tej sprawie, wnieść powództwo do sądu rejonowego. 6. Osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie, a które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, może przyznać nagrodę. 7. Wypłacone odszkodowania, o których mowa w ust. 1, nie podlegają zajęciu na pokrycie należności publicznych, jeżeli zostaną wykorzystane na odtworzenie wcześniej posiadanego stanu zwierząt. 8. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania i odwoływania rzeczoznawców, ich kwalifikacje i zasady wynagradzania oraz szczegółowe zasady oszacowywania zwierząt. Rozdział 5 Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa"}
{"id":"1997_31_26","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa należy do rejonowego lekarza weterynarii. 2. Rejonowy lekarz weterynarii organizuje i nadzoruje badanie zwierząt rzeźnych i mięsa oraz ustala rzeźniane i terenowe obwody badania, wyznacza dla nich lekarzy weterynarii i inne osoby uprawnione do przeprowadzania badań."}
{"id":"1997_31_27","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Ubój zwierząt rzeźnych, których mięso ma być wprowadzone do obrotu, wykonywany jest wyłącznie w rzeźni. 2. Do uboju w rzeźni mogą być dopuszczone zwierzęta rzeźne zaopatrzone w świadectwa miejsca pochodzenia i oznakowane, a drób rzeźny wyłącznie w świadectwo zdrowia, o których mowa w art. 7."}
{"id":"1997_31_28","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Obowiązkiem badania są objęte: 1) przed ubojem - zwierzęta rzeźne, których mięso ma być wprowadzone do obrotu, 2) po uboju - mięso i narządy wewnętrzne zwierząt rzeźnych, z wyjątkiem nie przeznaczonego do obrotu mięsa królików i drobiu, 3) po odstrzeleniu - mięso i narządy wewnętrzne dzików oraz przeznaczone do obrotu mięso innych zwierząt łownych. 2. Nie podlegają badaniu przed ubojem zwierzęta poddawane ubojowi z konieczności. 3. W zależności od wyniku badania zwierzęcia przed ubojem, może być wydane: 1) zezwolenie na ubój, 2) zezwolenie na ubój z zachowaniem określonych warunków, 3) zakaz uboju. 4. Po uboju wszystkie części zwierzęcia powinny pozostać w miejscu uboju do czasu zbadania mięsa."}
{"id":"1997_31_29","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W zależności od wyniku badania mięsa rozróżnia się i odpowiednio znakuje: 1) mięso zdatne do spożycia, 2) mięso o ograniczonej przydatności do spożycia, 3) mięso niezdatne do spożycia. 2. Mięso pozyskane ze zwierzęcia, którego uboju dokonano poza rzeźnią, uznane za: 1) zdatne do spożycia, 2) o ograniczonej przydatności do spożycia, z wyjątkiem mięsa, którego ocena wynika ze stwierdzenia podczas badania poubojowego zmian wskazujących na chorobę zakaźną lub jej podejrzenie - podlega dodatkowemu znakowaniu. Mięso takie może być użyte wyłącznie na własne potrzeby posiadacza zwierzęcia i nie może być wprowadzone do obrotu. 3. Mięso przeznaczone do spożycia może być wprowadzone do obrotu po zaopatrzeniu w świadectwo przydatności do spożycia, wystawione przez rejonowego lekarza weterynarii. 4. Lekarz weterynarii, który dokonał badania mięsa, określa sposób wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia lub niezdatnego do spożycia albo nakazuje zniszczenie mięsa niezdatnego do spożycia."}
{"id":"1997_31_3","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Obowiązkowi zwalczania podlegają choroby zakaźne zwierząt wyszczególnione w wykazie stanowiącym załącznik do ustawy. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może określić, w drodze rozporządzenia, inne choroby zakaźne zwierząt nie wymienione w załączniku, o którym mowa w ust. 1, podlegające zwalczaniu na obszarze całego kraju lub jego części."}
{"id":"1997_31_30","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Rejonowy lekarz weterynarii na wniosek posiadacza mięsa, złożony w ciągu 24 godzin po dokonaniu badania i oceny, może zmienić tę ocenę po przeprowadzeniu ponownego badania. 2. Wniosek o zmianę oceny mięsa, o którym mowa w ust. 1, składany jest lekarzowi weterynarii, który dokonał badania. 3. Koszty ponownego badania, o którym mowa w ust. 1, łącznie z kosztami dojazdu ponosi posiadacz, jeżeli wynik badania potwierdzi uprzednio wydaną ocenę mięsa."}
{"id":"1997_31_31","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Podmioty zajmujące się ubojem zwierząt rzeźnych, rozbiorem i przetwórstwem mięsa, skupem i przetwórstwem mięsa zwierząt łownych oraz składowaniem mięsa i jego przetworów są obowiązane: 1) zgłosić właściwemu rejonowemu lekarzowi weterynarii zamiar rozpoczęcia działalności co najmniej na 7 dni przed jej rozpoczęciem i zaprzestanie działalności w terminie 7 dni od jej zaprzestania, 2) zapewnić warunki weterynaryjne. 2. W razie stwierdzenia, że działalność, o której mowa w ust. 1, prowadzona jest niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, rejonowy lekarz weterynarii wydaje decyzję nakazującą usunięcie uchybień albo wstrzymuje prowadzenie działalności do czasu usunięcia uchybień."}
{"id":"1997_31_32","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób badania zwierząt rzeźnych, badania, oceny i znakowania mięsa, wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenia dokumentacji z tym związanej, 2) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu poszczególnych rodzajów działalności wymienionych w art. 31 ust. 1."}
{"id":"1997_31_33","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, w drodze rozporządzenia, ustali wykaz rzeźni obowiązanych do skupu i przeprowadzania uboju zwierząt wymagających uboju z konieczności. Rozdział 6 Państwowa Inspekcja Weterynaryjna"}
{"id":"1997_31_34","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Tworzy się Państwową Inspekcję Weterynaryjną. 2. Państwową Inspekcją Weterynaryjną kieruje Główny Lekarz Weterynarii. 3. Głównego Lekarza Weterynarii powołuje i odwołuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej."}
{"id":"1997_31_35","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Do zadań Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej należy zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, badanie zwierząt rzeźnych i mięsa oraz wykonywanie innych zadań wynikających z odrębnych przepisów, a w szczególności wykonywanie nadzoru nad: 1) jakością zdrowotną środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, w tym nad warunkami sanitarnymi ich pozyskiwania, produkcji i przechowywania, 2) jakością zdrowotną niektórych środków żywienia zwierząt, 3) obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt, 4) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz nad jakością materiału biologicznego."}
{"id":"1997_31_36","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Organami Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej są Główny Lekarz Weterynarii oraz wojewódzcy, rejonowi i graniczni lekarze weterynarii. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania rejonowych i granicznych lekarzy weterynarii. 3. Funkcję organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej mogą pełnić wyłącznie osoby będące lekarzami weterynarii, posiadające prawo wykonywania zawodu."}
{"id":"1997_31_37","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Wojewódzkiego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii. 2. Rejonowego i granicznego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek właściwego wojewódzkiego lekarza weterynarii."}
{"id":"1997_31_38","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu weterynarii. 2. Wojewódzki inspektorat weterynarii działa na zasadach określonych w Prawie budżetowym dla państwowych jednostek budżetowych. 3. Rejonowy i graniczny lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy rejonowego i granicznego inspektoratu weterynarii, które są oddziałami wojewódzkiego inspektoratu weterynarii. 4. Szczegółową organizację Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej określa statut nadany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej."}
{"id":"1997_31_39","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez: 1) rejonowego lub granicznego lekarza weterynarii - służy odwołanie do wojewódzkiego lekarza weterynarii, 2) wojewódzkiego lekarza weterynarii - służy odwołanie do Głównego Lekarza Weterynarii."}
{"id":"1997_31_4","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Do postępowania w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Zapobieganie chorobom zakaźnym zwierząt"}
{"id":"1997_31_40","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Organy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej przy wykonywaniu swoich zadań są obowiązane współpracować z właściwymi organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej i organami samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_31_41","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Pracownicy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 44, w zakresie wykonywania zadań określonych w ustawie, mają prawo: 1) wstępu do: a) wszelkich miejsc przebywania zwierząt, b) rzeźni i miejsc badania mięsa, c) miejsc, w których prowadzona jest działalność określona w art. 5 ust. 1 i art. 31 ust. 1, d) wszelkich środków transportu używanych do przewozu zwierząt, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowców zwierzęcych, materiału biologicznego, pasz i surowców paszowych oraz obiektów, w których znajdują się te środki transportu, 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji, 3) żądania okazywania i udostępniania dokumentów, 4) pobierania nieodpłatnie próbek do badań. 2. Pracownicy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 44, w zakresie wykonywania zadań określonych w ustawie, podlegają szczególnej ochronie prawnej, przewidzianej w odrębnych przepisach dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"1997_31_42","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Tworzy się Radę Sanitarno-Epizootiologiczną, zwaną dalej \"Radą\", jako organ doradczo-opiniodawczy Głównego Lekarza Weterynarii. 2. Kadencja Rady trwa 4 lata. 3. Członków Rady powołuje i odwołuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 4. Członkowie Rady wybierają spośród siebie przewodniczącego i sekretarza. 5. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 6. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz diety na zasadach stosowanych przy podróżach służbowych na obszarze kraju. 7. Koszty obsługi Rady pokrywa Główny Lekarz Weterynarii."}
{"id":"1997_31_43","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Dla oceny stanu epizootycznego na terytorium kraju lub jego części oraz oceny jakości zdrowotnej środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego organy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej przeprowadzają badania kontrolne występowania zakażeń zwierząt oraz pozostałości chemicznych, biologicznych, leków i skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowcach zwierzęcych. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w drodze rozporządzenia: 1) określi rodzaj prób, zakres badań i sposób prowadzenia dokumentacji, 2) może zakazać, na obszarach objętych badaniami kontrolnymi, przeprowadzania ochronnych szczepień zwierząt przeciwko określonym chorobom zakaźnym."}
{"id":"1997_31_44","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej może: 1) wyznaczać lekarzy weterynarii do wykonywania niektórych czynności, w tym: a) ochronnych szczepień i badań rozpoznawczych, b) nadzoru nad spędami i innymi miejscami gromadzenia zwierząt, c) badania zwierząt w obrocie i wystawiania świadectw zdrowia, d) badania zwierząt rzeźnych i mięsa oraz wystawiania świadectw przydatności mięsa do spożycia, 2) w razie zagrożenia epizootycznego lub epidemicznego nakazywać lekarzom weterynarii wykonywanie czynności koniecznych do likwidacji zagrożenia, 3) wyznaczać inne osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności pomocniczych. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej określa rodzaj i zakres czynności do wykonania. 3. Wyznaczanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, może nastąpić po zawarciu umowy, określającej w szczególności sposób, zakres i miejsce wykonywania czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności. 4. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, nie stanowi zatrudnienia na podstawie stosunku pracy. 5. Pracownicy inspektoratów weterynarii oraz lekarze weterynarii i inne osoby wyznaczone do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przy wykonywaniu czynności posiadać upoważnienie i nosić na widocznym miejscu odznakę identyfikacyjną, których wzory określi Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 6. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi szczegółowe kryteria obowiązujące przy wyznaczaniu i uchylaniu wyznaczenia, o którym mowa w ust. 1. 7. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, określi kwalifikacje osób wykonujących badanie zwierząt rzeźnych i mięsa. 8. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z Ministrem Finansów i po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej szczegółowe zasady wynagradzania za wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"1997_31_45","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Inspektoraty weterynarii w celu realizacji zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 44 ust. 3, mogą tworzyć środki specjalne o nazwie \"inspekcja higieny mięsa i zwierząt w obrocie\". 2. Źródłem dochodów środka specjalnego wymienionego w ust. 1 są opłaty za czynności, o których mowa w art. 49 ust. 1, wykonywane przez osoby nie będące pracownikami Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej. 3. Z opłat gromadzonych na środku specjalnym pokrywane są wydatki na realizację wynagrodzeń osób wymienionych w ust. 2 oraz koszty wykonywania zadań określonych w art. 44."}
{"id":"1997_31_46","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Rejonowy lekarz weterynarii: 1) ustala dla każdej rzeźni niezbędną liczbę lekarzy weterynarii upoważnionych do badania zwierząt rzeźnych i mięsa, ich zastępców oraz personelu pomocniczego, zawiadamiając o tym zarząd rzeźni, 2) podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, nazwiska lekarzy weterynarii upoważnionych do badania zwierząt rzeźnych i mięsa poza rzeźniami, ich siedziby oraz obszar działania."}
{"id":"1997_31_47","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Podmioty zajmujące się działalnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2-4 i w art. 31 ust. 1, zarządzające obiektami, w których konieczne jest stałe wykonywanie obowiązków przez pracowników inspektoratów weterynarii lub inne osoby działające w imieniu organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej, są obowiązane do nieodpłatnego: 1) udostępniania odpowiednich pomieszczeń biurowych, laboratoryjnych, socjalnych i magazynowych, 2) odpowiedniego zabezpieczenia i wyposażenia stanowisk pracy."}
{"id":"1997_31_48","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Stwierdzenie choroby zakaźnej u zwierzęcia, wydanie oceny mięsa, oceny zdrowotnej jakości środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych surowców zwierzęcych, materiału biologicznego, pasz i surowców paszowych może być poprzedzone przeprowadzeniem laboratoryjnych badań rozpoznawczych. Badania te obejmują również monitorowanie czynników biologicznych i chemicznych szkodliwych dla ludzi i zwierząt, o których mowa w art. 43. 2. Badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, przeprowadzają zakłady higieny weterynaryjnej i inne laboratoria wchodzące w skład wojewódzkich inspektoratów weterynarii. 3. Państwowy Instytut Weterynaryjny sprawuje nadzór nad jakością badań wykonywanych w zakładach higieny weterynaryjnej i innych laboratoriach, o których mowa w ust. 2, oraz przeprowadza badania laboratoryjne niezbędne do rozpatrzenia odwołania od decyzji organu Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej. 4. W uzasadnionych przypadkach badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, mogą być przeprowadzone na zlecenie właściwego organu Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej przez inne uprawnione laboratoria."}
{"id":"1997_31_49","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Za badania oraz inne czynności wykonywane przez Państwową Inspekcję Weterynaryjną pobiera się opłaty, z zastrzeżeniem ust. 2: 1) za badanie wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń: a) zwierząt - przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport oraz przywiezionych z zagranicy, b) środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz i surowców paszowych oraz materiału biologicznego, w trakcie produkcji i przechowywania, przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy, 2) za badanie zwierząt rzeźnych i mięsa wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia, 3) za ustalanie miejsc kwarantanny albo uboju zwierząt lub miejsc składowania innych towarów sprowadzanych z zagranicy, 4) za szczepienia ochronne zwierząt, 5) za czynności weterynaryjnej kontroli granicznej, 6) za badania związane ze sprawowaniem nadzoru w zakresie wymienionym w ust. 2 pkt 3, jeżeli w wyniku badań stwierdzono naruszenie wymagań weterynaryjnych, sanitarnych, zdrowotnych lub jakościowych, 7) za wystawianie zezwoleń weterynaryjnych na przywóz lub przewóz towarów, 8) za wpis do rejestru zakładów spełniających warunki weterynaryjne wymagane przy eksporcie towarów. 2. Nie pobiera się opłat: 1) za badanie, szczepienie, leczenie, zabiegi dezynfekcyjne oraz inne czynności związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt: a) wymienionych w pkt 1-15 załącznika do ustawy, z wyjątkiem ochronnego szczepienia przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu, b) wymienionych w pkt 18, 22, 23 i 37 załącznika do ustawy, z wyjątkiem zwalczania brucelozy owiec oraz ochronnego szczepienia psów i kotów przeciwko wściekliźnie, 2) za badania kontrolne oraz inne czynności z tym związane w zakresie występowania zakażeń zwierząt i pozostałości chemicznych, biologicznych, leków oraz skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowcach zwierzęcych, wykonywane według programu określonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, 3) za badania oraz inne czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad: a) przestrzeganiem warunków weterynaryjnych, b) przestrzeganiem warunków sanitarnych pozyskiwania, produkcji i przechowywania środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, c) obrotem środkami farmaceutycznymi i artykułami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt, d) jakością zdrowotną środków żywienia zwierząt - jeżeli w wyniku badań nie stwierdzono naruszeń wymagań weterynaryjnych, sanitarnych, zdrowotnych lub jakościowych. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej ustali, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wykonywane czynności określone w ust. 1. 4. Do opłat za usługi świadczone przez inspektoraty weterynarii, inne niż wymienione w ust. 1 i 2 pkt 3, stosuje się ceny umowne. 5. Do należności pieniężnych z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1 i 3 stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz przepisy o umarzaniu należności państwowych."}
{"id":"1997_31_5","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Podmioty zajmujące się: 1) zarobkowym przewozem zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupem, 2) organizowaniem lub urządzaniem targów, spędów i wystaw zwierząt, 3) produkcją lub przechowywaniem środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, 4) zarobkowym wytwarzaniem, przetwarzaniem, obrotem lub składowaniem niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz oraz dodatków do pasz, 5) pozyskiwaniem, konserwacją, obróbką, przechowywaniem, wprowadzaniem do obrotu lub wykorzystywaniem materiału biologicznego, 6) prowadzeniem punktów kopulacyjnych, 7) wylęgiem drobiu i narybku, 8) prowadzeniem schronisk dla zwierząt, 9) zbieraniem, przetwarzaniem, grzebaniem lub spalaniem zwłok zwierzęcych i ich części oraz odpadów poubojowych, 10) hodowlą zwierząt laboratoryjnych, 11) lecznictwem zwierząt - są obowiązane zgłosić właściwemu rejonowemu lekarzowi weterynarii zamiar rozpoczęcia działalności w terminie co najmniej 7 dni przed jej rozpoczęciem i zaprzestanie działalności w terminie 7 dni od jej zaprzestania. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, obowiązane są zawiadomić właściwego rejonowego lekarza weterynarii o czasie i miejscu organizowania lub urządzania targów, spędów i wystaw oraz załadunku i wyładunku zwierząt. 3. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1, jest dozwolone po zapewnieniu warunków lokalizacyjnych, technicznych, sanitarnych, technologicznych i organizacyjnych zabezpieczających przed zagrożeniem epizootycznym lub epidemicznym i zapewniających właściwą jakość zdrowotną środków żywności pochodzenia zwierzęcego oraz jakość materiału biologicznego, zwanych dalej \"warunkami weterynaryjnymi\". 4. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu poszczególnych rodzajów działalności wymienionych w ust. 1 pkt 1-9."}
{"id":"1997_31_50","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej zadania określone w art. 35 dla organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej wykonują, wyznaczone w tym celu przez Ministra Obrony Narodowej, wojskowe organy weterynaryjne. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zasady współdziałania organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej z wojskowymi organami weterynaryjnymi. Rozdział 7 Przepisy karne"}
{"id":"1997_31_51","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Kto: 1) nie stosuje się do nakazów, zakazów lub ograniczeń wydanych w celu zwalczania choroby zakaźnej, określonych w art. 22 pkt 1-4, 9, 10, 13, 14, art. 23 ust. 1 i art. 24, 2) prowadząc działalność w dziedzinach wymienionych w art. 5 ust. 1 oraz art. 31 ust. 1, nie zapewnia wymaganych warunków weterynaryjnych powodując przez to zagrożenie epizootyczne lub epidemiczne, niewłaściwą jakość zdrowotną środków żywności pochodzenia zwierzęcego albo niewłaściwą jakość materiału biologicznego, 3) sprowadza z zagranicy towary wbrew przepisom art. 10 lub 11 albo bez przeprowadzenia weterynaryjnej kontroli granicznej, 4) po sprowadzeniu z zagranicy zwierząt przeznaczonych do chowu lub hodowli uchyla się od przeprowadzenia ich kwarantanny i badań, 5) po sprowadzeniu z zagranicy towarów uchyla się od przeprowadzenia badań towarów albo wprowadza do obrotu towary bez badań lub nie stosuje się do nakazów rejonowego lekarza weterynarii po przeprowadzeniu tych badań określonych w art. 15 ust. 1, 3 i 4 - podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Kto: 1) uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie obowiązków przez organy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej lub osoby działające w ich imieniu, 2) uchyla się od obowiązku ochronnego szczepienia zwierząt przeciwko wściekliźnie, określonego w art. 8, 3) nie dostarcza niezwłocznie posiadanych zwłok zwierzęcych bądź ich części do wyznaczonych miejsc ich przetwarzania lub zbierania albo spalania lub grzebania, określonych w art. 9, 4) wprowadza do obrotu zwierzęta nie znakowane i bez świadectw miejsca pochodzenia albo wymaganych świadectw zdrowia stosownie do przepisów art. 7 lub art. 27 ust. 2, 5) nie zawiadamia w wymaganym terminie organu Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej o zamiarze rozpoczęcia działalności w dziedzinach wymienionych w art. 5 ust. 1 lub w art. 31 ust. 1 albo jej zaprzestaniu, 6) po sprowadzeniu z zagranicy zwierząt rzeźnych nie poddaje ich ubojowi w oznaczonym czasie i miejscu, określonych w art. 11 ust. 1 pkt 3 i w art. 15 ust. 2, 7) uchyla się od obowiązków nałożonych na podstawie art. 16 pkt 1, 8) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 19, 9) nie stosuje się do nakazu wydanego na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 2, 10) nie będąc do tego uprawniony w trybie przepisów art. 44 ust. 1 wykonuje czynności zastrzeżone dla organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej - podlega karze grzywny. 3. W razie popełnienia wykroczeń określonych w ust. 1 pkt 2-4 i ust. 2 pkt 8, można orzec przepadek towaru, chociażby nie stanowił własności sprawcy wykroczenia. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_31_52","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 63, poz. 419 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 7 w ust. 1 wyrazy \"rejonowych organów rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"rejonowych lekarzy weterynarii\"."}
{"id":"1997_31_53","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 11, 2) w art. 12 skreśla się ust. 2, 3) w art. 14: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"albo wybicia zwierząt\", b) skreśla się ust. 2."}
{"id":"1997_31_54","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12 poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1992 r. Nr 33, poz. 144 i Nr 91, poz. 456 oraz z 1997 r Nr 43, poz. 272) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy \"organ służby weterynaryjnej nadzorowany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się odpowiednio wyrazami \"organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej\", 2) w art. 23 wyraz \"zakładów\" zastępuje się wyrazem \"inspektoratów\"."}
{"id":"1997_31_55","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 60, poz. 310 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349) art. 118 otrzymuje brzmienie: \"Art. 118. §1. Kto: 1) dokonuje uboju zwierzęcia bez wymaganego zezwolenia lub niezgodnie z warunkami określonymi w tym zezwoleniu, 2) usuwa części zwierzęcia przed wykonaniem wymaganego badania po uboju, 3) nie poddaje mięsa badaniu, jeżeli takie badanie jest wymagane - podlega karze grzywny. §2. Kto wprowadza do obrotu mięso: 1) bez wymaganego oznakowania i świadectwa, 2) o ograniczonej przydatności do spożycia lub niezdatne do spożycia, wbrew określonemu sposobowi jego wykorzystania - podlega karze aresztu albo grzywny. §3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 i 2, można orzec przepadek mięsa, chociażby nie stanowiło własności sprawcy wykroczenia.\"."}
{"id":"1997_31_56","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25, z 1992 r. Nr 33, poz. 144, z 1995 r. Nr 130, poz. 629 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) w art. 17 wyrazy \"organy służby weterynaryjnej nadzorowane przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazami \"organy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej\"."}
{"id":"1997_31_57","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700, Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272 i Nr 54, poz. 348) w art. 3 w ust. 1 po wyrazie \"sanitarnych,\" dodaje się wyraz \"weterynaryjnych,\"."}
{"id":"1997_31_58","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 8 poz. 27 i z 1995 r. Nr 120 poz 576) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, jakie czynności o charakterze pomocniczym z zakresu zadań lekarza weterynarii, o których mowa w art. 1 ust. 1, mogą być wykonywane pod nadzorem lekarza weterynarii przez osoby nie posiadające tytułu lekarza weterynarii oraz określi kwalifikacje tych osób. 2. Osoby wymienione w ust. 1, które na podstawie dotychczasowych przepisów nabyły uprawnienia do wykonywania czynności weterynaryjnych samodzielnie lub pod nadzorem lekarza weterynarii i do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. Nr 60, poz. 369) prowadziły zarejestrowaną działalność gospodarczą w tej dziedzinie, zachowują dotychczasowe uprawnienia.\"."}
{"id":"1997_31_59","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 43, poz. 272) w art. 58 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W stosunku do środków farmaceutycznych i materiałów medycznych przeznaczonych wyłącznie dla zwierząt nadzór nad obrotem sprawuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz wojewódzcy lekarze weterynarii. Przepisy art. 59-65 stosuje się odpowiednio. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej szczegółowe zasady i sposób sprawowania nadzoru przez wojewódzkich lekarzy weterynarii oraz wymagane kwalifikacje osób pełniących funkcje kontrolne.\"."}
{"id":"1997_31_6","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. W razie stwierdzenia, że działalność, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1-10, jest prowadzona niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, rejonowy lekarz weterynarii może wydać decyzję nakazującą usunięcie uchybień lub wstrzymującą prowadzenie działalności do czasu usunięcia uchybień. 2. W razie stwierdzenia, że prowadzenie działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 11, stwarza zagrożenie epizootyczne lub epidemiczne, rejonowy lekarz weterynarii nakazuje niezwłoczne usunięcie uchybień, zawiadamiając o tym właściwą okręgową izbę lekarsko-weterynaryjną."}
{"id":"1997_31_60","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713 i z 1997 r. Nr 14, poz. 72) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz właściciele, posiadacze i zarządcy gruntów są obowiązani zawiadomić właściwy organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej lub urząd gminy albo najbliższy zakład leczniczy dla zwierząt o dostrzeżonych objawach chorób zwierząt żyjących wolno.\"."}
{"id":"1997_31_61","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 po pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu: \"8) zapewniają budowę, utrzymanie i eksploatację, własnych lub wspólnych z innymi gminami, grzebowisk oraz miejsc spalania zwłok zwierzęcych i ich części, 9) znakują obszary dotknięte lub zagrożone chorobą zakaźną zwierząt.\"; 2) w art. 7 w ust. 1 po wyrazie \"zwierząt\" dodaje się wyrazy \"a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części\"."}
{"id":"1997_31_62","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Postępowanie w sprawach uregulowanych ustawą, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy i do tego dnia nie zakończone ostateczną decyzją, będzie toczyć się według przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_31_63","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej po upływie trzech lat od wejścia w życie ustawy określi, w drodze rozporządzenia, jednolity dla całego kraju system rejestracji i identyfikacji zwierząt, zastępujący świadectwa miejsca pochodzenia, o których mowa w art. 7."}
{"id":"1997_31_64","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Z dniem wejścia w życie ustawy: 1) mienie Skarbu Państwa będące w zarządzie wojewódzkich zakładów weterynarii - przechodzi w zarząd wojewódzkich inspektoratów weterynarii, 2) pracownicy wojewódzkich zakładów weterynarii - stają się pracownikami Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"1997_31_65","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Tracą moc: 1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz.U. Nr 77, poz. 673 i Nr 114, poz. 975, z 1928 r. Nr 26, poz. 229, z 1932 r. Nr 26, poz. 229, Nr 60, poz. 573 i Nr 67, poz. 622, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 27, poz. 245, z 1948 r. Nr 49, poz. 373, z 1951 r. Nr 1, poz. 4 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198), 2) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa (Dz.U. z 1933 r. Nr 60, poz. 454, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 18, poz. 132, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1971 r. Nr 12, poz. 115 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198), 3) ustawa z dnia 17 kwietnia 1936 r. o uboju zwierząt gospodarskich w rzeźniach (Dz. U. Nr 29, poz. 237). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc obowiązującą dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"1997_31_66","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Załącznik Wykaz chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania 1) pryszczyca [Foot and mouth disease ], 2) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej [Vesicular stomatitis ], 3) choroba pęcherzykowa świń [Swine vesicular disease ], 4) pomór bydła [Rinderpest], 5) pomór małych przeżuwaczy [Peste des petits ruminants], 6) zaraza płucna bydła [Contagious bovine pleuropneumonia], 7) guzowata choroba skóry bydła [Lumpy skin disease], 8) gorączka doliny Rift [Rift valley fever], 9) choroba niebieskiego języka [Bluetongue], 10) ospa owiec i kóz [Sheep pox and goat pox], 11) afrykański pomór koni [African horse sickness], 12) afrykański pomór świń [African swine fever], 13) pomór świń [Hog cholera], 14) influenza drobiu o wysokiej zaraźliwości d.pomór drobiu [Highly patogenic avian influenza d. Fowl plague], 15) rzekomy pomór drobiu [Newcastle disease], 16) wąglik [Anthrax], 17) gorączka Q [Q fever], 18) wścieklizna [Rabies], 19) paratuberkuloza [Paratuberculosis], 20) listerioza [Listeriosis], 21) toksoplazmoza [Toxoplasmosis], 22) gruźlica bydła [Bovine tuberculosis], 23) enzootyczna białaczka bydła [Enzootic bovine leucosis], 24) gąbczasta encefalopatia bydła [Bovine spongiform encephalopathy], 25) posocznica krwotoczna bydła [Haemorrhagic septicaemia of cattle], 26) zakaźne zapalenie nosa i tchawicy \/ otręt bydła [Infectious bovine rhinotracheitis \/ Infectious pustular vulvovaginitis], 27) choroba mętwikowa bydła [Bovine genital campylobacteriosis], 28) zaraza rzęsistkowa bydła [Trichomoniasis], 29) gruczolakowatość płuc u owiec [Sheep pulmonary adenomatosis], 30) trzęsawka owiec [Scrapie], 31) choroba Maedi \/ Visna owiec [Maedi \/ Visna disease], 32) zapalenie stawów i mózgu u kóz [Caprine arthritis \/ encephalitis], 33) włośnica [Trichinosis], 34) enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia u świń d. choroba cieszyńska i talfańska [Enterovirus encephalomyelitis], 35) wirusowe zapalenie żołądka i jelit u świń [Transmisseble gastroenteritis], 36) choroba Aujeszkyego u świń [Aujeszky ' s disease], 37) bruceloza bydła (B.abortus), owiec (B.ovis), kóz i owiec (B.melitensis), świń (B.suis, B.abortus) [Bovine brucellosis (B.abortus), caprine \/ ovine brucellosis (B. melitensis) porcine brucellosis (B.suis, B. abortus)], 38) leptospiroza bydła i świń [Leptospirosis of cattles and pigs], 39) salmonelozy bydła, świń i drobiu [Salmonellosis of cattles, pigs and poultry], 40) zakaźne zapalenie macicy u klaczy [Contagious equine metritis], 41) zaraza stadnicza [Dourine], 42) niedokrwistość zakaźna koni [Equine infectious anaemia], 43) influenza koni [Equine influenza], 44) nosacizna [Glanders], 45) wirusowe zapalenie tętnic koni [ Equine viral arteritis], 46) wirusowe ronienie u klaczy (EHV I) [Equine rhinopneumonitis EHV - 1], 47) wirusowe zapalenie mózgu i rdzenia koni [Equine encephalomyelitis], 48) zołzy [Strangles], 49) myksomatoza królików [Myxomatosis], 50) tularemia [Tularaemia], 51) wirusowa krwiotoczna choroba królików [Viral haemorrhagenic disease of rabbits], 52) chlamydioza ptaków [Avian chlamydiosis], 53) zakaźne zapalenie oskrzeli u kur [Avian infectious bronchitis], 54) zakaźne zapalenie torby Fabrycjusza (choroba Gumboro) [Infectious bursal disease (Gumboro disease)], 55) choroba Mareka [Marek's disease], 56) wiosenna wiremia u karpi [Spring viraemia of carp], 57) wirusowa posocznica krwiotoczna ryb łososiowatych [Viral haemorrhagic septicaemia], 58) zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych [Infectious haematopoietic necrosis], 59) bakteryjna choroba nerek ryb łososiowatych [Renibacteriosis], 60) zgnilec amerykański [American foul brood], 61) zgnilec europejski [European foul brood]."}
{"id":"1997_31_7","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Bydło, owce, kozy i świnie mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i oznakowane, a konie zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia lub inny dokument identyfikacyjny. 2. Zwierzęta wymienione w ust. 1 oraz inne zwierzęta przeznaczone do obrotu i wywozu poza granice województwa - powinny być zaopatrzone w świadectwa zdrowia. Przesyłki drobiu do uboju powinny być zaopatrzone w świadectwo zdrowia bez względu na terytorialne usytuowanie rzeźni. 3. Świadectwa miejsca pochodzenia wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), który może upoważnić sołtysów lub inne osoby do wykonywania tych czynności oraz do znakowania zwierząt. 4. Koszty znakowania zwierząt i wystawiania świadectw miejsca pochodzenia ponoszą właściciele zwierząt. 5. Wysokość opłat za znakowanie zwierząt i wystawianie świadectw miejsca pochodzenia określa rada gminy w drodze uchwały. 6. Świadectwa zdrowia wystawia rejonowy lekarz weterynarii na każdą przewożoną partię zwierząt oddzielnie lub na poszczególne zwierzęta, po uprzednim ich zbadaniu w miejscu załadowania. 7. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, określi: 1) sposób oraz wymagane kwalifikacje do znakowania zwierząt, wzory znaków identyfikacyjnych, wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, 2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt. 8. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek znakowania zwierząt innych gatunków oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia, jeżeli zwierzęta te będą wywożone poza granice województwa."}
{"id":"1997_31_8","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Psy w wieku powyżej dwóch miesięcy żyjące na obszarze całego kraju oraz lisy wolno żyjące na obszarach określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej podlegają obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie. 2. Posiadacze psów obowiązani są doprowadzać psy na smyczy do wyznaczonych przez rejonowego lekarza weterynarii punktów szczepień: 1) w terminie dwóch miesięcy od dnia ukończenia przez psa wieku dwóch miesięcy lub 2) w terminie określonym przez lekarza weterynarii podczas poprzedniego szczepienia. 3. Psy poddane szczepieniu podlegają wpisowi do rejestru. Po przeprowadzeniu szczepienia posiadaczowi psa wydaje się zaświadczenie, a informacje o dokonaniu tej czynności zamieszcza się w rejestrze psów zaszczepionych przeciwko wściekliźnie. 4. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia: 1) określi: a) szczegółowe zasady przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, a w szczególności obszary, o których mowa w ust. 1, rodzaj szczepionki i sposób jej podania, b) szczegółowe zasady prowadzenia rejestru i wzór zaświadczenia, o których mowa w ust. 3, 2) może wprowadzić obowiązek ochronnego szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie."}
{"id":"1997_31_9","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Zwłoki zwierzęce i ich części, jeżeli nie zachodzi podejrzenie o chorobę zakaźną, należy niezwłocznie dostarczyć podmiotom zajmującym się zbieraniem lub przetwarzaniem zwłok zwierzęcych albo na grzebowisko lub w wyznaczone miejsce spalania zwłok zwierzęcych. 2. Obowiązek określony w ust. 1 ciąży na posiadaczu zwłok zwierzęcych, a jeżeli posiadacza takiego nie można ustalić - na jednostce organizacyjnej utworzonej w tym celu lub upoważnionej przez gminę. 3. Tworzenie i utrzymywanie grzebowisk i miejsc spalania zwłok zwierzęcych i ich części określają przepisy o utrzymaniu czystości i porządku w gminie. 4. Koszty budowy grzebowisk i miejsc spalania zwłok zwierzęcych są refendowane gminie ze środków budżetu państwa. Rozdział 3 Zapobieganie przenoszeniu z zagranicy i za granicę chorób zakaźnych zwierząt"}
{"id":"1997_32_1","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz.U. Nr 119, poz. 567 i z 1996 r. Nr 52, poz. 236) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na zasadach określonych ustawą, gminie lub innej osobie prawnej mogą również zostać przekazane nieruchomości osób prawnych powstałych w wyniku przekształcenia przedsiębiorstw państwowych oraz spółek, których akcje, w trybie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202 i z 1994 r. Nr 84, poz. 385), zostały wniesione do narodowych funduszy inwestycyjnych.\"; 2) w art. 8 skreśla się oznaczenie ust. 1; 3) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w wypadku nieodpłatnego przekazania przez przedsiębiorstwo państwowe na rzecz spółdzielni mieszkaniowych lub towarzystw budownictwa społecznego hoteli pracowniczych przeznaczonych na cele mieszkaniowe.\"; 4) w art. 10: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przekazania dokonuje spółka będąca stroną umowy, o której mowa w ust. 1, i czynność ta stanowi podstawę do zmiany tej umowy.\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Zmiana umowy polega na wyłączeniu z przedmiotu umowy przekazanych budynków mieszkalnych wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu i może stanowić podstawę do zmniejszenia wartości jej przedmiotu o wielkość uzgodnioną między stronami tej umowy, z uwzględnieniem metod wyceny przyjętych przy ustalaniu wartości budynków mieszkalnych i prawa użytkowania wieczystego gruntu w dniu zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1. 4. Zmniejszenie wartości przedmiotu umowy nie może przekraczać wartości budynków wynikającej z bilansu otwarcia spółki, sporządzonego na dzień przejęcia mienia Skarbu Państwa, pomniejszonej o wartość umorzenia tych budynków na dzień przekazania ich gminie.\"; 5) w art. 11 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) stałej stawki wynagrodzenia notariusza za sporządzenie umowy, o której mowa w art. 10 ust. 3, 5) stałej opłaty sądowej za wpis dotyczący zmiany umowy, o której mowa w art. 10 ust. 3.\"."}
{"id":"1997_32_2","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_348_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady kształtowania polityki energetycznej państwa, zasady i warunki zaopatrzenia i użytkowania paliw i energii, w tym ciepła, oraz działalności przedsiębiorstw energetycznych, a także określa organy właściwe w sprawach gospodarki paliwami i energią. 2. Celem ustawy jest tworzenie warunków do zrównoważonego rozwoju kraju, zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, oszczędnego i racjonalnego użytkowania paliw i energii, rozwoju konkurencji, przeciwdziałania negatywnym skutkom naturalnych monopoli, uwzględniania wymogów ochrony środowiska, zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych oraz ochrony interesów odbiorców i minimalizacji kosztów. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) wydobywania paliw ze złóż oraz ich magazynowania w zakresie uregulowanym ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 2) wykorzystywania energii atomowej w zakresie uregulowanym ustawą z dnia 10 kwietnia 1986 r. - Prawo atomowe (Dz.U. Nr 12, poz. 70, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1991 r. Nr 8, poz. 28, z 1994 r. Nr 90, poz. 418, z 1995 r. Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496)."}
{"id":"1997_348_10","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła oraz wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych mają obowiązek utrzymywania zapasów paliw w ilości zapewniającej utrzymanie ciągłości dostaw energii elektrycznej, paliw gazowych i ciepła do odbiorców. 2. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) wielkości zapasów paliw, o których mowa w ust. 1, 2) sposób gromadzenia i kontroli stanu zapasów. 3. Wydatki na zakup i utrzymanie zapasów, o których mowa w ust. 1 i 2, zaliczane są do kosztów działalności przedsiębiorstw energetycznych."}
{"id":"1997_348_11","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, na wniosek Ministra Gospodarki może wprowadzić, na czas oznaczony, na terenie kraju lub jego części ograniczenia w sprzedaży paliw stałych lub ciekłych oraz w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła w przypadku możliwości wystąpienia: 1) zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego państwa polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo-energetycznym, 2) zagrożenia bezpieczeństwa osób, 3) znacznych strat materialnych. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń wymienionych w ust. 1 oraz organy uprawnione do kontroli przestrzegania wprowadzonych ograniczeń. 3. Przedsiębiorstwa energetyczne nie ponoszą odpowiedzialności za skutki ograniczeń wprowadzonych rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 1. Rozdział 3 Polityka energetyczna"}
{"id":"1997_348_12","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Naczelnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach polityki energetycznej jest Minister Gospodarki. 2. Zadania Ministra Gospodarki w zakresie polityki energetycznej obejmują: 1) przygotowywanie, w porozumieniu z właściwymi ministrami, założeń polityki energetycznej oraz koordynowanie jej realizacji, 2) określanie szczegółowych warunków planowania i funkcjonowania systemów zaopatrzenia w paliwa i energię, w trybie i zakresie ustalonych w ustawie, 3) nadzór nad funkcjonowaniem krajowych systemów energetycznych w zakresie określonym ustawą, 4) współdziałanie z wojewodami i samorządami terytorialnymi w sprawach planowania i realizacji systemów zaopatrzenia w paliwa i energię, 5) koordynowanie współpracy z międzynarodowymi organizacjami rządowymi w zakresie określonym ustawą. 3. Minister Gospodarki w celu współpracy z organizacjami międzynarodowymi, o których mowa w ust. 2 pkt 5, może tworzyć, w drodze zarządzenia, krajowe komitety tych organizacji, właściwe do tej współpracy."}
{"id":"1997_348_13","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Gospodarki, określa założenia polityki energetycznej państwa. 2. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów, co dwa lata przedstawia Radzie Ministrów ocenę realizacji założeń polityki państwa, o których mowa w ust. 1, wraz z ewentualnymi propozycjami ich korekty, oraz prognozę krótkoterminową na okres nie dłuższy niż 5 lat. 3. Rada Ministrów co dwa lata przedstawia Sejmowi ocenę realizacji założeń polityki energetycznej państwa, wraz z ewentualnymi propozycjami ich korekty, oraz prognozę krótkoterminową rozwoju sektora energetycznego."}
{"id":"1997_348_14","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Założenia polityki energetycznej państwa, o których mowa w art. 13, mają na celu: 1) sformułowanie długoterminowej, na okres nie krótszy niż 15 lat, prognozy rozwoju gospodarki paliwami i energią w kraju na podstawie oceny bezpieczeństwa energetycznego państwa, 2) określenie długofalowego programu działania państwa w celu realizacji wniosków wynikających z prognozy, o której mowa w pkt 1."}
{"id":"1997_348_15","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Założenia polityki energetycznej państwa, o których mowa w art. 13, powinny być opracowane zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju kraju i określać w szczególności: 1) ocenę bezpieczeństwa energetycznego państwa, 2) prognozę krajowego zapotrzebowania na paliwa i energię, przy uwzględnieniu zakładanego wzrostu produktu krajowego brutto, 3) prognozę importu oraz eksportu paliw i energii, 4) prognozę zdolności wytwórczych źródeł paliw i energii, 5) politykę inwestycyjną, 6) działania w zakresie ochrony środowiska, 7) rozwój wykorzystania niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych, źródeł energii, 8) politykę racjonalizacji użytkowania paliw i energii, szczególnie przy uwzględnieniu promocji energooszczędnego budownictwa, 9) politykę koncesjonowania działalności przedsiębiorstw energetycznych, 10) politykę cenową, 11) politykę w zakresie obowiązkowych zapasów paliw, 12) politykę przekształceń własnościowych w sektorze energetycznym, 13) propozycje dotyczące współpracy międzynarodowej, 14) propozycje kierunków prac naukowo-badawczych, 15) propozycje zmian uregulowań prawnych."}
{"id":"1997_348_16","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej sporządzają dla obszaru swojego działania plany rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną, uwzględniając miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy. 2. Plany, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności: 1) przewidywany zakres dostarczania paliw gazowych lub energii elektrycznej, 2) przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy albo budowy sieci oraz ewentualnych nowych źródeł paliw gazowych lub energii elektrycznej, w tym również źródeł niekonwencjonalnych, 3) przedsięwzięcia racjonalizujące zużycie paliw i energii u odbiorców, 4) przewidywany sposób finansowania inwestycji, 5) przewidywane przychody niezbędne do realizacji planów. 3. Projekty planów, o których mowa w ust. 1, podlegają uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki."}
{"id":"1997_348_17","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Wojewoda koordynuje planowanie zaopatrzenia w ciepło na obszarze województwa i nadzoruje zgodność planów zaopatrzenia w ciepło z polityką energetyczną państwa oraz z obowiązującymi przepisami."}
{"id":"1997_348_18","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Do zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną i ciepło należy: 1) planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło na obszarze gminy, 2) planowanie i organizacja oświetlenia miejsc publicznych oraz finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg znajdujących się na terenie gminy, z wyłączeniem autostrad. 2. Gmina realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, zgodnie z założeniami polityki energetycznej państwa oraz ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 3. Wydatki na realizację zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w zakresie oświetlenia ulic, placów i dróg nie stanowiących mienia komunalnego pokrywane są z budżetu państwa. 4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i terminy przekazywania środków finansowych na cele, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"1997_348_19","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Zarząd gminy opracowuje projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, zwany dalej \"projektem założeń\". 2. Projekt założeń sporządza się dla obszaru gminy lub jej części. 3. Projekt założeń powinien określać: 1) ocenę stanu aktualnego i przewidywanych zmian zapotrzebowania na ciepło, 2) przedsięwzięcia racjonalizujące użytkowanie ciepła przez odbiorców i użytkowników, 3) możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów energii, z uwzględnieniem skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej oraz zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych, 4) zakres współpracy z innymi gminami. 4. Przedsiębiorstwa energetyczne udostępniają nieodpłatnie zarządowi gminy informacje oraz propozycje niezbędne do opracowania projektu założeń. 5. Projekt założeń podlega uzgodnieniu z właściwym wojewodą w zakresie zgodności z założeniami polityki energetycznej państwa. 6. Projekt założeń wykłada się do publicznego wglądu na okres 21 dni, powiadamiając o tym w sposób przyjęty zwyczajowo w danej miejscowości. 7. Osoby i jednostki organizacyjne zainteresowane zaopatrzeniem w ciepło na obszarze gminy mają prawo składać wnioski, zastrzeżenia i uwagi do projektu założeń. 8. Rada gminy uchwala założenia do planu zaopatrzenia w ciepło, rozpatrując jednocześnie wnioski, zastrzeżenia i uwagi zgłoszone w czasie wyłożenia projektu założeń do publicznego wglądu."}
{"id":"1997_348_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, które przepisy ustawy nie mają zastosowania do jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostek wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa oraz jednostek organizacyjnych więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości, a także organy właściwe w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią w tych jednostkach. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne warunki przyłączania i dostarczania paliw i energii oraz wymagania dotyczące urządzeń i instalacji dla jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostek wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa oraz jednostek organizacyjnych więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości."}
{"id":"1997_348_20","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Zarząd gminy opracowuje projekt planu zaopatrzenia w ciepło na podstawie założeń, o których mowa w art. 19. 2. Projekt planu zaopatrzenia w ciepło powinien zawierać: 1) propozycje w zakresie rozwoju i modernizacji poszczególnych systemów zaopatrzenia w ciepło, wraz z uzasadnieniem ekonomicznym, 2) harmonogram realizacji zadań, 3) przewidywane koszty realizacji proponowanych przedsięwzięć oraz źródła ich finansowania. 3. Zarząd gminy przedstawia wojewodzie projekt planu zaopatrzenia w ciepło celem stwierdzenia zgodności z założeniami, o których mowa w art. 19. 4. Rada gminy uchwala plan zaopatrzenia w ciepło. 5. Prowadzone na obszarze gminy działania w zakresie zaopatrzenia w ciepło muszą być zgodne z planem, o którym mowa w ust. 4. Rozdział 4 Organ do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią"}
{"id":"1997_348_21","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Zadania z zakresu spraw regulacji gospodarki paliwami i energią oraz promowania konkurencji realizuje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, zwany dalej \"Prezesem URE\". 2. Prezes URE jest centralnym organem administracji rządowej powoływanym na okres 5 lat przez Prezesa Rady Ministrów. 3. Prezes URE może być odwołany przed upływem okresu, na który został powołany, w przypadku choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań, rażącego naruszania swoich obowiązków, popełnienia przestępstwa stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu lub rezygnacji. 4. Prezes URE wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1, przy pomocy Urzędu Regulacji Energetyki zwanego dalej \"URE\". 5. Wiceprezesa URE powołuje i odwołuje, na wniosek Prezesa URE, Prezes Rady Ministrów. 6. Organizację i tryb pracy URE określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów w drodze rozporządzenia."}
{"id":"1997_348_22","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Prezes URE może tworzyć oddziały terenowe URE oraz określać ich siedziby, właściwość terytorialną i rzeczową. 2. Dyrektorzy oddziałów URE są powoływani i odwoływani przez Prezesa URE. 3. Wicedyrektorów oddziałów URE powołuje i odwołuje, na wniosek dyrektorów tych oddziałów, Prezes URE."}
{"id":"1997_348_23","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Prezes URE reguluje działalność przedsiębiorstw energetycznych zgodnie z ustawą i założeniami polityki energetycznej państwa, zmierzając do równoważenia interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców paliw i energii. 2. Do zakresu kompetencji i obowiązków Prezesa URE należy w szczególności: 1) udzielanie, odmowa udzielenia, zmiana i cofanie koncesji, 2) zatwierdzanie i kontrolowanie taryf paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła pod względem zgodności z zasadami określonymi w art. 45 i 46 oraz zatwierdzanie i kontrolowanie cen węgla brunatnego na zasadach określonych w art. 48, 3) uzgadnianie projektów planów, o których mowa w art. 16, 4) kontrolowanie parametrów jakościowych dostaw i obsługi odbiorców w zakresie obrotu paliwami gazowymi i energią elektryczną, 5) rozstrzyganie sporów w zakresie określonym w art. 8 ust. 1, 6) nakładanie kar pieniężnych na zasadach określonych w ustawie, 7) współdziałanie z właściwymi organami w przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym przedsiębiorstw energetycznych, 8) publikowanie informacji służących zwiększeniu efektywności użytkowania paliw i energii, 9) zbieranie i przetwarzanie informacji dotyczących gospodarki energetycznej, 10) kontrola kwalifikacji osób, o których mowa w art. 54. 3. Do załatwiania spraw, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, dotyczących ciepła niezbędna jest opinia właściwego miejscowo wojewody. 4. Nieprzedstawienie przez wojewodę opinii, o której mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od przedłożenia sprawy do zaopiniowania jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii."}
{"id":"1997_348_24","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Prezes URE składa Prezesowi Rady Ministrów corocznie, w terminie do końca pierwszego kwartału, sprawozdanie ze swojej działalności. 2. Prezes URE przedstawia Ministrowi Gospodarki, na jego wniosek, informacje z zakresu swojej działalności."}
{"id":"1997_348_25","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przy Prezesie URE działa Rada Konsultacyjna, zwana dalej \"Radą\". 2. W skład Rady wchodzi 7 członków powoływanych i odwoływanych przez Prezesa Rady Ministrów spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje środowisk energetycznych oraz ogólnokrajowe organizacje, dla których ochrona konsumentów stanowi zadanie statutowe. 3. Przewodniczącego Rady powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 4. Kadencja Rady trwa 5 lat."}
{"id":"1997_348_26","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Organizację i tryb pracy Rady określa regulamin pracy uchwalony przez Radę. 2. Obsługę pracy Rady zapewnia Prezes URE. 3. Prezes URE określa wysokość i zasady wypłacania diet oraz zwrotu kosztów podróży członkom Rady biorącym udział w jej pracach. 4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb powoływania i odwoływania członków Rady."}
{"id":"1997_348_27","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Rada może z własnej inicjatywy wyrażać opinie i zajmować stanowiska we wszystkich sprawach należących do zadań Prezesa URE. 2. Do zadań Rady należy w szczególności wyrażanie opinii w sprawach przedstawionych jej przez Prezesa URE."}
{"id":"1997_348_28","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W sprawach objętych koncesją Prezes URE może żądać od przedsiębiorstw energetycznych informacji dotyczących ich działalności, z zachowaniem przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i handlowej."}
{"id":"1997_348_29","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Do pracowników URE nie stosuje się przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników URE, z uwzględnieniem wynagrodzeń w sektorze paliwowo-energetycznym."}
{"id":"1997_348_3","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) energia - energię przetworzoną w dowolnej postaci, 2) ciepło - energię cieplną w wodzie gorącej, parze lub w innych nośnikach, 3) paliwa - paliwa stałe, ciekłe i gazowe będące nośnikami energii chemicznej, 4) przesyłanie - transport paliw lub energii za pomocą sieci, 5) dystrybucja - rozdział i dostarczanie do odbiorców paliw lub energii za pomocą sieci, 6) obrót - działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym albo detalicznym paliwami lub energią, 7) procesy energetyczne - techniczne procesy w zakresie wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, magazynowania, dystrybucji oraz użytkowania paliw lub energii, 8) zaopatrzenie w ciepło - procesy energetyczne związane z dostarczaniem ciepła do odbiorców, 9) urządzenia - urządzenia techniczne stosowane w procesach energetycznych, 10) instalacje - urządzenia z układami połączeń między nimi, 11) sieci - instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania i dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstw energetycznych, 12) przedsiębiorstwo energetyczne - podmiot gospodarczy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania oraz dystrybucji paliw lub energii lub obrotu nimi, 13) odbiorca - każdego, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym, 14) gmina - gminy oraz związki i porozumienia komunalne w zakresie uregulowanym ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43), 15) regulacja - stosowanie określonych ustawą środków prawnych, włącznie z koncesjonowaniem, służących do zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, prawidłowej gospodarki paliwami i energią oraz ochrony interesów odbiorców, 16) bezpieczeństwo energetyczne - stan gospodarki umożliwiający pokrycie bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na paliwa i energię w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony, przy zachowaniu wymagań ochrony środowiska, 17) taryfa - zbiór cen i opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany przez przedsiębiorstwo energetyczne i wprowadzany jako obowiązujący dla określonych w nim odbiorców w trybie określonym ustawą, 18) nielegalne pobieranie paliw lub energii - pobieranie paliw lub energii bez zawarcia umowy z przedsiębiorstwem lub niezgodnie z umową, 19) ruch sieciowy - sterowanie pracą sieci, 20) niekonwencjonalne źródło energii - źródło, które nie wykorzystuje w procesie przetwarzania spalania organicznych paliw kopalnych, 21) odnawialne źródło energii - źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania nie zakumulowaną energię słoneczną w rozmaitych postaciach, w szczególności energię rzek, wiatru, biomasy, energię promieniowania słonecznego w bateriach słonecznych."}
{"id":"1997_348_30","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Do postępowania przed Prezesem URE stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Od decyzji Prezesa URE służy odwołanie do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie - sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. 3. Postępowanie w sprawie odwołania od decyzji Prezesa URE toczy się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach gospodarczych. 4. Do postanowień Prezesa URE, od których służy zażalenie, przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio, z tym że zażalenie wnosi się w terminie 7 dni."}
{"id":"1997_348_31","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. URE wydaje Biuletyn Urzędu Regulacji Energetyki, zwany dalej \"Biuletynem URE \". 2. URE ogłasza w Biuletynie URE sprawozdania, o których mowa w art. 24 ust. 1. 3. URE ogłasza w Biuletynie URE informacje o: 1) podmiotach ubiegających się o koncesję, 2) decyzjach w sprawach koncesji oraz taryf wraz z uzasadnieniem, 3) rozstrzygnięciach w sprawach spornych podjętych przez Prezesa URE. 4. W odniesieniu do ciepła informacje, o których mowa w ust. 3, ogłasza się we właściwym miejscowo wojewódzkim dzienniku urzędowym. 5. Prezes URE może ustanowić, w drodze zarządzenia, regionalne lub branżowe wydania Biuletynu URE oraz określić ich zakres, zasięg i warunki publikacji ogłoszeń. Rozdział 5 Koncesje i taryfy"}
{"id":"1997_348_32","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Uzyskania koncesji wymaga prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie: 1) wytwarzania paliw i energii z wyłączeniem: wytwarzania paliw stałych, wytwarzania energii elektrycznej w źródłach o mocy poniżej 1 MW, wytwarzania paliw gazowych z gazu płynnego, wytwarzania ciepła w źródłach o mocy poniżej 1 MW, 2) magazynowania paliw gazowych i ciekłych z wyłączeniem: lokalnego magazynowania gazu płynnego w instalacjach o przepustowości poniżej 1 MJ\/s oraz magazynowania paliw ciekłych w obrocie detalicznym, 3) przesyłania i dystrybucji paliw i energii z wyłączeniem: przesyłania i dystrybucji paliw gazowych w sieci o przepustowości poniżej 1 MJ\/s oraz dystrybucji ciepła z węzłów grupowych za pomocą instalacji odbiorczych, 4) obrotu paliwami i energią z wyłączeniem: obrotu paliwami stałymi, obrotu energią elektryczną za pomocą instalacji o napięciu poniżej 1 kV, będącą własnością odbiorcy, obrotu paliwami gazowymi, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 25 000 ECU, obrotu detalicznego paliwami ciekłymi. 2. Minister Gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne rodzaje i zakres działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 1, nie wymagające uzyskania koncesji."}
{"id":"1997_348_33","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który: 1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 2) dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania, 3) ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności, 4) zapewni zatrudnienie osób o właściwych kwalifikacjach zawodowych, o których mowa w art. 54, 5) uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 2. Uzyskanie koncesji, o której mowa w ust. 1, nie zwalnia z obowiązku uzyskania innych koncesji lub zezwoleń wymaganych na podstawie odrębnych przepisów. 3. Nie może być wydana koncesja wnioskodawcy: 1) który znajduje się w postępowaniu upadłościowym lub likwidacji, 2) któremu w ciągu ostatnich 10 lat cofnięto koncesję na działalność określoną ustawą, 3) skazanemu prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo mające związek z przedmiotem działalności gospodarczej określonej ustawą. 4. Przy podejmowaniu decyzji o wydaniu koncesji bierze się pod uwagę interes społeczny i założenia polityki energetycznej państwa."}
{"id":"1997_348_34","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja, wnoszą coroczne opłaty do budżetu państwa, obciążające koszty ich działalności. 2. Wysokość opłat rocznych ustala się w taki sposób, aby ich łączna wysokość nie przekraczała kosztów regulacji. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób pobierania przez Prezesa URE opłat, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_348_35","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy i jego siedziby lub miejsca zamieszkania, a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu podmiotu gospodarczego - również ich imiona i nazwiska, 2) określenie przedmiotu oraz zakresu prowadzonej działalności, na którą ma być wydana koncesja, oraz projekt planu, o którym mowa w art. 16, 3) informacje o dotychczasowej działalności wnioskodawcy, w tym sprawozdania finansowe z ostatnich 3 lat, jeżeli podmiot prowadzi działalność gospodarczą, 4) określenie czasu, na jaki koncesja ma być udzielona, wraz ze wskazaniem daty rozpoczęcia działalności, 5) określenie środków, jakimi dysponuje podmiot ubiegający się o koncesję, w celu zapewnienia prawidłowego wykonywania działalności objętej wnioskiem, 6) statystyczny numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. 2. Prezes URE może żądać dodatkowych informacji i dokumentów w celu uprawdopodobnienia, że wnioskodawca spełni wymagane przepisami warunki. 3. Prezes URE odmawia udzielenia koncesji, gdy wnioskodawca nie spełnia wymaganych przepisami warunków."}
{"id":"1997_348_36","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Koncesję udziela się na czas określony, nie krótszy niż 10 lat i nie dłuższy niż 50 lat."}
{"id":"1997_348_37","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Koncesja powinna określać: 1) podmiot i jego siedzibę lub miejsce zamieszkania, 2) przedmiot oraz zakres działalności objętej koncesją, 3) datę rozpoczęcia działalności objętej koncesją oraz warunki wykonywania działalności, 4) okres ważności koncesji, 5) szczególne warunki wykonywania działalności objętej koncesją, mające na celu właściwą obsługę odbiorców, 6) zabezpieczenie ochrony środowiska w trakcie oraz po zaprzestaniu koncesjonowanej działalności, 7) statystyczny numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. 2. Koncesja powinna ponadto określać warunki zaprzestania działalności przedsiębiorstwa energetycznego po wygaśnięciu koncesji lub po jej cofnięciu. 3. Prezes URE przekazuje kopie wydanych koncesji właściwemu terenowo wojewódzkiemu urzędowi statystycznemu."}
{"id":"1997_348_38","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Udzielenie koncesji może być uzależnione od złożenia przez wnioskodawcę zabezpieczenia majątkowego w celu zaspokojenia roszczeń osób trzecich, mogących powstać wskutek niewłaściwego prowadzenia działalności objętej koncesją, w tym szkód w środowisku."}
{"id":"1997_348_39","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Przedsiębiorstwo energetyczne może złożyć wniosek o przedłużenie ważności koncesji, nie później niż na 18 miesięcy przed jej wygaśnięciem."}
{"id":"1997_348_4","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw lub energii do odbiorców mają obowiązek utrzymywać zdolność urządzeń, instalacji i sieci do realizacji dostaw paliw lub energii w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących wymagań jakościowych. 2. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw lub energii mają obowiązek zapewniać wszystkim podmiotom świadczenie usług polegających na przesyłaniu paliw lub energii wydobywanych lub wytwarzanych w kraju, z uwzględnieniem warunków technicznych i ekonomicznych, na warunkach uzgodnionych przez strony w drodze umowy. 3. Świadczenie usług, o których mowa w ust. 2, nie może obniżać niezawodności dostarczania oraz jakości paliw lub energii poniżej poziomu określonego odrębnymi przepisami, a także nie może powodować niekorzystnej zmiany cen oraz zakresu dostarczania paliw lub energii do innych podmiotów przyłączonych do sieci. Rozdział 2 Dostarczanie paliw i energii"}
{"id":"1997_348_40","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Prezes URE może nakazać przedsiębiorstwu energetycznemu, pomimo wygaśnięcia koncesji, dalsze prowadzenie działalności objętej koncesją przez okres nie dłuższy niż 2 lata, jeżeli wymaga tego interes społeczny. 2. Jeżeli działalność prowadzona w warunkach określonych w ust. 1 przynosi stratę, przedsiębiorstwu energetycznemu należy się pokrycie strat od Skarbu Państwa w wysokości ograniczonej do uzasadnionych kosztów działalności określonej w koncesji, przy zachowaniu należytej staranności. 3. Koszty, o których mowa w ust. 2, są zatwierdzane przez Prezesa URE."}
{"id":"1997_348_41","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Prezes URE może zmienić warunki wydanej koncesji z urzędu lub na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego. 2. Prezes URE może zmienić z urzędu warunki lub cofnąć koncesję: 1) ze względu na wymogi obronności i bezpieczeństwa państwa określone w odrębnych przepisach, 2) w przypadku podziału przedsiębiorstwa energetycznego lub jego łączenia z innymi podmiotami. 3. Prezes URE cofa koncesję: 1) w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej objętej koncesją, 2) w przypadku prawomocnego wyroku sądu zakazującego prowadzenia działalności gospodarczej objętej koncesją, 3) jeżeli prowadzona działalność rażąco uchybia warunkom ustalonym w koncesji, a przedsiębiorstwo energetyczne nie usunęło w wyznaczonym terminie uchybień stwierdzonych przez organ regulacyjny. 4. Prezes URE powiadamia o cofnięciu koncesji właściwy terenowo wojewódzki urząd statystyczny."}
{"id":"1997_348_42","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Koncesja udzielona przedsiębiorstwu energetycznemu na podstawie ustawy wygasa przed upływem czasu, na jaki została wydana, z dniem wykreślenia tego przedsiębiorstwa z właściwego rejestru lub ewidencji."}
{"id":"1997_348_43","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Kto zamierza prowadzić działalność polegającą na: wytwarzaniu, przetwarzaniu, magazynowaniu, przesyłaniu, dystrybucji oraz obrocie paliwami i energią, podlegającą koncesjonowaniu, może ubiegać się o wydanie promesy koncesji. 2. Promesę wydaje Prezes URE w drodze decyzji administracyjnej. 3. W promesie ustala się okres jej ważności, z tym że nie może on być krótszy niż 6 miesięcy. 4. W okresie ważności promesy nie można odmówić udzielenia koncesji na działalność określoną w promesie, chyba że uległ zmianie stan faktyczny lub prawny podany we wniosku o wydanie promesy. 5. Do wniosku o wydanie promesy stosuje się odpowiednio art. 35."}
{"id":"1997_348_44","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Przedsiębiorstwa energetyczne zobowiązane są do prowadzenia, w ramach zakładowych planów kont, ewidencji księgowej w sposób umożliwiający obliczenie ich kosztów stałych, kosztów zmiennych i przychodów, odrębnie dla wytwarzania, przesyłania i dystrybucji, dla każdego rodzaju paliwa lub energii, a także w odniesieniu do poszczególnych taryf."}
{"id":"1997_348_45","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, o których mowa w art. 47 ust. 1, powinny zapewniać: 1) pokrycie uzasadnionych kosztów działalności przedsiębiorstw energetycznych w zakresie: wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji lub obrotu paliwami i energią, kosztów modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska, 2) ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen. 2. Taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła mogą uwzględniać koszty współfinansowania przez przedsiębiorstwa energetyczne przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia paliw i energii u odbiorców, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy nowych źródeł energii i sieci. 3. Taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła mogą uwzględniać koszty współfinansowania przez przedsiębiorstwa energetyczne przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej. 4. Przedsiębiorstwa energetyczne różnicują taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła dla różnych grup odbiorców wyłącznie ze względu na uzasadnione koszty spowodowane realizacją świadczenia, o ile przepisy nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_348_46","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Minister Gospodarki w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, w porozumieniu z Ministrem Finansów i po zasięgnięciu opinii Prezesa URE, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasady rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, energią elektryczną i ciepłem, w tym zasady rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach."}
{"id":"1997_348_47","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesje ustalają taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, które podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE. 2. Prezes URE, w terminie 30 dni, zatwierdza taryfę bądź odmawia jej zatwierdzenia w przypadku stwierdzenia niezgodności taryfy z zasadami i przepisami, o których mowa w art. 45 i 46. 3. Prezes URE ogłasza zatwierdzone taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła na koszt przedsiębiorstwa energetycznego w terminie 14 dni od dnia zatwierdzenia. 4. Taryfa może obowiązywać nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia jej publikacji."}
{"id":"1997_348_48","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Ceny węgla brunatnego stosowane przez kopalnie w stosunku do elektrowni podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE. 2. Do zatwierdzania cen, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 45 i art. 47 ust. 2-4. 3. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania cen węgla brunatnego."}
{"id":"1997_348_49","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Prezes URE może zwolnić przedsiębiorstwo energetyczne z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, jeżeli stwierdzi, że działa ono na rynku konkurencyjnym, albo cofnąć udzielone zwolnienie w przypadku ustania warunków uzasadniających zwolnienie."}
{"id":"1997_348_5","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Dostarczanie paliw lub energii odbywa się na podstawie umowy. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna uwzględniać zasady określone w ustawie i w koncesjach oraz zawierać co najmniej postanowienia dotyczące ilości, jakości, niezawodności i ciągłości dostarczania i odbioru, ceny, sposobu rozliczeń, odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, okresu jej obowiązywania i warunków rozwiązania."}
{"id":"1997_348_50","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W sprawach nie uregulowanych przepisami niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117 i Nr 43, poz. 272). Rozdział 6 Urządzenia, instalacje, sieci i ich eksploatacja"}
{"id":"1997_348_51","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Projektowanie, produkcja, import, budowa oraz eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci powinny zapewniać racjonalne i oszczędne zużycie paliw lub energii przy zachowaniu: 1) niezawodności współdziałania z siecią, 2) bezpieczeństwa obsługi i otoczenia po spełnieniu wymagań ochrony środowiska, 3) zgodności z wymaganiami odrębnych przepisów, a w szczególności przepisów: prawa budowlanego, o ochronie przeciwporażeniowej, o ochronie przeciwpożarowej, o dozorze technicznym, o ochronie dóbr kultury, o muzeach, Polskich Norm wprowadzonych do obowiązkowego stosowania lub innych przepisów wynikających z technologii wytwarzania energii i rodzaju stosowanego paliwa."}
{"id":"1997_348_52","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Producenci i importerzy urządzeń określają w dokumentacji technicznej wielkość zużycia paliw i energii, odniesioną do uzyskiwanej wielkości efektu użytkowego urządzenia w typowych warunkach użytkowania, zwaną dalej \"efektywnością energetyczną\". 2. Producenci i importerzy urządzeń wprowadzanych do obrotu informują o efektywności energetycznej urządzeń na etykiecie i w charakterystyce technicznej. 3. Dokumentem potwierdzającym spełnienie wymagań w zakresie efektywności energetycznej jest certyfikat zgodności z tymi wymaganiami, uzyskany w trybie przepisów ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250 i z 1994 r. Nr 27, poz. 96). 4. Minister Gospodarki określa, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania w zakresie efektywności energetycznej, jakie powinny spełniać urządzenia, o których mowa w ust. 1, 2) wymagania w zakresie stosowania etykiet i charakterystyk technicznych, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_348_53","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Zakazuje się wprowadzania do obrotu na obszarze kraju urządzeń nie spełniających wymagań określonych w art. 52."}
{"id":"1997_348_54","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. 2. Zabrania się zatrudniania przy samodzielnej eksploatacji sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, osób bez kwalifikacji, o których mowa w ust. 1. 3. Komisje kwalifikacyjne są powoływane przez: 1) Prezesa URE - z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) właściwych ministrów, o których mowa w art. 2 - w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji elektrycznych, gazowych i cieplnych w jednostkach organizacyjnych podległych tym ministrom, 3) Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej - w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych stosowanych w jednostkach organizacyjnych transportu kolejowego. 4. Za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, pobierane są opłaty od osób kierujących wnioski o stwierdzenie kwalifikacji. 5. Opłaty, o których mowa w ust. 4, stanowią przychód jednostek organizacyjnych, przy których powołano komisje kwalifikacyjne. 6. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia: wymagania kwalifikacyjne, o których mowa w ust. 1, tryb stwierdzania tych kwalifikacji, rodzaje instalacji i urządzeń, przy których eksploatacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, oraz wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji."}
{"id":"1997_348_55","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Minister Gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, obligatoryjne wymagania dotyczące jakości paliw oraz sposób kontroli spełniania tych wymagań. Rozdział 7 Kary pieniężne"}
{"id":"1997_348_56","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Karze pieniężnej podlega ten, kto: 1) nie przestrzega obowiązków wynikających ze współpracy z jednostkami upoważnionymi do dysponowania energią elektryczną i paliwami gazowymi, wynikających z przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 i 2, 2) nie przestrzega obowiązku utrzymywania zapasów paliw, wprowadzonego na podstawie art. 10, 3) nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu paliw i energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, 4) z nieuzasadnionych powodów odmawia zawarcia umowy, o której mowa w art. 7 ust. 1, 5) stosuje ceny i taryfy, nie przestrzegając obowiązku ich przedstawienia Prezesowi URE do zatwierdzenia oraz obowiązku ich publikacji, o których mowa w art. 47, 6) stosuje ceny i taryfy wyższe od zatwierdzonych, 7) odmawia udzielenia informacji, o których mowa w art. 28, 8) prowadzi ewidencję księgową niezgodnie z zasadami określonymi w art. 44, 9) zatrudnia osoby bez wymaganych ustawą kwalifikacji, 10) nie utrzymuje w należytym stanie technicznym obiektów, instalacji i urządzeń, 11) wprowadza do obrotu na obszarze kraju urządzenia nie spełniające wymagań określonych w art. 52, 12) nie przestrzega obowiązków wynikających z koncesji, 13) realizuje działania w zakresie zaopatrzenia w ciepło niezgodnie z planem zaopatrzenia w ciepło, o którym mowa w art. 20 ust. 4. 2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza Prezes URE. 3. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 15% przychodu ukaranego podmiotu gospodarczego, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara pieniężna związana jest z działalnością prowadzoną na podstawie koncesji, wysokość kary nie może przekroczyć 15% przychodu ukaranego podmiotu gospodarczego, wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym. 4. Kara pieniężna jest płatna z dochodu po opodatkowaniu lub z innej formy nadwyżki przychodu nad wydatkami zmniejszonej o podatki i jest dokonywana na konto właściwego urzędu skarbowego. 5. Niezależnie od kary pieniężnej określonej w ust. 1-4 Prezes URE może nałożyć karę pieniężną na kierownika podmiotu gospodarczego, z tym że kara ta może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300% jego miesięcznego wynagrodzenia. 6. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes URE uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia oraz dotychczasowe zachowanie podmiotu i jego możliwości finansowe. 7. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_348_57","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. W razie nielegalnego pobierania paliw lub energii z sieci przedsiębiorstwo energetyczne pobiera opłaty za nielegalnie pobrane paliwo lub energię w wysokości określonej w taryfach lub dochodzi odszkodowania na zasadach ogólnych. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_348_58","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82, Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 479{1} w § 2 w pkt 3 po wyrazie \"monopolistycznym\" dodaje się wyrazy \"oraz prawa energetycznego\"; 2) tytuł rozdziału 2 w dziale IVa tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 2. Postępowanie w sprawach z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz w sprawach z zakresu regulacji energetyki\"; 3) w art. 479{28} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub delegatur tego Urzędu oraz decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki lub oddziałów terenowych tego Urzędu, zwanych w przepisach niniejszego rozdziału \"Prezesem\", można wnieść do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie - sądu antymonopolowego odwołanie w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji.\"; 4) w art. 479{29} w § 1 i § 2, w art. 479{30}, w art. 479{33} oraz w art. 479{34} użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Urząd Antymonopolowy\" zastępuje się użytym w tych samych przypadkach wyrazem \"Prezes\"; 5) w art. 479{31} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W sprawach z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz w sprawach z zakresu regulacji energetyki stronami są także Prezes i zainteresowany.\"; 6) art. 479{32} otrzymuje brzmienie: \"Art. 479{32}. Pełnomocnikiem Prezesa może być pracownik jego Urzędu.\"."}
{"id":"1997_348_59","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) w art. 25 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) cen i taryf ustalanych na podstawie ustawy - Prawo energetyczne.\"."}
{"id":"1997_348_6","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Upoważnieni przedstawiciele przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wykonują kontrole układów pomiarowych, dotrzymania zawartych umów i prawidłowości rozliczeń. 2. Pracownikom przedsiębiorstw energetycznych po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia wydanego przez przedsiębiorstwo przysługuje prawo: 1) wstępu na teren nieruchomości lub do pomieszczeń, gdzie przeprowadzana jest kontrola, 2) przeprowadzania w ramach kontroli niezbędnych przeglądów urządzeń będących własnością przedsiębiorstwa energetycznego, a także prac związanych z ich eksploatacją lub naprawą oraz dokonywania badań i pomiarów. 3. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania kontroli oraz wzory protokołu kontroli i upoważnień do kontroli."}
{"id":"1997_348_60","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601, z 1995 r. Nr 99, poz. 486, z 1996 r. Nr 5, poz. 33, Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24 i Nr 9, poz. 44) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 46 w ust. 2 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) budowy i utrzymania urządzeń i instalacji energetycznych służących do wytwarzania paliw i energii oraz ich przesyłania i dystrybucji za pomocą sieci,\"; 2) w art. 70 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeżeli negocjacje, o których mowa w ust. 1, trwają dłużej niż trzy miesiące, przepisy art. 67 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1997_348_61","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117 i Nr 43, poz. 272) w art. 11 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 w pkt 16 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 17 w brzmieniu: \"17) wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji oraz obrotu paliwami i energią.\", b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Zasady udzielania koncesji oraz szczególne rodzaje działalności nie wymagające uzyskania koncesji, o których mowa w ust. 1 pkt 17, określają przepisy prawa energetycznego.\"."}
{"id":"1997_348_62","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647) w art. 31 w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach \"Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,\" dodaje się wyrazy \"Urzędu Regulacji Energetyki,\"."}
{"id":"1997_348_63","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób finansowania Urzędu Regulacji Energetyki w okresie jego organizacji."}
{"id":"1997_348_64","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Pierwsza kadencja Rady Konsultacyjnej trwa 4 lata."}
{"id":"1997_348_65","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, harmonogram, obejmujący okres nie dłuższy niż 8 lat od dnia wejścia ustawy w życie, uzyskiwania przez poszczególne grupy odbiorców prawa do korzystania z usług przesyłowych, o których mowa w art. 4 ust. 2, zależnie od wielkości dokonywanych przez nie rocznych zakupów paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła."}
{"id":"1997_348_66","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Osoby fizyczne, prawne bądź inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które do dnia wejścia w życie ustawy wybudowały z własnych środków instalacje lub urządzenia mogące stanowić element sieci i są ich właścicielami bądź użytkownikami, mogą, w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy, przekazać odpłatnie, na warunkach uzgodnionych przez strony, te instalacje lub urządzenia przedsiębiorstwu energetycznemu, które uzyska koncesję na dystrybucję paliw i energii. 2. Przekazywane instalacje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w przepisach. Koszty doprowadzenia tych instalacji i urządzeń do stanu spełniającego wymagane warunki pokrywa osoba lub jednostka przekazująca."}
{"id":"1997_348_67","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. W terminie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy Prezes URE udzieli z urzędu koncesji przedsiębiorstwom energetycznym działającym lub będącym w budowie w dniu ogłoszenia ustawy, o ile spełnią one warunki określone ustawą. 2. Przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1, do czasu udzielenia koncesji prowadzą działalność na dotychczasowych zasadach."}
{"id":"1997_348_68","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy znosi się Okręgowe Inspektoraty Gospodarki Energetycznej utworzone ustawą z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej (Dz.U. Nr 21, poz. 96, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 89 i Nr 34, poz. 198). 2. Obowiązki i zadania likwidatora Okręgowych Inspektoratów Gospodarki Energetycznej powierza się Ministrowi Gospodarki. 3. Likwidator sporządza bilans zamknięcia."}
{"id":"1997_348_69","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Minister Finansów oraz właściwi ministrowie zachowują prawo do ustalania taryf w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła na zasadach i w trybie określonych w ustawie, o której mowa w art. 59, przez okres do 24 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, daty nie wykraczające poza okres, o którym mowa w ust. 1, od których Minister Finansów zaprzestanie ustalania taryf, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_348_7","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła mają obowiązek zawarcia umowy sprzedaży paliw lub energii lub umowy o świadczenie usług przesyłowych z odbiorcami albo podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki dostarczania, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy przypadku, gdy ubiegający się o zawarcie umowy nie ma tytułu prawnego do korzystania z obiektu, do którego paliwa gazowe, energia elektryczna lub ciepło mają być dostarczane. 3. Przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1, mają obowiązek spełniania technicznych warunków dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła określonych w odrębnych przepisach i w koncesji. 4. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła mają obowiązek zapewniać realizację i finansowanie budowy i rozbudowy sieci, w tym przyłączeń odbiorców, pod warunkiem że sieci te przewidywane są w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, na warunkach określonych przepisami, o których mowa w art. 9 i 46, oraz w planie, o którym mowa w art. 20. 5. Realizacja i finansowanie rozbudowy sieci, których nie przewiduje się w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, jest przedmiotem umowy zainteresowanych stron."}
{"id":"1997_348_70","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Przepisy wykonawcze wydane i utrzymane w mocy na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej (Dz.U. Nr 21, poz. 96, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 89 i Nr 34, poz. 198) pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są sprzeczne z jej przepisami, nie dłużej jednak niż przez okres sześciu miesięcy od dnia jej wejścia w życie. 2. Świadectwa kwalifikacyjne wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują moc przez okres ich ważności, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1997_348_71","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli (Dz.U. z 1954 r. Nr 32, poz. 135), 2) ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej (Dz.U. Nr 21, poz. 96, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 89 i Nr 34, poz. 198)."}
{"id":"1997_348_72","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Ustawa wchodzi w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 21, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia ustawy."}
{"id":"1997_348_8","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W sprawach spornych dotyczących ustalania warunków świadczenia usług, o których mowa w art. 4 ust. 2, odmowy przyłączenia do sieci, odmowy zawarcia umowy sprzedaży energii elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła albo nieuzasadnionego wstrzymania ich dostaw rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek strony. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może wydać na wniosek jednej ze stron postanowienie, w którym określa warunki podjęcia bądź kontynuowania dostaw do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sporu."}
{"id":"1997_348_9","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister Gospodarki w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyłączenia podmiotów do sieci, pokrywania kosztów przyłączenia, obrotu paliwami gazowymi, energią elektryczną i ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardy jakościowe obsługi odbiorców. 2. Minister Gospodarki w odniesieniu do paliw gazowych i energii elektrycznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki planowania rozwoju i finansowania inwestycji. 3. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki obrotu hurtowego paliwami stałymi i ciekłymi. 4. Minister Gospodarki może, w drodze rozporządzenia, nałożyć na przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się obrotem energią elektryczną i ciepłem obowiązek zakupu energii elektrycznej i ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych, oraz określić szczegółowy zakres tego obowiązku. 5. Minister Gospodarki w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki: 1) planowania rozwoju i eksploatacji rurociągów wykorzystywanych do przesyłania paliw ciekłych oraz finansowania inwestycji, 2) świadczenia usług przesyłania paliw ciekłych rurociągami."}
{"id":"1997_349_1","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) pojęcia: środków publicznych, w tym dochodów i przychodów publicznych, wydatków i rozchodów publicznych, deficytu i nadwyżki sektora finansów publicznych oraz państwowego długu publicznego, 2) zasady i sposoby zapewnienia jawności i przejrzystości finansów publicz nych, 3) formy organizacyjno-prawne jednostek należących do sektora finansów pub licznych, 4) zasady planowania środków publicznych oraz dysponowania nimi, 5) zasady zarządzania państwowym długiem publicznym oraz procedury ostroż nościowe i sanacyjne wprowadzane w razie nadmiernego zadłużenia, 6) sposób finansowania deficytu i zasady operacji finansowych dokonywanych przez podmioty sektora finansów publicznych, 7) zakres projektowanych i uchwalanych budżetów opartych na dochodach publicznych, w tym zasady klasyfikacji dochodów i wydatków, 8) zasady opracowywania projektów, 9) zasady uchwalania budżetów, 10) zasady i tryb wykonywania budżetów, 11) odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych."}
{"id":"1997_349_10","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 10. 1. Państwowy dług publiczny obejmuje zobowiązania sektora finansów publicznych z następujących tytułów: 1) wyemitowanych papierów wartościowych opiewających na wierzytelności pieniężne, 2) zaciągniętych kredytów i pożyczek, 3) przyjętych depozytów, 4) wymagalnych zobowiązań: a) jednostek budżetowych, b) wynikających z ustaw i orzeczeń sądu, udzielonych poręczeń i gwarancji oraz innych tytułów. 2. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa, uwzględniające w szczególności podstawowe kategorie przedmiotowe i podmiotowe zadłużenia oraz okresy zapadalności. Rozdział 2 Jawność i przejrzystość finansów publicznych"}
{"id":"1997_349_100","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 100. 1. W przypadku stwierdzenia: 1) niegospodarności w określonych jednostkach, 2) opóźnień w realizacji zadań, 3) nadmiaru posiadanych środków, 4) naruszenia zasad gospodarki finansowej, o których mowa w art. 92 - może być podjęta decyzja o blokowaniu planowanych wydatków budżetowych; blokowanie to oznacza okresowy lub obowiązujący do końca roku zakaz dysponowania częścią lub całością planowanych wydatków, albo wstrzymanie przekazywania środków na realizację zadań finansowanych z budżetu państwa. 2. Decyzje o blokowaniu planowanych wydatków, w przypadkach określonych w ust. 1, podejmują: 1) Minister Finansów - w zakresie całego budżetu państwa, z wyłączeniem wydatków podmiotów, o których mowa w art. 83 ust. 2, 2) dysponenci części budżetowych - w zakresie ich części budżetu państwa. 3. O decyzjach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, dysponenci części budżetowych niezwłocznie informują Ministra Finansów. 4. W decyzjach, o których mowa w ust. 2, może być zawarty wykaz wydatków, które nie mogą być dokonywane. 5. Minister Finansów, po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej komisji właściwej do spraw budżetu może utworzyć nową rezerwę celową i przenieść do tej rezerwy kwoty wydatków zablokowane na podstawie ust. 1 pkt 2 i 3. 6. Rezerwę, o której mowa w ust. 5, przeznacza się na sfinansowanie zobowiązań Skarbu Państwa lub na cele osobno wskazane w ustawie budżetowej. 7. Minister Finansów informuje niezwłocznie Radę Ministrów o przyczynach działania, o których mowa w ust. 2 pkt 1. Rada Ministrów może uchylić decyzję Ministra Finansów."}
{"id":"1997_349_101","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 101. 1. W przypadku zagrożenia realizacji ustawy budżetowej może nastąpić blo kowanie na czas oznaczony planowanych wydatków budżetu państwa; blokowanie to oznacza okresowy lub obowiązujący do końca roku zakaz dysponowania częścią lub całością planowanych wydatków, albo wstrzymanie przekazywania środków na realizację zadań finansowanych z budżetu państwa. 2. Decyzję o blokowaniu wydatków podejmuje Rada Ministrów, w drodze roz porządzenia, po uzyskaniu w tej sprawie pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu."}
{"id":"1997_349_102","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 102. 1. Nie zrealizowane kwoty wydatków budżetu państwa wygasają, z zastrzeżeniem ust. 2, z upływem roku budżetowego. 2. Nie wygasają z upływem roku budżetowego wydatki: 1) których planowanym źródłem finansowania są: a) przychody z kredytów zagranicznych, b) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, 2) przeznaczone na współfinansowanie programów realizowanych z nie podlegających zwrotowi środków pochodzących ze źródeł zagranicznych. 3. Nie później, niż do dnia 15 grudnia roku budżetowego, Rada Ministrów może ustalić, po uzyskaniu w tej sprawie opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu, wykaz wydatków, do których nie stosuje się przepisu ust. 1. Ustalając ten wykaz Rada Ministrów powinna uwzględniać w szczególności: 1) terminy zakończenia procedur wynikających z ustawy, o której mowa w art. 28 ust. 4, 2) w przypadku wydatków inwestycyjnych - zrealizowany, ale nie zafaktu rowany zakres zadań rzeczowych danej inwestycji, 3) stopień zaawansowania realizacji inwestycji i programów wieloletnich. 4. Łącznie z wykazem wydatków, które nie wygasają z upływem roku budżetowego, Rada Ministrów ustala plan finansowy tych wydatków, w szczegółowości określonej w art. 86 ust. 5, oraz wydatków, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2, a także określa ostateczny termin ich dokonania. 5. Środki finansowe na wydatki: 1) ujęte w wykazie, o którym mowa w ust. 3, 2) o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2 - są gromadzone na wyodrębnionym subkoncie centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa, zwanym dalej \"subkontem\". 6. Minister Finansów, do dnia 31 grudnia roku budżetowego, przekazuje na subkonto środki finansowe w wysokości równej łącznej kwocie wydatków ujętych w planie, o którym mowa w ust. 4. 7. Środki finansowe nie wykorzystane w terminie określonym przez Radę Mi nistrów podlegają przekazaniu na dochody budżetu państwa."}
{"id":"1997_349_103","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 103. 1. Wykonanie budżetu państwa podlega kontroli Sejmu. 2. Rada Ministrów przedstawia Sejmowi i Najwyższej Izbie Kontroli, w terminie do dnia 31 maja roku następującego po upływie roku budżetowego, coroczne sprawozdanie z wykonania budżetu państwa wraz ze: 1) sprawozdaniem o dochodach i wydatkach związanych z zadaniami z zakresu administracji rządowej, realizowanymi przez jednostki samorządu teryto rialnego i innymi zadaniami zleconymi jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, 2) zbiorczą informację o wykonaniu budżetów jednostek samorządu tery torialnego, 3) wraz ze sprawozdaniem Rada Ministrów przedkłada ocenę realizacji założeń makroekonomicznych oraz przebiegu prywatyzacji majątku Skarbu Państwa. 3. Sprawozdanie z wykonania ustawy budżetowej powinno zawierać: 1) dochody, wydatki oraz nadwyżkę lub deficyt sektora finansów publicznych, 2) dochody i wydatki wynikające z zamknięć rachunków budżetu państwa, sporządzone według szczegółowości i układu ustawy budżetowej, 3) przychody i wydatki zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, środków specjalnych oraz państwowych funduszy celowych, 4) omówienie wykonania budżetu państwa, z uwzględnieniem różnic między budżetem uchwalonym a wykonanym, 5) informację o realizacji wydatków, które nie wygasły z upływem roku budżetowego, 6) informację o wykorzystaniu środków finansowych pochodzących z dopłat do stawek w grach liczbowych. 4. Informacja o wykonaniu budżetów jednostek samorządu terytorialnego powinna zawierać odrębnie dla każdego stopnia jednostki samorządu terytorialnego: 1) zestawienie dochodów według ważniejszych źródeł, 2) zestawienie wydatków według działów, 3) zestawienie wydatków według ważniejszych rodzajów wydatków, 4) zestawienie przychodów i wydatków zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych, środków specjalnych oraz funduszy celowych, 5) omówienie wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego. 5. Do sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, Rada Ministrów załącza: 1) sprawozdanie dotyczące przestrzegania zasady stanowiącej, iż: a) łączna kwota państwowego długu publicznego powiększona o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych, b) łączna kwota długu Skarbu Państwa powiększona o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa - nie może przekroczyć 35 wartości rocznego produktu krajowego brutto w danym roku budżetowym, 2) informację dotyczącą długu, deficytu, poręczeń i gwarancji sektora finan sów publicznych, o których mowa w art. 12 ust. 1."}
{"id":"1997_349_104","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 104. Minister Finansów przedstawia komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu i Najwyższej Izbie Kontroli informację o przebiegu wykonania budżetu państwa za I półrocze, w terminie do dnia 10 września tego roku. Rozdział 4 Kasowa obsługa budżetu"}
{"id":"1997_349_105","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 105. 1. Wydatki budżetu państwa dokonywane są poprzez obciążenie centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Wydatki jednostek wymienionych w art. 83 ust. 2, dokonywane są poprzez obciążenie rachunków bieżących tych jednostek. 3. Wydatki budżetu państwa finansowane ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi, dokonywane są z rachunku bieżącego tych środków. 4. Minister Finansów może przekazać upoważnienie do kasowej realizacji wydat ków wszystkim lub niektórym dysponentom części budżetowych poprzez: 1) otworzenie odrębnego rachunku wydatków dla dysponenta części budżetowej, 2) określenie rodzajów wydatków, które będą dokonywane z rachunku dys ponenta części budżetowej. 5. Minister Finansów może upoważnić dysponentów części budżetowych do przekazania prawa do kasowej realizacji wydatków podległym jednostkom budżetowym."}
{"id":"1997_349_106","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 106. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób wy konywania budżetu państwa, w tym w szczególności: 1) zasady i warunki ustanawiania przez dysponentów części budżetowych dysponentów niższego stopnia, 2) tryb i terminy przekazywania na centralny rachunek bieżący budżetu pań stwa dochodów pobieranych przez urzędy skarbowe i inne państwowe jed nostki budżetowe, 3) tryb dokonywania wydatków w ciężar centralnego bieżącego rachunku budżetu państwa."}
{"id":"1997_349_107","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 107. 1. Dla obsługi budżetu państwa są prowadzone następujące rachunki bankowe: 1) centralny rachunek bieżący budżetu państwa, 2) rachunki bieżące jednostek wymienionych w art. 83 ust. 2, 3) rachunek bieżący środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi, 4) rachunki bieżące państwowych funduszy celowych, 5) rachunki bieżące zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych, 6) rachunki pomocnicze, 7) rachunki państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Obsługę bankową budżetu państwa w zakresie rachunków bankowych wy mienionych w ust. 1 - z wyłączeniem rachunków państwowych jednostek bud żetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej - pro wadzi Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Wyboru banku, dla obsługi rachunków wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5 dokonuje się z zachowaniem przepisów o zamówieniach publicznych. 4. Obsługa bankowa rachunków budżetu państwa jest prowadzona w ramach umowy rachunku bankowego. 5. Minister Finansów określi, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady obsługi centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa, zakres informacji z wykonania budżetu państwa oraz terminy ich udostępniania w ramach obsługi centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa."}
{"id":"1997_349_108","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 108. 1. W przypadku występowania przejściowych nadwyżek środków na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa Minister Finansów może dokonywać oprocentowanych lokat w Narodowym Banku Polskim, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Pol skiego, może dokonywać lokat, o których mowa w ust. 1, w dowolnie wybranym banku. Dział IV Budżet jednostki samorządu terytorialnego Rozdział 1 Podstawowe definicje i zasady"}
{"id":"1997_349_109","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 109. 1. Budżet jednostki samorządu terytorialnego jest uchwalany w formie uchwały budżetowej na rok budżetowy. 2. Budżet jednostki samorządu terytorialnego jest rocznym planem: 1) dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki, 2) przychodów i wydatków: a) zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i środków specjalnych, b) funduszy celowych jednostki samorządu terytorialnego. 3. Uchwała budżetowa stanowi podstawę gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_11","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 11. 1. Finanse publiczne są jawne. 2. Jawność finansów publicznych jest realizowana, z zastrzeżeniem ust. 3, w szczególności przez: 1) jawność sejmowej debaty budżetowej i debat budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, 2) jawność sejmowej debaty nad sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa i debat nad wykonaniem sprawozdań budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, 3) podawanie do publicznej wiadomości: a) kwot dotacji udzielanych z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego, b) zbiorczych danych dotyczących finansów publicznych przez Ministra Finansów, 4) udostępnianie corocznych sprawozdań dotyczących finansów i działalności jednostek należących do sektora finansów publicznych. 3. Jawność finansów publicznych wyłącza się w stosunku do tych środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za tajemnicę państwową na podstawie odrębnych przepisów lub jeżeli wynika to z umów międzynarodowych. 4. Jednostki sektora finansów publicznych stosują jednolite zasady rachunkowości."}
{"id":"1997_349_110","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 110. 1. Uchwała budżetowa może określać, oprócz limitów wydatków na okres roku budżetowego, limity wydatków na wieloletnie programy inwestycyjne, ujmowane w wykazie stanowiącym załącznik do uchwały budżetowej. 2. W załączniku, o którym mowa w ust. 1, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego dla każdego programu określa: 1) nazwę programu, jego cel i zadania, które będą finansowane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 2) jednostkę organizacyjna realizującą program lub koordynującą wykonywanie programu, 3) okres realizacji programu i łączne nakłady finansowe, 4) wysokość wydatków w roku budżetowym oraz w dwóch kolejnych latach, 3. Kolejne uchwały budżetowe będą określały nakłady na uruchomiony program w wysokości umożliwiającej jego terminowe zakończenie, 4. Zmiana kwot wydatków na realizację programu następuje w drodze uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, zmieniającej zakres wykonywania programu lub wstrzymującej jego wykonywanie."}
{"id":"1997_349_111","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 111. 1. Dochody budżetów jednostek samorządu terytorialnego określa odrębna ustawa. 2. Wydatki budżetów jednostek samorządu terytorialnego są przeznaczone na realizację zadań określonych w ustawach, w szczególności na: 1) zadania własne jednostek samorządu terytorialnego, 2) zadania z zakresu administracji rządowej i inne zadania zlecone jed nostkom samorządu terytorialnego ustawami, 3) zadania przejęte przez jednostki samorządu terytorialnego do realizacji w drodze umowy lub porozumienia, 4) zadania realizowane wspólnie z innymi jednostkami samorządu terytorialnego, 5) pomoc rzeczową lub finansową dla innych jednostek samorządu teryto rialnego, określoną przez organ stanowiący jednostki samorządu teryto rialnego. 3. Podziału wydatków jednostek samorządu terytorialnego dokonuje się zgodnie z art. 69."}
{"id":"1997_349_112","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 112. 1. Różnica między dochodami a wydatkami budżetu jednostki samorządu te rytorialnego stanowi odpowiednio nadwyżkę budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub deficyt budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 2. Deficyt budżetu jednostki samorządu terytorialnego może być pokryty przy chodami pochodzącymi z: 1) sprzedaży papierów wartościowych wyemitowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, 2) kredytów zaciąganych w bankach krajowych, 3) pożyczek, 4) prywatyzacji majątku jednostki samorządu terytorialnego, 5) nadwyżki budżetu jednostki samorządu terytorialnego z lat ubiegłych."}
{"id":"1997_349_113","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 113. 1. Łączna kwota przypadających do spłaty w danym roku budżetowym rat kredytów i pożyczek oraz potencjalnych spłat kwot wynikających z udzielonych przez jednostki samorządu terytorialnego poręczeń wraz z należnymi w danym roku odsetkami od tych kredytów i pożyczek, oraz należnych odsetek i dyskonta a także przypadających w danym roku budżetowym wykupów papierów wartościowych emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nie może przekroczyć 15% planowanych na dany rok budżetowy dochodów jednostki samorządu terytorialnego. 2. W przypadku, gdy relacja, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), przekroczy 55%, to kwota, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 12% planowanych dochodów jednostki samorządu terytorialnego, chyba że obciążenia te w całości wynikają z zobowiązań zaciągniętych przed datą ogłoszenia tej relacji."}
{"id":"1997_349_114","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 114. Łączna kwota długu jednostki samorządu terytorialnego na koniec roku bud żetowego nie może przekraczać 60% dochodów tej jednostki w tym roku budże towym."}
{"id":"1997_349_115","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 115. 1. Regionalne izby obrachunkowe przedstawiają opinie w sprawach: 1) możliwości sfinansowania deficytu przedstawionego przez jednostki sa morządu terytorialnego, 2) prawidłowości załączonej do budżetu prognozy kwoty długu jednostki samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia przestrzegania przepisów ustawy dotyczących uchwalania i wykonywania budżetów lat następnych. 2. Opinie, o których mowa w ust. 1, powinny być opublikowane w terminie miesiąca od dnia przekazania uchwały budżetowej jednostki samorządu tery torialnego do regionalnej izby obrachunkowej, w trybie przewidzianym dla opublikowania uchwały budżetowej. 3. W przypadku negatywnej opinii regionalnej izby obrachunkowej wymagana jest odpowiednia uchwała jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_116","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 116. 1. W budżecie jednostki samorządu terytorialnego mogą być tworzone rezerwy celowe i rezerwa ogólna. 2. Rezerwy celowe są tworzone na wydatki, których szczegółowy podział na pozycje klasyfikacji budżetowej nie może być dokonany w okresie opra cowywania budżetu. 3. Suma rezerw celowych nie może przekroczyć 5% wydatków budżetu. 4. Rezerwa ogólna nie może być wyższa niż 1% wydatków budżetu. 5. Rezerwami, o których mowa w ust. 1, dysponuje zarząd jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_117","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 117. 1. Z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje przedmiotowe dla zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych, kal kulowane według stawek jednostkowych. 2. Kwoty i zakres dotacji, o których mowa w ust. 1, określa uchwała bud żetowa. 3. Stawki dotacji przedmiotowych ustala organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_118","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 118. Z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje wyłącznie imiennie określonym podmiotom publicznym i tylko na cele publiczne, związane z realizacją zadań określonego stopnia samorządu terytorialnego. Rozdział 2 Opracowywanie i uchwalanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego"}
{"id":"1997_349_119","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 119. Przygotowanie projektu uchwały budżetowej wraz z objaśnieniami, a także inicjatywa w sprawie zmian tej uchwały, należą do wyłącznej kompetencji zarządu jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_12","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 12. 1. Minister Finansów ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\": 1) kwotę: a) państwowego długu publicznego, b) niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych, c) długu Skarbu Państwa, d) niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa, 2) relacje do produktu krajowego brutto: a) kwoty państwowego długu publicznego, b) łącznej kwoty państwowego długu publicznego powiększonej o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych do produktu krajowego brutto, c) kwoty długu Skarbu Państwa, d) łącznej kwoty długu Skarbu Państwa powiększonej o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa do produktu krajowego brutto. 2. Ogłoszenie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest dokonywane w odniesieniu do: 1) roku budżetowego - w terminie do dnia 31 maja roku następnego, 2) pierwszej połowy roku budżetowego - w terminie do dnia 30 września tego roku. 3. Ogłoszenie relacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, dokonywane jest dla stanu za rok budżetowy - w terminie do dnia 31 maja roku następnego. 4. Podstawą obliczenia relacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest wielkość produktu krajowego brutto ogłaszana przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1997_349_120","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 120. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego opracowuje informację o stanie mie nia komunalnego, zawierającą: 1) dane dotyczące przysługujących jednostce samorządu terytorialnego praw własności, 2) dane dotyczące innych niż własność praw majątkowych, w tym w szczególności o ograniczonych prawach rzeczowych, użytkowaniu wieczystym, wierzytelnościach, udziałach w spółkach, akcjach oraz o posiadaniu, 3) dane o zmianach w stanie mienia komunalnego, w zakresie określonym w pkt 1 i 2, od dnia złożenia poprzedniej informacji, 4) dane o dochodach uzyskanych z tytułu wykonywania prawa własności i innych praw majątkowych oraz z wykonywania posiadania, 5) inne dane i informacje o zdarzeniach mających wpływ na stan mienia komunalnego."}
{"id":"1997_349_121","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 121. 1. Projekt uchwały budżetowej wraz z objaśnieniami, oraz informację, o której mowa w art. 120, zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia: 1) regionalnej izbie obrachunkowej - celem zaopiniowania, 2) organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego - najpóźniej do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy. 2. Opinię regionalnej izby obrachunkowej o projekcie uchwały budżetowej, zarząd jednostki samorządu terytorialnego jest obowiązany przedstawić, przed uchwaleniem budżetu, organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego. 3. W przypadku, gdy dochody i wydatki państwa określa ustawa o prowizorium budżetowym, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, na wniosek zarządu, może uchwalić prowizorium budżetowe jednostki samorządu terytorialnego na okres objęty prowizorium budżetowym państwa."}
{"id":"1997_349_122","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 122. Uchwałę budżetową organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uchwala przed rozpoczęciem roku budżetowego, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach nie później niż do dnia 31 marca roku budżetowego."}
{"id":"1997_349_123","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 123. 1. Do czasu uchwalenia uchwały budżetowej, jednak nie później niż do dnia 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki finansowej jest projekt uchwały budżetowej przedstawiony organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego. 2. Bez zgody zarządu jednostki samorządu terytorialnego, organ stanowiący nie może wprowadzić w projekcie uchwały budżetowej jednostki samorządu terytorialnego zmian powodujących zmniejszenie dochodów lub zwiększenie wydatków i jednocześnie zwiększenie deficytu budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 3. W przypadku nieuchwalenia uchwały budżetowej w terminie, o którym mowa w ust. 1, regionalna izba obrachunkowa w terminie do dnia 30 kwietnia roku budżetowego ustala budżet jednostki samorządu terytorialnego w zakresie obowiązkowych zadań własnych oraz zadań zleconych. Do dnia ustalenia budżetu przez regionalną izbę obrachunkową podstawą gospodarki finansowej jest projekt uchwały, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_349_124","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 124. 1. Uchwała budżetowa jednostki samorządu terytorialnego określa: 1) prognozowane dochody jednostki samorządu terytorialnego według ważniejszych źródeł i działów klasyfikacji, 2) wydatki budżetu jednostki samorządu terytorialnego w podziale na działy i rozdziały klasyfikacji wydatków, z wyodrębnieniem: a) wydatków bieżących, w tym w szczególności: - wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń, - dotacji, - wydatków na obsługę długu jednostki samorządu terytorialnego, - wydatków z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez jednostkę samorządu terytorialnego, b) wydatków majątkowych, 3) źródła pokrycia deficytu lub przeznaczenie nadwyżki budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 4) wydatki związane z wieloletnimi programami inwestycyjnymi, z wyod rębnieniem wydatków na finansowanie poszczególnych programów, 5) plany przychodów i wydatków zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i środków specjalnych, 6) plany przychodów i wydatków funduszy celowych, 7) upoważnienia dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego do zacią gania długu oraz do spłat zobowiązań jednostki samorządu terytorialnego, 8) zakres i kwoty dotacji przedmiotowych, 9) dochody i wydatki związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej i innych zadań zleconych jednostce samorządu terytorialnego ustawami, 10) dotacje, 11) dochody i wydatki związane z realizacją zadań wspólnych realizowanych w drodze umów lub porozumień między jednostkami samorządu terytorialnego, w budżecie jednostki samorządu terytorialnego, której powierzono reali zację tych zadań. 2. Uchwała budżetowa jednostki samorządu terytorialnego może zawierać: 1) upoważnienie dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego do zacią gania kredytów i pożyczek oraz emisji papierów wartościowych na pokrycie występującego w ciągu roku budżetowego deficytu budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 2) upoważnienie dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego do doko nywania zmian w budżecie, w zakresie określonym w art. 128 ust. 2, 3) inne postanowienia dotyczące wykonywania budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 3. W uchwale budżetowej gminy określa się także dochody z tytułu wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych i wydatki na realizację zadań określonych w programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. 4. Uchwała budżetowa gminy może również określać: 1) wydatki jednostek pomocniczych gminy, 2) uprawnienia jednostki pomocniczej do prowadzenia gospodarki finansowej w ramach budżetu gminy. Rozdział 3 Wykonywanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego"}
{"id":"1997_349_125","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 125. 1. W terminie 7 dni od dnia przekazania projektu uchwały budżetowej organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego zarząd jednostki samorządu terytorialnego przekazuje podległym jednostkom informacje niezbędne do opracowania projektów ich planów finansowych. 2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, opracowują projekty planów finansowych w terminie 30 dni od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 1, nie później jednak niż do dnia 22 grudnia."}
{"id":"1997_349_126","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 126. 1. W terminie 21 dni od dnia uchwalenia uchwały budżetowej zarząd jednostki samorządu terytorialnego: 1) opracowuje układ wykonawczy budżetu jednostki samorządu terytorialnego w szczegółowości określonej w art. 89 ust. 2, 2) przekazuje podległym jednostkom informacje o ostatecznych kwotach dochodów i wydatków tych jednostek oraz wysokości dotacji i wpłat do budżetu, 3) opracowuje plan finansowy zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostce samorządu terytorialnego ustawami, przyjmując jako podstawę dla tego planu kwotę dotacji przyznanych na ten cel w danym roku budżetowym oraz wielkość dochodów związanych z realizacją tych zadań, które podlegają przekazaniu do budżetu państwa. 2. Jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego dostosowują pro jekty planów do uchwały budżetowej. 3. W planie finansowym urzędu jednostki samorządu terytorialnego ujmuje się wszystkie wydatki budżetowe nie ujęte w planach finansowych innych jednostek budżetowych, w tym wydatki związane z funkcjonowaniem organu stanowiącego i zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 4. W planie, o którym mowa w ust. 3, ujmuje się także: 1) dotacje dla zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, 2) pozostałe dotacje i środki przekazywane na rzecz budżetów innych jed nostek samorządu terytorialnego i związków komunalnych, 3) wpłaty na rzecz związków jednostek samorządu terytorialnego, 4) płatności oraz składki wpłacane na rzecz instytucji krajowych i zagra nicznych. 5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb i terminy opracowywania planów finansowych zadań z zakresu admi nistracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu tery torialnego ustawami oraz przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego dotacji celowych na realizację tych zadań. 6. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5, Minister Finansów określi w szczególności: 1) terminy przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego przez dysponentów części budżetowych informacji o kwocie dotacji celowych, 2) szczegółowość, z jaką jest opracowywany plan finansowy."}
{"id":"1997_349_127","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 127. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego sprawuje ogólny nadzór nad reali zacją, określonych uchwałą budżetową, dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_128","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 128. 1. W toku wykonywania budżetu zarząd może, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji właściwej do spraw budżetu, dokonywać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego polegających na: 1) zmianach planu dochodów i wydatków związanych z wprowadzanymi w trakcie roku budżetowego zmianami kwot dotacji celowych przekazywanych z budżetu państwa oraz z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego, 2) przenoszeniu wydatków z rezerw budżetowych, zgodnie z planowanym przeznaczeniem wydatków, 3) zmianach w planie dochodów jednostki samorządu terytorialnego, wynikających ze zmian kwot subwencji w wyniku podziału rezerw. 2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może upoważnić zarząd do: 1) dokonywania innych zmian w planie wydatków, z wyłączeniem przeniesień wydatków między działami, 2) przekazania niektórych uprawnień do dokonywania przeniesień planowanych wydatków innym jednostkom organizacyjnym jednostki samorządu terytorialnego. 3. Kierownicy jednostek organizacyjnych dokonujący przeniesień planowanych wydatków na podstawie uprawnień, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wprowadzając zmiany w planach finansowych informują o dokonanych przeniesieniach zarząd jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_129","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 129. 1. W toku wykonywania budżetu jednostki samorządu terytorialnego obowiązują odpowiednio zasady gospodarki finansowej określone w art. 92. 2. Pobrane przez jednostkę samorządu terytorialnego dochody związane z reali zacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, zarząd jednostki samorządu terytorialnego odprowadza na rachunek dochodów budżetu państwa w trybie i terminie określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów, o którym mowa w art. 126 ust. 5."}
{"id":"1997_349_13","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 13. 1. Dochody i wydatki publiczne oraz przychody, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 klasyfikuje się według: 1) działów i rozdziałów, określających rodzaj działalności, 2) paragrafów, określających rodzaj dochodu, przychodu lub wydatku. 2. Przychody, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 oraz rozchody, o których mowa w art. 4 ust. 2 klasyfikuje się według paragrafów, określających źródło przychodu lub rodzaj rozchodu. 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową klasyfikację dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów, z uwzględnieniem zasad Polskiej Klasyfikacji Działalności. 4. Minister Finansów może określić w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, klasyfikację wydatków o większej szczegółowości, niż określona w ust. 1 dla zadań z zakresu bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego."}
{"id":"1997_349_130","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 130. 1. Nie zrealizowane kwoty wydatków zamieszczonych w budżecie jednostki sa morządu terytorialnego wygasają z upływem roku budżetowego, z zastrzeżeniem art. 102 ust. 2. 2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może ustalić wykaz wydatków, do których nie stosuje się przepisu ust. 1 oraz określić ostateczny termin dokonania każdego wydatku ujętego w tym wykazie. 3. Łącznie z wykazem wydatków, które nie wygasają z upływem roku budżetowego, organ stanowiący ustala plan finansowy tych wydatków w podziale na działy i rozdziały klasyfikacji wydatków z wyodrębnieniem wydatków majątkowych. 4. Środki finansowe na wydatki ujęte w wykazie, o którym mowa w ust. 3, są gromadzone na wyodrębnionym subkoncie podstawowego rachunku bankowego jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_131","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 131. 1. W przypadkach określonych w art. 100 ust. 1 zarząd jednostki samorządu te rytorialnego może podjąć decyzję o blokowaniu planowanych wydatków budżetowych. 2. O podjętej decyzji zarząd jednostki samorządu terytorialnego zawiadamia organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. 3. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego, może po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji właściwej do spraw budżetu, przenieść zablokowane kwoty wydatków do rezerwy celowej, z tym, że decyzje o przeznaczeniu tych środków podejmuje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_132","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 132. Kierownik jednostki budżetowej jednostki samorządu terytorialnego może, w celu realizacji zadań, zaciągać zobowiązania pieniężne do wysokości kwot wydatków określonych w zatwierdzonym planie finansowym jednostki."}
{"id":"1997_349_133","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 133. 1. Czynności prawnych polegających na zaciąganiu kredytów i pożyczek oraz udzielaniu pożyczek, poręczeń i gwarancji oraz emisji papierów wartościowych dokonują dwaj członkowie zarządu wskazani w uchwale przez zarząd. Dla ważności tych czynności konieczna jest kontrasygnata skarbnika jednostki samorządu terytorialnego. 2. Skarbnik, który odmówi kontrasygnaty, dokonuje jej na pisemne polecenie przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem przypadku, gdy wykonanie polecenia stanowiłoby przestępstwo albo wykroczenie; w takim przypadku powiadamia o tym organ stanowiący i regionalną izbę obrachunkową."}
{"id":"1997_349_134","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 134. 1. Bankową obsługę budżetu jednostki samorządu terytorialnego wykonuje bank wybrany przez organ stanowiący danej jednostki w trybie określonym w przepisach o zamówieniach publicznych. 2. Zasady wykonywania obsługi bankowej określa umowa zawarta między zarządem jednostki samorządu terytorialnego a bankiem. 3. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może upoważnić zarząd danej jednostki do lokowania wolnych środków budżetowych na rachunkach w innych bankach. 4. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego może w granicach upoważnień zawartych w uchwale budżetowej zaciągać kredyty bankowe w wybranych przez siebie bankach."}
{"id":"1997_349_135","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 135. 1. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia organowi stanowią cemu jednostki samorządu terytorialnego i regionalnej izbie obrachunkowej informację o przebiegu wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego za I półrocze, w terminie do dnia 31 sierpnia. 2. Zakres i formę informacji, o której mowa w ust. 1, określa organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_136","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 136. 1. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia organowi stanowiącemu sprawozdanie roczne z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego zawierające zestawienie dochodów i wydatków wynikające z zamknięć rachunków budżetów jednostki samorządu terytorialnego, w terminie do dnia 31 marca następnego roku, w szczegółowości nie mniejszej niż w uchwale budżetowej i przesyła regionalnej izbie obrachunkowej. 2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego rozpatruje sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku sprawozdawczym i podejmuje uchwałę w sprawie udzielenia absolutorium organowi wykonawczemu. Dział V Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych Rozdział 1 Zasady odpowiedzialności"}
{"id":"1997_349_137","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 137. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych ponoszą pracownicy sektora finansów publicznych oraz inne osoby dysponujące środkami publicznymi, w tym osoby odpowiedzialne za gospodarowanie środkami publicznymi przekazanymi podmiotom spoza sektora finansów publicznych."}
{"id":"1997_349_138","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 138. 1. Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest popełnienie czynu polegającego na: 1) zaniechaniu ustalenia należności Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych, a także pobraniu, ustaleniu lub dochodzeniu jej w wysokości niższej niż wy nikająca z prawidłowego obliczenia oraz niezgodnym z przepisami jej umorzeniu lub dopuszczeniu do przedawnienia, 2) przekroczeniu zakresu upoważnienia do dokonywania wydatków ze środków publicznych, 3) przekroczeniu uprawnień do dokonania zmian w budżecie lub w planie jednostki budżetowej, zakładu budżetowego, gospodarstwa pomocniczego jednostki budżetowej lub funduszu celowego, 4) niezgodnym z przeznaczeniem wykorzystaniu środków publicznych otrzymanych z rezerwy budżetowej oraz dotacji z budżetu lub z funduszu celowego, 5) niezgodnym z przeznaczeniem wykorzystaniu środków funduszu celowego, 6) niedokonaniu pełnej i terminowej wpłaty do budżetu przez zakład bud żetowy lub gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej, 7) przekroczeniu zakresu upoważnienia do zaciągnięcia zobowiązań obcią żających budżet, 8) wypłaceniu wynagrodzeń w jednostce sektora finansów publicznych bez jednoczesnego wykonania, wynikającego z ustaw szczególnych, a ciążącego na pracodawcy, obowiązku pobrania, odprowadzenia lub opłacenia świadczeń lub składek, 9) naruszeniu zasad udzielania dotacji z budżetu, 10) przeznaczeniu dochodów uzyskanych przez jednostkę budżetową na wydatki ponoszone w tej jednostce, 11) dopuszczeniu się zwłoki w regulowaniu zobowiązań jednostki sektora finansów publicznych powodującej uszczuplenie środków publicznych wskutek zapłaty odsetek za opóźnienie w zapłacie, 12) naruszeniu zasady, formy lub trybu postępowania przy udzieleniu zamó wienia publicznego, ustalonych ustawą, o której mowa w art. 28 ust. 4, 13) zaniechaniu przeprowadzenia i rozliczenia inwentaryzacji lub dokonaniu inwentaryzacji w sposób niezgodny ze stanem rzeczywistym, 14) wykazaniu w sprawozdaniu budżetowym danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej, 15) zaniechaniu przez kierownika jednostki sektora finansów publicznych zawiadomienia rzecznika dyscypliny finansów publicznych o ujawnionym naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, 16) zawinionej zwłoce w złożeniu przez rzecznika dyscypliny finansów publicznych wniosku o ukaranie oraz zawinionej zwłoce w prowadzeniu przez komisję orzekającą postępowania w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, 17) zwłoce lub zaniechaniu wykonania prawomocnego orzeczenia komisji orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 2. Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest również dopuszczenie przez kierownika jednostki lub innego przełożonego do uszczuplenia wpływów należnych budżetowi państwa lub budżetowi jednostki samorządu terytorialnego wskutek zaniedbań w przedmiocie organizacji pracy i kierowania jednostką. 3. Kierownik jednostki lub inny przełożony pracownika ponosi odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych także w przypadku dopuszczenia do naruszenia dyscypliny finansów publicznych przez zaniedbanie obowiązków w zakresie nadzoru."}
{"id":"1997_349_139","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 139. 1. Nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych działanie określone w art. 138 w ust. 1 pkt 2, 4, 5, 7 i 10 podjęte wyłącznie w celu zapobieżenia szkodzie w mieniu publicznym lub usunięcia takiej szkody, albo ograniczenia społecznych skutków zdarzenia losowego. 2. Przepisy art. 138 ust. 1 pkt 1 nie mają zastosowania do należności podatkowych oraz do należności celnych pobieranych w ruchu osobowym."}
{"id":"1997_349_14","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 14. 1. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) jednolity plan kont dla jednostek sektora finansów publicznych, 2) szczególne zasady rachunkowości oraz plany kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 3) zasady rachunkowości oraz plany kont dla organów podatkowych w zakresie poboru i rozliczenia podatków, opłat oraz innych niepodatkowych należności budżetu, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe. 2. Plany kont, o których mowa w ust. 1, powinny uwzględniać zasady określone w przepisach ustawy o rachunkowości i standardach międzynarodowych, z tym że: 1) dochody i wydatki będą ujmowane w terminie ich zapłaty, niezależnie od rocznego budżetu, którego dotyczą, 2) będą ujmowane również wszystkie etapy rozliczeń poprzedzające płatność dochodów i wydatków, a w zakresie wydatków także zaangażowanie środków, 3) odsetki od nieterminowych płatności będą naliczane i ewidencjonowane nie później niż na koniec każdego kwartału, 4) przeszacowanie wartości aktywów i pasywów dewizowych według bieżących kursów walutowych będzie dokonywane nie później niż na koniec kwartału, 5) zadłużenie będzie wyceniane według wartości emisyjnej powiększonej o narosłe kwoty z tytułu oprocentowania, 6) należności i zobowiązania nominowane w walutach obcych będą wycenione również według bieżących kursów walutowych. 3. Szczególne zasady rachunkowości dotyczą: 1) ewidencji wykonania budżetu, 2) ewidencji majątku trwałego stanowiącego własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, 3) wyceny poszczególnych składników aktywów i pasywów, 4) sporządzania sprawozdań finansowych."}
{"id":"1997_349_140","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 140. Nie dochodzi się odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych za czyn określony w art. 138 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 7 i 11 polegający na uszczupleniu środków publicznych, przekroczeniu uprawnień do ich wydatkowania lub zaciągnięcia zobowiązań o kwotę nie przekraczającą łącznie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego przed dniem wydania orzeczenia przez komisję orzekającą przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770)."}
{"id":"1997_349_141","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 141. 1. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest ponoszona zarówno za umyślne, jak i nieumyślne działania i zaniechania, chyba że naruszenia nie można było uniknąć mimo dołożenia najwyższej staranności, wymaganej od osób odpowiedzialnych za dobro finansów publicznych. 2. Umyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych zachodzi wtedy, gdy sprawca ma zamiar popełnienia czynu zabronionego, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia na to się godzi. 3. Nieumyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych zachodzi, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia czynu karalnego przewidywał albo mógł przewidzieć."}
{"id":"1997_349_142","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 142. W sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych stosuje się odpowiednio przepisy art. 2, art. 4, art. 7 i art. 17 ustawy z dnia 20 maja 1991 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24 poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz.60 i Nr 23, poz.100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91 poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz.29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95 poz. 475,z 1997 r. Nr 54 poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85 poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942 i z 1998 r. Nr 113, poz. 717)."}
{"id":"1997_349_143","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 143. 1. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest nieza leżna od innej odpowiedzialności określonej przepisami prawa, z zastrzeże niem przepisów ust. 2 i 3. 2. W razie wszczęcia postępowania karnego lub karnego skarbowego w związku z przestępstwem stanowiącym równocześnie naruszenie dyscypliny finansów publicznych, postępowanie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych zawiesza się do czasu zakończenia postępowania karnego lub karnego skarbowego. 3. W razie prawomocnego skazania za przestępstwo stanowiące również naru szenie dyscypliny finansów publicznych, wszczęte postępowanie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych podlega umorzeniu; nie podlegają ściągnięciu wymierzone i nie wyegzekwowane kary pieniężne."}
{"id":"1997_349_144","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 144. Pracownik, który otrzymał do wykonania polecenie naruszające dyscyplinę finansów publicznych, nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli przed wykonaniem polecenia zgłosił pisemnie swojemu przełożonemu odpowiednie zastrzeżenie i, pomimo tego zastrzeżenia, otrzymał pisemne potwierdzenie polecenia; w tym przypadku odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki lub inny przełożony pracownika, który wydał takie polecenie. Pisemne polecenie nie zwalnia pracownika od odpowiedzialności w przypadku, gdy wykonanie polecenia stanowi przestępstwo lub wykroczenie."}
{"id":"1997_349_145","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 145. 1. Prawomocne orzeczenie lub postanowienie komisji orzekającej stwierdzające, że nastąpiło istotne uchybienie w czynnościach organu państwowego, samorządowego lub innej jednostki sektora finansów publicznych, sprzyjające naruszaniu dyscypliny finansów publicznych, przekazuje się do wiadomości Ministrowi Finansów. 2. Jeżeli uchybienia, o którym mowa w ust. 1, dopuścił się sprawca naruszenia dyscypliny finansów publicznych, komisja orzekająca poza wymierzeniem kary, występuje w orzeczeniu do jego pracodawcy o rozważenie celowości dalszego zatrudniania ukaranego na zajmowanym stanowisku i zawiadamia o tym Ministra Finansów."}
{"id":"1997_349_146","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 146. 1. Karalność naruszenia dyscypliny finansów publicznych ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęły 3 lata; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność naruszenia dyscypliny finansów publicznych ustaje z upływem 2 lat od daty wszczęcia postępowania. 2. W razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia, orzekanie przedawnia się po upływie 2 lat od daty uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia. 3. Stwierdzenie nieważności lub uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia na niekorzyść obwinionego nie może nastąpić, jeżeli od daty jego uprawomocnienia upłynęło 6 miesięcy. 4. Nie stwierdza się nieważności i nie uchyla prawomocnego rozstrzygnięcia, jeżeli od dnia jego uprawomocnienia upłynął rok. 5. Nie stwierdza się nieważności prawomocnego orzeczenia o ukaraniu po zatarciu kary. Rozdział 2 Kary"}
{"id":"1997_349_147","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 147. 1. Karami za naruszenie dyscypliny finansów publicznych są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) kara pieniężna, 4) zakaz pełnienia funkcji kierowniczych związanych z dysponowaniem środkami publicznymi na okres od roku do 5 lat od dnia uprawomocnienia orzeczenia. 2. Karę pieniężną wymierza się w wysokości od jednomiesięcznego do trzymie sięcznego wynagrodzenia pracowniczego, o którym mowa w art. 140, z zas trzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli wynagrodzenie osoby dopuszczającej się naruszenia dyscypliny finansów publicznych, obliczone jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy należny w roku, w którym czyn popełniono, jest wyższe od wynagrodzenia, o którym mowa w art. 140, karę pieniężną wymierza się w wysokości od jednomiesięcznego do trzymiesięcznego wyższego wynagrodzenia. 4. Karę przewidzianą w ust. 1 pkt 4 wymierza się wyłącznie w przypadkach rażącego naruszenia dyscypliny finansów publicznych, przewidzianego w art. 138 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5, 7, 9, 11 i 12. 5. Ukaranie karą przewidzianą w ust. 1 pkt 4 wyklucza, przez czas określony w orzeczeniu o ukaraniu, możliwość pełnienia funkcji: 1) kierownika, zastępcy kierownika lub dyrektora generalnego, 2) członka zarządu, 3) skarbnika, głównego księgowego lub zastępcy głównego księgowego, 4) kierownika lub zastępcy kierownika komórki bezpośrednio odpowiedzialnej za wykonywanie budżetu lub planu finansowego jednostki sektora finansów publicznych."}
{"id":"1997_349_148","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 148. 1. Komisja orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wymierza karę według swego uznania, w granicach przewidzianych w ustawie, biorąc pod uwagę stopień winy oraz skutki i stopień szkodliwości czynu dla ładu finansów publicznych, uwzględniając cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do ukaranego. 2. W przypadku stwierdzenia umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych oraz w przypadku, gdy dana osoba była już przed popełnieniem czynu karana za naruszenie dyscypliny budżetowej lub dyscypliny finansów publicznych, wymierza się karę surowszą niż upomnienie. 3. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku czynów, a sprawa o te czyny jest objęta jednym postępowaniem, wymierza się jedną karę łączną za wszystkie czyny."}
{"id":"1997_349_149","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 149. 1. Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą. 2. Wymierzając karę, organ orzekający uwzględnia pobudki, okoliczności i sposób działania, jak również właściwości, warunki osobiste i majątkowe sprawcy, staż pracy i doświadczenie zawodowe oraz zachowanie się po popełnieniu czynu. 3. Jako okoliczności łagodzące uwzględnia się w szczególności: 1) działanie z pobudek zasługujących na uwzględnienie, 2) wyróżnianie się przez sprawcę, przed popełnieniem czynu karalnego, spełnianiem obowiązków, zwłaszcza obowiązków zawodowych, 3) przyczynienie się do usunięcia szkodliwych następstw swego czynu lub podjęcie o to starań. 4. Jako okoliczności obciążające uwzględnia się w szczególności: 1) działanie sprawcy w celu osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej lub innych nagannych pobudek, 2) działanie w sposób zasługujący na szczególne potępienie lub zaniechaniem obowiązku szczególnej staranności zawodowej, 3) uprzednie ukaranie sprawcy za czyn podobnego rodzaju."}
{"id":"1997_349_15","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 15. 1. Jednostki sektora finansów publicznych sporządzają sprawozdania z wykona nia procesów, o których mowa w art. 6, zwane dalej \"sprawozdaniami budżetowymi\". 2. Minister Finansów określa, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje, formy, terminy i zasady sporządzania sprawozdań budżetowych z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz z wykonania planów finansowych: a) jednostek budżetowych, b) zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, środków specjalnych jednostek budżetowych, c) funduszy celowych, d) pozostałych jednostek sektora finansów publicznych, 2) rodzaje i zasady sporządzania sprawozdań w zakresie państwowego długu publicznego oraz poręczeń i gwarancji sektora finansów publicznych, 3) zasady sporządzania zbiorczych, skonsolidowanych sprawozdań budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, 4) zasady sporządzania łącznych, skonsolidowanych sprawozdań budżetowych dysponentów części budżetowych i budżetu państwa, 5) jednostki obowiązane do sporządzania poszczególnych rodzajów sprawozdań finansowych w tym budżetowych, których mogą dotyczyć szczególne zasady rachunkowości, terminy sporządzania tych sprawozdań oraz odbiorców sprawozdań. 3. Zbiorcze roczne sprawozdanie z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego sporządza Prezes Głównego Urzęđu Statystycznego."}
{"id":"1997_349_150","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 150. 1. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można, biorąc pod uwagę charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy, zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od wymierzania kary. 2. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju. 3. Odstąpienia od wymierzenia kary nie stosuje się wobec sprawcy umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych lub sprawcy karanego uprzednio za naruszenie dyscypliny finansów publicznych."}
{"id":"1997_349_151","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 151. 1. Ukaranie pracownika jednostki sektora finansów publicznych za naruszenie dyscypliny finansów publicznych karą nagany lub karą pieniężną jest rów noznaczne z jego ujemną oceną kwalifikacyjną, przewidzianą w odrębnych ustawach i rodzi skutki w tych ustawach przewidziane. 2. Pracownik jednostki sektora finansów publicznych ponownie ukarany za na ruszenie dyscypliny budżetowej lub dyscypliny finansów publicznych, traci prawo do wyróżnień, premii pieniężnych regulaminowych i uznaniowych do czasu zatarcia kary. 3. Ukaranie pracownika jednostki spoza sektora finansów publicznych za naru szenie dyscypliny finansów publicznych nie ogranicza praw Skarbu Państwa ani praw jednostki samorządu terytorialnego do dochodzenia wyrównania uszczerbku środków publicznych. 4. Prawomocne ukaranie karą przewidzianą w art. 147 ust. 1 pkt 4 podlega rejestracji w rejestrze prowadzonym przez Główną Komisję Orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów przez czas, na jaki orzeczono zakaz pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi. 5. Przed nawiązaniem stosunku pracy z osobą, której powierzona ma być funkcja wymieniona w art. 147 ust. 5, pracodawca występuje do Głównej Komisji Orzekającej z pytaniem, czy kandydat figuruje w rejestrze, o jakim mowa w ust. 4."}
{"id":"1997_349_152","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 152. 1. Każdy uznany za winnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych zwraca - na rzecz Skarbu Państwa - koszty postępowania. Koszty te określa się ryczałtowo w wysokości 10% wynagrodzenia, o którym mowa w art. 140. 2. W przypadku uniewinnienia obwinionego lub umorzenia postępowania koszty postępowania ponosi Skarb Państwa. 3. Rozstrzygnięcie o zwrocie kosztów postępowania zamieszcza się w orzeczeniu lub postanowieniu. 4. Kary pieniężne i zwrot kosztów postępowania egzekwuje się na rzecz Skarbu Państwa w trybie ustalonym ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_349_153","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 153. 1. Przewodniczący organu orzekającego w pierwszej instancji kieruje do wykonania prawomocne rozstrzygnięcia oraz egzekwuje kary pieniężne i koszty postępowania. 2. Prawomocne rozstrzygnięcie doręcza się obwinionemu, oskarżycielowi pierwszej instancji, kierownikowi jednostki, której rozstrzygnięcie dotyczy i jednostki, w której zatrudniony jest ukarany lub, jeżeli karę nałożono na kierownika jednostki, jednostce nadrzędnej. Przekazując prawomocne orzeczenie o ukaraniu poucza się kierownika jednostki o skutkach ukarania, przewidzianych w art. 151."}
{"id":"1997_349_154","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 154. 1. Nie można wykonać kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, ani egzekwować orzeczonych kosztów postępowania, jeżeli od dnia upra womocnienia się orzeczenia upłynął rok. Przedawnienie wykonania kary pieniężnej nie biegnie w okresie odroczenia tej kary lub jej spłaty w ustalo nych ratach. 2. Przedawnienie wykonania i zatarcie kary przewidzianej w art. 147 ust. 1 pkt 4, orzeczonej na czas dłuższy niż 2 lata następuje po upływie czasu, na jaki ją orzeczono, poczynając od uprawomocnienia orzeczenia."}
{"id":"1997_349_155","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 155. 1. Zatarcie kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych następuje z mocy prawa, jeżeli od wykonania kary lub przedawnienia jej wykonania upłynęły dwa lata. 2. Na wniosek ukaranego, jego przełożonego lub kierownika jednostki nadrzędnej poparty przez głównego rzecznika dyscypliny finansów publicznych, Minister Finansów może, z wyłączeniem pracowników organów wymienionych w art. 161, postanowić o zatarciu kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"1997_349_156","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 156. 1. Prezes Rady Ministrów może, z wyłączeniem pracowników organów wymienionych w art. 161, złagodzić, darować lub darować i puścić w niepamięć prawomocnie orzeczoną karę za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 2. Wyegzekwowana kara pieniężna oraz koszty postępowania nie ulegają zwrotowi. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"1997_349_157","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 157. W stosunku do pracowników organów wymienionych w art. 161 uprawnienia, o których mowa w art. 155 ust. 2 i art. 156 ust. 1, przysługują kierownikom tych organów. Rozdział 3 Strony i komisje orzekające"}
{"id":"1997_349_158","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 158. 1. Stronami postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych są obwiniony i rzecznik dyscypliny finansów publicznych, jako oskarżyciel. 2. Obwinionym jest osoba, wobec której rzecznik dyscypliny finansów publicznych złożył wniosek o ukaranie za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 3. Obwiniony może korzystać z pomocy obrońcy."}
{"id":"1997_349_159","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 159. 1. Głównego rzecznika dyscypliny finansów publicznych oraz jego zastępców powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Finansów. 2. Główny rzecznik dyscypliny finansów publicznych jest w zakresie sprawo wanej funkcji przełożonym rzeczników dyscypliny finansów publicznych właściwych w sprawach rozpoznawanych w pierwszej instancji. 3. Rzeczników dyscypliny finansów publicznych właściwych w pierwszej instancji i ich zastępców powołuje i odwołuje główny rzecznik dyscypliny finansów publicznych."}
{"id":"1997_349_16","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 16. 1. Minister Finansów podaje do publicznej wiadomości zbiorcze dane dotyczące ogółu operacji finansowych sektora finansów publicznych, obejmujące w szczególności dochody i wydatki, zobowiązania i należności, gwarancje i poręczenia. 2. Minister Finansów podaje do publicznej wiadomości, w terminach, o których mowa w art. 12 ust. 2, informacje obejmujące: 1) kwotę deficytu lub nadwyżki budżetu państwa, 2) kwotę długu Skarbu Państwa, 3) wykaz udzielonych przez Skarb Państwa poręczeń i gwarancji, z wy mienieniem podmiotów, których te poręczenia i gwarancje dotyczą, 4) wykaz osób prawnych i fizycznych, którym umorzono znaczące kwoty zaległości podatkowych, wraz ze wskazaniem wysokości umorzonej kwoty i przyczyn umorzenia. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kwot oraz sposób podawania do publicznej wiadomości wykazu, o którym mowa w ust. 2 pkt 4. Rozdział 3 Formy organizacyjno-prawne jednostek sektora finansów publicznych"}
{"id":"1997_349_160","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 160. 1. Organami orzekającymi pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 161, są: 1) resortowe komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy ministrach lub przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz komisja orzekająca przy Szefie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy wojewodach, 3) komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy regionalnych izbach obrachunkowych. 2. Organem orzekającym w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych drugiej instancji jest Główna Komisja Orzekająca przy Ministrze Finansów. 3. Komisje orzekające, wymienione w ust. 1: 1) w pkt 1 - są właściwe w sprawach dotyczących realizacji budżetu w zakresie działów administracji rządowej, którymi kieruje lub które nadzoruje minister albo przewodniczący komitetu wchodzący w skład Rady Ministrów, 2) w pkt 2 - są właściwe w sprawach dotyczących realizacji budżetu wojewody, 3) w pkt 3 - są właściwe w sprawach dotyczących realizacji budżetów jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_161","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 161. 1. Organem orzekającym w pierwszej instancji w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w zakresie dotyczącym Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Krajowego Biura Wyborczego, Państwowej Inspekcji Pracy i jednostek im podległych lub przez nich nadzorowanych, jest wspólna komisja orzekająca powołana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej spośród kandydatów własnych oraz zgłoszonych przez Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Kierownika Krajowego Biura Wyborczego, Głównego Inspektora Pracy, Prezesów Sądów i Trybunału. 2. Przewodniczącego i zastępców przewodniczącego komisji, o której mowa w ust. 1 powołuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spośród jej członków, a rzecznika dyscypliny finansów publicznych właściwego w tym zakresie i jego zastępcę powołuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spośród kandydatów przedstawionych przez organy, wymienione w ust. 1. 3. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, w uzgodnieniu z organami wymienionymi w ust. 1, może ustalić, w drodze rozporządzenia: 1) szczególne zasady organizacji pracy i tryb postępowania przed wspólną komisją orzekającą oraz zasady wykonywania prawomocnych rozstrzygnięć, 2) tryb działania rzecznika dyscypliny finansów publicznych właściwego w sprawach rozpoznawanych przez wspólną komisję orzekającą, 3) zakres jawności rozpraw prowadzonych przez wspólną komisję orzekającą. 4. Siedzibę, warunki materialno-techniczne, obsługę prawną i administracyjną działania wspólnej komisji i rzecznika dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w ust. 2, zapewnia Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Ponosi ona także wydatki związane z ich funkcjonowaniem."}
{"id":"1997_349_162","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 162. 1. W skład komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wchodzą: przewodniczący, jego zastępcy i członkowie. 2. Przewodniczącego, jego zastępców i pozostałych członków komisji pierwszej instancji powołuje i odwołuje odpowiednio właściwy minister, przewodniczący komitetu wchodzący w skład Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub wojewoda. 3. Tryb powołania przewodniczącego, zastępców przewodniczącego i członków komisji orzekającej przy regionalnej izbie obrachunkowej określa ustawa z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262, Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943). 4. Przewodniczącego i zastępców przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Finansów, a członków komisji powołuje i odwołuje Minister Finansów."}
{"id":"1997_349_163","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 163. 1. Członkowie komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom. 2. Kadencja komisji trwa 4 lata."}
{"id":"1997_349_164","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 164. 1. Osobom wchodzącym w skład komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz rzecznikom dyscypliny finansów publicznych i ich zastępcom przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie. 2. Członkom składu orzekającego komisji, oskarżycielowi i protokolantowi przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie za udział w rozprawie lub posiedzeniu. 3. Kierownik jednostki będący pracodawcą osoby powołanej w skład komisji orzekającej, a także pełniącej funkcję rzecznika dyscypliny finansów publicznych lub jego zastępcy obowiązany jest zwolnić ją z obowiązków służbowych na czas niezbędny do wywiązania się ze sprawowanej funkcji. Pracownik jednostki sektora finansów publicznych zachowuje prawo do wynagrodzenia za ten czas. Rozdział 4 Zasady postępowania"}
{"id":"1997_349_165","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 165. 1. Kierownik jednostki sektora finansów publicznych (jednostki korzystającej ze środków publicznych) oraz kierownik jednostki nadrzędnej, a także organ kontroli obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić właściwego rzecznika dyscypliny finansów publicznych o ujawnionym naruszeniu dyscypliny finansów publicznych. 2. Rzecznik dyscypliny finansów publicznych może, w celu ustalenia czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie i zebrania danych niezbędnych do sporządzenia takiego wniosku, albo do jego uzupełnienia lub sprawdzenia faktów podanych w zawiadomieniu, w granicach swojej właściwości, wzywać do złożenia zeznań, wyjaśnień i opinii oraz do wydawania albo okazania przedmiotu lub dokumentu mającego stanowić niezbędny dowód w sprawie."}
{"id":"1997_349_166","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 166. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wszczyna przewodniczący komisji orzekającej pierwszej instancji na podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez rzecznika dyscypliny finansów publicznych, Ministra Finansów, Najwyższą Izbę Kontroli lub Prezesa Regionalnej Izby Obrachunkowej. 2. Wniosek o wszczęcie postępowania złożony przez Ministra Finansów lub Najwyższą Izbę Kontroli jest wiążący dla rzecznika dyscypliny finansów publicznych. 3. Oskarżyciel nie może, bez zgody Głównego Rzecznika dyscypliny finansów publicznych odstąpić od popierania wniosku o ukaranie złożonego przez Prezesa Regionalnej Izby Obrachunkowej."}
{"id":"1997_349_167","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 167. 1. W terminie 30 dni od otrzymania wniosku o ukaranie przewodniczący komisji orzekającej pierwszej instancji wszczyna postępowanie, wyznacza skład orzekający i termin rozprawy lub wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. 2. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania stronom oraz składającemu wniosek o ukaranie przysługuje zażalenie. 3. O wszczęciu postępowania przewodniczący komisji orzekającej zawiadamia strony i tego, kto złożył wniosek o ukaranie. Obwiniony wraz z zawiadomieniem o wszczęciu postępowania otrzymuje kopię wniosku o ukaranie. Kopię tego wniosku otrzymuje także rzecznik dyscypliny finansów publicznych, jeżeli wniosek o ukaranie złożył inny organ. 4. O wszczęciu postępowania zawiadamia się kierownika zakładu pracy obwinionego, a jeżeli sprawa dotyczy kierownika zakładu - jednostkę nadrzędną. 5. Kierownik zakładu pracy obwinionego lub odpowiednio kierownik jednostki nadrzędnej, zawiadomiony o wszczęciu postępowania w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wstrzymuje, do czasu zakończenia postępowania, wręczenie obwinionemu wyróżnień, w tym zwłaszcza odznaczeń państwowych, związanych z pracą zawodową."}
{"id":"1997_349_168","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 168. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest dwuinstancyjne. 2. Środkami zaskarżenia rozstrzygnięć wydanych przez komisje orzekające pierwszej instancji są odwołania lub zażalenia."}
{"id":"1997_349_169","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 169. 1. Rozprawa przed komisją orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny fi nansów publicznych jest jawna. W siedzibie komisji orzekającej wywiesza się zawiadomienie o terminie i przedmiocie rozprawy, w miejscu dostępnym dla interesantów, co najmniej na 7 dni przed rozprawą. 2. Wyłączenie jawności rozprawy (lub części rozprawy) przed komisją orzeka jącą może nastąpić wyłącznie: 1) ze względu na ochronę tajemnicy państwowej, 2) z uwagi na zagrożenie spokoju i porządku publicznego. 3. Ogłoszenie orzeczenia w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicz nych odbywa się jawnie. 4. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, zapewnia warunki umo żliwiające jawny przebieg rozprawy."}
{"id":"1997_349_17","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 17. Jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone jedynie w formach przewidzianych ustawą."}
{"id":"1997_349_170","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 170. W postępowaniu w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych stosuje się odpowiednio przepisy art. 5-9, art. 10 § 1 pkt 1-5, 7 i 9, art. 18, art. 18a, art. 18b, art. 18c, art. 21 4, art. 26 § 1 i 3, art. 28 § 1, 3 i 4, art. 30-31, art. 34-39, art. 46-51, art. 52 §1, art. 53-55, art. 57-58, art. 59 § 1, art. 60, art. 62, art. 63 § 1, art. 79 § 2-5, art. 80, art. 84-86, art. 89, art. 91, art. 93, art. 119-125, art. 126 § 1-3, art. 127-128, art. 128a 2, art. 129-134 i art. 135 1 i 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 1971 r. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779 i z 1998 r. Nr 113, poz. 717)."}
{"id":"1997_349_171","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 171. 1. Minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz minister właściwy do spraw zagranicznych mogą w porozumieniu z Ministrem Finansów ustalić, w drodze rozporządzenia, zakres jawności i tryb postępowania przed resortową komisją orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 2. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Ministra Finansów i Szefa Urzędu Ochrony Państwa, może ustalić, w drodze rozporządzenia, zakres jawności i tryb postępowania przed resortową komisją orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych."}
{"id":"1997_349_172","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 172. 1. Nieważność prawomocnego rozstrzygnięcia nieważnego z mocy prawa stwierdza Główna Komisja Orzekająca. 2. Na wniosek Ministra Finansów Główna Komisja Orzekająca może uchylić prawomocne rozstrzygnięcia, jeżeli jest ono sprzeczne z prawem lub oczywiście niesłuszne."}
{"id":"1997_349_173","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 173. 1. Na rozstrzygnięcia Głównej Komisji Orzekającej w przedmiocie stwierdzenia nieważności, uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia oraz na prawomocne rozstrzygnięcia kończące postępowanie w toku instancji, służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego - w trybie określonym ustawą z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971). 2. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na prawomocne rozstrzygnięcie nie wstrzymuje jego wykonania, chyba że sąd tak postanowi."}
{"id":"1997_349_174","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 174. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wykonywania i egzekwowania kary przewidzianej w art. 147 ust. 1 pkt 4 ze szczególnym uwzględnieniem: 1) organów właściwych do jej egzekwowania, 2) zasad, trybu i warunków prowadzenia rejestru ukaranych taką karą oraz trybu zasięgania informacji z tego rejestru."}
{"id":"1997_349_175","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 175. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady powoływania i odwoływania oraz ustalania właściwości rzeczników dyscypliny finansów publicznych, ich prawa i obowiązki oraz tryb działania, a w szczególności: 1) sposób prowadzenia postępowania, o którym mowa w art. 165 ust. 2, 2) terminy wnoszenia wniosków o ukaranie, 3) warunki odmowy wniesienia wniosku o ukaranie oraz postępowania w przypadkach zaskarżenia postanowienia o odmowie wniesienia wniosku o ukaranie, 4) warunki i zasady wypłacania oraz wysokość ryczałtowego wynagrodzenia miesięcznego oraz wynagrodzenia za udział w rozprawie lub posiedzeniu należnych rzecznikowi dyscypliny finansów publicznych lub jego zastępcy."}
{"id":"1997_349_176","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 176. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady powoływania i odwoływania osób wchodzących w skład komisji orzekających oraz ich prawa i obowiązki, a w szczególności: 1) wymagania jakie spełniać muszą osoby powoływane w skład komisji orzekających i przypadki, w których dopuszczalne jest odwołanie członka komisji orzekającej przed upływem kadencji, 2) warunki, zasady i wysokość wypłacanego ryczałtowego wynagrodzenia miesięcznego należnego przewodniczącemu i zastępcy przewodniczącego oraz członkom komisji orzekającej, 3) warunki, zasady i wysokość wynagrodzenia należnego składowi komisji orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych i protokolantowi za udział w rozprawie lub posiedzeniu."}
{"id":"1997_349_177","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 177. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania osobom wchodzącym w skład komisji orzekających i rzecznikom dyscypliny finansów publicznych pierwszej i drugiej instancji zwolnień od obowiązków służbowych oraz warunki, zasady wypłacania i tryb zwrotu zarobków utraconych przez te osoby, a także zwracania im kosztów odbywania podróży służbowych."}
{"id":"1997_349_178","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 178. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania właściwości i postępowania przed komisjami orzekającymi w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej i drugiej instancji oraz stwierdzania nieważności z mocy prawa i uchylania prawomocnych rozstrzygnięć, a w szczególności: 1) uprawnienia przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej co do rozstrzygania sporów o właściwość komisji, 2) zasady działania komisji orzekających i tryb postępowania przed nimi, w tym tryb zwoływania i przeprowadzania rozprawy przed komisją orzekającą pierwszej i drugiej instancji, tryb postępowania w drugiej instancji, szczegółowe zasady i tryb składania środków zaskarżenia, właściwość co do rozpoznawania środków zaskarżenia w drugiej instancji, 3) środki zaskarżania rozstrzygnięć wydanych przez organy orzekające pierwszej instancji, terminy i osoby uprawnione do ich wnoszenia, organy właściwe do ich rozpoznawania w drugiej instancji, 4) tryb postępowania o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięcia z mocy prawa i zasady postępowania w tym zakresie, 5) zakres i terminy składanych przez komisje orzekające i rzeczników dyscypliny finansów publicznych sprawozdań z działalności."}
{"id":"1997_349_179","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 179. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia: 1) regulamin działania komisji orzekających, 2) zasady wykonywania organizacyjno - prawnej i biurowej obsługi komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych, 3) zasady organizowania, prowadzenia i finansowania szkolenia członków komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych, 4) warunki, na których akta spraw o naruszenie dyscypliny finansów publicznych podlegają zniszczeniu w całości lub w części albo przekazaniu archiwom państwowym, Dział VI Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_349_18","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 18. 1. Jednostkami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 2. Jednostka budżetowa prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych w ustawie. 3. Jednostki budżetowe tworzą, łączą i likwidują: 1) ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów - państwowe jednostki budżetowe, 2) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe. 4. Likwidując jednostkę budżetową organ, o którym mowa w ust. 3, określa przeznaczenie mienia, znajdującego się w użytkowaniu jednostki; w przypadku państwowej jednostki budżetowej decyzja o przeznaczeniu tego mienia podejmowana jest w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do łączenia jednostek budżetowych. 6. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej \"planem finansowym\"."}
{"id":"1997_349_180","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 180. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. Nr 68, poz. 341, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1994 r. Nr 98, poz. 472, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 621 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 503, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 3, jest prowadzona przez Ministra Finansów w formie określonej w art. 21 ustawy z dnia ........... o finansach publicznych (Dz.U. Nr ......, poz. ..........).\"; 2) w art. 47b ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w art. 47a ust. 1, jest prowadzona przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w formie określonej w art. 21 ustawy z dnia ........... o finansach publicznych (Dz.U. Nr ......, poz. ..........).\"."}
{"id":"1997_349_181","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 181. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679 i Nr 113, poz. 734) w art. 17 w ust. 2 pkt 4 skreśla się."}
{"id":"1997_349_182","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 182. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939, Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669) w art. 2 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) gmin, powiatów, województw i ich związków, a także państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich: a) jednostek budżetowych, b) gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, c) zakładów budżetowych, d) funduszy celowych,\"."}
{"id":"1997_349_183","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 183. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) \"państwowa sfera budżetowa\" - rozumie się państwowe jednostki organizacyjne, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 18-20 ustawy z dnia ........... o finansach publicznych (Dz.U. Nr ......, poz...........) oraz szkoły wyższe i inne jednostki prowadzące gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 30 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943),\"; 2) w art. 6 w ust. 2 wyrazy \"art. 45 ustawy - Prawo budżetowe\" zastępuje się wyrazami \"art. 96 ustawy o finansach publicznych\"."}
{"id":"1997_349_184","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 184. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493, Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741, Nr 141, poz. 943) w art. 2 w pkt 6 wyrazy \"fundacji bądź\" skreśla się."}
{"id":"1997_349_185","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 185. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080) w art. 1 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) samorządowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia ....... o finansach publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ......).\"."}
{"id":"1997_349_186","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 186. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 pkt 8 skreśla się; 2) w art. 64 w ust. 1 wyrazy \"na podstawie Prawa budżetowego\" zastępuje się wyrazami \"na podstawie ustawy z dnia ... o finansach publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"; 3) w art. 65 ust. 3 skreśla się; 4) w art. 66 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"zasady Prawa budżetowego\" zastępuje się wyrazami \"zasady ustawy, o której mowa w art. 64 ust. 1\"; 5) w art. 72 pkt 4 skreśla się; 6) art. 73 skreśla się."}
{"id":"1997_349_187","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 187. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 55 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"zasady prawa budżetowego\" zastępuje się wyrazami \"zasady ustawy z dnia ... o finansach publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...); 2) art. 62 skreśla się."}
{"id":"1997_349_188","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 188. W ustawie z dnia 27 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775) w art. 60 ust. 2 skreśla się."}
{"id":"1997_349_189","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 189. Ilekroć przepisy ustaw odrębnych odwołują się do przepisów, zasad lub definicji zawartych w ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe, należy przez to rozumieć odpowiednie przepisy, zasady lub definicje zawarte w niniejszej ustawie. Rozdział 2 Przepisy przejściowe"}
{"id":"1997_349_19","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 19. 1. Zakładami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które: 1) odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania, 2) pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zas trzeżeniem ust. 7 i 8. 2. Zakłady budżetowe tworzą, łączą i likwidują: 1) ministrowie, kierownicy urzędów centralnych lub wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów - państwowe zakłady budżetowe, 2) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie zakłady budżetowe. 3. Organ, o którym mowa w ust. 2, likwidując zakład budżetowy, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu zakładu; w przypadku państwowego zakładu budżetowego decyzja o przeznaczeniu tego mienia podejmowana jest w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do łączenia zakładów budżetowych. 5. Należności i zobowiązania zlikwidowanego zakładu budżetowego przejmuje organ, który go zlikwidował. 6. Podstawą gospodarki finansowej zakładu budżetowego jest roczny plan fi nansowy, obejmujący przychody i wydatki stanowiące koszty działalności oraz stan środków obrotowych i rozliczenia z budżetem. 7. Zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu dotację przedmiotową. 8. W zakresie określonym w odrębnych przepisach zakład budżetowy może otrzymywać dotację podmiotową lub dotację celową na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji. 9. Nowo tworzonemu zakładowi budżetowemu może być przyznana jednorazowa dotacja z budżetu na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe. 10. Łącznie dotacje dla zakładu budżetowego nie mogą przekroczyć 50% jego dochodów własnych. 11. Zakład budżetowy dokonuje wpłat do budżetu nadwyżek środków obrotowych, ustalonych na koniec okresu rozliczeniowego. 12. W planie finansowym zakładu budżetowego wyodrębnia się w szczególności: 1) przychody własne, 2) dotacje z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorial nego, 3) wydatki na wynagrodzenia i składniki naliczane od wynagrodzeń, 4) wydatki inwestycyjne. 13. W planie finansowym zakładu budżetowego mogą być dokonywane zmiany w ciągu roku w przypadku realizowania wyższych od planowanych przychodów i wydatków pod warunkiem, że nie spowoduje to zmniejszenia wpłat do budżetu ani zwiększenia dotacji z budżetu."}
{"id":"1997_349_190","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 190. 1. Do dnia 1 stycznia 2001 r. dla obsługi budżetu państwa są prowadzone następujące rachunki bankowe: 1) centralny rachunek bieżący budżetu państwa, 2) rachunek bieżący środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi, 3) rachunki bieżące państwowych jednostek budżetowych, z wyodrębnieniem subkont dla dochodów i wydatków, 4) rachunki bieżące urzędów skarbowych dla gromadzenia dochodów budżetowych, 5) rachunki bieżące państwowych funduszy celowych, 6) rachunki bieżące gospodarstw pomocniczych i zakładów budżetowych, 7) rachunki pomocnicze. 2. Obsługę bankową budżetu państwa w zakresie rachunków bankowych wy mienionych w ust. 1 - z wyłączeniem rachunków państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Obsługa bankowa rachunków wymienionych w ust. 1 pkt 6 i 7 może być wy konywana przez dowolne banki. 4. Obsługa bankowa rachunków budżetu państwa prowadzona jest w ramach umowy rachunku bankowego i obowiązujących norm prawnych. 5. W ramach obsługi bankowej budżetu państwa Narodowy Bank Polski: 1) udostępnia Ministerstwu Finansów oraz Najwyższej Izbie Kontroli informacje o stanach środków na rachunkach wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3-5, 2) sporządza sprawozdania z wykonania budżetu państwa w zakresie i ter minach uzgodnionych z Ministrem Finansów. 6. Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Pol skiego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady obsługi ra chunków bankowych wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3-7 oraz zakres informacji wymienionej w ust. 5 pkt 1 i sprawozdań wymienionych w ust. 5 pkt 2."}
{"id":"1997_349_191","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 191. Rachunki środków na finansowanie inwestycji jednostek i zakładów budżetowych prowadzone poza Narodowym Bankiem Polskim ulegają likwidacji z dniem 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1997_349_192","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 192. Rada Ministrów może nadać strategicznym programom rządowym, ustanowionym przed dniem wejścia w życie ustawy status programów wieloletnich."}
{"id":"1997_349_193","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 193. Do dnia 31 grudnia 2000 r. mogą funkcjonować środki specjalne utworzone na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 maja 1991 r. w sprawie środków specjalnych jednostek budżetowych (Dz.U. Nr 42, poz. 184, z 1993 r. Nr 38, poz. 166 oraz z 1997 r. Nr 34, poz. 208) i w tym okresie prowadzą gospodarkę finansową i dokonują rozliczeń z budżetem państwa na zasadach określonych wymienionym w rozporządzeniu."}
{"id":"1997_349_194","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 194. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej wszczęte przed wejściem w życie przepisów ustawy prowadzone jest według przepisów dotychczasowych, chyba że przepisy niniejszej ustawy są korzystniejsze dla obwinionego. 2. Kadencja komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny bud \"etowej, powołanych przed wejściem w życie ustawy, wygasa w dniu powołania odpowiedniej komisji orzekającej w sprawach o naruszenie finansów publicznych, nie później niż w dniu 31 marca 1999 r. 3. Rzecznicy dyscypliny budżetowej, powołani przed wejściem w życie ustawy, pełnią swe funkcje do czasu powołania odpowiednich rzeczników finansów publicznych, nie dłużej niż do dnia 31 marca 1999 r. 4. Po upływie kadencji komisji orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej i zaprzestaniu pełnienia funkcji przez rzecznika dyscypliny bud żetowej postępowanie, o którym mowa w ust. 1, przejmuje odpowiednia komisja orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Prawa i obowiązki rzecznika przejmuje odpowiedni rzecznik dyscypliny finansów publicznych."}
{"id":"1997_349_195","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 195. 1. Właściwość komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych regionalnych izb obrachunkowych dostosowuje się do zakresu nadzoru sprawowanego przez izbę nad jednostkami samorządu terytorialnego. 2. Wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy postępowania o naruszenie dyscypliny budżetowej w jednostce nie objętej już nadzorem danej regionalnej izby obrachunkowej, prowadzi do końca organ orzekający, który wszczął postępowanie. 3. Sprawy o naruszenie dyscypliny budżetowej, w których nie wszczęto postępowania przed wejściem ustawy w życie, rozpoznaje komisja orzekająca regionalnej izby obrachunkowej właściwej dla danej jednostki samorządu terytorialnego po wejściu w życie ustawy. 4. W przypadku likwidacji regionalnej izby obrachunkowej postępowanie o naruszenie dyscypliny budżetowej lub dyscypliny finansów publicznych wszczęte przed dniem likwidacji przejmuje komisja orzekająca izby właściwej dla podstawowej jednostki samorządu terytorialnego, w której siedzibę miała likwidowana regionalna izba obrachunkowa. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_349_196","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 196. 1. Dotychczasowe komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, powołane na podstawie ustawy - Prawo budżetowe są odpowiednio właściwe w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych do momentu wygaśnięcia ich kadencji, zgodnie z art. 194 ust. 2. 2. Dotychczasowi rzecznicy dyscypliny budżetowej są, odpowiednio właściwi w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych do momentu powołania rzecznika dyscypliny finansów publicznych, zgodnie z art. 194 ust. 3. 3. Członkowie komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej i rzecznicy dyscypliny budżetowej, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają prawa do ryczałtowego wynagrodzenia przewidzianego w ustawie."}
{"id":"1997_349_197","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 197. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej w zakresie dotyczącym czynu, który nie jest naruszeniem dyscypliny finansów publicznych, podlega umorzeniu. 2. Kary za naruszenie dyscypliny budżetowej wymierzone za czyn, o jakim mowa w ust. 1, uważa się za niebyłe i ulegają zatarciu. Orzeczenia o ukaraniu za taki czyn wyłącza się z akt osobowych pracownika i niszczy. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, nie egzekwuje się orzeczonych kar pieniężnych. Kary pieniężne wyegzekwowane lub częściowo wyegzekwowane, nie podlegają zwrotowi. 4. Jeżeli karę, o której mowa w ust. 2, wymierzono łącznie za czyn, który nie jest naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz czyn, który jest takim naruszeniem, ulega ona zatarciu po upływie 2 lat od wykonania kary lub przedawnienia jej wykonania."}
{"id":"1997_349_198","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 198. Przepisy ustawy w zakresie stwierdzenia nieważności z mocy prawa prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych lub uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia, z wyłączeniem uchylenia na niekorzyść obwinionego, stosuje się odpowiednio do prawomocnych rozstrzygnięć w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej."}
{"id":"1997_349_199","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 199. Rada Ministrów dokona analizy celowości działania państwowych funduszy celowych, powołanych na mocy ustawy oraz jednostek organizacyjnych (agencji) i przedstawi wnioski Sejmowi w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1997_349_2","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o Ministrze Finansów należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz ministra właściwego do spraw instytucji finansowych."}
{"id":"1997_349_20","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 20. 1. Gospodarstwem pomocniczym jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna. 2. Gospodarstwo pomocnicze pokrywa koszty swojej działalności z uzyskiwanych przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 7. 3. Gospodarstwo pomocnicze tworzy i likwiduje kierownik jednostki budżetowej, po uprzednim uzyskaniu zgody: 1) właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody - w przypadku gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, 2) zarządu jednostki samorządu terytorialnego - w przypadku gospodarstw pomocniczych gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych. 4. Tworząc gospodarstwo pomocnicze kierownik jednostki budżetowej określa nazwę i siedzibę gospodarstwa pomocniczego, nazwę i siedzibę jednostki budżetowej, przedmiot działalności wyodrębnionej z zakresu działalności jednostki budżetowej oraz składniki majątkowe przydzielone gospodarstwu przez jednostkę budżetową. 5. Składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego przejmuje jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo. 6. Podstawą gospodarki finansowej gospodarstwa pomocniczego jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, wydatki stanowiące koszty działalności, rachunek wyników, stan środków obrotowych i rozliczenia z budżetem. 7. Gospodarstwo pomocnicze może otrzymywać z budżetu dotacje przedmiotowe. 8. Nowo utworzone gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej może otrzymać z budżetu dotację na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe. 9. Sprzedaży usług na rzecz macierzystej jednostki budżetowej, gospodarstwo pomocnicze dokonuje według kosztów własnych. 10. Gospodarstwo pomocnicze wpłaca do budżetu połowę osiągniętego zysku. 11. W planie finansowym gospodarstwa pomocniczego jednostki budżetowej wyodrębnia się w szczególności: 1) przychody własne, 2) dotacje z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu teryto rialnego, 3) wydatki na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń. 12. W planie finansowym gospodarstwa pomocniczego mogą być dokonywane zmiany w ciągu roku w przypadku realizowania wyższych od planowanych przychodów i wydatków pod warunkiem, że nie spowoduje to zmniejszenia wpłat do budżetu ani zwiększenia dotacji z budżetu."}
{"id":"1997_349_200","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 200. Jednostki podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej dostosują, w terminie do dnia 1 stycznia 2001 r., obowiązujące szczególne zasady rachunkowości do postanowień art. 14."}
{"id":"1997_349_201","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 201. 1. Do chwili wejścia w życie ustawy wypełniającej dyspozycję art. 216 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do sposobu obliczania wartości krajowego produktu brutto, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego jest obowiązany do ogłaszania, w drodze obwieszczenia, wartości szacunku krajowego produktu brutto, zgodnie z obowiązującymi przepisami. 2. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego jest obowiązany do ogłoszenia pierwszego szacunku produktu krajowego brutto, o którym mowa w ust. 1, za dany rok w terminie do 15 maja roku następnego. 3. Do chwili wejścia w życie ustawy, o której mowa w ust. 1, w sytuacji gdy relacja, o której mowa w art. 45 ust. 1 przekracza 60%, stosuje się odpowiednio przepisy art. 45 ust. 1 pkt 3. Rozdział 3 Przepisy końcowe"}
{"id":"1997_349_202","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 202. 1. Traci moc ustawa z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685 z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042). 2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie ustawy w zakresie, w jakim nie pozostają w sprzeczności z przepisami ustawy, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2000 r. 3. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zarządzenia i rozporządzenia w sprawie emisji skarbowych papierów wartościowych zachowują moc i wyemitowane na ich podstawie obligacje oferowane i wykupywane są na zasadach w nich zawartych. 4. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zarządzenie regulujące zasady emitowania bonów skarbowych zachowuje moc do daty wejścia w życie stosownego rozporządzenia, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2000 r. 5. Ogłoszenie relacji, o której mowa art. 12 ust. 1 pkt 2, następuje po raz pierwszy za rok 1999."}
{"id":"1997_349_203","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 203. Ustawa nie ma zastosowania do opracowania budżetu państwa i uchwał budżetowych na 1999 r."}
{"id":"1997_349_204","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 204. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 151 ust. 5, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1997_349_21","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 21. 1. Środki specjalne są środkami finansowymi, gromadzonymi przez jednostki budżetowe na wyodrębnionych rachunkach bankowych: 1) na podstawie odrębnych ustaw oraz uchwał organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, 2) z tytułu spadków, zapisów i darowizn w postaci pieniężnej na rzecz jednostki budżetowej, 3) z tytułu odszkodowań i wpłat za utracone lub uszkodzone mienie oddane jednostce budżetowej w zarząd bądź w użytkowanie, 4) z tytułu sprzedaży zapasów środków materiałowych przechowywanych w celach mobilizacyjnych. 2. Środki specjalne przeznacza się na: 1) cele wskazane w ustawie lub uchwale, na podstawie której utworzono te środki, 2) cele wskazane przez darczyńcę lub spadkodawcę, 3) remont lub odtworzenie mienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 i 4. 3. Roczny plan finansowy obejmujący przychody i wydatki środków specjalnych sporządza się dla środków specjalnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4. 4. Plan finansowy dla środków specjalnych pochodzących ze źródeł, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, sporządza się na okres, w którym środki te będą wydatkowane. 5. W planach finansowych środków specjalnych, o których mowa w ust. 3, wyodrębnia się w szczególności: 1) wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń, 2) wydatki inwestycyjne."}
{"id":"1997_349_22","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 22. 1. Funduszem celowym jest fundusz ustawowo powołany przed dniem wejścia w życie ustawy, którego przychody pochodzą z dochodów publicznych, a wydatki przeznaczone są na realizację wyodrębnionych zadań. 2. Fundusz celowy może działać jako osoba prawna lub stanowić wyodrębniony rachunek bankowy, którym dysponuje organ wskazany w ustawie tworzącej fundusz. 3. Fundusz celowy, który realizuje zadania wyodrębnione z budżetu: 1) państwa - jest państwowym funduszem celowym, 2) gminy, powiatu lub województwa - jest gminnym, powiatowym lub wo jewódzkim funduszem celowym. 4. Podstawą gospodarki finansowej funduszu celowego jest roczny plan finansowy. 5. Wydatki funduszu celowego mogą być dokonywane, z zastrzeżeniem ust. 6, tylko w ramach posiadanych środków finansowych obejmujących bieżące przychody, w tym dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego i pozostałości środków z okresów poprzednich. 6. Fundusze celowe mogą zaciągać kredyty i pożyczki, o ile ustawa tworząca fundusz tak stanowi. 7. Szczegółowe zasady gospodarki finansowej państwowego funduszu celowego, w zakresie nie uregulowanym ustawą tworzącą fundusz, określa, w drodze rozporządzenia, minister nadzorujący państwowy fundusz celowy, w po rozumieniu z Ministrem Finansów."}
{"id":"1997_349_23","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 23. Skarb Państwa nie może tworzyć fundacji. Rozdział 4 Zasady gospodarki finansowej podmiotów sektora finansów publicznych"}
{"id":"1997_349_24","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 24. 1. Sposób gromadzenia środków publicznych z poszczególnych tytułów określają odrębne ustawy. 2. Środki publiczne pochodzące z poszczególnych tytułów nie mogą być przeznaczane na finansowanie imiennie wymienionych wydatków, chyba że odrębna ustawa stanowi inaczej. 3. Ograniczenia wynikającego z ust. 2 nie stosuje się do: 1) wydatków finansowanych z kredytów udzielonych przez międzynarodowe instytucje finansowe, 2) wydatków finansowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych nie podlegających zwrotowi, 3) jednostek prowadzących działalność gospodarczą."}
{"id":"1997_349_25","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 25. 1. Prawo realizacji zadań finansowanych ze środków publicznych przysługuje ogółowi podmiotów, chyba że ustawy stanowią inaczej. 2. Podmiot wnioskujący o przyznanie środków publicznych na realizację wyodrębnionego zadania powinien przedstawić ofertę wykonania zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji, gwarantującą wykonanie zadania w sposób efektywny, oszczędny i terminowy."}
{"id":"1997_349_26","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 26. 1. Ujęte w budżetach jednostek sektora finansów publicznych: 1) dochody - stanowią prognozy ich wielkości, 2) wydatki i rozchody - stanowią nieprzekraczalny limit. 2. Ujęte w rocznych planach finansowych jednostek sektora finansów publicznych: 1) przychody - stanowią prognozy ich wielkości, 2) wydatki - mogą ulec zmianie, jeżeli: a) zrealizowano przychody wyższe od prognozowanych, b) zmiana wydatków nie spowoduje zwiększenia dotacji z budżetu oraz nie zmniejszy wielkości planowanych wpłat do budżetu, albo zysków oraz planowanego stanu środków na dzień 31 grudnia roku objętego planowaniem. 3. Zmiany przychodów i wydatków, o których mowa w ust. 2, wymagają dokonania zmian w rocznym planie finansowym."}
{"id":"1997_349_27","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 27. 1. Zamieszczenie w budżecie państwa dochodów z określonych źródeł lub wy datków na określone cele nie stanowi podstawy roszczeń bądź zobowiązań państwa wobec osób trzecich, ani roszczeń tych osób wobec państwa. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wydatków budżetu państwa na subwencje dla jednostek samorządu terytorialnego. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do budżetów jednostek samorządu te rytorialnego."}
{"id":"1997_349_28","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 28. 1. Wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokości ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego i w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych. 2. Jednostki sektora finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z prze pisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków. 3. Wydatki publiczne powinny być dokonywane: 1) w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najle pszych efektów z danych nakładów, 2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań, 3) w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobo wiązań. 4. Jednostki sektora finansów publicznych dokonują zakupów dostaw, usług i ro bót budowlanych na zasadach określonych w przepisach ustawy o zamówieniach publicznych. 5. Planowanie i dokonywanie wydatków na realizację każdego kolejnego etapu programu wieloletniego poprzedzane jest analizą i oceną efektów uzyskanych w etapach poprzednich."}
{"id":"1997_349_29","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 29. 1. Minister Finansów, w porozumieniu z dysponentami części budżetowych, o których mowa w art. 67 ust. 4, opracowuje harmonogram realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa. 2. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego opracowuje harmonogram reali zacji dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 3. Dysponent części budżetowej oraz zarząd jednostki samorządu terytorialnego informują podległe i nadzorowane jednostki o harmonogramie, o którym mowa w ust. 1 i 2. 4. Realizacja wydatków powinna być dokonywana zgodnie z harmonogramem, o którym mowa w ust. 1 i 2. 5. Dla poniesienia jednorazowego wydatku wyższego niż wielkość wynikająca z harmonogramu niezbędne jest uzyskanie zgody odpowiednio Ministra Finansów bądź zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 6. Jednostki sektora finansów publicznych mogą zaciągać zobowiązania do wy sokości wynikającej z planu wydatków jednostki, pomniejszonej o wydatki na wynagrodzenia i uposażenia oraz o obligatoryjne wpłaty płatnika. 7. Dysponent części budżetowej lub zarząd jednostki samorządu terytorialnego może ustalić dla podległych jednostek dodatkowe ograniczenia zaciągania zobowiązań bądź dokonywania wydatków."}
{"id":"1997_349_3","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 3. 1. Środkami publicznymi są: 1) dochody publiczne, 2) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, 3) przychody jednostek organizacyjnych i osób prawnych zaliczanych do sektora finansów publicznych, pochodzące z działalności i innych źródeł, 4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego, pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych oraz innych operacji finansowych, b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, c) ze spłat pożyczek, udzielonych ze środków publicznych, d) z otrzymanych pożyczek i kredytów. 2. Dochodami publicznymi są: 1) daniny publiczne, do których zalicza się podatki oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa wynika z odrębnych ustaw, 2) pozostałe dochody, do których zalicza się: a) opłaty, b) dochody z mienia, w szczególności z najmu oraz z dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, dywidendy od wniesionego kapitału, c) dochody ze sprzedaży rzeczy i praw oraz ze świadczenia usług przez jednostki, o których mowa w art. 5 ust. 1, d) dochody ze sprzedaży praw, nie stanowiące przychodów w rozumieniu ust. 1 pkt 4 lit. a), e) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej, f) inne dochody, uzyskane na podstawie odrębnych przepisów, o ile są pobierane przez organy finansowane z dochodów publicznych lub przez podległe albo nadzorowane przez te organy jednostki, o których mowa w art. 5 ust. 1."}
{"id":"1997_349_30","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 30. Środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi są: 1) przeznaczane wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej lub deklaracji dawcy, 2) wydatkowane zgodnie z procedurami zawartymi w tej umowie lub innymi procedurami obowiązującymi przy ich wykorzystywaniu."}
{"id":"1997_349_31","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 31. 1. Przedstawiane Radzie Ministrów projekty aktów prawnych, których skutkiem finansowym może być zwiększenie wydatków lub zmniejszenie dochodów podmiotów sektora finansów publicznych, w stosunku do wielkości wynikających z obowiązujących przepisów, wymagają określenia wysokości tych skutków i uprzedniego ich zaopiniowania przez Ministra Finansów. 2. Wydanie przez organ administracji rządowej aktu normatywnego wywołującego skutki finansowe dla budżetu państwa, nie przewidziane w danej części budżetowej, wymaga porozumienia z Ministrem Finansów. 3. Projekt ustawy skutkującej zmianą poziomu dochodów własnych bądź wydatków jednostek samorządu terytorialnego, wymaga określenia wysokości skutków tych zmian oraz zaopiniowania przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. 4. Rada Ministrów przekazując do Sejmu projekt ustawy, o którym mowa w ust. 3, załącza opinię Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego."}
{"id":"1997_349_32","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 32. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gos podarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz szczegółowe zasady i terminy rocznych rozliczeń i wpłat do budżetu, z uwzględnieniem: 1) zasad i trybu sporządzania planów finansowych oraz dokonywania zmian w tych planach, 2) trybu pobierania dochodów i dokonywania wydatków państwowych jednostek budżetowych, 3) sposobu ustalania nadwyżki środków obrotowych w zakładach budżetowych, 4) terminów i sposobu ustalania zaliczkowych wpłat do budżetu: a) nadwyżki środków obrotowych zakładów budżetowych, b) połowy zysku gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych. 5) specyfiki działalności jednostek organizacyjnych podległych lub nadzoro wanych przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych działających poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_349_33","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 33. 1. Jednostki będące państwowymi osobami prawnymi a zaliczone do sektora finansów publicznych, sporządzają plany finansowe zgodnie z przepisami stanowiącymi podstawę ich utworzenia, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, wyodrębniają w planach finansowych: 1) przychody własne, 2) dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu teryto rialnego, 3) wydatki: a) na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń, b) majątkowe. 3. Plany finansowe jednostek, o których mowa w ust. 1, po ich zatwierdzeniu bądź uchwaleniu przez organ wskazany w przepisach, na podstawie których jednostka została utworzona, przekazywane są Ministrowi Finansów w terminie 14 dni od dnia zatwierdzenia bądź uchwalenia. 4.W przypadku osiągnięcia przychodów wyższych niż ujęte w planie finansowym, państwowe osoby prawne, o których mowa w ust. 1, dokonują odpowiednich zmian w planie wydatków."}
{"id":"1997_349_34","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 34. 1. Spłata należności pieniężnych do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, przypadających na podstawie przepisów szczególnych, państwowym jednostkom sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 1822, może być, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, umarzana, odraczana lub rozkładana na raty. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności, o których mowa w ust. 1, a także wskazuje organy do tego uprawnione, z uwzględnieniem: 1) przesłanek uzasadniających umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty należności, 2) rodzaju i zakresu udzielonych ulg w spłaceniu należności, 3) wskazania organów właściwych do umarzania należności, odraczania lub rozkładania na raty w zależności od wysokości kwot udzielonej ulgi. 3. Egzekucja należności, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem należności o charakterze cywilnoprawnym, następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_349_35","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 35. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, prawa i obowiązki głównego księgowego budżetu państwa, głównych księgowych części budżetowych, pań stwowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomoc niczych oraz skarbników i głównych księgowych jednostek samorządu terytorial nego. Dział II Państwowy dług publiczny Rozdział 1 Zasady ogólne"}
{"id":"1997_349_36","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 36. 1. Łączną kwotę państwowego długu publicznego, z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1, oblicza się jako wartość nominalną zobowiązań, przy wy łączeniu wzajemnych zobowiązań podmiotów sektora finansów publicznych. 2. Przez wartość nominalną zobowiązania rozumie się: 1) wartość nominalną wyemitowanych papierów wartościowych, 2) wartość nominalną zaciągniętej pożyczki, kredytu lub innego zobowią zania, to jest kwotę świadczenia głównego, należną do zapłaty w dniu wymagalności zobowiązania. 3. Wartość nominalna zobowiązań indeksowanych lub kapitalizowanych odpowiada początkowej wartości nominalnej z uwzględnieniem przyrostu kapitału, wynikającego z indeksacji lub kapitalizacji, naliczonego na koniec okresu sprawozdawczego. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do obliczania kwot niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji nie zaliczanych do państwowego długu publicznego, a także odpowiednio do obliczania długu Skarbu Państwa oraz kwot zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji nie zaliczanych do długu Skarbu Państwa. 5. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania: 1) wartości zobowiązań zaliczanych do: a) państwowego długu publicznego, b) długu Skarbu Państwa, 2) wartości zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, 3) kwoty przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji."}
{"id":"1997_349_37","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 37. 1. Minister Finansów sprawuje kontrolę nad sektorem finansów publicznych w zakresie przestrzegania zasady stanowiącej, iż państwowy dług publiczny, powiększony o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji, nie może przekroczyć 3\/5 wartości rocznego produktu krajowego brutto. 2. Minister Finansów sprawuje kontrolę nad stanem długu Skarbu Państwa w celu zapewnienia przestrzegania zasady, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_349_38","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 38. 1. Minister Finansów ustala strategię zarządzania długiem Skarbu Państwa oraz państwowym długiem publicznym, obejmujących w szczególności: 1) stabilność makroekonomiczną gospodarki i jej zdolność do rozwoju, 2) bezpieczeństwo finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, 3) koszty obsługi długu Skarbu Państwa, 4) kształtowanie struktury zadłużenia, 5) wpływ prowadzonych operacji dłużnych na krajowy rynek finansowy. 2. Minister Finansów opracowuje trzyletnią strategię oddziaływania na dług sektora finansów publicznych. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów przedkłada Radzie Ministrów do zatwierdzenia. 4. Rada Ministrów po zatwierdzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, przedkłada je Sejmowi wraz z uzasadnieniem projektu ustawy budżetowej."}
{"id":"1997_349_39","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 39. Jeżeli odzyskanie wierzytelności Skarbu Państwa, powstałych w związku z udzielonymi poręczeniami lub gwarancjami, nie jest możliwe w pełnej wysokości, Rada Ministrów może wyrazić zgodę na ich sprzedaż poniżej kwoty wynikającej z prawidłowego obliczenia. Rozdział 2 Finansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa"}
{"id":"1997_349_4","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 4. 1. Środki publiczne mogą być przeznaczane na: 1) wydatki publiczne, 2) rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego. 2. Rozchodami publicznymi są: 1) spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów, 2) wykup papierów wartościowych oraz inne operacje finansowe, 3) udzielone pożyczki."}
{"id":"1997_349_40","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 40. Minister Finansów, celem sfinansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, o których mowa w art. 8, oraz w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa, jest upoważniony do: 1) zaciągania zobowiązań finansowych w imieniu Skarbu Państwa, w szcze gólności w drodze emisji papierów wartościowych oraz zaciągania pożyczek i kredytów na rynku krajowym i zagranicznym, 2) spłaty zaciągniętych zobowiązań, o których mowa w pkt 1, 3) przeprowadzania innych operacji finansowych związanych z zarządzaniem długiem, w tym operacji związanych z finansowymi instrumentami pochod nymi."}
{"id":"1997_349_41","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 41. 1. Minister Finansów realizuje zadania wynikające z zarządzania długiem Skarbu Państwa, w szczególności poprzez: 1) dokonywanie wszelkich czynności prawnych i faktycznych związanych z: a) pozyskiwaniem zwrotnych środków finansujących potrzeby pożyczkowe bud żetu państwa, b) obsługą zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych oraz zaciągniętych kredytów i pożyczek, 2) zarządzanie wolnymi środkami budżetu państwa, a także zarządzanie akty wami finansowymi Skarbu Państwa w tym środkami publicznymi wyodrębnionymi w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa. 2. Zarządzanie wolnymi środkami, o których mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności ich lokowanie na rynku finansowym. 3. Zarządzanie aktywami finansowymi, o których mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności wykonywanie operacji i działań na rynkach finansowych, które wpływają na zmianę struktury zadłużenia Skarbu Państwa w celu: 1) zwiększenia bezpieczeństwa finansowego potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, 2) obniżenia ryzyka i kosztów obsługi długu Skarbu Państwa, 3) realizację innych celów zarządzania długiem Skarbu Państwa, określonych w strategii, o której mowa w art. 38."}
{"id":"1997_349_42","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 42. 1. Z chwilą wykupu skarbowe papiery wartościowe podlegają umorzeniu. 2. Nie podlegają umorzeniu skarbowe papiery wartościowe nabywane przez Skarb Państwa w celu zarządzania długiem Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_349_43","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 43. 1. Skarb Państwa może zaciągać pożyczki i kredyty wyłącznie na finansowanie potrzeb budżetu państwa, o których mowa w art. 8. 2. W imieniu Skarbu Państwa pożyczki i kredyty mogą być zaciągane, z zas trzeżeniem ust. 3, wyłącznie przez Ministra Finansów. 3. W przypadku zaciągania pożyczki lub kredytu w drodze umowy międzyna rodowej, w której wymagane jest, aby organem działającym w imieniu pożyczkobiorcy (kredytobiorcy) był rząd, Rada Ministrów upoważnia Ministra Finansów do podpisania umowy i określa warunki jej wykonywania. 4. Kwota zaciągniętych pożyczek i kredytów, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć limitu przyrostu zadłużenia określonego w ustawie budżetowej."}
{"id":"1997_349_44","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 44. Do zaciągania pożyczek i kredytów przez Skarb Państwa, emisji skarbowych papierów wartościowych oraz innych operacji związanych bezpośrednio z za rządzaniem państwowym długiem publicznym, nie stosuje się przepisów ustawy, o której mowa w art. 28 ust. 4. Rozdział 3 Procedury ostrożnościowe i sanacyjne"}
{"id":"1997_349_45","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 45. 1. W przypadku, gdy wartość relacji łącznej kwoty państwowego długu publicznego powiększonej o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji, udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych, do produktu krajowego brutto, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), ogłoszonej i obliczonej zgodnie z art. 12 ust. 3 i 4: 1) jest większa od 50%, a nie większa od 55%, to: a) Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej, w którym relacja deficytu budżetu państwa do dochodów budżetu państwa nie może być wyższa niż analogiczna relacja z roku bieżącego, b) relacja, o której mowa w lit. a) stanowi górne ograniczenie relacji deficytu każdej jednostki samorządu terytorialnego do jej dochodów, jaka może zostać uchwalona w budżecie jednostki samorządu terytorialnego, 2) jest większa od 55%, a mniejsza od 60%, to: a) Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej, przyjmując jako górne ograniczenie deficytu jego poziom zapewniający, że relacja długu Skarbu Państwa powiększonego o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa do produktu krajowego brutto przewidywana na koniec roku budżetowego, którego dotyczy projekt ustawy, będzie niższa od relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. d), ogłoszonej i obliczonej zgodnie z art. 12 ust. 3 i 4, b) górne ograniczenie relacji deficytu każdej jednostki samorządu terytorialnego do jej dochodów, jaka może zostać uchwalona w budżecie jednostki samorządu terytorialnego, określone w ust. 1 pkt 1 lit. b), zostaje zmniejszone poprzez pomnożenie przez współczynnik R, wyliczany w następujący sposób: R = (0,6 - PDP\/PKB) : 0,05, gdzie PKB - produkt krajowy brutto, PDP - państwowy dług publiczny, powiększony o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty tego sektora, oznaczają wielkości ogłoszone za poprzedni rok budżetowy, c) Rada Ministrów przedstawia Sejmowi program sanacyjny mający na celu obniżenie relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), 3) jest równa lub większa od 60% to: a) poczynając od siódmego dnia po dniu ogłoszenia relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), podmioty sektora finansów publicznych nie mogą udzielać nowych poręczeń i gwarancji, b) Rada Ministrów, najpóźniej w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), przedstawia Sejmowi program sanacyjny mający na celu ograniczenie przedmiotowej relacji do poziomu poniżej 60%, c) w kolejnym roku budżetowym obowiązuje zakaz udzielania nowych poręczeń i gwarancji przez podmioty sektora finansów publicznych, d) w projekcie ustawy budżetowej na kolejny rok budżetowy nie zawiera się deficytu budżetu państwa, a budżety jednostek samorządu terytorialnego uchwala się nie zawierając w nich deficytu. 2. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a) i b) oraz pkt 3 lit. d), nie stosuje się do kwot deficytu jednostek samorządu terytorialnego lub budżetu państwa sfinansowanych nadwyżką budżetową z lat poprzednich, a w przypadku deficytu budżetu państwa, także sfinansowanych przychodami budżetu państwa pochodzącymi ze sprzedaży wydzielonych aktywów Skarbu Państwa, a wydatkowanymi na sfinansowanie reformy systemu ubezpiecze nia społecznego, zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 1997 r. o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 106, poz. 673)."}
{"id":"1997_349_46","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 46. Program sanacyjny obejmuje: 1) podanie przyczyn kształtowania się relacji państwowego długu publicznego, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), 2) program przedsięwzięć mających na celu doprowadzenie do ograniczenia relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), uwzględniający analizę limitów ilościowych i innych uwarunkowań prawnych, 3) trzyletnią prognozę dotyczącą relacji państwowego długu publicznego do produktu krajowego brutto wraz z przewidywanym rozwojem sytuacji makroekonomicznej kraju."}
{"id":"1997_349_47","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 47. Przepisów art. 45 i 46 nie stosuje się w przypadku wprowadzenia stanu nadzwy czajnego, uniemożliwiającego lub w znacznym stopniu utrudniającego wykonanie programu sanacyjnego. Rozdział 4 Ogólne zasady zaciągania zobowiązań przez inne niż Skarb Państwa podmioty sektora finansów publicznych"}
{"id":"1997_349_48","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 48. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać kredyty i pożyczki oraz emitować papiery wartościowe na: 1) pokrycie występującego w ciągu roku niedoboru budżetu jednostki sa morządu terytorialnego, 2) finansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach jednostki samorządu terytorialnego. 2. Zaciągnięte kredyty i pożyczki oraz wyemitowane papiery wartościowe, z przeznaczeniem na cel, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają spłacie lub wykupowi w tym samym roku, w którym zostały zaciągnięte lub wyemitowane."}
{"id":"1997_349_49","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 49. 1. Suma zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz zobowiązań z wyemitowanych papierów wartościowych, o których mowa w art. 48 ust. 1, nie może przekroczyć kwoty określonej w budżecie jednostki samorządu terytorialnego. 2. W przypadku ubiegania się przez jednostkę samorządu terytorialnego o udzie lenie kredytu lub pożyczki, a także w przypadku zamiaru emisji przez jed nostkę samorządu terytorialnego papierów wartościowych, regionalna izba obrachunkowa, na wniosek jednostki samorządu terytorialnego, wydaje opinię o możliwości spłaty kredytu lub pożyczki lub wykupu papierów wartościowych. 3. Opinia, o której mowa w ust. 2, jest przekazywana przez jednostkę sa morządu terytorialnego podmiotowi udzielającemu pożyczki lub kredytu oraz podawana jest do wiadomości podmiotom, do których kierowana jest oferta nabycia papierów wartościowych."}
{"id":"1997_349_5","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 5. 1. Do sektora finansów publicznych zalicza się: 1) organy władzy publicznej i podległe im jednostki organizacyjne, 2) państwowe osoby prawne oraz inne państwowe jednostki organizacyjne nie objęte Krajowym Rejestrem Sądowym, których działalność jest finansowana ze środków publicznych w całości lub części, z wyjątkiem: a) przedsiębiorstw państwowych, b) banków państwowych, c) spółek prawa handlowego. 2. Sektor finansów publicznych dzieli się na: 1) sektor rządowy, 2) sektor samorządowy, obejmujący jednostki samorządu terytorialnego i ich organy oraz podległe tym organom jednostki organizacyjne."}
{"id":"1997_349_50","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 50. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać jedynie takie zobowią zania finansowe, z przeznaczeniem na cel, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2, których koszty obsługi są ponoszone co najmniej raz do roku, przy czym: 1) dyskonto od emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego papie rów wartościowych nie może przekraczać 5% wartości nominalnej, 2) kapitalizacja odsetek jest niedopuszczalna. 2. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do podmiotów sektora finansów publicznych innych niż Skarb Państwa i jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_349_51","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 51. 1. Jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty sektora finansów publicznych, z wyjątkiem Skarbu Państwa, nie mogą zaciągać zobowiązań finansowych, których maksymalna wartość nominalna, wyrażona w złotych, nie została ustalona w dniu zawierania transakcji. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których nie stosuje się ograniczeń, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szcze gólności kredyty i pożyczki z instytucji międzynarodowych lub od pożycz kodawców rządowych."}
{"id":"1997_349_52","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 52. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać poręczeń i gwarancji, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. Łączna kwota poręczeń i gwarancji określana jest w uchwale budżetowej. 2. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są terminowe i udzielane do określonej kwoty. Rozdział 5 Zasady i tryb emisji papierów wartościowych oraz zaciągania kredytów i pożyczek przez Skarb Państwa"}
{"id":"1997_349_53","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 53. 1. Skarbowy papier wartościowy jest papierem wartościowym, w którym Skarb Państwa stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela takiego papieru i zo bowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia, które może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny. 2. Skarbowe papiery wartościowe mogą być emitowane lub wystawiane w granicach limitu zadłużenia, określonego w ustawie budżetowej. 3. Skarbowe papiery wartościowe opiewające na świadczenia pieniężne mogą być emitowane lub wystawiane wyłącznie przez Ministra Finansów. 4. Skarbowe papiery wartościowe opiewające na świadczenia niepieniężne, emituje Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Finansów. 5. Skarb Państwa odpowiada całym majątkiem za zobowiązania wynikające z wyemitowanych lub wystawionych skarbowych papierów wartościowych."}
{"id":"1997_349_54","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 54. Skarbowe papiery wartościowe mogą być emitowane lub wystawiane jako papiery wartościowe o pierwotnym terminie wykupu: 1) krótszym niż jeden rok (do 364 dni włącznie), do których zalicza się w szczególności bony skarbowe (krótkoterminowe skarbowe papiery wartościowe), 2) nie krótszym niż jeden rok (365 dni), do których zalicza się w szczególności obligacje skarbowe."}
{"id":"1997_349_55","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 55. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, warunki emitowania danego rodzaju skarbowych papierów wartościowych, dotyczące emisji, a w szczegól ności: 1) limit kwoty emisji lub sposób jego ustalenia, określający granice zaciągania przez Skarb Państwa zobowiązań z tytułu emisji skarbowych papierów wartościowych danego rodzaju, 2) jednostkową wartość nominalną, 3) walutę, w której następuje emisja lub sposób określenia waluty emisji, 4) zasady i tryb sprzedaży, w tym termin lub sposób ustalenia ceny sprzedaży emitowanych papierów wartościowych na rynku pierwotnym, 5) podmioty, którym skarbowe papiery wartościowe danej emisji są oferowane do nabycia na rynku pierwotnym, 6) ograniczenia co do obrotu imiennymi skarbowymi papierami wartościowymi na rynku pierwotnym i wtórnym, 7) sposób realizacji świadczeń z tytułu skarbowych papierów wartościowych."}
{"id":"1997_349_56","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 56. 1. Minister Finansów określi poprzez wydanie listu emisyjnego szczegółowe warunki emisji skarbowych papierów wartościowych dotyczące treści świadczeń wynikających ze skarbowego papieru wartościowego i sposób ich realizacji. 2. Minister Finansów może upoważnić inny podmiot do wydania listu emisyjnego dotyczącego skarbowych papierów wartościowych przeznaczonych na rynki finansowe. 3. List emisyjny zawiera w szczególności: 1) datę emisji, 2) powołanie podstawy prawnej emisji, 3) wartość nominalną tej emisji, 4) cenę sprzedaży, 5) stopę procentową lub sposób jej obliczania, 6) określenie sposobu, miejsca i terminów wypłaty należności głównej oraz należności ubocznych, 7) datę, od której nalicza się oprocentowanie skarbowych papierów war tościowych tej emisji, 8) termin wykupu oraz zastrzeżenia w przedmiocie możliwości wcześniejszego wykupu. 4. Minister Finansów podaje do publicznej wiadomości szczegółowe warunki danej emisji. Podanie do publicznej wiadomości listu emisyjnego jest warunkiem dojścia emisji do skutku."}
{"id":"1997_349_57","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 57. Bon skarbowy jest krótkoterminowym papierem wartościowym, oferowanym do sprzedaży w kraju, na rynku pierwotnym z dyskontem i wykupywanym według wartości nominalnej, po upływie okresu na jaki został wyemitowany."}
{"id":"1997_349_58","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 58. 1. Obligacja skarbowa jest papierem wartościowym oferowanym do sprzedaży w kraju lub za granicą, oprocentowanym w postaci dyskonta lub odsetek. 2. Obligacja skarbowa sprzedawana jest na rynku pierwotnym: 1) z dyskontem, 2) według wartości nominalnej, 3) powyżej wartości nominalnej i wykupywana po upływie określonego terminu, nie krótszego niż jeden rok (365 dni)."}
{"id":"1997_349_59","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 59. 1. Skarbowy papier oszczędnościowy jest skarbowym papierem wartościowym oferowanym do sprzedaży wyłącznie krajowym osobom fizycznym. 2. Skarbowy papier oszczędnościowy może być wyłączony z obrotu na rynku wtórnym, albo może być przedmiotem obrotu tylko pomiędzy krajowymi osobami fizycznymi, o ile ogólne warunki emitowania tak stanowią."}
{"id":"1997_349_6","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 6. Finanse publiczne obejmują procesy związane z gromadzeniem środków publicznych oraz ich rozdysponowaniem, a w szczególności: 1) pobieranie i gromadzenie dochodów, 2) wydatkowanie środków publicznych, 3) finansowanie deficytu, 4) zaciąganie zobowiązań angażujących środki publiczne, 5) zarządzanie środkami publicznymi, 6) zarządzanie długiem publicznym."}
{"id":"1997_349_60","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 60. 1. Skarbowe papiery wartościowe zbywane są na rynku pierwotnym odpłatnie. 2. Realizacja emisji następuje z dniem rozliczenia pieniężnego zadeklaro wanych do nabycia skarbowych papierów wartościowych oraz w kwocie wynikającej z rozliczenia. Dział III Budżet państwa Rozdział 1 Podstawowe definicje i zasady"}
{"id":"1997_349_61","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 61. 1. Budżet państwa jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów: 1) organów: władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa, 2) sądów i trybunałów, 3) administracji rządowej. 2. Budżet państwa jest uchwalany w formie ustawy budżetowej na okres roku kalendarzowego, zwanego dalej \"rokiem budżetowym\". 3. Do budżetu państwa włączone są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi i wydatki z nich finansowane 4. Ustawa budżetowa zawiera także: 1) zestawienie przychodów i wydatków zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i środków specjalnych, 2) plany przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych, 3) zestawienie dotacji dla państwowych agencji i fundacji z udziałem Skarbu Państwa. 5. Ustawa budżetowa może zawierać plany przychodów i wydatków: 1) jednostek, o których mowa w ust. 4 pkt 1, 2) innych jednostek sektora rządowego."}
{"id":"1997_349_62","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 62. Dochodami budżetu państwa są: 1) podatki i opłaty, które na mocy odrębnych ustaw nie stanowią dochodów jednostek samorządu terytorialnego, funduszów celowych oraz innych podmio tów sektora finansów publicznych, 2) cła, 3) wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, 4) dywidendy, 5) wpłaty z zysku Narodowego Banku Polskiego, 6) wpłaty nadwyżek środków obrotowych państwowych zakładów budżetowych oraz części zysku gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, 7) dochody pobierane przez państwowe jednostki budżetowe, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, 8) dochody z najmu i dzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze składników majątkowych Skarbu Państwa, o ile przepisy szczególne nie sta nowią inaczej, 9) opłaty od poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa, 10) odsetki od środków na rachunkach bankowych państwowych jednostek bud żetowych, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, 11) odsetki od lokat terminowych ustanowionych ze środków zgromadzonych na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa, 12) odsetki od udzielonych z budżetu państwa pożyczek krajowych i zagranicznych, 13) grzywny, mandaty i inne kary pieniężne, o ile na mocy odrębnych przepisów nie stanowią dochodów innych jednostek sektora finansów publicznych, 14) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na rzecz Skarbu Państwa, 15) inne dochody publiczne."}
{"id":"1997_349_63","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 63. 1. Wydatki budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 2, przeznaczone są na: 1) realizację zadań wykonywanych przez organy władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa oraz administrację rządową, sądy i trybunały, 2) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego, 3) dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej oraz inne zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, 4) dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego, 5) dotacje na zadania określone ustawami, 6) współfinansowanie programów realizowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi. 2. Z wydatków budżetu państwa wyodrębnia się wydatki, których źródłem fi nansowania są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi."}
{"id":"1997_349_64","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 64. 1. Różnica między dochodami a wydatkami budżetu państwa stanowi odpowiednio nadwyżkę budżetu państwa lub deficyt budżetu państwa. 2. Deficyt budżetu państwa może być pokryty przychodami pochodzącymi z: 1) sprzedaży skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym i za granicznym, 2) kredytów zaciąganych w bankach krajowych i zagranicznych, 3) pożyczek, 4) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa, 5) nadwyżki budżetu państwa z lat ubiegłych."}
{"id":"1997_349_65","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 65. 1. Z budżetu państwa, w zakresie ustalonym w ustawie budżetowej, mogą być udzielane pożyczki: 1) dla jednostek samorządu terytorialnego w ramach postępowania naprawczego, 2) wynikające z umów międzynarodowych, 3) wynikające z ustaw innych niż ustawa budżetowa. 2. Pożyczki udzielane z budżetu państwa są oprocentowane; wysokość opro centowania określa umowa."}
{"id":"1997_349_66","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 66. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwę ogólną, nie wyższą niż 0,2% wydatków budżetu. 2. W budżecie państwa mogą być tworzone rezerwy celowe: 1) na wydatki, których szczegółowy podział na pozycje klasyfikacji budżetowej nie może być dokonany w okresie opracowywania budżetu, 2) na wydatki, których źródłem finansowania są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w tym również nie podlegające zwrotowi, 3) gdy inne ustawy tak stanowią. 3. Suma rezerw celowych, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, nie może przekroczyć 5% wydatków budżetu."}
{"id":"1997_349_67","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 67. 1. Budżet państwa składa się z części, odpowiadających organom władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądów trybunałów, wymienionym w art. 83 ust. 2 oraz administracji rządowej. 2. W odrębnych częściach budżetu państwa ujmuje się: 1) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego, 2) rezerwę ogólną, 3) rezerwy celowe, 4) obsługę długu Skarbu Państwa, 5) przychody i rozchody związane z finansowaniem deficytu i rozdyspono waniem nadwyżki budżetowej. 3. W uzasadnionych przypadkach w budżecie państwa mogą być tworzone odrębne części dla: 1) państwowych jednostek organizacyjnych nie będących organami władzy lub administracji rządowej, 2) zadań ogólnych, jeżeli wyodrębnienie części jest uzasadnione koniecz nością zapewnienia bieżącej kontroli wydatków. 4. Częściami budżetu państwa dysponują kierownicy organów wymienionych w art. 83 ust. 2, właściwi ministrowie, przewodniczący określonych w odrębnych ustawach komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz kierownicy państwowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3 pkt 1, zwani dalej \"dysponentami części budżetowej\"."}
{"id":"1997_349_68","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 68. 1. Dochody i wydatki oraz przychody i rozchody budżetu państwa klasyfiku je się według zasad określonych w art. 13 oraz według części budżetowych, o których mowa w art. 67. 2. Minister Finansów ustala, w drodze rozporządzenia, klasyfikację części bud żetowych oraz dysponentów części, o których mowa w art. 67 ust. 4."}
{"id":"1997_349_69","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 69. 1. Wydatki budżetu państwa dzielą się na: 1) wydatki bieżące, 2) wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa, 3) wydatki majątkowe. 2. Wydatki bieżące obejmują: 1) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego, 2) dotacje, 3) wynagrodzenia i uposażenia oraz składki od nich naliczane, 4) inne świadczenia na rzecz osób fizycznych, 5) zakupy towarów i usług, 6) inne wydatki związane z funkcjonowaniem jednostek budżetowych lub realizacją ich statutowych zadań. 3. Świadczenia na rzecz osób fizycznych obejmują wydatki budżetu państwa kierowane, na podstawie odrębnych przepisów, bezpośrednio lub pośrednio do osób fizycznych, a nie będące wynagrodzeniem za świadczoną pracę. 4. Dotacjami są, podlegające szczególnym zasadom rozliczania, wydatki budżetu państwa przeznaczone na: 1) finansowanie lub dofinansowanie: a) zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, b) ustawowo określonych zadań, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego, c) bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego, d) zadań zleconych do realizacji jednostkom nie zaliczonym do sektora finansów publicznych oraz fundacjom i stowarzyszeniom, e) kosztów realizacji inwestycji, o których mowa w art. 74 ust. 2, zwane dalej \"dotacjami celowymi\", 2) dofinansowanie działalności bieżącej ustawowo wskazanego podmiotu, zwane dalej \"dotacjami podmiotowymi\", 3) dopłaty do określonych rodzajów wyrobów lub usług, kalkulowanych według stawek jednostkowych, zwane dalej \"dotacjami przedmiotowymi\", 4) dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnej ustawie, 5) pierwsze wyposażenie w środki obrotowe nowo tworzonych zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, zwane dalej \"dotacjami na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe\". 5. Wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa obejmują w szczególności wydatki budżetu państwa z tytułu oprocentowania i dyskonta od skarbowych papierów wartościowych, oprocentowania zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz wypłat związanych z udzielonymi przez Skarb Państwa poręczeniami i gwarancjami. 6. Wydatki majątkowe obejmują: 1) wydatki na zakup i objęcie akcji oraz wniesienie wkładów do spółek prawa handlowego, 2) wydatki inwestycyjne państwowych jednostek budżetowych oraz dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji."}
{"id":"1997_349_7","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 7. 1. Dodatnia różnica między dochodami publicznymi powiększonymi o środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, a wydatkami publicznymi ustalona dla okresu rozliczeniowego, stanowi nadwyżkę sektora finansów publicznych, zaś ujemna różnica jest deficytem sektora finansów publicznych. 2. Dochody i wydatki oraz deficyt lub nadwyżkę sektora finansów publicznych ustala się po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami należącymi do tego sektora."}
{"id":"1997_349_70","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 70. Odrębna ustawa określa zasady i tryb udzielania dotacji celowych dla jednostek samorządu terytorialnego na: 1) realizację zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, 2) dofinansowanie zadań własnych bieżących i inwestycyjnych"}
{"id":"1997_349_71","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 71. 1. Jednostki nie zaliczone do sektora finansów publicznych mogą otrzymywać dotacje celowe na realizację zadań zleconych, o których mowa w art. 69 ust. 4 pkt 1 lit. d), na podstawie umów zawartych z dysponentem części budżetowej. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać: 1) szczegółowy opis zadania i termin jego wykonania, 2) dotację celową należną jednostce wykonującej zadanie i tryb płatności, 3) tryb kontroli wykonywania zadania, 4) sposób rozliczenia udzielonej dotacji celowej i zasady zwrotu niewy korzystanej części dotacji."}
{"id":"1997_349_72","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 72. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje przedmiotowe kalkulowane według stawek jednostkowych dla: 1) przedsiębiorców wytwarzających określone rodzaje wyrobów lub świad czących określone rodzaje usług, z uwzględnieniem ich równoprawności, 2) państwowych zakładów budżetowych, 3) gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, 4) różnych podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa. 2. Ustawa budżetowa określa kwoty i przedmiot dotacji, o których mowa w ust. 1. 3. Minister Finansów ustala, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, w drodze rozporządzenia, stawki dotacji przedmiotowych, o których mowa w ust. 1 pkt 13, oraz określa szczegółowe zasady i tryb udzielania i rozliczania tych dotacji. 4. W przypadku, gdy ustawa budżetowa określi dotacje przedmiotowe do podręczników szkolnych i akademickich minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z Ministrem Finansów ustala, w drodze rozporządzenia, stawki oraz określa szczegółowe zasady, tryb udzielania i rozliczania tych dotacji. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz minister właściwy do spraw rozwoju wsi w porozumieniu z Ministrem Finansów ustala, w drodze rozporządzenia, stawki dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 4, na jednostkę usługi lub produktu oraz szczegółowe zasady i tryb udzielania oraz rozliczania tych dotacji, z uwzględnieniem równoprawności podmiotów."}
{"id":"1997_349_73","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 73. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje podmiotowe w ustawowo ok reślonym zakresie. 2. Ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem ust. 3, zawiera wykaz jednostek, dla któ rych zaplanowano dotacje podmiotowe. 3. W przypadku, gdy z określonych w odrębnych przepisach zasad i trybu udzie lania dotacji wynika, że nie jest możliwe ujęcie jednostki w wykazie, o którym mowa w ust. 2, wykaz może zawierać grupy jednostek i łączną kwotę dotacji. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, dysponent części budżetu państwa, w której zaplanowane zostały dotacje, podaje do publicznej wiadomości, w drodze obwieszczenia, wykaz jednostek wraz z kwotami dotacji przyznanych poszczególnym jednostkom."}
{"id":"1997_349_74","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 74. 1. Z budżetu państwa finansowane są, z zastrzeżeniem ust. 3, inwestycje państwowych jednostek budżetowych, w tym ich gospodarstw pomocniczych. 2. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji: 1) państwowych zakładów budżetowych, 2) innych państwowych jednostek organizacyjnych, dla których zasady gospodarki finansowej określają odrębne ustawy, 3) jednostek nie zaliczanych do sektora finansów publicznych, na podstawie odrębnego upoważnienia zamieszczonego w ustawie budżetowej lub innej ustawie, 4) realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania: a) własne, b) z zakresu administracji rządowej, c) inne zlecone ustawami, 5) związanych z badaniami naukowymi lub pracami badawczo-rozwojowymi. 3. Inwestycje państwowych jednostek budżetowych mogą być dofinansowane z: 1) części zysku gospodarstwa pomocniczego państwowej jednostki budżetowej, 2) środków specjalnych państwowej jednostki budżetowej."}
{"id":"1997_349_75","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 75. Kierownik państwowej jednostki budżetowej jest właściwy dla podjęcia decyzji w zakresie inwestycji gospodarstwa pomocniczego tej jednostki."}
{"id":"1997_349_76","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 76. 1. Dotacje celowe dla przedsiębiorców mogą być udzielane na realizację in westycji w zakresie infrastruktury technicznej oraz ochrony środowiska, mających szczególne znaczenie dla gospodarki narodowej. 2. Łączna kwota dotacji, o których mowa w ust. 1, przyznanych w kolejnych la tach na dofinansowanie inwestycji realizowanej przez przedsiębiorcę nie może być wyższa niż 50% planowanej wartości kosztorysowej inwestycji, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 3. Łączną kwotę dotacji, o której mowa w ust. 2, oraz jej przewidywaną wysokość w kolejnych latach realizacji inwestycji ustala się przy wprowadzeniu tej inwestycji do ustawy budżetowej."}
{"id":"1997_349_77","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 77. Zwiększenie w okresie realizacji inwestycji jej planowanej wartości koszto rysowej, wynikające z: 1) zwiększenia zakresu rzeczowego inwestycji, 2) zmian w dokumentacji projektowej, 3) wydłużenia okresu realizacji inwestycji - nie stanowi podstawy do zwiększenia łącznej kwoty dotacji celowej."}
{"id":"1997_349_78","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 78. 1. Inwestycje finansowane lub dofinansowywane z budżetu państwa, których: 1) okres realizacji przekracza rok budżetowy, 2) wartość kosztorysowa jest wyższa od kwoty określonej przez Ministra Finansów w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 82 ust. 4 - zwane dalej \"inwestycjami wieloletnimi\", ujmowane są w wykazie, stano wiącym załącznik do ustawy budżetowej. 2. W wykazie, o którym mowa w ust. 1, określa się: 1) nazwę i lokalizację inwestycji, 2) nazwę inwestora, 3) planowane efekty rzeczowe inwestycji, 4) termin jej rozpoczęcia i zakończenia, 5) planowaną wartość kosztorysową inwestycji, 6) źródła finansowania inwestycji w podziale na: a) nakłady finansowane z budżetu państwa, b) nakłady finansowane z: - środków własnych inwestora, - kredytu lub pożyczki objętej poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa, - innych źródeł (w tym dotacje od jednostek samorządu terytorialnego i funduszy celowych), 7) nakłady do poniesienia i źródła ich finansowania w roku budżetowym oraz w dwóch kolejnych latach."}
{"id":"1997_349_79","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 79. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady finanso wania inwestycji z budżetu państwa, w tym określania wysokości kwot dotacji w kolejnych latach realizacji inwestycji oraz zasady i tryb zwiększania wartości kosztorysowej inwestycji, wynikającego ze zmiany cen dóbr inwestycyjnych oraz towarów i usług budowlano-montażowych."}
{"id":"1997_349_8","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 8. Przez potrzeby pożyczkowe budżetu państwa rozumie się środki finansowe niezbędne do sfinansowania deficytu budżetu państwa, spłat wcześniej zaciągnię tych zobowiązań, sfinansowania udzielanych przez Skarb Państwa pożyczek oraz wykonywania innych operacji finansowych związanych z długiem Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_349_80","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 80. 1. Ustawa budżetowa może określać, oprócz limitów wydatków na okres roku budżetowego, limity wydatków na programy wieloletnie, ujmowane w wykazie stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej. 2. Programy wieloletnie ustanawiane są przez Radę Ministrów, a na mocy ustawy, jeżeli koszty realizacji programu przekraczają kwotę 100 000 000 zł. 3. Program wieloletni może być ustanowiony wyłącznie w celu realizacji zadań dotyczących: 1) obronności i bezpieczeństwa państwa, 2) ochrony środowiska, 3) rozwoju gospodarki, w tym restrukturyzacji wybranych dziedzin, 4) rozwoju nauki, 5) ochrony ogólnonarodowego dziedzictwa kulturowego. 4. W wykazie, o którym mowa w ust. 1, dla każdego programu określa się: 1) nazwę programu, 2) jednostkę organizacyjną realizującą program lub koordynującą jego wykonanie, 3) cel programu, 4) zadania, które mają być sfinansowane z budżetu państwa, 5) okres realizacji programu, 6) łączne nakłady, w tym z budżetu państwa, na realizację programu, 7) wysokość wydatków w roku budżetowym oraz w dwóch kolejnych latach. 5. Realizacja programów wieloletnich może być podzielona na etapy."}
{"id":"1997_349_81","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 81. Rada Ministrów może określać, w drodze rozporządzenia, zasady finansowania zadań realizowanych w ramach międzynarodowej współpracy z zakresu wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa państwa, wynikających z umów i porozumień. Rozdział 2 Opracowywanie i uchwalanie budżetu państwa"}
{"id":"1997_349_82","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 82. 1. Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów założenia projektu budżetu państwa na rok następny. 2. Łącznie z założeniami, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów przed stawia Radzie Ministrów wykaz jednostek sektora rządowego, których plany przychodów i wydatków zgodnie z art. 61 ust. 5 może obejmować ustawa budżetowa. 3. Materiały do projektu ustawy budżetowej opracowują i przedkładają Mi nistrowi Finansów dysponenci części budżetowych. 4. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb i terminy opracowania materiałów, o których mowa w ust. 3, w tym: 1) planów rzeczowych zadań realizowanych ze środków budżetowych, 2) projektów planów dochodów i wydatków poszczególnych części budżetowych, 3) wzory formularzy."}
{"id":"1997_349_83","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 83. 1. Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów projekt ustawy budżetowej na rok następny wraz z uzasadnieniem. 2. Minister Finansów włącza do projektu ustawy budżetowej dochody i wydatki Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Krajowego Biura Wyborczego oraz Państwowej Inspekcji Pracy."}
{"id":"1997_349_84","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 84. 1. Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej lub projekt ustawy o prowizorium budżetowym i wraz z uzasadnieniem przedstawia go Sejmowi w terminie do dnia 30 września roku poprzedzającego rok budżetowy. 2. W przypadku przedstawienia Sejmowi projektu ustawy o prowizorium budżetowym Rada Ministrów przedstawia Sejmowi projekt ustawy budżetowej nie później niż na 3 miesiące przed zakończeniem okresu obowiązywania prowizorium. 3. Do projektu ustawy o prowizorium budżetowym stosuje się przepisy ustawy odnoszące się do projektu ustawy budżetowej."}
{"id":"1997_349_85","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 85. 1. W przypadku, gdy ustawa budżetowa lub ustawa o prowizorium budżetowym nie zostanie ogłoszona przed dniem 1 stycznia to, do czasu ogłoszenia odpo wiedniej ustawy: 1) podstawą gospodarki finansowej jest przedstawiony Sejmowi odpowiedni projekt ustawy, o której mowa w art. 84, 2) obowiązują stawki należności budżetowych oraz składki na fundusze celowe w wysokości ustalonej dla roku poprzedzającego rok budżetowy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podstawą gospodar ki finansowej państwa jest ustawa lub projekt ustawy o prowizorium budże towym na określoną część roku, a przed upływem terminu obowiązywania prowizorium nie zostanie uchwalona ustawa budżetowa."}
{"id":"1997_349_86","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 86. 1. Ustawa budżetowa ustala: 1) dochody budżetu państwa, 2) wydatki budżetu państwa, 3) deficyt budżetu państwa oraz źródła jego pokrycia, 4) limity zatrudnienia w administracji rządowej, 5) przychody i rozchody budżetu państwa, 6) zestawienie przychodów i wydatków państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych, 7) plany finansowe państwowych funduszy celowych, 8) wykaz programów wieloletnich, 9) wykaz inwestycji wieloletnich, 10) dotacje celowe dla jednostek samorządu terytorialnego na realizację zadań z zakresu administracji rządowej i zadań zleconych ustawami, 11) zakres i kwoty dotacji przedmiotowych, 12) wykaz jednostek otrzymujących dotacje podmiotowe i kwoty dotacji. 2. Do ustawy budżetowej włącza się środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi oraz wydatki, które będą nimi sfinansowane. 3. Suma wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i w ust. 2, stanowi limit wy datków budżetu państwa. 4. Ustawa budżetowa może ustalać plany finansowe innych jednostek sektora rządowego. 5. Dochody budżetu państwa ujmuje się w ustawie budżetowej według: 1) ważniejszych źródeł dochodów, 2) części i działów klasyfikacji budżetowej. 6. Wydatki budżetu państwa ujmuje się w ustawie budżetowej w podziale na: części, działy i rozdziały klasyfikacji wydatków, z wyodrębnieniem wydatków, o których mowa w ust. 2. 7. Plany finansowe państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych, włączone do ustawy budżetowej, ujmuje się w podziale na części budżetowe i rodzaje działalności, z wyodrębnieniem stanu początkowego i końcowego środków obrotowych, przychodów własnych, dotacji z budżetu państwa, wydatków na wynagrodzenia i składek naliczanych od wynagrodzeń, wydatków majątkowych oraz wpłat do budżetu. 8. Plany finansowe państwowych funduszy celowych ujmuje się w ustawie budżetowej oddzielnie dla każdego funduszu, z wyodrębnieniem stanu początkowego i końcowego funduszu, przychodów własnych oraz dotacji z budżetu państwa. 9. Dotacje celowe dla jednostek samorządu terytorialnego na zadania z zakresu administracji rządowej oraz inne zlecone ustawami, ujmuje się w ustawie budżetowej w podziale na poszczególne stopnie jednostek samorządu terytorialnego, części budżetowe, z których przekazywane są dotacje oraz działy klasyfikacji budżetowej. 10. Plany finansowe, o których mowa w ust. 4, ujmuje się w ustawie budżetowej odrębnie dla każdej jednostki, z wyodrębnieniem przychodów własnych oraz dotacji z budżetu państwa. 11. Ustawa budżetowa nie może zawierać przepisów zmieniających inne ustawy."}
{"id":"1997_349_87","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 87. Do projektu ustawy budżetowej załącza się uzasadnienie zawierające w szczegól ności: 1) główne cele polityki społecznej i gospodarczej, 2) założenia makroekonomiczne na rok budżetowy i dwa kolejne lata, do tyczące: a) kształtowania się produktu krajowego brutto, b) państwowego długu publicznego oraz długu Skarbu Państwa, c) poziomu cen towarów i usług konsumpcyjnych, d) bilansu płatniczego, e) obrotów bieżących, f) poziomu zatrudnienia i bezrobocia, g) dochodów budżetu państwa, h) deficytu budżetu państwa, 3) kierunki prywatyzacji majątku Skarbu Państwa, 4) przewidywane wykonanie budżetu państwa za rok poprzedzający rok, którego dotyczy projekt ustawy budżetowej, 5) omówienie projektowanych: a) przychodów i rozchodów oraz dochodów i wydatków budżetowych, b) przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych, 6) informacje o przewidywanej na koniec roku budżetowego wysokości długu Skarbu Państwa oraz aktywów finansowych Skarbu Państwa, będących jednocześnie długiem innych podmiotów sektora finansów publicznych, wraz z odpowiednimi wartościami odnoszącymi się do kwot zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji."}
{"id":"1997_349_88","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 88. 1. Dysponenci części budżetowych, w terminie do dnia 25 października, przekazują informacje: 1) jednostkom podległym - o kwotach dochodów i wydatków, 2) jednostkom samorządu terytorialnego - o kwotach dotacji na zadania z zakresu administracji rządowej, przyjętych w projekcie ustawy budżetowej. 2. W terminie do dnia 1 grudnia jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opracowują i przekazują właściwym dysponentom części budżetowych projekty planów finansowych na następny rok budżetowy, zgodnie z projektem ustawy budżetowej. Rozdział 3 Zasady i tryb wykonywania ustawy budżetowej"}
{"id":"1997_349_89","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 89. 1. W terminie 21 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej dysponenci części budżetowych przedstawiają Ministrowi Finansów szczegółowy plan dochodów i wydatków danej części budżetowej, zwany dalej \"układem wykonawczym\". 2. Układ wykonawczy opracowuje się w podziale na działy, rozdziały i paragrafy klasyfikacji dochodów i wydatków. 3. Dysponenci części budżetowych w terminie, o którym mowa w ust. 1, prze kazują jednostkom podległym informacje o ostatecznych kwotach dochodów i wydatków. 4. Jednostki, o których mowa w ust. 3, sporządzają plany finansowe celem zapewnienia ich zgodności z ustawą budżetową."}
{"id":"1997_349_9","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 9. 1. Przez państwowy dług publiczny rozumie się nominalne zadłużenie podmiotów sektora finansów publicznych ustalone po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami należącymi do tego sektora. 2. Przez dług Skarbu Państwa rozumie się nominalne zadłużenie Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_349_90","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 90. 1. Podziału rezerw celowych dokonuje, z zastrzeżeniem ust. 2, Minister Finansów w porozumieniu z właściwymi dysponentami części budżetowych, nie później niż do dnia 31 października z wyjątkiem rezerw, o których mowa w art. 66 ust. 2 pkt 2. 2. Rezerwą celową na wzrost wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej dysponuje Rada Ministrów. 3. Rezerwy celowe mogą być wykorzystane, z zastrzeżeniem ust. 4, wyłącznie na cel na jaki zostały utworzone. 4. Minister Finansów może, po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej komisji właściwej do spraw budżetu, dokonać zmiany przeznaczenia rezerwy celowej. 5. Rezerwą ogólną dysponuje Rada Ministrów. 6. Rada Ministrów może upoważnić, w drodze rozporządzenia, Prezesa Rady Ministrów i Ministra Finansów do dysponowania rezerwą ogólną do wysokości określonych kwot. 7. Rezerwa ogólna nie może być przeznaczona na zwiększenie wydatków, które w wyniku przeniesień, dokonanych na podstawie art. 96 ust. 4, zostały uprzednio zmniejszone. 8. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, nie mają zastosowania w przypadku realizacji zadań wynikających z przepisów dotyczących wprowadzenia stanów nadzwyczajnych na terytorium państwa lub jego części."}
{"id":"1997_349_91","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 91. 1. Rada Ministrów kieruje wykonywaniem budżetu państwa. 2. Minister Finansów sprawuje ogólną kontrolę: 1) realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa, 2) poziomu deficytu. 3. Dysponenci części budżetowych sprawują nadzór i kontrolę nad całością gospodarki finansowej podległych im jednostek organizacyjnych i w tym celu, nie rzadziej niż raz na kwartał dokonują okresowych ocen: 1) przebiegu wykonania zadań oraz dochodów i wydatków przez podległe im jednostki organizacyjne, 2) wykorzystania dotacji udzielonych z budżetu państwa, 3) realizacji innych zadań finansowanych z budżetu państwa - oraz podejmują, w razie potrzeby, działania zmierzające do prawidłowego wykonania budżetu. 4. Przedmiotem ocen, o których mowa w ust. 3, jest w szczególności: 1) prawidłowość i terminowość pobierania dochodów, 2) zgodność wydatków z planowanym przeznaczeniem, 3) prawidłowość wykorzystania środków finansowych, w tym zakres zreali zowanych zadań, 4) wysokość i terminy przekazywania dotacji, 5) prawidłowość wykorzystania dotacji udzielonych z budżetu państwa, pod względem zgodności z przeznaczeniem oraz wysokości wykorzystanej dotacji a stopniem realizacji zadań przewidzianych do sfinansowania dotacją z budżetu państwa."}
{"id":"1997_349_92","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 92. W toku wykonywania budżetu państwa obowiązują następujące zasady gospodarki finansowej: 1) pełna realizacja zadań następuje w terminach określonych przepisami i harmonogramem, o którym mowa w art. 29 ust. 4, 2) ustalanie, pobieranie i odprowadzanie dochodów budżetu państwa następuje na zasadach i w terminach wynikających z obowiązujących przepisów, 3) dokonywanie wydatków następuje w granicach kwot określonych w planie finansowym, z uwzględnieniem prawidłowo dokonanych przeniesień i zgodnie z planowanym przeznaczeniem, w sposób celowy i oszczędny, 4) wydatki na współfinansowanie programów realizowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi mogą być dokonywane po uzyskaniu tych środków, 5) zlecanie zadań powinno następować na zasadzie wyboru najkorzystniejszej oferty, z uwzględnieniem przepisów ustawy o zamówieniach publicznych, 6) wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa są dokonywane przed innymi wydatkami budżetu państwa, 7) wydatki nieprzewidziane, których obowiązkowe płatności wynikają z tytułów egzekucyjnych lub wyroków sądowych mogą być dokonywane bez względu na poziom środków finansowych zaplanowanych na ten cel; powinny one być zrefundowane w trybie przeniesień wydatków określonym w art. 96, 8) przeniesienia wydatków w budżecie państwa mogą być dokonywane na zasadach i w zakresie określonych w art. 96, 9) dotacje celowe przyznane jednostkom samorządu terytorialnego na realizację zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, nie wykorzystane w danym roku, podlegają zwrotowi do budżetu państwa w części, w jakiej zadanie nie zostało wykonane."}
{"id":"1997_349_93","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 93. 1. Dotacje udzielone z budżetu państwa wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem lub pobrane w nadmiernej wysokości podlegają zwrotowi do budżetu państwa wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w terminie do dnia 28 lutego następnego roku, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. 2. Odsetki, o których mowa w ust. 1, nalicza się odpowiednio od dnia przekazania dotacji z budżetu państwa lub stwierdzenia nieprawidłowego naliczenia dotacji. 3. W przypadku pobrania dotacji w nadmiernej wysokości zwrotowi do budżetu państwa podlega ta część dotacji, która została nadmiernie pobrana. 4. Wykorzystanie dotacji niezgodnie z przeznaczeniem wyklucza prawo do ubiegania się o przyznanie dotacji przez kolejne trzy lata."}
{"id":"1997_349_94","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 94. 1. O zmianie wysokości kwot dotacji celowych przyznanych jednostkom samorządu terytorialnego wojewoda zawiadamia niezwłocznie jednostkę samorządu terytorialnego, Ministra Finansów oraz ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 2. Zmiany kwot dotacji na zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego mogą następować w terminie do dnia 15 listopada roku budżetowego, a zmiany kwot dotacji na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego do dnia 30 listopada roku budżetowego. 3. Terminy określone w ust. 2 nie obowiązują w przypadku dofinansowania zadań jednostek samorządu terytorialnego w związku ze zdarzeniem losowym."}
{"id":"1997_349_95","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 95. 1. Środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym i mogą być wydatkowane do wysokości kwot, zgromadzonych na tym rachunku. 2. W przypadku wykorzystania środków, o których mowa w ust. 1 niezgodnie z przeznaczeniem lub bez zachowania procedur, o których mowa w art. 30 pkt 2, podlegają one zwrotowi na rachunek, na którym są gromadzone."}
{"id":"1997_349_96","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 96. 1. Dysponenci części budżetowych mogą dokonywać przeniesień wydatków między rozdziałami i paragrafami klasyfikacji wydatków, z zastrzeżeniem ust. 5, w ramach danej części i działu budżetu państwa. 2. Nie są dozwolone przeniesienia wydatków, które powodują zwiększenie wydatków w jakiejkolwiek podziałce klasyfikacji wydatków ujętej w budżecie państwa o więcej niż 5%. 3. Przeniesienie polegające na zmniejszeniu lub zwiększeniu wydatków majątkowych wymaga zgody Ministra Finansów. 4. Dysponenci części budżetowych mogą upoważnić kierowników podległych jednostek do dokonywania przeniesień wydatków w obrębie jednego rozdziału, z uwzględnieniem przepisu ust. 3. 5. Przeniesienia wydatków, o których mowa w ust. 1 i 4, nie mogą zwiększać planowanych wydatków na wynagrodzenia, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. 6. Ograniczenia wynikające z przepisów ust. 1-4 nie mają zastosowania do przeniesień wydatków z rezerw budżetu państwa."}
{"id":"1997_349_97","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 97. W przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego na terytorium państwa lub jego części Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych wydatków budżetowych między częściami i działami budżetu państwa w celu realizacji zadań wynikających z przepisów dotyczących wprowadzenia tych stanów."}
{"id":"1997_349_98","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 98. 1. Środki z budżetu państwa, przeznaczone na finansowanie inwestycji i pro gramów wieloletnich, ujętych w wykazach, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 8 i 9, nie mogą być, z zastrzeżeniem ust. 2, wykorzystane na inne cele. 2. Rada Ministrów, może wyrazić zgodę na zmianę wykorzystania środków budżetowych przeznaczonych uprzednio na finansowanie inwestycji i programów wieloletnich, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu. Środki te nie mogą być wykorzystane na finansowanie wydatków bieżących."}
{"id":"1997_349_99","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych Dział I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje","text":"Art. 99. 1. Dokonywanie zmian w planie przychodów państwowego funduszu celowego jest niedozwolone. 2. Przeniesienia wydatków pomiędzy poszczególnymi pozycjami planu mogą być dokonywane, przez organy lub dysponenta funduszu, po uzyskaniu zgody ministra nadzorującego państwowy fundusz celowy."}
{"id":"1997_370_1","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 7 po wyrazach \"dla potrzeb rolnictwa\" dodaje się wyrazy \"i mieszkańców wsi\"; 2) w art. 4 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) glebach pochodzenia organicznego - rozumie się przez to wytworzone przy udziale materii organicznej, w warunkach nadmiernego uwilgotnienia, gleby torfowe i murszowe,\"; 3) w art. 12 po ust. 15 dodaje się ust. 16 w brzmieniu: \"16. Na wniosek rady gminy organ, o którym mowa w art. 5, może umorzyć całość lub część należności i opłat rocznych - a w odniesieniu do gruntów leśnych również jednorazowego odszkodowania w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu - w przypadku inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu oświaty i wychowania, kultury oraz ochrony zdrowia i opieki społecznej, realizowanej przez samorząd terytorialny, która służy zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności oraz dotyczącej powiększenia bądź założenia cmentarza, jeżeli obszar gruntu podlegający wyłączeniu nie przekracza 1 ha i nie ma możliwości zrealizowania inwestycji na gruncie nie objętym ochroną.\"; 4) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Obowiązek uiszczenia należności i opłat rocznych, a w odniesieniu do gruntów leśnych również jednorazowego odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 1, nie dotyczy wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej na cele budownictwa mieszkaniowego: 1) do 0,05 ha w przypadku budynku jednorodzinnego, 2) do 0,02 ha, na każdy lokal mieszkalny, w przypadku budynku wielorodzinnego.\"; 5) w art. 13 w ust. 2 w zdaniu pierwszym po wyrazie \"leśnej\" dodaje się przecinek i wyrazy \"wytwarzania energii elektrycznej w elektrowniach wodnych o mocy zainstalowanej nie większej niż 10 MW\"; 6) w art. 20: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rekultywacji na cele rolnicze gruntów położonych, w rozumieniu przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, na obszarach rolniczej przestrzeni produkcyjnej, zdewastowanych lub zdegradowanych przez nie ustalone osoby lub w wyniku klęsk żywiołowych, dokonuje właściwy organ wymieniony w art. 5 przy wykorzystaniu środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, a rekultywacji gruntów leśnych i gruntów przeznaczonych do zalesienia - środków budżetu państwa na zasadach określonych w przepisach o lasach.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Rekultywacji na cele inne niż wymienione w ust. 2 pozostałych gruntów zdewastowanych lub zdegradowanych przez nie ustalone osoby lub w wyniku klęsk żywiołowych dokonuje właściwy organ wymieniony w art. 5 przy wykorzystaniu środków budżetu państwa lub środków osób zainteresowanych prowadzeniem działalności na zrekultywowanych gruntach.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W przypadku zmiany osoby zobowiązanej do rekultywacji gruntów, w drodze decyzji właściwego organu wymienionego w art. 5, następuje przekazanie praw i obowiązków wynikających z wcześniej wydanych decyzji.\"."}
{"id":"1997_370_2","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 2. Opłaty roczne ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych, niewymagalne do dnia wejścia w życie ustawy, ulegają z mocy prawa umorzeniu, jeśli grunty wyłączone z produkcji spełniają warunki, o których mowa w art. 1 pkt 4."}
{"id":"1997_370_3","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 3. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych wydaniem decyzji ostatecznej, stosuje się przepisy ustawy."}
{"id":"1997_370_4","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_405_1","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1998 r. o ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, sporządzonego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 roku."}
{"id":"1997_405_2","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1998 r. o ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_406_1","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 59 w § 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ukończył 65 rok życia, chyba że Krajowa Rada Sądownictwa, na wniosek sędziego, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu, wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska, nie dłużej jednak niż do ukończenia 70 roku życia,\"; 2) po art. 78{2} dodaje się art. 78{3} i 78{4} w brzmieniu: \"Art. 78{3}. §1. Sędzia w stanie spoczynku obowiązany jest dochować godności urzędu sędziego. §2. Za uchybienie godności urzędu sędziego po przejściu w stan spoczynku oraz godności urzędu sędziego w okresie pełnienia służby sędzia w stanie spoczynku odpowiada dyscyplinarnie. §3. Do odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów w stanie spoczynku stosuje się odpowiednio przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, z tym że zamiast kar przewidzianych dla sędziów sąd dyscyplinarny orzeka kary: 1) upomnienia, 2) nagany, 3) zawieszenia waloryzacji uposażenia na okres od 1 roku do 3 lat, 4) pozbawienia prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia. §4. Skazanie sędziego w stanie spoczynku prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych za przestępstwo popełnione przed przejściem w stan spoczynku lub prawomocne orzeczenie kary wydalenia ze służby za przewinienie popełnione w tym okresie powoduje utratę uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia sędziego oraz uposażenia rodzinnego członków jego rodziny. §5. W razie orzeczenia kary wymienionej w § 3 pkt 4 lub w wypadkach przewidzianych w § 4, sędzia pozbawiony prawa do stanu spoczynku i uposażenia albo członek jego rodziny pozbawiony prawa do uposażenia rodzinnego nabywa prawo do emerytury lub renty, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym."}
{"id":"1997_406_10","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Sędziowie i prokuratorzy, którzy przed dniem 17 października 1997 r. otrzymali od Krajowej Rady Sądownictwa i odpowiednio od Prokuratora Generalnego zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska pomimo ukończenia 65 roku życia, zachowują prawo do zajmowania tego stanowiska do końca terminu określonego w tej zgodzie."}
{"id":"1997_406_11","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 1 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_406_2","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944) w art. 62a zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Do prokuratorów stosuje się odpowiednio przepisy art. 59 § 2-5 i § 7, art. 71{1} § 2-6, art. 78-78{4} ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych.\"."}
{"id":"1997_406_3","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 73, poz. 435, z 1990 r. Nr 53, poz. 306, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1996 r. Nr 72, poz. 347 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 753 i Nr 124, poz. 782) w art. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) wyraża zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który ukończył 65 rok życia,\"."}
{"id":"1997_406_4","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 124, poz. 782) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Przepisy art. 1 i 6 niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio do sędziów sądów wojskowych, a także do sędziów Trybunału Konstytucyjnego, z tym że sędziowie Trybunału Konstytucyjnego przechodzą w stan spoczynku po ukończeniu swojej kadencji niezależnie od osiągniętego wieku. Uposażenie, o którym mowa w art. 1 pkt 6 niniejszej ustawy przysługuje im z dniem osiągnięcia 65 roku życia.\"."}
{"id":"1997_406_5","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Sędziowie i prokuratorzy w stanie spoczynku oraz członkowie ich rodzin korzystają z prawa do świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnych pracowników i ich rodzin."}
{"id":"1997_406_6","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Wobec sędziego, który w latach 1944-1989, orzekając w procesach będących formą represji za działalność niepodległościową, polityczną, obronę praw człowieka lub korzystanie z podstawowych praw człowieka, sprzeniewierzył się niezawisłości sędziowskiej lub z innych powodów wydawał oczywiście niesprawiedliwe orzeczenia, ograniczał prawa stron, bezzasadnie wyłączał jawność, nie stosuje się, do dnia 31 grudnia 2000 r., przepisów o przedawnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym. 2. Postępowanie dyscyplinarne, w sprawach, o których mowa w ust. 1, wszczęte przed dniem 31 grudnia 2000 r., toczy się do prawomocnego zakończenia. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do sędziego, który wykonując kierownicze funkcje w administracji sądowej lub w organizacjach politycznych naruszył niezawisłość sędziowską przez wywieranie wpływu na wydawanie przez innych sędziów orzeczeń w sprawach, o których mowa w ust. 1. 4. Z żądaniem wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, w sprawach określonych w ust. 1 i 3, poza podmiotami, o których mowa w art. 88 § 1 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, może wystąpić Krajowa Rada Sądownictwa oraz osoba skrzywdzona orzeczeniem, jeżeli zostało to stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu. 5. Za czyn, o którym mowa w ust. 1 i 3, sąd dyscyplinarny orzeka karę wydalenia ze służby sędziowskiej."}
{"id":"1997_406_7","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. 1. Przepisy art. 6 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 4 nie mają zastosowania do: 1) sędziów i prokuratorów, którzy w okresie od września 1939 r. do końca 1956 r. służyli w formacji Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (NKWD) lub innych organach represji Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR), działających przeciwko Narodowi i Państwu Polskiemu, 2) sędziów i prokuratorów, którzy w latach 1944-1956 byli zatrudnieni, pełnili służbę lub funkcję w strukturach Urzędów Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa i Informacji Wojskowej, a także w nadzorujących je komórkach jednostek zwierzchnich, związanych ze stosowaniem represji wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego, 3) sędziów i prokuratorów, którzy w latach 1944-1956 byli zatrudnieni w sądach wojskowych lub w prokuraturze wojskowej - w jednostkach organizacyjnych albo na stanowiskach związanych ze stosowaniem represji wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego, 4) sędziów sądów powszechnych, którzy w latach 1944-1956 byli zatrudnieni w wyspecjalizowanych komórkach organizacyjnych stosujących represje za działalność niepodległościową, polityczną lub obronę praw człowieka (sekcjach i wydziałach spraw tajnych, wydziałach doraźnych), 5) sędziów i prokuratorów, którzy zostali skazani prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych za przestępstwo popełnione w okresie służby lub zostali wydaleni ze służby za przewinienia w okresie jej pełnienia, 6) sędziów i prokuratorów, którzy złożyli fałszywe oświadczenia dotyczące pracy, służby lub współpracy z organami wymienionymi w art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443). 2. Przepisy art. 6 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 4, nie mają zastosowania do członków rodzin po zmarłych sędziach lub prokuratorach określonych w ust. 1. 3. Przepisów ust. 1 pkt 1-4 nie stosuje się wobec osób, które: 1) udowodnią, że do służb i organów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, zostały skierowane przez organizacje niepodległościowe lub przez te organizacje były zwerbowane w celu udzielenia im pomocy, 2) udowodnią, że podczas zatrudnienia, pełnienia służby lub funkcji w strukturach, jednostkach i na stanowiskach, o których mowa w ust. 1 w pkt 1-4, wykonywały wyłącznie zadania nie związane ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Okoliczności wymienione w ust. 1 pkt 1-5, ust. 2 i 3 w stosunku do sędziów lub członków ich rodzin stwierdza Krajowa Rada Sądownictwa, w drodze decyzji. Wniosek o wydanie decyzji może złożyć Minister Sprawiedliwości, a także osoba represjonowana za działalność niepodległościową lub obronę praw człowieka, a w razie śmierci tej osoby - jej małżonek, rodzeństwo lub dzieci. Od decyzji zainteresowanym przysługuje skarga do sądu administracyjnego. 5. W stosunku do prokuratorów przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio, z tym że uprawnienia Krajowej Rady Sądownictwa przysługują Prokuratorowi Generalnemu. 6. Sędziowie i prokuratorzy, którzy uzyskali prawo do emerytury lub renty, składają oświadczenia przewidziane w art. 1 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 6. 7. Stwierdzenie okoliczności wymienionych w ust. 1 pkt 6 następuje w trybie przewidzianym w ustawie o ujawnianiu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne."}
{"id":"1997_406_78","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 78{4}. §1. W razie utraty uprawnień do stanu spoczynku wskutek prawomocnego orzeczenia kary, o której mowa w art. 78{3} § 3 pkt 4, albo w wypadkach przewidzianych w art. 78{3} § 4, stosuje się odpowiednio przepis art. 78{1} § 2. §2. Składka na ubezpieczenie społeczne, o której mowa w art. 78{1} § 2, podlega waloryzacji wskaźnikiem wzrostu płac. §3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady waloryzacji składek, o których mowa w § 2.\"."}
{"id":"1997_406_8","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. 1. Sędziowie w stanie spoczynku i prokuratorzy w stanie spoczynku, którzy pełnili służbę lub pracowali w organach albo komórkach organizacyjnych wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, lub złożyli fałszywe oświadczenia dotyczące pracy, służby lub współpracy z organami, o których mowa w art. 2 ustawy o ujawnianiu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne, tracą prawo do stanu spoczynku i uposażenia w stanie spoczynku. 2. Członkowie rodzin sędziów i prokuratorów, określonych w ust. 1, tracą prawo do uposażenia rodzinnego. 3. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się w trybie określonym w art. 7 ust. 4 i 5. Utrata uprawnień następuje z dniem wydania decyzji. 4. Przepisy art. 7 ust. 6 i 7 stosuje się do sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku, którzy nie złożyli w okresie służby oświadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 7 ust. 1 pkt 6."}
{"id":"1997_406_9","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. 1. Z dniem wszczęcia postępowania o wydanie decyzji przewidzianych w art. 7 ust. 4 i 5 oraz w art. 8 ust. 3 i 4 wypłatę uposażenia lub uposażenia rodzinnego ogranicza się do wysokości świadczeń, jakie przysługiwałyby uprawnionemu na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 2. W razie wydania decyzji odmawiającej stwierdzenia okoliczności powodujących utratę uprawnień wypłaca się pozostałą część uposażenia. 3. W razie wydania decyzji stwierdzającej okoliczności powodujące utratę uprawnień osoba pozbawiona prawa do stanu spoczynku lub uposażenia albo uposażenia rodzinnego nabywa prawo do emerytury lub renty, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. W takim wypadku od wynagrodzenia wypłaconego sędziemu lub prokuratorowi w okresie służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenie społeczne, przekazuje się składkę przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. Przepis art. 78{4} § 2 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_407_1","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 297 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem przepisów art. 7 ust. 1 pkt 1-4 oraz ust. 2 i 3, art. 8, art. 9 pkt 1 i 3, art. 45 ust. 1 i 2, art. 51, art. 54-58, art. 70 ust. 5 pkt 1 oraz art. 91-106f.\"; 2) w art. 298 wyrazy \"z dniem 1 lipca 1997 r.\" zastępuje się wyrazami \"z dniem 1 stycznia 1998 r.\", a po wyrazach \"od dnia ogłoszenia\" stawia się kropkę i pozostałą treść skreśla się."}
{"id":"1997_407_2","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312, z 1995 r. Nr 85, poz. 427, Nr 87, poz. 434, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 6, poz. 31) w art. 80 w ust. 1 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jeżeli przepisy prawa, w tym umowy międzynarodowe, nie stanowią inaczej.\"."}
{"id":"1997_407_3","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy - Prawo celne","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_435_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601, z 1995 r. Nr 99, poz. 486 i z 1996 r. Nr 5, poz. 33, Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24) w art. 81 w ust. 5 wyrazy \"złożony nie później niż do dnia 31 grudnia 1992 r. W razie nie zgłoszenia wniosków w tym terminie, uprawnienia wynikające z ust. 1 wygasają.\" skreśla się."}
{"id":"1997_435_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_449_1","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Tworzy się służbę administracji rządowej o nazwie Inspekcja Celna, powołaną do przeciwdziałania i zwalczania naruszeń prawa obowiązującego w dziedzinie obrotu towarowego z zagranicą i obrotu towarami pochodzącymi z zagranicy. 2. Do zadań Inspekcji Celnej należy: 1) rozpoznawanie, zapobieganie, wykrywanie i zwalczanie przestępstw i wykroczeń w zakresie obrotu towarowego z zagranicą, a w szczególności: a) nielegalnego obrotu z zagranicą środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, bronią i materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi oraz wprowadzania na polski obszar celny odpadów i szkodliwych substancji chemicznych, b) przestępstw związanych z obrotem z zagranicą towarami i technologiami objętymi kontrolą międzynarodową, naruszających prawa ochrony dóbr kultury narodowej i ochrony własności intelektualnej, c) wprowadzania na polski obszar celny i wyprowadzanie z tego obszaru środków płatniczych pochodzących z przestępstw, 2) kontrola legalności pochodzenia towarów dopuszczonych do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę albo mających inne przeznaczenie celne, w wypadkach gdy zostały zakończone procedury celne, 3) ujawnianie składników majątkowych podmiotów zobowiązanych do uiszczenia należności celnych lub podejrzanych o czyny zagrożone grzywnami i karami pieniężnymi, w celu zapewnienia skuteczności poboru tych należności oraz wykonania orzeczeń karnych, 4) w szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek organu celnego, ochrona funkcjonariuszy celnych, miejsc odpraw celnych i obiektów administracji celnej, 5) organizowanie i realizowanie czynności operacyjno-rozpoznawczych w zakresie zadań określonych niniejszymi przepisami, 6) prowadzenie działalności analitycznej i prognostycznej w odniesieniu do negatywnych zjawisk związanych z obrotem towarowym z zagranicą oraz przedstawianie w tym zakresie informacji i analiz organom administracji rządowej, 7) współpraca i współdziałanie z innymi organami i instytucjami państwowymi oraz zagranicznymi, a także organizacjami międzynarodowymi w zakresie niezbędnym dla realizacji zadań określonych niniejszą ustawą. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają przewidzianych w odrębnych ustawach obowiązków i uprawnień innych organów państwowych w zakresie ochrony interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa związanych z obrotem towarowym z zagranicą lub obrotem towarami pochodzącymi z zagranicy."}
{"id":"1997_449_10","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Generalny Inspektor Celny ma prawo żądać od banków informacji o obrotach i stanach rachunków bankowych w związku z toczącą się sprawą karną lub karną skarbową: 1) przeciwko posiadaczowi rachunku będącemu osobą fizyczną, 2) o przestępstwo popełnione w zakresie działalności osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, która jest posiadaczem rachunku. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać oznaczenie posiadacza rachunku i okresu objętego informacją, a także imię i nazwisko funkcjonariusza Inspekcji Celnej upoważnionego do odbioru informacji. Rozdział 4 Zasady użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej"}
{"id":"1997_449_11","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej mogą stosować środki przymusu bezpośredniego wobec osób niepodporządkowujących się poleceniom wydanym na podstawie prawa. 2. Środki przymusu bezpośredniego mogą być użyte jedynie w zakresie niezbędnym do osiągnięcia podporządkowania się poleceniom, o których mowa w ust. 1, lub do skutecznego odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na funkcjonariusza Inspekcji Celnej. 3. Dopuszczalne jest stosowane tylko takich środków przymusu bezpośredniego, jakie odpowiadają potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji, i pod warunkiem, że w inny dostępny w tej sytuacji sposób nie można skutecznie oraz bezpiecznie wykonać czynności służbowych."}
{"id":"1997_449_12","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Uprawnia się funkcjonariuszy Inspekcji Celnej do stosowania następujących środków przymusu bezpośredniego: 1) siły fizycznej, 2) indywidualnych technicznych i chemicznych środków lub urządzeń przeznaczonych do obezwładniania i konwojowania osób albo do zatrzymywania oraz unieruchamiania pojazdów mechanicznych i innych środków przewozowych. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowo rodzaje oraz warunki i sposoby użycia środków przymusu bezpośredniego, a także tryb wyposażania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej w te środki."}
{"id":"1997_449_13","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 12 ust. 1 okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, funkcjonariusz Inspekcji Celnej ma prawo użycia broni palnej wyłącznie: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność funkcjonariusza Inspekcji Celnej lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym w oczywisty sposób bezpośrednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza Inspekcji Celnej albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie i przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi Inspekcji Celnej lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 4) w celu odparcia niebezpiecznego, bezpośredniego i gwałtownego zamachu w obiektach administracji celnej lub Inspekcji Celnej, 5) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1-3. 2. Użycie broni palnej powinno nastąpić w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej oraz tryb wyposażenia funkcjonariuszy Inspekcji Celnej w broń palną. Rozdział 5 Czynności kontrolne"}
{"id":"1997_449_14","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Kontroli, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, podlegają: 1) osoby prawne, 2) jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, 3) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą."}
{"id":"1997_449_15","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Kontrolę w zakresie i trybie określonym w niniejszej ustawie sprawują Generalny Inspektor Celny a także regionalni inspektorzy celni."}
{"id":"1997_449_16","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Rozpoczęcie kontroli przez funkcjonariusza Inspekcji Celnej następuje, z zastrzeżeniem art. 17, po okazaniu kontrolowanemu legitymacji służbowej i upoważnienia do kontroli. 2. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli wydawane jest przez Generalnego Inspektora Celnego lub regionalnych inspektorów celnych i określa: 1) imię i nazwisko funkcjonariusza prowadzącego kontrolę oraz imiona i nazwiska funkcjonariuszy wykonujących czynności kontrolne, a także numery ich legitymacji służbowych, 2) dane identyfikujące kontrolowanego, 3) termin ważności upoważnienia, 4) zakres kontroli. 3. W treści upoważnienia zawarta jest również informacja o prawach i obowiązkach kontrolowanego wynikających z tej ustawy."}
{"id":"1997_449_17","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Kontrola może być również wszczęta, po okazaniu legitymacji służbowej przez kontrolującego, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne jej podjęcie. 2. Funkcjonariusz Inspekcji Celnej przed podjęciem czynności kontrolnych zobowiązany jest pouczyć kontrolowanego o prawach i obowiązkach wynikających z niniejszej ustawy. Pouczenie ma formę pisemną. 3. Kontrola, o której mowa w ust. 1, jest ważna, a podjęte czynności skuteczne pod warunkiem przedłożenia kontrolowanemu niezwłocznie, a najpóźniej następnego dnia po dniu jej rozpoczęcia, upoważnienia do przeprowadzenia kontroli."}
{"id":"1997_449_18","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego, osoby go zastępującej lub przez niego zatrudnionej, a w razie nieobecności tych osób - w obecności przywołanego świadka."}
{"id":"1997_449_19","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Funkcjonariusz Inspekcji Celnej ma obowiązek zapoznać kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami wynikającymi z ustawy oraz okazać upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, co kontrolowany potwierdza podpisem na upoważnieniu. 2. Kontrolowany ma prawo uczestniczyć w czynnościach kontrolnych. 3. Kontrolowany powinien być uprzedzony o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodów ze świadków, biegłych lub oględzin przed podjęciem tych czynności. 4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają natychmiastowe podjęcie czynności kontrolnych, a kontrolowany jest nieobecny."}
{"id":"1997_449_2","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Zadania określone w art. 1 ust. 2 wykonują organy Inspekcji Celnej. 2. Czynności związane z realizacją zadań określonych w art. 1 ust. 2 wykonują funkcjonariusze Inspekcji Celnej, podejmując czynności operacyjno-rozpoznawcze i kontrolne oraz prowadząc postępowania przygotowawcze zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego i ustawy karnej skarbowej. 3. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej, wykonując czynności, o których mowa w ust. 2, posługują się legitymacjami służbowymi i znakami identyfikacyjnymi, a w przypadkach określonych odrębnymi przepisami wykonują te czynności w umundurowaniu i używają oznakowanych pojazdów służbowych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory i zasady posługiwania się legitymacjami służbowymi i znakami identyfikacyjnymi oraz wzory umundurowania i sposób oznakowania pojazdów służbowych, a także przypadki wykonywania przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej czynności służbowych w umundurowaniu i z użyciem oznakowanych pojazdów służbowych. Rozdział 2 Organizacja Inspekcji Celnej"}
{"id":"1997_449_20","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić funkcjonariuszowi Inspekcji Celnej dokonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udostępnić obiekty, urządzenia i składniki majątkowe, których badanie wchodzi w zakres kontroli, 2) zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem kontroli, 3) sporządzić kopie dokumentów określonych przez kontrolującego, 4) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów, 5) umożliwić filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, jeżeli film, fotografia lub nagranie może stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli, 6) udostępnić środki łączności, a w przypadku gdy kontrolowanym jest podmiot gospodarczy - także inne konieczne środki techniczne, jakimi dysponuje, w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności kontrolnych, 7) przedstawić, na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski dokumentacji finansowo-księgowej, sporządzonej w języku obcym, 8) przeprowadzić na żądanie i w niezbędnym zakresie, określonym przez kontrolującego, inwentaryzację towarów będących przedmiotem obrotu towarowego z zagranicą i towarów pochodzących z zagranicy. 2. Czynności określone w ust. 1 kontrolowany jest obowiązany wykonać nieodpłatnie. 3. W sprawach objętych zakresem kontroli kontrolowany ma obowiązek udzielania wyjaśnień kontrolującym oraz bezzwłocznie dostarczać żądane przez kontrolujących dokumenty. 4. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej upoważnieni do kontroli są uprawnieni do wstępu oraz poruszania się po terenie jednostki kontrolowanej na podstawie legitymacji służbowej bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlegają rewizji osobistej, przewidzianej w regulaminie wewnętrznym tej jednostki, podlegają natomiast przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym w kontrolowanej jednostce."}
{"id":"1997_449_21","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W toku kontroli kontrolujący mogą: 1) badać dokumenty, księgi i ewidencje objęte zakresem kontroli, 2) zabezpieczać zebrane dowody, 3) zarządzać inwentaryzację towarów będących przedmiotem obrotu towarowego z zagranicą wraz z rozliczeniem jej wyników, 4) dokonywać oględzin, 5) legitymować osoby w celu ustalenia tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 6) przesłuchiwać świadków, 7) zasięgać opinii biegłych, 8) przesłuchiwać kontrolowanego w charakterze strony, jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub z powodu ich braku pozostały nie wyjaśnione fakty istotne dla ustaleń kontroli. 2. W przypadku nie usprawiedliwionego niestawiennictwa kontrolowanego, świadka lub biegłego na wezwanie funkcjonariusza Inspekcji Celnej prowadzącego kontrolę, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_449_22","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Kontrolujący w związku z prowadzoną kontrolą mają prawo, po okazaniu legitymacji służbowej, sprawdzenia prawidłowości i rzetelności badanych dokumentów u kontrahentów kontrolowanego. Sporządzony protokół tych czynności podpisują osoby w nich uczestniczące."}
{"id":"1997_449_23","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Czynności kontrolne mające znaczenie dla ustaleń kontroli dokumentowane są protokołami. 2. Protokoły sporządza się w szczególności z: 1) badania dokumentów, ksiąg i ewidencji, 2) zabezpieczania dokumentów i dowodów rzeczowych, 3) inwentaryzacji, 4) oględzin, 5) przesłuchania świadków. 3. Stan faktyczny może być utrwalony za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz magnetycznych nośników informacji. Z czynności tych sporządza się protokół. 4. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa sposób zabezpieczenia, odtwarzania i wykorzystania dowodów utrwalonych za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz magnetycznych nośników informacji."}
{"id":"1997_449_24","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Po zakończeniu czynności kontrolnych funkcjonariusz Inspekcji Celnej prowadzący kontrolę sporządza protokół końcowy zawierający ustalenia, którego jeden egzemplarz, po podpisaniu przez osoby biorące udział w kontroli, otrzymuje kontrolowany. 2. Kontrolowany ma prawo w terminie 7 dni od dnia podpisania albo odmowy podpisania protokołu wnieść wyjaśnienie do treści zawartych w protokole ustaleń."}
{"id":"1997_449_25","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wyniki kontroli w zależności od ustaleń wykorzystywane są do formułowania wniosków w zakresie: 1) wymiaru należności celnych, 2) wymiaru podatku. 2. Wnioski w zakresie należności celnych organy Inspekcji Celnej kierują do dyrektora urzędu celnego, a w zakresie należności podatkowych - do właściwego urzędu skarbowego."}
{"id":"1997_449_26","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W zakresie nie uregulowanym w niniejszym rozdziale do kontroli stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 6 Czynności operacyjno-rozpoznawcze Inspekcji Celnej"}
{"id":"1997_449_27","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Czynności operacyjno-rozpoznawcze Inspekcji Celnej polegają na uzyskiwaniu, gromadzeniu, przetwarzaniu i sprawdzaniu w sposób jawny, poufny lub tajny informacji dotyczących działalności podmiotów dokonujących obrotu towarowego z zagranicą albo obrotu krajowego towarami pochodzącymi z zagranicy, jeżeli zachodzi przypuszczenie naruszenia prawa lub innego rodzaju narażenia interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa albo konieczność uzyskania rozpoznania w tym zakresie. 2. Generalny Inspektor Celny oraz regionalni inspektorzy celni są uprawnieni do korzystania z informacji gromadzonych przez organy celne i skarbowe, w tym również z danych w formie zapisu informatycznego, z zastrzeżeniem zachowania zasad określonych w przepisach o ochronie wiadomości stanowiących tajemnicę państwową, służbową lub skarbową. 3. Na żądanie Generalnego Inspektora Celnego lub regionalnego inspektora celnego wydawca i redaktor dziennika lub czasopisma są obowiązani do udzielania posiadanych informacji o nazwach i adresach podmiotów gospodarczych lub nazwiskach i adresach osób fizycznych zamieszczających płatne ogłoszenia i reklamy dotyczące obrotu towarowego z zagranicą lub obrotu krajowego towarami pochodzącymi z zagranicy. 4. Zabronione jest udzielanie informacji uzyskanych w wyniku czynności operacyjno-rozpoznawczych osobom i instytucjom innym niż sąd i prokurator lub organy uprawnione na mocy ustawy do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych albo wykorzystywanie tych informacji w celu innym niż ściganie przestępstw i wykroczeń lub przeprowadzenie kontroli w rozumieniu niniejszej ustawy. 5. Ograniczenia przewidziane w ust. 4 nie mają zastosowania w przypadku, gdy zatajenie informacji prowadziłoby do zagrożenia życia, zdrowia lub wolności człowieka albo gdy ustawa lub zawarta przez Rzeczpospolitą Polską umowa międzynarodowa nakłada obowiązek udzielenia takich informacji określonemu organowi. 6. Generalny Inspektor Celny ustala zasady ochrony form i metod wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. Udzielenie informacji dotyczących czynności operacyjno-rozpoznawczych może nastąpić wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora, skierowane z powodu uzasadnionego podejrzenia popełnienia w związku z prowadzonymi czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego, z zastrzeżeniem zachowania zasad określonych w przepisach o ochronie wiadomości stanowiących tajemnicę państwową, służbową lub skarbową."}
{"id":"1997_449_28","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw: 1) nielegalnego obrotu z zagranicą bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi lub psychotropowymi oraz materiałami jądrowymi lub źródłami i odpadami promieniotwórczymi, 2) skarbowych polegających na uszczupleniu należności Skarbu Państwa w znacznej wartości, 3) określonych w ustawie z dnia 12 października 1994 r. o ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów prawa karnego (Dz.U. Nr 126, poz. 615), jeżeli mogą spowodować znaczną szkodę majątkową, 4) ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych albo w celu ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, Minister Finansów może przed wszczęciem postępowania karnego bądź karnego skarbowego zarządzić niejawne nadzorowanie przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O wydanym w trybie ust. 1 zarządzeniu należy niezwłocznie poinformować Prokuratora Generalnego, którego informuje się także o przebiegu i wynikach podjętych czynności. Prokurator Generalny może nakazać zaniechanie tych czynności. 3. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje państwowe są obowiązane dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nie naruszonym lub po ich usunięciu albo zastąpieniu w całości lub części. 4. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_449_29","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych mogą korzystać z pomocy osób nie zatrudnionych w Inspekcji Celnej. 2. Dane o osobach wymienionych w ust. 1 mogą być ujawnione wyłącznie na żądanie sądu w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez te osoby przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego, w związku z udzielaniem pomocy funkcjonariuszom Inspekcji Celnej. 3. Za udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, może być przyznane wynagrodzenie. 4. Tworzy się fundusz operacyjny, którym dysponuje Generalny Inspektor Celny. Środki na ten fundusz są corocznie zapewniane w budżecie Generalnego Inspektora Celnego. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, jest wypłacane z tego funduszu. 5. Minister Finansów, uwzględniając przepisy o ochronie tajemnicy państwowej, określi w drodze zarządzenia szczegółowe zasady pokrywania z funduszu operacyjnego kosztów wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych z uwzględnieniem wynagrodzeń przewidzianych w ust. 3. 6. Jeżeli w czasie udzielania pomocy lub w związku z pomocą, o której mowa w ust. 1 oraz w art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7, osoby udzielające pomocy utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu lub mieniu, osobom tym lub członkom ich rodzin wypłaca się z funduszu operacyjnego odszkodowanie na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia. 7. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi tryb i szczegółowe zasady współpracy Inspekcji Celnej z Urzędem Ochrony Państwa, Policją i Strażą Graniczną w zakresie korzystania z pomocy osób wymienionych w ust. 1. Rozdział 7 Prawa i obowiązki funkcjonariuszy i pracowników Inspekcji Celnej"}
{"id":"1997_449_3","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach określonych w art. 1 ust. 1 jest Generalny Inspektor Celny podlegający Ministrowi Finansów. 2. Terenowymi organami Inspekcji Celnej są regionalni inspektorzy celni podlegający Generalnemu Inspektorowi Celnemu."}
{"id":"1997_449_30","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. W sprawach ze stosunku pracy, nie uregulowanych w niniejszej ustawie, do funkcjonariuszy Inspekcji Celnej stosuje się przepisy o pracownikach urzędów państwowych. 2. Funkcjonariuszy Inspekcji Celnej powołuje na stanowiska służbowe i odwołuje z tych stanowisk Generalny Inspektor Celny. 3. Funkcjonariuszom Inspekcji Celnej przysługuje miesięczny dodatek inspekcyjny do wynagrodzenia, nie wyższy niż 50 % wynagrodzenia. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje stanowisk, na których zatrudnia się funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, oraz wysokość i tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 3."}
{"id":"1997_449_31","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Funkcjonariuszem Inspekcji Celnej może być osoba, która: 1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie, 2) ma nienaganną opinię i nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 3) posiada wyższe wykształcenie, 4) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny. 2. Generalny Inspektor Celny może powołać na stanowisko funkcjonariusza Inspekcji Celnej osobę nie spełniającą warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, w przypadku posiadania przez nią szczególnie przydatnych umiejętności. 3. Pracownik zatrudniony po raz pierwszy w Inspekcji Celnej odbywa dwunastomiesięczną praktykę zakończoną kursem specjalistycznym oraz egzaminem kwalifikacyjnym. 4. Generalny Inspektor Celny może zaliczyć na poczet praktyki poprzednie zatrudnienie umożliwiające nabycie umiejętności przydatnych do wykonywania zadań i czynności przewidzianych w niniejszej ustawie i skrócić okres praktyki do sześciu miesięcy. 5. Pracownik, który spełnia warunki określone w ust. 1 i 3, może być powołany przez Generalnego Inspektora Celnego na stanowisko funkcjonariusza Inspekcji Celnej. 6. Pracownik, który otrzymał negatywną ocenę z egzaminu kwalifikacyjnego, może ponownie składać taki egzamin - nie wcześniej jednak niż po upływie sześciu miesięcy. 7. Generalny Inspektor Celny określa, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki odbywania praktyki oraz zasady organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych, a także obowiązujące kryteria kwalifikacji."}
{"id":"1997_449_32","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Generalny Inspektor Celny odwołuje funkcjonariusza Inspekcji Celnej z zajmowanego stanowiska, jeżeli funkcjonariusz: 1) złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska, 2) nie spełnia warunków określonych w art. 31 ust. 1 pkt 1 i 2, 3) nabył prawo do emerytury na podstawie ogólnie obowiązujących przepisów, 4) otrzymał ujemną ocenę kwalifikacyjną, potwierdzoną ponowną ujemną oceną, otrzymaną nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od poprzedniej oceny."}
{"id":"1997_449_33","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej w związku z wykonywaniem czynności służbowych korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"1997_449_34","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej nie mogą: 1) należeć do partii politycznych, 2) prowadzić działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, 3) posiadać udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, 4) posiadać akcji w ilości zapewniającej 2% głosów na walnym zgromadzeniu spółki akcyjnej, 5) być wspólnikami w spółkach cywilnych, jawnych lub komandytowych, 6) sprawować funkcji w podmiotach, których działalność jest związana z obrotem towarów z zagranicą lub obrotem krajowym towarów pochodzących z zagranicy, lub świadczyć pracy na rzecz tych podmiotów albo na rzecz przedstawicielstw firm zagranicznych prowadzących działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej mogą wykonywać dodatkowe zajęcia zarobkowe jedynie na zlecenie organów administracji państwowej za zgodą Generalnego Inspektora Celnego lub w zakresie działalności publicystycznej i dydaktycznej."}
{"id":"1997_449_35","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. W Inspekcji Celnej mogą być zatrudniani pracownicy na stanowiskach nie wymagających wykonywania uprawnień przewidzianych w niniejszej ustawie dla funkcjonariuszy Inspekcji Celnej. 2. Do pracowników nie będących funkcjonariuszami Inspekcji Celnej oraz odbywających praktykę mają zastosowanie przepisy o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1997_449_36","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Środki finansowe w wysokości 20% dodatkowych wpływów należności budżetowych uzyskanych w wyniku przeprowadzonych kontroli oraz 20% wpływów uzyskanych przez Skarb Państwa tytułem przepadku rzeczy pochodzących z ujawnionych przez Inspekcję Celną przestępstw przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji Celnej i nagrody dla funkcjonariuszy, którzy przyczynili się bezpośrednio do uzyskania dodatkowych wpływów budżetowych lub ujawnienia przestępstw. 2. Minister Finansów, w drodze zarządzenia, określa sposób rozdysponowania środków finansowych oraz zasady przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1, a także rodzaje wpływów należności budżetowych uznawane za dodatkowe w rozumieniu ust. 1."}
{"id":"1997_449_37","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Funkcjonariusze i pracownicy zatrudnieni w Inspekcji Celnej składają co rok oświadczenia o stanie majątkowym swoim i małżonków oraz osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. 2. Minister Finansów określa, w drodze zarządzenia, wzór oraz tryb składania oświadczenia, o którym mowa w ust. 1. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_449_38","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96, z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz. 371 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 74, poz. 332 i Nr 126, poz. 615, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i poz. 444, Nr 95, poz. 475, z 1996 r. Nr 152, poz. 720 i Nr 155, poz. 756 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31) w art. 265 wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 po wyrazach \"organy kontroli skarbowej\" dodaje się wyrazy \"lub Inspekcji Celnej\"; 2) w § 3 po wyrazach \"Organy kontroli skarbowej\" dodaje się wyrazy \"oraz Inspekcja Celna\"."}
{"id":"1997_449_39","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641 oraz z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 86 wyrazy \"karze pieniężnej\" zastępuje się wyrazami \"karze grzywny do 25 000 zł.\"; 2) po art. 86 dodaje się art. 86{1} w brzmieniu: \"Art. 86{1}. Kto utrudnia funkcjonariuszowi Inspekcji Celnej wszczęcie postępowania kontrolnego albo przeprowadzenie czynności kontrolnych, podlega karze grzywny do 25 000 zł.\"; 3) w art. 128: a) w § 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także Generalny Inspektor Celny lub regionalny inspektor celny\", b) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. W zakresie dochodzenia prowadzonego przez Inspekcję Celną finansowym organem orzekającym jest właściwy miejscowo i rzeczowo urząd celny lub urząd skarbowy.\"; 4) w art. 157 w § 1 po wyrazach \"Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej\" dodaje się wyrazy \"oraz Generalny Inspektor Celny\"; 5) w art. 174 w § 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe związane z obrotem z zagranicą lub obrotem towarami pochodzącymi z zagranicy - Inspekcja Celna.\"; 6) w art. 178 w § 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) Minister Finansów, jeżeli postanowienie lub zarządzenie wydał Generalny Inspektor Celny, albo Generalny Inspektor Celny, jeśli postanowienie lub zarządzenie zostało wydane przez regionalnego inspektora celnego.\"; 7) w art. 186 po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§2{1}. Jeżeli dochodzenie prowadzi Inspekcja Celna, okres dochodzenia w uzasadnionych wypadkach może być przedłużony na czas oznaczony przez Generalnego Inspektora Celnego.\"."}
{"id":"1997_449_4","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Generalnego Inspektora Celnego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Finansów, a zastępców Generalnego Inspektora Celnego - Minister Finansów na wniosek Generalnego Inspektora Celnego. 2. Regionalnych inspektorów celnych powołuje i odwołuje Minister Finansów na wniosek Generalnego Inspektora Celnego, a zastępców regionalnych inspektorów celnych - Generalny Inspektor Celny na wniosek regionalnego inspektora celnego."}
{"id":"1997_449_40","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117 i Nr 24, poz. 119) w art. 48{1} dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do organów inspekcji celnej.\"."}
{"id":"1997_449_41","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 30, poz. 164) w art. 30 w ust. 1 w pkt 5 po wyrazach \"organom kontroli skarbowej,\" dodaje się wyrazy \"organom inspekcji celnej,\"."}
{"id":"1997_449_42","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105) w art. 34b w ust. 3 w pkt 1 po wyrazach \"organom celnym\" dodaje się wyrazy \"oraz organom Inspekcji Celnej\"."}
{"id":"1997_449_43","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 w ust. 3 po pkt 5 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) funkcjonariusze Inspekcji Celnej w zakresie kontroli dewizowej oraz kontroli dewizowej przesyłek pocztowych.\"; 2) w art. 23 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Uprawnienia kontrolne, o których mowa w ust. 1, przysługują także funkcjonariuszom Inspekcji Celnej.\". Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_449_44","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Z chwilą utworzenia Generalnego Inspektoratu Celnego pracownicy i funkcjonariusze zatrudnieni w Głównym Urzędzie Ceł w Departamencie Generalnego Inspektoratu Celnego stają się z mocy niniejszej ustawy pracownikami Generalnego Inspektoratu Celnego. 2. Upoważnia się Generalnego Inspektora Celnego do jednorazowego powołania spośród pracowników i funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, na stanowiska funkcjonariuszy Inspekcji Celnej bez zachowania wymogów określonych w art. 31 ust. 3."}
{"id":"1997_449_45","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób wyodrębnienia dla Inspekcji Celnej składników majątku oraz etatów pozostających dotychczas w dyspozycji Departamentu Generalnego Inspektoratu Celnego Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"1997_449_46","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1997 r."}
{"id":"1997_449_5","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Generalny Inspektor Celny realizuje zadania określone w ustawie przy pomocy podległego mu urzędu o nazwie Generalny Inspektorat Celny. 2. Regionalni inspektorzy celni realizują zadania przy pomocy podległych im urzędów, zwanych regionalnymi inspektoratami celnymi."}
{"id":"1997_449_6","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Organizację Generalnego Inspektoratu Celnego określa statut nadawany przez Ministra Finansów. 2. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa siedziby i terytorialny zasięg działania regionalnych inspektoratów celnych. 3. Generalny Inspektor Celny ustala regulaminy organizacyjne Generalnego Inspektoratu Celnego oraz regionalnych inspektoratów celnych. 4. Do Inspekcji Celnej nie stosuje się przepisów o służbie cywilnej. Rozdział 3 Uprawnienia Inspekcji Celnej"}
{"id":"1997_449_7","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej wykonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 2, mają prawo do: 1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości, 2) zatrzymywania i przeszukiwania osób oraz przeszukiwania pomieszczeń oraz bagażu i ładunku w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i ustawy karnej skarbowej, 3) przeprowadzania kontroli w trybie i zakresie określonym w rozdziale 5 niniejszej ustawy, 4) zatrzymywania pojazdów i innych środków przewozowych w celu przeprowadzenia rewizji przewożonych towarów lub kontroli dokumentów przewozowych dotyczących tych towarów, w razie uzyskania informacji wskazujących na możliwość wprowadzenia tych towarów na polski obszar celny z naruszeniem przepisów prawa, 5) wchodzenia, na podstawie legitymacji służbowej i upoważnienia do przeprowadzenia kontroli określonego w art. 16, do lokali mieszkalnych, które zostały zgłoszone właściwym organom jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, 6) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w dziedzinie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa, 7) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa. 2. Jeżeli przy dokonywaniu czynności służbowych zaistniała konieczność zdjęcia nałożonych uprzednio zamknięć celnych, funkcjonariusze Inspekcji Celnej mają obowiązek ponownego umieszczenia zamknięć celnych i odnotowania tego faktu w treści odpowiedniego dokumentu."}
{"id":"1997_449_8","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W toku wykonywania czynności służbowych funkcjonariusze Inspekcji Celnej są obowiązani do poszanowania godności człowieka oraz respektowania innych praw i wolności obywatelskich. 2. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej są obowiązani do wykonywania czynności służbowych w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste i majątkowe osób i podmiotów gospodarczych, których te czynności dotyczą. 3. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki pozostające w dyspozycji organów i funkcjonariuszy Inspekcji Celnej okazały się bezcelowe lub nieskuteczne. 4. W razie uzasadnionej potrzeby należy zatrzymaną osobę niezwłocznie poddać badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej. 5. Zatrzymanie pojazdów mechanicznych i innych środków przewozowych może być dokonywane tylko przez umundurowanych funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, znajdujących się w pobliżu oznakowanego pojazdu służbowego."}
{"id":"1997_449_9","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Na sposób prowadzenia czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, przysługuje zażalenie do właściwego miejscowo prokuratora rejonowego. 2. Z czynności wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 2, 4 i 5 sporządza się protokół, a czynności wymienionej w art. 7 ust. 1 pkt 1 - notatkę służbową. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wykonywania czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 4 i 5 oraz ust. 2."}
{"id":"1997_44_1","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa w odniesieniu do jednostek samorządu terytorialnego: 1) źródła dochodów, 2) zasady ustalania subwencji ogólnych, 3) zasady i tryb przekazywania subwencji ogólnych, 4) zasady i tryb udzielania dotacji. 2. Ustawa obowiązuje w latach 1999 i 2000."}
{"id":"1997_44_10","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Udział powiatu we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,01 i wskaźnik równy udziałowi, należnego w roku poprzedzającym rok bazowy, podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gmin wchodzących w skład powiatu, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, ustalonego na podstawie, złożonych do dnia 30 czerwca roku bazowego, zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu oraz rocznego obliczenia podatku dokonanego przez płatników. Rozdział 3 Dochody województwa"}
{"id":"1997_44_11","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Dochodami województwa są: 1) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, w wysokości: a) 1,5 % wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie województwa, ustalonych w sposób określony w art. 13, b) 0,5 % wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, posiadających siedzibę na terenie województwa, z zastrzeżeniem art. 14, 2) subwencja ogólna, 3) dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe województwa oraz wpłaty od zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych województwa, 4) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez województwo na podstawie odrębnych przepisów, 5) dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie zadań własnych województwa, 6) odsetki od środków finansowych województwa gromadzonych na rachunkach bankowych, 7) dochody z majątku województwa."}
{"id":"1997_44_12","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Dochodami województwa mogą być: 1) dotacje celowe na dofinansowanie zadań własnych województwa, 2) dotacje celowe na zadania realizowane przez województwo na podstawie porozumień z organami administracji rządowej lub z innymi jednostkami samorządu terytorialnego, 3) dotacje celowe dla państwowych uczelni zawodowych utworzonych na wniosek sejmiku województwa, 4) dotacje z funduszów celowych, 5) spadki, zapisy i darowizny, 6) odsetki od pożyczek udzielanych przez województwo, 7) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody województwa, 8) odsetki i dywidendy od kapitału wniesionego do spółek, 9) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych odrębnymi przepisami, 10) inne dochody należne województwu na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_44_13","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Udział województwa we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,015 i wskaźnik równy udziałowi należnego, w roku poprzedzającym rok bazowy, podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gmin wchodzących w skład województwa, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, ustalonego na podstawie złożonych do dnia 30 czerwca roku bazowego, zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu oraz rocznego obliczenia podatku dokonanego przez płatników."}
{"id":"1997_44_14","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Jeżeli osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej posiada wyodrębnione organizacyjnie zakłady (oddziały) położone na terenie województwa innego, niż województwo właściwe dla siedziby podatnika, wówczas dochody, o których mowa w art. 11 pkt 1 lit. b), są przekazywane do budżetów tych województw, na których terenie położone są te zakłady (oddziały), proporcjonalnie do liczby osób w nich zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb rozliczeń, o których mowa w ust. 1, przyjmując za podstawę rozliczeń informacje podatników składane do urzędów skarbowych, zawierające wykaz wyodrębnionych organizacyjnie zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach). Dział III Zasady gromadzenia dochodów"}
{"id":"1997_44_15","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Dochody jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie odrębnych przepisów pobierane są przez urzędy skarbowe, gromadzone są na rachunku bankowym urzędu skarbowego i odprowadzane na rachunki właściwych budżetów jednostek samorządu terytorialnego w terminie nie później niż 20 dni po dniu, w którym wpłynęły na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego, podlegają przekazaniu z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki właściwych budżetów jednostek samorządu terytorialnego w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek wpłynął na rachunek urzędu skarbowego. 3. Urząd skarbowy przekazuje na wniosek przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego kwartalne informacje o stanie i terminach realizacji dochodów, o których mowa w ust. 1. 4. Jeżeli dochody pobrane na rzecz jednostek samorządu terytorialnego nie zostaną przekazane w terminach, o których mowa w ust. 1 i 2, jednostce samorządu terytorialnego przysługują odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych."}
{"id":"1997_44_16","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wpływy z opłaty skarbowej odprowadzane na rachunek urzędu skarbowego: 1) przez płatnika, od umów sprzedaży (zamiany) nieruchomości - przekazywane są na rachunek budżetu gminy, na obszarze której położona jest nieruchomość, 2) z punktów sprzedaży znaków opłaty skarbowej i urzędowych blankietów wekslowych - przekazywane są na rachunek budżetu gminy, w siedzibie której znajduje się ten punkt, zaś z pozostałych punktów sprzedaży, na rachunek budżetu gminy, na obszarze której znajdują się te punkty. 2. Wpływy z podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia własności (prawa użytkowania wieczystego) nieruchomości, odprowadzane na rachunek urzędu skarbowego przez płatnika, przekazywane są na rachunek budżetu gminy, na obszarze której położona jest nieruchomość."}
{"id":"1997_44_17","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Udzielanie ulg, odraczanie, umarzanie, rozkładanie na raty oraz zaniechanie poboru w zakresie podatków i opłat stanowiących dochody jednostek samorządu terytorialnego i wpłacanych bezpośrednio na rachunki jednostek samorządu terytorialnego, należy do kompetencji przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 2. W przypadku pobieranych przez urząd skarbowy podatków i opłat stanowiących w całości dochody jednostek samorządu terytorialnego, urząd ten może odraczać, umarzać, rozkładać na raty lub zaniechać poboru podatków oraz zwalniać płatnika z obowiązku pobrania oraz wpłaty podatku lub zaliczek na podatek, wyłącznie na wniosek lub za zgodą przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 3. W zakresie opłat, o których mowa w art. 3 pkt 2 lit. b), pobieranych przez organ wskazany w odrębnych przepisach, inny niż urząd skarbowy, udzielanie ulg, odraczanie, umarzanie, rozkładanie na raty oraz zaniechanie poboru opłaty, może nastąpić w sposób określony przepisami odrębnymi, po uzyskaniu zgody przewodniczącego zarządu gminy. 4. Wniosek lub zgoda, o których mowa w ust. 2 i 3, wydawane są w formie postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_44_18","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Skutki finansowe wynikające z uchwał rad gmin, określających niższe niż maksymalne stawki podatków, z wyjątkiem podatku od środków transportowych oraz skutki decyzji wydanych przez organy podatkowe w trybie określonym w art. 17 ust. 1 i 2, nie stanowią podstawy do zwiększenia części podstawowej subwencji ogólnej dla gminy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 7. Dział IV Zasady ustalania subwencji ogólnych Rozdział 1 Subwencja ogólna dla gminy"}
{"id":"1997_44_19","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Każda gmina otrzymuje z budżetu państwa subwencję ogólną składającą się z części: 1) podstawowej, 2) oświatowej, 3) rekompensującej. 2. O przeznaczeniu środków otrzymanych w formie subwencji ogólnej decyduje rada gminy."}
{"id":"1997_44_2","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) jednostkach samorządu terytorialnego - rozumie się przez to gminy, powiaty i województwa, 2) reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to stronę samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, 3) roku budżetowym - rozumie się przez to rok, na który ustalany jest budżet, 4) roku bazowym - rozumie się przez to rok poprzedzający rok, na który ustalany jest budżet, 5) liczbie mieszkańców - rozumie się przez to liczbę mieszkańców faktycznie zamieszkałych na terenie jednostki samorządu terytorialnego, według stanu na dzień 30 czerwca roku bazowego, podaną przez Główny Urząd Statystyczny, 6) zadaniach własnych jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to takie zadania wykonywane przez te jednostki, które nie są zadaniami należącymi do właściwości organów administracji rządowej lub wykonywanymi na podstawie umów bądź porozumień, 7) ogólnej kwocie wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych rozumie się przez to 100 % wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, pobieranego na zasadach ogólnych, przy czym przez wpływy rozumie się wpłaty pomniejszone o dokonane zwroty, 8) ogólnej kwocie wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych - rozumie się przez to 100 % wpływów z tego podatku, przy czym przez wpływy rozumie się wpłaty pomniejszone o dokonane zwroty, 9) podstawowych dochodach podatkowych gminy - rozumie się przez to dochody, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a)-e), pkt 2 lit. a) i b) oraz pkt 3 i art. 24, 10) podstawowych dochodach podatkowych powiatu - rozumie się przez to dochody, o których mowa w art. 8 pkt 1, 11) podstawowych dochodach podatkowych województwa - rozumie się przez to dochody, o których mowa w art. 11 pkt 1, 12) nowych jednostkach samorządu terytorialnego - rozumie się przez to jednostki samorządu terytorialnego, które zostały utworzone lub których granice uległy zmianie po dniu 30 czerwca roku bazowego, 13) obszarze dzielonych jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to obszar jednostek samorządu terytorialnego, istniejących w dniu 30 czerwca roku bazowego, które ulegając podziałowi spełniają warunek, że obszar nowych jednostek po podziale pokrywa się z łącznym obszarem dzielonych jednostek przed podziałem. Dział II Źródła dochodów jednostek samorządu terytorialnego Rozdział 1 Dochody gminy"}
{"id":"1997_44_20","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Kwotę przeznaczoną na część podstawową subwencji ogólnej dla wszystkich gmin ustala się jako sumę kwoty stanowiącej nie mniej niż 1 % planowanych w ustawie budżetowej dochodów budżetu państwa oraz kwoty wpłat gmin, ustalonych według zasad określonych w art. 23. 2. Podziału kwoty przeznaczonej na część podstawową subwencji ogólnej dokonuje się w następujący sposób: 1) odlicza się 4% na rezerwę części podstawowej, 2) ustala się dla poszczególnych gmin kwotę wyrównawczą, stanowiącą element składowy części podstawowej subwencji ogólnej, według zasad określonych w art. 21, 3) pozostałą kwotę części podstawowej subwencji ogólnej rozdziela się między wszystkie gminy proporcjonalnie do przeliczeniowej liczby mieszkańców w poszczególnych gminach, ustalonej według zasad określonych w art. 22. 3. Rezerwę części podstawowej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przeznacza się na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej dla gmin nie objętych kwotą wyrównawczą części podstawowej subwencji ogólnej, w których w pierwszym półroczu danego roku wystąpił ubytek dochodów, wynikający ze zmiany zasad ustalania udziałów gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, wykazany w sprawozdaniu gminy za pierwsze półrocze danego roku; rezerwą tą dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_44_21","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kwota wyrównawcza stanowiąca element składowy części podstawowej subwencji ogólnej przysługuje gminom, w których wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej \"wskaźnikiem G\", jest mniejszy niż 85% analogicznego wskaźnika obliczonego łącznie dla wszystkich gmin, zwanego dalej \"wskaźnikiem P\". 2. Wskaźnik G oblicza się, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, dzieląc kwotę podstawowych dochodów podatkowych gminy, w pierwszym półroczu roku bazowego, przez liczbę mieszkańców gminy. 3. Wysokość należnej gminie kwoty wyrównawczej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 90% różnicy między 85% wskaźnika P i wskaźnikiem G przez liczbę mieszkańców gminy i przez wskaźnik określający dla roku bazowego relację planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w pierwszym półroczu. 4. Podstawę obliczenia wskaźnika G i wskaźnika P stanowią dochody wykazane w sprawozdaniach gmin, których obowiązek sporządzenia wynika z odrębnych przepisów oraz dane o liczbie mieszkańców. 5. Dla celów obliczenia kwoty wyrównawczej części podstawowej subwencji ogólnej dla gmin, w miejsce dochodów gmin z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, wykazanych w sprawozdaniach gmin, o których mowa w ust. 4, przyjmuje się dochody z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, które ustala się: 1) dla 1999 r. - mnożąc łączną kwotę dochodów gmin z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w pierwszym półroczu 1998 r., wykazaną przez gminy w sprawozdaniu, przez współczynnik ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ust. 2, stosując wskaźnik określony w art. 6 ust. 2 pkt 3, 2) dla 2000 r. - mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku, za pierwsze półrocze 1999 r., przez wskaźnik równy udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku. 6. Dla ustalenia kwoty wyrównawczej przyjmuje się dochody, które gmina może uzyskać z podatku rolnego, stosując średnią cenę skupu żyta określoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a w przypadku innych podatków, stosując stawki maksymalne, z wyjątkiem podatku od środków transportowych, z którego dochody stanowią wpływy realizowane przy zastosowaniu stawek określonych w uchwałach rady gminy, bez zwolnień, odroczeń, umorzeń oraz zaniechań poboru dochodów gminy, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a)-e) oraz pkt 2 lit. a) i b). 7. Dla gminy o liczbie mieszkańców do 15 000 przyjmuje się do obliczenia kwoty wyrównawczej części podstawowej subwencji ogólnej dochody z tytułu podatku od nieruchomości, wynikające ze stawek tego podatku, uchwalonych przez radę tej gminy."}
{"id":"1997_44_22","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Dla gmin o liczbie mieszkańców: 1) nie większej niż 5 000 - przeliczeniowa liczba mieszkańców jest równa liczbie 5 000, 2) od 5 001 do 10 000 - przeliczeniowa liczba mieszkańców jest równa liczbie mieszkańców, 3) powyżej 10 000 - przeliczeniową liczbę mieszkańców ustala się w następujący sposób: Liczba mieszkańców Przeliczeniowa liczba mieszkańców 10 000 - 50 000 10 000 + 110% liczby mieszkańców powyżej 10 000 powyżej 50 000 - 300 54 000 + 120% liczby mieszkańców 000 powyżej 50 000 powyżej 300 000 354 000 + 125% liczby mieszkańców powyżej 300 000."}
{"id":"1997_44_23","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Gminy, w których wskaźnik G jest większy niż 150% wskaźnika P, dokonują wpłat z przeznaczeniem na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 20. 2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców gminy przez wskaźnik określający dla roku bazowego relacje planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w pierwszym półroczu i przez kwotę wynoszącą: 1) dla gmin, dla których wskaźnik G jest nie większy niż 200% wskaźnika P - 20% nadwyżki wskaźnika G ponad 150% wskaźnika P, 2) dla gmin, dla których wskaźnik G jest większy niż 200% i nie większy niż 300% wskaźnika P - 10% wskaźnika P, powiększoną o 25% nadwyżki wskaźnika G ponad 200% wskaźnika P, 3) dla gmin, dla których wskaźnik G jest większy niż 300% wskaźnika P - 35 % wskaźnika P, powiększoną o 30% nadwyżki wskaźnika G ponad 300% wskaźnika P. 3. Łączna kwota wpłat, o których mowa w ust. 1, określana jest w ustawie budżetowej na dany rok. 4. Gminy dokonują wpłat, o których mowa w ust. 1, na rachunek dochodów budżetu państwa w dwunastu równych ratach, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca; od kwot nie wpłaconych w terminie nalicza się odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych. 5. Do nie wpłaconych w terminie kwot, o których mowa w ust. 4, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_44_24","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Część rekompensująca subwencji ogólnej dla gminy może składać się z: 1) kwoty rekompensującej dochody utracone w związku z częściową likwidacją podatku od środków transportowych, 2) kwoty rekompensującej dochody utracone bezpośrednio z tytułu: a) ustawowych ulg i zwolnień, określonych w: - art. 12 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 3, art. 13 ust. 1, art. 13a ust. 1 i 2, art. 13b ust. 1 i art. 13c ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681), - art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), - art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczorozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), - art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668), b) obniżenia opłaty eksploatacyjnej na podstawie art. 84 ust. 6 ustawy Prawo geologiczne i górnicze."}
{"id":"1997_44_25","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 1, przeznaczoną dla wszystkich gmin ustala się w wysokości nie mniejszej niż 10,5% planowanych w ustawie budżetowej wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania gminom kwoty rekompensującej, o której mowa w art. 24 pkt 1, z uwzględnieniem utraconej kwoty dochodu z tytułu częściowej likwidacji podatku od środków transportowych, ustalonej na podstawie informacji gmin za 1997 r."}
{"id":"1997_44_26","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Gmina, która utraciła dochody na skutek zastosowania ulg i zwolnień ustawowych określonych w art. 24 pkt 2 otrzymuje kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 2. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady obliczania i tryb przekazywania gminom kwoty rekompensującej, o której mowa w art. 24 pkt 2, z uwzględnieniem wniosków gmin, zawierających dane o rocznych skutkach ustawowych ulg i zwolnień."}
{"id":"1997_44_27","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 2, przeznaczoną dla wszystkich gmin określa dla każdego roku budżetowego ustawa budżetowa. Rozdział 2 Subwencja ogólna dla powiatu"}
{"id":"1997_44_28","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Subwencja ogólna dla powiatu składa się z części: 1) oświatowej, 2) drogowej, 3) wyrównawczej - w przypadku określonym w art. 30. 2. O przeznaczeniu środków otrzymanych w formie subwencji ogólnej decyduje rada powiatu."}
{"id":"1997_44_29","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Kwotę przeznaczoną na część wyrównawczą subwencji ogólnej dla wszystkich powiatów określa dla każdego roku budżetowego ustawa budżetowa."}
{"id":"1997_44_3","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Dochodami gminy są: 1) wpływy z ustalanych i pobieranych na podstawie odrębnych ustaw podatków: a) od nieruchomości, b) rolnego, c) leśnego, d) od środków transportowych, e) od działalności gospodarczej osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej, f) od spadków i darowizn, g) od posiadania psów, 2) wpływy z opłat: a) skarbowej, b) eksploatacyjnej, w części określonej w ustawie z dnia 4 lutego 1994r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), c) lokalnych, uiszczanych na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), d) innych, pobieranych na podstawie odrębnych ustaw, o ile te ustawy stanowią, że jest to dochód gminy, 3) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości: a) 27,6 % wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie gminy, ustalonych w sposób określony w art. 5, b) 5 % wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, posiadających siedzibę na terenie gminy, z zastrzeżeniem art. 7, 4) subwencja ogólna, 5) dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe gmin oraz wpłaty od zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych gminy, 6) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminie oraz inne zadania zlecone ustawami, 7) odsetki od środków finansowych gminy, gromadzonych na rachunkach bankowych, 8) dochody z majątku gminy."}
{"id":"1997_44_30","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej otrzymuje powiat, w którym wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej \"wskaźnikiem S\", jest mniejszy od wskaźnika Sw, o którym mowa w ust. 3. 2. Wskaźnik S dla danego powiatu oblicza się, dzieląc kwotę planowanych na dany rok budżetowy dla tego powiatu dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustaloną zgodnie z art. 10 na podstawie planowanej ogólnej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez liczbę mieszkańców powiatu. 3. Wskaźnik Sw, będący podstawą do wyliczenia części wyrównawczej subwencji ogólnej, jest najwyższym wskaźnikiem S dla 1999 r., wyliczonym zgodnie z ust. 2. 4. Wskaźnik Sw, o którym mowa w ust. 3, waloryzowany jest corocznie wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób fizycznych ustalonym jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy. 5. Wysokość należnej powiatowi części wyrównawczej subwencji ogólnej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 85% różnicy między wskaźnikiem Sw, i wskaźnikiem S dla danego powiatu, przez liczbę mieszkańców powiatu. Rozdział 3 Subwencja ogólna dla województwa"}
{"id":"1997_44_31","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Subwencja ogólna dla województwa składa się z części: 1) oświatowej, 2) drogowej, 3) wyrównawczej - w przypadku określonym w art. 33. 2. O przeznaczeniu środków otrzymanych w formie subwencji ogólnej decyduje sejmik województwa."}
{"id":"1997_44_32","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Kwotę przeznaczoną na część wyrównawczą subwencji ogólnej dla wszystkich województw określa dla każdego roku budżetowego ustawa budżetowa."}
{"id":"1997_44_33","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej otrzymują województwa, w których wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych na jednego mieszkańca, obliczony według zasad określonych w ust. 2, zwany dalej \"wskaźnikiem W\", jest mniejszy od wskaźnika Ww , o którym mowa w ust. 5. 2. Wskaźnik W dla danego województwa oblicza się dzieląc kwotę planowanych dochodów, o których mowa w art. 11 pkt 1, wyliczonych zgodnie z ust. 3 i 4 dla tego województwa przez liczbę jego mieszkańców. 3. Kwotę planowanych na rok budżetowy dochodów województwa z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc planowaną kwotę wpływów z tego podatku, przyjętą w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez wskaźnik 0,015 i wskaźnik równy udziałowi należnego, w roku poprzedzającym rok bazowy, podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie gmin wchodzących w skład województwa, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, ustalonego na podstawie złożonych, do dnia 30 czerwca roku bazowego, zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu oraz rocznego obliczenia podatku dokonanego przez płatników. 4. Kwotę planowanych na dany rok budżetowy dochodów województwa z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną planowaną kwotę wpływów z tego podatku, przyjętą w ustawie budżetowej na rok budżetowy, przez wskaźnik 0,005 i wskaźnik równy udziałowi wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych w roku poprzedzającym rok bazowy z terenu danego województwa, w ogólnej kwocie wpływów z tego podatku w tym samym roku, z zastrzeżeniem ust. 9. 5. Wskaźnik Ww, będący podstawą do wyliczenia części wyrównawczej subwencji ogólnej, jest najwyższym wskaźnikiem W dla 1999 r., wyliczonym zgodnie z ust. 2. 6. Wskaźnik Ww, o którym mowa w ust. 5, waloryzowany jest: 1) dla dochodów, o których mowa w ust. 3 - wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w ust. 7 pkt 1, 2) dla dochodów, o których mowa w ust. 4 - wskaźnikiem korygującym dla podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w ust. 7 pkt 2. 7. Wskaźniki korygujące ustala się: 1) dla podatku dochodowego od osób fizycznych - jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy, 2) dla podatku dochodowego od osób prawnych - jako iloraz planowanej ogólnej kwoty wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych, przyjętej w ustawie budżetowej na rok budżetowy i planowanej kwoty wpływów z tego podatku, przyjętej w ustawie budżetowej na rok bazowy. 8. Wysokość należnej województwu części wyrównawczej subwencji ogólnej oblicza się mnożąc liczbę stanowiącą 70% różnicy między wskaźnikiem Ww i wskaźnikiem W dla danego województwa, przez liczbę mieszkańców województwa. 9. Podstawę obliczenia udziału poszczególnych województw w łącznej kwocie dochodów województw z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych w roku poprzedzającym rok bazowy, stanowią dochody wykazane w sprawozdaniach, których obowiązek sporządzania wynika z odrębnych przepisów. Rozdział 4 Zasady ustalania części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego"}
{"id":"1997_44_34","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Kwotę przeznaczoną na część oświatową subwencji ogólnej dla wszystkich jednostek samorządu terytorialnego ustala się w łącznej kwocie nie mniejszej niż 12,8% planowanych dochodów budżetu państwa. 2. Od kwoty, o której mowa w ust. 1, odlicza się 1% na rezerwę części oświatowej subwencji ogólnej. 3. Rezerwą subwencji, o której mowa w ust. 2, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_44_35","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Część oświatową subwencji ogólnej, po odliczeniu kwoty rezerwy, o której mowa w art. 34 ust. 2, rozdziela się między poszczególne gminy, powiaty i województwa według zasad ustalonych, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem typów i rodzaju szkół prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz liczby uczniów w tych szkołach. Rozdział 5 Zasady ustalania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów i województw"}
{"id":"1997_44_36","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kwotę przeznaczoną dla wszystkich powiatów i województw na część drogową subwencji ogólnej związaną z budową, modernizacją, utrzymaniem, zarządzaniem i ochroną dróg wojewódzkich, powiatowych oraz dróg powiatowych, wojewódzkich i krajowych w granicach miast ma prawach powiatu, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, ustala się w wysokości 60% kwoty ustalonej na podstawie art. 3 ust. 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Od kwoty, o której mowa w ust. 1, odlicza się 10% na rezerwę części drogowej subwencji ogólnej, przeznaczoną na inwestycje. 3. Rezerwą, o której mowa w ust. 2, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw transportu oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_44_37","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Podział kwoty, o której mowa w art. 36, na poszczególne powiaty, miasta na prawach powiatu i województwa następuje z uwzględnieniem w szczególności długości i gęstości sieci dróg, drogowej infrastruktury technicznej, natężenia ruchu, wypadkowości oraz zrównoważenia rozwoju infrastruktury drogowej, w tym przygranicznej. 2. Rada Ministrów po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i tryb przekazywania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów, miast na prawach powiatów i województw. Dział V Zasady i tryb ustalania subwencji ogólnych i udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych oraz wpłat dla nowych jednostek samorządu terytorialnego"}
{"id":"1997_44_38","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Subwencje ogólne, o których mowa w art. 19, art. 28 i art. 31 oraz udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. a), art. 8 pkt 1 i art. 11 pkt 1 lit. a), ustala się dla jednostek samorządu terytorialnego istniejących w dniu 30 czerwca roku bazowego. 2. Subwencje ogólne dla nowych gmin oblicza się w następujący sposób: 1) według zasad określonych w art. 21 i 22 oblicza się, odrębnie dla każdego obszaru gmin dzielonych, część podstawową subwencji ogólnej dla wszystkich gmin istniejących w dniu 30 czerwca roku bazowego i leżących na obszarze gmin dzielonych, 2) kwoty części podstawowej oraz rekompensującej subwencji ogólnej, obliczone dla gmin leżących na obszarze gmin dzielonych, dzieli się między nowe gminy proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców, 3) kwotę części oświatowej subwencji ogólnej, obliczoną dla gmin leżących na obszarze gmin dzielonych, dzieli się między nowe gminy według zasad, o których mowa w art. 35. 3. Subwencje ogólne dla nowych powiatów oblicza się w następujący sposób: 1) kwotę części oświatowej subwencji ogólnej, obliczoną dla powiatów leżących na obszarze powiatów dzielonych, dzieli się między nowe powiaty według zasad, o których mowa w art. 35, 2) kwotę części wyrównawczej subwencji ogólnej, obliczoną dla powiatów leżących na obszarze powiatów dzielonych, dzieli się między nowe powiaty proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców. 4. Udziały jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 1, dla nowych jednostek samorządu terytorialnego, ustala się dzieląc kwotę udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, obliczoną dla jednostek samorządu terytorialnego, leżących na terenie obszaru dzielonych jednostek samorządu terytorialnego, proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców. 5. W przypadku połączenia jednostek samorządu terytorialnego, kwoty subwencji ogólnych oraz udziałów, o których mowa w ust. 1, ustala się jako sumy subwencji ogólnych i udziałów dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego. 6. W przypadku utworzenia nowych jednostek samorządu terytorialnego lub zmiany granic po dniu 1 stycznia roku, na który oblicza się subwencje ogólne i udziały, o których mowa w ust. 1, ponownemu podziałowi podlega kwota subwencji ogólnej oraz udziałów, przypadająca na okres od dnia utworzenia lub zmiany granic nowych jednostek samorządu terytorialnego do końca roku, a jeżeli utworzenie lub zmiana granic jednostek samorządu terytorialnego nie nastąpiło w pierwszym dniu miesiąca - od pierwszego dnia następnego miesiąca po dniu utworzenia lub zmiany granic jednostki samorządu terytorialnego. 7. Nowe jednostki samorządu terytorialnego mogą, w drodze zgodnych uchwał podjętych przez organy stanowiące wszystkich zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego, uzgodnić inny sposób podziału kwot subwencji ogólnej oraz udziałów, o których mowa w ust. 1. 8. Ustalenie nowego podziału subwencji ogólnej oraz udziałów następuje w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych uchwał, o których mowa w ust. 7."}
{"id":"1997_44_39","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Wpłaty, o których mowa w art. 23 ust. 1, oblicza się dla nowych gmin, dzieląc między nowe gminy proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców kwotę wpłat, obliczoną dla gmin, leżących na obszarze gmin dzielonych. 2. Nowe gminy mogą, w drodze zgodnych uchwał podjętych przez rady wszystkich zainteresowanych gmin, uzgodnić inny sposób podziału kwoty wpłat, o których mowa w ust. 1. 3. Ustalenie nowego podziału wpłat dokonuje się w terminie określonym w art. 38 ust. 8. Dział VI Zasady i tryb przekazywania subwencji ogólnych"}
{"id":"1997_44_4","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Dochodami gminy mogą być: 1) dotacje celowe na dofinansowanie zadań własnych gminy, 2) dotacje celowe na zadania realizowane przez gminę na podstawie porozumień z organami administracji rządowej lub z innymi jednostkami samorządu terytorialnego, 3) dotacje celowe z budżetu państwa na usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, 4) dotacje z funduszów celowych, 5) spadki, zapisy i darowizny, 6) odsetki od pożyczek udzielanych przez gminę, 7) opłaty prolongacyjne oraz odsetki od nieterminowo regulowanych należności, stanowiących dochody gminy, 8) odsetki i dywidendy od kapitału wniesionego do spółek, 9) dochody z kar pieniężnych i grzywien, określonych odrębnymi przepisami, 10) inne dochody należne gminie na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_44_40","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje właściwe jednostki samorządu terytorialnego o: 1) rocznych kwotach poszczególnych części subwencji ogólnych, przyjętych w projekcie ustawy budżetowej, z wyjątkiem kwoty części rekompensującej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 24 pkt 2 - w terminie do dnia 15 października roku bazowego, 2) wysokości rocznej wpłaty, wyliczonej zgodnie z art. 23 - w terminie do dnia 15 października roku bazowego, 3) planowanej na dany rok kwocie dochodów z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, wyliczonej według zasad określonych w art. 5, art. 10 i art. 13 - w terminie do dnia 15 października roku bazowego, 4) ostatecznych wysokościach przyznanych kwot poszczególnych części subwencji ogólnych oraz ostatecznej rocznej wpłacie, o której mowa w pkt 2 - w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej, 5) zmianach kwot poszczególnych części subwencji ogólnych w wyniku podziału rezerw tych subwencji."}
{"id":"1997_44_41","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje jednostkom samorządu terytorialnego: 1) część oświatową subwencji ogólnej - w ratach miesięcznych, z których rata za marzec wynosi 213 ogólnej kwoty subwencji na zadania oświatowe w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc wypłaty wynagrodzeń, 2) część podstawową subwencji ogólnej - w dwunastu równych ratach miesięcznych, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, 3) kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 1 - w dwunastu równych ratach miesięcznych, w terminie do 25 dnia każdego miesiąca, 4) kwotę rekompensującą, o której mowa w art. 24 pkt 2 - w dwóch ratach, w terminach: a) do dnia 31 maja - w wysokości wyrównującej ubytek dochodów za rok poprzedzający rok podatkowy, b) do dnia 15 października - w wysokości 50 % kwot ubytku dochodów w roku podatkowym, wykazanych we wniosku, o którym mowa w art. 26 ust. 2, 5) część drogową subwencji ogólnej, o której mowa w art. 36 - w dwunastu równych ratach miesięcznych, w terminie do 25 dnia każdego miesiąca. 2. Jeżeli części subwencji ogólnej nie zostaną przekazane w terminach, określonych w ust. 1, jednostkom samorządu terytorialnego przysługują, licząc od dnia następnego po upływie terminu, określonego w ust. 1, odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych."}
{"id":"1997_44_42","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Jeżeli w wyniku kontroli przeprowadzonej przez upoważnione organy, zostanie stwierdzone, że w sprawozdaniu, wniosku lub informacji, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 4, art. 25 ust. 2 lub w art. 26 ust. 2, zostały podane nieprawdziwe dane i gmina otrzymała części subwencji ogólnej, wymienione w art. 21, art. 25 lub art. 26, w kwocie wyższej od należnej lub dokonała wpłat, o których mowa w art. 23, w kwocie niższej niż należna, minister właściwy do spraw finansów publicznych zmniejsza kwotę należnej gminie części subwencji ogólnej, zmniejszając lub wstrzymując kolejne raty tej części subwencji ogólnej o odpowiednie kwoty, wraz z przypadającymi od nich odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych, chyba że jednostka ta dokona wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot wraz z odsetkami. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zawiadamia właściwą regionalną izbę obrachunkową o zmniejszeniu kwoty należnej gminie części subwencji ogólnej, o którym mowa w ust. 1. 3. Kwoty, o których mowa w ust. 1, uzyskane przez gminę nienależnie podlegają, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, zwrotowi do budżetu państwa. 4. Kwoty uzyskane nienależnie przez gminę przy ustalaniu części subwencji ogólnej, o których mowa w art. 21 i art. 25, zwiększają kwotę rezerwy, o której mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1, z przeznaczeniem na pomoc gminom w przypadkach losowych, którą dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych. 5. Kwoty uzyskane nienależnie przez jednostkę samorządu terytorialnego przy ustaleniu części oświatowej subwencji ogólnej, zwiększają odpowiednio kwotę rezerwy, o której mowa w art. 34 ust. 2. 6. Do odsetek od kwot uzyskanych nienależnie przez gminę, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 48 § 1 i art. 67 ustawy - Ordynacja podatkowa. 7. Umarzanie odsetek, rozkładanie na raty i odraczanie terminu płatności należy do właściwości ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 8. Decyzja o zwrocie nienależnej części subwencji ogólnej lub zwiększeniu zaniżonej wpłaty, o której mowa w art. 23, nie może być wydana po upływie 5 lat, licząc od końca roku budżetowego, za który sporządzono sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zawierające dane stanowiące podstawę do wyliczenia subwencji. Dział VII Zasady i tryb przekazywania dotacji Rozdział 1 Zasady ogólne dotowania wieloletnich programów rozwoju województwa oraz inwestycji realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego"}
{"id":"1997_44_43","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Na realizację wieloletnich programów rozwoju województwa, o których mowa w odrębnych przepisach, samorząd województwa może otrzymać dotacje celowe z budżetu państwa. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem warunków i trybu przekazywania oraz zasad kontroli ich wykorzystania."}
{"id":"1997_44_44","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje celowe na dofinansowanie inwestycji realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadanie własne. 2. Zasady i kryteria podziału środków na dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, ustalane są przez wojewodę po zasięgnięciu opinii samorządu województwa. 3. Łączna wysokość dotacji przyznanych w kolejnych latach na dofinansowanie inwestycji realizowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego nie może przekroczyć, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 45, 50% wartości kosztorysowej inwestycji. 4. Wysokość dotacji otrzymanej przez jednostkę samorządu terytorialnego w danym roku na dofinansowanie inwestycji, z wyjątkiem inwestycji dotyczących szkół i placówek oświatowych, nie może przekroczyć: 1) w pierwszym roku realizacji inwestycji - 80% kwoty środków planowanych w budżecie jednostki samorządu terytorialnego na finansowanie tej inwestycji, pomniejszonych o kwotę otrzymanych dotacji z budżetu państwa, a w przypadku, o którym mowa w art. 45 - 200% kwoty tych środków, 2) jeżeli inwestycja jest rozpoczynana i kończona w tym samym roku - 100% kwoty środków planowanych w budżecie jednostki samorządu terytorialnego na finansowanie tej inwestycji, pomniejszonych o kwotę otrzymanych dotacji z budżetu państwa, a w przypadku, o którym mowa w art. 45 - 300% kwoty tych środków. 5. Jednostka samorządu terytorialnego, otrzymująca dotację na dofinansowanie inwestycji, obowiązana jest złożyć wojewodzie w terminie 30 dni od zakończeniu roku budżetowego informację zawierającą: 1) wykaz inwestycji realizowanych z udziałem dotacji, 2) wartości kosztorysowe tych inwestycji, 3) kwoty dotacji i kwoty środków z budżetu jednostki samorządu terytorialnego przekazane w ciągu roku na finansowanie poszczególnych inwestycji. 6. Jednostka samorządu terytorialnego, która nie przeznaczy w danym roku na finansowanie dotowanej inwestycji środków z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w pełnej kwocie, wymaganej na podstawie ust. 4, obowiązana jest zwrócić dotację, przyznaną w danym roku, w części proporcjonalnej do poniesionych wydatków, w terminie nie później niż do końca roku następującego po roku, w którym otrzymała dotację. 7. Dotacje, o których mowa w ust. 1, nie wykorzystane w roku budżetowym zgodnie z przeznaczeniem, podlegają zwrotowi do budżetu państwa. 8. Do dotacji podlegających zwrotowi do budżetu państwa, w przypadkach określonych w ust. 6 i 7, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy Ordynacja podatkowa."}
{"id":"1997_44_45","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Jeżeli inwestycja jest realizowana przez gminę: 1) której wskaźnik G jest mniejszy od 60% wskaźnika P, o których mowa w art. 21, albo 2) zagrożoną szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, objętą wykazem ustalonym na podstawie odrębnych przepisów i otrzymującą kwotę wyrównawczą części podstawowej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 21, - łączna wysokość dotacji, o której mowa w art. 44 ust. 3, nie może przekroczyć 75% wartości kosztorysowej inwestycji. 2. Jeżeli inwestycja realizowana jest przez gminę w celu zagospodarowania nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej i przekazanych gminie na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od Wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz.U. Nr 79, poz. 363 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), łączna wysokość dotacji, o której mowa w art. 44 ust. 3, może przekroczyć 75% wartości kosztorysowej inwestycji. Rozdział 2 Zasady dotowania zadań realizowanych na mocy porozumień"}
{"id":"1997_44_46","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania z zakresu działania innych jednostek samorządu terytorialnego na mocy porozumień zawartych z tymi jednostkami, otrzymuje od nich dotacje celowe w kwocie wynikającej z zawartego porozumienia."}
{"id":"1997_44_47","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania z zakresu administracji rządowej na mocy porozumień zawartych z organami tej administracji, otrzymuje od nich dotacje celowe w kwocie wynikającej z zawartego porozumienia."}
{"id":"1997_44_48","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Szczegółowe zasady i terminy przekazywania dotacji na realizację przez jednostkę samorządu terytorialnego zadań przejętych na podstawie porozumień, o których mowa w art. 46 i art. 47, określają te porozumienia. Rozdział 3 Dotacje celowe z budżetu państwa dla gminy"}
{"id":"1997_44_49","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Gminie wykonującej zadania zlecone z zakresu administracji rządowej oraz inne zadania zlecone ustawami są przyznawane z budżetu państwa dotacje celowe na realizację tych zadań. 2. Kwoty dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, ustala się według zasad przyjętych do określania wydatków podobnego rodzaju w budżecie państwa. 3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów, jeżeli inne ustawy nie stanowią inaczej. 4. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, powinny być przekazywane w trybie umożliwiającym pełne i terminowe wykonanie zlecanych zadań. 5. W przypadku niedotrzymania warunków określonych w ust. 2 i 4, gminie przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia w postępowaniu sądowym."}
{"id":"1997_44_5","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Udział gminy we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,276 i wskaźnik równy udziałowi należnego, w roku poprzedzającym rok bazowy, podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, ustalonego na podstawie złożonych, do dnia 30 czerwca roku bazowego, zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu oraz rocznego obliczenia podatku dokonanego przez płatników."}
{"id":"1997_44_50","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Z budżetu państwa udzielane są dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie określonych w odrębnych przepisach zadań własnych gminy z zakresu: 1) pomocy społecznej, 2) wypłat dodatków mieszkaniowych, 3) innych zadań. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów."}
{"id":"1997_44_51","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane gminie dotacje celowe na usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego. 2. Do dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4. Rozdział 4 Dotacje celowe z budżetu państwa dla powiatu"}
{"id":"1997_44_52","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Powiat otrzymuje dotacje celowe z budżetu państwa: 1) na realizację zadań przez powiatowe służby, inspekcje i straże, 2) na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat na podstawie odrębnych przepisów. 2. Kwoty dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, ustala się według zasad przyjętych w budżecie państwa do określania wydatków podobnego rodzaju. 3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów, jeżeli inne ustawy nie stanowią inaczej. 4. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, powinny być przekazywane w trybie umożliwiającym pełne i terminowe wykonywanie zadań. 5. W przypadku niedotrzymania warunków określonych w ust. 2 i 4, powiatowi przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia w postępowaniu sądowym."}
{"id":"1997_44_53","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Z budżetu państwa udzielane są dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie zadań własnych powiatu z zakresu: 1) pomocy społecznej określonych w odrębnych przepisach, 2) innych zadań określonych w odrębnych przepisach, na zasadach w nich określonych. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów w terminie umożliwiającym pełne i terminowe wykonanie zadań. 3. Do dotacji na cele inwestycyjne związane z zadaniami, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1997_44_54","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane powiatowi dotacje celowe na usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego. 2. Do dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4. Rozdział 5 Dotacje celowe z budżetu państwa dla województwa"}
{"id":"1997_44_55","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Województwo otrzymuje dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez województwo na podstawie odrębnych przepisów. 2. Kwoty dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, ustala się według zasad przyjętych w budżecie państwa do określania wydatków podobnego rodzaju. 3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów, jeżeli inne ustawy nie stanowią inaczej. 4. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, powinny być przekazywane w trybie umożliwiającym pełne i terminowe wykonywanie zadań. 5. W przypadku niedotrzymania warunków określonych w ust. 2 i 4, województwu przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia w postępowaniu sądowym."}
{"id":"1997_44_56","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Z budżetu państwa udzielane są dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie zadań własnych województwa z zakresu: 1) pomocy społecznej określonych w odrębnych przepisach, 2) art. 23 ust. 1a ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) innych zadań określonych w odrębnych przepisach, na zasadach w nich określonych. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów w terminie umożliwiającym pełne i terminowe wykonanie zadań. 3. Do dotacji na cele inwestycyjne związane z zadaniami, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1. Dział VIII Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_44_57","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 14 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) może zwolnić mieszkańców gminy z podatku od posiadania psów albo wprowadzić inne zwolnienia niż określone w art. 13 ust. 2.\"."}
{"id":"1997_44_58","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 skreśla się ust. 2; 2) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4.1. Środki, o których mowa w art. 3 ust. 1, dzielone są w relacji: 1) 40% - na zadania, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2) 60% - na zadania, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 3. 2. Środki na wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem, zarządzaniem i ochroną dróg, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 3, przekazywane są w formie części drogowej subwencji ogólnej ustalanej na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.\"."}
{"id":"1997_44_59","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. W 1999 r. ustala się rezerwę subwencji ogólnych w wysokości 1,5% sumy kwot części wyrównawczych, o których mowa w art. 29 i art. 32. 2. Rezerwą, o której mowa w ust. 1, dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_44_6","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. W roku 1999 udziały gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę wpływów z tego podatku przez wskaźnik 0,276 i współczynnik skorygowanego udziału dochodów gmin z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w łącznych dochodach gmin z tego podatku w roku poprzedzającym rok bazowy, wyliczony według zasad określonych w ust. 2. 2. Współczynnik, o którym mowa w ust. 1, oblicza się następująco: 1) ogólną kwotę wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w 1997 r. w województwie, w którym położona była gmina w dniu 31 grudnia 1998 r., mnoży się przez wskaźnik 0,276 oraz wskaźnik liczby mieszkańców gminy do ogólnej liczby mieszkańców w danym województwie według stanu na dzień 30 czerwca 1997 r., 2) ogólną kwotę wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w 1997 r. mnoży się przez wskaźnik 0,276 i wskaźnik równy udziałowi należnego w 1997 r. podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie gminy, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku, 3) oblicza się różnicę pomiędzy kwotą obliczoną zgodnie z pkt 2, a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1, a następnie mnoży się przez wskaźnik wynoszący 0,75, 4) kwotę obliczoną zgodnie z pkt 1 koryguje się o kwotę obliczoną zgodnie z pkt 3, 5) oblicza się iloraz kwoty wyliczonej zgodnie z pkt 4 i łącznej kwoty dochodów z tytułu udziałów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych w 1997 r."}
{"id":"1997_44_60","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Z budżetu państwa udzielane są w 1999 r. gminom, powiatom i województwom dotacje celowe na finansowanie zadań oświatowych, realizowanych w placówkach i innych jednostkach systemu oświaty, o których mowa w art. 5 ust. 5a i 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759) z wyłączeniem szkół o znaczeniu regionalnym."}
{"id":"1997_44_61","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. W celu zapewnienia ciągłości finansowania zadań przekazanych powiatom i województwom, z wyłączeniem miast na prawach powiatu, minister właściwy do spraw finansów publicznych udziela do dnia 15 stycznia 1999 r. jednorazowej zaliczki z budżetu państwa w wysokości 112 planowanych rocznych podstawowych dochodów podatkowych, na poczet dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych potrąca w sześciu ratach, począwszy od dnia 1 lipca 1999 r. kwoty odpowiadające wysokości przekazanych zaliczek, o których mowa w ust. 1, z dochodów powiatów i województw ustalonych zgodnie z art. 10 i 13."}
{"id":"1997_44_62","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Do finansowania inwestycji centralnych, przekazywanych jednostkom samorządu terytorialnego, których inwestorami w dniu 31 grudnia 1998 r. byli wojewodowie lub ministrowie, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4."}
{"id":"1997_44_63","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Informacje dotyczące 1999 r., o których mowa w art. 40, minister właściwy do spraw finansów publicznych przekaże gminom do dnia 15 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_44_64","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Rada Ministrów przedłoży Sejmowi i Senatowi do dnia 31 maja 2000 r. informację o skutkach obowiązywania ustawy wraz z propozycjami niezbędnych zmian."}
{"id":"1997_44_65","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Traci moc ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611)."}
{"id":"1997_44_66","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 7 ust. 2, art. 14 ust. 2, art. 25 ust. 2, art. 26 ust. 2, art. 35, art. 59 ust. 1, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_44_7","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Jeżeli osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej posiada wyodrębnione organizacyjnie zakłady (oddziały) położone na terenie gminy innej, niż gmina właściwa dla siedziby podatnika, wówczas dochody, o których mowa w art. 3 pkt 3 lit. b), są przekazywane do budżetów tych gmin, na których terenie położone są te zakłady (oddziały), proporcjonalnie do liczby osób w nich zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb rozliczeń, o których mowa w ust. 1, przyjmując za podstawę rozliczeń informacje podatników składane do urzędów skarbowych, zawierające wykaz wyodrębnionych organizacyjnie zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach). Rozdział 2 Dochody powiatu"}
{"id":"1997_44_8","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Dochodami powiatu są: 1) udział, w wysokości 1 % wpływów, ze stanowiącego dochód budżetu państwa podatku dochodowego od osób fizycznych, zamieszkałych na terenie powiatu, ustalony w sposób określony w art. 10, 2) subwencja ogólna, 3) dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe powiatu oraz wpłaty od zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych powiatu, 4) dotacje celowe z budżetu państwa na realizację zadań służb, inspekcji i straży, o których mowa w ustawie o samorządzie powiatowym, 5) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat na podstawie odrębnych ustaw, 6) dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie zadań własnych powiatu, 7) odsetki od środków finansowych powiatu gromadzonych na rachunkach bankowych, 8) dochody z majątku powiatu."}
{"id":"1997_44_9","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Dochodami powiatu mogą być: 1) dotacje celowe na dofinansowanie zadań własnych powiatu, 2) dotacje celowe z budżetu państwa na usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, 3) dotacje z funduszów celowych, 4) dotacje celowe na zadania realizowane przez powiat na podstawie porozumień z organami administracji rządowej lub z innymi jednostkami samorządu terytorialnego, 5) spadki, zapisy i darowizny, 6) odsetki od pożyczek udzielanych przez powiat, 7) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody powiatu, 8) odsetki i dywidendy od kapitału wniesionego do spółek, 9) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych odrębnymi przepisami, 10) inne dochody należne powiatowi na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_467_1","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194, Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. Jednostki badawczo-rozwojowe są zwolnione z opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, z wyjątkiem części tych gruntów wykorzystywanej wyłącznie do działalności gospodarczej.\"."}
{"id":"1997_467_2","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 2. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy: 1) grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy znajdujące się w posiadaniu jednostki badawczo-rozwojowej, która w dniu 5 grudnia 1990 r. nie legitymowała się dokumentami o ich przekazaniu wydanymi w formie przewidzianej prawem i wykorzystywane przez tę jednostkę do celów statutowych, stają się przedmiotem użytkowania wieczystego tej jednostki, 2) budynki i urządzenia trwale związane z gruntami, o których mowa w pkt 1, stają się własnością jednostki badawczo-rozwojowej. 2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw osób trzecich. 3. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1, stwierdza się decyzją wojewody w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa albo decyzją zarządu gminy w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy. 4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, stanowi podstawę do dokonania wpisu w księdze wieczystej."}
{"id":"1997_467_3","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_468_1","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady przeciwdziałania narkomanii. 2. Przeciwdziałanie narkomanii obejmuje: 1) działalność wychowawczą i zapobiegawczą, 2) leczenie, rehabilitację i readaptację osób uzależnionych, 3) nadzór nad substancjami, których używanie może prowadzić do narkomanii, 4) zwalczanie niedozwolonego obrotu, wytwarzania, przetwarzania, przerobu i posiadania substancji, których używanie może prowadzić do narkomanii, 5) nadzór nad uprawami roślin zawierających substancje, których używanie może prowadzić do narkomanii."}
{"id":"1997_468_10","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Ministrowie Edukacji Narodowej, Zdrowia i Opieki Społecznej, Kultury i Sztuki, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości, Transportu i Gospodarki Morskiej, Pracy i Polityki Socjalnej oraz Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, każdy w zakresie swojego działania, są obowiązani prowadzić działalność wychowawczą i zapobiegawczą polegającą na: 1) promocji zdrowego stylu życia, 2) tworzeniu placówek prowadzących działalność zapobiegawczą w środowiskach zagrożonych uzależnieniem, 3) wspieraniu działań ogólnokrajowych i lokalnych jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3, oraz innych inicjatyw społecznych. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane przez gminę jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. 3. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe formy działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem."}
{"id":"1997_468_11","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Ministrowie Zdrowia i Opieki Społecznej, Edukacji Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości, Transportu i Gospodarki Morskiej, Pracy i Polityki Socjalnej oraz Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych, każdy w zakresie swojego działania, zapewnią prowadzenie badań naukowych nad problematyką narkomanii, w tym badań statystycznych i epidemiologicznych."}
{"id":"1997_468_12","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Ministrowie Zdrowia i Opieki Społecznej, Edukacji Narodowej, Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości, Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Pracy i Polityki Socjalnej, każdy w zakresie swojego działania, zapewnią niezbędną liczbę osób przygotowanych do realizacji zadań, o których mowa w art. 1, oraz ich szkolenie i doskonalenie. Rozdział 3 Postępowanie z osobami uzależnionymi"}
{"id":"1997_468_13","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Poddanie się leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji jest dobrowolne, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_468_14","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Leczenie i rehabilitację osoby uzależnionej prowadzi zakład opieki zdrowotnej lub lekarz wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. 2. Rehabilitację osoby uzależnionej może prowadzić również podmiot nie wymieniony w ust. 1, po uzyskaniu zezwolenia wojewody. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2: 1) może otrzymać podmiot, który spełnia warunki zapewniające realizację programu rehabilitacji osób uzależnionych, 2) cofa się w wypadku, gdy podmiot przestał spełniać warunki stanowiące podstawę wydania zezwolenia. 4. Nadzór nad działalnością podmiotu, o którym mowa w ust. 2, sprawuje wojewoda. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, warunki, które powinien spełniać podmiot ubiegający się o zezwolenie na prowadzenie rehabilitacji osób uzależnionych, oraz sposób sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 4. 6. Readaptację osób uzależnionych mogą prowadzić zakłady opieki zdrowotnej oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3. 7. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 6, są udzielane bezpłatnie przez publiczny zakład opieki zdrowotnej osobie uzależnionej, niezależnie od jej stałego miejsca zamieszkania w kraju."}
{"id":"1997_468_15","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Osoba uzależniona może być leczona zgodnie z programem przewidującym stosowanie leczenia substytucyjnego. 2. Leczenie substytucyjne może prowadzić wyłącznie publiczny zakład opieki zdrowotnej po uzyskaniu zezwolenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Zezwolenie na leczenie substytucyjne może otrzymać publiczny zakład opieki zdrowotnej, który posiada odpowiednie warunki lokalowe i kadrowe zapewniające realizację programu leczenia stacjonarnego albo prowadzenia leczenia systemem ambulatoryjnym. 4. Zezwolenie na leczenie substytucyjne ulega cofnięciu, gdy zakład przestał spełniać warunki stanowiące podstawę wydania zezwolenia. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania przy leczeniu substytucyjnym oraz warunki, które powinien spełniać zakład prowadzący leczenie substytucyjne."}
{"id":"1997_468_16","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania leczniczego, rehabilitacyjnego i readaptacyjnego w stosunku do osób uzależnionych, umieszczonych w: 1) zakładach poprawczych, 2) zakładach karnych i aresztach śledczych."}
{"id":"1997_468_17","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Na wniosek przedstawiciela ustawowego, krewnych w linii prostej, rodzeństwa lub faktycznego opiekuna albo z urzędu, sąd rodzinny może skierować osobę uzależnioną, która nie ukończyła 18 lat, na przymusowe leczenie i rehabilitację. 2. Czasu przymusowego leczenia i rehabilitacji nie określa się z góry, nie może on być jednak dłuższy niż 2 lata. 3. Jeżeli osoba uzależniona ukończy 18 lat przed zakończeniem leczenia lub rehabilitacji, sąd rodzinny może je przedłużyć na czas niezbędny do osiągnięcia celu leczenia i rehabilitacji, łącznie nie dłuższy jednak niż określony w ust. 2. 4. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, toczy się według przepisów o postępowaniu w sprawach nieletnich. Rozdział 4 Prekursory, środki odurzające i substancje psychotropowe"}
{"id":"1997_468_18","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Prekursory dzieli się na grupy w zależności od możliwości ich zastosowania do wytwarzania środków odurzających, substancji psychotropowych lub innych prekursorów. 2. Podział prekursorów na grupy I-R, IIA-R i IIB-R określa załącznik nr 1 do ustawy."}
{"id":"1997_468_19","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Środki odurzające dzieli się na grupy w zależności od stopnia ryzyka powstania uzależnienia w wypadku używania ich w celach niemedycznych oraz zakresu ich stosowania w celach medycznych. 2. Podział środków odurzających na grupy I-N, II-N, III-N i IV-N określa załącznik nr 2 do ustawy."}
{"id":"1997_468_2","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do: 1) środków farmaceutycznych, które są środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi, w zakresie nie uregulowanym w przepisach o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym, 2) trucizn i środków szkodliwych, które są prekursorami, w zakresie nie uregulowanym w przepisach o substancjach trujących."}
{"id":"1997_468_20","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Substancje psychotropowe dzieli się na grupy w zależności od stopnia ryzyka powstania uzależnienia w wypadku używania ich w celach niemedycznych oraz zakresu ich stosowania w celach medycznych. 2. Podział substancji psychotropowych na grupy I-P, II-P, III-P i IV-P określa załącznik nr 3 do ustawy."}
{"id":"1997_468_21","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań naukowych. 2. Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań naukowych, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań naukowych oraz w lecznictwie zwierząt - w zakresie wskazanym w załączniku nr 2 do ustawy."}
{"id":"1997_468_22","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Środki odurzające, substancje psychotropowe lub ich preparaty oraz prekursory grupy I-R może posiadać wyłącznie podmiot gospodarczy, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona na podstawie przepisów ustawy. 2. Posiadane bez uprawnienia środki odurzające, substancje psychotropowe lub ich preparaty oraz prekursory grupy I-R podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. O przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków, substancji, preparatów lub prekursorów, o których mowa w ust. 2, orzeka sąd w postępowaniu karnym. 4. W wypadku, gdy nie zostało wszczęte postępowanie karne, o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków, substancji, preparatów lub prekursorów, o których mowa w ust. 2, orzeka wojewódzki inspektor farmaceutyczny w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_468_23","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Środki odurzające lub substancje psychotropowe może wytwarzać, przetwarzać lub przerabiać, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie podmiot gospodarczy posiadający wydaną na podstawie odrębnych przepisów koncesję na wytwarzanie środków farmaceutycznych, po uzyskaniu zezwolenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej określającego środki lub substancje, które mogą być przedmiotem wytwarzania, przetwarzania lub przerobu. 2. Prekursory grupy I-R może wytwarzać, przetwarzać lub przerabiać, z zastrzeżeniem ust. 3 i 13, wyłącznie podmiot gospodarczy, który uzyskał zezwolenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Środki odurzające grup I-N, II-N i IV-N, substancje psychotropowe grup I-P, II-P i III-P lub, z zastrzeżeniem ust. 13, prekursory grupy I-R może wytwarzać, przetwarzać lub przerabiać, w celu prowadzenia badań naukowych, wyłącznie szkoła wyższa, jednostka badawczo-rozwojowa lub inna placówka naukowa - w zakresie swojej działalności statutowej - po uzyskaniu zezwolenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej określającego środki lub substancje, które mogą być przedmiotem wytwarzania, przetwarzania lub przerobu. 4. Nie wymaga zezwolenia przerób środków odurzających lub substancji psychotropowych, jeżeli jest dokonywany w aptece. 5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wydane po stwierdzeniu przez wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, że podmiot gospodarczy występujący o wydanie zezwolenia zapewnia warunki produkcji i obrotu zabezpieczające przed użyciem środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów objętych zezwoleniem przez osoby nie upoważnione lub w celach innych niż określone w wydanym zezwoleniu. 6. Środki odurzające grupy II-N, substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P lub, z zastrzeżeniem ust. 13, prekursory grupy I-R może stosować, w celach przemysłowych, wyłącznie podmiot gospodarczy lub inna jednostka organizacyjna po uzyskaniu zezwolenia wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, określającego środki lub substancje będące przedmiotem zezwolenia. 7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do podmiotu gospodarczego, który uzyskał zezwolenie na podstawie ust. 1. 8. Środki odurzające grupy IV-N lub substancje psychotropowe grupy I-P może stosować, w celu prowadzenia badań naukowych, wyłącznie szkoła wyższa, jednostka badawczo-rozwojowa lub inna placówka naukowa - w zakresie swojej działalności statutowej - po uzyskaniu zezwolenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, określającego środki lub substancje będące przedmiotem zezwolenia. 9. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1-3, 6 i 8, mogą określać dozwoloną wielkość i cel wytwarzania, przetwarzania, przerobu lub stosowania każdego środka odurzającego, substancji psychotropowej lub prekursora oraz termin ważności zezwolenia. 10. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1-3, 6 i 8, mogą być cofnięte w razie nieprzestrzegania przepisów ustawy oraz niedotrzymania warunków określonych w zezwoleniu. 11. Środki odurzające grup I-N i II-N, substancje psychotropowe grupy II-P lub prekursory grupy I-R, z zastrzeżeniem ust. 12, może stosować, w celu prowadzenia badań naukowych, wyłącznie szkoła wyższa, jednostka badawczo-rozwojowa lub inna placówka naukowa - w zakresie swojej działalności statutowej - po zgłoszeniu tego faktu wojewódzkiemu inspektorowi farmaceutycznemu. 12. Nie wymaga zgłoszenia stosowanie, w celu prowadzenia badań naukowych, substancji psychotropowych grup III-P i IV-P lub prekursorów grupy I-R, określonych w wykazie, o którym mowa w ust. 13, przez szkołę wyższą, jednostkę badawczo-rozwojową lub inną placówkę naukową - w zakresie ich działalności statutowej. 13. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz prekursorów z grupy I-R, których wytwarzanie, przetwarzanie, przerób lub stosowanie nie wymagają zezwolenia, lecz zgłoszenia wojewódzkiemu inspektorowi farmaceutycznemu. 14. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb wydawania oraz cofania zezwoleń, o których mowa w ust. 1-3, 6 i 8, a także obowiązki podmiotów posiadających te zezwolenia, w szczególności w zakresie przechowywania środków objętych zezwoleniem oraz prowadzenia dokumentacji dotyczącej ich posiadania i obrotu nimi, 2) szczegółowe warunki zgłaszania działalności, o której mowa w ust. 11 i 13, oraz obowiązki podmiotów zobowiązanych do zgłoszenia takiej działalności."}
{"id":"1997_468_24","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Zbiór mleczka makowego i opium z maku oraz ziela konopi i żywicy konopi jest dozwolony wyłącznie w celu prowadzenia badań naukowych, po uzyskaniu zezwolenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wydawania i cofania zezwoleń, o których mowa w ust. 1. 3. Sporządzanie wyciągów ze słomy makowej może odbywać się wyłącznie w zakładzie przemysłu farmaceutycznego posiadającym zezwolenie na wytwarzanie środków odurzających uzyskane zgodnie z art. 23 ust. 1 oraz w szkole wyższej, jednostce badawczo-rozwojowej i Centralnym Ośrodku Badania Odmian Roślin Uprawnych - w zakresie ich działalności statutowej."}
{"id":"1997_468_25","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przywóz z zagranicy lub wywóz za granicę środków odurzających lub substancji psychotropowych może być dokonywany wyłącznie przez podmioty gospodarcze, o których mowa w art. 23 ust. 1 lub art. 27 ust. 1, lub na ich rzecz. 2. Przywóz z zagranicy środków odurzających lub substancji psychotropowych oraz prekursorów grupy I-R może nastąpić po uzyskaniu, dla każdej przesyłki przywożonej do kraju, zezwolenia na przywóz, wydanego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz zezwolenia na wywóz, wydanego przez właściwe władze kraju wywozu. 3. Wywóz za granicę środków odurzających lub substancji psychotropowych oraz prekursorów grupy I-R może nastąpić po uzyskaniu, dla każdej przesyłki wywożonej z kraju, zezwolenia na wywóz, wydanego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, oraz zezwolenia na przywóz, wydanego przez właściwe władze kraju przywozu. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 2 i 3, wzory tych zezwoleń, obowiązki podmiotów posiadających te zezwolenia w zakresie przechowywania środków objętych zezwoleniem, wydawania tych środków jednostkom uprawnionym oraz prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i obrotu nimi. 5. Przywóz z zagranicy lub wywóz za granicę słomy makowej może być dokonany wyłącznie przez podmioty gospodarcze, o których mowa w art. 23 ust. 1 lub art. 27 ust. 1, lub na ich rzecz, po uzyskaniu zezwoleń przewidzianych w ust. 2 i 3. 6. Tranzyt środków odurzających grup I-N, II-N i IV-N oraz substancji psychotropowych grup I-P i II-P jest dozwolony na podstawie zezwolenia na wywóz, wydanego przez właściwe władze kraju wywozu, lub zezwolenia na przywóz, wydanego przez właściwe władze kraju przywozu. 7. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przywozu z zagranicy substancji psychotropowych lub prekursorów do składu celnego i wywozu ich za granicę ze składu celnego. Przywóz z zagranicy środków odurzających do składów celnych jest zabroniony. 8. Przywóz z zagranicy lub tranzyt środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów grupy I-R przez wolne obszary celne jest zabroniony."}
{"id":"1997_468_26","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz środków odurzających grup II-N i III-N, substancji psychotropowych grup III-P i IV-P lub niektórych ich preparatów, których przywóz z zagranicy, wywóz za granicę lub tranzyt może odbywać się bez zachowania warunków, o których mowa w art. 25 ust. 1-3 i 5. Przepis ten stosuje się odpowiednio do słomy makowej. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz prekursorów grupy I-R, których przywóz z zagranicy, wywóz za granicę lub tranzyt może odbywać się bez zachowania poszczególnych warunków, o których mowa w art. 25 ust. 2 i 3."}
{"id":"1997_468_27","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Obrót hurtowy środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi może być prowadzony wyłącznie przez podmiot gospodarczy posiadający koncesję na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, wydaną na podstawie odrębnych przepisów, po uzyskaniu zezwolenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Obrót hurtowy prekursorami grupy I-R może być prowadzony, z zastrzeżeniem ust. 3, przez podmiot gospodarczy posiadający koncesję na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, wydaną na podstawie odrębnych przepisów, po uzyskaniu zezwolenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Obrót hurtowy prekursorami grupy I-R, o których mowa w art. 23 ust. 13, może być prowadzony przez inny podmiot gospodarczy w trybie określonym w przepisach niniejszego artykułu. 4. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wydane po stwierdzeniu przez wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, że podmiot gospodarczy występujący o wydanie zezwolenia zapewnia warunki obrotu uniemożliwiające użycie środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów objętych zezwoleniem przez osoby nie upoważnione lub do celów innych niż określone w wydanym zezwoleniu. 5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być cofnięte w razie nieprzestrzegania przepisów ustawy oraz niedotrzymania warunków określonych w zezwoleniu. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb wydawania oraz cofania zezwoleń, o których mowa w ust. 1 i 2, a także obowiązki podmiotów posiadających te zezwolenia, w szczególności w zakresie przechowywania środków objętych zezwoleniem, wydawania tych środków jednostkom uprawnionym oraz prowadzenia dokumentacji dotyczącej ich posiadania i obrotu nimi, 2) szczegółowe warunki zgłaszania działalności, o której mowa w ust. 3, oraz obowiązki podmiotów gospodarczych zobowiązanych do zgłoszenia tej działalności."}
{"id":"1997_468_28","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Obrót detaliczny środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi prowadzą apteki. 2. Preparaty zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe są wydawane z apteki, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie na podstawie specjalnie oznakowanej recepty albo zapotrzebowania. 3. Preparaty zawierające środki odurzające grupy II-N oraz substancje psychotropowe grup III-P i IV-P mogą być wydawane z apteki na podstawie recept innych niż określone w ust. 2, a preparaty zawierające środki odurzające grupy III-N mogą być wydawane z apteki bez recepty. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki przechowywania przez apteki środków odurzających, substancji psychotropowych i preparatów zawierających te środki lub substancje oraz sposób prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i obrotu, 2) preparaty, o których mowa w ust. 3, 3) szczegółowe warunki wystawiania recept i zapotrzebowań na preparaty zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe oraz wydawania tych preparatów z aptek."}
{"id":"1997_468_29","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Preparaty zawierające środki odurzające grup I-N, II-N i III-N lub substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P, które zostały dopuszczone do obrotu jako środki farmaceutyczne na podstawie przepisów, o których mowa w art. 2 pkt 1, może posiadać, w celach medycznych, zakład opieki zdrowotnej nie mający apteki zakładowej, zakład leczniczy dla zwierząt oraz lekarz, lekarz stomatolog lub lekarz weterynarii, prowadzący indywidualną praktykę lekarską, oraz inne podmioty. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje preparatów i ich ilości, jakie mogą posiadać podmioty, o których mowa w ust. 1 oraz inne podmioty, szczegółowe warunki przechowywania tych preparatów oraz prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i stosowania."}
{"id":"1997_468_3","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii są realizowane przez organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego. 2. Zadania dotyczące przeciwdziałania narkomanii są realizowane, w zakresie określonym w ustawie, również przez: 1) szkoły i placówki objęte systemem oświaty oraz szkoły wyższe, 2) zakłady opieki zdrowotnej i inne jednostki organizacyjne działające w dziedzinie ochrony zdrowia, 3) jednostki wojskowe i Policji, 4) kluby sportowe, 5) zakłady poprawcze, areszty śledcze i zakłady karne. 3. W realizacji zadań z zakresu przeciwdziałania narkomanii mogą uczestniczyć w szczególności stowarzyszenia, organizacje społeczne, fundacje, kościoły i inne związki wyznaniowe, medyczne samorządy zawodowe, rodziny osób uzależnionych oraz grupy samopomocy osób uzależnionych i ich rodzin."}
{"id":"1997_468_30","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Podmiot gospodarczy i inna jednostka organizacyjna, które uzyskały zezwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1, art. 25 ust. 2, 3 i 5 lub art. 27 ust. 1, są obowiązane do składania sprawozdań z działalności określonej w zezwoleniu. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki i tryb składania sprawozdań, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_468_31","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Nadzór nad wytwarzaniem, przetwarzaniem, przerobem, przechowywaniem i obrotem środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi oraz prekursorami z grupy I-R, z zastrzeżeniem ust. 2, sprawuje wojewódzki inspektor farmaceutyczny - na zasadach i w trybie określonych w przepisach o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym. 2. Nadzór nad prekursorami grup IIA-R i IIB-R oraz prekursorami wymienionymi w wykazie określonym na podstawie art. 23 ust. 13 sprawuje państwowy wojewódzki inspektor sanitarny - na zasadach i w trybie określonych w przepisach o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz o substancjach trujących. 3. Ministrowie Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji sprawują nadzór nad przerobem, przechowywaniem, obrotem oraz zapasami środków odurzających i substancji psychotropowych w podległych im jednostkach organizacyjnych - na zasadach i w trybie określonych w przepisach powołanych w ust. 1 i 2. Rozdział 5 Uprawa maku i konopi"}
{"id":"1997_468_32","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Uprawa maku, z wyjątkiem maku niskomorfinowego, może być prowadzona wyłącznie na potrzeby przemysłu farmaceutycznego i nasiennictwa. 2. Uprawa maku niskomorfinowego może być prowadzona wyłącznie na cele spożywcze i nasiennictwa. 3. Uprawa konopi włóknistych może być prowadzona wyłącznie na potrzeby przemysłu włókienniczego i celulozowo-papierniczego oraz nasiennictwa. 4. Uprawa konopi innych niż wymienione w ust. 3 jest zabroniona."}
{"id":"1997_468_33","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Uprawy maku i konopi włóknistych mogą być prowadzone na określonej powierzchni, w wyznaczonych rejonach, w drodze kontraktacji i na podstawie zezwolenia. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, ogólną powierzchnię przeznaczaną corocznie pod uprawy maku lub konopi włóknistych oraz rejonizację tych upraw, z podziałem na poszczególne województwa. 3. Wojewoda określa, w drodze rozporządzenia, powierzchnię upraw maku lub konopi włóknistych w poszczególnych gminach,w ramach powierzchni określonej dla województwa przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 4. Kontraktację upraw maku lub konopi włóknistych może prowadzić podmiot gospodarczy posiadający zezwolenie wojewody właściwego dla miejsca położenia uprawy. 5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 4, powinno określać zakres i cel kontraktacji. Zezwolenie może być cofnięte w razie naruszenia warunków w nim określonych."}
{"id":"1997_468_34","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Uprawy maku lub konopi włóknistych mogą być prowadzone, z zastrzeżeniem art. 33 ust. 1, na podstawie: 1) zezwolenia wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce położenia uprawy oraz, 2) umowy kontraktacji, zawartej przez prowadzącego uprawę z podmiotem gospodarczym prowadzącym kontraktację na podstawie zezwolenia wojewody właściwego dla miejsca położenia uprawy. 2. Zezwolenie powinno określać odmianę maku lub konopi włóknistych, powierzchnię ich uprawy oraz termin jego ważności. 3. Organ odmówi wydania zezwolenia na prowadzenie uprawy maku lub konopi włóknistych, jeżeli ubiegający się o jego wydanie nie daje gwarancji należytego zabezpieczenia zbioru z tych upraw przed wykorzystaniem do celów innych niż określone w ustawie. 4. Zezwolenie może być cofnięte w razie naruszenia warunków w nim określonych. 5. Gmina prowadzi rejestr wydanych zezwoleń na uprawę maku lub konopi włóknistych."}
{"id":"1997_468_35","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Torebka (makówka) z nasionami, uzyskana z uprawy maku prowadzonej na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, wraz z przylegającą do niej łodygą o długości do 7 cm, powinny być w całości przekazane podmiotowi gospodarczemu prowadzącemu kontraktację upraw maku, na warunkach określonych w umowie kontraktacji. Słoma makowa pozostała po oddzieleniu torebki (makówki) i przylegającej do niej łodygi o długości do 7 cm, powinna być zniszczona przez prowadzącego uprawę w sposób określony w umowie kontraktacji. 2. Słoma makowa z uprawy maku niskomorfinowego powinna być zniszczona przez prowadzącego uprawę na jego koszt, w sposób określony w umowie kontraktacji. 3. Pozostałe na polu resztki pożniwne maku powinny być zniszczone w miejscu prowadzenia uprawy, w wyniku wykonania odpowiedniego zabiegu agrotechnicznego, na warunkach określonych w umowie kontraktacji."}
{"id":"1997_468_36","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Przepisów art. 32-35, z wyjątkiem przepisów dotyczących obowiązku niszczenia słomy makowej i resztek pożniwnych roślin maku, nie stosuje się do upraw maku i konopi prowadzonych przez szkołę wyższą, jednostkę badawczo-rozwojową lub inną placówkę naukową oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych - jeżeli odbywa się to w ramach działalności statutowej, a także przez podmiot gospodarczy zajmujący się hodowlą roślin lub stosujący konopie włókniste w celach izolacyjnych."}
{"id":"1997_468_37","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Nadzór nad uprawami maku lub konopi włóknistych sprawuje zarząd gminy właściwej ze względu na miejsce położenia tych upraw. 2. W ramach wykonywania nadzoru osoby upoważnione przez organ, o którym mowa w ust. 1, są uprawnione do: 1) wejścia na grunty, na których są prowadzone uprawy maku lub konopi włóknistych, w tym dojścia do tych gruntów przez inne nieruchomości, 2) kontroli dokumentów uprawniających do prowadzenia upraw maku lub konopi włóknistych, 3) żądania wyjaśnień i oświadczeń od prowadzącego uprawy maku lub konopi włóknistych. 3. Osoby upoważnione do wykonywania czynności określonych w ust. 2 mają obowiązek okazania upoważnienia wydanego przez organ sprawujący nadzór. 4. W razie stwierdzenia prowadzenia upraw maku lub konopi włóknistych wbrew warunkom określonym w art. 34, wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wydaje nakaz zniszczenia tych upraw przez zaoranie lub przekopanie gruntu, na koszt prowadzącego uprawę; decyzja ta podlega natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"1997_468_38","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Zadania, o których mowa w art. 34 i 37, są wykonywane przez gminę jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"1997_468_39","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Rada Ministrów może rozszerzyć, w drodze rozporządzenia, przepisy dotyczące upraw maku i konopi na inne rośliny, które zawierają substancje odurzające lub psychotropowe. Rozdział 6 Przepisy karne"}
{"id":"1997_468_4","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Podstawę do działań w zakresie przeciwdziałania narkomanii stanowi Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii. 2. Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii uchwala Rada Ministrów na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Rada Ministrów składa corocznie Sejmowi, w terminie do dnia 30 czerwca, sprawozdanie z realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii."}
{"id":"1997_468_40","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, wytwarza, przetwarza albo przerabia środki odurzające lub substancje psychotropowe albo przetwarza mleczko makowe lub słomę makową, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego albo słomy makowej lub czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywny."}
{"id":"1997_468_41","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Kto wyrabia, posiada, przechowuje, zbywa lub nabywa przyrządy, jeżeli z okoliczności wynika, że służą one lub są przeznaczone do niedozwolonego wytwarzania, przetwarzania lub przerobu środków odurzających lub substancji psychotropowych, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto: 1) przystosowuje do niedozwolonego wytwarzania, przetwarzania lub przerobu środków odurzających lub substancji psychotropowych naczynia i przyrządy, choćby były wytworzone w innym celu albo 2) wchodzi w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 40 ust. 2."}
{"id":"1997_468_42","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, przywozi z zagranicy, wywozi za granicę lub przewozi w tranzycie środki odurzające, substancje psychotropowe, mleczko makowe lub słomę makową, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywny. 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy makowej albo czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 i grzywny."}
{"id":"1997_468_43","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, mleczko makowe lub słomę makową albo uczestniczy w takim obrocie, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 i grzywny. 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy makowej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 i grzywny."}
{"id":"1997_468_44","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 42 ust. 1 lub art. 43 ust. 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 42 ust. 3 lub art. 43 ust. 3, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_468_45","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach innej osobie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5."}
{"id":"1997_468_46","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu, ułatwia użycie albo nakłania go do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"1997_468_47","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Kto, wbrew przepisom ustawy, w celu niedozwolonego wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej, wytwarza, przetwarza, przerabia, przywozi z zagranicy, wywozi za granicę, przewozi w tranzycie, nabywa, posiada lub przechowuje prekursory, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"1997_468_48","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywny. 4. Nie podlega karze sprawca występku określonego w ust. 1, który posiada na własny użytek środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej."}
{"id":"1997_468_49","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak, z wyjątkiem maku niskomorfinowego, lub konopie, z wyjątkiem konopi włóknistych, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom ustawy zbiera mleczko makowe, opium, słomę makową, żywicę lub ziele konopi."}
{"id":"1997_468_5","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Tworzy się Radę do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwaną dalej \"Radą\". 2. Rada działa przy Prezesie Rady Ministrów. 3. Rada jest organem opiniodawczo-doradczym w sprawach z zakresu przeciwdziałania narkomanii. 4. W skład Rady wchodzą przedstawiciele naczelnych i centralnych organów administracji rządowej zajmujących się problematyką przeciwdziałania narkomanii. 5. W skład Rady mogą wchodzić również przedstawiciele stowarzyszeń, fundacji, kościołów i innych związków wyznaniowych, samorządów zawodowych i innych jednostek działających w zakresie przeciwdziałania narkomanii, skierowani przez te podmioty. 6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, skład i zadania Rady oraz szczegółowe warunki i tryb jej działania."}
{"id":"1997_468_50","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Kto zabiera, w celu przywłaszczenia, środki odurzające, substancje psychotropowe, mleczko makowe lub słomę makową, podlega odpowiedzialności karnej jak za przestępstwo kradzieży mienia, niezależnie od wartości przedmiotu zaboru."}
{"id":"1997_468_51","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak niskomorfinowy lub konopie włókniste, podlega karze grzywny."}
{"id":"1997_468_52","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Kto, wbrew przepisom ustawy, wytwarza, przetwarza, przerabia, stosuje, przywozi z zagranicy, wywozi za granicę, przewozi w tranzycie, nabywa, posiada lub przechowuje prekursory, podlega karze grzywny."}
{"id":"1997_468_53","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Kto, wbrew przepisom wydanym na podstawie art. 23 lub 27, nie dopełnia obowiązku prowadzenia ewidencji wytwarzania, przetwarzania, przerobu środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów i obrotu nimi albo w inny sposób narusza przepisy określające zasady stosowania środków, substancji lub prekursorów i obrotu nimi, podlega karze grzywny."}
{"id":"1997_468_54","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 51-53 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"1997_468_55","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. W razie skazania za przestępstwa określone w art. 40-47, 49 i 50 orzeka się przepadek przedmiotu przestępstwa oraz przedmiotów i narzędzi, które służyły lub były przeznaczone do jego popełnienia, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. 2. W razie skazania za przestępstwo określone w art. 48 oraz w razie umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania karnego orzeka się przepadek środka odurzającego lub substancji psychotropowej, nawet jeżeli nie był własnością sprawcy. 3. W razie skazania za przestępstwo określone w art. 40-49, sąd może orzec na cele zapobiegania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50.000 zł. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w art. 48 ust. 1 lub 2, jeżeli jest on osobą uzależnioną."}
{"id":"1997_468_56","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. W razie skazania osoby uzależnionej za przestępstwo pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub psychotropowych na karę pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono, sąd zobowiązuje skazanego do poddania się leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji w odpowiednim zakładzie opieki zdrowotnej lub zakładzie prowadzonym przez podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3, i oddaje go pod dozór wyznaczonej osoby, instytucji lub stowarzyszenia. 2. Sąd może, na wniosek osoby, instytucji lub stowarzyszenia sprawującego nadzór nad skazanym, o którym mowa w ust. 1, a także na wniosek zakładu prowadzącego leczenie, rehabilitację lub readaptację, zarządzić wykonanie zawieszonej kary pozbawienia wolności, jeżeli skazany w okresie próby uchyla się od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, albo dopuszcza się rażącego naruszenia regulaminu zakładu, do którego został skierowany. 3. W razie skazania osoby uzależnionej, z uwzględnieniem warunków określonych w ust. 1, na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania sąd może orzec umieszczenie sprawcy przed wykonaniem kary w odpowiednim zakładzie opieki zdrowotnej. 4. Czasu pobytu w zakładzie leczniczym nie określa się z góry, nie może on jednak być dłuższy niż 2 lata; o zwolnieniu z zakładu rozstrzyga sąd na podstawie wyników leczenia i rehabilitacji. Jeżeli skazany nie poddaje się leczeniu i rehabilitacji albo dopuszcza się rażącego naruszenia regulaminu zakładu opieki zdrowotnej, zwolnienie może nastąpić także na wniosek zakładu prowadzącego leczenie. 5. Sąd rozstrzyga po zakończeniu leczenia i rehabilitacji, czy orzeczoną karę pozbawienia wolności należy wykonać. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania w przedmiocie leczenia, rehabilitacji i readaptacji osób uzależnionych, o których mowa w ust. 1-3."}
{"id":"1997_468_57","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Jeżeli osoba uzależniona, której zarzucono popełnienie przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, podda się leczeniu odwykowemu w odpowiednim zakładzie opieki zdrowotnej, prokurator może zawiesić postępowanie do czasu zakończenia leczenia. 2. Po podjęciu postępowania prokurator, uwzględniając wyniki leczenia, postanawia o dalszym prowadzeniu postępowania albo występuje do sądu z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania. 3. Na postanowienie o dalszym prowadzeniu postępowania podejrzanemu przysługuje zażalenie. 4. W wypadku wskazanym w ust. 2 warunkowe umorzenie można zastosować do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_468_58","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W zakresie uregulowanym w niniejszym rozdziale nie stosuje się art. 102 Kodeksu karnego. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_468_59","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153) w art. 165 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"."}
{"id":"1997_468_6","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) prekursor - każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, która może być przetworzona na środek odurzający lub substancję psychotropową albo może służyć do ich wytworzenia, określoną w wykazie prekursorów stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, 2) środek odurzający - każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działającą na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie środków odurzających stanowiącym załącznik nr 2 do ustawy, 3) substancja psychotropowa - każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działającą na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie substancji psychotropowych stanowiącym załącznik nr 3 do ustawy, 4) środek zastępczy - substancję w każdym stanie fizycznym, która jest trucizną lub środkiem szkodliwym, używaną zamiast lub w takich samych celach niemedycznych jak środek odurzający lub substancja psychotropowa, 5) narkomania - stałe lub okresowe używanie w celach niemedycznych środków odurzających lub substancji psychotropowych albo środków zastępczych, w wyniku czego może powstać lub powstało uzależnienie od nich, 6) uzależnienie od środków odurzających lub substancji psychotropowych - zespół zjawisk psychicznych lub fizycznych wynikających z działania tych środków lub substancji na organizm ludzki, charakteryzujący się zmianą zachowania lub innymi reakcjami psychofizycznymi i koniecznością używania stale lub okresowo tych środków lub substancji w celu doznania ich wpływu na psychikę lub dla uniknięcia następstw wywołanych ich brakiem, 7) osoba zagrożona uzależnieniem - osobę, u której zespół zjawisk psychicznych i oddziaływań środowiskowych stwarza wysokie prawdopodobieństwo powstania zależności od środków odurzających lub substancji psychotropowych, albo osobę sporadycznie używającą środki odurzające lub substancje psychotropowe albo środki zastępcze, 8) osoba uzależniona - osobę, która, w wyniku nadużywania środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych albo używania ich w celach medycznych, znajduje się w stanie uzależnienia od tych środków lub substancji, 9) używanie - wprowadzanie do organizmu człowieka środka odurzającego, substancji psychotropowej lub środka zastępczego, niezależnie od drogi podania, 10) leczenie substytucyjne - stosowanie, w ramach programu leczenia uzależnienia, środka odurzającego lub substancji psychotropowej, 11) rehabilitacja - działania w celu przywrócenia sprawności fizycznej lub psychicznej, obniżonej lub utraconej z powodu narkomanii, 12) readaptacja - działania w celu przystosowania do warunków zewnętrznego środowiska społecznego lub zawodowego osoby, która w wyniku narkomanii wykazuje zaburzenia adaptacji do środowiska, 13) mak - roślinę z gatunku mak lekarski (Papaver somniferum L.), zwaną również makiem ogrodowym albo uprawnym, 14) mak niskomorfinowy - roślinę z gatunku mak lekarski należącą do odmiany, w której zawartość morfiny w torebce (makówce) bez nasion, wraz z przylegającą do niej łodygą o długości do 7 cm, wynosi poniżej 0,06% w przeliczeniu na zasadę morfiny i na suchą masę wymienionych części rośliny, 15) mleczko makowe - sok mleczny torebki (makówki) maku, 16) opium - stężały sok mleczny torebki (makówki) maku, 17) słoma makowa - torebkę (makówkę) maku bez nasion, wraz z łodygą, lub poszczególne ich części, 18) konopie - rośliny z rodzaju konopi (Cannabis L.), 19) konopie włókniste - rośliny z gatunku konopie siewne (Cannabis sativa L.) o zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu poniżej 0,30% w suchej masie ziela, 20) ziele konopi - kwiatowe lub owocujące wierzchołki konopi, z których nie usunięto żywicy, 21) żywica konopi - żywicę i inne produkty konopi zawierające delta-9-tetrahydrokannabinol lub inne aktywne biologicznie kannabinole, 22) uprawa maku lub konopi - plantację tych roślin bez względu na powierzchnię uprawy, 23) wytwarzanie - czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane środki odurzające lub substancje psychotropowe albo ich prekursory, ich oczyszczanie, ekstrakcję surowców i półproduktów oraz otrzymywanie soli tych środków lub substancji, 24) przetwarzanie - czynności prowadzące do przemiany środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów na inne środki odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory albo na substancje nie będące środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi lub prekursorami, 25) przerób - otrzymywanie stałych lub ciekłych mieszanin środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów oraz nadawanie tym środkom lub substancjom postaci stosowanej w lecznictwie, 26) preparat - roztwór lub mieszaninę w każdym stanie fizycznym, zawierające jeden lub więcej środków odurzających lub substancji psychotropowych albo ich prekursorów, stosowane w lecznictwie jako leki w postaci dawkowanej albo nie podzielonej. Rozdział 2 Działalność wychowawcza i zapobiegawcza"}
{"id":"1997_468_60","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Zezwolenia wydane przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na podstawie dotychczasowych przepisów o zapobieganiu narkomanii zachowują moc po wejściu ustawy w życie."}
{"id":"1997_468_61","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc obowiązującą dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"1997_468_62","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii (Dz.U. Nr 4, poz. 15 i Nr 15, poz. 66, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 89, poz. 517 oraz z 1991 r. Nr 105, poz. 452)."}
{"id":"1997_468_63","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów rozdziału 5, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_468_7","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Działalność wychowawcza i zapobiegawcza obejmuje: 1) promocję zdrowia psychicznego, 2) promocję zdrowego stylu życia, 3) informowanie o szkodliwości środków i substancji, których używanie może prowadzić do narkomanii, oraz o narkomanii i jej skutkach. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są realizowane w szczególności przez: 1) wprowadzenie problematyki zapobiegania narkomanii do programów szkół i innych placówek systemu oświaty, 2) wprowadzenie problematyki zapobiegania narkomanii do programów przygotowania zawodowego osób zajmujących się wychowaniem w szkołach i innych placówkach systemu oświaty, 3) tworzenie placówek prowadzących działalność zapobiegawczą, zwłaszcza w środowiskach zagrożonych uzależnieniem, 4) wspieranie działań ogólnokrajowych i lokalnych organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 3, oraz innych inicjatyw społecznych, 5) uwzględnienie problematyki zapobiegania narkomanii w działalności telewizji publicznej oraz innych środków masowego przekazu, 6) prowadzenie badań naukowych nad problematyką narkomanii. 3. Szczegółowe zadania z zakresu działalności wychowawczej i zapobiegawczej określi Krajowy Program Przeciwdziałania Narkomanii."}
{"id":"1997_468_8","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, zakres problematyki promocji zdrowia psychicznego i zdrowego stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących zapobiegania narkomanii, w podstawach programowych i programach wychowania realizowanych w szkołach i innych placówkach systemu oświaty. 2. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej podejmie działania na rzecz uwzględnienia problematyki promocji zdrowia psychicznego i zdrowego stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących zapobiegania narkomanii, w programach przygotowania zawodowego nauczycieli i osób zajmujących się wychowaniem i nauczaniem dzieci i młodzieży w szkołach i innych placówkach systemu oświaty."}
{"id":"1997_468_9","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Ministrowie Edukacji Narodowej, Zdrowia i Opieki Społecznej, Kultury i Sztuki, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości, Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, każdy w zakresie swojego działania, są obowiązani rozwijać i popierać działalność informacyjną i kulturalną podejmowaną w celu informowania społeczeństwa o szkodliwości narkomanii. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane przez gminę jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"1997_469_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627), zwana dalej \"Prawem ochrony środowiska\", wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r., z wyjątkiem art. 201-219, 272-321 i 401 ust. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. 2. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628), zwana dalej \"ustawą o odpadach\", wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r."}
{"id":"1997_469_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Polityka ekologiczna państwa określona przez Radę Ministrów na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1, staje się polityką ekologiczną państwa w rozumieniu Prawa ochrony środowiska. 2. Rada Ministrów przedłoży Sejmowi projekt nowej polityki ekologicznej państwa do dnia 31 grudnia 2002 r. 3. Programy zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska opracowane przez sejmiki województw oraz rady powiatów i gmin stają się odpowiednio wojewódzkimi, powiatowymi i gminnymi programami ochrony środowiska, o których mowa w Prawie ochrony środowiska. 4. Sejmiki województw uchwalą nowe wojewódzkie programy ochrony środowiska do dnia 30 czerwca 2003 r., rady powiatów - powiatowe programy ochrony środowiska do dnia 31 grudnia 2003 r., a rady gmin - gminne programy ochrony środowiska do dnia 30 czerwca 2004 r."}
{"id":"1997_469_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Właściwy wojewoda w terminie do dnia 31 marca 2002 r. na podstawie dostępnych danych wyodrębni strefy, o których mowa w art. 88 ust. 2 Prawa ochrony środowiska. 2. Właściwy wojewoda w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r. określi, w drodze rozporządzenia, program ochrony powietrza, o którym mowa w art. 91 Prawa ochrony środowiska."}
{"id":"1997_469_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Władający powierzchnią ziemi w dniu wejścia w życie ustawy, na której przed jej wejściem w życie nastąpiło odpowiednio zanieczyszczenie ziemi lub gleby albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu spowodowane przez inny podmiot, jest obowiązany do zgłoszenia tego faktu właściwemu staroście w terminie do dnia 30 czerwca 2004 r.; w tym przypadku przepisów art. 102 ust. 1-3 Prawa ochrony środowiska nie stosuje się. 2. Do zgłoszenia należy załączyć odpowiednio wyniki badań potwierdzających fakt zanieczyszczenia ziemi lub gleby lub dokumentację potwierdzającą niekorzystne przekształcenie ukształtowania terenu oraz opis okoliczności wskazujących, iż sprawcą tych zdarzeń był inny podmiot. 3. Właściwy starosta uwzględnia zgłoszenie w rejestrze określonym w art. 110 Prawa ochrony środowiska, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Starosta może odrzucić, w drodze decyzji, zgłoszenie w ciągu roku od jego dokonania, jeżeli nie są spełnione warunki ustawy; ostateczna decyzja w przedmiocie odrzucenia zgłoszenia powoduje, iż nie powoduje ono skutków prawnych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_469_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Jeżeli podmiot obowiązany do rekultywacji zanieczyszczonej gleby lub ziemi wykaże, że zanieczyszczenie nastąpiło przed dniem 1 września 1980 r. rekultywacja może być ograniczona do przeprowadzenia działań, które wykluczą: 1) zagrożenie życia lub zdrowia ludzi bądź powstanie innych szkód, 2) możliwości rozprzestrzeniania się zanieczyszczenia, w tym przypadku przepisów art. 103 ust. 2 Prawa ochrony środowiska nie stosuje się."}
{"id":"1997_469_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2: 1) właściwy starosta sporządzi mapę akustyczną, określoną w art. 118 ust. 1 Prawa ochrony środowiska, w terminie do dnia 30 czerwca 2009 r., 2) właściwa rada powiatu uchwali program działań, określony w art. 119 ust. 1 Prawa ochrony środowiska, w terminie do dnia 30 czerwca 2010 r. 2. W aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy: 1) właściwy starosta sporządzi mapę akustyczną, określoną w art. 118 ust. 1 Prawa ochrony środowiska, w terminie do dnia 30 czerwca 2004 r., 2) właściwa rada powiatu uchwali program działań, określony w art. 119 ust. 1 Prawa ochrony środowiska, w terminie do dnia 30 czerwca 2005 r. 3. Właściwy wojewoda określi program działań dla terenów poza aglomeracjami, o których mowa w art. 179 ust. 1 Prawa ochrony środowiska, w terminie do dnia 30 czerwca 2005 r."}
{"id":"1997_469_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy zakład o zwiększonym lub dużym ryzyku jest obowiązany do: 1) dokonania zgłoszenia zakładu, o którym mowa w art. 250 Prawa ochrony środowiska właściwemu organowi Państwowej Straży Pożarnej w terminie do dnia 31 marca 2002 r., 2) przedstawienia właściwemu organowi Państwowej Straży Pożarnej programu zapobiegania awariom, o którym mowa w art. 251 Prawa ochrony środowiska, w terminie do dnia 30 września 2002 r. 2. Jeżeli nie przedstawiono właściwemu organowi programu zapobiegania awariom lub przedstawiony dokument nie spełnia wymagań określonych w przepisach, właściwy w rozumieniu Prawa ochrony środowiska organ Państwowej Straży Pożarnej może wstrzymać, w drodze decyzji, działalność zakładu o zwiększonym lub dużym ryzyku; podjęcie wstrzymanej działalności może nastąpić w warunkach określonych w art. 251 ust. 4 Prawa ochrony środowiska. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, określa się termin wstrzymania działalności uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia."}
{"id":"1997_469_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy zakład o dużym ryzyku, jest obowiązany do przedstawienia, w terminie do dnia 31 grudnia 2002 r., właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej raportu o bezpieczeństwie, o którym mowa w art. 253 Prawa ochrony środowiska, oraz wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego i informacji niezbędnych do opracowania zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego, o których mowa w art. 261 Prawa ochrony środowiska. 2. Jeżeli nie przedstawiono do zatwierdzenia raportu o bezpieczeństwie lub przedstawiony do zatwierdzenia raport nie spełnia wymagań określonych przez przepisy, właściwy komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej może wstrzymać, w drodze decyzji, działalność zakładu o dużym ryzyku; uruchomienie zakładu może nastąpić po uzyskaniu zatwierdzenia raportu o bezpieczeństwie w drodze decyzji. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, określa się termin wstrzymania działalności uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia."}
{"id":"1997_469_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Właściwy komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej sporządzi dla istniejącego zakładu o dużym ryzyku zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy do dnia 30 czerwca 2003 r. 2. Przez istniejący zakład rozumie się zakład, którego użytkowanie rozpoczęto przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_469_18","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wydane przed dniem wejścia w życie ustawy decyzje ustalające rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza oraz decyzje o dopuszczalnym poziomie hałasu przenikającego do środowiska wygasają z upływem okresu, na który były wydane, a jeżeli nie był podany termin ich obowiązywania, z dniem 30 czerwca 2006 r., z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Do czasu wygaśnięcia decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się do nich przepisy dotyczące pozwoleń określonych w art. 181 ust. 1 pkt 2 i 5 Prawa ochrony środowiska. 3. Jeżeli wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza nie wymaga pozwolenia, decyzje ustalające rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza wygasają z dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_469_19","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Prowadzący istniejącą instalację, z której emisja wymaga pozwolenia zintegrowanego, powinien je uzyskać do dnia 1 stycznia 2004 r. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, późniejsze terminy do uzyskania pozwolenia zintegrowanego, z uwzględnieniem warunków ekonomicznych i technicznych w poszczególnych dziedzinach przemysłu oraz skali prowadzonej działalności; termin ten nie może przekroczyć dnia 31 grudnia 2010 r. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, ustalone zostaną: 1) rodzaj instalacji, 2) termin uzyskania pozwolenia zintegrowanego. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, mogą zostać określone terminy do uzyskania pozwolenia zintegrowanego w zależności od terminu rozpoczęcia użytkowania instalacji. 5. Przez istniejącą instalację, o której mowa w ust. 1, rozumie się instalację, dla której pozwolenie na budowę zostało wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, a której użytkowanie rozpocznie się nie później niż do dnia 30 czerwca 2003 r."}
{"id":"1997_469_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Z dniem wejścia w życie ustaw, o których mowa w art. 1, tracą moc: 1) ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 662, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452, Nr 45, poz. 497 i Nr 63, poz.634), z wyjątkiem art. 37a, 2) ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 22, poz. 272, Nr 89, poz. 991 i Nr 109, poz. 1157), 3) ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 109, poz. 1157)."}
{"id":"1997_469_20","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Prowadzący istniejącą instalację, z której emisja wymaga pozwolenia na emitowanie pól elektromagnetycznych, powinien je uzyskać do dnia 31 grudnia 2005 r. 2. Przez istniejącą instalację, o której mowa w ust. 1, rozumie się instalację, której użytkowanie rozpoczęto przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_469_21","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Prowadzący istniejącą instalację objętą obowiązkiem uzyskania pozwoleń innych niż zintegrowane może uzyskać pozwolenie pomimo niespełniania wymagań wynikających ze standardów emisyjnych oraz obowiązku nieprzekraczania standardów jakości środowiska, jeżeli wykaże, że w okresie do dnia 1 stycznia 2006 r. wymagania te zostaną spełnione. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1: 1) wniosek o wydanie pozwolenia, spełniający wymagania Prawa ochrony środowiska, powinien zawierać dodatkowo analizę możliwości ograniczenia wielkości emisji do poziomu niepowodującego przekraczania standardów jakości środowiska i standardów emisyjnych, wraz z podaniem terminu oraz sposobu dokonania ograniczeń w okresie, o którym mowa w ust. 1, 2) warunki wprowadzania do środowiska substancji lub energii określa się w pozwoleniu na poziomie, który nie powodowałby przekroczenia wymagań, o których mowa w ust. 1. 3. Przez istniejącą instalację, o której mowa w ust. 1, rozumie się instalację, której użytkowanie rozpoczęto przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_469_22","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Jeżeli władający instalacją, z której emisja wymaga pozwolenia, nabył do niej tytuł prawny inny niż własność przed dniem wejścia w życie Prawa ochrony środowiska, warunek przeniesienia obowiązków w zakresie jej eksploatacji w drodze aktu notarialnego, o którym mowa w art. 138 ust. 2 Prawa ochrony środowiska, stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r."}
{"id":"1997_469_23","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Ustanowione na podstawie dotychczasowych przepisów obszary ograniczonego użytkowania stają się obszarami ograniczonego użytkowania w rozumieniu przepisów Prawa ochrony środowiska."}
{"id":"1997_469_24","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, powiatowe fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz gminne fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej stają się odpowiednio Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkimi funduszami ochrony środowiska i gospodarki wodnej, powiatowymi funduszami ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz gminnymi funduszami ochrony środowiska i gospodarki wodnej w rozumieniu Prawa ochrony środowiska. 2. Utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów Krajowa Komisja do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko oraz wojewódzkie komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko stają się odpowiednio Krajową Komisją do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko oraz wojewódzkimi komisjami do spraw ocen oddziaływania na środowisko w rozumieniu Prawa ochrony środowiska."}
{"id":"1997_469_25","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Ustanowione na podstawie dotychczasowych przepisów strefy ochronne źródeł wody oraz strefy ochronne ujęć wody stają się strefami ochronnymi ujęć wody w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106 poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747). 2. Umarza się wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy postępowania administracyjne w przedmiocie ustanowienia stref ochronnych źródeł i ujęć wód."}
{"id":"1997_469_26","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Prowadzący instalację posiadający decyzje o ustanowieniu stref ochronnych wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1, obowiązani są w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r. do ograniczenia szkodliwego oddziaływania na środowisko do terenu, do którego posiadają tytuł prawny. 2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, wojewoda z urzędu stwierdza wygaśnięcie wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów decyzji w sprawie stref ochronnych. 3. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, prowadzący instalację ograniczy szkodliwe oddziaływanie na środowisko w stopniu uzasadniającym zmniejszenie istniejącej strefy ochronnej, wojewoda może, w drodze decyzji, dokonać stosownej korekty strefy. 4. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, prowadzący instalację ograniczy szkodliwe oddziaływanie na środowisko do terenu, do którego posiada tytuł prawny, wojewoda, stwierdzi wygaśnięcie decyzji w sprawie strefy ochronnej. 5. Właściciel nieruchomości położonej w strefie ochronnej może do dnia 31 grudnia 2005 r. żądać wykupu nieruchomości lub jej zamiany na inną, na zasadach określonych w art. 129-134 Prawa ochrony środowiska, jeżeli korzystanie z niej w sposób dotychczasowy byłoby związane z istotnymi ograniczeniami lub utrudnieniami. 6. Jeżeli po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, prowadzący instalację nie ograniczy szkodliwego oddziaływania na środowisko do terenu, do którego posiada tytuł prawny, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, wstrzyma działalność powodującą szkodliwe oddziaływanie na środowisko. W decyzji określa się termin wstrzymania działalności uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia i jednocześnie nadaje się jej rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"1997_469_27","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Do czasu wygaśnięcia decyzji o ustanowieniu stref ochronnych wydanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1, do stref tych stosuje się przepisy ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) dotyczące obszarów ograniczonego użytkowania."}
{"id":"1997_469_28","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Ustanowione na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1 parki stają się parkami gminnymi, w rozumieniu ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 21)."}
{"id":"1997_469_29","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W zakresie przeciwdziałania poważnym awariom do Inspekcji Ochrony Środowiska należy: 1) kontrola podmiotów, których działalność może stanowić przyczynę powstania poważnej awarii, 2) prowadzenie szkoleń dla organów administracji oraz podmiotów, o których mowa w pkt 1, 3) badanie przyczyn powstawania oraz sposobów likwidacji skutków poważnych awarii dla środowiska, 4) prowadzenie rejestru zakładów o zwiększonym i dużym ryzyku, w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska."}
{"id":"1997_469_29","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Ilekroć w ustawie Prawo ochrony środowiska jest mowa o raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, rozumie się przez to także raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, określony w ustawie, o której mowa w art. 2 pkt 3."}
{"id":"1997_469_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe, o ile przepisy ustawy lub przepisy odrębne nie stanowią inaczej. 2. Postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadzone na podstawie ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, a także dokonane w ich wyniku rozstrzygnięcia powodują skutki prawne, o których mowa w art. 46 ust. 4 pkt 8 i ust. 7, art. 51 ust. 6 oraz art. 52 ust. 5 Prawa ochrony środowiska."}
{"id":"1997_469_30","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Inspekcja Ochrony Środowiska współdziała w akcji zwalczania poważnej awarii z organami właściwymi do jej prowadzenia oraz sprawuje nadzór nad usuwaniem skutków tej awarii."}
{"id":"1997_469_30","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Przepisy wydane na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 2, zachowują swoją moc, o ile nie są sprzeczne z ustawą o odpadach, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2003 r. 2. Do czasu wydania przez ministra właściwego do spraw środowiska rozporządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, art. 65 ust. 18 i art. 68 ust. 3 ustawy o odpadach, zachowują moc dotychczasowe przepisy w sprawie określenia klasyfikacji odpadów i listy odpadów, których przywóz z zagranicy nie wymaga zezwolenia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska oraz w sprawie wzorów dokumentów stosowanych w międzynarodowym obrocie odpadami, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2002 r."}
{"id":"1997_469_31","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Inspekcja Ochrony Środowiska dokonuje co najmniej raz w roku kontroli w zakładach o dużym ryzyku, a co najmniej raz na 2 lata w zakładach o zwiększonym ryzyku. 2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska prowadzi rejestr poważnych awarii. 3. Organy administracji właściwe do zwalczania poważnych awarii obowiązane są do informowania Głównego Inspektora Ochrony Środowiska o poważnych awariach, które miały miejsce w kraju oraz o ich ewentualnych skutkach transgranicznych. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, kryteria charakteryzujące poważne awarie, objęte obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3, oraz terminy tego zgłoszenia i zakres zawartych w nim informacji, kierując się rodzajem i wielkością zakładu lub środka transportu, rodzajem, kategorią i ilością substancji niebezpiecznej, która przedostała się do środowiska, rodzajem i zakresem szkody w środowisku oraz tym, aby nadsyłane informacje umożliwiały analizę przyczyn poważnych awarii oraz poszukiwanie najlepszych środków zapobiegawczych, jak również skutecznych metod likwidacji skutków poważnych awarii, a także najlepszych sposobów prowadzenia akcji ratowniczej.\"; 20) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a Przepisy karne"}
{"id":"1997_469_31","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Krajowy plan gospodarki odpadami, o którym mowa w art. 14 i 15 ustawy o odpadach, zostanie przyjęty nie później niż do dnia 31 października 2002 r."}
{"id":"1997_469_31a","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31a. 1. Kto: 1) w wyznaczonym terminie nie informuje organu Inspekcji Ochrony Środowiska o zakresie wykonania zarządzeń pokontrolnych albo o przeprowadzeniu postępowania służbowego lub innego przewidzianego prawem postępowania przeciw osobom winnym dopuszczenia do uchybień, 2) niezgodnie z prawdą informuje organ Inspekcji Ochrony Środowiska o wykonaniu zarządzeń pokontrolnych lub przeprowadzeniu postępowania służbowego lub innego przewidzianego prawem, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny. 2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"."}
{"id":"1997_469_32","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Wojewoda zobowiąże, w drodze decyzji, zarządzających spalarniami odpadów do przedłożenia przeglądu ekologicznego; przegląd należy przedłożyć do dnia 30 czerwca 2002 r. 2. Jeżeli z przeglądu ekologicznego istniejącej spalarni odpadów wynikać będzie konieczność dostosowania funkcjonowania spalarni odpadów do wymogów ustawy o odpadach wojewoda może zobowiązać zarządzającego spalarnią odpadów do wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, lub o wydanie pozwolenia na budowę spalarni odpadów, którego przedmiotem będzie przebudowa obiektu, określając jednocześnie termin złożenia tego wniosku. 3. Zarządzający istniejącą spalarnią odpadów jest obowiązany do dostosowania jej funkcjonowania do wymagań określonych w pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, lub w pozwoleniu na budowę, o których mowa w ust. 2, w terminie nie później niż do dnia 31 grudnia 2009 r. 4. Jeżeli po dniu 31 grudnia 2009 r. istniejąca spalarnia odpadów będzie eksploatowana niezgodnie z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, lub w pozwoleniu na budowę, o których mowa w ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wyda decyzję o wstrzymaniu działalności związanej z termicznym przekształcaniem odpadów. 5. W decyzji, o której mowa w ust. 4, określa się termin wstrzymania działalności uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia. 6. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do posiadaczy odpadów, którzy przyjmują odpady do termicznego przekształcania w instalacjach i urządzeniach innych niż spalarnie odpadów."}
{"id":"1997_469_33","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Organ ochrony środowiska w rozumieniu Prawa ochrony środowiska zobowiąże, w drodze decyzji, zarządzających składowiskami odpadów do przedłożenia przeglądu ekologicznego; przegląd należy przedłożyć do dnia 30 czerwca 2002 r. 2. Jeżeli z przeglądu ekologicznego istniejącego składowiska odpadów wynikać będzie konieczność dostosowania jego funkcjonowania do wymogów ustawy o odpadach organ ochrony środowiska w rozumieniu Prawa ochrony środowiska może zobowiązać zarządzającego składowiskiem odpadów do wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, lub o wydanie pozwolenia na budowę składowiska odpadów, którego przedmiotem będzie przebudowa obiektu, określając jednocześnie termin złożenia tego wniosku. 3. Zarządzający istniejącym składowiskiem odpadów jest obowiązany do dostosowania jego funkcjonowania do wymagań określonych w pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, lub w pozwoleniu na budowę, o których mowa w ust. 2, w terminie nie później niż do dnia 31 grudnia 2009 r. 4. Jeżeli po dniu 31 grudnia 2009 r. istniejące składowisko odpadów będzie eksploatowane niezgodnie z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, lub w pozwoleniu na budowę, o których mowa w ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wyda decyzję o wstrzymaniu korzystania ze składowiska odpadów. 5. W decyzji, o której mowa w ust. 4, określa się termin wstrzymania działalności uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia."}
{"id":"1997_469_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Kierownik istniejącej spalarni odpadów niebezpiecznych, kierownik istniejącej spalarni odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne, kierownik istniejącej innej instalacji, do której są przyjmowane odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania i kierownik istniejącego składowiska odpadów mają obowiązek w terminie do dnia 30 czerwca 2004 r. uzyskać świadectwo stwierdzające kwalifikacje określone w art. 49 ust. 1 ustawy o odpadach."}
{"id":"1997_469_35","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wytwórcy odpadów, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali decyzje w zakresie wytwarzania odpadów wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, są obowiązani uzyskać odpowiednio pozwolenie na wytwarzanie odpadów lub decyzję zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi albo przedłożyć informację o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, o których mowa w ustawie o odpadach, do dnia wygaśnięcia ważności decyzji wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów, nie później jednak niż do dnia 30 czerwca 2004 r. 2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, albo przed tym terminem z dniem uzyskania wymaganej decyzji wygasają decyzje wydane na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1997_469_36","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Przez istniejącą spalarnię odpadów lub istniejące składowisko odpadów, o których mowa odpowiednio w art. 32-34 i 38, rozumie się spalarnię lub składowisko, których użytkowanie rozpoczęto przed dniem wejścia w życie ustawy. 2. Przez istniejącą inną instalację niż spalarnia odpadów niebezpiecznych, do której są przyjmowane odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania, o której mowa w art. 34, rozumie się instalację, której użytkowanie rozpoczęto przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_469_37","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Informacje o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami złożone przed dniem wejścia w życie ustawy stają się informacjami, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o odpadach."}
{"id":"1997_469_38","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Zarządzający istniejącym składowiskiem odpadów obowiązany jest w terminie do dnia 31 grudnia 2002 r. do uzyskania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów, określoną w art. 53 ustawy o odpadach."}
{"id":"1997_469_39","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Zezwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów podmiotom, które przed dniem wejścia w życie ustawy prowadziły działalność w zakresie usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów, zachowują moc na czas, na jaki zostały wydane, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 2008 r. i zastępują zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów wymagane na podstawie ustawy o odpadach. 2. Podmioty, które prowadziły przed dniem wejścia w życie ustawy działalność w zakresie usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów innych niż niebezpieczne, z wyjątkiem odpadów komunalnych, bez zezwolenia na usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie odpadów innych niż niebezpieczne są obowiązane do uzyskania zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie odzysku, unieszkodliwiania, zbierania lub transportu tych odpadów, w terminie do dnia 30 czerwca 2002 r."}
{"id":"1997_469_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przepisy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1 i 3, zachowują moc, o ile nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2003 r. 2. Do czasu wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia w przedmiocie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, zachowują moc przepisy określające rodzaje inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz mogących pogorszyć stan środowiska, wydane na podstawie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym. 3. Do czasu wydania przepisów, o których mowa w ust. 2, określających przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, jednak nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2003 r.: 1) za przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, określone w art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa ochrony środowiska, uważa się inwestycje szczególnie szkodliwe dla środowiska i zdrowia ludzi, określone w dotychczasowych przepisach, 2) za przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, określone w art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa ochrony środowiska, uważa się inwestycje mogące pogorszyć stan środowiska, określone w dotychczasowych przepisach. 4. Do czasu wydania przepisów, o których mowa: 1) w art. 45 pkt 15 lit. c), pkt 19 i 20 w zakresie dotyczącym art. 62b, 2) w art. 47 pkt 15 w zakresie dotyczącym art. 47c ust. 3, art. 47h ust. 4 i art. 47l ust. 2-5, 3) w art. 54, stosuje się, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2003 r., przepisy dotychczasowe, o ile nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"1997_469_40","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Posiadacze odpadów zawierających PCB obowiązani są do usunięcia z nich oraz unieszkodliwienia PCB albo, jeśli usunięcie PCB jest niemożliwe, do unieszkodliwienia tych odpadów, w terminie nie później niż do dnia 31 grudnia 2010 r."}
{"id":"1997_469_41","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Zezwolenia wydane w zakresie międzynarodowego obrotu odpadami zachowują ważność na okres na jaki zostały wydane, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 2002 r."}
{"id":"1997_469_42","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W okresie do dnia 31 grudnia 2002 r. zarządzający składowiskiem odpadów posiadający decyzję o pozwoleniu na jego budowę nie ponosi opłat podwyższonych, o których mowa w art. 293 ust. 1 Prawa ochrony środowiska. 2. Jeżeli zarządzający składowiskiem odpadów składuje odpady z naruszeniem warunków pozwolenia na budowę, ponosi on, do czasu uzyskania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2002 r. administracyjną karę pieniężną w wysokości określonej w art. 293 ust. 1 Prawa ochrony środowiska."}
{"id":"1997_469_43","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Zakaz składowania opon, o którym mowa w art. 55 ust. 1 pkt 5 ustawy o odpadach, obowiązuje od dnia 1 lipca 2003 r. 2. Zakaz składowania części opon, o którym mowa w art. 55 ust. 1 pkt 5 ustawy o odpadach, obowiązuje od dnia 1 lipca 2006 r."}
{"id":"1997_469_44","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Decyzje wyrażające zgodę na miejsce oraz sposób gromadzenia odpadów, wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 2, zachowują moc do czasu uzyskania decyzji określających sposób i miejsce magazynowania odpadów lub złożenia informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, o których mowa w ustawie o odpadach, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku wytwórców odpadów wytwarzających odpady inne niż niebezpieczne w ilości do 5 ton rocznie, decyzje wyrażające zgodę na miejsce oraz sposób gromadzenia odpadów wygasają z dniem wejścia w życie ustawy. 3. W przypadku naruszenia warunków określonych w decyzji wyrażającej zgodę na miejsce oraz sposób gromadzenia odpadów podmiot korzystający ze środowiska ponosi administracyjną karę pieniężną w wysokości określonej w art. 309 ust. 2 Prawa ochrony środowiska. Rozdział 2 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_469_45","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106 poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ściekach - rozumie się przez to ścieki w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627),\", b) w ust. 2 skreśla się pkt 3; 2) w art. 19b: a) w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3-5 w brzmieniu: \"3) śródlądowe wody powierzchniowe, które powinny spełniać wymagania przewidywane dla wód przeznaczonych do wykorzystania do zaopatrzenia ludności w wodę do picia wraz z ich podziałem na kategorie w zależności od stosowanych sposobów uzdatniania wody, 4) wody powierzchniowe, które powinny spełniać wymagania dla wód będących środowiskiem życia ryb łososiowatych lub innych niż łososiowate wraz ze wskazaniem zasobów tych wód, których wymaganą jakość ocenia się z uwzględnieniem marginesu tolerancji, 5) wody przybrzeżne, które powinny spełniać wymagania dla wód będących środowiskiem życia skorupiaków i mięczaków, wraz ze wskazaniem zasobów tych wód, których wymaganą jakość ocenia się z uwzględnieniem marginesu tolerancji.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przez margines tolerancji rozumie się wartości parametrów jakości wód, które nie muszą być czasowo zachowane, jeżeli możliwe do podjęcia działania nie mogą doprowadzić do spełnienia wymagań w okresie krótszym niż 10 lat.\"; 3) art. 19c otrzymuje brzmienie: \"Art. 19c. 1. Dla obszarów, na których nie są osiągnięte wymagane poziomy jakości wód, tworzone są programy ochrony wód w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska. 2. Programy, o których mowa w ust. 1, stanowią integralną część warunków korzystania z wód dorzecza. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać programy ochrony wód. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, mogą zostać ustalone: 1) forma sporządzania programu, 2) niezbędne części składowe programu, 3) zakres zagadnień, które powinny zostać określone i ocenione w programie.\"; 4) w art. 25 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"wykonanej przez biegłego z listy wojewody\"; 5) w art. 26 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wykonania ekspertyzy wykraczającej swym przedmiotem poza zakres przeglądu ekologicznego w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska,\"; 6) w art. 28: a) ust 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli korzystanie z wód dotyczy wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi.\", b) skreśla się ust. 4; 7) w art. 31 skreśla się ust. 5; 8) w art. 37 skreśla się pkt 4 oraz w pkt 6 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 7; 9) w art. 55 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wojewoda jest organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jeżeli szczególne korzystanie z wód wiąże się z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu oddziaływania jest obligatoryjne w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska.\"; 10) w art. 56: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Za pobór wód oraz wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi pobierane są opłaty oraz administracyjne kary pieniężne na zasadach określonych w przepisach o ochronie środowiska.\", b) skreśla się ust. 3-7, c) w ust. 9 skreśla się pkt 1 i 2 oraz oznaczenie pkt 3, d) skreśla się ust. 10 i 11, e) w ust. 12 skreśla się wyrazy \"pkt 3\"; 11) w art. 56b w ust. 1 wyrazy \"za szczególne korzystanie z wód\" zastępuje się wyrazami \"za korzystanie z urządzeń wodnych stanowiących własność państwa\"; 12) w art. 56c: a) skreśla się ust. 1 i 2, b) w ust. 3 w pkt 7 wyraz \"wód\" zastępuje się wyrazem \"dróg\"; 13) w art. 56d w ust. 1 wyrazy \"art. 56\" zastępuje się wyrazami \"art. 56 ust. 8\"; 14) w art. 59: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"Źródła oraz\", a wyraz \"ujęcia\" zastępuje się wyrazem \"Ujęcia\", b) ust. 3 i 4 otrzymuje brzmienie: \"3. Strefy ochronne ujęć wody ustanawia rada powiatu w drodze uchwały, gdy organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego na pobór wody jest starosta, lub wojewoda w drodze rozporządzenia, gdy jest on właściwy do wydania decyzji w tym przedmiocie. 4. Strefy ochronne ujęć wody ustanawia się z urzędu na koszt zakładu.\"; 15) w art. 60: a) w ust. 1 w pkt 4 skreśla się wyrazy \"oraz źródeł\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli na skutek nakazów lub zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2, wprowadzonych w związku z ustanowieniem strefy ochronnej ujęć wód, nieruchomość lub jej część nie nadaje się do użytkowania na dotychczasowe cele, podlega ona wykupowi na wniosek właściciela.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia, warunki ustanawiania stref ochronnych ujęć wody, kierując się potrzebą zabezpieczenia odpowiedniej jakości wód dla celów zaopatrzenia w wodę ludności.\"; 16) w art. 60a skreśla się ust. 3 i 4; 17) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. 1. Starosta przyzna właścicielowi nieruchomości odszkodowanie za szkodę poniesioną w związku z ustanowieniem strefy ochronnej ujęcia wody. 2. Odszkodowanie wypłaca zakład, na którego rzecz ustanowiono strefę.\"; 18) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu: \"Art. 61a. Zasady wypłaty odszkodowań w wyniku ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ustanowieniem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych określają przepisy o ochronie środowiska.\"; 19) w art. 62: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać wody wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę do picia, z uwzględnieniem podziału wód na kategorie w zależności od stosowanych sposobów uzdatniania wody, a także częstotliwość pobierania próbek wody, referencyjne metody pomiarów w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska oraz sposób oceny czy wody odpowiadają wymaganym warunkom, kierując się wymaganiami, jakim powinna odpowiadać woda do picia.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a\"3c w brzmieniu: \"3a. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać wody będące środowiskiem życia ryb łososiowatych lub innych niż łososiowate oraz skorupiaków i mięczaków, a także częstotliwość pobierania próbek wody, referencyjne metody pomiarów w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska oraz sposób oceny czy wody odpowiadają wymaganym warunkom, kierując się koniecznością ochrony ryb lub innych organizmów wodnych przed skutkami wpływu zanieczyszczenia wód na ich rozwój i rozrodczość; minister określi wymagane wartości poszczególnych wskaźników zanieczyszczeń oraz marginesy tolerancji, o których mowa w art. 19b ust. 1 pkt 4 i 5, uwzględniając potrzebę stopniowego, systematycznego uzyskiwania wymaganego poziomu jakości wody. 3b. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia, substancje mogące negatywnie oddziaływać na środowisko, których wprowadzanie do wód powinno być eliminowane oraz ograniczane, metody badania stopnia biodegradacji substancji powierzchniowoczynnych zawartych w produktach, których stosowanie może mieć wpływ na jakość wód, warunki, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi, a także częstotliwość pobierania próbek ścieków, referencyjne metody pomiarów w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska oraz sposób oceny czy ścieki odpowiadają wymaganym warunkom, uwzględniając właściwości substancji mogących negatywnie oddziaływać na środowisko, a zwłaszcza ich toksyczność, trwałość w środowisku, zdolność do bioakumulacji oraz zagrożenie, jakie mogą one powodować dla życia lub zdrowia ludzi lub środowiska. 3c. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne masy substancji, które mogą być odprowadzane w ściekach przemysłowych w jednym lub więcej okresach, przypadające na jednostkę masy wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu.\"; 20) po art. 62 dodaje się art. 62a i 62b w brzmieniu: \"Art. 62a. 1. Oceny jakości wód powierzchniowych i podziemnych dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. 2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska prowadzi okresowe badania kontrolne jakości wód powierzchniowych i podziemnych. 3. Jeżeli jest to uzasadnione specyfiką badań, obowiązki dotyczące prowadzenia badań jakości wód powierzchniowych i podziemnych wykonuje Główny Inspektor Ochrony Środowiska."}
{"id":"1997_469_46","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452 i Nr 63, poz. 638 i 639) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) udział w przekazywaniu do użytku obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko,\", b) w pkt 5 po wyrazie \"eksploatacji\" dodaje się wyrazy \"instalacji i\", c) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) inicjowanie działań tworzących warunki zapobiegania poważnym awariom oraz usuwania ich skutków i przywracania środowiska do stanu właściwego.\"; 2) w art. 4 w ust. 6 wyrazy \"mogą wchodzić zespoły\" zastępuje się wyrazami \"mogą wchodzić: departamenty\"; 3) w art. 8a w ust. 1 wyrazy \"nadzwyczajnego zagrożenia środowiska\" zastępuje się wyrazami \"poważnej awarii\"; 4) po art. 8b dodaje się art. 8c w brzmieniu: \"Art. 8c. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przedkłada Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska informacje o realizacji zadań Inspekcji za dany rok w terminie do 15 lutego roku następnego.\"; 5) w art. 9: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy wykonywaniu kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska inspektor uprawniony jest do: 1) wstępu wraz z pracownikami pomocniczymi, rzeczoznawcami i z niezbędnym sprzętem: a) przez całą dobę: - na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, na którym prowadzona jest działalność gospodarcza, - do środków transportu, b) w godzinach od 6 do 22 na pozostały teren, 2) pobierania próbek, przeprowadzania niezbędnych badań lub wykonywania innych czynności kontrolnych w celu ustalenia na terenie kontrolowanej nieruchomości, w obiekcie lub jego części, stanu środowiska oraz oceny tego stanu w świetle przepisów o ochronie środowiska, a także indywidualnie określonych w decyzjach administracyjnych warunków wykonywania działalności wpływającej na środowisko, 3) żądania wstrzymania ruchu instalacji lub urządzeń oraz powstrzymania się od wykonywania innych czynności w zakresie w jakim jest to niezbędne dla pobrania próbek oraz przeprowadzenia badań i pomiarów, 4) oceny sposobu eksploatacji instalacji lub urządzeń, w tym środków transportu, 5) oceny stosowanych technologii i rozwiązań technicznych, 6) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym dla ustalenia stanu faktycznego, 7) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek z problematyką kontroli.\", b) po ust. 2 dodaje się ust 3 w brzmieniu: \"3. Upoważniony do kontroli inspektor jest uprawniony do poruszania się po terenie nieruchomości, obiektu lub ich części oraz środków transportu, bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlega rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki organizacyjnej; podlega on przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązującym w kontrolowanej jednostce organizacyjnej.\"; 6) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wystąpić z wnioskiem do właściwego miejscowo komendanta Policji o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności kontrolnych. 2. Na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwy miejscowo komendant Policji jest obowiązany do zapewnienia inspektorowi pomocy Policji w toku wykonywania czynności kontrolnych.\"; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Na podstawie ustaleń kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska może: 1) wydać zarządzenie pokontrolne do kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub osoby fizycznej, 2) wydać na podstawie odrębnych przepisów decyzję administracyjną, 3) wszcząć egzekucję, jeżeli obowiązek wynika z mocy prawa lub decyzji administracyjnej. 2. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kontrolowana osoba fizyczna, w terminie wyznaczonym w zarządzeniu pokontrolnym, mają obowiązek poinformowania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zakresie podjętych i zrealizowanych działań służących wyeliminowaniu wskazanych naruszeń. 3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może zażądać od kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej przeprowadzenia postępowania służbowego lub innego przewidzianego prawem postępowania przeciwko osobom winnym dopuszczenia do uchybień i poinformowania go, w określonym terminie, o wynikach tego postępowania i o podjętych działaniach. 4. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może upoważnić inspektora do wydania w trakcie kontroli decyzji w przedmiocie wstrzymania: 1) działalności powodującej naruszenie wymagań ochrony środowiska, jeżeli zachodzi bezpośrednie zagrożenie zdrowia lub życia ludzi albo bezpośrednie zagrożenie zniszczenia środowiska w znacznych rozmiarach, 2) oddania do użytku obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji niespełniających wymagań ochrony środowiska.\"; 8) skreśla się art. 13; 9) w art. 17 w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) współpracę z organami Państwowej Straży Pożarnej w zakresie przeciwdziałania poważnym awariom.\"; 10) w art. 18a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środki finansowe w wysokości 20% pobranych kar pieniężnych wymierzonych w wyniku kontroli przestrzegania wymogów ochrony środowiska oraz środki, o których mowa w art. 18 ust. 1, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników, a w szczególności dla tych, którzy przyczynili się do skutecznej realizacji zadań, o których mowa w art. 2.\"; 11) po art. 18a dodaje się art. 18b w brzmieniu: \"Art. 18b. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska oraz wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska mogą gromadzić środki pieniężne na wyodrębnionych rachunkach bankowych, w formie środków specjalnych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych. 2. Źródłem dochodów środków specjalnych wymienionych w ust. 1 są: 1) środki, o których mowa w art. 18a ust. 1, 2) wpływy uzyskane z realizacji badań i pomiarów środowiskowych. 3. Środki pieniężne gromadzone w formie środków specjalnych przeznaczane są na: 1) cele określone w art. 18a ust. 1, 2) sfinansowanie kosztów badań i pomiarów środowiskowych.\"; 12) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. W postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczącym przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w przepisach o ochronie środowiska, oraz w sprawie ustalenia lokalizacji autostrad oraz dróg ekspresowych, jeżeli przepisy ustawy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tych dróg, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przysługują prawa strony w postępowaniu administracyjnym i postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli zgłosi swój udział w postępowaniu.\"; 13) skreśla się art. 20 i 21; 14) w art. 23: a) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Państwowy monitoring środowiska obejmuje zadania wynikające z odrębnych ustaw, zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych potrzeb wynikających z polityki ekologicznej państwa. 3. Państwowy monitoring środowiska realizowany jest na podstawie: 1) wieloletnich programów państwowego monitoringu środowiska opracowanych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska i zatwierdzanych przez ministra właściwego do spraw środowiska, 2) wojewódzkich programów monitoringu opracowanych przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska i zatwierdzonych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. 4. Wojewódzkie programy monitoringu zawierają zadania określone w wieloletnich programach państwowego monitoringu środowiska.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5-9 w brzmieniu: \"5. Programy państwowego monitoringu środowiska obejmują, dla poszczególnych elementów środowiska, zadania realizowane w sieciach: 1) krajowych, 2) regionalnych (wojewódzkich i międzywojewódzkich). 6. W programach państwowego monitoringu środowiska można uwzględnić zadania realizowane w sieciach lokalnych. 7. Celem sieci krajowych jest monitorowanie głównych elementów środowiska, z uwzględnieniem zobowiązań międzynarodowych wynikających z umów i konwencji wiążących Rzeczpospolitą Polską, dla potrzeb oceny skuteczności działań podejmowanych w skali kraju na rzecz ochrony środowiska. 8. Celem sieci regionalnych jest monitorowanie głównych elementów środowiska na obszarze województwa (sieci wojewódzkie) lub kilku województw (sieci międzywojewódzkie), dla oceny wojewódzkich i międzywojewódzkich działań podejmowanych na rzecz ochrony środowiska. 9. Celem sieci lokalnych jest monitorowanie wybranych elementów środowiska istotnych z uwagi na lokalne uwarunkowania.\"; 15) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Organy administracji rządowej oraz samorządowej, prowadzące rejestry, wykazy, pomiary, analizy i obserwacje stanu środowiska, są obowiązane do nieodpłatnego udostępniania danych o stanie środowiska uzyskanych w trakcie ich działalności dla potrzeb państwowego monitoringu środowiska. 2. Informacje o środowisku i jego ochronie na obszarze województwa objęte państwowym monitoringiem środowiska są gromadzone przez wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska i przekazywane Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska. 3. Laboratoria zajmujące się pomiarami stanu środowiska powinny posiadać wdrożony system jakości w rozumieniu przepisów o normalizacji i spełniać warunki określone w odrębnych przepisach.\"; 16) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. Główny Inspektor Ochrony Środowiska ustala sposób gromadzenia i przetwarzania danych oraz zakres i sposób przekazywania informacji, o których mowa w art. 25 ust. 2.\"; 17) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Minister właściwy do spraw środowiska może, dla celów kontroli i badań stanu środowiska, określić, w drodze rozporządzenia, warunki i metody prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz stężeń i poziomów substancji lub energii w środowisku, uwzględniając zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej oraz postęp w zakresie technik pomiarowych.\"; 18) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska udostępnia organom administracji rządowej oraz organom samorządu terytorialnego wyniki badań i obserwacji oraz oceny, o których mowa w art. 25 ust. 2.\"; 19) rozdział 5 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 5 Wykonywanie zadań w zakresie poważnych awarii"}
{"id":"1997_469_47","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 21) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) zieleni w miastach i wsiach.\", b) w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) ochronę zieleni w miastach i wsiach, w szczególności ochronę drzew oraz krzewów,\"; 2) w art. 2a: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) drzewostanie o charakterze parkowym - rozumie się przez to zespoły drzew i innej roślinności ukształtowane funkcjonalnie i plastycznie, mające wartość zabytkową w rozumieniu ustawy o ochronie dóbr kultury, przestrzenno-plastyczną lub przyrodniczą,\", b) po pkt 14 dodaje się pkt 14a i 14b w brzmieniu: \"14a) terenach zieleni - rozumie się przez to znajdujące się na terenach miast i wsi o zwartej zabudowie tereny przeznaczone na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, zdrowotne, dydaktyczno-wychowawcze i estetyczne, a w szczególności: parki, zieleńce, bulwary, promenady, ogrody jordanowskie, ogrody botaniczne i zoologiczne, ogrody etnograficzne, wystawy ogrodnicze i rolne, ogrody zabytkowe, cmentarze grzebalne i niegrzebalne, grzebowiska zwierząt, grodziska, kurhany, zabytkowe fortyfikacje, ogrody przydomowe i zieleń osiedlową, 14b) walorach krajobrazowych - rozumie się przez to wartości ekologiczne, estetyczne i kulturowe terenu oraz związanych z nim elementów przyrodniczych, ukształtowane przez siły przyrody lub w wyniku działalności człowieka,\", c) po pkt 16 dodaje się pkt 16a w brzmieniu: \"16a) zadrzewieniach - rozumie się przez to pojedyncze drzewa lub krzewy lub ich skupiska, niestanowiące zbiorowisk leśnych, ani terenów zieleni, wraz z zajmowanym terenem i pozostałymi składnikami jego szaty roślinnej, usytuowane na terenach użytkowanych rolniczo, spełniające cele ochronne, produkcyjne i społeczno-kulturowe,\"; 3) w art. 4 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i zrównoważonego rozwoju\"; 4) w art. 13a ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Postanowienia ust. 4 stosuje się odpowiednio do ustaleń zawartych w aktach powołujących formy ochrony przyrody określone w art. 13 ust. 1 pkt 4-6.\"; 5) w art. 24 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Zniesienie parku krajobrazowego lub ograniczenie jego obszaru następuje w drodze rozporządzenia wojewody w razie utraty wartości, dla których ochrony park został utworzony, po zaopiniowaniu przez wojewódzką komisję ochrony przyrody oraz właściwe miejscowo organy zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego.\"; 6) w art. 26a w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) lokalizowania nowych obiektów zaliczanych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska,\", b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) lokalizacji budownictwa letniskowego poza miejscami wyznaczonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,\", c) skreśla się pkt 12 i 13; 7) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Użytki ekologiczne wykazuje się w ewidencji gruntów.\"; 8) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Teren pokryty drzewostanem o charakterze parkowym i niepodlegający przepisom o ochronie dóbr kultury, rada gminy może uznać za park gminny, jeżeli teren ten stanowi własność Skarbu Państwa lub własność jednostki samorządu terytorialnego. 2. Teren, o którym mowa w ust. 1, stanowiący własność innego podmiotu, może być uznany za park gminny za zgodą jego właściciela. 3. Uznanie za park gminny następuje w drodze uchwały rady gminy, w której określa się granice parku, sposób ochrony, podmiot sprawujący nadzór nad parkiem, którym może być także właściciel terenu, oraz niezbędne zakazy i ograniczenia, o których mowa w art. 31a. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do terenów zadrzewionych drzewami owocowymi, terenów służących celom kultu religijnego oraz cmentarzy.\"; 9) w art. 36a: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i sporządzenia oceny oddziaływania na środowisko\", b) w ust. 2: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"z oceny oddziaływania na środowisko wynika, że\", - w pkt 2 skreśla się wyrazy \"z oceny oddziaływania na środowisko wynika, iż\"; 10) skreśla się art. 40; 11) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. 1. Prowadzenie robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości z punktu widzenia przyrodniczego, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych oraz tarlisk, zimowisk, przepławek i miejsc masowej migracji ryb i innych organizmów wodnych, następuje na podstawie decyzji wojewody, który ustala warunki prowadzenia robót. 2. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje przed uzyskaniem pozwolenia budowlanego.\"; 12) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. Zabrania się niszczenia roślinności służącej wiązaniu gleby oraz niszczenia roślin i zwierząt przyczyniających się do oczyszczania środowiska, a zwłaszcza wód.\"; 13) w art. 46 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Organy gminy w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz w swojej działalności uwzględniają potrzeby funkcjonowania i rozwoju istniejących lub planowanych do utworzenia ogrodów botanicznych i zoologicznych oraz zapewniają ich ochronę.\"; 14) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a Ochrona walorów krajobrazowych, terenów zieleni, drzew i krzewów"}
{"id":"1997_469_47a","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47a. 1. Walory krajobrazowe podlegają ochronie bez względu na to, czy są objęte szczególnymi formami ochrony przyrody. 2. Walory krajobrazowe uwzględnia się w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. 3. Zabrania się wznoszenia w pobliżu morza, jezior i innych zbiorników wodnych, rzek i kanałów, krajobrazowych punktów widokowych lub na terenach o szczególnych walorach krajobrazowych, obiektów budowlanych naruszających walory krajobrazowe, uniemożliwiających do nich dostęp albo uniemożliwiających lub utrudniających zwierzętom dziko żyjącym dostęp do wód."}
{"id":"1997_469_47b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47b. 1. Rada gminy jest obowiązana zapewnić mieszkańcom miast i wsi o zwartej zabudowie korzystanie z przyrody przede wszystkim przez tworzenie i utrzymywanie w należytym stanie terenów zieleni i zadrzewień, łączących się, w miarę możliwości, z terenami zalesionymi. 2. Zmiana przeznaczenia terenów zieleni i zadrzewień może nastąpić tylko w następstwie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany. 3. Przepisy ust. 2 dotyczą także terenów jeszcze niezagospodarowanych lecz przeznaczonych w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, oraz w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, na tereny zieleni i zadrzewień."}
{"id":"1997_469_47c","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47c. 1. Roboty ziemne oraz inne roboty związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych, prowadzone w pobliżu drzew lub krzewów albo ich zespołów, mogą być wykonywane wyłącznie w sposób nieszkodzący drzewom lub krzewom. 2. Na ulicach, placach oraz drogach publicznych środki chemiczne mogą być stosowane tylko w sposób nieszkodzący terenom zieleni oraz zadrzewieniom. 3. Wojewoda określa, w drodze rozporządzenia, rodzaje środków, jakie mogą być używane w miejscach określonych w ust. 2 oraz warunki ich stosowania."}
{"id":"1997_469_47d","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47d. 1. Tereny będące własnością Skarbu Państwa lub własnością jednostek samorządu terytorialnego, nieprzeznaczone pod zabudowę, oraz tereny przeznaczone do zagospodarowania w późniejszym terminie a niewykorzystane rolniczo, zagospodarowuje się przez zasadzenie na nich roślinności dostosowanej do otoczenia, z uwzględnieniem okresu zagospodarowania, jeżeli ma ono charakter czasowy. 2. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, należy odpowiednio do organów administracji rządowej lub organów samorządu terytorialnego. 3. Przepisy ust. 2 nie naruszają przepisów dotyczących gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_469_47e","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47e. 1. Władający nieruchomością obowiązani są do utrzymywania we właściwym stanie drzew oraz krzewów rosnących na nieruchomościach będących w ich władaniu. 2. Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić za zezwoleniem wójta, burmistrza albo prezydenta miasta wydanym na wniosek władającego, z tym, że organ może uzależnić udzielenie zezwolenia od przeniesienia drzew lub krzewów we wskazane przez siebie miejsce albo zastąpienia drzew lub krzewów przewidzianych do usunięcia innymi drzewami lub krzewami. 3. Zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków. 4. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do: 1) drzew i krzewów owocowych, z wyłączeniem nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków, 2) drzew i krzewów sadzonych na plantacjach, 3) drzew i krzewów, których wiek nie przekracza 5 lat."}
{"id":"1997_469_47f","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47f. 1. Władający nieruchomością ponosi opłaty za usunięcie drzew lub krzewów. 2. Opłaty nalicza i pobiera organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów. 3. Opłaty za usunięcie drzew ustala się w zależności od obwodu pnia, rodzaju lub gatunku (odmiany) drzewa, a za usunięcie krzewów - w zależności od powierzchni porośniętej krzewami. 4. Opłatę ustala się przy udzielaniu zezwolenia. 5. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać dane dotyczące gatunku drzewa, obwodu jego pnia, przeznaczenia terenu, na którym rośnie drzewo, przyczynę i termin zamierzonego usunięcia drzewa lub przyczynę i termin zamierzonego usunięcia krzewów oraz wielkość powierzchni, z której zostaną usunięte krzewy. 6. Organ gminy odracza na okres dwóch lat termin uiszczenia opłaty za usunięcie drzew lub krzewów, jeżeli zezwolenie przewiduje przesadzenie ich w inne miejsce. 7. Jeżeli przesadzone drzewa lub krzewy zachowały żywotność po upływie dwóch lat od dnia ich przesadzenia lub nie zachowały żywotności na skutek siły wyższej lub klęski suszy, należność z tytułu ustalonej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów podlega umorzeniu przez organ gminy."}
{"id":"1997_469_47g","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47g. 1. Nie pobiera się opłat za usunięcie drzew: 1) na których usunięcie nie jest wymagane zezwolenie, 2) na których usunięcie uzyskała zezwolenie osoba fizyczna niebędąca przedsiębiorcą, 3) jeżeli usunięcie było związane z wykonywaniem i utrzymaniem urządzeń melioracji wodnych w zakresie niezbędnym do wykonania i utrzymania tych urządzeń, po uzgodnieniu z wojewodą, 4) jeżeli usunięcie jest związane z odnową i zabiegami pielęgnacyjnymi drzew znajdujących się na terenach nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków, 5) które zagrażają bezpieczeństwu ludzi lub mienia w istniejących obiektach budowlanych albo bezpieczeństwu żeglugi, 6) które zagrażają bezpieczeństwu ruchu kolejowego oraz drogowego, 7) z obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi, wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości co najmniej 3 m od stopy wału oraz z koryt cieków - w związku z ochroną przed powodzią oraz utrzymywaniem wód, 8) które posadzono na terenach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele nieprzewidujące zadrzewień lub zakrzewień, 9) usuwanych z terenów zieleni miejskiej, z parków ustanowionych przez radę gminy, z ogrodów działkowych i z zadrzewień w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do usuwania krzewów."}
{"id":"1997_469_47h","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47h. 1. Podstawę jednostkowych stawek opłat stanowi najniższe miesięczne wynagrodzenie za pracę pracowników obowiązujące w dniu 30 września roku poprzedniego, określone na podstawie Kodeksu pracy. 2. Jednostkowe stawki opłat zależą od rodzaju i gatunku (odmiany) drzewa i nie mogą przekroczyć za jeden centymetr obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm: 1) przy obwodzie do 25 cm \" 60% podstawy, 2) przy obwodzie od 26 do 50 cm - 90% podstawy, 3) przy obwodzie od 51 do 100 cm - 115% podstawy, 4) przy obwodzie od 101 do 200 cm - 175% podstawy, 5) przy obwodzie powyżej 200 cm - 235% podstawy. 3. Stawkę opłat za usunięcie krzewów ustala się w wysokości nie wyższej niż 25% podstawy za jeden metr kwadratowy powierzchni porośniętej krzewami. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jednostkowe stawki opłat za usuwanie drzew lub krzewów uwzględniając: 1) rodzaje i gatunki (odmiany) drzew lub krzewów, za których usunięcie pobiera się opłaty oraz jednostkowe stawki tych opłat, 2) współczynniki różnicujące wysokość opłat. 5. Za usuwanie drzew lub krzewów z terenów ochrony uzdrowiskowej, terenów nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków oraz terenów zieleni miejskiej ustala się jednostkowe stawki opłat o 100% wyższe od stawek ustalonych na podstawie ust. 3 i 4."}
{"id":"1997_469_47i","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47i. 1. Obowiązek uiszczenia opłaty przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin wniesienia opłaty. 2. Nie można wydać decyzji w sprawie ustalenia opłaty, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym usunięto drzewa lub krzewy, upłynęło 5 lat. 3. Uiszczenie opłaty następuje w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca wysokość opłaty stała się ostateczna. 4. W razie nieterminowego uiszczenia opłaty pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości odsetek pobieranych za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych. 5. Opłaty nieuiszczone w terminie, o którym mowa w ust. 1, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_469_47j","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47j. Wpływy uzyskane z tytułu opłat za usuwanie drzew i krzewów stanowią dochód gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej."}
{"id":"1997_469_47k","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47k. Za zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów, powodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności oraz za usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, a także za zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew lub krzewów, wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną."}
{"id":"1997_469_47l","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47l. 1. Jednostkowe stawki kary nie mogą przekroczyć za jeden centymetr obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm, trzykrotnej stawki jednostkowej opłaty przewidzianej dla danego rodzaju lub gatunku (odmiany) drzewa. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, tryb nakładania kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, ustala się: 1) przypadki zawieszania obowiązku uiszczania kary, 2) współczynniki różnicujące wysokość kar nakładanych na osoby fizyczne. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jednostkowe stawki kar za usuwanie drzew. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, ustala się: 1) rodzaje i gatunki (odmiany) drzew, za których usunięcie pobiera się kary, oraz jednostkowe stawki tych kar, 2) współczynniki różnicujące wysokość kar. 6. Do stawek kar, o których mowa w ust. 7, stosuje się odpowiednio przepisy art. 47h ust. 1. 7. Stawki kar za zniszczenie jednego metra kwadratowego wynoszą: 1) dla krzewów - 26% podstawy, 2) dla trawników - 6% podstawy, 3) dla kwietników - 52% podstawy. 8. Kary ustalone, nieuiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 9. Nie można wydać decyzji o wymierzeniu kary, o której mowa w ust. 1, jeżeli od dnia, w którym stwierdzono naruszenie wymagań ochrony środowiska, upłynęło 5 lat. 10. Wymierzonej kary nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja ustalająca jej wysokość stała się ostateczna."}
{"id":"1997_469_47ł","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47ł. Przepisów dotyczących usuwania drzew i krzewów, pobierania opłat i wymierzania kar nie stosuje się do: 1) drzew i krzewów w lasach i na gruntach leśnych, 2) drzew i krzewów poddanych pod ochronę na podstawie art. 13, 3) drzew i krzewów usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu z obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz z wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości co najmniej 3 m od stopy wału.\"; 15) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. 1. Kto: 1) wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin, 2) nie przestrzega ograniczeń, zakazów i nakazów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 3, 3) narusza warunki prowadzenia robót określone decyzją wydaną na podstawie art. 41a, 4) niszczy roślinność służącą wiązaniu gleby lub niszczy rośliny i zwierzęta przyczyniające się do oczyszczania środowiska, 5) wprowadza do środowiska przyrodniczego zwierzęta lub rośliny, a także ich formy rozwojowe obce rodzimej faunie i florze bez uzyskania wymaganego zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska, 6) przenosi z ogrodu botanicznego, zoologicznego lub banku genów do stanu naturalnego rośliny lub zwierzęta zagrożone wyginięciem bez uzyskania zgody ministra właściwego do spraw środowiska, 7) wykonuje roboty ziemne lub inne roboty związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych w pobliżu drzew lub krzewów albo ich zespołów w sposób powodujący uszkodzenie drzew lub krzewów, 8) stosuje na ulicach, placach i drogach publicznych środki chemiczne w sposób szkodzący terenom zieleni lub zadrzewieniom, 9) nie przestrzega ograniczeń zakazów i nakazów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 47c ust. 3, podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"."}
{"id":"1997_469_48","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29 w ust. 1 pkt 5a otrzymuje brzmienie: \"5a) tymczasowych obiektów budowlanych niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż w okresie 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu; zwolnienie nie dotyczy obiektów związanych z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska,\"; 2) w art. 32 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przeprowadzeniu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko wymaganego przepisami o ochronie środowiska,\"; 3) w art. 38 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisy o ochronie środowiska wskazują przypadki, gdy dane o decyzjach o pozwoleniu na budowę zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"."}
{"id":"1997_469_49","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42 i Nr 14, poz. 124) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w miarę potrzeby wyznacza się tereny rekreacyjno-wypoczynkowe oraz służące organizacji imprez masowych.\"; 2) w art. 18 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wykłada projekt planu i prognozę, o której mowa w przepisach o ochronie środowiska, do publicznego wglądu, na okres co najmniej 21 dni, a o wyłożeniu ogłasza w sposób określony w pkt 1, co najmniej na 7 dni przed wyłożeniem, a także zapewnia informację o wyłożonym projekcie i umożliwia uzyskanie, za zwrotem kosztów, kopii, wypisów i wyrysów,\"; 3) w art. 41 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko lub jego wykorzystanie, gdy inwestycja nie wymaga przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska.\"; 4) w art. 50 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy o ochronie środowiska wskazują przypadki, gdy decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"; 5) w art. 60 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy o ochronie środowiska wskazują przypadki, gdy programy zawierające zadania rządowe służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"."}
{"id":"1997_469_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa ochrony środowiska, wszczęto przed dniem 1 stycznia 2001 r., art. 49 ust. 2 Prawa ochrony środowiska nie stosuje się. 2. Jeżeli postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dotyczące przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa ochrony środowiska, wszczęto przed dniem 1 stycznia 2001 r., art. 51 ust. 6 Prawa ochrony środowiska w zakresie, w jakim wyłącza on stosowanie art. 50 ust. 2 i art. 51 ust. 2 Prawa ochrony środowiska, nie stosuje się; uzgodnienia przed wydaniem decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę z organem ochrony środowiska w rozumieniu Prawa ochrony środowiska oraz z organem, o którym mowa w art. 57 ust. 1 Prawa ochrony środowiska, dokonuje organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę. 3. Do czasu wydania: 1) przez ministra właściwego do spraw środowiska oraz ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego rozporządzenia, określonego w art. 52 ust. 8 i 9 Prawa ochrony środowiska, 2) przez ministra właściwego do spraw rolnictwa rozporządzenia, o którym mowa w art. 50 pkt 2 zachowują moc, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2003 r., przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_469_50","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 86, poz. 958 i Nr 109, poz. 1157) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) prowadzenie prac studialnych dotyczących autostrad, przygotowywanie dokumentów wymaganych w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko na etapie udzielenia wskazań lokalizacyjnych i wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, o którym mowa przepisach o ochronie środowiska,\"; 2) w art. 20: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinna odpowiadać ocena, o której mowa w ust. 1 pkt 4.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, ustala się: 1) zakres zagadnień dotyczących warunków glebowo-rolniczych i lasów, które powinny zostać w ocenie zawarte, ocenione i ustalone, z uwzględnieniem danych umożliwiających dokonanie analizy wpływu realizacji autostrady na potencjał produkcyjny gruntów rolnych i leśnych, 2) formę opisową i graficzną oceny.\"."}
{"id":"1997_469_51","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) obszarach ograniczonego użytkowania - rozumie się przez to obszary tworzone na podstawie przepisów o ochronie środowiska,\"; 2) w art. 16: a) w ust. 1 wyrazy \"szczególnej ochrony środowiska lub w strefach ochronnych\" zastępuje się wyrazami \"ograniczonego użytkowania\", b) w ust. 5 wyrazy \"strefy ochronnej\" zastępuje się wyrazami \"ograniczonego użytkowania\"; 3) w art. 19 wyrazy \"szczególnej ochrony środowiska i stref ochronnych\" zastępuje się wyrazami \"ograniczonego użytkowania\"; 4) w art. 25 w ust. 1 w pkt 8 wyrazy \"w strefach ochronnych\" zastępuje się wyrazami \"na obszarach ograniczonego użytkowania\"; 5) w art. 28 w ust. 8 skreśla się wyrazy \"i kształtowaniu\"."}
{"id":"1997_469_52","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 24) w art. 4 skreśla się ust. 4."}
{"id":"1997_469_53","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 272) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 wyraz \"wykorzystywania\" zastępuje się wyrazem \"odzysku\"; 2) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) nieczystościach ciekłych - rozumie się przez to ścieki gromadzone przejściowo w zbiornikach bezodpływowych, 2) odpadach komunalnych - rozumie się przez to odpady komunalne w rozumieniu przepisów o odpadach, 3) stacjach zlewnych - rozumie się przez to instalacje i urządzenia zlokalizowane przy kolektorach sieci kanalizacyjnej lub przy oczyszczalniach ścieków służące do przyjmowania nieczystości ciekłych dowożonych pojazdami asenizacyjnymi z miejsc gromadzenia, 4) właścicielach nieruchomości - rozumie się przez to także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością, 5) zbiornikach bezodpływowych - rozumie się przez to instalacje i urządzenia przeznaczone do gromadzenia nieczystości ciekłych w miejscu ich powstawania.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dla pojazdów asenizacyjnych, biorąc pod uwagę: 1) bezpieczeństwo i zdrowie osób korzystających i obsługujących pojazdy asenizacyjne, 2) wymagania ochrony środowiska i bezpieczeństwa ruchu drogowego.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego i budownictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, warunki wprowadzania nieczystości ciekłych do stacji zlewnych, biorąc pod uwagę: 1) bezpieczeństwo i zdrowie osób obsługujących stacje zlewne, 2) ochronę wyposażenia technicznego stacji zlewnych, 3) wpływ mieszaniny nieczystości ciekłych na mechaniczno-biolo-giczne procesy oczyszczania, 4) ochronę wód przed zanieczyszczeniem.\"; 3) w art. 3: a) w ust. 2: - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) zapewniają budowę, utrzymanie i eksploatację własnych lub wspólnych z innymi gminami: a) instalacji i urządzeń do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów komunalnych, b) stacji zlewnych, w przypadku gdy podłączenie wszystkich nieruchomości do sieci kanalizacyjnej jest niemożliwe lub powoduje nadmierne koszty, c) instalacji i urządzeń do zbierania, transportu i unieszkodliwiania zwłok zwierzęcych lub ich części, d) szaletów publicznych, 3) zapobiegają zanieczyszczaniu ulic, placów i terenów otwartych, w szczególności przez: zbieranie i pozbywanie się, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 4, błota, śniegu, lodu oraz innych zanieczyszczeń uprzątniętych z chodników przez właścicieli nieruchomości oraz odpadów zgromadzonych w przeznaczonych do tego celu urządzeniach ustawionych na chodniku,\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) organizują selektywną zbiórkę, segregację oraz magazynowanie odpadów komunalnych, w tym odpadów niebezpiecznych, przydatnych do odzysku oraz współdziałają z przedsiębiorcami podejmującymi działalność w zakresie gospodarowania tego rodzaju odpadami,\", - skreśla się pkt 7, - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) zapewniają zbieranie, transport i unieszkodliwianie zwłok bezdomnych zwierząt lub ich części oraz współdziałają z przedsiębiorcami podejmującymi działalność w tym zakresie,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Gminy prowadzą ewidencję: 1) zbiorników bezodpływowych w celu kontroli częstotliwości ich opróżniania oraz w celu opracowania planu rozwoju sieci kanalizacyjnej, 2) przydomowych oczyszczalni ścieków w celu kontroli częstotliwości i sposobu pozbywania się komunalnych osadów ściekowych oraz w celu opracowania planu rozwoju sieci kanalizacyjnej.\"; 4) w art. 4: a) pkt 1-3 otrzymują brzmienie: \"1) wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości obejmujących: a) prowadzenie we wskazanym zakresie selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, b) uprzątanie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego, c) mycie i naprawy pojazdów samochodowych poza myjniami i warsztatami naprawczymi, 2) rodzaju urządzeń przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, a także wymagań dotyczących ich rozmieszczania oraz utrzymywania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, 3) częstotliwości i sposobu pozbywania się odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych z terenu nieruchomości oraz z terenów przeznaczonych do użytku publicznego,\", b) w pkt 5 wyraz \"zasad\" zastępuje się wyrazem \"wymagań\"; 5) art. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"Art. 5. 1. Właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez: 1) wyposażenie nieruchomości w urządzenia służące do zbierania odpadów komunalnych oraz utrzymywanie tych urządzeń w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, 2) przyłączenie nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej lub, w przypadku gdy budowa sieci kanalizacyjnej jest technicznie lub ekonomicznie nieuzasadniona, wyposażenie nieruchomości w zbiornik bezodpływowy nieczystości ciekłych lub w przydomową oczyszczalnię ścieków bytowych, spełniające wymagania określone w przepisach odrębnych; przyłączenie nieruchomości do sieci kanalizacyjnej nie jest obowiązkowe, jeżeli nieruchomość jest wyposażona w przydomową oczyszczalnię ścieków spełniającą wymagania określone w przepisach odrębnych, 3) zbieranie powstałych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych zgodnie z wymaganiami określonymi w uchwale rady gminy, o której mowa w art. 4, oraz pozbywanie się tych odpadów w sposób zgodny z przepisami ustawy i przepisami odrębnymi; obowiązek ma odpowiednie zastosowanie także w przypadku gromadzenia nieczystości płynnych w zbiornikach bezodpływowych, 4) uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości; właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych, 5) realizację innych obowiązków określonych w uchwale rady gminy, o której mowa w art. 4. 2. Wykonywanie obowiązków, o których mowa w ust. 1, na terenie budowy należy do kierownika budowy. 3. Uprzątnięcie i pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z przystanków komunikacyjnych oraz z wydzielonych krawężnikiem lub oznakowaniem poziomym torowisk pojazdów szynowych należy do obowiązków przedsiębiorców użytkujących tereny służące komunikacji publicznej. 4. Obowiązki utrzymania czystości i porządku na drogach publicznych należą do zarządu drogi. Do obowiązków zarządu drogi należy także: 1) zbieranie i pozbywanie się odpadów zgromadzonych w urządzeniach do tego przeznaczonych i utrzymanie tych urządzeń w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, 2) pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń uprzątniętych z chodników przez właścicieli nieruchomości przyległych do drogi publicznej, 3) uprzątnięcie i pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników, jeżeli zarząd drogi pobiera opłaty z tytułu postoju lub parkowania pojazdów samochodowych na takim chodniku. 5. Obowiązki utrzymania czystości i porządku na terenach innych niż wymienione w ust. 1 - 4 należą do gminy. Do obowiązków gminy należy także uprzątnięcie i pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników, jeżeli gmina pobiera opłaty z tytułu postoju lub parkowania pojazdów samochodowych na takim chodniku oraz zbieranie i pozbycie się odpadów zgromadzonych w urządzeniach do tego przeznaczonych umieszczonych na tym chodniku i utrzymanie tych urządzeń w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym. 6. Nadzór nad realizacją obowiązków określonych w ust. 1-4 sprawuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Wykonanie tych obowiązków podlega egzekucji administracyjnej."}
{"id":"1997_469_54","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. Nr 101, poz. 628, z 1998 r. Nr 156, poz. 1018 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 986) w art. 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, sposoby i warunki bezpiecznego usuwania wyrobów zawierających azbest.\"; b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, ustala się: 1) obowiązki wykonawcy prac polegających na usuwaniu wyrobów zawierających azbest, 2) sposoby i warunki usuwania wyrobów zawierających azbest z uwzględnieniem zabezpieczeń przed przenikaniem azbestu do środowiska, 3) warunki przygotowania do transportu i transportu wyrobów i odpadów zawierających azbest do miejsca ich składowania z uwzględnieniem zabezpieczeń przed przenikaniem azbestu do środowiska, 4) wymagania, jakim powinno odpowiadać oznakowanie wyrobów i odpadów zawierających azbest.\"."}
{"id":"1997_469_55","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) zrównoważonym rozwoju - rozumie się przez to zrównoważony rozwój w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627),\"; 2) w art. 14: a) w ust. 2 skreśla się pkt 19, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Projekt planu działalności Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jest przedkładany ministrowi do zaopiniowania.\"."}
{"id":"1997_469_56","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 86, poz. 959 i Nr 103, poz. 1099) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) umowy sprzedaży nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego zawieranej w związku z realizacją roszczeń wynikających z ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na podstawie przepisów o ochronie środowiska,\"."}
{"id":"1997_469_57","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 60, poz. 610) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 1 lit. h otrzymuje brzmienie: \"h) sprzedaży nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego w związku z realizacją roszczeń wynikających z ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na podstawie przepisów o ochronie środowiska,\"; 2) w załączniku: a) w części II po pkt 12 dodaje się pkt 12a w brzmieniu: 12a. Od wymaganego przepisami o ochronie środowiska: 1) zatwierdzenia raportu o 1000 zł bezpieczeństwie 2) zatwierdzenia zmian w 200 zł raporcie o bezpieczeństwie b) w części IV po pkt 47 dodaje się pkt 47a w brzmieniu: 47a. Od pozwoleń na wprowadzanie substancji i energii do środowiska wydawanych na podstawie przepisów o ochronie środowiska i przepisów o odpadach: 1) od pozwoleń wydawanych w 2000 zł związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, 2) od pozostałych pozwoleń. 500 zł Opłata skarbowa od wydania decyzji o przeniesieniu praw i obowiązków wynikających z pozwolenia wynosi 50% stawki określonej odpowiednio w pkt 1 albo 2. Opłata skarbowa od pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza, wydanego w wyniku przeprowadzenia postępowania kompensacyjnego wynosi 150% stawki określonej odpowiednio w pkt 1 albo 2."}
{"id":"1997_469_58","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz.U. z 2001 r. Nr 3, poz. 18) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33 w ust. 2 w pkt 4 skreśla się wyrazy \"i zdrowie ludzi\"; 2) w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wokół obiektu jądrowego wojewoda tworzy obszar ograniczonego użytkowania, o którym mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627).\"."}
{"id":"1997_469_59","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 wyrazy \"o ochronie i kształtowaniu środowiska\" zastępuje się wyrazami \"Prawa ochrony środowiska\"; 2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 7 wyrazy \"nadzwyczajne zagrożenie środowiska\" zastępuje się wyrazami \"poważną awarię w rozumieniu przepisów Prawa ochrony środowiska\"; 3) w art. 27 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ochrony wód, powietrza lub ochrony przed hałasem,\"; 4) w art. 28 w ust. 3 i 5 w pkt 1 wyrazy \"ochrony czystości wód, powietrza i emisji hałasu\" zastępuje się wyrazami \"ochrony wód, powietrza lub ochrony przed hałasem\"; 5) w art. 54 w ust. 3 wyrazy \"nadzwyczajnego zagrożenia środowiska\" zastępuje się wyrazami \"poważnej awarii\"."}
{"id":"1997_469_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Wymaganie stosowania opracowań ekofizjograficznych, o których mowa w art. 72 ust. 4 Prawa ochrony środowiska, nie dotyczy miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, o przystąpieniu do sporządzania których ogłoszono w drodze obwieszczenia przed dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1997_469_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Właściciele nieruchomości przy wykonywaniu obowiązku określonego w art. 5 ust. 1 pkt 3 obowiązani są do udokumentowania korzystania z usług wykonywanych przez zakład będący gminną jednostką organizacyjną lub przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów komunalnych lub w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych, przez okazanie umowy i dowodów płacenia za takie usługi. 2. Rada gminy może ustalić, w drodze uchwały, górne stawki opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za usługi, o których mowa w ust. 1. 3. W przypadku gdy właściciele nieruchomości nie udokumentują korzystania z usług, o których mowa w ust. 1, obowiązki określone w art. 5 ust. 1 przejmuje w trybie wykonania zastępczego gmina. 4. Rada gminy ustalając stawki opłat, o których mowa w ust. 2, stosuje niższe stawki, jeżeli odpady komunalne są zbierane i transportowane w sposób selektywny. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do obiektów wykorzystywanych do celów wojskowych oraz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów komunalnych.\"; 6) po art. 6 dodaje się art. 6a i 6b w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Rada gminy może w drodze uchwały, na podstawie akceptacji mieszkańców wyrażonej w przeprowadzonym uprzednio referendum gminnym, przejąć od właścicieli nieruchomości wszystkie lub wskazane obowiązki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, 3 i 4. 2. Przejmując obowiązki rada gminy ustala opłatę ponoszoną przez właścicieli nieruchomości za wykonywanie przejętych obowiązków. 3. Opłata, o której mowa w ust. 2, jest ustalana w sposób zryczałtowany za okresowe pozbywanie się określonej ilości wskazanego rodzaju odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych. Wysokość opłaty jest uzależniona od faktycznych kosztów ponoszonych przez gminę z tytułu zorganizowania i funkcjonowania systemu zbierania, transportu, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych. Przy ustalaniu stawki opłat stosuje się art. 6 ust. 4."}
{"id":"1997_469_60","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. Nr 11, poz. 84) w art. 1 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) substancji chemicznych i ich mieszanin w formie odpadów, z wyjątkiem przepisów art. 25-28,\"."}
{"id":"1997_469_61","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową (Dz.U. Nr 52, poz. 537) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 w ust. 3 w pkt 2 i 3 wyrazy \"wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska\" zastępuje się wyrazem \"wojewodzie\"; 2) w art. 34: a) w ust. 1 wyrazy \"karę pieniężną\" zastępuje się wyrazami \"administracyjną karę pieniężną\", b) w ust. 2 wyrazy \"Karę pieniężną\" zastępuje się wyrazami \"Administracyjną karę pieniężną\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do administracyjnych kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa z tym, że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.\", d) skreśla się ust. 5-7, e) w ust. 8 wyrazy \"kar pieniężnych\" zastępuje się wyrazami \"administracyjnych kar pieniężnych\", f) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Administracyjne kary pieniężne producent lub importer wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, który wydał decyzję w przedmiocie wymierzenia kary.\", g) skreśla się ust. 10.\"; 3) skreśla się art. 35.\". Rozdział 3 Przepis końcowy"}
{"id":"1997_469_62","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r., z wyjątkiem: 1) art. 46 pkt 11, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia ustawy, 2) art. 46 pkt 10, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"1997_469_62b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62b. 1. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia: 1) klasyfikację dla prezentowania stanu: a) wód powierzchniowych, biorąc w szczególności za podstawę elementy: biologiczne, hydrologiczne, morfologiczne, chemiczne, fizyczno-chemiczne, ogólne i szczególne zanieczyszczenia, b) wód podziemnych, biorąc za podstawę elementy ilościowe i chemiczne, 2) sposób prowadzenia monitoringu stanu wód powierzchniowych i podziemnych, uwzględniający: a) kryteria wyznaczania punktów poboru próbek do badań, b) zakres i częstotliwość badań, c) wybór elementów jakości, d) dodatkowe wymogi monitoringu dla obszarów chronionych, e) referencyjne metody badań w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska oraz warunki zapewnienia jakości danych, f) sposób oceny wyników badań, g) zakres badań, o których mowa w art. 62a ust. 3, 3) sposób interpretacji wyników i prezentacji stanu wód powierzchniowych i podziemnych. 2. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, kierować się będzie istniejącymi metodami badań oraz oceny jakości wód, a także potrzebą zapewnienia wiarygodności prezentowanych informacji o stanie jakości wód.\"; 21) w art. 80 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Utrzymanie wód podziemnych znajdujących się w zanieczyszczonej glebie lub ziemi należy do obowiązanego do rekultywacji na podstawie przepisów o ochronie środowiska.\"; 22) w art. 120 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisy o ochronie środowiska wskazują przypadki, gdy pozwolenia wodnoprawne zamieszcza się w publicznie dostępnych wykazach.\"; 23) w art. 126 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się jeżeli korzystanie z wód dotyczy wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi.\"; 24) skreśla się art. 130-130c; 25) w art. 132a skreśla się ust. 3."}
{"id":"1997_469_6b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6b. Ustalając opłaty, o których mowa w art. 6a, rada gminy określa terminy ich uiszczania. Opłaty nieuiszczone w wyznaczonym terminie podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Na prowadzenie przez przedsiębiorców działalności w zakresie: 1) zbierania i transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów komunalnych, 2) opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych, 3) ochrony przed bezdomnymi zwierzętami, 4) prowadzenia schronisk dla bezdomnych zwierząt, a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części - wymagane jest uzyskanie zezwolenia. 2. Zezwolenie może być wydane na wniosek przedsiębiorcy, który posiada środki techniczne odpowiednie do zakresu działalności, o której mowa w ust. 1. 3. Zarząd gminy określa i podaje do publicznej wiadomości wymagania, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na świadczenie usług określonych w ust. 1. Zarząd gminy może określić obszar, na którym usługi te mają być świadczone. 4. W przypadku określenia przez zarząd gminy, na której części gminy usługi mogą być świadczone, wybór podmiotu świadczącego te usługi na danym terenie następuje w drodze przetargu publicznego. 5. Gminne jednostki organizacyjne prowadzące na obszarze własnej gminy działalność, o której mowa w ust. 1, na zasadach określonych w ustawie nie mają obowiązku uzyskania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, ale muszą spełniać warunki wymagane przy udzielaniu takich zezwoleń. Gminną jednostką organizacyjną w rozumieniu przepisu jest także spółka prawa handlowego, w której gmina posiada przeważające udziały. 6. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela, w drodze decyzji, wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce świadczenia usług.\"; 8) w art. 8: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie, 2) określenie przedmiotu i obszaru działalności, 3) określenie środków technicznych, jakimi dysponuje ubiegający się o zezwolenie na prowadzenie działalności objętej wnioskiem, 4) informacje o technologiach stosowanych lub przewidzianych do stosowania przy świadczeniu usług w zakresie działalności objętej wnioskiem, 5) proponowane zabiegi z zakresu ochrony środowiska i ochrony sanitarnej planowane po zakończeniu działalności, 6) określenie terminu podjęcia działalności objętej wnioskiem oraz zamierzonego czasu jej prowadzenia. 2. Przedsiębiorca ubiegający się wyłącznie o zezwolenie na zbieranie i transport odpadów komunalnych powinien udokumentować gotowość ich odbioru przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przedsiębiorca ubiegający się wyłącznie o zezwolenie na opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych powinien udokumentować gotowość ich odbioru przez stację zlewną.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przedsiębiorca ubiegający się o zezwolenie na odzysk lub unieszkodliwianie odpadów komunalnych powinien dołączyć do wniosku informację o miejscu odzysku lub unieszkodliwiania odpadów oraz udokumentować prawo do terenu, na którym prowadzona ma być ta działalność.\"; 9) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zezwolenie powinno określać: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby przedsiębiorcy, 2) przedmiot i obszar działalności objętej zezwoleniem, 3) termin podjęcia działalności, 4) wymagania w zakresie jakości usług objętych zezwoleniem, 5) niezbędne zabiegi z zakresu ochrony środowiska i ochrony sanitarnej wymagane po zakończeniu działalności objętej zezwoleniem, 6) inne wymagania szczególne wynikające z odrębnych przepisów, w tym wymagania dotyczące standardu sanitarnego wykonywania usług, ochrony środowiska i obowiązku prowadzenia odpowiedniej dokumentacji działalności objętej zezwoleniem.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: \"1a. Zezwolenie na zbieranie i transport odpadów komunalnych lub opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych, powinno określać dodatkowo miejsca odzysku lub unieszkodliwiania odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych. 1b. Zezwolenie wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. 1c. Właściwy organ odmówi wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1, jeżeli zamierzony sposób gospodarowania odpadami lub nieczystościami płynnymi: 1) jest niezgodny z wymaganiami ustawy i przepisami odrębnymi, 2) mógłby powodować zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub środowiska, 3) jest niezgodny z gminnym planem gospodarki odpadami.\", c) w ust. 2 użyty dwukrotnie wyraz \"podmiot\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorca\", d) w ust. 3 wyraz \"podmiotu\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcy\"; 10) w art. 10 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Karze określonej w ust. 2 podlega także ten, kto nie wykonuje obowiązków określonych w uchwale rady gminy wydanej na podstawie art. 4 ustawy.\"."}
{"id":"1997_469_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Do czasu dokonania w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wskazania, które z terenów należą do poszczególnych rodzajów terenów, określonych w art. 113 ust. 2 pkt 1 Prawa ochrony środowiska, dopuszczalny poziom hałasu w środowisku określa się, przyjmując wartości dopuszczalne dla rodzaju terenu o zbliżonym przeznaczeniu."}
{"id":"1997_469_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Do roszczeń związanych z ograniczeniami sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ochroną zasobów środowiska, powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. Roszczenia te przedawniają się z dniem 30 czerwca 2004 r."}
{"id":"1997_469_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W sprawach opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska, opłat za szczególne korzystanie z wód oraz opłat za składowanie odpadów oraz administracyjnych kar pieniężnych, należnych za okres do dnia wejścia w życie art. 272-321 Prawa ochrony środowiska, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. W razie ustalenia kary pieniężnej łącznej za okres do dnia 31 grudnia 2001 r. i braku stwierdzenia po wejściu w życie art. 272-321 Prawa ochrony środowiska zmiany wielkości przekroczeń co do ilości substancji dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, dopuszczalnego poziomu hałasu, przekroczeń związanych z wprowadzaniem do wód lub do ziemi ścieków oraz naruszeń warunków składowania odpadów, dotychczasowe kary godzinowe i dobowe stają się z dniem wejścia w życie art. 272-321 Prawa ochrony środowiska karami biegnącymi w rozumieniu tego Prawa. 3. W sprawach kar pieniężnych, których termin płatności został odroczony przed dniem wejścia w życie art. 272-321 Prawa ochrony środowiska, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_470_1","title":"Ustawa z dnia 9 maja 1997 r. o zmianie ustawy o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 1 marca 1996 r. o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe (Dz.U. nr 44, poz. 190 i Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 skreśla się wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1995 r.\"; 2) w art. 2 w ust. 1 wyrazy \"31 grudnia 1995 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 sierpnia 1997 r.\", 3) w art. 3 w ust. 2 wyrazy \"30 września 1996 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 września 1997 r.\"."}
{"id":"1997_470_2","title":"Ustawa z dnia 9 maja 1997 r. o zmianie ustawy o udzielaniu dotacji z budżetu państwa na przygotowanie gruntów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z Aleksander Małachowski Wicemarszałek Sejmu"}
{"id":"1997_471_1","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Tytuł zawodowy \"adwokat\" podlega ochronie prawnej.\"; 2) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. 2. Pomoc prawna świadczona jest osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym oraz jednostkom organizacyjnym. 3. Przez jednostkę organizacyjną rozumie się organ państwowy lub samorządowy, osobę prawną, organizację społeczną lub polityczną oraz inny podmiot nie posiadający osobowości prawnej.\"; 3) po art. 4 dodaje się art. 4a-4d w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Adwokat wykonuje zawód w kancelarii adwokackiej, w zespole adwokackim oraz w spółce jawnej lub cywilnej z wyłącznym udziałem adwokatów lub adwokatów i radców prawnych, albo w spółce komandytowej, w której komplementariuszami są wyłącznie adwokaci lub adwokaci i radcowie prawni, przy czym wyłącznym przedmiotem działalności takich spółek jest świadczenie pomocy prawnej. 2. Siedzibę zawodową adwokata, na jego wniosek, wyznacza okręgowa rada adwokacka."}
{"id":"1997_471_10","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. 1. Spółki świadczące pomoc prawną obowiązane są w ciągu jednego roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dostosować swoją formę, skład osobowy i przedmiot działalności do przepisów tej ustawy albo zakończyć działalność w zakresie świadczenia pomocy prawnej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do spółek z udziałem zagranicznym, które świadczą pomoc prawną, istniejących w dniu 1 października 1996 r., utworzonych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143), z tym że termin wykonania obowiązku dostosowania swojej formy, składu osobowego i przedmiotu działalności, z uwzględnieniem art. 11, albo zakończenia działalności w zakresie świadczenia pomocy prawnej, wynosi 3 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_471_11","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. 1. Spółki z udziałem zagranicznym mogą być tworzone na podstawie ustawy, o której mowa w art. 10 ust. 2, w celu świadczenia pomocy prawnej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełniają następujące warunki: 1) wszyscy wspólnicy (akcjonariusze) zagraniczni posiadają uprawnienia do samodzielnego wykonywania zawodu adwokata lub radcy prawnego uzyskane za granicą albo są spółkami z wyłącznym udziałem takich osób, a wszyscy wspólnicy polscy są radcami prawnymi lub adwokatami, 2) wspólnicy (akcjonariusze) zagraniczni wykażą wzajemność ze strony krajów, w których posiadają uprawnienia do samodzielnego wykonywania zawodu określonego w pkt 1, a w przypadku spółek, o których mowa w pkt 1, ze strony krajów ich siedziby. 2. Adwokaci i radcowie prawni mogą świadczyć pomoc prawną w ramach spółek, o których mowa w ust. 1, jeżeli są wspólnikami lub akcjonariuszami."}
{"id":"1997_471_12","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa odwołuje sędziego, którego małżonek w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wykonywał zawód radcy prawnego w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce jawnej lub cywilnej z wyłącznym udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, albo w spółce komandytowej, w której komplementariuszami są wyłącznie radcowie prawni lub radcowie prawni i adwokaci, przy czym wyłącznym przedmiotem działalności takich spółek jest świadczenie pomocy prawnej, jeżeli po upływie 3 lat od dnia jej wejścia w życie nadal ten zawód wykonuje. 2. Uprawnienie określone w art. 61 § 2 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 7, wobec sędziego pozostającego w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa z osobą wykonującą zawód radcy prawnego, o którym mowa w ust. 1, może być wykonane nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_471_13","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. 1. Radca prawny, który w dniu 1 października 1996 r. wykonywał zawód jednocześnie w ramach stosunku pracy w organach administracji rządowej lub samorządowej oraz w kancelarii radcy prawnego albo w spółce z udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, może świadczyć pomoc prawną osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowując zatrudnienie w ramach stosunku pracy w organach administracji rządowej lub samorządowej. 2. Radca prawny, który w dniu 1 października 1996 r. wykonywał zawód jednocześnie w ramach stosunku pracy u innych pracodawców niż wymienieni w ust. 1 oraz w kancelarii radcy prawnego albo w spółce z udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, może świadczyć pomoc prawną osobom fizycznym przez okres 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowując zatrudnienie w ramach stosunku pracy u innych pracodawców."}
{"id":"1997_471_14","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Do osób, które rozpoczęły aplikację adwokacką lub radcowską przed dniem wejścia ustawy w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_471_15","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze i jednolity tekst ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tych jednolitych tekstów."}
{"id":"1997_471_16","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie po upływie dwóch miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_471_2","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady wykonywania zawodu radcy prawnego oraz zasady organizacji i działania samorządu radców prawnych. 2. Tytuł zawodowy \"radca prawny\" podlega ochronie prawnej.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana.\"; 3) w art. 3: a) w ust. 2 wyraz \"zawodowej\" zastępuje się wyrazami \"radcy prawnego\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Radca prawny jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzieleniem pomocy prawnej. 4. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie. 5. Radca prawny nie może być zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej co do faktów, o których dowiedział się udzielając pomocy prawnej lub prowadząc sprawę.\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej podmiotom gospodarczym, jednostkom organizacyjnym oraz osobom fizycznym, z wyłączeniem spraw rodzinnych, opiekuńczych i karnych. Wyłączenie to nie obejmuje występowania w sprawach karnych w charakterze pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego oraz powoda cywilnego, jeżeli są to instytucje państwowe lub społeczne albo podmioty gospodarcze. 2. Przez jednostkę organizacyjną rozumie się organ państwowy lub samorządowy, osobę prawną, organizację społeczną i polityczną oraz inny podmiot nie posiadający osobowości prawnej. 3. Radca prawny nie może wykonywać zawodu w kancelarii radcy prawnego lub w spółkach, o których mowa w art. 8 ust. 1, jeżeli jego małżonek pełni funkcję sędziego, albo osoba z nim spokrewniona do drugiego stopnia lub spowinowacona w pierwszym stopniu pełni taką funkcję w okręgu sądu wojewódzkiego właściwego dla miejsca wykonywania zawodu przez radcę prawnego.\"; 5) w art. 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Radcowie prawni zorganizowani są na zasadach samorządu zawodowego, zwanego dalej \"samorządem\".\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nadzór nad działalnością samorządu wykonuje Minister Sprawiedliwości w zakresie i formach określonych niniejszą ustawą.\"; 6) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Zawód radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. 2. Postanowienie ust. 1 nie stanowi przeszkody do udzielania opinii prawnych przez nauczycieli akademickich posiadających wyższe wykształcenie prawnicze, a także przez posiadających takie wykształcenie pracowników organów państwowych i samorządowych w ramach wykonywania przez nich obowiązków pracowniczych.\"; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Pomocą prawną jest w szczególności udzielanie porad i konsultacji prawnych, opinii prawnych, zastępstwo prawne i procesowe.\"; 8) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Radca prawny wykonuje zawód w ramach stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce jawnej lub cywilnej z wyłącznym udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, albo w spółce komandytowej, w której komplementariuszami są wyłącznie radcowie prawni lub radcowie prawni i adwokaci, przy czym wyłącznym przedmiotem działalności takich spółek jest świadczenie pomocy prawnej. 2. Radca prawny może świadczyć pomoc prawną osobom fizycznym tylko w ramach wykonywania zawodu w kancelarii radcy prawnego lub w spółkach, o których mowa w ust. 1, bez jednoczesnego pozostawania w stosunku pracy. 3. Radca prawny jest zobowiązany zawiadomić radę właściwej okręgowej izby radców prawnych o podjęciu wykonywania zawodu i formach jego wykonywania, o adresie i nazwie kancelarii lub spółki, a także o każdej zmianie tych informacji. 4. Zakres pomocy prawnej, terminy i warunki jej wykonywania oraz wynagrodzenie określa umowa. 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o \"stosunku pracy\", \"zatrudnieniu\", \"wynagrodzeniu\", rozumie się przez to również odpowiednio \"stosunek służbowy\", \"pełnienie służby\" i \"uposażenie\".\"; 9) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Radca prawny wykonujący zawód w ramach stosunku pracy zajmuje samodzielne stanowisko podległe bezpośrednio kierownikowi jednostki organizacyjnej. 2. Jeżeli jednostka organizacyjna zatrudnia dwóch lub więcej radców prawnych, jednemu z nich powierza koordynację pomocy prawnej w tej jednostce. 3. W organie państwowym lub samorządowym radca prawny wykonuje pomoc prawną w komórce lub w jednostce organizacyjnej, w biurze, w wydziale lub na wyodrębnionym stanowisku do spraw prawnych podległym bezpośrednio kierownikowi tego organu. W organie państwowym radca prawny może być zatrudniony także w innej wyodrębnionej komórce lub jednostce organizacyjnej i podlegać jej kierownikowi. 4. Radcy prawnemu nie można polecać wykonania czynności wykraczającej poza zakres pomocy prawnej.\"; 10) w art. 10 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przed sądem wojewódzkim, przed sądem apelacyjnym oraz przed organem drugiej instancji w postępowaniu administracyjnym,\"; 11) w art. 11 w ust. 2 po wyrazie \"zniewagę\" dodaje się wyrazy \"lub zniesławienie\"; 12) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Radca prawny podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych korzysta z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi. 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, strój urzędowy radców prawnych biorących udział w rozprawach sądowych.\"; 13) w art. 13 skreśla się ust. 2; 14) w art. 16 skreśla się ust. 2; 15) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Radca prawny wykonujący zawód w ramach stosunku pracy może być zatrudniony jednocześnie w więcej niż jednej jednostce organizacyjnej i w wymiarze przekraczającym jeden etat.\"; 16) w art. 18 skreśla się ust. 3; 17) w art. 19: a) w ust. 1 w zdaniu drugim wyrazy \"w terminie 10 dni\" zastępuje się wyrazami \"w terminie 14 dni\", b) skreśla się ust. 2; 18) skreśla się art. 20; 19) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Radca prawny może udzielić dalszego pełnomocnictwa (substytucji) innemu radcy prawnemu, adwokatowi, a także aplikantowi radcowskiemu.\"; 20) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Radca prawny może odmówić udzielenia pomocy prawnej tylko z ważnych powodów. 2. Radca prawny, wypowiadając pełnomocnictwo, umowę zlecenia lub umowę o pracę, obowiązany jest wykonać wszystkie niezbędne czynności, aby okoliczność ta nie miała negatywnego wpływu na dalszy tok prowadzonych przez niego spraw.\"; 21) po art. 22 dodaje się art. 22{1}-22{6} w brzmieniu: \"Art. 22{1}. Rada okręgowej izby radców prawnych jest uprawniona do kontroli i oceny wykonywania zawodu przez radcę prawnego. Kontrolę przeprowadzają i oceny dokonują wizytatorzy powołani przez radę spośród radców prawnych."}
{"id":"1997_471_22","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22{3}. 1. Koszty pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu ponosi Skarb Państwa. 2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ponoszenia kosztów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_471_22","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22{4}. 1. Radca prawny wykonujący zawód na podstawie stosunku pracy ma prawo do wynagrodzenia i innych świadczeń określonych w układzie zbiorowym pracy lub w przepisach o wynagradzaniu pracowników, obowiązujących w jednostce organizacyjnej zatrudniającej radcę prawnego. Wynagrodzenie to nie może być niższe od wynagrodzenia przewidzianego dla stanowiska pracy głównego specjalisty lub innego równorzędnego stanowiska pracy. Jeżeli prawo do dodatków uzależnione jest od wymogu kierowania zespołem pracowników, wymogu tego nie stosuje się do radcy prawnego. 2. Radca prawny uprawniony jest do dodatkowego wynagrodzenia w wysokości nie niższej niż 65% kosztów zastępstwa sądowego zasądzonych na rzecz strony przez niego zastępowanej lub jej przyznanych w ugodzie, postępowaniu polubownym, arbitrażu zagranicznym lub w postępowaniu egzekucyjnym, jeżeli koszty te zostały ściągnięte od strony przeciwnej. W państwowych jednostkach sfery budżetowej wysokość i termin wypłaty wynagrodzenia określa umowa cywilnoprawna."}
{"id":"1997_471_22","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22{6}. Składki na ubezpieczenie społeczne radcy prawnego opłacają jednostki organizacyjne zatrudniające radcę prawnego, spółki, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub osobiście radcowie prawni wykonujący zawód w kancelarii radcy prawnego lub w spółkach określonych w art. 8 ust. 1.\"; 22) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. Prawo wykonywania zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą dokonania wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania.\"; 23) w art. 24: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ukończył uniwersyteckie studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra prawa lub zagraniczne uniwersyteckie studia prawnicze uznane w Polsce za równorzędne oraz włada językiem polskim w mowie i piśmie,\", - skreśla się pkt 2, - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wpisu na listę radców prawnych dokonuje rada okręgowej izby radców prawnych na wniosek zainteresowanego. Listę prowadzi rada okręgowej izby radców prawnych właściwa dla miejsca jego zamieszkania. Podstawą wpisu jest uchwała rady okręgowej izby radców prawnych.\", c) skreśla się ust. 3-5; 24) w art. 25: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) osób, które co najmniej przez trzy lata zajmowały stanowisko sędziego, prokuratora albo wykonywały zawód notariusza lub adwokata, którzy stanowiska te, tytuły i uprawnienia uzyskali na zasadach określonych w przepisach prawa.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada okręgowej izby radców prawnych, aplikantom radcowskim wpisanym na listę po odbyciu zakończonej egzaminem z pozytywnym wynikiem aplikacji sądowej, prokuratorskiej, notarialnej lub adwokackiej, może skrócić okres aplikacji radcowskiej do lat dwóch, jak również zwolnić od odbycia aplikacji.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Od wymogu odbycia aplikacji radcowskiej Krajowa Rada Radców Prawnych może zwolnić, na zasadzie wzajemności, obywatela państwa Unii Europejskiej, jeżeli ukończył on zagraniczne uniwersyteckie studia prawnicze uznane w Polsce za równorzędne oraz włada językiem polskim w mowie i piśmie, spełnia przesłanki wymienione w art. 24 ust. 1 pkt 3-5, jest wpisany na listę adwokatów w państwie Unii Europejskiej i wykonywał zawód adwokata lub radcy prawnego. Obywatel państwa Unii Europejskiej zdaje egzamin w okręgowej izbie radców prawnych wyznaczonej przez Krajową Radę Radców Prawnych.\"; 25) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. Osoby, które wykonują zawód sędziego, prokuratora, notariusza, komornika, asesora sądowego, prokuratorskiego i notarialnego bądź odbywają aplikację sądową, prokuratorską lub notarialną, nie mogą jednocześnie zostać wpisane na listę radców prawnych ani wykonywać zawodu radcy prawnego.\"; 26) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rota ślubowania składanego przez radcę prawnego ma następujące brzmienie: \"Ślubuję uroczyście w wykonywaniu zawodu radcy prawnego przyczyniać się do ochrony i umacniania porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązki zawodowe wypełniać sumiennie i zgodnie z przepisami prawa, zachować tajemnicę zawodową, postępować godnie i uczciwie, kierując się zasadami etyki radcy prawnego i sprawiedliwości\".\"; 27) w art. 28: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wykonywania zawodu adwokata,\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) podjęcia pracy w organach wymiaru sprawiedliwości, w organach ścigania lub kancelarii notarialnej.\", b) w ust. 3 skreśla się wyraz \"osób\"; 28) w art. 29: a) skreśla się pkt 2, b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) nieuiszczania składek członkowskich za okres dłuższy niż jeden rok,\"; 29) w art. 30 w ust. 1 wyrazy \"mimo spełnienia warunku\" zastępuje się wyrazami \"pomimo wniosku radcy prawnego\"; 30) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. 1. Uchwała rady okręgowej izby radców prawnych w sprawie wpisu na listę radców prawnych powinna być podjęta w ciągu trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku. 2. Od uchwały, o której mowa w ust. 1, służy odwołanie do Krajowej Rady Radców Prawnych w terminie 30 dni od daty doręczenia uchwały. 3. Od ostatecznej decyzji odmawiającej wpisu na listę radców prawnych oraz w wypadku niepodjęcia uchwały przez radę okręgowej izby radców prawnych w ciągu trzech miesięcy od złożenia wniosku o wpis lub niepodjęcia uchwały przez Krajową Radę Radców Prawnych w ciągu trzech miesięcy od doręczenia odwołania zainteresowanemu służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.\"; 31) w art. 31{1}: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada okręgowej izby radców prawnych zawiadamia, w terminie 30 dni, Ministra Sprawiedliwości o każdej uchwale o wpisie na listę radców prawnych lub aplikantów radcowskich, jak i o odmowie wpisu.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Sprzeciw Ministra Sprawiedliwości może być zaskarżony przez zainteresowanego do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia sprzeciwu.\"; 32) w art. 32: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Aplikacja radcowska trwa trzy lata i sześć miesięcy.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Aplikację radcowską odbywa się w kancelarii radcy prawnego, w spółce radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów lub w jednostkach organizacyjnych, a co najmniej przez okres roczny - w sądzie, w kancelarii notarialnej i prokuraturze, na podstawie porozumienia rady okręgowej izby radców prawnych z radcą prawnym w kancelarii lub w spółce, lub z kierownikiem właściwej jednostki organizacyjnej, prezesem sądu wojewódzkiego, izby notarialnej lub prokuratorem wojewódzkim.\"; 33) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Na listę aplikantów radcowskich może być wpisana osoba, która spełnia warunki określone w art. 24 ust. 1 pkt 1, 3-5 i zapewni pokrycie kosztów aplikacji radcowskiej. 2. Wpis na listę aplikantów radcowskich następuje po przeprowadzeniu konkursu przez radę okręgowej izby radców prawnych. 3. Konkurs przeprowadza się raz w roku przed okresem szkoleniowym w ciągu dwóch miesięcy od określonego przez radę okręgowej izby radców prawnych terminu przyjmowania wniosków o wpis na listę aplikantów radcowskich. Okres przyjmowania wniosków nie może być krótszy niż miesiąc. 4. Przepisy art. 3 ust. 3-5, art. 11, art. 12 ust. 1, art. 23, art. 24 ust. 1 pkt 1, 3-5, art. 27, art. 31 i art. 31{1} stosuje się odpowiednio.\"; 34) po art. 35 dodaje się art. 35{1} w brzmieniu: \"Art. 35{1}. Po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej aplikant radcowski może zastępować radcę prawnego przed sądem rejonowym i organami administracji pierwszej instancji. Po dwóch latach aplikacji radcowskiej aplikant radcowski może zastępować radcę prawnego przed innymi sądami, z wyjątkiem Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego.\"; 35) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Aplikanta radcowskiego skreśla się z listy aplikantów radcowskich: 1) w wypadkach, o których mowa w art. 29 pkt 1, 3-6, stosowanych odpowiednio, 2) w razie nieprzystąpienia bez usprawiedliwionej przyczyny do egzaminu radcowskiego w terminie ustalonym przez radę okręgowej izby radców prawnych. 2. Rada okręgowej izby radców prawnych może skreślić aplikanta radcowskiego z listy aplikantów radcowskich, jeżeli stwierdzi jego nieprzydatność do wykonywania zawodu radcy prawnego. 3. Od uchwały o skreśleniu aplikanta z listy aplikantów w trybie ust. 2 służy odwołanie do Krajowej Rady Radców Prawnych.\"; 36) w art. 38: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 2 wyrazy \"państwowymi biurami\" zastępuje się wyrazem \"kancelariami\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Szkolenie aplikantów radcowskich może być organizowane wspólnie z aplikantami adwokackimi. 4. Aplikant radcowski odbywa aplikację radcowską pod kierunkiem patrona wyznaczonego przez radę okręgowej izby radców prawnych. 5. Zadaniem patrona jest przygotowanie aplikanta radcowskiego do wykonywania zawodu radcy prawnego w rozumieniu niniejszej ustawy.\"; 37) w art. 41: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) współdziałanie w kształtowaniu i stosowaniu prawa,\", b) w pkt 5 wyraz \"czuwanie\" zastępuje się wyrazem \"nadzór\", c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) prowadzenie badań w zakresie funkcjonowania pomocy prawnej.\"; 38) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Kadencja organów samorządu trwa cztery lata, jednakże organy są obowiązane działać do czasu ukonstytuowania się nowo wybranych organów. 2. Członkowie organów mogą być odwołani przez organ, który ich wybrał.\"; 39) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Krajowa Rada Radców Prawnych przedstawia corocznie informację o funkcjonowaniu samorządu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 40) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. Minister Sprawiedliwości może zaskarżyć do Sądu Najwyższego sprzeczną z prawem uchwałę organów samorządu w terminie sześciu miesięcy od dnia doręczenia mu tej uchwały. Sąd utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy bądź uchyla ją i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu organowi samorządu, ustalając wytyczne co do sposobu jej załatwienia.\"; 41) w art. 48 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Uchwała Krajowej Rady Radców Prawnych powinna być podjęta w terminie dwóch miesięcy, a uchwała Krajowego Zjazdu Radców Prawnych na najbliższym Zjeździe.\"; 42) w art. 50 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W zgromadzeniu okręgowej izby radców prawnych uczestniczą wszyscy radcowie prawni należący do danej izby oraz, bez prawa głosu, aplikanci radcowscy tej izby.\", 43) w art. 52 w ust. 3: a) w pkt 3 wyraz \"czuwanie\" zastępuje się wyrazem \"nadzór\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) występowanie do organów rejestrowych lub ewidencyjnych z wnioskiem o wszczęcie postępowania o wykreślenie z rejestru lub ewidencji podmiotu prowadzącego działalność w zakresie pomocy prawnej niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy.\", c) skreśla się pkt 5; 44) w art. 53 wyraz \"gospodarczej\" zastępuje się wyrazem \"finansowej\"; 45) w art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W Krajowym Zjeździe Radców Prawnych udział biorą delegaci wybrani przez zgromadzenia okręgowych izb radców prawnych oraz, z głosem doradczym, nie będący delegatami: członkowie ustępującej Krajowej Rady Radców Prawnych, Przewodniczący Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, Główny Rzecznik Dyscyplinarny i Przewodniczący Wyższej Komisji Rewizyjnej.\"; 46) w art. 57: a) skreśla się pkt 5, b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań Krajowej Rady Radców Prawnych, Wyższej Komisji Rewizyjnej, Wyższego Sądu Dyscyplinarnego i Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego,\", c) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) uchwalanie zasad etyki radców prawnych,\"; 47) w art. 58 w ust. 2 wyraz \"miesiąca\" zastępuje się wyrazami \"dwóch miesięcy\"; 48) w art. 60: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) reprezentowanie samorządu wobec sądów, organów państwowych i samorządowych, instytucji i organizacji,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wybór Prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych oraz Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego, jeżeli jego mandat wygasł w okresie pomiędzy Krajowymi Zjazdami Radców Prawnych,\", c) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) wybór przewodniczącego Krajowego Zespołu Wizytatorów, jego zastępcy i członków,\", d) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) koordynowanie doskonalenia zawodowego radców prawnych,\", e) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) uchwalanie regulaminów: a) działalności samorządu i jego organów, b) zakresu, trybu działania oraz zasad wynagradzania wizytatorów, c) odbywania aplikacji radcowskiej i składania egzaminu radcowskiego oraz pokrywania kosztów aplikacji radcowskiej i ustalania ich wysokości, d) prowadzenia list radców prawnych i aplikantów radcowskich,\", f) po pkt 8 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu: \"8a) uchylanie sprzecznych z prawem uchwał zgromadzenia okręgowej izby radców prawnych, 8b) ustalanie zasad przeprowadzania konkursu na aplikantów radcowskich,\", g) w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) określanie wysokości składki członkowskiej i zasad jej podziału oraz wysokości opłat związanych z decyzją w sprawie wpisu na listę radców prawnych i aplikantów radcowskich oraz opłat manipulacyjnych.\"; 49) w art. 61 wyraz \"gospodarczej\" zastępuje się wyrazem \"finansowej\"; 50) w art. 63 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ze składek radców prawnych i aplikantów radcowskich, opłat związanych z postępowaniem w sprawie wpisu na listę radców prawnych i aplikantów radcowskich oraz kar pieniężnych,\"; 51) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Radca prawny i aplikant radcowski podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej: 1) za zawinione, nienależyte wykonywanie zawodu radcy prawnego, 2) za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego. 2. Od odpowiedzialności dyscyplinarnej wyłączone są czyny naruszające przepisy dotyczące porządku i dyscypliny pracy, określone w Kodeksie pracy.\"; 52) w art. 65: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zawieszenie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas od trzech miesięcy do pięciu lat,\", - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) kara pieniężna nie niższa od połowy przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za miesiąc poprzedzający datę orzeczenia dyscyplinarnego i nie wyższa od pięciokrotności tego wynagrodzenia,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Obok kary nagany z ostrzeżeniem i kary pieniężnej można orzec dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas od roku do pięciu lat. 2b. Obok kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego orzeka się dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas od lat dwóch do lat dziesięciu.\"; 53) w art. 70: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"upłynął rok\" zastępuje się wyrazami \"upłynęły trzy lata\", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"spośród radców prawnych\"; 54) w art. 71 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Usunięcie wzmianki o orzeczeniu dyscyplinarnym następuje z urzędu po upływie: 1) trzech lat od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego karę upomnienia lub nagany z ostrzeżeniem, 2) pięciu lat od upływu okresu zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego.\"; 55) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. 1. Sąd Najwyższy rozpoznaje rewizję nadzwyczajną wniesioną od prawomocnego orzeczenia przez Ministra Sprawiedliwości lub Prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych z powodu rażącego naruszenia przepisów prawa lub oczywistej niesłuszności orzeczenia. 2. Rewizja nadzwyczajna na niekorzyść obwinionego może być wniesiona w ciągu sześciu miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.\"; 56) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75. Stosunek służbowy oraz wynikające z niego prawa i obowiązki radców prawnych i aplikantów radcowskich będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, funkcjonariuszami Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Więziennej w zakresie nie określonym niniejszą ustawą określają przepisy odrębnych ustaw.\"; 57) skreśla się art. 78; 58) skreśla się art. 79; 59) skreśla się art. 80; 60) skreśla się art. 81; 61) skreśla się art. 82; 62) skreśla się art. 83."}
{"id":"1997_471_22","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22{5}. 1. Opłaty za czynności radców prawnych wykonujących zawód w kancelariach radców prawnych lub w spółkach, o których mowa w art. 8 ust. 1, oraz zatrudnionych na podstawie umowy cywilnoprawnej ustala umowa z klientem. 2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych oraz Naczelnej Rady Adwokackiej ustala, w drodze rozporządzenia, opłaty za czynności radców prawnych przed organami wymiaru sprawiedliwości, stanowiące podstawę do zasądzania przez sądy kosztów zastępstwa prawnego. 3. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych oraz Naczelnej Rady Adwokackiej określi, w drodze rozporządzenia, stawki minimalne za czynności radców prawnych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_471_22","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22{2}. Rada okręgowej izby radców prawnych na podstawie orzeczenia lekarskiego i po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania wyjaśniającego może - na wniosek Prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych lub dziekana rady okręgowej izby radców prawnych - podjąć uchwałę o trwałej niezdolności radcy prawnego do wykonywania zawodu. W razie wszczęcia takiego postępowania rada może zawiesić radcę prawnego w wykonywaniu czynności na czas trwania postępowania."}
{"id":"1997_471_3","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496) w art. 33 w § 3 po wyrazie \"Adwokat\" dodaje się wyrazy \"i radca prawny\"."}
{"id":"1997_471_4","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22 poz. 92 i Nr 115 poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270 i Nr 54, poz. 348) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 89 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Pełnomocnictwo udzielone przez osobę fizyczną składane przez radcę prawnego powinno zawierać oświadczenie pełnomocnika, że nie pozostaje on w stosunku pracy. W wypadku udzielenia pełnomocnictwa w sposób określony w § 2 oświadczenie radcy prawnego złożone wobec sądu zostaje wciągnięte do protokołu.\"; 2) w art. 98 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.\"."}
{"id":"1997_471_4b","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4b. 1. Adwokat nie może wykonywać zawodu: 1) jeżeli pozostaje w stosunku pracy, 2) jeżeli jego małżonek pełni funkcje sędziowskie, prokuratorskie lub w okręgu izby adwokackiej - w organach dochodzeniowo-śledczych, 3) jeżeli został uznany za trwale niezdolnego do wykonywania zawodu, 4) jeżeli został ubezwłasnowolniony, 5) w razie orzeczenia kary zawieszenia w czynnościach zawodowych albo tymczasowego zawieszenia w wykonywaniu czynności zawodowych. 2. Adwokat nie może wykonywać zawodu w okręgu tej izby, w której spokrewniona z nim osoba do drugiego stopnia lub spowinowacona z nim w pierwszym stopniu pełni funkcje wymienione w ust. 1 pkt 2. 3. Zakaz przewidziany w ust. 1 pkt 1 nie dotyczy pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych."}
{"id":"1997_471_4c","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4c. 1. O trwałej niezdolności do wykonywania zawodu orzeka okręgowa rada adwokacka. 2. Uchwała zapada po wysłuchaniu adwokata i jego pełnomocnika ustanowionego spośród adwokatów oraz po zaznajomieniu się z opiniami lub orzeczeniami lekarskimi. Okręgowa rada adwokacka wyznacza pełnomocnika z urzędu, jeżeli adwokat go nie ustanowi. 3. W razie wszczęcia postępowania o stwierdzenie trwałej niezdolności do wykonywania zawodu, okręgowa rada adwokacka może zawiesić adwokata tymczasowo w wykonywaniu czynności zawodowych. To samo uprawnienie przysługuje okręgowej radzie adwokackiej wtedy, gdy przeciwko adwokatowi zostało wszczęte postępowanie o ubezwłasnowolnienie."}
{"id":"1997_471_4d","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4d. 1. Adwokat zawieszony w wykonywaniu czynności zawodowych nie może występować przed sądami lub organami państwowymi i samorządowymi. W okresie zawieszenia adwokat może wykonywać inne czynności, na które uzyskał zezwolenie dziekana. 2. Czynne i bierne prawo wyborcze do organów samorządu adwokackiego nie przysługuje adwokatowi zawieszonemu w wykonywaniu czynności zawodowych.\"; 4) w art. 5 wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"; 5) w art. 6: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie. 3. Adwokata nie można zwolnić od obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej co do faktów, o których dowiedział się udzielając pomocy prawnej lub prowadząc sprawę.\"; 6) w art. 7: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, strój urzędowy adwokatów biorących udział w rozprawach sądowych.\"; 7) w art. 8 w ust. 2 po wyrazie \"zniewagę\" dodaje się wyrazy \"lub zniesławienie\"; 8) w art. 11 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Nie można łączyć mandatów ustawowych organów samorządu adwokackiego. Ograniczenie to nie dotyczy kierownika zespołu adwokackiego.\"; 9) w art. 13 wyrazy \"Radzie Państwa\" zastępuje się wyrazami \"Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej\"; 10) w art. 14: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"w terminie 6 miesięcy od daty ich doręczenia.\", b) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Skargę spóźnioną Sąd Najwyższy pozostawia bez rozpoznania.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Naczelna Rada Adwokacka, na wniosek Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej, uchyla sprzeczną z prawem uchwałę zgromadzenia izby, w terminie 6 miesięcy od daty jej doręczenia.\"; 11) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Opłaty za czynności adwokackie ustala umowa z klientem. 2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej i Krajowej Rady Radców Prawnych ustala, w drodze rozporządzenia, opłaty za czynności adwokackie przed organami wymiaru sprawiedliwości, stanowiące podstawę do zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego i kosztów adwokackich. 3. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej i Krajowej Rady Radców Prawnych określi, w drodze rozporządzenia, stawki minimalne za czynności adwokackie, o których mowa w ust. 1.\"; 12) tytuł działu II otrzymuje brzmienie: \"Wykonywanie zawodu adwokata\"; 13) w art. 17 skreśla się wyraz \"podstawową\"; 14) skreśla się art. 19; 15) skreśla się art. 20; 16) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Adwokat powinien zamieszkiwać w miejscowości, w której ma wyznaczoną siedzibę zawodową wykonywania zawodu. Okręgowa rada adwokacka w uzasadnionych wypadkach może zezwolić adwokatowi na inne miejsce zamieszkania. 2. Naczelna Rada Adwokacka w uzasadnionych wypadkach - po zasięgnięciu opinii zainteresowanych okręgowych rad adwokackich - może zezwolić adwokatowi na zamieszkanie w okręgu innej izby, jeżeli miejscowość zamieszkania jest położona w pobliżu miejscowości, w której ma siedzibę zawodową. 3. Adwokat świadczy pomoc prawną z urzędu w okręgu sądu rejonowego, w którym ma wyznaczoną siedzibę zawodową.\"; 17) skreśla się art. 22; 18) w art. 24: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Składki na ubezpieczenie społeczne opłacają zespoły adwokackie, spółki jawne i komandytowe, o których mowa w art. 4a ust. 1. Adwokaci wykonujący zawód w kancelariach adwokackich lub w spółkach cywilnych opłacają składki osobiście.\", b) w ust. 5 wyrazy \"Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych\" zastępuje się wyrazami \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\"; 19) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Od uchwał zebrania zespołu służy odwołanie do okręgowej rady adwokackiej. Od uchwały okręgowej rady adwokackiej odwołanie nie przysługuje.\"; 20) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. Rozwiązanie zespołu następuje na podstawie uchwały zebrania zespołu lub uchwały okręgowej rady adwokackiej.\"; 21) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. Okręgowa rada adwokacka dokonuje wizytacji zespołów adwokackich, kancelarii adwokackich, spółek z wyłącznym udziałem adwokatów oraz adwokatów w spółkach z udziałem adwokatów i radców prawnych.\"; 22) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio do adwokatów wykonujących zawód w kancelarii adwokackiej oraz w spółkach, o których mowa w art. 4a ust. 1.\"; 23) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. 1. Adwokat wykonujący zawód w kancelarii adwokackiej oraz w spółkach, o których mowa w art. 4a ust. 1, obowiązany jest zapewnić zastępstwo w przypadku urlopu lub innej przemijającej przeszkody tak, aby prowadzone przez niego sprawy nie doznały uszczerbku. 2. Dziekan wyznacza z urzędu zastępcę adwokata, o którym mowa w ust. 1, nie mającego czasowo lub trwale możliwości wykonywania zawodu, jak również w wypadku skreślenia z listy adwokatów. Decyzja dziekana stanowi upoważnienie adwokata do prowadzenia spraw i powinna mieć formę pisemną.\"; 24) w art. 38 w ust. 1 po wyrazie \"siedzibę\" dodaje się wyraz \"zawodową\"; 25) w art. 39 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zgromadzenie izby składające się z adwokatów wykonujących zawód oraz delegatów pozostałych adwokatów,\"; 26) w art. 40 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) określanie minimalnej i maksymalnej liczby członków izby adwokackiej,\"; 27) w art. 44: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Do zakresu działania okręgowej rady adwokackiej należy występowanie do organów rejestrowych lub ewidencyjnych z wnioskiem o wszczęcie postępowania o wykreślenie z rejestru lub ewidencji podmiotu prowadzącego działalność w zakresie pomocy prawnej niezgodnie z przepisami ustawy. 3. Okręgowa rada adwokacka może zawiesić w czynnościach zawodowych, do czasu uiszczenia należności, adwokata, który zalega - pomimo wezwania - z zapłatą składki dłużej niż 6 miesięcy.\"; 28) w art. 45 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Uchwały w sprawach osobowych zapadają w głosowaniu tajnym. W razie równości głosów rozstrzyga przewodniczący, który ujawnia swój głos.\"; 29) w art. 47 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Uchwała okręgowej rady adwokackiej w sprawie wpisu na listę adwokatów powinna być podjęta w ciągu dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku o wpis. Uchwała okręgowej rady adwokackiej w sprawie wpisu na listę aplikantów adwokackich powinna być podjęta w ciągu dwóch miesięcy po przeprowadzeniu konkursu przez okręgową radę adwokacką.\"; 30) w art. 48 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Inne decyzje dziekana podlegają zaskarżeniu w wypadkach przewidzianych w ustawie.\"; 31) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. Okręgowa rada adwokacka prowadzi listę adwokatów i aplikantów adwokackich, której odpis przesyła corocznie Naczelnej Radzie Adwokackiej, właściwym prezesom sądów apelacyjnych, sądów wojewódzkich i właściwym prokuratorom apelacyjnym i wojewódzkim oraz zawiadamia o zmianach na tej liście.\"; 32) w art. 55 w ust. 2 wyraz \"piętnastu\" zastępuje się wyrazami \"jednej trzeciej\"; 33) w art. 56 w pkt 6: a) skreśla się lit. b); b) skreśla się lit. c); 34) w art. 58: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) uchylanie sprzecznych z prawem uchwał zgromadzenia izby,\", b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wydawanie opinii, o których mowa w art. 16 ust. 2 i 3,\" c) skreśla się pkt 7, d) w pkt 12: - lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) zasad wyboru delegatów adwokatów, o których mowa w art. 39 pkt 1,\", - po lit. f) dodaje się litery g)-j) w brzmieniu: \"g) zasad tworzenia, organizowania, funkcjonowania i rozwiązywania zespołów adwokackich oraz uczestniczenia w dochodzie zespołów, h) zasad wykonywania zawodu indywidualnie lub w spółkach, o których mowa w art. 4a ust. 1, i) działania rzeczników dyscyplinarnych, j) zasad przeprowadzania konkursu na aplikantów adwokackich,\"; 35) w art. 59 w ust. 3 wyrazy \"w art. 58 pkt 2, 7, 11 i 12\" zastępuje się wyrazami \"w art. 58 pkt 1a, 2, 11 i 12\"; 36) w art. 65: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu adwokata,\", b) w pkt 2 skreśla się wyrazy \"posiada obywatelstwo polskie i\", c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ukończył uniwersyteckie studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra prawa lub zagraniczne uniwersyteckie studia prawnicze uznane w Polsce za równorzędne i włada językiem polskim w mowie i piśmie,\", d) w pkt 4 po wyrazie \"odbył\" dodaje się wyrazy \"w Polsce\"; 37) w art. 66: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) osób, które co najmniej przez trzy lata zajmowały stanowisko sędziego, prokuratora lub wykonywały zawód notariusza,\", - pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) osób, które mając kwalifikacje sędziowskie, prokuratorskie lub notarialne przynajmniej przez trzy lata wykonywały zawód radcy prawnego, 4) osób, które odbyły aplikację radcowską przewidzianą w przepisach o radcach prawnych i złożyły egzamin radcowski oraz przynajmniej trzy lata wykonywały zawód radcy prawnego.\", c) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Od wymogu odbycia aplikacji adwokackiej okręgowa rada adwokacka może zwolnić obywatela państwa należącego do Unii Europejskiej, jeżeli ukończył on zagraniczne uniwersyteckie studia prawnicze uznane w Polsce za równorzędne oraz włada językiem polskim w mowie i piśmie, spełnia przesłanki wymienione w art. 65 pkt 1 i 2, jest wpisany na listę adwokatów w kraju należącym do Unii Europejskiej i wykonywał zawód adwokata. Naczelna Rada Adwokacka wyznacza okręgową radę adwokacką dla przeprowadzenia egzaminu adwokackiego.\"; 38) art. 67 otrzymuje brzmienie: \"Art. 67. Osoby, które wykonywały zawód sędziego lub prokuratora, nie mogą w ciągu dwóch lat od zaprzestania wykonywania tego zawodu wykonywać zawodu adwokata w okręgu tej izby adwokackiej, w której zajmowały powyższe stanowisko. Zakaz ten nie dotyczy sędziów Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu, Sądu Najwyższego, sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz prokuratorów Prokuratury Krajowej.\"; 39) w art. 68: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Okręgowa rada adwokacka podejmuje uchwałę dotyczącą wpisu na listę adwokatów, wyznaczając jednocześnie siedzibę zawodową, kierując się w tym względzie koniecznością prawidłowego rozmieszczenia adwokatów w celu zapewnienia ludności należytej pomocy prawnej.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Okręgowa rada adwokacka może zaniechać wyznaczenia siedziby zawodowej, jeżeli zachodzą przeszkody, o których mowa w art. 4b ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2, do wykonywania zawodu adwokata.\"; 40) w art. 69 w ust. 3 wyrazy \"Sądu Najwyższego\" zastępuje się wyrazami \"Naczelnego Sądu Administracyjnego\"; 41) w art. 71 po dwukrotnie użytym wyrazie \"siedzibę\" dodaje się wyraz \"zawodową\"; 42) w art. 72 w ust. 1: a) w pkt 3 po wyrazie \"siedziby\" dodaje się wyraz \"zawodowej\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) objęcia stanowiska w organach wymiaru sprawiedliwości, organach ścigania lub rozpoczęcia wykonywania zawodu notariusza,\", c) skreśla się pkt 6; 43) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75. Do aplikantów adwokackich stosuje się odpowiednio przepisy art. 5-8, art. 65 pkt 1-3, art. 68 ust. 1.\"; 44) po art. 75 dodaje się art. 75a w brzmieniu: \"Art. 75a. Okręgowa rada adwokacka rozstrzyga o wpisie na listę aplikantów adwokackich po przeprowadzeniu konkursu. Konkurs przeprowadza się raz w roku kalendarzowym przed rozpoczęciem roku szkoleniowego.\"; 45) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. 1. Aplikacja adwokacka trwa trzy lata i sześć miesięcy, przy czym co najmniej przez okres sześciu miesięcy odbywa się w sądzie, prokuraturze, kancelarii notarialnej lub innej instytucji na podstawie skierowania okręgowej rady adwokackiej. 2. Aplikantom adwokackim wpisanym na listę po odbyciu aplikacji sądowej, prokuratorskiej, notarialnej lub radcowskiej zakończonej pozytywnie zdanym egzaminem, okręgowa rada adwokacka może skrócić okres aplikacji adwokackiej do lat dwóch. 3. Szkolenie aplikantów adwokackich może być organizowane wspólnie z aplikantami radcowskimi. 4. Aplikant adwokacki odbywa aplikację adwokacką pod kierunkiem patrona wyznaczonego przez dziekana okręgowej rady adwokackiej. 5. Zadaniem patrona jest przygotowanie aplikanta adwokackiego do wykonywania zawodu adwokata w rozumieniu niniejszej ustawy.\"; 46) art. 77 otrzymuje brzmienie: \"Art. 77. 1. Po sześciu miesiącach aplikacji adwokackiej aplikant adwokacki może zastępować adwokata tylko przed sądem rejonowym, organami ścigania, organami państwowymi, samorządowymi i innymi instytucjami. 2. Po roku i sześciu miesiącach aplikacji adwokackiej, aplikant adwokacki może także zastępować adwokata przed innymi sądami, z wyjątkiem Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu. 3. Aplikant adwokacki, który uprzednio odbył aplikację sądową, prokuratorską, notarialną lub radcowską zakończoną pozytywnie złożonym egzaminem, może zastępować adwokata przed sądem rejonowym, a po odbyciu jednego roku aplikacji adwokackiej - przed organami wymienionymi w ust. 2.\"; 47) w art. 79 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) okoliczności wymienionych w art. 72 ust. 1 i art. 74,\"; 48) w art. 81: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zawieszenie w czynnościach zawodowych na czas od trzech miesięcy do pięciu lat,\", - skreśla się pkt 5, c) po ust. 1 dodaje się ust. 2-5 w brzmieniu: \"2. Obok kary nagany i kary pieniężnej można orzec dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas od roku do pięciu lat. 3. Obok kary zawieszenia w czynnościach zawodowych orzeka się dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas od lat dwóch do lat dziesięciu. 4. Kara nagany oraz kara pieniężna pociąga za sobą utratę biernego prawa wyborczego do organu samorządu adwokackiego na czas trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. 5. Kara zawieszenia w czynnościach zawodowych pociąga za sobą utratę biernego i czynnego prawa wyborczego do organu samorządu adwokackiego na czas sześciu lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 49) art. 82 otrzymuje brzmienie: \"Art. 82. 1. Karę pieniężną wymierza się w granicach od pięciokrotnej do pięćdziesięciokrotnej podstawowej składki izbowej. Wpływy z kar pieniężnych okręgowa rada adwokacka przekazuje na cele adwokatury. 2. Kara wydalenia z adwokatury pociąga za sobą skreślenie z listy adwokatów bez prawa ubiegania się o ponowny wpis.\"; 50) art. 83 otrzymuje brzmienie; \"Art. 83. 1. W stosunku do aplikantów adwokackich nie orzeka się kary pieniężnej. 2. Przepisy o zawieszeniu adwokatów w czynnościach zawodowych stosuje się odpowiednio do aplikantów adwokackich, przy czym czasu trwania zawieszenia nie zalicza się do okresu obowiązkowej aplikacji adwokackiej.\"; 51) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1. W razie jednoczesnego ukarania za kilka przewinień dyscyplinarnych, sąd dyscyplinarny wymierza karę za poszczególne przewinienia, a następnie karę łączną. 2. Przy orzekaniu kary łącznej stosuje się następujące zasady: 1) w razie orzeczenia kary upomnienia i nagany wymierza się łączną karę nagany, 2) kary upomnienia i nagany nie podlegają łączeniu z karą pieniężną, 3) przy karach pieniężnych łączna kara pieniężna nie może przekraczać sumy tych kar i nie może być niższa od najwyższej z orzeczonych kar pieniężnych, 4) kara zawieszenia w czynnościach zawodowych nie podlega łączeniu z karami upomnienia, nagany i karą pieniężną, 5) przy orzeczonych za kilka przewinień karach rodzajowo różnych i karze wydalenia z adwokatury wymierza się karę łączną wydalenia z adwokatury, a w wypadku orzeczonych równocześnie kar pieniężnych karę tę orzeka się na zasadach przewidzianych w pkt 3. 3. Zasady przewidziane w ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie wydania orzeczenia łącznego.\"; 52) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. 1. Dziekan rady adwokackiej może wymierzyć członkowi izby karę upomnienia. 2. Od kary upomnienia wymierzonej w trybie przewidzianym w ust. 1 służy odwołanie do sądu dyscyplinarnego, który orzeka w tych sprawach jako druga i ostatnia instancja.\"; 53) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. Postępowanie dyscyplinarne toczy się niezależnie od postępowania karnego o ten sam czyn, może być jednak zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego.\"; 54) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza się, jeżeli zaszła okoliczność, która według Kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie. 2. W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania dyscyplinarnego, postanowienie o jego umorzeniu traci moc, a postępowanie toczy się nadal, jeżeli żąda tego - w terminie dwumiesięcznym od dnia zgonu obwinionego - jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.\"; 55) art. 88 otrzymuje brzmienie: \"Art. 88. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili popełnienia przewinienia upłynęły trzy lata, a w wypadkach przewidzianych w art. 8 ust. 2 - sześć miesięcy. 2. Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne. 3. Przedawnienie dyscyplinarne przerywa każda czynność organu powołanego do ścigania przewinienia. 4. Karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli od czasu popełnienia upłynęło pięć lat, a w wypadku przewidzianym w art. 8 ust. 2 - dwa lata.\"; 56) art. 89 otrzymuje brzmienie: \"Art. 89. 1. Sąd dyscyplinarny jest w zakresie orzekania niezawisły. 2. Sąd dyscyplinarny rozstrzyga samodzielnie nasuwające się zagadnienia prawne i orzeka na mocy przekonania opartego na swobodnej ocenie całokształtu dowodów, uwzględniając okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego.\"; 57) art. 90 otrzymuje brzmienie: \"Art. 90. 1. Sąd dyscyplinarny wszczyna postępowanie na wniosek uprawnionego oskarżyciela. 2. Minister Sprawiedliwości może polecić wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko adwokatowi lub aplikantowi adwokackiemu.\"; 58) art. 91 otrzymuje brzmienie: \"Art. 91. 1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają: 1) sąd dyscyplinarny izby adwokackiej, 2) Wyższy Sąd Dyscyplinarny. 2. Sąd dyscyplinarny izby adwokackiej rozpoznaje wszystkie sprawy jako sąd pierwszej instancji, z wyjątkiem spraw określonych w art. 85 ust. 2. 3. Wyższy Sąd Dyscyplinarny rozpoznaje: 1) jako druga instancja sprawy rozpoznawane w pierwszej instancji przez sądy dyscyplinarne izb adwokackich, 2) inne sprawy przewidziane przepisami niniejszej ustawy.\"; 59) po art. 91 dodaje się art. 91a w brzmieniu: \"Art. 91a. 1. Sąd Najwyższy rozpoznaje rewizję nadzwyczajną wniesioną od prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego przez Ministra Sprawiedliwości lub Prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej z powodu rażącego naruszenia przepisów prawa lub oczywistej niesłuszności orzeczenia. 2. Rewizja nadzwyczajna na niekorzyść obwinionego może być wniesiona w ciągu sześciu miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.\"; 60) art. 92 otrzymuje brzmienie: \"Art. 92. 1. Właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd dyscyplinarny izby adwokackiej, której obwiniony jest członkiem w chwili wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. 2. Jeżeli przewinienie objęte jedną sprawą popełniło dwóch lub więcej obwinionych wpisanych na listę adwokatów lub aplikantów adwokackich w różnych izbach, właściwy jest sąd dyscyplinarny, w którego okręgu popełniono przewinienie, a jeżeli miejsca tego ustalić nie można - sąd dyscyplinarny izby, w której wszczęto najpierw postępowanie dyscyplinarne. 3. Spory o właściwość miejscową, jeżeli ustalenie właściwości zgodnie z ust. 2 jest niemożliwe, rozstrzyga Wyższy Sąd Dyscyplinarny. 4. W razie gdy sąd właściwy nie może z powodu przeszkody rozpoznać sprawy lub podjąć innej czynności albo gdy wymagają tego względy celowości, Wyższy Sąd Dyscyplinarny wyznaczy inny sąd dyscyplinarny do rozpoznania sprawy.\"; 61) art. 93 otrzymuje brzmienie: \"Art. 93. 1. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są oskarżyciel, obwiniony i pokrzywdzony. 2. Oskarżycielem w postępowaniu jest rzecznik dyscyplinarny. 3. Obwinionym jest adwokat lub aplikant adwokacki, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne. 4. Pokrzywdzonym jest osoba, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone postępowaniem adwokata lub aplikanta adwokackiego określonym w art. 80.\"; 62) art. 94 otrzymuje brzmienie: \"Art. 94. Obwiniony ma prawo do ustanowienia obrońcy.\"; 63) art. 95 otrzymuje brzmienie: \"Art. 95. 1. Sąd dyscyplinarny orzeka na rozprawie lub na posiedzeniu. 2. Rozstrzygnięcia sądu dyscyplinarnego zapadają w formie orzeczeń lub postanowień. Orzeczenie może być wydane jedynie na rozprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.\"; 64) po art. 95 dodaje się art. 95a-95m w brzmieniu: \"Art. 95a. Rozprawa przed sądem dyscyplinarnym jest jawna dla członków adwokatury oraz przedstawicieli Ministra Sprawiedliwości, chyba że zachodzą wymagane przez przepisy Kodeksu postępowania karnego wypadki prowadzenia postępowania przy drzwiach zamkniętych."}
{"id":"1997_471_5","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96, z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz. 371 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 74, poz. 332 i Nr 126, poz. 615, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i poz. 444 i Nr 95, poz. 475, z 1996 r. Nr 152, poz. 720 i Nr 155, poz. 757 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 71, poz. 449) w art. 79 w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Radca prawny może być również pełnomocnikiem pokrzywdzonego podmiotu gospodarczego.\"."}
{"id":"1997_471_6","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i z 1996 r. Nr 77, poz. 367) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nie może być sędzią Sądu Najwyższego osoba, której małżonek: 1) wykonuje zawód adwokata, 2) wykonuje zawód radcy prawnego w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce jawnej lub cywilnej z wyłącznym udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, albo w spółce komandytowej, w której komplementariuszami są wyłącznie radcowie prawni lub radcowie prawni i adwokaci, przy czym wyłącznym przedmiotem działalności takich spółek jest świadczenie pomocy prawnej.\"."}
{"id":"1997_471_7","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406 oraz z 1996 r. Nr 77, poz. 367) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. § 1. Nie może być sędzią osoba, której małżonek: 1) wykonuje zawód adwokata, 2) wykonuje zawód radcy prawnego w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce jawnej lub cywilnej z wyłącznym udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, albo w spółce komandytowej, w której komplementariuszami są wyłącznie radcowie prawni lub radcowie prawni i adwokaci, przy czym wyłącznym przedmiotem działalności takich spółek jest świadczenie pomocy prawnej. § 2. Nie może być sędzią również osoba, której krewny do drugiego stopnia lub powinowaty pierwszego stopnia: 1) wykonuje zawód adwokata, 2) wykonuje zawód radcy prawnego w kancelarii radcy prawnego oraz w spółkach, o których mowa w § 1 pkt 2 - na obszarze właściwego sądu wojewódzkiego.\"; 2) w art. 59 w § 1 w pkt 4 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"albo radcy prawnego, o którym mowa w art. 53 § 1 pkt 2\"; 3) w art. 61 w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) pozostawania sędziego w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia lub powinowactwa pierwszego stopnia do osoby, która wykonuje zawód adwokata albo radcy prawnego, o którym mowa w art. 53 § 1 pkt 2, na obszarze właściwego sądu wojewódzkiego.\"."}
{"id":"1997_471_8","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348 i Nr 60, poz. 369) skreśla się art. 24."}
{"id":"1997_471_9","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Nie może być sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego osoba, której małżonek: 1) wykonuje zawód adwokata, 2) wykonuje zawód radcy prawnego w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce jawnej lub cywilnej z wyłącznym udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, albo w spółce komandytowej, w której komplementariuszami są wyłącznie radcowie prawni lub radcowie prawni i adwokaci, przy czym wyłącznym przedmiotem działalności takich spółek jest świadczenie pomocy prawnej.\"."}
{"id":"1997_471_95b","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95b. Ministrowi Sprawiedliwości oraz osobom przez niego upoważnionym przysługuje w każdym stadium postępowania prawo wglądu do akt i żądania informacji o wynikach postępowania dyscyplinarnego, jak również prawo żądania prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych wraz z aktami sprawy."}
{"id":"1997_471_95c","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95c. Postępowanie dyscyplinarne obejmuje: 1) dochodzenie, 2) postępowanie przed sądem dyscyplinarnym, 3) postępowanie wykonawcze."}
{"id":"1997_471_95d","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95d. Sąd dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny może umorzyć postępowanie dyscyplinarne w wypadkach mniejszej wagi."}
{"id":"1997_471_95e","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95e. 1. Sąd może wzywać i przesłuchiwać świadków oraz biegłych z zachowaniem przepisów postępowania karnego. 2. Karę za nieusprawiedliwione niestawiennictwo, za odmowę zeznań lub przyrzeczenia, nakłada na świadka lub biegłego - na wniosek sądu dyscyplinarnego lub rzecznika dyscyplinarnego - sąd rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania świadka lub biegłego. Świadek lub biegły nie podlega karze, jeżeli nie był uprzedzony o skutkach niestawiennictwa, odmowy złożenia zeznań lub przyrzeczenia. 3. Przymusowe sprowadzenie świadka zarządza - na wniosek sądu dyscyplinarnego lub rzecznika dyscyplinarnego - właściwy sąd rejonowy."}
{"id":"1997_471_95f","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95f. Odwołanie przysługuje stronom od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie w pierwszej instancji oraz w wypadkach przewidzianych w niniejszej ustawie, w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu orzeczenia lub postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i trybie wniesienia odwołania."}
{"id":"1997_471_95g","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95g. Cofnięcie odwołania przed rozpoczęciem rozprawy odwoławczej wiąże Wyższy Sąd Dyscyplinarny."}
{"id":"1997_471_95h","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95h. 1. Wyższy Sąd Dyscyplinarny rozpoznaje sprawę w granicach odwołania, bierze jednak z urzędu pod rozwagę naruszenie prawa materialnego oraz rażące naruszenie przepisów o postępowaniu. 2. Orzeczenie podlega zmianie na korzyść obwinionego lub uchyleniu niezależnie od granic odwołania, jeżeli jest ono oczywiście niesprawiedliwe."}
{"id":"1997_471_95i","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95i. Wyższy Sąd Dyscyplinarny może orzec na niekorzyść obwinionego tylko wtedy, gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy."}
{"id":"1997_471_95j","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95j. 1. Adwokat lub aplikant adwokacki, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne lub karne, może być tymczasowo zawieszony w czynnościach zawodowych przez sąd dyscyplinarny w szczególnie uzasadnionych okolicznościach sprawy. Postanowienie o tym zawieszeniu wydaje sąd dyscyplinarny z urzędu bądź na wniosek stron. 2. Postanowienie sądu dyscyplinarnego o tymczasowym zawieszeniu jest natychmiast wykonalne. Jeżeli okres tymczasowego zawieszenia trwa więcej niż trzy miesiące, Wyższy Sąd Dyscyplinarny bada z urzędu zasadność zawieszenia."}
{"id":"1997_471_95k","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95k. 1. W razie uniewinnienia lub umorzenia postępowania, adwokatowi przysługuje w stosunku do izby adwokackiej roszczenie o utracony dochód, jeżeli tymczasowe zawieszenie w czynnościach zawodowych było nieuzasadnione. 2. Zasady przewidziane w ust. 1 stosuje się odpowiednio do uniewinnienia lub umorzenia postępowania w wyniku rewizji nadzwyczajnej lub wznowienia postępowania. 3. Roszczenie wygasa w razie nie złożenia wniosku w terminie rocznym od daty uprawomocnienia się orzeczeń dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. O roszczeniach, o których mowa w ust. 1-3, rozstrzyga sąd dyscyplinarny."}
{"id":"1997_471_95l","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95l. 1. Koszty postępowania dyscyplinarnego stanowią wszelkie wydatki poniesione w związku z tym postępowaniem. 2. Koszty postępowania ponosi obwiniony w razie skazania, a w pozostałych wypadkach izba adwokacka."}
{"id":"1997_471_95m","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95m. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej, w drodze rozporządzenia, wyda szczegółowe przepisy o postępowaniu dyscyplinarnym.\"; 65) skreśla się art. 98."}
{"id":"1997_471_95ł","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95ł. 1. Usunięcie wzmianki o ukaraniu dyscyplinarnym następuje z urzędu po upływie: 1) trzech lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego karę upomnienia, karę nagany lub karę pieniężną, 2) pięciu lat od odbycia kary zawieszenia w czynnościach zawodowych, jeżeli adwokat lub aplikant adwokacki nie zostanie w tym czasie ukarany lub nie zostanie wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne. 2. Nie usuwa się wzmianki o karze wydalenia z adwokatury."}
{"id":"1997_484_1","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i zakres ochrony roszczeń pracowniczych w razie niemożności ich zaspokojenia z powodu niewypłacalności pracodawcy."}
{"id":"1997_484_10","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wypłata świadczeń pracowniczych ze środków Funduszu powoduje z mocy prawa przejście na Fundusz roszczenia wobec pracodawcy lub masy upadłości o zwrot wypłaconych świadczeń. 2. Przy dochodzeniu zwrotu wypłaconych świadczeń roszczenia Funduszu korzystają z takiej samej ochrony prawnej, jaką odrębne przepisy przewidują dla należności za pracę."}
{"id":"1997_484_11","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia wzór wykazów i wniosków, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 3 i w art. 7 ust. 1 i 3, oraz tryb ich składania, a także przekazywania środków z Funduszu i dokonywania wypłat świadczeń. Rozdział 3 Organizacja i finansowanie Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych"}
{"id":"1997_484_12","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Tworzy się Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 2. Fundusz posiada osobowość prawną i jest państwowym funduszem celowym w rozumieniu ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344). 3. Środkami Funduszu dysponuje kierownik Urzędu Pracy, z zastrzeżeniem art. 4. 4. Fundusz reprezentują na zewnątrz kierownik Urzędu Pracy i kierownicy wojewódzkich urzędów pracy, działający na rzecz tego Funduszu z upoważnienia Rady Funduszu. 5. Nadzór i kontrolę nad działalnością Funduszu sprawuje Rada Funduszu. 6. Koszty obsługi Funduszu oraz poboru składek na Fundusz obciążają odpowiednio budżet Urzędu Pracy oraz budżet Zakładu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"1997_484_13","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Dochodami Funduszu są: 1) składki płacone przez pracodawców, 2) zwroty sum wypłaconych tytułem świadczeń pracowniczych, 3) odsetki od lokat nadwyżek finansowych Funduszu, 4) zapisy i darowizny, 5) dobrowolne wpłaty pracodawców, 6) inne przychody określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"1997_484_14","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Środki Funduszu przeznacza się na finansowanie świadczeń, o których mowa w art. 4 i 6. 2. Nadwyżki bilansowe środków Funduszu mogą być lokowane wyłącznie: 1) w bankach państwowych, 2) w bonach skarbowych i obligacjach emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski."}
{"id":"1997_484_15","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Tworzy się Radę Funduszu. 2. Do zakresu działania Rady Funduszu należy w szczególności: 1) zatwierdzanie projektu planu finansowego Funduszu oraz sprawozdań z wykonania tego planu, 2) dokonywanie okresowych ocen działalności Funduszu i wykorzystania jego środków. 3. Rada Funduszu składa się: 1) w dwóch trzecich z przedstawicieli organizacji pracodawców, 2) w jednej trzeciej z przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych, które zrzeszają pracowników objętych działaniem ustawy. 4. Członków Rady Funduszu powołuje Minister Pracy i Polityki Socjalnej spośród kandydatów zgłoszonych przez organizacje, o których mowa w ust. 3. 5. Członków Rady Funduszu odwołuje Minister Pracy i Polityki Socjalnej: 1) z inicjatywy własnej lub na wniosek Rady Funduszu po zasięgnięciu opinii odpowiedniej organizacji pracodawców lub organizacji związkowej, 2) na wniosek organizacji, która zgłosiła kandydaturę odwoływanego członka Rady. 6. Kadencja Rady Funduszu trwa 4 lata. 7. Statut określający organizację, zasady i tryb działania Rady Funduszu, w oparciu o który Rada rozpocznie działalność, nada Minister Pracy i Polityki Socjalnej po zasięgnięciu opinii organizacji pracodawców oraz organizacji związkowych, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234). 8. Zmian w statucie i uchwalenia nowego statutu dokonuje Rada Funduszu większością 3\\4 głosów członków Rady; zmiany w statucie i nowy statut podlegają zatwierdzeniu przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej."}
{"id":"1997_484_16","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy zawodowej pracownika będącego członkiem Rady Funduszu w celu wzięcia udziału w pracach tej Rady. Za czas zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy."}
{"id":"1997_484_17","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Obowiązek opłacania składki na Fundusz obciąża pracodawców objętych działaniem ustawy. 2. Składka na Fundusz obciąża koszty działalności pracodawców. 3. Pracodawca niewypłacalny, w rozumieniu art. 3 ust. 1, nie ma obowiązku opłacania składki na Fundusz."}
{"id":"1997_484_18","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Składki na Fundusz ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. 2. Wysokość składki na Fundusz ustala w drodze rozporządzenia Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Radą Funduszu. Stanowisko w sprawie obniżenia składki na Fundusz Rada Funduszu uchwala większością 3\\4 głosów członków Rady."}
{"id":"1997_484_19","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Poboru składek na Fundusz dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych w okresach miesięcznych, łącznie ze składkami na ubezpieczenie społeczne, a kwoty pobrane tytułem składek przekazuje Funduszowi w terminie do 15 dnia następnego miesiąca. 2. W zakresie poboru składek na Fundusz, egzekucji tych składek, wymierzania odsetek za zwłokę oraz dodatkowej opłaty i grzywny z tytułu nieopłacenia składek w terminie stosuje się przepisy dotyczące składek na ubezpieczenie społeczne. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_484_2","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Pracodawcą, w rozumieniu ustawy, jest osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna zatrudniająca pracowników w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do pracodawcy, wobec którego odrębne przepisy wyłączają możliwość ogłoszenia upadłości i likwidacji."}
{"id":"1997_484_20","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 45; 2) w art. 131 po §1 dodaje się §1a w brzmieniu: \"§1a. O nieudzieleniu zezwolenia przez radę wierzycieli na dalsze prowadzenie przedsiębiorstwa syndyk niezwłocznie zawiadamia kierownika wojewódzkiego urzędu pracy właściwego ze względu na siedzibę przedsiębiorstwa, który, w terminie 14 dni od daty otrzymania zawiadomienia, może zgłosić sądowi umotywowany sprzeciw. Do czasu rozstrzygnięcia sprzeciwu syndyk jest obowiązany nadal prowadzić przedsiębiorstwo.\"; 3) w art. 204 w §1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) koszty postępowania upadłościowego oraz koszty postępowania układowego poprzedzającego ogłoszenie upadłości; wydatki połączone z zarządem i likwidacją masy upadłości, nie wyłączając podatków i innych danin publicznych; należności za pracę i renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci; wsparcie dla upadłego i jego rodziny oraz ciążące na nim należności alimentacyjne, jak również koszty ostatniej choroby i zwykłego pogrzebu upadłego;\"."}
{"id":"1997_484_21","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Do czasu określenia wysokości składki na Fundusz w trybie, o którym mowa w art. 18 ust. 2, składka wynosi 0,5% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne."}
{"id":"1997_484_22","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 84) skreśla się art. 15."}
{"id":"1997_484_23","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Przy wydawaniu aktów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie nie stosuje się zasad współdziałania ze związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców, określonych w ustawie o związkach zawodowych i w ustawie o organizacjach pracodawców; nie dotyczy to aktu wykonawczego, o którym mowa w art. 11."}
{"id":"1997_484_24","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Po rocznym okresie obowiązywania ustawy Minister Pracy i Polityki Socjalnej przedstawi Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej informację o działalności Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych."}
{"id":"1997_484_25","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Przepisy ustawy stosuje się do świadczeń pracowniczych określonych w art. 6, do których uprawnienie powstało po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_484_26","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Minister Finansów udzieli, ze środków budżetu państwa, Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zwrotnej, nie oprocentowanej pożyczki w wysokości przewidywanych, czteromiesięcznych dochodów Funduszu ze składki obowiązującej na podstawie art. 21. 2. Pożyczka wymieniona w ust. 1 zostanie postawiona do dyspozycji Funduszu w terminie do dnia 25 marca 1994 r. 3. Fundusz dokona zwrotu pożyczki w terminie do dnia 30 czerwca 1994 r. 4. Za okres od stycznia do kwietnia 1994 r. włącznie ustala się dodatkową składkę na Fundusz, która wynosi 0,5% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne."}
{"id":"1997_484_27","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od 1 stycznia 1994 r., z wyjątkiem art. 22, który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1994 r."}
{"id":"1997_484_3","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Niewypłacalność pracodawcy, w rozumieniu ustawy, zachodzi, gdy na podstawie Prawa upadłościowego: 1) ogłoszono upadłość pracodawcy, 2) odrzucono wniosek o ogłoszenie upadłości pracodawcy z powodu niezłożenia przez jego wierzyciela zaliczki na koszty postępowania, 3) oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości pracodawcy, ponieważ jego majątek oczywiście nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania, 4) umorzono postępowanie upadłościowe, ponieważ: a) majątek masy nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania, b) wierzyciel, na którego wniosek upadłość była ogłoszona, nie złożył zaliczki na koszty postępowania, a zachodzi brak płynnych funduszów na te koszty. 2. Niewypłacalność pracodawcy, w rozumieniu ustawy, zachodzi także w razie niezaspokojenia roszczeń pracowniczych: 1) w okolicznościach stanowiących, zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej, podstawę do: a) wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej wpisu o podjęciu takiej działalności przez osobę fizyczną, b) cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej, 2) z powodu braku środków finansowych po wszczęciu postępowania likwidacyjnego. 3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w uzgodnieniu z Radą Funduszu, o której mowa w art. 15, może rozszerzyć, w drodze rozporządzenia, stosowanie ustawy na inne wypadki niewypłacalności pracodawcy."}
{"id":"1997_484_4","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. W razie niewypłacenia pracownikom wynagrodzenia za pracę w związku z przejściowymi trudnościami finansowymi pracodawcy, utrzymującymi się dłużej niż miesiąc, Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w uzgodnieniu z Radą Funduszu, może, z własnej inicjatywy, na wniosek związku zawodowego działającego u takiego pracodawcy lub na wniosek pracodawcy, zarządzić wypłacenie pracownikom jednorazowego świadczenia w wysokości nie wypłaconego wynagrodzenia za pracę. W imieniu pracowników zatrudnionych u pracodawcy, u którego nie działa związek zawodowy, wniosek może złożyć każda organizacja związkowa. 2. Wypłaty jednorazowego świadczenia dokonuje się ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, powołanego na podstawie art. 12, zwanego dalej \"Funduszem\". Wysokość świadczenia wypłaconego pracownikowi nie może przekroczyć przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału od dnia jego ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Wypłaty jednorazowego świadczenia dokonuje kierownik wojewódzkiego urzędu pracy właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy określonego w ust. 1, na podstawie sporządzonego przez pracodawcę wykazu pracowników, którym nie wypłacono wynagrodzenia. Przepis art. 10 stosuje się odpowiednio. 4. Przepisy ust. 1-3 nie mogą mieć ponownie zastosowania do tego samego pracodawcy."}
{"id":"1997_484_5","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Przepisy ustawy stosuje się do pracowników niewypłacalnego pracodawcy, jego byłych pracowników oraz członków rodziny zmarłego pracownika lub byłego pracownika uprawnionych do renty rodzinnej. 2. Przepisy ustawy dotyczące pracowników stosuje się odpowiednio do osób, które wykonują pracę zarobkową na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli z tego tytułu podlegają obowiązkowi ubezpieczenia społecznego. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do małżonka pracodawcy, a także jego krewnych i powinowatych. 4. Krewnymi i powinowatymi, w rozumieniu ust. 3, są dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodzeństwo, rodzice, macocha i ojczym, osoby przysposabiające, wnuki, dziadkowie, zięciowie i synowe, bratowe, szwagierki i szwagrowie. Rozdział 2 Zakres oraz tryb realizacji roszczeń zaspokajanych przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych"}
{"id":"1997_484_6","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. W razie niewypłacalności pracodawcy niezaspokojone roszczenia pracownicze podlegają zaspokojeniu ze środków Funduszu. 2. Zaspokojeniu ze środków Funduszu podlegają: 1) jednorazowe odszkodowanie pieniężne przysługujące, na podstawie przepisów o świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, pracownikowi albo członkom rodziny zmarłego pracownika - w pełnej wysokości, 2) wynagrodzenie za pracę, wynagrodzenie za czas nie zawinionego przez pracownika przestoju, zasiłek chorobowy finansowany ze środków na wynagrodzenia, a także świadczenie wyrównawcze przysługujące pracownikowi na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - za okres nie dłuższy niż 3 miesiące poprzedzające datę wystąpienia niewypłacalności albo termin ustania stosunku pracy. Przypadająca za okres 1 miesiąca wypłata świadczeń z Funduszu nie może przekraczać kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 2. 3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w uzgodnieniu z Radą Funduszu, może rozszerzyć, w drodze rozporządzenia, zakres świadczeń pracowniczych podlegających zaspokojeniu ze środków Funduszu oraz wydłużyć okres, za który wypłaca się świadczenia z Funduszu, a także podnieść maksymalną wysokość tych świadczeń."}
{"id":"1997_484_7","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Niezwłocznie po wystąpieniu niewypłacalności pracodawcy, pracodawca, syndyk, likwidator lub inna osoba sprawująca zarząd majątkiem pracodawcy sporządza zbiorczy wykaz nie zaspokojonych roszczeń pracowniczych, zwany dalej \"wykazem\", określając osoby uprawnione, o których mowa w art. 5, oraz rodzaje i wysokość należnych im świadczeń podlegających zaspokojeniu ze środków Funduszu. Wykaz przekazuje się kierownikowi wojewódzkiego urzędu pracy, o którym mowa w ust. 2. 2. Kierownik wojewódzkiego urzędu pracy właściwego ze względu na siedzibę niewypłacalnego pracodawcy po sprawdzeniu, że wykaz jest zgodny z przepisami ustawy, niezwłocznie przekazuje odpowiednie środki finansowe podmiotowi określonemu w ust. 1, który wypłaca uprawnionym osobom świadczenia przewidziane w ustawie. 3. Wypłata świadczeń pracowniczych może nastąpić także na podstawie wniosku zgłoszonego przez uprawnioną osobę do kierownika wojewódzkiego urzędu pracy w ciągu dwóch miesięcy od wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że nastąpi zwłoka w zgłoszeniu roszczeń pracowniczych w trybie określonym w ust. 1. Wypłaty dokonuje kierownik wojewódzkiego urzędu pracy niezwłocznie po sprawdzeniu, że wniosek obejmuje roszczenia podlegające zaspokojeniu ze środków Funduszu. 4. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 2 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_484_8","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. O odmowie wypłaty świadczenia pracowniczego w całości lub w części - zgłoszonego w trybie określonym w art. 7 ust. 1 i 3 - kierownik wojewódzkiego urzędu pracy zawiadamia niezwłocznie na piśmie zainteresowaną osobę, podając uzasadnienie tej odmowy. 2. Spory powstałe w związku z odmową wypłaty świadczenia pracowniczego ze środków Funduszu rozstrzyga sąd właściwy w sprawach z zakresu prawa pracy."}
{"id":"1997_484_9","title":"Ustawa z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Środki finansowe przekazane na zaspokojenie świadczeń pracowniczych mogą podlegać egzekucji prowadzonej jedynie na rzecz osób, dla których zostały przekazane. 2. Ze świadczeń pracowniczych mogą być potrącone jedynie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz należności alimentacyjne na zasadach przewidzianych w Kodeksie pracy do potrącania tych należności z wynagrodzenia za pracę."}
{"id":"1997_485_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o własności lokali oraz zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o własności lokali","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 682) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej \"pomieszczeniami przynależnymi\".\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i ust. 6 w brzmieniu: \"5. Lokale wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi zaznacza się na rzucie odpowiednich kondygnacji budynku, a w razie położenia pomieszczeń przynależnych poza budynkiem mieszkalnym - także na wyrysie z operatu ewidencyjnego; dokumenty te stanowią załącznik do aktu ustanawiającego odrębną własność lokalu. 6. W razie braku dokumentacji technicznej budynku, zaznaczeń, o których mowa w ust. 5, dokonuje się, zgodnie z wymogami przepisów prawa budowlanego, na koszt dotychczasowego właściciela nieruchomości, o ile strony umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu nie postanowiły inaczej.\"; 2) w art. 3: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.\", b) w ust. 5 po wyrazie \"przynależnymi\" przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się wyrazy \"znajdującymi się w tych budynkach\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. W wypadku gdy na podstawie jednej czynności prawnej dokonanej przez właściciela lub przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości następuje wyodrębnienie wszystkich lokali, wysokość udziałów, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio w umowie właściciel lub współwłaściciele.\", d) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. W budynkach, w których nastąpiło wyodrębnienie własności co najmniej jednego lokalu i ustalenie wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej bez uwzględnienia powierzchni pomieszczeń przynależnych lub w sposób inny niż określony w ust. 3, a przy wyodrębnianiu kolejnych lokali ustalano wysokość udziałów w nieruchomości wspólnej w taki sam sposób, do czasu wyodrębnienia ostatniego lokalu stosuje się zasady obliczania udziału w nieruchomości wspólnej takie jak przy wyodrębnieniu pierwszego lokalu. Przepisu zdania poprzedzającego nie stosuje się, jeżeli wszyscy właściciele lokali wyodrębnionych i dotychczasowy właściciel nieruchomości dokonają w umowie nowego ustalenia wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej.\"; 3) w art. 5: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Jeżeli powierzchnia gruntu jest zabudowana więcej niż jednym budynkiem mieszkalnym, a przynajmniej w jednym z nich wyodrębniono własność lokalu, podziału nieruchomości polegającego na wydzieleniu z dotychczasowej nieruchomości dwóch lub więcej zabudowanych działek budowlanych dokonuje się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966).\"; 4) w art. 12 w ust. 3 skreśla się wyraz \"zebrania\"; 5) w art. 18: a) w ust. 2a wyrazy \"sporządzonej w formie aktu notarialnego\" zastępuje się wyrazami \"zaprotokołowanej przez notariusza\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli sposobu zarządu nie określono w umowie, o której mowa w ust. 1, lub w uchwale zaprotokołowanej przez notariusza, obowiązują zasady określone w niniejszym rozdziale.\"; 6) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż siedem, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności.\"; 7) w art. 20 w ust. 1: - w zdaniu pierwszym wyraz \"dziesięć\" zastępuje się wyrazem \"siedem\", - zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Członkiem zarządu może być wyłącznie osoba fizyczna wybrana spośród właścicieli lokali lub spoza ich grona.\"; 8) w art. 21 w ust. 3 wyrazy \"art. 22 ust. 3 pkt 8\" zastępuje się wyrazami \"art. 22 ust. 2\"; 9) w art. 22: a) w ust. 2 skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej.\", b) w ust. 3: - w pkt 1 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"lub zarządcy nieruchomości wspólnej,\", - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) nabycie nieruchomości,\", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) ustalenie, w wypadkach nieuregulowanych przepisami, części kosztów związanych z eksploatacją urządzeń lub części budynku służących zarówno do użytku poszczególnych właścicieli lokali, jak i do wspólnego użytku właścicieli co najmniej dwóch lokali, które zaliczane będą do kosztów zarządu nieruchomością wspólną,\", - po pkt 8 dodaje się pkt 9 i pkt 10 w brzmieniu: \"9) udzielenie zgody na podział nieruchomości gruntowej zabudowanej więcej niż jednym budynkiem mieszkalnym i związane z tym zmiany udziałów w nieruchomości wspólnej oraz ustalenie wysokości udziałów w nowo powstałych, odrębnych nieruchomościach wspólnych, 10) określenie zakresu i sposobu prowadzenia przez zarząd lub zarządcę, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, ewidencji pozaksięgowej kosztów zarządu nieruchomością wspólną, zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej.\"; 10) w art. 23 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli suma udziałów w nieruchomości wspólnej nie jest równa 1, albo większość udziałów należy do jednego właściciela bądź gdy obydwa te warunki spełnione są łącznie, głosowanie według zasady, że na każdego właściciela przypada jeden głos, wprowadza się na każde żądanie właścicieli lokali posiadających łącznie co najmniej 15 udziałów w nieruchomości wspólnej.\"; 11) w art. 24 wyrazy \"zarząd może\" zastępuje się wyrazami \"zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, może\"; 12) w art. 26: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Jeżeli w terminie dwóch lat od dnia wyodrębnienia własności pierwszego lokalu w nieruchomości, w której liczba lokali wyodrębnionych oraz niewyodrębnionych jest większa niż siedem, właściciele lokali nie dokonają wyboru zarządu ani nie powierzą zarządu nieruchomością wspólną w umowie zawartej w formie aktu notarialnego, to ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd może żądać także dotychczasowy zarządca nieruchomości, który sprawował zarząd nieruchomością w dniu, w którym wyodrębniono własność pierwszego lokalu, i kontynuował zarząd tą nieruchomością przez okres co najmniej dwóch lat.\"; 13) w art. 29: a) ust. 1 i ust. 1a otrzymują brzmienie: \"1. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany prowadzić dla każdej nieruchomości wspólnej, określoną przez wspólnotę mieszkaniową, ewidencję pozaksięgową kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej. 1a. Okresem rozliczeniowym wspólnoty mieszkaniowej jest rok kalendarzowy.\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b-1e w brzmieniu: \"1b. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany sporządzić protokół przejęcia nieruchomości i jej dokumentacji technicznej (budowlanej, powykonawczej i książki obiektu budowlanego) w imieniu wspólnoty mieszkaniowej, przechowywać dokumentację techniczną budynku oraz prowadzić i aktualizować spis właścicieli lokali i przypadających im udziałów w nieruchomości wspólnej. 1c. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany do podjęcia czynności zmierzających do opracowania lub aktualizacji dokumentacji technicznej budynku i rozliczenia kosztów związanych z opracowaniem lub aktualizacją tej dokumentacji. 1d. Jeżeli uchwała właścicieli lokali nie stanowi inaczej, koszty opracowania lub aktualizacji dokumentacji technicznej budynku obciążają: 1) do czasu wyodrębnienia własności ostatniego lokalu dotychczasowego właściciela nieruchomości, 2) po wyodrębnieniu własności ostatniego lokalu - wszystkich właścicieli lokali w częściach odpowiadających ich udziałom w nieruchomości wspólnej. 1e. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, może żądać od właścicieli lokali okazania dokumentów potwierdzających prawo własności lokali.\", c) w ust. 2 po wyrazie \"zarządowi\" dodaje się wyrazy \"lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1,\"; 14) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany: 1) dokonywać rozliczeń przez rachunek bankowy, 2) składać właścicielom lokali roczne sprawozdanie ze swojej działalności, 3) zwoływać zebranie ogółu właścicieli co najmniej raz w roku, nie później niż w pierwszym kwartale każdego roku.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W wypadku gdy zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, nie zwoła zebrania ogółu właścicieli lokali w terminie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, zebranie coroczne może zwołać każdy z właścicieli.\", c) w ust. 2 w pkt 2 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1,\"; 15) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. Zebrania właścicieli: a) mogą być także, w razie potrzeby, zwoływane przez zarząd lub zarządcę, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, b) zwoływane są na wniosek właścicieli lokali dysponujących co najmniej 110 udziałów w nieruchomości wspólnej przez zarząd lub zarządcę, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1.\"; 16) w art. 32: a) w ust. 1 po wyrazie \"zarząd\" dodaje się wyrazy \"lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1,\", b) w ust. 2 wyraz \"czas\" zastępuje się wyrazami \"dzień, godzinę\"; 17) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. Jeżeli grunt wchodzący w skład nieruchomości wspólnej nie spełnia wymogów przewidzianych dla działki budowlanej, uniemożliwiając prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków i urządzeń z nimi związanych, zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany przedstawić właścicielom lokali projekty uchwał w sprawie: 1) wyrażenia zgody na nabycie przyległych nieruchomości gruntowych umożliwiających spełnienie wymogów przewidzianych dla działek budowlanych, 2) udzielenia zarządowi lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, pełnomocnictwa do wykonania odpowiednich, prawem przewidzianych, czynności zmierzających do nabycia przyległych nieruchomości gruntowych na rzecz wspólnoty mieszkaniowej.\"; 18) w art. 33 po wyrazie \"prawnej\" dodaje się wyrazy \"w trybie przewidzianym w art. 18 ust. 1,\"."}
{"id":"1997_485_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o własności lokali oraz zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o własności lokali","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o własności lokali (Dz.U. Nr 106, poz. 682) skreśla się art. 2."}
{"id":"1997_485_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o własności lokali oraz zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o własności lokali","text":"Art. 3. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_485_4","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o własności lokali oraz zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o własności lokali","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 12, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_491_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady organizowania się producentów rolnych w grupy producentów i ich związki oraz zasady i warunki udzielania ze środków publicznych pomocy finansowej związanej z ich organizowaniem i funkcjonowaniem."}
{"id":"1997_491_10","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W przypadku niespełnienia przez wnioskodawcę warunków określonych w ustawie wojewoda wydaje decyzję administracyjną o odmowie: 1) stwierdzenia spełnienia przez grupę określonych w ustawie warunków wpisu do rejestru, 2) dokonania wpisu do rejestru."}
{"id":"1997_491_11","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Jeżeli grupa przestaje spełniać warunki określone w art. 3 i 4 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 6, wojewoda wydaje decyzję administracyjną o stwierdzeniu zaprzestania spełniania przez grupę warunków ustawowych i skreśleniu jej z rejestru grup."}
{"id":"1997_491_12","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Nadzór nad działalnością grup sprawuje właściwy ze względu na siedzibę grupy wojewoda."}
{"id":"1997_491_13","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Grupa jest obowiązana do składania właściwemu wojewodzie rocznego sprawozdania finansowego w terminie 6 miesięcy od upływu roku obrotowego."}
{"id":"1997_491_14","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Grupy producentów rolnych danego produktu lub grupy produktów, w celu reprezentowania swoich interesów, mogą organizować się w związki grup producentów rolnych, zwane dalej \"związkami\"."}
{"id":"1997_491_15","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Związek może zostać utworzony: 1) przez grupy producentów rolnych jednego produktu lub grup produktów, przy czym grupy producentów nie są członkami innego związku grup producentów tych samych produktów lub grup produktów, 2) do realizacji w szczególności następujących celów: a) organizowania i koordynowania zaopatrzenia w środki produkcji, b) organizacji i koordynacji zbywania produktów lub grupy produktów, będących przedmiotem działalności gospodarczej grup, c) przechowywania i przygotowywania do obrotu produktów lub grupy produktów oraz ich wstępnego przetwarzania, d) reprezentowania zrzeszonych grup wobec organów samorządowych i organów administracji państwowej, e) promowania efektywnych metod produkcji i jakości oraz dostosowania produkcji do wymogów rynku przez informowanie oraz doradzanie grupom i ich członkom, f) promowania technologii produkcji korzystnych dla środowiska, g) prowadzenia analiz rynku oraz szkolenia producentów, h) prowadzenia, za zgodą grup, ich obsługi prawnej i księgowej."}
{"id":"1997_491_16","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, spełnienie przez związek warunków określonych w art. 15 i dokonuje wpisu do rejestru związków. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa prowadzi rejestr związków. 3. Do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 8. 4. Do prowadzenia rejestru związków stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 i 10."}
{"id":"1997_491_17","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Nadzór nad działalnością związków sprawuje minister właściwy do spraw rolnictwa. Rozdział 4 Pomoc finansowa"}
{"id":"1997_491_18","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Grupy otrzymują pomoc finansową ze środków publicznych przeznaczoną na założenie i wsparcie ich działalności administracyjnej w okresie pierwszych pięciu lat od dnia wydania decyzji administracyjnej stwierdzającej spełnienie przez grupę warunków określonych w ustawie. Wysokość środków na ten cel określa ustawa budżetowa."}
{"id":"1997_491_19","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Pomoc finansowa dla grupy, o której mowa w art. 3, wynosi: 1) w pierwszym roku - 5%, 2) w drugim roku - 4%, 3) w trzecim roku - 3%, 4) w czwartym roku - 2%, 5) w piątym roku - 1% udokumentowanych rocznych przychodów ze sprzedaży produktów, z uwagi na które grupa została utworzona i wytworzonych w gospodarstwach jej członków, przy czym pomoc ta nie może przekroczyć kosztu założenia grupy i rocznego kosztu jej działalności administracyjnej. 2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, nie może być ponadto wyższa od: 1) w pierwszym roku - 80 krotności, 2) w drugim roku - 64 krotności, 3) w trzecim roku - 48 krotności, 4) w czwartym roku - 32 krotności, 5) w piątym roku - 16 krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, bez wypłat nagród z zysku, którego wysokość jest ogłaszana przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", za ostatni kwartał roku poprzedzającego przyznanie pomocy."}
{"id":"1997_491_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Osoby fizyczne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i osoby fizyczne prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej mogą organizować się w grupy producentów rolnych, w celu dostosowania produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania, planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży produktów rolnych, a także ochrony środowiska naturalnego, Rozdział 2 Zasady organizowania i działania grup"}
{"id":"1997_491_20","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Pomocy finansowej udziela Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ze środków przyznanych na ten cel w ustawie budżetowej."}
{"id":"1997_491_21","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Pomoc finansowa jest przyznawana na wniosek grupy. 2 Wniosek o pomoc finansową grupa składa do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 3. Do wniosku załącza się: 1) decyzję administracyjną, o której mowa odpowiednio w art. 7 i w art. 16, 2) wyciąg z rejestru sądowego, 3) plan działania na dany rok, zgodny z planem, o którym mowa w art. 8 pkt 7, 4) oświadczenie grupy o planowanej sprzedaży produktów wytworzonych w gospodarstwach członków, 5) oświadczenie o planowanej wysokości kosztów zakładania i działalności administracyjnej grupy."}
{"id":"1997_491_22","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Pomoc finansowa ze środków publicznych przyznana grupom podlega zwrotowi w całości lub w części w każdym przypadku wykorzystania jej niezgodnie z przeznaczeniem."}
{"id":"1997_491_23","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Grupy producentów rolnych będą mogły ubiegać się o preferencyjne kredyty inwestycyjne o rocznym oprocentowaniu dla kredytobiorcy w wysokości 0,25 stopy redyskontowej weksli, na takich zasadach, jak dla kredytów inwestycyjnych w przetwórstwie rolno-spożywczym. 2. Grupa może również korzystać z dopłat do oprocentowania kredytów zaciągniętych na cele obrotowe na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_491_24","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa może poręczać kredyty inwestycyjne, o których mowa w art. 23 ust. 1. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i przepisy końcowe"}
{"id":"1997_491_25","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741 i Nr 117, poz. 751, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271) w art. 613 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Przez producenta rolnego rozumie się również grupę producentów rolnych lub ich związek.\"."}
{"id":"1997_491_26","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz.U. Nr 35, poz. 195, z 1992 r. Nr 75, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770 oraz Nr 139, poz. 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Izba gospodarcza, utworzona przez grupy producentów rolnych i ich związki oraz przedsiębiorców prowadzących działalność przetwórczą lub handlową w zakresie produktów lub grupy produktów w rozumieniu przepisów o grupach producentów rolnych i ich związkach, powinna działać na rzecz dostosowywania produkcji, przetwórstwa i handlu do wymogów rynku, w szczególności w zakresie ilości i jakości produktów.\"; 2) w art. 7 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. W razie utworzenia izby przez podmioty, o których mowa w art. 5 ust. 2a, liczba założycieli powinna wynosić odpowiednio 10 i 20.\"."}
{"id":"1997_491_27","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 1991 r. Nr 9 poz. 31, Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058) w art. 7 dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) budynki i budowle nowo wybudowane bądź zmodernizowane, oddane do użytkowania, wykorzystywane przez grupę na działalność statutową, po uzyskaniu wpisu grupy do rejestru grup, - w okresie 5 lat od dnia uzyskania wpisu grupy do rejestru.\"."}
{"id":"1997_491_28","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i 550) w art. 3 w ust.1 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) powstawania i rozwoju grup producentów rolnych i ich związków.\"."}
{"id":"1997_491_29","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Ustawa wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_491_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Grupa producentów rolnych, zwana dalej \"grupą\", prowadzi działalność jako przedsiębiorca mający osobowość prawną pod warunkiem, że: 1) została utworzona przez producentów jednego produktu rolnego, zwanego dalej \"produktem\", lub grupy produktów w celach określonych w art. 2, 2) działa na podstawie statutu lub umowy, zwanych dalej \"aktem założyielskim\", spełniających wymagania określone w art. 4, 3) składa się z członków, udziałowców lub akcjonariuszy, zwanych dalej \"członkami grupy\", z których żaden nie może mieć więcej niż 20% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, 4) osiąga co najmniej: - w pierwszym roku działalności - 51%, - w drugim roku działalności - 60%, - w trzecim roku i następnych latach działalności - 75%, udokumentowanych przychodów ze sprzedaży produktów grupy wytworzonych w gospodarstwach jej członków, 5) określi obowiązujące członków grupy zasady produkcji, w tym dotyczące jakości i ilości produktów lub grup produktów oraz sposoby przygotowania produktów do sprzedaży. 2. Warunek, o którym mowa w pkt 4, obowiązuje po pierwszym roku działalności grupy."}
{"id":"1997_491_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Akt założycielski grupy, z wyjątkiem grupy, oprócz wymagań określonych w odrębnych przepisach powinien zawierać w szczególności: 1) zasady przyjmowania do grupy nowych członków oraz występowania członków z grupy, przy czym minimalny okres członkostwa nie może być krótszy niż trzy pełne lata obrachunkowe od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 7, a informacja o zamiarze wystąpienia z grupy powinna być złożona na piśmie co najmniej 12 miesięcy przed końcem roku obrachunkowego, 2) zasady zbywania akcji lub udziałów w spółce akcyjnej lub spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, 3) wymóg przynależności tylko do jednej grupy w zakresie danego produktu lub grupy produktów, 4) wymóg sprzedaży przez członków grupy całości produktów lub grupy produktów za pośrednictwem grupy oraz odstępstwa od tej zasady, 5) zasady dostarczania przez członków grupy informacji dotyczących wielkości sprzedaży i cen uzyskiwanych za produkty, z uwagi na które grupa została powołana, a są sprzedawane poza grupą, 6) zasady tworzenia i wykorzystywania funduszu specjalnego, o którym mowa w art. 5, 7) sankcje wobec członka grupy, który nie wypełnia nałożonych na niego obowiązków. 2. W akcie założycielskim mogą być również zawarte postanowienia dotyczące w szczególności: 1) zaopatrzenia członków grupy w środki produkcji, 2) zasad wspólnego użytkowania sprzętu rolniczego, 3) promocji produktów lub grupy produktów wprowadzanych do obrotu, 4) przechowywania, konfekcjonowania i standaryzacji produktów lub grupy produktów."}
{"id":"1997_491_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Grupa producentów może tworzyć fundusz specjalny. Wysokość oraz zasady zwrotu funduszu specjalnego określa akt założycielski. 2. Fundusz specjalny jest przeznaczony na wypłacanie członkom grupy zaliczek za dostarczone produkty lub grupy produktów oraz na inne cele określone w akcie założycielskim."}
{"id":"1997_491_6","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz produktów i grup produktów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, minimalną roczną wielkość produkcji towarowej oraz minimalną liczbę członków grupy, o której mowa w art. 3, biorąc pod uwagę zróżnicowanie regionalne, koncentrację podaży, sytuację na rynku produktów rolnych oraz aktualny stan zorganizowania producentów. Rozdział 3 Rejestracja grup i związków"}
{"id":"1997_491_7","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Wojewoda, właściwy ze względu na siedzibę grupy stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, spełnienie przez grupę warunków określonych w art. 3 i 4 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 6 i dokonuje wpisu do rejestru grup. 2. Od decyzji wojewody, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"1997_491_8","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Wniosek o wydanie decyzji administracyjnej dla grupy, o której mowa w art. 3, zawiera: 1) nazwę i siedzibę wnioskodawcy, 2) dane osobowe osób upoważnionych do reprezentowania grupy zgodnie z jej aktem założycielskim, 3) oznaczenie produktu lub grupy produktów, 4) wypis z rejestru sądowego dotyczący wnioskodawcy, 5) akt założycielski wnioskodawcy, 6) listę członków wnioskodawcy, 7) plan działania grupy, opracowany na okres co najmniej 3 lat, zgodny ze statutem."}
{"id":"1997_491_9","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rejestr grup prowadzi wojewoda. 2. Rejestr grup zawiera: 1) nazwę i siedzibę grupy, 2) datę wydania decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 7 ust. 1, 3) nazwę produktu lub grupy produktów, ze względu na które grupa otrzymała decyzję, 4) dane osób upoważnionych do reprezentowania grupy zgodnie z jej aktem założycielskim. 3. Rejestr jest jawny. 4. Grupa jest obowiązana do informowania wojewody o każdej zmianie danych zawartych w rejestrze."}
{"id":"1997_492_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 1994 r. o ratyfikacji Traktatu o otwartych przestworzach","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Traktatu o otwartych przestworzach, podpisanego w Helsinkach dnia 24 marca 1992 r."}
{"id":"1997_492_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 1994 r. o ratyfikacji Traktatu o otwartych przestworzach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_493_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r.","text":"Art. 1. 1. Wojewoda - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, a rada gminy - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy, odpowiednio, w drodze zarządzenia lub uchwały, mogą odstąpić od przeprowadzania przetargu przy zbywaniu nieruchomości położonych na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r., zwanych dalej \"terenami powodziowymi\", przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe dla osób, których lokale lub budynki mieszkalne uległy zniszczeniu oraz realizację urządzeń infrastruktury technicznej lub innych celów publicznych w związku z usuwaniem skutków powodzi. 2. Przy zbywaniu nieruchomości, o których mowa w ust. 1, wykaz nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste wywiesza się, na okres 21 dni, w siedzibie odpowiednio - urzędu rejonowego lub urzędu gminy, a ponadto informację o wywieszeniu tego wykazu podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości."}
{"id":"1997_493_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r.","text":"Art. 2. 1. Ceny nieruchomości, o których mowa w art. 1, mogą być rozkładane na raty na nie dłużej niż 10 lat. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, wierzytelność Skarbu Państwa lub gminy podlega zabezpieczeniu, w szczególności - zabezpieczeniu hipotecznemu. Pierwsza rata podlega zapłacie nie później niż do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości. 3. Wojewoda - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, a rada gminy - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy - mogą odstąpić od oprocentowania ceny rozłożonej na raty, mogą również udzielić bonifikaty od ceny nieruchomości."}
{"id":"1997_493_3","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r.","text":"Art. 3. Przepisy art. 2 stosuje się odpowiednio do pierwszej opłaty za oddanie nieruchomości na terenach powodziowych w użytkowanie wieczyste."}
{"id":"1997_493_4","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r.","text":"Art. 4. Terenowy organ rządowej administracji ogólnej - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, a rada gminy - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy - mogą, na wniosek zainteresowanych, podejmować decyzje o umorzeniu, w całości lub w części, zobowiązań z tytułu nabycia od Skarbu Państwa lub gminy, na własność lub w użytkowanie wieczyste, nieruchomości położonych na terenach powodziowych. Umorzenia dokonuje się za zgodą odpowiednio - wojewody lub rady gminy."}
{"id":"1997_493_5","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r.","text":"Art. 5. Właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości położonych na terenach powodziowych są zwolnieni z opłat adiacenckich, w wypadku wzrostu wartości nieruchomości w wyniku odbudowy obiektów infrastruktury technicznej na terenach powodziowych."}
{"id":"1997_493_6","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r.","text":"Art. 6. 1. W przypadku usuwania szkód spowodowanych siłą wyższą, których powstaniu nie można było zapobiec, odpowiednio wojewoda albo rada gminy - mogą zezwolić na czasowe zajęcie nieruchomości na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. 2. W przypadku konieczności nabywania nieruchomości niezbędnych do wykonania robót drogowych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca 1997 r. mają odpowiednio zastosowanie przepisy art. 29-32 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775) z tym, że kompetencje Prezesa Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad wykonuje właściwy terytorialnie naczelny dyrektor okręgu dróg publicznych."}
{"id":"1997_493_7","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości na terenach objętych powodzią z lipca 1997 r.","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje do dnia 1 lipca 1998 r."}
{"id":"1997_494_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach postępowania administracyjnego i sądowego w związku z usuwaniem skutków powodzi z lipca 1997 r.","text":"Art. 1. 1. Przepisy ustawy stosuje się w sprawach związanych z usuwaniem skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r., zwanej dalej \"powodzią\", oraz w stosunku do osób poszkodowanych w wyniku powodzi. 2. Przez osoby poszkodowane w rozumieniu ustawy rozumie się osoby fizyczne, osoby prawne oraz podmioty gospodarcze nie posiadające osobowości prawnej, które na skutek powodzi doznały szkód majątkowych albo utraciły możliwość korzystania z zajmowanego lokalu. 3. Zaświadczenie o okolicznościach, o których mowa w ust. 2, wydaje organ gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub prowadzenia działalności gospodarczej osoby poszkodowanej."}
{"id":"1997_494_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach postępowania administracyjnego i sądowego w związku z usuwaniem skutków powodzi z lipca 1997 r.","text":"Art. 2. 1. Organy administracji państwowej i inne organy działające w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego są obowiązane załatwiać sprawy związane z usuwaniem skutków powodzi w pierwszej kolejności i bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania. 2. W razie niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, stronie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu. W sprawach tych, przepisów art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 3. W razie stwierdzenia bezczynności organu, Naczelny Sąd Administracyjny może wymierzyć temu organowi grzywnę. Orzeczenie o ukaraniu grzywną podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez opatrywania go klauzulą wykonalności. Przepis art. 31 ust. 6 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515) stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_494_3","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach postępowania administracyjnego i sądowego w związku z usuwaniem skutków powodzi z lipca 1997 r.","text":"Art. 3. 1. W postępowaniu administracyjnym oraz w postępowaniu sądowym w sprawach związanych z usuwaniem skutków powodzi osoby poszkodowane nie ponoszą opłat skarbowych i innych opłat administracyjnych oraz kosztów sądowych. 2. Postępowanie w razie zaginięcia lub zniszczenia akt w zakresie dotyczącym odtworzenia akt sądowych zniszczonych lub zaginionych wskutek powodzi jest wolne od kosztów sądowych. 3. Przepis ust. 2 stosuje się także do postępowania o założenie ksiąg wieczystych dla nieruchomości, których księgi wieczyste zaginęły lub uległy zniszczeniu wskutek powodzi."}
{"id":"1997_494_4","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach postępowania administracyjnego i sądowego w związku z usuwaniem skutków powodzi z lipca 1997 r.","text":"Art. 4. Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny i sądy powszechne rozpoznają sprawy związane z usuwaniem skutków powodzi w pierwszej kolejności."}
{"id":"1997_494_5","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o szczególnych zasadach postępowania administracyjnego i sądowego w związku z usuwaniem skutków powodzi z lipca 1997 r.","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_495_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej mogą brać udział ponadto w zwalczaniu klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.\"; 2) w art. 60: a) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Powołanie do odbycia ćwiczeń wojskowych, przeprowadzanych w trybie natychmiastowego stawiennictwa, może nastąpić w celu: 1) sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej i bojowej jednostek wojskowych, 2) udziału jednostek wojskowych w zwalczaniu klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.\", b) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 2, do odbycia ćwiczeń wojskowych powołuje się żołnierzy rezerwy przede wszystkim spoza obszaru objętego klęską żywiołową, nadzwyczajnym zagrożeniem środowiska i likwidacją ich skutków.\"; 3) w art. 100 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Niezależnie od ćwiczeń wojskowych, podoficerów, chorążych i oficerów rezerwy można powołać do okresowej służby wojskowej w przypadkach uzasadnionych potrzebami obrony Państwa lub potrzebami Sił Zbrojnych, a także zwalczania klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.\"; 4) w art. 200 w ust. 1 po wyrazach \"przygotowania obrony Państwa\" dodaje się wyrazy \"oraz zwalczania klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.\"; 5) w art. 208: a) w ust. 1 po wyrazach \"inne jednostki organizacyjne\" dodaje się po przecinku wyrazy \", a także osoby fizyczne\", b) w ust. 2 po wyrazach \"obrony Państwa\" dodaje się wyrazy \"a także zwalczania klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.\"; 6) w art. 209 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 210 i 211, nie stosuje się do używania nieruchomości i rzeczy ruchomych udostępnionych w celu zwalczania klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.\"."}
{"id":"1997_495_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_496_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o uposażeniu żołnierzy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647) w art. 31 wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Żołnierzom, o których mowa w ust. 1 mogą być przyznawane dodatki do uposażenia, uzasadnione szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej, przewidziane dla żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową.\"; 2) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zasady przyznawania dodatku funkcyjnego oraz dodatków uzasadnionych szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.\"."}
{"id":"1997_496_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o uposażeniu żołnierzy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1997 r."}
{"id":"1997_497_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31) dodaje się art. 23b w brzmieniu: \"Art. 23b. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, w przypadku wystąpienia klęski żywiołowej, powołać okręgowych koordynatorów odbudowy wszystkich kategorii dróg i obiektów mostowych. 2. Koordynatorami, o których mowa w ust. 1, ustanawia się naczelnych dyrektorów okręgowych dróg publicznych. 3. Do zadań koordynatorów należy: 1) oszacowanie skutków zniszczeń dróg i obiektów mostowych, 2) ocena stanu technicznego obiektów, o których mowa w pkt 1, 3) ustalenie stanu zagrożenia technicznego obiektów, o których mowa w pkt 1, 4) ustalenie stopnia pilności odtwarzania poszczególnych obiektów i zakresu niezbędnych robót o charakterze natychmiastowym (przywrócenie przejezdności) i docelowym (odbudowa), 5) ustalenie harmonogramu prac w zakresie likwidacji skutków klęski żywiołowej. 4. Koordynatorzy, o których mowa w ust. 1, realizują swoje zadania, w porozumieniu z wojewodami i organami samorządu terytorialnego, na obszarze swojego działania.\"."}
{"id":"1997_497_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_498_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady administrowania obrotem z zagranicą towarami i usługami, a także obrotem specjalnym. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do obrotu z zagranicą towarami i usługami w takim zakresie w jakim obrót ten jest uregulowany odrębnymi przepisami prawa oraz umowami międzynarodowymi."}
{"id":"1997_498_10","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Minister Gospodarki, ustanawiając kontyngent, określi równocześnie zgodnie z art. 12 sposób jego rozdysponowania. 2. Minister Gospodarki, ustanawiając plafon oraz sposób rozdysponowania kontyngentu określi maksymalną ilość bądź wartość towaru na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną \"transzą\". 3. Minister Gospodarki, ustanawiając nieautomatyczną rejestrację obrotu, określi równocześnie minimalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie. 4. Minister Gospodarki, ustanawiając kontyngent, plafon, automatyczną rejestrację obrotu lub nieautomatyczną rejestrację obrotu, może nałożyć na osoby dokonujące obrotu z zagranicą, obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń."}
{"id":"1997_498_11","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu, plafonu i nieautomatycznej rejestracji obrotu, wchodzą w życie nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia ich ogłoszenia. 2. Minister Gospodarki, w szczególnych wypadkach, może określić krótszy termin wejścia w życie rozporządzenia."}
{"id":"1997_498_12","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Rozdysponowania kontyngentu dokonuje się w następujący sposób: 1) według kolejności złożenia kompletnych wniosków, albo 2) w proporcji do liczby osób składających wnioski, albo 3) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą. 2. Plafon jest rozdysponowywany zgodnie z ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1997_498_13","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rozdysponowanie kontyngentu lub plafonu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Rozdysponowanie kontyngentu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu, 2) kontyngent rozdysponowywany jest proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski, 3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę, 4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności. 3. Rozdysponowanie kontyngentu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu, 2) kontyngent rozdysponowywany jest proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski, 3) wydane pozwolenie, nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę, 4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu. 4. Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w ust. 2 i 3, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie."}
{"id":"1997_498_14","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. W ramach automatycznej rejestracji obrotu, pozwolenia wydawane są we wnioskowanej ilości lub wartości towaru."}
{"id":"1997_498_15","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W ramach nieautomatycznej rejestracji obrotu, pozwolenia mogą być wydawane na ilość lub wartość towaru mniejszą niż wnioskowana, nie mniejszą jednak niż określona zgodnie z art. 10 ust. 3."}
{"id":"1997_498_16","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Obowiązkowi uzyskania pozwolenia nie podlegają towary zwolnione od cła na podstawie art. 190 i art. 194 Kodeksu celnego."}
{"id":"1997_498_17","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Minister Gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia oraz cofa wydane pozwolenia. 2. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca: 1) nie spełnił wymogów określonych w trybie art. 20, 2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, warunki uprzednio wydanego pozwolenia, 3) nie złożył w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 6, 4) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo skarbowe, przestępstwo przeciwko mieniu lub dokumentom albo takim wyrokiem została skazana osoba kierująca podmiotem będącym wnioskodawcą. 3. Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu. 4. Odmowa wydania pozwolenia może nastąpić, jeżeli wymaga tego interes gospodarczy państwa. 5. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków na jakich zostało ono wydane."}
{"id":"1997_498_18","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Pozwolenie wydaje się na czas określony. 2. Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru. 3. Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności."}
{"id":"1997_498_19","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, może określić wypadki, w których pozwolenia na przywóz i wywóz towarów będą wydawały organy celne. 2. W wypadku wydawania przez organy celne pozwoleń, o których mowa w art. 15, ilość lub wartość towaru objęta tym pozwoleniem nie może być mniejsza niż określona zgodnie z art. 10 ust. 3."}
{"id":"1997_498_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) towar - rzecz ruchomą oraz energię, będące przedmiotem obrotu towarowego, 2) obrót towarami z zagranicą - przywóz towarów na polski obszar celny, wywóz towarów z polskiego obszaru celnego lub przewóz towarów przez polski obszar celny, niezależnie od sposobu ich przemieszczania przez granicę, 3) obrót specjalny z zagranicą - a) przywóz na polski obszar celny, wywóz z polskiego obszaru celnego oraz przewóz przez polski obszar celny, broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i ich części lub technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, niezależnie od sposobu ich przemieszczania przez granicę, b) zawarcie przez osobę krajową, zarówno w kraju jak i za granicą, umowy, jeżeli umowa ta dotyczy broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i ich części lub technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, c) świadczenie przez osobę krajową na rzecz osoby zagranicznej oraz przez osobę zagraniczną na rzecz osoby krajowej usług związanych z bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami i ich częściami, technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, 4) usługa - usługę wymienioną w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także roboty budowlano-montażowe, 5) obrót usługami z zagranicą - eksport lub import usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, 6) kontyngent - wymagającą uzyskania pozwolenia określoną ilość lub wartość towaru, która może być przywieziona na polski obszar celny lub wywieziona z polskiego obszaru celnego w oznaczonym czasie, 7) plafon - wymagającą uzyskania pozwolenia określoną ilość lub wartość towaru, która może być przywieziona na polski obszar celny lub wywieziona z polskiego obszaru celnego, a nawet zostać przekroczona przed terminem zamknięcia (zamknięcie plafonu), 8) automatyczna rejestracja obrotu - uzyskanie pozwolenia udzielanego we wnioskowanej ilości lub wartości towaru, na przywóz lub wywóz, 9) nieautomatyczna rejestracja obrotu - uzyskanie pozwolenia udzielanego co najmniej w ilości lub wartości towaru zagwarantowanej przepisami niniejszej ustawy, na przywóz lub wywóz, 10) limit usług - określoną ilość lub wartość usług, wymagającą uzyskania, pozwolenia w obrocie usługowym z zagranicą, która może być zrealizowana w oznaczonym czasie, 11) rejestracja usługi - uzyskanie pozwolenia udzielanego w obrocie usługowym z zagranicą, 12) Porozumienie WTO - Porozumienie ustanawiające Światową Organizację Handlu (WTO) sporządzone w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483), 13) osoba krajowa - osoba w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 ustawy - Kodeks celny."}
{"id":"1997_498_20","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Minister Gospodarki określi w drodze rozporządzenia: 1) wzory wniosków stosowane w postępowaniu o wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 9, 2) wykaz dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku, 3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, 4) wzory pozwoleń, 5) sposób i tryb ewidencjonowania wydanych pozwoleń, 6) wzór i tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwolenia, jeżeli obowiązek taki został ustanowiony zgodnie z art. 10 ust. 4. 2. Minister Gospodarki w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi w drodze rozporządzenia wysokość opłat za wydanie pozwolenia."}
{"id":"1997_498_21","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Minister Gospodarki, z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego ministra, w drodze rozporządzenia, może dokonać zamknięcia plafonu. 2. Pozwolenia na przywóz lub wywóz towarów w ramach plafonu przestają być wydawane z dniem wejścia w życie rozporządzenia o jego zamknięciu. Rozdział 3 Reglamentacja, koncesje i zakazy w obrocie usługami z zagranicą"}
{"id":"1997_498_22","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Rada Ministrów lub inny organ administracji rządowej właściwy w sprawach obrotu usługami z zagranicą, jeżeli wymaga tego interes narodowy lub podstawowy interes gospodarczy kraju, może wprowadzić ograniczenia w obrocie usługami z zagranicą zgodnie z zasadami ich stosowania określonymi w Porozumieniu WTO, w wypadkach gdy: 1) jest to konieczne dla zapewnienia równowagi bilansu płatniczego w rozumieniu Porozumienia WTO, 2) obrót usługami jest dokonywany na podstawie umów międzynarodowych przewidujących rozliczenia w jednostkach rozrachunkowych stosowanych w handlu zagranicznym, 3) jest to konieczne dla ochrony zasad współżycia społecznego, 4) jest to konieczne dla ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub ochrony roślin, ochrony środowiska, 5) jest to konieczne do zapewnienia przestrzegania ustaw i przepisów wykonawczych nie pozostających w sprzeczności z postanowieniami Porozumienia WTO, łącznie z ustawami i przepisami dotyczącymi utrzymania monopolu, ochrony własności intelektualnej, 6) jest to konieczne do ochrony prywatności jednostek w zakresie rozpowszechniania, a także przetwarzania danych osobowych oraz ochrony poufności ich akt i rachunków, 7) jest to uzasadnione względami porządku społecznego lub bezpieczeństwa publicznego, 8) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, 9) służą wypełnieniu zobowiązań wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, 10) jest to uzasadnione względami polityki państwa. 2. W wypadkach określonych w ust. 1, Rada Ministrów może ustanowić, na czas określony, w drodze rozporządzenia, zakaz obrotu usługami z zagranicą."}
{"id":"1997_498_23","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Zasady udzielania koncesji w zakresie obrotu usługami z zagranicą regulują odrębne przepisy."}
{"id":"1997_498_24","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Ograniczenia w obrocie usługami z zagranicą mogą być wprowadzane w formie ustanowienia: 1) limitów usług, 2) rejestracji usług. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykazy usług objętych: 1) limitami usług oraz wysokość tych limitów, 2) rejestracją usług. 3. Rada Ministrów może w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, nałożyć obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń, o których mowa w art. 26. 4. Rada Ministrów wskazuje w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, organ odpowiedzialny za administrowanie usługami objętymi wykazami, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_498_25","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Organ odpowiedzialny za administrowanie usługami określi, w drodze rozporządzenia, sposób rozdysponowania limitów usług."}
{"id":"1997_498_26","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Organ odpowiedzialny za administrowanie usługami, wydaje pozwolenia na dokonywanie obrotu usługami z zagranicą, jeżeli ustanowiono wykaz zgodnie z art. 24 ust. 2 lub obrót taki został objęty wymogiem uzyskania koncesji. 2. Pozwolenia na obrót usługami, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2, wydawane są wnioskodawcy w wielkości określonej we wniosku."}
{"id":"1997_498_27","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Organ odpowiedzialny za administrowanie usługami, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia oraz cofa wydane pozwolenia. 2. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca: 1) nie spełnił wymogów określonych na podstawie art. 29 ust. 1, 2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, warunki uprzednio wydanego pozwolenia, 3) nie złożył w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4, 4) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo skarbowe, przestępstwo przeciwko mieniu lub dokumentom lub takim wyrokiem została skazana osoba kierująca podmiotem będącym wnioskodawcą. 3. Odmowa wydania pozwolenia następuje także w wypadku wcześniejszego rozdysponowania limitów usług. 4. Odmowa wydania pozwolenia może nastąpić, jeżeli wymaga tego interes gospodarczy państwa. 5. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca naruszył warunki na jakich zostało ono mu wydane."}
{"id":"1997_498_28","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Pozwolenie wydaje się na czas określony."}
{"id":"1997_498_29","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Organ odpowiedzialny za administrowanie usługami, określi w drodze rozporządzenia: 1) wzory wniosków stosowane w postępowaniu o wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 26 ust. 1, a także wzory tych pozwoleń, 2) wykaz dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku, 3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, 4) wzór i tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwolenia, jeżeli obowiązek taki został ustanowiony zgodnie z art. 24 ust. 3, 5) sposób i tryb ewidencjonowania wydanych pozwoleń. 2. Organ odpowiedzialny za administrowanie usługami w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wydanie pozwolenia. Rozdział 4 Obrót specjalny z zagranicą, zakazy i ograniczenia"}
{"id":"1997_498_3","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Obrót towarami z zagranicą i obrót usługami z zagranicą jest wolny od ograniczeń lub wymogu uzyskiwania koncesji, chyba że przepisy ustaw lub umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 2. Obrót towarami z zagranicą i obrót usługami z zagranicą jest dozwolony każdemu, na równych prawach z zachowaniem warunków i ograniczeń określonych w przepisach ustaw lub umowach międzynarodowych. 3. Przywóz na polski obszar celny, wywóz z polskiego obszaru celnego oraz przewóz przez polski obszar celny broni i amunicji przez osoby fizyczne, na potrzeby inne niż handlowe i przemysłowe, regulują odrębne przepisy."}
{"id":"1997_498_30","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Obrót specjalny z zagranicą może podlegać zakazom i ograniczeniom określonym w ustawach lub umowach międzynarodowych. 2. Wykaz broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i ich części, technologii i usług, o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym, określony jest na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz.U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Dz.U. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554)."}
{"id":"1997_498_31","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Zakazy i ograniczenia w obrocie specjalnym z zagranicą mogą być wprowadzone w wypadku, gdy: 1) wymagają tego względy bezpieczeństwa lub obronności państwa, 2) wymaga tego ważny interes polityki państwa, 3) jest to niezbędne dla wypełniania zobowiązań przyjętych na podstawie umów międzynarodowych."}
{"id":"1997_498_32","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Rada Ministrów, może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, zakaz obrotu specjalnego z zagranicą lub jego ograniczenie. 2. Rada Ministrów, może określić, w rozporządzeniu o którym mowa w ust. 1, państwa, z którymi obrót specjalny z zagranicą jest zakazany lub ograniczony, a także wyroby i ich części, technologie lub usługi, którymi obrót specjalny z zagranicą jest zakazany lub ograniczony. 3. W wypadku wprowadzenia zakazu, o którym mowa w ust. 2, tracą ważność wydane promesy i pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego, chyba że Rada Ministrów określi inaczej."}
{"id":"1997_498_33","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Osoby dokonujące obrotu specjalnego z zagranicą obowiązane są uzyskać wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących obrót specjalny z zagranicą, zwany dalej Rejestrem, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej albo jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa, realizujących zobowiązania lub porozumienia wynikające z umów międzynarodowych, dotyczące w szczególności współpracy wojskowej, policyjnej bądź udziału polskich sił zbrojnych w misjach pokojowych, jeżeli działalność ta nie jest działalnością gospodarczą. 3. Rejestr prowadzi Minister Gospodarki. 4. Minister Gospodarki dokonuje wpisu do Rejestru, na wniosek osoby zainteresowanej, po zasięgnięciu opinii Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 5. Minister Gospodarki może odmówić dokonania wpisu, jeżeli: 1) osoba prowadziła obrót bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami i ich częściami lub technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym z naruszeniem obowiązujących przepisów, 2) wymaga tego ważny interes gospodarki narodowej, 3) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, 4) wymaga tego ważny interes polityki zagranicznej państwa. 6. Wpis oraz odmowa dokonania wpisu do Rejestru następuje w drodze decyzji. 7. Minister Gospodarki wykreśla w drodze decyzji wpis do Rejestru: 1) na wniosek osoby objętej wpisem, 2) w razie zawiadomienia przez osobę objętą wpisem, o zaprzestaniu działalności gospodarczej w dziedzinie obrotu specjalnego z zagranicą, zgodnie z ust. 8, 3) w wypadku wykreślenia osoby objętej wpisem z rejestru podmiotów gospodarczych, 4) jeżeli osoba naruszyła przepisy niniejszej ustawy w zakresie obrotu specjalnego z zagranicą lub została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo skarbowe, przestępstwo przeciwko mieniu lub dokumentom albo takim wyrokiem została skazana osoba kierująca podmiotem objętym wpisem, 5) jeżeli wymaga tego ważny interes gospodarki narodowej, 6) jeżeli wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, 7) jeżeli wymaga tego ważny interes polityki zagranicznej państwa. 8. Osoba objęta wpisem do Rejestru jest obowiązana zawiadomić Ministra Gospodarki o zaprzestaniu prowadzenia obrotu specjalnego z zagranicą. 9. Wykreślenie z Rejestru następuje po zasięgnięciu opinii Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 10. W wypadku wykreślenia wpisu do Rejestru z przyczyn wymienionych w ust. 7 pkt 6 lub 7, stosuje się ust. 6."}
{"id":"1997_498_34","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Odmowa dokonania wpisu i wykreślenie wpisu do Rejestru z przyczyn określonych w art. 33 ust. 5 pkt 3 i 4 oraz ust. 7 pkt 6 i 7 nie wymaga uzasadnienia. 2. Decyzja w przedmiocie wykreślenia z Rejestru, o której mowa w ust. 1, nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1997_498_35","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Wpisu do Rejestru dokonuje się na czas określony, nie dłuższy jednak niż 5 lat."}
{"id":"1997_498_36","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Minister Gospodarki ustali, w drodze rozporządzenia, wzór Rejestru oraz sposób jego prowadzenia, a także wzór wniosku o dokonanie wpisu do rejestru oraz określi niezbędne dokumenty i informacje, które należy dołączyć do wniosku."}
{"id":"1997_498_37","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Osoba zamierzająca zawrzeć umowę, o której mowa w art. 2 pkt 3 lit. b, jest obowiązana zawiadomić niezwłocznie Ministra Gospodarki o zamiarze podjęcia w tym celu negocjacji. 2. O zamiarze podjęcia negocjacji przez osobę zamierzającą zawrzeć umowę, o której mowa w art. 2 pkt 3 lit. b, Minister Gospodarki informuje Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 3. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna być, pod rygorem nieważności, zawarta w formie pisemnej. 4. Minister Gospodarki może określić dla osoby, o której mowa w ust. 1, warunki, które powinny być spełnione w wypadku ubiegania się o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą."}
{"id":"1997_498_38","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Obrót specjalny z zagranicą może zostać dokonany po uzyskaniu pozwolenia na jego dokonanie. 2. Pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą wydaje w drodze decyzji Minister Gospodarki na wniosek zainteresowanej osoby, po zasięgnięciu opinii Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w wypadku określonym w art. 33 ust. 2. 4. Minister Gospodarki może określić w pozwoleniu na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą warunki dokonania tego obrotu. 5. Minister Gospodarki, odmawia w drodze decyzji wydania pozwolenia, jeżeli: 1) osoba nie uzyskała wpisu do Rejestru lub wpis został wykreślony, 2) osoba naruszyła przepisy ustawy, w zakresie obrotu specjalnego, 3) wymaga tego ważny interes gospodarki narodowej, 4) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, 5) wymaga tego ważny interes polityki zagranicznej państwa. 6. Minister Gospodarki, cofa w drodze decyzji wydane pozwolenie w wypadku: 1) stwierdzenia naruszenia warunków określonych w niniejszej ustawie, 2) stwierdzenia naruszenia warunków określonych w pozwoleniu, 3) jeżeli wymaga tego ważny interes gospodarki narodowej, 4) jeżeli wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, 5) jeżeli wymaga tego ważny interes polityki zagranicznej państwa. 7. Minister Gospodarki stwierdzając naruszenia, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, może zobowiązać osobę do odpowiednich działań lub zaniechań przywracających stan wolny od tych naruszeń, w terminie nie przekraczającym jednego miesiąca. 8. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 7, Minister Gospodarki cofa w drodze decyzji pozwolenie, o którym mowa w ust. 2. 9. Jeżeli odmowa wydania lub cofnięcie wydanego pozwolenia następuje z przyczyn wskazanych w ust. 5 pkt 4 lub 5 oraz ust. 6 pkt 4 lub 5, decyzja nie wymaga uzasadnienia, a decyzja o cofnięciu pozwolenia podlega natychmiastowemu wykonaniu. 10. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą oraz dokumenty i informacje, które należy dołączyć do tych wniosków oraz tryb postępowania z pozwoleniami. 11. Osoba, która otrzymała pozwolenie na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, jest obowiązana do zwrotu Ministrowi Gospodarki oryginału pozwolenia, po jego wykorzystaniu lub upływie terminu ważności."}
{"id":"1997_498_39","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Decyzja wydana z przyczyn wskazanych w art. 38 ust. 5 pkt 4 i 5 oraz ust. 6 pkt 4 i 5 nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1997_498_4","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Obrót z zagranicą towarami i usługami jest zakazany, jeżeli taki zakaz wynika z przepisów ustaw lub z umów międzynarodowych."}
{"id":"1997_498_40","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Osoby zamierzające dokonać obrotu specjalnego z zagranicą mogą się ubiegać o uzyskanie promesy pozwolenia, o którym mowa w art. 38. 2. Minister Gospodarki w promesie, o której mowa w ust. 1, może określić warunki, bez spełnienia których nie będzie wydane pozwolenie na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą. 3. Do wydania, odmowy wydania lub cofnięcia promesy stosuje się odpowiednio art. 38. 4. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o wydanie promesy pozwolenia oraz niezbędne dokumenty i informacje, które należy dołączyć do wniosków."}
{"id":"1997_498_41","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Minister Gospodarki może, na wniosek zainteresowanej osoby, wydać świadectwo o końcowym użytkowniku. 2. Świadectwo o końcowym użytkowniku jest dokumentem przeznaczonym do okazania poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i zaświadcza o objęciu kontrolą przez właściwe organy transakcji obrotu specjalnego z zagranicą w zakresie przywozu na polski obszar celny broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i ich części lub technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. 3. Świadectwo o końcowym użytkowniku może również zawierać i potwierdzać szczególne warunki lub obowiązki dotyczące realizacji obrotu specjalnego z zagranicą. 4. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór świadectwa o końcowym użytkowniku oraz tryb jego wydawania."}
{"id":"1997_498_42","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Za dokonanie wpisu do Rejestru oraz za wydanie promesy pozwolenia, pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą lub świadectwa o końcowym użytkowniku pobiera się opłatę. 2. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_498_43","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Osoby dokonujące obrotu specjalnego z zagranicą, są obowiązane do prowadzenia jego ewidencji. 2. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_498_44","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Osoby dokonujące obrotu specjalnego z zagranicą, są obowiązane do przekazywania Ministrowi Gospodarki informacji o jego realizacji. 2. Minister Gospodarki przekazuje okresową informację o realizacji obrotu specjalnego z zagranicą Ministrom: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa. 3. Minister Gospodarki określa, w drodze rozporządzenia , tryb przekazywania informacji o realizacji obrotu specjalnego z zagranicą, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_498_45","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przejść granicznych, przez które towary będące przedmiotem obrotu specjalnego z zagranicą mogą być wprowadzane na polski obszar celny lub wyprowadzane z polskiego obszaru celnego."}
{"id":"1997_498_46","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W wypadku przywozu na polski obszar celny lub wywozu z polskiego obszaru celnego towarów będących przedmiotem obrotu specjalnego z zagranicą, warunkiem nadania przeznaczenia celnego tym towarom jest przedstawienie organowi celnemu pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego. 2. Organ celny, po przyjęciu zgłoszenia celnego towarów będących przedmiotem obrotu specjalnego z zagranicą, jest obowiązany odnotować fakt tego przyjęcia na pozwoleniu na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą. Rozdział 5 Kontrola przestrzegania warunków obrotu specjalnego z zagranicą"}
{"id":"1997_498_47","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Przestrzeganie warunków obrotu specjalnego z zagranicą, określonych w ustawie oraz w wydanych pozwoleniach na jego dokonanie, podlega kontroli. 2. Organem właściwym w sprawach kontroli, o której mowa w ust. 1, jest Minister Gospodarki."}
{"id":"1997_498_48","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Kontrole prowadzi Zespół kontrolny, zwany dalej \"Zespołem\" powoływany przez Ministra Gospodarki. 2. Ministrowie: Spraw Wewnętrznych i Administracji, Obrony Narodowej, Spraw Zagranicznych, Finansów, Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz Prezes Głównego Urzędu Ceł, na wniosek Ministra Gospodarki, oddelegują do jego dyspozycji w celu utworzenia Zespołu, funkcjonariuszy podległych sobie organów kontroli lub funkcjonariuszy, żołnierzy i pracowników innych podległych, albo podporządkowanych jednostek organizacyjnych. 3. Członkowie Zespołu wykonują czynności kontrolne na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, wydanego przez Ministra Gospodarki oraz legitymacji służbowej. 4. Minister Gospodarki, określi w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia do przeprowadzania kontroli. 5. Minister Gospodarki powołując Zespół, wyznacza jego kierownika, który koordynuje przebieg czynności kontrolnych i sporządza protokół z wyników kontroli. 6. Do kontroli, o której mowa w ust. 1-5, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 121, poz. 770), dotyczące postępowania kontrolnego."}
{"id":"1997_498_49","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Protokół z wynikami kontroli, kierownik Zespołu przekazuje Ministrowi Gospodarki. 2. Minister Gospodarki, określi w drodze rozporządzenia, dane, które powinien zawierać protokół ustalający wyniki kontroli. 3. W wypadku dokonania obrotu towarami, technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, lub ich wykorzystania w sposób niezgodny z warunkami określonymi w pozwoleniu na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, albo naruszający wymogi określone umowami międzynarodowymi lub przepisami odrębnymi, Minister Gospodarki wzywa osobę do przywrócenia wymaganego stanu w określonym terminie nie przekraczającym miesiąca. 4. O wynikach kontroli Minister Gospodarki informuje każdorazowo Ministrów: Spraw Wewnętrznych i Administracji, Obrony Narodowej, Spraw Zagranicznych, Finansów, Szefa Urzędu Ochrony Państwa oraz Prezesa Głównego Urzędu Ceł. Rozdział 6 Przepisy karne"}
{"id":"1997_498_5","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 2 Ograniczenia, koncesje i zakazy w obrocie towarami z zagranicą"}
{"id":"1997_498_50","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Kto dokonuje obrotu specjalnego z zagranicą bez ważnego wpisu do Rejestru lub ważnego pozwolenia na dokonywanie obrotu specjalnego z zagranicą, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od jednego roku do lat 10. 2. Tej samej karze podlega ten, kto będąc obowiązany do kierowania działalnością osoby krajowej, nie dopełnia obowiązku albo przekracza swoje uprawnienia i przez to dopuszcza do dokonania przez osobę krajową obrotu specjalnego z zagranicą. 3. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, działa nieumyślnie - podlega karze grzywny. 4. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1-3, sąd może orzec przepadek towarów, technologii lub innych przedmiotów służących do popełnienia albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, nie wyłączając środków płatniczych, papierów wartościowych i wartości dewizowych, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_498_51","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41 poz. 324, z 1990 r. Nr 26 poz. 149, Nr 34 poz. 198, Nr 86 poz. 504, z 1991 r. Nr 31 poz. 128, Nr 41 poz. 179, Nr 73 poz. 321, Nr 105 poz. 452, Nr 106 poz. 457, Nr 107 poz. 460, z 1993 r. Nr 28 poz. 127, Nr 47 poz. 212, Nr 134 poz. 646, z 1994 r. Nr 27 poz. 96, Nr 127 poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 124, poz. 783), wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 dodaje się ust. 7 a w brzmieniu: \"7a. Minister Gospodarki, w drodze rozporządzenia, może określić zasady udzielania koncesji w zakresie objętym rozporządzeniem, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 9.\", 2) w art. 21 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Koncesje w obrocie z zagranicą towarami i usługami, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 9, wydaje się na czas oznaczony.\"."}
{"id":"1997_498_52","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz.U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Dz.U. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Minister Gospodarki\" w odpowiednich przypadkach; 2) w art. 3 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Wydawanie i cofanie pozwoleń na przywóz, wywóz lub tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni, amunicji i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym regulują przepisy ustawy z dnia ... o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr ...., poz. ...). 1b. Certyfikatu importowego, o którym mowa w ust. 1 ustawy nie wydaje się na przywóz, wywóz lub tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni, amunicji i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.\"; 3) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ministrowie: Spraw Wewnętrznych i Administracji, Obrony Narodowej, Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Zdrowia i Opieki Społecznej, Szef Urzędu Ochrony Państwa a także Prezesi Państwowej Agencji Atomistyki i Głównego Urzędu Ceł spowodują na wniosek Ministra Gospodarki oddelegowanie do jego dyspozycji, w celu utworzenia zespołów, funkcjonariuszy podległych sobie organów kontroli lub funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników innych podległych albo podporządkowanych jednostek organizacyjnych.\"."}
{"id":"1997_498_53","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407 i Nr 121, poz. 770) w art. 14 po § 6 dodaje się nowy § 6a w brzmieniu: \"§6a. Do pozwoleń, o których mowa w § 6 stosuje się odpowiednio art. 17, 18 i 20 ustawy z dnia .... o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1997_498_54","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Postępowania w sprawie udzielenia koncesji lub pozwolenia na przywóz lub wywóz towarów oraz na eksport i import usług, wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i do tego dnia nie zakończone ostateczną decyzją będą toczyć się według przepisów niniejszej ustawy. 2. Koncesje na podjęcie działalności gospodarczej w zakresie obrotu z zagranicą towarami i usługami, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustawy, o której mowa w art. 51, pozostają w mocy przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że ustanowione w nich terminy obowiązywania upływają wcześniej."}
{"id":"1997_498_55","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. W zakresie obrotu specjalnego z zagranicą nie stosuje się art. 11 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej. 2. Koncesje wydane na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 9 ustawy o działalności gospodarczej na dokonywanie obrotu z zagranicą bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami i ich częściami, technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, pozostają w mocy przez okres 1 roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że ustanowione w nich terminy obowiązywania upływają wcześniej."}
{"id":"1997_498_56","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy - Prawo celne (Dz.U. Nr 64, poz. 407) art. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w art. 297 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem art. 106f.\"."}
{"id":"1997_498_57","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_498_6","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Rada Ministrów lub inny organ administracji rządowej właściwy w sprawach obrotu towarami z zagranicą, jeżeli wymaga tego interes narodowy lub podstawowy interes gospodarczy kraju, może wprowadzić ograniczenia w obrocie towarowym z zagranicą zgodnie z zasadami ich stosowania określonymi w Porozumieniu WTO, w wypadkach gdy: 1) jest to niezbędne dla zapobieżenia lub złagodzenia zasadniczego niedoboru środków żywności lub innych produktów o podstawowym znaczeniu dla kraju, 2) jest to niezbędne do stosowania norm lub przepisów dotyczących klasyfikacji, kwalifikowania lub marketingu produktów stanowiących przedmiot handlu międzynarodowego, 3) dotyczą obrotu wszelkimi produktami rolnymi lub produktami rybołówstwa i jest to niezbędne do funkcjonowania programów rządowych służących do: a) ograniczenia ilości podobnego produktu produkcji krajowej, którego znacząca sprzedaż lub produkcja została dozwolona lub, jeżeli nie istnieje znacząca produkcja krajowa tego towaru, a towar importowany jest jego bezpośrednim substytutem, bądź b) likwidacji czasowej nadwyżki podobnego produktu produkcji krajowej niezależnie od wielkości produkcji krajowej tego produktu, gdy towar importowany jest jego bezpośrednim substytutem, poprzez udostępnienie tej nadwyżki pewnym grupom konsumentów krajowych nieodpłatnie lub po cenach niższych od aktualnych cen rynkowych, bądź c) ograniczenia ilości dozwolonej produkcji każdego produktu pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, którego produkcja jest bezpośrednio zależna, całkowicie lub głównie od surowca importowanego z powodu nieznacznej krajowej produkcji takiego surowca, 4) jest to konieczne dla zapewnienia równowagi bilansu płatniczego w rozumieniu Porozumienia WTO, 5) obrót towarami jest dokonywany na podstawie umów międzynarodowych przewidujących rozliczenia w jednostkach rozrachunkowych stosowanych w handlu zagranicznym, 6) jest to konieczne dla ochrony zasad współżycia społecznego, 7) jest to konieczne dla ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub ochrony roślin, ochrony środowiska, 8) dotyczą obrotu z zagranicą złotem, srebrem lub platyną, 9) jest to konieczne do zapewnienia przestrzegania ustaw i przepisów wykonawczych nie pozostających w sprzeczności z postanowieniami Porozumienia WTO, łącznie z ustawami i przepisami dotyczącymi regulacji obrotu z zagranicą, utrzymania monopolu, ochrony własności intelektualnej, 10) dotyczą produktów pracy więźniów, 11) jest to konieczne dla ochrony dóbr kultury mających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną, 12) dotyczą zachowania wyczerpywalnych zasobów naturalnych, 13) jest to konieczne do wykonania zobowiązań, wynikających z międzynarodowych porozumień towarowych, 14) jest to konieczne w celu ograniczenia wywozu surowców pochodzenia krajowego, niezbędnych dla zapewnienia podstawowej ilości tego surowca krajowemu przemysłowi przetwórczemu, 15) jest to istotne przy nabywaniu lub dystrybucji produktów, których odczuwa się powszechny lub lokalny niedobór; pod warunkiem, że wymienione środki będą zgodne z zasadą, że wszystkie strony Porozumienia WTO mają prawo do udziału w międzynarodowych dostawach takich produktów, zaś środki niezgodne z innymi postanowieniami Porozumienia WTO zostaną zniesione, gdy tylko okoliczności, które spowodowały ich stosowanie przestaną istnieć, 16) jest to uzasadnione względami porządku społecznego lub bezpieczeństwa publicznego, 17) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, 18) wystąpiła klęska żywiołowa, 19) służą wypełnieniu zobowiązań wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, 20) jest to uzasadnione względami polityki państwa. 2. W wypadkach określonych w ust. 1, Rada Ministrów może ustanowić, na czas określony, w drodze rozporządzenia, zakaz obrotu towarami z zagranicą. 3. Rada Ministrów, ustanawiając zakaz, o którym mowa w ust. 2, może określić procedury celne, w ramach których nie stosuje się zakazu, a także normy ilościowe lub wartościowe, których zakaz obrotu nie obejmuje."}
{"id":"1997_498_7","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Zasady udzielania koncesji w zakresie obrotu towarowego z zagranicą regulują odrębne przepisy."}
{"id":"1997_498_8","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Ograniczenie obrotu towarami z zagranicą w przywozie na polski obszar celny lub wywozie z polskiego obszaru celnego, może być wprowadzone w formie ustanowienia: 1) kontyngentu, 2) plafonu i jego zamknięcia, 3) automatycznej rejestracji obrotu, 4) nieautomatycznej rejestracji obrotu. 2. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii właściwego ministra oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, może ustanowić, w drodze rozporządzenia: 1) kontyngent, 2) plafon, 3) automatyczną rejestrację obrotu, 4) nieautomatyczną rejestrację obrotu. 3. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, ustanawiane są na czas określony."}
{"id":"1997_498_9","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Pozwolenie na przywóz towarów na polski obszar celny lub na wywóz towarów z polskiego obszaru celnego, zwane dalej \"pozwoleniem\", jest wymagane, jeżeli przedmiotem przywozu lub wywozu są towary: 1) którymi obrót z zagranicą wymaga uzyskania koncesji, 2) objęte ograniczeniami, o których mowa w art. 8 ust. 1, 3) którymi obrót z zagranicą dokonywany jest na podstawie umów międzynarodowych przewidujących rozliczenia w jednostkach rozrachunkowych stosowanych w handlu zagranicznym. 2. Minister Gospodarki w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 8 ust. 2, może określić wypadki, w których przywóz towarów na polski obszar celny lub wywóz towarów z polskiego obszaru celnego nie wymaga uzyskania pozwolenia. 3. Za wydanie pozwolenia Minister Gospodarki pobiera opłaty traktowane jako opłaty w sprawach celnych w rozumieniu przepisów Kodeksu celnego."}
{"id":"1997_499_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1: a) w pkt 1 na końcu dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 4a,\", b) w pkt 2 po wyrazach \"bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania\" dodaje się wyrazy \" , jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,\", c) po pkt 2a dodaje się pkt 2b w brzmieniu: \"2b) dochodzie dziecka - oznacza to dochód dziecka, do którego zalicza się kwotę otrzymywanej renty rodzinnej wraz z dodatkiem dla sierot zupełnych, zasiłek pielęgnacyjny, dodatek pielęgnacyjny, otrzymywane alimenty oraz kwotę odpowiadającą dochodom uzyskiwanym z majątku dziecka,\", d) po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) rodzinnym domu pomocy - oznacza to usługi opiekuńcze i bytowe świadczone całodobowo przez osobę lub rodzinę dla nie mniej niż trzech i nie więcej niż ośmiu osób wymagających z powodu wieku wsparcia w tej formie,\", e) w pkt 13 na końcu dodaje się wyrazy \"w podziale na następujące typy placówek: placówki wsparcia dziennego, placówki interwencyjne, placówki rodzinne, placówki socjalizacyjne, placówki resocjalizacyjne,\"; 2) w art. 3 w pkt 4 po wyrazie \"macierzyństwa\" dodaje się wyrazy \"lub wielodzietności\"; 3) w art. 4 w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"art. 33g ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 33g ust. 1-3\"; 4) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. Przy ustalaniu prawa do zasiłku stałego, zasiłku stałego wyrównawczego i gwarantowanego zasiłku okresowego w składzie rodziny nie uwzględnia się dzieci wychowywanych w ramach rodziny zastępczej, a do dochodu rodziny nie wlicza się ich dochodów i pomocy pieniężnej, o której mowa w art. 33g ust. 1-3, chyba że zasiłek ma być przyznany ze względu na te dzieci.\"; 5) w art. 6 w ust. 1a w zdaniu pierwszym po wyrazach \"odmowy przyznania\" dodaje się przecinek i wyraz \"zaprzestania\"; 6) w art. 11 w pkt 2a wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem, a na końcu dodaje się wyrazy \"i art. 31b ust. 3\"; 7) w art. 11b w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) organizowanie i prowadzenie jednostek organizacyjnych pomocy społecznej o zasięgu ponadpowiatowym.\"; 8) w art. 12 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wydawanie i cofanie zezwoleń lub zezwoleń warunkowych na prowadzenie domów pomocy społecznej oraz prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych i ośrodków adopcyjnoopiekuńczych,\"; 9) po art. 12a dodaje się art. 12b w brzmieniu: \"Art. 12b. Do zadań ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w zakresie pomocy społecznej należy w szczególności: 1) tworzenie koncepcji i określenie kierunków rozwoju oraz tworzenie prawa w obszarze pomocy społecznej, 2) zlecanie i finansowanie badań, ekspertyz i analiz z zakresu pomocy społecznej, 3) określanie standardów dla zadań pomocy społecznej realizowanych przez jednostki organizacyjne oraz nadzór nad ich wdrażaniem, 4) analiza skuteczności pomocy społecznej głównie poprzez ocenę instrumentów, odbiorców pomocy społecznej oraz efektywność poszczególnych rodzajów świadczeń, 5) inspirowanie i promowanie nowych form i metod działania, w tym szkolenie kadr, 6) tworzenie i finansowanie resortowych programów osłonowych, zlecanie ich do realizacji administracji rządowej i samorządowej oraz podmiotom określonym w art. 12a, a także kontrola ich wykonania, 7) współdziałanie z organizacjami pozarządowymi o charakterze regionalnym lub ogólnokrajowym, 8) współfinansowanie oraz nadzór nad funkcjonowaniem i rozwojem systemu informatycznego w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej.\"; 10) w art. 18: a) w ust. 2 po wyrazie \"zakres\" dodaje się wyrazy \"i miejsce świadczenia\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, standardy, rodzaj i zakres usług bytowych i opiekuńczych świadczonych przez rodzinny dom pomocy oraz zasady kierowania do rodzinnego domu pomocy, odpłatności i nadzoru nad rodzinnymi domami pomocy.\"; 11) w art. 19 skreśla się ust. 1a; 12) w art. 21 w ust. 1 po wyrazach \"mieszkaniach chronionych\" dodaje się wyrazy \" , rodzinnych domach pomocy\"; 13) w art. 27 w ust. 3 po wyrazach \"w rodzinie zastępczej\" dodaje się przecinek i wyrazy \"również po ustaniu funkcji tej rodziny\"; 14) w art. 27a ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Osobie, o której mowa w ust. 1 i 2, uprawnionej do renty lub emerytury, z wyłączeniem renty rodzinnej, renta socjalna nie przysługuje. 5. Osoba, o której mowa w ust. 1 i 2, traci prawo do renty socjalnej za miesiąc, w którym osiągnęła dochód z tytułu pracy lub działalności gospodarczej przekraczający wysokość renty.\"; 15) w art. 31 po ust. 4f dodaje się ust. 4g w brzmieniu: \"4g. Do osób, o których mowa w ust. 4a, nie stosuje się art. 6 ust. 1a.\"; 16) w art. 31b: a) w ust. 3 wyrazy \"rezygnującą z pracy\" zastępuje się wyrazami \" , która zrezygnuje z zatrudnienia\", b) w ust. 9 wyrazy \"1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"1-3\", a po wyrazie \"stałego\" dodaje się wyrazy \"lub złożenia wniosku o opłacanie składki\"; 17) w art. 33c po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Pełnienie funkcji rodziny zastępczej z mocy prawa ustaje z dniem osiągnięcia przez dziecko pełnoletności.\"; 18) w art. 33d: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) wywiązują się z obowiązku łożenia na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby, o ile taki obowiązek z mocy prawa lub orzeczenia sądu na nich ciąży,\", b) w pkt 6 skreśla się wyraz \"pozytywną\", c) skreśla się zdanie drugie; 19) art. 33e otrzymuje brzmienie: \"Art. 33e. 1. Rodziny zastępcze dzielą się na: 1) spokrewnione z dzieckiem, 2) niespokrewnione z dzieckiem, 3) rodziny, o których mowa w pkt 2, pełniące zadania pogotowia rodzinnego. 2. Rodziny zastępcze powinny uczestniczyć w szkoleniu organizowanym przez powiatowe centrum pomocy rodzinie lub na jego zlecenie, przez ośrodek adopcyjno-opiekuńczy lub inny podmiot. 3. Szkolenie rodzin zastępczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, prowadzi się według indywidualnego planu szkolenia, w zależności od potrzeb rodziny. 4. Szkolenie rodzin zastępczych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, prowadzi się według programów szkolenia uwzględniających zakres programowy szkolenia, określony w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 33g ust. 7 pkt 4. 5. Program szkolenia zatwierdza minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego na wniosek powiatowego centrum pomocy rodzinie, ośrodka adopcyjno-opiekuńczego lub innego podmiotu prowadzącego szkolenie, 6. Zatwierdzenie lub odmowa zatwierdzenia programu szkolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.\"; 20) art. 33g otrzymuje brzmienie: \"Art. 33g. 1. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania każdego umieszczonego w tej rodzinie dziecka w wysokości 40% kwoty, o której mowa w ust. 4, pomniejszonej o kwotę odpowiadającą 50% dochodu tego dziecka, nie mniej jednak niż 10% kwoty, o której mowa w ust. 4. 2. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania każdego umieszczonego w tej rodzinie dziecka, uwzględniając: 1) wiek, 2) stopień rozwoju, 3) stan zdrowia, 4) stopień niedostosowania społecznego, w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, lecz nieprzekraczającej 80% kwoty, o której mowa w ust. 4, pomniejszonej o kwotę odpowiadającą 50% dochodu tego dziecka, nie mniej jednak niż 20% kwoty, o której mowa w ust. 4. 3. Rodzina zastępcza, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 2 i 3, otrzymuje dodatkowo na każde umieszczone w niej dziecko kwotę odpowiadającą 10% kwoty, o której mowa w ust. 4, z tytułu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem i jego wychowania. 4. Podstawą ustalenia wysokości pomocy pieniężnej, o której mowa w ust. 1, jest kwota 1 387 zł. Rodzina zastępcza może zrezygnować z przysługującej pomocy pieniężnej. 5. Pomoc pieniężna, o której mowa w ust. 1, może być przyznana w części lub w całości w formie niepieniężnej w przypadku wykorzystywania jej w sposób niezgodny z przeznaczeniem lub marnotrawieniem. 6. Pomoc pieniężną przyznaje się w drodze decyzji administracyjnej. 7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady działania rodzin zastępczych, 2) szczegółowe zasady doboru rodzin zastępczych i umieszczenia dzieci w tych rodzinach, 3) tryb przygotowywania i szkolenia rodzin zastępczych, 4) zakres programowy szkolenia rodzin zastępczych i tryb zatwierdzenia programów szkolenia rodzin zastępczych. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania pomocy pieniężnej, o której mowa ust. 2, 2) szczegółowe warunki finansowania dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej, w tym także przebywającego poza rodziną zastępczą, 3) szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia rodzinom, o których mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, z tytułu pozostawania w gotowości przyjęcia dziecka albo świadczonej opieki i wychowania, w zależności od czasu pobytu dziecka w tej rodzinie, liczby dzieci, stanu ich zdrowia i rozwoju, 4) zasady i wysokość odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych oraz sposób i tryb postępowania w tych sprawach.\"; 21) w art. 33j ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Starosta może odstąpić od ustalenia odpłatności, o której mowa w ust. 1, na wniosek rodziców dziecka lub z urzędu ze względu na trudną sytuację materialną.\"; 22) w art. 33k w ust. 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z tym że opłata ponoszona przez opiekunów prawnych nie może być wyższa niż 50% kwoty stanowiącej dochód dziecka.\"; 23) w art. 33ł: a) w ust. 1 wyrazy \"rodzinnych formach opieki zastępczej\" zastępuje się wyrazami \"rodzinnej opiece zastępczej\", b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określa, w drodze rozporządzenia, podmioty uprawnione do zakładania i prowadzenia niepublicznych ośrodków adopcyjnoopiekuńczych oraz staż pracy i kwalifikacje wymagane od osób zatrudnionych w publicznych i niepublicznych ośrodkach adopcyjnoopiekuńczych, a także warunki lokalowe, jakimi powinny dysponować te ośrodki.\", c) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wyznacza, w drodze rozporządzenia, ośrodek adopcyjno-opiekuńczy prowadzący centralny bank danych o dzieciach oczekujących na przysposobienie, którym nie można zapewnić opieki w rodzinie adopcyjnej w Rzeczypospolitej Polskiej, a także ośrodek adopcyjno-opiekuńczy lub ośrodki adopcyjno-opiekuńcze upoważnione do współpracy z licencjonowanymi przez rządy innych państw organizacjami lub ośrodkami adopcyjnymi w zakresie przysposobienia związanego ze zmianą dotychczasowego miejsca zamieszkania dziecka w Rzeczypospolitej Polskiej na miejsce zamieszkania w innym państwie.\"; 24) w art. 33n: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Obsługę finansowo-księgową publicznych placówek rodzinnych prowadzi starosta. Placówki rodzinne otrzymują środki na bieżące funkcjonowanie, w tym zryczałtowane kwoty na utrzymanie dzieci. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia, stawki na bieżące funkcjonowanie placówki rodzinnej.\", b) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"na zasadach określonych w ust. 6 i 7\", c) skreśla się ust. 6 i 7; 25) art. 33p otrzymuje brzmienie: \"Art. 33p. 1. Osoba, która osiągnęła pełnoletność w rodzinie zastępczej, oraz osoba pełnoletnia opuszczająca niektóre typy placówek opiekuńczo-wychowawczych i domów pomocy społecznej oraz schroniska dla nieletnich, zakłady poprawcze i specjalne ośrodki szkolnowychowawcze zostaje objęta pomocą mającą na celu jej życiowe usamodzielnienie i integrację ze środowiskiem poprzez pracę socjalną, a także pomocą: 1) pieniężną na usamodzielnienie, 2) pieniężną na kontynuowanie nauki, 3) w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym, 4) w uzyskaniu zatrudnienia, 5) na zagospodarowanie - w formie rzeczowej. 2. Podstawę ustalenia wysokości pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 5, stanowi kwota 1 387 zł. 3. Pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki przysługuje osobie, o której mowa w ust. 1, jeżeli kontynuuje ona naukę w gimnazjum, szkole ponadpodstawowej, szkole ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej. Pomoc w miesięcznej wysokości 30% kwoty, o której mowa w ust. 2, przyznaje się do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat. 4. Pomoc, o której mowa w ust. 3, przysługuje również osobie pełnoletniej nieopuszczającej placówki, o której mowa w ust. 1, kontynuującej naukę. 5. Pomoc, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przysługuje osobom, o których mowa w ust. 1, znajdującym się w trudnej sytuacji dochodowej. 6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można odmówić przyznania pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, lub zaprzestać udzielania tej pomocy. 7. W uzasadnionych przypadkach na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu pomoc, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, można zawiesić. 8. Pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, udziela starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce pobytu dziecka przed umieszczeniem w rodzinie zastępczej lub skierowaniem do placówki, o której mowa w ust. 1. 9. Pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 3-5, udziela starosta właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się osoby, która osiągnęła pełnoletność w rodzinie zastępczej, lub osoby opuszczającej placówkę, o której mowa w ust. 1. 10. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i kryteria dochodowe, jakie powinna spełnić osoba, która osiągnęła pełnoletność w rodzinie zastępczej lub osoba opuszczająca niektóre typy placówek opiekuńczo-wychowawczych i domów pomocy społecznej oraz zakłady poprawcze, schroniska dla nieletnich i specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, uprawniające do pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, 2) szczegółowe zasady i tryb przyznania, zawieszenia, zaprzestania udzielania lub odmowy przyznania pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wysokość pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki oraz wartości i składniki pomocy na zagospodarowanie, 3) typy placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz domów pomocy społecznej, z których osoby je opuszczające są uprawnione do korzystania z pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.\"; 26) w art. 35: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Opłatę za pobyt w ośrodkach wsparcia i w mieszkaniach chronionych ustala podmiot kierujący w uzgodnieniu z osobą kierowaną, uwzględniając przyznany zakres usług. Osoby nie ponoszą opłat, jeśli ich dochód lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kryterium dochodowego ustalonego w art. 4 ust. 1. Do dochodu nie wlicza się pomocy udzielonej na podstawie art. 33p ust. 1 pkt 1 i 2.\", b) w ust. 2a w zdaniu wstępnym wyrazy \"zwalnia się\" zastępuje się wyrazami \"mogą być zwolnione\", c) po ust. 2i dodaje się ust. 2j w brzmieniu: \"2j. Opłaty, o których mowa w ust. 1, przeznaczane są na utrzymanie domu pomocy społecznej.\"; 27) art. 35a otrzymuje brzmienie: \"Art. 35a. 1. Wymienione w ustawie kwoty określające: 1) wartość dochodu odpowiadającą dochodowi z 1 ha przeliczeniowego, 2) wysokość dochodu uprawniającą do świadczeń z pomocy społecznej, 3) wysokość zasiłku stałego lub renty socjalnej, 4) wysokość dodatku do zasiłku stałego lub renty socjalnej, 5) minimalną wysokość zasiłku okresowego oraz zasiłku stałego wyrównawczego, 6) kwoty świadczeń pieniężnych na utrzymanie przysługujące uchodźcom, 7) podstawę ustalania pomocy pieniężnej dla rodziny zastępczej, a także wynagrodzenia dla rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego oraz pomocy pieniężnej na usamodzielnienie lub kontynuowanie nauki oraz pomocy rzeczowej dla osób, które osiągnęły pełnoletność w rodzinie zastępczej, oraz osób opuszczających niektóre typy placówek opiekuńczo-wychowawczych i domów pomocy społecznej oraz schroniska dla nieletnich, zakłady poprawcze i specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, a także kwoty do własnego dysponowania przez dzieci przebywające w placówkach opiekuńczowychowawczych, zwaną dalej \"podstawą\", podlegają w każdym roku waloryzacji o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, raz w roku od dnia 1 czerwca, jeśli średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem jest niższy niż 110%, lub dwa razy w roku, od dnia 1 marca i od dnia 1 września, jeśli średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem wynosi co najmniej 110%. 2. Wskaźniki waloryzacji, o których mowa w ust. 1, ustalane są na podstawie wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych przyjętego w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy, z uwzględnieniem ust. 3 i 4. Kwoty te podlegają zaokrągleniu do 1 zł. Przy waloryzacji dwa razy w roku ustala się w tych terminach jednakowe wskaźniki waloryzacji, równe 12 wskaźnika przyjętego w ustawie budżetowej. 3. Jeżeli faktyczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w danym roku kalendarzowym różnił się od przyjętego w ustawie budżetowej, wskaźnik kolejnej waloryzacji podlega pomnożeniu przez wskaźnik weryfikacyjny, o którym mowa w ust. 4. 4. Wskaźnik weryfikacyjny stanowi iloraz faktycznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w danym roku kalendarzowym oraz wskaźnika wzrostu przyjętego na ten rok kalendarzowy w ustawie budżetowej, wyrażony w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu. 5. Podstawa, o której mowa w ust. 1 pkt 7, po zwaloryzowaniu według zasad wymienionych w ust. 1-4, zwana dalej \"podstawą zwaloryzowaną cenowo\", jest dodatkowo zwiększana o kwotę stanowiącą 20% różnicy między wysokością kwoty bazowej określanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 27, poz. 298), obowiązującej od terminu waloryzacji, o którym mowa w ust. 1, a wysokością podstawy zwaloryzowanej cenowo. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wskaźniki waloryzacji oraz kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6 oraz w ust. 5.\"; 28) w art. 36 w ust. 2 w zdaniu drugim po wyrazie \"wiadomości\" dodaje się wyraz \"publicznej\"; 29) w art. 37 w ust. 3 po wyrazie \"16\" dodaje się przecinek i wyraz \"17\" oraz po wyrazie \"31\" dodaje się przecinek i wyraz \"31b\"; 30) w art. 38 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Osoby odbywające karę pozbawienia wolności tracą prawo do świadczeń z pomocy społecznej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. 4. Osobom tymczasowo aresztowanym zawiesza się prawo do świadczeń z pomocy społecznej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.\"; 31) w art. 39 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W celu ustalenia sytuacji dochodowej osób, o których mowa w ust. 1, oraz ich możliwości udzielenia pomocy osobie lub rodzinie ubiegającej się o świadczenia pomocy społecznej przeprowadza się wywiad środowiskowy (rodzinny).\"; 32) w art. 43: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Decyzja o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia może być wydana po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego (rodzinnego) lub jego aktualizacji, dokonywanej nie rzadziej niż co 6 miesięcy. Wywiad przeprowadza pracownik socjalny, również dla potrzeb jednostki organizacyjnej pomocy społecznej z terenu innej gminy.\", b) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Wywiad środowiskowy (rodzinny) przeprowadza się w celu ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób i rodzin, w tym, o których mowa w art. 39, wydania opinii w celu ustanowienia rodziny zastępczej w związku z prowadzonym postępowaniem w sprawie ustanowienia rodziny zastępczej, przyznania pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka, dokonywania oceny sytuacji opiekuńczo-wychowawczej dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej, przyznania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki, skierowania dziecka do placówki opiekuńczo-wychowawczej.\", c) w ust. 3b po wyrazach \"o pomoc\" dodaje się przecinek i wyrazy \"a także osoby, o których mowa w art. 39,\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Świadczenia pieniężne pomocy społecznej przyznaje się i wypłaca za okres miesiąca kalendarzowego, począwszy od miesiąca, w którym został złożony wniosek wraz z wymaganą dokumentacją. W przypadku gdy uprawnienie do świadczenia nie obejmuje pełnego miesiąca, w którym złożono wniosek, świadczenie przyznaje się za niepełny miesiąc, a kwotę świadczenia i składki na ubezpieczenie społeczne ustala się, dzieląc pełne kwoty przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni objętych świadczeniem.\", e) w ust. 6a po wyrazie \"środowiskowego\" dodaje się wyraz \"(rodzinnego)\"; 33) w art. 47a: a) w ust. 2 wyraz \"starostę\" zastępuje się wyrazami \"zarząd powiatu\", b) w ust. 5 na końcu dodaje się wyrazy \"i inni pracownicy centrum upoważnieni na wniosek kierownika\", c) w ust. 5b skreśla się wyrazy \"lub odpowiednimi przepisami o systemie oświaty\"; 34) w art. 49: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2f w brzmieniu: \"2a. Ustala się następujące stopnie specjalizacji zawodowej w zawodzie pracownika socjalnego: 1) I stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mający na celu uzupełnienie wiedzy i doskonalenie umiejętności zawodowych pracowników socjalnych, 2) II stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mający na celu pogłębienie wiedzy i doskonalenie umiejętności pracy z wybranymi grupami osób korzystających z pomocy społecznej. 2b. Tworzy się Centralną Komisję Egzaminacyjną do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych działającą przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, który powołuje jej członków. 2c. Do zadań Komisji, o której mowa w ust. 2b, należy: 1) przeprowadzanie postępowania w zakresie nadawania stopni specjalizacji zawodowej oraz egzaminu dla pracowników socjalnych ubiegających się o II stopień specjalizacji zawodowej w marcu i październiku każdego roku, 2) nadawanie II stopnia specjalizacji zawodowej, 3) prowadzenie rejestru wydanych dyplomów, 4) powoływanie przewodniczącego i członków regionalnych komisji egzaminacyjnych do spraw stopni specjalizacji zawodowej w zawodzie pracownika socjalnego, 5) kontrolowanie pracy komisji regionalnych, 6) opiniowanie dla ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego kandydatów na konsultantów prac dyplomowych na II stopień specjalizacji, o których mowa w ust. 3, 7) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego informacji dotyczących zasięgu, przebiegu i poziomu szkoleń w zakresie specjalizacji, 8) opiniowanie spraw spornych dotyczących pracy komisji regionalnych. 2d. Tworzy się regionalne komisje egzaminacyjne do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych, działające przy urzędach marszałków w samorządach wojewódzkich. 2e. Do zadań komisji, o których mowa w ust. 2d, należy: 1) przeprowadzanie postępowania w zakresie nadawania stopni specjalizacji zawodowej oraz egzaminu dla pracowników socjalnych, ubiegających się o I stopień specjalizacji zawodowej, 2) nadawanie I stopnia specjalizacji zawodowej, 3) prowadzenie rejestru wydanych dyplomów, 4) opracowywanie informacji, opinii i wniosków dotyczących I stopnia specjalizacji zawodowej dla Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz dla ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. 2f. Szkolenie w zakresie specjalizacji w zawodzie pracownika socjalnego mogą realizować jednostki prowadzące kształcenie i doskonalenie zawodowe po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, minima programowe obowiązujące dla specjalizacji w zawodzie pracownik socjalny, tryb postępowania w sprawie nadawania stopni specjalizacji i wydawania dyplomów, warunki uzyskiwania przez pracowników socjalnych stopni specjalizacji zawodowej, z uwzględnieniem przygotowywania prac dyplomowych przez kandydatów ubiegających się o uzyskanie II stopnia specjalizacji oraz kryteriów, jakim powinni odpowiadać kandydaci na konsultantów tych prac wskazani przez podmioty ubiegające się o zgodę ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego na prowadzenie szkoleń w zakresie specjalizacji, a także określi warunki, jakie powinny spełniać podmioty prowadzące szkolenia w zakresie specjalizacji.\"; 35) w art. 51 w ust. 3 skreśla się wyrazy \" , na stanowisku pracownika socjalnego, i\"; 36) w art. 51a w ust. 1 wyrazy \"zatrudnione na stanowiskach kierowniczych w jednostkach organizacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"kierujące jednostkami organizacyjnymi\"; 37) w art. 55e: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Decyzję administracyjną o skierowaniu do odpowiedniego typu domu pomocy społecznej wydaje starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się lub, z jego upoważnienia, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie, lub inni pracownicy centrum upoważnieni na wniosek kierownika, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym dom, jeżeli okres oczekiwania na miejsce w domu pomocy społecznej nie przekracza 3 miesięcy.\", b) skreśla się ust. 5."}
{"id":"1997_499_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298 i Nr 39, poz. 459) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 2 po wyrazach \"z pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \"i osób, za które ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę z tytułu sprawowania przez nie opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji lub nad ciężko chorym członkiem rodziny\"; 2) w art. 16 w ust. 6 po wyrazach \"z pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \"i osób sprawujących opiekę nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji lub nad ciężko chorym członkiem rodziny\"; 3) w art. 18 w ust. 5 po wyrazach \"z pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \" , osób sprawujących opiekę nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji lub nad ciężko chorym członkiem rodziny\"."}
{"id":"1997_499_3","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 3. Ośrodki adopcyjno-opiekuńcze upoważnione przed dniem wejścia w życie ustawy do prowadzenia: 1) centralnego banku danych o dzieciach zakwalifikowanych do przysposobienia związanego ze zmianą dotychczasowego miejsca zamieszkania dziecka w Rzeczypospolitej Polskiej na miejsce zamieszkania w innym państwie, 2) współpracy z licencjonowanymi przez rządy innych państw organizacjami lub ośrodkami adopcyjnymi w zakresie przysposobienia, o którym mowa w pkt 1, mogą prowadzić odpowiednio ten bank danych i współpracę nie dłużej niż przez okres 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_499_4","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 4. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, na podstawie upoważnień zmienionych tą ustawą, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, o ile nie są sprzeczne z tą ustawą."}
{"id":"1997_499_5","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 23 w zakresie dotyczącym art. 35a ust. 5, który wchodzi w życie w terminie pierwszej waloryzacji po dniu 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1997_500_1","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 16, poz. 95, Nr 32, poz. 191, Nr 34, poz. 199, Nr 43, poz. 253 i Nr 89, poz. 518, z 1991 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 110, poz. 473, z 1992 r. Nr 85, poz. 428 i Nr 100, poz. 499, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 86, poz. 397 i Nr 122, poz. 593 oraz z 1995 r. Nr 74, poz. 368) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 po wyrazie \"łączenie\" dodaje się przecinek i wyraz \"podział\", b) w ust. 2 po wyrazie \"łączeniu\" dodaje się wyraz \"podziale,\"; 2) w art. 5 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Gmina może tworzyć jednostki pomocnicze: sołectwa oraz dzielnice, osiedla i inne. 2. Jednostkę pomocniczą tworzy rada gminy, w drodze uchwały, po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami lub z ich inicjatywy. 3. Zasady tworzenia, łączenia, podziału oraz znoszenia jednostki pomocniczej określa statut gminy.\"; 3) w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przekazanie gminie, w drodze ustawy, nowych zadań własnych wymaga zapewnienia koniecznych środków finansowych na ich realizację w postaci zwiększenia dochodów własnych gminy lub subwencji. Przepis art. 8 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów. 2. Zadania z zakresu administracji rządowej gmina może wykonywać również na podstawie porozumienia z organami tej administracji. 3. Gmina otrzymuje środki finansowe w wysokości koniecznej do wykonania zadań, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Szczegółowe zasady i terminy przekazywania środków finansowych, o których mowa w ust. 3, określają ustawy nakładające na gminy obowiązek wykonywania zadań zleconych lub zawarte porozumienia. 5. W przypadku niedotrzymania terminów, o których mowa w ust. 4, gminie przysługują odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.\"; 5) w art. 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Referendum w sprawie odwołania rady gminy przed upływem kadencji przeprowadza się wyłącznie na wniosek mieszkańców, na zasadach określonych w ust. 1 i 2, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy od dnia wyborów lub od dnia ostatniego referendum w sprawie odwołania rady gminy przed upływem kadencji.\"; 6) w art. 14 w ust. 1 wyrazy \"przepis szczególny\" zastępuje się wyrazem \"ustawa\"; 7) w art. 18: a) w ust. 2: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) uchwalanie budżetu gminy, rozpatrywanie sprawozdania z wykonania budżetu oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi z tego tytułu,\", - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) ustalanie zakresu działania jednostek pomocniczych, zasad przekazywania im składników mienia do korzystania oraz zasad przekazywania środków budżetowych na realizację zadań przez te jednostki,\", - w pkt 9 lit.c) i d) otrzymują brzmienie: \"c) zaciągania długoterminowych pożyczek i kredytów, d) ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i kredytów krótkoterminowych zaciąganych przez zarząd w roku budżetowym,\", - po lit. h) dodaje się lit. i) w brzmieniu: \"i) ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i poręczeń udzielanych przez zarząd w roku budżetowym.\", b) skreśla się ust. 3; 8) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Rada gminy kontroluje działalność zarządu oraz gminnych jednostek organizacyjnych; w tym celu powołuje komisję rewizyjną. 2. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje, o których mowa w art. 19 ust. 1, oraz będących członkami zarządu. Przepisu art. 21 ust. 2 nie stosuje się. 3. Komisja rewizyjna opiniuje wykonanie budżetu gminy i występuje z wnioskiem do rady gminy w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi. Wniosek w sprawie absolutorium podlega zaopiniowaniu przez regionalną izbę obrachunkową. 4. Komisja rewizyjna wykonuje inne zadania zlecone przez radę w zakresie kontroli. Uprawnienie to nie narusza uprawnień kontrolnych innych komisji, powoływanych przez radę gminy na podstawie art. 21 ust. 1. 5. Zasady i tryb działania komisji rewizyjnej określa statut gminy.\"; 9) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Rada gminy wybiera ze swego grona przewodniczącego i 1-3 wiceprzewodniczących bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. 2. Przewodniczący rady organizuje pracę rady i prowadzi jej obrady. W przypadku nieobecności przewodniczącego, zadania przewodniczącego wykonuje jego zastępca. 3. Funkcji, o których mowa w ust. 1, nie można łączyć z funkcją członka zarządu. 4. Odwołanie przewodniczącego i wiceprzewodniczących następuje na wniosek co najmniej 1\/4 ustawowego składu rady gminy w trybie określonym w ust. 1.\"; 10) w art. 20 w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \"do rad na obszarze całego kraju.\"; 11) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Organizację wewnętrzną oraz tryb pracy organów gminy określa statut gminy. 2. Statut gminy podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.\"; 12) w art. 23 dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Radni mogą tworzyć kluby radnych, działające na zasadach określonych w statucie gminy.\"; 13) po art. 24 dodaje się art. 24a-24d w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Z radnym nie może być nawiązywany stosunek pracy w urzędzie gminy, w której radny uzyskał mandat. 2. Przepis ust. 1 dotyczy również kierowników gminnych jednostek organizacyjnych. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy radnych wybranych do zarządu, z którymi stosunek pracy nawiązywany jest na podstawie wyboru. 4. Nawiązanie przez radnego stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu."}
{"id":"1997_500_10","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. 1. Rady gmin dostosują statuty do zmian wynikających ze zmian do ustawy wymienionej w art. 1 w terminach: 1) 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy - w przypadku gmin liczących do 300 000 mieszkańców, 2) 4 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy - w przypadku gmin liczących powyżej 300 000 mieszkańców. 2. Rady gmin warszawskich oraz Rada m.st. Warszawy obowiązane są również dostosować statuty do zmian wynikających z ustawy wymienionej w art. 7. 3. W terminie 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy rady gmin ogłoszą w wojewódzkim dzienniku urzędowym jednolite teksty statutów gmin."}
{"id":"1997_500_11","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. W terminach określonych w art. 10 ust. 1 rady gmin dostosują skład komisji rewizyjnej do zasad wynikających z art. 18a ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"1997_500_12","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy rady gmin liczących ponad 100 000 mieszkańców przeprowadzą wybory uzupełniające do sejmiku samorządowego, zgodnie z zasadą określoną w art. 78 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art 1."}
{"id":"1997_500_13","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. 1. Wybory do rad gmin zarządzone przed dniem wejścia w życie ustawy przeprowadza się na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. Do postępowania w sprawie referendum gminnego wszczętego z inicjatywy rady gminy lub na wniosek mieszkańców przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_500_14","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst: 1) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, 2) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, 3) ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_500_15","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 37b ustawy wymienionej w art. 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."}
{"id":"1997_500_2","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz.U. Nr 16, poz. 96, z 1991 r. Nr 53, poz. 227 i z 1993 r. Nr 45, poz. 205) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 1 po wyrazie \"psychicznej\" dodaje się wyrazy \"lub niedorozwoju umysłowego\"; 2) w art. 38 w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) wzory zgłoszenia kandydata i listy kandydatów na radnych,\"; 3) w art. 41 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wycofanie się wyborcy ze zgłoszenia kandydata jest nieskuteczne.\"; 4) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Jeżeli w terminie przewidzianym dla zgłoszenia kandydatów nie zostaną zgłoszone w danym okręgu wyborczym co najmniej dwie kandydatury, właściwa terytorialna komisja wyborcza wzywa wyborców, przez rozplakatowanie następnego dnia po upływie tego terminu obwieszczenia, do zgłoszenia dodatkowych kandydatów. W takim wypadku termin zgłoszenia i zarejestrowania kandydatów upływa 5 dnia od dnia rozplakatowania obwieszczenia. 2. Jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie zarejestrowana w danym okręgu wyborczym żadna kandydatura, wyborów w tym okręgu nie przeprowadza się. O przyczynach nieprzeprowadzenia wyborów właściwa terytorialna komisja wyborcza niezwłocznie powiadamia wyborców w drodze obwieszczenia.\"; 5) w art. 48 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wycofanie się wyborcy ze zgłoszenia listy jest nieskuteczne.\"; 6) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. 1. Jeżeli w terminie przewidzianym dla zgłoszenia list kandydatów nie zostaną zgłoszone w danym okręgu wyborczym co najmniej dwie listy kandydatów, właściwa terytorialna komisja wyborcza wzywa wyborców, przez rozplakatowanie następnego dnia po upływie tego terminu obwieszczenia, do zgłoszenia dodatkowych list kandydatów. W takim wypadku termin zgłoszenia i zarejestrowania list kandydatów upływa 5 dnia od dnia rozplakatowania obwieszczenia. 2. Jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie zarejestrowana w danym okręgu wyborczym żadna lista kandydatów, wyborów w tym okręgu nie przeprowadza się. O przyczynach nieprzeprowadzenia wyborów właściwa terytorialna komisja wyborcza niezwłocznie powiadamia wyborców w drodze obwieszczenia.\"; 7) w art. 102: a) w ust. 3 po pkt 8 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) nieobsadzonych mandatów z przyczyn, o których mowa w art. 43 ust. 2 i art. 51 ust. 2.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Obwieszczenie, odpowiednio w częściach wymienionych w ust. 2 i 3, podaje się do wiadomości publicznej przez rozplakatowanie w każdej gminie.\"; 8) w art. 106: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Protest wnosi się na piśmie do właściwego sądu wojewódzkiego. Jeżeli protest nie zawiera wystarczającego udokumentowania zarzutów, sąd może wezwać osobę wnoszącą protest do uzupełnienia dokumentacji w ciągu 7 dni od wniesienia protestu.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"jawnym\" dodaje się wyrazy \"w terminie 3 miesięcy od daty wniesienia protestu,\"; 9) w art. 107 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Od orzeczenia sądu wnoszącemu protest i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu przysługuje środek odwoławczy do właściwego sądu apelacyjnego, który rozpoznaje sprawę w ciągu 30 dni. Przepis art. 106 ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 10) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. 1. Wygaśnięcie mandatu radnego następuje wskutek: 1) śmierci, 2) zrzeczenia się mandatu, 3) utraty prawa wybieralności lub braku tego prawa w dniu wyborów, 4) prawomocnego wyroku sądu, orzeczonego za przestępstwo umyślne. 2. Wygaśnięcie mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w ust. 1, stwierdza właściwa rada gminy w drodze uchwały najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od ich wystąpienia. O wygaśnięciu mandatu radnego zarząd gminy powiadamia wyborców właściwego okręgu wyborczego w drodze obwieszczenia. 3. Wygaśnięcie mandatu radnego następuje również, stosownie do przepisów ustawy o samorządzie terytorialnym, w wypadku odwołania rady w drodze referendum, rozwiązania rady z mocy prawa lub rozwiązania rady uchwałą Sejmu. 4. Wygaśnięcie mandatu radnego następuje w przypadku zmian w podziale terytorialnym państwa stosownie do przepisów art. 114.\"; 11) w art. 110 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli w wyniku wyborów, o których mowa w ust. 1, mandat pozostaje nie obsadzony, wybory uzupełniające powtarza się między 6 a 9 miesiącem, licząc od daty tych wyborów.\"; 12) w art. 111 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wybory uzupełniające zarządza wojewoda, po porozumieniu z wojewódzkim komisarzem wyborczym.\"; 13) w art. 112 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wybory, o których mowa w ust. 3, przeprowadza się w okręgu wyborczym, w którym pozostaje nie obsadzony mandat, w trybie i na zasadach ustalonych dla wyborów do rad gmin w okręgach wielomandatowych. Do wyborów tych przepisy art 110 ust. 1 i 2 dotyczące terminu przeprowadzania wyborów uzupełniających oraz art. 111 stosuje się odpowiednio.\"; 14) po art. 112 dodaje się art. 112a w brzmieniu: \"Art. 112a. 1. Jeżeli z przyczyn, o których mowa w art. 43 ust. 2 lub art. 51 ust. 2, w okręgu wyborczym pozostaje nie obsadzony mandat, przeprowadza się w tym okręgu wybory uzupełniające między 6 a 9 miesiącem, licząc od daty wyborów. 2. Przepisy art. 110, art. 111 i art. 112 ust. 4 stosuje się odpowiednio.\"; 15) w art. 113 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezes Rady Ministrów w wypadkach określonych w art. 109 ust. 3 zarządza, w okresie 2 miesięcy, wybory przedterminowe do rady, chyba że przepisy ustawy o samorządzie terytorialnym wyznaczają inny termin dla zarządzenia tych wyborów.\"; 16) art. 114 otrzymuje brzmienie: \"Art. 114. 1. Zmiany w podziale terytorialnym państwa zachodzące w toku kadencji rad powodują następujące zmiany: 1) jeżeli z jednej gminy tworzy się dwie lub więcej gmin, dotychczasowa rada gminy zostaje z mocy prawa rozwiązana, 2) jeżeli z gminy zostaje wyłączony obszar stanowiący okręg wyborczy dla wyboru rady tej gminy i włączony do sąsiedniej gminy, radny stale zamieszkały i wybrany w tym okręgu staje się radnym rady w gminie powiększonej; mandat radnego nie spełniającego tych warunków wygasa z mocy prawa, 3) jeżeli z gminy zostaje wyłączony obszar stanowiący część okręgu wyborczego dla wyboru rady w tej gminie i włączony do sąsiedniej gminy, radny stale zamieszkały na tym obszarze i wybrany w tym okręgu staje się radnym w gminie powiększonej, 4) jeżeli gmina zostaje włączona do innej gminy albo dwie lub więcej gmin łączy się w nową gminę, rady tych gmin zostają z mocy prawa rozwiązane. 2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, przeprowadza się wybory nowych rad gmin w trybie i na zasadach określonych niniejszą ustawą. Przepisy art. 111 ust. 2 pkt 2 i art. 113 stosuje się odpowiednio. 3. W wyniku zmian w składach rad gmin, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, dopuszcza się na czas danej kadencji, z zastrzeżeniem ust. 4, odstępstwa od ustawowej liczby radnych ustalonej dla danej rady, stosownie do przepisów ustawy o samorządzie terytorialnym. 4. Jeżeli w wyniku zmian, o których mowa w ust. 3, skład rady zmniejszył się do 2\/3 ustawowej liczby radnych, rada gminy zostaje z mocy prawa rozwiązana. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 5. Wojewódzki komisarz wyborczy podaje do publicznej wiadomości oraz ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, w formie obwieszczenia, informację o rozwiązaniu z mocy prawa rady gminy z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4 oraz w ust. 4. 6. Wygaśnięcie mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, stwierdza właściwa rada gminy w drodze uchwały najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od ich wystąpienia. Niepodjęcie przez radę gminy uchwały w tym terminie jest równoznaczne z wygaśnięciem mandatu z mocy prawa.\"; 17) po art. 114 dodaje się art. 114a w brzmieniu: \"Art. 114a. Kadencja rady i radnych wybranych w wyborach ponownych, uzupełniających, przedterminowych oraz w wyborach, o których mowa w art. 114 ust. 2 i 4, upływa z dniem upływu kadencji rad wybranych w wyborach zarządzonych na podstawie art. 9 niniejszej ustawy.\"."}
{"id":"1997_500_24b","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 24b. 1. Osoba wybrana na radnego nie może wykonywać pracy w ramach stosunku pracy w urzędzie gminy, w której uzyskała mandat, oraz wykonywać funkcji kierownika w jednostce organizacyjnej tej gminy. Przed przystąpieniem do wykonywania mandatu osoba ta obowiązana jest złożyć wniosek o urlop bezpłatny w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy. 2. Radny, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje urlop bezpłatny na okres sprawowania mandatu oraz 3 miesięcy po jego wygaśnięciu. 3. Radny otrzymuje urlop bezpłatny bez względu na rodzaj i okres trwania stosunku pracy. Stosunek pracy zawarty na czas określony, który ustałby przed terminem zakończenia urlopu bezpłatnego, przedłuża się do 3 miesięcy po zakończeniu tego urlopu. 4. W przypadku radnego wykonującego funkcję kierownika w jednostce organizacyjnej, przejętej lub utworzonej przez gminę w czasie kadencji, termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6 miesięcy od dnia przejęcia lub utworzenia tej jednostki. 5. Niezłożenie przez radnego wniosku, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu. 6. Przepis ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w przypadku obsadzenia mandatu rady w drodze uchwały rady gminy podjętej na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin."}
{"id":"1997_500_24c","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 24c. Po wygaśnięciu mandatu odpowiednio urząd gminy lub gminna jednostka organizacyjna przywraca radnego do pracy na tym samym lub równorzędnym stanowisku pracy z wynagrodzeniem odpowiadającym wynagrodzeniu, jakie radny otrzymywałby, gdyby nie przysługujący urlop bezpłatny. Radny zgłasza gotowość przystąpienia do pracy w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia mandatu."}
{"id":"1997_500_24d","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 24d. Organ gminy zamierzający powierzyć radnemu wykonywanie pracy na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej albo zamierzający udzielić zamówienia publicznego w zakresie nie objętym przepisami o zamówieniach publicznych obowiązany jest zasięgnąć opinii komisji rewizyjnej.\"; 14) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Rada gminy wybiera zarząd w liczbie od 3 do 7 osób spośród radnych lub spoza składu rady w ciągu 6 miesięcy od daty ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. 2. Rada gminy wybiera wójta lub burmistrza bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. 3. Rada gminy wybiera zastępcę albo zastępców wójta lub burmistrza oraz pozostałych członków zarządu na wniosek wójta lub burmistrza zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym.\"; 15) po art. 28 dodaje się art. 28a-28f w brzmieniu: \"Art. 28a. 1. Jeżeli rada gminy nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 28 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. 2. Informację o rozwiązaniu rady gminy z mocy prawa z przyczyny określonej w ust. 1, wojewoda podaje do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty na obszarze gminy oraz ogłasza, w formie obwieszczenia, w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Po rozwiązaniu rady gminy z przyczyny określonej w ust. 1 przeprowadza się wybory przedterminowe. Wybory zarządza Prezes Rady Ministrów w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania rady gminy. 4. Do czasu wyboru zarządu przez nową radę Prezes Rady Ministrów wyznacza osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów gminy. 5. Jeżeli rada gminy wybrana w trybie ust. 3 nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 28 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. Informację o rozwiązaniu rady podaje się do wiadomości w trybie określonym w ust. 2. 6. W przypadku określonym w ust. 5 nie przeprowadza się wyborów przedterminowych. Do dnia wyborów rady gminy na kolejną kadencję rad oraz zarządu gminy zadania i kompetencje organów gminy przejmuje zarząd komisaryczny ustanowiony przez Prezesa Rady Ministrów. Przepisów art. 97 nie stosuje się."}
{"id":"1997_500_28b","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 28b. 1. Uchwała rady gminy w sprawie nieudzielenia zarządowi absolutorium jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu, chyba że po zakończeniu roku budżetowego zarząd gminy został odwołany z innej przyczyny. 2. Rada gminy rozpoznaje sprawę odwołania zarządu z przyczyny określonej w ust. 1 na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od podjęcia uchwały w sprawie nieudzielenia zarządowi absolutorium. Po zapoznaniu się z opiniami, o których mowa w art. 18a ust. 3, oraz z uchwałą regionalnej izby obrachunkowej w sprawie uchwały rady gminy o nieudzieleniu absolutorium i po wysłuchaniu wyjaśnień zarządu rada gminy może odwołać zarząd bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1997_500_28c","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 28c. 1. Rada gminy może odwołać zarząd, z wyjątkiem wójta lub burmistrza, z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium jedynie na wniosek 1\/4 ustawowego składu rady. Wniosek wymaga formy pisemnej i uzasadnienia. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, podlega zaopiniowaniu przez właściwą komisję oraz komisję rewizyjną. 3. Przepis art. 28b ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_500_28d","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 28d. 1. Rada gminy może odwołać wójta lub burmistrza większością 2\/3 głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym, na zasadach i w trybie określonym w art. 28c. Odwołanie wójta lub burmistrza jest równoznaczne z odwołaniem pozostałych członków zarządu. 2. Rada gminy może na uzasadniony wniosek wójta lub burmistrza odwołać poszczególnych członków zarządu, zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1997_500_28e","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 28e. 1. Jeżeli wniosek o odwołanie zarządu albo wójta lub burmistrza nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od poprzedniego głosowania, z zachowaniem trybu przewidzianego w art. 28c oraz w art. 28d ust. 1. 2. W razie odwołania zarządu z przyczyn, o których mowa w art. 28b, 28c i art. 28d ust. 1, rada gminy wybiera w ciągu 1 miesiąca nowy zarząd na zasadach określonych w art. 28. 3. Do czasu wyboru nowego zarządu obowiązki zarządu wykonuje dotychczasowy zarząd. Przepisu art. 28a ust. 1 nie stosuje się."}
{"id":"1997_500_28f","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 28f. 1. W przypadku złożenia rezygnacji z członkostwa w zarządzie rada gminy podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji i zwolnieniu z pełnienia obowiązków członka zarządu zwykłą większością głosów, nie później niż w ciągu 1 miesiąca od daty złożenia rezygnacji. 2. Niepodjęcie przez radę gminy uchwały w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała. 3. W przypadku złożenia rezygnacji przez członka zarządu nie będącego jego przewodniczącym, wójt lub burmistrz obowiązany jest, najpóźniej w ciągu 1 miesiąca od dnia przyjęcia rezygnacji lub upływu okresu, o którym mowa w ust. 2, przedstawić radzie gminy nową kandydaturę na członka zarządu.\"; 16) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Organizację i zakres działania jednostki pomocniczej określa rada gminy odrębnym statutem. 2. Statut może przewidywać powołanie jednostki niższego rzędu w ramach jednostki pomocniczej.\"; 17) w art. 36 w ust. 2 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Zasady i tryb wyboru sołtysa i rady sołeckiej oraz ich odwołania określa statut sołectwa.\"; 18) po art. 37 dodaje się art. 37a i 37b w brzmieniu: \"Art. 37a. Przewodniczący organu wykonawczego jednostki pomocniczej może uczestniczyć w pracach rady gminy na zasadach określonych w statucie gminy, bez prawa udziału w głosowaniu."}
{"id":"1997_500_3","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685 oraz z 1995 r. Nr 78, poz. 390) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 wyrazy \"do dyspozycji sołectw\" zastępuje się wyrazami \"do dyspozycji jednostek pomocniczych\"; 2) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Uchwała budżetowa gminy określa: 1) dochody budżetu gminy co najmniej w podziale według ważniejszych źródeł, 2) wydatki budżetu gminy co najmniej w układzie działów klasyfikacji budżetowej. 2. Uchwała budżetowa może określać, w formie załącznika, wydatki jednostek, o których mowa w art. 7 ust. 2, w układzie co najmniej działowym.\"; 3) w art. 38 skreśla się ust. 2; 4) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. 1. O zmianie wysokości kwot dotacji celowych przyznanych gminom wojewoda zawiadamia, w terminie 7 dni, gminę, Ministra Finansów oraz Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów. 2. Zmiany kwot dotacji przyznanych gminom są wprowadzane w budżecie gminy przez zarząd gminy. Zarząd informuje radę gminy o wprowadzonych zmianach na najbliższej sesji rady gminy, nie później jednak niż przed zakończeniem roku budżetowego. 3. Zmiany kwot dotacji na zadania zlecone gminom mogą następować w terminie do dnia 30 listopada roku budżetowego, a zmiany kwot dotacji na dofinansowanie zadań własnych gmin - do dnia 20 grudnia roku budżetowego.\"."}
{"id":"1997_500_37b","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 37b. Rada gminy może ustanowić zasady, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej będzie przysługiwała dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej.\"; 19) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje wójt lub burmistrz. 2. Wójt lub burmistrz może upoważnić swoich zastępców lub innych pracowników urzędu gminy do wydawania decyzji administracyjnych, o których mowa w ust. 1, w imieniu wójta lub burmistrza. 3. Decyzje wydawane przez zarząd gminy w sprawach z zakresu administracji publicznej podpisuje wójt lub burmistrz. W decyzji wymienia się imię i nazwisko członków zarządu, którzy brali udział w wydaniu decyzji. 4. Do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej rada gminy może upoważnić również organ wykonawczy jednostki pomocniczej oraz organy jednostek i podmiotów, o których mowa w art. 9 ust. 1. 5. Od decyzji wydawanych przez wójta lub burmistrza zarząd gminy oraz organy, o których mowa w ust. 4, w sprawach z zakresu zadań własnych gminy służy odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, a w sprawach z zakresu zadań zleconych gminie - do wojewody.\"; 20) w art. 40 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych,\"; 21) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jednostka pomocnicza zarządza i korzysta z mienia komunalnego oraz rozporządza dochodami z tego źródła w zakresie określonym w statucie. Statut ustala również zakres czynności dokonywanych samodzielnie przez jednostkę pomocniczą w zakresie przysługującego jej mienia.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do jednostki niższego rzędu, o której mowa w art. 35 ust. 2.\"; 22) w art. 51 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Statut gminy określa uprawnienia jednostki pomocniczej do prowadzenia gospodarki finansowej w ramach budżetu gminy.\"; 23) w art. 53 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie, o którym mowa w ust. 2, regionalna izba obrachunkowa ustala budżet gminy najpóźniej do końca kwietnia roku budżetowego. Do dnia ustalenia budżetu przez regionalną izbę obrachunkową podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu, o którym mowa w ust. 2.\"; 24) w art. 54 w ust. 2: a) skreśla się pkt 1, b) w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz na dofinansowanie zadań własnych\"; 25) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. W uchwale budżetowej określa się źródła pokrycia niedoboru budżetu, jeżeli planowane wydatki budżetu przewyższają planowane dochody.\"; 26) w art. 59 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 27) w art. 64 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Do związków międzygminnych (związków komunalnych) stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2-5 i art. 39 ust. 4.\"; 28) w art. 72 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do związków komunalnych utworzonych na podstawie art. 64 ust. 4.\"; 29) po art. 73 dodaje się art. 73a w brzmieniu: \"Art. 73a. 1. Do gospodarki finansowej związku międzygminnego (związku komunalnego) stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce finansowej gmin. 2. Plan finansowy związku uchwala zgromadzenie związku.\"; 30) w art. 77 w ust. 1: a) w pkt 7 skreśla się wyrazy \"w tym opiniowanie kandydatów na wojewodów,\", b) po pkt 7 dodaje się pkt 7a i 7b w brzmieniu: \"7a) wyrażanie opinii w sprawie projektu budżetu wojewody oraz wykonania budżetu wojewody, 7b) opiniowanie kandydata na wojewodę,\", c) w pkt 9 po wyrazach \"o uchylenie\" dodaje się wyrazy \"rozporządzeń i\", d) w pkt 11 skreśla się wyrazy \"o którym mowa w art. 39 ust. 4\" oraz kropkę zastępuje się przecinkiem, e) po pkt 11 dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) inicjowanie współdziałania z terenowymi organami administracji rządowej.\"; 31) w art. 78: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w gminie liczącej ponad 100.000 mieszkańców - po jednym dodatkowym delegacie przypadającym na każde rozpoczęte 50.000 mieszkańców.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do zasad obliczania liczby mieszkańców gminy stosuje się przepis art. 82 ust. 1.\"; 32) w art. 79: a) w ust. 1 wyrazy \"30 dni\" zastępuje się wyrazami \"60 dni\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Po upływie kadencji sejmiku, prezydium sejmiku działa do dnia wyboru prezydium przez nowy skład sejmiku.\"; 33) w art. 82 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Koszty działalności sejmiku ponoszą gminy, opłacając składki w wysokości proporcjonalnej do liczby mieszkańców stale zamieszkałych w gminie według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego, ustalanej przez wojewódzki urząd statystyczny.\"; 34) w art. 90 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wójt lub burmistrz przedkłada regionalnej izbie obrachunkowej na zasadach określonych w ust. 1 uchwałę budżetową, uchwałę w sprawie absolutorium dla zarządu oraz inne uchwały objęte zakresem nadzoru izby.\"; 35) w art. 92 dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W sprawach określonych w ust. 1 sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od daty wpłynięcia sprawy do sądu.\"; 36) w art. 99: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organem nadzoru w stosunku do sejmiku samorządowego jest Prezes Rady Ministrów, a w zakresie spraw budżetowych - regionalna izba obrachunkowa.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepisy o nadzorze nad gminami stosuje się odpowiednio do związków i porozumień komunalnych.\"."}
{"id":"1997_500_4","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym (Dz.U. Nr 110, poz. 473) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) kalendarz czynności związanych z przeprowadzeniem referendum.\"; 2) w art. 8 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Na pisemny wniosek inicjatora referendum wójt lub burmistrz (prezydent miasta), w ciągu 7 dni od otrzymania wniosku, powiadamia w formie pisemnej inicjatora referendum lub jego pełnomocnika oraz wojewódzkiego komisarza wyborczego o liczbie mieszkańców gminy uprawnionych do głosowania. Liczba ta, ustalona według stanu w rejestrze wyborców na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku, stanowi podstawę obliczeń, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym.\"; 3) w art. 10 w ust. 3 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Wycofanie udzielonego poparcia jest nieskuteczne.\"; 4) w art. 11 w ust. 1 po wyrazie \"przekazuje\" dodaje się wyrazy \"w terminie określonym w art. 10 ust. 1.\"; 5) w art. 18 w ust. 1 po wyrazie \"przekazuje\" dodaje się wyrazy \"w terminie określonym w art. 10 ust. 1, na piśmie\"; 6) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Postanowienie wojewódzkiego komisarza wyborczego o przeprowadzeniu referendum powinno zawierać: 1) termin przeprowadzenia referendum, 2) wzór i treść karty do głosowania, 3) kalendarz czynności związanych z przeprowadzeniem referendum. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, podlega opublikowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1.\"; 7) w art. 23 wyrazy \"między 45 a 50 dniem\" zastępuje się wyrazami \"między 30 a 35 dniem\"; 8) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy powołuje w skład terytorialnej i obwodowych komisji dla przeprowadzenia referendum w sprawie odwołania rady gminy, w równej liczbie, osoby pisemnie wskazane przez zarząd gminy i inicjatora referendum, o którym mowa w art. 7 ust. 1. W skład komisji nie mogą wchodzić radni danej rady gminy, osoby wchodzące w skład zarządu gminy, a także inicjator referendum oraz jego pełnomocnik. 2. W skład terytorialnej komisji wchodzi od 6 do 16 osób; w skład obwodowej komisji wchodzi od 6 do 10 osób. 3. Komisje, o których mowa w ust. 1, na swoich pierwszych posiedzeniach wybierają spośród siebie przewodniczącego i jego zastępcę. Składy komisji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w gminie. 4. Zmiany i uzupełnienia w składach komisji następują w szczególnie uzasadnionych sytuacjach, a zwłaszcza na skutek zrzeczenia się członkostwa lub śmierci, na zasadach i w trybie przepisów o ich powołaniu.\"; 9) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Komisja terytorialna dla przeprowadzenia referendum zarządza wydrukowanie potrzebnej liczby kart do głosowania i zapewnia dostarczenie ich do obwodowych komisji dla przeprowadzenia referendum, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W referendum w sprawie odwołania rady gminy wojewódzki komisarz wyborczy zarządza druk kart do głosowania oraz określa sposób dostarczenia ich do obwodowych komisji dla przeprowadzenia referendum.\"; 10) w art. 26 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kartę do głosowania opatruje się pieczęcią: 1) rady gminy - w referendum w sprawie samoopodatkowania mieszkańców na cele publiczne lub w innej sprawie ważnej dla gminy, 2) wojewódzkiego komisarza wyborczego - w referendum w sprawie odwołania rady gminy przed upływem kadencji.\"; 11) skreśla się art. 28; 12) w art. 31 skreśla się pkt 3; 13) w art. 32 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nieważne są karty do głosowania inne niż urzędowo ustalone lub nie opatrzone właściwą pieczęcią.\"; 14) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Niezwłocznie po sporządzeniu protokołu wyników referendum, terytorialna komisja podaje wyniki, w formie obwieszczenia, w lokalach głosowania i siedzibie urzędu gminy. Obwieszczenie podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 2. Jeżeli referendum dotyczyło odwołania rady gminy przed upływem kadencji, terytorialna komisja przesyła niezwłocznie wojewodzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu wyniki referendum.\"; 15) w art. 38: a) w ust. 1 wyrazy \"ogłoszenia wyników referendum\" zastępuje się wyrazami \"podania wyników referendum do wiadomości publicznej w sposób, o którym mowa w art. 36 ust. 1\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Sąd wojewódzki rozpatruje protesty w ciągu 14 dni w trybie postępowania nieprocesowego w składzie 3 sędziów, z udziałem wnoszącego protest i przedstawiciela komisji, a jeżeli protest dotyczy referendum w sprawie odwołania rady gminy - również z udziałem wojewódzkiego komisarza wyborczego.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Od orzeczenia sądu, wnoszącemu protest, przedstawicielowi komisji oraz wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu przysługuje środek odwoławczy wnoszony w terminie 7 dni do właściwego sądu apelacyjnego, który rozpoznaje sprawę w ciągu 14 dni. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.\"; 16) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z zastrzeżeniem art. 38, podanie do wiadomości publicznej, zgodnie z art. 36 ust. 1, wyników referendum rozstrzygających o odwołaniu rady gminy przed upływem kadencji oznacza zakończenie działalności tej rady.\"; 17) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: \"Przepisy szczególne i przepisy końcowe\"; 18) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin. 2. W referendum w sprawie odwołania rady gminy: 1) zarząd gminy oraz inicjator referendum (pełnomocnik inicjatora referendum) mogą wyznaczyć po jednym mężu zaufania do terytorialnej komisji i każdej obwodowej komisji, którzy mają prawo być obecni przy wszystkich czynnościach wykonywanych przez te komisje oraz wnosić do protokołów wyników głosowania i wyników referendum uwagi z wymienieniem konkretnych zarzutów, 2) do terytorialnej komisji przekazywane są w opieczętowanych pakietach dokumenty z głosowania w obwodzie: oddane karty do głosowania, spisy uprawnionych do udziału w referendum, drugi egzemplarz protokołu wyników głosowania i nie wykorzystane karty do głosowania oraz pieczęć obwodowej komisji, 3) protokół terytorialnej komisji o wynikach referendum wraz z protokołami obwodowych komisji przekazywany jest niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu, 4) tryb przekazywania oraz sposób przechowywania dokumentów z referendum, o których mowa w pkt 2 i 3, określa Państwowa Komisja Wyborcza. 3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio w referendum w sprawie samoopodatkowania mieszkańców na cele publiczne i w innych ważnych sprawach.\"."}
{"id":"1997_500_5","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428 i z 1994 r. Nr 76, poz. 344) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) bada uchwały rady gminy, przedkładane w trybie, o którym mowa w pkt 1, w sprawie udzielenia lub nieudzielenia zarządowi absolutorium.\"; 2) w art. 13 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz po pkt 7 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) rozpatrywanie innych spraw określonych w odrębnych ustawach.\"."}
{"id":"1997_500_6","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509 i z 1995 r. Nr 101, poz. 504) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej zlecone gminom oraz dotacje celowe na inne zadania zlecone gminom ustawami,\"; 2) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Gminom wykonującym zadania zlecone z zakresu administracji rządowej oraz inne zadania zlecone ustawami przyznawane są z budżetu państwa dotacje celowe na realizację tych zadań.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepis art. 17 ust. 2 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1997_500_7","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Tworzenie, łączenie, podział i znoszenie gmin, ustalanie ich granic, nazw oraz siedzib władz następuje w trybie i na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1.\"; 2) w art. 8: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) uchwalanie budżetu m.st. Warszawy, rozpatrywanie sprawozdania z wykonania budżetu oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi z tego tytułu,\", b) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) podejmowanie uchwał w sprawie utworzenia straży miejskiej, nadawanie jej statutu oraz określanie zasad jej finansowania,\"; 3) w art. 19: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Prezydent m.st. Warszawy wydaje decyzje w zakresie zadań należących do zarządu oraz decyzje w indywidualnych sprawach administracji publicznej.\", b) w ust. 3 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"w tym do wydawania decyzji administracyjnych.\"; 4) w art. 21 ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. W ciągu 21 dni od daty odwołania Prezydenta lub stwierdzenia wygaśnięcia jego mandatu rada gminy Warszawa-Centrum przeprowadza wybory nowego Prezydenta. Do czasu wyboru nowego Prezydenta jego funkcje pełni osoba powołana przez Prezesa Rady Ministrów spośród zastępców, o których mowa w art. 19 ust. 3, lub spośród członków Zarządu m.st. Warszawa.\"; 5) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do statutu gminy Warszawa-Centrum stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 ust. 1-7, z tym że w sprawie projektu statutu wymagane jest zasięgnięcie opinii rad dzielnic.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku określonym w ust. 2 rada gminy może odwołać zarząd w pełnym składzie bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. Przepisu art. 28b ustawy wymienionej w art. 1 nie stosuje się.\"; 6) w art. 23 po wyrazach \"jednostki pomocnicze\" dodaje się wyrazy \"oraz jednostki niższego rzędu\"; 7) w art. 24 w ust. 1 w pkt 6 wyrazy \"jednostkami pomocniczymi\" zastępuje się wyrazami \"jednostkami niższego rzędu\"; 8) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Gospodarka finansowa dzielnicy prowadzona jest na podstawie załącznika do uchwały budżetowej gminy.\", b) w ust. 2 wyraz \"aneksu\" zastępuje się wyrazem \"załącznika\"; 9) w art. 27: a) w ust. 1 dodaje się zadanie drugie w brzmieniu: \"W dzielnicach gminy Warszawa-Centrum rada dzielnicy jest organem uchwałodawczym i kontrolnym.\", b) w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2a\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Rada dzielnicy w gminie Warszawa-Centrum składa się z: 1) radnych gminy wybranych w okręgach wyborczych na terenie dzielnicy, 2) radnych w liczbie 25 wybranych w wyborach powszechnych. 2b. Do radnych, o których mowa w ust. 2a pkt 2 stosuje się przepisy o radnych gmin.\"; 10) w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jednostki niższego rzędu mogą być tworzone w gminach warszawskich na obszarze dzielnicy oraz na obszarze gminy, na którym nie utworzono dzielnicy.\"; 11) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 4. Zasady wyboru radnych Rady m.st. Warszawy, rad gmin warszawskich oraz rad dzielnic gminy Warszawa-Centrum\"; 12) w art. 32 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wybory do rad gmin warszawskich oraz wybory do rad dzielnic w gminie Warszawa-Centrum odbywają się na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin,\"; 13) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Wybory radnych do rad dzielnic w gminie WarszawaCentrum odbywają się łącznie z wyborami do rady tej gminy. 2. Do wyboru radnych dzielnicy, o których mowa w art. 27 ust. 2a pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 2-4 i art. 39. 3. Terytorialna komisja wyborcza powołana dla przeprowadzenia wyborów do rady gminy Warszawa-Centrum wykonuje odpowiednio zadania związane z wyborami do rad dzielnic w tej gminie, a w szczególności dotyczące ustalenia wyników głosowania i wyników wyborów. 4. Do kampanii wyborczej do rad dzielnic gminy Warszawa-Centrum i jej finansowania nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, dotyczących prawa zgłaszających kandydatów lub listy kandydatów do nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych w regionalnych programach publicznego radia i publicznej telewizji.\"; 14) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Nie można być równocześnie: 1) radnym Rady m.st. Warszawy i radnym rady gminy warszawskiej, 2) radnym Rady m.st. Warszawy i radnym rady dzielnicy w gminie Warszawa-Centrum, o którym mowa w art. 27 ust. 2a pkt 2, 3) radnym rady gminy Warszawa-Centrum i radnym rady dzielnicy, o którym mowa w art. 27 ust. 2a pkt 2. 2. Jeżeli w wyniku wyborów kandydat na radnego uzyska mandat: 1) radnego Rady m.st. Warszawy i rady gminy warszawskiej - zostaje radnym Rady m.st. Warszawy, 2) radnego Rady m.st. Warszawy i radnego rady dzielnicy, o którym mowa w art. 27 ust. 2a pkt 2 - zostaje radnym Rady m.st. Warszawy, 3) radnego rady gminy Warszawa-Centrum i radnego rady dzielnicy w tej gminie, o którym mowa w art. 27 ust. 2a pkt 2 - zostaje radnym rady gminy Warszawa-Centrum. 3. Nieobsadzenie mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w ust. 1, stwierdza: 1) wojewódzki komisarz wyborczy w przypadku określonym w ust. 2 pkt 1 i 2, 2) terytorialna komisja wyborcza w gminie Warszawa-Centrum w przypadku określonym w ust. 2 pkt 3. 4. Jeżeli mandat radnego pozostaje nie obsadzony: 1) w okręgu jednomandatowym - przeprowadza się w tym okręgu wybory uzupełniające w trybie i na zasadach określonych w art. 110 ust. 1 i 3 oraz art. 111 ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, 2) w okręgu wielomandatowym - mandat uzyskuje kandydat z tej samej listy, który w wyborach otrzymał kolejno największą liczbę głosów; przy równej liczbie głosów decyduje kolejność zamieszczenia kandydata na liście. 5. Jeżeli obsadzenie mandatu radnego, w trybie ust. 4 pkt 2, byłoby niemożliwe z powodu braku kandydatów na liście, mandat pozostaje nie obsadzony i przeprowadza się w tym okręgu wybory uzupełniające odpowiednio na zasadach określonych w art. 112 ust. 4 ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin. 6. Ustaleń, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i ust. 5, dokonuje niezwłocznie wojewódzki komisarz wyborczy. 7. Informacje w sprawach, o których mowa w ust. 3-5, właściwy organ wyborczy podaje do wiadomości publicznej odpowiednio w trybie art. 26 pkt 8 i art. 102 ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin.\"; 15) skreśla się art. 41."}
{"id":"1997_500_8","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. 1. W przypadku radnego, który w dniu wejścia w życie ustawy pozostaje w stosunku pracy w urzędzie gminy, w której uzyskał mandat lub jest kierownikiem jednostki organizacyjnej tej gminy, niezłożenie w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosku o urlop bezpłatny jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu. 2. W przypadku radnego będącego kierownikiem jednostki organizacyjnej przejętej lub utworzonej przez gminę po dniu wejścia w życie ustawy termin, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia przejęcia lub utworzenia tej jednostki. 3. Do czasu upływu kadencji rady gminy Warszawa-Centrum wybranej w wyborach w dniu 19 czerwca 1994 r. do radnego, który w dniu wejścia w życie ustawy jest członkiem zarządu dzielnicy w tej gminie i pozostaje w stosunku pracy w urzędzie gminy, nie stosuje się przepisów ust. 1 oraz art. 24b ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"1997_500_9","title":"Ustawa z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Rada gminy wybrana w wyborach w dniu 19 czerwca 1994 r., która do czasu wejścia w życie ustawy nie dokonała wyboru zarządu, obowiązana jest dokonać tego wyboru w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. W przypadku niewybrania zarządu w tym terminie stosuje się przepisy art. 28a ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"1997_501_1","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin - w razie śmierci żywiciela."}
{"id":"1997_501_10","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Prawo do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy nie przysługuje żołnierzowi, który został skazany prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych lub na karę degradacji za przestępstwo, które zostało popełnione przed zwolnieniem ze służby."}
{"id":"1997_501_11","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W sprawach nie uregulowanych w ustawie stosuje się przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Dział II Świadczenia pieniężne Rozdział 1 Emerytura wojskowa"}
{"id":"1997_501_12","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Emerytura wojskowa przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który w dniu zwolnienia z tej służby posiada 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim."}
{"id":"1997_501_13","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Jako równorzędne ze służbą wojskową w Wojsku Polskim traktuje się: 1) przypadające w czasie od dnia 1 września 1939 r. okresy: a) działalności w ruchu oporu, z wyłączeniem tajnego nauczania, b) służby w armiach sojuszniczych, c) pobytu w niewoli lub w obozach dla internowanych żołnierzy, 2) okresy służby uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury policyjnej. 2. Nie traktuje się jako służby w Wojsku Polskim służby w latach 1944-1956 w Informacji Wojskowej, sądownictwie wojskowym i w prokuraturze wojskowej, jeżeli emerytowi udowodniono w trybie postępowania karnego lub dyscyplinarnego stosowanie represji wobec osób podejrzanych lub skazanych za działalność podjętą na rzecz suwerenności i niepodległości Polski. 3. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 2, należy do właściwości Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutowi Pamięci Narodowej. O dokonanych ustaleniach Komisja powiadamia właściwy wojskowy organ emerytalny."}
{"id":"1997_501_14","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Emerytowi, który po zwolnieniu ze służby pracował w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, dolicza się, na jego wniosek, okres tego zatrudnienia do wysługi emerytalnej, jeżeli: 1) emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, 2) ma co najmniej 20 lat służby oraz 3) ukończył 55 lat życia - mężczyzna i 50 lat życia - kobieta albo stał się inwalidą. 2. Jeżeli emeryt pracował w niepełnym wymiarze czasu pracy, okresy tego zatrudnienia dolicza się do wysługi emerytalnej po odpowiednim ich przeliczeniu na okres zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy. 3. Za każdy rok okresu zatrudnienia zaliczonego do wysługi emerytalnej w myśl ust. 1 i 2 emeryturę zwiększa się o 1,3 % podstawy jej wymiaru."}
{"id":"1997_501_15","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Emerytura wynosi 40% podstawy jej wymiaru za 15 lat służby wojskowej i wzrasta o: 1) 2,6% podstawy wymiaru - za każdy dalszy rok tej służby oraz nie więcej niż za trzy lata okresów składkowych poprzedzających służbę, 2) 1,3% podstawy wymiaru - za każdy rok okresów składkowych ponad trzyletni okres składkowy, o których mowa w pkt 1, 3) 0,7% podstawy wymiaru - za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę. 2. Emeryturę podwyższa się o: 1) 2% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: a) w składzie personelu latającego na samolotach naddźwiękowych, b) w składzie załóg okrętów podwodnych, c) w charakterze nurków i płetwonurków, d) w zwalczaniu fizycznym terroryzmu, 2) 1% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: a) w składzie personelu latającego na pozostałych samolotach i śmigłowcach, b) w składzie załóg nawodnych wojskowych jednostek pływających, c) w charakterze skoczków spadochronowych i saperów, d) w służbie wywiadowczej za granicą, e) w oddziałach specjalnych. 3. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych. 4. Emeryturę podwyższa się o 15% podstawy wymiaru emerytowi, którego inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą. 5. Przy ustalaniu prawa do emerytury i obliczaniu jej wysokości okresy, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki podwyższania emerytury, o których mowa w ust. 2 i 3."}
{"id":"1997_501_16","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Żołnierzom, którzy spełniają warunki określone odpowiednio w art. 12, zalicza się do wysługi emerytalnej posiadane przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej okresy składkowe i nieskładkowe w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 2. Do wysługi emerytalnej zalicza się również okresy pozbawienia wolności i odbywania kary pozbawienia wolności oraz kary aresztu wojskowego, w przypadku gdy żołnierz został uniewinniony albo postępowanie karne zostało umorzone, w tym również warunkowo."}
{"id":"1997_501_17","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W razie zbiegu prawa do podwyższenia emerytury z kilku tytułów za ten sam okres, podwyższenie przysługuje tylko z jednego tytułu; nie dotyczy to podwyższenia, o którym mowa w art. 15 ust. 4."}
{"id":"1997_501_18","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Kwota emerytury bez uwzględnienia dodatków: rodzinnego, pielęgnacyjnego, dla sierot zupełnych, kombatanckiego i za tajne nauczanie nie może przekraczać 75% podstawy wymiaru emerytury. 2. Kwota emerytury lub renty bez uwzględnienia dodatków, o których mowa w ust. 1, nie może być niższa od kwoty najniższej emerytury lub renty. Rozdział 2 Renta inwalidzka"}
{"id":"1997_501_19","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który stał się inwalidą wskutek stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu: 1) w czasie pełnienia służby albo 2) w ciągu 18 miesięcy po zwolnieniu ze służby, jeżeli inwalidztwo jest następstwem urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, 3) w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby wojskowej, jeżeli inwalidztwo jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej."}
{"id":"1997_501_2","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie: 1) świadczenia pieniężne: a) emerytura wojskowa, b) wojskowa renta inwalidzka, c) wojskowa renta rodzinna, d) dodatki do emerytury lub renty, e) zasiłek pogrzebowy; 2) inne świadczenia i uprawnienia: a) świadczenia lecznicze, b) świadczenia socjalne, c) prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego."}
{"id":"1997_501_20","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Ustala się trzy grupy inwalidztwa żołnierzy całkowicie niezdolnych do służby: 1) I grupę - obejmującą całkowicie niezdolnych do pracy, 2) II grupę - obejmującą częściowo niezdolnych do pracy, 3) III grupę - obejmującą zdolnych do pracy. 2. W zależności od przyczyny powstania inwalidztwa pozostaje ono w związku lub nie pozostaje w związku ze służbą. 3. Inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą, gdy powstało wskutek: 1) zranienia, kontuzji lub innych obrażeń doznanych w czasie wykonywania obowiązków służbowych, 2) wypadku pozostającego w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, 3) chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza, 4) chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, 5) chorób i schorzeń, które istniały przed powołaniem do służby, lecz uległy pogorszeniu lub ujawniły się w czasie trwania służby wskutek szczególnych właściwości lub warunków służby na określonych stanowiskach. 4. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrami Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Pracy i Polityki Socjalnej, ustali wykazy chorób i schorzeń określonych w ust. 3 pkt 4 i 5 oraz właściwości i warunki służby powodujące ich ujawnienie lub pogorszenie stanu zdrowia. 5. Inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą, jeżeli: 1) powstało z innych przyczyn niż określone w ust. 3, 2) jest następstwem wypadku lub choroby, których wyłączną przyczyną było udowodnione przez jednostkę wojskową umyślne lub rażąco niedbałe działanie albo zaniechanie żołnierza naruszające obowiązujące przepisy lub rozkazy, jeżeli jego przełożeni zapewnili warunki odpowiadające tym przepisom i rozkazom i sprawowali we właściwy sposób nadzór nad ich przestrzeganiem, a żołnierz posiadał potrzebne umiejętności do wykonywania określonych czynności i rozkazów i był należycie przeszkolony w zakresie ich znajomości, 3) jest następstwem wypadku, którego wyłączną przyczyną było zachowanie się żołnierza spowodowane nadużyciem alkoholu, 4) zranienie, kontuzja, obrażenia lub choroba zostały spowodowane przez żołnierza rozmyślnie."}
{"id":"1997_501_21","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. O inwalidztwie żołnierzy i związku tego inwalidztwa lub śmierci ze służbą wojskową orzekają wojskowe komisje lekarskie. 2. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej wraz z uzasadnieniem doręcza się zainteresowanemu oraz właściwemu organowi emerytalnemu. 3. Od orzeczenia komisji lekarskiej przysługuje zainteresowanemu oraz organowi emerytalnemu odwołanie do komisji lekarskiej wyższego stopnia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. 4. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrami Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, zasady orzekania o inwalidztwie żołnierzy, emerytów i rencistów, tryb postępowania i właściwość komisji lekarskich w tych sprawach, a także sposób przeprowadzania kontrolnych badań lekarskich oraz wzywania inwalidów na te badania."}
{"id":"1997_501_22","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Renta inwalidzka wynosi dla inwalidów zaliczonych do: 1) I grupy - 80%, 2) II grupy - 70%, 3) III grupy - 40% - podstawy wymiaru. 2. Rentę inwalidzką zwiększa się o 10% podstawy wymiaru inwalidom, których inwalidztwo powstało wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami bądź warunkami tej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze. Rozdział 3 Renta rodzinna"}
{"id":"1997_501_23","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny: 1) żołnierza zmarłego albo zaginionego w czasie pełnienia służby, 2) żołnierza zmarłego w ciągu 18 miesięcy po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, albo w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby wojskowej, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej, 3) zmarłego emeryta lub rencisty wojskowego. 2. Za uprawnionych członków rodziny zmarłego emeryta lub rencisty wojskowego uważa się również członków rodziny żołnierza zmarłego po zwolnieniu ze służby, jeżeli w dniu śmierci spełniał on warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty inwalidzkiej, chociażby jego prawo do zaopatrzenia nie zostało jeszcze ustalone."}
{"id":"1997_501_24","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Renta rodzinna przysługuje na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z tym że: 1) w razie śmierci albo zaginięcia żołnierza rentę rodzinną wymierza się od renty inwalidzkiej I grupy, jaka przysługiwałaby temu żołnierzowi w dniu śmierci albo zaginięcia, bez uwzględnienia dodatku pielęgnacyjnego; przepis art. 22 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 2) o niezdolności do pracy i stopniu tej niezdolności uprawnionych członków rodziny orzeka komisja do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, określona w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Rozdział 4 Dodatki do emerytur i rent oraz zasiłek pogrzebowy"}
{"id":"1997_501_25","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Do emerytury lub renty przysługują dodatki: 1) rodzinny, 2) pielęgnacyjny, 3) dla sierot zupełnych, 4) kombatancki, 5) za tajne nauczanie. 2. Dodatek rodzinny przysługuje na zasadach i w wysokości określonych odpowiednio w przepisach o uposażeniu żołnierzy. 3. Dodatek pielęgnacyjny i dodatek dla sierot zupełnych przysługują na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 4. Dodatek kombatancki przysługuje na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. 5. Dodatek za tajne nauczanie przysługuje na zasadach i w wysokości określonych w odrębnej ustawie. 6. Do emerytur i rent, poza dodatkami wymienionymi w ustawie, nie przysługują żadne inne dodatki, wzrosty ani zwiększenia."}
{"id":"1997_501_26","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Dział III Inne świadczenia i uprawnienia"}
{"id":"1997_501_27","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Osobom uprawnionym do zaopatrzenia emerytalnego oraz członkom ich rodzin przysługuje prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych w zakresie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_501_28","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Osobom uprawnionym do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członkom ich rodzin przysługuje prawo do bezpłatnych świadczeń leczniczych, położniczych i rehabilitacyjnych oraz zaopatrzenia w protezy ortopedyczne i środki pomocnicze z wojskowej lub społecznej służby zdrowia albo służby zdrowia podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych. 2. Zaopatrzenie w leki oraz w artykuły sanitarne przysługuje na zasadach i w zakresie określonych w odrębnej ustawie. 3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrami Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Spraw Wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania świadczeń, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_501_29","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Osoby uprawnione do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członkowie ich rodzin mają prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_501_3","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Użyte w ustawie bez bliższego określenia pojęcia oznaczają: 1) emerytura - emeryturę wojskową, 2) emeryt - emeryta wojskowego, 3) renta inwalidzka - wojskową rentę inwalidzką, 4) renta rodzinna - wojskową rentę rodzinną, 5) rencista - rencistę wojskowego, 6) renta - wojskową rentę inwalidzką lub wojskową rentę rodzinną, 7) wysługa emerytalna - okresy służby wojskowej w Wojsku Polskim i im równorzędne, łącznie z okresami, o których mowa w art. 14 i 16, 8) uposażenie - uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym i nagrodą roczną lub premią, należne żołnierzowi stosownie do przepisów o uposażeniu żołnierzy, 9) najniższa emerytura lub renta - kwotę najniższej emerytury lub renty wynikającą z przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 10) okresy składkowe i nieskładkowe - okresy uregulowane w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 2. Emerytem wojskowym jest żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, który ma ustalone prawo do emerytury wojskowej. 3. Rencistą wojskowym jest żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, który ma ustalone prawo do wojskowej renty inwalidzkiej."}
{"id":"1997_501_30","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Świadczenia i uprawnienia przewidziane w przepisach tego działu przysługują również osobom pobierającym emeryturę lub rentę na podstawie innych przepisów, jeżeli ustalono im prawo do emerytury lub renty przewidzianej w niniejszej ustawie. Dział IV Ustalanie prawa do zaopatrzenia emerytalnego"}
{"id":"1997_501_31","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Prawo do zaopatrzenia emerytalnego i wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia ustala w formie decyzji wojskowy organ emerytalny. 2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, doręcza się zainteresowanemu na piśmie wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem. 3. Postępowanie w sprawie ustalenia prawa do zaopatrzenia emerytalnego wszczyna się z urzędu lub na wniosek zainteresowanego; powinno ono być zakończone nie później niż w terminie 60 dni od dnia zgłoszenia wniosku albo powstania obowiązku wszczęcia postępowania z urzędu. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu, według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. 5. Odwołanie do sądu przysługuje również w przypadku niewydania przez organ emerytalny decyzji w terminie określonym w ust. 3. 6. Jeżeli prawo do świadczenia pieniężnego zostało udowodnione, lecz wydanie decyzji ulega zwłoce z powodu niemożności ustalenia wysokości świadczenia lub innych okoliczności, organ emerytalny przyznaje osobie uprawnionej świadczenie w kwocie zaliczkowej."}
{"id":"1997_501_32","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Prawo do świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej albo z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w tej sprawie zostaną przedstawione nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności, które mają wpływ na prawo do świadczeń albo ich wysokość."}
{"id":"1997_501_33","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W celu ustalenia okoliczności mających wpływ na prawo do świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego lub ich wysokość oraz na wypłatę albo wstrzymanie tych świadczeń, organ emerytalny może: 1) wzywać i przesłuchiwać zainteresowanych, świadków oraz zwracać się do biegłych o wydanie opinii i do innych organów o dokonanie czynności związanych z toczącym się postępowaniem, 2) żądać od osób zgłaszających wnioski o świadczenia, przedstawiania dowodów uzasadniających prawo do świadczeń i ich wysokość, 3) żądać od osób uprawnionych do świadczeń przedstawiania dowodów uzasadniających dalsze istnienie prawa do tych świadczeń oraz zawiadamiania o okolicznościach mających wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość albo na wstrzymanie wypłaty tych świadczeń, 4) kierować osoby wymienione w pkt 2 i 3 do komisji lekarskich w celu stwierdzenia stopnia ich zdolności do pracy i służby oraz konieczności zapewnienia opieki innej osoby, a w sprawach rent rodzinnych - odpowiednio do komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane uczynić zadość żądaniu organu emerytalnego przez zgłoszenie się na wezwanie, złożenie zeznań, przedstawienie wymaganych dowodów lub poddanie się badaniom lekarskim. 3. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 4, bez uzasadnionej przyczyny nie uczyni zadość żądaniu organu emerytalnego, organ ten wydaje decyzję na podstawie zebranych dowodów."}
{"id":"1997_501_34","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Jeżeli wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania przez organ podległy Ministrowi Obrony Narodowej obowiązków wynikających z ustawy osoba uprawniona do świadczeń poniosła szkodę, organ ten jest obowiązany do jej naprawienia stosownie do przepisów prawa cywilnego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli emeryt albo rencista udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie postępowania określonego w ustawie."}
{"id":"1997_501_35","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Organy administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a także zakłady pracy są obowiązane udzielać organom emerytalnym pomocy i informacji w sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie oraz wydawać bezpłatnie, na ich żądanie lub na wniosek osób zainteresowanych, wszelkie dokumenty niezbędne do ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości."}
{"id":"1997_501_36","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie osoby zainteresowane i organy emerytalne są zwolnione od wszelkich opłat."}
{"id":"1997_501_37","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady postępowania i właściwość organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy oraz uprawnionych członków ich rodzin. Dział V Ustanie prawa do świadczeń oraz ograniczanie ich wypłaty"}
{"id":"1997_501_38","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Prawo do świadczeń ustaje: 1) gdy przestanie istnieć którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania prawa do świadczeń, 2) w razie powołania albo przyjęcia emeryta lub rencisty do służby wojskowej lub służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej, 3) jeżeli osoba pobierająca świadczenie uzależnione od inwalidztwa lub niezdolności do pracy, pomimo skierowania na badania lekarskie, nie poddała się tym badaniom bez uzasadnionej przyczyny, 4) w razie śmierci osoby uprawnionej. 2. Prawo do renty rodzinnej po zaginionym żołnierzu ustaje z upływem terminu, w którym może nastąpić uznanie żołnierza za zmarłego. Po uznaniu żołnierza za zmarłego sprawa renty rodzinnej podlega ponownemu rozpoznaniu."}
{"id":"1997_501_39","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W razie ustania prawa do renty inwalidzkiej z powodu ustania inwalidztwa albo do renty rodzinnej z powodu ustania niezdolności do pracy, prawo do tych rent powstaje ponownie, jeżeli ponowne inwalidztwo lub niezdolność do pracy, z zastrzeżeniem art. 19 pkt 2 i 3 oraz art. 23 ust. 1 pkt 2 i 3, powstało wskutek pogorszenia się stanu zdrowia w następstwie urazów lub chorób, które poprzednio uzasadniały prawo do renty."}
{"id":"1997_501_4","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Okresy służby żołnierzy, którzy nie nabywają prawa do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy oraz służby określonej w art. 13 ust. 2 uważa się za okresy składkowe w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin."}
{"id":"1997_501_40","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Jeżeli osoba pobierająca emeryturę lub rentę inwalidzką osiąga wynagrodzenie lub dochód z tytułu pracy w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, który łącznie z emeryturą lub rentą bez uwzględnienia dodatków, o których mowa w art. 25 ust. 1, przekracza w danym roku w stosunku miesięcznym kwotę podstawy wymiaru emerytury lub renty, świadczenie ogranicza się o kwotę tego przekroczenia, jednakże nie więcej niż o 25% kwoty tego świadczenia bez dodatków. Dział VI Wypłata świadczeń"}
{"id":"1997_501_41","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Emeryturę lub rentę wraz z dodatkami, o których mowa w art. 25 ust. 1, wypłaca się: 1) za okres od dnia powstania prawa do zaopatrzenia emerytalnego, jeżeli zostało ono ustalone z urzędu, 2) za okres od dnia powstania prawa do zaopatrzenia emerytalnego, nie dłuższy jednak niż trzy miesiące kalendarzowe poprzedzające miesiąc, w którym złożono wniosek określony w art. 31 ust. 3, jeżeli prawo do tego zaopatrzenia zostało ustalone na wniosek zainteresowanego. 2. Emerytury lub renty inwalidzkiej oraz dodatków nie wypłaca się za okres, za który żołnierz otrzymał uposażenie przewidziane w ustawie o uposażeniu żołnierzy, chyba że emerytura lub renta byłaby korzystniejsza. W tym przypadku organ emerytalny potrąca z należnej emerytury lub renty inwalidzkiej oraz dodatków kwoty wypłacone z tytułu uposażenia lub świadczenia pieniężnego przysługującego po zwolnieniu ze służby."}
{"id":"1997_501_42","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W razie zbiegu prawa do emerytury i renty przewidzianej w ustawie, osobie uprawnionej wypłaca się świadczenie wyższe lub przez nią wybrane."}
{"id":"1997_501_43","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Emerytury i renty wraz z dodatkami, o których mowa w art. 25 ust. 1, wypłacają wojskowe organy emerytalne. Wypłaty dokonuje się miesięcznie w dniu ustalonym jako termin płatności: 1) na wniosek osoby uprawnionej na jej rachunek w banku, 2) do rąk osoby uprawnionej za pośrednictwem: a) poczty, b) innych osób prawnych upoważnionych do prowadzenia działalności w zakresie doręczania świadczeń. 2. Zasiłek pogrzebowy organ emerytalny wypłaca niezwłocznie po jego przyznaniu. 3. Wydatki na świadczenia pieniężne wraz z odsetkami za opóźnienia w wypłacie świadczeń, koszty obsługi i przekazywania świadczeń oraz inne świadczenia przewidziane w ustawie pokrywa się z budżetu państwa."}
{"id":"1997_501_44","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Wypłatę emerytury lub renty albo dodatków wstrzymuje się, jeżeli: 1) powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa, 2) okaże się, że: a) wskutek zbiegu prawa do świadczeń osobie uprawnionej przysługuje świadczenie wyższe lub przez nią wybrane, b) świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu emerytalnego. 2. Wstrzymanie wypłaty świadczeń pieniężnych następuje poczynając od miesiąca: 1) przypadającego po miesiącu, w którym organ emerytalny wydał decyzję w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a), 2) za który przysługiwało świadczenie nie doręczone w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b). 3. Przepis ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli powstaną okoliczności uzasadniające zmniejszenie wysokości świadczeń."}
{"id":"1997_501_45","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczeń, wypłatę wznawia się od miesiąca, w którym ustała ta przyczyna, jednak za okres nie dłuższy niż trzy miesiące kalendarzowe wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano decyzję z urzędu, z zastrzeżeniem przepisu ust. 2. 2. Jeżeli wstrzymanie wypłaty świadczeń nastąpiło na skutek błędu organu emerytalnego, wypłatę wznawia się poczynając od miesiąca, w którym ją wstrzymano, jednak za okres nie dłuższy niż trzy lata wstecz, licząc od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano decyzję z urzędu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości, z tym że w przypadku wznowienia postępowania albo wskutek rewizji nadzwyczajnej okres trzech miesięcy lub trzech lat liczy się od miesiąca, w którym wniesiono wniosek o wznowienie postępowania lub o złożenie rewizji nadzwyczajnej."}
{"id":"1997_501_46","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia pieniężne, świadczenia należne jej do dnia śmierci przysługują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, małżonkowi i dzieciom, a w razie ich braku - kolejno: wnukom, rodzicom, dziadkom i rodzeństwu. Osoby te mają prawo do udziału w nieukończonym postępowaniu prowadzonym dalej w sprawie tych świadczeń. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, wypłaca się: 1) małżonkowi lub dzieciom osoby, która zgłosiła wniosek, zamieszkałym z nią w dniu jej śmierci, 2) małżonkowi lub dzieciom nie spełniającym warunku określonego w pkt 1 albo innym członkom rodziny, o których mowa w ust. 1, jeżeli pozostawali na utrzymaniu osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia, lub osoba ta pozostawała na ich utrzymaniu. 3. Prawo do świadczeń określonych w ust. 1 ustaje w ciągu 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia te przysługiwały, chyba że osoba, o której mowa w ust. 1, wystąpi z wnioskiem o dalsze prowadzenie postępowania."}
{"id":"1997_501_47","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Osoba uprawniona do zaopatrzenia emerytalnego jest obowiązana zawiadomić właściwy organ emerytalny o podjęciu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, o wysokości osiąganego wynagrodzenia lub dochodu, o którym mowa w art. 40, oraz o każdorazowej podwyżce wysokości wynagrodzenia lub dochodu ponad kwotę określoną w tym artykule i innych okolicznościach powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo ograniczenia ich wysokości. 2. Obowiązki określone w ust. 1 spoczywają odpowiednio na zakładzie pracy. 3. Urząd Skarbowy jest obowiązany zawiadomić właściwy organ emerytalny o podjęciu przez emeryta lub rencistę działalności gospodarczej oraz o wysokości osiąganego z tytułu tej działalności dochodu. Dział VII Zwrot świadczeń nienależnych, potrącenia i egzekucja ze świadczeń"}
{"id":"1997_501_48","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Osoby, które pobierały świadczenia pieniężne pomimo istnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo ograniczenie ich wysokości, są obowiązane do zwrotu nienależnych im świadczeń, jeżeli były pouczone w formie pisemnej przez organ emerytalny o obowiązku zawiadomienia o tych okolicznościach. 2. Osoba, która pobierała świadczenia pieniężne ustalone i wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub dokumentów albo w innych wypadkach świadomego wprowadzenia w błąd, jest obowiązana do zwrotu nienależnych jej świadczeń. 3. Nie można żądać zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła właściwy organ emerytalny o okolicznościach powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo ograniczenie ich wysokości, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane; w pozostałych zaś przypadkach - za okres dłuższy niż trzy lata od daty wydania decyzji. 4. Organ emerytalny może odstąpić od żądania zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń w całości lub w części, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności."}
{"id":"1997_501_49","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Organ emerytalny dokonuje potrąceń ze świadczeń pieniężnych w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z tym że potrąceniu podlegają również koszty utrzymania osób uprawnionych do świadczeń w domu emeryta wojskowego, na wniosek kierownika tego domu."}
{"id":"1997_501_5","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Podstawę wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej stanowi uposażenie należne żołnierzowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym."}
{"id":"1997_501_50","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Ze świadczeń pieniężnych prowadzi się egzekucję w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z tym że egzekucji podlegają również koszty utrzymania w domu emeryta wojskowego do wysokości 3\\4 miesięcznego świadczenia. Dział VIII Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_501_51","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 64 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zasady przyznawania świadczeń wymienionych w ust. 1-3 normują odrębne przepisy.\", 2) w art. 76 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie \"wysokości\" dodaje się wyrazy \"75% podstawy wymiaru\"."}
{"id":"1997_501_52","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19) w art. 25 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) potrąceniu z emerytury lub renty osoby, której przydzielono osobną kwaterę stałą, w wysokości nie przekraczającej połowy miesięcznego świadczenia, na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\", 2) w ust. 2 po wyrazie \"uposażenia\" dodaje się wyrazy \"oraz emerytury i renty\". Dział IX Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_501_53","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Osobom, którym w dniu wejścia w życie ustawy przysługują emerytury i renty na podstawie przepisów dotychczasowych, wysokość tych świadczeń ustala się na nowo z urzędu, według zasad określonych w ustawie, z tym że: 1) emerytury i renty, do których prawo ustalono na podstawie przepisów dotychczasowych, stają się emeryturami i rentami w rozumieniu ustawy, 2) wysługa emerytalna żołnierzy zwolnionych ze służby do dnia poprzedzającego dzień wejścia w życie ustawy podlega zachowaniu i traktuje się ją jako okres służby, z zastrzeżeniem pkt 4 oraz przepisów art. 13 ust. 2, 3) dotychczasowa podstawa wymiaru świadczeń pieniężnych podlega przeliczeniu na stawki uposażenia obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy w następujący sposób: a) stawki uposażenia zasadniczego z dnia zwolnienia ze służby żołnierza zastępuje się stawkami uposażenia zasadniczego z dnia wejścia w życie ustawy, b) ustala się wskaźnik relacji: sumy miesięcznej kwoty dodatków o charakterze stałym i miesięcznej równowartości nagrody rocznej lub premii do uposażenia zasadniczego z dnia zwolnienia ze służby; wskaźnik ten wyraża się w procentach z zaokrągleniem do setnych części procentu; do ustalenia powyższego wskaźnika przyjmuje się dodatki o charakterze stałym, które stosownie do przepisów o uposażeniu żołnierzy obowiązują w dniu wejścia w życie ustawy, c) odtworzoną kwotę dodatków o charakterze stałym, nagrody rocznej lub premii oblicza się mnożąc przeliczone na dzień wejścia w życie ustawy uposażenie zasadnicze przez wskaźnik wysokości dodatków, 4) nie uwzględnia się podwyższeń, o których mowa w art. 15 ust. 2 i 3. 2. Emerytury i renty w wysokości ustalonej stosownie do ust. 1 przysługują od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu wejścia w życie ustawy. Realizacja podwyżki następuje nie później niż w ciągu 60 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Jeżeli kwota emerytury lub renty ustalona w myśl ust. 1 byłaby niższa od kwoty świadczenia przysługującego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie ustawy, zachowuje się świadczenie w dotychczasowej wysokości do czasu, gdy jego wymiar, ustalony w myśl ust. 1 z uwzględnieniem ust. 4 i 5, przekroczy kwotę dotychczasowego świadczenia. 4. Przy ustalaniu wysokości świadczenia uwzględnia się kwotę świadczenia ze wszystkimi wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków określonych w art. 25 ust. 1. 5. Emerytury i renty, o których mowa w ust. 1, podlegają waloryzacji na zasadach określonych w ustawie. 6. Jeżeli po dniu wejścia w życie ustawy zostanie zgłoszony wniosek o doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze emerytury okresów składkowych lub nieskładkowych, do ustalenia wysokości emerytury stosuje się przepisy art. 14 i art. 15 ust. 1. 7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady przeliczenia uposażenia."}
{"id":"1997_501_54","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Osobom, które w związku z art. 13 ust. 2 utraciły prawo do emerytury przewidzianej w ustawie i nie spełniają warunków do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie innych przepisów - przysługuje świadczenie w wysokości najniższej emerytury, wypłacanej przez organ emerytalny właściwy według niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_501_55","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Emerytury i renty osób, których świadczenia zostały zrewaloryzowane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o rewaloryzacji emerytur i rent dla osób, które ukończyły 80 lat, oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U. Nr 92, poz. 540), podlegają obliczeniu na nowo w wysokości i według zasad określonych w art. 53."}
{"id":"1997_501_56","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Żołnierze zwolnieni ze służby przed dniem wejścia w życie ustawy, którym na podstawie dotychczasowych przepisów prawo do zaopatrzenia emerytalnego nie przysługiwało, prawa tego nie nabywają również na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_501_57","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Osobom uprawnionym do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy, przebywającym na stałe za granicą, przekazuje się świadczenia pieniężne do państw, z którymi zostały zawarte umowy międzynarodowe o wzajemnym przekazywaniu pracowniczych świadczeń emerytalno-rentowych."}
{"id":"1997_501_58","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"1997_501_59","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Traci moc ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 29, poz. 139, z 1984 r. Nr 52, poz. 270, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 36, poz. 206 i Nr 92, poz. 540, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i z 1992 r. Nr 54, poz. 254)."}
{"id":"1997_501_6","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Emerytury i renty podlegają waloryzacji w takim samym stopniu i terminie, w jakim następuje wzrost uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych pozostających w służbie i zajmujących analogiczne stanowiska. 2. Waloryzacje emerytur i rent przeprowadza się nie później niż w ciągu trzech miesięcy od wprowadzenia zmian w uposażeniu zasadniczym żołnierzy zawodowych. 3. Minister Obrony Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady waloryzacji emerytur i rent."}
{"id":"1997_501_60","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 40 i art. 47, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."}
{"id":"1997_501_7","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przewidzianych w niniejszej ustawie z prawem do emerytury lub renty przewidzianych w innych przepisach, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, wypłaca się świadczenie wyższe lub wybrane przez osobę uprawnioną. Wybór emerytury lub renty przewidzianych w innych przepisach nie pozbawia osoby uprawnionej innych świadczeń i uprawnień przysługujących emerytom lub rencistom wojskowym."}
{"id":"1997_501_8","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Żołnierzom oraz członkom rodzin pozostałym po zmarłych żołnierzach, jeżeli osoby te wskutek szczególnych okoliczności nie nabyły prawa do zaopatrzenia emerytalnego przewidzianego w ustawie, Minister Obrony Narodowej może przyznać, w drodze wyjątku, zaopatrzenie emerytalne w wysokości nie przekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. 2. Członkom rodzin pozostałym po osobach, którym przyznano emeryturę lub rentę inwalidzką na podstawie ust. 1, organ emerytalny przyznaje rentę rodzinną na ich wniosek, jeżeli spełniają warunki określone w ustawie. 3. Minister Obrony Narodowej przedstawia Prezesowi Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, informację o świadczeniach przyznanych w drodze wyjątku w roku poprzednim."}
{"id":"1997_501_9","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Do zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy oraz uprawnionych członków ich rodzin stosuje się odpowiednio przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin w zakresie wypłaty świadczeń osobom uprawnionym do rent z instytucji zagranicznych."}
{"id":"1997_502_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz.U. Nr 94, poz. 422, z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1995 r. Nr 138, poz. 684, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Leki podstawowe, uzupełniające, recepturowe i wydawane na podstawie art. 11 oraz artykuły sanitarne, są wydawane bezpłatnie do wysokości limitu ceny, w aptekach ogólnodostępnych oraz w aptekach zakładowych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także w aptekach zakładowych przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" - osobom uprawnionym i nieuprawnionym, poszkodowanym w wyniku powodzi z lipca 1997 r. i z tego powodu znajdującym się w niedostatku. 2. Podstawą do bezpłatnego wydania z aptek leków i artykułów sanitarnych, o których mowa w ust. 1, jest recepta według wzoru Mz\/Pom-31 z dopiskiem \"powódź\". Lekarz wystawiający taką receptę odnotowuje fakt jej wystawienia w dokumentacji medycznej. 3. Osoba ubiegająca się o wystawienie recepty, o której mowa w ust. 2, powinna legitymować się zaświadczeniem wydanym przez organ gminy stwierdzającym okoliczności, o których mowa w ust. 1. 4. Refundacja, o której mowa w art. 12a, obejmuje również cenę leku lub artykułu sanitarnego wydawanego z apteki bezpłatnie na zasadach określonych w niniejszym artykule.\"."}
{"id":"1997_502_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje do dnia 31 października 1997 r."}
{"id":"1997_503_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. Nr 68, poz. 341, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1994 r. Nr 98, poz. 472, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 621) po art. 64 dodaje się art. 64a w brzmieniu: \"Art. 64a. 1. Od dnia 1 sierpnia 1997 r. do 31 stycznia 1998 r. podmiot urządzający gry liczbowe jest obowiązany przekazywać z dopłat, o których mowa w art. 47a ust. 1, 35% tych wpływów na wyodrębniony rachunek utworzony przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2. Wpływy z dopłat, gromadzone na wyodrębnionym rachunku, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się wyłącznie na finansowanie i dofinansowywanie wydatków związanych z usunięciem skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. 3. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na wyłączny wniosek Pełnomocnika Rządu do Spraw Usuwania Skutków Powodzi, w formie określonej w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 47b ust. 2a. 4. Dopłaty, o których mowa w ust. 1, przekazuje się według zasad i w trybie określonych dla wpłat z tytułu podatku od gier.\"."}
{"id":"1997_503_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_504_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych.","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418 oraz z 1996 r. Nr 152, poz. 719) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Dopłaty do oprocentowania kredytów mogą być stosowane za okres nie dłuższy niż: 1) 12 miesięcy do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) 24 miesiące do kredytów zaciągniętych od 1 lipca 1996 r. do 30 czerwca 1998 r. z przeznaczeniem na cele wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 1, dla osób posiadających gospodarstwa rolne lub prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, w których wystąpiły poważne szkody spowodowane przez powódź, która miała miejsce w lipcu 1997 r., 3) 84 miesiące do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 - od dnia otrzymania kredytu.\""}
{"id":"1997_504_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_505_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78 i z 1997 r. Nr 60, poz. 370) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. W okresie do dnia 31 grudnia 1998 r.: 1) Fundusz centralny tworzy się z 50% dochodów Funduszu, o których mowa w art. 23 ust. 3 i 4, 2) Fundusz terenowy przekazuje, w terminie 15 dni po zakończeniu każdego miesiąca, 50% zgromadzonych dochodów, wymienionych w art. 23 ust. 3 i 4, na rachunek Funduszu centralnego.\"; 2) po art. 32a dodaje się art. 32b w brzmieniu: \"Art. 32b. W okresie do dnia 31 grudnia 1998 r. środki Funduszu terenowego w pierwszej kolejności powinny być przekazane na wykonywanie prac, wymienionych w art. 25 ust. 1 pkt 1-6 oraz pkt 8 i 9, na obszarze gmin dotkniętych powodzią z lipca 1997 r.\"."}
{"id":"1997_505_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_506_1","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Przepisy ustawy dotyczą ochrony języka polskiego i używania go w działalności publicznej oraz w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_506_10","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Napisy i informacje w urzędach i instytucjach użyteczności publicznej, a także przeznaczone do odbioru publicznego oraz w środkach transportu publicznego sporządza się w języku polskim. 2. Nazwom i tekstom w języku polskim mogą towarzyszyć wersje w przekładzie na język obcy w wypadkach i granicach określonych w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej."}
{"id":"1997_506_11","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Przepisy art. 5-7 oraz art. 9 i art. 10 nie dotyczą: 1) nazw własnych, 2) obcojęzycznych dzienników, czasopism, książek oraz programów komputerowych, z wyjątkiem ich opisów i instrukcji, 3) działalności dydaktycznej i naukowej szkół wyższych, szkół i klas z obcym językiem wykładowym lub dwujęzycznych, nauczycielskich kolegiów języków obcych, a także nauczania innych przedmiotów, jeżeli jest to zgodne z przepisami szczególnymi, 4) twórczości naukowej i artystycznej, 5) zwyczajowo stosowanej terminologii naukowej i technicznej, 6) znaków towarowych, nazw handlowych oraz oznaczeń pochodzenia towarów i usług. Rozdział 3 Rada Języka Polskiego i jej kompetencje"}
{"id":"1997_506_12","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Instytucją opiniodawczo-doradczą w sprawach używania języka polskiego jest Rada Języka Polskiego, zwana dalej \"Radą\", działająca jako komitet problemowy w rozumieniu art. 34 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943). 2. Nie rzadziej niż co dwa lata Rada przedstawia Sejmowi i Senatowi sprawozdanie o stanie ochrony języka polskiego w rozumieniu art. 3."}
{"id":"1997_506_13","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rada, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, Prezesa Polskiej Akademii Nauk lub z własnej inicjatywy wyraża, w drodze uchwały, opinie o używaniu języka polskiego w działalności publicznej i obrocie prawnym oraz ustala zasady ortografii i interpunkcji języka polskiego. 2. Towarzystwa naukowe, stowarzyszenia twórców i szkoły wyższe mogą zwracać się do Rady w sprawach używania języka polskiego."}
{"id":"1997_506_14","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Każdy organ, o którym mowa w art. 4, może zasięgnąć opinii Rady w wypadku wystąpienia w toku czynności urzędowych istotnych wątpliwości dotyczących użycia języka polskiego. 2. Producent, importer oraz dystrybutor towaru lub usługi, dla których w języku polskim brak jest odpowiedniej nazwy, może wystąpić z wnioskiem do Rady o udzielenie opinii co do odpowiedniej formy językowej dla oznaczenia tego towaru lub usługi. Rozdział 4 Przepisy karne"}
{"id":"1997_506_15","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Kto w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje wyłącznie obcojęzyczne nazewnictwo towarów i usług, ofert, reklam, instrukcji obsługi, informacji o właściwościach towarów i usług, warunków gwarancji faktur, rachunku i pokwitowań, z pominięciem polskiej wersji językowej, podlega karze grzywny. 2. W razie ukarania za wykroczenia, o których mowa w ust. 1, można orzec nawiązkę nie wyższą niż 100 000 złotych z przeznaczeniem na Fundusz Promocji Twórczości ustanowiony na podstawie art. 111 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. Nr 24, poz.83 i Nr 43, poz. 170 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554). Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"1997_506_16","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 1 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje pkt 3 w brzmieniu: \"3) dbać o poprawność języka i unikać używania wulgaryzmów.\"; 2) w art. 25 w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Jest również obowiązany do dbania o poprawność języka materiałów prasowych oraz przeciwdziałania jego wulgaryzacji.\"."}
{"id":"1997_506_17","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7 poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r, Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Nadawcy dbają o poprawność języka swoich programów i przeciwdziałają jego wulgaryzacji.\"; 2) w art. 21 w ust. 1 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) upowszechnianie wiedzy o języku polskim,\"."}
{"id":"1997_506_18","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Traci moc dekret z dnia 30 listopada 1945 r. o języku państwowym i języku urzędowania rządowych i samorządowych władz administracyjnych (Dz.U. Nr 57, poz. 324)."}
{"id":"1997_506_19","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_506_2","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ustawa nie narusza: 1) przepisów ustaw o stosunku państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych, w szczególności dotyczących uprawiania kultu i praktyk religijnych, 2) praw mniejszości narodowych i grup etnicznych."}
{"id":"1997_506_3","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ochrona języka polskiego polega w szczególności na: 1) dbaniu o poprawne używanie języka i doskonaleniu sprawności językowej jego użytkowników oraz na stwarzaniu warunków do właściwego rozwoju języka jako narzędzia międzyludzkiej komunikacji, 2) przeciwdziałaniu jego wulgaryzacji, 3) szerzeniu wiedzy o nim i jego roli w kulturze, 4) upowszechnianiu szacunku dla regionalizmów i gwar, a także przeciwdziałaniu ich zanikowi, 5) promocji języka polskiego w świecie, 6) wspieraniu nauczania języka polskiego w kraju i za granicą. 2. Do ochrony języka polskiego są obowiązane wszystkie organy władzy publicznej oraz instytucje i organizacje uczestniczące w życiu publicznym. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, zasady prowadzenia egzaminów państwowych z języka polskiego dla cudzoziemców ubiegających się o urzędowe poświadczenie jego znajomości."}
{"id":"1997_506_4","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Język polski jest językiem urzędowym: 1) konstytucyjnych organów państwa, 2) organów jednostek samorządu terytorialnego i podległych im instytucji w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne, 3) terenowych organów administracji publicznej, 4) instytucji powołanych do realizacji określonych zadań publicznych, 5) organów, instytucji i urzędów podległych organom wymienionym w pkt 1 i pkt 3, powołanych w celu realizacji zadań tych organów, a także organów państwowych osób prawnych w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne, 6) organów samorządu innego niż samorząd terytorialny oraz organów organizacji społecznych, zawodowych, spółdzielczych i innych podmiotów wykonujących zadania publiczne. Rozdział 2 Ochrona prawna języka polskiego w życiu publicznym"}
{"id":"1997_506_5","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Podmioty wykonujące zadania publiczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują wszelkich czynności urzędowych w języku polskim, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do oświadczeń składanych organom, o których mowa w art. 4."}
{"id":"1997_506_6","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Umowy międzynarodowe zawierane przez Rzeczpospolitą Polską powinny mieć polską wersję językową, stanowiącą podstawę wykładni, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej."}
{"id":"1997_506_7","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Języka polskiego używa się w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pomiędzy podmiotami polskimi oraz gdy jedną ze stron jest podmiot polski. Dotyczy to w szczególności nazewnictwa towarów i usług, ofert, reklamy, instrukcji obsługi, informacji o właściwościach towarów i usług, warunków gwarancji, faktur, rachunków i pokwitowań. 2. Podmiotem polskim w rozumieniu ustawy jest: 1) osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej - prowadząca działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Posługiwanie się w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie obcojęzycznymi określeniami, z wyjątkiem nazw własnych, jest zakazane. 4. Obcojęzyczne opisy towarów i usług oraz obcojęzyczne oferty i reklamy wprowadzane do obrotu prawnego, o którym mowa w ust. 1, muszą jednocześnie mieć polską wersję językową. 5. Kontrolę wykonywania obowiązków, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, sprawuje Inspekcja Handlowa oraz Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"1997_506_8","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Jeżeli stroną umowy, której wykonanie ma nastąpić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest podmiot polski, umowę sporządza się w języku polskim. 2. Umowa sporządzona w języku polskim może mieć wersję lub wersje obcojęzyczne. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, podstawą wykładni takiej umowy jest jej wersja polskojęzyczna. 3. Do umów zawartych z naruszeniem ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio art. 74 1 zdanie pierwsze oraz art. 74 2 Kodeksu cywilnego; umowa sporządzona w języku obcym nie stanowi uprawdopodobnienia faktu dokonania czynności prawnej, o którym mowa w art. 74 § 2 Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1997_506_9","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Język polski jest językiem nauczania oraz językiem egzaminów i prac dyplomowych w szkołach publicznych i niepublicznych wszystkich typów, w państwowych i niepaństwowych szkołach wyższych oraz w placówkach oświatowych i innych instytucjach edukacyjnych, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej."}
{"id":"1997_507_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa środki ochronne przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych, zwane dalej \"środkami ochronnymi\" oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków, zwany dalej \"postępowaniem ochronnym\". 2. Przepisy ustawy stosuje się do towarów tekstylnych i odzieżowych objętych Porozumieniem w sprawie Tekstyliów i Odzieży (TiO) (Dz.U. z 1996 r. Nr 9, poz. 54) stanowiącym załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483). 3. Środki i postępowanie ochronne, określone w niniejszej ustawie, będą stosowane z zachowaniem wymogów określonych w Porozumieniu TiO. 4. Minister Gospodarki w drodze obwieszczenia, ogłasza listę towarów tekstylnych i odzieżowych objętych Porozumieniem TiO w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1997_507_10","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W wypadku ustanowienia środka ochronnego, do objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu na polski obszar celny towarów, o których mowa w art. 1 ust. 2, wymagane jest pozwolenie Ministra Gospodarki, wydane zgodnie z przepisami ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym. Rozdział 3 Postępowanie ochronne"}
{"id":"1997_507_11","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister Gospodarki wszczyna postępowanie ochronne: 1) na pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, występującej na rzecz przemysłu krajowego. Wniosek uważa się za złożony na rzecz przemysłu krajowego, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna produkcja stanowi co najmniej 25% produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, 2) z urzędu, jeżeli dysponuje dowodami uzasadniającymi wszczęcie postępowania ochronnego. 2. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymogi jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego. 3. W wypadku, gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych zgodnie z ust. 2, lub materiał dowodowy okaże się niewystarczający, Minister Gospodarki nie później niż w terminie 15 dni od daty wpływu wniosku zawiadomi o tym wnioskodawcę i wezwie go do usunięcia braków w terminie nie krótszym niż 30 dni od daty otrzymania wezwania. Jeżeli braki nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie Minister Gospodarki pozostawia wniosek bez rozpoznania. 4. W wypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się. 5. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego Minister Gospodarki, w drodze decyzji, umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny."}
{"id":"1997_507_12","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Minister Gospodarki wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego, jeżeli wymaga tego interes publiczny."}
{"id":"1997_507_13","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego żadne informacje w sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej. 2. Jeżeli z umów międzynarodowych wynika obowiązek zawiadamiania zainteresowanej strony (stron) i Organu Kontrolnego do Spraw Tekstyliów (TMB) o wszczęciu postępowania ochronnego, Minister Gospodarki powiadomi właściwe władze."}
{"id":"1997_507_14","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister Gospodarki wszczyna postępowanie ochronne w drodze postanowienia. 2. W wypadku postępowania wszczynanego na wniosek, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1, Minister Gospodarki wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania ochronnego nie później niż w terminie 30 dni od daty wpływu kompletnego wniosku. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać streszczenie zgromadzonych informacji oraz określać: 1) datę wszczęcia postępowania ochronnego, 2) kod taryfy celnej i nazwę towaru objętego postępowaniem ochronnym, 3) termin, w którym strony zainteresowane powinny zgłosić swój udział w postępowaniu ochronnym, 4) kraje eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym, 5) termin dostarczenia informacji i wyrażenia opinii przez strony zainteresowane."}
{"id":"1997_507_15","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister Gospodarki może wezwać strony zainteresowane do dostarczenia informacji lub do złożenia wyjaśnień, jeżeli jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania ochronnego. 2. Jeżeli strona zainteresowana odmawia udzielenia w wyznaczonym terminie informacji lub w inny sposób utrudnia postępowanie ochronne, ustalenia mogą być dokonane na podstawie innych dostępnych informacji. 3. Jeżeli strona zainteresowana przedstawi nieprawdziwe lub mylące informacje, to takie informacje pomija się i w postępowaniu ochronnym wykorzystuje się inne dostępne dane."}
{"id":"1997_507_16","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Strony zainteresowane mogą w toku postępowania ochronnego składać wyjaśnienia, zgłaszać wnioski oraz dostarczać dowody na ich poparcie. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazane w formie ustnej mogą zostać uwzględnione w postępowaniu ochronnym pod warunkiem, że zostaną utrwalone w formie pisemnej. 3. Strona zainteresowana, przekazująca informacje mające istotne znaczenie dla jej pozycji konkurencyjnej na rynku, może żądać by informacjom tym nadano klauzulę poufności. 4. Informacjom zostanie nadana klauzula poufności pod warunkiem, że: 1) strona przekazująca informacje uzasadni swe żądanie oraz 2) z przekazanych informacji sporządzi streszczenie, które może zostać udostępnione innym uczestnikom postępowania. 5. W wypadku, gdy żądanie o nadanie informacji klauzuli poufności było nieuzasadnione, przekazująca je strona sprzeciwiała się udostępnieniu informacji innym uczestnikom postępowania, oraz nie dostarczyła streszczenia, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, Minister Gospodarki może rozstrzygnąć sprawę na podstawie innych dostępnych dowodów, chyba że informacje można potwierdzić na podstawie innych źródeł. 6. Informacja, której nadano klauzulę poufności, nie może być udostępniona innym uczestnikom postępowania ochronnego bez zgody strony, przekazującej informację."}
{"id":"1997_507_17","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Minister Gospodarki w toku postępowania ochronnego zbada w szczególności: 1) wielkość przywozu ogółem w ilościach bezwzględnych, w tym z krajów, z których nastąpił nadmierny przywóz oraz stosunek wielkości tego przywozu do wielkości krajowej produkcji lub konsumpcji, 2) wpływ przywozu na sytuację producentów krajowych towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, wyrażający się w zmianach: a) wielkości produkcji, b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych, c) stanu zapasów, d) wielkości lub wartości sprzedaży, e) udziału w rynku, f) zysku lub straty, g) stopy zwrotu z zaangażowanego kapitału, h) przepływów pieniężnych, i) stanu zatrudnienia, j) wydajności pracy, 3) istnienie związku przyczynowego pomiędzy przywozem towarów na polski obszar celny, a sytuacją krajowych producentów, o której mowa w pkt 2. 2. W toku postępowania ochronnego Minister Gospodarki zbada także czynniki inne niż przywóz, które wyrządziły lub mogły wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu, lub przyczyniły się do powstania takiej szkody. Szkoda wyrządzona przez te czynniki nie będzie przypisywana przywozowi. 3. W celu stwierdzenia, czy przywóz towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, Minister Gospodarki zbada, czy istniejąca sytuacja przekształci się w poważną szkodę, biorąc pod uwagę: 1) wielkość i tempo wzrostu przywozu na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym, 2) możliwości eksportowe kraju eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym i prawdopodobieństwo wykorzystania tych możliwości dla zwiększenia przywozu na polski obszar celny."}
{"id":"1997_507_18","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W wypadku, gdy postępowanie ochronne dotyczy towaru pochodzącego z kraju - członka WTO, a zgromadzony materiał daje podstawy do uznania, że powstała poważna szkoda lub istnieje groźba powstania poważnej szkody, Minister Gospodarki w terminie 14 dni od daty wydania postanowienia o wszczęciu postępowania wystąpi z wnioskiem do władz kraju eksportu o podjęcie konsultacji mających na celu osiągnięcie porozumienia odnośnie zasadności ustanowienia środka ochronnego dla towarów objętych postępowaniem. 2. Wraz z wnioskiem o konsultacje Minister Gospodarki przekaże informację zawierającą: 1) nazwę towaru, którego postępowanie dotyczy, 2) dane i przesłanki wskazujące na istnienie poważnej szkody lub groźby jej powstania, 3) rodzaj proponowanego środka ochronnego i zakres jego zastosowania, biorąc pod uwagę wielkość przywozu towaru zrealizowanego w okresie 12 miesięcy, kończącego się na 2 miesiące przed wnioskiem o konsultacje. 3. O wystąpieniu z wnioskiem o konsultacje i ich wynikach Minister Gospodarki informuje TMB."}
{"id":"1997_507_19","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Jeżeli w toku postępowania ochronnego Minister Gospodarki stwierdzi, że przywóz na polski obszar celny jest nadmierny, to wobec przywozu takiego towaru, po konsultacjach z władzami kraju eksportu, ustanowi w drodze decyzji ostateczny środek ochronny. 2. Minister Gospodarki wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, w ciągu 30 dni od zakończenia konsultacji, o których mowa w art. 18 ust. 1. 3. Decyzja o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinna określać: 1) nazwę kraju eksportera, 2) kod taryfy celnej i nazwę towaru, 3) okres na jaki ustanowiono środek ochronny, jego wielkość i sposób rozdysponowania. 4. Jeżeli środek ochronny został ustanowiony na okres dłuższy niż jeden rok, decyzja powinna określać warunki liberalizacji ustanowionego środka ochronnego. 5. Ostateczny środek ochronny może być ustanowiony na okres nie dłuższy niż 3 lata lub do czasu wyłączenia z listy towarów tekstylnych i odzieżowych, o której mowa w art. 1 ust. 2, w zależności od tego co nastąpi wcześniej. 6. Minister Gospodarki może uchylić lub zmienić decyzję o zastosowaniu środka ochronnego jeżeli TMB uzna, że zastosowanie środka ochronnego nie było zasadne."}
{"id":"1997_507_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Postanowienia i decyzje, o których mowa w niniejszej ustawie, przed ich podjęciem konsultowane są z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Postanowienia i decyzje, o których mowa w niniejszej ustawie, wraz z uzasadnieniem, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" i wchodzą w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia. 3. Minister Gospodarki przekazuje wydane postanowienia i decyzje wnioskodawcy i władzom kraju eksportu."}
{"id":"1997_507_20","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wielkość kontyngentu, stanowiącego środek ochronny, nie może być niższa od wielkości przywozu towaru w okresie 12 miesięcy, kończącym się na 2 miesiące przed wystąpieniem do kraju eksportu z wnioskiem , o którym mowa w art. 18 ust. 1. 2. W wypadku ustanowienia środka ochronnego wielkość kontyngentu, o którym mowa w ust. 1, obowiązywać będzie dłużej niż jeden rok, to poziom kontyngentu dla każdego następnego roku będzie wyższy o co najmniej 6% niż dla roku poprzedniego. 3. Na wniosek władz kraju eksportu wielkość kontyngentu, o którym mowa w ust. 2, może być zwiększona: 1) w drugim roku o nie więcej niż 5% kontyngentu tego roku, przy jednoczesnym zmniejszeniu kontyngentu roku następnego, 2) w drugim i trzecim roku - o wielkość niewykorzystanych kontyngentów lat poprzednich. 4. Zwiększenia, o których mowa w ust. 3, łącznie nie mogą w każdym roku przekraczać 10% kontyngentu dla danego roku. 5. Zwiększenie kontyngentu, o którym mowa w ust. 3 i 4, następuje po dokonaniu oceny wpływu tego podwyższenia na sytuację przemysłu krajowego."}
{"id":"1997_507_21","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Jeżeli w toku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że: 1) przywóz na polski obszar celny towarów objętych postępowaniem nie wyrządził poważnej szkody przemysłowi krajowemu ani nie zagraża powstaniem takiej szkody, 2) stwierdzona szkoda została spowodowana innymi czynnikami niż przywóz towarów objętych postępowaniem ochronnym, Minister Gospodarki wydaje decyzję o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego."}
{"id":"1997_507_22","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Jeżeli w czasie trwania postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że należy niezwłocznie wprowadzić środek ochronny gdyż opóźnienie jego wprowadzenia mogłoby spowodować szkodę trudną do naprawienia, Minister Gospodarki może wprowadzić tymczasowy środek ochronny na okres nie dłuższy niż 90 dni. 2. W wypadku gdy postępowanie ochronne dotyczy towaru pochodzącego z kraju - członka WTO, Minister Gospodarki w ciągu 5 dni od dnia wprowadzenia środka, o którym mowa w ust. 1, wystąpi do władz kraju pochodzenia towaru z wnioskiem o konsultację."}
{"id":"1997_507_23","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Minister Gospodarki ustanawia tymczasowy środek ochronny w drodze decyzji. 2. Decyzja o ustanowieniu tymczasowego środka ochronnego powinna określać: 1) kraj eksportu, 2) kod taryfy celnej towaru objętego środkiem ochronnym i nazwę towaru, 3) okres, zakres i warunki oraz sposób jego rozdysponowania. 3. Jeżeli postępowanie ochronne zostanie zakończone decyzją, o której mowa w art. 19, Minister Gospodarki uchyla decyzję o zastosowaniu środka tymczasowego z dniem wejścia w życie decyzji o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego. 4. Jeżeli postępowanie ochronne zostanie zakończone decyzją, o której mowa w art. 21, Minister Gospodarki z dniem jej podjęcia uchyla decyzję o zastosowaniu środka tymczasowego. Rozdział 4 Postępowanie w sprawie obejścia środka ochronnego"}
{"id":"1997_507_24","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Jeżeli nastąpiło naruszenie zasad realizacji ustanowionego kontyngentu poprzez przeładunek, zmianę kierunku przywozu, fałszowanie świadectw pochodzenia lub innych oficjalnych dokumentów, co sprawiło, że towar został dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym z naruszeniem ustanowionych ograniczeń, Minister Gospodarki wystąpi bezzwłocznie do władz kraju eksportu o podjęcie konsultacji w celu likwidacji powstałych nieprawidłowości. 2. Konsultacje będą prowadzone w okresie 30 dni od dnia doręczenia wniosku. 3. W wypadku nie przystąpienia przez zainteresowaną stronę w terminie określonym w ust. 2 do konsultacji lub jeżeli konsultacje nie doprowadzą do pozytywnych rezultatów mogą być zastosowane środki mające na celu przeciwdziałanie naruszaniu ustalonych ograniczeń."}
{"id":"1997_507_25","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Środki, o których mowa w art. 24 ust. 3, polegają na: 1) wprowadzeniu przez Radę Ministrów zakazu przywozu towaru na polski obszar celny na podstawie ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, 2) ustanowieniu przez Ministra Gospodarki dodatkowej opłaty celnej, 3) pomniejszeniu obowiązującego kontyngentu, o ilość towaru wprowadzonego na polski obszar celny z pominięciem kontyngentu. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_507_26","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Postępowanie wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzone jest według dotychczas obowiązujących przepisów. 2. Wnioski o wszczęcie postępowania ochronnego, wobec których postępowanie nie zostało podjęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, powinny zostać, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, dostosowane do wymogów określonych zgodnie z niniejszą ustawą, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_507_27","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. Załącznik do ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Lista towarów, do których nie będą miały zastosowania środki ochronne Środki ochronne nie będą stosowane w odniesieniu do: 1) towarów przywożonych z krajów rozwijających się - członków WTO obejmujących: ręcznie produkowane tkaniny wyrabiane chałupniczo, produkty chałupnictwa wykonane z takich tkanin lub produkty tekstylne i odzieżowe tradycyjnego rzemiosła ludowego pod warunkiem, iż towary takie będą w odpowiedni sposób udokumentowane zgodnie z porozumieniami zawartymi między zainteresowanymi członkami; 2) towarów tekstylnych, którymi handel międzynarodowy nosi charakter historyczny i którymi handlowano w znaczących ilościach do 1982 roku, takich jak torby, worki, podkłady dywanowe, liny, torby podróżne, maty, materiały do wyrobu mat oraz dywany, produkowanych zazwyczaj z juty, włókna kokosowego, sizalu, manili (konopie manilskie), włókien roślin z rodzaju Agave i Furcraea oraz włókien z liści Agave fourcroydes z rodziny Amaryllidaceae; 3) towarów wykonanych z naturalnego jedwabiu. W odniesieniu do takich towarów będą mieć zastosowanie postanowienia Artykułu XIX GATT 1994 oraz ustawy o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny."}
{"id":"1997_507_3","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Do postępowania ochronnego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_507_4","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przywóz towarów na polski obszar celny uważa się za nadmierny, jeżeli występuje w tak zwiększonych ilościach: 1) bezwzględnych lub 2) w stosunku do wielkości krajowej produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, że wyrządza poważną szkodę lub zagraża wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi krajowemu."}
{"id":"1997_507_5","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) poważna szkoda - znaczące i ogólne pogorszenie sytuacji przemysłu krajowego, 2) zagrożenie poważną szkodą - groźbę powstania poważnej szkody w rozumieniu pkt 1, 3) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru objętego postępowaniem ochronnym lub, w razie braku takiego towaru, inny towar, który, pomimo że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego tym postępowaniem, 4) towar bezpośrednio konkurencyjny - towar, który chociaż nie spełnia wymogów określonych w pkt 3, ze względu na możliwość użycia go do tych samych celów i spełniania przez niego tych samych funkcji oraz ze względu na jego cenę, może być uznany za substytutywny w odniesieniu do towaru objętego postępowaniem ochronnym, 5) przemysł krajowy - ogół producentów wytwarzających towar podobny bądź bezpośrednio konkurencyjny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub tych spośród nich, których łączna produkcja towaru podobnego bądź bezpośrednio konkurencyjnego stanowi co najmniej 50% całkowitej produkcji krajowej tego towaru, 6) kraj eksportu - kraj pochodzenia towaru, a w wypadku, gdy towar nie jest przywożony na polski obszar celny bezpośrednio z kraju pochodzenia towaru, kraj wysyłki danego towaru, 7) strony zainteresowane - władze kraju eksportu, krajowych producentów danego towaru lub towaru bezpośrednio konkurencyjnego, lub inne krajowe i zagraniczne osoby fizyczne i prawne, które w czasie postępowania wykażą swój bezpośredni interes prawny i materialny w badanej sprawie. Rozdział 2 Środki ochronne"}
{"id":"1997_507_6","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Jeśli w wyniku postępowania ochronnego stwierdzone zostanie, że przywóz na polski obszar celny towarów pochodzących z określonego kraju jest nadmierny, to wobec towarów pochodzących z tego kraju, dopuszczanych do obrotu na polskim obszarze celnym, może zostać zastosowany środek ochronny, z zastrzeżeniem art. 7."}
{"id":"1997_507_7","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Środki ochronne, określone niniejszą ustawą, nie będą stosowane wobec towarów określonych w załączniku."}
{"id":"1997_507_8","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zastosowanie środków ochronnych polega na ustanowieniu kontyngentu ilościowego w rozumieniu ustawy z dnia ... o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr ..., poz. ...). 2. Środki ochronne mogą być tymczasowe i ostateczne."}
{"id":"1997_507_9","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Środki ochronne ustanawiane wobec przywozu na polski obszar celny towarów pochodzących z krajów nie będących członkami WTO będą nie mniej restrykcyjne niż wobec towarów pochodzących z krajów członkowskich WTO."}
{"id":"1997_508_1","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 1. Ustawa ma zastosowanie do: 1) przedsiębiorstw państwowych, 2) państwowych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, które nie są jednocześnie podmiotami, o których mowa w pkt 8, 9 i 11, 3) samorządowych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, które nie są jednocześnie podmiotami, o których mowa w pkt 4, 6 i 7, 4) jednoosobowych spółek prawa handlowego utworzonych przez Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, 5) spółek prawa handlowego, w których udział Skarbu Państwa przekracza 50% kapitału zakładowego lub 50% liczby akcji, 6) spółek prawa handlowego, w których udział jednostek samorządu terytorialnego przekracza 50% kapitału zakładowego lub 50% liczby akcji, 7) spółek prawa handlowego, w których udział spółek, o których mowa w pkt 46, przekracza 50% kapitału zakładowego lub 50% liczby akcji, 8) agencji państwowych, bez względu na ich formę organizacyjno-prawną, 9) jednostek badawczo-rozwojowych lub podmiotów, do których stosuje się odpowiednio przepisy o jednostkach badawczo-rozwojowych, 10) fundacji, w których dotacja ze środków publicznych przekracza 25% rocznych przychodów albo w których mienie pochodzące ze środków publicznych przekracza 25% majątku fundacji na koniec roku kalendarzowego i jego wartość przekracza 10% przychodów tej fundacji, 11) funduszy celowych utworzonych na mocy odrębnych ustaw, 12) państwowych jednostek i zakładów budżetowych, z wyjątkiem organów administracji publicznej i organów wymiaru sprawiedliwości oraz podmiotów, których kierownicy podlegają przepisom ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69), 13) gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, 14) Kas Chorych, 15) Krajowego Związku Kas Chorych, 16) samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej."}
{"id":"1997_508_10","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 10. 1. W zależności od osiągniętych wyników finansowych lub stopnia realizacji innych zadań osobom, o których mowa w art. 2 pkt 1-4 i 8-10, może być przyznana nagroda roczna. 2. Nagrodę roczną osobom wymienionym w art. 2 pkt 1, zatrudnionym w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 1-7, przyznaje właściwy organ na umotywowany wniosek rady nadzorczej lub innego statutowego organu nadzorczego. 3. Nagrodę roczną osobom wymienionym w art. 2 pkt 2-4, zatrudnionym w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 1-13, przyznaje organ lub osoba właściwe dla tych osób w sprawach czynności z zakresu prawa pracy. 4. Wniosek o przyznanie nagrody rocznej, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać ocenę wyników finansowych i stopnia realizacji innych zadań przy uwzględnieniu makroekonomicznych warunków w zakresie funkcjonowania i rozwoju sekcji oraz działów, w których prowadzi działalność podmiot prawny. Ocena ta powinna dotyczyć roku badanego i roku poprzedzającego rok badany i zostać sporządzona w oparciu o podstawowe wskaźniki ekonomiczne, a w szczególności: zysk lub stratę netto, wskaźnik poziomu kosztów, rentowność obrotu netto. 5. Ocena, o której mowa w ust. 4, w odniesieniu do podmiotów działających z wykorzystaniem mienia jednostek samorządu terytorialnego powinna uwzględniać także warunki stworzone dla ich prawidłowego funkcjonowania, w tym okoliczności mające wpływ na wynik finansowy podmiotu, a niezależnie od niego, w szczególności postanowienia organu stanowiącego samorządu dotyczące wyposażenia w majątek oraz wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej. 6. Nagrodę roczną dla dyrektora samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przyznaje, na wniosek rady społecznej, organ administracji rządowej właściwy do utworzenia tego zakładu lub zarząd jednostki samorządu terytorialnego, która ten zakład utworzyła. 7. Wysokość nagrody rocznej przyznanej osobom, o których mowa w art. 2 pkt 1-4 i 8-10, nie może przekroczyć trzykrotności ich przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w roku poprzedzającym przyznanie nagrody. 8. Właściwi ministrowie, w drodze rozporządzenia, oraz zarządy jednostek samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, określą wzór wniosku o przyznanie nagrody, o którym mowa w ust. 2, oraz szczegółowe zasady i tryb przyznawania nagrody rocznej."}
{"id":"1997_508_11","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 11. 1. Świadczeniami dodatkowymi, o których mowa w art. 5 ust. 2, są świadczenia z tytułu zatrudnienia, w tym: bytowe, socjalne, komunikacyjne, oraz ubezpieczenia majątkowe i osobowe - inne bądź wyższe niż ustalone w regulaminach wynagradzania, zakładowych i ponadzakładowych układach zbiorowych pracy oraz w odrębnych przepisach. 2. Maksymalna wartość świadczeń dodatkowych przyznanych w ciągu roku osobom, o których mowa w art. 2 pkt 1-4, nie może przekroczyć dwunastokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjętego dla ustalenia wynagrodzenia miesięcznego tych osób. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz świadczeń dodatkowych, o których mowa w ust. 1, oraz tryb ich przyznawania."}
{"id":"1997_508_12","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 12. W razie odwołania ze stanowiska lub rozwiązania umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej będącej podstawą zatrudnienia przez podmiot zatrudniający, z innych przyczyn niż naruszenie podstawowych obowiązków ze stosunku zatrudnienia, osobom określonym w art. 2, może być przyznana odprawa w wysokości nie wyższej niż trzykrotność wynagrodzenia miesięcznego."}
{"id":"1997_508_13","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 13. Postanowienia umów o pracę oraz innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy albo umów cywilnoprawnych ustalające wynagrodzenie miesięczne, nagrodę roczną, odprawę oraz wartość świadczeń dodatkowych, w wysokości wyższej niż maksymalna dopuszczona ustawą, są nieważne z mocy prawa w odniesieniu do tej części, która przewyższa kwotę maksymalną określoną w ustawie."}
{"id":"1997_508_14","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 14. 1. Za nieprzestrzeganie przepisów ustawy organy nadzorcze jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 2-7, ulegają rozwiązaniu z mocy prawa. 2. Właściwy organ nie może powołać osób, które pełniły funkcje w organach rozwiązanych w trybie ust. 1, na następną kadencję jako przedstawicieli Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego do organów, o których mowa w art. 2 pkt 7."}
{"id":"1997_508_15","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 15. Informacje o wynagrodzeniu osób podlegających przepisom ustawy oraz o nagrodach rocznych, świadczeniach dodatkowych i odprawach są jawne i nie podlegają ochronie danych osobowych ani tajemnicy handlowej."}
{"id":"1997_508_16","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 16. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) w art. 123 po § 5 dodaje się § 5{1} w brzmieniu: \"§5{1}. Do wynagrodzenia syndyków i zarządców podmiotów, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr ..., poz. ...) stosuje się przepisy tej ustawy.\"."}
{"id":"1997_508_17","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1 poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777) w art. 45a w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zasady wynagradzania zarządcy, z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\"."}
{"id":"1997_508_18","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24f skreśla się ust. 3; 2) skreśla się art. 24g; 3) w art. 25 dodaje się ust. 6-10 w brzmieniu: \"6. Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255). 7. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet przysługujących radnemu w ciągu miesiąca uwzględniając liczbę mieszkańców gminy, przy czym kwota wymieniona w ust. 6 oznacza maksymalną wysokość diet w gminach o największej liczbie mieszkańców. 8. Rada gminy przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego. 9. Dieta nie przysługuje radnemu pełniącemu odpłatnie funkcję członka zarządu w gminie, w której uzyskał mandat. 10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych, uwzględniając celowość zwrotu rzeczywiście poniesionych wydatków związanych z wykonywaniem mandatu oraz ułatwienie dokonywania rozliczeń.\"."}
{"id":"1997_508_19","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126) w art. 20: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania i wymagania kwalifikacyjne pracowników samorządowych. Rada Ministrów przy ustalaniu zasad wynagradzania członków zarządu jednostek samorządu terytorialnego, odrębnie dla każdego stopnia zasadniczego podziału terytorialnego, uwzględnia liczbę mieszkańców jednostki samorządu terytorialnego.\", b) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Maksymalne wynagrodzenie członka zarządu jednostki samorządu terytorialnego nie może przekroczyć w ciągu miesiąca, łącznie z dodatkiem za wieloletnią pracę, siedmiokrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255). 4. Maksymalne miesięczne wynagrodzenie kierowników i zastępców kierowników jednostek budżetowych, gospodarstw pomocniczych tych jednostek oraz zakładów budżetowych jednostek samorządu terytorialnego nie może przekroczyć czterokrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255). 5. Osobom wymienionym w ust. 3 mogą być przyznane: nagroda roczna i nagrody uznaniowe, których łączna wysokość w roku nie może przekroczyć trzykrotności ich przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w roku poprzedzającym przyznanie nagród.\"."}
{"id":"1997_508_2","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 2. Ustawa ma zastosowanie do: 1) kierowników jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 1-13, a w szczególności dyrektorów, prezesów, tymczasowych kierowników, zarządców komisarycznych i osób zarządzających na podstawie umów cywilnoprawnych, 2) zastępców kierowników jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 1-13, a w szczególności zastępców dyrektorów i wiceprezesów, 3) członków organów zarządzających jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 1 pkt 1-13, a w szczególności członków zarządów, 4) głównych księgowych jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 1-13, 5) likwidatorów jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1, 6) syndyków i zarządców masy upadłości jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 1-13, 7) członków organów nadzorczych jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 2-7, a w szczególności rad nadzorczych i komisji rewizyjnych, 8) dyrektorów i członków zarządów Kas Chorych, 9) dyrektora Biura Krajowego Związku Kas Chorych, 10) kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej."}
{"id":"1997_508_20","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1998 r. Nr 127, poz. 847 oraz z 1999 r. Nr 92, poz. 1044) w art. 27 po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu: \"2c. Radny gminy Warszawa-Centrum nie może pobierać jednocześnie diet z tytułu wykonywania mandatu radnego gminy i radnego dzielnicy. Radny wybiera dietę, którą będzie pobierał.\"."}
{"id":"1997_508_21","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400) w art. 17: a) w ust. 4 w pkt 2 skreśla się wyrazy \" ;część wynagrodzenia może być wypłacana w akcjach spółki\", b) skreśla się ust. 5 i 6."}
{"id":"1997_508_22","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 6: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osoby, o których mowa w art. 2 pkt 1 i 2, mogą otrzymywać odrębne wynagrodzenie z tytułu sprawowania funkcji w spółce prawa handlowego, do której zostały wyznaczone jako reprezentanci Skarbu Państwa, na zasadach określonych w ustawie z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\", b) skreśla się ust. 3 i 4."}
{"id":"1997_508_23","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 24: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255).\", b) dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: \"6. Sejmik województwa przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego. 7. Dieta nie przysługuje radnemu pełniącemu odpłatnie funkcję członka zarządu w województwie, w którym uzyskał mandat. 8. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych, uwzględniając celowość zwrotu rzeczywiście poniesionych wydatków związanych z wykonywaniem mandatu oraz ułatwienie dokonywania rozliczeń.\"."}
{"id":"1997_508_24","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 21: a) w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Rada powiatu przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Dieta nie przysługuje radnemu pełniącemu odpłatnie funkcję członka zarządu w powiecie, w którym uzyskał mandat.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255).\", d) dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet przysługujących radnemu w ciągu miesiąca uwzględniając liczbę mieszkańców powiatów. 5b. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych, uwzględniając celowość zwrotu rzeczywiście poniesionych wydatków związanych z wykonywaniem mandatu oraz ułatwienie dokonywania rozliczeń.\"."}
{"id":"1997_508_25","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 25. Prezes Rady Ministrów do dnia 30 września 2001 r. przedstawi Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej informację na temat funkcjonowania ustawy."}
{"id":"1997_508_26","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 26. 1. Postanowienia umów o pracę i innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy oraz umów cywilnoprawnych stanowiących podstawę zatrudnienia ustalające wynagrodzenie miesięczne, nagrodę roczną, odprawę albo świadczenia dodatkowe w wysokości wyższej niż maksymalna dopuszczona ustawą, stają się nieważne z mocy prawa z upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy; zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy ustawy. 2. W przypadku określonym w ust. 1, stosunek pracy lub inny stosunek zatrudnienia na czas określony może być rozwiązany przez zatrudnionego za jednomiesięcznym wypowiedzeniem."}
{"id":"1997_508_27","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 27. 1. Rady gmin, rady powiatów i sejmiki województw w ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy podejmą uchwały w sprawie diet radnych i wynagrodzeń przewodniczących zarządów jednostek samorządu terytorialnego z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ustawą. 2. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, dotychczasowe uchwały w sprawie diet i wynagrodzeń tracą moc w części, w której ustalają diety i wynagrodzenia w wysokości przewyższającej maksymalną kwotę ustaloną na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_508_28","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 28. Po upływie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy radni reprezentujący jednostki samorządu terytorialnego w organach spółek prawa handlowego tracą z mocy prawa członkostwo w tych organach."}
{"id":"1997_508_29","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 29. 1. W ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, radny gminy WarszawaCentrum wybiera dietę, którą będzie pobierał z tytułu jednoczesnego wykonywania mandatu radnego gminy Warszawa-Centrum i radnego dzielnicy. 2. Jeżeli radny nie dokona wyboru diety w terminie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje mu dieta wyższa."}
{"id":"1997_508_3","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 3. 1. Ustawa ma również zastosowanie do osoby fizycznej i spółki cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz osoby prawnej, z którą podmiot prawny, o którym mowa w art. 1 pkt 1 i 4-10, zawarł umowę o świadczeniu usług w zakresie zarządzania, zwanej dalej \"podmiotem zarządzającym\". 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli podmiot zarządzający ustanowi zabezpieczenie osobowe lub rzeczowe ewentualnych roszczeń powstałych z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy albo na własny koszt ubezpieczy się lub ubezpieczy osobę wskazaną do pełnienia funkcji członka zarządu od odpowiedzialności cywilnej powstałej w związku z zarządzaniem."}
{"id":"1997_508_30","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 30. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie miesiąca od dnia jej ogłoszenia, z wyjątkiem art. 5 ust. 2 i 3 oraz art. 10 i 11, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., oraz art. 18 w zakresie zmian określonych w pkt 3, a także art. 19, 20, 23 i 24, które wchodzą w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_508_4","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 4. 1. Jedna osoba może być członkiem rady nadzorczej tylko w jednej spośród spółek, o których mowa w art. 1 pkt 4-7. 2. Osoba, która w dniu wejścia w życie ustawy jest członkiem rad nadzorczych dwóch lub większej liczby spółek, o których mowa w art. 1 pkt 4-7, w terminie 3 miesięcy od tego dnia zrzeka się członkostwa w radach nadzorczych odpowiedniej liczby spółek. W razie bezskutecznego upływu tego terminu pozostaje członkiem tylko tej rady nadzorczej, w której członkostwo uzyskała najwcześniej."}
{"id":"1997_508_5","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 5. 1. Osobom, o których mowa w art. 2, niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy lub rodzaju umowy cywilnoprawnej stanowiącej podstawę zatrudnienia przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wyłącznie wynagrodzenie miesięczne. 2. Osobom, o których mowa w art. 2 pkt 1-4, mogą być przyznane świadczenia dodatkowe. 3. Osobom, o których mowa w art. 2 pkt 1-4 i pkt 8-10, może być przyznana nagroda roczna. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o zatrudnieniu, rozumie się przez to świadczenie pracy lub usług związanych z zarządzaniem na rzecz podmiotu, niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy lub rodzaju i treści umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą, o której mowa w art. 2."}
{"id":"1997_508_6","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 6. 1. Organem właściwym do ustalania wynagrodzenia miesięcznego osób, o których mowa w art. 2 pkt 1, 5 i 7, w podmiotach wymienionych w art. 1 pkt 1-4 i 813, oraz osób, o których mowa w art. 2 pkt 8-10, jest organ założycielski lub organ właściwy do reprezentowania Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w podmiocie albo organ, który utworzył lub nadzoruje dany podmiot. 2. Organem właściwym do ustalania wynagrodzenia miesięcznego osób, o których mowa w art. 2 pkt 1, 5 i 7, w podmiotach wymienionych w art. 1 pkt 5-7, jest zgromadzenie wspólników albo walne zgromadzenie akcjonariuszy. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy odrębne przepisy upoważniają Prezesa Rady Ministrów do ustalenia wynagrodzenia miesięcznego."}
{"id":"1997_508_7","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 7. Osobom, o których mowa w art. 2, nie przysługuje prowizja od zysku, nagroda z zakładowego funduszu nagród oraz roszczenie z tytułu udziału w zysku lub nadwyżce bilansowej."}
{"id":"1997_508_8","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 8. Maksymalna wysokość wynagrodzenia miesięcznego nie może przekroczyć: 1) dla osób zatrudnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2 sześciokrotności, 2) dla osób zatrudnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 3 czterokrotności, 3) dla osób zatrudnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 4-6 sześciokrotności, 4) dla osób zatrudnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 7 czterokrotności, 5) dla osób zatrudnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 8-11: a) utworzonych lub nadzorowanych przez ministra lub centralny organ administracji rządowej - sześciokrotności, b) utworzonych lub nadzorowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego lub terenowy organ administracji rządowej - czterokrotności, 6) dla osób zatrudnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 12 i 13 - trzykrotności, 7) dla likwidatorów, syndyków i zarządców masy upadłości podmiotów, o których mowa w art. 1 - czterokrotności, 8) dla osób, o których mowa w art. 2 pkt 7 - jednego, 9) dla osób, o których mowa w art. 2 pkt 8 i 9 - czterokrotności, 10) dla osób, o których mowa w art. 2 pkt 10 - czterokrotności - przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, w czwartym kwartale roku poprzedniego ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1997_508_9","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi","text":"Art. 9. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustali wykaz podmiotów, o których mowa w art. 1, o szczególnym znaczeniu dla państwa, w których maksymalna kwota wynagrodzenia miesięcznego może być podniesiona o 50%, uwzględniając w szczególności: 1) rodzaj świadczonych usług lub przedmiot produkcji, 2) zasięg działania podmiotu, 3) obroty podmiotu, 4) liczbę pracowników zatrudnionych w podmiocie."}
{"id":"1997_509_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. W przypadku klęski żywiołowej lub nadzwyczajnego zagrożenia środowiska, mienie Skarbu Państwa, o którym mowa w art. 1 pkt. 1, może być przekazane nieodpłatnie, oddane w użytkowanie, najem, dzierżawę, zarząd, użyczone lub oddane do korzystania na podstawie innego stosunku prawnego jednostkom organizacyjnym, osobom prawnym lub osobom fizycznym, w celu likwidacji skutków tej klęski lub nadzwyczajnego zagrożenia środowiska - bez pośrednictwa Agencji Mienia Wojskowego. 2. Przekazanie mienia w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może zarządzić Minister Obrony Narodowej albo z jego upoważnienia inny organ wojskowy.\"."}
{"id":"1997_509_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_510_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 1. W ustawie budżetowej na rok 1997 z dnia 21 lutego 1997 r. (Dz.U. Nr 19, poz. 106) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 1 po wyrazach \"budżetu państwa w 1996 r.\" po przecinku dodaje się wyrazy \"a także z tytułu kredytu, o którym mowa w art. 10a\"; 2) w art. 5: a) w ust. 2 wyrazy \"3.000.000 tys. zł\" zastępuje się wyrazami \"4.500.000 tys. zł\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Dopuszczalny przyrost zadłużenia z tytułu kredytu, o którym mowa w art. 10a, w ujęciu kasowym, nie może przekroczyć 2.500.000 tys. zł\"; 3) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Narodowy Bank Polski udzieli Ministrowi Finansów kredytu z przeznaczeniem na sfinansowanie wydatków związanych z prowadzeniem akcji przeciwpowodziowej lub usuwaniem skutków powodzi. 2. Kredyt, o którym mowa w ust. 1, zostanie postawiony do dyspozycji Ministra Finansów w postaci odnawialnej linii kredytowej. 3. Środki z kredytu, o którym mowa w ust. 1, gromadzone są na wydzielonym subkoncie budżetu państwa.\"; 4) w art. 39 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"USA\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) dofinansowanie usuwania skutków powodzi na obszarach dotkniętych powodzią, do wysokości równowartości w złotych kwoty 300 mln dolarów USA.\"; 5) w art. 40: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 4.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W wypadku wniosków wojewodów, na terenie działania których wystąpiła powódź opinię, o której mowa w ust. 1, wydaje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, jeżeli przesunięcie wydatków między działami dotyczy spraw usuwania skutków powodzi.\"; 6) po art. 40 dodaje się art. 40a i 40b w brzmieniu: \"Art. 40a. Upoważnia się Ministra Finansów do: 1) przeniesienia środków zablokowanych w trybie art. 43 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe do rezerw celowych i przeznaczenia ich - w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji - na finansowanie kosztów pomocy udzielanej na obszarach dotkniętych powodzią oraz usuwania skutków powodzi, 2) utworzenia rezerwy celowej pod nazwą \"pomoc udzielana na obszarach dotkniętych powodzią oraz usuwanie skutków powodzi\"."}
{"id":"1997_510_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 2. Rada Ministrów przedstawia komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu, po zakończeniu każdego miesiąca, informację o przebiegu realizacji postanowień niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_510_3","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_510_40b","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 40b. 1. Upoważnia się ministrów do dokonywania, w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, przeniesień wydatków między działami w ramach budżetów ministrów po poinformowaniu o planowanym przeniesieniu Ministra Finansów, jeżeli przesunięcie wydatków między działami dotyczy spraw usuwania skutków powodzi. 2. Minister Finansów może w terminie 3 dni od otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1, zgłosić sprzeciw i poinformować o jego zgłoszeniu Radę Ministrów. 3. Rada Ministrów podejmuje decyzje w sprawie podtrzymania lub odrzucenia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2. 4. Rada Ministrów dokonuje okresowej analizy dochodów i wydatków budżetu państwa, w tym wydatków związanych z usuwaniem skutków powodzi, nie rzadziej jednak niż co 14 dni. 5. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe.\"; 7) w art. 52 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także importu interwencyjnego niezbędnego do usuwania skutków powodzi.\"; 8) po art. 53 dodaje się art. 53a-53e w brzmieniu: \"Art. 53a. 1. Gminy, na obszarze których wystąpiła powódź, mogą otrzymać dotację celową na dofinansowanie bieżących zadań własnych związanych z usuwaniem skutków powodzi. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, udzielane są przez wojewodów."}
{"id":"1997_510_53b","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 53b. Do wysokości dotacji celowych na dofinansowanie inwestycji realizowanych jako zadania własne gmin, na obszarze których wystąpiła powódź, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 21 ustawy, o której mowa w art. 48."}
{"id":"1997_510_53c","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 53c. Upoważnia się Ministra Finansów do przyspieszenia - na wniosek wojewody - terminu przekazania rat subwencji, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 48, gminom szczególnie dotkniętym powodzią."}
{"id":"1997_510_53d","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 53d. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia ustala: 1) wykaz gmin, o których mowa w art. 53a i 53c, 2) zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji, o których mowa w art. 53a."}
{"id":"1997_510_53e","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1997","text":"Art. 53e. Zobowiązuje się następujących dysponentów części budżetowych: Kancelarię Prezydenta, Kancelarię Sejmu, Kancelarię Senatu, Najwyższą Izbę Kontroli, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny, Kancelarię Prezesa Rady Ministrów, Krajowe Biuro Wyborcze, Krajową Radę Radiofonii i Telewizji oraz Polską Agencję Prasową do ograniczenia wydatków majątkowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy budżetowej na 1997 rok o 20% i przeznaczenie tych środków do dyspozycji Ministra Finansów na zwiększenie rezerwy celowej o nazwie \"pomoc udzielana na obszarach dotkniętych powodzią oraz usuwanie skutków powodzi.\"; 9) załącznik nr 3 \"część 98 - Przychody i rozchody związane z finansowaniem w 1997 r. niedoboru budżetowego\" otrzymuje brzmienie jak w załączniku do niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_511_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 93, poz. 1027 i Nr 110, poz. 1167) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 2-6 otrzymują brzmienie: \"2) dostawach - należy przez to rozumieć nabywanie rzeczy i praw na podstawie umowy sprzedaży, dostawy, o dzieło, najmu, dzierżawy, leasingu oraz innych umów o podobnym charakterze, 3) usługach - należy przez to rozumieć wszelkie świadczenia, których przedmiotem nie są roboty budowlane lub dostawy, 4) zamówieniach publicznych - zwanych dalej także \"zamówieniami\", należy przez to rozumieć opłacane przez zamawiającego usługi, dostawy lub roboty budowlane wykonywane przez dostawców lub wykonawców, 5) zamawiającym - należy przez to rozumieć podmiot obowiązany stosować ustawę przy udzielaniu zamówień, 6) krajowych dostawcach lub wykonawcach - należy przez to rozumieć osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w kraju, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej utworzone zgodnie z przepisami prawa polskiego mające siedzibę w kraju, a także podmioty te występujące wspólnie, jeżeli każdy z nich ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w kraju,\", b) w pkt 7 skreśla się lit. g), c) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) najkorzystniejszej ofercie - należy przez to rozumieć ofertę z najniższą ceną albo ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny oraz innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia, w szczególności kosztów eksploatacji, parametrów technicznych, funkcjonalności oraz terminu wykonania,\", d) pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) jednostkach zależnych - należy przez to rozumieć jednostki organizacyjne, na które zamawiający ma bezpośredni lub pośredni wpływ wynikający z posiadania: a ) co najmniej 50% udziałów (akcji) lub b) większości głosów w zgromadzeniu wspólników (walnym zgromadzeniu akcjonariuszy), lub c) prawa do powoływania lub odwoływania co najmniej połowy członków organu zarządzającego lub nadzorczego,\", e) w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 12 w brzmieniu: \"12) kategorii dostaw lub usług - należy przez to rozumieć piąty poziom grupowania dostaw lub usług stosowany w klasyfikacjach statystycznych wydawanych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668).\", f) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Ilekroć ustawa odnosi się do wyrażonej w złotych równowartości kwoty EURO, przeliczenia tej wartości na złote dokonuje się według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla tej waluty w dniu określania wartości zamówienia.\"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Ustawę stosuje się do udzielania zamówień publicznych na dostawy, usługi lub roboty budowlane. 2. Zamawiający nie może w celu uniknięcia stosowania ustawy lub uniknięcia procedur udzielania zamówień publicznych określonych ustawą dzielić zamówienia na części oraz zaniżać wartości zamówienia.\"; 3) po art. 3 dodaje się art. 3a-3c w brzmieniu: \"Art. 3a. 1. Jeżeli zamówienie ma być wykonywane w częściach, z których każda stanowi przedmiot odrębnego postępowania, wartością takiego zamówienia jest suma wartości poszczególnych jego części. 2. Jeżeli suma wartości poszczególnych części zamówienia przekracza równowartość kwoty, od której jest uzależnione stosowanie odpowiednich przepisów ustawy, przepisy te, dotyczące publikacji ogłoszeń, terminów, protokołu postępowania, protestów i odwołań, stosuje się do udzielenia zamówienia na każdą z części. 3. Jeżeli zamawiający zamierza udzielić w ciągu roku kalendarzowego zamówień na dostawy lub usługi tej samej kategorii, podstawą obliczenia wartości zamówienia jest łączna wartość zamówień, których zamawiający zamierza udzielić w danym roku, albo suma wartości zamówień tej samej kategorii udzielonych w poprzednim roku kalendarzowym lub w ciągu ostatnich 12 miesięcy, z uwzględnieniem zmian ilościowych zamawianych dostaw lub usług oraz prognozowanego na dany rok średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem ustalanego w ustawie budżetowej. 4. W przypadku gdy łączna wartość zamówień, o których mowa w ust. 3, przekracza równowartość kwoty, od której jest uzależnione stosowanie odpowiednich przepisów ustawy, przepisy te, dotyczące publikacji ogłoszeń, terminów, protokołu postępowania, protestów i odwołań, stosuje się do udzielania każdego z poszczególnych zamówień. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczenia wartości zamówienia publicznego, z uwzględnieniem specyfiki robót budowlanych, dostaw i usług będących przedmiotem zamówienia oraz czasu na jaki ma być zawarta umowa."}
{"id":"1997_511_14d","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 14d. 1. Zamawiający przesyła do publikacji w Biuletynie Zamówień Publicznych, niezwłocznie po zawarciu umowy, ogłoszenie o wyniku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego zawierające: 1) nazwę (firmę) i adres (siedzibę) zamawiającego, 2) określenie wartości zamówienia publicznego, 3) określenie przedmiotu zamówienia publicznego, 4) określenie liczby złożonych ofert, w tym liczby ofert odrzuconych, 5) informację o opublikowaniu ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych, 6) określenie najniższej i najwyższej ceny przedstawianej w złożonych ofertach, 7) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz adres (siedzibę) dostawcy lub wykonawcy, którego ofertę wybrano, oraz cenę. 2. Jeżeli zamawiający udziela zamówienia publicznego z wolnej ręki, przesyła do publikacji w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenie o wyniku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego zawierające informacje o zawarciu umowy. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. W przypadku unieważnienia postępowania ogłoszonego w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenie o unieważnieniu postępowania zawierające informacje o liczbie złożonych ofert, cenie oferty najtańszej i najdroższej oraz podstawie unieważnienia publikuje się w Biuletynie Zamówień Publicznych.\"; 14) w art. 15: a) w ust. 1 użyty dwukrotnie wyraz \"ECU\" zastępuje się użytym dwukrotnie wyrazem \"EURO\" oraz skreśla się wyrazy \"pisemności postępowania,\", b) skreśla się ust. 2; 15) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Zamawiający określa przedmiot zamówienia publicznego za pomocą cech technicznych i jakościowych, z uwzględnieniem Polskich Norm wprowadzających normy europejskie lub europejskich aprobat technicznych oraz klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie ustawy o statystyce publicznej, z tym że w odniesieniu do robót budowlanych za pomocą dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót, z uwzględnieniem Polskich Norm wprowadzających normy europejskie lub europejskie aprobaty techniczne. 2. W przypadku braku Polskich Norm wprowadzających normy europejskie lub europejskich aprobat technicznych uwzględnia się w następującej kolejności: 1) normy europejskie, 2) Polskie Normy wprowadzające normy międzynarodowe, 3) Polskie Normy lub aprobaty techniczne. 3. Przedmiotu zamówienia publicznego, warunków stawianych dostawcom lub wykonawcom oraz kryteriów oceny ofert nie można określać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 4. Przedmiotu zamówienia publicznego nie można określać przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, chyba że jest to uzasadnione specyfiką przedmiotu zamówienia lub zamawiający nie może opisać przedmiotu zamówienia za pomocą dostatecznie dokładnych i powszechnie zrozumiałych określeń, a wskazaniu takiemu towarzyszą wyrazy \"lub równoważne\".\"; 16) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. 1. Zamawiający może dopuścić możliwość złożenia oferty przewidującej odmienny niż określony przez niego sposób wykonania zamówienia (oferta wariantowa), jeżeli cena nie jest jedynym kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zamawiający jest obowiązany określić w ogłoszeniu o postępowaniu oraz odpowiednio w specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub zaproszeniu do składania ofert minimalne warunki, jakim muszą odpowiadać warianty oraz sposób ich przedstawienia. 3. Jeżeli zamawiający nie dopuszcza możliwości złożenia oferty wariantowej obowiązany jest zamieścić o tym informację w ogłoszeniu o postępowaniu oraz odpowiednio w specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub zaproszeniu do składania ofert.\"; 17) w art. 18 skreśla się ust. 2-6; 18) w art. 19: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dostawców lub wykonawców, którzy w ciągu ostatnich 3 lat przed wszczęciem postępowania nie wykonali zamówienia lub wykonali je z nienależytą starannością,\", - w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 i 8 w brzmieniu: \"7) dostawców lub wykonawców, którzy nie spełniają warunków określonych w art. 22 ust 2 pkt 1-4 lub w wyznaczonym terminie nie złożyli, nie uzupełnili lub nie wyjaśnili dokumentów potwierdzających spełnianie warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2, 8) dostawców lub wykonawców, którzy nie złożyli wymaganych oświadczeń lub nie spełnili innych wymagań określonych w ustawie, specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w ogłoszeniu lub zaproszeniu do składania ofert, w szczególności nie wnieśli wadium.\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Oferta dostawcy lub wykonawcy, który został wykluczony z postępowania, nie jest rozpatrywana. 4. O wykluczeniu z postępowania zamawiający zawiadamia niezwłocznie wykluczonego dostawcę lub wykonawcę, podając uzasadnienie faktyczne i prawne.\"; 19) w art. 21 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Oświadczenia lub zawiadomienia przekazane za pomocą teleksu, poczty elektronicznej lub telefaksu uważa się za złożone w terminie, jeżeli ich treść dotarła do adresata przed upływem terminu i została niezwłocznie potwierdzona na piśmie przez przekazującego. 4. Ofertę, z zastrzeżeniem ust. 5, sporządza się w języku polskim, z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności. 5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach zamawiający może wyrazić zgodę na sporządzenie oferty w języku powszechnie używanym w handlu międzynarodowym.\"; 20) w art. 22: a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dysponuje niezbędną wiedzą i doświadczeniem, a także potencjałem ekonomicznym i technicznym oraz pracownikami zdolnymi do wykonywania danego zamówienia,\", b) skreśla się ust. 5-7 oraz dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Zamawiający może żądać, w wyznaczonym przez siebie terminie, uzupełnienia lub złożenia wyjaśnień dotyczących dokumentów potwierdzających spełnianie warunków, o których mowa w ust. 2.\", c) w ust. 8 wyrazy \"ust. 2-5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2-4\", d) w ust. 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \" uwzględniając, że potwierdzeniem niekaralności dostawcy lub wykonawcy może być w szczególności informacja z Krajowego Rejestru Karnego.\"; 21) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Protokół, oferty oraz wszelkie oświadczenia i zaświadczenia składane w trakcie postępowania są jawne, z wyjątkiem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a dostawca lub wykonawca składając ofertę zastrzegł w odniesieniu do tych informacji, że nie mogą być one udostępnione innym uczestnikom postępowania.\"; 22) w art. 26a po wyrazie \"ofert\" dodaje się wyrazy \"oraz protokołu (dokumentacji podstawowych czynności)\"; 23) w art. 27a: a) skreśla się pkt 2, b) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. O odrzuceniu oferty zamawiający niezwłocznie informuje dostawcę lub wykonawcę, którego ofertę odrzucił. Informacja ta powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne.\"; 24) po art. 27c dodaje się art. 27d w brzmieniu: \"Art. 27d. 1. Zamawiający wybiera najkorzystniejszą ofertę spośród nie odrzuconych ofert, wyłącznie na podstawie kryteriów oceny ofert, określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zaproszeniu do udziału w postępowaniu albo zaproszeniu do składania ofert. 2. Kryteria oceny ofert nie mogą dotyczyć właściwości dostawcy lub wykonawcy, a w szczególności jego wiarygodności ekonomicznej, technicznej lub finansowej. 3. Kryteria oceny ofert nie podlegają zmianie w toku postępowania. 4. Wyboru najkorzystniejszej oferty dokonuje się z uwzględnieniem preferencji krajowych, jeżeli są stosowane. 5. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania i stosowania kryteriów oceny ofert przy udzielaniu zamówień publicznych.\"; 25) w tytule rozdziału 4 skreśla się wyrazy \"i przetarg ograniczony\"; 26) w art. 28 skreśla się ust. 3; 27) skreśla się art. 32 i 33; 28) w art. 34 skreśla się ust. 2; 29) w art. 35 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) istotne dla zamawiającego postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy oraz wysokość kar umownych z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy,\"; 30) w art. 37 skreśla się ust. 1 i 2; 31) w art. 38: a) w ust. 2 skreśla się pkt 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert krótszy niż określony w ust. 2 pkt 1, jednakże nie krótszy niż 3 tygodnie: 1) jeżeli przedmiotem zamówienia są dostawy, usługi lub roboty budowlane, o których zamawiający co najmniej dwa miesiące wcześniej opublikował ogłoszenie na zasadach określonych w art. 14c, lub 2) jeżeli wartość zamówienia publicznego w przypadku robót budowlanych nie przekracza równowartości kwoty 5 000 000 EURO, a w przypadku usług lub dostaw 130 000 EURO, oraz zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności: a) wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust. 1, uniemożliwiłoby wykonanie zamówienia w danym roku budżetowym, b) wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust. 1, mogłoby spowodować powstanie szkody w znacznych rozmiarach, c) uprzednio przeprowadzone postępowanie przetargowe w tej samej sprawie nie doprowadziło do zawarcia umowy, d) przedmiotem zamówienia publicznego są powszechnie dostępne dostawy, usługi lub roboty budowlane o ustalonych standardach.\", c) skreśla się ust. 4; 32) w art. 41 w ust. 1 wyrazy \"1-5%\" zastępuje się wyrazami \"0,5-3%\"; 33) w art. 43 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Otwarcie ofert jest jawne. 3. Po otwarciu ofert podaje się imię i nazwisko, nazwę (firmę) oraz adres (siedzibę) dostawcy lub wykonawcy, którego oferta jest otwierania, a także informacje dotyczące ceny oferty, terminu wykonania zamówienia publicznego, okresu gwarancji, warunków płatności zawartych w ofercie. Informacje te odnotowywane są w protokole postępowania\"; 34) skreśla się art. 48 i 49; 35) w art. 50 skreśla się ust. 3; 36) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Przetarg ograniczony"}
{"id":"1997_511_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 2. Do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe oraz art. 14d, art. 19 ust. 1 pkt 7 i 8 oraz ust. 3 i 4, art. 22 ust. 7a, art. 27a ust. 2 oraz art. 43 ust. 2 i 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"1997_511_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie przepisu upoważniającego do wydania aktu wykonawczego."}
{"id":"1997_511_3b","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 3b. Jeżeli zamówienie obejmuje równocześnie roboty budowlane, dostawy lub usługi, do udzielenia tego zamówienia stosuje się przepisy dotyczące tego przedmiotu zamówienia, którego wartościowy udział w danym zamówieniu jest największy."}
{"id":"1997_511_3c","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 3c. 1. Jeżeli zamówienie ma być finansowane z udziałem środków zagranicznych przyznanych na podstawie umowy międzynarodowej, która przewiduje inne niż ustawa procedury udzielania zamówienia, zamawiający stosuje procedury określone w umowie międzynarodowej. 2. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, może, w drodze decyzji administracyjnej, udzielić, na wniosek zamawiającego, zezwolenia na odstąpienie od stosowania przepisów ustawy, w przypadku zamówienia finansowanego z udziałem środków zagranicznych przyznanych na innej podstawie niż umowa międzynarodowa, jeżeli otrzymanie tych środków jest uzależnione od zastosowania procedur odmiennych niż określone w ustawie. 3. Do zamówień finansowanych w całości lub w części ze środków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i realizowanych w ramach jej programu inwestycyjnego stosuje się zasady obowiązujące w tej organizacji.\"; 4) w art. 4: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z zastrzeżeniem pkt 7 i 9,\", - skreśla się pkt 2 i 3, - w pkt 8 po wyrazie \"telewizji\" dodaje się wyrazy \"oraz ich jednostki zależne\", - w pkt 9 wyrazy \"jednostki organizacyjne ubezpieczenia zdrowotnego oraz Krajowy Związek Kas Chorych\" zastępuje się wyrazami \"i jednostki organizacyjne ubezpieczenia zdrowotnego\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do stosowania ustawy są obowiązane również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli ponad 50% wartości udzielanego przez nie zamówienia jest finansowane ze środków publicznych lub bezpośrednio przez podmioty wymienione w ust. 1.\"; 5) po art. 4 dodaje się art. 4a i 4b w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Do stosowania ustawy są obowiązane również podmioty niewymienione w art. 4, jeżeli udzielane przez nie zamówienie jest bezpośrednio związane z prowadzonym przez te podmioty co najmniej jednym z następujących rodzajów działalności: 1) poszukiwaniem, rozpoznawaniem miejsc występowania lub wydobywaniem gazu ziemnego, ropy naftowej oraz jej naturalnych pochodnych, węgla brunatnego, węgla kamiennego i innych paliw stałych, 2) zarządzaniem lotniskami, portami morskimi lub śródlądowymi oraz udostępnianiem ich przewoźnikom powietrznym, morskim i śródlądowym, 3) tworzeniem stałych sieci przeznaczonych do świadczenia publicznych usług związanych z produkcją, transportem lub dystrybucją wody pitnej, energii elektrycznej, gazu lub energii cieplnej lub dostarczaniem wody pitnej, energii elektrycznej, gazu albo energii cieplnej do takich sieci lub kierowaniem takimi sieciami, 4) obsługą sieci świadczących publiczne usługi w zakresie transportu kolejowego, tramwajowego, trolejbusowego lub kolei linowej, 5) obsługą sieci świadczących publiczne usługi w zakresie transportu autobusowego, 6) udostępnianiem lub obsługą publicznej sieci telekomunikacyjnej, albo świadczeniem jednej lub większej liczby usług telekomunikacyjnych za pomocą takiej sieci. 2. Ustawy nie stosuje się do zamówień bezpośrednio związanych z rodzajem działalności, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, jeżeli podmioty inne niż zamawiający prowadzą taki sam rodzaj działalności na tym samym obszarze i na tych samych warunkach co zamawiający. 3. Zamawiający spełniający warunki określone w ust. 1 są obowiązani do stosowania ustawy, jeżeli wartość zamówienia publicznego przekracza: 1) w przypadku prowadzących działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 1-5, równowartość kwoty 400 000 EURO dla dostaw i usług oraz kwoty 5 000 000 EURO dla robót budowlanych, 2) w przypadku prowadzących działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 6, równowartość kwoty 600 000 EURO dla usług i dostaw oraz kwoty 5 000 000 EURO dla robót budowlanych."}
{"id":"1997_511_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 3 w zakresie dotyczącym art. 3a, art. 1 pkt 13 w zakresie dotyczącym art. 14c, art. 1 pkt 51 i pkt 52, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) art. 1 pkt 5 w zakresie dotyczącym art. 4a oraz art. 1 pkt 10 lit. b), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., 3) art. 1 pkt 8, 12, 15 i 17, art. 1 pkt 20 lit. b) w zakresie dotyczącym skreślenia art. 22 ust. 5-7, art. 1 pkt 20 lit. c), art. 1 pkt 34 w zakresie dotyczącym skreślenia art. 49 oraz art. 1 pkt 37 lit. b), które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"1997_511_4b","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 4b. 1. Na zasadach szczególnych mogą być prowadzone postępowania o zamówienia: 1) udzielane w sytuacji wystąpienia lub bezpośredniego zagrożenia wystąpieniem klęski żywiołowej, 2) udzielane i realizowane za granicą, 3) których przedmiotem jest uzbrojenie lub sprzęt wojskowy, 4) których przedmiot jest objęty tajemnicą państwową, 5) dotyczące istotnych interesów bezpieczeństwa państwa. 2. Zasady szczególne, o których mowa w ust. 1, mogą polegać na odstąpieniu od stosowania przepisów ustawy dotyczących: 1) obowiązku publikacji ogłoszeń, 2) terminów, 3) odwołań, 4) wymogu zatwierdzania przez Prezesa Urzędu trybu udzielania zamówienia innego niż przetarg nieograniczony, 5) jawności postępowania, 6) preferencji krajowych, 7) przesłanek wyboru trybu przetargu ograniczonego i dwustopniowego. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia postępowań, o których mowa w ust. 1.\"; 6) w art. 6: a) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) udzielania zamówień: a) gospodarstwom pomocniczym przez macierzyste jednostki budżetowe lub przez jednostki podległe (podporządkowane) jednostkom macierzystym w zakresie bieżącej obsługi zamawiającego, b) przedsiębiorstwom podległym Ministrowi Sprawiedliwości, działającym przy zakładach karnych i aresztach śledczych oraz gospodarstwom pomocniczym przy jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej i gospodarstwom pomocniczym zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, c) zamówień publicznych udzielanych zakładom budżetowym przez podmioty, które te zakłady utworzyły, w zakresie bieżącej obsługi zamawiającego, 4) zamówień publicznych, których przedmiotem są: a) usługi arbitrażowe lub pojednawcze, b) usługi Narodowego Banku Polskiego, c) usługi pocztowe, d) usługi telekomunikacyjne świadczone drogą satelitarną, e) usługi telefoniczne, teleksowe, radiotelefoniczne lub przywoławcze, f) naukowe usługi badawcze i rozwojowe, z wyjątkiem tych, których rezultaty służą wyłącznie na potrzeby własne zamawiającego,\", b) w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) zakupu, przygotowania, produkcji lub koprodukcji filmów, audycji radiowych lub telewizyjnych oraz zakupu czasu antenowego przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, 7) zamówień publicznych, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 3 000 EURO.\", c) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisów ustawy, dotyczących publikacji ogłoszeń o planowanych zamówieniach publicznych, terminów, wadiów, przesłanek wyboru trybu w przypadku udzielania zamówienia publicznego w trybie przetargu ograniczonego, dwustopniowego, negocjacji z zachowaniem konkurencji lub zapytania o cenę oraz obowiązku zatwierdzenia w tych przypadkach trybu przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych, a także zakazu ustalania kryteriów oceny ofert na podstawie właściwości wykonawcy nie stosuje się do usług: 1) hotelowych i restauracyjnych, 2) w zakresie transportu kolejowego, 3) w zakresie transportu morskiego i żeglugi śródlądowej, 4) prawniczych, 5) w zakresie doradztwa personalnego, 6) w zakresie ochrony, 7) w zakresie szkolenia, 8) zdrowotnych i socjalnych, 9) w zakresie kultury, 10) w zakresie sportu i rekreacji.\"; 7) po art. 6a dodaje się art. 6b w brzmieniu: \"Art. 6b. 1. Dostawcą lub wykonawcą może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej oraz podmioty te występujące wspólnie. 2. Dostawcy lub wykonawcy występujący wspólnie ponoszą solidarną odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zamówienia.\"; 8) w art. 9 w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) przekazywanie do publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ogłoszeń o zamówieniach publicznych.\"; 9) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. W przypadku gdy przedmiotem zamówienia publicznego są twórcze prace projektowe, wybór najkorzystniejszej oferty może być poprzedzony konkursem. 2. Przez twórcze prace projektowe, o których mowa w ust 1, należy rozumieć mające cechy utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904): 1) architektoniczne prace projektowe, 2) urbanistyczne prace projektowe, 3) konstrukcyjno-budowlane prace projektowe. 3. Udzielenie zamówienia publicznego na twórcze prace projektowe o wartości zamówienia przekraczającej równowartość kwoty 25 000 EURO poprzedza się konkursem. 4. Konkurs polega na kwalifikacji twórczych prac projektowych nadesłanych przez wykonawców dokonanej na podstawie ich oceny. 5. Oceny projektów dokonuje komisja konkursowa. Członków komisji konkursowej powołuje i odwołuje zamawiający. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i formy przeprowadzania konkursu oraz sposób powoływania i odwoływania członków komisji konkursowej, przy uwzględnieniu, że ograniczenia udziału w konkursie mogą wynikać jedynie z konieczności spełnienia wymagań posiadania uprawnień do wykonania twórczych prac projektowych będących przedmiotem konkursu.\"; 10) w art. 14: a) w ust. 3 wyraz \"ECU\" zastępuje się wyrazem \"EURO\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Zamawiający, o którym mowa w art. 4a, może udzielać zamówienia publicznego w trybie przetargu ograniczonego lub dwustopniowego, niezależnie od wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 52b oraz w art. 54. Przepisu ust. 3 nie stosuje się.\"; 11) w art. 14a po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Prezes Urzędu może w uzasadnionych przypadkach wyrazić zgodę na publikację ogłoszeń o zamówieniach publicznych, nawet jeżeli ich publikacja ze względu na wartość przedmiotu zamówienia nie jest obowiązkowa.\"; 12) art. 14b otrzymuje brzmienie: \"Art. 14b. 1. Zamawiający jest obowiązany przekazywać, za pośrednictwem Prezesa Urzędu, do publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ogłoszenia o: 1) planowanych w danym roku kalendarzowym zamówieniach publicznych, których wartość dla dostaw lub usług przekracza równowartość kwoty 750 000 EURO, a dla robót budowlanych kwoty 5 000 000 EURO, 2) zamówieniach publicznych oraz o wyniku postępowania, których wartość dla dostaw lub usług przekracza równowartość kwoty 130 000 EURO, a dla robót budowlanych kwoty 5 000 000 EURO, 3) konkursie, którego wartość przekracza równowartość kwoty 130 000 EURO. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przekazywania ogłoszeń, o których mowa w ust. 1 oraz ich wzory.\"; 13) po art. 14b dodaje się art. 14c i 14d w brzmieniu: \"Art. 14c. Zamawiający jest obowiązany niezwłocznie po sporządzeniu planu finansowego, jeżeli jest jednostką sektora finansów publicznych albo do dnia 31 marca roku kalendarzowego, jeżeli jest inną jednostką obowiązaną do stosowania przepisów ustawy, przekazać do publikacji w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenie o planowanych w danym roku kalendarzowym zamówieniach publicznych, których wartość w przypadku zamówienia na roboty budowlane przekracza równowartość kwoty 500 000 EURO albo łączna wartość w każdej kategorii dostaw lub usług przekracza równowartość kwoty 500 000 EURO."}
{"id":"1997_511_52a","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 52a. Oferty w przetargu ograniczonym mogą złożyć wyłącznie dostawcy lub wykonawcy dopuszczeni do udziału w tym przetargu i zaproszeni przez zamawiającego do składania ofert."}
{"id":"1997_511_52b","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 52b. Zamawiający może zorganizować przetarg ograniczony w przypadku, gdy wystąpi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) wartość zamówienia publicznego nie przekracza równowartości kwoty 30 000 EURO, 2) specjalistyczny charakter zamówienia publicznego ogranicza liczbę dostawców lub wykonawców mogących wykonać dane zamówienie."}
{"id":"1997_511_52c","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 52c. 1. Zamawiający zaprasza do składania wniosków o dopuszczenie do udziału w przetargu ograniczonym przez publikację ogłoszenia zawierającego co najmniej: 1) nazwę (firmę) i adres (siedzibę) zamawiającego, 2) określenie ilości i rodzaju zamawianych dostaw lub usług, a w odniesieniu do robót budowlanych - rodzaju, zakresu i lokalizacji budowy, 3) określenie terminu wykonania zamówienia publicznego, 4) określenie warunków wymaganych od dostawców i wykonawców. 2. Warunki, które obowiązani są spełniać dostawcy lub wykonawcy, mogą dotyczyć wyłącznie okoliczności określonych w art. 22 ust. 2. 3. Wyznaczony przez zamawiającego termin składania wniosków nie może być krótszy niż 4 tygodnie, licząc od dnia publikacji ogłoszenia. 4. Zamawiający może wyznaczyć termin składania wniosków krótszy niż określony w ust. 3, jednak nie krótszy niż 2 tygodnie w przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 38 ust. 3."}
{"id":"1997_511_52d","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 52d. Zamawiający zaprasza do składania ofert wszystkich dostawców lub wykonawców, którzy spełniają wymagane warunki, z zastrzeżeniem art. 52e."}
{"id":"1997_511_52e","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 52e. 1. W ogłoszeniu zamawiający może określić liczbę wykonawców lub dostawców, których zaprosi do składania ofert. Liczba ta nie może być mniejsza niż 5 i większa niż 20. 2. Jeżeli okaże się, że liczba dostawców lub wykonawców spełniających wymagane warunki jest mniejsza niż określona zgodnie z ust. 1, zamawiający zaprasza wszystkich dostawców lub wykonawców spełniających te warunki. 3. Zaproszenie do składania ofert powinno zawierać co najmniej: 1) nazwę (firmę) i adres (siedzibę), pod który można zwrócić się o specyfikację istotnych warunków zamówienia publicznego oraz określenie terminu zgłaszania takich wniosków, a także informację o cenie, jaką trzeba uiścić za wydanie tych dokumentów, 2) określenie miejsca i terminu składania ofert, 3) informacje o dacie i miejscu opublikowania ogłoszenia, 4) opis warunków, które powinni spełniać dostawcy lub wykonawcy oraz sposób dokonywania oceny spełnienia tych warunków, 5) informację o dokumentach, jakie ma dostarczyć dostawca lub wykonawca w celu wykazania, że spełnia wymagane warunki, 6) określenie kwoty wadium."}
{"id":"1997_511_52f","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 52f. 1. Termin składania ofert nie może być krótszy niż 6 tygodni, licząc od dnia wysłania zaproszenia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Jeżeli zamawiający opublikował ogłoszenie na zasadach określonych w art. 14c, termin składania ofert nie może być krótszy niż 4 tygodnie, licząc od dnia wysłania zaproszenia. 3. Jeżeli ze względu na szczególną pilność udzielenia zamówienia publicznego jest niemożliwe wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust. 1, zamawiający może wyznaczyć termin krótszy, jednak nie krótszy niż 2 tygodnie, licząc od dnia wysłania zaproszenia."}
{"id":"1997_511_52g","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 52g. Do przetargu ograniczonego stosuje się odpowiednio przepisy art. 28 ust. 1, art. 29, art. 34 ust. 1 i ust. 4, art. 35, art. 36,art. 37 ust. 3, art. 38 ust. 1, art. 39-44, art. 47, art. 50 oraz art. 51.\"; 37) w art. 54: a) w zdaniu wstępnym wyrazy \"stosuje się\" zastępuje się wyrazami \"może być stosowany\" oraz pkt 1-3 otrzymują brzmienie: \"1) w uprzednio prowadzonym postępowaniu w trybie przetargu nieograniczonego lub ograniczonego nie zostały złożone żadne oferty lub wszystkie oferty zostały odrzucone, a pierwotne warunki zamówienia nie zostaną w istotny sposób zmienione, 2) nie można z góry określić szczegółowych cech zamawianych usług w taki sposób, aby umożliwić wybór najkorzystniejszej oferty, 3) przedmiotem zamówienia publicznego są dostawy lub roboty budowlane prowadzone wyłącznie w celach badawczych, doświadczalnych lub rozwojowych, a nie w celu zapewnienia zysku lub pokrycia poniesionych kosztów badań lub rozwoju,\", b) skreśla się pkt 4, c) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) w wyjątkowych sytuacjach, jeżeli ze względu na charakter usług lub robót budowlanych lub związanych z nimi ryzyka, nie ma możliwości dokonania wcześniejszej ich wyceny.\"; 38) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. Do przetargu dwustopniowego stosuje się przepisy art. 29, art. 35 ust. 1, art. 36-43 oraz art. 47, 50 i 51.\"; 39) w art. 57 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zamawiający może wyznaczyć termin krótszy niż określony w ust 1, ale nie krótszy niż 2 tygodnie, jeżeli ze względu na szczególną pilność w realizacji zamówienia jest niemożliwe wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust 1.\"; 40) w art. 61 dodaje się trzecie zdanie w brzmieniu: \"Art. 44 stosuje się odpowiednio.\"; 41) art. 63-65 otrzymują brzmienie: \"Art. 63. Negocjacje z zachowaniem konkurencji jest to tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający negocjuje warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego z taką liczbą dostawców lub wykonawców, która zapewni wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję oraz sprawny przebieg postępowania, nie mniejszą jednak niż trzech, chyba że ze względu na specjalistyczny charakter zamówienia jest tylko dwóch dostawców lub wykonawców mogących je wykonać."}
{"id":"1997_511_64","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 64. Zamówienie publiczne może być udzielone w trybie negocjacji z zachowaniem konkurencji, jeżeli wystąpiła co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) uprzednio prowadzone postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego lub ograniczonego zostało unieważnione z powodu braku wymaganej liczby ofert, a pierwotne warunki zamówienia publicznego nie zostaną w istotny sposób zmienione, 2) został przeprowadzony konkurs, o którym mowa w art. 13a, w wyniku którego zakwalifikowano do postępowania co najmniej dwóch wykonawców, 3) przedmiot dostawy jest wytwarzany wyłącznie w celach badawczych, doświadczalnych lub rozwojowych, przy czym nie dotyczy to produkcji seryjnej mającej na celu udowodnienie zdolności rynkowych lub pokrycie kosztów badań lub rozwoju, 4) dane roboty budowlane służą wyłącznie do celów badawczych, doświadczalnych lub rozwojowych, a nie do zapewnienia zysku lub pokrycia poniesionych kosztów badań lub rozwoju, 5) zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia publicznego, której wcześniej nie można było przewidzieć, a nie wynika ona z winy zamawiającego."}
{"id":"1997_511_65","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 65. 1. Zamawiający zaprasza do udziału w negocjacjach z zachowaniem konkurencji, wysyłając zaproszenie do co najmniej trzech oferentów, chyba że ze względu na specjalistyczny charakter zamówienia jest tylko dwóch mogących je wykonać. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 64 pkt 1 lub 2, zamawiający zaprasza do udziału w postępowaniu co najmniej tych oferentów, którzy złożyli oferty w unieważnionym przetargu lub zostali zakwalifikowani do postępowania w wyniku konkursu, o którym mowa w art. 13a.\"; 42) w art. 66 w ust. 4 wyrazy \"art. 47-51\" zastępuje się wyrazami \"art. 47, 50 i 51\"; 43) w art. 68: a) w ust. 1 po wyrazach \"standardach jakościowych\" dodaje się wyrazy \"a wartość zamówienia nie przekracza równowartości kwoty 130 000 EURO\", b) skreśla się ust. 3; 44) w art. 69: a) w ust. 4 wyraz \"ECU\" zastępuje się wyrazem \"EURO\", b) skreśla się ust. 5; 45) w art. 71: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zamawiający może udzielić zamówienia publicznego z wolnej ręki tylko wtedy, gdy wystąpi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) z przyczyn technicznych lub w przypadku udzielania zamówienia publicznego na prace z zakresu działalności twórczej i artystycznej w dziedzinie kultury i sztuki, a także z przyczyn związanych z ochroną praw wyłącznych wynikających z odrębnych przepisów dostawy, usługi lub roboty budowlane mogą być wykonane tylko przez jednego dostawcę lub wykonawcę, 2) został przeprowadzony konkurs i stosownie do jego postanowień zamówienie musi być udzielone wykonawcy, którego praca została oceniona jako najlepsza, 3) ze względu na wyjątkową sytuację niewynikającą z przyczyn leżących po stronie zamawiającego, której nie mógł on przewidzieć, wymagane jest natychmiastowe wykonanie zamówienia publicznego, a nie można zachować terminów określonych dla innych trybów udzielenia zamówienia, 4) uprzednio prowadzone postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego zostało unieważnione z powodu braku wymaganej liczby ofert, jeżeli pierwotne warunki zamówienia nie zostały w sposób istotny zmienione, a ze względu na szczególny rodzaj dostaw, usług lub robót budowlanych można je uzyskać od jednego dostawcy lub wykonawcy, 5) udziela się temu samemu wykonawcy zamówień publicznych dodatkowych, nie przekraczających łącznie 20% wartości zamówienia podstawowego, których wykonanie stało się konieczne na skutek sytuacji, których nie można było wcześniej przewidzieć oraz gdy z przyczyn technicznych lub gospodarczych zamówienia dodatkowego nie można oddzielić od zamówienia podstawowego, 6) przedmiotem zamówienia publicznego jest nabycie, najem, dzierżawa lub leasing nieruchomości, a ze względu na szczególne okoliczności można ją uzyskać od jednego oferenta.\", b) w ust. 1a wyraz \"ECU\" zastępuje się wyrazem \"EURO\", c) skreśla się ust. 2 i 3; 46) w art. 74 skreśla się wyrazy \" , o wartości powyżej 3 000 ECU,\"; 47) tytuł rozdziału 8 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 8 Protest, odwołanie i skarga\"; 48) w art. 79: a) w ust. 1 po wyrazach \"środki odwoławcze\" dodaje się wyrazy \"i skarga\", b) w ust. 2 skreśla się pkt 3; 49) w art. 81: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Za ostateczne rozstrzygnięcie protestu, o którym mowa w ust. 1, uznaje się: 1) rozstrzygnięcie przez zamawiającego protestu, od którego nie wniesiono odwołania, 2) wyrok zespołu arbitrów.\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 64 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 64 pkt 5\"; 50) w art. 87 po wyrazach \"stosuje się\" dodaje się wyraz \"odpowiednio\"; 51) w art. 88 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Osoba wpisana na listę arbitrów nie może występować jako pełnomocnik w postępowaniu odwoławczym w sprawach zamówień publicznych.\"; 52) skreśla się art. 91a; 53) po art. 92 dodaje się art. 92a-92h w brzmieniu: \"Art. 92a. 1. Na wyrok zespołu arbitrów przysługuje skarga do Sądu Okręgowego w Warszawie, zwanego dalej \"sądem\". 2. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu w terminie 14 dni od dnia doręczenia wyroku z uzasadnieniem. 3. Prezes Urzędu przekazuje skargę wraz z aktami sprawy do sądu w terminie 7 dni od dnia jej otrzymania."}
{"id":"1997_511_92b","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 92b. 1. Skargę na wyrok zespołu arbitrów może wnieść także Prezes Urzędu w terminie 21 dni od dnia ogłoszenia wyroku. 2. Do czynności podejmowanych przez Prezesa Urzędu stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o prokuratorze."}
{"id":"1997_511_92c","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 92c. W postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_511_92d","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 92d. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego wyroku, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także wniosek o zmianę wyroku w całości lub w części."}
{"id":"1997_511_92e","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 92e. Sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu lub niedopuszczalną z innych przyczyn, jak również skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie."}
{"id":"1997_511_92f","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 92f. 1. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej nie ze swojej winy, sąd na jej wniosek przywraca termin. Postanowienie w tej sprawie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. 2. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi."}
{"id":"1997_511_92g","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 92g. 1. W razie uwzględnienia skargi sąd zmienia zaskarżony wyrok i orzeka co do istoty sprawy. 2. Jeżeli odwołanie ulega odrzuceniu albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, sąd uchyla wyrok oraz odrzuca odwołanie lub umarza postępowanie."}
{"id":"1997_511_92h","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 92h. Od wyroku sądu nie przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego.\"."}
{"id":"1997_512_1","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 554) w art. 1 i art. 18 wyrazy \"1 stycznia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 września 1998 r.\"."}
{"id":"1997_512_2","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 556) w art. 1 i art. 14 wyrazy \"1 stycznia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 września 1998 r.\"."}
{"id":"1997_512_3","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557) w art. 259 wyrazy \"1 stycznia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 września 1998 r.\"."}
{"id":"1997_512_4","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz.U. Nr 114, poz. 738) w art. 27 wyrazy \"1 stycznia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 września 1998 r.\"."}
{"id":"1997_512_5","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926) w art. 64 w § 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) odszkodowania za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie, uzyskanego na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego\"."}
{"id":"1997_512_6","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz.U. Nr 141, poz. 944) w art. 131 wyrazy \"1 stycznia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 września 1998 r.\"."}
{"id":"1997_512_7","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_518_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji, o których mowa w ust. 1 wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia, terminu i miejsca składania, a także pouczenia podatnika o odpowiedzialności za niezłożenie deklaracji podatkowych.\"; 2) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Stawki akcyzy w stosunku do ceny sprzedaży u producentów, a u importerów do podstawy określonej w art. 36 ust. 2, wynoszą odpowiednio u producenta i u importera, dla: 1) wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego (załącznik nr 6, poz. 13) 95% i 1900%, 2) paliw do silników (załącznik nr 6, poz. 1) 80% i 400%, 3) wyrobów winiarskich, piwa, pozostałych napojów alkoholowych oraz wyrobów tytoniowych (załącznik nr 6, poz. 14, 15, 17 i 19) 70% i 230%, 4) samochodów osobowych (załącznik nr 6, poz. 5) 40% i 65%, 5) pozostałych wyrobów 25% i 40%. 2. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia: 1) obniżać stawki akcyzy określone w ust. 1, 2) zwalniać niektóre wyroby od akcyzy. 3. W zakresie określonym w ust. 2, w zależności od rodzaju wyrobów akcyzowych stawki akcyzy mogą być: 1) wyrażane w: a) procencie ceny sprzedaży obniżonej o podatek od towarów i usług, b) procencie podstawy opodatkowania określonej w art. 36 ust. 2, c) kwocie na jednostkę wyrobu, d) formie różnicy cen, 2) obniżane w różnym stopniu dla poszczególnych wyrobów akcyzowych. 4. Minister Finansów wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia: 1) założenia ustawy budżetowej, w szczególności dotyczące dochodów z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, 2) przebieg realizacji budżetu państwa, 3) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podmiotów będących podatnikami podatku akcyzowego, 4) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi.\"; 3) w załączniku nr 3 skreśla się poz. 74."}
{"id":"1997_518_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia jej w życie."}
{"id":"1997_518_3","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że art. 1 w zakresie dotyczącym skreślenia w załączniku nr 3 poz. 74 wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1998 r."}
{"id":"1997_538_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) terenie zamkniętym - należy przez to rozumieć teren, a w szczególnych przypadkach obiekt budowlany lub jego część, dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych oraz wyznaczony w sposób określony w przepisach Prawa geodezyjnego i kartograficznego, niezbędny na cele: a) obronności lub bezpieczeństwa państwa, będący w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych ministrom właściwym do: spraw obrony narodowej, spraw wewnętrznych, spraw zagranicznych oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, b) bezpośredniego wydobywania kopaliny ze złoża, będący w dyspozycji zakładu górniczego.\"; 2) w art. 33 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Projekt budowlany i inne dokumenty, o których mowa w ust. 2 - 4, zawierające informacje niejawne mogą być za zgodą właściwego organu przechowywane przez inwestora.\"; 3) w art. 38: a) w ust. 2 po wyrazach \"obiektu budowlanego\" dodaje się wyrazy \" ,z zastrzeżeniem ust. 3\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Właściwy organ w decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu budowlanego na terenie zamkniętym niezbędnym na cele obronności lub bezpieczeństwa państwa może wyrazić zgodę, aby zatwierdzony projekt budowlany, a także inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę zawierające informacje niejawne przechowywane były przez użytkownika obiektu budowlanego.\"; 4) w art. 82 w ust. 3 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) służących celom bezpieczeństwa państwa, na terenach zamkniętych.\"."}
{"id":"1997_538_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_539_1","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa ogólne zasady działania bibliotek."}
{"id":"1997_539_10","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Biblioteka może stanowić samodzielną jednostkę organizacyjną albo wchodzić w skład innej jednostki."}
{"id":"1997_539_11","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Biblioteka stanowiąca samodzielną jednostkę organizacyjną działa na podstawie aktu o utworzeniu biblioteki oraz statutu nadanego przez organizatora. 2. Akt o utworzeniu biblioteki określa: 1) nazwę, siedzibę, teren i zakres działania biblioteki, 2) źródła finansowania. 3. Statut określa w szczególności: 1) cele i zadania biblioteki, 2) organy biblioteki i jej organizację, w tym zakres działania i lokalizację filii oraz oddziałów, 3) nazwę jednostki sprawującej nadzór merytoryczny nad działalnością biblioteki - w odniesieniu do biblioteki wchodzącej w skład ogólnokrajowej sieci bibliotecznej, 4) sposób gospodarowania środkami finansowymi biblioteki. 4. Właściwi ministrowie mogą ustalić, w drodze zarządzenia, ramowe statuty dla bibliotek, których organizatorem jest jednostka organizacyjna nadzorowana przez tych ministrów."}
{"id":"1997_539_12","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Zadania, organizację oraz szczegółowy zakres działania biblioteki wchodzącej w skład innej jednostki organizacyjnej określa regulamin nadany przez kierownika tej jednostki."}
{"id":"1997_539_13","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Organizator może dokonać połączenia, podziału lub likwidacji biblioteki. 2. Organizator obowiązany jest na 3 miesiące przed dniem wydania aktu o połączeniu lub podziale biblioteki podać do publicznej wiadomości informację o swoim zamiarze wraz z uzasadnieniem. Obowiązek ten dotyczy również zmiany statutu biblioteki w części dotyczącej zakresu działania i lokalizacji filii oraz oddziałów. 3. Organizator obowiązany jest na 6 miesięcy przed dniem wydania aktu o likwidacji biblioteki podać do publicznej wiadomości informację o swoim zamiarze wraz z uzasadnieniem. 4. Połączenie, podział lub likwidacja biblioteki wchodzącej w skład ogólnokrajowej sieci bibliotecznej następuje po zasięgnięciu przez organizatora opinii jednostki sprawującej nadzór merytoryczny nad działalnością biblioteki. Przepis ten stosuje się odpowiednio do filii bibliotecznych. 5. Przepisów ust. 2-4 nie stosuje się do bibliotek wchodzących w skład innej jednostki organizacyjnej. 6. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do bibliotek szkolnych i pedagogicznych."}
{"id":"1997_539_14","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Usługi bibliotek, których organizatorami są podmioty określone w art. 8 ust. 2, są ogólnie dostępne i bezpłatne, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Opłaty mogą być pobierane: 1) za usługi informacyjne, bibliograficzne, reprograficzne oraz wypożyczenia międzybiblioteczne, 2) za wypożyczenia materiałów audiowizualnych, 3) w formie kaucji za wypożyczone materiały biblioteczne, 4) za niezwrócenie w terminie wypożyczonych materiałów bibliotecznych, 5) za uszkodzenie, zniszczenie lub niezwrócenie materiałów bibliotecznych. 3. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie może przekraczać kosztów wykonania usługi. 4. Zasady i warunki korzystania z biblioteki określa regulamin nadany przez jej dyrektora (kierownika)."}
{"id":"1997_539_15","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Przy bibliotece może działać rada biblioteczna lub inny organ o charakterze doradczym i opiniodawczym, na zasadach określonych w statucie. Rozdział 4 Biblioteka Narodowa"}
{"id":"1997_539_16","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Biblioteka Narodowa jest centralną biblioteką państwa. 2. Biblioteka Narodowa posiada osobowość prawną. 3. Nadzór nad Biblioteką Narodową sprawuje Minister Kultury i Sztuki. 4. Szczegółowy zakres działania Biblioteki Narodowej i jej organów określa statut nadany przez Ministra Kultury i Sztuki."}
{"id":"1997_539_17","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Do zadań Biblioteki Narodowej należy prowadzenie działalności bibliotecznej, bibliograficznej, naukowej, informacyjnej, konserwatorskiej, poradniczej, wydawniczej, wystawienniczej i usługowej, a w szczególności: 1) gromadzenie, opracowywanie, udostępnianie i wieczyste archiwizowanie materiałów bibliotecznych powstałych w Polsce oraz za granicą a dotyczących Polski, 2) opracowywanie i wydawanie bibliografii narodowej, 3) prowadzenie badań z zakresu bibliotekoznawstwa, nauki o książce i pokrewnych dziedzin wiedzy, 4) doskonalenie merytorycznej działalności bibliotek w kraju i pomoc bibliotekom polskim za granicą, 5) prowadzenie ośrodków znormalizowanych numerów wydawnictw zwartych i wydawnictw ciągłych. 2. Biblioteka Narodowa prowadzi działalność metodyczną i unifikacyjną w zakresie bibliotekarstwa, bibliografii, zastosowań nowoczesnych technologii bibliotecznych oraz konserwacji materiałów bibliotecznych. 3. Przy Bibliotece Narodowej działa, na zasadach określonych w jej statucie, Rada Naukowa, której członków powołuje i odwołuje Minister Kultury i Sztuki, na wniosek dyrektora Biblioteki Narodowej. Rozdział 5 Biblioteki publiczne"}
{"id":"1997_539_18","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Biblioteki publiczne służą zaspokajaniu potrzeb oświatowych, kulturalnych i informacyjnych ogółu społeczeństwa oraz uczestniczą w upowszechnianiu wiedzy i kultury. 2. Bibliotekami publicznymi są, zorganizowane w formie instytucji kultury, Biblioteka Narodowa, wojewódzkie biblioteki publiczne i gminne (komunalne) biblioteki publiczne."}
{"id":"1997_539_19","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Biblioteki publiczne organizowane są w sposób zapewniający mieszkańcom dogodny dostęp do materiałów bibliotecznych i informacji. W tym celu w każdym województwie jest organizowana i prowadzona wojewódzka biblioteka publiczna, a w każdej gminie co najmniej jedna gminna (komunalna) biblioteka publiczna, wraz z odpowiednią liczbą filii i oddziałów oraz punktów bibliotecznych. 2. Biblioteki publiczne mogą zawierać, za zgodą organizatora, porozumienia z innymi bibliotekami i instytucjami w sprawie wspólnego prowadzenia obsługi bibliotecznej określonych środowisk."}
{"id":"1997_539_2","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W zakresie nie uregulowanym ustawą do bibliotek stosuje się odpowiednio przepisy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej."}
{"id":"1997_539_20","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wojewoda jest organizatorem wojewódzkiej biblioteki publicznej, do której zadań należy: 1) gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie materiałów bibliotecznych służących obsłudze potrzeb informacyjnych, edukacyjnych i samokształceniowych, zwłaszcza dotyczących wiedzy o własnym regionie oraz dokumentujących jego dorobek kulturalny, naukowy i gospodarczy, 2) pełnienie funkcji ośrodka informacji biblioteczno-bibliograficznej, organizowanie obiegu wypożyczeń międzybibliotecznych oraz opracowywanie i publikowanie bibliografii regionalnych, a także innych materiałów informacyjnych o charakterze regionalnym, 3) badanie stanu i stopnia zaspokojenia potrzeb użytkowników, analizowanie stanu, organizacji i rozmieszczenia bibliotek oraz formułowanie i przedstawianie organizatorom propozycji zmian w tym zakresie, 4) udzielanie bibliotekom pomocy instrukcyjno-metodycznej i szkoleniowej oraz sprawowanie nadzoru merytorycznego, w zakresie realizacji przez gminne (komunalne) biblioteki publiczne zadań określonych w art. 27 ust. 5. 2. Biblioteka publiczna, której organizatorem jest gmina lub związek komunalny, działająca w mieście będącym siedzibą wojewody, może wykonywać zadania, o których mowa w ust. 1, na podstawie porozumienia wojewody z właściwym organem samorządu terytorialnego. 3. Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, określa w szczególności wielkość środków finansowych, które wnoszą wojewoda i gmina, niezbędnych do prowadzenia działalności przez bibliotekę. Rozdział 6 Biblioteki naukowe"}
{"id":"1997_539_21","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Biblioteki naukowe: 1) służą potrzebom nauki i kształcenia, zapewniając dostęp do materiałów bibliotecznych i zasobów informacyjnych niezbędnych do prowadzenia prac naukowo-badawczych oraz zawierających wyniki badań naukowych, 2) prowadzą działalność naukowo-badawczą w zakresie bibliotekoznawstwa i dziedzin pokrewnych, a także w zakresie obsługiwanych przez nie dziedzin nauki. 2. Do bibliotek naukowych należą: 1) Biblioteka Narodowa, 2) biblioteki, których organizatorami są szkoły wyższe, 3) biblioteki, których organizatorem jest Polska Akademia Nauk, 4) biblioteki, których organizatorami są jednostki badawczo-rozwojowe, 5) inne biblioteki. 3. Wykaz bibliotek naukowych prowadzi Biblioteka Narodowa. 4. Minister Kultury i Sztuki określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zaliczania bibliotek, o których mowa w ust. 2 pkt 5, do bibliotek naukowych oraz ustali ich wykaz. Rozdział 7 Biblioteki szkolne i pedagogiczne"}
{"id":"1997_539_22","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Biblioteki szkolne oraz biblioteki innych placówek systemu oświaty służą realizacji programów nauczania i wychowania, edukacji kulturalnej i informacyjnej dzieci i młodzieży oraz kształceniu i doskonaleniu nauczycieli. W tym celu w każdej szkole publicznej jest prowadzona biblioteka szkolna. 2. Biblioteki pedagogiczne prowadzą działalność służącą potrzebom oświaty i wychowania, w tym kształcenia i doskonalenia kadry pedagogicznej. 3. Zasady organizowania i działalności bibliotek szkolnych i pedagogicznych określają odrębne przepisy. Rozdział 8 Biblioteki fachowe i zakładowe"}
{"id":"1997_539_23","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Zakłady pracy mogą prowadzić biblioteki fachowe i zakładowe."}
{"id":"1997_539_24","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Biblioteki fachowe wspierają realizację zadań zakładów pracy oraz służą potrzebom doskonalenia zawodowego pracowników. 2. Biblioteki zakładowe służą zaspokajaniu potrzeb oświatowych i kulturalnych pracowników zakładów pracy i ich rodzin. Rozdział 9 Obsługa specjalnych grup użytkowników"}
{"id":"1997_539_25","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Centralna Biblioteka Niewidomych zapewnia obsługę biblioteczną niewidomych oraz koordynuje działalność pokrewnych bibliotek i instytucji."}
{"id":"1997_539_26","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W celu zapewnienia obsługi bibliotecznej specjalnych grup użytkowników prowadzone są biblioteki w zakładach opieki zdrowotnej, w domach pomocy społecznej, w zakładach karnych, poprawczych i schroniskach dla nieletnich, a także w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Właściwi ministrowie, w porozumieniu z Ministrem Kultury i Sztuki, określą, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji obsługi bibliotecznej, o której mowa w ust. 1, oraz zasady współdziałania bibliotek publicznych w wykonywaniu tej obsługi. Rozdział 10 Ogólnokrajowa sieć biblioteczna"}
{"id":"1997_539_27","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. W celu prowadzenia jednolitej działalności bibliotecznej i informacyjnej, umożliwiającej korzystanie z materiałów bibliotecznych i innych źródeł informacji, tworzy się ogólnokrajową sieć biblioteczną, zwaną dalej \"siecią biblioteczną\". 2. W skład sieci bibliotecznej wchodzą biblioteki publiczne. 3. Biblioteki inne niż określone w ust. 2 mogą być włączone do sieci bibliotecznej, na wniosek właściwego organizatora, decyzją Ministra Kultury i Sztuki, który w uzgodnieniu z organizatorem wskazuje jednostkę sprawującą nadzór merytoryczny w zakresie realizacji zadań określonych w ust. 5. Decyzja o włączeniu do sieci bibliotecznej może podlegać uchyleniu w razie naruszenia przez bibliotekę obowiązków wynikających z przynależności do sieci bibliotecznej. 4. Ewidencję bibliotek wchodzących w skład sieci bibliotecznej prowadzi Biblioteka Narodowa. 5. Biblioteki wchodzące w skład sieci bibliotecznej obowiązane są do współdziałania w zakresie: 1) gromadzenia, opracowywania, przechowywania i udostępniania zbiorów, 2) sporządzania i rozpowszechniania informacji bibliograficznych i dokumentacyjnych, 3) działalności naukowo-badawczej oraz dokształcania i doskonalenia zawodowego pracowników bibliotek, 4) wymiany oraz przekazywania materiałów bibliotecznych i informacji."}
{"id":"1997_539_28","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Minister Kultury i Sztuki, w porozumieniu z właściwymi ministrami, w drodze rozporządzenia, ustala dla sieci bibliotecznej zasady: 1) gromadzenia, opracowywania, przechowywania i ochrony, w tym konserwacji, materiałów bibliotecznych, 2) specjalizacji zbiorów materiałów bibliotecznych i ustalania zadań w tym zakresie dla bibliotek naukowych gromadzących materiały biblioteczne, dotyczące określonej dziedziny wiedzy, 3) wymiany materiałów bibliotecznych, 4) ewidencji materiałów bibliotecznych, 5) wypożyczeń międzybibliotecznych, 6) prowadzenia katalogów centralnych, 7) koordynacji działalności bibliograficznej, 8) uczestnictwa w systemach informacji, 9) kształcenia i doskonalenia zawodowego pracowników bibliotek, 10) współpracy bibliotek w zakresie określonym w pkt 1-9. Rozdział 11 Pracownicy bibliotek"}
{"id":"1997_539_29","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach bibliotekarskich powinni posiadać kwalifikacje bibliotekarskie. Tworzą oni grupę zawodową bibliotekarzy. 2. Do pracowników, o których mowa w ust. 1, należą: 1) pracownicy służby bibliotecznej: młodszy bibliotekarz, bibliotekarz, starszy bibliotekarz, kustosz i starszy kustosz, 2) bibliotekarze dyplomowani: asystent, adiunkt, kustosz dyplomowany, starszy kustosz dyplomowany. 3. W bibliotekach mogą być zatrudnieni, w razie potrzeby, specjaliści innych zawodów związanych z działalnością biblioteczną. 4. Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia, wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach oraz tryb stwierdzania tych kwalifikacji. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_539_3","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Biblioteki i ich zbiory stanowią dobro narodowe oraz służą zachowaniu dziedzictwa narodowego. Biblioteki organizują i zapewniają dostęp do zasobów dorobku nauki i kultury polskiej oraz światowej. 2. Prawo korzystania z bibliotek ma charakter powszechny, na zasadach określonych w ustawie."}
{"id":"1997_539_30","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz.114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 60, poz. 310 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 60, poz. 369) skreśla się art. 53."}
{"id":"1997_539_31","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Traci moc ustawa z dnia 9 kwietnia 1968 r. o bibliotekach (Dz.U. Nr 12, poz. 63, z 1984 r. Nr 26, poz. 129, z 1989 r. Nr 29, poz. 155 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1996 r. Nr 152, poz. 722). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"1997_539_32","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_539_4","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Do podstawowych zadań bibliotek należy: 1) gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych, 2) obsługa użytkowników, przede wszystkim udostępnianie zbiorów oraz prowadzenie działalności informacyjnej, zwłaszcza informowanie o zbiorach własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej, a także współdziałanie z archiwami w tym zakresie. 2. Do zadań bibliotek może ponadto należeć prowadzenie działalności bibliograficznej, dokumentacyjnej, naukowo-badawczej, wydawniczej, edukacyjnej, popularyzatorskiej i instrukcyjno-metodycznej."}
{"id":"1997_539_5","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Materiałami bibliotecznymi są w szczególności dokumenty zawierające utrwalony wyraz myśli ludzkiej, przeznaczone do rozpowszechniania, niezależnie od nośnika fizycznego i sposobu zapisu treści, a zwłaszcza: dokumenty graficzne (piśmiennicze, kartograficzne, ikonograficzne i muzyczne), dźwiękowe, wizualne, audiowizualne i elektroniczne."}
{"id":"1997_539_6","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zbiory bibliotek mające wyjątkową wartość i znaczenie dla dziedzictwa narodowego stanowią, w całości lub części, narodowy zasób biblioteczny. 2. Narodowy zasób biblioteczny podlega szczególnej ochronie. 3. Minister Kultury i Sztuki, w porozumieniu z właściwymi ministrami, ustali, w drodze rozporządzenia, wykaz bibliotek, których zbiory tworzą narodowy zasób biblioteczny, określi organizację tego zasobu oraz zasady i zakres jego szczególnej ochrony. Rozdział 2 Krajowa Rada Biblioteczna"}
{"id":"1997_539_7","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Krajowa Rada Biblioteczna, zwana dalej \"Radą\", działa przy Ministrze Kultury i Sztuki. 2. Do zadań Rady należy w szczególności: 1) opiniowanie aktów prawnych dotyczących bibliotek, 2) koordynowanie ogólnokrajowych przedsięwzięć bibliotecznych, 3) stymulowanie rozwoju najważniejszych kierunków polskiego bibliotekarstwa, 4) opiniowanie działań i inicjatyw istotnych dla rozwoju bibliotek, 5) okresowa ocena działalności bibliotek i skuteczności polityki bibliotecznej. 3. W skład Rady powoływani są: dyrektor Biblioteki Narodowej, dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej, czterej przedstawiciele bibliotek publicznych wskazani przez Ministra Kultury i Sztuki, czterej przedstawiciele bibliotek szkolnych, pedagogicznych i naukowych wskazani przez Ministra Edukacji Narodowej, dwaj przedstawiciele środowisk naukowych wskazani przez Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych oraz trzej przedstawiciele środowisk bibliotekarskich i twórczych. 4. Członków Rady powołuje Minister Kultury i Sztuki na okres pięciu lat. 5. Rada ze swojego grona wybiera przewodniczącego Rady. 6. Minister Kultury i Sztuki może odwołać członka Rady przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 4, jeżeli nie uczestniczy on w pracach Rady. 7. Organizację i tryb działania Rady określa regulamin, nadawany przez Ministra Kultury i Sztuki w drodze zarządzenia. Rozdział 3 Organizacja bibliotek"}
{"id":"1997_539_8","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Biblioteki są organizowane i prowadzone przez podmioty zwane dalej \"organizatorami\". 2. Organizatorami bibliotek są: 1) naczelne i centralne organy administracji rządowej, 2) wojewodowie, 3) gminy lub związki komunalne. 3. Organizatorami bibliotek mogą być także: 1) osoby fizyczne, 2) osoby prawne, 3) jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej."}
{"id":"1997_539_9","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Organizator zapewnia warunki działalności i rozwoju biblioteki, odpowiadające jej zadaniom. 2. Organizator ma obowiązek zapewnić w szczególności: 1) lokal, 2) środki na: a) wyposażenie, b) prowadzenie działalności bibliotecznej, zwłaszcza zakup materiałów bibliotecznych, c) doskonalenie zawodowe pracowników."}
{"id":"1997_553_1","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 1. § 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. § 2. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. § 3. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu."}
{"id":"1997_553_10","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 10. § 1. Na zasadach określonych w tym kodeksie odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat. § 2. Nieletni, który po ukończeniu 15 lat dopuszcza się czynu zabronionego określonego w art. 134, art. 148 § 1, 2 lub 3, art. 156 § 1 lub 3, art. 163 § 1 lub 3, art. 166, art. 173 § 1 lub 3, art. 197 § 3, art. 252 § 1 lub 2 oraz w art. 280, może odpowiadać na zasadach określonych w tym kodeksie, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. § 3. W wypadku określonym w § 2, orzeczona kara nie może przekroczyć dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo; sąd może zastosować także nadzwyczajne złagodzenie kary. § 4. W stosunku do sprawcy, który popełnił występek po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, sąd zamiast kary stosuje środki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają."}
{"id":"1997_553_100","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 100. Jeżeli społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania albo stwierdzenia, że zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego, sąd może orzec przepadek wymieniony w art. 39 pkt 4. Rozdział XI Przedawnienie“"}
{"id":"1997_553_101","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 101. § 1. Karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło lat: 1) 30 - gdy czyn stanowi zbrodnię zabójstwa, 2) 20 - gdy czyn stanowi inną zbrodnię, 3) 10 - gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata, 4) 5 - gdy czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 3 lat, 5) 3 - gdy czyn jest zagrożony karą ograniczenia wolności lub grzywną. § 2. Karalność przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego ustaje z upływem roku od czasu, gdy pokrzywdzony dowiedział się o osobie sprawcy przestępstwa, nie później jednak niż z upływem 3 lat od czasu jego popełnienia. § 3. W wypadkach przewidzianych w § 1 lub 2, jeżeli dokonanie przestępstwa zależy od nastąpienia określonego w ustawie skutku, bieg przedawnienia rozpoczyna się od czasu, gdy skutek nastąpił."}
{"id":"1997_553_102","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 102. Jeżeli w okresie przewidzianym w art. 101 wszczęto postępowanie przeciwko osobie, karalność popełnionego przez nią przestępstwa ustaje z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu."}
{"id":"1997_553_103","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 103. § 1. Nie można wykonać kary, jeżeli od uprawomocnienia się wyroku skazującego upłynęło lat: 1) 30 - w razie skazania na karę pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat albo karę surowszą, 2) 15 - w razie skazania na karę pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat, 3) 10 - w razie skazania na inną karę. § 2. Przepis § 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do środków karnych wymienionych w art. 39 pkt 1-4 oraz 6 i 7; przepis § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 5."}
{"id":"1997_553_104","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 104. § 1. Przedawnienie nie biegnie, jeżeli przepis ustawy nie pozwala na wszczęcie lub dalsze prowadzenie postępowania karnego; nie dotyczy to jednak braku wniosku albo oskarżenia prywatnego. § 2. Przedawnienie w stosunku do przestępstw określonych w art. 144, art. 145 § 2 lub 3, art. 338 § 1 lub 2 oraz w art. 339 biegnie od chwili uczynienia zadość obowiązkowi albo od chwili, w której na sprawcy obowiązek przestał ciążyć."}
{"id":"1997_553_105","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 105. § 1. Przepisów art. 101-103 nie stosuje się do zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i przestępstw wojennych. § 2. Przepisów art. 101-103 nie stosuje się również do umyślnego przestępstwa: zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnionego przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Rozdział XII Zatarcie skazania“"}
{"id":"1997_553_106","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 106. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe; wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych."}
{"id":"1997_553_107","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 107. § 1. W razie skazania na karę pozbawienia wolności wymienioną w art. 32 pkt 3 lub karę 25 lat pozbawienia wolności, zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania. § 2. Sąd może na wniosek skazanego zarządzić zatarcie skazania już po upływie 5 lat, jeżeli skazany w tym okresie przestrzegał porządku prawnego, a wymierzona kara pozbawienia wolności nie przekraczała 3 lat. § 3. W razie skazania na karę dożywotniego pozbawienia wolności, zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od uznania jej za wykonaną, od darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania. § 4. W razie skazania na grzywnę albo karę ograniczenia wolności, zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 5 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania; na wniosek skazanego sąd może zarządzić zatarcie skazania już po upływie 3 lat. § 5. W razie odstąpienia od wymierzenia kary, zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wydania prawomocnego orzeczenia. § 6. Jeżeli orzeczono środek karny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem jego wykonania, z zastrzeżeniem art. 76 § 2."}
{"id":"1997_553_108","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 108. Jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej nie pozostających w zbiegu przestępstw, jak również jeżeli skazany po rozpoczęciu, lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań. Rozdział XIII Odpowiedzialność za przestępstwa popełnione za granicą"}
{"id":"1997_553_109","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 109. Ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą."}
{"id":"1997_553_11","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 11. § 1. Ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo. § 2. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. § 3. W wypadku określonym w § 2, sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów."}
{"id":"1997_553_110","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 110. § 1. Ustawę karną polską stosuje się do cudzoziemca, który popełnił za granicą przestępstwo skierowane przeciwko interesom Rzeczypospolitej Polskiej, obywatela polskiego, polskiej osoby prawnej lub polskiej jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej. § 2. Ustawę karną polską stosuje się w razie popełnienia przez cudzoziemca za granicą przestępstwa innego niż wymienione w § 1, jeżeli przestępstwo jest w ustawie karnej polskiej zagrożone karą przekraczającą 2 lata pozbawienia wolności, a sprawca przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie postanowiono go wydać."}
{"id":"1997_553_111","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 111. § 1. Warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony za granicą jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również przez ustawę obowiązującą w miejscu jego popełnienia. § 2. Jeżeli zachodzą różnice między ustawą polską, a ustawą obowiązującą w miejscu popełnienia czynu, stosując ustawę polską, sąd może uwzględnić te różnice na korzyść sprawcy. § 3. Warunek przewidziany w § 1 nie ma zastosowania do polskiego funkcjonariusza publicznego, który pełniąc służbę za granicą popełnił tam przestępstwo w związku z wykonywaniem swoich funkcji, ani do osoby, która popełniła przestępstwo w miejscu nie podlegającym żadnej władzy państwowej."}
{"id":"1997_553_112","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 112. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa, ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia: 1) przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu wewnętrznemu lub zewnętrznemu Rzeczypospolitej Polskiej, 2) przestępstwa przeciwko polskim urzędom lub funkcjonariuszom publicznym, 3) przestępstwa przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym, 4) przestępstwa fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego."}
{"id":"1997_553_113","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 113. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa, ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego oraz cudzoziemca, którego nie postanowiono wydać, w razie popełnienia przez niego za granicą przestępstwa, do którego ścigania Rzeczpospolita Polska jest zobowiązana na mocy umów międzynarodowych."}
{"id":"1997_553_114","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 114. § 1. Orzeczenie zapadłe za granicą nie stanowi przeszkody do postępowania karnego o to samo przestępstwo przed sądem polskim. § 2. Sąd zalicza na poczet orzeczonej kary okres rzeczywistego pozbawienia wolności za granicą oraz wykonywaną tam karę, uwzględniając różnice zachodzące między tymi karami. § 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli wyrok skazujący zapadły za granicą został przejęty do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również wtedy, gdy orzeczenie zapadłe za granicą dotyczy przestępstwa, w związku z którym nastąpiło przekazanie ścigania lub wydanie sprawcy z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 4. Jeżeli nastąpiło przejęcie obywatela polskiego, skazanego prawomocnie przez sąd obcego państwa, do wykonania wyroku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sąd określa według polskiego prawa kwalifikację prawną czynu oraz podlegającą wykonaniu karę lub inny środek przewidziany w tej ustawie; podstawę określenia kary lub środka podlegającego wykonaniu stanowi wyrok wydany przez sąd państwa obcego, kara grożąca za taki czyn w polskim prawie, okres rzeczywistego pozbawienia wolności za granicą oraz wykonana tam kara lub inny środek, z uwzględnieniem różnic na korzyść skazanego. Rozdział XIV Objaśnienie wyrażeń ustawowych“"}
{"id":"1997_553_115","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 115. § 1. Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej. § 2. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. § 3. Przestępstwami podobnymi są przestępstwa należące do tego samego rodzaju; przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia albo przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uważa się za przestępstwa podobne. § 4. Korzyścią majątkową jest korzyść dla: 1) siebie, 2) innej osoby fizycznej lub prawnej, 3) jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, 4) grupy osób prowadzącej zorganizowaną działalność przestępczą. § 5. Mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza dwustukrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 6. Mieniem wielkiej wartości jest mienie, którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza tysiąckrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 7. Przepisy § 5 i 6 stosuje się do określenia \"znaczna szkoda\" oraz \"szkoda w wielkich rozmiarach\". § 8. Najniższym wynagrodzeniem jest najniższe wynagrodzenie pracowników określone na podstawie Kodeksu pracy. § 9. Rzeczą ruchomą lub przedmiotem jest także polski albo obcy pieniądz lub inny środek płatniczy oraz dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej albo zawierający obowiązek wypłaty kapitału, odsetek, udziału w zyskach albo stwierdzenie uczestnictwa w spółce. § 10. Młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat. § 11. Osobą najbliższą jest małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu. § 12. Groźbą bezprawną jest zarówno groźba, o której mowa w art. 190, jak i groźba spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej; nie stanowi groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem. § 13. Funkcjonariuszem publicznym jest: 1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, 2) poseł, senator, radny, 3) sędzia, ławnik, prokurator, notariusz, komornik, zawodowy kurator sądowy, osoba orzekająca w sprawach o wykroczenia lub w organach dyscyplinarnych działających na podstawie ustawy, 4) osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do wydawania decyzji administracyjnych, 5) osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, 6) osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej, 7) funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby Więziennej, 8) osoba pełniąca czynną służbę wojskową. § 14. Dokumentem jest każdy przedmiot lub zapis na komputerowym nośniku informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść, stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne. § 15. W rozumieniu tego kodeksu za statek wodny uważa się także stałą platformę umieszczoną na szelfie kontynentalnym. § 16. Stan nietrzeźwości w rozumieniu tego kodeksu zachodzi gdy: 1) zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub 2) zawartość alkoholu w 1 dm{3} wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. § 17. Żołnierzem jest osoba pełniąca czynną służbę wojskową. § 18. Rozkazem jest polecenie określonego działania lub zaniechania wydane służbowo żołnierzowi przez przełożonego lub uprawnionego żołnierza starszego stopniem. Rozdział XV Stosunek do ustaw szczególnych"}
{"id":"1997_553_116","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 116. Przepisy części ogólnej tego kodeksu stosuje się do innych ustaw przewidujących odpowiedzialność karną, chyba że ustawy te wyraźnie wyłączają ich zastosowanie. CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA Rozdział XVI Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne"}
{"id":"1997_553_117","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 117. § 1. Kto wszczyna lub prowadzi wojnę napastniczą, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności. § 2. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 3. Kto publicznie nawołuje do wszczęcia wojny napastniczej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_118","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 118. § 1. Kto, w celu wyniszczenia w całości albo w części grupy narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub grupy o określonym światopoglądzie, dopuszcza się zabójstwa albo powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu osoby należącej do takiej grupy, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności. § 2. Kto, w celu określonym w § 1, stwarza dla osób należących do takiej grupy warunki życia grożące jej biologicznym wyniszczeniem, stosuje środki mające służyć do wstrzymania urodzeń w obrębie grupy lub przymusowo odbiera dzieci osobom do niej należącym, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności. § 3. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1 lub 2, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3."}
{"id":"1997_553_119","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 119. § 1. Kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną wobec grupy osób lub poszczególnej osoby z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub z powodu jej bezwyznaniowości, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto publicznie nawołuje do popełnienia przestępstwa określonego w § 1."}
{"id":"1997_553_12","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 12. Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego. Rozdział II Formy popełnienia przestępstwa"}
{"id":"1997_553_120","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 120. Kto stosuje środek masowej zagłady zakazany przez prawo międzynarodowe, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 10, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_121","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 121. § 1. Kto, wbrew zakazom prawa międzynarodowego lub przepisom ustawy, wytwarza, gromadzi, nabywa, zbywa, przechowuje, przewozi lub przesyła środki masowej zagłady lub środki walki bądź prowadzi badania mające na celu wytwarzanie lub stosowanie takich środków, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza do popełnienia czynu określonego w § 1."}
{"id":"1997_553_122","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 122. § 1. Kto w czasie działań zbrojnych atakuje miejscowość lub obiekt nie broniony, strefę sanitarną lub zneutralizowaną albo stosuje inny sposób walki zakazany przez prawo międzynarodowe, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności. § 2. Tej samej karze podlega, kto w czasie działań zbrojnych stosuje środek walki zakazany przez prawo międzynarodowe."}
{"id":"1997_553_123","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 123. § 1. Kto, naruszając prawo międzynarodowe, dopuszcza się zabójstwa wobec: 1) osób, które składając broń lub nie dysponując środkami obrony poddały się, 2) rannych, chorych, rozbitków, personelu medycznego lub osób duchownych, 3) jeńców wojennych, 4) ludności cywilnej obszaru okupowanego, zajętego lub na którym toczą się działania zbrojne albo innych osób korzystających w czasie działań zbrojnych z ochrony międzynarodowej, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności. § 2. Kto, naruszając prawo międzynarodowe, powoduje u osób wymienionych w § 1 ciężki uszczerbek na zdrowiu, poddaje te osoby torturom, okrutnemu lub nieludzkiemu traktowaniu, dokonuje na nich, nawet za ich zgodą, eksperymentów poznawczych, używa ich do ochraniania swoją obecnością określonego terenu lub obiektu przed działaniami zbrojnymi albo własnych oddziałów lub zatrzymuje jako zakładników, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_124","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 124. Kto, naruszając prawo międzynarodowe, zmusza osoby wymienione w art. 123 § 1 do służby w nieprzyjacielskich siłach zbrojnych, przesiedla je, stosuje kary cielesne, pozbawia wolności lub prawa do niezawisłego i bezstronnego sądu albo ogranicza ich prawo do obrony w postępowaniu karnym, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3."}
{"id":"1997_553_125","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 125. § 1. Kto, na obszarze okupowanym, zajętym lub na którym toczą się działania zbrojne, naruszając prawo międzynarodowe, niszczy, uszkadza lub zabiera dobro kultury, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli czyn dotyczy dobra mającego szczególne znaczenie dla kultury, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3."}
{"id":"1997_553_126","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 126. § 1. Kto w czasie działań zbrojnych używa niezgodnie z prawem międzynarodowym znaku Czerwonego Krzyża lub Czerwonego Półksiężyca, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto w czasie działań zbrojnych używa niezgodnie z prawem międzynarodowym znaku ochronnego dla dóbr kultury lub innego znaku chronionego przez prawo międzynarodowe albo posługuje się flagą państwową lub odznaką wojskową nieprzyjaciela, państwa neutralnego albo organizacji lub komisji międzynarodowej. Rozdział XVII Przestępstwa przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej"}
{"id":"1997_553_127","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 127. § 1. Kto, mając na celu pozbawienie niepodległości, oderwanie części obszaru lub zmianę przemocą konstytucyjnego ustroju Rzeczypospolitej Polskiej, podejmuje w porozumieniu z innymi osobami działalność zmierzającą bezpośrednio do urzeczywistnienia tego celu, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 10, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności. § 2. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3."}
{"id":"1997_553_128","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 128. § 1. Kto, w celu usunięcia przemocą konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, podejmuje działalność zmierzającą bezpośrednio do urzeczywistnienia tego celu, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 2. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_129","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 129. Kto, będąc upoważniony do występowania w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej w stosunkach z rządem obcego państwa lub zagraniczną organizacją, działa na szkodę Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_13","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 13. § 1. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. § 2. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego."}
{"id":"1997_553_130","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 130. § 1. Kto bierze udział w działalności obcego wywiadu przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Kto, biorąc udział w obcym wywiadzie albo działając na jego rzecz, udziela temu wywiadowi wiadomości, których przekazanie może wyrządzić szkodę Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 3. Kto, w celu udzielenia obcemu wywiadowi wiadomości określonych w § 2, gromadzi je lub przechowuje, włącza się do sieci komputerowej w celu ich uzyskania albo zgłasza gotowość działania na rzecz obcego wywiadu przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 4. Kto działalność obcego wywiadu organizuje lub nią kieruje, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_131","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 131. § 1. Nie podlega karze za usiłowanie przestępstwa określonego w art. 127 § 1, art. 128 § 1 lub w art. 130 § 1 lub 2, kto dobrowolnie poniechał dalszej działalności i ujawnił wobec organu powołanego do ścigania przestępstw wszystkie istotne okoliczności popełnionego czynu; przepis art. 17 § 2 stosuje się odpowiednio. § 2. Nie podlega karze za przestępstwo określone w art. 128 § 2, art. 129 lub w art. 130 § 3, kto dobrowolnie poniechał dalszej działalności i podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia popełnieniu zamierzonego czynu zabronionego oraz ujawnił wobec organu powołanego do ścigania przestępstw wszystkie istotne okoliczności popełnionego czynu."}
{"id":"1997_553_132","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 132. Kto, oddając usługi wywiadowcze Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadza w błąd polski organ państwowy przez dostarczanie podrobionych lub przerobionych dokumentów lub innych przedmiotów albo przez ukrywanie prawdziwych lub udzielanie fałszywych wiadomości mających istotne znaczenie dla Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_133","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 133. Kto publicznie znieważa Naród lub Rzeczpospolitą Polską, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_134","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 134. Kto dopuszcza się zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_135","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 135. § 1. Kto dopuszcza się czynnej napaści na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto publicznie znieważa Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_136","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 136. § 1. Kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza się czynnej napaści na głowę obcego państwa lub akredytowanego szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego takiego państwa albo osobę korzystającą z podobnej ochrony na mocy ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza się czynnej napaści na osobę należącą do personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa obcego państwa albo urzędnika konsularnego obcego państwa, w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej publicznie znieważa osobę określoną w § 1. § 4. Kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej publicznie znieważa osobę określoną w § 2, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_137","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 137. § 1. Kto publicznie znieważa, niszczy, uszkadza lub usuwa godło, sztandar, chorągiew, banderę, flagę lub inny znak państwowy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Tej samej karze podlega, kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znieważa, niszczy, uszkadza lub usuwa godło, sztandar, chorągiew, banderę, flagę lub inny znak państwa obcego, wystawione publicznie przez przedstawicielstwo tego państwa lub na zarządzenie polskiego organu władzy."}
{"id":"1997_553_138","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 138. § 1. Przepisy art. 136 oraz 137 § 2 stosuje się, jeżeli państwo obce zapewnia wzajemność. § 2. Przepisy art. 127, 128, 130 oraz 131 stosuje się odpowiednio, jeżeli czyn zabroniony popełniono na szkodę państwa sojuszniczego, a państwo to zapewnia wzajemność."}
{"id":"1997_553_139","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 139. W sprawie o przestępstwo określone w art. 127, 128 oraz 130, sąd może orzec przepadek, o którym mowa w art. 39 pkt 4 również wtedy, gdy przedmioty nie stanowią własności sprawcy. Rozdział XVIII Przestępstwa przeciwko obronności“"}
{"id":"1997_553_14","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 14. § 1. Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa. § 2. W wypadku określonym w art. 13 § 2, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia."}
{"id":"1997_553_140","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 140. § 1. Kto, w celu osłabienia mocy obronnej Rzeczypospolitej Polskiej, dopuszcza się gwałtownego zamachu na jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, niszczy lub uszkadza obiekt albo urządzenie o znaczeniu obronnym, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli następstwem czynu jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 3. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 4. W sprawie o przestępstwo określone w § 1-3, sąd może orzec przepadek, o którym mowa w art. 39 pkt 4 również wtedy, gdy przedmioty nie stanowią własności sprawcy."}
{"id":"1997_553_141","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 141. § 1. Kto, będąc obywatelem polskim, przyjmuje bez zgody właściwego organu obowiązki wojskowe w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto przyjmuje obowiązki w zakazanej przez prawo międzynarodowe wojskowej służbie najemnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Nie popełnia przestępstwa określonego w § 1, obywatel polski będący równocześnie obywatelem innego państwa, jeżeli zamieszkuje na jego terytorium i pełni tam służbę wojskową."}
{"id":"1997_553_142","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 142. § 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, prowadzi zaciąg obywateli polskich lub przebywających w Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemców do służby wojskowej w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto prowadzi zaciąg obywateli polskich lub przebywających w Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemców do służby w zakazanej przez prawo międzynarodowe wojskowej służbie najemnej albo taką służbę najemną opłaca, organizuje, szkoli lub wykorzystuje, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_143","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 143. § 1. Kto, w celu uzyskania zwolnienia od obowiązku służby wojskowej albo odroczenia tej służby, powoduje u siebie lub dopuszcza, by kto inny spowodował u niego skutek określony w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1 albo w tym celu używa podstępu dla wprowadzenia w błąd właściwego organu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto, w celu ułatwienia innej osobie zwolnienia od obowiązku służby wojskowej albo odroczenia tej służby, za jej zgodą powoduje u niej skutek określony w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1 albo w tym celu używa podstępu dla wprowadzenia w błąd właściwego organu. § 3. Kto dopuszcza się czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2, jeżeli obowiązek dotyczy służby zastępującej służbę wojskową, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_144","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 144. § 1. Kto, będąc powołanym do pełnienia czynnej służby wojskowej, nie zgłasza się do odbywania tej służby w określonym terminie i miejscu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Kto nie zgłasza się do odbywania służby zastępującej służbę wojskową w warunkach określonych w § 1, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"1997_553_145","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 145. § 1. Kto, odbywając służbę zastępującą służbę wojskową: 1) odmawia pełnienia tej służby, złośliwie lub uporczywie odmawia wykonania obowiązku wynikającego z tej służby albo polecenia w sprawach służbowych, 2) w celu częściowego lub zupełnego uchylenia się od tej służby albo wykonania obowiązku wynikającego z tej służby: a) powoduje u siebie lub dopuszcza, by kto inny spowodował u niego skutek określony w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1, b) używa podstępu dla wprowadzenia w błąd przełożonego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto, pełniąc służbę określoną w § 1, samowolnie opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych lub samowolnie poza nim pozostaje. § 3. Jeżeli sprawca czynu zabronionego określonego w § 2, opuszcza, w celu trwałego uchylenia się od tej służby, wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych albo w takim celu poza nimi pozostaje, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_146","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 146. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w art. 145 § 2 i 3 dobrowolnie powrócił, a jego nieobecność trwała nie dłużej niż 14 dni, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia."}
{"id":"1997_553_147","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 147. W stosunku do sprawcy przestępstwa określonego w art. 143 § 1 lub w art. 144 lub 145, który w chwili czynu był niezdolny do pełnienia służby wojskowej, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. Rozdział XIX Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu“"}
{"id":"1997_553_148","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 148. § 1. Kto zabija człowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności. § 2. Kto zabija człowieka: 1) ze szczególnym okrucieństwem, 2) w związku z wzięciem zakładnika, zgwałceniem albo rozbojem, 3) w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie, 4) z użyciem broni palnej lub materiałów wybuchowych, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności. § 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto jednym czynem zabija więcej niż jedną osobę lub był wcześniej prawomocnie skazany za zabójstwo. § 4. Kto zabija człowieka pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_149","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 149. Matka, która zabija noworodka pod wpływem silnego przeżycia związanego z przebiegiem porodu, znacznym zniekształceniem dziecka lub ze szczególnie trudną sytuacją osobistą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_15","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 15. § 1. Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. § 2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego."}
{"id":"1997_553_150","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 150. § 1. Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wyjątkowych wypadkach, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia."}
{"id":"1997_553_151","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 151. Kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_152","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 152. § 1. Kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem przepisów ustawy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania. § 3. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, gdy płód osiągnął zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_153","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 153. § 1. Kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej lub w inny sposób bez jej zgody przerywa ciążę albo przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza kobietę ciężarną do przerwania ciąży, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, gdy płód osiągnął zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_154","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 154. § 1. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 152 § 1 lub 2, jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 152 § 3 lub w art. 153, jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12."}
{"id":"1997_553_155","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 155. Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_156","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 156. § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci: 1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia, 2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12."}
{"id":"1997_553_157","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 157. § 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego. § 5. Jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwał dłużej niż 7 dni, a pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek."}
{"id":"1997_553_158","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 158. § 1. Kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_159","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 159. Kto, biorąc udział w bójce lub pobiciu człowieka, używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_16","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 16. § 1. Przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania, w szczególności w tymże celu wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje lub przysposabia środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania. § 2. Przygotowanie jest karalne tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi."}
{"id":"1997_553_160","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 160. § 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo. § 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_161","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 161. § 1. Kto, wiedząc, że jest zarażony wirusem HIV, naraża bezpośrednio inną osobę na takie zarażenie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto, wiedząc, że jest dotknięty chorobą weneryczną lub zakaźną, ciężką chorobą nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu, naraża bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką chorobą, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_162","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 162. § 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej. Rozdział XX Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu"}
{"id":"1997_553_163","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 163. § 1. Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać: 1) pożaru, 2) zawalenia się budowli, zalewu albo obsunięcia się ziemi, skał lub śniegu, 3) eksplozji materiałów wybuchowych lub łatwopalnych albo innego gwałtownego wyzwolenia energii, rozprzestrzeniania się substancji trujących, duszących lub parzących, 4) gwałtownego wyzwolenia energii jądrowej lub wyzwolenia promieniowania jonizującego, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_164","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 164. § 1. Kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia określonego w art. 163 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_165","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 165. § 1. Kto sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach: 1) powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej albo zarazy zwierzęcej lub roślinnej, 2) wyrabiając lub wprowadzając do obrotu szkodliwe dla zdrowia substancje, środki spożywcze lub inne artykuły powszechnego użytku lub też środki farmaceutyczne nie odpowiadające obowiązującym warunkom jakości, 3) powodując uszkodzenie lub unieruchomienie urządzenia użyteczności publicznej, w szczególności urządzenia dostarczającego wodę, światło, ciepło, gaz, energię albo urządzenia zabezpieczającego przed nastąpieniem niebezpieczeństwa powszechnego lub służącego do jego uchylenia, 4) zakłócając, uniemożliwiając lub w inny sposób wpływając na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przesyłanie informacji, 5) działając w inny sposób w okolicznościach szczególnie niebezpiecznych, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_166","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 166. § 1. Kto, stosując podstęp albo gwałt na osobie lub groźbę bezpośredniego użycia takiego gwałtu, przejmuje kontrolę nad statkiem wodnym lub powietrznym, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 2. Kto, działając w sposób określony w § 1, sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_167","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 167. § 1. Kto umieszcza na statku wodnym lub powietrznym urządzenie lub substancję zagrażającą bezpieczeństwu osób lub mieniu znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto niszczy, uszkadza lub czyni niezdatnym do użytku urządzenie nawigacyjne albo uniemożliwia jego obsługę, jeżeli może to zagrażać bezpieczeństwu osób."}
{"id":"1997_553_168","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 168. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 163 § 1, art. 165 § 1, art. 166 § 1 lub w art. 167 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_169","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 169. § 1. Nie podlega karze za przestępstwo określone w art. 164 lub 167 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo. § 2. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 163 § 1 lub 2, art. 165 § 1 lub 2 lub w art. 166 § 2, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca dobrowolnie uchylił niebezpieczeństwo grożące życiu lub zdrowiu wielu osób. § 3. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 166 § 1, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca przekazał statek lub kontrolę nad nim osobie uprawnionej."}
{"id":"1997_553_17","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 17. § 1. Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu. § 2. Nie podlega karze za przygotowanie osoba, do której stosuje się art. 15 § 1."}
{"id":"1997_553_170","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 170. Kto uzbraja lub przysposabia statek morski przeznaczony do dokonania na morzu rabunku lub na takim statku przyjmuje służbę, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_171","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 171. § 1. Kto, bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom, wyrabia, przetwarza, gromadzi, posiada, posługuje się lub handluje substancją lub przyrządem wybuchowym, materiałem radioaktywnym, urządzeniem emitującym promienie jonizujące lub innym przedmiotem lub substancją, która może sprowadzić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi dopuszcza do popełnienia czynu określonego w § 1. § 3. Tej samej karze podlega, kto przedmioty określone w § 1 odstępuje osobie nieuprawnionej."}
{"id":"1997_553_172","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 172. Kto przeszkadza działaniu mającemu na celu zapobieżenie niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia wielu osób albo mienia w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Rozdział XXI Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji"}
{"id":"1997_553_173","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 173. § 1. Kto sprowadza katastrofę w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającą życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_174","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 174. § 1. Kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_175","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 175. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 173 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_176","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 176. § 1. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w art. 174, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo. § 2. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 173 § 1 lub 2, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca dobrowolnie uchylił niebezpieczeństwo grożące życiu lub zdrowiu wielu osób."}
{"id":"1997_553_177","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 177. § 1. Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na jej wniosek."}
{"id":"1997_553_178","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 178. Skazując sprawcę, który popełnił przestępstwo określone w art. 173, 174 lub 177, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę."}
{"id":"1997_553_179","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 179. Kto wbrew szczególnemu obowiązkowi dopuszcza do ruchu pojazd mechaniczny albo inny pojazd w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym lub dopuszcza do prowadzenia pojazdu mechanicznego albo innego pojazdu na drodze publicznej przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości, będącą pod wpływem środka odurzającego lub osobę nie posiadającą wymaganych uprawnień, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_18","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 18. § 1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. § 2. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego. § 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie."}
{"id":"1997_553_180","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 180. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, pełni czynności związane bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa ruchu pojazdów mechanicznych, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Rozdział XXII Przestępstwa przeciwko środowisku“"}
{"id":"1997_553_181","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 181. § 1. Kto powoduje zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto, wbrew przepisom obowiązującym na terenie objętym ochroną, niszczy albo uszkadza rośliny lub zwierzęta powodując istotną szkodę, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto niezależnie od miejsca czynu niszczy albo uszkadza rośliny lub zwierzęta pozostające pod ochroną gatunkową powodując istotną szkodę. § 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 5. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 2 lub 3 działa nieumyślnie, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"1997_553_182","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 182. § 1. Kto zanieczyszcza wodę, powietrze lub ziemię substancją albo promieniowaniem jonizującym w takiej ilości lub w takiej postaci, że może to zagrozić życiu lub zdrowiu wielu osób lub spowodować zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_183","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 183. § 1. Kto wbrew przepisom składuje, usuwa, przerabia, unieszkodliwia albo przewozi odpady lub substancje w takich warunkach lub w taki sposób, że może to zagrozić życiu lub zdrowiu wielu osób lub spowodować zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom sprowadza z zagranicy odpady lub substancje zagrażające środowisku. § 3. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi dopuszcza do popełnienia czynu określonego w § 1 lub 2. § 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1-3 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_184","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 184. § 1. Kto przewozi, gromadzi, składuje, porzuca lub pozostawia bez właściwego zabezpieczenia materiał jądrowy albo inne źródło promieniowania jonizującego, jeżeli może to zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka lub spowodować zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi dopuszcza do popełnienia czynu określonego w § 1. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_185","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 185. § 1. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 182 § 1, art. 183 § 1 lub 3 lub w art. 184 § 1 lub 2 jest zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 182 § 1, art. 183 § 1 lub 3 lub w art. 184 § 1 lub 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12."}
{"id":"1997_553_186","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 186. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie utrzymuje w należytym stanie lub nie używa urządzeń zabezpieczających wodę, powietrze lub ziemię przed zanieczyszczeniem lub urządzeń zabezpieczających przed promieniowaniem radioaktywnym lub jonizującym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto oddaje lub wbrew obowiązkowi dopuszcza do użytkowania obiekt budowlany lub zespół obiektów nie mających wymaganych prawem urządzeń określonych w § 1. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"1997_553_187","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 187. § 1. Kto niszczy, poważnie uszkadza lub istotnie zmniejsza wartość przyrodniczą prawnie chronionego terenu lub obiektu, powodując istotną szkodę, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"1997_553_188","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 188. Kto, na terenie objętym ochroną ze względów przyrodniczych lub krajobrazowych albo w otulinie takiego terenu, wbrew przepisom, wznosi nowy lub powiększa istniejący obiekt budowlany albo prowadzi działalność gospodarczą zagrażającą środowisku, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Rozdział XXIII Przestępstwa przeciwko wolności“"}
{"id":"1997_553_189","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 189. § 1. Kto pozbawia człowieka wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli pozbawienie wolności trwało dłużej niż 7 dni lub łączyło się ze szczególnym udręczeniem, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_19","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 19. § 1. Sąd wymierza karę za podżeganie lub pomocnictwo w granicach zagrożenia przewidzianego za sprawstwo. § 2. Wymierzając karę za pomocnictwo sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_190","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 190. § 1. Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_191","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 191. § 1. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_192","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 192. § 1. Kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_193","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 193. Kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Rozdział XXIV Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania“"}
{"id":"1997_553_194","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 194. Kto ogranicza człowieka w przysługujących mu prawach ze względu na jego przynależność wyznaniową albo bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_195","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 195. § 1. Kto złośliwie przeszkadza publicznemu wykonywaniu aktu religijnego kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto złośliwie przeszkadza pogrzebowi, uroczystościom lub obrzędom żałobnym."}
{"id":"1997_553_196","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 196. Kto obraża uczucia religijne innych osób, znieważając publicznie przedmiot czci religijnej lub miejsce przeznaczone do publicznego wykonywania obrzędów religijnych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Rozdział XXV Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności“"}
{"id":"1997_553_197","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 197. § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1, doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia określonego w § 1 lub 2, działając ze szczególnym okrucieństwem lub wspólnie z inną osobą, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12."}
{"id":"1997_553_198","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 198. Kto, wykorzystując bezradność innej osoby lub wynikający z upośledzenia umysłowego lub choroby psychicznej brak zdolności tej osoby do rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem, doprowadza ją do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_199","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 199. Kto, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_2","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 2. Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi."}
{"id":"1997_553_20","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 20. Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających."}
{"id":"1997_553_200","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 200. § 1. Kto doprowadza małoletniego poniżej lat 15 do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Tej samej karze podlega, kto utrwala treści pornograficzne z udziałem takiej osoby."}
{"id":"1997_553_201","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 201. Kto dopuszcza się obcowania płciowego w stosunku do wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_202","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 202. § 1. Kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Kto małoletniemu poniżej lat 15 prezentuje treści pornograficzne lub udostępnia mu przedmioty mające taki charakter, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Kto produkuje w celu rozpowszechniania lub sprowadza albo rozpowszechnia treści pornograficzne z udziałem małoletniego poniżej lat 15 albo związane z użyciem przemocy lub posługiwaniem się zwierzęciem, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_203","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 203. Kto, przemocą, groźbą bezprawną, podstępem lub wykorzystując stosunek zależności lub krytyczne położenie, doprowadza inną osobę do uprawiania prostytucji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_204","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 204. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji lub jej to ułatwia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę. § 3. Jeżeli osoba określona w § 1 lub 2 jest małoletnim, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Karze określonej w § 3 podlega, kto zwabia lub uprowadza inną osobę w celu uprawiania prostytucji za granicą."}
{"id":"1997_553_205","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 205. Ściganie przestępstw określonych w art. 197 lub 199, jak również w art. 198, jeżeli określony w tym przepisie stan ofiary nie jest wynikiem trwałych zaburzeń psychicznych, następuje na wniosek pokrzywdzonego. Rozdział XXVI Przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece“"}
{"id":"1997_553_206","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 206. Kto zawiera małżeństwo, pomimo że pozostaje w związku małżeńskim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_207","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 207. § 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12."}
{"id":"1997_553_208","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 208. Kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_209","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 209. § 1. Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu opieki społecznej lub właściwej instytucji. § 3. Jeżeli pokrzywdzonemu przyznano świadczenie z funduszu alimentacyjnego, ściganie odbywa się z urzędu."}
{"id":"1997_553_21","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 21. § 1. Okoliczności osobiste, wyłączające lub łagodzące albo zaostrzające odpowiedzialność karną, uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą. § 2. Jeżeli okoliczność osobista dotycząca sprawcy, wpływająca chociażby tylko na wyższą karalność, stanowi znamię czynu zabronionego, współdziałający podlega odpowiedzialności karnej przewidzianej za ten czyn zabroniony, gdy o tej okoliczności wiedział, chociażby go nie dotyczyła. § 3. Wobec współdziałającego, którego nie dotyczy okoliczność określona w § 2, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_210","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 210. § 1. Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem czynu jest śmierć osoby określonej w § 1, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_211","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 211. Kto, wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru, uprowadza lub zatrzymuje małoletniego poniżej lat 15 albo osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Rozdział XXVII Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej"}
{"id":"1997_553_212","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 212. § 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2, sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego."}
{"id":"1997_553_213","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 213. § 1. Nie ma przestępstwa określonego w art. 212 § 1, jeżeli zarzut uczyniony niepublicznie jest prawdziwy. § 2. Nie popełnia przestępstwa określonego w art. 212 § 1 lub 2, kto publicznie podnosi lub rozgłasza prawdziwy zarzut służący obronie społecznie uzasadnionego interesu; jeżeli zarzut dotyczy życia prywatnego lub rodzinnego, dowód prawdy może być przeprowadzony tylko wtedy, gdy zarzut ma zapobiec niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia człowieka albo demoralizacji małoletniego."}
{"id":"1997_553_214","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 214. Brak przestępstwa wynikający z przyczyn określonych w art. 213 nie wyłącza odpowiedzialności sprawcy za zniewagę ze względu na formę podniesienia lub rozgłoszenia zarzutu."}
{"id":"1997_553_215","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 215. Na wniosek pokrzywdzonego sąd orzeka podanie wyroku skazującego do publicznej wiadomości."}
{"id":"1997_553_216","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 216. § 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. § 2. Kto znieważa inną osobę za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Jeżeli zniewagę wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności cielesnej lub zniewagą wzajemną, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. § 4. W razie skazania za przestępstwo określone w § 2, sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. § 5. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego."}
{"id":"1997_553_217","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 217. § 1. Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Jeżeli naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. § 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego. Rozdział XXVIII Przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową"}
{"id":"1997_553_218","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 218. § 1. Kto, wykonując czynności w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, złośliwie lub uporczywie narusza prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Osoba określona w § 1, odmawiająca ponownego przyjęcia do pracy, o której przywróceniu orzekł właściwy organ, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_219","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 219. Kto narusza przepisy prawa o ubezpieczeniach społecznych, nie zgłaszając, nawet za zgodą zainteresowanego, wymaganych danych albo zgłaszając nieprawdziwe dane mające wpływ na prawo do świadczeń albo ich wysokość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_22","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 22. § 1. Jeżeli czynu zabronionego tylko usiłowano dokonać, podmiot określony w art. 18 § 2 i 3 odpowiada jak za usiłowanie. § 2. Jeżeli czynu zabronionego nie usiłowano dokonać, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia."}
{"id":"1997_553_220","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 220. § 1. Kto, będąc odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy, nie dopełnia wynikającego stąd obowiązku i przez to naraża pracownika na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Nie podlega karze sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo."}
{"id":"1997_553_221","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 221. Kto wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo nie sporządza lub nie przedstawia wymaganej dokumentacji, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności. Rozdział XXIX Przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego“"}
{"id":"1997_553_222","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 222. § 1. Kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 wywołało niewłaściwe zachowanie się funkcjonariusza lub osoby do pomocy mu przybranej, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia."}
{"id":"1997_553_223","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 223. Kto, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami lub używając broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu albo środka obezwładniającego, dopuszcza się czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_224","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 224. § 1. Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe organu administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest skutek określony w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_225","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 225. § 1. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzania kontroli w zakresie ochrony środowiska lub osobie przybranej jej do pomocy udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto osobie uprawnionej do kontroli w zakresie inspekcji pracy lub osobie przybranej jej do pomocy udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej."}
{"id":"1997_553_226","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 226. § 1. Kto znieważa funkcjonariusza publicznego albo osobę do pomocy mu przybraną podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Przepis art. 222 § 2 stosuje się odpowiednio. § 3. Kto publicznie znieważa lub poniża konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_227","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 227. Kto, podając się za funkcjonariusza publicznego albo wyzyskując błędne przeświadczenie o tym innej osoby, wykonuje czynność związaną z jego funkcją, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_228","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 228. § 1. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści żąda, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Jeżeli czyn określony w § 1 został popełniony w związku z naruszeniem przepisów prawa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten, kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, uzależnia wykonanie czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej. § 5. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową znacznej wartości lub jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12."}
{"id":"1997_553_229","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 229. § 1. Kto udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Kto udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną, aby skłonić ją do naruszenia obowiązku służbowego albo udziela korzyści takiej osobie za naruszenie obowiązku służbowego, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 4. Karze określonej w § 3 podlega, kto osobie pełniącej funkcję publiczną udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej znacznej wartości."}
{"id":"1997_553_23","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 23. § 1. Nie podlega karze współdziałający, który dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego. § 2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do współdziałającego, który dobrowolnie starał się zapobiec dokonaniu czynu zabronionego."}
{"id":"1997_553_230","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 230. Kto, powołując się na swoje wpływy w instytucji państwowej lub samorządu terytorialnego, podejmuje się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_231","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 231. § 1. Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa nieumyślnie i wyrządza istotną szkodę, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli czyn wyczerpuje znamiona czynu zabronionego określonego w art. 228. Rozdział XXX Przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości“"}
{"id":"1997_553_232","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 232. Kto przemocą lub groźbą bezprawną wywiera wpływ na czynności urzędowe sądu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_233","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 233. § 1. Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie. § 3. Nie podlega karze, kto, nie wiedząc o prawie odmowy zeznania lub odpowiedzi na pytania, składa fałszywe zeznanie z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym. § 4. Kto, jako biegły, rzeczoznawca lub tłumacz, przedstawia fałszywą opinię lub tłumaczenie mające służyć za dowód w postępowaniu określonym w § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 5. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli: 1) fałszywe zeznanie, opinia lub tłumaczenie dotyczy okoliczności nie mogących mieć wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, 2) sprawca dobrowolnie sprostuje fałszywe zeznanie, opinię lub tłumaczenie zanim nastąpi, chociażby nieprawomocne, rozstrzygnięcie sprawy. § 6. Przepisy § 1-3 oraz 5 stosuje się odpowiednio do osoby, która składa fałszywe oświadczenie, jeżeli przepis ustawy przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej."}
{"id":"1997_553_234","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 234. Kto, przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, wykroczenie lub przewinienie dyscyplinarne, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_235","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 235. Kto, przez tworzenie fałszywych dowodów lub inne podstępne zabiegi, kieruje przeciwko określonej osobie ściganie o przestępstwo, wykroczenie lub przewinienie dyscyplinarne albo w toku postępowania zabiegi takie przedsiębierze, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_236","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 236. § 1. Kto zataja dowody niewinności osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Nie podlega karze, kto zataja dowody niewinności z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym."}
{"id":"1997_553_237","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 237. Przepis art. 233 § 5 pkt 2 stosuje się odpowiednio do przestępstw określonych w art. 234, art. 235 oraz w art. 236 § 1."}
{"id":"1997_553_238","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 238. Kto zawiadamia o przestępstwie organ powołany do ścigania wiedząc, że przestępstwa nie popełniono, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_239","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 239. § 1. Kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwa albo odbywa za skazanego karę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Nie podlega karze sprawca, który ukrywa osobę najbliższą. § 3. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli sprawca udzielił pomocy osobie najbliższej albo działał z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym."}
{"id":"1997_553_24","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 24. Odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego; w tym wypadku nie stosuje się art. 22 i 23. Rozdział III Wyłączenie odpowiedzialności karnej"}
{"id":"1997_553_240","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 240. § 1. Kto, mając wiarygodną wiadomość o karalnym przygotowaniu albo usiłowanu lub dokonaniu czynu zabronionego określonego w art. 118, 127, 128, 130, 134, 140, 148, 163, 166 lub 252, nie zawiadamia niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Nie popełnia przestępstwa określonego w § 1, kto zaniechał zawiadomienia, mając dostateczną podstawę do przypuszczenia, że wymieniony w § 1 organ wie o przygotowywanym, usiłowanym lub dokonanym czynie zabronionym; nie popełnia przestępstwa również ten, kto zapobiegł popełnieniu przygotowywanego lub usiłowanego czynu zabronionego określonego w § 1. § 3. Nie podlega karze, kto zaniechał zawiadomienia z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym."}
{"id":"1997_553_241","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 241. § 1. Kto bez zezwolenia rozpowszechnia publicznie wiadomości z postępowania przygotowawczego zanim zostały ujawnione w postępowaniu sądowym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia publicznie wiadomości z rozprawy sądowej prowadzonej z wyłączeniem jawności."}
{"id":"1997_553_242","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 242. § 1. Kto uwalnia się sam, będąc pozbawionym wolności na podstawie orzeczenia sądu lub prawnego nakazu wydanego przez inny organ państwowy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Kto, korzystając z zezwolenia na czasowe opuszczenie zakładu karnego lub aresztu śledczego bez dozoru, bez usprawiedliwionej przyczyny nie powróci najpóźniej w ciągu 3 dni po upływie wyznaczonego terminu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto, korzystając z przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności, bez usprawiedliwionej przyczyny nie powróci do zakładu karnego najpóźniej w ciągu 3 dni po upływie wyznaczonego terminu. § 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa w porozumieniu z innymi osobami, używa przemocy lub grozi jej użyciem albo uszkadza miejsce zamknięcia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_243","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 243. Kto osobę pozbawioną wolności na podstawie orzeczenia sądu lub prawnego nakazu wydanego przez inny organ państwowy uwalnia lub ułatwia jej ucieczkę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_244","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 244. Kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności lub prowadzenia pojazdów albo nie wykonuje zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_245","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 245. Kto używa przemocy lub groźby bezprawnej w celu wywarcia wpływu na świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela albo oskarżonego lub w związku z tym narusza jego nietykalność cielesną, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_246","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 246. Funkcjonariusz publiczny lub ten, który działając na jego polecenie w celu uzyskania określonych zeznań, wyjaśnień, informacji lub oświadczenia stosuje przemoc, groźbę bezprawną lub w inny sposób znęca się fizycznie lub psychicznie nad inną osobą, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_247","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 247. § 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą prawnie pozbawioną wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli sprawca działa ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 3. Funkcjonariusz publiczny, który wbrew obowiązkowi dopuszcza do popełnienia czynu określonego w § 1 lub 2, podlega karze określonej w tych przepisach. Rozdział XXXI Przestępstwa przeciwko wyborom i referendum“"}
{"id":"1997_553_248","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 248. Kto w związku z wyborami do Sejmu, Senatu, wyborem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborami do samorządu terytorialnego lub referendum: 1) sporządza listę kandydujących lub głosujących z pominięciem uprawnionych lub wpisaniem nieuprawnionych, 2) używa podstępu celem nieprawidłowego sporządzenia listy wyborczej, 3) uszkadza, ukrywa, przerabia lub podrabia protokoły lub inne dokumenty wyborcze, 4) dopuszcza do nadużycia przy przyjmowaniu lub obliczaniu głosów, 5) dopuszcza się nadużycia w sporządzaniu list z podpisami obywateli zgłaszających kandydatów w wyborach lub inicjujących referendum, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_249","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 249. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem przeszkadza: 1) odbyciu zgromadzenia poprzedzającego głosowanie, 2) swobodnemu wykonywaniu prawa do kandydowania lub głosowania, 3) głosowaniu lub obliczaniu głosów, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_25","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 25. § 1. Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. § 2. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 3. Sąd odstępuje od wymierzenia kary, jeżeli przekroczenie granic obrony koniecznej było wynikiem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu."}
{"id":"1997_553_250","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 250. Kto, przemocą, groźbą bezprawną lub przez nadużycie stosunku zależności, wywiera wpływ na sposób głosowania osoby uprawnionej albo zmusza ją do głosowania lub powstrzymuje od głosowania, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_251","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 251. Kto, naruszając przepisy o tajności głosowania, wbrew woli głosującego zapoznaje się z treścią jego głosu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Rozdział XXXII Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu“"}
{"id":"1997_553_252","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 252. § 1. Kto bierze lub przetrzymuje zakładnika w celu zmuszenia organu państwowego lub samorządowego, instytucji, organizacji, osoby fizycznej lub prawnej albo grupy osób do określonego zachowania się, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 3. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1, kto odstąpił od zamiaru wymuszenia i zwolnił zakładnika."}
{"id":"1997_553_253","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 253. § 1. Kto uprawia handel ludźmi nawet za ich zgodą, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 2. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zajmuje się organizowaniem adopcji dzieci wbrew przepisom ustawy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_254","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 254. § 1. Kto bierze czynny udział w zbiegowisku wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na osobę lub mienie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem gwałtownego zamachu jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu, uczestnik zbiegowiska określony w § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_255","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 255. § 1. Kto publicznie nawołuje do popełnienia występku, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Kto publicznie nawołuje do popełnienia zbrodni, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Kto publicznie pochwala popełnienie przestępstwa, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_256","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 256. Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_257","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 257. Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_258","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 258. § 1. Kto bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mającym na celu popełnianie przestępstw, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli grupa albo związek określony w § 1 ma charakter zbrojny, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Kto grupę albo związek określony w § 1 lub 2 zakłada lub taką grupą albo takim związkiem kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_259","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 259. Nie podlega karze za przestępstwo określone w art. 258, kto dobrowolnie odstąpił od udziału w grupie albo związku i ujawnił przed organem powołanym do ścigania przestępstw wszystkie istotne okoliczności popełnionego czynu lub zapobiegł popełnieniu zamierzonego przestępstwa."}
{"id":"1997_553_26","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 26. § 1. Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego. § 2. Nie popełnia przestępstwa także ten, kto, ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1, poświęca dobro, które nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego. § 3. W razie przekroczenia granic stanu wyższej konieczności, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 4. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli sprawca poświęca dobro, które ma szczególny obowiązek chronić nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwo osobiste. § 5. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy z ciążących na sprawcy obowiązków tylko jeden może być spełniony."}
{"id":"1997_553_260","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 260. Kto przemocą lub groźbą bezprawną udaremnia przeprowadzenie odbywanego zgodnie z prawem zebrania, zgromadzenia lub pochodu albo takie zebranie, zgromadzenie lub pochód rozprasza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_261","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 261. Kto znieważa pomnik lub inne miejsce publiczne urządzone w celu upamiętnienia zdarzenia historycznego lub uczczenia osoby, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"1997_553_262","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 262. § 1. Kto znieważa zwłoki, prochy ludzkie lub miejsce spoczynku zmarłego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Kto ograbia zwłoki, grób lub inne miejsce spoczynku zmarłego, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_263","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 263. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia wyrabia broń palną albo amunicję lub nią handluje, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Kto bez wymaganego zezwolenia posiada broń palną lub amunicję, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Kto, mając zezwolenie na posiadanie broni palnej lub amunicji, udostępnia lub przekazuje ją osobie nieuprawnionej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Kto nieumyślnie powoduje utratę broni palnej lub amunicji, która zgodnie z prawem pozostaje w jego dyspozycji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_264","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 264. § 1. Kto wbrew przepisom przekracza granicę Rzeczypospolitej Polskiej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, używając przemocy, groźby, podstępu lub we współdziałaniu z innymi osobami, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Kto organizuje innym osobom przekraczanie wbrew przepisom granicy Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Rozdział XXXIII Przestępstwa przeciwko ochronie informacji“"}
{"id":"1997_553_265","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 265. § 1. Kto ujawnia lub wbrew przepisom ustawy wykorzystuje informacje stanowiące tajemnicę państwową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli informację określoną w § 1 ujawniono osobie działającej w imieniu lub na rzecz podmiotu zagranicznego, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Kto nieumyślnie ujawnia informację określoną w § 1, z którą zapoznał się w związku z pełnieniem funkcji publicznej lub otrzymanym upoważnieniem, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_266","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 266. § 1. Kto, wbrew przepisom ustawy lub przyjętemu na siebie zobowiązaniu, ujawnia lub wykorzystuje informację, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcją, wykonywaną pracą, działalnością publiczną, społeczną, gospodarczą lub naukową, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Funkcjonariusz publiczny, który ujawnia osobie nieuprawnionej informację stanowiącą tajemnicę służbową lub informację, którą uzyskał w związku z wykonywaniem czynności służbowych, a której ujawnienie może narazić na szkodę prawnie chroniony interes, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_267","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 267. § 1. Kto bez uprawnienia uzyskuje informację dla niego nie przeznaczoną, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do przewodu służącego do przekazywania informacji lub przełamując elektroniczne, magnetyczne albo inne szczególne jej zabezpieczenie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem specjalnym. § 3. Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony w § 1 lub 2 ujawnia innej osobie. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-3 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_268","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 268. § 1. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia zapis istotnej informacji albo w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia osobie uprawnionej zapoznanie się z nią, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 dotyczy zapisu na komputerowym nośniku informacji, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Kto, dopuszczając się czynu określonego w § 1 lub 2, wyrządza znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-3 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_269","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 269. § 1. Kto, na komputerowym nośniku informacji, niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia zapis o szczególnym znaczeniu dla obronności kraju, bezpieczeństwa w komunikacji, funkcjonowania administracji rządowej, innego organu państwowego lub administracji samorządowej albo zakłóca lub uniemożliwia automatyczne gromadzenie lub przekazywanie takich informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, niszcząc albo wymieniając nośnik informacji lub niszcząc albo uszkadzając urządzenie służące automatycznemu przetwarzaniu, gromadzeniu lub przesyłaniu informacji. Rozdział XXXIV Przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów“"}
{"id":"1997_553_27","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 27. § 1. Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu poznawczego, medycznego, technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy. § 2. Eksperyment jest niedopuszczalny bez zgody uczestnika, na którym jest przeprowadzany, należycie poinformowanego o spodziewanych korzyściach i grożących mu ujemnych skutkach oraz prawdopodobieństwie ich powstania, jak również o możliwości odstąpienia od udziału w eksperymencie na każdym jego etapie. § 3. Zasady i warunki dopuszczalności eksperymentu medycznego określa ustawa."}
{"id":"1997_553_270","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 270. § 1. Kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto wypełnia blankiet, zaopatrzony cudzym podpisem, niezgodnie z wolą podpisanego i na jego szkodę albo takiego dokumentu używa. § 3. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_271","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 271. § 1. Funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności . § 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_272","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 272. Kto wyłudza poświadczenie nieprawdy przez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego lub innej osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_273","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 273. Kto używa dokumentu określonego w art. 271 lub 272, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_274","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 274. Kto zbywa własny lub cudzy dokument stwierdzający tożsamość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_275","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 275. § 1. Kto posługuje się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe lub dokument taki kradnie lub go przywłaszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto bezprawnie przewozi, przenosi lub przesyła za granicę dokument stwierdzający tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe."}
{"id":"1997_553_276","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 276. Kto niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_277","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 277. Kto znaki graniczne niszczy, uszkadza, usuwa, przesuwa lub czyni niewidocznymi albo fałszywie wystawia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Rozdział XXXV Przestępstwa przeciwko mieniu“"}
{"id":"1997_553_278","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 278. § 1. Kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto bez zgody osoby uprawnionej uzyskuje cudzy program komputerowy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Jeżeli kradzież popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. § 5. Przepisy § 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio do kradzieży energii lub karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego."}
{"id":"1997_553_279","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 279. § 1. Kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli kradzież z włamaniem popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_28","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 28. § 1. Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. § 2. Odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność sprawca, który dopuszcza się czynu w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której taka łagodniejsza odpowiedzialność zależy."}
{"id":"1997_553_280","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 280. § 1. Kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 2. Jeżeli sprawca rozboju posługuje się bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub wspólnie z inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem lub sposobem, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3."}
{"id":"1997_553_281","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 281. Kto, w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, używa przemocy wobec osoby lub grozi natychmiastowym jej użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_282","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 282. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przemocą, groźbą zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym albo do zaprzestania działalności gospodarczej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_283","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 283. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w art. 279 § 1, art. 280 § 1 lub w art. 281 lub 282, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_284","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 284. § 1. Kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto przywłaszcza sobie powierzoną mu rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. W wypadku mniejszej wagi lub przywłaszczenia rzeczy znalezionej, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Jeżeli przywłaszczenie nastąpiło na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_285","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 285. § 1. Kto, włączając się do urządzenia telekomunikacyjnego, uruchamia na cudzy rachunek impulsy telefoniczne, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_286","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 286. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Tej samej karze podlega, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Jeżeli czyn określony w § 1-3 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_287","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 287. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub wyrządzenia innej osobie szkody, bez upoważnienia, wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przesyłanie informacji lub zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis na komputerowym nośniku informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Jeżeli oszustwo popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_288","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 288. § 1. Kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto przerywa lub uszkadza kabel podmorski albo narusza przepisy obowiązujące przy zakładaniu lub naprawie takiego kabla. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_289","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 289. § 1. Kto zabiera w celu krótkotrwałego użycia cudzy pojazd mechaniczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 pokonuje zabezpieczenie pojazdu przed jego użyciem przez osobę nieupoważnioną, pojazd stanowi mienie znacznej wartości albo sprawca następnie porzuca pojazd w stanie uszkodzonym lub w takich okolicznościach, że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub uszkodzenia pojazdu albo jego części lub zawartości, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Jeżeli czyn określony w § 1 popełniono używając przemocy lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. W wypadkach określonych w § 1-3 sąd może wymierzyć grzywnę obok kary pozbawienia wolności. § 5. Jeżeli czyn określony w § 1-3 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_29","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 29. Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność albo winę; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_290","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 290. § 1. Kto w celu przywłaszczenia dopuszcza się wyrębu drzewa w lesie, podlega odpowiedzialności jak za kradzież. § 2. W razie skazania za wyrąb drzewa albo za kradzież drzewa wyrąbanego lub powalonego, sąd orzeka na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w wysokości podwójnej wartości drzewa."}
{"id":"1997_553_291","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 291. § 1. Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_292","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 292. § 1. Kto rzecz, o której na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. W wypadku znacznej wartości rzeczy, o której mowa w § 1, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_293","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 293. § 1. Przepisy art. 291 i 292 stosuje się odpowiednio do programu komputerowego. § 2. Sąd może orzec przepadek rzeczy określonej w § 1 oraz w art. 291 i 292, chociażby nie stanowiła ona własności sprawcy."}
{"id":"1997_553_294","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 294. § 1. Kto dopuszcza się przestępstwa określonego w art. 278 § 1 lub 2, art. 284 § 1 lub 2, art. 285 § 1, art. 286 § 1, art. 287 § 1, art. 288 § 1 lub 3, lub w art. 291 § 1, w stosunku do mienia znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, który dopuszcza się przestępstwa wymienionego w § 1 w stosunku do dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury."}
{"id":"1997_553_295","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 295. § 1. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 278, 284-289, 291, 292 lub 294, który dobrowolnie naprawił szkodę w całości albo zwrócił pojazd lub rzecz mającą szczególne znaczenie dla kultury w stanie nieuszkodzonym, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 2. Wobec sprawcy przestępstwa wymienionego w § 1, który dobrowolnie naprawił szkodę w znacznej części, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. Rozdział XXXVI Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu"}
{"id":"1997_553_296","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 296. § 1. Kto, będąc obowiązany na podstawie przepisu ustawy, decyzji właściwego organu lub umowy do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, przez nadużycie udzielonych mu uprawnień lub niedopełnienie ciążącego na nim obowiązku, wyrządza jej znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 lub 2 wyrządza szkodę majątkową w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 lub 3 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 5. Nie podlega karze, kto przed wszczęciem postępowania karnego dobrowolnie naprawił w całości wyrządzoną szkodę."}
{"id":"1997_553_297","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 297. § 1. Kto, w celu uzyskania dla siebie lub innej osoby kredytu, pożyczki bankowej, gwarancji kredytowej, dotacji, subwencji lub zamówienia publicznego, przedkłada fałszywe lub stwierdzające nieprawdę dokumenty albo nierzetelne, pisemne oświadczenia dotyczące okoliczności mających istotne znaczenie dla uzyskania takiego kredytu, pożyczki bankowej, gwarancji kredytowej, dotacji, subwencji lub zamówienia publicznego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi nie powiadamia właściwego organu lub instytucji o powstaniu okoliczności mogących mieć wpływ na wstrzymanie lub ograniczenie wysokości udzielonego kredytu, pożyczki bankowej, gwarancji kredytowej, dotacji, subwencji lub zamówienia publicznego. § 3. Nie podlega karze, kto dobrowolnie przed wszczęciem postępowania karnego zapobiegł wykorzystaniu kredytu, pożyczki bankowej, gwarancji kredytowej lub subwencji, zrezygnował z zamówienia publicznego lub dotacji uzyskanych w sposób określony w § 1 lub 2 albo zaspokoił roszczenia pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_298","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 298. § 1. Kto, w celu uzyskania odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczenia, powoduje zdarzenie będące podstawą do wypłaty takiego odszkodowania, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Nie podlega karze, kto przed wszczęciem postępowania karnego dobrowolnie zapobiegł wypłacie odszkodowania."}
{"id":"1997_553_299","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 299. § 1. Kto środki płatnicze, papiery wartościowe lub inne wartości dewizowe, prawa majątkowe albo mienie ruchome lub nieruchome, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem przestępstwa przez inne osoby, w szczególności polegającego na wytwarzaniu lub obrocie środkami odurzającymi lub psychotropowymi, przemycie, fałszowaniu pieniędzy lub papierów wartościowych, rozboju albo popełnieniu innego przestępstwa przeciwko mieniu wielkiej wartości, wymuszaniu okupu albo handlu bronią, amunicją lub materiałami wybuchowymi albo rozszczepialnymi, przyjmuje, przekazuje lub wywozi za granicę, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto będąc pracownikiem banku, instytucji finansowej lub kredytowej przyjmuje w gotówce, wbrew przepisom pieniądze lub inne wartości dewizowe, dokonuje ich transferu lub konwersji albo przyjmuje je w innych okolicznościach wzbudzających uzasadnione podejrzenie o ich przestępnym pochodzeniu z czynów określonych w § 1 albo świadczy inne usługi mające ukryć ich przestępne pochodzenie lub usługi w zabezpieczeniu przed zajęciem. § 3. Kto będąc odpowiedzialny w banku, instytucji finansowej lub kredytowej za informowanie zarządu lub organu nadzoru finansowego o przeprowadzeniu operacji finansowej, nie czyni tego niezwłocznie w formie przewidzianej przepisami prawa, mimo że okoliczności przeprowadzenia operacji finansowej wzbudzają uzasadnione podejrzenie, że chodzi o źródło ich pochodzenia określone w § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 4. Karze określonej w § 3 podlega, kto w banku, instytucji finansowej lub kredytowej, będąc odpowiedzialny za wyznaczenie osoby uprawnionej do przyjmowania informacji, o których mowa w § 3 lub udzielania ich osobie uprawnionej, nie czyni zadość obowiązującym przepisom. § 5. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, działając w porozumieniu z innymi osobami, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 6. Karze określonej w § 5 podlega sprawca, jeżeli dopuszczając się czynu określonego w § 1 lub 2, osiąga znaczną korzyść majątkową. § 7. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2, sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, chociażby przedmioty nie stanowiły własności sprawcy. § 8. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-4, kto dobrowolnie ujawnił wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz okoliczności jego popełnienia, jeżeli zapobiegło to popełnieniu innego przestępstwa; jeżeli sprawca czynił starania zmierzające do ujawnienia tych informacji i okoliczności, sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_3","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 3. Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka."}
{"id":"1997_553_30","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 30. Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_300","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 300. § 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli czyn określony w § 1 wyrządził szkodę wielu wierzycielom, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_301","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 301. § 1. Kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli udaremnia lub ogranicza zaspokojenie ich należności przez to, że tworzy w oparciu o przepisy prawa nową jednostkę gospodarczą i przenosi na nią składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli doprowadza do swojej upadłości lub niewypłacalności. § 3. Kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli w sposób lekkomyślny doprowadza do swojej upadłości lub niewypłacalności, w szczególności przez trwonienie części składowych majątku, zaciąganie zobowiązań lub zawieranie transakcji oczywiście sprzecznych z zasadami gospodarowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_302","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 302. § 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, nie mogąc zaspokoić wszystkich wierzycieli, spłaca lub zabezpiecza tylko niektórych, czym działa na szkodę pozostałych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Kto wierzycielowi udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej za działanie na szkodę innych wierzycieli w związku z postępowaniem upadłościowym lub zmierzającym do zapobiegnięcia upadłości, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 3. Tej samej karze podlega wierzyciel, który w związku z określonym w § 2 postępowaniem przyjmuje korzyść za działanie na szkodę innych wierzycieli albo takiej korzyści żąda."}
{"id":"1997_553_303","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 303. § 1. Kto wyrządza szkodę majątkową osobie fizycznej, prawnej albo jednostce organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, przez nieprowadzenie dokumentacji działalności gospodarczej albo prowadzenie jej w sposób nierzetelny lub niezgodny z prawdą, w szczególności niszcząc, usuwając, ukrywając, przerabiając lub podrabiając dokumenty dotyczące tej działalności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 wyrządza znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca przestępstwa określonego w § 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa ściganie przestępstwa określonego w § 1-3 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_304","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 304. Kto, wyzyskując przymusowe położenie innej osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, zawiera z nią umowę, nakładając na nią obowiązek świadczenia niewspółmiernego ze świadczeniem wzajemnym, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_305","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 305. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udaremnia lub utrudnia przetarg publiczny albo wchodzi w porozumienie z inną osobą działając na szkodę właściciela mienia albo osoby lub instytucji, na rzecz której przetarg jest dokonywany, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto w związku z publicznym przetargiem rozpowszechnia informacje lub przemilcza istotne okoliczności mające znaczenie dla zawarcia umowy będącej przedmiotem przetargu albo wchodzi w porozumienie z inną osobą, działając na szkodę właściciela mienia albo osoby lub instytucji na rzecz której przetarg jest dokonywany. § 3. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_553_306","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 306. Kto usuwa, podrabia lub przerabia znaki identyfikacyjne, datę produkcji lub datę przydatności towaru lub urządzenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_307","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 307. § 1. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 296 lub 299-305, który dobrowolnie naprawił szkodę w całości, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 2. Wobec sprawcy przestępstwa wymienionego w § 1, który dobrowolnie naprawił szkodę w znacznej części, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_308","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 308. Za przestępstwa określone w tym rozdziale odpowiada jak dłużnik lub wierzyciel, kto, na podstawie przepisu prawnego, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania, zajmuje się sprawami majątkowymi innej osoby prawnej, fizycznej, grupy osób lub podmiotu nie mającego osobowości prawnej."}
{"id":"1997_553_309","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 309. W razie skazania za przestępstwo określone w art. 296 § 3, art. 297 § 1 lub art. 299, grzywnę orzeczoną obok kary pozbawienia wolności można wymierzyć w wysokości do 2000 stawek dziennych. Rozdział XXXVII Przestępstwa przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi“"}
{"id":"1997_553_31","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 31. § 1. Nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. § 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. § 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał albo mógł przewidzieć. Rozdział IV Kary“"}
{"id":"1997_553_310","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 310. § 1. Kto podrabia albo przerabia polski albo obcy pieniądz, inny środek płatniczy albo dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej albo zawierający obowiązek wypłaty kapitału, odsetek, udziału w zyskach albo stwierdzenie uczestnictwa w spółce lub z pieniędzy, innego środka płatniczego albo z takiego dokumentu usuwa oznakę umorzenia, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności. § 2. Kto pieniądz, inny środek płatniczy lub dokument określony w § 1 puszcza w obieg albo go w takim celu przyjmuje, przechowuje, przewozi, przenosi, przesyła albo pomaga do jego zbycia lub ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. § 4. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1 lub 2, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_311","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 311. Kto, w dokumentacji związanej z obrotem papierami wartościowymi, rozpowszechnia nieprawdziwe informacje lub przemilcza informacje o stanie majątkowym oferenta, mające istotne znaczenie dla nabycia, zbycia papierów wartościowych, podwyższenia albo obniżenia wkładu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_553_312","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 312. Kto puszcza w obieg podrobiony albo przerobiony pieniądz, inny środek płatniczy albo dokument określony w art. 310 § 1, który sam otrzymał jako prawdziwy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_313","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 313. § 1. Kto, w celu użycia lub puszczenia w obieg, podrabia albo przerabia urzędowy znak wartościowy albo ze znaku takiego usuwa oznakę umorzenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto urzędowy znak wartościowy podrobiony, przerobiony albo z usuniętą oznaką umorzenia puszcza w obieg, nabywa lub go używa albo przechowuje w celu puszczenia w obieg."}
{"id":"1997_553_314","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 314. Kto, w celu użycia w obrocie gospodarczym, podrabia albo przerabia znak urzędowy, mający stwierdzić upoważnienie, uiszczenie opłaty skarbowej lub wynik badania albo w obrocie publicznym używa przedmiotów opatrzonych takimi podrobionymi albo przerobionymi znakami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_315","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 315. § 1. Kto, w celu użycia w obrocie gospodarczym, podrabia lub przerabia zalegalizowane narzędzie pomiarowe lub probiercze, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto podrobionego albo przerobionego narzędzia pomiarowego lub probierczego w obrocie gospodarczym używa albo takie narzędzie w celu użycia w obrocie gospodarczym przechowuje."}
{"id":"1997_553_316","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 316. § 1. Pieniądze, dokumenty i znaki wartościowe podrobione, przerobione albo z usuniętą oznaką umorzenia oraz podrobione lub przerobione narzędzia pomiarowe, jak również przedmioty służące do popełnienia przestępstw określonych w tym rozdziale ulegają przepadkowi, chociażby nie stanowiły własności sprawcy. § 2. Podrobione albo przerobione znaki urzędowe określone w art. 314 należy usunąć, chociażby to miało być połączone ze zniszczeniem przedmiotu. CZĘŚĆ WOJSKOWA Rozdział XXXVIII Przepisy ogólne dotyczące żołnierzy“"}
{"id":"1997_553_317","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 317. § 1. Przepisy części ogólnej i szczególnej tego kodeksu stosuje się do żołnierzy, jeżeli część wojskowa nie zawiera przepisów odmiennych. § 2. Przepisy art. 356-363 oraz, w wypadku popełnienia określonego w nich przestępstwa, przepisy ogólne dotyczące żołnierzy stosuje się odpowiednio także do pracowników wojska. § 3. Przepisy części wojskowej stosuje się odpowiednio także do innych osób, jeżeli ustawa tak stanowi."}
{"id":"1997_553_318","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 318. Nie popełnia przestępstwa żołnierz, który dopuszcza się czynu zabronionego będącego wykonaniem rozkazu, chyba że wykonując rozkaz umyślnie popełnia przestępstwo."}
{"id":"1997_553_319","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 319. § 1. Nie popełnia przestępstwa żołnierz, gdy w wypadku nieposłuszeństwa lub oporu stosuje środki niezbędne w celu wymuszenia posłuchu dla rozkazu, do którego wydania był uprawniony, jeżeli okoliczności wymagają natychmiastowego przeciwdziałania, a posłuchu dla rozkazu nie można osiągnąć w inny sposób. § 2. W razie przekroczenia granic ostatecznej potrzeby, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_32","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 32. Karami są: 1) grzywna, 2) ograniczenie wolności, 3) pozbawienie wolności, 4) 25 lat pozbawienia wolności, 5) dożywotnie pozbawienie wolności."}
{"id":"1997_553_320","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 320. W stosunku do sprawcy przestępstwa określonego w części wojskowej, który w chwili czynu był niezdolny do pełnienia służby wojskowej, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia."}
{"id":"1997_553_321","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 321. W wypadku przewidzianym w art. 10 § 4, sąd może zamiast orzekania środków wychowawczych lub poprawczych, o których mowa w tym przepisie, przekazać sprawcę właściwemu dowódcy w celu wymierzenia kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych."}
{"id":"1997_553_322","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 322. § 1. Karą stosowaną wobec żołnierzy jest także areszt wojskowy; do kary aresztu wojskowego stosuje się odpowiednio przepisy o karze pozbawienia wolności. § 2. Kara aresztu wojskowego trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 2 lata; wymierza się ją w miesiącach i latach. § 3. Karę aresztu wojskowego odbywa się w przeznaczonym do tego zakładzie karnym; w czasie odbywania kary skazany podlega także szkoleniu wojskowemu."}
{"id":"1997_553_323","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 323. § 1. Do żołnierzy nie stosuje się przepisu art. 34 § 2 pkt 1 i 2. § 2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany: 1) nie może być mianowany na wyższy stopień wojskowy ani wyznaczony na wyższe stanowisko służbowe, 2) nie może brać udziału w uroczystościach i paradach organizowanych w jednostce wojskowej lub z udziałem jednostki. § 3. Wymierzając karę ograniczenia wolności wobec żołnierza innej służby niż zasadnicza lub pełniona w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, sąd orzeka obowiązek pozostawania w określonym miejscu w czasie od zakończenia zajęć służbowych do capstrzyku przez 2 dni w tygodniu, a może orzec potrącenie od 5 do 15% miesięcznego uposażenia na wskazany przez sąd cel społeczny. § 4. Żołnierze zasadniczej służby wojskowej odbywają karę ograniczenia wolności w wydzielonej jednostce wojskowej według zasad określonych w Kodeksie karnym wykonawczym. § 5. Jeżeli skazany na karę ograniczenia wolności, według zasad określonych w § 1-4, w chwili przystąpienia do jej wykonania w całości lub w części, przestał być żołnierzem lub, w wypadku przewidzianym w art. 317 § 2, pracownikiem wojska, sąd zamienia tę karę na karę ograniczenia wolności orzekaną według zasad ogólnych."}
{"id":"1997_553_324","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 324. § 1. Środkami karnymi stosowanymi wobec żołnierzy są także: 1) obniżenie stopnia wojskowego, 2) wydalenie z zawodowej służby wojskowej, 3) degradacja. § 2. Wobec żołnierzy służby zasadniczej nie orzeka się środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 7."}
{"id":"1997_553_325","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 325. § 1. Obniżenie stopnia wojskowego obejmuje utratę posiadanego stopnia i powrót do stopnia bezpośrednio niższego w obrębie korpusu oficerów, chorążych albo podoficerów. § 2. Sąd może orzec obniżenie stopnia wojskowego w razie skazania za występek, jeżeli przemawiają za tym rodzaj czynu, sposób i okoliczności jego popełnienia."}
{"id":"1997_553_326","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 326. § 1. Wydalenie z zawodowej służby wojskowej obejmuje bezzwłoczne usunięcie ze służby oraz utratę odznak i zaszczytnych wyróżnień nadanych przez właściwego dowódcę. § 2. Sąd może orzec wydalenie z zawodowej służby wojskowej, jeżeli sprawca przy popełnieniu przestępstwa umyślnego rażąco nadużył swoich uprawnień albo okazał, że dalsze pełnienie tej służby zagraża istotnym dobrom chronionym prawem."}
{"id":"1997_553_327","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 327. § 1. Degradacja obejmuje utratę posiadanego stopnia wojskowego i powrót do stopnia szeregowego. § 2. Sąd może orzec degradację w razie skazania za przestępstwo umyślne, jeżeli rodzaj czynu, sposób i okoliczności jego popełnienia pozwalają przyjąć, że sprawca utracił właściwości wymagane do posiadania stopnia wojskowego, a zwłaszcza w wypadku działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej."}
{"id":"1997_553_328","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 328. Sąd może orzec obniżenie stopnia wojskowego albo degradację tylko wobec osoby, która w chwili popełnienia czynu zabronionego była żołnierzem, chociażby przestała nim być w chwili orzekania."}
{"id":"1997_553_329","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 329. Jeżeli przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat, a wymierzona kara nie byłaby surowsza niż 2 lata pozbawienia wolności, sąd może w stosunku do żołnierza orzec karę aresztu wojskowego."}
{"id":"1997_553_33","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 33. § 1. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki; jeżeli ustawa nie stanowi inaczej najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 360. § 2. Sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności wymienionej w art. 32 pkt 3, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął. § 3. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od 10 złotych, ani też przekraczać 2000 złotych."}
{"id":"1997_553_330","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 330. Jeżeli wymierzona za przestępstwo kara aresztu wojskowego nie byłaby surowsza od roku, sąd może w stosunku do żołnierza orzec karę ograniczenia wolności."}
{"id":"1997_553_331","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 331. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może zwrócić się do właściwego dowódcy o wymierzenie kary dyscyplinarnej przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych."}
{"id":"1997_553_332","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 332. § 1. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych i degradacji, wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub obniżenia stopnia wojskowego sąd orzeka tylko pozbawienie praw publicznych. § 2. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa degradacji oraz wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub obniżenia stopnia wojskowego sąd orzeka tylko degradację."}
{"id":"1997_553_333","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 333. § 1. Stosując warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec żołnierza, sąd może także zwrócić się do właściwego dowódcy o wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych. § 2. Sąd może podjąć postępowanie karne także wtedy, gdy sprawca rażąco narusza zasady dyscypliny wojskowej."}
{"id":"1997_553_334","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 334. § 1. Nakładając na żołnierza obowiązki lub stosując środki przewidziane w art. 67 lub 72, uwzględnia się warunki służby wojskowej. § 2. Orzekając dozór wobec żołnierza, sąd może powierzyć wykonywanie czynności dozoru kuratorowi wojskowemu, przełożonemu lub żołnierzowi wskazanemu przez przełożonego."}
{"id":"1997_553_335","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 335. Zawieszając wykonanie kary wobec żołnierza, sąd może orzec także środki przewidziane w art. 323 § 2."}
{"id":"1997_553_336","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 336. § 1. Sąd może odroczyć żołnierzowi służby zasadniczej wykonanie kary pozbawienia wolności nie przekraczającej 6 miesięcy do czasu ukończenia służby. § 2. Sąd może zarządzić wykonanie odroczonej kary, jeżeli skazany w okresie odroczenia rażąco narusza porządek prawny lub zasady dyscypliny wojskowej. § 3. Sąd po zapoznaniu się z opinią dowódcy jednostki może zwolnić od kary pozbawienia wolności nie przekraczającej 6 miesięcy, jeżeli okres odroczenia trwał co najmniej 6 miesięcy, a żołnierz w tym okresie wyróżnił się w wykonywaniu obowiązków służbowych albo wykazał się odwagą. § 4. Sąd może zwolnić od kary określonej w § 3, nawet gdy okres odroczenia trwał krócej, jeżeli przemawiają za tym szczególnie ważne powody. § 5. Zwolnienie od kary w myśl § 3 lub 4 pociąga za sobą zatarcie skazania z mocy prawa; jeżeli wobec skazanego orzeczono grzywnę lub środek karny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed wykonaniem tej kary lub środka karnego. § 6. Przepisy § 1-5 stosuje się odpowiednio do osoby powołanej do służby wojskowej."}
{"id":"1997_553_337","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 337. Wobec żołnierza służby zasadniczej, który został skazany, za przestępstwo określone w części wojskowej popełnione w czasie tej służby, na grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności nie przekraczającą roku, sąd może zarządzić zatarcie skazania po przeniesieniu go do rezerwy, jeżeli kara lub orzeczony środek karny zostały wykonane. Rozdział XXXIX Przestępstwa przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej“"}
{"id":"1997_553_338","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 338. § 1. Żołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania albo samowolnie poza nimi pozostaje, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli nieobecność sprawcy czynu określonego w § 1 nie trwała dłużej niż 14 dni, sprawca podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego do roku albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 następuje na wniosek dowódcy jednostki. § 4. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do żołnierzy służby zawodowej, okresowej oraz nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, a także do odbywających ćwiczenia rezerwy oficerów, chorążych i podoficerów starszych."}
{"id":"1997_553_339","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 339. § 1. Żołnierz, który w celu trwałego uchylenia się od służby wojskowej opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania lub w takim celu poza nimi pozostaje, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się dezercji wspólnie z innymi żołnierzami lub zabierając broń, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Żołnierz, który w czasie dezercji ucieka za granicę albo przebywając za granicą uchyla się od powrotu do kraju, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Żołnierz, który czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1-3, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_34","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 34. § 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy; wymierza się ją w miesiącach. § 2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany: 1) nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu, 2) jest obowiązany do wykonywania pracy wskazanej przez sąd, 3) ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary."}
{"id":"1997_553_340","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 340. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w art. 339 dobrowolnie powrócił, a nieobecność jego trwała nie dłużej niż 14 dni, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary."}
{"id":"1997_553_341","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 341. § 1. Żołnierz, który odmawia pełnienia służby wojskowej albo wykonywania obowiązku wynikającego z tej służby, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega żołnierz innej służby niż zasadnicza, który uporczywie nie wykonuje obowiązku z niej wynikającego. § 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 następuje na wniosek dowódcy jednostki."}
{"id":"1997_553_342","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 342. § 1. Żołnierz, który w celu zupełnego albo częściowego uchylenia się od służby wojskowej albo od wykonania obowiązku wynikającego z tej służby: 1) powoduje u siebie lub dopuszcza, by kto inny spowodował u niego skutek określony w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1, 2) używa podstępu dla wprowadzenia w błąd organu wojskowego, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego do roku albo pozbawienia wolności do roku. Rozdział XL Przestępstwa przeciwko zasadom dyscypliny wojskowej“"}
{"id":"1997_553_343","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 343. § 1. Żołnierz, który nie wykonuje lub odmawia wykonania rozkazu albo wykonuje rozkaz niezgodnie z jego treścią, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa wspólnie z innymi żołnierzami lub w obecności zebranych żołnierzy albo następstwem czynu określonego w § 1 jest znaczna szkoda majątkowa lub inna poważna szkoda, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Żołnierz, który wchodzi w porozumienie z innymi żołnierzami w celu popełnienia czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2, podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 3 następuje na wniosek dowódcy jednostki."}
{"id":"1997_553_344","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 344. § 1. Nie popełnia przestępstwa określonego w art. 343 żołnierz, który odmawia wykonania rozkazu polecającego popełnienie przestępstwa albo nie wykonuje go. § 2. W razie wykonania rozkazu, o którym mowa w § 1, niezgodnie z jego treścią w celu istotnego zmniejszenia szkodliwości czynu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od jej wymierzenia."}
{"id":"1997_553_345","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 345. § 1. Żołnierz, który dopuszcza się czynnej napaści na przełożonego, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynnej napaści w związku z pełnieniem przez przełożonego obowiązków służbowych albo wspólnie z innymi żołnierzami lub w obecności zebranych żołnierzy, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 używa broni, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Karze przewidzianej w § 3 podlega sprawca czynu określonego w § 1 lub 2, jeżeli jego następstwem jest skutek określony w art. 156 lub 157 § 1."}
{"id":"1997_553_346","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 346. § 1. Żołnierz, który stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu przeszkodzenia przełożonemu w czynności służbowej albo w celu zmuszenia przełożonego do przedsięwzięcia albo zaniechania czynności służbowej, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli sprawca działa wspólnie z innymi żołnierzami lub w obecności zebranych żołnierzy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_347","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 347. § 1. Żołnierz, który znieważa przełożonego, podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego lub dowódcy jednostki."}
{"id":"1997_553_348","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 348. Przepisy art. 345-347 stosuje się odpowiednio do żołnierza, który dopuszcza się czynu określonego w tych przepisach względem żołnierza nie będącego jego przełożonym w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych."}
{"id":"1997_553_349","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 349. Przepisy tego rozdziału stosuje się odpowiednio, jeżeli czyn zabroniony popełniono względem żołnierza państwa sprzymierzonego, a państwo to zapewnia wzajemność. Rozdział XLI Przestępstwa przeciwko zasadom postępowania z podwładnymi"}
{"id":"1997_553_35","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 35. § 1. Obowiązek określony w art. 34 § 2 pkt 2 polega na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne wskazanej przez sąd w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, opieki społecznej, organizacji lub instytucji niosącej pomoc charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej, w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym. § 2. W stosunku do osoby zatrudnionej, sąd, zamiast obowiązku określonego w §1, może orzec potrącenie od 10 do 25% wynagrodzenia za pracę na rzecz Skarbu Państwa albo na cel społeczny wskazany przez sąd; w okresie odbywania kary skazany nie może rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy. § 3. Miejsce, czas, rodzaj lub sposób wykonywania obowiązku pracy, o którym mowa w § 1, sąd określa po wysłuchaniu skazanego."}
{"id":"1997_553_350","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 350. § 1. Żołnierz, który poniża lub znieważa podwładnego, podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego lub dowódcy jednostki."}
{"id":"1997_553_351","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 351. Żołnierz, który uderza podwładnego lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_553_352","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 352. § 1. Żołnierz, który znęca się fizycznie lub psychicznie nad podwładnym, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12."}
{"id":"1997_553_353","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 353. Przepisy art. 350-352 stosuje się odpowiednio do żołnierza, który dopuszcza się czynu określonego w tych przepisach względem żołnierza młodszego stopniem albo równego stopniem o krótszym okresie pełnienia służby wojskowej. Rozdział XLII Przestępstwa przeciwko zasadom obchodzenia się z uzbrojeniem i uzbrojonym sprzętem wojskowym“"}
{"id":"1997_553_354","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 354. § 1. Żołnierz, który nieostrożnie obchodzi się z bronią wojskową, amunicją, materiałem wybuchowym lub innym środkiem walki albo ich nieostrożnie używa i przez to nieumyślnie powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia innej osoby, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_355","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 355. § 1. Żołnierz, który prowadząc uzbrojony pojazd mechaniczny, narusza chociażby nieumyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym i powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 lub wyrządzona została znaczna szkoda w mieniu, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem wypadku określonego w § 1 jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Przepisy art. 42 i 178 stosuje się odpowiednio. Rozdział XLIII Przestępstwa przeciwko zasadom pełnienia służby“"}
{"id":"1997_553_356","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 356. § 1. Żołnierz, który, po wyznaczeniu go do służby lub będąc w służbie, narusza obowiązek wynikający z przepisu lub zarządzenia regulującego tok tej służby, przez co stwarza bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania szkody, której wyznaczona służba miała zapobiec, podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem czynu jest szkoda, o której mowa w § 1, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na wniosek dowódcy jednostki."}
{"id":"1997_553_357","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 357. § 1. Żołnierz, który, po wyznaczeniu do służby lub będąc w służbie, wprawia się w stan nietrzeźwości lub odurzenia innym środkiem, podlega karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek dowódcy jednostki. Rozdział XLIV Przestępstwa przeciwko mieniu wojskowemu"}
{"id":"1997_553_358","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 358. § 1. Żołnierz, który samowolnie dysponuje bronią, amunicją, materiałem wybuchowym lub innym środkiem walki, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Żołnierz, który samowolnie zabiera broń, amunicję, materiał wybuchowy lub inny środek walki, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"1997_553_359","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 359. Żołnierz, który, nie dopełniając obowiązku lub przekraczając uprawnienia w zakresie ochrony lub nadzoru nad bronią, amunicją, materiałem wybuchowym lub innym środkiem walki, powoduje choćby nieumyślnie ich utratę, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1997_553_36","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 36. § 1. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może oddać skazanego pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym. § 2. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może orzec wobec skazanego obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 2, 3 lub 5 oraz § 2. § 3. Przepis art. 74 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_553_360","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 360. § 1. Żołnierz, który broń, amunicję, materiał wybuchowy lub inny środek walki niszczy, uszkadza lub czyni niezdatnym do użytku, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 powoduje przez to znaczną szkodę w mieniu, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."}
{"id":"1997_553_361","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 361. § 1. Żołnierz, który samowolnie używa wojskowego statku powietrznego lub wodnego dla celu nie mającego związku ze służbą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_553_362","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 362. § 1. Żołnierz, który samowolnie używa wojskowego pojazdu mechanicznego z uszczerbkiem dla interesów służby lub w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności, aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"1997_553_363","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 363. § 1. Żołnierz, który samowolnie rozporządza przedmiotem swojego wyposażenia, w szczególności przedmiot taki zbywa, zastawia lub go użycza innej osobie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek dowódcy jednostki."}
{"id":"1997_553_37","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 37. Kara pozbawienia wolności wymieniona w art. 32 pkt 3, trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 15 lat; wymierza się ją w miesiącach i latach."}
{"id":"1997_553_38","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 38. § 1. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, w wypadku alternatywnego zagrożenia karami wymienionymi w art. 32 pkt 1-3 obniżenie albo obostrzenie odnosi się do każdej z tych kar. § 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 540 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. § 3. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, kara wymierzona za przestępstwo zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności, nie może przekroczyć 25 lat pozbawienia wolności, a za przestępstwo zagrożone karą 25 lat pozbawienia wolności, nie może przekroczyć 15 lat pozbawienia wolności. Rozdział V Środki karne“"}
{"id":"1997_553_39","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 39. Środkami karnymi są: 1) pozbawienie praw publicznych, 2) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, 3) zakaz prowadzenia pojazdów, 4) przepadek przedmiotów, 5) obowiązek naprawienia szkody, 6) nawiązka, 7) świadczenie pieniężne, 8) podanie wyroku do publicznej wiadomości."}
{"id":"1997_553_4","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 4. § 1. Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. § 2. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem zagrożony jest karą, której górna granica jest niższa od kary orzeczonej, wymierzoną karę obniża się do górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za taki czyn w nowej ustawie. § 3. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na grzywnę albo karę ograniczenia wolności, przyjmując że jeden miesiąc pozbawienia wolności równa się 60 stawkom dziennym grzywny albo 2 miesiącom ograniczenia wolności. § 4. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa."}
{"id":"1997_553_40","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 40. § 1. Pozbawienie praw publicznych obejmuje utratę czynnego i biernego prawa wyborczego do organu władzy publicznej, organu samorządu zawodowego lub gospodarczego, utratę prawa do udziału w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości oraz do pełnienia funkcji w organach i instytucjach państwowych i samorządu terytorialnego lub zawodowego, jak również utratę posiadanego stopnia wojskowego i powrót do stopnia szeregowego; pozbawienie praw publicznych obejmuje ponadto utratę orderów, odznaczeń i tytułów honorowych oraz utratę zdolności do ich uzyskania w okresie trwania pozbawienia praw. § 2. Sąd może orzec pozbawienie praw publicznych w razie skazania na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie."}
{"id":"1997_553_41","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 41. § 1. Sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem. § 2. Sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności, jeżeli dalsze jej prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem."}
{"id":"1997_553_42","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 42. § 1. Sąd może orzec zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju w razie skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, w szczególności jeżeli z okoliczności popełnionego przestępstwa wynika, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. § 2. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1 był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego w art. 173, 174 lub 177."}
{"id":"1997_553_43","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 43. § 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozbawienie praw publicznych oraz zakazy wymienione w art. 39 pkt 2 lub 3 orzeka się w latach, od roku do lat 10. § 2. Pozbawienie praw publicznych lub zakaz obowiązuje od uprawomocnienia się orzeczenia; okres, na który środek orzeczono nie biegnie w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, chociażby orzeczonej za inne przestępstwo. § 3. Orzekając zakaz określony w art. 42, sąd nakłada obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu; do chwili wykonania obowiązku okres, na który orzeczono zakaz, nie biegnie."}
{"id":"1997_553_44","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 44. § 1. Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, chyba że podlegają zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. § 2. Sąd może orzec przepadek przedmiotów stanowiących mienie ruchome, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, chyba że podlegają zwrotowi innemu podmiotowi. § 3. Przepadku określonego w § 2 nie stosuje się, jeżeli jego orzeczenie byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego czynu; sąd może wówczas orzec nawiązkę na rzecz Skarbu Państwa. § 4. W razie świadomie spowodowanej przez sprawcę niemożności orzeczenia przepadku przedmiotów wymienionych w § 1 lub 2, sąd może orzec obowiązek uiszczenia kwoty pieniężnej stanowiącej ich równowartość. § 5. W razie skazania za przestępstwo polegające na naruszeniu zakazu wytwarzania, posiadania, obrotu lub przewozu określonych przedmiotów, sąd może orzec ich przepadek. § 6. Jeżeli przedmioty wymienione w § 2 lub 5 nie stanowią własności sprawcy, przepadek można orzec tylko w wypadkach przewidzianych w ustawie; w razie współwłasności orzeka się przepadek udziału należącego do sprawcy albo obowiązek uiszczenia kwoty pieniężnej stanowiącej równowartość udziału sprawcy. § 7. Przedmioty objęte przepadkiem przechodzą na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku."}
{"id":"1997_553_45","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 45. W razie skazania sprawcy, o którym mowa w art. 65, sąd może orzec przepadek osiągniętych korzyści majątkowych pochodzących chociażby pośrednio z popełnienia przestępstwa."}
{"id":"1997_553_46","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 46. § 1. W razie skazania za przestępstwo spowodowania śmierci, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub przestępstwo przeciwko środowisku, mieniu lub obrotowi gospodarczemu, sąd, na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej, orzeka obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości albo w części; przepisów prawa cywilnego o przedawnieniu roszczenia oraz możliwości zasądzenia renty nie stosuje się. § 2. Zamiast obowiązku określonego w § 1, sąd może orzec na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w celu zadośćuczynienia za ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała, rozstrój zdrowia, a także za doznaną krzywdę."}
{"id":"1997_553_47","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 47. § 1. W razie skazania za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu albo za inne przestępstwo umyślne, którego skutkiem jest śmierć człowieka, ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, sąd może orzec nawiązkę na wskazany cel społeczny związany z ochroną zdrowia. § 2. W razie skazania za przestępstwo przeciwko środowisku, sąd może orzec nawiązkę na wskazany cel społeczny związany z ochroną środowiska."}
{"id":"1997_553_48","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 48. § 1. Wysokość jednej nawiązki nie może przekraczać dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji. § 2. Nawiązka określona w art. 47 § 2 może być orzeczona w wysokości od trzykrotnego do dwudziestokrotnego najniższego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji."}
{"id":"1997_553_49","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 49. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach przewidzianych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na określony cel społeczny; nie może ono przekroczyć trzykrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji."}
{"id":"1997_553_5","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 5. Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej."}
{"id":"1997_553_50","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 50. Sąd może orzec w wypadkach przewidzianych w ustawie podanie wyroku do publicznej wiadomości w sposób przez siebie określony."}
{"id":"1997_553_51","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 51. Sąd uznając za celowe orzeczenie pozbawienia lub ograniczenia praw rodzicielskich lub opiekuńczych w razie popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim, zawiadamia o tym właściwy sąd rodzinny."}
{"id":"1997_553_52","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 52. W wypadku skazania za przestępstwo przynoszące korzyść majątkową osobie fizycznej, prawnej lub jednostce organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, a popełnione przez sprawcę działającego w jej imieniu lub interesie, sąd zobowiązuje podmiot, który uzyskał korzyść majątkową do jej zwrotu w całości lub w części na rzecz Skarbu Państwa; nie dotyczy to korzyści majątkowej podlegającej zwrotowi innemu podmiotowi. Rozdział VI Zasady wymiaru kary i środków karnych"}
{"id":"1997_553_53","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 53. § 1. Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. § 2. Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. § 3. Wymierzając karę sąd bierze także pod uwagę pozytywne wyniki przeprowadzonej mediacji pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą albo ugodę pomiędzy nimi osiągniętą w postępowaniu przed sądem lub prokuratorem."}
{"id":"1997_553_54","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 54. § 1. Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. § 2. Wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_55","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 55. Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą."}
{"id":"1997_553_56","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 56. Przepisy art. 53, art. 54 § 1 oraz art. 55 stosuje się odpowiednio do orzekania innych środków przewidzianych w tym kodeksie."}
{"id":"1997_553_57","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 57. § 1. Jeżeli zachodzi kilka niezależnych od siebie podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia albo obostrzenia kary, sąd może tylko jeden raz karę nadzwyczajnie złagodzić albo obostrzyć, biorąc pod uwagę łącznie zbiegające się podstawy łagodzenia albo obostrzenia. § 2. Jeżeli zbiegają się podstawy nadzwyczajnego złagodzenia i obostrzenia, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie albo obostrzenie kary."}
{"id":"1997_553_58","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 58. § 1. Jeżeli ustawa przewiduje możliwość wyboru rodzaju kary, sąd orzeka karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary. § 2. Grzywny nie orzeka się, jeżeli dochody sprawcy, jego stosunki majątkowe lub możliwości zarobkowe uzasadniają przekonanie, że sprawca grzywny nie uiści i nie będzie jej można ściągnąć w drodze egzekucji. § 3. Jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat, sąd może orzec zamiast kary pozbawienia wolności grzywnę albo karę ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny. § 4. Przepisu § 3 nie stosuje się do sprawcy występku umyślnego, który był uprzednio skazany na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 6 miesięcy bez warunkowego zawieszenia jej wykonania."}
{"id":"1997_553_59","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 59. Jeżeli przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 3 lat albo alternatywnie karami wymienionymi w art. 32 pkt 1-3 i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione."}
{"id":"1997_553_6","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 6. § 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. § 2. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić."}
{"id":"1997_553_60","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 60. § 1. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w stosunku do młodocianego, jeżeli przemawiają za tym względy określone w art. 54 § 1. § 2. Sąd może również zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa, w szczególności: 1) jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody, 2) ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza gdy czynił starania o naprawienie szkody lub o jej zapobieżenie, 3) jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem. § 3. Sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet może warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, jeżeli ujawni on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia. § 4. Na wniosek prokuratora sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy przestępstwa, który, niezależnie od wyjaśnień złożonych w swojej sprawie, ujawnił przed organem ścigania i przedstawił istotne okoliczności, nieznane dotychczas temu organowi, przestępstwa zagrożonego karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności. § 5. W wypadkach określonych w § 3 i 4, sąd wymierzając karę pozbawienia wolności do lat 5 może warunkowo zawiesić jej wykonanie na okres próby wynoszący do 10 lat, jeżeli uzna, że pomimo niewykonania kary sprawca nie popełni ponownie przestępstwa; przepisy art. 71-76 stosuje się odpowiednio. § 6. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju według następujących zasad: 1) jeżeli czyn stanowi zbrodnię, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, 2) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności, 3) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę ograniczenia wolności. § 7. Jeżeli czyn zagrożony jest alternatywnie karami wymienionymi w art. 32 pkt 1-3, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-8; przepisu art. 61 § 2 nie stosuje się."}
{"id":"1997_553_61","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 61. § 1. Sąd może odstąpić od wymierzenia kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w wypadku określonym w art. 60 § 3, zwłaszcza gdy rola sprawcy w popełnieniu przestępstwa była podrzędna, a przekazane informacje przyczyniły się do zapobieżenia popełnieniu innego przestępstwa. § 2. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe."}
{"id":"1997_553_62","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 62. Orzekając karę pozbawienia wolności, sąd może określić rodzaj i typ zakładu karnego, w którym skazany ma odbywać karę, a także orzec system terapeutyczny jej wykonania."}
{"id":"1997_553_63","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 63. § 1. Na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub dwóm dziennym stawkom grzywny. § 2. Na poczet orzeczonych środków karnych, o których mowa w art. 39 pkt 2 i 3, zalicza się okres rzeczywistego stosowania odpowiadających im rodzajowo środków zapobiegawczych, wymienionych w art. 276 Kodeksu postępowania karnego. Rozdział VII Powrót do przestępstwa"}
{"id":"1997_553_64","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 64. § 1. Jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. § 2. Jeżeli sprawca uprzednio skazany w warunkach określonych w § 1, który odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej kary popełnia ponownie, umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwo zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem lub inne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. § 3. Przewidziane w § 1 lub 2 podwyższenie górnego ustawowego zagrożenia nie dotyczy zbrodni."}
{"id":"1997_553_65","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 65. Przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, przewidziane wobec sprawcy określonego w art. 64 § 2, stosuje się także do sprawcy, który z popełniania przestępstw uczynił sobie stałe źródło dochodu lub popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie albo związku mającym na celu popełnianie przestępstw. Rozdział VIII Środki związane z poddaniem sprawcy próbie“"}
{"id":"1997_553_66","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 66. § 1. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. § 2. Warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności. § 3. W wypadku, gdy pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, sprawca naprawił szkodę lub pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody, warunkowe umorzenie może być zastosowane do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_67","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 67. § 1. Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat i biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia. § 2. Umarzajac warunkowo postępowanie karne, sąd może w okresie próby oddać sprawcę pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym. § 3. Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd zobowiązuje sprawcę do naprawienia szkody w całości lub w części, a może na niego nałożyć obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 1-3 lub 5, a ponadto orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 oraz zakaz prowadzenia pojazdów, wymieniony w art. 39 pkt 3, do lat 2. § 4. Przepis art. 74 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_553_68","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 68. § 1. Sąd podejmuje postępowanie karne, jeżeli sprawca w okresie próby popełnił przestępstwo umyślne, za które został prawomocnie skazany. § 2. Sąd może podjąć postępowanie karne, jeżeli sprawca w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności gdy popełnił inne niż określone w § 1 przestępstwo, jeżeli uchyla się od dozoru, wykonania nałożonego obowiązku lub orzeczonego środka karnego albo nie wykonuje zawartej z pokrzywdzonym ugody. § 3. Sąd może podjąć postępowanie karne, jeżeli sprawca po wydaniu orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania, lecz przed jego uprawomocnieniem się, rażąco narusza porządek prawny, a w szczególności gdy w tym czasie popełnił przestępstwo. § 4. Warunkowo umorzonego postępowania nie można podjąć później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby."}
{"id":"1997_553_69","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 69. § 1. Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności nie przekraczającej 2 lat, kary ograniczenia wolności lub grzywny orzeczonej jako kara samoistna, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. § 2. Zawieszając wykonanie kary, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. § 3. Zawieszenia wykonania kary nie stosuje się do sprawcy określonego w art. 64 § 2, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami; zawieszenia wykonania kary, o którym mowa w art. 60 § 3-5, nie stosuje się do sprawcy określonego w art. 64 § 2."}
{"id":"1997_553_7","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 7. § 1. Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem. § 2. Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą. § 3. Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc."}
{"id":"1997_553_70","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 70. § 1. Zawieszenie wykonania kary następuje na okres próby, który biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia i wynosi: 1) od 2 do 5 lat - w wypadku warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, 2) od roku do 3 lat - w wypadku warunkowego zawieszenia wykonania grzywny lub kary ograniczenia wolności. § 2. W wypadku zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wobec sprawcy młodocianego lub określonego w art. 64 § 2, okres próby wynosi od 3 do 5 lat."}
{"id":"1997_553_71","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 71. § 1. Zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd może orzec grzywnę w wysokości do 180 stawek dziennych, jeżeli jej wymierzenie na innej podstawie nie jest możliwe; zawieszając wykonanie kary ograniczenia wolności sąd może orzec grzywnę w wysokości do 90 stawek dziennych. § 2. W razie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności, grzywna orzeczona na podstawie § 1 nie podlega wykonaniu; kara pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności ulega skróceniu o okres odpowiadający liczbie uiszczonych stawek dziennych z zaokrągleniem do pełnego dnia."}
{"id":"1997_553_72","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 72. § 1. Zawieszając wykonanie kary, sąd może zobowiązać skazanego do: 1) informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby, 2) przeproszenia pokrzywdzonego, 3) wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby, 4) wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu, 5) powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających, 6) poddania się leczeniu, w szczególności odwykowemu lub rehabilitacyjnemu, 7) powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, 8) innego stosownego postępowania w okresie próby, jeżeli może to zapobiec popełnieniu ponownie przestępstwa. § 2. Sąd może zobowiązać skazanego do naprawienia szkody w całości lub w części, chyba że orzekł środek karny wymieniony w art. 39 pkt 5, albo do uiszczenia świadczenia wymienionego w art. 39 pkt 7."}
{"id":"1997_553_73","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 73. § 1. Zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności, sąd może w okresie próby oddać skazanego pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym. § 2. Dozór jest obowiązkowy wobec młodocianego sprawcy przestępstwa umyślnego, a także wobec sprawcy określonego w art. 64 § 2."}
{"id":"1997_553_74","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 74. § 1. Czas i sposób wykonania nałożonych obowiązków wymienionych w art. 72, sąd określa po wysłuchaniu skazanego; nałożenie obowiązku wymienionego w art. 72 § 1 pkt 6 wymaga nadto zgody skazanego. § 2. Jeżeli względy wychowawcze za tym przemawiają, sąd, wobec skazanego na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, może w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 3-8 albo od wykonania nałożonych obowiązków zwolnić, z wyjątkiem obowiązku wymienionego w art. 72 § 2, jak również oddać skazanego pod dozór albo od dozoru zwolnić."}
{"id":"1997_553_75","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 75. § 1. Sąd zarządza wykonanie kary, jeżeli skazany w okresie próby popełnił podobne przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności. § 2. Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli skazany w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności gdy popełnił inne przestępstwo niż określone w § 1 albo jeżeli uchyla się od uiszczenia grzywny, od dozoru, wykonania nałożonych obowiązków lub orzeczonych środków karnych. § 3. Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli skazany po wydaniu wyroku, lecz przed jego uprawomocnieniem się, rażąco narusza porządek prawny, a w szczególności gdy w tym czasie popełnił przestępstwo. § 4. Zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby."}
{"id":"1997_553_76","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 76. § 1. Skazanie ulega zatarciu z mocy prawa z upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. § 2. Jeżeli wobec skazanego orzeczono grzywnę lub środek karny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed ich wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem ich wykonania; nie dotyczy to środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 5."}
{"id":"1997_553_77","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 77. § 1. Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary, tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. § 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, sąd wymierzając karę pozbawienia wolności może wyznaczyć surowsze ograniczenia do skorzystania przez skazanego z warunkowego zwolnienia, niż przewidziane w art. 78."}
{"id":"1997_553_78","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 78. § 1. Skazanego można warunkowo zwolnić po odbyciu przez niego co najmniej połowy kary, jednak nie wcześniej niż po 6 miesiącach. § 2. Skazanego określonego w art. 64 § 1 można warunkowo zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary, natomiast określonego w art. 64 § 2 po odbyciu trzech czwartych kary; warunkowe zwolnienie nie może nastąpić wcześniej niż po roku. § 3. Skazanego na karę 25 lat pozbawienia wolności można warunkowo zwolnić po odbyciu 15 lat kary, natomiast skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności po odbyciu 25 lat kary."}
{"id":"1997_553_79","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 79. § 1. Przepisy art. 78 § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do sumy dwóch lub więcej nie podlegających łączeniu kar pozbawienia wolności, które skazany ma odbyć kolejno; przepis art. 78 § 2 stosuje się, jeżeli chociażby jedno z przestępstw popełniono w warunkach określonych w art. 64. § 2. Skazanego można, niezależnie od warunków określonych w art. 78 § 1 lub 2, zwolnić warunkowo po odbyciu 15 lat pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_8","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 8. Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie; występek można popełnić także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi."}
{"id":"1997_553_80","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 80. § 1. W razie warunkowego zwolnienia czas pozostały do odbycia kary stanowi okres próby, który jednak nie może być krótszy niż 2 lata ani dłuższy niż 5 lat. § 2. Jeżeli skazanym jest osoba określona w art. 64 § 2, okres próby nie może być krótszy niż 3 lata. § 3. W razie warunkowego zwolnienia z kary dożywotniego pozbawienia wolności okres próby wynosi 10 lat."}
{"id":"1997_553_81","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 81. W razie odwołania warunkowego zwolnienia ponowne warunkowe zwolnienie nie może nastąpić przed upływem roku od osadzenia skazanego w zakładzie karnym, a w wypadku kary dożywotniego pozbawienia wolności przed upływem 5 lat."}
{"id":"1997_553_82","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 82. Jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego zwolnienia, karę uważa się za odbytą z chwilą warunkowego zwolnienia."}
{"id":"1997_553_83","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 83. Skazanego na karę ograniczenia wolności, który odbył przynajmniej połowę orzeczonej kary, przy czym przestrzegał porządku prawnego i sumiennie wykonywał pracę wskazaną przez sąd, jak również spełnił nałożone na niego obowiązki i orzeczone środki karne, sąd może zwolnić od reszty kary, uznając ją za wykonaną."}
{"id":"1997_553_84","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 84. § 1. Sąd może po upływie połowy okresu, na który orzeczono środki karne wymienione w art. 39 pkt 1-3 uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego, a środek karny był w stosunku do niego wykonywany przynajmniej przez rok. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli środek karny wymieniony w art. 39 pkt 3 orzeczono na podstawie art. 42 § 2. Rozdział IX Zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych"}
{"id":"1997_553_85","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 85. Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa."}
{"id":"1997_553_86","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 86. § 1. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 540 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności; kara łączna grzywny określonej w art. 71 § 1 nie może przekraczać 180 stawek dziennych - jeżeli jest ona związana z zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności oraz nie może przekraczać 90 stawek dziennych - jeżeli jest ona związana z zawieszeniem wykonania kary ograniczenia wolności. § 2. Wymierzając karę łączną grzywny, sąd określa na nowo wysokość stawki dziennej, kierując się wskazaniami określonymi w art. 33 § 3; wysokość stawki dziennej nie może jednak przekraczać najwyższej ustalonej poprzednio. § 3. Wymierzając karę łączną ograniczenia wolności, sąd określa na nowo wymiar czasu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne albo wysokość potrąceń, stosując art. 35; obowiązki wymienione w art. 36 § 2 stosuje się, chociażby zostały orzeczone tylko za jedno ze zbiegających się przestępstw."}
{"id":"1997_553_87","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 87. W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_88","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 88. Jeżeli najsurowszą karą orzeczoną za jedno ze zbiegających się przestępstw jest kara 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności, orzeka się tę karę jako karę łączną; w wypadku zbiegu dwóch lub więcej kar 25 lat pozbawienia wolności sąd może orzec jako karę łączną karę dożywotniego pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_553_89","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 89. § 1. W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności, ograniczenia wolności albo grzywny z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 69. § 2. Orzekając karę łączną pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, sąd może orzec grzywnę określoną w art. 71 § 1, chociażby jej nie orzeczono za pozostające w zbiegu przestępstwa. § 3. W razie zbiegu orzeczeń o okresach próby sąd orzeka ten okres oraz związane z nim obowiązki na nowo."}
{"id":"1997_553_9","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 9. § 1. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. § 2. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. § 3. Sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność, którą ustawa uzależnia od określonego następstwa czynu zabronionego, jeżeli następstwo to przewidywał albo mógł przewidzieć."}
{"id":"1997_553_90","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 90. § 1. Środki karne i środki zabezpieczające oraz dozór stosuje się, chociażby je orzeczono tylko co do jednego ze zbiegających się przestępstw. § 2. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych lub zakazów tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej."}
{"id":"1997_553_91","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 91. § 1. Jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. § 2. Jeżeli sprawca w warunkach określonych w art. 85, popełnia dwa lub więcej ciągów przestępstw określonych w § 1 lub ciąg przestępstw oraz inne przestępstwo, sąd orzeka karę łączną, stosując odpowiednio przepisy tego rozdziału. § 3. Jeżeli sprawca został skazany dwoma lub więcej wyrokami za przestępstwa należące do ciągu przestępstw określonego w § 1, orzeczona w wyroku łącznym kara nie może przekroczyć górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, przewidzianego w przepisie, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje."}
{"id":"1997_553_92","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 92. Wydaniu wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary wymierzone za należące do ciągu przestępstw lub zbiegające się przestępstwa zostały już w całości albo w części wykonane; przepis art. 71 § 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział X Środki zabezpieczające“"}
{"id":"1997_553_93","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 93. Sąd może orzec przewidziany w tym rozdziale środek zabezpieczający związany z umieszczeniem w zakładzie zamkniętym tylko wtedy, gdy jest to niezbędne, aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez sprawcę czynu zabronionego związanego z jego chorobą psychiczną, upośledzeniem umysłowym lub uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego; przed orzeczeniem tego środka sąd wysłuchuje lekarzy psychiatrów oraz psychologa."}
{"id":"1997_553_94","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 94. § 1. Jeżeli sprawca, w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1, popełnił czyn zabroniony o znacznej społecznej szkodliwości i zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że popełni taki czyn ponownie, sąd orzeka umieszczenie sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym. § 2. Czasu pobytu w zakładzie nie określa się z góry; sąd orzeka zwolnienie sprawcy, jeżeli jego dalsze pozostawanie w zakładzie nie jest konieczne. § 3. Sąd może zarządzić ponowne umieszczenie sprawcy określonego w § 1 w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym, jeżeli przemawiają za tym okoliczności wymienione w § 1 lub w art. 93; zarządzenie nie może być wydane po upływie 5 lat od zwolnienia z zakładu."}
{"id":"1997_553_95","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 95. § 1. Skazując sprawcę na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo popełnione w stanie ograniczonej poczytalności określonej w art. 31 § 2, sąd może orzec umieszczenie sprawcy w zakładzie karnym, w którym stosuje się szczególne środki lecznicze lub rehabilitacyjne. § 2. Jeżeli wyniki leczenia lub rehabilitacji za tym przemawiają, sąd może sprawcę określonego w § 1, skazanego na karę nie przekraczającą 3 lat pozbawienia wolności warunkowo zwolnić na zasadach określonych w art. 77-82, bez ograniczeń wynikających z art. 78 § 1 lub 2; dozór jest obowiązkowy."}
{"id":"1997_553_96","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 96. § 1. Skazując sprawcę na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo popełnione w związku z uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego, sąd może orzec umieszczenie sprawcy w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego, jeżeli zachodzi wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia przestępstwa związanego z tym uzależnieniem. § 2. Środka określonego w § 1 nie orzeka się, jeżeli sprawcę skazano na karę pozbawienia wolności przekraczającą 2 lata. § 3. Czasu pobytu w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego nie określa się z góry; nie może on trwać krócej niż 3 miesiące i dłużej niż 2 lata. O zwolnieniu z zakładu rozstrzyga sąd na podstawie wyników leczenia, po zapoznaniu się z opinią prowadzącego leczenie. § 4. Na poczet kary sąd zalicza okres pobytu skazanego w zakładzie, o którym mowa w § 1."}
{"id":"1997_553_97","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 97. § 1. W zależności od postępów leczenia sprawcy określonego w art. 96 § 1, sąd może go skierować, na okres próby od 6 miesięcy do lat 2, na leczenie ambulatoryjne lub rehabilitację w placówce leczniczo-rehabilitacyjnej, oddając go równocześnie pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym. § 2. Sąd może zarządzić ponowne umieszczenie skazanego w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego albo w zakładzie karnym, jeżeli skazany w okresie próby uchyla się od poddania się leczeniu lub rehabilitacji albo popełnia przestępstwo lub rażąco narusza porządek prawny albo regulamin placówki leczniczo-rehabilitacyjnej. § 3. Jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie zarządzono ponownego umieszczenia skazanego w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego albo w zakładzie karnym, karę uważa się za odbytą z upływem okresu próby."}
{"id":"1997_553_98","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 98. Jeżeli wyniki leczenia, o których mowa w art. 96 § 3 za tym przemawiają, sąd warunkowo zwalnia skazanego z pozostałej do odbycia reszty kary na zasadach określonych w art. 77-82, bez ograniczeń wynikających z art. 78 § 1 lub 2; dozór jest obowiązkowy."}
{"id":"1997_553_99","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zasady odpowiedzialności karnej","text":"Art. 99. § 1. Jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1, sąd może orzec tytułem środka zabezpieczającego zakazy wymienione w art. 39 pkt 2 lub 3, jeżeli jest to konieczne ze względu na ochronę porządku prawnego oraz przepadek wymieniony w art. 39 pkt 4. § 2. Wymienione w § 1 zakazy orzeka się bez określenia terminu; sąd uchyla zakaz, jeżeli ustały przyczyny jego orzeczenia."}
{"id":"1997_554_1","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Kościołem\", w tym jego sytuację prawną i majątkową. 2. W sprawach nie uregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy powszechnie obowiązujące. 3. Zmiany niniejszej ustawy wymagają uprzedniej opinii Konsystorza Kościoła."}
{"id":"1997_554_10","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Kościół i jego osoby prawne mogą prowadzić działalność charytatywno-opiekuńczą, a w szczególności placówki opiekuńczo-wychowawcze i zakłady opieki zdrowotnej."}
{"id":"1997_554_11","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Kościół ma prawo emitowania w publicznych środkach masowego przekazu nabożeństw oraz programów religijno-społecznych, religijno-moralnych, a także kulturalnych. 2. Sposób realizacji uprawnień wymienionych w ust. 1 reguluje porozumienie między właściwą jednostką publicznej radiofonii lub telewizji a Kościołem."}
{"id":"1997_554_12","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Osoby przebywające w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i zakładach opieki zdrowotnej mają prawo do praktyk religijnych i opieki duszpasterskiej. 2. Osoby tymczasowo aresztowane wyznania ewangelicko-reformowanego mogą wykonywać praktyki religijne i wysłuchiwać nabożeństw transmitowanych przez środki masowego przekazu oraz za zgodą organu, do którego dyspozycji pozostają, korzystać z indywidualnej opieki duszpasterskiej. 3. Osobom skazanym wyznania ewangelicko-reformowanego zapewnia się możliwość wykonywania praktyk religijnych, korzystania z opieki duszpasterskiej oraz uczestniczenia w nabożeństwach odprawianych w niedziele i święta ewangelickie w odpowiednio przystosowanym pomieszczeniu w zakładzie, w którym przebywają. Osobom, które na terenie zakładu nie mogą uczestniczyć w odprawianych nabożeństwach, należy zapewnić możliwość wysłuchania nabożeństw transmitowanych przez środki masowego przekazu. 4. Żołnierzom pełniącym czynną służbę wojskową przysługuje prawo uczestniczenia w nabożeństwach i czynnościach religijnych poza terenem jednostek wojskowych, jeżeli w miejscowości stacjonowania jednostki wojskowej lub w jej pobliżu znajduje się kościół lub kaplica i jeżeli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi. 5. Dzieciom i młodzieży, korzystającym ze zorganizowanych form wypoczynku wakacyjnego, zapewnia się prawo uczestniczenia w nabożeństwach i wykonywania innych praktyk religijnych."}
{"id":"1997_554_13","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Nie powołuje się absolwentów akademickich studiów teologicznych do odbywania przeszkolenia wojskowego w okresie przygotowań do ordynacji, w ciągu dwóch lat od zakończenia studiów. 2. Ordynowani duchowni są przenoszeni do rezerwy i nie odbywają ćwiczeń wojskowych w czasie pokoju. W razie ogłoszenia mobilizacji oraz w czasie wojny mogą być oni powołani jedynie do pełnienia funkcji kapelanów lub do służby sanitarnej."}
{"id":"1997_554_14","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Osobom należącym do Kościoła przysługuje prawo zwolnienia od nauki lub pracy w Wielki Piątek oraz Święto Wniebowstąpienia na warunkach określonych w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34)."}
{"id":"1997_554_15","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Instytucje państwowe i kościelne współdziałają w dokumentacji, ochronie, konserwacji, udostępnianiu i upowszechnianiu zabytków architektury kościelnej i sztuki sakralnej, muzeów, archiwów i bibliotek będących własnością kościelną, a także dzieł kultury i sztuki o motywach religijnych, stanowiących ważną część dziedzictwa kultury polskiej. Rozdział IV Sprawy majątkowe kościelnych osób prawnych"}
{"id":"1997_554_16","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Kościelnym osobom prawnym przysługuje prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw majątkowych oraz swobodnego zarządzania swoim majątkiem."}
{"id":"1997_554_17","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej jej majątek przechodzi na własność Kościoła jako całości."}
{"id":"1997_554_18","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy, przeznaczone w planach zagospodarowania przestrzennego na cele sakralne i kościelne, na wniosek kościelnej osoby prawnej mogą być jej sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste. 2. Nie pobiera się opłat za użytkowanie wieczyste gruntów oddanych na potrzeby placówek opiekuńczo-wychowawczych i zakładów charytatywno-opiekuńczych oraz punktów katechetycznych."}
{"id":"1997_554_19","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, a w szczególności art. 17 ust. 1 pkt 4a i 4b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 163). 2. Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą pochodzące od osób fizycznych są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz w - okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. 3. Kościelne osoby prawne są zwolnione od podatku od nieruchomości lub ich części stanowiących własność tych osób albo używanych przez nie, na podstawie innego tytułu prawnego, na cele niemieszkalne, z wyjątkiem części zajmowanej na wykonywanie działalności gospodarczej. 4. Zwolnienie od podatku od nieruchomości obejmuje nieruchomości lub ich części, przeznaczone na cele mieszkalne duchownych i członków diakonatów, jeżeli: 1) są one wpisane do rejestru zabytków, 2) służą jako domy księży emerytów lub znajdują się w budynkach stanowiących każdorazowo siedziby Biskupa Kościoła. 5. Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez kościelne osoby prawne w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy i prawa nie przeznaczone do działalności gospodarczej, 2) sprowadzone z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier. 6. Nabywanie rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest zwolnione od opłat sądowych, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych."}
{"id":"1997_554_2","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Kościół rządzi się w swoich sprawach wewnętrznych przepisami Prawa Wewnętrznego, swobodnie wykonując swoje funkcje i cele. 2. Prawo Wewnętrzne, o którym mowa w ust. 1, jest uchwalane przez Synod Kościoła. 3. Kościół jest samodzielny i niezależny od jakiejkolwiek pozakrajowej władzy duchownej i świeckiej. 4. Wypełniając swoje funkcje Kościół może współdziałać z innymi kościołami w kraju i za granicą, należeć do krajowych organizacji miedzykościelnych, a także miedzynarodowych organizacji wyznaniowych i międzywyznaniowych. 5. Kościół może otaczać opieką duszpasterską współwyznawców spośród osób innych narodowości zamieszkałych bądź przebywających czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział II Osoby prawne Kościoła i ich organy"}
{"id":"1997_554_20","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Wolne od opłat celnych są: 1) przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: a) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, b) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier, 2) wysyłane przez kościelne osoby prawne za granicę dary: a) na rzecz zagranicznych i międzynarodowych organizacji ewangelickich, b) przeznaczone dla ofiar klęsk żywiołowych i osób znajdujących się w szczególnej potrzebie."}
{"id":"1997_554_21","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kościelne osoby prawne mają prawo do zbierania ofiar na cele kościelne, działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatową i wychowawczą. 2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają pozwolenia właściwego organu, jeżeli odbywają się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz miejsc zwyczajowo przyjętych w danej okolicy i w sposób tradycyjnie ustalony."}
{"id":"1997_554_22","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Niezależnie od ustawowego ubezpieczenia duchownych, kościelne osoby prawne mogą prowadzić wewnętrzną działalność ubezpieczeniową na rzecz duchownych, która w rozumieniu ustawy jest działalnością niegospodarczą. Rozdział V Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_554_23","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Nieruchomości lub ich części, pozostające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy we władaniu kościelnych osób prawnych, stają się z mocy prawa ich własnością, jeżeli: 1) podlegały przepisom dekretu z dnia 24 kwietnia 1952 r. o zniesieniu fundacji (Dz.U. Nr 25, poz. 172 i z 1957 r. Nr 1, poz. 3), a zostały poręczone, pozostawione, wydzierżawione, wynajęte lub przekazane kościelnym osobom prawnym, 2) znajdują się na nich cmentarze lub obiekty sakralne oraz obiekty funkcjonalnie związane z obiektami sakralnymi; dotyczy to również obiektów położonych na obszarze miasta stołecznego Warszawy. 2. Stwierdzenie przejścia własności nieruchomości lub ich części, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji wojewody. 3. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1 jest wolne od podatków i opłat z tym związanych, a wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat. 4. Postępowanie sądowe lub administracyjne dotyczące nieruchomości lub ich części, o których mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu do czasu wydania decyzji, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_554_24","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Na wniosek kościelnej osoby prawnej wszczyna się postępowanie w przedmiocie przywrócenia własności przejętych na rzecz państwa nieruchomości lub ich części: 1) rolnych i leśnych przejętych w toku wykonania ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego (Dz.U. Nr 9, poz. 87 i Nr 10, poz. 111 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), jeżeli nie wydzielono z nich należnych, w myśl tej ustawy, gospodarstw rolnych proboszczów, 2) wywłaszczonych, jeżeli odszkodowanie nie zostało wypłacone lub podjęte, 3) przejętych na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279), z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Jeżeli własność nieruchomości nie może zostać przywrócona, właściwej kościelnej osobie prawnej przyznaje się nieruchomość zamienną, a jeżeli przyznanie nieruchomości zamiennej nie jest możliwe - odszkodowanie według przepisów określonych w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 31, poz. 118). 3. W odniesieniu do gruntów objętych dekretem określonym w ust. 1 pkt 3 przedmiotem postępowania jest ustanowienie użytkowania wieczystego. 4. Wnioski, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie dwóch lat od wejścia w życie niniejszej ustawy. 5. Przepisy art. 23 ust. 2, 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 6. Decyzje, o których mowa w ust. 1-3, nie mogą naruszać praw nabytych przez osoby trzecie, a w szczególności przez inne kościoły i związki wyznaniowe oraz rolników indywidualnych."}
{"id":"1997_554_25","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Majątek nieruchomy, przekazany na własność gminie w trybie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285), podlega postępowaniu, o którym mowa w art. 23 i 24."}
{"id":"1997_554_26","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Kościelnym osobom prawnym mogą być, na ich wniosek, przekazane nieodpłatnie na własność nieruchomości lub ich części w celu przywrócenia w nich sprawowania kultu religijnego lub działalności oświatowo-wychowawczej, opiekuńczo-wychowawczej oraz charytatywno-opiekuńczej. 2. Kościelnym osobom prawnym mogą być, na ich wniosek, przekazane nieodpłatnie na własność nieruchomości lub ich części, których stan prawny nie jest możliwy do ustalenia, pozostające we władaniu tych osób w dniu wejścia w życie ustawy - o ile nie narusza to praw osób trzecich. 3. Przepisy art. 23 ust. 2, 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_554_27","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Wykaz jednostek organizacyjnych będących osobami prawnymi w dniu wejścia w życie ustawy stanowi załącznik do ustawy."}
{"id":"1997_554_28","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Traci moc dekret z dnia 5 września 1947 r. o uregulowaniu położenia prawnego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej, Kościoła Mariawickiego i Kościoła Starokatolickiego (Dz.U. Nr 59, poz. 316), w części dotyczącej Kościoła Ewangelicko-Reformowanego."}
{"id":"1997_554_29","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. {Załącznik} {do ustawy z dnia 13 maja 1994 r.} {o stosunku Państwa do Kościoła } {Ewangelicko-Reformowanego w } {Rzeczypospolitej Polskiej} WYKAZ PARAFII KOŚCIOŁA EWANGELICKO-REFORMOWANEGO W POLSCE Parafia Bełchatów Parafia Katowice Parafia Kleszczów Parafia Łódź Parafia Pstrążna Parafia Strzelin Parafia Warszawa Parafia Zelów Parafia Żychlin Parafia Żyrardów"}
{"id":"1997_554_3","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Kościół jako całość oraz poszczególne parafie mają osobowość prawną. 2. Inne kościelne jednostki organizacyjne, na wniosek Konsystorza, mogą uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów."}
{"id":"1997_554_4","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Tworzenie przez Kościół nowych parafii oraz znoszenie i przekształcanie już istniejących następuje w trybie przewidzianym w przepisach kościelnych. 2. Nowo utworzone parafie nabywają osobowość prawną z chwilą powiadomienia przez Konsystorz wojewody właściwego ze względu na siedzibę parafii. 3. Powiadomienie powinno zawierać: nazwę parafii, jej siedzibę, zasięg terytorialny oraz określenie osób sprawujących funkcję organu."}
{"id":"1997_554_5","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Wydawnictwa, zakłady charytatywno-opiekuńcze oraz zakłady gospodarcze, które nie mają osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały."}
{"id":"1997_554_6","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Kościelna osoba prawna nie odpowiada za zobowiązania innej kościelnej osoby prawnej."}
{"id":"1997_554_7","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Organami osób prawnych, o których mowa w art. 3 ust. 1 są: 1) dla Kościoła jako całości - Prezes Konsystorza lub Biskup, 2) dla parafii Prezes lub Wiceprezes Kolegium Kościelnego działający łącznie z proboszczem lub administratorem parafii. 2. O powołaniu i odwołaniu osoby sprawującej funkcję organu Kościoła Konsystorz powiadamia Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów, w odniesieniu zaś do innych kościelnych osób prawnych - właściwego wojewodę. Rozdział III Działalność publiczna Kościoła"}
{"id":"1997_554_8","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Organizowanie i wykonywanie publicznych czynności religijnych podlega właściwemu organowi kościelnemu. 2. Religijne uroczystości żałobne mogą być sprawowane na cmentarzach komunalnych przy zachowaniu przepisów porządkowych. 3. Parafie mają prawo posiadania, zarządzania oraz zakładania i poszerzania cmentarzy grzebalnych."}
{"id":"1997_554_9","title":"Ustawa z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Kościół prowadzi katechezę i nauczanie religii. 2. Nauczanie religii w szkołach publicznych regulują odrębne przepisy."}
{"id":"1997_555_1","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 1. Postępowanie karne w sprawach należących do właściwości sądów toczy się według przepisów niniejszego kodeksu."}
{"id":"1997_555_10","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 10. § 1. Organ powołany do ścigania przestępstw jest obowiązany do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania przygotowawczego, a oskarżyciel publiczny także do wniesienia i popierania oskarżenia - o czyn ścigany z urzędu. § 2. Z wyjątkiem wypadków określonych w ustawie lub w prawie międzynarodowym nikt nie może być zwolniony od odpowiedzialności za popełnione przestępstwo."}
{"id":"1997_555_100","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 100. § 1. Orzeczenie lub zarządzenie wydane na rozprawie ogłasza się ustnie. § 2. Orzeczenie lub zarządzenie wydane poza rozprawą należy doręczyć prokuratorowi, a także stronie i osobie nie będącej stroną, którym przysługuje środek zaskarżenia, jeżeli nie brali oni udziału w posiedzeniu lub nie byli obecni przy ogłoszeniu; w innych wypadkach o treści orzeczenia lub zarządzenia należy powiadomić strony. § 3. Wyrok zapadły na posiedzeniu oraz postanowienie z uzasadnieniem w wypadku wskazanym w art. 98 § 2 doręcza się stronom. § 4. Jeżeli ustawa nie zwalnia od równoczesnego sporządzenia uzasadnienia, orzeczenie doręcza się lub ogłasza wraz z uzasadnieniem; w wypadku określonym w art. 98 § 2 po ogłoszeniu postanowienia podaje się ustnie najważniejsze powody rozstrzygnięcia. § 5. Jeżeli sprawę rozpoznano z wyłączeniem jawności ze względu na ważny interes państwa, zamiast uzasadnienia doręcza się zawiadomienie, że uzasadnienie zostało sporządzone. § 6. Po ogłoszeniu lub przy doręczeniu orzeczenia należy pouczyć uczestników postępowania o przysługującym im prawie, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia lub o tym, że orzeczenie nie podlega zaskarżeniu."}
{"id":"1997_555_101","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 101. § 1. Orzeczenie jest nieważne z mocy samego prawa, jeżeli: 1) oskarżony nie podlegał orzecznictwu polskich sądów karnych, 2) w wydaniu orzeczenia brała udział osoba nie uprawniona do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie art. 40 § 1 pkt 1-3 lub 6 oraz § 2 i 3, 3) zostało wydane pomimo to, że inne postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie ukończone, 4) orzeczono karę lub środek karny nie znane ustawie, 5) zapadło z naruszeniem zasady większości głosów lub nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu, 6) sąd orzekł w składzie nie znanym ustawie, 7) zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie, 8) zachodzi inna, co najmniej równie poważna obraza prawa. § 2. Orzeczenie wydane przez sąd w sprawie o wykroczenie, pomimo braku podstaw do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym, nie jest z tego powodu nieważne."}
{"id":"1997_555_102","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 102. § 1. Każdy organ postępowania jest obowiązany przedstawić uchybienie stanowiące przyczynę nieważności orzeczenia sądowi właściwemu do stwierdzenia nieważności. § 2. Nieważność z mocy samego prawa stwierdza na posiedzeniu z urzędu, z inicjatywy organu postępowania albo na wniosek strony, sąd apelacyjny w składzie trzech sędziów. O nieważności jednak orzeczenia sądu apelacyjnego oraz Sądu Najwyższego orzeka Sąd Najwyższy. Sąd Najwyższy orzeka o nieważności wydanego przez siebie orzeczenia w składzie siedmiu sędziów. § 3. Stwierdzając nieważność orzeczenia sąd, w razie potrzeby, przekazuje sprawę komu należy lub podejmuje inne odpowiednie rozstrzygnięcie. § 4. Na postanowienie w przedmiocie nieważności przysługuje zażalenie, chyba że wydał je Sąd Najwyższy. § 5. W posiedzeniu mają prawo wziąć udział strony, obrońcy i pełnomocnicy."}
{"id":"1997_555_103","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 103. § 1. W razie rozpoznawania z urzędu kwestii nieważności sąd wstrzymuje wykonanie orzeczenia. W innych wypadkach sąd może wstrzymać wykonanie. § 2. Jeżeli nieważność zostanie stwierdzona wyłącznie na skutek środka odwoławczego wniesionego na korzyść oskarżonego, w dalszym postępowaniu nie można orzec na jego niekorzyść w porównaniu z nieważnym orzeczeniem. Nie dotyczy to wypadku określonego w art. 101 § 1 pkt 4."}
{"id":"1997_555_104","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 104. Jeżeli nieważne orzeczenie zostało już uchylone, nie stwierdza się jego nieważności. W razie jednak przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organ, któremu sprawę przekazano, jest obowiązany uwzględnić przyczynę nieważności i w tym zakresie nie jest związany wskazaniami co do dalszego postępowania wydanymi przez organ, który uchylił orzeczenie."}
{"id":"1997_555_105","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 105. § 1. Oczywiste omyłki pisarskie i rachunkowe oraz w obliczeniu terminów w orzeczeniu lub zarządzeniu albo w ich uzasadnieniu można sprostować w każdym czasie. § 2. Sprostowania dokonuje organ, który popełnił omyłkę. Jeżeli postępowanie toczy się przed instancją odwoławczą, może ona z urzędu sprostować orzeczenie pierwszej instancji. § 3. Sprostowanie orzeczenia lub jego uzasadnienia następuje w drodze postanowienia, a sprostowanie zarządzenia w drodze zarządzenia. § 4. Na postanowienie lub zarządzenie co do sprostowania wydane w pierwszej instancji służy zażalenie."}
{"id":"1997_555_106","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 106. Przepisy art. 100 § 2, 4-6 stosuje się odpowiednio w postępowaniu przygotowawczym."}
{"id":"1997_555_107","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 107. § 1. Sąd, który orzekał co do roszczeń majątkowych, nadaje na żądanie osoby uprawnionej klauzulę wykonalności orzeczeniu podlegającemu wykonaniu w drodze egzekucji. § 2. Za orzeczenie co do roszczeń majątkowych uważa się również orzeczenie nakładające obowiązek naprawienia szkody, jeżeli nadaje się ono do egzekucji w myśl przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do obowiązku wynikającego z ugody zawartej przed sądem. Rozdział 12 Narada i głosowanie"}
{"id":"1997_555_108","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 108. § 1. Przebieg narady i głosowania nad orzeczeniem jest tajny, a zwolnienie od zachowania w tym względzie tajemnicy nie jest dopuszczalne. § 2. Podczas narady i głosowania oprócz członków składu orzekającego może być obecny jedynie protokolant, chyba że przewodniczący uzna jego obecność za zbędną."}
{"id":"1997_555_109","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 109. § 1. Naradą i głosowaniem kieruje przewodniczący, a jeżeli co do porządku i sposobu narady oraz głosowania podniesione zostaną wątpliwości, rozstrzyga je skład orzekający. § 2. Po naradzie przewodniczący zbiera głosy poczynając od najmłodszego, najpierw od ławników według ich wieku, następnie od sędziów według ich starszeństwa służbowego, a sam głosuje ostatni. Sprawozdawca, jeżeli nie jest przewodniczącym, głosuje pierwszy."}
{"id":"1997_555_11","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 11. § 1. Postępowanie w sprawie o występek, zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 5, można umorzyć, jeżeli orzeczenie wobec oskarżonego kary byłoby oczywiście niecelowe ze względu na rodzaj i wysokość kary prawomocnie orzeczonej za inne przestępstwo, a interes pokrzywdzonego temu się nie sprzeciwia. § 2. Jeżeli kara za inne przestępstwo nie została prawomocnie orzeczona, postępowanie można zawiesić. Zawieszone postępowanie należy umorzyć albo podjąć przed upływem 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie o inne przestępstwo, o którym mowa w § 1."}
{"id":"1997_555_110","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 110. Narada i głosowanie nad wyrokiem odbywają się osobno co do winy i kwalifikacji prawnej czynu, co do kary, co do środków karnych oraz co do pozostałych kwestii."}
{"id":"1997_555_111","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 111. § 1. Orzeczenia zapadają większością głosów. § 2. Jeżeli zdania tak się podzielą, że żadne z nich nie uzyska większości, zdanie najmniej korzystne dla oskarżonego przyłącza się do zdania najbardziej doń zbliżonego, aż do uzyskania większości."}
{"id":"1997_555_112","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 112. Sędzia, który głosował przeciwko uznaniu oskarżonego za winnego, może wstrzymać się od głosowania nad dalszymi kwestiami; wówczas głos tego sędziego przyłącza się do zdania najprzychylniejszego dla oskarżonego."}
{"id":"1997_555_113","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 113. Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego, nie wyłączając przegłosowanego, chyba że orzeczenie zamieszczono w protokole."}
{"id":"1997_555_114","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 114. § 1. Przy składaniu podpisu członek składu orzekającego ma prawo zaznaczyć na orzeczeniu swoje zdanie odrębne podając, w jakiej części i w jakim kierunku kwestionuje orzeczenie. § 2. Zdanie odrębne może dotyczyć również samego uzasadnienia orzeczenia; wówczas zdanie to zaznacza się przy podpisywaniu uzasadnienia. § 3. Jeżeli ustawa nie wymaga sporządzenia uzasadnienia wraz z wydaniem orzeczenia, w razie zgłoszenia zdania odrębnego, uzasadnienie należy sporządzić z urzędu w terminie 7 dni od wydania orzeczenia, a składający zdanie odrębne dołącza w ciągu następnych 7 dni jego uzasadnienie; obowiązek ten nie dotyczy ławnika."}
{"id":"1997_555_115","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 115. § 1. Uzasadnienie orzeczenia podpisują osoby, które orzeczenie wydały, nie wyłączając osoby przegłosowanej. § 2. W sprawach rozpoznawanych w składzie sędziego i dwóch ławników uzasadnienie podpisuje tylko przewodniczący, chyba że zgłoszono zdanie odrębne. § 3. Jeżeli nie można uzyskać podpisu przewodniczącego lub innego członka składu orzekającego, jeden z podpisujących czyni o tym wzmiankę na uzasadnieniu z zaznaczeniem przyczyny tego faktu. Rozdział 13 Porządek czynności procesowych"}
{"id":"1997_555_116","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 116. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, strony mogą składać wnioski i inne oświadczenia na piśmie albo ustnie do protokołu."}
{"id":"1997_555_117","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 117. § 1. Uprawnionego do wzięcia udziału w czynności procesowej zawiadamia się o jej czasie i miejscu, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 2. Czynności nie przeprowadza się, jeżeli osoba uprawniona nie stawiła się, a brak dowodu, że została o niej powiadomiona, oraz jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że niestawiennictwo wynikło z powodu przeszkód żywiołowych lub innych wyjątkowych przyczyn, a także wtedy, gdy osoba ta usprawiedliwiła należycie niestawiennictwo i wnosi o nieprzeprowadzanie czynności bez jej obecności, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 3. W razie niestawiennictwa strony, obrońcy lub pełnomocnika, których stawiennictwo jest obowiązkowe, czynności procesowej nie przeprowadza się, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 4. Minister Sprawiedliwości oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb usprawiedliwienia niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników procesu z powodu choroby."}
{"id":"1997_555_118","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 118. § 1. Znaczenie czynności procesowej ocenia się według treści złożonego oświadczenia. § 2. Niewłaściwe oznaczenie czynności procesowej, a zwłaszcza środka zaskarżenia, nie pozbawia czynności znaczenia prawnego. § 3. Pismo w sprawie należącej do właściwości sądu, prokuratora, Policji lub innego organu dochodzenia, skierowane do niewłaściwego organu, przekazuje się właściwemu organowi."}
{"id":"1997_555_119","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 119. § 1. Pismo procesowe powinno zawierać: 1) oznaczenie organu, do którego jest skierowane, oraz sprawy, której dotyczy, 2) oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo, 3) treść wniosku lub oświadczenia, w miarę potrzeby z uzasadnieniem, 4) datę i podpis składającego pismo. § 2. Za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu."}
{"id":"1997_555_12","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 12. § 1. W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek postępowanie z chwilą złożenia wniosku toczy się z urzędu. Organ ścigania poucza osobę uprawnioną do złożenia wniosku o przysługującym jej uprawnieniu. § 2. W razie złożenia wniosku o ściganie niektórych tylko sprawców obowiązek ścigania obejmuje również inne osoby, których czyny pozostają w ścisłym związku z czynem osoby wskazanej we wniosku, o czym należy uprzedzić składającego wniosek. Przepisu tego nie stosuje się do najbliższych osoby składającej wniosek. § 3. Wniosek może być cofnięty w postępowaniu przygotowawczym za zgodą prokuratora, a w postępowaniu sądowym za zgodą sądu - do rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej, chyba że chodzi o przestępstwo określone w art. 197 Kodeksu karnego. Ponowne złożenie wniosku jest niedopuszczalne."}
{"id":"1997_555_120","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 120. § 1. Jeżeli pismo nie odpowiada wymaganiom formalnym, przewidzianym w art. 119 lub w przepisach szczególnych, a brak jest tego rodzaju, że pismo nie może otrzymać biegu, albo brak polega na niezłożeniu należytych opłat lub upoważnienia do podjęcia czynności procesowej, wzywa się osobę, od której pismo pochodzi, do usunięcia braku w terminie 7 dni. § 2. W razie uzupełnienia braku w terminie, pismo wywołuje skutki od dnia jego wniesienia. W razie nieuzupełnienia braku w terminie, pismo uznaje się za bezskuteczne, o czym należy pouczyć przy doręczeniu wezwania."}
{"id":"1997_555_121","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 121. Jeżeli osoba uczestnicząca w czynności procesowej odmawia podpisu lub nie może go złożyć, organ dokonujący czynności zaznacza przyczynę braku podpisu. Rozdział 14 Terminy"}
{"id":"1997_555_122","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 122. § 1. Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna. § 2. Zawite są terminy do wnoszenia środków zaskarżenia oraz inne, które ustawa za zawite uznaje."}
{"id":"1997_555_123","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 123. § 1. Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. § 2. Jeżeli termin jest oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach, koniec terminu przypada na ten dzień tygodnia lub miesiąca, który odpowiada początkowi terminu; jeżeli w danym miesiącu nie ma takiego dnia, koniec terminu przypada na ostatni dzień tego miesiąca. § 3. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia."}
{"id":"1997_555_124","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 124. Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskim urzędzie pocztowym, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego kapitanowi statku."}
{"id":"1997_555_125","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 125. Pismo omyłkowo wniesione przed upływem terminu do niewłaściwego sądu, prokuratora, organu Policji albo innego organu dochodzenia uważa się za wniesione z zachowaniem terminu."}
{"id":"1997_555_126","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 126. § 1. Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana; to samo stosuje się do osób nie będących stronami. § 2. W kwestii przywrócenia terminu orzeka postanowieniem organ, przed którym należało dokonać czynności. § 3. Na odmowę przywrócenia terminu przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_127","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 127. Wniosek o przywrócenie terminu nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, jednakże organ, do którego wniosek złożono, lub organ powołany do rozpoznania środka zaskarżenia może wstrzymać wykonanie orzeczenia; odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia. Rozdział 15 Doręczenia"}
{"id":"1997_555_128","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 128. § 1. Orzeczenia i zarządzenia doręcza się w uwierzytelnionych odpisach, jeżeli ustawa nakazuje ich doręczenie. § 2. Wszelkie pisma przeznaczone dla uczestników postępowania doręcza się w taki sposób, by treść ich nie była udostępniona osobom niepowołanym."}
{"id":"1997_555_129","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 129. § 1. W wezwaniu należy oznaczyć organ wysyłający oraz podać, w jakiej sprawie, w jakim charakterze, miejscu i czasie ma się stawić adresat i czy jego stawiennictwo jest obowiązkowe, a także uprzedzić o skutkach niestawiennictwa. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zawiadomień. § 3. Jeżeli od dnia doręczenia pisma biegnie termin wykonania czynności procesowej, należy pouczyć o tym adresata."}
{"id":"1997_555_13","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 13. Uzyskanie zezwolenia władzy, od którego ustawa uzależnia ściganie, należy do oskarżyciela."}
{"id":"1997_555_130","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 130. Pisma doręcza się za pokwitowaniem odbioru. Odbierający potwierdza odbiór swym czytelnym podpisem zawierającym imię i nazwisko na zwrotnym pokwitowaniu, na którym doręczający potwierdza swym podpisem sposób doręczenia."}
{"id":"1997_555_131","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 131. § 1. Wezwania, zawiadomienia oraz inne pisma, od których daty doręczenia biegną terminy, doręcza się przez pocztę lub funkcjonariusza organu wysyłającego, a w razie konieczności - przez Policję. § 2. Jeżeli w sprawie ustalono tylu pokrzywdzonych, że ich indywidualne zawiadomienie o przysługujących im uprawnieniach spowodowałoby poważne utrudnienie w prowadzeniu postępowania, zawiadamia się ich poprzez ogłoszenie w prasie, radiu lub telewizji."}
{"id":"1997_555_132","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 132. § 1. Pismo doręcza się adresatowi osobiście. § 2. W razie chwilowej nieobecności adresata w jego mieszkaniu, pismo doręcza się dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli podejmą się oddać pismo adresatowi."}
{"id":"1997_555_133","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 133. § 1. Jeżeli doręczenia nie można dokonać w sposób wskazany w art. 132, pismo przesłane pocztą pozostawia się w najbliższym urzędzie pocztowym, a przesłane w inny sposób - w najbliższej jednostce Policji albo we właściwym urzędzie administracji samorządowej szczebla podstawowego. § 2. O pozostawieniu pisma w myśl § 1 doręczający umieszcza widoczne zawiadomienie na drzwiach mieszkania adresata ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo pozostawiono oraz że należy je odebrać w ciągu 7 dni; tak samo postąpić należy w razie doręczenia pisma administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi. § 3. Pismo można również pozostawić osobie upoważnionej do odbioru korespondencji w miejscu stałego zatrudnienia adresata."}
{"id":"1997_555_134","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 134. § 1. Pisma adresowane do żołnierzy oraz funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Służby Więziennej można doręczyć adresatom za pośrednictwem ich przełożonych, przy czym wezwania przeznaczone dla żołnierzy pełniących zasadniczą służbę wojskową przesyła się do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, w celu doręczenia i zarządzenia stawienia się stosownie do wezwania. § 2. Osobom pozbawionym wolności doręcza się pismo za pośrednictwem administracji odpowiedniego zakładu. § 3. Pismo przeznaczone dla adresata nie będącego osobą fizyczną albo dla obrońcy lub pełnomocnika doręcza się w biurze adresata osobie tam zatrudnionej."}
{"id":"1997_555_135","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 135. Prokuratora zawiadamia się o rozprawach i posiedzeniach przez doręczenie wykazu spraw, które mają być w danym dniu rozpoznane."}
{"id":"1997_555_136","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 136. § 1. W razie odmowy przyjęcia pisma lub odmowy albo niemożności pokwitowania odbioru przez adresata, doręczający sporządza na zwrotnym pokwitowaniu odpowiednią wzmiankę; wówczas doręczenie uważa się za dokonane. § 2. Pismo nie przyjęte przez adresata zwraca się organowi wysyłającemu."}
{"id":"1997_555_137","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 137. W wypadkach nie cierpiących zwłoki można wzywać lub zawiadamiać osoby telefonicznie albo w inny sposób stosownie do okoliczności, pozostawiając w aktach odpis nadanego komunikatu z podpisem osoby nadającej."}
{"id":"1997_555_138","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 138. Strona przebywająca za granicą ma obowiązek wskazać adresata dla doręczeń w kraju; w razie nieuczynienia tego, pismo wysłane pod ostatnio znanym adresem w kraju albo, jeżeli adresu tego nie ma, załączone do akt sprawy uważa się za doręczone."}
{"id":"1997_555_139","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 139. § 1. Jeżeli strona, nie podając nowego adresu, zmienia miejsce zamieszkania lub nie przebywa pod wskazanym przez siebie adresem, pismo wysłane pod tym adresem uważa się za doręczone. § 2. W postępowaniu sądowym przepis § 1 stosuje się do pism wysłanych do oskarżonego dopiero po doręczeniu mu aktu oskarżenia. § 3. Przepis § 1 nie dotyczy pism wysyłanych po raz pierwszy po prawomocnym zakończeniu postępowania oraz do oskarżonego, co do którego umorzono postępowanie lub zapadł wyrok uniewinniający, chyba że oskarżony został już zawiadomiony o przyjęciu apelacji oskarżyciela."}
{"id":"1997_555_14","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 14. § 1. Wszczęcie postępowania sądowego następuje na żądanie uprawnionego oskarżyciela lub innego uprawnionego podmiotu. § 2. Odstąpienie oskarżyciela publicznego od wniesionego oskarżenia nie wiąże sądu."}
{"id":"1997_555_140","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 140. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, orzeczenia, zarządzenia, zawiadomienia i odpisy, które ustawa nakazuje doręczać stronom, doręcza się również obrońcom, pełnomocnikom i ustawowym przedstawicielom."}
{"id":"1997_555_141","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 141. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Łączności określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb doręczania pism sądowych."}
{"id":"1997_555_142","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 142. Doręczenie bez zachowania przepisów niniejszego rozdziału uważa się za dokonane, jeżeli osoba, dla której pismo było przeznaczone, oświadczy, że pismo to otrzymała. Rozdział 16 Protokoły"}
{"id":"1997_555_143","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 143. § 1. Spisania protokołu wymagają: 1) przyjęcie ustnego zawiadomienia o przestępstwie, wniosku o ściganie i jego cofnięcie, 2) przesłuchanie oskarżonego, świadka, biegłego i kuratora, 3) dokonanie oględzin, 4) dokonanie otwarcia zwłok oraz wyjęcie zwłok z grobu, 5) przeprowadzenie eksperymentu, konfrontacji oraz okazania, 6) przeszukanie osoby, pomieszczenia i rzeczy oraz zatrzymanie rzeczy, 7) otwarcie korespondencji i przesyłki oraz odtworzenie utrwalonych zapisów, 8) zaznajomienie podejrzanego z materiałami zebranymi w postępowaniu przygotowawczym, 9) przyjęcie poręczenia, 10) przebieg posiedzenia sądu przeprowadzonego na podstawie art. 339, 11) przebieg rozprawy. § 2. Z innych czynności spisuje się protokół, jeżeli przepis szczególny tego wymaga albo przeprowadzający czynność uzna to za potrzebne. W innych wypadkach można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej."}
{"id":"1997_555_144","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 144. § 1. Protokół rozprawy spisuje aplikant lub pracownik sekretariatu. Protokół może też spisać asesor sądowy, jeżeli nie należy do składu orzekającego. § 2. Inny protokół spisać może, poza osobami wymienionymi w § 1, osoba przybrana w charakterze protokolanta przez prowadzącego czynność lub sam przeprowadzający czynność. § 3. Od osoby przybranej, która nie jest pracownikiem organu prowadzącego postępowanie, odbiera się przyrzeczenie następującej treści: \"Przyrzekam uroczyście, że powierzone mi obowiązki protokolanta wykonam sumiennie\"."}
{"id":"1997_555_145","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 145. § 1. Niezależnie od spisania protokołu może być sporządzony stenogram czynności, który stenograf przekłada na pismo zwykłe, przy czym czyni wzmiankę, jakim posługiwał się systemem; pierwopis stenogramu dołącza się do protokołu. § 2. Przepis art. 144 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_146","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 146. § 1. Protokolant i stenograf ulegają wyłączeniu z tych samych powodów co sędzia. § 2. O wyłączeniu orzeka w toku rozprawy lub posiedzenia sąd, a w innych wypadkach osoba, która przeprowadza czynność protokołowaną."}
{"id":"1997_555_147","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 147. § 1. Przebieg czynności protokołowanych może być utrwalony ponadto za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, o czym należy przed uruchomieniem urządzenia uprzedzić osoby uczestniczące w czynności. § 2. Jeżeli względy techniczne nie stoją na przeszkodzie, przesłuchanie świadka lub biegłego utrwala się za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk, gdy: 1) zachodzi niebezpieczeństwo, że przesłuchanie tej osoby nie będzie możliwe w dalszym postępowaniu, 2) przesłuchanie następuje w trybie określonym w art. 396. § 3. Zapis dźwiękowy i jego przekład oraz zapis obrazu stają się załącznikami do protokołu. § 4. Strona ma prawo otrzymać na swój koszt jedną kopię zapisu dźwięku lub obrazu. Nie dotyczy to przesłuchania na rozprawie odbywającej się z wyłączeniem jawności albo w postępowaniu przygotowawczym. § 5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do rejestracji obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposoby ich zabezpieczenia, przechowywania, odtwarzania i kopiowania."}
{"id":"1997_555_148","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 148. § 1. Protokół powinien zawierać: 1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca oraz osób w niej uczestniczących, 2) przebieg czynności oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników, 3) wydane w toku czynności postanowienia i zarządzenia, a jeżeli postanowienie lub zarządzenie sporządzono osobno, wzmiankę o jego wydaniu, 4) w miarę potrzeby stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności. § 2. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenia określonych okoliczności przez organ prowadzący postępowanie wciąga się do protokołu z możliwą dokładnością, a osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać wciągnięcia do protokołu z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw i interesów. § 3. W protokole nie wolno zastępować zapisu treści zeznań lub wyjaśnień odwoływaniem się do innych protokołów. § 4. Osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać odczytania fragmentów ich wypowiedzi wciągniętych do protokołu."}
{"id":"1997_555_149","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 149. § 1. Protokół rozprawy oraz posiedzenia podpisują niezwłocznie przewodniczący i protokolant. § 2. Stenogram oraz jego przekład podpisuje stenograf, a ponadto przewodniczący rozprawy lub przeprowadzający czynność. § 3. Jeżeli przewodniczący nie może podpisać protokołu, protokół podpisuje za niego jeden z członków składu orzekającego, zaznaczając przyczynę braku podpisu przewodniczącego."}
{"id":"1997_555_15","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 15. § 1. Policja i inne organy w zakresie postępowania karnego wykonują polecenia sądu i prokuratora oraz prowadzą pod nadzorem prokuratora, w granicach określonych w ustawie, dochodzenie, a nadto powierzone im przez prokuratora śledztwo lub prowadzone przez niego dochodzenie w całości albo w określonym zakresie, jak również poszczególne czynności śledztwa lub dochodzenia. § 2. Wszystkie instytucje państwowe, samorządowe i społeczne są obowiązane w zakresie swego działania do udzielania pomocy organom prowadzącym postępowanie karne."}
{"id":"1997_555_150","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 150. § 1. Z wyjątkiem protokołu rozprawy lub posiedzenia protokół podpisują osoby biorące udział w czynności. Przed podpisaniem należy go odczytać i uczynić o tym wzmiankę. § 2. Osoba uczestnicząca w czynności może podpisując protokół zgłosić jednocześnie zarzuty co do jego treści; zarzuty te należy wciągnąć do protokołu wraz z oświadczeniem osoby wykonującej czynność protokołowaną."}
{"id":"1997_555_151","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 151. Skreślenia oraz poprawki i uzupełnienia poczynione w protokole wymagają omówienia podpisanego przez osoby podpisujące protokół."}
{"id":"1997_555_152","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 152. Strony oraz osoby mające w tym interes prawny mogą złożyć wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy i posiedzenia, wskazując na nieścisłości i opuszczenia."}
{"id":"1997_555_153","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 153. § 1. Przewodniczący po wysłuchaniu protokolanta może przychylić się do wniosku i wydać zarządzenie o sprostowaniu protokołu; w przeciwnym razie w przedmiocie sprostowania protokołu orzeka, po wysłuchaniu protokolanta, sąd w składzie, który rozpoznawał sprawę. § 2. Jeżeli nie można utworzyć tego samego składu, postanowienie nie zapada, a poszczególni jego członkowie oraz protokolant składają do akt sprawy oświadczenie co do zasadności wniosku. § 3. W razie uwzględnienia wniosku należy w sprostowanym protokole umieścić odpowiednią wzmiankę, którą podpisują przewodniczący i protokolant. § 4. Wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy lub posiedzenia pozostawia się bez rozpoznania, jeżeli został złożony po wysłaniu akt sprawy do wyższej instancji."}
{"id":"1997_555_154","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 154. Sprostowanie oczywistych omyłek pisarskich lub rachunkowych w protokole może nastąpić na wniosek lub z urzędu w każdym czasie; przepis art. 153 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_155","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 155. § 1. O treści sprostowania zawiadamia się strony, a o odmowie sprostowania osobę, która zgłosiła wniosek o sprostowanie. § 2. Wniosek o sprostowanie, niezależnie od sposobu jego załatwienia, dołącza się do protokołu. Rozdział 17 Przeglądanie akt i sporządzanie odpisów"}
{"id":"1997_555_156","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 156. § 1. Stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta sprawy sądowej i daje możność sporządzenia z nich odpisów. Za zgodą prezesa sądu akta te mogą być udostępnione również innym osobom. § 2. Na wniosek obrońcy lub oskarżonego i na ich koszt wydaje się kserokopie dokumentów z akt sprawy. § 3. Prezes sądu może w razie uzasadnionej potrzeby zarządzić wydanie uwierzytelnionych odpisów z akt sprawy. § 4. Jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo ujawnienia tajemnicy państwowej, przeglądanie akt, sporządzanie odpisów i kserokopii odbywa się z zachowaniem rygorów określonych przez prezesa sądu lub sąd. Uwierzytelnionych odpisów i kserokopii nie wydaje się, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 5. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w toku postępowania przygotowawczego stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta, umożliwia sporządzanie odpisów i kserokopii oraz wydaje odpisy uwierzytelnione tylko za zgodą prowadzącego postępowanie przygotowawcze. Za zgodą prokuratora akta w toku postępowania przygotowawczego mogą być w wyjątkowych wypadkach udostępnione innym osobom."}
{"id":"1997_555_157","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 157. § 1. Oskarżonemu na jego żądanie należy wydać bezpłatnie jeden uwierzytelniony odpis każdego orzeczenia. Odpis wydaje się z uzasadnieniem, jeżeli je sporządzono. § 2. W sprawach, w których wyłączono jawność ze względu na ważny interes państwa, oskarżonemu wolno wydać tylko odpis orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji, bez uzasadnienia. § 3. Nie można odmówić stronie zezwolenia na sporządzenie odpisu protokołu czynności, w której strona uczestniczyła lub miała prawo uczestniczyć, jak również dokumentu pochodzącego od niej lub sporządzonego z jej udziałem."}
{"id":"1997_555_158","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 158. § 1. Prokurator może przeglądać akta sprawy sądowej w każdym jej stanie oraz żądać przesłania mu ich w tym celu, jeżeli nie tamuje to biegu postępowania i nie ogranicza dostępu do akt innym uczestnikom postępowania, a zwłaszcza oskarżonemu i jego obrońcy. § 2. W razie przesłania akt prokuratorowi jest on obowiązany udostępnić je stronie, obrońcy lub pełnomocnikowi."}
{"id":"1997_555_159","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 159. Na odmowę udostępnienia akt w postępowaniu przygotowawczym przysługuje stronom zażalenie. Rozdział 18 Odtworzenie zaginionych lub zniszczonych akt"}
{"id":"1997_555_16","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 16. § 1. Jeżeli organ prowadzący postępowanie jest obowiązany pouczyć uczestników postępowania o ciążących obowiązkach i o przysługujących im uprawnieniach, brak takiego pouczenia lub mylne pouczenie nie może wywoływać ujemnych skutków procesowych dla uczestnika postępowania lub innej osoby, której to dotyczy. § 2. Organ prowadzący postępowanie powinien ponadto w miarę potrzeby udzielać uczestnikom postępowania informacji o ciążących obowiązkach i o przysługujących im uprawnieniach także w wypadkach, gdy ustawa wyraźnie takiego obowiązku nie stanowi. W razie braku takiego pouczenia, gdy w świetle okoliczności sprawy było ono nieodzowne, albo mylnego pouczenia, stosuje się odpowiednio § 1."}
{"id":"1997_555_160","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 160. § 1. Postępowanie w wypadku zaginięcia lub zniszczenia w całości lub w części akt sprawy będącej w toku przeprowadza sąd, w którym sprawa ostatnio się toczyła. § 2. Sąd Najwyższy przeprowadza takie postępowanie jedynie w zakresie odtworzenia akt tego sądu. § 3. Postępowanie w wypadku zaginięcia lub zniszczenia akt sprawy prawomocnie zakończonej przeprowadza sąd, w którym sprawa się toczyła w pierwszej instancji, lub inny sąd wskazany w ustawie. § 4. Akta postępowania przygotowawczego odtwarza prokurator, stosując odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału."}
{"id":"1997_555_161","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 161. Jeżeli zaginęły lub uległy zniszczeniu akta sprawy prawomocnie zakończonej, odtworzenie nastąpi w częściach niezbędnych do wykonania orzeczenia, wznowienia postępowania, przeprowadzenia postępowania w trybie kasacji albo urzeczywistnienia innych uzasadnionych interesów stron."}
{"id":"1997_555_162","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 162. Prezes sądu wzywa strony do złożenia w oznaczonym terminie wniosków co do sposobu odtworzenia akt sprawy oraz przedstawienia dokumentów umożliwiających ich odtworzenie."}
{"id":"1997_555_163","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 163. § 1. Prezes sądu wzywa osoby posiadające potrzebne dokumenty do ich przedstawienia sądowi, a w razie potrzeby zarządza ich przymusowe odebranie; przepisy art. 217-236 stosuje się odpowiednio. § 2. Po sporządzeniu uwierzytelnionych odpisów należy dokumenty zwrócić osobie, która je dostarczyła lub od której je odebrano."}
{"id":"1997_555_164","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 164. W celu odtworzenia akt sąd przeprowadza postępowanie, w tym również dowody, jakie uzna za konieczne. W szczególności sąd bierze pod uwagę wpisy do rejestrów karnych, repertoriów i innych ksiąg biurowych, utrwalenia dźwięku lub obrazu, notatki protokolantów, sędziów, ławników, prokuratorów i adwokatów, którzy uczestniczyli w sprawie. Sąd może też przesłuchać w charakterze świadków wszelkich uczestników sprawy, której akta zaginęły lub uległy zniszczeniu, a także inne osoby, które mogą mieć wiadomości co do treści akt."}
{"id":"1997_555_165","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 165. § 1. Postanowienie co do odtworzenia akt sprawy ustala jego zakres lub stwierdza, że odtworzenie akt jest niemożliwe. § 2. Na postanowienie to przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_166","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 166. Jeżeli akta sprawy prawomocnie nie ukończonej nie mogą być odtworzone albo zostały odtworzone w części, należy czynności procesowe powtórzyć w zakresie niezbędnym do kontynuowania postępowania. DZIAŁ V Dowody Rozdział 19 Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_555_167","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 167. Dowody przeprowadza się na wniosek stron albo z urzędu."}
{"id":"1997_555_168","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 168. Fakty powszechnie znane nie wymagają dowodu. To samo dotyczy faktów znanych z urzędu, należy jednak zwrócić na nie uwagę stron. Nie wyłącza to dowodu przeciwnego."}
{"id":"1997_555_169","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 169. § 1. We wniosku dowodowym należy podać oznaczenie dowodu oraz okoliczności, które mają być udowodnione. Można także określić sposób przeprowadzenia dowodu. § 2. Wniosek dowodowy może zmierzać do wykrycia lub oceny właściwego dowodu."}
{"id":"1997_555_17","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 17. § 1. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy: 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia, 2) czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia przestępstwa, 3) społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, 4) ustawa stanowi, że sprawca nie podlega karze, 5) oskarżony zmarł, 6) nastąpiło przedawnienie karalności, 7) postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się, 8) sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych, 9) brak skargi uprawnionego oskarżyciela, 10) brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że ustawa stanowi inaczej, 11) zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie. § 2. Do chwili otrzymania wniosku lub zezwolenia władzy, od których ustawa uzależnia ściganie, organy procesowe dokonują tylko czynności nie cierpiących zwłoki w celu zabezpieczenia śladów i dowodów, a także czynności zmierzających do wyjaśnienia, czy wniosek będzie złożony lub zezwolenie będzie wydane. § 3. Niemożność przypisania winy sprawcy czynu nie wyłącza postępowania dotyczącego zastosowania środków zabezpieczających."}
{"id":"1997_555_170","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 170. § 1. Oddala się wniosek dowodowy, jeżeli: 1) przeprowadzenie dowodu jest niedopuszczalne, 2) okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy, 3) dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności, 4) dowodu nie da się przeprowadzić. § 2. Nie można oddalić wniosku dowodowego na tej podstawie, że dotychczasowe dowody wykazały przeciwieństwo tego, co wnioskodawca zamierza udowodnić. § 3. Oddalenie wniosku dowodowego następuje w formie postanowienia. § 4. Oddalenie wniosku dowodowego nie stoi na przeszkodzie późniejszemu dopuszczeniu dowodu, chociażby nie ujawniły się nowe okoliczności."}
{"id":"1997_555_171","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 171. § 1. Osobie przesłuchiwanej należy umożliwić swobodne wypowiedzenie się w granicach określonych celem danej czynności, a dopiero następnie można zadawać pytania zmierzające do uzupełnienia, wyjaśnienia lub kontroli wypowiedzi. § 2. Prawo zadawania pytań mają prócz organu przesłuchującego strony, obrońcy, pełnomocnicy oraz biegli. Pytania zadaje się osobie przesłuchiwanej bezpośrednio, chyba że organ przesłuchujący zarządzi inaczej. § 3. Nie wolno zadawać pytań sugerujących osobie przesłuchiwanej treść odpowiedzi. § 4. Niedopuszczalne jest: 1) wpływanie na wypowiedzi przesłuchiwanej osoby za pomocą przymusu lub groźby bezprawnej, 2) stosowanie hipnozy albo środków chemicznych lub technicznych, wpływających na procesy psychiczne przesłuchiwanej osoby albo mających na celu kontrolę nieświadomych reakcji jej organizmu w związku z przesłuchaniem. § 5. Organ przesłuchujący uchyla pytania określone w § 3 jak również pytania nieistotne. § 6. Wyjaśnienia, zeznania oraz oświadczenia złożone w warunkach wyłączających swobodę wypowiedzi lub uzyskane wbrew zakazom wymienionym w § 4 nie mogą stanowić dowodu."}
{"id":"1997_555_172","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 172. Osoby przesłuchiwane mogą być konfrontowane w celu wyjaśnienia sprzeczności. Konfrontacja nie jest dopuszczalna w wypadku określonym w art. 184."}
{"id":"1997_555_173","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 173. § 1. Osobie przesłuchiwanej można okazać inną osobę, jej wizerunek lub rzecz w celu jej rozpoznania. Okazanie powinno być przeprowadzone tak, aby wyłączyć sugestię. § 2. W razie potrzeby okazanie można przeprowadzić również tak, aby wyłączyć możliwość rozpoznania osoby przesłuchiwanej przez osobę rozpoznawaną. § 3. Podczas okazania osoba okazywana powinna znajdować się w grupie obejmującej łącznie co najmniej cztery osoby. § 4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne przeprowadzenia okazania."}
{"id":"1997_555_174","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 174. Dowodu z wyjaśnień oskarżonego lub z zeznań świadka nie wolno zastępować treścią pism, zapisków lub notatek urzędowych. Rozdział 20 Wyjaśnienia oskarżonego"}
{"id":"1997_555_175","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 175. § 1. Oskarżony ma prawo składać wyjaśnienia; może jednak bez podania powodów odmówić odpowiedzi na poszczególne pytania lub odmówić składania wyjaśnień. O prawie tym należy go pouczyć. § 2. Obecny przy czynnościach dowodowych oskarżony ma prawo składać wyjaśnienia co do każdego dowodu."}
{"id":"1997_555_176","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 176. § 1. W postępowaniu przygotowawczym oskarżonemu należy, na jego żądanie lub jego obrońcy, umożliwić w toku przesłuchania złożenie wyjaśnień na piśmie. Przesłuchujący podejmie w tym wypadku środki zapobiegające porozumieniu się oskarżonego z innymi osobami w czasie spisywania wyjaśnień. § 2. Przesłuchujący może z ważnych powodów odmówić zgody na złożenie przez oskarżonego wyjaśnień na piśmie. § 3. Na rozprawie sąd może wyjątkowo zezwolić oskarżonemu na złożenie wyjaśnień na piśmie. Przepis § 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. § 4. Pisemne wyjaśnienia oskarżonego, podpisane przez niego, z zaznaczeniem daty ich złożenia, stanowią załącznik do protokołu. Wyjaśnienia, złożone w tej formie na rozprawie głównej, odczytuje się. Rozdział 21 Świadkowie"}
{"id":"1997_555_177","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 177. § 1. Każda osoba wezwana w charakterze świadka ma obowiązek stawić się i złożyć zeznania. § 2. Świadka, który nie może się stawić na wezwanie z powodu choroby, kalectwa lub innej nie dającej się pokonać przeszkody, można przesłuchać w miejscu jego pobytu."}
{"id":"1997_555_178","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 178. Nie wolno przesłuchiwać jako świadków: 1) obrońcy co do faktów, o których dowiedział się udzielając porady prawnej lub prowadząc sprawę, 2) duchownego co do faktów, o których dowiedział się przy spowiedzi."}
{"id":"1997_555_179","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 179. § 1. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej mogą być przesłuchane co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, tylko po zwolnieniu tych osób od obowiązku zachowania tajemnicy przez uprawniony organ przełożony. § 2. Zwolnienia wolno odmówić tylko wtedy, gdyby złożenie zeznania wyrządzić mogło poważną szkodę państwu. § 3. Sąd lub prokurator może zwrócić się do właściwego naczelnego organu administracji rządowej o zwolnienie świadka od obowiązku zachowania tajemnicy."}
{"id":"1997_555_18","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 18. § 1. Jeżeli czyn stanowi tylko wykroczenie, prokurator odmawiając wszczęcia postępowania lub umarzając je przekazuje sprawę Policji w celu wystąpienia z wnioskiem o ukaranie przez właściwy organ do spraw wykroczeń; prokurator może sam wystąpić z takim wnioskiem. § 2. Jeżeli sąd lub prokurator dopatruje się w czynie przewinienia dyscyplinarnego albo naruszenia obowiązków służbowych lub zasad współżycia społecznego, może odmawiając wszczęcia postępowania albo umarzając je, zwłaszcza z powodu znikomej szkodliwości społecznej czynu, przekazać sprawę innemu właściwemu organowi."}
{"id":"1997_555_180","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 180. § 1. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy służbowej lub tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji, mogą odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, chyba że sąd lub prokurator zwolni te osoby od obowiązku zachowania tajemnicy. § 2. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy adwokackiej, lekarskiej lub dziennikarskiej mogą być przesłuchane co do faktów objętych tą tajemnicą tylko wtedy, gdy to jest niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu. O przesłuchaniu lub zezwoleniu na przesłuchanie decyduje sąd. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie. § 3. Zwolnienie dziennikarza od obowiązku zachowania tajemnicy nie może dotyczyć danych umożliwiających identyfikację autora materiału prasowego, listu do redakcji lub innego materiału o tym charakterze, jak również identyfikację osób udzielających informacji opublikowanych lub przekazanych do opublikowania, jeżeli osoby te zastrzegły nieujawnianie powyższych danych. § 4. Przepisu § 3 nie stosuje się, jeżeli informacja dotyczy przestępstwa, o którym mowa w art. 240 § 1 Kodeksu karnego. § 5. Odmowa przez dziennikarza ujawnienia danych, o których mowa w § 3, nie uchyla jego odpowiedzialności za przestępstwo, którego dopuścił się publikując informację."}
{"id":"1997_555_181","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 181. § 1. W wypadkach przewidzianych w art. 179 i 180 sąd przesłuchuje taką osobę na rozprawie z wyłączeniem jawności. § 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przechowywania protokołów zeznań obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji."}
{"id":"1997_555_182","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 182. § 1. Osoba najbliższa dla oskarżonego może odmówić zeznań. § 2. Prawo odmowy zeznań trwa mimo ustania małżeństwa lub przysposobienia. § 3. Prawo odmowy zeznań przysługuje także świadkowi, który w innej toczącej się sprawie jest oskarżony o współudział w przestępstwie objętym postępowaniem."}
{"id":"1997_555_183","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 183. § 1. Świadek może uchylić się od odpowiedzi na pytanie, jeżeli udzielenie odpowiedzi mogłoby narazić jego lub osobę dla niego najbliższą na odpowiedzialność za przestępstwo lub wykroczenie. § 2. Świadek może żądać, aby przesłuchano go na rozprawie z wyłączeniem jawności, jeżeli treść zeznań mogłaby narazić na hańbę jego lub osobę dla niego najbliższą."}
{"id":"1997_555_184","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 184. § 1. Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy danych osobowych świadka. § 2. W razie wydania postanowienia, o którym mowa w § 1, dane osobowe świadka pozostają wyłącznie do wiadomości sądu i prokuratora, a gdy zachodzi konieczność - również funkcjonariusza Policji prowadzącego postępowanie. Protokoły zeznań świadka wolno udostępniać oskarżonemu lub obrońcy tylko w sposób uniemożliwiający ujawnienie tożsamości świadka. § 3. Świadka przesłuchuje prokurator, a także sąd, który może zlecić wykonanie tej czynności sędziemu wyznaczonemu ze swojego składu - w miejscu i w sposób zapewniający zachowanie w tajemnicy tożsamości świadka. § 4. Przesłuchanie świadka z udziałem oskarżonego lub obrońcy może być przeprowadzone tylko w takich warunkach, które wyłączają możliwość ujawnienia tożsamości świadka. § 5. Na postanowienie w sprawie zachowania w tajemnicy danych osobowych świadka oskarżonemu przysługuje w terminie 3 dni zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozstrzyga sąd właściwy do rozpoznania sprawy. Postępowanie dotyczące zażalenia jest objęte tajemnicą. W razie uwzględnienia zażalenia protokół przesłuchania świadka podlega zniszczeniu; o zniszczeniu protokołu należy uczynić wzmiankę w aktach sprawy. § 6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki techniczne przesłuchania świadka, którego dane osobowe podlegają zachowaniu w tajemnicy, 2) sposób sporządzania, przechowywania i udostępniania protokołów zeznań zawierających wiadomości o świadku, którego dane osobowe podlegają zachowaniu w tajemnicy, a także dopuszczalny sposób powoływania się na takie zeznania w orzeczeniach i pismach procesowych."}
{"id":"1997_555_185","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 185. Można zwolnić od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania osobę pozostającą z oskarżonym w szczególnie bliskim stosunku osobistym, jeżeli osoba taka wnosi o zwolnienie."}
{"id":"1997_555_186","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 186. § 1. Jeżeli osoba uprawniona do odmowy złożenia zeznania albo zwolniona od tego na podstawie art. 185 oświadczy nie później niż przed rozpoczęciem pierwszego zeznania na rozprawie przed sądem pierwszej instancji, że chce z tego prawa skorzystać, poprzednio złożone zeznanie tej osoby nie może ani służyć za dowód, ani być odtworzone. § 2. Sporządzone w postępowaniu karnym protokoły oględzin ciała podlegają ujawnieniu na rozprawie, choćby osoba poddana oględzinom odmówiła wyjaśnień lub zeznań albo została od nich zwolniona na podstawie art. 182 lub art. 185."}
{"id":"1997_555_187","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 187. § 1. Przyrzeczenie od świadka może odebrać tylko sąd lub sędzia wyznaczony. § 2. Świadek składa przyrzeczenie przed rozpoczęciem zeznań. § 3. Można odstąpić od odebrania przyrzeczenia od świadka, jeżeli obecne strony nie sprzeciwiają się temu."}
{"id":"1997_555_188","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 188. § 1. Świadek składa przyrzeczenie powtarzając za sędzią słowa: \"Świadomy znaczenia moich słów i odpowiedzialności przed prawem przyrzekam uroczyście, że będę mówił szczerą prawdę, niczego nie ukrywając z tego, co mi jest wiadome\". § 2. W czasie składania przyrzeczenia wszyscy, nie wyłączając sędziów, stoją. § 3. Osoby nieme i głuche składają przyrzeczenie przez podpisanie tekstu przyrzeczenia. § 4. Świadkowi, który w danej sprawie składał już przyrzeczenie, sąd przypomina je przy przesłuchaniu, chyba że uzna za potrzebne ponowne odebranie przyrzeczenia."}
{"id":"1997_555_189","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 189. Nie odbiera się przyrzeczenia: 1) od osób, które nie ukończyły 17 lat, 2) gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że świadek z powodu zaburzeń psychicznych nie zdaje sobie należycie sprawy ze znaczenia przyrzeczenia, 3) gdy świadek jest osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa będącego przedmiotem postępowania lub pozostającego w ścisłym związku z czynem stanowiącym przedmiot postępowania albo gdy za to przestępstwo został skazany, 4) gdy świadek był prawomocnie skazany za fałszywe zeznanie lub oskarżenie."}
{"id":"1997_555_19","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 19. § 1. W razie stwierdzenia w postępowaniu karnym poważnego uchybienia w działaniu instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej, zwłaszcza gdy sprzyja ono popełnieniu przestępstwa, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia o tym uchybieniu organ powołany do nadzoru nad daną jednostką organizacyjną, zaś w razie potrzeby także organ kontroli. Policja powiadamia prokuratora o ujawnionych przez siebie uchybieniach. § 2. Zawiadamiając o uchybieniu, sąd lub prokurator może zażądać nadesłania w wyznaczonym terminie wyjaśnień i podania środków podjętych w celu zapobieżenia takim uchybieniom w przyszłości. § 3. W razie nieudzielenia wyjaśnień w wyznaczonym terminie można nałożyć na kierownika organu zobowiązanego do wyjaśnień karę pieniężną w wysokości nie przekraczającej najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 4. Na postanowienie o ukaraniu przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_190","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 190. § 1. Przed rozpoczęciem przesłuchania należy uprzedzić świadka o odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy. § 2. W postępowaniu przygotowawczym świadek podpisuje oświadczenie, że został uprzedzony o tej odpowiedzialności."}
{"id":"1997_555_191","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 191. § 1. Przesłuchanie rozpoczyna się od zapytania świadka o imię, nazwisko, wiek, zajęcie, miejsce zamieszkania, karalność za fałszywe zeznanie lub oskarżenie oraz stosunek do stron. § 2. Świadka należy uprzedzić o treści art. 182, a o treści art. 183 oraz art. 185, jeżeli ujawnią się okoliczności objęte tymi przepisami. § 3. Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa użycia przemocy lub groźby bezprawnej wobec świadka lub osoby najbliższej w związku z jego czynnościami, może on zastrzec dane dotyczące miejsca zamieszkania do wyłącznej wiadomości prokuratora lub sądu. Pisma procesowe doręcza się wówczas do instytucji, w której świadek jest zatrudniony, lub na inny wskazany przez niego adres."}
{"id":"1997_555_192","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 192. § 1. Jeżeli karalność czynu zależy od stanu zdrowia pokrzywdzonego, nie może on sprzeciwić się oględzinom i badaniom nie połączonym z zabiegiem chirurgicznym lub obserwacją w zakładzie leczniczym. § 2. Jeżeli istnieje wątpliwość co do stanu psychicznego świadka, jego stanu rozwoju umysłowego, zdolności postrzegania lub odtwarzania przez niego postrzeżeń, sąd lub prokurator może zarządzić przesłuchanie świadka z udziałem biegłego lekarza lub biegłego psychologa, a świadek nie może się temu sprzeciwić. § 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do osób, które odmówiły zeznań lub zostały od nich zwolnione na podstawie art. 182 § 1 i 2 lub art. 185. § 4. Dla celów dowodowych można również świadka, za jego zgodą, poddać oględzinom ciała i badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu. Rozdział 22 Biegli, tłumacze, specjaliści"}
{"id":"1997_555_193","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 193. § 1. Jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego albo biegłych. § 2. W celu wydania opinii można też zwrócić się do instytucji naukowej lub specjalistycznej. § 3. W wypadku powołania biegłych z zakresu różnych specjalności, o tym, czy mają oni przeprowadzić badania wspólnie i wydać jedną wspólną opinię, czy opinie odrębne, rozstrzyga organ procesowy powołujący biegłych."}
{"id":"1997_555_194","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 194. O dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego wydaje się postanowienie, w którym należy wskazać: 1) imię, nazwisko i specjalność biegłego lub biegłych, a w wypadku opinii instytucji, w razie potrzeby, specjalność i kwalifikacje osób, które powinny wziąć udział w przeprowadzeniu ekspertyzy, 2) przedmiot i zakres ekspertyzy ze sformułowaniem, w miarę potrzeby, pytań szczegółowych, 3) termin dostarczenia opinii."}
{"id":"1997_555_195","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 195. Do pełnienia czynności biegłego jest obowiązany nie tylko biegły sądowy, lecz także każda osoba, o której wiadomo, że ma odpowiednią wiedzę w danej dziedzinie."}
{"id":"1997_555_196","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 196. § 1. Nie mogą być biegłymi osoby wymienione w art. 178, 182 i 185 oraz osoby, do których odnoszą się odpowiednie przyczyny wyłączenia wymienione w art. 40 § 1 pkt 1-3 i 5, osoby powołane w sprawie w charakterze świadków, a także osoby, które były świadkiem czynu. § 2. Jeżeli ujawnią się przyczyny wyłączenia biegłego wymienione w § 1, wydana przez niego opinia nie stanowi dowodu, a na miejsce biegłego wyłączonego powołuje się innego biegłego. § 3. Jeżeli ujawnią się powody osłabiające zaufanie do wiedzy lub bezstronności biegłego albo inne ważne powody, powołuje się innego biegłego."}
{"id":"1997_555_197","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 197. § 1. Biegły składa przyrzeczenie następującej treści: \"Świadomy znaczenia moich słów i odpowiedzialności przed prawem, przyrzekam uroczyście, że powierzone mi obowiązki wykonam z całą sumiennością i bezstronnością\". § 2. Biegły sądowy powołuje się na przyrzeczenie złożone przy ustanowieniu go w tym charakterze. § 3. Do biegłego stosuje się odpowiednio przepisy art. 177, 179-181, 187, 188 § 2 i 4, art. 190 oraz art. 191 § 1 i 3."}
{"id":"1997_555_198","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 198. § 1. W miarę potrzeby udostępnia się biegłemu akta sprawy i wzywa się go do udziału w przeprowadzeniu dowodów. § 2. Organ procesowy może zastrzec swoją obecność przy przeprowadzaniu przez biegłego niektórych lub wszystkich badań, jeżeli nie wpłynie to ujemnie na wynik badania. § 3. W razie potrzeby organ procesowy może wprowadzić zmiany co do zakresu ekspertyzy lub postawionych pytań oraz stawiać pytania dodatkowe."}
{"id":"1997_555_199","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 199. Złożone wobec biegłego albo wobec lekarza udzielającego pomocy medycznej oświadczenia oskarżonego, dotyczące zarzucanego mu czynu, nie mogą stanowić dowodu."}
{"id":"1997_555_2","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 2. § 1. Przepisy niniejszego kodeksu mają na celu takie ukształtowanie postępowania karnego, aby: 1) sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności, 2) przez trafne zastosowanie środków przewidzianych w prawie karnym oraz ujawnienie okoliczności sprzyjających popełnieniu przestępstwa osiągnięte zostały zadania postępowania karnego nie tylko w zwalczaniu przestępstw, lecz również w zapobieganiu im oraz w umacnianiu poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego, 3) uwzględnione zostały prawnie chronione interesy pokrzywdzonego, 4) rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło w rozsądnym terminie. § 2. Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne."}
{"id":"1997_555_20","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 20. § 1. W razie rażącego naruszenia przez obrońcę lub pełnomocnika strony ich obowiązków procesowych sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia o tym radę adwokacką lub inny właściwy organ. § 2. W razie rażącego naruszenia obowiązków procesowych przez oskarżyciela publicznego lub prowadzącego dochodzenie sąd zawiadamia bezpośredniego przełożonego osoby, która dopuściła się uchybienia; w stosunku do Policji oraz innych organów dochodzenia uprawnienie takie przysługuje również prokuratorowi."}
{"id":"1997_555_200","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 200. § 1. W zależności od polecenia organu procesowego biegły składa opinię ustnie lub na piśmie. § 2. Opinia powinna zawierać: 1) imię, nazwisko, stopień i tytuł naukowy, specjalność i stanowisko zawodowe biegłego, 2) imiona i nazwiska oraz pozostałe dane innych osób, które uczestniczyły w przeprowadzeniu ekspertyzy, ze wskazaniem czynności dokonanych przez każdą z nich, 3) w wypadku opinii instytucji - także pełną nazwę i siedzibę instytucji, 4) czas przeprowadzonych badań oraz datę wydania opinii, 5) sprawozdanie z przeprowadzonych czynności i spostrzeżeń oraz oparte na nich wnioski, 6) podpisy wszystkich biegłych, którzy uczestniczyli w wydaniu opinii. § 3. Osoby, które brały udział w wydaniu opinii, mogą być, w razie potrzeby, przesłuchiwane w charakterze biegłych, a osoby, które uczestniczyły tylko w badaniach - w charakterze świadków."}
{"id":"1997_555_201","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 201. Jeżeli opinia jest niepełna lub niejasna albo gdy zachodzi sprzeczność w samej opinii lub między różnymi opiniami w tej samej sprawie, można wezwać ponownie tych samych biegłych lub powołać innych."}
{"id":"1997_555_202","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 202. § 1. W celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, powołuje co najmniej dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. § 2. Na wniosek psychiatrów do udziału w wydaniu opinii powołuje się ponadto biegłego lub biegłych innych specjalności. § 3. Biegli nie mogą pozostawać ze sobą w związku małżeńskim ani w innym stosunku, który mógłby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich samodzielności. § 4. Opinia psychiatrów powinna zawierać stwierdzenia dotyczące zarówno poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia czynu, jak i jego aktualnego stanu zdrowia psychicznego oraz zdolności do udziału w postępowaniu, a w razie potrzeby co do okoliczności wymienionych w art. 93 Kodeksu karnego."}
{"id":"1997_555_203","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 203. § 1. W razie zgłoszenia przez biegłych takiej konieczności, badanie psychiatryczne oskarżonego może być połączone z obserwacją w zakładzie leczniczym. § 2. Orzeka o tym sąd, określając miejsce obserwacji. W postępowaniu przygotowawczym sąd orzeka na wniosek prokuratora. § 3. Obserwacja w zakładzie leczniczym nie powinna trwać dłużej niż 6 tygodni; na wniosek zakładu sąd może przedłużyć ten termin na czas określony, niezbędny do zakończenia obserwacji. O zakończeniu obserwacji biegli niezwłocznie zawiadamiają sąd. § 4. Na postanowienia, o których mowa w § 2 i 3, przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_204","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 204. § 1. Należy wezwać tłumacza, jeżeli zachodzi potrzeba przesłuchania: 1) głuchego lub niemego, a nie wystarcza porozumienie się z nim za pomocą pisma, 2) osoby nie władającej językiem polskim. § 2. Należy również wezwać tłumacza, jeżeli zachodzi potrzeba przełożenia na język polski pisma sporządzonego w języku obcym lub odwrotnie albo zapoznania oskarżonego z treścią przeprowadzanego dowodu. § 3. Do tłumacza stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące biegłych."}
{"id":"1997_555_205","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 205. § 1. Jeżeli dokonanie oględzin, eksperymentu, ekspertyzy, zatrzymania rzeczy lub przeszukania wymaga czynności technicznych, w szczególności takich jak wykonanie pomiarów, obliczeń, zdjęć, utrwalenie śladów, można do udziału w nich wezwać specjalistów. § 2. Specjalistę nie będącego funkcjonariuszem organów procesowych można wezwać, przed przystąpieniem do czynności, do złożenia następującego przyrzeczenia: \"Świadomy znaczenia powierzonej mi czynności i odpowiedzialności przed prawem przyrzekam uroczyście, że powierzone mi obowiązki wykonam z całą sumiennością i bezstronnością\". § 3. W protokole czynności przeprowadzonej z udziałem specjalistów należy wskazać ich imiona i nazwiska, specjalność, miejsce zamieszkania, miejsce pracy i stanowisko oraz podać rodzaj i zakres czynności wykonanych przez każdego z nich."}
{"id":"1997_555_206","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 206. § 1. Do specjalistów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące biegłych, z wyjątkiem art. 194, 197, 200 i 202. § 2. W razie potrzeby można przesłuchiwać specjalistów w charakterze świadków. Rozdział 23 Oględziny. Otwarcie zwłok. Eksperyment procesowy"}
{"id":"1997_555_207","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 207. § 1. W razie potrzeby dokonuje się oględzin miejsca, osoby lub rzeczy. § 2. Jeżeli przedmiot może ulec przy badaniu zniszczeniu lub zniekształceniu, część tego przedmiotu należy w miarę możności zachować w stanie nie zmienionym, a gdy to nie jest możliwe - stan ten utrwalić w inny sposób."}
{"id":"1997_555_208","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 208. Oględzin lub badań ciała, które mogą wywołać uczucie wstydu, powinna dokonać osoba tej samej płci, chyba że łączą się z tym szczególne trudności; inne osoby odmiennej płci mogą być obecne tylko w razie konieczności."}
{"id":"1997_555_209","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 209. § 1. Jeżeli zachodzi podejrzenie przestępnego spowodowania śmierci, przeprowadza się oględziny i otwarcie zwłok. § 2. Oględzin zwłok dokonuje prokurator, a w postępowaniu sądowym sąd, z udziałem biegłego lekarza, w miarę możności z zakresu medycyny sądowej. W wypadkach nie cierpiących zwłoki oględzin dokonuje Policja z obowiązkiem niezwłocznego powiadomienia prokuratora. § 3. Oględzin zwłok dokonuje się na miejscu ich znalezienia. Do czasu przybycia biegłego oraz prokuratora lub sądu przemieszczać lub poruszać zwłoki można tylko w razie konieczności. § 4. Otwarcia zwłok dokonuje biegły w obecności prokuratora albo sądu. W postępowaniu przed sądem przepisy art. 396 § 1 i 4 stosuje się odpowiednio. § 5. Do obecności przy oględzinach i otwarciu zwłok można, w razie potrzeby, oprócz biegłego, wezwać lekarza, który ostatnio udzielił pomocy zmarłemu. Z oględzin i otwarcia zwłok biegły sporządza opinię z zachowaniem wymagań art. 200 § 2."}
{"id":"1997_555_21","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 21. § 1. O ukończeniu postępowania toczącego się z urzędu przeciw osobom zatrudnionym w instytucjach państwowych, samorządowych i społecznych, uczniom i słuchaczom szkół oraz żołnierzom należy bezzwłocznie zawiadomić przełożonych tych osób. § 2.{ }Prokurator zawiadamia również o wszczęciu postępowania przeciw funkcjonariuszom publicznym, a o wszczęciu postępowania przeciw innym osobom, o których mowa w § 1 - jeżeli wymaga tego ważny interes publiczny."}
{"id":"1997_555_210","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 210. W celu dokonania oględzin lub otwarcia zwłok prokurator albo sąd może zarządzić wyjęcie zwłok z grobu."}
{"id":"1997_555_211","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 211. W celu sprawdzenia okoliczności mających istotne znaczenie dla sprawy można przeprowadzić, w drodze eksperymentu procesowego, doświadczenie lub odtworzenie przebiegu stanowiących przedmiot rozpoznania zdarzeń lub ich fragmentów."}
{"id":"1997_555_212","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 212. W toku oględzin lub eksperymentu procesowego można dokonywać również przesłuchań lub innych czynności dowodowych. Rozdział 24 Wywiad środowiskowy i badanie osoby oskarżonego"}
{"id":"1997_555_213","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 213. § 1. W postępowaniu należy ustalić tożsamość oskarżonego, jego wiek, stosunki rodzinne i majątkowe, wykształcenie, zawód i źródła dochodu. § 2. Jeżeli podejrzany był już prawomocnie skazany, dołącza się do akt postępowania odpis lub wyciąg wyroku z uzasadnieniem, jeżeli było sporządzone, i dane dotyczące odbycia kary, a gdy to nie wystarczy, w szczególności do ustalenia, czy przestępstwo zostało popełnione w warunkach art. 64 Kodeksu karnego, akta poprzednich spraw oraz opinie zakładów poprawczych, wychowawczych i karnych, w których przebywał. § 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb rejestracji osób wymienionych w § 2 oraz sposób zbierania danych, o których mowa w tym przepisie, jak również organy obowiązane do wykonywania tych czynności."}
{"id":"1997_555_214","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 214. § 1. W razie potrzeby sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator lub Policja, zarządza w stosunku do oskarżonego przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez zawodowego kuratora sądowego. § 2. Przeprowadzenie wywiadu środowiskowego jest obowiązkowe: 1) w stosunku do oskarżonego o zbrodnię, który w chwili czynu nie ukończył 21 roku życia, 2) gdy istnieje uzasadniona wątpliwość co do poczytalności oskarżonego, 3) w sprawie o umyślne przestępstwo przeciwko życiu. § 3. Wynik wywiadu środowiskowego powinien zawierać: 1) imię i nazwisko kuratora przeprowadzającego wywiad, 2) imię i nazwisko oskarżonego, 3) zwięzły opis dotychczasowego życia oskarżonego oraz dokładne informacje o środowisku oskarżonego, w szczególności rodzinnym, szkolnym lub zawodowym, 4) własne spostrzeżenia i konkluzje kuratora. § 4. Dane o osobach, które dostarczyły informacji w ramach wywiadu, kurator ujawnia jedynie na żądanie sądu, a w postępowaniu przygotowawczym - prokuratora. § 5. Osoby, które dostarczyły informacji w ramach wywiadu, mogą być w razie potrzeby przesłuchane w charakterze świadków. § 6. W razie potrzeby Policja jest zobowiązana udzielić kuratorowi pomocy przy wykonywaniu zadań związanych z wywiadem środowiskowym. § 7. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, regulamin czynności kuratora sądowego w zakresie przeprowadzania wywiadu środowiskowego oraz wzór kwestionariusza tego wywiadu. § 8. Do kuratora powołanego do przeprowadzenia wywiadu stosuje się odpowiednio przepisy o wyłączeniu sędziego. Orzeka o tym sąd, a w postępowaniu przygotowawczym - prokurator."}
{"id":"1997_555_215","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 215. W razie potrzeby sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może zarządzić badanie oskarżonego przez biegłych psychologów lub lekarzy z zachowaniem zasad określonych w art. 74."}
{"id":"1997_555_216","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 216. W razie potrzeby można przesłuchiwać w charakterze świadków osoby, które przeprowadziły wywiad. Rozdział 25 Zatrzymanie rzeczy. Przeszukanie"}
{"id":"1997_555_217","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 217. § 1. Rzeczy mogące stanowić dowód w sprawie lub podlegające zajęciu w celu zabezpieczenia kar majątkowych, środków karnych o charakterze majątkowym albo roszczeń o naprawienie szkody należy wydać na żądanie sądu lub prokuratora, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki - także na żądanie Policji lub innego uprawnionego organu. § 2. Osobę mającą rzeczy podlegające wydaniu wzywa się do wydania ich dobrowolnie, a w razie odmowy można przeprowadzić ich odebranie. § 3. Jeżeli wydania żąda organ nie będący prokuratorem, przedstawia osobie mającej u siebie rzeczy podlegające wydaniu postanowienie sądu lub prokuratora, a gdy uzyskanie postanowienia nie było uprzednio możliwe, okazuje nakaz kierownika swojej jednostki lub legitymację służbową, a następnie zwraca się niezwłocznie do sądu lub prokuratora o zatwierdzenie zatrzymania rzeczy. Osobie tej należy doręczyć, w terminie 7 dni od zatrzymania rzeczy, postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie zatwierdzenia tej czynności. § 4. Dokumentację psychiatryczną wydaje się tylko sądowi lub prokuratorowi."}
{"id":"1997_555_218","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 218. § 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty i telekomunikacji, urzędy celne oraz instytucje i przedsiębiorstwa transportowe obowiązane są wydać sądowi lub prokuratorowi, na żądanie zawarte w ich postanowieniu, korespondencję i przesyłki mające znaczenie dla toczącego się postępowania. Tylko sąd lub prokurator mają prawo je otwierać lub zarządzić ich otwarcie. § 2. Ogłoszenie postanowienia przewidzianego w § 1 może być odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze względu na dobro sprawy. § 3. Pozbawioną znaczenia dla postępowania karnego korespondencję i przesyłki należy niezwłocznie zwrócić właściwym urzędom, instytucjom lub przedsiębiorstwom wymienionym w § 1."}
{"id":"1997_555_219","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 219. § 1. W celu wykrycia lub zatrzymania albo przymusowego doprowadzenia osoby podejrzanej, a także w celu znalezienia rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających zajęciu w postępowaniu karnym, można dokonać przeszukania pomieszczeń i innych miejsc, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że osoba podejrzana lub wymienione rzeczy tam się znajdują. § 2. W celu znalezienia rzeczy wymienionych w § 1 i pod warunkiem określonym w tym przepisie można też dokonać przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów."}
{"id":"1997_555_22","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 22. § 1. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, a w szczególności jeżeli nie można ująć oskarżonego albo nie może on brać udziału w postępowaniu z powodu choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się na czas trwania przeszkody. § 2. Na postanowienie w przedmiocie zawieszenia postępowania przysługuje zażalenie. § 3. W czasie zawieszenia postępowania należy jednak dokonać odpowiednich czynności w celu zabezpieczenia dowodów przed ich utratą lub zniekształceniem."}
{"id":"1997_555_220","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 220. § 1. Przeszukania może dokonać prokurator albo na polecenie sądu lub prokuratora Policja, a w wypadkach wskazanych w ustawie - także inny organ. § 2. Postanowienie sądu lub prokuratora należy okazać osobie, u której przeszukanie ma być przeprowadzone. § 3. W wypadkach nie cierpiących zwłoki, jeżeli postanowienie sądu lub prokuratora nie mogło być wydane, stosuje się odpowiednio art. 217 § 3."}
{"id":"1997_555_221","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 221. § 1. Przeszukania zamieszkałych pomieszczeń można dokonać w porze nocnej tylko w wypadkach nie cierpiących zwłoki; za porę nocną uważa się czas od godziny 22 do godziny 6. § 2. Przeszukanie rozpoczęte za dnia można prowadzić nadal mimo nastania pory nocnej. § 3. W porze nocnej można przeszukać lokale dostępne w tym czasie dla nieokreślonej liczby osób albo służące do przechowywania przedmiotów."}
{"id":"1997_555_222","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 222. § 1. Przy rozpoczęciu przeszukania pomieszczenia lub miejsca zamkniętego, należącego do instytucji państwowej lub samorządowej, należy o zamierzonym przeszukaniu zawiadomić kierownika tej instytucji lub jego zastępcę albo organ nadrzędny i dopuścić ich do udziału w czynności. § 2. Przeszukanie pomieszczenia zajętego przez wojsko może nastąpić jedynie w obecności dowódcy lub osoby przez niego wyznaczonej."}
{"id":"1997_555_223","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 223. Przeszukania osoby i odzieży na niej należy dokonywać w miarę możności za pośrednictwem osoby tej samej płci."}
{"id":"1997_555_224","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 224. § 1. Osobę, u której ma nastąpić przeszukanie, należy przed rozpoczęciem czynności zawiadomić o jej celu i wezwać do wydania poszukiwanych przedmiotów. § 2. Podczas przeszukania ma prawo być obecna osoba wymieniona w § 1 oraz osoba przybrana przez prowadzącego czynność. Ponadto może być obecna osoba wskazana przez tego, u kogo dokonuje się przeszukania, jeżeli nie uniemożliwia to przeszukania albo nie utrudnia go w istotny sposób. § 3. Jeżeli przy przeszukaniu nie ma na miejscu gospodarza lokalu, należy do przeszukania przywołać przynajmniej jednego dorosłego domownika lub sąsiada."}
{"id":"1997_555_225","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 225. § 1. Jeżeli kierownik instytucji państwowej lub samorządowej albo też osoba, u której dokonano zatrzymania rzeczy lub u której przeprowadza się przeszukanie, oświadczy, że wydane lub znalezione przy przeszukaniu pismo lub inny dokument zawiera wiadomości objęte tajemnicą państwową, służbową, zawodową lub inną chronioną ustawą albo ma charakter osobisty, organ przeprowadzający czynność przekazuje niezwłocznie pismo lub inny dokument bez jego odczytania prokuratorowi lub sądowi w opieczętowanym opakowaniu. § 2. Tryb wskazany w § 1 nie obowiązuje w stosunku do pism lub innych dokumentów, które dotyczą tajemnicy służbowej, zawodowej lub innej chronionej ustawą, jeżeli ich posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa, i do pism lub innych dokumentów o charakterze osobistym, których jest ona posiadaczem, autorem lub adresatem. § 3. Jeżeli obrońca lub inna osoba, od której żąda się wydania rzeczy lub u której dokonuje się przeszukania, oświadczy, że wydane lub znalezione w toku przeszukania pisma lub inne dokumenty obejmują okoliczności związane z wykonywaniem funkcji obrońcy, organ dokonujący czynności pozostawia te dokumenty wymienionej osobie bez zapoznawania się z ich treścią lub wyglądem. Jeżeli jednak oświadczenie osoby nie będącej obrońcą budzi wątpliwości, organ dokonujący czynności przekazuje te dokumenty z zachowaniem rygorów określonych w § 1 sądowi, który po zapoznaniu się z dokumentami zwraca je w całości lub w części, z zachowaniem rygorów określonych w § 1, osobie, od której je zabrano, albo wydaje postanowienie o ich zatrzymaniu dla celów postępowania."}
{"id":"1997_555_226","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 226. W kwestii wykorzystania dokumentów zawierających tajemnicę państwową, służbową lub zawodową, jako dowodów w postępowaniu karnym, stosuje się odpowiednio zakazy i ograniczenia określone w art. 178-181."}
{"id":"1997_555_227","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 227. Przeszukanie lub zatrzymanie rzeczy powinno być dokonane zgodnie z celem tej czynności, z zachowaniem umiaru i poszanowania godności osób, których ta czynność dotyczy, oraz bez wyrządzania niepotrzebnych szkód i dolegliwości."}
{"id":"1997_555_228","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 228. § 1. Przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy po dokonaniu oględzin, sporządzeniu spisu i opisu zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie. § 2. Tak samo należy postąpić ze znalezionymi w czasie przeszukania przedmiotami mogącymi stanowić dowód innego przestępstwa, podlegającymi przepadkowi lub których posiadanie jest zabronione. § 3. Osobom zainteresowanym należy natychmiast wręczyć pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane."}
{"id":"1997_555_229","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 229. Protokoł zatrzymania rzeczy lub przeszukania powinien, oprócz wymagań wymienionych w art. 148, zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, dokładną listę zatrzymanych rzeczy i w miarę potrzeby ich opis, a nadto wskazanie polecenia sądu lub prokuratora. Jeżeli polecenie nie zostało uprzednio wydane, zamieszcza się w protokole wzmiankę o poinformowaniu osoby, u której czynność przeprowadzono, że otrzyma postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności."}
{"id":"1997_555_23","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 23. W sprawie o przestępstwo popełnione na szkodę małoletniego, we współdziałaniu z małoletnim lub w okolicznościach, które mogą świadczyć o demoralizacji małoletniego albo o gorszącym wpływie na niego, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia sąd rodzinny w celu rozważenia środków przewidzianych w przepisach o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. DZIAŁ II Sąd Rozdział 1 Właściwość i skład sądu"}
{"id":"1997_555_230","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 230. § 1. Jeżeli zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie nastąpiło bez uprzedniego polecenia sądu lub prokuratora, a w ciągu 7 dni od dnia czynności nie nastąpiło jej zatwierdzenie, należy niezwłocznie zwrócić zatrzymane rzeczy osobie uprawnionej. § 2. Należy również zwrócić osobie uprawnionej zatrzymane rzeczy niezwłocznie po stwierdzeniu ich zbędności dla postępowania karnego. Jeżeli wyniknie spór co do własności rzeczy, a nie ma dostatecznych danych do niezwłocznego rozstrzygnięcia, odsyła się osoby zainteresowane na drogę procesu cywilnego. § 3. Rzeczy, których posiadanie jest zabronione, przekazuje się właściwemu urzędowi lub instytucji."}
{"id":"1997_555_231","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 231. § 1. Jeżeli powstaje wątpliwość, komu należy wydać zatrzymaną rzecz, sąd lub prokurator składa ją do depozytu sądowego albo oddaje osobie godnej zaufania aż do wyjaśnienia uprawnienia do odbioru. Przepisy o likwidacji depozytów i nie odebranych rzeczy stosuje się odpowiednio. § 2. Przedmioty o wartości artystycznej lub historycznej oddaje się na przechowanie właściwej instytucji."}
{"id":"1997_555_232","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 232. § 1. Przedmioty ulegające szybkiemu zniszczeniu lub takie, których przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie wartości rzeczy, można sprzedać bez przetargu za pośrednictwem odpowiedniej jednostki handlowej, z zachowaniem przepisów o sprzedaży w drodze egzekucji z ruchomości. § 2. Uzyskaną kwotę pieniężną przekazuje się do depozytu sądowego. § 3. O czasie i warunkach sprzedaży należy w miarę możności zawiadomić oskarżonego oraz inne zainteresowane osoby."}
{"id":"1997_555_233","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 233. Oddając na przechowanie krajowe środki płatnicze lub wartości dewizowe, organ, przekazując je, określa charakter depozytu i sposób rozporządzenia oddanymi na przechowanie wartościami."}
{"id":"1997_555_234","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 234. Rozporządzenia przedmiotem dokonane po jego odebraniu lub zabezpieczeniu są bezskuteczne w stosunku do Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_555_235","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 235. Sąd dokonuje czynności przewidzianych w tym rozdziale w postępowaniu sądowym, a prokurator w postępowaniu przygotowawczym, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_555_236","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 236. Na postanowienie dotyczące przeszukania i zatrzymania rzeczy oraz na inne czynności przysługuje zażalenie osobom, których prawa zostały naruszone. Rozdział 26 Kontrola i utrwalanie rozmów"}
{"id":"1997_555_237","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 237. § 1. Po wszczęciu postępowania sąd na wniosek prokuratora może zarządzić kontrolę i utrwalanie treści rozmów telefonicznych w celu wykrycia i uzyskania dowodów dla toczącego się postępowania lub zapobieżenia popełnieniu nowego przestępstwa. § 2. W wypadkach nie cierpiących zwłoki kontrolę i utrwalanie rozmów telefonicznych może zarządzić prokurator, który jednak obowiązany jest uzyskać w ciągu 5 dni zatwierdzenie postanowienia przez sąd. § 3. Kontrola i utrwalanie treści rozmów telefonicznych są dopuszczalne tylko wtedy, gdy toczące się postępowanie lub uzasadniona obawa popełnienia nowego przestępstwa dotyczy: 1) zabójstwa, 2) narażenia na niebezpieczeństwo powszechne lub sprowadzenia katastrofy, 3) handlu ludźmi, 4) uprowadzenia osoby, 5) wymuszania okupu, 6) uprowadzenia statku powietrznego lub wodnego, 7) rozboju lub kradzieży rozbójniczej, 8) zamachu na niepodległość lub integralność państwa, 9) zamachu na konstytucyjny ustrój państwa lub jego naczelne organy, albo na jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, 10) szpiegostwa lub ujawnienia tajemnicy państwowej, 11) gromadzenia broni, materiałów wybuchowych lub radioaktywnych, 12) fałszowania pieniędzy, 13) handlu narkotykami, 14) zorganizowanej grupy przestępczej, 15) mienia znacznej wartości, 16) użycia przemocy lub groźby bezprawnej w związku z postępowaniem karnym. § 4. Kontrola i utrwalanie treści rozmów telefonicznych są dopuszczalne w stosunku do osoby podejrzanej, oskarżonego oraz w stosunku do pokrzywdzonego lub innej osoby, z którą może się kontaktować oskarżony albo która może mieć związek ze sprawcą lub z grożącym przestępstwem. § 5. Urzędy, instytucje oraz podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty i telekomunikacji obowiązane są umożliwić wykonanie postanowienia sądu lub prokuratora w zakresie przeprowadzenia kontroli rozmów telefonicznych oraz zapewnić rejestrowanie faktu przeprowadzenia takiej kontroli. § 6. Prawo odtwarzania zapisów ma sąd lub prokurator, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki, za zgodą sądu lub prokuratora, także Policja. § 7. Prawo zapoznawania się z rejestrem przeprowadzonych kontroli rozmów telefonicznych ma sąd, a w postępowaniu przygotowawczym - prokurator."}
{"id":"1997_555_238","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 238. § 1. Kontrola i utrwalanie rozmów telefonicznych mogą być wprowadzone najwyżej na okres 3 miesięcy, z możliwością przedłużenia, w szczególnie uzasadnionym wypadku, na okres najwyżej dalszych 3 miesięcy. § 2. Kontrola powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu przyczyn wymienionych w art. 237 § 1-3, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została wprowadzona. § 3. Po zakończeniu kontroli sąd zarządza zniszczenie utrwalonych zapisów, jeżeli nie mają znaczenia dla postępowania karnego; zniszczenie utrwalonych zapisów następuje także wówczas, gdy sąd nie zatwierdził postanowienia prokuratora, o którym mowa w art. 237 § 2."}
{"id":"1997_555_239","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 239. Ogłoszenie postanowienia o kontroli i utrwalaniu rozmów telefonicznych osobie, której ono dotyczy, może być odroczone na czas niezbędny ze względu na dobro sprawy, lecz nie później niż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania."}
{"id":"1997_555_24","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 24. § 1. Sąd rejonowy orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu. § 2. Sąd rejonowy rozpoznaje ponadto środki odwoławcze w wypadkach wskazanych w ustawie."}
{"id":"1997_555_240","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 240. Na postanowienia dotyczące kontroli i utrwalania rozmów telefonicznych przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd."}
{"id":"1997_555_241","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 241. Przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio do kontroli oraz do utrwalania przy użyciu środków technicznych treści przekazów informacji innych niż rozmowy telefoniczne."}
{"id":"1997_555_242","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 242. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrami: Łączności, Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, sposób technicznego przygotowania sieci telekomunikacyjnej do kontroli rozmów telefonicznych oraz sposób dokonywania, rejestracji, przechowywania, odtwarzania i niszczenia zapisów z kontrolowanych rozmów telefonicznych. DZIAŁ VI Środki przymusu Rozdział 27 Zatrzymanie"}
{"id":"1997_555_243","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 243. § 1. Każdy ma prawo ująć osobę na gorącym uczynku przestępstwa lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa, jeżeli zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości. § 2. Osobę ujętą należy niezwłocznie oddać w ręce Policji."}
{"id":"1997_555_244","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 244. § 1. Policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się tej osoby albo zatarcia śladów przestępstwa bądź też nie można ustalić jej tożsamości. § 2. Zatrzymanego należy natychmiast poinformować o przyczynach zatrzymania i o przysługujących mu prawach oraz wysłuchać go. § 3. Z zatrzymania sporządza się protokół, w którym należy podać imię, nazwisko i funkcję dokonującego tej czynności, imię i nazwisko osoby zatrzymanej, a w razie niemożności ustalenia tożsamości - jej rysopis oraz dzień, godzinę, miejsce i przyczynę zatrzymania z podaniem o jakie przestępstwo się ją podejrzewa. Należy także wciągnąć do protokołu złożone przez zatrzymanego oświadczenia oraz zaznaczyć udzielenie mu informacji o przysługujących prawach. Odpis protokołu doręcza się zatrzymanemu. § 4. Niezwłocznie po zatrzymaniu osoby podejrzanej należy przystąpić do zebrania niezbędnych danych, a także o zatrzymaniu zawiadomić prokuratora. W razie istnienia podstaw, o których mowa w art. 258 § 1-3, należy wystąpić do prokuratora w sprawie skierowania do sądu wniosku o tymczasowe aresztowanie."}
{"id":"1997_555_245","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 245. § 1. Zatrzymanemu na jego żądanie należy niezwłocznie umożliwić nawiązanie w dostępnej formie kontaktu z adwokatem, a także bezpośrednią z nim rozmowę; zatrzymujący może zastrzec, że będzie przy niej obecny. § 2. Przepisy art. 261 § 1 i 3 stosuje się odpowiednio, z tym że zawiadomienie następuje na żądanie zatrzymanego."}
{"id":"1997_555_246","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 246. § 1. Zatrzymanemu przysługuje zażalenie do sądu. W zażaleniu zatrzymany może się domagać zbadania zasadności i legalności zatrzymania oraz prawidłowości jego wykonania. § 2. Zażalenie przekazuje się niezwłocznie sądowi rejonowemu miejsca zatrzymania lub prowadzenia postępowania, który również niezwłocznie je rozpoznaje. § 3. W razie uznania bezzasadności lub nielegalności zatrzymania sąd zarządza natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego. § 4. W wypadku stwierdzenia bezzasadności lub nielegalności zatrzymania albo poważnych nieprawidłowości w jego wykonaniu, sąd zawiadamia o tym prokuratora i organ przełożony nad organem, który dokonał zatrzymania. § 5. W razie zbiegu zażaleń na zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie można rozpoznać je łącznie."}
{"id":"1997_555_247","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 247. § 1. Sąd lub prokurator może zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie osoby podejrzanej. W tym celu wolno zarządzić przeszukanie. Przepisy art. 220-222 i 224 stosuje się odpowiednio. § 2. Do zatrzymania, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 246, z tym że na zatrzymanie zarządzone przez sąd zażalenie nie przysługuje. § 3. Zarządzenia dotyczące zatrzymania i przymusowego doprowadzenia żołnierza w czynnej służbie wojskowej wykonują właściwe organy wojskowe."}
{"id":"1997_555_248","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 248. § 1. Zatrzymanego należy natychmiast zwolnić, gdy ustanie przyczyna zatrzymania, a także jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania przez uprawniony organ nie zostanie on przekazany do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania; należy go także zwolnić na polecenie sądu lub prokuratora. § 2. Zatrzymanego należy zwolnić, jeżeli w ciągu 24 godzin od przekazania go do dyspozycji sądu nie doręczono mu postanowienia o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania. § 3. Ponowne zatrzymanie osoby podejrzanej na podstawie tych samych faktów i dowodów jest niedopuszczalne. Rozdział 28 Środki zapobiegawcze"}
{"id":"1997_555_249","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 249. § 1. Środki zapobiegawcze można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa; można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo. § 2. W postępowaniu przygotowawczym można stosować środki zapobiegawcze tylko względem osoby, wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów. § 3. Przed zastosowaniem środka zapobiegawczego sąd albo prokurator stosujący środek przesłuchuje oskarżonego, chyba że jest to niemożliwe z powodu jego ukrywania się lub jego nieobecności w kraju. Należy dopuścić do udziału w przesłuchaniu ustanowionego obrońcę, jeżeli się stawi; zawiadomienie obrońcy o terminie przesłuchania nie jest obowiązkowe, chyba że oskarżony o to wnosi, a nie utrudni to przeprowadzenia czynności. § 4. Środki zapobiegawcze mogą być stosowane aż do chwili rozpoczęcia wykonania kary. Przepis niniejszy stosuje się do tymczasowego aresztowania tylko w razie orzeczenia kary pozbawienia wolności. § 5. Obrońcę zawiadamia się o terminie posiedzenia sądu dotyczącego przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania oraz rozpoznania zażalenia na zastosowanie lub przedłużenie tego środka zapobiegawczego. Niestawiennictwo obrońcy należycie zawiadomionego o terminie nie tamuje rozpoznania sprawy."}
{"id":"1997_555_25","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 25. § 1. Sąd wojewódzki orzeka w pierwszej instancji w sprawach o następujące przestępstwa: 1) o zbrodnie określone w Kodeksie karnym oraz w ustawach szczególnych, 2) o występki określone w rozdziałach XVI i XVII, oraz w art. 140, 141, 148 § 4, art. 149, 150 § 1, art. 151-154, 156 § 1 i 3, art. 158 § 2 i 3, art. 163 § 1 i 3, art. 165 § 1 i 3, art. 166 § 1, art. 173 § 3, art. 185 § 2, art. 197 § 3, art. 223, 252 oraz w art. 253 § 2 Kodeksu karnego, 3) o występki, które z mocy przepisu szczególnego należą do właściwości sądu wojewódzkiego. § 2. Sąd wojewódzki rozpoznaje ponadto środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w sądzie rejonowym oraz inne sprawy przekazane mu przez ustawę."}
{"id":"1997_555_250","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 250. § 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić tylko na mocy postanowienia sądu. § 2. Tymczasowe aresztowanie stosuje w postępowaniu przygotowawczym na wniosek prokuratora sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się postępowanie, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki także inny sąd rejonowy. Po wniesieniu aktu oskarżenia tymczasowe aresztowanie stosuje sąd, przed którym sprawa się toczy. § 3. Prokurator, przesyłając wraz z aktami sprawy wniosek, o którym mowa w § 2, zarządza jednocześnie doprowadzenie podejrzanego do sądu. § 4. Inne środki zapobiegawcze stosuje sąd, a w postępowaniu przygotowawczym także prokurator."}
{"id":"1997_555_251","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 251. § 1. W postanowieniu o zastosowaniu środka zapobiegawczego należy wymienić osobę, zarzucany jej czyn, jego kwalifikację prawną oraz podstawę prawną zastosowania tego środka. § 2. W postanowieniu o zastosowaniu tymczasowego aresztowania należy określić czas jego trwania, a ponadto oznaczyć termin, do którego aresztowanie ma trwać. § 3. Uzasadnienie postanowienia o zastosowaniu środka zapobiegawczego powinno zawierać przedstawienie dowodów świadczących o popełnieniu przez oskarżonego przestępstwa oraz przytoczenie okoliczności wskazujących na istnienie podstawy i konieczność zastosowania środka zapobiegawczego. W wypadku tymczasowego aresztowania należy ponadto wyjaśnić, dlaczego nie uznano za wystarczające zastosowanie innego środka zapobiegawczego."}
{"id":"1997_555_252","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 252. § 1. Na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego przysługuje zażalenie na zasadach ogólnych, z wyjątkiem, o którym mowa w § 2. § 2. Na postanowienie prokuratora w przedmiocie środka zapobiegawczego zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie. § 3. Zażalenie na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego sąd rozpoznaje niezwłocznie."}
{"id":"1997_555_253","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 253. § 1. Środek zapobiegawczy należy niezwłocznie uchylić lub zmienić, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których został on zastosowany, lub powstaną przyczyny uzasadniające jego uchylenie albo zmianę. § 2. Zastosowany przez sąd środek zapobiegawczy może być w postępowaniu przygotowawczym uchylony lub zmieniony na łagodniejszy również przez prokuratora."}
{"id":"1997_555_254","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 254. Oskarżony może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego; w przedmiocie wniosku rozstrzyga najpóźniej w ciągu 3 dni prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu - sąd przed którym sprawa się toczy. Na postanowienie sądu w przedmiocie wniosku zażalenie nie przysługuje, a w razie wniesienia zażalenia na postanowienie prokuratora, przepisu art. 252 § 2 nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_255","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 255. Zawieszenie postępowania nie stoi na przeszkodzie orzekaniu co do środków zapobiegawczych."}
{"id":"1997_555_256","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 256. Nadzór nad prawidłowością zatrzymania i wykonania środków zapobiegawczych sprawuje sąd, a w postępowaniu przygotowawczym - także prokurator."}
{"id":"1997_555_257","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 257. § 1. Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, jeżeli wystarczający jest inny środek zapobiegawczy. § 2. Stosując tymczasowe aresztowanie sąd może zastrzec, że środek ten ulegnie zmianie z chwilą złożenia, nie później niż w wyznaczonym terminie, określonego poręczenia majątkowego."}
{"id":"1997_555_258","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 258. § 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić, jeżeli: 1) zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu, 2) zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne. § 2. Jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą. § 3. Tymczasowe aresztowanie może wyjątkowo nastąpić także wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, a zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził. § 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do pozostałych środków zapobiegawczych."}
{"id":"1997_555_259","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 259. § 1. Jeżeli szczególne względy nie stoją temu na przeszkodzie, należy odstąpić od tymczasowego aresztowania, zwłaszcza gdy pozbawienie oskarżonego wolności: 1) spowodowałoby dla jego życia lub zdrowia poważne niebezpieczeństwo, 2) pociągałoby wyjątkowo ciężkie skutki dla oskarżonego lub jego najbliższej rodziny. § 2. Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, gdy na podstawie okoliczności sprawy można przewidywać, że sąd orzeknie w stosunku do oskarżonego karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub karę łagodniejszą albo że okres tymczasowego aresztowania przekroczy przewidywany wymiar kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia. § 3. Tymczasowe aresztowanie nie może być stosowane, jeżeli przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą roku. § 4. Ograniczenia przewidziane w § 2 i 3 nie mają zastosowania, gdy oskarżony ukrywa się, uporczywie nie stawia się na wezwania lub nie można ustalić jego tożsamości."}
{"id":"1997_555_26","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 26. Sąd apelacyjny rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w sądzie wojewódzkim oraz inne sprawy przekazane mu przez ustawę."}
{"id":"1997_555_260","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 260. Jeżeli stan zdrowia oskarżonego tego wymaga, tymczasowe aresztowanie może być wykonywane tylko w postaci umieszczenia w odpowiednim zakładzie leczniczym."}
{"id":"1997_555_261","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 261. § 1. O zastosowaniu tymczasowego aresztowania sąd jest obowiązany bezzwłocznie zawiadomić osobę najbliższą dla oskarżonego; może to być osoba wskazana przez oskarżonego. § 2. Na wniosek oskarżonego można również zawiadomić inną osobę zamiast lub obok osoby wskazanej w § 1. § 3. O zastosowaniu tymczasowego aresztowania sąd jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić zakład pracy, szkołę lub uczelnię, a w stosunku do żołnierza - jego dowódcę."}
{"id":"1997_555_262","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 262. § 1. Sąd stosujący tymczasowe aresztowanie ma obowiązek: 1) zawiadomienia o tym sądu opiekuńczego, jeżeli zachodzi potrzeba zapewnienia opieki nad dziećmi aresztowanego, 2) zawiadomienia organu opieki społecznej, jeżeli zachodzi potrzeba roztoczenia opieki nad osobą niedołężną lub chorą, którą aresztowany się opiekował, 3) przedsięwzięcia czynności niezbędnych do ochrony mienia i mieszkania aresztowanego. § 2. O poczynionych wystąpieniach i wydanych zarządzeniach należy powiadomić tymczasowo aresztowanego."}
{"id":"1997_555_263","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 263. § 1. W postępowaniu przygotowawczym, sąd stosując tymczasowe aresztowanie, oznacza jego termin na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. § 2. Jeżeli ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można było ukończyć postępowania przygotowawczego w terminie określonym w § 1, na wniosek prokuratora tymczasowe aresztowanie mogą przedłużyć, gdy zachodzi tego potrzeba: 1) sąd właściwy do rozpoznania sprawy - do 6 miesięcy, 2) sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym do rozpoznania sprawy - na dalszy okres oznaczony, niezbędny do ukończenia postępowania przygotowawczego, który jednak łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy. § 3. Łączny czas stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat. § 4. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony, przekraczający terminy określone w § 2 i 3, może dokonać tylko Sąd Najwyższy na wniosek sądu, przed którym sprawa się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek Prokuratora Generalnego - jeżeli konieczność taka powstaje w związku z zawieszeniem postępowania karnego, przedłużającą się obserwacją psychiatryczną oskarżonego, przedłużającym się opracowywaniem opinii biegłego, wykonywaniem czynności dowodowych w sprawie o szczególnej zawiłości lub poza granicami kraju, celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego, a także z powodu innych istotnych przeszkód, których usunięcie było niemożliwe. § 5. Z wnioskiem o przedłużenie okresu tymczasowego aresztowania wystąpić należy, z jednoczesnym przesłaniem właściwemu sądowi akt sprawy, nie później niż 14 dni przed upływem dotychczas określonego terminu stosowania tego środka."}
{"id":"1997_555_264","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 264. § 1. W razie uniewinnienia oskarżonego, umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania, warunkowego zawieszenia wykonania kary, wymierzenia kary pozbawienia wolności odpowiadającej co najwyżej okresowi tymczasowego aresztowania, skazania na karę łagodniejszą niż pozbawienie wolności albo w razie odstąpienia od wymierzenia kary, zarządza się niezwłoczne zwolnienie tymczasowo aresztowanego, jeżeli nie jest on pozbawiony wolności w innej sprawie. § 2. W razie skazania oskarżonego tymczasowo aresztowanego na karę inną niż wymieniona w § 1, sąd, po wysłuchaniu obecnych stron, wydaje postanowienie co do dalszego stosowania aresztu. § 3. Jeżeli umorzenie postępowania następuje z powodu niepoczytalności oskarżonego, można utrzymać tymczasowe aresztowanie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiocie środka zabezpieczającego."}
{"id":"1997_555_265","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 265. Okres tymczasowego aresztowania liczy się od dnia zatrzymania."}
{"id":"1997_555_266","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 266. § 1. Poręczenie majątkowe w postaci pieniędzy, papierów wartościowych, zastawu lub hipoteki może złożyć oskarżony albo inna osoba. § 2. Wysokość, rodzaj i warunki poręczenia majątkowego, a w szczególności termin złożenia przedmiotu poręczenia, należy określić w postanowieniu, mając na względzie sytuację materialną oskarżonego i składającego poręczenie majątkowe, wysokość wyrządzonej szkody oraz charakter popełnionego czynu."}
{"id":"1997_555_267","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 267. Osobę składającą poręczenie majątkowe zawiadamia się o każdorazowym wezwaniu oskarżonego do stawiennictwa; do osoby składającej poręczenie majątkowe za oskarżonego stosuje się odpowiednio art. 138 i 139 § 1."}
{"id":"1997_555_268","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 268. § 1. Stanowiące przedmiot poręczenia wartości majątkowe lub zobowiązania ulegają przepadkowi albo ściągnięciu w razie ucieczki lub ukrycia się oskarżonego. W wypadku utrudniania w inny sposób postępowania karnego można orzec przepadek lub ściągnięcie tych wartości. § 2. O treści § 1 oraz art. 269 należy uprzedzić osobę składającą poręczenie majątkowe."}
{"id":"1997_555_269","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 269. § 1. Ulegające przepadkowi przedmioty poręczenia lub ściągnięte sumy poręczenia majątkowego przekazuje się lub przelewa na rzecz Skarbu Państwa; pokrzywdzony ma wówczas pierwszeństwo zaspokojenia na nich swoich roszczeń wynikających z przestępstwa, jeżeli w inny sposób nie można uzyskać naprawienia szkody. § 2. Z chwilą ustania poręczenia majątkowego przedmiot poręczenia zwraca się, a sumę poręczenia zwalnia się, pod tym jednak warunkiem, że w razie prawomocnego skazania oskarżonego na karę pozbawienia wolności następuje to z chwilą rozpoczęcia odbywania przez niego kary. W razie niezgłoszenia się na wezwanie do odbycia kary stosuje się art. 268 § 1. § 3. Cofnięcie poręczenia majątkowego staje się skuteczne dopiero z chwilą przyjęcia nowego poręczenia majątkowego, zastosowania innego środka zapobiegawczego lub odstąpienia od stosowania tego środka. § 4. Przepisy § 2 i 3 nie dotyczą cofnięcia poręczenia majątkowego i zwrotu przedmiotów, jeżeli już zapadło postanowienie o jego przepadku lub o ściągnięciu sumy poręczenia."}
{"id":"1997_555_27","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 27. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasacje oraz środki odwoławcze i inne sprawy w wypadkach określonych w ustawie."}
{"id":"1997_555_270","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 270. § 1. O przepadku przedmiotu poręczenia lub ściągnięciu sumy poręczenia orzeka z urzędu sąd, przed którym postępowanie się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek prokuratora - sąd właściwy do rozpoznania sprawy. § 2. Oskarżony i poręczyciel mają prawo wziąć udział w posiedzeniu sądowym lub złożyć wyjaśnienia na piśmie. Oskarżonego pozbawionego wolności sprowadza się na posiedzenie, jeżeli prezes sądu lub sąd uzna to za potrzebne. § 3. Na postanowienie określone w § 1 przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_271","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 271. § 1. Od kierownictwa zakładu pracy, szkoły lub uczelni, których oskarżony jest pracownikiem, uczniem lub studentem, od zespołu, w którym oskarżony pracuje lub uczy się, albo od organizacji społecznej, której oskarżony jest członkiem, można na ich wniosek przyjąć poręczenie, że oskarżony stawi się na każde wezwanie i nie będzie w sposób bezprawny utrudniał postępowania; jeżeli oskarżony jest żołnierzem, można przyjąć poręczenie od zespołu żołnierskiego, zgłoszone za pośrednictwem właściwego dowódcy. § 2. Do wniosku o przyjęcie poręczenia zespół lub organizacja społeczna dołącza wyciąg z protokołu zawierającego uchwałę o podjęciu się poręczenia. § 3. We wniosku o przyjęcie poręczenia należy wskazać osobę, która ma wykonywać obowiązki poręczającego; osoba ta składa oświadczenie o przyjęciu tych obowiązków."}
{"id":"1997_555_272","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 272. Poręczenie, że oskarżony stawi się na każde wezwanie i nie będzie w sposób bezprawny utrudniał postępowania, można także przyjąć od osoby godnej zaufania."}
{"id":"1997_555_273","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 273. § 1. Przy odbieraniu poręczenia zawiadamia się udzielającego poręczenie lub wykonującego obowiązki poręczającego o treści zarzutu stawianego oskarżonemu oraz o obowiązkach wynikających z poręczenia i skutkach ich niedotrzymania. § 2. Poręczający jest obowiązany niezwłocznie powiadomić sąd lub prokuratora o wiadomych mu poczynaniach oskarżonego, zmierzających do uchylenia się od obowiązku stawienia się na wezwanie lub do utrudniania w inny bezprawny sposób postępowania."}
{"id":"1997_555_274","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 274. Jeżeli mimo poręczenia oskarżony nie stawi się na wezwanie lub w inny bezprawny sposób będzie utrudniał postępowanie, organ stosujący środek zapobiegawczy zawiadomi o tym udzielającego poręczenia, a ponadto może zawiadomić bezpośredniego przełożonego osoby, która złożyła poręczenie, i organizację społeczną, do której należy, a także organ nadrzędny nad poręczającym zakładem pracy lub organizacją społeczną, jeżeli zostanie stwierdzone zaniedbanie obowiązków wynikających z poręczenia. Przed zawiadomieniem należy osobę, która złożyła poręczenie, wezwać w celu złożenia wyjaśnień."}
{"id":"1997_555_275","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 275. § 1. Tytułem środka zapobiegawczego można oddać oskarżonego pod dozór Policji, a oskarżonego żołnierza - pod dozór przełożonego wojskowego. § 2. Oddany pod dozór ma obowiązek stosowania się do wymagań zawartych w postanowieniu sądu lub prokuratora. Obowiązek ten może polegać na zakazie wydalania się z określonego miejsca pobytu, zgłaszaniu się do organu dozorującego w określonych odstępach czasu, zawiadamianiu go o zamierzonym wyjeździe oraz o terminie powrotu, a także na innych ograniczeniach jego swobody niezbędnych do wykonywania dozoru."}
{"id":"1997_555_276","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 276. Tytułem środka zapobiegawczego można zawiesić oskarżonego w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo nakazać powstrzymanie się od określonej działalności lub od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów."}
{"id":"1997_555_277","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 277. § 1. W razie uzasadnionej obawy ucieczki można zastosować w charakterze środka zapobiegawczego zakaz opuszczania przez oskarżonego kraju, który może być połączony z zatrzymaniem mu paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy albo z zakazem wydania takiego dokumentu. § 2. Do czasu wydania postanowienia w przedmiocie, o którym mowa w § 1, organ prowadzący postępowanie może zatrzymać dokument, jednakże na czas nie dłuższy niż 7 dni. Do odebrania dokumentów stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 25. Rozdział 29 Poszukiwanie oskarżonego i list gończy“"}
{"id":"1997_555_278","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 278. Jeżeli miejsce pobytu oskarżonego nie jest znane, zarządza się jego poszukiwanie. Przepis art. 247 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_279","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 279. § 1. Jeżeli oskarżony, w stosunku do którego wydano postanowienie o tymczasowym aresztowaniu, ukrywa się, sąd lub prokurator może wydać postanowienie o poszukiwaniu go listem gończym. § 2. Jeżeli postanowienie o tymczasowym aresztowaniu nie było wydane, można postanowienie takie wydać bez względu na to, czy nastąpiło przesłuchanie podejrzanego."}
{"id":"1997_555_28","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 28. § 1. Na rozprawie głównej sąd orzeka w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Ze względu na szczególną zawiłość sprawy sąd pierwszej instancji może postanowić o rozpoznaniu jej w składzie trzech sędziów. § 3. W sprawach o przestępstwa, za które ustawa przewiduje karę 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności, sąd orzeka w składzie dwóch sędziów i trzech ławników."}
{"id":"1997_555_280","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 280. § 1. W liście gończym podaje się: 1) sąd lub prokuratora, który wydał postanowienie o poszukiwaniu listem gończym, 2) dane o osobie, które mogą ułatwić jej poszukiwanie, a przede wszystkim personalia, rysopis, znaki szczególne, miejsce zamieszkania i pracy, z dołączeniem w miarę możliwości fotografii poszukiwanego, 3) informację o treści zarzutu postawionego oskarżonemu oraz o postanowieniu o jego tymczasowym aresztowaniu albo o zapadłym wyroku, 4) wezwanie każdego, kto zna miejsce pobytu poszukiwanego, do zawiadomienia o tym najbliższej jednostki Policji, prokuratora lub sądu, 5) ostrzeżenie o odpowiedzialności karnej za ukrywanie poszukiwanego lub dopomaganie mu w ucieczce. § 2. W liście gończym można wyznaczyć nagrodę za ujęcie lub przyczynienie się do ujęcia poszukiwanego, a także udzielić zapewnienia o utrzymaniu tajemnicy co do osoby informującej. § 3. List gończy rozpowszechnia się, zależnie od potrzeby, przez rozesłanie, rozplakatowanie lub opublikowanie, w szczególności za pomocą prasy, radia i telewizji. Rozdział 30 List żelazny"}
{"id":"1997_555_281","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 281. Jeżeli oskarżony przebywający za granicą złoży oświadczenie, że stawi się do sądu lub do prokuratora w oznaczonym terminie pod warunkiem odpowiadania z wolnej stopy, właściwy miejscowo sąd wojewódzki może wydać oskarżonemu list żelazny."}
{"id":"1997_555_282","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 282. § 1. List żelazny zapewnia oskarżonemu pozostawanie na wolności aż do prawomocnego ukończenia postępowania, jeżeli oskarżony: 1) będzie się stawiał w oznaczonym terminie na wezwanie sądu, a w postępowaniu przygotowawczym - także na wezwanie prokuratora, 2) nie będzie się wydalał bez pozwolenia sądu z obranego miejsca pobytu w kraju, 3) nie będzie nakłaniał do fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób starał się utrudniać postępowanie karne. § 2. W razie nie usprawiedliwionego niestawienia się oskarżonego na wezwanie lub naruszenia innych warunków wymienionych w § 1, właściwy miejscowo sąd wojewódzki orzeka o odwołaniu listu żelaznego."}
{"id":"1997_555_283","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 283. § 1. Wydanie listu żelaznego można uzależnić od złożenia poręczenia majątkowego. § 2. W razie odwołania listu żelaznego z powodu naruszenia warunków wymienionych w art. 282 § 1, wartości majątkowe udzielone z tytułu poręczenia ulegają przepadkowi lub ściągnięciu; orzeka o tym sąd wymieniony w art. 282 § 2."}
{"id":"1997_555_284","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 284. § 1. Postanowienia przewidziane w niniejszym rozdziale sąd wydaje jednoosobowo. § 2. Na postanowienia sądu wydane w trybie art. 282 § 2 i art. 283 § 2 przysługuje zażalenie. Rozdział 31 Kary porządkowe“"}
{"id":"1997_555_285","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 285. § 1. Na świadka, biegłego, tłumacza lub specjalistę, który bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie organu prowadzącego postępowanie albo bez zezwolenia tego organu wydalił się z miejsca czynności przed jej zakończeniem, można nałożyć karę pieniężną w wysokości nie przekraczającej najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 2. W wypadkach określonych w § 1 można ponadto zarządzić przymusowe doprowadzenie świadka. Przymusowe doprowadzenie biegłego, tłumacza i specjalisty stosuje się tylko wyjątkowo. W stosunku do żołnierza stosuje się art. 247 § 3."}
{"id":"1997_555_286","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 286. Karę pieniężną należy uchylić, jeżeli ukarany dostatecznie usprawiedliwi swe niestawiennictwo lub samowolne oddalenie się. Usprawiedliwienie może nastąpić w ciągu tygodnia od daty doręczenia postanowienia wymierzającego karę pieniężną."}
{"id":"1997_555_287","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 287. § 1. Przepis art. 285 § 1 stosuje się odpowiednio do osoby, która bezpodstawnie uchyla się od złożenia zeznania, wykonania czynności biegłego, tłumacza lub specjalisty, złożenia przyrzeczenia, wydania przedmiotu, dopełnienia obowiązków poręczyciela albo spełnienia innego ciążącego na niej obowiązku w toku postępowania. § 2. W razie uporczywego uchylania się od złożenia zeznania, wykonania czynności biegłego, tłumacza lub specjalisty oraz wydania przedmiotu można zastosować, niezależnie od kary pieniężnej, aresztowanie na czas nie przekraczający 30 dni. § 3. Aresztowanie należy uchylić, jeżeli osoba aresztowana spełni obowiązek albo postępowanie przygotowawcze lub postępowanie w danej instancji ukończono. § 4. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do stron, ich obrońców i pełnomocników, a w zakresie kary za niedopełnienie obowiązku wydania rzeczy - także do osób, które mogą się uchylić od złożenia zeznań."}
{"id":"1997_555_288","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 288. § 1. W razie uchybienia przez żołnierza w czynnej służbie obowiązkom określonym w art. 285 § 1 i art. 287 sąd lub prokurator występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej. § 2. Przepis § 1 stosuje się choćby za uchybienie, którego dopuścił się żołnierz przed wstąpieniem do wojska, była mu poprzednio wymierzona kara porządkowa, lecz nie została do tego czasu wykonana."}
{"id":"1997_555_289","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 289. § 1. Osobę, która przez niewykonanie obowiązków wymienionych w art. 285 § 1 i art. 287 § 1 spowodowała dodatkowe koszty postępowania, można obciążyć tymi kosztami; dopuszczalne jest obciążenie kosztami kilku osób solidarnie. Żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową oraz pełniącego służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego nie obciąża się tymi kosztami. § 2. W razie uchylenia kary porządkowej ustaje również obowiązek pokrycia kosztów postępowania."}
{"id":"1997_555_29","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 29. § 1. Na rozprawie apelacyjnej i kasacyjnej sąd orzeka w składzie trzech sędziów, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Apelację lub kasację od wyroku orzekającego karę 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności rozpoznaje sąd w składzie pięciu sędziów."}
{"id":"1997_555_290","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 290. § 1. Postanowienia przewidziane w niniejszym rozdziale wydaje sąd, a w postępowaniu przygotowawczym także prokurator. Aresztowanie, o którym mowa w art. 287 § 2, w postępowaniu przygotowawczym stosuje na wniosek prokuratora sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się postępowanie. § 2. Na postanowienia i zarządzenia przewidziane w niniejszym rozdziale przysługuje zażalenie. § 3. Złożenie zażalenia wstrzymuje wykonanie postanowienia o aresztowaniu. Rozdział 32 Zabezpieczenie majątkowe“"}
{"id":"1997_555_291","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 291. § 1. W razie popełnienia przestępstwa, za które można orzec grzywnę, przepadek przedmiotów lub nałożyć obowiązek naprawienia szkody albo orzec nawiązkę, może z urzędu nastąpić zabezpieczenie wykonania orzeczenia na mieniu oskarżonego. § 2. W razie popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu lub wyrządzenia przestępstwem szkody w mieniu, może z urzędu nastąpić zabezpieczenie roszczeń o naprawienie szkody."}
{"id":"1997_555_292","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 292. § 1. Zabezpieczenie następuje w sposób wskazany w Kodeksie postępowania cywilnego. § 2. Zabezpieczenie grożącego przepadku przedmiotów następuje przez zajęcie ruchomości, wierzytelności i innych praw majątkowych oraz przez ustanowienie zakazu zbywania i obciążania nieruchomości. Zakaz ten podlega ujawnieniu w księdze wieczystej, a w jej braku, w zbiorze złożonych dokumentów. W miarę potrzeby może być ustanowiony zarząd nieruchomości lub przedsiębiorstwa oskarżonego."}
{"id":"1997_555_293","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 293. § 1. Postanowienie o zabezpieczeniu wydaje sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator. W postanowieniu określa się zakres i sposób zabezpieczenia. § 2. Na postanowienie co do zabezpieczenia przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora o zabezpieczeniu rozpoznaje sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się postępowanie."}
{"id":"1997_555_294","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 294. § 1. Zabezpieczenie upada, gdy nie zostaną prawomocnie orzeczone grzywna, przepadek przedmiotów, nawiązka lub nie zostanie nałożony obowiązek naprawienia szkody ani nie zostaną zasądzone roszczenia o naprawienie szkody, a powództwo o te roszczenia nie zostanie wytoczone przed upływem 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia. § 2. W razie wytoczenia powództwa w terminie wskazanym w § 1 zabezpieczenie pozostaje w mocy, jeżeli w postępowaniu cywilnym sąd nie orzeknie inaczej."}
{"id":"1997_555_295","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 295. § 1. W razie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 291, Policja może dokonać tymczasowego zajęcia mienia ruchomego osoby podejrzanej, jeżeli zachodzi obawa usunięcia tego mienia. Tymczasowe zajęcie wymaga zatwierdzenia postanowieniem prokuratora, wydanym w ciągu 5 dni od daty jego dokonania. § 2. Przepisy art. 217-235 stosuje się odpowiednio. § 3. Tymczasowe zajęcie nie może dotyczyć przedmiotów, które nie podlegają egzekucji. § 4. Tymczasowe zajęcie upada, jeżeli prokurator nie wyda postanowienia o jego zatwierdzeniu lub jeżeli w ciągu 14 dni od daty jego dokonania nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym."}
{"id":"1997_555_296","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 296. Przepis art. 295 stosuje się odpowiednio do organów kontroli finansowej, jeżeli organy te ujawniły przestępstwo. DZIAŁ VII Postępowanie przygotowawcze Rozdział 33 Przepisy ogólne“"}
{"id":"1997_555_297","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 297. § 1. Celem postępowania przygotowawczego jest: 1) ustalenie, czy został popełniony czyn zabroniony i czy stanowi on przestępstwo, 2) wykrycie i w razie potrzeby ujęcie sprawcy, 3) zebranie danych stosownie do art. 213 i 214, 4) wyjaśnienie okoliczności sprawy, w tym ustalenie rozmiarów szkody, 5) zebranie, zabezpieczenie i w niezbędnym zakresie utrwalenie dowodów. § 2. W postępowaniu przygotowawczym należy dążyć także do wyjaśnienia okoliczności, które sprzyjały popełnieniu czynu."}
{"id":"1997_555_298","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 298. § 1. Postępowanie przygotowawcze prowadzi prokurator a w zakresie przewidzianym w ustawie - Policja. W wypadkach przewidzianych w ustawie uprawnienia Policji przysługują innym organom. § 2. Określone w ustawie czynności w postępowaniu przygotowawczym przeprowadza sąd."}
{"id":"1997_555_299","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 299. § 1. W postępowaniu przygotowawczym pokrzywdzony i podejrzany są stronami. § 2. W wypadkach wskazanych w ustawie określone uprawnienia przysługują również osobom nie będącym stronami. § 3. W czynnościach sądowych w postępowaniu przygotowawczym prokuratorowi przysługują prawa strony."}
{"id":"1997_555_3","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 3. W granicach określonych w ustawie postępowanie karne odbywa się z udziałem czynnika społecznego."}
{"id":"1997_555_30","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 30. § 1. Na posiedzeniu sąd rejonowy orzeka jednoosobowo, a sąd wojewódzki, sąd apelacyjny i Sąd Najwyższy - w składzie trzech sędziów, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Sąd odwoławczy na posiedzeniu orzeka w składzie trzech sędziów, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_555_300","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 300. Przed pierwszym przesłuchaniem należy pouczyć podejrzanego o jego uprawnieniach: do składania wyjaśnień, do odmowy składania wyjaśnień lub odmowy odpowiedzi na pytania, do składania wniosków o dokonanie czynności śledztwa lub dochodzenia, do korzystania z pomocy obrońcy, jak również o uprawnieniu określonym w art. 301 oraz o obowiązkach i konsekwencjach wskazanych w art. 74, 75, 138 i 139. Pouczenie to należy wręczyć podejrzanemu na piśmie; podejrzany otrzymanie pouczenia potwierdza podpisem."}
{"id":"1997_555_301","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 301. Na żądanie podejrzanego należy przesłuchać go z udziałem ustanowionego obrońcy. Niestawiennictwo obrońcy nie tamuje przesłuchania."}
{"id":"1997_555_302","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 302. § 1. Osobom nie będącym stronami przysługuje zażalenie na postanowienia i zarządzenia naruszające ich prawa. § 2. Stronom oraz osobom nie będącym stronami służy zażalenie na czynności inne niż postanowienia i zarządzenia naruszające ich prawa. Rozdział 34 Wszczęcie śledztwa lub dochodzenia“"}
{"id":"1997_555_303","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 303. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, wydaje się z urzędu lub na skutek zawiadomienia o przestępstwie postanowienie o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, w którym określa się czyn będący przedmiotem postępowania oraz jego kwalifikację prawną."}
{"id":"1997_555_304","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 304. § 1. Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję. Przepis art. 191 § 3 stosuje się odpowiednio. § 2. Instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa. § 3. Zawiadomienie o przestępstwie, co do którego prowadzenie śledztwa jest obowiązkowe, lub własne dane świadczące o popełnieniu takiego przestępstwa Policja przekazuje wraz z zebranymi materiałami niezwłocznie prokuratorowi."}
{"id":"1997_555_305","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 305. § 1. Niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o przestępstwie organ powołany do prowadzenia postępowania przygotowawczego obowiązany jest wydać postanowienie o wszczęciu bądź o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia. § 2. Postanowienie o wszczęciu, odmowie wszczęcia albo umorzeniu śledztwa wydaje prokurator. § 3. Postanowienie o wszczęciu dochodzenia wydaje Policja, przesyłając niezwłocznie prokuratorowi odpis postanowienia. Postanowienie o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu wydaje prokurator albo Policja; postanowienie wydane przez Policję zatwierdza prokurator. § 4. O wszczęciu, odmowie wszczęcia albo o umorzeniu śledztwa lub dochodzenia zawiadamia się osobę lub instytucję państwową, samorządową lub społeczną, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, oraz ujawnionego pokrzywdzonego, a o umorzeniu także podejrzanego - z pouczeniem o przysługujących im uprawnieniach."}
{"id":"1997_555_306","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 306. § 1. Pokrzywdzonemu oraz instytucji wymienionej w art. 305 § 4 przysługuje zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia, a stronom - na postanowienie o jego umorzeniu. Uprawnionym do złożenia zażalenia przysługuje prawo przejrzenia akt. § 2. Zażalenie wnosi się do prokuratora nadrzędnego nad prokuratorem, który wydał lub zatwierdził postanowienie. Jeżeli prokurator nadrzędny nie przychyli się do zażalenia, kieruje je do sądu. § 3. Jeżeli osoba lub instytucja, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, nie zostanie w ciągu 6 tygodni powiadomiona o wszczęciu albo odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia, może wnieść zażalenie do prokuratora nadrzędnego albo powołanego do nadzoru nad organem, któremu złożono zawiadomienie."}
{"id":"1997_555_307","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 307. § 1. Jeżeli zachodzi potrzeba, można zażądać uzupełnienia w wyznaczonym terminie danych zawartych w zawiadomieniu o przestępstwie lub dokonać sprawdzenia faktów w tym zakresie. W tym wypadku postanowienie o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia albo o odmowie wszczęcia należy wydać najpóźniej w terminie 30 dni od otrzymania zawiadomienia. § 2. W postępowaniu sprawdzającym nie przeprowadza się dowodu z opinii biegłego ani czynności wymagających spisania protokołu, z wyjątkiem przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie lub wniosku o ściganie oraz czynności określonej w § 3. § 3. Uzupełnienie danych zawartych w zawiadomieniu o przestępstwie może nastąpić również przez przesłuchanie w charakterze świadka osoby zawiadamiającej. § 4. W razie potrzeby dokonania czynności, o których mowa w § 1, Policja powiadamia prokuratora o podjęciu tych czynności. § 5. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w wypadku podejmowania przez organy ścigania przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia sprawdzenia własnych informacji, nasuwających przypuszczenie, że popełniono przestępstwo."}
{"id":"1997_555_308","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 308. § 1. W granicach koniecznych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem, prokurator albo Policja może w każdej sprawie, w wypadkach nie cierpiących zwłoki, jeszcze przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, przeprowadzić w niezbędnym zakresie czynności procesowe, a zwłaszcza dokonać oględzin, w razie potrzeby z udziałem biegłych, przeszukania lub czynności wymienionych w art. 74 § 2 pkt 1 w stosunku do osoby podejrzanej, a także przedsięwziąć wobec niej inne niezbędne czynności, nie wyłączając pobrania próby krwi i wydzielin organizmu. Po dokonaniu tych czynności, w sprawach, w których prowadzenie śledztwa jest obowiązkowe, prowadzący dochodzenie przekazuje sprawę niezwłocznie prokuratorowi. Przepis art. 307 § 4 stosuje się odpowiednio. § 2. W wypadkach nie cierpiących zwłoki, w szczególności wtedy, gdy mogłoby to spowodować zatarcie śladów lub dowodów przestępstwa, można w toku czynności wymienionych w § 1 przesłuchać osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa w charakterze podejrzanego przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów, jeżeli zachodzą warunki do sporządzenia takiego postanowienia. Przesłuchanie rozpoczyna się od informacji o treści zarzutu. § 3. W wypadku przewidzianym w § 2 prokurator najdalej w ciągu 5 dni od dnia przesłuchania wydaje postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo, odmawiając jego wydania, umarza postępowanie w stosunku do osoby przesłuchanej. § 4. Czynności, o których mowa w § 1 i 2, mogą być dokonywane tylko w ciągu 5 dni od dnia pierwszej czynności. § 5. W wypadkach określonych w § 1 i 2 czas trwania śledztwa lub dochodzenia liczy się od dnia pierwszej czynności. Rozdział 35 Przebieg śledztwa i dochodzenia“"}
{"id":"1997_555_309","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 309. § 1. Śledztwo prowadzi się w sprawach: 1) o zbrodnie, 2) o występki określone w art. 152-154, art. 156 § 1, art. 164 § 1, art. 173 § 1, art. 174 § 1, art. 189 § 2, art. 207 § 3, art. 233 § 1 i 4, art. 246, 247, 249, 250, 254 § 2, art. 258 § 3 oraz w art. 265 § 2 Kodeksu karnego, 3) o inne występki, jeżeli ustawa zastrzega je do właściwości sądu wojewódzkiego, 4) gdy podejrzanym jest funkcjonariusz Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej lub finansowych organów dochodzenia, 5) o występki nie wymienione w pkt 2-4, jeżeli prokurator tak postanowi ze względu na wagę lub zawiłość sprawy. § 2. Śledztwo powinno być ukończone w ciągu 3 miesięcy. § 3. W uzasadnionych wypadkach okres śledztwa może być przedłużony przez prokuratora nadrzędnego na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż rok. W szczególnie uzasadnionych wypadkach Prokurator Generalny może przedłużyć okres śledztwa na dalszy czas oznaczony."}
{"id":"1997_555_31","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 31. § 1. Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo. § 2. Jeżeli przestępstwo popełniono na polskim statku wodnym lub powietrznym, a § 1 nie może mieć zastosowania, właściwy jest sąd macierzystego portu statku. § 3. Jeżeli przestępstwo popełniono w okręgu kilku sądów, właściwy jest ten sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze."}
{"id":"1997_555_310","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 310. § 1. W sprawach, w których prowadzenie śledztwa nie jest obowiązkowe, prowadzi się dochodzenie. § 2. Dochodzenie powinno być ukończone w ciągu miesiąca. Prokurator nadzorujący dochodzenie może przedłużyć ten okres do 3 miesięcy. § 3. W razie niezakończenia dochodzenia w ciągu 3 miesięcy akta sprawy przekazuje się prokuratorowi nadzorującemu dochodzenie, który może je przedłużyć na czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż na dalsze 3 miesiące, lub przejąć je do śledztwa."}
{"id":"1997_555_311","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 311. § 1. Śledztwo prowadzi prokurator. § 2. Dochodzenie prowadzi Policja, chyba że prowadzi je prokurator. § 3. Prokurator może powierzyć Policji: 1) przeprowadzenie śledztwa lub prowadzonego przez siebie dochodzenia w całości albo w określonym zakresie, 2) dokonanie poszczególnych czynności śledztwa lub dochodzenia. Przepisu tego nie stosuje się w wypadku określonym w art. 309 § 1 pkt 4. § 4. Powierzenie przewidziane w § 3 nie może obejmować czynności wymagających postanowienia oraz wszelkich czynności związanych z przedstawieniem zarzutów, zmianą postanowienia o przedstawieniu zarzutów lub zamknięciem śledztwa albo dochodzenia; może mieć jednak zastosowanie art. 308 § 2 i 3. § 5. Organ Policji, który prowadzi powierzone mu czynności śledztwa lub dochodzenia, może dokonać innych czynności, których potrzeba wyłoni się w związku z prowadzeniem czynności powierzonych, z wyjątkiem czynności określonych w § 4."}
{"id":"1997_555_312","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 312. Uprawnienia Policji przysługują także: 1) organom Straży Granicznej, Urzędu Ochrony Państwa oraz kontroli finansowej, w zakresie ich właściwości, 2) innym organom przewidzianym w przepisach szczególnych."}
{"id":"1997_555_313","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 313. § 1. Jeżeli dane istniejące w chwili wszczęcia śledztwa albo dochodzenia lub zebrane w jego toku uzasadniają dostatecznie podejrzenie, że czyn popełniła określona osoba, sporządza się postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza je niezwłocznie podejrzanemu i przesłuchuje się go. § 2. Postanowienie o przedstawieniu zarzutów zawiera wskazanie podejrzanego, dokładne określenie zarzucanego mu czynu i jego kwalifikacji prawnej. § 3. Podejrzany może do czasu zawiadomienia go o terminie zaznajomienia z materiałami postępowania przygotowawczego żądać podania mu ustnie podstaw zarzutów, a także sporządzenia uzasadnienia na piśmie, o czym należy go pouczyć. Uzasadnienie doręcza się podejrzanemu i ustanowienemu obrońcy w terminie 14 dni. § 4. W uzasadnieniu należy w szczególności wskazać, jakie fakty i dowody zostały przyjęte za podstawę zarzutów."}
{"id":"1997_555_314","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 314. Jeżeli w toku postępowania przygotowawczego okaże się, że podejrzanemu należy zarzucić czyn nie objęty wydanym uprzednio postanowieniem o przedstawieniu zarzutów albo czyn w zmienionej w istotny sposób postaci lub też, że czyn zarzucany należy zakwalifikować z surowszego przepisu, wydaje się niezwłocznie nowe postanowienie, ogłasza się je podejrzanemu oraz przesłuchuje się go. Przepis art. 313 § 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_315","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 315. § 1. Podejrzany i jego obrońca oraz pokrzywdzony i jego pełnomocnik mogą składać wnioski o dokonanie czynności śledztwa lub dochodzenia. § 2. Stronie, która złożyła wniosek, oraz jej obrońcy lub pełnomocnikowi nie można odmówić wzięcia udziału w czynności, jeżeli tego żądają. Przepis art. 318 zdanie drugie stosuje się."}
{"id":"1997_555_316","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 316. § 1. Jeżeli czynności śledztwa lub dochodzenia nie będzie można powtórzyć na rozprawie, należy podejrzanego, pokrzywdzonego i ich przedstawicieli ustawowych, a obrońcę i pełnomocnika, jeżeli są już w sprawie ustanowieni, dopuścić do udziału w czynności, chyba że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub zniekształcenia dowodu w razie zwłoki. § 2. Podejrzanego pozbawionego wolności nie sprowadza się wtedy, gdy zwłoka grozi utratą lub zniekształceniem dowodu. § 3. Jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo, że świadka nie będzie można przesłuchać na rozprawie, strona lub prokurator albo inny organ prowadzący postępowanie mogą zwrócić się do sądu z żądaniem przesłuchania go przez sąd."}
{"id":"1997_555_317","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 317. § 1. Strony, a obrońcę lub pełnomocnika, gdy są już w sprawie ustanowieni, należy także na żądanie dopuścić do udziału w innych czynnościach śledztwa lub dochodzenia. § 2. W szczególnie uzasadnionym wypadku prokurator może postanowieniem odmówić dopuszczenia do udziału w czynności ze względu na ważny interes śledztwa lub dochodzenia albo odmówić sprowadzenia oskarżonego pozbawionego wolności, gdy spowodowałoby to poważne trudności."}
{"id":"1997_555_318","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 318. Gdy dopuszczono dowód z opinii biegłych albo instytucji naukowej lub specjalistycznej, podejrzanemu i jego obrońcy oraz pokrzywdzonemu i jego pełnomocnikowi doręcza się postanowienie o dopuszczeniu tego dowodu i zezwala na wzięcie udziału w przesłuchaniu biegłych oraz na zapoznanie się z opinią, jeżeli złożona została na piśmie. Podejrzanego pozbawionego wolności nie sprowadza się, gdy spowodowałoby to poważne trudności."}
{"id":"1997_555_319","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 319. § 1. Dochodzenie można ograniczyć do ustalenia, czy zachodzą wystarczające podstawy do wniesienia aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Należy jednak dokonać czynności przewidzianych w art. 313, 314 oraz w art. 321, przesłuchać podejrzanego i pokrzywdzonego oraz przeprowadzić i utrwalić w protokołach czynności, których nie będzie można powtórzyć. Od utrwalenia innych czynności dowodowych można odstąpić, sporządzając z nich notatki urzędowe. § 2. Strona może złożyć wniosek o spisanie protokołu z każdej czynności dowodowej."}
{"id":"1997_555_32","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 32. § 1. Jeżeli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa, właściwy jest sąd, w którego okręgu: 1) ujawniono przestępstwo, 2) ujęto oskarżonego, 3) oskarżony przed popełnieniem przestępstwa stale mieszkał lub czasowo przebywał - zależnie od tego, gdzie najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli przestępstwo popełniono za granicą. § 3. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej sądu według przepisów poprzedzających, sprawę rozpoznaje sąd właściwy dla dzielnicy Śródmieście gminy Warszawa-Centrum."}
{"id":"1997_555_320","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 320. § 1. Jeżeli ma to znaczenie dla wystąpienia do sądu z odpowiednim wnioskiem, prokurator może, z inicjatywy lub za zgodą stron, skierować sprawę do instytucji lub osoby godnej zaufania w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego między podejrzanym i pokrzywdzonym. § 2. Instytucja lub osoba godna zaufania sporządza, po przeprowadzeniu postępowania mediacyjnego, sprawozdanie z jego przebiegu i wyników, które prokurator bierze pod uwagę decydując o wystąpieniu do sądu z wnioskiem, o którym mowa w § 1. § 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać instytucje i osoby uprawnione do przeprowadzenia mediacji, zakres i warunki udostępniania im akt sprawy oraz zasady i tryb sporządzania sprawozdania z przebiegu i wyników postępowania mediacyjnego. Rozdział 36 Zamknięcie śledztwa lub dochodzenia“"}
{"id":"1997_555_321","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 321. § 1. Jeżeli istnieją podstawy do zamknięcia śledztwa lub dochodzenia, prowadzący postępowanie powiadamia podejrzanego i obrońcę o terminie końcowego zaznajomienia z materiałami postępowania, z pouczeniem ich o prawie uprzedniego przejrzenia akt w odpowiednim, określonym przez organ procesowy, terminie. § 2. Termin zaznajomienia podejrzanego z materiałami postępowania powinien być tak wyznaczony, aby od doręczenia zawiadomienia o nim podejrzanemu i jego obrońcy upłynęło co najmniej 7 dni. § 3. W czynnościach zaznajomienia podejrzanego z materiałami postępowania ma prawo uczestniczyć obrońca. W wypadkach określonych w art. 79 udział obrońcy jest obowiązkowy. § 4. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo podejrzanego lub - poza wypadkami określonymi w art. 79 - jego obrońcy nie tamuje dalszego postępowania. § 5. W terminie 3 dni od daty zaznajomienia podejrzanego z materiałami postępowania strony mogą składać wnioski o uzupełnienie śledztwa lub dochodzenia. Przepis art. 315 § 2 stosuje się odpowiednio. § 6. Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia, wydaje się postanowienie o jego zamknięciu i ogłasza się je lub o jego treści zawiadamia się strony oraz ich pełnomocników i obrońców."}
{"id":"1997_555_322","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 322. § 1. Jeżeli postępowanie nie dostarczyło podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, a nie zachodzą warunki określone w art. 324, umarza się postępowanie przygotowawcze bez konieczności uprzedniego zaznajomienia z materiałami postępowania i jego zamknięcia. § 2. Postanowienie o umorzeniu postępowania powinno zawierać, oprócz danych wymienionych w art. 94, dokładne określenie czynu i jego kwalifikacji prawnej oraz wskazanie przyczyn umorzenia. § 3. Jeżeli umorzenie następuje po wydaniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów albo przesłuchaniu osoby w charakterze podejrzanego, postanowienie o umorzeniu powinno zawierać także imię i nazwisko podejrzanego oraz w razie potrzeby inne dane o jego osobie."}
{"id":"1997_555_323","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 323. § 1. W razie umorzenia postępowania prokurator wydaje postanowienie co do dowodów rzeczowych stosownie do przepisów art. 230-233. § 2. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, przysługuje zażalenie podejrzanemu, pokrzywdzonemu i osobie, od której przedmioty te odebrano lub która zgłosiła do nich roszczenie. § 3. Po uprawomocnieniu się postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego prokurator, w razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1 lub art. 100 Kodeksu karnego, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie, tytułem środka zabezpieczającego, przepadku wymienionego w art. 39 pkt 4 Kodeksu karnego."}
{"id":"1997_555_324","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 324. Jeżeli zostanie ustalone, że podejrzany dopuścił się czynu w stanie niepoczytalności, a istnieją podstawy do zastosowania środków zabezpieczających, prokurator po zamknięciu śledztwa lub dochodzenia kieruje sprawę do sądu z wnioskiem o umorzenie postępowania i zastosowanie środków zabezpieczających. Przepis art. 321 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_325","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 325. Postanowienie o zawieszeniu postępowania, jeżeli nie zostało wydane przez prokuratora, wymaga jego pisemnego zatwierdzenia. Rozdział 37 Nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym“"}
{"id":"1997_555_326","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 326. § 1. Prokurator sprawuje nadzór nad postępowaniem przygotowawczym w zakresie, w jakim go sam nie prowadzi, a także nad postępowaniem sprawdzającym prowadzonym na podstawie art. 307. § 2. Prokurator jest obowiązany czuwać nad prawidłowym i sprawnym przebiegiem całego nadzorowanego przez siebie postępowania. § 3. Z tytułu sprawowanego nadzoru prokurator może w szczególności: 1) zaznajamiać się z zamierzeniami prowadzącego postępowanie, wskazywać kierunki postępowania oraz wydawać co do tego zarządzenia, 2) żądać przedstawienia sobie materiałów zbieranych w toku postępowania, 3) uczestniczyć w czynnościach dokonywanych przez prowadzących postępowanie, osobiście je przeprowadzać albo przejąć sprawę do swego prowadzenia, 4) wydawać postanowienia, zarządzenia lub polecenia oraz zmieniać i uchylać postanowienia i zarządzenia wydane przez prowadzącego postępowanie. § 4. W razie niewykonania przez organ nie będący prokuratorem postanowienia, zarządzenia lub polecenia wydanego przez prokuratora sprawującego nadzór, na jego żądanie przełożony funkcjonariusza wszczyna postępowanie służbowe; o wyniku postępowania informuje się prokuratora."}
{"id":"1997_555_327","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 327. § 1. Umorzone postępowanie przygotowawcze może być w każdym czasie podjęte na nowo na mocy postanowienia prokuratora, jeżeli nie będzie się toczyć przeciw osobie, która w poprzednim postępowaniu występowała w charakterze podejrzanego. Przepis ten stosuje się odpowiednio w sprawie, w której odmówiono wszczęcia śledztwa lub dochodzenia. § 2. Prawomocnie umorzone postępowanie przygotowawcze wznawia się przeciwko osobie, która występowała w charakterze podejrzanego, na mocy postanowienia prokuratora nadrzędnego nad tym, który wydał lub zatwierdził postanowienie o umorzeniu, tylko wtedy, gdy ujawnią się nowe istotne fakty lub dowody nie znane w poprzednim postępowaniu. Przewidziane w ustawie ograniczenia okresu tymczasowego aresztowania stosuje się wówczas do łącznego czasu trwania tego środka. § 3. Przed wydaniem postanowienia o podjęciu lub wznowieniu, prokurator może przedsięwziąć osobiście lub zlecić Policji dokonanie niezbędnych czynności dowodowych w celu sprawdzenia okoliczności uzasadniających wydanie postanowienia. § 4. Po wniesieniu aktu oskarżenia sąd umarza postępowanie, jeżeli stwierdzi, że postępowanie przygotowawcze wznowiono mimo braku podstaw."}
{"id":"1997_555_328","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 328. § 1. Prokurator Generalny może uchylić prawomocne postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego w stosunku do osoby, która występowała w charakterze podejrzanego, jeżeli stwierdzi, że umorzenie postępowania było niezasadne. Nie dotyczy to wypadku, w którym sąd utrzymał w mocy postanowienie o umorzeniu. § 2. Po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu Prokurator Generalny może uchylić lub zmienić postanowienie albo jego uzasadnienie jedynie na korzyść podejrzanego. Rozdział 38 Czynności sądowe w postępowaniu przygotowawczym"}
{"id":"1997_555_329","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 329. § 1. Przewidzianych w ustawie czynności w postępowaniu przygotowawczym dokonuje na posiedzeniu sąd powołany do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Sąd dokonuje czynności jednoosobowo także wtedy, gdy rozpoznaje zażalenie na czynności postępowania przygotowawczego, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_555_33","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 33. § 1. Jeżeli tę samą osobę oskarżono o kilka przestępstw, a sprawy należą do właściwości różnych sądów tego samego rzędu, właściwy jest sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze. § 2. Jeżeli sprawy należą do właściwości sądów różnego rzędu, sprawę rozpoznaje sąd wyższego rzędu."}
{"id":"1997_555_330","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 330. § 1. Uchylając postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego lub odmowie jego wszczęcia, sąd wskazuje powody uchylenia, a w miarę potrzeby także okoliczności, które należy wyjaśnić, lub czynności, które należy przeprowadzić. Wskazania te są dla prokuratora wiążące. § 2. Jeżeli prokurator nadal nie znajduje podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, wydaje ponownie postanowienie o umorzeniu postępowania lub odmowie jego wszczęcia. Postanowienie to podlega zaskarżeniu tylko do prokuratora nadrzędnego. W razie utrzymania w mocy zaskarżonego postanowienia, pokrzywdzony, który wykorzystał uprawnienia przewidziane w art. 306 § 1 i 2, może wnieść akt oskarżenia określony w art. 55 § 1 - o czym należy go pouczyć. § 3. W razie wniesienia przez pokrzywdzonego aktu oskarżenia prezes sądu przesyła jego odpis prokuratorowi, wzywając go do nadesłania w terminie 14 dni akt postępowania przygotowawczego. Rozdział 39 Akt oskarżenia"}
{"id":"1997_555_331","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 331. § 1. W ciągu 14 dni od daty zamknięcia śledztwa lub dochodzenia albo od otrzymania aktu oskarżenia sporządzonego w postępowaniu uproszczonym prokurator wnosi do sądu akt oskarżenia albo wydaje postanowienie o umorzeniu, o zawieszeniu postępowania przygotowawczego albo o uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia. § 2. Jeżeli podejrzany jest tymczasowo aresztowany, termin wymieniony w § 1 wynosi 7 dni."}
{"id":"1997_555_332","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 332. § 1. Akt oskarżenia powinien zawierać: 1) imię i nazwisko oskarżonego, inne dane o jego osobie oraz dane o zastosowaniu środka zapobiegawczego, 2) dokładne określenie zarzucanego oskarżonemu czynu ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, a zwłaszcza wysokości powstałej szkody, 3) wskazanie, że czyn został popełniony w warunkach wymienionych w art. 64 Kodeksu karnego, 4) wskazanie przepisów ustawy karnej, pod które zarzucany czyn podpada, 5) wskazanie sądu właściwego do rozpoznania sprawy i trybu postępowania, 6) uzasadnienie oskarżenia. § 2. W uzasadnieniu należy przytoczyć fakty i dowody, na których oskarżenie się opiera, a w miarę potrzeby wyjaśnić podstawę prawną oskarżenia i omówić okoliczności, na które powołuje się oskarżony w swej obronie."}
{"id":"1997_555_333","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 333. § 1. Akt oskarżenia powinien także zawierać: 1) listę osób, których wezwania oskarżyciel żąda, 2) wykaz innych dowodów, których przeprowadzenia na rozprawie głównej domaga się oskarżyciel. § 2. Prokurator może wnieść o zaniechanie wezwania i odczytanie na rozprawie zeznań świadków przebywających za granicą lub mających stwierdzić okoliczności, którym oskarżony w wyjaśnieniach swych nie zaprzeczył, a okoliczności te nie są tak doniosłe, aby konieczne było bezpośrednie przesłuchanie świadków na rozprawie. Nie dotyczy to osób wymienionych w art. 182. § 3. Do aktu oskarżenia dołącza się, do wiadomości sądu, listę ujawnionych osób pokrzywdzonych z podaniem ich adresów, a także adresy osób, o których mowa w § 1 pkt 1. § 4. Prokurator może także dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o zobowiązanie podmiotu określonego w art. 52 Kodeksu karnego do zwrotu na rzecz Skarbu Państwa uzyskanej korzyści majątkowej oraz zawiadomienie tego podmiotu o terminie rozprawy; wniosek powinien zawierać uzasadnienie."}
{"id":"1997_555_334","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 334. § 1. Z aktem oskarżenia przesyła się sądowi akta postępowania przygotowawczego wraz z załącznikami, a także po jednym odpisie aktu oskarżenia dla każdego oskarżonego. § 2. O przesłaniu aktu oskarżenia do sądu oskarżyciel publiczny zawiadamia oskarżonego i ujawnionego pokrzywdzonego, a także osobę lub instytucję, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie. Pokrzywdzonego należy pouczyć o uprawnieniach związanych z dochodzeniem roszczeń majątkowych, a w razie potrzeby także o prawie do zgłoszenia oświadczenia o działaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego."}
{"id":"1997_555_335","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 335. § 1. Prokurator może, za zgodą oskarżonego, dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o skazanie oskarżonego za zarzucany mu występek zagrożony karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, bez przeprowadzenia rozprawy, i wymierzenie mu kary z zastosowaniem nadzwyczajnego jej złagodzenia, orzeczenie środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 1-3, 5-8 Kodeksu karnego, odstąpienie od wymierzenia kary lub warunkowe zawieszenie wykonania kary - jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy. § 2. Jeżeli zachodzą warunki do wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w § 1, a w świetle zebranych dowodów wyjaśnienia podejrzanego nie budzą wątpliwości, dalszych czynności dowodowych w postępowaniu przygotowawczym można nie przeprowadzać."}
{"id":"1997_555_336","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 336. § 1. Jeżeli spełnione są przesłanki uzasadniające warunkowe umorzenie postępowania, prokurator może zamiast aktu oskarżenia sporządzić i skierować do sądu wniosek o takie umorzenie. § 2. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy art. 332 § 1 pkt 1, 2, 4 i 5. Uzasadnienie wniosku można ograniczyć do wskazania dowodów świadczących o tym, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, a nadto okoliczności przemawiających za warunkowym umorzeniem. § 3. Prokurator może wskazać proponowany okres próby, obowiązki, które należy nałożyć na oskarżonego i, stosownie do okoliczności, wnioski co do dozoru. § 4. Przepis art. 334 stosuje się odpowiednio. § 5. Do wniosku o warunkowe umorzenie postępowania stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące aktu oskarżenia zawarte w rozdziale 40. DZIAŁ VIII Postępowanie przed sądem pierwszej instancji Rozdział 40 Wstępna kontrola oskarżenia“"}
{"id":"1997_555_337","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 337. § 1. Jeżeli akt oskarżenia nie odpowiada warunkom formalnym wymienionym w art. 119, 332 i 333, a także gdy nie zostały spełnione warunki wymienione w art. 334, prezes sądu zwraca go oskarżycielowi w celu usunięcia braków w terminie 7 dni. § 2. Na zarządzenie, o którym mowa w § 1, oskarżycielowi przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy. § 3. Oskarżyciel publiczny, który nie wnosi zażalenia, jest obowiązany wnieść w terminie wskazanym w § 1 poprawiony lub uzupełniony akt oskarżenia."}
{"id":"1997_555_338","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 338. § 1. Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu zarządza doręczenie jego odpisu oskarżonemu, wzywając go do składania wniosków dowodowych w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia. § 2. Oskarżony ma prawo wniesienia, w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia, pisemnej odpowiedzi na akt oskarżenia, o czym należy go pouczyć. § 3. Jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo ujawnienia tajemnicy państwowej, oskarżonemu doręcza się odpis aktu oskarżenia bez uzasadnienia. Uzasadnienie aktu oskarżenia udostępnia się jednak z zachowaniem rygorów określonych przez prezesa sądu lub sąd."}
{"id":"1997_555_339","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 339. § 1. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie, jeżeli: 1) prokurator złożył wniosek o orzeczenie środków zabezpieczających, 2) zachodzi potrzeba rozważenia kwestii warunkowego umorzenia postępowania, 3) prokurator złożył wniosek, o którym mowa w art. 335. § 2. Jeżeli akt oskarżenia wniósł oskarżyciel posiłkowy, prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie w celu zbadania, czy nie zachodzi potrzeba wydania orzeczenia, o którym mowa w § 3 pkt 2, a także w art. 56 § 1. § 3. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie także wtedy, gdy zachodzi potrzeba innego rozstrzygnięcia przekraczającego jego uprawnienia, a zwłaszcza: 1) umorzenia postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 2-11, 2) umorzenia postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia, 3) wydania postanowienia o niewłaściwości sądu lub o zmianie wskazanego w akcie oskarżenia trybu postępowania, 4) zwrotu sprawy prokuratorowi w celu usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego, 5) wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania, 6) wydania postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania lub innego środka przymusu, 7) wydania nakazu karnego. § 4. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie ponadto, gdy zachodzi potrzeba rozważenia możliwości przekazania jej do postępowania mediacyjnego; przepis art. 320 stosuje się odpowiednio. § 5. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, udział prokuratora w posiedzeniach wymienionych w § 1, 3 i 4 jest obowiązkowy. Inne strony, obrońcy i pełnomocnicy mogą w nich wziąć udział, jeżeli się stawią; zawiadomienie ich nie jest obowiązkowe, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_555_34","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 34. § 1. Sąd właściwy dla sprawców przestępstw jest również właściwy dla pomocników, podżegaczy oraz innych osób, których przestępstwo pozostaje w ścisłym związku z przestępstwem sprawcy, jeżeli postępowanie przeciwko nim toczy się jednocześnie. § 2. Sprawy osób wymienionych w § 1 powinny być połączone we wspólnym postępowaniu; przepis art. 33 stosuje się odpowiednio. § 3. Jeżeli zachodzą okoliczności utrudniające łączne rozpoznanie spraw, o których mowa w § 1 i 2, można wyłączyć i odrębnie rozpoznać sprawę poszczególnych osób lub o poszczególne czyny; sprawa wyłączona podlega rozpoznaniu przez sąd właściwy według zasad ogólnych."}
{"id":"1997_555_340","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 340. § 1. W kwestii umorzenia postępowania stosuje się odpowiednio art. 322 oraz art. 323 § 1 i 2. § 2. W razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1 Kodeksu karnego, sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając wniosek prokuratora wymieniony w art. 323 § 3, orzeka przepadek, o którym mowa w art. 39 pkt 4 Kodeksu karnego. § 3. Osoba roszcząca sobie prawo do korzyści lub przedmiotów, których przepadek orzeczono tytułem środka zabezpieczającego, może dochodzić swych roszczeń tylko w postępowaniu cywilnym."}
{"id":"1997_555_341","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 341. § 1. W posiedzeniu dotyczącym warunkowego umorzenia postępowania udział oskarżonego jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi. § 2. Jeżeli oskarżony sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu, jak również wtedy, gdy sąd uznaje, że warunkowe umorzenie byłoby nieuzasadnione, kieruje sprawę na rozprawę. Wniosek prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania zastępuje akt oskarżenia. W terminie 7 dni prokurator dokonuje czynności określonych w art. 333 § 1-3. § 3. Jeżeli sąd uzna za celowe ze względu na możliwość porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym w kwestii naprawienia szkody lub zadośćuczynienia, może odroczyć posiedzenie, wyznaczając stronom odpowiedni termin. Na wniosek oskarżonego i pokrzywdzonego, uzasadniony potrzebą dokonania uzgodnień, sąd zarządza stosowną przerwę lub odracza posiedzenie. § 4. Sąd orzekając o warunkowym umorzeniu bierze pod uwagę wyniki porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym w kwestii wskazanej w § 3."}
{"id":"1997_555_342","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 342. § 1. W postanowieniu o warunkowym umorzeniu należy dokładnie określić czyn oskarżonego, wskazać przepis ustawy karnej, pod który czyn podpada, oraz oznaczyć okres próby. § 2. W postanowieniu sąd określa także nałożone na oskarżonego obowiązki oraz sposób i termin ich wykonania, a w razie uznania za celowe - również dozór kuratora, osoby godnej zaufania albo instytucji lub organizacji społecznej. § 3. Postanowienie powinno w razie potrzeby zawierać rozstrzygnięcie co do dowodów rzeczowych. Sąd stosuje odpowiednio art. 230 § 2 i 3 oraz art. 231-233, uwzględniając potrzebę zabezpieczenia dowodów na wypadek podjęcia postępowania. § 4. Na postanowienie o warunkowym umorzeniu prokuratorowi, pokrzywdzonemu i oskarżonemu służy zażalenie. § 5. Na postanowienie wymienione w § 3 służy zażalenie osobom wskazanym w art. 323 § 2."}
{"id":"1997_555_343","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 343. § 1. W razie uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 335, postępowania dowodowego nie prowadzi się. Przepis art. 394 stosuje się jednak odpowiednio. § 2. Oskarżony i pokrzywdzony mogą wziąć udział w posiedzeniu. Udział w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi. § 3. Jeżeli nie ma zastosowania art. 46 Kodeksu karnego, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od naprawienia szkody w całości lub w części albo od zobowiązania się oskarżonego do stosownego trybu życia. Przepis art. 341 § 3 stosuje się odpowiednio. § 4. Sąd, uwzględniając wniosek, skazuje oskarżonego wyrokiem. § 5. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_555_344","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 344. Jeżeli oskarżony jest tymczasowo aresztowany, sąd z urzędu rozstrzyga o utrzymaniu, zmianie lub uchyleniu tego środka. W razie potrzeby orzeka także o innych środkach zapobiegawczych."}
{"id":"1997_555_345","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 345. § 1. Sąd przekazuje sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia, jeżeli akta sprawy wskazują na istotne braki tego postępowania, zwłaszcza na potrzebę poszukiwania dowodów, zaś dokonanie niezbędnych czynności przez sąd powodowałoby znaczne trudności. § 2. Przekazując sprawę prokuratorowi sąd wskazuje kierunek uzupełnienia, a w razie potrzeby także odpowiednie czynności, jakie należy przedsięwziąć. § 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy stronom zażalenie."}
{"id":"1997_555_346","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 346. Po uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia oskarżyciel publiczny składa nowy akt oskarżenia albo podtrzymuje poprzedni, albo zwraca sądowi akta sprawy z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania lub postępowanie umarza."}
{"id":"1997_555_347","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 347. W dalszym postępowaniu sąd nie jest związany ani oceną faktyczną, ani prawną przyjętą za podstawę postanowień i zarządzeń wydanych na posiedzeniu. Rozdział 41 Przygotowanie do rozprawy głównej"}
{"id":"1997_555_348","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 348. Rozprawę należy wyznaczyć i przeprowadzić bez nieuzasadnionej zwłoki."}
{"id":"1997_555_349","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 349. Prezes sądu może wnieść sprawę na posiedzenie, jeżeli ze względu na zawiłość sprawy lub z innych ważnych powodów uzna, że może to przyczynić się do usprawnienia postępowania, a zwłaszcza należytego przygotowania i organizacji rozprawy głównej."}
{"id":"1997_555_35","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 35. § 1. Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi. § 2. Jeżeli sąd na rozprawie głównej stwierdza, że nie jest właściwy miejscowo lub że właściwy jest sąd niższego rzędu, może przekazać sprawę innemu sądowi jedynie wtedy, gdy powstaje konieczność odroczenia rozprawy. § 3. Na postanowienie w kwestii właściwości przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_350","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 350. § 1. Prezes sądu wydaje pisemne zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy głównej, w którym wskazuje: 1) sędziego albo członków składu orzekającego, 2) dzień, godzinę i salę rozprawy, 3) strony i inne osoby, które należy wezwać na rozprawę lub zawiadomić o jej terminie, 4) inne czynności konieczne do przygotowania rozprawy. § 2. Co do oskarżonego pozbawionego wolności należy w każdym wypadku wydać zarządzenie doprowadzenia go na rozprawę."}
{"id":"1997_555_351","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 351. § 1. Sędziego albo sędziów powołanych do orzekania w sprawie wyznacza się w kolejności według wpływu sprawy oraz jawnej dla stron listy sędziów danego sądu lub wydziału. Odstępstwo od tej kolejności jest dopuszczalne tylko w formie pominięcia sędziego z powodu jego choroby lub innej ważnej przeszkody, co należy zaznaczyć w zarządzeniu o wyznaczeniu rozprawy. § 2. Gdy w akcie oskarżenia zarzuca się popełnienie zbrodni zagrożonej karą 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności, wyznaczenia składu orzekającego dokonuje się na wniosek prokuratora lub obrońcy w drodze losowania, przy którym mają oni prawo być obecni. Prokurator może złożyć wniosek nie później niż w ciągu 7 dni po wniesieniu do sądu aktu oskarżenia, a obrońca w ciągu 7 dni od dnia doręczenia mu odpisu aktu oskarżenia. § 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wyznaczania i losowania składu orzekającego."}
{"id":"1997_555_352","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 352. Prezes sądu po rozważeniu wniosków stron lub z urzędu dopuszcza dowody i zarządza ich sprowadzenie na rozprawę. Przepis art. 368 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_353","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 353. § 1. Pomiędzy doręczeniem zawiadomienia a terminem rozprawy głównej powinno upłynąć co najmniej 7 dni. § 2. W razie niezachowania tego terminu w stosunku do oskarżonego lub jego obrońcy rozprawa na ich wniosek, zgłoszony przed rozpoczęciem przewodu sądowego, ulega odroczeniu."}
{"id":"1997_555_354","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 354. W wypadku wniosku prokuratora o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i o zastosowanie środków zabezpieczających stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału z następującymi zmianami: 1) nie stosuje się przepisów o oskarżycielu posiłkowym, a powództwo cywilne jest niedopuszczalne, 2) wniosek kieruje się na rozprawę, chyba że w świetle materiałów postępowania przygotowawczego popełnienie czynu zabronionego przez podejrzanego i jego niepoczytalność w chwili czynu nie budzą wątpliwości, a prezes sądu na wniosek obrońcy uzna za celowe rozpoznanie sprawy na posiedzeniu z udziałem obrońcy i podejrzanego; podejrzany nie bierze udziału w posiedzeniu, jeżeli z opinii biegłych wynika, że byłoby to niewskazane, chyba że sąd uzna jego udział za konieczny; pokrzywdzony ma prawo wziąć udział w posiedzeniu, 3) w razie umorzenia postępowania stosuje się art. 322 § 2 i 3. Rozdział 42 Jawność rozprawy głównej"}
{"id":"1997_555_355","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 355. Rozprawa odbywa się jawnie. Ograniczenia jawności określa ustawa."}
{"id":"1997_555_356","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 356. § 1. Na rozprawie oprócz osób biorących udział w postępowaniu mogą być obecne tylko osoby pełnoletnie, nie uzbrojone. § 2. Przewodniczący może zezwolić na obecność na rozprawie małoletnim oraz osobom obowiązanym do noszenia broni. § 3. Nie mogą być obecne na rozprawie osoby znajdujące się w stanie nie licującym z powagą sądu."}
{"id":"1997_555_357","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 357. § 1. Sąd może zezwolić przedstawicielom radia, telewizji, filmu i prasy na dokonywanie za pomocą aparatury utrwaleń obrazu i dźwięku z przebiegu rozprawy, gdy uzasadniony interes społeczny za tym przemawia, dokonywanie tych czynności nie będzie utrudniać prowadzenia rozprawy, a ważny interes uczestnika postępowania temu się nie sprzeciwia. § 2. Sąd może określić warunki, od których uzależnia wydanie zezwolenia przewidzianego w § 1."}
{"id":"1997_555_358","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 358. Jeżeli nie przemawia przeciw temu wzgląd na prawidłowość postępowania, sąd na wniosek strony wyraża zgodę na utrwalenie przez nią przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk."}
{"id":"1997_555_359","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 359. Niejawna jest rozprawa, która dotyczy: 1) wniosku prokuratora o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i zastosowanie środka zabezpieczającego, 2) sprawy o pomówienie lub znieważenie; na wniosek pokrzywdzonego rozprawa odbywa się jednak jawnie."}
{"id":"1997_555_36","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 36. Sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu, a z dala od sądu właściwego."}
{"id":"1997_555_360","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 360. § 1. Sąd wyłącza jawność rozprawy w całości albo w części, jeżeli jawność mogłaby: 1) wywołać zakłócenie spokoju publicznego, 2) obrażać dobre obyczaje, 3) ujawnić okoliczności, które ze względu na ważny interes państwa powinny być zachowane w tajemnicy, 4) naruszyć ważny interes prywatny. § 2. Sąd wyłącza jawność całości lub części rozprawy także na żądanie osoby, która złożyła wniosek o ściganie. § 3. Sąd może wyłączyć jawność całości albo części rozprawy, jeżeli choćby jeden z oskarżonych jest nieletni."}
{"id":"1997_555_361","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 361. § 1. W razie wyłączenia jawności mogą być obecne na rozprawie, oprócz osób biorących udział w postępowaniu, po dwie osoby wskazane przez oskarżyciela publicznego, oskarżyciela posiłkowego, oskarżyciela prywatnego i oskarżonego. Jeżeli jest kilku oskarżycieli lub oskarżonych, każdy z nich może żądać pozostawienia na sali rozpraw po jednej osobie. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli zachodzi obawa ujawnienia tajemnicy państwowej. § 3. W razie wyłączenia jawności przewodniczący może zezwolić poszczególnym osobom na obecność na rozprawie."}
{"id":"1997_555_362","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 362. Przewodniczący poucza obecnych o obowiązku zachowania w tajemnicy okoliczności ujawnionych na rozprawie toczącej się z wyłączeniem jawności i uprzedza o skutkach niedopełnienia tego obowiązku."}
{"id":"1997_555_363","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 363. Z chwilą zgłoszenia wniosku o wyłączenie jawności rozprawa w zakresie tego wniosku odbywa się z wyłączeniem jawności, jeżeli o to wnosi strona lub sąd uzna to za potrzebne."}
{"id":"1997_555_364","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 364. § 1. Ogłoszenie wyroku odbywa się jawnie. § 2. Jeżeli jawność rozprawy wyłączono w całości lub w części, przytoczenie powodów wyroku może nastąpić również z wyłączeniem jawności w całości lub w części. Rozdział 43 Przepisy ogólne o rozprawie głównej“"}
{"id":"1997_555_365","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 365. Rozprawa odbywa się ustnie."}
{"id":"1997_555_366","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 366. § 1. Przewodniczący kieruje rozprawą i czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem, bacząc, aby zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy, a w miarę możności także okoliczności sprzyjające popełnieniu przestępstwa. § 2. Przewodniczący powinien dążyć do tego, aby rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na pierwszej rozprawie głównej."}
{"id":"1997_555_367","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 367. § 1. Przewodniczący umożliwia stronom wypowiedzenie się co do każdej kwestii podlegającej rozstrzygnięciu. § 2. Jeżeli w jakiejkolwiek kwestii jedna ze stron zabiera głos, prawo głosu przysługuje również wszystkim innym stronom. Obrońcy oskarżonego i oskarżonemu przysługuje głos ostatni."}
{"id":"1997_555_368","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 368. O przychylnym załatwieniu wniosku dowodowego strony, któremu inna strona nie sprzeciwiła się, rozstrzyga ostatecznie przewodniczący; w innych wypadkach sąd wydaje postanowienie."}
{"id":"1997_555_369","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 369. Dowody na poparcie oskarżenia powinny być w miarę możności przeprowadzone przed dowodami służącymi do obrony."}
{"id":"1997_555_37","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 37. Sąd Najwyższy może z inicjatywy właściwego sądu przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości."}
{"id":"1997_555_370","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 370. § 1. Po swobodnym wypowiedzeniu się osoby przesłuchiwanej na wezwanie przewodniczącego, stosownie do art. 171 § 1, mogą zadawać jej pytania w następującym porządku: oskarżyciel publiczny, oskarżyciel posiłkowy, pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, oskarżyciel prywatny, pełnomocnik oskarżyciela prywatnego, powód cywilny, pełnomocnik powoda cywilnego, biegły, obrońca, oskarżony, członkowie składu orzekającego. § 2. Strona, na której wniosek świadek został dopuszczony, zadaje pytania przed pozostałymi stronami. § 3. W razie potrzeby członkowie składu orzekającego mogą w każdym momencie zadawać dodatkowe pytania. § 4. Przewodniczący uchyla pytania, o których mowa w art. 171 § 5 lub gdy z innych powodów uznaje je za niestosowne."}
{"id":"1997_555_371","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 371. § 1. Przy przesłuchaniu świadka nie powinni być obecni świadkowie, którzy jeszcze nie zostali przesłuchani. § 2. Przewodniczący powinien przedsiębrać środki zapobiegające porozumiewaniu się osób przesłuchanych z osobami, które jeszcze nie zostały przesłuchane."}
{"id":"1997_555_372","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 372. Przewodniczący wydaje wszelkie zarządzenia niezbędne do utrzymania na sali sądowej spokoju i porządku."}
{"id":"1997_555_373","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 373. Od zarządzeń przewodniczącego wydanych na rozprawie głównej przysługuje odwołanie do składu orzekającego."}
{"id":"1997_555_374","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 374. § 1. Obecność oskarżonego na rozprawie głównej jest obowiązkowa, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Przewodniczący może wydać zarządzenie w celu uniemożliwienia oskarżonemu wydalenia się z sądu przed zakończeniem rozprawy."}
{"id":"1997_555_375","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 375. § 1. Jeżeli oskarżony pomimo upomnienia go przez przewodniczącego zachowuje się nadal w sposób zakłócający porządek rozprawy lub godzący w powagę sądu, przewodniczący może wydalić go na pewien czas z sali rozprawy. § 2. Zezwalając oskarżonemu na powrót, przewodniczący niezwłocznie informuje go o przebiegu rozprawy w czasie jego nieobecności oraz umożliwia mu złożenie wyjaśnień co do przeprowadzonych w czasie jego nieobecności dowodów."}
{"id":"1997_555_376","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 376. § 1. Jeżeli oskarżony, który złożył już wyjaśnienia, opuścił salę rozprawy bez zezwolenia przewodniczącego, sąd może dokończyć rozprawę pomimo nieobecności oskarżonego, a wyroku wydanego w tym wypadku nie uważa się za zaoczny. Sąd zarządza przymusowe doprowadzenie oskarżonego, jeżeli uznaje jego obecność za niezbędną. § 2. Przepis ten stosuje się odpowiednio, jeżeli oskarżony po złożeniu wyjaśnień, zawiadomiony o terminie rozprawy odroczonej lub przerwanej, nie stawił się na tę rozprawę bez usprawiedliwienia. § 3. Jeżeli na rozprawę odroczoną lub przerwaną nie stawił się współoskarżony, który usprawiedliwił swoje niestawiennictwo, sąd może prowadzić rozprawę w zakresie nie dotyczącym bezpośrednio nieobecnego oskarżonego, jeżeli nie ograniczy to jego prawa do obrony."}
{"id":"1997_555_377","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 377. § 1. Jeżeli oskarżony wprawił się ze swej winy w stan niezdolności do udziału w rozprawie lub w posiedzeniu, w którym jego udział jest obowiązkowy, sąd może prowadzić postępowanie pomimo jego nieobecności, nawet jeżeli nie złożył jeszcze wyjaśnień. § 2. Przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w § 1, sąd zapoznaje się ze świadectwem lekarza, który stwierdził stan takiej niezdolności, lub przesłuchuje go w charakterze biegłego. § 3. Jeżeli oskarżony zawiadomiony o terminie rozprawy oświadcza, że nie weźmie udziału w rozprawie albo uniemożliwia doprowadzenie go na rozprawę, sąd może prowadzić postępowanie bez jego udziału, chyba że uzna obecność oskarżonego za niezbędną; przepis art. 376 § 1 zdanie drugie stosuje się. § 4. Jeżeli oskarżony pozbawiony wolności nie złożył jeszcze wyjaśnień przed sądem, zleca się przesłuchanie go stosując odpowiednio art. 396 § 2. W innych wypadkach sąd może zastosować art. 396 § 2 lub uznać za wystarczające odczytanie jego poprzednio złożonych wyjaśnień. § 5. Jeżeli rozprawę przerwano lub odroczono wyznaczając nowy jej termin, sąd powiadamia o tym oskarżonego, a jeżeli oskarżony się stawi - przepis art. 375 § 2 stosuje się odpowiednio. § 6. Wyroku nie uważa się w tym wypadku za zaoczny."}
{"id":"1997_555_378","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 378. § 1. Jeżeli po rozpoczęciu rozprawy w sprawie, w której oskarżony musi mieć obrońcę, obrońca lub oskarżony wypowiada stosunek obrończy, prezes sądu w wypadku obrony z urzędu wyznacza nowego obrońcę, natomiast w wypadku obrony z wyboru sąd zakreśla oskarżonemu odpowiedni termin do powołania nowego obrońcy, a po bezskutecznym upływie terminu prezes sądu wyznacza obrońcę z urzędu. W razie potrzeby rozprawę przerywa się lub odracza. § 2. Dotychczasowy obrońca powinien pełnić obowiązek do czasu podjęcia obrony przez nowego obrońcę, chyba że przyczyną wypowiedzenia jest różnica zdań co do linii obrony."}
{"id":"1997_555_379","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 379. § 1. Gdy sąd wchodzi na salę lub ją opuszcza, wszyscy obecni wstają. § 2. Wstaje również każda osoba, do której sąd się zwraca lub która do sądu przemawia, chyba że przewodniczący zwolni ją od tego obowiązku."}
{"id":"1997_555_38","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 38. § 1. Spór o właściwość między sądami równorzędnymi rozstrzyga ostatecznie sąd wyższego rzędu nad sądem, który pierwszy wszczął spór. § 2. W czasie trwania sporu każdy z tych sądów przedsiębierze czynności nie cierpiące zwłoki."}
{"id":"1997_555_380","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 380. Przepisy dotyczące oskarżonego stosuje się odpowiednio do osoby, której prokurator zarzuca popełnienie czynu zabronionego w stanie niepoczytalności i wnosi o umorzenie postępowania oraz o zastosowanie wobec niej środków zabezpieczających. Rozdział 44 Rozpoczęcie rozprawy głównej"}
{"id":"1997_555_381","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 381. Rozprawę główną rozpoczyna wywołanie sprawy. Następnie przewodniczący sprawdza, czy wszyscy wezwani stawili się oraz czy nie ma przeszkód do rozpoznania sprawy."}
{"id":"1997_555_382","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 382. W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego, którego obecność jest obowiązkowa, przewodniczący zarządza jego natychmiastowe doprowadzenie lub przerywa w tym celu rozprawę albo też sąd ją odracza."}
{"id":"1997_555_383","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 383. W razie niestawiennictwa powoda cywilnego do chwili rozpoczęcia przewodu sądowego, sąd pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania, chyba że powód złożył wniosek o rozpoznanie pomimo jego nieobecności."}
{"id":"1997_555_384","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 384. § 1. Po sprawdzeniu obecności przewodniczący zarządza opuszczenie sali rozpraw przez świadków. Biegli pozostają na sali, jeżeli przewodniczący nie zarządzi inaczej. § 2. Pokrzywdzony ma prawo wziąć udział w rozprawie i pozostać na sali, choćby miał składać zeznania jako świadek. W tym wypadku sąd przesłuchuje go w pierwszej kolejności. § 3. Uznając to za celowe sąd może zobowiązać pokrzywdzonego do obecności na rozprawie lub jej części. Rozdział 45 Przewód sądowy\""}
{"id":"1997_555_385","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 385. § 1. Przewód sądowy rozpoczyna się od odczytania przez oskarżyciela aktu oskarżenia. § 2. W wypadku szczególnie obszernego uzasadnienia aktu oskarżenia można poprzestać na przedstawieniu podstaw oskarżenia. § 3. Jeżeli wniesiono odpowiedź na akt oskarżenia, przewodniczący informuje o jej treści."}
{"id":"1997_555_386","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 386. § 1. Po odczytaniu aktu oskarżenia przewodniczący poucza oskarżonego o prawie składania wyjaśnień, odmowy wyjaśnień lub odpowiedzi na pytania, po czym pyta go, czy przyznaje się do zarzucanego mu czynu oraz czy chce złożyć wyjaśnienia i jakie. § 2. Po przesłuchaniu oskarżonego przewodniczący poucza go o prawie zadawania pytań osobom przesłuchiwanym oraz składania wyjaśnień co do każdego dowodu."}
{"id":"1997_555_387","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 387. § 1. Do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania na rozprawie głównej oskarżony, któremu zarzucono występek zagrożony karą nie przekraczającą 8 lat pozbawienia wolności, może złożyć wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzania postępowania dowodowego; jeżeli oskarżony nie ma obrońcy z wyboru, sąd może, na jego wniosek, wyznaczyć mu obrońcę z urzędu. § 2. Sąd może przychylić się do wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego tylko wtedy, gdy okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, prokurator i pokrzywdzony wyrażą na to zgodę, a cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości. § 3. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego od dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany. Przepis art. 341 § 3 stosuje się odpowiednio. § 4. Przychylając się do wniosku sąd może uznać za ujawnione dowody wymienione w akcie oskarżenia lub dokumenty przedłożone przez stronę. § 5. Jeżeli wniosek złożono przed rozpoczęciem rozprawy, sąd rozpoznaje go na rozprawie."}
{"id":"1997_555_388","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 388. Za zgodą obecnych stron sąd może przeprowadzić postępowanie dowodowe tylko częściowo, jeżeli wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy nie budzą wątpliwości."}
{"id":"1997_555_389","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 389. § 1. Jeżeli oskarżony odmawia wyjaśnień lub wyjaśnia wyraźnie odmiennie niż poprzednio albo oświadcza, że pewnych okoliczności nie pamięta, wolno na rozprawie odczytywać tylko w odpowiednim zakresie protokoły jego wyjaśnień złożonych poprzednio w charakterze oskarżonego w tej lub innej sprawie w postępowaniu przygotowawczym albo przed sądem. § 2. Po odczytaniu protokołu przewodniczący zwraca się do oskarżonego o wypowiedzenie się co do jego treści i o wyjaśnienie zachodzących sprzeczności."}
{"id":"1997_555_39","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 39. Jeżeli sąd wojskowy przekaże sprawę sądowi powszechnemu lub nie przyjmie sprawy przekazanej mu przez sąd powszechny, sprawę rozpoznaje sąd powszechny. Rozdział 2 Wyłączenie sędziego"}
{"id":"1997_555_390","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 390. § 1. Oskarżony ma prawo być obecny przy wszystkich czynnościach postępowania dowodowego. § 2. W wyjątkowych wypadkach, gdy należy się obawiać, że obecność oskarżonego mogłaby oddziaływać krępująco na wyjaśnienia współoskarżonego albo na zeznania świadka lub biegłego, przewodniczący może zarządzić, aby na czas przesłuchania danej osoby oskarżony opuścił salę sądową. Przepis art. 375 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_391","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 391. § 1. Jeżeli świadek bezpodstawnie odmawia zeznań, zeznaje wyraźnie odmiennie niż poprzednio albo oświadczy, że pewnych okoliczności nie pamięta, albo przebywa za granicą lub nie można mu było doręczyć wezwania, albo nie stawił się z powodu nie dających się usunąć przeszkód lub prezes sądu zaniechał wezwania świadka na podstawie art. 333 § 2, a także wtedy, gdy świadek zmarł, wolno odczytywać w odpowiednim zakresie protokoły złożonych poprzednio przez niego zeznań w postępowaniu przygotowawczym albo przed sądem w tej lub innej sprawie. § 2. W warunkach określonych w § 1, a także w wypadku określonym w art. 182 § 3, wolno również odczytywać na rozprawie protokoły złożonych poprzednio przez świadka wyjaśnień w charakterze oskarżonego. § 3. Przepis art. 389 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_392","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 392. Sąd może odczytywać na rozprawie głównej wszelkie protokoły przesłuchania świadków i oskarżonych sporządzone przed sądem, gdy bezpośrednie przeprowadzenie dowodu jest utrudnione, a wszystkie obecne strony wyrażają na to zgodę."}
{"id":"1997_555_393","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 393. § 1. Wolno odczytywać na rozprawie protokoły oględzin, przeszukania i zatrzymania rzeczy, opinie biegłych, instytutów, zakładów lub instytucji, dane o karalności, wyniki wywiadu środowiskowego oraz wszelkie dokumenty urzędowe, złożone w postępowaniu przygotowawczym lub sądowym. Nie wolno jednak odczytywać notatek dotyczących czynności, z których wymagane jest spisanie protokołu; zakaz ten dotyczy także wypadków odstąpienia od sporządzenia protokołu na podstawie art. 319. § 2. Wolno również odczytywać zawiadomienia o przestępstwie, które stanowią dowód tylko tego, kto, kiedy i o jakim czynie złożył zawiadomienie. § 3. Mogą być odczytywane na rozprawie wszelkie dokumenty prywatne, powstałe poza postępowaniem karnym i nie dla jego celów, w szczególności oświadczenia, publikacje, listy oraz notatki. § 4. Wolno odczytywać na rozprawie protokoły zeznań świadka przesłuchanego w warunkach określonych w art. 184. Rozprawa jest wówczas niejawna; przepisu art. 361 § 1 nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_394","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 394. § 1. Dane dotyczące osoby oskarżonego oraz wyniki wywiadu środowiskowego uznaje się za ujawnione bez odczytywania. Należy je jednak odczytać na żądanie oskarżonego lub obrońcy. § 2. Inne podlegające odczytaniu dokumenty można uznać bez ich odczytywania za ujawnione w całości lub w części, jeżeli obecne na rozprawie strony zgodnie o to wnoszą. Przewodniczący informuje wówczas o treści tych dokumentów."}
{"id":"1997_555_395","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 395. Jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie właściwości dowodów rzeczowych, sprowadza się je na salę rozpraw i udostępnia stronom, a w razie potrzeby świadkom i biegłym."}
{"id":"1997_555_396","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 396. § 1. Jeżeli zapoznanie się z dowodem rzeczowym lub przeprowadzenie oględzin przez pełny skład sądu napotyka znaczne trudności albo jeżeli strony wyrażają na to zgodę, sąd wyznacza do tej czynności sędziego ze swego składu albo sąd wezwany. § 2. Sąd może zlecić przesłuchanie świadka sędziemu wyznaczonemu ze swego składu lub sądowi wezwanemu, w którego okręgu świadek przebywa, jeżeli świadek nie stawił się z powodu przeszkód zbyt trudnych do usunięcia. § 3. W czynnościach wskazanych w § 1 i 2 mają prawo brać udział strony, obrońcy i pełnomocnicy. Oskarżonego pozbawionego wolności sprowadza się tylko wtedy, gdy sąd uzna to za konieczne. § 4. Sędzia wyznaczony lub sąd wezwany może przeprowadzić także inny dowód, którego potrzeba wyłoni się w toku czynności wskazanej w § 1 lub 2."}
{"id":"1997_555_397","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 397. § 1. Sąd może zwrócić sprawę prokuratorowi do uzupełnienia postępowania przygotowawczego jedynie wtedy, gdy istotne braki tego postępowania ujawnią się dopiero w toku rozprawy, a ich usunięcie przez sąd uniemożliwiałoby wydanie prawidłowego orzeczenia w rozsądnym terminie. § 2. Przepisy art. 345 § 2 i 3 oraz art. 346 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_398","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 398. § 1. Jeżeli na podstawie okoliczności, które wyszły na jaw w toku rozprawy, oskarżyciel zarzucił oskarżonemu inny czyn oprócz objętego aktem oskarżenia, sąd może za zgodą oskarżonego rozpoznać nowe oskarżenie na tej samej rozprawie, chyba że zachodzi konieczność przeprowadzenia postępowania przygotowawczego co do nowego czynu. § 2. W razie odroczenia rozprawy oskarżyciel wnosi nowy lub dodatkowy akt oskarżenia."}
{"id":"1997_555_399","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 399. § 1. Jeżeli w toku rozprawy okaże się, że nie wychodząc poza granice oskarżenia można czyn zakwalifikować według innego przepisu prawnego, sąd uprzedza o tym obecne na rozprawie strony. § 2. Na wniosek oskarżonego można przerwać rozprawę w celu umożliwienia mu przygotowania się do obrony."}
{"id":"1997_555_4","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 4. Organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego."}
{"id":"1997_555_40","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 40. § 1. Sędzia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie, jeżeli: 1) sprawa dotyczy tego sędziego bezpośrednio, 2) jest małżonkiem strony lub pokrzywdzonego albo ich obrońcy, pełnomocnika lub przedstawiciela ustawowego albo pozostaje we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób, 3) jest krewnym lub powinowatym w linii prostej, a w linii bocznej aż do stopnia pomiędzy dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2 albo jest związany z jedną z tych osób węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli, 4) był świadkiem czynu, o który sprawa się toczy, albo w tej samej sprawie był przesłuchany w charakterze świadka lub występował jako biegły, 5) brał udział w sprawie jako prokurator, obrońca, pełnomocnik, przedstawiciel ustawowy strony, albo prowadził postępowanie przygotowawcze, 6) brał udział w niższej instancji w wydaniu zaskarżonego orzeczenia lub wydał zaskarżone zarządzenie, 7) brał udział w wydaniu orzeczenia, które zostało uchylone lub stwierdzono jego nieważność, 8) brał udział w wydaniu postanowienia o warunkowym umorzeniu postępowania, 9) brał udział w wydaniu orzeczenia, co do którego wniesiono sprzeciw. § 2. Powody wyłączenia trwają mimo ustania uzasadniającego je małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli. § 3. Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego wnioskiem o wznowienie lub zaskarżonego w trybie kasacji, nie może orzekać co do tego wniosku lub tej kasacji."}
{"id":"1997_555_400","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 400. Jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego ujawni się, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie, sąd, nie przekazując sprawy kolegium do spraw wykroczeń, rozpoznaje je na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_555_401","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 401. § 1. Przewodniczący może przerwać rozprawę główną dla sprowadzenia dowodu albo dla wypoczynku lub z innej ważnej przyczyny. § 2. Każdorazowa przerwa w rozprawie może trwać nie dłużej niż 35 dni."}
{"id":"1997_555_402","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 402. § 1. Jeżeli przewodniczący, zarządzając przerwę, oznaczy jednocześnie czas i miejsce dalszego ciągu rozprawy, osoby obecne na rozprawie przerwanej są obowiązane stawić się w nowym terminie bez wezwania. Przepis art. 285 stosuje się odpowiednio. § 2. Rozprawę przerwaną prowadzi się po przerwie w dalszym ciągu, a od początku - jeżeli skład sądu uległ zmianie albo sąd uzna to za konieczne. § 3. W razie przekroczenia terminu przerwy rozprawę uważa się za odroczoną."}
{"id":"1997_555_403","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 403. Orzeczenia zapadające w czasie przerwy w rozprawie wydaje się w składzie rozpoznającym sprawę, a w wypadku niemożności jego utworzenia - w takim samym składzie."}
{"id":"1997_555_404","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 404. § 1. Sąd może odroczyć rozprawę tylko wtedy, gdy zarządzenie przerwy nie byłoby wystarczające. § 2. Rozprawę odroczoną prowadzi się w nowym terminie od początku. Jeżeli strony nie zgłaszają sprzeciwu, sąd może wyjątkowo prowadzić rozprawę odroczoną w dalszym ciągu, chyba że skład sądu uległ zmianie. § 3. W wypadku podjęcia postępowania zawieszonego rozprawę prowadzi się od początku, chyba że zawieszenie trwało krócej niż 35 dni, a skład sądu nie uległ zmianie."}
{"id":"1997_555_405","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 405. Po przeprowadzeniu dowodów dopuszczonych w sprawie przewodniczący zapytuje strony, czy wnoszą o uzupełnienie postępowania dowodowego i w razie odpowiedzi przeczącej - zamyka przewód sądowy. Rozdział 46 Głosy stron\""}
{"id":"1997_555_406","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 406. § 1. Po zamknięciu przewodu sądowego przewodniczący udziela głosu stronom, ich przedstawicielom oraz w miarę potrzeby przedstawicielowi społecznemu, który przemawia przed obrońcą i oskarżonym. Głos zabierają w następującej kolejności: oskarżyciel publiczny, oskarżyciel posiłkowy, oskarżyciel prywatny, powód cywilny, obrońca oskarżonego i oskarżony. Przedstawiciele procesowi stron zabierają głos przed stronami. § 2. Jeżeli oskarżyciel lub powód cywilny ponownie zabiera głos, należy również udzielić głosu obrońcy i oskarżonemu."}
{"id":"1997_555_407","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 407. Oskarżonemu, który nie włada językiem polskim, należy przed udzieleniem głosu przetłumaczyć przynajmniej skrót przemówień. Rozdział 47 Wyrokowanie\""}
{"id":"1997_555_408","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 408. Po wysłuchaniu głosów stron sąd niezwłocznie przystępuje do narady."}
{"id":"1997_555_409","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 409. Sąd aż do ogłoszenia wyroku może wznowić przewód sądowy, zwłaszcza w wypadku przewidzianym w art. 399, albo też udzielić dodatkowego głosu stronom."}
{"id":"1997_555_41","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 41. § 1. Sędzia ulega wyłączeniu, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. § 2. Wniosek o wyłączenie sędziego, zgłoszony na podstawie § 1 po rozpoczęciu przewodu sądowego, pozostawia się bez rozpoznania, chyba że przyczyna wyłączenia powstała lub stała się stronie wiadoma dopiero po rozpoczęciu przewodu."}
{"id":"1997_555_410","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 410. Podstawę wyroku może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej."}
{"id":"1997_555_411","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 411. § 1. W sprawie zawiłej albo z innych ważnych powodów sąd może odroczyć wydanie wyroku na czas nie przekraczający 7 dni. § 2. W razie przekroczenia tego terminu rozprawę prowadzi się od początku. § 3. W postanowieniu o odroczeniu wydania wyroku należy wskazać czas i miejsce jego ogłoszenia."}
{"id":"1997_555_412","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 412. Niezwłocznie po ukończeniu głosowania sąd sporządza wyrok na piśmie."}
{"id":"1997_555_413","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 413. § 1. Każdy wyrok powinien zawierać: 1) oznaczenie sądu, który go wydał, oraz sędziów, ławników, oskarżycieli i protokolanta, 2) datę oraz miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku, 3) imię, nazwisko oraz inne dane określające tożsamość oskarżonego, 4) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu, którego popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu, 5) rozstrzygnięcie sądu, 6) wskazanie zastosowanych przepisów ustawy karnej. § 2. Wyrok skazujący powinien ponadto zawierać: 1) dokładne określenie przypisanego oskarżonemu czynu oraz jego kwalifikację prawną, 2) rozstrzygnięcia co do kary i środków karnych, a w razie potrzeby, co do zaliczenia na ich poczet tymczasowego aresztowania i zatrzymania oraz środków zapobiegawczych wymienionych w art. 276."}
{"id":"1997_555_414","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 414. § 1. W razie stwierdzenia po rozpoczęciu przewodu sądowego okoliczności wyłączającej ściganie lub danych przemawiających za warunkowym umorzeniem postępowania, sąd wyrokiem umarza postępowanie albo umarza je warunkowo. Jednakże w razie stwierdzenia okoliczności wymienionych w art. 17 § 1 pkt 1 i 2 sąd wydaje wyrok uniewinniający, chyba że sprawca w chwili czynu był niepoczytalny. § 2. Umarzając postępowanie sąd stosuje odpowiednio art. 322 § 2 i 3, art. 323 § 1 i 2 oraz art. 340 § 2 i 3. § 3. Sąd stosuje środek zabezpieczający wskazany w art. 99 § 1 Kodeksu karnego, jeżeli wyniki przewodu sądowego to uzasadniają, a umorzenie następuje z powodu niepoczytalności sprawcy w chwili popełnienia czynu. § 4. Umarzając postępowanie warunkowo, sąd stosuje odpowiednio art. 341. § 5. Przewidując możliwość warunkowego umorzenia postępowania albo możliwość orzeczenia kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, sąd może wznowić przewód sądowy celem odpowiedniego zastosowania art. 341 § 3; wówczas sąd może zarządzić przerwę."}
{"id":"1997_555_415","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 415. § 1. W razie skazania oskarżonego albo warunkowego umorzenia postępowania, sąd uwzględnia albo oddala powództwo cywilne w całości lub w części. § 2. W razie innego rozstrzygnięcia sąd pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania. § 3. Sąd orzeka o pozostawieniu powództwa cywilnego bez rozpoznania, również jeżeli materiał dowodowy ujawniony w toku rozprawy nie wystarcza do rozstrzygnięcia powództwa cywilnego, a uzupełnienie tego materiału spowodowałoby znaczną przewlekłość postępowania. § 4. Jeżeli zasądzone odszkodowanie nie pokrywa całej szkody lub nie stanowi pełnego zadośćuczynienia za krzywdę, pokrzywdzony może dochodzić dodatkowych roszczeń w postępowaniu cywilnym. § 5. W razie skazania albo warunkowego umorzenia postępowania sąd może zasądzić odszkodowanie na rzecz pokrzywdzonego także z urzędu, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 6. W razie skazania oskarżonego lub warunkowego umorzenia postępowania, w wypadkach wskazanych w ustawie sąd orzeka nawiązkę lub obowiązek naprawienia szkody."}
{"id":"1997_555_416","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 416. § 1. W razie skazania oskarżonego sąd, uwzględniając wniosek prokuratora, zobowiązuje w wyroku podmiot, który uzyskał korzyść majątkową w warunkach określonych w art. 52 Kodeksu karnego, do jej zwrotu w całości lub w części na rzecz Skarbu Państwa. Uniewinniając oskarżonego albo skazując go za przestępstwo, które takiej korzyści nie przyniosło, lub umarzając postępowanie - sąd pozostawia wniosek prokuratora bez rozpoznania. § 2. Przed zakończeniem przewodu sądowego sąd przesłuchuje w charakterze świadka podmiot określony w art. 52 Kodeksu karnego. Jeżeli podmiotem tym nie jest osoba fizyczna, przesłuchuje się organ uprawniony do działania w jego imieniu. § 3. Osoba, o której mowa w § 2, może odmówić zeznań. § 4. Przepisy art. 72, 75, 87 i 89 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_417","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 417. Zaliczeniu na poczet orzeczonej kary podlega również okres tymczasowego aresztowania odbytego przez oskarżonego w innej sprawie, w której postępowanie toczyło się równocześnie, a zapadł w niej prawomocny wyrok uniewinniający, umorzono postępowanie albo odstąpiono od wymierzenia kary."}
{"id":"1997_555_418","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 418. § 1. Po podpisaniu wyroku przewodniczący ogłasza go publicznie; w czasie ogłaszania wyroku wszyscy obecni, z wyjątkiem sądu, stoją. § 2. Zgłoszenie zdania odrębnego podaje się do wiadomości, a jeżeli członek składu orzekającego, który zgłosił zdanie odrębne, wyraził na to zgodę, także jego nazwisko. § 3. Po ogłoszeniu przewodniczący lub jeden z członków składu orzekającego podaje ustnie najważniejsze powody wyroku."}
{"id":"1997_555_419","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 419. § 1. Niestawiennictwo stron, ich obrońców i pełnomocników nie stoi na przeszkodzie ogłoszeniu wyroku. § 2. Jeżeli oskarżony pozbawiony wolności nie był obecny przy ogłoszeniu na rozprawie orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, a nie miał obrońcy, orzeczenie to doręcza się oskarżonemu. Przepis art. 100 § 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_42","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 42. § 1. Wyłączenie następuje na żądanie sędziego, z urzędu albo na wniosek strony. § 2. Jeżeli sędzia uznaje, że zachodzi przyczyna wyłączająca go z mocy art. 40, wyłącza się, składając oświadczenie na piśmie do akt, a na jego miejsce wstępuje inny sędzia. § 3. Sędzia, co do którego zgłoszono wniosek o wyłączenie na podstawie art. 41, może złożyć do akt stosowne oświadczenie na piśmie i powstrzymuje się od udziału w sprawie; jest jednak obowiązany przedsięwziąć czynności nie cierpiące zwłoki. § 4. Poza wypadkiem określonym w § 2 o wyłączeniu orzeka sąd, przed którym toczy się postępowanie; w składzie orzekającym w kwestii wyłączenia nie może brać udziału sędzia, którego dotyczy wyłączenie. W razie niemożności utworzenia takiego składu sądu, w kwestii wyłączenia orzeka sąd wyższego rzędu."}
{"id":"1997_555_420","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 420. § 1. Jeżeli wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia co do zaliczenia tymczasowego aresztowania, zatrzymania lub środków zapobiegawczych wymienionych w art. 276 albo dowodów rzeczowych, sąd orzeka o tym postanowieniem na posiedzeniu. Nie można jednak orzec przepadku przedmiotów. § 2. Jeżeli, wskutek braku informacji lub błędnej informacji o odbywaniu przez oskarżonego kary pozbawienia wolności w innej sprawie, sąd nieprawidłowo zaliczył okres tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary, stosuje się odpowiednio przepis § 1 zdanie pierwsze. § 3. Strony mają prawo wziąć udział w tym posiedzeniu. Oskarżonego aresztowanego sprowadza się na posiedzenie tylko wtedy, gdy prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne. § 4. Na postanowienia, o których mowa w § 1 i § 2, przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_421","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 421. Osobie nie będącej oskarżonym, która zgłasza roszczenie do mienia objętego przepadkiem przedmiotów, przysługuje prawo dochodzenia swych roszczeń tylko w drodze postępowania cywilnego."}
{"id":"1997_555_422","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 422. § 1. W terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia wyroku strona może złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie. § 2. Dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin wymieniony w § 1 biegnie od daty doręczenia mu wyroku. § 3. Prezes sądu odmawia przyjęcia wniosku złożonego przez osobę nieuprawnioną lub po terminie. Na zarządzenie prezesa przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_423","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 423. § 1. Uzasadnienie wyroku powinno być sporządzone w ciągu 7 dni od daty złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia, a w wypadku sporządzenia uzasadnienia z urzędu - od daty ogłoszenia wyroku; w sprawie zawiłej, w razie niemożności sporządzenia uzasadnienia w terminie, prezes sądu może przedłużyć ten termin na czas oznaczony. § 2. Wyrok z uzasadnieniem doręcza się stronie, która złożyła wniosek na podstawie art. 422. Przepis art. 100 § 5 stosuje się."}
{"id":"1997_555_424","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 424. § 1. Uzasadnienie powinno zawierać: 1) wskazanie, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, 2) wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku. § 2. W uzasadnieniu wyroku należy ponadto przytoczyć okoliczności, które sąd miał na względzie przy wymiarze kary, a zwłaszcza przy zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary, środków zabezpieczających, uwzględnieniu powództwa cywilnego oraz przy innych rozstrzygnięciach zawartych w wyroku. DZIAŁ IX Postępowanie odwoławcze Rozdział 48 Przepisy ogólne\""}
{"id":"1997_555_425","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 425. § 1. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przysługuje stronom i podmiotowi określonemu w art. 416 środek odwoławczy. § 2. Orzeczenie można zaskarżyć w całości lub w części. Można także zaskarżyć samo uzasadnienie orzeczenia. § 3. Odwołujący się może skarżyć jedynie rozstrzygnięcia lub ustalenia naruszające jego prawa lub szkodzące jego interesom. Ograniczenie to nie dotyczy oskarżyciela publicznego. § 4. Oskarżyciel publiczny ma prawo wnieść środek odwoławczy także na korzyść oskarżonego."}
{"id":"1997_555_426","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 426. § 1. Od orzeczeń wydanych przez sąd odwoławczy na skutek odwołania nie przysługuje środek odwoławczy. § 2. Od innych orzeczeń sądu odwoławczego oraz od orzeczeń wydanych przez Sąd Najwyższy nie przysługuje środek odwoławczy, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 3. Od wydanych w toku postępowania odwoławczego postanowień o przeprowadzeniu obserwacji w zakładzie leczniczym, o zastosowaniu środka zapobiegawczego oraz nałożeniu kary porządkowej przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu sądu odwoławczego."}
{"id":"1997_555_427","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 427. § 1. Odwołujący się powinien wskazać zaskarżone rozstrzygnięcie lub ustalenie, a także podać, czego się domaga. § 2. Jeżeli środek odwoławczy pochodzi od oskarżyciela publicznego, obrońcy lub pełnomocnika, powinien ponadto zawierać wskazanie zarzutów stawianych rozstrzygnięciu oraz uzasadnienie. § 3. Odwołujący się może również wskazać nowe fakty lub dowody."}
{"id":"1997_555_428","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 428. § 1. Środek odwoławczy wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie. § 2. Strona może złożyć pisemną odpowiedź na środek odwoławczy."}
{"id":"1997_555_429","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 429. § 1. Prezes sądu pierwszej instancji odmawia przyjęcia środka odwoławczego, jeżeli wniesiony został po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalny z mocy ustawy. § 2. Na zarządzenie odmawiające przyjęcia środka odwoławczego na podstawie § 1 lub art. 120 § 2 przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_43","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 43. Jeżeli z powodu wyłączenia sędziów rozpoznanie sprawy w danym sądzie jest niemożliwe, sąd wyższego rzędu przekazuje sprawę innemu sądowi równorzędnemu."}
{"id":"1997_555_430","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 430. § 1. Sąd odwoławczy pozostawia bez rozpoznania przyjęty środek odwoławczy, jeżeli zachodzą okoliczności określone w art. 429 § 1 albo jeżeli przyjęcie tego środka nastąpiło na skutek niezasadnego przywrócenia terminu. § 2. Na postanowienie przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu sądu odwoławczego, chyba że zostało wydane przez Sąd Najwyższy."}
{"id":"1997_555_431","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 431. § 1. Środek odwoławczy można cofnąć. § 2. Oskarżony może cofnąć wniesiony na jego korzyść środek odwoławczy, chyba że wniósł go oskarżyciel publiczny lub zachodzi wypadek przewidziany w art. 79. § 3. Środka odwoławczego wniesionego na korzyść oskarżonego nie można bez jego zgody cofnąć."}
{"id":"1997_555_432","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 432. Cofnięty środek odwoławczy sąd odwoławczy pozostawia bez rozpoznania, chyba że zachodzi jedna z przyczyn wymienionych w art. 101, 439 lub art. 440."}
{"id":"1997_555_433","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 433. § 1. Sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach środka odwoławczego, a w zakresie szerszym o tyle, o ile ustawa to przewiduje. § 2. Sąd odwoławczy jest obowiązany rozważyć wszystkie wnioski i zarzuty wskazane w środku odwoławczym, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_555_434","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 434. § 1. Sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego tylko wtedy, gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy, a także tylko w granicach zaskarżenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli środek odwoławczy pochodzi od oskarżyciela publicznego lub pełnomocnika, sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego ponadto tylko w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w środku odwoławczym lub podlegających uwzględnieniu z urzędu. § 2. Środek odwoławczy wniesiony na niekorzyść oskarżonego może spowodować orzeczenie także na korzyść oskarżonego."}
{"id":"1997_555_435","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 435. Sąd odwoławczy uchyla lub zmienia orzeczenie na korzyść współoskarżonych, choćby nie wnieśli środka odwoławczego, jeżeli je uchylił lub zmienił na rzecz współoskarżonego, którego środek odwoławczy dotyczył, gdy te same względy przemawiają za uchyleniem lub zmianą na rzecz tamtych."}
{"id":"1997_555_436","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 436. Sąd może ograniczyć rozpoznanie środka odwoławczego tylko do poszczególnych uchybień, podniesionych przez stronę lub podlegających uwzględnieniu z urzędu, jeżeli rozpoznanie w tym zakresie jest wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie pozostałych uchybień byłoby przedwczesne lub bezprzedmiotowe dla dalszego toku postępowania."}
{"id":"1997_555_437","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 437. § 1. Po rozpoznaniu środka odwoławczego sąd orzeka o utrzymaniu w mocy, zmianie lub uchyleniu zaskarżonego orzeczenia w całości lub w części. Dotyczy to odpowiednio rozpoznania środka odwoławczego od uzasadnienia orzeczenia. § 2. Jeżeli pozwalają na to zebrane dowody, sąd odwoławczy zmienia zaskarżone orzeczenie, orzekając odmiennie co do istoty, lub uchyla je i umarza postępowanie; w innych wypadkach uchyla orzeczenie i przekazuje sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania; przepis art. 397 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_438","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 438. Orzeczenie ulega uchyleniu lub zmianie w razie stwierdzenia: 1) obrazy przepisów prawa materialnego, 2) obrazy przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia, 3) błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, 4) rażącej niewspółmierności kary lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego lub innego środka."}
{"id":"1997_555_439","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 439. § 1. Niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia, sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli: 1) w wydaniu orzeczenia brał udział sędzia podlegający wyłączeniu z przyczyn określonych w art. 40 § 1 pkt 4, 5 oraz 7-9, 2) sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie, 3) sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego, 4) sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu, 5) zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 17 § 1 pkt 5, 6, 9, 10 lub 11, 6) oskarżony nie miał obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 § 1 i 2 oraz art. 80 lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy, 7) sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa. § 2. Uchylenie orzeczenia jedynie z powodów określonych w § 1 pkt 5-7 może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego. § 3. W posiedzeniu mają prawo wziąć udział strony, obrońcy i pełnomocnicy. Przepis art. 451 § 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_44","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 44. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do ławników. DZIAŁ III Strony, obrońcy, pełnomocnicy, przedstawiciel społeczny Rozdział 3 Oskarżyciel publiczny"}
{"id":"1997_555_440","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 440. Jeżeli utrzymanie orzeczenia w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe, podlega ono zmianie na korzyść oskarżonego albo uchyleniu niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów."}
{"id":"1997_555_441","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 441. § 1. Jeżeli przy rozpoznawaniu środka odwoławczego wyłoni się zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy, sąd odwoławczy może odroczyć rozpoznanie sprawy i przekazać zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu. § 2. Sąd Najwyższy może przekazać rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego powiększonemu składowi tego sądu. § 3. Uchwała Sądu Najwyższego jest w danej sprawie wiążąca. § 4. Obrońcy i pełnomocnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. § 5. Sąd Najwyższy może przejąć sprawę do swego rozpoznania."}
{"id":"1997_555_442","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 442. § 1. Sąd, któremu przekazano sprawę do ponownego rozpoznania, orzeka w granicach, w jakich nastąpiło przekazanie. Uchylenie wyroku tylko w zakresie rozstrzygnięcia o karze albo innym środku nie stoi na przeszkodzie uniewinnieniu oskarżonego lub umorzeniu postępowania. § 2. W wypadku przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sąd orzekający w pierwszej instancji, przeprowadzając postępowanie w zakresie dowodów, które nie miały wpływu na uchylenie wyroku, może za zgodą stron poprzestać na ich ujawnieniu. § 3. Zapatrywania prawne i wskazania sądu odwoławczego co do dalszego postępowania są wiążące dla sądu, któremu sprawę przekazano do ponownego rozpoznania."}
{"id":"1997_555_443","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 443. W razie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania wolno w dalszym postępowaniu wydać orzeczenie surowsze niż uchylone tylko wtedy, gdy orzeczenie to było zaskarżone na niekorzyść oskarżonego. Nie dotyczy to orzekania o środkach wymienionych w art. 93 i 94 Kodeksu karnego. Rozdział 49 Apelacja\""}
{"id":"1997_555_444","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 444. Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom przysługuje apelacja."}
{"id":"1997_555_445","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 445. § 1. Termin do wniesienia apelacji wynosi 14 dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem. § 2. Apelacja wniesiona przed upływem terminu złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wywołuje skutki określone w art. 422 i podlega rozpoznaniu; apelację taką można uzupełnić w terminie określonym w § 1."}
{"id":"1997_555_446","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 446. § 1. Apelacja od wyroku sądu wojewódzkiego, która nie pochodzi od prokuratora lub osoby wymienionej w art. 88 § 2 i 3, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata. § 2. Do apelacji sporządzonej przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika dołącza się odpowiednią liczbę odpisów dla stron przeciwnych; do apelacji wnoszonej do sądu apelacyjnego dołącza się dodatkowo jeden odpis."}
{"id":"1997_555_447","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 447. § 1. Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku. § 2. Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych. § 3. W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia."}
{"id":"1997_555_448","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 448. § 1. O przyjęciu apelacji zawiadamia się prokuratora oraz obrońców i pełnomocników, a także strony, po czym akta przekazuje się niezwłocznie sądowi odwoławczemu. § 2. W wypadku wniesienia apelacji przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika dołącza się do zawiadomienia odpis apelacji strony przeciwnej, chyba że w sprawie była wyłączona jawność rozprawy ze względu na tajemnicę państwową."}
{"id":"1997_555_449","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 449. Sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę na rozprawie, a w wypadkach przewidzianych przez ustawę - na posiedzeniu."}
{"id":"1997_555_45","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 45. § 1. Oskarżycielem publicznym przed wszystkimi sądami jest prokurator. § 2. Inny organ państwowy może być oskarżycielem publicznym z mocy szczególnych przepisów ustawy, określających zakres jego działania."}
{"id":"1997_555_450","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 450. § 1. Udział w rozprawie prokuratora, a obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 i 80 jest obowiązkowy. § 2. Udział w rozprawie innych stron i ich pełnomocników oraz obrońcy w wypadkach nie wymienionych w § 1 jest obowiązkowy wtedy, gdy prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne. § 3. Niestawiennictwo należycie zawiadomionych o terminie rozprawy stron, obrońców lub pełnomocników nie tamuje rozpoznania sprawy, chyba że ich udział jest obowiązkowy."}
{"id":"1997_555_451","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 451. § 1. Sąd odwoławczy może zarządzić sprowadzenie na rozprawę oskarżonego pozbawionego wolności. § 2. Jeżeli wniesiono apelację na niekorzyść oskarżonego co do winy albo apelacja wnosi o wymierzenie lub zaostrzenie kary pozbawienia wolności, sąd odwoławczy zarządza sprowadzenie na rozprawę oskarżonego pozbawionego wolności, chyba że uzna za wystarczającą obecność obrońcy. Jeżeli sąd nie zarządza sprowadzenia oskarżonego, który nie ma obrońcy, wyznacza się obrońcę z urzędu."}
{"id":"1997_555_452","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 452. § 1. Sąd odwoławczy nie może przeprowadzić postępowania dowodowego co do istoty sprawy. § 2. Sąd odwoławczy może jednak w wyjątkowych wypadkach, uznając potrzebę uzupełnienia przewodu sądowego, przeprowadzić dowód na rozprawie, jeżeli przyczyni się to do przyspieszenia postępowania, a nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości lub w znacznej części. Dowód można dopuścić również przed rozprawą."}
{"id":"1997_555_453","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 453. § 1. Przewód sądowy w sądzie odwoławczym rozpoczyna ustne sprawozdanie, w którym sędzia sprawozdawca przedstawia przebieg i wyniki dotychczasowego postępowania, a w szczególności treść zaskarżonego wyroku oraz zarzuty i wnioski apelacyjne, jak również kwestie wymagające rozstrzygnięcia z urzędu. W miarę potrzeby odczytuje się z akt poszczególne ich części. § 2. Strony mogą składać wyjaśnienia, oświadczenia i wnioski ustnie lub na piśmie; złożone na piśmie podlegają odczytaniu, przy czym przepis art. 394 stosuje się. § 3. Przewodniczący udziela głosu stronom w kolejności przez siebie ustalonej, przy czym najpierw udziela głosu skarżącemu. Oskarżonemu i jego obrońcy nie można odmówić zabrania głosu po przemówieniach innych stron."}
{"id":"1997_555_454","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 454. § 1. Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji lub co do którego w pierwszej instancji umorzono lub warunkowo umorzono postępowanie. § 2. Sąd odwoławczy może orzec surowszą karę pozbawienia wolności tylko wtedy, gdy nie zmienia ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku. § 3. Sąd odwoławczy nie może zaostrzyć kary przez wymierzenie kary 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_555_455","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 455. Nie zmieniając ustaleń faktycznych, sąd odwoławczy poprawia błędną kwalifikację prawną niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów. Poprawienie kwalifikacji prawnej na niekorzyść oskarżonego może nastąpić tylko wtedy, gdy wniesiono środek odwoławczy na jego niekorzyść."}
{"id":"1997_555_456","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 456. O utrzymaniu w mocy, uchyleniu lub zmianie wyroku sądu pierwszej instancji sąd odwoławczy orzeka wyrokiem."}
{"id":"1997_555_457","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 457. § 1. Uzasadnienie wyroku sporządza się w każdym wypadku w terminie 14 dni. § 2. W uzasadnieniu należy podać, czym kierował się sąd wydając wyrok oraz dlaczego zarzuty i wnioski apelacji sąd uznał za zasadne albo niezasadne."}
{"id":"1997_555_458","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 458. Przepisy dotyczące postępowania przed sądem pierwszej instancji stosuje się odpowiednio w postępowaniu przed sądem odwoławczym, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej. Rozdział 50 Zażalenie\""}
{"id":"1997_555_459","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 459. § 1. Zażalenie przysługuje na postanowienia sądu zamykające drogę do wydania wyroku, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 2. Zażalenie przysługuje także na postanowienia co do środka zabezpieczającego oraz na inne postanowienia w wypadkach przewidzianych w ustawie. § 3. Zażalenie przysługuje stronom, a także osobie, której postanowienie bezpośrednio dotyczy, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_555_46","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 46. W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego udział prokuratora w rozprawie jest obowiązkowy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_555_460","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 460. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty ogłoszenia postanowienia, a jeżeli ustawa nakazuje doręczenie postanowienia - od daty doręczenia. Dotyczy to również zażalenia na rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów lub opłat zawarte w wyroku; jeżeli jednak odwołujący się złoży wniosek o sporządzenie na piśmie oraz doręczenie uzasadnienia wyroku, zażalenie można wnieść w terminie przewidzianym do wniesienia apelacji."}
{"id":"1997_555_461","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 461. § 1. Do zażalenia na postanowienie kończące postępowanie, sporządzonego przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika, dołącza się odpowiednią liczbę odpisów dla osób, których dotyczy zaskarżone postanowienie. Odpisy te doręcza się tym osobom niezwłocznie. § 2. Jeżeli zażalenie pochodzi od osób nie wymienionych w § 1, o jego wniesieniu zawiadamia się osoby, których dotyczy zaskarżone postanowienie."}
{"id":"1997_555_462","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 462. § 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, zażalenie nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia; sąd jednak, który je wydał, lub sąd powołany do rozpoznania zażalenia może wstrzymać wykonanie postanowienia. § 2. Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia."}
{"id":"1997_555_463","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 463. § 1. Sąd, na którego postanowienie złożono zażalenie, może je uwzględnić, jeżeli orzeka w tym samym składzie, w którym wydał zaskarżone postanowienie; w innych wypadkach prezes sądu przekazuje zażalenie niezwłocznie, wraz z aktami lub niezbędnymi odpisami z akt sprawy, sądowi powołanemu do rozpoznania zażalenia. § 2. Zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania oraz zabezpieczenia majątkowego powinno być przekazane do rozpoznania w ciągu 48 godzin."}
{"id":"1997_555_464","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 464. § 1. Strony oraz obrońcy i pełnomocnicy mają prawo wziąć udział w posiedzeniu sądu odwoławczego rozpoznającego zażalenie na postanowienie kończące postępowanie. Mają oni prawo udziału w posiedzeniu sądu odwoławczego także wtedy, gdy przysługuje im prawo udziału w posiedzeniu sądu pierwszej instancji. § 2. W innych wypadkach sąd odwoławczy może zezwolić stronom lub obrońcy albo pełnomocnikowi na wzięcie udziału w posiedzeniu. § 3. Przepis art. 451 § 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_465","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 465. § 1. Przepisy dotyczące zażaleń na postanowienia sądu stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia prokuratora i prowadzącego dochodzenie. § 2. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje prokurator nadrzędny, a w wypadkach przewidzianych przez ustawę - sąd. § 3. Zażalenie na postanowienie prowadzącego postępowanie przygotowawcze, jeżeli nie jest nim prokurator, rozpoznaje prokurator sprawujący nadzór nad tym postępowaniem."}
{"id":"1997_555_466","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 466. § 1. Przepisy dotyczące zażaleń na postanowienia stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia. § 2. Zażalenie na zarządzenie prezesa rozpoznaje sąd odwoławczy."}
{"id":"1997_555_467","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 467. § 1. Przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio do przewidzianych w ustawie zażaleń na czynności lub zaniechanie czynności. § 2. Uznając zasadność zażalenia, organ odwoławczy stwierdza niezgodność czynności z prawem lub brak czynności i zarządza, co należy, zwłaszcza w celu naprawienia skutków uchybienia oraz zapobieżenia podobnym uchybieniom w przyszłości, a także podejmuje inne przewidziane w ustawie środki. DZIAŁ X Postępowania szczególne Rozdział 51 Postępowanie uproszczone\""}
{"id":"1997_555_468","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 468. W postępowaniu uproszczonym stosuje się przepisy o postępowaniu zwyczajnym, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_555_469","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 469. § 1. W trybie uproszczonym prowadzi się postępowanie w sprawach o przestępstwa: 1) zagrożone karą nie przekraczającą 3 lat pozbawienia wolności, 2) przewidziane w art. 159, 189 § 1, art. 204 § 3, art. 207 § 1 i art. 262 § 2 Kodeksu karnego, 3) przewidziane w art. 278 § 1, art. 279 § 1, art. 284 § 2, art. 286 § 1 i 2, art. 288 § 1, art. 289 § 1, art. 290 § 1 oraz w art. 291 § 1 Kodeksu karnego - jeżeli wartość przedmiotu przestępstwa albo szkoda wyrządzona lub zamierzona nie przekracza dwudziestokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 2. Spośród spraw o przestępstwa wymienione w § 1 pkt 1 nie podlegają rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym sprawy o przestępstwa określone w Kodeksie karnym w art. 126 § 1 i 2, art. 140 § 3, art. 156 § 2, art. 161 § 1 i 2, art. 165 § 2, art. 168, 206, 228 § 2, art. 229 § 2, art. 230, 231 § 1 i 3, art. 233 § 1, art. 240 § 1, art. 252 § 3, art. 265 § 3, art. 271 § 2, art. 302 i 304."}
{"id":"1997_555_47","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 47. Przepisy art. 40 § 1 pkt 1-6 i § 2 oraz art. 41 i 42 stosuje się odpowiednio do prokuratora, innych osób prowadzących postępowanie przygotowawcze oraz do innych oskarżycieli publicznych."}
{"id":"1997_555_470","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 470. Postępowania uproszczonego nie stosuje się: 1) w stosunku do oskarżonego pozbawionego wolności w tej lub innej sprawie, chyba że zastosowano zatrzymanie lub tymczasowe aresztowanie wobec ujętego na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem sprawcy przestępstwa z art. 157 § 2 i 3, art. 191 § 1, art. 216 § 1 i 2, art. 217 § 1, art. 257 i 288 § 2 Kodeksu karnego; przepisu art. 259 § 3 nie stosuje się, 2) jeżeli zachodzą okoliczności wymienione w art. 79 § 1."}
{"id":"1997_555_471","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 471. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia, organy uprawnione obok Policji do prowadzenia dochodzeń oraz organy uprawnione do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem pierwszej instancji w sprawach podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, jak również zakres spraw zleconych tym organom."}
{"id":"1997_555_472","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 472. § 1. Organ prowadzący dochodzenie przesyła niezwłocznie prokuratorowi odpis postanowienia o wszczęciu dochodzenia. § 2. Postanowienia o odmowie wszczęcia dochodzenia oraz o jego umorzeniu lub zawieszeniu wydaje prowadzący dochodzenie, a zatwierdza je prokurator."}
{"id":"1997_555_473","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 473. § 1. Nie jest wymagane sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz wydanie postanowienia o zamknięciu dochodzenia, chyba że podejrzany jest zatrzymany lub tymczasowo aresztowany. § 2. Przesłuchanie osoby podejrzanej zaczyna się od powiadomienia jej o treści zarzutu wpisanego do protokołu przesłuchania. Osobę tę od chwili rozpoczęcia przesłuchania uważa się za podejrzanego. § 3. Podejrzanemu należy umożliwić przygotowanie się do obrony, a zwłaszcza ustanowienie lub wyznaczenie obrońcy. § 4. Przepisu art. 307 § 4 nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_474","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 474. § 1. Na wniosek podejrzanego lub obrońcy organ prowadzący dochodzenie zaznajamia podejrzanego z materiałami ukończonego dochodzenia. O prawie tym należy pouczyć podejrzanego podczas pierwszego przesłuchania. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo podejrzanego, który zgłosił wniosek o zaznajomienie go z materiałami ukończonego dochodzenia, w terminie wyznaczonym na dokonanie tej czynności, nie tamuje toku postępowania. § 2. Dochodzenie powinno być ukończone w ciągu miesiąca. Prokurator może przedłużyć ten okres do 2 miesięcy; w razie niezakończenia dochodzenia we wskazanym terminie, dalsze postępowanie prowadzi się na zasadach ogólnych. § 3. Prowadzący dochodzenie sporządza akt oskarżenia, chyba że prokurator sam to uczyni; akt oskarżenia może nie zawierać uzasadnienia. § 4. Akt oskarżenia sporządzony przez Policję zatwierdza i wnosi do sądu prokurator. Nie dotyczy to innych organów ścigania."}
{"id":"1997_555_475","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 475. Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, a sprawę skierowano na rozprawę główną, odpis aktu oskarżenia można doręczyć oskarżonemu łącznie z wezwaniem na rozprawę."}
{"id":"1997_555_476","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 476. § 1. Sąd rozpoznaje sprawę jednoosobowo. Prezes sądu rejonowego może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli jest to uzasadnione jej okolicznościami. Prezes sądu wojewódzkiego może zarządzić rozpoznanie sprawy jednoosobowo, jeżeli była rozpoznana w pierwszej instancji w takim składzie. § 2. Jeżeli sąd rozpoznaje sprawę jednoosobowo, sędzia ma prawa i obowiązki przewodniczącego."}
{"id":"1997_555_477","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 477. Niestawiennictwo oskarżyciela nie tamuje toku rozprawy ani posiedzenia."}
{"id":"1997_555_478","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 478. Jeżeli w sprawie z oskarżenia publicznego nie bierze udziału w rozprawie oskarżyciel, akt oskarżenia odczytuje protokolant."}
{"id":"1997_555_479","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 479. § 1. Jeżeli oskarżony, któremu doręczono wezwanie, nie stawi się na rozprawę główną, sąd może prowadzić postępowanie bez jego udziału, a jeżeli nie stawił się również obrońca - wydać wyrok zaoczny. § 2. Jeżeli oskarżony nie stawił się na rozprawę, odczytuje się uprzednio złożone jego wyjaśnienia. Przepis art. 396 § 2-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_48","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 48. § 1. O wyłączeniu prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze oraz oskarżyciela publicznego orzeka prokurator nadzorujący postępowanie lub bezpośrednio przełożony. § 2. Czynności dokonane przez osobę podlegającą wyłączeniu, zanim ono nastąpiło, nie są z tej przyczyny bezskuteczne; jednakże czynność dowodową należy na żądanie strony, w miarę możności, powtórzyć. Rozdział 4 Pokrzywdzony"}
{"id":"1997_555_480","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 480. Rozprawy głównej nie można przeprowadzić w czasie nieobecności oskarżonego, jeżeli usprawiedliwiwszy swe niestawiennictwo wnosił o odroczenie rozprawy."}
{"id":"1997_555_481","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 481. Wyrokiem zaocznym można orzec tytułem środka zabezpieczającego jedynie przepadek wymieniony w art. 39 pkt 4 Kodeksu karnego."}
{"id":"1997_555_482","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 482. § 1. Wyrok zaoczny doręcza się oskarżonemu. W terminie 7 dni od doręczenia odpisu wyroku zaocznego oskarżony może wnieść sprzeciw, w którym powinien usprawiedliwić swoją nieobecność na rozprawie. Może on połączyć ze sprzeciwem wniosek o uzasadnienie wyroku na wypadek nieprzyjęcia lub nieuwzględnienia sprzeciwu. § 2. Sąd nie uwzględni sprzeciwu, jeżeli uzna nieobecność oskarżonego na rozprawie za nie usprawiedliwioną. Na postanowienie to służy zażalenie. § 3. Uwzględnienie sprzeciwu powoduje ponowne rozpoznanie sprawy. Wyrok zaoczny traci moc, gdy oskarżony lub jego obrońca stawi się na rozprawę."}
{"id":"1997_555_483","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 483. Jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego okaże się, że sprawa nie podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, sąd za zgodą oskarżonego rozpoznaje sprawę w dalszym ciągu w postępowaniu zwyczajnym w tym samym składzie."}
{"id":"1997_555_484","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 484. § 1. Postępowanie uproszczone toczy się również w razie przerwania rozprawy na czas nie dłuższy niż 21 dni. § 2. Jeżeli sprawy nie można rozpoznać w terminie wskazanym w § 1, sąd rozpoznaje sprawę w dalszym ciągu w postępowaniu zwyczajnym w tym samym składzie. Rozdział 52 Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego\""}
{"id":"1997_555_485","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 485. W sprawach z oskarżenia prywatnego stosuje się przepisy o postępowaniu uproszczonym, z zachowaniem przepisów niniejszego rozdziału. Przepisu art. 470 nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_486","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 486. § 1. Sprawy z oskarżenia prywatnego sąd rejonowy rozpoznaje jednoosobowo. Prezes sądu może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli ze względu na okoliczności uzna to za stosowne. § 2. Sprawy o przestępstwa określone w art. 212 Kodeksu karnego sąd rozpoznaje w składzie jednego sędziego i dwóch ławników."}
{"id":"1997_555_487","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 487. Akt oskarżenia może ograniczyć się do oznaczenia osoby oskarżonego, zarzucanego mu czynu oraz wskazania dowodów, na których opiera się oskarżenie."}
{"id":"1997_555_488","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 488. § 1. Policja na żądanie pokrzywdzonego przyjmuje ustną lub pisemną skargę i w razie potrzeby zabezpiecza dowody, po czym przesyła skargę do właściwego sądu. § 2. Na polecenie sądu Policja dokonuje określonych przez sąd czynności dowodowych, po czym ich wyniki przekazuje sądowi. Przepis art. 308 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_489","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 489. § 1. Rozprawę główną poprzedza posiedzenie pojednawcze, które prowadzi sędzia. § 2. Na wniosek lub za zgodą stron sąd może zamiast posiedzenia pojednawczego wyznaczyć odpowiedni termin dla przeprowadzenia postępowania mediacyjnego. Przepis art. 320 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_49","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 49. § 1. Pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. § 2. Pokrzywdzonym może być także instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna, choćby nie miała osobowości prawnej. § 3. Za pokrzywdzonego uważa się zakład ubezpieczeń w zakresie, w jakim pokrył szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu przez przestępstwo lub jest zobowiązany do jej pokrycia. § 4. W sprawach o przestępstwa, którymi wyrządzono szkodę w mieniu instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej, jeżeli nie działa organ pokrzywdzonej instytucji, prawa pokrzywdzonego mogą wykonywać ograny kontroli państwowej, które w zakresie swojego działania ujawniły przestępstwo lub wystąpiły o wszczęcie postępowania."}
{"id":"1997_555_490","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 490. § 1. Posiedzenie pojednawcze rozpoczyna się wezwaniem stron do pojednania. § 2. W protokole posiedzenia pojednawczego należy w szczególności zaznaczyć stanowisko stron wobec wezwania do pojednania oraz wyniki przeprowadzonego posiedzenia pojednawczego; jeżeli doszło do pojednania, protokół podpisują także strony."}
{"id":"1997_555_491","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 491. § 1. Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na posiedzenie pojednawcze bez usprawiedliwionej przyczyny uważa się za odstąpienie od oskarżenia; w takim wypadku prowadzący posiedzenie postępowanie umarza. § 2. W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego prowadzący posiedzenie pojednawcze kieruje sprawę na rozprawę główną, a w miarę możności wyznacza od razu jej termin."}
{"id":"1997_555_492","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 492. § 1. W razie pojednania stron postępowanie umarza się. § 2. Jeżeli do pojednania doszło w wyniku mediacji, przepis art. 490 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_493","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 493. W toku posiedzenia pojednawczego lub w wyniku mediacji dopuszczalne jest pojednanie się obejmujące również inne sprawy z oskarżenia prywatnego, toczące się pomiędzy tymi samymi stronami."}
{"id":"1997_555_494","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 494. § 1. Równocześnie z pojednaniem strony mogą zawrzeć ugodę, której przedmiotem mogą być również roszczenia pozostające w związku z oskarżeniem. § 2. Ugoda zawarta na posiedzeniu pojednawczym jest tytułem egzekucji sądowej po nadaniu przez sąd klauzuli wykonalności."}
{"id":"1997_555_495","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 495. § 1. W razie niedojścia do pojednania kieruje się sprawę na rozprawę główną, a w miarę możności wyznacza od razu jej termin, chyba że zachodzi potrzeba skierowania sprawy na posiedzenie w celu innego rozstrzygnięcia. § 2. Strony obecne na posiedzeniu powinny zgłosić wnioski dowodowe. § 3. Sąd może postanowić, że ze względu na okoliczności sprawy będzie ona rozpoznana z udziałem ławników."}
{"id":"1997_555_496","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 496. § 1. Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego umarza się za zgodą oskarżonego, jeżeli oskarżyciel prywatny odstąpi od oskarżenia przed prawomocnym zakończeniem postępowania. § 2. Zgoda oskarżonego nie jest wymagana, jeżeli oskarżyciel prywatny odstąpi od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej. § 3. Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na rozprawie głównej bez usprawiedliwionych powodów uważa się za odstąpienie od oskarżenia."}
{"id":"1997_555_497","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 497. § 1. Oskarżony może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej wnieść przeciwko oskarżycielowi prywatnemu będącemu pokrzywdzonym wzajemny akt oskarżenia o ścigany z oskarżenia prywatnego czyn, pozostający w związku z czynem mu zarzucanym. Sąd rozpoznaje wówczas łącznie obie sprawy. § 2. Odstąpienie jednego z oskarżycieli prywatnych od oskarżenia powoduje umorzenie postępowania tylko w części dotyczącej wniesionego przezeń oskarżenia. § 3. Obaj oskarżyciele prywatni korzystają z uprawnień oskarżonego. Pierwszeństwo zadawania pytań i przemówień przysługuje temu oskarżycielowi prywatnemu, który pierwszy wniósł akt oskarżenia. Sąd w wyroku zaznacza, że postępowanie toczyło się z powodu oskarżeń wzajemnych."}
{"id":"1997_555_498","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 498. § 1. Oskarżenie wzajemne jest niedopuszczalne, jeżeli prokurator wcześniej wszczął postępowanie albo przyłączył się do postępowania. § 2. Jeżeli po wniesieniu oskarżenia wzajemnego prokurator przyłączy się do jednego z oskarżeń wzajemnych, sąd wyłącza oskarżenie przeciwne do osobnego postępowania. Przepis art. 60 § 2 stosuje się. § 3. W razie objęcia przez prokuratora obu oskarżeń wzajemnych postępowanie toczy się z urzędu, zaś oskarżeni korzystają w odpowiednim zakresie również z uprawnień oskarżycieli posiłkowych."}
{"id":"1997_555_499","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 499. Przepisy art. 492-494 stosuje się odpowiednio również na rozprawie. Rozdział 53 Postępowanie nakazowe"}
{"id":"1997_555_5","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 5. § 1. Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu. § 2. Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego."}
{"id":"1997_555_50","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 50. W postępowaniu sądowym z uprawnień pokrzywdzonego określonych w art. 53 i 62 nie może korzystać osoba występująca w tej samej sprawie w charakterze oskarżonego, z wyjątkiem przewidzianym w art. 497 i 498 § 3."}
{"id":"1997_555_500","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 500. § 1. W sprawach o przestępstwa podlegające rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, uznając na podstawie zebranego w postępowaniu przygotowawczym materiału, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne, sąd może w wypadkach pozwalających na orzeczenie kary ograniczenia wolności lub grzywny wydać nakaz karny. § 2. W postępowaniu nakazowym stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu uproszczonym, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. § 3. Sąd może wydać nakaz karny, jeżeli na podstawie zebranych dowodów okoliczności czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości. § 4. Nakaz karny wydaje sąd jednoosobowo na posiedzeniu. Oskarżony, jego obrońca, pokrzywdzony i jego pełnomocnik mają prawo wziąć udział w tym posiedzeniu."}
{"id":"1997_555_501","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 501. Wydanie nakazu karnego jest niedopuszczalne: 1) w stosunku do osoby pozbawionej wolności w tej lub innej sprawie, 2) w sprawie z oskarżenia prywatnego, 3) jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 79 § 1."}
{"id":"1997_555_502","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 502. § 1. Nakazem karnym można orzec karę ograniczenia wolności lub grzywnę w wysokości do 100 stawek dziennych. § 2. Obok kary określonej w § 1 można, w wypadkach przewidzianych w ustawie, orzec przepadek przedmiotów oraz nawiązkę. § 3. Sąd może poprzestać na orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w § 2, jeżeli zachodzą warunki orzeczenia tylko tego środka."}
{"id":"1997_555_503","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 503. § 1. Wydając nakaz karny sąd zasądza w całości roszczenie zgłoszone w powództwie cywilnym lub odszkodowanie pieniężne na podstawie art. 415 § 5. § 2. Jeżeli materiał dowodowy zebrany w postępowaniu przygotowawczym nie wystarcza do rozstrzygnięcia powództwa cywilnego, sąd pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania."}
{"id":"1997_555_504","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 504. Nakaz karny powinien zawierać: 1) oznaczenie sądu i sędziego, który go wydał, 2) datę wydania nakazu, 3) imię i nazwisko oraz inne dane określające tożsamość oskarżonego, 4) dokładne określenie czynu przypisanego przez sąd oskarżonemu, ze wskazaniem zastosowanych przepisów ustawy karnej, 5) wymiar kary i inne niezbędne rozstrzygnięcia, 6) uzasadnienie."}
{"id":"1997_555_505","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 505. § 1. Odpis nakazu karnego doręcza się oskarżycielowi, a oskarżonemu i jego obrońcy - wraz z odpisem aktu oskarżenia. W każdym wypadku odpis nakazu karnego doręcza się prokuratorowi. W nakazie należy przytoczyć przepisy o prawie, terminie i sposobie wniesienia sprzeciwu oraz skutkach jego niewniesienia. § 2. W razie niemożności doręczenia oskarżonemu nakazu karnego w ciągu 3 miesięcy, sąd może uznać nakaz za bezskuteczny; sprawa podlega wówczas rozpoznaniu na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_555_506","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 506. § 1. Oskarżonemu i oskarżycielowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do sądu, który wydał nakaz karny, w terminie zawitym 7 dni od doręczenia nakazu. § 2. Prezes sądu odmawia przyjęcia sprzeciwu, jeżeli został wniesiony po terminie lub przez osobę nieuprawnioną. § 3. W razie wniesienia sprzeciwu nakaz karny traci moc; sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych. § 4. Jeżeli w sprzeciwie podniesiono wyłącznie zarzuty przeciwko rozstrzygnięciu o roszczeniu cywilnym, nakaz karny traci moc tylko w tej części, a sąd na posiedzeniu pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania. § 5. Sprzeciw może być cofnięty do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej."}
{"id":"1997_555_507","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 507. Nakaz karny, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub sprzeciw cofnięto, ulega wykonaniu jak prawomocny wyrok skazujący. Rozdział 54 Postępowanie w sprawach o wykroczenia"}
{"id":"1997_555_508","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 508. § 1. Sąd rozpoznaje sprawę o wykroczenie, jeżeli kolegium do spraw wykroczeń albo przed rozprawą przewodniczący kolegium przekaże mu sprawę, uznając, że należy orzec: 1) karę aresztu, 2) zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres powyżej roku. § 2. Jeżeli sąd uzna przed rozprawą, że przekazanie sprawy nie było zasadne, zwraca sprawę kolegium lub przewodniczącemu kolegium, od którego ją otrzymał. Orzeczenie sądu jest wiążące. § 3. Sąd rozpoznaje również środki zaskarżenia od rozstrzygnięć kolegium. § 4. Sąd rozstrzyga także spór o właściwość między kolegiami i orzeka o przekazaniu sprawy innemu kolegium w wypadkach wskazanych w ustawie. § 5. Sądem właściwym do rozpoznania sprawy w myśl § 1-4 jest sąd rejonowy, który orzeka jednoosobowo."}
{"id":"1997_555_509","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 509. § 1. W sprawie przekazanej na podstawie art. 508 § 1 stosuje się przepisy o postępowaniu uproszczonym, z wyjątkiem art. 469-474. § 2. Wniosek o ukaranie zastępuje akt oskarżenia. § 3. Organ uprawniony do działania w charakterze oskarżyciela w postępowaniu przed kolegium, jeżeli złożył wniosek o ukaranie, może brać udział w postępowaniu sądowym w tym samym charakterze, chyba że bierze w nim udział prokurator. § 4. Pokrzywdzony może do rozpoczęcia przewodu sądowego przyłączyć się do postępowania w charakterze oskarżyciela posiłkowego. Przepisy art. 53-58 stosuje się odpowiednio. § 5. Upoważnienie do obrony i pełnomocnictwo udzielone w postępowaniu przed kolegium osobom wskazanym w art. 82 i 88 zachowuje swą moc. § 6. Powództwo cywilne i zasądzenie odszkodowania z urzędu nie jest dopuszczalne. Sąd może jednak zobowiązać oskarżonego do naprawienia szkody lub przywrócenia stanu poprzedniego albo orzec nawiązkę, jeżeli przewidują to przepisy prawa o wykroczeniach."}
{"id":"1997_555_51","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 51. § 1. Za pokrzywdzonego, który nie jest osobą fizyczną, czynności procesowych dokonuje organ uprawniony do działania w jego imieniu. § 2. Jeżeli pokrzywdzonym jest małoletni albo ubezwłasnowolniony całkowicie lub częściowo, prawa jego wykonuje przedstawiciel ustawowy albo osoba, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje."}
{"id":"1997_555_510","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 510. W postępowaniu, toczącym się na skutek wniesienia środka zaskarżenia od rozstrzygnięcia kolegium, stosuje się przepisy o postępowaniu odwoławczym, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_555_511","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 511. Na odmowę przyjęcia odwołania do sądu przysługuje zażalenie. Jeżeli przewodniczący kolegium nie przychyli się do zażalenia, przekazuje je do sądu; sąd rozpoznaje zażalenie na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_555_512","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 512. § 1. Do odwołania od orzeczenia kolegium stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji. § 2. Strony, które brały udział w postępowaniu przed kolegium, zachowują swe prawa w postępowaniu odwoławczym, z tym że pokrzywdzony korzysta wówczas z praw oskarżyciela posiłkowego. Jeżeli działa prokurator, inni oskarżyciele publiczni nie biorą udziału w tym postępowaniu. § 3. Niestawiennictwo stron w postępowaniu nie tamuje rozpoznania sprawy. Przepis art. 79 § 3 stosuje się odpowiednio. § 4. W sprawie, w której wniesiono odwołanie od orzeczenia kolegium, prezes sądu zarządza wezwanie na rozprawę świadków i biegłych, chyba że ich bezpośrednie przesłuchanie nie jest konieczne, zwłaszcza gdy mają oni stwierdzić okoliczności, którym oskarżony nie zaprzeczał. Na wniosek stron należy jednak osoby te wezwać. § 5. Odwołanie powoduje kontrolę całości zaskarżonego orzeczenia wobec osoby, której dotyczy. § 6. Jeżeli sąd orzeka karę aresztu lub środek karny wymieniony w art. 508 § 1, oskarżony może wnieść od takiego wyroku apelację na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_555_513","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 513. Sprawę rozpoznaną przez kolegium w postępowaniu przyspieszonym, przekazaną na skutek odwołania do sądu, rozpoznaje się najpóźniej w ciągu miesiąca od daty jej wpływu do sądu."}
{"id":"1997_555_514","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 514. O utrzymaniu w mocy, uchyleniu lub zmianie orzeczenia kolegium sąd orzeka wyrokiem."}
{"id":"1997_555_515","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 515. § 1. Prawomocne orzeczenie kolegium oraz prawomocne postanowienie o umorzeniu postępowania, a także prawomocny nakaz karny mogą być uchylone w wypadku wystąpienia uchybienia określonego w art. 112 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. § 2. Wniosek o zastosowanie § 1 może pochodzić od osób, którym w postępowaniu w sprawach o wykroczenie przysługiwały prawa stron, a ponadto od prezesa sądu rejonowego lub wojewódzkiego, w okręgu którego zapadło rozstrzygnięcie, oraz od prokuratora i Rzecznika Praw Obywatelskich. Wniosek pochodzący od stron powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata. Uznanie orzeczenia, postanowienia lub nakazu karnego za nieważne może nastąpić także z urzędu. § 3. O uchyleniu prawomocnego rozstrzygnięcia orzeka na posiedzeniu sąd wojewódzki w składzie trzech sędziów; w posiedzeniu może wziąć udział wnioskodawca i osoba, której wniosek dotyczy. § 4. Wniosek, o którym mowa w § 2, powinien być rozpoznany w ciągu 2 miesięcy od jego wniesienia. § 5. W miarę potrzeby sąd zarządza sprawdzenie okoliczności w trybie art. 97. Osoby, o których mowa w § 2, mogą wziąć udział w tych czynnościach. § 6. Uchylenie rozstrzygnięcia na niekorzyść obwinionego jest niedopuszczalne po upływie 3 miesięcy od daty jego uprawomocnienia się lub upływie terminu, o którym mowa w art. 45 § 1 Kodeksu wykroczeń. § 7. Przepis art. 441 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_516","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 516. § 1. Uchylając prawomocne rozstrzygnięcie, sąd uniewinnia obwinionego lub umarza postępowanie albo przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi lub kolegium do spraw wykroczeń według właściwości. § 2. Uchylenie orzeczenia następuje wyrokiem. O odmowie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia sąd orzeka postanowieniem. § 3. Na orzeczenie sądu środek odwoławczy nie przysługuje."}
{"id":"1997_555_517","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 517. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się także do rozstrzygnięć innych organów orzekających w sprawach o wykroczenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. DZIAŁ XI Nadzwyczajne środki zaskarżenia Rozdział 55 Kasacja\""}
{"id":"1997_555_518","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 518. Jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej, do postępowania w trybie kasacji stosuje się odpowiednio przepisy działu IX."}
{"id":"1997_555_519","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 519. Od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie może być wniesiona kasacja. Przepisu art. 425 § 2 zdanie drugie nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_52","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 52. W razie śmierci pokrzywdzonego prawa, które by mu przysługiwały, mogą wykonywać osoby najbliższe, a w wypadku ich braku lub nieujawnienia - prokurator. Rozdział 5 Oskarżyciel posiłkowy"}
{"id":"1997_555_520","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 520. § 1. Do wniesienia kasacji uprawnione są strony. § 2. Strona, która nie zaskarżyła orzeczenia sądu pierwszej instancji, nie może wnieść kasacji od orzeczenia sądu odwoławczego, jeżeli orzeczenie sądu pierwszej instancji utrzymano w mocy lub zmieniono na jej korzyść. § 3. Ograniczenie, o którym mowa w § 2, nie dotyczy uchybień wymienionych w art. 439."}
{"id":"1997_555_521","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 521. Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny, a także Rzecznik Praw Obywatelskich może wnieść kasację od każdego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe."}
{"id":"1997_555_522","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 522. Kasację w stosunku do tego samego oskarżonego i od tego samego orzeczenia każdy uprawniony może wnieść tylko raz."}
{"id":"1997_555_523","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 523. Kasacja może być wniesiona tylko z powodu uchybień wymienionych w art. 439 lub innego rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na treść orzeczenia; kasacja nie może być wniesiona wyłącznie z powodu niewspółmierności kary."}
{"id":"1997_555_524","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 524. § 1. Termin do wniesienia kasacji dla stron wynosi 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. Wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem należy zgłosić w sądzie, który wydał orzeczenie, w terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia orzeczenia. Przepis art. 445 § 2 stosuje się odpowiednio. § 2. Terminu do wniesienia kasacji, wskazanego w § 1, nie stosuje się do kasacji wnoszonej przez Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego i Rzecznika Praw Obywatelskich. § 3. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść oskarżonego wniesionej po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia."}
{"id":"1997_555_525","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 525. § 1. Strona wnosi kasację do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu odwoławczego. § 2. W wypadku określonym w art. 521 kasację wnosi się bezpośrednio do Sądu Najwyższego."}
{"id":"1997_555_526","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 526. § 1. W kasacji należy podać, na czym polega zarzucane uchybienie. § 2. Jeżeli kasacja nie pochodzi od prokuratora, Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego albo Rzecznika Praw Obywatelskich, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata."}
{"id":"1997_555_527","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 527. § 1. Do kasacji strona dołącza dowód uiszczenia opłaty sądowej; nie dotyczy to prokuratora. § 2. Osoba pozbawiona wolności nie uiszcza opłaty przy wnoszeniu kasacji; w wypadku pozostawienia bez rozpoznania albo oddalenia wniesionej przez nią kasacji zasądza się od niej opłatę. § 3. Żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową lub pełniący służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego nie uiszcza opłaty. § 4. Opłata ulega zwrotowi stronie, która ją uiściła, jeżeli kasacja zostanie uwzględniona, chociażby w części. § 5. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty."}
{"id":"1997_555_528","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 528. § 1. Środek odwoławczy nie przysługuje na odmowę: 1) zwolnienia od uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 527 § 1, 2) wyznaczenia adwokata w celu sporządzenia kasacji, 3) przywrócenia terminu, o którym mowa w art. 524 § 1. § 2. Przepis art. 447 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_529","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 529. Wniesieniu i rozpoznaniu kasacji na korzyść oskarżonego nie stoi na przeszkodzie wykonanie kary, zatarcie skazania, akt łaski ani też okoliczność wyłączająca ściganie lub uzasadniająca zawieszenie postępowania."}
{"id":"1997_555_53","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 53. W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego obok oskarżyciela publicznego lub zamiast niego."}
{"id":"1997_555_530","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 530. § 1. W wypadku określonym w art. 525 § 1, przyjmując kasację prezes sądu doręcza jej odpis pozostałym stronom oraz niezwłocznie przesyła akta sądowi kasacyjnemu, jeżeli sąd, do którego wniesiono kasację, nie jest uprawniony do jej rozpoznania. § 2. Prezes sądu, do którego wniesiono kasację, odmawia jej przyjęcia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 120 § 2 lub w art. 429 § 1. § 3. Na zarządzenie, o którym mowa w § 2, zażalenie przysługuje do Sądu Najwyższego. Przepis art. 526 § 2 stosuje się odpowiednio. Sąd Najwyższy rozpoznaje zażalenie jednoosobowo."}
{"id":"1997_555_531","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 531. § 1. Sąd Najwyższy pozostawia bez rozpoznania przyjętą kasację, jeżeli nie odpowiada ona przepisom wymienionym w art. 530 § 2 lub gdy przyjęcie kasacji nastąpiło na skutek niezasadnego przywrócenia terminu. § 2. Sąd Najwyższy może jednak zwrócić akta sprawy sądowi odwoławczemu, jeżeli stwierdzi, że nie zostały dopełnione czynności zmierzające do usunięcia braków formalnych wniesionej kasacji."}
{"id":"1997_555_532","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 532. § 1. W razie wniesienia kasacji Sąd Najwyższy może wstrzymać wykonanie zaskarżonego orzeczenia, jak i innego orzeczenia, którego wykonanie zależy od rozstrzygnięcia kasacji. § 2. Wstrzymanie wykonania orzeczenia można połączyć z zastosowaniem środków określonych w art. 266, 271, 272, 275 i 277."}
{"id":"1997_555_533","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 533. Jeżeli kasację wniesiono na niekorzyść oskarżonego, Sąd Najwyższy może zastosować środek zapobiegawczy, chyba że oskarżony był uniewinniony."}
{"id":"1997_555_534","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 534. § 1. Jeżeli ustawa nie wymaga wydania wyroku, Sąd Najwyższy orzeka jednoosobowo, chyba że Prezes Sądu Najwyższego zarządzi rozpoznanie sprawy w składzie trzech sędziów. § 2. Jeżeli kasacja dotyczy orzeczenia Sądu Najwyższego, podlega rozpoznaniu w składzie siedmiu sędziów, chyba że orzeczenie zostało wydane jednoosobowo; w takim wypadku Sąd Najwyższy orzeka w składzie trzech sędziów."}
{"id":"1997_555_535","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 535. § 1. Kasację od wyroku Sąd Najwyższy rozpoznaje na rozprawie, a od postanowienia może rozpoznać na posiedzeniu, w którym strony mogą wziąć udział. Przepisu art. 451 § 1 nie stosuje się. § 2. Sąd Najwyższy oddala na posiedzeniu kasację w razie jej oczywistej bezzasadności. Strony mogą wziąć udział w posiedzeniu. Oddalenie kasacji jako oczywiście bezzasadnej nie wymaga pisemnego uzasadnienia."}
{"id":"1997_555_536","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 536. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację w granicach zaskarżenia i podniesionych zarzutów, a w zakresie szerszym - tylko w wypadkach określonych w art. 435, 439 i 455."}
{"id":"1997_555_537","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 537. § 1. Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy oddala kasację albo zaskarżone orzeczenie uchyla w całości lub w części. § 2. Uchylając zaskarżone orzeczenie Sąd Najwyższy przekazuje sprawę właściwemu sądowi do ponownego rozpoznania albo umarza postępowanie, a jeżeli skazanie jest oczywiście niesłuszne - uniewinnia oskarżonego."}
{"id":"1997_555_538","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 538. § 1. Z chwilą uchylenia wyroku wykonanie kary ustaje; karę już wykonaną - w wypadku późniejszego ponownego skazania - zalicza się na poczet nowo orzeczonej kary. § 2. Sąd może zastosować środek zapobiegawczy."}
{"id":"1997_555_539","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 539. Niedopuszczalna jest kasacja od orzeczenia Sądu Najwyższego zapadłego w następstwie rozpoznania kasacji. Rozdział 56 Wznowienie postępowania"}
{"id":"1997_555_54","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 54. § 1. Jeżeli akt oskarżenia wniósł oskarżyciel publiczny, pokrzywdzony może aż do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej złożyć oświadczenie, że będzie działał w charakterze oskarżyciela posiłkowego. § 2. Odstąpienie oskarżyciela publicznego od oskarżenia nie pozbawia uprawnień oskarżyciela posiłkowego."}
{"id":"1997_555_540","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 540. § 1. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli: 1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia, 2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nie znane przedtem sądowi, wskazujące na to, że: a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze, b) skazano go za przestępstwo zagrożone karą surowszą albo nie uwzględniono okoliczności zobowiązujących do nadzwyczajnego złagodzenia kary albo też błędnie przyjęto okoliczności wpływające na nadzwyczajne obostrzenie kary, c) sąd umorzył lub warunkowo umorzył postępowanie karne błędnie przyjmując popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. § 2. Postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis prawny będący podstawą skazania lub warunkowego umorzenia. § 3. Postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na mocy umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską."}
{"id":"1997_555_541","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 541. § 1. Czyn, o którym mowa w art. 540 § 1 pkt 1, musi być ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że orzeczenie takie nie może zapaść z powodu przyczyn wymienionych w art. 17 § 1 pkt 3-11 lub w art. 22. § 2. W tym wypadku wniosek o wznowienie postępowania powinien wskazywać wyrok skazujący lub orzeczenie zapadłe w postępowaniu karnym, stwierdzające niemożność wydania wyroku skazującego."}
{"id":"1997_555_542","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 542. § 1. Wznowienie postępowania może nastąpić na wniosek strony. § 2. Wniosek o wznowienie na korzyść złożyć może w razie śmierci skazanego osoba najbliższa."}
{"id":"1997_555_543","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 543. § 1. Wznowienie postępowania, ograniczone wyłącznie do orzeczenia o roszczeniach majątkowych wynikających z przestępstwa, może nastąpić tylko przez sąd właściwy do orzekania w sprawach cywilnych. § 2. Do wznowienia oraz dalszego postępowania po wznowieniu sąd właściwy do orzekania w sprawach cywilnych stosuje odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"1997_555_544","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 544. § 1. W kwestii wznowienia postępowania orzeka sąd wojewódzki, zaś wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem sądu wojewódzkiego - sąd apelacyjny. Sąd orzeka w składzie trzech sędziów. § 2. W kwestii wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem sądu apelacyjnego lub Sądu Najwyższego orzeka Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów. § 3. W posiedzeniu sądu mają prawo wziąć udział strony, obrońcy i pełnomocnicy."}
{"id":"1997_555_545","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 545. § 1. W postępowaniu o wznowienie stosuje się odpowiednio art. 425 § 2 zdanie pierwsze, § 3 i 4, art. 429, 430 § 1, art. 431, 432, 435, 442, 455, 529, 530, 532 i 538, a w razie wznowienia postępowania na korzyść oskarżonego stosuje się odpowiednio art. 434 i 443. § 2. Wniosek o wznowienie postępowania, jeżeli nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata. Przepis art. 446 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_546","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 546. Jeżeli sąd zarządził sprawdzenie okoliczności w trybie art. 97, strony mają prawo wziąć udział w czynnościach sprawdzających."}
{"id":"1997_555_547","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 547. § 1. Na postanowienie oddalające wniosek lub pozostawiające go bez rozpoznania przysługuje zażalenie, chyba że orzekł o tym sąd apelacyjny lub Sąd Najwyższy. § 2. Orzekając o wznowieniu postępowania, sąd uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę właściwemu sądowi do ponownego rozpoznania. Od tego orzeczenia środek odwoławczy nie przysługuje. § 3. Uchylając zaskarżone orzeczenie, sąd może wyrokiem uniewinnić oskarżonego, jeżeli nowe fakty lub dowody wskazują na to, że orzeczenie to jest oczywiście niesłuszne, albo też postępowanie umorzyć. Od wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie przysługuje środek odwoławczy. § 4. Od orzeczeń, o których mowa w § 3, wydanych przez Sąd Najwyższy, środek odwoławczy nie przysługuje."}
{"id":"1997_555_548","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 548. Jeżeli postępowanie wznowiono na skutek wniosku na korzyść oskarżonego i toczy się ono po jego śmierci lub jeżeli zachodzi przyczyna zawieszenia postępowania, prezes sądu wyznacza do obrony praw oskarżonego obrońcę z urzędu, chyba że wnioskodawca ustanowił już obrońcę. DZIAŁ XII Postępowanie po uprawomocnieniu się orzeczenia Rozdział 57 Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego\""}
{"id":"1997_555_549","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 549. O podjęciu postępowania warunkowo umorzonego sąd orzeka na wniosek oskarżyciela lub pokrzywdzonego albo z urzędu."}
{"id":"1997_555_55","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 55. § 1. W razie powtórnego wydania przez prokuratora postanowienia o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania w wypadku, o którym mowa w art. 330 § 2, pokrzywdzony może w terminie miesiąca od doręczenia mu zawiadomienia o postanowieniu wnieść akt oskarżenia do sądu, dołączając po jednym odpisie dla każdego oskarżonego oraz dla prokuratora. Przepis art. 488 § 2 stosuje się odpowiednio. Przepisów art. 339 § 3 pkt 4 i art. 397 nie stosuje się. § 2. Akt oskarżenia wniesiony przez pokrzywdzonego powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata, z zachowaniem warunków określonych w art. 332 i 333 § 1; jeżeli pokrzywdzonym jest instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna, akt oskarżenia może sporządzić także radca prawny. § 3. Inny pokrzywdzony tym samym czynem może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej przyłączyć się do postępowania. § 4. W sprawie wszczętej na podstawie aktu oskarżenia wniesionego przez oskarżyciela posiłkowego może brać udział również prokurator."}
{"id":"1997_555_550","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 550. § 1. W kwestii podjęcia postępowania warunkowo umorzonego orzeka sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy. § 2. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział oskarżony i jego obrońca oraz pokrzywdzony i jego pełnomocnik. § 3. Na postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania oraz w kwestii podjęcia postępowania przysługuje zażalenie. § 4. O podjęciu postępowania warunkowo umorzonego należy powiadomić poręczającego."}
{"id":"1997_555_551","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 551. W razie podjęcia postępowania warunkowo umorzonego, sprawa toczy się od nowa na zasadach ogólnych, przed sądem właściwym do jej rozpoznania. Rozdział 58 Odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie\""}
{"id":"1997_555_552","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 552. § 1. Oskarżonemu, który w wyniku wznowienia postępowania, kasacji lub stwierdzenia nieważności orzeczenia został uniewinniony lub skazany na łagodniejszą karę, służy od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, wynikłe z wykonania względem niego w całości lub w części kary, której nie powinien był ponieść. § 2. Przepis § 1 stosuje się także, jeżeli po uchyleniu albo stwierdzeniu nieważności skazującego orzeczenia postępowanie umorzono wskutek okoliczności, których nie uwzględniono we wcześniejszym postępowaniu. § 3. Prawo do odszkodowania i zadośćuczynienia powstaje również w związku z zastosowaniem środka zabezpieczającego w warunkach określonych w § 1 i 2. § 4. Odszkodowanie i zadośćuczynienie przysługuje również w wypadku niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania lub zatrzymania."}
{"id":"1997_555_553","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 553. § 1. Roszczenie o odszkodowanie lub zadośćuczynienie nie przysługuje temu, kto w zamiarze wprowadzenia w błąd sądu lub organu ścigania złożył fałszywe zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa lub fałszywe wyjaśnienie i spowodował tym niekorzystne dla siebie orzeczenie w przedmiocie skazania, tymczasowego aresztowania, zastosowania środka zabezpieczającego albo zatrzymanie. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do osób składających oświadczenie w warunkach określonych w art. 171 § 3, 4 i 6, jak również gdy szkoda lub krzywda powstała na skutek przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązku przez funkcjonariusza państwowego. § 3. W wypadku przyczynienia się przez oskarżonego do wydania orzeczenia, o którym mowa w § 1, art. 362 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_554","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 554. § 1. Żądanie odszkodowania należy zgłosić w sądzie wojewódzkim, w którego okręgu wydano orzeczenie w pierwszej instancji, a w wypadku określonym w art. 552 § 4 - w sądzie wojewódzkim właściwym ze względu na miejsce, w którym nastąpiło zwolnienie tymczasowo aresztowanego lub zwolnienie zatrzymanego. § 2. Sąd wojewódzki orzeka wyrokiem na rozprawie w składzie trzech sędziów; sprawy o odszkodowanie powinny być rozpoznawane w pierwszej kolejności; postępowanie wolne jest od kosztów."}
{"id":"1997_555_555","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 555. Roszczenia przewidziane w niniejszym rozdziale przedawniają się po upływie roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia dającego podstawę do odszkodowania i zadośćuczynienia, w wypadku tymczasowego aresztowania - od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, w razie zaś zatrzymania - od daty zwolnienia."}
{"id":"1997_555_556","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 556. § 1. W razie śmierci oskarżonego prawo do odszkodowania przysługuje temu, kto wskutek wykonania kary lub niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania utracił: 1) należne mu od uprawnionego z mocy ustawy utrzymanie, 2) stale dostarczane mu przez zmarłego utrzymanie, jeżeli względy słuszności przemawiają za przyznaniem odszkodowania. § 2. Żądanie odszkodowania należy zgłosić w terminie przewidzianym w art. 555 lub w ciągu roku od śmierci oskarżonego. § 3. Żądający odszkodowania może ustanowić pełnomocnika. Przepisy art. 78-81 stosuje się odpowiednio. § 4. Upoważnienie do obrony udzielone obrońcy w sprawie zachowuje moc jako upoważnienie do działania w charakterze pełnomocnika."}
{"id":"1997_555_557","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 557. § 1. W razie naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za krzywdę, Skarb Państwa ma roszczenie zwrotne do osób, które swoim bezprawnym działaniem spowodowały niesłuszne skazanie, zastosowanie środka zabezpieczającego, niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie. § 2. Powództwo dotyczące roszczeń, o których mowa w § 1, może wytoczyć w postępowaniu cywilnym prokurator lub organ, który jest powołany do reprezentowania Skarbu Państwa. Jeżeli prokurator nie dopatrzy się podstaw do wytoczenia powództwa, wydaje w tej kwestii postanowienie i zawiadamia o tym uprawniony organ."}
{"id":"1997_555_558","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 558. W sprawach o odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie przepisy Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się tylko w kwestiach nie uregulowanych w niniejszym kodeksie."}
{"id":"1997_555_559","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 559. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do cudzoziemców na zasadzie wzajemności. Rozdział 59 Ułaskawienie"}
{"id":"1997_555_56","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 56. § 1. Sąd może ograniczyć liczbę oskarżycieli posiłkowych występujących w sprawie, jeżeli jest to konieczne dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania. Sąd orzeka, że oskarżyciel posiłkowy nie może brać udziału w postępowaniu, gdy bierze w nim już udział określona przez sąd liczba oskarżycieli. § 2. Sąd orzeka także, iż oskarżyciel posiłkowy nie może brać udziału w postępowaniu, jeżeli stwierdzi, że nie jest on osobą uprawnioną lub jego akt oskarżenia albo oświadczenie o przystąpieniu do postępowania zostało złożone po terminie. § 3. Na postanowienie sądu wydane na podstawie § 1, a także na postanowienie sądu wydane na podstawie § 2 jeżeli dotyczy oskarżyciela posiłkowego określonego w art. 54 lub art. 55 § 3 - zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"1997_555_560","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 560. § 1. Prośbę o ułaskawienie skazanego może wnieść on sam, osoba uprawniona do składania na jego korzyść środków odwoławczych, krewni w linii prostej, przysposabiający lub przysposobiony, rodzeństwo, małżonek i osoba pozostająca ze skazanym we wspólnym pożyciu. § 2. Prośbę o ułaskawienie wniesioną przez osobę nieuprawnioną lub niedopuszczalną z mocy ustawy sąd pozostawia bez rozpoznania."}
{"id":"1997_555_561","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 561. § 1. Prośbę o ułaskawienie przedstawia się sądowi, który wydał wyrok w pierwszej instancji. § 2. Sąd, o którym mowa w § 1, powinien rozpoznać prośbę o ułaskawienie w ciągu 2 miesięcy od daty jej otrzymania."}
{"id":"1997_555_562","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 562. § 1. Sąd rozpoznaje prośbę o ułaskawienie w takim samym składzie, w jakim orzekał. W skład sądu powinni w miarę możności wchodzić sędziowie i ławnicy, którzy brali udział w wydaniu wyroku. § 2. Jeżeli sąd orzekał jednoosobowo, prośbę o ułaskawienie rozpoznaje się w składzie jednego sędziego i dwóch ławników."}
{"id":"1997_555_563","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 563. Rozpoznając prośbę o ułaskawienie sąd w szczególności ma na względzie zachowanie się skazanego po wydaniu wyroku, rozmiary wykonanej już kary, stan zdrowia skazanego i jego warunki rodzinne, naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem, a przede wszystkim szczególne wydarzenia, jakie nastąpiły po wydaniu wyroku."}
{"id":"1997_555_564","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 564. § 1. Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał tylko sąd pierwszej instancji i wyda on opinię pozytywną - przesyła Prokuratorowi Generalnemu akta sprawy lub niezbędne ich części wraz ze swoją opinią, a w razie braku podstaw do wydania opinii pozytywnej - pozostawia prośbę bez dalszego biegu. § 2. Jeżeli w sprawie, w której wniesiono prośbę o ułaskawienie, orzekał sąd odwoławczy, sąd pierwszej instancji przesyła mu akta lub niezbędne ich części wraz ze swoją opinią. § 3. Sąd odwoławczy pozostawia prośbę bez dalszego biegu tylko wtedy, gdy wydaje opinię negatywną, a opinię taką wydał już sąd pierwszej instancji; w innych wypadkach sąd odwoławczy przesyła Prokuratorowi Generalnemu akta wraz z opiniami. § 4. Opinie pozytywne nie są dostępne dla osób wymienionych w art. 560."}
{"id":"1997_555_565","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 565. § 1. Jeżeli prośbę o ułaskawienie choćby jeden sąd zaopiniował pozytywnie, Prokurator Generalny przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej prośbę o ułaskawienie wraz z aktami sprawy i swoim wnioskiem. § 2. Prośbę o ułaskawienie skierowaną bezpośrednio do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przekazuje się Prokuratorowi Generalnemu w celu nadania jej biegu zgodnie z art. 561 albo art. 567."}
{"id":"1997_555_566","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 566. Ponowna prośba o ułaskawienie, wniesiona przed upływem roku od negatywnego załatwienia poprzedniej prośby, może być przez sąd pozostawiona bez rozpoznania."}
{"id":"1997_555_567","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 567. § 1. Postępowanie o ułaskawienie może wszcząć z urzędu Prokurator Generalny, który może żądać przedstawienia sobie akt sprawy z opiniami sądów albo przedstawić akta Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej bez zwracania się o opinię. § 2. Prokurator Generalny przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej akta sprawy lub wszczyna z urzędu postępowanie o ułaskawienie w każdym wypadku, kiedy Prezydent tak zadecyduje."}
{"id":"1997_555_568","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 568. Uznając, że szczególnie ważne powody przemawiają za ułaskawieniem, zwłaszcza gdy uzasadnia to krótki okres pozostałej do odbycia kary, sąd wydający opinię oraz Prokurator Generalny mogą wstrzymać wykonanie kary lub zarządzić przerwę w jej wykonaniu do czasu ukończenia postępowania o ułaskawienie. Rozdział 60 Wyrok łączny"}
{"id":"1997_555_569","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 569. § 1. Jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji. § 2. Jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu, wyrok łączny wydaje sąd wyższego rzędu. § 3. W razie zbiegu wyroków sądu powszechnego i szczególnego, o karze łącznej orzeka ten z sądów, który wymierzył karę surowszą podlegającą łączeniu."}
{"id":"1997_555_57","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 57. § 1. W razie odstąpienia oskarżyciela posiłkowego od oskarżenia nie może on ponownie przyłączyć się do postępowania. § 2. O odstąpieniu oskarżyciela posiłkowego od oskarżenia w sprawie, w której oskarżyciel publiczny nie bierze udziału, sąd zawiadamia prokuratora. Nieprzystąpienie przez niego do oskarżenia w terminie 14 dni od doręczenia zawiadomienia powoduje umorzenie postępowania."}
{"id":"1997_555_570","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 570. Wyrok łączny sąd wydaje z urzędu lub na wniosek skazanego albo prokuratora."}
{"id":"1997_555_571","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 571. § 1. Sąd w razie potrzeby zwraca się do zakładów karnych, w których skazany przebywał, o nadesłanie opinii o zachowaniu się skazanego w okresie odbywania kary, jak również informacji o warunkach rodzinnych, majątkowych i co do stanu zdrowia skazanego oraz danych o odbyciu kary z poszczególnych wyroków. § 2. Wniosek o wydanie wyroku łącznego pochodzący od prokuratora powinien zawierać dane, o których mowa w § 1."}
{"id":"1997_555_572","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 572. Jeżeli brak warunków do wydania wyroku łącznego, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania."}
{"id":"1997_555_573","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 573. § 1. Wyrok łączny wydaje się po przeprowadzeniu rozprawy. § 2. Stawiennictwo osobiste skazanego nie jest obowiązkowe, chyba że sąd postanowi inaczej. Przepisu art. 350 § 2 nie stosuje się. § 3. Przepisu art. 84 § 1 nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_574","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 574. W kwestiach nie uregulowanych przepisami niniejszego rozdziału do postępowania o wydanie wyroku łącznego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu zwyczajnym przed sądem pierwszej instancji. Przepis art. 422 § 2 stosuje się."}
{"id":"1997_555_575","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 575. § 1. Jeżeli po wydaniu wyroku łącznego zachodzi potrzeba wydania nowego wyroku łącznego, z chwilą jego wydania poprzedni wyrok łączny traci moc. § 2. Jeżeli choćby jeden z wyroków stanowiących podstawę wyroku łącznego ulega uchyleniu lub zmianie, wyrok łączny traci moc, a sąd w miarę potrzeby wydaje nowy wyrok łączny."}
{"id":"1997_555_576","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 576. § 1. Z chwilą uprawomocnienia się wyroku łącznego, wyroki podlegające połączeniu nie ulegają wykonaniu w zakresie objętym wyrokiem łącznym. § 2. W wypadku wymierzenia w wyroku łącznym kary niższej od okresu odbytych i połączonych już kar pozbawienia wolności lub równej temu okresowi, przewodniczący niezwłocznie zarządza zwolnienie skazanego, jeżeli nie jest on pozbawiony wolności w innej sprawie. Przesyłając zarządzenie do wykonania, załącza się wydany wyrok łączny."}
{"id":"1997_555_577","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 577. W wyroku łącznym należy oznaczyć w miarę potrzeby datę, od której należy liczyć początek odbywania kary orzeczonej wyrokiem łącznym, oraz wymienić okresy zaliczone na poczet kary łącznej. DZIAŁ XIII Postępowanie w sprawach karnych ze stosunków międzynarodowych Rozdział 61 Immunitety osób należących do przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych\""}
{"id":"1997_555_578","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 578. Nie podlegają orzecznictwu polskich sądów karnych: 1) uwierzytelnieni w Rzeczypospolitej Polskiej szefowie przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, 2) osoby należące do personelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw, 3) osoby należące do personelu administracyjnego i technicznego tych przedstawicielstw, 4) członkowie rodzin osób wymienionych w pkt 1-3, jeżeli pozostają z nimi we wspólnocie domowej, 5) inne osoby korzystające z immunitetów dyplomatycznych na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych."}
{"id":"1997_555_579","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 579. § 1. Nie podlegają orzecznictwu polskich sądów karnych w zakresie czynności pełnionych podczas i w związku z wykonywaniem ich funkcji urzędowych, a na zasadzie wzajemności w pozostałym zakresie: 1) kierownicy urzędów konsularnych i inni urzędnicy konsularni państw obcych, 2) osoby zrównane z nimi na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych. § 2. Kierownik urzędu konsularnego oraz inni urzędnicy konsularni państw obcych podlegają zatrzymaniu lub tymczasowemu aresztowaniu jedynie w razie zarzutu popełnienia zbrodni. O ich zatrzymaniu lub tymczasowym aresztowaniu zawiadamia się niezwłocznie Ministra Spraw Zagranicznych. § 3. Poza wypadkiem określonym w § 2 osoby te mogą być pozbawione wolności tylko w wykonaniu prawomocnego wyroku sądu polskiego."}
{"id":"1997_555_58","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 58. § 1. Śmierć oskarżyciela posiłkowego nie tamuje biegu postępowania; osoby najbliższe mogą przystąpić do postępowania w charakterze oskarżyciela posiłkowego w każdym stadium postępowania. § 2. W razie śmierci oskarżyciela posiłkowego, który samodzielnie popierał oskarżenie, stosuje się odpowiednio art. 61. Rozdział 6 Oskarżyciel prywatny"}
{"id":"1997_555_580","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 580. § 1. Przepisów art. 578 i 579 nie stosuje się, gdy państwo wysyłające zrzeknie się w sposób wyraźny immunitetu w stosunku do osoby wymienionej w tych przepisach. § 2. W stosunku do funkcjonariuszy organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetu o zrzeczeniu, o którym mowa w § 1, rozstrzyga właściwa organizacja międzynarodowa."}
{"id":"1997_555_581","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 581. § 1. Osoby wymienione w art. 578 nie są obowiązane do składania zeznań w charakterze świadka lub do występowania w charakterze biegłego lub tłumacza; można jednak zwrócić się o wyrażenie przez te osoby zgody na złożenie zeznań albo na wystąpienie w charakterze biegłego lub tłumacza. § 2. W razie wyrażenia zgody, o której mowa w § 1, wezwania doręczone tym osobom nie mogą zawierać zagrożenia stosowaniem środków przymusu, a w razie niestawiennictwa na wezwanie lub odmowy złożenia zeznań nie można wobec nich stosować tych środków."}
{"id":"1997_555_582","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 582. § 1. Do osób wymienionych w art. 579 stosuje się odpowiednio art. 581, jeżeli okoliczności, których zeznania lub opinie mają dotyczyć, związane są z wykonywaniem przez te osoby funkcji urzędowych lub służbowych, a na zasadzie wzajemności także w zakresie innych okoliczności. § 2. Osoby wymienione w art. 578 i 579 nie są obowiązane do przedstawienia korespondencji i dokumentów odnoszących się do tych funkcji."}
{"id":"1997_555_583","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 583. § 1. Przeszukania pomieszczeń przedstawicielstwa dyplomatycznego można dokonać tylko za zgodą szefa tego przedstawicielstwa lub osoby czasowo pełniącej jego funkcje. § 2. Do przeszukania pomieszczeń konsularnych konieczna jest zgoda kierownika urzędu konsularnego lub osoby czasowo pełniącej jego funkcje albo szefa przedstawicielstwa dyplomatycznego."}
{"id":"1997_555_584","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 584. Przepisów art. 578-583 nie stosuje się do osób w nich wymienionych, w zakresie czynności nie pełnionych podczas i w związku z wykonywaniem ich funkcji urzędowych, jeżeli są obywatelami polskimi lub mają w Rzeczypospolitej Polskiej stałe miejsce zamieszkania. Rozdział 62 Pomoc prawna i doręczenia w sprawach karnych\""}
{"id":"1997_555_585","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 585. W drodze pomocy prawnej mogą być dokonywane niezbędne czynności postępowania karnego, a w szczególności: 1) doręczanie pism osobom przebywającym za granicą lub instytucjom mającym siedzibę za granicą, 2) przesłuchiwanie osób w charakterze oskarżonych, świadków lub biegłych, 3) dokonywanie oględzin oraz przeszukiwanie pomieszczeń, innych miejsc i osób, zajęcie przedmiotów i wydawanie przedmiotów tych za granicę, 4) wzywanie osób przebywających za granicą do osobistego dobrowolnego stawiennictwa przed sądem lub prokuratorem w celu przesłuchania świadka lub konfrontacji, jak również doprowadzanie w tym celu osób pozbawionych w tym czasie wolności, 5) udostępnianie akt i dokumentów oraz informacji o karalności oskarżonych, 6) udzielanie informacji o prawie."}
{"id":"1997_555_586","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 586. § 1. O doręczenie pisma przebywającej za granicą osobie, która ma obywatelstwo polskie, lub o przesłuchanie takiej osoby w charakterze oskarżonego, świadka lub biegłego sąd lub prokurator zwraca się do polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego. § 2. W razie niemożności dokonania czynności w sposób określony w § 1, można zwracać się o dokonanie tych czynności do sądu, prokuratury lub innego właściwego organu państwa obcego. W wypadku przeszukania, zajęcia i wydania przedmiotu należy do wniosku dołączyć odpis postanowienia sądu lub prokuratora nakazującego przeprowadzenie tej czynności w danej sprawie."}
{"id":"1997_555_587","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 587. Sporządzone na wniosek polskiego sądu lub prokuratora protokoły oględzin, przesłuchań osób w charakterze oskarżonych, świadków, biegłych lub protokoły innych czynności dowodowych, dokonanych przez sądy lub prokuratorów państw obcych albo organy działające pod ich nadzorem, mogą być odczytywane na rozprawie na zasadach określonych w art. 389, 391 i 393, jeżeli sposób przeprowadzenia czynności nie jest sprzeczny z zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_555_588","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 588. § 1. Sądy i prokuratorzy udzielają pomocy prawnej na wniosek sądów i prokuratorów państw obcych. § 2. Sąd i prokurator odmawiają udzielenia pomocy prawnej i przekazują odmowę właściwym organom obcego państwa, jeżeli żądana czynność byłaby sprzeczna z zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej albo naruszałaby jej suwerenność. § 3. Sąd i prokurator mogą odmówić udzielenia pomocy prawnej, jeżeli: 1) wykonanie żądanej czynności nie należy do zakresu działania sądu lub prokuratora według prawa polskiego, 2) państwo, od którego wniosek o udzielenie pomocy prawnej pochodzi, nie zapewnia w tym zakresie wzajemności, 3) wniosek dotyczy czynu, który nie jest przestępstwem według prawa polskiego. § 4. Do czynności procesowych, dokonywanych na wniosek sądu lub prokuratora państwa obcego, stosuje się ustawy polskie. Należy jednak uczynić zadość życzeniu tych organów, aby przy dokonaniu czynności zastosowano szczególny tryb postępowania lub szczególną formę, jeżeli nie jest to sprzeczne z zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. § 5. Koszty udzielania pomocy prawnej ustala się zgodnie z art. 616-619."}
{"id":"1997_555_589","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 589. § 1. Wezwany z zagranicy świadek lub biegły nie będący obywatelem polskim, który stawi się dobrowolnie przed sądem, nie może być ani ścigany, ani zatrzymany, ani też tymczasowo aresztowany z powodu przestępstwa będącego przedmiotem danego postępowania karnego i jakiegokolwiek innego przestępstwa popełnionego przed przekroczeniem polskiej granicy państwowej. Nie może być także w stosunku do niego wykonana kara orzeczona za takie przestępstwo. § 2. Świadek lub biegły traci ochronę przewidzianą w § 1, jeżeli nie opuści terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chociaż mógł to uczynić, w ciągu 7 dni od czasu, gdy sąd oznajmił mu, że obecność jego stała się zbędna. § 3. Wezwanemu świadkowi lub biegłemu przysługuje zwrot kosztów podróży i pobytu oraz zwrot utraconego zarobku, a biegłemu - wynagrodzenie za sporządzenie opinii. § 4. W wezwaniu doręczonym świadkowi lub biegłemu stale przebywającemu za granicą należy zamieścić pouczenie o treści przepisów § 1-3. Nie należy natomiast zamieszczać zagrożenia stosowaniem środków przymusu z powodu niestawiennictwa. Rozdział 63 Przejęcie i przekazanie ścigania karnego"}
{"id":"1997_555_59","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 59. § 1. Pokrzywdzony może jako oskarżyciel prywatny wnosić i popierać oskarżenie o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego. § 2. Inny pokrzywdzony tym samym czynem może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej przyłączyć się do toczącego się postępowania."}
{"id":"1997_555_590","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 590. § 1. W sprawie o przestępstwo popełnione za granicą przez: 1) obywatela polskiego, 2) osobę mającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stałe miejsce zamieszkania, 3) osobę, która odbywa lub będzie odbywać w Rzeczypospolitej Polskiej karę pozbawienia wolności, 4) osobę, przeciwko której zostało wszczęte w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne - Minister Sprawiedliwości zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego organu państwa obcego z wnioskiem o przekazanie ścigania albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego. § 2. Przejęcie ścigania karnego uważa się za wszczęcie postępowania karnego według prawa polskiego. § 3. Jeżeli przejęcie ścigania łączy się z przekazaniem przez państwo obce tymczasowo aresztowanego, art. 598 stosuje się. § 4. Do dowodów zebranych za granicą przed przejęciem ścigania stosuje się odpowiednio art. 587, choćby czynności dowodowe nie były podjęte na wniosek polskiego sądu lub prokuratora. § 5. Minister Sprawiedliwości zawiadamia właściwy organ państwa obcego o sposobie prawomocnego zakończenia postępowania karnego."}
{"id":"1997_555_591","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 591. § 1. W sprawie o przestępstwo popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez cudzoziemca, Minister Sprawiedliwości zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego organu państwa: 1) którego osoba ścigana jest obywatelem, 2) w którym osoba ścigana ma stałe miejsce zamieszkania, 3) w którym osoba ścigana odbywa lub będzie odbywała karę pozbawienia wolności, 4) w którym zostało wszczęte przeciwko osobie ściganej postępowanie karne - z wnioskiem o przejęcie ścigania karnego albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego. § 2. Jeżeli pokrzywdzonym jest obywatel polski, złożenie wniosku o przejęcie ścigania może nastąpić tylko za jego zgodą. § 3. Przed rozstrzygnięciem wniosku osoba ścigana przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma prawo do wysłuchania jej przez właściwy organ, o czym należy ją pouczyć. § 4. W razie pozytywnego rozstrzygnięcia wniosku o przejęcie ścigania, Minister Sprawiedliwości zarządza niezwłoczne przekazanie osoby ściganej, jeżeli jest tymczasowo aresztowana, wraz z aktami sprawy, właściwemu organowi państwa obcego. § 5. Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego organu państwa obcego o informację co do sposobu prawomocnego zakończenia postępowania karnego. § 6. Przekazanie ścigania karnego uważa się za umorzenie postępowania karnego według prawa polskiego; nie stoi to na przeszkodzie ponownemu postępowaniu karnemu w razie bezpodstawnego zaniechania ścigania za granicą."}
{"id":"1997_555_592","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 592. Jeżeli co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej i w państwie obcym, Minister Sprawiedliwości przeprowadza konsultacje z właściwym organem państwa obcego i - jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości - występuje z wnioskiem o przejęcie albo przekazanie ścigania karnego. Przepisy art. 590 § 2-5 oraz art. 591 § 2-6 stosuje się odpowiednio. Rozdział 64 Wystąpienie o wydanie lub przewóz osób ściganych lub skazanych przebywających za granicą oraz o wydanie przedmiotów\""}
{"id":"1997_555_593","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 593. Sądy i prokuratorzy zgłaszają za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości wnioski o wydanie przez państwo obce osoby, przeciwko której wszczęto postępowanie karne, o wydanie osoby w celu przeprowadzenia postępowania sądowego lub wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, o przewóz osoby ściganej lub skazanej przez terytorium państwa obcego oraz o wydanie z terytorium państwa obcego dowodów rzeczowych lub przedmiotów uzyskanych przez sprawcę w wyniku przestępstwa."}
{"id":"1997_555_594","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 594. § 1. Do wniosku dołącza się odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu wraz z uzasadnieniem, wyjaśniającym okoliczności faktyczne i podstawę prawną ścigania. § 2. W wypadku prawomocnego wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności dołącza się zamiast postanowienia wymienionego w § 1 odpis tego wyroku. § 3. Przepis art. 280 § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_595","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 595. W wypadkach nie cierpiących zwłoki sąd lub prokurator może zwrócić się bezpośrednio do właściwego organu państwa obcego o tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie osoby, co do której ma być złożony wniosek o wydanie, po czym niezwłocznie składa wniosek zgodnie z art. 593 i 594."}
{"id":"1997_555_596","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 596. Jeżeli państwo obce dokona zastrzeżenia, że postępowanie karne może dotyczyć tylko tych przestępstw, co do których nastąpiło wydanie, postępowanie przeciwko osobie wydanej nie może toczyć się co do innych przestępstw popełnionych przed dniem wydania."}
{"id":"1997_555_597","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 597. W razie zastrzeżenia przy wydaniu, że w stosunku do osoby wydanej orzeczone już kary będą wykonane tylko za te przestępstwa, co do których nastąpiło wydanie, sąd, który prawomocnie orzekł w sprawie, wydaje w razie potrzeby na posiedzeniu wyrok zmieniający orzeczenie w taki sposób, aby kary były wykonywane tylko za te przestępstwa, co do których nastąpiło wydanie sprawcy."}
{"id":"1997_555_598","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 598. § 1. Terminy przewidziane w art. 263 biegną w stosunku do osoby wydanej od chwili przejęcia tej osoby przez właściwe organy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Przepis art. 265 stosuje się także, gdy zatrzymanie nastąpiło za granicą."}
{"id":"1997_555_599","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 599. Jeżeli osoba wydana przez państwo obce nie opuści bez usprawiedliwionej przyczyny terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu miesiąca od daty prawomocnego ukończenia postępowania, a w razie skazania - w ciągu 2 miesięcy po opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powróci, ograniczeń wynikających z art. 596 oraz z art. 597 nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_6","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 6. Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć."}
{"id":"1997_555_60","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 60. § 1. W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego prokurator wszczyna postępowanie albo wstępuje do postępowania już wszczętego, jeżeli wymaga tego interes społeczny. § 2. Postępowanie toczy się wówczas z urzędu, a pokrzywdzony, który przedtem wniósł oskarżenie prywatne, korzysta z praw oskarżyciela posiłkowego; do pokrzywdzonego, który przedtem nie wniósł oskarżenia prywatnego, stosuje się art. 54, 55 § 3 i art. 58. § 3. Jeżeli prokurator, który wstąpił do postępowania, odstąpił potem od oskarżenia, pokrzywdzony powraca w dalszym postępowaniu do praw oskarżyciela prywatnego. § 4. Pokrzywdzony, który nie wniósł oskarżenia, może w terminie zawitym 14 dni od daty powiadomienia go o odstąpieniu prokuratora od oskarżenia złożyć akt oskarżenia lub oświadczenie, że podtrzymuje oskarżenie jako prywatne, a jeżeli takiego oświadczenia nie złoży, sąd umarza postępowanie."}
{"id":"1997_555_600","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 600. Po wydaniu prawomocnego orzeczenia w sprawie przeciwko osobie wydanej przez państwo obce sąd przesyła odpis wyroku Ministrowi Sprawiedliwości, który odpis ten przekazuje właściwemu organowi obcego państwa. Przepis art. 157 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_601","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 601. Przekazane przez państwo obce przedmioty uzyskane w wyniku przestępstwa zwraca się, jeżeli przy ich wydaniu zastrzeżono zwrot; podobnie należy postąpić z dowodami rzeczowymi. Rozdział 65 Wnioski państw obcych o wydanie lub przewóz osób ściganych albo skazanych albo o wydanie przedmiotów\""}
{"id":"1997_555_602","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 602. W razie złożenia przez organ państwa obcego wniosku o wydanie osoby ściganej w celu przeprowadzenia przeciw niej postępowania karnego lub wykonania orzeczonej co do niej kary albo środka zabezpieczającego, prokurator przesłuchuje tę osobę i w miarę potrzeby zabezpiecza dowody znajdujące się w kraju, po czym wnosi sprawę do właściwego miejscowo sądu wojewódzkiego."}
{"id":"1997_555_603","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 603. § 1. Sąd wojewódzki wydaje na posiedzeniu postanowienie w przedmiocie wniosku państwa obcego. Przed wydaniem postanowienia należy umożliwić osobie ściganej złożenie wyjaśnień ustnie lub na piśmie, a w razie wniosku o wydanie w celu przeprowadzenia postępowania karnego należy na uzasadniony wniosek tej osoby przeprowadzić dowody znajdujące się w kraju. § 2. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział obrońca. § 3. Jeżeli sąd wydał postanowienie o niedopuszczalności wydania, wydanie nie może nastąpić. § 4. Na postanowienie sądu w przedmiocie wydania przysługuje zażalenie. § 5. Sąd przekazuje prawomocne postanowienie wraz z aktami sprawy Ministrowi Sprawiedliwości, który po rozstrzygnięciu wniosku zawiadamia o tym właściwy organ państwa obcego."}
{"id":"1997_555_604","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 604. § 1. Wydanie jest niedopuszczalne, jeżeli: 1) osoba, której wniosek dotyczy, jest obywatelem polskim albo korzysta w Rzeczypospolitej Polskiej z prawa azylu, 2) czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo gdy ustawa uznaje, że czyn nie stanowi przestępstwa albo że sprawca nie popełnia przestępstwa lub nie podlega karze, 3) nastąpiło przedawnienie, 4) postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone, 5) byłoby ono sprzeczne z polskim prawem. § 2. Wydania można odmówić w szczególności, jeżeli: 1) osoba, której wniosek dotyczy, ma w Rzeczypospolitej Polskiej stałe miejsce zamieszkania, 2) przestępstwo zostało popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na polskim statku wodnym lub powietrznym, 3) co do tego samego czynu tej samej osoby toczy się postępowanie karne, 4) przestępstwo podlega ściganiu z oskarżenia prywatnego, 5) według prawa państwa, które złożyło wniosek o wydanie, przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności do roku lub karą łagodniejszą albo orzeczono taką karę, 6) przestępstwo, w związku z którym żąda się wydania, jest przestępstwem o charakterze politycznym, wojskowym lub skarbowym, 7) państwo, które złożyło wniosek o wydanie, nie zapewnia wzajemności. § 3. W wypadkach wskazanych w § 1 pkt 4 i § 2 pkt 3 rozpoznanie wniosku o wydanie można odroczyć do czasu ukończenia w Rzeczypospolitej Polskiej postępowania karnego przeciwko tej samej osobie lub odbycia przez nią orzeczonej kary albo jej darowania."}
{"id":"1997_555_605","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 605. § 1. Jeżeli wniosek o wydanie dotyczy przestępstwa, którego sprawca podlega wydaniu, sąd z urzędu lub na wniosek prokuratora może wydać postanowienie o tymczasowym aresztowaniu osoby ściganej; przepis art. 263 stosuje się odpowiednio. § 2. Przed złożeniem wniosku o wydanie sąd może wydać postanowienie o tymczasowym aresztowaniu ściganego na czas nie dłuższy niż miesiąc, jeżeli organ państwa obcego zwraca się o to, zapewniając, że wobec tej osoby zapadł w tym państwie prawomocny wyrok skazujący lub wydano decyzję o tymczasowym aresztowaniu. § 3. Na postanowienie sądu w przedmiocie tymczasowego aresztowania przysługuje zażalenie. § 4. O dniu tymczasowego aresztowania należy niezwłocznie powiadomić Ministra Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej oraz przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny albo organ ścigający państwa obcego. § 5. Jeżeli dane zawarte we wniosku o wydanie są niewystarczające i sąd lub prokurator zażądał ich uzupełnienia, a państwo obce nie nadeśle w terminie miesiąca od dnia doręczenia żądania uzupełnienia wniosku o wydanie organowi, który je zgłosił, potrzebnych dokumentów lub informacji, postanowienie o tymczasowym aresztowaniu uchyla się. § 6. W razie odmowy wydania, cofnięcia przez państwo obce wniosku o wydanie lub tymczasowe aresztowanie albo w razie gdy organ państwa obcego zawiadomiony o czasie i miejscu wydania żądanej osoby nie przejmuje jej w terminie 7 dni od ustalonego dnia wydania, zarządza się zwolnienie tymczasowo aresztowanego, jeżeli nie jest on pozbawiony wolności w innej sprawie."}
{"id":"1997_555_606","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 606. § 1. Zezwolenia na przewóz osoby ściganej przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udziela Minister Sprawiedliwości. Przepisy art. 594, 604 i 605 stosuje się odpowiednio. § 2. Jeżeli podróż odbywa się drogą powietrzną i nie przewiduje się lądowania, wystarczy powiadomienie Ministra Sprawiedliwości o przewożeniu osoby ściganej nad terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_555_607","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 607. § 1. Do rozstrzygania wniosków państwa obcego, dotyczących wydania przedmiotów stanowiących dowody rzeczowe lub uzyskanych w wyniku przestępstwa, właściwy jest prokurator lub sąd w zależności od tego, do czyjego rozporządzenia przedmioty te zostały zdeponowane. Przepis art. 588 § 2 i 4 stosuje się odpowiednio. § 2. Postanowienie o wydaniu przedmiotów powinno wymieniać rzeczy, które ulegają wydaniu państwu obcemu, oraz wskazywać rzeczy podlegające zwrotowi po ukończeniu postępowania karnego, prowadzonego przez organy państwa obcego. Rozdział 66 Przejęcie i przekazanie osób skazanych do wykonania wyroku\""}
{"id":"1997_555_608","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 608. § 1. W razie prawomocnego skazania obywatela polskiego przez sąd państwa obcego na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu tego państwa z wnioskiem o przejęcie skazanego w celu wykonania kary pozbawienia wolności w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Przejęcie skazanego w celu wykonania kary może nastąpić, gdy czyn, za który nastąpiło skazanie, stanowi przestępstwo według prawa polskiego albo stanowiłby przestępstwo, gdyby został popełniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Przejęcie nie następuje, gdy skazany nie wyraża na to zgody. § 4. Przed wystąpieniem z wnioskiem Minister Sprawiedliwości zwraca się do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przejęcia. § 5. Sąd wydaje postanowienie na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział obrońca skazanego. § 6. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie. § 7. Prawomocne postanowienie sądu stwierdzające niedopuszczalność przejęcia jest wiążące. § 8. Przepisy § 1-7 stosuje się odpowiednio w razie przejęcia przez Ministra Sprawiedliwości wniosku od właściwego organu państwa o przejęcie skazanego za granicą obywatela polskiego."}
{"id":"1997_555_609","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 609. § 1. Po przejęciu skazanego kwalifikację prawną czynu według prawa polskiego oraz karę albo środek wychowawczy lub poprawczy podlegające wykonaniu określa Sąd Wojewódzki w Warszawie. § 2. Określając karę podlegającą wykonaniu sąd przyjmuje za podstawę wyrok wydany przez sąd państwa obcego, zagrożenie karą za ten czyn według prawa polskiego i okres kary odbytej za granicą, uwzględniając różnice na korzyść skazanego. § 3. Sąd orzeka na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział skazany i jego obrońca. Przepis art. 352 stosuje się odpowiednio. § 4. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie. § 5. Do czasu uprawomocnienia się orzeczenia, o którym mowa w § 3, skazanego umieszcza się w areszcie śledczym."}
{"id":"1997_555_61","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 61. § 1. W razie śmierci oskarżyciela prywatnego postępowanie zawiesza się, a osoby najbliższe mogą wstąpić w prawa zmarłego. § 2. Jeżeli w terminie zawitym 3 miesięcy od dnia śmierci oskarżyciela prywatnego osoba uprawniona nie wstąpi w prawa zmarłego, sąd umarza postępowanie. Rozdział 7 Powód cywilny"}
{"id":"1997_555_610","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 610. § 1. W razie prawomocnego skazania cudzoziemca przez sąd polski na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa, którego skazany jest obywatelem, z wnioskiem o przejęcie go w celu odbycia kary. Przepis art. 608 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 2. Przed wystąpieniem z wnioskiem Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu wojewódzkiego o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przekazania. § 3. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział skazany i jego obrońca. Przepis art. 608 § 6 i 7 stosuje się. § 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w razie przyjęcia przez Ministra Sprawiedliwości wniosku od właściwego organu państwa, którego skazany jest obywatelem."}
{"id":"1997_555_611","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 611. § 1. Jeżeli skazany prawomocnym wyrokiem opuści terytorium państwa skazania, udając się na terytorium państwa, którego jest obywatelem, zanim odbędzie orzeczoną karę pozbawienia wolności, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio. § 2. Przepisu art. 608 § 3 nie stosuje się. Rozdział 67 Przepisy końcowe"}
{"id":"1997_555_612","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 612. § 1. O każdorazowym wypadku zastosowania tymczasowego aresztowania wobec obywatela państwa obcego zawiadamia się niezwłocznie właściwy miejscowo urząd konsularny tego państwa - lub w braku takiego urzędu - przedstawicielstwo dyplomatyczne tego państwa. § 2. W razie zatrzymania obywatela państwa obcego należy zatrzymanemu umożliwić na jego prośbę nawiązanie w dostępnej formie kontaktu z właściwym urzędem konsularnym lub przedstawicielstwem dyplomatycznym."}
{"id":"1997_555_613","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 613. § 1. Z wyjątkiem wypadku określonego w art. 595, z mającymi swą siedzibę za granicą organami obcego państwa oraz z osobami wymienionymi w art. 578 oraz w art. 579, sądy i prokuratorzy porozumiewają się we wszystkich wypadkach, w tym również przy doręczaniu pism procesowych, za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości, a ten w razie potrzeby przez Ministra Spraw Zagranicznych. § 2. Z urzędami konsularnymi obcego państwa w Rzeczypospolitej Polskiej sądy i prokuratorzy, w wypadkach określonych przez Ministra Sprawiedliwości, mogą porozumiewiać się bezpośrednio."}
{"id":"1997_555_614","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 614. Wydatki poniesione w związku z czynnościami przewidzianymi w niniejszym dziale pokrywa państwo obce, które złożyło wniosek o dokonanie czynności. Organy państwa polskiego mogą odstąpić od żądania zwrotu poniesionych wydatków, jeżeli państwo obce zapewnia wzajemność."}
{"id":"1997_555_615","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 615. § 1. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej. § 2. Przepisów niniejszego działu można nie stosować wobec państwa obcego, z którym nie ma w tym przedmiocie umowy, a państwo to nie zapewnia wzajemności. § 3. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio w stosunkach z trybunałami międzynarodowymi i ich organami, działającymi na podstawie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. DZIAŁ XIV Koszty procesu Rozdział 68 Przepisy ogólne\""}
{"id":"1997_555_616","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 616. § 1. Do kosztów procesu należą: 1) koszty sądowe, 2) uzasadnione wydatki stron, w tym z tytułu ustanowienia w sprawie jednego obrońcy lub pełnomocnika. § 2. Koszty sądowe obejmują: 1) opłaty, 2) wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania."}
{"id":"1997_555_617","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 617. Rodzaje i wysokość opłat oraz zasady i tryb ich wymierzania określa odrębna ustawa."}
{"id":"1997_555_618","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 618. § 1. Wydatki Skarbu Państwa obejmują w szczególności wypłaty dokonane z tytułu: 1) doręczenia wezwań i innych pism, 2) przejazdów sędziów, prokuratorów i innych osób z powodu czynności postępowania, 3) sprowadzenia i przewozu oskarżonego, świadków i biegłych, 4) oględzin, badań przedsięwziętych w toku postępowania oraz przesyłek i przechowania zajętych przedmiotów, jak również ich sprzedaży, 5) ogłoszeń w prasie, radiu i telewizji, 6) wykonania orzeczenia, w tym również o zabezpieczeniu grożących kar majątkowych, jeżeli kary te zostały orzeczone, z wyłączeniem kosztów utrzymania w zakładzie karnym i kosztów pobytu w zakładach leczniczych na obserwacji psychiatrycznej, 7) należności świadków i tłumaczy, 8) kosztów postępowania mediacyjnego, 9) należności biegłych lub instytucji wyznaczonych do wydania opinii, 10) opłat przewidzianych za udzielenie informacji z rejestru skazanych, 11) nie opłaconej przez strony pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adwokatów. § 2. Jeżeli wysokości i zasad ustalania należności określonych w § 1 nie regulują odrębne przepisy, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób ich obliczania. § 3. W razie braku przepisów wymienionych w § 2, o wysokości danego wydatku decydują kwoty przyznane przez sąd, prokuratora lub inny organ prowadzący postępowanie."}
{"id":"1997_555_619","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 619. § 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wszelkie wydatki wykłada tymczasowo Skarb Państwa. § 2. Koszty postępowania mediacyjnego ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"1997_555_62","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 62. Pokrzywdzony może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej wytoczyć przeciw oskarżonemu powództwo cywilne w celu dochodzenia w postępowaniu karnym roszczeń majątkowych wynikających bezpośrednio z popełnienia przestępstwa."}
{"id":"1997_555_620","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 620. Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy lub pełnomocnika wykłada strona, która go ustanowiła."}
{"id":"1997_555_621","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 621. § 1. Oskarżyciel prywatny składa przy akcie oskarżenia lub wraz z oświadczeniem o przyłączeniu się do toczącego się postępowania lub podtrzymaniu oskarżenia, od którego prokurator odstąpił, dowód wpłacenia do kasy sądowej zryczałtowanej równowartości wydatków. Ryczałt ten nie obejmuje kosztów wskazanych w art. 618 § 1 pkt 5 i 11. § 2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zryczałtowanej równowartości wydatków."}
{"id":"1997_555_622","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 622. W postępowaniu z oskarżenia prywatnego w razie pojednania się stron przed wszczęciem przewodu sądowego, warunkowego umorzenia postępowania, umorzenia postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy lub znikomej społecznej szkodliwości czynu albo z powodu stwierdzenia w zarzucanym czynie znamion przestępstwa ściganego z urzędu, zmiany trybu ścigania z powodu przyłączenia się prokuratora do postępowania wszczętego przez oskarżyciela prywatnego i zakończenia tego postępowania w trybie publicznoskargowym - prezes sądu zarządza zwrot uiszczonych przez oskarżyciela prywatnego zryczałtowanych wydatków w całości, a w połowie - w razie pojednania się stron po rozpoczęciu przewodu sądowego. Rozdział 69 Zwolnienie od kosztów sądowych"}
{"id":"1997_555_623","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 623. Sąd zwalnia osobę w całości lub w części od wyłożenia kosztów podlegających uiszczeniu przy wnoszeniu pisma procesowego, jeżeli wykazała ona, że ze względu na jej sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów wyłożenie ich byłoby zbyt uciążliwe."}
{"id":"1997_555_624","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 624. § 1. Sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do oskarżyciela prywatnego w razie rozpoznania sprawy bez zachowania wymagań określonych w art. 621 § 1."}
{"id":"1997_555_625","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 625. W razie skazania lub warunkowego umorzenia postępowania wobec żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową albo pełniącego służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, nie pobiera się od nich należnych Skarbowi Państwa kosztów sądowych. Rozdział 70 Zasądzenie kosztów procesu"}
{"id":"1997_555_626","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 626. § 1. W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd określa, kto, w jakiej części i zakresie ponosi koszty procesu. § 2. Jeżeli w orzeczeniu wymienionym w § 1 nie zamieszczono rozstrzygnięcia o kosztach, jak również gdy zachodzi konieczność dodatkowego ustalenia ich wysokości lub rozstrzygnięcia o kosztach postępowania wykonawczego, orzeczenie w tym przedmiocie wydaje odpowiednio sąd pierwszej instancji lub sąd odwoławczy. § 3. Na orzeczenie w przedmiocie kosztów służy zażalenie, jeżeli nie wniesiono apelacji. W razie wniesienia apelacji i zażalenia - zażalenie rozpoznaje sąd odwoławczy łącznie z apelacją."}
{"id":"1997_555_627","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 627. Od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego."}
{"id":"1997_555_628","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 628. Od skazanego w sprawach z oskarżenia prywatnego sąd zasądza na rzecz: 1) oskarżyciela prywatnego poniesione przez niego koszty procesu, 2) Skarbu Państwa wydatki ustalone na podstawie art. 618, od których uiszczenia oskarżyciel został zwolniony lub w razie rozpoznania sprawy bez ich uiszczenia."}
{"id":"1997_555_629","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 629. Przepisy art. 627 i 628 stosuje się odpowiednio w razie warunkowego umorzenia postępowania, a w sprawach z oskarżenia prywatnego - również w razie umorzenia postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 3."}
{"id":"1997_555_63","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 63. § 1. W razie śmierci pokrzywdzonego osoby najbliższe mogą w terminie określonym w art. 62 wytoczyć powództwo cywilne o przysługujące im roszczenia majątkowe wynikające z popełnienia przestępstwa. § 2. W razie śmierci powoda cywilnego osoby najbliższe mogą wstąpić w prawa zmarłego i dochodzić przysługujących im roszczeń. Niewstąpienie tych osób nie tamuje biegu postępowania; sąd wydając orzeczenie kończące postępowanie pozostawia wówczas powództwo cywilne bez rozpoznania."}
{"id":"1997_555_630","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 630. W sprawach z oskarżenia publicznego, jeżeli oskarżonego nie skazano za wszystkie zarzucane mu przestępstwa, wydatki związane z oskarżeniem w części uniewinniającej lub umarzającej postępowanie ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"1997_555_631","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 631. W sprawach z oskarżenia prywatnego, w razie odstąpienia od wymierzenia kary z powodu wzajemności krzywd lub wyzywającego zachowania się oskarżyciela prywatnego, jak również biorąc pod uwagę liczbę i rodzaj zarzutów, od których oskarżony został uniewinniony, sąd może obciążyć oskarżonego poniesionymi przez oskarżyciela kosztami procesu tylko częściowo."}
{"id":"1997_555_632","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 632. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi: 1) w sprawach z oskarżenia prywatnego - oskarżyciel prywatny, a w razie pojednania się stron - oskarżyciel i oskarżony w zakresie przez siebie poniesionym, jeżeli strony w zawartej ugodzie nie uregulowały tego inaczej, 2) w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa, z wyjątkiem należności adwokackich z tytułu występowania w sprawie obrońcy lub pełnomocnika z wyboru; w uzasadnionych wypadkach sąd jednak może przyznać zwrot całości lub części wynagrodzenia jednego obrońcy."}
{"id":"1997_555_633","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 633. Koszty procesu przypadające od kilku oskarżonych lub oskarżycieli prywatnych albo posiłkowych, jak również od oskarżonych i oskarżycieli, sąd zasądza od każdego z nich według zasad słuszności, mając w szczególności na względzie koszty związane ze sprawą każdego z nich."}
{"id":"1997_555_634","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 634. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, do kosztów procesu za postępowanie odwoławcze od orzeczeń kończących postępowanie w sprawie mają odpowiednie zastosowanie przepisy o kosztach za postępowanie przed sądem pierwszej instancji."}
{"id":"1997_555_635","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 635. Niezależnie od tego, kto wniósł środek odwoławczy, jeżeli dojdzie do zmiany wyroku skazującego lub orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania na niekorzyść oskarżonego, koszty procesu za postępowanie odwoławcze ustala się na ogólnych zasadach."}
{"id":"1997_555_636","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 636. § 1. W sprawach z oskarżenia publicznego, w razie nieuwzględnienia środka odwoławczego, wniesionego wyłącznie przez oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego, koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi na ogólnych zasadach ten, kto wniósł środek odwoławczy, a jeżeli środek ten pochodzi wyłącznie od oskarżyciela publicznego - koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa. § 2. W razie nieuwzględnienia środków odwoławczych wniesionych przez co najmniej dwa uprawnione podmioty, stosuje się odpowiednio art. 633. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio w sprawach z oskarżenia prywatnego."}
{"id":"1997_555_637","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 637. § 1. Przepisy art. 635 i 636 stosuje się odpowiednio w razie pozostawienia środka odwoławczego bez rozpoznania wobec jego cofnięcia lub z przyczyn wskazanych w art. 430. § 2. W wypadku cofnięcia wniosku o ściganie, kosztami postępowania można obciążyć osobę, która wniosek cofnęła."}
{"id":"1997_555_638","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 638. Wydatki poniesione przez sąd, związane z rozpoznaniem kasacji wniesionej przez podmioty wymienione w art. 521, ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"1997_555_639","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 639. Przepisy o kosztach procesu mają odpowiednie zastosowanie w sprawach o wznowienie postępowania. W razie oddalenia wniosku lub pozostawienia go bez rozpoznania, obowiązek pokrycia kosztów obciąża osobę, która złożyła wniosek."}
{"id":"1997_555_64","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 64. Prokurator, w terminie przewidzianym w art. 62, wytacza powództwo cywilne na rzecz pokrzywdzonego lub osoby, o której mowa w art. 63 § 1, albo popiera wytoczone przez pokrzywdzonego lub tę osobę powództwo, jeżeli wymaga tego interes społeczny."}
{"id":"1997_555_640","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 640. Przepisy odnoszące się do kosztów procesu w sprawach z oskarżenia prywatnego mają odpowiednie zastosowanie w sprawach z oskarżenia publicznego, w których akt oskarżenia wniósł oskarżyciel posiłkowy."}
{"id":"1997_555_641","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 641. Prawo do ściągnięcia zasądzonych kosztów procesu przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, kiedy należało je uiścić. Rozdział 71 Koszty procesu związane z powództwem cywilnym i zasądzeniem odszkodowania z urzędu\""}
{"id":"1997_555_642","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 642. Jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej, w kwestii kosztów procesu wynikłych z powództwa cywilnego stosuje się przepisy obowiązujące w postępowaniu cywilnym. Powód cywilny jest tymczasowo zwolniony od obowiązku uiszczenia wpisu od powództwa cywilnego i apelacji. Oskarżony uiszcza wpis tylko wtedy, gdy jego apelacja dotyczy wyłącznie powództwa cywilnego."}
{"id":"1997_555_643","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 643. W razie uwzględnienia powództwa w całości lub w części, sąd zasądza od oskarżonego na rzecz powoda należne mu koszty procesu, a jeżeli powód był zwolniony od kosztów sądowych, sąd zasądza je od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa; jeżeli powód korzysta z pełnomocnika wyznaczonego z urzędu, należność z tego tytułu sąd zasądza bezpośrednio na rzecz pełnomocnika."}
{"id":"1997_555_644","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 644. § 1. Koszty procesu wynikłe z oddalonego powództwa cywilnego oraz cofnięcia apelacji ponosi powód cywilny. § 2. W razie zawieszenia postępowania lub pozostawienia powództwa cywilnego bez rozpoznania, koszty procesu poniesione przez powoda cywilnego w postępowaniu karnym zalicza się do kosztów procesu cywilnego o to samo roszczenie."}
{"id":"1997_555_645","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 645. W razie zasądzenia odszkodowania pieniężnego z urzędu, sąd zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa stosowne koszty sądowe według przepisów obowiązujących w postępowaniu cywilnym w wypadku zasądzenia powództwa cywilnego; przepis art. 623 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ XV Postępowanie karne w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych Rozdział 72 Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_555_646","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 646. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych nie stosuje się przepisów o postępowaniu prywatnoskargowym i nakazowym. Przepisy o postępowaniu uproszczonym stosuje się tylko w sprawach o wykroczenia. Poza tym stosuje się przepisy działów poprzednich, chyba że przepisy działu niniejszego stanowią inaczej."}
{"id":"1997_555_647","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 647. § 1. Orzecznictwu sądów wojskowych podlegają sprawy: 1) żołnierzy w czynnej służbie wojskowej o: a) przestępstwa określone w rozdziałach XXXIX - XLIV Kodeksu karnego, b) przestępstwa popełnione przeciwko organowi wojskowemu lub innemu żołnierzowi, c) przestępstwa popełnione podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, w obrębie obiektu wojskowego lub wyznaczonego miejsca przebywania, ze szkodą dla wojska lub z naruszeniem obowiązku wynikającego ze służby wojskowej - z wyjątkiem przestępstw popełnionych na szkodę osoby nie będącej żołnierzem, 2) pracowników wojska o przestępstwa określone w art. 356-363 Kodeksu karnego w związku z art. 317 § 2 tego kodeksu, 3) żołnierzy sił zbrojnych państw obcych, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz członków ich personelu cywilnego, o przestępstwa popełnione w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej. § 2. Sprawy o przestępstwa wymienione w § 1 nie przestają podlegać orzecznictwu sądów wojskowych mimo zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej lub ustania zatrudnienia pracownika w wojsku."}
{"id":"1997_555_648","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 648. Orzecznictwu sądów wojskowych podlegają także sprawy o: 1) podżeganie i pomocnictwo do przestępstw określonych w rozdziałach XXXIX-XLIV Kodeksu karnego, 2) przestępstwa określone w art. 239, 291-293, a także w art. 294 w odniesieniu do art. 291 § 1, Kodeksu karnego - jeżeli czyn pozostaje w związku z przestępstwem przewidzianym w rozdziałach XXXIX-XLIV tego kodeksu, 3) inne przestępstwa, o ile przepisy szczególne tak stanowią."}
{"id":"1997_555_649","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 649. § 1. Jeżeli sprawca przestępstwa podlegającego orzecznictwu sądów wojskowych popełnił także przestępstwo podlegające orzecznictwu sądów powszechnych, a przestępstwa pozostają ze sobą w takim związku, że dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga ich łącznego rozpoznania, rozpoznaje je łącznie sąd wojskowy. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w postępowaniu przygotowawczym."}
{"id":"1997_555_65","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 65. § 1. Sąd przed rozpoczęciem przewodu sądowego odmawia przyjęcia powództwa cywilnego, jeżeli: 1) powództwo cywilne jest z mocy przepisu szczególnego niedopuszczalne, 2) roszczenie nie ma bezpośredniego związku z zarzutem oskarżenia, 3) powództwo zostało wniesione przez osobę nieuprawnioną, 4) to samo roszczenie jest przedmiotem innego postępowania lub o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono, 5) po stronie pozwanych zachodzi współuczestnictwo konieczne z instytucją państwową, samorządową lub społeczną albo z osobą, która nie występuje w charakterze oskarżonego. § 2. Jeżeli pozew odpowiada warunkom formalnym, a nie zachodzą okoliczności wymienione w § 1, sąd orzeka o przyjęciu powództwa cywilnego. § 3. Mimo przyjęcia powództwa cywilnego sąd pozostawia je bez rozpoznania, jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego ujawni się okoliczność wymieniona w § 1. § 4. Na odmowę przyjęcia powództwa cywilnego lub na pozostawienie go bez rozpoznania na podstawie § 3 zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"1997_555_650","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 650. § 1. Jeżeli w sprawie przeciwko dwóm lub więcej oskarżonym sąd wojskowy nie byłby właściwy do jej rozpoznania w całości bądź ze względu na rodzaj jednego z czynów, bądź ze względu na osobę jednego z oskarżonych, a dobro wymiaru sprawiedliwości tego wymaga, sąd wojskowy może rozpoznać sprawę łącznie lub przekazać ją w tym celu sądowi powszechnemu. § 2. W toku postępowania przygotowawczego odpowiednie uprawnienia przysługują prokuratorowi wojskowemu. § 3. Przekazanie nie może nastąpić, jeżeli sprawa dotyczy przestępstwa wskazanego w art. 647 § 1 pkt 1 lit. a) lub pkt 2 oraz w art. 648 pkt 1. § 4. Na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy w myśl § 1 i 2 przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd wojskowy właściwy do rozpoznania sprawy."}
{"id":"1997_555_651","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 651. § 1. W sprawach o przestępstwa wymienione w art. 647 § 1 pkt 1 i 2 orzeka sąd wojskowy, obejmujący swoją właściwością jednostkę wojskową, w której żołnierz pełnił służbę wojskową lub pracownik był zatrudniony. § 2. Właściwość sądu wojskowego ze względu na przynależność oskarżonego do jednostki wojskowej określa się według chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego. § 3. W sprawach o przestępstwa wymienione w art. 647 § 1 pkt 3 do określenia właściwości sądu art. 31 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_652","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 652. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych orzekają stosownie do zakresu właściwości: 1) wojskowy sąd garnizonowy, 2) wojskowy sąd okręgowy, 3) Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa."}
{"id":"1997_555_653","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 653. § 1. Wojskowy sąd garnizonowy orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu. § 2. W wypadkach wskazanych w ustawie wojskowy sąd garnizonowy rozpoznaje również w zakresie swej właściwości środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w postępowaniu przygotowawczym. § 3. Wojskowy sąd garnizonowy ma poza tym uprawnienia i obowiązki procesowe, które w postępowaniu przed sądami powszechnymi przysługują sądowi rejonowemu."}
{"id":"1997_555_654","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 654. § 1. Wojskowy sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o przestępstwa: 1) popełnione przez żołnierzy posiadających stopień majora i wyższy, 2) podlegające w postępowaniu przed sądami powszechnymi właściwości sądu wojewódzkiego oraz określone w art. 339 § 3 i art. 345 § 3 i 4 Kodeksu karnego, 3) popełnione przez żołnierzy i członków personelu cywilnego, o których mowa w art. 647 § 1 pkt 3, 4) inne na podstawie przepisów szczególnych. § 2. W postępowaniu przygotowawczym, w przedmiocie tymczasowego aresztowania w stosunku do żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 1, a także do żołnierzy sił zbrojnych państw obcych i członków ich personelu cywilnego, o których mowa w § 1 pkt 3, orzeka jednoosobowo wojskowy sąd okręgowy. § 3. Wojskowy sąd okręgowy rozpoznaje także środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w wojskowym sądzie garnizonowym oraz w wypadkach wskazanych w ustawie i z zachowaniem granic wskazanych w § 1 - od orzeczeń i zarządzeń wydanych w postępowaniu przygotowawczym. § 4. Wojskowy sąd okręgowy rozpoznaje ponadto sprawy przewidziane dla sądu wyższego rzędu nad wojskowym sądem garnizonowym oraz inne sprawy przekazane mu przez ustawę. § 5. Wojskowy sąd okręgowy ma poza tym uprawnienia i obowiązki procesowe, które w postępowaniu przed sądami powszechnymi przysługują sądowi wojewódzkiemu."}
{"id":"1997_555_655","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 655. § 1. Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa rozpoznaje: 1) środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w wojskowym sądzie okręgowym, 2) kasacje, 3) sprawy przewidziane w niniejszym kodeksie dla sądu wyższego rzędu nad wojskowym sądem okręgowym, 4) inne sprawy przekazane przez ustawę Sądowi Najwyższemu. § 2. Przepisy art. 39 i art. 439 § 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do orzeczeń Izby Wojskowej i Izby Karnej Sądu Najwyższego. W wypadku określonym w art. 439 § 1 pkt 3 rozstrzyga Sąd Najwyższy w tej spośród Izb, której orzeczenia środek zaskarżenia dotyczy."}
{"id":"1997_555_656","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 656. § 1. W sprawie dwu lub więcej oskarżonych, należącej do właściwości sądów wojskowych tego samego rzędu, orzeka sąd wojskowy właściwy dla oskarżonego o przestępstwo zagrożone karą najsurowszą. W razie niemożności ustalenia w ten sposób właściwości, sprawę rozpoznaje sąd wojskowy, na którego obszarze działania najpierw wszczęto postępowanie. § 2. Jeżeli jednak sprawa należy do właściwości sądów wojskowych różnego rzędu, rozpoznaje ją sąd wyższego rzędu."}
{"id":"1997_555_657","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 657. § 1. Uprawnienia procesowe Prokuratora Generalnego przysługują również Naczelnemu Prokuratorowi Wojskowemu, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, a uprawnienia prokuratora wojewódzkiego przysługują odpowiednio wojskowemu prokuratorowi okręgowemu. § 2. Jeżeli niniejszy kodeks mówi o oskarżycielu publicznym lub prokuratorze, należy rozumieć przez to prokuratora wojskowego. § 3. Przepisu art. 45 § 2 nie stosuje się."}
{"id":"1997_555_658","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 658. § 1. Prokurator wojskowy odmawia wszczęcia postępowania o przestępstwo ścigane na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, jeżeli wobec sprawcy zastosowano już środki przewidziane w wojskowych przepisach dyscyplinarnych. § 2. Nie dotyczy to wypadku, w którym wniosek o ściganie składa wyższy dowódca po uchyleniu kary dyscyplinarnej albo prokurator wojskowy korzysta z uprawnienia przewidzianego w art. 660. § 3. Przepisu art. 12 § 3 nie stosuje się do wniosku dowódcy jednostki wojskowej lub wniosku wyższego dowódcy."}
{"id":"1997_555_659","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 659. W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek dowódcy jednostki wojskowej uprawnienia pokrzywdzonego lub instytucji określone w art. 306, a w wypadku przewidzianym w art. 330 § 2 - również określone w art. 55 § 1, przysługują temu dowódcy."}
{"id":"1997_555_66","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 66. Powód cywilny może dowodzić istnienia tylko tych okoliczności, na których opiera swoje roszczenie."}
{"id":"1997_555_660","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 660. § 1. Prokurator wojskowy może wszcząć postępowanie karne o przestępstwo ścigane na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, także bez wniosku, jeżeli wymagają tego ważne względy dyscypliny wojskowej. § 2. Dowódcy jednostki, a w wypadku określonym w art. 347 § 1 Kodeksu karnego także pokrzywdzonemu, na postanowienie prokuratora przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy. § 3. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli dopiero w toku postępowania sądowego okaże się, iż czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa ściganego na wniosek dowódcy jednostki wojskowej."}
{"id":"1997_555_661","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 661. § 1. Przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego staje się z chwilą złożenia skargi przez pokrzywdzonego przestępstwem ściganym z urzędu. § 2. Prokurator wojskowy może także wszcząć z urzędu postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, jeżeli wymaga tego interes społeczny. § 3. Na postanowienie prokuratora pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy. § 4. Na wniosek pokrzywdzonego, złożony przed prawomocnym ukończeniem postępowania wszczętego na podstawie § 1, postępowanie w sprawie umarza się, chyba że interes społeczny temu się sprzeciwia; w razie złożenia wniosku po rozpoczęciu przewodu sądowego w pierwszej instancji konieczna jest ponadto zgoda oskarżonego."}
{"id":"1997_555_662","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 662. § 1. O oskarżonym żołnierzu, oprócz danych określonych w art. 213 § 1 i 2, zbiera się też dane dotyczące przebiegu służby wojskowej, wyróżnień oraz ukarań dyscyplinarnych. § 2. Uprawnienia i obowiązki zawodowego kuratora sądowego przysługują odpowiednio wojskowemu kuratorowi społecznemu. § 3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób powoływania i zakres działalności wojskowych kuratorów społecznych. Rozdział 73 Środki przymusu i postępowanie przygotowawcze\""}
{"id":"1997_555_663","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 663. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych uprawnienia i obowiązki procesowe Policji dotyczą także Żandarmerii Wojskowej."}
{"id":"1997_555_664","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 664. Prawo zatrzymania osoby podejrzanej podlegającej właściwości sądów wojskowych przysługuje, w warunkach określonych w art. 244, także przełożonemu wojskowemu i wojskowym organom porządkowym."}
{"id":"1997_555_665","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 665. § 1. O zatrzymaniu żołnierza lub pracownika wojska należy niezwłocznie zawiadomić dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę a pracownik jest zatrudniony, również gdy zatrzymany tego nie żąda. § 2. Jeżeli zatrzymanie żołnierza w warunkach określonych w art. 244 § 1 nastąpiło w związku z uzasadnionym przypuszczeniem popełnienia przestępstwa ściganego na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, zatrzymanego należy niezwłocznie zwolnić również na polecenie uprawnionego dowódcy, chyba że wyższy dowódca lub prokurator wojskowy temu się sprzeciwią."}
{"id":"1997_555_666","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 666. § 1. Tymczasowe aresztowanie żołnierza oskarżonego o popełnienie przestępstwa określonego w art. 338 § 1, art. 339, 341 § 1, art. 343 § 2, art. 345, 352 i 358 § 2 Kodeksu karnego może nastąpić wyjątkowo również wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony ponownie popełni jedno z tych przestępstw. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do pozostałych środków zapobiegawczych."}
{"id":"1997_555_667","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 667. Postępowanie przygotowawcze ma na celu również zebranie danych, o jakich mowa w art. 662 § 1."}
{"id":"1997_555_668","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 668. § 1. Śledztwo prowadzi się w sprawach o zbrodnie, a w innych sprawach, gdy wymaga tego waga lub zawiłość sprawy. § 2. Postępując w myśl art. 334 § 2, prokurator wojskowy poucza oskarżonego także o prawie do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 669 § 2. Rozdział 74 Postępowanie przed sądem"}
{"id":"1997_555_669","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 669. § 1. Ławnikiem nie może być żołnierz mający niższy stopień wojskowy niż oskarżony pełniący czynną służbę wojskową. Ograniczenia tego nie stosuje się, jeżeli ławnik ma stopień generała brygady lub kontradmirała. § 2. W sprawie o przestępstwo inne niż określone w rozdziałach XXXIX-XLIV Kodeksu karnego, na wniosek oskarżonego złożony w terminie 7 dni od doręczenia mu zawiadomienia prokuratora wojskowego o przesłaniu aktu oskarżenia do sądu wojskowego z pouczeniem, o którym mowa w art. 668 § 2, prezes tego sądu, jeżeli nie zachodzi wypadek przewidziany w art. 28 § 2, wyznacza do składu orzekającego zamiast ławników żołnierzy - ławników odpowiedniego rzędu sądu powszechnego. § 3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania w sprawach związanych z uczestnictwem ławników sądów powszechnych w składach orzekających sądów wojskowych, o których mowa w § 2."}
{"id":"1997_555_67","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 67. § 1. Jeżeli sąd odmówił przyjęcia powództwa cywilnego lub pozostawił je bez rozpoznania, powód cywilny może dochodzić swego roszczenia w postępowaniu cywilnym. § 2. Jeżeli w terminie zawitym 30 dni od daty odmowy przyjęcia lub pozostawienia powództwa cywilnego bez rozpoznania powód cywilny wniesie o przekazanie pozwu sądowi właściwemu do rozpoznawania spraw cywilnych, za dzień zgłoszenia roszczenia uważa się dzień wniesienia pozwu w postępowaniu karnym."}
{"id":"1997_555_670","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 670. W rozprawie lub posiedzeniu przed wojskowym sądem garnizonowym może na podstawie upoważnienia prokuratora wojskowego brać udział asesor prokuratury wojskowej."}
{"id":"1997_555_671","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 671. § 1. Udział obrońcy w rozprawie głównej przeciwko żołnierzowi odbywającemu zasadniczą służbę wojskową albo pełniącemu służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego jest obowiązkowy przed wszystkimi sądami wojskowymi. § 2. Udział obrońcy w rozprawie głównej przeciwko innemu oskarżonemu niż wymieniony w § 1 jest obowiązkowy przed wojskowym sądem okręgowym, jeżeli zachodzi wypadek przewidziany w art. 654 § 1 pkt 2. § 3. Poza wypadkami określonymi w art. 79 § 1, udział obrońcy w rozprawie apelacyjnej przed wojskowym sądem okręgowym jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne. § 4. W wypadkach określonych w § 1-3 stosuje się odpowiednio art. 81."}
{"id":"1997_555_672","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 672. Sąd wojskowy pierwszej instancji sporządza uzasadnienie wyroku z urzędu."}
{"id":"1997_555_673","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 673. W kwestii wznowienia postępowania oraz stwierdzenia nieważności z mocy samego prawa orzeka w składzie trzech sędziów wojskowy sąd okręgowy, a w sprawach zakończonych orzeczeniem tego sądu lub Sądu Najwyższego - Izba Wojskowa Sądu Najwyższego. Rozdział 75 Postępowanie w sprawach o wykroczenia\""}
{"id":"1997_555_674","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 674. § 1. Orzecznictwu sądów wojskowych podlegają także sprawy o wykroczenia popełnione przez: 1) żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, 2) żołnierzy sił zbrojnych państw obcych i członków ich personelu cywilnego, o których mowa w art. 647 § 1 pkt 3, jeżeli pozostają w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. § 2. Sprawy o wykroczenia, o których mowa w § 1, nie przestają podlegać orzecznictwu sądów wojskowych mimo zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej. § 3. W razie zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej sąd wojskowy, najpóźniej do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, może przekazać sprawę o wykroczenie do rozpoznania kolegium do spraw wykroczeń, jeżeli wykroczenie popełniono w innych okolicznościach niż wskazane w art. 647 § 1 pkt 1 lit. b) lub c). § 4. Przed złożeniem wniosku o ukaranie uprawnienie określone w § 3 przysługuje prokuratorowi wojskowemu. § 5. Na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy, o którym mowa w § 3 i 4, przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd wojskowy."}
{"id":"1997_555_675","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 675. Przepisy art. 674 § 1 i 2 nie wyłączają w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej postępowania mandatowego na zasadach i w trybie określonych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia, z tym że w razie odmowy przyjęcia mandatu lub nieuiszczenia w terminie wymierzonej grzywny - właściwym do rozpoznawania sprawy jest sąd wojskowy. Przepisy art. 674 § 3-5 stosuje się."}
{"id":"1997_555_676","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 676. § 1. O popełnieniu przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej wykroczenia, o którym mowa w art. 674, zawiadamia się prokuratora wojskowego. Dotyczy to również wypadku przewidzianego w art. 675, ale tylko w razie odmowy przyjęcia mandatu lub nieuiszczenia w terminie wymierzonej grzywny. § 2. Jeżeli przepisy tego rozdziału nie stanowią inaczej, postępowanie w sprawach o wykroczenia odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu mających zastosowanie w sprawach karnych podlegających orzecznictwu sądów wojskowych, które stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_555_677","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 677. § 1. Sąd wojskowy może odmówić wszczęcia postępowania lub wszczęte umorzyć i sprawę przekazać właściwemu dowódcy z wnioskiem o wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych, jeżeli uzna to za wystarczającą reakcję na wykroczenie. § 2. Przed złożeniem wniosku o ukaranie uprawnienia określone w § 1 przysługują prokuratorowi wojskowemu. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd wojskowy."}
{"id":"1997_555_678","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 678. W sprawach o wykroczenia stosuje się przepisy o postępowaniu uproszczonym, z wyjątkiem art. 469-471 oraz art. 483."}
{"id":"1997_555_679","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 679. Sprawy o wykroczenia rozpoznaje właściwy miejscowo wojskowy sąd garnizonowy, także gdy chodzi o czyn popełniony przez żołnierza wskazanego w art. 654 § 1 pkt 1."}
{"id":"1997_555_68","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 68. W razie zawieszenia postępowania sąd na żądanie powoda cywilnego przekazuje wytoczone powództwo sądowi właściwemu do rozpoznawania spraw cywilnych."}
{"id":"1997_555_680","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 680. § 1. Podstawę do wszczęcia postępowania przed sądem stanowi wniosek o ukaranie sporządzony lub zatwierdzony przez prokuratora wojskowego. § 2. Wniosek o ukaranie zastępuje akt oskarżenia."}
{"id":"1997_555_681","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 681. § 1. Sąd pierwszej instancji orzeka jednoosobowo bez względu na tryb postępowania. § 2. Sąd może nałożyć obowiązek naprawienia szkody. Powództwo cywilne i zasądzenie odszkodowania z urzędu nie jest dopuszczalne."}
{"id":"1997_555_682","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 682. Przepisów art. 678-681 nie stosuje się, jeżeli zachodzi wypadek przewidziany w art. 400, a także w razie zbiegu przestępstwa i wykroczenia objętych jednym postępowaniem; rozpoznanie sprawy następuje wówczas na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_555_69","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 69. § 1. Jeżeli powództwo cywilne zostało zgłoszone w toku postępowania przygotowawczego, organ prowadzący postępowanie załącza pozew do akt sprawy, a postanowienie co do przyjęcia powództwa wydaje sąd po wpłynięciu sprawy z aktem oskarżenia; za dzień zgłoszenia roszczenia uważa się wówczas dzień zgłoszenia powództwa. § 2. Jeżeli wraz z powództwem cywilnym został zgłoszony wniosek o zabezpieczenie roszczenia, w przedmiocie tego wniosku orzeka prokurator. § 3. Na postanowienie co do zabezpieczenia roszczenia przysługuje zażalenie do sądu. § 4. W razie umorzenia lub zawieszenia postępowania przygotowawczego pokrzywdzony w terminie zawitym 30 dni od daty doręczenia postanowienia może żądać przekazania sprawy sądowi właściwemu do rozpoznawania spraw cywilnych. Jeżeli pokrzywdzony w terminie tym żądania nie zgłosi, zabezpieczenie upada, a wniesiony poprzednio pozew nie wywołuje skutków prawnych."}
{"id":"1997_555_7","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 7. Organy postępowania kształtują swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego."}
{"id":"1997_555_70","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 70. W kwestiach dotyczących powództwa cywilnego, a nie unormowanych przez przepisy niniejszego kodeksu, stosuje się odpowiednio przepisy obowiązujące w postępowaniu cywilnym. Rozdział 8 Oskarżony"}
{"id":"1997_555_71","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 71. § 1. Za podejrzanego uważa się osobę, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego. § 2. Za oskarżonego uważa się osobę, przeciwko której wniesiono oskarżenie do sądu, a także osobę, co do której prokurator złożył wniosek o warunkowe umorzenie postępowania. § 3. Jeżeli kodeks niniejszy używa w znaczeniu ogólnym określenia \"oskarżony\", odpowiednie przepisy mają zastosowanie także do podejrzanego."}
{"id":"1997_555_72","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 72. Jeżeli oskarżony nie włada językiem polskim, postanowienie o przedstawieniu , uzupełnieniu lub zmianie zarzutów, akt oskarżenia oraz orzeczenie podlegające zaskarżeniu lub kończące postępowanie doręcza się oskarżonemu wraz z tłumaczeniem; za zgodą oskarżonego można poprzestać na ogłoszeniu przetłumaczonego orzeczenia kończącego postępowanie, jeżeli nie podlega ono zaskarżeniu."}
{"id":"1997_555_73","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 73. § 1. Oskarżony tymczasowo aresztowany może porozumiewać się ze swym obrońcą podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie. § 2. W postępowaniu przygotowawczym prokurator udzielając zezwolenia na porozumiewanie się może w szczególnie uzasadnionym wypadku zastrzec, że będzie przy tym obecny sam lub osoba przez niego upoważniona. § 3. Prokurator może również zastrzec kontrolę korespondencji podejrzanego z obrońcą. § 4. Zastrzeżenia, o których mowa w § 2 i 3, nie mogą być utrzymywane ani dokonane po upływie 14 dni od dnia tymczasowego aresztowania podejrzanego."}
{"id":"1997_555_74","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 74. § 1. Oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swej niewinności ani obowiązku dostarczania dowodów na swoją niekorzyść. § 2. Oskarżony jest jednak obowiązany poddać się: 1) oględzinom zewnętrznym ciała oraz innym badaniom nie połączonym z naruszeniem integralności ciała; w szczególności wolno od oskarżonego pobrać odciski, fotografować go oraz okazać go w celach rozpoznawczych innym osobom, 2) badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz badaniom połączonym z dokonaniem zabiegów na jego ciele, z wyjątkiem chirurgicznych, pod warunkiem, że dokonywane są przez uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia z zachowaniem wskazań wiedzy lekarskiej i nie zagrażają zdrowiu oskarżonego, jeżeli przeprowadzenie tych badań jest nieodzowne; w szczególności oskarżony jest obowiązany przy zachowaniu tych warunków poddać się pobraniu krwi lub wydzielin organizmu. § 3. W stosunku do osoby podejrzanej można dokonać czynności wymienionych w § 2 pkt 1, a także za jej zgodą, przy zachowaniu wymagań określonych w § 2 pkt 2, pobrać krew lub wydzieliny organizmu. § 4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób dokonywania badań oskarżonego oraz osoby podejrzanej."}
{"id":"1997_555_75","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 75. § 1. Oskarżony, który pozostaje na wolności, jest obowiązany stawić się na każde wezwanie w toku postępowania karnego oraz zawiadamiać organ prowadzący postępowanie o każdej zmianie miejsca swego zamieszkania lub pobytu trwającego dłużej niż 7 dni, o czym należy oskarżonego uprzedzić przy pierwszym przesłuchaniu. § 2. W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego można sprowadzić go przymusowo."}
{"id":"1997_555_76","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 76. Jeżeli oskarżony jest nieletni lub ubezwłasnowolniony, jego przedstawiciel ustawowy lub osoba, pod której pieczą oskarżony pozostaje, może podejmować na jego korzyść wszelkie czynności procesowe, a przede wszystkim wnosić środki zaskarżenia, składać wnioski oraz ustanowić obrońcę."}
{"id":"1997_555_77","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 77. Oskarżony może mieć jednocześnie nie więcej niż trzech obrońców."}
{"id":"1997_555_78","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 78. § 1. Oskarżony, który nie ma obrońcy z wyboru, może żądać, aby mu wyznaczono obrońcę z urzędu, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. § 2. Sąd może cofnąć wyznaczenie obrońcy, jeżeli okaże się, że nie istniały okoliczności na podstawie których go wyznaczono."}
{"id":"1997_555_79","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 79. § 1. W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli: 1) jest nieletni, 2) jest głuchy, niemy lub niewidomy, 3) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności, 4) nie włada językiem polskim. § 2. Oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę. § 3. W wypadkach, o których mowa w § 1 i 2, udział obrońcy jest obowiązkowy w rozprawie oraz w tych posiedzeniach, w których obowiązkowy jest udział oskarżonego. § 4. Jeżeli w toku postępowania biegli lekarze psychiatrzy stwierdzą, że poczytalność oskarżonego nie budzi wątpliwości, oskarżony jednak musi mieć obrońcę do prawomocnego zakończenia postępowania."}
{"id":"1997_555_8","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 8. § 1. Sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne oraz nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu. § 2. Prawomocne rozstrzygnięcia sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny są jednak wiążące."}
{"id":"1997_555_80","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 80. Oskarżony musi mieć obrońcę w postępowaniu przed sądem wojewódzkim jako sądem pierwszej instancji, jeżeli zarzucono mu zbrodnię lub pozbawiono wolności. W takim wypadku udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy, a w rozprawie apelacyjnej i kasacyjnej, jeżeli prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne."}
{"id":"1997_555_81","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 81. Jeżeli w warunkach określonych w art. 78 § 1, art. 79 § 1 i 2 oraz w art. 80 oskarżony nie ma obrońcy z wyboru, prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy wyznacza mu obrońcę z urzędu. Rozdział 9 Obrońcy i pełnomocnicy"}
{"id":"1997_555_82","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 82. Obrońcą może być jedynie osoba uprawniona do obrony według przepisów o ustroju adwokatury."}
{"id":"1997_555_83","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 83. § 1. Obrońcę ustanawia oskarżony; do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego pozbawionego wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba, o czym niezwłocznie zawiadamia się oskarżonego. § 2. Upoważnienie do obrony może być udzielone na piśmie albo przez oświadczenie do protokołu organu prowadzącego postępowanie karne."}
{"id":"1997_555_84","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 84. § 1. Ustanowienie obrońcy lub wyznaczenie obrońcy z urzędu uprawnia go do działania w całym postępowaniu, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia, jeżeli nie zawiera ograniczeń. § 2. Wyznaczenie obrońcy z urzędu nakłada na obrońcę obowiązek podejmowania czynności procesowych do prawomocnego zakończenia postępowania. Jeżeli jednak czynności należy dokonać poza siedzibą lub miejscem zamieszkania obrońcy z urzędu, prezes sądu, przed którym ma być dokonana czynność, a w postępowaniu przygotowawczym prezes sądu rejonowego miejsca czynności, wyznacza dla dokonania tej czynności, na wniosek dotychczasowego obrońcy, innego obrońcę spośród miejscowych adwokatów. § 3. Obrońca wyznaczony z urzędu w postępowaniu kasacyjnym lub w postępowaniu o wznowienie postępowania powinien sporządzić i podpisać kasację lub wniosek o wznowienie postępowania albo poinformować na piśmie sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia kasacji lub złożenia wniosku o wznowienie postępowania."}
{"id":"1997_555_85","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 85. § 1. Obrońca może bronić kilku oskarżonych, jeżeli ich interesy nie pozostają w sprzeczności. § 2. Stwierdzając sprzeczność sąd wydaje postanowienie, zakreślając oskarżonym termin do ustanowienia innych obrońców. W wypadku obrony z urzędu sąd wyznacza innego obrońcę. Na postanowienie przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_555_86","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 86. § 1. Obrońca może przedsiębrać czynności procesowe jedynie na korzyść oskarżonego. § 2. Udział obrońcy w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania w nim oskarżonego."}
{"id":"1997_555_87","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 87. § 1. Strona inna niż oskarżony może ustanowić pełnomocnika. § 2. Osoba nie będąca stroną może ustanowić pełnomocnika, jeżeli wymagają tego jej interesy w toczącym się postępowaniu. § 3. Sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może odmówić dopuszczenia do udziału w postępowaniu pełnomocnika, o którym mowa w § 2, jeżeli uzna, że nie wymaga tego obrona interesów osoby nie będącej stroną."}
{"id":"1997_555_88","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 88. § 1. Do pełnomocnika stosuje się odpowiednio art. 77, 78, 82-84 i 86 § 2. § 2. Pełnomocnikiem instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej może być także radca prawny albo inny pracownik tej instytucji lub jej organu nadrzędnego. § 3. W zakresie roszczeń majątkowych pełnomocnikiem osoby prawnej innej niż przewidziana w § 2, jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, a także osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą może być również jej radca prawny."}
{"id":"1997_555_89","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 89. W kwestiach dotyczących pełnomocnika, a nie unormowanych przez przepisy niniejszego kodeksu, stosuje się odpowiednio przepisy obowiązujące w postępowaniu cywilnym. Rozdział 10 Przedstawiciel społeczny"}
{"id":"1997_555_9","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 9. § 1. Organy procesowe prowadzą postępowanie i dokonują czynności z urzędu, chyba że ustawa uzależnia je od wniosku określonej osoby, instytucji lub organu albo od zezwolenia władzy. § 2. Strony i inne osoby bezpośrednio zainteresowane mogą składać wnioski o dokonanie również tych czynności, które organ może lub ma obowiązek podejmować z urzędu."}
{"id":"1997_555_90","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 90. § 1. W postępowaniu sądowym do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego udział w postępowaniu może zgłosić przedstawiciel organizacji społecznej, jeżeli zachodzi potrzeba ochrony interesu społecznego lub ważnego interesu indywidualnego, objętego zadaniami statutowymi tej organizacji, w szczególności ochrony wolności i praw człowieka. § 2. W zgłoszeniu organizacja społeczna wskazuje przedstawiciela, który ma reprezentować tę organizację, a przedstawiciel przedkłada sądowi pisemne upoważnienie. § 3. Sąd dopuszcza przedstawiciela organizacji społecznej, jeżeli leży to w interesie wymiaru sprawiedliwości."}
{"id":"1997_555_91","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 91. Dopuszczony do udziału w postępowaniu sądowym przedstawiciel organizacji społecznej może uczestniczyć w rozprawie, wypowiadać się i składać oświadczenia na piśmie. DZIAŁ IV Czynności procesowe Rozdział 11 Orzeczenia, zarządzenia i polecenia"}
{"id":"1997_555_92","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 92. Podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w postępowaniu, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia."}
{"id":"1997_555_93","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 93. § 1. Jeżeli ustawa nie wymaga wydania wyroku, sąd wydaje postanowienie. § 2. W kwestiach nie wymagających postanowienia prezes sądu, przewodniczący wydziału, przewodniczący składu orzekającego albo upoważniony sędzia wydają zarządzenia. § 3. W postępowaniu przygotowawczym postanowienia i zarządzenia wydaje prokurator, w wypadkach przewidzianych w ustawie - sąd, a w dochodzeniu - także inne uprawnione organy. § 4. W wypadkach określonych w ustawie sąd oraz prokurator wydają polecenia Policji lub innym organom."}
{"id":"1997_555_94","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 94. § 1. Postanowienie powinno zawierać: 1) oznaczenie organu oraz osoby lub osób, wydających postanowienie, 2) datę wydania postanowienia, 3) wskazanie sprawy oraz kwestii, której postanowienie dotyczy, 4) rozstrzygnięcie z podaniem podstawy prawnej, 5) uzasadnienie, chyba że ustawa zwalnia od tego wymagania. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zarządzeń."}
{"id":"1997_555_95","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 95. Sąd orzeka na rozprawie w wypadkach przewidzianych przez ustawę, a w innych - na posiedzeniu. Orzeczenia podejmowane na posiedzeniu mogą zapadać również na rozprawie."}
{"id":"1997_555_96","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 96. § 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, prokurator bierze udział w posiedzeniu sądu lub zgłasza wniosek na piśmie. W sprawie mniej istotnej prokurator może także w inny sposób przekazać swoje oświadczenie, które zamieszcza się w protokole. § 2. Inne strony oraz osoby nie będące stronami, jeżeli ma to znaczenie dla obrony ich interesów, mogą zgłaszać wnioski na piśmie, a w wypadkach wskazanych w ustawie mają prawo lub obowiązek brać udział w posiedzeniu."}
{"id":"1997_555_97","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 97. Jeżeli zachodzi potrzeba sprawdzenia okoliczności faktycznych przed wydaniem orzeczenia na posiedzeniu, sąd dokonuje tego sam albo w tym celu wyznacza sędziego ze składu orzekającego bądź zwraca się o wykonanie określonych czynności do sądu miejscowo właściwego."}
{"id":"1997_555_98","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 98. § 1. Uzasadnienie postanowienia sporządza się na piśmie wraz z samym postanowieniem. § 2. W sprawie zawiłej lub z innych ważnych przyczyn można odroczyć sporządzenie uzasadnienia postanowienia na czas do 7 dni. § 3. Nie wymaga uzasadnienia dopuszczenie dowodu, jak również uwzględnienie wniosku, któremu inna strona nie sprzeciwiła się, chyba że orzeczenie podlega zaskarżeniu."}
{"id":"1997_555_99","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego DZIAŁ I Przepisy wstępne","text":"Art. 99. § 1. Tryb i formę uzasadnienia wyroku określają przepisy szczególne. § 2. Zarządzenie wymaga pisemnego uzasadnienia, jeżeli podlega zaskarżeniu."}
{"id":"1997_556_1","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 1. Kodeks postępowania karnego wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem art. 647, 650 § 3 i art. 674 § 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"1997_556_10","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 10. W razie wątpliwości, czy stosować prawo dotychczasowe czy Kodeks postępowania karnego, stosuje się przepisy niniejszego kodeksu."}
{"id":"1997_556_11","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 11. Minister Sprawiedliwości na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, jeżeli uzasadnia to dobro wymiaru sprawiedliwości, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje spraw należących do właściwości rzeczowej sądów rejonowych, które w oznaczonym czasie będą rozpoznawane w trybie kasacji przez sądy apelacyjne. Do rozpoznawania kasacji w tych sprawach mają odpowiednie zastosowanie przepisy o postępowaniu przed Sądem Najwyższym."}
{"id":"1997_556_12","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 12. Do dnia wejścia w życie art. 647 i art. 650 § 3 Kodeksu postępowania karnego: 1) orzecznictwu sądów wojskowych podlegają sprawy: a) żołnierzy w czynnej służbie wojskowej o przestępstwa popełnione w czasie pełnienia tej służby, b) pracowników wojska o przestępstwa określone w art. 356-363 Kodeksu karnego w związku z art. 317 § 2 tego kodeksu, c) żołnierzy sił zbrojnych państw obcych, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz członków ich personelu cywilnego, o przestępstwa popełnione w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej, 2) sprawy o przestępstwa wymienione w pkt 1 nie przestają podlegać właściwości sądów wojskowych mimo zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej lub ustania zatrudnienia pracownika w wojsku, 3) w razie zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej sąd wojskowy, najpóźniej do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, może jednak przekazać sprawę do rozpoznania sądowi powszechnemu, jeżeli nie dotyczy ona przestępstwa określonego w rozdziałach XXXIX-XLIV Kodeksu karnego albo innego przestępstwa, którym naruszono obowiązek wynikający ze służby wojskowej, 4) w toku postępowania przygotowawczego uprawnienie określone w pkt 3 przysługuje odpowiednio prokuratorowi wojskowemu, 5) na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy w myśl pkt 3 i 4 przysługuje zażalenie; zażalenie na postanowienie prokuratora wojskowego rozpoznaje sąd wojskowy właściwy do rozpoznania sprawy, 6) przekazanie sprawy, o którym mowa w art. 650 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego, nie może nastąpić, jeżeli sprawa dotyczy przestępstwa określonego w rozdziałach XXXIX-XLIV Kodeksu karnego, a gdy chodzi o sprawę żołnierza - również innego przestępstwa, którym naruszono obowiązek wynikający ze służby wojskowej. 7) postępując w myśl art. 334 § 2 Kodeksu postępowania karnego prokurator wojskowy poucza pokrzywdzonego nie będącego żołnierzem także o prawie do złożenia wniosku, o którym mowa w pkt 8, 8) w sprawie o przestępstwo popełnione na szkodę osoby nie będącej żołnierzem, na wniosek pokrzywdzonego złożony w terminie 7 dni od doręczenia mu zawiadomienia prokuratora wojskowego o przesłaniu aktu oskarżenia do sądu wojskowego z pouczeniem, o którym mowa w pkt 7, prezes tego sądu, jeżeli nie zachodzi wypadek przewidziany w art. 28 § 2 Kodeksu postępowania karnego, wyznacza do składu orzekającego zamiast ławników żołnierzy - ławników odpowiedniego rzędu sądu powszechnego; w wypadku określonym w art. 55 § 1 Kodeksu postępowania karnego wniosek dołącza się do aktu oskarżenia, 9) Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania w sprawach związanych z uczestnictwem ławników sądów powszechnych w składach orzekających sądów wojskowych, o którym mowa w pkt 8."}
{"id":"1997_556_13","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 13. Do dnia wejścia w życie art. 674 § 3 Kodeksu postępowania karnego, w razie zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej sąd wojskowy, najpóźniej do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, może przekazać sprawę o wykroczenie do rozpoznania kolegium do spraw wykroczeń, jeżeli wykroczeniem nie naruszono obowiązku wynikającego ze służby wojskowej."}
{"id":"1997_556_14","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z tym że przepis art. 11 obowiązuje nie dłużej niż przez 5 lat od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"1997_556_2","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 2. Z dniem wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego tracą moc dotychczasowe przepisy w kwestiach unormowanych w tym kodeksie, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej."}
{"id":"1997_556_3","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 3. § 1. Uchyla się w szczególności ustawę z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96, z 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz. 371 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 74, poz. 332 i Nr 126, poz. 615, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i poz. 444 i Nr 95, poz. 475, z 1996 r. Nr 152, poz. 720 i Nr 155, poz. 757 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 71, poz. 449, Nr 75, poz. 471 i Nr 79, poz. 485) oraz ustawę z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 97 i z 1982 r. Nr 35, poz. 228). § 2. Pozostają w mocy przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie postępowania karnego, jeżeli przepisy te mają charakter przepisów szczególnych."}
{"id":"1997_556_4","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 4. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na uchylone przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie postępowania karnego albo odsyłają ogólnie do przepisów o postępowaniu karnym, stosuje się w tym zakresie odpowiednie przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_556_5","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 5. § 1. Jeżeli do któregokolwiek z przedmiotów objętych Kodeksem postępowania karnego przewidziane jest wydanie przepisów wykonawczych, aż do chwili ich wydania pozostają w mocy przepisy dotychczasowe dotyczące tychże przedmiotów, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami tego kodeksu. § 2. Jeżeli Kodeks postępowania karnego przewiduje przepisy wykonawcze, to w zakresie postępowania przed sądami wojskowymi do ich wydania właściwy jest Minister Obrony Narodowej zamiast Ministra Sprawiedliwości lub wspólnie z nim."}
{"id":"1997_556_6","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 6. Przepisy Kodeksu postępowania karnego stosuje się również do spraw wszczętych przed dniem jego wejścia w życie, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_556_7","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 7. Jeżeli na podstawie Kodeksu postępowania karnego nastąpiła zmiana właściwości sądu, orzeka sąd dotychczas właściwy, gdy akt oskarżenia wniesiono przed dniem wejścia w życie niniejszego kodeksu."}
{"id":"1997_556_8","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 8. Sprawy, w których przed dniem wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego rozpoczęto rozprawę główną, toczą się do końca postępowania w danej instancji według przepisów dotychczasowych; w razie jednak zawieszenia postępowania, konieczności odroczenia rozprawy lub ponownego rozpoznania sprawy albo po zapadnięciu prawomocnego orzeczenia, postępowanie toczy się według przepisów Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_556_9","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 9. Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie Kodeksu postępowania karnego są skuteczne, jeżeli ich dokonano z zachowaniem przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1997_557_1","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 1. § 1. Wykonywanie orzeczeń w postępowaniu karnym, karnym skarbowym i w postępowaniu w sprawach o wykroczenia oraz kar porządkowych i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 2. W postępowaniu wykonawczym w kwestiach nie uregulowanych w niniejszym kodeksie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. Rozdział II Organy postępowania wykonawczego"}
{"id":"1997_557_10","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 10. § 1. Policja w zakresie postępowania wykonawczego wykonuje polecenia sądu. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Żandarmerii Wojskowej oraz dowódcy wojskowego, jeżeli skazany jest żołnierzem. § 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio również do Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej oraz innych organów, jeżeli postępowanie wykonawcze dotyczy spraw, które zgodnie z przepisami prawa należą do ich właściwości. § 4. Organy i instytucje państwowe, organy samorządu terytorialnego oraz stowarzyszenia i organizacje społeczne w zakresie swojego działania udzielają pomocy organom wykonującym orzeczenia."}
{"id":"1997_557_100","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 100. Skazany odbywa karę we właściwym zakładzie karnym położonym, w miarę możliwości, najbliżej jego miejsca zamieszkania. Przeniesienie skazanego do innego zakładu może nastąpić tylko z uzasadnionych powodów. Oddział 4 Prawa i obowiązki skazanego"}
{"id":"1997_557_101","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 101. Skazanego po osadzeniu w zakładzie karnym należy bezzwłocznie poinformować o przysługujących mu prawach i ciążących na nim obowiązkach, a zwłaszcza umożliwić mu zapoznanie się z przepisami niniejszego kodeksu i regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności oraz poddać odpowiednim badaniom lekarskim i zabiegom sanitarnym."}
{"id":"1997_557_102","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 102. Skazany ma prawo w szczególności do: 1) odpowiedniego ze względu na zachowanie zdrowia wyżywienia, odzieży, warunków bytowych, pomieszczeń oraz opieki lekarskiej i sanitarnej, 2) utrzymywania więzi z rodziną i innymi osobami bliskimi, 3) korzystania z wolności religijnej, 4) otrzymywania związanego z zatrudnieniem wynagrodzenia oraz do ubezpieczenia społecznego w zakresie przewidzianym w odrębnych przepisach, a także pomocy w uzyskiwaniu świadczeń inwalidzkich, 5) kształcenia i samokształcenia oraz wykonywania twórczości własnej, 6) korzystania z urządzeń i zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych, radia, telewizji, książek i prasy, 7) komunikowania się z obrońcą, pełnomocnikiem, właściwym kuratorem sądowym oraz wybranym przez siebie przedstawicielem, o którym mowa w art. 42, 8) komunikowania się z podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1, 9) zapoznawania się z opiniami, sporządzonymi przez administrację zakładu karnego, stanowiącymi podstawę podejmowanych wobec niego decyzji, 10) składania wniosków, skarg i próśb organowi właściwemu do ich rozpatrzenia oraz przedstawiania ich, w nieobecności innych osób, administracji zakładu karnego, kierownikom jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, sędziemu penitencjarnemu, prokuratorowi i Rzecznikowi Praw Obywatelskich, 11) prowadzenia korespondencji, bez jej cenzurowania, z organami państwowymi i samorządowymi oraz Rzecznikiem Praw Obywatelskich."}
{"id":"1997_557_103","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 103. § 1. Skazani, ich obrońcy i pełnomocnicy oraz właściwe organizacje pozarządowe mają prawo kierować skargi do organów powołanych na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka. Korespondencja, w tych sprawach, osób pozbawionych wolności, powinna być bezzwłocznie przekazywana do adresata i nie podlega cenzurze. § 2. Przepis art. 8 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_557_104","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 104. Korzystanie przez skazanego z przysługujących mu praw powinno następować w sposób nie naruszający praw innych osób oraz nie zakłócający ustalonego w zakładzie karnym porządku."}
{"id":"1997_557_105","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 105. § 1. Skazanemu należy umożliwiać utrzymywanie więzi przede wszystkim z rodziną i innymi osobami bliskimi, przez widzenia, korespondencję, rozmowy telefoniczne, paczki i przekazy pieniężne, a w uzasadnionych wypadkach, za zgodą dyrektora zakładu karnego, również przez inne środki łączności oraz ułatwiać utrzymywanie kontaktów z podmiotami o których mowa w art. 38 § 1. § 2. Skazany cudzoziemiec może prowadzić korespondencję z właściwym urzędem konsularnym, a w razie braku takiego urzędu - z właściwym przedstawicielstwem dyplomatycznym oraz korzystać z widzeń z urzędnikiem konsularnym lub wykonującym funkcje konsularne pracownikiem przedstawicielstwa dyplomatycznego. § 3. Zakres i sposób kontaktów, o których mowa w § 1 i 2, w szczególności nadzór nad widzeniami i korespondencją, są uzależnione od rodzaju i typu zakładu karnego, w którym skazany odbywa karę, a także od wymogów indywidualnego oddziaływania. § 4. Dyrektor zakładu karnego podejmuje decyzje dotyczące zatrzymania lub cenzurowania korespondencji, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa zakładu, informując o tym sędziego penitencjarnego oraz skazanego."}
{"id":"1997_557_106","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 106. § 1. Skazany ma prawo do wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych oraz bezpośredniego uczestniczenia w nabożeństwach odprawianych w zakładzie karnym w dni świąteczne i słuchania nabożeństw transmitowanych przez środki masowego przekazu, a także do posiadania niezbędnych w tym celu książek, pism i przedmiotów. § 2. Skazany ma prawo do uczestniczenia w prowadzonym w zakładzie karnym nauczaniu religii, brania udziału w działalności charytatywnej i społecznej kościoła lub innego związku wyznaniowego, a także do spotkań indywidualnych z duchownym kościoła lub innego związku wyznaniowego, do którego należy; duchowni ci mogą odwiedzać skazanych w pomieszczeniach, w których przebywają. § 3. Korzystanie z wolności religijnej nie może naruszać zasad tolerancji ani zakłócać ustalonego porządku w zakładzie karnym. § 4. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii odpowiednich władz duchownych kościołów i innych związków wyznaniowych, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych w zakładach karnych."}
{"id":"1997_557_107","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 107. § 1. Skazani za przestępstwo popełnione z motywacji politycznej, religijnej lub przekonań ideowych odbywają karę w oddzieleniu od skazanych za inne przestępstwa; mają prawo do korzystania z własnej odzieży, bielizny i obuwia oraz nie podlegają obowiązkowi pracy. § 2. Z uprawnień, o których mowa w § 1, nie korzystają skazani za przestępstwa popełnione z użyciem przemocy."}
{"id":"1997_557_108","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 108. Administracja zakładu karnego ma obowiązek podejmowania odpowiednich działań celem zapewnienia skazanym bezpieczeństwa osobistego w czasie odbywania kary."}
{"id":"1997_557_109","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 109. Skazany otrzymuje trzy razy dziennie posiłki, w tym co najmniej jeden posiłek gorący, o odpowiedniej wartości odżywczej, z uwzględnieniem zatrudnienia, wieku i stanu zdrowia, a w miarę możliwości także wymogów religijnych i kulturowych oraz napój do zaspokajania pragnienia. Dzienna norma żywieniowa dla skazanego powinna zawierać nie mniej niż 2600 kcal, a dla młodocianego nie mniej niż 3200 kcal. Skazany, którego stan zdrowia tego wymaga, otrzymuje wyżywienie według wskazań lekarza."}
{"id":"1997_557_11","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 11. § 1. Sąd kierując orzeczenie do wykonania przesyła jego odpis lub wyciąg ze wzmianką o wykonalności odpowiedniemu organowi powołanemu do wykonywania orzeczenia. § 2. Sąd przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego orzeczenie wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone i nie zawiera wiadomości stanowiących tajemnicę państwową. Sąd przesyła również posiadane w sprawie informacje dotyczące osoby skazanego, odpisy orzeczeń i opinii lekarskich oraz psychologicznych, a na wniosek dyrektora zakładu lub aresztu również akta sądowe. § 3. Minister Sprawiedliwości, a w razie skazania żołnierza - Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określa, w drodze zarządzenia, zakres informacji przesyłanych dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego, o których mowa w § 2. § 4. W razie skazania tymczasowo aresztowanego lub osoby odbywającej karę pozbawienia wolności, sąd zawiadamia o tym odpowiednio dyrektora aresztu śledczego lub zakładu karnego. § 5. Organ, o którym mowa w § 1, zawiadamia sąd o przystąpieniu do wykonania orzeczenia oraz o zakończeniu jego wykonywania."}
{"id":"1997_557_110","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 110. Powierzchnia celi mieszkalnej, przypadająca na skazanego wynosi nie mniej niż 3 m{2}. Cele wyposaża się w odpowiedni sprzęt zapewniający skazanemu osobne miejsce do spania, odpowiednie warunki higieny, dostateczny dopływ powietrza i odpowiednią do pory roku temperaturę, według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych, a także oświetlenie odpowiednie do czytania i wykonywania pracy."}
{"id":"1997_557_111","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 111. Skazany otrzymuje do użytku, z zakładu karnego, odpowiednią do pory roku odzież, bieliznę oraz obuwie, o ile nie korzysta z własnych. Skazanemu zapewnia się warunki niezbędne do utrzymania higieny osobistej, w szczególności otrzymuje on z zakładu karnego pościel oraz inne środki do utrzymania higieny i czystości w celi."}
{"id":"1997_557_112","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 112. Skazany korzysta z niezbędnego dla zdrowia wypoczynku, w szczególności z prawa do co najmniej godzinnego spaceru i 8-godzinnego czasu przeznaczonego na sen w ciągu doby."}
{"id":"1997_557_113","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 113. § 1. Skazany może dysponować posiadanymi w zakładzie karnym przedmiotami wartościowymi i środkami pieniężnymi pozostałymi po wywiązaniu się z ciążących na nim zobowiązań objętych egzekucją. § 2. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady dysponowania przez skazanych posiadanymi przedmiotami wartościowymi i środkami pieniężnymi oraz wysokość otrzymywanych kwot pieniężnych wolnych od egzekucji."}
{"id":"1997_557_114","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 114. Skazanemu, który nie ma możliwości zarobkowania oraz nie posiada niezbędnych środków materialnych, dyrektor zakładu karnego może przyznać miesięczną zapomogę w wysokości do 1\/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników."}
{"id":"1997_557_115","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 115. § 1. Skazanym zapewnia się bezpłatną opiekę lekarską oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki, środki opatrunkowe, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach w niezbędne protezy. § 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach można zezwolić na leczenie skazanego, na jego koszt, przez wybranego przez niego lekarza, jak również na korzystanie z dodatkowych leków i innych środków medycznych."}
{"id":"1997_557_116","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 116. Skazany ma obowiązek przestrzegania przepisów, określających zasady i tryb wykonywania kary, ustalonego w zakładzie karnym porządku oraz wykonywania poleceń przełożonych i innych osób uprawnionych, a w szczególności: 1) poprawnego zachowania się, 2) przestrzegania higieny osobistej i czystości pomieszczeń, w których przebywa, 3) poddania się - niezależnie od obowiązków określonych w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych, wenerycznych i gruźlicy, alkoholizmu i narkomanii - przewidzianym przepisami badaniom, leczeniu, zabiegom lekarskim, sanitarnym oraz rehabilitacji, 4) wykonywania pracy, jeżeli przepisy szczególne, także wynikające z prawa międzynarodowego, nie przewidują zwolnienia od tego obowiązku oraz wykonywania prac porządkowych w obrębie zakładu karnego, 5) dbałości o mienie zakładu karnego oraz instytucji lub podmiotu gospodarczego, w którym jest zatrudniony, 6) poddania się, w wypadkach i na zasadach określonych przepisami, kontroli osobistej dokonywanej za pośrednictwem osoby tej samej płci i podczas nieobecności osób płci odmiennej oraz sfotografowaniu dla celów identyfikacyjnych."}
{"id":"1997_557_117","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 117. Skazanego, u którego stwierdzono uzależnienie od alkoholu albo środków odurzających lub psychotropowych, obejmuje się za jego zgodą odpowiednim leczeniem i rehabilitacją; w razie jej braku - o stosowaniu leczenia lub rehabilitacji orzeka sąd penitencjarny."}
{"id":"1997_557_118","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 118. § 1. W wypadku gdy życiu skazanego grozi poważne niebezpieczeństwo, stwierdzone orzeczeniem komisji lekarskiej, można dokonać koniecznego zabiegu lekarskiego, nie wyłączając chirurgicznego, nawet mimo sprzeciwu skazanego. § 2. W wypadku sprzeciwu skazanego, o dokonaniu zabiegu orzeka sąd penitencjarny. § 3. W nagłym wypadku, jeżeli zachodzi bezpośrednie niebezpieczeństwo śmierci skazanego, o konieczności zabiegu decyduje lekarz."}
{"id":"1997_557_119","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 119. § 1. Skazany, który w celu wymuszenia określonej decyzji lub postępowania organu wykonawczego lub uchylenia się od ciążącego na nim obowiązku powoduje u siebie uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, niezależnie od odpowiedzialności dyscyplinarnej, może być obciążony w całości lub w części kosztami związanymi z leczeniem. § 2. O obciążeniu kosztami, o których mowa w § 1, orzeka sąd penitencjarny."}
{"id":"1997_557_12","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 12. O prawomocnych skazaniach osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej lub służby w formacjach obrony cywilnej na karę pozbawienia wolności bez zawieszenia jej wykonania, jak również o zmianach dotyczących wykonywania kary pozbawienia wolności, sąd zawiadamia również organy właściwe w sprawach powszechnego obowiązku obrony, na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach."}
{"id":"1997_557_120","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 120. § 1. W razie wyrządzenia przez skazanego z jego winy szkody w mieniu zakładu karnego, nie przekraczającej dwukrotnej wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników, dyrektor tego zakładu może wydać orzeczenie o obowiązku skazanego naprawienia tej szkody przez zapłatę odpowiedniej kwoty pieniężnej; orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się zainteresowanemu. § 2. Skazanemu przysługuje, w terminie 30 dni od otrzymania orzeczenia dyrektora, powództwo o ustalenie, że należność nie istnieje w całości lub w części. § 3. Ściągnięcie należności następuje w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Oddział 5 Zatrudnienie"}
{"id":"1997_557_121","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 121. § 1. Skazanemu zapewnia się w miarę możliwości świadczenie pracy. Skazanego zatrudnia się na podstawie skierowania do pracy, umowy o pracę lub na innej podstawie prawnej albo umożliwia się skazanemu wykonywanie pracy zarobkowej na własny rachunek. § 2. Skazany może podjąć zatrudnienie na podstawie umowy o pracę lub wykonywać pracę zarobkową na własny rachunek, za zgodą i na warunkach określonych przez dyrektora zakładu karnego. § 3. Zdolność skazanego do pracy oraz w miarę potrzeby rodzaj, warunki i czas pracy, określa lekarz. § 4. Z obowiązku pracy można zwolnić skazanego kształcącego się lub z innych ważnych przyczyn. § 5. W stosunku do skazanych pracujących stosuje się przepisy prawa pracy w zakresie czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. § 6. Skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności może wykonywać pracę wyłącznie na terenie zakładu karnego."}
{"id":"1997_557_122","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 122. § 1. Przy kierowaniu do pracy uwzględnia się w miarę możliwości zawód, wykształcenie, zainteresowania i potrzeby osobiste skazanego. § 2. Pracę zapewnia się przede wszystkim skazanym zobowiązanym do świadczeń alimentacyjnych, a także mającym szczególnie trudną sytuację materialną, osobistą lub rodzinną."}
{"id":"1997_557_123","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 123. § 1. Praca skazanego jest odpłatna, z zastrzeżeniem § 3 i 4. Wynagrodzenie za pracę ustala się w umowie zawieranej przez dyrektora zakładu karnego lub przez skazanego. Wynagrodzenie przysługujące skazanemu nie może być niższe od najniższego wynagrodzenia pracowników określonego na podstawie Kodeksu pracy. § 2. Za prace porządkowe oraz pomocnicze wykonywane na rzecz zakładu karnego lub za prace porządkowe na rzecz samorządu terytorialnego, w wymiarze nie przekraczającym 60 godzin miesięcznie, wynagrodzenie skazanemu nie przysługuje. § 3. Skazanemu, za jego pisemną zgodą, można zezwolić na nieodpłatne zatrudnienie przy pracach publicznych na rzecz organów samorządu terytorialnego oraz przy pracach wykonywanych na cele charytatywne, a także przy pracach porządkowych i pomocniczych wykonywanych na rzecz zakładu karnego; nie dotyczy to pracy wykonywanej przez skazanego na podstawie przepisów prawa pracy. § 4. Za wykonywane prace nieodpłatne mogą być skazanemu przyznawane nagrody."}
{"id":"1997_557_124","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 124. § 1. Skazanemu zatrudnionemu odpłatnie na innej podstawie niż stosunek pracy, z wyjątkiem umów cywilnoprawnych, przysługuje po roku nieprzerwanej pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, zwolnienie od pracy przez okres 14 dni roboczych, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, a skazanemu pracującemu na tej podstawie nieodpłatnie - 14 dni zwolnienia od pracy, bez prawa do wynagrodzenia. § 2. Wymiar urlopu wypoczynkowego przysługującego skazanemu zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę wynosi 18 dni roboczych."}
{"id":"1997_557_125","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 125. § 1. Z wynagrodzenia za pracę lub dochodu, o którym mowa w § 4, potrąca się 10% na cele pomocy określonej w art. 43; z pozostałej części wynagrodzenia za pracę przypada skazanemu 50%, a resztę przekazuje się do budżetu państwa. § 2. Skazanemu, na którym ciąży obowiązek alimentacyjny można podwyższyć przypadającą mu część wynagrodzenia za pracę do 75%, jeżeli osoba uprawniona znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Podwyższoną część wynagrodzenia przekazuje się osobom uprawnionym do alimentacji. § 3. Skazany otrzymuje w całości, bez potrąceń, o których mowa w § 1, dodatki za pracę uciążliwą, niebezpieczną lub szkodliwą dla zdrowia, nagrody regulaminowe i przysługujące mu z tytułu zatrudnienia, premie za oszczędność surowca, wynagrodzenie za racjonalizatorstwo i wynalazczość oraz wynagrodzenie za pracę wykonywaną ponad określoną normę pracy lub normę czasu pracy. § 4. Skazanemu wykonującemu pracę zarobkową na rachunek własny przypada 75% dochodu pozostałego po potrąceniu, o którym mowa w § 1, a resztę przekazuje się do budżetu państwa. § 5. Z części wynagrodzenia za pracę lub dochodu, o którym mowa w § 4, przysługującej skazanemu wolne jest w każdym czasie od egzekucji i potrąceń 60%."}
{"id":"1997_557_126","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 126. § 1. Z wynagrodzenia za pracę, wpłat na rzecz skazanego lub z innych źródeł gromadzi się fundusz, przekazywany skazanemu w chwili zwolnienia z zakładu karnego, przeznaczony na przejazd do miejsca zamieszkania i na utrzymanie, do wysokości jednego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników; z funduszu tego nie prowadzi się egzekucji. § 2. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i sposób gromadzenia funduszu, o którym mowa w § 1."}
{"id":"1997_557_127","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 127. Okresy pracy, za którą przysługuje wynagrodzenie,wykonywanej przez skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, z wyjątkiem prac, o których mowa w art. 123 § 2 i 3, są okresami składkowymi na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin."}
{"id":"1997_557_128","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 128. § 1. Okresy wykonywania przez skazanego odpłatnego zatrudnienia, z wyłączeniem pracy wykonywanej na podstawie umów cywilnoprawnych, wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, z zastrzeżeniem § 2 i 3. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli w myśl przepisu prawa lub postanowienia układu zbiorowego pracy, do stażu pracy wlicza się tylko okresy zatrudnienia w danym zakładzie pracy, w określonej branży albo okresy pracy na określonych stanowiskach lub pracy wykonywanej w szczególnych warunkach. § 3. Okresu pracy, o którym mowa w § 1, nie wlicza się do okresu pracy: 1) od którego zależy nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego lub innego świadczenia przysługującego z upływem roku pracy lub okresu krótszego niż rok, 2) wymaganego do zajmowania określonego stanowiska pracy."}
{"id":"1997_557_129","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 129. § 1. Rada Ministrów może określać, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb powierzania podmiotom gospodarczym, instytucjom lub organizacjom wykonywania określonych zadań w zakresie zatrudnienia i nauczania skazanych oraz opieki postpenitencjarnej. § 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady i zakres udzielania, jednostkom, o których mowa w § 1, zwolnień od podatków, a także otrzymywania przez te jednostki zamówień na towary i usługi. § 3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, może określać, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady zatrudniania skazanych. Oddział 6 Nauczanie"}
{"id":"1997_557_13","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 13. § 1. Organ wykonujący orzeczenie oraz każdy kogo orzeczenie bezpośrednio dotyczy, może zwrócić się do sądu, który je wydał, o rozstrzygnięcie wątpliwości co do wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia kary. § 2. W sprawach o wykroczenia rozstrzygnięcie wątpliwości należy do sądu określonego w art. 3 § 5. § 3. Na postanowienie w przedmiocie, określonym w § 1 lub 2, przysługuje zażalenie organowi wykonującemu orzeczenie oraz każdemu, kogo orzeczenie bezpośrednio dotyczy."}
{"id":"1997_557_130","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 130. § 1. W zakładach karnych prowadzi się nauczanie obowiązkowe w zakresie szkoły podstawowej, a także nauczanie w zakresie ponadpodstawowym i na kursach zawodowych. § 2. Zakład karny ma obowiązek prowadzenia nauczania, stosownie do możliwości i uzdolnień młodocianych skazanych, o których mowa w § 3. § 3. Pierwszeństwo w uzyskaniu możliwości objęcia nauczaniem w zakładzie karnym mają skazani, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej lub nie mają wyuczonego zawodu albo po odbyciu kary nie będą mogli go wykonywać. § 4. Skazanym nie posiadającym wystarczających środków pieniężnych udostępnia się nieodpłatnie niezbędne podręczniki i pomoce naukowe."}
{"id":"1997_557_131","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 131. § 1. Skazani mogą za zgodą dyrektora zakładu karnego uczyć się w szkołach poza obrębem zakładu karnego, jeżeli spełniają ogólnie obowiązujące wymagania w oświacie publicznej, zachowują się poprawnie oraz nie zagrażają porządkowi prawnemu. § 2. Dyrektor może zezwolić skazanemu na udział w konsultacjach i zdawanie egzaminów poza zakładem karnym, jeżeli spełnia on warunki wymienione w § 1. § 3. Przepisu § 2 nie stosuje się do skazanych na karę dożywotniego pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_557_132","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 132. Praca w warsztatach szkolnych i praktyczna nauka zawodu jest obowiązkowa, jeżeli wynika z programu nauczania. Praktyczna nauka zawodu może być połączona z pracą produkcyjną, jeżeli jest to zgodne z tym programem."}
{"id":"1997_557_133","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 133. Skazanemu wywiązującemu się z obowiązków ucznia, po roku nauki można udzielić 14-dniowego urlopu, jeżeli nie ma on prawa do takiego urlopu z tytułu wykonywanej pracy, w ramach którego korzysta on z takich uprawnień i ulg, jakie w okresie urlopu przysługują skazanemu pracującemu."}
{"id":"1997_557_134","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 134. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb prowadzenia nauczania w zakładach karnych oraz zasady odpłatności za pracę skazanych w warsztatach szkolnych i pracę wykonywaną przez skazanych odbywających praktyczną naukę zawodu. Oddział 7 Działalność kulturalno-oświatowa, społeczna oraz wychowanie fizyczne i zajęcia sportowe"}
{"id":"1997_557_135","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 135. § 1. W zakładach karnych stwarza się skazanym warunki odpowiedniego spędzania czasu wolnego. W tym celu organizuje się zajęcia kulturalno-oświatowe, wychowania fizycznego i sportowe oraz pobudza aktywność społeczną skazanych. § 2. W każdym zakładzie karnym prowadzi się zwłaszcza wypożyczalnię książek i prasy dla skazanych oraz stwarza możliwość korzystania z urządzeń audiowizualnych w świetlicach i w celach mieszkalnych. Korzystając z tych urządzeń skazany nie może zakłócać ustalonego porządku w zakładzie."}
{"id":"1997_557_136","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 136. § 1. Skazanym można zezwolić na tworzenie zespołów w celu prowadzenia działalności kulturalnej, oświatowej, społecznej i sportowej. Z tych względów można również zezwolić na nawiązywanie kontaktów oraz na współdziałanie z odpowiednimi stowarzyszeniami, organizacjami i instytucjami. W szczególności można zezwolić na podejmowanie prac na cele publiczne, jak również na realizację innych społecznie uznanych celów. § 2. Dyrektor zakładu karnego może powołać rzeczników skazanych, w celu powierzenia im zadań opiniotwórczych i konsultacyjnych. Oddział 8 Nagrody i ulgi"}
{"id":"1997_557_137","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 137. Skazanemu wyróżniającemu się dobrym zachowaniem w czasie odbywania kary mogą być przyznawane nagrody. Nagroda może być również przyznana skazanemu w celu zachęcenia go do poprawy zachowania."}
{"id":"1997_557_138","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 138. § 1. Nagrodami są w szczególności: 1) zezwolenie na dodatkowe lub dłuższe widzenie, 2) zezwolenie na widzenie bez osoby dozorującej, 3) zezwolenie na widzenie w oddzielnym pomieszczeniu, bez osoby dozorującej, 4) zatarcie wszystkich lub niektórych kar dyscyplinarnych, 5) nagroda rzeczowa lub pieniężna, 6) podwyższenie części wynagrodzenia za pracę przypadającej skazanemu nie więcej niż o 50%, na okres do 3 miesięcy, 7) zezwolenie na widzenie bez dozoru poza obrębem zakładu karnego, z osobą najbliższą lub osobą godną zaufania, na okres nie przekraczający jednorazowo 30 godzin, 8) zezwolenie na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru, na okres nie przekraczający jednorazowo 14 dni. § 2. Inne nagrody określi regulamin."}
{"id":"1997_557_139","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 139. § 1. Nagrody wymienione w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 można przyznać skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, że w czasie pobytu poza zakładem karnym będzie przestrzegał porządku prawnego, po odbyciu przez niego co najmniej połowy tej części kary, po której mógłby być warunkowo przedterminowo zwolniony. § 2. Przyznanie nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 tymczasowo aresztowanemu mającemu prawa i obowiązki skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności, wymaga zgody organu, do którego dyspozycji pozostaje. § 3. Łączna liczba nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 nie może przekroczyć 28 w roku. § 4. Łączny czas trwania nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 8 nie może przekroczyć 28 dni w roku. § 5. Skazanemu odbywającemu karę 25 lat pozbawienia wolności, nagroda wymieniona w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 może być przyznana po odbyciu co najmniej 5 lat, a skazanemu odbywającemu karę dożywotniego pozbawienia wolności, po odbyciu co najmniej 15 lat kary. § 6. Przyznanie nagrody wymienionej w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 skazanemu odbywającemu karę 25 lat pozbawienia wolności albo karę dożywotniego pozbawienia wolności, w zakładzie karnym typu zamkniętego, wymaga zgody sędziego penitencjarnego. § 7. Nagrody wymienione w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 dyrektor zakładu karnego przyznaje z urzędu lub na pisemny wniosek przełożonego skazanego. Inne nagrody może przyznawać również osoba upoważniona przez dyrektora zakładu karnego."}
{"id":"1997_557_14","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 14. § 1. W postępowaniu wykonawczym organ wykonujący orzeczenie może zarządzić zebranie informacji dotyczących skazanego, w szczególności w drodze wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego. § 2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi ministrami, określa, w drodze rozporządzenia, inne organy powołane do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, jego zakres oraz tryb przeprowadzania."}
{"id":"1997_557_140","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 140. § 1. W razie korzystania przez skazanego z nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 albo z zezwolenia, o którym mowa w art. 141 § 4, ma on obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia się do jednostki Policji właściwej terytorialnie dla miejsca jego przebywania w okresie korzystania z zezwolenia, w celu potwierdzenia miejsca pobytu. § 2. Skazany korzystający z zezwoleń, o których mowa w § 1, w każdym przypadku zmiany miejsca pobytu, ma obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia się do jednostki Policji właściwej terytorialnie dla nowego miejsca jego przebywania. § 3. Dyrektor zakładu karnego może zobowiązać skazanego, korzystającego z zezwoleń, o których mowa w § 1, do określonego zachowania się, a zwłaszcza do przebywania w określonych w zezwoleniu miejscach pobytu lub częstszego zgłaszania się do jednostki Policji. § 4. Czasu przebywania skazanego poza zakładem karnym, na podstawie zezwoleń, o których mowa w § 1, nie odlicza się od okresu odbywania kary, chyba że sędzia penitencjarny zarządzi inaczej w wypadku, gdy skazany w tym czasie nadużył zaufania."}
{"id":"1997_557_141","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 141. § 1. W wypadkach szczególnie uzasadnionych warunkami rodzinnymi lub osobistymi skazanego nagrody mogą być stosowane jako ulgi. § 2. Nie przyznaje się jako ulg nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8. § 3. Ulgi przyznaje dyrektor zakładu karnego na prośbę skazanego lub osoby najbliższej albo na wniosek przełożonego skazanego. § 4. W wypadkach szczególnie ważnych dla skazanego można mu zezwolić na opuszczenie zakładu karnego, na czas nie przekraczający 5 dni, w miarę potrzeby w asyście funkcjonariusza Służby Więziennej lub innej osoby godnej zaufania. W stosunku do osadzonych w zakładzie karnym typu zamkniętego zezwolenia tego udziela sędzia penitencjarny, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki dyrektor zakładu karnego. Oddział 9 Kary dyscyplinarne"}
{"id":"1997_557_142","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 142. § 1. Skazany podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione naruszenie nakazów lub zakazów wynikających z ustawy, regulaminu lub innych przepisów wydanych na jej podstawie albo ustalonego w zakładzie karnym lub miejscu pracy porządku, zwane dalej \"przekroczeniem\". § 2. Jeżeli przekroczenie zawiera znamiona wykroczenia skazany podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej, chyba że wykroczenie popełnione zostało w czasie pobytu poza obrębem zakładu karnego."}
{"id":"1997_557_143","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 143. § 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) nagana, 2) pozbawienie wszystkich lub niektórych nie wykorzystanych przez skazanego nagród lub ulg albo zawieszenie ich wykonania, na okres do 3 miesięcy, 3) pozbawienie korzystania z udziału w niektórych zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych, z wyjątkiem korzystania z książek i prasy, na okres do 3 miesięcy, 4) pozbawienie możliwości otrzymania paczek żywnościowych, na okres do 3 miesięcy, 5) pozbawienie lub ograniczenie możliwości dokonywania zakupów artykułów żywnościowych lub wyrobów tytoniowych, na okres do 3 miesięcy, 6) udzielanie widzeń w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z osobą odwiedzającą, na okres do 3 miesięcy, 7) obniżenie przypadającej skazanemu części wynagrodzenia za pracę, nie więcej niż o 25%, na okres do 3 miesięcy, 8) umieszczenie w celi izolacyjnej, na okres do 28 dni. § 2. Kar dyscyplinarnych wymienionych w § 1 pkt 4, 5 lub 8 nie stosuje się wobec kobiet ciężarnych, karmiących lub sprawujących opiekę nad własnymi dziećmi w domach matki i dziecka. § 3. Kara dyscyplinarna określona w § 1 pkt 8 polega na osadzeniu skazanego pojedynczo w celi, w warunkach uniemożliwiających kontakt z innymi skazanymi; szczegółowe warunki osadzenia określi regulamin."}
{"id":"1997_557_144","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 144. § 1. Kary dyscyplinarne określone w art. 143 § 1 pkt 4-8 wymierza dyrektor zakładu karnego, a inne kary również osoba przez niego upoważniona. § 2. Kary dyscyplinarne wymierza się z urzędu lub na pisemny wniosek przełożonego skazanego."}
{"id":"1997_557_145","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 145. § 1. Wymierzając karę dyscyplinarną uwzględnia się stopień zawinienia i zasady indywidualizacji, mając w szczególności na względzie rodzaj i okoliczności czynu, stosunek do popełnionego przekroczenia, dotychczasową postawę, cechy osobowości i stan zdrowia skazanego oraz cele wychowawcze. § 2. Przed wymierzeniem kary dyscyplinarnej wysłuchuje się obwinionego, zapoznaje się z opinią wychowawcy, a jeżeli zachodzi potrzeba - również składającego wniosek o ukaranie oraz z opiniami innych osób, a także z zeznaniami świadków. Postępowanie może odbywać się w obecności innych skazanych, jeżeli przemawiają za tym względy wychowawcze. § 3. Przed wymierzeniem kary dyscyplinarnej określonej w art. 143 § 1 pkt 8 zasięga się opinii lekarza lub psychologa. Wymierzenie tej kary w wymiarze powyżej 14 dni wymaga zgody sędziego penitencjarnego."}
{"id":"1997_557_146","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 146. § 1. Za jedno przekroczenie wymierza się tylko jedną karę dyscyplinarną. W wypadku, gdy skazany popełnił więcej przekroczeń zanim został ukarany za którekolwiek z nich, wymierza się jedną karę, odpowiednio surowszą. § 2. Ponowne wymierzenie kary dyscyplinarnej nie może nastąpić w taki sposób, aby była ona bezpośrednio przedłużeniem odbywania takiej samej kary, chyba że łączny okres trwania wymierzonych kar nie przekracza przewidzianej granicy czasu trwania tej kary. § 3. W wypadkach uzasadnionych względami wychowawczymi można odstąpić od ukarania dyscyplinarnego, wykonanie wymierzonej kary zawiesić na okres do 3 miesięcy, zamienić ją na inną mniej dolegliwą lub karę darować. Po upływie okresu zawieszenia wymierzoną karę uważa się za wykonaną."}
{"id":"1997_557_147","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 147. § 1. Nie można wymierzyć kary dyscyplinarnej, jeżeli od dnia powzięcia przez przełożonego wiadomości o popełnieniu przekroczenia upłynęło 14 dni lub od dnia popełnienia przekroczenia - 30 dni. Nie można rozpocząć wykonywania kary dyscyplinarnej po upływie 14 dni od jej wymierzenia. § 2. Terminy określone w § 1 nie biegną, jeżeli skazany przebywa poza obrębem zakładu karnego bez zezwolenia lub w związku z leczeniem wynikłym z samouszkodzenia, a także w okresie zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej."}
{"id":"1997_557_148","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 148. § 1. Wymierzoną karę dyscyplinarną wykonuje się bezzwłocznie. Sędzia penitencjarny może wstrzymać wykonanie kary dyscyplinarnej na czas potrzebny do wyjaśnienia okoliczności uzasadniających jej wymierzenie, a także uchylić karę dyscyplinarną z powodu jej niezasadności lub przekazać sprawę dyrektorowi zakładu karnego do ponownego rozpoznania. § 2. Jeżeli stan zdrowia skazanego uniemożliwia odbycie wymierzonej kary dyscyplinarnej w całości lub w części, wykonywanie jej należy odroczyć lub przerwać albo zamienić na taką karę dyscyplinarną, którą skazany może odbyć. Decyzję w tym względzie podejmuje dyrektor zakładu karnego, po zasięgnięciu opinii lekarza. § 3. W czasie wykonywania kary dyscyplinarnej umieszczenia w celi izolacyjnej, lekarz lub psycholog kontroluje zdolność skazanego do odbywania tej kary. § 4. W czasie wykonywania kary dyscyplinarnej, o której mowa w § 3, dyrektor zakładu karnego może w wypadkach uzasadnionych względami rodzinnymi, osobistymi lub wychowawczymi, zezwolić skazanemu na widzenie lub rozmowę telefoniczną."}
{"id":"1997_557_149","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 149. Jeżeli zostały ujawnione nowe fakty lub dowody nie znane przedtem, wskazujące na to, iż ukarany jest niewinny, dyrektor zakładu karnego uchyla karę dyscyplinarną i uznaje ją za niebyłą oraz podejmuje stosowną decyzję mającą na celu uchylenie skutków ukarania. Oddział 10 Odroczenie i przerwa wykonania kary pozbawienia wolności"}
{"id":"1997_557_15","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 15. § 1. Sąd umarza postępowanie wykonawcze w razie przedawnienia wykonania kary, śmierci skazanego lub innej przyczyny wyłączającej to postępowanie. § 2. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca postępowanie wykonawcze, a w szczególności jeżeli nie można ująć skazanego albo nie można wykonać wobec niego orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej, ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się w całości lub w części na czas trwania przeszkody. § 3. Zawieszenie postępowania wykonawczego nie wstrzymuje biegu przedawnienia, chyba że skazany uchyla się od wykonania kary. Okres wstrzymania biegu przedawnienia nie może przekroczyć 10 lat."}
{"id":"1997_557_150","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 150. § 1. Wykonanie kary pozbawienia wolności w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie tej kary sąd odracza do czasu ustania przeszkody. § 2. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo."}
{"id":"1997_557_151","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 151. § 1. Sąd może odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności na okres do 6 miesięcy, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki, a także w razie wystąpienia okoliczności, o której mowa w art. 248. § 2. Okres odroczenia biegnie od dnia wydania postanowienia w tym przedmiocie. § 3. Odroczenie może być udzielone kilkakrotnie, jednakże łączny okres odroczenia nie może przekroczyć roku, chyba że chodzi o kobietę ciężarną lub w okresie 3 lat po urodzeniu dziecka i sprawowania nad nim opieki."}
{"id":"1997_557_152","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 152. Jeżeli odroczenie wykonania kary nie przekraczającej 2 lat pozbawienia wolności trwało przez okres co najmniej jednego roku - sąd może warunkowo zawiesić wykonanie tej kary na zasadach określonych w art. 69-75 Kodeksu karnego."}
{"id":"1997_557_153","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 153. § 1. Sąd penitencjarny udziela przerwy w wykonaniu kary w wypadku określonym w art. 150 § 1 do czasu ustania przeszkody. § 2. Sąd penitencjarny może udzielić przerwy w wykonaniu kary, jeżeli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne, rodzinne lub osobiste. Sądem penitencjarnym właściwym miejscowo do udzielania dalszych przerw jest sąd, który udzielił pierwszej przerwy. Przepis art. 151 § 3 stosuje się odpowiednio. § 3. Nie można udzielić przerwy przed upływem roku od dnia ukończenia poprzedniej przerwy i powrotu po niej do zakładu karnego, chyba że zachodzi wypadek choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby skazanego albo inny wypadek losowy. § 4. Udzielając przerwy w wykonaniu kary, sąd może zobowiązać skazanego do utrzymywania w okresie tej przerwy kontaktu z sądowym kuratorem zawodowym w miejscu pobytu, nie zmieniania bez jego zgody miejsca pobytu, podjęcia starań o znalezienie pracy zarobkowej lub meldowania się we wskazanej jednostce Policji."}
{"id":"1997_557_154","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 154. § 1. Złożenie zażalenia na postanowienie o udzieleniu przerwy powoduje wstrzymanie wykonania postanowienia do czasu jego uprawomocnienia się. Postanowienie podlega jednak wykonaniu bezzwłocznie, jeżeli zostało wydane na wniosek prokuratora albo jeżeli prokurator oświadczył, że nie sprzeciwia się udzieleniu przerwy. § 2. Zażalenie wniesione przez prokuratora podlega rozpoznaniu w terminie 14 dni."}
{"id":"1997_557_155","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 155. § 1. Jeżeli przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności trwała co najmniej jeden rok, a skazany odbył co najmniej 6 miesięcy kary - sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary na zasadach określonych w art. 77 i art. 78 § 1 i 2 Kodeksu karnego, przy czym zwolnienie może nastąpić w każdym czasie, bez ograniczeń wynikających z art. 78 i 79 Kodeksu karnego. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się jeżeli kara pozbawienia wolności została orzeczona na okres powyżej 3 lat."}
{"id":"1997_557_156","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 156. § 1. Odroczenie wykonania kary sąd może odwołać w razie ustania przyczyny, dla której zostało udzielone lub w wypadku, gdy skazany nie korzysta z odroczenia w celu, w jakim zostało udzielone albo rażąco narusza porządek prawny. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do przerwy w wykonaniu kary z tym, że odwołanie przerwy może nastąpić również z powodu niewykonywania obowiązków określonych w art. 153 § 4; postanowienie o odwołaniu przerwy wydaje sąd penitencjarny, który jej udzielił. § 3. Jeżeli w czasie przerwy w odbywaniu kary skazany popełnił przestępstwo, w związku z którym zostało zastosowane tymczasowe aresztowanie, kara pozbawienia wolności, której odbywanie zostało przerwane podlega wykonaniu z mocy prawa."}
{"id":"1997_557_157","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 157. Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności wobec żołnierza sąd może odwołać również na wniosek właściwego dowódcy."}
{"id":"1997_557_158","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 158. Wniosek o zwolnienie od wykonania kary pozbawienia wolności, o której mowa w art. 336 § 3 i 4 Kodeksu karnego powinien być złożony nie później, niż w dniu ukończenia służby przez żołnierza. Oddział 11 Warunkowe przedterminowe zwolnienie"}
{"id":"1997_557_159","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 159. Warunkowo zwolnionego sąd penitencjarny może w okresie próby oddać pod dozór kuratora sądowego, osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, organizacji lub instytucji, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym oraz nałożyć na niego obowiązki określone w art. 72 § 1 Kodeksu karnego. Wobec skazanego, o którym mowa w art. 64 Kodeksu karnego oraz młodocianego, który popełnił przestępstwo umyślne, a także wobec skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności, oddanie pod dozór kuratora sądowego jest obowiązkowe."}
{"id":"1997_557_16","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 16. Wydane w postępowaniu wykonawczym postanowienia i zarządzenia doręcza się skazanemu i prokuratorowi, jeżeli przysługuje im środek zaskarżenia, a nie byli obecni przy ich ogłoszeniu."}
{"id":"1997_557_160","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 160. § 1. Sąd penitencjarny odwołuje warunkowe zwolnienie, jeżeli zwolniony w okresie próby popełnił przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. § 2. Sąd penitencjarny może odwołać warunkowe zwolnienie, jeżeli zwolniony w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności popełnił inne przestępstwo lub została orzeczona kara inna niż określona w § 1 albo gdy uchyla się od dozoru, wykonywania nałożonych obowiązków lub orzeczonych środków karnych. Przed odwołaniem warunkowego zwolnienia sąd penitencjarny, o ile jest to możliwe, wysłuchuje skazanego lub jego obrońcę. § 3. W razie odwołania warunkowego zwolnienia nie zalicza się na poczet kary okresu spędzonego na wolności."}
{"id":"1997_557_161","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 161. § 1. O warunkowym zwolnieniu orzeka sąd penitencjarny; posiedzenie powinno odbyć się w zakładzie karnym. § 2. Wniosek o warunkowe zwolnienie może złożyć również dyrektor zakładu karnego lub sądowy kurator zawodowy. § 3. Wniosku skazanego lub jego obrońcy złożonego przed upływem terminów określonych w art. 77 § 2 lub art. 78 Kodeksu karnego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia o odmowie warunkowego zwolnienia nie rozpoznaje się aż do upływu tego terminu lub tego okresu."}
{"id":"1997_557_162","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 162. § 1. Sąd penitencjarny powinien wysłuchać przedstawiciela administracji zakładu karnego, a także wysłuchać sądowego kuratora zawodowego, jeżeli składał wniosek o warunkowe zwolnienie. § 2. Zażalenie wniesione przez prokuratora podlega rozpoznaniu w terminie 14 dni. Przepis art. 154 § 1 stosuje się odpowiednio. § 3. Na postanowienie odmawiające udzielenia warunkowego zwolnienia przysługuje zażalenie dyrektorowi zakładu karnego lub sądowemu kuratorowi zawodowemu, jeżeli składali wniosek o warunkowe zwolnienie."}
{"id":"1997_557_163","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 163. § 1. W sprawach związanych z wykonaniem orzeczenia o warunkowym zwolnieniu oraz w sprawie odwołania warunkowego zwolnienia, właściwy jest sąd penitencjarny, który udzielił zwolnienia, a jeżeli zwolniony pozostaje pod dozorem - sąd penitencjarny, w którego okręgu dozór jest wykonywany. § 2. Sąd penitencjarny może, w granicach przewidzianych w art. 80 § 1 i 2 Kodeksu karnego zmienić okres próby. Sąd może również w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązki wymienione w art. 72 § 1 Kodeksu karnego albo od wykonania nałożonych obowiązków zwolnić, jak również oddać skazanego pod dozór lub od dozoru zwolnić. § 3. Sądowy kurator zawodowy może złożyć wniosek o oddanie pod dozór, jak również wniosek o zmianę okresu próby, ustanowienie, rozszerzenie lub zmianę obowiązków, o których mowa w art. 72 § 1 Kodeksu karnego. Sądowy kurator zawodowy może też złożyć wniosek o zwolnienie od wykonywania tych obowiązków albo o zwolnienie od dozoru, a także o odwołanie warunkowego zwolnienia. § 4. W okresie próby kurator sądowy, osoba, stowarzyszenie, organizacja lub instytucja, pod której dozór oddano zwolnionego, informuje sąd o jego zachowaniu, w szczególności o tym, czy wykonuje on nałożone obowiązki i przestrzega porządku prawnego. Oddział 12 Zwalnianie skazanych z zakładów karnych i warunki udzielania im pomocy"}
{"id":"1997_557_164","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 164. § 1. Okres do 6 miesięcy przed przewidywanym warunkowym zwolnieniem lub przed wykonaniem kary stanowi, w miarę potrzeby, czas niezbędny na przygotowanie skazanego do życia po zwolnieniu, zwłaszcza dla nawiązania kontaktu z kuratorem sądowym lub podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1. Okres ten ustala, za zgodą skazanego, komisja penitencjarna. § 2. Okres, o którym mowa w § 1, może również wyznaczyć sąd penitencjarny w postanowieniu o udzieleniu lub odmowie warunkowego zwolnienia, jeżeli uzna to za niezbędne."}
{"id":"1997_557_165","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 165. § 1. W okresie, o którym mowa w art. 164, skazany powinien w miarę możliwości odbywać karę w zakładzie karnym położonym najbliżej przyszłego miejsca zamieszkania. § 2. Skazanemu można zezwolić na dysponowanie pieniędzmi poza obrębem zakładu karnego oraz na opuszczanie tego zakładu, łącznie na czas do 14 dni, zwłaszcza w celu podejmowania starań o uzyskanie po zwolnieniu odpowiednich możliwości zamieszkania i pracy. § 3. Kurator sądowy lub podmioty, o których mowa w art. 38 § 1, ustalają ze skazanym zakres niezbędnej pomocy w społecznej readaptacji i sposób jej udzielenia. § 4. Jeżeli skazany nie posiada dokumentu tożsamości, administracja zakładu karnego podejmuje czynności niezbędne do otrzymania przez niego takiego dokumentu. Skazany ma obowiązek współdziałania w tym zakresie."}
{"id":"1997_557_166","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 166. § 1. Zwalnianym skazanym mającym trudności w znalezieniu zatrudnienia, zakwaterowania oraz otrzymania niezbędnej pomocy lekarskiej, właściwe organy lub instytucje udzielają niezbędnej doraźnej pomocy. § 2. Administracja zakładu karnego zwalniając skazanego udziela mu stosownych informacji o możliwościach uzyskania niezbędnej pomocy. § 3. Skazani zwalniani z zakładów karnych, którzy nie dysponują wystarczającymi środkami własnymi, otrzymują w chwili zwolnienia kwotę w wysokości do 1\/3 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników lub jej odpowiedni ekwiwalent."}
{"id":"1997_557_167","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 167. § 1. Skazany, przed zwolnieniem z zakładu karnego, ma prawo zwrócić się do sądu penitencjarnego z wnioskiem o zastosowanie względem niego dozoru sądowego kuratora zawodowego, zwłaszcza jeśli oczekujące go warunki życia po zwolnieniu z zakładu karnego mogą mu utrudniać społeczną readaptację. § 2. Oddając skazanego pod dozór sądowego kuratora zawodowego sąd penitencjarny może za zgodą skazanego nałożyć na niego obowiązki, o których mowa w art. 72 § 1 Kodeksu karnego. § 3. Skazanemu oddanemu pod dozór i wypełniającemu nałożone na niego obowiązki zapewnia się w miarę możliwości tymczasowe zakwaterowanie i udziela pomocy w otrzymaniu zatrudnienia w miejscach oraz instytucjach wskazanych przez sądowego kuratora zawodowego. § 4. Czas trwania dozoru, o którym mowa w § 1, nie może przekraczać 2 lat."}
{"id":"1997_557_168","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 168. Jeżeli termin zwolnienia skazanego odbywającego karę przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, zwolnienie to następuje w dniu poprzedzającym ten termin. Rozdział XI Wykonywanie dozoru, warunkowego umorzenia postępowania i warunkowego zawieszenia wykonania kary Oddział 1 Dozór"}
{"id":"1997_557_169","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 169. § 1. Skazany, na którego nałożono obowiązki, a także oddany pod dozór, obowiązany jest przestrzegać obowiązków ustanowionych przez sąd na okres próby lub związanych z dozorem. § 2. Skazany oddany pod dozór obowiązany jest bezzwłocznie, a najpóźniej w ciągu 7 dni od powzięcia wiadomości o oddaniu go pod dozór, zgłosić się do kuratora sądowego tego sądu rejonowego, w okręgu którego dozór ma być wykonywany. § 3. Skazany obowiązany jest stawić się na wezwanie sądu lub kuratora sądowego i udzielać wyjaśnień co do przebiegu dozoru i wykonywania nałożonych na niego obowiązków, umożliwić kuratorowi wejście do mieszkania oraz informować go o zmianie miejsca zatrudnienia, zamieszkania lub pobytu. § 4. Dozór wykonuje się w miejscu zamieszkania lub pobytu skazanego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_557_17","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 17. § 1. Sąd, kierując do wykonania orzeczenie o pozbawieniu wolności, zawiadamia: 1) sąd opiekuńczy, jeżeli zachodzi potrzeba opieki nad dziećmi skazanego, 2) właściwy organ, jeżeli zachodzi potrzeba opieki nad osobą niedołężną lub chorą, którą opiekował się skazany albo potrzeba przedsięwzięcia niezbędnych czynności do ochrony mienia lub mieszkania skazanego. § 2. O poczynionych wystąpieniach i wydanych zarządzeniach zawiadamia się skazanego. Oddział 2 Postępowanie przed sądem"}
{"id":"1997_557_170","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 170. § 1. Sprawowanie dozoru powierza się kuratorowi sądowemu tego sądu rejonowego, w okręgu którego środek ten jest lub ma być wykonywany. § 2. Sprawowanie dozoru może być powierzone także stowarzyszeniu, organizacji lub instytucji, do których działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym albo osobie godnej zaufania; powierzenie dozoru następuje na ich wniosek lub za ich zgodą."}
{"id":"1997_557_171","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 171. § 1. Kuratorami sądowymi są kuratorzy zawodowi i społeczni. § 2. Zadaniem kuratora sądowego, a także innych osób, stowarzyszeń, organizacji i instytucji wykonujących dozór jest pomoc w readaptacji społecznej skazanego. Kontrola ścisłego wykonywania przez skazanego nałożonych na niego obowiązków i poleceń ma na celu wychowawcze oddziaływanie i zapobieganie powrotowi do przestępstwa."}
{"id":"1997_557_172","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 172. § 1. Kurator sądowy, któremu powierzono dozór nad skazanym, powinien nawiązać z nim bezzwłocznie kontakt i poinformować go o jego obowiązkach i uprawnieniach. § 2. Kurator sądowy obowiązany jest do składania sądowi okresowych sprawozdań z przebiegu dozoru, w szczególności ma obowiązek bezzwłocznego powiadomienia sądu o popełnieniu przez skazanego przestępstwa lub o innym rażącym naruszeniu przez niego porządku prawnego."}
{"id":"1997_557_173","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 173. § 1. Sądowy kurator zawodowy organizuje i prowadzi działania mające na celu pomoc skazanemu w społecznej readaptacji oraz kieruje pracą sądowych kuratorów społecznych i innych osób wykonujących dozór samodzielnie lub z upoważnienia stowarzyszeń, organizacji i instytucji. § 2. Do zakresu działania sądowego kuratora zawodowego należy w szczególności: 1) kontrolowanie zachowania skazanego w okresie próby, 2) składanie wniosków o zmianę okresu próby, o ustanowienie, rozszerzenie lub zmianę obowiązków w okresie próby, o zwolnienie od wykonywania tych obowiązków albo o oddanie pod dozór lub zwolnienie od dozoru, 3) składanie wniosków o odroczenie lub o przerwę wykonania kary, o warunkowe zwolnienie lub o zwolnienie od reszty kary ograniczenia wolności, 4) składanie wniosków o podjęcie postępowania warunkowo umorzonego, o zarządzenie wykonania zawieszonej kary, o odwołanie warunkowego zwolnienia, o odwołanie odroczenia lub przerwy wykonania kary albo o wykonanie kary zastępczej, 5) wykonywanie czynności związanych z organizowaniem i kontrolowaniem wykonania kary ograniczenia wolności, 6) udzielanie pomocy z funduszu pomocy postpenitencjarnej, 7) branie udziału w posiedzeniach sądu w przedmiocie wykonywania środków karnych związanych z poddaniem sprawcy próbie."}
{"id":"1997_557_174","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 174. Do zakresu działania sądowego kuratora społecznego należy w szczególności: 1) odwiedzanie osób, których dotyczy postępowanie, w miejscu ich zamieszkania lub pobytu, w tym również w zakładach karnych oraz kontaktowanie się z ich rodziną, 2) żądanie niezbędnych informacji i wyjaśnień od osób znajdujących się w okresie próby, objętych dozorem lub tych, na które nałożono obowiązki, 3) współdziałanie z właściwymi stowarzyszeniami, organizacjami i instytucjami w zakresie poprawy warunków bytowych i zdrowotnych, zatrudnienia i szkolenia osób, których dotyczy postępowanie wykonawcze, 4) współdziałanie z administracją zakładów karnych w zakresie odpowiedniego przygotowania skazanych do zwolnienia, 5) przeglądanie akt sądowych i sporządzanie z nich odpisów w związku z wykonywaniem czynności zleconych przez sąd, 6) przeprowadzanie wywiadów środowiskowych i zbieranie niezbędnych informacji od organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego, zakładów pracy, stowarzyszeń, organizacji i instytucji, 7) podejmowanie innych czynności niezbędnych dla prawidłowego wykonywania kar, środków karnych i środków zabezpieczających, 8) udzielanie skazanym innej stosownej pomocy."}
{"id":"1997_557_175","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 175. § 1. Stowarzyszenia, organizacje i instytucje, którym powierzono sprawowanie dozoru, obowiązane są w szczególności do: 1) bezzwłocznego wyznaczenia przedstawiciela do wykonywania czynności związanych z dozorem oraz udzielania mu pomocy w prawidłowym ich wykonywaniu, 2) utrzymywania, przez wyznaczonego przedstawiciela, niezbędnych kontaktów z sądem i sądowym kuratorem zawodowym, 3) zapewnienia aby wyznaczony przedstawiciel wykonywał prawidłowo powierzone mu czynności związane z dozorem oraz przedstawiał sądowi okresowe sprawozdania o zachowaniu się skazanego w okresie próby. § 2. Do osoby godnej zaufania oraz przedstawiciela stowarzyszenia, organizacji i instytucji stosuje się odpowiednio art. 174, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_557_176","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 176. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację kuratorskiej służby sądowej, szczegółowy zakres praw i obowiązków kuratorów sądowych, stowarzyszeń, organizacji, instytucji oraz osób, którym powierzono sprawowanie dozoru, a także zasady i tryb wykonywania dozoru stosowanego w związku z orzeczonymi karami, środkami karnymi, zabezpieczającymi i profilaktycznymi oraz tryb wyznaczania przedstawicieli przez stowarzyszenia, organizacje i instytucje. Oddział 2 Warunkowe umorzenie postępowania karnego"}
{"id":"1997_557_177","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 177. W sprawach związanych z wykonywaniem orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego właściwy jest sąd, który w danej sprawie orzekał w pierwszej instancji, jednakże w stosunku do osoby oddanej pod dozór, w kwestiach dotyczących wykonania tego środka oraz obowiązków związanych z okresem próby właściwy jest sąd rejonowy, w którego okręgu dozór jest lub ma być wykonywany. Oddział 3 Warunkowe zawieszenie wykonania kary"}
{"id":"1997_557_178","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 178. § 1. W sprawach związanych z wykonaniem orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary oraz w sprawie zarządzenia wykonania zawieszonej kary właściwy jest sąd, który w danej sprawie orzekał w pierwszej instancji, jednakże w stosunku do osoby skazanej przez sąd powszechny pozostającej pod dozorem właściwy jest sąd rejonowy, w którego okręgu dozór jest lub ma być wykonywany. § 2. Przed wydaniem postanowienia w przedmiocie zarządzenia wykonania zawieszonej kary sąd powinien wysłuchać skazanego lub jego obrońcę. Rozdział XII Środki karne Oddział 1 Pozbawienie praw publicznych"}
{"id":"1997_557_179","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 179. W razie orzeczenia pozbawienia praw publicznych sąd zawiadamia: 1) właściwy dla miejsca ostatniego zamieszkania lub pobytu skazanego odpowiedni organ administracji publicznej, 2) Kancelarię Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli skazany ma order, odznaczenie lub tytuł honorowy, 3) organy i instytucje, w których skazany pełnił ostatnio funkcje objęte utratą, 4) organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, w którego ewidencji skazany figuruje. Oddział 2 Zakazy"}
{"id":"1997_557_18","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 18. § 1. W postępowaniu wykonawczym sąd orzeka postanowieniem. § 2. W kwestiach nie wymagających postanowienia prezes sądu lub upoważniony sędzia wydaje zarządzenia. § 3. W kwestiach nie wymagających postanowienia sądu penitencjarnego zarządzenia wydaje sędzia penitencjarny."}
{"id":"1997_557_180","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 180. W razie orzeczenia zakazu zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania określonego zawodu, sąd przesyła odpis wyroku właściwemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego oraz pracodawcy albo instytucji, w której skazany zajmuje objęte zakazem stanowisko lub wykonuje objęty zakazem zawód. Jeżeli skazany zajmuje stanowisko kierownicze lub inne odpowiedzialne stanowisko, sąd przesyła odpis wyroku również właściwej jednostce nadrzędnej."}
{"id":"1997_557_181","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 181. W razie orzeczenia zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej, sąd przesyła odpis wyroku odpowiedniemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego lub dla miejsca prowadzenia działalności gospodarczej objętej zakazem."}
{"id":"1997_557_182","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 182. W razie orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów, sąd przesyła odpis wyroku odpowiedniemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego. Jeżeli skazany prowadził pojazd wykonując pracę zarobkową, o orzeczeniu sąd zawiadamia ponadto pracodawcę, u którego skazany jest zatrudniony."}
{"id":"1997_557_183","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 183. Jeżeli skazany, w związku z wykonywanym przez siebie zawodem lub prowadzeniem określonej działalności gospodarczej, należy do zrzeszenia zawodowego, stowarzyszenia, związku lub cechu albo innej organizacji gospodarczej, sąd zawiadamia je o orzeczeniu zakazu wykonywania zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej."}
{"id":"1997_557_184","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 184. Przesyłając odpis wyroku, w którym orzeczono środek karny wymieniony w niniejszym oddziale lub oddziale 1 albo zawiadomienie o wymierzeniu takiego środka, sąd podaje na podstawie treści wyroku datę początkową, od której należy liczyć okres wykonywania tego środka."}
{"id":"1997_557_185","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 185. Pracodawcy lub instytucje wymienione w art. 180 i 181 podejmują stosowne decyzje i bezzwłocznie zawiadamiają o tym sąd, który w razie stwierdzenia nieprawidłowości nakazuje je usunąć."}
{"id":"1997_557_186","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 186. Jeżeli wobec skazanego zastosowano art. 72 § 1 Kodeksu karnego przepisy art. 180 i 181 stosuje się odpowiednio. Oddział 3 Przepadek przedmiotów"}
{"id":"1997_557_187","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 187. Sąd bezzwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku przesyła jego odpis lub wyciąg urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na siedzibę sądu pierwszej instancji, w celu wykonania środka karnego przepadku przedmiotów lub ściągnięcia kwoty pieniężnej stanowiącej równowartość przedmiotów, których przepadku orzec nie było można."}
{"id":"1997_557_188","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 188. § 1. Wykonując środek karny przepadku przedmiotów, urząd skarbowy przejmuje w posiadanie składniki mienia wymienione w wyroku. Przed przystąpieniem do przejęcia składników mienia urząd ten nie ma obowiązku wcześniejszego wzywania osoby, u której się znajdują, do ich wydania. § 2. Przejęte nieruchomości urząd skarbowy przekazuje w zarząd właściwym organom administracji rządowej. § 3. Przejęte rzeczy ruchome, wierzytelności i inne prawa majątkowe urząd skarbowy spienięża według przepisów o egzekucji świadczeń pieniężnych w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. § 4. Przejęte przedmioty o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej spienięża się, gdy wskazane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków państwowe muzeum, biblioteka lub archiwum nie wyrażą zgody na ich nieodpłatne nabycie."}
{"id":"1997_557_189","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 189. Przepadek rzeczy głównej obejmuje również przynależności tej rzeczy, chyba że co innego wynika z orzeczenia."}
{"id":"1997_557_19","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 19. § 1. Sąd orzeka na wniosek prokuratora, skazanego albo jego obrońcy lub pełnomocnika oraz z urzędu, a jeżeli ustawa tak stanowi - na wniosek innych osób. § 2. Wniosek lub skargę można zgłosić na piśmie lub ustnie. W wypadku ustnego zgłoszenia spisuje się protokół."}
{"id":"1997_557_190","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 190. § 1. Orzeczony środek karny przepadku przedmiotów nie narusza praw rzeczowych ograniczonych obciążających objęte przepadkiem składniki mienia, z wyjątkiem hipoteki i prawa zastawu, które wygasają, a wierzytelności zabezpieczone tymi prawami podlegają zaspokojeniu do wysokości sumy uzyskanej ze spieniężenia składników mienia lub ich wartości, gdy nie zostaną spieniężone i nie podlegają zniszczeniu. § 2. Zaspokojenie wierzyciela, którego wierzytelność jest zabezpieczona hipoteką lub zastawem, jeżeli przedmiot zastawu nie podlega spieniężeniu, następuje po oszacowaniu nieruchomości lub przedmiotu zastawu. Oszacowanie nieruchomości, według przepisów o egzekucji z nieruchomości, urząd skarbowy zleca komornikowi sądowemu."}
{"id":"1997_557_191","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 191. § 1. Podstawę ujawnienia Skarbu Państwa jako właściciela nieruchomości w księdze wieczystej oraz podstawę wykreślenia obciążających ją hipotek stanowi orzeczenie o zastosowaniu środka karnego przepadku przedmiotów, które nieruchomości tej dotyczy. § 2. W razie wytoczenia przez osobę trzecią powództwa o zwolnienie nieruchomości od wykonania środka karnego przepadku przedmiotów, wpis własności Skarbu Państwa do księgi wieczystej może nastąpić po prawomocnym oddaleniu powództwa."}
{"id":"1997_557_192","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 192. § 1. W razie uchylenia orzeczenia o przepadku przedmiotów, darowania tego środka lub zwolnienia rzeczy, w wyniku wniesionego powództwa, składniki mienia przejęte w trakcie wykonania środka karnego zwraca się uprawnionemu. W razie niemożności zwrotu, Skarb Państwa odpowiada za stratę, którą poniósł uprawniony. § 2. Osoba, której zwraca się przedmioty objęte przepadkiem lub wypłaca odszkodowanie w ramach odpowiedzialności, o której mowa w § 1, obowiązana jest do zwrotu Skarbowi Państwa sum zapłaconych wierzycielom na podstawie art. 190 do wysokości wartości zwróconych składników mienia lub wypłaconego odszkodowania. Jeżeli zwrotowi podlega nieruchomość, wierzytelność Skarbu Państwa zabezpiecza się przez wpis hipoteki przymusowej w księdze wieczystej prowadzonej dla tej nieruchomości. Podstawę wpisu stanowi postanowienie o zabezpieczeniu, wydane przez urząd skarbowy. § 3. W zakresie nie uregulowanym w niniejszej ustawie, do odpowiedzialności, o której mowa w § 1 stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1997_557_193","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 193. § 1. Jeżeli orzeczono przepadek przedmiotów dołączonych do akt sprawy lub przechowywanych w sądowej składnicy dowodów, sąd wydaje te przedmioty właściwemu organowi skarbowemu. § 2. Jeżeli orzeczono przepadek przedmiotów zabezpieczonych i oddanych na przechowanie, sąd nakaże instytucji lub osobie, której przedmioty te oddano na przechowanie, aby wydała je właściwemu urzędowi skarbowemu."}
{"id":"1997_557_194","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 194. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi ministrami, może ustalać, w drodze rozporządzenia, wykaz przedmiotów, które w razie orzeczenia ich przepadku, przekazuje się bezpośrednio innym organom, niż organ egzekucyjny wymieniony w art. 187."}
{"id":"1997_557_195","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 195. Jeżeli wartość przedmiotów, których przepadek orzeczono, jest nieznaczna, sąd pozostawia je w aktach sprawy albo zarządza ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół. Oddział 4 Naprawienie szkody, nawiązka i świadczenia pieniężne"}
{"id":"1997_557_196","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 196. § 1. W razie orzeczenia obowiązku naprawienia szkody na rzecz osoby, która nie brała udziału w sprawie, nawiązki lub świadczenia pieniężnego, sąd, z urzędu i bez pobierania jakichkolwiek opłat, przesyła tytuł egzekucyjny pokrzywdzonemu lub innej osobie uprawnionej. § 2. Przy podziale sumy uzyskanej z egzekucji - należności z tytułu obowiązku naprawienia szkody, nawiązki lub świadczenia pieniężnego podlegają zaspokojeniu w kolejności przewidzianej dla należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję, według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, chyba że ze względu na rodzaj należności podlegają zaspokojeniu w kolejności wyższej. Oddział 5 Podanie wyroku do publicznej wiadomości"}
{"id":"1997_557_197","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 197. § 1. Sąd określa sposób podania wyroku do publicznej wiadomości, jeżeli nie określono tego w wyroku. § 2. Na postanowienie w tym przedmiocie zażalenie przysługuje także pokrzywdzonemu, choćby nie był stroną w procesie."}
{"id":"1997_557_198","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 198. § 1. W razie orzeczenia podania wyroku do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w czasopiśmie, sąd przesyła odpis wyroku lub wyciąg z wyroku, ze wzmianką dotyczącą prawomocności, redakcji określonego w wyroku czasopisma, z poleceniem wydrukowania w jednym z najbliższych jego numerów. § 2. Redakcja czasopisma ma obowiązek zawiadomić sąd o wykonaniu polecenia, przesyłając jednocześnie egzemplarz, w którym zamieszczono ogłoszenie; w razie nieprawidłowości sąd nakazuje je usunąć."}
{"id":"1997_557_199","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 199. § 1. W razie orzeczenia podania wyroku do publicznej wiadomości w inny sposób, sąd - zgodnie z treścią wyroku - wydaje komu należy odpowiednie polecenie, przesyłając jednocześnie odpis wyroku lub wyciąg z wyroku ze wzmianką o prawomocności. § 2. Ten, kto otrzymał polecenie, ma obowiązek je wykonać w czasie, miejscu i w sposób określony przez sąd oraz bezzwłocznie zawiadomić o tym sąd, który w razie zauważenia nieprawidłowości nakazuje je usunąć. Rozdział XIII Środki zabezpieczające"}
{"id":"1997_557_2","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 2. Organami wykonującymi orzeczenia są: 1) sąd pierwszej instancji, 2) sąd penitencjarny, 3) prezes sądu lub upoważniony sędzia, 4) sędzia penitencjarny, 5) dyrektor zakładu karnego, aresztu śledczego, a także dyrektor okręgowy i Dyrektor Generalny Służby Więziennej albo osoba kierująca innym zakładem przewidzianym w przepisach prawa karnego wykonawczego oraz komisja penitencjarna, 6) sądowy kurator zawodowy, 7) sądowy lub administracyjny organ egzekucyjny, 8) urząd skarbowy, 9) odpowiedni terenowy organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, 10) inny organ uprawniony przez ustawę do wykonywania orzeczeń."}
{"id":"1997_557_20","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 20. § 1. W postępowaniu wykonawczym sąd orzeka jednoosobowo. § 2. Zażalenie wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie. Jeżeli sąd nie przychyli się do zażalenia przekazuje je bezzwłocznie wraz z aktami sprawy do sądu wyższej instancji. § 3. Sąd wyższej instancji rozpoznaje zażalenie jednoosobowo."}
{"id":"1997_557_200","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 200. Środki zabezpieczające przewidziane w przepisach Kodeksu karnego wykonuje się w zakładach psychiatrycznych i zakładach leczenia odwykowego podległych Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej."}
{"id":"1997_557_201","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 201. § 1. Wykonując orzeczenie o zastosowaniu środka zabezpieczającego związanego z umieszczeniem w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym lub leczenia odwykowego, sąd przesyła odpis orzeczenia, wraz z poleceniem doprowadzenia sprawcy, właściwemu organowi służby zdrowia, właściwej jednostce Policji lub właściwemu organowi wojskowemu, a odpis orzeczenia i polecenie przyjęcia - kierownikowi właściwego zakładu. § 2. Jeżeli sprawca przebywa w zakładzie karnym albo areszcie śledczym, polecenie doprowadzenia sąd przesyła dyrektorowi tego zakładu lub aresztu, załączając odpis orzeczenia. § 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz zakładów psychiatrycznych i zakładów leczenia odwykowego przeznaczonych do wykonywania środków zabezpieczających, określa ich pojemność, zasady kierowania do nich oraz postępowania ze sprawcami w nich umieszczonymi, a także warunki zabezpieczenia tych zakładów."}
{"id":"1997_557_202","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 202. Sprawcę, wobec którego zastosowano środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 201 § 1, poddaje się właściwemu leczeniu lub terapii."}
{"id":"1997_557_203","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 203. § 1. Kierownik zakładu zamkniętego, w którym wykonuje się środek zabezpieczający, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, zawiadamia sąd o stanie zdrowia sprawcy umieszczonego w tym zakładzie i o postępach w leczeniu lub terapii albo zawiadamia sąd bezzwłocznie, jeżeli uzna, że w związku ze zmianą stanu zdrowia sprawcy jego dalsze pozostawanie w zakładzie nie jest konieczne. § 2. Sąd może w każdym czasie żądać opinii o stanie zdrowia i stosowanym leczeniu lub terapii oraz ich wyników wobec sprawcy umieszczonego w zakładzie, o którym mowa w § 1."}
{"id":"1997_557_204","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 204. Sąd, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, a w wypadku uzyskania opinii, że dalsze pozostawanie sprawcy w zamkniętym zakładzie, w którym wykonuje się środek zabezpieczający, nie jest konieczne, bezzwłocznie orzeka w przedmiocie dalszego stosowania tego środka. W razie potrzeby sąd zasięga opinii biegłych, powiadamiając o tym kierownika tego zakładu."}
{"id":"1997_557_205","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 205. Do wykonywania środków zabezpieczających, które polegają na zakazie zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, przepadku przedmiotów albo zakazie prowadzenia pojazdów, stosuje się art. 180-195. Rozdział XIV Należności sądowe"}
{"id":"1997_557_206","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 206. § 1. Sąd wzywa osobę zobowiązaną do uiszczenia kosztów sądowych lub pieniężnej kary porządkowej do ich zapłacenia w terminie 30 dni, a w razie bezskutecznego upływu tego terminu należności te ściąga się w drodze egzekucji. § 2. W zakresie odraczania, rozkładania na raty i umarzania należności sądowych stosuje się odpowiednio art. 49-51, przy czym okres odroczenia pieniężnej kary porządkowej nie może przekraczać 6 miesięcy. Rozdział XV Tymczasowe aresztowanie"}
{"id":"1997_557_207","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 207. Wykonanie tymczasowego aresztowania służy realizacji celów, dla których ten środek zastosowano, a w szczególności zabezpieczeniu prawidłowego toku postępowania karnego."}
{"id":"1997_557_208","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 208. § 1. Areszty śledcze podlegają Ministrowi Sprawiedliwości. § 2. Tymczasowe aresztowanie wykonuje się w aresztach śledczych. § 3. Areszty śledcze mogą być tworzone jako samodzielne areszty lub jako wyodrębnione oddziały w zakładach karnych. § 4. Aresztem śledczym kieruje dyrektor. § 5. Minister Sprawiedliwości, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi areszty śledcze."}
{"id":"1997_557_209","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 209. Do wykonywania tymczasowego aresztowania stosuje się odpowiednio przepisy odnoszące się do wykonywania kary pozbawienia wolności, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału."}
{"id":"1997_557_21","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 21. W postępowaniu przed sądem prokurator jest stroną; w szczególności może składać wnioski i wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym."}
{"id":"1997_557_210","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 210. Przyjmując tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego należy go bezzwłocznie poinformować o przysługujących mu prawach i ciążących na nim obowiązkach, a zwłaszcza umożliwić mu zapoznanie się z przepisami niniejszego kodeksu i regulaminu wykonywania tymczasowego aresztowania oraz poddać odpowiednim badaniom lekarskim i zabiegom sanitarnym."}
{"id":"1997_557_211","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 211. § 1. Po przyjęciu tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego bezzwłocznie zawiadamia się o tym organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. § 2. Tymczasowo aresztowany ma prawo bezzwłocznie po osadzeniu go w areszcie śledczym, zawiadomić o miejscu swojego pobytu osobę najbliższą albo inną osobę, stowarzyszenie, organizację lub instytucję, a także swojego obrońcę. Tymczasowo aresztowany cudzoziemiec ma ponadto prawo powiadomić właściwy urząd konsularny, a w razie braku takiego urzędu - właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne. § 3. Tymczasowo aresztowanego zwalnia się w dniu, w którym upływa termin zastosowania tymczasowego aresztowania. § 4. Wykonanie środka zabezpieczającego wobec tymczasowo aresztowanego następuje po uchyleniu tymczasowego aresztowania."}
{"id":"1997_557_212","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 212. § 1. Tymczasowo aresztowani powinni być rozmieszczani w areszcie śledczym w sposób zapobiegający ich wzajemnej demoralizacji. W szczególności należy oddzielać nie karanych od uprzednio odbywających karę pozbawienia wolności oraz młodocianych od dorosłych, chyba że względy wychowawcze przemawiają za umieszczeniem dorosłego z młodocianym. § 2. Przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych, administracja aresztu śledczego uwzględnia wskazania organu, do którego dyspozycji pozostają, mające na celu zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego i zapewnienie bezpieczeństwa w areszcie. § 3. Jeżeli zachodzi konieczność izolowania tymczasowo aresztowanych od siebie, organ, do którego dyspozycji pozostają, informuje o tym dyrektora aresztu śledczego."}
{"id":"1997_557_213","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 213. W wypadkach określonych w Kodeksie postępowania karnego tymczasowe aresztowanie wykonuje się poza aresztem śledczym w zakładzie leczniczym wskazanym przez organ stosujący tymczasowe aresztowanie lub organ, do dyspozycji którego tymczasowo aresztowany pozostaje. Organ ten określa również warunki umieszczenia tymczasowo aresztowanego we wskazanym zakładzie leczniczym."}
{"id":"1997_557_214","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 214. § 1. Poza wyjątkami przewidzianymi w przepisach niniejszego rozdziału, tymczasowo aresztowany korzysta co najmniej z takich uprawnień, jakie przysługują skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności w systemie zwykłym w zakładzie karnym typu zamkniętego i nie stosuje się do niego ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego, utrzymania porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym oraz zapobieżenia wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych. § 2. O użyciu środka przymusu bezpośredniego, broni lub psa służbowego względem tymczasowo aresztowanego zawiadamia się bezzwłocznie organ, do którego dyspozycji pozostaje."}
{"id":"1997_557_215","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 215. § 1. Tymczasowo aresztowany ma prawo do porozumiewania się z obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie. Jeżeli organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zastrzeże przy widzeniu obecność swoją lub osoby upoważnionej - widzenie odbywa się w sposób wskazany przez ten organ. § 2. Tymczasowo aresztowanemu należy umożliwić przygotowanie się do obrony."}
{"id":"1997_557_216","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 216. § 1. Tymczasowo aresztowany może korzystać z własnej odzieży, bielizny i obuwia, chyba że zakłóca to porządek ustalony w areszcie śledczym lub sprzeciwiają się temu względy bezpieczeństwa lub względy sanitarne. § 2. Tymczasowo aresztowany może za zgodą organu, do którego dyspozycji pozostaje oraz dyrektora aresztu korzystać z wyżywienia, środków leczniczych i higieny otrzymywanych spoza aresztu śledczego. § 3. Organ do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje może ograniczyć lub określić sposób korzystania przez tymczasowo aresztowanego z uprawnień, o których mowa w § 1 i 2."}
{"id":"1997_557_217","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 217. § 1. Tymczasowo aresztowany może uzyskać widzenie po wyrażeniu zgody przez organ, do którego dyspozycji pozostaje; korespondencja tymczasowo aresztowanego podlega cenzurze tego organu, chyba że organ ten zarządzi inaczej. § 2. Organ, o którym mowa w § 1, może ograniczyć lub określić sposób korzystania przez tymczasowo aresztowanego z prawa do kontaktowania się z duchownymi świadczącymi posługi religijne lub innymi osobami, jeżeli wymaga tego konieczność zapewnienia prawidłowego toku postępowania karnego."}
{"id":"1997_557_218","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 218. § 1. Tymczasowo aresztowany ma obowiązek wykonywania prac porządkowych w obrębie aresztu śledczego; przy innych pracach może zostać zatrudniony tylko za jego zgodą. Zatrudnienie poza obrębem aresztu śledczego wymaga ponadto zezwolenia organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. § 2. Tymczasowo aresztowany zatrudniony odpłatnie otrzymuje 100% wynagrodzenia; jeżeli wykonuje pracę zarobkową na własny rachunek otrzymuje 100% dochodu. § 3. Tymczasowo aresztowany może być za jego zgodą zatrudniony nieodpłatnie w obrębie aresztu śledczego."}
{"id":"1997_557_219","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 219. Tymczasowo aresztowany może rozporządzać posiadanymi w areszcie śledczym pieniędzmi, przedmiotami wartościowymi i innymi przedmiotami, w tym wpłacać pieniądze na rachunek bankowy, chyba że organ do którego dyspozycji pozostaje zarządzi inaczej."}
{"id":"1997_557_22","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 22. § 1. O terminie i celu posiedzenia sądu zawiadamia się prokuratora, skazanego oraz jego obrońcę lub pełnomocnika, a w razie potrzeby także inne osoby, o których mowa w art. 19 § 1. Biorą oni udział w posiedzeniu, jednakże ich niestawiennictwo nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, z wyjątkiem obrońcy w wypadkach określonych w art. 8 § 2, chyba że sąd orzeka na korzyść lub zgodnie z wnioskiem skazanego. § 2. Sąd może dopuścić do udziału w posiedzeniu również inne osoby, niż wymienione w § 1, jeżeli ich udział może mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia."}
{"id":"1997_557_220","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 220. Z pieniędzy tymczasowo aresztowanego nie podlega egzekucji kwota, do wysokości 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników, niezbędna na pokrycie kosztów przejazdu z aresztu śledczego do miejsca zamieszkania i na utrzymanie w ciągu najbliższych dni po zwolnieniu. Przepis art. 126 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_557_221","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 221. Tymczasowo aresztowanemu nie przyznaje się nagród; ulgi przyznaje się na zasadach określonych w regulaminie."}
{"id":"1997_557_222","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 222. § 1. Tymczasowo aresztowany podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za umyślne naruszenie nakazów lub zakazów wynikających z ustawy, regulaminu lub innych przepisów wydanych na jej podstawie albo ustalonego w areszcie śledczym porządku. § 2. Kary dyscyplinarne są następujące: 1) nagana, 2) pozbawienie korzystania z własnego wyżywienia, na okres do 14 dni, 3) pozbawienie możliwości otrzymania paczek żywnościowych, na okres do miesiąca, 4) pozbawienie przyznanej ulgi, 5) umieszczenie w celi izolacyjnej, na okres do 14 dni."}
{"id":"1997_557_223","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 223. § 1. Tymczasowo aresztowany może być, nie wcześniej niż po upływie 14 dni od wydania wyroku skazującego sądu pierwszej instancji, przeniesiony do zakładu karnego; sąd, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może postanowić inaczej. § 2. W stosunku do tymczasowo aresztowanego przeniesionego na podstawie § 1 do zakładu karnego stosuje się regulamin wykonywania tymczasowego aresztowania, chyba że wyraził on zgodę na stosowanie względem niego regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności. CZĘŚĆ WOJSKOWA Rozdział XVI Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_557_224","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 224. Przepisy części ogólnej, szczególnej i końcowej stosuje się odpowiednio do żołnierzy, a w wypadkach wskazanych w ustawie - także do osób powołanych do pełnienia służby wojskowej, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszej części."}
{"id":"1997_557_225","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 225. § 1. W odniesieniu do orzeczeń sądów wojskowych, prawa i obowiązki organów postępowania wykonawczego wymienionych w art. 2 pkt 1-4 i 6 odpowiednio mają: 1) sąd wojskowy pierwszej instancji, 2) sąd wojskowy, o którym mowa w art. 3 § 3, 3) prezes sądu wojskowego lub upoważniony sędzia wojskowy, 4) wojskowy sędzia penitencjarny, 5) wojskowy kurator społeczny. § 2. Organami postępowania wykonawczego są także: 1) dowódca jednostki wojskowej, 2) organ administracji wojskowej właściwy ze względu na kompetencje służbowe. § 3. Do decyzji organów wymienionych w § 1 pkt 3-5 oraz § 2 stosuje się odpowiednio art. 7."}
{"id":"1997_557_226","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 226. § 1. Nadzór penitencjarny nad wykonywaniem kary aresztu wojskowego, tymczasowego aresztowania zastosowanego przez sąd wojskowy oraz zatrzymaniem sprawuje wojskowy sędzia penitencjarny. § 2. Nadzór określony w § 1 dotyczy również kary ograniczenia wolności wykonywanej w wydzielonej jednostce wojskowej. Rozdział XVII Kara ograniczenia wolności"}
{"id":"1997_557_227","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 227. § 1. Karę ograniczenia wolności wobec osób wymienionych w art. 323 § 3 Kodeksu karnego wykonuje dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę lub inny właściwy dowódca. § 2. Karę ograniczenia wolności wobec osób wymienionych w art. 323 § 4 Kodeksu karnego wykonuje dowódca wydzielonej jednostki wojskowej."}
{"id":"1997_557_228","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 228. § 1. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi jednostki wojskowe wydzielone do wykonywania kary określonej w art. 323 § 4 Kodeksu karnego. § 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określa, w drodze rozporządzenia, regulamin wykonywania kary, określonej w art. 323 § 4 Kodeksu karnego. § 3. Zawarte w regulaminie odstępstwa od ogólnie obowiązującego porządku wojskowego mają służyć wzmożeniu dyscypliny społecznej i wojskowej oraz utrwaleniu wiedzy wojskowej."}
{"id":"1997_557_229","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 229. § 1. Jeżeli w wyroku orzeczono obowiązek określony w art. 323 § 3 Kodeksu karnego dokonywanie potrąceń następuje stosownie do wskazań sądu. § 2. Dowódca jednostki wojskowej zawiadamia sąd o potrąceniach dokonywanych z wynagrodzenia skazanego."}
{"id":"1997_557_23","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 23. § 1. Sąd może zarządzić sprowadzenie skazanego na posiedzenie sądu. § 2. Sąd może zlecić przesłuchanie skazanego sądowi wezwanemu, w którego okręgu skazany przebywa. § 3. Jeżeli postępowanie przed sądem penitencjarnym dotyczy skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności, posiedzenie może odbyć się w zakładzie karnym."}
{"id":"1997_557_230","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 230. § 1. Zwolnienie od reszty kary przewidziane w art. 83 Kodeksu karnego może nastąpić również na wniosek dowódcy jednostki wojskowej. § 2. Do orzekania w przedmiocie określonym w art. 323 § 5 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio art. 13. Rozdział XVIII Kara pozbawienia wolności i kara aresztu wojskowego"}
{"id":"1997_557_231","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 231. Szkolenie wojskowe skazanych na karę aresztu wojskowego ma na celu utrwalenie nabytej wiedzy wojskowej, utrzymanie sprawności fizycznej i psychicznej, a także wzmożenie dyscypliny."}
{"id":"1997_557_232","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 232. § 1. Szkoleniem wojskowym w zakładzie karnym dla odbywających karę aresztu wojskowego kieruje oficer wyznaczony, na podstawie odrębnych przepisów, do wykonywania zadań poza wojskiem. § 2. Oficer kierujący szkoleniem wojskowym jest zastępcą dyrektora zakładu karnego, a także przełożonym żołnierzy zawodowych wyznaczonych do wykonywania zadań w tym zakresie. § 3. Dyrektor zakładu karnego, przed podjęciem decyzji związanych z wykonywaniem kary, zapoznaje się z opinią oficera kierującego szkoleniem wojskowym; oficer ten wchodzi w skład komisji penitencjarnej."}
{"id":"1997_557_233","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 233. Oddzielnie rozmieszcza się następujących skazanych: 1) oficerów i chorążych, 2) podoficerów zawodowych, służby nadterminowej i okresowej, 3) pozostałych."}
{"id":"1997_557_234","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 234. § 1. Skazany odbywający karę aresztu wojskowego może otrzymywać nagrody przewidziane w art. 138 § 1 i 2, z tym że czas widzenia określonego w art. 138 § 1 pkt 7 nie może przekroczyć 60 godzin. § 2. Skazany odbywający karę aresztu wojskowego otrzymuje na Dzień Wojska Polskiego od dyrektora zakładu karnego zezwolenie na widzenie poza obrębem zakładu, chyba że przemawia przeciwko temu brak postępów w szkoleniu wojskowym."}
{"id":"1997_557_235","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 235. § 1. W stosunku do żołnierza sąd może zastosować odpowiednio art. 330 Kodeksu karnego, jeżeli wniosek złoży dowódca jednostki wojskowej. § 2. Na żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, w stosunku do którego zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, bez względu na jej wymiar, sąd może nałożyć odpowiednie obowiązki lub środki, określone w art. 67 lub 72 Kodeksu karnego."}
{"id":"1997_557_236","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 236. Dla realizacji celów kary dyrektor zakładu karnego współdziała z odpowiednimi instytucjami wojskowymi oraz podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1. Rozdział XIX Środki karne"}
{"id":"1997_557_237","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 237. W razie orzeczenia wobec żołnierza wydalenia z zawodowej służby wojskowej, degradacji lub obniżenia stopnia wojskowego sąd zarządza wykonanie orzeczonego środka przez właściwego dowódcę oraz zawiadamia o treści orzeczenia odpowiedni w sprawach kadrowych organ wojskowy."}
{"id":"1997_557_238","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 238. Jeżeli wobec żołnierza orzeczono środek karny inny niż przewidziany w art. 237, sąd zawiadamia o orzeczeniu również dowódcę jednostki wojskowej, w której skazany pełnił ostatnio służbę oraz właściwe w sprawach kadrowych organy wojskowe."}
{"id":"1997_557_239","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 239. § 1. W razie oddania pod dozór przez sąd wojskowy skazanej osoby cywilnej, sąd ten zwraca się do właściwego sądu powszechnego o wyznaczenie kuratora sądowego. § 2. W razie zwolnienia z czynnej służby wojskowej żołnierza, którego sąd wojskowy oddał pod dozór po skazaniu, sąd ten zwraca się do właściwego sądu powszechnego o wyznaczenie kuratora sądowego. § 3. W razie oddania pod dozór przez sąd powszechny skazanego żołnierza odbywającego czynną służbę wojskową, przepis art. 334 § 2 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio. § 4. Dozór wobec żołnierza czynnej służby wojskowej wykonuje się w miejscu pełnienia służby. Rozdział XX Tymczasowe aresztowanie"}
{"id":"1997_557_24","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 24. § 1. Jeżeli ujawnią się nowe lub poprzednio nie znane okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia, sąd może w każdym czasie zmienić lub uchylić poprzednie postanowienie. § 2. Niedopuszczalna jest zmiana lub uchylenie postanowienia przewidzianego w § 1, na niekorzyść skazanego po upływie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia. Oddział 3 Postępowanie egzekucyjne"}
{"id":"1997_557_240","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 240. Tymczasowo aresztowanych żołnierzy służby czynnej osadza się w areszcie śledczym w wydzielonych celach."}
{"id":"1997_557_241","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 241. Osadzonych w areszcie śledczym żołnierzy służby czynnej umieszcza się oddzielnie od innych tymczasowo aresztowanych. CZĘŚĆ KOŃCOWA Rozdział XXI Objaśnienie wyrażeń ustawowych"}
{"id":"1997_557_242","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 242. § 1. Jeżeli w części ogólnej niniejszego kodeksu używa się określenia \"skazany\" odpowiednie przepisy mają zastosowanie także do tymczasowo aresztowanego. § 2. Jeżeli niniejszy kodeks używa w znaczeniu ogólnym określenia \"oskarżony\", należy przez to rozumieć również podejrzanego. § 3. Określenie \"sąd\" bez bliższego sprecyzowania oznacza sąd powszechny lub wojskowy, który wydał wyrok w pierwszej instancji, z tym zastrzeżeniem, że art. 6 § 1, art. 7, art. 8 § 2, art. 10, 13 i 15 oraz art. 18-24, stosuje się odpowiednio do sądu penitencjarnego. § 4. Użyte w niniejszym kodeksie określenie \"przeciętne miesięczne wynagrodzenie pracowników\" oznacza przeciętne wynagrodzenie miesięczne ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do celów emerytalno-rentowych. § 5. Pod pojęciem zakazu cenzury rozumie się również zakaz zapoznawania się z treścią pisma. § 6. Użyte w niniejszym kodeksie określenia \"kościół\", \"inny związek wyznaniowy\" należy rozumieć jako kościół, inny związek wyznaniowy o uregulowanej sytuacji prawnej. Rozdział XXII Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_557_243","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 243. § 1. Przepisy niniejszego kodeksu stosuje się również przy wykonywaniu orzeczeń, które stały się wykonalne przed dniem jego wejścia w życie. § 2. Czynności procesowe w zakresie postępowania wykonawczego i inne czynności wykonawcze, dokonane przed wejściem w życie niniejszego kodeksu z zachowaniem przepisów dotychczasowych, są skuteczne. § 3. W razie wątpliwości, czy ma być stosowane prawo dotychczasowe czy Kodeks karny wykonawczy, stosuje się niniejszy kodeks."}
{"id":"1997_557_244","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 244. Przepisy niniejszego kodeksu stosuje się odpowiednio przy wykonywaniu wyroków po przejęciu obywatela polskiego skazanego za granicą; określenie kwalifikacji prawnej czynu według prawa polskiego oraz kary albo środka karnego lub zabezpieczającego podlegających wykonaniu, następuje według przepisów Kodeksu karnego i Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_557_245","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 245. Do czasu przekazania obcemu państwu cudzoziemca, wobec którego zapadło orzeczenie, wykonywane jest ono w trybie niniejszego kodeksu. Wykonanie tego orzeczenia w tym trybie ustaje w dniu przekazania."}
{"id":"1997_557_246","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 246. Jeżeli umowa międzynarodowa tak stanowi, osoby pozbawione wolności na terytorium innego państwa, sprowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze świadków w toczącym się postępowaniu karnym, umieszczane są w areszcie śledczym. Do osób tych stosuje się przepisy regulujące wykonywanie tymczasowego aresztowania."}
{"id":"1997_557_247","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 247. § 1. W wypadkach uzasadnionych szczególnymi względami sanitarnymi lub zdrowotnymi albo poważnym zagrożeniem bezpieczeństwa dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego może na czas określony wstrzymać lub ograniczyć zatrudnienie osadzonych, kontakty między nimi, udzielanie widzeń i spacerów, przeprowadzanie zajęć o charakterze zbiorowym, odprawianie nabożeństw i udzielanie posług religijnych, dokonywanie zakupów, otrzymywanie paczek, a także korzystanie z samoinkasujących aparatów telefonicznych, nakazać zamknięcie cel lub innych pomieszczeń, w których przebywają lub pracują osadzeni, zabronić posiadania w celi niektórych przedmiotów oraz zawiesić funkcję rzecznika skazanych. § 2. W wypadku wprowadzenia ograniczeń lub zakazów, o których mowa w § 1, na okres do 7 dni, dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego bezzwłocznie powiadamia o swojej decyzji sędziego penitencjarnego. Przedłużenie okresu trwania ograniczeń lub zakazów wymaga zgody tego sędziego. Brak zgody sędziego nie wstrzymuje wykonania decyzji dyrektora zakładu karnego lub aresztu śledczego. Na decyzję sędziego dyrektorowi zakładu lub aresztu przysługuje skarga do sądu penitencjarnego. Przepis art. 7 § 5 stosuje się odpowiednio. § 3. Jeżeli widzenie, ze względu na osobę odwiedzanego lub odwiedzającego, stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego lub aresztu śledczego albo dla porządku prawnego, dyrektor zakładu lub aresztu może uzależnić jego odbycie od spełnienia warunków zapewniających bezpieczeństwo."}
{"id":"1997_557_248","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 248. § 1. W szczególnie uzasadnionych wypadkach dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego może umieścić osadzonych, na czas określony, w warunkach, w których powierzchnia w celi na jedną osobę wynosi mniej niż 3 m{2}. O takim umieszczeniu należy bezzwłocznie powiadomić sędziego penitencjarnego. § 2. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania właściwych organów w wypadku, gdy liczba osadzonych w zakładach karnych lub aresztach śledczych przekroczy w skali kraju ogólną pojemność tych zakładów."}
{"id":"1997_557_249","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 249. § 1. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, regulamin wykonywania kary pozbawienia wolności i regulamin wykonywania tymczasowego aresztowania. § 2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określa, w drodze rozporządzenia, regulamin wykonywania kary aresztu wojskowego. § 3. Minister Sprawiedliwości może wydać, w drodze zarządzenia, niezbędne do wykonania niniejszej ustawy, przepisy w sprawie dysponowania środkami finansowymi, w sprawie czynności administracyjnych związanych z wykonywaniem tymczasowego aresztowania i kary pozbawienia wolności, w sprawie prowadzenia oddziaływań penitencjarnych, klasyfikacji, ewidencji, zatrudniania, bezpieczeństwa i higieny pracy, rozliczeń finansowych, opieki zdrowotnej, wyżywienia, warunków bytowych oraz załatwiania wniosków skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych, a także ochrony, obrony i bezpieczeństwa zakładów karnych i aresztów śledczych oraz przeprowadzania w nich kontroli."}
{"id":"1997_557_25","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 25. § 1. Egzekucję orzeczonej grzywny, obowiązku uiszczenia kwoty pieniężnej stanowiącej równowartość przedmiotów, które powinny ulec przepadkowi, nawiązki na rzecz Skarbu Państwa, należności sądowych oraz zasądzonych roszczeń cywilnych i zobowiązań określonych w art. 45 i art. 52 Kodeksu karnego, prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do wykonania postanowień o zabezpieczeniu kar majątkowych oraz roszczeń cywilnych będących przedmiotem postępowania karnego."}
{"id":"1997_557_250","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 250. § 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, określa, w drodze rozporządzenia, zasady, zakres i tryb udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności. § 2. Minister Sprawiedliwości oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, określają, w drodze rozporządzenia, zasady, zakres i tryb współdziałania zakładów opieki zdrowotnej ze służbą zdrowia w zakładach karnych i aresztach śledczych w zapewnieniu opieki zdrowotnej osobom pozbawionym wolności, a zwłaszcza świadczeń zdrowotnych oraz zaopatrzenia w leki, środki farmaceutyczne i materiały medyczne."}
{"id":"1997_557_251","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 251. § 1. Tymczasowo aresztowany po wniesieniu aktu oskarżenia lub skazany może być umieszczony w wydzielonym pomieszczeniu Policji, Straży Granicznej przeznaczonym dla osób zatrzymanych lub w wydzielonym pomieszczeniu aresztu garnizonowego, jeżeli jego udział w czynności sądowej łączyłby się z nadmiernymi trudnościami lub kosztami konwojowania z innej miejscowości. § 2. Umieszczenie tymczasowo aresztowanego lub skazanego w pomieszczeniu, o którym mowa w § 1, z powodu jego udziału w czynności sądowej, może nastąpić tylko na czas trwania tej czynności. W razie odroczenia lub przerwy w jej wykonaniu na czas powyżej 3 dni, tymczasowo aresztowanego lub skazanego przenosi się do właściwego aresztu śledczego lub zakładu karnego. § 3. Zarządzenia w tym przedmiocie wydaje prezes sądu rozpoznającego sprawę - w odniesieniu do tymczasowo aresztowanego pozostającego do dyspozycji innego sądu - za zgodą tego sądu, a w odniesieniu do skazanego - za zgodą właściwego sędziego penitencjarnego."}
{"id":"1997_557_252","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 252. § 1. Na zarządzenia, o których mowa w art. 251 § 3, tymczasowo aresztowanemu lub skazanemu przysługuje zażalenie do sądu odwoławczego. § 2. Sąd rozpoznaje zażalenie bezzwłocznie. W razie uznania bezpodstawności umieszczenia w pomieszczeniu, o którym mowa w art. 251 § 1, sąd poleca bezzwłoczne przeniesienie tymczasowo aresztowanego lub skazanego do właściwego aresztu śledczego lub zakładu karnego. Na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"1997_557_253","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 253. § 1. Tymczasowo aresztowany lub skazany, konwojowany przez funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej, Straży Granicznej lub Urzędu Ochrony Państwa albo żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, może być umieszczony w pomieszczeniu przeznaczonym dla osób zatrzymanych, na czas trwania przeszkody uniemożliwiającej konwojowanie. Decyzję w tym przedmiocie podejmuje dowódca konwoju. W czasie tym nie mogą być dokonywane czynności procesowe z udziałem konwojowanego w sprawie, w związku z którą jest on konwojowany. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie przeszkody uniemożliwiającej doprowadzenie lub przyjęcie tymczasowo aresztowanego albo skazanego do aresztu śledczego lub zakładu karnego. Decyzję w tym przedmiocie podejmuje komendant jednostki Policji, Straży Granicznej, Urzędu Ochrony Państwa lub Żandarmerii Wojskowej. § 3. Przyjmowanie tymczasowo aresztowanych i skazanych do aresztów śledczych lub zakładów karnych odbywa się w godzinach ustalonych przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji."}
{"id":"1997_557_254","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 254. § 1. Wobec tymczasowo aresztowanych i skazanych umieszczonych w pomieszczeniach, o których mowa w art. 251 § 1, stosuje się odpowiednio przepisy regulaminu wykonywania tymczasowego aresztowania, regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności, przepisy o nadzorze penitencjarnym, a także inne przepisy regulujące wykonywanie tymczasowego aresztowania i kary pozbawienia wolności. § 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości określają, w drodze zarządzenia, wykaz pomieszczeń, o których mowa w art. 251 § 1, w których mogą być odrębnie umieszczeni tymczasowo aresztowani i skazani oraz warunki, którym muszą one odpowiadać."}
{"id":"1997_557_255","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 255. Okresy pracy skazanego, wykonywanej przed dniem wejścia w życie niniejszego kodeksu, wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, na zasadach obowiązujących przed tym dniem."}
{"id":"1997_557_256","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 256. Stosowanie środków przymusu bezpośredniego, użycie broni lub psa służbowego względem osób pozbawionych wolności reguluje odrębna ustawa."}
{"id":"1997_557_257","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 257. § 1. Z dniem wejścia w życie niniejszego kodeksu tracą moc dotychczasowe przepisy dotyczące spraw w nim unormowanych. § 2. W szczególności tracą moc: 1) ustawa z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 13, poz. 98, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1990 r. Nr 14, poz. 85, Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 95, poz. 475 oraz z 1996 r. Nr 61, poz. 283), 2) przepisy: a) art. 36 i 37 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 77, poz. 367), b) o stosunku Państwa do Kościołów, dotyczące wykonywania praktyk religijnych osób skazanych i tymczasowo aresztowanych."}
{"id":"1997_557_258","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 258. Jeżeli do któregokolwiek z przedmiotów unormowanych w niniejszym kodeksie przewidziane jest wydanie przepisów wykonawczych, do czasu ich wydania zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami niniejszego kodeksu."}
{"id":"1997_557_259","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 259. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z tym, że przepisy art. 251-254 obowiązują nie dłużej niż przez 10 lat od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"1997_557_26","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 26. Do tytułów egzekucyjnych mają zastosowanie przepisy art. 776-795 Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"1997_557_27","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 27. Egzekucję środka karnego przepadku przedmiotów prowadzi urząd skarbowy według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_557_28","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 28. § 1. Orzeczone w stosunku do jednego z małżonków, pozostających we wspólności majątkowej, kary grzywny, nawiązki i należności sądowe podlegają zaspokojeniu z odrębnego majątku skazanego oraz z wynagrodzenia za pracę lub za inne usługi świadczone przez niego osobiście, jak również z praw twórcy wynalazku, wzoru użytkowego oraz projektu racjonalizatorskiego. Jeżeli zaspokojenie z tych źródeł okaże się niemożliwe, egzekucja może być prowadzona z majątku wspólnego. Niemożność zaspokojenia z majątku odrębnego skazanego stwierdza się w protokole. § 2. Egzekucja z majątku wspólnego jest niedopuszczalna, w razie skazania za przestępstwo, którym pokrzywdzony jest małżonek skazanego albo osoby, w stosunku do których małżonek ten obciążony jest obowiązkiem alimentacyjnym. § 3. W razie skierowania egzekucji do majątku wspólnego, małżonek skazanego może żądać ograniczenia lub wyłączenia w całości zaspokojenia należności, wymienionych w § 1, z majątku wspólnego lub niektórych jego składników, jeżeli skazany nie przyczynił się lub przyczynił się w stopniu nieznacznym do powstania tego majątku albo do nabycia określonych jego składników lub jeżeli zaspokojenie z majątku wspólnego tych należności jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego."}
{"id":"1997_557_29","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 29. Z chwilą prawomocnego orzeczenia środka karnego przepadku przedmiotów wobec jednego z małżonków pozostających we wspólności majątkowej, przedmioty majątkowe, których przepadek{ }dotyczy, tracą z mocy prawa charakter składników majątku wspólnego. Od tej chwili stosuje się do nich odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, przy czym udział Skarbu Państwa stanowi część orzeczona przepadkiem przedmiotów. Małżonek skazanego może wystąpić odpowiednio z żądaniem określonym w art. 28 § 3."}
{"id":"1997_557_3","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 3. § 1. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 2. W sprawach zastrzeżonych w niniejszym kodeksie dla sądu penitencjarnego, właściwy jest ten sąd penitencjarny, w którego okręgu przebywa skazany, chyba że ustawa stanowi inaczej. Sądem penitencjarnym jest sąd wojewódzki. § 3. W stosunku do osób skazanych przez sąd wojskowy, w sprawach określonych w § 2, orzeka wojskowy sąd garnizonowy. § 4. W sprawach o wykroczenia sąd rejonowy jest właściwy do wykonywania orzeczeń wydanych przez sąd oraz rozstrzygnięć wydanych przez kolegium do spraw wykroczeń. § 5. W sprawach o wykroczenia orzekanie dotyczące wykonania rozstrzygnięć kolegiów do spraw wykroczeń należy do sądu rejonowego, w którego okręgu rozstrzygnięcie jest albo ma być wykonywane, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych dla sądu penitencjarnego. Rozdział III Skazany"}
{"id":"1997_557_30","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 30. W sprawach wytoczonych przeciwko Skarbowi Państwa reprezentuje go prezes sądu wojewódzkiego lub urząd skarbowy w sprawach, w których wykonał wyrok w zakresie orzeczonego nim przepadku przedmiotów."}
{"id":"1997_557_31","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 31. W razie dokonania przez dłużnika Skarbu Państwa czynności prawnej z pokrzywdzeniem wierzyciela, z powództwem występuje prezes sądu wojewódzkiego lub urząd skarbowy w sprawach, w których wykonuje orzeczenie. Rozdział V Nadzór penitencjarny"}
{"id":"1997_557_32","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 32. Nadzór nad legalnością i prawidłowością przebiegu wykonywania kary pozbawienia wolności, kary aresztu, tymczasowego aresztowania, zatrzymania oraz środka zabezpieczającego związanego z umieszczeniem w zakładzie zamkniętym, a także kar porządkowych i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności sprawuje sędzia penitencjarny."}
{"id":"1997_557_33","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 33. § 1. Sędzia penitencjarny wizytuje zakłady karne, areszty śledcze oraz inne miejsca, w których przebywają osoby pozbawione wolności. Ma on prawo wstępu w każdym czasie, bez ograniczeń, do tych zakładów, aresztów i miejsc oraz poruszania się po ich terenie, przeglądania dokumentów i żądania wyjaśnień od admiministracji tych jednostek. § 2. Sędzia penitencjarny ma prawo przeprowadzania podczas nieobecności innych osób rozmów z osobami pozbawionymi wolności oraz badania ich wniosków, skarg i próśb."}
{"id":"1997_557_34","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 34. § 1. Sędzia penitencjarny uchyla sprzeczną z prawem decyzję organu wymienionego w art. 2 pkt 5 i 6. Na decyzję sędziego przysługuje skarga do sądu penitencjarnego. § 2. Sędzia penitencjarny zawiesza sprzeczną z prawem decyzję organu wymienionego w art. 2 pkt 7-10 i przekazuje sprawę właściwemu sądowi penitencjarnemu do rozpoznania. § 3. W wypadkach określonych w § 1 i 2 przepis art. 7 § 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_557_35","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 35. § 1. Jeżeli zdaniem sędziego penitencjarnego zachodzi potrzeba wydania decyzji nie należącej do jego właściwości, a w szczególności decyzji o charakterze administracyjnym, przekazuje on swoje spostrzeżenia wraz z odpowiednimi wnioskami właściwemu organowi. § 2. Organ wymieniony w § 1 zawiadamia sędziego penitencjarnego w terminie 14 dni albo w innym wyznaczonym przez sędziego terminie, o zajętym stanowisku. Jeżeli sędzia penitencjarny uzna to stanowisko za niezadowalające, przedstawia sprawę organowi nadrzędnemu nad organem wymienionym w § 1; organ nadrzędny zawiadamia sędziego o sposobie załatwienia sprawy. § 3. W wypadku powtarzania się rażących uchybień w funkcjonowaniu zakładu karnego, aresztu śledczego lub innego miejsca, w którym przebywają osoby pozbawione wolności albo gdy istniejące w nim warunki nie zapewniają poszanowania praw osób tam przebywających, sędzia penitencjarny występuje do właściwego organu nadrzędnego z wnioskiem o usunięcie w określonym terminie istniejących uchybień. Jeżeli w wymienionym terminie uchybienia te nie zostały usunięte, sędzia penitencjarny występuje z wnioskiem do właściwego ministra o zawieszenie działalności bądź likwidację w całości lub w części określonego zakładu, aresztu lub miejsca."}
{"id":"1997_557_36","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 36. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i tryb sprawowania nadzoru penitencjarnego. Rozdział VI Zatarcie skazania"}
{"id":"1997_557_37","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 37. § 1. W przedmiocie zatarcia skazania orzeka sąd, chyba że zatarcie nastąpiło z mocy prawa. § 2. Jeżeli w pierwszej instancji wyroki wydało kilka sądów, właściwy jest sąd, który jako ostatni wydał wyrok skazujący. Jeżeli orzekały sądy różnego rzędu, właściwy jest sąd wyższego rzędu. § 3. Wniosek skazanego o zatarcie skazania złożony przed upływem roku od wydania postanowienia odmawiającego zatarcia można pozostawić bez rozpoznania. Rozdział VII Uczestnictwo społeczeństwa w wykonywaniu orzeczeń oraz pomoc w społecznej readaptacji skazanych"}
{"id":"1997_557_38","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 38. § 1. W wykonywaniu kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegawczych, w szczególności związanych z pozbawieniem wolności, mogą współdziałać stowarzyszenia, fundacje, organizacje oraz instytucje, których celem działania jest realizacja zadań określonych w niniejszym rozdziale, jak również kościoły i inne związki wyznaniowe oraz osoby godne zaufania. § 2. Podmioty, o których mowa w § 1, mogą w porozumieniu z dyrektorem zakładu karnego lub aresztu śledczego uczestniczyć w prowadzeniu działalności resocjalizacyjnej, społecznej, kulturalnej, oświatowej, sportowej i religijnej w tych zakładach lub aresztach."}
{"id":"1997_557_39","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 39. § 1. Przedstawiciele stowarzyszeń, fundacji, organizacji i instytucji, o których mowa w art. 38 § 1, kościołów i innych związków wyznaniowych oraz osoby godne zaufania mogą uczestniczyć w radach oraz innych organach kolegialnych - powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów, Ministra Sprawiedliwości lub podległe mu organy albo wojewodów - których zadaniem jest świadczenie pomocy skazanym i ich rodzinom albo koordynowanie współdziałania społeczeństwa z zakładami karnymi i aresztami śledczymi. Przedstawiciele ci oraz osoby godne zaufania mogą też uczestniczyć w społecznej kontroli nad wykonywaniem kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegawczych. § 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i tryb uczestnictwa podmiotów, wymienionych w art. 38 § 1, w wykonywaniu kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegawczych, a także społecznej kontroli, o której mowa w § 1."}
{"id":"1997_557_4","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 4. § 1. Kary, środki karne, zabezpieczające i zapobiegawcze wykonuje się w sposób humanitarny, z poszanowaniem godności ludzkiej skazanego. Zakazuje się stosowania tortur lub nieludzkiego albo poniżającego traktowania i karania skazanego. § 2. Skazany zachowuje prawa i wolności obywatelskie. Ich ograniczenie może wynikać jedynie z ustawy i przepisów wydanych na jej podstawie oraz z prawomocnego orzeczenia."}
{"id":"1997_557_40","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 40. § 1. W celu koordynowania współdziałania organów państwowych i przedstawicieli społeczeństwa w zapobieganiu przestępczości i wykonywaniu orzeczeń oraz w celu świadczenia pomocy w readaptacji społecznej, a także wykonywania kontroli społecznej i dokonywania oceny polityki penitencjarnej, Prezes Rady Ministrów powołuje Radę Główną do Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym zwaną dalej \"Radą Główną\". § 2. W skład Rady Głównej wchodzą przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, Ministrów: Sprawiedliwości, Pracy i Polityki Socjalnej, Zdrowia i Opieki Społecznej, Edukacji Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej, a także Policji i Służby Więziennej. W skład Rady Głównej mogą też wchodzić przedstawiciele stowarzyszeń, fundacji, organizacji i instytucji, o których mowa w art. 38 § 1, kościołów i innych związków wyznaniowych, a także związków zawodowych i samorządu zawodowego, przedstawiciele nauki oraz osoby godne zaufania, mogące przyczynić się do realizacji celów wymienionych w § 1. § 3. Stosownie do potrzeb, wojewoda może powołać terenowe rady do spraw społecznej readaptacji i pomocy skazanym zwane dalej \"radami terenowymi\". Do składu rady terenowej zaprasza się również przedstawicieli organów odpowiedniego szczebla, o których mowa w § 2, a także organów samorządu terytorialnego. Do uczestniczenia w pracach rady terenowej można zaprosić również przedstawicieli innych podmiotów, o których mowa w § 2. Rady terenowe wykonują zadania określone w § 1. § 4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb powoływania oraz działania Rady Głównej i rad terenowych."}
{"id":"1997_557_41","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 41. § 1. W celu ułatwienia społecznej readaptacji, a w szczególności przeciwdziałania powrotowi do przestępstwa, powinno udzielać się skazanym oraz ich rodzinom niezbędnej pomocy, zwłaszcza materialnej, medycznej, w znalezieniu pracy i zakwaterowaniu, a także porad prawnych. § 2. Pomocy, o której mowa w § 1, udzielają właściwe organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz kuratorzy sądowi; pomocy tej mogą również udzielać podmioty, o których mowa w art. 38 § 1."}
{"id":"1997_557_42","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 42. § 1. Skazany może ustanowić, na piśmie, jako swojego przedstawiciela osobę godną zaufania, za jej zgodą, zwłaszcza spośród przedstawicieli stowarzyszeń, fundacji, organizacji oraz instytucji, o których mowa w art. 38 § 1. § 2. Przedstawiciel skazanego, o którym mowa w § 1, może działać wyłącznie w interesie skazanego i w tym celu składać w jego imieniu wnioski, skargi i prośby do właściwych organów oraz instytucji, stowarzyszeń, fundacji, organizacji, kościołów i innych związków wyznaniowych. § 3. Prezes sądu, upoważniony sędzia, a w toku posiedzenia sąd, może na wniosek skazanego dopuścić do udziału w postępowaniu przed sądem przedstawiciela skazanego, o którym mowa w § 1. Na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"1997_557_43","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 43. § 1. Tworzy się fundusz pomocy postpenitencjarnej, którego przychodami są środki pochodzące z potrąceń w wysokości 10% wynagrodzenia za pracę lub dochodu, o którym mowa w art. 125 § 4, osób skazanych na karę pozbawienia wolności oraz środki pochodzące z dotacji, darowizn, zapisów, zbiórek i innych źródeł. Z funduszu tego udziela się pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom. W wyjątkowych wypadkach z funduszu można udzielić pomocy również osobom pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom. § 2. Stowarzyszenia, fundacje, organizacje i instytucje, o których mowa w art. 38 § 1, jak również kościoły i inne związki wyznaniowe mogą otrzymywać z funduszu pomocy postpenitencjarnej środki na udzielanie pomocy, w tym na zapewnienie czasowego zakwaterowania osobom zwolnionym z zakładu karnego lub aresztu śledczego. § 3. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania pomocy osobom pozbawionym wolności oraz zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom, a także pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom, jak również szczegółowe zasady i tryb tworzenia funduszu pomocy postpenitencjarnej oraz przeznaczania środków z tego funduszu na taką pomoc. CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA Rozdział VIII Grzywna"}
{"id":"1997_557_44","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 44. § 1. Skazanego na grzywnę sąd wzywa do jej uiszczenia w terminie 30 dni. § 2. W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu grzywnę ściąga się w drodze egzekucji."}
{"id":"1997_557_45","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 45. § 1. Jeżeli egzekucja grzywny okaże się bezskuteczna, sąd może zamienić grzywnę nie przekraczającą stu dziennych stawek, po uprzednim wyrażeniu zgody przez skazanego, na pracę społecznie użyteczną, określając czas jej trwania i rodzaj. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy. Określa się ją w miesiącach. § 2. Do wykonywania pracy, o której mowa w § 1 stosuje się odpowiednio art. 35 § 1 Kodeksu karnego oraz art. 53 § 2 i 3, art. 54-58 oraz art. 60, 62 i 63."}
{"id":"1997_557_46","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 46. § 1. Jeżeli skazany, mimo możliwości, nie uiści grzywny w terminie ani też nie podejmie zastępczej formy jej wykonania określonej w art. 45 i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym; kara zastępcza nie może przekraczać 12 miesięcy pozbawienia wolności jak również górnej granicy kary pozbawienia wolności, za dane przestępstwo, a jeżeli ustawa nie przewiduje za dane przestępstwo kary pozbawienia wolności, górna granica zastępczej kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 6 miesięcy. § 2. W razie gdy grzywna została uiszczona lub ściągnięta w drodze egzekucji tylko w części albo tylko w części wykonana w formie pracy społecznie użytecznej, sąd określa wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności według zasad przewidzianych w § 1. § 3. Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat."}
{"id":"1997_557_47","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 47. § 1. Jeżeli grzywna została uiszczona w części, karę zastępczą zmniejsza się w sposób odpowiadający stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości grzywny. § 2. Od zastępczej kary pozbawienia wolności lub wykonywania pracy, o której mowa w art. 45 § 1, skazany może się w każdym czasie zwolnić przez złożenie kwoty pieniężnej przypadającej jeszcze do uiszczenia tytułem grzywny. § 3. W uzasadnionych wypadkach sąd może na wniosek skazanego, wobec którego orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, zamienić tę karę na wykonywanie pracy, o której mowa w art. 45 § 1. W takim wypadku przepisy art. 45 i 46 stosuje się odpowiednio. Ponowna zamiana zastępczej kary pozbawienia wolności na wykonywanie pracy, o której mowa w art. 45 § 1, jest niedopuszczalna. § 4. Jeżeli skazany uiścił w wymaganym terminie co najmniej połowę grzywny, a egzekucja pozostałej części okazała się bezskuteczna, sąd zarządzając wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności może określić jej wymiar stosując, zgodnie z art. 46, przeliczenie korzystniejsze dla skazanego od przeliczenia przyjętego w wyroku. Przepis stosuje się odpowiednio do wykonywania pracy, o której mowa w art. 45 § 1."}
{"id":"1997_557_48","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 48. Przed wydaniem postanowienia określającego wymiar kary zastępczej, sąd w razie potrzeby wysłuchuje skazanego lub jego obrońcę."}
{"id":"1997_557_49","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 49. § 1. Sąd może odroczyć ściągnięcie grzywny albo rozłożyć ją na raty na czas nie przekraczający 1 roku, licząc od dnia wydania pierwszego postanowienia w tym zakresie, jeżeli natychmiastowe jej ściągnięcie pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. § 2. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, a zwłaszcza wówczas, gdy wysokość grzywny jest znaczna, można rozłożyć grzywnę na raty na okres do 3 lat. § 3. Sąd może w każdym czasie postanowić w myśl § 1 lub 2, aż do całkowitego ściągnięcia grzywny albo odbycia przez skazanego w całości zastępczej kary pozbawienia wolności."}
{"id":"1997_557_5","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 5. § 1. Skazany jest podmiotem określonych w niniejszym kodeksie praw i obowiązków. § 2. Skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez właściwe organy poleceń zmierzających do wykonania orzeczenia."}
{"id":"1997_557_50","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 50. § 1. Sąd odwołuje odroczenie uiszczenia grzywny lub rozłożenia jej na raty, jeżeli ujawniły się nowe lub poprzednio nie znane okoliczności, istotne dla rozstrzygnięcia; art. 24 § 2 nie ma zastosowania. § 2. Rozłożenie grzywny na raty można odwołać również wówczas, gdy skazany uchybił terminowi płatności choćby jednej raty, chyba że wykaże, iż nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych."}
{"id":"1997_557_51","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 51. Jeżeli skazany, z przyczyn od niego niezależnych, nie może uiścić grzywny, a wykonanie tej kary w innej drodze okazało się niemożliwe lub niecelowe, sąd może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, grzywnę w całości lub części umorzyć."}
{"id":"1997_557_52","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 52. Udzielając skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, sąd penitencjarny może, jeżeli istnieją podstawy do przyjęcia, że skazany uiści grzywnę dobrowolnie, wstrzymać uprzednio zarządzone wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, stosując jednocześnie art. 49; wówczas okres odroczenia ściągnięcia grzywny lub rozłożenia na raty biegnie od dnia wydania postanowienia o warunkowym przedterminowym zwolnieniu. Rozdział IX Kara ograniczenia wolności"}
{"id":"1997_557_53","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 53. § 1. Wykonywanie kary ograniczenia wolności polega na wykonywaniu przez skazanego wyznaczonej mu pracy oraz innych nałożonych obowiązków w warunkach ograniczonej wolności. Ma ono na celu wzbudzanie w skazanym woli kształtowania jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego. § 2. Skazany ma obowiązek pracować sumiennie oraz przestrzegać ustalonych w miejscu pracy porządku i dyscypliny. § 3. Sąd poucza skazanego o jego prawach i obowiązkach oraz o konsekwencjach wynikających z uchylania się od odbywania kary."}
{"id":"1997_557_54","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 54. Karę ograniczenia wolności wykonuje się w miejscu zamieszkania lub zatrudnienia skazanego albo w niewielkiej odległości od tego miejsca, chyba że ważne względy przemawiają za wykonaniem kary w innym miejscu."}
{"id":"1997_557_55","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 55. § 1. Nadzór nad wykonywaniem kary ograniczenia wolności oraz orzekanie w sprawach dotyczących wykonania tej kary należą do sądu rejonowego, w którego okręgu kara jest lub ma być wykonywana. § 2. Czynności związane z organizowaniem i kontrolowaniem wykonywania kary ograniczenia wolności wykonuje sądowy kurator zawodowy. Przepisy o dozorze i kuratorze sądowym stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_557_56","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 56. § 1. W razie orzeczenia kary ograniczenia wolności sąd przesyła odpis orzeczenia komunalnemu zakładowi pracy wskazanemu przez właściwy organ samorządu terytorialnego, bądź wskazanemu przez sąd innemu zakładowi pracy, placówce służby zdrowia lub opieki społecznej, instytucji albo organizacji niosącej pomoc charytatywną, względnie reprezentującej społeczność lokalną. § 2. Jeżeli w wyroku nie wskazano rodzaju lub miejsca pracy, sąd wykonujący orzeczenie określa je przy kierowaniu do wykonania orzeczenia, uwzględniając w miarę możliwości prośbę skazanego lub wniosek kuratora sądowego. Zmiana określonego przez ten sąd rodzaju pracy lub miejsca jej wykonywania może nastąpić również zarządzeniem sędziego. § 3. Komunalne zakłady pracy, obowiązane do przyjęcia skazanych w celu wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne, wyznacza właściwy organ samorządu terytorialnego, zaś inne zakłady pracy, placówki służby zdrowia lub opieki społecznej oraz inne instytucje lub organizacje niosące pomoc charytatywną, względnie reprezentujące społeczność lokalną - wyznacza sąd za ich zgodą."}
{"id":"1997_557_57","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 57. § 1. Sąd wzywa skazanego do stawienia się w wyznaczonym terminie do wskazanego zakładu, placówki, instytucji lub organizacji. Skierowania do zakładu, placówki, instytucji lub organizacji sąd może dokonać na posiedzeniu z udziałem ich przedstawicieli. § 2. Rozpoczęcie odbywania kary następuje w dniu, w którym skazany przystąpił do wykonywania nakazanej pracy."}
{"id":"1997_557_58","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 58. § 1. Zakłady pracy, placówki, instytucje lub organizacje, w których jest wykonywana kara ograniczenia wolności, mają obowiązek zawiadamiać sądowego kuratora zawodowego w terminach przez kuratora określonych o rodzaju przydzielonej skazanemu pracy, jego stosunku do pracy oraz o tym czy skazany przestrzegał porządku prawnego, jak również o zakończeniu wykonywania pracy. Zakłady pracy, placówki, instytucje lub organizacje, mają obowiązek wyznaczenia pracowników odpowiedzialnych za organizowanie pracy skazanych i jej przebieg. § 2. Jeżeli skazany nie stawił się w terminie do pracy lub ją porzucił albo nie przestrzega ustalonego porządku i dyscypliny, zakład pracy, placówka, instytucja lub organizacja bezzwłocznie zawiadamia o tym sądowego kuratora zawodowego. § 3. Kwoty odpowiadające wynagrodzeniu, jakie za wykonaną nieodpłatną kontrolowaną pracę na cele społeczne należałoby zapłacić gdyby została wykonana na podstawie umowy o pracę lub umowy o świadczeniu usług, przeznacza się w szczególności na cele związane z organizowaniem i kontrolowaniem pracy skazanych. § 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb wyznaczania przez właściwy organ samorządu terytorialnego zakładów pracy, w których wykonywana jest kara ograniczenia wolności oraz praca, o której mowa w art. 45 § 1, szczegółowe obowiązki zakładów, placówek, instytucji i organizacji, o których mowa w art. 56 § 1 w zakresie wykonywania tej kary i pracy, ubezpieczenia skazanych oraz szczegółowe zasady gospodarowania środkami uzyskanymi z wykonywania tej kary i pracy, jak również szczegółowe zasady wynagradzania wyznaczonych pracowników, o których mowa w § 1, a także ulgi, w tym ulgi podatkowe, dla tych zakładów, placówek, instytucji i organizacji."}
{"id":"1997_557_59","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 59. § 1. Jeżeli w stosunku do skazanego zatrudnionego, zamiast obowiązku wykonywania wskazanej pracy, orzeczono potrącanie określonej części wynagrodzenia za pracę, sąd przesyła odpis orzeczenia zakładowi pracy zatrudniającemu skazanego, podając jednocześnie, na czyją rzecz mają być dokonywane potrącenia i dokąd powinny być wpłacane. § 2. Wypłacając wynagrodzenie skazanemu, potrąca się określoną w orzeczeniu część wynagrodzenia i bezzwłocznie przekazuje potrąconą kwotę stosownie do otrzymanych wskazań, zawiadamiając o tym sąd. Koszty związane z przekazywaniem tych kwot odlicza się od dokonywanych potrąceń."}
{"id":"1997_557_6","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 6. § 1. Skazany może składać wnioski o wszczęcie postępowania przed sądem i brać w nim udział w charakterze strony oraz wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 2. Skazany może składać wnioski, skargi i prośby do organów wykonujących orzeczenie."}
{"id":"1997_557_60","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 60. Sąd, a także sądowy kurator zawodowy mogą w każdym czasie żądać od skazanego wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary ograniczenia wolności i w tym celu wzywać skazanego do osobistego stawiennictwa."}
{"id":"1997_557_61","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 61. § 1. Jeżeli względy wychowawcze za tym przemawiają, sąd może w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązki, o których mowa w art. 72 § 1 pkt 3-8 Kodeksu karnego albo od wykonania tych obowiązków zwolnić, jak również oddać skazanego pod dozór lub od dozoru zwolnić. § 2. Z tych samych względów sąd może zmniejszyć liczbę godzin wykonywanej pracy w stosunku miesięcznym, jednak nie więcej niż do połowy wyznaczonego czasu pracy."}
{"id":"1997_557_62","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 62. § 1. Sąd może odroczyć wykonanie kary ograniczenia wolności na czas do 6 miesięcy, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. § 2. Sąd odracza wykonanie kary ograniczenia wolności w razie powołania skazanego do czynnej służby wojskowej, do czasu ukończenia tej służby. Wobec takiego skazanego sąd może zastosować odpowiednio przepisy art. 336 § 3 i 4 Kodeksu karnego. § 3. Sąd może odwołać odroczenie wykonania kary ograniczenia wolności w razie ustania przyczyny dla której zostało udzielone lub w wypadku, gdy skazany nie korzysta z odroczenia kary zgodnie z celem, w jakim zostało udzielone albo rażąco narusza porządek prawny."}
{"id":"1997_557_63","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 63. § 1. Jeżeli stan zdrowia skazanego uniemożliwia wykonanie kary ograniczenia wolności, sąd udziela przerwy w odbywaniu kary do czasu ustania przeszkody. § 2. Sąd może udzielić przerwy w odbywaniu kary ograniczenia wolności do roku, ze względów, o których mowa w art. 62 § 1. Przepisy art. 62 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 3. Przerwa w wykonywaniu kary ograniczenia wolności może być orzeczona również na wniosek sądowego kuratora zawodowego."}
{"id":"1997_557_64","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 64. W razie niewykonania pełnego wymiaru pracy lub innych obowiązków związanych z karą ograniczenia wolności w okresie na jaki karę tę orzeczono - sąd orzeka o tym, czy i w jakim zakresie karę tę uznać za wykonaną ze względu na osiągnięte cele tej kary, chyba że chodzi o obowiązek naprawienia szkody."}
{"id":"1997_557_65","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 65. § 1. Jeżeli skazany uchyla się od odbywania kary ograniczenia wolności, sąd zamienia ją na zastępczą karę grzywny, przyjmując jeden dzień kary ograniczenia wolności za równoważny jednej stawce dziennej; sąd określa w takim wypadku wysokość jednej stawki dziennej - kierując się wskazaniami zawartymi w art. 33 § 3 Kodeksu karnego. Uchylaniem się może być również uporczywe naruszanie obowiązków, o których mowa w art. 53 § 1 i 2 niniejszego kodeksu, a także obowiązków, o których mowa w art. 34 § 2 i art. 36 § 2 Kodeksu karnego, jak również uchylanie się od dozoru. § 2. Jeżeli orzeczenie zastępczej kary grzywny byłoby niecelowe z uwagi na brak możliwości jej uiszczenia lub ściągnięcia w drodze egzekucji, sąd określa zastępczą karę pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dniom ograniczenia wolności. § 3. Jeżeli skazany, mimo możliwości uiszczenia zastępczej kary grzywny, nie uiści jej w terminie, a zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, kierując się odpowiednio zasadami określonymi w § 2. § 4. Jeżeli ustawa nie przewiduje za dane przestępstwo kary pozbawienia wolności, górna granica zastępczej kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 6 miesięcy. § 5. Sąd może wstrzymać wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wypadku, gdy skazany podejmie nakazaną pracę i podda się rygorom z nią związanym; wstrzymanie następuje do czasu wykonania orzeczonej kary ograniczenia wolności. § 6. Udział sądowego kuratora zawodowego w posiedzeniu sądu jest obowiązkowy."}
{"id":"1997_557_66","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 66. § 1. Orzekanie w przedmiocie zmian w sposobie wykonywania kary ograniczenia wolności oraz w przedmiocie wykonania kary zastępczej, a także zwolnienia od reszty kary może nastąpić również na wniosek sądowego kuratora zawodowego. § 2. Wniosku skazanego lub jego obrońcy złożonego przed upływem 3 miesięcy od wydania postanowienia o odmowie zwolnienia od odbywania reszty kary nie rozpoznaje się aż do upływu tego okresu. § 3. Zwalniając skazanego od odbywania reszty kary, sąd zawiadamia o tym zakład pracy, placówkę, instytucję lub organizację, w której skazany odbywał karę. Rozdział X Kara pozbawienia wolności Oddział 1 Cele wykonywania kary"}
{"id":"1997_557_67","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 67. § 1. Wykonywanie kary pozbawienia wolności ma na celu wzbudzanie w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego i tym samym powstrzymania się od powrotu do przestępstwa. § 2. Dla osiągnięcia celu określonego w § 1, prowadzi się zindywidualizowane oddziaływanie na skazanych w ramach określonych w ustawie systemów wykonywania kary, w różnych rodzajach i typach zakładów karnych. § 3. W oddziaływaniu na skazanych, przy poszanowaniu ich praw i wymaganiu wypełniania przez nich obowiązków, uwzględnia się przede wszystkim pracę, zwłaszcza sprzyjającą zdobywaniu odpowiednich kwalifikacji zawodowych, nauczanie, zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe, podtrzymywanie kontaktów z rodziną i światem zewnętrznym oraz środki terapeutyczne. Oddział 2 Zakłady karne"}
{"id":"1997_557_68","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 68. Zakłady karne podlegają Ministrowi Sprawiedliwości."}
{"id":"1997_557_69","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 69. Karę pozbawienia wolności wykonuje się w następujących rodzajach zakładów karnych: 1) zakładach karnych dla młodocianych, 2) zakładach karnych dla odbywających karę po raz pierwszy, 3) zakładach karnych dla recydywistów penitencjarnych, 4) zakładach karnych dla odbywających karę aresztu wojskowego."}
{"id":"1997_557_7","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 7. § 1. Skazany może zaskarżyć do sądu decyzję organu wymienionego w art. 2 pkt 3-6 i 10 z powodu jej niezgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Skargi rozpoznaje sąd właściwy zgodnie z art. 3. W wypadku skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności sądem właściwym jest sąd penitencjarny. § 3. Skarga na decyzję, o której mowa w § 1, przysługuje skazanemu w terminie 7 dni od dnia zawiadomienia go o decyzji. Skargę wnosi się do organu, który wydał zaskarżoną decyzję. Jeżeli organ, który wydał zaskarżoną decyzję nie przychyli się do skargi, przekazuje ją wraz z aktami sprawy bezzwłocznie do właściwego sądu. § 4. Sąd powołany do rozpoznania skargi może wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia. § 5. Po rozpoznaniu skargi sąd orzeka o utrzymaniu w mocy, uchyleniu albo zmianie zaskarżonej decyzji; na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"1997_557_70","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 70. § 1. Zakłady karne wymienione w art. 69 mogą być organizowane jako: 1) zakłady karne typu zamkniętego, 2) zakłady karne typu półotwartego, 3) zakłady karne typu otwartego. § 2. Zakłady karne, o których mowa w § 1, różnią się w szczególności stopniem zabezpieczenia, izolacji skazanych oraz wynikającymi z tego ich obowiązkami i uprawnieniami w zakresie poruszania się w zakładzie i poza jego obrębem."}
{"id":"1997_557_71","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 71. Minister Sprawiedliwości może, w drodze rozporządzenia, tworzyć, zgodnie z ustalonymi w niniejszym kodeksie celami wykonywania kary pozbawienia wolności i z ustalonymi zasadami klasyfikacji skazanych, zakłady karne inne niż wymienione w art. 69 i art. 70 § 1 lub ustalić inny niż określony w art. 81 system wykonywania kary, w szczególności dla sprawdzenia nowych środków i metod oddziaływania na skazanych."}
{"id":"1997_557_72","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 72. § 1. Zakładem karnym kieruje dyrektor, a wyodrębnionym oddziałem może kierować podlegający dyrektorowi kierownik. § 2. Funkcjonariusze i pracownicy zakładu karnego, w którym skazany przebywa, a także osoby kierujące jego pracą lub innymi zajęciami są, w zakresie wykonywanych przez nich czynności służbowych, przełożonymi skazanego. § 3. Zakłady karne mogą być tworzone jako samodzielne zakłady lub jako wyodrębnione oddziały zakładów karnych i aresztów śledczych. Kilka zakładów może posiadać wspólną administrację bądź wydzielone służby. § 4. Minister Sprawiedliwości, w drodze zarządzenia, tworzy, znosi oraz określa przeznaczenie zakładów karnych. § 5. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi zakłady karne dla odbywających karę aresztu wojskowego."}
{"id":"1997_557_73","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 73. § 1. W zakładzie karnym utrzymuje się dyscyplinę i porządek w celu zapewnienia bezpieczeństwa i realizacji zadań kary pozbawienia wolności, w tym ochrony społeczeństwa przed przestępczością. § 2. Dyrektor ustala porządek wewnętrzny zakładu karnego."}
{"id":"1997_557_74","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 74. § 1. Zmianę określonego w wyroku rodzaju i typu zakładu karnego, a także orzeczonego systemu terapeutycznego wykonywania kary może orzec tylko sąd penitencjarny. § 2. Jeżeli po wydaniu postanowienia przez sąd penitencjarny zajdą nowe okoliczności uzasadniające zmianę typu zakładu karnego i systemu terapeutycznego, decyzję w tym przedmiocie może podjąć komisja penitencjarna."}
{"id":"1997_557_75","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 75. § 1. W zakładach karnych działają komisje penitencjarne. § 2. W skład komisji penitencjarnej dyrektor zakładu karnego powołuje funkcjonariuszy i pracowników tego zakładu. Do udziału w pracach komisji, z głosem doradczym, dyrektor może zapraszać także inne osoby godne zaufania, zwłaszcza przedstawicieli stowarzyszeń, fundacji, organizacji i instytucji, o których mowa w art. 38 § 1 oraz kościołów i innych związków wyznaniowych."}
{"id":"1997_557_76","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 76. § 1. Do zakresu działania komisji penitencjarnej należy: 1) podejmowanie decyzji o skierowaniu skazanego do właściwego zakładu karnego, 2) kierowanie skazanego do określonego systemu odbywania kary - jeżeli nie określił tego sąd w wyroku, 3) ustalanie indywidualnych programów oddziaływań na skazanego i dokonywanie ocen ich wykonywania, 4) dokonywanie ocen okresowych postępów skazanego w resocjalizacji, 5) wykonywanie innych zadań przewidzianych w ustawie i w przepisach wydanych na jej podstawie. § 2. Jeżeli decyzja komisji penitencjarnej w przedmiocie klasyfikacji jest sprzeczna z prawem, o jej zmianie lub uchyleniu orzeka sąd penitencjarny; art. 7 § 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_557_77","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 77. § 1. W zakładzie karnym dyrektor może powoływać także inne organy kolegialne, w skład których mogą wchodzić również osoby spoza zakładu. § 2. Organy kolegialne mogą podejmować zadania związane z oddziaływaniem na skazanych, zwłaszcza z organizacją ich zatrudnienia i przygotowywaniem do zwolnienia oraz ze współpracą z instytucjami, organizacjami, stowarzyszeniami i fundacjami świadczącymi pomoc skazanym i ich rodzinom."}
{"id":"1997_557_78","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 78. § 1. Karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym wykonują funkcjonariusze Służby Więziennej oraz pracownicy tego zakładu. § 2. Dyrektor Generalny lub dyrektor okręgowy Służby Więziennej mogą wydawać dyrektorom zakładów karnych polecenia niezbędne dla prawidłowego i praworządnego wykonywania kary pozbawienia wolności oraz realizowania kierunków pracy resocjalizacyjnej, a także uchylać wydane przez nich decyzje sprzeczne z prawem. Oddział 3 Wykonywanie kary i jej indywidualizacja"}
{"id":"1997_557_79","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 79. § 1. Skazanego na karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę pozbawienia wolności sąd wzywa do stawienia się w zakładzie karnym w wyznaczonym terminie. § 2. Jeżeli skazany, mimo wezwania, nie stawił się w zakładzie karnym, sąd poleca go doprowadzić. Kosztami doprowadzenia sąd obciąża skazanego. § 3. Jeżeli skazanym jest żołnierz, a sąd zarządza doprowadzenie go do zakładu karnego, obowiązek doprowadzenia spoczywa na właściwych organach wojskowych."}
{"id":"1997_557_8","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 8. § 1. W postępowaniu wykonawczym skazany może korzystać z pomocy obrońcy ustanowionego w tym postępowaniu lub pełnomocnika. § 2. W postępowaniu przed sądem skazany musi mieć obrońcę, jeżeli: 1) jest głuchy, niemy lub niewidomy, 2) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności, 3) nie ukończył 18 lat, 4) nie włada językiem polskim. § 3. Skazany pozbawiony wolności może porozumiewać się ze swoim obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie lub telefonicznie. Rozdział IV Postępowanie wykonawcze Oddział 1 Wykonywanie orzeczeń"}
{"id":"1997_557_80","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 80. § 1. Jeżeli tę samą osobę skazano na kilka nie podlegających łączeniu kar skutkujących pozbawienie wolności, wykonuje się je w takiej kolejności, w jakiej uprawomocniły się orzeczenia, którymi wymierzono te kary. Kary porządkowe i środki przymusu wykonuje się w pierwszej kolejności. § 2. Sędzia penitencjarny może zarządzić wykonanie kar i środków w innej kolejności niż określona w § 1, jeżeli względy penitencjarne za tym przemawiają. § 3. W wypadku skierowania do wykonania orzeczenia o zastosowaniu środka zabezpieczającego wobec skazanego, który odbywa karę wymierzoną innym orzeczeniem, o kolejności wykonania kary i środka zabezpieczającego rozstrzyga sędzia penitencjarny."}
{"id":"1997_557_81","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 81. Karę pozbawienia wolności wykonuje się w systemie: 1) programowanego oddziaływania, 2) terapeutycznym, 3) zwykłym."}
{"id":"1997_557_82","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 82. § 1. W celu stwarzania warunków sprzyjających indywidualnemu postępowaniu ze skazanymi, zapobieganiu szkodliwym wpływom skazanych zdemoralizowanych oraz zapewnieniu skazanym bezpieczeństwa osobistego, wyboru właściwego systemu wykonywania kary, rodzaju i typu zakładu karnego oraz rozmieszczenia skazanych wewnątrz zakładu karnego, dokonuje się ich klasyfikacji. § 2. Klasyfikacji skazanych dokonuje się mając na względzie w szczególności: 1) płeć, 2) wiek, 3) uprzednie odbywanie kary pozbawienia wolności, 4) umyślność lub nieumyślność czynu, 5) wysokość pozostałej do odbycia kary pozbawienia wolności, 6) stan zdrowia fizycznego i psychicznego, 7) stopień demoralizacji i zagrożenia społecznego. § 3. Podstawą klasyfikacji są w szczególności badania osobopoznawcze."}
{"id":"1997_557_83","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 83. § 1. Skazanego poddaje się w miarę potrzeby, za jego zgodą, badaniom psychologicznym a także psychiatrycznym. Sędzia penitencjarny może zarządzić przeprowadzenie badań bez zgody skazanego. § 2. Badania, o których mowa w § 1, przeprowadza się przede wszystkim w odpowiednich ośrodkach diagnostycznych. § 3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze zarządzenia, powołuje ośrodki diagnostyczne, o których mowa w § 2 oraz określa zasady organizacji i warunki przeprowadzania badań w tych ośrodkach."}
{"id":"1997_557_84","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 84. § 1. W zakładzie karnym dla młodocianych odbywają karę skazani, którzy nie ukończyli 24 roku życia; w uzasadnionych wypadkach skazany może dalej odbywać karę w tym zakładzie po ukończeniu 24 roku życia. § 2. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami oddziaływania, dorosły skazany po raz pierwszy, wyróżniający się dobrą postawą może, za swoją zgodą, odbywać karę w zakładzie karnym dla młodocianych; korzysta on wtedy z takich uprawnień jak młodociany. § 3. Młodocianych, którym do odbycia kary pozostał co najmniej rok lub sprawiających trudności wychowawcze, poddaje się badaniom psychologicznym; przepisy art. 83 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_557_85","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 85. W zakładzie karnym dla odbywających karę po raz pierwszy osadza się również skazanych odbywających zastępczą karę pozbawienia wolności orzeczoną w tej samej sprawie oraz skazanych na karę pozbawienia wolności nie wymienionych w art. 86."}
{"id":"1997_557_86","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 86. W zakładzie karnym dla recydywistów penitencjarnych odbywają karę dorośli skazani za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę pozbawienia wolności oraz ukarani za wykroczenia umyślne zasadniczą lub zastępczą karą aresztu, którzy uprzednio już odbywali takie kary lub karę aresztu wojskowego za umyślne przestępstwa lub wykroczenia, chyba że szczególne względy resocjalizacyjne przemawiają za skierowaniem ich do zakładu karnego dla odbywających karę po raz pierwszy."}
{"id":"1997_557_87","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 87. § 1. Kobiety odbywają karę pozbawienia wolności odrębnie od mężczyzn. § 2. Skazana kobieta odbywa karę w zakładzie karnym typu półotwartego, chyba że stopień demoralizacji lub względy bezpieczeństwa przemawiają za odbywaniem kary w zakładzie karnym innego typu. § 3. Kobiecie ciężarnej lub karmiącej zapewnia się opiekę specjalistyczną. § 4. W celu umożliwienia matce pozbawionej wolności, sprawowania stałej i bezpośredniej opieki nad dzieckiem organizuje się przy zakładach karnych domy dla matki i dziecka, w których dziecko może przebywać na życzenie matki do ukończenia trzeciego roku życia, chyba że względy wychowawcze lub zdrowotne, potwierdzone opinią lekarza albo psychologa, przemawiają za oddzieleniem dziecka od matki albo za przedłużeniem lub skróceniem tego okresu. Decyzje w tym zakresie wymagają zgody sądu opiekuńczego. § 5. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze zarządzenia, tryb przyjmowania, w sytuacji o której mowa w § 4, dzieci matek pozbawionych wolności do domów dla matki i dziecka przy zakładach karnych oraz zasady organizowania i działania tych placówek."}
{"id":"1997_557_88","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 88. § 1. Skazanego odbywającego karę w systemie programowanego oddziaływania osadza się w zakładzie karnym typu półotwartego, chyba że szczególne okoliczności uzasadniają osadzenie go w zakładzie karnym typu zamkniętego. § 2. Skazanego za przestępstwo nieumyślne lub odbywającego zastępczą karę pozbawienia wolności albo karę aresztu osadza się w zakładzie karnym typu półotwartego, chyba że szczególne okoliczności przemawiają za osadzeniem go w zakładzie karnym innego typu. § 3. Skazanego stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego osadza się w zakładzie karnym typu zamkniętego w warunkach zapewniających ochronę społeczeństwa i bezpieczeństwo zakładu. W zakładzie tym osadza się również skazanego za przestępstwo popełnione w zorganizowanej grupie albo związku mającym na celu popełnianie przestępstw, chyba że szczególne okoliczności przemawiają przeciwko takiemu osadzeniu. § 4. Skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności osadza się w zakładzie karnym typu zamkniętego."}
{"id":"1997_557_89","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 89. § 1. Jeżeli postawa i zachowanie skazanego za tym przemawiają przenosi się go z zakładu karnego typu zamkniętego do zakładu typu półotwartego lub otwartego. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio przy przenoszeniu skazanego z zakładu typu półotwartego. § 3. Skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności można przenieść do zakładu karnego typu półotwartego po odbyciu przez niego co najmniej 15 lat, a do zakładu typu otwartego po odbyciu przez niego co najmniej 20 lat kary. § 4. Ujemna ocena postawy i zachowania skazanego, a także względy bezpieczeństwa mogą powodować przeniesienie go do zakładu karnego typu półotwartego lub zamkniętego."}
{"id":"1997_557_9","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 9. § 1. Postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy orzeczenie stało się wykonalne. § 2. Orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_557_90","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 90. W zakładzie karnym typu zamkniętego: 1) cele mieszkalne skazanych mogą być otwarte w porze dziennej przez określony czas, jeżeli względy bezpieczeństwa nie stoją temu na przeszkodzie, 2) skazani mogą być zatrudniani poza terenem zakładu karnego w pełnym systemie konwojowania, 3) zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe oraz nauczanie organizuje się w obrębie zakładu karnego, 4) ruch skazanych po terenie zakładu karnego odbywa się w sposób zorganizowany i pod dozorem, 5) skazani mogą korzystać z własnej bielizny i obuwia, a za zezwoleniem dyrektora zakładu karnego, także z odzieży."}
{"id":"1997_557_91","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 91. W zakładzie karnym typu półotwartego: 1) cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte w porze dziennej, natomiast w porze nocnej mogą być zamknięte, 2) skazani mogą być zatrudniani poza terenem zakładu karnego w systemie zmniejszonego konwojowania lub bez konwojenta, w tym również na pojedynczych stanowiskach pracy, 3) skazanym można zezwalać na uczestniczenie w nauczaniu, szkoleniu oraz w zajęciach terapeutycznych organizowanych poza terenem zakładu karnego, 4) skazani mogą brać udział w organizowanych przez administrację poza terenem zakładu karnego grupowych zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych, 5) skazani mogą poruszać się po terenie zakładu karnego w czasie i miejscach ustalonych w porządku wewnętrznym, 6) skazani mogą korzystać z własnej odzieży, bielizny i obuwia, 7) skazanym można udzielać przepustek z zakładu karnego, nie częściej niż raz na dwa miesiące, łącznie na okres nie przekraczający 14 dni w roku."}
{"id":"1997_557_92","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 92. W zakładzie karnym typu otwartego: 1) cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte przez całą dobę, 2) skazanych zatrudnia się przede wszystkim poza terenem zakładu karnego, bez konwojenta, na pojedynczych stanowiskach pracy, 3) skazanym można zezwalać na uczestniczenie w nauczaniu, szkoleniu oraz zajęciach terapeutycznych organizowanych poza terenem zakładu karnego, 4) skazani mogą brać udział w organizowanych przez administrację, poza terenem zakładu karnego, grupowych zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych, 5) skazanym można zezwalać na udział w zajęciach i imprezach kulturalno-oświatowych lub sportowych organizowanych poza terenem zakładu karnego, 6) skazani mogą poruszać się po terenie zakładu karnego w czasie i miejscach ustalonych w porządku wewnętrznym, 7) skazani mogą korzystać z własnej odzieży, bielizny i obuwia, 8) skazani mogą otrzymywać z depozytu zakładu karnego pieniądze pozostające do ich dyspozycji, 9) skazanym można udzielać przepustek z zakładu karnego, nie częściej niż raz w miesiącu, łącznie na okres nie przekraczający 28 dni w roku."}
{"id":"1997_557_93","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 93. Do przepustek, określonych w art. 91 pkt 7 i art. 92 pkt 9 stosuje się odpowiednio przepisy art. 139 § 1, 2, 5 i 7 oraz art. 140."}
{"id":"1997_557_94","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 94. Skazany na karę aresztu wojskowego odbywa karę w zakładzie karnym typu otwartego, o ile nie zachodzą warunki określone w art. 88 § 3."}
{"id":"1997_557_95","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 95. § 1. W systemie programowanego oddziaływania odbywają karę skazani młodociani, a także skazani dorośli, którzy po przedstawieniu im projektu programu oddziaływania, wyrażają zgodę na współudział w jego opracowaniu i wykonaniu. § 2. W programach oddziaływania ustala się zwłaszcza: rodzaje zatrudnienia i nauczania skazanych, ich kontakty przede wszystkim z rodziną i innymi osobami bliskimi, wykorzystywanie czasu wolnego, możliwości wywiązywania się z ciążących na nich obowiązków oraz inne przedsięwzięcia niezbędne dla przygotowania skazanych do powrotu do społeczeństwa. § 3. Wykonywanie programów oddziaływania podlega okresowym ocenom; programy te mogą ulegać zmianom. § 4. Skazanego dorosłego przenosi się do odbywania kary w systemie zwykłym - jeżeli nie przestrzega on wymagań ustalonych w programie oddziaływania albo do systemu terapeutycznego - jeżeli zachodzą warunki określone w art. 96."}
{"id":"1997_557_96","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 96. W systemie terapeutycznym odbywają karę skazani z zaburzeniami psychicznymi, upośledzeni umysłowo, uzależnieni od alkoholu albo innych środków odurzających lub psychotropowych oraz skazani niepełnosprawni fizycznie - wymagający oddziaływania specjalistycznego, zwłaszcza opieki psychologicznej, lekarskiej lub rehabilitacyjnej."}
{"id":"1997_557_97","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 97. § 1. Wykonując karę w systemie terapeutycznym uwzględnia się w postępowaniu ze skazanymi w szczególności potrzebę zapobiegania pogłębianiu się patologicznych cech osobowości, przywracania równowagi psychicznej oraz kształtowania zdolności współżycia społecznego i przygotowania do samodzielnego życia. § 2. Wykonywanie kary dostosowuje się do potrzeb w zakresie leczenia, zatrudnienia, nauczania i wymagań higieniczno-sanitarnych. Jeżeli względy zdrowotne tego wymagają, organizuje się zatrudnienie w warunkach pracy chronionej. § 3. Skazanych, którzy nie wymagają już oddziaływania specjalistycznego, o którym mowa w art. 96, przenosi się do odpowiedniego systemu wykonywania kary."}
{"id":"1997_557_98","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 98. W systemie zwykłym skazany może korzystać z dostępnego w zakładzie karnym zatrudnienia, nauczania oraz zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych."}
{"id":"1997_557_99","title":"Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CZĘŚĆ OGÓLNA Rozdział I Zakres obowiązywania","text":"Art. 99. Ukarani karami porządkowymi oraz osoby, wobec których zastosowano środki przymusu skutkujące pozbawienie wolności, odbywają je według zasad przewidzianych dla osób ukaranych karą aresztu, w pomieszczeniach do tego przeznaczonych, oddzielnie od skazanych."}
{"id":"1997_569_1","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazach \"stałego pobytu\" dodaje się wyrazy \"lub status uchodźcy, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej\"; 2) w art. 2: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego, uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy, nie przekracza kwoty odpowiadającej 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów emerytalnych za ten sam rok kalendarzowy, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Prawo do zasiłku rodzinnego ustala się na okres dwunastomiesięczny - od dnia 1 czerwca do dnia 31 maja następnego roku kalendarzowego - zwany dalej okresem zasiłkowym. W razie zgłoszenia wniosku w trakcie okresu zasiłkowego, prawo do zasiłku rodzinnego ustala się od miesiąca, w którym powstało prawo, do końca okresu zasiłkowego, z zastrzeżeniem art. 28. 3. W przypadku utraty stałego źródła dochodu przed terminem ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego, przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie oblicza się z wyłączeniem utraconego źródła dochodu.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Na użytek ustawy przyjmuje się, że miesięczny dochód z 2 ha przeliczeniowych jest równy kwocie odpowiadającej 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1. 7. Dochody rodzin utrzymujących się z gospodarstwa rolnego oraz innych pozarolniczych źródeł sumuje się.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Przy ustalaniu prawa do zasiłku rodzinnego uwzględnia się dochody członków rodziny: uprawnionego, jego małżonka i dzieci, pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. 2. Za dochody, o których mowa w ust. 1, uważa się: 1) dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem kwot świadczonych alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową, 2) renty inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, renty kombatanckie i renty osób represjonowanych oraz członków ich rodzin - przyznane na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 3) dodatki kombatanckie, świadczenia pieniężne przysługujące osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę Niemiecką lub ZSRR, dodatek do emerytur i rent przyznany żołnierzom-górnikom na podstawie przepisów o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, dochody z tytułu emerytur i rent otrzymywanych przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, 4) ryczałt energetyczny przysługujący kombatantom i innym osobom uprawnionym, 5) otrzymywane z zagranicy: renty z tytułu inwalidztwa wojennego, kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945, 6) zasiłki wychowawcze, 7) rentę socjalną, stały zasiłek, stały zasiłek wyrównawczy i gwarantowany zasiłek okresowy, 8) zasiłki chorobowe wypłacane na podstawie odrębnych przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ubezpieczeniu członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin, 9) dochody pochodzące z międzypaństwowych instytucji finansowych lub ze środków przyznanych przez rządy obcych państw na podstawie umów zawartych z tymi instytucjami lub państwami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe oraz odsetki od tych dochodów lub środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych, 10) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy lub stypendiów - w wysokości odpowiadającej równowartości diet określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju - obliczonych za okres, w którym była wykonywana praca lub było otrzymywane stypendium, 11) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących tam dochody z innych tytułów niż stosunek pracy lub stypendium - w wysokości odpowiadającej równowartości diet, określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, obliczonych za okres, w którym osoby te uzyskiwały dochód, 12) należności pieniężne wypłacane żołnierzom i pracownikom skierowanym do polskich kontyngentów w misjach międzynarodowych, 13) przychody ze stosunku służbowego otrzymywane w czasie służby kandydackiej przez funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej, 14) wynagrodzenie otrzymywane przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnię wniesionych wkładów gruntowych, 15) alimenty otrzymywane na rzecz dzieci na podstawie wyroku lub ugody sądowej, 16) stypendia. 3. Dochody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i współpracy przy prowadzeniu tej działalności przyjmuje się w wysokości nie niższej, niż zadeklarowane przez osoby osiągające te dochody kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli z tytułu tej działalności lub współpracy nie istnieje obowiązek ubezpieczenia społecznego - kwoty nie niższe od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązujących osoby ubezpieczone. 4. Przeciętny miesięczny dochód rodziny ustala się dzieląc łączną kwotę dochodów uzyskanych przez członków rodziny, o których mowa w ust. 1, w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy przez liczbę dwanaście.\"; 4) w art. 4: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przez osobę samotnie wychowującą dziecko rozumie się osobę stanu wolnego: pannę, kawalera, rozwiedzioną, rozwiedzionego, wdowę lub wdowca.\", b) w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) małżonka oraz dzieci, o których mowa w ust. 3, nie zamieszkujących wspólnie z uprawnionym, na których ustala się prawo do zasiłku rodzinnego.\"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. W przypadku zwiększenia się liczby członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, na wniosek uprawnionego, przeciętny miesięczny dochód przypadający na jedną osobę w rodzinie ustala się ponownie. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca, w którym powstało prawo, do końca okresu zasiłkowego, z zastrzeżeniem art. 28. 2. W przypadku zmniejszenia się liczby członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, przeciętny miesięczny dochód przypadający na jedną osobę w rodzinie ustala się ponownie. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła ta okoliczność. 3. O zmniejszeniu się liczby członków rodziny uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek.\"; 6) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. W razie utraty źródła dochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przez uprawnionego lub członka jego rodziny, pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym, prawo do zasiłku, na wniosek uprawnionego, ustala się ponownie na podstawie przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie, z wyłączeniem utraconego źródła dochodu. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła utrata źródła dochodu, z zastrzeżeniem art. 28. Przepisy art. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 2. W razie uzyskania nowego źródła dochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przez uprawnionego lub członka jego rodziny, pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym, prawo do zasiłku rodzinnego ustala się ponownie od miesiąca następującego po upływie pełnego miesiąca kalendarzowego od uzyskania dochodu z tego źródła. Prawo to ustala się na podstawie przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie, z okresu, o którym mowa w art. 2 ust. 1, z doliczeniem dochodu na osobę w rodzinie z nowego źródła z miesiąca kalendarzowego, w którym został uzyskany. 3. O uzyskaniu nowego źródła dochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek.\"; 7) w art. 9: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) jest niepełnosprawny w stopniu znacznym lub umiarkowanym.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zasiłek rodzinny przysługuje na osobę wymienioną w art. 4 ust. 3 bez względu na wiek, gdy jest ona niepełnosprawna w stopniu znacznym lub umiarkowanym, jeżeli niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym powstała w wieku uprawniającym do zasiłku.\"; 8) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zasiłek rodzinny przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w wysokości: 1) 29,10 złotych miesięcznie na małżonka oraz na pierwsze i drugie dziecko, 2) 36 złotych miesięcznie na trzecie dziecko, 3) 45 złotych na każde kolejne dziecko.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Osobie samotnie wychowującej dziecko zasiłek rodzinny na to dziecko przysługuje w podwójnej wysokości, o ile dziecku przysługuje zasiłek pielęgnacyjny.\", c) w ust. 2 i 4 wyrazy \"1000 złotych\" zastępuje się wyrazami \"10 groszy\", d) w ust. 3 wyrazy \"od dnia 1 marca\" zastępuje się wyrazami \"od dnia 1 czerwca\"; 9) w art. 14: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje: 1) dziecku w wieku do lat 16 w przypadku stwierdzenia przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, że ze względu na stan zdrowia wymaga ono ze strony innej osoby stałej opieki polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym lub rehabilitacyjnym; stwierdzenie to jest równoznaczne z uznaniem dziecka za niepełnosprawne, 2) osobie w wieku powyżej 16 lat, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, a niepełnosprawność ta powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego, 3) osobie, która ukończyła 75 lat, 4) osobie, która jest niepełnosprawna w stopniu znacznym.\", b) w ust. 4: - skreśla się wyrazy \"przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia\", - wyrazy \"20 lat\" zastępuje się wyrazami \"24 lat\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w drodze rozporządzenia: 1) stany zdrowia, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 2) szczegółowe zasady, warunki oraz tryb wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego.\"; 10) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie przebywającej w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, z wyjątkiem osób, za których pobyt rodzina ponosi odpłatność. 2. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje za miesiące, w których osoba uprawniona do zasiłku nie przebywała w placówce, o której mowa w ust. 1, co najmniej przez dwa tygodnie.\"; 11) w art. 17 skreśla się ust. 3; 12) w art. 18: a) w pkt 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1,\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) orzeczenie o niepełnosprawności wydane na podstawie odrębnych przepisów,\"; 13) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Niepełnosprawność, o której mowa w ustawie, ustala się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) niepełnosprawności w stopniu znacznym - należy przez to rozumieć również całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, orzeczoną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, lub stałą albo długotrwałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym i do samodzielnej egzystencji, orzeczoną na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, w celu uzyskania świadczeń określonych w tych przepisach, 2) niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym - należy przez to rozumieć również całkowitą niezdolność do pracy, orzeczoną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, lub stałą albo długotrwałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym, orzeczoną na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników w celu uzyskania świadczeń określonych w tych przepisach.\"; 14) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Uprawnienia do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1){ }pracodawcy zatrudniający co najmniej 5 pracowników - swoim pracownikom w czasie trwania ich zatrudnienia, a po rozwiązaniu stosunku pracy - za miesiące kalendarzowe, w których pracodawca wypłacił zasiłek z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, 2){ }właściwe jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz Ministrowi Sprawiedliwości - żołnierzom lub funkcjonariuszom tych służb, 3){ }Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - osobom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu rolników, 4){ }jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia - osobom ubezpieczonym z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 5){ }rolnicze spółdzielnie produkcyjne - swoim członkom, 6){ }zespoły adwokackie - adwokatom, członkom zespołów adwokackich, 7){ }rejonowe urzędy pracy - bezrobotnym oraz osobom pobierającym zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne, 8){ }oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym innym niż wymienieni w pkt 1 i 3-7, 9){ }właściwe organy rentowe - osobom, którym wypłacają świadczenia emerytalno-rentowe, 10) właściwe jednostki organizacyjne gminy - ośrodki pomocy społecznej - w pozostałych przypadkach,\", b) w ust. 2 wyraz \"wypłacają\" zastępuje się wyrazem \"realizują\" oraz wyrazy \"pkt 6\" zastępuje się wyrazami \"pkt 10\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ustalenie uprawnień do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3, 8, 9 i 10, następuje w formie decyzji.\"; 15) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Pracodawcy, właściwe jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, Ministrowi Sprawiedliwości, jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicze spółdzielnie produkcyjne, zespoły adwokackie, właściwe organy finansowe oraz urzędy administracji rządowej i samorządowej są obowiązane wydawać zaświadczenia potrzebne do ustalenia uprawnień do zasiłku rodzinnego i pielęgnacyjnego. Zaświadczenia takie są wolne od opłat.\"; 16) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. Wypłacone przez pracodawców, jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicze spółdzielnie produkcyjne, zespoły adwokackie i rejonowe urzędy pracy zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne zalicza się na poczet należnych składek na ubezpieczenie społeczne, z wyjątkiem zasiłków, których wypłata uznana została za bezpodstawną na podstawie decyzji oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 17) w art. 24 ust. 1 i 2 otrzymuje brzmienie: \"1. Uprawniony, któremu zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny wypłaca pracodawca, jednostka, która zawarła umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicza spółdzielnia produkcyjna, zespół adwokacki lub rejonowy urząd pracy, może wystąpić z wnioskiem do oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ustalenie uprawnień do tych zasiłków i o wydanie decyzji. 2. Z wnioskiem o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego oraz pielęgnacyjnego przysługującego uprawnionemu i o wydanie decyzji może wystąpić do oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych także pracodawca, jednostka, która zawarła umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicza spółdzielnia produkcyjna, zespół adwokacki lub rejonowy urząd pracy.\"; 18) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Kontrola prawidłowości wypłacania zasiłków rodzinnych należy do organu uprawnionego do wydania decyzji w sprawach zasiłków. 2. W razie powzięcia wątpliwości przez organ uprawniony do wydania decyzji może on poddać weryfikacji oświadczenia, o których mowa w art. 17 ust. 1. W tym celu organ ten może w szczególności wezwać osobę, której przyznano zasiłek, do złożenia dodatkowych wyjaśnień lub do udokumentowania dochodów.\"; 19) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Odwołanie od decyzji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, Ministrowi Sprawiedliwości oraz od decyzji ośrodków pomocy społecznej następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.\"; 20) w art. 26 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Kwoty nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych, ustalone prawomocną decyzją wydaną zgodnie z przepisami art. 20 ust. 3 i art. 24, podlegają potrąceniu z wypłacanych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych, a jeżeli prawo do pobierania zasiłków nie istnieje, podlegają: 1) potrąceniu przez organ rentowy z wypłacanych emerytur i rent, jeżeli organ ten wypłacał je wraz z emeryturą lub rentą, 2) ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - w pozostałych przypadkach.\"; 21) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku nabycia prawa do zasiłków po raz pierwszy lub ponownego ustalenia uprawnień zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne wypłaca się nie później niż do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedstawione zostały dowody niezbędne do wypłaty zasiłków.\"; 22) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zasiłek rodzinny i pielęgnacyjny wypłaca się, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.\"; 23) w art. 29 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W razie zbiegu prawa do zasiłku rodzinnego z prawem do walutowego dodatku rodzinnego, przysługującego pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych, wypłaca się świadczenie wybrane przez zainteresowanego.\"; 24) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Uprawnionemu wypłaca się tylko jeden zasiłek pielęgnacyjny. 2. W przypadku zbiegu prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z prawem do dodatku pielęgnacyjnego do emerytury lub renty wypłaca się dodatek pielęgnacyjny, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Dodatek pielęgnacyjny wypłaca się od miesiąca, od którego przyznano emeryturę lub rentę, bądź od miesiąca następnego po zaprzestaniu wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego.\"; 25) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: \"Art. 33a. Osobom indywidualnie opłacającym składki na ubezpieczenie społeczne zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne mogą być, na ich wniosek, wypłacane przez pomniejszenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne o kwoty przysługujących zasiłków.\"."}
{"id":"1997_569_2","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) w art. 107 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach \"funduszu alimentacyjnego,\" dodaje się wyrazy \"a także nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych w razie braku możliwości potrącenia z wypłacanych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych,\"."}
{"id":"1997_569_3","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1993 r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265, z 1996 r. Nr 100, poz. 459 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) osobie samotnie wychowującej dziecko - oznacza to osobę gospodarującą z dzieckiem pozostającym pod jej opieką i na jej wyłącznym utrzymaniu, nawet jeśli otrzymuje alimenty,\", b) w pkt 2 po wyrazach \"świadczeń w naturze\" dodaje się wyrazy \"a także różnice między kwotą zasiłku rodzinnego przyznaną na trzecie i dalsze dzieci a kwotą tego zasiłku przyznaną na pierwsze i drugie dziecko\", c) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) całkowitej niezdolności do pracy - oznacza to całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz stopień znaczny lub umiarkowany niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych,\", d) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) niezdolność do pracy z tytułu wieku - oznacza to ukończone 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę,\", e) w pkt 7 po wyrazach \"domy pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \"w tym specjalistyczne\", f) w pkt 9 po wyrazach \"dom pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \"w tym specjalistyczny\", g) w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) specjalistycznym domu pomocy społecznej - oznacza to ośrodek o zasięgu krajowym dla osób wymagających rehabilitacji zdrowotnej lub społecznej, świadczący usługi okresowo.\"; 2) w art. 12: a) w pkt 5 po wyrazach \"wymagających opieki\" przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"wojewoda może prowadzić specjalistyczne domy pomocy społecznej,\", b) w pkt 6 po wyrazie \"społecznej\" dodaje się wyrazy \", w tym specjalistycznych,\", c) w pkt 7 wyrazy \"stacjonarnych placówkach pomocy społecznej\" zastępuje się wyrazami \"jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej\", d) w pkt 9: - po wyrazach \"na prowadzenie domów pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \", w tym specjalistycznych\", - po wyrazach \"prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej,\" dodaje się wyrazy \"w tym specjalistycznych,\"; 3) w art. 19: a) w ust. 2 po dwukrotnie użytym wyrazie \"społecznej\" dodaje się dwukrotnie wyrazy \", w tym specjalistycznych,\", b) w ust. 3 po trzykrotnie użytym wyrazie \"społecznej\" dodaje się trzykrotnie w odpowiednim przypadku wyrazy \", w tym specjalistyczny,\"; 4) w art. 20: a) w ust. 1, 4, 5, 6 i 7 w pkt 1, 2 i 3 po wyrazie \"społecznej\" dodaje się w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy \", w tym specjalistyczne,\", b) w ust. 2, 3 i 7 w pkt 4 oraz w ust. 8 po wyrazie \"społecznej\" dodaje się w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy \", w tym specjalistyczne\"; 5) w art. 27 w ust. 1 wyrazy \"dochodu określonego w\" zastępuje się wyrazami \"kryterium dochodowego na osobę określonego zgodnie z\"; 6) w art. 27a w ust. 1 po wyrazie \"osobie\" dodaje się wyraz \"pełnoletniej\"; 7) w art. 29: a) w ust. 1 po wyrazie \"stały\" dodaje się wyrazy \", stały wyrównawczy\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osobie uprawnionej do zasiłku stałego, stałego wyrównawczego lub renty socjalnej może zostać przyznany dodatek, o którym mowa w ust. 1, z powodu długotrwałej choroby na okres tej choroby.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dodatek, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje, jeżeli osoba jest uprawniona do zasiłku pielęgnacyjnego lub dodatku pielęgnacyjnego.\"; 8) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Osobie uprawnionej do zasiłku stałego i stałego wyrównawczego, a także gwarantowanego zasiłku okresowego lub renty socjalnej przysługują świadczenia zdrowotne na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin; przysługują one również osobom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu. 2. Świadczeń zdrowotnych w publicznych zakładach opieki zdrowotnej udziela się na podstawie wpisu w legitymacji ubezpieczeniowej lub na podstawie decyzji administracyjnej przyznającej świadczenie.\"; 9) w art. 31 w ust. 4a dodaje się na końcu wyrazy: \"Zasiłek przysługuje, jeżeli osoba uprawniona wystąpiła z wnioskiem o jego wypłatę nie później niż w terminie 30 dni od dnia ustania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.\"; 10) w art. 31a po wyrazie \"przyznany\" dodaje się wyraz \"bezzwrotny\"; 11) w art. 31b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Za osobę, o której mowa w art. 27 ust. 1 oraz w art. 31 ust. 4a, legitymującą się co najmniej pięcioletnim okresem składkowym lub nieskładkowym w rozumieniu przepisów o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent, opłaca się składkę na ubezpieczenie społeczne od kwoty najniższego wynagrodzenia, chyba że osoba podlega ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu na podstawie odrębnych przepisów.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Zakład Ubezpieczeń Społecznych obejmuje ubezpieczeniem osobę, za którą ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne. 2b. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, tryb obejmowania ubezpieczeniem, opłacania i rozliczania składek oraz tryb wydawania legitymacji ubezpieczeniowej.\"; 12) w art. 35: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Pobyt w specjalistycznym domu pomocy społecznej jest odpłatny. Wysokość opłaty ustala organ kierujący w porozumieniu z osobą ubiegającą się o przyjęcie do tego domu, uwzględniając jej sytuację materialną i zakres usług świadczonych przez dom.\", b) w ust. 5 dwukrotnie użytym wyrazie \"społecznej,\" dodaje się dwukrotnie w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy \"w tym specjalistyczne\"; 13) w art. 43: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Właściwy organ może zmienić lub uchylić decyzję administracyjną na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa lub jeżeli nastąpiły zmiany w sytuacji dochodowej lub osobistej osób otrzymujących świadczenie, a także, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w ust. 4 i 5 oraz w art. 6 i art. 34 ust. 4a. Zmiana decyzji na korzyść strony nie wymaga jej zgody.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Świadczenia pieniężne pomocy społecznej wypłaca się w okresach miesięcznych, od miesiąca kalendarzowego, w którym został złożony wniosek wraz z wymaganą dokumentacją. Wysokość gwarantowanego zasiłku okresowego oraz składki na ubezpieczenie społeczne w miesiącu złożenia wniosku ustala się dzieląc kwotę przysługującego zasiłku i wysokość składki przez 30 dni i mnożąc przez liczbę dni kalendarzowych następujących od dnia złożenia wniosku.\"."}
{"id":"1997_569_4","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255 i Nr 63, poz. 403) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2: a) lit. d) i e) otrzymują brzmienie: \"d) nie jest właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 2 ha przeliczeniowe, lub nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tytułu stałej pracy jako domownik w gospodarstwie rolnym o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 2 ha przeliczeniowe, e) nie jest właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) gospodarstwa stanowiącego dział specjalny produkcji rolnej w rozumieniu przepisów podatkowych, chyba że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, obliczony dla ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych, nie przekracza wysokości przeciętnego dochodu z pracy w indywidualnych gospodarstwach rolnych z 2,6 ha, ustalonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie przepisów o podatku rolnym, lub nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tytułu stałej pracy jako domownik w takim gospodarstwie,\", b) po lit. i) dodaje się lit. j) w brzmieniu: \"j) nie pobiera, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, zasiłku stałego, stałego wyrównawczego, gwarantowanego zasiłku okresowego lub renty socjalnej.\"; 2) w art. 24 w ust. 4 po wyrazach \"zalicza się również\" dodaje się wyrazy \"okresy pobierania, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, gwarantowanego zasiłku okresowego oraz\"; 3) w art. 37m dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Okresy pobierania zasiłku przedemerytalnego oraz świadczenia przedemerytalnego są okresami nieskładkowymi w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.\"; 4) w art. 53 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach \"osób duchownych\" dodaje się wyrazy \", osób pobierających, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy\"."}
{"id":"1997_569_5","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5. 1. Przepisy ustawy, o której mowa w art. 3, mają zastosowanie do osób, które przed jej wejściem w życie spełniały warunki określone w niniejszej ustawie, chociażby uzyskały w tej sprawie decyzję odmowną, jeżeli wystąpiły z wnioskiem o przyznanie świadczenia lub o opłacenie składki na ubezpieczenie społeczne w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Termin 30 dni, o którym mowa w art. 31 ust. 4a ustawy, o której mowa w art. 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dotyczy osób, o których mowa w ust. 1. 3. W przypadku gdy w okresie od 1 stycznia 1997 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy osobom, o których mowa w ust. 1, przyznany został zasiłek okresowy na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 3, kwoty przyznanego zasiłku zalicza się na poczet gwarantowanego zasiłku okresowego i nie dokonuje wyrównania."}
{"id":"1997_569_6","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Prawo do zasiłku rodzinnego ustala się po raz pierwszy na okres od dnia 1 września 1997 r. do dnia 31 maja 1998 r. 2. Urzędy pracy wypłacają do 31 grudnia 1997 r. zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne osobom pobierającym gwarantowany zasiłek okresowy, jeżeli osobom tym w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy urząd pracy wypłacał zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny albo nabędą prawo do gwarantowanego zasiłku okresowego od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_569_7","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 7. Zasiłki pielęgnacyjne wypłacane emerytom i rencistom z tytułu ukończenia wieku 75 lat życia lub zaliczenia do I grupy inwalidów stają się z mocy prawa od dnia wejścia w życie ustawy dodatkami pielęgnacyjnymi w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin lub o ubezpieczeniu społecznym bez konieczności wydawania decyzji."}
{"id":"1997_569_8","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 8. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_569_9","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1997 r., z wyjątkiem art. 13 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 oraz ust. 1a ustawy, o której mowa w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., oraz z wyjątkiem art. 3, art. 4, art. 5 i art. 6 ust. 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia ustawy."}
{"id":"1997_589_1","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1997 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli oraz ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. 1. Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli, z wyjątkiem Prezesa, wiceprezesów, dyrektora generalnego, dyrektorów i wicedyrektorów jednostek organizacyjnych oraz doradców Prezesa, mają prawo zrzeszania się w związkach zawodowych. 2. Pracownicy nadzorujący lub wykonujący czynności kontrolne mogą należeć do związku zawodowego zrzeszającego wyłącznie pracowników Najwyższej Izby Kontroli. W Najwyższej Izbie Kontroli może działać tylko jeden związek zawodowy zrzeszający pracowników, o których mowa w zdaniu pierwszym.\"."}
{"id":"1997_589_2","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1997 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli oraz ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723) w art. 2 w ust. 6 po wyrazach \"oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej\" dodaje się wyrazy \", a także pracowników Najwyższej Izby Kontroli\"."}
{"id":"1997_589_3","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1997 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli oraz ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 3. Przynależność pracowników nadzorujących lub wykonujących czynności kontrolne do związku zawodowego innego niż określony w art. 86 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, ustaje z mocy prawa."}
{"id":"1997_589_4","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1997 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli oraz ustawy o związkach zawodowych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_590_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Samorządowe kolegia odwoławcze, zwane dalej \"kolegiami\", są organami wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. W sprawach, o których mowa w art. 1 ust. 1, kolegia są organami właściwymi w szczególności do rozpatrywania odwołań od decyzji, zażaleń na postanowienia, żądań wznowienia postępowania lub do stwierdzania nieważności decyzji.\"; 3) dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Obszar właściwości miejscowej kolegium odpowiada obszarowi właściwości miejscowej sądu administracyjnego pierwszej instancji. 2. Organem wyższego stopnia w stosunku do organów samorządu województwa - w przypadku istnienia co najmniej dwóch sądów administracyjnych pierwszej instancji na obszarze województwa jest kolegium mające siedzibę w mieście będącym siedzibą władz samorządu województwa.\"; 4) użyty w art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 7 ust. 3 i 8, art. 8 ust. 2, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 3 pkt 4, art. 15 ust. 2, art. 16 ust. 1, art. 18 ust. 1 i art. 23 w różnych przypadkach wyraz \"przewodniczący\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"prezes\"; 5) w art. 4: a) w ust. 2 wyrazy \"zastępca przewodniczącego\" zastępuje się wyrazem \"wiceprezes\", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Liczbę członków kolegium określa zgromadzenie ogólne kolegium na wniosek prezesa kolegium. 5. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych, określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną liczbę etatowych członków kolegium.\"; 6) art. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"Art. 5. 1. Prezes Rady Ministrów na wniosek zgromadzenia ogólnego kolegium powołuje prezesa kolegium spośród dwóch kandydatów będących etatowymi członkami kolegium. 2. Zgromadzenie ogólne kolegium dokonuje wyboru kandydatów na prezesa kolegium w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej 35 swojego składu. W przypadku uzyskania wymaganej większości głosów przez więcej niż dwóch kandydatów wnioskiem zostają objęci dwaj kandydaci, którzy uzyskali kolejno najwyższą liczbę głosów. W przypadku uzyskania wymaganej większości głosów przez jednego kandydata lub nieuzyskania wymaganej większości przez żadnego kandydata, zarządza się ponownie głosowanie w celu wyłonienia odpowiednio jednego lub dwóch kandydatów. Kandydatem lub kandydatami zostają te osoby, które uzyskały kolejno największą liczbę głosów. 3. Kadencja prezesa kolegium trwa 6 lat licząc od dnia powołania. 4. Po upływie kadencji dotychczasowy prezes pełni swoje obowiązki do czasu powołania nowego prezesa kolegium. 5. Zgromadzenie ogólne kolegium w sprawie, o której mowa w ust. 2, zwołuje się w terminie przypadającym w ciągu 30 dni od dnia upływu kadencji prezesa kolegium. O terminie zwołania zgromadzenia prezes lub wiceprezes kolegium zawiadamia przewodniczącego Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych. 6. Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych ogłasza, w siedzibach samorządowych kolegiów odwoławczych, informację o terminie zwołania zgromadzenia ogólnego kolegium w sprawie wyboru kandydatów na prezesa kolegium oraz o przewidzianym w regulaminie organizacyjnym trybie zgłaszania kandydatów na to stanowisko."}
{"id":"1997_590_16b","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 16b. 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z ostrzeżeniem, 4) wykluczenie ze składu kolegium. 2. Odpis orzeczenia kary dyscyplinarnej wraz z uzasadnieniem włącza się do akt osobowych członka kolegium."}
{"id":"1997_590_16c","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 16c. 1. W sprawach dyscyplinarnych członków kolegiów orzekają: 1) w pierwszej instancji - komisja dyscyplinarna kolegium, 2) w drugiej instancji - komisja dyscyplinarna przy Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych. 2. Komisje dyscyplinarne składają się z trzech etatowych członków kolegiów. 3. Tryb wyboru etatowych członków kolegiów do komisji dyscyplinarnych określi regulamin uchwalony przez Krajową Reprezentację Samorządowych Kolegiów Odwoławczych. 4. Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego i nie są związane rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego skazującego wyroku sądu, oraz samodzielnie rozstrzygają wszelkie zagadnienia faktyczne i prawne."}
{"id":"1997_590_16d","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 16d. 1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna komisja dyscyplinarna pierwszej instancji na wniosek prezesa kolegium. 2. Prezes kolegium oraz Krajowa Reprezentacja Samorządowych Kolegiów Odwoławczych mogą powoływać, spośród etatowych członków kolegiów, rzeczników dyscyplinarnych do których należy prowadzenie w ich imieniu postępowania wyjaśniającego oraz popierania przed komisją dyscyplinarną wniosku o ukaranie. 3. Wymierzenie za ten sam czyn kary w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania przed komisją dyscyplinarną. 4. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy oraz po wysłuchaniu uczestników postępowania. 5. Obwiniony członek etatowy kolegium ma prawo do korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy. W przypadku obwinionych członków pozaetatowych kolegium, jeżeli nie wybiorą sobie obrońcy, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę z urzędu spośród członków etatowych kolegium. 6. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej kolegium każda ze stron może odwołać się do komisji dyscyplinarnej przy Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia."}
{"id":"1997_590_16e","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 16e. 1. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 4 miesięcy od dnia powzięcia przez właściwy organ wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego nałożenie kary i po upływie 3 lat od dnia popełnienia tego czynu. Jeżeli czyn stanowi przestępstwo, okres ten nie może być krótszy od okresu przedawnienia ścigania tego przestępstwa. 2. Kary dyscyplinarne ulegają zatarciu po upływie 3 lat od dnia doręczenia ukaranemu prawomocnego orzeczenia o ukaraniu, jeżeli w tym okresie nie został on ponownie ukarany dyscyplinarnie lub sądownie. 3. Do wzywania i przesłuchiwania obwinionego, świadków i biegłych oraz przeprowadzania innych dowodów w postępowaniu wyjaśniającym i dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego oraz wykonywania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia.\"; 15) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Orzeczenia kolegium zapadają po przeprowadzeniu rozprawy lub na posiedzeniu niejawnym. Orzeczenia kolegium, z zastrzeżeniem art. 79 ust. 5, 6 i 9, art. 80 ust. 1 i 3 oraz art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), wydawane są w formie decyzji albo postanowień.\"; 16) w art. 19: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Do wykonywania przez kolegium zadań, o których mowa w art. 1 i 2, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz Ordynacji podatkowej, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. W szczególności kolegium jest uprawnione do: 1) żądania niezbędnych dla wydania orzeczenia informacji i dokumentów dotyczących działalności organów jednostek samorządu terytorialnego, 2) wglądu w dokumentację związaną z załatwieniem spraw, o których mowa w art. 1 i 2.\", b) w ust. 3 wyrazy \"przewodniczącego składu orzekającego\" zastępuje się wyrazami \"prezesa kolegium\"; 17) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W przypadku stwierdzenia istotnych uchybień w pracy organu jednostki samorządu terytorialnego prezes kolegium wydaje postanowienie sygnalizacyjne, którego odpisy przekazuje organowi jednostki samorządu terytorialnego, i odrębnie, komisji rewizyjnej odpowiednio rady gminy, powiatu albo sejmiku województwa oraz właściwemu wojewodzie.\", b) w ust. 2 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\"; 18) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przy orzekaniu członkowie składów orzekających kolegium są związani wyłącznie przepisami powszechnie obowiązującego prawa.\"; 19) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kolegium w pełnym składzie może wystąpić do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym, od odpowiedzi na które zależy rozstrzygnięcie sprawy.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W sprawach, o których mowa w ust. 1, uchwały podejmowane są na wniosek składu orzekającego w głosowaniu jawnym bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej 35 składu kolegium. W razie równości głosów rozstrzyga głos prezesa.\"; 20) w art. 23 wyrazy \"krajową reprezentację samorządowych kolegiów odwoławczych\" zastępuje się wyrazami \"Krajową Reprezentację Samorządowych Kolegiów Odwoławczych\"."}
{"id":"1997_590_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 2. Do czasu określenia obszarów właściwości sądów administracyjnych pierwszej instancji, obszary właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych określi w terminie do 31 grudnia 1998 r., Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, na wniosek Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych, z uwzględnieniem zasadniczego podziału terytorialnego państwa."}
{"id":"1997_590_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 3. 1. Przewodniczący kolegiów wybrani w trybie dotychczasowych przepisów pełnią funkcje prezesów kolegiów do końca kadencji, o której mowa w art. 5 ust. 3 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych. 2. Stosunek pracy z zastępcą przewodniczącego kolegium i pozostałymi etatowymi członkami kolegium nawiązany w trybie dotychczasowych przepisów pozostaje bez zmian. 3. Pozaetatowi członkowie kolegium wybrani w trybie dotychczasowych przepisów pełnią swoje funkcje do końca kadencji, na którą zostali powołani."}
{"id":"1997_590_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 4. 1. Sprawy z zakresu administracji rządowej, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 3 ust. 1, wszczęte i nie zakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, podlegają rozpatrzeniu przez właściwego miejscowo wojewodę. 2. Sprawy z zakresu dotychczasowej właściwości rzeczowej samorządowego kolegium odwoławczego, wszczęte i nie zakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, podlegają rozpatrzeniu przez właściwe kolegium."}
{"id":"1997_590_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 5. Działające w dniu wejścia w życie ustawy samorządowe kolegia odwoławcze dostosują swoją strukturę i regulaminy organizacyjne do wymogów ustawy w terminie do dnia 31 marca 1999 r."}
{"id":"1997_590_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 6. 1. Odwołanie prezesa kolegium następuje w przypadku: 1) złożenia rezygnacji ze stanowiska, 2) skazania prawomocnym wyrokiem, orzeczonym za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 3) gdy przestał spełniać warunki określone w art. 7 ust. 1 pkt 1, 4) stwierdzenia powtarzającego się naruszania prawa podczas wykonywania obowiązków lub uchylania się od ich wykonywania. 2. Prezesa kolegium odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Odwołanie prezesa kolegium z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 4, następuje po przeprowadzeniu, z udziałem zainteresowanego i po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego kolegium, postępowania wyjaśniającego, w którym ustala się występowanie okoliczności wymienionych w tym przepisie. 4. Decyzję o odwołaniu, wraz z uzasadnieniem, doręcza się zainteresowanemu. Na decyzję o odwołaniu zainteresowanemu służy prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Wniesienie skargi wstrzymuje odwołanie ze stanowiska. Sąd administracyjny wyznacza rozprawę w tej sprawie w terminie przypadającym w ciągu 30 dni od dnia złożenia skargi. 5. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu decyzji administracyjnych. Przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368, Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971) nie stosuje się. 6. W razie prawomocnego odwołania prezesa kolegium, wiceprezes kolegium zwołuje niezwłocznie zgromadzenie ogólne kolegium w sprawie, o której mowa w art. 5 ust. 2. Przepisy art. 5 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio. 7. Po upływie kadencji prezesa kolegium albo odwołaniu prezesa kolegium w związku ze złożoną rezygnacją jego dotychczasowy stosunek pracy przekształca się - na jego wniosek - w stosunek pracy etatowego członka kolegium, w którym pełnił funkcję albo w którym był zatrudniony przed objęciem stanowiska prezesa. 8. W przypadku gdy przekształcenie stosunku pracy prezesa kolegium powodowałoby przekroczenie liczby członków kolegium, o której mowa w art. 4 ust. 5, albo wynikającej z budżetu państwa liczby etatów kalkulacyjnych i limitu środków na wynagrodzenia, liczby te zwiększa się o jeden, a uzupełnienie środków na wynagrodzenia następuje z rezerwy budżetu państwa przeznaczonej na sfinansowanie nieprzewidzianych zmian organizacyjnych.\"; 7) w art. 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Etatowym członkiem kolegium może być osoba, która: 1) ma obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw publicznych, 2) ukończyła magisterskie studia prawnicze lub administracyjne, 3) wykazuje się wysokim poziomem wiedzy prawniczej w zakresie administracji publicznej oraz ma doświadczenie zawodowe, 4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem, orzeczonym za przestępstwo popełnione z winy umyślnej.\", b) dodaje się nowy ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Pozaetatowym członkiem kolegium może być osoba spełniająca wymagania określone w ust. 1 pkt 1, 3 i 4, jeżeli ma wyższe wykształcenie.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Członka kolegium powołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek prezesa kolegium, zgłoszony po uzyskaniu opinii zgromadzenia ogólnego kolegium, przyjętej w głosowaniu tajnym, większością głosów, w obecności co najmniej połowy jego składu.\", d) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Wiceprezesa powołuje, spośród etatowych członków kolegium, i odwołuje, Prezes Rady Ministrów na wniosek prezesa kolegium. 6. Odwołanie członka kolegium następuje na wniosek prezesa kolegium w przypadkach określonych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i w razie prawomocnego orzeczenia kary wykluczenia ze składu kolegium przez właściwą komisję dyscyplinarną.\"; 8) w art. 8: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kandydatów na członków kolegium wyłania się w drodze konkursu.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W skład komisji konkursowej oprócz prezesa kolegium wchodzi dwóch członków wybranych przez zgromadzenie ogólne kolegium.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania konkursu na członków kolegium.\"; 9) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Członkostwa w kolegium nie można łączyć z: 1) mandatem posła lub senatora, 2) mandatem radnego lub członkostwem w organie wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego, 3) zatrudnieniem w urzędzie gminy, starostwie lub urzędzie marszałkowskim, 4) członkostwem w kolegium regionalnej izby obrachunkowej.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Członek kolegium może być, na jego wniosek lub za jego zgodą, przeniesiony do innego kolegium. Przeniesienie następuje na podstawie decyzji prezesa kolegium, do którego członek ten ma być przyjęty, podjętej w porozumieniu z prezesem tego kolegium, którego był członkiem.\"; 10) dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. Członkostwo w kolegium ustaje z powodu: 1) śmierci, 2) odwołania, 3) przeniesienia do innego kolegium.\"; 11) w art. 11: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przedkłada, po przyjęciu przez zgromadzenie ogólne kolegium, Prezesowi Rady Ministrów i sejmikowi województwa roczną informację o działalności kolegium w terminie do końca I kwartału roku następującego po roku objętym informacją,\", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) występuje z wnioskami o powołanie i o odwołanie wiceprezesa kolegium oraz członka kolegium,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes kolegium wykonuje również czynności przewidziane przepisami prawa dla organów administracji publicznej, nie zastrzeżone dla składu orzekającego.\"; 12) w art. 12: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zgromadzenie ogólne kolegium zwołuje prezes kolegium co najmniej dwa razy w roku. Zgromadzenie zwołuje się także na pisemny wniosek co najmniej połowy członków kolegium w terminie 14 dni od dnia jego złożenia. Zgromadzeniu ogólnemu kolegium przewodniczy prezes kolegium.\", b) w ust. 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) wybór kandydatów na prezesa kolegium,\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Z zastrzeżeniem przepisu art. 5 ust. 2, uchwały zgromadzenia ogólnego kolegium zapadają większością głosów, w obecności co najmniej połowy składu kolegium. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos prezesa kolegium.\"; 13) w art. 15: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podstawą rozwiązania stosunku pracy etatowego członka kolegium jest ustanie członkostwa wskutek odwołania.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wynagradzania prezesa, wiceprezesa i pozostałych członków kolegium oraz szczegółowe zasady wynagradzania pracowników biura kolegium.\", d) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Wynagrodzenie zasadnicze prezesa, wiceprezesa i etatowych członków kolegium stanowi wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. Wysokość wynagrodzenia jest różnicowana ze względu na staż pracy i pełnioną funkcję. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 6. Wielokrotność ta nie może być mniejsza niż 3,0.\"; 14) dodaje się art. 16a-16e w brzmieniu: \"Art. 16a. Członek kolegium podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej w związku z postępowaniem uchybiającym jego obowiązkom lub godności zawodowej."}
{"id":"1997_590_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 6. 1. Wojewodowie zapewnią samorządowym kolegiom odwoławczym, na zasadach określonych w art. 14 ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1, niezbędne pomieszczenia do wykonywania zadań wynikających z poszerzenia zakresu spraw przez nie rozpatrywanych. 2. Rada Ministrów uwzględni w projekcie budżetu państwa na rok 1999 odpowiednią wielkość limitów zatrudnienia i środków na wynagrodzenia oraz pozostałych wydatków bieżących i majątkowych w zakresie uwzględniającym konsekwencje przejęcia przez samorządowe kolegia odwoławcze zadań wykonywanych przez wojewodów i inne organy administracji rządowej."}
{"id":"1997_590_7","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 8 lit. c), pkt 13 lit. c) i d) oraz art. 2 i art. 5 ustawy, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_591_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o przekształceniu Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach","text":"Art. 1. Wyższą Szkołę Rolniczo-Pedagogiczną w Siedlcach przekształca się w akademię, której nadaje się nazwę \"Akademia Podlaska\"."}
{"id":"1997_591_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o przekształceniu Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r."}
{"id":"1997_592_1","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 1998 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r., wraz z Porozumieniem w sprawie implementacji Części XI Konwencji, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 29 lipca 1994 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r., wraz z Porozumieniem w sprawie implementacji Części XI Konwencji, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 29 lipca 1994 r."}
{"id":"1997_592_2","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 1998 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r., wraz z Porozumieniem w sprawie implementacji Części XI Konwencji, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 29 lipca 1994 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_593_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa organizację i zadania samorządów zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, a także prawa i obowiązki członków tych samorządów."}
{"id":"1997_593_10","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Siedzibą Krajowych Izb jest miasto stołeczne Warszawa. 2. Obszary działania okręgowych izb oraz ich siedziby ustalają właściwe Krajowe Izby, uwzględniając podział terytorialny państwa."}
{"id":"1997_593_11","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Do postępowania w sprawach indywidualnych uregulowanych w ustawie, z wyjątkiem spraw dyscyplinarnych, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Rozstrzygnięcia organów w sprawach indywidualnych podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego organu."}
{"id":"1997_593_12","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Uchwały organów samorządów zawodowych są przesyłane odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw architektury i budownictwa lub ministrowi właściwemu do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w terminie 14 dni od dnia ich podjęcia. 2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa lub minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej może zaskarżyć, w terminie 30 dni od dnia otrzymania, uchwały organów okręgowych izb do właściwych organów Krajowych Izb, a uchwały organów Krajowych Izb do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa lub minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej może zwrócić się do właściwego Krajowego Zjazdu lub właściwej Krajowej Rady o podjęcie uchwały w określonej sprawie należącej do właściwości samorządu. Uchwała Krajowej Rady powinna być podjęta w terminie dwóch miesięcy, a uchwała Krajowego Zjazdu na najbliższym Zjeździe."}
{"id":"1997_593_13","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Członek samorządu zawodowego ma czynne i bierne prawo wyborcze. Rozdział 2 Okręgowe izby"}
{"id":"1997_593_14","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Organami okręgowych izb są: 1) okręgowy zjazd izby, 2) okręgowa rada izby, 3) okręgowa komisja rewizyjna, 4) okręgowa komisja kwalifikacyjna, 5) okręgowy sąd dyscyplinarny, 6) okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej. 2. Kadencja organów okręgowych izb trwa 4 lata."}
{"id":"1997_593_15","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Okręgowy zjazd izby jest najwyższym organem okręgowej izby. 2. Okręgowy zjazd izby stanowią członkowie okręgowej izby. 3. Jeżeli liczba członków okręgowej izby przekracza 200 osób, okręgowy zjazd izby stanowią delegaci wybrani w obwodach wyborczych. 4. Mandat delegata na okręgowy zjazd trwa przez okres kadencji organów okręgowej izby. 5. W okręgowym zjeździe izby, o których mowa w ust. 3, mogą uczestniczyć z głosem doradczym członkowie organów izby nie będący delegatami."}
{"id":"1997_593_16","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Okręgowy zjazd izby zwoływany przez okręgową radę izby odbywa się jako sprawozdawczy co najmniej raz w roku, a jako zjazd sprawozdawczo-wyborczy co 4 lata. 2. Nadzwyczajny okręgowy zjazd izby zwołuje okręgowa rada izby z własnej inicjatywy lub na wniosek Krajowej Izby, okręgowej komisji rewizyjnej albo co najmniej 1\/3 ogólnej liczby członków okręgowej izby. 3. Nadzwyczajny okręgowy zjazd izby zwołuje się w terminie 2 miesięcy od dnia wpływu wniosku o zwołanie zjazdu."}
{"id":"1997_593_17","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Uchwały okręgowego zjazdu izby są podejmowane zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy liczby członków lub delegatów na okręgowy zjazd izby. 2. Wybory do organów okręgowych izb odbywają się w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1997_593_18","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Okręgowy zjazd izby: 1) ustala zasady gospodarki finansowej okręgowej izby oraz uchwala budżet okręgowej izby, 2) rozpatruje i zatwierdza sprawozdania z działalności okręgowej rady izby, okręgowej komisji rewizyjnej, okręgowej komisji kwalifikacyjnej, okręgowego sądu dyscyplinarnego i okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej, 3) udziela absolutorium okręgowej radzie izby, 4) ustala liczbę członków organów oraz szczegółowe zasady organizacji organów okręgowej izby i tryb ich działania, 5) wybiera przewodniczących i członków organów okręgowej izby, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2-5, oraz okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej, 6) wybiera delegatów na Krajowy Zjazd Izby, 7) odwołuje członków organów izby przed upływem kadencji, 8) podejmuje uchwały w innych sprawach objętych zakresem działania izby."}
{"id":"1997_593_19","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Okręgowa rada izby wykonuje zadania samorządu zawodowego na obszarze działania izby, w okresie między zjazdami, w szczególności: 1) kieruje działalnością okręgowej izby, 2) wykonuje uchwały okręgowego zjazdu izby, 3) dokonuje podziału obszaru działania okręgowej izby na obwody wyborcze i ustala liczbę delegatów na okręgowy zjazd, 4) sporządza sprawozdania z wykonania budżetu, 5) składa okręgowemu zjazdowi izby oraz Krajowej Radzie Izby sprawozdania ze swojej działalności, 6) wykonuje zadania zlecone przez Krajową Izbę, 7) reprezentuje samorząd zawodowy przed organami administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz właściwymi stowarzyszeniami zawodowymi, 8) prowadzi listę członków okręgowej izby, 9) występuje do okręgowego sądu dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz prowadzi sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej, 10) prowadzi rejestr ukaranych z tytułu odpowiedzialności dyscyplinarnej członków okręgowej izby. 2. Okręgowa rada izby podejmuje uchwałę w sprawie wpisu na listę członków okręgowej izby oraz skreślenia z listy lub zawieszenia w prawach członka. 3. Uchwała rady okręgowej izby w sprawie wpisu na listę członków powinna być podjęta w ciągu 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o wpis. 4. Od uchwały, o której mowa w ust. 2, służy odwołanie do Krajowej Rady Izby w terminie 30 dni od daty doręczenia uchwały. 5. Od uchwały, o której mowa w ust. 2, oraz w wypadku nie podjęcia uchwały przez radę okręgową izby w ciągu 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o wpis lub nie podjęcia uchwały przez Krajową Radę Izby w ciągu 2 miesięcy od dnia doręczenia odwołania, zainteresowanemu służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1997_593_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Wykonywanie zawodu architekta polega na współtworzeniu kultury przez projektowanie architektoniczne obiektów budowlanych, ich przestrzennego otoczenia oraz ich realizację, nadzorze nad procesem ich powstawania oraz na edukacji architektonicznej. 2. Wykonywanie zawodu inżyniera budownictwa polega na projektowaniu obiektów budowlanych, ich realizacji, nadzorze nad procesem ich powstawania, utrzymaniu tych obiektów oraz na edukacji w tym zakresie. 3. Wykonywanie zawodu urbanisty polega na projektowaniu zagospodarowania przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej, zgodnie z wymaganiami ładu przestrzennego, ochrony wartości architektonicznych i krajobrazowych, z wymaganiami ochrony środowiska, racjonalności struktur osadniczych i sieci infrastruktury oraz na edukacji w tym zakresie."}
{"id":"1997_593_20","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Okręgowa rada izby urbanistów zawiadamia w terminie 30 dni Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast o każdej uchwale o wpisie na listę członków izby albo o odmowie wpisu. 2. Wpis na listę członków izby uważa się za dokonany, jeżeli Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast nie sprzeciwi się wpisowi w terminie 30 dni od dnia otrzymania uchwały wraz z aktami osobowymi wpisanego. Sprzeciw wymaga uzasadnienia. 3. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 2, może być zaskarżony przez zainteresowanego lub okręgową radę izby do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od daty doręczenia sprzeciwu."}
{"id":"1997_593_21","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W skład prezydium okręgowej rady izby wchodzą przewodniczący oraz wybrani przez okręgową radę spośród jej członków: zastępcy przewodniczącego, sekretarz, skarbnik i członkowie. 2. Prezydium okręgowej rady izby reprezentuje okręgową radę na zewnątrz i działa w jej imieniu w sprawach określonych regulaminem rady. 3. Oświadczenia woli w imieniu okręgowej rady izby składają co najmniej dwaj członkowie prezydium, w tym przewodniczący lub zastępca."}
{"id":"1997_593_22","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W posiedzeniach okręgowej rady izby i prezydium mogą brać udział z głosem doradczym: 1) przewodniczący: a) okręgowej komisji rewizyjnej, b) okręgowej komisji kwalifikacyjnej, c) okręgowego sądu dyscyplinarnego, 2) okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej, 3) inne zaproszone osoby, a w szczególności przedstawiciele stowarzyszeń zawodowych."}
{"id":"1997_593_23","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Okręgowa komisja rewizyjna: 1) kontroluje działalność statutową, finansową i gospodarczą okręgowej izby, 2) składa sprawozdania okręgowemu zjazdowi izby i Krajowej Komisji Rewizyjnej, 3) występuje z wnioskiem o udzielenie absolutorium okręgowej radzie izby."}
{"id":"1997_593_24","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Okręgowa komisja kwalifikacyjna: 1) prowadzi postępowania kwalifikacyjne w sprawach nadawania uprawnień budowlanych, zwane dalej \"postępowaniami kwalifikacyjnymi\", 2) przeprowadza egzaminy w sprawach nadawania uprawnień budowlanych i wydaje decyzje o nadaniu tych uprawnień, z zastrzeżeniem art. 33 pkt 9, 3) przeprowadza egzamin oraz potwierdza kwalifikacje osób, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3-5, z zastrzeżeniem art. 33 pkt 8, 4) przesyła decyzje o nadaniu uprawnień budowlanych do okręgowej rady izby oraz do centralnego rejestru, o którym mowa w art. 88a pkt 3 lit. a ustawy - Prawo budowlane, 5) prowadzi rejestr osób, którym nadała uprawnienia budowlane, 6) dokonuje, co najmniej raz w roku, analizy przeprowadzonych postępowań kwalifikacyjnych, 7) sporządza opinie dla okręgowego sądu dyscyplinarnego w sprawach z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków okręgowej izby architektów oraz inżynierów budownictwa, 8) składa sprawozdania ze swojej działalności okręgowemu zjazdowi izby i Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej. 2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przysługuje odwołanie do Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania. 3. Zainteresowany może zaskarżyć uchwałę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, do Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania."}
{"id":"1997_593_25","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Okręgowy sąd dyscyplinarny rozpatruje sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej określonej w ustawie - Prawo budowlane oraz sprawy dyscyplinarne członków okręgowej izby wniesione przez okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej lub okręgową radę izby. 2. Okręgowy sąd dyscyplinarny orzeka w składzie trzyosobowym. 3. Okręgowy sąd dyscyplinarny orzeka o zatarciu kary, o której mowa w art. 101 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane. 4. Okręgowy sąd dyscyplinarny dokonuje, co najmniej raz w roku, analizy przeprowadzonych postępowań w sprawach odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa i dyscyplinarnej członków izby oraz składa okręgowemu zjazdowi izby i Krajowemu Sądowi Dyscyplinarnemu roczne i kadencyjne sprawozdania ze swojej działalności."}
{"id":"1997_593_26","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej: 1) prowadzi postępowania wyjaśniające oraz sprawuje funkcje oskarżyciela w sprawach z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa i dyscyplinarnej członków okręgowej izby, 2) składa odwołania od orzeczeń okręgowego sądu dyscyplinarnego w sprawach, o których mowa w pkt 1, do Krajowego Sądu Dyscyplinarnego, a od orzeczeń Krajowego Sądu Dyscyplinarnego składa odwołania do Sądu Najwyższego w zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej albo skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa, 3) składa okręgowemu zjazdowi izby i Krajowemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej roczne i kadencyjne sprawozdania ze swojej działalności. Rozdział 3 Krajowe Izby"}
{"id":"1997_593_27","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Najwyższymi jednostkami organizacyjnymi samorządów zawodowych są Krajowe Izby."}
{"id":"1997_593_28","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Organami Krajowych Izb są: 1) Krajowy Zjazd Izby, 2) Krajowa Rada Izby, 3) Krajowa Komisja Rewizyjna, 4) Krajowa Komisja Kwalifikacyjna, 5) Krajowy Sąd Dyscyplinarny, 6) Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej. 2. Kadencja organów Krajowych Izb trwa 4 lata."}
{"id":"1997_593_29","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Krajowy Zjazd Izby jest najwyższym organem Krajowej Izby. 2. Krajowy Zjazd Izby stanowią delegaci wybrani przez okręgowe zjazdy izb. 3. W Krajowym Zjeździe Izby biorą udział z głosem doradczym nie będący delegatami członkowie ustępujących organów Krajowej Izby, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 2-6. 4. Krajowa Rada Izby określa zasady ustalania liczby delegatów z okręgowych izb na Krajowy Zjazd Izby. 5. Krajowa Rada Izby zwołuje Krajowy Zjazd Izby, co najmniej raz w roku jako sprawozdawczy, a co 4 lata jako sprawozdawczo-wyborczy. 6. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Izby zwołuje Krajowa Rada Izby z własnej inicjatywy lub na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej, co najmniej 1\/3 ogólnej liczby członków okręgowych rad izb, co najmniej 1\/5 wszystkich członków okręgowych izb albo ministra właściwego do spraw architektury i budownictwa dla izb architektów i inżynierów budownictwa lub ministra właściwego do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej dla izby urbanistów. 7. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Izby powinien być zwołany w terminie 2 miesięcy od dnia wpływu wniosku o zwołanie zjazdu."}
{"id":"1997_593_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Samorządy zawodowe architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, zwane dalej \"samorządami zawodowymi\", tworzą członkowie zrzeszeni w izbach architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów."}
{"id":"1997_593_30","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Uchwały Krajowego Zjazdu Izby są podejmowane zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy liczby delegatów na Krajowy Zjazd Izby. 2. Wybory do organów Krajowej Izby odbywają się w głosowaniu tajnym. 3. Krajowy Zjazd może uchwalić tajność obrad na wniosek co najmniej 1\/3 delegatów Krajowego Zjazdu Izby."}
{"id":"1997_593_31","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Krajowy Zjazd Izby: 1) ustala liczbę członków organów Krajowej Izby, 2) wybiera Prezesa i członków Krajowej Rady Izby, 3) wybiera przewodniczącego i członków organów Krajowej Izby, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3-5, oraz Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, 4) ustala zasady gospodarki finansowej Krajowej Izby oraz uchwala jej budżet, 5) uchwala statut i regulaminy określające organizację organów izby i tryb ich działania, 6) uchwala regulamin wyborów do organów izby, 7) ustala wysokość i sposób uiszczania składek członkowskich i innych opłat na rzecz izby oraz zasady ich podziału, 8) ustala zasady prowadzenia listy członków izby, 9) udziela absolutorium Krajowej Radzie Izby, 10) uchwala, po zasięgnięciu opinii stowarzyszeń zawodowych, zasady etyki zawodowej, 11) ustala program działania samorządu zawodowego, 12) rozpatruje i zatwierdza sprawozdania z działalności Krajowej Rady Izby, Krajowej Komisji Rewizyjnej, Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej, Krajowego Sądu Dyscyplinarnego i Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej."}
{"id":"1997_593_32","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W skład Krajowej Rady Izby wchodzą Prezes i członkowie wybrani przez Krajowy Zjazd Izby. 2. Prezydium Krajowej Rady Izby stanowią Prezes i wybrani przez Krajową Radę Izby spośród jej członków: wiceprezesi, sekretarz, skarbnik i członkowie. 3. Prezydium Krajowej Rady Izby działa w imieniu Krajowej Rady Izby w sprawach określonych regulaminem Rady. 4. Oświadczenia woli w imieniu Krajowej Rady Izby składają przynajmniej dwaj członkowie prezydium, w tym Prezes lub Wiceprezes."}
{"id":"1997_593_33","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Krajowa Rada Izby kieruje działalnością samorządu zawodowego między Krajowymi Zjazdami, a w szczególności: 1) wykonuje uchwały Krajowego Zjazdu Izby, 2) koordynuje i nadzoruje działalność okręgowych rad izb, 3) reprezentuje członków izby, 4) wspiera podnoszenie kwalifikacji zawodowych członków izb, 5) opracowuje projekt regulaminu wyborów do organów izby, 6) uchwala regulamin postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych i tytułu rzeczoznawcy budowlanego, 7) uchwala regulamin określający sposób i tryb przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5, rodzaje prac związanych z gospodarką przestrzenną i sposób dokumentowania przygotowania zawodowego osób ubiegających się o przynależność do izby urbanistów, 8) podejmuje uchwały potwierdzające kwalifikacje osób, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 6 i ust. 4, i zobowiązuje okręgową izbę urbanistów, wskazaną przez zainteresowanego, do dokonania wpisu na listę członków, 9) wydaje, po przeprowadzeniu postępowania weryfikacyjnego, decyzję w sprawie uprawnień budowlanych, w stosunku do osób, o których mowa w art. 12a ustawy - Prawo budowlane, a w wypadku nadania uprawnień budowlanych zobowiązuje okręgową izbę, wskazaną przez zainteresowanego, do dokonania wpisu na listę członków, 10) dokonuje kontroli uchwał okręgowych rad izb w zakresie zgodności z prawem, uchwałami i regulaminami wydanymi na podstawie ustawy, 11) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących architektury, budownictwa lub zagospodarowania przestrzennego, 12) składa sprawozdanie ze swojej działalności Krajowemu Zjazdowi Izby, 13) reprezentuje samorząd wobec organów władzy publicznej oraz organizacji społecznych, zawodowych, samorządowych i innych, 14) prowadzi bieżące sprawy Krajowej Izby, 15) uchyla uchwały okręgowych rad izb sprzeczne z prawem lub uchwałami i regulaminami wydanymi na podstawie ustawy, 16) zobowiązuje okręgową radę izby do podjęcia uchwały w określonej sprawie należącej do zakresu działania tej rady, w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały Krajowej Rady Izby, niepodjęcie przez okręgową radę izby w powyższym terminie stosownej uchwały upoważnia do jej podjęcia Krajową Radę Izby, 17) przedstawia odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw architektury i budownictwa lub ministrowi właściwemu do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej coroczne informacje o działalności Krajowej Izby, 18) ustala wzory pieczęci organów samorządu zawodowego."}
{"id":"1997_593_34","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W posiedzeniach Krajowej Rady Izby i jej prezydium mają prawo uczestniczyć z głosem doradczym przewodniczący: Krajowej Komisji Rewizyjnej, Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej, Krajowego Sądu Dyscyplinarnego, okręgowych rad izb, Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej, przedstawiciel ministra właściwego do spraw architektury i budownictwa lub ministra właściwego do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej i inne zaproszone osoby."}
{"id":"1997_593_35","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Krajowa Komisja Rewizyjna: 1) kontroluje statutową, finansową i gospodarczą działalność Krajowej Izby, 2) przedstawia sprawozdanie z działalności kontrolnej Krajowemu Zjazdowi Izby, 3) sprawuje nadzór nad działalnością okręgowych komisji rewizyjnych, 4) występuje z wnioskiem o udzielenie absolutorium Krajowej Radzie Izby. 2. Krajowa Komisja Rewizyjna uchyla uchwały okręgowych komisji rewizyjnych sprzeczne z prawem lub uchwałami i regulaminami wydanymi na podstawie ustawy."}
{"id":"1997_593_36","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Krajowa Komisja Kwalifikacyjna w szczególności: 1) prowadzi postępowanie odwoławcze i wydaje decyzje w drugiej instancji w sprawach, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2 i 3, 2) opracowuje zestawy pytań egzaminacyjnych, 3) wydaje decyzje w sprawie nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane, 4) dokonuje, co najmniej raz do roku, analizy przeprowadzonych postępowań kwalifikacyjnych w sprawach nadawania uprawnień budowlanych i rzeczoznawstwa budowlanego, 5) sporządza opinie dla Krajowego Sądu Dyscyplinarnego w sprawach z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa, 6) składa Krajowemu Zjazdowi Izby sprawozdanie ze swojej działalności, 7) sprawuje nadzór nad działalnością okręgowych komisji kwalifikacyjnych. 2. Krajowa Komisja Kwalifikacyjna uchyla uchwały okręgowych komisji kwalifikacyjnych sprzeczne z prawem lub uchwałami i regulaminami wydanymi na podstawie ustawy. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są decyzjami ostatecznymi, od których przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od daty ich otrzymania."}
{"id":"1997_593_37","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Krajowy Sąd Dyscyplinarny: 1) rozpatruje odwołania od orzeczeń okręgowych sądów dyscyplinarnych, 2) rozpatruje jako sąd pierwszej instancji sprawy członków organów Krajowej Izby i okręgowych izb z zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa, 3) dokonuje, co najmniej raz do roku, analizy postępowań z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa i dyscyplinarnej, 4) składa Krajowemu Zjazdowi Izby coroczne sprawozdanie ze swojej działalności, 5) sprawuje nadzór nad działalnością okręgowych sądów dyscyplinarnych, 6) uchyla uchwały okręgowych sądów dyscyplinarnych sprzeczne z prawem lub uchwałami i regulaminami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy. 2. Krajowy Sąd Dyscyplinarny orzeka w składzie trzyosobowym jako sąd pierwszej instancji i pięcioosobowym jako sąd odwoławczy."}
{"id":"1997_593_38","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej: 1) prowadzi postępowanie wyjaśniające oraz sprawuje funkcje oskarżyciela w sprawach z zakresu odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa i dyscyplinarnej członków organów Krajowej Izby, 2) składa odwołania od orzeczeń Krajowego Sądu Dyscyplinarnego w sprawach, o których mowa w pkt 1, do Sądu Najwyższego w zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej lub skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie odpowiedzialności zawodowej członków izb architektów oraz inżynierów budownictwa, 3) sprawuje nadzór nad działalnością okręgowych rzeczników odpowiedzialności zawodowej, 4) składa Krajowemu Zjazdowi Izby roczne i kadencyjne sprawozdanie, ze swojej działalności. Rozdział 4 Członkostwo w okręgowych izbach"}
{"id":"1997_593_39","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Osoby, o których mowa w art. 12a ustawy - Prawo budowlane oraz w art. 5 ust. 3 pkt 6 i ust. 4 ustawy, podlegają na ich wniosek wpisowi na listę członków wskazanej przez nich okręgowej izby i podlegają przepisom ustawy, z zastrzeżeniem art. 33 pkt 8 i 9."}
{"id":"1997_593_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Samorządy zawodowe są niezależne w wykonywaniu swoich zadań i podlegają tylko przepisom prawa."}
{"id":"1997_593_40","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Członek izby ma prawo: 1) korzystać z pomocy w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz zapewnienia właściwych warunków wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie lub czynności urbanisty, 2) korzystać z ochrony i pomocy prawnej izby, 3) korzystać z działalności samopomocowej. 2. Członek samorządu zawodowego może zaskarżyć uchwałę okręgowej izby do właściwych organów Krajowej Izby, a uchwałę Krajowej Izby do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1997_593_41","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Członek izby jest obowiązany: 1) przestrzegać przy wykonywaniu czynności zawodowych obowiązujących przepisów oraz zasad wiedzy technicznej lub urbanistycznej, 2) przestrzegać zasad etyki zawodowej, 3) stosować się do uchwał organów izby, 4) regularnie opłacać składki członkowskie."}
{"id":"1997_593_42","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Skreślenie z listy członków okręgowej izby następuje w wypadku: 1) wniosku członka, 2) orzeczenia o stwierdzeniu utraty uprawnień budowlanych, 3) orzeczenia kary, o której mowa w art. 54 ust. 1 pkt 4, 4) śmierci członka. 2. Skreślenie z listy członków okręgowych izb może nastąpić także w wypadku nieuiszczania składek członkowskich przez okres 1 roku. 3. Zawieszenie w prawach członka izby następuje w wypadku: 1) orzeczenia kary, o której mowa w art. 96 ust. 1 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, 2) orzeczenia kary dyscyplinarnej o zawieszeniu w prawach członka izby, 3) nieuiszczania składek członkowskich przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, 4) wniosku członka izby, który czasowo zaprzestał wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie lub czynności urbanisty."}
{"id":"1997_593_43","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Członkowi izby ukaranemu w trybie odpowiedzialności zawodowej izb architektów oraz inżynierów budownictwa lub dyscyplinarnej, do czasu zatarcia kary zawieszenia w prawach członka, nie przysługuje czynne i bierne prawo wyborcze. 2. Członek izby, o którym mowa w ust. 1, nie może pełnić funkcji w organach izby, a jego mandat w tych organach wygasa. 3. Zawieszenie w prawach członka izby powoduje zakaz wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy - Prawo budowlane, na okres zawieszenia."}
{"id":"1997_593_44","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Członek organów izby pełni swoje funkcje społecznie, chyba że Zjazd Krajowej Izby, w drodze uchwały, postanowi inaczej. Rozdział 5 Odpowiedzialność dyscyplinarna"}
{"id":"1997_593_45","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Członek izby podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione naruszenie obowiązków, o których mowa w art. 41. 2. Od odpowiedzialności dyscyplinarnej wyłączone są czyny podlegające odpowiedzialności zawodowej, określone w art. 95 ustawy - Prawo budowlane, oraz czyny podlegające odpowiedzialności porządkowej zgodnie z przepisami Kodeksu pracy."}
{"id":"1997_593_46","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Postępowanie dyscyplinarne obejmuje: 1) postępowanie wyjaśniające, 2) postępowanie przed sądem dyscyplinarnym, 3) postępowanie wykonawcze."}
{"id":"1997_593_47","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się na wniosek okręgowej rady izby, okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej lub Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. 2. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym przed okręgowym sądem dyscyplinarnym jest okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej, a przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym w sprawach członków organów Krajowej Izby \" Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej."}
{"id":"1997_593_48","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są: 1) oskarżyciel, 2) obwiniony, 3) pokrzywdzony."}
{"id":"1997_593_49","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Członek izby, którego dotyczy postępowanie może ustanowić obrońców spośród członków samorządu zawodowego, adwokatów lub radców prawnych w każdym stadium postępowania. 2. Obrońcą nie może być członek sądu dyscyplinarnego i rzecznik odpowiedzialności zawodowej. 3. W wypadku gdy członek izby nie ma obrońcy z wyboru, sąd dyscyplinarny wyznaczy mu obrońcę z urzędu, jeżeli: 1) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności osoby, której dotyczy postępowanie, 2) postępowanie toczy się po śmierci osoby, której dotyczy postępowanie. 4. Sąd dyscyplinarny na wniosek obwinionego może wyznaczyć obrońcę także w innych uzasadnionych wypadkach. 5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się również w toku postępowania wyjaśniającego. 6. Obrońca jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym się dowie w związku z wykonywaniem czynności obrońcy."}
{"id":"1997_593_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Izby architektów zrzeszają osoby, które: 1) posiadają uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1, w zakresie określonym w art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 29, poz. 354 i Nr 43, poz. 489), zwanej dalej \"ustawą - Prawo budowlane\", 2) posiadają uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń uzyskane przed dniem wejścia w życie ustawy Prawo budowlane. 2. Izby inżynierów budownictwa zrzeszają osoby, które: 1) posiadają uprawnienia budowlane w specjalnościach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2-5 ustawy - Prawo budowlane, 2) posiadają uprawnienia budowlane w specjalności, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane, w zakresie określonym w art. 14 ust. 3 pkt 2-4, ustawy - Prawo budowlane, 3) posiadają uprawnienia budowlane w zakresie odpowiadającym zakresowi specjalności, o których mowa w pkt 1 i 2, uzyskane przed dniem wejścia w życie ustawy - Prawo budowlane. 3. Izby urbanistów zrzeszają osoby, które: 1) posiadają uprawnienia urbanistyczne uzyskane na podstawie art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 i Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), zwanej dalej \"ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym\", 2) posiadają uprawnienia do projektowania w planowaniu przestrzennym uzyskane na podstawie ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1989 r. Nr 17, poz. 99, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 87, poz. 505 oraz z 1993 r. Nr 47, poz. 212), 3) posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych o kierunkach architektura, urbanistyka lub gospodarka przestrzenna, a także doświadczenie zawodowe zdobyte w czasie dwuletniej pracy związanej z gospodarką przestrzenną, 4) posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych innych niż określone w pkt 3, które w obowiązującym programie nauczania realizują zagadnienia związane z architekturą i urbanistyką lub gospodarką przestrzenną w wymiarze co najmniej 90 godzin, uzupełnionych studiami podyplomowymi w zakresie planowania przestrzennego, urbanistyki lub gospodarki przestrzennej, a także doświadczenie zawodowe zdobyte w czasie trzyletniej pracy związanej z gospodarką przestrzenną, 5) posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych innych niż określone w pkt 3 i 4, uzupełnionych studiami podyplomowymi w zakresie planowania przestrzennego, urbanistyki lub gospodarki przestrzennej, mają doświadczenie zawodowe zdobyte w czasie trzyletniej pracy związanej z gospodarką przestrzenną, a także złożyły egzamin ze znajomości przepisów prawnych dotyczących gospodarki przestrzennej oraz praktycznego zastosowania wiedzy w zakresie urbanistyki, 6) są obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej oraz: a) posiadają w państwie członkowskim Unii Europejskiej prawo do projektowania zagospodarowania przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej, b) ukończyły studia wyższe uznane w Polsce za równorzędne na kierunkach architektura i urbanistyka oraz gospodarka przestrzenna, trwające co najmniej 4 lata, c) odbyły dwuletnią praktykę przy projektowaniu zagospodarowania przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej. 4. Umowa międzynarodowa, zawarta na zasadzie wzajemności, może określić inny tryb zrzeszania osób w izbie urbanistów."}
{"id":"1997_593_50","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania dyscyplinarnego toczy się ono nadal, jeżeli tego zażąda małżonek obwinionego, jego krewny w linii prostej, brat lub siostra, w terminie 2 miesięcy od dnia zgonu obwinionego."}
{"id":"1997_593_51","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Postępowanie dyscyplinarne o ten sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego lub postępowania dyscyplinarnego wszczętego w jednostce organizacyjnej, w której przepisy szczególne przewidują takie postępowanie. Postępowanie dyscyplinarne może być jednak zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego. 2. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza, jeżeli zaszła okoliczność, która według Kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie."}
{"id":"1997_593_52","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego: 1) po upływie 3 miesięcy od dnia powzięcia przez okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej lub Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej wiadomości o popełnieniu przewinienia, 2) jeżeli od chwili popełnienia przewinienia upłynęły 3 lata. 2. W wypadku gdy czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne następuje dopiero z upływem karalności przestępstwa. 3. Przedawnienie dyscyplinarne przerywa każda czynność okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej lub Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej."}
{"id":"1997_593_53","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Członkowie sądów dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie orzekania w sprawach dyscyplinarnych, podlegają tylko przepisom prawa i orzekają na podstawie swojego przekonania opartego na swobodnej ocenie całokształtu dowodów zebranych w toku postępowania, uwzględniając okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i niekorzyść obwinionego członka samorządu zawodowego."}
{"id":"1997_593_54","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Okręgowy sąd dyscyplinarny w sprawach dyscyplinarnych może orzekać następujące kary: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) zawieszenie, na okres do 2 lat, w prawach członka izby, 4) skreślenie z listy członków izby. 2. Okręgowy sąd dyscyplinarny może wzywać i przesłuchiwać świadków oraz biegłych z zachowaniem przepisów postępowania karnego. 3. Od orzeczenia okręgowego sądu dyscyplinarnego obwinionemu oraz okręgowemu rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej przysługuje prawo wniesienia odwołania do Krajowego Sądu Dyscyplinarnego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia na piśmie wraz z uzasadnieniem. 4. Od orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej przysługuje obwinionemu, okręgowemu rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej lub Krajowemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej prawo wniesienia odwołania do Sądu Najwyższego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia na piśmie rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem."}
{"id":"1997_593_55","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Właściwy sąd dyscyplinarny przekazuje niezwłocznie okręgowej radzie odpis prawomocnego orzeczenia o nałożeniu kary z tytułu odpowiedzialności dyscyplinarnej w celu dokonania wpisu o ukaraniu w rejestrze, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 10. 2. Zatarcie wpisu o ukaraniu z tytułu odpowiedzialności dyscyplinarnej następuje z urzędu po upływie trzech lat od uprawomocnienia się orzeczenia kary upomnienia lub nagany oraz po upływie pięciu lat od upływu okresu zawieszenia w prawach członka. 3. Jeżeli w okresach, o których mowa w ust. 2, członek izby został ukarany inną karą dyscyplinarną zatarcie wpisu o ukaraniu następuje łącznie z zatarciem późniejszego wpisu."}
{"id":"1997_593_56","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej po zasięgnięciu opinii Krajowych Izb określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego, z uwzględnieniem zagadnień dotyczących: 1) stron i obrońców, 2) postępowania wyjaśniającego, 3) postępowania odwoławczego, 4) wykonania orzeczeń, 5) wznowienia postępowania, 6) kosztów postępowania. Rozdział 6 Polubowne rozstrzyganie sporów"}
{"id":"1997_593_57","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Okręgowe sądy dyscyplinarne, na wniosek członka izby i za pisemną zgodą wszystkich stron, mogą rozpatrywać, jako sądy polubowne, spory między członkami izb oraz między członkami izb a innymi podmiotami, jeżeli spory te dotyczą wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie lub zawodu urbanisty. 2. W wypadku sporów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o sądach polubownych. Rozdział 7 Mienie i gospodarka finansowa izby"}
{"id":"1997_593_58","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Działalność samorządu zawodowego jest finansowana z jego majątku. 2. Majątek samorządu zawodowego stanowią środki finansowe oraz nieruchomości i mienie ruchome. 3. Majątek samorządu zawodowego powstaje: 1) ze składek członkowskich, 2) z zapisów, darowizn i dotacji, 3) z wpływów z działalności gospodarczej, 4) z innych wpływów. 4. Majątkiem izby zarządza właściwa rada izby. 5. Izby prowadzą gospodarkę finansową zgodnie z odrębnymi przepisami. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_593_59","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 29, poz. 354 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 18 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 19 w brzmieniu: \"19) organie samorządu zawodowego - należy przez to rozumieć organy określone w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 2) w art. 12: a) ust. 1 pkt 6 skreśla się, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, określone w ust. 1 pkt 1-5, mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne i praktykę zawodową, dostosowane do rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną funkcją, stwierdzone decyzją, zwaną dalej \"uprawnieniami budowlanymi.\" wydaną przez organ samorządu zawodowego. \", c) ust. 4-7 otrzymują brzmienie: \"4. Egzamin składa się przed organem samorządu zawodowego. 5. Koszty postępowania kwalifikacyjnego ponosi osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień budowlanych. 6. Osoby wykonujące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie są odpowiedzialne za wykonywanie tych funkcji zgodnie z przepisami, obowiązującymi Polskimi Normami i zasadami wiedzy technicznej oraz za należytą staranność w wykonywaniu pracy, jej właściwą organizację, bezpieczeństwo i jakość. 7. Podstawę do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie stanowi wpis do centralnego rejestru, o którym mowa w art. 88a ust. 1 pkt 3 lit. a), oraz zgodnie z odrębnymi przepisami - wpis na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego.\"; 3) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, oprócz osób, o których mowa w art. 12, mogą również wykonywać osoby będące obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, które: 1) posiadają prawo wykonywania czynności odpowiadających samodzielnym funkcjom technicznym w budownictwie w innym kraju, 2) ukończyły studia wyższe zagraniczne uznane w Polsce za równorzędne, 3) odbyły dwuletnią praktykę przy sporządzaniu projektów lub na budowie. 2. Właściwy organ samorządu zawodowego przeprowadza postępowanie weryfikacyjne w zakresie, o którym mowa w ust. 1, i wydaje decyzję w sprawie nadania uprawnień budowlanych. 3. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy, z wyjątkiem art. 14 ust. 3.\"; 4) po art. 12a dodaje się art. 12b w brzmieniu: \"Art. 12b. Umowa międzynarodowa zawarta na zasadzie wzajemności może określić inny tryb nadawania uprawnień budowlanych.\"; 5) w art. 15 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Rzeczoznawcą budowlanym może być osoba, która: 1) korzysta w pełni z praw publicznych, 2) posiada: a) dyplom ukończenia wyższej uczelni, b) uprawnienia budowlane bez ograniczeń oraz co najmniej 10 lat praktyki odbytej po ich uzyskaniu, c) opinie dwóch rzeczoznawców budowlanych odpowiedniej specjalności. 2. Właściwy organ samorządu zawodowego na wniosek zainteresowanego, orzeka, w drodze decyzji, o nadaniu tytułu rzeczoznawcy budowlanego, określając, na podstawie opinii, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), oraz odbytej praktyki, zakres, w którym funkcja rzeczoznawcy budowlanego może być wykonywana. Zakres ten nie może wykraczać poza specjalność technicznobudowlaną objętą posiadanymi uprawnieniami.\"; 6) w art. 88a: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. tym pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do: a) wojewodów i wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością, b) organów samorządu zawodowego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych oraz odpowiedzialności zawodowej w budownictwie\", c) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. W rejestrach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zamieszcza się następujące dane: imiona i nazwisko, adres, numer PESEL oraz informację o wykształceniu i tytułach naukowych. 3. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określa, w drodze rozporządzenia, wzory i sposób prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, a w szczególności: 1) wymogi, jakim powinny odpowiadać rejestry, 2) dokumenty dołączane do wniosku o wpis do rejestrów, stanowiące podstawę dokonania wpisu.\"; 7) w art. 91 w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"lub prawa wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie\"; 8) w art. 97 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może złożyć w zakresie swojej właściwości organ samorządu zawodowego.\"; 9) art. 98 otrzymuje brzmienie: \"Art. 98. 1. W sprawach odpowiedzialności zawodowej w budownictwie orzekają, w specjalnościach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1-5, organy samorządu zawodowego, a w specjalnościach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 6 - organ właściwy w sprawach nadawania uprawnień. 2. Właściwość organów samorządu zawodowego w sprawach odpowiedzialności zawodowej w budownictwie zawodowym regulują odrębne przepisy.\"; 10) w art. 101: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Organ, który orzekał w I instancji o odpowiedzialności zawodowej w budownictwie, na wniosek ukaranego, orzeka o zatarciu kary, jeżeli ukarany:\", b) w ust. 2 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"organ, o którym mowa w ust. 1,\"."}
{"id":"1997_593_6","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Prawo wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie oraz samodzielnego projektowania przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej lub kierowania zespołem prowadzącym takie projektowanie, przysługuje wyłącznie osobom wpisanym na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego. 2. Członek izby samorządu zawodowego podlega obowiązkowi ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą wyniknąć w związku z wykonywaniem samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw architektury i budownictwa oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodowych, określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 2: 1) datę powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, 2) podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, 3) minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia określoną kwotowo, 4) zakres praw i obowiązków ubezpieczonego i zakładu ubezpieczeń, wynikających z umowy ubezpieczenia."}
{"id":"1997_593_60","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 142, Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) skreśla się rozdział 5. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_593_61","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Ministrowie: właściwy do spraw architektury i budownictwa oraz właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, po zasięgnięciu opinii stowarzyszeń zawodowych i naukowo-technicznych, w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, powołają odpowiednio Komitety Organizacyjne Izb Architektów, Inżynierów Budownictwa oraz Urbanistów, zwane dalej \"Komitetami\", zapewnią środki na ich działanie oraz zatwierdzą koszty działania Komitetów. 2. Zadaniem Komitetów, o których mowa w ust. 1, jest: 1) opracowanie projektów regulaminów pierwszych Krajowych Zjazdów Izb i regulaminów wyborów delegatów na te Zjazdy, 2) ustalenie liczby, obszaru i siedzib okręgowych izb, 3) zwołanie, zgodnie z przepisami ustawy, pierwszych zjazdów okręgowych izb oraz Krajowych Zjazdów Izb w terminie 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Do czasu wyboru organów Krajowych Izb samorządów zawodowych, Komitety posiadają uprawnienia Krajowych Rad Izb."}
{"id":"1997_593_62","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Do postępowań administracyjnych wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy ustawy. Właściwość organów określa się na podstawie przepisów ustawy."}
{"id":"1997_593_63","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 61, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 5 ust. 3 pkt 6 oraz art. 59 pkt 3, które wchodzą w życie z dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej."}
{"id":"1997_593_7","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Izby architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, zwane dalej \"izbami\", mają osobowość prawną. 2. Działalność izb określają ich statuty. 3. Izby mogą prowadzić działalność gospodarczą, z wyłączeniem działalności polegającej na wykonywaniu usług w zakresie obsługi inwestycyjnej, projektowania architektonicznego, konstrukcyjno-budowlanego lub urbanistycznego, robót budowlanych oraz rzeczoznawstwa budowlanego."}
{"id":"1997_593_8","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Do zadań samorządów zawodowych należy w szczególności: 1) sprawowanie nadzoru nad należytym i sumiennym wykonywaniem zawodu przez członków izb, 2) reprezentowanie i ochrona interesów zawodowych swoich członków, 3) ustalanie zasad etyki zawodowej i nadzór nad jej przestrzeganiem, 4) nadawanie i pozbawianie uprawnień budowlanych w specjalnościach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1-5, ustawy - Prawo budowlane, zwanych dalej \"uprawnieniami budowlanymi\", uznawanie kwalifikacji zawodowych cudzoziemców oraz nadawanie tytułu rzeczoznawcy budowlanego, 5) przeprowadzanie egzaminów oraz potwierdzanie kwalifikacji osób, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3-5, 6) współdziałanie z organami administracji rządowej i organami samorządu terytorialnego oraz z innymi samorządami zawodowymi i stowarzyszeniami zawodowymi, 7) opiniowanie minimalnych wymagań programowych w zakresie kształcenia zawodowego architektów, inżynierów budownictwa lub urbanistów oraz wnioskowanie w tych sprawach, 8) współdziałanie w doskonaleniu kwalifikacji zawodowych architektów, inżynierów budownictwa lub urbanistów, 9) zarządzanie majątkiem i działalnością gospodarczą samorządu zawodowego, 10) prowadzenie postępowań w zakresie odpowiedzialności zawodowej i dyscyplinarnej członków samorządów zawodowych, 11) opiniowanie projektów aktów normatywnych dotyczących architektury, budownictwa lub zagospodarowania przestrzennego, 12) organizowanie i prowadzenie instytucji samopomocowych oraz innych form pomocy materialnej członkom samorządów zawodowych, 13) prowadzenie list członków samorządów zawodowych, 14) realizacja zadań statutowych."}
{"id":"1997_593_9","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Jednostkami organizacyjnymi samorządów zawodowych są: 1) Krajowa Izba Architektów, Krajowa Izba Inżynierów Budownictwa oraz Krajowa Izba Urbanistów, zwane dalej \"Krajowymi Izbami\", 2) okręgowe izby architektów, okręgowe izby inżynierów budownictwa oraz okręgowe izby urbanistów, zwane dalej \"okręgowymi izbami\". 2. Okręgowe izby tworzą ich członkowie, których przynależność powstaje z chwilą uzyskania wpisu na listę członków okręgowej izby właściwej według miejsca zamieszkania."}
{"id":"1997_602_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751 - 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 1 w § 2, w art. 3 w § 1 i dwukrotnie w § 2, w art. 12 w § 2, w art. 17 w § 1 i 2 oraz dwukrotnie w § 3, w art. 24 w § 2, w art. 28 w pkt 2 dwukrotnie, w art. 29 w § 3 i dwukrotnie w § 4, w art. 30 w § 1 trzykrotnie oraz w § 2 i 3 dwukrotnie, w art. 35 w § 1, w art. 36 w § 1 dwukrotnie i w § 2, w art. 38 w § 1 czterokrotnie, w § 3 i w § 6 trzykrotnie, w art. 39 w pkt 3-6, w art. 40 w § 1 dwukrotnie, w § 2 i 3 oraz w § 4 dwukrotnie, w art. 41 w § 1 w zdaniu wstępnym, w pkt 3 dwukrotnie, w pkt 9 i 10 oraz w § 2 i dwukrotnie w § 3, w art. 41{1} w § 2 w pkt 5 dwukrotnie, w art. 53 w § 2, w art. 57 w § 1 dwukrotnie, w art. 61 w § 2 w pkt 3, w art. 63 w § 3 czterokrotnie, w art. 68 w § 1 trzykrotnie, w § 3 czterokrotnie i w § 4 dwukrotnie, w art. 70, w art. 73 w § 4, w art. 75 w § 1 dwukrotnie, w art. 82 w § 2, w art. 83 w § 2 i 6, w art. 88 w § 2 i 3, w art. 96 w § 2, w art. 114 w § 4, w art. 115 w § 2 dwukrotnie i w § 4, w art. 117{1} w zdaniu wstępnym, w art. 117{2} w § 1 w zdaniu wstępnym, w art. 120 w § 3 i 4, w art. 122{1} w § 2 i 3, w art. 134 w § 1, w art. 135 w § 1 dwukrotnie i w § 2, w art. 139 w § 1, w art. 142, w art. 144{1} oraz w art. 148 w § 2 dwukrotnie w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"sąd wojewódzki\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"sąd okręgowy\"; 2) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. §1. Sąd rejonowy tworzy się dla jednej lub większej liczby gmin; w uzasadnionych wypadkach może być utworzony więcej niż jeden sąd rejonowy w obrębie tej samej gminy. §2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi sądy rejonowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości. §3. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może tworzyć poza siedzibą sądu, a także znosić wydziały zamiejscowe sądów rejonowych. §4. Pracownicy zniesionego wydziału zamiejscowego przechodzą do odpowiedniego sądu.\"; 3) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. §1. Sąd okręgowy tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch sądów rejonowych. §2. Sąd apelacyjny tworzy się dla obszarów właściwości co najmniej dwóch sądów okręgowych. §3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi sądy okręgowe i apelacyjne oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości. §4. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może tworzyć poza siedzibą sądu, a także znosić ośrodki zamiejscowe albo wydziały zamiejscowe sądów okręgowych. §5. Pracownicy zniesionego ośrodka zamiejscowego albo wydziału zamiejscowego przechodzą do odpowiedniego sądu.\"; 4) w art. 19: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy w sądach okręgowych oraz w sądach rejonowych mających siedzibę w miastach będących siedzibą sądów okręgowych odrębne jednostki organizacyjne do spraw gospodarczych (sądy gospodarcze).\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. W tym samym trybie Minister Sprawiedliwości może przekazać jednemu sądowi okręgowemu rozpoznawanie spraw gospodarczych z właściwości innego sądu okręgowego oraz utworzyć odrębne jednostki organizacyjne do spraw gospodarczych (sądy gospodarcze) w sądach rejonowych innych niż określone w § 1.\"; 5) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy w Sądzie Okręgowym w Warszawie odrębną jednostkę organizacyjną do spraw z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz spraw z zakresu regulacji energetyki (sąd antymonopolowy).\"; 6) w art. 88 w § 1 wyrazy \"wojewódzkiego oraz kolegium sądu apelacyjnego lub wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"okręgowego oraz kolegium sądu apelacyjnego lub okręgowego\"; 7) w art. 133 w § 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy \", państwowych biurach notarialnych\"."}
{"id":"1997_602_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 2. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych sądy wojewódzkie stają się sądami okręgowymi, a ośrodki zamiejscowe albo wydziały zamiejscowe sądów wojewódzkich stają się ośrodkami zamiejscowymi albo wydziałami zamiejscowymi odpowiednich sądów okręgowych. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych odrębne jednostki organizacyjne sądów wojewódzkich stają się odrębnymi jednostkami organizacyjnymi odpowiednich sądów okręgowych."}
{"id":"1997_602_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 3. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy organy sądów wojewódzkich stają się organami odpowiednich sądów okręgowych na okres do zakończenia dotychczasowej kadencji. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy sędziowie sądów wojewódzkich stają się sędziami odpowiednich sądów okręgowych, a sędziowie sądów wojewódzkich w stanie spoczynku stają się sędziami odpowiednich sądów okręgowych w stanie spoczynku. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy ławnicy sądów wojewódzkich stają się 3awnikami odpowiednich sądów okręgowych na okres do zakończenia dotychczasowej kadencji. 4. Z dniem wejścia w życie ustawy biegli sądowi i tłumacze przysięgli ustanowieni przy sądach wojewódzkich stają się biegłymi sądowymi i tłumaczami przysięgłymi ustanowionymi przy odpowiednich sądach okręgowych."}
{"id":"1997_602_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 4. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o sądzie wojewódzkim, organach sądu wojewódzkiego albo sędziach sądu wojewódzkiego, należy przez to rozumieć odpowiednio sąd okręgowy, organy sądu okręgowego albo sędziów sądu okręgowego."}
{"id":"1997_602_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 5. 1. W sprawach, które do dnia 31 grudnia 1998 r. wpłynęły do właściwych sądów wojewódzkich, pozostają właściwe do zakończenia postępowania w pierwszej instancji sądy okręgowe powstałe w trybie, o którym mowa w art. 2, chociażby na skutek określenia obszarów ich właściwości odpadła podstawa ich właściwości miejscowej. 2. W sprawach, w których do dnia 31 grudnia 1998 r. zostało zaskarżone orzeczenie kończące postępowanie w pierwszej instancji, w drugiej instancji orzekają sądy przełożone nad sądami pierwszej instancji w dniu 31 grudnia 1998 r., chociażby na skutek określenia obszaru ich właściwości w trybie, o którym mowa w art. 2, sąd pierwszej instancji, który wydał zaskarżone orzeczenie nie należał do tego obszaru. W razie uchylenia zaskarżonego orzeczenia sąd drugiej instancji, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu sądowi pierwszej instancji, uwzględnia zmianę obszaru właściwości sądów."}
{"id":"1997_602_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_603_1","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 1. 1. Poczynając od dnia 1 stycznia 1995 r. Narodowy Bank Polski dokona ekwiwalentnej denominacji złotego, wprowadzając do obrotu pieniężnego nową polską jednostkę pieniężną. 2. Nowa jednostka pieniężna o nazwie złoty będzie dzieliła się na 100 groszy."}
{"id":"1997_603_10","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 10. Prezes Rady Ministrów oraz Prezes Narodowego Banku Polskiego przedstawią Sejmowi w terminie do dnia 30 listopada 1994 r. informację o stanie przygotowań do wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_603_11","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 11. Traci moc ustawa z dnia 28 października 1950 r. o zmianie systemu pieniężnego (Dz.U. Nr 50, poz. 459, z 1958 r. Nr 72, poz. 356 i z 1982 r. Nr 7, poz. 56)."}
{"id":"1997_603_12","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., z tym że art. 4 ust. 9, art. 9 i art. 10 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_603_2","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 2. 1. W okresie od wprowadzenia nowej jednostki pieniężnej do dnia 31 grudnia 1996 r. banknoty i monety, będące w obiegu przed dniem 1 stycznia 1995 r., zwane dalej \"starymi złotymi\", zostaną stopniowo zastąpione banknotami i monetami opiewającymi na jednostkę pieniężną, o której mowa w art. 1. 2. Nowa jednostka pieniężna, o której mowa w art. 1, będzie miała wartość równą 10 000 starych złotych."}
{"id":"1997_603_3","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 3. 1. W okresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1, stare złote będą nadal bez żadnych ograniczeń prawnym środkiem płatniczym w przeliczeniu według stosunku ustalonego w art. 2 ust. 2. 2. Stare złote przestaną być prawnymi środkami płatniczymi poczynając od dnia 1 stycznia 1997 r., z tym jednak że będą one podlegały bez żadnych ograniczeń wymianie w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r., w stosunku określonym w art. 2 ust. 2, w placówkach Narodowego Banku Polskiego oraz w innych bankach zobowiązanych do tej czynności przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 3. Wykaz placówek Narodowego Banku Polskiego oraz innych banków zobowiązanych do czynności, o których mowa w ust. 2, określi w drodze zarządzenia Prezes Narodowego Banku Polskiego. Zarządzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym \"Monitor Polski\". 4. Kwotą pieniężną podlegającą wymianie jest 100 starych złotych lub jej wielokrotność."}
{"id":"1997_603_4","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 4. 1. Wszelkie prawa majątkowe, a także zobowiązania i należności pieniężne powstałe przed datą określoną w art. 1 ust. 1, a płatne po tej dacie - podlegają przeliczeniu w stosunku określonym w art. 2 ust. 2. W szczególności przeliczeniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, podlegają: wynagrodzenia za pracę, emerytury, renty, inne należności wynikające z praw i zobowiązań majątkowych (publicznych i prywatnych) bez względu na tytuł ich powstania, wartości materiałów i surowców, wkładów oszczędnościowych, lokat i depozytów bankowych. 2. Przeliczenie, o którym mowa w ust. 1, na nową jednostkę pieniężną nastąpi według stanu na dzień 1 stycznia 1995 r. 3. Detaliczne ceny sprzedaży wszystkich towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. powinny być wyrażane w nowej jednostce pieniężnej z jednoczesnym podaniem ich wysokości w starych złotych. Przeliczenie to powinno być dokonane ściśle w stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2, przy czym dopuszczalna jest jedynie korekta wynikająca z konieczności zaokrąglania końcówek wartości pieniężnej do 1 grosza, na zasadach ogólnych. 4. Dane statystyczne podlegają przeliczeniu według stanu na dzień 1 stycznia 1995 r., z tym że w wypadku gdy datą kończącą okres statystyczny jest ostatni dzień 1994 r. - przeliczenie nastąpi z dniem 31 grudnia 1994 r. 5. Przeliczeniu, o którym mowa w ust. 2, podlegają także: kary pieniężne, kary porządkowe, nawiązki, poręczenia majątkowe, odszkodowania, zadośćuczynienia, koszty postępowania, opłaty i inne świadczenia orzeczone w postępowaniu sądowym, administracyjnym oraz przez inne upoważnione do ich nakładania organy, o ile nie zostały uiszczone do dnia 31 grudnia 1994 r. 6. Wszelkie wartości pieniężne wynikające z obowiązujących przepisów lub przepisów, jakie zostaną ogłoszone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają z dniem 1 stycznia 1995 r. przeliczeniu z mocy prawa w stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2. 7. Należności z przelewów bankowych, czeków i weksli oraz przekazów pocztowych i innych tego rodzaju czynności, podlegające realizacji po dniu 31 grudnia 1994 r., będą wypłacane lub zarachowywane na poczet zobowiązań po przeliczeniu według stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2. 8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb dokonywania w księgach wieczystych przeliczenia na nową jednostkę pieniężną wartości praw i obowiązków w tych księgach ujawnionych oraz wartości pieniężnych w rejestrach prowadzonych przez sądy. 9. Właściwi ministrowie dostosują przepisy wydane na podstawie innych ustaw do przepisów niniejszej ustawy w terminie do dnia 31 października 1994 r."}
{"id":"1997_603_5","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 5. Obligacje i inne papiery wartościowe emitowane przed dniem 1 stycznia 1995 r. wyrażają po tej dacie wartość przeliczoną według stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2."}
{"id":"1997_603_6","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 6. 1. Nieskasowane znaki opłat publicznych, a w szczególności opłat: pocztowej, skarbowej, sądowej, z dniem 1 stycznia 1995 r. podlegają, z zastrzeżeniem ust. 2, wymianie na nowe znaki opiewające na jednostkę pieniężną, o której mowa w art. 1, przy czym wyrażać one powinny wartość obowiązującą przed datą, o której wyżej mowa, przeliczoną według stosunku określonego w art. 2 ust. 2. 2. Właściwi ministrowie określą, w drodze rozporządzeń, szczegółowe zasady wymiany znaków opłat, o których mowa w ust. 1, na nowe znaki, przy czym dopuszcza się do stosowania dotychczasowe znaki opłat po umieszczeniu na nich w sposób trwały nowej ich wartości. W okresie do dnia 31 grudnia 1996 r. mogą być dopuszczone jako prawne środki opłaty pocztowej znaczki tej opłaty będące dotychczas w obiegu, w przeliczeniu ich wartości według stosunku, o którym mowa w art. 2 ust. 2."}
{"id":"1997_603_7","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 7. Przy przeliczaniu wartości, innych niż wymienione w art. 4 ust. 3, na nową jednostkę pieniężną stosuje się zasadę, że ich końcówki w wysokości do 100 złotych, wyrażone w jednostce pieniężnej będącej w obiegu przed dniem 1 stycznia 1995 r., będą zaokrąglane w górę do nowej wartości wyrażonej w pełnych groszach."}
{"id":"1997_603_8","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 8. Kto nie uwidacznia detalicznej ceny sprzedaży towarów i usług w sposób określony w art. 4 ust. 3, podlega karze grzywny albo karze nagany."}
{"id":"1997_603_9","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego W celu ułatwienia rozliczeń pieniężnych oraz mając na względzie oznaki stabilizowania się relacji waluty polskiej z innymi walutami narodowymi, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 9. Zobowiązuje się właściwych ministrów do ogłoszenia aktów wykonawczych, o których mowa w art. 4 ust. 8 i w art. 6 ust. 2, w terminie do dnia 30 września 1994 r."}
{"id":"1997_604_1","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Partia polityczna jest dobrowolną organizacją, występującą pod określoną nazwą, stawiającą sobie za cel udział w życiu publicznym poprzez wywieranie metodami demokratycznymi wpływu na kształtowanie polityki państwa lub sprawowanie władzy publicznej. 2. Partia polityczna może korzystać z praw wynikających z ustaw po uzyskaniu wpisu do ewidencji partii politycznych."}
{"id":"1997_604_10","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Członek partii politycznej ma prawo do wystąpienia z niej. Rozdział 3 Ewidencja partii politycznych"}
{"id":"1997_604_10a","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10a. Z wnioskiem o stwierdzenie zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych do Trybunału Konstytucyjnego wystąpić mogą: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Prokurator Generalny oraz Sąd Wojewódzki w Warszawie prowadzący ewidencję partii politycznych."}
{"id":"1997_604_10b","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10b. 1. Osoby powołane do reprezentowania partii politycznej ustala się na podstawie ustawy i statutu partii. 2. W wypadku, gdy nie można ustalić osoby upoważnionej do reprezentowania partii lub gdy nie można z nią nawiązać kontaktu albo gdy nastąpiła zmiana osoby upoważnionej po wpłynięciu wniosku do Trybunału Konstytucyjnego, Trybunał uznaje za osobę upoważnioną osobę faktycznie kierującą partią w czasie podjęcia przez nią zakwestionowanej we wniosku działalności niezgodnej z Konstytucją."}
{"id":"1997_604_10c","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10c. Wnioski o stwierdzenie zgodności z Konstytucją celów partii politycznych, określonych w statucie lub w programie, Trybunał Konstytucyjny rozpoznaje na zasadach i w trybie przewidzianych dla rozpoznania wniosków o stwierdzenie zgodności aktów normatywnych z Konstytucją."}
{"id":"1997_604_10d","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10d. 1. Wnioski o stwierdzenie zgodności z Konstytucją działalności partii politycznych Trybunał Konstytucyjny rozpoznaje stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 2. Ciężar udowodnienia niezgodności z Konstytucją spoczywa na wnioskodawcy, który w tym celu powinien przedstawić lub zgłosić dowody wskazujące na tę niezgodność."}
{"id":"1997_604_10e","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10e.Trybunał Konstytucyjny może zlecić Prokuratorowi Generalnemu w celu zebrania i utrwalenia dowodów przeprowadzenie dochodzenia w określonym zakresie w sprawie zgodności działalności partii politycznej z Konstytucją. Do dochodzenia tego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. Wskazany w postanowieniu Trybunału zakres postępowania jest wiążący."}
{"id":"1997_604_10f","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10f. Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego o sprzeczności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych są ogłaszane w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"1997_604_11","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Partię polityczną zgłasza się do ewidencji partii politycznych, zwanej dalej \"ewidencją\", prowadzonej przez Sąd Wojewódzki w Warszawie, zwany dalej \"Sądem\". 2. Zgłoszenie powinno zawierać nazwę, skrót nazwy i określenie adresu siedziby partii politycznej oraz imiona, nazwiska i adresy osób wchodzących w skład organów uprawnionych w statucie do reprezentowania partii na zewnątrz oraz do zaciągania zobowiązań majątkowych. Do zgłoszenia można załączyć wzorzec symbolu graficznego partii politycznej. 3. Do zgłoszenia należy załączyć: 1) statut partii politycznej, 2) wykaz zawierający imiona, nazwiska, adresy zamieszkania, numery ewidencyjne PESEL i własnoręczne podpisy popierających zgłoszenie co najmniej 1000 obywateli polskich, którzy ukończyli 18 lat i mają pełną zdolność do czynności prawnych; każda strona wykazu powinna być opatrzona adnotacją zawierającą nazwę partii politycznej zgłaszanej do ewidencji. 4. Do zbierania podpisów osób popierających zgłoszenie, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297). 5. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny partii politycznej powinny odróżniać się wyraźnie od nazw, skrótów nazw i symboli graficznych partii już istniejących. 6. Zgłoszenia dokonują 3 osoby spośród osób, o których mowa w ust. 2, przyjmując odpowiedzialność za prawdziwość danych zawartych w zgłoszeniu."}
{"id":"1997_604_12","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Sąd dokonuje wpisu partii politycznej do ewidencji niezwłocznie, jeżeli zgłoszenie jest zgodne z przepisami prawa. 2. Przez wpis rozumie się także zmianę oraz wykreślenie wpisu. 3. Sprawy o wpis do ewidencji rozpoznaje się na posiedzeniu niejawnym; Sąd może zarządzić wyznaczenie rozprawy. 4. Sąd wydaje orzeczenie w formie postanowienia. 5. Od postanowienia w przedmiocie wpisu przysługuje apelacja, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej."}
{"id":"1997_604_13","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Jeżeli zgłoszenie partii politycznej do ewidencji zostało dokonane z naruszeniem przepisów art. 11 ust. 2-6, Sąd wzywa zgłaszających do usunięcia stwierdzonych wad w wyznaczonym przez siebie terminie, nie dłuższym niż 3 miesiące. 2. W przypadku nieusunięcia wad w terminie i w sposób wskazany przez Sąd, Sąd wydaje postanowienie o odmowie wpisu partii politycznej do ewidencji. 3. Postanowienie może być zaskarżone w terminie 14 dni od jego doręczenia lub ogłoszenia na posiedzeniu jawnym."}
{"id":"1997_604_14","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W razie powstania wątpliwości co do zgodności z Konstytucją celów lub zasad działania partii politycznej określonych w statucie, zgodnie z art. 9 ust. 1, lub w programie partii Sąd zawiesza postępowanie, o którym mowa w art. 12, i występuje do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności celów partii politycznej z Konstytucją. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zażalenie nie przysługuje. 3. Jeżeli Trybunał Konstytucyjny wyda orzeczenie o sprzeczności celów partii politycznej z Konstytucją, Sąd odmawia wpisu partii do ewidencji. 4. Postanowienie Sądu, o którym mowa w ust. 3, nie podlega zaskarżeniu."}
{"id":"1997_604_15","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Prawomocne postanowienia Sądu w sprawach o wpis do ewidencji ogłasza się nieodpłatnie w \"Monitorze Sądowym i Gospodarczym\" oraz przekazuje Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"1997_604_16","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Partia polityczna nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania do ewidencji."}
{"id":"1997_604_17","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny partii politycznej zgłoszonej do ewidencji w sposób określony w art. 11 korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych."}
{"id":"1997_604_18","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Ewidencja wraz z tekstami statutów partii politycznych jest jawna. 2. Każdemu przysługuje prawo otrzymywania od Sądu uwierzytelnionych odpisów i wyciągów z ewidencji i statutów partii politycznych. 3. Odpisy i wyciągi podlegają opłacie. 4. Dochody uzyskane z opłat, o których mowa w ust. 3, przeznaczane są na koszty działalności podstawowej Sądu oraz na zakupy inwestycyjne."}
{"id":"1997_604_19","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Partia polityczna jest obowiązana zawiadomić Sąd o: 1) zmianie statutu partii, 2) zmianie adresu siedziby partii, 3) zmianach w składzie organów uprawnionych w statucie do reprezentowania partii na zewnątrz oraz do zaciągania zobowiązań majątkowych. 2. Partia polityczna zawiadamia Sąd o zmianach określonych w ust. 1 niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia dokonania tych zmian."}
{"id":"1997_604_2","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Członkami partii politycznych mogą być obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, którzy ukończyli 18 lat. 2. Zakaz przynależności do partii politycznych określają odrębne ustawy."}
{"id":"1997_604_20","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W przypadku niespełnienia przez partię polityczną wymogów określonych w art. 19 Sąd wzywa właściwy organ partii politycznej do złożenia wyjaśnień lub uzupełnienia brakujących danych w wyznaczonym przez siebie terminie, nie krótszym niż 3 miesiące. W razie powstania wątpliwości Sąd bada, czy dochowany został tryb dokonywania wyboru organów partii oraz uzupełniania składów tych organów, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 5. 2. W razie bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, Sąd wydaje postanowienie o wykreśleniu wpisu partii politycznej z ewidencji."}
{"id":"1997_604_21","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Jeżeli partia polityczna wprowadzi do statutu zmiany niezgodne z postanowieniami art. 8, Sąd może wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie zgodności z Konstytucją celów lub zasad działania partii politycznej. 2. Przepisy art. 14 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_604_22","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W sprawach o wpis partii politycznej do ewidencji stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy, z tym że kasacja przysługuje jedynie od postanowień sądu drugiej instancji w przedmiocie wpisu lub wykreślenia wpisu z ewidencji."}
{"id":"1997_604_23","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia: 1) wzór i sposób prowadzenia ewidencji partii politycznych oraz szczegółowe zasady wydawania odpisów i wyciągów, o których mowa w art. 18, 2) w porozumieniu z Ministrem Finansów, wysokość opłat oraz warunki zwolnienia z opłat za wykonanie odpisów i wyciągów przez Sąd prowadzący ewidencję. Rozdział 4 Finanse partii politycznych"}
{"id":"1997_604_24","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Majątek partii politycznej powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku, ze zbiórek publicznych, a także dochodów z działalności gospodarczej. 2. Partie polityczne mogą prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółdzielni lub udziału w spółkach, z wyjątkiem spółek z udziałem Skarbu Państwa, innych państwowych lub komunalnych osób prawnych lub podmiotów zagranicznych. 3. Do spółdzielni założonych przez partie polityczne nie stosuje się przepisu art. 6 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183). 4. Dochody partii politycznej z działalności, o której mowa w ust. 2, są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych w części, w jakiej zostały przeznaczone na cele statutowe partii."}
{"id":"1997_604_25","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Partiom politycznym nie mogą być przekazywane środki pieniężne, a także rzeczy ruchome i zbywalne prawa majątkowe, pochodzące: 1) z budżetu państwa, z wyjątkiem dotacji, o których mowa w art. 28, 2) od Skarbu Państwa i innych państwowych osób prawnych, 3) od jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych i innych komunalnych osób prawnych oraz sejmików samorządowych, 4) od państwowych jednostek organizacyjnych, a także podmiotów gospodarczych z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych i innych komunalnych osób prawnych, 5) od podmiotów korzystających z dotacji Skarbu Państwa w okresie ostatnich 2 lat licząc od początku roku kalendarzowego, w którym przekazanie miałoby nastąpić. 2. Partia polityczna nie może korzystać z jakiegokolwiek wsparcia rzeczowego i pomocy finansowej od osób zagranicznych w rozumieniu Prawa dewizowego i osób prawnych z udziałem podmiotów zagranicznych."}
{"id":"1997_604_26","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Partia polityczna, która narusza zakazy określone w art. 25, traci prawo do otrzymania w następnym roku kalendarzowym dotacji, o której mowa w art. 28. Korzyści majątkowe uzyskane w wyniku naruszenia zakazu podlegają w całości przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_604_27","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Prowadzenie przez jednostki organizacyjne partii politycznej działalności polegającej na sprzedaży tekstu statutu lub programu partii, a także przedmiotów symbolizujących partię, oraz na wykonywaniu odpłatnie drobnych usług na rzecz osób trzecich z wykorzystaniem posiadanego sprzętu biurowego nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. 2. Działalność, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona przez partię polityczną jedynie pod warunkiem, że cały uzyskany w ten sposób dochód jest przeznaczony na realizację celów statutowych."}
{"id":"1997_604_28","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Partia polityczna, która uczestniczyła w ostatnio zarządzonych wyborach do Sejmu i Senatu, ma prawo do otrzymania dotacji z budżetu państwa w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie. 2. Partia polityczna, która w ostatnio zarządzonych wyborach do Sejmu i Senatu wchodziła w skład koalicji wyborczej utworzonej w celu zgłaszania wspólnych list kandydatów na posłów oraz wspólnych kandydatów na senatorów, ma prawo do dotacji z budżetu państwa w trybie i na zasadach określonych w ustawie - Ordynacja wyborcza do Sejmu. 3. Kwota dotacji, o której mowa w ust. 1, wynika z podziału ogólnej kwoty dotacji, przewidzianej zgodnie z przepisami ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu w budżecie państwa dla wszystkich podmiotów uczestniczących w wyborach na część przypadającą partiom politycznym oraz na część przypadającą innym podmiotom, dokonanego w ten sposób, że ogólną kwotę dotacji dzieli się przez 560 i mnoży przez liczbę mandatów posłów i senatorów uzyskanych przez wszystkie partie polityczne. 4. Dotacja udzielana jest w formie: 1) dotacji celowej na działalność statutową partii, 2) dotacji podmiotowej - w związku z poniesionymi wydatkami na udział w wyborach do Sejmu i Senatu. 5. Z kwoty dotacji ustalonej w sposób, o jakim mowa w ust. 3, przeznacza się 60% na dotacje celowe i 40% na dotacje podmiotowe."}
{"id":"1997_604_29","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Dotacja celowa, o której mowa w art. 28 ust. 4 pkt 1, przysługuje partii politycznej, jeżeli jej okręgowe listy kandydatów na posłów otrzymały co najmniej 3% ważnie oddanych głosów na wszystkie listy kandydatów partii politycznych w skali kraju. 2. Wysokość dotacji dla danej partii jest ustalana proporcjonalnie do liczby ważnych głosów oddanych na okręgowe listy kandydatów na posłów tej partii według wzoru: D Dc = --------- x Wp Wk gdzie poszczególne symbole oznaczają: Dc - wysokość dotacji celowej dla danej partii, D - wysokość dotacji celowej ogółem (art. 28 ust. 5), Wk - liczbę ważnych głosów oddanych w skali kraju na okręgowe listy kandydatów na posłów partii politycznych, które otrzymały co najmniej 3% ważnie oddanych głosów, Wp - liczbę ważnych głosów oddanych w skali kraju na okręgowe listy kandydatów na posłów danej partii. 3. Dotacja, w granicach kwoty ustalonej dla danej partii, jest wypłacana przez okres kadencji Sejmu w czterech ratach: 1) w pierwszym roku kalendarzowym następującym po wyborach w wysokości 40%, 2) w każdym pozostałym roku kalendarzowym w wysokości 20%, z tym że kwota dotacji jest co roku waloryzowana na podstawie prognozowanego, w projekcie ustawy budżetowej na dany rok, wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 4. Podstawę wypłacenia dotacji stanowi złożenie przez organ partii politycznej statutowo uprawniony do jej reprezentowania na zewnątrz, w terminie do 31 marca każdego roku, wniosku o wypłacenie dotacji na dany rok, sporządzonego na urzędowym formularzu."}
{"id":"1997_604_3","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Partia polityczna opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników."}
{"id":"1997_604_30","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Dotacja podmiotowa, o której mowa w art. 28 ust. 4 pkt 2, przysługuje partii politycznej, jeżeli w wyborach uzyskała przynajmniej jeden mandat posła lub senatora. 2. Wysokość dotacji dla danej partii jest ustalana proporcjonalnie do liczby uzyskanych mandatów posłów i senatorów według wzoru: D Dp = --------- x Mp+s Mo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Dp - wysokość dotacji podmiotowej dla danej partii, D - wysokość dotacji podmiotowej ogółem (art. 28 ust. 5), Mo - liczbę mandatów posłów i senatorów uzyskanych przez wszystkie partie polityczne, Mp+s - liczbę mandatów posłów i senatorów uzyskanych przez daną partię. 3. Dotacja jest wypłacana w ciągu 3 miesięcy od dnia stwierdzenia przez właściwy organ ważności wyborów, nie później jednak niż do 31 marca następnego roku. 4. Podstawę wypłacenia dotacji stanowi złożenie przez organ partii politycznej statutowo uprawniony do jej reprezentowania na zewnątrz wniosku o wypłacenie dotacji, sporządzonego na urzędowym formularzu i potwierdzonego przez Państwową Komisję Wyborczą w przedmiocie uprawnienia do dotacji oraz liczby uzyskanych mandatów."}
{"id":"1997_604_31","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W razie połączenia się partii politycznej z inną partią lub partiami dotacja celowa, o której mowa w art. 28, przysługuje nowej partii w wysokości równej sumie dotacji celowych ustalonych dla łączących się partii. 2. Dotacja jest wypłacana na podstawie wniosku złożonego przez właściwy organ nowej partii politycznej, począwszy od miesiąca, w którym Sąd dokonał odpowiedniego wpisu w ewidencji. 3. W przypadkach, o których mowa w art. 45, dotacja celowa przysługująca partii politycznej nie jest wypłacana począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym partia polityczna rozwiązała się lub Sąd zarządził jej likwidację."}
{"id":"1997_604_32","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W razie rozwiązania się Sejmu lub rozwiązania Sejmu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej prawo do dotacji celowych przysługujących partiom politycznym wygasa z końcem danego roku kalendarzowego."}
{"id":"1997_604_33","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Wydatki związane z dotacjami dla partii politycznych pokrywane są z budżetu państwa w części dotyczącej Ministerstwa Finansów. 2. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia: 1) tryb składania wniosków oraz terminy i sposób wypłacania dotacji przysługujących partiom politycznym, 2) po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, wzory urzędowych formularzy wniosków w sprawie dotacji składanych przez partie polityczne."}
{"id":"1997_604_34","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Partie polityczne sporządzają coroczną informację finansową o otrzymanej z budżetu państwa dotacji na działalność statutową oraz o poniesionych wydatkach na cele statutowe. Wzór informacji i zakres zawartych w niej danych ustala, w drodze uchwały, Państwowa Komisja Wyborcza po porozumieniu z Ministrem Finansów. 2. Informację, o której mowa w ust. 1, partie polityczne składają Państwowej Komisji Wyborczej za rok kalendarzowy w terminie do 31 marca następnego roku. W tym samym terminie partie polityczne podają informację do wiadomości publicznej w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym i przekazują ją do Sądu. 3. Jeżeli partia polityczna nie złoży informacji finansowej w terminie i w sposób określony w ust. 2, traci prawo do otrzymania w następnym roku kalendarzowym dotacji, o której mowa w art. 28 ust. 1."}
{"id":"1997_604_35","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Partia polityczna, jeżeli statut partii to przewiduje, może utworzyć Fundusz Wyborczy. 2. Środki finansowe zgromadzone w ramach Funduszu Wyborczego mogą być wykorzystane wyłącznie na finansowanie udziału partii politycznej w wyborach do Sejmu, Senatu, w wyborach na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w wyborach do samorządu terytorialnego, a także udziału w kampaniach referendalnych. 3. O utworzeniu Funduszu Wyborczego, a także o jego likwidacji partia polityczna zawiadamia Państwową Komisję Wyborczą. 4. Nazwa funduszu brzmi: \"Fundusz Wyborczy...... (nazwa partii)\"."}
{"id":"1997_604_36","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Środki finansowe gromadzone w ramach Funduszu Wyborczego mogą pochodzić z wpłat własnych partii politycznej oraz ze zbiórek publicznych, darowizn, spadków i zapisów. 2. Organizowanie zbiórki publicznej, o której mowa w ust. 1, nie wymaga pozwolenia określonego w przepisach o zbiórkach publicznych. 3. Środki finansowe Funduszu Wyborczego gromadzi się na oddzielnym koncie bankowym."}
{"id":"1997_604_37","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Środki finansowe Funduszu Wyborczego partii politycznej: 1) w przypadku połączenia się z inną partią lub innymi partiami przekazywane są na rzecz Funduszu Wyborczego nowej partii, 2) w razie podziału partii przekazywane są na rzecz Funduszu Wyborczego nowo powstałych partii w częściach równych, chyba, że partia rozwiązując się ustanowi inne proporcje podziału."}
{"id":"1997_604_38","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Partia polityczna składa Państwowej Komisji Wyborczej, nie później niż do 31 marca roku następnego, informację zbiorczą o źródłach pozyskania środków finansowych oraz o wydatkach poniesionych ze środków Funduszu Wyborczego w roku poprzednim. W informacji ujawnia się podmioty, których darowizny na Fundusz Wyborczy przekraczają 10-krotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 2. Państwowa Komisja Wyborcza po porozumieniu z Ministrem Finansów ustala, w drodze uchwały, wzór informacji, o której mowa w ust. 1. 3. W przypadku niezłożenia informacji w terminie i w sposób, o których mowa w ust. 1, lub złożenia jej z naruszeniem przepisów ust. 1 i 2 Minister Finansów, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, może zablokować konto Funduszu Wyborczego na okres do 3 lat. 4. Informacje są udostępniane do publicznego wglądu w trybie i w sposób określony, w drodze uchwały, przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"1997_604_39","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Źródła finansowania partii politycznych są jawne. 2. Partia polityczna składa Sądowi, nie później niż do 31 marca następnego roku, informację o jej źródłach finansowania w roku poprzednim. Odpis informacji partia polityczna składa w tym samym terminie Państwowej Komisji Wyborczej. 3. Państwowa Komisja Wyborcza po porozumieniu z Ministrem Finansów ustala, w drodze uchwały, wzór informacji, o której mowa w ust. 2. 4. W przypadku niezłożenia przez partię polityczną informacji określonej w ust. 2 Sąd wzywa właściwy organ partii politycznej do jej złożenia w terminie 3 miesięcy. 5. W razie bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 4, Sąd po przeprowadzeniu rozprawy wydaje postanowienie o wykreśleniu wpisu partii politycznej z ewidencji."}
{"id":"1997_604_4","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Organy władzy publicznej są obowiązane do równego traktowania partii politycznych."}
{"id":"1997_604_40","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Do opodatkowania partii politycznych stosuje się, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 4, przepisy o podatku dochodowym od osób prawnych."}
{"id":"1997_604_41","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Partie polityczne prowadzą rachunkowość na zasadach określonych odrębnymi przepisami z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. Rozdział 5 Postępowanie w sprawie stwierdzenia sprzeczności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych"}
{"id":"1997_604_42","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Rozpoznawanie spraw o stwierdzenie sprzeczności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych należy do właściwości Trybunału Konstytucyjnego."}
{"id":"1997_604_43","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Tryb postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawach, o których mowa w art. 42, określa ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym."}
{"id":"1997_604_44","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Jeżeli Trybunał Konstytucyjny wyda orzeczenie o sprzeczności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznej, Sąd wydaje niezwłocznie postanowienie o wykreśleniu wpisu partii z ewidencji. 2. Postanowienie Sądu, o którym mowa w ust. 1, nie podlega zaskarżeniu. Rozdział 6 Likwidacja partii politycznej"}
{"id":"1997_604_45","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Partia polityczna podlega likwidacji wskutek: 1) rozwiązania mocą uchwały uprawnionego statutowego organu partii, 2) postanowienia Sądu o wykreśleniu wpisu partii z ewidencji z przyczyn, o których mowa w art. 20, 21, 39 i 44."}
{"id":"1997_604_46","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W razie rozwiązania się partii politycznej na podstawie własnej uchwały właściwy organ partii niezwłocznie przesyła Sądowi uchwałę o samorozwiązaniu partii oraz o wyznaczeniu jej likwidatora. 2. Jeżeli partia polityczna nie ustanowi, zgodnie z ust. 1, likwidatora, Sąd wyznacza likwidatora tej partii. 3. Sąd, po zakończeniu likwidacji, wydaje postanowienie o wykreśleniu wpisu partii politycznej z ewidencji. Postanowienie Sądu nie podlega zaskarżeniu."}
{"id":"1997_604_47","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Sąd po uprawomocnieniu się postanowienia, o którym mowa w art. 45 pkt 2, zarządza likwidację partii politycznej i wyznacza likwidatora tej partii."}
{"id":"1997_604_48","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Koszt likwidacji pokrywa się z majątku likwidowanej partii politycznej. Jeżeli majątek partii wystarcza jedynie na pokrycie części kosztów jej likwidacji, pozostałą część tych kosztów pokrywa Skarb Państwa."}
{"id":"1997_604_49","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W sprawach likwidacji partii politycznej, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86 i z 1996 r. Nr 27, poz. 118). Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_604_5","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Partiom politycznym zapewnia się dostęp do publicznej radiofonii i telewizji na zasadach określonych w odrębnych ustawach."}
{"id":"1997_604_50","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 23, poz. 166, z 1989 r. Nr 73, poz. 436, z 1991 r. Nr 113, poz. 491, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i z 1996 r. Nr 7, poz. 44) w art. 20: 1) w § 3 skreśla się zdanie drugie, 2) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Sędziemu ubiegającemu się o mandat posła lub senatora udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej, a w razie uzyskania mandatu - na czas jego wykonywania.\"."}
{"id":"1997_604_51","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496) po art. 45 dodaje się art. 45{1} w brzmieniu: \"Art. 45{1}. 1. Urzędnikom państwowym zatrudnionym w Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz w Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nie wolno publicznie manifestować swoich przekonań politycznych. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy pracowników zatrudnionych na podstawie art. 47{1} ust. 1, a także osób zajmujących kierownicze stanowiska w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 469).\"."}
{"id":"1997_604_52","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 i z 1997 r. Nr 75, poz. 471) w art. 38 w ust. 3 skreśla się zdanie drugie."}
{"id":"1997_604_53","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471) w art. 64: 1) w § 3 skreśla się zdanie drugie, 2) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Sędziemu ubiegającemu się o mandat posła lub senatora udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej, a w razie uzyskania mandatu - na czas jego wykonywania.\"."}
{"id":"1997_604_54","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 i z 1997 r. Nr 90, poz. 557) w art. 44: 1) w ust. 3 skreśla się zdanie drugie, 2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Prokuratorowi ubiegającemu się o mandat posła lub senatora udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej, a w razie uzyskania mandatu - na czas jego wykonywania.\"."}
{"id":"1997_604_55","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 13, poz. 59 i z 1996 r. Nr 77, poz. 367) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) z Konstytucją - celów lub działalności partii politycznych.\"; 2) w art. 3 w zdaniu wstępnym wyrazy \"w art. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2\"; 3) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a Badanie zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych"}
{"id":"1997_604_56","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1994 r. Nr 54, poz. 224 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) w art. 20 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. W wyborach uzupełniających wysokość dotacji dla komitetu wyborczego zgłaszającego kandydata, który uzyskał mandat, oblicza się w ten sposób, że ogólną kwotę dotacji przypadającą na wszystkie komitety wyborcze w ostatnio przeprowadzonych wyborach do Sejmu i Senatu dzieli się przez 560 i mnoży przez wskaźnik przeciętnego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. Wskaźnik ten oblicza Główny Urząd Statystyczny za okres od miesiąca, w którym przeprowadzono wybory do Sejmu i Senatu, do miesiąca, w którym odbyły się wybory uzupełniające.\"."}
{"id":"1997_604_57","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 77 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do komitetów wyborczych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz.U. Nr 98, poz. 604) - z wyjątkiem przepisów dotyczących ewidencji partii politycznych - oraz przepisy innych ustaw dotyczące działalności partii politycznych.\"; 2) w art. 81 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców lub koalicję wyborczą korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych.\"; 3) w art. 150 w ust. 2 w pkt 6 skreśla się wyrazy \"podmiotowych, w związku z poniesionymi wydatkami na kampanię wyborczą\"; 4) art. 155 otrzymuje brzmienie: \"Art. 155. 1. Komitet wyborczy spełniający warunki, o których mowa w art. 154 ust. 2 i 4, ma prawo do dotacji z budżetu państwa. 2. Ogólna kwota dotacji, o której mowa w ust. 1, wynosi 20% sumy wydatków preliminowanych w budżecie państwa w związku z organizacją przygotowań do wyborów i ich przeprowadzeniem i jest przeznaczona dla: 1) komitetów wyborczych partii politycznych, 2) innych komitetów wyborczych, w częściach wynikających z podzielenia kwoty tej dotacji przez 560 i pomnożenia przez liczbę mandatów posłów i senatorów uzyskanych odpowiednio przez wszystkie komitety wyborcze partii politycznych i inne komitety wyborcze. 3. Dotację dla komitetu wyborczego, z zastrzeżeniem ust. 4, oblicza się w ten sposób, że kwotę dotacji przeznaczoną dla wszystkich komitetów wyborczych, o których mowa w ust. 2 pkt 2, dzieli się przez liczbę posłów i senatorów wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez te komitety i mnoży przez liczbę posłów wybranych z list kandydatów tego komitetu wyborczego. 4. Zasady i tryb obliczania dotacji dla komitetu wyborczego partii politycznej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oraz jej przekazywania określają odrębne przepisy. 5. Przekazania dotacji, na wskazane przez komitet wyborczy konto bankowe, dokonuje Minister Finansów na podstawie preliminowanych wydatków, o których mowa w ust. 2, oraz informacji Państwowej Komisji Wyborczej o uprawnionych do otrzymania dotacji komitetach wyborczych i liczbie posłów wybranych z list kandydatów tych komitetów wyborczych.\"."}
{"id":"1997_604_58","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. Nr 122, poz. 593 i z 1995 r. Nr 74, poz. 368) w art. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Przewodniczący kolegium oraz etatowi członkowie kolegium nie mogą należeć do partii politycznej ani prowadzić działalności politycznej.\"."}
{"id":"1997_604_59","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny klubu lub koła, o których mowa w ust. 1-3, korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych.\"; 2) w art. 18 w ust. 2 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Działalność biur może być wspierana przez społecznych współpracowników.\"; 3) w art. 23 w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Działalność posła lub senatora może być wspierana przez społecznych asystentów.\". Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_604_6","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Partie polityczne nie mogą wykonywać zadań zastrzeżonych w przepisach prawa dla organów władzy publicznej ani zastępować tych organów w wykonywaniu ich zadań."}
{"id":"1997_604_60","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Do dnia 31 grudnia 1997 r. partie polityczne zgłoszone lub wpisane, w dniu wejścia w życie ustawy, do ewidencji prowadzonej przez Sąd Wojewódzki w Warszawie przedstawią Sądowi dane wymagane przy zgłoszeniu o wpis do ewidencji stosownie do wymogów określonych w ustawie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Partie polityczne, o których mowa w ust. 1, przedstawią Sądowi do dnia 31 grudnia 1998 r. zmiany w statutach dostosowane do wymogów określonych w ustawie. 3. Niespełnienie przez partię polityczną obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowi podstawę wykreślenia wpisu partii politycznej z ewidencji i postawienia jej w stan likwidacji."}
{"id":"1997_604_61","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Pierwsze roczne dotacje celowe z budżetu państwa na działalność statutową partii politycznych zostaną uwzględnione w ustawie budżetowej na rok 1998. 2. Przepisy art. 28-34 stosuje się do partii politycznych uczestniczących w wyborach do Sejmu i Senatu kadencji następujących po kadencji Sejmu wybranego w dniu 19 września 1993 r."}
{"id":"1997_604_62","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W sprawach o wpis do ewidencji partii politycznych rozpoczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_604_63","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Traci moc ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o partiach politycznych (Dz.U. Nr 54, poz. 312)."}
{"id":"1997_604_64","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 58, który wchodzi w życie po upływie 4 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_604_7","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Partia polityczna nie może posiadać jednostek organizacyjnych w zakładach pracy. Rozdział 2 Struktura i zasady działania partii politycznych"}
{"id":"1997_604_8","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Partie polityczne kształtują swoje struktury oraz zasady działania zgodnie z zasadami demokracji, w szczególności przez zapewnienie jawności tych struktur, powoływania organów partii w drodze wyborów i podejmowania uchwał większością głosów."}
{"id":"1997_604_9","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Statut partii politycznej określa jej cele, strukturę i zasady działania, a w szczególności: 1) nazwę, skrót nazwy i siedzibę partii, 2) sposób nabywania i utraty członkostwa, 3) prawa i obowiązki członków, 4) organy partii, w tym organy reprezentujące partię na zewnątrz oraz uprawnione do zaciągania zobowiązań majątkowych, ich kompetencje oraz czas trwania ich kadencji, 5) tryb dokonywania wyboru organów partii i uzupełniania składów tych organów, 6) sposób zaciągania zobowiązań majątkowych, uzyskiwania środków finansowych oraz tryb sporządzania i zatwierdzania informacji o działalności finansowej partii, 7) zasady tworzenia i znoszenia terenowych jednostek organizacyjnych partii, 8) zasady dokonywania zmian statutu, 9) sposób rozwiązania się partii oraz tryb połączenia z inną partią lub innymi partiami. 2. Statut partii politycznej uchwala zgromadzenie ogólne członków partii lub zgromadzenie ich demokratycznie wybranych przedstawicieli."}
{"id":"1997_628_1","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 1. Ustanawia się w okresie od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 31 grudnia 1994 r. podatek importowy od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy, zwany dalej \"podatkiem importowym\"."}
{"id":"1997_628_10","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 10. Do podatku importowego nie mają zastosowania ogólne zwolnienia podatkowe udzielane na podstawie odrębnych ustaw."}
{"id":"1997_628_11","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r."}
{"id":"1997_628_2","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 2. Opodatkowaniu podatkiem importowym podlegają towary sprowadzone lub nadesłane z zagranicy, zwane dalej \"towarami\", niezależnie od: 1) sposobu ich wprowadzenia na polski obszar celny, 2) zachowania określonych przepisami prawa warunków i form."}
{"id":"1997_628_3","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 3. Obowiązek podatkowy w zakresie podatku importowego powstaje z chwilą dopuszczenia towaru do obrotu na polskim obszarze celnym."}
{"id":"1997_628_4","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 4. Podatnikami podatku importowego są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek zapłaty cła na podstawie odrębnych przepisów, niezależnie od tego, czy towar jest zwolniony w całości lub w części od cła, lub cło zostało zawieszone, albo zastosowano preferencyjną stawkę celną."}
{"id":"1997_628_5","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 5. 1. Podstawę opodatkowania podatkiem importowym stanowi wartość celna towarów powiększona o należne cło. 2. Stawka podatku importowego wynosi 6 % podstawy opodatkowania."}
{"id":"1997_628_6","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 6. 1. Zwalnia się od podatku importowego towary zwolnione od cła na podstawie art. 12 ust. 1, art. 13 i art. 14 ust. 1 pkt 1-5, 7-36 i 38 oraz art. 15, art. 17 ust. 1 pkt 1, 3-10 i ust. 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz.U. Nr 75, poz. 445, z 1991 r. Nr 60, poz. 253, Nr 73, poz. 320 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 oraz z 1993 r. Nr 4, poz. 15 i Nr 60, poz. 279). 2. Zwolnień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się, jeżeli na podstawie przepisów prawa celnego powstaje obowiązek uiszczenia cła. Obowiązek podatkowy powstaje w momencie powstania obowiązku uiszczenia cła."}
{"id":"1997_628_7","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 7. 1. Dyrektor urzędu celnego w decyzji o dopuszczeniu towarów do obrotu na polskim obszarze celnym jest obowiązany obliczyć należny podatek importowy. Urząd celny pobiera obliczony podatek i przekazuje kwotę tego podatku za okresy 5-dniowe na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu celnego, w terminie 3 dni po upływie każdego okresu. 2. Podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek importowy do kasy lub na rachunek bankowy urzędu celnego, który dokonał odprawy celnej, w terminie określonym do uiszczenia cła. 3. Jeżeli przyjmuje się zabezpieczenie majątkowe należności celnych, w tym samym trybie powinny być zabezpieczone należności z tytułu podatku importowego. 4. Dyrektor urzędu celnego jest uprawniony do egzekucji należności z tytułu podatku importowego. 5. W zakresie nie uregulowanym w ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rozliczeń z tytułu cła."}
{"id":"1997_628_8","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 8. Podatek importowy nie zmniejsza podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, należnych od sprzedaży towarów lub innych czynności dokonanych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, które powodują powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym."}
{"id":"1997_628_9","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy","text":"Art. 9. 1. W przypadku eksportu towarów, od których został pobrany przez urząd celny podatek importowy, lub eksportu wyrobów wytworzonych z tych towarów, kwota tego podatku zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127). 2. Przepis ust. 1 może być stosowany pod warunkiem, że eksporter posiada: 1) dokument odprawy celnej wraz z dowodem wpłaty podatku importowego, 2) potwierdzenie wywozu towaru z kraju, wystawione przez graniczny urząd celny."}
{"id":"1997_629_1","title":"Ustawa KONSTYTUCYJNA z dnia 22 kwietnia 1994 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie konstytucyjnej z dnia 23 kwietnia 1992 r. o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 336) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 2 dodaje się art. 2a, art. 2b i art. 2c w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Inicjatywa ustawodawcza w zakresie przedstawienia Zgromadzeniu Narodowemu projektu nowej Konstytucji przysługuje również grupie obywateli, którzy dla swojego projektu uzyskają poparcie co najmniej 500 000 osób posiadających czynne prawo wyborcze do Sejmu. 2. Wykonanie inicjatywy ustawodawczej, o której mowa w ust. 1, jest dopuszczalne w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_629_2","title":"Ustawa KONSTYTUCYJNA z dnia 22 kwietnia 1994 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_629_2b","title":"Ustawa KONSTYTUCYJNA z dnia 22 kwietnia 1994 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2b. 1. Zgłoszenia projektu, o którym mowa w art. 2a ust.1, dokonuje na piśmie pełnomocnik, którym jest osoba wskazana w pisemnym oświadczeniu pierwszych 15 wyborców, którzy udzielili poparcia projektowi Konstytucji. 2. Do zgłoszenia projektu Konstytucji załącza się wykaz obywateli popierających zgłoszenie, zawierający czytelne wskazanie imion, nazwisk, wieku, adresów zamieszkania i numerów dowodu osobistego lub paszportu osób, które udzielają poparcia, składając na wykazie własnoręczny podpis; każda strona wykazu powinna być opatrzona adnotacją: \"Udzielam poparcia projektowi Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgłaszanemu przez grupę obywateli, których pełnomocnikiem jest ............................................................................................\" imię i nazwisko pełnomocnika. 3. W razie uzasadnionych wątpliwości co do prawidłowości złożenia wymaganej liczby podpisów, o których mowa w art. 2a ust. 1, Komisja Konstytucyjna Zgromadzenia Narodowego zwraca się do Państwowej Komisji Wyborczej o stwierdzenie, najpóźniej w terminie 7 dni, czy jest złożona ustawowo wymagana liczba podpisów. 4. Jeżeli po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w ust. 3, prawidłowo złożona liczba podpisów popierających projekt jest mniejsza niż ustawowo wymagana, Komisja Konstytucyjna Zgromadzenia Narodowego odmawia przyjęcia projektu Konstytucji. Uchwałę w tej sprawie wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi. 5. Uchwała, o której mowa w ust. 4, może być przez pełnomocnika zaskarżona do Sądu Najwyższego w terminie 3 dni od daty doręczenia. Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę w terminie 7 dni w postępowaniu nieprocesowym w składzie 3 sędziów. Od postanowienia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny."}
{"id":"1997_629_2c","title":"Ustawa KONSTYTUCYJNA z dnia 22 kwietnia 1994 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej o trybie przygotowania i uchwalenia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2c. 1. Zasady, na których opierać się ma Konstytucja mogą być poddane pod referendum. 2. Zasady, przedmiot oraz tryb przeprowadzania referendum określa ustawa.\"; 2) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Projekty Konstytucji wniesione na podstawie i w trybie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu przez Komisję Konstytucyjną Zgromadzenia Narodowego bez względu na to, w której kadencji Sejmu i Senatu zostały zgłoszone.\"."}
{"id":"1997_630_1","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 661) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 1 wyrazy \"Z dniem wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"Z dniem przejęcia szpitala klinicznego przez państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\"; 2) w art. 19 wyrazy \"które powstały przed dniem wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"które powstały przed dniem przejęcia szpitala klinicznego przez państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\"; 3) w art. 20: a) w ust. 1 wyrazy \"z dniem wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"z dniem przejęcia szpitala klinicznego przez państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\", b) w ust. 2 wyrazy \"Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy\" zastępuje się wyrazami \"Z dniem przejęcia szpitala klinicznego przez państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnienia zawartego w art. 106 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 4, zachowują moc w stosunku do nauczycieli akademickich do dnia przejęcia szpitala klinicznego przez państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.\"; 4) w art. 21: a) w ust. 1 wyrazy \"W terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"W terminie 3 miesięcy od dnia przejęcia szpitala klinicznego przez państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z rektorem państwowej uczelni medycznej i państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych określi, w drodze zarządzenia, sposób, tryb i termin przejęcia szpitala klinicznego przez każdą z uczelni.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Termin, o którym mowa w ust. 3, nie może być wyznaczony na dzień późniejszy niż 31 grudnia 1998 r.\"."}
{"id":"1997_630_2","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że przepis art. 1 pkt 3 lit. c) wchodzi w życie z mocą od dnia 5 grudnia 1997 r."}
{"id":"1997_642_1","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Najwyższa Izba Kontroli może również kontrolować działalność innych jednostek organizacyjnych i podmiotów gospodarczych (przedsiębiorców) w zakresie, w jakim wykorzystują one majątek lub środki państwowe lub komunalne oraz wywiązują się z zobowiązań finansowych na rzecz państwa, w szczególności: 1) wykonują zadania zlecone lub powierzone przez państwo lub samorząd terytorialny, 2) wykonują zamówienia publiczne na rzecz państwa lub samorządu terytorialnego, 3) organizują lub wykonują prace interwencyjne albo roboty publiczne, 4) działają z udziałem państwa lub samorządu terytorialnego, korzystają z mienia państwowego lub komunalnego, w tym także ze środków przyznanych na podstawie umów międzynarodowych, 5) korzystają z indywidualnie przyznanej pomocy, poręczenia lub gwarancji udzielonych przez państwo, samorząd terytorialny lub podmioty określone w ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511), 6) wykonują zadania z zakresu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, 7) wywiązują się z zobowiązań, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083), z innych należności budżetowych, gospodarki pozabudżetowej i państwowych funduszy celowych oraz świadczeń pieniężnych na rzecz państwa wynikających ze stosunków cywilnoprawnych.\"; 2) w art. 5: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"w zakresie wykonywania zadań własnych\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kontrola działalności jednostek organizacyjnych i przedsiębiorców, o których mowa w art. 2 ust. 3, jest przeprowadzana pod względem legalności i gospodarności.\"; 3) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może występować do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskami o: 1) stwierdzenie zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją, 2) stwierdzenie zgodności ustaw z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, 3) stwierdzenie zgodności przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami, 4) stwierdzenie zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych, 5) rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa.\"; 4) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności. Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego.\"; 5) art 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może należeć do partii politycznej, zajmować innego stanowiska z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej, wykonywać innych zajęć zawodowych ani prowadzić działalności publicznej, nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu.\"; 6) w art. 21: a) w ust. 1 wyrazy \"Prezydium Sejmu\" zastępuje się wyrazami \"Marszałek Sejmu\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Ze stanowiskiem wiceprezesa oraz dyrektora generalnego Najwyższej Izby Kontroli nie można łączyć mandatu posła i senatora.\"; 7) w art. 22 w ust. 2 i 6 wyrazy \"Prezydium Sejmu\" zastępuje się wyrazami \"Marszałek Sejmu\"; 8) w art. 25: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizację wewnętrzną Najwyższej Izby Kontroli, w tym siedziby delegatur i zakres ich właściwości terytorialnej, określa statut Najwyższej Izby Kontroli nadany w drodze zarządzenia przez Marszałka Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli.\", b) w ust. 3 wyrazy \"Prezydium Sejmu\" zastępuje się wyrazami \"Marszałek Sejmu\"; 9) użyte w art. 83, w art. 92 ust. 2 pkt 2, w art. 92 ust. 3 i w art. 93 ust. 1 pkt 2 w różnych przypadkach wyrazy \"komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych\"."}
{"id":"1997_642_2","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli","text":"Art. 2. Do czasu nadania nowego statutu w trybie art. 25 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, zachowuje moc dotychczasowy statut Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1997_642_3","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_643_1","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe i ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i poz. 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943) w art. 31 w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach \"Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,\" skreśla się wyrazy \"Urzędu Regulacji Energetyki,\"."}
{"id":"1997_643_2","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe i ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348) w art. 72 skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz art. 18 ust. 3 i 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.\"."}
{"id":"1997_643_3","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe i ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 5 grudnia 1997 r. PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ"}
{"id":"1997_650_1","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o finansowaniu Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie z budżetu państwa","text":"Art. 1. Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie otrzymuje dotacje i inne środki z budżetu państwa na zasadach określonych dla uczelni państwowych, z wyłączeniem dotacji na inwestycje budowlane."}
{"id":"1997_650_2","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o finansowaniu Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie z budżetu państwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie poczynając od roku budżetowego 1998 r."}
{"id":"1997_651_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67, Nr 83, poz. 946, Nr 88, poz. 988 i Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. W wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. 2. Jeżeli w wyroku orzeczono o uprawnieniu, o którym mowa w ust. 1, dwóch lub więcej osób, gmina jest obowiązana zapewnić im co najmniej jeden lokal socjalny. 3. Sąd badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego orzeka o uprawnieniu osób, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. 4. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec: 1) kobiety w ciąży, 2) małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885, Nr 90, poz. 1001 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238), ubezwłasnowolnionego - oraz sprawujących nad takimi osobami opiekę i wspólnie z nimi zamieszkałych, 3) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały, o której mowa w art. 5 ust. 3 i art. 30 - chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas zajmowany. 5. Sąd może, z zastrzeżeniem ust. 4, orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego, w szczególności, jeżeli nakazanie opróżnienia następuje z przyczyn, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3. 6. Orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.\"; 2) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Jeżeli w sprawie o opróżnienie lokalu okaże się, że w razie uwzględnienia powództwa zobowiązane do opróżnienia lokalu mogą być jeszcze inne osoby, które nie występują w sprawie w charakterze pozwanych, sąd wezwie stronę powodową, aby w wyznaczonym terminie oznaczyła te osoby w taki sposób, by ich wezwanie było możliwe, a w razie potrzeby, aby wystąpiła z wnioskiem o ustanowienie kuratora. Sąd wezwie te osoby do wzięcia udziału w sprawie w charakterze pozwanych. 2. W sprawie o opróżnienie lokalu sąd z urzędu zawiadamia gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu, w celu umożliwienia jej wstąpienia do sprawy. 3. Do udziału gminy w sprawie o opróżnienie lokalu stosuje się odpowiednio przepisy o interwencji ubocznej, z wyjątkiem art. 78, art. 79 zdanie drugie i art. 83 Kodeksu postępowania cywilnego. Gmina nie musi wykazywać interesu prawnego, a jej przystąpienie następuje po stronie powoda. 4. W sprawie, o której mowa w ust. 1, wydanie wyroku zaocznego może nastąpić wyłącznie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego. Przepisu art. 339 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się.\"."}
{"id":"1997_651_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 2. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_651_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_652_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanej w Szczecinie dnia 5 września 1998 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanej w Szczecinie dnia 5 września 1998 r."}
{"id":"1997_652_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanej w Szczecinie dnia 5 września 1998 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_661_1","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. 2. Zakład opieki zdrowotnej może być również utworzony i utrzymywany w celu: 1) prowadzenia badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, 2) realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia. 3. Zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1, może uczestniczyć, a zakłady określone w ust. 2 uczestniczą w przygotowywaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształcenia osób wykonujących zawód medyczny na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Zakładem opieki zdrowotnej jest: 1) szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, inny nie wymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu, 2) przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia, 3) pogotowie ratunkowe, 4) pracownia diagnostyczna, 5) pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji, 6) zakład rehabilitacji leczniczej, 7) żłobek, 8) inny zakład, spełniający warunki określone w ustawie. 2. Zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej. 3. Zakładem opieki zdrowotnej jest również zespół zakładów, o których mowa w ust. 1. Zakład opieki zdrowotnej wchodzący w skład zespołu zakładów staje się jednostką organizacyjną zespołu. 4. Nazwa zakładu opieki zdrowotnej powinna odpowiadać zakresowi świadczeń zdrowotnych udzielanych przez ten zakład.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z: 1) badaniem i poradą lekarską, 2) leczeniem, 3) badaniem i terapią psychologiczną, 4) rehabilitacją leczniczą, 5) opieką nad kobietą ciężarną i jej płodem, porodem, połogiem oraz nad noworodkiem, 6) opieką nad zdrowym dzieckiem, 7) badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną, 8) pielęgnacją chorych, 9) pielęgnacją niepełnosprawnych i opieką nad nimi, 10) opieką paliatywno-hospicyjną, 11) orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia, 12) zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczne oraz szczepienia ochronne, 13) czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji, 14) czynnościami z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.\"; 4) w art. 4 wyrazy \"o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych\" zastępuje się wyrazami \"wykonujące zawód medyczny\"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Zakład opieki zdrowotnej udziela świadczeń zdrowotnych ogółowi ludności, ludności określonego obszaru lub określonej grupie.\"; 6) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Zakład opieki zdrowotnej udziela świadczeń zdrowotnych bezpłatnie, za częściową odpłatnością lub odpłatnie na zasadach określonych w ustawie, w przepisach odrębnych lub w umowie cywilnoprawnej.\"; 7) w art. 7 skreśla się wyrazy \"i art. 6 ust. 4\" oraz po wyrazach \"udzielenia świadczenia\" dodaje się wyraz \"zdrowotnego\"; 8) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Zakład opieki zdrowotnej może być utworzony przez: 1) naczelny lub centralny organ administracji rządowej, 2) wojewodę, 3) organ gminy lub związku międzygminnego (związku komunalnego), 4) kościół lub związek wyznaniowy, 5) pracodawcę, 6) zakład ubezpieczeń, fundację, związek zawodowy, samorząd zawodowy lub stowarzyszenie, 7) inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną, 8) spółkę nie mającą osobowości prawnej. 2. Publicznym zakładem opieki zdrowotnej jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez: 1) organ, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3, 2) przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\", 3) państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, w celu określonym w art. 1 ust. 2 pkt 2. 3. Niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez instytucje i osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 4-8, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2 i 3. 4. Organy i osoby prawne, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, tworzące zakład opieki zdrowotnej w celu udzielania świadczeń zdrowotnych swoim pracownikom, są pracodawcami w rozumieniu ust. 1 pkt 5.\"; 9) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Do zakładu opieki zdrowotnej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272 i Nr 54, poz. 348). 2. Do publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego w celu określonym w art. 1 ust. 2 pkt 1 stosuje się przepisy niniejszej ustawy z zachowaniem przepisów o jednostkach badawczo-rozwojowych. 3. Do publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego w celu określonym w art. 1 ust. 2 pkt 2, zwanego dalej \"szpitalem klinicznym\", stosuje się przepisy o szkolnictwie wyższym w zakresie spraw nie uregulowanych w niniejszej ustawie. 4. Do publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" stosuje się przepisy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" w zakresie spraw nie uregulowanych w niniejszej ustawie.\"; 10) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"wymaganiom umożliwiającym udzielanie świadczeń zdrowotnych\" zastępuje się wyrazami \"określonym wymaganiom fachowym i sanitarnym\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia: 1) określa zasady atestowania aparatury i sprzętu medycznego nabywanych przez zakłady opieki zdrowotnej, 2) może określić standardy postępowania i procedury medyczne wykonywane w zakładach opieki zdrowotnej w celu zapewnienia właściwego poziomu i jakości świadczeń zdrowotnych.\"; 11) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. W zakładzie opieki zdrowotnej świadczenia zdrowotne udzielane są wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny oraz spełniające wymagania zdrowotne, określone w odrębnych przepisach. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia wymagania, jakim powinny odpowiadać osoby na stanowiskach kierowniczych w zakładach opieki zdrowotnej określonego rodzaju, 3. Świadczenia zdrowotne, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1, mogą być udzielane przez wolontariuszy. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych określa, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania minimalnych norm zatrudnienia pracowników działalności podstawowej w zakładach opieki zdrowotnej. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje zawodów, w których może być uzyskiwany tytuł specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, szczegółowe zasady, warunki i tryb uzyskiwania tego tytułu w danym zawodzie oraz podmioty uprawnione do prowadzenia szkoleń i nadawania tytułu specjalisty, 2) szczegółowe zasady udzielania świadczeń zdrowotnych przez wolontariuszy. 6. Przepis ust. 5 pkt 1 nie dotyczy zawodów, dla których zasady uzyskiwania tytułu specjalisty określają odrębne przepisy.\"; 12) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W statucie zakładu opieki zdrowotnej określa się w szczególności: 1) nazwę zakładu odpowiadającą zakresowi udzielanych świadczeń, 2) cele i zadania zakładu, 3) siedzibę i obszar działania, 4) rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, 5) organy zakładu i strukturę organizacyjną, 6) formę gospodarki finansowej.\"; 13) w art. 12: a) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 4.\", b) dodaje się ust. 4-6: \"4. Rejestr zakładów opieki zdrowotnej, utworzonych przez organy i osoby prawne, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 2 i 3, prowadzi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, z wyjątkiem zakładów utworzonych w celu określonym w art. 8 ust. 4, których rejestr prowadzi wojewoda. 5. Zakład opieki zdrowotnej, którego jednostki organizacyjne są zlokalizowane na obszarze więcej niż jednego województwa, podlega wpisowi do rejestru w województwie, w którym mieści się siedziba zakładu, z zastrzeżeniem ust. 4. 6. Organ prowadzący rejestr zawiadamia właściwego wojewodę o wpisie do rejestru zakładu opieki zdrowotnej dokonywanym w trybie określonym w ust. 5 oraz o wszystkich zmianach w rejestrze odnoszących się do jednostek organizacyjnych zakładu, które prowadzą działalność na obszarze tego województwa.\"; 14) w art. 13: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z tym że warunek określony w art. 11 ust. 2 pkt 1 nie dotyczy zakładu opieki zdrowotnej, którego nazwa wynika z ustawy lub z przepisów odrębnych.\", b) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. W przypadku zakładu opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 12 ust. 5, organ prowadzący rejestr stwierdza spełnienie wymagań określonych w art. 9 i 10 za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na lokalizację jednostki organizacyjnej zakładu. 4. Zgodnie z nazwą zakładu opieki zdrowotnej oraz zakresem udzielanych świadczeń zdrowotnych organ prowadzący rejestr nadaje zakładowi resortowy kod identyfikacyjny. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, system resortowych kodów identyfikacyjnych dla zakładów opieki zdrowotnej oraz szczegółowe zasady ich nadawania.\"; 15) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Zakład opieki zdrowotnej obowiązany jest zgłosić organowi prowadzącemu rejestr zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszące się do zakładu opieki zdrowotnej, powstałe po wpisie do rejestru i dotyczące danych zawartych w rejestrze, w terminie 14 dni od dokonania zmiany, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Zakład opieki zdrowotnej może zmienić zakres udzielanych świadczeń po uprzednim wpisie tej zmiany do rejestru. 3. Zakład opieki zdrowotnej obowiązany jest zgłosić organowi prowadzącemu rejestr zamiar zaprzestania działalności z jednoczesnym wskazaniem terminu wykreślenia zakładu z rejestru. 4. Przepisy art. 12 i 13 stosuje się odpowiednio.\"; 16) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Jeżeli zakład opieki zdrowotnej w całym zakresie lub w części swojej działalności przestał odpowiadać wymaganiom określonym w art. 9 i 10 albo narusza przepisy ustawy lub zostało stwierdzone naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodów medycznych albo w sposób rażący narusza statut zakładu, organ prowadzący rejestr wyznacza termin usunięcia uchybień, a po jego bezskutecznym upływie może podjąć decyzję o wykreśleniu zakładu z rejestru w całości lub w części dotyczącej działalności nie odpowiadającej wymaganiom ustawy lub statutu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Organ prowadzący rejestr wykreśla zakład opieki zdrowotnej z rejestru bez wyznaczenia terminu usunięcia uchybienia, jeżeli świadczenia zdrowotnego w tym zakładzie udzielają lekarz, pielęgniarka lub położna nie posiadający prawa wykonywania zawodu lub zgody na udział w udzielaniu świadczenia zdrowotnego, wymaganej na podstawie odrębnych przepisów. 3. Zakład opieki zdrowotnej podlega wykreśleniu z rejestru także wtedy, gdy organ prowadzący rejestr dokonał wpisu z naruszeniem prawa. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wznowienia postępowania administracyjnego lub stwierdzenia nieważności decyzji. 4. Jeżeli uchybienie, o którym mowa w ust. 1, zostało stwierdzone powtórnie, organ prowadzący rejestr wykreśla zakład opieki zdrowotnej z rejestru bez uprzedniego wyznaczania terminu usunięcia uchybienia. 5. Jeżeli zakład opieki zdrowotnej w terminie 3 miesięcy od dnia wpisu do rejestru nie podjął działalności w określonym zakresie, organ prowadzący rejestr wyznacza termin podjęcia tej działalności, a po jego bezskutecznym upływie wykreśla działalność w tym zakresie z rejestru. 6. W przypadku wykreślenia zakładu opieki zdrowotnej z rejestru, organ prowadzący rejestr podaje ten fakt do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty oraz zawiadamia właściwy ze względu na siedzibę zakładu - Zakład Ubezpieczeń Społecznych.\"; 17) skreśla się art. 16; 18) w art. 18: a) w ust. 1 po wyrazie \"świadczeń\" dodaje się wyraz \"zdrowotnych\", b) w ust. 2 wyrazy \"dotyczących stanu zdrowia i sposobu leczenia pacjenta\" zastępuje się wyrazami \"zawartych w dokumentacji, o której mowa w ust. 1\", c) w ust. 3: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"za pośrednictwem lekarza prowadzącego,\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zakładom opieki zdrowotnej, jednostkom organizacyjnym tych zakładów i osobom wykonującym zawód medyczny poza zakładami opieki zdrowotnej, jeżeli dokumentacja ta jest niezbędna do zapewnienia ciągłości świadczeń zdrowotnych,\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, sądom i prokuratorom oraz sądom i rzecznikom odpowiedzialności zawodowej, w związku z prowadzonym postępowaniem,\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) organom rentowym, zakładom ubezpieczeniowym oraz zespołom do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, w związku z prowadzonym przez nie postępowaniem,\", - dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) rejestrom usług medycznych, w zakresie niezbędnym do prowadzenia rejestrów.\", d) skreśla się ust. 5, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych określa, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentacji medycznej oraz sposób jej prowadzenia i udostępniania, z zastrzeżeniem ust. 7.\", f) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Sprawiedliwości, a w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" - Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej oraz po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentacji medycznej oraz sposób jej prowadzenia i udostępniania.\"; 19) po art. 18 dodaje się art. 18a-18d w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Organizację i porządek procesu udzielania świadczeń zdrowotnych w zakładzie opieki zdrowotnej określa regulamin porządkowy zakładu opieki zdrowotnej. 2. Postanowienia regulaminu, o którym mowa w ust. 1, nie mogą naruszać praw pacjenta określonych i wynikających z przepisów ustawy oraz przepisów odrębnych. 3. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, ustala kierownik zakładu opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 46 pkt 4."}
{"id":"1997_661_10","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110) skreśla się art. 41."}
{"id":"1997_661_11","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Naczelne i centralne organy administracji rządowej oraz przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\", które na podstawie dotychczasowych przepisów utworzyły publiczne zakłady opieki zdrowotnej, dokonają w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wpisu tych zakładów do rejestru, w trybie i na zasadach określonych w art. 12 i 13 ustawy nowelizowanej w art. 1."}
{"id":"1997_661_12","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. Organy określone w art. 8 ust. 1 pkt 1-3 ustawy nowelizowanej w art. 1 oraz przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\", które na podstawie dotychczasowych przepisów utworzyły publiczne zakłady opieki zdrowotnej, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy dostosują: 1) statuty i regulaminy zakładów opieki zdrowotnej do wymagań określonych w ustawie nowelizowanej w art. 1, 2) skład Rady Społecznej do wymagań określonych w art. 45 ustawy nowelizowanej w art. 1."}
{"id":"1997_661_13","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy tworzy się Radę Akredytacyjną, o której mowa w art. 18c ustawy nowelizowanej w art. 1. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy powoła członków Rady Akredytacyjnej oraz zwoła jej pierwsze posiedzenie."}
{"id":"1997_661_14","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Organy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3 ustawy nowelizowanej w art. 1, najpóźniej do 31 grudnia 1998 r., dokonają analizy i oceny działalności utworzonych przez siebie publicznych zakładów opieki zdrowotnej w celu ustalenia możliwości prowadzenia tych zakładów w formie samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej."}
{"id":"1997_661_15","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. 1. Do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153) świadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 29, 30 i 32 ustawy nowelizowanej w art. 1 udzielane w publicznych zakładach opieki zdrowotnej lub przez podmioty określone w art. 35 ust. 1 pkt 1-3 ustawy nowelizowanej w art. 1 są płatne, jeżeli świadczenia te udzielane są na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej lub lekarza wykonującego zawód medyczny poza zakładem opieki zdrowotnej, którzy nie są zobowiązani do wykonywania zadań publicznego zakładu opieki zdrowotnej w rozumieniu art. 35 ust. 2 ustawy nowelizowanej w art. 1. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy skierowań wystawianych przez lekarzy udzielających świadczeń zdrowotnych osobom przebywającym w domach pomocy społecznej."}
{"id":"1997_661_16","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. 1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej oraz wojewodowie obowiązani są utworzyć rejestry usług medycznych, o których mowa w art. 32e ustawy nowelizowanej w art. 1, najpóźniej do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. zadania związane z prowadzeniem rejestrów usług medycznych, o których mowa w art. 32e, stają się zadaniami kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu ustawy wymienionej w art. 15 ust. 1."}
{"id":"1997_661_17","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 17. 1. Umowy o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 35a nie mogą być zawierane na okres dłuższy niż do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy umów zawieranych przez organy samorządu terytorialnego."}
{"id":"1997_661_18","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy: 1) grunty, stanowiące własnością Skarbu Państwa lub gminy, będące w posiadaniu szpitali klinicznych, stają się przedmiotem użytkowania wieczystego państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, 2) budynki, urządzenia oraz inne składniki mienia szpitala klinicznego stają się własnością uczelni. 2. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1 pkt 2, następuje nieodpłatnie bez względu na pochodzenie środków, za które zostały wybudowane lub nabyte. 3. Przepis ust. 1 nie może naruszać praw osób trzecich."}
{"id":"1997_661_18b","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18b. Zakład opieki zdrowotnej może podawać do wiadomości publicznej informacje o zakresie i rodzajach udzielanych świadczeń zdrowotnych. Treść i forma tych informacji nie mogą mieć cech reklamy."}
{"id":"1997_661_18c","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18c. 1. Zakład opieki zdrowotnej może wystąpić z wnioskiem o wydanie certyfikatu akredytacyjnego w celu stwierdzenia spełnienia określonych i podawanych do ogólnej wiadomości standardów jakości, poprzez dobrowolne poddanie się przeglądowi prowadzonemu przez wizytatorów ośrodka akredytacyjnego. 2. Zakład opieki zdrowotnej może otrzymać certyfikat akredytacyjny, jeżeli spełnia wymagania w zakresie określonych standardów udzielania świadczeń zdrowotnych i funkcjonowania zakładu. 3. Certyfikat akredytacyjny wydaje Rada Akredytacyjna na podstawie ustalonych przez siebie wymagań i po przeprowadzeniu przez ośrodek akredytacyjny procedury oceniającej zakład opieki zdrowotnej. Certyfikat akredytacyjny jest wydawany każdorazowo na okres nie dłuższy niż 3 lata. 4. Rada Akredytacyjna składa się z przedstawicieli samorządów i organizacji medycznych oraz przedstawicieli innych instytucji i organizacji wyłanianych na okres kadencji. Członków Rady Akredytacyjnej powołuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 5. Rada Akredytacyjna wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i zastępców przewodniczącego oraz ustala swój regulamin. Regulamin Rady Akredytacyjnej zatwierdza Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb wyłaniania i odwołania członków Rady Akredytacyjnej oraz czas trwania ich kadencji, 2) zakres i zasady działania Rady Akredytacyjnej i ośrodka akredytacyjnego oraz zasady ich finansowania,"}
{"id":"1997_661_18d","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18d. 1. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o: 1) osobie wykonującej zawód medyczny należy przez to rozumieć osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, 2) promocji zdrowia, należy przez to rozumieć działania umożliwiające poszczególnym osobom i społeczności, zwiększenie kontroli nad czynnikami warunkującymi stan zdrowia i przez to jego poprawę, promowanie zdrowego stylu życia oraz środowiskowych i indywidualnych czynników sprzyjających zdrowiu, 3) publicznym zakładzie opieki zdrowotnej bez podania bliższego określenia, należy przez to rozumieć publiczny zakład opieki zdrowotnej określony w art. 8 ust. 2. 2. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o dyrektorze zakładu społecznej służby zdrowia, dyrektorze zakładu społecznego służby zdrowia, dyrektorze zakładu opieki zdrowotnej, należy przez to rozumieć kierownika publicznego zakładu opieki zdrowotnej.\"; 20) po art. 18d dodaje się wyrazy \"Rozdział 1a Prawa pacjenta\"; 21) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Pacjent ma prawo do: 1) świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej, a w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń - do korzystania z rzetelnej, opartej na kryteriach medycznych procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń, 2) informacji o swoim stanie zdrowia, 3) wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub ich odmowy, po uzyskaniu odpowiedniej informacji, 4) intymności i poszanowania godności w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych, 5) umierania w spokoju i godności. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie dotyczy świadczeń zdrowotnych, których udzielanie bez zgody pacjenta regulują odrębne przepisy. 3. W zakładach opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych pacjent ma również prawo do: 1) dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez osobę bliską lub inną osobę wskazaną przez siebie, 2) kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z osobami z zewnątrz, 3) opieki duszpasterskiej. 4. Koszty realizacji uprawnień wymienionych w ust. 3 pkt 1 i 2 nie mogą obciążać zakładu opieki zdrowotnej. 5. W przypadku zagrożenia epidemicznego lub ze względu na warunki przebywania innych osób chorych w szpitalu kierownik zakładu opieki zdrowotnej lub upoważniony lekarz może ograniczyć prawo pacjenta do kontaktu osobistego z osobami z zewnątrz, w tym do sprawowania opieki przez osoby określone w ust. 3 pkt 1. 6. Kierownik zakładu opieki zdrowotnej zapewnia dostępność informacji o prawach pacjenta.\"; 22) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. 1. W razie zawinionego naruszenia praw pacjenta, o których mowa w art. 18 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 oraz w art. 19 ust. 1 pkt 1-4 i ust. 3 sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego. 2. W razie zawinionego naruszenia prawa pacjenta do umierania w spokoju i godności, sąd może, na żądanie najbliższego członka rodziny, innego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego, zasądzić odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez nich cel społeczny na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego.\"; 23) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 2 Szpitale\"; 24) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Szpital zapewnia przyjętemu pacjentowi: 1) świadczenia zdrowotne, 2) środki farmaceutyczne i materiały medyczne, 3) pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia. 2. W razie pogorszenia się stanu zdrowia chorego powodującego zagrożenie życia lub w razie jego śmierci, szpital jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić wskazaną przez chorego osobę lub instytucję, przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego.\"; 25) w art. 21 w ust. 2 wyraz \"pierwszej\" zastępuje się wyrazem \"niezbędnej\"; 26) w art. 22: a) w ust. 1 w zdaniu pierwszym wyraz \"szczegółowe\" zastępuje się wyrazem \"szczególne\" oraz w pkt 3 po wyrazie \"regulamin\" dodaje się wyraz \"porządkowy\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli przedstawiciel ustawowy żąda wypisania ze szpitala osoby, której stan zdrowia wymaga leczenia w szpitalu, kierownik zakładu opieki zdrowotnej lub lekarz przez niego upoważniony może odmówić wypisania do czasu wydania w tej sprawie orzeczenia przez właściwy ze względu na siedzibę zakładu sąd opiekuńczy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Właściwy sąd opiekuńczy zawiadamiany jest niezwłocznie o odmowie wypisania ze szpitala i przyczynach odmowy.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Osoba występująca o wypisanie ze szpitala na własne żądanie jest informowana przez lekarza o możliwych następstwach zaprzestania leczenia w szpitalu. Osoba ta składa pisemne oświadczenie o wypisaniu ze szpitala na własne żądanie. W przypadku braku takiego oświadczenia lekarz sporządza adnotację w dokumentacji medycznej.\"; 27) w art. 23: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli przedstawiciel ustawowy lub opiekun faktyczny nie odbiera małoletniego lub osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji ze szpitala będącego publicznym zakładem opieki zdrowotnej w wyznaczonym terminie, szpital zawiadamia o tym niezwłocznie organ gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tej osoby oraz organizuje na koszt gminy przewiezienie do miejsca zamieszkania.\", b) w ust. 2 wyrazy \"kierownika szpitala\" zastępuje się wyrazami \"kierownika zakładu opieki zdrowotnej\"; 28) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Zwłoki osoby, która zmarła w szpitalu, mogą być poddane sekcji, chyba że osoba ta za życia wyraziła sprzeciw lub uczynił to jej przedstawiciel ustawowy, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. O zaniechaniu sekcji zwłok z przyczyny określonej w ust. 1 sporządza się adnotację w dokumentacji medycznej i załącza oświadczenie woli osoby zmarłej w szpitalu lub jej przedstawiciela ustawowego. 3. Kierownik zakładu, a jeżeli kierownik nie jest lekarzem to upoważniony przez niego lekarz, na wniosek właściwego ordynatora lub, w razie potrzeby, po zasięgnięciu jego opinii, zarządza dokonanie lub zaniechanie sekcji. W dokumentacji medycznej sporządza się adnotację o dokonaniu lub zaniechaniu sekcji zwłok, z odpowiednim uzasadnieniem. 4. Przepis ust. 1 nie dotyczy dokonywania sekcji w sytuacjach: 1) określonych w Kodeksie postępowania karnego, 2) gdy przyczyny zgonu nie można ustalić w sposób jednoznaczny, 3) gdy zgon pacjenta nastąpił przed upływem 12 godzin od przyjęcia do szpitala.\"; 29) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Dokonanie sekcji zwłok nie może nastąpić wcześniej niż po upływie 12 godzin od stwierdzenia zgonu. 2. Jeżeli zachodzi potrzeba pobrania ze zwłok komórek, tkanek lub narządów, kierownik zakładu, a jeżeli kierownik nie jest lekarzem to upoważniony przez niego lekarz, może zadecydować o dokonaniu sekcji zwłok przed upływem 12 godzin, przy zachowaniu zasad i trybu przewidzianych w przepisach o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów.\"; 30) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. Przepisy o szpitalach stosuje się odpowiednio do innych zakładów opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych, chyba że przepisy ustawy lub innych ustaw stanowią inaczej.\"; 31) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 3 Inne zakłady opieki zdrowotnej\"; 32) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Przychodnia, ośrodek zdrowia i poradnia udzielają świadczeń zdrowotnych, które mogą obejmować swoim zakresem świadczenia podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej, w warunkach ambulatoryjnych lub domowych, w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby potrzebującej tych świadczeń. 2. Świadczenia podstawowej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, obejmują swoim zakresem świadczenia profilaktyczne, diagnostyczne, lecznicze, rehabilitacyjne oraz pielęgnacyjne z zakresu medycyny ogólnej, rodzinnej i pediatrii.\"; 33) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Pogotowie ratunkowe udziela świadczeń zdrowotnych w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia powodujących zagrożenie życia.\"; 34) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Pracownia diagnostyczna udziela świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem badania diagnostyczne, w tym analizy wykonywane w celu rozpoznania stanu zdrowia i ustalenia dalszego postępowania leczniczego. Świadczenia te w publicznych zakładach opieki zdrowotnej udzielane są na podstawie skierowania lekarza lub lekarza dentysty albo osoby posiadającej wymagane kwalifikacje na podstawie odrębnych przepisów. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje badań, które mogą być udzielane w niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, wyłącznie na podstawie skierowania lekarza lub lekarza dentysty.\"; 35) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. Pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji udziela świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem wykonywanie i naprawę protez i innych przedmiotów protetycznych oraz ortodontycznych. Świadczenia te udzielane są na podstawie skierowania lekarza dentysty.\"; 36) skreśla się art. 31; 37) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. Zakład rehabilitacji leczniczej udziela świadczeń zdrowotnych, polegających na interdyscyplinarnych, kompleksowych działaniach usprawniających, które służą zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Świadczenia te udzielane są na podstawie skierowania lekarza.\"; 38) skreśla się art. 32a; 39) po art. 32 dodaje się art. 32b-32d w brzmieniu: \"Art. 32b. Żłobek udziela świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem działania profilaktyczne i opiekę nad dzieckiem w wieku do 3 lat."}
{"id":"1997_661_19","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 19. Zobowiązania szpitali klinicznych, które powstały przed dniem wejścia w życie ustawy, pozostają zobowiązaniami Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_661_2","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 25 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 60, poz. 310 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349) art. 147a otrzymuje brzmienie: \"Art. 147a. 1. Kto prowadzi zakład opieki zdrowotnej bez wymaganego wpisu do rejestru, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto podaje do wiadomości publicznej informacje o zakresie i rodzajach udzielanych świadczeń zdrowotnych mające formę i treść reklamy.\"."}
{"id":"1997_661_20","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 20. 1. Kierownik szpitala klinicznego, pozostaje kierownikiem tego szpitala, chyba że z dniem wejścia w życie ustawy upływa okres, na który nawiązany został z nim stosunek pracy. 2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pracownicy szpitala klinicznego, utworzonego na podstawie dotychczasowych przepisów, stają się pracownikami państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych."}
{"id":"1997_661_21","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 21. 1. W terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, senat państwowej uczelni medycznej i senat państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, dostosuje statut uczelni do wymagań określonych w ustawie nowelizowanej w art. 1. 2. Do czasu, o którym mowa w ust. 1, do szpitali klinicznych uczelni mają zastosowanie przepisy dotychczasowe, z uwzględnieniem zmian wynikających z niniejszej ustawy. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z rektorem państwowej uczelni medycznej i państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych określi, w drodze zarządzenia, sposób i tryb przejmowania szpitali klinicznych przez uczelnie."}
{"id":"1997_661_22","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22. Niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosują posiadaną aparaturę i sprzęt do wymagań określonych w art. 9 ust. 3 ustawy nowelizowanej w art. 1."}
{"id":"1997_661_23","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 23. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy dotychczasowe z uwzględnieniem zmian wynikających z ustawy, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_661_24","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 24. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ogłosi jednolity tekst ustawy w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_661_25","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 25. Traci moc ustawa z dnia 7 kwietnia 1949 r. o pokrywaniu opłat w szpitalach, będących zakładami społecznymi służby zdrowia (Dz.U. z 1949 r. Nr 25, poz. 174, z 1950 r. Nr 44, poz. 409, z 1956 r. Nr 17, poz. 92 i z 1962 r. Nr 32, poz. 151)."}
{"id":"1997_661_26","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 26. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 63-63c ustawy nowelizowanej w art. 1 oraz art. 18-21 ustawy, które wchodzą w życie 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_661_3","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 2 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Jednostki badawczo-rozwojowe prowadzące badania naukowe lub prace badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą w systemie ochrony zdrowia.\"."}
{"id":"1997_661_32c","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 32c. 1. Zakład opiekuńczo-leczniczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację i rehabilitację osób nie wymagających hospitalizacji oraz zapewnia im środki farmaceutyczne i materiały medyczne, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także opiekę w czasie organizowanych zajęć kulturalno-rekreacyjnych. 2. Osobom ubezpieczonym i innym osobom uprawnionym do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych na podstawie odrębnych przepisów przebywającym w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, będącym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, zakład ten zapewnia środki farmaceutyczne i materiały medyczne na zlecenie lekarza zakładu."}
{"id":"1997_661_32d","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 32d. Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację, opiekę i rehabilitację osób nie wymagających hospitalizacji oraz zapewnia im kontynuację leczenia farmakologicznego, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także prowadzi edukację zdrowotną tych osób i członków ich rodzin.\"; 40) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a Rejestr Usług Medycznych"}
{"id":"1997_661_32e","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 32e. 1. Świadczenia zdrowotne i związane z ich udzielaniem usługi, zwane dalej \"usługami medycznymi\", udzielane w publicznych zakładach opieki zdrowotnej oraz przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych na zasadach określonych w art. 35 i 35a, podlegają rejestrowaniu i monitorowaniu w systemie ewidencyjno-informatycznym, zwanym dalej \"rejestrem usług medycznych\". 2. W celu, o którym mowa w ust. 1, tworzy się jednostki organizacyjne: 1) centralny rejestr usług medycznych - prowadzony przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, 2) wojewódzki rejestr usług medycznych - prowadzony przez wojewodę, 3) terenowe rejestry usług medycznych - prowadzone przez jednostki organizacyjne, które wskazuje i których obszar działania określa wojewoda. 3. Publiczny zakład opieki zdrowotnej oraz podmioty, o których mowa w ust. 1, obowiązane są dokumentować udzielenie usługi medycznej w książeczce usług medycznych lub kuponie wolnym. 4. Książeczkę usług medycznych wydaje jednostka organizacyjna, o której mowa w ust. 2 pkt 3. 5. Publiczny zakład opieki zdrowotnej oraz podmioty, o których mowa w ust. 1, wydają kupon wolny, jeżeli usługa medyczna udzielana jest osobie nie mogącej okazać książeczki usług medycznych. 6. Książeczka usług medycznych zawiera numer identyfikacyjny pacjenta. 7. Książeczka usług medycznych nie zastępuje dokumentu uprawniającego do bezpłatnej opieki zdrowotnej przy korzystaniu z usług publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 8. W rejestrach usług medycznych, o których mowa w ust. 2, zamieszcza się wykaz osób objętych rejestrem, podmiotów udzielających usługi medyczne oraz wykaz osób zlecających te usługi. 9. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, a w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb rejestracji usług medycznych, sposób przekazywania danych do poszczególnych rejestrów oraz sposób wymiany informacji między podmiotami prowadzącymi rejestr, z uwzględnieniem spraw związanych z bezpieczeństwem państwa, 2) wzór książeczki usług medycznych i kuponu wolnego, sposób ich wydawania i posługiwania się nimi oraz wysokość opłaty za ponowne wydanie książeczki usług medycznych w przypadku jej utraty, 3) wykaz usług medycznych podlegających rejestrowaniu i ich kody rejestrowe, 4) wzór wykazów, o których mowa w ust. 8, oraz zakres danych objętych tymi wykazami, 5) sposób nadawania numeru identyfikacyjnego pacjenta."}
{"id":"1997_661_32f","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 32f. 1. Dane i informacje gromadzone w rejestrach usług medycznych przekazywane przez podmioty udzielające usług medycznych są udostępniane naczelnym i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom, organom samorządu terytorialnego, podmiotom, które utworzyły publiczne zakłady opieki zdrowotnej, podmiotom finansującym udzielanie tych usług oraz samorządom zawodów medycznych. Do przekazywania danych dotyczących dokumentacji medycznej stosuje się przepisy art. 18. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i szczegółowe zasady udostępniania danych i informacji, o których mowa w ust. 1.\"; 41) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Publiczny zakład opieki zdrowotnej udziela świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych osobom ubezpieczonym oraz innym osobom uprawnionym do tych świadczeń na podstawie odrębnych przepisów, nieodpłatnie, za częściową odpłatnością lub całkowitą odpłatnością. 2. Osobie uprawnionej z tytułu ubezpieczenia społecznego lub na podstawie innych przepisów o bezpłatnej pomocy leczniczej przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej równowartość kosztów przejazdu najtańszym środkiem komunikacji publicznej, jeżeli w wyniku zlecenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej, albo zakładu lub osoby określonych w art. 35 ust. 1 pkt 1-3, niezbędne było korzystanie ze świadczeń innego zakładu opieki zdrowotnej lub lekarza w miejscowości odległej ponad 60 km od miejsca zamieszkania lub pobytu tej osoby. 3. Bezpłatny transport specjalnym środkiem transportu sanitarnego przysługuje osobie uprawnionej, o której mowa w ust. 2, tylko wówczas, gdy uzasadnia to jej stan zdrowia. 4. Za świadczenia zdrowotne udzielone osobie znajdującej się w stanie nietrzeźwości publiczny zakład opieki zdrowotnej pobiera opłatę niezależnie od uprawnień do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, jeżeli jedyną i bezpośrednią przyczyną udzielonego świadczenia było zdarzenie spowodowane stanem nietrzeźwości tej osoby. 5. W celu stwierdzenia stanu nietrzeźwości lekarz kieruje osobę określoną w ust. 4 na badanie dla ustalenia zawartości alkoholu we krwi. Odmowa poddania się takiemu badaniu jest brana pod uwagę przy ustalaniu opłaty za udzielenie świadczenia zdrowotnego, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.\"; 42) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Przy ustalaniu wysokości opłaty za świadczenia zdrowotne udzielane osobom określonym w art. 33 ust. 1 stosuje się ceny urzędowe, jeżeli przepisy odrębne przewidują odpłatność za ich udzielanie. 2. Wysokość opłat za świadczenia zdrowotne udzielane osobom nieuprawnionym w rozumieniu art. 33 ust. 1 ustala kierownik publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w którym świadczenie jest udzielane. 3. Minister Zdrowia i Opieki Zdrowotnej określa, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania opłat, o których mowa w ust. 2.\"; 43) po art. 34 dodaje się art. 34a i 34b w brzmieniu:"}
{"id":"1997_661_34a","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 34a. 1. Osoba przebywająca w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i pielęgnacyjno-opiekuńczym ponosi koszty wyżywienia i zakwaterowania. Miesięczną opłatę ustala się w wysokości odpowiadającej 250% najniższej emerytury, z tym że opłata nie może być wyższa niż kwota odpowiadająca 70% miesięcznego dochodu, w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, osoby przebywającej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i pielęgnacyjno-opiekuńczym. 2. Miesięczną opłatę za wyżywienie i zakwaterowanie dziecka przebywającego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i pielęgnacyjno-opiekuńczym ustala się w wysokości odpowiadającej 200% najniższej emerytury, z tym że opłata nie może być wyższa niż kwota odpowiadająca 70% miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb kierowania osób do zakładów opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz szczegółowe zasady ustalania odpłatności za pobyt w tych zakładach."}
{"id":"1997_661_34b","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 34b. 1. Opłaty za pobyt dziecka w żłobku są ustalane według cen umownych. Opłaty te nie obejmują świadczeń zdrowotnych. 2. Wysokość opłaty określonej w ust. 1 ustala podmiot, który utworzył żłobek.\"; 44) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Organy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3, mogą udzielać zamówienia na świadczenia zdrowotne, zwanego dalej \"zamówieniem\": 1) niepublicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, w zakresie zadań określonych w statucie tego zakładu, 2) osobie wykonującej zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 3) osobie legitymującej się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, która dysponuje lokalem oraz aparaturą i sprzętem medycznym, odpowiadającymi wymaganiom przewidzianym dla zakładów opieki zdrowotnej oraz spełnia warunki określone w przepisach o działalności gospodarczej. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, zwane dalej \"przyjmującym zamówienie\", przyjmując zamówienie zobowiązują się do wykonania zadań publicznego zakładu opieki zdrowotnej w zakresie udzielonego zamówienia i na zasadach określonych w umowie, a udzielający zamówienie do zapłacenia ze środków publicznych za wykonanie zamówienia. Przyjmujący zamówienie nie może wykonywać udzielonego zamówienia przez osobę trzecią, chyba że umowa o udzielenie zamówienia stanowi inaczej. 3. Do zamówień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. 4. Do przyjmującego zamówienie stosuje się przepisy art. 33 i 34. 5. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy udzielaniu świadczeń w zakresie udzielonego zamówienia ponoszą solidarnie udzielający zamówienie i przyjmujący zamówienie. 6. Przyjmujący zamówienie podlega obowiązkowi ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w zakresie, o którym mowa w ust. 5. 7. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) dodatkowe warunki, jakie musi spełniać przyjmujący zamówienie w celu wykonywania zadań publicznego zakładu opieki zdrowotnej oraz szczegółowe zasady wykonywania tych zadań, 2) szczegółowe zasady ustalania, przekazywania i rozliczania środków za udzielone zamówienie, 3) szczegółowe zasady sprawowania nadzoru i kontroli nad realizacją udzielonego zamówienia. 8. Minister Finansów po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 6, w tym: 1) termin powstania obowiązku ubezpieczenia, 2) podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, 3) minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, 4) zakres praw i obowiązków ubezpieczającego i zakładu ubezpieczeń, wynikających z umowy ubezpieczenia.\"; 45) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. 1. Umowę o udzielenie zamówienia zawiera się na czas udzielania określonych świadczeń zdrowotnych lub na czas określony, na podstawie wyników przeprowadzonego konkursu ofert na udzielenie zamówienia. W pracach komisji konkursowej ma prawo uczestniczyć z głosem doradczym przedstawiciel właściwego, ze względu na rodzaj świadczeń zdrowotnych objętych zamówieniem, samorządu zawodu medycznego, jeżeli do konkursu przystąpi osoba, o której mowa w art. 35 ust. 1 pkt 2 i 3. 2. Umowa o udzielenie zamówienia zawarta zostaje z chwilą podpisania jej przez obie strony. Wymaga ona formy pisemnej pod rygorem nieważności. 3. Zakazuje się zmian postanowień zawartej umowy oraz wprowadzania nowych postanowień do umowy niekorzystnych dla udzielającego zamówienia, jeżeli przy ich uwzględnieniu zachodziłaby konieczność zmiany treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru przyjmującego zamówienie, chyba że konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy. 4. Zmiana umowy dokonana z naruszeniem przepisu ust. 3, jest nieważna. 5. Umowa, o której mowa w ust. 1, ulega rozwiązaniu: 1) z upływem czasu, na który była zawarta, 2) z dniem zakończenia udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, 3) wskutek oświadczenia jednej ze stron, z zachowaniem okresu wypowiedzenia, w przypadku, gdy druga strona rażąco narusza istotne postanowienia umowy. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) konieczne elementy umowy o udzielenie zamówienia oraz minimalny czas, na który umowa może być zawarta, 2) tryb ogłaszania konkursu ofert, zakres ofert, tryb ich składania, sposób przeprowadzania konkursu oraz szczegółowe zasady i tryb zgłaszania i rozpatrywania skarg i protestów dotyczących tych czynności.\"; 46) po rozdziale 1 dodaje się rozdział 1a w brzmieniu: \"Rozdział 1a Formy prowadzenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej"}
{"id":"1997_661_35b","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 35b. 1. Publiczny zakład opieki zdrowotnej, utworzony przez organ określony w art. 8 ust. 1 pkt 1-3, prowadzony jest w formie samodzielnego zakładu, pokrywającego z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązań, z zastrzeżeniem art. 35c i 35d. 2. Publiczny zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej \"samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej\" prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie. 3. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej prowadzonego przez sąd rejestrowy. 4. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskać wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 3, po uzyskaniu wpisu do rejestru określonego w art. 12. 5. Sądem rejestrowym jest sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Wpis uważa się za dokonany z chwilą uzyskania wpisu do rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 6. Do postępowania w sprawach rozpatrywanych przez sąd rejestrowy stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. 7. Rejestr jest jawny i dostępny do wglądu dla osób trzecich. 8. Organ prowadzący rejestr, o którym mowa w art. 12, obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie sąd rejestrowy o wykreśleniu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej z rejestru. 9. W przypadku wykreślenia z rejestru, o którym mowa w art. 12, sąd rejestrowy wykreśla samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej z rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 10. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w ust. 3, oraz sposób jego prowadzenia."}
{"id":"1997_661_35c","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 35c. 1. Publiczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez organ określony w art. 8 ust. 1 pkt 1-3, może być prowadzony w formie jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego, jeżeli prowadzenie tego zakładu w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej byłoby niecelowe lub przedwczesne. Decyzję w tej sprawie podejmuje organ, który utworzył zakład, po dokonaniu analizy zakresu i charakteru działalności zakładu opieki zdrowotnej w odniesieniu do potrzeb zdrowotnych określonego obszaru lub określonej grupy ludności oraz oceny możliwości pozyskiwania przez zakład opieki zdrowotnej dodatkowych środków finansowych przy nieograniczeniu praw ludności do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych określonych w przepisach odrębnych, z zastrzeżeniem art. 35d. 2. Publiczny zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1, prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w Prawie budżetowym, z zastrzeżeniem art. 50."}
{"id":"1997_661_35d","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 35d. Publiczny zakład opieki zdrowotnej utworzony w celu określonym w art. 1 ust. 2 oraz publiczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" prowadzone są w formie przewidzianej w przepisach wymienionych w art. 8a ust. 2-4.\"; 47) w art. 36 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"chyba że przepisy ustawy lub przepisy odrębne stanowią inaczej.\"; 48) w art. 37: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"jeżeli taki plan dla określonego rodzaju zakładu lub obszaru województwa został opracowany.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych ustala, w drodze rozporządzenia, plan rozmieszczania szpitali publicznych.\", c) w ust. 3 wyraz \"ustala\" zastępuje się wyrazami \"może ustalić\"; 49) w art. 38: a) w ust. 1 po wyrazie \"siedzibę,\" dodaje się wyrazy \"formę gospodarki finansowej,\" b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepis ust. 2 nie może naruszać prawa osoby uprawnionej do świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej do wyboru lekarza lub zakładu opieki zdrowotnej.\", c) w ust. 4 skreśla się drugie zdanie, d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Osoby uprawnione do świadczeń zdrowotnych w publicznych zakładach opieki zdrowotnej nie mogą być obciążane opłatami za ich udzielanie, nawet gdy świadczeń zdrowotnych udziela publiczny zakład opieki zdrowotnej nie będący właściwym ze względu na obszar lub rejon swojego działania.\"; 50) w art. 39: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Statut publicznego zakładu opieki zdrowotnej, oprócz postanowień, o których mowa w art. 11, może określać sposób uczestniczenia zakładu w prowadzeniu badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych lub realizacji celów naukowych i dydaktycznych oraz w kształceniu osób przygotowujących się do wykonywania zawodu medycznego lub wykonujących zawód medyczny.\", b) w ust. 2 wyrazy \"rada nadzorcza\" zastępuje się wyrazami \"Rada Społeczna\"; 51) w art. 40: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje wymagane od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej.\", b) w ust. 2 wyrazy \"w art. 49 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 35c\" i dodaje wyrazy \"oraz dla pracowników zakładu utworzonego na zasadzie określonej w art. 8 ust. 4\", c) skreśla się ust. 3; 52) w art. 41 skreśla się ust. 1 i oznaczenie ust. 2; 53) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. Publiczny zakład opieki zdrowotnej może dokonać zakupu lub przyjąć darowiznę aparatury i sprzętu medycznego wyłącznie o przeznaczeniu i standardzie określonym przez podmiot, który zakład utworzył, oraz po wyrażeniu przez ten podmiot zgody.\"; 54) w art. 43 w ust. 2 wyrazy \"a jeżeli organem zamierzającym zlikwidować zakład jest wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"a jeżeli organem, który utworzył zakład, jest wojewoda\"; 55) w art. 44: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kierownik publicznego zakładu opieki zdrowotnej kieruje zakładem i reprezentuje go na zewnątrz. Kierownik zakładu jest przełożonym pracowników zakładu.\", b) skreśla się ust. 3, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Z kierownikiem publicznego zakładu opieki zdrowotnej nawiązuje się stosunek pracy na podstawie powołania, umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej.\"; 56) po art. 44 dodaje się art. 44a i 44b w brzmieniu: \"Art. 44a. 1. W publicznych zakładach opieki zdrowotnej, z wyjątkiem publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych w celu określonym w art. 1 ust. 2 pkt 1 oraz żłobków, przeprowadza się konkurs na stanowisko: 1) kierownika zakładu, z wyjątkiem kierownika samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej, 2) zastępcy kierownika zakładu w zakładzie, w którym kierownik nie jest lekarzem, 3) ordynatora, 4) naczelnej pielęgniarki, 5) przełożonej pielęgniarek zakładu, 6) pielęgniarki oddziałowej. 2. Konkurs na stanowisko kierownika zakładu opieki zdrowotnej oraz zastępcy kierownika w okoliczności określonej w ust. 1 pkt 2 ogłasza podmiot, który utworzył zakład, a na pozostałe stanowiska - kierownik zakładu. 3. Jeżeli do konkursu nie zgłosiło się co najmniej dwóch kandydatów lub w wyniku konkursu nie wybrano kandydata albo z kandydatem wybranym w postępowaniu konkursowym nie nawiązano stosunku pracy, odpowiednio podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej lub kierownik tego zakładu ogłasza nowy konkurs w ciągu dwóch miesięcy od daty zakończenia postępowania poprzedniego konkursu. 4. Jeżeli w wyniku postępowania dwóch kolejnych konkursów kandydat nie został wybrany z przyczyn określonych w ust. 3, odpowiednio podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej, lub kierownik tego zakładu nawiązuje stosunek pracy z osobą przez siebie wskazaną po zasięgnięciu opinii komisji konkursowej. 5. Z kandydatem wybranym w drodze konkursu na stanowisko określone w ust. 1 pkt 2-6 kierownik publicznego zakładu opieki zdrowotnej nawiązuje stosunek pracy na podstawie umowy o pracę. 6. Zasadę nawiązywania stosunku pracy, o której mowa w ust. 5, stosuje się również w okoliczności określonej w ust. 4. 7. Stosunek pracy z kandydatem wybranym na stanowisko określone w ust. 1 nawiązuje się na 6 lat. Okres ten może być przedłużony do 8 lat, jeżeli do osiągnięcia wieku emerytalnego pracownikowi brakuje nie więcej niż 2 lata. 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania konkursu, skład komisji konkursowej oraz ramowy regulamin przeprowadzania konkursu."}
{"id":"1997_661_4","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 1990 r. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110 i Nr 136, poz. 636 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 47 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) a ponadto jeżeli statut uczelni tak stanowi: dyrektor administracyjny, kwestor, dyrektor biblioteki głównej, dyrektor ośrodka dokumentacji i informacji naukowej oraz kierownik szpitala klinicznego lub przedstawiciel kierowników szpitali klinicznych.\"; 2) po art. 65 dodaje się art. 65a w brzmieniu: \"Art. 65a. 1. W skład uczelni medycznej lub uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych wchodzi szpital kliniczny. 2. Zasady tworzenia, przekształcania i likwidacji szpitala klinicznego oraz inne sprawy związane z jego funkcjonowaniem określają przepisy o zakładach opieki zdrowotnej.\"; 3) w art. 100 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelniach medycznych lub uczelni prowadzącej działalność w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą w sprawowaniu opieki zdrowotnej w ramach społecznego systemu ochrony zdrowia poprzez wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w szpitalach klinicznych uczelni lub oddziałach innych szpitali udostępnianych uczelniom na zasadach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej.\"; 4) w art. 105 w ust. 7 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\"; 5) skreśla się ust. 2 w art. 106; 6) w art. 116 w ust. 1 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\"."}
{"id":"1997_661_44b","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44b. Przy publicznym zakładzie opieki zdrowotnej działa Rada Społeczna, która jest organem inicjującym i opiniodawczym podmiotu, który utworzył zakład oraz organem doradczym kierownika publicznego zakładu opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 48a.\"; 57) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. W skład Rady Społecznej działającej przy publicznych zakładach opieki zdrowotnej utworzonych przez organy, o których mowa w art. 8 ust. 1-3 wchodzą: 1) jako przewodniczący: a) przedstawiciel naczelnego lub centralnego organu administracji rządowej - w zakładach utworzonych przez te organy, b) przedstawiciel wojewody - w zakładzie utworzonym przez ten organ, c) wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub osoba przez niego wyznaczona - w zakładzie utworzonym przez organ gminy, d) przedstawiciel zarządu związku gmin - w zakładzie utworzonym przez organ związku, 2) jako członkowie: a) przedstawiciel wojewody - w zakładzie utworzonym przez organ gminy lub związku gmin, b) przedstawiciele wyłonieni przez radę lub rady gmin, z zastrzeżeniem przepisu lit. c) - w liczbie określonej przez organ, który utworzył zakład, c) przedstawiciele wyłonieni przez sejmik samorządowy - w zakładzie o wojewódzkim obszarze działania - w liczbie nie przekraczającej 15 osób, d) osoby powołane przez organ, który utworzył zakład o ogólnokrajowym lub ponadwojewódzkim obszarze działania - w liczbie nie przekraczającej 15 osób, w tym po jednym przedstawicielu Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, e) przedstawiciel rektora państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych - w zakładzie, w którym oddział szpitalny jest użytkowany na cele kliniki tej uczelni. 2. Skład Rady Społecznej w publicznych zakładach opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" ustala Dyrektor Generalny tego przedsiębiorstwa. 3. W posiedzeniach plenarnych Rady Społecznej uczestniczy kierownik publicznego zakładu opieki zdrowotnej oraz przedstawiciel organizacji związkowej. 4. W posiedzeniach Rady Społecznej, w której skład nie wchodzi przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej lub Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, mają prawo uczestniczyć, z głosem doradczym, przedstawiciele samorządów zawodów medycznych. 5. Członkiem Rady Społecznej publicznego zakładu opieki zdrowotnej nie może być pracownik danego zakładu. 6. Członkowi Rady Społecznej przysługuje zwolnienie z wykonywania obowiązków w ramach stosunku pracy na czas uczestniczenia w posiedzeniach Rady Społecznej. 7. Za udział w posiedzeniach Rady Społecznej jej członkowi przysługuje od podmiotu, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej, rekompensata w wysokości utraconych zarobków, jeżeli z powodu uczestnictwa w posiedzeniu rady pracodawca nie udzielił członkowi na ten czas zwolnienia z wykonywania obowiązków pracowniczych z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. 8. Radę Społeczną powołuje, odwołuje oraz zwołuje jej pierwsze posiedzenie podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej.\"; 58) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Do zadań Rady Społecznej należy: 1) przedstawianie podmiotowi, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej wniosków i opinii w sprawach: a) zmiany lub rozwiązania umowy o udzielenie publicznego zamówienia na świadczenia zdrowotne, b) zbycia środka trwałego oraz zakupu lub przyjęcia darowizny nowej aparatury i sprzętu medycznego, c) związanych z przekształceniem lub likwidacją zakładu, jego przebudową, rozszerzeniem lub ograniczeniem działalności, d) przyznawania kierownikowi zakładu nagród, e) rozwiązania stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej o zarządzanie publicznym zakładem opieki zdrowotnej z kierownikiem zakładu, 2) przedstawianie kierownikowi publicznego zakładu opieki zdrowotnej wniosków i opinii w sprawach: a) planu finansowego i inwestycyjnego, b) rocznego sprawozdania z realizacji planu inwestycyjnego i finansowego, c) kredytów bankowych lub dotacji, d) podziału zysku, 3) uchwalanie regulaminu swojej działalności oraz przedkłada regulamin do zatwierdzenia podmiotowi, który utworzył zakład, 4) zatwierdzanie regulaminu porządkowego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, 5) dokonywanie okresowych analiz skarg i wniosków wnoszonych przez osoby korzystające ze świadczeń zakładu, z wyłączeniem spraw podlegających nadzorowi medycznemu, 6) przedstawianie wniosków organowi finansującemu określony zakres działalności, w którego imieniu Rada Społeczna wykonuje swoje zadania, 7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie i statucie publicznego zakładu opieki zdrowotnej.\"; 59) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. 1. Skład Rady Społecznej i czas trwania jej kadencji określa statut publicznego zakładu opieki zdrowotnej. 2. Sposób zwoływania posiedzeń Rady Społecznej, tryb pracy i podejmowania uchwał określa regulamin Rady Społecznej. 3. Od uchwały Rady Społecznej kierownikowi publicznego zakładu opieki zdrowotnej przysługuje odwołanie do podmiotu, który utworzył zakład.\"; 60) w art. 48 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"rada nadzorcza\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"Rada Społeczna\"; 61) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. 1. Rady Społecznej nie powołuje się w: 1) wojewódzkich i terenowych stacjach sanitarno-epidemiologicznych oraz stacjach krwiodawstwa, 2) żłobkach, 3) szpitalach klinicznych. 2. Zadania określone w art. 46 w zakładach opieki zdrowotnej utworzonych w celu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, wykonuje rada naukowa działająca na podstawie przepisów wymienionych w art. 8a ust. 2.\"; 62) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 4 Zasady gospodarki publicznych zakładów opieki zdrowotnej\"; 63) skreśla się art. 49; 64) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. 1. Publiczny zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 35c, gospodaruje przekazaną w zarząd częścią mienia państwowego lub komunalnego oraz przydzielonymi środkami finansowymi, kierując się efektywnością ich wykorzystania na zasadach określonych w prawie budżetowym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Publiczny zakład opieki zdrowotnej pozostawia w swojej dyspozycji: 1) 70% środków budżetowych nie wykorzystanych w danym roku, jeżeli jest prowadzony w formie jednostki budżetowej, 2) 70% wpłaty przeznaczonej dla budżetu, jeżeli jest prowadzony w formie zakładu budżetowego.\"; 65) skreśla się art. 51 i art. 52; 66) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej gospodaruje samodzielnie przekazanymi w nieodpłatne użytkowanie nieruchomościami i majątkiem Skarbu Państwa lub komunalnym oraz majątkiem własnym (otrzymanym i zakupionym). 2. Zbycie, wydzierżawienie lub wynajęcie majątku trwałego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej albo wniesienie tego majątku do spółek lub fundacji, jest nieważne bez zgody organu, który utworzył ten zakład. 3. Podstawą gospodarki samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest plan finansowy ustalany przez kierownika zakładu.\"; 67) po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu: \"Art. 53a. 1. Podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej, może pozbawić zakład składników przydzielonego lub nabytego mienia w przypadku połączenia lub podziału albo przekształcenia zakładu, przeprowadzanych na zasadach określonych w ustawie. 2. W przypadku likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jego majątek, po zaspokojeniu wierzytelności, staje się własnością Skarbu Państwa lub gminy, a o jego przeznaczeniu decyduje podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej.\"; 68) w art. 54: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Publiczny zakład opieki zdrowotnej\" zastępuje się wyrazami \"Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze zarządzenia, warunki i tryb przekazywania samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej środków publicznych oraz sposób kontroli ich wykorzystania.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do warunków i trybu przekazywania środków publicznych, o których mowa w ust. 2, nie mają zastosowania przepisy o zamówieniach publicznych.\"; 69) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może otrzymywać dotacje budżetowe na: 1) realizację zadań w zakresie zapobiegania chorobom i urazom lub innych programów zdrowotnych oraz promocję zdrowia, 2) pokrycie kosztów kształcenia i podnoszenia kwalifikacji osób wykonujących zawody medyczne, 3) inwestycje, w tym zakup wysoko specjalistycznych aparatury i sprzętu medycznego, 4) cele określone w art. 67a, 5) cele szczególne, przyznawane na podstawie odrębnych przepisów. 2. Dotacje wymienione w ust. 1 przyznaje organ, który utworzył samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.\"; 70) w art. 56 w ust. 1 po wyrazie \"majątku\" dodaje się wyraz \"samodzielnego\"; 71) w art. 57 po wyrazach \"Fundusz założycielski\" dodaje się wyrazy \"samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej\"; 72) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. 1. Fundusz zakładu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zwiększa się o: 1) zyski bilansowe, 2) amortyzację majątku trwałego, 3) dotacje budżetowe, 4) kwoty zwiększenia wartości majątku trwałego, będącego skutkiem ustawowego przeszacowania tego majątku, 5) środki z innych źródeł. 2. Fundusz zakładu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zmniejsza się o: 1) straty bilansowe, 2) umorzenie majątku trwałego, 3) kwoty zmniejszenia wartości majątku trwałego, będącego skutkiem ustawowego przeszacowania tego majątku. 3. Do amortyzacji majątku trwałego stosuje się ogólne zasady określone w odrębnych przepisach.\"; 73) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej decyduje sam o podziale zysku.\"; 74) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej pokrywa we własnym zakresie ujemny wynik finansowy. 2. Ujemny wynik finansowy samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej nie może być podstawą do zaprzestania działalności, jeżeli dalsze istnienie tego zakładu uzasadnione jest celami i zadaniami, do których realizacji został utworzony, a których nie może, przejąć inny zakład w sposób zapewniający nieprzerwane sprawowanie opieki zdrowotnej nad ludnością. 3. Jeżeli ujemny wynik finansowy nie może być pokryty w sposób określony w ust. 1, organ, który utworzył samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, wydaje zarządzenie lub podejmuje uchwałę o zmianie formy gospodarki finansowej zakładu lub o jego likwidacji. 4. Organ, który utworzył samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, z uwzględnieniem ust. 2, pokrywa ujemny wynik finansowy zakładu ze środków publicznych i może określić formę dalszego finansowania zakładu na zasadach określonych w art. 35c. 5. Zarządzenie lub uchwała o likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w rozumieniu ust. 3, stanowi podstawę do wykreślenia zakładu z rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 6. Zobowiązania i należności samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po jego likwidacji stają się zobowiązaniami i należnościami Skarbu Państwa lub gminy.\"; 75) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady rachunku kosztów w publicznych zakładach opieki zdrowotnej.\"; 76) tytuł rozdziału 5 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 5. Szpitale kliniczne\"; 77) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. 1. Szpital kliniczny jest jednostką organizacyjną państwowej uczelni medycznej oraz państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. 2. Uczelnie, o których mowa w ust. 1, uczestniczą w systemie ochrony zdrowia, realizując poprzez szpitale kliniczne cele określone w art. 1 ust. 2 pkt 2. 3. Szpitalem klinicznym jest również publiczny zakład opieki zdrowotnej uczestniczący w systemie ochrony zdrowia poprzez udzielanie świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z realizacją celów naukowych i dydaktycznych, utworzony przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, z zastrzeżeniem art. 63d ust. 2.\"; 78) po art. 63 dodaje się art. 63a-63d w brzmieniu: \"Art. 63a. 1. Szpital kliniczny, o którym mowa w art. 63 ust. 1, tworzy, znosi i przekształca senat odpowiednio państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych za zgodą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, zadania oraz obszar działania państwowej uczelni medycznej oraz państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, zwany dalej \"regionem\", w zakresie uczestniczenia ich szpitali klinicznych w systemie ochrony zdrowia. 3. Środki finansowe na działalność określoną w ust. 2 przekazuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na podstawie umowy zawartej z rektorem odpowiednio państwowej uczelni medycznej i państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. 4. Statut szpitala klinicznego stanowi integralną część statutu państwowej uczelni medycznej oraz państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych."}
{"id":"1997_661_5","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1993 r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265, z 1996 r. Nr 100, poz. 459 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) skreśla się art. 56 ust. 2."}
{"id":"1997_661_6","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz.U. Nr 94, poz. 422, z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1995 r. Nr 138, poz. 684, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Leki, o których mowa w art. 4 ust. 1 i art. 8 ust. 1, oraz artykuły sanitarne wymienione w art. 9 ust. 2, podlegają rejestracji w rejestrze usług medycznych na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\", b) skreśla się ust. 6."}
{"id":"1997_661_63b","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 63b. 1. Kierownika szpitala klinicznego powołuje i odwołuje rektor za zgodą senatu uczelni, o której mowa w art. 63 ust. 1. 2. Kierownik szpitala klinicznego zarządza szpitalem, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych w statucie szpitala dla senatu i rektora uczelni. 3. Rektor uczelni może przekazać kierownikowi szpitala klinicznego bezpośrednie zwierzchnictwo nad pracownikami szpitala nie będącymi pracownikami naukowymi uczelni."}
{"id":"1997_661_63c","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 63c. 1. Szpital kliniczny udziela świadczeń zdrowotnych w zakresie zadań określonych w art. 63a ust. 2. 2. Szpital kliniczny może udzielać świadczeń zdrowotnych w zakresie specjalistycznej opieki zdrowotnej: 1) w ramach pełnienia funkcji szpitala o wojewódzkim lub lokalnym obszarze działania, w zakresie i na zasadach określonych umową zawartą odpowiednio między wojewodą, wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) a kierownikiem szpitala klinicznego; umowa ta wymaga zgody rektora uczelni, a w przypadku szpitala klinicznego, o którym mowa w art. 63 ust. 3, zgody Ministra Obrony Narodowej i Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, 2) na zamówienie osoby prawnej dysponującej środkami publicznymi, 3) na zamówienie innych osób prawnych lub fizycznych. 3. Udzielanie świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 2, nie może ograniczać zakresu świadczeń zdrowotnych, do których udzielania szpital kliniczny jest obowiązany na podstawie statutu. 4. Środki finansowe uzyskane z tytułów określonych w ust. 2 przeznaczone są na działalność szpitala klinicznego."}
{"id":"1997_661_63d","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 63d. 1. Do kontroli szpitali klinicznych, o których mowa w art. 63 ust. 1 stosuje się przepisy działu III. 2. Do tworzenia, organizacji i kontroli szpitali klinicznych, o których mowa w art. 63 ust. 3 stosuje się przepisy art. 69.\"; 79) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Szpitale będące publicznymi zakładami opieki zdrowotnej utworzone przez podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2, mogą udostępniać państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych oddziały szpitalne, zwane dalej \"oddziałami klinicznymi (nauczającymi)\" na potrzeby dydaktyki. 2. Udostępnienie oddziału szpitalnego następuje na podstawie umowy zawartej przez podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej, z rektorem odpowiednio państwowej uczelni medycznej i państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. 3. Udostępnianie oddziału szpitalnego na potrzeby dydaktyki nie może ograniczyć dostępności świadczeń zdrowotnych określonych w statucie szpitala. 4. Oddziały kliniczne (nauczające) mogą za zgodą podmiotu, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej udzielać świadczeń zdrowotnych o regionalnym obszarze działania, w zakresie wynikającym z przepisów, o których mowa w art. 63a ust. 2. 5. Publiczny zakład opieki zdrowotnej, na bazie którego działa oddział kliniczny (nauczający), udziela świadczeń zdrowotnych, określonych w ust. 4, na zasadach przyjętych w umowie zawartej przez rektora uczelni z kierownikiem publicznego zakładu opieki zdrowotnej.\"; 80) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. 1. Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej i podmiotów, które utworzyły takie zakłady oraz wojewodzie w stosunku do zakładów prowadzących działalność na obszarze województwa przysługuje prawo: 1) przeprowadzania czynności kontrolnych, a w szczególności: a) wizytacji pomieszczeń zakładu, b) obserwowania czynności związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1 pkt 4, c) sprawdzania przestrzegania spełniania wymagań dotyczących dopuszczenia do stosowania i sposobu użytkowania, przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, aparatury i sprzętu medycznego oraz ambulansów sanitarnych, d) żądania informacji i dokumentacji, w tym również dokumentacji medycznej, z zastrzeżeniem przepisu art. 18, 2) wydawania zaleceń pokontrolnych mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, 3) wydawania w miarę potrzeby decyzji administracyjnych nakazujących usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości. 2. Czynności wymienione w ust. 1 w pkt 1 lit.b) mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę wykonującą zawód medyczny.\"; 81) w art. 66 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej lub wojewoda mogą zlecić przeprowadzenie jednorazowej kontroli zakładu opieki zdrowotnej pod względem medycznym lub kontrolowanie go w sposób ciągły: organom samorządów zawodów medycznych, medycznym towarzystwom naukowym, zakładom opieki zdrowotnej, państwowym uczelniom medycznym i państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medycznym jednostkom badawczo-rozwojowym, innym jednostkom organizacyjnym podległym lub nadzorowanym przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz specjalistom z poszczególnych dziedzin medycyny - za ich zgodą.\"; 82) po art. 66 dodaje się art. 66a w brzmieniu: \"Art. 66a. 1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może powołać zespoły konsultantów krajowych i regionalnych, złożone ze specjalistów z poszczególnych dziedzin medycyny i farmacji, jako medyczne organy doradcze i opiniodawcze dla podmiotów tworzących zakłady opieki zdrowotnej i zakładów opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dla zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji konsultantów, o których mowa w ust. 1, powołują ministrowie w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Wojewoda może powołać konsultantów wojewódzkich spośród specjalistów poszczególnych dziedzin medycyny i farmacji do dokonywania oceny zakładów opieki zdrowotnej prowadzących działalność na obszarze województwa, w zakresie określonym w ust. 1. 4. Zadania, o których mowa w ust. 1, mogą być zlecane konsultantom jako jednorazowe lub wykonywane w sposób ciągły na zasadach i w trybie określonych w art. 66. 5. Zadania konsultantów wojewódzkich określa wojewoda. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania konsultantów krajowych i regionalnych.\"; 83) art. 67 otrzymuje brzmienie: \"Art. 67. 1. Nadzór nad zakładami opieki zdrowotnej sprawuje podmiot, który utworzył zakład, zwany dalej \"podmiotem sprawującym nadzór\". 2. Podmiot sprawujący nadzór dokonuje kontroli i oceny działalności zakładu opieki zdrowotnej oraz pracy kierownika zakładu. 3. Kontrola i ocena, o których mowa w ust. 2, obejmują w szczególności: 1) realizację zadań statutowych, dostępność i poziom udzielanych świadczeń, 2) prawidłowość gospodarowania mieniem, 3) gospodarkę finansową. 4. Podmiot sprawujący nadzór w razie stwierdzenia, że decyzja kierownika zakładu opieki zdrowotnej jest sprzeczna z prawem wstrzymuje jej wykonanie oraz zobowiązuje kierownika do jej zmiany lub cofnięcia. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sprawowania nadzoru nad samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej.\"; 84) po art. 67 dodaje się art. 67a w brzmieniu: \"Art. 67a. 1. Podmiot sprawujący nadzór może nałożyć na zakład opieki zdrowotnej obowiązek wykonania dodatkowego zadania, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby systemu opieki zdrowotnej, w przypadku klęski żywiołowej lub w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych. 2. Podmiot sprawujący nadzór zapewnia zakładowi opieki zdrowotnej środki do wykonania zadania, o którym mowa w ust. 1, chyba że wykonanie zadania następuje odpłatnie na podstawie umowy. 3. W razie poniesienia szkody przez zakład opieki zdrowotnej przy wykonywaniu zadania określonego w ust. 1 podmiot sprawujący nadzór jest obowiązany do jej naprawienia.\"; 85) tytuł działu IV otrzymuje brzmienie: \"Dział IV Zakłady opieki zdrowotnej podlegające szczególnej regulacji\" 86) skreśla się art. 68; 87) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. 1. Do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Sprawiedliwości oraz przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\", nie stosuje się przepisów działu II rozdziału 2, z wyjątkiem art. 40, i rozdziału 3 oraz działu III, z wyjątkiem art. 66 i 66a. 2. Do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości dla osób pozbawionych wolności przepisy ustawy stosuje się odpowiednio, przy uwzględnieniu Kodeksu karnego wykonawczego i wydanych na jego podstawie przepisów. 3. Ministrowie, o których mowa w ust. 1, a w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" - Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady tworzenia, przekształcania, likwidacji, organizacji, zarządzania i kontroli zakładów opieki zdrowotnej.\"; 88) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Zakłady opieki zdrowotnej utworzone przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" współdziałają z innymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej w udzielaniu świadczeń zdrowotnych osobom uprawnionym do świadczeń tych zakładów. 2. Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, a w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" - Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb udzielania świadczeń zdrowotnych przez zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, osobom uprawnionym do świadczeń tych zakładów. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) określi szczegółowe zasady współdziałania zakładów opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, w celu udzielania świadczeń zdrowotnych osobom nieuprawnionym, 2) może określić, kategorie osób uprawnionych do korzystania z bezpłatnych świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1.\"; 89) po art. 70 dodaje się wyrazy \"Dział IVa Przepisy przejściowe i końcowe\"; 90) skreśla się art. 77."}
{"id":"1997_661_7","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96) w art. 13 w ust. 5 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) usług polegających na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, chyba że odrębne przepisy przewidują możliwość wydawania certyfikatu akredytacyjnego na zasadach dobrowolnego zgłoszenia.\"."}
{"id":"1997_661_8","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. Na zadania kolejowej służby zdrowia, o których mowa w art. 10, przekazywana jest dotacja z budżetu państwa.\"."}
{"id":"1997_661_9","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz.U. Nr 138, poz. 682) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Komórki, tkanki i narządy ze zwłok mogą być również pobierane w czasie sekcji zwłok przeprowadzanej na podstawie odrębnych przepisów.\"; 2) w art. 4 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się w przypadku pobierania komórek, tkanek i narządów w celu rozpoznania przyczyny zgonu i oceny w czasie sekcji zwłok postępowania leczniczego.\"."}
{"id":"1997_673_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa, w zakresie niezbędnym dla zapewnienia bezpieczeństwa zdrowia ludzi, wymagania dotyczące składu, oznakowania kosmetyków oraz warunki obrotu kosmetykami. 2. Ustawa nie narusza przepisów o: 1) ogólnym bezpieczeństwie produktów, 2) środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej."}
{"id":"1997_673_10","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 10. 1. Dane zawarte w krajowym systemie informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu są udostępniane organom Inspekcji Sanitarnej. 2. Informacje dotyczące składu kosmetyków są udostępniane organom Inspekcji Sanitarnej, podmiotom udzielającym świadczeń zdrowotnych, a w szczególności zakładom opieki zdrowotnej oraz lekarzom i lekarzom stomatologom prowadzącym indywidualną praktykę lekarską, wyłącznie w celu podjęcia natychmiastowego i właściwego leczenia, jeżeli zachodzi podejrzenie, że stosowanie kosmetyku było przyczyną zachorowania."}
{"id":"1997_673_11","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 11. 1. Producent jest obowiązany przechowywać i udostępniać do celów kontroli w miejscu wyznaczonym, stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 3 lub 4, informacje obejmujące: 1) ilościowy i jakościowy skład kosmetyku, a w przypadku kompozycji zapachowych i aromatycznych nazwę i numer kompozycji oraz dane pozwalające na ustalenie tożsamości dostawcy poszczególnych składników kosmetyku, 2) specyfikację fizykochemiczną i mikrobiologiczną składników oraz kryteria chemicznej i mikrobiologicznej czystości gotowego kosmetyku, 3) metodę produkcji zgodną z dobrą praktyką produkcji, 4) ocenę wpływu kosmetyku na bezpieczeństwo zdrowia ludzi, wraz z dokumentacją ze szczególnym uwzględnieniem ogólnej charakterystyki składników pod względem toksykologicznym, ich budowy lub składu chemicznego i stopnia kontaktu z ciałem człowieka, a także nazwisko i adres osoby odpowiedzialnej za tę ocenę, 5) dane o niepożądanych działaniach na zdrowie ludzi w następstwie stosowania kosmetyku, 6) udokumentowane wyniki badań działania kosmetyku, jeżeli jest to uzasadnione deklarowanym rodzajem działania kosmetyku. 2. Ocena wpływu kosmetyku na bezpieczeństwo zdrowia ludzi, o której mowa w ust. 1 pkt 4, powinna być sporządzona zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej, pod kierunkiem osoby posiadającej wyższe wykształcenie w dziedzinie farmacji, toksykologii, medycyny lub dziedzinach pokrewnych. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zasady dobrej praktyki produkcji kosmetyku, z uwzględnieniem w szczególności ogólnych wymagań dotyczących prowadzenia i stosowania systemów zapewnienia jakości na wszystkich etapach produkcji kosmetyku, mogących mieć wpływ na jego jakość, w celu wyeliminowania nieprawidłowości mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi."}
{"id":"1997_673_12","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 12. 1. W razie wystąpienia udokumentowanych przypadków lub stwierdzenia w wyniku badań naukowych lub klinicznych, że kosmetyk spełniający wymagania określone w ustawie zagraża zdrowiu ludzi, Główny Inspektor Sanitarny podejmuje decyzję o czasowym zakazie obrotu kosmetykiem lub określa warunki jego obrotu, mając na uwadze w szczególności skład, przeznaczenie oraz dostępność kosmetyku. 2. Z chwilą uzyskania członkostwa przez Rzeczpospolitą Polską w Unii Europejskiej Główny Inspektor Sanitarny informuje o decyzji, o której mowa w ust. 1, odpowiednie organy innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Komisję Europejską, podając przyczyny swojej decyzji."}
{"id":"1997_673_13","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 13. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy sprawuje na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach Inspekcja Sanitarna i Inspekcja Handlowa w zakresie znakowania, zafałszowań i prawidłowości obrotu. 2. Nadzór obejmuje wykonywanie czynności i stosowanie środków określonych w ustawie oraz w odrębnych przepisach, a w szczególności kontrolę, pobieranie próbek kosmetyku oraz przeprowadzanie badań laboratoryjnych, w zakresie bezpieczeństwa zdrowia ludzi. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) procedury pobierania próbek kosmetyków z uwzględnieniem w szczególności wymagań, jakim powinno odpowiadać upoważnienie do pobrania próbki, treść protokółu pobrania i wielkość próbki, 2) procedury przeprowadzania badań laboratoryjnych z uwzględnieniem w szczególności metod analiz niezbędnych do kontroli składników kosmetyku, kryteriów czystości mikrobiologicznej i chemicznej składników kosmetyku, metody kontroli zgodności z tymi kryteriami oraz wymagań jakim powinna odpowiadać dokumentacja z badań. 4. Badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 2, przeprowadzają laboratoria akredytowane zgodnie z obowiązującymi przepisami. 5. Do czasu zakończenia procesu akredytacji laboratoriów na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489) Główny Inspektor Sanitarny wyznacza do wykonywania badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 2, także inne laboratoria."}
{"id":"1997_673_14","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 14. 1. Kto, bez zgłoszenia do krajowego systemu informowania o kosmetykach wprowadzanych do obrotu, wprowadza kosmetyk do obrotu - podlega karze grzywny. 2. Kto, wbrew nakazom wynikającym z art. 6 oraz art. 11 ust. 1 i 2 wprowadza do obrotu kosmetyk - podlega karze aresztu albo karze grzywny. 3. Kto, wbrew zakazom wynikającym z art. 5 ust. 1 wprowadza do obrotu kosmetyk - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 4. Orzekanie w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. 5. W przypadku ukarania za przestępstwo określone w ust. 3, orzeka się przepadek przedmiotów, chociażby nie stanowiły własności sprawcy. 6. W przypadku ukarania za wykroczenie określone w ust. 2, można orzec przepadek przedmiotów, chociażby nie stanowiły własności sprawcy. 7. Można zarządzić zniszczenie przedmiotów, których przepadek orzeczono, niezależnie od ich wartości. Koszty zniszczenia ponosi producent."}
{"id":"1997_673_15","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) w art. 4 pkt 4, art. 24 ust. 1, art. 27 ust. 2, art. 29 i art. 36 ust. 3 po wyrazach \"przedmioty użytku\" użytych w różnych przypadkach dodaje się wyraz \"kosmetyki,\" w odpowiednich przypadkach."}
{"id":"1997_673_16","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 16. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych do tego dnia stosuje się przepisy ustawy."}
{"id":"1997_673_17","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 17. W sprawach nieuregulowanych ustawą w postępowaniu przed organami Inspekcji Sanitarnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_673_18","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 18. Producent kosmetyku już zarejestrowanego lub który uzyskał świadectwo dopuszczenia do obrotu wydane przez Państwowy Zakład Higieny na podstawie dotychczasowych przepisów, mający siedzibę w kraju, jest obowiązany dostosować skład kosmetyku, jego opakowanie i oznakowanie do wymagań ustawy oraz zgłosić go do krajowego systemu informowania o kosmetykach, o którym mowa w art. 8 ust 1, do końca 2002 r."}
{"id":"1997_673_19","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 19. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz.U. Nr 36, poz. 343, z 1934 r. Nr 110, poz. 977, z 1939 r. Nr 54, poz. 342, z 1946 r. Nr 5, poz. 44, z 1949 r. Nr 42, poz. 311, z 1970 r. Nr 29, poz. 245 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w zakresie dotyczącym środków kosmetycznych."}
{"id":"1997_673_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 2. 1. W rozumieniu ustawy kosmetykiem jest każda substancja przeznaczona do zewnętrznego kontaktu z ciałem człowieka: skórą, włosami, wargami, paznokciami, zewnętrznymi narządami płciowymi, zębami i błonami śluzowymi jamy ustnej, którego wyłącznym lub głównym celem jest utrzymywanie ich w czystości, pielęgnowanie, ochrona, perfumowanie lub upiększanie. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kategorie produktów będących kosmetykami, biorąc pod uwagę kryteria, określone w ust. 1."}
{"id":"1997_673_20","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_673_3","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) producent - przedsiębiorcę, który wytwarza, wprowadza do obrotu, a także jego przedstawiciela oraz każdą osobę, która występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie bądź do niego dołączając swoje nazwisko, nazwę, znak towarowy bądź inne odróżniające oznaczenie; za producenta uważa się również importera oraz każdego, kto prowadząc działalność gospodarczą może wpływać na bezpieczeństwo kosmetyku, 2) wprowadzenie do obrotu - przekazanie kosmetyku przez producenta po raz pierwszy w kraju: użytkownikowi, konsumentowi bądź przedsiębiorcy uczestniczącemu w obrocie handlowym, 3) składnik kosmetyku - substancję, preparat chemiczny lub ich mieszaniny pochodzenia syntetycznego lub naturalnego; nie są składnikami kosmetyku wynikające z procesu technologicznego zanieczyszczenia, pomocnicze materiały techniczne oraz rozpuszczalniki i nośniki kompozycji zapachowych i aromatycznych, 4) barwnik - substancję służącą do nadania barwy kosmetykowi lub zmiany barwy zewnętrznych części ciała ludzkiego, z wyjątkiem substancji przeznaczonych wyłącznie do kosmetyków stosowanych do farbowania włosów, 5) substancja konserwująca - substancję, która może być dodawana do kosmetyków w celu hamowania rozwoju drobnoustrojów w kosmetykach, 6) substancja promieniochronna - substancję chroniącą skórę przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego, 7) kompozycja zapachowa - substancję lub preparat chemiczny pochodzenia syntetycznego lub naturalnego służące do nadania kosmetykowi zapachu, 8) kompozycja aromatyczna - substancję lub preparat chemiczny pochodzenia syntetycznego lub naturalnego służące do nadania kosmetykowi aromatu lub smaku."}
{"id":"1997_673_4","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 4. 1. Kosmetyk wprowadzony do obrotu, używany w zwykłych lub w innych dających się przewidzieć warunkach, z uwzględnieniem w szczególności jego wyglądu lub prezentacji, oznakowania, wszystkich instrukcji użycia oraz innych wskazówek lub informacji pochodzących od producenta, nie może zagrażać zdrowiu ludzi. 2. Zakazuje się stosowania w kosmetykach komórek, tkanek oraz innych substancji lub ich ekstraktów pochodzących z ciała ludzkiego."}
{"id":"1997_673_5","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 5. 1. Zakazuje się wprowadzania do obrotu kosmetyków zawierających: 1) substancje niedozwolone do stosowania w kosmetykach, 2) substancje dozwolone do stosowania w kosmetykach wyłącznie w ograniczonych ilościach, zakresie i warunkach stosowania, o ile wymagania te zostały przekroczone, 3) barwniki, substancje konserwujące, substancje promieniochronne dozwolone do stosowania w kosmetykach wyłącznie w ograniczonych ilościach, zakresie i warunkach stosowania, o ile wymagania te zostały przekroczone. 2. Dopuszczalna jest obecność śladowych ilości substancji niedozwolonych do stosowania w kosmetykach, jeżeli technicznie nie można ich wyeliminować w procesie produkcji i jeżeli kosmetyk odpowiada warunkom, o których mowa w art. 4 ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami: właściwym do spraw gospodarki oraz właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, uwzględniając charakterystykę toksykologiczną składników kosmetyków, a w szczególności skład chemiczny substancji, barwników, substancji konserwujących i substancji promieniochronnych, a także ocenę ich zagrożenia dla bezpieczeństwa zdrowia ludzi: 1) listę substancji niedozwolonych do stosowania w kosmetykach, 2) listę substancji dozwolonych do stosowania w kosmetykach wyłącznie w ograniczonych ilościach, zakresie i warunkach stosowania, 3) listy dozwolonych do stosowania w kosmetykach: a) barwników, b) substancji konserwujących, c) substancji promieniochronnych - z podaniem ich ilości, zakresu i warunków stosowania, 4) wzór znaku graficznego wskazującego na umieszczenie informacji na dołączonej ulotce, nalepce, taśmie lub kartce."}
{"id":"1997_673_6","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 6. 1. Opakowanie jednostkowe kosmetyku powinno być oznakowane w sposób widoczny i czytelny, metodą uniemożliwiającą łatwe usunięcie oznakowania. 2. Oznakowanie opakowania jednostkowego kosmetyku, z zastrzeżeniem ust. 3, umieszczone na pojemniku i opakowaniu jednostkowym zewnętrznym powinno zawierać następujące informacje: 1) nazwę handlową kosmetyku i jego kategorię, 2) imię i nazwisko lub nazwę i adres producenta, a także nazwę państwa, jeżeli kosmetyk jest produkowany poza Rzeczpospolitą Polską i państwami Unii Europejskiej; informacje te mogą być skrócone, jeżeli identyfikacja producenta jest możliwa, 3) zawartość kosmetyku w opakowaniu, w chwili pakowania, w jednostkach wyrażających wagę lub objętość netto, z wyjątkiem oznakowania: a) opakowań zawierających mniej niż 5 gramów lub 5 mililitrów, b) bezpłatnych próbek i opakowań jednorazowego użytku, c) sprzedawanych zwyczajowo opakowań zbiorczych, na których nie podaje się masy i objętości, jeżeli informacje te znajdują się na opakowaniach jednostkowych; przy czym opakowania zbiorcze muszą zawierać czytelną informację o liczbie opakowań jednostkowych, chyba że liczba opakowań jednostkowych jest dobrze widoczna z zewnątrz lub wyroby są sprzedawane pojedyńczo, 4) termin trwałości, do którego kosmetyk przechowywany w odpowiednich warunkach zachowuje w pełni swoje właściwości i odpowiada wymaganiom art. 4 ust. 1; termin ten powinien być poprzedzony wyrazami \"najlepiej zużyć przed końcem\" lub informacją o miejscu jego umieszczenia; termin powinien być wyraźnie oznaczony przez podanie odpowiednio miesiąca i roku; a jeżeli jest to niezbędne ze względu na właściwość kosmetyku należy wskazać warunki zapewniające jego przydatność do użycia; podanie terminu trwałości nie jest wymagane, jeżeli minimalny okres przydatności kosmetyku do użytku wynosi więcej niż 30 miesięcy, 5) szczególne ostrzeżenia przy stosowaniu kosmetyku; jeżeli kosmetyk jest przeznaczony do użytku profesjonalnego - dodatkowo inne konieczne ostrzeżenia, 6) numer serii lub inne dane pozwalające na identyfikację serii kosmetyku, 7) dane o działaniu kosmetyku, jeżeli nie wynika to jednoznacznie z jego prezentacji, 8) wykaz składników określonych nazwami przyjętymi w Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych (INCI), poprzedzony wyrazem \"składniki\" zawierający: a) substancje w malejącym porządku według masy w czasie ich dodawania, przy czym składniki w stężeniach poniżej 1% mogą być wymienione w dowolnej kolejności po składnikach w stężeniach większych niż 1%, b) kompozycje zapachowe i aromatyczne określone wyrazem \"zapach\" lub \"aromat\" lub ich odpowiednimi nazwami przyjętymi w Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych, c) numery barwników, które mogą być wymieniane po innych składnikach w dowolnej kolejności, zgodnie z ich numerami określonymi w liście barwników dozwolonych do stosowania w kosmetykach; w przypadku kosmetyków sprzedawanych w wielu odcieniach kolorów po oznaczeniu znakiem graficznym [+\/-], jest dopuszczalne wymienienie wszystkich barwników. 3. Jeżeli jest to niemożliwe ze względu na wielkość kosmetyku, informacja wymieniona w ust. 2 pkt 6 może być umieszczona tylko na opakowaniu jednostkowym zewnętrznym. 4. Informacje wymienione w ust. 2 pkt 8 mogą być umieszczone tylko na opakowaniu jednostkowym zewnętrznym. 5. W przypadku wyrażenia zgody, o której mowa w art. 7 ust. 1, przez Głównego Inspektora Sanitarnego na nieujawnianie na opakowaniu jednostkowym nazw jednego lub kilku składników kosmetyku, w wykazie składników określonym w ust. 2 pkt 8, zamiast nazwy składnika umieszcza się jego numer. 6. Jeżeli ze względu na wielkość lub kształt opakowania nie jest możliwe podanie na opakowaniu jednostkowym zewnętrznym ostrzeżeń lub informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 5 i 8, mogą one być podane na dołączonej ulotce, nalepce, taśmie lub kartce. W tym przypadku na pojemniku lub opakowaniu jednostkowym zewnętrznym umieszcza się skróconą informację lub znak graficzny wskazujący na dołączenie tych informacji. 7. Jeżeli ze względu na wielkość lub kształt opakowania nie jest możliwe, aby informacje wymienione w ust. 2 pkt 8 były podane na dołączonej ulotce, nalepce, taśmie lub kartce, informacje te powinny być umieszczone bezpośrednio na pojemniku lub w miejscu dostępnym dla kupującego, w którym kosmetyk jest wystawiony do sprzedaży. 8. Jeżeli kosmetyk nie jest pakowany w opakowanie zbiorcze, ale jest pakowany w punkcie sprzedaży na prośbę kupującego lub jest pakowany zbiorczo do bezpośredniej sprzedaży, informacje wymienione w ust. 2 pkt 1, 2 oraz 4-8 powinny być umieszczone na pojemniku lub opakowaniu, w którym kosmetyk jest wystawiony do sprzedaży. 9. Jeżeli producent umieścił na pojemniku lub opakowaniu jednostkowym zewnętrznym więcej niż jeden adres producenta, to adres pod którym przechowywane są informacje o kosmetyku, o których mowa w art. 11 ust. 1, powinien być podkreślony."}
{"id":"1997_673_7","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 7. 1. Producent może, ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa, wystąpić z wnioskiem do Głównego Inspektora Sanitarnego, zwanego dalej \"organem\", o wyrażenie zgody na nieujawnianie na opakowaniu jednostkowym nazw jednego lub kilku składników kosmetyku. 2. Organ, o którym mowa w ust. 1, w drodze decyzji, wyraża zgodę i nadaje numer zastępujący nazwę składnika kosmetyku. 3. Odmowa i cofnięcie zgody następuje w drodze decyzji. 4. Decyzję wydaje się na okres do 5 lat, z możliwością przedłużenia w szczególnie uzasadnionych sytuacjach, na dalsze 3 lata. 5. Jeżeli ze względu na bezpieczeństwo zdrowia ludzi jest to uzasadnione, Główny Inspektor Sanitarny odmawia wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 2. 6. Od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez Głównego Inspektora Sanitarnego służy odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, informacje, jakie powinien zawierać wniosek o wyrażenie zgody na nieujawnianie na opakowaniu jednostkowym nazwy składnika kosmetyku ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa, obejmujące w szczególności: ocenę bezpieczeństwa składnika dla zdrowia ludzi w określonym gotowym kosmetyku z podaniem jego nazwy handlowej i kategorii, z uwzględnieniem charakterystyki toksykologicznej, budowy chemicznej i stopnia kontaktu z ciałem człowieka, szczegółowe uzasadnienie przyczyn wystąpienia z wnioskiem o zachowanie tajemnicy przedsiębiorstwa oraz wzór wniosku. 8. Producent jest obowiązany niezwłocznie powiadomić organ, o którym mowa w ust. 1, o wszelkich zmianach informacji wymienionych we wniosku, przy czym o zmianie nazwy handlowej lub kategorii kosmetyku, zawierającego dany składnik - producent powiadamia ten organ nie później niż 15 dni przed wprowadzeniem kosmetyku do obrotu pod nową nazwą handlową lub zmienioną kategorią. 9. Organ, o którym mowa w ust. 1, cofa zgodę w przypadku, gdy wystąpią nowe informacje lub gdy zaistnieją uzasadnione podejrzenia, że nieujawnienie nazwy składnika może stwarzać jakiekolwiek zagrożenie dla zdrowia ludzi."}
{"id":"1997_673_8","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 8. 1. Tworzy się krajowy system informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu, do którego zadań należy gromadzenie danych o kosmetyku i informacji o przypadkach zachorowań spowodowanych użyciem tego kosmetyku. 2. Producent jest obowiązany, przed dniem wprowadzenia do obrotu kosmetyku, przekazać do krajowego systemu informowania, o którym mowa w ust. 1, dane obejmujące: 1) nazwę handlową kosmetyku i jego kategorię, 2) imię i nazwisko lub nazwę i adres producenta zgłaszającego kosmetyk, 3) jeżeli kosmetyk jest produkowany w kilku miejscowościach - imię i nazwisko lub nazwę i siedzibę wszystkich, z oznaczeniem miejsca i adresu, gdzie będą przechowywane dokumenty zawierające informacje, o których mowa w art. 11, 4) jeżeli kosmetyk jest przywożony z zagranicy - miejsce i adres przechowywania dokumentów zawierających informacje, o których mowa w art. 11, - w celu zapewnienia Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu szybkiego dostępu do informacji dotyczących składu kosmetyku. 3. Producent jest obowiązany zgłaszać do krajowego systemu informowania o kosmetykach wszelkie zmiany danych, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 11 ust. 1 pkt 5, w odniesieniu do kosmetyku znajdującego się już w obrocie."}
{"id":"1997_673_9","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach","text":"Art. 9. 1. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi krajowy system informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza przekazania danych oraz sposób ich gromadzenia w systemie, o którym mowa w art. 8, z uwzględnieniem wymagań technicznych niezbędnych do przetworzenia otrzymanych informacji."}
{"id":"1997_674_1","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 702 i Nr 84, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Rejestr prowadzą w systemie informatycznym sądy rejonowe (sądy gospodarcze), obejmujące swoją właściwością obszar województwa lub jego część, zwane dalej \"sądami rejestrowymi\". 2. Gminy, jako zadania zlecone, wykonują czynności związane z prowadzeniem Rejestru, polegające na zapewnieniu zainteresowanym: 1) wglądu do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), 2) urzędowych formularzy wniosków wymaganych ustawą, umożliwiających rejestrację osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą i spółek jawnych, 3) dostępu do informacji o wysokości opłat, sposobie ich uiszczania oraz o właściwości miejscowej sądów rejestrowych. 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2, oraz sposób współpracy sądów rejestrowych i zarządów gmin w tych sprawach, w szczególności wskazując sposób postępowania i przekazywania przez sądy rejestrowe niezbędnych informacji, mając na względzie ułatwienie dostępu do Rejestru.\"; 2) w art. 4: a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przekazywanie z urzędu organom samorządu gminnego, właściwym według miejsca zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy, danych z Rejestru o wpisaniu przedsiębiorcy i jego wykreśleniu wraz z adresem i przedmiotem jego działalności, w terminie 7 dni od dnia wprowadzenia tych danych do Rejestru.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Z dochodów uzyskanych z opłat, o których mowa w ust. 4, tworzy się \\rodek specjalny Ministerstwa Sprawiedliwości, który przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania sądów powszechnych, a w szczególności na koszty ich działalności podstawowej oraz zakupy inwestycyjne.\"; 3) w art. 9: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Jeżeli przepis szczególny nakazuje zgłoszenie określonych danych sądowi rejestrowemu lub wpisanie ich do Rejestru, a dane te nie podlegają według przepisów ustawy wpisowi do określonego działu Rejestru, dokumenty zawierające te dane składa się do akt rejestrowych. 3. Jeżeli podmiot wpisywany do Rejestru działa na podstawie umowy lub statutu, do wniosku o jego wpisanie dołącza się umowę lub statut. 4. Do wniosku o wpis, dotyczącego zmiany umowy spółki lub statutu spółki albo zmiany innych wpisanych podmiotów działających na podstawie umowy lub statutu, dołącza się także tekst jednolity umowy lub statutu, z uwzględnieniem wprowadzonych zmian. Do tekstu jednolitego nie stosuje się przepisów o formie czynności prawnych.\"; 4) w art. 10: a) w ust. 1 wyrazy \"osób prawnych\" zastępuje się wyrazem \"podmiotów\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Akta dotyczące wpisu do rejestru dłużników niewypłacalnych podmiotu, który uległ wykreśleniu na podstawie art. 59 i 60, i nie podlega ujawnieniu, są dostępne wyłącznie dla podmiotu, którego dotyczył wpis oraz wierzyciela, na którego wniosek orzeczono o wpisaniu podmiotu. 4. Dokumenty będące podstawą wpisów w dziale 4 rejestru przedsiębiorców, które zostały wykreślone na podstawie art. 46, wyłącza się z akt rejestrowych przedsiębiorcy i składa w prowadzonym oddzielnie zbiorze dokumentów, który jest dostępny jedynie dla przedsiębiorcy wpisanego w tym rejestrze oraz wierzyciela, na którego wniosek nastąpiło wykreślenie wpisu. 5. Przepisy ust. 3 i 4 nie naruszają uprawnień do dostępu do akt sądowych określonych w przepisach szczególnych.\"; 5) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli w Rejestrze są zamieszczone dane niedopuszczalne ze względu na obowiązujące przepisy prawa, sąd rejestrowy po wysłuchaniu zainteresowanych osób na posiedzeniu lub po wezwaniu do złożenia oświadczenia pisemnego, wykreśla je z urzędu.\"; 6) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Wpisy do Rejestru podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Nie podlegają ogłoszeniu wpisy do Rejestru dotyczące wpisanych w nim osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą.\"; 7) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli do rejestru jest wpisana osobowa spółka handlowa, odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, ponoszą solidarnie ze spółką osoby odpowiadające za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem.\"; 8) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Wpis do Rejestru jest dokonywany na wniosek, chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z urzędu. 2. Wniosek o wpis do Rejestru składa się na urzędowym formularzu. Składając wniosek, wnioskodawca bez wezwania uiszcza opłatę sądową, a jeżeli wpis podlega ogłoszeniu - również opłatę za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. 3. Wniosek złożony z naruszeniem przepisu ust. 2 lub nieprawidłowo wypełniony podlega zwróceniu, bez wzywania do uzupełnienia braków. 4. W razie zwrócenia wniosku zgodnie z ust. 3 przy pierwszym wpisie do Rejestru, może on być ponownie złożony w terminie 7 dni od daty doręczenia zarządzenia o zwrocie. Jeżeli wniosek nie jest dotknięty brakami, wywołuje skutek od daty pierwotnego wniesienia. Skutek taki nie następuje w razie kolejnego zwrotu wniosku. 5. Urzędowe formularze są udostępniane w siedzibach sądów oraz poza nimi. 6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzory, sposób i miejsca udostępniania urzędowych formularzy. Formularze te powinny odpowiadać wymaganiom przewidzianym dla pism procesowych oraz zawierać niezbędne pouczenia dla stron co do sposobu ich wypełniania, wnoszenia i skutków niedostosowania wniosku do tych wymagań.\"; 9) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. 1. Do wniosku o wpis podmiotu podlegającego obowiązkowi wpisu do Rejestru dołącza się uwierzytelnione notarialnie albo złożone przed sędzią lub upoważnionym pracownikiem sądu wzory podpisów osób upoważnionych do reprezentowania tego podmiotu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku zmiany osób upoważnionych do reprezentowania podmiotu wpisanego do Rejestru. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się także dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do lokalu (nierucho-mości), w którym ma być wykonywana działalność objęta wnioskiem. 4. Przepisów ust. 1 i 2 oraz art. 11 ust. 1 nie stosuje się do osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą.\"; 10) w art. 20: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wpisy, o których mowa w art. 12 ust. 3, art. 24 ust. 3 i 4 i w art. 41, a także wpis dłużnika do rejestru dłużników niewypłacalnych, następują po uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie wpisu.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W sprawach, o których mowa w ust. 2, datę uprawomocnienia wpisuje się z urzędu. Wpis ten nie podlega ogłoszeniu.\"; 11) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Organy administracji rządowej i samorządowej, sądy, banki, komornicy i notariusze są obowiązani niezwłocznie informować sąd rejestrowy o zdarzeniach, które podlegają obowiązkowi wpisu do Rejestru z urzędu.\"; 12) w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Sąd rejestrowy bada, czy dane wskazane we wniosku o wpis do Rejestru w zakresie określonym w art. 35 są prawdziwe. W pozostałym zakresie sąd rejestrowy bada, czy zgłoszone dane są zgodne z rzeczywistym stanem, jeżeli ma w tym względzie uzasadnione wątpliwości.\"; 13) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. W razie stwierdzenia, że wniosek o wpis do Rejestru lub dokumenty, których złożenie jest obowiązkowe, nie zostały złożone pomimo upływu terminu, sąd rejestrowy wzywa obowiązanych do ich złożenia, wyznaczając dodatkowy 7-dniowy termin, pod rygorem zastosowania grzywny przewidzianej w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji świadczeń niepieniężnych. W razie niewykonania obowiązków w tym terminie, sąd rejestrowy nakłada grzywnę na obowiązanych. Przepisów art. 1052 zdanie drugie i art. 1053 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. 2. Sąd rejestrowy może ponawiać grzywnę, o której mowa w ust. 1. 3. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie spowodują złożenia wniosku o wpis lub dokumentów, których złożenie jest obowiązkowe, a w Rejestrze jest zamieszczony wpis niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy, sąd rejestrowy wykreśla ten wpis z urzędu. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd rejestrowy może dokonać z urzędu wpisu danych odpowiadających rzeczywistemu stanowi rzeczy, o ile dokumenty stanowiące podstawę wpisu znajdują się w aktach rejestrowych, a dane te są istotne.\"; 14) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Jeżeli pomimo stosowania grzywny, o której mowa w art. 24, osobowa spółka handlowa wpisana do Rejestru nie wykonuje obowiązków określonych w art. 24 ust. 1, sąd rejestrowy z urzędu może, z ważnych powodów, orzec o rozwiązaniu spółki oraz ustanowić likwidatora.\"; 15) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Jeżeli pomimo stosowania grzywien osoba prawna wpisana do rejestru przedsiębiorców nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 24 ust. 1, sąd rejestrowy może ustanowić dla niej kuratora na okres nieprzekraczający roku. Sąd rejestrowy może przedłużyć ustanowienie kuratora na okres nieprzekraczający 6 miesięcy, jeżeli czynności kuratora nie mogły zostać zakończone przed upływem okresu, na który został ustanowiony. 2. Kuratorem może być tylko osoba fizyczna, która nie była karana za popełnione umyślnie przestępstwo przeciwko mieniu, obrotowi gospodarczemu oraz obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi. 3. Postanowienie sądu rejestrowego o ustanowieniu kuratora jest skuteczne z chwilą jego wydania. 4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób prawnych wpisanych do rejestru przedsiębiorców na podstawie art. 50. 5. Prezesi sądów okręgowych, w których okręgach działają sądy rejestrowe, prowadzą listy kandydatów na kuratorów. 6. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje wymagane od kandydatów na kuratorów oraz sposób prowadzenia listy tych kandydatów i dane ujmowane w liście kandydatów, mając na uwadze gwarancje należytego wykonywania obowiązków przez te osoby.\"; 16) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Na postanowienie sądu rejestrowego w przedmiocie stosowania grzywny, o której mowa w art. 24, oraz ustanowienia kuratora, jego odwołania i odmowy odwołania, przysługuje zażalenie.\"; 17) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Kurator ustanowiony na podstawie art. 26 ust. 1 jest obowiązany do niezwłocznego przeprowadzenia czynności wymaganych do wyboru lub powołania władz osoby prawnej.\"; 18) w art. 29: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Kurator może wystąpić do sądu rejestrowego o rozwiązanie osoby prawnej oraz ustanowienie likwidatora z powodu braku jej władz lub z innej ważnej przyczyny, jeśli czynności, o których mowa w ust. 1, nie doprowadzą do rozwiązania osoby prawnej i wszczęcia likwidacji.\"; 19) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. Jeżeli kurator przy wykonywaniu swych czynności stwierdzi, że istnieją przesłanki zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości osoby prawnej dla której został ustanowiony, może zgłosić taki wniosek właściwemu sądowi.\"; 20) w art. 31: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) po ust 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Sąd rejestrowy z urzędu odwołuje kuratora, jeżeli nienależycie wykonuje on swoje obowiązki.\"; 21) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Kurator ma prawo do wynagrodzenia za swoją działalność oraz do zwrotu uzasadnionych wydatków, które poniósł w związku ze swoimi czynnościami. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje postanowieniem sąd rejestrowy, w wysokości stosownej do zakresu dokonanych przez kuratora czynności, zasądzając na rzecz kuratora należne mu kwoty od osób zobowiązanych do pokrycia kosztów jego działalności oraz orzekając o obowiązku tych osób zwrotu wydatków poniesionych przez Skarb Państwa. Sąd może postanowieniem przyznawać kuratorowi zaliczki w miarę dokonywanych czynności. 3. Koszty działalności kuratora obciążają solidarnie osobę prawną, dla której został ustanowiony, oraz członków jej organu pełniącego funkcję zarządu. 4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, jest podstawą do prowadzenia egzekucji w zakresie kosztów należnych kuratorowi.\"; 22) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do sprawach finansów publicznych, określa, w drodze rozporządzenia, dolną i górną granicę wynagrodzeń za działalność kuratorów, biorąc pod uwagę zróżnicowanie, stopień trudności i czas trwania poszczególnych czynności.\"; 23) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. Ilekroć do Rejestru wpisuje się: 1) osobę fizyczną - zamieszcza się nazwisko i imiona oraz identyfikator nadany w systemie ewidencji ludności, zwany dalej \"numerem PESEL\", 2) inny podmiot niż określony w pkt 1 - zamieszcza się nazwę lub firmę oraz numer identyfikacyjny nadany w rejestrze podmiotów gospodarki narodowej, na podstawie przepisów o statystyce publicznej, zwany dalej \"numerem REGON\", a jeżeli podmiot jest zarejestrowany w Rejestrze, także jego numer w Rejestrze.\"; 24) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do następujących podmiotów: 1) osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą, 2) spółek jawnych, 3) spółek partnerskich, 4) spółek komandytowych, 5) spółek komandytowo-akcyjnych, 6) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, 7) spółek akcyjnych, 8) spółdzielni, 9) przedsiębiorstw państwowych, 10) jednostek badawczo-rozwojowych, 11) przedsiębiorców określonych w przepisach o zasadach prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne, zwane dalej \"przedsiębiorstwami zagranicznymi\", 12) towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, 13) innych osób prawnych, jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, 14) oddziałów przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 15) głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń.\"; 25) w art. 37 skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz skreśla się ust. 2; 26) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. W dziale 1 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) dla każdego podmiotu: a) nazwę lub firmę, pod którą działa, a w przypadku osoby fizycznej - jej oznaczenie zgodnie z art. 35 pkt 1 oraz nazwę, pod którą wykonuje działalność gospodarczą, b) oznaczenie jego formy prawnej, c) jego siedzibę i adres, a w przypadku osoby fizycznej - również jej miejsce zamieszkania i adres, d) jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców posiada oddziały - także ich siedziby i adresy, e) oznaczenie jego poprzedniego numeru rejestru sądowego lub numeru w ewidencji działalności gospodarczej, f) jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców utworzony został w wyniku przekształcenia lub podziału innego podmiotu albo połączenia innych podmiotów, zamieszcza się w tym rejestrze wzmiankę o sposobie powstania podmiotu, a także oznaczenia poprzednich numerów rejestru. Jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców utworzony został w wyniku koncentracji innych podmiotów, zamieszcza się w tym rejestrze także oznaczenie poprzednich numerów tego rejestru oraz numer i datę decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o zgodzie na dokonanie koncentracji, wydanej zgodnie z przepisami o ochronie konkurencji i konsumentów, g) wzmiankę o wykonywaniu działalności gospodarczej z innymi podmiotami na podstawie umowy spółki cywilnej, 2) w przypadku osoby fizycznej \" informacje o pozostawaniu w związku małżeńskim, zawarciu małżeńskiej umowy majątkowej, ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, zaznaczenie ograniczenia jej zdolności do czynności prawnych, o ile takie istnieje, 3) w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną \" informacje o statucie lub umowie, wzmiankę o ich zmianie, okres, na który podmiot został utworzony, oraz jego numer REGON, 4) w przypadku spółki jawnej: a) oznaczenie wspólników spółki jawnej, zgodnie z art. 35, b) informacje o jej wspólnikach, zgodnie z pkt 2, 5) w przypadku spółki partnerskiej: a) oznaczenie partnerów, zgodnie z art. 35, b) informacje o partnerach, zgodnie z pkt 2, c) w przypadku partnerów ponoszących odpowiedzialność zgodnie z art. 95 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037) - zaznaczenie tej okoliczności, 6) w przypadku spółki komandytowej: a) oznaczenie wspólników spółki komandytowej, zgodnie z art. 35, b) informacje o jej wspólnikach, zgodnie z pkt 2, c) określenie, który ze wspólników jest komplementariuszem, a który komandytariuszem, d) wysokość sumy komandytowej, e) przedmiot wkładu każdego komandytariusza, z zaznaczeniem, w jakiej części został wniesiony, oraz zwroty wkładów choćby częściowe, 7) w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej: a) oznaczenie komplementariuszy spółki komandytowo-akcyjnej, zgodnie z art. 35, b) informacje o jej komplementariuszach, zgodnie z pkt 2, c) wysokość kapitału zakładowego, liczbę i wartość nominalną akcji, d) ilość akcji uprzywilejowanych i rodzaj uprzywilejowania, e) wzmiankę, jaka część kapitału zakładowego została opłacona przed zarejestrowaniem, f) jeżeli przy zawiązaniu spółki akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okoliczności, z podaniem wartości nominalnej objętych w zamian za nie akcji, 8) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością: a) wysokość kapitału zakładowego, a jeżeli wspólnicy wnoszą wkłady niepieniężne \" zaznaczenie tej okoliczności, z podaniem wartości objętych w zamian za nie udziałów, b) określenie, czy wspólnik może mieć jeden czy większą liczbę udziałów, c) zgodnie z art. 35, oznaczenie wspólników posiadających samodzielnie lub łącznie z innymi co najmniej 10% kapitału zakładowego oraz ilość posiadanych przez tych wspólników udziałów i łączną ich wysokość, d) jeżeli spółka ma tylko jednego wspólnika \" wzmiankę, że jest on jedynym wspólnikiem spółki, e) jeżeli umowa wskazuje pismo przeznaczone do ogłoszeń spółki oznaczenie tego pisma, 9) w przypadku spółki akcyjnej: a) wysokość kapitału zakładowego, liczbę i wartość nominalną akcji, b) wysokość kapitału docelowego, jeżeli statut to przewiduje, c) ilość akcji uprzywilejowanych i rodzaj uprzywilejowania, d) wzmiankę, jaka część kapitału zakładowego została opłacona przed zarejestrowaniem, e) jeżeli akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okoliczności, z podaniem wartości nominalnej objętych w zamian za nie akcji, f) jeżeli statut wskazuje pismo przeznaczone do ogłoszeń spółki oznaczenie tego pisma, g) jeżeli statut przewiduje przyznanie uprawnień osobistych określonym akcjonariuszom lub tytuły uczestnictwa w dochodach lub majątku spółki niewynikających z akcji - zaznaczenie tych okoliczności, h) w przypadku, gdy spółka ma tylko jednego akcjonariusza - jego oznaczenie zgodnie z art. 35, a także wzmiankę, iż jest on jedynym akcjonariuszem spółki, i) wzmiankę o uchwale o emisji obligacji zamiennych i akcji wydawanych za te obligacje; wzmiankę o prawie obligatariuszy do udziału w zysku, 10) w przypadku przedsiębiorstwa państwowego - organ założycielski, 11) w przypadku jednostki badawczo-rozwojowej - podmiot tworzący jednostkę, 12) w przypadku przedsiębiorstwa zagranicznego: a) nazwisko i imiona osoby fizycznej lub określenie osoby prawnej, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie tego przedsiębiorstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wraz z miejscem zamieszkania (siedzibą) i adresem tej osoby, b) oznaczenie organu, który wydał zezwolenie na prowadzenie tego przedsiębiorstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz numer i datę tego zezwolenia, 13) w przypadku towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych - oznaczenie terytorialnego zasięgu działalności towarzystwa, oznaczenie działu ubezpieczeń objętego działalnością towarzystwa, wysokość kapitału zakładowego i zapasowego, wzmiankę dotyczącą uznania towarzystwa za małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych, wzmiankę o częściowym ograniczeniu lub cofnięciu zezwolenia na prowadzenie towarzystwa, 14) w przypadku oddziałów przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: a) oznaczenie przedsiębiorcy zagranicznego wraz z określeniem jego formy organizacyjno-prawnej, b) siedzibę i adres przedsiębiorcy zagranicznego, c) jeżeli przedsiębiorca zagraniczny istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru - rejestr, w którym wpisany jest zagraniczny przedsiębiorca, wraz z numerem wpisu do rejestru oraz określeniem organu prowadzącego rejestr i przechowującego akta, d) jeżeli przedsiębiorca zagraniczny nie podlega prawu jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej \" określenie prawa państwa właściwego dla przedsiębiorcy, 15) w przypadku głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń: a) oznaczenie zagranicznego zakładu ubezpieczeń wraz z określeniem jego formy organizacyjno-prawnej, b) siedzibę i adres zagranicznego zakładu ubezpieczeń, c) jeżeli zagraniczny zakład ubezpieczeń istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru - rejestr, w którym wpisany jest zagraniczny zakład ubezpieczeń, wraz z numerem wpisu do rejestru oraz określeniem organu prowadzącego rejestr i przechowującego akta, d) jeżeli zagraniczny zakład ubezpieczeń nie podlega prawu jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej \" określenie prawa państwa właściwego dla zagranicznego zakładu ubezpieczeń.\"; 27) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. W dziale 2 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) oznaczenie organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz osób wchodzących w jego skład, ze wskazaniem sposobu reprezentacji, a w przypadku gdy w spółkach osobowych nie ma takiego organuwskazanie wspólników uprawnionych do reprezentowania spółki, a także sposobu reprezentacji; w przypadku oddziałów przedsiębiorców zagranicznych oraz głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń dane te podlegają ujawnieniu co do przedsiębiorców zagranicznych i zagranicznych zakładów ubezpieczeń, odpowiednio z uwzględnieniem odmienności struktury ich organów, 2) oznaczenie organów nadzoru wraz z ich składem osobowym; w przypadku oddziałów przedsiębiorców zagranicznych oraz głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń dane te podlegają ujawnieniu co do przedsiębiorców zagranicznych i zagranicznych zakładów ubezpieczeń, odpowiednio z uwzględnieniem odmienności struktury ich organów, 3) dotyczące prokurentów oraz zakresu prokury; w przypadku ustanowienia prokurentem podmiotu, co do którego szczególny przepis przewiduje, iż do sprawowania funkcji prokurenta wyznaczyć musi on osobę fizyczną, zamieszcza się jedynie dane tej osoby fizycznej, 4) oznaczenie osoby upoważnionej przez przedsiębiorcę zagranicznego do reprezentowania go w oddziale; dyrektora i zastępców dyrektora głównego oddziału zagranicznego zakładu ubezpieczeń oraz osoby upoważnionej do reprezentacji zagranicznego zakładu ubezpieczeń w zakresie działalności głównego oddziału; oznaczenie pełnomocnika uprawnionego do działania w imieniu przedsiębiorcy zagranicznego w zakresie przedsiębiorstwa zagranicznego wraz z zakresem jego umocowania, 5) wzmianki o zawieszeniu członków organu, o ile przepis szczególny przewiduje zawieszenie członka organu.\"; 28) w art. 40: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) przedmiot działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), z tym że w przypadku oddziałów przedsiębiorców zagranicznych oraz głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń określa się przedmiot działalności oddziału, 2) wzmiankę o złożeniu rocznego sprawozdania finansowego z oznaczeniem daty jego złożenia,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) w przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, spółek akcyjnych oraz spółdzielni \" wzmiankę o złożeniu sprawozdania z ich działalności, jeżeli przepisy o rachunkowości wymagają ich złożenia do sądu rejestrowego\", c) skreśla się pkt 6; 29) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. W dziale 4 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) zaległości podatkowe i celne objęte egzekucją, jeżeli dochodzona należność nie została uiszczona w terminie 60 dni od daty wszczęcia egzekucji; datę wszczęcia egzekucji tych należności oraz wysokość pozostałych do wyegzekwowania kwot, datę i sposób zakończenia egzekucji, 2) należności, do których poboru jest obowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych, objęte egzekucją, jeżeli dochodzona należność nie została uiszczona w terminie 60 dni od daty wszczęcia egzekucji; datę wszczęcia egzekucji tych należności oraz wysokość pozostałych do wyegzekwowania kwot, datę i sposób zakończenia egzekucji, 3) oznaczenie wierzyciela podmiotu oraz jego wierzytelność, jeżeli posiada tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko podmiotowi i nie został zaspokojony w ciągu 30 dni od daty wezwania do spełnienia świadczenia; w przypadku wierzytelności solidarnych ujawnieniu w rejestrze podlega jedynie wierzyciel wnoszący o dokonanie wpisu z zaznaczeniem, że jest to wierzytelność wynikająca ze zobowiązania solidarnego, 4) informacje o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości z uwagi na fakt, że majątek dłużnika nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, 5) informacje o umorzeniu egzekucji sądowej lub administracyjnej prowadzonej przeciwko przedsiębiorcy, z uwagi na fakt, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych.\"; 30) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. 1. W dziale 6 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) informacje o otwarciu i zakończeniu likwidacji, ustanowieniu zarządu i zarządu komisarycznego, 2) dane o osobie likwidatora wraz ze sposobem reprezentacji, zarządcy oraz zarządcy komisarycznego, 3) informację o rozwiązaniu lub unieważnieniu spółki, 4) informacje o połączeniu z innymi podmiotami, podziale lub przekształceniu podmiotu w inny sposób, 5) informacje o otwarciu postępowania układowego, o ogłoszeniu upadłości, o zakończeniu tych postępowań lub uchyleniu układu, o osobie syndyka masy upadłości oraz osobach powołanych w toku postępowania upadłościowego do reprezentowania upadłego (reprezentant upadłego lub przedstawiciel upadłego). 2. W przypadku oddziałów przedsiębiorców zagranicznych oraz głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dane, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się co do oddziałów i odpowiednio przedsiębiorców zagranicznych lub zagranicznych zakładów ubezpieczeń.\"; 31) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Wpisów w dziale 5 rejestru przedsiębiorców dokonuje się z urzędu. 2. Dane, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 5, w dziale 6 rejestru przedsiębiorców są wpisywane z urzędu albo na wniosek wierzycieli, syndyka masy upadłości lub wpisanego w Rejestrze podmiotu. 3. Wpisów w dziale 4 rejestru przedsiębiorców, o których mowa w art. 41 pkt 1, 2 i 3, dokonuje się na wniosek wierzyciela. Zgłoszenie okoliczności, o których mowa w art. 41 pkt 1 i 2, jest obowiązkowe, a podmioty zobowiązane do zgłoszenia tych okoliczności określają odrębne przepisy. Wpisów określonych w art. 41 pkt 4 i 5 dokonuje się z urzędu. 4. Wpisów w dziale 6 rejestru przedsiębiorców, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1 i 2, dokonuje się z urzędu, jeżeli likwidatora ustanowiono z urzędu. 5. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, w przypadku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotu skutkującego jego likwidacją, wykreślenie podmiotu oraz wpis informacji, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 4, następuje z urzędu. Sąd rejestrowy wpisujący skutki przekształcenia, łączenia lub podziału zawiadamia o tym sąd rejestrowy właściwy dla podmiotu podlegającego przekształceniom przesyłając odpisy odpowiednich postanowień o wpisie do Rejestru. 6. Wniosek o wpis informacji o małżeńskich stosunkach majątkowych osób wpisanych do Rejestru jako przedsiębiorcy lub wspólnicy osobowych spółek handlowych może złożyć osoba wpisana w tym Rejestrze oraz jej małżonek. 7. Przedsiębiorca, który zgłasza do Rejestru okoliczność zawarcia umowy spółki cywilnej, składa do akt rejestrowych odpis umowy spółki. O zmianach umowy przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić sąd rejestrowy oraz złożyć do akt rejestrowych tekst jednolity tej umowy. 8. Wniosek o wykreślenie z Rejestru przedsiębiorstwa państwowego podzielonego w celu utworzenia dwóch lub więcej przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstwa państwowego zlikwidowanego składa organ założycielski tego przedsiębiorstwa.\"; 32) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1. Dane, o których mowa w art. 41, mogą być wykreślone w przypadku, gdy po dokonaniu wpisu zapadło orzeczenie sądowe lub decyzja administracyjna, z których wynika, że wpisana do tego rejestru należność nie istnieje lub wygasło zobowiązanie, z którego ona wynika, albo gdy tytuł wykonawczy, który stanowił podstawę wpisu został prawomocnym orzeczeniem sądu pozbawiony wykonalności. Wygaśnięcie zobowiązania powinno być stwierdzone orzeczeniem lub zaświadczeniem właściwego organu lub oświadczeniami dłużnika i wierzyciela. 2. Wpisy dokonane w dziale 4 rejestru przedsiębiorców sąd wykreśla z urzędu po upływie 7 lat od dnia dokonania wpisu. 3. Wpisy w całości wykreślone nie podlegają ujawnieniu.\"; 33) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. Podmioty podlegające obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców są obowiązane zgłaszać informacje wymienione w art. 38-40 i w art. 44 oraz ich zmiany, niezależnie od obowiązków wynikających z odrębnych przepisów, chyba że ustawa stanowi inaczej.\"; 34) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. Jeżeli podmiot wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1, podejmuje działalność gospodarczą, podlega obowiązkowi wpisu także do rejestru przedsiębiorców, z wyjątkiem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej i kolumny transportu sanitarnego.\"; 35) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Przy rejestracji stowarzyszenia, związku zawodowego oraz organizacji pracodawców w dziale 1 wpisuje się osoby wchodzące w skład komitetu założycielskiego. 2. Przy rejestracji innych organizacji społecznych i zawodowych w dziale 1 wpisuje się osoby lub inne podmioty zakładające organizację. 3. Przy rejestracji fundacji w dziale 1 wpisuje się fundatorów. 4. Przy rejestracji stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji, publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz kolumn transportu sanitarnego w dziale 1 wpisuje się organ sprawujący nadzór.\"; 36) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. Do rejestru dłużników niewypłacalnych wpisuje się z urzędu: 1) osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, jeżeli ogłoszono ich upadłość lub jeżeli wniosek o ogłoszenie ich upadłości został prawomocnie oddalony z tego powodu, że majątek dłużnika nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego albo umorzono prowadzoną przeciwko nim egzekucję sądową lub administracyjną z uwagi na fakt, iż z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych, 2) wspólników ponoszących odpowiedzialność całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki, z wyłączeniem komandytariuszy w spółce komandytowej, jeżeli ogłoszono jej upadłość lub jeżeli wniosek o ogłoszenie jej upadłości został prawomocnie oddalony z tego powodu że, majątek dłużnika nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego albo umorzono prowadzoną przeciwko nim egzekucję sądową lub administracyjną z uwagi na fakt, iż z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych, 3) dłużników, którzy zostali zobowiązani do wyjawienia majątku w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym, 4) osoby, które przez sąd prowadzący postępowanie upadłościowe zostały pozbawione prawa wykonywania działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółdzielni.\"; 37) w art. 57 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) oznaczenie dłużnika, zgodnie z art. 35, 2) podstawę wpisu wraz z sygnaturą akt sprawy upadłościowej lub postępowania o wyjawienie majątku w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym; w sprawach dłużników, którzy nie zaspokoili wierzycieli - oznaczenie tytułu wykonawczego i wierzyciela oraz kwotę wierzytelności - w przypadku wierzytelności pieniężnych lub opis wierzytelności - w przypadku wierzytelności niepieniężnych; w przypadku wierzytelności solidarnych ujawnieniu w rejestrze podlega jedynie wierzyciel wnoszący o dokonanie wpisu z zaznaczeniem, że jest to wierzytelność wynikająca ze zobowiązania solidarnego,\"; 38) w art. 59: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Sąd rejestrowy z urzędu dokonuje wykreślenia wpisów, gdy uchylono orzeczenie o ogłoszeniu upadłości, albo na wniosek osoby wpisanej do rejestru dłużników niewypłacalnych, gdy tytuł wykonawczy, który stanowił podstawę wpisu, został prawomocnym orzeczeniem sądu pozbawiony wykonalności.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wpisy wykreślone w całości nie podlegają ujawnieniu.\"; 39) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. 1. Wpisy dokonane w rejestrze dłużników niewypłacalnych podlegają wykreśleniu z urzędu po upływie 7 lat od dnia dokonania wpisu. Wpisy wykreślone w całości nie podlegają ujawnieniu. 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia rejestru dłużników niewypłacalnych oraz szczegółową treść wpisów w tym rejestrze, uwzględniając konieczność zapewnienia kompletności i przejrzystości danych zawartych w rejestrze.\"; 40) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48 poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 655, Nr 73, poz. 852 i Nr 94, poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 133 w § 2a dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Jeżeli ostatni wpisany adres został wykreślony jako niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy i nie zgłoszono wniosku o wpis nowego adresu, adres wykreślony jest uważany za adres podany w rejestrze.\"; 2) w art. 479{2} w § 2 wyraz \"ewidencji\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"; 3) w art. 518{1}: a) po § 3 dodaje się § 3a w brzmieniu: \"§ 3a. W postępowaniu rejestrowym o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego oraz rejestru zastawów w razie wniesienia skargi na orzeczenie referendarza zarządzające wpis, pozostaje ono w mocy do chwili rozpatrzenia skargi przez sąd rejonowy rozpoznający sprawę jako sąd pierwszej instancji. Rozpoznając sprawę, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone orzeczenie i dokonany na jego podstawie wpis utrzymuje w mocy albo uchyla w całości lub w części i w tym zakresie wniosek oddala bądź odrzuca, względnie postępowanie umarza.\", b) w § 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w przypadku braku zawiadomienia \" od dnia dowiedzenia się o dokonaniu czynności, z tym że w postępowaniu o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego dla uczestników postępowania, którym postanowienia co do istoty sprawy nie doręcza się, termin do wniesienia skargi biegnie od daty wpisu w Rejestrze.\"; 4) po dziale V księgi drugiej części pierwszej dodaje się dział VI w brzmieniu: \"Dział VI Postępowanie rejestrowe"}
{"id":"1997_674_2","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 2. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 84, poz. 948 i Nr 94, poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Postanowienie w przedmiocie upadłości podmiotu, którego działalność obejmuje prowadzenie rachunków papierów wartościowych na podstawie właściwego zezwolenia, w szczególności domu maklerskiego, banku prowadzącego działalność maklerską lub banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych, jak również podmiotu będącego emitentem papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, doręcza się także Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.\"; 2) art. 17{3} otrzymuje brzmienie: \"Art. 17{3}. § 1. Osoby, wobec których orzeczono zakaz, o którym mowa w art. 17{2} § 1, podlegają wpisowi do rejestru dłużników niewypłacalnych. § 2. Sąd rejestrowy obejmujący swoją właściwością obszar właściwości sądu, który orzekł zakaz określony w art. 17{2} § 1, dokonuje wpisu do rejestru dłużników niewypłacalnych niezwłocznie po uprawomocnieniu się postanowienia, o którym mowa w art. 17{2} § 4. § 3. Po upływie okresu, na który zakaz został orzeczony, sąd rejestrowy z urzędu wykreśla wpis z rejestru dłużników niewypłacalnych.\"."}
{"id":"1997_674_3","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20 poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, Nr 146, poz. 680 i Nr 156, poz. 773, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) po art. 55 dodaje się art. 55a w brzmieniu: \"Art. 55a. Jeżeli egzekucja prowadzona wobec podmiotu wpisanego w Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczy należności podatkowych, celnych lub należności, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a nie zostały one uiszczone w terminie 60 dni od daty wszczęcia egzekucji, organ egzekucyjny składa wniosek o wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego daty wszczęcia egzekucji tych należności, wysokości pozostałych do wyegzekwowania kwot oraz daty i sposobu zakończenia egzekucji.\"."}
{"id":"1997_674_4","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 22 grudnia 1995 r. o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego (Dz.U. z 1996 r. Nr 6, poz. 42 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) w art. 1: 1) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ogłoszenia wymagane przez Kodeks spółek handlowych i Kodeks postępowania cywilnego,\"; 2) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Z dochodów uzyskanych z wydawania i rozpowszechniania Monitora Sądowego i Gospodarczego tworzy się środek specjalny Ministerstwa Sprawiedliwości, który przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania sądów powszechnych, a w szczególności na koszty ich działalności podstawowej oraz zakupy inwestycyjne.\"."}
{"id":"1997_674_5","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz skreśla się ust. 2; 2) w art. 39 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4-6 w brzmieniu: \"4) jeżeli działa na podstawie aktu założycielskiego, umowy lub statutu złożyć je do akt rejestrowych oddziału wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski; w przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż jeden oddział, złożenie tych dokumentów może nastąpić w aktach jednego z oddziałów, z tym że w aktach rejestrowych pozostałych oddziałów należy wskazać ten oddział, w którym złożono wskazane dokumenty wraz z oznaczeniem sądu, w którym znajdują się akta i numeru oddziału w rejestrze, 5) jeżeli istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru - złożyć do akt rejestrowych oddziału odpis z tego rejestru wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski, 6) jeżeli jest spółką i nie podlega prawu jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej - złożyć oświadczenie, jaka część kapitału zakładowego (akcyjnego) została wpłacona, jeżeli prawo miejsca siedziby spółki zezwala na częściowe wniesienie kapitału.\"; 3) art. 73 skreśla się; 4) art. 84 skreśla się; 5) po art. 88 dodaje się art. 88a-88i w brzmieniu: \"Art. 88a. 1. Do dnia 31 grudnia 2001 r. podjęcie działalności gospodarczej przez osoby fizyczne, w tym również wykonujące działalność gospodarczą na podstawie koncesji i zezwoleń, wymaga zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej. 2. Ewidencja działalności gospodarczej jest jawna. 3. Ewidencję działalności gospodarczej prowadzą gminy jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"1997_674_6","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 6. Marszałek Sejmu, w terminie do dnia 31 marca 2001 r., ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{1}. § 1. Przepisy zawarte w dziale niniejszym stosuje się do postępowania w sprawach o wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym (sprawach rejestrowych). § 2. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do innych postępowań rejestrowych prowadzonych przez sądy, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{8}. § 1. Koszty postępowania rejestrowego ponosi podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. § 2. Koszty postępowania wszczętego przez osobę, która nie jest upoważniona do działania w imieniu podmiotu podlegającego obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, ponosi wnioskodawca, chyba że wniosek jego został uwzględniony w całości lub w istotnej części. § 3. Wpisy z urzędu dokonywane przez sąd na podstawie art. 12 ust. 2, art. 20 ust. 3, art. 41 pkt 4 i 5, art. 44 ust. 1 pkt 5, art. 46 ust. 2, art. 55 i art. 60 ust. 1 oraz wpisy dokonywane przez sąd na podstawie art. 41 pkt 1 i 2 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym są wolne od opłat sądowych.\"; 5) w art. 897 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Dokonując zajęcia praw z tytułu akcji i udziałów w spółkach handlowych wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego komornik jest obowiązany niezwłocznie zgłosić ten fakt sądowi rejestrowemu.\"; 6) skreśla się art. 918; 7) w art. 920{1} w § 1 wyrazy \"Przepisy art. 913-920\" zastępuje się wyrazami \"Przepisy art. 913-917, 919 i 920\".\"; 41) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753 i Nr 124, poz. 782, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125, z 1999 r. Nr 20, poz.180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 50, poz. 580 i Nr 56, poz. 678) art. 27{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 27{1}. Minister Sprawiedliwości może powierzyć, w drodze rozporządzenia, kierując się ilością spraw wpływających do sądów rejestrowych oraz względami ekonomii postępowania rejestrowego: 1) prowadzenie rejestrów, przekazanych ustawami do właściwych sądów rejonowych, jednemu z nich dla dwu lub więcej tych sądów, 2) prowadzenie Krajowego Rejestru Sądowego jednemu z sądów rejonowych (sądów gospodarczych) dla obszaru właściwości dwu lub więcej tych sądów lub części obszarów ich właściwości.\"; 42) w art. 79 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) w art. 41a wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 5 i 6 wyrazy \"rejestru głównych oddziałów\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\", b) skreśla się ust. 7-10.\"; 43) w art. 82 wprowadza się następujące zmiany: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w art. 35b wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Z chwilą wpisania do rejestru samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną.\", b) skreśla się ust. 5-7 i 10, c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. W przypadku wykreślenia z rejestru, o którym mowa w art. 12, sąd rejestrowy wykreśla samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej z Krajowego Rejestru Sądowego.\", b) dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu: \"3) w art. 70b ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kolumna transportu sanitarnego podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego. Z chwilą wpisania do rejestru kolumna transportu sanitarnego uzyskuje osobowość prawną.\"; 4) w art. 70h skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz skreśla ust. 2 i 3;\"; 44) w art. 85 dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) w art. 42 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Z dochodów uzyskanych z opłat, o których mowa w ust. 4, tworzy się środek specjalny Ministerstwa Sprawiedliwości, który przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania sądów powszechnych, a w szczególności na koszty ich działalności podstawowej oraz zakupy inwestycyjne.\"\"."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{5}. § 1. Wpis do Krajowego Rejestru Sądowego następuje na podstawie postanowienia. § 2. Postanowienia co do istoty sprawy są skuteczne i wykonalne z chwilą ich wydania, z wyjątkiem postanowień dotyczących wykreślenia podmiotu z Krajowego Rejestru Sądowego. § 3. Postanowieniom dotyczącym stosowania środków przymusu sąd rejestrowy może nadać rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli wymaga tego interes wierzyciela lub innych osób."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{6}. § 1. Postanowienie co do istoty sprawy wydane zgodnie z wnioskiem nie wymaga uzasadnienia. § 2. Sąd rejestrowy z urzędu sporządza uzasadnienie postanowienia co do istoty sprawy, które zostało wydane z urzędu."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{2}. W sprawach rejestrowych wyłącznie właściwy jest sąd rejonowy (sąd gospodarczy) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podmiotu, którego wpis dotyczy (sąd rejestrowy)."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{3}. § 1. Wniosek o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego składa podmiot podlegający wpisowi do tego rejestru, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. § 2. Podmiot podlegający wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego jest uczestnikiem postępowania, chociażby nie był wnioskodawcą. Przepisu art. 510 § 2 nie stosuje się."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{4}. Dokumenty, na których podstawie dokonuje się wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, składa się w oryginałach albo poświadczonych urzędowo odpisach lub wyciągach."}
{"id":"1997_674_694","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 694{7}. W razie uwzględnienia środka odwoławczego od orzeczenia wydanego w postępowaniu rejestrowym, dotyczącego wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, sąd drugiej instancji uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi rejestrowemu. Rozpoznając ponownie sprawę sąd rejestrowy uwzględnia wskazania sądu drugiej instancji oraz aktualny stan rejestru."}
{"id":"1997_674_7","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1997_674_88b","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88b. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta, zwany dalej \"organem ewidencyjnym\", dokonuje wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. 2. Zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej powinno zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, 2) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu przedsiębiorcy, a jeżeli stale wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - również wskazanie siedziby i adresu zakładu głównego, oddziału lub innego miejsca, o którym mowa w art. 11 ust. 1, 3) określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, 4) wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej. 3. Do zgłoszenia należy dołączyć dokument potwierdzający tytuł prawny przedsiębiorcy do lokalu (nieruchomości) stałego miejsca wykonywania działalności, o którym mowa w ust. 2 pkt 2. 4. Organ ewidencyjny doręcza z urzędu przedsiębiorcy zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, nie później niż w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia."}
{"id":"1997_674_88c","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88c. Organ ewidencyjny wydaje decyzję o odmowie wpisu, gdy: 1) zgłoszenie dotyczy działalności gospodarczej nieobjętej przepisami ustawy, 2) zgłoszenie zawiera braki formalne, które mimo wezwania nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie, 3) prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania określonej w zgłoszeniu działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę."}
{"id":"1997_674_88d","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88d. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać organowi ewidencyjnemu zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszące się do przedsiębiorcy i wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, objęte danymi zawartymi w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 88b ust. 2, i powstałe po dniu dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, w terminie 14 dni od dnia powstania tych zmian. Do zgłoszenia zmian stosuje się odpowiednio przepisy art. 88b i 88c."}
{"id":"1997_674_88e","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88e. 1. Wpis do ewidencji działalności gospodarczej podlega wykreśleniu w przypadku: 1) zawiadomienia o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej, 2) o którym mowa w art. 88c pkt 1 lub 3. 2. Wpis do ewidencji działalności gospodarczej podlega wykreśleniu także w przypadku, gdy organ ewidencyjny dokonał go z naruszeniem prawa. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące wznowienia postępowania i stwierdzenia nieważności decyzji. 3. Wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej następuje w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"1997_674_88f","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88f. Jeżeli w postępowaniu ewidencyjnym zachodzi potrzeba stwierdzenia stosowania zasady wzajemności przez państwo obce w zakresie podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej, stosuje się odpowiednio art. 86."}
{"id":"1997_674_88g","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88g. Z dniem 1 stycznia 2001 r. ewidencja działalności gospodarczej prowadzona na podstawie ustawy, o której mowa w art. 99 pkt 2 staje się ewidencją działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, a dokonane w niej wpisy zachowują moc z zastrzeżeniem art. 1a ust. 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 121, poz. 770 i z ..... r. Nr...., poz. ....)."}
{"id":"1997_674_88h","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88h. Postępowanie w sprawie o wpis do ewidencji działalności gospodarczej wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy i do tego dnia niezakończone dokonaniem wpisu lub decyzją ostateczną o odmowie wpisu prowadzi się według przepisów tej ustawy."}
{"id":"1997_674_88i","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prawa upadłościowego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 88i. Wpisy do ewidencji działalności gospodarczej jednostek organizacyjnych, które w dniu 1 stycznia 2001 r. nie są przedsiębiorcami, podlegają wykreśleniu z urzędu, z uwzględnieniem art. 88e ust. 3.\"; 6) w art. 96 w ust. 1 skreśla się pkt 7; 7) w art. 98 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz udzielania koncesji, o których mowa w art. 14, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie koncesji, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania koncesji. 2. Jeżeli w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz wydawania zezwoleń, o których mowa w art. 96 ust. 2, oraz w ustawach odrębnych, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie zezwolenia, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania zezwolenia.\"."}
{"id":"1997_675_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 50, poz. 580) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 84 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Obrońca wyznaczony z urzędu w postępowaniu kasacyjnym, w postępowaniu o stwierdzenie nieważności orzeczenia lub w postępowaniu o wznowienie postępowania powinien sporządzić i podpisać kasację, wniosek o stwierdzenie nieważności orzeczenia lub wniosek o wznowienie postępowania albo poinformować na piśmie sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia kasacji, złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia lub wniosku o wznowienie postępowania.\"; 2) w art. 101 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Wyrok, nakaz karny, a także postanowienie zamykające drogę do wydania wyroku, w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania albo środka zabezpieczającego, oddalające wniosek o wznowienie postępowania oraz wydane na podstawie art. 420 § 1 lub 2, są nieważne z mocy samego prawa, jeżeli: 1) oskarżony nie podlegał orzecznictwu polskich sądów karnych, 2) w wydaniu orzeczenia brała udział osoba nieuprawniona albo niezdolna do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie art. 40 § 1 pkt 1-3 lub 6 oraz § 2 i 3, 3) orzeczenie zostało wydane pomimo to, że inne postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie ukończone, 4) orzeczono karę, środek karny lub środek zabezpieczający nie znane ustawie, 5) orzeczenie zapadło z naruszeniem zasady większości głosów lub nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu, 6) sąd orzekł w składzie nie znanym ustawie, 7) zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie.\"; 3) art. 102 otrzymuje brzmienie: \"Art. 102. §1. Każdy organ postępowania jest obowiązany przedstawić uchybienie stanowiące przyczynę nieważności orzeczenia sądowi właściwemu do stwierdzenia nieważności. §2. Nieważność z mocy samego prawa stwierdza na posiedzeniu z urzędu, z inicjatywy organu postępowania albo na wniosek strony, sąd apelacyjny w składzie trzech sędziów. O nieważności orzeczenia sądu apelacyjnego oraz Sądu Najwyższego orzeka Sąd Najwyższy. Sąd Najwyższy orzeka o nieważności wydanego przez siebie orzeczenia w składzie siedmiu sędziów, chyba że orzeczenie zostało wydane jednoosobowo. §3. Wniosek strony o stwierdzenie nieważności orzeczenia, jeżeli nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata albo radcę prawnego będącego pełnomocnikiem. Wniosek powinien zawierać wskazanie przyczyny nieważności oraz uzasadnienie. §4. Jeżeli wniosek nie pochodzi od prokuratora, strona dołącza dowód uiszczenia opłaty sądowej w wysokości stanowiącej połowę opłaty od kasacji. Przepisy art. 527 § 2-4 stosuje się odpowiednio. §5. Prezes sądu właściwego do stwierdzenia nieważności orzeczenia odmawia przyjęcia wniosku, jeżeli został złożony przez osobę nieuprawnioną lub jest niedopuszczalny z mocy ustawy. §6. Na zarządzenie w sprawie, o której mowa w § 5, oraz na zarządzenie odmawiające przyjęcia wniosku na podstawie art. 120 § 2, przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania wniosku. Przepis § 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio. §7. Przyjęty wniosek strony doręcza się pozostałym stronom, ich obrońcom i pełnomocnikom, którzy w terminie 14 dni od doręczenia mogą przedstawić sądowi na piśmie swoje stanowisko. Sąd rozpoznaje kwestię nieważności na posiedzeniu bez udziału stron, chyba że prezes sądu lub sąd postanowi inaczej. §8. Stwierdzając nieważność orzeczenia, sąd, w razie potrzeby, przekazuje sprawę komu należy lub podejmuje inne odpowiednie rozstrzygnięcie. §9. Na postanowienie w przedmiocie nieważności przysługuje zażalenie, chyba że wydał je Sąd Najwyższy.\"; 4) w art. 103 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W razie rozpoznawania kwestii nieważności sąd może wstrzymać wykonanie orzeczenia. Wstrzymując wykonanie orzeczenia, sąd może zastosować środek zapobiegawczy. Przepis art. 538 stosuje się odpowiednio.\"; 5) w art. 180 w § 2 po wyrazach \"tajemnicy adwokackiej,\" dodaje się wyrazy \"radcy prawnego,\"; 6) w art. 251 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. W postanowieniu o zastosowaniu tymczasowego aresztowania należy określić czas jego trwania, a ponadto oznaczyć termin, do którego aresztowanie ma trwać. Obowiązek każdorazowego oznaczenia terminu stosowania tymczasowego aresztowania trwa do uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie. W przedmiocie tymczasowego aresztowania po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie orzeka sąd, który wydał to orzeczenie, a w razie przekazania sprawy do drugiej instancji - sąd odwoławczy.\"; 7) art. 254 otrzymuje brzmienie: \"Art. 254. §1. Oskarżony może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego; w przedmiocie wniosku rozstrzyga, najpóźniej w ciągu 3 dni, prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu - sąd, przed którym sprawa się toczy. Przepisu art. 252 § 2 nie stosuje się, zaś przepis art. 263 § 5 stosuje się odpowiednio. §2. Na postanowienie w przedmiocie wniosku zażalenie przysługuje tylko wtedy, gdy wniosek został złożony po upływie co najmniej 2 miesięcy od dnia rozpoznania poprzedniego wniosku dotyczącego tego samego oskarżonego.\"; 8) art. 263 otrzymuje brzmienie: \"Art. 263. §1. W postępowaniu przygotowawczym sąd, stosując tymczasowe aresztowanie, oznacza jego termin na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. §2. Jeżeli ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można było ukończyć postępowania przygotowawczego w terminie określonym w § 1, na wniosek prokuratora, sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy, gdy zachodzi tego potrzeba, może przedłużyć tymczasowe aresztowanie na okres, który łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy. §3. Łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat. §4. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony, przekraczający terminy określone w § 2 i 3, może dokonać sąd apelacyjny, w którego okręgu prowadzi się postępowanie na wniosek sądu, przed którym sprawa się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek właściwego prokuratora apelacyjnego jeżeli konieczność taka powstaje w związku z zawieszeniem postępowania karnego, przedłużającą się obserwacją psychiatryczną oskarżonego, przedłużającym się opracowywaniem opinii biegłego, wykonywaniem czynności dowodowych w sprawie o szczególnej zawiłości lub poza granicami kraju, celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego, a także z powodu innych istotnych przeszkód, których usunięcie było niemożliwe. §5. Na postanowienie sądu apelacyjnego wydane na podstawie § 4 przysługuje zażalenie do sądu apelacyjnego orzekającego w składzie trzech sędziów. §6. Z wnioskiem o przedłużenie okresu tymczasowego aresztowania należy wystąpić, z jednoczesnym przesłaniem właściwemu sądowi akt sprawy, nie później niż 14 dni przed upływem dotychczas określonego terminu stosowania tego środka. §7. Jeżeli zachodzi potrzeba stosowania tymczasowego aresztowania po wydaniu pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji, każdorazowe jego przedłużenie może następować na okres nie dłuższy niż 3 miesiące.\"; 9) w art. 309 w § 3 wyrazy \"Prokurator Generalny\" zastępuje się wyrazami \"właściwy prokurator apelacyjny\"; 10) w art. 331 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W sprawie, w której wobec podejrzanego stosowane jest tymczasowe aresztowanie, akt oskarżenia należy wnieść nie później niż 14 dni przed upływem dotychczas określonego terminu stosowania tego środka.\"; 11) art. 378 otrzymuje brzmienie: \"Art. 378. §1. Jeżeli w sprawie, w której oskarżony musi mieć obrońcę i korzysta z obrony z wyboru, obrońca lub oskarżony wypowiada stosunek obrończy, sąd zakreśla oskarżonemu odpowiedni termin do powołania nowego obrońcy, a po bezskutecznym upływie tego terminu prezes sądu lub sąd wyznacza obrońcę z urzędu. W razie potrzeby rozprawę przerywa się lub odracza. §2. W sprawie, w której oskarżony korzysta z obrońcy z urzędu, sąd na uzasadniony wniosek obrońcy lub oskarżonego zwalnia obrońcę z jego obowiązków i wyznacza oskarżonemu innego obrońcę z urzędu. §3. Wyznaczając nowego obrońcę, sąd jednocześnie podejmuje decyzję, czy dotychczasowy obrońca może bez uszczerbku dla prawa oskarżonego do obrony pełnić swe obowiązki do czasu podjęcia obrony przez nowego obrońcę.\"; 12) w art. 439 w § 3 skreśla się wyrazy \"§ 1\"; 13) w art. 444 po wyrazie \"stronom\" dodaje się wyrazy \"i podmiotowi określonemu w art. 52 Kodeksu karnego\"; 14) art. 451 otrzymuje brzmienie: \"Art. 451. Sąd odwoławczy zarządza sprowadzenie na rozprawę oskarżonego pozbawionego wolności, chyba że uzna za wystarczającą obecność obrońcy. Jeżeli sąd nie zarządza sprowadzenia oskarżonego, który nie ma obrońcy, wyznacza obrońcę z urzędu.\"; 15) w art. 464 w § 3 skreśla się wyrazy \"§ 1\"; 16) art. 523 otrzymuje brzmienie: \"Art. 523. §1. Kasacja może być wniesiona tylko z powodu uchybień wymienionych w art. 439 lub innego rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na treść orzeczenia; kasacja nie może być wniesiona wyłącznie z powodu niewspółmierności kary. §2. Kasację na korzyść można wnieść jedynie w razie skazania oskarżonego za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. §3. Kasację na niekorzyść można wnieść jedynie w razie uniewinnienia oskarżonego albo umorzenia postępowania z przyczyn wskazanych w art. 17 § 1 pkt 3 i 4 oraz z powodu niepoczytalności sprawcy. §4. Ograniczenia przewidziane w § 2 i 3 nie dotyczą kasacji: 1) wniesionej z powodu uchybień wymienionych w art. 439, 2) w wypadku określonym w art. 521.\"; 17) w art. 526 w § 2 wyraz \"adwokata\" zastępuje się wyrazami \"obrońcę lub pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym\"; 18) w art. 527 w § 4 po wyrazie \"części\" dodaje się przecinek i wyrazy \"albo zostanie cofnięta\"; 19) w art. 528 w § 1: a) w pkt 2 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"lub radcy prawnego\", b) w pkt 3 po wyrazach \"w art. 524 § 1\" dodaje się wyrazy \"zdanie pierwsze\"; 20) art. 530 otrzymuje brzmienie: \"Art. 530. §1. W wypadku określonym w art. 525 § 1, przyjmując kasację, prezes sądu doręcza jej odpis pozostałym stronom oraz, po złożeniu przez prokuratora pisemnej odpowiedzi na kasację, niezwłocznie przesyła akta sądowi właściwemu do rozpoznania kasacji, jeżeli sąd, do którego wniesiono kasację, nie jest uprawniony do jej rozpoznania. §2. Prezes sądu, do którego wniesiono kasację, odmawia jej przyjęcia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 120 § 2 lub w art. 429 § 1, albo gdy kasację oparto na innych powodach niż wskazane w art. 523 § 1. §3. Na zarządzenie, o którym mowa w § 2, zażalenie przysługuje do Sądu Najwyższego. Przepis art. 526 § 2 stosuje się odpowiednio. Sąd Najwyższy rozpoznaje zażalenie jednoosobowo. §4. W wypadku przyjęcia kasacji, której prokurator nie uznał za oczywiście bezzasadną, odpis pisemnej odpowiedzi prokuratora na kasację doręcza się pozostałym stronom, ich obrońcom i pełnomocnikom. Dalsze pisma procesowe wnosi się bezpośrednio do sądu kasacyjnego. §5. Prokurator, uznając kasację za oczywiście bezzasadną, przesyła odpis odpowiedzi na kasację pozostałym stronom, ich obrońcom i pełnomocnikom, którzy w terminie 14 dni od otrzymania odpowiedzi prokuratora mogą przedstawić sądowi na piśmie swoje stanowisko.\"; 21) art. 535 otrzymuje brzmienie: \"Art. 535. §1. Kasację od wyroku Sąd Najwyższy rozpoznaje na rozprawie, a od postanowienia może rozpoznać na posiedzeniu, w którym strony mogą wziąć udział. Oskarżonego pozbawionego wolności nie sprowadza się, chyba że prezes sądu lub sąd postanowi inaczej. §2. Sąd Najwyższy może oddalić na posiedzeniu bez udziału stron kasację w razie jej oczywistej bezzasadności. Nie dotyczy to kasacji wniesionej na podstawie art. 521. Oddalenie kasacji jako oczywiście bezzasadnej nie wymaga pisemnego uzasadnienia. §3. Sąd Najwyższy może uwzględnić w całości na posiedzeniu bez udziału stron kasację wniesioną na korzyść oskarżonego w razie jej oczywistej zasadności.\"; 22) w art. 544 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. W kwestii wznowienia postępowania sąd orzeka na posiedzeniu bez udziału stron, chyba że prezes sądu lub sąd postanowi inaczej.\"; 23) w art. 545 w § 1 wyraz \"455\" zastępuje się wyrazem \"456\"; 24) w art. 657 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Uprawnienia procesowe Prokuratora Generalnego i prokuratora apelacyjnego przysługują również Naczelnemu Prokuratorowi Wojskowemu, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, a uprawnienia prokuratora okręgowego przysługują odpowiednio wojskowemu prokuratorowi okręgowemu.\"."}
{"id":"1997_675_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083) dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. Jeżeli rozpoznanie sprawy w sądzie miejscowo właściwym nie jest możliwe w terminie zabezpieczającym uniknięcie przedawnienia karalności przestępstwa określonym w art. 101 Kodeksu karnego, uwzględniając wniosek sądu właściwego, sąd apelacyjny może przekazać taką sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu.\"."}
{"id":"1997_675_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 930) skreśla się art. 168."}
{"id":"1997_675_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 4. Czynności procesowe dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1997_675_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 5. Wnioski o zastosowanie i przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania złożone przed dniem wejścia w życie ustawy rozpoznaje sąd dotychczas właściwy."}
{"id":"1997_675_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_676_1","title":"Ustawa z dnia 1 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) okresy pełnienia służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym w działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie II wojny światowej,\"; 2) w art. 4 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) okresy działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, z wyjątkiem okresów wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 3a,\"."}
{"id":"1997_676_2","title":"Ustawa z dnia 1 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. 1. Ponowne ustalenie wysokości świadczenia, przy uwzględnieniu nowych okresów składkowych, następuje na wniosek uprawnionego. 2. Podwyższone świadczenia wypłaca się od dnia wejścia w życie ustawy, jednakże za okres nie dłuższy niż od pierwszego dnia miesiąca, w którym zgłoszono wniosek."}
{"id":"1997_676_3","title":"Ustawa z dnia 1 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_677_1","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa warunki wykonywania międzynarodowego zarobkowego transportu drogowego przez krajowych przedsiębiorców pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju oraz warunki wykonywania międzynarodowego transportu drogowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagranicznych przedsiębiorców pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi za granicą."}
{"id":"1997_677_10","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, na wniosek przedsiębiorcy, przenieść uprawnienia wynikające z koncesji w razie: 1) śmierci osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki cywilnej, spółki jawnej lub spółki komandytowej posiadającej koncesję i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, 2) połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z odrębnymi przepisami, przedsiębiorcy posiadającego pojazdy objęte koncesjami na międzynarodowy transport drogowy, 3) przejęcia w całości działalności w zakresie międzynarodowego transportu drogowego oraz pojazdów objętych koncesjami przez innego przedsiębiorcę. 2. Nie można przenosić uprawnień wynikających z koncesji, poza przypadkami wymienionymi w ust. 1. 3. Koncesji nie można odstępować osobom trzecim. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może wyrazić zgodę na wykonywanie uprawnień wynikających z koncesji przez spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będące akcjonariuszami lub udziałowcami w spółce posiadającej koncesję, jeżeli zawarły one umowę leasingu lub dzierżawy na używanie pojazdu samochodowego objętego koncesją. 5. Przedsiębiorca przejmujący uprawnienia wynikające z koncesji w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 4, jest obowiązany spełnić warunki określone w art. 7 ust. 1 i 3."}
{"id":"1997_677_11","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Koncesja może być zmieniona, na wniosek przedsiębiorcy, w razie: 1) wymiany pojazdu samochodowego objętego koncesją, 2) wystąpienia o zmianę kraju, na który koncesja została udzielona. 2. Koncesję zmienia się, na wniosek przedsiębiorcy, w razie: 1) zmiany nazwy lub siedziby posiadacza koncesji, 2) zmiany numerów rejestracyjnych pojazdu samochodowego objętego koncesją, 3) przeniesienia uprawnień wynikających z koncesji na podstawie art. 10 ust. 1 i 4."}
{"id":"1997_677_12","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może zobowiązać posiadacza koncesji do przedstawienia, w wyznaczonym terminie, informacji i dokumentów potwierdzających, że spełnia on warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie międzynarodowego transportu drogowego określone w art. 7 ust. 1."}
{"id":"1997_677_13","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Koncesję cofa się, jeżeli jej posiadacz: 1) przestał spełniać warunki niezbędne do jej uzyskania, 2) nie dotrzymał warunków określonych w koncesji, 3) odstąpił koncesję osobie trzeciej, 4) nie wykonuje, na skutek okoliczności zależnych od niego, międzynarodowego transportu drogowego przez co najmniej 6 miesięcy, 5) nie przestrzega przepisów ustawy oraz warunków określonych w umowach międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską w zakresie międzynarodowego transportu drogowego. 2. Koncesję można cofnąć, jeżeli jej posiadacz: 1) zalega w regulowaniu, stwierdzonych decyzją ostateczną lub prawomocnym orzeczeniem, zobowiązań celnych, podatkowych lub innych zobowiązań na rzecz Skarbu Państwa z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie międzynarodowego transportu drogowego, 2) nie przedłożył, w wyznaczonym terminie, informacji i dokumentów, o których mowa w art. 12. 3. W przypadku cofnięcia koncesji na międzynarodowy transport drogowy, ponowna koncesja nie może być udzielona wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu koncesji stała się ostateczna."}
{"id":"1997_677_14","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Koncesja wygasa w razie: 1) upływu okresu, na który została udzielona, 2) likwidacji przedsiębiorcy, któremu koncesja została udzielona, chyba że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 10 ust. 1, 3) zrzeczenia się jej."}
{"id":"1997_677_15","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej wydaje krajowemu przedsiębiorcy zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy pod warunkiem posiadania przez niego koncesji, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 1. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku pojazdu samochodowego nie przewożącego rzeczy. 3. Zwalnia się z obowiązku posiadania zezwolenia zagranicznego na wykonywanie międzynarodowego transportu kombinowanego, jeżeli w umowach międzynarodowych przewidziano wzajemne zwolnienie w tym zakresie. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: 1) odmówi wydania zezwolenia zagranicznego w razie braku możliwości zapewnienia wystarczającej liczby tych zezwoleń, 2) może odmówić wydania zezwolenia zagranicznego w przypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2. 5. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki i tryb wydawania zezwoleń zagranicznych w razie braku możliwości zapewnienia posiadaczom koncesji oraz wykonującym międzynarodowy transport drogowy na potrzeby własne wystarczającej liczby tych zezwoleń."}
{"id":"1997_677_16","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej, przewozów wahadłowych lub przewozów okazjonalnych wymaga dodatkowego zezwolenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku pojazdu samochodowego nie przewożącego osób. 3. Nie wymaga zezwolenia wykonywanie przewozu okazjonalnego, jeżeli: 1) tym samym pojazdem na całej trasie przejazdu przewozi się tę samą grupę osób i dowozi ją do miejsca początkowego albo 2) polega on na przewozie osób w jedną stronę, tylko do miejsca docelowego. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może odmówić udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli przedsiębiorca: 1) nie przestrzega warunków określonych w posiadanym już zezwoleniu, 2) nie wykonuje, na skutek okoliczności zależnych od niego, przewozów w ramach regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej przez co najmniej 3 miesiące, 3) wykonuje przewozy bez wymaganego zezwolenia. 5. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może cofnąć zezwolenie w przypadkach określonych w ust. 4 pkt 1 lub 2. 6. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej, ponowne zezwolenie nie może być udzielone wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"1997_677_17","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej udziela zezwolenia, o którym mowa w art. 16, krajowemu przedsiębiorcy pod warunkiem posiadania przez niego koncesji. 2. Zezwolenie na prowadzenie regularnej komunikacji autobusowej może być udzielone na okres nie przekraczający 5 lat, a w odniesieniu do przewozów wahadłowych i okazjonalnych na okres nie przekraczający jednego roku. 3. Zezwolenie może być wykorzystane tylko przez przedsiębiorcę, któremu zostało udzielone. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki, jakie powinni spełnić krajowi przedsiębiorcy ubiegający się o zezwolenie na prowadzenie regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej, przewozów wahadłowych i okazjonalnych."}
{"id":"1997_677_18","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Przedsiębiorcy, który wykonuje międzynarodowy transport drogowy na potrzeby własne, zezwolenie zagraniczne może być wydane, jeżeli wynika to z prowadzonej przez niego działalności i umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym oraz jeżeli pojazd odpowiada warunkom technicznym określonym przepisami Prawa o ruchu drogowym. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku pojazdu samochodowego nie przewożącego osób lub rzeczy. 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania międzynarodowego transportu drogowego na potrzeby własne."}
{"id":"1997_677_19","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może upoważnić na określonych warunkach: 1) kierownika jednostki organizacyjnej utworzonej w tym celu - do wydawania zezwoleń zagranicznych oraz wykonywania niektórych czynności związanych z udzielaniem koncesji, 2) polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych - do wydawania zezwoleń zagranicznych."}
{"id":"1997_677_2","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się również do międzynarodowego transportu drogowego wykonywanego na potrzeby własne przedsiębiorcy pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju - w zakresie i na zasadach określonych w ustawie. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do międzynarodowego transportu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi, których dopuszczalna ładowność wraz z ładownością przyczepy nie przekracza 1500 kg, a także samochodami osobowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 5 osób łącznie z kierowcą."}
{"id":"1997_677_20","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy o działalności gospodarczej. Rozdział 3 Międzynarodowy transport drogowy wykonywany pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi za granicą"}
{"id":"1997_677_21","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagranicznego przedsiębiorcę pojazdem samochodowym zarejestrowanym za granicą wymaga zezwolenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. 2. Zezwolenie na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego w zakresie przewozu rzeczy może być udzielone na okres nie przekraczający jednego roku kalendarzowego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również w przypadku pojazdu samochodowego nie przewożącego osób lub rzeczy."}
{"id":"1997_677_22","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Wykonywanie przez zagranicznego przedsiębiorcę przewozu, który zaczyna się i kończy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (kabotażu), wymaga odrębnego zezwolenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. 2. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może udzielić zagranicznemu przedsiębiorcy na jego wniosek; do wniosku należy dołączyć opinię co najmniej dwóch polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych."}
{"id":"1997_677_23","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Do zagranicznego przedsiębiorcy, który wykonuje międzynarodowy transport drogowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej, przewozów wahadłowych lub okazjonalnych, stosuje się odpowiednio przepisy art. 16 i 17 ust. 2 i 3."}
{"id":"1997_677_24","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Udzielenie zezwolenia następuje z zachowaniem zasady wzajemności stosowanej przez władze kraju zagranicznego przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie."}
{"id":"1997_677_25","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, w uzasadnionych przypadkach, zwolnić niektórych przedsiębiorców lub niektóre rodzaje przewozów z obowiązku uzyskania zezwolenia, w szczególności przewozy wykonywane w ramach pomocy humanitarnej, medycznej, ratownictwa lub w przypadku klęsk żywiołowych. Rozdział 4 Opłaty"}
{"id":"1997_677_26","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Za udzielenie koncesji, zmianę koncesji lub wydanie wtórnika koncesji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego pobiera się opłatę. 2. Krajowy przedsiębiorca wykonujący międzynarodowy transport drogowy w zakresie przewozu rzeczy uiszcza opłatę za wydanie zezwolenia zagranicznego na jednorazowe lub wielokrotne przewozy. 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz tryb ich wnoszenia."}
{"id":"1997_677_27","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Przedsiębiorcy, o których mowa w art. 1 i art. 2 ust. 1, uiszczają opłaty za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, uiszczają: 1) krajowi przedsiębiorcy - w jednostce wyznaczonej przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, 2) zagraniczni przedsiębiorcy - w granicznych urzędach celnych. 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrami Finansów oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, w drodze rozporządzenia: 1) określi rodzaje opłat, o których mowa w ust. 1, ich wysokość, tryb wnoszenia, wzory dokumentów potwierdzających wniesienie opłat oraz sposób i tryb nabywania tych dokumentów, 2) może wyznaczyć inne niż określone w ust. 2 jednostki właściwe do pobierania tych opłat. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może na zasadzie wzajemności wprowadzić dla zagranicznych przedsiębiorców, w drodze rozporządzenia, inne opłaty niż wymienione w ust. 1, określić ich wysokość i tryb wnoszenia oraz jednostki właściwe do pobierania tych opłat."}
{"id":"1997_677_28","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Za udzielenie zezwolenia na prowadzenie regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej, przewozów wahadłowych lub okazjonalnych pobiera się opłaty. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, oraz tryb ich wnoszenia."}
{"id":"1997_677_29","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, w uzasadnionych przypadkach, zwolnić niektórych przedsiębiorców lub niektóre rodzaje przewozów z opłat, w szczególności przewozy wykonywane w ramach pomocy humanitarnej, medycznej, ratownictwa lub w przypadku klęsk żywiołowych, a także na zasadach wzajemności. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do opłaty za udzielenie lub zmianę koncesji."}
{"id":"1997_677_3","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. W rozumieniu ustawy: 1) międzynarodowym transportem drogowym jest przewóz osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi po drogach publicznych, w czasie którego następuje przekroczenie granicy państwowej, 2) międzynarodowym transportem drogowym na potrzeby własne jest niezarobkowy przewóz osób lub rzeczy wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej pojazdami samochodowymi będącymi jego własnością; nie obejmuje to przewozu osób w ramach prowadzonej działalności turystycznej, 3) międzynarodowym transportem kombinowanym jest przewóz rzeczy w jednej i tej samej jednostce ładunkowej z wykorzystaniem kilku rodzajów środków transportu, w czasie którego następuje przekroczenie granicy państwowej, 4) zezwoleniem zagranicznym jest dokument otrzymany na podstawie umowy międzynarodowej od właściwego organu innego państwa lub organizacji międzynarodowej, upoważniający do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego, jednokrotnie lub wielokrotnie, na terytorium państwa określonego w zezwoleniu lub tranzytem przez jego terytorium, 5) regularną międzynarodową komunikacją autobusową jest przewóz osób i ich bagażu według rozkładu jazdy podanego do publicznej wiadomości, 6) przewozem wahadłowym jest wielokrotny przewóz zorganizowanych grup osób tam i z powrotem, między tym samym miejscem początkowym i tym samym miejscem docelowym, przy spełnieniu następujących dodatkowych warunków: a) każda grupa osób, przewieziona do miejsca docelowego, wraca w tym samym składzie do miejsca początkowego, b) oprócz usługi przewozowej należy zapewnić zakwaterowanie w miejscu docelowym lub podczas podróży, c) pierwsza jazda powrotna i ostatnia jazda docelowa są jazdami bez osób, 7) przewozem okazjonalnym jest przewóz osób, który nie stanowi regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej albo przewozu wahadłowego."}
{"id":"1997_677_30","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wpływy uzyskane z opłat, o których mowa w art. 26-28, przekazywane są na wyodrębniony rachunek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, z przeznaczeniem na budowę i utrzymanie dróg krajowych. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może przeznaczyć część wpływów, o których mowa w ust. 1, na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz na budowę autostrad."}
{"id":"1997_677_31","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może upoważnić, na określonych warunkach, do pobierania opłat, o których mowa w art. 26: 1) kierownika jednostki organizacyjnej utworzonej w tym celu, 2) polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych. 2. Jednostki, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 27 ust. 2-4, otrzymują prowizję od pobranych opłat. 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Prezesem Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze rozporządzenia, wysokość prowizji oraz sposób jej pobierania i rozliczania z jednostkami, o których mowa w ust. 1. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_677_32","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 60, poz. 310 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602 i Nr 104, poz. 661)) art. 103a otrzymuje brzmienie: \"Art. 103a. §1. Kto wykonuje międzynarodowy transport drogowy: 1) bez wymaganej koncesji, 2) bez wymaganego zezwolenia na przewóz osób lub rzeczy albo nie przestrzega warunków w nim określonych, 3) bez wymaganego zezwolenia na przewóz, który zaczyna się i kończy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pojazdem zarejestrowanym za granicą (kabotaż), 4) bez dokumentów wymaganych zgodnie z umową europejską, dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), 5) bez świadectwa wymaganego zgodnie z umową o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), 6) bez zezwolenia na przejazd pojazdu, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach, 7) bez formularza jazdy lub z nieprawidłowo wypełnionym formularzem, przy wykonywaniu przewozu okazjonalnego, wahadłowego lub przewozu osób na potrzeby własne, 8) bez uiszczenia opłat obowiązujących w międzynarodowym transporcie drogowym, 9) nie przestrzegając przepisów o czasie pracy i odpoczynku kierowców, podlega karze grzywny. §2. Orzekanie w sprawach wymienionych w ust. 1 następuje na wniosek właściwego organu kontroli lub organu udzielającego koncesji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego.\"."}
{"id":"1997_677_33","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 80, poz. 497) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13: a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przejazdy po drogach publicznych pojazdów zarejestrowanych w kraju lub za granicą, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Za przejazd po drogach publicznych pojazdów, o których mowa w ust. 2 pkt 3, bez zezwolenia określonego przepisami Prawa o ruchu drogowym pobiera się opłaty podwyższone.\", c) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"oraz kolumny pojazdów w rozumieniu przepisów Prawa o ruchu drogowym\", d) w ust. 4 po wyrazach \"w ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i 2a\"; 2) art. 40a otrzymuje brzmienie: \"Art. 40a. Opłaty pochodzące ze źródeł, o których mowa w art. 13 ust. 2 i 2a, oraz opłaty i kary określone w art. 40 ust. 4 stanowią dochody środków specjalnych zarządów dróg przeznaczonych na utrzymanie dróg, a opłaty za zezwolenia na przejazd pojazdów wymienionych w art. 13 ust. 2 pkt 3 i ust. 2a, których trasa przekracza granicę państwa, stanowią dochody środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych przeznaczonego na budowę i utrzymanie dróg krajowych.\"; 3) po art. 40a dodaje się art. 40b w brzmieniu: \"art. 40b. 1. Osoby upoważnione przez dyrektora urzędu celnego są uprawnione do kontroli pojazdów wykonujących międzynarodowy transport drogowy w zakresie masy, nacisków osi lub wymiarów określonych przepisami Prawa o ruchu drogowym. 2. W razie przekroczenia dopuszczalnej masy, nacisków osi lub wymiarów pojazdów, urzędy celne pobierają opłaty ustalone zgodnie z art. 13 ust. 4. 3. Urzędy celne otrzymują prowizję od pobranych opłat. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Prezesem Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze rozporządzenia, wysokość prowizji, o której mowa w ust. 3, oraz sposób jej pobierania i rozliczania z Generalną Dyrekcją Dróg Publicznych.\"."}
{"id":"1997_677_34","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591 i Nr 98, poz. 602) w art. 11 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 18 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 19 w brzmieniu: \"19) międzynarodowego transportu drogowego.\", 2) dodaje się ust. 10 w brzmieniu: \"10. Zasady udzielania koncesji, o której mowa w ust. 1 pkt 19, określają przepisy o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego.\". Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_677_35","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Koncesje i zezwolenia na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, udzielone podmiotom gospodarczym przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują moc. 2. Postępowanie w sprawie udzielenia koncesji lub zezwolenia na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy i do tego dnia nie zakończone decyzją ostateczną, prowadzi się według przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_677_36","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Traci moc ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz.U. Nr 75, poz. 332, z 1992 r. Nr 75, poz. 369 i z 1997 r. Nr 80, poz. 501). 2. Przepisy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie, o ile nie są z nią sprzeczne. 3. Tracą moc przepisy art. 12-17 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej (Dz.U. Nr 53, poz. 297, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1988 r. Nr 41, poz. 324 i z 1991 r. Nr 75, poz. 332)."}
{"id":"1997_677_37","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_677_4","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Krajowy przedsiębiorca jest obowiązany wyposażyć kierowcę pojazdu samochodowego zarejestrowanego w kraju w dokumenty związane z przewozem wykonywanym w ramach międzynarodowego transportu drogowego. 2. Kierowca pojazdu samochodowego zarejestrowanego w kraju jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontroli, stosownie do rodzaju przewozu, następujące dokumenty: 1) koncesję na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, 2) zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy, 3) zezwolenie na przewóz osób w ramach międzynarodowego transportu drogowego, 4) dokumenty wymagane zgodnie z umową europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), 5) świadectwo wymagane zgodnie z umową o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), 6) zezwolenie na przejazd pojazdu, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach, 7) formularz jazdy - przy wykonywaniu przewozu okazjonalnego, wahadłowego lub przewozu osób na potrzeby własne, 8) dowód uiszczenia opłaty obowiązującej w międzynarodowym transporcie drogowym, 9) zapisy zamontowanego w pojeździe urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy oraz czas jazdy i postoju kierującego lub kierujących pojazdem samochodowym. 3. Kierowca pojazdu samochodowego zarejestrowanego za granicą jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontroli, stosownie do rodzaju przewozu, następujące dokumenty: 1) zezwolenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej na przewóz osób lub rzeczy w ramach międzynarodowego transportu drogowego, 2) dokumenty wymagane zgodnie z umową europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), 3) świadectwo wymagane zgodnie z umową o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), 4) zezwolenie na przejazd pojazdu, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach, 5) formularz jazdy - przy wykonywaniu przewozu okazjonalnego, wahadłowego lub przewozu osób na potrzeby własne, 6) dowód uiszczenia opłaty obowiązującej w międzynarodowym transporcie drogowym, 7) zapisy zamontowanego w pojeździe urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy oraz czas jazdy i postoju kierującego lub kierujących pojazdem samochodowym. 4. Przepisy ust. 1-3 nie naruszają obowiązków przedsiębiorców lub kierowców wykonujących międzynarodowy transport drogowy, wynikających z odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych."}
{"id":"1997_677_5","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Do kontroli kierowców pojazdów samochodowych zarejestrowanych w kraju lub za granicą, w zakresie dokumentów związanych z wykonywaniem międzynarodowego transportu drogowego oraz przestrzegania warunków w nich określonych, są uprawnieni: 1) Policja - w odniesieniu do dokumentów wymienionych w art. 4 ust. 2 pkt 3-9 i ust. 3, 2) organ celny - przy przeprowadzaniu kontroli celnej, w odniesieniu do dokumentów wymienionych w art. 4 ust. 2 i 3, 3) Straż Graniczna - przy przeprowadzaniu kontroli granicznej, w odniesieniu do dokumentów wymienionych w art. 4 ust. 2 pkt 2-5, 7 i 9 oraz ust. 3 pkt 1-3, 5 i 7, 4) zarząd dróg - w odniesieniu do dokumentów wymienionych w art. 4 ust. 2 pkt 6 i ust. 3 pkt 4. Rozdział 2 Międzynarodowy transport drogowy wykonywany pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju"}
{"id":"1997_677_6","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wykonywanie międzynarodowego zarobkowego transportu drogowego pojazdem samochodowym zarejestrowanym w kraju podlega koncesjonowaniu. 2. Organem właściwym do udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany i cofnięcia koncesji jest Minister Transportu i Gospodarki Morskiej. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się przy wykonywaniu międzynarodowego transportu kombinowanego. 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej lub upoważniona przez niego jednostka organizacyjna prowadzi rejestr udzielonych koncesji."}
{"id":"1997_677_7","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Koncesji udziela się, z zastrzeżeniem art. 9, przedsiębiorcy, zwanemu dalej \"posiadaczem koncesji\", jeżeli: 1) co najmniej jeden z członków organu zarządzającego osoby prawnej, a w przypadku innego przedsiębiorcy - jedna z osób prowadzących działalność gospodarczą, ma udokumentowaną co najmniej trzyletnią praktykę w wykonywaniu krajowego transportu drogowego lub roczną praktykę w wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego, 2) członkowie organu zarządzającego osoby prawnej, a w przypadku innego przedsiębiorcy - osoby prowadzące działalność gospodarczą, nie byli karani za przestępstwa skarbowe, przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym, mieniu lub dokumentom, 3) posiada zabezpieczenie w postaci środków pieniężnych lub rzeczowych w wysokości równej co najmniej 3000 ECU na pojazd albo 150 ECU na tonę dopuszczalnej ładowności pojazdu ciężarowego lub na jedno miejsce siedzące w autobusie albo inne odpowiednie zabezpieczenie majątkowe odpowiadające tej kwocie, 4) wykazał, że ma prawo do dysponowania pojazdem lub pojazdami samochodowymi, które odpowiadają warunkom technicznym określonym przepisami Prawa o ruchu drogowym, 5) międzynarodowy przewóz drogowy wykonuje kierowca lub kierowcy spełniający warunki określone w pkt 1 i posiadający świadectwo kwalifikacji określone przepisami Prawa o ruchu drogowym oraz nie karani za przestępstwa skarbowe, przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym, mieniu lub dokumentom. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty niezbędne do udzielenia koncesji oraz treść i wzór koncesji. 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania kwalifikacyjne dotyczące osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 5, od których spełnienia uzależnione będzie udzielenie koncesji, programy szkolenia oraz jednostki uprawnione do szkolenia i egzaminowania, a także wysokość opłat za szkolenie i egzaminowanie."}
{"id":"1997_677_8","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Koncesji udziela się przedsiębiorcy na: 1) przewóz do jednego lub więcej krajów, 2) przewóz jednym lub większą liczbą określonych pojazdów samochodowych, 3) wszystkie lub niektóre rodzaje przewozów. 2. Posiadacz koncesji jest obowiązany do przestrzegania ustalonych w niej warunków."}
{"id":"1997_677_9","title":"Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej odmawia udzielenia koncesji w razie braku możliwości zapewnienia wystarczającej liczby zezwoleń zagranicznych. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może określić liczbę koncesji lub promes koncesji na dany rok kalendarzowy."}
{"id":"1997_678_1","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 80, poz. 506) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przewodniczącego Rady oraz jej członków powołuje na okres trzech lat i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu Państwa działającego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\"; 2) w art. 12 w ust. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w porozumieniu z Ministrami Skarbu Państwa oraz Obrony Narodowej ustalanie rocznego planu finansowego Agencji, kierunków rozdysponowania środków finansowych, a także występowanie z wnioskami do Ministra Obrony Narodowej w sprawie wysokości dotacji budżetowej na realizację zadań określonych w art. 19 ust. 2 pkt 4,\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przedstawianie Radzie Nadzorczej, Ministrowi Skarbu Państwa oraz Ministrowi Obrony Narodowej sprawozdania z rocznej działalności Agencji.\" 3) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Skarb Państwa powierza Agencji wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do gruntów, budynków i lokali mieszkalnych stanowiących własność Skarbu Państwa: 1) wykorzystywanych na zakwaterowanie stałe i tymczasowe żołnierzy zawodowych, 2) zajętych pod urządzenia i obiekty infrastruktury technicznej i społecznej związane z nieruchomościami, o których mowa w pkt 1, 3) uznanych za zbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, jeżeli w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego są lub mogą być przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe.\"; 4) w art. 16: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dokonywanie remontów budynków mieszkalnych i internatowo-hotelowych oraz związanej z nimi infrastruktury technicznej i społecznej.\", b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) planowania i realizowania inwestycji i modernizacji budynków mieszkalnych i internatowo-hotelowych oraz związanej z nimi infrastruktury technicznej,\"; 5) w art. 17: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zawieranie umów sprzedaży, dzierżawy, najmu lub użyczenia lokali użytkowych, elementów infrastruktury technicznej i społecznej oraz innych nieruchomości,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) bezprzetargową sprzedaż gruntów spółdzielni lub spółce budownictwa mieszkaniowego, których wyłącznymi członkami lub udziałowcami są osoby uprawnione do przydziału kwatery lub pracownicy wojska spełniający warunki do zawarcia umowy najmu na czas nie oznaczony lokalu mieszkalnego przeznaczonego na stałe zakwaterowanie żołnierzy zawodowych.\"; 6) w art. 18: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podstawą przekazywania nieruchomości oraz innych składników mienia są protokoły zdawczo-odbiorcze.\"; 7) w art. 19 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej oraz Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób prowadzenia gospodarki finansowej Agencji.\"; 8) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wynagrodzenie Prezesa i członków Rady Nadzorczej Agencji ustala Prezes Rady Ministrów.\"; 9) w art. 23 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zachowanie lub nabycie uprawnień do kwatery stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, dyrektor oddziału terenowego Agencji na podstawie zaświadczenia o posiadaniu uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 2, wydanego przez wojskowy organ emerytalny.\"; 10) w art. 26 ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister Obrony Narodowej w drodze rozporządzenia: 1) określi normy powierzchni mieszkalnej przysługującej osobie uprawnionej do kwatery i osobom uwzględnianym przy jej przydziale oraz wykaz chorób uprawniających do przyznania dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia, 2) może podwyższyć górną granicę normy, o której mowa w ust. 1.\"; 11) w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby, które zajmują kwatery lub lokale mieszkalne na podstawie decyzji o przydziale lub umowy najmu w budynkach pozostających w zasobach Agencji, gmin lub Skarbu Państwa, uiszczają czynsz i opłaty za świadczenia uzyskiwane od wynajmującego w wysokościach, terminach i na zasadach obowiązujących dla lokali mieszkalnych stanowiących własność Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 1.\"; 12) w art. 37 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Czynsz i opłaty z tytułu zajmowania kwatery lub lokalu mieszkalnego, nie uiszczone w ustalonym terminie płatności, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu na podstawie tytułu wykonawczego w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 13) w art. 41: a) w ust. 1: - pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) wypowiedział stosunek służbowy w okresie służby obowiązkowej, chyba że zachował prawo do kwatery na podstawie art. 23 ust. 1,\", - po pkt 10 dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) nabył grunt w trybie określonym w art. 17 pkt 5.\", b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) występują odpowiednio okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 5-9 lub 11,\"; 14) w art. 44: a) w ust. 1 po zdaniu pierwszym dodaje się zdanie w brzmieniu: \"Osoby te wnoszą opłaty odpowiadające kosztom eksploatacji i remontów lokalu mieszkalnego w tym budynku.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Członkowie rodzin zmarłych żołnierzy zawodowych oraz emerytów i rencistów wojskowych, którzy nie nabyli prawa do kwatery, wnoszą opłaty, o których mowa w ust. 1, po upływie jednego roku od daty śmierci osoby uprawnionej.\"; 15) w art. 47: a) w ust. 2 zdanie ostatnie otrzymuje brzmienie: \"Wysokość ekwiwalentu pieniężnego nie może być niższa niż 65% i wyższa niż 80% wartości przysługującej kwatery.\", b) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Ekwiwalent pieniężny nie przysługuje osobie uprawnionej, która: 1) zajmuje lokal mieszkalny w zasobach gminy lub zakładu pracy, jeżeli lokalu tego nie przekaże do dyspozycji gminy lub zakładu pracy, 2) zamieniła zajmowaną kwaterę z osobą nieuprawnioną, 3) skorzystała z uprawnień, o których mowa w art. 28 ust. 3 lub 4.\", c) po ust. 9 dodaje się ust. 10 w brzmieniu: \"10. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery.\"; 16) w art. 53 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zakwaterowanie tymczasowe jest odpłatne. Z opłaty są zwolnieni żołnierze, którzy posiadają członków rodziny w rozumieniu art. 26 ust. 2 i pełnią obowiązki służbowe w miejscowości dalszej niż pobliska. Pozostali żołnierze wnoszą opłaty w wysokości 50% kosztów utrzymania powierzchni użytkowej zajmowanej w danym internacie.\"; 17) w art. 58: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sprzedaż kwatery lub lokalu mieszkalnego następuje po cenie ustalonej na podstawie wartości rynkowej wyszacowanej przez biegłego rzeczoznawcę dla lokalu zajętego, z tym że przy ustalaniu wartości rynkowej nie uwzględnia się wartości ulepszeń dokonanych przez osobę zajmującą kwaterę (lokal mieszkalny). Cenę sprzedaży dla osoby uprawnionej pomniejsza się o 3% za każdy rok podlegający zaliczeniu do wysługi lat, od której uzależniona jest wysokość uposażenia według stopnia wojskowego, jednak nie więcej niż o 80% tej ceny.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli powierzchnia użytkowa zajmowanej kwatery jest większa od należnej maksymalnej powierzchni użytkowej, obliczonej w sposób określony w art. 47 ust. 2, do jednej normy przyjmuje się pomniejszenie w wysokości 65% ceny.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kwota odpowiadająca wysokości pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może być niższa niż 65% ceny sprzedaży, z tym że do czasu spełnienia przez żołnierza warunków uzyskania świadczeń emerytalnych kwota ta podlega zabezpieczeniu.\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Jeżeli nabywca kwatery lub lokalu mieszkalnego dokona jednorazowej pełnej wpłaty należności z tytułu nabycia, uzyskuje bonifikatę w wysokości 5% ceny ustalonej na podstawie wartości rynkowej wyszacowanej przez biegłego rzeczoznawcę.\", e) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. W miejscowościach lub miejscowościach pobliskich, w których na skutek restrukturyzacji Sił Zbrojnych zostały zlikwidowane jednostki wojskowe i potrzeby mieszkaniowe osób uprawnionych są zaspokojone, Prezes Agencji może wyrazić zgodę na sprzedaż kwater tym osobom po cenie pomniejszonej o 90% bez względu na posiadaną wysługę lat. W takim wypadku nie uwzględnia się innych ulg i obniżek.\"; 18) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. W wypadku nabycia lokalu mieszkalnego przez osoby, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 2 i 3, cenę ustaloną na podstawie wartości rynkowej wyszacowanej przez biegłego rzeczoznawcę pomniejsza się o ulgi lub obniżki, jakie stosowane są w zasobach mieszkaniowych właściwej ze względu na położenie lokalu mieszkalnego gminy, jednak nie więcej niż o 60% ceny. Przepis art. 58 ust. 2 i 7 stosuje się odpowiednio, przy czym za powierzchnię należną uznaje się powierzchnię określoną w przepisach o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych do celów ustalania uprawnień do dodatku mieszkaniowego.\"; 19) w art. 60 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W wypadku utworzenia przez nabywców spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej, dyrektor oddziału rejonowego Agencji może przekazać, w drodze umowy, nieodpłatnie na ich własność urządzenia wchodzące w skład infrastruktury technicznej związanej z budynkami.\"; 20) w art. 83 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) sposób i szczegółowe warunki: a) administrowania kwaterami (lokalami mieszkalnymi) przez Agencję, b) przydzielania, zwalniania i zamiany kwater (lokali mieszkalnych), c) wykonywania przeglądów, remontów i konserwacji kwater (lokali mieszkalnych), d) zakres napraw obciążających osobę zajmującą kwaterę (lokal mieszkalny),\"; 21) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1. Uprawnienia przewidziane dla Ministra Obrony Narodowej w art. 1 ust. 2, art. 22 ust. 4, art. 26 ust. 7, art. 28 ust. 6, art. 35 ust. 3, art. 39 ust. 3, art. 48 ust. 2, art. 49 ust. 6, art. 53 ust. 2, art. 54 ust. 2, art. 58 ust. 8 oraz art. 83 ust. 1 i 3 przysługują Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji w stosunku do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w podporządkowanych mu jednostkach wojskowych oraz emerytów, rencistów wojskowych i członków ich rodzin. 2. Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji może, w odniesieniu do zasobów mieszkaniowych będących w zarządzie jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, powołać jednostkę organizacyjną działającą na zasadach określonych w rozdziale 3. W takim wypadku Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji przysługują uprawnienia Ministra Obrony Narodowej określone w art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 2, art. 12, art. 16 ust. 2 oraz art. 19 ust. 2 pkt 4 i ust. 6.\"; 22) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. 1. Jeżeli gmina, zakład pracy lub inny właściciel nieruchomości dokonuje sprzedaży lokalu mieszkalnego zajmowanego przez osobę uprawnioną do kwatery i udzieli jej ulgi lub obniżki w cenie nabycia w wysokości niższej niż wynikająca z art. 58 ust. 1 i 2, na wniosek zainteresowanego Agencja przekazuje tę różnicę właściwej gminie, zakładowi pracy lub innemu właścicielowi nieruchomości. 2. W wypadku niezastosowania ulgi lub obniżki w cenie nabycia, Agencja przekazuje na rzecz sprzedającego kwotę określoną na podstawie art. 58 ust. 1 i 2. 3. Przy ustalaniu różnicy, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się cenę 1 m{2} wskazaną przez sprzedającego, jednak nie wyższą niż określona na podstawie art. 47 ust. 4.\"; 23) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. 1. Pomoc finansowa przyznana w formie zaliczkowej i bezzwrotnej na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów oraz nabycie lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem pomniejszenia w cenie nabycia na zasadach określonych w art. 58 i 86 jest ekwiwalentem pieniężnym, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2. 2. Osobie, która otrzymała pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy i zajmuje lokal spółdzielczy o powierzchni mieszkalnej mniejszej od przysługującej minimalnej normy, wypłaca się ekwiwalent pieniężny w wysokości odpowiadającej różnicy między zajmowaną powierzchnią użytkową a powierzchnią przysługującą według zasad określonych w art. 47 ust. 1-5. 3. Jeżeli pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego zostało wydane przed dniem 21 lutego 1994 r., zaliczkową pomoc finansową zamienia się na bezzwrotną według zasad i stawek, które obowiązywały w dotychczasowych przepisach na dzień upływu trzech lat od otrzymania tego pozwolenia. Do osób, którym trzyletni okres od otrzymania pozwolenia upływa po dniu 1 stycznia 1996 r., stosuje się stawkę, o której mowa w art. 47 ust. 4. 4. Organem właściwym do zakończenia spraw dotyczących przyznanej pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, jest dyrektor oddziału rejonowego Agencji. 5. Wydatki na cele określone w ust. 2 i 3 pokrywane są ze środków finansowych przeznaczonych na ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2.\"."}
{"id":"1997_678_2","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Rada Nadzorcza Agencji, powołana przed dniem wejścia w życie ustawy, realizuje zadania do czasu upływu kadencji."}
{"id":"1997_678_3","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255) w art. 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do Agencji Rynku Rolnego, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.\"."}
{"id":"1997_678_4","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 i Nr 28, poz. 153) w art. 79 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza zawodowego w okresie pełnienia służby obowiązkowej wskutek dokonanego przez niego wypowiedzenia stosunku służbowego następuje po upływie dwunastomiesięcznego terminu wypowiedzenia i pod warunkiem: 1) przekazania do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej zajmowanej osobnej kwatery stałej - jeżli nie nabył uprawnienia do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową, 2) zwrócenia równowartości kosztów, o których mowa w art. 80 ust. 1.\"."}
{"id":"1997_678_5","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496) w art. 44 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) należności z tytułu opłat za świadczenia w naturze.\"."}
{"id":"1997_678_6","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_679_1","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń kontraktów eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań zapewniona jest w drodze przekazywania ubezpieczycielowi przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków. 2. Celem ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, zwanego dalej ubezpieczeniem kontraktów eksportowych, jest udzielanie krajowym podmiotom gospodarczym ochrony na wypadek strat poniesionych w trakcie realizacji kontraktu eksportowego, mogących powstać: 1) przed wysyłką towarów lub realizacją usług, 2) po wysyłce towarów lub zrealizowaniu usług."}
{"id":"1997_679_10","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Rozliczenia finansowe związane z ubezpieczeniem kontraktów eksportowych prowadzone są przez Korporację na wyodrębnionym rachunku bankowym. 2. Na rachunku, o którym mowa w ust. 1, gromadzone są: 1) składki z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych, 2) kwoty uzyskane w wyniku postępowań windykacyjnych i regresowych, 3) odsetki od środków gromadzonych na tym rachunku, 4) środki pieniężne określone w art. 13 ust. 2, 5) odsetki od lokat wolnych środków, 6) środki przekazane przez Ministra Finansów zgodnie z art. 19. 3. Środki zgromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym nie stanowią przychodu Korporacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. 4. Korporacja za zgodą Ministra Finansów może dokonywać lokaty wolnych środków; środki uzyskane z dochodów od tych lokat wpływają na rachunek, o którym mowa w ust. 1. 5. Nadwyżka środków na rachunku, o którym mowa w ust. 1, na wniosek Ministra Finansów jest przekazywana do budżetu państwa. 6. W przypadku ogłoszenia upadłości Korporacji środki pieniężne zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 1, nie wchodzą do masy upadłościowej; środki te Minister Finansów przeznacza na zaspokojenie zawartych przez Korporację umów ubezpieczenia kontraktów eksportowych, zaś nadwyżkę przekazuje do budżetu państwa."}
{"id":"1997_679_11","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W razie powstania szkody objętej ubezpieczeniem ubezpieczający zobowiązany jest bez nieuzasadnionej zwłoki udzielić Korporacji wszelkich wiadomości oraz przedstawia dokumenty i inne dowody niezbędne do ustalenia okoliczności powstania szkody i jej rozmiarów. 2. W razie wątpliwości, czy powstała szkoda jest następstwem ryzyka określonego w art. 2-4, ciężar udowodnienia tego faktu spoczywa na ubezpieczającym."}
{"id":"1997_679_12","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Z chwilą zapłaty odszkodowania ubezpieczeniowego na Korporację przechodzą wszelkie wierzytelności oraz inne prawa przysługujące ubezpieczającemu w stosunku do kontrahenta zagranicznego lub jego poręczycieli z tytułu niemożności wykonania kontraktu eksportowego oraz utraty należności powstałej w wyniku realizacji kontraktu eksportowego lub udzielenia kredytu na jego realizację. 2. Ubezpieczający zobowiązany jest przekazać Korporacji dokumenty i informacje oraz dokonać innych czynności potrzebnych dla skutecznego dochodzenia praw, o których mowa w ust. 1, przez Korporację. 3. Zrzeczenie się przez ubezpieczającego, bez zgody Korporacji, wierzytelności i praw, o których mowa w ust. 1, zwalnia Korporację od obowiązku zapłaty odszkodowania."}
{"id":"1997_679_13","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wypłata odszkodowań z tytułu umów ubezpieczenia kontraktów eksportowych następuje z rachunku, o którym mowa w art. 10 ust. 1. 2. Wypłata odszkodowań przez Korporację gwarantowana jest przez Skarb Państwa poprzez: 1) poręczenie przez Ministra Finansów w imieniu Skarbu Państwa kredytu bankowego zaciąganego przez Korporację, 2) udzielanie pożyczek ze środków budżetu państwa. 3. Minister Finansów może w szczególnie uzasadnionych wypadkach umorzyć pożyczkę, o której mowa w ust. 2 pkt 2. 4. Do poręczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się art. 23 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 Nr 72, poz. 344). 5. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, określić warunki i tryb udzielania poręczeń oraz udzielania i umarzania pożyczek, o których mowa w ust. 2 i 3."}
{"id":"1997_679_14","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Za prowadzenie działalności ubezpieczeniowej określonej niniejszą ustawą Korporacji przysługuje prowizja. Wysokość prowizji i sposób jej finansowania określa umowa między Ministrem Finansów a Korporacją."}
{"id":"1997_679_15","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Nadzór nad działalnością Korporacji w zakresie ubezpieczenia kontraktów eksportowych sprawuje Minister Finansów na zasadach określonych niniejszą ustawą. 2. Tryb sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 1, określa regulamin opracowany przez Ministra Finansów i zatwierdzony przez Radę Ministrów."}
{"id":"1997_679_16","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Korporacja przedstawia okresowe sprawozdania o stanie rachunku, o którym mowa w art. 10 ust. 1, zawartych ubezpieczeniach kontraktów eksportowych i dokonanych wypłatach odszkodowań : 1) kwartalne - Ministrowi Finansów oraz Ministrowi Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, 2) roczne - Radzie Ministrów, po uzyskaniu opinii Ministra Finansów i Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. 2. Zakres, formę i terminy składania sprawozdań oraz kontrolowanie ich prawidłowości określa, w drodze zarządzenia, Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Rozdział 3 Przepisy przejściowe i końcowe."}
{"id":"1997_679_17","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Do umów ubezpieczenia kontraktów eksportowych uregulowanych niniejszą ustawą nie stosuje się przepisów: 1) art. 807 § 1, art. 810 oraz art. 811 Kodeksu cywilnego, 2) ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 59, poz. 344, z 1993 r. Nr 5, poz. 21 i Nr 44, poz. 201 oraz z 1994 r. Nr 4, poz. 17)."}
{"id":"1997_679_18","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Ustala się limit ubezpieczenia kontraktów eksportowych na rok 1994 w wysokości 25 bilionów złotych. 2. Środki uzyskane z tytułu dotychczas prowadzonej, w porozumieniu z Ministrem Finansów, działalności w zakresie ubezpieczania kontraktów eksportowych od ryzyka niehandlowego Korporacja przekaże na rachunek, o którym mowa w art. 10 ust. 1."}
{"id":"1997_679_19","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Minister Finansów może przekazać Korporacji środki będące w jego dyspozycji z tytułu umów dwustronnych zawartych z państwami - uczestnikami Polskiego Funduszu Stabilizacyjnego."}
{"id":"1997_679_2","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ubezpieczenie kontraktów eksportowych obejmuje szkody poniesione przez ubezpieczającego w wyniku niemożności wykonania kontraktu eksportowego bądź w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania kontraktu przez kontrahenta zagranicznego, jeśli szkody te są następstwem zdarzeń określonych jako ryzyko niehandlowe, tj: 1) ryzyko polityczne, 2) ryzyko katastrofalne, 3) ryzyko przewlekłej zwłoki w wypełnieniu zobowiązań płatniczych przez zagranicznego dłużnika publicznego, tj. taki podmiot, do którego nie mają zastosowania przepisy prawa upadłościowego, obowiązujące w kraju dłużnika. 2. Ryzyko polityczne obejmuje: 1) ogłoszenie powszechnego moratorium płatniczego przez rząd państwa dłużnika lub państwa uczestniczącego w regulowaniu należności, 2) wydanie lub zmianę aktów prawnych lub decyzji rządu, bądź innego organu państwowego państwa dłużnika lub państwa trzeciego, które uczestniczy w realizacji kontraktu, uniemożliwiających wykonanie kontraktu lub świadczenie zamówionych usług, 3) wprowadzenie zakazu transferu należności w walucie płatności lub zakazu wymiany waluty narodowej na walutę płatności, 4) odmowę dokonania zapłaty z przyczyn nie związanych z wykonaniem kontraktu, gdy dłużnikiem jest państwo, dłużnik publiczny lub inny dłużnik, za którego poręczyło państwo, 5) przepisy prawne lub decyzje Rządu Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie handlu zagranicznego, które uniemożliwiają realizację kontraktu lub świadczenie zamówionych usług, 6) wybuch poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działań wojennych, powstania, rewolucji, zamieszek, przewlekłych masowych strajków, 7) ogłoszenie aktów nacjonalizacji. 3. Ryzyko katastrofalne obejmuje następujące klęski żywiołowe: 1) trzęsienie ziemi, 2) wybuch wulkanu, 3) cyklon, 4) tajfun, 5) powódź, 6) gwałtowny przypływ morski, 7) pożary o rozmiarach katastrofalnych. 4. Ryzyko przewlekłej zwłoki oznacza opóźnienie w zapłacie przez kontrahenta zagranicznego wynoszące co najmniej dwa miesiące od upływu ustalonego w kontrakcie terminu płatności."}
{"id":"1997_679_20","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Minister Finansów może przekazać Korporacji, na wydzielony rachunek, środki uzyskane z Unii Europejskiej lub z innych źródeł na wspieranie eksportu do krajów rozwijających się z przeznaczeniem na finansowanie przedsięwzięć eksportowych według zasad ustalonych między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a darczyńcą."}
{"id":"1997_679_21","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_679_3","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ubezpieczenie kontraktów eksportowych dotyczyć może również ryzyka o charakterze handlowym, jeśli kontrakt zawarty jest na warunkach kredytu powyżej jednego roku. 2. Ubezpieczenie kontraktów eksportowych w zakresie ryzyka handlowego obejmuje stwierdzoną niewypłacalność oraz przewlekłą zwłokę kontrahenta zagranicznego."}
{"id":"1997_679_4","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W sytuacjach uzasadnionych ważnym interesem gospodarczym Rada Ministrów, w drodze uchwały, może wyrazić zgodę na ubezpieczenia kontraktów eksportowych od innego ryzyka niż wymienione w art. 2 i 3. Rozdział 2 Przepisy szczegółowe."}
{"id":"1997_679_5","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Ubezpieczanie kontraktów eksportowych na warunkach określonych niniejszą ustawą powierza się Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych, Spółce Akcyjnej, zwanej dalej Korporacją. 2. Ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem art. 18, określa limit do wysokości którego mogą być w danym roku ubezpieczane kontrakty eksportowe, a także przewidywane na dany rok wypłaty ze środków budżetu państwa z tytułu: 1) poręczeń kredytów zaciągniętych przez Korporację stosownie do art. 13 ust. 2 pkt 1, 2) pożyczek udzielonych Korporacji z budżetu państwa stosownie do art. 13 ust. 2 pkt 2. 3. Korporacja prowadzi ubezpieczenie kontraktów eksportowych w imieniu własnym."}
{"id":"1997_679_6","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Z ubezpieczenia kontraktów eksportowych, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2, mogą korzystać: 1) krajowe - w rozumieniu przepisów dewizowych - podmioty gospodarcze dokonujące eksportu krajowych towarów i usług, 2) jednostki finansujące kontrakty eksportowe realizowane przez podmioty określone w pkt 1."}
{"id":"1997_679_7","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Rada Ministrów w terminie do 30 listopada każdego roku określa szczegółowe zasady działalności Korporacji na rok następny, w zakresie objętym niniejszą ustawą, a w szczególności: 1) rodzaje kontraktów, które mogą być objęte ubezpieczeniem od ryzyka niehandlowego, 2) rodzaje kontraktów, które mogą być objęte ubezpieczeniem od ryzyka handlowego, 3) wytyczne w zakresie ustalania wysokości stawek za ubezpieczenie kontraktów eksportowych."}
{"id":"1997_679_8","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą ustala, w drodze zarządzenia, tabelę klasyfikacji krajów w zależności od stopnia ryzyka, o którym mowa w art. 2 i 3. 2. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą oraz Ministrem Przemysłu i Handlu określa, w drodze rozporządzenia, minimalny procentowy udział składników pochodzenia krajowego w eksportowanym produkcie finalnym, umożliwiający uznanie tego produktu za krajowy."}
{"id":"1997_679_9","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Ogólne warunki ubezpieczenia kontraktów eksportowych zatwierdza Minister Finansów na wniosek Korporacji. 2. Taryfę stawek za ubezpieczenie kontraktów eksportowych opracowaną przez Korporację na podstawie wytycznych Rady Ministrów zatwierdza Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą."}
{"id":"1997_680_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 59, poz. 344, z 1993 r. Nr 5, poz. 21 i Nr 44, poz. 201 oraz z 1994 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 121, poz 591) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Działalność ubezpieczeniowa bezpośrednia i reasekuracyjna zwana dalej \"działalnością ubezpieczeniową\" może być prowadzona wyłącznie za zezwoleniem Ministra Finansów. 2. Działalność, o której mowa w ust. 1, prowadzi zakład ubezpieczeń i reasekuracji albo zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, zwany dalej \"zakładem ubezpieczeń\".\"; 2) w art. 3 w ust. 1 wyraz \"lub\" zastępuje się wyrazem \"i\"; 3) w art. 4 w pkt 4 skreśla się wyraz \"dotychczas\"; 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Ogólne warunki ubezpieczeń, z wyjątkiem ubezpieczeń wymienionych w art. 4, oraz taryfy i wysokość stawek ubezpieczeniowych ustala zakład ubezpieczeń. 2. Ogólne warunki ubezpieczenia określają w szczególności przedmiot i zakres ubezpieczenia, sposób zawierania umowy ubezpieczenia, zakres i czas trwania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, prawa i obowiązki stron umowy, sposób ustalania wysokości szkody oraz wypłaty odszkodowań lub świadczeń. 3. W ogólnych warunkach ubezpieczenia należy zastrzec możliwość odstąpienia od umowy ubezpieczenia przez ubezpieczającego w okresie 30 dni dla osób fizycznych i 7 dni dla osób prawnych od daty zawarcia umowy, jeżeli umowa jest zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy; odstąpienie od umowy nie zwalnia ubezpieczającego z obowiązku opłacenia składki za okres, w jakim zakład ubezpieczeń udzielał ochrony ubezpieczeniowej. 4. Zastrzeżony w umowie ubezpieczenia okres, w którym wypowiedzenie umowy nie jest możliwe, nie może być dłuższy niż dwa lata. 5. Przy zawieraniu umowy ubezpieczenia zakład ubezpieczeń ma obowiązek doręczyć, bez wezwania, stronie ubezpieczającej tekst ogólnych warunków ubezpieczenia podpisany przez co najmniej dwóch członków zarządu.\"; 5) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Umowa ubezpieczenia może regulować prawa i obowiązki stron w sposób odbiegający od ogólnych warunków ubezpieczenia. 2. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany do przedstawienia ubezpieczającemu różnicy między postanowieniami umowy, o której mowa w ust. 1, a ogólnymi warunkami ubezpieczenia stosowanymi przez zakład ubezpieczeń.\"; 6) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Spory wynikające z umów ubezpieczenia rozpatrują sądy właściwe dla siedziby osoby ubezpieczonej lub uprawnionej do odszkodowania, jeżeli umowa ubezpieczenia albo ogólne warunki ubezpieczenia nie stanowią inaczej. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy osób zagranicznych.\"; 7) w art. 8: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W razie zaistnienia szkody objętej ubezpieczeniem, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 3, w przypadkach określonych w art. 51 ust. 2, uprawniony do odszkodowania może dochodzić roszczeń od Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Po wniesieniu pozwu, w przypadkach określonych w art. 51 ust. 2 przeciwko innym stronom niż Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, sąd zawiadamia Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny o toczącym się postępowaniu. Po otrzymaniu zawiadomienia Fundusz może wstąpić do procesu w charakterze interwenienta ubocznego.\"; 8) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. Sądy, organy prokuratury, policji oraz inne organy i instytucje ustalające okoliczności wypadków i zdarzeń mają obowiązek, na wniosek zakładu ubezpieczeń lub Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, udzielać informacji oraz udostępniać materiały niezbędne do ustalenia okoliczności tych wypadków i zdarzeń oraz do określenia wysokości odszkodowania lub świadczenia.\"; 9) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Zakład ubezpieczeń nie może udzielać informacji dotyczących poszczególnych umów ubezpieczenia. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy informacji udzielanych na żądanie: 1) sądu, prokuratora, organu nadzoru ubezpieczeniowego lub osoby trzeciej, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia, 2) Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o treści umów ubezpieczenia, w zakresie wykonywania przez Fundusz zadań określonych ustawą, 3) Najwyższej Izby Kontroli o treści umów ubezpieczenia zawartych przez jednostki objęte kontrolą, jeżeli kontrola ta stwierdziła niekompletność lub nierzetelność dokumentów finansowych dotyczących zawartych umów ubezpieczenia, 4) Narodowego Banku Polskiego, w związku ze sprawowaną kontrolą dewizową oraz banków upoważnionych do wykonywania czynności obrotu dewizowego w zakresie dotyczącym istnienia wymaganego zobowiązania stanowiącego podstawę do przekazania za granicę waluty obcej, 5) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, w związku z toczącą się sprawą: a) karną lub karno-skarbową przeciwko będącej osobą fizyczną stronie umowy ubezpieczenia, b) karną lub karno-skarbową o przestępstwo popełnione przy wykonywaniu czynności związanych z działalnością osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, będącej stroną umowy ubezpieczenia.\"; 10) w art. 10 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zakład ubezpieczeń nie może prowadzić jednocześnie działalności w dziale ubezpieczeń na życie i w dziale pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych.\"; 11) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Zakład ubezpieczeń może prowadzić działalność ubezpieczeniową wyłącznie w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych.\"; 12) w art. 11a po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W celu ustalenia akcjonariuszy, o których mowa w ust. 3, Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych i podmioty prowadzące przedsiębiorstwa maklerskie, rejestrujące stan posiadania akcji spółki, mają obowiązek w terminie 30 dni, na żądanie spółki i jej koszt, przekazać spółce informację dotyczącą stanu posiadania akcji spółki przez poszczególnych akcjonariuszy.\"; 13) po art. 11a dodaje się art. 11b-11e w brzmieniu: \"Art. 11b. 1. Kapitał akcyjny spółki nie może być niższy niż najwyższa minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego wymaganego dla grup ubezpieczeń, w których zakład ubezpieczeń prowadzi działalność. 2. Kapitał akcyjny, o którym mowa w ust. 1, wnoszony jest w gotówce i opłacony w całości przed zarejestrowaniem spółki."}
{"id":"1997_680_10","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 10. W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Sąd Rejonowy dla Warszawy - Pragi przekaże Sądowi Rejonowemu dla miasta stołecznego Warszawy rejestr towarzystw ubezpieczeń wzajemnych wraz z aktami."}
{"id":"1997_680_11","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 11. Do czasu utworzenia Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń funkcję organu nadzoru sprawuje Minister Finansów."}
{"id":"1997_680_11c","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 11c. Statut spółki akcyjnej i jego zmiany podlegają, przed zarejestrowaniem, zatwierdzeniu przez Ministra Finansów."}
{"id":"1997_680_11d","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 11d. 1. Nabywca akcji lub praw z akcji jest obowiązany: 1) powiadomić Ministra Finansów, w ciągu 7 dni od dnia nabycia, o nabyciu akcji zakładu ubezpieczeń w ilości zapewniającej przekroczenie 10 % głosów na walnym zgromadzeniu, 2) uzyskać zgodę Ministra Finansów na nabycie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń zapewniających przekroczenie odpowiednio 25%, 33%, 50%, 66%, 75% głosów na walnym zgromadzeniu. 2. Minister Finansów obowiązany jest wydać decyzję w terminie 30 dni od chwili złożenia przez nabywcę wniosku o zgodę na nabycie akcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Minister Finansów może odmówić zgody, o której mowa w ust. 1 pkt 2 na nabycie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń, w tym przez podmiot określony w ust. 4, jeżeli: 1) nabywca nie daje rękojmi prowadzenia spraw zakładu ubezpieczeń w sposób należycie zabezpieczający interesy ubezpieczonych, 2) środki przeznaczone na nabycie akcji pochodzą z kredytu lub pożyczki albo są w jakikolwiek inny sposób obciążone, 3) zagraża to ważnym interesom gospodarczym państwa. 4. Nabycie lub posiadanie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń przez podmiot zależny uważa się za nabycie lub posiadanie przez podmiot dominujący, w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych. 5. Minister Finansów przedstawia Sejmowi w terminie do końca I kwartału następnego roku informację o decyzjach wydanych w trybie ust. 2 i 3 w roku poprzedzającym. 6. Każdy, kto nabył akcje lub prawa z akcji z naruszeniem postanowień ust. 1, nie może wykonywać prawa głosu z tych akcji. 7. Uchwała walnego zgromadzenia podjęta z naruszeniem ust. 6 jest nieważna. 8. Przepisy artykułu nie naruszają przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych."}
{"id":"1997_680_11e","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 11e. Do spółki akcyjnej prowadzącej działalność ubezpieczeniową w zakresie nie uregulowanym w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu handlowego.\"; 14) w art. 12 a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zakład ubezpieczeń, który ubezpiecza swoich członków na zasadzie wzajemności, jest towarzystwem ubezpieczeń wzajemnych, zwanym dalej \"towarzystwem\".\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rejestr towarzystw prowadzi Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy.\"; 15) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Statut towarzystwa i jego zmiany podlegają, przed zarejestrowaniem, zatwierdzeniu przez Ministra Finansów.\"; 16) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. Statut towarzystwa określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę, przy czym w nazwie muszą być zawarte wyrazy \"towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych\", 2) terytorialny zasięg działalności, 3) organizację władz zarządzających oraz władz nadzorczych, 4) zakres przedmiotowy z określeniem działu, grup i rodzajów ubezpieczeń oraz zakres działalności reasekuracyjnej, 5) wysokość kapitału zakładowego, 6) zasady wykorzystania nadwyżki bilansowej oraz sposób pokrycia strat.\"; 17) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. W towarzystwie mogą być tworzone związki wzajemności członkowskiej, jeżeli statut tak stanowi. 2. Związki wzajemności członkowskiej mogą być prowadzone na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia.\"; 18) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. W statucie towarzystwa należy określić zasady uzyskania i utraty członkostwa oraz jego rodzaje. 2. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, uzyskanie członkostwa musi być związane z zawarciem umowy ubezpieczenia a jego utrata z wygaśnięciem stosunku ubezpieczenia. 3. Statut może przewidywać, że towarzystwo będzie ubezpieczało także osoby nie będące członkami towarzystwa, pod warunkiem, że osoby te będą płacić składki stałe. Składki zebrane od osób ubezpieczonych nie będących członkami towarzystwa nie mogą stanowić więcej niż 10% składki zebranej przez towarzystwo.\"; 19) w art. 17 skreśla się ust. 1; 20) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. 1. Kapitał zakładowy nie może być niższy niż najwyższa minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego wymaganego dla grup ubezpieczeń, w których towarzystwo prowadzi działalność. 2. Kapitał zakładowy opłaca się w całości gotówką w terminie 30 dni od dnia zarejestrowania towarzystwa. Jeżeli kapitał zakładowy podzielony jest na udziały, udziałowcom wydaje się imienne kwity udziałowe. 3. Statut towarzystwa może przewidywać spłacanie kapitału zakładowego tylko z nadwyżek rocznych i w miarę tworzenia kapitału zapasowego lub nie spłacanie kapitału określonym osobom. 4. Spłata kapitału zakładowego w razie likwidacji lub upadłości towarzystwa dopuszczalna jest dopiero po spłaceniu wszelkich zobowiązań. Na spłatę kapitału zakładowego nie można pobierać dopłat. 5. Osoby, które wniosły kapitał zakładowy, mogą brać udział we władzach towarzystwa w zakresie określonym w statucie, do czasu spłacenia kapitału.\"; 21) skreśla się art. 18 i 19; 22) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Najwyższą władzą towarzystwa jest walne zgromadzenie jego członków. W sprawach nie zastrzeżonych w statucie do właściwości innych władz towarzystwa, podejmowanie uchwał należy do walnego zgromadzenia członków towarzystwa. 2. Statut może przewidywać, że w skład walnego zgromadzenia wchodzą, zamiast członków towarzystwa, ich przedstawiciele. W takich przypadkach statut określa zasady wyboru i odwoływania przedstawicieli oraz czas trwania ich kadencji. 3. Warunki uczestniczenia członków lub ich przedstawicieli na walnym zgromadzeniu oraz zasady jego zwoływania, określa statut.\"; 23) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. Do towarzystwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 308, 482-484 Kodeksu handlowego.\"; 24) w art. 24 w ust. 2 po wyrazie \"redakcyjnym\" stawia się kropkę i skreśla pozostałe wyrazy; 25) w art. 27: a) w ust. 3 po wyrazach \"art. 17 ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i 17a\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Małe towarzystwa nie mogą prowadzić działalności w zakresie reasekuracji czynnej. 5. W zakresie ubezpieczeń obowiązkowych, małe towarzystwa, mogą prowadzić tylko ubezpieczenia, o których mowa w art. 4 pkt 2.\"; 26) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Minister Finansów, po wyrażeniu opinii przez organ nadzoru, wydaje na wniosek zainteresowanego zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) nazwę, siedzibę, obszar i rzeczowy zakres działania zakładu ubezpieczeń, 2) określenie wysokości kapitału akcyjnego albo kapitału zakładowego, 3) określenie założycieli zakładu ubezpieczeń, 4) formę organizacyjną działalności, 5) określenie wysokości funduszu organizacyjnego przeznaczonego na utworzenie administracji zakładu ubezpieczeń i zorganizowanie sieci przedstawicielstw, 6) imiona i nazwiska osób przewidzianych na członków zarządu i rady nadzorczej oraz osoby wykonującej czynności w dziedzinie matematyki ubezpieczeniowej, finansowej i statystyki (aktuariusza), jeżeli obowiązek wykonywania przez tę osobę przypisanych jej czynności wynika z ustawy. 3. Do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się: 1) plan działalności, 2) dowód posiadania środków własnych wolnych od obciążeń w wysokości równej zakładanemu kapitałowi akcyjnemu (zakładowemu) i funduszowi organizacyjnemu wraz z oświadczeniem o przeznaczeniu ich na pokrycie kapitału akcyjnego (zakładowego) i funduszu organizacyjnego, 3) dane o kwalifikacjach osób, o których mowa w ust. 2 pkt 6, 4) statut zakładu ubezpieczeń, 5) ogólne warunki ubezpieczenia określone we wniosku.\"; 27) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. 1. W planie działalności, o którym mowa w art. 30 ust. 3 pkt 1, ustala się dane i warunki, które ze względu na rodzaj i rozmiar prowadzonych ubezpieczeń są niezbędne do zapewnienia trwałej zdolności zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań, a w szczególności: 1) metody obliczania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, 2) maksymalne wielkości obejmowanego ryzyka i sposób jego ustalania, 3) koszty akwizycji, 4) koszty administracyjne, 5) metody wyliczania składek. 2. Do planu działalności dołącza się: 1) rachunek symulacyjny pierwszych kalendarzowych trzech lat działalności sporządzony w wersji optymistycznej i pesymistycznej, z uwzględnieniem: zbioru składki, wysokości odszkodowań, kosztów administracji, kosztów akwizycji, wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, szkodowości, marginesu wypłacalności, środków własnych oraz innych danych charakteryzujących sytuację finansową zakładu ubezpieczeń, przedstawionych w formie skróconego rachunku zysków i strat oraz bilansu, 2) program reasekuracji określający formę i zakres reasekuracji.\"; 28) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Zezwolenie jest wydawane na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń wymienionych w załączniku do ustawy. 2. Zezwolenie obejmuje dane zawarte w art. 30 ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 6. 3. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany rozpocząć działalność w terminie nie dłuższym niż rok od daty wydania zezwolenia. Po bezskutecznym upływie tego terminu zezwolenie wygasa. 4. Zmiany w składzie zarządu nie mogą naruszać przepisów art. 33 pkt 2 i 3. 5. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany zawiadomić organ nadzoru o zmianie osób wchodzących w skład zarządu lub osoby wykonującej zawód aktuariusza, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 6, w terminie 30 dni od powstania tych zmian. 6. Zmiana obszaru lub rzeczowego zakresu działania zakładu ubezpieczeń wymaga zezwolenia Ministra Finansów. Zezwolenie wydawane jest na wniosek zakładu ubezpieczeń spełniającego warunki określone w art. 30.\"; 29) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. Zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej nie może być wydane, jeżeli zachodzi co najmniej jedna z okoliczności: 1) wniosek oraz dołączone do niego dokumenty nie spełniają warunków określonych w art. 30 i 31, 2) w skład zarządu nie wchodzą co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie i doświadczenie zawodowe niezbędne do zarządzania zakładem ubezpieczeń, 3) założyciele lub członkowie zarządu byli karani za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub za przestępstwo karno-skarbowe, 4) założyciele nie dają rękojmi prowadzenia spraw zakładu ubezpieczeń w sposób należycie zabezpieczający interes ubezpieczonych, 5) założyciele nie udowodnią posiadania środków własnych wolnych od obciążeń w wysokości odpowiadającej kapitałowi akcyjnemu (zakładowemu), o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2, i funduszowi organizacyjnemu, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, 6) plan działalności nie zapewnia trwałej zdolności zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań, 7) zagrożony jest ważny interes gospodarczy państwa.\"; 30) skreśla się art. 34; 31) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. Minister Finansów, na wniosek organu nadzoru, może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń, jeżeli: 1) zakład ubezpieczeń przestał spełniać warunki wymagane do uzyskania zezwolenia, 2) zakład ubezpieczeń prowadzi działalność z naruszeniem przepisów prawa lub statutu, 3) zakład ubezpieczeń nie zrealizuje w przewidzianym terminie krótkoterminowego planu wypłacalności, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2 lit. b, 4) z przeprowadzonej kontroli działalności lub stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń wynika, że dalsza jego działalność narażałaby na niebezpieczeństwo interesy ubezpieczonych, 5) zakład ubezpieczeń złoży odpowiedni wniosek; wniosek obejmuje niezbędne dane o zabezpieczeniu interesów ubezpieczonych.\"; 32) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organ nadzoru określa, w drodze decyzji, tryb, czas i sposób sprawowania zarządu.\"; 33) w art. 37 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki dopuszczalności zawierania umów ubezpieczenia z innym zakładem ubezpieczeń niż określony w ust. 1.\"; 34) po art. 37 dodaje się art. 37a-37c w brzmieniu: \"Art. 37a. 1. Obliczenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w zakładzie ubezpieczeń prowadzącym działalność w dziale I (ubezpieczenia na życie) mogą być dokonywane wyłącznie przez aktuariusza. 2. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe w zakładzie ubezpieczeń prowadzącym działalność w dziale II (pozostałe ubezpieczenia majątkowe i osobowe), które są ustalane metodami matematyki ubezpieczeniowej muszą być potwierdzone opinią aktuariusza o ich prawidłowości. Opinia ta stanowi załącznik do sprawozdania finansowego."}
{"id":"1997_680_12","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 12. Pierwszego Rzecznika Ubezpieczonych Minister Finansów powoła w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_680_13","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 13. 1. Polska Izba Ubezpieczeń działająca na podstawie art. 86-90 ustawy wymienionej w art. 1 przekształca się z mocy niniejszej ustawy w organizację określoną w art. 86 ust. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Majątek Polskiej Izby Ubezpieczeń działającej na podstawie dotychczasowych przepisów, określonych w ust. 1, przechodzi na organizację utworzoną na mocy niniejszej ustawy. 3. Pierwsze zebranie przedstawicieli, o których mowa w art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zwołuje Prezes Polskiej Izby Ubezpieczeń działający na podstawie dotychczasowych przepisów. 4. Uczestnikami zebrania, o którym mowa w ust. 3, są osoby upoważnione do reprezentowania danego zakładu ubezpieczeń na podstawie statutu."}
{"id":"1997_680_14","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 14. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"1997_680_15","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 15. 1. Użyty w ustawie, o której mowa w art. 1, w różnych liczbach i przypadkach wyraz \"ubezpieczyciel\" zastępuje się użytymi w różnych liczbach i przypadkach wyrazami \"zakład ubezpieczeń\". 2. Ilekroć w dotychczasowych przepisach mowa jest o \"ubezpieczycielu\" należy przez to rozumieć \"zakład ubezpieczeń\". 3. Użyte w art. 46 ust. 2, art. 62 ust. 1, art. 69, art. 70 ust. 2, art. 73 ustawy, o której mowa w art. 1 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się \"organ nadzoru\" użytymi w odpowiednich przypadkach."}
{"id":"1997_680_16","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16. Minister Finansów ogłosi, w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_680_17","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: 1) art. 82 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia ustawy, 2) art. 41 i 42 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_680_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2. W Rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 46, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98, Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480) w art. 310 w § 1 skreśla się wyrazy \"i ubezpieczeniowymi\"."}
{"id":"1997_680_3","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 ust. 1b otrzymuje brzmienie: \"1b. U ubezpieczycieli kosztem uzyskania przychodów za rok podatkowy są: 1) rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe utworzone zgodnie z odrębnymi przepisami - do wysokości stanowiącej przyrost tych rezerw na koniec roku podatkowego w stosunku do ich stanu na początek roku; przy ustalaniu zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 1, kosztem uzyskania jest przyrost stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na koniec miesiąca, za który składana jest deklaracja podatkowa, w stosunku do stanu tych rezerw na początek roku podatkowego, 2) odpisy na fundusz prewencyjny w wysokości określonej w odrębnych przepisach, jeżeli równowartość odpisów zwiększy środki funduszu, 3) wpłaty z tytułu, określonego w przepisach o działalności ubezpieczeniowej, nadzoru nad działalnością zakładów ubezpieczeń.\"; 2) w art. 17 w ust. 1 po pkt 21 dodaje się pkt 22 w brzmieniu: \"22) dochody z działalności Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.\"."}
{"id":"1997_680_37b","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37b. 1. Aktuariuszem może być osoba, która: 1) ma pełną zdolność do czynności prawnych, 2) ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub za przestępstwo karno-skarbowe, 4) posiada wykształcenie wyższe, 5) zdała egzamin przed Komisją Egzaminacyjną dla Aktuariuszy, 6) została wpisana na listę aktuariuszy. 2. Listę, o której mowa w ust. 1 pkt 6, prowadzi organ nadzoru. Wpis na listę zostaje dokonany z urzędu po zdaniu egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną dla Aktuariuszy, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3. 3. Aktuariusz, który prawo do wykonywania zawodu uzyskał za granicą, ma prawo do wpisania na listę aktuariuszy na zasadzie wzajemności. 4. Skreślenie aktuariusza z listy następuje w razie: 1) złożenia wniosku przez aktuariusza o skreślenie z listy, 2) niewykonywania zawodu aktuariusza przez okres pięciu kolejnych lat, 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 4) utraty pełnej zdolności do czynności prawnych, 5) śmierci."}
{"id":"1997_680_37c","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37c. 1. Minister Finansów: 1) powołuje Komisję Egzaminacyjną dla Aktuariuszy i ustala regulamin jej działania, 2) ustala wysokość opłat egzaminacyjnych dla osób przystępujących do egzaminu przed Komisją, o której mowa w pkt 1, a także wysokość wynagrodzenia dla członków Komisji za udział w przeprowadzeniu egzaminu, 3) ustala zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania. 2. W skład Komisji Egzaminacyjnej dla Aktuariuszy wchodzi przedstawiciel Polskiej Izby Ubezpieczeń. 3. Minister Finansów ogłasza listę aktuariuszy w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów.\"; 35) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a Pośrednictwo ubezpieczeniowe"}
{"id":"1997_680_37d","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37d. 1. Zakład ubezpieczeń może korzystać z pośrednictwa ubezpieczeniowego. 2. Pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu czynności faktycznych lub prawnych związanych z zawarciem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia albo reasekuracji. 3. Pośrednictwo ubezpieczeniowe wykonywane jest wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Pośrednictwo ubezpieczeniowe w zakresie reasekuracji wykonywane jest wyłącznie przez brokerów reasekuracyjnych."}
{"id":"1997_680_37e","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37e. 1. Agentem ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna lub podmiot gospodarczy nie mający osobowości prawnej upoważniony przez zakład ubezpieczeń do stałego zawierania umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz tego zakładu lub w pośredniczeniu przy zawieraniu umów. 2. Działalność agencyjna może być wykonywana wyłącznie przy pomocy osób fizycznych posiadających uprawnienia określone w ust. 3. 3. Organ nadzoru na wniosek zakładu ubezpieczeń lub zainteresowanego wydaje zezwolenie na wykonywanie czynności agenta, jeżeli osoba fizyczna: 1) ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub przestępstwo karno-skarbowe, 3) ukończyła zorganizowane przez zakład ubezpieczeń szkolenie zakończone egzaminem, 4) ma pełną zdolność do czynności prawnych. 4. Agent ubezpieczeniowy nie będący osobą prawną prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457, Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 127, poz. 627). 5. Organ nadzoru, w drodze decyzji, może zwolnić niektóre grupy osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określanego w ust. 2. 6. Minister Finansów określi w drodze zarządzenia: 1) warunki zwalniania niektórych osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2, 2) minimalny zakres szkolenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania."}
{"id":"1997_680_37f","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37f. 1. Organ nadzoru cofa zezwolenie na wniosek zakładu ubezpieczeń lub z urzędu po zasięgnięciu opinii zakładu ubezpieczeń, jeżeli osoba fizyczna: 1) przestała spełniać warunki, o których mowa w art. 37e, 2) złożyła zawiadomienie o zaprzestaniu wykonywania zawodu, 3) prowadzi działalność z naruszeniem przepisów prawa. 2. Zakład ubezpieczeń odpowiedzialny jest za wykonywanie czynności uprawnionego agenta. Ograniczeń odpowiedzialności wynikających z art. 429 Kodeksu cywilnego nie stosuje się. 3. Osoba będąca agentem ubezpieczeniowym jest obowiązana przy każdej czynności należącej do zakresu działalności agencyjnej okazywać pełnomocnictwo zakładu ubezpieczeń w imieniu którego działa oraz zezwolenie, o którym mowa w art. 37e ust. 3. 4. Zakład ubezpieczeń prowadzi wykaz agentów ubezpieczeniowych prowadzących działalność na rzecz danego zakładu. 5. Jeżeli agent ubezpieczeniowy przestał spełniać warunki określone w art. 37e ust. 2 po zawarciu umowy agencyjnej, a braki te nie zostały usunięte bezzwłocznie, zakład ubezpieczeń obowiązany jest wypowiedzieć umowę agencyjną. Okres wypowiedzenia nie może przekroczyć 3 miesięcy od chwili stwierdzenia tego faktu przez zakład ubezpieczeń."}
{"id":"1997_680_37g","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37g. 1. Działalność brokerska polega na zawieraniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia w imieniu ubezpieczającego lub na pośredniczeniu przy zawieraniu umów ubezpieczenia na rzecz ubezpieczonego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do umów reasekuracyjnych. 3. Działalność brokerska może być prowadzona wyłącznie za zezwoleniem organu nadzoru. 4. Działalność brokerska może być prowadzona przez osoby fizyczne lub prawne."}
{"id":"1997_680_37h","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37h. 1. Podmiot posiadający zezwolenia na prowadzenie działalności brokerskiej wykonuje czynności brokerskie przy pomocy osób, które spełniają warunki określone w art. 37i ust. 1 pkt 1. 2. Osoba fizyczna prowadząca działalność brokerską nie może pozostawać w stosunku pracy z zakładem ubezpieczeń, nie może być członkiem władz tego zakładu oraz nie może być stroną umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, których przedmiotem jest pośredniczenie w zawieraniu umów ubezpieczenia w imieniu zakładu ubezpieczeń. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do członków władz osoby prawnej, prowadzącej działalność brokerską. 4. Osoba prawna prowadząca działalność brokerską nie może jednocześnie prowadzić działalności określonej w art. 37e ust. 1. 5. Określenia \"broker ubezpieczeniowy\" lub \"broker reasekuracyjny\" mogą być używane w nazwie lub reklamie oraz do oznaczenia działalności, wyłącznie przez podmiot posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności brokerskiej."}
{"id":"1997_680_37i","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37i. 1. Organ nadzoru wydaje zezwolenie na prowadzenie działalności brokerskiej na wniosek: 1) osoby fizycznej, jeżeli osoba ta: a) ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) ma pełną zdolność do czynności prawnych, c) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu, dokumentom lub przestępstwo karno-skarbowe, d) zdała egzamin przed Komisją Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych, e) daje rękojmię należytego prowadzenia działalności brokerskiej, f) zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności brokerskiej, 2) osoby prawnej, jeżeli osoba ta: a) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) członkowie zarządu dają rękojmię należytego prowadzenia działalności brokerskiej, a co najmniej połowa z nich spełnia warunki, o których mowa w pkt 1 lit. a-d, c) spełnia warunki określone w pkt 1 lit.f. 2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d, nie dotyczy osób posiadających stopień naukowy w dziedzinie nauk prawnych lub ekonomicznych."}
{"id":"1997_680_37j","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37j. 1. Zezwolenie na prowadzenie działalności brokerskiej zawiera: 1) imię i nazwisko (firmę) oraz miejsce zamieszkania wnioskodawcy (siedzibę), 2) zakres działalności brokerskiej. 2. Podmiot, który otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności brokerskiej jest obowiązany ją rozpocząć najpóźniej w ciągu 6 miesięcy od daty uzyskania zezwolenia. Po bezskutecznym upływie tego terminu, zezwolenie wygasa. {}Art. 37k.{ }Organ nadzoru cofa zezwolenie na prowadzenie działalności { }brokerskiej, jeżeli osoby, o których mowa w art. 37i: 1) przestały spełniać warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności brokerskiej, 2) prowadzą działalność z naruszeniem przepisów prawa lub interesu ubezpieczonych, 3) nie wykonują działalności brokerskiej przez 3 kolejne lata. {}Art. 37l.{}1.{}Organ nadzoru prowadzi listę podmiotów prowadzących { }działalność brokerską. 2. Wpis na listę, o której mowa w ust. 1, jest dokonywany z urzędu, z chwilą wydania zezwolenia na prowadzenie działalności brokerskiej. 3. Minister Finansów, na wniosek organu nadzoru, ogłasza listę podmiotów wymienionych w ust. 1 w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. {}Art. 37ł.{}1.{}Organ nadzoru: 1) powołuje Komisję Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych oraz określa jej skład i sposób przeprowadzenia egzaminu, 2) ustala wysokość opłat egzaminacyjnych dla osób przystępujących do egzaminu przed Komisją, o której mowa w pkt 1, a także wysokość wynagrodzenia dla członków Komisji za udział w przeprowadzeniu egzaminu, 3) ustala zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania. 2. W skład Komisji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wchodzi przedstawiciel samorządu brokerskiego. {}Art. 37m.{ }Organ nadzoru dokonuje skreślenia z listy brokerów w przypadku: 1) złożenia odpowiedniego wniosku przez osobę fizyczną lub prawną prowadzącą działalność brokerską, 2) wykreślenia z rejestru handlowego podmiotu, o którym mowa w art. 37i ust. 1 pkt 2, 3) śmierci lub utraty pełnej zdolności do czynności prawnych podmiotu, o którym mowa w art. 37i ust. 1 pkt 1, 4) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności brokerskiej."}
{"id":"1997_680_37n","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 37n. 1. Agent ubezpieczeniowy i broker przy wykonywaniu czynności zawodowych obowiązany jest działać zgodnie z przepisami prawa i zasadami uczciwego obrotu. 2. Agenta ubezpieczeniowego i brokera obowiązuje tajemnica zawodowa obejmująca wszelkie informacje jakie uzyskał w związku z prowadzeniem działalności. Przepis art. 9 stosuje się odpowiednio do agenta ubezpieczeniowego.\"; 36) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Podejmowanie i prowadzenie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez spółki z udziałem kapitału zagranicznego i zagraniczne zakłady ubezpieczeń, wymaga zezwolenia Ministra Finansów. 2. Nabywanie i obejmowanie akcji zakładów ubezpieczeń przez podmioty zagraniczne, określają przepisy o spółkach z udziałem zagranicznym chyba, że przepisy ustawy stanowią inaczej. 3. Zezwolenia Ministra Finansów wymaga nabycie lub objęcie udziałów lub akcji albo nabycie praw z udziałów lub akcji w liczbie przekraczającej wysokości określone w art. 11d ust. 1 pkt 2 przez podmiot zagraniczny w działającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółce, jeżeli spółka ta jest akcjonariuszem zakładu ubezpieczeń w wysokości co najmniej 15% akcji.\"; 37) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru, może wydać zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez spółkę z udziałem kapitału zagranicznego, jeżeli spółka spełnia warunki wymagane od polskich zakładów ubezpieczeń. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy art. 30 ust. 2 i 3 oraz art. 31. 3. Minister Finansów może odmówić wydania zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez spółkę z udziałem kapitału zagranicznego, jeżeli spółka nie spełnia wymagań określonych w art. 33 dla polskich zakładów ubezpieczeń.\"; 38) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Nabycie przez podmiot zagraniczny akcji lub praw z akcji zapewniających przekroczenie odpowiednio 25%, 33%, 50%, 60% i 75% głosów na walnym zgromadzeniu, wymaga zgody Ministra Finansów. Odmowa zgody może nastąpić jedynie z przyczyn wskazanych w art. 39 ust. 3. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 dołącza się: 1) aktualny wyciąg z rejestru handlowego, 2) dokumenty przedstawiające sytuację prawną i finansową wnioskodawcy.\"; 39) w art. 41 w ust. 1 wyrazy \"Ubezpieczyciel zagraniczny\" zastępuje się wyrazami \"Zagraniczny zakład ubezpieczeń\"; 40) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Minister Finansów, po uzyskaniu opinii organu nadzoru, wydaje na wniosek zainteresowanego zagranicznego zakładu ubezpieczeń zezwolenie na prowadzenie działalności, o której mowa w art. 41 ust. 1. 2. Zmiana rzeczowego lub terytorialnego zakresu działania wymaga zezwolenia Ministra Finansów. 3. W celu uzyskania zezwolenia zakład ubezpieczeń składa Ministrowi Finansów: 1) wniosek o wydanie zezwolenia zawierający dane, o których mowa w art. 30 ust. 2 i 3 oraz w art. 31, 2) zaświadczenie organu nadzorczego kraju, w którym zagraniczny zakład ubezpieczeń ma swoją siedzibę, o posiadaniu zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, przy czym zaświadczenie to powinno dokładnie określać grupę ubezpieczeń prowadzonych przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, 3) bilans oraz rachunek zysków i strat trzech ostatnich lat działalności, 4) dowód posiadania środków własnych w wysokości co najmniej 50% minimum kapitału gwarancyjnego, o którym mowa w art. 46 ust. 1 pkt 3, 5) dowód, że polskie zakłady ubezpieczeń mogą podjąć działalność ubezpieczeniową na terenie kraju pochodzenia zagranicznego zakładu ubezpieczeń, 6) dane o kwalifikacjach osoby proponowanej na głównego przedstawiciela. 4. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do posiadania środków własnych w wysokości marginesu wypłacalności, o którym mowa w art. 45, przy czym podstawą do obliczenia marginesu wypłacalności jest działalność głównego przedstawiciela. 5. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do wpłacenia kaucji z tytułu zabezpieczenia przyszłych zobowiązań zakładu ubezpieczeń. Kaucja wynosi 25% minimalnego kapitału gwarancyjnego, o którym mowa w art. 46 ust. 1 pkt 3, i jest zaliczana na poczet posiadanych środków własnych. 6. Środki własne zagranicznego zakładu ubezpieczeń, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i ust. 4, są lokowane w Polsce. 7. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, o których mowa w art. 49, z tytułu zobowiązań jakie mogą wyniknąć z zawartych umów ubezpieczenia, które są lokowane w Polsce zgodnie z przepisami rozdziału 6. 8. Zezwolenie na podjęcie działalności może być wydane, jeżeli zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 39 i w art. 41 ust 1, oraz została wpłacona kaucja, o której mowa w ust. 5. 9. Minister Finansów, na wniosek organu nadzoru, może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, jeżeli: 1) zagraniczny zakład ubezpieczeń utracił zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w kraju będącym jego siedzibą, a także w przypadkach określonych w art. 35, 2) za cofnięciem zezwolenia przemawiają ważne względy ochrony interesów państwa. 10. Zezwolenie nie może być wydane zagranicznemu zakładowi ubezpieczeń prowadzącemu jednocześnie działalność w dziale ubezpieczeń na życie i w dziale pozostałych ubezpieczeń osobowych i majątkowych.\"; 41) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Podmiot zagraniczny, po opłaceniu należnego podatku, ma prawo zakupić bez odrębnego zezwolenia w banku upoważnionym na podstawie przepisów prawa dewizowego waluty obce za kwoty wypłacone przez zakład ubezpieczeń z tytułu udziału w zysku na podstawie imiennego zaświadczenia wystawionego przez podmiot uprawniony do badania rocznego sprawozdania finansowego (bilansu) zakładu ubezpieczeń, który dokonał tego badania. 2. Podmiot zagraniczny ma prawo przekazać za granicę (transfer dochodów), bez odrębnego zezwolenia dewizowego, waluty obce zakupione w banku, o którym mowa ust. 1. 3. Podmiot zagraniczny, po opłaceniu należnych podatków, ma prawo do zakupu w banku, o którym mowa w ust. 1, walut obcych i przekazania ich za granicę, bez odrębnego zezwolenia dewizowego, za: 1) kwoty uzyskane ze sprzedaży albo umorzenia objętych lub nabytych akcji zakładu ubezpieczeń, 2) kwoty należne w przypadku likwidacji zakładu ubezpieczeń.\"; 42) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany posiadać środki własne w wysokości nie niższej niż margines wypłacalności. 2. Kapitał gwarancyjny wynosi trzecią część marginesu wypłacalności, jednak nie mniej niż minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego dla każdej grupy ubezpieczeń oraz dla działalności reasekuracyjnej.\"; 43) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Wartość środków własnych stanowiących pokrycie marginesu wypłacalności zakładu ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 2, oblicza się jako sumę algebraiczną: 1) opłaconą część kapitału akcyjnego (zakładowego) - wielkość dodatnia, 2) kapitał zapasowy - wielkość dodatnia, 3) kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny - wielkość dodatnia, 4) kapitał rezerwowy pozostały -wielkość dodatnia, 5) wartości niematerialne i prawne - wielkość ujemna, 6) nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna, 7) wynik finansowy netto okresu sprawozdawczego: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna, 8) połowę należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego w przypadku spółek akcyjnych - wartość dodatnia, 9) połowę należnych wpłat na poczet kapitału zakładowego, jeżeli co najmiej 25% kapitału zostało opłacone , w przypadku towarzystw ubezpieczeń wzajemnych - wartość dodatnia, 2. Do środków własnych zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność w formie towarzystwa, w dziale pozostałych ubezpieczeń osobowych i ubezpieczeń majątkowych zalicza się: 1) środki określone w ust. 1, 2) środki w wysokości 50 % nie wpłaconych dopłat, których towarzystwo może zażądać od ubezpieczonych na podstawie statutu; wartość tych środków nie może przekroczyć 50% obliczonego marginesu wypłacalności oraz 50% środków, o których mowa w ust. 1.\"; 44) w art. 46 w ust. 1 skreśla się pkt 1; 45) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art. 46a. 1. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany przedstawiać organowi nadzoru kwartalne i roczne sprawozdania finansowe podpisane przez zarząd, w przypadku ubezpieczeń na życie również przez aktuariusza, a w przypadku pozostałych ubezpieczeń majątkowych i osobowych dołączyć opinię aktuariusza. 2. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, zasady sporządzania kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych przedstawianych organowi nadzoru, formę tych sprawozdań oraz sposób potwierdzania przez zarząd zgodności tych sprawozdań ze stanem faktycznym. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają przepisów o rachunkowości.\"; 46) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Jeżeli środki własne zakładu ubezpieczeń są niższe niż: 1) wymagany margines wypłacalności - zakład ubezpieczeń jest obowiązany przedłożyć na żądanie organu nadzoru, plan przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych (plan finansowy), 2) wymagany kapitał gwarancyjny - zakład ubezpieczeń jest obowiązany niezwłocznie: a) powiadomić organ nadzoru, b) przedstawić do zatwierdzenia organowi nadzoru plan krótkoterminowego podwyższenia środków własnych (krótkoterminowy plan wypłacalności). 2. Organ nadzoru może wyznaczyć zakładowi ubezpieczeń termin na sporządzenie planu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b oraz zlecić jego uzupełnienie lub ponowne opracowanie. 3. Jeżeli zakład ubezpieczeń nie opracuje krótkoterminowego planu wypłacalności lub przedstawiony plan nie gwarantuje przywrócenia wypłacalności i organ nadzoru odmówi jego zatwierdzenia albo gdy realizacja tego planu okaże się nieskuteczna, organ nadzoru może ustanowić zarząd komisaryczny na okres nie krótszy niż 6 miesięcy i nie dłuższy niż rok. Ustanowienie zarządu komisarycznego nie wpływa na organizację i sposób działania zakładu ubezpieczeń jako osoby prawnej, z wyjątkiem zmian przewidzianych w ustawie. 4. Na zarząd komisaryczny przechodzi prawo podejmowania decyzji we wszelkich sprawach zastrzeżonych w ustawie i statucie do właściowści organów zakładu ubezpieczeń. Z dniem ustanowienia zarządu komisarycznego zarząd zakładu ubezpieczeń ulega rozwiązaniu , a ustanowione prokury i pełnomocnictwa wygasają. Na czas trwania zarządu komisarycznego kompetencje innych organów zakładu ubezpieczeń ulegają zawieszeniu. 5. Na decyzję o ustanowieniu zarządu komisarycznego, radzie nadzorczej zakładu ubezpieczeń służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 6. Zarząd komisaryczny opracowuje i uzgadnia z organem nadzoru krótkoterminowy plan wypłacalności, zapewnia należyte jego wykonanie oraz nie rzadziej niż co trzy miesiące, informuje organ nadzoru o wynikach jego realizacji. 7. Szczegółowe zadania zarządu komisarycznego, terminy ich wykonania oraz wynagrodzenia członków zarządu komisarycznego określa się w decyzji o ustanowieniu zarządu. Koszty działalności zarządu komisarycznego obciążają zakład ubezpieczeń. 8. Ustanowienie zarządu komisarycznego podlega zgłoszeniu do rejestru właściwego dla zakładu ubezpieczeń.\"; 47) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art.48a. 1. Suma ubezpieczenia od pojedynczego ryzyka na udziale własnym nie może przekroczyć 25% łącznej wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i kapitału własnego. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, organ nadzoru może wyrazić zgodę na wysokość innej sumy ubezpieczenia, niż określana w ust. 1.\"; 48) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Zakład ubezpieczeń tworzy: 1) kapitał zapasowy lub rezerwowy, 2) rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe. 2. Zakład ubezpieczeń może tworzyć w ciężar kosztów: 1) fundusz prewencyjny przeznaczony na finansowanie działalności zapobiegawczej, w wysokości nie przekraczającej 1% składki na udziale własnym, 2) fundusze i rezerwy specjalne przewidziane w statucie. 3. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe na udziale własnym zwane są funduszem ubezpieczeniowym.\"; 49) w art. 50 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Na rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe składają się: 1) rezerwa składek, 2) rezerwa na ryzyka niewygasłe, 3) rezerwa na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia, w tym rezerwa na skapitalizowaną wartość rent, 4) rezerwa na wyrównanie szkodowości (ryzyka) 5) rezerwa w dziale ubezpieczeń na życie, 6) rezerwa w dziale ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty (inwestycyjne) ponosi ubezpieczający, 7) rezerwa na premie i rabaty (bonifikaty) dla ubezpieczonych 8) pozostałe rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe określone w statucie. 3. Rezerwy, o których mowa w ust. 2 pkt 5, 6 i 7 oraz rezerwa na skapitalizowaną wartość rent zwiększane są w całości lub określonej części o dochody z tytułu lokat tych rezerw z uwzględnieniem warunków umowy ubezpieczenia i odpowiednich formuł matematycznych wykorzystywanych przy obliczaniu rezerw.\"; 50) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. 1. Tworzy się Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny zwany dalej \"Funduszem\". 2. Do zadań Funduszu należy wypłacanie odszkodowań i świadczeń z tytułu ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art.4 pkt 1 i 3, w granicach określonych na podstawie przepisu art. 5: 1) za szkodę na osobie, gdy szkoda wyrządzona została w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną: a) posiadacza pojazdu lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie ustalono ich tożsamości i nie zidentyfikowano pojazdu, b) rolnika, a nie ustalono jego tożsamości, 2) za szkodę na mieniu i osobie, gdy: a) posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tą wyrządzono, nie był ubezpieczony ubezpieczeniem obowiązkowym, b) rolnik lub osoba pracująca w jego gospodarstwie rolnym wyrządzili szkodę pozostającą w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, a rolnik nie miał ubezpieczenia obowiązkowego. 3. Jeżeli poszkodowany, w przypadkach określonych w ust. 2, może zaspokoić roszczenie na podstawie umowy ubezpieczenia dobrowolnego, Fundusz wyrównuje szkodę w części niezaspokojonej. 4. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń zaspokajanie roszczeń osób uprawnionych z tytułu: 1) umów ubezpieczenia, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 3, 2) umów ubezpieczenia na życie w wysokości 50% wierzytelności, nie więcej jednak niż kwota będąca równowartością w złotych 30 000 ECU, według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego, zgodnie z tabelą kursową ogłaszaną przez Narodowy Bank Polski obowiązującą w dniu ogłoszenia upadłości. 5. Fundusz nie wypłaca odszkodowań z tytułu ubezpieczenia, o którym mowa w art.4 pkt 1 za szkody spowodowane ruchem pojazdów będących w posiadaniu osób zagranicznych; nie dotyczy to poszkodowanych obywateli polskich. 6. Wypłaty z Funduszu, o których mowa w ust.2, na rzecz osób zagranicznych, w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, dokonywane są na zasadzie wzajemności co do zasady i zakresu.\"; 51) w art. 52 użyte dwukrotnie wyrazy \"Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny\" zastępuje się dwukrotnie wyrazem \"Fundusz\"; 52) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. 1. Dochodami Funduszu są: 1) wpłaty zakładów ubezpieczeń prowadzących działalność w zakresie ubezpieczeń, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 3, 2) dochody z lokat środków Funduszu dokonywanych według zasad określonych w art. 61-64, 3) wpływy z tytułu opłat, przewidzianych w art. 90e ust. 1, z zastrzeżeniem art. 90e ust. 3, 4) wpłaty zakładów ubezpieczeń prowadzących ubezpieczenia w dziale I (ubezpieczenia na życie) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową w tym zakresie. 2. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Funduszu, oraz terminy wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II.\"; 53) po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu: \"Art. 53a. 1. Fundusz jest obowiązany, w ciągu 3 miesięcy od zakoń{}{ }czenia roku obrotowego, sporządzić oraz przedstawić organowi nadzoru bilans na ostatni dzień roku obrotowego oraz sprawozdanie z działalności Funduszu w tym okresie. 2. W razie ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, Fundusz obowiązany jest do składania sprawozdania z działalności na koniec każdego kwartału. 3. Zgromadzenie Członków Funduszu zatwierdza sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, po wydaniu opinii przez organ nadzoru. 4. Minister Finansów określa, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady sporządzania sprawozdania oraz jego badania.\"; 54) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Organami Funduszu są: Zgromadzenie Członków, Rada Funduszu i Zarząd. 2. Statut Funduszu określa organizację, sposób działania oraz zasady gospodarki finansowej, a w szczególności: 1) sposób powołania, organizację oraz kadencję organów Funduszu, 2) zakres kompetencji organów Funduszu, 3) prawa i obowiązki członków oraz sposób głosowania, 4) zasady działania Funduszu, 5) zasady prowadzenia gospodarki finansowej, 6) zasady uchwalania zmian statutu, 7) udział w organach funduszu przedstawicieli zakładów ubezpieczeń prowadzących ubezpieczenia w dziale I (ubezpieczenia na życie) w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń prowadzących ubezpieczenia w tym dziale. 3. Statut i jego zmiany sporządza się w formie aktu notarialnego. 4. Organ nadzoru zatwierdza statut i jego zmiany. Minister Finansów na wniosek organu nadzoru ogłasza statut lub jego zmiany w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. 5. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń przedstawiciel organu nadzoru staje się członkiem Rady Funduszu, do zakończenia procesu związanego z zaspokajaniem roszczeń i świadczeń upadłego zakładu ubezpieczeń. Przedstawiciel może żądać od zarządu informacji i wyjaśnień. 6. Koszty działalności Funduszu pokrywane są z jego dochodów.\"; 55) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. 1. Fundusz obowiązany jest wypłacić odszkodowanie lub spełnić świadczenie, o którym mowa w art. 51 ust. 2 pkt 1 , w terminie do 60 dni licząc od dnia otrzymania akt szkody od zakładu ubezpieczeń. 2. W przypadku, gdy w sprawie dotyczącej odszkodowania toczy się postępowanie karne lub przed kolegium do spraw wykroczeń, Fundusz obowiązany jest wypłacić odszkodowanie lub spełnić świadczenie, o którym mowa w art. 51 ust. 2 pkt 1, w terminie do 14 dni od zakończenia tych postępowań, jednakże bezsporną część odszkodowania lub świadczenia wypłaca się w terminie 30 dni od dnia zawiadomienia. 3. Po wypłacie odszkodowania, Fundusz dochodzi zwrotu wypłaconych kwot od sprawcy i osoby, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy na ubezpieczenie, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 3. W uzasadnionych przypadkach Fundusz może odstąpić od dochodzenia części lub całości odszkodowania. 4. Odsetki za zwłokę w wypłacie odszkodowania ponoszą Fundusz i zakład ubezpieczeń, każdy w swoim zakresie. 5. Fundusz nie odpowiada za szkody na osobie i mieniu wyrządzone przez kierującego, posiadaczowi pojazdu lub wyrządzone rolnikowi przez osoby jemu bliskie lub za które ponosi odpowiedzialność.\"; 56) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. Fundusz przejmuje z masy upadłościowej upadłego zakładu ubezpieczeń zobowiązania szkodowe wraz z aktami oraz wypłaca poszkodowanym i uprawnionym świadczenia z umów ubezpieczenia, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 3. 2. Po wypłaceniu świadczeń, o których mowa w ust. 1, Fundusz niezwłocznie przedstawia syndykowi wypłacone kwoty jako swoją wierzytelność wobec masy upadłości. 3. Wierzytelności, o których mowa w ust. 2, Fundusz może zgłaszać syndykowi do czasu prawomocnego wykonania planu podziału funduszów masy. Art. 167 §1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1) nie stosuje się do wierzytelności Funduszu. 4. W razie gdy posiadane przez Fundusz środki nie wystarczają na zaspokojenie wszelkich roszczeń kierowanych wobec Funduszu, Minister Finansów na wniosek organu nadzoru określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowy procent składki wnoszonej przez członków Funduszu oraz terminy wpłat.\"; 57) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń prowadzącego ubezpieczenia w dziale I (ubezpieczenia na życie): 1) Minister Finansów na wniosek organu nadzoru określi, w drodze rozporządzenia, procent składki wnoszonej na rzecz Funduszu przez zakłady ubezpieczeń prowadzących ubezpieczenia w dziale I (ubezpieczenia na życie), 2) Fundusz wyodrębnia rachunek, na który wnoszone są wpłaty określone w pkt 1, 3) Fundusz zaspokaja roszczenia do wysokości określonej w art. 51 ust. 4 pkt 2, na podstawie ustalonej w postępowaniu upadłościowym listy wierzytelności. 2. Przepisy art. 56 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 58) w art 58 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zasady reasekuracji ryzyk ubezpieczeniowych za granicą\"; 59) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Zakład ubezpieczeń dokonuje lokat środków na warunkach określonych w niniejszym rozdziale.\"; 60) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. 1. Zakład ubezpieczeń obowiązany jest lokować swoje środki w taki sposób, aby uwzględniając rodzaj i strukturę prowadzonych ubezpieczeń osiągnąć jak największy stopień bezpieczeństwa i rentowności przy jednoczesnym zachowaniu płynności środków. 2. Zakład ubezpieczeń zawiadamia organ nadzoru o: 1) nabyciu udziałów bądź akcji podmiotu gospodarczego, jeżeli przekraczają one 10% wartości nominalnego kapitału akcyjnego (zakładowego) tego podmiotu, 2) lokatach w przedsiębiorstwach zależnych od zakładu ubezpieczeń lub od których on jest zależny. 3. Jeżeli sposób lokowania środków zakładu ubezpieczeń może zagrozić jego wypłacalności, organ nadzoru może nałożyć ograniczenia sposobów lokowania tych środków. 4. Nabycie lub posiadanie akcji przez podmiot zależny uważa się za nabycie lub posiadanie akcji przez podmiot dominujący.\"; 61) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. 1. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3, lokować środki stanowiące pokrycie funduszu ubezpieczeniowego w kraju, wyłącznie w : 1) bonach skarbowych, 2) obligacjach Skarbu Państwa, 3) innych papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez państwo, depozytach skarbowych, pożyczkach udzielanych Skarbowi Państwa i pożyczkach gwarantowanych przez Skarb Państwa, 4) w obligacjach gmin, 5) obligacjach emitowanych przez inne podmioty niż określone w pkt 2-4, 6) w pożyczkach zabezpieczonych hipotecznie, 7) w nieruchomościach (z wyłączeniem nieruchomości rolnych), 8) w akcjach dopuszczonych do publicznego obrotu, 9) udziałach i akcjach w krajowych spółkach prawa handlowego nie dopuszczonych do publicznego obrotu, 10) depozytach bankowych, 11) pożyczkach pod zastaw praw wynikających z umowy ubezpieczenia na życie, 12) funduszach powierniczych. 2. Organ nadzoru może wyrazić zgodę na lokowanie funduszu ubezpieczeniowego w innych lokatach, niż w określonych w ust. 1. 3. Fundusze ubezpieczeniowe z tytułu ubezpieczeń zawieranych w walutach obcych są lokowane w tych walutach. 4. Minister Finansów może, w drodze zarządzenia, wydać zezwolenie ogólne na lokatę funduszy ubezpieczeniowych poza granicami kraju i określić warunki zezwolenia.\"; 62) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Udział lokat wymienionych w art. 63 ust. 1 pkt 5 nie może przekraczać 5% funduszu ubezpieczeniowego. 2. Udział lokat wymienionych w art. 63 ust. 1 pkt 6 i 7 nie może łącznie przekraczać 25% funduszu ubezpieczeniowego, przy czym udział lokat w jednej nieruchomości nie może przekraczać 5% funduszu ubezpieczeniowego, zaś udział lokat w pożyczkach zabezpieczonych hipotecznie nie może przekraczać 5% funduszu ubezpieczeniowego, a udział lokat w pożyczce nie może przekraczać 50% wartości nieruchomości hipotecznej. 3. Udział lokat wymienionych w art. 63 ust. 1 pkt 8 i 12 nie może łącznie przekraczać 30% funduszu ubezpieczeniowego. 4. Udział lokat wymienionych w art. 63 ust. 1 pkt 9 nie może przekraczać 15% funduszu ubezpieczeniowego, z tym że udział lokat w jednym podmiocie lub grupie podmiotów zależnych nie może przekraczać 10% funduszu ubezpieczeniowego. 5. Udział lokat wymienionych w art. 63 ust. 1 pkt 10 nie może łącznie przekraczać 20% sumy funduszy własnych banku. 6. Udział lokat wymienionych w art. 63 ust. 1 pkt 11 nie może przekraczać 15% funduszu ubezpieczeniowego. 7. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1-6, nie dotyczą ubezpieczeń na życie, jeżeli są one związane z funduszem inwestycyjnym.\"; 63) art. 66 otrzymuje brzmienie: \"Art. 66. 1. Zakład ubezpieczeń może zawrzeć z innym zakładami ubezpieczeń umowę o przeniesienie całości lub części ubezpieczeń (przeniesienie portfela). Umowa wymaga zatwierdzenia przez organ nadzoru. 2. Zarówno zakład ubezpieczeń przejmujący portfel ubezpieczeniowy jak i zakład ubezpieczeń przekazujący portfel po zawarciu umowy są obowiązani posiadać środki własne w wysokości marginesu wypłacalności. 3. Organ nadzoru może, w uzasadnionych przypadkach, zwolnić zakład ubezpieczeń przekazujący lub przejmujący portfel od obowiązku , o którym mowa w ust. 2. 4. Przed zatwierdzeniem umowy organ nadzoru ogłosi dwukrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim, o zamierzonym przeniesieniu portfela i wezwie ubezpieczonych do zgłaszania sprzeciwów w terminie 3 miesięcy od daty ostatniego ogłoszenia. 5. Organ nadzoru zatwierdza umowę o przeniesienie portfela, jeżeli interesy ubezpieczonych i uprawnionych są w pełni zabezpieczone, a ogólna suma ubezpieczeń osób, które zgłosiły sprzeciw nie przekroczy jednej dziesiątej części przenoszonego portfela ubezpieczeń. 6. Ubezpieczeni, którzy zgłosili sprzeciw, mają prawo wypowiedzenia umowy ubezpieczenia na ostatni dzień trzeciego miesiąca od daty zatwierdzenia umowy, o której mowa w ust. 1. 7. Jednocześnie z przekazaniem portfela następuje przekazanie środków finansowych zakładu ubezpieczeń przekazującego do zakładu ubezpieczeń przyjmującego w odpowiedniej dla danego rodzaju ubezpieczeń wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. 8. W przypadku likwidacji przymusowej lub upadłości zakładu ubezpieczeń przepisy ust. 4-6 nie mają zastosowania.\"; 64) w art. 68 w ust. 1 po wyrazach \"Ministra Finansów\" dodaje się wyrazy \"i organ nadzoru\"; 65) w art. 70 w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \"i organ nadzoru\"; 66) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. Minister Finansów na wniosek organu nadzoru może zarządzić likwidację przymusową w przypadku, gdy: 1) działalność zakładu ubezpieczeń jest prowadzona z naruszeniem przepisów prawa lub jest sprzeczna z planem działalności, 2) walne zgromadzenie nie podejmie uchwały o pokryciu straty bilansowej lub pomimo podjęcia takiej uchwały strata ta nie zostanie pokryta w określonym terminie, 3) zarząd komisaryczny ustanowiony w trybie art. 48 ust. 3 nie doprowadził do przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych zakładu ubezpieczeń, 4) zakład ubezpieczeń nie spełnia świadczeń ubezpieczeniowych albo spełnia je z opóźnieniem lub częściowo.\"; 67) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. Organ nadzoru może zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń, jeżeli zakład ubezpieczeń przestał płacić długi lub gdy jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, a zarząd komisaryczny, ustanowiony w trybie art. 48 ust. 3, nie doprowadził do przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych zakładu ubezpieczeń.\"; 68) po art. 76 dodaje się art. 76a w brzmieniu: \"Art. 76a. Przed rozstrzygnięciem wniosku o ogłoszenie upadłości sąd zwraca się o opinię do organu nadzoru.\"; 69) art. 77 otrzymuje brzmienie: \"Art. 77. 1. O ogłoszeniu upadłości orzeka sąd wojewódzki właściwy dla siedziby zakładu ubezpieczeń. 2. Organowi nadzoru służy środek odwoławczy na postanowienie sądu w przedmiocie ogłoszenia upadłości.\"; 70) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń, sąd wyznacza syndyka masy upadłości po zasięgnięciu opinii organu nadzoru. Syndykiem może być inny zakład ubezpieczeń. 2. Wszelkie urzędy, instytucje oraz inne zakłady ubezpieczeń mają obowiązek udzielania syndykowi informacji niezbędnych do realizowania jego zadań.\"; 71) art. 79 otrzymuje brzmienie: \"Art. 79. 1. Do reprezentowania w postępowaniu upadłościowym interesów ubezpieczonych, uposażonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia sąd, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru, wyznacza kuratora, który ma prawo wnoszenia środków zaskarżenia na rzecz tych podmiotów. 2. Kurator jest uprawniony do zawarcia z innym zakładem ubezpieczeń umowy o przeniesienie portfela. Przepisy art. 66 stosuje się odpowiednio. 3. Umowa o przeniesienie portfela może przewidywać obniżenie sum ubezpieczenia lub wysokości wypłacanych okresowo odszkodowań i świadczeń. 4. W przypadku zatwierdzenia umowy przeniesienia portfela przez organ nadzoru kurator ogłasza jej treść dwukrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim.\"; 72) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. W przypadku nie zawarcia przez kuratora umowy o przeniesienie portfela w terminie: 1) 3 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości - w odniesieniu do ubezpieczeń obowiązkowych i ubezpieczeń na życie, 2) 1 miesiąca od dnia ogłoszenia upadłości - w odniesieniu do pozostałych ubezpieczeń. umowy ubezpieczenia zawarte z zakładem ubezpieczeń, którego upadłość została ogłoszona, wygasają.\"; 73) art. 81 otrzymuje brzmienie: \"Art. 81. Wierzytelności z tytułu umów ubezpieczenia ulegają zaspokojeniu przed podatkami i innymi daninami publicznymi należnymi za ostatnie dwa lata przed ogłoszeniem upadłości.\"; 74) art. 82 otrzymuje brzmienie: \"Art. 82. 1. Tworzy się Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń jako centralny organ administracji państwowej. 2. Państwowym Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń kieruje Prezes, którego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Finansów. 3. Wiceprezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń powołuje i odwołuje Minister Finansów na wniosek Prezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń. 4. Prezesem i wiceprezesem Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń może być osoba: 1) z wyższym wykształceniem prawniczym, ekonomicznym lub matematycznym, 2) posiadająca co najmniej 2-letnie doświadczenie w działalności ubezpieczeniowej. 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o organie nadzoru, rozumie się przez to Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń.\"; 75) po art. 82 dodaje się art. 82a-82c w brzmieniu: \"Art. 82a. 1. Zadaniem nadzoru jest ochrona interesów osoby ubezpieczonej i zapobieganie sytuacji, w której zakład ubezpieczeń nie będzie w stanie wypłacać ubezpieczonemu należnego świadczenia. 2. Nadzór nad działalnością zakładów ubezpieczeń i pośredników ubezpieczeniowych polega w szczególności na: 1) podejmowaniu działań mających na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku ubezpieczeń i ochronę ubezpieczonych, 2) wydawaniu zezwoleń na prowadzenie działalności brokerskiej i agencyjnej, 3) kontroli prowadzenia działalności przez zakłady ubezpieczeń i brokerów, 4) podejmowaniu innych działań przewidzianych w ustawie."}
{"id":"1997_680_4","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 4. 1. Zakłady ubezpieczeń prowadzące, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, działalność ubezpieczeniową w formie spółek akcyjnych są obowiązane w terminie 1 roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosować swoją działalność do warunków określonych w art. 11b oraz w art. 63 i 64 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Zakłady ubezpieczeń prowadzące, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, działalność ubezpieczeniową w formie towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych są obowiązane, w terminie 1 roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosować swoją działalność do warunków określonych w rozdziale 2 oraz w art. 63 i 64 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Zakłady ubezpieczeń prowadzące, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, działalność ubezpieczeniową w dziale pozostałych ubezpieczeń osobowych i majątkowych są obowiązane, w terminie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosować się do wymagań art. 37a ust. 2 i art. 46a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"1997_680_5","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 5. 1. Powołanie Komisji Egzaminacyjnej dla Aktuariuszy oraz Komisji Egzaminacyjnej dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych nastąpi nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia utworzenia Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeniowego. 2. Osoby wykonujące w dniu wejścia w życie ustawy zawód aktuariusza, są obowiązane w terminie roku od dnia powołania Komisji, o której mowa w ust. 1, dostosować się do wymagań określonych w art. 37b ust. 1 pkt 5. 3. Zezwolenie na prowadzenie działalności brokerskiej wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność pod warunkiem dostosowania przez brokerów swojej działalności do wymagań określanych w ustawie, o której mowa w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą w terminie roku od dnia powołania Komisji, o której mowa w ust. 1. 4. Osoby wykonujące czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego (działalność agencyjną) obowiązane są w terminie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dostosować się do wymagań art. 37e ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"1997_680_6","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 6. Zakłady ubezpieczeń prowadzące przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy działalność ubezpieczeniową w zakresie działu I (grupa 4 i 5) określonego w załączniku do ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, obowiązane są do wystąpienia z wnioskiem do Ministra Finansów o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie tych grup w ciągu 6 miesiący od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_680_7","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 7. 1. Do spraw o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, wszczętych a nie zakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do spraw karnych wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że przepisy karne w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą są korzystniejsze dla obwinionego."}
{"id":"1997_680_8","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 8. 1. Do czasu zaspokojenia roszczeń osób uprawnionych do odszkodowań i świadczeń z tytułu ubezpieczenia w Zakładzie Ubezpieczeń \"Westa\" S.A. i Zakładzie Ubezpieczeń na życie \"Westa-Life\" S.A. postępowanie w sprawach dotyczących zaspokojenia tych roszczeń toczy się na podstawie dotychczasowych zasad, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Fundusz Ochrony Ubezpieczonych ma obowiązek spełnić świadczenia wobec osób uprawnionych w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania częściowej listy wierzytelności; w razie przekroczenia terminu uprawnionym przysługują odsetki. 3. W terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny przejmuje prawa i obowiązki Funduszu Ochrony Ubezpieczonych. Po upływie tego terminu organy Funduszu Ochrony Ubezpieczonych ulegają likwidacji. 4. Wpłaty zakładów ubezpieczeń na rzecz Funduszu Ochrony Ubezpieczonych, do czasu jego likwidacji, zaliczane są w ciężar kosztów uzyskania przychodów zakładów ubezpieczeń. 5. Postępowanie upadłościowe zakładów ubezpieczeń, o których mowa w ust. 1, toczy się na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1997_680_82b","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 82b 1. Organ nadzoru współdziała z organami administracji rządowej i innymi instytucjami w zakresie kształtowania polityki gospodarczej państwa dotyczącej ubezpieczeń. 2. Do postępowania przed organem nadzoru stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego chyba, że ustawa stanowi inaczej. 3. Na decyzję organu nadzoru służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1997_680_82c","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 82c 1. Organizację Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Finansów. 2. Pracownicy Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń nie mogą być akcjonariuszami (udziałowcami), członkami władz w zakładach ubezpieczeń oraz wykonywać czynności związanych z działalnością ubezpieczeniową lub pośrednictwa ubezpieczeniowego. 3. Do pracowników, o których mowa w ust. 2, nie mają zastosowania przepisy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 4. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, Rzecznika Ubezpieczonych i pracowników Biura Rzecznika Ubezpieczonych z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych.\"; 76) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. 1. Organ nadzoru może przeprowadzić w każdym czasie kontrolę działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń. 2. Przy przeprowadzaniu kontroli organ nadzoru może korzystać z usług podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych. 3. Organ nadzoru może żądać od zakładów ubezpieczeń wyjaśnień i informacji dotyczących zakładu ubezpieczeń i jego gospodarki finansowej oraz zarządzić przekazywanie wymaganych danych. 4. Organ nadzoru może wydawać zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności zakładu ubezpieczeń do przepisów prawa. 5. W razie niewykonywania zaleceń, o których mowa w ust. 4, prowadzenia działalności z naruszeniem przepisów prawa, statutu, odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w ust. 3, organ nadzoru może: 1) nakładać na członków zarządu zakładu ubezpieczeń lub prokurentów kary pieniężne do wysokości trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia brutto tej osoby, wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące przed nałożeniem kary, 2) nakładać na zakład ubezpieczeń kary pieniężne do wysokości 0,5% zbioru składki brutto za rok poprzedni, 3) występować do właściwego organu zakładu ubezpieczeń z wnioskiem o odwołanie członka zarządu lub prokurenta, 4) występować z wnioskiem do właściwego organu zakładu ubezpieczeń o zawieszenie w czynnościach członków zarządu zakładu ubezpieczeń do czasu rozpatrzenia wniosku o ich odwołanie. 6. Zakład ubezpieczeń przekazuje organowi nadzoru wzory umów ubezpieczenia i wniosków o ubezpieczenie, teksty ogólnych warunków ubezpieczenia oraz inne formularze używane przez zakład przy zawieraniu umów ubezpieczenia, w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia ich do obrotu. 7. W razie ogłaszania przez zakład ubezpieczeń, w formie reklamy lub przy pomocy formularzy, informacji niezgodnych ze stanem faktycznym lub mających na celu wprowadzenie w błąd, organ nadzoru może: 1) zakazać zakładowi ubezpieczeń prowadzenia reklamy w określony sposób lub używania druków o określonej treści, 2) dokonać sprostowania na koszt zakładu ubezpieczeń, 3) nałożyć karę pieniężną oraz podjąć inne czynności, o których mowa w ust. 5. 8. Minister Finansów, w porozumieniu z organem nadzoru określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb przeprowadzania kontroli.\"; 77) po art. 83 dodaje się art. 83a i art. 83b w brzmieniu: \"Art. 83a 1. Organ nadzoru może żądać od władz zakładu ubezpieczeń zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia oraz umieszczenia poszczególnych spraw na porządku obrad najbliższego walnego zgromadzenia. 2. Jeżeli w ciągu dwóch tygodni od dnia przedstawienia żądania walne zgromadzenie nie zostanie zwołane, organ nadzoru zwołuje walne zgromadzenie. Koszty zwołania i odbycia walnego zgromadzenia ponosi zakład ubezpieczeń. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2, organ nadzoru deleguje swego przedstawiciela do udziału w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy albo członków towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych. 4. Przedstawiciel organu nadzoru, o którym mowa w ust. 3, może zabierać głos w sprawach objętych porządkiem obrad walnego zgromadzenia, a także w innych sprawach nie objętych porządkiem obrad."}
{"id":"1997_680_83b","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 83b 1. Organ nadzoru może przeprowadzić w każdym czasie kontrolę działalności i stanu majątkowego podmiotów prowadzących działalność brokerską. 2. Organ nadzoru może żądać od podmiotów, o których mowa w ust. 1, wyjaśnień i informacji dotyczących ich działalności i gospodarki finansowej oraz zarządzić przekazywanie wymaganych danych. 3. Przepisy art. 83 stosuje się odpowiednio do nadzoru nad działalnością podmiotów prowadzących działalność brokerską z zastrzeżeniem, że kary pieniężne, wynoszą: 1) do wysokości trzykrotnej prowizji uzyskanej za ostatnie 3 miesiące przed nałożeniem kary - w przypadku osoby prawnej, 2) do wysokości dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw - w przypadku osoby fizycznej.\"; 78) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1. Koszty nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską oraz koszty działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura ponoszą zakłady ubezpieczeń do wysokości 0,3% zbioru składek brutto. 2. Koszty funkcjonowania działalności Rzecznika Ubezpieczonych nie mogą przekroczyć 2% wysokości kosztów nadzoru. 3. Należności z tytułu nadzoru podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 4. Minister Finansów, w porozumieniu z organem nadzoru, określa, w drodze zarządzenia, sposób obliczania wpłat na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 1, proporcjonalnie do zbioru składek, terminy uiszczenia wpłat oraz wysokość odsetek za ich nieuiszczenie w terminie, a także podział tych wpłat na organ nadzoru, Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biuro.\"; 79) rozdział 10 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 10 Ubezpieczeniowy samorząd gospodarczy"}
{"id":"1997_680_86","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 86. 1. Zakłady ubezpieczeń prowadzące działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tworzą ubezpieczeniowy samorząd gospodarczy. 2. Organizacją ubezpieczeniowego samorządu gospodarczego jest Polska Izba Ubezpieczeń, zwana dalej \"Izbą\". 3. Przynależność do Izby jest obowiązkowa i powstaje z chwilą podjęcia przez zakład ubezpieczeń działalności ubezpieczeniowej. 4. Izba ma osobowość prawną. Siedzibą Izby jest miasto stołeczne Warszawa."}
{"id":"1997_680_86a","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 86a. 1. Organami Izby są: 1) zebranie przedstawicieli, 2) zarząd, 3) komisja rewizyjna, 4) inne organy, jeżeli statut tak stanowi. 2. Wybory do organów Izby są powszechne, każdy zakład ubezpieczeń ma jeden głos. 3. Kadencja organów, o których mowa w ust. 1, nie może być dłuższa niż 4 lata."}
{"id":"1997_680_87","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 87. 1. Statut Izby i jego zmiany uchwala zebranie przedstawicieli bezwzględną większością głosów ogółu zebranych. Statut i jego zmiany podlegają zatwierdzeniu przez Ministra Finansów. 2. W statucie Izby określa się w szczególności: 1) nazwę Izby i jej siedzibę, 2) zadania Izby oraz sposób i formy ich realizacji, 3) organy Izby, zakres ich uprawnień oraz tryb wyboru, 4) sposób nabywania i utraty członkostwa Izby, 5) zasady gospodarki finansowej."}
{"id":"1997_680_88","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 88. 1. Zakłady ubezpieczeń opłacają składki członkowskie w wysokości określonej w statucie. 2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość procentu składki, którą zakład ubezpieczeń ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów."}
{"id":"1997_680_89","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 89. Do zadań Izby należy w szczególności: 1) reprezentowanie zakładów ubezpieczeń wobec organów władzy i administracji państwowej oraz podejmowanie działań w celu ochrony ich interesów, 2) wyrażanie opinii o projektach aktów prawnych dotyczących działalności ubezpieczeniowej oraz współdziałanie na wniosek właściwych podmiotów przy ich opracowywaniu, 3) współdziałanie z organem nadzoru ubezpieczeniowego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy, 4) współdziałanie z organizacjami i stowarzyszeniami krajowymi i zagranicznymi w zakresie ubezpieczeń, 5) stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między członkami Izby, 6) kształtowanie i upowszechnianie zasad etyki zawodowej w działalności ubezpieczeniowej, 7) sprawowanie pieczy nad przestrzeganiem zasad uczciwej konkurencji na rynku ubezpieczeniowym."}
{"id":"1997_680_89a","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 89a. 1. Majątek Izby powstaje ze składek członkowskich, wpisowego, dotacji, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku Izby oraz z dochodów z działalności, o której mowa w ust. 2. 2. Izba może prowadzić działalność gospodarczą w ramach powołanego przez siebie podmiotu gospodarczego. Dochód z działalności gospodarczej służy do realizacji zadań statutowych Izby i nie może być przeznaczony do podziału między jej członków."}
{"id":"1997_680_9","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 9. 1. Przy udostępnianiu osobom trzecim akcji spółki akcyjnej Skarbu Państwa powstałej po przekształceniu Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 3 oraz art. 44 ustawy z dnia 13 lipca 1990 roku o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480) z wyłączeniem przepisów art. 19 ust. 1 zdanie drugie i art. 28. 2. Uprawnienia Ministra Przekształceń Własnościowych w zakresie udostępniania osobom trzecim akcji Skarbu Państwa wykonuje Minister Finansów."}
{"id":"1997_680_90","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90. Członkostwo w Izbie ustaje z chwilą wydania ostatecznej decyzji przez organ nadzoru o likwidacji dobrowolnej lub przymusowej zakładu ubezpieczeń bądź z chwilą ogłoszenia jego upadłości.\"; 80) po rozdziale 10 dodaje się rozdziały 10a, 10b i 10c w brzmieniu: \"Rozdział 10a Polskie Biuro Ubezpieczeń Komunikacyjnych"}
{"id":"1997_680_90a","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90a. 1. Zakłady ubezpieczeń, które prowadzą działalność w zakresie ubezpieczenia obowiązkowego określonego w art. 4 pkt 1, w razie objęcia zakresem tego ubezpieczenia obszarów poza granicami kraju, zrzeszają się w Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych. Przynależność tych zakładów ubezpieczeń do Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych jest obowiązkowa. 2. Polskie Biuro Ubezpieczeń Komunikacyjnych ma osobowość prawną. Siedzibą Biura jest miasto stołeczne Warszawa. 3. Przedmiotem działalności Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych jest w szczególności: 1) wystawianie dokumentów ubezpieczeniowych ważnych w innych krajach, 2) zawieranie umów z zagranicznymi biurami ubezpieczeń komunikacyjnych o wzajemnym uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych, 3) organizowanie likwidacji lub bezpośrednia likwidacja szkód spowodowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pojazdy z rejestracją zagraniczną posiadające ważne dokumenty ubezpieczeniowe, wystawione przez zagraniczne biura ubezpieczeń komunikacyjnych, 4) określanie zasad i trybu dystrybucji przez zakłady ubezpieczeń krótkoterminowych umów ubezpieczenia dla pojazdów wjeżdżających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ważnego dokumentu ubezpieczenia, a w szczególności ustalanie wzorów dokumentów ubezpieczenia oraz ewidencjonowania tych umów. 4. Działalność Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych jest finansowana przez zakłady ubezpieczeń - członków Biura. Ze składek finansowana jest bieżąca działalność oraz inne zobowiązania Biura wynikające z umów określonych w ust. 3 pkt 2. 5. Polskie Biuro Ubezpieczeń Komunikacyjnych, z dniem wypłaty odszkodowania za jednego ze swoich członków, może dochodzić od niego zwrotu wypłaconego odszkodowania. 6. Szczegółowe zadania, organizację i zasady działania oraz zasady gospodarki finansowej Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych określa statut, uchwalany przez zakłady ubezpieczeń zrzeszone w Biurze. Organ nadzoru zatwierdza statut i jego zmiany. Minister Finansów na wniosek organu nadzoru ogłasza statut lub jego zmiany w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. Rozdział 10b Rzecznik Ubezpieczonych"}
{"id":"1997_680_90b","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90b. 1. Interesy ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia reprezentuje Rzecznik Ubezpieczonych. 2. Rzecznik Ubezpieczonych ma osobowość prawną. Siedzibą Rzecznika Ubezpieczonych jest miasto stołeczne Warszawa. 3. Rzecznika Ubezpieczonych powołuje Minister Finansów. 4. Kadencja Rzecznika Ubezpieczonych trwa 4 lata. 5. Minister Finansów może na wniosek Rady, o której mowa w art.90d, odwołać Rzecznika Ubezpieczonych przed upływem kadencji. 6. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady działania i tryb powoływania Rzecznika Ubezpieczonych."}
{"id":"1997_680_90c","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90c. 1. Do zadań Rzecznika Ubezpieczonych należy w szczególności: 1) reprezentowanie i ochrona konsumenckich interesów ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, 2) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących ubezpieczeń, 3) informowanie organu nadzoru o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działalności zakładów ubezpieczeń, 4) inicjowanie i prowadzenie działalności edukacyjno-informacyjnej w zakresie ubezpieczeń. 2. Działalność Rzecznika Ubezpieczonych finansowana jest z: 1) wpłat zakładów ubezpieczeń w wysokości kosztów, o których mowa w art. 84 ust. 1, 2) darowizn, spadków i zapisów. 3. Rzecznik Ubezpieczonych składa coroczne Ministrowi Finansów sprawozdanie ze swojej działalności. 4. Rzecznik Ubezpieczonych nie może być akcjonariuszem (udziałowcem), członkiem władz w zakładach ubezpieczeń oraz nie może być zatrudnionym w żadnym zakładzie ubezpieczeń."}
{"id":"1997_680_90d","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90d. 1. Rzecznik Ubezpieczonych wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Ubezpieczonych. 2. Rzecznik Ubezpieczonych powołuje na okres swojej kadencji, Radę Ubezpieczonych, jako organ opiniodawczo-doradczy. 3. Rada Ubezpieczonych składa się z dwunastu członków, wskazanych po trzech przez: 1) Krajowy Sejmik Samorządowy, 2) krajowe organizacje konsumenckie, 3) ogólnokrajowe organizacje pracodawców, 4) Rzecznika Praw Obywatelskich. 4. Rzecznik Ubezpieczonych może odwołać członka Rady po zasięgnięciu opinii podmiotu, który wskazał członka do uczestnictwa w Radzie Ubezpieczonych. 5. Członkom Rady Ubezpieczonych nie przysługuje wynagrodzenie za udział w jej posiedzeniach. Rozdział 10c Opłaty i przepisy karne"}
{"id":"1997_680_90e","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90e. 1. Osoba fizyczna lub prawna, która nie dopełnia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 4, jest obowiązana wnieść opłatę w wysokości trzykrotnej średniej podstawowej rocznej składki ubezpieczeniowej należnej w roku kalendarzowym, za który nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia. 2. Należności z tytułu opłaty, o której mowa w ust. 1: 1) podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, 2) przedawniają się z upływem lat trzech od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia. 3. Wpływy z opłat, o których mowa w ust.1, z wyjątkiem opłat z tytułu nie dopełnienia obowiązku określonego w art. 4 pkt 2, stanowią dochód Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. 4. Wpływy z opłat z tytułu nie dopełnienia obowiązku określonego w art. 4 pkt 2 stanowią dochód gminy właściwej ze względu na położenie budynków. 5. Wniesienie opłaty, o której mowa w ust. 1, nie zwalnia z obowiązku zawarcia umów ubezpieczenia, o których mowa w art. 4. 6. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organy uprawnione i organy obowiązane do przeprowadzenia kontroli wykonania obowiązku określonego w art. 4 oraz tryb ustalania opłaty, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_680_90f","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90f. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia prowadzi działalność ubezpieczeniową lub brokerską, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej."}
{"id":"1997_680_90g","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90g. 1. Kto biorąc udział w czynnościach mających na celu powstanie zakładu ubezpieczeń albo będąc członkiem władz zakładu ubezpieczeń lub likwidatorem działa na szkodę zakładu ubezpieczeń, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej."}
{"id":"1997_680_90h","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90h. 1. Kto nie będąc uprawnionym przez zakład ubezpieczeń zawiera w jego imieniu umowy ubezpieczenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 działając w imieniu osoby prawnej."}
{"id":"1997_680_90i","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90i. 1. Kto będąc członkiem władz zakładu ubezpieczeń podaje organowi nadzoru informacje niezgodne ze stanem faktycznym albo w inny sposób wprowadza w błąd ten organ, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej."}
{"id":"1997_680_90j","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 90j. 1. Kto prowadząc działalność gospodarczą, nie będąc zakładem ubezpieczeń lub brokerem, używa w nazwie zakładu albo do określenia działalności lub w reklamie, wyrazów wskazujących na działalność ubezpieczeniową lub brokerską w zakresie ubezpieczeń podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu osoby prawnej.\"; 81) skreśla się art. 91-94; 82) w art. 98 w ust. 2 skreśla się pkt 1; 83) w art. 99 skreśla się wyrazy \"z tym, że przepisy art. 41 i 42 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.\"; 84) załącznik do ustawy otrzymuje brzmienie: \"PODZIAŁ RYZYKA WEDŁUG DZIAŁÓW, GRUP I RODZAJÓW UBEZPIECZEŃ Dział I Ubezpieczenia na życie 1. Ubezpieczenia na życie. 2. Ubezpieczenia posagowe, zaopatrzenia dzieci. 3. Ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z funduszem inwestycyjnym. 4. Ubezpieczenia rentowe. 5. Ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych w grupach 1-4. Dział II Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe 1. Ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej: 1) świadczenia jednorazowe, 2) świadczenia powtarzające się, 3) świadczenia kombinowane, 4) przewóz osób. 2. Ubezpieczenie choroby: 1) świadczenia jednorazowe, 2) świadczenia powtarzające się, 3) świadczenia kombinowane. 3. Ubezpieczenie casco pojazdów lądowych, z wyjątkiem pojazdów szynowych, obejmujące szkody w: 1) pojazdach samochodowych, 2) pojazdach lądowych bez własnego napędu. 4. Ubezpieczenie casco pojazdów szynowych obejmujące szkody w pojazdach szynowych. 5. Ubezpieczenie casco statków powietrznych obejmujące szkody w pojazdach powietrznych. 6. Ubezpieczenie żeglugi morskiej i śródlądowej obejmujące szkody w: 1) statkach żeglugi morskiej, 2) statkach żeglugi śródlądowej. 7. Ubezpieczenie przedmiotów w transporcie obejmujące szkody na transportowanych przedmiotach, niezależnie od każdorazowo stosowanych środków transportu. 8. Ubezpieczenie szkód spowodowanych żywiołami obejmującymi szkody rzeczowe, nie ujęte w grupach 3-7, spowodowanymi przez: 1) ogień, 2) eksplozję, 3) burzę, 4) inne żywioły, 5) energię jądrową, 6) obsunięcia ziemi lub tąpnięcia. 9. Ubezpieczenie pozostałych szkód rzeczowych (jeżeli nie zostały ujęte w grupie 3, 4, 5, 6 lub 7) wywołanych przez grad lub mróz oraz inne przyczyny (jak np kradzież), jeżeli przyczyny te nie są ujęte są w grupie 8. 10. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania pojazdów lądowych z napędem własnym, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika. 11. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej wszelkiego rodzaju, wynikającej z posiadania i użytkowania pojazdów powietrznych, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika. 12. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za żeglugę morską i śródlądową, wynikającą z posiadania i użytkowania statków żeglugi śródlądowej i statków morskich, łącznie z ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika. 13. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej ogólnej) nie ujętej w grupach 10-12. 14. Ubezpieczenie kredytu, w tym: 1) ogólnej niewypłacalności, 2) kredytu eksportowego, 3) spłaty rat, 4) kredytu hipotecznego, 5) kredytu rolniczego. 15. Gwarancja ubezpieczeniowa: 1) bezpośrednia, 2) pośrednia. 16. Ubezpieczenie różnych ryzyk finansowych, w tym: 1) ryzyka zatrudnienia, 2) niewystarczającego dochodu, 3) złych warunków atmosferycznych, 4) utraty zysków, 5) stałych wydatków ogólnych, 6) nieprzewidzianych wydatków handlowych, 7) utraty wartości rynkowej, 8) utraty stałego źródła dochodu, 9) pośrednich strat handlowych poza wyżej wymienionymi, 10) innych strat finansowych. 17. Ubezpieczenie ochrony prawnej. 18. Ubezpieczenie świadczenia pomocy na korzyść osób, które popadły w trudności w czasie podróży lub podczas nieobecności w miejscu zamieszkania.\"."}
{"id":"1997_681_1","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 1. 1. Ustanawia się Rzecznika Praw Dziecka. 2. Rzecznik Praw Dziecka, zwany dalej Rzecznikiem, stoi na straży praw dziecka określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Konwencji o Prawach Dziecka i innych przepisach prawa, z poszanowaniem odpowiedzialności, praw i obowiązków rodziców. 3. Rzecznik przy wykonywaniu swoich uprawnień kieruje się dobrem dziecka oraz bierze pod uwagę, że naturalnym środowiskiem jego rozwoju jest rodzina."}
{"id":"1997_681_10","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 10. 1. Rzecznik może: 1) zwrócić się do organów władzy publicznej, organizacji lub instytucji o złożenie wyjaśnień i udzielenie niezbędnych informacji, a także o udostępnienie akt i dokumentów, w tym zawierających dane osobowe, 2) zwrócić się do właściwych organów, w tym Rzecznika Praw Obywatelskich, organizacji lub instytucji o podjęcie na rzecz dziecka działań z zakresu ich kompetencji. 2. Rzecznik Praw Obywatelskich podejmuje sprawy skierowane przez Rzecznika Praw Dziecka."}
{"id":"1997_681_11","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 11. 1. Rzecznik przedstawia właściwym organom władzy publicznej, organizacjom i instytucjom oceny i wnioski zmierzające do zapewnienia skutecznej ochrony praw i dobra dziecka oraz usprawnienia trybu załatwiania spraw w tym zakresie. 2. Rzecznik może również występować do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych. 3. Organy, instytucje i organizacje, do których Rzecznik zwrócił się z wnioskami określonymi w ust. 1 i 2, są obowiązane ustosunkować się do tych wniosków w terminie 30 dni od daty ich otrzymania."}
{"id":"1997_681_12","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 12. 1. Rzecznik przedstawia Sejmowi i Senatowi, corocznie, informację o swojej działalności i uwagi o stanie przestrzegania praw dziecka. 2. Informacja Rzecznika jest podawana do wiadomości publicznej."}
{"id":"1997_681_13","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 13. 1. Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Praw Dziecka. 2. Organizację Biura określa statut nadawany przez Marszałka Sejmu."}
{"id":"1997_681_14","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 14. Wydatki związane z funkcjonowaniem Rzecznika są ujmowane w ustawie budżetowej i pokrywane z budżetu państwa."}
{"id":"1997_681_15","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065) w art. 2 w pkt 2 po wyrazach \"Rzecznika Praw Obywatelskich,\" dodaje się wyrazy \"Rzecznika Praw Dziecka,\"."}
{"id":"1997_681_16","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) Biurze Rzecznika Praw Dziecka,\"; 2) w art. 36 w ust. 5 po pkt 9a dodaje się pkt 9b w brzmieniu: \"9b) Rzeczniku Praw Dziecka - dla urzędników Biura Rzecznika Praw Dziecka,\"; 3) w art. 48: a) w ust. 1a wyrazy \" pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1, 2, 6, 7, 7a, 9, 10 i 13\", b) w ust. 2 wyrazy \"pkt 6 i 7\" zastępuje się wyrazami \"pkt 6, 7 i 7a\", c) w ust. 3 wyrazy \"pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1, 2, 6, 7, 7a, 9, 10 i 13\"."}
{"id":"1997_681_17","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W sprawach dzieci Rzecznik współpracuje z Rzecznikiem Praw Dziecka.\"; 2) w art. 9 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) na wniosek Rzecznika Praw Dziecka,\"."}
{"id":"1997_681_18","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 684 i Nr 72, poz. 802) w art. 2 w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach \"Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich,\" dodaje się wyrazy \"Biurze Rzecznika Praw Dziecka,\"."}
{"id":"1997_681_19","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 527 i 528) w art. 30 w ust. 1 po wyrazach \"w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich,\" dodaje się wyrazy \"w Biurze Rzecznika Praw Dziecka,\"."}
{"id":"1997_681_2","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 2. 1. W rozumieniu ustawy dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletności. 2. Uzyskanie pełnoletności określają odrębne przepisy."}
{"id":"1997_681_20","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) w art. 83 w ust. 2 po wyrazach \"Rzecznika Praw Obywatelskich,\" dodaje się wyrazy \"Rzecznika Praw Dziecka,\"."}
{"id":"1997_681_21","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1997_681_3","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 3. 1. Rzecznik, w sposób określony w niniejszej ustawie, podejmuje działania mające na celu zapewnienie dziecku pełnego i harmonijnego rozwoju, z poszanowaniem jego godności i podmiotowości. 2. Rzecznik działa na rzecz ochrony praw dziecka, w szczególności: 1) prawa do życia i ochrony zdrowia, 2) prawa do wychowania w rodzinie, 3) prawa do godziwych warunków socjalnych, 4) prawa do nauki. 3. Rzecznik podejmuje działania zmierzające do ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem, demoralizacją, zaniedbaniem oraz innym złym traktowaniem. 4. Rzecznik szczególną troską i pomocą otacza dzieci niepełnosprawne."}
{"id":"1997_681_4","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 4. 1. Rzecznika powołuje Sejm, za zgodą Senatu, na wniosek Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, grupy co najmniej 35 posłów lub co najmniej 15 senatorów. 2. Szczegółowy tryb zgłaszania kandydatów na Rzecznika określa uchwała Sejmu. 3. Uchwałę Sejmu o powołaniu Rzecznika Marszałek Sejmu przesyła niezwłocznie Marszałkowi Senatu. 4. Senat podejmuje uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na powołanie Rzecznika w ciągu miesiąca od dnia otrzymania uchwały Sejmu, o której mowa w ust. 3. Niepodjęcie uchwały przez Senat w ciągu miesiąca oznacza wyrażenie zgody. 5. Jeżeli Senat nie wyrazi zgody na powołanie Rzecznika, Sejm powołuje na to stanowisko inną osobę. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio. 6. Dotychczasowy Rzecznik pełni swoje obowiązki do czasu złożenia ślubowania przez nowego Rzecznika, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1."}
{"id":"1997_681_5","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 5. Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Rzecznik składa przed Sejmem następujące ślubowanie: \"Ślubuję uroczyście, że przy wykonywaniu powierzonych mi obowiązków Rzecznika Praw Dziecka dochowam wierności Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, będę strzec praw dziecka, kierując się przepisami prawa, dobrem dziecka i dobrem rodziny. Ślubuję, że powierzone mi obowiązki będę wypełniać bezstronnie, z najwyższą sumiennością i starannością, że będę strzec godności powierzonego mi stanowiska oraz dochowam tajemnicy państwowej i służbowej.\". Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania \"Tak mi dopomóż Bóg\"."}
{"id":"1997_681_6","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 6. 1. Kadencja Rzecznika trwa 5 lat, licząc od dnia złożenia ślubowania przed Sejmem. 2. Kadencja Rzecznika wygasa w razie jego śmierci lub odwołania. 3. Ta sama osoba nie może być Rzecznikiem dłużej niż przez dwie kolejne kadencje."}
{"id":"1997_681_7","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 7. 1. Rzecznik jest w swojej działalności niezależny od innych organów państwowych i odpowiada jedynie przed Sejmem na zasadach określonych w ustawie. 2. Rzecznik nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności. Rzecznik nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego. 3. Rzecznik nie może zajmować innego stanowiska, ani wykonywać innych zajęć zawodowych, a także nie może prowadzić działalności publicznej niedającej się pogodzić z obowiązkami i godnością jego urzędu. 4. Po zaprzestaniu wykonywania obowiązków Rzecznik ma prawo powrócić na stanowisko zajmowane poprzednio lub otrzymać stanowisko równorzędne z poprzednio zajmowanym."}
{"id":"1997_681_8","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 8. 1. Sejm, za zgodą Senatu, odwołuje Rzecznika przed upływem kadencji, jeżeli: 1) zrzekł się on sprawowania urzędu, 2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby lub utraty sił, stwierdzonych orzeczeniem lekarskim, 3) sprzeniewierzył się złożonemu ślubowaniu. 2. Sejm podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika na wniosek Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, grupy co najmniej 35 posłów lub co najmniej 15 senatorów. 3. Uchwałę Sejmu o odwołaniu Rzecznika Marszałek Sejmu przesyła niezwłocznie Marszałkowi Senatu. 4. Senat podejmuje uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na odwołanie Rzecznika w ciągu miesiąca od dnia otrzymania uchwały Sejmu, o której mowa w ust. 3. Niepodjęcie uchwały przez Senat w ciągu miesiąca oznacza wyrażenie zgody."}
{"id":"1997_681_9","title":"Ustawa z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka","text":"Art. 9. Rzecznik podejmuje działania przewidziane w ustawie z własnej inicjatywy, biorąc pod uwagę w szczególności informacje wskazujące na naruszenie praw lub dobra dziecka."}
{"id":"1997_682_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602 i Nr 123, poz. 779) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 144: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Porozumienia zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dotyczące zadań odpowiadających zakresowi określonemu w ust. 1, tracą moc z dniem 1 lipca 1999 r.\", b) w ust. 3 po wyrazach \"jako zlecone zadania, o których mowa w\" dodaje się wyrazy \"art. 10 ust. 3, art. 65 ust. 1-4\"; 2) w art. 147 w ust. 1 i 2 wyrazy \"w dniu 1 lipca 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"w dniu 1 lipca 1999 r.\"; 3) w art. 149 w pkt 1 wyrazy \"pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"pkt 3\"; 4) art. 151 otrzymuje brzmienie: \"Art. 151. 1. Traci moc ustawa z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515), z wyjątkiem art. 60, 69-70 i 72-82, które tracą moc z dniem 30 czerwca 1999 r. 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia jej w życie, zachowują moc przepisy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą.\"; 5) art. 152 otrzymuje brzmienie: \"Art. 152. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem: 1) art. 49 ust. 2 pkt 5, art. 80, 99 i 109 ust. 4, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 1998 r., 2) art. 39 ust. 3 i art. 85, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., 3) art. 74 ust. 2 pkt 2 lit. a), art. 77, 87, 88, 90-98 i 100-108, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 1999 r.\"."}
{"id":"1997_682_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_684_1","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. - o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25, z 1992 r. Nr 33, poz. 144, z 1995 r. Nr 130, poz. 629, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 369) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 w ust. 1 w pkt 3 na końcu dodaje się wyrazy \"albo uzyskała specjalizację I lub II stopnia z dziedziny medycyny lub ukończyła studium podyplomowe o kierunku zdrowie publiczne lub zarządzanie w służbie zdrowia,\"; 2) w art. 20: a) w ust. 2 po wyrazie \"określają\" dodaje się wyrazy \"w drodze rozporządzenia\", b) w ust. 3 po wyrazie \"określa\" dodaje się wyrazy \"w drodze rozporządzenia\"; 3) w art. 21 po wyrazie \"określa\" dodaje się wyrazy \"w drodze rozporządzenia\"; 4) po art. 38 w rozdziale 5 dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. Przepis art. 13 ust. 1 pkt 3 ma zastosowanie do państwowych inspektorów sanitarnych powoływanych po dniu 1 września 1997 r.\"."}
{"id":"1997_684_2","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_685_1","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 52 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Fundusz ma prawo wystawiania tytułu wykonawczego w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji opłaty, o której mowa w art. 90e ust. 1. 3. W zakresie określonym w ust. 2 Fundusz ma prawo używania pieczęci urzędowej zawierającej pośrodku wizerunek orła, a w otoku napis odpowiadający nazwie jednostki organizacyjnej uprawnionej do używania tej pieczęci.\"; 2) w art. 66: a) w ust. 7 wyrazy \"z przekazaniem portfela\" zastępuje się wyrazami \"z przeniesieniem portfela\", b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Organ nadzoru może w uzasadnionych przypadkach określić wartość środków finansowych, o których mowa w ust. 7, lub wyrazić zgodę na przeniesienie portfela ubezpieczeń bez przekazania środków finansowych.\"; 3) w art. 84 w ust. 2 wyrazy \"nie mogą przekroczyć 2%\" zastępuje się wyrazami \"stanowią 3%\"."}
{"id":"1997_685_2","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484 i Nr 96, poz. 592) w art 17 w ust. 1 pkt 22 otrzymuje brzmienie: \"22) dochody z działalności Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, Rzecznika Ubezpieczonych oraz Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych,\"."}
{"id":"1997_685_3","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_686_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 1. 1. Ustanowienie przez Radę Ministrów, na podstawie odrębnych przepisów, kontyngentów taryfowych oraz plafonów taryfowych dla towarów przywożonych na polski obszar celny nie może spowodować ubytków dochodów budżetu państwa z tytułu cła na kwotę większą niż 920.000 tys. zł, w tym 200.000 tys. zł w związku z ustanowieniem kontyngentów taryfowych oraz plafonów taryfowych niewynikających z zobowiązań międzynarodowych oraz innych zobowiązań zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Limit, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy kontyngentów taryfowych oraz pla fonów taryfowych wiążących się z importem interwencyjnym podstawowych pro duktów żywnościowych w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków agro meteorologicznych, importem towarów o charakterze strategicznym oraz towarów związanych z modernizacją Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_686_10","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 10. 1. Upoważnia się dysponentów części budżetu państwa, w których zostały zapla nowane niepodatkowe dochody budżetu państwa, do: 1) odpłatnego zlecania jednostkom organizacyjnym, innym niż organy adminis tracji publicznej, w tym również bankom, poboru niepodatkowych należności budżetu państwa, 2) przeznaczenia do 4% dochodów, zrealizowanych w trybie określonym w pkt 1, na pokrycie kosztów związanych z poborem tych dochodów. 2. Upoważnia się państwowe jednostki budżetowe realizujące, w drodze egzekucji administracyjnej, dochody budżetu państwa (niebędące podatkami) do przeznaczania 5% uzyskanych dochodów na opłacenie należnej organom egzekucyjnym opłaty określonej w art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315)."}
{"id":"1997_686_11","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 11. 1. W 2001 r. będą realizowane zobowiązania budżetu państwa z tytułu dopłat do należnego bankom oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r. na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów: 1) z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu udzielania kredytobiorcom pomocy ze środków budżetowych w 1991 r. w spłacie części należnego bankom oprocentowania od kredytów (Dz.U. Nr 50, poz. 217), 2) z dnia 3 marca 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1992 (Dz.U. Nr 24, poz. 102), 3) z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1993 (Dz.U. Nr 30, poz. 137). 2. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do zawarcia odpowiednich umów na dopłaty, o których mowa w ust. 1, do kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r."}
{"id":"1997_686_12","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 12. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do przekazania instytucjom ubezpieczeniowym środków finansowych w wysokości wynikającej z zastosowania ulg w składkach na ubezpieczenia komunikacyjne AC dla inwalidów wojennych i wojsko wych, uprawnionych do tych ulg na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_686_13","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania i wykorzystania dotacji przeznaczonej na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle hutnictwa żelaza i stali, ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, a w szczególności określi tryb udzielania, sposób wykorzystania i rozliczania dotacji oraz warunki uzyskania przez pracowników hutnictwa żelaza i stali uprawnień do osłon socjalnych, zasady, tryb przyznawania, ustalania kwot oraz obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników przemysłu hutnictwa żelaza i stali. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania i wykorzystania dotacji przeznaczonej na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w podmiotach przemysłowego potencjału obronnego, ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, a w szczególności określi tryb udzielania i sposób wykorzystania i rozliczania dotacji oraz warunki uzyskania przez pracowników podmiotów przemysłowego potencjału obronnego uprawnień do osłon socjalnych, zasady, tryb przyznawania, ustalania kwot oraz obliczania i wypłacania odpraw ustawowych i osłon socjalnych dla pracowników tego przemysłu."}
{"id":"1997_686_14","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania i wykorzystania dotacji przeznaczonej dla górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, barytu i węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową, ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, a w szczególności określi tryb udzielania, sposób wykorzystania i rozliczania dotacji. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania osłon socjalnych dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, barytu i węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową w ramach dotacji ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, a w szczególności określi warunki uzyskania uprawnień do urlopu górniczego lub zasiłku socjalnego oraz sposób obliczania i tryb wypłacania świadczeń socjalnych z tytułu urlopów górniczych i zasiłków socjalnych."}
{"id":"1997_686_15","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania i wykorzystania dotacji przeznaczonej na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle koksowniczym, ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, a w szczególności określi tryb udzielania, sposób wykorzystania i rozliczania dotacji oraz warunki uzyskania przez pracowników koksownictwa uprawnień do osłon socjalnych, zasady, tryb przyznawania, ustalania kwot oraz obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników tego przemysłu."}
{"id":"1997_686_16","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 16. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania przeniesień kwoty środków na uposażenia, nagrody roczne i pozostałe należności żołnierzy i funkcjonariuszy - pomiędzy częściami i działami odpowiednio na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Upoważnia się Ministra Sprawiedliwości do dokonywania przeniesień limitów za trudnienia i środków na wynagrodzenia pomiędzy grupami osób będących sędziami i prokuratorami oraz asesorami i aplikantami, określonymi w załączniku do ustawy budżetowej."}
{"id":"1997_686_17","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 17. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania w ciągu roku wzajemnych przeniesień wydatków planowanych na obsługę długu publicznego Skarbu Państwa pomiędzy częściami przeznaczonymi na obsługę długu zagra nicznego Skarbu Państwa oraz obsługę długu krajowego Skarbu Państwa. 2. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania w ciągu roku transakcji finansowych na instrumentach pochodnych, polegających na wy mianie płatności odsetkowych, z których uzyskane środki finansowe pomniejszają wydatki związane z kosztami obsługi długu krajowego lub zagranicznego. 3. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania w ciągu roku transakcji finansowych na instrumentach pochodnych, polegających na wy mianie płatności kapitałowych, z których uzyskane środki finansowe pomniejszają rozchody w części krajowej lub zagranicznej."}
{"id":"1997_686_18","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 18. Do dokonywania przeniesień limitów zatrudnienia i środków na wynagrodzenia, o których mowa w art. 16 ust. 2, oraz do przeniesień środków i wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 i art. 17 ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 96 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 7."}
{"id":"1997_686_19","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 19. 1. Wydatki budżetowe ujęte w budżecie państwa w części obrona narodowa przez naczone na realizację programów modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczy pospolitej Polskiej, nie mogą być wykorzystane na inne cele. 2. W przypadku wystąpienia oszczędności w wydatkach planowanych w dziale obrona narodowa upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przezna czenia na realizację programów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_686_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 2. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do sprzedaży aktywów finan sowych zwolnionych w wyniku operacji przedterminowego wykupu zadłużenia zagra nicznego."}
{"id":"1997_686_20","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 20. Wydatki budżetowe ujęte w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, przeznaczone na realizację programów reformy górnictwa węgla kamiennego, w tym dla gmin górniczych, restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali, koksownictwa oraz górnictwa siarki, nie mogą być wykorzystane na inne cele."}
{"id":"1997_686_21","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 21. 1. W przypadku nieprzekazania przez Ministra Obrony Narodowej zakresu częstotliwości na potrzeby operatorów UMTS, środki przewidziane na uzupełnienie finansowania wydatków na techniczną modernizację armii, przeznacza się na: 1) zakupy uzbrojenia \" do kwoty nieprzekraczającej 100.000 tys. zł, 2) koszty integracji z Unią Europejską \" do kwoty nieprzekraczającej 100.000 tys. zł. 2. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonania, w zakresie określonym w ust. 1, odpowiednich zmian w budżecie państwa."}
{"id":"1997_686_22","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 22. Niewykorzystane środki rezerw celowych dotyczących: 1) rozpoczęcia programu wyposażania Sił Zbrojnych w samoloty wielozadaniowe wraz z niezbędną w tym celu infrastrukturą lotniskową, 2) prac badawczo-rozwojowych rozstrzygających możliwość dokończenia programu samolotu szkoleniowego przeznacza się na modernizację techniczną Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_686_23","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 23. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania w roku 2001 refundacji, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 2 i 3 oraz w ust. 5 i 6 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285, z 1996 r. Nr 23, poz. 102 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43). 2. W zakresie ustalonym w ust. 1 mają zastosowanie tryb i terminy określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 36 ust. 8 ustawy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_686_24","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 24. 1. Ze środków specjalnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 4 ust. 7, gromadzonych na podstawie odrębnych ustaw przez państwowe jednostki budżetowe, z wyjątkiem środków specjalnych ujętych w częściach budżetu państwa, których dysponentami są wojewodowie i Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, a także minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w odniesieniu do środków specjalnych, o których mowa w art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777, z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18) oraz w art. 56 ust. 2 i art. 59a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315) dokonuje się wpłaty do budżetu państwa w wysokości 18,5% planowanych wpływów. 2. Wpłata, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana do budżetu państwa w częściach, co kwartał, w wysokości 25% wpłaty w terminie 20 dni po zakończeniu kwartału, a za IV kwartał w terminie do dnia 20 grudnia 2001 r. Wpłata ze środków specjalnych ujętych w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, nastąpi w dwóch równych częściach - w terminie do dnia 30 czerwca 2001 r. oraz do dnia 20 grudnia 2001 r. 3. W przypadku powstania nadwyżki pomiędzy planowanym a faktycznym stanem środków obrotowych na koniec roku, dysponent środków specjalnych, o których mowa w ust. 1, w terminie 5 dni od dnia przyjęcia sprawozdania finansowego, dokona wpłaty do budżetu państwa w wysokości 18,5% tej nadwyżki."}
{"id":"1997_686_25","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowych od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60 poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228, Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64) w art. 52 w pkt 1 skreśla się lit. c)."}
{"id":"1997_686_26","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119 oraz z 2000 r. Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 9 wyrazy \"o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a)-e)\" zastępuje się wyrazami \"o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a)-e) i h)\"; 2) w art. 16a w ust. 3 wyraz \"podatnika\" zastępuje się wyrazem \"płatnika\"; 3) w art. 20: a) w ust. 2 skreśla się pkt 1, b) skreśla się ust. 3; 4) w art. 21 w ust. 6 po wyrazie \"wyrównawczej\" dodaje się wyrazy \"i wpłat, o których mowa w art. 23\"; 5) w art. 36 w ust. 1 wyrazy \"oraz dróg powiatowych i krajowych\" zastępuje się wyrazami \"oraz dróg powiatowych, wojewódzkich i krajowych\"."}
{"id":"1997_686_27","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 27. Ilekroć w ustawie jest mowa o ministrze właściwym do spraw finansów należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw instytucji finansowych."}
{"id":"1997_686_28","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 28. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 25, który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2001 r."}
{"id":"1997_686_3","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 3. 1. Upoważnia się Wojewodę Lubuskiego do przekazania dotacji podmiotowej na działalność Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki S.A., której wysokość określa ustawa budżetowa. 2. Zobowiązuje się Radę Ministrów do przekazania komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu sprawozdania Wojewody Lubuskiego z wykorzystania środków dotacji, o której mowa w ust. 1, w terminie określonym dla przedłożenia sprawozdania z wykonania budżetu państwa."}
{"id":"1997_686_4","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 4. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje celowe na dofinan sowanie bieżących zadań własnych, związanych z: 1) dofinansowaniem kosztów wdrażania reformy oświaty, 2) realizacją zadań oświaty i wychowania, 3) inicjatywami wspierania edukacji na wsi, w tym pomocą materialną dla młodzieży wiejskiej, 4) usuwaniem skutków powodzi, 5) programem działań osłonowych i restrukturyzacji w ochronie zdrowia. 2. Środki na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, ujęte są w rezerwach celowych budżetu państwa. 3. Podziału środków na poszczególne jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 8, dokonuje, w porozumieniu z wojewodami, minister właściwy do spraw: 1) oświaty i wychowania \" odnośnie środków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, 2) zdrowia \" odnośnie środków, o których mowa w ust. 1 pkt 5. 4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem skutków finansowych powstałych w 2000 roku dla jednostek samorządu terytorialnego w wyniku zmiany zasad wynagradzania nauczycieli, określonych w art. 30 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i Nr 122, poz. 1323). 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin, powiatów i woje wództw, którym zostaną udzielone dotacje na cele wymienione w ust. 1 pkt 4 oraz szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania tych dotacji. 6. O przeznaczeniu dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. 7. Do rozliczenia dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie mają zastosowania postanowienia art. 93 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315). 8. Podział środków na dotacje, o których mowa w ust. 1, uwzględnia wymogi wynikające z wyodrębnienia w trybie art. 7 ustawy z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158), zadań finansowanych z tych dotacji."}
{"id":"1997_686_5","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 5. Środki określone w części 83 oraz w części 85 budżetu państwa, przeznaczone na dofinansowanie zadań własnych inwestycyjnych jednostek samorządu terytorialnego są objęte kontraktami wojewódzkimi."}
{"id":"1997_686_6","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 6. 1. Izbom rolniczym przysługuje dotacja celowa na wykonywanie ich zadań ustawowych. 2. Środki finansowe na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, ujęte są w rezerwie celowej budżetu państwa. 3. Minister właściwy do spraw finansów, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa przekazuje izbom rolniczym dotacje, o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem właściwych wojewodów."}
{"id":"1997_686_7","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 7. 1. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego informuje właściwego wojewodę o zmianach dokonanych na zasadach i w trybie art. 61a ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119 oraz z 2000 r. Nr 95, poz. 1041), w pełnej szczegółowości klasyfikacji budżetowej, w terminie 14 dni od dnia podjęcia uchwały w tej sprawie. 2. Wojewodowie przedkładają ministrowi właściwemu do spraw finansów w pełnej szczegółowości klasyfikacji budżetowej, zbiorczą informację wraz z częścią opisową o dokonanych przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego zmianach przeznaczenia dotacji celowych otrzymanych z budżetu państwa na realizację zadań własnych, w terminach określonych dla złożenia kwartalnych sprawozdań z wykonania dochodów i wydatków budżetu państwa."}
{"id":"1997_686_8","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 8. Upoważnia się ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania do przeprowadzenia centralnych zakupów ze środków ujętych w odpowiednich rezerwach celowych budżetu państwa: 1) autobusów szkolnych przeznaczonych na dowożenie dzieci do szkół, 2) wyposażenia pracowni internetowych w szkołach w sprzęt komputerowy i oprogramowanie."}
{"id":"1997_686_9","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001","text":"Art. 9. Odpis od funduszu emerytalno-rentowego na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wynosi 353.100 tys. zł."}
{"id":"1997_688_1","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o wyższym szkolnictwie wojskowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 i Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1: a) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem, b) po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) \"modelu przebiegu służby oficera zawodowego\", należy przez to rozumieć wykaz typowych - dla oficerów zawodowych - stanowisk służbowych o stopniach etatowych do stopnia pułkownika (komandora) włącznie, powiązany z podaniem wymaganych predyspozycji i wieku żołnierza, a także okresu zajmowania tych stanowisk wynoszącego od 2 do 5 lat.\"; 2) w art. 35: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Żołnierza zawodowego wyznacza się na stanowisko służbowe: 1) o stopniu etatowym do stopnia pułkownika (komandora) włącznie - na okres wynikający z modelu przebiegu służby oficera zawodowego, 2) o stopniu etatowym generała (admirała) - na 3 lata.\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu: \"7a. Przepisu ust. 7 nie stosuje się do oficerów zawodowych zajmujących stanowiska sędziów w sądach wojskowych i prokuratorów w wojskowych jednostkach prokuratury. 7b. Oficera zawodowego po upływie okresu, o którym mowa w ust. 7, wyznacza się na to samo lub na inne stanowisko służbowe.\"; 3) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Żołnierza zawodowego w służbie stałej zwalnia się z zajmowanego stanowiska służbowego: 1) jeżeli otrzymał niedostateczną ogólną ocenę w opinii służbowej, 2) jeżeli wojskowa komisja lekarska orzekła jego niezdolność do pełnienia służby w określonych jednostkach wojskowych albo na zajmowanym stanowisku służbowym, 3) gdy zlikwidowano zajmowane przez niego stanowisko służbowe, 4) gdy upłynął termin określony w decyzji o wyznaczeniu na stanowisko służbowe, 5) gdy uprawomocniło się orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe. 2. Żołnierza zawodowego w służbie stałej można zwolnić z zajmowanego stanowiska służbowego: 1) jeżeli złożył wniosek o zwolnienie z zajmowanego stanowiska służbowego, 2) jeżeli otrzymał mierną ogólną ocenę w opinii służbowej, 3) w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych, 4) jeżeli nie spełnia wymagań co do kwalifikacji niezbędnych na zajmowanym stanowisku służbowym. 3. Niezależnie od przyczyn wymienionych w ust. 1 i 2 żołnierza zawodowego zajmującego stanowisko służbowe o stopniu etatowym generała (admirała) można zwolnić z zajmowanego stanowiska służbowego, gdy otrzymał dostateczną ogólną ocenę w opinii służbowej. 4. Żołnierza zawodowego zwolnionego ze stanowiska służbowego na podstawie przepisów: 1) ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1, 2 i 4 albo ust. 3 - można wyznaczyć na niższe stanowisko służbowe, 2) ust. 1 pkt 2-4 - można wyznaczyć na niższe stanowisko służbowe za jego pisemną zgodą, 3) ust. 1 pkt 5 - wyznacza się na niższe stanowisko służbowe. 5. W odniesieniu do oficerów zawodowych wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy jest to stanowisko służbowe o stopniu etatowym bezpośrednio niższym od dotychczas zajmowanego. W przypadku gdy oficer nie ma kwalifikacji do zajmowania stanowiska służbowego o stopniu etatowym bezpośrednio niższym od dotychczas zajmowanego, można go wyznaczyć na stanowisko w korpusie oficerów odpowiadającym jego kwalifikacjom. 6. Żołnierzowi zawodowemu w służbie stałej, który nie wyrazi pisemnej zgody na wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe, w przypadkach, o których mowa w ust. 4 pkt 2, można wypowiedzieć stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej. 7. Przez niższe stanowisko służbowe rozumie się: 1) w stosunku do oficerów zawodowych - stanowisko, którego stopień etatowy jest niższy od stopnia etatowego poprzednio zajmowanego stanowiska służbowego, 2) w stosunku do chorążych zawodowych i podoficerów zawodowych - stanowisko, które jest zaszeregowane do niższej grupy uposażenia niż poprzednio zajmowane stanowisko służbowe, z wyjątkiem przypadków gdy żołnierzowi zachowano dotychczasową grupę uposażenia.\"; 4) w art. 37: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Żołnierza zawodowego w służbie kontraktowej zwalnia się z zajmowanego stanowiska służbowego: 1) jeżeli otrzymał niedostateczną ogólną ocenę w opinii służbowej, 2) jeżeli wojskowa komisja lekarska orzekła jego niezdolność do pełnienia służby w określonych jednostkach wojskowych albo na zajmowanym stanowisku służbowym, 3) gdy zlikwidowano zajmowane przez niego stanowisko służbowe, 4) gdy uprawomocniło się orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe. 1b. Żołnierza zawodowego w służbie kontraktowej można zwolnić z zajmowanego stanowiska służbowego: 1) jeżeli złożył wniosek o zwolnienie z zajmowanego stanowiska służbowego, 2) w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych.\", b) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy \"art. 36 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1a pkt 1 i 4\", - w pkt 2 wyrazy \"art. 36 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1a pkt 2 i 3 oraz ust. 1b\"; 5) w art. 39 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) model przebiegu służby oficera zawodowego, z uwzględnieniem stanowisk służbowych dla oficerów zawodowych w poszczególnych korpusach osobowych (rodzajach służb),\"; 6) w art. 75 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) braku kwalifikacji niezbędnych do wyznaczenia go na stanowisko służbowe w korpusie kadry, do którego żołnierz ten jest zaliczany,\"; 7) w art. 78 w ust. 2 w pkt 3 wyrazy \"art. 36 ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 36 ust. 6\"; 8) w art. 80 w ust. 1 wyrazy \"art. 76 ust. 1 pkt 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 76 ust. 1 pkt 3 i 4\"; 9) w art. 95 w ust. 1: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"oraz wysokość pobieranych opłat z tytułu przeprowadzania egzaminów wstępnych i sprawdzianów przy ubieganiu się o przyjęcie do tych szkół\", b) w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem, c) po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) wysokość opłat z tytułu egzaminów wstępnych i sprawdzianów dla ubiegających się o przyjęcie do szkół wojskowych oraz szczegółowe zasady ich pobierania.\"; 10) w art. 106a wyrazy \"art. 36 ust. 2 i 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 36 ust. 4 pkt 2 i ust. 6\";"}
{"id":"1997_688_2","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o wyższym szkolnictwie wojskowym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40 i z 1996 r. Nr 7, poz. 44) w art. 10 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W wyjątkowych przypadkach Minister Obrony Narodowej może wyznaczyć na stanowisko komendanta akademii wojskowej oficera o wysokich kwalifikacjach zawodowych i odpowiednim doświadczeniu praktycznym, posiadającego stopień wojskowy generała (równorzędny), który nie ma tytułu naukowego lub stopnia naukowego doktora habilitowanego.\"."}
{"id":"1997_688_3","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o wyższym szkolnictwie wojskowym","text":"Art. 3. 1. Uprawniony organ w ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wyznaczy żołnierza zawodowego zajmującego w dniu wejścia w życie ustawy stanowisko służbowe o stopniu etatowym generała (admirała) na to samo stanowisko służbowe lub na inne stanowisko nie niższe niż poprzednio zajmowane. 2. Do czasu wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 39 pkt 3, ustawy, o której mowa w art. 1, wyznaczenie oficerów zawodowych na stanowiska służbowe do stopnia etatowego pułkownika (komandora) włącznie i zwalnianie z nich odbywa się na dotychczasowych zasadach."}
{"id":"1997_688_4","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o wyższym szkolnictwie wojskowym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_689_1","title":"Ustawa z dnia 1 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. Zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki wymienione w art. 15 ust. 1, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z nieruchomościami lub obiektami budowlanymi nie złączonymi trwale z gruntem, położonymi na terenie targowiska.\"."}
{"id":"1997_689_2","title":"Ustawa z dnia 1 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_690_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa środki ochronne przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny, zwane dalej \"środkami ochronnymi\" oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków, zwany dalej \"postępowaniem ochronnym\". 2. Przepisów ustawy nie stosuje się: 1) do towaru, którego nadmierny przywóz podlega ograniczeniom w zakresie uregulowanym odrębnymi przepisami prawa lub umowami międzynarodowymi, 2) wobec przywozu na polski obszar celny towaru na który, w tym samym czasie, została nałożona na podstawie odrębnych przepisów, opłata celna dodatkowa lub opłata wyrównawcza. 3. Środki ochronne i postępowania ochronne, określone w niniejszej ustawie, będą stosowane z zachowaniem wymogów określonych w Porozumieniu w sprawie środków ochronnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 9, poz. 54) stanowiącym załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483). 4. Do postępowania ochronnego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_690_10","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Dodatkowa opłata celna, o której mowa w art. 8 i art. 9 ust. 1 pkt 1, stanowi należność celną przywozową w rozumieniu przepisów Kodeksu celnego. Rozdział 3 Postępowanie ochronne"}
{"id":"1997_690_11","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister Gospodarki wszczyna postępowanie ochronne: 1) na pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej występującej na rzecz przemysłu krajowego; wniosek uważa się za złożony na rzecz przemysłu krajowego, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna produkcja stanowi co najmniej 25% produkcji krajowej towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, 2) z urzędu, jeżeli dysponuje dowodami uzasadniającymi wszczęcie postępowania ochronnego. 2. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymogi jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego. 3. W wypadku, gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych zgodnie z ust. 2, lub materiał dowodowy okaże się niewystarczający, Minister Gospodarki, nie później niż w terminie 15 dni od daty wpłynięcia wniosku, zawiadomi o tym wnioskodawcę i wezwie go do usunięcia braków, w terminie nie krótszym niż 30 dni od daty wezwania. Jeżeli braki nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, Minister Gospodarki pozostawia wniosek bez rozpoznania. 4. W wypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się. 5. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego, Minister Gospodarki w drodze decyzji umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny."}
{"id":"1997_690_12","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Minister Gospodarki wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego, jeżeli wymaga tego interes publiczny."}
{"id":"1997_690_13","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w art. 14, żadne informacje w sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej. 2. Jeżeli z umów międzynarodowych wynika obowiązek zawiadamiania władz kraju eksportu o zamiarze wszczęcia postępowania ochronnego, Minister Gospodarki powiadomi o tym właściwe władze."}
{"id":"1997_690_14","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister Gospodarki wszczyna postępowanie ochronne w drodze postanowienia. 2. W wypadku postępowania wszczynanego na wniosek, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1, Minister Gospodarki wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania ochronnego nie później, niż w terminie 30 dni od daty wpłynięcia kompletnego wniosku. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać streszczenie zgromadzonych informacji, oraz określać: 1) datę wszczęcia postępowania ochronnego, 2) kod taryfy celnej i nazwę towaru objętego postępowaniem ochronnym, 3) termin, w którym strony zainteresowane powinny zgłosić swój udział w postępowaniu ochronnym, 4) kraje eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym, 5) termin dostarczenia informacji i wyrażenia opinii przez strony zainteresowane."}
{"id":"1997_690_15","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister Gospodarki może wezwać strony zainteresowane do dostarczenia informacji lub do złożenia wyjaśnień, jeżeli jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania ochronnego. 2. Jeżeli strona zainteresowana odmówi udzielenia, w wyznaczonym terminie informacji, o których mowa w ust. 1, lub w inny sposób będzie utrudniać postępowanie ochronne, ustalenia mogą być dokonane na podstawie dostępnych informacji. 3. Jeżeli strona zainteresowana przedstawi nieprawdziwe lub mylące informacje, to takie informacje pomija się, zaś w postępowaniu ochronnym wykorzystuje się inne dostępne dane."}
{"id":"1997_690_16","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Strony zainteresowane mogą w toku postępowania ochronnego składać wyjaśnienia, zgłaszać wnioski oraz dostarczać dowody na ich poparcie. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazywane w formie ustnej mogą zostać uwzględnione w postępowaniu ochronnym pod warunkiem, że zostaną utrwalone w formie pisemnej. 3. Strona zainteresowana przekazująca informacje mające istotne znaczenie dla jej pozycji konkurencyjnej na rynku, może żądać, by informacjom tym nadana była klauzula poufności. 4. Informacjom zostanie nadana klauzula poufności pod warunkiem, że: 1) strona zainteresowana przekazująca informacje, uzasadni swe żądanie oraz 2) z przekazanych informacji sporządzi streszczenie, które może zostać udostępnione innym uczestnikom postępowania. 5. W wypadku, gdy żądanie strony zainteresowanej dotyczące nadania informacji klauzuli poufności jest nieuzasadnione, a strona ta sprzeciwia się udostępnieniu informacji innym uczestnikom postępowania oraz nie dostarczyła streszczenia, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, Minister Gospodarki może rozstrzygnąć sprawę bez uwzględnienia tej informacji, chyba że prawdziwość informacji można potwierdzić na podstawie innych źródeł. 6. Informacja, której nadano klauzulę poufności, nie może być udostępniana innym uczestnikom postępowania ochronnego, bez zgody strony zainteresowanej przekazującej te informacje."}
{"id":"1997_690_17","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Minister Gospodarki, w toku postępowania ochronnego zbada w szczególności: 1) wielkość przywozu, w celu stwierdzenia, czy przywóz wzrósł w ilościach bezwzględnych lub w stosunku do wielkości krajowej produkcji lub konsumpcji, 2) ceny towaru objętego postępowaniem ochronnym, w tym ich relację do cen krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, 3) wpływ przywozu na sytuację producentów krajowych towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, wyrażający się w zmianach: a) wielkości produkcji, b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych, c) stanu zapasów, d) wielkości lub wartości sprzedaży, e) udziału w rynku, f) cen krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego (obniżenie cen lub zapobieżenie wzrostowi cen, który nastąpiłby w normalnych okolicznościach), g) zysku lub straty, h) stopy zwrotu z zaangażowanego kapitału, i) przepływów pieniężnych, j) stanu zatrudnienia, k) wydajności pracy, 4) istnienie związku przyczynowego pomiędzy przywozem towaru na polski obszar celny a sytuacją krajowych producentów, o której mowa w pkt 3. 2. W toku postępowania ochronnego Minister Gospodarki zbada także czynniki inne niż przywóz, które wyrządziły lub mogły wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu, lub przyczyniły się do powstania takiej szkody. Szkoda wyrządzona przez te czynniki nie będzie przypisywana przywozowi. 3. W celu stwierdzenia, czy przywóz towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, Minister Gospodarki zbada, czy istniejąca sytuacja przekształci się w poważną szkodę, biorąc pod uwagę: 1) wielkość i tempo wzrostu przywozu na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym, 2) możliwości eksportowe kraju eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym i prawdopodobieństwo wykorzystania tych możliwości dla zwiększenia przywozu na polski obszar celny."}
{"id":"1997_690_18","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Minister Gospodarki zakończy, w drodze decyzji, postępowanie ochronne nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania."}
{"id":"1997_690_19","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Minister Gospodarki wyda decyzję o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, jeżeli w toku postępowania ochronnego stwierdzone zostanie, że przywóz na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym nie wyrządził poważnej szkody przemysłowi krajowemu ani nie zagraża powstaniem takiej szkody."}
{"id":"1997_690_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Postanowienia i decyzje, o których mowa w niniejszej ustawie, przed ich podjęciem, konsultowane są z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Postanowienia i decyzje, o których mowa w niniejszej ustawie obowiązują od dnia ogłoszenia. 3. Postanowienia i decyzje wraz z uzasadnieniem ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 4. Niezależnie od ogłoszenia, o którym mowa w ust. 3, Minister Gospodarki przekazuje wydane postanowienia i decyzje wnioskodawcy i władzom kraju eksportu."}
{"id":"1997_690_20","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Jeżeli w czasie trwania postępowania ochronnego, nie wcześniej jednak niż po upływie 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania ochronnego i nie później niż po upływie 6 miesięcy od tej daty, Minister Gospodarki stwierdzi, że wprowadzenie środków ochronnych dopiero po zakończeniu postępowania ochronnego spowodowałoby powstanie szkody trudnej do naprawienia, może ustanowić, w drodze decyzji, tymczasowy środek ochronny. 2. Tymczasowy środek ochronny ustanawia się na okres nie przekraczający 6 miesięcy. 3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności określać: 1) kod taryfy celnej i nazwę towaru podlegającego tymczasowemu środkowi ochronnemu, 2) okres stosowania środka ochronnego, 3) sposób, warunki i zakres stosowania tymczasowego środka ochronnego."}
{"id":"1997_690_21","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Tymczasowego środka ochronnego nie stosuje się do dostaw towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie decyzji, o której mowa w art. 20 ust. 1, pod warunkiem że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie decyzji, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż 3 miesiące od dnia wejścia w życie tej decyzji."}
{"id":"1997_690_22","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zastosowany został tymczasowy środek ochronny, Minister Gospodarki w decyzji o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, uchyli decyzję o zastosowaniu tymczasowego środka ochronnego. 2. W wypadku uchylenia decyzji o zastosowaniu tymczasowego środka ochronnego ustanowionego w formie tymczasowej dodatkowej opłaty celnej, organ celny, który pobrał tę opłatę, dokona zwrotu kwoty opłaty na pisemny wniosek strony zainteresowanej, złożony wraz z oryginałem dowodu uiszczenia opłaty i dokumentami, których przedstawienie było niezbędne do nadania towarowi przeznaczenia celnego. 3. Kwota podlegająca zwrotowi zaliczana jest z urzędu na zaległe lub bieżące zadłużenie z tytułu należności celnych. 4. W razie braku zadłużenia, o którym mowa w ust. 3, tymczasowa dodatkowa opłata celna podlega zwrotowi w terminie 30 dni, licząc od dnia wydania decyzji orzekającej jej zwrot. 5. Od zwracanej tymczasowej dodatkowej opłaty celnej nie płaci się odsetek."}
{"id":"1997_690_23","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Jeżeli w toku postępowania ochronnego Minister Gospodarki stwierdzi, że przywóz towaru na polski obszar celny jest nadmierny, to wobec przywozu takiego towaru, w drodze decyzji, ustanowi ostateczny środek ochronny. 2. Ostateczny środek ochronny stosuje się do towaru dopuszczonego do obrotu na polskim obszarze celnym od dnia wejścia w życie decyzji o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego, z zastrzeżeniem art. 24. 3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności określać: 1) kod taryfy celnej i nazwę towaru podlegającego ostatecznemu środkowi ochronnemu, 2) rodzaj ustanowionego środka ochronnego, 3) okres stosowania środka ochronnego, 4) sposób, warunki i zakres stosowania ustanowionego środka ochronnego. 4. Jeżeli ostateczny środek ochronny został ustanowiony na okres dłuższy niż jeden rok, decyzja o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinna określać również harmonogram stopniowej liberalizacji zastosowanego środka. 5. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie kontyngentu, decyzja o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinna określać również sposób rozdysponowania kontyngentu. 6. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie nieautomatycznej rejestracji przywozu, decyzja o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinna określać również warunki wydania i wykorzystania pozwoleń na przywóz towaru objętego tą rejestracją. W szczególności, warunkiem wykorzystania pozwolenia na przywóz towaru, może być zachowanie określonej ceny jednostkowej przywożonego towaru."}
{"id":"1997_690_24","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Ostatecznego środka ochronnego nie stosuje się w odniesieniu do towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie decyzji, o której mowa w art. 23 ust. 1, pod warunkiem, że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie decyzji, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż 3 miesiące od dnia wejścia w życie tej decyzji."}
{"id":"1997_690_25","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W wypadku zastosowania ostatecznego środka ochronnego w formie kontyngentu jego wysokość zostanie ustalona na poziomie nie niższym od średniej wielkości lub wartości przywozu towaru objętego środkami ochronnymi w okresie ostatnich trzech reprezentatywnych lat, dla których dostępne są dane statystyczne, chyba że złożone zostanie wyraźne uzasadnienie, że inny poziom importu jest niezbędny dla zapobieżenia lub przeciwdziałania poważnej szkodzie. 2. W wypadku, gdy kontyngent rozdzielony jest pomiędzy kraje eksportu, wielkość kontyngentu, dla każdego kraju może być ustalona w porozumieniu z tymi spośród nich, które mają istotny interes w dostarczeniu towaru objętego środkami ochronnymi na polski obszar celny. 3. Jeżeli porozumienie, o którym mowa w ust. 2, nie zostanie osiągnięte, kontyngent zostanie rozdzielony pomiędzy kraje eksportu proporcjonalnie do poziomu przywozu towaru z tych krajów na polski obszar celny w reprezentatywnym okresie, z uwzględnieniem czynników, które wpływają lub mogłyby wpłynąć na handel tym towarem. 4. W uzasadnionych wypadkach, Minister Gospodarki może odstąpić od kryteriów podziału kontyngentu, o których mowa w ust. 2 i 3, jeżeli: 1) w wyniku postępowania stwierdzono, że przywóz z jednego lub większej liczby krajów wzrósł nieproporcjonalnie w porównaniu do całego przywozu towaru na polski obszar celny w poprzednim reprezentatywnym okresie, 2) przyjęte kryteria odstąpienia należycie uwzględniają interesy wszystkich krajów eksportu towaru objętego środkami ochronnymi. 5. Środki ochronne ustanowione wobec przywozu na polski obszar celny towaru pochodzącego z krajów nie będących członkami WTO będą nie mniej restrykcyjne od środków ustanowionych wobec towaru pochodzącego z krajów członkowskich WTO."}
{"id":"1997_690_26","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Ostateczny środek ochronny może zostać ustanowiony na okres nie dłuższy niż 4 lata, z uwzględnieniem okresu stosowania tymczasowego środka ochronnego. Rozdział 4 Postępowanie weryfikacyjne i przeglądowe"}
{"id":"1997_690_27","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Jeżeli okres stosowania środka ochronnego przekracza 3 lata, to przed upływem połowy okresu stosowania tego środka, Minister Gospodarki przeprowadzi postępowanie ochronne weryfikacyjne w celu stwierdzenia, czy dalsze stosowanie środka ochronnego jest uzasadnione. 2. Minister Gospodarki, w drodze postanowienia, wszczyna postępowanie, o którym mowa w ust. 1. 3. Do postępowania ochronnego weryfikacyjnego, przepisy rozdziału 3 stosuje się odpowiednio. 4. W postępowaniu ochronnym weryfikacyjnym bada się dane i informacje dotyczące okresu stosowania środka ochronnego. 5. Po przeprowadzeniu postępowania Minister Gospodarki, w drodze decyzji: 1) zakończy postępowanie ochronne weryfikacyjne bez zmiany stosowania środka ochronnego, lub 2) uchyli decyzję o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego, lub 3) zmieni decyzję o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego i przyspieszy liberalizację stosowanego środka ochronnego."}
{"id":"1997_690_28","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W celu przedłużenia okresu stosowania ostatecznego środka ochronnego, Minister Gospodarki może wszcząć postępowanie ochronne przeglądowe. 2. Postępowanie ochronne przeglądowe nie może być wszczęte wcześniej niż 3 miesiące od daty ustanowienia ostatecznego środka ochronnego i nie później, niż 9 miesięcy przed datą zakończenia okresu stosowania tego środka. 3. Do postępowania ochronnego przeglądowego, przepisy rozdziału 3 stosuje się odpowiednio. 4. W postępowaniu ochronnym przeglądowym bada się dane i informacje dotyczące okresu stosowania środka. 5. Minister Gospodarki, nie później niż w terminie 9 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania ochronnego przeglądowego, w drodze decyzji: 1) zakończy postępowanie ochronne przeglądowe, bez przedłużenia ważności decyzji o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego lub 2) zmieni decyzję o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego przedłużając okres stosowania środka ochronnego. 6. Z zastrzeżeniem ust. 7, Minister Gospodarki może przedłużyć stosowanie środka ochronnego pod warunkiem, że w wyniku postępowania ochronnego przeglądowego stwierdzone zostanie, że dalsze stosowanie środka ochronnego jest niezbędne: 1) dla naprawienia poważnej szkody wyrządzonej przemysłowi krajowemu lub zapobieżenia jej powstaniu, oraz 2) dla dalszej realizacji programu dostosowawczego przemysłu krajowego. 7. Nie przedłuża się stosowania środka ochronnego, jeżeli środek ten był ustanowiony na podstawie ustaleń stwierdzających, że przywóz na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża jedynie wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu produkującemu towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny. 8. Łączny okres stosowania środka ochronnego, o którym mowa w art. 26 i w niniejszym artykule nie może być dłuższy niż 8 lat. 9. Środek ochronny, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, nie może być bardziej restrykcyjny niż obowiązujący w ostatnim okresie liberalizacji określonym w decyzji, o której mowa w art. 23 ust. 3 i 4. Decyzja, o której mowa w ust. 5 pkt 2, powinna określać harmonogram stopniowej liberalizacji zastosowanego środka."}
{"id":"1997_690_29","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, wobec towaru w odniesieniu do którego był ustanowiony środek ochronny, żaden środek ochronny nie będzie wprowadzony ponownie przez okres równy okresowi stosowania środka ochronnego, licząc od dnia wygaśnięcia lub uchylenia decyzji o ustanowieniu środka ochronnego. 2. Środek ochronny ustanowiony na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy może zostać wprowadzony ponownie wobec przywozu tego samego towaru, pod warunkiem, że: 1) upłynął co najmniej jeden rok od daty ustanowienia środka ochronnego oraz 2) taki środek ochronny był stosowany wobec tego towaru nie więcej niż dwa razy w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających datę ponownego ustanowienia tego środka. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_690_3","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przywóz towaru na polski obszar celny uważa się za nadmierny, jeżeli towar jest przywożony: 1) w tak zwiększonych ilościach bezwzględnych lub w stosunku do wielkości krajowej produkcji towaru podobnego albo towaru bezpośrednio konkurencyjnego, 2) na takich warunkach, że wyrządza poważną szkodę lub zagraża wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi krajowemu wytwarzającemu towar podobny lub towar bezpośrednio konkurencyjny."}
{"id":"1997_690_30","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Postępowanie wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzone jest według dotychczas obowiązujących przepisów. 2. Wnioski o wszczęcie postępowania ochronnego, wobec których postępowanie nie zostało podjęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, powinny zostać, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, dostosowane do wymogów określonych zgodnie z niniejszą ustawą, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_690_31","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_690_4","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru objętego postępowaniem ochronnym lub w razie braku takiego towaru inny towar, który pomimo że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego tym postępowaniem, 2) towar bezpośrednio konkurencyjny - towar, który chociaż nie spełnia wymogów określonych w pkt 1, ze względu na możliwość użycia go do tych samych celów i spełniania przez niego tych samych funkcji oraz ze względu na jego cenę, może być uznany za substytutywny w odniesieniu do towaru objętego postępowaniem ochronnym, 3) poważna szkoda - znaczące i ogólne pogorszenie sytuacji przemysłu krajowego, 4) zagrożenie poważną szkodą - groźbę powstania nieuniknionej szkody w rozumieniu pkt 3, 5) przemysł krajowy - ogół producentów wytwarzających towar podobny bądź bezpośrednio konkurencyjny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tych spośród nich, których łączna produkcja towaru podobnego bądź bezpośrednio konkurencyjnego stanowi co najmniej 50% całkowitej produkcji krajowej tego towaru, 6) kraj eksportu - kraj pochodzenia towaru, a w wypadku gdy towar nie jest przywożony na polski obszar celny bezpośrednio z kraju pochodzenia towaru, kraj wysyłki towaru, 7) strony zainteresowane - władze kraju eksportu, krajowych producentów danego towaru lub towaru bezpośrednio konkurencyjnego, lub inne krajowe i zagraniczne osoby fizyczne i prawne, które w czasie postępowania wykażą swój bezpośredni interes prawny i materialny w badanej sprawie. Rozdział 2 Środki ochronne"}
{"id":"1997_690_5","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego stwierdzone zostanie, że przywóz towaru na polski obszar celny jest nadmierny, to wobec przywozu takiego towaru może zostać zastosowany środek ochronny, z zastrzeżeniem ust. 2-3. 2. Środek ochronny może zostać zastosowany wobec przywozu na polski obszar celny towaru pochodzącego z krajów członkowskich WTO pod warunkiem, że w wyniku postępowania ochronnego stwierdzone zostanie, iż obie przesłanki, o których mowa w art. 3 pkt 1 i 2, zostały spełnione łącznie i występuje związek przyczynowy między nimi a poważną szkodą lub groźbą wyrządzenia takiej szkody. 3. Środki ochronne nie będą stosowane wobec towaru pochodzącego z kraju rozwijającego się lub najmniej rozwiniętego będącego jednocześnie członkiem WTO, którego indywidualny udział w przywozie na polski obszar celny nie przekracza 3%, pod warunkiem, że łączny przywóz z tych krajów nie jest większy niż 9% całego przywozu na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym."}
{"id":"1997_690_6","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Środek ochronny stosuje się wobec towaru dopuszczonego do obrotu na polskim obszarze celnym, bez względu na kraj pochodzenia tego towaru, o ile umowy zawarte przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 5 ust. 3. 2. W wypadku, gdy poważna szkoda lub zagrożenie poważną szkodą spowodowane zostało wyłącznie nadmiernym przywozem towaru pochodzącego z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o strefie wolnego handlu, środki ochronne zastosowane będą wyłącznie wobec przywozu towaru pochodzącego z tych krajów, zgodnie z postanowieniami umów o strefie wolnego handlu. 3. W wypadku, gdy poważna szkoda lub zagrożenie poważną szkodą spowodowane zostało wyłącznie nadmiernym przywozem towaru pochodzącego z krajów nie będących członkami WTO, środki ochronne mogą być stosowane wyłącznie wobec towaru pochodzącego z tych krajów, o ile umowy zawarte przez Rzeczpospolitą Polską z tymi krajami nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_690_7","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Środek ochronny ustanawia się na czas określony, w wysokości oraz formie niezbędnej, dla naprawienia szkody wyrządzonej przemysłowi krajowemu lub zapobieżenia powstaniu szkody, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 2 i art. 26."}
{"id":"1997_690_8","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Tymczasowy środek ochronny może polegać na ustanowieniu tymczasowej dodatkowej opłaty celnej."}
{"id":"1997_690_9","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Ostateczny środek ochronny polega w szczególności na ustanowieniu: 1) opłaty celnej dodatkowej, 2) kontyngentu. 2. W odniesieniu do towaru przywożonego z krajów nie będących członkami WTO, jeżeli umowy zawarte przez Rzeczpospolitą Polską z tymi krajami nie stanowią inaczej, może być zastosowany środek ochronny także w formie nieautomatycznej rejestracji przywozu, w rozumieniu ustawy z dnia ... o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr ..., poz. ...). 3. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, do wydawania pozwoleń na przywóz stosuje się przepisy ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym."}
{"id":"1997_691_1","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (Dz.U. Nr 30, poz. 164) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) pracownicy oświaty, upowszechniania kultury oraz ochrony zdrowia zatrudnieni w samorządowych jednostkach sfery budżetowej od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1991 r. i w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 28 czerwca 1992 r., przejętych przez gminy przed 28 czerwca 1992 r. jako zadanie własne lub zlecone zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 106, poz. 679)\"; 2) w art. 5 w ust. 1 wyrazy \"art. 3 pkt 1 lit. a) i c)\" zastępuje się wyrazami \"art. 3 pkt 1 lit. a), c) i pkt 1a\"; 3) w art. 5 w ust. 3 wyrazy \"31 grudnia 1997 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 marca 1998 r.\"; 4) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Cena akcji spółek należących do Skarbu Państwa przeznaczonych do zbywania za świadectwa, cena przedsiębiorstw zbywanych przez Skarb Państwa w zamian za świadectwa oraz wartość zobowiązań wobec Skarbu Państwa, o których mowa w art. 12 ust. 2 ustawy, regulowanych za pomocą świadectw może być pomniejszona o dyskonto. 2. Minister Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki wymiany świadectw na akcje przeznaczone do zbywania w zamian za świadectwa rekompensacyjne oraz określi tryb wyznaczania wysokości dyskonta obowiązującego przy zakupie akcji, przedsiębiorstw Skarbu Państwa oraz regulowania zobowiązań za świadectwa rekompensacyjne.\"; 5) w art. 17 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) kierowników samorządowych jednostek sfery budżetowej, które w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1991 r. oraz w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 28 czerwca 1992 r. były państwowymi jednostkami budżetowymi lub jednostkami, które przed 28 czerwca 1992 r. zostały przejęte przez gminy do prowadzenia jako zadanie własne lub zlecone zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym.\"; 6) w art. 17 w ust. 1 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) właściwych wójtów, burmistrzów lub prezydentów miast - w odniesieniu do pracowników zlikwidowanych jednostek, o których mowa w art. 3 pkt 1a\"; 7) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Organy sporządzające spisy sporządzają je w terminie do dnia 30 września 1997 r.\"; 8) w art. 18 w ust. 4 wyrazy \"5 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"8 miesięcy\"; 9) w art. 20: a) w ust. 1 wyrazy \"6 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"9 miesięcy\", b) w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) właściwemu wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta - w przypadku samorządowych jednostek budżetowych przejętych do prowadzenia przez gminy przed 28 czerwca 1992 r. jako zadanie własne lub zlecone\", c) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Organy wymienione w ust. 1 pkt 3 po dokonaniu wstępnej kontroli prawidłowości sporządzenia otrzymanych spisów niezwłocznie przekazują je właściwemu terytorialnie wojewodzie.\", d) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Właściwi ministrowie i wojewodowie: 1) sprawują nadzór nad terminowością sporządzania spisów, a po otrzymaniu spisów dokonują ich przeglądu oraz wyrywkowej kontroli prawidłowości ich sporządzenia, 2) dokonują sprostowania błędów pisarskich i oczywistych omyłek.\", e) w ust. 3 wyrazy \"6 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"9 miesięcy\"; 10) w art. 21 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych wykonuje określone w ustawie zadania na podstawie umowy zawartej z emitentem świadectw.\"; 11) w art. 22 wyrazy \"spółkom prowadzącym działalność maklerską\" zastępuje się wyrazami \"podmiotom prowadzącym działalność maklerską\"; 12) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu: \"Art. 22a. Minister Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, termin rozpoczęcia i zakończenia udostępniania świadectw rekompensacyjnych osobom uprawnionym.\"; 13) w art. 29 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) w art. 39 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"oraz na pokrycie kosztów realizacji ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. Na cele realizacji tej ustawy przeznacza się z funduszu prywatyzacji kwotę w wysokości 50 mln złotych.\" \"; 14) w załączniku do ustawy: a) w pkt 1 wyrazy \"o których mowa w art. 3 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"o których mowa w art. 3 pkt 1 i pkt 1a\", b) w pkt 1 pod tabelą, w odnośniku {1)} zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Wysokość należności naliczona w każdym z dwóch okresów, o których mowa w powyższej tabeli, podlega zaokrągleniu w górę do pełnego złotego.\"."}
{"id":"1997_691_2","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_692_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 po wyrazach \"art. 7 i 8\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 8a ust. 3.\"; 2) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Normatyw spłaty kredytu, o którym mowa w ust. 1, stanowi iloraz najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie Kodeksu pracy, oraz liczby 300.\", b) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Wysokość normatywu Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 2b. Normatyw stosuje się od początku kwartału następującego po kwartale, w którym został on ogłoszony.\"; 3) w art. 8: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Za dochód gospodarstwa domowego kredytobiorcy uważa się, z zastrzeżeniem ust. 2a i 2b, wszelkie przychody członków gospodarstwa domowego po odliczeniu kosztów ich uzyskania, a także po odliczeniu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.\", b) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. W odniesieniu do osoby, prowadzącej działalność gospodarczą za dochód, o którym mowa w ust. 2, przyjmuje się kwotę przez nią podaną, nie niższą jednak niż zadeklarowana przez nią kwota dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a jeżeli osoba ta nie podlega ubezpieczeniu społecznemu - nie niższą od kwoty najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, obowiązujących osoby ubezpieczone na podstawie odrębnych przepisów. 2b. W odniesieniu do rolników dochód, o którym mowa w ust. 2, ustala się jako iloczyn powierzchni gruntów w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 hektara przeliczeniowego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681).\"; 4) w art. 8a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli przeciętny dochód gospodarstwa domowego kredytobiorcy w przeliczeniu na członka gospodarstwa domowego w kwartale poprzednim obniży się i wyniesie mniej niż 110% kwoty najniższej emerytury, na wniosek kredytobiorcy bank zawiesza spłatę kredytu na czas nie dłuższy niż 8 kwartałów w całym okresie spłaty kredytu.\", b) w ust. 3 po wyrazach \"z art.\" dodaje się wyrazy \"6 ust. 1, art. 10 ust. 3 i art.\", c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Do okresu zawieszenia spłaty, o którym mowa w ust. 1 i 2, zalicza się okresy zawieszenia spłaty kredytów wykorzystane od dnia 18 września 1997 r. Bez względu na ilość i czas trwania przerw w korzystaniu z zawieszenia spłat na podstawie ust. 1 i 2, okres ten nie może być dłuższy niż 12 kwartałów w całym okresie spłaty kredytów. 5. Kredytobiorca, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest obowiązany, na żądanie banku lub spółdzielni mieszkaniowej, udokumentować wysokość dochodów uzyskanych przez członków gospodarstwa domowego kredytobiorcy, będących podstawą zawieszenia spłaty kredytu.\"; 5) w art. 9: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb rozliczeń z bankami z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych oraz z tytułu wykupienia ze środków budżetu państwa skapitalizowanych odsetek od kredytów mieszkaniowych, w tym wysokość oprocentowania kredytów i odsetek.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, powinno określać: 1) wysokość oprocentowania kredytów objętych przejściowym wykupem odsetek, 2) wysokość i sposób oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, 3) organ uprawniony do prowadzenia rozliczeń, o których mowa w ust. 2, 4) wzory formularzy rozliczeń, 5) zasady i tryb przekazywania przez banki spłat zadłużenia z tytułu przejściowo wykupionych odsetek do budżetu państwa, 6) wysokość należnego bankom wynagrodzenia za administrowanie i egzekwowanie spłat zadłużenia, o których mowa w pkt 5, 7) szczegółowe zasady rozliczania przez banki środków wpłacanych przez kredytobiorców, o których mowa w art. 7, 8, 8a i 11 ust. 1, na spłatę kredytów mieszkaniowych, 8) upoważnienie dla Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast i ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zawierania z bankami umów, określających w szczególności terminy przekazywania środków na przejściowy wykup odsetek i wykup odsetek skapitalizowanych oraz terminy przekazywania przez banki spłat zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek wraz z oprocentowaniem tych odsetek.\"; 6) w art. 10 w ust. 1 w pkt 5 wyrazy \"31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2002 r.\"; 7) art. 10b otrzymuje brzmienie: \"Art. 10b. 1.Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb stosowania oraz sposób rozliczeń umorzeń zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych, o których mowa w art. 6 ust. 3, art. 10 ust. 1, art. 10a i art. 11 ust. 3 i 6, a także sposób rozliczeń z tytułu umorzenia w ciężar budżetu państwa i z tytułu wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek skapitalizowanych, o których mowa w art. 10a i art. 11 ust. 3 i 6. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać: 1) terminy składania wniosków o umorzenie, 2) terminy dokonywania umorzeń i zmniejszenia stanu zadłużenia z tytułu skapitalizowanych odsetek, 3) wzory rozliczeń z tytułu umorzeń.\"; 8) w art. 11 w ust. 6 wyrazy \"31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2002 r.\" oraz dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu członkowi spółdzielni przysługuje roszczenie o przekształcenie tego prawa do lokalu na własnościowe prawo do lokalu na warunkach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 5.\"."}
{"id":"1997_692_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z mocą od 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem przepisu art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 marca 2000 r."}
{"id":"1997_714_1","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz przez osoby duchowne."}
{"id":"1997_714_10","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 35, 43, 46, 48 ustawy o podatku dochodowym, stosuje się odpowiednio do podatników opłacających ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wymienionych w art. 6 ust. 1."}
{"id":"1997_714_11","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Podatnik uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, opłacający podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, może odliczyć od przychodów stratę, o której mowa w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym oraz wydatki określone w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym. 2. W przypadku dokonywania odliczeń od przychodu stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 3 i art. 26 ust. 2-12 ustawy o podatku dochodowym. 3. Za wydatki na cele rehabilitacyjne ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, uważa się wydatki poniesione na: 1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjno-usprawniającym, 6) odpłatność za pobyt na leczeniu sanatoryjnym, za pobyt w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjo-szkoleniowych, leczniczoopiekuńczych i szkolno-wychowawczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjno-usprawniające, 7) opłacanie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym trzykrotności najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w odrębnych przepisach, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 8) utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7, 9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa, 10) opłacanie tłumacza języka migowego, 11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, 12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą odpowiadającą 20% najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego w odrębnych przepisach, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo), 13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczorehabilitacyjne: a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego, b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu, niż wymienione w lit. a), 14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne do lat 16, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczorehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7, 15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na: a) turnusie rehabilitacyjno-usprawniającym, b) leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych oraz szkolnowychowawczych, c) koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych. 4. Wydatki na cele rehabilitacyjne wymienione w ust. 3 podlegają odliczeniu od przychodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy, odlicza się różnicę pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z zakładowego funduszu albo Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub zwróconą z jakichkolwiek środków. 5. Podstawą do odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 3, jest posiadanie dowodu poniesienia tych wydatków, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 3, pkt 7, 8 i 14. 6. Warunkiem odliczenia, o którym mowa w ust. 5, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową, albo 3) orzeczenia o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. 7. Przepisy ust. 3-6 stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy. 8. Ilekroć w przepisach ust. 3-7 jest mowa o osobach zaliczonych do: 1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo b) znaczny stopień niepełnosprawności, 2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy albo b) umiarkowany stopień niepełnosprawności. 9. Odliczenie, o którym mowa w ust. 5, może być dokonane również w przypadku gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. lub w odniesieniu do dzieci do lat 16 orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez lekarza specjalistę lub właściwą przychodnię specjalistyczną publicznej służby zdrowia."}
{"id":"1997_714_12","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi: 1) 8,5%: a) przychodów z działalności usługowej, w tym z działalności gastronomicznej w zakresie przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, b) przychodów z działalności polegającej na wytwarzaniu przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego, c) prowizji uzyskanej przez komisanta ze sprzedaży na podstawie umowy komisu, d) prowizji uzyskanej przez kolportera prasy na podstawie umowy o kolportaż prasy, e) przychodów, określonych w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. b) i c), f) przychodów ze świadczenia usług, określonych w art. 6 ust. 2 pkt 3, 2) 5,5% : a) przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton, b) uzyskanej prowizji z działalności handlowej w zakresie sprzedaży jednorazowych biletów komunikacji miejskiej, znaczków do biletów miesięcznych, znaków opłaty skarbowej, znaczków pocztowych, żetonów i kart magnetycznych do automatów, c) przychodów z działalności wytwórczej, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a), d) przychodów ze sprzedaży wyrobów, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 3, 3) 3,0% przychodów: a) z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, b) z działalności usługowej w zakresie handlu, c) ze świadczenia usług związanych z produkcją zwierzęcą, zaliczonych zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług do klasy 01.42 - usługi związane z chowem i hodowlą zwierząt (z wyjątkiem usług weterynaryjnych) i do klasy 85.20 - usługi weterynaryjne, d) z działalności rybaków morskich i zalewowych w zakresie sprzedaży ryb i innych surowców z własnych połowów, z wyjątkiem konserw oraz prezerw z ryb i innych surowców z połowów, e) o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, 2 i 5-9 ustawy o podatku dochodowym, f) osób fizycznych z tytułu świadczenia usług hotelarskich, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2. 2. Podatek zryczałtowany, o którym mowa w ust. 1, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. 3. Jeżeli podatnik obowiązany do prowadzenia ewidencji przychodów prowadzi działalność, z której przychody są opodatkowane różnymi stawkami określonymi w ust. 1, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych ustala się według stawki właściwej dla przychodów z każdego rodzaju działalności, pod warunkiem, że ewidencja przychodów jest prowadzona w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności. W razie, gdy podatnik, o którym mowa w zdaniu poprzednim, nie prowadzi ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów dla każdego rodzaju działalności, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów. 4. W przypadku, gdy działalność jest wykonywana w formie spółki, przychody opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zyskach określonego w umowie. W razie braku takiego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe."}
{"id":"1997_714_13","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podatnika, o której mowa w art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, zapłaconej w roku podatkowym, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego. 2. W przypadku dokonywania obniżki, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27b ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym."}
{"id":"1997_714_14","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wymienionych w art. 6 ust. 1, pomniejszony o kwotę składki, o której mowa w art. 13, ulega obniżeniu o wydatki wymienione w art. 27a ust. 1, z wyjątkiem pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym, jeżeli nie zostały odliczone od podatku na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym. 2. W przypadku dokonywania odliczeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27a ust. 2, ust. 3 pkt 1 lit. a)-c), e)-h), pkt 2 i 3, ust. 4-6, ust. 7 pkt 1, ust. 7a, ust. 8-15, ust. 17-19 oraz ust. 21 ustawy o podatku dochodowym."}
{"id":"1997_714_15","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Podatnicy i spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, prowadzić ewidencję przychodów odrębnie za każdy rok podatkowy, zwaną dalej \"ewidencją\", wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów. 2. Obowiązek prowadzenia ewidencji nie dotyczy podatników uzyskujących przychody wymienione w art. 6 ust. 2 pkt 1 i 2 wyłącznie od osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz osób fizycznych będących przedsiębiorcami, a także przychody, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 3. 3. Obowiązek prowadzenia ewidencji, z zastrzeżeniem ust. 4, powstaje od dnia, od którego ma zastosowanie opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika o założeniu ewidencji do dnia 20 stycznia roku podatkowego, w którym będą opłacali ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. 4. Podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności w ciągu roku podatkowego są obowiązani złożyć zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, w terminie siedmiu dni od dnia rozpoczęcia działalności. 5. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, zawiadomienie składa jeden ze wspólników. W przypadku gdy jeden ze wspólników ma miejsce zamieszkania na terenie objętym właściwością miejscową urzędu skarbowego, na którym również znajduje się siedziba spółki, obowiązek złożenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3 i 4, ciąży na tym wspólniku. 6. Ewidencję oraz dowody, na podstawie których dokonywane są zapisy, a także dowody zakupu, o których mowa w ust. 1, należy przechowywać w miejscu wykonywania działalności lub w miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, albo w biurze rachunkowym, któremu zostało powierzone prowadzenie ewidencji. Jeżeli na zlecenie podatnika prowadzenie ewidencji zostało powierzone biuru rachunkowemu, podatnik jest obowiązany w terminie siedmiu dni od dnia zawarcia umowy z biurem rachunkowym zawiadomić o tym urząd skarbowy, w którym zostało złożone zawiadomienie o prowadzeniu ewidencji, wskazując nazwę i adres biura oraz miejsce (adres) przechowywania ewidencji i dowodów związanych z jej prowadzeniem."}
{"id":"1997_714_16","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia ewidencji, szczegółowe warunki jakim powinna odpowiadać ewidencja, aby stanowiła dowód w postępowaniu podatkowym, sposób dokumentowania przychodów oraz obliczania należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, 2) sposób prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o którym mowa w art. 15 ust. 1, 3) sposób prowadzenia książki zamówień, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 3 lit.c)."}
{"id":"1997_714_17","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W razie nieprowadzenia lub prowadzenia ewidencji bez zachowania warunków do uznania jej za dowód w postępowaniu podatkowym, organ podatkowy określi wartość niezaewidencjonowanego przychodu, w tym również w drodze oszacowania i ustali od tej kwoty ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 20%."}
{"id":"1997_714_18","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, zwani dalej \"płatnikami\", na których rzecz jest wykonywana działalność wymieniona w art. 6 ust. 2, są obowiązane do obliczania i poboru ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przy każdorazowej wypłacie należności. 2. Płatnicy nie są obowiązani do poboru ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli podatnik przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym zawiadomi w formie pisemnej płatnika, że: 1) nie spełnia warunków do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, lub 2) zrzekł się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy."}
{"id":"1997_714_19","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Płatnicy przekazują kwoty pobranego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych pomniejszone o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 13, w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym na rzecz podatnika dokonano wypłaty należności - na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. 2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, płatnicy są obowiązani przesłać właściwym urzędom skarbowym w odniesieniu do przychodów, o których mowa: 1) w art. 6 ust. 2 pkt 1 i 2 - zbiorcze deklaracje według ustalonego wzoru, 2) w art. 6 ust. 2 pkt 3 - imienne informacje według ustalonego wzoru. 3. W terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom osiągającym przychody wymienione w art. 6 ust. 2 pkt 3 oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika imienne informacje o wysokości przychodu i pobranym ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych."}
{"id":"1997_714_2","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opłacają zryczałtowany podatek dochodowy w formie: 1) ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, 2) karty podatkowej. 2. Osoby duchowne, prawnie uznanych wyznań, opłacają zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych. 3. Wpływy z podatku dochodowego opłacanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych stanowią dochód budżetu państwa. 4. Wpływy z karty podatkowej stanowią dochody gmin."}
{"id":"1997_714_20","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Podatnicy, uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, są obowiązani sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, zwany dalej \"spisem z natury\" na dzień zaprowadzenia ewidencji oraz na koniec każdego roku podatkowego. Spis z natury należy sporządzić również w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji działalności. W razie zawiadomienia urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej podatnicy są obowiązani sporządzić również spis rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi, zwanych dalej \"wyposażeniem\". 2. Spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych w ust. 1, jednostkę miary, ilość stwierdzoną w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę \"Spis zakończono na pozycji...\", podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników). 3. Podatnik wycenia towary i inne składniki majątku objęte spisem z natury według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu. Przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło i podatek akcyzowy, opłaty wyrównawcze oraz opłaty celne dodatkowe, zaś w przypadku otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika. 4. Podatnik jest obowiązany dokonać wyceny najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia spisu z natury. 5. Podatnik jest obowiązany wpisać do ewidencji spis z natury według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie to powinno być przechowywane łącznie z ewidencją."}
{"id":"1997_714_21","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Podatnicy, z wyjątkiem podatników, o których mowa w art. 15 ust. 2, są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień w terminie złożenia zeznania - na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. 2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika: 1) informację według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu i wysokości dokonanych odliczeń za I półrocze roku podatkowego - w terminie do dnia 31 lipca każdego roku, 2) zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku. 3. Przy obliczaniu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za poszczególne miesiące, podatnicy mogą uwzględniać odliczenia i obniżki, o których mowa w art. 11, 13 i 14. 4. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynikający z zeznania jest podatkiem należnym za dany rok podatkowy, chyba że urząd skarbowy wyda decyzję, w której ustali inną wysokość podatku. 5. W razie niezłożenia zeznania o wysokości osiągniętego przychodu, dokonanych odliczeniach i kwocie należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, urząd skarbowy, z zastrzeżeniem art. 17, wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych."}
{"id":"1997_714_22","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi - chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku - i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach. 2. W stosunku do podatników, o których mowa w ust. 1, podlegających za część roku opodatkowaniu na ogólnych zasadach, za podstawę do określenia podatku dochodowego przyjmuje się dochód osiągnięty po utracie warunków do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Rozdział 3 Karta podatkowa"}
{"id":"1997_714_23","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność: 1) usługową lub wytwórczo - usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej \"tabelą\", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli, 2) usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu - w warunkach określonych w części II tabeli, 3) usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi - w warunkach określonych w części III tabeli, z wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem, 4) gastronomiczną - jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu - w warunkach określonych w części IV tabeli, 5) w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu - w warunkach określonych w części V tabeli, 6) w zakresie usług rozrywkowych - w warunkach określonych w części VI tabeli, 7) w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu - w warunkach określonych w części VII tabeli, 8) w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego - w warunkach określonych w części VIII tabeli, 9) w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług weterynaryjnych, w tym również sprzedaż preparatów weterynaryjnych wymienionych w pozycjach: 24.42.13-70, 24.42.21-65, 24.42.21-69, 24.42.23-40 ex oraz 24.41.51-90.30 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w związku ze świadczonymi usługami - w warunkach określonych w części IX tabeli, 10) w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi - w warunkach określonych w części X tabeli, 11) w zakresie usług edukacyjnych, polegającą na udzielaniu lekcji na godziny - w warunkach określonych w części XI tabeli. 2. Wyróżnik \"ex\", o którym mowa w ust. 1 pkt 9, oznacza, że zakres dopuszczonych do sprzedaży wyrobów jest węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług."}
{"id":"1997_714_24","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Podatnicy ci są jednak obowiązani wydawać na żądanie klienta rachunki i faktury, o których mowa w odrębnych przepisach, stwierdzające sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków i faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę. 2. Do podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy, opłacali podatek dochodowy na ogólnych zasadach lub w innej formie niż karta podatkowa, albo którzy w roku podatkowym rozpoczęli działalność, nie stosuje się zwolnień, o których mowa w ust. 1, w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej, nie dłuższym jednak niż cztery miesiące. Kwoty podatku dochodowego zapłacone w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej zalicza się na poczet podatku wynikającego z tej decyzji. 3. Podatnicy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy, opłacali podatek dochodowy w formie karty podatkowej, są obowiązani do dnia otrzymania decyzji ustalającej wysokość tego podatku, opłacać podatek dochodowy w formie karty podatkowej, w wysokości stawki określonej w decyzji ustalającej jej wysokość na rok poprzedni. Kwoty podatku dochodowego zapłacone w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej zalicza się na poczet podatku wynikającego z tej decyzji."}
{"id":"1997_714_25","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli: 1) złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie, 2) we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 11 części tabeli, 3) przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę, oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne, 4) nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności, o której mowa w art. 6 ust. 2, 5) małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, 6) nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym. 2. Nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej: 1) prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w elektrowniach wodnych i wiatrowych, o mocy oddawanej do 5000 kilowatów oraz wytwarzanie biogazu, 2) osiąganie przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze - z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach. 3. Za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4. 4. Jeżeli podatnik we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności określonej w art. 23 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 w różnym zakresie lub prowadzi działalność w odrębnych zakładach, łączne zatrudnienie nie może przekroczyć stanu zatrudnienia określonego dla zakresu działalności, dla którego przewidziano najniższy stan zatrudnienia. 5. Podatnicy prowadzący działalność określoną w art. 23 ust. 1 pkt 1-6 mogą być opodatkowani w formie karty podatkowej również wtedy, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki, pod warunkiem, że łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego w tabeli. 6. Przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustalaniu wysokości podatku dochodowego w odniesieniu do podatników, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1, do liczby pracowników: 1) wlicza się również osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę nakładczą oraz członków rodziny mających inne niż podatnik miejsce pobytu stałego lub czasowego, 2) nie wlicza się: a) członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem, a w razie gdy działalność prowadzona jest przez wspólników - tylko członków rodziny jednego ze wspólników, b) osób zatrudnionych w celu nauki zawodu lub przyuczenia do wykonywania określonej pracy, zgodnie z odrębnymi przepisami o nauce zawodu lub przyuczaniu do wykonywania określonej pracy - w okresie nauki zawodu lub przyuczania oraz nie więcej niż trzech osób zatrudnionych w okresie pierwszych dwunastu miesięcy po złożeniu przez nie egzaminu; na równi z osobami zatrudnionymi w celu nauki zawodu lub przyuczenia do wykonywania określonej pracy traktuje się uczniów szkół średnich oraz studentów, zatrudnionych w okresie wakacji letnich i zimowych, c) osób pobierających emerytury lub renty - łącznie nie więcej niż dwóch, d) pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów - pod warunkiem, że podatnik określił na piśmie zakres czynności tych pracowników, e) osób, na których rachunek jest prowadzona działalność po śmierci podatnika, jeżeli osoby te nie biorą udziału w prowadzeniu działalności, f) jednego bezrobotnego absolwenta skierowanego, na podstawie odrębnych przepisów, przez właściwy urząd pracy do odbywania stażu u pracodawcy przez okres nie przekraczający dwunastu miesięcy. 7. Przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustalaniu wysokości stawek podatku w odniesieniu do podatników, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 2-6 i 11, do liczby pracowników nie wlicza się małżonka, z zastrzeżeniem pkt 2 objaśnień do części V tabeli oraz pkt 1 objaśnień do części XI tabeli, i niepełnoletnich członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem. W razie prowadzenia działalności przez wspólników - do liczby pracowników nie wlicza się małżonka i niepełnoletnich członków rodziny tylko jednego wspólnika. Przy prowadzeniu działalności usługowej w zakresie handlu detalicznego i gastronomii - do liczby pracowników nie wlicza się ponadto osób zatrudnionych w celu praktycznej nauki zawodu, zgodnie z odrębnymi przepisami o nauce zawodu, oraz pracowników zatrudnionych wyłącznie do utrzymywania czystości w zakładzie, pod warunkiem, że podatnik określił na piśmie zakres czynności tych pracowników. 8. W przypadku powołania osób, o których mowa w ust. 6 pkt 2 lit. b), do odbycia zasadniczej służby wojskowej w okresie pierwszych dwunastu miesięcy po złożeniu przez nie egzaminu, okres nie wliczania ich do stanu zatrudnienia przedłuża się o czas trwania służby, jeżeli podatnik zawiadomi w formie pisemnej o tym fakcie urząd skarbowy w terminie siedmiu dni od dnia powołania do służby."}
{"id":"1997_714_26","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 4, ustala się: 1) dla podatników prowadzących działalność określoną w art. 23 ust. 1 pkt 1 i pkt 5-11 - według stawek miesięcznych określonych w tabeli, 2) dla podatników prowadzących działalność określoną w art. 23 ust. 1 pkt 2-4 - w granicach stawek miesięcznych określonych w tabeli, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiary tej działalności. 2. W przypadkach, o których mowa w art. 25 ust. 5, wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki określonej dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników. 3. W przypadkach, o których mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. e), wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki bezpośrednio poprzedzającej stawkę określoną dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników, z tym że stawka ta nie może być niższa od określonej dla działalności wykonywanej bez zatrudnienia pracowników. 4. Jeżeli podatnik we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności wymienionej w art. 23 ust. 1 pkt 1 w różnych zakresach lub różnych miejscowościach, dla których przewidziano różne wysokości stawek karty podatkowej, wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla tego zakresu działalności i miejscowości, dla których przewidziana jest stawka najwyższa. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do podatników prowadzących działalność usługową w zakresie handlu detalicznego oraz działalność gastronomiczną. 5. Liczbę mieszkańców miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy."}
{"id":"1997_714_27","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Stawki karty podatkowej: 1) określone w części I tabeli obniża się o 20% dla podatników, którzy ukończyli do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat życia lub są osobami, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono co najmniej lekki stopień niepełnosprawności, jeżeli przy prowadzeniu działalności określonej w art. 23 ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem prowadzenia parkingów, nie zatrudniają pracowników, w tym również osób określonych w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. a) i c), nie licząc małżonka, 2) określone w części V tabeli obniża się o 20% dla podatników, którzy ukończyli do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat życia lub są osobami w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono co najmniej umiarkowany lub lekki stopień niepełnosprawności, jeżeli przy prowadzeniu działalności w zakresie usług transportowych nie zatrudniają pracowników i członków rodziny, 3) określone w części I tabeli obniża się dla podatników, którzy zatrudniają pracowników będących osobami, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono co najmniej lekki stopień niepełnosprawności, o 10% na każdą osobę; obniżka stawki nie dotyczy osób wymienionych w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. c) i d). 2. Na wniosek podatnika urząd skarbowy może dodatkowo obniżyć stawkę karty podatkowej określoną w części I tabeli w przypadkach szczególnie uzasadnionych - w stosunku do podatników, o których mowa w ust. 1. 3. Na wniosek podatnika urząd skarbowy może obniżyć stawkę karty podatkowej określoną w części I tabeli, jeżeli rozmiar działalności podatnika, przy zatrudnieniu nie przekraczającym jednego pracownika, wskazuje na to, że określona w tabeli stawka byłaby oczywiście za wysoka. 4. W razie gdy podatnik prowadzi działalność wymienioną w art. 23 ust. 1 pkt 2-5 i pkt 8-11 w rozmiarach wskazujących na to, iż określone w częściach IIV i VIII-XI tabeli stawki byłyby oczywiście nieodpowiednie, stawki te mogą być na wniosek podatnika lub z urzędu obniżone lub podwyższone, nie więcej jednak niż o 50%. 5. Podatnikom, którzy przy równoczesnym zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy wykonują usługi i nie zatrudniają pracowników oraz osób, o których mowa w art. 25 ust. 6, stawki karty podatkowej określone w części I tabeli obniża się o 80%; podatnicy ci nie mogą równocześnie korzystać z obniżek przewidzianych w ust. 1-4. 6. W przypadkach określonych w art. 25 ust. 5 obniżkę stawki, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i w ust. 5, stosuje się, jeżeli wszyscy wspólnicy spełniają warunki uprawniające do tej obniżki. 7. Przepisy ust. 1 i 4 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy przed dniem 1 września 1997 r., uzyskali orzeczenia o zakwalifikowaniu do jednej z trzech grup inwalidzkich przez organy działające na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym."}
{"id":"1997_714_28","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W razie zatrudnienia przez podatnika przy prowadzeniu działalności określonej w art. 23 ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem prowadzenia parkingów, pełnoletnich członków rodziny, nie licząc małżonka, a w przypadkach określonych w art. 25 ust. 5 - pełnoletnich członków rodziny jednego ze wspólników, nie licząc małżonka, a także w razie zatrudnienia osób, o których mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. c) i d), podwyższa się stawkę karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za miesiące, w których była zatrudniona: 1) o 40% stawki określonej dla działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, 2) o 30% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu jednego pracownika, 3) o 20% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu dwóch pracowników, 4) o 15% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu trzech pracowników, 5) o 10% stawki określonej dla działalności prowadzonej przy zatrudnieniu czterech i pięciu pracowników. 2. Wysokość stawki karty podatkowej ustalonej na podstawie ust. 1 nie może być wyższa od stawki bezpośrednio następującej po stawce właściwej dla łącznej liczby wspólników i pracowników."}
{"id":"1997_714_29","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik składa właściwemu urzędowi skarbowemu w deklaracji według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, od którego ma być zastosowana karta, a jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w ciągu roku podatkowego - przed rozpoczęciem działalności. Jeżeli do końca każdego roku podatkowego objętego opodatkowaniem w formie karty podatkowej podatnik nie zgłosił likwidacji działalności, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. 2. Podatnicy, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w służbie weterynaryjnej organów administracji publicznej i wykonują równocześnie działalność, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 9, są obowiązani dołączyć do wniosku oświadczenie w formie pisemnej o tym zatrudnieniu. 3. Właściwy miejscowo w sprawie podatku dochodowego opłacanego w formie karty podatkowej jest urząd skarbowy według miejsca położenia zorganizowanego zakładu, wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej, a w razie niedopełnienia zgłoszenia działalności do ewidencji lub gdy działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu - według miejsca zamieszkania podatnika lub siedziby spółki, a jeżeli nie można ustalić siedziby spółki - według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników. 4. Jeżeli działalność jest prowadzona w kilku zorganizowanych zakładach na terenie objętym właściwością miejscową kilku urzędów skarbowych właściwość ustala się według miejsca wskazanego przez podatnika jako siedzibę działalności."}
{"id":"1997_714_3","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756), zwanej dalej \"ustawą o podatku dochodowym\"."}
{"id":"1997_714_30","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Urząd skarbowy, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w decyzji tej wymienia się wszystkich jej wspólników. 2. Jeżeli urząd skarbowy stwierdzi brak warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, wydaje decyzję odmowną. W tym przypadku podatnik jest obowiązany płacić: 1) ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnia warunki określone w rozdziale 2, albo 2) podatek dochodowy na ogólnych zasadach. 3. Podatnicy, o których mowa w ust. 2, korzystający dotychczas ze zwolnienia od obowiązku prowadzenia ksiąg albo ewidencji, o której mowa w art. 15 ust. 1, są obowiązani do założenia i prowadzenia właściwych ksiąg albo ewidencji, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona decyzja odmawiająca im zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej."}
{"id":"1997_714_31","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Podatek dochodowy w formie karty podatkowej, wynikający z decyzji, o której mowa w art. 30, podatnik obniża o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne opłaconej w roku podatkowym, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego. Zasadę tę stosuje się również do podatników, o których mowa w art. 25 ust. 5. 2. Kwota składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, o którą pomniejsza się kartę podatkową, nie może przekroczyć 7,5% podstawy wymiaru tej składki, określonej w odrębnych przepisach. 3. Wysokość wydatków na cele, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. 4. Po upływie roku podatkowego, w terminie do dnia 31 stycznia, podatnik jest obowiązany złożyć we właściwym urzędzie skarbowym roczną informację według ustalonego wzoru o wysokości składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach. 5. Podatnicy płacą podatek dochodowy w formie karty podatkowej, pomniejszony o zapłaconą składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, bez wezwania w terminie do dnia siódmego każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za grudzień - w terminie do dnia 28 grudnia roku podatkowego, na rachunek właściwego urzędu skarbowego."}
{"id":"1997_714_32","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Podatnik może zrzec się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej ustalającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej. 2. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany od pierwszego dnia miesiąca następującego po zrzeczeniu zaprowadzić: 1) ewidencję i płacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnia warunki określone w rozdziale 2, albo 2) właściwe księgi i płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach. 3. Do końca miesiąca, w którym podatnik zrzekł się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, jest obowiązany opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach. W tym przypadku podatnik jest obowiązany złożyć właściwemu urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru w ustawie o podatku dochodowym o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku do końca miesiąca, w którym zrzekł się opodatkowania w formie karty podatkowej, w terminie przewidzianym dla składania tej deklaracji. W tym samym terminie podatnik jest obowiązany wpłacić różnicę pomiędzy kwotą podatku dochodowego wynikającego z deklaracji a kwotą podatku dochodowego zapłaconego w formie karty podatkowej, w okresie przed zrzeczeniem się opodatkowania w tej formie."}
{"id":"1997_714_33","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W razie rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, podatek w formie karty podatkowej za okres od dnia rozpoczęcia działalności do końca pierwszego miesiąca pobiera się w wysokości 1\/30 miesięcznej należności za każdy dzień. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy korzystali ze zwolnienia od podatku dochodowego i którym okres tego zwolnienia upłynął z pierwszym dniem danego miesiąca. 3. W razie likwidacji działalności w ciągu roku podatkowego i zgłoszenia tego urzędowi skarbowemu, podatek w formie karty podatkowej za ostatni miesiąc prowadzenia działalności pobiera się za okres do dnia zaprzestania działalności w wysokości 1\/30 miesięcznej należności za każdy dzień."}
{"id":"1997_714_34","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. W razie zgłoszenia przez podatnika przerwy w prowadzeniu działalności w danym roku podatkowym, z wyjątkiem podatników prowadzących działalność usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego, nie pobiera się podatku w formie karty podatkowej za pełny okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej dziesięć dni w wysokości 1\/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy, jeżeli podatnik zawiadomi o tej przerwie w terminie trzech dni od dnia jej rozpoczęcia i dnia jej zakończenia. 2. Zasadę, o której mowa w ust. 1, stosuje się do podatników prowadzących działalność usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego, jeżeli przerwa została spowodowana chorobą, służbą wojskową, wyjazdem za granicę oraz urlopem wypoczynkowym w wymiarze co najmniej jednego miesiąca."}
{"id":"1997_714_35","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej, z wyjątkiem prowadzących parkingi, jeżeli przy prowadzeniu działalności zatrudniają pracowników, w tym również wymienionych w art. 25 ust. 6 pkt 1, oraz osoby, o których mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. a), c), d) i f), są obowiązani prowadzić książkę ewidencji zatrudnienia tych osób, zwaną dalej \"ewidencją zatrudnienia\". 2. Podatnik jest obowiązany przechowywać ewidencję zatrudnienia w miejscu wykonywania działalności albo w miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, z zastrzeżeniem ust. 3, jeżeli działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu. 3. Podatnicy prowadzący działalność usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu są obowiązani przechowywać ewidencję zatrudnienia w miejscu wykonywania działalności. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji zatrudnienia."}
{"id":"1997_714_36","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są obowiązani zawiadomić urząd skarbowy: 1) o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, które: a) powodują utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej, b) mają wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, a w szczególności o zmianach: w stanie zatrudnienia, miejsca prowadzenia działalności, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby stanowisk na parkingu oraz liczby i rodzaju urządzeń przy prowadzeniu usług rozrywkowych, liczby godzin przeznaczonych na wykonywanie wolnego zawodu w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego oraz wolnego zawodu w zakresie usług weterynaryjnych, liczby sprzedawanych posiłków domowych, liczby godzin sprawowania opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi, liczby godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji, 2) o likwidacji prowadzonej działalności. 2. Nie uważa się za zwiększenie stanu zatrudnienia czasowego zatrudnienia pracownika lub pełnoletniego członka rodziny w miejsce nieobecnego stałego pracownika, którego nieobecność trwa nieprzerwanie co najmniej dziesięć dni i jest spowodowana szczególnymi względami, w tym chorobą, urlopem, powołaniem na ćwiczenia wojskowe. 3. W przypadkach wymienionych w ust. 2, jeżeli w miejsce nieobecnego stałego pracownika podatnik nie zatrudni innego pracownika lub pełnoletniego członka rodziny, urząd skarbowy obniża stawkę karty podatkowej w sposób określony w art. 37. 4. Nie stanowi przeszkody do opodatkowania w formie karty podatkowej przekroczenie stanu zatrudnienia określonego w części I, II i IV tabeli: 1) nie więcej niż o trzech pracowników - jeżeli podatnik prowadzi działalność na terenie gmin wymienionych w odrębnych przepisach, określających wykaz gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym oraz zawiadomi o tym urząd skarbowy, albo 2) nie więcej niż o dwóch pracowników - jeżeli podatnik prowadzący gospodarstwo rolne wykonuje równocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą w miejscowości o liczbie mieszkańców do 5000 oraz zawiadomi o tym urząd skarbowy. 5. Podatnikowi spełniającemu równocześnie warunki określone w ust. 4 pkt 1 i 2 przysługuje prawo do przekroczenia stanu zatrudnienia nie więcej niż o trzech pracowników. 6. Z tytułu zatrudnienia osób, o których mowa w ust. 4, stawka karty podatkowej nie ulega zmianie. 7. O zmianach, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, podatnik jest obowiązany zawiadomić w formie pisemnej urząd skarbowy, najpóźniej w terminie siedmiu dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeżeli zawiadomienie dotyczy zatrudnienia osoby, o której mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d), należy w nim również podać szczegółowy zakres czynności, które osoba ta ma wykonywać. 8. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, preferencje, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i w ust. 5, podatnik zachowuje do dnia 31 grudnia danego roku podatkowego. 9. Liczbę mieszkańców, o której mowa w ust. 4 pkt 2, przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy."}
{"id":"1997_714_37","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W razie zawiadomienia o zmianach, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 lit. b) i ust. 3, zmiana wysokości podatku w formie karty podatkowej następuje poczynając od miesiąca, w którym zaszły okoliczności powodujące zmianę. Należność za ten miesiąc pobiera się w wysokości 1\/30 dotychczasowej miesięcznej należności za każdy dzień części miesiąca przed dniem, w którym nastąpiła zmiana, zwiększonej lub zmniejszonej o 1\/30 nowej miesięcznej należności za każdy dzień pozostałej części tego miesiąca."}
{"id":"1997_714_38","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Podatnik może zrzec się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji zmieniającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej. Przepis art. 32 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Do końca miesiąca, w którym podatnik zrzekł się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, opłaca on za każdy miesiąc podatek dochodowy w formie karty podatkowej, w wysokości stawki określonej w decyzji w sprawie ustalenia jej wysokości na dany rok."}
{"id":"1997_714_39","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Podatnik, który zawiadomi w formie pisemnej urząd skarbowy o utracie warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej, jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić: 1) ewidencję i płacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnia warunki określone w rozdziale 2, albo 2) właściwe księgi - chyba, że jest zwolniony od tego obowiązku - i płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach. 2. W stosunku do podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegających za część roku opodatkowaniu na ogólnych zasadach, za podstawę do ustalenia podatku dochodowego za ten okres przyjmuje się dochód osiągnięty od dnia utraty warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej."}
{"id":"1997_714_4","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) działalność usługowa - pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 42, poz. 264), z zastrzeżeniem pkt 2 - 4, 2) działalność gastronomiczna - usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz sprzedażą posiłków i towarów, 3) działalność usługowa w zakresie handlu - sprzedaż w stanie nie przetworzonym nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone w mniejsze opakowania albo rozlane w butelki, puszki lub mniejsze pojemniki, 4) działalność usługowa w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu - sprzedaż detaliczną towarów ze skrzyni, walizy, kosza, z samochodu, wozu konnego albo w inny sposób przenoszonych lub przewożonych z miejsca na miejsce, 5) działalność wytwórcza - działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzoną przez podatnika, 6) towary - towary handlowe, surowce i materiały podstawowe, z tym że: a) towarami handlowymi są towary (wyroby) zakupione z przeznaczeniem do dalszej odprzedaży w stanie nie przetworzonym, b) surowcami i materiałami podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone, z tym że za surowce i materiały podstawowe nie uważa się paliw i olejów zużywanych w transporcie, 7) dowody zakupu - otrzymane faktury, rachunki, paragony, dowody wewnętrzne oraz opis otrzymanego towaru; do udokumentowania zakupów towarów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, 8) karty przychodów - indywidualne (imienne) karty przychodów pracowników prowadzone przez podatników dokonujących pracownikom wypłat należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym, 9) podatek dochodowy na ogólnych zasadach - podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany przy zastosowaniu podstawy obliczania podatku, o której mowa w art. 26 ustawy o podatku dochodowym i skali, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym, 10) księgi - księgi rachunkowe albo podatkową księgę przychodów i rozchodów, prowadzone na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 11) gospodarstwo rolne - gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym."}
{"id":"1997_714_40","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. W przypadku, gdy podatnik: 1) poda we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej dane niezgodne ze stanem faktycznym, powodujące nieuzasadnione zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, bądź ustalenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej w kwocie niższej od należnej, lub 2) prowadzi nierzetelnie (niezgodnie ze stanem faktycznym) ewidencję zatrudnienia bądź, mimo obowiązku, nie prowadzi tej ewidencji, a stwierdzony stan zatrudnienia jest wyższy od zgłoszonego urzędowi skarbowemu, lub 3) nie zawiadomi urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa w art. 36 ust. 7, o zmianach powodujących utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej albo mających wpływ na podwyższenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej, bądź w zawiadomieniu poda dane w tym zakresie niezgodne ze stanem faktycznym, lub 4) w rachunku lub fakturze stwierdzających sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi poda dane istotnie niezgodne ze stanem faktycznym - urząd skarbowy stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 1. 2. W przypadkach określonych w ust. 1: 1) podatnicy są obowiązani płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach za cały rok podatkowy, 2) obowiązek założenia właściwych ksiąg powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej."}
{"id":"1997_714_41","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 40, kwoty wpłacone z tytułu karty podatkowej zalicza się na podatek dochodowy określony na ogólnych zasadach za dany rok podatkowy. Rozdział 4 Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych"}
{"id":"1997_714_42","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Osoby duchowne osiągające przychody z opłat otrzymywanych w związku z pełnionymi funkcjami o charakterze duszpasterskim, opłacają od tych przychodów podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów osób duchownych, zwany dalej \"ryczałtem\". 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, zawiadamiają właściwy urząd skarbowy o rozpoczęciu pełnienia funkcji o charakterze duszpasterskim w terminie 14 dni od dnia objęcia funkcji."}
{"id":"1997_714_43","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Kwartalne stawki ryczałtu od przychodów proboszczów i od przychodów wikariuszy określone są odpowiednio w załącznikach nr 5 i 6 do ustawy. 2. Kwartalne stawki ryczałtu od przychodów proboszczów i od przychodów wikariuszy, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do osób duchownych wszystkich wyznań, sprawujących porównywalne funkcje. 3. Liczbę mieszkańców przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy."}
{"id":"1997_714_44","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Kwartalna stawka ryczałtu ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, bezpośrednio przez osobę duchowną w kwartale za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka ta nie została odliczona od podatku dochodowego. 2. Kwota składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się stawkę ryczałtu od przychodów osób duchownych, nie może przekroczyć 7,5% podstawy wymiaru tej składki, określonej w odrębnych przepisach. 3. Wysokość wydatków na cele, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. 4. Do dnia 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym, osoba duchowna jest obowiązana złożyć w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim roczną informację, według ustalonego wzoru, o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od ryczałtu w poszczególnych kwartałach."}
{"id":"1997_714_45","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wikariusze lub inni duchowni pełniący czasowo funkcje proboszczów opłacają ryczałt według stawek określonych w załączniku nr 5. 2. Osoby duchowne kierujące jednostkami kościelnymi posiadającymi samodzielną administrację w wydzielonej części parafii (wikariaty eksponowane, kuracje, lokacje itd.) opłacają ryczałt według stawek określonych w załączniku nr 5, właściwych dla liczby mieszkańców tej części parafii. Proboszcz parafii opłaca w takim przypadku ryczałt według stawki odpowiadającej liczbie mieszkańców, zmniejszonej o liczbę mieszkańców wydzielonej części parafii. 3. Rektorzy i inne osoby duchowne kierujące jednostkami kościelnymi posiadającymi samodzielną administrację bez wydzielonej części parafii opłacają ryczałt według stawek określonych w załączniku nr 6, dla parafii o liczbie mieszkańców powyżej 1.000 do 3.000, w zależności od siedziby kierowanej jednostki lub miejsca zatrudnienia. 4. Osoby duchowne nie pełniące funkcji proboszczów, wikariuszy i rektorów, które osiągają przychody wymienione w art. 42 ust. 1, z misji, rekolekcji oraz innych posług religijnych, jeżeli zawiadomią urząd skarbowy o osiąganiu takich przychodów, opłacają ryczałt według stawek określonych w załączniku nr 6 dla parafii o liczbie mieszkańców powyżej 1.000 do 3.000, w zależności od miejsca zamieszkania."}
{"id":"1997_714_46","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Urząd skarbowy właściwy według miejsca wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim, zwany dalej \"właściwym urzędem skarbowym\" wydaje decyzję ustalającą wysokość ryczałtu, odrębnie na każdy rok podatkowy. 2. Właściwy urząd skarbowy, na wniosek osoby duchownej, odpowiednio obniża stawki ryczałtu określone w załącznikach nr 5 i 6, jeżeli liczba wyznawców na danym terenie stanowi mniejszość w ogólnej liczbie mieszkańców. Osoba duchowna jest obowiązana dołączyć do wniosku oświadczenie o liczbie wyznawców. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_714_47","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Osoby duchowne opłacają ryczałt, pomniejszony o zapłaconą w kwartale składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, bez wezwania - w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, a za czwarty kwartał - do dnia 28 grudnia roku podatkowego, na rachunek właściwego urzędu skarbowego."}
{"id":"1997_714_48","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. W razie rozpoczęcia wykonywania funkcji w ciągu kwartału, stawkę ryczałtu za okres od dnia rozpoczęcia wykonywania funkcji do końca kwartału ustala się za każdy dzień w wysokości 1\/90 części stawki kwartalnej. 2. W razie zaprzestania na stałe wykonywania funkcji i zgłoszenia tego faktu właściwemu urzędowi skarbowemu, odpowiednio zmniejsza się stawkę ryczałtu w sposób określony w ust. 1. 3. W razie przerwy w wykonywaniu funkcji trwającej dłużej niż jeden miesiąc i zawiadomienia o tym właściwego urzędu skarbowego w ciągu trzech dni od dnia rozpoczęcia przerwy, kwartalną stawkę ryczałtu zmniejsza się w sposób określony w ust. 1 o każdy dzień przerwy trwającej ponad miesiąc."}
{"id":"1997_714_49","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. W razie zmiany miejsca wykonywania funkcji, osoba duchowna jest obowiązana w terminie siedmiu dni zawiadomić o tym urzędy skarbowe właściwe według dotychczasowego i nowego miejsca wykonywania funkcji oraz podać dane niezbędne do ustalenia wysokości ryczałtu według nowego miejsca wykonywania funkcji. Obowiązek zawiadomienia dotyczy również odpowiednio osób, których charakter wykonywanej funkcji ulega zmianie. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 właściwy urząd skarbowy, ustalając wysokość ryczałtu za okres do końca roku podatkowego, stosuje odpowiednio przepis art. 48 ust. 1."}
{"id":"1997_714_5","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Podatnicy opodatkowani na zasadach określonych w ustawie nie mają obowiązku prowadzenia ksiąg, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Rozdział 2 Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych"}
{"id":"1997_714_50","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Osoby duchowne opłacające ryczałt są zwolnione od obowiązku składania zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu ze źródła przychodu objętego ryczałtem."}
{"id":"1997_714_51","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Osoby duchowne mogą zrzec się opodatkowania w formie ryczałtu za dany rok podatkowy, nie później niż do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy lub do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia pełnienia funkcji o charakterze duszpasterskim w przypadku rozpoczęcia pełnienia tych funkcji w ciągu roku podatkowego i opłacać za ten rok podatek dochodowy na ogólnych zasadach, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Zrzeczenia, o którym mowa w ust. 1, osoba duchowna dokonuje poprzez złożenie, właściwemu urzędowi skarbowemu, pisemnego oświadczenia lub w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 42 ust. 2, jeżeli osoba duchowna zrzeka się opodatkowania w formie ryczałtu począwszy od dnia rozpoczęcia wykonywania funkcji o charakterze duszpasterskim. 3. Osoby duchowne mogą zrzec się opłacania ryczałtu i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów na zasadach określonych w odrębnych przepisach, zawiadamiając o tym na piśmie właściwy urząd skarbowy w terminie 14 dni po otrzymaniu decyzji ustalającej wysokość ryczałtu. 4. Przepisy art. 9 ust. 3 pkt 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Przepisy wspólne"}
{"id":"1997_714_52","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Podatnicy dokonujący pracownikom wypłat należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym, są obowiązani prowadzić karty przychodów, o których mowa w art. 4 pkt 8. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia kart przychodów. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) zbiorczych deklaracji i imiennych informacji, o których mowa w art. 19 ust. 2 i 3, 2) zeznania i informacji, o których mowa w art. 21 ust. 2, 3) wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, o którym mowa w art. 29 ust. 1, 4) rocznych informacji o wysokości składki zapłaconej na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 44 ust. 4, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia, terminu i miejsca składania."}
{"id":"1997_714_53","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, oraz uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, mogą korzystać z ulgi z tytułu szkolenia uczniów polegającej na obniżeniu zryczałtowanego podatku dochodowego, zwanej dalej \"ulgą uczniowską\". 2. Ulga uczniowska, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, w tym również w formie spółki prawa cywilnego, spółki komandytowej lub spółki jawnej, uprawnionym na mocy odrębnych przepisów do szkolenia uczniów i zatrudniającym w ramach prowadzonej działalności pracowników w celu nauki zawodu. 3. Ulga uczniowska przysługuje, jeżeli szkolenie zostało zakończone pozytywnym wynikiem egzaminu. 4. Ulga uczniowska nie przysługuje za wyszkolenie pracownika będącego już wykwalifikowanym pracownikiem (czeladnikiem) w tym samym lub innym zawodzie. 5. Wysokość ulgi uczniowskiej za wyszkolenie jednego pracownika zależy od okresu szkolenia wynikającego z umowy o pracę. 6. Ulga uczniowska z tytułu wyszkolenia jednego pracownika stanowi równowartość: 1) sześciokrotności najniższego wynagrodzenia miesięcznego pracowników, określonego za miesiąc, w którym zakończono szkolenie pozytywnym wynikiem egzaminu - przy okresie szkolenia do 24 miesięcy, 2) dziesięciokrotności miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1 przy okresie szkolenia ponad 24 miesiące. 7. Ulgę uczniowską stosuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została wydana decyzja o przyznaniu ulgi. 8. Kwoty ulg uczniowskich, określone w ust. 6, podwyższa się o 20% podatnikom, którzy prowadzą działalność gospodarczą w miejscowościach o liczbie mieszkańców do 5.000 oraz w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym, określonych w odrębnych przepisach. Podwyżka ulgi uczniowskiej o 20% przysługuje także wtedy, gdy po zakończeniu szkolenia gmina, w której prowadzona jest działalność, wykreślona została z wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 9. Kwoty ulg uczniowskich, określone w ust. 6 i 8 dodatkowo podwyższa się o 20% podatnikom, którzy w danym roku podatkowym zakończyli szkolenie więcej niż jednego pracownika; podwyżka przysługuje z tytułu zakończenia szkolenia pozytywnym wynikiem egzaminu każdego następnego pracownika. 10. Ulga uczniowska przysługuje, jeżeli zatrudnienie pracownika w celu nauki zawodu trwało przez cały okres szkolenia wynikający z umowy o pracę w celu nauki zawodu. 11. Jeżeli umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego została rozwiązana z przyczyn niezależnych od podatnika, a pracownik podjął naukę zawodu na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego u innego podatnika - przysługującą z tytułu wyszkolenia ulgę uczniowską dzieli się między obydwu podatników, proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzonego przez nich szkolenia. Jeżeli rozwiązanie umowy nastąpiło z winy szkolącego podatnika, ulga uczniowska przysługuje w wysokości proporcjonalnej do okresu szkolenia tylko temu podatnikowi, u którego pracownik ukończył naukę zawodu. 12. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, ulga uczniowska przysługuje wspólnikom proporcjonalnie do ich udziału w dochodach spółki. W przypadku zmiany wspólnika w ciągu okresu szkolenia, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio. 13. Przepisy ust. 1-12 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy na podstawie umowy zawartej ze szkołą prowadzą zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe uczniów zasadniczych szkół zawodowych, techników, liceów zawodowych i policealnych szkół zawodowych dla niepracujących, zwane dalej \"praktyczną nauką zawodu\", pod warunkiem że praktyczna nauka zawodu trwała nie krócej niż 10 miesięcy. 14. Wniosek o przyznanie ulg uczniowskich, o których mowa w ust. 1-13, podatnik jest obowiązany złożyć w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika, w terminie miesiąca od daty złożenia przez pracownika egzaminu kończącego naukę zawodu lub od daty zakończenia przez ucznia odbywania u podatnika praktycznej nauki zawodu. Podatnik jest obowiązany dołączyć do wniosku dokument stwierdzający datę złożenia przez pracownika egzaminu kończącego naukę zawodu wynikiem pozytywnym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 11, również oświadczenie stwierdzające przyczyny krótszego okresu szkolenia. Wniosek o ulgę uczniowską, o której mowa w ust. 13, powinien zawierać następujące dane: datę zawarcia ze szkołą umowy o praktyczną naukę zawodu, imię i nazwisko ucznia, datę rozpoczęcia i zakończenia przez ucznia odbywania u podatnika praktycznej nauki zawodu."}
{"id":"1997_714_54","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Poczynając od roku podatkowego 2000 kwoty określone w art. 6 ust. 2 pkt 3 lit. b), ust. 4 pkt 1 i ust. 6 oraz stawki określone w załącznikach nr 3, 5 i 6, ulegają corocznie podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen konsumpcyjnych towarów i usług w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 2. Przy obliczaniu kwot i stawek w sposób określony w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3, pomija się końcówki wyrażone w groszach. 3. Przy obliczaniu stawek określonych w części I tabeli w zakresie usług parkingowych, części VI oraz częściach VIII-XI tabeli, stawki zaokrągla się do pełnych dziesiątek groszy w ten sposób, że kwoty wynoszące: 1) mniej niż 5 groszy pomija się, 2) 5 i więcej groszy podwyższa się do pełnych dziesiątek groszy."}
{"id":"1997_714_55","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", kwoty i stawki, obliczone zgodnie z art. 54. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_714_56","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686, Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 3 wyrazy \"w art. 30 ust. 1 pkt 6\" zastępuje się wyrazami \"w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej \"ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym\"\"; 2) w art. 26: a) w ust. 5 wyrazy \"zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 6\" zastępuje się wyrazami \"ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym\", b) w ust. 13 wyrazy \"art. 30 ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym\", c) dodaje się ust. 13a w brzmieniu: \"13a. Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.\"; 3) w art. 27a: a) w ust. 7 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu: \"3) wydatki na cele określone w ust. 1 nie zostały odliczone od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 14 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.\", b) w ust. 16 wyrazy \"art. 30 ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym\"; 4) w art. 30: a) w ust. 1 skreśla się pkt 6 i 8, b) ust. 2 skreśla się, c) w ust. 3 wyrazy \"pkt 1-6 i 8\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1-5 oraz 9 i 11\", d) ust. 4 skreśla się, e) w ust. 5 skreśla się pkt 2, f) ust. 6 i 7 skreśla się; 5) w art. 41 w ust. 4 w pkt 2 wyrazy \"oraz w pkt 8, jeżeli tak stanowią odrębne przepisy\" skreśla się."}
{"id":"1997_714_57","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej od 1 stycznia 1999 r. może być złożony nie później niż do dnia 20 stycznia 1999 r. 2. Obowiązek złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy podatników, którzy do końca 1998 r. prowadzili działalność gospodarczą i byli opodatkowani w formie karty podatkowej. 3. Zrzeczenie, z opodatkowania w formie ryczałtu od 1 stycznia 1999 r., o którym mowa w art. 51 ust. 1, może nastąpić nie później niż do dnia 20 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_714_58","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z tym że przepisy art. 16, art. 35 ust. 4, art. 52 ust. 2 oraz art. 56 pkt 4 lit. e) wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Załączniki do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. (poz. ........) Załącznik nr 1 Wykaz wyrobów rękodzieła ludowego i artystycznego (atestowanych przez komisje artystyczne i etnograficzne) objętych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych Objaśnienie: wyróżnik \"ex\" oznacza, że zakres wyrobów objętych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jest węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Część I. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z metalu +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 28.61.1 ex | Wyroby nożownicze | | 2. | 28.63.14 ex | Zawiasy, zamocowania, obsady i podobne | | | | wyroby do pojazdów mechanicznych, drzwi,| | | | okien, mebli, itp., wykonane z metali | | | | nieszlachetnych | | 3. | 28.75.24 ex | Statuetki i pozostałe wyroby dekoracyjne| | | | oraz ramki do fotografii, obrazków itp.,| | | | ramki z lusterkami, wykonane z metali | | | | pospolitych | | 4. | 28.75.27 ex | Wyroby z metali pospolitych pozostałe, | | | | gdzie indziej nie sklasyfikowane | | 5. | 28.75.27-43.3 | Wyroby kowalstwa artystycznego | | 6. | 28.75.27-59.8 | Wyroby brązownicze i kowalstwa | | | | artystycznego | | 7. | 31.50.2 ex | Lampy i osprzęt oświetleniowy | | 8. | 33.50.26 ex | Koperty do zegarków, obudowy do zegarów | | | | i ich części | | 9. | 36.21.10-20.0 | Medale | | | ex | | | 10.| 36.22.13 ex | Wyroby jubilerskie oraz ich części; | | | | wyroby jubilerskie ze złota lub srebra | | | | oraz ich części | | 11.| 36.22.14 ex | Wyroby wykonane z metali szlachetnych | | | | pozostałe; wyroby z pereł naturalnych | | | | lub hodowlanych, kamieni szlachetnych | | | z wyjątkiem: | lub półszlachetnych | | | 36.22.14-70.0 | Katalizatory, w postaci drucianej | | | | tkaniny lub siatki, z platyny | | 12.| 36.61.10 ex | Biżuteria sztuczna | +----+---------------+-----------------------------------------+ Część II. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z ceramiki +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 26.21.11 ex | Zastawy stołowe, naczynia kuchenne i | | | | inne artykuły gospodarstwa domowego oraz| | | | artykuły toaletowe z porcelany | | 2. | 26.21.12 ex | Zastawy stołowe, naczynia kuchenne i | | | | inne artykuły gospodarstwa domowego | | | | (poza porcelaną) | | 3. | 26.21.13 ex | Statuetki i inne dekoracyjne wyroby | | | | ceramiczne | | 4. | 26.25.12 ex | Wyroby ceramiczne pozostałe, poza | | | | budowlanymi, gdzie indziej nie | | | | sklasyfikowane | | 5. | 31.50.2 ex | Lampy i osprzęt oświetleniowy | | 6. | 33.50.26 ex | Koperty do zegarków, obudowy do zegarów | | | | i ich części | | 7. | 36.61.10 ex | Biżuteria sztuczna | | 8. | 36.63.61-39 ex| Fajki i cybuchy z innych materiałów | | 9. | 36.63.61-50 ex| Cygarniczki do papierosów i cygar oraz | | | | ich części, części fajek | | 10.| 92.31.10-00.22| Rzeźby, posągi z dowolnego materiału, | | | ex | oryginalne, współczesne | | 11.| 92.31.10-00.42| Wyroby artystyczne z ceramiki, | | | ex | współczesne | +----+---------------+-----------------------------------------+ Część III. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego ze szkła +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 26.13.12 | Kieliszki i szklanki poza szklano- | | | | ceramicznymi | | 2. | 26.13.13 | Wyroby ze szkła w rodzaju używanych do | | | | celów stołowych, kuchennych, | | | | toaletowych, biurowych, do dekoracji | | | | wnętrz itp. | | 3. | 26.15.24 | Części szklane do lamp i osprzętu | | | | oświetleniowego, podświetlane płyty z | | | | nazwami firm itp. | | 4. | 26.15.26 | Wyroby szklane, gdzie indziej nie | | | | sklasyfikowane | | 5. | 36.61.10-90.1 | Biżuteria sztuczna szklana | | 6. | 92.31.10-00.43| Wyroby artystyczne ze szkła, współczesne| +----+---------------+-----------------------------------------+ Część IV. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z drewna, wikliny, słomy, rogożyny, trzciny, łuby oraz papieru +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 20.40.12-50.1 | Beczki i komplety beczkowe z drewna | | | | iglastego | | 2. | 20.40.12-50.2 | Beczki i komplety beczkowe z drewna | | | | liściastego | | 3. | 20.40.12-50.3 | Baryłki do płynów drewniane | | 4. | 20.51.12 | Przybory stołowe i kuchenne drewniane | | 5. | 20.51.13 | Intarsje i inkrustacje drewniane, kasety| | | | drewniane na biżuterię lub sztućce, | | | | statuetki i inne ozdoby drewniane | | 6. | 20.51.14 | Ramy do obrazów, fotografii, luster lub | | | | podobnych przedmiotów drewniane i | | | | pozostałe artykuły z drewna | | 7. | 20.52.15 | Wyroby ze słomy, lub innych materiałów | | | | używanych do wyplatania; wyroby | | | z wyjątkiem: | koszykarskie i plecionkarskie | | | 20.52.15- | | | | 30.31, | Maty z trzciny pospolitej izolacyjne | | | 20.52.15- | Maty z trzciny pospolitej podtynkowe | | | 30.32, | Maty ze słomy izolacyjne dla budownictwa| | | 20.52.15- | Wyroby z materiałów do wyplatania | | | 30.40, | pozostałe (z wyjątkiem roślinnych), | | | 20.52.15-59.00| gdzie indziej nie sklasyfikowane | | 8. | 21.22.11-50 | Serwetki i obrusy z papieru, waty | | | | celulozowej lub bibułki tissue | | 9. | 21.22.12-90.12| Wyroby do użytku domowego z papieru, | | | | waty celulozowej, lub bibułki tissue - | | | | firanki | | 10.| 21.25.14-77.10| Koronki i hafty z papieru lub tektury | | 11.| 22.22.20-17.00| Pamiętniki | | 12.| 22.22.20-80 | Albumy na próbki lub do kolekcji, z | | | | papieru lub tektury | | 13.| 36.11.12 | Meble do siedzenia o konstrukcji głównie| | | | drewnianej | | 14.| 36.13.10-90.30| Meble kuchenne drewniane regionalne i | | | | artystyczne | | 15.| 36.14.12 | Meble drewniane do sypialni, jadalni | | | | oraz drewniane meble salonowe | | 16.| 36.14.13 | Meble drewniane, gdzie indziej nie | | | | sklasyfikowane | | 17.| 36.14.14 | Meble z tworzyw sztucznych oraz meble | | | | wykonane z innych materiałów, łącznie z | | | | meblami trzcinowymi, wiklinowymi, | | | | bambusowymi lub wykonanymi z podobnych | | | | materiałów | | 18.| 36.61.10-90.91| Biżuteria sztuczna, pozostała - z drewna| | 19.| 36.63.61-35-10| Fajki i cybuchy z drewna lub korzenia - | | | | o charakterze pamiątkarskim | | 20.| 36.63.61-50 | Cygarniczki do papierosów i cygar oraz | | | | ich części, części fajek | +----+---------------+-----------------------------------------+ Część V. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego włókiennicze +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 17.20.10 ex | Tkaniny (z wyjątkiem tkanin specjalnych)| | | | z włókien naturalnych innych niż | | | | bawełniane | | 2. | 17.20.20 ex | Tkaniny bawełniane (z wyjątkiem tkanin | | | | specjalnych) | | 3. | 17.20.40 ex | Plusz, welwet, inne tkaniny strzyżone, | | | | tkaniny ręcznikowe i inne specjalne | | | z wyjątkiem: | | | | 17.20.40-70 | Gaza (bez zaliczonej do 17.54.11.30) | | | 17.20.40-90 | Tkaniny z włókien szklanych (łącznie z | | | | tkaninami wąskimi) | | 4. | 17.40.11 ex | Koce (z wyjątkiem kocy elektrycznych) i | | | | pledy turystyczne | | 5. | 17.40.12 ex | Bielizna pościelowa | | 6. | 17.40.13 ex | Bielizna stołowa | | 7. | 17.40.14 ex | Bielizna do celów toaletowych i | | | | kuchennych | | 8. | 17.40.15 ex | Zasłony (łącznie z draperiami), rolety; | | | | zasłony lub lambrekiny łóżkowe | | 9. | 17.40.16 ex | Wyroby wyposażenia wnętrz pozostałe, | | | | gdzie indziej nie sklasyfikowane; | | | | zestawy tkanin i przędzy do wykonywania | | | | dywaników, gobelinów itp. | | 10.| 17.51.11 ex | Dywany i inne włókiennicze wykładziny | | | | podłogowe, wiązane | | 11.| 17.51.12 ex | Dywany i inne włókiennicze wykładziny | | | | podłogowe, tkane | | 12.| 17.51.13 ex | Dywany i inne włókiennicze wykładziny | | | | podłogowe, z nitkami powiązanymi w | | | | pęczki | | 13 | 17.51.14 ex | Dywany i pozostałe włókiennicze | | | | wykładziny podłogowe, gdzie indziej nie | | | | sklasyfikowane (w tym z filcu) | | 14.| 17.54.11 ex | Tkaniny wąskie; wyroby wykończeniowe | | | | itp. | | 15.| 17.54.12 ex | Tiul i inne tkaniny siatkowe, tkaniny o | | | | ściegu dzianinowym lub szydełkowym; | | | | koronki w sztukach, w taśmach lub w | | | | postaci motywu | | 16.| 17.54.13 ex | Hafty w sztukach, taśmach lub w postaci | | | | motywu | +----+---------------+-----------------------------------------+ Część VI. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego odzieżowe +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 17.40.12 ex | Bielizna pościelowa | | 2. | 17.40.13 ex | Bielizna stołowa | | 3. | 17.71 ex | Trykotaże | | 4. | 17.72 ex | Pulowery, swetry i podobne wyroby dziane| | | | lub szydełkowe | | 5. | 18.22ex | Ubiory wierzchnie pozostałe | | | z wyjątkiem: | | | | 18.22.4 | Odzież używana i inne używane wyroby | | | | włókiennicze | | 6. | 18.23 ex | Bielizna | | | z wyjątkiem: | | | | 18.23.25 | Biustonosze, pasy, gorsety, szelki, | | | | podwiązki i podobne artykuły oraz ich | | | | części | | 7. | 18.24 ex | Odzież i dodatki odzieżowe pozostałe, | | | z wyjątkiem: | gdzie indziej nie sklasyfikowane | | | 18.24.12 | | | | | Dresy, ubiory narciarskie, stroje | | | | kąpielowe i inna odzież, z materiałów o | | | | splocie dzianinowym lub szydełkowym | +----+---------------+-----------------------------------------+ Część VII. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego skórzane +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 18.10.10 ex | Odzież ze skóry lub skóry wtórnej | | 2. | 18.30.12 ex | Odzież, dodatki odzieżowe oraz inne | | | | wyroby wykonane ze skór futerkowych (z | | | | wyjątkiem nakryć głowy) | | 3. | 19.20.11 ex | Wyroby rymarskie przeznaczone dla | | | | każdego rodzaju zwierząt, wykonane z | | | | dowolnego materiału | | 4. | 19.20.14-50.00| Wyroby ze skóry lub skóry wtórnej, gdzie| | | ex | indziej nie sklasyfikowane | | 5. | 19.30 ex | Obuwie | | 6. | 92.31.10-00.46| Wyroby artystyczne ze skóry, współczesne| | | ex | | +----+---------------+-----------------------------------------+ Część VIII. Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego osobno nie wymienione +----+-------------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+-------------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+-------------------+-----------------------------------------+ | 1. | 33.20.32-55.00 ex | Przyrządy traserskie | | 2. | 36.30.12-90.20 ex | Mandoliny i mandole | | 3. | 36.30.12-90.30 ex | Banjo | | 4. | 36.30.12-90.90 ex | Instrumenty muzyczne strunowe pozostałe,| | | | gdzie indziej nie wymienione | | 5. | 92.31.10-00.12 ex | Obrazy, rysunki, pastele, grafiki, | | | | plakaty, druki reklamowe wykonane | | | | ręcznie, współczesne | | 6. | 92.31.10-00.22 ex | Rzeźby, posągi z dowolnego materiału, | | | | oryginalne, współczesne | +----+-------------------+-----------------------------------------+ Załącznik nr 2 Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Objaśnienie: wyróżnik \"ex\" oznacza, że zakres usługi wymieniony w załączniku jest węższy niż określony w grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. +----+---------------+-----------------------------------------+ | Lp.| Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | +----+---------------+-----------------------------------------+ - 1 -| - 2 - | - 3 - | +----+---------------+-----------------------------------------+ | 1. | 22.33.10 | Usługi reprodukcji komputerowych | | | | nośników informacji | | 2. | 50.10.30 | Usługi pośrednictwa w sprzedaży pojazdów| | | | mechanicznych | | 3. | 50.30.30 | Usługi pośrednictwa w sprzedaży części i| | | | akcesoriów do pojazdów mechanicznych | | 4. | 50.40.30 | Usługi pośrednictwa w sprzedaży | | | | motocykli oraz części i akcesoriów do | | | | nich | | 5. | grupa 51.1 | Usługi pośrednictwa w handlu hurtowym | | 6. | grupa 55.1 | Usługi hoteli | | 7. | grupa 55.2 | Usługi świadczone przez obiekty | | | | noclegowe turystyki oraz inne miejsca | | | | krótkotrwałego zakwaterowania | | 8. | 63.12.12 | Usługi magazynowania i przechowywania | | | | cieczy i gazów | | 9 | 63.12.14 - | Usługi magazynowania i przechowywania | | | 00.30 | towarów w strefach wolnocłowych | | 10.| 63.21.24 | Usługi parkingowe | | 11.| 63.21.25 - | Usługi obsługi centrali wzywania radio- | | | 00.10 | taxi | | 12.| 63.22.12 | Usługi pilotowania | | 13.| grupa 63.3 | Usługi organizatorów i pośredników | | | | turystycznych | | 14.| sekcja J | Usługi pośrednictwa finansowego | | 15.| sekcja K | Usługi związane z nieruchomościami, | | | | wynajem, nauka i prowadzenie | | | z wyjątkiem: | działalności gospodarczej | | | 71.3 | Usługi wynajmu pozostałych maszyn i | | | | urządzeń | | | 71.4 | Usługi wypożyczania artykułów użytku | | | | osobistego i domowego, gdzie indziej nie| | | | sklasyfikowane | | | 72.40.10 ex | Usługi baz danych - dotyczy wyłącznie | | | | baz danych dotyczących informacji | | | | handlowej i usługowej | | \\ 72.5 | Usługi konserwacji i napraw maszyn | | | | biurowych, księgujących i liczących | | | 74.40.12 ex | Usługi planowania, opracowywania | | | | i zamieszczania reklam - dotyczy | | | | wyłącznie reklamy handlowej | | | 74.70.12 | Usługi mycia okien | | | 74.70.13 | Usługi sprzątania tradycyjnego | | | 74.70.14 | Usługi sprzątania specjalistycznego | | | 74.70.15 | Usługi czyszczenia pieców i kominów | | | 74.70.16 | Usługi sprzątania i czyszczenia | | | | obiektów, pozostałe | | | 74.82 | Usługi związane z pakowaniem | | | 74.84.15 | Usługi organizowania wystaw, targów | | | | i kongresów | | 16.| sekcja L | Usługi w zakresie administracji | | | | publicznej, obrony narodowej, | | | z wyjątkiem: | obowiązkowych ubezpieczeń społecznych | | | 75.25.11 | Usługi związane ze zwalczaniem pożarów | | | | i zapobieganiem pożarom | | | 75.25.12 ex | Usługi ochrony przeciwpożarowej | | | | pozostałe - dotyczy wyłącznie pozostałej| | | | działalności straży pożarnej | | 17.| sekcja M. | Usługi w zakresie edukacji | | | z wyjątkiem: | | | | 80.10.11 ex | Usługi wychowania przedszkolnego - | | | | dotyczy wyłącznie przygotowania dzieci | | | | do nauki w szkole | | 18.| 85.1 | Usługi w zakresie ochrony zdrowia | | | | ludzkiego | | 19.| 85.32.13 | Usługi poradnictwa dla dzieci, gdzie | | | | indziej nie sklasyfikowane | | | 85.32.14 | Usługi opieki społecznej świadczone | | | | przez instytucje o charakterze doraźnym | | | 85.32.15 | Usługi opieki społecznej związane z | | | | przystosowaniem zawodowym | | 20.| dział 91 | Usługi świadczone przez organizacje | | | | członkowskie, gdzie indziej nie | | | | sklasyfikowane | | 21.| dział 92 | Usługi związane z rekreacją, kulturą i | | | z wyjątkiem: | sportem | | | 92.53 | | | | | Usługi związane z ogrodami botanicznymi | | | | i zoologicznymi oraz obszarami z | | | | obiektami chronionej przyrody | | 22.| 93.05 ex | Usługi pozostałe, gdzie indziej nie | | | | sklasyfikowane - dotyczy wyłącznie biur | | | | matrymonialnych, opieki doraźnej, | | | | robienia zakupów, działalności | | | | wróżbitów, astrologów, działalności w | | | | zakresie usług towarzyskich. | +----+---------------+-----------------------------------------+ Załącznik nr 3 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK PODATKU DOCHODOWEGO W FORMIE KARTY PODATKOWEJ (w złotych) Część I. Działalność usługowa oraz wytwórczo - usługowa Objaśnienia: 1. Stawki oznaczone w rubryce 3: - \"0\" dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, - \"1\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 1 pracownika, - \"2\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 2 pracowników, - \"3\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 3 pracowników, - \"4\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 4 pracowników, - \"5\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 5 pracowników. 2. Za pracowników nie uważa się osób wymienionych w art. 25 ust. 6 pkt 2 ustawy. 3. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w tej części tabeli dopuszczalne jest - poza usługami, o których mowa w art. 4 pkt 1 ustawy wytwarzanie: a) przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego, b) przedmiotów (wyrobów) na indywidualne zamówienie z materiałów własnych wykonawcy, w tym także połączone z czynnościami ich instalowania, uwzględniających indywidualne cechy przedmiotów (wyrobów) lub życzenia zamawiającego, - jeżeli przedmioty (wyroby) te nie są przeznaczone przez zamawiającego do dalszej odprzedaży lub nie służą zamawiającemu do celów wytwórczych lub usługowych jako surowce, materiały, półfabrykaty, elementy, części. 4. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w poz. 70 - 76 dopuszczalne jest - poza świadczeniami dla ludności - wykonywanie świadczeń dla innych odbiorców w rozmiarze nie przekraczającym kwoty 48.000 zł przychodu rocznie. 5. Za świadczenia dla ludności uważa się opłacane ze środków pieniężnych ludności świadczenia określone w ust. 3 oraz usługi, o których mowa w art. 4 pkt 1 ustawy. Przez pojęcie \"ludność\" rozumie się osoby fizyczne i gospodarstwa domowe oraz inne podmioty, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe prowadzone przez osoby fizyczne i spółki nie mające osobowości prawnej oraz zakłady prowadzone przez agentów. Pojęcie \"ludność\" obejmuje również organizacje wyznaniowe i zakonne, placówki państw obcych (wyłącznie w rozumieniu służb dyplomatycznych i konsularnych) oraz rady szkół i placówek, rady rodziców i inaczej nazwane reprezentacje rodziców. 6. Pojęcie świadczeń dla ludności nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (w tym półfabrykatów, elementów, części, obróbki elementów) przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej odprzedaży oraz wykonywania robót budowlano-montażowych w ramach tzw. podwykonawstwa, jeżeli inwestorem są inne osoby i jednostki niż wymienione w ust. 5. 7. Zakres działalności oznaczonej w rubryce 2 tabeli symbolem \"*\" obejmuje działalność usługową i wytwórczo - usługową. 8. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w poz. 79 w zakresie zbiorowego wypasu owiec w rejonach górskich w sezonie letnim, stawki określone w rubrykach 4-6 dotyczą działalności przy zatrudnieniu nie przekraczającym 4 pracowników. +---+--------------------------+-------+-------------------------------+ |Lp.| Zakres działalności | Ozna- | W miejscowości o liczbie | | | | czenie| mieszkańców | | | | stawek+---------+----------+----------+ | | | |do 5000 |ponad 5000| powyżej | | | | | | do 50000 | 50000 | +---+--------------------------+-------+---------+----------+----------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | +---+--------------------------+-------+---------+----------+----------+ | 1 usługi ślusarskie 0 225 262 287 | | 1 386 418 481 | | 2 492 566 642 | | 3 616 704 784 | +----------------------------------------------------------------------+ | 2 usługi w zakresie wyrobu 0 163 176 200 | | i naprawy naczyń 1 308 333 355 | | blaszanych 2 379 418 468 | +----------------------------------------------------------------------+ | 3 usługi rusznikarskie 0 114 128 137 | | 1 212 250 275 | +----------------------------------------------------------------------+ | 4 usługi w zakresie 0 262 287 287 | | złotnictwa - jubilerstwa 1 443 507 507 | | - dla ludności 2 666 741 741 | +----------------------------------------------------------------------+ | 5 usługi grawerskie 0 236 262 299 | | 1 431 492 556 | +----------------------------------------------------------------------+ | 6 usługi w zakresie 0 212 250 275 | | wyrobu pieczątek 1 395 431 492 | +----------------------------------------------------------------------+ | 7 usługi pobielania kotłów 0 468 468 468 | | i naczyń 1 912 912 912 | +----------------------------------------------------------------------+ | 8 usługi kowalskie 0 114 128 137 | | 1 225 262 287 | | 2 308 333 355 | | 3 340 371 402 | +----------------------------------------------------------------------+ | 9 usługi w zakresie 0 236 275 299 | | elektromechaniki 1 431 492 556 | | chłodniczej 2 654 747 819 | | 3 819 903 983 | +----------------------------------------------------------------------+ |10 usługi w zakresie 0 212 250 275 | | kotlarstwa 1 379 418 468 | +----------------------------------------------------------------------+ |11 usługi w zakresie 0 187 212 236 | | mechaniki maszyn 1 340 364 395 | | 2 431 492 556 | | 3 518 591 666 | | 4 630 716 794 | +----------------------------------------------------------------------+ |12 usługi w zakresie 0 114 137 152 | | mechaniki maszyn i 1 236 262 299 | | urządzeń rolniczych 2 317 348 371 | | 3 364 395 431 | | 4 402 456 518 | +----------------------------------------------------------------------+ |13 usługi w zakresie 0 137 163 176 | | elektromechaniki sprzętu 1 308 340 364 | | medycznego 2 395 431 492 | | i laboratoryjnego 3 481 543 616 | +----------------------------------------------------------------------+ |14 usługi w zakresie 0 152 163 187 | | mechaniki precyzyjnej 1 308 333 355 | | 2 379 418 468 | | 3 443 507 566 | +----------------------------------------------------------------------+ |15 usługi w zakresie 0 152 163 187 | | mechaniki maszyn 1 317 348 371 | | biurowych | +----------------------------------------------------------------------+ |16 usługi w zakresie wyrobu 0 187 212 236 | | i naprawy 1 355 386 418 | | wag | +----------------------------------------------------------------------+ |17 usługi zegarmistrzowskie 0 114 137 152 | | 1 250 275 308 | | 2 324 355 379 | | 3 371 411 456 | +----------------------------------------------------------------------+ |18 usługi w zakresie 0 333 355 386 | | antykorozyjnego 1 642 730 801 | | zabezpieczania pojazdów 2 921 1011 1111 | | 3 1178 1348 1518 | +----------------------------------------------------------------------+ |19 usługi w zakresie mycia 0 200 225 250 | | oraz smarowania 1 379 418 468 | | samochodów 2 507 581 654 | | i motocykli oraz inne 3 666 766 830 | | usługi nie związane z 4 766 848 921 | | ich naprawą 5 893 983 1075 | +----------------------------------------------------------------------+ |20 usługi w zakresie 0 250 275 308 | | elektromechaniki, z 1 443 518 581 | | wyjątkiem dźwigowej, 2 654 754 819 | | chłodniczej i pojazdowej 3 784 856 939 | +----------------------------------------------------------------------+ |21 naprawa i konserwacja 0 163 187 212 | | urządzeń 1 333 355 386 | | elektronicznych 2 411 468 531 | +----------------------------------------------------------------------+ |22 usługi w zakresie tele- 0 163 176 200 | | i radiomechaniki 1 317 348 371 | | 2 395 431 492 | | 3 518 591 666 | | 4 630 716 794 | +----------------------------------------------------------------------+ |23 usługi w zakresie 0 324 324 324 | | bieżnikowania opon 1 556 556 556 | | 2 741 741 741 | | 3 838 838 838 | +----------------------------------------------------------------------+ |24 usługi wulkanizatorskie, 0 225 262 287 | | z wyjątkiem bieżnikowania 1 395 431 492 | | opon 2 556 642 716 | | 3 691 775 848 | +----------------------------------------------------------------------+ |25 szklarstwo \"*\" 0 200 200 200 | | 1 386 386 386 | | 2 492 492 492 | | 3 591 591 591 | +----------------------------------------------------------------------+ |26 witrażownictwo \"*\" 0 152 163 187 | | 1 308 340 364 | | 2 379 418 468 | | 3 386 492 556 | +----------------------------------------------------------------------+ |27 usługi stolarskie, z 0 200 225 250 | | wyjątkiem wyrobu trumien 1 355 386 418 | | 2 468 531 604 | | 3 591 666 754 | +----------------------------------------------------------------------+ |28 kołodziejstwo \"*\" 0 152 152 152 | | 1 299 299 299 | | 2 364 364 364 | +----------------------------------------------------------------------+ |29 usługi w zakresie 0 128 152 163 | | pozłotnictwa 1 262 299 324 | | 2 333 355 386 | | 3 364 395 431 | +----------------------------------------------------------------------+ |30 usługi tapicerskie 0 137 163 176 | | 1 308 340 364 | | 2 386 418 481 | | 3 443 518 581 | +----------------------------------------------------------------------+ |31 bednarstwo \"*\" 0 102 102 102 | | 1 212 212 212 | | 2 287 287 287 | +----------------------------------------------------------------------+ |32 koszykarstwo \"*\" 0 250 250 287 | | 1 566 566 566 | | 2 801 801 801 | +----------------------------------------------------------------------+ |33 wytwarzanie mioteł, 0 137 137 137 | | wyrobów 1 299 299 299 | | z gałęzi i słomy \"*\" | +----------------------------------------------------------------------+ |34 gręplarstwo \"*\" 0 77 89 102 | | 1 200 225 250 | | 2 262 299 324 | +----------------------------------------------------------------------+ |35 kilimiarstwo \"*\" 0 176 176 176 | | 1 355 355 355 | | 2 443 443 443 | +----------------------------------------------------------------------+ |36 koronkarstwo, 0 89 89 89 | | z wyjątkiem maszynowego \"*\" 1 200 200 200 | +----------------------------------------------------------------------+ |37 usługi hafciarskie 0 128 137 137 | | 1 250 275 275 | | 2 333 355 355 | | 3 379 411 411 | | 4 411 456 456 | +----------------------------------------------------------------------+ |38 dziewiarstwo na drutach 0 53 53 53 | | i szydełkach \"*\" 1 137 137 137 | | 2 187 187 187 | +----------------------------------------------------------------------+ |39 repasacja pończoch 0 53 53 53 | | 1 137 137 137 | +----------------------------------------------------------------------+ |40 usługi w zakresie 0 89 102 114 | | bieliźniarstwa 1 212 236 262 | | 2 287 317 340 | +----------------------------------------------------------------------| |41 usługi w zakresie 0 89 102 114 | | gorseciarstwa 1 212 236 262 | | 2 287 317 340 | +----------------------------------------------------------------------+ |42 czapnictwo i 0 137 137 137 | | kapelusznictwo męskie 1 275 275 275 | | \"*\" 2 348 348 348 | +----------------------------------------------------------------------+ |43 modniarstwo\"*\" 0 152 152 152 | | 1 299 299 299 | | 2 371 371 371 | +----------------------------------------------------------------------+ |44 usługi krawieckie 0 77 89 102 | | 1 163 187 212 | | 2 262 299 324 | | 3 333 355 386 | | 4 355 386 418 | | 5 402 456 518 | +----------------------------------------------------------------------+ |45 cerowanie i naprawa 0 53 53 53 | | odzieży, obciąganie 1 114 128 137 | | guzików, okrętkowanie, 2 152 163 187 | | mereżkowanie, plisowanie | +----------------------------------------------------------------------+ |46 usługi w zakresie 0 176 200 200 | | kożuszkarstwa 1 355 386 386 | | 2 468 531 531 | | 3 616 691 691 | +----------------------------------------------------------------------+ |47 cholewkarstwo \"*\" 0 114 114 114 | | 1 250 250 250 | | 2 333 333 333 | +----------------------------------------------------------------------+ |48 szewstwo miarowe 0 128 152 163 | | 1 287 317 340 | | 2 355 386 418 | | 3 402 443 507 | +----------------------------------------------------------------------+ |49 szewstwo ortopedyczne 0 89 102 114 | | \"*\" 1 225 262 287 | | 2 308 333 355 | | 3 355 386 418 | +----------------------------------------------------------------------+ |50 szewstwo naprawkowe 0 65 77 89 | | 1 163 176 200 | | 2 225 262 287 | +----------------------------------------------------------------------+ |51 odświeżanie i renowacja 0 128 152 163 | | wyrobów skórzanych i 1 250 275 308 | | futrzarskich, 2 333 355 386 | | z wyjątkiem mechanicznego 3 371 411 456 | | czyszczenia i farbowania | | wyrobów futrzarskich | +----------------------------------------------------------------------+ |52 usługi w zakresie 0 187 212 236 | | mechanicznego 1 340 371 402 | | czyszczenia i farbowania 2 431 492 556 | | wyrobów futrzarskich | +----------------------------------------------------------------------+ |53 usługi w zakresie 0 187 212 212 | | kuśnierstwa 1 364 395 395 | | 2 492 556 556 | | 3 630 704 704 | +----------------------------------------------------------------------+ |54 rymarstwo, 0 89 102 114 | | z wyjątkiem produkcji 1 200 225 262 | | plandek \"*\" 2 275 308 333 | +----------------------------------------------------------------------+ |55 rękawicznictwo - wyrób 0 137 137 137 | | rękawiczek skórzanych i 1 275 275 275 | | skóropodobnych, 2 348 348 348 | | z wyjątkiem roboczych, | | ochronnych i sportowych | | \"*\" | +----------------------------------------------------------------------+ |56 młynarstwo \"*\" 0 77 77 77 | | 1 137 137 137 | | 2 200 200 200 | +----------------------------------------------------------------------+ |57 przemiał i przerób zbóż 0 53 53 53 | | w wiatrakach oraz 1 65 65 65 | | śrutowanie zboża \"*\" 2 102 102 102 | +----------------------------------------------------------------------+ |58 wytwarzanie waty z cukru 0 53 65 65 | | \"*\", prażenie kukurydzy 1 128 137 137 | | \"*\" | +----------------------------------------------------------------------+ |59 usługi w zakresie 0 137 163 176 | | introligatorstwa 1 308 333 355 | | 2 379 418 468 | +----------------------------------------------------------------------+ |60 usługi w zakresie 0 114 128 137 | | lutnictwa 1 212 250 275 | | 2 308 333 355 | +----------------------------------------------------------------------+ |61 usługi w zakresie 0 137 163 176 | | organmistrzostwa 1 275 308 333 | | 2 348 379 411 | +----------------------------------------------------------------------+ |62 usługowy wyrób i naprawa 0 114 137 152 | | instrumentów dętych 1 236 262 299 | | 2 317 348 371 | +----------------------------------------------------------------------+ |63 usługowy wyrób i naprawa 0 137 163 176 | | instrumentów 1 275 308 333 | | perkusyjnych 2 340 371 402 | +----------------------------------------------------------------------+ |64 usługowy wyrób i naprawa 0 114 137 152 | | instrumentów 1 250 275 308 | | harmoniowych 2 333 355 386 | | i fortepianowych | +----------------------------------------------------------------------+ |65 usługowy wyrób 0 137 163 176 | | i naprawa instrumentów 1 299 324 348 | | muzycznych elektrycznych | | i elektronicznych | +----------------------------------------------------------------------+ |66 ortopedyka \"*\" 0 65 65 77 | | 1 137 163 176 | | 2 212 236 262 | | 3 236 262 299 | +----------------------------------------------------------------------+ |67 usługi w zakresie 0 163 163 163 | | lakiernictwa 1 340 340 340 | +----------------------------------------------------------------------+ |68 usługowe wytwarzanie 0 137 163 176 | | szyldów 1 308 333 355 | | 2 379 418 468 | +----------------------------------------------------------------------+ |69 konserwacja i naprawa 0 152 163 187 | | przedmiotów zabytkowych 1 308 333 355 | | i artystycznych 2 379 418 468 | | 3 443 518 581 | +----------------------------------------------------------------------+ |70 usługi w zakresie robót 0 200 225 250 | | budowlanych: murarskich, 1 340 364 395 | | ciesielskich, 2 468 531 604 | | dekarskich, 3 654 741 819 | | posadzkarskich, 4 766 838 921 | | malarskich, związanych z 5 884 976 1066 | | wykładaniem | | i tapetowaniem ścian, | | izolatorskich, | | związanych ze | | wznoszeniem | | i montażem konstrukcji | | stalowych | | - dla ludności | +----------------------------------------------------------------------+ |71 usługi w zakresie 0 152 163 187 | | sztukatorstwa 1 262 299 324 | | - dla ludności 2 348 379 411 | | 3 411 468 531 | +----------------------------------------------------------------------+ |72 usługi w zakresie 0 200 225 250 | | odgrzybiania budynków 1 340 364 395 | | - dla ludności | +----------------------------------------------------------------------+ |73 usługi w zakresie 0 152 163 187 | | cyklinowania 1 308 333 355 | | - dla ludności | +----------------------------------------------------------------------+ |74 usługi w zakresie 0 152 163 176 | | zduństwa 1 287 317 340 | | - dla ludności 2 364 395 431 | | 3 468 531 604 | +----------------------------------------------------------------------+ |75 usługi w zakresie robót 0 262 299 324 | | budowlanych 1 468 531 604 | | instalacyjnych 2 691 775 847 | | związanych z zakładaniem 3 819 912 994 | | instalacji: grzewczych, | | wentylacyjnych, | | klimatyzacyjnych, | | wodnokanalizacyjnych, | | gazowych, elektrycznych | | i osprzętu elektrycznego | | - dla ludności | +----------------------------------------------------------------------+ |76 studniarstwo, z 0 250 250 250 | | wyjątkiem wiercenia 1 317 317 317 | | studni o głębokości 2 616 616 616 | | ponad 30 m | | - dla ludności | +----------------------------------------------------------------------+ |77 obsługa maszynowa 0 262 262 262 | | produkcji rolniczej i 1 431 431 431 | | ogrodniczej 2 630 630 630 | | 3 775 775 775 | +----------------------------------------------------------------------+ |78 usługi zwalczania 0 137 137 137 | | szkodników roślin i 1 287 287 287 | | zwierząt | +----------------------------------------------------------------------+ |79 usługi utrzymania i 0 225 225 225 | | pielęgnacji zwierząt 1 402 402 402 | | | | z czego | | usługi w zakresie 176 176 176 | | zbiorowego wypasu owiec | | w rejonach górskich w | | sezonie letnim | +----------------------------------------------------------------------+ |80 usługi w zakresie 0 163 176 200 | | prania, prasowania i 1 308 340 364 | | prężenia firanek 2 386 418 481 | +----------------------------------------------------------------------+ |81 usługi w zakresie 0 65 77 89 | | maglowania 1 163 176 200 | | 2 212 250 275 | +----------------------------------------------------------------------+ |82 usługi w zakresie 0 152 163 187 | | chemicznego czyszczenia 1 299 324 348 | | i farbowania, z 2 364 395 431 | | wyjątkiem czyszczenia 3 443 456 518 | | i farbowania wyrobów 4 468 518 581 | | futrzarskich | +----------------------------------------------------------------------+ |83 pranie pierza i puchu 0 114 137 152 | | 1 250 275 308 | | 2 333 355 386 | +----------------------------------------------------------------------+ |84 kominiarstwo 0 102 114 128 | | 1 236 262 299 | | 2 317 348 371 | +----------------------------------------------------------------------+ |85 usługi odkażania, 0 187 212 236 | | tępienia owadów 1 364 395 431 | | i odszczurzania 2 481 543 616 | +----------------------------------------------------------------------+ |86 usługi fryzjerskie dla 0 77 89 102 | | kobiet 1 200 225 250 | | i dziewcząt 2 275 308 333 | | 3 333 355 386 | | 4 355 386 418 | | 5 431 492 556 | +----------------------------------------------------------------------+ |87 usługi fryzjerskie dla 0 77 77 89 | | mężczyzn 1 163 187 212 | | i chłopców 2 250 275 308 | | 3 308 333 355 | | 4 317 348 371 | | 5 395 431 492 | +----------------------------------------------------------------------+ |88 usługi kosmetyczne 0 77 89 102 | | 1 200 225 250 | | 2 287 317 340 | | 3 340 371 402 | | 4 364 395 431 | | 5 395 431 492 | +----------------------------------------------------------------------+ |89 manicure, pedicure 0 53 65 65 | | 1 128 137 137 | | 2 152 163 187 | | 3 212 250 275 | | 4 236 262 299 | | 5 317 348 371 | +----------------------------------------------------------------------+ |90 usługi fotograficzne: 0 340 371 402 | | świadczone z 1 666 754 819 | | wykorzystaniem urządzeń 2 866 957 1048 | | do samoczynnego 3 976 1080 1202 | | automatycznego | | naświetlania odbitek | | (samoczynnych printerów) | | | | usługi pozostałe 0 137 163 176 | | 1 299 324 348 | | 2 364 395 431 | | 3 411 468 531 | | 4 468 543 602 | +----------------------------------------------------------------------+ |91 wyświetlanie rysunków, 0 308 333 355 | | planów i tekstów 1 591 666 754 | | techniką kserografii | | i diazotypii | +----------------------------------------------------------------------+ |92 sprzątanie wnętrz 0 137 163 176 | | 1 275 308 333 | | 2 348 379 411 | +----------------------------------------------------------------------+ |93 ważenie osób 0 40 40 40 | +----------------------------------------------------------------------+ |94 usługi w zakresie 0 77 77 77 | | radiestezji | +----------------------------------------------------------------------+ |95 usługi świadczone w 0 137 163 176 | | gospodarstwach domowych | +----------------------------------------------------------------------+ Usługi parkingowe Objaśnienie: Stawki dotyczą działalności bez względu na stan zatrudnienia +---+---------------------+-------------------------------------------------+ |Lp.| Parkingi | Stawka | | | o liczbie stanowisk | | +---+---------------------+-------------------------------------------------+ | 1 | 2 | 3 | +---+---------------------+-------------------------------------------------+ | | powyżej do | | | 1 | 140 | 4 zł od każdego stanowiska | | 2 | 140 180 | 560 zł + 6 zł od każdego stanowiska powyżej 140 | | 3 1 180 | 800 zł + 7 zł od każdego stanowiska powyżej 180 | +---+---------------------+-------------------------------------------------+ Część II. Usługi w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami Objaśnienia: 1. Stawki oznaczone w rubryce 3: - \"0\" dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, - \"1\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 1 pracownika, - \"2\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 2 pracowników, - \"3\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 3 pracowników. 2. Za pracownika uważa się również pełnoletniego członka rodziny, z wyjątkiem małżonka. 3. W ramach detalicznej sprzedaży artykułów żywnościowych podatnicy mogą również dokonywać detalicznej sprzedaży wydawnictw prasowych (PKWiU 22.12, 22.13), biletów komunikacji miejskiej (PKWiU 22.22.13-00.20 ex), opakowań z tworzyw sztucznych (toreb i torebek) (PKWiU 25.22.11 ex, 25.22.12 ex), zapałek (PKWiU 36.63.63-00), zapalniczek (PKWiU 36.63.61-10, 36.63.62-30) i papieru toaletowego (PKWiU 21.22.11-10). 4. W ramach detalicznej sprzedaży kwiatów podatnicy mogą również dokonywać detalicznej sprzedaży ziemi i odżywek do kwiatów (bez względu na symbol PKWiU), doniczek (bez względu na symbol PKWiU), kwiatów i wieńców sztucznych (PKWiU 36.63.76-50, 36.63.76-90), nasion roślin kwiatowych (PKWiU 01.12.2300.10), sadzonek roślin kwiatowych (PKWiU 01.12.21-00.33), zieleni ciętej spod szkła (PKWiU 01.12.22-00.2, 01.12.22-00.30), świec i zniczy (PKWiU 36.63.75-00.1, 36.63.75-00.30), kart okolicznościowych (bez względu na symbol PKWiU) oraz maskotek (bez względu na symbol PKWiU). 5. Wyróżnik \"ex\", o którym mowa w ust. 3, oznacza, że zakres dopuszczonych do sprzedaży wyrobów jest węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. +---+-------------------------+---------------------------------------+ | | | W miejscowości o liczbie mieszkańców | | | +-----------+-------------+-------------+ |Lp.| Usługi w zakresie handlu| do 5.000 | ponad 5.000 | powyżej | | | detalicznego | | do 50.000 | 50.000 | | | +-----+-----+------+------+------+------+ | | | od | do | od | do | od | do | +---+---------------------+---+-----+-----+------+------+------+------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | +---+---------------------+---+-----+-----+------+------+------+------+ | 1 | żywnością, w tym | 0 | 225 | 340 | 308 | 418 | 340 | 531 | | | owocami | 1 | 308 | 418 | 340 | 531 | 418 | 679 | | | i warzywami, | 2 | 340 | 536 | 418 | 679 | 531 | 775 | | | napojami | 3 | 418 | 679 | 531 | 775 | 714 | 965 | | | i wyrobami | | | | | | | | | | tytoniowymi | | | | | | | | +---+---------------------+---+-----+-----+------+------+------+------+ | 2 | kwiatami | 0 | 308 | 418 | 340 | 531 | 418 | 679 | | | | 1 | 340 | 531 | 418 | 679 | 531 | 775 | | | | 2 | 418 | 679 | 531 | 775 | 714 | 965 | +---+---------------------+---+-----+-----+------+------+------+------+ Część III. Usługi w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi Objaśnienia: 1. Stawki oznaczone w rubryce 3: - \"0\" dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, - \"1\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 1 pracownika, - \"2\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 2 pracowników. 2. Za pracownika uważa się również pełnoletniego członka rodziny, z wyjątkiem małżonka. +---+----------------------+-------------------------------------------+ | | | W miejscowości o liczbie mieszkańców | | | +--------------+--------------+-------------+ | | Działalność handlowa | | ponad 5.000 | powyżej | |Lp.| w zakresie obnośnej | do 5.000 | do 50.000 | 50.000 | | | i obwoźnej sprzedaży +------+-------+-------+------+------+------+ | | detalicznej | od | do | od | do | od | do | +---+------------------+---+------+-------+-------+------+------+------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | +---+------------------+---+------+-------+-------+------+------+------+ | 1 | artykułów | 0 | 308 | 679 | 340 | 775 | 418 | 1264 | | | nieżywnościowych | 1 | 340 | 775 | 418 | 1264 | 531 | 1870 | | | | 2 | 411 | 965 | 568 | 1697 | 714 | 2482 | +---+------------------+---+------+-------+-------+------+------+------+ Część IV. Gastronomia Objaśnienia: 1. Stawki oznaczone w rubryce 3: - \"0\" dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, - \"1\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 1 pracownika, - \"2\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 2 pracowników, - \"3\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 3 pracowników, -\"4\" dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu 4 pracowników. 2. Za pracownika uważa się również pełnoletniego członka rodziny, z wyjątkiem małżonka. +---+--------------------------------------------+--------------+ |Lp.| Prowadzenie działalności gastronomicznej | | | | bez sprzedaży napojów o zawartości powyżej | Stawka | | | 1,5% alkoholu | | +---+----------------------------------------+---+--------------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | +---+----------------------------------------|---+--------------+ | 1 | w zakresie sprzedaży lodów z automatów | 0 | 299 - 395 | | | | 1 | 395 - 518 | | | | 2 | 468 - 591 | | | | 3 | 543 - 666 | | | | 4 | 730 - 857 | +---+----------------------------------------+---+--------------+ | 2 | w zakresie pozostałej działalności | 0 | 250 - 348 | | | gastronomicznej | 1 | 348 - 481 | | | | 2 | 411 - 543 | | | | 3 | 492 - 616 | | | | 4 | 663 - 809 | +---+----------------------------------------+---+--------------+ Część V. Usługi transportowe Objaśnienia: 1. Stawki określone pod lp. 1 i 2 mogą być podwyższone, nie więcej jednak niż o 50%, w razie wykonywania działalności ze zmiennikiem. 2. Za zmiennika uważa się również pełnoletniego członka rodziny, nie wyłączając małżonka. 3. Stawki określone pod lp. 2 dotyczą działalności z użyciem samochodu ciężarowego o ładowności do 2 t. 4. Stawki określone pod lp. 4 dotyczą działalności prowadzonej przy zatrudnieniu nie przekraczającym 1 pracownika lub 1 pełnoletniego członka rodziny, z wyjątkiem małżonka. +---+---------------------------+---------------------------------------+ | | | W miejscowości o liczbie mieszkańców | | | +---------+---------+---------+---------+ |Lp | Rodzaj usługi | do | ponad | ponad | powyżej | | | | 25.000 | 25.000 | 100.000 | 500.000 | | | | | do | do | | | | | | 100.000 | 500.000 | | +---+---------------------------+---------+---------+---------+---------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | +---+---------------------------+---------+---------+---------+---------+ | 1 | Usługi taksówkowe w | 129 | 136 | 146 | 157 | | | zakresie | | | | | | | przewozu osób | | | | | +---+---------------------------+---------+---------+---------+---------+ | 2 | Usługi taksówkowe w | 194 | 212 | 229 | 254 | | | zakresie | | | | | | | przewozu ładunków | | | | | +---+---------------------------+---------+---------+---------+---------+ | 3 | Przewozy pasażerskie | 81 | 81 | 81 | 81 | | | z wykorzystaniem ludzkiej | | | | | | | i zwierzęcej siły | | | | | | | pociągowej | | | | | +---+---------------------------+---------+---------+---------+---------+ | 4 | Usługi transportu | 90 | 90 | 90 | 90 | | | wodnego śródlądowego | | | | | | | pasażerskiego | | | | | | | i towarowego, z | | | | | | | wyjątkiem | | | | | | | przewozu jednostkami | | | | | | | o napędzie mechanicznym | | | | | | | z czego: | | | | | | | usługi w zakresie | 40 - 65 | 40 - 65 | 40 - 65 | 40 - 65 | | | transportu osób na rzece | | | | | | | Dunajec przez flisaków | | | | | | | pienińskich | | | | | +---+---------------------------+---------+---------+---------+---------+ Część VI. Usługi rozrywkowe Objaśnienia: 1. Stawki dotyczą działalności przy zatrudnieniu nie przekraczającym 2 pracowników lub 2 pełnoletnich członków rodziny, z wyjątkiem małżonka. 2. Znak \"*\" oznacza, że w razie prowadzenia więcej niż jednego urządzenia, stawkę karty podatkowej określa się dla każdego urządzenia oddzielnie, a następnie sumę tych stawek podwyższa się o 50%. 3. W razie świadczenia dwu lub więcej rodzajów usług, stawkę karty podatkowej określa się dla każdego rodzaju usług oddzielnie, a następnie sumę tych stawek podwyższa się o 30% niezależnie od podwyżki określonej w ust. 2. +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ |Lp.| Rodzaj świadczonych | Liczba | Stawka | | | usług | urządzeń | | | | | (samochodów) | | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 1 | Automaty | do 2 | 26 zł od każdego urządzenia | | | zręcznościowe, na | powyżej 2 do 4 | 52 zł + 61 zł od każdego | | | których nie są | | urządzenia ponad 2 | | | prowadzone gry o | powyżej 4 do 6 | 174 zł +75 zł od każdego | | | wygrane pieniężne | | urządzenia ponad 4 | | | lub rzeczowe | powyżej 6 do 8 | 324 zł + 80 zł od każdego | | | (bilardy | | urządzenia ponad 6 | | | elektromechaniczne, | powyżej 8 do 10| 484 zł + 92 zł od każdego | | | gry telewizyjne, gry| | urządzenia ponad 8 | | | elektroniczne), | powyżej 10 | 668 zł + 105 zł od każdego | | | zabawki bujane | | urządzenia ponad 10 | | | (ruchome figury) | | | | | oraz szafy grające | | | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 2 | Karuzele o obrocie | | | | | prostym (poziome z | | | | | wiszącymi lub | | | | | stojącymi sylwetkami| | | | | dla dzieci, poziome | | | | | gondolowe lub | | | | | krzesełkowe, pionowe| | | | | gondolowe) i o | | | | | obrocie złożonym | | | | | (elektrohydrau - | | | | | liczne gondolowe) | | | | | dla dzieci - o | | | | | liczbie miejsc: | | | | | do 16 | 1* | 5 zł od każdego miejsca | | | powyżej 16 | 1* | 80 zł + 5 zł od każdego | | | | | miejsca ponad 16 | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 3 | Karuzele o obrocie | | | | | złożo-nym | | | | | (elektrohydrauliczne| | | | | lub | | | | | elektropneumatyczne | | | | | gondolowe) - o | | | | | liczbie miejsc: | | | | | do 24 | 1* | 16 zł od każdego miejsca | | | powyżej 24 | 1* | 384 zł + 13 zł od każdego | | | | | miejsca ponad 24 | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 4 | Imprezy samochodowe | do 6 | 60 zł od każdego samochodu | | | (pawilony, tory, | powyżej 6 do 12| 360 zł + 94 zł od każdego | | | miasteczka | | samochodu ponad 6 | | | samochodowe) - o |powyżej 12 do 24| 924 zł + 120 zł od każdego | | | liczbie samochodów | | samochodu ponad 12 | | | | powyżej 24 | 2364 zł + 150 zł od każdego | | | | | samochodu ponad 24 | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 5 | Strzelnice | 1 | 187 zł | | | | 2 | 380 zł | | | | powyżej 2 | 380 zł + 380 zł od każdej | | | | | strzelnicy ponad 2 | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 6 | Imprezy | | | | | zręcznościowe inne: | | | | | a) rzuty różne, | 1 | 49 zł | | | tasiemkarnie, | 2 | 123 zł | | | tarcze obrotowe | 3 | 288 zł | | | | powyżej 3 | 288 zł + 198 zł od każdego | | | | | urządzenia ponad 3 | | | | | | | | b) siłomierze, | do 4 | 13 zł od każdego urządzenia | | | bajazzo, | powyżej 4 do 6 | 52 zł + 15 zł od każdego | | | bilardy ręczne | | urządzenia ponad 4 | | | | powyżej 6 | 82 zł + 30 zł od każdego | | | | | urządzenia ponad 6 | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 7 | Huśtawki | 1 | 51 zł | | | (wahadłowe i kołowe)| 2 | 262 zł | | | | powyżej 2 | 262 zł + 262 zł od każdego | | | | | urządzenia ponad 2 | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 8 | Kolejki torowe | 1* | 8 zł | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ | 9 | Zjeżdżalnie: | | | | | a) zjeżdżalnie | 1* | 47 zł | | | \"Gigant\" | | | | | b) zjeżdżalnie | 1* | 31 zł | | | przewoźne | | | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ |10 | Imprezy pozostałe: | | | | | a) pałac strachów, | 1* | 942 zł | | | labirynt | | | | | b) ściana emocji | 1* | 767 zł | | | c) ściana lalkowa | 1* | 262 zł | | | d) głowa medium, | 1* | 152 zł | | | pokazy gadów | | | | | e) gabinet złudzeń, | 1* | 65 zł | | | pokazy | | | | | iluzjonistyczne | | | | | f) gabinet luster | 1* | 34 zł | | | g) hipodrom - kuce | 1* | 21 zł | +---+---------------------+----------------+-----------------------------+ Część VII. Sprzedaż posiłków domowych w mieszkaniach +---+-------------------------------------+----------------------------+ | | | W miejscowości o liczbie | | | | mieszkańców | |Lp.| Rodzaj wykonywanej czynności +--------------+-------------+ | | | do 25.000 | powyżej | | | | | 25.000 | +---+-------------------------------------+--------------+-------------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | +---+-------------------------------------+--------------+-------------+ | | Sprzedaż śniadań, obiadów i kolacji | | | | | w liczbie posiłków każdego rodzaju, | | | | | licząc w skali średniej tygodniowej | | | | 1 | do 10 na dobę | 227 | 241 | | 2 | do 20 na dobę | 312 | 329 | | 3 | do 30 na dobę | 358 | - | | | | | | | | Sprzedaż jednodaniowych posiłków i | | | | | napojów bezalkoholowych na | | | | | podstawie umowy zawartej z | | | | | jednostką właściwą do prowadzenia | | | | | działalności gastronomicznej lub | | | | | turystycznej w liczbie: | | | | 4 | do 50 posiłków na dobę | 273 | 298 | | 5 | do 100 posiłków na dobę | 358 | 394 | +---+-------------------------------------+--------------+-------------+ Część VIII. Wolne zawody - świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego Objaśnienia: 1. Stawka dotyczy również wykonywania zawodu przy zatrudnieniu jednej pomocy fachowej lub przyuczonej. 2. Stawka nie dotyczy działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych. +---+-----------------------------+--------------------------+ |Lp.| Rodzaj wykonywanego | Stawka | | | zawodu | | +---+-----------------------------+--------------------------+ | 1 | 2 | 3 | +---+-----------------------------+--------------------------+ | | | | | 1 | Pielęgniarka, położna | 1 zł za każdą godzinę | | | | | +---+-----------------------------+--------------------------+ Część IX. Wolne zawody - świadczenie usług weterynaryjnych Objaśnienia: 1. Stawka dotyczy również wykonywania zawodu przy zatrudnieniu jednej pomocy fachowej lub przyuczonej. 2. Za pomoc fachową lub przyuczoną nie uważa się lekarza weterynarii. 3. Stawki nie dotyczą działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych. 4. Stawka określona pod lit. b) dotyczy wyłącznie podatników, którzy wykonują usługi weterynaryjne i są równocześnie zatrudnieni na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w służbie weterynaryjnej organów administracji publicznej. +--------------+------------------+--------------------------------+ | Rodzaj | Liczba godzin | Stawka | | wykonywanego | przeznaczonych | | | zawodu | na wykonywanie | | | |zawodu miesięcznie| | +--------------+------------------+--------------------------------+ | 1 | 2 | 3 | +--------------+------------------+--------------------------------+ | Lekarz | | | | weterynarii: | | | | a) | do 48 | 5 zł za każdą godzinę | | | powyżej 48 do 96 | 240 zł + 6 zł za każdą godzinę | | | | ponad 48 | | | powyżej 96 | 528 zł | | | | | | b) | - | 260 zł | +--------------+------------------+--------------------------------+ Część X. Opieka domowa nad dziećmi i osobami chorymi Objaśnienie: Stawki dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, z wyjątkiem małżonka. +----------------------+-----------------------------------------+ | Liczba godzin | Stawka | | przeznaczonych | | | na wykonywanie usług | | | miesięcznie | | +----------------------+-----------------------------------------+ | 1 | 2 | +----------------------+-----------------------------------------+ | do 48 | 1 zł za każdą godzinę | | powyżej 48 do 96 | 48 zł + 2 zł za każdą godzinę ponad 48 | | powyżej 96 | 144 zł | +----------------------+-----------------------------------------+ Część XI. Usługi edukacyjne w zakresie udzielania lekcji na godziny Objaśnienia: 1. Stawki dotyczą działalności prowadzonej bez zatrudnienia pracowników, nie wyłączając małżonka. 2. Za udzielanie lekcji na godziny uważa się pomoc w nauce, polegającą głównie na odrabianiu (przygotowaniu) z uczniem zadanych lekcji. +----------------------+-----------------------------------------+ | Liczba godzin | Stawka | | przeznaczonych | | | na udzielanie lekcji | | | miesięcznie | | +----------------------+-----------------------------------------+ | 1 | 2 | +----------------------+-----------------------------------------+ | do 48 | 3 zł za każdą godzinę | | powyżej 48 do 96 | 144 zł + 6 zł za każdą godzinę ponad 48 | | powyżej 96 | 432 zł | +----------------------+-----------------------------------------+ Załącznik nr 4 CHARAKTERYSTYKA DZIAŁALNOŚCI USŁUGOWEJ I WYTWÓRCZO-USŁUGOWEJ OBJĘTEJ OPODATKOWANIEM W FORMIE KARTY PODATKOWEJ Objaśnienie: Zakres działalności oznaczonej w rubryce 2 tabeli symbolem \"*\" obejmuje działalność usługową i wytwórczo - usługową. Lp. Zakres Przedmiot działalności działalności 1 2 3 1 usługi ślusarskie Wyrób, naprawa i konserwacja wyrobów z metali oraz przy użyciu elementów z innych surowców, a w szczególności: narzędzi, prostych narzędzi pomiarowych, mebli, sprzętu gospodarstwa domowego i rolno-ogrodniczego; sprzętu i urządzeń sportowo-rekreacyjnych; konstrukcji, okuć, części armatur i innych elementów na potrzeby budownictwa; kas pancernych i kaset; wózków dziecięcych i gospodarczych, rowerów, części zamiennych i akcesoriów do pojazdów jednośladowych i maszyn, ogrodzeń metalowych, wraz z ich montażem, galanterii, artykułów powszechnego użytku z grupy 1001 drobiazgów oraz naprawa zabawek itp. Naprawa części mechanicznych maszyn i urządzeń. Naprawa i konserwacja sprzętu przeciwpożarowego. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 2 usługi w zakresie Wyrób i naprawa naczyń blaszanych. Wyrób wyrobu i naprawy przedmiotów z cyny (np. dzbanów, kufli, naczyń blaszanych kielichów, mis, świeczników). Wyrób rur i blaszanych kolanek do pieców. Renowacja przedmiotów zabytkowych z blachy. Obudowa blachą wszelkiego rodzaju sprzętu. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 3 usługi rusznikarskie Wyrób, naprawa i konserwacja broni palnej (myśliwskiej, sportowej krótkiej i gazowej). Dorabianie części zamiennych do broni i montowanie na niej lunet. Renowacja broni, np. oksydowanie. Ocena stanu technicznego broni i jej przestrzeliwanie. Zdobienie broni. Wyrób amunicji do broni myśliwskiej i sportowej. Wyrób kopii dawnej broni palnej. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 4 usługi w zakresie Wyrób, naprawa, przeróbka i konserwacja złotnictwa- biżuterii i innych przedmiotów użytkowych i jubilerstwa ozdobnych (np. wyrobów korpusowych) z metali - dla ludności szlachetnych i innych metali. Obróbka i oprawa kamieni naturalnych i syntetycznych. Zdobienie wyrobów różnymi technikami. Rytowanie w kamieniach. Usługowa oprawa bursztynów. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 5 usługi grawerskie Zdobienie ręczne i maszynowe przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych z metali szlachetnych, kolorowych i żelaznych technikami grawerskimi. Grawerowanie wklęsłe, płaskie i wypukłe w metalu, kamieniach szlachetnych i ozdobnych oraz innych materiałach. Wyrób stempli i matryc. Wyrób medali, orderów, plakietek, znaczków, monogramów, wizytówek, szyldzików, numeratorów, cechowników, wzorników itp. oraz różnych ozdób technikami grawerskimi. Rytowanie walców. Cyzelowanie. Emaliowanie, inkrustowanie i intarsjowanie. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 6 usługi w zakresie Wykonywanie wszelkiego rodzaju pieczątek. Wyrobu pieczątek Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia świadczonej usługi. 7 usługi pobielania Nakładanie powłoki cynowej na powierzchnię kotłów i naczyń powierzonych kotłów, naczyń i urządzeń, wraz z pracami przygotowawczymi i wykończeniowymi, np. trawienie, czyszczenie, polerowanie. Naprawa pobielanych naczyń i przedmiotów. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczonej usługi. 8 usługi kowalskie Naprawa i konserwacja narzędzi, sprzętu i maszyn rolniczych, przedmiotów gospodarstwa domowego z metali żelaznych, podwozi, przyczep do pojazdów mechanicznych, pojazdów konnych i wózków ręcznych. Wyrób części do maszyn rolniczych i pojazdów techniką plastycznej obróbki metali. Wyrób kutych okuć budowlanych. Wyrób i naprawa kutych parkanów, bram, balustrad i krat ozdobnych oraz innych zdobniczych przedmiotów kutych, wykonywanie odkuwek do dalszej obróbki. Podkuwanie koni. Wyrób, naprawa i konserwacja resorów. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 9 usługi w zakresie Montaż, demontaż i naprawa podzespołów, elektromechaniki zespołów oraz członów funkcjonalnych urządzeń chłodniczej i aparatury chłodniczej oraz zamrażającej. Wykonywanie, naprawa i konserwacja instalacji elektrycznej do urządzeń chłodniczych i zamrażających. Wykonywanie części zamiennych do urządzeń chłodniczych i zamrażających, wraz z obróbką metali. Napełnianie agregatów środkami chłodniczymi. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia świadczonej usługi. 10 usługi w zakresie Wyrób, naprawa, konserwacja oraz instalowanie kotlarstwa wszelkiego rodzaju: kotłów centralnego ogrzewania (parowych i wodnych, nisko-, średnio- i wysokoprężnych), kotłów warzelnych i o innym przeznaczeniu, aparatów grzewczowentylacyjnych, wymienników ciepła różnych typów i innych zbiorników ciśnieniowych i bezciśnieniowych. Montowanie na kotłach i zbiornikach osprzętu i aparatury kontrolnopomiarowej; czyszczenie kotłów i zbiorników. Wyrób elementów do kotłów, zbiorników, wymienników ciepła itp. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 11 usługi w zakresie Wyrób, naprawa, konserwacja, montaż i mechaniki demontaż maszyn i urządzeń mechanicznych maszyn przemysłowych, hydraulicznych i gospodarstwa domowego oraz pomp. Wyrób części zamiennych do maszyn. Obróbka ręczna i maszynowa części maszyn. Regulacja nowych, naprawianych i konserwowanych maszyn, urządzeń oraz kontrola ich sprawnego działania. Projektowanie wytwarzanych maszyn i urządzeń mechanicznych i hydraulicznych. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 12 usługi w zakresie Wyrób, naprawa i konserwacja maszyn mechaniki maszyn rolniczych i urządzeń zmechanizowanego i urządzeń sprzętu rolniczego. Wyrób części zamiennych. rolniczych Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 13 usługi w zakresie Wyrób, instalowanie, naprawa i konserwacja elektromechaniki aparatury i urządzeń elektromedycznych. sprzętu medycznego Wykonywanie, naprawa i konserwacja instalacji i laboratoryjnego elektromedycznych i uziemień dla urządzeń elektromedycznych. Wyrób aparatury elektromedycznej, z zastosowaniem podzespołów elektronicznych. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 14 usługi w zakresie Wyrób, naprawa, regeneracja i konserwacja mechaniki narzędzi, aparatów precyzyjnych, medycznych, precyzyjnej geodezyjnych, optycznych, nawigacyjnych, fotoi kinotechnicznych, w tym również liczników samochodowych i taksometrów oraz innych aparatów specjalistycznych. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 15 usługi w zakresie Naprawa i konserwacja wszelkich maszyn mechaniki maszyn biurowych, księgujących i liczących oraz biurowych urządzeń poligraficznych. Dorabianie części do naprawianych maszyn i urządzeń. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczonej usługi. 16 usługi w zakresie Wyrób, naprawa i konserwacja wag. Dorabianie wyrobu i naprawy części do naprawianych wag. Wyrób odważników. wag Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 17 usługi Wyrób, naprawa, konserwacja i regulacja zegarmistrzowskie zegarów, w tym elektronicznych i kurantów. Dorabianie części zamiennych. Konstruowanie, wyrób, naprawa i regulacja drobnych mechanizmów precyzyjnych. Zakładanie i naprawa pasków i bransolet z metali nieszlachetnych do zegarków, wymiana baterii. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 18 usługi w zakresie Antykorozyjne zabezpieczanie środków antykorozyjnego transportu. zabezpieczania pojazdów 19 usługi w zakresie Mycie i czyszczenie środków transportu. mycia oraz smaro- Smarowanie i wymiana oleju w środkach wania samochodów transportu, konserwacja podwozi oraz inne i motocykli oraz usługi nie związane z naprawą środków inne usługi transportu. nie związane z ich naprawą 20 usługi w zakresie Wyrób i naprawa silników i prądnic elektromechaniki, elektrycznych. Wyrób i naprawa z wyjątkiem zmechanizowanego sprzętu gospodarstwa dźwigowej, domowego, spawarek i zgrzewarek chłodniczej i elektrycznych, prostowników, stabilizatorów i pojazdowej transformatorów, aparatury łączeniowej (łączników), urządzeń elektromechanicznych. Wyrób i naprawa urządzeń grzejnych i oświetleniowych. Wyrób i montaż zapalarek piezoelektrycznych. Wykonywanie instalacji elektrycznych do maszyn i urządzeń elektrycznych. Naprawa i konserwacja instalacji elektrycznych. Wyrób podzespołów i urządzeń elektromechanicznych i elektronicznych oraz rozdzielni elektroenergetycznych do 1 kV. Pomiary elektryczne i badania odbiorcze odbiorników elektrycznych. Wyrób, regeneracja, naprawa i ładowanie akumulatorów. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 21 naprawa i konser- Naprawa zespołów i kompletnych urządzeń wacja urządzeń w elektronicznym sprzęcie elektronicznych powszechnego użytku, w energetyce, elektronice, elektrotechnice i automatyce przemysłowej, jak np. zasilacze, urządzenia sygnalizacyjne, alarmowe, sterownicze, wzmacniacze elektroakustyczne, magnetowidy, kamery, aparatura diagnostyczna, naukowa, elektroniczny sprzęt pomiarowo-kontrolny, urządzenia cyfrowe służące do zbierania i przetwarzania informacji itp. Naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń pomocniczych. Naprawa zegarków i zegarów elektronicznych (z wyłączeniem analogowych). Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia świadczonej usługi. 22 usługi w zakresie Naprawa i konserwacja oraz instalowanie tele- i urządzeń i aparatów radiowych, telewizyjnych, radiomechaniki teletechnicznych, elektroakustycznych, w tym również domofonów, sygnalizacyjnych oraz elektronicznych i elektromechanicznych urządzeń współpracujących, w tym również anten telewizyjnych, z wyjątkiem instalacji i montażu anten satelitarnych i sieci telewizji kablowej. Konserwacja i naprawa telefonicznej sieci wewnątrzzakładowej, central telefonicznych, aparatów telefonicznych i urządzeń dyspozytorskich wewnątrzzakładowych. Wykonywanie nietypowych urządzeń stabilizacyjnych, antenowych oraz części zamiennych, elementów i podzespołów. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 23 usługi w zakresie Bieżnikowanie i kolcowanie opon. bieżnikowania opon 24 usługi Naprawa wszelkiego rodzaju opon i dętek, wulkanizatorskie, montaż i demontaż opon oraz wyważanie kół, z wyjątkiem naprawa wszelkich wyrobów z gumy i bieżnikowania opon gumopodobnych, w tym zabawek i artykułów sanitarnych, naprawa obuwia gumowego oraz artykułów gumowo-metalowych; powlekanie tkanin gumą, wykonywanie klejów do gumy. 25 szklarstwo \"*\" Szklenie ram okiennych, drzwiowych, świetlików, wystaw, inspektów i szklarni. Szklenie akwariów i gablot oraz mebli i pojazdów. Wykładanie ścian i kolumn szkłem. Łączenie szkła przez klejenie. Oprawa obrazów, dyplomów, fotografii itp. Sporządzanie kitów szklarskich. Wyrób, renowacja i osadzanie luster. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 26 witrażownictwo \"*\" Wyrób, rekonstrukcja, naprawa i konserwacja witraży, wykonywanie kloszy do lamp lub innych kompozycji ze szkła kolorowego wiązanego metalami. Osadzanie witraży. Barwienie i wypalanie, matowanie, formatowanie i trawienie szkła, przygotowywanie złączy. Wykonywanie towarzyszących robót szklarskich. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 27 usługi stolarskie, Wyrób, naprawa, renowacja i konserwacja mebli z wyjątkiem wyrobu z drewna i z zastosowaniem innych materiałów trumien oraz wykonywanie części drewnianych do mebli o mieszanym wykonawstwie. Obudowa wnętrz drewnem i materiałami drewnopochodnymi. Wyrób i naprawa stolarki budowlanej z drewna lub materiałów drewnopochodnych. Wykonywanie drewnianych schodów i balustrad. Wyrób i naprawa przedmiotów galanteryjnych, artykułów gospodarstwa domowego i sprzętu sportowego z drewna. Usługowe wykonywanie elementów podłogowych. Wyrób i naprawa futerałów z drewna itp. Wykonywanie i naprawa budek, altanek i kiosków. Usługowa stolarska obróbka drewna. Wyrób ram. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 28 kołodziejstwo \"*\" Wyrób i naprawa drewnianych pojazdów zaprzęgowych, np. wozów gospodarczych, powozów, karawanów, karet, sań i sanek. Wykonywanie obudowy drewnianej maszyn rolniczych i przyczep. Wyrób drewnianych narzędzi rolniczych oraz drewnianego sprzętu gospodarstwa wiejskiego, np. żłobków, koryt, skrzyń, drabin itp. Naprawa wyrobów bednarskich i z zakresu tokarstwa w drewnie. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 29 usługi w zakresie Pozłacanie folią i farbą przedmiotów pozłotnictwa zabytkowych i użytkowych, np. ram, rzeźb, listew, elementów sztukatorskich, tablic nagrobkowych, elementów obiektów budowlanych itp. Wyrób i naprawa pozłacanych ram stylowych i listew ozdobnych. Renowacja i rekonstrukcja wyżej wymienionych przedmiotów. Oprawa obrazów, dyplomów, fotografii itp. 30 usługi tapicerskie Wyrób i renowacja kompletów, zestawów i pojedynczych mebli tapicerskich konstrukcji skrzyniowej i szkieletowej o różnym przeznaczeniu. Wyrób i naprawa tapicerskiego sprzętu sportowego. Wykładanie wnętrz mieszkalnych i w środkach transportu materiałami przeciwakustycznymi i ciepłochłonnymi oraz wykonywanie dekoracji okolicznościowych. Szycie i zakładanie zasłon. Szycie pokrowców. Zszywanie i układanie dywanów i chodników. Wykonywanie i naprawa tapicerki w środkach transportu. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 31 bednarstwo \"*\" Wyrób, naprawa i impregnowanie drewnianych naczyń klepkowych (np. wiader, cebrzyków, beczek itp.). Wyrób klepki bednarskiej. 32 koszykarstwo \"*\" Wyrób przedmiotów koszykarskich i plecionkarskich (np. koszy, mebli, galanterii) z wikliny, trzciny, rogożyny i bambusa oraz z zastosowaniem innych materiałów. Barwienie wykonywanych wyrobów. Naprawa i konserwacja mebli wiklinowych, trzcinowych itp. 33 wytwarzanie mioteł, Wyrób mioteł i kropideł. Wyrób mat, wyrobów z gałęzi słomianek, wycieraczek, koszyków oraz i słomy \"*\" galanterii użytkowej i ozdobnej z gałęzi i słomy. 34 gręplarstwo \"*\" Usługowe zgrzeblenie (gręplowanie) różnych surowców włókienniczych, w szczególności wełny. Gręplowanie różnych materiałów i odpadów produkcyjnych pochodzenia włókienniczego. 35 kilimiarstwo \"*\" Wyrób i naprawa na warsztatach ręcznych: gobelinów i kilimów, makat, chodników, dywanów itp. oraz tkanin artystycznych przy użyciu różnych materiałów, np. wełny, lnu, bawełny, skóry, szkła, drewna, ceramiki, włosia końskiego, włókien syntetycznych, piór itp. Barwienie i przędzenie surowca do wytwarzania wyrobów. 36 koronkarstwo, Wyrób koronek oraz przedmiotów użytkowych i z wyjątkiem ozdobnych metodą koronkarską. maszynowego \"*\" 37 usługi hafciarskie Ręczne i maszynowe haftowanie szat liturgicznych, bielizny stołowej, pościelowej, osobistej, odzieży itp. przy zastosowaniu różnych stylów i metod wykonawczych. Szycie i haftowanie sztandarów. Naprawa i renowacja haftowanych przedmiotów zabytkowych. Wyrób firan, galonów, taśm, szychów, ozdób i dystynkcji do mundurów, tarcz szkolnych itp. Szycie strojów ludowych i regionalnych oraz elementów tych strojów, zdobionych haftem i koronkami. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 38 dziewiarstwo na Wyrób na drutach i szydełkach przedmiotów z drutach i przędzy, włóczki, nici, sznurka itp. szydełkach \"*\" 39 repasacja pończoch Naprawa pończoch, rajstop, skarpet oraz innych wyrobów dziewiarskich metodą podnoszenia oczek. 40 usługi w zakresie Wyrób, przerabianie i naprawa bielizny bieliźniarstwa stołowej, pościelowej, niemowlęcej, dziecięcej, damskiej i męskiej (dziennej i nocnej), liturgicznej, podomek, szlafroków, płaszczy kąpielowych, bonżurek męskich, czepków pielęgniarskich, kucharskich itp. Wyrób kołder, śpiworów, poduszek, pierzyn, sienników. Wyrób z materiałów włókienniczych odzieży, ubiorów i rękawiczek oraz nakryć głowy dla dzieci do lat 6. Wyrób firanek i zasłon okiennych, pledów, narzut, fartuchów, bluzek, krawatów, chustek, apaszek, żabotów i muszek, śliniaków, kostiumów plażowych itp. Usługowe okrętkowanie. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 41 usługi w zakresie Wyrób i naprawa gorsetów (z wyłączeniem gorseciarstwa gorsetów ortopedycznych), biustonoszy, pasków do pończoch, pasów ciążowych, kostiumów plażowych, kąpielowych itp. 42 czapnictwo Wyrób, naprawa, przerabianie i odświeżanie i kapelusznictwo męskich, młodzieżowych, chłopięcych i męskie \"*\" dziecięcych nakryć głowy, np. czapek cywilnych, mundurowych, szkolnych, kapeluszy, pilotek, beretów, biretów itp. z wszelkiego rodzaju materiałów, w tym również ze skór, futer i ich imitacji. 43 modniarstwo \"*\" Wyrób, naprawa, przerabianie i odświeżanie kapeluszy damskich, beretów, toczków, czapek i czapeczek dziecięcych itp. nakryć głowy z wszelkiego rodzaju materiałów, w tym również ze skóry, futer i ich imitacji. Wyrób sztucznych kwiatów oraz innych ozdób, stroików do kapeluszy, welonów, wianków itp. z tkanin i skóry. Szycie szalików jako kompletu z nakryciem głowy. Szycie i upinanie welonów ślubnych, żałobnych oraz kokard. 44 usługi krawieckie Szycie miarowe ubiorów i okryć damskich, męskich i dziecięcych, np.: kostiumy, kurtki, wdzianka, płaszcze letnie, płaszcze zimowe, spodnie, marynarki, prochowce z podpinką, ubiory sportowe, fraki, smokingi, sutanny, mundury itp., z wszelkich materiałów, w tym również ze skór licowych i materiałów skóropodobnych oraz pelis z użyciem skór futerkowych naturalnych i sztucznych. Pokrywanie błamów. Naprawa i renowacja ubrań i okryć. Wyrób, naprawa i renowacja odzieży lekkiej damskiej i dziecięcej, jak: bluzki, sukienki, suknie, spódnice, spodnie, spodniumy, prochowce, wiatrówki, fartuchy, kombinezony, ubiory sportowe, ubiory plażowe, odzież młodzieżowa lekka itp. Szycie ocieplanej odzieży dla dzieci do lat 6. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 45 cerowanie i naprawa Cerowanie odzieży, w tym cerowanie odzieży, obciąganie artystyczne. Naprawa odzieży. Obciąganie guzików, okrętkowa- guzików, klamer i pasków. Ręczne i maszynowe nie, mereżkowanie, okrętkowanie, mereżkowanie, plisowanie plisowanie spódnic, bluzek i innej garderoby oraz zasłon i firanek. Wszywanie zamków błyskawicznych, obszywanie maszynowe i ręczne dziurek, nabijanie zatrzasków i nap. 46 usługi w zakresie Szycie, naprawa, odświeżanie i zdobienie kożuszkarstwa kożuchów oraz ich imitacji. Szycie, naprawa i odświeżanie galanterii z kożucha oraz imitacji. Wykonywanie błamów i wyrobów ze skór baranich z włosem. 47 cholewkarstwo \"*\" Modelowanie i wykonywanie wierzchnich części obuwia ze skór, surowców skóropodobnych, materiałów włókienniczych i innych. Naprawa i przeróbka wierzchnich części obuwia. Naprawa wyrobów kaletniczych. 48 szewstwo miarowe Usługowe wykonywanie, naprawa i odświeżanie obuwia ze skóry, materiałów zastępczych, skóropodobnych, tekstylnych, drewna, tworzyw sztucznych itp. 49 szewstwo Wykonywanie, naprawa oraz renowacja i ortopedyczne \"*\" odświeżanie obuwia ortopedycznego (korekcyjnego, protezowego, aparatowego itp.) ze skór i innych materiałów. Formowanie kopyt i cholewek do obuwia ortopedycznego, wyrób i regeneracja wkładek ortopedycznych. Naprawy z zakresu szewstwa. 50 szewstwo naprawkowe Naprawa i odświeżanie obuwia. 51 odświeżanie i Odświeżanie i renowacja wyrobów skórzanych renowacja wyrobów lub skóropodobnych. Naprawa odzieży skórzanej skórzanych i i skóropodobnej, drobne przeróbki (np. futrzarskich, z skracanie, zwężanie, przedłużanie). wyjątkiem mechani- Barwienie. Odświeżanie wyrobów futrzarskich cznego czyszczenia lub ich części. Renowacja wyrobów i farbowania wyro- futrzarskich i naprawa odzieży futrzarskiej, bów futrzarskich drobne przeróbki, np. skracanie, przedłużanie. Czyszczenie włosa, czyszczenie skóry (mizdry), barwienie, zszywanie i wprawianie brakujących części wyrobów. 52 usługi w zakresie Czyszczenie i farbowanie wyrobów futrzarskich mechanicznego czy- w zmechanizowanych agregatach pralniczych szczenia i farbo- przy użyciu środków czyszczących lub wania wyrobów farbujących. futrzarskich 53 usługi w zakresie Szycie, naprawa i renowacja futer, kołnierzy, kuśnierstwa czapek, błamów oraz innej odzieży i galanterii futrzanej ze skór szlachetnych, półszlachetnych i zwykłych oraz z ich imitacji. Szycie pokrowców, narzut, makat dekoracyjnych, błamów, chodników itp. z futer oraz z wszelkiego rodzaju ścinków i odpadów futrzarskich. 54 rymarstwo, Wyrób i naprawa przedmiotów użytkowych i z wyjątkiem ozdobnych (np. uprzęży, siodeł, troków, pasów produkcji pędnych i transmisyjnych, sprzętu sportowego plandek \"*\" i myśliwskiego, kagańców, smyczy, biczów, waliz itp.) ze skór rymarskich i materiałów zastępczych. Drobne naprawy wyrobów kaletniczych i pokryć tapicerskich. 55 rękawicznictwo - Wyrób, naprawa i odświeżanie rękawiczek wyrób rękawiczek skórzanych i skóropodobnych damskich, męskich skórzanych, i dziecięcych oraz wkładów ocieplających do i skóropodobnych, rękawiczek ze skóry i skóropodobnych. z wyjątkiem roboczych, ochronnych i sportowych \"*\" 56 młynarstwo \"*\" Przemiał i przerób zbóż i innych nasion na określone rodzaje i gatunki mąki, kaszy, śruty i innych przetworów zbożowych. Przygotowywanie ziarna zbóż i innych nasion do przemiału i przerobu. 57 przemiał i przerób Przemiał i przerób zbóż w wiatrakach, zbóż w wiatrakach śrutownikach i mlewnikach na określone oraz śrutowanie rodzaje i gatunki mąki, kaszy i śruty. zboża \"*\" Przygotowywanie ziarna zbóż do przemiału i przerobu. 58 wytwarzanie waty Wytwarzanie waty z cukru. Prażenie kukurydzy z cukru \"*\" (pop corn), z wyjątkiem prażenia kukurydzy prażenie kukurydzy przeznaczonej do dalszej odprzedaży lub \"*\" wykorzystania jako surowiec do celów wytwórczych lub usługowych. 59 usługi w zakresie Oprawa książek, dokumentów, bloków, notesów introligatorstwa itp., tłoczenie, złocenie i barwienie napisów i ozdób introligatorskich. Konserwowanie druków i naprawa zniszczonych kart, ksiąg i opraw. Laminowanie. Naklejanie map, plansz, planów, reprodukcji, fotografii itp. Wyrób albumów, bloków, ksiąg handlowych, klaserów itp. Wyrób ozdobnych pudeł i pudełek, etui do biżuterii, futerałów, kaset do nakryć stołowych itp. Wyrób teczek na akta, obwolut, opakowań z kartonu i papieru oraz zdobionej galanterii papierniczej. Usługowe krojenie papieru, tektury i wszelkich materiałów introligatorskich. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 60 usługi w zakresie Wyrób, naprawa, korekta, konserwacja i lutnictwa strojenie instrumentów smyczkowych i szarpanych, w tym z użyciem elementów elektronicznych. Wyrób części i akcesoriów do instrumentów smyczkowych i szarpanych. Naprawa futerałów i pulpitów. 61 usługi w zakresie Wyrób, naprawa, rekonstrukcja i konserwacja organmistrzostwa organów i części zamiennych do organów (z wyłączeniem organów elektronicznych). Montaż, instalowanie i strojenie organów. Naprawa fisharmonii. 62 usługowy wyrób i Wyrób, przeróbka, naprawa, renowacja i naprawa instrumen- konserwacja oraz strojenie, przestrajanie i tów dętych korekta muzycznych instrumentów dętych blaszanych i drewnianych. Wyrób, przeróbka i montowanie części zespołów i podzespołów do instrumentów muzycznych dętych blaszanych i drewnianych. Polerowanie muzycznych instrumentów dętych. Naprawa pulpitów oraz futerałów do instrumentów dętych. 63 usługowy wyrób i Wyrób, przeróbka, naprawa, konserwacja i naprawa instrumen- strojenie oraz korekta instrumentów tów perkusyjnych perkusyjnych. Wyrób, przeróbka i montowanie części detali, zespołów i podzespołów do instrumentów perkusyjnych. Naprawa futerałów, pulpitów i nośników do instrumentów perkusyjnych. 64 usługowy wyrób i Wyrób, przeróbka, naprawa, korekta, naprawa instrumen- przestrajanie i strojenie instrumentów, np.: tów harmoniowych fortepiany, pianina, klawikordy, klawesyny, i fortepianowych pianole, fisharmonie oraz wszelkiego rodzaju harmonie, akordeony i harmonijki ustne. Wytwarzanie, przeróbka i montowanie części, zespołów i podzespołów do instrumentów harmoniowych i fortepianowych. Naprawa pulpitów, futerałów i nośników do instrumentów harmoniowych i fortepianowych. 65 usługowy wyrób i Wyrób, przeróbka, naprawa, konserwacja oraz naprawa instrumen- strojenie, przestrajanie i korekta tów muzycznych instrumentów elektrycznych i elektronicznych, elektrycznych np. klawisety, organy, gitary i elektronicznych elektroakustyczne itp. Wykonywanie, przeróbka i montaż części, zespołów i podzespołów elektronicznych do naprawianych instrumentów. Naprawa aparatury nagłaśniającej i sprzętu elektroakustycznego (np.: wzmacniaczy, głośników, mikrofonów, kamer pogłosowych, mikserów wielokanałowych stereofonicznych itp.) związanych z instrumentem. Sprawdzanie i przystosowywanie poprawności działania instrumentów elektroakustycznych oraz aparatury nagłaśniającej. 66 ortopedyka \"*\" Wykonywanie wszelkich prac z zakresu mechaniki ortopedycznej i bandażownictwa. Wykonywanie i naprawa protez kończyn dolnych i górnych, aparatów, gorsetów ortopedycznych, pasów brzusznych i przepuklinowych, zawieszeń protez, aparatów ortopedycznych itp. Wykonywanie części do protez, aparatów, gorsetów ortopedycznych itp. 67 usługi w zakresie Lakierowanie powierzchni przedmiotów oraz lakiernictwa zabezpieczanie materiałami antykorozyjnymi konstrukcji metalowych, z wyłączeniem środków transportu i obiektów budowlanych. Lakierowanie mebli oraz stolarki i elementów budowlanych, np. boazerii, balustrad, lamperii itp. (nie związanych trwale z budynkiem). Renowacja powłok lakierniczych. Lakierowanie części, elementów zespołów, przedmiotów przez zanurzanie. 68 usługowe wytwarza- Wytwarzanie szyldów, tablic, wywieszek, nie szyldów reklam, znaków firmowych, godeł i szablonów na różnych podkładach (blacha, szkło, drewno sztuczne, płótno i inne), w tym również techniką złocenia i srebrzenia. 69 konserwacja i Wykonywanie prac konserwatorskich i napraw naprawa przedmiotów wszelkiego rodzaju przedmiotów artystycznych zabytkowych uznanych za zabytkowe, np.: obrazy, ramy, i artystycznych rzeźby, meble, przedmioty muzealne, broń, zbroje, zegary, tkaniny, stroje itp. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczonej usługi. 70 usługi w zakresie Wykonywanie, naprawa i rozbiórka murowanych robót budowlanych: obiektów budowlanych, ich części lub murarskich, elementów, np. murów i stropów z różnych ciesielskich, materiałów. Wykonywanie i naprawa ław dekarskich, fundamentowych, tynków wewnętrznych i posadzkarskich, zewnętrznych, elewacji. Wykonywanie, naprawa malarskich, związa- i rozbiórka ogrodzeń i kanałów murowanych i nych z wykładaniem betonowych itp. Wykonywanie, konserwacja i tapetowaniem i rozbiórka kominów. Układanie płytek ścian, izolator- ceramicznych itp. Osadzanie w murach i skich, związanych ściankach stolarki i ślusarki budowlanej. ze wznoszeniem i Wykonywanie podłoży pod posadzki oraz montażem kon- posadzek betonowych i cementowych. strukcji stalowych Wykonywanie rusztowań. Wykonywanie wykopów pod obiekty budowlane. - dla ludności Wykonywanie, przebudowa, naprawa i rozbiórka drewnianych obiektów budowlanych, konstrukcji dachowych, mostków, ogrodzeń drewnianych. Wykonywanie napraw i konserwacji drewnianych ścian, pokryć dachowych i stropów, podłóg z desek i schodów. Wykonywanie konstrukcji drewnianych - trybun, pomostów estradowych, przystani i drewnianych elementów terenów osiedlowych i placów zabaw dziecięcych. Deskowanie i stemplowanie konstrukcji betonowych i żelbetowych. Montaż i demontaż rusztowań i pomostów roboczych. Wykonywanie deskowań (szalunków) i zabezpieczeń przy robotach ziemnych. Zabezpieczanie elementów drewnianych impregnatami, środkami malarskimi i ognioochronnymi. Krycie i naprawa wszelkiego rodzaju dachów przy zastosowaniu tradycyjnych i współczesnych pokryć dachowych. Wykonywanie napraw i konserwacji drewnianych konstrukcji dachowych. Zakładanie izolacji dachowych. Impregnacja elementów drewnianych budynków. Zakładanie, naprawa i konserwacja urządzeń odwadniających. Naprawa i wykonywanie (na własne potrzeby) rynien dachowych i elementów blacharskich. Zakładanie i naprawa ław kominowych. Zabezpieczanie antykorozyjne pokryć dachowych i elementów blacharskich oraz innych stalowych elementów dachów. Montaż żaluzji, folii antywłamaniowych i przeciwsłonecznych. Układanie, remont i konserwacja podłóg i posadzek z różnych materiałów, jak: drewno, kamień, ceramika, tworzywo sztuczne, beton itp. Przygotowanie podłoży pod posadzki. Układanie płytek ceramicznych na ścianach. Malowanie elewacji i wnętrz budynków przy zastosowaniu różnych technik malarskich. Przygotowanie podłoży. Malowanie urządzeń w budynkach. Lakierowanie otworów i elementów budowlanych, mebli ściennych itp. Nakładanie różnego rodzaju tapet. Przygotowanie podłoży pod tapety. Malowanie antykorozyjne obiektów budowlanych o konstrukcji metalowej, np. ogrodzeń, latarni, słupów wysokiego napięcia, urządzeń energetycznych itp. Wykonywanie rusztowań i zabezpieczeń bhp. Wykonywanie przeciwwilgociowych, termicznych, akustycznych, antykorozyjnych i biologicznych izolacji budowlanych przy użyciu wszelkich materiałów izolacyjnych. Przygotowanie obiektu budowlanego do wykonania robót izolacyjnych. Sprawdzanie i kontrola działania urządzeń izolacyjnych. Usuwanie uszkodzeń izolacji. Naprawa drenażu odwadniającego budynki. Krycie, naprawa i konserwacja dachów blachą. Wykonywanie, naprawa i konserwacja wszelkich elementów blacharskich. Naprawa i konserwacja pokryć dachowych krytych blachą. Malowanie i zabezpieczanie antykorozyjne elementów dachowych. Wykonywanie i montaż przewodów i elementów z blachy dla instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Naprawa i konserwacja rynien dachowych, rur spustowych itp. elementów. Wykonywanie i naprawa ław kominowych. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia świadczonej usługi. 71 usługi w zakresie Wyrób elementów budowlanych z gipsu, jak: sztukatorstwa gzymsy, stiuki, sztablatury itp. Wytwarzanie - dla ludności odlewów z gipsu, rzeźb, płaskorzeźb, ornamentów i napisów oraz ich naprawa i konserwacja. Wyrób gipsowych makiet budynków, modeli i fragmentów elewacji. Wykonywanie tynków zwykłych, specjalnych i szlachetnych, dokonywanie ich naprawy i konserwacji. Przygotowanie różnych form gipsowych. Wyrób przedmiotów zdobniczych z gipsu. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. 72 usługi w zakresie Odgrzybianie i osuszanie wszelkiego rodzaju odgrzybiania obiektów budowlanych różnymi technikami. budynków Wzmacnianie odgrzybionych ścian np. poprzez - dla ludności ściągi. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczenia. 73 usługi w zakresie Cyklinowanie podłóg, schodów drewnianych itp. cyklinowania - ręczne lub maszynowe. Inne prace i - dla ludności czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczenia. 74 usługi w zakresie Wykonywanie, rozbiórka i naprawa ceramicznych zduństwa pieców grzewczych i trzonów kuchennych. - dla ludności Budowa, rozbiórka i naprawa pieców piekarniczych, wędzarni, suszarni itp. Budowa i naprawa pieców przenośnych (ceramicznych). Budowa kominków. Wykonywanie czopuchów. Remont i naprawa kanałów dymowych i kominów. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczenia. 75 usługi w zakresie Wykonywanie, naprawa i konserwacja wszelkiego robót budowlanych rodzaju wewnętrznych i zewnętrznych instalacyjnych instalacji oraz urządzeń: wodociągowych, związanych z zakła- kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania, daniem instalacji: ciepłej wody, klimatyzacyjnych, w tym również grzewczych, wenty- przemysłowych i specjalnych (np. kuchni lacyjnych, klimaty- parowych, pralni mechanicznych, suszarni zacyjnych, wodnoka- itp.). Czyszczenie wykonanej instalacji i nalizacyjnych, ga- zabezpieczenie jej przed korozją, a w razie zowych, elektrycz- potrzeby położenie izolacji termicznej. nych i osprzętu Wykonywanie nietypowych elementów elektrycznego instalacyjnych. - dla ludności Wykonywanie, naprawa i konserwacja wszelkiego rodzaju wewnętrznych i zewnętrznych instalacji i urządzeń gazowych, w tym również przemysłowych i specjalnych (np. instalacji gazów technicznych i sprężonego powietrza, instalacji bezprzewodowej na gaz płynny itp.). Czyszczenie instalacji i zabezpieczanie antykorozyjne. Malowanie instalacji gazów technicznych w kolorach ustalonych przez dozór techniczny. Wykonywanie nietypowych elementów instalacyjnych. Wykonywanie, naprawa i konserwacja: instalacji elektroenergetycznych siły, światła i sygnalizacji sterowania i słaboprądowych, instalacji piorunochronowej i uziemiającej, linii elektroenergetycznych i telefonicznych napowietrznych i kablowych, rozdzielnic elektrycznych i pulpitów sterujących, instalacji w stacjach \"trafo\" i agregatów prądotwórczych. Instalowanie i konserwacja odbiorników elektrycznych. Pomiary i badania odbiorcze instalacji, odbiorników i urządzeń elektrycznych. Wykonywanie pomiarów stanu izolacji i skuteczności zerowania, uziemienia itp. Wykonywanie i naprawa instalacji aparatury kontrolno-pomiarowej, sterowania i automatyki. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczenia. 76 studniarstwo, Kopanie szybów studziennych, wraz z z wyjątkiem wydobywaniem urobku ręcznie lub za pomocą wiercenia studni sprzętu zmechanizowanego. Wykonywanie obudowy o głębokości ponad z kręgów lub murowanych z cegły i innych 30 m materiałów. Czyszczenie, konserwacja i - dla ludności dezynfekcja studni. Wykonywanie w otworach studni ekranów wodoszczelnych, np. z iłu. Wykonywanie ze zbrojonego betonu pokrywy studni z zamykanym włazem. Montowanie pomp studziennych ręcznych lub hydroforowych. Naprawa pomp studziennych. Montaż i demontaż pomp głębinowych. Wykonywanie filarów studziennych. Wiercenie studzien do głębokości 30 m i ich obudowa. Inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania świadczenia. 77 obsługa maszynowa Wykonywanie za pomocą maszyn rolniczych produkcji zabiegów agrotechnicznych, np. orek, rolniczej i podorywek, bronowań, wałowań, rozrzucania ogrodniczej obornika, rozsiewania nawozów sztucznych, siewu zbóż i traw, sadzenia ziemiopłodów, opylania roślin środkami chemicznymi, koszenia traw, sprzętu zbóż, wykopków ziemniaków, buraków, omłotów, ustawiania stert, zwożenia plonów itp. 78 usługi zwalczania Zwalczanie szkodników roślin i zwierząt szkodników roślin wszelkiego rodzaju sposobami, np. środkami i zwierząt chemicznymi, biologicznymi i mechanicznymi. 79 usługi utrzymania Zapewnienie prawidłowego utrzymywania i pielęgnacji zwierząt przez przygotowanie i podawanie zwierząt paszy i pojenie. Wypas zwierząt. Utrzymywanie w czystości zwierząt i pomieszczeń dla zwierząt. Ręczne i mechaniczne dojenie zwierząt mlecznych. Wykonywanie podstawowych zabiegów zootechnicznych. Pielęgnacja zwierząt gospodarskich i domowych. Strzyżenie psów i owiec. 80 usługi w zakresie Pranie w wodzie i prasowanie bielizny, prania, prasowania odzieży oraz firanek, zasłon itp. Prężenie i prężenia firanek firanek i zasłon. 81 usługi w zakresie Maglowanie bielizny oraz firanek, zasłon itp. maglowania na gorąco i na zimno. 82 usługi w zakresie Chemiczne czyszczenie, odplamianie oraz chemicznego pranie odzieży i innych wyrobów czyszczenia włókienniczych. Chemiczne czyszczenie wyrobów i farbowania, z ze skóry. Barwienie, odbarwianie (wybielanie) wyjątkiem tkanin, dzianin, przędzy, wyrobów odzieżowych czyszczenia i itp. Apreturowanie wyrobów po praniu i farbowania farbowaniu. wyrobów futrzarskich 83 pranie pierza i Pranie pierza i puchu. puchu 84 kominiarstwo Czyszczenie, sprawdzanie i wydawanie opinii o stanie: przewodów kominowych, dymowych, spalinowych i wentylacyjnych, kanałów łączących paleniska z przewodami kominowymi, kanałów przełazowych i nasad kominowych. Badanie stanu przewodów kominowych, kominowoogrzewczych i wentylacyjnych, kanałów oraz połączeń paleniskowych w budynkach przed oddaniem ich do użytku, wyszukiwanie przerw w ścianach przewodów kominowych i wentylacyjnych oraz sprawdzanie połączeń paleniskowych w budynkach już użytkowanych. Badanie przyczyn wadliwego działania przewodów kominowych i kanałów. Wydawanie opinii dotyczących połączenia palenisk i wentylacji na podstawie przeprowadzonej kontroli przewodów kominowych. Czyszczenie i sprawdzanie kominów wolno stojących. Czyszczenie i konserwacja wszelkiego rodzaju palenisk i urządzeń grzewczych oraz pieców i rur, a także kotłów niskoprężnych i wysokoprężnych oraz kanałów spalinowych. Czyszczenie wędzarni. Odgruzowywanie przewodów kominowych i wentylacyjnych. Wypalanie sadzy w przewodach kominowych. Montaż i demontaż ław kominowych oraz naprawa głowic kominowych. 85 usługi odkażania, Tępienie owadów w pomieszczeniach tępienia owadów mieszkalnych, biurowych, produkcyjnych, i odszczurzania magazynowych itp. środkami chemicznymi. Tępienie gryzoni w pomieszczeniach użytkowych za pomocą środków chemicznych. Odkażanie budynków, pomieszczeń inwentarskich, klatek dla zwierząt hodowlanych itp. oraz obiektów zagrożonych epidemiologicznie (szamb, wysypisk śmieci i in.). 86 usługi fryzjerskie Strzyżenie, upinanie i fryzowanie włosów. dla: kobiet i Strzyżenie oraz pielęgnacja zarostu (brody, i dziewcząt oraz wąsów). Golenie twarzy i głowy. Farbowanie i 87 mężczyzn i chłopców rozjaśnianie włosów. Farbowanie wąsów i brody. Farbowanie brwi i rzęs, regulowanie brwi. Komputerowy dobór fryzur. Wykonywanie masażu twarzy i głowy, z wyjątkiem masaży leczniczych. Usługowe ostrzenie brzytew. Usługowy wyrób peruk. 88 usługi kosmetyczne Wykonywanie zabiegów z zakresu kosmetyki upiększającej: stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs oraz regulacja i farbowanie brwi, makijaż, manicure i pedicure. Wykonywanie zabiegów z zakresu kosmetyki zachowawczej, z zastosowaniem odpowiednich aparatów i preparatów: oczyszczanie skóry twarzy i pleców, masaże pielęgnacyjne twarzy, szyi, ramion, rąk, głowy itp., maski pielęgnacyjne (np. ściągające, odżywcze, plastyczne i ziołowe). Wykonywanie zabiegów z zakresu kosmetyki leczniczej, jak: lecznicze oczyszczanie skóry z zaskórników, usuwanie prosaków oraz wykwitów mięczaka zakaźnego, masaże lecznicze, masaże refleksyjne, zabiegi z dziedziny światło-, wodo- i elektroterapii, wchodzące w zakres kosmetyki zachowawczej i leczniczej. 89 manicure, pedicure Nadawanie kształtu paznokciom przez skracanie i opiłowanie. Wycinanie naskórka, lakierowanie paznokci. Usuwanie zgrubień skóry i wycinanie nagniotków. 90 usługi fotograficzne Wykonywanie w zakładzie i poza zakładem fotografii, filmów i przeźroczy: portretowych, reportażowych, okolicznościowych, krajobrazowych, technicznych itp. Wykonywanie fotokopii. Wykonywanie prac powierzonych. Sporządzanie odbitek fotograficznych na papierze, porcelanie itp. Przedmiot działalności nie obejmuje prac wykonywanych na kasetach magnetowidowych. 91 wyświetlanie Wykonywanie odbitek rysunków, planów, tekstów rysunków, planów i itp. techniką światłokopii (diazotypii) i tekstów techniką kserografii. kserografii i diazotypii 92 sprzątanie wnętrz Czyszczenie, mycie i odkurzanie pomieszczeń oraz mebli. Czyszczenie i mycie urządzeń sanitarnych. Czyszczenie dywanów itp. Pastowanie - froterowanie podłóg. 93 ważenie osób Ważenie osób i mierzenie wzrostu przy użyciu wag osobowych. 94 usługi w zakresie Wyznaczanie w terenie przebiegu żył wodnych, radiestezji kreślenie ich głębokości, wydajności i jakości wody. Wykrywanie stref zadrażnień. Zabezpieczanie przed różnego rodzaju szkodliwym promieniowaniem w mieszkaniach, budynkach inwentarskich, zakładach pracy itp. oraz zabezpieczanie szklarni i ogródków przed szkodliwym dla roślin promieniowaniem. 95 usługi świadczone Obsługa gospodarstw domowych w zakresie w gospodarstwach prowadzenia gospodarstwa domowego. domowych Załącznik nr 5 KWARTALNE STAWKI RYCZAŁTU OD PRZYCHODÓW PROBOSZCZÓW Objaśnienie: Liczbę mieszkańców przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, za który opłacany jest ryczałt, według danych właściwych organów administracji miast i gmin, prowadzących ewidencje ludności. +----------------------------------------+-------------+ | w parafiach o liczbie mieszkańców | | +-------------------+--------------------+ złotych | | powyżej | do | | +-------------------+--------------------+-------------+ | | 1.000 | 257 | | 1.000 | 2.000 | 292 | | 2.000 | 3.000 | 316 | | 3.000 | 4.000 | 344 | | 4.000 | 5.000 | 374 | | 5.000 | 6.000 | 408 | | 6.000 | 7.000 | 443 | | 7.000 | 8.000 | 479 | | 8.000 | 9.000 | 516 | | 9.000 | 10.000 | 560 | | 10.000 | 12.000 | 608 | | 12.000 | 14.000 | 661 | | 14.000 | 16.000 | 717 | | 16.000 | 18.000 | 777 | | 18.000 | 20.000 | 840 | | 20.000 | | 911 | +-------------------+--------------------+-------------+ Załącznik nr 6 KWARTALNE STAWKI RYCZAŁTU OD PRZYCHODÓW WIKARIUSZY: Objaśnienie: Liczbę mieszkańców przyjmuje się według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, za który opłacany jest ryczałt, według danych właściwych organów administracji miast i gmin, prowadzących ewidencje ludności. +-----------------------+--------------------------------------------+ | w parafiach o liczbie | jeżeli siedziba | | mieszkańców | parafii znajduje się: | +-----------+-----------+-------------+------------------------------+ | powyżej | do | na terenie | w mieście o liczbie | | | | gminy lub | mieszkańców | | | | miasta o +---------------+--------------+ | | | liczbie | powyżej 5.000 | powyżej | | | | mieszkańców | do 50.000 | 50.000 | | | | do 5.000 | | | | | +-------------+---------------+--------------+ | | | w złotych | +-----------+-----------+-------------+---------------+--------------+ | | 1.000 | 83 | 164 | 235 | | 1.000 | 3.000 | 235 | 247 | 247 | | 3.000 | 5.000 | 247 | 259 | 271 | | 5.000 | 8.000 | 252 | 271 | 277 | | 8.000 | 10.000 | 259 | 283 | 290 | | 10.000 | | 271 | 290 | 299 | . +-----------+-----------+-------------+---------------+--------------+"}
{"id":"1997_714_6","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 8, podlegają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, zwanej dalej \"spółką\". 2. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również przychody: 1) rolników prowadzących gospodarstwo rolne: a) ze sprzedaży piasku, żwiru, kamieni, gliny, glinki, torfu i innych minerałów wydobywanych z gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, b) z usług świadczonych osobiście lub z udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym w zakresie przewozu mleka do punktów skupu, zrywki i wywozu drewna z lasu do punktów przeładunkowych oraz przewozu uczniów do szkół, c) z usług o charakterze agrotechnicznym i przewozowym, świadczonych na rzecz kół łowieckich, 2) osób fizycznych z tytułu świadczenia usług hotelarskich, polegających na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych, w tym również takich usług połączonych z wydawaniem posiłków, jeżeli łączna liczba pokoi, w tym także w domkach turystycznych, nie przekracza 12, 3) osób fizycznych z działalności gospodarczej w zakresie wytwórczości ludowej i artystycznej, wykonywanej osobiście lub z udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli: a) sprzedają wytwarzane przez siebie wyroby lub świadczą usługi w zakresie wytwórczości ludowej lub artystycznej wyłącznie na rzecz osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz osób fizycznych będących przedsiębiorcami; na równi z usługami traktuje się wytwarzanie wyrobów o charakterze ludowym i artystycznym z materiałów powierzonych oraz naprawę tych wyrobów, b) ze sprzedaży wyrobów lub świadczenia usług osiągają przychody w kwocie nie przekraczającej 40.000 zł rocznie, c) założą książkę zamówień. 3. Wytwórczością ludową i artystyczną, o której mowa w ust. 2 pkt 3, jest działalność polegająca na wytwarzaniu wyłącznie w sposób rękodzielniczy, przy zastosowaniu obróbki maszynowej jedynie do wstępnej obróbki surowca, wyrobów zakwalifikowanych przez komisje etnograficzno-artystyczne Stowarzyszenia Twórców Ludowych, Fundacji \"Cepelia\" - Polska Sztuka i Rękodzieło oraz Fundacji Ochrony i Rozwoju Twórczości Ludowej, których wykaz stanowi załącznik nr 1 do ustawy. 4. Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli: 1) w roku poprzedzającym rok podatkowy: a) uzyskali przychody z tej działalności prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nie przekraczającej 400.000 zł, lub b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 400.000 zł, 2) rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów. 5. Jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadził działalność samodzielnie, a także w formie spółki, opłaca w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych: 1) odrębnie z działalności wykonywanej samodzielnie i odrębnie z działalności wykonywanej w formie spółki, gdy spełnia warunki określone w ust. 4 pkt 1, albo 2) z działalności wykonywanej samodzielnie, gdy spełnia warunek określony w ust. 4 pkt 1 lit. a), a z działalności wykonywanej w formie spółki gdy spełnia warunek określony w ust. 4 pkt 1 lit. b). 6. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych opłacają również podatnicy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzili działalność samodzielnie lub w formie spółki, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej, lub za część roku były opodatkowane w formie karty podatkowej i za część roku na ogólnych zasadach, a łączne przychody w roku poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 400.000 zł; w tych przypadkach przychody opodatkowane w formie karty podatkowej oblicza się wyłącznie na podstawie wystawionych faktur lub rachunków. Do podatników tych stosuje się odpowiednio przepisy ust. 4 i 5."}
{"id":"1997_714_7","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Do podatników rozpoczynających działalność w roku podatkowym, którzy w poprzednim roku podatkowym nie prowadzili działalności, opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stosuje się od dnia uzyskania pierwszego przychodu. W przypadku nowo utworzonej spółki za rozpoczęcie działalności uważa się datę uzyskania pierwszego przychodu przez tę spółkę. 2. Nie stanowi rozpoczęcia działalności w roku podatkowym: 1) całkowita lub częściowa zmiana branży lub przedmiotu działalności, 2) zmiana umowy spółki lub zmiana wspólnika."}
{"id":"1997_714_8","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Przepisów rozdziału 2, z wyjątkiem art. 6 ust. 2, nie stosuje się do podatników: 1) opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3, 2) korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego, 3) osiągających w całości lub w części przychody z tytułu: a) prowadzenia aptek, b) działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów), c) działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, d) wykonywania wolnych zawodów, e) świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 4, 4) wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, 5) podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym: a) po zmianie działalności wykonywanej samodzielnie na działalność prowadzoną na imię obojga małżonków, w tym także w formie spółki z małżonkiem, b) po zmianie działalności wykonywanej na imię obojga małżonków, w tym także w formie spółki z małżonkiem, na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków, c) po zmianie działalności wykonywanej samodzielnie przez małżonka, na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka - jeżeli małżonek lub małżonkowie, na imię których prowadzona była działalność przed zmianą, opłacali z tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach, 6) rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki. 2. Jeżeli podatnicy, wymienieni w ust. 1 pkt 6, nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, o którym mowa w art. 7, zawiadomić urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika o korzystaniu z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku, gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów, lub uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach. 3. Jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z dniem uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach. 4. Nie wyłącza opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych osiąganie dodatkowo przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze. 5. Przychody, o których mowa w ust. 4, podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach."}
{"id":"1997_714_9","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Podatnik może zrzec się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy. Zrzeczenie może być dokonane nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego lub do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w ciągu roku. 2. Zrzeczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik dokonuje przez złożenie urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika pisemnego oświadczenia. W wypadku prowadzenia działalności w formie spółki, wszyscy wspólnicy składają wspólne oświadczenie urzędom skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania każdego ze wspólników. 3. Podatnik jest obowiązany w terminie siedmiu dni od dnia złożenia oświadczenia o zrzeczeniu złożyć: 1) urzędowi skarbowemu, o którym mowa w art. 29 ust. 3 lub 4, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, jeżeli wybierze tę formę i spełnia warunki określone w rozdziale 3, albo 2) urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, zawiadomienie o założeniu właściwych ksiąg od dnia 1 stycznia roku podatkowego lub od dnia rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, jeżeli wybierze opłacanie podatku dochodowego na ogólnych zasadach. 4. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, może być również złożone w tym samym oświadczeniu, w którym podatnik zrzeka się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych."}
{"id":"1997_715_1","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa odpowiedzialność majątkową żołnierzy za szkody wyrządzone przez nich, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych, w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w dyspozycji komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej oraz jednostek organizacyjnych podporządkowanych albo nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, zwanych dalej \"jednostkami organizacyjnymi\". 2. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie, do odpowiedzialności majątkowej żołnierzy za szkody wyrządzone przez nich wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1."}
{"id":"1997_715_10","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W razie wyrządzenia szkody osobie trzeciej przez żołnierza przy wykonywaniu obowiązków służbowych, obowiązany do naprawienia tej szkody jest Skarb Państwa, reprezentowany przez jednostkę organizacyjną, spełniającą funkcję organu zaopatrującego w mienie jednostkę organizacyjną, w której żołnierz pełnił służbę w chwili wyrządzenia szkody. 2. Żołnierz ponosi odpowiedzialność majątkową przewidzianą w przepisach ustawy wobec Skarbu Państwa reprezentowanego przez jednostkę organizacyjną, która naprawiła szkodę. Rozdział 3 Odpowiedzialność majątkowa za szkodę wyrządzoną w mieniu powierzonym żołnierzowi"}
{"id":"1997_715_11","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Żołnierz odpowiada, w granicach określonych w art. 3, za szkodę w mieniu powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo wyliczenia się, zwanym dalej \"mieniem powierzonym\". 2. Żołnierz może uwolnić się od odpowiedzialności majątkowej za szkodę w mieniu powierzonym, jeżeli wykaże, że powstała ona z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez jednostkę organizacyjną warunków umożliwiających prawidłowe zabezpieczenie powierzonego mienia."}
{"id":"1997_715_12","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Żołnierze mogą przyjąć wspólną odpowiedzialność majątkową za mienie łącznie im powierzone. Podstawą łącznego powierzenia mienia jest umowa o wspólnej odpowiedzialności majątkowej zawarta, pod rygorem nieważności, w formie pisemnej przez żołnierzy z właściwym organem jednostki organizacyjnej, w dyspozycji której znajduje się powierzone mienie. 2. Żołnierze ponoszący wspólną odpowiedzialność majątkową odpowiadają w częściach określonych w umowie, a jeżeli umowa nie określa tych części - w częściach równych. 3. W razie ustalenia, że szkoda w całości albo w części została spowodowana przez niektórych żołnierzy, za całość szkody albo za stosowną jej część odpowiadają tylko żołnierze będący sprawcami szkody."}
{"id":"1997_715_13","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Do odpowiedzialności majątkowej, określonej w art. 11 i 12, stosuje się odpowiednio przepisy art. 5, 8 i 9."}
{"id":"1997_715_14","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb powierzania żołnierzom mienia, o którym mowa w art. 11 ust. 1, uwzględniając w szczególności rodzaje mienia, które może być powierzone żołnierzowi, oraz terminy związane z jego przekazywaniem i zwrotem jednostce organizacyjnej. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb łącznego powierzania żołnierzom mienia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, jak również szczegółowe warunki i tryb zawierania i rozwiązywania umowy o wspólnej odpowiedzialności majątkowej żołnierzy oraz wzór tej umowy. Rozporządzenie to powinno w szczególności określać rodzaje mienia, które może być łącznie powierzane żołnierzom oraz warunki wspólnej odpowiedzialności za szkodę w mieniu powierzonym łącznie żołnierzom, przy uwzględnieniu kwalifikacji tych żołnierzy i wykonywanych przez nich funkcji, z jednoczesnym wykluczeniem przypadków ich podległości służbowej. Rozdział 4 Dochodzenie roszczeń o odszkodowanie"}
{"id":"1997_715_15","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Właściwy organ jednostki organizacyjnej, po stwierdzeniu szkody i ustaleniu jej wysokości, wzywa żołnierza do dobrowolnej zapłaty odszkodowania w określonym terminie lub złożenia pisemnego zobowiązania do zapłaty odszko dowania. 2. Jeżeli sprawcą szkody jest dowódca (szef, komendant, dyrektor, kierownik, rektor) jednostki organizacyjnej, czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje jego bezpośredni przełożony. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i tryb stwierdzania szkody i ustalania jej wysokości, 2) wzór pisemnego zobowiązania żołnierza do zapłaty odszkodowania. Rozporządzenie to powinno w szczególności określać sposób przeprowadzania postępowania wyjaśniającego powstanie szkody oraz okoliczności uwzględniane przy ustalaniu jej wysokości; wzór zobowiązania żołnierza powinien wskazywać rodzaj szkody i wysokość odszkodowania, termin jego zapłaty oraz zawierać uprzedzenie o skutkach niedotrzymania zobowiązania."}
{"id":"1997_715_16","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Właściwy organ wojskowy, na wniosek żołnierza będącego sprawcą szkody, może w całości lub w części umorzyć należność stanowiącą odszkodowanie, odroczyć lub rozłożyć na raty jej spłatę, jeżeli przemawia za tym szczególna sytuacja materialna lub rodzinna żołnierza oraz pozwala na to uzasadniony interes poszkodowanej jednostki organizacyjnej. 2. Umorzenie należności, którą stanowi odszkodowanie oraz odroczenie lub rozłożenie na raty spłaty należności, następuje w drodze umowy zawartej między właściwym organem wojskowym a żołnierzem. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organy wojskowe właściwe, w zależności od wysokości odszkodowania, do zawierania umów w sprawie odraczania, rozkładania na raty lub umarzania spłaty odszkodowań, z uwzględnieniem przepisów o finansach publicznych oraz struktury organizacyjnej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_715_17","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Do przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez żołnierza stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy działu czternastego Kodeksu pracy. 2. W razie wyrządzenia przez żołnierza szkody osobie trzeciej, termin przedawnienia biegnie od dnia zaspokojenia roszczenia tej osoby przez Skarb Państwa."}
{"id":"1997_715_18","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Spory dotyczące odpowiedzialności majątkowej żołnierzy rozpoznają sądy pracy oraz sądy pracy i ubezpieczeń społecznych. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_715_19","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Do spraw o odszkodowanie wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że zostanie zawarta ugoda."}
{"id":"1997_715_2","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) żołnierzu - należy przez to rozumieć żołnierza w czynnej służbie wojskowej, o którym mowa w ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770, Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) oraz w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770, Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1156 oraz z 2001 r. Nr 48, poz. 506), 2) uposażeniu przysługującym żołnierzowi - należy przez to rozumieć uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym należne żołnierzowi w dniu wyrządzenia szkody, o którym mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500 i Nr 110, poz. 1255), po odliczeniu składki na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określonej w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych jeśli żołnierz podlega temu ubezpieczeniu, 3) właściwym organie jednostki organizacyjnej - należy przez to rozumieć dowódcę (szefa, komendanta, dyrektora, kierownika, rektora) jednostki organizacyjnej, spełniającej funkcję organu zaopatrującego w mienie. Rozdział 2 Zasady odpowiedzialności majątkowej żołnierza"}
{"id":"1997_715_20","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Traci moc dekret z dnia 5 października 1955 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej (Dz.U. Nr 40, poz. 247, z 1967 r. Nr 44, poz. 220, z 1974 r. Nr 24, poz. 142 oraz z 1999 r. Nr 53, poz. 548). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, zachowują moc przepisy dotychczas obowiązujące, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_715_21","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_715_3","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Żołnierz, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych ze swojej winy wyrządził szkodę w mieniu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, ponosi odpowiedzialność majątkową w granicach rzeczywistej straty i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda."}
{"id":"1997_715_4","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Właściwy organ jednostki organizacyjnej jest obowiązany wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność majątkową żołnierza oraz wysokość wyrządzonej szkody."}
{"id":"1997_715_5","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Żołnierz nie ponosi odpowiedzialności majątkowej za szkodę: 1) w takim zakresie, w jakim jednostka organizacyjna albo inna osoba przyczyniła się do powstania szkody lub jej zwiększenia, 2) wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka."}
{"id":"1997_715_6","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. W razie wyrządzenia szkody przez kilku żołnierzy, każdy z nich ponosi odpowiedzialność majątkową za część szkody, stosownie do przyczynienia się do niej i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie stopnia przyczynienia się poszczególnych żołnierzy do powstania szkody lub stopnia ich winy, odpowiadają oni w częściach równych."}
{"id":"1997_715_7","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Żołnierz odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną nieumyślnie jest obowiązany do zapłaty odszkodowania w wysokości rzeczywistej straty, jednak odszkodowanie nie może przewyższać kwoty trzymiesięcznego uposażenia przysługującego żołnierzowi."}
{"id":"1997_715_8","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Jeżeli naprawienie szkody wyrządzonej nieumyślnie następuje na podstawie ugody między właściwym organem jednostki organizacyjnej, a żołnierzem, który wyrządził szkodę, wysokość odszkodowania może być obniżona, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, a w szczególności stopnia winy żołnierza i jego dotychczasowego stosunku do obowiązków służbowych."}
{"id":"1997_715_9","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Jeżeli żołnierz wyrządził szkodę umyślnie, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości."}
{"id":"1997_722_1","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703 oraz z 1996 r. Nr 137, poz. 640) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów na polski obszar celny, w tym również w wykonaniu czynności określonych w art. 16, 4) eksporcie towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3,\", b) w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 11 w brzmieniu: \"11) Kodeksie celnym - rozumie się przez to ustawę z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117).\"; 2) w art. 5 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku gdy, na podstawie odrębnych przepisów, importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone w części lub w całości albo zastosowano preferencyjną, obniżoną, lub zerową stawkę celną, lub\", b) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) uprawnione do korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrolą celną, w tym również osoby, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z tymi procedurami, lub,\"; 3) w art. 6: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7a.\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. W przypadku objęcia towarów procedurą celną: uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej, przetwarzania pod kontrolą celną, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą objęcia towarów tą procedurą.\"; 4) w art. 7: a) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) import towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 1-33, 36, 38-40 oraz § 2 i 3 Kodeksu celnego,\", - po pkt 4 dodaje się pkt 4a i 4b w brzmieniu: \"4a) import towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń w rozumieniu przepisów Kodeksu celnego, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 13-15, 17 i 19 załącznika nr 6, 4b) import towarów objętych procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła,\", b) skreśla się ust. 1a, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 4a i 4b, nie stosuje się, jeżeli na podstawie przepisów Kodeksu celnego powstaje obowiązek uiszczenia cła.\"; 5) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 5 ust 1 pkt 3 i 3a, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, z uwzględnieniem obowiązujących stawek. 2. Organ celny jest obowiązany do sprawdzenia kwoty podatków wykazanych przez podatnika w zgłoszeniu celnym. Jeżeli kwoty podatków zostały wykazane przez podatnika nieprawidłowo, organ celny oblicza te kwoty w prawidłowej wysokości i wykazuje je w zgłoszeniu celnym. Do należności podatkowych stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu celnego dotyczące powiadamiania dłużnika o wysokości należności wynikających z długu celnego. 3. Podatnik jest obowiązany w terminie 7 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych do wpłacenia kwot obliczonych podatków. 4. W przypadkach nie wymienionych w ust. 1-3 podatnik jest obowiązany do zapłaty kwoty należnych podatków w terminie i na warunkach określonych dla uiszczenia cła. 5. Organ celny jest obowiązany do poboru podatków należnych z tytułu importu towarów oraz wpłaty kwoty tych podatków na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę organu celnego, za okresy pięciodniowe, w terminie 5 dni po upływie każdego okresu. 6. Jeżeli na podstawie przepisów Kodeksu celnego organ celny dokonuje zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego, to zabezpieczeniu, w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych, podlega również kwota podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. Zabezpieczenia podatków dokonuje się w pełnej wysokości.\"; 6) art. 11a otrzymuje brzmienie: \"Art. 11a. W zakresie nie uregulowanym w art. 4 pkt 3 i 4, art. 5 ust. 1 pkt 3 i 3a, art. 6 ust. 7 i 7a oraz art. 11 stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu celnego dotyczące poboru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w tym Kodeksie.\"; 7) po art. 11a dodaje się art. 11b i 11c w brzmieniu: \"Art. 11b. Jeżeli podatnik kwestionuje obliczenie podatków z tytułu importu towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 2, lub istnienie obowiązku podatkowego, może on, w terminie miesiąca od dnia pobrania tych podatków przez organ celny, wystąpić do organu podatkowego, właściwego dla podatnika, z żądaniem wydania decyzji w sprawie sprostowania obliczenia podatku lub uznania nieistnienia obowiązku podatkowego oraz w sprawie zwrotu niesłusznie pobranej kwoty."}
{"id":"1997_722_11c","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 11c. 1. Jeżeli organ celny nie pobrał podatku lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości. 2. Podatnik jest obowiązany zapłacić różnicę między podatkiem wynikającym z decyzji organu podatkowego, o której mowa w ust. 1, a podatkiem pobranym przez organ celny, w terminie 14 dni od daty otrzymania tej decyzji. 3. W razie stwierdzenia w toku kontroli, że wartość celna towaru została zaniżona, wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, może nastąpić po wydaniu przez właściwy organ celny stosownej decyzji. 4. Organ celny jest obowiązany przesyłać kopie decyzji mających wpływ na wysokość kwot podatków należnych z tytułu importu towarów do urzędu skarbowego właściwego dla podatnika. 5. Różnica, o której mowa w ust. 2, dotycząca podatku od towarów i usług stanowi podatek naliczony w rozumieniu art. 19 ust. 2.\"; 8) w art. 15: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo, a wartością produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu powiększona o należne cło.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu.\"; 9) w art. 19 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 15 ust. 2, a w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 11b. 3. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1, następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę, rachunek uproszczony w przypadku określonym w art. 14 ust. 3 lub dokument celny, albo w miesiącu następnym.\"; 10) w art. 29: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu: \"2b. Podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku od towarów i usług), nie więcej jednak niż 2500 zł. 2c. W przypadku, gdy podatnik, który rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 lub 6 urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 2b na rachunek bankowy podatnika w terminie do 25 dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.\"; b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ustali szczegółowe zasady, warunki i tryb odliczania od podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 2b i 2c,\"; 11) w art. 36 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo za granicę, a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu powiększona o należne cło.\"; 12) w art. 39 w ust. 1 w pkt 5 wyrazy \"na czas oznaczony\" zastępuje się wyrazami \", które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego\"."}
{"id":"1997_722_2","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_723_1","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 56, poz. 257 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 68, poz. 439) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 skreśla się wyraz \"stałego\"; 2) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do lokali mieszkalnych będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa, jak też jednostek organizacyjnych Służby Więziennej podległych Ministrowi Sprawiedliwości, a także do lokali mieszkalnych będących w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej przepisy ustawy stosuje się, jeżeli przepisy odrębne dotyczące tych lokali nie stanowią inaczej.\"; 3) w art. 3 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przez powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego rozumie się powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności: pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom najemcy, bez względu na ich przeznaczenie i sposób użytkowania; nie uważa się jednak za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego powierzchni: balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych na przechowywanie opału. Obmiaru powierzchni użytkowej lokalu dokonuje się w świetle wyprawionych ścian, według zasad określonych w Polskiej Normie.\"; 4) w art. 5: a) w ust. 1 po wyrazach \"z udziałem gminy\" dodaje się wyrazy \", z wyjątkiem towarzystw budownictwa społecznego,\", b) w ust. 2 skreśla się zdanie drugie; 5) w art. 6 po wyrazie \"lokal\" dodaje się wyrazy \"wraz z pomieszczeniami przynależnymi\"; 6) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Zawarcie umowy najmu, z wyłączeniem umowy najmu lokalu socjalnego i zamiennego oraz umowy zawieranej w związku z zamianą lokali, może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Kaucja ta nie może przekraczać 3% wartości odtworzeniowej lokalu, o której mowa w art. 25 ust. 3. 2. Zwrot kaucji następuje w kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej lokalu obowiązującej w dniu jej wypłaty.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. W razie śmierci najemcy jego zstępni, wstępni, pełnoletnie rodzeństwo, osoby przysposabiające albo przysposobione oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu małżeńskim z najemcą, mieszkający z nim stale do chwili jego śmierci, wstępują w stosunek najmu lokalu oraz nabywają jego uprawnienia i obowiązki związane z tym lokalem, chyba że się tego prawa zrzekną wobec wynajmującego. Nie dotyczy to osób, które w chwili śmierci najemcy miały tytuł prawny do zajmowania innego lokalu mieszkalnego. 2. W razie braku osób uprawnionych do wstąpienia w stosunek najmu lub w razie zrzeczenia się przez nie tego prawa, stosunek najmu lokalu wygasa.\"; 8) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wynajmujący jest zobowiązany do zapewnienia sprawnego działania istniejących urządzeń technicznych budynku, umożliwiających najemcy korzystanie z oświetlenia i ogrzewania lokalu, ciepłej i zimnej wody, wind, zbiorczej anteny i innych urządzeń należących do wyposażenia lokalu lub budynku.\"; 9) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Po zakończeniu najmu i opróżnieniu lokalu najemca zobowiązany jest odnowić lokal i dokonać w nim obciążających go napraw, a także zwrócić wynajmującemu równowartość zużytych elementów wyposażenia technicznego, wymienionych w art. 10 ust. 2 pkt 4, które znajdowały się w lokalu w chwili wydania go najemcy, a jeżeli najemca w okresie najmu dokona wymiany niektórych elementów tego wyposażenia - przysługuje mu zwrot kwoty odpowiadającej różnicy ich wartości pomiędzy stanem istniejącym w dniu objęcia lokalu oraz w dniu jego opróżnienia. Należne kwoty oblicza się według cen obowiązujących w dniu rozliczenia.\"; 10) w art. 18 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. W razie samowolnego zajęcia lokalu ten, którego prawo zostało naruszone, może dokonać usunięcia sprawcy, działając z pomocą policji albo straży gminnej (miejskiej). 2. Jeżeli sprawca, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie usunięty przed upływem trzech miesięcy od dnia samowolnego zajęcia lokalu, ten, którego prawo zostało naruszone, może ubiegać się o jego eksmisję wyłącznie na drodze sądowej.\"; 11) w art. 21 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"podatek gruntowy,\"; 12) w art. 23: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wynajmujący może podwyższyć czynsz wolny, wypowiadając wysokość czynszu dotychczasowego, z zachowaniem terminu wypowiedzenia.\", b) w ust. 3 dodaje się na końcu zdania drugiego wyrazy \"czynszu wolnego\"; 13) w art. 24: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i wyrazy \"W ciągu połowy okresu wypowiedzenia najemca\" zastępuje się wyrazami \"Najemca przed upływem połowy okresu wypowiedzenia czynszu wolnego\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W razie podwyżki czynszu regulowanego, w tym czynszu za najem lokalu socjalnego, najemca może wystąpić przeciwko wynajmującemu do sądu rejonowego z powodu niezgodności podwyżki z uchwałą rady gminy lub z ustawą. W wypadku uwzględnienia powództwa najemca może żądać zwrotu nadpłaconej kwoty wraz z odsetkami lub zaliczenia jej na poczet przyszłego czynszu.\"; 14) w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Czynsz regulowany, z zastrzeżeniem art. 66, opłacają najemcy lokali tworzących mieszkaniowy zasób gminy oraz stanowiących własność Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych lub osób prawnych prowadzących eksploatację budynków w celach niezarobkowych, z wyjątkiem spółdzielni mieszkaniowych.\"; 15) w art. 26 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Stawki czynszu za 1 m{2} powierzchni użytkowej lokalu, z uwzględnieniem czynników podwyższających lub obniżających jego wartość użytkową, mają charakter cen sztywnych.\"; 16) po art. 26 dodaje się art. 26a i art. 26b w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. Uchwała rady gminy w sprawie wysokości stawek czynszu regulowanego określa wysokość stawek czynszu w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia tej uchwały w życie. Jeżeli uchwała ta przewiduje więcej niż jedną podwyżkę wysokości stawek czynszu w tym okresie, to powinna określać ich terminy i wysokość. 2. Uchwała rady gminy w sprawie wysokości stawek czynszu regulowanego wchodzi w życie po upływie co najmniej miesiąca od dnia ogłoszenia, z początkiem miesiąca kalendarzowego. 3. Zarządca domu lub inna osoba uprawniona do pobierania czynszu zobowiązani są zawiadomić pisemnie najemcę o nowej wysokości czynszu, nie później niż 7 dni przed wejściem w życie uchwały rady gminy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_723_2","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183) w art. 210 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Sąd rozpatrując powództwo spółdzielni o nakazanie opróżnienia lokalu przez osoby, o których mowa w § 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez członka z lokalu zajmowanego na warunkach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu oraz jego szczególną sytuację materialną i rodzinną, może w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu orzec o uprawnieniu tych osób do lokalu socjalnego. W takim wypadku właściwy organ gminy jest obowiązany zapewnić lokal socjalny na zasadach, o których mowa w art. 36 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 56, poz. 257 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 68, poz. 439 i Nr 111, poz. 723).\"."}
{"id":"1997_723_26b","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 26b. Najemcy lokali mieszkalnych w budynkach spółdzielni mieszkaniowych opłacają czynsz w wysokości odpowiadającej kosztom eksploatacji i remontów ponoszonych przez członków spółdzielni. Czynsz ten nie jest czynszem wolnym. Przepis ten stosuje się również do najemców pracowni wynajętych do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki.\"; 17) w art. 32 w ust. 2 po wyrazach \"w tej samej\" dodaje się wyrazy \"lub pobliskiej\"; 18) w art. 33 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Jeżeli najemca lokalu wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, powództwo o rozwiązanie najmu i nakazanie przez sąd opróżnienia lokalu może wytoczyć inny najemca, osoba, której przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, lub właściciel innego lokalu w tym budynku. 3. Współnajemca może wytoczyć powództwo o nakazanie przez sąd eksmisji małżonka, rozwiedzionego małżonka lub innego współnajemcy tego samego lokalu, jeżeli swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia on wspólne zamieszkiwanie.\"; 19) w art. 34 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osoby zajmującej lokal bez tytułu prawnego, której przysługuje prawo do lokalu zamiennego lub socjalnego. Do czasu dostarczenia lokalu zamiennego lub socjalnego osoba ta uiszcza odszkodowanie za korzystanie z lokalu w wysokości odpowiadającej czynszowi, jaki powinna płacić, gdyby stosunek najmu nie wygasł.\"; 20) w art. 39 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Do dnia dostarczenia lokalu zamiennego lub socjalnego dodatek mieszkaniowy przysługuje także osobom uiszczającym odszkodowanie za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego w wysokości odpowiadającej czynszowi regulowanemu. 3. Dodatek mieszkaniowy nie przysługuje najemcom opłacającym czynsz wolny.\"; 21) w art. 40 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Ustalając dochód osoby prowadzącej działalność gospodarczą, za dochód przyjmuje się kwotę podaną w oświadczeniu, nie niższą jednak niż zadeklarowana przez te osoby kwota dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.\"; 22) w art. 41 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Nie przyznaje się dodatku, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 2% najniższej emerytury.\"; 23) w art. 42: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) 70 m{2} - dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię użytkową o 5 m{2}.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Dodatek mieszkaniowy nie przysługuje, jeżeli powierzchnia użytkowa zajmowanego lokalu przekracza powierzchnię normatywną o więcej niż 30% w budynkach wybudowanych po 1945 r. i o więcej niż 50% w budynkach wybudowanych przed końcem 1945 r.\", d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Wysokość wydatków, przyjętych dla celów obliczania dodatku mieszkaniowego w wypadku spółdzielczego prawa do lokalu i prawa do domu jednorodzinnego w rozumieniu przepisów Prawa spółdzielczego oraz domów jednorodzinnych i lokali nie wchodzących do mieszkaniowego zasobu gminy, nie może być wyższa od wydatków za lokal liczonych według stawki bazowej czynszu regulowanego.\"; 24) w art. 43: a) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na podstawie deklaracji, o której mowa w art. 40 ust. 3, na okres sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca, w którym wniosek został złożony.\", b) skreśla się ust. 2a, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W wypadku stwierdzenia, że osoba, której przyznano dodatek, nie opłaca na bieżąco należności za zajmowany lokal, wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się - w drodze decyzji - do czasu uregulowania zaległości. Jeżeli uregulowanie zaległości nie nastąpi w ciągu 3 miesięcy od dnia ich powstania, decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego wygasa.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Osoba, w stosunku do której z powodu nieuregulowania należności za zajmowany lokal wygasła decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego, może wystąpić ponownie o jego przyznanie po uregulowaniu zaległości powstałych w okresie obowiązywania wygasłej decyzji.\"; 25) w art. 44 po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Zarządca domu lub inna osoba uprawniona do pobierania czynszu zobowiązane są niezwłocznie zawiadomić organ przyznający dodatek mieszkaniowy o wystąpieniu zaległości, o których mowa w art. 43 ust. 3, obejmujących co najmniej dwa miesiące. 3b. Jeżeli zarządca domu lub inna osoba uprawniona do pobierania czynszu nie spełnili obowiązku, o którym mowa w ust. 3a, zobowiązani są do zwrotu kwot wypłaconych im z tytułu dodatku mieszkaniowego po terminie, w którym mieli dopełnić tego obowiązku.\"; 26) w art. 45: a) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Podziału dotacji na województwa dokonuje Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wojewodowie udzielają dotacji gminom w granicach kwot określonych na ten cel w budżetach wojewodów, proporcjonalnie do kwot zapotrzebowania na dotację, wynikających z ich wniosków o przyznanie dotacji.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4-8 w brzmieniu: \"4. Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji co kwartał, w terminie do 15 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał. Wojewoda przedstawia Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorczy wniosek o przyznanie dotacji w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał. 5. Dotacje na dany kwartał są przekazywane gminie przez wojewodę w miesięcznych ratach. Nadpłata dotacji za kwartał może być zaliczona na poczet dotacji należnej w kwartale następnym, z wyjątkiem nadpłaty za dany rok, która podlega przekazaniu na rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego, w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku. 6. Jeżeli w wyniku połączenia lub podziału gmin nastąpiły zmiany w podstawie obliczania kwoty dotacji, wojewoda uwzględnia te zmiany od pierwszego dnia następnego miesiąca po ich wejściu w życie. 7. Gmina przedstawia wojewodzie, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po kwartale, rozliczenie dotacji sporządzone narastająco za okres od dnia 1 stycznia do dnia kończącego dany kwartał, z tym że zapotrzebowanie na dotację obliczone zgodnie z art. 45a ustala się jako sumę tego zapotrzebowania obliczonego odrębnie dla każdego kwartału. 8. Wojewodowie przedstawiają Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorcze rozliczenia dotacji do końca miesiąca następującego po każdym kwartale.\"; 27) po art. 45 dodaje się art. 45a-45c w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Zapotrzebowanie na dotację, o którym mowa w art. 45 ust. 3, gmina określa, z zastrzeżeniem art. 45b, w wysokości: 1) 70% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników lokali mieszkalnych nie stanowiących własności gminy - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale nie przekracza 25%, 2) sumy stanowiącej 20% kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy i 50% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników pozostałych lokali mieszkalnych - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale jest wyższy niż 25%, lecz nie przekracza 40%, 3) sumy stanowiącej 40% kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy i 30% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników pozostałych lokali mieszkalnych - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale jest wyższy niż 40%. 2. Do obliczenia procentowego udziału, o którym mowa w ust. 1, w danym kwartale gmina przyjmuje przy sporządzaniu: 1) wniosku o przyznanie dotacji - łączną kwotę dodatków mieszkaniowych przyznanych na podstawie decyzji wydanych przed datą złożenia wniosku, 2) rozliczenia dotacji - łączną kwotę dodatków mieszkaniowych wypłaconych w kwartale objętym rozliczeniem. 3. Do obliczenia zapotrzebowania na dotację na dany kwartał gmina przyjmuje przy sporządzaniu: 1) wniosku o przyznanie dotacji - sumę kwoty dodatków mieszkaniowych wynikającej z decyzji o ich przyznaniu wydanych przed datą złożenia wniosku i kwoty dodatków mieszkaniowych wynikającej z zarejestrowanych przed tą datą wniosków o przyznanie dodatków, 2) rozliczenia dotacji - kwotę dodatków mieszkaniowych wypłaconych w kwartale objętym rozliczeniem."}
{"id":"1997_723_3","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 3. Przepisy art. 26b ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio do najemców lokali mieszkalnych w budynkach stanowiących własność spółdzielni mieszkaniowych, których najem został nawiązany przed dniem 12 listopada 1994 r. na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lub na podstawie innego tytułu prawnego przed wprowadzeniem w danej miejscowości publicznej gospodarki lokalami albo szczególnego trybu najmu."}
{"id":"1997_723_4","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 4. Lokale mieszkalne, które w dniu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, znajdowały się w dyspozycji organów państwowych albo podległych im lub nadzorowanych państwowych jednostek organizacyjnych, pozostają nadal w dyspozycji tych organów lub jednostek, chyba że prawo do dysponowania tymi lokalami wygasło z mocy prawa lub umowy."}
{"id":"1997_723_45b","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 45b. 1. Gmina może, z zastrzeżeniem ust. 6, określić zapotrzebowanie na dotację w wysokości różnicy pomiędzy kwotą dodatków mieszkaniowych a kwotą stanowiącą iloczyn wskaźnika procentowego, określonego w zależności od kategorii gminy ustalonej zgodnie z ust. 3 i należnych podstawowych dochodów podatkowych, o których mowa w ust. 4. 2. Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1, wynosi: 1) 5% dla gmin, których należne podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były niższe od określonej przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast średniej kwoty tych dochodów w danej kategorii gmin, 2) 8% dla gmin, których należne podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były wyższe od średniej kwoty dochodów, o której mowa w pkt 1, lecz nie przekraczały 150% tej kwoty, 3) 10% dla gmin, których należne podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były wyższe od 150% kwoty dochodów, o której mowa w pkt 1, lecz nie przekraczały 250% tej kwoty. 3. Dla potrzeb obliczania zapotrzebowania na dotacje w sposób określony w ust. 1 ustala się pięć kategorii gmin: 1) I kategoria - gminy do 5 tys. mieszkańców, 2) II kategoria - gminy powyżej 5 tys. do 10 tys. mieszkańców, 3) III kategoria - gminy powyżej 10 tys. do 50 tys. mieszkańców, 4) IV kategoria - gminy powyżej 50 tys. do 300 tys. mieszkańców, 5) V kategoria - gminy powyżej 300 tys. mieszkańców, z tym że liczbę mieszkańców ustala się zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 101, poz. 504, Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794, z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774 oraz z 1997 r. Nr 153, poz. 347 i Nr 79, poz. 484). 4. Przez należne podstawowe dochody podatkowe gminy za rok bazowy należy rozumieć dochody, o których mowa w art. 3 pkt 5 i 6 ustawy wymienionej w ust. 3, ustalone w sposób określony (dla celów obliczenia wskaźników G i P) w art. 14 ust. 3 tej ustawy, przeliczone na warunki całego roku odpowiednim dla roku bazowego wskaźnikiem relacji planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w I półroczu. 5. Przez rok bazowy rozumie się rok, o którym mowa w art. 3 pkt 4 ustawy, o której mowa w ust. 3. 6. Przepisy art. 45a ust. 3 stosuje się odpowiednio. 7. Jeżeli gmina dokonała wyboru sposobu obliczania zapotrzebowania na dotacje zgodnie z ust. 1, stosuje go w ciągu całego roku."}
{"id":"1997_723_45c","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 45c. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania dodatków mieszkaniowych i ich wypłat. 2. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast: 1) w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy tryb rozliczeń dotacji dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych oraz wzory wniosku o przyznanie dotacji i rozliczenie dotacji, 2) ogłasza, w terminie do 30 listopada każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" dla poszczególnych kategorii gmin średnie należnych podstawowych dochodów podatkowych gmin za ten rok w przeliczeniu na 1 mieszkańca, o których mowa w art. 45b ust. 2.\"; 28) w art. 56: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"lub prawnych\", b) ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"7. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli właściciel lokalu zaoferuje najemcy lokal zamienny stanowiący jego własność lub jeżeli lokal zamienny na wniosek właściciela dostarczy gmina. W takim wypadku najemca płaci czynsz regulowany. 8. Jeżeli najemca lub jego małżonek posiadają tytuł prawny do innego lokalu zajmowanego przez najemcę, do którego stosuje się przepisy ust. 1 i 2, nie można wypowiedzieć im najmu, na podstawie art. 32 ust. 2.\", c) po ust. 9 dodaje się ust. 10 i 11 w brzmieniu: \"10. Jeżeli z przyczyn określonych w ust. 9 lokal mieszkalny ma opróżnić jego właściciel lub właściciel budynku, w którym ten lokal się znajduje, gmina jest zobowiązana dostarczyć właścicielowi lokal zamienny na okres nie dłuższy niż czas trwania remontu. Obowiązek ten wygasa z dniem 1 stycznia 2005 r. 11. W razie ustania, po dniu wejścia w życie ustawy, stosunku pracy z osobami zatrudnionymi na stanowiskach dozorcy domu, palacza centralnego ogrzewania lub konserwatora domowego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 1 oraz art. 58 ust. 2; osobom tym przysługuje prawo do lokalu zamiennego, jeżeli przysługiwało im ono na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy.\"; 29) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. Z zastrzeżeniem art. 56 ust. 3, do dnia 31 grudnia 2004 r. w budynkach stanowiących własność osób prawnych nie wymienionych w art. 25 ust. 1 osoby będące w dniu wejścia w życie ustawy najemcami lokali oraz następcy prawni tych osób, wymienieni w art. 8 ust. 1, opłacają czynsz regulowany. Przepis ten stosuje się do najemców pracowni wynajętych do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki w budynkach spółdzielni mieszkaniowych.\"; 30) po art. 57 dodaje się art. 57a i art. 57b w brzmieniu: \"Art. 57a. 1. W razie przekazania przez gminę towarzystwu budownictwa społecznego budynku na własność, najemcy lokali mieszkalnych w tym budynku, opłacający dotychczas czynsz regulowany, oraz ich następcy prawni w rozumieniu art. 8 ust. 1 nadal opłacają czynsz według stawek ustalonych na podstawie art. 26 do dnia 31 grudnia 2004 r., a w tym okresie nie stosuje się do nich art. 28 i 30 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 507). 2. Gmina pokrywa różnicę między wpływami z czynszów obliczonych według stawek obowiązujących w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego, pomniejszonymi o kwotę przypadającą na spłatę kredytów, a wpływami z czynszów płaconych przez najemcę, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_723_5","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 5. 1. W razie ustania najmu lokalu, zawartego przed dniem 12 listopada 1994 r. na czas trwania stosunku pracy, były najemca lub osoby pozostające w lokalu po śmierci najemcy zachowują prawo do lokalu zamiennego, jeżeli przysługiwało im ono na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, które utraciły tytuł prawny do lokalu przed dniem 12 listopada 1994 r. z powodu śmierci najemcy. 3. W razie likwidacji, przekształcenia lub upadłości zakładu pracy, a także przeniesienia własności budynków mieszkalnych na inną osobę po dniu 12 listopada 1994 r., umowy najmu lokalu zawarte na czas trwania stosunku pracy stają się umowami zawartymi na czas nie oznaczony. Najemcy takich lokali, z wyłączeniem najemców lokali w budynkach stanowiących własność spółdzielni mieszkaniowych, opłacają czynsz regulowany do dnia 31 grudnia 2004 r."}
{"id":"1997_723_57b","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 57b. Jeżeli najemca przed wejściem w życie ustawy, za zgodą wynajmującego, dokonał w lokalu ulepszeń mających wpływ na wysokość czynszu regulowanego, wynajmujący może zwrócić najemcy wartość ulepszenia i podwyższyć odpowiednio czynsz; w razie niezwrócenia wartości ulepszenia, najemca opłaca czynsz w wysokości nie uwzględniającej ulepszenia.\"; 31) w art. 58 w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Najemcy takich lokali opłacają czynsz regulowany do dnia 31 grudnia 2004 r.\"; 32) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu: \"Art. 61a. Do zrzeszeń właścicieli i zarządców domów, utworzonych na podstawie art. 25 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 67 pkt 2, stosuje się przepisy o stowarzyszeniach, jeżeli statut zrzeszenia nie stanowi inaczej.\"; 33) w art. 62 po wyrazach \"wpłacona przez najemcę\" dodaje się wyrazy \"przed dniem wejścia w życie ustawy\"; 34) po art. 63 dodaje się art. 63a w brzmieniu: \"Art. 63a. Do osób, które do chwili śmierci najemcy lokalu sprawowały nad nim opiekę na podstawie umowy zawartej z najemcą przed dniem wejścia w życie ustawy, spełniającej wymogi określone w art. 9 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 67 pkt 2, stosuje się przepisy art. 8 ust. 1.\"; 35) w art. 66 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie oddania w najem lokalu w drodze zamiany osobie, której gospodarstwo domowe składa się co najmniej z 4 osób.\"."}
{"id":"1997_723_6","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 6. 1. Osobie uprawnionej do lokalu zamiennego na podstawie art. 5 ust. 1, która nie otrzymała propozycji jego dostarczenia w okresie 12 miesięcy od dnia utraty tytułu prawnego do zajmowanego lokalu, przysługuje roszczenie o zawarcie umowy najmu tego lokalu na czas nie oznaczony. 2. Osobie uprawnionej do lokalu zamiennego na podstawie art. 5 ust. 2 lub art. 58 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, która nie otrzymała propozycji jego dostarczenia w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przysługuje roszczenie o zawarcie umowy najmu tego lokalu na czas nie oznaczony."}
{"id":"1997_723_7","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 7. 1. W razie niezłożenia przez właściciela nieruchomości, do której stosuje się art. 61 ustawy, o której mowa w art. 1, wniosku o przywrócenie zarządu w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r., gminie przysługuje roszczenie o przejęcie przez niego zarządu. Kwota wydatków poniesionych z budżetu gminy na eksploatację i remonty w okresie od dnia 12 listopada 1994 r. do dnia przywrócenia zarządu, a nie zwrócona przez właściciela, podlega zabezpieczeniu hipoteką na nieruchomości; odsetki od tej kwoty wynoszą 5% w stosunku rocznym. 2. Jeżeli właściciel nieruchomości zarządzanej przez gminę nie jest znany lub nie zostało ustalone miejsce jego pobytu, do budynków położonych na tej nieruchomości stosuje się przepisy art. 5 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1997_723_8","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 8. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_723_9","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia jej ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 34, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 12 listopada 1994 r., oraz art. 1 pkt 27 w zakresie dotyczącym art. 45a i 45b ustawy, o której mowa w art. 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_724_1","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę. 2. W sprawach nie uregulowanych w ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy. 3. Organy administracji publicznej podejmują działania na rzecz ochrony zwierząt, współdziałając w tym zakresie z odpowiednimi instytucjami i organizacjami krajowymi i międzynarodowymi."}
{"id":"1997_724_10","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Utrzymywanie psa rasy uznawanej za agresywną wymaga zezwolenia właściwego organu gminy. 2. Wykaz ras psów, o których mowa w ust. 1, oraz warunki wydawania zezwoleń określi, w drodze rozporządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po zasięgnięciu opinii Związku Kynologicznego w Polsce."}
{"id":"1997_724_11","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zapewnianie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gmin. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki wyłapywania bezdomnych zwierząt. 3. Wyłapywanie bezdomnych zwierząt oraz rozstrzyganie o dalszym postępowaniu z nimi może odbywać się wyłącznie na mocy uchwały właściwej rady gminy, podjętej po uzgodnieniu z państwowym lekarzem weterynarii działającym na podstawie odrębnych przepisów oraz po zasięgnięciu opinii upoważnionego przedstawiciela Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania. 4. Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami w Polsce oraz inne organizacje społeczne o podobnym statutowym celu działania mogą zapewniać bezdomnym zwierzętom opiekę i w tym celu prowadzić schroniska dla zwierząt, w porozumieniu z właściwymi organami samorządu terytorialnego. Rozdział 3 Zwierzęta gospodarskie"}
{"id":"1997_724_12","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Kto utrzymuje zwierzęta gospodarskie jest obowiązany do zapewnienia im opieki i właściwych warunków bytowania. 2. Warunki chowu i hodowli zwierząt nie mogą powodować urazów i uszkodzeń ciała lub innych cierpień. 3. Zabrania się podawania zwierzętom w karmie hormonów wzrostu. 4. Zabrania się tuczu gęsi i kaczek na stłuszczone wątroby. 5. Obsada zwierząt ponad ustalone normy powierzchni dla danego gatunku, wieku i stanu fizjologicznego jest zabroniona. 6. Zabrania się importu zwierząt i produktów zwierzęcych uzyskanych w wyniku chowu lub hodowli z naruszeniem przepisów niniejszej ustawy. 7. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich."}
{"id":"1997_724_13","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wprowadzenie dotychczas nie stosowanej technologii chowu zwierząt wymaga uzyskania zezwolenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, stwierdzającego, że spełnia ona wymogi określone ustawą. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki, tryb i sposób wydawania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_724_14","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Sposób i warunki używania zwierząt do pracy nie mogą stwarzać nieuzasadnionego zagrożenia dla ich życia i zdrowia ani zadawać im cierpienia. 2. Zabrania się w szczególności: 1) przeciążania zwierząt, 2) używania do pracy zwierząt chorych lub niedożywionych, 3) używania uprzęży, wędzideł, rzędów wierzchowych, juków, podków, pojazdów lub narzędzi mogących, ze względu na zły stan techniczny lub niewłaściwą konstrukcję, spowodować obrażenia ciała lub śmierć zwierzęcia, 4) używania do popędzania zwierząt przedmiotów lub narzędzi, które mogą spowodować okaleczenie zwierzęcia, 5) zmuszania do wyczerpującego kłusu lub galopu zwierząt ciągnących ładunek, 6) używania do zrywki drewna koni poniżej piątego roku życia. 3. Osoba wykorzystująca zwierzęta do pracy ma obowiązek zapewnić im, w ciągu każdej doby, wypoczynek dla regeneracji sił, właściwy dla danego gatunku. Rozdział 4 Zwierzęta wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych"}
{"id":"1997_724_15","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Warunki występów, treningów i tresury oraz metody postępowania ze zwierzętami wykorzystywanymi do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych nie mogą zagrażać ich życiu i zdrowiu ani powodować cierpienia. 2. Warunki występów zwierząt, o których mowa w ust. 1, muszą być określone w scenariuszu lub odpowiednim programie, zatwierdzonym przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje. 3. Zabrania się stosowania wobec zwierząt farmakologicznych i mechanicznych metod i środków dopingujących. 4. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1, powinny mieć zapewniony właściwy wypoczynek. Zabrania się w szczególności wykorzystywania tych zwierząt bezpośrednio po transporcie, bez regeneracji wypoczynkowo-ruchowej. 5. Zwierzętom, o których mowa w ust. 1, należy zapewnić opiekę lekarsko-weterynaryjną. 6. Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przyznawania uprawnień osobom odpowiedzialnym za przestrzeganie warunków, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_724_16","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Zabrania się wykorzystywania zwierząt w widowiskach i sportach noszących znamiona okrucieństwa, w szczególności zabrania się organizowania walk z udziałem byków, psów, kogutów."}
{"id":"1997_724_17","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Do tresury i pokazów dla celów widowiskowo-rozrywkowych mogą być wykorzystywane tylko zwierzęta urodzone i wychowane w niewoli i tylko takie, którym mogą być zapewnione warunki egzystencji stosowne do potrzeb danego gatunku. 2. Tresura zwierząt dla celów widowiskowo-rozrywkowych i obronnych może być prowadzona tylko przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe, w sposób nie powodujący cierpienia zwierzęcia. 3. Nie wolno prowadzić tresury zwierząt wyłącznie w celu zwiększenia ich agresywności. 4. Zabrania się zmuszania zwierząt do wykonywania czynności, które powodują ból lub są sprzeczne z ich naturą. 5. Zabrania się działalności menażerii objazdowych. 6. Zabrania się propagowania lub upowszechniania drastycznych scen zabijania, zadawania cierpienia lub innej przemocy, ze strony człowieka, której ofiarami są zwierzęta, chyba że sceny te mają na celu napiętnowanie okrutnego zachowania wobec zwierząt. 7. Do zwierząt, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 9. 8. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt wykorzystywanych do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych. 9. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i szczegółowe warunki nadawania uprawnień osobom, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_724_18","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Zwierzęta wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych mogą być przetrzymywane, hodowane i prezentowane jedynie w stadninach, cyrkach lub bazach cyrkowych oraz w miejscach przeznaczonych dla zwierząt wykorzystywanych do celów specjalnych, pod nadzorem państwowej służby weterynaryjnej. 2. Przetrzymywanie, hodowla lub prezentacja zwierząt, o których mowa w ust. 1, musi być wykonywana w sposób gwarantujący bezpieczeństwo ludzi i zwierząt. Rozdział 5 Zwierzęta w ogrodach zoologicznych"}
{"id":"1997_724_19","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W ogrodach zoologicznych utrzymuje się tylko zwierzęta urodzone i wychowane w niewoli, a inne zwierzęta jedynie wtedy, gdy wymaga tego dobro osobnika, populacji lub gatunku oraz cele dydaktyczne. 2. Do ogrodów zoologicznych sprowadza się tylko te zwierzęta, którym ogród zoologiczny może zapewnić warunki egzystencji stosowne do potrzeb danego gatunku. 3. Nie należy doprowadzać do rozmnażania zwierząt, których potomstwu nie zapewni się właściwej egzystencji. 4. Utworzenie nowego ogrodu zoologicznego wymaga uzyskania zezwolenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa."}
{"id":"1997_724_2","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ustawa reguluje postępowanie ze zwierzętami: 1) domowymi, 2) gospodarskimi, 3) wykorzystywanymi do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych, 4) używanymi do doświadczeń, 5) utrzymywanymi w ogrodach zoologicznych, 6) wolno żyjącymi (dzikimi), 7) obcymi faunie rodzimej."}
{"id":"1997_724_20","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Zabrania się utrzymywania i hodowli poza ogrodami zoologicznymi i właściwymi placówkami naukowymi oraz cyrkami zwierząt drapieżnych i jadowitych groźnych dla życia ludzi bądź zwierząt. Rozdział 6 Zwierzęta wolno żyjące (dzikie)"}
{"id":"1997_724_21","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Zwierzęta wolno żyjące stanowią dobro ogólnonarodowe i powinny mieć zapewnione warunki rozwoju i swobodnego bytu, z wyjątkiem tych, o których mowa w art. 23 ust. 1."}
{"id":"1997_724_22","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Zabrania się wchodzenia w posiadanie zwierząt wolno żyjących (dzikich) w celu: 1) preparowania zwłok zwierzęcych, 2) tworzenia kolekcji - bez zezwolenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zasady pozyskiwania zwierząt przez preparatorów i kolekcjonerów,zasady ich kontrolowania oraz warunki, sposób i tryb wydawania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_724_23","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zwierzęta, które stanowią zagrożenie dla życia, zdrowia lub gospodarki człowieka, mogą być zwalczane. 2. Ministrowie: Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody, Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określą, w drodze rozporządzenia, warunki, czas i sposoby zwalczania zwierząt, o których mowa w ust. 1. Rozdział 7 Transport zwierząt"}
{"id":"1997_724_24","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Transport zwierząt odbywa się środkami do tego celu przystosowanymi i jest prowadzony w odpowiednich warunkach, a w szczególności: 1) zwierzęta muszą być prawidłowo ulokowane, a używane uwięzi nie mogą im krępować leżenia i wstawania w czasie transportu, 2) podłogi pojazdów używanych do transportu powinny mieć odpowiednią nawierzchnię, zapewniającą przyczepność kończyn oraz umożliwiającą utrzymanie higieny, 3) środki transportu zwierząt powinny spełniać warunki utrzymania odpowiedniej temperatury, wentylacji, przestrzeni oraz naturalnej pozycji, 4) w trakcie dłuższego transportu zwierzęta muszą mieć zapewnioną odpowiednio często wodę i karmę oraz odpoczynek, 5) zwierzętom chorym lub rannym zapewnia się niezwłocznie pomoc weterynaryjną, 6) zwierzęta wwożone do kraju oraz wywożone za granicę muszą być wiezione najkrótszą drogą i bez zbędnych postojów, a ich odprawa graniczna odbywa się poza kolejnością. 2. Zabrania się: 1) transportu zwierząt w okresie okołoporodowym oraz młodych zwierząt oddzielonych od matek, niezdolnych do przyjmowania stałych pokarmów, 2) przeładunku zwierząt bez odpowiedniego zabezpieczenia. 3. Zwierzęta padłe oraz zwierzęta nie nadające się do dalszego transportu muszą być usunięte na pierwszym postoju. 4. Odpowiedzialność za nieprzestrzeganie zasad i warunków wykonywania transportu, określonych w ust. 1-3, ponosi przewoźnik. 5. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki transportu zwierząt oraz maksymalny czas transportu dla danego gatunku i przedziału wiekowego zwierząt oraz sposób postępowania ze zwierzętami chorymi oraz padłymi."}
{"id":"1997_724_25","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Prowadzący pojazd mechaniczny, który potrącił zwierzę, obowiązany jest, w miarę możliwości, do zapewnienia mu stosownej pomocy lub zawiadomienia jednej ze służb, o których mowa w art. 33 ust. 3."}
{"id":"1997_724_26","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Zabrania się przetrzymywania, obrotu oraz przewożenia przez granicę państwa, bez wymaganego zezwolenia, zwierząt, ich części i produktów pochodnych, podlegających ograniczeniom, na podstawie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz zwierząt, których przetrzymywanie, obrót i przewożenie podlega ograniczeniom oraz określi warunki, tryb i sposób wydawania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1. Rozdział 8 Zabiegi na zwierzętach"}
{"id":"1997_724_27","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zabiegi lekarsko-weterynaryjne na zwierzętach są dopuszczalne dla ratowania ich życia lub zdrowia oraz dla koniecznego ograniczenia populacji i mogą być przeprowadzane wyłącznie przez osoby uprawnione. 2. Zabiegi lekarsko-weterynaryjne i zootechniczne wykonywane na zwierzętach lub inne zabiegi wynikające z technologii produkcji, bądź związanych z nią schorzeń, mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby uprawnione, z zachowaniem koniecznej ostrożności i oględności, by ograniczyć cierpienie i stres zwierząt. 3. Zabiegi powodujące ból wykonuje się w znieczuleniu ogólnym albo miejscowym, z wyjątkiem tych zabiegów, które według zasad sztuki weterynaryjnej wykonuje się bez znieczulenia. Rozdział 9 Procedury doświadczalne z użyciem zwierząt"}
{"id":"1997_724_28","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Doświadczenia i testy na zwierzętach są dopuszczalne tylko wtedy, gdy są konieczne do badań naukowych, dydaktyki w szkołach wyższych lub ochrony zdrowia ludzi bądź zwierząt, jeżeli celów tych nie można osiągnąć w inny sposób z powodu braku odpowiednich metod alternatywnych. Osoba, która ma przeprowadzać doświadczenia i testy na zwierzętach, ma obowiązek korzystać z międzynarodowej informacji w danej dziedzinie nauki, by wyeliminować powtarzalność doświadczeń, jeżeli nie są one konieczne. 2. W celu opiniowania doświadczeń i testów, o których mowa w ust. 1, tworzy się Krajową Komisję Etyczną do Spraw Doświadczeń na Zwierzętach, zwaną dalej \"Krajową Komisją Etyczną\", oraz lokalne, w szczególności międzyuczelniane lub uczelniane, komisje etyczne do spraw doświadczeń na zwierzętach, zwane dalej \"lokalnymi komisjami etycznymi\". 3. Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych powołuje Krajową Komisję Etyczną, liczącą 15 członków, w skład której wchodzą przedstawiciele nauk biologicznych, medycznych, weterynaryjnych, humanistycznych oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. 4. Krajowa Komisja Etyczna powołuje lokalne komisje etyczne, liczące od 5 do 15 członków, w skład których wchodzą przedstawiciele nauk biologicznych, medycznych, weterynaryjnych, humanistycznych oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. 5. Krajowa Komisja Etyczna ustala ogólne zasady funkcjonowania lokalnych komisji etycznych i wydawania przez nie opinii o dopuszczalności przeprowadzania doświadczeń i testów na zwierzętach oraz rozpatruje odwołania od opinii lokalnych komisji etycznych. Zezwolenie na prowadzenie badań wydaje kierownik placówki upoważnionej do przeprowadzania doświadczeń i testów na zwierzętach, o której mowa w ust. 8, biorąc pod uwagę w szczególności opinię odpowiedniej komisji etycznej. 6. W obradach Krajowej Komisji Etycznej oraz lokalnych komisji etycznych nie mogą uczestniczyć z prawem głosu osoby, których dotyczy wydawana opinia. 7. Zabrania się przeprowadzania doświadczeń i testów na zwierzętach bez uprzedniego uzyskania pozytywnej opinii lokalnej komisji etycznej. 8. Doświadczenia i testy na zwierzętach mogą być przeprowadzane wyłącznie w wyznaczonych placówkach naukowych szkół wyższych, instytutach naukowo-badawczych, jednostkach Polskiej Akademii Nauk, urzędowych laboratoriach weterynaryjnych oraz placówkach produkujących leki i biopreparaty, przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje oraz indywidualne zezwolenie wydane przez kierownika właściwej placówki naukowej. 9. Procedura doświadczeń i testów przeprowadzanych na zwierzętach musi być zgodna z opinią lokalnej komisji etycznej, o której mowa w ust. 7, i podlega kontroli."}
{"id":"1997_724_29","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Do doświadczeń i testów należy używać zwierząt umożliwiających uzyskanie celu naukowego lub diagnostycznego, głównie pochodzących z hodowli, o których mowa w ust. 2. 2. Hodowlę zwierząt laboratoryjnych można prowadzić po uzyskaniu zezwolenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Zwierzęta przetrzymywane w zwierzętarniach muszą mieć zagwarantowane odpowiednie dla gatunku warunki utrzymania, możliwość ruchu, dostateczne zaopatrzenie w karmę i wodę oraz opiekę zapewniającą dobre samopoczucie i zdrowie. 4. Minister Edukacji Narodowej oraz Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z ministrami nadzorującymi placówki, o których mowa w art. 28 ust. 8, określą, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać hodowle zwierząt laboratoryjnych, oraz warunki, tryb i sposób wydawania zezwolenia, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_724_3","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. W celu realizacji przepisów ustawy właściwe organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego współdziałają z samorządem lekarsko-weterynaryjnym, Państwową Inspekcją Weterynaryjną oraz z innymi instytucjami i organizacjami społecznymi, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt."}
{"id":"1997_724_30","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Doświadczenia powodujące ból lub inne cierpienie należy przeprowadzać w znieczuleniu ogólnym albo miejscowym i tylko raz na tym samym zwierzęciu, chyba że natura doświadczenia wymaga jego powtórzenia. Tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy dobro nauki tego wymaga, można dokonać doświadczenia bez znieczulenia. 2. Doświadczenia i prace badawcze, o których mowa w ust. 1, wymagają każdorazowej zgody właściwej lokalnej komisji etycznej. 3. Zwierzę o wyższym rozwoju czynności psychicznych poddane doświadczeniu, zdolne do życia, powinno być leczone i przekazane w miejsce umożliwiające mu dalszą egzystencję. 4. Zwierzę poddane doświadczeniu, w wyniku którego nastąpiła rozległa interwencja chirurgiczna, a natura doświadczenia nie wymaga utrzymania go przy życiu i poddania leczeniu, uśmierca się przed przebudzeniem z narkozy."}
{"id":"1997_724_31","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Zabrania się: 1) pozbawiania zwierząt używanych do doświadczeń zdolności wydawania głosu, 2) przeprowadzania na zwierzętach testów środków kosmetycznych oraz testów środków higienicznych, jeżeli dostępne są metody alternatywne, 3) przeprowadzania dla celów dydaktycznych doświadczeń na zwierzętach, powodujących ich zbędne cierpienie, jeżeli cel ten można osiągnąć w inny sposób."}
{"id":"1997_724_32","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) wykaz placówek naukowych uprawnionych do przeprowadzania doświadczeń na zwierzętach, 2) szczegółowe zasady powoływania, organizację, działalność oraz finansowanie Krajowej Komisji Etycznej oraz lokalnych komisji etycznych, o których mowa w art. 28 ust. 3 i 4, 3) warunki oraz tryb wydawania i cofania uprawnień do wykonywania doświadczeń na zwierzętach oraz kwalifikacje osób kierujących doświadczeniami, 4) szczegółowe warunki przeprowadzania doświadczeń na zwierzętach oraz sposób i tryb ich kontrolowania, 5) sposób prowadzenia rejestru zwierząt laboratoryjnych oraz dokumentacji doświadczeń na tych zwierzętach, 6) warunki bytowe w hodowlach zwierząt laboratoryjnych i zwierzętarniach. Rozdział 10 Uśmiercanie zwierząt"}
{"id":"1997_724_33","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Uśmiercanie zwierząt może być uzasadnione wyłącznie: 1) potrzebą gospodarczą, 2) względami humanitarnymi, 3) koniecznością sanitarną, 4) nadmierną agresywnością, powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego, 5) potrzebami nauki, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 9. 2. Jeżeli zachodzą przyczyny, o których mowa w ust. 1 pkt 2-5, zwierzę może być uśmiercone za zgodą właściciela, a w braku jego zgody, na podstawie orzeczenia lekarza weterynarii. Ustalenie właściciela i uzyskanie jego zgody nie dotyczy zwierząt chorych na choroby zwalczane z urzędu. 3. W przypadku konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, w celu zakończenia cierpień zwierzęcia, potrzebę jego uśmiercenia stwierdza lekarz weterynarii, inspektor Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub innej organizacji o podobnym statutowym celu działania, funkcjonariusz Policji, straży miejskiej lub gminnej, Straży Granicznej, pracownik Służby Leśnej lub Służby Parków Narodowych, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej, strażnik łowiecki lub strażnik Państwowej Straży Rybackiej. 4. W sytuacji, o której mowa w ust. 3, dopuszczalne jest użycie broni palnej przez osobę uprawnioną."}
{"id":"1997_724_34","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zwierzę kręgowe w ubojni może zostać uśmiercone tylko po uprzednim pozbawieniu świadomości przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. 2. Pomieszczenie poczekalni przedubojowej powinno być izolowane akustycznie i oddzielone przegrodą od pomieszczenia przeznaczonego do pozbawiania świadomości. Podobnie powinno być oddzielone pomieszczenie przeznaczone do pozbawiania świadomości od pomieszczeń, w których dokonuje się wykrwawiania oraz dalszych czynności obróbki poubojowej. 3. W uboju domowym zwierzęta kopytne mogą być uśmiercane tylko po uprzednim ich pozbawieniu świadomości przez przyuczonego ubojowca. 4. Zabrania się: 1) uśmiercania zwierząt w okresie okołoporodowym, z wyjątkiem potrzeb badań naukowych, 2) uśmiercania zwierząt kręgowych przy udziale dzieci lub w ich obecności, 3) wytrzewiania (patroszenia), oparzania, zdejmowania skóry, wędzenia i oddzielania części zwierząt stałocieplnych, przed ustaniem odruchów oddechowych i mięśniowych. 5. Wymogów określonych w ust. 1 i 3 nie stosuje się przy poddawaniu zwierząt szczególnym sposobom uboju przewidzianym przez obrządki religijne. 6. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje osób uprawnionych do zawodowego uboju, dopuszczalne metody uśmiercania zwierząt stosownie do gatunku oraz organy uprawnione do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej. Rozdział 11 Przepisy karne"}
{"id":"1997_724_35","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Kto zabija zwierzę z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust. 1-4 albo znęca się nad nim w sposób określony w art. 6 ust. 2, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny. 3. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, sąd może orzec przepadek zwierzęcia, a w razie skazania za przestępstwo określone w ust. 2, sąd orzeka przepadek zwierzęcia - jeżeli sprawca jest jego właścicielem. 4. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 2, sąd może orzec wobec sprawcy zakaz wykonywania określonego zawodu, prowadzenia określonej działalności lub wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, a także może orzec przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa oraz przedmiotów pochodzących z przestępstwa. 5. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 2, sąd może orzec nawiązkę w wysokości od 25 zł do 2500 zł na rzecz Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce albo na inny cel związany z ochroną zwierząt, wskazany przez sąd."}
{"id":"1997_724_36","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kto narusza zakaz, o którym mowa w art. 20, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Kto narusza zakaz, o którym mowa w art. 26 ust. 1, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny. 3. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 2, sąd może orzec: 1) przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa oraz przedmiotów pochodzących z przestępstwa, 2) przepadek albo odesłanie zwierzęcia do państwa eksportującego na koszt właściciela. 4. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 2, sąd może orzec nawiązkę w wysokości od 25 zł do 2500 zł na rzecz Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce albo na inny cel związany z ochroną zwierząt, wskazany przez sąd."}
{"id":"1997_724_37","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kto narusza nakazy albo zakazy określone w art. 9, art. 12 ust. 1-6, art. 13 ust. 1, art. 14, art. 15 ust. 1-5, art. 16, art. 17 ust. 1-7, art. 18, art. 19, art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 1-3, art. 25, art. 27, art. 28 ust. 1 i 7-9, art. 29 ust. 1-3, art. 30 i w art. 31, podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo do czynu określonego w ust. 1 jest karalne. 3. W razie ukarania za wykroczenie, o którym mowa w ust. 1, można orzec przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia wykroczenia oraz przedmiotów z niego pochodzących, jak również można orzec przepadek zwierzęcia. 4. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w ust. 1, można orzec nawiązkę w wysokości do 1 000 zł na rzecz Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce albo na inny cel związany z ochroną zwierząt."}
{"id":"1997_724_38","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zasady wykonania orzeczenia o przepadku zwierzęcia."}
{"id":"1997_724_39","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 35 ust. 1 i 2, jeżeli nie działa pokrzywdzony, prawa pokrzywdzonego może wykonywać Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami w Polsce oraz inne organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizacje społeczne, których statutowym celem jest ochrona zwierząt, uprawnione do działania określonego w ust. 1."}
{"id":"1997_724_4","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) doświadczeniu na zwierzęciu - rozumie się przez to wykorzystanie zwierzęcia do celów naukowych lub dydaktycznych, mogące u niego spowodować uszkodzenia ciała lub inne zaburzenia zdrowotne, w tym ból, cierpienie, lęk, z wyjątkiem znakowania zwierząt, 2) humanitarnym traktowaniu zwierząt - rozumie się przez to traktowanie uwzględniające potrzeby zwierzęcia i zapewniające mu opiekę i ochronę, 3) konieczności bezzwłocznego uśmiercenia - rozumie się przez to obiektywny stan rzeczy stwierdzony, w miarę możliwości, przez lekarza weterynarii, polegający na tym, że zwierzę może dalej żyć jedynie cierpiąc i znosząc ból, a moralnym obowiązkiem człowieka staje się skrócenie cierpień zwierzęcia, 4) menażerii objazdowej - rozumie się przez to podmiot gospodarczy prowadzący działalność w zakresie organizowania obwoźnych wystaw zwierząt, 5) metodach alternatywnych w zakresie przeprowadzania doświadczeń - rozumie się przez to nowoczesne metody badawcze, nie wymagające przeprowadzania doświadczeń na żywym zwierzęciu, 6) ogłuszaniu zwierzęcia - rozumie się przez to metodę profesjonalnego całkowitego wyłączenia świadomości zwierzęcia, trwającego aż do jego śmierci, 7) okrutnych metodach w chowie i hodowli zwierząt - rozumie się przez to działania lub zaniechania człowieka prowadzące w sposób oczywisty do zmian patologicznych w organizmie zwierzęcia (somatycznych lub psychicznych), zwłaszcza w postaci skutków znoszenia dotkliwego bólu, przymuszania do określonego zachowania się (uległości) głodem, pragnieniem, działaniem prądu elektrycznego (z wyjątkiem używania pastuchów elektrycznych, treserów oraz urządzeń elektrycznych służących do przepędu zwierząt) bądź innymi zabiegami tego rodzaju, w szczególności karmienie i pojenie zwierząt przemocą, 8) okrutnym traktowaniu - rozumie się przez to wymienione w ustawie przypadki znęcania się nad zwierzętami oraz inne postępowanie właściciela bądź innej osoby, prowadzące do skutków porównywalnych ze skutkami znęcania się, 9) pielęgnacji - rozumie się przez to wszystkie aspekty relacji pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem, w szczególności uruchamiane przez człowieka zasoby materialne i niematerialne, aby uzyskać i utrzymać u zwierzęcia stan fizyczny i psychiczny, w którym najlepiej ono znosi warunki bytowania narzucone przez człowieka, 10) przeciążaniu zwierząt - rozumie się przez to zmuszanie do nadmiernego wysiłku energetycznego, nie odpowiadającego możliwościom kondycyjnym zwierzęcia ze względu na jego stan fizyczny i zdrowotny, 11) rażącym zaniedbaniu - rozumie się przez to drastyczne odstępstwo od określonych w ustawie norm postępowania ze zwierzęciem, a w szczególności w zakresie utrzymywania zwierzęcia w stanie zagłodzenia, brudu, nie leczonej choroby, w niewłaściwym pomieszczeniu i nadmiernej ciasnocie, 12) szczególnym okrucieństwie zabijającego zwierzę - rozumie się przez to przedsiębranie przez sprawcę działań charakteryzujących się drastycznością form i metod zadawania śmierci, a zwłaszcza zadawanie śmierci w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z premedytacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania, 13) ubojni - rozumie się przez to każdy zakład pozostający pod państwową kontrolą sanitarną i weterynaryjną, przeznaczony do wykonywania uboju zwierząt, 14) uwięzi - rozumie się przez to wszelkie urządzenia mechaniczne krępujące swobodę ruchów zwierzęcia, w zakresie możliwości przemieszczania się ponad ustalony zakres, jak też niektóre urządzenia do kierowania ruchami zwierzęcia w sposób zamierzony przez człowieka, 15) właściwych warunkach bytowania - rozumie się przez to zapewnienie zwierzęciu możliwości egzystencji, zgodnie z potrzebami danego gatunku, rasy, płci i wieku, 16) zwierzętach bezdomnych - rozumie się przez to zwierzęta domowe lub gospodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką trwale dotąd pozostawały, 17) zwierzętach domowych - rozumie się przez to zwierzęta tradycyjnie przebywające wraz z człowiekiem w jego domu lub innym odpowiednim pomieszczeniu, utrzymywane przez człowieka w charakterze jego towarzysza, 18) zwierzętach gospodarskich - rozumie się przez to zwierzęta utrzymywane w celach hodowlanych i produkcyjnych, 19) zwierzętach laboratoryjnych - rozumie się przez to zwierzęta utrzymywane specjalnie w celu wykorzystania w doświadczeniach naukowych, w szczególności myszy, szczury, świnki morskie, chomiki syryjskie (złote), króliki, psy, koty, przepiórki, w miejscach zatwierdzonych lub zarejestrowanych przez odpowiedni organ władzy, 20) zwierzętach wykorzystywanych do celów specjalnych - rozumie się przez to zwierzęta, których profesjonalna tresura oraz używanie odbywa się na podstawie odrębnych przepisów, regulujących szczegółowe zasady działania jednostek Polskich Sił Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej i innych formacji podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, służb kontroli celnej, ratownictwa oraz regulujących zasady szkolenia i wykorzystania psów - przewodników osób ociemniałych."}
{"id":"1997_724_40","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami w Polsce oraz inne organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, mogą współdziałać z właściwymi instytucjami państwowymi i samorządowymi w ujawnianiu oraz ściganiu przestępstw i wykroczeń określonych w ustawie. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_724_41","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 60, poz. 310 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661 i Nr 106, poz. 677) skreśla się art. 62."}
{"id":"1997_724_42","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Do czasu wydania przepisów wykonawczych do ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, stosuje się odpowiednio przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"1997_724_43","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 1932 r. Nr 42, poz. 417, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1971 r. Nr 12, poz. 115 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554)."}
{"id":"1997_724_44","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepis art. 12 ust. 4 oraz art. 34 ust. 3 w zakresie wykonywania uboju przez przyuczonego ubojowca wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_724_5","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Każde zwierzę wymaga humanitarnego traktowania."}
{"id":"1997_724_6","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Nieuzasadnione lub niehumanitarne zabijanie zwierząt oraz znęcanie się nad nimi jest zabronione. 2. Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: 1) umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, nie stanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub doświadczenia na zwierzęciu, 2) doświadczenia na zwierzętach powodujące cierpienie, przeprowadzone z naruszeniem przepisów ustawy, 3) umyślne używanie do pracy lub w celach sportowych albo rozrywkowych zwierząt chorych, w tym rannych lub kulawych, albo zmuszanie ich do czynności mogących spowodować ból, 4) bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn, 5) przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nie odpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu, 6) transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres, 7) używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć, 8) dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nie posiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec, 9) złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt, 10) utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego niechlujstwa oraz w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji, 11) porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje, 12) stosowanie okrutnych metod w chowie i hodowli zwierząt, 13) przeprowadzanie na zwierzętach testów środków higienicznych i kosmetycznych powodujących cierpienie, jeżeli znane są odpowiednie metody alternatywne."}
{"id":"1997_724_7","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Zwierzę, które jest rażąco zaniedbywane lub okrutnie traktowane, może być odebrane, czasowo lub na stałe, właścicielowi{ }bądź innej utrzymującej je osobie, na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) podjętej z urzędu lub na wniosek organu Policji, lekarza weterynarii albo inspektora Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub upoważnionego przedstawiciela innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania i przekazane do schroniska dla zwierząt albo pod opiekę innej osoby lub instytucji. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu. 3. W przypadkach nie cierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu, policjant, a także inspektor Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub upoważniony przedstawiciel innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania może odebrać mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia przez ten organ decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, kosztami transportu, utrzymania i koniecznego leczenia zwierzęcia obciąża się jego dotychczasowego właściciela lub opiekuna. 5. Do należności z tytułu kosztów określonych w ust. 4 stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 6. Jeżeli zwierzę zostało odebrane z powodu rażącego zaniedbywania go lub okrutnego traktowania przez właściciela lub przez inną osobę za przyzwoleniem właściciela, z dniem uprawomocnienia się decyzji o odebraniu wygasa jego prawo własności do tego zwierzęcia i staje się ono własnością gminy. W takim przypadku wójt (burmistrz, prezydent miasta) rozporządza zwierzęciem stosownie do okoliczności, w szczególności oddaje je do schroniska, sprzedaje lub nieodpłatnie przekazuje na własność odpowiedniej osobie albo instytucji."}
{"id":"1997_724_8","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Programy nauczania i wychowania szkolnego we wszystkich typach szkół powinny uwzględniać problematykę ochrony zwierząt oraz tworzenie szkolnych organizacji przyjaciół zwierząt. 2. Minister Edukacji Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, ustala podstawy programowe nauczania w zakresie problematyki, o której mowa w ust. 1. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej jest obowiązany do przygotowania programu zmierzającego do upowszechniania znajomości przepisów ustawy wśród rolników. 4. Wojewodowie są obowiązani realizować program, o którym mowa w ust. 3, poprzez ośrodki doradztwa rolniczego. Rozdział 2 Zwierzęta domowe"}
{"id":"1997_724_9","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Kto utrzymuje zwierzę domowe, ma obowiązek zapewnić mu pomieszczenie chroniące je przed zimnem, upałami i opadami atmosferycznymi, z dostępem do światła dziennego, umożliwiające swobodną zmianę pozycji ciała, odpowiednią karmę i stały dostęp do wody. 2. Uwięź, na której jest trzymane zwierzę, nie może powodować u niego urazów ani cierpień oraz musi mu zapewnić możliwość niezbędnego ruchu."}
{"id":"1997_726_1","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę oraz przebudowę obiektu budowlanego,\", b) w pkt 7 po wyrazie \"montażu,\" dodaje się wyraz \"modernizacji,\", c) pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) terenie zamkniętym - należy przez to rozumieć teren, a w szczególnych przypadkach obiekt budowlany lub jego część, dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych, niezbędny na cele: a) obronności lub bezpieczeństwa państwa, będący w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrowi Spraw Zagranicznych, b) bezpośredniego wydobywania kopaliny ze złoża, będący w dyspozycji zakładu górniczego,\", d) w pkt 17 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 18 w brzmieniu: \"18) wyrobie budowlanym - należy przez to rozumieć wyrób, w rozumieniu przepisów o badaniach i certyfikacji, wytworzony w celu wbudowania, wmontowania, zainstalowania lub zastosowania w sposób trwały w obiekcie budowlanym.\"; 2) w art. 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obiekt budowlany należy projektować, budować, użytkować i utrzymywać zgodnie z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, obowiązującymi Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy technicznej, w sposób zapewniający: 1) spełnienie wymagań podstawowych dotyczących: a) bezpieczeństwa konstrukcji, b) bezpieczeństwa pożarowego, c) bezpieczeństwa użytkowania, d) odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska, e) ochrony przed hałasem i drganiami, f) oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród, 2) warunki użytkowe zgodne z przeznaczeniem obiektu, a w szczególności w zakresie oświetlenia, zaopatrzenia w wodę, usuwania ścieków i odpadów, ogrzewania, wentylacji oraz łączności, 3) niezbędne warunki do korzystania z obiektów użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa wielorodzinnego przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich, 4) ochronę ludności zgodnie z wymaganiami obrony cywilnej, określonymi w odrębnych przepisach, 5) ochronę dóbr kultury, 6) ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich.\", b) w ust. 2 wyrazy \"ust. 1 pkt 9\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 6\"; 3) w art. 7 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 4) w art. 9 w ust. 1 oraz w art. 34 w ust. 3 w pkt 2 wyrazy \"w art. 5 ust. 1 pkt 5\" zastępuje się wyrazami \"w art. 5 ust. 1 pkt 3\"; 5) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Przy wykonywaniu robót budowlanych należy stosować wyroby budowlane o właściwościach użytkowych umożliwiających prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym spełnienie wymagań podstawowych, określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 - dopuszczone do obrotu i powszechnego lub jednostkowego stosowania w budownictwie. 2. Dopuszczone do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie są: 1) wyroby budowlane, właściwie oznaczone, dla których zgodnie z odrębnymi przepisami: a) wydano certyfikat na znak bezpieczeństwa, wykazujący, że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych - w odniesieniu do wyrobów podlegających tej certyfikacji, b) dokonano oceny zgodności i wydano certyfikat zgodności lub deklarację zgodności z Polską Normą lub z aprobatą techniczną - w odniesieniu do wyrobów nie objętych certyfikacją określoną w lit. a), mających istotny wpływ na spełnienie co najmniej jednego z wymagań podstawowych, 2) wyroby budowlane umieszczone w wykazie wyrobów nie mających istotnego wpływu na spełnianie wymagań podstawowych oraz wyrobów wytwarzanych i stosowanych według tradycyjnie uznanych zasad sztuki budowlanej. 3. Dopuszczone do jednostkowego stosowania w obiekcie budowlanym są wyroby wykonane według indywidualnej dokumentacji technicznej sporządzonej przez projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej, dla których dostawca wydał oświadczenie wskazujące, że zapewniono zgodność wyrobu z tą dokumentacją oraz z przepisami i obowiązującymi normami. 4. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb dopuszczania wyrobów budowlanych do jednostkowego stosowania w obiekcie, szczegółowe zasady i tryb udzielania, uchylania lub zmiany aprobat technicznych, zasady odpłatności z tego tytułu oraz jednostki organizacyjne upoważnione do ich wydawania, a także zakres oraz szczegółowe zasady i tryb opracowywania i zatwierdzania kryteriów technicznych, 2) systemy oceny zgodności, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b), dla poszczególnych rodzajów wyrobów budowlanych, wzory deklaracji zgodności oraz sposób znakowania wyrobów budowlanych, dopuszczonych do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie. 5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze zarządzenia, wykaz wyrobów budowlanych, o których mowa w ust. 2 pkt 2.\"; 6) w art. 13: a) w ust. 3 wyrazy \"pkt 3-5\" zastępuje się wyrazami \"pkt 3 i 4\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Uprawnienia do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi stanowią również podstawę do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5 i 6.\"; 7) w art. 14 w ust. 1 skreśla się pkt 3; 8) w art. 20 w ust. 1: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) zapewnienie, w razie potrzeby, udziału w opracowaniu projektu osób posiadających uprawnienia budowlane do projektowania w odpowiedniej specjalności oraz wzajemne skoordynowanie techniczne wykonanych przez te osoby opracowań projektowych,\", b) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) uzgadnianie dokumentów technicznych, o których mowa w art. 10 ust. 3,\"; 9) w art. 25 w pkt 2 po dwukrotnie użytym wyrazie \"wyrobów\" dodaje się wyraz \"budowlanych\"; 10) w art. 26 w pkt 1 po wyrazie \"wyrobów\" dodaje się wyraz \"budowlanych\"; 11) w art. 28 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 12) w art. 29: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) obiektów gospodarczych związanych z produkcją rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową w ramach istniejącej działki siedliskowej: a) parterowych budynków gospodarczych o powierzchni zabudowy do 35 m{2}, przy rozpiętości konstrukcji nie większej niż 4,80 m, b) płyt do składowania obornika, c) szczelnych zbiorników na gnojówkę lub gnojowicę o pojemności do 25 m{3}, d) obiektów do neutralizacji ścieków o wydajności do 5 m{3} na dobę, e) naziemnych silosów na materiały sypkie o pojemności do 30 m{3} i wysokości nie większej niż 4,50 m,\", - po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) tymczasowych obiektów budowlanych, nie połączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż w okresie 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu; zwolnienie to nie dotyczy obiektów szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz mogących pogorszyć stan środowiska,\", - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) ogrodzeń,\", - w pkt 9 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) opasek brzegowych oraz innych sztucznych, powierzchniowych lub liniowych umocnień brzegu morskiego, względnie brzegu morskich wód wewnętrznych, nie stanowiących konstrukcji oporowych.\", b) w ust. 2: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) instalowaniu i remoncie tablic i urządzeń reklamowych, z wyjątkiem reklam świetlnych i podświetlanych usytuowanych poza obszarem zabudowanym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym,\", - w pkt 6 skreśla się wyrazy \"średniego i niskiego napięcia\", - w pkt 7 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8-10 w brzmieniu: \"8) instalowaniu krat na obiektach budowlanych, 9) instalowaniu urządzeń na obiektach budowlanych, 10) wykonywaniu podczyszczeniowych robót czerpalnych polegających na usunięciu spłyceń dna, powstałych w czasie użytkowania basenów i kanałów portowych oraz torów wodnych, w stosunku do głębokości technicznych (eksploatacyjnych) i nachyleń skarp podwodnych akwenu, objętych uprzednio uzyskanym pozwoleniem wodnoprawnym i pozwoleniem na wykonywanie robót czerpalnych.\"; 13) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zgłoszenia właściwemu organowi wymaga: 1) budowa, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5a, 9 i 10, oraz wykonywanie robót budowlanych wymienionych w art. 29 w ust. 2 pkt 1-7 i 10, 2) budowa ogrodzeń od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych oraz o wysokości powyżej 2,20 m i wykonanie robót budowlanych polegających na instalowaniu: a) krat na budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz obiektach zabytkowych, b) urządzeń na obiektach budowlanych o wysokości powyżej 3 m.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W zgłoszeniu należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót oraz termin ich rozpoczęcia. Do zgłoszenia należy dołączyć dowód stwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz, w zależności od potrzeb, odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia wymagane odrębnymi przepisami. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia, właściwy organ nakłada, w drodze postanowienia, na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw, w drodze decyzji.\", c) w ust. 3 wyrazy \"o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 9 oraz w ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1\" a po wyrazach \"jeżeli ich realizacja może\" dodaje się wyrazy \"naruszać ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub\"; 14) w art. 32: a) w ust. 4 w pkt 1 na końcu dodaje się wyrazy \"jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym,\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze zarządzenia, wzór wniosku o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę.\"; 15) w art. 33: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlanego. W przypadku zamierzenia budowlanego obejmującego więcej niż jeden obiekt, pozwolenie na budowę może, na wniosek inwestora, dotyczyć wybranych obiektów lub zespołu obiektów, mogących samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. Jeżeli pozwolenie na budowę dotyczy wybranych obiektów lub zespołu obiektów, inwestor jest obowiązany przedstawić projekt zagospodarowania działki lub terenu, o którym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 1, dla całego zamierzenia budowlanego.\", b) w ust. 2 w pkt 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym.\"; 16) w art. 34: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym.\", b) w ust. 3 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \", stanowiący podstawę do wydania pozwolenia na budowę,\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepisu ust. 3 pkt 1 nie stosuje się do projektu budowlanego przebudowy, modernizacji lub montażu obiektu budowlanego, jeżeli, zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym, nie jest wymagane ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze zarządzenia: 1) szczegółowy zakres i formę projektu budowlanego, 2) szczegółowe zasady ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych.\"; 17) w art. 35: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"na przedstawiającego projekt\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Właściwy organ wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, jeżeli na terenie, którego dotyczy projekt zagospodarowania działki lub terenu, znajduje się obiekt budowlany, w stosunku do którego orzeczono nakaz rozbiórki.\"; 18) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę jest dopuszczalne jedynie po uzyskaniu decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. 2. W przypadku naruszenia przepisu ust. 1, właściwy organ uchyla decyzję o pozwoleniu na budowę.\"; 19) w art. 37 w ust. 2 po wyrazach \"w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i art. 36a ust. 2\"; 20) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Odbudowa, przebudowa, rozbudowa, modernizacja, remont lub rozbiórka obiektu budowlanego wpisanego do rejestru zabytków wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania zezwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków. 2. W stosunku do obiektów objętych ochroną konserwatorską na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pozwolenie na budowę może być wydane przez właściwy organ, po wyrażeniu opinii przez wojewódzkiego konserwatora zabytków.\"; 21) w art. 40 skreśla się wyrazy \"ust. 1\"; 22) w art. 41 w ust. 5 po wyrazie \"gazu\" dodaje się wyrazy \"na potrzeby budowy\"; 23) w art. 46 po wyrazach \"dokumenty stanowiące podstawę ich wykonywania\" dodaje się wyrazy \"a także certyfikaty, deklaracje zgodności i oświadczenia, o których mowa w art. 10,\"; 24) w art. 49 w ust. 1 kropkę po wyrazach \"lub jego części\" zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a jego istnienie nie narusza przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, w szczególności ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.\"; 25) w art. 50 w ust. 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jeżeli w tym terminie nie zostanie wydana decyzja, o której mowa w art. 51 ust. 1.\"; 26) w art. 51: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"określającą czynności, jakie należy wykonać\" zastępuje się wyrazami \"nakładającą obowiązek wykonania określonych czynności\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Po wykonaniu obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, właściwy organ wydaje decyzję o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, jeżeli roboty budowlane, w przypadkach innych niż określone w art. 48, zostały wykonane w sposób, o którym mowa w art. 50 ust. 1.\"; 27) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem przepisów art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu, w drodze decyzji.\"; 28) w art. 57: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W razie zmian nie odstępujących w sposób istotny od zatwierdzonego projektu lub warunków pozwolenia na budowę, dokonanych podczas wykonywania robót, do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć kopie rysunków wchodzących w skład zatwierdzonego projektu budowlanego, z naniesionymi zmianami, a w razie potrzeby także uzupełniający opis. W takim przypadku oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), powinno być potwierdzone przez projektanta i inspektora nadzoru inwestorskiego, jeżeli został ustanowiony.\", b) w ust. 3 wyraz \"zawiadomienia\" zastępuje się wyrazem \"wniosku\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Inwestor jest obowiązany zawiadomić właściwy organ o zakończeniu robót budowlanych objętych obowiązkiem zgłoszenia, w terminie 14 dni od dnia ich zakończenia.\"; 29) w art. 59: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Inwestor jest obowiązany zawiadomić właściwy organ o zakończeniu robót budowlanych prowadzonych, po przystąpieniu do użytkowania obiektu budowlanego, na podstawie pozwolenia na użytkowanie.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Właściwy organ, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, odmawia wydania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego w przypadku niespełnienia wymagań określonych w ust. 1, w art. 57 ust. 1-4 lub w art. 58. Przepisy art. 51 stosuje się odpowiednio.\"; 30) w art. 62: a) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c), powinny przeprowadzać: 1) osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim - w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych, 2) osoby posiadające uprawnienia budowlane odpowiedniej specjalności - w odniesieniu do przewodów kominowych, o których mowa w pkt 1, oraz do kominów przemysłowych, kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych.\", b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Szczegółowy zakres kontroli niektórych budowli oraz obowiązek przeprowadzania ich częściej, niż zostało to ustalone w ust. 1, może być określony w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 pkt 2.\"; 31) w art. 64: a) w ust. 1 po wyrazach \"dla każdego budynku\" dodaje się wyrazy \"oraz obiektu budowlanego nie będącego budynkiem, którego projekt jest objęty obowiązkiem sprawdzenia, o którym mowa w art. 20 ust. 2,\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze zarządzenia, wzór książki obiektu budowlanego i sposób jej prowadzenia.\"; 32) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli nie użytkowany lub nie wykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia, właściwy organ wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich ukończenia.\"; 33) w art. 68 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przesłać decyzję, o której mowa w pkt 1, obowiązanemu do zapewnienia lokali zamiennych na podstawie odrębnych przepisów,\"; 34) w art. 70 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powinien być potwierdzony w protokole z kontroli obiektu budowlanego. Osoba dokonująca kontroli jest obowiązana bezzwłocznie przesłać kopię tego protokołu do właściwego organu.\"; 35) w art. 71 w ust. 3 po wyrazach \"o której mowa w art. 51\" dodaje się wyrazy \"ust. 1\"; 36) w art. 72 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i w ustępie tym wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki przeprowadzania oraz tryb postępowania w sprawach rozbiórek obiektów budowlanych, wykonywanych metodą wybuchową.\"; 37) w art. 76 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej\"; 38) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. 1. Ustanawia się państwowy nadzór budowlany jako: 1) nadzór architektoniczno-budowlany, 2) specjalistyczny nadzór budowlany. 2. Państwowy nadzór budowlany sprawują: 1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji jako naczelny organ administracji rządowej w sprawach nadzoru architektoniczno-budowlanego i specjalistycznego nadzoru budowlanego, z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 3 i 4, 2) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jako centralny organ administracji rządowej w sprawach nadzoru architektoniczno-budowlanego i specjalistycznego nadzoru budowlanego, z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 3 i 4, 3) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej jako naczelny organ administracji rządowej w sprawach specjalistycznego nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego, 4) terenowe organy nadzoru architektoniczno-budowlanego, 5) terenowe organy specjalistycznego nadzoru budowlanego. 3. Organy administracji rządowej, właściwe w sprawach specjalistycznego nadzoru budowlanego w dziedzinie górnictwa, określają odrębne przepisy.\"; 39) w art. 81 w ust. 2 wyrazy \"art. 80 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 80 ust. 2 pkt 2\"; 40) w art. 82 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) pełni funkcje organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do wojewodów, w zakresie nadzoru architektoniczno-budowlanego i specjalistycznego nadzoru budowlanego,\"; 41) w art. 84 w ust. 1 wyraz \"Organami\" zastępuje się wyrazami \"Terenowymi organami\"; 42) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. 1. Specjalistycznym nadzorem budowlanym obejmuje się obiekty i roboty budowlane w dziedzinie: 1) obronności państwa - służące celom wojskowym i innym dotyczącym obronności, usytuowane na ogrodzonych lub oznakowanych terenach zamkniętych, 2) bezpieczeństwa państwa - służące celom bezpieczeństwa oraz celom wojskowym, jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Urzędu Ochrony Państwa, na terenach zamkniętych, 3) transportu kolejowego - usytuowane na obszarach kolejowych, w zakresie budowy i eksploatacji dróg szynowych wraz z przeznaczonymi do prowadzenia ruchu kolejowego budynkami, budowlami i urządzeniami oraz urządzeń transportowych linowych i linowo-terenowych, służących do publicznego przewozu osób w celach turystyczno-sportowych, z wyjątkiem budynków użyteczności publicznej i przeznaczonych wyłącznie na pobyt ludzi, wraz z urządzeniami związanymi z tymi budynkami, 4) górnictwa - na terenach zamkniętych będących w dyspozycji zakładów górniczych, 5) budownictwa morskiego - usytuowane na terenie pasa technicznego, portów i przystani morskich, morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego, a także innych terenach przeznaczonych do utrzymania ruchu i transportu morskiego, 6) inżynierii wodnej - hydrotechniczne piętrzące, upustowe, regulacyjne, przeciwpowodziowe, melioracji podstawowych oraz kanały i inne obiekty służące kształtowaniu zasobów wodnych i korzystaniu z nich, wraz z obiektami towarzyszącymi, 7) dróg publicznych - wraz z obiektami i urządzeniami służącymi do utrzymania tych dróg i transportu drogowego, a w odniesieniu do dróg ekspresowych i autostrad - wraz z obiektami i urządzeniami obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek, 8) lotnisk cywilnych - wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi. 2. Rada Ministrów, na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, może określić, w drodze rozporządzenia, także inne, niż wymienione w ust. 1, obiekty i roboty budowlane, objęte specjalistycznym nadzorem budowlanym.\"; 43) po art. 85 dodaje się art. 85a i art. 85b w brzmieniu: \"Art. 85a. 1. Terenowymi organami specjalistycznego nadzoru budowlanego są, w zakresie określonym w: 1) art. 85 ust. 1 pkt 1, 2, 5, 6 i 8 oraz w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 85 ust. 2 - wojewodowie, jako organy pierwszej instancji, 2) art. 85 ust. 1 pkt 3 - okręgowi inspektorzy kolejowego nadzoru budowlanego, 3) art. 85 ust. 1 pkt 7: a) wojewodowie, jako organy pierwszej instancji, w odniesieniu do dróg krajowych, b) kierownicy urzędów rejonowych jako organy pierwszej instancji w odniesieniu do pozostałych kategorii dróg publicznych. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, określi, w drodze rozporządzenia, wewnętrzną organizację i szczegółowy zakres działania terenowych organów specjalistycznego nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego oraz obszar ich działania."}
{"id":"1997_726_2","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 wyraz \"ekorozwój\" zastępuje się wyrazami \"rozwój zrównoważony\"; 2) w art. 4: a) w ust. 1 po wyrazie \"należy\" dodaje się wyrazy \", z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych oraz morza terytorialnego,\", b) w ust. 2 wyrazy \"administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej\"; 3) w art. 6 w ust. 5: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) obszary objęte lub wskazane do objęcia ochroną na podstawie przepisów szczególnych,\", b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) obszary, które mogą być przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową wynikającą z potrzeby zaspakajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej,\", c) w pkt 6 po wyrazach \"oczyszczania ścieków\" dodaje się wyrazy \"a także tereny niezbędne do wytyczania ścieżek rowerowych\", d) w pkt 7 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) obszary przewidywane do realizacji zadań i programów wynikających z polityki, o której mowa w ust. 2.\"; 4) w art. 8 w ust. 4 po wyrazie \"planistycznych\" dodaje się wyrazy \"oraz zakres i rodzaje dokumentów wymaganych w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu\"; 5) w art. 10 w ust. 1: a) w pkt 2 po wyrazach \"wraz z urządzeniami pomocniczymi\" dodaje się wyrazy \"a także tereny niezbędne do wytyczania ścieżek rowerowych,\", b) w pkt 6 wyraz \"urządzania\" zastępuje się wyrazem \"zagospodarowania\", c) w pkt 8 wyrazy \"i kulturowego,\" zastępuje się wyrazami \", kulturowego i zdrowia ludzi,\"; 6) w art. 11 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 7) w art. 12 w ust. 1 wyrazy \"przedmiot i zakres jego ustaleń\" zastępuje się wyrazami \"na mapie stanowiącej załącznik graficzny do tej uchwały i przedmiot jego ustaleń, o którym mowa w art. 10 ust. 1\"; 8) w art. 13: a) w ust. 1: - w pkt 3 po wyrazie \"publicznych,\" dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem zadań związanych z budową urządzeń infrastruktury technicznej w granicach pasa drogowego,\", - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) dla obszarów, o których mowa w art. 6 ust. 5 pkt 5a,\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Za zadanie dla realizacji celów publicznych może być także uznane, na wniosek właściwego ministra lub wojewody, zadanie służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych, realizowane w całości ze środków własnych inwestora. Do zadania takiego stosuje się przepisy rozdziału 6 ustawy, a zobowiązania, o których mowa w art. 62 ust. 6 i art. 65 ust. 1, obciążają inwestora.\"; 9) w art. 15: a) w ust. 1 po wyrazach \"bezskutecznym upływie\" dodaje się wyrazy \"lub upływie jednego roku od dnia podjęcia tej uchwały i nieuchwalenia przez radę gminy planu,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy art. 14 i art. 18 stosuje się odpowiednio.\"; 10) w art. 18 w ust. 2: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) bada spójność rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy określoną w studium, o którym mowa w art. 6,\", b) w pkt 4: - w zdaniu wstępnym po wyrazach \"projekt planu\" dodaje się wyrazy \", stosownie do jego zakresu,\", - w lit. c) na końcu dodaje się wyrazy \"jeżeli obszar objęty projektem planu przylega do granic tych gmin lub gdy ustalenia planu mogą naruszać ich interes prawny,\", - po lit. e) dodaje się lit. f) i g) w brzmieniu: \"f) dyrektorem właściwego urzędu morskiego w zakresie zagospodarowania pasa technicznego, pasa ochronnego, morskich portów i przystani, g) właściwym zarządem drogi, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu może mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę.\", c) w pkt 6 na końcu dodaje się wyrazy \"a także zapewnia informację o wyłożonym projekcie i umożliwia uzyskanie, za zwrotem kosztów, kopii, wypisów i wyrysów,\", d) w pkt 11 przecinek na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy \"oraz informuje o wynikach badań, o których mowa w pkt 2a,\"; 11) w art. 19 w ust. 1 po wyrazach \"pkt 3\" dodaje się wyrazy \"i 4\"; 12) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Naruszenie trybu postępowania oraz właściwości organów określonych w art. 18 powoduje nieważność uchwały rady gminy w całości lub części.\", b) w ust. 2 wyrazy \"do dokonania zmiany\" zastępuje się wyrazami \"w celu uzyskania zgodności projektu planu z prawem\"; 13) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego.\"; 14) w art. 36 w ust. 2 i 3 po wyrazie \"właściciel\" dodaje się wyrazy \"lub użytkownik wieczysty\"; 15) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego.\"; 16) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Zmiana zagospodarowania terenu polegająca w szczególności na wykonaniu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. 2. Nie wymagają ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu: 1) roboty budowlane polegające na modernizacji, remoncie lub montażu, przebudowa oraz zmiana przeznaczenia budynku lub jego części, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu, 2) roboty budowlane nie wymagające pozwolenia na budowę.\"; 17) w art. 40: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu orzeka się, w drodze decyzji, na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, na podstawie przepisów szczególnych.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"terenu\" dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem ust. 3a i 3b,\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a, 3b i 3c w brzmieniu: \"3a. W odniesieniu do terenów zamkniętych, w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje właściwy organ specjalistycznego nadzoru budowlanego. 3b. W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego. 3c. W przypadku inwestycji wykraczających poza obszar jednej gminy decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczącą terenu położonego w granicach jednego województwa, wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, na obszarze właściwości którego znajduje się większa część terenu inwestycji, w porozumieniu z zainteresowanymi wójtami, burmistrzami lub prezydentami miast.\", d) w ust. 4: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"wymagają uzgodnienia\" zastępuje się wyrazami \"wydaje się po uzgodnieniu\", - w pkt 2 wyraz \"terenowym\" zastępuje się wyrazem \"wojewódzkim\", - w pkt 4 po wyrazie \"obszarów\" dodaje się wyrazy \"i obiektów\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) dyrektorem właściwego urzędu morskiego, w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, ochronnego, morskich portów i przystani,\", - po pkt 5 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) właściwym organem państwowego nadzoru górniczego, w odniesieniu do terenów górniczych.\"; 18) w art. 41: a) w ust. 2 w pkt 1 dodaje się na końcu wyrazy \"przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub w przypadku jej braku na kopii mapy ewidencyjnej, obejmującej teren, którego wniosek dotyczy, i najbliższe otoczenie tego terenu,\", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"na rzecz gminy\"; 19) w art. 42 w ust. 1 w pkt 4 dodaje się na końcu wyrazy \"i komunikacji\"; 20) w art. 44: a) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Na postanowienie to stronie nie przysługuje zażalenie.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, z zastrzeżeniem ust. 5a, w przypadku stwierdzenia przez wojewodę niezgodności z prawem warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, usuwa te niezgodności.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego czynności, o których mowa w ust. 2 i 4, wykonuje dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego.\"; 21) w art. 45 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dla obszarów nie wymienionych w ust. 1, a w odniesieniu do których nastąpiło ogłoszenie o przystąpieniu do sporządzenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu można zawiesić na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia tego ogłoszenia. Jeżeli w okresie zawieszenia postępowania administracyjnego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub nie dokonano jego zmiany, stosuje się odpowiednio przepisy art. 44 albo ustala się warunki zabudowy i zagospodarowania terenu na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.\"; 22) w art. 46: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku inwestycji liniowych wprowadzonych do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego właścicielom i użytkownikom wieczystym nieruchomości, na których inwestycje te mają być realizowane, przekazuje się informacje o wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.\"; 23) w art. 48 po wyrazach \"prezydent miasta\" dodaje się wyrazy \",z zastrzeżeniem art. 50a,\"; 24) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu: \"Art. 50a. 1. W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego wydaje decyzje, o których mowa w art. 48 pkt 1, oraz wykonuje czynności, o których mowa w art. 49 i art. 50. 2. W gminach, w granicach których znajdują się morskie wody wewnętrzne, wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1, następuje po uzgodnieniu z wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta.\"; 25) w art. 55, w art. 58 w ust. 1 oraz w art. 59 w ust. 2 wyrazy \"administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej\"; 26) w art. 56 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych w trybie prac nad strategią rozwoju kraju sporządza i aktualizuje koncepcję polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, określającą zwłaszcza przyrodnicze, kulturowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania i cele oraz kierunki tej polityki. 2. Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych przedstawia Radzie Ministrów koncepcję, o której mowa w ust. 1. Rada Ministrów ustala, w jakim zakresie koncepcja ta będzie stanowić podstawę sporządzania programów służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych wpływających na przestrzenne zagospodarowanie kraju.\"; 27) w art. 57: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"oraz obszary przewidywane do realizacji tej polityki.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W studium umieszcza się także wpisane do rejestru zadania rządowe, służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych oraz obszary przewidywane do realizacji tej polityki.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Studium podlega uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej, w odniesieniu do pasa technicznego, pasa ochronnego, portów i przystani morskich.\"; 28) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb sporządzania programów oraz negocjacji warunków wprowadzania zadań rządowych służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady uwzględniania w zagospodarowaniu przestrzennym potrzeb obronności i bezpieczeństwa państwa.\"."}
{"id":"1997_726_3","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243 oraz z 1996 r. Nr 34, poz. 145) w art. 42 w ust. 2 skreśla się pkt 8."}
{"id":"1997_726_4","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 53 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"obszaru funkcjonalnego\"; 2) w art. 57 po wyrazie \"budowlanych\" dodaje się wyrazy \"usytuowanych na terenach zamkniętych\"; 3) w art. 59 w ust. 1 po wyrazie \"budowlanych\" dodaje się wyrazy \"usytuowanych na terenie zamkniętym w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego\"; 4) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Właściwy organ państwowego nadzoru górniczego wydaje pozwolenie na budowę, użytkowanie i rozbiórkę obiektów budowlanych usytuowanych na terenach zamkniętych zakładu górniczego.\"; 5) w art. 62 po wyrazie \"budowlanych\" dodaje się wyrazy \"usytuowanych na terenie zamkniętym\"; 6) w art. 145 skreśla się wyrazy \"obszaru funkcjonalnego\"; 7) art. 146 otrzymuje brzmienie: \"Art. 146. Do czasu uchwalenia planów, o których mowa w art. 53, pozostają w mocy decyzje o ustanowieniu filarów ochronnych oraz zezwolenia na eksploatację w granicach tych filarów, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów.\"."}
{"id":"1997_726_5","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Decyzje o dopuszczeniu do powszechnego stosowania w budownictwie nowych materiałów budowlanych, wydane przed dniem 1 stycznia 1995 r., do czasu wygaśnięcia ich ważności, uznaje się jako aprobaty techniczne. 2. Do czasu wygaśnięcia ważności normy branżowej za dopuszczone do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie uznaje się wyroby budowlane, na które wydano certyfikat lub deklarację zgodności z normą branżową."}
{"id":"1997_726_6","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 6. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy tej ustawy."}
{"id":"1997_726_7","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 7. 1. Prezes Rady Ministrów, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_726_8","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_726_85b","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw","text":"Art. 85b. Nie mogą podlegać przekazaniu, w drodze porozumienia, organom samorządu terytorialnego uprawnienia wojewodów i kierowników urzędów rejonowych w sprawach: 1) nadzoru architektoniczno-budowlanego, w których inwestorem jest gmina, komunalna osoba prawna lub inny podmiot mienia komunalnego, 2) specjalistycznego nadzoru budowlanego.\"; 44) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. 1. Do właściwości organów specjalistycznego nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego należą sprawy i związane z nimi środki działania określone w ustawie, z wyjątkiem wydawania: 1) uprawnień określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5, 2) decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę albo nakazującej rozbiórkę. 2. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy budynków o kubaturze do 300 m{3}, służących do eksploatacji linii kolejowych oraz innych obiektów specjalistycznych, związanych z utrzymaniem ruchu i usytuowanych na obszarach wyznaczonych liniami rozgraniczającymi, zajętych przez urządzenia transportu kolejowego. 3. Organy specjalistycznego nadzoru budowlanego w dziedzinach obronności, bezpieczeństwa państwa, górnictwa oraz budownictwa morskiego, przy wydawaniu pozwolenia na budowę, są obowiązane do egzekwowania posiadania przez inwestora zgody właściwego organu na projektowane rozwiązania w zakresie: 1) granic projektowanego terenu zamkniętego, 2) linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych projektowanych od strony dróg publicznych, ulic i placów położonych poza granicami terenów zamkniętych, portów i przystani morskich, 3) przebiegu i charakterystyki technicznej dróg i linii komunikacyjnych oraz sieci uzbrojenia terenu, wyprowadzonych poza granice terenów zamkniętych, portów i przystani morskich, a także podłączeń tych obiektów do sieci użytku publicznego.\"; 45) w art. 87: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"art. 80 pkt 2-4\" zastępuje się wyrazami \"art. 80 ust. 2 pkt 2-5 i ust. 3\", - w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) prowadzenie ujednoliconej ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze zarządzenia, wzór i zakres ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych.\"; 46) w art. 89: a) w ust. 1 wyrazy \"producenta wyrobów budowlanych\" zastępuje się wyrazami \"dostawcy wyrobów budowlanych w rozumieniu przepisów o badaniach i certyfikacji\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organy państwowego nadzoru budowlanego, w razie powstania uzasadnionych wątpliwości co do jakości wyrobów lub robót budowlanych, a także stanu technicznego obiektu budowlanego, mogą nałożyć, w drodze postanowienia, na osoby, o których mowa w ust. 1, obowiązek dostarczenia, w określonym terminie, odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz. Koszty ocen i ekspertyz ponosi osoba obowiązana do ich dostarczenia. Na postanowienie przysługuje zażalenie.\"; 47) art. 91 otrzymuje brzmienie: \"Art. 91. Kto: 1) udaremnia określone ustawą czynności właściwych organów, 2) wykonuje samodzielną funkcję techniczną w budownictwie, nie posiadając odpowiednich uprawnień budowlanych, podlega karze pozbawienia wolności do roku albo karze ograniczenia wolności, albo karze grzywny.\"; 48) w art. 92 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"art. 70\" zastępuje się wyrazami \"art. 70 ust. 1\"; 49) w art. 93: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wprowadza do obrotu lub przy wykonywaniu robót budowlanych stosuje wyroby budowlane nie dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie, naruszając przepisy art. 10,\", b) w pkt 3 wyrazy \"art. 28 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 28\", c) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) nie spełnia obowiązku, o którym mowa w art. 62 ust. 1,\", d) w pkt 9 wyrazy \"art. 64\" zastępuje się wyrazami \"art. 64 ust. 1 i 3\", e) po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) nie spełnia obowiązku przesłania protokołu, o którym mowa w art. 70 ust. 2,\", f) w pkt 10 po wyrazie \"wyrobów\" dodaje się wyraz \"budowlanych\"; 50) w art. 97 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej w budownictwie wszczyna się na wniosek organu państwowego nadzoru budowlanego, właściwego dla miejsca popełnienia czynu lub stwierdzającego popełnienie czynu, złożony po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego.\"; 51) w art. 99 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"art. 85 ust. 3 i 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 80 ust. 2 pkt 3 i ust. 3\"; 52) w art. 100 wyrazy \"dopuszczenia się tego czynu\" zastępuje się wyrazami \"zakończenia robót budowlanych albo zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego,\"; 53) art. 102 otrzymuje brzmienie: \"Art. 102. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, może określić, w drodze rozporządzenia, organy właściwe do orzekania w sprawach odpowiedzialności zawodowej w budownictwie objętym specjalistycznym nadzorem budowlanym w dziedzinie transportu kolejowego.\"."}
{"id":"1997_72_1","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do celów hodowlanych, w tym eksportu, oraz celów naukowych dozwolone jest łowienie zwierzyny żywej wyłącznie w sieci i nie raniące pułapki, w tym pułapki nie chwytające za kończynę.\"; 2) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Zabrania się chowu i hodowli zamkniętej zwierząt łownych, z wyjątkiem bażanta oraz zwierząt uznanych za zwierzęta gospodarskie na podstawie odrębnych przepisów. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa może wydać zgodę na chów i hodowlę zamkniętą zwierząt łownych nie będących zwierzętami gospodarskimi do celów badań naukowych, dydaktyki, zasiedleń lub eksportu zwierzyny żywej.\"; 3) w art. 28 w ust. 2 w zdaniu wstępnym wyraz \"może\" zastępuje się wyrazami \"po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego może, w drodze decyzji,\"; 4) w art. 29 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Obwód łowiecki obejmujący obszar gruntów pozostających w zarządzie organów wojskowych lub przydzielonych tym organom do wykorzystania może być wydzierżawiony kołom łowieckim za zgodą tych organów.\"; 5) w art. 32: a) w ust. 2 wyrazy \"nadanego, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"uchwalonego przez Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86 i z 1996 r. Nr 27, poz. 118) regulujące zasady nadzoru nad stowarzyszeniami stosuje się odpowiednio do nadzoru nad działalnością Polskiego Związku Łowieckiego, o którym mowa w ust. 3.\"; 6) po art. 32 dodaje art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. Najwyższą władzą w Polskim Związku Łowieckim jest Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego.\"; 7) w art. 33 w ust. 4 po wyrazie \"koordynują\" dodaje się wyrazy \"i nadzorują\"; 8) w art. 53 w pkt 5 skreśla się wyraz \"sieci\" i następujący po nim przecinek; 9) w art. 61 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastosowaniem przepisu art. 29 ust. 2\"."}
{"id":"1997_72_2","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713 i z 1996 r. Nr 91, poz. 409) w art. 52 w ust. 4 wyrazy \"z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim (Dz.U. z 1973 r. Nr 33, poz. 197, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1991 r. Nr 101, poz. 444)\" zastępuje się wyrazami \"z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713 i z 1997 r. Nr 14, poz. 72).\"."}
{"id":"1997_72_3","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 3. Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego powinien uchwalić statut Polskiego Związku Łowieckiego do dnia 31 grudnia 1997 r."}
{"id":"1997_72_4","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_731_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 680 i Nr 121, poz. 769 i 770) w art. 61 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Tygodniowy wymiar godzin wychowania fizycznego, o którym mowa w art. 19 ust. 2, wynosi, w okresie od dnia 1 września 1996 r. do dnia 31 sierpnia 2000 r., co najmniej 3 godziny lekcyjne.\"."}
{"id":"1997_731_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_732_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o cenach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 5 użyte dwukrotnie w różnych przypadkach wyrazy \"podatek obrotowy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"podatek od towarów i usług, podatek akcyzowy\", b) w ust. 10 wyrazy \"w decyzji ustalającej cenę\" zastępuje się wyrazami \"w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 18 ust. 1,\"; 2) w art. 13: a) w ust. 1 po wyrazach \"Rada Ministrów\" dodaje się wyrazy \"w drodze rozporządzenia,\", b) w ust. 2 po wyrazach \"Ministrem Gospodarki\" dodaje się wyrazy \", w drodze rozporządzenia,\", c) w ust. 3 po wyrazach \"Ministrem Gospodarki\" dodaje się wyrazy \"w drodze rozporządzenia,\", d) w ust. 5 wyrazy \"gospodarki uspołecznionej\" zastępuje się wyrazami \"gospodarczymi (sprzedawcami)\"; 3) w art. 18: a) w ust. 1 po wyrazie \"ustala\" dodaje się wyrazy \", w drodze rozporządzenia,\", b) w ust. 2a wyrazy \"w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"w drodze rozporządzenia\"."}
{"id":"1997_732_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o cenach","text":"Art. 2. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"1997_732_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o cenach","text":"Art. 3. Do spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy mają zastosowanie przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_732_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o cenach","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_733_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady organizacji i funkcjonowania systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, a w szczególności: 1) organy administracji publicznej właściwe w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego oraz ich zadania, 2) organizację administracji publicznej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 3) ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela oraz obowiązki świadczeń, jakie mogą być wprowadzone w sytuacji wystąpienia zagrożenia wywołującego bezpośrednio kryzys lub zagrożenia, którego następstwem może być kryzys albo w czasie kryzysu, a także zasady wprowadzania tych ograniczeń i obowiązków, 4) finansowanie systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do określonych w odrębnych przepisach sytuacji, w których konieczny jest udział pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 11."}
{"id":"1997_733_10","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Podmioty, o których mowa w art. 5, są obowiązane współpracować przy wykonywaniu swoich zadań z organami właściwymi w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego."}
{"id":"1997_733_11","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Pododdziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej mogą uczestniczyć w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. e) i pkt 2, gdy użycie innych sił i środków jest niemożliwe lub niewystarczające. 2. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych zarządza użycie pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w sytuacjach, o których mowa w ust. 1, określając wielkość niezbędnych sił i środków. Minister Obrony Narodowej zapewnia realizację tego zarządzenia. 3. Pododdziały, o których mowa w ust. 2, w czasie ich uczestniczenia w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego wykonują zadania określone przez wojewodę wskazanego przez Prezesa Rady Ministrów. 4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb włączania pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do uczestniczenia w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. e) i pkt 2, uwzględniając: 1) organy gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego uprawnione do wnioskowania w tym zakresie, 2) formę i treść wniosku. Rozdział 2 Organy administracji publicznej właściwe w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego"}
{"id":"1997_733_11b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11b. 1. W celu realizacji nadzoru nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych, rozpoznawania zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń oraz przygotowywania do działań ratowniczych, Państwowa Straż Pożarna przeprowadza czynności kontrolnorozpoznawcze oraz ćwiczenia i manewry. 2. Czynności kontrolno-rozpoznawcze obejmują w szczególności: 1) kontrolę przestrzegania przepisów przeciwpożarowych, 2) rozpoznawanie zagrożeń innych niż pożarowe, 3) wstępne ustalanie przyczyn oraz okoliczności powstania i rozprzestrzeniania się pożaru. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb, zakres i szczegółowe zasady przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych, kwalifikacje i tryb wyznaczania osób uprawnionych do czynności kontrolno-rozpoznawczych oraz wzór upoważnienia dla ich przeprowadzania."}
{"id":"1997_733_11c","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11c. 1. Czynności kontrolno-rozpoznawcze, o których mowa w art. 11b ust. 2, mogą być przeprowadzane także: 1) na polecenie sądu, prokuratora lub Najwyższej Izby Kontroli, 2) na zlecenie osób fizycznych, osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady pobierania opłat za zlecone czynności kontrolno-rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1997_733_11d","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11d. Osoba uprawniona do czynności kontrolno-rozpoznawczych ma prawo: 1) wstępu do wszystkich obiektów i pomieszczeń, z wyłączeniem części mieszkalnej oraz stanowiących własność bądź zarządzanych przez: a) Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, Policję, Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczną, b) obce misje dyplomatyczne, urzędy konsularne bądź inne instytucje międzynarodowe korzystające z immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych, 2) żądania wyjaśnień w sprawach związanych z ujawnionymi nieprawidłowościami."}
{"id":"1997_733_11e","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11e. 1. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej, w razie stwierdzenia naruszenia przepisów przeciwpożarowych, uprawniony jest w drodze decyzji administracyjnej do: 1) nakazania usunięcia stwierdzonych uchybień w ustalonym terminie, 2) wstrzymania robót (prac), zakazania używania maszyn, urządzeń lub środków transportowych oraz eksploatacji pomieszczeń, obiektów lub ich części, jeżeli stwierdzone uchybienia mogą powodować zagrożenie życia ludzi lub bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru. 2. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.\"; 9) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Organizacja ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej\"; 10) skreśla się art. 12; 11) dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy tworzą: 1) jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej - z mocy prawa, 2) pozostałe jednostki ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej oraz inne podmioty - po zawarciu porozumienia z odpowiednim organem Państwowej Straży Pożarnej.\"; 12) w art. 14 skreśla się ust. 3-9; 13) w art. 15 w zdaniu wstępnym po wyrazie \"Jednostkami\" dodaje się wyrazy \"ratownictwa i\"; 14) w art. 16a w ust. 1 i 2, w art. 22 w ust. 2, w art. 23 w ust. 1 i 3, w art. 24 w ust. 1, w art. 26 w ust. 1 i 2, w art. 27 w pkt 2, w art. 27a, w art. 29 w zdaniu wstępnym i w pkt 4, w art. 32 w ust. 1, w art. 33 w ust. 1 i 2, w art. 35 w ust. 2 występujące w różnych przypadkach wyrazy \"jednostki ochrony przeciwpożarowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"jednostki ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej\"; 15) w art. 18 wyrazy \"Komendanta Wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"komendanta powiatowego\"; 16) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Organizacja i prowadzenie działań ratowniczych\"; 17) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Działania ratownicze mogą prowadzić jednostki ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Działaniami ratowniczymi organizowanymi i prowadzonymi przez Państwową Straż Pożarną dowodzi strażak Państwowej Straży Pożarnej.\"; 18) dodaje się art. 25a i art. 25b w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Strażacy biorący udział w działaniach ratowniczych, w zakresie niezbędnym do prowadzenia tych działań, mają prawo korzystania z: 1) dróg, gruntów i zbiorników wodnych państwowych, komunalnych i prywatnych, 2) komunalnych i prywatnych ujęć wodnych i środków gaśniczych. 2. W okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności strażak kierujący działaniami ratowniczymi ma prawo zarządzenia: 1) ewakuacji ludzi i mienia z terenu objętego akcją ratowniczą, 2) koniecznych prac wyburzeniowych i rozbiórkowych, 3) wstrzymania komunikacji w ruchu lądowym, 4) udostępnienia pojazdów, środków i przedmiotów niezbędnych do akcji ratowniczej, 5) zakazu przebywania osobom postronnym w rejonie akcji ratowniczej. 3. Ponadto w okolicznościach, o których mowa w ust. 2, kierujący działaniami ma prawo: 1) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, jednostek gospodarczych, organizacji społecznych i obywateli, 2) odstąpienia od zasad działania uznanych powszechnie za bezpieczne. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb korzystania z praw, o których mowa w ust. 2 i 3."}
{"id":"1997_733_12","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Organami administracji publicznej właściwymi w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego są: 1) Prezes Rady Ministrów, w imieniu którego działa minister właściwy do spraw wewnętrznych, 2) wojewoda, 3) starosta, 4) wójt. 2. Organy, o których mowa w ust. 1, zapewniają wymagany stan gotowości cywilnej i sprawność zarządzania kryzysowego, odpowiednio na obszarze kraju, województwa, powiatu i gminy."}
{"id":"1997_733_13","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Do zadań ministra właściwego do spraw wewnętrznych w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego należy w szczególności: 1) opracowywanie założeń polityki rządu w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego oraz projektów aktów prawnych w tym zakresie, 2) opiniowanie projektu budżetu państwa w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 3) zatwierdzanie ogólnokrajowego programu w zakresie planowania cywilnego, 4) zatwierdzanie ogólnokrajowego planu reagowania kryzysowego, 5) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na obszarze kraju, 6 ) organizowanie i koordynowanie pomocy zagranicznej, w tym we współpracy z organizacjami międzynarodowymi, 7) organizowanie centralnego lub międzywojewódzkiego wsparcia logistycznego, materialno-technicznego i kadrowego w sytuacji wystąpienia zagrożenia lub kryzysu obejmującego co najmniej obszar jednego województwa albo kryzysu obejmującego obszar jednego województwa, dla zwalczania którego nie wystarczają środki pozostające w dyspozycji wojewody, 8) informowanie ludności o możliwym lub występującym zagrożeniu."}
{"id":"1997_733_14","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Do zadań wojewody w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego należy w szczególności: 1) zatwierdzanie wojewódzkiego programu w zakresie planowania cywilnego, 2) zatwierdzanie wojewódzkiego planu reagowania kryzysowego, 3) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na obszarze województwa, 4) przygotowywanie i przekazywanie informacji i danych niezbędnych do opracowania ogólnokrajowego programu i planu, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 i 4, 5) uzgadnianie projektów powiatowych programów w zakresie planowania cywilnego i planów reagowania kryzysowego, 6) uzgadnianie wojewódzkich programów i projektów, w tym inwestycyjnych, przygotowanych przez sejmik województwa, pod względem ich zgodności z programami i planami, o których mowa w pkt 1 i 2 , 7) koordynowanie systemów kierowania, alarmowania oraz obserwacji zagrożeń na obszarze województwa, 8) prowadzenie działalności inwestycyjnej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego o charakterze wojewódzkim, w tym w szczególności budowy, rozbudowy i unowocześniania systemów kierowania, obserwacji i ostrzegania, a także uzgadniania takiej działalności z innymi wojewodami, 9) udzielanie pomocy staroście w wykonywaniu przez niego zadań w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu obejmującego powiat, w zakresie wsparcia logistycznego, materiałowo-sprzętowego i kadrowego, w tym przy użyciu pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, 10) organizowanie współpracy międzypowiatowej i międzywojewódzkiej w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu obejmującego powiat lub kilka powiatów, 11) uzgadnianie powiatowych projektów i programów, w tym inwestycyjnych oraz obejmujących odbudowę określonych obszarów, pod względem ich zgodności z programami i planami, o których mowa w pkt 1 i 2, 12) uzgadnianie planów zagospodarowania przestrzennego województwa, pod względem ich zgodności z programami i planami, o których mowa w pkt 1 i 2, 13) wspomaganie lokalnych organów gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego w pozyskiwaniu środków finansowych, niezbędnych do prowadzenia odbudowy, 14) prowadzenie szkoleń, treningów i ćwiczeń sprawdzających stan gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego oraz innych form edukacji w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 15) przygotowanie i zapewnienie funkcjonowania budowli ochronnych oraz obiektów i urządzeń specjalnych na potrzeby ochrony ludności oraz działania w sytuacji stanu nadzwyczajnego. 2. W razie niemożności wykonywania przez wojewodę obowiązków, zadania z zakresu zarządzania kryzysowego wykonuje z mocy prawa pierwszy wicewojewoda."}
{"id":"1997_733_15","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Do zadań starosty z zakresu administracji rządowej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego należy w szczególności: 1) zatwierdzanie powiatowego programu w zakresie planowania cywilnego, 2) zatwierdzanie powiatowego planu reagowania kryzysowego, 3) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na obszarze powiatu, 4) przygotowywanie i przekazywanie informacji i danych niezbędnych do opracowania wojewódzkiego programu i planu, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2, 5) uzgadnianie projektów gminnych programów w zakresie planowania cywilnego i planów reagowania kryzysowego, 6) uzgadnianie lokalnych programów i projektów, w tym inwestycyjnych oraz obejmujących odbudowę określonych obszarów, przygotowywanych w szczególności przez gminę, pod względem ich zgodności z programami i planami, o których mowa w pkt 1 i 2, 7) uzgadnianie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy z programami i planami, o których mowa w pkt 1 i 2, 8) uzgadnianie systemów kierowania, alarmowania oraz obserwacji zagrożeń na obszarze powiatu, 9) prowadzenie działalności inwestycyjnej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego o charakterze powiatowym, w tym w szczególności rozbudowy i unowocześniania systemów kierowania, obserwacji i ostrzegania, a także uzgadnianie takiej działalności z innymi starostami, 10) udzielanie pomocy wójtowi w wykonywaniu przez niego zadań w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu obejmującego gminę, w zakresie wsparcia logistycznego, materiałowo-sprzętowego i kadrowego, 11) zapewnianie poszkodowanym, przy współpracy z gminą, warunków niezbędnych dla ochrony ich życia lub zdrowia i przywracanie funkcjonowania najważniejszych instytucji i urządzeń użyteczności publicznej oraz wykonywania wszystkich podstawowych funkcji przez administrację publiczną, 12) organizowanie współpracy międzygminnej i międzypowiatowej w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu obejmującego gminę lub kilka gmin, 13) prowadzenie lokalnych szkoleń, treningów i ćwiczeń, sprawdzających stan gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego oraz innych form edukacji w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 14) wykonywanie poleceń ministra właściwego do spraw wewnętrznych i wojewody, o których mowa w art. 17, 15) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych ustawach lub wynikających z planów lub programów w zakresie planowania cywilnego przyjętych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i wojewodę. 2. W razie niemożności wykonywania przez starostę obowiązków, zadania z zakresu zarządzania kryzysowego wykonuje z mocy prawa wicestarosta. 3. Rada powiatu może określić zasady wyznaczania innego członka zarządu do wykonywania zadań z zakresu zarządzania kryzysowego w przypadku niemożności wykonywania tych zadań przez starostę lub wicestarostę."}
{"id":"1997_733_16","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Do zadań wójta z zakresu administracji rządowej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego należy w szczególności: 1) zatwierdzanie gminnego programu w zakresie planowania cywilnego, 2) zatwierdzanie gminnego planu reagowania kryzysowego, 3) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na obszarze gminy, 4) przygotowywanie i przekazywanie informacji i danych niezbędnych do opracowania powiatowego programu i planu, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 i 2, 5) koordynowanie systemów kierowania, alarmowania oraz obserwacji zagrożeń na obszarze gminy, 6) zapewnianie poszkodowanym warunków niezbędnych dla ochrony ich życia lub zdrowia i przywracanie funkcjonowania najważniejszych instytucji i urządzeń użyteczności publicznej oraz wykonywania wszystkich podstawowych funkcji przez administrację publiczną, 7) prowadzenie działalności inwestycyjnej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego o charakterze gminnym, w tym w szczególności rozbudowy i unowocześniania systemów kierowania, obserwacji i ostrzegania, 8) prowadzenie gminnych szkoleń, treningów i ćwiczeń, sprawdzających stan gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego oraz innych form edukacji w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 9) wykonywanie poleceń ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wojewody i starosty, o których mowa w art. 17, 10) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych ustawach lub wynikających z planów w zakresie planowania cywilnego przyjętych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wojewodę i starostę. 2. W razie niemożności wykonywania przez wójta obowiązków, zadania z zakresu zarządzania kryzysowego, wykonuje z mocy prawa jego zastępca. 3. Rada gminy może określić zasady wyznaczania innego członka zarządu do wykonywania zadań z zakresu zarządzania kryzysowego w przypadku niemożności wykonywania tych zadań przez wójta lub jego zastępcę."}
{"id":"1997_733_17","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, wojewoda, starosta lub wójt kierują działaniami organów administracji publicznej oraz innych podmiotów, dla których zadania przewidziano w planach reagowania kryzysowego, w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu odpowiednio na obszarze kraju, województwa, powiatu, gminy lub ich części. 2. Kierując działaniami, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych może wydawać: 1) zarządzenia i polecenia - wojewodzie, 2) polecenia - innym niż wojewoda organom administracji publicznej i podmiotom, dla których zadania przewidziano w planach reagowania kryzysowego. 3. Kierując działaniami, o których mowa w ust. 1, wojewoda, starosta lub wójt: 1) mogą wydawać polecenia organom administracji publicznej oraz innym podmiotom, dla których zadania przewidziano w planach reagowania kryzysowego, 2) informują o możliwym lub występującym zagrożeniu lub kryzysie. 4. Polecenia, o których mowa w ust. 2 i 3, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. 5. Polecenia, o których mowa w ust. 2 i 3, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie."}
{"id":"1997_733_18","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Ministrowie i kierownicy urzędów centralnych są obowiązani do uwzględniania w swoich działaniach zadań z zakresu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego określonych w ustawie, w tym w szczególności do określania i diagnozowania zagrożeń związanych z rozwojem cywilizacyjnym lub działaniem sił natury oraz współdziałania z organami właściwymi w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego podczas obserwacji, zapobiegania i likwidacji zagrożeń, w czasie trwania kryzysu, a także podczas usuwania jego skutków. 2. Ministrowie i kierownicy urzędów centralnych są obowiązani do podjęcia, w zakresie swoich kompetencji, bezzwłocznych działań, w celu minimalizacji skutków zagrożeń oraz informowania ministra właściwego do spraw wewnętrznych o tych zagrożeniach i podjętych działaniach."}
{"id":"1997_733_19","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Organy, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz ministrowie i kierownicy urzędów centralnych są odpowiedzialni za opracowanie oraz zatwierdzają programy w zakresie planowania cywilnego i plany reagowania kryzysowego. 2. Programy, o których mowa w ust. 1, stanowią dokumenty zawierające założenia i wytyczne dotyczące rozwoju, organizacji i infrastruktury systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego. 3. Plany, o których mowa w ust. 1, stanowią dokumenty ustalające sposoby kierowania oraz zasady współdziałania, a także procedury realizowane przez podmioty określone w planie, podejmujące działania zmierzające do minimalizacji lub likwidacji bezpośrednich skutków zagrożenia lub kryzysu. 4. Plan, o którym mowa w ust. 1, składa się z: 1) części głównej zawierającej: a) charakterystykę potencjalnych zagrożeń, b) przydział zadań podmiotom określonym w planie, c) procedury rozwijania centrum zarządzania kryzysowego, d) procedury aktualizacji planu reagowania kryzysowego i uruchamiania jego realizacji, e) sposób koordynowania działań podmiotów określonych w planie, 2) załączników zawierających: a) charakterystykę zadań podmiotów określonych w planie, b) schemat obiegu informacji i decyzji, c) procedury uruchamiania i realizacji zadań określonych w planie, 3) informacji uzupełniających stanowiących szczegółowe dane potrzebne do realizacji zadań. 5. Podmioty, dla których zadania przewidziano w planie reagowania kryzysowego, opracowują swoje plany operacyjne, zawierające harmonogramy i procedury realizacji zadań. 6. Ministrowie i kierownicy urzędów centralnych oraz wojewodowie są obowiązani do uzgadniania projektów planów reagowania kryzysowego z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych."}
{"id":"1997_733_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym - należy przez to rozumieć całokształt działań organów określonych w ustawie oraz innych ustawach właściwych dla poszczególnych służb lub systemów ratowniczych, podejmowanych w czasie pokoju w celu wykonania zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1, 2) zagrożeniu - należy przez to rozumieć nagłe lub przewidziane zdarzenie wywołane siłami natury lub wynikające z działalności człowieka, w tym również z naruszeniem, zagrażające życiu ludności, mieniu, środowisku lub dziedzictwu kulturowemu, które, w zależności od rozmiaru i charakteru, wywołuje bezpośrednio kryzys lub może prowadzić do jego wystąpienia, 3) kryzysie - należy przez to rozumieć sytuację będącą następstwem zagrożenia polegającą na zerwaniu lub znacznym naruszeniu więzów społecznych przy równoczesnym poważnym zakłóceniu w funkcjonowaniu instytucji publicznych, jednak w takim stopniu, że użyte środki niezbędne do zapewnienia lub przywrócenia bezpieczeństwa nie uzasadniają wprowadzenia żadnego ze stanów nadzwyczajnych przewidzianych w art. 228 ust. 1 Konstytucji, 4) planowaniu cywilnym - należy przez to rozumieć całokształt przedsięwzięć planistycznych wykonywanych w szczególności przez opracowywanie planów i programów: a) w zakresie zapobiegania powstawaniu i rozprzestrzenianiu się zagrożenia, b) w zakresie przygotowania do zwalczania zagrożenia, a także reagowania w sytuacji zagrożenia oraz usuwania jego skutków, c) zapewniających osiągnięcie właściwego stanu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na każdym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa, 5) służbach - należy przez to rozumieć służby, inspekcje i straże w rozumieniu przepisów ustawy o administracji rządowej w województwie i ustaw szczególnych, inspekcje określone w tej ustawie oraz inne jednostki organizacyjne, które na podstawie odrębnych przepisów wykonują określone zadania z zakresu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 6) wójcie - należy przez to rozumieć także burmistrza i prezydenta miasta."}
{"id":"1997_733_20","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Organy, o których mowa w art. 12 ust. 1, mogą powoływać, jako ich organy doradcze, zespoły reagowania kryzysowego, w skład których wchodzą kierownicy odpowiednio: centralnych, wojewódzkich, powiatowych lub gminnych służb, a także kierownicy administracji niezespolonych, przedstawiciele organizacji społecznych oraz inne osoby zaproszone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wojewodę, starostę lub wójta. 2. Do zadań zespołów, o których mowa w ust. 1, należy w szczególności: 1) w zakresie gotowości cywilnej: a) analiza i ocena możliwości wystąpienia zagrożeń, b) wypracowywanie wniosków i propozycji dotyczących zapobiegania i przeciwdziałania zagrożeniom, c) opiniowanie projektów aktów prawnych, planów i programów pod względem ich zgodności z przyjętymi zasadami w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 2) w zakresie zarządzania kryzysowego: a) stała analiza i ocena zagrożenia lub kryzysu oraz jego poszczególnych elementów, b) przedstawianie szczegółowych sposobów i środków reagowania na zagrożenie lub kryzys i ograniczanie jego skutków. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb pracy zespołów, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem form pracy oraz sposobu dokumentowania prac zespołów."}
{"id":"1997_733_21","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Uruchomienie zarządzania kryzysowego należy do tego z organów, o których mowa w art. 12 ust. 1, który pierwszy otrzymał informację i uznał ją za świadczącą o wystąpieniu zagrożenia albo kryzysu. 2. Organ, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2-4, informuje natychmiast o zaistniałym zagrożeniu lub kryzysie organ działający na wyższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa i przedstawia swoją opinię co do właściwości organu, który powinien kierować działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu. 3. Organ, który otrzymał informację na podstawie ust. 2: 1) bezzwłocznie wskazuje, z zastrzeżeniem pkt 2, organ kierujący działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu oraz - jeżeli nie jest to minister właściwy do spraw wewnętrznych - natychmiast informuje organ działający na wyższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa o wystąpieniu zagrożenia lub kryzysu oraz o podjętych środkach, 2) w przypadku uznania niewłaściwości swojej i organu, od którego otrzymał informację, w kierowaniu działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu, informuje natychmiast organ działający na wyższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa o zaistniałej sytuacji i przedstawia swoją opinię co do właściwości organu, który powinien kierować działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu. 4. Do organu, który otrzymał informację na podstawie ust. 3 pkt 2, stosuje się odpowiednio ust. 3. 5. W sytuacjach określonych w ust. 1-4, organ uruchamiający zarządzanie kryzysowe informuje natychmiast organy działające na bezpośrednio niższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa, które z kolei informują organy działające na kolejnym, niższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa, o wystąpieniu zagrożenia lub kryzysu i wynikających z tego faktu konsekwencjach prawnych i faktycznych. 6. Organ kierujący działaniami w zakresie zarządzania kryzysowego, który uznał, iż zagrożenie lub kryzys zostały zażegnane, kończy te działania oraz: 1) powiadamia o tym organ działający na wyższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa, 2) ogłasza o tym w sposób zwyczajowo przyjęty na obszarze objętym zagrożeniem lub kryzysem."}
{"id":"1997_733_22","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W zależności od rozwoju i charakteru zdarzeń, może następować między organami, o których mowa w art. 12 ust. 1, przejmowanie lub przekazywanie kierowania działaniami w czasie trwania kryzysu lub zagrożenia. O przejęciu lub przekazaniu kierowania decyduje organ działający na wyższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa, informując o tym natychmiast organy działające na bezpośrednio niższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa. Rozdział 3 Organizacja administracji publicznej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego"}
{"id":"1997_733_23","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Tworzy się Krajowy Urząd Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego, zwany dalej \"Krajowym Urzędem\". 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych wykonuje swoje zadania w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy pomocy Krajowego Urzędu. 3. Krajowym Urzędem kieruje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"1997_733_24","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Do zadań Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej jako kierownika Krajowego Urzędu należy w szczególności: 1) zapewnianie właściwego wykonywania zadań i kompetencji przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych w zakresie zarządzania kryzysowego, 2) opracowywanie ogólnokrajowych programów w zakresie planowania cywilnego i planów reagowania kryzysowego oraz koordynowanie programów i planów wojewódzkich, 3) opracowywanie projektów zasad i procedur zarządzania kryzysowego, 4) uzgadnianie projektów planów reagowania kryzysowego zatwierdzanych przez ministrów i kierowników urzędów centralnych oraz wojewodów, 5) koordynowanie systemów kierowania i systemów obserwacji zagrożeń o charakterze ogólnokrajowym oraz gromadzenie i opracowywanie informacji uzyskiwanych z tych systemów, 6) prowadzenie działalności inwestycyjnej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego o charakterze ogólnokrajowym, w tym w szczególności rozbudowy i unowocześniania systemów kierowania, obserwacji i ostrzegania, 7) utrzymywanie stałych kontaktów i współpraca z podmiotami uczestniczącymi w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 8) współpraca w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego z właściwymi organami innych państw oraz z organizacjami międzynarodowymi, w tym w szczególności utrzymywanie kontaktów z Organizacją Narodów Zjednoczonych i Unią Europejską, 9) analiza i ocena strat powstałych w czasie zagrożenia lub kryzysu w oparciu o informacje przekazane przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Krajowemu Urzędowi statut określający jego organizację i tryb pracy."}
{"id":"1997_733_25","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw wewnętrznych kieruje działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu przy pomocy Krajowego Centrum Ratownictwa i Reagowania Kryzysowego działającego w strukturze Krajowego Urzędu."}
{"id":"1997_733_25b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25b. 1. Osobie niebędącej strażakiem, która uległa wypadkowi, oraz członkom rodziny osoby zmarłej wskutek takiego wypadku, w związku z wypełnianiem obowiązków, o których mowa w art. 25a ust. 3 pkt 1, lub ćwiczeniami organizowanymi przez Państwową Straż Pożarną, przysługują świadczenia odszkodowawcze. 2. Za użycie, zniszczenie, uszkodzenie lub utratę bez winy właściciela środków transportowych, inwentarza lub innego mienia w związku z akcją ratowniczą lub ćwiczeniami organizowanymi przez Państwową Straż Pożarną przysługuje odszkodowanie. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania świadczeń i odszkodowania, o których mowa w ust. 1 i 2.\"; 19) w tytule rozdziału 5 po wyrazie \"jednostek\" dodaje się wyrazy \"ratownictwa i\"; 20) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Strażakowi jednostki ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej lub członkowi ochotniczej straży pożarnej, zwanemu dalej \"osobą poszkodowaną\", który w związku z udziałem w działaniach ratowniczych lub ćwiczeniach doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, przysługuje: 1) jednorazowe odszkodowanie w razie doznania stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, 2) renta z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy. 2. Członkom rodziny osoby poszkodowanej, która zmarła wskutek okoliczności, o których mowa w ust. 1, zwanych dalej \"wypadkiem\", przysługuje: 1) jednorazowe odszkodowanie z tytułu śmierci osoby poszkodowanej, 2) renta rodzinna. 3. Osobie poszkodowanej lub członkowi jej rodziny przysługuje także jednorazowe odszkodowanie z tytułu zużycia, uszkodzenia lub utraty mienia w związku z wypadkiem. 4. Jednorazowe odszkodowania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, przysługują na zasadach określonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej w wysokości kwot ustalanych na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. 5. Renty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, przysługują na zasadach i wysokości określonej w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. 6. Jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 3, ustala i wypłaca, z zastrzeżeniem ust. 7, osoba prawna lub fizyczna ponosząca koszty funkcjonowania jednostki ochrony przeciwpożarowej, na podstawie przepisów o odszkodowaniach przysługujących w związku ze służbą w Państwowej Straży Pożarnej. 7. Jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 3, dla osoby poszkodowanej będącej członkiem jednostki ochrony przeciwpożarowej włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego ustala i wypłaca właściwy komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej. 8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 13.\"; 21) w art. 28 w ust. 7 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\" oraz wyrazy \"Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw wewnętrznych\"; 22) w art. 29 w pkt 4 oraz w art. 34 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw wewnętrznych\"; 23) w art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jednostka organizacyjna Państwowej Straży Pożarnej może przekazywać nieodpłatnie technicznie sprawny, zbędny sprzęt i urządzenia ochotniczym strażom pożarnym, po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu wojewódzkiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz zarządów innych wojewódzkich organizacji zrzeszających ochotnicze straże pożarne.\"; 24) w art. 32: a) w ust. 3 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) ponoszenia kosztów okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 28 ust. 6.\", b) w ust. 3a dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Funkcję komendanta gminnego można powierzyć osobie, posiadającej kwalifikacje zawodowe, o których mowa w art. 4 ust. 3.\"; 25) w art. 35 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki odpłatności za szkolenia, o których mowa w ust. 2, z uwzględnieniem w szczególności: 1) wyżywienia i noclegów osób uczestniczących w szkoleniu, 2) wynagrodzenia wykładowców oraz osób prowadzących zajęcia dydaktyczne, 3) kosztów amortyzacji sprzętu i urządzeń użytych do szkolenia, 4) kosztów zużycia paliw, energii i środków gaśniczych użytych do szkolenia oraz innych kosztów wynikających ze specyfiki danego rodzaju szkolenia.\"; 26) w art. 39 w ust. 1 po wyrazach \"na cele\" dodaje się wyrazy \"ratownictwa i\"."}
{"id":"1997_733_26","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wojewoda wykonuje zadania i kompetencje z zakresu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy pomocy komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. 2. Aparatem pomocniczym komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej jest wojewódzki urząd ratownictwa i zarządzania kryzysowego."}
{"id":"1997_733_27","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Do zadań komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej jako kierownika wojewódzkiego urzędu ratownictwa i zarządzania kryzysowego należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektów wojewódzkiego programu w zakresie planowania cywilnego i planu reagowania kryzysowego, 2) gromadzenie i opracowywanie informacji uzyskiwanych z systemów obserwacji, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 7, 3) przygotowywanie wojewódzkich szkoleń, treningów, ćwiczeń i innych form edukacji w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego dla osób działających w strukturach administracji publicznej na obszarze województwa, 4) utrzymywanie stałych kontaktów i współpraca z podmiotami uczestniczącymi w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 5) analiza i ocena strat powstałych w czasie zagrożenia lub kryzysu na obszarze województwa w oparciu o informacje przekazane przez powiatowych inspektorów gotowości cywilnej, 6) wykonywanie innych zadań określonych przez wojewodę."}
{"id":"1997_733_28","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wojewoda kieruje działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu przy pomocy wojewódzkiego centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego, działającego w strukturze wojewódzkiego urzędu ratownictwa i zarządzania kryzysowego. 2. Wojewoda może określić inną jednostkę organizacyjną wojewódzkiej administracji zespolonej, w ramach której będzie działać wojewódzkie centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego."}
{"id":"1997_733_29","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W wojewódzkim centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego są wykonywane zadania polegające w szczególności na zapewnieniu wojewodzie warunków umożliwiających sprawne kierowanie i koordynowanie działań w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu na obszarze województwa lub znacznej jego części."}
{"id":"1997_733_2a","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2a. Organami administracji publicznej właściwymi w sprawach ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej są: 1) minister właściwy do spraw wewnętrznych, 2) wojewoda, 3) komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"1997_733_2b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2b. 1. Do zadań ministra właściwego do spraw wewnętrznych w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej należą w szczególności: 1) opracowywanie założeń polityki Rządu w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej oraz projektów aktów prawnych w tym zakresie, 2) opiniowanie projektu budżetu państwa w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej, a także w zakresie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, 3) współpraca w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej, z właściwymi organami innych państw oraz z organizacjami międzynarodowymi, w tym w szczególności utrzymywanie kontaktów z organami Organizacji Narodów Zjednoczonych i Unii Europejskiej, 4) sprawowanie nadzoru nad realizacją zadań w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej przez organy, o których mowa w art. 2a pkt 2 i 3. 2. Zadania w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej minister właściwy do spraw wewnętrznych wykonuje przy pomocy Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, którego obsługę zapewnia Krajowy Urząd Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego, zwany dalej \"Krajowym Urzędem\". 3. Do zadań Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z zakresu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej wykonywanych przy pomocy Krajowego Urzędu należą w szczególności: 1) ustalanie planu rozmieszczenia na obszarze kraju specjalistycznego sprzętu ratowniczego, na potrzeby krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, 2) współpraca z podmiotami uczestniczącymi w krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym, 3) analizowanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń, 4) dysponowanie oraz kierowanie siłami i środkami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze kraju, w przypadku działań ratowniczych, których charakter, rozmiar lub zasięg przekracza możliwości sił ratowniczych województwa, 5) inicjowanie przedsięwzięć oraz prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, 6) ustalanie programów i zasad szkolenia pożarniczego dla jednostek ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej, wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, 7) współdziałanie z Zarządem Głównym Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, 8) współpraca z organizacjami wykonującymi zadania użyteczności publicznej w zakresie ratownictwa."}
{"id":"1997_733_2c","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2c. 1. Do zadań wojewody w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej należą w szczególności: 1) organizowanie krajowego systemu ratowniczo - gaśniczego na obszarze województwa, 2) dysponowanie oraz kierowanie siłami i środkami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze województwa, w przypadku działań ratowniczych, których charakter, rozmiar lub zasięg przekracza możliwości sił ratowniczych powiatu, 3) kontrola uzgadniania projektów budowlanych pod względem ochrony przeciwpożarowej, 4) nadzór nad organami i jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej działającymi na obszarze województwa, 5) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej, 6) wykonywanie innych zadań określonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Zadania w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej na obszarze województwa, wojewoda wykonuje przy pomocy komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, będącego kierownikiem wojewódzkiego urzędu ratownictwa i zarządzania kryzysowego. 3. Do zadań komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z zakresu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej wykonywanych przy pomocy wojewódzkiego urzędu ratownictwa i zarządzania kryzysowego należą w szczególności: 1) przygotowywanie wojewódzkich szkoleń, treningów, ćwiczeń i innych form edukacji w zakresie ratownictwa, ochrony przeciwpożarowej, dla osób działających w strukturach administracji publicznej na obszarze województwa, 2) współpraca z podmiotami uczestniczącymi w krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym, 3) opracowywanie planów ratowniczych na obszarze województwa, 4) kontrolowanie jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej działających na obszarze województwa, 5) analizowanie stanu bezpieczeństwa województwa w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej, 6) współdziałanie z zarządem wojewódzkim Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz z innymi wojewódzkimi organizacjami zrzeszającymi ochotnicze straże pożarne, 7) współpraca z organizacjami wykonującymi zadania użyteczności publicznej w zakresie ratownictwa."}
{"id":"1997_733_2d","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2d. 1. Do zadań komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej należą w szczególności: 1) organizowanie na obszarze powiatu krajowego systemu ratowniczogaśniczego, 2) dysponowanie oraz kierowanie siłami i środkami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze powiatu poprzez swoje stanowisko kierowania, 3) organizowanie i prowadzenie działań ratowniczych, 4) współdziałanie z komendantem gminnym ochrony przeciwpożarowej, jeżeli komendant taki został zatrudniony w gminie, 5) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń, 6) opracowywanie planów ratowniczych na obszarze powiatu, 7) nadzorowanie przestrzegania przepisów przeciwpożarowych, 8) wstępne ustalanie przyczyny oraz okoliczności powstania i rozprzestrzeniania się pożaru oraz miejscowego zagrożenia, 9) organizowanie szkolenia i doskonalenia pożarniczego, w tym również dla członków ochotniczych straży pożarnych, 10) współdziałanie z powiatowymi organizacjami zrzeszającymi ochotnicze straże pożarne, 11) przeprowadzanie inspekcji podmiotów należących do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego w zakresie przygotowania do działań ratowniczych. 2. Aparatem pomocniczym komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej jest komenda powiatowa (miejska) Państwowej Straży Pożarnej, zwana dalej \"komendą powiatową\". 3. Regulamin organizacyjny komendy powiatowej jest ustalany przez komendanta powiatowego i zatwierdzany przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"1997_733_2e","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2e. 1. W postępowaniu administracyjnym, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji z zakresu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej, organem właściwym jest komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. 2. W postępowaniu administracyjnym, w sprawach, o których mowa w ust. 1, organami wyższego stopnia są: 1) w stosunku do komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej - komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, 2) w stosunku do komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej - Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"1997_733_2f","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2f. 1. Rada powiatu przynajmniej raz na rok rozpatruje informacje komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o stanie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej oraz o zagrożeniach pożarowych i innych miejscowych zagrożeniach powiatu (miasta na prawach powiatu). Na polecenie starosty informację taką właściwy komendant jest obowiązany składać w każdym czasie. 2. Rada powiatu (miasta) na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1, może określić w drodze uchwały istotne dla wspólnoty samorządowej zagrożenia bezpieczeństwa pożarowego. 3. W przypadku bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa wspólnoty samorządowej, w szczególności życia lub zdrowia, przewodniczący zarządu gminy lub powiatu może wydać komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży Pożarnej polecenie podjęcia działań w zakresie właściwości Państwowej Straży Pożarnej, zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 4. Uchwała, o której mowa w ust. 2, lub polecenie wydane na podstawie ust. 3 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnej czynności służbowej. Uchwała lub polecenie nie mogą również określać sposobu wykonania zadania przez Państwową Straż Pożarną. 5. Starosta lub wójt (burmistrz lub prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść i skutki polecenia, o którym mowa w ust. 4. 6. Polecenie, o którym mowa w ust. 4, podlega niezwłocznemu wykonaniu. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 7. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej niezwłocznie przedkłada sprawę komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia, o którym mowa w ust. 4. 8. Polecenie, o którym mowa w ust. 4, naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia stwierdza wojewoda.\"; 5) w art. 4 w ust. 3, w art. 5 w ust. 2, w art. 6 w ust. 2, w art. 7 w ust. 2, w art. 13 w ust. 1 i 2, w art. 22 w ust. 2, w art. 23 w ust. 3 i w art. 39 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 6) w art. 4 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, placówki kształcenia ustawicznego, kształcące na potrzeby ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej oraz zasady ich funkcjonowania, a w szczególności określi: 1) wykaz tych placówek, 2) zasady ich tworzenia i likwidacji, 3) ramowe plany nauczania oraz podstawy programowe kształcenia, 4) zasady i tryb naboru kandydatów, 5) zasady odpłatności za naukę oraz wypadki całkowitego bądź częściowego zwolnienia z odpłatności, 6) wykaz uzyskiwanych kwalifikacji zawodowych, 7) wzory dokumentów potwierdzających ich ukończenie.\"; 7) w art. 6 dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Rzeczoznawców, o których mowa w ust. 2a pkt 3, powołuje i odwołuje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.\"; 8) dodaje się nowy rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Czynności kontrolno-rozpoznawcze w zakresie ochrony przeciwpożarowej"}
{"id":"1997_733_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. System gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego, ochronę życia i zdrowia ludności oraz ochronę mienia, środowiska i dziedzictwa kulturowego w sytuacji wystąpienia zagrożenia albo w czasie kryzysu, a w szczególności: 1) zapobieganie i przeciwdziałanie zagrożeniom, 2) utrzymanie sprawności zarządzania kryzysowego, w tym reagowania kryzysowego, 3) zapewnienie co najmniej takich warunków życia ludzi w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu, jakie są niezbędne dla ochrony ich życia lub zdrowia, 4) zapewnienie co najmniej takich warunków kontynuowania działalności gospodarczej i funkcjonowania administracji publicznej w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu, jakie są niezbędne dla realizacji celów, o których mowa w pkt 1-3. 2. Celem systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego jest także wspieranie misji pokojowych poza granicami kraju i koordynowanie pomocy humanitarnej, technicznej i eksperckiej prowadzonej przez organizacje krajowe i międzynarodowe."}
{"id":"1997_733_30","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Starosta wykonuje zadania i kompetencje z zakresu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy pomocy powiatowego inspektora gotowości cywilnej. 2. Powiatowego inspektora gotowości cywilnej powołuje i odwołuje starosta. 3. Powiatowy inspektor gotowości cywilnej kieruje powiatowym inspektoratem gotowości cywilnej. Inspektorat jest komórką organizacyjną starostwa powiatowego."}
{"id":"1997_733_31","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Do zadań powiatowego inspektora gotowości cywilnej należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektów powiatowego programu w zakresie planowania cywilnego i planu reagowania kryzysowego, 2) gromadzenie i opracowywanie informacji uzyskiwanych z systemów obserwacji, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 8, 3) przygotowywanie lokalnych szkoleń, treningów, ćwiczeń i innych form edukacji w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 4) utrzymywanie stałych kontaktów i współpraca z podmiotami uczestniczącymi w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 5) analiza i ocena strat powstałych w czasie zagrożenia lub kryzysu na obszarze powiatu w oparciu o informacje przekazane przez gminnych inspektorów gotowości cywilnej, 6) wykonywanie innych zadań określonych przez starostę."}
{"id":"1997_733_32","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W ramach powiatowej administracji zespolonej działa powiatowe centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego, przy pomocy którego: 1) w zakresie określonym w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c)-e) - właściwi kierownicy powiatowych służb podejmują działania przewidziane w ustawach, 2) w zakresie określonym w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a) - starosta kieruje działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu. 2. Starosta określa jednostkę organizacyjną powiatowych służb, w ramach której działa powiatowe centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego."}
{"id":"1997_733_33","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W powiatowym centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego są wykonywane zadania polegające: 1) w zakresie gotowości cywilnej na: a) prowadzeniu stałej obserwacji zjawisk mogących prowadzić do wystąpienia zagrożenia, b) podejmowaniu działań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. d), c) współudziale i pomocy w wykonywaniu zadań podejmowanych przez powiatowego inspektora gotowości cywilnej, w tym w szczególności w ćwiczeniach, treningach i szkoleniach, prowadzeniu obserwacji, zbieraniu i przetwarzaniu informacji, 2) w zakresie zarządzania kryzysowego na: a) zapewnieniu staroście warunków umożliwiających sprawne kierowanie działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu na obszarze powiatu lub istotnej jego części, w tym w szczególności ostrzeganie i alarmowanie ludności, b) organizowaniu wsparcia międzygminnego i ewentualnie międzypowiatowego, w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu obejmującego część powiatu, c) logistycznym, materiałowo - sprzętowym oraz kadrowym wspieraniu wójta w kierowaniu przez niego działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu na obszarze gminy, d) informowaniu ludności o możliwym lub występującym zagrożeniu. 2. Działania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b), prowadzi się w zintegrowanym układzie, posiadającym główne stanowisko dyspozytorskie i obejmującym wszystkie podstawowe służby ze względu na ich zadania w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego. 3. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są wykonywane przy współpracy z powiatowym inspektorem gotowości cywilnej."}
{"id":"1997_733_34","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Wójt wykonuje zadania i kompetencje z zakresu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy pomocy gminnego inspektora gotowości cywilnej. 2. Gminnego inspektora gotowości cywilnej powołuje i odwołuje wójt. 3. Gminny inspektor gotowości cywilnej kieruje gminnym inspektoratem gotowości cywilnej, będącym komórką organizacyjną urzędu gminy, jeżeli statut gminy lub regulamin urzędu przewiduje taką komórkę."}
{"id":"1997_733_35","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Do zadań gminnego inspektora gotowości cywilnej należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektów gminnego programu w zakresie planowania cywilnego i planu reagowania kryzysowego, 2) współpraca z komórkami organizacyjnymi urzędu gminy właściwymi w sprawach ewidencji ludności i pojazdów oraz w prowadzeniu odpowiedniej ewidencji wymaganej dla potrzeb systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 3) przygotowywanie lokalnych szkoleń, treningów, 4) prowadzenie ćwiczeń i innych form edukacji w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 5) utrzymywanie stałych kontaktów i współpraca z podmiotami uczestniczącymi w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, a działającymi na obszarze gminy, 6) analiza i ocena strat powstałych w czasie zagrożenia lub kryzysu na obszarze gminy i przekazywanie informacji na ten temat powiatowemu inspektorowi gotowości cywilnej, 7) wykonywanie innych zadań określonych przez wójta."}
{"id":"1997_733_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. W strukturze administracji gminnej może działać gminne centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego, przy pomocy którego: 1) w zakresie określonym w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c)-e) - właściwi kierownicy gminnych służb podejmują działania przewidziane w ustawach, 2) zakresie określonym w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a) - wójt kieruje działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu. 2. W miastach na prawach powiatu działają miejskie centra ratownictwa i reagowania kryzysowego na zasadach określonych w art. 32 i art. 33."}
{"id":"1997_733_37","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, wymagania organizacyjne i techniczne, jakie powinny spełniać: Krajowe Centrum Ratownictwa i Reagowania Kryzysowego, wojewódzkie centra ratownictwa i reagowania kryzysowego oraz powiatowe i gminne centra ratownictwa i reagowania kryzysowego, z uwzględnieniem wymagań w zakresie: 1) obiegu informacji w systemie zarządzania kryzysowego, 2) zgodności systemów łączności, 3) zgodności systemów informatycznych. Rozdział 4 Ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw oraz obowiązki świadczeń"}
{"id":"1997_733_38","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W sytuacji wystąpienia zagrożenia lub kryzysu, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia i zdrowia obywateli lub mienia o wielkiej wartości, mogą zostać wprowadzone: 1) ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela polegające na: a) nakazie określonego sposobu poruszania się, b) nakazie lub zakazie przebywania do odwołania, lub w określonych godzinach, na określonych obszarach lub w określonych miejscach lub obiektach, c) nakazie opróżnienia lub zabezpieczenia przed zniszczeniem określonych pomieszczeń, d) nakazie ewakuacji w ustalonym czasie z określonych obszarów, miejsc i obiektów, e) nakazie poddania się kwarantannie, szczepieniom ochronnym i badaniom lekarskim, f) wprowadzeniu całkowitej lub częściowej reglamentacji zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły lub ograniczeń w dostarczaniu wody, energii elektrycznej lub gazu, 2) obowiązki świadczeń osobistych i rzeczowych polegające na: a) udzielaniu pomocy ofiarom kryzysu, w tym w szczególności osobom, które uległy nieszczęśliwym wypadkom, b) wykonywaniu określonych prac, c) oddaniu do używania posiadanych nieruchomości lub rzeczy ruchomych, w tym środków transportu, łączności i innych środków technicznych, d) udostępnieniu określonych pomieszczeń osobom ewakuowanym, e) przyjęciu na przechowanie lub zabezpieczeniu mienia lub zagrożonych zwierząt osób poszkodowanych lub ewakuowanych, f) pełnieniu wart. 2. Przedmiotem świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c) i d), nie mogą być dobra kultury ruchome i nieruchome wpisane do rejestru zabytków. 3. Od świadczeń osobistych zwolnione są osoby: 1) do 16 roku życia i powyżej 60 roku - w zakresie określonym w ust. 1 pkt 2 lit. b) i f), 2) chore, niepełnosprawne i kobiety w ciąży - w zakresie określonym w ust. 1 pkt 2 lit. a), b), e) i f), 3) sprawujące opiekę nad dziećmi do lat 14 oraz osobami chorymi i niepełnosprawnymi - w zakresie określonym w ust. 1 pkt 2 lit. b), e) i f). 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach właściwy organ w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego może zwolnić od obowiązków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, również inne osoby."}
{"id":"1997_733_39","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Obowiązki świadczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2, mogą zostać wprowadzone wyłącznie wówczas, gdy siły i środki pozostające w dyspozycji właściwego organu w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego są niewystarczające dla likwidacji zagrożenia lub kryzysu. 2. Ograniczenia i obowiązki świadczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1, wprowadza się na czas oznaczony, niezbędny dla ochrony życia i zdrowia obywateli lub mienia o wielkiej wartości, nie dłuższy jednak niż 7 dni. W wyjątkowych, szczególnie uzasadnionych przypadkach, wojewoda może przedłużyć ten okres na dalszy czas oznaczony. Łączny czas trwania ograniczeń lub obowiązków świadczeń nie może przekroczyć 30 dni. Do przedłużania okresu, na jaki wprowadzono ograniczenia lub obowiązki świadczeń, stosuje się przepisy art. 40-43. 3. Ograniczenia i obowiązki świadczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1, stosuje się do osób fizycznych, zamieszkałych lub przebywających czasowo na obszarze, na którym wystąpiło zagrożenie lub kryzys, a także odpowiednio do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej mających siedzibę lub prowadzących działalność na tym obszarze. 4. Ograniczenia i obowiązki świadczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1, mogą obowiązywać na całym obszarze jednostki zasadniczego podziału terytorialnego państwa lub jego części."}
{"id":"1997_733_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. W systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego są wykonywane zadania polegające: 1) w zakresie gotowości cywilnej na: a) planowaniu cywilnym, b) przygotowaniu organizacyjnym i rzeczowym do zwalczania zagrożeń, c) prowadzeniu stałej obserwacji zjawisk mogących doprowadzić do wystąpienia zagrożeń, d) podejmowaniu interwencji oraz działań ratowniczych, e) przeciwdziałaniu występowaniu zagrożeń lub likwidowaniu skutków zdarzeń o charakterze nagłym i nie wywołujących kryzysu, 2) w zakresie zarządzania kryzysowego na: a) reagowaniu w sytuacji wystąpienia zagrożenia oraz w czasie trwania kryzysu, b) usuwaniu skutków kryzysu, w szczególności przez odbudowę ze zniszczeń powstałych w czasie jego trwania. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) oraz w pkt 2 lit. a), są wykonywane przez organy określone w ustawie, w trybie i na zasadach w niej przewidzianych. 3. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c)-e), są wykonywane przez organy określone w ustawach właściwych dla poszczególnych służb lub systemów ratowniczych, stosownie do rozmiaru i charakteru zagrożenia, w trybie i na zasadach w nich przewidzianych. 4. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), są wykonywane przez organy i na zasadach określonych w ustawie oraz przewidzianych w innych ustawach."}
{"id":"1997_733_40","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Ograniczenia i obowiązki świadczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1, są wprowadzane przez właściwy organ w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, kierujący działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 41, aktem prawa miejscowego, wydawanym w formie rozporządzenia kryzysowego, obowiązującym przez określony czas z możliwością jego skrócenia lub przedłużenia. 2. Jeżeli działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu kieruje minister właściwy do spraw wewnętrznych, ograniczenia i obowiązki świadczeń wprowadza właściwy wojewoda. 3. Akty prawa miejscowego wprowadzające ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b) i d)-f), są wydawane wyłącznie przez wojewodę z własnej inicjatywy lub na wniosek starosty lub wójta, jeżeli starosta lub wójt kieruje działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu. 4. Akty prawa miejscowego wprowadzające ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. a) i c), oraz obowiązek świadczenia, o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 lit. c), są wydawane przez: 1) wojewodę, lub 2) starostę z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta, jeżeli wójt kieruje działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu. 5. Z chwilą wydania aktu prawa miejscowego przez organ, który przejął kierowanie działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu na podstawie art. 22, tracą moc akty prawa miejscowego wydane przez organy dotychczas kierujące działaniami w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu, chyba że akt prawa miejscowego wydany przez organ, który przejął kierowanie działaniami, stanowi inaczej."}
{"id":"1997_733_41","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Wprowadzenie obowiązku świadczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2, poprzedza się wezwaniem osób fizycznych zamieszkałych lub przebywających czasowo na obszarze, na którym wystąpiło zagrożenie lub kryzys, a także osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej mających siedzibę lub prowadzących działalność na tym obszarze, do dobrowolnego spełnienia tych świadczeń. 2. Obowiązek świadczeń może być wprowadzony, jeżeli mimo wezwania do dobrowolnego spełnienia świadczeń, liczba ochotników jest niewystarczająca dla likwidacji zagrożenia lub kryzysu."}
{"id":"1997_733_42","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Akty prawa miejscowego, o których mowa w art. 40 ust. 1, określają w szczególności: 1) zakres i rodzaj ograniczeń wolności i praw lub obowiązku świadczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1, 2) kategorie osób i podmiotów podlegających ograniczeniom lub obowiązkom świadczeń, 3) zasięg terytorialny obowiązywania ograniczeń i obowiązku świadczeń, 4) czas trwania ograniczeń i obowiązku świadczeń. 2. Organ, który wydał akt prawa miejscowego, o którym mowa w art. 40 ust. 1, przekazuje go natychmiast właściwemu organowi nadzoru. Niezależnie od uprawnień przysługujących na podstawie odrębnych ustaw, organ nadzoru może wstrzymać wykonanie aktu, jeżeli stwierdzi, że został on wydany bez uzasadnienia lub z przekroczeniem granic upoważnienia do jego wydania. Równocześnie z wstrzymaniem wykonania zakwestionowanego aktu, jeżeli jest to niezbędne do zapobieżenia lub usunięcia zagrożenia albo do przeciwdziałania kryzysowi, organ nadzoru - o ile nie jest to minister właściwy do spraw wewnętrznych - wydaje rozporządzenie zastępcze, które obowiązuje do czasu zastąpienia go przez właściwy organ prawidłowym aktem prawa miejscowego, nie dłużej jednak niż 7 dni. 3. Do aktów prawa miejscowego, o których mowa w art. 40 ust. 1, stosuje się przepisy dotyczące ogłaszania, nadzoru i kontroli aktów prawa miejscowego stanowionych w trybie właściwym dla przepisów porządkowych."}
{"id":"1997_733_43","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Ograniczenie, o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. c), i obowiązki świadczeń w stosunku do poszczególnych osób i jednostek, o których mowa w art. 39 ust. 3, są nakładane w drodze decyzji wydanej na podstawie aktu prawa miejscowego w związku z właściwym przepisem ustawy przez organ wskazany w tym akcie. W decyzji określa się okres obowiązywania ograniczenia lub obowiązku świadczeń. 2. Organem wyższego stopnia w sprawach decyzji, o których mowa w ust. 1, wydanych przez starostę i wójta, jest wojewoda. 3. Do decyzji wydawanych na podstawie aktów prawa miejscowego, o których mowa w art. 40 ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego z zastrzeżeniem, że: 1) podlegają one natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia lub ogłoszenia, 2) mogą one być w nagłych wypadkach wydawane ustnie, a następnie potwierdzane pisemnie, 3) odwołania od nich wnosi się w terminie 3 dni od dnia doręczenia lub pisemnego potwierdzenia decyzji wydanej ustnie, 4) wniesione odwołania podlegają przekazaniu organowi odwoławczemu w terminie 3 dni, a rozpatrzeniu - w terminie 7 dni od dnia doręczenia mu odwołania. 4. Potwierdzenie pisemne, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia ustania zagrożenia lub kryzysu."}
{"id":"1997_733_44","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Za wykonanie świadczenia osobistego, o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 lit. a), b), e) i f), przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości 1\/178 kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników za pełny wymiar czasu pracy określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy, za każdą godzinę czasu wykonywania świadczeń. 2. Zryczałtowane wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje od: 1) Skarbu Państwa - jeżeli obowiązek świadczenia osobistego został wprowadzony przez wojewodę, 2) powiatu - jeżeli obowiązek świadczenia osobistego został wprowadzony przez starostę, 3) gminy - jeżeli obowiązek świadczenia osobistego został wprowadzony przez wójta."}
{"id":"1997_733_45","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Posiadacz przedmiotu świadczenia wezwany do wykonania świadczenia jest obowiązany oddać go do używania w stanie przydatnym do użytku wraz z dotyczącymi go dokumentami. 2. Biorący przedmiot świadczenia jest obowiązany używać go w sposób odpowiadający jego właściwościom i przeznaczeniu. Biorący ponosi zwykłe koszty i inne ciężary związane z utrzymaniem i eksploatacją przedmiotu świadczenia za okres, w którym posiadacz przedmiotu świadczenia nie mógł z niego korzystać, a poczynione przez biorącego wydatki lub nakłady na przedmiot świadczenia nie podlegają zwrotowi. 3. Biorący przedmiot świadczenia jest odpowiedzialny także za jego przypadkową utratę lub uszkodzenia oraz za szkody wynikłe z używania go w sposób sprzeczny z jego właściwościami i przeznaczeniem. 4. Biorący jest obowiązany zwrócić posiadaczowi przedmiot świadczenia w stanie niepogorszonym. Biorący nie ponosi odpowiedzialności za zużycie przedmiotu świadczenia, będące następstwem prawidłowego używania. 5. Biorący przedmiot świadczenia jest odpowiedzialny za szkody wynikłe z niezwrócenia go niezwłocznie po terminie określonym w decyzji, o której mowa w art. 43 ust. 1, oraz z tytułu napraw wykonywanych po tym terminie wskutek uszkodzeń powstałych w czasie używania go przez biorącego."}
{"id":"1997_733_46","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Osobie, która poniosła stratę majątkową powstałą w następstwie ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela w czasie zagrożenia lub kryzysu, zwanej dalej \"poszkodowanym\", przysługuje roszczenie o odszkodowanie. 2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wyrównanie straty majątkowej, bez korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby strata nie powstała. 3. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą do odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem art. 418."}
{"id":"1997_733_47","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Odszkodowanie przysługuje od: 1) Skarbu Państwa - jeżeli ograniczenie w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela, w którego następstwie powstała szkoda wprowadzone zostało przez wojewodę, 2) powiatu - jeżeli ograniczenie w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela, w którego następstwie powstała szkoda wprowadzone zostało przez starostę, 3) gminy - jeżeli ograniczenie w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela, w którego następstwie powstała szkoda wprowadzone zostało przez wójta. 2. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli strata majątkowa powstała wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą biorący nie ponosi odpowiedzialności."}
{"id":"1997_733_48","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. W sprawie o odszkodowanie orzeka w drodze decyzji organ, który wprowadził ograniczenie w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela, w następstwie którego powstała szkoda. 2. Organ, o którym mowa w ust. 1, wydaje decyzję w sprawie o odszkodowanie niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie trzech miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. 3. Wypłaty odszkodowania dokonuje organ, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna."}
{"id":"1997_733_49","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Poszkodowany niezadowolony z decyzji w sprawie o odszkodowanie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia tej decyzji, może wnieść powództwo do sądu powszechnego. 2. Wniesienie powództwa, o którym mowa w ust. 1, nie wstrzymuje wykonania decyzji."}
{"id":"1997_733_5","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. W systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego uczestniczą w szczególności organy administracji publicznej, osoby fizyczne, organizacje społeczne, przedsiębiorcy, środki społecznego przekazu, a także inne osoby prawne i jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej."}
{"id":"1997_733_50","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 48, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, o ile ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_733_51","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Roszczenie o odszkodowanie ulega przedawnieniu z upływem roku od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o stracie majątkowej. Jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem trzech lat od dnia ustania zagrożenia lub kryzysu."}
{"id":"1997_733_52","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Roszczenie o odszkodowanie przechodzi na następców prawnych poszkodowanego."}
{"id":"1997_733_53","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Osobie, która podczas lub w związku z wykonywaniem świadczenia osobistego określonego w art. 38 ust. 1 pkt 2, lit. a), b), e) i f), doznała uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia przysługuje roszczenie o odszkodowanie, o którym mowa w art. 444 Kodeksu cywilnego. 2. W razie śmierci osoby, na którą nałożono obowiązek świadczenia osobistego, podczas lub w związku z wykonywaniem tego świadczenia, stosuje się odpowiednio przepisy art. 446 Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1997_733_54","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W czasie trwania zagrożenia lub kryzysu właściwy organ w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego może zawiesić na czas określony działalność placówek oświatowych, instytucji kultury, sportu, rekreacji, rozrywki i innych jednostek zajmujących się świadczeniem powszechnie dostępnej działalności usługowej."}
{"id":"1997_733_55","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W czasie trwania zagrożenia lub kryzysu właściwy organ na wniosek organu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego może, w celu i w zakresie niezbędnym do usprawnienia przemieszczania się środków transportowych, wprowadzić ograniczenia w ruchu drogowym, kolejowym i lotniczym, a także w żegludze śródlądowej i przybrzeżnej - na wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym."}
{"id":"1997_733_56","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Redaktorzy naczelni dzienników i czasopism oraz nadawcy audycji radiowych i telewizyjnych działający na obszarze, na którym wystąpiło zagrożenie lub kryzys, są obowiązani na żądanie właściwego organu do nieodpłatnego, natychmiastowego rozpowszechniania aktów prawa miejscowego, komunikatów i decyzji tego organu związanych z działaniami podejmowanymi w czasie trwania zagrożenia lub kryzysu. Przepisów art. 34, art. 35 i art. 47 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 584, Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999) nie stosuje się. Rozdział 5 Finansowanie systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego"}
{"id":"1997_733_57","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Jednostki samorządu terytorialnego otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie zadań, o których mowa w art. 15 i art. 16, oraz wypłatę wynagrodzenia i odszkodowań, o których mowa w art. 44 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz art. 47 ust. 1 pkt 2 i 3."}
{"id":"1997_733_58","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Tworzy się gminny fundusz kryzysowy, zwany dalej \"gminnym funduszem\", powiatowy fundusz kryzysowy, zwany dalej \"powiatowym funduszem\" oraz wojewódzki fundusz kryzysowy, zwany dalej \"wojewódzkim funduszem\". 2. Środki gminnych, powiatowych i wojewódzkich funduszy przeznaczone są na finansowanie wydatków związanych z reagowaniem w czasie kryzysu i usuwaniem jego skutków."}
{"id":"1997_733_59","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Środki gminnych, powiatowych i wojewódzkich funduszy gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym. 2. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego opracowuje plan finansowy funduszu, który stanowi załącznik do uchwały budżetowej."}
{"id":"1997_733_6","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. System gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego stanowi część systemu bezpieczeństwa wewnętrznego państwa i obejmuje inne systemy, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa, życia i zdrowia ludzi oraz ochrona mienia, środowiska i dziedzictwa kulturowego. 2. Zakres zastosowania ustawy w przypadku wprowadzenia stanów nadzwyczajnych przewidzianych w art. 228 ust. 1 Konstytucji określają odrębne przepisy."}
{"id":"1997_733_60","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Przychodami gminnego funduszu są: 1) przekazane z budżetu gminy środki finansowe ustalone w wysokości stanowiącej 0,2% wykonanych wydatków bieżących w roku poprzedzającym rok budżetowy, z wyłączeniem wydatków bieżących na zadania oświatowe, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) pożyczki udzielone z budżetu państwa, 3) darowizny, 4) odsetki z oprocentowania rachunków bankowych i lokat, 5) inne przychody, określone w odrębnych przepisach. 2. Jeżeli wysokość zgromadzonych środków z tytułu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przekroczy 1% planowanych na dany rok w budżecie gminy wydatków bieżących, rada gminy może, w drodze uchwały, zadecydować o nieprzekazywaniu środków na ten fundusz. 3. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przekazywane są z budżetu gminy w dwóch równych ratach w terminach do 30 czerwca i 31 grudnia roku budżetowego i stanowią wydatki budżetu danego roku"}
{"id":"1997_733_61","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Przychodami powiatowego funduszu są: 1) przekazane z budżetu powiatu środki finansowe ustalone w wysokości stanowiącej 0,2% wykonanych wydatków bieżących w roku poprzedzającym rok budżetowy, z wyłączeniem wydatków bieżących na zadania oświatowe, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) pożyczki udzielone z budżetu państwa, 3) darowizny, 4) odsetki z oprocentowania rachunków bankowych i lokat, 5) inne przychody, określone w odrębnych przepisach. 2. Jeżeli wysokość zgromadzonych środków z tytułu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przekroczy 1% planowanych w budżecie powiatu wydatków bieżących, rada powiatu może, w drodze uchwały, zadecydować o nieprzekazywaniu środków na ten fundusz. 3. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przekazywane są z budżetu powiatu w dwóch równych ratach w terminach do 30 czerwca i 31 grudnia roku budżetowego i stanowią wydatek budżetu danego roku."}
{"id":"1997_733_62","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Przychodami wojewódzkiego funduszu są: 1) przekazane z budżetu województwa środki finansowe ustalone w wysokości stanowiącej 0,2% wykonanych wydatków bieżących w roku poprzedzającym rok budżetowy, z wyłączeniem wydatków bieżących na zadania oświatowe, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) pożyczki udzielone z budżetu państwa, 3) darowizny, 4) odsetki z oprocentowania rachunków bankowych i lokat, 5) inne przychody, określone w odrębnych przepisach. 2. Jeżeli wysokość zgromadzonych środków z tytułu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przekroczy 1% planowanych w budżecie województwa wydatków bieżących, sejmik województwa może, w drodze uchwały, zadecydować o nieprzekazywaniu środków na ten fundusz. 3. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przekazywane są z budżetu województwa w dwóch równych ratach w terminach do 30 czerwca i 31 grudnia roku budżetowego i stanowią wydatek budżetu danego roku."}
{"id":"1997_733_63","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Środki gminnego, powiatowego oraz wojewódzkiego funduszu mogą służyć jako zabezpieczenie poręczeń na zaciąganie kredytów i pożyczek w przypadku realizacji zadań własnych inwestycyjnych, mających bezpośredni związek z przeciwdziałaniem zagrożeniom i kryzysom."}
{"id":"1997_733_64","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. W przypadku wystąpienia zagrożenia lub kryzysu zarząd jednostki samorządu terytorialnego podejmuje decyzję o uruchomieniu środków funduszu kryzysowego. 2. Środkami gminnego, powiatowego oraz wojewódzkiego funduszu dysponują odpowiednio wójt, starosta lub marszałek województwa."}
{"id":"1997_733_65","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Jeżeli suma wydatków związanych z reagowaniem na zagrożenie lub kryzys w gminie przekroczy wysokość 75% środków zgromadzonych na rachunku gminnego funduszu, wójt może wystąpić z wnioskiem o pomoc rzeczową lub finansową z budżetu powiatu, w skład którego wchodzi ta gmina. 2. Starosta niezwłocznie udziela pomocy ze środków powiatowego funduszu, jeżeli z informacji zawartych we wniosku wynika poniesienie przez gminę wydatków ponad sumę, o której mowa w ust. 1. 3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana w formie dotacji celowej, na podstawie porozumienia zawartego między tymi jednostkami samorządu terytorialnego. 4. Do rozliczenia dotacji, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6 poz. 69, Nr 12, poz. 136. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499)."}
{"id":"1997_733_66","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Jeżeli suma wydatków związanych z reagowaniem na zagrożenie lub kryzys w powiecie przekroczy wysokość 75% środków zgromadzonych na rachunku powiatowego funduszu, starosta może wystąpić z wnioskiem o pomoc rzeczową lub finansową z budżetu województwa, w skład którego wchodzi ten powiat. 2. Marszałek województwa niezwłocznie udziela pomocy ze środków wojewódzkiego funduszu, jeżeli z informacji zawartych we wniosku wynika poniesienie przez powiat wydatków ponad sumę, o której mowa w ust. 1. 3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana w formie dotacji celowej, na podstawie porozumienia zawartego między tymi jednostkami samorządu terytorialnego. 4. Do rozliczenia dotacji, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy ustawy o finansach publicznych."}
{"id":"1997_733_67","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Każdego roku w budżecie państwa tworzy się rezerwę celową w wysokości 0,2% planowanych wydatków bieżących, z przeznaczeniem na realizację zadań, o których mowa w niniejszej ustawie, w szczególności na dofinansowanie zadań, wykonywanych przez województwo w przypadku, gdy suma wydatków związanych z reagowaniem na zagrożenie lub kryzys w województwie przekroczy wysokość 75% środków zgromadzonych na rachunku wojewódzkiego funduszu. 2. Środki z rezerwy, o której mowa w ust. 1, mogą być również przeznaczone na pożyczki dla jednostek samorządu terytorialnego, w przypadku wystąpienia stanów zagrożenia lub kryzysu. 3. Warunki udzielenia pożyczki, ze szczególnym uwzględnieniem stopnia stanu zagrożenia lub kryzysu, określa umowa zawarta między właściwym dysponentem budżetu państwa a zarządem jednostki samorządu terytorialnego. Rozdział 6 Przepisy karne"}
{"id":"1997_733_68","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Kto: 1) nie stosuje się do nakazu określonego sposobu poruszania się, 2) nie stosuje się do nakazu lub zakazu przebywania w określonych godzinach na określonych obszarach lub w określonych miejscach i obiektach, 3) nie stosuje się do nakazu opróżnienia lub zabezpieczenia określonych pomieszczeń przed zniszczeniem, 4) nie stosuje się do nakazu ewakuacji w ustalonym czasie z określonych obszarów, miejsc i obiektów, 5) nie stosuje się do nakazu poddania się kwarantannie, szczepieniom ochronnym lub badaniom lekarskim, 6) narusza obowiązki wynikające z wprowadzonej całkowitej lub częściowej reglamentacji zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły lub ograniczeń w dostarczaniu wody, energii elektrycznej lub gazu, 7) wbrew obowiązkowi nie wykonuje świadczeń osobistych i rzeczowych, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2, 8) wbrew obowiązkowi nie rozpowszechnia aktów prawa miejscowego, komunikatów i decyzji właściwych organów - podlega karze aresztu lub grzywny. 2. Kto naruszając wprowadzone ograniczenia w ruchu drogowym, kolejowym i lotniczym, a także w żegludze śródlądowej i przybrzeżnej - na wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym, utrudnia lub uniemożliwia prowadzenie działań ratowniczych - podlega karze aresztu lub grzywny. 3. Rozpoznawanie spraw o wykroczenia określone w ust. 1 i 2 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. 4. Jeżeli sprawca wykroczenia został ujęty na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem i niezwłocznie doprowadzony na rozprawę, rozpoznanie sprawy następuje w trybie przepisów o postępowaniu przyspieszonym."}
{"id":"1997_733_69","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Niewykonane w całości lub w części do ostatniego dnia obowiązywania aktów prawa miejscowego, ustanawiających ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela lub obowiązki świadczeń osobistych i rzeczowych, kary za wykroczenia wymierzone na podstawie przepisów niniejszej ustawy podlegają wykonaniu. 2. Postępowania w sprawach o wykroczenia określone w niniejszej ustawie, wszczęte i niezakończone orzeczeniem kończącym postępowanie do dnia utraty mocy obowiązującej przez akty prawa miejscowego ustanawiające ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw człowieka i obywatela, prowadzi się na podstawie przepisów niniejszej ustawy, a wymierzone kary podlegają wykonaniu. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_733_7","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Zadania z zakresu gotowości cywilnej są wykonywane na wszystkich stopniach zasadniczego podziału terytorialnego państwa, z zastrzeżeniem że: 1) wykonywanie podstawowych zadań z tego zakresu - odbywa się w powiecie i należy do zadań starosty lub - w zakresie wynikającym z odrębnych przepisów - innych organów administracji powiatowej, a w zakresie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c)-e) - również do innych organów określonych w ustawach właściwych dla poszczególnych służb lub systemów ratowniczych, 2) wykonywanie zadań uzupełniających w stosunku do zadań starosty - odbywa się w gminie i należy do zadań wójta."}
{"id":"1997_733_70","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1156 oraz z 2001 r. Nr 48, poz. 506) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"służby w obronie cywilnej, odbywania przysposobienia obronnego, uczestniczenia w samoobronie ludności,\"; 2) w art. 6 w ust. 2 w pkt 5 po wyrazach \"Sił Zbrojnych\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"obrony cywilnej\"; 3) skreśla się art. 17; 4) w art. 19 po wyrazach \"przez niego upoważnione\" przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się wyrazy \"oraz postulaty dotyczące potrzeb obrony cywilnej, przekazywane przez Szefa Obrony Cywilnej Kraju lub terenowe organy obrony cywilnej.\"; 5) w art. 23 w pkt 3 skreśla się lit. b); 6) w art. 53 w ust. 2 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"szkolenia poborowych w obronie cywilnej albo\"; 7) w art. 55 skreśla się ust. 2; 8) w art. 57 po wyrazach \"do zasadniczej służby\" skreśla się wyrazy \"i szkolenia poborowych w obronie cywilnej\", a po wyrazach \"i służby okresowej\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"jak również do odbycia ćwiczeń w obronie cywilnej\"; 9) w art. 111 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"w obronie cywilnej lub\"; 10) w art. 112 w ust. 2 po wyrazach \"służby sanitarnej\" dodaje się kropkę i skreśla się wyrazy \"lub służby w obronie cywilnej.\"; 11) skreśla się Dział IV; 12) w art. 188 w ust. 1 po wyrazach \"w art. 187 ust. 3 i 4\" skreśla się wyrazy \"albo organom obrony cywilnej\"; 13) w art. 189 w ust. 1 po wyrazach \"zasadniczej służby wojskowej\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"zasadniczej służby w obronie cywilnej\"; 14) w art. 190 w ust. 1 po wyrazach \"zasadniczej służby wojskowej\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"zasadniczej służby w obronie cywilnej\"; 15) w art. 200: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz zwalczania klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków\", b) w ust. 3 po wyrazach \"ćwiczeniami wojskowymi\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"ćwiczeniami w obronie cywilnej oraz ćwiczeniami praktycznymi w zakresie powszechnej samoobrony\"; 16) w art. 202 w ust. 1 po wyrazach \"komendanta uzupełnień\" skreśla się wyrazy \"lub właściwego organu obrony cywilnej\"; 17) w art. 208 w ust. 2 po wyrazach \"Sił Zbrojnych\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"jednostek organizacyjnych obrony cywilnej\", a po wyrazach \"obrony Państwa\" skreśla się wyrazy \"a także zwalczania klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków\"; 18) w art. 209: a) w ust. 1 w pkt 2 przecinek na końcu zastępuje się kropką i skreśla się pkt 3, b) skreśla się ust. 5; 19) w art. 210 w ust. 1 po wyrazach \"komendanta uzupełnień\" skreśla się wyrazy \"lub właściwego organu obrony cywilnej\"; 20) w art. 211 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub właściwego organu obrony cywilnej\"; 21) w art. 212 w ust. 2 wyrazy \"lub właściwych organów obrony cywilnej, informować je\" zastępuje się wyrazami \"informować ich\"; 22) w art. 216 w ust. 1 po wyrazach \"Sił Zbrojnych\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"obrony cywilnej\"; 23) w art. 217 w ust. 1 po wyrazach \"Siły Zbrojne\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"jednostki organizacyjne obrony cywilnej\"; 24) w art. 225: a) w ust. 1 skreśla się pkt 2, b) w ust. 2 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"w czasie odbywania szkolenia poborowych lub ćwiczeń w obronie cywilnej albo\"; 25) skreśla się art. 226; 26) w art. 236 skreśla się wyrazy \"lub ćwiczeń w obronie cywilnej\"; 27) w art. 244: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"w obronie cywilnej lub\", b) w ust. 3: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"w obronie cywilnej lub\", - w pkt 2 skreśla się wyrazy \"w obronie cywilnej i\", - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"w obronie cywilnej i\", - w pkt 4 skreśla się wyrazy \"w obronie cywilnej lub\"; 28) w art. 246 po wyrazach \"służby wojskowej\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"służby w obronie cywilnej\"; 29) w art. 247 w ust. 1 po wyrazach \"służby wojskowej\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"służby w obronie cywilnej\"."}
{"id":"1997_733_71","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Bezpośrednia ochrona przed powodzią należy do zadań z zakresu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego i spoczywa na organach administracji rządowej, starostach, wójtach, burmistrzach (prezydentach miast) oraz innych organach wykonujących zadania z zakresu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego. 2. Starosta wykonuje podstawowe zadania w zakresie bezpośredniej ochrony przed powodzią, chyba, że przepisy szczególne stanowią inaczej. 3. Organami doradczymi wojewody, starosty, wójta, burmistrza (prezydenta miasta) do spraw ochrony przed powodzią są zespoły reagowania kryzysowego, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. Nr..., poz....).\"; 2) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. W przypadku ostrzeżenia o nadejściu fali powodziowej dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w drodze decyzji, może zobowiązać zakład piętrzący wodę do obniżenia piętrzenia lub opróżnienia zbiornika bez odszkodowania. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 2. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, wymaga uzgodnienia z właściwymi wojewodami; niezgłoszenie sprzeciwu w ciągu 12 godzin od otrzymania decyzji uznaje się za dokonanie uzgodnienia.\"; 3) w art. 72 po wyrazach \"(prezydent miasta)\" dodaje się wyrazy \"i starosta\" oraz po wyrazie \"państwowe\" dodaje się wyraz \"samorządowe,\"; 4) w art. 73 w ust. 1 po wyrazach \"(prezydent miasta)\" dodaje się wyrazy \"i starosta\"; 5) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. 1. Jeżeli w inny sposób nie można usunąć bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia ludzi lub dla mienia, wójt, burmistrz (prezydent miasta) na podstawie odpowiedniego aktu prawa miejscowego, o którym mowa w art. 40 ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym, wydaje na zasadach określonych w art. 43 ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym decyzje o ewakuacji ludności z obszarów bezpośrednio zagrożonych powodzią. 2. W razie nagłego zagrożenia powodzią wójt, burmistrz (prezydent miasta) może wydawać decyzje bez uprzedniego wydania przez wojewodę aktu prawa miejscowego z równoczesnym obowiązkiem powiadomienia starosty i wojewody o podjętych decyzjach.\"; 6) skreśla się art. 75; 7) w art. 76 w ust. 1 wyrazy \"wójt, burmistrz (prezydent miasta)\" zastępuje się wyrazami \"organ kierujący działaniami w czasie trwania powodzi lub zagrożenia nią zgodnie z art. 21 ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym\"."}
{"id":"1997_733_72","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 85, poz. 390, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 86, poz. 965 oraz z 2000 r. Nr 50, poz. 581) w art. 16 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) finansowanie zadań w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego.\"."}
{"id":"1997_733_73","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268) w art. 41 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W sytuacji zagrożenia, o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. Nr ..., poz. ...) środki Funduszu w pierwszej kolejności powinny być kierowane na te cele związane z aktualizacją i utrzymaniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, które są niezbędne do bezpośredniego zapobiegania lub przeciwdziałania zagrożeniu.\"."}
{"id":"1997_733_74","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88. poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) w art. 31 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Wójt lub burmistrz jako organ sprawujący władzę administracji ogólnej organizuje i kieruje na obszarze gminy systemem gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na zasadach i w trybie określonym w odrębnej ustawie.\"."}
{"id":"1997_733_75","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o ratownictwie i ochronie przeciwpożarowej\"; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa zasady ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej oraz organizację administracji publicznej w tym zakresie.\"; 3) w art. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym - rozumie się przez to organizacyjno-prawną formę wykonywania zadań, o których mowa w niniejszej ustawie, z zakresu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej, przez jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej oraz inne podmioty.\"; 4) dodaje się nowy rozdział 1a w brzmieniu: \"Rozdział 1a Organy administracji publicznej właściwe w zakresie ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej"}
{"id":"1997_733_76","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 1: - po wyrazie \"formacją\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami\", - dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Państwowa Straż Pożarna wykonuje zadania z zakresu ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej.\", b) w ust. 2: - w pkt 2 wyraz \"akcji\" zastępuje się wyrazem \"działań\", - pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) udzielanie specjalistycznej pomocy innym służbom, inspekcjom i strażom podczas prowadzenia przez nie działań ratowniczych w ramach ich uprawnień ustawowych, 4) kształcenie w zakresie ratownictwa, zarządzania kryzysowego i ochrony przeciwpożarowej\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ratownictwa, zarządzania kryzysowego i ochrony przeciwpożarowej,\", - dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) prowadzenie międzynarodowej współpracy w zakresie ratownictwa, zarządzania kryzysowego i ochrony przeciwpożarowej.\"; 2) skreśla się art. 7; 3) po tytule rozdziału 2 dodaje się art. 7 a w brzmieniu: \"Art. 7a. Organami Państwowej Straży Pożarnej są: 1) Komendant Główny, 2) komendant wojewódzki, 3) komendant powiatowy (miejski).\"; 4) w art. 8: a) w ust. 1 skreśla się pkt 1, 2 i 6, b) skreśla się ust. 3, c) w ust. 4 skreśla się pkt 1; 5) w art. 9: a) skreśla się ust. 1, b) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej ma 2 zastępców.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Obsługę Komendanta Głównego i jego zastępców sprawuje Krajowy Urząd Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego.\"; 6) w art. 10 skreśla się ust. 1; 7) skreśla się art. 11 i art. 11a; 8) w art. 12 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej jest przełożonym strażaków pełniących służbę na obszarze województwa.\"; 9) w art. 13: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"lub aspirantów\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej jest przełożonym strażaków pełniących służbę na obszarze powiatu.\"; 10) skreśla się art. 13a; 11) skreśla się art. 14; 12) w art. 17a w ust. 2 skreśla się wyrazy \"na wniosek komendanta wojewódzkiego\"; 13) w art. 19c dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Z przychodów z tego tytułu tworzy się środki specjalne z przeznaczeniem na finansowanie zakupu wyposażenia osobistego i sprzętu specjalistycznego.\"; 14) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Wykorzystywanie zwierząt w działaniach ratowniczych\"; 15) skreśla się art. 20; 16) w art. 20a w ust 1 wyraz \"akcjach\" zastępuje się wyrazem \"działaniach\"; 17) skreśla się art. 21 i art. 22; 18) skreśla się rozdział 4; 19) w art. 28a: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Strażak pełni służbę w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej oraz w jednostkach organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej, właściwych do spraw ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej. 2. Strażak może być, za jego zgodą, wyznaczony przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, do wykonywania określonych zadań poza jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w ust. 1, w tym za granicą.\", b) w ust. 3 wyrazy \"Państwowej Straży Pożarnej\" zastępuje się wyrazami \" , o których mowa w ust. 1,\"; 20) w art. 29a: a) w ust. 1 wyrazy \"Państwowej Straży Pożarnej\" zastępuje się wyrazami \" , w której strażak pełni służbę,\", b) w ust. 2 wyraz \"akcjach\" zastępuje się wyrazem \"działaniach\"; 21) w art. 32 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w jednostkach organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej właściwych do spraw ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej - odpowiednio Komendant Główny lub komendant wojewódzki\", b) skreśla się pkt 2; 22) w art. 37a, w art. 37d w ust. 1, w art. 43 w ust. 4, w art. 63 w ust. 1, w art. 103 w ust. 2 i 3, w art. 104 w ust. 4 w zdaniu wstępnym oraz w pkt 1 skreśla się wyrazy \"Państwowej Straży Pożarnej\"; 23) w art. 49 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"jednostkach organizacyjnych\", a wyrazy \"ochrony przeciwpożarowej\" zastępuje się wyrazami \"ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej\"; 24) w art. 51 w ust. 3 skreśla się pkt 1; 25) w art. 54 w pkt 13 przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 14; 26) w art. 57b ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Strażak pełniący służbę w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej i jednostkach organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej właściwych do spraw ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej jest obowiązany złożyć oświadczenie o swoim stanie majątkowym przy nawiązaniu i rozwiązaniu stosunku służbowego oraz na żądanie przełożonego uprawnionego do mianowania lub powołania.\"; 27) w art. 62: a) w ust. 1 wyraz \"akcji\" zastępuje się wyrazem \"działań\", b) w ust. 2 wyraz \"akcje\" zastępuje się wyrazem \"działania\" oraz wyraz \"akcji\" zastępuje się wyrazem \"działań\"; 28) w art. 114d: a) w ust. 1 wyrazy \"zostaje mianowany\" zastępuje się wyrazami \"może zostać mianowany\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Stosunek służbowy strażaka w służbie kandydackiej, który nie zostaje mianowany strażakiem na stałe, wygasa po upływie trzech miesięcy od zakończenia służby kandydackiej. Przepisu art. 49 nie stosuje się.\"; 29) w art. 121 w ust. 1: a) w pkt 3 skreśla się wyrazy \"Komendzie Głównej,\", b) w pkt 4 po wyrazach \"i ich zastępców\" dodaje się wyrazy \"oraz dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa\"."}
{"id":"1997_733_77","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) w art. 3 w ust. 2 w pkt 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) będącego skutkiem uruchomienia zarządzania kryzysowego przewidzianego w ustawie z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. Nr..., poz... ).\"."}
{"id":"1997_733_78","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i 550 i Nr 88, poz. 983 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 19, Nr 29, poz. 320 i Nr 38, poz. 452) w art. 3 w ust. 1 w pkt 11 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) realizacji zadań w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego.\"."}
{"id":"1997_733_79","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42) w art. 5 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) ochronę ludności zgodnie z wymaganiami określonymi w odrębnych przepisach,\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 4, określi w drodze rozporządzenia, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr ..., poz. ...), warunki techniczne jakim powinny odpowiadać schrony i ukrycia, ich usytuowanie oraz warunki techniczne ich użytkowania.\"."}
{"id":"1997_733_8","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zadania z zakresu zarządzania kryzysowego określone w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a), są wykonywane przez organ sprawujący władzę administracji ogólnej działający na najniższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa, umożliwiającym skuteczne reagowanie na dane zagrożenie lub kryzys. 2. Organy, o których mowa w ust. 1, wykonują swoje zadania na zasadzie jednoosobowego kierownictwa oraz jednoosobowej odpowiedzialności."}
{"id":"1997_733_80","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 i Nr 42, poz. 475) w art. 57 w ust. 1 w pkt 32 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 33 w brzmieniu: \"33) wydatków związanych z reagowaniem w czasie kryzysu i usuwaniem jego skutków.\"."}
{"id":"1997_733_81","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) w art. 25 w ust. 1 w pkt 11 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) wydatki związane z reagowaniem w czasie kryzysu i usuwaniem jego skutków.\"."}
{"id":"1997_733_82","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 1996 r. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1078, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 96, poz. 1106 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 9, poz. 117, Nr 72, poz. 839 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Naczelnym organem administracji rządowej w zakresie objętym art. 54 i 55 ustawy jest minister właściwy do spraw wewnętrznych; sprawy te należą do działu administracji rządowej - sprawy wewnętrzne.\"; 2) w art. 55: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych oraz możliwości ich wykonywania, za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych, przez inne organizacje ratownicze, a także ustanawia wysokość świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rozporządzenie powinno określać w szczególności: 1) szczegółowy zakres obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych (Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe), 2) możliwości wykonywania obowiązków i uprawnień wskazanych wyżej przez inne organizacje ratownicze oraz określenie warunków udzielenia zgody przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych na wykonywanie obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych przez inne organizacje ratowicze, 3) wysokość świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym.\"."}
{"id":"1997_733_83","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459) w art. 47 w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) wydatki związane z reagowaniem w czasie kryzysu i usuwaniem jego skutków.\"."}
{"id":"1997_733_84","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 78, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634 i Nr 73, poz. 761) w art. 29 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5) gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, 6) ratownictwa i ochrony przeciwpożarowej.\"; 2) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Krajowego Urzędu Ratownictwa i Reagowania Kryzysowego i Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców.\"."}
{"id":"1997_733_85","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 22, poz. 268, Nr 48, poz. 530 i 552, Nr 62, poz. 618 i Nr 122, poz. 1321 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i 45, poz. 497) w art. 15 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zapewnia współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej działających na obszarze województwa i kieruje ich działalnością w zakresie zapobiegania zagrożeniu życia, zdrowia lub mienia oraz zagrożeniom środowiska, bezpieczeństwa państwa i utrzymania porządku publicznego, ochrony praw obywatelskich, a także zapobiegania klęskom żywiołowym, zagrożeniom wywołującym bezpośrednio kryzys lub którego następstwem może być kryzys i innym nadzwyczajnym zagrożeniom oraz kryzysom, a także zwalczania i usuwania ich skutków na zasadach określonych w ustawach,\"."}
{"id":"1997_733_86","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578, Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 16, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 34 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Starosta jako organ sprawujący władzę administracji ogólnej organizuje i kieruje na obszarze powiatu systemem gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego na zasadach i w trybie określonym w odrębnej ustawie.\"; 2) w art. 40 w ust. 1 po wyrazach \"rada powiatu\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"o ile ustawy nie stanowią inaczej,\"."}
{"id":"1997_733_87","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. W ustawie z dnia 28 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499) w art. 65 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie \"naprawczego\" dodaje się wyrazy \"lub na usuwanie skutków kryzysu\", 2) w ust. 2 po wyrazie \"oprocentowane\" dodaje się przecinek i wyrazy \"z wyjątkiem pożyczek udzielanych jednostkom samorządu terytorialnego na usuwanie skutków kryzysu\"."}
{"id":"1997_733_88","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Dotychczasowa Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej, z dniem wejścia w życie ustawy staje się Krajowym Urzędem Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego , a dotychczasowe komendy wojewódzkie Państwowej Straży Pożarnej wojewódzkimi urzędami ratownictwa i zarządzania kryzysowego. 2. Pracownicy i funkcjonariusze zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, zachowują dotychczasowe stanowiska i warunki wynagradzania."}
{"id":"1997_733_89","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Pracownicy Biura do Spraw Usuwania Skutków Powodzi w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z dniem 1 stycznia 2002 r. stają się pracownikami Krajowego Urzędu Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego, jeżeli w terminie 1 miesiąca od dnia przedstawienia propozycji zatrudnienia przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, zaakceptują zaproponowane im warunki. 2. Pracownicy urzędów wojewódzkich zapewniający do dnia wejścia w życie ustawy wykonywanie zadań i kompetencji, o których mowa w art. 14 i art. 27, z dniem 1 stycznia 2002 r. stają się odpowiednio pracownikami samorządowymi bądź pracownikami wojewódzkiego urzędu ratownictwa i zarządzania kryzysowego, jeżeli w terminie 1 miesiąca od dnia przedstawienia propozycji zatrudnienia przez starostę bądź komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, zaakceptują zaproponowane im warunki. 3. Propozycje zatrudnienia pracowników, o których mowa w ust. 1, przedstawia Komendat Główny Państwowej Straży Pożarnej, a pracowników, o których mowa w ust. 2, przedstawia starosta lub komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej na podstawie informacji przekazanych w formie pisemnej przez wojewodę, w terminie do dnia 30 września 2001 r. 4. Propozycje zatrudnienia przedstawiane pracownikom, o których mowa w ust. 1 i 2, gwarantują zachowanie co najmniej dotychczasowego wynagrodzenia i równorzędnego stanowiska, z uwzględnieniem dotychczasowego doświadczenia i przygotowania zawodowego. 5. Do pracowników, o których mowa w ust. 1 i 2, którzy w terminie 1 miesiąca od dnia przedstawienia im propozycji zatrudnienia nie zaakceptowali proponowanych im warunków pracy i płacy stosuje się odpowiednio art. 231 § 1 Kodeksu pracy, z tym że rozwiązanie stosunku pracy następuje z dniem 31 grudnia 2001 r. Przepisy art. 131 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 66, poz. 787 i Nr 109, poz. 1165) oraz art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255) stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_733_9","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Organy sprawujące władzę administracji ogólnej, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2-3, są obowiązane do udzielania pomocy organom wykonującym zadania w zakresie zarządzania kryzysowego, działającym na niższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa, podczas trwania zagrożenia lub kryzysu, a także podczas usuwania skutków kryzysu. 2. Organ udzielający pomocy jest obowiązany poinformować organ sprawujący władzę administracji ogólnej działający na wyższym stopniu zasadniczego podziału terytorialnego państwa o udzieleniu tej pomocy i wielkości przekazanych sił i środków."}
{"id":"1997_733_90","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Z dniem 31 grudnia 2001 r. znosi się kolegialne organy, działające na podstawie dotychczasowych przepisów w zakresie objętym systemem gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego."}
{"id":"1997_733_91","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Wojewoda przejmie w zarząd budowle ochronne spełniające standardy określone rozporządzeniem, wydanym na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 79. 2. Zarząd nad obiektami, niespełniającymi wymogów określonych rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 1, przechodzi na dotychczasowych właścicieli budowli ochronnych."}
{"id":"1997_733_92","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie oraz przepisów wykonawczych przewidzianych na podstawie upoważnień ustawowych zmienionych niniejszą ustawą, w tym przeniesionych do innej ustawy, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, w tym wydane na podstawie ustaw, o których mowa w art. 70, art. 71, art. 75 i art. 76, o ile nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w art. 5 ust. 3, ustawy, o której mowa w art. 79, zostanie wydane w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_733_93","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 89, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_734_1","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 679) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Regionalne izby obrachunkowe, zwane dalej \"izbami\", są państwowymi organami nadzoru i kontroli gospodarki finansowej podmiotów, o których mowa w ust. 2. 2. Izby powołane są do nadzoru nad działalnością komunalną w zakresie spraw budżetowych oraz kontroli gospodarki finansowej i zamówień publicznych: 1) gmin, związków międzygminnych, innych komunalnych osób prawnych i sejmików samorządowych, 2) Krajowego Związku Kas Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego, zwanego dalej \"Krajowym Związkiem Kas\", oraz kas regionalnych i kas branżowych powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, zwanych dalej \"kasami regionalnymi\" i \"kasami branżowymi\". 3. Izby wydają opinie w sprawach określonych ustawami. 4. Izby prowadzą działalność informacyjną i szkoleniową w zakresie objętym nadzorem i kontrolą.\"; 2) w art. 5 w ust. 1 po wyrazach \"gospodarkę finansową\" dodaje się wyrazy \"i zamówienia publiczne\"; 3) w art. 5 w ust. 1, w art. 6 oraz w art. 18 w ust. 3 wyrazy \"ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2\"; 4) w art. 9: a) w ust. 3 dodaje się na końcu zdanie w brzmieniu: \"Do wniosków zawartych w wystąpieniu pokontrolnym przysługuje prawo zgłoszenia zastrzeżenia do kolegium izby.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Zastrzeżenie składa właściwy organ jednostki kontrolowanej w terminie 14 dni od otrzymania wystąpienia pokontrolnego za pośrednictwem izby. Podstawą zgłoszenia zastrzeżenia może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. 5. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 3, ulega zawieszeniu na czas rozpatrzenia zastrzeżenia w odniesieniu do wniosków pokontrolnych objętych zastrzeżeniem.\"; 5) dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. Izby kontrolują pod względem rachunkowym i formalnym kwartalne sprawozdania z wykonania budżetów gmin, sporządzane na zasadach określonych przez Ministra Finansów.\"; 6) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Informację o stwierdzonych nieprawidłowościach w zakresie danych dotyczących naliczania subwencji i rozliczeń dotacji celowych prezes izby przekazuje organom dokonującym podziału tych środków oraz Prezesowi Rady Ministrów. 2. Informację o stwierdzonych nieprawidłowościach prezes izby przekazuje: 1) jeżeli dotyczą działalności kasy regionalnej lub kasy branżowej - Zarządowi Krajowego Związku Kas, 2) jeżeli dotyczą działalności Krajowego Związku Kas - Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Finansów oraz Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Informacje o stwierdzonych nieprawidłowościach w zakresie rozliczeń zadań zleconych Krajowemu Związkowi Kas, kasom regionalnym lub kasom branżowym, izba przekazuje organom zlecającym te zadania. 4. Zarząd Krajowego Związku Kas jest obowiązany przedstawić kolegium izby w terminie jednego miesiąca informację o podjętych działaniach mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.\"; 7) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Izba bada w trybie nadzoru określonym w art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679 i Nr 107, poz. 686) zgodność z prawem uchwał organów gmin w sprawach: 1) budżetu, 2) procedury uchwalania budżetu, 3) układu wykonawczego budżetu gminy, jego szczegółowości oraz zmian, 4) absolutorium dla zarządu, 5) emitowania obligacji oraz określania zasad ich zbywania, nabywania i wykupu przez zarząd, 6) zaciągania pożyczek i kredytów długoterminowych, 7) ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i kredytów krótkoterminowych, 8) zobowiązań w zakresie podejmowania inwestycji i remontów o wartości przekraczającej granicę ustalaną corocznie przez radę, 9) określenia wysokości sumy, do której zarząd może samodzielnie zaciągać zobowiązania, 10) udzielania poręczeń majątkowych, 11) wskazania banków prowadzących obsługę bankową gminy, 12) określenia zakresu i zasad przyznawania dotacji dla jednostek gospodarki pozabudżetowej, 13) blokowania planowanych wydatków budżetowych, 14) upoważnienia zarządu gminy do dokonywania zmian w budżecie, 15) upoważnienia zarządu do dysponowania rezerwami, 16) uchwalania planu dochodów i wydatków gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej. 2. W przypadku nieuchwalenia budżetu przez radę gminy do 31 marca roku budżetowego izba ustala budżet gminy w terminie do końca kwietnia roku budżetowego w zakresie obowiązkowych zadań własnych oraz zadań zleconych. 3. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa w uchwale izba nie stwierdza nieważności uchwały, lecz wskazuje sposób usunięcia uchybienia. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do związków międzygminnych i sejmików samorządowych.\"; 8) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Izba, prowadząc postępowania nadzorcze w sprawie uznania uchwał określonych w art. 11 za nieważne w całości lub w części, wskazuje nieprawidłowości oraz sposób i termin ich usunięcia. 2. Jeżeli organ właściwy w wyznaczonym terminie nie usunie nieprawidłowości, o których mowa w ust. 1, kolegium izby orzeka o nieważności uchwał w całości lub w części. 3. W przypadku stwierdzenia nieważności uchwały budżetowej w całości lub w części budżet lub jego część dotknięte nieważnością ustala kolegium izby.\"; 9) w art. 13: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wydawanie na wniosek pożyczkodawcy lub kredytodawcy opinii o możliwości spłaty pożyczki lub kredytu,\", b) skreśla się pkt 2, c) w pkt 4 skreśla się wyrazy \"o wnioskach sporządzonych przez komisję rewizyjną w sprawie absolutorium oraz o udzielonych zamówieniach publicznych\", d) w pkt 5 skreśla się wyrazy \"oraz sprawozdaniach z realizacji zamówień publicznych\", e) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wydawanie opinii o wnioskach komisji rewizyjnych rad gmin w sprawie absolutorium.\"; 10) w art. 15: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Każdy sejmik powołuje po 2 członków spoza swego składu. Jeżeli zasięg działania izby obejmuje tylko jedno województwo, sejmik powołuje 4 członków.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, zwiększyć liczbę członków kolegium z uwzględnieniem postanowień ust. 1.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Członkowie kolegium w zakresie realizacji zadań nadzorczych i funkcji kontrolnych są niezawiśli i podlegają jedynie ustawom.\", d) w ust. 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"po zasięgnięciu opinii kolegium izby.\", e) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Członkostwo w kolegium ma charakter etatowy lub pozaetatowy. Charakter członkostwa określa organ powołujący członka kolegium po zasięgnięciu opinii prezesa izby.\"; 11) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Prezes izby reprezentuje ją na zewnątrz, kieruje sprawami nie zastrzeżonymi dla organów izby i jest przełożonym pracowników izby. 2. Prezes izby: 1) kieruje obradami kolegium oraz wyznacza składy orzekające, 2) występuje do Prezesa Rady Ministrów lub sejmiku samorządowego z wnioskiem o odwołanie członka kolegium, po zasięgnięciu opinii kolegium izby, 3) występuje do Prezesa Rady Ministrów o zwiększenie liczby członków kolegium, 4) powołuje rzecznika oraz zastępców rzecznika dyscypliny budżetowej spośród członków kolegium izby.\"; 12) w art. 18 w ust. 1: a) skreśla się wyrazy \"w pełnym składzie\", b) w pkt 1 wyrazy \"uchwał gmin, w rozumieniu art. 11\" zastępuje się wyrazami \"uchwał, o których mowa w art. 11 ust. 1\", c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przyjmowanie sprawozdań z działalności kontrolnej i informacyjno-szkoleniowej izby,\", d) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) uchwalanie wniosków do projektu budżetu izby oraz ramowego planu pracy,\", e) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) rozpatrywanie zastrzeżeń do wniosków zawartych w wystąpieniach pokontrolnych,\"; 13) w art. 19: a) w ust. 2 wyrazy \"w art. 13\" zastępuje się wyrazami \"w ustawach\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W sprawach, o których mowa w art. 13 pkt 6, izby wydają opinię w terminie 14 dni.\"; 14) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Od uchwał składów orzekających służy odwołanie do kolegium izby w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały.\"; b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"pełny skład\", a wyrazy \"w ciągu 2 tygodni\" zastępuje się wyrazami \"w terminie 14 dni\"; 15) w art. 21 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Wydanie przez izbę negatywnej opinii o projekcie budżetu gminy nie wstrzymuje procedury uchwalania budżetu, jednakże zarząd gminy zobowiązany jest przed uchwaleniem budżetu gminy przedstawić tę opinię radzie gminy wraz z odpowiedzią na zawarte w niej zarzuty. 2. O negatywnej opinii wydanej w sprawach określonych w art. 13 pkt 3 i 4 prezes izby informuje właściwego wojewodę i Ministra Finansów.\"; 16) w art. 22 w ust. 1 wyrazy \"do pięciu\" zastępuje się wyrazami \"do dziewięciu\"; 17) w art. 23 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Stanowiska inspektora i członka kolegium nie można łączyć z zatrudnieniem w jednostkach określonych w art. 1 ust. 2, członkostwem w organach gminy oraz w samorządowych kolegiach odwoławczych.\"; 18) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Inspektorzy wykonują zadania kontrolne izby; sporządzają protokoły, które przekazują prezesowi izby i podmiotom kontrolowanym. 2. Inspektorowi kontroli oraz osobie nadzorującej czynności kontrolne przysługuje dieta w podwójnej wysokości.\"; 19) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Członkowie kolegium oraz inspektorzy w zakresie wykonywanych czynności korzystają z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom publicznym.\"; 20) po art. 25 dodaje się art. 25a i 25b w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Prezesi izb oraz po jednym reprezentancie wybranym przez kolegia izb tworzą Krajową Radę Regionalnych Izb Obrachunkowych, do zadań której należy: 1) reprezentowanie izb wobec naczelnych i centralnych organów państwa, 2) przedstawianie Prezesowi Rady Ministrów wniosków dotyczących zmian w przepisach prawnych regulujących komunalną gospodarkę finansową, 3) przedkładanie właściwemu dysponentowi części budżetowej wniosków do projektu budżetu państwa w części obejmującej izby, 4) upowszechnianie dorobku i doświadczeń izb, 5) uzgadnianie planów i programów szkoleń pracowników izb, 6) koordynowanie planów i programów kontroli, 7) przedkładanie corocznie Sejmowi w terminie do 30 czerwca sprawozdań z działalności izb i wykonania budżetu przez gminy. 2. Rada wybiera ze swojego składu na okres dwóch lat przewodniczącego i dwóch zastępców. 3. Przewodniczący Rady kieruje jej pracami oraz reprezentuje Radę na zewnątrz. 4. Krajowa Rada pracuje na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1997_734_2","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679 i Nr 107, poz. 686) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Projekt budżetu wraz z informacją o stanie mienia komunalnego i objaśnieniami zarząd przedkłada radzie gminy najpóźniej do 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy i przesyła projekt regionalnej izbie obrachunkowej, celem zaopiniowania.\"; 2) w art. 53 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie, o którym mowa w ust. 2, regionalna izba obrachunkowa ustala budżet gminy w zakresie obowiązkowych zadań własnych oraz zadań zleconych w terminie do końca kwietnia roku budżetowego. Do dnia ustalenia budżetu przez regionalną izbę obrachunkową podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu, o którym mowa w ust. 2.\"; 3) w art. 60 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Rada gminy może wskazać więcej niż jeden bank.\"."}
{"id":"1997_734_25b","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin","text":"Art. 25b. 1. Zastrzeżenia do wniosków zawartych w wystąpieniach pokontrolnych rozpatrują kolegia izb. 2. Kolegium może zastrzeżenia oddalić lub uwzględnić. Przed rozstrzygnięciem sprawy kolegium może zarządzić przeprowadzenie dodatkowych czynności kontrolnych. 3. Uchwały kolegium w sprawach odwoławczych zapadają zwykłą większością głosów, na posiedzeniu niejawnym. 4. Rozpatrzenie zastrzeżenia powinno nastąpić w terminie 30 dni.\"; 21) w art. 26: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Stosunek pracy z przewodniczącym kolegium, jego zastępcą oraz pozostałymi etatowymi członkami kolegium izby nawiązuje się na podstawie powołania.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Nieetatowi członkowie kolegium izby otrzymują stosowny ryczałt określony rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 6. Do nieetatowych członków kolegium izby stosuje się odpowiednio przepisy art. 25 ust. 1-3 ustawy o samorządzie terytorialnym z tym, że zgodę na rozwiązanie stosunku pracy wyraża kolegium izby.\", c) skreśla się ust. 4 i 5; 22) w art. 27 skreśla się wyrazy \"do 5 000 000 złotych\"."}
{"id":"1997_734_3","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794, z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774 oraz z 1997 r. Nr 79, poz. 484) w art. 25 ust. 2 skreśla się."}
{"id":"1997_734_4","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że art. 1 ust. 2 pkt 2 oraz art. 10 ust. 2-4 ustawy, o której mowa w art. 1, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_735_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 1. §1. Postępowanie w sprawach o wykroczenia toczy się według przepisów niniejszego kodeksu. §2. W postępowaniu, o którym mowa w § 1, przepisy Kodeksu postępowania karnego stosuje się jedynie, gdy niniejszy kodeks tak stanowi."}
{"id":"1997_735_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 10. §1. W sprawach o wykroczenia popełnione przez: 1) żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, 2) żołnierzy sił zbrojnych państw obcych, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz członków ich personelu cywilnego, jeżeli pozostają w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, o ile ustawa lub umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną nie stanowi inaczej - orzekają w pierwszej instancji wojskowe sądy garnizonowe. §2. Przepis art. 9 § 2 stosuje się odpowiednio do sądów wojskowych."}
{"id":"1997_735_100","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 100. Ściąganie grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Grzywna ta stanowi dochód budżetu państwa, a gdy nałoży ją funkcjonariusz organu podległego władzom jednostki samorządu terytorialnego - stanowi dochód tej jednostki samorządu."}
{"id":"1997_735_101","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 101. §1. Prawomocny mandat karny podlega uchyleniu, jeżeli grzywnę nałożono za czyn nie będący czynem zabronionym jako wykroczenie. Uchylenie następuje na wniosek ukaranego złożony w zawitym terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się mandatu lub z urzędu. §2. Uprawnionym do uchylenia prawomocnego mandatu karnego jest sąd właściwy do rozpoznania sprawy, na którego obszarze działania grzywna została nałożona. W przedmiocie uchylenia mandatu karnego sąd orzeka na posiedzeniu. Przed wydaniem postanowienia sąd może zarządzić stosowne czynności w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia mandatu karnego. §3. Uchylając mandat karny nakazuje się podmiotowi, na rachunek którego pobrano grzywnę, zwrot uiszczonej kwoty."}
{"id":"1997_735_102","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 102. Nadzór nad postępowaniem mandatowym sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych, a w sprawach, o których mowa w art. 95 § 3 - Główny Inspektor Pracy. Dział X Środki odwoławcze"}
{"id":"1997_735_103","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 103. §1. Środkami odwoławczymi są apelacja i zażalenie. §2. Od wyroku sądu pierwszej instancji służy stronom apelacja. §3. Zażalenie przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie. Przysługuje ono stronom, a także osobie, której postanowienie, zarządzenie lub inne czynności bezpośrednio dotyczą. §4. Orzeczenie można zaskarżyć w całości lub części."}
{"id":"1997_735_104","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 104. §1. Sąd odwoławczy uchyla na posiedzeniu zaskarżone orzeczenie, niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów i wpływu uchybienia na treść orzeczenia, jeżeli: 1) orzeczenie wydała osoba nieuprawniona do orzekania albo sędzia podlegający wyłączeniu z mocy prawa lub niezdolny do orzekania, 2) sąd był nienależycie obsadzony lub orzeczenie nie zostało podpisane, 3) sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wojskowego albo sąd wojskowy orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego, 4) orzeczono karę lub środek karny nieznany ustawie, 5) zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia uniemożliwiająca jego wykonanie, 6) obwiniony nie miał obrońcy w wypadkach określonych w art. 21 § 1 lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy, 7) zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 5 § 1 pkt 4-10. §2. Sąd odwoławczy może orzec surowszą karę aresztu tylko wtedy, gdy nie zmienia ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku."}
{"id":"1997_735_105","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 105. §1. Apelację wnosi się na piśmie w terminie 7 dni od daty otrzymania wyroku wraz z uzasadnieniem, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. Wniesienie apelacji przed upływem terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie orzeczenia, wywołuje skutki wskazane w art. 35 § 1 i podlega rozpoznaniu; można ją uzupełnić w terminie wskazanym w § 1. §3. O przyjęciu apelacji zawiadamia się strony, obrońców i pełnomocników, po czym akta przekazuje się niezwłocznie sądowi odwoławczemu."}
{"id":"1997_735_106","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 106. §1. Strony mają prawo uczestniczyć w rozprawie i w posiedzeniu sądu odwoławczego. Udział stron nie jest obowiązkowy, chyba że prezes sądu lub sąd tak zarządzi. Obowiązkowy jest jednak udział obrońcy w wypadku określonym w art. 21 § 1. §2. Sąd odwoławczy na żądanie obwinionego pozbawionego wolności zarządza jego sprowadzenia na rozprawę, chyba że uzna za wystarczający udział w rozprawie jego obrońcy. Jeżeli obwiniony nie ma obrońcy wyznacza się obrońcę z urzędu. §3. Niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych o terminie stron i ich przedstawicieli procesowych nie tamuje rozpoznania sprawy, chyba że stawiennictwo było obowiązkowe."}
{"id":"1997_735_107","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 107. §1. Uzasadnienie wyroku sąd odwoławczy sporządza w terminie 7 dni. §2. Uzasadnienie wyroku utrzymującego w mocy wyrok sądu pierwszej instancji sporządza się wyłącznie na żądanie strony, złożone w terminie zawitym 7 dni od daty wydania wyroku przez sąd odwoławczy. §3. W uzasadnieniu należy podać, czym kierował się sąd wydając wyrok oraz dlaczego zarzuty i wnioski apelacji sąd uznał za zasadne albo niezasadne."}
{"id":"1997_735_108","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 108. Zażalenie wnosi się na piśmie w terminie 7 dni od daty ogłoszenia rozstrzygnięcia albo ustnie do protokołu rozprawy lub posiedzenia, a gdy podlega ono doręczeniu, od daty doręczenia lub od daty dokonania zaskarżonej czynności, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_735_109","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 109. §1. W postępowaniu odwoławczym stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania przed sądem pierwszej instancji, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej. §2. Przy rozpoznawaniu środka odwoławczego stosuje się odpowiednio także przepisy art. 425 § 3 i 4, art. 426, 427, 429- 438, 440-443, 447, 449, 452, 453, 454 § 1, art. 455, 456, 462, 463 § 1, art. 465 § 1 i 2 oraz art. 467 § 2 Kodeksu postępowania karnego. Dział XI Nadzwyczajne środki zaskarżenia Rozdział 18 Kasacja"}
{"id":"1997_735_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 11. §1. Przy ustalaniu właściwości sądu stosuje się odpowiednio przepisy art. 31, 32, 33 § 1, art. 34-36, 39 i 43 Kodeksu postępowania karnego, a w odniesieniu do sądu, o którym mowa w art. 10, także art. 651 Kodeksu postępowania karnego. §2. Sąd okręgowy może z inicjatywy właściwego sądu przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu w ramach okręgu tego samego sądu okręgowego, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości. §3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do wojskowego sądu okręgowego, w wypadku, w którym inicjatywa pochodzi od wojskowego sądu garnizonowego."}
{"id":"1997_735_110","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 110. §1. Kasację w sprawach o wykroczenia może wnieść wyłącznie Minister Sprawiedliwości-Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich, a w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych także Naczelny Prokurator Wojskowy. Kasację można wnieść od każdego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe. §2. Niedopuszczalne jest uwzględnienie kasacji na niekorzyść obwinionego wniesionej po upływie 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia. §3. Kasację wnosi się bezpośrednio do Sądu Najwyższego."}
{"id":"1997_735_111","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 111. Kasacja może być wniesiona tylko z powodu uchybień wskazanych w art. 104 § 1 lub innego rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na treść orzeczenia; kasacja nie może być wniesiona wyłącznie z powodu niewspółmierności kary."}
{"id":"1997_735_112","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 112. W postępowaniu w przedmiocie kasacji stosuje się odpowiednio przepisy działu X niniejszego Kodeksu oraz art. 522, 526 § 1, art. 529, 530 § 2 i 3, art. 531 § 1, art. 532 § 1, art. 534 § 2, art. 535-537, 538 § 1 oraz art. 539 Kodeksu postępowania karnego. Rozdział 19 Wznowienie postępowania"}
{"id":"1997_735_113","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 113. §1. Do wznowienia postępowania prawomocnie zakończonego w trybie przepisów niniejszego Kodeksu stosuje się odpowiednio przepisy art. 540 - 542, 544 § 2 i 3 oraz art. 545-548 Kodeksu postępowania karnego. §2. Do wniosku o wznowienie postępowania strona niebędąca prokuratorem dołącza dowód wniesienia opłaty sądowej; opłata ta podlega zwrotowi w razie uwzględnienia wniosku. §3. W kwestii wznowienia orzeka na posiedzeniu jednoosobowo sąd okręgowy, a w sprawie zakończonej orzeczeniem tego sądu - jednoosobowo sąd apelacyjny. §4. W sprawach należących do właściwości sądów wojskowych w kwestii wznowienia orzeka na posiedzeniu jednoosobowo wojskowy sąd okręgowy, a w sprawie zakończonej orzeczeniem tego sądu lub Sądu Najwyższego orzeka Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa. Dział XII Odszkodowanie za niesłuszne ukaranie lub zatrzymanie"}
{"id":"1997_735_114","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 114. §1. Obwinionemu, który w wyniku kasacji lub wznowienia postępowania został następnie uniewinniony albo wobec którego umorzono postępowanie wskutek okoliczności nieuwzględnionych we wcześniejszym postępowaniu, przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, wynikłą z wykonania względem niego w całości lub części kary lub środka karnego, których nie powinien był ponieść. §2. Odszkodowanie i zadośćuczynienie przysługuje także osobie niewątpliwie niesłusznie zatrzymanej. §3. W razie śmierci obwinionego, który żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia zgłosił za życia, prawa jego przechodzą na małżonka, dzieci i rodziców."}
{"id":"1997_735_115","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 115. §1. Roszczenie o odszkodowanie i zadośćuczynienie należy zgłosić w sądzie okręgowym, w okręgu którego wydano orzeczenie w pierwszej instancji lub w którym nastąpiło zwolnienie zatrzymanego. §2. Roszczenia, o których mowa w § 1, przedawniają się po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia uniewinniającego lub umarzającego postępowanie, o którym mowa w art. 114 § 1 albo od daty zwolnienia zatrzymanego. §3. W przedmiocie roszczenia orzeka jednoosobowo wyrokiem sąd okręgowy na rozprawie. Postępowanie w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne ukaranie oraz za niewątpliwie niesłuszne zatrzymanie wolne jest od kosztów. §4. Żądający odszkodowania może ustanowić pełnomocnika, którym może być adwokat lub radca prawny. Przepis art. 30 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_116","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 116. Przy rozpoznawaniu roszczeń o odszkodowanie oraz zadośćuczynienie stosuje się odpowiednio przepisy art. 553, 556 § 4 i art. 557-559 Kodeksu postępowania karnego. Dział XIII Koszty postępowania"}
{"id":"1997_735_117","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 117. §1. Wszelkie wydatki w toku postępowania w sprawach o wykroczenia wykłada tymczasowo Skarb Państwa. §2. Koszty obrońcy i pełnomocnika wykłada strona, która go ustanowiła. Koszty obrońcy wyznaczonego w sytuacji określonej w art. 21 § 1 i art. 22 wykłada tymczasowo Skarb Państwa."}
{"id":"1997_735_118","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 118. §1. W razie skazania, obwinionego obciąża się zryczałtowanymi wydatkami postępowania oraz innymi należnościami, o których mowa w § 3, jeżeli należności takie powstały w postępowaniu. §2. W razie uniewinnienia obwinionego lub umorzenia postępowania w sprawie, w której wniosek o ukaranie złożył oskarżyciel publiczny, koszty postępowania ponosi Skarb Państwa, a gdy wniosek taki złożył oskarżyciel posiłkowy - ten oskarżyciel; w razie jednak umorzenia postępowania w wypadku określonym w art. 31 § 1 koszty postępowania ponosi Skarb Państwa. §3. Wydatki wykładane przez Skarb Państwa mają charakter zryczałtowany. Zryczałtowane wydatki postępowania nie obejmują jednak należności dla osób, zakładów, instytutów i instytucji powołanych do wydania opinii oraz należności ustanowionych z urzędu obrońcy i pełnomocnika. §4. Wysokość zryczałtowanych wydatków postępowania, a także opłaty, o której mowa w art. 113 § 2 określi, w drodze rozporządzenia, Minister Sprawiedliwości, uwzględniając realnie ponoszone koszty poszczególnych czynności."}
{"id":"1997_735_119","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 119. Do kosztów postępowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 616, 618 § 1 i 3, art. 623, 624 § 1, art. 625-627, 630, 633-635, 636 § 1 i 2, art. 637-639 i 641 Kodeksu postępowania karnego, przy czym wydatkami Skarbu Państwa są także wydatki ponoszone w toku czynności wyjaśniających."}
{"id":"1997_735_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 12. §1. Spory o właściwość między sądami rejonowymi rozstrzyga sąd okręgowy, właściwy dla okręgu, w którym działa sąd, który pierwszy wszczął spór. §2. Spory o właściwość między wojskowymi sądami garnizonowymi rozstrzyga wojskowy sąd okręgowy, nadrzędny nad sądem, który pierwszy wszczął spór."}
{"id":"1997_735_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 13. §1. Sąd rejonowy orzeka na rozprawie i na posiedzeniu jednoosobowo. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do wojskowego sądu garnizonowego oraz do sądu orzekającego w sprawach, o którym mowa w art. 12 § 1 i 2."}
{"id":"1997_735_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 14. §1. Sądem odwoławczym w sprawach o wykroczenia podlegających właściwości sądów powszechnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, jest: 1) sąd okręgowy do rozpoznania apelacji oraz zażaleń na postanowienia i zarządzenia zamykające drogę do wydania wyroku, 2) sąd rejonowy w innym równorzędnym składzie do rozpoznania pozostałych zażaleń. §2. Sądem odwoławczym w sprawach o wykroczenia podlegających właściwości sądów wojskowych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, jest wojskowy sąd okręgowy. §3. Sąd okręgowy i wojskowy sąd okręgowy ponadto rozpoznają sprawy przekazane im przez ustawę. §4. W sprawach określonych w § 1 i 2 sądy w nich wskazane orzekają na rozprawie i na posiedzeniu jednoosobowo. §5. W sprawach określonych w § 3 sądy orzekają jednoosobowo, chyba że ustawa stanowi inaczej albo prezes sądu zarządzi orzekanie w składzie trzech sędziów."}
{"id":"1997_735_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 15. §1. Sąd apelacyjny rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydawanych w pierwszej instancji przez sąd okręgowy oraz inne sprawy przekazane mu przez ustawę. §2. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasacje i inne sprawy przekazane mu przez ustawę. §3. W sprawach, w których orzekały sądy wojskowe, uprawnienia sądu okręgowego ma wojskowy sąd okręgowy, a uprawnienia sądu apelacyjnego i Sądu Najwyższego ma Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa. §4. Sądy wskazane w § 1-3 orzekają jednoosobowo, chyba że ustawa stanowi inaczej albo prezes sądu lub Prezes Sądu Najwyższego zarządzi orzekanie w składzie trzech sędziów. Rozdział 2 Wyłączenie sędziego"}
{"id":"1997_735_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 16. §1. Do wyłączenia sędziego stosuje się odpowiednio przepisy art. 40, 41 i 42 § 1-3 Kodeksu postępowania karnego. §2. O wyłączeniu sędziego rozstrzyga inny równorzędny skład sądu, przed którym sprawa się toczy. W razie niemożności utworzenia takiego składu o wyłączeniu orzeka sąd wyższego rzędu. Dział III Strony, obrońcy i pełnomocnicy Rozdział 3 Oskarżyciel publiczny"}
{"id":"1997_735_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 17. §1. Oskarżycielem publicznym we wszystkich sprawach o wykroczenia jest Policja, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. W sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika określone w Kodeksie pracy, a także w sprawach o inne wykroczenia związane z wykonywaniem pracy zarobkowej, jeżeli ustawa tak stanowi, oskarżycielem publicznym jest inspektor pracy. §3. Organom administracji rządowej i samorządowej, organom kontroli państwowej i kontroli samorządu terytorialnego oraz strażom gminnym (miejskim) uprawnienia oskarżyciela publicznego przysługują tylko wówczas, gdy w zakresie swego działania ujawniły wykroczenie i wystąpiły z wnioskiem o ukaranie. §4. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, nadać w sprawach o wykroczenia uprawnienia oskarżyciela publicznego także innym instytucjom państwowym, samorządowym lub społecznym, określając zakres spraw, w których w ramach swego działania mogą występować z wnioskiem o ukaranie za ujawnione przez siebie wykroczenia, mając na względzie zakres ustawowych uprawnień takich instytucji oraz potrzebę ochrony dóbr szczególnie narażonych na naruszenia ze strony sprawców wykroczeń. §5. Udział w sprawie organu, który złożył wniosek o ukaranie, wyłącza Policję od udziału w rozprawie."}
{"id":"1997_735_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 18. §1. W każdej sprawie o wykroczenie wniosek o ukaranie może wnieść prokurator, stając się oskarżycielem publicznym. §2. Prokurator może także wstąpić do postępowania wszczętego na podstawie wniosku o ukaranie wniesionego przez innego oskarżyciela. §2. W wypadkach wskazanych w § 1 i 2 udział prokuratora wyłącza udział innego oskarżyciela publicznego."}
{"id":"1997_735_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 19. §1. Przepisy art. 40 § 1 pkt 1-4 i 6, § 2 oraz art. 41 i 42 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio do oskarżyciela publicznego. §2. W sprawie wyłączenia orzeka organ bezpośrednio przełożony nad osobą podlegającą wyłączeniu. Przepis art.. 48 § 2 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Obwiniony i jego obrońca"}
{"id":"1997_735_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 2. §1. Orzekanie następuje w postępowaniu: 1) zwyczajnym, 2) przyspieszonym, 3) nakazowym. §2. W wypadkach wskazanych w ustawie i na zasadach w niej określonych uprawniony organ może nałożyć grzywnę w drodze mandatu karnego."}
{"id":"1997_735_20","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 20. §1. Obwinionym jest osoba, przeciwko której wniesiono wniosek o ukaranie w sprawie o wykroczenie. §2. Jeżeli obwiniony nie zna języka polskiego, wniosek o ukaranie oraz rozstrzygnięcia podlegające zaskarżeniu lub kończące postępowanie, ogłasza się lub doręcza obwinionemu wraz z tłumaczeniem. §3. Do obwinionego stosuje się odpowiednio art. 74 § 1 i 2, art. 75, 76 i 175 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_735_21","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 21. §1. W postępowaniu w sprawie o wykroczenia obwiniony musi mieć obrońcę przed sądem, jeżeli: 1) jest głuchy, niemy lub niewidomy, 2) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności. §2. W wypadku, o którym mowa w § 1 pkt 2, obowiązek korzystania z pomocy obrońcy ustaje, jeżeli powołany biegły stwierdzi, że poczytalność obwinionego nie budzi wątpliwości, chyba że sąd postanowi inaczej. §3. W wypadkach, o których mowa w § 1, udział obrońcy w rozprawie jest obowiązkowy, a w posiedzeniu, jeżeli ustawa tak stanowi. §4. Jeżeli w wypadkach, o których mowa w § 1, obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, wyznacza mu się obrońcę z urzędu."}
{"id":"1997_735_22","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 22. Gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości, obwinionemu, który nie ma obrońcy z wyboru, wyznacza się na jego wniosek obrońcę z urzędu, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez poważnego uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. Przepis art. 78 § 2 Kodeksu postępowania karnego stosuje się."}
{"id":"1997_735_23","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 23. Obrońcę z urzędu wyznacza prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy."}
{"id":"1997_735_24","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 24. §1. Obrońcą w sprawach o wykroczenia może być adwokat albo radca prawny. §2. Do obrońcy obwinionego stosuje się odpowiednio przepisy art. 83-86 Kodeksu postępowania karnego. §3. Ilekroć w przepisach Kodeksu postępowania karnego stosowanych na podstawie art. 1 § 2, mówi się o obrońcy albo o adwokacie rozumie się przez to także radcę prawnego. Rozdział 5 Pokrzywdzony, oskarżyciel posiłkowy i pełnomocnicy"}
{"id":"1997_735_25","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 25. §1. Pokrzywdzonym jest ten, czyje dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez wykroczenie. §2. W razie śmierci pokrzywdzonego prawa, które by mu przysługiwały mogą wykonywać osoby najbliższe. §3. Do pokrzywdzonego stosuje się odpowiednio art. 49 § 3 oraz art. 51 Kodeksu postępowania karnego. §4. Pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego obok oskarżyciela publicznego lub zamiast niego."}
{"id":"1997_735_26","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 26. §1. O przesłaniu wniosku o ukaranie do sądu oskarżyciel publiczny zawiadamia ujawnionego pokrzywdzonego, pouczając go o uprawnieniach, o których mowa w §3. §2. Sąd zawiadamia ujawnionego pokrzywdzonego o terminie rozprawy. §3. Pokrzywdzony może do rozpoczęcia przewodu sądowego albo bezpośrednio po rozpoczęciu posiedzenia, o którym mowa w art. 60 § 1 pkt 1-3 i 6, oświadczyć, że będzie działał obok oskarżyciela publicznego jako oskarżyciel posiłkowy. §4. Pokrzywdzony, który nie uczestniczył w rozprawie z powodu braku prawidłowego powiadomienia o jej terminie, może złożyć oświadczenie, o którym mowa w § 3, najpóźniej bezpośrednio po wywołaniu sprawy na pierwszej rozprawie, o której został prawidłowo powiadomiony. §5. Art. 54 § 2 i art. 56 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_27","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 27. §1. W sprawach o wykroczenia ścigane na żądanie pokrzywdzonego, pokrzywdzony może samodzielnie wnieść wniosek o ukaranie jako oskarżyciel posiłkowy. §2. W sprawach o wykroczenia inne niż określone w § 1, pokrzywdzony może samodzielnie wnieść wniosek o ukaranie jako oskarżyciel posiłkowy, jeżeli w ciągu miesiąca od powiadomienia o wykroczeniu organu uprawnionego do występowania w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego nie zostanie powiadomiony o wniesieniu przez ten organ wniosku o ukaranie albo otrzyma zawiadomienie, o którym mowa w art. 54 § 2. §3. Jeżeli pokrzywdzony złożył wniosek o ukaranie pomimo, że oskarżyciel publiczny także złożył taki wniosek, wniosek pokrzywdzonego traktuje się jako oświadczenie wskazane w art. 26 § 3. §4. Prezes sądu zawiadamia o wniesieniu wniosku o ukaranie, o którym mowa w § 1 i 2, właściwego oskarżyciela publicznego. Jeżeli oskarżyciel ten w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia wniesie w sprawie o ten sam czyn tej samej osoby publiczny wniosek o ukaranie, wniosek pokrzywdzonego traktuje się jak oświadczenie wskazane w art. 26 § 3. §5. Art. 55 § 3 Kodeksu postępowania karnego stosuje się."}
{"id":"1997_735_28","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 28. §1. Odstąpienie oskarżyciela posiłkowego, o którym mowa w art. 27 § 1 i 2 od oskarżenia, powoduje umorzenie postępowania. §2. Odstąpienie oskarżyciela posiłkowego, o którym mowa w art. 26 § 3 od oskarżenia nie tamuje rozpoznania sprawy. Art. 57 § 1 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_29","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 29. §1. Niestawiennictwo prawidłowo powiadomionego pokrzywdzonego i oskarżyciela posiłkowego na rozprawę lub posiedzenie nie tamuje toku sprawy, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. Niestawiennictwo oskarżyciela posiłkowego, o którym mowa w art. 27 § 1 i 2 bez usprawiedliwienia, uważa się za odstąpienie od oskarżenia; w takim przypadku sąd umarza postępowanie."}
{"id":"1997_735_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 3. W razie stwierdzenia w toku postępowania istotnego uchybienia w czynnościach instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej, sprzyjającego naruszeniom prawa, sąd, a w toku czynności wyjaśniających organ je prowadzący, zawiadamia o stwierdzonym uchybieniu tę instytucję bądź organ powołany do sprawowania nad nią nadzoru."}
{"id":"1997_735_30","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 30. §1. Pokrzywdzony i oskarżyciel posiłkowy może korzystać z pomocy jednego pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być adwokat, radca prawny, a w wypadku, gdy pokrzywdzonym jest instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna, także pracownik tej instytucji lub jej organu nadrzędnego. §2. Do pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepisy art. 22 i 23 niniejszego kodeksu oraz art. 83, 84, 86 § 2 i art. 89 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_735_31","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 31. §1. W razie śmierci oskarżyciela posiłkowego, o którym mowa w art. 27 § 1 i 2, sąd zawiesza postępowanie, a osoby najbliższe mogą wstąpić w prawa zmarłego. Jeżeli w terminie zawitym miesiąca od dnia śmierci oskarżyciela osoba uprawniona nie wstąpi w prawa zmarłego, sąd umarza postępowanie. §2. W razie śmierci oskarżyciela posiłkowego, wskazanego w art. 26 § 3, osoby najbliższe mogą przystąpić do postępowania w każdym jego stadium. Dział IV Czynności procesowe"}
{"id":"1997_735_32","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 32. §1. Rozstrzygnięcia zapadają w postaci orzeczeń, zarządzeń albo mandatów karnych. §2. Orzeczenie wydaje się w formie wyroku lub postanowienia. Postanowieniem rozstrzyga się, gdy ustawa nie wymaga wydania wyroku. §3. Postanowienie wydaje sąd, prezes sądu i upoważniony sędzia, a w toku czynności wyjaśniających również organ prowadzący te czynności. W kwestii nie wymagającej postanowienia wydaje się zarządzenie. §4. W sprawach osób podlegających orzecznictwu sądów wojskowych przepis § 3 odnosi się także do prokuratora wojskowego. §5. Przepisy art. 94, 95 i 97 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_33","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 33. Strony mogą uczestniczyć w posiedzeniu, jeżeli ustawa to przewiduje albo gdy prezes sądu lub sąd tak zarządzi."}
{"id":"1997_735_34","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 34. Podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w postępowaniu, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia."}
{"id":"1997_735_35","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 35. §1. Wyrok sądu pierwszej instancji uzasadnia się i doręcza stronie wraz z uzasadnieniem jedynie na jej żądanie zgłoszone w zawitym terminie 7 dni od daty jego ogłoszenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. Wyrok zaoczny doręcza się z urzędu obwinionemu i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony; termin do żądania doręczenia uzasadnienia tego wyroku biegnie od daty jego doręczenia. §3. Wyrok wydany na posiedzeniu doręcza się stronie z urzędu, gdy nie uczestniczyła ona w posiedzeniu; termin do żądania doręczenia uzasadnienia wyroku biegnie wówczas od daty jego doręczenia."}
{"id":"1997_735_36","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 36. §1. Postanowienie i zarządzenie uzasadnia się jedynie, gdy podlega ono zaskarżeniu. Uzasadnienie sporządza się wówczas z urzędu i doręcza się je wraz z rozstrzygnięciem osobom, którym przysługuje środek odwoławczy, jeżeli nie brały udziału w rozprawie lub posiedzeniu albo nie były obecne przy ogłoszeniu rozstrzygnięcia, chyba, że oddaliły się samowolnie. §2. Orzeczenie wydane w wyniku rozpoznania środka zaskarżenia uzasadnia się z urzędu, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_735_37","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 37. §1. Protokół spisuje się z każdej czynności mającej istotne znaczenie dla sprawy, a w szczególności z rozprawy i posiedzenia, a także z dokonanych poza rozprawą czynności dowodowych, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. Czynności, z których nie sporządza się protokołu, a także inne zdarzenia, które mają znaczenie dla postępowania, utrwala się w aktach w formie notatki urzędowej podpisanej przez osobę, która dokonała tych czynności. §3. Przebieg czynności protokołowanych może być utrwalony ponadto za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, o czym należy uprzedzić osoby uczestniczące w czynności. Zapis taki i jego przekład, jeżeli został sporządzony, są załącznikami do protokołu. §4. Strony i osoby mające w tym interes prawny mogą złożyć wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy lub posiedzenia, wskazując na nieścisłości i opuszczenia. W przedmiocie sprostowania protokołu rozstrzyga, po wysłuchaniu protokolanta, sędzia, który prowadził czynność. §5. Do protokołów stosuje się odpowiednio przepisy art. 144-146, 148, 149 § 1 i 2, art. 150, 151, 153 § 3 i 4, art. 154 oraz art. 155 Kodeksu postępowania karnego oraz przepisy wydane na podstawie art. 147 § 5 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_735_38","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 38. Do czynności procesowych prowadzonych w postępowaniu w sprawach o wykroczenia stosuje się odpowiednio także przepisy art. 100 § 1 i 6, art. 105, 107, 108, 116121, 122-127, 128-134, 136-142, 156 § 1-4, art. 157, 158 i 160-166 oraz art. 476 § 2 Kodeksu postępowania karnego, a gdy sąd nie orzeka jednoosobowo również art. 109-115 Kodeksu postępowania karnego. Dział V Dowody Rozdział 6 Przepisy ogólne"}
{"id":"1997_735_39","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 39. §1. Dowody przeprowadza się na wniosek stron albo z urzędu. Przepis art. 168 Kodeksu postępowania karnego stosuje się. §2. Do wniosku dowodowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 169 i 170 Kodeksu postępowania karnego, a przy przeprowadzaniu dowodu także art. 171173 Kodeksu postępowania karnego. §3. Poza rozprawą o dopuszczeniu dowodu lub o jego zabezpieczeniu rozstrzyga prezes sądu, sąd albo organ prowadzący czynności wyjaśniające, a w sprawach osób podlegających orzecznictwu sądów wojskowych także prokurator wojskowy. §4. Dowodu z wyjaśnień lub zeznań nie wolno zastępować treścią pism, zapisków lub notatek urzędowych, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_735_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 4. Obwinionemu przysługuje prawo do obrony, w tym do korzystania z pomocy jednego obrońcy, o czym należy go pouczyć."}
{"id":"1997_735_40","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 40. §1. Na wniosek osoby przesłuchiwanej przyjmuje się od niej oświadczenie na piśmie. §2. W wypadku, o którym mowa w § 1, należy umożliwić tej osobie sporządzenie oświadczenia w warunkach uniemożliwiających porozumienie się z innymi osobami, a następnie przesłuchać ją w celu wyjaśnienia, uzupełnienia lub uściślenia okoliczności zawartych w oświadczeniu pisemnym. Oświadczenie pisemne stanowi załącznik do protokołu. §3. Wyjaśnienia lub zeznania złożone w formie oświadczenia pisemnego w postępowaniu przed sądem, odczytuje się. Rozdział 7 Przeprowadzanie poszczególnych dowodów. Przeszukanie"}
{"id":"1997_735_41","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 41. §1. Przy przeprowadzaniu dowodu z zeznań świadka stosuje się odpowiednio przepisy art. 177, 178, 182, 183, 185-190, 191 § 1 i 2 oraz art. 192 Kodeksu postępowania karnego. §2. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej mogą być przesłuchane co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, tylko po zwolnieniu tych osób od obowiązku zachowania tajemnicy przez uprawniony organ przełożony. §3. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy służbowej lub tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji mogą odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, chyba że sąd zwolni te osoby od obowiązku zachowania tajemnicy. Na postanowienie sądu służy zażalenie. §4. Sąd nie może zwolnić jednak od obowiązku zachowania tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu adwokata, radcy prawnego, lekarza lub dziennikarza. §5. W wypadkach wskazanych w § 2 i 3 sąd przesłuchuje taką osobę na rozprawie z wyłączeniem jawności. Przepisy wydane na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_42","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 42. §1. Przy przeprowadzaniu dowodu z opinii biegłego stosuje się odpowiednio przepisy art. 193-201 Kodeksu postępowania karnego. §2. W razie uzasadnionych wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego obwinionego należy powołać biegłego psychiatrę. Przepis art. 202 § 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio. §3. Do tłumacza i specjalistów stosuje się odpowiednio przepisy art. 204-206 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_735_43","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 43. Przy przeprowadzaniu oględzin i eksperymentu procesowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 207, 208, 211 i 212 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_735_44","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 44. §1. W celu znalezienia i zatrzymania przedmiotów podlegających oględzinom lub mogących stanowić dowód rzeczowy, Policja, a w toku czynności wyjaśniających również inne organy je prowadzące, mogą dokonać przeszukania pomieszczeń i innych miejsc, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że przedmioty te lub dowody tam się znajdują. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do przeszukania osoby, jej odzieży lub podręcznych przedmiotów. §3. Przeszukanie następuje na mocy postanowienia prokuratora lub sądu. §4. W wypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli postanowienie nie mogło być uprzednio wydane, można przeprowadzić przeszukanie bez takiego postanowienia, jednak organ dokonujący tej czynności zobowiązany jest następnie zwrócić się niezwłocznie do prokuratora o zatwierdzenie przeszukania. Na żądanie osoby, u której dokonano przeszukania, doręcza się jej w terminie 14 dni postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia przeszukania. O prawie wystąpienia z takim żądaniem należy ją pouczyć. §5. Przy przeprowadzaniu przeszukania i zatrzymania przedmiotów stosuje się odpowiednio przepisy art. 217, 221- 234 i 236 Kodeksu postępowania karnego. Dział VI Środki przymusu Rozdział 8 Zatrzymanie"}
{"id":"1997_735_45","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 45. §1. Policja ma prawo zatrzymać osobę ujętą na gorącym uczynku popełnienia wykroczenia lub bezpośrednio potem, jeżeli: 1) zachodzą podstawy do zastosowania wobec niej postępowania przyspieszonego, 2) nie można ustalić jej tożsamości. §2. Art. 243 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_46","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 46. §1. Zatrzymanego należy natychmiast poinformować o przyczynach zatrzymania i o przysługujących mu uprawnieniach oraz wysłuchać go. §2. Z zatrzymania sporządza się protokół, którego odpis doręcza się zatrzymanemu za pokwitowaniem. W protokole należy podać imię i nazwisko oraz funkcję osoby dokonującej zatrzymania, imię i nazwisko zatrzymanego, a w razie niemożności ustalenia tożsamości - rysopis tej osoby, a ponadto dzień, godzinę, miejsce i przyczynę zatrzymania z określeniem wykroczenia, w związku z którym została zatrzymana. Należy również zapisać złożone przez zatrzymanego oświadczenia i zaznaczyć udzielenie mu informacji o przysługujących prawach. §3. Na żądanie zatrzymanego zawiadamia się o zatrzymaniu osobę najbliższą, a także pracodawcę. O zatrzymaniu osoby wskazanej w art. 10 § 1 zawiadamia się niezwłocznie właściwego dowódcę jednostki wojskowej, nawet gdy zatrzymany tego nie żąda. §4. Zatrzymanemu należy na jego żądanie umożliwić nawiązanie w dostępnej formie kontaktu z adwokatem albo z radcą prawnym oraz zapewnić możliwość bezpośredniej z nim rozmowy; zatrzymujący może zastrzec, że będzie przy niej obecny. §5. Zatrzymanego należy natychmiast zwolnić, gdy ustanie przyczyna zatrzymania, a także z upływem czasu zatrzymania. §6. Czas zatrzymania osoby liczy się od chwili jej ujęcia i nie może przekroczyć 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 § 1 pkt 1 - 48 godzin."}
{"id":"1997_735_47","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 47. §1. Zatrzymanemu przysługuje zażalenie na zatrzymanie do sądu. W zażaleniu zatrzymany może domagać się zbadania zasadności, legalności oraz prawidłowości zatrzymania. §2. Zażalenie przekazuje się niezwłocznie sądowi rejonowemu miejsca zatrzymania, który również niezwłocznie je rozpoznaje. §3. Przy rozpoznawaniu zażalenia sąd stosuje odpowiednio przepisy art. 246 § 3 i 4 Kodeksu postępowania karnego. §4. W razie uznania zatrzymania za niewątpliwie niesłuszne zatrzymanemu przysługuje odszkodowanie, którego może dochodzić w trybie określonym w dziale XII niniejszego Kodeksu. Rozdział 9 Zabezpieczenie i zajęcie przedmiotów"}
{"id":"1997_735_48","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 48. §1. Policja i inne organy uprawnione do prowadzenia czynności określonych w dziale VII mogą dokonać tymczasowego zajęcia przedmiotu, jeżeli w zakresie swego działania dowiedziały się lub ujawniły wykroczenie zagrożone przepadkiem przedmiotów, a zajęcie takie jest niezbędne dla zabezpieczenia wykonania tego przepadku. Z czynności zajęcia sporządza się protokół. §2. Tymczasowe zajęcie upada, jeżeli w ciągu 7 dni od daty jego dokonania nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu albo rozstrzygnięcie orzekające przepadek. Postanowienie o zabezpieczeniu wydaje sąd właściwy do rozpoznania sprawy; doręcza się je niezwłocznie osobie, u której dokonano zajęcia. §3. Zabezpieczenie może nastąpić także na mocy postanowienia sądu po wszczęciu postępowania w sprawie o wykroczenie zagrożone przepadkiem przedmiotów, jeżeli nie dokonano tymczasowego zajęcia. Postanowienie to wykonuje Policja, stosując odpowiednio przepisy o przeszukaniu i doręczając postanowienie osobie, u której dokonuje zajęcia. §4. Na postanowienia, o których mowa w § 2 i 3 przysługuje zażalenie osobie, której prawa zostały naruszone. §5. Przy dokonywaniu czynności, o których mowa w § 1-3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 44. §6. Zabezpieczenie majątkowe upada, jeżeli nie zostanie prawomocnie orzeczony przepadek przedmiotów. Rozdział 10 Kary porządkowe i pozostałe środki przymusu"}
{"id":"1997_735_49","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 49. §1. Na świadka, biegłego, tłumacza lub specjalistę, który bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie uprawnionego organu lub bez zezwolenia tego organu samowolnie wydalił się z miejsca czynności przed jej zakończeniem albo bezpodstawnie odmówił złożenia zeznań, wykonania czynności biegłego, tłumacza lub specjalisty można nałożyć karę porządkową do 250 złotych, a w razie ponownego nie zastosowania się do wezwania do 500 złotych. §2. Przepis § 1 stosuje się również do osoby, która będąc obowiązana do okazania albo wydania przedmiotu oględzin lub dowodu rzeczowego odmówiła jego okazania lub wydania; nie dotyczy to osoby, której przysługuje prawo odmowy zeznań. §3. Nałożoną karę należy uchylić, jeżeli osoba ukarana w ciągu 7 dni od daty doręczenia lub ogłoszenia jej postanowienia o nałożeniu kary porządkowej dostatecznie usprawiedliwi swoje niestawiennictwo, samowolne oddalenie się, odmowę złożenia zeznań albo wykonania innego obowiązku, o którym mowa w § 1 lub 2. §4. W przypadku uchybienia obowiązkom wskazanym w § 1 lub 2 przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej, sąd występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej. §5. Przepis § 4 stosuje się choćby za uchybienie, którego dopuścił się żołnierz przed wstąpieniem do wojska, była mu poprzednio wymierzona kara porządkowa, lecz nie została do tego czasu wykonana."}
{"id":"1997_735_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 5. §1. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy: 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia, 2) czyn nie zawiera znamion wykroczenia albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia wykroczenia, 3) ustawa stanowi, że sprawca nie podlega karze, 4) nastąpiło przedawnienie orzekania, 5) obwiniony zmarł, 6) obwiniony jest: a) uwierzytelnionym w Rzeczypospolitej Polskiej, szefem przedstawicielstwa dyplomatycznego państwa obcego, b) osobą należącą do personelu dyplomatycznego tego przedstawicielstwa, c) osobą należącą do personelu administracyjnego lub technicznego tego przedstawicielstwa, d) członkiem rodziny osób wymienionych w lit. a)-c) i pozostaje z nimi we wspólnocie domowej, e) inną osobą korzystającą z immunitetu dyplomatycznego, na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, f) kierownikiem urzędu konsularnego lub innym urzędnikiem konsularnym państwa obcego albo inną osobą zrównaną z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, 7) obwiniony z mocy przepisów szczególnych nie podlega orzecznictwu na podstawie niniejszego kodeksu, 8) postępowanie co do tego samego czynu obwinionego zostało prawomocnie zakończone lub wcześniej wszczęte, toczy się, 9) brak jest skargi uprawnionego oskarżyciela albo żądania ścigania pochodzącego od osoby uprawnionej lub zezwolenia na ściganie, gdy ustawa tego wymaga, 10) zachodzi inna okoliczność wyłączająca z mocy ustawy orzekanie w postępowaniu na podstawie niniejszego kodeksu. §2. Przepisu § 1 pkt 6 nie stosuje się: 1) do osób w nim wymienionych, jeżeli są obywatelami polskimi lub mają w Polsce miejsce stałego zamieszkania, przy czym osoby, o których mowa w lit. f), nie podlegają orzecznictwu na podstawie niniejszego kodeksu, tylko w zakresie czynności pełnionych w toku i w wykonaniu funkcji urzędowych; 2) jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej. §3. Przepisu § 1 pkt 6 można nie stosować do obywatela państwa obcego, z którym nie ma w tym przedmiocie umowy, a państwo to nie zapewnia wzajemności. §4. Do chwili otrzymania wymaganego przez ustawę zezwolenia na ściganie lub żądania ścigania organ prowadzący czynności wyjaśniające może dokonywać czynności nie cierpiących zwłoki w celu zabezpieczenia śladów i dowodów, a także czynności zmierzających do wyjaśnienia, czy żądanie będzie złożone lub zezwolenie będzie wydane."}
{"id":"1997_735_50","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 50. §1. W razie niestawienia się świadka na wezwanie bez usprawiedliwienia można, niezależnie od nałożenia kary porządkowej, zarządzić jego przymusowe doprowadzenie przez Policję. §2. W razie nieusprawiedliwionej odmowy okazania albo wydania przedmiotu oględzin lub dowodu rzeczowego można zarządzić jego odebranie przez Policję."}
{"id":"1997_735_51","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 51. §1. Środki przymusu, o których mowa w art. 49 i 50, stosuje sąd właściwy do rozpoznania sprawy, a w toku czynności wyjaśniających także prokurator, jeżeli prowadzi te czynności. W toku czynności wyjaśniających, prowadzonych przez organ inny niż prokurator, środki przymusu, o których mowa w art. 50 § 1, stosuje sąd właściwy do rozpoznania sprawy na wniosek organu dokonującego tych czynności, a pozostałe środki przymusu - organ dokonujący czynności wyjaśniających. §2. Karę porządkową wskazaną w art. 49 § 1 i 2 uchyla odpowiednio sąd lub organ przełożony nad organem, który daną karę nałożył. §3. Na postanowienie odmawiające uchylenia kary porządkowej przysługuje ukaranemu zażalenie; jeżeli postanowienie wydano w toku czynności wyjaśniających zażalenie rozpoznaje sąd właściwy do rozpoznania sprawy. §4. Kary porządkowe nałożone w toku czynności wyjaśniających ściąga się w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Kary te stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"1997_735_52","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 52. Wykonując zarządzenie o przymusowym doprowadzeniu obwinionego lub świadka, Policja może, gdy jest to niezbędne, zatrzymać osobę, którą ma doprowadzić na czas konieczny do wykonania zarządzenia. Art. 46 i 47 nie stosuje się."}
{"id":"1997_735_53","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 53. Jeżeli miejsce pobytu sprawcy wykroczenia nie jest znane, sąd, a w toku czynności wyjaśniających także organ dokonujący tych czynności, mogą zarządzić ustalenie przez Policję miejsca pobytu. Sąd może także zarządzić przymusowe doprowadzenie obwinionego. Dział VII Czynności wyjaśniające"}
{"id":"1997_735_54","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 54. §1. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie oraz zebrania danych niezbędnych dla sporządzenia wniosku o ukaranie, Policja może przeprowadzać czynności wyjaśniające. Czynności te w miarę możności należy podjąć w miejscu popełnienia czynu bezpośrednio po jego ujawnieniu i zakończyć w ciągu miesiąca. §2. Jeżeli czynności wyjaśniające nie dostarczyły podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie, zawiadamia się o tym ujawnionych pokrzywdzonych. W zawiadomieniu należy wskazać przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie. §3. W ramach czynności, o których mowa w § 1, można w szczególności przesłuchiwać świadków, dokonywać oględzin i przeszukania, okazywać osoby, wzywać do wydania lub okazania dokumentu lub przedmiotu mającego znaczenie dowodowe dla sprawy, a także powoływać i przesłuchiwać biegłych oraz wzywać specjalistów. §4. W stosunku do osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 74 § 3 i art. 308 § 1 Kodeksu postępowania karnego. §5. Przy utrwalaniu czynności określonych w § 3 można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej; nie dotyczy to jednak czynności, której nie będzie można powtórzyć w postępowaniu przed sądem. Notatka powinna zawierać wskazanie rodzaju czynności, jej czasu i miejsca oraz osób uczestniczących, a także krótki opis przebiegu czynności i podpis osoby, która ją przeprowadziła. §6. W toku czynności wyjaśniających wolno także przesłuchać osobę, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie. Osoba taka ma prawo odmówić złożenia wyjaśnień oraz zgłosić wnioski dowodowe, o czym należy ją pouczyć. Przed przesłuchaniem należy jej wyjaśnić, o jakie wykroczenie może być obwiniona, a zarzut ten wpisuje się do protokołu przesłuchania."}
{"id":"1997_735_55","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 55. §1. Czynności wyjaśniające przeprowadza się także w celu uzupełnienia lub sprawdzenia faktów podanych we wniosku o ukaranie w wypadku wskazanym w art. 60 § 1 pkt 5 lit. b). §2. Czynności wskazane w § 1 należy przeprowadzić w terminie oraz w zakresie określonym poleceniem sądu, chyba że w toku wykonywania tych czynności wyjdą na jaw okoliczności wymagające utrwalenia dowodu, którego nie będzie można powtórzyć przed sądem, lub znalezienia i zatrzymania przedmiotu. §3. W razie przesłuchiwania w ramach czynności, o których mowa w § 1, obwinionego wskazanego we wniosku o ukaranie, przepisy art. 54 § 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_56","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 56. §1. Czynności wyjaśniające, o których mowa w art. 54, może także przeprowadzić prokurator lub zlecić je Policji. §2. Uprawnienia Policji, o których mowa w art. 54 i 55, posiadają także w granicach swej właściwości organy wskazane w art. 17 § 2 i 3, a inne organy, gdy ustawa tak stanowi. §3. Instytucje, którym nadano uprawnienia oskarżyciela publicznego w drodze rozporządzenia określonego w art. 17 § 4, mogą w sprawie, w której ujawniły wykroczenie zwracać się do Policji o przeprowadzenie czynności wyjaśniających w zakresie niezbędnym do ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie oraz do zebrania danych koniecznych do sporządzenia wniosku o ukaranie. §4. Nadzór nad czynnościami wyjaśniającymi sprawuje organ nadrzędny nad organem prowadzącym te czynności. Dział VIII Postępowanie zwyczajne Rozdział 11 Wszczęcie postępowania. Orzekanie przed rozprawą"}
{"id":"1997_735_57","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 57. §1. Podstawę do wszczęcia postępowania stanowi wniosek o ukaranie złożony przez organ uprawniony do występowania w charakterze oskarżyciela publicznego w danej sprawie, a w wypadkach określonych w art. 27 § 1 i 2 także wniosek złożony przez pokrzywdzonego. §2. Wniosek o ukaranie powinien zawierać: 1) imię i nazwisko oraz adres obwinionego, a także inne dane niezbędne do ustalenia jego tożsamości, 2) określenie zarzucanego obwinionemu czynu ze wskazaniem miejsca, czasu, sposobu i okoliczności jego popełnienia, 3) wskazanie dowodów, 4) imię i nazwisko oraz podpis sporządzającego wniosek, a także adres gdy wniosek pochodzi od pokrzywdzonego. §3. Wniosek o ukaranie składany przez oskarżyciela publicznego powinien ponadto zawierać wskazanie: 1) przepisów, pod które zarzucany czyn podpada, 2) miejsca zatrudnienia obwinionego i danych o jego warunkach materialnych, rodzinnych i osobistych, 3) pokrzywdzonych, o ile takich ujawniono, 4) wysokości wyrządzonej szkody, 5) stanowiska osoby sporządzającej wniosek, 6) sądu właściwego do rozpoznania sprawy, 7) danych dotyczących uprzedniego skazania sprawcy za podobne przestępstwo lub wykroczenie. §4. Do wniosku o ukaranie należy dołączyć materiały postępowania przygotowawczego lub czynności wyjaśniających, jeżeli były one prowadzone, a także do wiadomości sądu adresy świadków i pokrzywdzonych. §5. W razie wniesienia wniosku o ukaranie przez pokrzywdzonego, prezes sądu przesyłając właściwemu oskarżycielowi publicznemu zawiadomienie, o którym mowa w art. 27 § 4, wzywa go jednocześnie do nadesłania w terminie 7 dni materiału dowodowego w razie niewnoszenia przez niego wniosku o ukaranie, jeżeli w sprawie przeprowadzono czynności wyjaśniające lub dochodzenie albo do nadesłania oświadczenia o braku takiego materiału."}
{"id":"1997_735_58","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 58. §1. Oskarżyciel publiczny może, za zgodą obwinionego, przesłuchanego uprzednio w toku czynności wyjaśniających w trybie art. 54 § 6, umieścić we wniosku o ukaranie wniosek o skazanie obwinionego za zarzucany mu czyn bez przeprowadzania rozprawy i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego albo odstąpienie od wymierzenia kary lub środka karnego. §2. Wniosek o skazanie, o którym mowa w § 1, jest możliwy tylko wówczas, gdy w świetle zebranych dowodów wyjaśnienia obwinionego oraz okoliczności popełnienia wykroczenia nie budzą wątpliwości, a cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy. §3. Obwiniony, jeżeli nie dotyczy go wniosek o skazanie, może po wezwaniu na rozprawę lub zawiadomieniu o jej terminie, wystąpić z wnioskiem o skazanie w określony sposób bez przeprowadzania rozprawy."}
{"id":"1997_735_59","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 59. §1. Jeżeli wniosek o ukaranie nie odpowiada warunkom formalnym wskazanym w art. 57 § 2-4 prezes sądu zwraca wniosek w celu usunięcia braków w terminie 7 dni. §2. Jeżeli wniosek o ukaranie odpowiada warunkom formalnym prezes sądu wszczynając postępowanie zarządzeniem, kieruje sprawę do rozpoznania na rozprawie lub na posiedzeniu albo - w razie zaistnienia okoliczności wyłączających postępowanie lub wskazanych w art. 61 § 1 i 2 - odmawia wszczęcia postępowania. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania służy zażalenie osobie, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, ujawnionemu pokrzywdzonemu oraz organowi, który wniósł wniosek o ukaranie. §3. W razie złożenia wniosku o ukaranie przez oskarżyciela posiłkowego, w przedmiocie wszczęcia rozstrzyga się po przekazaniu przez oskarżyciela publicznego materiału dowodowego lub oświadczenia, o którym mowa w art. 57 § 5."}
{"id":"1997_735_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 6. §1. W sprawach o wykroczenia ścigane na żądanie pokrzywdzonego występujący z wnioskiem o ukaranie, jeżeli nie jest nim pokrzywdzony, powinien uzyskać wymagane żądanie od osoby uprawnionej do jego złożenia. Żądanie może być złożone na piśmie albo zgłoszone ustnie do protokołu. §2. Żądanie złożone co do niektórych tylko współdziałających w popełnieniu czynu pozostaje skuteczne także wobec osób niewskazanych w żądaniu, jeżeli nie są to osoby najbliższe dla pokrzywdzonego, o czym należy pouczyć składającego żądanie przed jego przyjęciem. §3. Żądanie może być cofnięte. Niedopuszczalne jest cofnięcie żądania wobec niektórych tylko współdziałających w popełnieniu czynu, chyba że są to osoby najbliższe dla pokrzywdzonego. Cofnięcie może nastąpić do momentu rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie. W razie cofnięcia żądania ponowne jego złożenie jest niedopuszczalne. §4. Jeżeli wniosek o ukaranie pochodzi od pokrzywdzonego, odstąpienie przez niego od popierania takiego wniosku oznacza także odstąpienie przez niego od popierania żądania ścigania."}
{"id":"1997_735_60","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 60. §1. Prezes sądu, po wszczęciu postępowania, kieruje sprawę na posiedzenie jeżeli: 1) oskarżyciel publiczny wystąpił z wnioskiem o skazanie obwinionego bez przeprowadzania rozprawy, 2) obwiniony po wezwaniu go na rozprawę lub zawiadomieniu o jej terminie wystąpił z wnioskiem o skazanie bez przeprowadzania rozprawy, 3) ujawniły się przed rozprawą okoliczności wyłączające postępowanie, 4) zachodzi potrzeba wydania postanowienia o niewłaściwości sądu, 5) w sprawie, w której wniosek o ukaranie złożył oskarżyciel posiłkowy: a) zachodzi potrzeba zbadania, czy nie istnieje podstawa do umorzenia postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia, b) niezbędne jest polecenie Policji lub innemu organowi dokonania określonych czynności dowodowych, 6) zachodzi możliwość wydania nakazu karnego, 7) zachodzi potrzeba wydania innego rozstrzygnięcia przekraczającego uprawnienia prezesa. §2. O terminie posiedzenia, w wypadkach wskazanych w § 1 pkt 1, 2, 3, 5 lit. a) i 6, powiadamia się strony i ich przedstawicieli procesowych, a w wypadkach wskazanych w § 1 pkt 1-3 i 6 także pokrzywdzonego. Niestawiennictwo prawidłowo powiadomionych osób nie tamuje toku postępowania. Udział obrońcy, o którym mowa w art. 21 § 1, jest jednak obowiązkowy na posiedzeniu określonym w § 1 pkt 1 i 2. §3. W wypadku wskazanym w § 1 pkt 2 prezes sądu może zarządzić rozpoznanie wniosku obwinionego na rozprawie, jeżeli przyśpieszy to bieg postępowania. Wniosek ten rozpoznaje się wówczas przed rozpoczęciem przewodu sądowego. §4. W dalszym postępowaniu sąd nie jest związany oceną faktyczną ani prawną przyjętą za podstawę rozstrzygnięć wydanych w trybie określonym w § 1-3."}
{"id":"1997_735_61","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 61. §1. Odmawia się wszczęcia postępowania, a wszczęte umarza także wtedy, gdy w sprawie o ten sam czyn, jako mający jednocześnie znamiona przestępstwa i wykroczenia, postępowanie karne zostało już prawomocnie zakończone orzeczeniem skazującym, chyba, że można przewidywać orzeczenie za wykroczenie kary innej lub surowszej albo innego lub surowszego środka karnego niż za przestępstwo. §2. Można odmówić wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć, jeżeli: 1) o ten sam czyn, jako mający jednocześnie znamiona przestępstwa i wykroczenia, toczy się postępowanie karne z oskarżenia publicznego, chyba, że można przewidywać orzeczenie za wykroczenie kary innej lub surowszej albo innego lub surowszego środka karnego niż za przestępstwo, 2) wobec sprawcy zastosowano środek oddziaływania w postaci pouczenia, zwrócenia uwagi lub ostrzeżenia albo środek przewidziany w przepisach o odpowiedzialności dyscyplinarnej lub porządkowej, a środek ten jest wystarczającą reakcją na wykroczenie. §3. Na postanowienie o umorzeniu postępowania z przyczyn wskazanych w § 1 i 2 przysługuje zażalenie. Zażalenie przysługuje także osobie, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia. §4. W sprawie o wykroczenie, w której odmówiono wszczęcia postępowania lub je umorzono, można podjąć postępowanie w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie o przestępstwo, jeżeli orzeczeniem tym uniewinniono oskarżonego lub umorzono postępowanie, a nie ustała jeszcze karalność wykroczenia."}
{"id":"1997_735_62","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 62. §1. Okoliczności wyłączające orzekanie na podstawie niniejszego kodeksu uwzględnia się z urzędu w każdym stadium postępowania. §2. W razie stwierdzenia okoliczności wyłączających orzekanie po wszczęciu postępowania, sąd wydaje postanowienie o jego umorzeniu, a jeżeli rozpoczęto już przewód sądowy - wyrok o umorzeniu postępowania, z wyjątkiem określonym w § 3. Na postanowienie o umorzeniu przysługuje zażalenie. §3. W razie stwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 5 § 1 pkt 1 i 2, po rozpoczęciu przewodu sądowego sąd wydaje wyrok uniewinniający, chyba że sprawca był w chwili czynu niepoczytalny."}
{"id":"1997_735_63","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 63. §1. Uwzględniając wniosek oskarżyciela publicznego, o którym mowa w art. 58 § 1, sąd uznaje za ujawnione dowody dołączone do wniosku o ukaranie. §2. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od dokonania w nim określonych przez siebie zmian. Wniosek ze zmianami nie może zostać uwzględniony, jeżeli obwiniony, należycie o zmianach tych powiadomiony, zgłosi wobec nich sprzeciw w terminie określonym przez sąd. §3. Wniosek nie może zostać uwzględniony, jeżeli w terminie określonym przez sąd, zgłosi wobec niego sprzeciw pokrzywdzony, który złożył już oświadczenie o przyłączeniu się do postępowania w charakterze oskarżyciela posiłkowego. §4. Sąd uwzględniając wniosek skazuje obwinionego wyrokiem. §5. Jeżeli sąd uzna, że nie ma podstaw do uwzględnienia wniosku, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych."}
{"id":"1997_735_64","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 64. §1. Przy rozpoznawaniu wniosku obwinionego o skazanie go w określony sposób bez przeprowadzania rozprawy, zgłoszonego przed jej rozpoczęciem, sąd stosuje odpowiednio art. 63. §2. Sąd może uwzględnić wniosek, o którym mowa w § 1, jeżeli nie zgłosił wobec niego sprzeciwu oskarżyciel publiczny, a także oskarżyciel posiłkowy, gdy występuje w sprawie i jedynie wtedy, gdy okoliczności popełnienia czynu oraz wyjaśnienia obwinionego w świetle ujawnionego materiału dowodowego nie budzą wątpliwości. §3. Jeżeli obwiniony nie był przesłuchany w toku czynności wyjaśniających sąd przesłuchuje go na posiedzeniu, chyba że obwiniony bez usprawiedliwienia nie stawił się na posiedzenie albo nadesłał swoje wyjaśnienia na piśmie w trybie określonym w art. 67 § 3. §4. Brak stanowiska oskarżyciela w przedmiocie sprzeciwu, o którym mowa w § 2, nie stoi na przeszkodzie uwzględnieniu wniosku jeżeli oskarżyciel prawidłowo powiadomiony o terminie posiedzenia nie stawił się bez usprawiedliwienia. Rozdział 12 Przygotowanie do rozprawy"}
{"id":"1997_735_65","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 65. §1. Prezes sądu kierując sprawę na rozprawę, zarządza zawiadomienie o jej miejscu i terminie oskarżyciela, pokrzywdzonego i obwinionego oraz obrońcę i pełnomocnika, gdy zostali ustanowieni; zarządza on także wezwanie na rozprawę świadków oraz sprowadzenie innych dowodów. §2. Oskarżyciela publicznego zawiadamia się o rozprawie i posiedzeniu przez dostarczenie mu wykazu spraw, które mają być rozpoznane w danym dniu. §3. Jeżeli prezes sądu lub sąd uzna udział obwinionego na rozprawie za niezbędny, zarządzając zawiadomienie go o jej miejscu i terminie, zarządza jednocześnie wezwanie obwinionego do osobistego stawiennictwa, pod rygorem przymusowego doprowadzenia. Przepis ten stosuje się odpowiednio do posiedzeń."}
{"id":"1997_735_66","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 66. §1. Osoby wymienione w art. 5 § 1 pkt 6 lit. a)-e) nie są obowiązane do składania zeznań w charakterze świadka lub do występowania w charakterze biegłego, można jednak zwrócić się o wyrażenie przez te osoby zgody na złożenie zeznań lub wystąpienie w charakterze biegłego. W razie wyrażenia zgody, wezwania dla tych osób nie mogą zawierać zagrożenia zastosowania \\rodków przymusu, a w razie niestawiennictwa na wezwanie lub odmowy złożenia zeznań nie można do nich stosować tych środków. §2. Do osób wymienionych w art. 5 § 1 pkt 6 lit. f) stosuje się odpowiednio § 1, jeżeli okoliczności, których zeznania lub opinie mają dotyczyć, związane są z wykonywaniem przez te osoby funkcji urzędowych lub służbowych. §3. Do osób, o których mowa w § 1 i 2, przepisy art. 5 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. §4. Z osobami, o których mowa w § 1 i 2, organy prowadzące postępowanie porozumiewają się we wszystkich wypadkach, w tym również przy doręczaniu pism procesowych, za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości, a ten w razie potrzeby przez Ministra Spraw Zagranicznych. Przepis art. 613 § 2 Kodeksu postępowania karnego stosuje się."}
{"id":"1997_735_67","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 67. §1. Zawiadamiając obwinionego o terminie pierwszej rozprawy lub posiedzeniu, o którym mowa w art. 60 § 1 pkt 1, dołącza się do zawiadomienia odpis wniosku o ukaranie. §2. Zawiadomienie obwinionego o terminie pierwszej rozprawy powinno zawierać pouczenie o tym, że może on sprowadzić na rozprawę świadków i przedstawić inne dowody na swoją obronę lub wskazać je sądowi w takim czasie, aby dowody te mogły być przeprowadzone na rozprawie, a także o przysługującym mu prawie do odmowy złożenia wyjaśnień lub udzielenia odpowiedzi na pytanie i do korzystania z pomocy obrońcy oraz o prawie przeglądania akt sprawy, jak również o obowiązku powiadomienia sądu o każdej zmianie miejsca pobytu lub zamieszkania na okres dłuższy niż 7 dni, a w razie pobytu za granicą o konieczności wskazania w kraju adresu dla doręczeń i o konsekwencjach uchybienia tym obowiązkom. W zawiadomieniu należy pouczyć obwinionego o przysługującym mu prawie wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w art. 58 § 3. Zawiadomienie lub wezwanie powinno także zawierać pouczenie, iż rozprawa może być prowadzona pod nieobecność obwinionego jako zaoczna oraz pouczenie o możliwości przymusowego doprowadzenia obwinionego na rozprawę. §3. Zawiadomienie kierowane do obwinionego, którego obecności na rozprawie nie uznano za obowiązkową powinno zawierać pouczenie, że może on nie stawiając się do sądu nadesłać swoje wyjaśnienia. Wyjaśnienia te podlegają odczytaniu na rozprawie. Rozprawa ma wówczas charakter zaoczny. §4. W zawiadomieniu kierowanym do oskarżyciela posiłkowego należy pouczyć go o obowiązku powiadomienia sądu o zmianie miejsca zamieszkania oraz podania adresu dla doręczeń w czasie pobytu za granicą i konsekwencjach niedopełnienia tego obowiązku, a w zawiadomieniu kierowanym do pokrzywdzonego - o uprawnieniach, o których mowa w art. 26 § 3. §5. Sąd może, uznając obecność obwinionego na rozprawie za obowiązkową mimo wcześniejszego uznania jej za nieobowiązkową, wezwać obwinionego, odraczając w tym celu rozprawę."}
{"id":"1997_735_68","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 68. Jeżeli obwiniony lub świadek mieszka poza miejscowością, w której ma siedzibę dany sąd, prezes sądu lub sąd może zwrócić się do sądu, na którego terenie działania mieszkają te osoby, o przesłuchanie ich co do wskazanych okoliczności."}
{"id":"1997_735_69","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 69. Przy przygotowaniu do rozprawy stosuje się odpowiednio przepisy art. 348, 349, 350, 352 i 353 Kodeksu postępowania karnego. Rozdział 13 Rozprawa"}
{"id":"1997_735_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 7. Policja i inne organy w zakresie postępowania w sprawach o wykroczenia wykonują polecenia sądu oraz prowadzą w granicach określonych w ustawie czynności wyjaśniające."}
{"id":"1997_735_70","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 70. §1. Rozprawa odbywa się ustnie i jawnie. §2. Sąd wyłącza jawność całości lub części rozprawy, jeżeli jawność mogłaby obrażać dobre obyczaje, wywołać zakłócenie spokoju publicznego lub gdy ważny interes prywatny tego wymaga. Sąd wyłącza jawność w całości lub części rozprawy, także wówczas gdy ustawa tak stanowi. §3. W razie wyłączenia jawności na rozprawie mogą być obecni, poza osobami biorącymi udział w postępowaniu, po jednej osobie wskazanej przez każdą ze stron, chyba że zachodzi obawa ujawnienia tajemnicy państwowej. Sąd może zezwolić poszczególnym osobom na obecność na rozprawie prowadzonej z wyłączeniem jawności. §4. Rozstrzygnięcie ogłasza się jawnie. Jeżeli jawność rozprawy wyłączono w całości lub części, ustne podanie motywów rozstrzygnięcia może nastąpić również z wyłączeniem jawności. §5. Przepisy art. 357, 358, 362, 363, 366 i 367 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_71","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 71. §1. Rozprawę rozpoczyna wywołanie sprawy. Następnie sąd sprawdza, czy wszyscy wezwani i zawiadomieni o terminie rozprawy stawili się oraz czy nie ma przeszkód do rozpoznania sprawy. §2. Jeżeli oskarżyciel publiczny, oskarżyciel posiłkowy, pokrzywdzony lub obwiniony nie stawił się na rozprawę i w aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia im wezwania lub zawiadomienia, rozprawę odracza się, przy czym sąd może, jeżeli uzna to za celowe, przeprowadzić postępowanie dowodowe, a w szczególności przesłuchać świadków, którzy stawili się na rozprawę. Na następnej rozprawie dowody te przeprowadza się ponownie tylko, jeżeli zażąda tego strona nieobecna na poprzedniej rozprawie, chyba że była o jej terminie prawidłowo powiadomiona. §3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w razie niestawiennictwa prawidłowo powiadomionego obrońcy, gdy jego stawiennictwo jest obowiązkowe. §4. W razie nie usprawiedliwionej nieobecności obwinionego, któremu doręczono wezwanie na rozprawę, przeprowadza się rozprawę zaocznie chociażby nie był on przesłuchany w toku czynności wyjaśniających, chyba, że sąd uzna udział obwinionego za konieczny i rozprawę odroczy, po ewentualnym przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w szczególności po przesłuchaniu świadków, którzy stawili się na rozprawę. Jeżeli jednak obecność obwinionego jest konieczna, a nie stawił się on bez usprawiedliwienia, sąd może zarządzić jego zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie przez Policję. §5. W razie usprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego, któremu doręczono wezwanie, stosuje się odpowiednio § 2."}
{"id":"1997_735_72","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 72. §1. Przewód sądowy rozpoczyna się od odczytania wniosku o ukaranie. §2. Wniosek o ukaranie odczytuje oskarżyciel publiczny, jeżeli bierze udział w rozprawie, a w innym wypadku protokolant. §3. Jeżeli obwiniony przyznaje się do winy, a jego wyjaśnienia nie budzą wątpliwości, można nie przeprowadzać dalszych dowodów w razie, gdy żadna z obecnych stron temu się nie sprzeciwia."}
{"id":"1997_735_73","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 73. Do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania na rozprawie obwiniony może złożyć wniosek o skazanie go w określony sposób bez przeprowadzania postępowania dowodowego. Przy rozpoznawaniu tego wniosku stosuje się odpowiednio art. 64."}
{"id":"1997_735_74","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 74. §1. Jeżeli obwiniony odmawia złożenia wyjaśnień albo wyjaśnia odmiennie niż poprzednio lub oświadcza, że pewnych okoliczności nie pamięta, wolno odczytywać w niezbędnym zakresie protokoły jego poprzednich wyjaśnień złożonych w charakterze obwinionego albo oskarżonego w toku czynności wyjaśniających bądź przed sądem w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę. Po odczytaniu protokołu sąd wzywa obecnego obwinionego do wypowiedzenia się co do treści protokołu i o wyjaśnienie zachodzących sprzeczności. §2. Na rozprawie zaocznej złożone uprzednio przez obwinionego w tej sprawie wyjaśnienia podlegają odczytaniu."}
{"id":"1997_735_75","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 75. §1. Przepis art. 74 § 1 stosuje się odpowiednio do świadka, który bezpodstawnie odmawia złożenia zeznań, zeznaje odmiennie niż poprzednio lub oświadcza, że pewnych okoliczności nie pamięta. §2. Na rozprawie wolno też odczytywać protokoły zeznań świadków, jeżeli bezpośrednie przeprowadzenie dowodu jest niemożliwe lub utrudnione. §3. Protokoły, o których mowa w § 2, można uznać za ujawnione bez odczytywania. Należy je jednak odczytać, jeżeli którakolwiek z obecnych stron o to wnosi. §4. Protokoły zeznań świadków wolno odczytywać również, gdy bezpośrednie przesłuchanie świadka na rozprawie nie jest niezbędne, jeżeli żadna z obecnych stron temu się nie sprzeciwia; sprzeciw strony, której zeznania nie dotyczą nie stoi na przeszkodzie odczytaniu protokołów. Przepis § 3 stosuje się odpowiednio. §5. W wypadkach wskazanych w § 1 i 2 wolno również odczytywać protokoły wyjaśnień złożonych poprzednio przez świadka w charakterze obwinionego lub oskarżonego."}
{"id":"1997_735_76","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 76. §1. Sąd może odczytywać na rozprawie protokoły oględzin, przeszukania, zajęcia, zatrzymania przedmiotów, opinie, notatki urzędowe, o których mowa w art. 37 § 2 oraz inne dokumenty znajdujące się w aktach sprawy lub przedkładane przez strony; można je uznać za ujawnione bez odczytywania, jeżeli żadna z obecnych stron temu się nie sprzeciwia. Sprzeciw strony, której dowody lub dokumenty nie dotyczą nie stoi na przeszkodzie ich uznaniu za ujawnione bez odczytywania. §2. Przepis § 1 stosuje się także do notatek urzędowych, o których mowa w art. 54 § 5, z tym że na żądanie strony sąd przeprowadza na rozprawie czynności dowodowe, których dotyczy notatka, chyba że stwierdza ona okoliczności, którym obwiniony w wyjaśnieniach swych nie zaprzeczał."}
{"id":"1997_735_77","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 77. Obwinionemu, świadkom i biegłym zarówno sąd, jak i strony zadają pytania bezpośrednio, chyba że sąd zarządzi inaczej. Sąd uchyla pytania nieistotne dla sprawy lub sugerujące treść odpowiedzi albo które z innych powodów uznaje za niestosowne."}
{"id":"1997_735_78","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 78. Jeżeli po rozpoczęciu rozprawy obwiniony lub obrońca wypowiedział stosunek obrończy w sprawie, w której obwiniony nie musi mieć obrońcy, sąd na uzasadniony wniosek obwinionego zakreśla mu termin do ustanowienia nowego obrońcy i w razie potrzeby rozprawę przerywa lub odracza, podejmując jednocześnie decyzję, czy dotychczasowy obrońca może bez naruszenia prawa obwinionego do obrony pełnić swe obowiązki do czasu podjęcia obrony przez nowego obrońcę. Po bezskutecznym upływie tego terminu rozprawę można prowadzić bez udziału obrońcy. W sprawach, w których obwiniony musi mieć obrońcę lub korzysta z obrońcy z urzędu, art. 378 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_79","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 79. §1. Sąd może zarządzić przerwę w rozprawie w celu doprowadzenia obwinionego, sprowadzenia dowodu, dla wypoczynku lub z innej ważnej przyczyny. Każdorazowa przerwa nie może trwać dłużej niż 21 dni; w razie przekroczenia tego terminu rozprawę uważa się za odroczoną. §2. Zarządzając przerwę, oznacza się czas i miejsce dalszego ciągu rozprawy, a osoby obecne na rozprawie poucza się o obowiązku stawiennictwa bez wezwania oraz o konsekwencjach nieusprawiedliwionego niestawiennictwa. §3. Sąd odracza rozprawę, gdy ustawa tak stanowi, a także gdy zarządzenie przerwy nie byłoby wystarczające. W razie odroczenia rozprawy na określony termin przepis § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 8. W postępowaniu uregulowanym w niniejszym kodeksie stosuje się odpowiednio przepisy art. 2, 4, 5, 7-9, 13, 14, 15 § 2, art. 16, 18 § 2, art. 20 i 23 Kodeksu postępowania karnego. Dział II Sąd Rozdział 1 Właściwość i skład sądu"}
{"id":"1997_735_80","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 80. Rozprawę przerwaną lub odroczoną prowadzi się w dalszym ciągu, chociażby skład sądu uległ zmianie, chyba, że sąd po wysłuchaniu stron obecnych postanowi inaczej."}
{"id":"1997_735_81","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 81. Przy przeprowadzaniu rozprawy stosuje się odpowiednio przepisy art. 369, 371, 372, 374 § 2, art. 375-377, 379, 384, 386, 395, 396, 399, 405-407 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_735_82","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 82. §1. Po wysłuchaniu głosów stron sąd sporządza wyrok na piśmie. Przepisy art. 409-411, 413 § 1, art. 418 § 1 i 3, art. 419, 422-424 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio. §2. Wyrok skazujący powinien zawierać także: 1) dokładne określenie przypisanego obwinionemu czynu oraz jego kwalifikację prawną, 2) rozstrzygnięcie co do kary i środków karnych, a w razie potrzeby co do zaliczenia na poczet zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do ich prowadzenia oraz zaliczenie okresu zatrzymania na poczet wymierzonej kary aresztu lub grzywny. §3. Okres zatrzymania zalicza się na poczet wymierzonej kary aresztu i kary ograniczenia wolności przyjmując jeden dzień zatrzymania, z zaokrągleniem do pełnego dnia, za równoważny jednemu dniowi kary aresztu i dwóm dniom kary ograniczenia wolności, a na poczet grzywny - przyjmując za równoważny grzywnie w wysokości 200 zł. §4. Jeżeli obwiniony jest osobą czasowo przebywającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo nie ma na nim stałego miejsca zamieszkania lub miejsca stałego pobytu, można orzec natychmiastową wykonalność wyroku skazującego, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że jego wykonanie będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. Orzeczenie takie podlega wykonaniu z chwilą wydania. §5. W wypadku wskazanym w § 4, sąd: 1) wobec skazanego na karę aresztu zarządza natychmiastowe osadzenie go w zakładzie karnym; ponadto, na czas do stawienia się skazanego do wykonania kary, zarządza zatrzymanie jego paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy. 2) wobec skazanego na grzywnę orzeka zastępczą karę aresztu, przyjmując jeden dzień aresztu za równoważny grzywnie od 20 do 150 zł, przyjmując, że kara zastępcza nie może przekroczyć 30 dni aresztu; zarządza ponadto, na wypadek nieuiszczenia grzywny w terminie 3 dni zatrzymanie paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy na czas do uiszczenia grzywny lub wykonania zastępczej kary aresztu."}
{"id":"1997_735_83","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 83. W razie niedoręczenia obwinionemu wyroku zaocznego, w terminie 3 miesięcy od dnia wydania, sąd może umorzyć postępowanie, jeżeli upłynął już termin przedawnienia karalności wykroczenia."}
{"id":"1997_735_84","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 84. §1. Jeżeli w wyroku nie rozstrzygnięto lub rozstrzygnięto wadliwie o zaliczeniu na poczet kar lub środków karnych okresów, o których mowa w art. 82 § 2 pkt 2 albo odnośnie dowodów rzeczowych, sąd rozstrzyga o tym postanowieniem na posiedzeniu. Nie można jednak orzec przepadku przedmiotów. §2. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, przysługuje zażalenie. W razie złożenia apelacji, zażalenie to rozpoznaje łącznie z apelacją właściwy sąd odwoławczy. Rozdział 14 Postępowanie w sprawach osób podlegających orzecznictwu sądów wojskowych"}
{"id":"1997_735_85","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 85. §1. W postępowaniu przed sądem wojskowym podstawę do wszczęcia postępowania stanowi wniosek o ukaranie sporządzony lub zatwierdzony przez prokuratora wojskowego. §2. Żandarmerii Wojskowej, w stosunku do osoby wskazanej w art. 10 § 1, która popełniła wykroczenie podlegające orzecznictwu sądów wojskowych, przysługują uprawnienia i obowiązki procesowe Policji wynikające z niniejszego kodeksu, z tym, że oskarżycielem publicznym jest wyłącznie prokurator wojskowy. §3. Prawo zatrzymania osoby wskazanej w art. 10 § 1 przysługuje także wojskowym organom porządkowym oraz przełożonemu wojskowemu. §4. Przymusowego doprowadzenia osoby, o której mowa w art. 10 § 1, jeżeli zachodzi przypadek wymieniony w art. 50 § 1, art. 52, 53, 71 § 4, dokonują właściwe organy wojskowe, chyba że ważne powody stoją temu na przeszkodzie."}
{"id":"1997_735_86","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 86. §1. O popełnieniu przez osobę wskazaną w art. 10 § 1 wykroczenia podlegającego orzecznictwu sądów wojskowych, w tym także o odmowie przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczeniu w terminie grzywny nałożonej w drodze mandatu zaocznego, zawiadamia się prokuratora wojskowego. §2. O wszczęciu postępowania przeciwko żołnierzowi powiadamia się właściwego dowódcę jednostki wojskowej. §3. W stosunku do osób, o których mowa w art. 10 § 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio art. 649 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_735_87","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 87. §1. Sąd wojskowy może odmówić wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć i sprawę przekazać właściwemu dowódcy z wnioskiem o wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych, jeżeli uzna to za wystarczającą reakcję na wykroczenie. §2. Na postanowienie wskazane w § 1 przysługuje zażalenie. §3. Przed złożeniem wniosku o ukaranie uprawnienie do przekazania sprawy, o którym mowa w § 1, przysługuje prokuratorowi wojskowemu. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy."}
{"id":"1997_735_88","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 88. Pokrzywdzony może korzystać przed sądem wojskowym z praw oskarżyciela posiłkowego jedynie w sytuacjach określonych w art. 26 § 3 i art. 27 § 2. DZIAł IX Postępowania szczególne Rozdział 15 Postępowanie przyspieszone"}
{"id":"1997_735_89","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 89. W postępowaniu przyspieszonym stosuje się przepisy o postępowaniu zwyczajnym, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_735_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 9. §1. W sprawach o wykroczenia w pierwszej instancji orzeka sąd rejonowy, z zastrzeżeniem spraw określonych w art. 10. §2. Sąd właściwy do rozpoznania sprawy rozpoznaje także środki zaskarżenia w wypadkach wskazanych w ustawie oraz przeprowadza inne czynności, gdy ustawa to przewiduje."}
{"id":"1997_735_90","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 90. §1. Postępowanie przyspieszone stosuje się do osób niemających stałego miejsca zamieszkania lub miejsca stałego pobytu, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. §2. Postępowanie przyspieszone stosuje się również do osób przebywających jedynie czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. §3. Postępowanie przyspieszone stosuje się także wobec sprawców wykroczeń popełnionych w związku z imprezą masową, określoną w przepisach o bezpieczeństwie imprez masowych: 1) przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu, określonych w art. 50, 51 i 52a Kodeksu wykroczeń, 2) przeciwko mieniu i urządzeniom użytku publicznego, określonych w art. 124 i 143 Kodeksu wykroczeń. §4. Postępowanie przyspieszone stosuje się ponadto, gdy ustawa tak stanowi. §5. Postępowania przyspieszonego nie stosuje się wobec osób podlegających orzecznictwu sądów wojskowych."}
{"id":"1997_735_91","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 91. §1. W wypadkach, o których mowa w art. 90, w postępowaniu przyspieszonym orzeka się tylko wówczas, gdy sprawca został ujęty na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu wykroczenia i niezwłocznie doprowadzono go do sądu. §2. Policja lub inny organ, któremu szczególne ustawy powierzają zadania w zakresie ochrony porządku lub bezpieczeństwa publicznego, w wypadku schwytania na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem sprawcy wykroczenia, o którym mowa w art. 90, może go zatrzymać i doprowadzić do sądu. §3. Organ określony w § 2 może odstąpić od zatrzymania i przymusowego doprowadzenia sprawcy do sądu, zobowiązując go do stawienia się w sądzie w wyznaczonym czasie i miejscu ze skutkami wezwania, o których mowa w art. 71 § 4. Wydanego wówczas pod nieobecność obwinionego wyroku nie uważa się za zaoczny. §4. W wypadku wskazanym w § 3 Policja i Straż Graniczna mogą zatrzymać sprawcy paszport lub inny dokument uprawniający do przekroczenia granicy, który wraz z wnioskiem o ukaranie przekazują sądowi. Zwrotu dokumentu dokonuje sąd, nie później niż przy wydaniu orzeczenia albo z chwilą zmiany trybu postępowania. §5. Osoba wezwana przez organ, o którym mowa w § 2, do stawienia się w sądzie w charakterze świadka obowiązana jest stawić się we wskazanym czasie i miejscu; art. 49 i art. 50 § 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_735_92","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 92. §1. W postępowaniu przyspieszonym: 1) wniosek o ukaranie może ograniczyć się do wymogów wskazanych w art. 57 § 2 i § 3 pkt 1 i 3; może też być złożony ustnie do protokołu, 2) sąd bez zbędnej zwłoki przystępuje do rozpoznania sprawy, zaznaczając w protokole, że prowadzi ją w trybie przyspieszonym oraz odnotowując godzinę doprowadzenia obwinionego, 3) sąd zobowiązuje obwinionego do pozostania do dyspozycji sądu do zakończenia rozprawy pod rygorem wydania orzeczenia pod jego nieobecność; tak wydanego wyroku nie uważa się za zaoczny, 4) w razie przerwania rozprawy na okres dłuższy niż 3 dni sprawę rozpoznaje się w postępowaniu zwyczajnym, 5) w razie wydania wyroku pod nieobecność obwinionego w wypadkach, o których mowa w pkt 3 albo w art. 91 § 3 uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu, w pozostałych wypadkach uzasadnienie wyroku sporządza się tylko na wniosek strony złożony ustnie do protokołu rozprawy bezpośrednio po ogłoszeniu wyroku, 6) termin do wniesienia środka odwoławczego wynosi 3 dni od daty ogłoszenia rozstrzygnięcia, gdy uzasadnienie sporządza się z urzędu, a w pozostałych przypadkach - 3 dni od daty doręczenia wyroku z uzasadnieniem, 7) sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę najpóźniej w ciągu miesiąca od daty jej wpływu do tego sądu. §2. Sąd sporządza uzasadnienie w terminie 3 dni od daty ogłoszenia wyroku. §3. W razie ustalenia, że brak jest warunków uzasadniających prowadzenie sprawy w trybie przyspieszonym: 1) prezes sądu przed wszczęciem postępowania zwraca oskarżycielowi wniosek o ukaranie do uzupełnienia braków formalnych, gdy wniosek ten ograniczał się do wymogów wskazanych w § 1 pkt 1, jeżeli jednak wniosek o ukaranie odpowiada wymogom określonym w art. 57 § 2-4, rozpoznaje się go w postępowaniu zwyczajnym, 2) sąd wydaje postanowienie o zmianie trybu na zwyczajny, gdy brak podstaw do prowadzenia postępowania przyspieszonego ustalono po wszczęciu postępowania. Rozdział 16 Postępowanie nakazowe"}
{"id":"1997_735_93","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 93. §1. Sąd na posiedzeniu może orzec wyrokiem nakaz karny w sprawach o wykroczenia, w których wystarczające jest wymierzenie grzywny w kwocie nie wyższej niż połowa przewidzianej w ustawie górnej granicy wysokości grzywny. §2. Orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić wyłącznie na podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez oskarżyciela publicznego, sporządzonego w wyniku ustaleń popartych wiarygodnymi dowodami, jeżeli z dowodów tych wynika, że obwiniony nie kwestionuje popełnienia zarzucanego mu czynu, a okoliczności tego czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości. Orzekając nakazem karnym sąd uznaje za ujawnione dowody dołączone do wniosku o ukaranie. Dowodu, o którym wyżej mowa, nie stanowi notatka wskazana w art. 54 § 5. §3. Nakazem karnym można orzec obok kary wskazanej w § 1 także środek karny, z tym, że zakaz prowadzenia pojazdów na okres nie dłuższy niż rok. §4. Postępowanie nakazowe jest niedopuszczalne, jeżeli zachodzą okoliczności określone w art. 21 § 1."}
{"id":"1997_735_94","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 94. §1. Do nakazu karnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 504 pkt 1-5 i art. 505 § 2 Kodeksu postępowania karnego. §2. Nakaz karny powinien zawierać pouczenie o terminie i sposobie zaskarżenia. Rozdział 17 Postępowanie mandatowe"}
{"id":"1997_735_95","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 95. §1. Postępowanie mandatowe prowadzi Policja, a inne organy, gdy przepis szczególny tak stanowi. §2. Wykaz wykroczeń, za które policjanci oraz żołnierze Żandarmerii Wojskowej uprawnieni są do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego określą w drodze rozporządzeń odpowiednio minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, mając na względzie konieczność zapewnienia szybkiej reakcji na fakt popełnienia wykroczenia, a także potrzebę należytej ochrony dóbr szczególnie narażonych na naruszenia ze strony sprawców wykroczeń. §3. W sprawach określonych w art. 17 § 2 postępowanie mandatowe prowadzi inspektor pracy. Inspektor pracy może nałożyć grzywnę w drodze mandatu karnego także po przeprowadzeniu czynności wyjaśniających, jeżeli uzna, że kara ta będzie wystarczająca. §4. Jeżeli uprawnienie dla funkcjonariuszy określonego organu do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego wynika z innej ustawy, a ustawa ta nie określa wykroczeń, do których stosuje się postępowanie mandatowe, zakres wykroczeń za które można nałożyć grzywnę w drodze mandatu karnego, określi, z uwzględnieniem wymogów wskazanych w § 2, w drodze rozporządzenia, właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości. Rozporządzenie to określa jednocześnie zasady i sposób wydawania upoważnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego. §5. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, złożony w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, może nadać, w drodze rozporządzenia uprawnienia do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego funkcjonariuszom innych organów, określając jednocześnie wykaz wykroczeń, za które funkcjonariusze ci uprawnieni są do nakładania grzywien oraz zasady i sposób wydawania upoważnień do nakładania grzywien, mając na względzie zakres ustawowych uprawnień takich organów, potrzebę szybkiej reakcji na fakt popełnienia wykroczenia oraz potrzebę ochrony dóbr szczególnie narażonych na naruszenia ze strony sprawców wykroczeń. §6. Rozporządzenia, o których mowa w § 2, 4 i 5, mogą także określić zróżnicowaną wysokość mandatów karnych za poszczególne rodzaje wykroczeń w zależności od stopnia społecznej szkodliwości czynu i rodzaju naruszonego dobra - w granicach grzywny określonej w art. 96 § 1; przy czym rozporządzenia nie mogą całkowicie wyłączyć stosowania mandatów karnych w wysokości równej dolnej granicy grzywny przewidzianej w ustawie za wykroczenie, za które grzywna może zostać nałożona w drodze mandatu karnego."}
{"id":"1997_735_96","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 96. §1. W postępowaniu mandatowym można nałożyć grzywnę w wysokości do 500 złotych, a w wypadku, o którym w art. 9 § 1 Kodeksu wykroczeń, do 1000 złotych. §2. W drodze mandatu karnego nie nakłada się grzywny za wykroczenia, za które należałoby orzec środek karny, a także w wypadku określonym w art. 10 § 1 Kodeksu wykroczeń. W sytuacji określonej w art. 9 § 1 Kodeksu wykroczeń nałożenie grzywny w drodze mandatu karnego jest możliwe jedynie, gdy w zakresie wszystkich naruszonych przepisów postępowanie mandatowe jest dopuszczalne. §3. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia określi, wzory formularzy mandatu karnego oraz szczegółowy sposób nakładania grzywien w drodze mandatu karnego, mając na względzie potrzebę ujednolicenia zasad wymierzania przez funkcjonariuszy uprawnionych organów grzywny w drodze mandatu karnego, a także pouczenia osób ukaranych mandatem o ich prawach i obowiązkach."}
{"id":"1997_735_97","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 97. §1. W postępowaniu mandatowym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, funkcjonariusz uprawniony do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego, może ją nałożyć jedynie, gdy: 1) schwytano sprawcę wykroczenia na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu wykroczenia, 2) stwierdzi popełnienie wykroczenia naocznie pod nieobecność sprawcy albo za pomocą urządzenia pomiarowego lub kontrolnego, a nie zachodzi wątpliwość co do osoby sprawy czynu - w tym także w razie potrzeby po przeprowadzeniu w niezbędnym zakresie czynności wyjaśniających, podjętych niezwłocznie po ujawnieniu wykroczenia. Nałożenie grzywny w drodze mandatu karnego nie może nastąpić po upływie 3 dni od daty ujawnienia czynu w wypadku, o którym mowa w pkt 1 i 14 dni w wypadku, o którym mowa w pkt 2. §2. Sprawca wykroczenia może odmówić przyjęcia mandatu karnego. §3. Funkcjonariusz nakładający grzywnę obowiązany jest określić jej wysokość, wykroczenie zarzucone sprawcy oraz poinformować sprawcę wykroczenia o prawie odmowy przyjęcia mandatu karnego i o skutkach prawnych takiej odmowy."}
{"id":"1997_735_98","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 98. §1. W postępowaniu mandatowym można nakładać grzywnę w drodze mandatu karnego: 1) wydawanego ukaranemu po uiszczeniu grzywny bezpośrednio funkcjonariuszowi, który ją nałożył, 2) kredytowanego, wydawanego ukaranemu za potwierdzeniem odbioru, 3) zaocznego. §2. Mandatem karnym, o którym mowa w § 1 pkt 1, może być nałożona grzywna jedynie wobec osób czasowo tylko przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mandat taki staje się prawomocny z chwilą uiszczenia grzywny funkcjonariuszowi, który ją nałożył. §3. Mandat karny, o którym mowa w § 1 pkt 2, powinien zawierać pouczenie o obowiązku uiszczenia grzywny w terminie 7 dni od daty przyjęcia mandatu oraz o skutkach nieuiszczenia grzywny w tym terminie. Staje się on prawomocny z chwilą pokwitowania jego odbioru przez ukaranego. §4. Mandatem karnym zaocznym można nałożyć grzywnę w razie stwierdzenia wykroczenia, którego sprawcy nie zastano na miejscu jego popełnienia, gdy nie zachodzi wątpliwość co do osoby tego sprawcy; mandat taki pozostawia się wówczas w takim miejscu, aby sprawca mógł go niezwłocznie odebrać. §5. Mandat karny, o którym mowa w § 1 pkt 3 powinien wskazywać, gdzie w terminie 7 dni od daty jego wystawienia ukarany może uiścić grzywnę, oraz informować o skutkach jej nieuiszczenia w tym terminie. Staje się on prawomocny z chwilą uiszczenia grzywny we wskazanym miejscu i terminie."}
{"id":"1997_735_99","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Dział I Zasady ogólne","text":"Art. 99. W razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w wyznaczonym terminie grzywny nałożonej mandatem zaocznym, organ, którego funkcjonariusz nałożył grzywnę występuje do sądu z wnioskiem o ukaranie. We wniosku tym należy zaznaczyć, że obwiniony odmówił przyjęcia mandatu albo nieuiścił grzywny nałożonej mandatem zaocznym, a w miarę możności podać także przyczyny odmowy."}
{"id":"1997_736_1","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 skreśla się pkt 3; 2) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kredyty na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1, mogą być objęte dopłatą ze środków budżetu państwa, jeżeli ich oprocentowanie w stosunku rocznym nie przekroczy: 1) 1,1 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski przy udzielaniu kredytów na skup i przechowywanie zapasów ryb morskich, 2) 1,15 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski przy udzielaniu kredytów na cele rolnicze, 3) 1,2 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski przy udzielaniu kredytów na finansowanie kontraktów eksportowych.\", b) w ust. 7 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"pkt 3\"."}
{"id":"1997_736_2","title":"Ustawa z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_738_1","title":"Ustawa z dnia 10 listopada 1993 r. o terminach przedłożenia projektu ustawy budżetowej oraz projektów uchwał budżetowych gmin na rok 1994.","text":"Art. 1. 1. Termin przedłożenia projektu ustawy budżetowej na rok 1994 ustala się na dzień 29 grudnia 1993 r. 2. Termin przedłożenia przez zarządy gmin projektów uchwał budżetowych ustala się na dzień 29 grudnia 1993 r."}
{"id":"1997_738_2","title":"Ustawa z dnia 10 listopada 1993 r. o terminach przedłożenia projektu ustawy budżetowej oraz projektów uchwał budżetowych gmin na rok 1994.","text":"Art. 2. Minister Finansów podaje gminom do wiadomości, w terminie do dnia 10 grudnia 1993 r., informacje o kwotach subwencji ogólnych przyjętych do projektu ustawy budżetowej, o którym mowa w art. 31 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344), zwanej dalej \"Prawem budżetowym\"."}
{"id":"1997_738_3","title":"Ustawa z dnia 10 listopada 1993 r. o terminach przedłożenia projektu ustawy budżetowej oraz projektów uchwał budżetowych gmin na rok 1994.","text":"Art. 3. 1. Do ustawy budżetowej na rok 1994 nie stosuje się przepisu art. 2 ust. 3 Prawa budżetowego. 2. W zakresie określonym w art. 1 i art. 2 nie stosuje się przepisów: a) art. 31 ust. 1 i 2, art. 32 oraz art. 33 ust. 1 i 3 Prawa budżetowego, b) art. 52 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 16, poz. 95, Nr 32, poz. 191, Nr 34, poz. 199, Nr 43, poz. 253 i Nr 89, poz. 518, z 1991 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 110, poz. 473, z 1992 r. Nr 85, poz. 428 i Nr 100, poz. 499 oraz z 1993 r. Nr 17, poz. 78)."}
{"id":"1997_738_4","title":"Ustawa z dnia 10 listopada 1993 r. o terminach przedłożenia projektu ustawy budżetowej oraz projektów uchwał budżetowych gmin na rok 1994.","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 15 listopada 1993 r."}
{"id":"1997_739_1","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i warunki wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu cudzoziemców z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz właściwość organów w tych sprawach. 2. Do spraw objętych przepisami ustawy, które uregulowane są postanowieniami umów i porozumień międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską, stosuje się postanowienia tych umów i porozumień. 3. Ustawy nie stosuje się, z wyjątkiem art. 5 i 96, do szefów i członków personelu misji dyplomatycznych, kierowników urzędów konsularnych i członków personelu konsularnego państw obcych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, pod warunkiem wzajemności i posiadania przez te osoby odpowiednich dokumentów."}
{"id":"1997_739_10","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wizę repatriacyjną wydaje się cudzoziemcowi narodowości polskiej lub pochodzenia polskiego, który zamierza przesiedlić się na stałe do Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wizę repatriacyjną wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 12 miesięcy. W tym czasie powinno nastąpić przekroczenie granicy. 3. Od cudzoziemca przekraczającego granicę na podstawie wizy repatriacyjnej nie wymaga się posiadania środków, o których mowa w art. 6, z wyjątkiem środków niezbędnych do przyjazdu na miejsce osiedlenia się. 4. Osobie, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy repatriacyjnej, może być udzielona przez organy administracji rządowej lub samorządu terytorialnego pomoc, zwłaszcza na zagospodarowanie i utrzymanie w pierwszym roku pobytu."}
{"id":"1997_739_100","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji sprawuje nadzór nad sprawami wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu cudzoziemców z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Minister Spraw Zagranicznych sprawuje nadzór nad sprawami, o których mowa w ust. 1, należącymi do właściwości polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 3. Od decyzji wydawanych przez komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej w sprawach określonych w ustawie przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej."}
{"id":"1997_739_101","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. W sprawach, o których mowa w niniejszej ustawie, nie stosuje się art. 8 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. Nr 21, poz. 123, z 1991 r. Nr 75, poz. 328, z 1995 r. Nr 74, poz. 368 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 498)."}
{"id":"1997_739_102","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, do dnia 31 marca każdego roku, przedstawia Sejmowi informację o stosowaniu ustawy w zakresie repatriacji oraz realizacji zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z Konwencji Genewskiej i Protokołu Nowojorskiego. Rozdział 12 Przepisy karne"}
{"id":"1997_739_103","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. Kto zabiera w celu przywłaszczenia lub przywłaszcza sobie należący do cudzoziemca dokument paszportowy, kartę stałego pobytu, kartę czasowego pobytu, dokument podróży, tymczasowy dokument podróży, tymczasowe zaświadczenie tożsamości albo dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej, lub takiego dokumentu używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_739_104","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Kto narusza przepisy art. 12, 21 ust. 4 i 5 lub art. 27 albo nakazy lub zakazy określone w decyzji, o której mowa w art. 54, lub nie opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji wydanej na podstawie art. 22 lub 24 ust. 1, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. 3. Nakaz karny wydany w postępowaniu nakazowym jest natychmiast wykonalny. Rozdział 13 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_739_105","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. W ustawie z dnia 15 lutego 1962r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. Nr 10, poz. 49, z 1975 r. Nr 17, poz. 94 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 1 i art. 9 ust. 1 po wyrazach \"w Polsce\" dodaje się wyrazy \"na podstawie zezwolenia na osiedlenie się,\"; 2) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Repatriantem jest osoba, która przybyła do Polski na podstawie wizy repatriacyjnej. Tryb i zasady udzielania wizy repatriacyjnej określają przepisy ustawy z dnia ... o cudzoziemcach (Dz.U. Nr..., poz. ...).\"; 3) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach o nadanie lub zmianę obywatelstwa polskiego oraz wzory zaświadczeń i wniosków.\"."}
{"id":"1997_739_106","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 9, poz. 34) w art. 23 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) udziela wiz pobytowych, pobytowych z prawem do pracy, repatriacyjnych i tranzytowych cudzoziemcom, którzy zamierzają udać się do Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"1997_739_107","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz.U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 14 skreśla się; 2) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory oraz tryb wydawania paszportów, dokumenty wymagane do ich otrzymania, a także tryb postępowania funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku ujawniania w czasie kontroli granicznej wad w paszportach.\"."}
{"id":"1997_739_108","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515) w art. 19 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wiz i zezwoleń na przekroczenie przez cudzoziemca granicy państwa oraz zgód na ich wydanie, zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony, azylu i wydalania z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem przypadków dotyczących cudzoziemców przebywających legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\". Rozdział 14 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_739_109","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Cudzoziemiec, który przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 31 grudnia 1996 r., na podstawie uzyskanego przed przyjazdem zezwolenia na pobyt stały wydanego na podstawie art. 13 ustawy, o której mowa w art. 112 i przebywa na nim nieprzerwanie, może w okresie do dnia 31 grudnia 1998 r. złożyć wniosek o uznanie go za obywatela polskiego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wyda decyzję o uznaniu cudzoziemca za obywatela polskiego, jeżeli wnioskodawca spełnia łącznie następujące warunki: 1) jest narodowości polskiej lub ma pochodzenie polskie, 2) ma w Rzeczypospolitej Polskiej zapewnione mieszkanie i utrzymanie - w takim wypadku przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio, 3) nie zachodzi w jego wypadku żadna z okoliczności określonych w art. 13 ust. 1 pkt 2-6. 4. Od decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, o której mowa w ust. 3, nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 5. W wypadku nabycia przez oboje rodziców obywatelstwa polskiego w trybie określonym w ust. 1 obywatelstwo polskie nabywają również ich dzieci. Jeżeli obywatelstwo polskie w trybie określonym w ust. 1 nabywa tylko jedno z rodziców, dzieci nabywają obywatelstwo polskie jedynie za zgodą drugiego z rodziców, wyrażoną w odpowiednim oświadczeniu złożonym przed wojewodą albo kierownikiem polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego. 6. Nabycie obywatelstwa, zgodnie z ust. 5, przez dziecko, które ukończyło szesnaście lat, następuje za jego zgodą. 7. Osobie, która nabyła obywatelstwo polskie w trybie określonym w ust. 3, przysługują wszelkie uprawnienia, jakie przepisy prawa wiążą z uzyskaniem obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji lub uznaniem za repatrianta. 8. Osoba, która utraciła obywatelstwo polskie nabyte w trybie określonym w niniejszym artykule, nie może nabyć go ponownie w drodze repatriacji. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach, o których mowa w niniejszym artykule, wzór wniosku oraz dokumenty, które powinny być do niego dołączone."}
{"id":"1997_739_11","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Wiza tranzytowa uprawnia do przejazdu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 2 dni. 2. Wiza tranzytowa może być wydana, gdy cudzoziemiec posiada już prawo wjazdu do innego państwa."}
{"id":"1997_739_110","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Dokumenty i zezwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność przez czas, na jaki zostały wydane, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Cudzoziemiec posiadający zezwolenie na stały pobyt z dniem wejścia w życie ustawy uzyskuje zezwolenie na osiedlenie się. Osobie tej okres pobytu na podstawie karty stałego pobytu zalicza się do okresu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. Nr 10, poz. 49, z 1975 r. Nr 17, poz. 94 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198). Karty stałego pobytu wydane przed wejściem w życie ustawy podlegają wymianie w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o zezwoleniu na stały pobyt, należy przez to rozumieć zezwolenie na osiedlenie się. 4. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy przepisu art. 19 ust. 1 pkt 3 nie stosuje się. W tym okresie cudzoziemiec może uzyskać zezwolenie na osiedlenie się na podstawie udokumentowanego nieprzerwanego trzyletniego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_739_111","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Postępowania wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i nie zakończone do tego dnia toczą się według przepisów dotychczasowych. 2. Postępowania w sprawach o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i nie zakończone do tego dnia, toczą się do zakończenia w danej instancji według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1997_739_112","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Traci moc ustawa z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 1992 r. Nr 7, poz. 30 i Nr 25, poz. 112 oraz z 1995 r. Nr 23, poz. 120). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"1997_739_113","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 85 ust. 1, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 69-75 oraz art. 85 ust. 7, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_739_12","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminów, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 3, art. 9 ust. 3 i 4 oraz art. 11 ust. 1, chyba że uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony."}
{"id":"1997_739_13","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Cudzoziemcowi odmawia się wydania wizy, wydaną wizę unieważnia lub odmawia wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli: 1) został wydalony z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a od daty wykonania decyzji o wydaleniu upłynęło mniej niż 2 lata, zaś w wypadku pokrycia kosztów wydalenia przez Skarb Państwa - mniej niż 5 lat, 2) został skazany prawomocnym wyrokiem: a) w Rzeczypospolitej Polskiej za przestępstwo umyślne na karę co najmniej 3 lat pozbawienia wolności, b) za granicą za przestępstwo stanowiące zbrodnię pospolitą również w rozumieniu prawa polskiego, 3) istnieje uzasadnione podejrzenie, że prowadzi działalność mającą na celu pozbawienie niepodległości, oderwanie części terytorium, obalenie przemocą ustroju lub osłabienie mocy obronnej Rzeczypospolitej Polskiej, w działalności takiej uczestniczy, organizuje ją bądź jest członkiem organizacji prowadzącej taką działalność, 4) istnieje uzasadnione podejrzenie, że prowadzi działalność terrorystyczną, w działalności takiej uczestniczy, organizuje ją bądź jest członkiem organizacji prowadzącej taką działalność, 5) istnieje uzasadnione podejrzenie, że przewozi lub przenosi przez granicę, bez wymaganego zezwolenia, broń, materiały wybuchowe, materiały promieniotwórcze lub środki odurzające bądź psychotropowe, w działalności takiej uczestniczy, organizuje ją bądź jest członkiem organizacji prowadzącej taką działalność, 6) istnieje uzasadnione podejrzenie, że prowadzi działalność polegającą na umożliwianiu innym osobom przekraczania wbrew przepisom granicy, w działalności takiej uczestniczy, organizuje ją bądź jest członkiem organizacji prowadzącej taką działalność, 7) istnieje uzasadnione podejrzenie, że jego wjazd lub pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mają inny cel niż deklarowany, 8) jego pobyt zagroziłby zdrowiu publicznemu, 9) jego wjazd lub pobyt są niepożądane ze względu na inne zagrożenia dla bezpieczeństwa i obronności państwa albo z uwagi na konieczność ochrony ładu i porządku publicznego. 2. Odmawia się wydania wizy, jeżeli od daty uprzedniej odmowy upłynęło mniej niż 12 miesięcy, a wnioskodawca nie przedstawił nowych okoliczności uzasadniających jej wydanie. 3. Cudzoziemcowi można odmówić wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli nie spełnia warunków określonych w art. 6 ust. 1. 4. Cudzoziemcowi można określić czas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpowiednio do ilości posiadanych przez niego środków, o których mowa w art. 6 ust. 1. 5. Wydanie decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1-4, odnotowuje się w dokumencie paszportowym cudzoziemca. 6. Decyzje, o których mowa w ust. 1-4, podlegają natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"1997_739_14","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Cudzoziemcowi, wobec którego zachodzą okoliczności określone w art. 13 ust. 1, można, w szczególnie uzasadnionym wypadku, wydać wizę pobytową na oznaczony czas pobytu. W takim wypadku przepisu art. 8 ust. 3 nie stosuje się."}
{"id":"1997_739_15","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Zaproszenie może być wystawione przez: 1) obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) cudzoziemca posiadającego zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Zaproszenie powinno zawierać dane zapraszającego, dane osoby zapraszanej, określenie czasu jej pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej oraz zobowiązanie się zapraszającego do pokrycia wszelkich kosztów związanych z jej pobytem, w tym kosztów ewentualnego leczenia lub wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Zaproszenie uzyskuje ważność z chwilą wpisania go do ewidencji zaproszeń i jest ważne przez 12 miesięcy. 4. Odmawia się dokonania wpisu do ewidencji zaproszeń, jeżeli: 1) zapraszanym jest cudzoziemiec, w wypadku którego zachodzi którakolwiek z okoliczności określonych w art. 13 ust. 1, 2) warunki materialne i mieszkaniowe zapraszającego wskazują, że nie będzie on w stanie zadośćuczynić obowiązkom przyjętym na siebie w zaproszeniu, 3) zapraszający w przeszłości nie wypełnił przyjętego na siebie zobowiązania, o którym mowa w ust. 2. 5. Odmowa dokonania wpisu do ewidencji zaproszeń lub stwierdzenie jego nieważności następuje w drodze decyzji. 6. W wypadku niewywiązywania się zapraszającego z przyjętego na siebie zobowiązania, o którym mowa w ust. 2, koszty poniesione przez Skarb Państwa, związane z pobytem cudzoziemca i opuszczeniem przez niego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ściąga od zapraszającego w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej należności pieniężnych organ, który dokonał wpisu do ewidencji zaproszeń. Zobowiązanemu nie doręcza się upomnienia przewidzianego w tych przepisach. Rozdział 3 Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony lub osiedlenie się"}
{"id":"1997_739_16","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Cudzoziemcowi można udzielić: 1) zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, 2) zezwolenia na osiedlenie się."}
{"id":"1997_739_17","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Zezwolenia, o którym mowa w art. 16 pkt 1, można udzielić, jeżeli cudzoziemiec wykaże, że zachodzą okoliczności uzasadniające jego zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Okolicznościami takimi mogą być w szczególności: 1) uzyskanie zezwolenia na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej, 2) prowadzenie działalności gospodarczej, 3) podjęcie nauki, 4) zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem polskim albo cudzoziemcem posiadającym zezwolenie na osiedlenie się."}
{"id":"1997_739_18","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udziela się na okres do 2 lat z możliwością przedłużenia, nie dłużej jednak niż do 10 lat. 2. Wniosek o przedłużenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, powinien być złożony na co najmniej 60 dni przed upływem terminu, na który zostało ono udzielone."}
{"id":"1997_739_19","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Zezwolenie na osiedlenie się może być udzielone cudzoziemcowi, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki: 1) wykaże istnienie trwałych więzów rodzinnych lub ekonomicznych z Rzecząpospolitą Polską, 2) ma zapewnione w Rzeczypospolitej Polskiej mieszkanie i utrzymanie, 3) bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał w Rzeczypospolitej Polskiej przez co najmniej 3 lata na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. 2. Cudzoziemcowi można odmówić udzielenia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli okaże się, że ma on zobowiązania wobec kraju pochodzenia lub osób w nim zamieszkałych. 3. Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się za spełnione, jeżeli cudzoziemiec ma dochody lub mienie wystarczające na pokrycie kosztów utrzymania jego samego i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu lub ma w Rzeczypospolitej Polskiej członka bądź członków rodziny zobowiązanych do łożenia na jego utrzymanie i będących w stanie wywiązać się z tego obowiązku, a także wskaże lokal mieszkalny, w którym zamierza przebywać, i przedstawi tytuł prawny do jego zajmowania. 4. Zezwolenia na osiedlenie się udziela się na czas nie oznaczony."}
{"id":"1997_739_2","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Cudzoziemcem jest każdy, kto nie posiada obywatelstwa polskiego."}
{"id":"1997_739_20","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Cudzoziemcowi, który otrzymał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, wydaje się kartę czasowego pobytu. 2. Cudzoziemcowi, który otrzymał zezwolenie na osiedlenie się, wydaje się kartę stałego pobytu. Karta stałego pobytu jest ważna przez 10 lat od daty jej wydania i po upływie tego okresu podlega wymianie."}
{"id":"1997_739_21","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Karta czasowego pobytu i karta stałego pobytu stwierdzają tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Karta czasowego pobytu i karta stałego pobytu uprawniają, wraz z dokumentem paszportowym, do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy. 3. Do kart, o których mowa w ust. 1, wpisuje się przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej małoletnie dzieci cudzoziemca oraz osoby pozostające pod jego opieką, a także potwierdzenie dopełnienia przez niego obowiązku meldunkowego określonego w art. 26. 4. Cudzoziemiec jest obowiązany zwrócić posiadaną kartę organowi, który ją wydał, w wypadku nabycia obywatelstwa polskiego, cofnięcia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się lub wyjazdu na stałe za granicę. 5. W razie zgonu cudzoziemca obowiązek zwrotu karty spoczywa na osobach obowiązanych do zgłoszenia zgonu, stosownie do przepisów o aktach stanu cywilnego."}
{"id":"1997_739_22","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli: 1) nie spełnia wymagań określonych w art. 17, 2) zachodzi którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 13 ust. 1. 2. Cudzoziemcowi cofa się udzielone zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony albo odmawia się przedłużenia tego zezwolenia, jeżeli: 1) ustała przyczyna, dla której zostało udzielone, 2) wystąpi którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 13 ust. 1. 3. W decyzjach wydawanych w sprawach, o których mowa w ust. 1 lub 2, należy określić termin opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_739_23","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na osiedlenie, jeżeli: 1) nie spełnia warunków określonych w art. 19, 2) zachodzi którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 13 ust. 1."}
{"id":"1997_739_24","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Cudzoziemcowi można cofnąć zezwolenie na osiedlenie się i nakazać opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w określonym terminie, jeżeli: 1) został skazany prawomocnym wyrokiem w Rzeczypospolitej Polskiej za przestępstwo umyślne na karę co najmniej 3 lat pozbawienia wolności, 2) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrona porządku publicznego. 2. Cudzoziemcowi można cofnąć zezwolenie na osiedlenie się, jeżeli opuścił na stałe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 4 Pobyt cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej"}
{"id":"1997_739_25","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Cudzoziemiec podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma takie same prawa i obowiązki jak obywatel polski, o ile przepisy niniejszej ustawy lub innych ustaw nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_739_26","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Cudzoziemiec podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega obowiązkowi meldunkowemu, stosownie do przepisów o ewidencji ludności."}
{"id":"1997_739_27","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Cudzoziemiec, który utracił dokument paszportowy, jest obowiązany niezwłocznie zgłosić ten fakt Policji."}
{"id":"1997_739_28","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Cudzoziemcowi posiadającemu zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który utracił swój dokument paszportowy albo którego dokument paszportowy uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, wydaje się, na jego wniosek, dokument podróży, jeżeli uzyskanie przez niego nowego dokumentu paszportowego nie jest możliwe. 2. Dokument podróży wydaje się na taki sam okres, na jaki została wydana karta stałego pobytu. 3. Cudzoziemiec jest obowiązany zwrócić dokument podróży w wypadku uzyskania dokumentu paszportowego."}
{"id":"1997_739_29","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Cudzoziemcowi posiadającemu zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony albo osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który podczas pobytu za granicą utracił swój dokument paszportowy lub dokument podróży albo którego dokument uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, wydaje się, na jego wniosek, tymczasowy dokument podróży uprawniający go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyskanie przez niego nowego dokumentu paszportowego nie jest możliwe."}
{"id":"1997_739_3","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Cudzoziemca będącego obywatelem dwóch lub więcej państw traktuje się jako obywatela tego państwa, którego dokument paszportowy stanowił podstawę wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_739_30","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie posiadającemu dokumentu paszportowego albo którego dokument paszportowy uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, wydaje się, na jego wniosek albo z urzędu, tymczasowy dokument podróży uprawniający go do wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyskanie przez niego nowego dokumentu paszportowego nie jest możliwe."}
{"id":"1997_739_31","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Tymczasowy dokument podróży wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 7 dni. Rozdział 5 Status uchodźcy"}
{"id":"1997_739_32","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Cudzoziemcowi może być nadany w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy w rozumieniu Konwencji Genewskiej i Protokołu Nowojorskiego, o ile nie uzyskał on tego statusu w innym państwie, które zapewnia mu rzeczywistą ochronę."}
{"id":"1997_739_33","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy należy pouczyć, w zrozumiałym dla niego języku, o trybie i zasadach postępowania oraz o przysługujących mu prawach i ciążących na nim obowiązkach."}
{"id":"1997_739_34","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Postępowanie o nadanie statusu uchodźcy wszczyna się na wniosek złożony osobiście przez cudzoziemca. Wniosek nie może być złożony przez pełnomocnika. 2. Wniosek o nadanie statusu uchodźcy powinien zawierać dane osobowe wnioskodawcy, towarzyszącego mu małżonka i małoletnich dzieci oraz informację o kraju pochodzenia wnioskodawcy, a także wskazywać zasadnicze okoliczności uzasadniające nadanie statusu uchodźcy. 3. Jeżeli wniosek nie spełnia wymagań określonych w ust. 2 i nie ma możliwości jego uzupełnienia, pozostawia się go bez rozpoznania. 4. Pozostawienie wniosku bez rozpoznania następuje w drodze decyzji. 5. O skutkach niewłaściwego sporządzenia wniosku, o których mowa w ust. 3, należy cudzoziemca pouczyć."}
{"id":"1997_739_35","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy następuje w drodze postanowienia. 2. Jeżeli wniosek został złożony przez cudzoziemca nie spełniającego warunku określonego w art. 32, odmawia się wszczęcia postępowania. 3. Wszczęcia postępowania należy także odmówić, jeżeli cudzoziemiec przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z bezpiecznego kraju pochodzenia lub bezpiecznego kraju trzeciego, a złożony przez niego wniosek jest oczywiście bezzasadny. 4. Odmowa wszczęcia postępowania następuje w drodze decyzji. 5. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, lub decyzja, o której mowa w ust. 4, powinny być wydane, z zastrzeżeniem art. 36, niezwłocznie po złożeniu wniosku."}
{"id":"1997_739_36","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Jeżeli zachodzi konieczność sprawdzenia okoliczności wskazanych we wniosku cudzoziemca, który przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z bezpiecznego kraju pochodzenia lub bezpiecznego kraju trzeciego, albo potrzeba wyjaśnienia, czy cudzoziemiec składający wniosek o nadanie statusu uchodźcy nie podał fałszywych danych, informacji lub okoliczności, można odroczyć wydanie postanowienia o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy lub decyzji o odmowie wszczęcia postępowania na okres nie przekraczający 7 dni i nakazać cudzoziemcowi przebywanie w tym czasie w określonym miejscu. 2. Jeżeli po sprawdzeniu okaże się, że złożony wniosek jest oczywiście bezzasadny, należy odmówić wszczęcia postępowania. W innych wypadkach należy postępowanie wszcząć. 3. Jeżeli po sprawdzeniu okaże się, że cudzoziemiec podał we wniosku fałszywe dane, informacje lub okoliczności, o których mowa w art. 34 ust. 2, można odmówić wszczęcia postępowania i odmówić mu wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli przebywał on legalnie na tym terytorium, można wydać decyzję o jego wydaleniu."}
{"id":"1997_739_37","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Wniosek o nadanie statusu uchodźcy składa się podczas przekraczania granicy, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Cudzoziemiec, który uprawdopodobni, że nie złożył wniosku podczas przekraczania granicy wskutek uzasadnionej obawy o swoje życie lub zdrowie, powinien złożyć go w terminie 14 dni od przekroczenia granicy. 3. Cudzoziemiec, który nielegalnie przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powinien złożyć wniosek niezwłocznie po przekroczeniu granicy. Złożenie wniosku nie zwalnia cudzoziemca od odpowiedzialności za przekroczenie granicy bez wymaganego zezwolenia. 4. Cudzoziemiec przebywający legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinien złożyć wniosek w terminie 14 dni od uzyskania wiadomości o zaistnieniu w jego kraju pochodzenia okoliczności uzasadniających nadanie mu statusu uchodźcy."}
{"id":"1997_739_38","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Cudzoziemiec, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy, jest obowiązany poddać się: 1) czynnościom zmierzającym do jego identyfikacji lub stwierdzenia tożsamości, polegającym w szczególności na pobraniu odcisków linii papilarnych i fotografowaniu, 2) w uzasadnionych wypadkach, a zwłaszcza jeżeli zachodzi podejrzenie choroby zakaźnej - badaniom lekarskim, pobraniu krwi, wydzielin i wydalin oraz niezbędnym zabiegom sanitarnym ciała i odzieży. 2. Koszty oględzin, badań i innych czynności, o których mowa w ust. 1, ponosi Skarb Państwa. 3. W razie odmowy poddania się czynnościom, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wniosek o nadanie statusu uchodźcy pozostawia się bez rozpoznania. Przepisy art. 34 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. 4. W razie odmowy poddania się czynnościom, o których mowa w ust. 1 pkt 2, cudzoziemiec nie może być umieszczony w ośrodku dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy."}
{"id":"1997_739_39","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Cudzoziemcowi, w sprawie którego wydano postanowienie o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy, wydaje się wizę pobytową. Przepisów art. 8 ust. 2 i 3 nie stosuje się. 2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, nie posiadającemu dokumentu paszportowego, lub którego dokument paszportowy uległ zniszczeniu albo utracił ważność, wydaje się tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca."}
{"id":"1997_739_4","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) dokumencie paszportowym - oznacza to każdy dokument wydany przez organ państwa obcego lub organizację międzynarodową, uprawniający do przekroczenia granicy, 2) wizie - oznacza to zezwolenie właściwego organu polskiego wydane cudzoziemcowi, uprawniające go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w czasie, w celu i na warunkach w nim określonych, 3) karcie czasowego pobytu - oznacza to dokument wydany cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) karcie stałego pobytu - oznacza to dokument wydany cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na stałe zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"osiedleniem się\", 5) dokumencie podróży - oznacza to dokument wydany cudzoziemcowi przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający do wielokrotnego przekraczania granicy, 6) tymczasowym dokumencie podróży - oznacza to dokument wydany cudzoziemcowi przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający do jednokrotnego przekroczenia granicy, 7) Konwencji Genewskiej - oznacza to Konwencję dotyczącą statusu uchodźców, sporządzoną w Genewie dnia 28 lipca 1951 r. (Dz.U. z 1991 r. Nr 119, poz. 515 i 516), 8) Protokole Nowojorskim - oznacza to Protokół dotyczący statusu uchodźców, sporządzony w Nowym Jorku dnia 31 stycznia 1967 r. (Dz.U. z 1991 r. Nr 119, poz. 517 i 518), 9) kraju pochodzenia - oznacza to państwo, którego obywatelem jest cudzoziemiec, a w wypadku cudzoziemca, którego obywatelstwa nie da się ustalić lub który nie posiada obywatelstwa żadnego państwa - państwo, w którym zamieszkuje, 10) bezpiecznym kraju pochodzenia - oznacza to taki kraj pochodzenia, w którym ze względu na system prawa i jego stosowanie oraz ze względu na stosunki polityczne w nim panujące, nie występują prześladowania z powodu rasy, religii, narodowości, przynależności do określonej grupy społecznej lub przekonań politycznych i nikt nie jest poddawany torturom, nie jest traktowany w sposób nieludzki lub poniżający ani nie jest w taki sposób karany, 11) bezpiecznym kraju trzecim - oznacza to państwo nie będące krajem pochodzenia, które ratyfikowało i stosuje Konwencję Genewską oraz Protokół Nowojorski, jak również Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzoną w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 i 285) lub Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych, otwarty do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167 i 168), a w szczególności zapewnia dostęp do postępowania o nadanie statusu uchodźcy, 12) granicy - oznacza to granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz.U. Nr 78, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31). Rozdział 2 Przekraczanie granicy"}
{"id":"1997_739_40","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Cudzoziemcowi, w sprawie którego wszczęto postępowanie o nadanie statusu uchodźcy, można, w razie potrzeby, na czas niezbędny do wydania decyzji ostatecznej, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach na okres do 3 miesięcy od daty jej wydania, zapewnić: 1) zakwaterowanie, 2) wyżywienie, 3) opiekę medyczną, 4) pomoc rzeczową, 5) pomoc pieniężną stałą lub jednorazową. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane przez umieszczenie cudzoziemca w ośrodku dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy."}
{"id":"1997_739_41","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Wydanie decyzji o nadaniu lub odmowie nadania statusu uchodźcy powinno nastąpić nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania."}
{"id":"1997_739_42","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Cudzoziemcowi odmawia się nadania statusu uchodźcy, jeżeli: 1) nie spełnia warunków określonych w Konwencji Genewskiej i Protokole Nowojorskim lub uzyskał status uchodźcy w innym państwie, które zapewnia mu rzeczywistą ochronę, 2) organ innego państwa będącego bezpiecznym krajem trzecim złożył wniosek o jego wydanie jako podejrzanego o popełnienie przestępstwa."}
{"id":"1997_739_43","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Cudzoziemcowi, któremu nadano status uchodźcy, wydaje się dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej oraz udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony."}
{"id":"1997_739_44","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Małżonkowi oraz małoletnim dzieciom cudzoziemca, któremu nadano status uchodźcy, jeżeli przebywają wraz z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nadaje się status uchodźcy oraz wydaje dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej, a także udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony."}
{"id":"1997_739_45","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, wydane cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 43 i 44, nie może być cofnięte bez uprzedniego pozbawienia go statusu uchodźcy. W tym wypadku terminu 10 lat, o którym mowa w art. 18 ust. 1, oraz przepisu art. 22 nie stosuje się. 2. Zezwolenie na osiedlenie się, wydane cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 43 i 44, nie może być cofnięte bez uprzedniego pozbawienia go statusu uchodźcy."}
{"id":"1997_739_46","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Jeżeli w czasie trwania postępowania o nadanie statusu uchodźcy została wydana decyzja o wydaleniu cudzoziemca, wykonanie tej decyzji ulega wstrzymaniu z mocy prawa na czas trwania tego postępowania. 2. Jeżeli wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy nastąpiło po wydaniu wobec cudzoziemca decyzji o jego wydaleniu, wykonanie tej decyzji ulega wstrzymaniu z mocy prawa na czas trwania tego postępowania. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli decyzja o wydaleniu została wydana w związku z wystąpieniem którejkolwiek z okoliczności wymienionych w art. 32 i 33 Konwencji Genewskiej."}
{"id":"1997_739_47","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W okolicznościach określonych w art. 46 cudzoziemca umieszcza się w strzeżonym ośrodku, o którym mowa w art. 59 ust. 1. Przepisy art. 59 ust. 2 i 4 oraz art. 60 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_739_48","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Cudzoziemca można pozbawić statusu uchodźcy, jeżeli zajdzie którakolwiek z okoliczności wymienionych w Konwencji Genewskiej, uzasadniających pozbawienie uchodźcy ochrony przewidzianej w tej konwencji. 2. W decyzji o pozbawieniu statusu uchodźcy można postanowić o wygaśnięciu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony albo skrócić okres, na który udzielono zezwolenia. W takim wypadku należy w decyzji określić termin opuszczenia przez cudzoziemca terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_739_49","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy albo któremu nadano ten status może swobodnie kontaktować się z przedstawicielem Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców, a w szczególności w każdej chwili zwracać się do niego z prośbą o pomoc. 2. Przedstawiciel Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców, na swój wniosek i za pisemną zgodą cudzoziemca, o którym mowa w ust. 1, ma prawo do uzyskiwania od organów prowadzących postępowanie o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy, informacji o jego przebiegu, a w szczególności o wydanych decyzjach i postanowieniach. O prawie wyrażenia zgody, należy cudzoziemca pouczyć w chwili składania wniosku o nadanie statusu uchodźcy. 3. Informacje, a w szczególności dane osobowe, uzyskiwane w trybie niniejszego artykułu mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów, o których mowa w art. 35 Konwencji Genewskiej. 4. Organy Rzeczypospolitej Polskiej będą podejmowały wszelkie działania w celu ułatwienia Wysokiemu Komisarzowi Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców wypełnienia jego zadań zgodnie z art. 35 Konwencji Genewskiej. Rozdział 6 Azyl"}
{"id":"1997_739_5","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Cudzoziemiec może przekroczyć granicę oraz przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada ważny dokument paszportowy oraz wizę, o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_739_50","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Cudzoziemiec może, na swój wniosek, otrzymać azyl w Rzeczypospolitej Polskiej, gdy jest to niezbędne dla zapewnienia mu ochrony oraz gdy przemawia za tym ważny interes Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Cudzoziemcowi, któremu udzielono azylu, wydaje się zezwolenie na osiedlenie się."}
{"id":"1997_739_51","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Cudzoziemca można pozbawić azylu, jeżeli: 1) ustały przyczyny, dla których azyl został udzielony, 2) prowadzi on działalność skierowaną przeciwko obronności, bezpieczeństwu państwa lub porządkowi publicznemu. 2. Decyzja o pozbawieniu azylu powoduje wygaśnięcie zezwolenia na osiedlenie się. W decyzji tej należy określić termin opuszczenia przez cudzoziemca terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 7 Wydalanie cudzoziemców"}
{"id":"1997_739_52","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Cudzoziemiec może być wydalony z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli: 1) przebywa na nim bez wymaganego zezwolenia na wjazd lub pobyt, 2) zajdzie którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 13 ust. 1, 3) nie posiada środków niezbędnych do pokrycia kosztów pobytu, 4) podjął zatrudnienie lub wykonywał inną pracę zarobkową, nie posiadając na to wymaganego zezwolenia lub zgody, albo podjął inną działalność bez uzyskania wymaganego zezwolenia. 2. Cudzoziemca, któremu udzielono azylu lub zezwolenia na osiedlenie się, można wydalić tylko po uprzednim pozbawieniu azylu lub cofnięciu zezwolenia. 3. Cudzoziemca posiadającego status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej można wydalić tylko po uprzednim pozbawieniu go tego statusu, chyba że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 32 Konwencji Genewskiej."}
{"id":"1997_739_53","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Cudzoziemca nie wolno wydalić do państwa, w którym mógłby być poddany prześladowaniom z powodu rasy, religii, narodowości, przynależności do określonej grupy społecznej, przekonań politycznych lub być poddany torturom, traktowany w sposób nieludzki lub poniżający ani w taki sposób karany."}
{"id":"1997_739_54","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. W decyzji o wydaleniu określa się termin opuszczenia przez cudzoziemca terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W decyzji można również określić trasę i miejsce przekroczenia granicy. 2. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, odnotowuje się w dokumencie paszportowym cudzoziemca albo w dokumencie podróży. 3. Decyzji o wydaleniu może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, z wyjątkiem wypadku wydalania cudzoziemca posiadającego status uchodźcy. 4. Decyzja o wydaleniu powoduje z mocy prawa unieważnienie wizy, cofnięcie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony oraz na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej przez cudzoziemca. W wypadku wydalenia cudzoziemca posiadającego status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej, bez pozbawienia go tego statusu, przepisu art. 45 ust. 1 nie stosuje się."}
{"id":"1997_739_55","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. W decyzji o wydaleniu można wyznaczyć cudzoziemcowi miejsce zamieszkania do czasu jej wykonania i zobowiązać go do zgłaszania się w określonych odstępach czasu do organu wskazanego w decyzji. 2. Cudzoziemiec nie może opuścić miejsca zamieszkania bez zgody organu, który wydał decyzję o wydaleniu."}
{"id":"1997_739_56","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Od cudzoziemca, wobec którego wydano decyzję o wydaleniu, pobiera się odciski linii papilarnych oraz sporządza jego fotografię."}
{"id":"1997_739_57","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Cudzoziemiec, wobec którego wydano decyzję o wydaleniu, może być niezwłocznie odstawiony do granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej, granicy lub portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego następuje wydalenie, jeżeli: 1) wymagają tego względy obronności, bezpieczeństwa państwa lub ochrona porządku publicznego, 2) nie opuścił on terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji o wydaleniu."}
{"id":"1997_739_58","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Cudzoziemca, w stosunku do którego zachodzą okoliczności uzasadniające jego wydalenie, albo który nie zastosuje się do wymagań określonych w decyzji o wydaleniu, można zatrzymać na czas nie dłuższy niż 48 godzin. Zatrzymanemu cudzoziemcowi przysługują uprawnienia przewidziane w Kodeksie postępowania karnego dla osoby zatrzymanej. 2. Niezwłocznie po zatrzymaniu cudzoziemca, należy wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o jego wydaleniu albo przystąpić do wykonania obowiązku odstawienia go do granicy, a w razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 59 ust. 1 lub 2, wystąpić z wnioskiem o umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie aresztu w celu wydalenia. 3. Jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania nie doręczono cudzoziemcowi odpisu postanowienia o umieszczeniu w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia, należy cudzoziemca niezwłocznie zwolnić."}
{"id":"1997_739_59","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Jeżeli niezwłoczne odstawienie cudzoziemca do granicy nie jest możliwe i zachodzi uzasadniona obawa, że cudzoziemiec będzie uchylać się od wykonania decyzji o wydaleniu, można umieścić go w strzeżonym ośrodku do czasu wykonania tej decyzji. 2. Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że cudzoziemiec nie podporządkuje się zasadom obowiązującym w strzeżonym ośrodku, albo jeżeli cudzoziemiec przebywający w tym ośrodku opuści go bez zezwolenia, można zastosować areszt w celu wydalenia na czas niezbędny do wykonania decyzji o wydaleniu. 3. Jeżeli cudzoziemiec nielegalnie przekroczył granicę i nie posiada dokumentu paszportowego, należy umieścić go w strzeżonym ośrodku, a jeżeli zachodzą okoliczności określone w ust. 2, w areszcie w celu wydalenia na czas niezbędny do ustalenia jego tożsamości lub wykonania decyzji o wydaleniu. 4. Cudzoziemca przebywającego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia należy niezwłocznie zwolnić, jeżeli ustały przyczyny uzasadniające stosowanie tych środków albo jeżeli w ciągu 90 dni od chwili jego zatrzymania nie wykonano decyzji o wydaleniu."}
{"id":"1997_739_6","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej winien posiadać i okazać na żądanie uprawnionego organu środki niezbędne do pokrycia kosztów wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zezwolenie na wjazd do innego państwa lub na powrót do kraju pochodzenia, jeżeli zezwolenie takie jest wymagane. 2. Posiadanie środków, o których mowa w ust. 1, może być potwierdzone przez okazanie: 1) waluty polskiej lub zagranicznych środków płatniczych, które mogą być w Rzeczypospolitej Polskiej legalnie wymienione, 2) dokumentów umożliwiających uzyskanie środków płatniczych, 3) zaproszenia, o którym mowa w art. 15, 4) dokumentu potwierdzającego rezerwację i opłacenie w Rzeczypospolitej Polskiej zakwaterowania i wyżywienia. 3. Posiadanie przez cudzoziemca środków niezbędnych do wyjazdu może być potwierdzone także przez okazanie biletu uprawniającego do podróży do kraju pochodzenia lub innego państwa albo przez posiadanie środka transportu."}
{"id":"1997_739_60","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Cudzoziemca nie umieszcza się w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia jeżeli może to spowodować poważne zagrożenie dla jego życia lub ciężkie skutki dla jego rodziny. 2. Jeżeli stan zdrowia cudzoziemca, przebywającego w strzeżonym ośrodku albo areszcie w celu wydalenia, tego wymaga, należy umieścić go w odpowiednim zakładzie leczniczym. 3. Wydając postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia, należy: 1) zawiadomić właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny - na wniosek cudzoziemca, którego to dotyczy, 2) zawiadomić sąd opiekuńczy, jeżeli zachodzi potrzeba ustanowienia opieki nad jego dziećmi, 3) zawiadomić osobę wskazaną przez cudzoziemca, 4) przedsięwziąć niezbędne czynności w celu ochrony jego mienia. 4. Cudzoziemca należy powiadomić w zrozumiałym dla niego języku, w formie pisemnej, o przysługujących mu prawach, dokonanych wystąpieniach oraz wydanych zarządzeniach."}
{"id":"1997_739_61","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Cudzoziemcowi, wobec którego zastosowano oczywiście niesłuszne zatrzymanie, umieszczenie w strzeżonym ośrodku albo areszt w celu wydalenia, przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. 2. Sprawy, o których mowa w ust. 1, prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących odszkodowania za niesłuszne skazanie, aresztowanie lub zatrzymanie."}
{"id":"1997_739_62","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Koszty związane z wydaleniem ponosi cudzoziemiec, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 15 ust. 2 i 6. 2. Do kosztów, o których mowa w ust. 1, zalicza się w szczególności: 1) koszty przejazdu cudzoziemca do granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej, granicy lub portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego cudzoziemiec się udaje lub zostaje odstawiony, 2) koszty związane z konwojowaniem cudzoziemca, 3) koszty administracyjne związane z wydaleniem. 3. Jeżeli wydalenie cudzoziemca następuje na skutek podjęcia przez niego zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej bez wymaganego zezwolenia i zgody, koszty, o których mowa w ust. 1, ponosi pracodawca. 4. Koszty, o których mowa w ust. 1 i 3, ściąga organ wydający decyzję o wydaleniu w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej należności pieniężnych. Zobowiązanemu nie doręcza się upomnienia przewidzianego w tych przepisach."}
{"id":"1997_739_63","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Jeżeli koszty, o których mowa w art. 15 ust. 6 i art. 62, nie mogą być ściągnięte, pokrywa je Skarb Państwa. Rozdział 8 Ewidencja cudzoziemców"}
{"id":"1997_739_64","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Dane cudzoziemców, wobec których zachodzi którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 13 ust. 1, gromadzi się w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, zwanym dalej \"wykazem\". 2. W wykazie zamieszcza się dane osobowe cudzoziemca oraz podstawę prawną i faktyczną wpisu."}
{"id":"1997_739_65","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Dane umieszczone w wykazie mogą być udostępnione organom, o których mowa w art. 90 ust. 2 pkt 1-3, i organom je nadzorującym oraz sądowi i prokuratorowi prowadzącemu postępowanie przygotowawcze o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, a także Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu. 2. Dane osobowe cudzoziemca umieszczone w wykazie mogą być udostępnione wojewodzie oraz kierownikowi polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego. 3. Dane umieszczone w wykazie nie mogą być udostępniane do celów statystyki publicznej."}
{"id":"1997_739_66","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Dane osobowe cudzoziemców, którym nadano status uchodźcy, udzielono azylu, oraz cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy lub o udzielenie azylu podlegają ochronie na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z tym że dane te nie mogą być, bez pisemnej zgody zainteresowanego, udostępniane władzom oraz instytucjom publicznym krajów pochodzenia."}
{"id":"1997_739_67","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Właściwe organy prowadzą w sprawach cudzoziemców: 1) rejestry złożonych wniosków wizowych i wydanych w tych sprawach decyzji, 2) rejestry decyzji o wydaleniu oraz osób wydalonych z Rzeczypospolitej Polskiej, 3) rejestry złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydanych w tych sprawach decyzji, 4) rejestr złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i wydanych w tych sprawach decyzji, 5) rejestr złożonych wniosków o nadanie statusu uchodźcy i wydanych w tych sprawach decyzji, 6) rejestr złożonych wniosków o udzielenie azylu i wydanych w tych sprawach decyzji, 7) ewidencję zaproszeń, o których mowa w art. 15. Rozdział 9 Odpowiedzialność przewoźnika"}
{"id":"1997_739_68","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Cudzoziemcowi, który przybył na pokładzie statku powietrznego lub morskiego, a któremu nie zezwolono na wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przewoźnik jest obowiązany zapewnić, bez zbędnej zwłoki, wyjazd na jego koszt, a jeżeli cudzoziemiec nie posiada na to środków - na koszt przewoźnika. 2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, można wydać zakaz opuszczania statku, bądź nakaz opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pokładzie innego statku. 3. Jeżeli bezzwłoczny wyjazd cudzoziemca jest niemożliwy lub szczególnie utrudniony, można nakazać cudzoziemcowi, któremu nie zezwolono na wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przebywanie do czasu wyjazdu w określonym miejscu. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 2 i 3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu. 5. Koszty pobytu cudzoziemca, o którym mowa w ust. 3, pokrywa przewoźnik, o ile cudzoziemiec nie spełnia warunków wjazdu określonych w art. 5 lub nie posiada zezwolenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1. W pozostałych wypadkach koszty te ponosi Skarb Państwa. 6. Na przewoźnika, który przywiózł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca nie spełniającego warunków wjazdu określonych w art. 5 lub nie posiadającego zezwolenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1, nakłada się karę administracyjną w wysokości do 5.000 zł za każdą przywiezioną osobę. Rozdział 10 Rada do Spraw Uchodźców"}
{"id":"1997_739_69","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Rada do Spraw Uchodźców, zwana dalej \"Radą\", jest organem odwoławczym od decyzji i postanowień wydawanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawach o nadanie lub cofnięcie statusu uchodźcy."}
{"id":"1997_739_7","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Ustala się następujące rodzaje wiz: 1) wiza pobytowa, 2) wiza pobytowa z prawem do pracy, 3) wiza repatriacyjna, 4) wiza tranzytowa. 2. Wiza może uprawniać do jednokrotnego lub wielokrotnego wjazdu. 3. Wiza repatriacyjna uprawnia do jednokrotnego wjazdu. 4. Wiza określa okres, w którym może nastąpić wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz czas pobytu; może ona również określać miejsce, w którym powinno nastąpić przekroczenie granicy, cel pobytu, a także inne warunki."}
{"id":"1997_739_70","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. W sprawach pozostających w kompetencjach Rady przysługują jej uprawnienia organu wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Rada orzeka także w sprawach wznowienia postępowania, uchylenia, zmiany oraz stwierdzenia nieważności wydanych przez siebie decyzji."}
{"id":"1997_739_71","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. W skład Rady wchodzi 12 członków powoływanych na pięcioletnią kadencję przez Prezesa Rady Ministrów, w tym po czterech spośród kandydatów przedstawianych przez Ministra Spraw Zagranicznych i Ministra Sprawiedliwości. Każdy z ministrów przedstawia 8 kandydatów. 2. Członkiem Rady może być osoba posiadająca obywatelstwo polskie i korzystająca z pełni praw publicznych. 3. Członków Rady powołuje się spośród osób wyróżniających się wiedzą teoretyczną lub doświadczeniem praktycznym w zakresie problematyki uchodźców. Co najmniej połowa członków Rady musi posiadać wyższe wykształcenie prawnicze."}
{"id":"1997_739_72","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady wyłącznie w wypadku: 1) zrzeczenia się przez niego swej funkcji, 2) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za popełnienie przestępstwa z winy umyślnej. 2. W wypadku odwołania członka Rady lub jego śmierci, Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady na okres do końca danej kadencji."}
{"id":"1997_739_73","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Pracami Rady kieruje Przewodniczący. 2. Przewodniczącego Rady wybierają członkowie Rady ze swego grona większością głosów. W tym samym trybie mogą go odwołać. 3. Rada orzeka w składach trzyosobowych, wyznaczanych przez Przewodniczącego. 4. Orzeczenia zapadają większością głosów. Członek składu orzekającego nie może wstrzymać się od głosu. 5. Przy składaniu podpisu, przegłosowany członek składu orzekającego, ma prawo zaznaczyć na orzeczeniu swoje zdanie odrębne, podając, w jakiej części i w jakim kierunku kwestionuje orzeczenie."}
{"id":"1997_739_74","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Pracodawca zatrudniający członka Rady udzieli mu, na jego wniosek, urlopu bezpłatnego na czas sprawowania funkcji. 2. Pracownikom urzędów państwowych oraz urzędnikom służby cywilnej przysługuje po zakończeniu pracy w Radzie prawo powrotu na zajmowane poprzednio stanowisko, a jeżeli będzie to niemożliwe, na stanowisko równorzędne."}
{"id":"1997_739_75","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Obsługę administracyjną i kancelaryjną Rady zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Radzie statut organizacyjny i regulamin czynności wewnętrznych, a także określa zasady wynagradzania jej członków. Rozdział 11 Zasady postępowania i właściwość organów"}
{"id":"1997_739_76","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Postępowanie w sprawach uregulowanych w ustawie prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 2. Postępowanie w sprawach uregulowanych w ustawie, a należących do właściwości kierowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, prowadzi się według przepisów ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 9, poz. 34), o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_739_77","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Organ może odstąpić od uzasadnienia decyzji wydanej na podstawie przepisów ustawy, jeżeli wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrona porządku publicznego."}
{"id":"1997_739_78","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Kontroli posiadania przez cudzoziemca dokumentów paszportowych, zezwoleń i środków, o których mowa w art. 5 i 6, dokonuje Straż Graniczna, a w wypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 3 - wojewoda. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Spraw Zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wielkość środków, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz szczegółowe zasady dokumentowania ich posiadania przez cudzoziemca. 3. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić wobec cudzoziemców - obywateli niektórych państw obowiązek uiszczenia opłaty związanej z wjazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz określić wysokość tej opłaty i organy właściwe do jej pobierania, o ile jest to niezbędne dla zachowania zasady wzajemności w stosunkach z tymi państwami."}
{"id":"1997_739_79","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Wizy pobytowe oraz wizy tranzytowe wydają za granicą kierownicy polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, w kraju - wojewodowie właściwi ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach - komendanci granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej. 2. Wizy pobytowe z prawem do pracy wydają kierownicy polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych właściwi ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca. W wypadku określonym w art. 9 ust. 4 wizę wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zatrudnienia cudzoziemca. 3. Wizy repatriacyjne wydają kierownicy polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych właściwi ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca, po uzyskaniu zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 4. Wizy pobytowe w wypadku, o którym mowa w art. 14, wydają organy wymienione w ust. 1 po uzyskaniu zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 5. Od decyzji o odmowie wydania wizy, podjętej przez kierownika polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, albo przez komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, odwołanie nie przysługuje. 6. Wizy pobytowe, o których mowa w art. 39 ust. 1, wydaje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 7. Cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w razie utraty dokumentu paszportowego, jego zniszczenia lub utraty ważności, wizę, w miejsce utraconej, zamieszcza w nowym dokumencie, na wniosek cudzoziemca, organ, który ją wydał. Wizę, którą uprzednio wydało polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne, urząd konsularny lub komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, zamieszcza wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca."}
{"id":"1997_739_8","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wiza pobytowa uprawnia do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez prawa do podejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153 i Nr 41, poz. 255). 2. Wizę pobytową wydaje się na oznaczony czas pobytu, nie dłuższy niż 6 miesięcy. 3. W okresie, o którym mowa w ust. 2, cudzoziemiec, który spełnia warunki określone w art. 6 ust. 1, może wystąpić o wydanie kolejnej wizy pobytowej na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy, przy czym łączny czas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie tych wiz nie może przekroczyć 12 miesięcy, licząc od dnia pierwszego wjazdu. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do cudzoziemców przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych przewidujących częściowe albo całkowite zniesienie obowiązku wizowego."}
{"id":"1997_739_80","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Decyzje: 1) o odmowie wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydają komendanci granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej, 2) o unieważnieniu wizy wydają wojewodowie właściwi ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca lub komendanci granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej, 3) o określeniu czasu pobytu, o którym mowa w art. 13 ust. 4, wydają komendanci granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej."}
{"id":"1997_739_81","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Wpisu zaproszenia do ewidencji zaproszeń dokonuje lub decyzję o odmowie wpisu wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę zapraszającego."}
{"id":"1997_739_82","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, z wyjątkiem przewidzianym w art. 85 ust. 6, udziela albo odmawia jego udzielenia, a także kartę czasowego pobytu wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu cudzoziemca. 2. Cudzoziemiec przebywający za granicą składa wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, za pośrednictwem polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego właściwego ze względu na miejsce jego pobytu; cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składa wniosek do wojewody właściwego ze względu na miejsce jego pobytu. 3. Wojewoda, który udzielił zezwolenia określonego w ust. 1, jest właściwy w sprawach jego przedłużenia lub cofnięcia. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 3, wojewoda wydaje po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Policji. 5. Zezwolenia na osiedlenie się udziela, odmawia udzielenia zezwolenia lub cofa je, a także kartę stałego pobytu wydaje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 6. Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 5, za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamierzonego osiedlenia się."}
{"id":"1997_739_83","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Dokument podróży wydaje albo odmawia jego wydania wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a jeżeli przemawia za tym ważny interes cudzoziemca - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Tymczasowy dokument podróży wydaje albo odmawia jego wydania: 1) za granicą - kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, 2) w kraju - wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach - komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej."}
{"id":"1997_739_84","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. Decyzje o nakazaniu cudzoziemcowi przebywania w określonym miejscu, na podstawie art. 36 ust. 1, wydaje organ uprawniony do wydania postanowienia o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy."}
{"id":"1997_739_85","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Decyzje w sprawach o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy oraz w sprawach, o których mowa w art. 34 ust. 4, art. 35 ust. 2 i 3 oraz w art. 38 ust. 3, wydaje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Cudzoziemiec składa wniosek o nadanie statusu uchodźcy, z zastrzeżeniem ust. 4, komendantowi granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej w miejscu przekroczenia granicy, a cudzoziemiec, o którym mowa w art. 37 ust. 3, składa wniosek komendantowi granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej najbliższej miejsca przekroczenia granicy. Cudzoziemiec, o którym mowa w art. 37 ust. 2 i 4, składa wniosek bezpośrednio do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Czynności, o których mowa w art. 38 ust. 1, wykonuje lub zleca ich wykonanie organ właściwy do wydania postanowienia o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy. 4. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wyznaczy, w drodze rozporządzenia, komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej uprawnionych do przyjmowania wniosków o nadanie statusu uchodźcy oraz do prowadzenia postępowań w sprawach o wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, w tym zwłaszcza przesłuchiwania osób ubiegających się o ten status i kontroli ich dokumentów, a także do wykonywania czynności, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 1, i upoważni ich do wydawania postanowień, o których mowa w art. 35 ust. 1, oraz wydawania wiz pobytowych, o których mowa w art. 39 ust. 1. 5. Tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca wydaje organ, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy. 6. Cudzoziemcowi, który uzyskał status uchodźcy, dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej wydaje oraz zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udziela, i je przedłuża, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 7. Od decyzji i postanowień Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wydanych w sprawach o nadanie lub cofnięcie statusu uchodźcy, przysługuje odwołanie do Rady. 8. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, a także tryb i szczegółowe zasady przyznawania oraz wstrzymywania świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1. 9. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób wykonywania badań, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2. 10. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w drodze zarządzenia, tworzy i likwiduje ośrodki dla osób ubiegających się o uzyskanie statusu uchodźcy. 11. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać ośrodki dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, oraz regulamin pobytu w tych ośrodkach."}
{"id":"1997_739_86","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Decyzje w sprawach udzielania i pozbawiania azylu w Rzeczypospolitej Polskiej wydaje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych."}
{"id":"1997_739_87","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Decyzje o wydaleniu cudzoziemca wydaje, z urzędu albo na wniosek właściwego szefa delegatury Urzędu Ochrony Państwa, komendanta wojewódzkiego Policji lub komendanta oddziału Straży Granicznej, wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 2. Czynności, o których mowa w art. 56, wykonują organy występujące o wydalenie cudzoziemca, a gdy decyzję wydaje z urzędu wojewoda - właściwy komendant wojewódzki Policji. 3. Wykonanie obowiązku odstawienia cudzoziemca do granicy albo do portu lotniczego lub portu morskiego państwa, do którego następuje wydalenie, spoczywa na komendancie wojewódzkim Policji właściwym ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca."}
{"id":"1997_739_88","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Zatrzymanie, o którym mowa w art. 58, stosuje Policja albo Straż Graniczna. 2. Postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia wydaje sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę wojewody właściwego do wydania decyzji o wydaleniu, na wniosek wojewody lub wniosek Policji bądź Straży Granicznej. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje w terminie 7 dni zażalenie do właściwego sądu wojewódzkiego. Sąd rozpatruje zażalenie niezwłocznie. 4. Postępowanie, o którym mowa w ust. 2 i 3, prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_739_89","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Strzeżone ośrodki dla cudzoziemców tworzy i likwiduje, w drodze zarządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, określając równocześnie w zarządzeniu komendanta: wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu ośrodek ma podlegać. 2. Areszt w celu wydalenia jest wykonywany w pomieszczeniach, które wyznacza, w drodze zarządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać strzeżone ośrodki i areszty w celu wydalenia, oraz regulamin pobytu w tych ośrodkach i aresztach. 4. Nadzór nad prawidłowością wykonania postanowienia o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia sprawuje prokurator."}
{"id":"1997_739_9","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Wiza pobytowa z prawem do pracy uprawnia do podjęcia zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej, w rozumieniu przepisów ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wizę, o której mowa w ust. 1, można wydać cudzoziemcowi, który przedstawi zezwolenie na zatrudnienie lub podjęcie innej pracy zarobkowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zasady wydawania zezwoleń określają odrębne przepisy. 3. Wizę, o której mowa w ust. 1, wydaje się na czas oznaczony w zezwoleniu, nie dłuższy niż 12 miesięcy. 4. Cudzoziemiec, który uzyskał przedłużenie zezwolenia, może wystąpić w okresie ważności wizy o wydanie kolejnej wizy pobytowej z prawem do pracy, przy czym łączny okres nieprzerwanego pobytu i zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej nie może być dłuższy niż 12 miesięcy."}
{"id":"1997_739_90","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Wykaz, o którym mowa w art. 64, prowadzi Komendant Główny Straży Granicznej. 2. Wpisu do wykazu oraz jego wykreślenia dokonuje Komendant Główny Straży Granicznej z urzędu lub na wniosek: 1) Komendanta Głównego Policji, 2) Szefa Urzędu Ochrony Państwa, 3) Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych, 4) kierownika polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego. 3. W celu dokonania wpisu do wykazu: 1) sąd, który skazał cudzoziemca za przestępstwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. a, zawiadamia organ prowadzący wykaz, przesyłając odpis prawomocnego wyroku, 2) wojewoda, który wydał decyzję o wydaleniu, zawiadamia organ prowadzący wykaz, przesyłając odpis ostatecznej decyzji o wydaleniu."}
{"id":"1997_739_91","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Rejestry, o których mowa w art. 67 pkt 1-6, oraz ewidencję, o której mowa w art. 67 pkt 7, prowadzą organy wydające decyzje w tych sprawach w pierwszej instancji."}
{"id":"1997_739_92","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Decyzje w sprawach, o których mowa w art. 68 ust. 2 i 3, wydaje właściwy komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej. 2. W razie gdy zachowanie cudzoziemca, któremu odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uzasadnia przypuszczenie, że może on spowodować zagrożenie bezpieczeństwa w międzynarodowej komunikacji lotniczej lub morskiej, komendant właściwej granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, na wniosek upoważnionego przedstawiciela przewoźnika i na koszt przewoźnika, zapewnia konwój na pokładzie statku powietrznego lub morskiego. 3. Karę pieniężną, o której mowa w art. 68 ust. 6, nakłada na przewoźnika wojewoda na wniosek komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w której odmówiono cudzoziemcowi wjazdu."}
{"id":"1997_739_93","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach: 1) wiz, zaproszeń i pobytu bezwizowego, 2) zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony oraz na osiedlenie się, 3) dokumentów podróży i tymczasowych dokumentów podróży, 4) statusu uchodźcy, 5) azylu, 6) wydalania cudzoziemców z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 7) prowadzenia wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, 8) prowadzenia rejestrów i ewidencji. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory wiz, zaproszenia, karty stałego i czasowego pobytu, dokumentu podróży, tymczasowego dokumentu podróży oraz tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca oraz wniosków o ich wydanie, 2) wzory ewidencji zaproszeń, rejestrów, o których mowa w art. 67 pkt 1-6, oraz wykazu, o którym mowa w art. 64."}
{"id":"1997_739_94","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Karty stałego i czasowego pobytu, dokumenty podróży, tymczasowe dokumenty podróży, dokumenty podróży przewidziane w Konwencji Genewskiej oraz tymczasowe zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, wydaje się po uiszczeniu należnych opłat. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat pobieranych w kraju za wydanie dokumentów, o których mowa w ust. 1, tryb ich uiszczania, warunki i zakres stosowania ulg oraz zwolnień od opłat, warunki podwyższania opłat w razie zawinionej utraty albo zniszczenia dokumentu, a także dokumenty wymagane do uzyskania ulg i zwolnień."}
{"id":"1997_739_95","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, listy państw uznawanych za bezpieczne kraje pochodzenia i bezpieczne kraje trzecie."}
{"id":"1997_739_96","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Minister Spraw Zagranicznych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty, o których mowa w art. 1 ust. 3, jak również tryb i szczegółowe zasady udzielania wiz osobom wymienionym w tym przepisie oraz organy właściwe do udzielania wiz. 2. Minister Spraw Zagranicznych, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji może, w drodze rozporządzenia, zwolnić osoby określone w art. 1 ust. 3 od obowiązku uzyskania wizy."}
{"id":"1997_739_97","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania przez organy administracji rządowej osobom przybywającym do Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie wizy repatriacyjnej, pomocy, o której mowa w art. 10 ust. 4. 2. Tryb udzielania pomocy przez organy samorządu terytorialnego określają rady gmin."}
{"id":"1997_739_98","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych, może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, w których ze względu na szczególne okoliczności cudzoziemiec może przekroczyć granicę Rzeczypospolitej Polskiej mimo niespełnienia obowiązków określonych w art. 5 i 6."}
{"id":"1997_739_99","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż przewidziane w niniejszej ustawie warunki przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej i przebywania na jej terytorium dla cudzoziemców zatrudnionych w transporcie międzynarodowym, cudzoziemców przybywających do Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonania określonych czynności zawodowych, a także dla żołnierzy oraz członków personelu cywilnego sił zbrojnych państw obcych."}
{"id":"1997_740_1","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie, 2) zasady tworzenia i funkcjonowania wewnętrznych służb ochrony, 3) zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, 4) wymagane kwalifikacje i uprawnienia pracowników ochrony, 5) nadzór nad funkcjonowaniem ochrony osób i mienia."}
{"id":"1997_740_10","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji może, w drodze decyzji administracyjnej, wydać zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony w jednostce, w skład której nie wchodzą obszary, obiekty i urządzenia umieszczone w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5, na wniosek kierowników tych jednostek, uzasadniony ważnym interesem gospodarczym lub publicznym. 2. Wniosek powinien zawierać informacje, o których mowa w art. 7 ust. 2. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wewnętrznych służb ochrony, działających na terenach jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_740_11","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony, o którym mowa w art. 10 ust. 1, nie może być wydane, jeżeli: 1) plan ochrony nie zawiera informacji, o których mowa w art. 7 ust. 2, 2) jednostka wnioskująca nie zapewnia spełnienia warunków wynikających z przepisów wydanych na podstawie ustawy. 2. Komendant wojewódzki Policji, w drodze decyzji administracyjnej, cofa zezwolenie na działalność wewnętrznej służby ochrony, jeżeli: 1) kierownik jednostki złoży taki wniosek, 2) nie utworzono wewnętrznej służby ochrony w okresie 3 miesięcy od dnia wydania zezwolenia, 3) nie usunięto w wyznaczonym terminie stwierdzonych podczas kontroli rażących uchybień lub nieprawidłowości w organizacji wewnętrznej służby ochrony, 4) działalność wewnętrznej służby ochrony prowadzona jest niezgodnie z planem ochrony, 5) ustały okoliczności, dla których zezwolenie zostało wydane. 3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Policji."}
{"id":"1997_740_12","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Wewnętrzne służby ochrony w zakresie ochrony osób i mienia współpracują z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi)."}
{"id":"1997_740_13","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, dla wewnętrznych służb ochrony: 1) szczegółowe zasady oraz tryb ich tworzenia, 2) strukturę organizacyjną, zakres działania i sposób prowadzenia dokumentacji ochronnej, 3) uzbrojenie i wyposażenie, 4) umundurowanie i odznaki służbowe oraz sposób tworzenia dla nich nazw."}
{"id":"1997_740_14","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dla wewnętrznych służb ochrony działających na terenach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych: 1) warunki i tryb ich tworzenia, 2) strukturę organizacyjną i zakres działania, 3) uzbrojenie i wyposażenie, 4) warunki zatrudnienia pracowników, 5) umundurowanie i odznaki służbowe. Rozdział 4 Zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz kontrola tej działalności"}
{"id":"1997_740_15","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia wymaga uzyskania koncesji, określającej zakres i formy prowadzenia tych usług. 2. Koncesji nie wymaga działalność gospodarcza w zakresie, o którym mowa w art. 3 pkt 2, jeżeli nie dotyczy obszarów, obiektów i urządzeń określonych w art. 5 ust. 5."}
{"id":"1997_740_16","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Policji, jest organem właściwym do udzielenia, odmowy udzielenia, ograniczenia zakresu działalności gospodarczej lub formy usług oraz cofania koncesji na działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia."}
{"id":"1997_740_17","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Koncesję wydaje się na wniosek: 1) przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, jeżeli osoba ta posiada licencję drugiego stopnia, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub art. 29 ust. 1, 2) przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna, jeżeli licencję, o której mowa w pkt. 1, posiada co najmniej jedna osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej, jawnej lub komandytowej, członkiem zarządu, prokurentem lub pełnomocnikiem ustanowionym przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów wymaganych przy złożeniu wniosku o udzielenie koncesji."}
{"id":"1997_740_18","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Koncesja zawiera: 1) oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby (miejsca zamieszkania), 2) imiona i nazwiska wspólników lub członków zarządu, prokurentów oraz pełnomocników w razie ich ustanowienia, ze wskazaniem osób posiadających licencję drugiego stopnia, 3) określenie zakresu działalności gospodarczej i formy usług, 4) wskazanie miejsca wykonywania działalności gospodarczej, 5) określenie czasu jej ważności, 6) określenie obszaru wykonywania działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia oraz datę jej rozpoczęcia. 2. Koncesja może zawierać szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, określone przez organ, o którym mowa w art. 16. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, w terminie 14 dni, o zmianie okoliczności prawnych i faktycznych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4."}
{"id":"1997_740_19","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie ochrony osób i mienia obowiązany jest: 1) powiadomić organ koncesyjny o podjęciu działalności gospodarczej, 2) prowadzić i przechowywać dokumentację dotyczącą zatrudnionych pracowników ochrony oraz zawieranych i realizowanych umów, 3) przedstawiać dokumentację, o której mowa w pkt. 2, na żądanie organu upoważnionego do kontroli, 4) zachowywać formę pisemną umów w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, 5) spełniać w sposób nieprzerwany warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2, jeżeli koncesję uzyskał przedsiębiorca inny niż osoba fizyczna. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i czas jej przechowywania."}
{"id":"1997_740_2","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) kierownik jednostki - osobę lub organ przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej, uprawnionych, zgodnie z przepisami prawa, statutem, umową, do zarządzania nią; za kierownika jednostki uważa się również likwidatora lub syndyka, 2) licencja - zezwolenie na wykonywanie zadań związanych z ochroną osób i mienia w zakresie wymaganym ustawą, 3) obszar podlegający obowiązkowej ochronie - obszar określony przez ministrów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów, wydzielony i odpowiednio oznakowany, 4) ochrona osób - działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia i nietykalności osobistej, 5) ochrona mienia - działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz nie dopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony, 6) pracownik ochrony - osobę posiadającą licencję pracownika ochrony fizycznej lub licencję pracownika zabezpieczenia technicznego i wykonującą zadania ochrony w ramach wewnętrznej służby ochrony albo na rzecz przedsiębiorcy, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia, lub osobę wykonującą zadania ochrony w zakresie nie wymagającym licencji, 7) specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne - wewnętrzne służby ochrony oraz przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, posiadających pozwolenie na broń na okaziciela, wydane na podstawie odrębnych przepisów, 8) wewnętrzne służby ochrony - uzbrojone i umundurowane zespoły pracowników przedsiębiorców lub jednostek organizacyjnych, powołane do ich ochrony."}
{"id":"1997_740_20","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Przedsiębiorca obowiązany jest: 1) oznaczyć pracowników ochrony w sposób jednolity, umożliwiający ich identyfikację oraz identyfikację podmiotu zatrudniającego, 2) zapewnić noszenie ubioru przez pracowników ochrony, umożliwiającego ich identyfikację oraz identyfikację podmiotu zatrudniającego w przypadkach, o których mowa w art. 40."}
{"id":"1997_740_21","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Ubiory pracowników ochrony zatrudnianych przez przedsiębiorcę powinny posiadać oznaczenia różniące je w sposób widoczny od mundurów pozostających pod szczególną ochroną lub których wzory zostały wprowadzone na podstawie odrębnych przepisów. 2. Identyfikatory i odznaki pracowników ochrony zatrudnianych przez przedsiębiorcę powinny w sposób widoczny różnić się od identyfikatorów i odznak funkcjonariuszy i pracowników służb publicznych."}
{"id":"1997_740_22","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia cofa się, w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli: 1) przedsiębiorca: a) poprzez swoje działanie stwarza zagrożenie interesu gospodarki narodowej, obronności lub bezpieczeństwa państwa albo zagrożenie bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli, b) nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 19 ust. 1, lub uniemożliwia przeprowadzenie kontroli przez uprawnione organy, c) nie podjął działalności gospodarczej w ciągu 6 miesięcy od daty jej rozpoczęcia, określonej w koncesji, d) zawiadomił o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej określonej w koncesji albo okoliczności faktyczne wskazują na zaprzestanie jej prowadzenia, 2) wobec kierownika jednostki wydane zostało prawomocne orzeczenie sądu zakazujące prowadzenia działalności gospodarczej, 3) przedsiębiorca będący osobą fizyczną utracił licencję drugiego stopnia. 2. Koncesję można cofnąć lub ograniczyć określony w niej zakres lub formę usług, jeżeli przedsiębiorca: 1) utracił zdolność należytego wykonywania działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia, 2) nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 20 i art. 25 ust. 2, odnośnie do wymagania posiadania licencji przez pracowników ochrony, 3) nie usunął stwierdzonych uchybień, w terminie wyznaczonym przez organ uprawniony do kontroli, w wezwaniu do ich usunięcia, 4) rażąco uchybił warunkom wykonywania działalności gospodarczej określonym w koncesji, o których mowa w art. 18 ust. 2."}
{"id":"1997_740_23","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może upoważnić Komendanta Głównego Policji do kontroli działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia wymagającej koncesji. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji może powierzać przeprowadzenie kontroli komendantom wojewódzkim Policji."}
{"id":"1997_740_24","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W sprawach udzielenia, odmowy udzielenia koncesji, ograniczenia zakresu działalności gospodarczej lub formy usług, cofania koncesji oraz kontroli działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, nie uregulowanych w niniejszej ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677 i Nr 113, poz. 733). Rozdział 5 Wymagania kwalifikacyjne pracowników ochrony"}
{"id":"1997_740_25","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Zadania ochrony osób i mienia realizowane przez wewnętrzne służby ochrony oraz przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesję w zakresie usług ochrony osób i mienia, wykonują pracownicy ochrony. 2. Wykonywanie czynności określonych w art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 28 ust. 1 i art. 29 ust. 1 wymaga posiadania licencji: 1) pracownika ochrony fizycznej lub 2) pracownika zabezpieczenia technicznego. 3. Licencje, o których mowa w ust. 2, ustanawia się jako licencje pierwszego i drugiego stopnia."}
{"id":"1997_740_26","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Licencja pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia wymagana jest do wykonywania czynności, o których mowa w art. 3 pkt 1, przez: 1) członków specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, 2) członków zespołów konwojujących wartości pieniężne oraz inne przedmioty wartościowe lub niebezpieczne, 3) pracowników ochrony wykonujących bezpośrednio czynności związane z ochroną osób, 4) osoby nadzorujące i kontrolujące pracę pracowników ochrony fizycznej nie posiadających licencji, 5) pracowników ochrony mających prawo do czynności określonych w art. 36 ust. 1 pkt 4 i 5, 6) pracowników ochrony wykonujących zadania na obszarach, w obiektach i urządzeniach podlegających obowiązkowej ochronie. 2. O wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia może ubiegać się osoba, która: 1) ma obywatelstwo polskie, 2) ukończyła 21 lat, 3) ukończyła szkołę podstawową, 4) ma pełną zdolność do czynności prawnych, stwierdzoną własnym oświadczeniem, 5) nie była skazana prawomocnym orzeczeniem za przestępstwo umyślne, 6) ma uregulowany stosunek do służby wojskowej. 3. Licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia wydaje się osobie, która spełnia warunki, o których mowa w ust. 2, oraz: 1) posiada nienaganną opinię wydaną przez komendanta komisariatu Policji właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania, 2) posiada zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania zadań, stwierdzoną orzeczeniem lekarskim, 3) legitymuje się dyplomem lub świadectwem szkoły lub innej placówki oświatowej, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznego wykształcenia, albo ukończyła kurs pracowników ochrony pierwszego stopnia i zdała egzamin przed właściwą komisją."}
{"id":"1997_740_27","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Licencja pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia upoważnia do wykonywania czynności, o których mowa w art. 3 pkt 1, oraz do: 1) opracowywania planu ochrony, 2) organizowania i kierowania zespołami pracowników ochrony fizycznej. 2. O wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia ubiegać się może osoba, która: 1) spełnia warunki, o których mowa w art. 26 ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5, 2) posiada co najmniej wykształcenie średnie. 3. Licencję pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia wydaje się osobie, która: 1) spełnia warunki, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 1 i 2, 2) legitymuje się dyplomem lub świadectwem szkoły lub innej placówki oświatowej, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznego wykształcenia, albo ukończyła kurs pracowników ochrony drugiego stopnia i zdała egzamin przed właściwą komisją."}
{"id":"1997_740_28","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Licencja pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia upoważnia do wykonywania czynności, o których mowa w art. 3 pkt 2. 2. O wydanie licencji pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia może ubiegać się osoba, która: 1) ukończyła 18 lat, 2) spełnia warunki, o których mowa w art. 26 ust. 2 pkt 1, 4 i 5. 3. Licencję pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia wydaje się osobie, która: 1) spełnia warunki, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 1 i 2, 2) posiada wykształcenie zawodowe techniczne o specjalności elektronicznej, elektrycznej, łączności, mechanicznej lub ukończyła kurs pracownika zabezpieczenia technicznego albo została przyuczona do wymienionych zawodów na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_740_29","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Licencja pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia upoważnia do wykonywania czynności, o których mowa w art. 3 pkt 2, oraz do: 1) opracowywania projektów zabezpieczenia technicznego, 2) organizowania i kierowania zespołami pracowników zabezpieczenia technicznego. 2. O licencję pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia może ubiegać się osoba, która spełnia warunki, o których mowa w art. 26 ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5. 3. Licencję pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia wydaje się osobie, która: 1) spełnia warunki, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 1 i 2, 2) posiada wykształcenie co najmniej średnie techniczne o specjalności elektronicznej, elektrycznej, łączności lub mechanicznej albo stopień specjalizacji zawodowej przyznawany na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_740_3","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ochrona osób i mienia realizowana jest w formie: 1) bezpośredniej ochrony fizycznej: a) stałej lub doraźnej, b) polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, c) polegającej na konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych, 2) zabezpieczenia technicznego, polegającego na: a) montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych, sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia, oraz eksploatacji, konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania, b) montażu urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w miejscach zainstalowania."}
{"id":"1997_740_30","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Licencje wydaje, odmawia wydania, zawiesza i cofa, w formie decyzji administracyjnej, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby komendant wojewódzki Policji. 2. Licencje wydaje się na czas nie określony. 3. Za wydanie licencji pobiera się opłatę. 4. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i tryb wnoszenia opłaty za wydanie licencji pracownika ochrony. 5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór i tryb wydawania licencji pracownika ochrony fizycznej i licencji pracownika zabezpieczenia technicznego, 2) tryb i częstotliwość wydawania przez organy Policji opinii o pracownikach ochrony."}
{"id":"1997_740_31","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Komendant wojewódzki Policji odmawia wydania licencji, jeżeli osoba nie spełnia warunków, o których mowa w art. 26 ust. 2 i 3, art. 27 ust. 2 i 3, art. 28 ust. 2 i 3, art. 29 ust. 2 i 3 oraz art. 30 ust. 3. 2. Komendant wojewódzki Policji cofa licencję, jeżeli pracownik ochrony: 1) przestał spełniać warunki, o których mowa w art. 26 ust. 2 pkt 1, 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 1 i 2, 2) zgłosił pisemnie zaprzestanie wykonywania zadań pracownika ochrony, 3) wykonuje zadania pracownika ochrony z naruszeniem przepisów prawa stwierdzone w trybie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_740_32","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Komendant wojewódzki Policji, w przypadku powzięcia wiadomości o wszczęciu postępowania karnego przeciwko pracownikowi ochrony o przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu i mieniu, zawiesza prawa wynikające z licencji, do czasu wydania prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie. 2. Komendant wojewódzki Policji, w przypadku powzięcia wiadomości o wszczęciu postępowania karnego przeciwko pracownikowi ochrony o przestępstwo inne niż wymienione w ust. 1, może zawiesić prawa wynikające z licencji do czasu wydania prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie. 3. Komendant wojewódzki Policji, w przypadku zawieszenia praw wynikających z licencji, zatrzymuje dokument stwierdzający posiadanie licencji. 4. Pracodawca jest zobowiązany do powiadomienia właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji o każdym przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika ochrony, z przyczyn określonych w art. 52 Kodeksu pracy."}
{"id":"1997_740_33","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Licencja wygasa z mocy prawa w przypadku niewykonywania przez pracownika ochrony zawodu przez okres dłuższy niż 2 lata. 2. Do okresu niewykonywania przez pracownika ochrony zawodu nie wlicza się czasu zawieszenia praw wynikających z licencji, o którym mowa w art. 32 ust. 1 i 2."}
{"id":"1997_740_34","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, zasady, zakres, tryb i częstotliwość przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się o wydanie licencji oraz posiadających licencję pracownika ochrony fizycznej, jednostki uprawnione do przeprowadzania badań oraz wzory druków stosowanych w związku z tymi badaniami, jak również wysokość i tryb wnoszenia opłat za te badania."}
{"id":"1997_740_35","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje dyplomów i świadectw wydawanych przez szkoły i inne placówki oświatowe, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia, 2) minimalny zakres programów kursów, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 3 i art. 27 ust. 3 pkt 2, oraz zakres obowiązujących tematów egzaminów i tryb ich składania, 3) skład komisji egzaminacyjnej i sposób przeprowadzania egzaminu. Rozdział 6 Środki ochrony fizycznej osób i mienia"}
{"id":"1997_740_36","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Pracownik ochrony przy wykonywaniu zadań ochrony osób i mienia w granicach chronionych obiektów i obszarów ma prawo do: 1) ustalania uprawnień do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych oraz legitymowania osób, w celu ustalenia ich tożsamości, 2) wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia zakłócania porządku, 3) ujęcia osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, w celu niezwłocznego oddania tych osób Policji, 4) stosowania środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 38 ust. 2, w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na pracownika ochrony, 5) użycia broni palnej w następujących przypadkach: a) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie pracownika ochrony albo innej osoby, b) przeciwko osobie, która nie zastosowała się do wezwania natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu pracownika ochrony albo innej osoby, c) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną pracownikowi ochrony, d) w celu odparcia gwałtownego bezpośredniego i bezprawnego zamachu na ochraniane osoby, wartości pieniężne oraz inne przedmioty wartościowe lub niebezpieczne. 2. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 3. Broni palnej nie używa się w stosunku do kobiet o widocznej ciąży, osób, których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, osób w podeszłym wieku oraz o widocznej niepełnosprawności. 4. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, w stosunku do której zostały podjęte. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3."}
{"id":"1997_740_37","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Pracownik ochrony przy wykonywaniu zadań ochrony osób i mienia poza granicami chronionych obiektów i obszarów ma prawo do: 1) wykonywania czynności, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 3, 2) użycia podczas konwojowania wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 38 ust. 2 pkt 1-3 oraz 5 i 6, lub broni palnej, w przypadku gwałtownego, bezprawnego zamachu na konwojowane wartości lub osoby je ochraniające."}
{"id":"1997_740_38","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Pracownik ochrony może stosować środki przymusu bezpośredniego w przypadkach określonych w art. 36 ust. 1 pkt 4 i art. 37 pkt 2 wyłącznie wobec osób uniemożliwiających wykonanie przez niego zadań określonych w ustawie. 2. Środkami przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, są: 1) siła fizyczna w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony, 2) kajdanki, 3) pałki obronne wielofunkcyjne, 4) psy obronne, 5) paralizatory elektryczne, 6) broń gazowa i ręczne miotacze gazu. 3. Pracownik ochrony może stosować środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia podporządkowania się wezwaniu do określonego zachowania. 4. Środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 2 pkt 3-6, nie stosuje się wobec kobiet o widocznej ciąży, osób, których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, osób w podeszłym wieku oraz o widocznej niepełnosprawności. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposoby użycia środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 2. 6. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje obiektów, w których mogą być stosowane paralizatory elektryczne."}
{"id":"1997_740_39","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób postępowania pracowników ochrony przy użyciu broni palnej. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, zasady uzbrojenia specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych i warunki przechowywania oraz ewidencjonowania broni i amunicji."}
{"id":"1997_740_4","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących ochrony obszarów, obiektów i urządzeń jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez: 1) Ministra Obrony Narodowej, 2) Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, 3) Ministra Sprawiedliwości, 4) Ministra Spraw Zagranicznych, 5) Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących organizacji i zasad funkcjonowania innych uzbrojonych służb i formacji ochronnych, tworzonych na podstawie odrębnych ustaw. 3. Ustawy nie stosuje się do Straży Marszałkowskiej podległej Marszałkowi Sejmu. Rozdział 2 Obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie"}
{"id":"1997_740_40","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Pracownik ochrony nosi, z zastrzeżeniem art. 41, przydzieloną broń palną tylko wtedy, gdy występuje w umundurowaniu lub ubiorze używanym przez specjalistyczną uzbrojoną formację ochronną. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik ochrony wykonuje zadanie ochrony osób w miejscu publicznym."}
{"id":"1997_740_41","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Pracownik ochrony nie może nosić przy sobie broni palnej, jeżeli wykonuje bezpośrednio zadania w zakresie utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas trwania masowych imprez publicznych."}
{"id":"1997_740_42","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Pracownik ochrony podczas wykonywania zadań ochrony obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. Rozdział 7 Nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi oraz kontrola stanu ochrony obszarów, obiektów i urządzeń przez nie chronionych"}
{"id":"1997_740_43","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Komendant Główny Policji sprawuje nadzór nad działalnością specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, z zastrzeżeniem art. 44, w zakresie: 1) zasad i sposobów realizacji zadań ochrony osób i mienia, 2) sposobów użycia przez pracowników tych formacji środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej, 3) posiadania przez pracowników ochrony niezbędnych kwalifikacji. 2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, polega na: 1) kontroli organizacji i zasad działania, uzbrojenia, wyposażenia oraz współpracy z innymi formacjami i służbami, 2) kontroli zgodności aktualnego stanu ochrony jednostki z planem ochrony, 3) wstępie na teren obszarów i obiektów, a także innych miejsc, w których jest prowadzona ochrona, oraz żądaniu wyjaśnień i udostępniania bądź wglądu w dokumentację ochronną, 4) wstępie na teren siedziby przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie ochrony osób i mienia, w takich dniach i godzinach, w jakich jest prowadzona lub powinna być prowadzona działalność, 5) wydawaniu pisemnych zaleceń mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej do przepisów prawa. 3. Kierownik jednostki, w skład której wchodzą obszary, obiekty i urządzenia chronione przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne, lub osoba przez niego upoważniona są obowiązani do usunięcia w terminie określonym w zaleceniu uchybień i nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli."}
{"id":"1997_740_44","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Minister Obrony Narodowej, w zakresie określonym w art. 43, sprawuje nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi działającymi na terenach, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ochrony terenów podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych, chronionych przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne."}
{"id":"1997_740_45","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Przepisy art. 43 i 44 nie naruszają uprawnień właściwych ministrów, kierowników urzędów centralnych w zakresie sprawowania przez nich nadzoru nad działalnością wewnętrznych służb ochrony oraz pracowników przedsiębiorców świadczących usługi ochrony osób i mienia w podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostkach organizacyjnych."}
{"id":"1997_740_46","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Funkcjonariuszowi Policji przysługuje prawo do wykonywania czynności, o których mowa w art. 43 ust. 2, po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wydawania upoważnień do kontroli oraz tryb wykonywania czynności, o których mowa w art. 43 ust. 2."}
{"id":"1997_740_47","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady współpracy specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi). Rozdział 8 Przepisy karne"}
{"id":"1997_740_48","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Kto wbrew obowiązkowi nie zapewnia fizycznej lub technicznej ochrony obszaru, obiektu lub urządzeń, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_740_49","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Kto prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia bez wymaganej koncesji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_740_5","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Obszary, obiekty i urządzenia ważne dla obronności, interesu gospodarczego państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych interesów państwa podlegają obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne. 2. Do obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 1, należą: 1) w zakresie obronności państwa w szczególności: a) zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są prace naukowo-badawcze lub konstruktorskie w zakresie takiej produkcji, b) zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządzenia i sprzęt wojskowy, c) magazyny rezerw państwowych, 2) w zakresie ochrony interesu gospodarczego państwa w szczególności: a) zakłady mające bezpośredni związek z wydobyciem surowców mineralnych o strategicznym znaczeniu dla państwa, b) porty morskie i lotnicze, c) banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź transportujące wartości pieniężne w znacznych ilościach, 3) w zakresie bezpieczeństwa publicznego w szczególności: a) zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla funkcjonowania aglomeracji miejskich, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, w szczególności elektrownie i ciepłownie, ujęcia wody, wodociągi i oczyszczalnie ścieków, b) zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące w znacznych ilościach materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały toksyczne, odurzające, wybuchowe bądź chemiczne o dużej podatności pożarowej lub wybuchowej, c) rurociągi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory wodne i śluzy oraz inne urządzenia znajdujące się w otwartym terenie, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować poważne straty materialne, 4) w zakresie ochrony innych ważnych interesów państwa w szczególności : a) zakłady o unikalnej produkcji gospodarczej, b) obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i radiowe, c) muzea i inne obiekty, w których zgromadzone są dobra kultury narodowej, d) archiwa państwowe. 3. Szczegółowe wykazy obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 2 sporządzają: Prezes Narodowego Banku Polskiego, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie w stosunku do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych. Umieszczenie w wykazie określonego obszaru, obiektu lub urządzenia następuje w drodze decyzji administracyjnej. 4. Wykazy, o których mowa w ust. 3, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, ministrowie i kierownicy urzędów centralnych przesyłają do właściwych terytorialnie wojewodów oraz bieżąco aktualizują. 5. Wojewodowie prowadzą ewidencję obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie, znajdujących się na terenie województwa. Ewidencja ma charakter poufny. 6. Wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, może umieścić w ewidencji, o której mowa w ust. 5, znajdujące się na terenie województwa obszary, obiekty i urządzenia innych podmiotów niż określone w ust. 3."}
{"id":"1997_740_50","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Pracownik ochrony, który przy wykonywaniu zadań przekroczył upoważnienia lub nie dopełnił obowiązku, naruszając w ten sposób dobro osobiste człowieka, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_740_51","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz.U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 88, poz. 554) w art. 14 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Pozwolenia na broń na okaziciela mogą być wydane również: 1) przedsiębiorcom i jednostkom organizacyjnym, którzy na podstawie odrębnych przepisów powołali wewnętrzne służby ochrony, jeżeli broń jest im niezbędna dla wykonania zadań tych służb wynikających z planu ochrony, 2) przedsiębiorcom, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, jeżeli broń jest im niezbędna w zakresie i formach określonych w koncesji. 1b.Zasady uzbrojenia wewnętrznych służb ochrony oraz przedsiębiorców, o których mowa w ust. 1a pkt 2, a także warunki przechowywania i ewidencjonowania broni i amunicji przez te osoby określają odrębne przepisy.\"."}
{"id":"1997_740_52","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677 i Nr 113, poz. 733) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11: a) w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) usług ochrony osób i mienia,\", b) po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: \"11a) usług detektywistycznych oraz w sprawach paszportowych,\"; 2) w art. 22b wyrazy \"w art. 11 ust. 1 pkt 2a, 3 i 11\" zastępuje się wyrazami \"art. 11 ust. 1 pkt 2a, 3 i 11a\"."}
{"id":"1997_740_53","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 79, poz. 484) w art. 52 skreśla się pkt 3 i 4."}
{"id":"1997_740_54","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres wiadomości obowiązujących na egzaminie dla pracowników specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, którzy na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy uzyskali świadectwa wydane przez właściwą terytorialnie komendę wojewódzką Policji, potwierdzające zdanie egzaminu z zakresu znajomości pełnienia służby strażniczej z bronią."}
{"id":"1997_740_55","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Zgody na powołanie Straży Przemysłowych (Portowych, Bankowych) oraz Straży Pocztowych tracą moc po upływie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Koncesje na działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia, po spełnieniu przez przedsiębiorcę w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy warunków określonych w ustawie, podlegają wymianie, w pozostałych przypadkach tracą moc."}
{"id":"1997_740_56","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Wnioski o wydanie zgody na powołanie albo rozwiązanie Straży Przemysłowych (Portowych, Bankowych) oraz Straży Pocztowych lub o wydanie koncesji na świadczenie usług ochrony osób i mienia, złożone, lecz nie rozpatrzone do dnia wejścia w życie ustawy, podlegają rozpatrzeniu w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"1997_740_57","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Tracą moc: 1) dekret z dnia 17 października 1946 r. o Straży Pocztowej (Dz.U. Nr 59, poz. 323), 2) ustawa z dnia 31 stycznia 1961 r. o Straży Przemysłowej (Dz.U. Nr 6, poz. 42 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192)."}
{"id":"1997_740_58","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_740_6","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz zainteresowanych ministrów lub kierowników urzędów centralnych, może wprowadzić dla jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych wnioskującemu organowi albo przez niego nadzorowanych regulaminy ogólnych warunków i trybu wykonywania ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 5. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i wymagania, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne."}
{"id":"1997_740_7","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Kierownik jednostki, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urządzeniami umieszczonymi w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5, albo upoważniona przez niego osoba jest obowiązana uzgadniać z właściwym terytorialnie komendantem wojewódzkim Policji plan ochrony tych obszarów, obiektów i urządzeń. 2. Plan ochrony powinien: 1) uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki, 2) zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa jednostki, 3) podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki, 4) zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, a w tym: a) stan etatowy, b) rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia, c) sposób zabezpieczenia broni i amunicji, 5) zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych, 6) zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki. 3. Komendant wojewódzki Policji przy uzgadnianiu planu ochrony bierze pod uwagę potencjalny stan zagrożenia jednostki oraz wymagania określone w obowiązujących przepisach prawa. 4. Odmowa uzgodnienia planu ochrony następuje w drodze decyzji administracyjnej. Rozdział 3 Wewnętrzne służby ochrony"}
{"id":"1997_740_8","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wewnętrzne służby ochrony w szczególności: 1) zapewniają ochronę mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów, 2) zapewniają ochronę ważnych urządzeń jednostki, znajdujących się poza granicami chronionych obszarów i obiektów, 3) konwojują mienie jednostki, 4) wykonują inne zadania wynikające z planu ochrony jednostki. 2. Wewnętrzne służby ochrony, powołane przez przedsiębiorców, mogą wykonywać usługi w zakresie ochrony osób i mienia po uzyskaniu przez nich koncesji, o której mowa w art. 15."}
{"id":"1997_740_9","title":"Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wewnętrzne służby ochrony podlegają kierownikowi jednostki lub osobie pisemnie przez niego upoważnionej, bezpośrednio podporządkowanej temu kierownikowi."}
{"id":"1997_741_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 70a ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kolumnę transportu sanitarnego tworzy, przekształca i likwiduje organ założycielski, którym jest sejmik województwa.\"; 2) art. 70b otrzymuje brzmienie: \"Art. 70b. 1. Kolumny transportu sanitarnego są jednostkami organizacyjnymi posiadającymi osobowość prawną, pokrywającymi z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązania. 2. Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego jest jednostką budżetową finansowaną z budżetu państwa. 3. Kolumna transportu sanitarnego podlega wpisowi do rejestru kolumn transportu sanitarnego prowadzonego przez sąd rejestrowy i uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do tego rejestru. 4. Do gospodarki finansowej kolumn transportu sanitarnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 53, 53a, 56-59, 60 ust. 1, 2 i 4-6 oraz art. 61. 5. W przypadku braku możliwości pokrycia ujemnego wyniku finansowego w działalności kolumny transportu sanitarnego, organ założycielski może podjąć uchwałę o zmianie formy gospodarki finansowej w zakład budżetowy lub jednostkę budżetową albo podjąć uchwałę o jej likwidacji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2.\"; 3) w art. 70d w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w ust. 2 i 4 oraz w ust. 6 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"pkt 3\"; 4) w art. 70e wyrazy \"jednostkach, o których mowa w art. 70a ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"kolumnach transportu sanitarnego\"; 5) w art. 70h w ust. 2 i 3 wyrazy \"70b ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"70b ust. 3\"."}
{"id":"1997_741_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 2. Kolumny transportu sanitarnego przejęte przez samorząd województwa na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872) stają się kolumnami transportu sanitarnego w rozumieniu ustawy wymienionej w art. 1 z chwilą wpisu do rejestru kolumn transportu sanitarnego. Do tego czasu działają w dotychczasowej formie jednostki budżetowej albo zakładu budżetowego. Wniosek o rejestrację powinien być złożony nie później niż w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_741_3","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_751_1","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 1. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85 poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 54, poz. 349) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. §1. Przedsiębiorca, który zaprzestał płacenia długów, będzie uznany za upadłego. §2. Upadłość przedsiębiorcy będącego osobą prawną oraz znajdujących się w stanie likwidacji spółki jawnej i spółki komandytowej będzie ogłoszona także wówczas, gdy ich majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów.\"; 2) w art. 3: a) w § 1 wyrazy \"jednostek samorządu terytorialnego, państwowych jednostek organizacyjnych, chyba że ustawa wyłącza odpowiedzialność Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych, chyba że ustawa wyłącza odpowiedzialność Skarbu Państwa i gminy\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Nie można ogłosić upadłości: przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\", przedsiębiorstwa państwowego \"Porty Lotnicze\" oraz państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\", jeżeli właściwy organ uprawniony do reprezentowania Skarbu Państwa lub gminy zgłosi sprzeciw i złoży oświadczenie o przejęciu zobowiązań dłużnika.\", c) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Nie można ogłosić upadłości Mennicy Państwowej, Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych oraz innych przedsiębiorców określonych w odrębnych przepisach, jeżeli właściwy organ uprawniony do reprezentowania Skarbu Państwa lub gminy zgłosi sprzeciw i złoży oświadczenie o przejęciu zobowiązań dłużnika.\", d) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Nie można ogłosić upadłości nie będącego osobą prawną przedsiębiorcy, którego działalność nie wymaga zgłoszenia do ewidencji w myśl przepisów o działalności gospodarczej.\"; 3) w art. 4 w § 2: a) w pkt 1 po wyrazach \"spółki jawnej\" dodaje się wyrazy \"oraz spółki komandytowej\", b) w pkt 4 po wyrazach \"spółki jawnej\" dodaje się wyrazy \"oraz spółki komandytowej\"; 4) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. §1. Przedsiębiorca jest zobowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia zaprzestania płacenia długów, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości. §2. Reprezentant przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 1 § 2, jest zobowiązany zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, chyba że wcześniej rozpoczął się bieg terminu określonego w § 1. §3. Terminy określone w § 1 i 2 nie biegną, a jeżeli rozpoczęły bieg ulegają zawieszeniu, gdy przedsiębiorca złożył podanie o otwarcie postępowania układowego.\"; 5) w art. 9: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości składa dłużnik, winien nadto przedstawić: 1) sprawozdanie finansowe, a jeżeli na podstawie odrębnych przepisów nie ma obowiązku sporządzania sprawozdania - bilans, sporządzony dla celów tego postępowania; 2) spis wierzycieli z podaniem wysokości wierzytelności każdego z nich oraz listę zabezpieczeń dokonanych przez wierzycieli na jego majątku; 3) oświadczenia o spłatach wierzytelności dokonanych w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku; 4) spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec dłużnika z określeniem wierzytelności i terminów zapłaty; 5) wykaz tytułów egzekucyjnych przeciwko dłużnikowi.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Jeżeli dłużnik twierdzi, że nie jest w stanie przedstawić dokumentów, o których mowa w § 2, jest zobowiązany wskazać tego przyczyny wraz z ich uprawdopodobnieniem.\", c) po § 3 dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu: \"§4. Jeżeli ogłoszenia upadłości żąda wierzyciel, winien nadto uprawdopodobnić swoją wierzytelność. §5. Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorca podlegający wpisowi do rejestru, do wniosku należy dołączyć wyciąg z tego rejestru.\"; 6) w art. 10: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Sąd rozstrzyga wniosek o ogłoszenie upadłości nie później niż w terminie miesiąca od stwierdzenia, że spełnia warunki określone w art. 9 i wynikające z art. 11 § 1. Przed rozstrzygnięciem wniosku sąd w miarę potrzeby i możliwości wysłucha dłużnika i wierzycieli. Jeżeli wniosek dotyczy upadłości przedsiębiorstwa państwowego, sąd może w razie potrzeby wysłuchać także radę pracowniczą i organ założycielski.\", b) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Sąd może przed rozstrzygnięciem wniosku dopuścić dowód z opinii biegłego w celu zbadania podstaw wniosku. Koszty biegłego pokrywa wnioskodawca.\"; 7) w art. 13 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika oczywiście nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania. Sąd może również oddalić wniosek w razie stwierdzenia, że przedmioty majątkowe wchodzące w skład majątku dłużnika są obciążone zastawem, zastawem rejestrowym lub hipoteką, a pozostały jego majątek oczywiście nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania.\"; 8) w art. 14 po § 3 dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu: \"§4. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa szczególne kwalifikacje wymagane od kandydatów na syndyków, a w odniesieniu do osób prawnych - warunki, jakie muszą one spełniać. §5. W zakresie ubezpieczeń społecznych do syndyków i członków ich rodzin stosuje się przepisy o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin.\"; 9) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. §1. Postanowienie o ogłoszeniu upadłości będzie niezwłocznie podane do publicznej wiadomości przez obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz w prasie lokalnej. §2. Postanowienie w przedmiocie ogłoszenia upadłości doręcza się syndykowi, upadłemu lub jego spadkobiercy oraz wierzycielowi, który żądał ogłoszenia upadłości. Postanowienie w przedmiocie upadłości przedsiębiorstwa państwowego doręcza się także jego organowi założycielskiemu.\"; 10) po rozdziale III działu II tytułu I dodaje się rozdział IV w brzmieniu: \"Rozdział IV Odpowiedzialność cywilna"}
{"id":"1997_751_17","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 17{3}. §1. Sądy gospodarcze właściwe w sprawach upadłości prowadzą wykazy osób, wobec których orzeczono zakaz określony w art. 17{2} § 1. Centralną ewidencję wykazów prowadzi Minister Sprawiedliwości. §2. Wykazy i centralna ewidencja, o których mowa w § 1, są jawne. §3. Sąd dokonuje wpisu do wykazu i zawiadamia o wpisie Ministra Sprawiedliwości niezwłocznie po uprawomocnieniu się postanowienia określonego w art. 17{2} § 4. §4. Po upływie okresu, na który zakaz został orzeczony, sąd z urzędu zarządza wykreślenie wpisu w wykazie i zawiadamia o wykreśleniu wpisu Ministra Sprawiedliwości. §5. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, określi sposób prowadzenia wykazu oraz centralnej ewidencji, o których mowa w § 1, sposób udzielania informacji oraz wysokość opłat za udzielanie informacji z centralnej ewidencji.\"; 11) w art. 18 w § 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza oświadczeniem na piśmie składanym sędziemu-komisarzowi pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.\"; 12) w art. 19 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§5. Do środków przymusu, o których mowa w paragrafach poprzedzających, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji świadczeń niepieniężnych, z tym że grzywna, o której mowa w art. 1052 Kodeksu postępowania cywilnego, może być wymierzona jednorazowo do dziesięciu tysięcy złotych.\"; 13) po art. 19 dodaje się art. 19{1} w brzmieniu: \"Art. 19{1}. Wobec osoby, która nie wykonuje obowiązków określonych w art. 18 lub ukrywa swój majątek stosuje się przepis art. 17{2}.\"; 14) w art. 22: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) po § 1 dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi zakres wyłączonego mienia, przeznaczonego na pomoc dla pracowników upadłego oraz ich rodzin, sposób zarządzania i likwidacji tego mienia.\"; 15) w art. 32 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, wpisem w rejestrze statków lub prawem zatrzymania na rzeczach wchodzących w skład masy upadłości, w stosunku do których upadły nie jest dłużnikiem osobistym. Wierzytelności te podlegają zaspokojeniu z masy upadłości tylko w takim stopniu, w jakim wierzyciel nie uzyskał zaspokojenia od swojego dłużnika osobistego.\"; 16) w art. 35 w § 1 wyrazy \"ostatnich sześciu miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"ostatniego roku\"; 17) skreśla się art. 46; 18) w art. 55: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) po § 1 dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do czynności upadłego, będącego spółką, dokonanej z jej wspólnikami i reprezentantami.\"; 19) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. §1. Prawo wytoczenia powództwa służy tylko syndykowi. W sprawach tych syndyk nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych. §2. Prawo wytoczenia powództwa wygasa po upływie dwóch lat od dnia ogłoszenia upadłości, jeżeli na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego nie wygasło wcześniej. Termin ten nie ma zastosowania, gdy żądanie uznania czynności za bezskuteczną zgłoszone zostało w drodze zarzutu.\"; 20) w art. 63 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Postępowanie egzekucyjne, wszczęte przed ogłoszeniem upadłości przeciwko upadłemu w poszukiwaniu jego długu osobistego, będzie zawieszone z ogłoszeniem upadłości. Będzie ono umorzone z mocy prawa po uprawomocnienia się postanowienia o ogłoszeniu upadłości.\"; 21) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. Sumy pieniężne należące do masy upadłości, jeżeli nie mają być niezwłocznie wydane, winny być, za zgodą sędziego-komisarza, złożone na oprocentowany rachunek bankowy albo do depozytu sądowego.\"; 22) w art. 85: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) po § 1 dodaje się § 2-4 w brzmieniu: \"§2. Jeżeli upadły będący osobą prawną nie może występować w postępowaniu z powodu braku reprezentanta lub likwidatora, organ właściwy do ich odwołania, zamiast powoływania nowych reprezentantów, może ustanowić na czas trwania postępowania upadłościowego przedstawiciela upadłego. O ustanowieniu przedstawiciela zawiadamia się sędziego-komisarza i syndyka. §3. Reprezentantowi upadłego, o którym mowa w § 2, likwidatorowi i przedstawicielowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez sędziego-komisarza na wniosek organu właściwego do powoływania reprezentanta lub przedstawiciela. Wynagrodzenie wypłaca się z funduszów masy upadłości i zalicza się do kosztów postępowania upadłościowego. §4. Jeżeli odwołanie reprezentanta lub likwidatora nastąpiło po ogłoszeniu upadłości i nie ustanowiono nowego reprezentanta ani przedstawiciela, pisma i zawiadomienia kierowane do upadłego składa się do akt sądowych, chyba że sędzia-komisarz uzna za niezbędne ustanowienie kuratora do prowadzenia spraw upadłego. Kuratora wyznaczy sąd prowadzący postępowanie upadłościowe w sprawie na wniosek sędziego-komisarza.\"; 23) w art. 90: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) po § 1 dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Syndyk wykonuje obowiązki statystyczne, określone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o statystyce publicznej w zakresie związanym z zarządem i likwidacją masy upadłości.\"; 24) art. 100 otrzymuje brzmienie: \"Art. 100. Sędzia-komisarz może syndyka i zarządcę, zaniedbujących swoje obowiązki, upomnieć, a gdyby to nie odniosło skutku, nałożyć na nich grzywnę do jednego tysiąca złotych, która może być potrącona z wynagrodzenia.\"; 25) w art. 105: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Syndyk w najkrótszym czasie, nie dłużej niż w terminie miesiąca od dnia wyznaczenia syndyka, sporządzi inwentarz majątku masy upadłości i dokona jego oszacowania. Jeżeli dochowanie tego terminu nie byłoby możliwe ze względu na rozmiar majątku masy lub inne poważne trudności, sędzia-komisarz może na wniosek syndyka ustalić dłuższy termin do wykonania tych czynności.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Do spisu inwentarza syndyk dołącza uwagi co do stanu majątku, w tym także co do stanu prawnego nieruchomości i ruchomości będących we władaniu upadłego oraz plan prowadzenia upadłości i plan ponoszenia wydatków na koszty postępowania upadłościowego.\"; 26) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. Spis inwentarza i bilans syndyk przedstawi sędziemu-komisarzowi. Jeżeli termin do przedstawienia tych dokumentów został przedłużony, syndyk złoży sędziemu-komisarzowi, w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia upadłości, pisemne sprawozdanie ogólne o stanie masy upadłości i o możliwości zaspokojenia wierzycieli. Złożenie sprawozdania nie zwalnia syndyka od obowiązku złożenia następnie spisu inwentarza i bilansu.\"; 27) w art. 113: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Nabywca przedsiębiorstwa nie odpowiada za długi upadłego, także zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym i wpisem w rejestrze statków.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Przed sprzedażą przedsiębiorstwa państwowego albo jego zakładu syndyk wysłucha wniosków organu założycielskiego.\"; 28) w art. 117: a) w § 1 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Jeżeli w wyznaczonym terminie sprzedaż nie będzie dokonana lub nie będzie możliwa, syndyk zażąda wydania tych rzeczy w celu ich sprzedaży.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Rzecz, która nie jest we władaniu osoby, której przysługuje prawo zastawu lub zatrzymania, będzie sprzedana przez syndyka.\", c) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§5. Niezależnie od tego czy sprzedaży dokonuje syndyk, czy osoba uprawniona z tytułu prawa zastawu lub zatrzymania, cena uzyskana ze sprzedaży wchodzi w skład masy. Nie dotyczy to ceny uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu zastawu rejestrowego.\"; 29) w art. 118: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Cena uzyskana ze sprzedaży wchodzi w skład masy i podlega podziałowi według przepisów niniejszego prawa o podziale funduszów masy.\", b) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: §3. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi tryb sprzedaży z wolnej ręki, o której mowa w § 1.\"; 30) w art. 120 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jednakże zaspokojenie osób uprawnionych, w tym wierzycieli, których wierzytelności były zabezpieczone na rzeczach wchodzących w skład masy upadłości następuje według przepisów niniejszego prawa. ; 31) w art. 121: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) po § 1 dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu: \"§2. Wierzyciel może oddać swój głos również na piśmie, na którym jego podpis jest uwierzytelniony przez sędziego-komisarza, sekretarza sądowego, notariusza lub właściwy organ gminy. §3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do ruchomości i nieruchomości upadłego, jeżeli nie zostały sprzedane i żaden z wierzycieli nie wyraził gotowości ich przejęcia na poczet wierzytelności, za cenę odpowiadającą w przypadku ruchomości - połowie kwoty oszacowania, zaś nieruchomości - dwum trzecim tej kwoty.\"; 32) art. 122 otrzymuje brzmienie: \"Art. 122. §1. Syndyk i zarządca odrębnego majątku mają prawo do wynagrodzenia za swoją działalność oraz do zwrotu uzasadnionych wydatków, które wyłożyli z powodu swoich czynności. §2. Wynagrodzenie sąd określa stosownie do zakresu i trudności czynności wykonywanych przez syndyka i zarządcę.\"; 33) art. 123 otrzymuje brzmienie: \"Art. 123. §1. Wysokość wynagrodzenia syndyka i zarządcy wstępnie określa sąd na wniosek syndyka i na przedstawienie sędziego-komisarza, w terminie miesiąca od dnia złożenia przez syndyka spisu inwentarza i bilansu upadłego. Wysokość ta stanowi podstawę do zaliczkowych wypłat w miarę dokonywanych czynności. Wraz z zaliczkami sąd przyznaje zwrot wydatków. §2. Ostateczną wysokość wynagrodzenia sąd określa po złożeniu przez syndyka ostatecznego sprawozdania. §3. Na postanowienia sądu w sprawach, o których mowa w § 1, nie służy zażalenie. §4. Wynagrodzenie syndyka i zarządcy nie może przekroczyć 5% funduszu masy upadłości albo wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. §5. W razie powierzenia syndykowi prowadzenia przedsiębiorstwa upadłego sąd może przyznać syndykowi wynagrodzenie do wysokości podwójnej stawki, o której mowa w § 4. §6. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy sposób ustalania wynagrodzenia syndyka i zarządcy odrębnego majątku oraz wielokrotność wynagrodzenia, o którym mowa w § 4.\"; 34) w art. 131 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli czynność musi być dokonana niezwłocznie i dotyczy wartości nie przewyższającej jednego tysiąca złotych, syndyk może ją wykonać bez zezwolenia rady.\"; 35) w art. 150: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) po § 1 dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, wpisem w rejestrze statków lub prawem zatrzymania na rzeczach wchodzących w skład masy upadłości, w stosunku do których upadły nie jest dłużnikiem osobistym.\"; 36) w art. 160 wyrazy \"według ceny targowej z tej daty\" zastępuje się wyrazami \"według średniego kursu walut obcych w złotych polskich ustalonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, a gdy takiego kursu nie było - według ceny rynkowej z tej daty\"; 37) w art. 186 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Wierzyciel może oddać swój głos również na piśmie. Podpis wierzyciela powinien być uwierzytelniony przez sędziego-komisarza, sekretarza sądowego, notariusza lub właściwy organ gminy.\"; 38) w art. 204 w § 1: a) w pkt 1 wyrazy \"zwykłego pogrzebu upadłego\" zastępuje się wyrazami \"pogrzebu upadłego odpowiadającego miejscowym zwyczajom\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) należności Skarbu Państwa z tytułu zobowiązań podatkowych oraz należności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne zabezpieczone hipoteką, zastawem, wpisem do rejestru statków lub prawem zatrzymania - do wysokości 50% ceny uzyskanej ze sprzedaży rzeczy obciążonej lub z realizacji prawa zbywalnego obciążonego; 2b) pozostałe należności zabezpieczone zastawem, hipoteką, wpisem do rejestru statków lub prawem zatrzymania - do wysokości ceny uzyskanej ze sprzedaży rzeczy obciążonej lub z realizacji prawa zbywalnego obciążonego; jeżeli cena uzyskana ze sprzedaży nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich należności zabezpieczonych, należności te będą zaspokajane w kolejności odpowiadającej przysługującemu im pierwszeństwu;\", c) w pkt 3 wyrazy \"ostatnie dwa lata\" zastępuje się wyrazami \"rok ostatni\", d) w pkt 5 wyrazy \"niezbytkownego pogrzebu upadłego\" zastępuje się wyrazami \"pogrzebu upadłego odpowiadającego zwyczajom miejscowym\"; 39) skreśla się art. 208; 40) w art. 209 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. O sporządzeniu planu podziału majątku przedsiębiorstwa państwowego zawiadamia się organ założycielski.\"; 41) w art. 218 w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) gdy się okaże, że majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych dłużnika obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym lub wpisem do rejestru statków nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania;\"."}
{"id":"1997_751_17","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 17{2}. §1. Kto nie wykona obowiązku określonego w art. 5 § 1 lub 2, zostanie pozbawiony, na okres od dwóch do pięciu lat, prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółdzielni, chyba że nie ponosi winy. §2. W sprawach, o których mowa w § 1, orzeka sąd prowadzący postępowanie upadłościowe. §3. Postępowanie sąd wszczyna z urzędu. §4. Sąd wydaje postanowienie po przeprowadzeniu rozprawy. §5. Od postanowienia sądu o orzeczeniu zakazu, o którym mowa w § 1, służy apelacja. §6. W sprawach, o których mowa w § 1, w zakresie nie uregulowanym w § 2-5 stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym."}
{"id":"1997_751_17","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 17{1}. §1. Kto nie wykona obowiązku określonego w art. 5 § 1 lub 2, odpowiada za szkodę wyrządzoną przez to wierzycielowi, chyba że nie ponosi winy. Jeżeli obowiązku nie dopełniło kilka osób, ich odpowiedzialność jest solidarna. §2. W sprawach, o których mowa w § 1, orzeka sąd gospodarczy."}
{"id":"1997_751_2","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 527 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzyść majątkową uzyskał przedsiębiorca pozostający z dłużnikiem w stałych stosunkach gospodarczych, domniemywa się, że było mu wiadome, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.\"."}
{"id":"1997_751_3","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 3. W ustawie z 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 35, Nr 91, poz. 421 i Nr 105 poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81 poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471) po art. 19 dodaje się art. 19{1} w brzmieniu: \"Art. 19{1}. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może przekazać jednemu sądowi rejonowemu - sądowi gospodarczemu, w którym został utworzony wydział dla spraw upadłościowych i układowych, rozpoznawanie tych spraw, należących do właściwości innych sądów rejonowych - sądów gospodarczych.\"."}
{"id":"1997_751_4","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 oraz 1995 r. Nr 86, poz. 433) w art. 3 w ust. 1 w pkt 1 lit. k) otrzymuje brzmienie: \"k) sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym i upadłościowym;\"."}
{"id":"1997_751_5","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 5. Przepisy ustawy stosuje się w sprawach, w których postanowienia o ogłoszeniu upadłości zostały wydane po dniu jej wejścia w życie."}
{"id":"1997_751_6","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 6. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_751_7","title":"Ustawa z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe i niektórych innych ustaw.","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_752_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa środki ochronne przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny, zwane dalej \"środkami ochronnymi\", oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków, zwany dalej \"postępowaniem ochronnym\". 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do towaru, którego nadmierny przywóz podlega ograniczeniom w zakresie uregulowanym odrębnymi przepisami prawa lub umowami międzynarodowymi. 3. Środki ochronne i postępowanie ochronne, określone w ustawie, w stosunku do towarów pochodzących z krajów będących członkami WTO, będą stosowane z zachowaniem wymogów określonych w Porozumieniu w sprawie środków ochronnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 9, poz. 54), stanowiącym załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483). 4. W sprawach nieuregulowanych w ustawie, do postępowania ochronnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_752_10","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Opłata celna dodatkowa, o której mowa w art. 8 i art. 9 ust. 1 pkt 1, stanowi należność celną przywozową w rozumieniu przepisów prawa celnego. Rozdział 3 Postępowanie ochronne"}
{"id":"1997_752_11","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie ochronne: 1) na pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, występującej na rzecz przemysłu krajowego; wniosek uważa się za złożony na rzecz przemysłu krajowego, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna produkcja stanowi co najmniej 25% produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, a wnioskodawca przedstawi dane i informacje dotyczące znaczącej części łącznej produkcji krajowej tego towaru, 2) z urzędu, jeżeli dysponuje danymi, uzasadniającymi wszczęcie postępowania ochronnego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinien zawierać w szczególności informacje lub dane dotyczące: 1) wnioskodawcy, 2) nazwę towaru wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne, 3) sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego produkcji krajowej, 4) przemysłu krajowego w zakresie: a) wielkości produkcji, b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych, c) relacji przywozu ogółem względem produkcji wytworzonej, d) stanu zatrudnienia, e) zysków i strat, f) wydajności, 5) krajów eksportu towarów, 6) importerów, 7) ceny towaru przywożonego na polski obszar celny, 8) związku przyczynowego zachodzącego między nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny a powstałą poważną szkodą lub zagrożeniem wyrządzenia takiej szkody przemysłowi krajowemu, 9) programu dostosowawczego przemysłu krajowego mającego na celu zapewnienie konkurencyjności tego przemysłu. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, a także sposób jego złożenia, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 2. 4. W wypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów, określonych w ust. 2 i 3, lub przedstawione dane są niewystarczające, minister właściwy do spraw gospodarki, nie później niż w terminie 15 dni od daty wpłynięcia wniosku, zawiadomi o tym wnioskodawcę i wezwie go do usunięcia stwierdzonych braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie minister właściwy do spraw gospodarki może, gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, wyznaczyć dodatkowy termin do usunięcia braków. 5. Za datę wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 4, uznaje się datę wpływu wniosku, w którym usunięto braki. 6. W wypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się. 7. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny. 8. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 7, przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_752_12","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w terminie 30 dni od daty wpływu wniosku, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego, jeżeli: 1) informacje i dane zawarte we wniosku wskazują, że nie zachodzą warunki, o których mowa w art. 3, 2) wymaga tego interes publiczny. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_752_13","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w art. 14, żadne informacje w sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej. 2. Jeżeli z umów międzynarodowych wynika obowiązek zawiadomienia władz kraju eksportu o zamiarze wszczęcia postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki powiadomi o tym właściwe władze."}
{"id":"1997_752_14","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna, w drodze postanowienia, postępowanie ochronne, jeżeli informacje oraz dane, którymi dysponuje, wskazują, że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 3. 2. W odniesieniu do towaru przywożonego z krajów niebędących członkami WTO, jeżeli umowy zawarte przez Rzeczpospolitą Polską z tymi krajami nie stanowią inaczej, do wszczęcia postępowania wystarcza, że zachodzi jedna z przesłanek, o których mowa w art. 3. 3. W wypadku postępowania wszczynanego na wniosek, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania ochronnego, nie później niż w terminie 30 dni od daty wpłynięcia wniosku. 4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności: 1) datę wszczęcia postępowania, 2) oznaczenie wnioskodawcy, 3) nazwę towaru, opis towaru, kod taryfy celnej, 4) określenie towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego z towarem objętym postępowaniem, 5) określenie skali wzrostu przywozu towaru objętego postępowaniem, zarówno w wielkościach bezwzględnych, jak i w stosunku do produkcji krajowej, 6) określenie czynników, które stanowią podstawę ustaleń dotyczących poważnej szkody oraz związku przyczynowego, 7) określenie badanego okresu, 8) harmonogram postępowania, a w tym: a) termin, w którym strony mogą zgłosić swój udział w postępowaniu, b) termin posiedzenia wyjaśniającego, o ile zachodzi potrzeba jego zwołania, c) przewidywany termin zakończenia postępowania. 5. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_752_15","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw gospodarki dopuszcza do udziału w postępowaniu ochronnym stronę, która uprawdopodobni, że niedotrzymanie terminu, określonego w art. 14 ust. 4 pkt 8 lit. a), nastąpiło z przyczyny od niej niezależnej."}
{"id":"1997_752_16","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wezwać strony do dostarczenia w wyznaczonym terminie informacji lub złożenia wyjaśnień, jeżeli jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania ochronnego. 2. Jeżeli strona odmawia udzielenia w wyznaczonym terminie informacji lub złożenia wyjaśnień, o których mowa w ust. 1, lub w inny sposób utrudnia postępowanie ochronne, ustaleń dokonuje się na podstawie dostępnych organowi prowadzącemu postępowanie danych i informacji. 3. Jeżeli w toku postępowania zostanie ustalone, że przedstawione informacje lub wyjaśnienia są nieprawdziwe lub mylące, to takie informacje lub wyjaśnienia pomija się w postępowaniu ochronnym."}
{"id":"1997_752_17","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Strony mogą w toku postępowania ochronnego składać wyjaśnienia, zgłaszać wnioski oraz dostarczać dowody na ich poparcie. 2. Wyjaśnienia i informacje przekazywane ustnie, w toku postępowania ochronnego, mogą być dopuszczone jako dowód, o ile zostaną utrwalone w formie protokołu włączonego do akt sprawy."}
{"id":"1997_752_18","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W toku prowadzonego postępowania ochronnego mogą być zwoływane posiedzenia w celu wyjaśnienia okoliczności oraz faktów stanowiących przedmiot badania. 2. Posiedzeniu przewodniczy wyznaczony przez ministra właściwego do spraw gospodarki pracownik ministerstwa. Ustala on porządek posiedzenia, kieruje jego przebiegiem oraz sporządza protokół z przeprowadzonego posiedzenia. 3. Termin posiedzenia powinien być tak wyznaczony, aby informacja o jego zwołaniu umożliwiła stronom, których obecność jest uzasadniona, przygotowanie się do udziału w posiedzeniu."}
{"id":"1997_752_19","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Protokół, o którym mowa w art. 18 ust. 2, sporządza się tak, aby z niego wynikało, jakie budzące wątpliwości okoliczności oraz fakty stanowiące przedmiot badania zostały omówione i wyjaśnione, kto i w jakim charakterze składał wyjaśnienia, jakie uwagi zgłosiły obecne na posiedzeniu strony. 2. Protokół doręcza się niezwłocznie uczestniczącym w posiedzeniu stronom. 3. Stronom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo do zgłoszenia na piśmie zastrzeżeń, w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu. Zastrzeżenie powinno zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na jego poparcie."}
{"id":"1997_752_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ustawie, przed ich wydaniem opiniowane są przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Przepisów art. 106 § 2 i 5 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ust. 1, obowiązują od dnia ich ogłoszenia. 3. Obwieszczenia o postanowieniach i decyzjach wraz z uzasadnieniem są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ,,Monitor Polski - B\"\". 4. Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza niezwłocznie ogłoszone rozporządzenia właściwym organom kraju eksportu, natomiast postanowienia oraz decyzje doręcza wszystkim uczestniczącym w postępowaniu stronom. 5. W wypadku gdy liczba uczestniczących stron jest większa niż 50, minister właściwy do spraw gospodarki może zastąpić doręczenie publicznym obwieszczeniem w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim."}
{"id":"1997_752_20","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W celu ustalenia, czy wzrost przywozu towaru objętego postępowaniem przyczynił się do wyrządzenia poważnej szkody przemysłowi krajowemu, minister właściwy do spraw gospodarki zbada w toku postępowania ochronnego, za okres nie krótszy niż 3 reprezentatywne lata poprzedzające datę wszczęcia postępowania, w szczególności: 1) wielkość i tempo wzrostu przywozu, w wielkościach bezwzględnych oraz w odniesieniu do produkcji oraz konsumpcji krajowej, 2) udział w rynku krajowym towarów objętych postępowaniem, 3) ceny towaru objętego postępowaniem ochronnym, w tym ich relacje do cen towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, 4) zmiany dotyczące produkcji i rynku krajowego w zakresie: a) wielkości produkcji, b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych, c) wydajności, d) stanu zapasów, e) zatrudnienia, f) zysków i strat, g) poziomu sprzedaży, h) udziału w rynku krajowym, i) cen krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego (obniżenia cen lub zapobieżenia wzrostowi cen, który nastąpiłby w normalnych okolicznościach). 2. W celu stwierdzenia, czy przywóz towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, minister właściwy do spraw gospodarki zbada: 1) wielkość i tempo wzrostu przywozu w wielkościach bezwzględnych oraz w odniesieniu do produkcji i konsumpcji krajowej towaru objętego postępowaniem ochronnym, w szczególności z powodu ograniczeń dostępu do rynku w krajach trzecich lub ze względu na sezonowe nadwyżki podaży w kraju eksportu, 2) możliwości eksportowe kraju eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym i prawdopodobieństwo wykorzystania tych możliwości dla zwiększenia przywozu na polski obszar celny, 3) spadek sprzedaży lub udziału w rynku przemysłu krajowego, wzrost zapasów u producentów, importerów lub w przedsiębiorstwach handlowych, spadek produkcji, zysków, wydajności zatrudnienia lub obniżki płac, 4) stopień trudności przedsiębiorców krajowych w sfinansowaniu produkcji nowych wyrobów oraz modernizacji dotychczasowej produkcji. 3. W toku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki zbada także inne niż przywóz czynniki, które mogły wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu. Stwierdzona szkoda wyrządzona przez te czynniki nie będzie przypisywana przywozowi."}
{"id":"1997_752_21","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Jeżeli w czasie postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki dokona wstępnego ustalenia, że przywóz towaru objętego postępowaniem jest nadmierny i wprowadzenie środka ochronnego dopiero po zakończeniu postępowania ochronnego spowodowałoby powstanie szkody trudnej do naprawienia lub grozi powstaniem takiej szkody, może ustanowić, w drodze rozporządzenia, tymczasowy środek ochronny. 2. Tymczasowy środek ochronny ustanawia się na okres nieprzekraczający 200 dni. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności: 1) nazwę towaru, opis towaru, kod taryfy celnej, 2) wysokość i okres stosowania tymczasowego środka ochronnego, 3) sposób, warunki i zakres stosowania tymczasowego środka ochronnego. 4. Wstępne ustalenie, o którym mowa w ust. 1, ogłaszane jest w formie postanowienia. Postanowienie to powinno zawierać w szczególności opis ustalonego stanu faktycznego oraz podstawy faktyczne i prawne dokonanych ustaleń. 5. Stronom biorącym udział w postępowaniu ochronnym przysługuje prawo zgłoszenia na piśmie zastrzeżeń w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w ust. 4. Zastrzeżenie powinno zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na jego poparcie."}
{"id":"1997_752_22","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W wypadku ustanowienia tymczasowej opłaty celnej dodatkowej warunkiem objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu jest złożenie zabezpieczenia w wysokości ustalonej na poziomie równym wysokości kwoty należności z tytułu tymczasowej opłaty celnej dodatkowej. W zakresie postępowania dotyczącego zabezpieczenia stosuje się odpowiednie przepisy prawa celnego."}
{"id":"1997_752_23","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Tymczasowego środka ochronnego nie stosuje się do dostaw towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1, pod warunkiem że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż 3 miesiące od dnia jego wejścia w życie."}
{"id":"1997_752_24","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Postępowanie ochronne powinno być zakończone nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia jego wszczęcia."}
{"id":"1997_752_25","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, jeżeli w toku postępowania ochronnego stwierdzone zostanie, że: 1) przywóz na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym nie wyrządził poważnej szkody przemysłowi krajowemu oraz 2) nie zagraża powstaniem takiej szkody, oraz 3) nie ma wpływu na przeprowadzenie zmian dostosowawczych w przemyśle albo 4) wymaga tego interes publiczny."}
{"id":"1997_752_26","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W wypadku gdy postępowanie ochronne zostanie zakończone bez zastosowania środka ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki uchyla rozporządzenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, organ celny, na pisemny wniosek osoby zainteresowanej, dokonuje zwrotu zabezpieczenia złożonego zgodnie z art. 22, w terminie 30 dni od daty złożenia wniosku. 3. Od kwoty zwracanego zabezpieczenia organ celny nie płaci odsetek."}
{"id":"1997_752_27","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Jeżeli w wyniku postępowania ustalono, że przywóz towaru objętego postępowaniem jest nadmierny, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje postanowienie stwierdzające ten fakt. Postanowienie to powinno zawierać w szczególności: 1) nazwę towaru, opis towaru, kod taryfy celnej, 2) określenie metody oraz czynników, które uwzględniono przy dokonywaniu ustaleń w przedmiocie wyrządzenia poważnej szkody lub zagrożenia wyrządzeniem takiej szkody przez wzrost przywozu towaru objętego postępowaniem, 3) wskazanie odpowiedniego środka ochronnego i określenie prawdopodobnych skutków jego nałożenia dla gospodarki i interesu publicznego, 4) ocenę programu dostosowawczego przemysłu krajowego, mającego na celu zapewnienie konkurencyjności tego przemysłu po zniesieniu ograniczeń w dostępie do rynku, 5) listę znanych przedsiębiorców stanowiących przemysł krajowy wytwarzający towar, o którym mowa w pkt 1. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać uzasadnienie wskazujące podstawy faktyczne i prawne dokonanych ustaleń. 3. Do postanowienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepis art. 21 ust. 5."}
{"id":"1997_752_28","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki stwierdzi, że zaistniały warunki przewidziane ustawą do ochrony rynku przed nadmiernym przywozem, ustanowi, w drodze rozporządzenia, ostateczny środek ochronny. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności: 1) nazwę towaru, opis towaru, kod taryfy celnej, 2) rodzaj ustanowionego środka ochronnego, 3 )wysokość i okres stosowania środka ochronnego, 4) sposób, warunki i zakres stosowania ustanowionego środka ochronnego, w tym wskazanie kraju pochodzenia, którego środek dotyczy. 3. Ostateczny środek ochronny może zostać ustanowiony na okres nie dłuższy niż 4 lata, z uwzględnieniem okresu stosowania tymczasowego środka ochronnego. 4. Jeżeli ostateczny środek ochronny został ustanowiony na okres dłuższy niż rok, rozporządzenie o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinno również określać harmonogram stopniowej liberalizacji zastosowanego środka. 5. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie kontyngentu, rozporządzenie o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinno również określać sposób rozdysponowania kontyngentu. 6. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie nieautomatycznej rejestracji przywozu, rozporządzenie o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinno również określać warunki wydania i wykorzystywania pozwoleń na przywóz towaru objętego tą rejestracją. W szczególności warunkiem wykorzystania pozwolenia na przywóz towaru może być zachowanie określonej ceny jednostkowej przywożonego towaru."}
{"id":"1997_752_29","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Ostatecznego środka ochronnego nie stosuje się w odniesieniu do towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1, pod warunkiem że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż 3 miesiące od dnia jego wejścia w życie."}
{"id":"1997_752_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przywóz towaru na polski obszar celny uważa się za nadmierny, jeżeli towar jest przywożony: 1) w tak zwiększonych ilościach, bezwzględnych lub w stosunku do wielkości krajowej produkcji towaru podobnego lub towaru bezpośrednio konkurencyjnego oraz 2) na takich warunkach że wyrządza poważną szkodę lub zagraża wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi krajowemu wytwarzającemu towar podobny lub towar bezpośrednio konkurencyjny."}
{"id":"1997_752_30","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie kontyngentu, jego wysokość zostanie ustalona na poziomie nie niższym od średniej wielkości lub wartości przywozu towaru objętego środkami ochronnymi w okresie ostatnich trzech reprezentatywnych lat, dla których dostępne są dane statystyczne, chyba że podane zostaną inne ważne powody, że inny poziom przywozu jest niezbędny dla zapobieżenia lub przeciwdziałania poważnej szkodzie. 2. W wypadku gdy kontyngent jest rozdzielony pomiędzy kraje eksportu, wielkość kontyngentu dla każdego kraju może być ustalona w porozumieniu z tymi spośród nich, które mają istotny interes w dostarczeniu towaru objętego środkami ochronnymi na polski obszar celny. 3. Jeżeli porozumienie, o którym mowa w ust. 2, nie zostanie osiągnięte, kontyngent zostanie rozdzielony pomiędzy kraje eksportu proporcjonalnie do poziomu przywozu towaru z tych krajów na polski obszar celny w reprezentatywnym okresie, z uwzględnieniem czynników, które wpływają lub mogłyby wpłynąć na handel tym towarem. 4. Jeżeli podstawą ustanowienia kontyngentu nie jest zagrożenie wyrządzenia poważnej szkody, a konsultacje z władzami kraju eksportu prowadzone były przy współpracy Komitetu do Spraw Środków Ochronnych WTO, minister właściwy do spraw gospodarki może odstąpić od kryteriów podziału kontyngentu, o których mowa w ust. 2 i 3, gdy: 1) w wyniku postępowania stwierdzono, że przywóz z jednego lub większej liczby krajów wzrósł nieproporcjonalnie w porównaniu do całego przywozu towaru na polski obszar celny w poprzednim reprezentatywnym okresie, 2) przyjęte kryteria odstąpienia należycie uwzględniają interesy wszystkich krajów eksportu towaru objętego środkiem ochronnym. 5. Kontyngent ustanowiony wobec towaru przywożonego z krajów eksportu niebędących członkami WTO będzie nie mniej restrykcyjny od środka ustanowionego wobec towaru przywożonego z krajów eksportu - członków WTO."}
{"id":"1997_752_31","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wymiaru i poboru opłaty celnej dodatkowej dokonuje organ celny. 2. W wypadku ustanowienia ostatecznej opłaty celnej dodatkowej organ celny wzywa dłużnika do uiszczenia kwoty należności wynikającej z tej opłaty. W wypadku gdy ostateczna opłata celna dodatkowa jest wyższa od opłaty tymczasowej, kwoty różnicy nie pobiera się. Jeżeli ostateczna opłata celna dodatkowa jest niższa od tymczasowej opłaty celnej dodatkowej, organ celny, który przyjął zabezpieczenie, dokona zwrotu zabezpieczenia w wysokości kwoty różnicy na pisemny wniosek strony, złożony wraz z oryginałem dowodu złożenia zabezpieczenia, którego przedstawienie było niezbędne do nadania towarowi przeznaczenia celnego. 3. Organ celny zwraca zabezpieczenie złożone zgodnie z art. 22, po uiszczeniu kwoty należności wynikającej z opłaty celnej dodatkowej, na pisemny wniosek osoby zainteresowanej złożony wraz z oryginałem dowodu uiszczenia opłaty i dokumentami, których przedstawienie było niezbędne do nadania towarowi przeznaczenia celnego. 4. Przepis art. 26 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. W wypadku gdy retrospektywnie zostanie przedstawiony dowód pochodzenia towaru, a organ celny stwierdzi, że towar nie podlega środkowi ochronnemu, opłata celna dodatkowa pobrana zgodnie z ust. 2, zostanie zwrócona na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Od zwracanej opłaty organ celny nie płaci odsetek."}
{"id":"1997_752_32","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W wypadku ustanowienia kontyngentu lub nieautomatycznej rejestracji obrotu warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru klasyfikowanego według takiego kodu taryfy celnej, jak towar objęty środkiem ochronnym, jest udokumentowanie pochodzenia towaru na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, przepis art. 59 Kodeksu celnego stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli ustanowiona zostanie opłata celna dodatkowa, warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru klasyfikowanego według takiego kodu taryfy celnej, jak towar objęty środkiem ochronnym, jest udokumentowanie pochodzenia towaru na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, stosuje się opłatę celną dodatkową. Rozdział 4 Postępowanie weryfikacyjne i przeglądowe"}
{"id":"1997_752_33","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Jeżeli okres stosowania środka ochronnego przekracza 3 lata, to przed upływem połowy okresu stosowania środka ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki przeprowadzi postępowanie ochronne weryfikacyjne w celu stwierdzenia, czy dalsze stosowanie środka ochronnego jest uzasadnione. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna, w drodze postanowienia, postępowanie, o którym mowa w ust. 1. 3. Do postępowania ochronnego weryfikacyjnego przepisy rozdziału 3 stosuje się odpowiednio. 4. W postępowaniu ochronnym weryfikacyjnym bada się dane i informacje dotyczące okresu stosowania środka ochronnego. 5. Po przeprowadzeniu postępowania minister właściwy do spraw gospodarki: 1) zakończy w drodze postanowienia postępowanie ochronne weryfikacyjne bez zmiany stosowania środka ochronnego, jeżeli przesłanki, o których mowa w art. 3, nie uległy zmianie lub 2) wyda rozporządzenie uchylające rozporządzenie o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego, w wypadku gdy przywóz nie jest nadmierny albo gdy przemawia za tym interes publiczny lub 3) w drodze rozporządzenia zmieni wydane uprzednio rozporządzenie o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego, określając w nim szczegółowe zasady zwiększenia liberalizacji stosowania tego środka, w wypadku gdy przesłanki, o których mowa w art. 3, uległy zmianie."}
{"id":"1997_752_34","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. W celu przedłużenia okresu stosowania ostatecznego środka ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna, w drodze postanowienia, postępowanie ochronne przeglądowe. 2. Postępowanie ochronne przeglądowe może być wszczęte nie wcześniej niż 3 miesiące od daty ustanowienia ostatecznego środka ochronnego i nie później niż 9 miesięcy przed datą zakończenia stosowania tego środka. 3. Do postępowania ochronnego przeglądowego przepisy rozdziału 3 stosuje się odpowiednio. 4. W postępowaniu ochronnym przeglądowym bada się dane i informacje dotyczące okresu stosowania środka. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki, nie później niż w terminie 9 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania ochronnego przeglądowego: 1) zakończy w drodze postanowienia postępowanie ochronne przeglądowe bez przedłużenia zastosowania ostatecznego środka ochronnego lub 2) wyda rozporządzenie zmieniające rozporządzenie o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego, w którym przedłuży okres stosowania środka ochronnego. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki może przedłużyć, w drodze rozporządzenia, stosowanie środka ochronnego, z zastrzeżeniem ust. 7, pod warunkiem że w wyniku postępowania ochronnego przeglądowego stwierdzone zostanie, że dalsze stosowanie środka ochronnego jest niezbędne dla naprawienia poważnej szkody wyrządzonej przemysłowi krajowemu lub zapobieżenia jej powstaniu oraz ułatwienia przeprowadzenia zmian dostosowawczych w przemyśle krajowym. Przedłużając stosowanie środka ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki określi harmonogram stopniowej liberalizacji ustanowionego środka. 7. Nie przedłuża się stosowania środka ochronnego, jeżeli środek ten był ustanowiony na podstawie ustaleń stwierdzających, że przywóz na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża jedynie wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu produkującemu towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny. 8. Łączny okres stosowania środka ochronnego nie może być dłuższy niż 8 lat. 9. Środek ochronny, o którym mowa w ust. 6, nie może być bardziej restrykcyjny niż obowiązujący w ostatnim okresie liberalizacji, określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 28 ust. 1."}
{"id":"1997_752_35","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wobec towaru, w odniesieniu do którego był ustanowiony środek ochronny na okres nie dłuższy niż 2 lata, środek ochronny nie będzie ponownie stosowany przez okres 2 lat, licząc od dnia utraty mocy lub uchylenia rozporządzenia o ustanowieniu środka ochronnego. 2. W wypadku gdy środek ochronny ustanowiono na okres dłuższy niż 2 lata, środek ochronny nie będzie ponownie stosowany przez okres równy okresowi stosowania tego środka. 3. Środek ochronny ustanowiony na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy może zostać wprowadzony ponownie wobec przywozu tego samego towaru, pod warunkiem że: 1) upłynął co najmniej rok od daty ustanowienia środka ochronnego oraz 2) taki środek ochronny był stosowany wobec tego towaru nie więcej niż 2 razy w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających datę ponownego ustanowienia tego środka. Rozdział 5 Kontrola Naczelnego Sądu Administracyjnego"}
{"id":"1997_752_36","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Decyzje ministra właściwego do spraw gospodarki wydane w postępowaniu ochronnym oraz postanowienia tego organu: o pozostawieniu wniosku o wszczęcie postępowania ochronnego bez rozpoznania, o umorzeniu postępowania ochronnego, o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego, o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, o zakończeniu postępowania ochronnego weryfikacyjnego bez zmiany stosowania środka ochronnego, o zakończeniu postępowania ochronnego przeglądowego bez przedłużenia ważności rozporządzenia o zastosowaniu ostatecznego środka ochronnego, podlegają zaskarżeniu przez stronę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w wypadku ich niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia doręczenia aktu. 2. Wniesienie i rozpoznanie skargi następuje w trybie określonym ustawą z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008), z wyłączeniem przepisów art. 34. 3. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji lub postanowienia, chyba że sąd tak postanowi. Rozdział 6 Przepisy końcowe"}
{"id":"1997_752_37","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Postępowania wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy podlegają rozpatrzeniu według dotychczasowych przepisów."}
{"id":"1997_752_38","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Traci moc ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz.U. Nr 157, poz. 1027)."}
{"id":"1997_752_39","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Ustawa wchodzi w życie po upływie 1 miesiąca od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_752_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru objętego postępowaniem ochronnym lub w razie braku takiego towaru inny towar, który pomimo, że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego tym postępowaniem, 2) towar bezpośrednio konkurencyjny - towar, który chociaż nie spełnia wymogów określonych w pkt 1, ze względu na możliwość użycia go do tych samych celów i spełniania przez niego tych samych funkcji oraz ze względu na jego cenę może być uznany za substytutywny w odniesieniu do towaru objętego postępowaniem ochronnym, 3) poważna szkoda - znaczące i ogólne pogorszenie sytuacji przemysłu krajowego, 4) zagrożenie poważną szkodą \" sytuację, w której na podstawie faktów ustalono, że wystąpienie poważnej szkody jest wysoce prawdopodobne oraz bliskie w czasie, 5) przemysł krajowy \" ogół producentów wytwarzających towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tych spośród nich, których łączna produkcja towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego stanowi znaczącą część całkowitej produkcji krajowej tego towaru, 6) kraj eksportu - kraj pochodzenia towaru w rozumieniu przepisów prawa celnego; jeżeli nie można ustalić kraju pochodzenia jest nim kraj wysyłki; za kraj eksportu nie może być uznany kraj, przez którego obszar towar jest przewożony, 2. Stronami biorącymi udział w postępowaniu ochronnym mogą być: 1) zagraniczni producenci lub eksporterzy towaru objętego postępowaniem ochronnym, krajowi importerzy tego towaru lub organizacje oraz zrzeszenia przedsiębiorców, jeżeli większość ich członków jest zagranicznymi producentami lub eksporterami albo krajowymi importerami danego towaru, 2) właściwe organy kraju eksportu, 3) krajowi producenci lub organizacje oraz zrzeszenia producentów, jeżeli większość ich członków jest producentami towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, 4) producenci wykorzystujący w procesie produkcji towar objęty postępowaniem lub ich organizacje, lub organizacje konsumenckie, 5) inne krajowe lub zagraniczne osoby fizyczne lub prawne, które wykażą swój bezpośredni interes materialny lub inny prawem chroniony interes w badanej sprawie. Rozdział 2 Środki ochronne"}
{"id":"1997_752_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że przywóz towaru na polski obszar celny jest nadmierny, to wobec przywozu takiego towaru może zostać zastosowany środek ochronny, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Środki ochronne nie będą stosowane wobec towaru pochodzącego z kraju rozwijającego się będącego jednocześnie członkiem WTO, którego indywidualny udział w przywozie na polski obszar celny nie przekracza 3%, pod warunkiem że łączny przywóz z tych krajów nie jest większy niż 9% całego przywozu na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym."}
{"id":"1997_752_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Środek ochronny stosuje się wobec towaru obejmowanego procedurą dopuszczenia do obrotu, bez względu na kraj pochodzenia tego towaru, o ile umowy zawarte przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 5 ust. 2. 2. W wypadku gdy poważna szkoda lub zagrożenie poważną szkodą spowodowane zostało wyłącznie nadmiernym przywozem towaru pochodzącego z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o strefie wolnego handlu, środki ochronne zastosowane będą wyłącznie wobec przywozu towaru pochodzącego z tych krajów, zgodnie z postanowieniami umów o strefie wolnego handlu. 3. W wypadku gdy poważna szkoda lub zagrożenie poważną szkodą spowodowane zostało wyłącznie nadmiernym przywozem towaru pochodzącego z krajów niebędących członkami WTO, środki ochronne mogą być stosowane wyłącznie wobec towaru pochodzącego z tych krajów, o ile umowy zawarte przez Rzeczpospolitą Polską z tymi krajami nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_752_7","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Środek ochronny ustanawia się jedynie na czas określony oraz w wysokości i formie niezbędnej dla naprawienia szkody wyrządzonej przemysłowi krajowemu lub zapobieżenia powstaniu szkody oraz dla ułatwienia zmian dostosowujących ten przemysł do warunków konkurencji."}
{"id":"1997_752_8","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Tymczasowy środek ochronny ustanawia się w formie tymczasowej opłaty celnej dodatkowej."}
{"id":"1997_752_9","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Ostateczny środek ochronny ustanawia się w szczególności w formie: 1) opłaty celnej dodatkowej, 2) kontyngentu. 2. W odniesieniu do towaru przywożonego z krajów nie będących członkami WTO, jeżeli umowy zawarte przez Rzeczpospolitą Polską z tymi krajami nie stanowią inaczej, może być zastosowany środek ochronny także w formie nieautomatycznej rejestracji obrotu, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami (Dz.U. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 119, poz. 1250). 3. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przywóz towarów na polski obszar celny wymaga uzyskania pozwolenia. Do wydawania pozwoleń na przywóz stosuje się przepisy ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki w procesie ustanawiania opłaty celnej dodatkowej może ze względu na interes publiczny, określić wielkość przywozu nieobjętego tą opłatą. 5. Do wielkości przywozu, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kontyngentu."}
{"id":"1997_753_1","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1 § 1. Sądy wojskowe sprawują w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych oraz orzekają w innych sprawach, jeżeli zostały one przekazane do ich właściwości odrębnymi ustawami. § 2. W wypadkach przewidzianych w ustawach sądy wojskowe sprawują wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych w stosunku do osób nie należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_753_10","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. § 1. Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, zwane dalej \"Zgromadzeniem\", tworzą sędziowie sądów wojskowych. § 2. Zgromadzeniu przewodniczą - na przemian - prezesi wojskowych sądów okręgowych. Kadencja przewodniczącego trwa 2 lata. § 3. Do zadań Zgromadzenia należy: 1) przedstawianie Krajowej Radzie Sądownictwa kandydatów na stanowiska sędziów wojskowych sądów garnizonowych oraz wojskowych sądów okręgowych, 2) wybór członka Krajowej Rady Sądownictwa, 3) wybór członków kolegiów wojskowych sądów okręgowych, 4) wybór członków sądów dyscyplinarnych powołanych do orzekania w sprawach dyscyplinarnych sędziów sądów wojskowych, 5) wybór rzecznika dyscyplinarnego spośród sędziów sądów wojskowych, 6) wysłuchiwanie informacji dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, o działalności sądów wojskowych oraz wyrażanie opinii w tym zakresie, 7) podejmowanie działań w zakresie doskonalenia kwalifikacji zawodowych sędziów i działalności sądów wojskowych, 8) wypowiadanie się w sprawach obowiązków i praw sędziów, 9) wyrażanie opinii w sprawach zgłoszonych przez Krajową Radę Sądownictwa, Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej oraz dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4. § 4. Do wyboru oraz wyrażania opinii, o których mowa w § 3, wymagana jest obecność przynajmniej dwóch trzecich liczby członków Zgromadzenia, a uchwały w tych sprawach zapadają bezwzględną większością głosów. § 5. W sprawach, o których mowa w § 4, obowiązuje głosowanie tajne, jeżeli żądanie takie zgłosi chociażby jeden z obecnych na posiedzeniu członków Zgromadzenia. § 6. Sędziowie sądów wojskowych są obowiązani brać udział w posiedzeniach Zgromadzenia. Asesorzy sądów wojskowych mogą brać udział w posiedzeniach Zgromadzenia bez prawa głosowania i wyboru. § 7. Zgromadzenie zbiera się co najmniej raz w roku. Posiedzenie Zgromadzenia zwołuje jego przewodniczący z własnej inicjatywy, na wniosek Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej, dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, albo na wniosek jednej piątej liczby członków Zgromadzenia. § 8. Szczegółowy tryb odbywania posiedzeń Zgromadzenia Sędziów Sądów Wojskowych określa regulamin uchwalony przez Zgromadzenie."}
{"id":"1997_753_11","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. § 1. Prezes wojskowego sądu okręgowego i prezes wojskowego sądu garnizonowego, zwani dalej \"prezesami sądów wojskowych\", kierują działalnością sądu oraz są przełożonymi sędziów i pozostałego składu osobowego danego sądu. § 2. Prezesa sądu wojskowego zastępuje wyznaczony zastępca lub sędzia. § 3. Prezesa wojskowego sądu okręgowego i jego zastępcę powołuje i odwołuje, spośród sędziów wojskowych sądów okręgowych, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej. § 4. Prezesa wojskowego sądu garnizonowego i jego zastępcę powołuje i odwołuje, spośród sędziów sądów wojskowych, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_753_12","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. § 1. Kolegium wojskowego sądu okręgowego, zwane dalej \"kolegium\", składa się z czterech do ośmiu członków, wybranych spośród sędziów orzekających w sądach działających na obszarze właściwości wojskowego sądu okręgowego. § 2. Przewodniczącym kolegium jest prezes wojskowego sądu okręgowego, a w razie jego nieobecności - zastępca przewodniczącego, wybrany przez kolegium spośród jego członków. § 3. Kadencja kolegium trwa 2 lata."}
{"id":"1997_753_13","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. § 1. Do zadań kolegium należą sprawy nie zastrzeżone w ustawie do wyłącznej właściwości Zgromadzenia, a w szczególności: 1) przedstawianie Zgromadzeniu opinii o kandydatach na stanowiska sędziów sądów wojskowych, 2) wyrażanie opinii w sprawach wyznaczania na stanowiska służbowe oraz zwalniania z tych stanowisk prezesów sądów wojskowych i ich zastępców, 3) opiniowanie wniosków o przeniesienie oraz o odwołanie sędziów w trybie art. 32 § 2, 4) wyrażanie opinii w sprawach przedstawionych przez Krajową Radę Sądownictwa, Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej, dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, oraz przez prezesa wojskowego sądu okręgowego. § 2. Do podjęcia uchwał wymagana jest obecność przynajmniej dwóch trzecich członków kolegium. Uchwały kolegium zapadają większością głosów, przy czym w razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. § 3. Kolegium zbiera się w zależności od potrzeb, nie rzadziej niż raz na pół roku. § 4. Posiedzenia kolegium zwołuje jego przewodniczący z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej członków kolegium. Rozdział 3 Nadzór i administracja sądowa"}
{"id":"1997_753_14","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. § 1. Prezesi sądów wojskowych wykonują czynności nadzoru służbowego i administracji sądowej przewidziane w przepisach postępowania sądowego oraz w regulaminach urzędowania, a także inne czynności określone w ustawach i odrębnych przepisach. § 2. W zakresie, o którym mowa w § 1, prezesi wojskowych sądów garnizonowych podlegają prezesom właściwych wojskowych sądów okręgowych, a prezesi tych sądów - dyrektorowi departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4. § 3. Prezesi sądów wojskowych mogą zlecać poszczególne czynności nadzoru służbowego i administracji sądowej swoim zastępcom, a w szczególnych przypadkach - sędziom. § 4. Prezes sądu wojskowego wyznacza sędziego do sprawowania nadzoru penitencjarnego."}
{"id":"1997_753_15","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. § 1. Osoby powołane do kierowania i nadzoru nad działalnością administracyjną sądów wojskowych mają prawo wglądu w czynności tych sądów, mogą żądać wyjaśnień oraz usunięcia uchybień. Minister Sprawiedliwości oraz prezesi sądów wojskowych mogą uchylać zarządzenia administracyjne niezgodne z prawem. § 2. Sędziowie wykonujący czynności, o których mowa w § 1, mogą być obecni na rozprawie toczącej się z wyłączeniem jawności. § 3. W razie stwierdzenia uchybienia w zakresie sprawności postępowania sądowego, Minister Sprawiedliwości oraz prezesi sądów wojskowych mogą zwrócić na nie uwagę i żądać usunięcia skutków tego uchybienia."}
{"id":"1997_753_16","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Czynności z zakresu nadzoru i administracji sądowej, o których mowa w art. 5 § 2 i 3, art. 14 § 1 i 3 oraz w art. 15, nie mogą wkraczać w dziedzinę, w której sędziowie są niezawiśli."}
{"id":"1997_753_17","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. § 1. W sądach wojskowych działają sekretariaty oraz inne komórki organizacyjne, które tworzy prezes sądu wojskowego. § 2. Zasady wyznaczania żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych na stanowiska w sekretariatach i innych komórkach organizacyjnych sądów wojskowych oraz kwalifikacje wymagane do objęcia stanowisk określają odrębne przepisy."}
{"id":"1997_753_18","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. § 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określa, w drodze rozporządzenia: 1) organizację sądów wojskowych oraz ustala regulamin wewnętrzny urzędowania tych sądów, 2) szczegółowy tryb wykonywania nadzoru, o którym mowa w art. 5 § 2, art. 14 i art. 15, 3) szczegółowe zasady archiwizacji, niszczenia i przekazywania właściwym archiwom państwowym akt spraw sądowych. § 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania nadzoru, o którym mowa w art. 5 § 3. § 3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określa, w drodze zarządzenia, liczbę sędziów w sądach wojskowych oraz w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4. § 4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, na wniosek Prezesa Izby Wojskowej Sądu Najwyższego, określa, w drodze zarządzenia, sposób wykonywania przez departament, o którym mowa w art. 5 § 4, zadań na rzecz Izby Wojskowej Sądu Najwyższego wynikających z ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz z innych przepisów wojskowych. Rozdział 4 Sędziowie sądów wojskowych"}
{"id":"1997_753_19","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. § 1. Wojskowy sąd garnizonowy składa się z sędziów i asesorów tego sądu. § 2. Wojskowy sąd okręgowy składa się z sędziów tego sądu."}
{"id":"1997_753_2","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Do sądów wojskowych oraz żołnierzy pełniących służbę w tych sądach mają zastosowanie przepisy dotyczące jednostek wojskowych i żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_753_20","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Sędziowie sądów wojskowych w zakresie orzekania są niezawiśli i podlegają tylko ustawom."}
{"id":"1997_753_21","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. § 1. Sędzia sądu wojskowego jest obowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim oraz stale podnosić kwalifikacje zawodowe. § 2. Sędzia sądu wojskowego powinien w służbie i poza służbą strzec powagi stanowiska sędziowskiego i unikać wszystkiego, co mogłoby przynieść ujmę godności sędziego lub osłabiać zaufanie do jego bezstronności. § 3. W okresie zajmowania stanowiska sędzia sądu wojskowego nie może należeć do partii politycznych ani brać udziału w żadnej działalności politycznej."}
{"id":"1997_753_22","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. § 1. Sędzią sądu wojskowego, zwanym dalej \"sędzią\", może być oficer pełniący zawodową służbę stałą, który: 1) korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze, 4) odbył aplikację sądową, 5) złożył egzamin sędziowski, 6) odbył staż na stanowisku asesora w sądzie wojskowym, 7) ukończył 26 lat. § 2. Odbycie aplikacji w sądzie powszechnym lub w jednostce organizacyjnej prokuratury, złożenie egzaminu sędziowskiego lub prokuratorskiego albo odbycie stażu na stanowisku asesora sądowego lub w jednostce organizacyjnej prokuratury jest równoznaczne ze spełnieniem wymagań określonych odpowiednio w § 1 pkt 4-6. § 3. Wymagania określone w § 1 pkt 4-6 nie dotyczą: 1) profesorów i doktorów habilitowanych nauk prawnych w polskich szkołach wyższych, w Polskiej Akademii Nauk oraz w innych placówkach naukowych i naukowo-badawczych, 2) osób, które zajmowały stanowiska sędziów, prokuratorów, wiceprokuratorów i podprokuratorów, 3) adwokatów, radców prawnych oraz notariuszy, którzy wykonywali ten zawód co najmniej przez 3 lata."}
{"id":"1997_753_23","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. § 1. Sędziów powołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa. § 2. Kandydatów na stanowiska sędziów, przedstawionych przez Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, zgłasza Krajowej Radzie Sądownictwa Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, którzy mogą wyrazić opinię o kandydatach. § 3. Kandydatów na stanowiska sędziów zgłasza Zgromadzeniu dyrektor departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4. § 4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może, po wysłuchaniu opinii kolegium właściwego sądu, zgłosić Krajowej Radzie Sądownictwa kandydatów na stanowiska sędziów."}
{"id":"1997_753_24","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. § 1. Sędzia obejmuje stanowisko w określonym aktem powołania sądzie wojskowym. § 2. Objęcie stanowiska przez sędziego stwierdza Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_753_25","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. § 1. Sędziowie i ławnicy na rozprawach używają togi jako stroju urzędowego. § 2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegóły stroju urzędowego sędziów i ławników."}
{"id":"1997_753_26","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. § 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może delegować sędziego, na okres nie przekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, do pełnienia obowiązków sędziowskich lub wykonywania czynności administracyjnych w innym sądzie wojskowym lub sądzie powszechnym albo w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4, a na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego - także w Sądzie Najwyższym. § 2. Za zgodą sędziego okres delegowania, o którym mowa w § 1, może trwać dłużej niż 3 miesiące. § 3. Prezes wojskowego sądu okręgowego może delegować sędziego wojskowego sądu garnizonowego do pełnienia obowiązków sędziego na obszarze właściwości danego wojskowego sądu okręgowego na czas nie dłuższy niż miesiąc w roku kalendarzowym. § 4. Łączny czas delegacji na podstawie przepisów § 1 i 3 nie może przekraczać 3 miesięcy w roku kalendarzowym."}
{"id":"1997_753_27","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości może powierzyć czasowe pełnienie czynności sędziowskich oficerowi rezerwy powołanemu na ćwiczenia wojskowe, który jest sędzią sądu powszechnego."}
{"id":"1997_753_28","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. § 1. Sędziowie są obowiązani do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku odrębnego oraz objętego małżeńską wspólnością majątkową. Oświadczenie to powinno zawierać w szczególności informacje o posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach prawa handlowego, a ponadto o nabytym przez tę osobę albo jej małżonka od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, gminy lub związku międzygminnego mieniu, które podlegało zbyciu w drodze przetargu. Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej oraz pełnienia funkcji w spółkach prawa handlowego lub spółdzielniach, z wyjątkiem funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej. § 2. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, sędziowie składają prezesowi właściwego wojskowego sądu okręgowego, który dokonuje analizy zawartych w nim danych. § 3. Prezesi wojskowych sądów okręgowych składają oświadczenie, o którym mowa w § 1, Krajowej Radzie Sądownictwa, która dokonuje analizy danych w nim zawartych. § 4. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, składa się przed objęciem stanowiska, a następnie co roku do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, a także w dniu opuszczenia stanowiska sędziego. § 5. Informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym stanowią tajemnicę służbową, chyba że sędzia, który złożył oświadczenie, wyraził pisemną zgodę na ich ujawnienie. W szczególnie uzasadnionych przypadkach podmiot uprawniony, zgodnie z § 2 lub 3, do odebrania oświadczenia może je ujawnić pomimo braku zgody składającego oświadczenie. Oświadczenie przechowuje się przez 6 lat."}
{"id":"1997_753_29","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 28, stosuje się odpowiednio formularz określony przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679), dotyczącymi oświadczenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 tejże ustawy."}
{"id":"1997_753_3","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. § 1. Sądami wojskowymi są wojskowe sądy okręgowe i wojskowe sądy garnizonowe. § 2. Wojskowe sądy okręgowe są sądami wyższego rzędu w stosunku do wojskowych sądów garnizonowych. § 3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, sądy wojskowe oraz określa ich siedziby i obszary właściwości. § 4. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości może tworzyć i znosić, w drodze rozporządzenia, wydziały zamiejscowe poza siedzibami wojskowych sądów garnizonowych. § 5. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, może tworzyć, w drodze rozporządzenia, inne sądy wojskowe niż określone w § 1. § 6. Do sądów, o których mowa w § 5, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy."}
{"id":"1997_753_30","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. § 1. Przeciwko sędziemu można prowadzić postępowanie karne jedynie za zezwoleniem sądu dyscyplinarnego. Do czasu uzyskania zezwolenia na wszczęcie postępowania karnego można przedsięwziąć tylko czynności nie cierpiące zwłoki. § 2. Przed wydaniem postanowienia o udzieleniu zezwolenia na wszczęcie postępowania karnego można sędziego zatrzymać tylko w razie ujęcia go na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się prezesa właściwego miejscowo sądu wojskowego, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego. § 3. W wypadku, o którym mowa w § 2, należy niezwłocznie wystąpić do sądu dyscyplinarnego o zezwolenie na wszczęcie postępowania karnego. W razie odmowy wydania zezwolenia sędzia, jeżeli nadal jest zatrzymany, podlega niezwłocznemu zwolnieniu. § 4. W ciągu 7 dni od dnia doręczenia postanowienia odmawiającego zezwolenia na wszczęcie postępowania karnego przeciwko sędziemu, organowi, który wniósł o zezwolenie, oraz rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje zażalenie do właściwego sądu dyscyplinarnego drugiej instancji. § 5. W terminie określonym w § 4 sędziemu przysługuje zażalenie na postanowienie zezwalające na wszczęcie przeciwko niemu postępowania karnego."}
{"id":"1997_753_31","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Sędziowie są nieusuwalni ze swojego stanowiska, z wyjątkiem wypadków przewidzianych w ustawie."}
{"id":"1997_753_32","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. § 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa odwołuje sędziego, jeżeli: 1) zrzekł się stanowiska, 2) utracił obywatelstwo polskie lub nabył obywatelstwo innego państwa, 3) wojskowa komisja lekarska ustaliła jego niezdolność do zawodowej służby wojskowej na stanowisku sędziego, 4) osiągnął wiek 60 lat. § 2. Wniosek, w wypadkach określonych w § 1 pkt 2-4, zgłasza Krajowej Radzie Sądownictwa Minister Obrony Narodowej po wyrażeniu opinii przez Ministra Sprawiedliwości. § 3. Sędziego odwołanego z przyczyny określonej w § 1 pkt 1 wyznacza się za jego zgodą ponownie na stanowisko zajmowane poprzednio lub na stanowisko równorzędne poprzednio zajmowanemu, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych i istnieje taka możliwość. § 4. W wypadku nieskorzystania przez sędziego z przysługującego mu prawa, o którym mowa w § 3, zwalnia się go z zawodowej służby wojskowej, chociażby nie spełniał warunków określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych."}
{"id":"1997_753_33","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. § 1. Sędzia mianowany, powołany lub wybrany do pełnienia funkcji w organach państwowych, samorządu terytorialnego, w służbie dyplomatycznej, konsularnej lub w organach organizacji międzynarodowych działających na podstawie umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską jest obowiązany zrzec się swojego stanowiska. § 2. Sędzia, który zrzekł się stanowiska z przyczyn określonych w § 1, może powrócić na poprzednio zajmowane stanowisko sędziego, jeżeli przerwa w pełnieniu obowiązków sędziego nie przekracza 5 lat. § 3. W wypadku przewidzianym w § 2 Krajowa Rada Sądownictwa z inicjatywy sędziego, po uzyskaniu pozytywnej opinii Zgromadzenia Sędziów Sądów Wojskowych, może przedstawić Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie go na poprzednio zajmowane stanowisko, niezależnie od liczby stanowisk sędziowskich w danym sądzie."}
{"id":"1997_753_34","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Sędzia traci stanowisko w razie: 1) prawomocnego skazania za przestępstwo umyślne, 2) ukarania w postępowaniu dyscyplinarnym karą wydalenia ze służby sędziowskiej."}
{"id":"1997_753_35","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Sędziego nie można zwolnić z zawodowej służby wojskowej przed odwołaniem go ze stanowiska sędziego lub przed utratą przez niego tego stanowiska."}
{"id":"1997_753_36","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. § 1. Sędziego, który z przyczyn określonych w art. 34 utracił stanowisko, zwalnia się z zawodowej służby wojskowej. § 2. Zwolnienie z przyczyn określonych w § 1 pociąga za sobą takie same skutki, jak zwolnienie żołnierza ukaranego karą dyscyplinarną usunięcia z zawodowej służby wojskowej, przewidzianą w przepisach o dyscyplinie wojskowej. Rozdział 5 Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów sądów wojskowych"}
{"id":"1997_753_37","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. § 1. Za wykroczenia oraz za przewinienia dyscyplinarne sędziowie ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną przed sądami dyscyplinarnymi. § 2. Przewinieniem dyscyplinarnym w rozumieniu ustawy jest naruszenie obowiązków sędziego, uchybienie powadze stanowiska sędziowskiego, naruszenie dyscypliny wojskowej oraz zasad honoru i godności żołnierskiej. § 3. Sędzia odpowiada dyscyplinarnie także za swoje postępowanie przed objęciem stanowiska, jeżeli przez nie uchybił obowiązkowi piastowanego wówczas urzędu państwowego lub okazał się niegodnym stanowiska sędziego."}
{"id":"1997_753_38","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Prowadzenie postępowania karnego przeciwko sędziemu nie wyklucza postępowania dyscyplinarnego o ten sam czyn."}
{"id":"1997_753_39","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. § 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) wyznaczenie na niższe sędziowskie stanowisko służbowe, 4) wydalenie ze służby sędziowskiej. § 2. Orzekając karę wydalenia ze służby sędziowskiej, sądy dyscyplinarne mogą wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o pozbawienie ukaranego stopnia oficerskiego. § 3. Sędzia, któremu wymierzono karę określoną w § 1 pkt 2 lub 3, nie może być wyznaczony przez okres 3 lat na wyższe sędziowskie stanowisko służbowe oraz mianowany na wyższy stopień wojskowy, a także nie może być wybrany do kolegium sądu wojskowego i do sądów dyscyplinarnych."}
{"id":"1997_753_4","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. § 1. Działalność sądów wojskowych jest finansowana z wyodrębnionych środków budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej. § 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i Ministrem Finansów ustala szczegółowe zasady planowania i wykorzystania środków budżetowych, o których mowa w § 1."}
{"id":"1997_753_40","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. § 1. W postępowaniu dyscyplinarnym bierze udział rzecznik dyscyplinarny. § 2. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego upływa z końcem kadencji sądu dyscyplinarnego. § 3. Obwiniony może ustanowić obrońcę tylko spośród sędziów sądu wojskowego lub sędziów Izby Wojskowej Sądu Najwyższego."}
{"id":"1997_753_41","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. § 1. Rzecznik dyscyplinarny składa wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego na żądanie Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej oraz prezesów właściwych sądów wojskowych. § 2. Rzecznik dyscyplinarny przeprowadza postępowanie, które ma na celu wstępne wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenia znamion czynu zarzucanego obwinionemu oraz zgromadzenie i utrwalenie dowodów dla sądu dyscyplinarnego, w tym wyjaśnień złożonych przez obwinionego."}
{"id":"1997_753_42","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. § 1. Odpis prawomocnego wyroku skazującego na karę dyscyplinarną dołącza się do akt osobowych ukaranego. § 2. Po upływie 3 lat od uprawomocnienia się wyroku orzekającego karę przewidzianą w art. 39 § 1 pkt 1-3, a po upływie 5 lat od uprawomocnienia się wyroku orzekającego karę przewidzianą w art. 39 § 1 pkt 4, Minister Obrony Narodowej na wniosek ukaranego zarządza usunięcie odpisu wyroku z akt osobowych, jeżeli w tym okresie nie wydano przeciwko ukaranemu innego wyroku skazującego. Rozdział 6 Asesorzy sądów wojskowych"}
{"id":"1997_753_43","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. § 1. Asesorem sądu wojskowego, zwanym dalej \"asesorem\", może być żołnierz zawodowy pełniący służbę stałą i posiadający stopień wojskowy w korpusie oficerów, który spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1-5. § 2. Asesora powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej. § 3. Staż asesorski odbywa się w wojskowym sądzie garnizonowym, trwa on co najmniej 2 lata i nie dłużej niż 4 lata, przy czym przez okres 6 miesięcy asesor wykonuje czynności sędziowskie w sądzie rejonowym. § 4. W wypadku braku stanowisk sędziowskich można, za zgodą asesora, przedłużyć staż asesorski. § 5. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zasady odbywania stażu asesorskiego."}
{"id":"1997_753_44","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Do asesorów stosuje się przepisy art. 28 i 29."}
{"id":"1997_753_45","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może powierzyć asesorowi pełnienie czynności sędziowskich w wojskowym sądzie garnizonowym oraz w wojskowym sądzie okręgowym jako odwoławczym."}
{"id":"1997_753_46","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. § 1. Do asesorów, którym powierzono pełnienie czynności sędziowskich, stosuje się przepisy dotyczące sędziów. Asesor może przewodniczyć na rozprawie głównej lub na posiedzeniach tylko wówczas, gdy ustawa przewiduje rozpoznawanie sprawy w składzie jednego sędziego i dwóch ławników. § 2. Przed podjęciem obowiązków asesor, któremu powierzono pełnienie czynności sędziowskich, składa wobec prezesa wojskowego sądu okręgowego ślubowanie. § 3. Asesor nie może sprawować nadzoru penitencjarnego."}
{"id":"1997_753_47","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Asesorzy, którym nie powierzono czynności sędziowskich, ponoszą odpowiedzialność na zasadach odnoszących się do żołnierzy zawodowych, z tym że prawo karania ich za przewinienia dyscyplinarne przysługuje przełożonym sędziom i Ministrowi Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_753_48","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości może powierzyć pełnienie czynności sędziowskich w wojskowym sądzie garnizonowym oficerowi rezerwy odbywającemu ćwiczenia wojskowe, który jest asesorem sądu powszechnego i ma uprawnienia do pełnienia czynności sędziowskich. Rozdział 7 Aplikanci"}
{"id":"1997_753_49","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. § 1. Aplikantem w sądzie wojskowym, zwanym dalej \"aplikantem\", może być żołnierz zawodowy pełniący służbę stałą i posiadający stopień wojskowy w korpusie oficerów, który spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1-3. § 2. Aplikanta w wojskowym sądzie garnizonowym powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_753_5","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. § 1. Nadzór nad działalnością sądów wojskowych w zakresie orzekania sprawuje Sąd Najwyższy. § 2. Zwierzchni nadzór nad sądami wojskowymi w zakresie organizacji i działalności administracyjnej sprawuje Minister Sprawiedliwości. § 3. Nadzór w zakresie czynnej służby wojskowej żołnierzy pełniących służbę w sądach wojskowych sprawuje Minister Obrony Narodowej. § 4. Zadania zwierzchniego nadzoru, o którym mowa w § 2, wykonuje komórka organizacyjna Ministerstwa Sprawiedliwości w randze departamentu. § 5. Dyrektora departamentu, o którym mowa w § 4, powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej spośród sędziów wojskowych sądów okręgowych. § 6. Sędziów na stanowiska służbowe w departamencie, o którym mowa w § 4, powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_753_50","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. § 1. Aplikant odbywa aplikację w sądzie powszechnym na zasadach i w sposób określony dla aplikantów sądowych, a także w sądzie wojskowym. § 2. Aplikacja trwa 2 lata i 6 miesięcy. § 3. Po upływie okresu aplikacji aplikant składa egzamin sędziowski. W wypadku niedostatecznego wyniku egzaminu aplikant może przystąpić do ponownego jego składania w ciągu roku od dnia egzaminu poprzedniego. § 4. W wypadku, o którym mowa w § 3, aplikanta wyznacza się na stanowisko administracyjne w sądzie wojskowym. § 5. Aplikant zostaje zwolniony z zawodowej służby wojskowej w razie nieprzystąpienia do egzaminu, niedostatecznego wyniku egzaminu końcowego lub niemianowania go asesorem. § 6. Przepisu § 5 nie stosuje się, gdy właściwy organ wojskowy, za zgodą aplikanta, wyznaczy go na inne stanowisko wojskowe. § 7. Zezwolenia na zdawanie egzaminu w późniejszym terminie od przewidzianego w § 3 można udzielić w razie stwierdzenia niemożności przystąpienia do egzaminu w tym terminie. Zezwolenia udziela prezes wojskowego sądu okręgowego."}
{"id":"1997_753_51","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Przed podjęciem obowiązków aplikant składa wobec prezesa wojskowego sądu okręgowego ślubowanie według roty przewidzianej dla aplikantów sądowych."}
{"id":"1997_753_52","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzenia konkursu na stanowisko aplikanta, przebieg aplikacji, zakres egzaminu sędziowskiego oraz skład komisji egzaminacyjnej, szczegółowe zasady wynagradzania członków komisji i sposób jej powoływania."}
{"id":"1997_753_53","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Aplikanci ponoszą odpowiedzialność na zasadach odnoszących się do żołnierzy zawodowych, z tym że prawo karania ich za przewinienia dyscyplinarne przysługuje przełożonym sędziom i Ministrowi Obrony Narodowej. Rozdział 8 Ławnicy"}
{"id":"1997_753_54","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Ławnikiem w sądzie wojskowym, zwanym dalej \"ławnikiem\", może być tylko żołnierz w czynnej służbie wojskowej, a w przypadkach określonych w ustawie - również ławnik sądu powszechnego."}
{"id":"1997_753_55","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. § 1. Ławnikiem może być żołnierz, który: 1) ukończył 18 lat i korzysta z praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru oraz wyróżnia się w wykonywaniu zadań służbowych i przestrzeganiu dyscypliny wojskowej. § 2. Ławnikiem nie może być żołnierz, który pełni służbę w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4, w sądzie wojskowym, w wojskowej jednostce organizacyjnej prokuratury lub w żandarmerii wojskowej. § 3. Nie można być ławnikiem jednocześnie w więcej niż jednym sądzie."}
{"id":"1997_753_56","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. § 1. Ławników wybiera się do wojskowych sądów garnizonowych oraz do wojskowych sądów okręgowych. § 2. Ławników wybiera się większością głosów na zebraniach żołnierzy jednostek wojskowych, stacjonujących na obszarze właściwości poszczególnych sądów wojskowych, spośród kandydatów zgłoszonych na zebraniu. § 3. Kadencja ławnika trwa 3 lata. Ławników będących żołnierzami pełniącymi zasadniczą służbę wojskową wybiera się na okres odbywania tej służby. § 4. Liczbę ławników wybieranych do poszczególnych sądów wojskowych oraz termin ich wyboru określają prezesi właściwych sądów wojskowych."}
{"id":"1997_753_57","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Ławnik sądu wojskowego może być wyznaczony do udziału w sprawach wyłącznie przed sądem tego samego rzędu."}
{"id":"1997_753_58","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. § 1. Mandat ławnika wygasa: 1) w razie śmierci, 2) z upływem kadencji, 3) z dniem zwolnienia z czynnej służby wojskowej, 4) z razie przeniesienia do pełnienia służby w organach wymienionych w art. 55 § 2, 5) w razie przeniesienia do innej jednostki wojskowej, stacjonującej na obszarze właściwości innego sądu wojskowego, 6) w razie skazania prawomocnym wyrokiem sądu lub warunkowego umorzenia postępowania karnego, 7) w razie orzeczenia prawomocnym wyrokiem o ograniczeniu lub utracie praw cywilnych, 8) w razie wydania przez sąd honorowy albo sąd koleżeński orzeczenia uznającego żołnierza winnym naruszenia honoru i godności żołnierskiej, 9) w razie odwołania ławnika przez zebranie żołnierzy w jednostce wojskowej, w której pełni służbę, 10) wskutek zrzeczenia się mandatu. § 2. Prezes właściwego sądu stwierdza wygaśnięcie mandatu ławnika."}
{"id":"1997_753_59","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. § 1. Zebranie żołnierzy w jednostce wojskowej, w której ławnik pełni służbę, odwołuje ławnika większością głosów w razie: 1) niewykonywania obowiązków ławnika, 2) zachowania godzącego w powagę sądu, 3) utraty warunków, o których mowa w art. 55 § 1 pkt 2. § 2. Zebranie żołnierzy, o którym mowa w § 1, może odwołać ławnika z własnej inicjatywy lub na wniosek prezesa właściwego sądu wojskowego."}
{"id":"1997_753_6","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister Sprawiedliwości przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i Krajowej Radzie Sądownictwa informację o działalności sądów wojskowych."}
{"id":"1997_753_60","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. § 1. W wypadku wygaśnięcia mandatu lub odwołania ławnika dokonuje się, w razie potrzeby, wyboru nowego ławnika. § 2. Dodatkowe wybory ławników zarządza prezes właściwego sądu wojskowego. § 3. Mandat ławnika wybranego dodatkowo w czasie trwania kadencji wygasa z upływem kadencji ogółu ławników sądu."}
{"id":"1997_753_61","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W wypadkach określonych w art. 58 § 1 pkt 2, 3 i 5 ławnik może jeszcze być wyznaczony do udziału w rozpoznaniu sprawy rozpoczętej z jego udziałem przed dniem wygaśnięcia mandatu, do czasu jej zakończenia."}
{"id":"1997_753_62","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Ławnicy składają ślubowanie według roty ustalonej dla sędziów wobec prezesa właściwego sądu wojskowego, który po odebraniu ślubowania dokonuje wpisu na listę ławników."}
{"id":"1997_753_63","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Ławnicy pełniący czynną służbę wojskową w garnizonach, poza miejscem rozpoznania sprawy, otrzymują należności przysługujące żołnierzom zawodowym z tytułu podróży służbowej."}
{"id":"1997_753_64","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, organizację zebrań żołnierskich oraz szczegółowe zasady wybierania i odwoływania ławników. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_753_65","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Żołnierzowi zatrzymanemu na podstawie ust. 1 przysługują uprawnienia przewidziane dla zatrzymanego w Kodeksie postępowania karnego, z tym że zażalenie na zatrzymanie przysługuje do sądu wojskowego.\"; 2) w art. 58 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Od decyzji o wymierzeniu kary określonej w art. 13 ust. 1 pkt 7 i ust. 2 przysługuje żołnierzowi zażalenie do sądu wojskowego.\"."}
{"id":"1997_753_66","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678 i Nr 107, poz. 688) w art. 75 po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: \"2a. Zwolnienie z powodu osiągnięcia wieku żołnierza zawodowego, będącego sędzią sądu wojskowego, określają przepisy - Prawo o ustroju sądów wojskowych. 2b. Przepis ust. 2a stosuje się do sędziów Izby Wojskowej Sądu Najwyższego. 2c. Zwolnienie z powodu osiągnięcia wieku żołnierza zawodowego, będącego prokuratorem wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, następuje po ukończeniu przez niego 60 lat.\"."}
{"id":"1997_753_67","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679) w art. 83 w § 2 skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz przez Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych.\"."}
{"id":"1997_753_68","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej ustala, w drodze rozporządzenia, regulamin określający tryb wewnętrznego urzędowania wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz wewnętrzną organizację tych jednostek.\"; 2) w art. 108 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Działalność wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury jest finansowana z wyodrębnionych środków budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej.\"; 3) w art. 111 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Naczelny Prokurator Wojskowy może delegować prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, na okres nie przekraczający sześciu miesięcy w roku kalendarzowym, do innej wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury. Za zgodą prokuratora okres delegowania może trwać dłużej niż sześć miesięcy. 4. Wojskowy prokurator okręgowy może delegować prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, na okres nie przekraczający dwóch miesięcy w roku kalendarzowym, do innej wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury.\"."}
{"id":"1997_753_69","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 73, poz. 435, z 1990 r. Nr 53, poz. 306, z 1993 r. Nr 47, poz. 213 i z 1996 r. Nr 72, poz. 347) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) określa ogólną liczbę członków Sądu Dyscyplinarnego i Wyższego Sądu Dyscyplinarnego oraz wskazuje liczbę członków sądów dyscyplinarnych wybieranych odpowiednio przez zgromadzenia ogólne sędziów Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, zebranie zgromadzeń ogólnych sędziów sądów apelacyjnych, zebranie przedstawicieli zgromadzeń ogólnych sędziów w sądach wojewódzkich oraz przez Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych.\"; 2) w art. 3: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kandydatury na stanowiska sędziów sądów wojskowych, przedstawiane przez Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, są zgłaszane Radzie przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, którzy mogą wyrazić opinię o kandydatach.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kandydatury na stanowiska sędziów sądów wojskowych może zgłosić również Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\"."}
{"id":"1997_753_7","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. § 1. Sądy wojskowe rozpoznają sprawy w swojej siedzibie, z zastrzeżeniem § 2 i 3. § 2. Jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości, sądy wojskowe mogą rozpoznawać sprawy lub pełnić inne czynności poza swoją siedzibą, a w razie konieczności i poza obszarem swojej właściwości, w tym również - jeżeli umowa międzynarodowa tak stanowi - poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. W wypadku określonym w § 2 rozpoznawanie spraw karnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odbywa się tylko w siedzibach sądów wojskowych lub sądów powszechnych."}
{"id":"1997_753_70","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. § 1. Do sądów wojskowych, sędziów oraz ławników tych sądów stosuje się odpowiednio przepisy art. 5-8, art. 23-26, art. 36, 36{1}, 42-47, art. 49, art. 52{1} § 2, art. 53, 54, 56, art. 59 § 1 pkt 4 i § 3, art. 61, 67, 68 § 2, art. 69 § 1, art. 70, 72, 75, 78, 81, 83, 84, 85 § 2, art. 87, 88 § 2-4, art. 89-96, art. 98-106, art. 111, 133 § 1 pkt 5, art. 141 § 3, art. 143, 144 § 3 i art. 145-148 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679), z tym że: 1) określone w tych przepisach czynności sądu wojewódzkiego bądź prezesa tego sądu wykonuje wojskowy sąd okręgowy bądź prezes tego sądu, 2) uprawnienie określone w art. 72 § 1 przysługuje, jeżeli sędzia sądu wojskowego nie nabył wcześniej prawa do urlopu dodatkowego określonego w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, 3) uprawnienia określone w art. 146-148 przysługują w wypadku określonym w art. 61 niniejszej ustawy. § 2. W sprawach nie uregulowanych w ustawie prawa i obowiązki sędziów, asesorów sądów wojskowych oraz aplikantów w sądach wojskowych określają przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. § 3. Uposażenie sędziów, asesorów i aplikantów, o których mowa w § 2, określają przepisy o uposażeniu żołnierzy, z tym że nie może być ono niższe od wynagrodzenia sędziów, asesorów i aplikantów sądów powszechnych na stanowiskach równorzędnych, ustalonych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. § 4. W stosunku do sędziów, asesorów i aplikantów, o których mowa w § 2, nie stosuje się art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678 i Nr 107, poz. 688) w części dotyczącej służby kontraktowej."}
{"id":"1997_753_71","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Do pracowników sądów wojskowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i poz. 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604), a w sprawach nie uregulowanych także w przepisach tej ustawy - przepisy Kodeksu pracy."}
{"id":"1997_753_72","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Do czasu powołania dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy, funkcje przewidziane dla niego w ustawie sprawuje Prezes Izby Wojskowej Sądu Najwyższego, a funkcje tego departamentu - organy nadzoru sądowego Izby Wojskowej Sądu Najwyższego."}
{"id":"1997_753_73","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. § 1. Sędziowie, którzy w dniu wejścia w życie ustawy są sędziami wojskowych sądów garnizonowych i wojskowych sądów okręgowych, pozostają nadal na dotychczasowych stanowiskach służbowych. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do aplikantów i asesorów sądów garnizonowych. § 3. Sędziowie wojskowi w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego, wykonujący dotychczas czynności nadzoru administracyjnego nad sądami wojskowymi, oraz sędziowie wojskowi wyznaczeni na stanowiska w Biurze Nadzoru Pozainstancyjnego w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego stają się z dniem wejścia w życie ustawy sędziami wojskowych sądów okręgowych. § 4. Sędziowie, o których mowa w § 3, mogą być wyznaczeni na stanowiska służbowe w: 1) Biurze Nadzoru Pozainstancyjnego w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego, 2) departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4, 3) wojskowym sądzie okręgowym. § 5. Wyznaczenia, o którym mowa w § 4 pkt 3, dokonuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_753_74","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Po wejściu w życie ustawy kadencję, o której mowa w art. 10 § 2, rozpoczyna Prezes Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie."}
{"id":"1997_753_75","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Ilekroć w innych ustawach jest mowa o szefie sądu wojskowego lub jego zastępcy, należy przez to rozumieć prezesa sądu wojskowego lub jego zastępcę."}
{"id":"1997_753_76","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Postępowanie dyscyplinarne wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzi się nadal według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1997_753_77","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Do osób, które rozpoczęły staż asesorski lub aplikację sądową w sądach wojskowych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_753_78","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy, a w zakresie dotyczącym art. 18 § 3 - 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy dotychczas obowiązujące, o ile nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"1997_753_79","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Traci moc ustawa z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 23, poz. 166, z 1989 r. Nr 73, poz. 436, z 1991 r. Nr 113, poz. 491, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i z 1997 r. Nr 98, poz. 604)."}
{"id":"1997_753_8","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. § 1. W wypadkach, w których ustawy przewidują wniesienie do sądu wojskowego środka odwoławczego od orzeczeń lub decyzji wydanych przez organy wojskowe, sprawę rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy obejmujący swoją właściwością jednostkę wojskową, w której żołnierz pełni czynną służbę wojskową lub pracownik jest zatrudniony, jeżeli te ustawy nie stanowią inaczej. § 2. W sprawach, o których mowa w § 1, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego dotyczące postępowania odwoławczego. Rozdział 2 Organy sądów"}
{"id":"1997_753_80","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_753_9","title":"Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Organami sądów wojskowych są: 1) Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, 2) w wojskowych sądach okręgowych - prezes sądu oraz kolegium wojskowego sądu okręgowego, 3) w wojskowych sądach garnizonowych - prezes sądu."}
{"id":"1997_754_1","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 106, poz. 1215) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Emerytowi, który po zwolnieniu ze służby był zatrudniony przed dniem 1 stycznia 1999 r. w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy lub po dniu 31 grudnia 1998 r. podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, dolicza się na jego wniosek do wysługi emerytalnej okres tego zatrudnienia lub okres opłacania składek na te ubezpieczenia, jeżeli: 1) jego emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, oraz 2) ukończył 55 lat życia - mężczyzna i 50 lat życia - kobieta albo stał się inwalidą. 2. Okresy zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, przypadające przed dniem 1 stycznia 1999 r. dolicza się do wysługi emerytalnej po odpowiednim ich przeliczeniu na okres zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy. 3. Za każdy rok okresu zatrudnienia lub ubezpieczenia zaliczonego do wysługi emerytalnej w myśl ust. 1, emeryturę zwiększa się o 1,3% podstawy jej wymiaru. 4. Ponowne ustalenie wysokości emerytury poprzez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów zatrudnienia lub ubezpieczenia następuje z uwzględnieniem pełnych miesięcy na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po zakończeniu kwartału kalendarzowego, jeżeli emeryt pozostaje w ubezpieczeniu, chyba że w kwartale kalendarzowym ustało ubezpieczenie.\"; 2) tytuł działu V otrzymuje brzmienie: \"Ustanie prawa do świadczeń oraz zmniejszanie ich wypłaty\"; 3) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. W razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego emerytura lub renta inwalidzka ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach art. 104 ust. 1a-6, 8 pkt 1 i 2 oraz ust. 9 i 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802, Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Przepisy art. 104 ust. 8 pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, stosuje się również do renty inwalidzkiej III grupy. 3. W razie osiągania przychodu, określonego w ust. 1, w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, kwota emerytury lub renty inwalidzkiej ulega zmniejszeniu o 25% jej wysokości, jednakże nie mniej niż o kwotę maksymalnego zmniejszenia, o którym mowa w art. 104 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1. 4. Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się wobec osób, których emerytura stanowi 75% podstawy jej wymiaru bez uwzględnienia podwyższenia z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą oraz wobec osób pobierających rentę inwalidzką z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami bądź warunkami służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze.\"; 4) w art. 47: a) w ust. 1 użyte dwukrotnie wyrazy \"wynagrodzenia lub dochodu\" zastępuje się wyrazem \"przychodu\", b) w ust. 2 wyrazy \"zakładzie pracy\" zastępuje się wyrazami \"pracodawcy i zleceniodawcy\", c) w ust. 3 wyraz \"dochodu\" zastępuje się wyrazem \"przychodu\"."}
{"id":"1997_754_2","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 106, poz. 1215) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Emerytowi, który po zwolnieniu ze służby był zatrudniony przed dniem 1 stycznia 1999 r. w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy lub po dniu 31 grudnia 1998 r. podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, dolicza się na jego wniosek do wysługi emerytalnej okres tego zatrudnienia lub okres opłacania składek na te ubezpieczenia, jeżeli: 1) jego emerytura wynosi mniej niż 75% podstaw jej wymiaru, oraz 2) ukończył 55 lat życia - mężczyzna i 50 lat życia - kobieta albo stał się inwalidą. 2. Okresy zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, przypadające przed dniem 1 stycznia 1999 r. dolicza się do wysługi emerytalnej po odpowiednim ich przeliczeniu na okres zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy. 3. Za każdy rok okresu zatrudnienia lub ubezpieczenia zaliczonego do wysługi emerytalnej w myśl ust. 1, emeryturę zwiększa się o 1,3% podstawy jej wymiaru. 4. Ponowne ustalenie wysokości emerytury poprzez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów zatrudnienia lub ubezpieczenia następuje z uwzględnieniem pełnych miesięcy na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po zakończeniu kwartału kalendarzowego, jeżeli emeryt pozostaje w ubezpieczeniu, chyba że w kwartale kalendarzowym ustało ubezpieczenie.\"; 2) tytuł działu V otrzymuje brzmienie: \"Ustanie prawa do świadczeń oraz zmniejszanie ich wypłaty\"; 3) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. W razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego emerytura lub renta inwalidzka ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach art. 104 ust. 1a-6, 8 pkt 1 i 2 oraz ust. 9 i 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802, Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Przepisy art. 104 ust. 8 pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, stosuje się również do renty inwalidzkiej III grupy. 3. W razie osiągania przychodu, określonego w ust. 1, w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, kwota emerytury lub renty inwalidzkiej ulega zmniejszeniu o 25% jej wysokości, jednakże nie mniej niż o kwotę maksymalnego zmniejszenia, o którym mowa w art. 104 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1. 4. Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się wobec osób, których emerytura stanowi 75% podstawy jej wymiaru bez uwzględnienia podwyższenia z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą oraz wobec osób pobierających rentę inwalidzką z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami bądź warunkami służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze.\"; 4) w art. 48: a) w ust. 1 użyte dwukrotnie wyrazy \"wynagrodzenia lub dochodu\" zastępuje się wyrazem \"przychodu\", b) w ust. 2 wyrazy \"zakładzie pracy\" zastępuje się wyrazami \"pracodawcy i zleceniodawcy\", c) w ust. 3 wyraz \"dochodu\" zastępuje się wyrazem \"przychodu\"."}
{"id":"1997_754_3","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin","text":"Art. 3. 1. Do emerytur i rent podlegających ograniczeniu w związku z osiąganiem przychodów w 2000 r. stosuje się odpowiednio przepisy art. 40 ustawy, o której mowa w art. 1, oraz art. 41 ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Za przychód, o którym mowa w ust. 1, uważa się przychód w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802, Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948), pomniejszony o płacone przez ubezpieczonego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe."}
{"id":"1997_754_4","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1997_769_1","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Tworzy się Krajowy Rejestr Sądowy, zwany dalej \"Rejestrem\". 2. Rejestr składa się z: 1) rejestru przedsiębiorców, 2) rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, 3) rejestru dłużników niewypłacalnych."}
{"id":"1997_769_10","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Każdy ma prawo przeglądania akt rejestrowych osób prawnych wpisanych do rejestru przedsiębiorców. 2. Do przeglądania akt rejestrowych innych podmiotów niż określone w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepis art. 525 Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"1997_769_11","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W aktach rejestrowych prowadzi się zbiór wzorów podpisów osób upoważnionych do reprezentowania podmiotu wpisanego do Rejestru. 2. Każdy ma prawo zapoznać się ze wzorami podpisów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_769_12","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Dane zawarte w Rejestrze nie mogą być z niego usunięte, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Jeżeli okaże się, że w Rejestrze znajduje się wpis zawierający oczywiste błędy lub niezgodności z treścią postanowienia sądu, sąd z urzędu sprostuje wpis."}
{"id":"1997_769_13","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Wszystkie wpisy do Rejestru podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_769_14","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis do Rejestru nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które nie zostały wpisane do Rejestru lub uległy wykreśleniu z Rejestru."}
{"id":"1997_769_15","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Od dnia ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nikt nie może zasłaniać się nieznajomością ogłoszonych wpisów. Jednak w odniesieniu do czynności dokonanych przed upływem szesnastego dnia od dnia ogłoszenia podmiot wpisany do Rejestru nie może powoływać się na wpis wobec osoby trzeciej, jeżeli ta udowodni, że nie mogła wiedzieć o treści wpisu. 2. W przypadku rozbieżności między wpisem do Rejestru a ogłoszeniem w Monitorze Sądowym i Gospodarczym obowiązuje wpis w Rejestrze. Jednak osoba trzecia może powoływać się na treść ogłoszenia, chyba że podmiot wpisany do Rejestru udowodni, że osoba trzecia wiedziała o treści wpisu. 3. Osoba trzecia może się powoływać na dokumenty i dane, w odniesieniu do których nie dopełniono jeszcze obowiązku ogłoszenia, jeżeli niezamieszczenie ogłoszenia nie pozbawia jej skutków prawnych."}
{"id":"1997_769_16","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Jeżeli wpis do Rejestru nie podlega obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, to nikt nie może zasłaniać się nieznajomością treści wpisu w Rejestrze, chyba że mimo zachowania należytej staranności nie mógł wiedzieć o wpisie."}
{"id":"1997_769_17","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Domniemywa się, że dane wpisane do Rejestru są prawdziwe. 2. Jeżeli dane wpisano do Rejestru niezgodnie ze zgłoszeniem podmiotu lub bez tego zgłoszenia, podmiot ten nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze zarzutem, że dane te nie są prawdziwe, jeżeli zaniedbał wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu."}
{"id":"1997_769_18","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Podmiot wpisany do Rejestru ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zgłoszeniem do Rejestru nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały obowiązkowi wpisu na jego wniosek, a także niezgłoszeniem danych podlegających obowiązkowi wpisu do Rejestru w ustawowym terminie, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. 2. Jeżeli do Rejestru wpisana jest spółka jawna lub komandytowa, odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, ponoszą solidarnie ze spółką osoby odpowiadające za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem."}
{"id":"1997_769_19","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wpis do Rejestru dokonywany jest na wniosek, chyba że przepis szczególny zezwala na wpis z urzędu. 2. Wniosek o wpis do Rejestru składa się na urzędowym formularzu wraz z wymaganymi dokumentami. 3. Wniosek złożony z naruszeniem przepisu ust. 2, nieprawidłowo wypełniony lub nienależycie opłacony, podlega zwróceniu. Przepisów art. 130 § 1-3 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. 4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzory urzędowych formularzy."}
{"id":"1997_769_2","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Rejestr prowadzą w systemie informatycznym sądy rejonowe mające siedzibę w miastach będących siedzibą wojewody i obejmujące swoją właściwością obszar województwa, zwane dalej \"sądami rejestrowymi\". 2. Urzędy skarbowe i gminy jako zadania zlecone wykonują czynności pomocnicze związane z prowadzeniem Rejestru, polegające na zapewnieniu zainteresowanym: 1) wglądu do Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD), 2) dostępu do urzędowych formularzy wniosków wymaganych ustawą, 3) informacji o wysokości opłat określonych ustawą, sposobie ich uiszczania oraz o właściwości miejscowej sądów rejestrowych."}
{"id":"1997_769_20","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wpis do Rejestru polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego danych zawartych w postanowieniu sądu rejestrowego niezwłocznie po jego wydaniu. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w Rejestrze. 2. W sprawach, w których postanowienia sądu rejestrowego są skuteczne lub wykonalne z chwilą uprawomocnienia, wraz z wpisem, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się wzmiankę o jego nieprawomocności. 3. W sprawach, o których mowa w ust. 2, datę uprawomocnienia zamieszcza się z urzędu. 4. Wpisem w Rejestrze jest również wykreślenie."}
{"id":"1997_769_21","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Organy administracji rządowej i samorządowej, sądy a także banki i notariusze są obowiązani, bez zbędnej zwłoki, informować sąd rejestrowy o zdarzeniach, które podlegają obowiązkowi wpisu do Rejestru z urzędu."}
{"id":"1997_769_22","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Wniosek o wpis do Rejestru powinien być złożony nie później niż w terminie 7 dni od dnia zdarzenia uzasadniającego dokonanie wpisu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej."}
{"id":"1997_769_23","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Sąd rejestrowy bada, czy dołączone do wniosku dokumenty są zgodne pod względem formy i treści z przepisami prawa. 2. Sąd rejestrowy bada, czy zgłoszone dane są zgodne z prawdziwym stanem, jeżeli ma w tym względzie uzasadnione wątpliwości."}
{"id":"1997_769_24","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. W razie stwierdzenia, że wniosek o wpis do Rejestru lub dokumenty, których złożenie jest obowiązkowe, nie zostały złożone pomimo upływu terminu, sąd rejestrowy wzywa obowiązanych do ich złożenia, wyznaczając dodatkowy 7-dniowy termin, pod rygorem zastosowania grzywny przewidzianej w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji świadczeń niepieniężnych. W razie niewykonania obowiązków w tym terminie, sąd rejestrowy nałoży grzywnę na obowiązanych. Art. 1052 zdanie drugie i art. 1053 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. 2. Sąd rejestrowy może ponowić grzywnę, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_769_25","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Jeżeli pomimo stosowania grzywny, o której mowa w art. 24, spółka jawna lub komandytowa wpisana do Rejestru nie wykonuje obowiązków określonych w art. 24 ust. 1, sąd rejestrowy może z ważnych powodów orzec o rozwiązaniu spółki oraz ustanowić likwidatora."}
{"id":"1997_769_26","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Jeżeli pomimo stosowania grzywien osoba prawna wpisana do rejestru przedsiębiorców nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 24 ust. 1, sąd rejestrowy może ustanowić dla niej kuratora na okres nie przekraczający roku oraz zawiesić działalność organu, który był obowiązany do wykonania tych obowiązków. 2. Postanowienie sądu rejestrowego o ustanowieniu kuratora jest skuteczne z chwilą jego wydania. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób prawnych wpisanych do rejestru przedsiębiorców na podstawie art. 50."}
{"id":"1997_769_27","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Na postanowienie sądu rejestrowego w przedmiocie stosowania grzywny, o której mowa w art. 24, ustanowienia kuratora i zawieszenia działalności organu przysługuje zażalenie."}
{"id":"1997_769_28","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Kurator ustanowiony na podstawie art. 26 ust. 1 jest obowiązany niezwłocznie przeprowadzić czynności związane z wyborem lub powołaniem władz osoby prawnej, dla której został ustanowiony. Kurator ma uprawnienia organów statutowych do przeprowadzenia wyborów lub powołania władz osoby prawnej."}
{"id":"1997_769_29","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Kurator może podjąć czynności zmierzające do likwidacji osoby prawnej, jeżeli nie dojdzie do wyboru lub powołania jej władz w terminie trzech miesięcy od dnia ustanowienia kuratora albo wybrane lub powołane władze nie wykonują obowiązków, o których mowa w art. 24 ust. 1."}
{"id":"1997_769_3","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Rejestr obejmuje podmioty, na które przepisy ustaw nakładają obowiązek uzyskania wpisu do tego Rejestru."}
{"id":"1997_769_30","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Kurator składa wniosek o ogłoszenie upadłości osoby prawnej, dla której został ustanowiony, jeżeli stwierdzi, że istnieją podstawy do ogłoszenia upadłości."}
{"id":"1997_769_31","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Sąd rejestrowy, na wniosek osoby prawnej, może odwołać kuratora przed upływem terminu, na który został ustanowiony, jeżeli władze osoby prawnej wykonają obowiązki, o których mowa w art. 24 ust. 1."}
{"id":"1997_769_32","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W okresie zawieszenia działalności organu, do czasu wyboru lub powołania nowych władz, kurator może, za zezwoleniem sądu rejestrowego, podejmować konieczne czynności zarządu majątkiem osoby prawnej, dla której został ustanowiony."}
{"id":"1997_769_33","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Kurator ma prawo do wynagrodzenia za swoją działalność oraz do zwrotu uzasadnionych wydatków, które poniósł w związku ze swoimi czynnościami. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje postanowieniem sąd rejestrowy w wysokości stosownej do zakresu dokonanych przez kuratora czynności. 3. Koszty działania kuratora obciążają solidarnie osobę prawną, dla której został ustanowiony, oraz członków jej organu pełniącego funkcję zarządu. 4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, jest podstawą do prowadzenia egzekucji w zakresie należnych kuratorowi kosztów."}
{"id":"1997_769_34","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Podmioty wpisane do Rejestru są zobowiązane umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych, w zakresie ich działalności, do oznaczonych osób, następujące dane: 1) firmę lub nazwę, 2) oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności, 3) siedzibę i adres, 4) numer w Rejestrze. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie uchybia obowiązkom określonym w przepisach szczególnych. 3. W przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, sąd rejestrowy, który stwierdzi niedopełnienie takiego obowiązku, może nałożyć grzywnę na osoby odpowiedzialne za niewykonanie tego obowiązku. 4. Grzywna, o której mowa w ust. 3, nie może być wyższa niż 5 000 złotych. 5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy oświadczeń woli skierowanych do osób pozostających ze spółką w stałych stosunkach umownych."}
{"id":"1997_769_35","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Ilekroć do Rejestru wpisuje się: 1) osobę fizyczną - zamieszcza się nazwisko i imiona oraz identyfikator nadany w systemie ewidencji ludności, zwany dalej \"numerem PESEL\", 2) inny podmiot niż określony w pkt 1 - zamieszcza się nazwę lub firmę oraz numer identyfikacyjny nadany w rejestrze podmiotów gospodarki narodowej, na podstawie przepisów o statystyce publicznej, zwany dalej \"numerem REGON\". 2. W przypadku gdy osobę fizyczną wpisuje się do Rejestru jako przedsiębiorcę, zamieszcza się także nadany jej numer REGON. Rozdział 2 Rejestr przedsiębiorców"}
{"id":"1997_769_36","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do następujących przedsiębiorców: 1) osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, 2) spółek jawnych, 3) spółek komandytowych, 4) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, 5) spółek akcyjnych, 6) spółdzielni, 7) przedsiębiorstw państwowych, 8) jednostek badawczo-rozwojowych, 9) przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów o zasadach prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne, zwane dalej \"przedsiębiorstwami zagranicznymi\", 10) towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, 11) innych osób prawnych, jeżeli prowadzą działalność gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, 12) oddziałów zagranicznych spółek akcyjnych, z ograniczoną odpowiedzialnością i komandytowo-akcyjnych działających w Polsce."}
{"id":"1997_769_37","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Dane dotyczące poszczególnych przedsiębiorców wpisanych do rejestru przedsiębiorców umieszcza się pod numerem przeznaczonym dla danego podmiotu w sześciu działach tego rejestru. 2. Jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców utworzony został w wyniku przekształcenia innego podmiotu lub połączenia innych podmiotów, zamieszcza się w tym rejestrze także oznaczenia poprzednich numerów tego rejestru oraz numer i datę zawiadomienia Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia lub przekształcenia podmiotu, wymaganego zgodnie z przepisami o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym."}
{"id":"1997_769_38","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W dziale 1 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) dla każdego podmiotu: a) oznaczenie jego formy prawnej, b) jego numer REGON, c) oznaczenie jego poprzedniego numeru rejestru sądowego lub numeru w ewidencji działalności gospodarczej, 2) w przypadku osoby fizycznej - jej oznaczenie zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, 3) w przypadku spółki jawnej lub komandytowej: a) firmę, pod którą działa, b) oznaczenie wspólników spółki jawnej zgodnie z art. 35, c) oznaczenie wspólników spółki komandytowej zgodnie z art. 35, 4) w przypadku innych podmiotów niż określone w pkt 2 i 3 nazwę lub firmę, pod którymi działają, 5) dla osób fizycznych, o których mowa w pkt 2 i 3 lit. b) i c), zamieszcza się również informacje o: a) pozostawaniu w związku małżeńskim, b) zawarciu małżeńskiej umowy majątkowej, c) zniesieniu małżeńskiej wspólności majątkowej, 6) dla każdego podmiotu wpisanego do rejestru przedsiębiorców: a) jego siedzibę i adres, b) jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców posiada oddziały (filie) - także ich siedzibę i adres, c) w przypadku osoby fizycznej - również jej miejsce zamieszkania i adres, 7) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - wspólników oraz ilość i wysokość posiadanych przez nich udziałów; jeżeli w spółce jest więcej niż 50 wspólników, wpisuje się wyłącznie wspólników, których udziały przekraczają 2%, 8) w przypadku spółki akcyjnej - akcjonariuszy posiadających akcje imienne oraz pakiety akcji podlegające obowiązkowi zgłoszenia do Komisji Papierów Wartościowych, zgodnie z przepisami Prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, 9) w przypadku przedsiębiorstwa państwowego - organ założycielski, 10) w przypadku spółdzielni - założycieli, 11) w przypadku fundacji - fundatorów, 12) w przypadku jednostki badawczo-rozwojowej - podmiot tworzący jednostkę, 13) w przypadku przedsiębiorstwa zagranicznego - nazwisko i imiona osoby fizycznej lub określenie osoby prawnej, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie tego przedsiębiorstwa w Polsce, wraz z adresem tej osoby, 14) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - wysokość kapitału zakładowego, a jeżeli wspólnicy wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okoliczności, 15) w przypadku spółki akcyjnej - wysokość kapitału akcyjnego, liczbę i wartość nominalną akcji, ilość akcji uprzywilejowanych i rodzaj uprzywilejowania; wzmiankę, jaka część kapitału akcyjnego została wypłacona przed zarejestrowaniem, a jeżeli przy zawiązaniu spółki akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okoliczności, 16) w przypadku spółki komandytowej - wysokość sumy komandytowej, przedmiot wkładu każdego komandytariusza z zaznaczeniem, w jakiej części został wniesiony, oraz zwroty wkładów choćby częściowe, 17) w przypadku podmiotu nie będącego osobą fizyczną: a) datę statutu lub umowy, wzmiankę o ich złożeniu oraz o zmianie, b) czas, na który podmiot został utworzony, 18) w przypadku przedsiębiorstwa zagranicznego - oznaczenie organu, który wydał zezwolenie na prowadzenie tego przedsiębiorstwa w Polsce, oraz numer i datę tego zezwolenia, 19) w przypadku towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych - oznaczenie terytorialnego zakresu działalności towarzystwa, oznaczenie działu ubezpieczeń objętego działalnością towarzystwa, wysokość kapitału zakładowego i zapasowego, wzmiankę dotyczącą uznania towarzystwa przez Ministra Finansów za małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych, wzmiankę o częściowym ograniczeniu lub cofnięciu zezwolenia na prowadzenie towarzystwa."}
{"id":"1997_769_39","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W dziale 2 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) oznaczenie organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz osób wchodzących w jego skład, ze wskazaniem sposobu reprezentacji, 2) oznaczenie organów nadzoru i innych organów podmiotu, jeżeli są powołane, oraz ich składy osobowe, 3) dotyczące prokurentów oraz zakresu prokury."}
{"id":"1997_769_4","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Minister Sprawiedliwości utworzy Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, zwaną dalej \"Centralną Informacją\", z oddziałami przy sądach rejestrowych. 2. Zadaniem Centralnej Informacji jest: 1) utworzenie i eksploatacja połączeń Rejestru w systemie informatycznym, 2) prowadzenie zbioru informacji Rejestru, 3) udzielanie informacji z Rejestru. 3. Centralna Informacja wydaje odpisy, wyciągi i zaświadczenia z Rejestru, które mają moc dokumentów wydawanych przez sąd. 4. Centralna Informacja pobiera opłaty za udzielanie informacji oraz wydawanie odpisów, wyciągów lub zaświadczeń z Rejestru. 5. Dochody uzyskane z opłat, o których mowa w ust. 4, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania sądów powszechnych, a w szczególności na koszty ich działalności podstawowej oraz zakupy inwestycyjne."}
{"id":"1997_769_40","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W dziale 3 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) przedmiot działania według Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD), 2) wzmiankę o złożeniu rocznego sprawozdania finansowego, bilansu, rachunku zysków i strat oraz sprawozdania z przepływu środków pieniężnych, z oznaczeniem daty ich złożenia, 3) wzmiankę o złożeniu opinii biegłego rewidenta, jeżeli sprawozdanie podlegało obowiązkowi badania przez biegłego, na podstawie przepisów o rachunkowości, 4) wzmiankę o złożeniu uchwały bądź postanowienia o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty, 5) w przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, spółek akcyjnych oraz spółdzielni - sprawozdania z ich działalności, jeżeli przepisy o rachunkowości wymagają ich złożenia do sądu rejestrowego, 6) posiadane udziały i akcje innych spółek, jeżeli ich nabycie podlegało obowiązkowi zgłoszenia do Komisji Papierów Wartościowych zgodnie z przepisami Prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych."}
{"id":"1997_769_41","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W dziale 4 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane dotyczące: 1) zaległości podatkowych i celnych objętych egzekucją, jeżeli dochodzona należność nie została uiszczona w terminie 30 dni od daty wszczęcia egzekucji; daty wszczęcia egzekucji tych należności oraz wysokości egzekwowanych kwot, daty i sposobu zakończenia egzekucji, 2) zaległości na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych objętych egzekucją, jeżeli dochodzona należność nie została uiszczona w terminie 30 dni od daty wszczęcia egzekucji; daty wszczęcia egzekucji tych należności oraz wysokości egzekwowanych kwot, daty i sposobu zakończenia egzekucji, 3) wierzycieli podmiotu oraz ich wierzytelności, jeżeli posiadali tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko podmiotowi i nie zostali zaspokojeni w ciągu 30 dni od dnia wezwania do zapłaty, 4) informacji o zarządzeniach tymczasowych dotyczących roszczeń dochodzonych przeciwko podmiotowi, jeżeli sąd rozpoznający sprawę wydał zarządzenie tymczasowe nakazujące wpis takiej informacji, 5) informacji o złożonych wnioskach o otwarciu postępowania układowego lub wnioskach o ogłoszeniu upadłości oraz informacji o otwarciu postępowania układowego lub o ogłoszeniu upadłości, o zakończeniu tych postępowań lub uchyleniu układu, 6) osoby syndyka."}
{"id":"1997_769_42","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Dane wymienione w art. 41 nie są objęte domniemaniem określonym w art. 17 ust. 1, a wpisy tych danych nie podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym."}
{"id":"1997_769_43","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W dziale 5 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się wzmiankę o powołaniu i odwołaniu kuratora."}
{"id":"1997_769_44","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W dziale 6 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane: 1) informację o otwarciu i zakończeniu likwidacji, ustanowieniu zarządu i zarządu komisarycznego, 2) osobę likwidatora, zarządcy lub zarządcy komisarycznego, 3) informację o rozwiązaniu lub unieważnieniu spółki, 4) połączenie z innymi podmiotami lub przekształcenie podmiotu w inny sposób, 5) numer i datę zawiadomienia Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia lub przekształcenia podmiotu, wymaganego zgodnie z przepisami o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym."}
{"id":"1997_769_45","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wpisów w dziale 5 rejestru przedsiębiorców dokonuje się z urzędu. 2. Dane, o których mowa w art. 40 pkt 6 w dziale 3 rejestru przedsiębiorców, mogą być wpisane z urzędu, na podstawie informacji uzyskanych od organów wymienionych w art. 21 albo od wierzycieli. 3. Wpisów w dziale 4 rejestru przedsiębiorców dokonuje się na wniosek wierzycieli. 4. Wpisów w dziale 6 rejestru przedsiębiorców dokonuje się z urzędu, jeżeli likwidatora ustanowiono z urzędu."}
{"id":"1997_769_46","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Dane, o których mowa w art. 41 pkt 1-4, zawarte w dziale 4 rejestru przedsiębiorców, mogą być usunięte wtedy, gdy po dokonaniu wpisu zapadło orzeczenie sądowe lub decyzja administracyjna, z których wynika, że wpisana do tego rejestru należność nie istnieje."}
{"id":"1997_769_47","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Podmioty podlegające obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców obowiązane są zgłaszać informacje wymienione w art. 38-40 i w art. 44 niezależnie od obowiązków wynikających z odrębnych przepisów, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_769_48","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy sposób prowadzenia rejestru przedsiębiorców oraz szczegółową treść wpisów w tym rejestrze. Rozdział 3 Rejestr stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej"}
{"id":"1997_769_49","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Stowarzyszenia, inne organizacje społeczne i zawodowe, fundacje oraz publiczne zakłady opieki zdrowotnej podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, zgodnie z przepisami rozdziału 2, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej. 2. Wpisy do rejestru, o którym mowa w ust. 1, nie podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. 3. Przepisów art. 26 oraz art. 28-33 nie stosuje się."}
{"id":"1997_769_5","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Skarb Państwa oraz instytucje państwowe, których zadanie nie polega na prowadzeniu działalności gospodarczej, nie ponoszą opłat, o których mowa w art. 4 ust. 4."}
{"id":"1997_769_50","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Jeżeli podmiot wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1, podejmuje działalność gospodarczą, podlega obowiązkowi wpisu także do rejestru przedsiębiorców."}
{"id":"1997_769_51","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Jeżeli organizacja jest związkiem innych organizacji (podmiotów), w rejestrze, o którym mowa w art. 49 ust. 1, w dziale 1 wpisuje się te organizacje (podmioty) i oznaczenie Rejestru, w którym są zarejestrowane."}
{"id":"1997_769_52","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Przy rejestracji stowarzyszenia, związku zawodowego, organizacji pracodawców - w dziale 1 wpisuje się osoby wchodzące w skład komitetu założycielskiego oraz organ sprawujący nadzór. 2. Przy rejestracji innych organizacji społecznych i zawodowych - w dziale 1 wpisuje się osoby lub inne podmioty zakładające organizację. 3. Przy rejestracji fundacji - w dziale 1 wpisuje się fundatorów oraz rodzaj i skład organów fundacji."}
{"id":"1997_769_53","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Przy rejestracji publicznych zakładów opieki zdrowotnej - w dziale 1 wpisuje się oznaczenie podmiotu, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej, a w dziale 2 - nazwisko i imiona kierownika tego zakładu i jego kwalifikacje oraz skład rady nadzorczej, jeżeli jest powołana."}
{"id":"1997_769_54","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy sposób prowadzenia rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji, publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz szczegółową treść wpisów w tym rejestrze. Rozdział 4 Rejestr dłużników niewypłacalnych"}
{"id":"1997_769_55","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Do rejestru dłużników niewypłacalnych wpisuje się z urzędu: 1) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jeżeli ogłoszono ich upadłość lub jeżeli wniosek o ogłoszenie ich upadłości został prawomocnie oddalony z powodu braku wystarczającego majątku na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, 2) wspólników ponoszących odpowiedzialność całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki, jeżeli ogłoszono jej upadłość lub jeżeli wniosek o ogłoszenie jej upadłości został prawomocnie oddalony z powodu braku wystarczającego majątku na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, 3) dłużników, którzy zostali zobowiązani do wyjawienia majątku w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wspólników spółek, którzy ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe oraz inne zobowiązania, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych."}
{"id":"1997_769_56","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Na wniosek wierzyciela posiadającego tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko osobie fizycznej wpisuje się do rejestru dłużników niewypłacalnych dłużnika, który w terminie 30 dni od daty wezwania do spełnienia świadczenia nie zapłacił należności stwierdzonej tytułem wykonawczym."}
{"id":"1997_769_57","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. W rejestrze dłużników niewypłacalnych zamieszcza się następujące dane: 1) nazwisko i imiona osoby podlegającej obowiązkowi wpisu, 2) podstawę wpisu wraz z sygnaturą akt sprawy upadłościowej lub postępowania o wyjawienie majątku w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym; w sprawach dłużników, którzy nie zaspokoili wierzycieli - oznaczenie tytułu wykonawczego i wierzyciela oraz kwotę wierzytelności, 3) datę wpisu oraz datę złożenia wniosku o wpis, jeżeli wpisu dokonano na wniosek. 2. Jeżeli osoba, z różnych przyczyn, podlega obowiązkowi wpisu dwa lub więcej razy, dane, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się osobno w przypadku każdego wpisu."}
{"id":"1997_769_58","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Wpisy w rejestrze dłużników niewypłacalnych nie podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym."}
{"id":"1997_769_59","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Sąd rejestrowy z urzędu wykreśla wpisy z rejestru dłużników niewypłacalnych w razie uchylenia lub zmiany postanowienia, na którego podstawie wpisy były dokonane. Wpisy te nie podlegają ujawnieniu. 2. Osoba wpisana do Rejestru dłużników niewypłacalnych może żądać usunięcia wpisów, gdy uchylono orzeczenie o ogłoszeniu upadłości albo gdy tytuł wykonawczy, który stanowił podstawę wpisu, został prawomocnym orzeczeniem sądu pozbawiony wykonalności oraz gdy prawomocnym wyrokiem sądu umorzono egzekucję prowadzoną na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego. Wykreślenia lub zmiany wpisu sąd rejestrowy może dokonać również z urzędu."}
{"id":"1997_769_6","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister Sprawiedliwości określa: 1) w drodze rozporządzenia ustrój i organizację Centralnej Informacji oraz szczegółowe zasady udzielania informacji z Rejestru, 2) w porozumieniu z Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za udzielanie informacji oraz wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń z Rejestru. 3) w drodze zarządzenia, sposób i tryb przekazywania przez sądy rejestrowe danych rejestrowych do Centralnej Informacji."}
{"id":"1997_769_60","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Wpisy dokonane w dziale 4, o którym mowa w art. 41, oraz w rejestrze dłużników niewypłacalnych podlegają wykreśleniu po upływie 7 lat od dnia dokonania wpisu. Wpisy te nie podlegają ujawnieniu. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"1997_769_61","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 57, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 96, poz. 478, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 6; 2) skreśla się art. 10; 3) skreśla się dział II \"Rejestr handlowy\"; 4) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. Sąd rejestrowy powinien z urzędu czuwać nad należytym przestrzeganiem przepisów o firmie oraz nad tym, aby firmy używano w obrocie w brzmieniu zgodnym z obowiązującymi przepisami. W tym celu ma prawo nakładać grzywny. Grzywna nie może być wyższa niż pięć tysięcy złotych i może być powtarzana. Pokrzywdzeni przez bezprawne używanie firmy mają prawo zgłaszać wnioski w sądzie rejestrowym i odwoływać się od jego postanowień.\"; 5) w art. 79 skreśla się § 1 i 3; 6) skreśla się art. 80; 7) w art. 112 w pkt 6 wyrazy \"wyrok sądowy\" zastępuje się wyrazami \"orzeczenie sądowe\"; 8) w art. 129 skreśla się § 1-3; 9) w art. 146 skreśla się § 2; 10) art. 147 otrzymuje brzmienie: \"Art. 147. Komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli tylko do oznaczonej pieniężnie wysokości (suma komandytowa).\"; 11) skreśla się art. 166; 12) skreśla się art. 168 i 169; 13) skreśla się art. 173; 14) w art. 254: a) skreśla się § 4, b) w § 6 skreśla się wyrazy \"i 173\"; 15) w art. 263 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Sąd może wyrokiem orzec rozwiązanie spółki:\"; 16) w art. 264 w § 2 skreśla się wyrazy \"albo wreszcie z urzędu (art. 173)\"; 17) skreśla się art. 267; 18) w art. 270 w § 1 skreśla się zdanie trzecie; 19) w art. 306 w § 4 wyrazy \"w art. 17\" zastępuje się wyrazami \"w art. 38\"; 20) skreśla się art. 330; 21) w art. 332 skreśla się § 1; 22) skreśla się art. 333; 23) skreśla się art. 337; 24) w art. 431: a) skreśla się § 3, b) w § 5 skreśla się wyrazy \"i 337\"; 25) skreśla się art. 448; 26) w art. 490 w § 4 wyrazy \"w art. 17\" zastępuje się wyrazami \"w art. 38\"; 27) użyte w art. 35 w § 1, w art. 36 w § 2, w art. 65 w § 1, w art. 75 w § 2, w art. 79 w § 2, w art. 139 w § 1, w art. 146 w § 1, w art. 150, w art. 160 w pkt 4, w art. 165, w art. 254 w § 3, w art. 258 w § 1, w art. 261 w § 1, w art. 277 w § 1, w art. 285 w § 1, w art. 289 w § 2, w art. 329, w art. 332 w § 2, w art. 398 w § 2, w art. 431 w § 2, w art. 439 w § 1, w art. 443 w § 1, w art. 460 w § 1, w art. 465 w § 1, w art. 469 w § 2, w art. 495 w § 1 oraz w art. 496 w § 1 w różnych przypadkach wyrazy \"rejestr handlowy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Krajowy Rejestr Sądowy\"; 28) użyty w art. 151, w art. 176 w § 1, w art. 285 w § 2, w art. 339 w § 1 w pkt 2, w art. 465 w § 2, w art. 493 w zdaniu wstępnym oraz w art. 495 w § 2 w różnych przypadkach wyraz \"rejestr\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Krajowy Rejestr Sądowy\"."}
{"id":"1997_769_62","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 57, poz. 503, z 1945 r. Nr 40, poz. 224, z 1946 r. Nr 31, poz. 197 i Nr 60, poz. 329, z 1947 r. Nr 5, poz. 20, z 1961 r. Nr 58, poz. 319 i z 1964 r. Nr 16, poz. 94) skreśla się art. LVII-LXIV."}
{"id":"1997_769_63","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115 poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643 i Nr 117, poz. 752) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 479{2} w § 2 wyraz \"ewidencji\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"; 2) po dziale V księgi drugiej części pierwszej dodaje się dział VI w brzmieniu: \"Dział VI Postępowanie rejestrowe"}
{"id":"1997_769_64","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 106, poz. 675) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. Przedsiębiorstwo państwowe podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.\"; 2) skreśla się art. 15; 3) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" dane nie podlegające wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego w zakresie mienia tego przedsiębiorstwa.\"; 4) w art. 65 w ust. 3 wyrazy \"do rejestru przedsiębiorstw\" zastępuje się wyrazami \"do Krajowego Rejestru Sądowego\"; 5) użyte w art. 4 w ust. 1 i 2, w art. 51 w ust. 3 oraz w art. 55 w ust. 3 w różnych przypadkach wyrazy \"rejestr przedsiębiorstw państwowych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Krajowy Rejestr Sądowy\"; 6) użyty w art. 16 i w art. 18a w ust. 1 w różnych przypadkach wyraz \"rejestr\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Krajowy Rejestr Sądowy\"."}
{"id":"1997_769_65","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz.U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148 i Nr 74, poz. 442, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Przedsiębiorstwo działające na podstawie niniejszej ustawy podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.\"."}
{"id":"1997_769_66","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183 i Nr 111, poz. 723) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Spółdzielnia podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.\"; 2) skreśla się art. 8 i 8a; 3) skreśla się art. 10; 4) skreśla się art. 12; 5) w art. 12a w § 2 skreśla się zdanie drugie; 6) skreśla się art. 13; 7) w art. 14 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem ogłoszeń zamieszczanych na podstawie odrębnych przepisów w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.\"; 8) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. Zarząd spółdzielni powstającej jest obowiązany w terminie czternastu dni od dnia jego wyboru wystąpić z wnioskiem o wpisanie spółdzielni do Krajowego Rejestru Sądowego, a zarząd spółdzielni dotychczasowej - z wnioskiem o dokonanie w tym rejestrze wpisu o jej podziale. Przepis art. 7 stosuje się odpowiednio.\"; 9) w art. 240 w § 4 w zdaniu wstępnym wyrazy \"rejestru sądowego\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"; 10) użyty w art. 11 w § 1, w art. 12a w § 3, w art. 99, w art. 102 w § 2 i 3, w art. 113 w § 2, w art. 114 w § 2, w art. 115, w art. 116 w § 2, w art. 119 w § 2, dwukrotnie w art. 120, w art. 122 w pkt 1, dwukrotnie w art. 126 w § 3, w art. 127, w art. 128 w § 1 i 2, w art. 133 oraz w art. 136 w różnych przypadkach wyraz \"rejestr\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Krajowy Rejestr Sądowy\"."}
{"id":"1997_769_67","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz.U. Nr 32, poz. 217) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kółko rolnicze podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym, zwanym dalej \"rejestrem\".; 2) skreśla się rozdział 9 \"Organy rejestrowe organizacji rolników\"."}
{"id":"1997_769_68","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Fundacja podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 2. Fundacja uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\"; 2) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Postępowanie w sprawach o wpis fundacji do Krajowego Rejestru Sądowego jest wolne od opłat sądowych.\"; 3) w art. 9 użyty w § 1 dwukrotnie oraz w § 2 i 3 wyraz \"rejestru\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"; 4) w art. 11 w § 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Zmiana statutu fundacji wymaga wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\"."}
{"id":"1997_769_69","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751 i Nr 117, poz. 752 i 753) w art. 27{1} skreśla się wyrazy \"rejestru przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni, organizacji społeczno-zawodowych rolników i innych\"."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{8}. §1. Postanowienie co do istoty sprawy wydane zgodnie z wnioskiem nie wymaga uzasadnienia. §2. Sąd rejestrowy z urzędu sporządza uzasadnienie postanowienia co do istoty sprawy, które zostało wydane z urzędu."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{7}. Postanowienia co do istoty sprawy doręcza się wnioskodawcy. Innym uczestnikom postępowania doręcza się je tylko wtedy, gdy bezpośrednio dotyczą ich praw i nie podlegają obowiązkowi ogłoszenia."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{6}. §1. Wpis do Krajowego Rejestru Sądowego następuje na podstawie postanowienia. §2. Postanowienia co do istoty sprawy są skuteczne i wykonalne z chwilą ich wydania, z wyjątkiem postanowień dotyczących wykreślenia podmiotu z Krajowego Rejestru Sądowego. §3. Postanowieniom dotyczącym stosowania środków przymusu sąd rejestrowy może nadać rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli wymaga tego interes wierzyciela lub innych osób."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{5}. Do wniosku o wpis, który dotyczy zmiany umowy spółki lub statutu spółki albo innych osób prawnych, należy dołączyć także jednolity tekst umowy lub statutu, z uwzględnieniem wprowadzonych zmian."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{9}. §1. Koszty postępowania rejestrowego ponosi podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. §2. Koszty postępowania wszczętego przez osobę, która nie jest upoważniona do działania w imieniu podmiotu podlegającego obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, ponosi wnioskodawca, chyba że wniosek jego został uwzględniony w całości lub w istotnej części.\"; 3) skreśla się art. 918; 4) w art. 920{1} w § 1 wyrazy \"Przepisy art. 913-920\" zastępuje się wyrazami \"Przepisy art. 913-917, 919 i 920\"."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{3}. §1. Wniosek o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego składa podmiot, którego dotyczy obowiązek wpisu, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. §2. Wniosek o wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego przedsiębiorstwa państwowego podzielonego w celu utworzenia dwóch lub więcej przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstwa państwowego zlikwidowanego składa organ założycielski tego przedsiębiorstwa."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{2}. W sprawach rejestrowych wyłącznie właściwy jest sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podmiotu, którego wpis dotyczy (sąd rejestrowy)."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{1}. §1. Przepisy zawarte w dziale niniejszym stosuje się do postępowania w sprawach o wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym (sprawach rejestrowych). §2. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do innych postępowań rejestrowych prowadzonych przez sądy, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_769_694","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 694{4}. §1. Do wniosku o wpis podmiotu podlegającego obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego należy dołączyć uwierzytelnione notarialnie wzory podpisów osób upoważnionych do reprezentowania tego podmiotu. §2. Obowiązek złożenia wzoru podpisów istnieje także w przypadku zmiany osób upoważnionych do reprezentowania podmiotu wpisanego do Krajowego Rejestru Sądowego. §3. Wzory podpisów mogą być złożone również przed sędzią lub upoważnionym pracownikiem sądu. §4. Dokumenty, na których podstawie dokonuje się wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, powinny być złożone w oryginałach albo poświadczonych urzędowo odpisach lub wyciągach."}
{"id":"1997_769_7","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Do postępowania przed sądami rejestrowymi stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_769_70","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469 i Nr 104, poz. 661) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wspólne jednostki badawczo-rozwojowe tworzy się w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie przepisów Kodeksu handlowego i rejestruje się zgodnie z przepisami o Krajowym Rejestrze Sądowym; w sprawach nie uregulowanych w przepisach Kodeksu handlowego i o Krajowym Rejestrze Sądowym do tych jednostek stosuje się przepisy niniejszej ustawy.\"; 2) w art. 8: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wykreślenie jednostki badawczo-rozwojowej z Krajowego Rejestru Sądowego następuje z urzędu z chwilą wpisania do tego rejestru przedsiębiorstwa państwowego powstałego w wyniku przekształcenia tej jednostki.\", b) w ust. 3 wyrazy \"z rejestru jednostek badawczo-rozwojowych\" zastępuje się wyrazami \"z Krajowego Rejestru Sądowego\"; 3) użyte w art. 9 w ust. 2 i w art. 10 w ust. 4 wyrazy \"z rejestru jednostek badawczo-rozwojowych\" zastępuje się wyrazami \"z Krajowego Rejestru Sądowego\"; 4) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Jednostka badawczo-rozwojowa podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 2. Jednostka badawczo-rozwojowa uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\"."}
{"id":"1997_769_71","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733 i Nr 114, poz. 740) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prowadzącym działalność gospodarczą, zwanym dalej \"przedsiębiorcą\", może być osoba fizyczna, osoba prawna, a także spółka jawna i spółka komandytowa.\"; b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 4. Z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, zwolnione są osoby fizyczne: 1) prowadzące działalność gospodarczą osobiście, z której zarobek stanowi dodatkowe źródło dochodu (uboczne zajęcie zarobkowe), jeżeli przedmiotem tej działalności są: a) wytwarzanie przedmiotów użytku osobistego, domowego i gospodarskiego oraz rękodzieła ludowego i artystycznego, b) naprawy i konserwacje przedmiotów użytku osobistego, domowego i gospodarskiego oraz mieszkań, a także wykonywanie innych usług z użyciem materiałów i narzędzi własnych lub powierzonych, z wyjątkiem zarobkowego przewozu osób, c) czynności handlowe polegające na sprzedaży nie przetworzonych produktów rolnych, ogrodniczych, sadowniczych, hodowlanych, w tym mięsa z uboju gospodarczego, runa leśnego, owoców leśnych, posiłków domowych, a także przedmiotów określonych w lit. a), 2) podejmujące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, ogrodnictwa oraz sadownictwa.\"; 2) skreśla się art. 8-10; 3) skreśla się rozdział 2 \"Postępowanie ewidencyjne\"; 4) w art. 20: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby (miejsca zamieszkania), a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy - również ich imiona i nazwiska, 2) określenie przedmiotu działalności gospodarczej, 3) wskazanie miejsca wykonywania działalności gospodarczej, 4) wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej.\", b) po ust. 3 dodaje się nowy ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Organ koncesyjny może zobowiązać wnioskodawcę do przedstawienia w wyznaczonym terminie określonych informacji i dokumentów mogących uprawdopodobnić, że spełni on warunki wykonywania działalności gospodarczej, które będą określone w koncesji lub wynikają z odrębnych przepisów.\", c) dotychczasowy ust. 3a oznacza się jako ust. 3b i nadaje mu brzmienie: \"3b. Minister właściwy do udzielania koncesji może, w drodze rozporządzenia, określić rodzaje dokumentów i zakres informacji, o których mowa w ust. 3a.\"; 5) w art. 22a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Koncesja może być cofnięta także w przypadku: 1) zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej, 2) prawomocnego orzeczenia sądu zakazującego osobie fizycznej prowadzenia działalności gospodarczej objętej koncesją.\"."}
{"id":"1997_769_72","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz.U. Nr 17, poz. 92) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Cechy rzemieślnicze, izby rzemieślnicze i Związek Rzemiosła Polskiego podlegają obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 2. Organizacje, o których mowa w ust. 1, uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\"."}
{"id":"1997_769_73","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86 i z 1996 r. Nr 27, poz. 118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Stowarzyszenie podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, o ile przepis ustawy nie stanowi inaczej.\", b) skreśla się ust. 2-4; 2) w art. 17: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. O wpisaniu stowarzyszenia do Krajowego Rejestru Sądowego sąd rejestrowy zawiadamia założycieli oraz organ nadzorujący, przesyłając jednocześnie temu organowi statut.\"; 3) skreśla się art. 18 i 19; 4) w art. 37 w ust. 2 w pkt 3 wyrazy \"z rejestru stowarzyszeń\" zastępuje się wyrazami \"z Krajowego Rejestru Sądowego\"; 5) w art. 43 w pkt 1 wyrazy \"art. 17-20\" zastępuje się wyrazami \"art. 17, art. 20\"."}
{"id":"1997_769_74","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 7 kwietnia 1989 r. o związkach zawodowych rolników indywidualnych (Dz.U. Nr 20, poz. 106 i Nr 21, poz. 115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Związek zawodowy rolników indywidualnych podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Związek uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego, zwanego dalej \"rejestrem\".\"; 2) skreśla się art. 7; 3) w art. 9 w ust. 6 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Do spraw, o których mowa w ust. 1-4, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, z tym że sąd orzeka w tych sprawach po przeprowadzeniu rozprawy.\"."}
{"id":"1997_769_75","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz.U. Nr 33, poz. 175 i Nr 41, poz. 229 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 88) skreśla się art. 3."}
{"id":"1997_769_76","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym niektórych podmiotów gospodarczych (Dz.U. Nr 35, poz. 194) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Organizacje, o których mowa w niniejszej ustawie, podlegają obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 2. Organizacje, o których mowa w ust. 1, uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\"."}
{"id":"1997_769_77","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. W ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz.U. Nr 35, poz. 195, z 1992 r. Nr 75, poz. 368 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Izby gospodarcze podlegają obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 2. Izby gospodarcze uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\"; 2) skreśla się art. 9 i 10; 3) w art. 11 w ust. 4 wyrazy \"art. 8-10\" zastępuje się wyrazami \"art. 8\"; 4) w art. 12{1} w ust. 5 wyrazy \"do rejestru izb gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \" do Krajowego Rejestru Sądowego\"."}
{"id":"1997_769_78","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W ustawie z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 253 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 464 i Nr 114, poz. 492, z 1995 r. Nr 90, poz. 446 oraz z 1996 r. Nr 114, poz. 542) w art. 3 skreśla się pkt 21."}
{"id":"1997_769_79","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554 i Nr 107, poz. 685) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Towarzystwo podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 3. Towarzystwo uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\", b) skreśla się ust. 4 i 5; 2) w art. 27 w ust. 2 wyraz \"rejestru\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"; 3) użyte w art. 37m w pkt 2, w art. 39a w ust. 2 w pkt 1 oraz w art. 41 w ust. 2 wyrazy \"rejestru handlowego\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"."}
{"id":"1997_769_8","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Rejestr jest jawny. 2. Każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w Rejestrze za pośrednictwem Centralnej Informacji. 3. Każdy ma prawo otrzymać poświadczone odpisy, wyciągi i zaświadczenia o danych zawartych w Rejestrze."}
{"id":"1997_769_80","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 88, poz. 554 i Nr 96, poz. 589) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Związek zawodowy podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym, zwanym dalej \"rejestrem\". 2. Jeżeli komitet założycielski nie złoży w terminie 30 dni od dnia założenia związku wniosku o rejestrację, uchwała o utworzeniu związku traci moc. 3. Postępowanie w sprawach rejestracji jest wolne od opłat sądowych.\"; 2) w art. 15 skreśla się ust. 2; 3) w art. 17 skreśla się ust. 3; 4) w art. 18 skreśla się ust. 3 i 4; 5) w art. 36: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli środki określone w ust. 2 okażą się bezskuteczne, sąd rejestrowy, na wniosek Ministra Sprawiedliwości, orzeka o skreśleniu związku zawodowego z rejestru. Od tego orzeczenia przysługuje apelacja.\", b) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"związków zawodowych\"."}
{"id":"1997_769_81","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz.U. Nr 55, poz. 235 i z 1996 r. Nr 34, poz. 148) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Związek pracodawców podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. 2. Jeżeli komitet założycielski nie złoży w terminie 30 dni od dnia założenia związku wniosku o rejestrację, uchwała o utworzeniu związku traci moc.\"; 2) w art. 11 skreśla się ust. 3; 3) w art. 12: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyraz \"rejestru\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\", b) skreśla się ust. 3; 4) w art. 13 skreśla się ust. 3; 5) w art. 14: a) skreśla się pkt 2, b) w pkt 3 wyraz \"rejestru\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"; 6) w art. 19: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli środki określone w ust. 2 okażą się bezskuteczne, sąd rejestrowy, na wniosek Ministra Sprawiedliwości, orzeka o skreśleniu związku pracodawców z Krajowego Rejestru Sądowego. Od tego orzeczenia przysługuje apelacja.\", b) w ust. 5 wyraz \"rejestru\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"."}
{"id":"1997_769_82","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i z 1997 r. Nr 104, poz. 661) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. 2. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\"; 2) w art. 60 w ust. 5 wyrazy \"z rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej\" zastępuje się wyrazami \"z Krajowego Rejestru Sądowego\"."}
{"id":"1997_769_83","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 9 wyrazy \"podmiotem gospodarczym\" zastępuje się wyrazami \"podmiotem gospodarki narodowej\", b) pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) podmiot gospodarki narodowej - osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej oraz osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą,\"; 2) w art. 3 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"podmiotów gospodarki narodowej\"; 3) w art. 29 w ust. 2 wyrazy \"podmiotów gospodarczych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej\" zastępuje się wyrazami \"podmiotów gospodarki narodowej\"; 4) w art. 30 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Podmioty gospodarcze oraz inne osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej\" zastępuje się wyrazami \"Podmioty gospodarki narodowej\"; 5) w art. 38 w ust. 2 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"podmiotów gospodarki narodowej prowadzących działalność gospodarczą\"; 6) w art. 42: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"i jednostkach wyodrębnionych tych podmiotów\", - skreśla się pkt 2, - w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 8 w brzmieniu: \"8) o ich jednostkach lokalnych w zakresie informacji określonych w pkt 1 i pkt 4-7.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jednostką lokalną jest zorganizowana całość (zakład, oddział, filia) położona w miejscu zidentyfikowanym odrębnym adresem, pod którym lub z którego prowadzona jest działalność co najmniej przez jedną osobę pracującą.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Podmioty określone w ust. 2 są zobowiązane do składania w urzędzie statystycznym województwa, na terenie którego mają siedzibę, wniosku o wpis do rejestru podmiotów wraz z wypisem (wyciągiem, zaświadczeniem) potwierdzającym ich powstanie lub podjęcie działalności, wniosku o zmianę cech objętych wpisem oraz wniosku o skreślenie - w ciągu 14 dni od zaistnienia okoliczności uzasadniających wpis, zmianę lub skreślenie.\", d) skreśla się ust. 5, e) skreśla się ust. 8; 7) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Urzędy statystyczne wydają wpisanym do rejestru podmiotów osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą zaświadczenia o nadanym im i ich jednostkom lokalnym numerze identyfikacyjnym wraz z zakodowanymi cechami i opisem tych cech niezwłocznie, nie później niż w ciągu 14 dni od daty otrzymania wniosku.\"; 8) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organy prowadzące urzędowe rejestry, z wyjątkiem rejestrów sądowych i systemy informacyjne administracji publicznej zawierające dane o poszczególnych podmiotach są obowiązane do wpisywania numeru identyfikacyjnego podmiotu nadanego w rejestrze podmiotów, posługiwania się nim przy przekazywaniu informacji oraz stosowania jednolitych oznaczeń kodowych opisu podstawowych cech podmiotu, kodowanych według standardów klasyfikacyjnych.\"; 9) w art. 45 w ust. 1 po wyrazach \"pkt 1-6\" dodaje się wyrazy \"(z wyłączeniem identyfikatora systemu ewidencji ludności) oraz numeru identyfikacyjnego\"; 10) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, sposób i metodologię prowadzenia rejestru podmiotów. 2. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\".\"; 11) skreśla się art. 63 i 64; 12) użyte w art. 2 w pkt 4 i 6 oraz w art. 5 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy, inna osoba prawna i jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"podmiot gospodarki narodowej\"."}
{"id":"1997_769_84","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 680) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Stowarzyszenie kultury fizycznej oraz związek sportowy podlegają obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Stowarzyszenie kultury fizycznej oraz związek sportowy uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.\", d) skreśla się ust. 4, e) skreśla się ust. 6; 2) w art. 17 w ust. 1 w pkt 4 wyraz \"rejestru\" zastępuje się wyrazami \"Krajowego Rejestru Sądowego\"."}
{"id":"1997_769_85","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. W ustawie z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. Nr 149, poz. 703) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 wyrazy \"przedmiotów obciążonych zastawem rejestrowym\" zastępuje się wyrazami \"przedmiotu zastawu rejestrowego\"; 2) w art. 22 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazie \"rzeczy\" dodaje się przecinek i wyrazy \"wierzytelności i prawa\"; 3) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wierzytelność zabezpieczona zastawem rejestrowym ulega zaspokojeniu do wysokości wartości przedmiotu zastawu rejestrowego przejętego na własność przez zastawnika. Jeżeli wartość przedmiotu zastawu rejestrowego przewyższa wysokość wierzytelności zabezpieczonej zastawem rejestrowym, zastawnik jest zobowiązany do uiszczenia kwoty nadwyżki w terminie 14 dni od dnia przejęcia.\"; 4) w art. 24 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Sprzedaż przedmiotu zastawu rejestrowego, o której mowa w ust. 1, ma takie same skutki, jak sprzedaż w postępowaniu egzekucyjnym.\"; 5) w art. 26 po wyrazach \"może żądać\" dodaje się wyrazy \"od dłużnika, nawet jeżeli nie jest on zastawcą\"; 6) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Jeżeli zastawnikiem jest bank zagraniczny, jego wierzytelność może być zaspokojona w walutach obcych, jeżeli przewiduje to umowa zastawnicza. Zaspokojenie następuje za pośrednictwem banku, który na podstawie odrębnych przepisów jest upoważniony do skupu i sprzedaży walut obcych, wskazanego przez zastawnika.\"; 7) w art. 37 w ust. 2 po wyrazie \"lub\" dodaje się wyrazy \"zastawcy i\"; 8) w art. 39 w ust. 3 po wyrazach \"ust. 2\" dodaje się wyrazy \"lub nieprawidłowo wypełniony albo nie opłacony\"; 9) w art. 40 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"zmianę oraz\"; 10) w art. 41: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wpis do rejestru zastawów polega na wprowadzeniu do tego rejestru danych zawartych w postanowieniu sądu niezwłocznie po jego wydaniu. Jednak wykreślenie zastawu rejestrowego następuje po uprawomocnieniu się postanowienia.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Od postanowienia w przedmiocie wpisu do rejestru zastawów przysługuje apelacja.\"; 11) w art. 48 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. Księgi banków, wyciągi z tych ksiąg podpisane przez te banki i opatrzone ich pieczęcią oraz wszelkie w ten sam sposób wystawione oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności bądź stwierdzające udzielenie kredytu, jego wysokość i warunki spłaty mają moc prawną dokumentów urzędowych oraz stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych, w szczególności wpisu hipoteki umownej oraz rejestrach publicznych.\" \"; 12) w art. 50: a) w ust. 1 wyrazy \"3 miesiący\" zastępuje się wyrazami \"6 miesięcy\", b) w ust. 2 wyrazy \"3 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"6 miesięcy\"."}
{"id":"1997_769_86","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Ilekroć w przepisach ustaw innych niż wymienione w niniejszym rozdziale jest mowa o rejestrach: handlowym, przedsiębiorstw państwowych, stowarzyszeń, fundacji oraz o ewidencji działalności gospodarczej, rozumie się przez to Krajowy Rejestr Sądowy."}
{"id":"1997_769_87","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_769_88","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych ustawą - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym, z wyjątkiem: 1) przepisów art. 6, art. 19 ust. 4, art. 48, art. 54, art. 83 i art. 87, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) przepisów art. 85, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_769_9","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Dla podmiotu wpisanego do Rejestru prowadzi się odrębne akta rejestrowe obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu."}
{"id":"1997_770_1","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1997_770_10","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Podmiot podlegający zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej wpisuje się do tego rejestru z urzędu. 2. Sąd rejestrowy może z urzędu wezwać podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, do uzupełnienia wniosku, zgodnie z przepisami ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. 3. W razie nieuzupełnienia danych pomimo wezwania, sąd rejestrowy umarza postępowanie o wpis. 4. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 3, nie stanowi przeszkody do dokonania wpisu podmiotu do rejestru na jego wniosek."}
{"id":"1997_770_11","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przechowywania dotychczasowych rejestrów i przekazywania akt rejestrowych oraz wydawania z nich odpisów, wyciągów i zaświadczeń. Rozdział 2 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"1997_770_12","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 57, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 96, poz. 478, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 151 wyrazy \"podmiotem gospodarczym\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcą\"."}
{"id":"1997_770_13","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz.U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349, z 1990 r. Nr 55, poz. 320, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 592) w art. 1 wyrazy \"Podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazem \"Przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_14","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349 i Nr 117, poz. 751) użyte w art. 1 w § 1-3, w art. 3 w § 3, w art. 5 w § 1 oraz w art. 9 w § 3 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_15","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W dekrecie z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach (Dz.U. Nr 41, poz. 312 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 4 w ust. 2 wyrazy \"inne podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"inni przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_16","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i poz. 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53 i Nr 65, poz. 309, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643 i Nr 117, poz. 752) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 479{6} wyrazy \"podmiot ten\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorca ten\"; 2) w art. 479{7} wyrazy \"podmioty gospodarcze będące jednostkami organizacyjnymi, nie mającymi osobowości prawnej, utworzone\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorcy będący jednostkami organizacyjnymi, nie mającymi osobowości prawnej, utworzonymi\"; 3) w art. 479{8} wyrazy \"tego podmiotu\" zastępuje się wyrazami \"tego przedsiębiorcy\"; 4) użyte w art. 87 w § 2 dwukrotnie, w art. 133 w § 2a, w art. 479{1} w § 1 i w § 2 w pkt 2, w art. 479{2} w § 1, w art. 479{6} dwukrotnie, w art. 479{8}, w art. 479{13} w § 1 oraz w tytule działu II tytułu III księgi drugiej części drugiej w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_17","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40 i z 1996 r. Nr 7, poz. 44 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688 i Nr 115, poz. 741) w art. 2 w ust. 5 w pkt 5 wyrazy \"podmiotami gospodarczymi\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcami\"."}
{"id":"1997_770_18","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 4 wyrazy \"podmioty gospodarcze nie będące jednostkami organizacyjnymi\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców nie będących jednostkami organizacyjnymi\"; 2) w art. 139 w ust. 5 wyrazy \"podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorców\"; 3) użyte w art. 2, w art. 6 w ust. 2 w pkt 6, w art. 17 w ust. 7, w art. 18 w ust. 2-4, w art. 20 w ust. 4, w art. 22 w pkt 2, w art. 25 w ust. 3, w art. 140 w pkt 1, w art. 174 w ust. 3, w art. 189 w ust. 3, w art. 208 w ust. 1, w art. 217 w ust. 1 oraz w art. 221 w ust. 1 w zdaniu wstępnym i w ust. 2 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_19","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688 i Nr 117, poz. 753) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 2 w pkt 3 wyrazy \"podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorców\"; 2) w art. 50 w ust. 1 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_2","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Sprawy wszczęte z wniosku przedsiębiorcy o dokonanie pierwszego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, organ ewidencyjny przekazuje właściwemu sądowi rejonowemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy, zwanemu dalej \"sądem rejestrowym\". 2. Sąd rejestrowy rozpoznaje sprawę, o której mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. 3. Sąd rejestrowy może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_770_20","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641 oraz z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485 i Nr 102, poz. 643) użyte w art. 113 w § 1, w art. 114 oraz w art. 115 w § 1 i 2 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_21","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz.U. z 1993 r. Nr 26, poz. 117 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 1 wyrazy \"w podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorców\"; 2) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku dokonania wynalazku przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorcy temu przysługuje prawo korzystania z wynalazku we własnym zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że prawo do uzyskania patentu na taki wynalazek przysługuje w całości lub w części przedsiębiorcy.\"; 3) w art. 98: a) w ust. 1 wyrazy \"podmiotu gospodarczego lub przekazać wynalazek do korzystania przez ten podmiot\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorcy lub przekazać wynalazek do korzystania przez tego przedsiębiorcę\", b) w ust. 2 wyrazy \"podmiotowi gospodarczemu, pod warunkiem przejęcia go przez ten podmiot\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorcy, pod warunkiem przejęcia go przez tego przedsiębiorcę\"; 4) w art. 98a: a) w ust. 1 wyrazy \"podmiot gospodarczy, gdy podmiotowi\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorcę, gdy przedsiębiorcy\", b) w ust. 2 wyrazy \"podmiot gospodarczy w słusznej proporcji do korzyści uzyskanych z wynalazku przez ten podmiot\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorca w słusznej proporcji do korzyści uzyskanych z wynalazku przez tego przedsiębiorcę\"; 5) w art. 111 w ust. 1 wyrazy \"w podmiocie gospodarczym\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorcy\"; 6) użyte w art. 9 w ust. 2, w art. 20 w ust. 4, w art. 60 w ust. 2, w art. 75, w art. 83, w art. 100 oraz w art. 124 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_22","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r Nr 21, poz. 124, z 1988 r. Nr 20, poz. 134, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 43, poz. 251 i Nr 55, poz. 319, z 1991 r. Nr 53, poz. 226 i Nr 55, poz. 237, z 1994 r. Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 16, poz. 77 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 87, poz. 396 i Nr 147, poz. 687) w art. 241{14} w § 2 wyrazy \"ogólnokrajowe podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"ogólnokrajowych przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_23","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200) w art. 14 w ust. 3 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_24","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296 i Nr 96, poz. 592) w art. 3 w pkt 8 wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_25","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486, Nr 134, poz. 646, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 75, poz. 357) w art. 26: a) w ust. 2a wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcę\", b) ust. 2b otrzymuje brzmienie: \"2b. Przepis ust. 2a stosuje się do przedsiębiorców, którzy zgodnie z odrębnymi przepisami obowiązani są do prowadzenia ksiąg rachunkowych, oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów.\"."}
{"id":"1997_770_26","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 106, poz. 675) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 wyrazy \"podmiotem gospodarczym\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcą\"; 2) w art. 37a w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"w podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorców\"; 3) w art. 42: a) w ust. 1 wyrazy \"w podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\", b) w ust. 3 wyrazy \"w podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_27","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz.U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148 i Nr 74, poz. 442, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480 oraz z 1994 r. Nr 121, poz. 591) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 3 wyrazy \"zagraniczne oraz polskie podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"zagraniczni i polscy przedsiębiorcy\"; 2) w art. 18 wyrazy \"Zagraniczne i polskie podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"Zagraniczni i polscy przedsiębiorcy\"; 3) w art. 22 wyrazy \"krajowymi podmiotami gospodarczymi\" zastępuje się wyrazami \"krajowymi przedsiębiorcami\"; 4) w art. 27 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"przez te podmioty\" zastępuje się wyrazami \"przez tych przedsiębiorców\"; 5) w art. 35 wyrazy \"polskim podmiotom gospodarczym będącym\" zastępuje się wyrazami \"polskim przedsiębiorcom będącym\"; 6) użyte w art. 1 w ust. 1 i 2, w art. 3 w pkt 1 w lit. f) i dwukrotnie w pkt 2, w art. 6 w ust. 1, 2 w pkt 1-3 i w ust. 5, w art. 9 w ust. 1, w art. 13 w ust. 1 i 2, w art. 27 w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 29, w art. 36 w ust. 4 oraz w art. 37 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"zagraniczny podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"zagraniczny przedsiębiorca\"; 7) użyte w art. 1 w ust. 2, w art. 3 w pkt 1, w art. 7 w pkt 5 oraz w art. 12 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"polski podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"polski przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_28","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183) w art. 56 w § 3 wyrazy \"w podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_29","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 732) użyte w art. 9 w ust. 5 dwukrotnie, w ust. 6 w pkt 5, w ust. 7 w pkt 1 i 4, w ust. 8 i w ust. 9, w art. 18 w ust. 6 w pkt 6, w ust. 7a i w ust. 8 w pkt 4, w art. 18{1}, w art. 45{2} w ust. 3 oraz w art. 45{3} w ust. 4 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_3","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Sprawy wszczęte z wniosku przedsiębiorcy o dokonanie dalszych wpisów do ewidencji działalności gospodarczej, a nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, organ ewidencyjny przekazuje właściwemu sądowi rejestrowemu. Przepisy art. 2 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. Organ ewidencyjny przekazuje również właściwemu sądowi rejestrowemu akta przedsiębiorcy, którego sprawa dotyczy. 3. Sąd rejestrowy dokonuje z urzędu wpisu podmiotu do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1997_770_30","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 oraz z 1996 r. Nr 114, poz. 542 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 36 w ust. 5 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_31","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661) w art. 15 w ust. 3 wyrazy \"podmioty gospodarcze wdrażające\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców wdrażających\"."}
{"id":"1997_770_32","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 85, poz. 426) w art. 32 w ust. 2 wyrazy \"inne podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"innych przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_33","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733 i Nr 114, poz. 740) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) w ust. 3 w pkt 4 i w ust. 3a wyrazy \"tego podmiotu\" zastępuje się wyrazami \"tego przedsiębiorcy\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepis ust. 3 stosuje się do przedsiębiorców, którzy zgodnie z odrębnymi przepisami obowiązani są do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów.\"; 2) w art. 24a w ust. 1 wyrazy \"Podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy prowadzący\"; 3) w art. 25a w ust. 1 wyrazy \"w podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorców\"; 4) w art. 25c w ust. 1 wyrazy \"w podmiocie gospodarczym\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorcy\"; 5) w art. 47 w ust. 3 wyrazy \"Podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy prowadzący\"; 6) użyte w art. 2 w ust. 2, w art. 3 w ust. 1, 2, 3 w zdaniu wstępnym i w pkt 1, w ust. 3a-3c, w art. 4 w ust. 1, w art. 5, w art. 6 w ust. 1 dwukrotnie i w ust. 2, w art. 7, w art. 12 w ust. 1-3, w art. 15 w ust. 2, w art. 16 w ust. 1 w pkt 1 dwukrotnie, w art. 18, w art. 22 w ust. 6, w art. 22a w ust. 1 w pkt 1 i 4, w art. 24a w ust. 2, w art. 25, w art. 25a w ust. 3, w art. 25b w ust. 1 i 2 oraz w art. 49 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_34","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117 i Nr 24, poz. 119, Nr 79, poz. 449 i Nr 88, poz. 554) użyte w art. 13 w ust. 3, w art. 26 w ust. 2 oraz w art. 48 w ust. 3 dwukrotnie w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_35","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 79, poz. 484 i Nr 114, poz. 740) w art. 21 w ust. 1 wyrazy \"inne podmioty gospodarcze uczestniczące w obrotach z zagranicą są obowiązane\" zastępuje się wyrazami \"inni przedsiębiorcy uczestniczący w obrotach z zagranicą są obowiązani\"."}
{"id":"1997_770_36","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz.U. Nr 17, poz. 92) w art. 4 w ust. 1 w pkt 3 wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_37","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 115, poz. 741) w art. 7 w ust. 1 w pkt 4wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_38","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz.U. Nr 33, poz. 175 i Nr 41, poz. 229 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 88) użyte w art. 2 w ust. 1 i w ust. 2 w pkt 2 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_39","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym niektórych podmiotów gospodarczych (Dz.U. Nr 35, poz. 194) użyte w tytule ustawy, w art. 1 w ust. 1 w zdaniu wstępnym oraz w art. 2 w zdaniu wstępnym i w pkt 3 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_4","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Wnioski, o których mowa w art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1, nie podlegają opłacie sądowej."}
{"id":"1997_770_40","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz.U. Nr 35, poz. 195, z 1992 r. Nr 75, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189) użyte w art. 5 w ust. 2 w pkt 6 oraz w art. 12{1} w ust. 1 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_41","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz.U. Nr 73, poz. 434 i z 1991 r. Nr 7, poz. 24) w art. 2 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_42","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o likwidacji Wspólnoty Węgla Kamiennego i Wspólnoty Energetyki i Węgla Brunatnego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 14, poz. 89) w art. 8 w ust. 2 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_43","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318 i Nr 118, poz. 754) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 3 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) umowy zawierane między przedsiębiorcami, między związkami tych przedsiębiorców oraz między przedsiębiorcami i związkami albo niektóre postanowienia tych umów,\", b) pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"6) pozycji monopolistycznej - rozumie się przez to pozycję przedsiębiorcy, polegającą na tym, że przedsiębiorca ten nie spotyka się z konkurencją na rynku krajowym lub lokalnym, 7) pozycji dominującej - rozumie się przez to pozycję przedsiębiorcy, polegającą na tym, że przedsiębiorca ten nie spotyka się z istotną konkurencją na rynku krajowym lub lokalnym; domniemywa się, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku przekracza 40%,\", c) w pkt 8 wyrazy \"podmioty gospodarcze, które\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców, którzy\"; 2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"niektóre podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"niektórych przedsiębiorców\"; 3) w art. 11: a) w ust. 2 w pkt 5 wyrazy \"w konkurujących ze sobą podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u konkurujących ze sobą przedsiębiorców\", b) w ust. 8 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dane charakteryzujące przedsiębiorców uczestniczących w łączeniu, ich związki z innymi przedsiębiorcami oraz zakres i obszar ich działania,\"; 4) w art. 11a w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zakazującą łączenia przedsiębiorców, jeżeli w jego wyniku przedsiębiorcy ci uzyskaliby lub umocnili pozycję dominującą na rynku,\"; 5) użyte we wstępie, w art. 1, w art. 2 w pkt 1, 2, 3 w lit. b) i c), w art. 4 w pkt 4, w art. 5 w ust. 1 w pkt 3 i 6, w art. 7 w ust. 1 w zdaniu wstępnym i w ust. 2 dwukrotnie, w art. 8 w ust. 3, w art. 9 w ust. 1, w tytule rozdziału 3, w art. 11 w ust. 1 i 2 w pkt 1, 2 dwukrotnie, 3, 4 i 6, w ust. 7 dwukrotnie i w ust. 8 w zdaniu wstępnym oraz w pkt 1 i 3, w art. 11a w ust. 1 w pkt 1, w ust. 2, w art. 11b w pkt 2 dwukrotnie, w art. 11d, w art. 11e, w art. 12 w ust. 2, 4 i 5, w art. 13, w art. 14 w ust. 2, w art. 15 w ust. 1, w art. 15a w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 16 w ust. 1, 2 w pkt 1 i 2 oraz w ust. 3, w art. 19 w ust. 1 w pkt 1, 3 i 4, w art. 19a w ust. 1 dwukrotnie, w art. 20 w ust. 1, 2 i 3 w pkt 1, w art. 20a w ust. 1, w art. 21 w ust. 2 w pkt 1 dwukrotnie oraz w art. 22 w ust. 1, 2, 3 i 4 w pkt 1 dwukrotnie i w ust. 5 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"; 6) użyty w art. 11a w ust. 4 w pkt 2 i w art. 20 w ust. 3 w pkt 2-5 w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"podmiot\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_44","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz.U. Nr 39, poz. 223, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 4 w ust. 2 w pkt 3 wyrazy \"podmiotom gospodarczym\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcom\"."}
{"id":"1997_770_45","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554 i Nr 107, poz. 685) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 61 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) nabyciu udziałów bądź akcji przedsiębiorcy, jeżeli przekraczają one 10% wartości nominalnego kapitału akcyjnego (zakładowego) tego przedsiębiorcy,\"; 2) użyte w art. 37e w ust. 1 oraz w art. 89a w ust. 2 w różnych przypadkach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_46","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 104, poz. 661) w art. 23 w ust. 2 w pkt 4 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_47","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 95, poz. 472 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443) w art. 86 w pkt 4 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_48","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 88, poz. 554) w art. 12 w ust. 1 wyrazy \"samodzielne podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"samodzielnych przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_49","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 675) w art. 42 w ust. 1 i 2 wyrazy \"podmiotu gospodarczego\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_5","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Sprawy o dokonanie pierwszego wpisu do dotychczasowego rejestru sądowego, wszczęte, a nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, sąd dotychczas właściwy przekazuje sądowi rejestrowemu. 2. Sąd rejestrowy rozpoznaje sprawę zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1. 3. Sąd rejestrowy może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1997_770_50","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 79, poz. 484) użyte w art. 19 w ust. 3, w art. 19a w ust. 1, w art. 26 w pkt 2 w lit. b), w art. 27 w ust. 1 oraz w art. 29 w ust. 5 dwukrotnie w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_51","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz.U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500 i Nr 96, poz. 590) użyte w art. 8 w ust. 2 w pkt 3 i w art. 14 w ust. 2 w pkt 4 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_52","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24 i Nr 107, poz. 689) w art. 5 w ust. 3 w zdaniu wstępnym wyrazy \"podmiotu gospodarczego\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_53","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz.U. Nr 41, poz. 179 i Nr 105, poz. 452 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 76 wyrazy \"Podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy prowadzący\"."}
{"id":"1997_770_54","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) użyte w art. 23 w ust. 2 oraz w art. 29 w pkt 1 i 2 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_55","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz.U. Nr 75, poz. 332, z 1992 r. Nr 75, poz. 369 i z 1997 r. Nr 80, poz. 501) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 wyrazy \"krajowe podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"krajowych przedsiębiorców\"; 2) w art. 16 w ust. 1 wyrazy \"Zagraniczne podmioty gospodarcze, wykonujące\" zastępuje się wyrazami \"Zagraniczni przedsiębiorcy wykonujący\"; 3) w art. 23 w ust. 2 wyrazy \"Podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy prowadzący\"; 4) użyte w art. 1 w ust. 1, w art. 11 w ust. 1, w art. 12, w art. 13 oraz w art. 19 w pkt 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"zagraniczny podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"zagraniczny przedsiębiorca\"; 5) użyte w art. 6 w ust. 1 w zdaniu wstępnym i w art. 7 w ust. 1 w zdaniu wstępnym w różnych przypadkach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_56","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538 i Nr 96, poz. 592) użyte w art. 13 w pkt 8 w lit. a), w art. 24 w ust. 3 oraz w art. 41 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_57","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725) użyte w art. 6 w ust. 1, w art. 14 w ust. 3 oraz w art. 25 w ust. 2 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_58","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105 i Nr 71, poz. 449) użyte w art. 17 w ust. 1 w pkt 6 i w art. 35 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_59","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349) w art. 34 w pkt 7 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_6","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Sprawy o dokonanie dalszych wpisów do dotychczasowego rejestru sądowego, wszczęte, a nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, sąd dotychczas właściwy przekazuje sądowi rejestrowemu. Przepisy art. 5 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. Sąd dotychczas właściwy przekazuje sądowi rejestrowemu również akta podmiotu, którego sprawa dotyczy. 3. Sąd rejestrowy dokonuje z urzędu wpisu podmiotu do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1997_770_60","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 wyrazy \"Podmioty gospodarcze ubiegające się\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy ubiegający się\"; 2) w art. 50: a) w pkt 1 wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców\", b) w pkt 2 wyrazy \"podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców prowadzących\"."}
{"id":"1997_770_61","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685 i Nr 118, poz. 754) użyte w art. 7 w ust. 4, w art. 18a w ust. 21 w pkt 2 oraz w art. 26 w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_62","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. Nr 68, poz. 341, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1994 r. Nr 98, poz. 472, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 621 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 503) użyte w art. 14 oraz w art. 44 w ust. 1 i 2 w różnych przypadkach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_63","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 30 października 1992 r. o ochronie topografii układów scalonych (Dz.U. Nr 100, poz. 498 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku dokonania topografii przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorcy temu przysługuje prawo do reprodukcji chronionej topografii i jej wykorzystania w celach handlowych. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą inaczej ustalić zakres prawa do korzystania z topografii przez przedsiębiorcę, a także postanowić, że prawo do rejestracji topografii przysługuje w całości lub w części przedsiębiorcy.\", b) w ust. 4 wyrazy \"podmiotami gospodarczymi\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcami\"; 2) w art. 14 w ust. 2 wyrazy \"z podmiotem gospodarczym\" zastępuje się wyrazami \"z przedsiębiorcą\"."}
{"id":"1997_770_64","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 32 wyrazy \"podmioty gospodarcze przewidziane\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców przewidzianych\"."}
{"id":"1997_770_65","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo o miarach (Dz.U. Nr 55, poz. 248 i z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 16 w ust. 4 wyrazy \"podmiotu gospodarczego\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_66","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i z 1997 r. Nr 104, poz. 661) użyte w art. 3 w pkt 15, w art. 11 w ust. 2, w art. 26 w ust. 1 i 2 oraz w art. 27 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_67","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz.U. Nr 55, poz. 251 i z 1995 r. Nr 95, poz. 471) użyte w art. 1 w ust. 2, w art. 2 w pkt 3, w art. 7 w ust. 1 w pkt 2, w art. 14 w ust. 1 w pkt 1 oraz w art. 21 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_68","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 98, poz. 604) w art. 153 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_69","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz. U. Nr 127, poz. 584 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) użyte w art. 4 w ust. 2 i w art. 7 w ust. 2 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_7","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Podmiot podlegający zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, wpisany do ewidencji działalności gospodarczej lub do rejestru sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jest obowiązany do złożenia wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców. Przepis art. 50 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym stosuje się odpowiednio. 2. Wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców, sporządzony na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 19 ust. 2 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, składa się do organu ewidencyjnego lub odpowiednio do sądu prowadzącego dotychczasowy rejestr sądowy na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Organ ewidencyjny lub odpowiednio sąd prowadzący rejestr sądowy, na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, przekaże sądowi rejestrowemu, wraz z wnioskiem, akta dotyczące podmiotu. 4. Sąd rejestrowy prowadzi postępowanie zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1. Przepisu art. 19 ust. 3 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym nie stosuje się. 5. Sąd rejestrowy może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie podlega opłacie sądowej, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2."}
{"id":"1997_770_70","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 101, poz. 504, Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794, z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774 oraz z 1997 r. Nr 79, poz. 484 i Nr 113, poz. 734) w art. 4 w pkt 2 w lit. b) wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_71","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518) użyte w art. 2 w pkt 6 i w art. 7 w ust. 4 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_72","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369, z 1995 r. Nr 142, poz. 704 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osoby będące członkami zarządu, o których mowa w ust. 1, nie mogą uczestniczyć jako właściciele, wspólnicy, członkowie organów bądź opłacani doradcy u innych przedsiębiorców, jeżeli przedsiębiorcy ci są klientami banku.\"."}
{"id":"1997_770_73","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154 i Nr 79, poz. 484) w art. 1 w ust. 2 wyrazy \"podmiotom gospodarczym\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcom\"."}
{"id":"1997_770_74","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz.U. Nr 98, poz. 473 i z 1996 r. Nr 152, poz. 724) w art. 1a: a) w pkt 4 wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) producent cukru - przedsiębiorcę będącego właścicielem środków produkcji niezbędnych do wytworzenia cukru z buraków cukrowych pochodzących z kontraktacji prowadzonej przez tego przedsiębiorcę,\"."}
{"id":"1997_770_75","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 w ust. 1 wyrazy \"Podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy prowadzący\"; 2) w art. 12: a) w ust. 3 wyrazy \"podmioty gospodarcze, które\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców, którzy\", b) w ust. 4 wyrazy \"podmioty gospodarcze, które\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców, którzy\"; 3) w art. 14 wyrazy \"Podmioty gospodarcze uprawnione\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy uprawnieni\"; 4) w art. 16 w ust. 7: a) w pkt 1 wyrazy \"podmiot gospodarczy ubiegający się\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorcę ubiegającego się\", b) w pkt 2 wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorca\" oraz wyrazy \"podmiot ubiegający\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcę ubiegającego\"; 5) w art. 17 w ust. 1 wyrazy \"podmiotów gospodarczych, które\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców, którzy\"; 6) użyte w art. 8 w ust. 1 w pkt 1 i 3, w art. 10 w ust. 3, w art. 12 w ust. 5 w pkt 1 i 2 oraz w ust. 6 pkt 2-4, w art. 16 w ust. 3, w ust. 8 dwukrotnie i w ust. 10, w art. 17 w ust. 1 dwukrotnie i w ust. 3, w art. 18, w art. 19 w ust. 1, 2 w zdaniu wstępnym i w ust. 3 oraz w art. 20 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_76","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569 i Nr 107, poz. 692) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 49 w ust. 2 wyrazy \"polskie podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"polskich przedsiębiorców\"; 2) w art. 60 w ust. 4 wyrazy \"jednoosobowe podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazami \"jednoosobowi przedsiębiorcy\"; 3) użyte w art. 18 w ust. 7 dwukrotnie, w art. 19 w ust. 4, w art. 28 w ust. 5, w art. 50 w ust. 8 oraz w art. 54 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_77","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 3 wyrazy \"W podmiotach gospodarczych, w których\" zastępuje się wyrazami \"U przedsiębiorców, u których\"; 2) użyte w tytule ustawy, w art. 1, w art. 2 w pkt 2, w art. 4 w ust. 1 i 5 dwukrotnie, w art. 5 w ust. 1 i 2 oraz w art. 7 w ust. 4 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"w podmiocie gospodarczym\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"u przedsiębiorcy\"; 3) użyte w art. 2 w pkt 1, w art. 4 w ust. 1, 3a i 5 oraz w art. 6 w pkt 1 i 3 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_78","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484 i Nr 96, poz. 589) użyte w art. 2 w ust. 3 i w art. 5 ust. 3 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_79","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 504 i Nr 107, poz. 690) użyte w art. 2, w art. 3 w ust. 1 i 2, w art. 4 w ust. 1 w pkt 1 i 2 oraz w ust. 2 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"krajowy podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"krajowy przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_8","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 1, należy złożyć nie później niż do dnia 31 grudnia 2003 r. 2. W razie przekroczenia terminu określonego w ust. 1, wnioskodawca ponosi opłaty sądowe przewidziane w postępowaniu rejestrowym."}
{"id":"1997_770_80","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591 i Nr 100, poz. 661) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 wyrazy \"podmioty gospodarcze przewidziane\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców przewidzianych\"; 2) użyte w art. 7 w ust. 1 w pkt 4 oraz w art. 32 w ust. 1 w pkt 8 w różnych przypadkach wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_81","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W ustawie z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz.U. Nr 90, poz. 446) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 52 wyrazy \"Podmioty gospodarcze, prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy, prowadzący\"; 2) użyte w art. 23 w ust. 4, w art. 24 w ust. 1 w pkt 1 i w ust. 3 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_82","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. W ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 14 w ust. 1 wyrazy \"podmiotu gospodarczego\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_83","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz.U. Nr 149, poz. 724) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 44: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"podmioty gospodarcze organizujące\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców organizujących\", b) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Przedsiębiorcy wymienieni w ust. 1 w pkt 2 są obowiązani do:\", c) w ust. 3 w pkt 2 wyrazy \"podmioty gospodarcze wymienione\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców wymienionych\"; 2) w art. 55: a) w ust. 2 wyrazy \"upoważnione podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"upoważnieni przedsiębiorcy prowadzący\", b) w ust. 5 wyrazy \"podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorcy prowadzący\"; 3) w art. 56 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepis ust. 3 nie dotyczy próbobiorców zatrudnionych u przedsiębiorców upoważnionych do oceny materiału siewnego, jeżeli pobierają próbki na zlecenie tych przedsiębiorców.\"; 4) w art. 63 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obrót materiałem siewnym mogą prowadzić przedsiębiorcy posiadający zezwolenie na prowadzenie tego obrotu, wydane przez dyrektora okręgowego inspektoratu właściwego terytorialnie dla siedziby tego przedsiębiorcy.\"; 5) w art. 64: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Przedsiębiorcy prowadzący obrót materiałem siewnym są obowiązani:\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepis ust. 1 pkt 2 lit. b) stosuje się odpowiednio do przedsiębiorców sprzedających wytworzony przez nich materiał siewny.\"; 6) w art. 69 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcy\", b) w pkt 1 wyraz \"prowadzące\" zastępuje się wyrazem \"prowadzący\", c) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wytwarzający materiał siewny, jeżeli sprzedali go przedsiębiorcom nie prowadzącym obrotu materiałem siewnym.\"; 7) użyte w art. 55 w ust. 4, w art. 63 w ust. 2, w art. 65, w art. 67 w ust. 1 w pkt 2, w art. 68 w ust. 1 oraz w art. 69 w ust. 2 dwukrotnie w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_84","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 3) w art. 5 w ust. 1 w pkt 5 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_85","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 i Nr 102, poz. 474) w art. 2 w pkt 4 wyrazy \"podmioty gospodarcze\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_86","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. W ustawie z dnia 22 grudnia 1995 r. o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego (Dz.U. z 1996 r. Nr 6, poz. 42) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 2 w ust. 1 dwukrotnie oraz w art. 4 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"; 2) w art. 4 w ust. 1 wyrazy \"tego podmiotu\" zastępuje się wyrazami \"tego przedsiębiorcy\"."}
{"id":"1997_770_87","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 680) w art. 39 w ust. 2 wyrazy \"podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorcy prowadzący\"."}
{"id":"1997_770_88","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. W ustawie z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii (Dz.U. Nr 74, poz. 352) w art. 3 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_89","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679) w art. 34 użyte w ust. 2 dwukrotnie oraz w ust. 4 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_9","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Do czasu rejestracji, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, nie dłużej jednak niż do upływu terminu określonego w art. 8 ust. 1, dotychczasowe wpisy zachowują moc. 2. Do czasu rejestracji, o której mowa w ust. 1, w zakresie odpisów, wyciągów i zaświadczeń oraz skutków prawnych wpisów stosuje się przepisy obowiązujące do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_770_90","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz.U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775) użyte w art. 8 w ust. 1 i 2, w art. 22 w ust. 1 w zdaniu wstępnym oraz w art. 23 w ust. 1 w zdaniu wstępnym w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_91","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509) w art. 23 w ust. 4 wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorca\"."}
{"id":"1997_770_92","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. W ustawie z dnia 14 czerwca 1996 r. o łączeniu i grupowaniu niektórych banków w formie spółki akcyjnej (Dz.U. Nr 90, poz. 406 i Nr 156, poz. 775) w art. 12 w ust. 1 wyrazy \"jeden podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazami \"jednego przedsiębiorcę\"."}
{"id":"1997_770_93","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych (Dz.U. Nr 106, poz. 489) w art. 5 w ust. 7 w pkt 3 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_94","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603 i Nr 106, poz. 673) w art. 13: a) użyte w ust. 1 w pkt 2 i 3 wyrazy \"w podmiotach gospodarczych\" zastępuje się wyrazami \"u przedsiębiorców\", b) w ust. 2 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_95","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622 i z 1997 r. Nr 60, poz. 369) w art. 13 wyrazy \"Podmioty gospodarcze prowadzące\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy prowadzący\"."}
{"id":"1997_770_96","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 106, poz. 679) w art. 11 w ust. 1 i 3 wyrazy \"podmiotów gospodarczych\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorców\"."}
{"id":"1997_770_97","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44) w art. 12 wyrazy \"Podmioty gospodarcze, działające\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy, działający\"."}
{"id":"1997_770_98","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117 i Nr 64, poz. 407) w art. 293 w § 3 wyrazy \"Podmioty gospodarcze posiadające\" zastępuje się wyrazami \"Przedsiębiorcy posiadający\"."}
{"id":"1997_770_99","title":"Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z tym że przepisy art. 12-98 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_774_1","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 38 pkt 1 lit. f), który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2001 r.\"; 2) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. 1. Do dnia 31 grudnia 2001 r. podjęcie działalności gospodarczej przez osoby fizyczne wymaga wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wykonywanej na zasadach określonych w art. 88a-88g ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 i Nr 86, poz. 958). 2. Osoby fizyczne, które do dnia 31 grudnia 2000 r. wykonywały działalność gospodarczą nieobjętą obowiązkiem ewidencjonowania, są obowiązane w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w ust. 1, zgłosić wykonywanie tej działalności do ewidencji działalności gospodarczej. 3. Osoby fizyczne, które do dnia 31 grudnia 2000 r. wykonywały działalność gospodarczą jako wspólnicy spółek cywilnych, są obowiązane w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w ust. 1, dostosować formę wykonywanej działalności do wymogów tej ustawy.\"; 3) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sprawy wszczęte z wniosku przedsiębiorcy o dokonanie pierwszego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a niezakończone do dnia 31 grudnia 2001r., organ ewidencyjny przekazuje z dniem 1 stycznia 2002 r. właściwemu sądowi rejonowemu (sądowi gospodarczemu), o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, zwanemu dalej \"sądem rejestrowym\"; 4) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Sprawy wszczęte z wniosku przedsiębiorcy o dokonanie dalszych wpisów do ewidencji działalności gospodarczej, a nie zakończone do dnia 31 grudnia 2001r., organ ewidencyjny przekazuje z dniem 1 stycznia 2002 r. właściwemu sądowi rejestrowemu. Przepisy art. 2 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, organ ewidencyjny przekazuje właściwemu sądowi rejestrowemu zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorcy, którego sprawa dotyczy. 3. Sąd rejestrowy dokonuje z urzędu wpisu podmiotu do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1. Przepisu art. 694{6} § 2 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, sąd rejestrowy może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia złożonych wniosków oraz danych niezbędnych do dokonania wpisu z urzędu, zgodnie z wymogami ustawy, o której mowa w art. 1.\"; 5) w art. 4: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Wpis, o którym mowa w art. 3 ust. 3, jest wolny od opłaty sądowej.\"; 6) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Sprawy o dokonanie dalszych wpisów do dotychczasowych rejestrów sądowych, z wyjątkiem spraw podmiotów określonych w art. 10, wszczęte a niezakończone do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, sąd dotychczas właściwy rozpoznaje według przepisów dotychczasowych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 2001 r. 2. Jeżeli po dniu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, w trakcie rozpoznawania sprawy o dokonanie dalszych wpisów do dotychczasowych rejestrów sądowych, zostanie złożony wniosek o kolejny wpis, sąd dotychczas właściwy przekazuje wszystkie sprawy dotyczące tego podmiotu sądowi rejestrowemu. 3. Jeżeli po dniu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, postanowienie w przedmiocie wpisu do dotychczasowych rejestrów sądowych zostanie uchylone i sprawa zostanie przekazana do ponownego rozpoznania, podlega ona rozpoznaniu przez sąd rejestrowy zgodnie z przepisami tej ustawy. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia zawieszonego postępowania. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 lub 3, sąd rejestrowy dokonuje z urzędu pierwszego wpisu podmiotu do Krajowego Rejestru Sądowego, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1. Przepisu art. 694{6} § 2 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 lub 3, sąd rejestrowy może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia złożonych wniosków oraz danych niezbędnych do dokonania wpisu z urzędu, zgodnie z wymogami ustawy, o której mowa w art. 1. 6. Wpis, o którym mowa w ust. 4, jest wolny od opłaty sądowej.\"; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, wpisany do rejestru sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie ustawy, jest obowiązany do złożenia wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców. Przepis art. 50 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym stosuje się odpowiednio. 2. Podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, wpisany do ewidencji działalności gospodarczej na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2001 r. jest obowiązany do złożenia wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców.\"; 8) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców, sporządzony na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 19 ust. 2 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, składa się odpowiednio do organu ewidencyjnego lub do sądu prowadzącego dotychczasowy rejestr sądowy na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie ustawy. 2. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, organ ewidencyjny przekazuje właściwemu sądowi rejestrowemu zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorcy, którego sprawa dotyczy, z wyłączeniem akt dotyczących tego przedsiębiorcy. 3. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, sąd prowadzący rejestr sądowy na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie ustawy przekazuje właściwemu sądowi rejestrowemu akta dotyczące podmiotu objętego wnioskiem. 4. Sąd rejestrowy prowadzi postępowanie zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, oraz z uwzględnieniem art. 6. Przepisu art. 19 ust. 3 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz art. 130{1} Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. 5. Sąd rejestrowy może wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, o którym mowa w ust. 1. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest wolny od opłaty sądowej, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2.\"; 9) w art. 8 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"ust. 1\"; 10) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Do czasu rejestracji, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2003 r., zachowują moc dotychczasowe wpisy w ewidencji działalności gospodarczej. 2. Do czasu rejestracji, zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc dotychczasowe wpisy w rejestrach sądowych. 3. Do czasu rejestracji, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie odpisów, wyciągów i zaświadczeń oraz skutków prawnych wpisów, w przypadku określonym: 1) w ust. 1 - stosuje się przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2001 r., 2) w ust. 2 - stosuje się przepisy obowiązujące do dnia wejścia w życie ustawy.\"; 11) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. W stosunku do podmiotów wpisanych do rejestru handlowego przed dniem 1 stycznia 1989 r., które nie zostały wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego, stosowanie trybu określonego w art. 24 ustawy, o której mowa w art. 1, nie jest obowiązkowe.\"; 12) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Podmiot podlegający zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, wpisany do odpowiedniego rejestru przed dniem 1 stycznia 2001 r., wpisuje się do tego rejestru z urzędu. Przepisu art. 694{6} § 2 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się. 2. Wpis, o którym mowa w ust. 1, jest wolny od opłaty sądowej. 3. Sąd rejestrowy może z urzędu wezwać podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, do uzupełnienia wniosku, zgodnie z przepisami ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. 4. W razie nieuzupełnienia danych pomimo wezwania, sąd rejestrowy umarza postępowanie o wpis. 5. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 4, nie stanowi przeszkody do dokonania wpisu podmiotu do rejestru na jego wniosek. Wniosek złożony po umorzeniu postępowania podlega opłacie sądowej.\"; 13) po art. 10 dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu: \"Art. 10a. 1.Wpisując do Krajowego Rejestru Sądowego podmiot uprzednio wpisany do dotychczasowych rejestrów, sąd rejestrowy nie wpisuje: 1) danych wykreślonych z tych rejestrów, 2) danych z lat poprzedzających wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego, wymienionych w art. 40 pkt 2-5 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, 3) wzmianek o zmianach umowy zarejestrowanych w okresie między wpisaniem podmiotu do dotychczasowego rejestru a jego wpisaniem do Krajowego Rejestru Sądowego. 2. Podmiot podlegający wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego, uprzednio wpisany do dotychczasowych rejestrów, jest obowiązany złożyć tekst jednolity umowy lub statutu, uwzględniający wszystkie zmiany powstałe w okresie między wpisaniem podmiotu do dotychczasowego rejestru a zgłoszeniem do Krajowego Rejestru Sądowego. 3. Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, zostały pozbawione przez sąd prowadzący postępowanie upadłościowe prawa wykonywania działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółdzielni, i zostały wpisane do wykazów prowadzonych przez sądy gospodarcze oraz centralnej ewidencji wykazów, podlegają przerejestrowaniu, z urzędu, do rejestru dłużników niewypłacalnych. Sądy, które orzekły taki zakaz, do dnia 15 stycznia 2001 r. przesyłają właściwym sądom rejestrowym odpisy odpowiednich postanowień."}
{"id":"1997_774_10b","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym","text":"Art. 10b. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 marca 2001 r. jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców utworzony został w wyniku przekształcenia lub podziału innego podmiotu albo połączenia innych podmiotów, zamieszcza się w tym rejestrze wzmiankę o sposobie powstania podmiotu, a także oznaczenia poprzednich numerów rejestru. W przypadku, gdy podmiot utworzony został w wyniku połączenia innych podmiotów, w rejestrze zamieszcza się także numer i datę zawiadomienia Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia podmiotu, wymaganego przepisami o ochronie konkurencji i konsumentów. W przypadku, gdy łączenie nie podlega zgłoszeniu na podstawie tych przepisów, w rejestrze zamieszcza się wzmiankę o złożeniu przez podmiot oświadczenia stwierdzającego, że zamiar nie podlega zgłoszeniu. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się w dziale 1 rejestru przedsiębiorców.\"."}
{"id":"1997_774_2","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1997_775_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 18, poz. 82, z 1996 r. Nr 52, poz. 235, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 603 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 skreśla się pkt 3; 2) skreśla się rozdział 4."}
{"id":"1997_775_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1997 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 47, poz. 298 oraz z 2000 r. Nr 122, poz. 1319) w art. 16 skreśla się ust. 2."}
{"id":"1997_775_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 skreśla się ust. 4; 2) skreśla się dział III; 3) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Za zbywane w trybie określonym w art. 33 ust. 1 pkt 2 i 3 akcje należące do Skarbu Państwa zapłata może być dokonana w ratach, jeżeli zostanie zabezpieczona kwota pozostała do zapłaty po uiszczeniu pierwszej raty.\"; 4) w art. 51 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) akcjonariuszami spółki są wyłącznie osoby fizyczne, chyba że minister właściwy do spraw Skarbu Państwa zezwoli na uczestnictwo w spółce osobom prawnym,\"."}
{"id":"1997_775_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 4. 1. Postępowania o nabycie akcji lub udziałów jednoosobowych spółek Skarbu Państwa za wierzytelności, prowadzone na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 1, niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nabyciem akcji lub udziałów, umarza się. 2. Postępowania o przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z udziałem Skarbu Państwa i wierzycieli, prowadzone na podstawie przepisów działu III ustawy, o której mowa w art. 3, niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy aktem komercjalizacji, umarza się."}
{"id":"1997_775_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"1997_776_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje: 1) ewidencjonowanie, gromadzenie, udostępnianie, zarządzanie i korzystanie z dokumentów organów bezpieczeństwa państwa wytworzonych oraz gromadzonych od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 grudnia 1989 r., a także organów bezpieczeństwa Trzeciej Rzeszy Niemieckiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, dotyczących: a) popełnionych na osobach narodowości polskiej lub obywatelach polskich innych narodowości w okresie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1989 r.: - zbrodni nazistowskich, - zbrodni komunistycznych, - innych przestępstw stanowiących zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne, b) innych represji z motywów politycznych, jakich dopuścili się funkcjonariusze polskich organów ścigania lub wymiaru sprawiedliwości albo osoby działające na ich zlecenie, a ujawnionych w treści orzeczeń zapadłych na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. Nr 34, poz. 149, z 1993 r. Nr 36, poz. 159, z 1995 r. Nr 28, poz. 143 i z 1998 r. Nr 97, poz. 604), c) działalności organów bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5, 2) tryb postępowania w zakresie ścigania przestępstw określonych w pkt 1 lit. a, 3) ochronę danych osobowych osób pokrzywdzonych, 4) prowadzenie działań w zakresie edukacji publicznej."}
{"id":"1997_776_10","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Prezesa Instytutu Pamięci powołuje i odwołuje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, za zgodą Senatu, na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci, które zgłasza kandydata spoza swego grona. 2. Kadencja Prezesa Instytutu Pamięci trwa 7 lat, licząc od dnia złożenia ślubowania. Po upływie kadencji pełni on obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Instytutu Pamięci. 3. W okresie 3 miesięcy przed upływem kadencji Prezesa Instytutu Pamięci przewodniczący Kolegium Instytutu Pamięci ogłasza publiczny konkurs na to stanowisko według zasad i w trybie określonych przez Kolegium Instytutu Pamięci. W wypadku innej przyczyny opróżnienia stanowiska Prezesa Instytutu Pamięci, termin zgłaszania się kandydatów do konkursu na to stanowisko wynosi 30 dni od dnia ogłoszenia konkursu. Przesłuchania kandydatów na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci mają charakter publiczny. 4. Ta sama osoba nie może być Prezesem Instytutu Pamięci więcej niż przez dwie kolejne kadencje."}
{"id":"1997_776_11","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci może być powołany obywatel polski wyróżniający się wysokim walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci. 2. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana osoba, która pełniła służbę, pracowała lub była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa wymienionych w art. 5, ani też sędzia, który orzekając uchybił godności urzędu sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej. 3. Prezes Instytutu Pamięci nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu. 4. Prezes Instytutu Pamięci nie może wykonywać innych zajęć zawodowych, z wyjątkiem zajmowania stanowiska profesora szkoły wyższej. 5. Stanowiska Prezesa Instytutu Pamięci nie można łączyć z mandatem posła albo senatora. 6. Warunki, o których mowa w ust. 1, 2, 3 i 5, powinni spełniać również prokuratorzy i pracownicy Instytutu Pamięci, a także członkowie Kolegium Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_12","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Prezes Instytutu Pamięci składa przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej następujące ślubowanie: \"Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej służyć wiernie Narodowi Polskiemu, stać na straży prawa i strzec praworządności, obowiązki mojego urzędu wypełniać sumiennie, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości.\" Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania \"Tak mi dopomóż Bóg\"."}
{"id":"1997_776_13","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Kolegium Instytutu Pamięci wnioskuje o odwołanie Prezesa Instytutu Pamięci większością głosów, jeśli: 1) zrzekł się stanowiska, 2) z powodu choroby, ułomności lub upadku sił, stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków Prezesa Instytutu Pamięci, 3) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu, 4) sprzeniewierzył się celom ustawy."}
{"id":"1997_776_14","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Prezes Instytutu Pamięci nie może być, bez uprzedniej zgody Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności. Prezes Instytutu Pamięci nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego."}
{"id":"1997_776_15","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W Instytucie Pamięci tworzy się Kolegium Instytutu Pamięci, którego członków wybiera Sejm spoza swego grona na trwającą 9 lat kadencję spośród obywateli polskich wyróżniających się wysokimi walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci. 2. W skład Kolegium Instytutu Pamięci wchodzi 9 członków. 3. Członkostwo w Kolegium Instytutu Pamięci ustaje wskutek: 1) śmierci, 2) rezygnacji, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu, 4) odwołania przez Kolegium Instytutu Pamięci większością 2\/3 głosów ustawowego składu kolegium z powodu długotrwałej choroby, ułomności lub upadku sił powodujących trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków albo z powodu sprzeniewierzenia się celom ustawy. 4. Kolegium Instytutu Pamięci wybiera ze swojego składu przewodniczącego Kolegium i jego zastępcę na okres roku. 5. Po ustaniu członkostwa, Kolegium Instytutu Pamięci dokonuje wyboru nowego członka na okres do zakończenia kadencji Kolegium. 6. Za wykonywanie zadań członkowie Kolegium otrzymują diety w wysokości określonej przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, a także zwrot kosztów według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju."}
{"id":"1997_776_16","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prezes Instytutu Pamięci wykonuje swoje funkcje przy pomocy jednostek organizacyjnych Instytutu Pamięci wymienionych w art. 18. 2. Prezes Instytutu Pamięci może powołać nie więcej niż trzech swoich zastępców."}
{"id":"1997_776_17","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W celu wykonywania zadań Instytutu Pamięci w miejscowościach będących siedzibami sądów apelacyjnych tworzy się oddziały Instytutu Pamięci, zwane dalej \"oddziałami\", zaś w innych miastach mogą być utworzone delegatury Instytutu Pamięci, zwane dalej \"delegaturami\". 2. Oddziałem Instytutu Pamięci kieruje dyrektor oddziału, a delegaturą Instytutu Pamięci naczelnik delegatury. Dyrektora oddziału oraz naczelnika delegatury powołuje i odwołuje Prezes Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_18","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W Instytucie Pamięci tworzy się: 1) Główną Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwaną dalej \"Główną Komisją\", 2) Biuro Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów, 3) Biuro Edukacji Publicznej. 2. W oddziałach tworzy się: 1) oddziałowe komisje ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwane dalej \"oddziałowymi komisjami\", 2) oddziałowe biura udostępniania i archiwizacji dokumentów, 3) oddziałowe biura edukacji publicznej. 3. W delegaturach tworzy się wydziały udostępniania i archiwizacji dokumentów."}
{"id":"1997_776_19","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Prokuratorów Głównej Komisji oraz oddziałowych komisji powołuje i odwołuje Prokurator Generalny na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci. 2. Jednostkami organizacyjnymi, wymienionymi w art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3, kierują dyrektorzy powoływani i odwoływani przez Prezesa Instytutu Pamięci. 3. Jednostkami organizacyjnymi, wymienionymi w art. 18 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz ust. 3, kierują naczelnicy powoływani i odwoływani przez Prezesa Instytutu Pamięci. 4. Główną Komisją kieruje Dyrektor Głównej Komisji. Dyrektora Głównej Komisji powołuje, spośród prokuratorów Głównej Komisji, i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prokuratora Generalnego zgłoszony w porozumieniu z Prezesem Instytutu Pamięci. Dyrektor Głównej Komisji jest jednym z zastępców Prokuratora Generalnego. 5. Oddziałową komisją kieruje naczelnik oddziałowej komisji. Naczelnika oddziałowej komisji powołuje, spośród prokuratorów wymienionych w ust. 1, i odwołuje Prokurator Generalny na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci. 6. Pracownik Instytutu Pamięci nie może, bez zezwolenia Prezesa Instytutu Pamięci, podejmować innego zajęcia zawodowego."}
{"id":"1997_776_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Zbrodniami komunistycznymi, w rozumieniu ustawy, są czyny popełnione przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1989 r. polegające na stosowaniu represji lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności bądź w związku z ich stosowaniem, stanowiące przestępstwa według polskiej ustawy karnej obowiązującej w czasie ich popełnienia. 2. Funkcjonariuszem państwa komunistycznego, w rozumieniu ustawy, jest funkcjonariusz publiczny, a także osoba, która podlegała ochronie równej ochronie funkcjonariusza publicznego, w szczególności funkcjonariusz państwowy oraz osoba pełniąca funkcję kierowniczą w organie statutowym partii komunistycznych."}
{"id":"1997_776_20","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Pracownicy Instytutu Pamięci, także po ustaniu stosunku pracy, są obowiązani zachować w tajemnicy wszystkie wiadomości związane z działalnością Instytutu Pamięci powzięte w związku z zatrudnieniem w Instytucie Pamięci. 2. Prezes Instytutu Pamięci określa rodzaje wiadomości oraz kategorie pracowników, którzy mogą je ujawnić ze względu na ich stanowisko służbowe."}
{"id":"1997_776_21","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Prezes Instytutu Pamięci oraz członkowie Kolegium Instytutu Pamięci są obowiązani, także po upływie kadencji albo ustaniu członkostwa, do zachowania w tajemnicy wiadomości, do których mieli dostęp w związku z wykonywaną funkcją. Nie dotyczy to faktów powszechnie znanych."}
{"id":"1997_776_22","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Prezes Instytutu Pamięci może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zezwolić na ujawnienie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową oraz na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, określonej osobie lub instytucji, jeżeli zachowanie tajemnicy uniemożliwiałoby wykonanie wskazanych w ustawie zadań Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_23","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Prezes Instytutu Pamięci przedstawia okresowo Kolegium Instytutu Pamięci informację o istotnych sprawach związanych z działalnością Instytutu Pamięci. 2. Poza innymi zadaniami określonymi w ustawie Kolegium Instytutu Pamięci w szczególności zajmuje stanowisko w następujących sprawach: 1) pełnego przejęcia do zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci dokumentów spraw, o których mowa w art. 1 i oceny ich kompletności , 2) ustalania zasad archiwizacji dokumentów przy ich ocenie, porządkowaniu, udostępnianiu, przechowywaniu i administrowaniu, 3) ustalania zasad wglądu w dokumenty oraz zasad ich publikowania, 4) ustalania priorytetów w sprawach wniosków poszczególnych osób i próśb instytucji oraz organów władzy publicznej i innych podmiotów, 5) oceniania polityki ścigania przez Instytut Pamięci przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, 6) ustalania programów badawczych w zakresie opracowywania działalności organów bezpieczeństwa państwa, a także informowania oraz edukacji społeczeństwa. 3. Kolegium Instytutu Pamięci zatwierdza informację roczną, o której mowa w art. 24 ust. 1. 4. Kolegium Instytutu Pamięci przyjmuje uchwały większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby członków Kolegium."}
{"id":"1997_776_24","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Prezes Instytutu Pamięci składa Sejmowi i Senatowi, raz w roku, informację o działalności Instytutu Pamięci. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, w części dotyczącej bezpieczeństwa lub obronności państwa może być utajniona. 3. Informacja Prezesa Instytutu Pamięci jest podawana do wiadomości publicznej, z wyłączeniem części, o której mowa w ust. 2. 4. Prezes Instytutu Pamięci składa raz w roku, za pośrednictwem Marszałka Sejmu, do wyłącznej wiadomości członków sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych, informację o sprawach określonych w art. 38. Rozdział 3 Gromadzenie dokumentów przez Instytut Pamięci"}
{"id":"1997_776_25","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Nie później niż w terminie 60 dni od dnia utworzenia Instytutu Pamięci organy, o których mowa niżej, są obowiązane przygotować do przekazania do archiwum Instytutu Pamięci dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki wytworzone oraz zgromadzone przez organy bezpieczeństwa państwa, organy więziennictwa, sądy i prokuratury oraz organy bezpieczeństwa III Rzeszy Niemieckiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Obowiązek ten ciąży na: 1) Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefie Urzędu Ochrony Państwa - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, a także akt funkcjonariuszy, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 6 maja 1990 r., 2) Ministrze Obrony Narodowej - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wojskowych organów bezpieczeństwa, a także akt funkcjonariuszy tych służb, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 31 grudnia 1990 r., 3) Ministrze Sprawiedliwości - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wytworzonych oraz gromadzonych przez organy więziennictwa do dnia 31 grudnia 1956 r., dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wytworzonych lub gromadzonych przez wydział ochrony Centralnego Zarządu Zakładów Karnych i podległe mu jednostki w okresie do dnia 31 grudnia 1989 r., a także akt penitencjarnych osób represjonowanych z motywów politycznych osadzonych w zakładach karnych, aresztach śledczych i obozach odosobnienia, 4) prezesach sądów powszechnych i wojskowych - co do akt spraw osób represjonowanych z motywów politycznych, 5) prokuratorach kierujących powszechnymi i wojskowymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury - co do akt spraw, w tym akt podręcznych spraw, o których mowa w pkt 4, 6) dyrektorach: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych - co do akt byłej Polskiej Partii Robotniczej oraz byłej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej dotyczących organów bezpieczeństwa państwa, a także akt organów bezpieczeństwa państw okupacyjnych, 7) dyrektorach: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, o których mowa w pkt 1-5, a przechowywanych w tych archiwach; przekazanie ich do Instytutu Pamięci następuje na zasadzie użyczenia. 2. Przekazanie akt, o których mowa w ust. 1 pkt 6, polega na dostarczeniu kopii. 3. Obowiązek określony w ust. 1 pkt 1-5 dotyczy także kopii dokumentów, zbiorów danych i kartotek, niezależnie od czasu ich sporządzenia. 4. Prezes Instytutu Pamięci może, w każdym czasie, zażądać od organów wymienionych w ust. 1, a także od innych instytucji, dokumentów nie przekazanych. 5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz Minister Obrony Narodowej mogą wykonać dla potrzeb urzędu kopie akt funkcjonariuszy pozostających w służbie, które powstały w okresach, o których mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 1 lub 2. 6. Prezes Instytutu Pamięci wyznacza organom określonym w ust. 1 pkt 1-7 terminy przejęcia dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, o których mowa w tym przepisie."}
{"id":"1997_776_26","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Do archiwum Instytutu Pamięci przekazuje się dokumenty wytworzone w toku postępowania określonego w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 31, poz. 860), z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania w danej sprawie."}
{"id":"1997_776_27","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Prezes Instytutu Pamięci może, po zawiadomieniu właściwego organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego albo zawodowego, uzyskać wgląd w dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że zawierają one informacje z zakresu działania Instytutu Pamięci. 2. Każdy, kto posiada dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, o których mowa w art. 25, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie Prezesa Instytutu Pamięci. 3. Każdy organ administracji rządowej, samorządu terytorialnego albo zawodowego jest obowiązany bezzwłocznie wydać Prezesowi Instytutu Pamięci, na jego żądanie, posiadane dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, o których mowa w art. 25. Obowiązek ten dotyczy także wydania kopii. 4. Prezes Instytutu Pamięci może zażądać wydania także innej dokumentacji niż wskazana w art. 25, niezależnie od czasu jej wytworzenia lub zgromadzenia, jeżeli jest ona niezbędna do wypełnienia zadań Instytutu Pamięci określonych w ustawie. 5. Jeżeli dokumenty, zbiory danych, rejestry bądź kartoteki są niezbędne organowi, o którym mowa w ust. 3, do wykonywania jego zadań ustawowych, można poprzestać na przekazaniu Prezesowi Instytutu Pamięci ich kopii."}
{"id":"1997_776_28","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Każdy, kto bez tytułu prawnego posiada dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki zawierające informacje z zakresu działania Instytutu Pamięci, jest obowiązany wydać je bezzwłocznie Prezesowi Instytutu Pamięci. 2. Właściciel lub osoba mająca inny tytuł prawny do posiadania dokumentów, zbiorów danych, rejestrów bądź kartotek, o których mowa w ust. 1, jest obowiązana do ich udostępnienia Prezesowi Instytutu Pamięci, na jego żądanie, w celu sporządzenia kopii. 3. Prezes Instytutu Pamięci może zwracać się do wszelkich osób lub instytucji zagranicznych o pomoc w udostępnianiu dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek pokrzywdzonym, jak również do celów edukacji publicznej."}
{"id":"1997_776_29","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W zakresie działalności archiwalnej Instytut Pamięci gromadzi, przechowuje, opracowuje i udostępnia dokumenty zbrodni, ukazujące fakty i okoliczności dotyczące losów Narodu Polskiego w latach 1939-1989 oraz informujące o poniesionych ofiarach i wyrządzonych szkodach. Rozdział 4 Udostępnianie dokumentów przez Instytut Pamięci"}
{"id":"1997_776_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Zbrodniami przeciwko ludzkości są w szczególności zbrodnie ludobójstwa w rozumieniu Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa przyjętej w dniu 9 grudnia 1948 r. (Dz.U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9 i 10, Nr 31, poz. 213 i z 1998 r. Nr 33, poz. 177), a także czyny zabronione pod groźbą kary przez polską ustawę karną popełnione w czasie jej obowiązywania, stanowiące inne poważne prześladowanie z powodu przynależności osób prześladowanych do określonej grupy narodowościowej, politycznej, społecznej, rasowej lub religijnej, jeśli były dokonywane przez funkcjonariuszy publicznych albo przez nich inspirowane lub tolerowane."}
{"id":"1997_776_30","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Pokrzywdzonemu należy, na jego wniosek, udzielić informacji o posiadanych i dostępnych, dotyczących go dokumentach. 2. Każdy ma prawo wystąpić z pytaniem do Instytutu Pamięci, czy jest pokrzywdzonym w rozumieniu ustawy. 3. We wniosku, który składa się osobiście, należy umieścić deklarację o statusie wnioskodawcy (pokrzywdzony w rozumieniu art. 6 ust. 1 albo osoba najbliższa w rozumieniu art. 6 ust. 2) oraz podać dane ułatwiające odnalezienie dokumentów. Przyczyna żądania informacji nie musi być podana. 4. Obywatelom państw obcych prawo złożenia wniosku przysługuje na zasadach wzajemności. 5. W wypadkach uzasadnionych stanem zdrowia wnioskodawcy odbiera się od niego wniosek, o którym mowa w ust. 3, w miejscu jego pobytu. 6. Po złożeniu wniosku wnioskodawca może ustanowić pełnomocnika do realizacji przysługujących mu praw wynikających z ustawy. 7. Osoba mająca stałe miejsce zamieszkania za granicą może złożyć wniosek osobiście w polskiej placówce konsularnej, przy czy podpis wnioskodawcy uwierzytelnia kierownik tej placówki."}
{"id":"1997_776_31","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Pokrzywdzonego albo osobę mu najbliższą Instytut Pamięci informuje o istnieniu w archiwum Instytutu Pamięci dotyczących go dokumentów oraz o sposobie uzyskania w nie wglądu. 2. Na wniosek pokrzywdzonego wydaje się mu kopie dotyczących go dokumentów. 3. W kopiach dokumentów wydawanych zgodnie z ust. 2 należy zanonimizować dane osobowe innych pokrzywdzonych lub innych osób, chyba że byłoby to technicznie niemożliwe. Przepis ten nie ogranicza prawa pokrzywdzonego określonego w art. 32."}
{"id":"1997_776_32","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Jeżeli w istniejących i dostępnych dokumentach, w które pokrzywdzony miał wgląd lub otrzymał ich kopie, znajdują się nazwiska funkcjonariuszy, pracowników lub kryptonimy współpracowników organów bezpieczeństwa państwa, którzy zbierali lub oceniali dane o nim, lub tych, którzy prowadzili tych współpracowników, to - na żądanie pokrzywdzonego - należy mu podać nazwiska oraz dalsze dane osobowe tych funkcjonariuszy, pracowników i współpracowników, jeżeli można je jednoznacznie określić na podstawie dokumentów danego organu bezpieczeństwa. Przepis ten stosuje się również do innych osób, które denuncjowały pokrzywdzonego. 2. Odmawia się podania nazwisk oraz innych danych identyfikacyjnych osób, które udzielały informacji o przestępstwach pospolitych. 3. Na odmowę udostępnienia danych identyfikacyjnych informatorów przysługuje odwołanie do Prezesa Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_33","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Pokrzywdzony ma prawo załączyć do zbioru dotyczących go dokumentów własne uzupełnienia, sprostowania, uaktualnienia, wyjaśnienia oraz dokumenty lub ich kopie. Dane już zawarte w dokumentach nie ulegają jednak zmianie. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 35. 3. Uzupełnienia, sprostowania, uaktualnienia, wyjaśnienia oraz dokumenty lub ich kopie dołącza się do zbioru dokumentów z oznaczeniem ich w sposób pozwalający na ich odróżnienie od dokumentów zgromadzonych przez Instytut Pamięci. 4. Pokrzywdzonemu, na jego żądanie, wydaje się przedmioty, które w momencie utraty stanowiły jego własność lub były w jego posiadaniu, jeżeli znajdują się w archiwum Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_34","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Pokrzywdzony ma prawo żądać, po upływie 7 lat od wejścia w życie ustawy, anonimizacji dotyczących go danych. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli: 1) inna osoba ma prawnie uzasadniony interes korzystania z tych danych, 2) dane te są niezbędne do badań naukowych, 3) z prośbą o dostęp do tych danych zwrócił się uprawniony organ władzy publicznej."}
{"id":"1997_776_35","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Funkcjonariusze i pracownicy organów bezpieczeństwa państwa mogą uzyskać na swój wniosek kopię świadectwa służby albo pracy oraz kopię opinii o służbie albo o pracy. 2. Funkcjonariusza, pracownika lub współpracownika organów bezpieczeństwa państwa, po uprzednim złożeniu przez niego oświadczenia Instytutowi Pamięci o fakcie jego służby, pracy lub współpracy z tymi organami, informuje się, na jego wniosek, o dotyczących go dokumentach znajdujących się w archiwum Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_36","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Dokumenty zawierające dane o pokrzywdzonych lub osobach trzecich mogą być, w niezbędnym zakresie i w sposób nie naruszający praw tych osób, wykorzystywane przez organy władzy publicznej oraz przez inne instytucje, organizacje i osoby w celach: 1) ochrony dóbr osobistych w postępowaniu sądowym, 2) wykonania ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204), 3) wykonania ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne, 4) ścigania przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, 5) prowadzenia badań naukowych."}
{"id":"1997_776_37","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Pokrzywdzony może zastrzec, że dotyczące go dane osobowe nie podlegające anonimizacji na podstawie art. 34 ust. 1 i zebrane w sposób tajny w toku czynności operacyjno-rozpoznawczych organów bezpieczeństwa państwa nie będą udostępniane w celach badawczych przez określony czas, jednakże nie dłużej niż przez 90 lat od daty ich wytworzenia. 2. Pokrzywdzony może wyrazić zgodę na udostępnienie swoich danych osobowych, określonych w ust. 1, wskazanym osobom lub instytucjom, a także na ich powszechną dostępność. 3. Dane osobowe, określone w ust. 1, mogą być jednakże przedmiotem prac badawczych, jeżeli: 1) pokrzywdzony albo w przypadku jego śmierci osoba najbliższa, wyrazi na to zgodę, 2) odnoszą się do publicznego wystąpienia pokrzywdzonego, jego działalności publicznej lub są danymi osobowymi wymaganymi przez ustawę w związku z pełnieniem funkcji publicznej. 4. Prace badawcze można także przeprowadzić po anonimizacji danych osobowych, o których mowa w ust. 1, w kopiach dokumentów. 5. Dane osobowe, określone w ust. 1, nie mogą być wykorzystywane na niekorzyść pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_776_38","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Funkcjonariusze służb specjalnych upoważnieni przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa i w ramach ich zadań ustawowych, po zawiadomieniu Prezesa Instytutu Pamięci, mogą mieć wgląd do danych zawartych w dokumentach gromadzonych przez Instytut Pamięci, w granicach upoważnienia. 2. Dokumenty organów bezpieczeństwa państwa, jeżeli nie zawierają danych osobowych pokrzywdzonego lub osoby trzeciej, mogą być wykorzystywane przez upoważnionych funkcjonariuszy służb specjalnych w ramach ich zadań ustawowych, jeśli zawierają informację o przestępstwie szpiegostwa, terroryzmu lub przestępstwie godzącym w porządek konstytucyjny Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy służb specjalnych państw, z którymi Rzeczpospolita Polska jest związana stosowną umową międzynarodową, jeżeli dokumenty te zawierają informację o przestępstwie szpiegostwa lub terroryzmu."}
{"id":"1997_776_39","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Szef Urzędu Ochrony Państwa lub Minister Obrony Narodowej może zastrzec, na czas określony, że do określonych dokumentów nie może mieć dostępu żadna inna osoba poza wyznaczonymi przez nich przedstawicielami, jeżeli jest to konieczne dla bezpieczeństwa państwa. Organy innych służb specjalnych mogą występować z takim zastrzeżeniem za pośrednictwem Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, stanowią wyodrębniony, tajny zbiór w archiwum Instytutu Pamięci i podlegają szczególnej ochronie. 3. Prezes Instytutu Pamięci, na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, zatwierdza lub uchyla zastrzeżenie dostępu do określonych dokumentów. Od decyzji Prezesa Instytutu Pamięci Ministrowi Obrony Narodowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa służy odwołanie do Kolegium Instytutu Pamięci. 4. Zastrzeżenie jest objęte tajemnicą państwową. 5. Przepis art. 39 nie ogranicza uprawnień sądu w postępowaniu lustracyjnym i Rzecznika Interesu Publicznego."}
{"id":"1997_776_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Bieg terminu przedawnienia zbrodni komunistycznych, w rozumieniu art. 2, nie będących zbrodniami wojennymi lub zbrodniami przeciwko ludzkości, rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 1990 r. Przepisu art. 4 § 1 Kodeksu karnego nie stosuje się. 2. Zbrodnie wymienione w art. 1 w pkt 1 lit. a, popełnione na innych osobach niż obywatele polscy, są przedmiotem działania organów powołanych przez ustawę, jeżeli zostały popełnione na terytorium Państwa Polskiego. 3. W stosunku do sprawców zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości lub zbrodni komunistycznych, nie stosuje się wydanych przed dniem 7 grudnia 1989 r. przepisów ustaw i dekretów, które przewidują amnestię lub abolicję."}
{"id":"1997_776_40","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Jeżeli Prezes Instytutu Pamięci, w związku z wykonywaniem swoich zadań, stwierdzi, że w dokumentach znajdują się informacje o przestępstwach określonych w art. 1 w ust. 2 w pkt 2-4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 442, Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163, Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496, Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943), zawiadamia o tym bezzwłocznie Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Przepisu art. 304 Kodeksu postępowania karnego nie stosuje się."}
{"id":"1997_776_41","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Dyrektor Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci zawiadamia pokrzywdzonego o przekazaniu jego danych osobowych innym osobom lub instytucjom w myśl przepisów art. 31, 36 i 37, informując go o rodzaju przekazanych danych i ich odbiorcy. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie złożenia przez Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa Prezesowi Instytutu Pamięci oświadczenia, że zawiadomienie takie zagrażałoby bezpieczeństwu państwa."}
{"id":"1997_776_42","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Jeżeli Dyrektor Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci zostanie zawiadomiony, zwłaszcza w wyniku postępowania określonego w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne, że znajdujące się w dokumentach dane osobowe są nieprawdziwe, to informacje o tym dołącza się do zbioru dokumentów dotyczących danej osoby."}
{"id":"1997_776_43","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Postępowanie w sprawach uregulowanych w ustawie prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. W sprawach określonych w art. 39 skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje."}
{"id":"1997_776_44","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Informacje uzyskane do celów naukowych i publicystycznych na podstawie dokumentów Instytutu Pamięci nie mogą być wykorzystywane do innych celów ani przekazywane innym instytucjom. Rozdział 5 Funkcje śledcze Instytutu Pamięci"}
{"id":"1997_776_45","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Śledztwo w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, wszczyna i prowadzi prokurator oddziałowej komisji. 2. Prokuratorom Instytutu Pamięci w sprawach określonych w art. 1 przysługują uprawnienia procesowe przewidziane dla prokuratora w Kodeksie postępowania karnego. 3. Celem śledztwa w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1, jest również wszechstronne wyjaśnienie okoliczności sprawy, a w szczególności ustalenie osób pokrzywdzonych. 4. Okoliczność, o której mowa w art. 17 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania karnego, nie może stanowić przeszkody do realizacji celu, o którym mowa w ust. 3. Po zrealizowaniu tego celu postępowanie umarza się. 5. Do prowadzenia śledztw przez Instytut Pamięci, w tym również do udzielania pomocy prawnej w zakresie przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego. 6. Prokurator oddziałowej komisji może zaniechać wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć w stosunku do sprawcy przestępstwa, o którym mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, jeżeli dobrowolnie ujawnił on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw wszystkie istotne informacje dotyczące osób współdziałających przy popełnieniu przestępstwa, jak również okoliczności jego popełnienia, jeżeli informacje te umożliwiają wszczęcie postępowania przeciwko określonej osobie. Odstępując od ścigania sprawcy przestępstwa, prokurator uwzględnia stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu i stopień jego winy oraz rodzaj i charakter przestępstwa ujawnionego, a w szczególności ustala, czy możliwe jest ujawnienie w inny sposób sprawców współdziałających w dokonaniu tego przestępstwa, a także ocenia wagę jaką ma ujawnienie przestępstwa dla realizacji zadań Instytutu Pamięci. 7. Prokurator może wszcząć postępowanie w stosunku do sprawcy, którego ścigania zaniechał na podstawie ust. 6, tylko wtedy, jeżeli w toku dalszego postępowania uchyli się on od złożenia zeznań lub złoży zeznania odmienne od tych, które uzasadniały zaniechanie wszczęcia postępowania lub umorzenie postępowania wszczętego. 8. Jeżeli osoba, wobec której ścigania zaniechano na podstawie ust. 6, zostanie wezwana w charakterze świadka, prokurator oddziałowej komisji może wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy jej danych osobowych, choćby nie zachodziły okoliczności określone w art. 184 § 1 Kodeksu postępowania karnego. 9. W sądowym postępowaniu odwoławczym oraz kasacyjnym występują prokuratorzy Głównej Komisji ."}
{"id":"1997_776_46","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Prezes Instytutu Pamięci, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Głównej Komisji, może ujawnić opinii publicznej, a także innym osobom, niż wymienione w art. 156 § 5 Kodeksu postępowania karnego, dane osobowe sprawcy zbrodni, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, jeżeli postępowanie karne nie zakończyło się wydaniem prawomocnego wyroku skazującego z powodu wskazanego w art. 17 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania karnego albo zostało zawieszone na podstawie art. 22 § 1 tego kodeksu."}
{"id":"1997_776_47","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Dyrektor Głównej Komisji jest prokuratorem przełożonym prokuratorów tej Komisji oraz komisji oddziałowych. 2. Polecenia Prokuratora Generalnego inne niż określone w art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607), wykraczające poza zakres zadań Instytutu Pamięci, mogą być wydawane prokuratorom Instytutu Pamięci tylko za zgodą Prezesa Instytutu Pamięci. 3. Prokuratorami nadrzędnymi w stosunku do prokuratorów oddziałowych komisji są dyrektor Głównej Komisji oraz prokuratorzy tej Komisji. 4. Prokurator odwołany z powodu zrzeczenia się stanowiska prokuratora Instytutu Pamięci ma prawo powrócić na stanowisko zajmowane poprzednio lub otrzymać stanowisko równorzędne poprzednio zajmowanemu, jeśli nie ma innych przeszkód prawnych. 5. Uposażenie prokuratorów Głównej Komisji określają przepisy o uposażeniu prokuratorów Prokuratury Krajowej, zaś uposażenie prokuratorów oddziałowych komisji określają przepisy o uposażeniu prokuratorów prokuratury apelacyjnej. Uposażenie to wraz ze związanymi z nim świadczeniami o charakterze osobowym finansowane jest ze środków Instytutu Pamięci. 6. Do prokuratorów Instytutu Pamięci stosuje się, w sprawach nie uregulowanych ustawą, przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze."}
{"id":"1997_776_48","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Prokurator oddziałowej komisji wydaje postanowienie o wszczęciu albo odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie o zbrodnię, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, w terminie 3 miesięcy od otrzymania zawiadomienia o przestępstwie."}
{"id":"1997_776_49","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Po upływie 3 miesięcy od daty wszczęcia śledztwa w sprawie o zbrodnię, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, prokurator prowadzący je składa prokuratorowi nadrzędnemu sprawozdanie z dokonanych czynności. Sprawozdanie takie składa się po upływie każdego trzymiesięcznego okresu śledztwa. Terminów dotyczących ukończenia śledztwa, określonych w art. 309 Kodeksu postępowania karnego, nie stosuje się."}
{"id":"1997_776_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Organami bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu ustawy, są: 1) Resort Bezpieczeństwa Publicznego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, 2) Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, 3) Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego, 4) jednostki organizacyjne podległe organom, o których mowa w pkt 1-3, 5) jednostki organizacyjne Służby Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe im jednostki terenowe w wojewódzkich, powiatowych i równorzędnych komendach Milicji Obywatelskiej oraz w wojewódzkich, rejonowych i równorzędnych urzędach spraw wewnętrznych, 6) Zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza, 7) Zarząd Główny Służby Wewnętrznej jednostek wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe mu komórki, 8) Informacja Wojska Polskiego, Zarząd Informacji Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, Kierownictwo Informacji Wojska Polskiego, Główny Zarząd Informacji Wojska Polskiego oraz jednostki podległe tym organom, 9) Wojskowa Służba Wewnętrzna, 10) Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, 11) inne służby Sił Zbrojnych prowadzące działania operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze, w tym w rodzajach broni oraz w okręgach wojskowych. 2. Organami bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu ustawy, są także jednostki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, które z mocy prawa podlegały rozwiązaniu w chwili zorganizowania Urzędu Ochrony Państwa oraz te jednostki, które były ich poprzedniczkami. 3. Do organów bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu ustawy, należą także organy i instytucje cywilne i wojskowe państw obcych o zadaniach podobnych do zadań organów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_776_50","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Główna Komisja oraz oddziałowe komisje stanowią jednostki organizacyjne prokuratury w rozumieniu umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych."}
{"id":"1997_776_51","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Do kolegium prokuratorów oddziałowych komisji stosuje się odpowiednio przepisy o kolegium prokuratury wojewódzkiej, a do zgromadzenia i kolegium prokuratorów Głównej Komisji stosuje się odpowiednio przepisy o zgromadzeniu i kolegium prokuratury apelacyjnej. 2. Przewodniczącego i ośmiu członków Komisji Dyscyplinarnej dla prokuratorów Instytutu Pamięci powołuje na okres 2 lat Prokurator Generalny w porozumieniu z Prezesem Instytutu Pamięci. 3. Komisja Dyscyplinarna w Instytucie Pamięci orzeka w pierwszej instancji w składzie trzech członków, a w drugiej instancji w składzie pięciu członków. W składzie orzekającym w drugiej instancji nie może brać udziału członek Komisji, który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia."}
{"id":"1997_776_52","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Organy wymiaru sprawiedliwości, prokuratury, organy i jednostki organizacyjne podległe, nadzorowane lub podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Zagranicznych i Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego są obowiązane, każdy w zakresie swojego działania, do udzielania pomocy Instytutowi Pamięci w realizacji zadań Instytutu Pamięci, o których mowa w art. 1. Rozdział 6 Funkcje edukacyjne Instytutu Pamięci"}
{"id":"1997_776_53","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Instytut Pamięci: 1) prowadzi badania naukowe nad zbrodniami i zdarzeniami, o których mowa w art. 1, a także udostępnia zgromadzone dokumenty innym placówkom naukowym w celu prowadzenia takich badań, z zachowaniem warunków określonych w ustawie, 2) udziela informacji na temat zgromadzonych dokumentów oraz publikuje zbiory posiadanych dokumentów, 3) informuje społeczeństwo o strukturach i metodach działania instytucji, w ramach których zostały popełnione zbrodnie nazistowskie i komunistyczne oraz informuje o sposobach działania organów bezpieczeństwa państwa, 4) upowszechnia w kraju i za granicą wyniki swojej pracy oraz badań innych instytucji, organizacji i osób nad problematyką stanowiącą przedmiot jego działania, 5) prowadzi działalność wystawienniczą, 6) formułuje wnioski dotyczące edukacji historycznej. Rozdział 7 Przepisy karne"}
{"id":"1997_776_54","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Kto nie będąc do tego uprawnionym, dokumenty lub zapis informacji podlegające przekazaniu Instytutowi Pamięci na podstawie art. 25 i 28 ust. 1 lub znajdujące się w archiwum Instytutu niszczy, ukrywa, uszkadza, usuwa lub zmienia ich zapis, w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia uprawnionej osobie lub instytucji zapoznanie się z nimi albo zakłóca lub uniemożliwia automatyczne gromadzenie lub przekazywanie takich informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. 2. Tej samej karze podlega ten, kto będąc w posiadaniu dokumentów lub zapisu informacji podlegających przekazaniu Instytutowi Pamięci na podstawie wymienionej w ust. 1, uchyla się od ich przekazania, utrudnia przekazanie lub je udaremnia. 3. Kto w celu uzyskania informacji udzielanych pokrzywdzonemu na podstawie przepisów ustawy, podaje nieprawdę lub zataja prawdę wiedząc, że dotyczą go okoliczności, o których mowa w art. 6 ust. 3 lub, że jego dane osobowe mogą zostać ujawnione na podstawie ustawy bez jego zgody, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 3."}
{"id":"1997_776_55","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Kto publicznie i wbrew faktom zaprzecza zbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3. Wyrok podawany jest do publicznej wiadomości. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_776_56","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98, Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 139, poz. 647, oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883) w art. 2 w pkt 2 po wyrazach \"Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,\" dodaje się wyrazy \"Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,\"."}
{"id":"1997_776_57","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400, Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: \"14) Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.\", 2) w art. 36 w ust. 5 w pkt 1 wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach \"Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych\" dodaje się wyrazy \"oraz Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,\"."}
{"id":"1997_776_58","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 3 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.\"; 2) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych, Szef Urzędu Ochrony Państwa, Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Szefowie Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i Kancelarii Prezydenta, w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej, określą zasady i tryb udostępniania materiałów archiwalnych znajdujących się w podporządkowanych im archiwach wyodrębnionych.\"; 3) dotychczasową treść art. 19 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Właściwym organem w sprawach archiwum wyodrębnionego Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w zakresie określonym przepisami ustawy jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.\"; 4) w art. 21 w ust. 4 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.\"; 5) w art. 29: a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) archiwum Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych a także Szefowie: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta, Urzędu Ochrony Państwa oraz Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu określają organizację podległych im archiwów wyodrębnionych.\"; 6) w art. 31 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zasób archiwalny archiwum państwowego wyodrębnionego, podległego Prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu określa ustawa z dnia 9 listopada 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U. Nr ... poz. ...).\"."}
{"id":"1997_776_59","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po wyrazie \"prokuratury\" dodaje się wyrazy \"oraz prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu\"; 2) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Prokuratorami Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu są prokuratorzy Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej oraz prokuratorzy oddziałowych komisji ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej.\"; 3) w art. 23 w ust. 1 wyrazy \"delegowanych do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu\"."}
{"id":"1997_776_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Pokrzywdzonym, w rozumieniu ustawy, jest osoba, o której organy bezpieczeństwa państwa zbierały informacje na podstawie celowo gromadzonych danych, w tym w sposób tajny. 2. W razie śmierci pokrzywdzonego jego uprawnienia wynikające z ustawy przysługują osobie mu najbliższej w rozumieniu art. 115 § 11 Kodeksu karnego. Przepisu tego nie stosuje się w razie istnienia dowodu, że byłoby to sprzeczne z wolą pokrzywdzonego. 3. Pokrzywdzonym nie jest osoba, która została następnie funkcjonariuszem, pracownikiem lub współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa."}
{"id":"1997_776_60","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60 . W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591, Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) w art. 31 w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach \"Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,\" dodaje się wyrazy \"Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,\"."}
{"id":"1997_776_61","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61 . W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315, Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883) w art. 4 w ust. 1 i 2 po wyrazach \"Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,\" dodaje się wyrazy \"Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,\"."}
{"id":"1997_776_62","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) w art. 2 w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach \"Biurze Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,\" dodaje się wyrazy \"Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,\"."}
{"id":"1997_776_63","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Z dniem wejścia w życie ustawy stawia się w stan likwidacji Główną Komisję Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytut Pamięci Narodowej. Likwidatora powołuje Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"1997_776_64","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Prezes Instytutu Pamięci, powołany na pierwszą kadencję, przedkłada Kolegium Instytutu Pamięci statut Instytutu do zatwierdzenia oraz tworzy jednostki organizacyjne Instytutu Pamięci przed upływem 3 miesięcy od daty złożenia ślubowania."}
{"id":"1997_776_65","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje wyboru Kolegium Instytutu Pamięci w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_776_66","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Kolegium Instytutu Pamięci zgłasza Sejmowi kandydata na Prezesa Instytutu Pamięci na pierwszą kadencję nie później niż po upływie 1 miesiąca od dnia wyboru Kolegium Instytutu."}
{"id":"1997_776_67","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje wyboru Prezesa Instytutu Pamięci na pierwszą kadencję w terminie 1 miesiąca od dnia zgłoszenia kandydata."}
{"id":"1997_776_68","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Zasób archiwalny dotychczasowej Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej oraz komisji okręgowych staje się zasobem archiwalnym Instytutu Pamięci. 2. Mienie dotychczasowej Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej oraz komisji okręgowych staje się mieniem Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_69","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W sprawach nie uregulowanych w ustawie a dotyczących zatrudnionych w Instytucie Pamięci pracowników naukowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943)."}
{"id":"1997_776_7","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Dokumentem, w rozumieniu ustawy, jest każdy przedmiot lub zapis na komputerowym nośniku informacji, o których mowa w art. 115 § 14 Kodeksu karnego. Rozdział 2 Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i jego organy"}
{"id":"1997_776_70","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Do pracowników Instytutu Pamięci innych niż prokuratorzy i pracownicy naukowi, stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400, Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756)."}
{"id":"1997_776_71","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W działalności Instytutu Pamięci, określonej w art. 1, dozwolone jest przetwarzanie danych osobowych, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883), bez zgody i wiedzy osoby, której dotyczą."}
{"id":"1997_776_72","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Traci moc ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytucie Pamięci Narodowej (Dz.U. Nr 21, poz. 98 i z 1991 r. Nr 45, poz. 195)."}
{"id":"1997_776_73","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_776_8","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W celu realizacji zadań określonych w art. 1 tworzy się Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwany dalej \"Instytutem Pamięci\". 2. Instytut Pamięci jest finansowany z budżetu państwa, w którym stanowi odrębną część. 3. Organizację Instytutu Pamięci określa statut, który przyjmuje Kolegium Instytutu Pamięci na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci."}
{"id":"1997_776_9","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Instytutem Pamięci kieruje Prezes Instytutu Pamięci. 2. Prezes Instytutu Pamięci w sprawowaniu swego urzędu jest niezależny od organów administracji państwowej."}
{"id":"1997_777_1","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 1. 1. Zatrudnianie osób pozbawionych wolności odbywa się w trybie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu karnego wykonawczego. 2. Zatrudnianie osób pozbawionych wolności powinno mieć na celu przede wszystkim pozytywne oddziaływanie na ich postawy. Osiąganie zysku powinno być podporządkowane resocjalizacji."}
{"id":"1997_777_10","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość składki na ubezpieczenie społeczne oraz sposób jej naliczania dla osób pozbawionych wolności oraz dla nieletnich zatrudnionych w gospodarstwach pomocniczych zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich."}
{"id":"1997_777_11","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 11. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy przedsiębiorstwa państwowe podległe Ministrowi Sprawiedliwości działające przy zakładach karnych, spółki prawa handlowego powstałe z przekształcenia tych przedsiębiorstw lub utworzone przez te przedsiębiorstwa oraz gospodarstwa pomocnicze przy zakładach karnych, stają się przywięziennymi zakładami pracy w rozumieniu art. 3 ust. 2 niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_777_12","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444, Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82, Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368, Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 154, poz. 791 oraz z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775) w art. 3 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"a także przedsiębiorstw podległych Ministrowi Sprawiedliwości, działających przy zakładach karnych\"."}
{"id":"1997_777_13","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654, Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 2 skreśla się wyraz \"więziennictwa\"; 2) w art. 17 w ust. 1 w pkt 27 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 28 w brzmieniu: \"28) dochody przywięziennych zakładów pracy, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia ... 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności, w tej części, od której co najmniej 25% równowartości należnego od nich podatku dochodowego zostanie przekazane na Scentralizowany Fundusz Rozwoju Centralnego Zarządu Służby Więziennej wymieniony w tej ustawie, a w przypadku gospodarstw pomocniczych przy zakładach karnych będących przywięziennymi zakładami pracy - na środki specjalne Centralnego Zarządu Służby Więziennej, w terminach określonych dla wpłat tego podatku.\"."}
{"id":"1997_777_14","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 76, poz. 344, Nr 130, poz. 645 i z 1995 r. Nr 99, poz. 488) w art. 6 pkt 3 lit. b po wyrazach \"aresztach śledczych\" dodaje się wyrazy \"oraz gospodarstwom pomocniczym przy jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej i gospodarstw pomocniczych zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich\"."}
{"id":"1997_777_15","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 15. W 1998 roku: 1) wskaźnik średniorocznego zatrudnienia osób pozbawionych wolności, o którym mowa w art. 6 ust. 2 wynosi 40% ogółu zatrudnionych, 2) zwolnienia, o których mowa w art. 6 ust. 2, wynoszą odpowiednio: a) 25% przy zatrudnieniu co najmniej 20% osób pozbawionych wolności, b) 50% przy zatrudnieniu co najmniej 25% osób pozbawionych wolności, c) 75% przy zatrudnieniu co najmniej 30% osób pozbawionych wolności, - gdy ilość osób pozbawionych wolności w roku sprawozdawczym 1997 stanowiła mniej niż 40% ogółu zatrudnionych."}
{"id":"1997_777_16","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_777_2","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa bez bliższego oznaczenia, o zakładzie karnym, rozumie się przez to również inne jednostki organizacyjne Służby Więziennej."}
{"id":"1997_777_3","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 3. 1. W celu tworzenia warunków do zatrudniania osób pozbawionych wolności oraz prowadzenia działalności gospodarczej mogą być tworzone przy zakładach karnych przywięzienne zakłady pracy. 2. Przywięzienny zakład pracy może być utworzony i prowadzony jako: 1) przedsiębiorstwo państwowe, 2) spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Skarb Państwa lub państwowa osoba prawna ma więcej niż 50% udziałów albo akcji, 3) gospodarstwo pomocnicze przy zakładzie karnym. 3. Osoby pozbawione wolności stanowią co najmniej 20% ogółu zatrudnionych w przywięziennym zakładzie pracy. 4. Przepisy ustawy dotyczące przywięziennych zakładów pracy stosuje się odpowiednio do zakładu karnego, w którym wykonywana jest praca nakładcza."}
{"id":"1997_777_4","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 4. 1. Organem założycielskim przedsiębiorstwa państwowego, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1, zwanego dalej \"przedsiębiorstwem\", jest Minister Sprawiedliwości. 2. Minister Sprawiedliwości nadaje przedsiębiorstwu statut. 3. Minister Sprawiedliwości zarządza łączenie i podział przedsiębiorstwa. 4. Organem przedsiębiorstwa jest dyrektor przedsiębiorstwa. 5. Dyrektora przedsiębiorstwa powołuje i odwołuje Dyrektor Generalny Służby Więziennej po zasięgnięciu opinii dyrektora zakładu karnego, przy którym działa przedsiębiorstwo."}
{"id":"1997_777_5","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 5. 1. Do przedsiębiorstwa, z wyjątkiem art. 10, 12 ust. 2, art. 18, 35 i 63 ust. 3, stosuje się ustawę z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444, Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82, Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368, Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w zakresie nie uregulowanym w ustawie. 2. Do przedsiębiorstwa nie stosuje się ustawy z dnia 25 września 1981 r. o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego (Dz.U. Nr 24, poz. 123, z 1986 r. Nr 17, poz. 88, z 1987 r. Nr 33, poz. 181, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, z 1990 r. Nr 17, poz. 99, z 1991 r. Nr 2, poz. 6 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 118, poz. 561)."}
{"id":"1997_777_6","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 6. 1. Przywięzienne zakłady pracy są zwolnione, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, z: 1) podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o tym podatku, 2) niepodatkowych należności budżetowych, 3) wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 4) opłat z tytułu użytkowania lub użytkowania wieczystego gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa - jeżeli średnioroczne zatrudnienie osób pozbawionych wolności w przeliczeniu na pełne etaty w poprzednim roku podatkowym wynosiło co najmniej 50% ogółu zatrudnionych. 2. W przypadku, gdy w poprzednim roku podatkowym średnioroczne zatrudnienie osób pozbawionych wolności w przeliczeniu na pełne etaty stanowiła mniej niż 50% ogółu zatrudnionych, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, wynoszą: 1) 25% przy zatrudnieniu co najmniej 20% osób pozbawionych wolności, 2) 50% przy zatrudnieniu co najmniej 30% osób pozbawionych wolności, 3) 75% przy zatrudnieniu co najmniej 40% osób pozbawionych wolności. 3. Jeżeli w poprzednim roku podatkowym zatrudnienie osób pozbawionych wolności w przeliczeniu na pełne etaty wynosiło mniej niż 20% ogółem zatrudnionych, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, nie przysługują. 4. Przywięzienne zakłady pracy rozpoczynające działalność korzystają ze zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, w pełnej wysokości, w roku podatkowym, w którym nastąpiło ich zarejestrowanie."}
{"id":"1997_777_7","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 7. 1. Przywięzienne zakłady pracy, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2, przekazują co najmniej 25% środków uzyskanych z tytułu zwolnień określonych w art. 6 ust. 1 i ust. 2 na rachunek Scentralizowanego Funduszu Rozwoju Centralnego Zarządu Służby Więziennej zwanego dalej \"Funduszem Rozwoju\". 2. Przywięzienne zakłady pracy, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 3, przekazują co najmniej 25% środków uzyskanych z tytułu zwolnień określonych w art. 6 ust. 1 i ust. 2 na środki specjalne Centralnego Zarządu Służby Więziennej. 3. Przywięzienny zakład pracy przekazuje środki, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminach wymagalności przewidzianych dla poszczególnych wpłat określonych w art. 6 ust. 1. 4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji Funduszu Rozwoju."}
{"id":"1997_777_8","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 8. 1. Środki Funduszu Rozwoju przeznacza się na finansowanie działań w zakresie resocjalizacji osób pozbawionych wolności, a w szczególności na: 1) tworzenie nowych miejsc pracy dla osób pozbawionych wolności, 2) tworzenie w zakładach karnych infrastruktury niezbędnej dla działań resocjalizacyjnych, 3) modernizację przywięziennych zakładów pracy i ich produkcji, 4) organizowanie nauki zawodu i doskonalenia zawodowego dla osób pozbawionych wolności, 5) organizowanie szkolenia w zakresie aktywizacji zawodowej i umiejętności poszukiwania pracy. 2. Ze środków Funduszu Rozwoju mogą być przyznawane pożyczki bądź dotacje przywięziennym zakładom pracy zatrudniającym osoby pozbawione wolności. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb przyznawania pożyczek bądź dotacji przywięziennym zakładom pracy ze środków, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1997_777_9","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności","text":"Art. 9. Pracodawcy innemu niż określony w art. 3, zatrudniającemu osoby pozbawione wolności, przysługuje ulga w podatku dochodowym od osób prawnych lub podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci zmniejszenia podstawy opodatkowania o kwotę równą funduszowi wynagrodzeń przysługujących zatrudnionym u tego pracodawcy osobom pozbawionym wolności."}
{"id":"1997_778_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645 oraz z 1995 r. Nr 99, poz. 488) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) robotach budowlanych - należy przez to rozumieć roboty budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680),\", b) w pkt 7: - lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) pozabudżetowe - w rozumieniu ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348), z wyłączeniem środków pochodzących z darowizn przekazanych przez osoby fizyczne oraz prawne nie zobowiązane do stosowania przepisów niniejszej ustawy,\", - po lit. d) dodaje się lit. e) i f) w brzmieniu: \"e) gminnych funduszy celowych, f) pochodzące z opłat abonamentowych i opłat za używanie nie zarejestrowanych odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496),\", c) w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i po tym punkcie dodaje się pkt 9-11 w brzmieniu: \"9) wartości zamówienia - należy przez to rozumieć wartość szacunkową zamówienia, ustaloną przez zamawiającego z należytą starannością - bez podatku od towarów i usług (VAT), 10) surowcach i produktach krajowych - należy przez to rozumieć towary pochodzące z Polski, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117), 11) jednostkach zależnych - należy przez to rozumieć jednostki organizacyjne, w których państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne posiadają: a) co najmniej 50% udziałów (akcji) lub b) większość głosów w zgromadzeniu wspólników (walnym zgromadzeniu akcjonariuszy) jednostki zależnej lub c) prawo do powołania lub odwoływania co najmniej połowy członków organu zarządzającego lub nadzorczego jednostki zależnej.\"; 2) w art. 3 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Jeżeli zamówienie publiczne ma być finansowane z udziałem środków zagranicznych przyznanych na podstawie umowy międzynarodowej, która przewiduje inne, niż ustawa procedury udzielania zamówienia, zamawiający udzielający zamówienia stosuje procedury określone w tej umowie międzynarodowej. 4. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych w porozumieniu z Ministrem Finansów może udzielić, na wniosek zamawiającego, zezwolenia na odstąpienie od stosowania przepisów ustawy w przypadku zamówienia finansowanego z udziałem środków zagranicznych, przyznanych na innej podstawie niż umowa międzynarodowa, jeżeli otrzymanie tych środków jest uzależnione od zastosowania procedur odmiennych niż określone w ustawie.\"; 3) w art. 4: a) w ust. 1: - w pkt 3 po wyrazach \"samorządu terytorialnego\" dodaje się wyrazy \"i sejmiki samorządowe\", - skreśla się pkt 4, - w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i po tym punkcie dodaje się pkt 6-8 w brzmieniu: \"6) wykonujące zadania o charakterze użyteczności publicznej: a) państwowe jednostki organizacyjne, b) komunalne jednostki organizacyjne, c) jednostki zależne, 7) agencje państwowe w zakresie nie uregulowanym odrębnymi przepisami, 8) jednostki publicznej radiofonii i telewizji.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady udzielania zamówień publicznych ze względu na stan klęski żywiołowej, ochronę bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego państwa lub ochronę tajemnicy państwowej.\"; 4) w art. 5 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Jeżeli przedmiot zamówień leży w sferze zainteresowania wielu jednostek komunalnych, zarząd gminy może wyznaczyć komunalną jednostkę organizacyjną właściwą do prowadzenia postępowania o zamówienie i dokonania zamówienia wspólnego w imieniu tych jednostek. 3. Upoważnienie do dokonania zamówienia wspólnego, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być udzielone w stosunku do konkretnego zamówienia lub na czas oznaczony.\"; 5) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. Do czynności podejmowanych w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez zamawiających, dostawców lub wykonawców stosuje się, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie i przepisach odrębnych, przepisy Kodeksu cywilnego.\"; 6) w art. 9: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"art. 15 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ust. 3\", - pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5) upowszechnianie ogólnych warunków umów w sprawach o zamówienia publiczne, wzorów umów, regulaminów oraz wzorców postępowania przy udzielaniu zamówienia, na wniosek i w porozumieniu z właściwymi ministrami, 6) gromadzenie informacji o planach zamówień publicznych, zawartych umowach oraz o realizacji zamówień publicznych, - w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i po tym punkcie dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) wydawanie Biuletynu Zamówień Publicznych.\", b) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy \"art. 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 5 ust. 1\", - w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i po tym punkcie dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy zawiadomić właściwy organ orzekający o naruszeniu dyscypliny budżetowej.\"; 7) skreśla się art. 11; 8) w rozdziale 3 przed art. 13 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Zamówienie publiczne może być udzielone wyłącznie dostawcy lub wykonawcy, który został wybrany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.\"; 9) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Podstawowym trybem udzielania zamówienia publicznego jest przetarg nieograniczony. 2. Zamawiający może udzielić zamówienia publicznego w innym trybie niż przetarg nieograniczony wyłącznie w okolicznościach określonych w niniejszej ustawie. 3. Zastosowanie trybu innego niż przetarg nieograniczony przy zamówieniach publicznych, których wartość przekracza kwotę 200 000 ECU wymaga zatwierdzenia przez Prezesa Urzędu, z zastrzeżeniem art. 71 ust. 1a.\"; 10) po art. 14 dodaje się art. 14a i 14b w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Ogłoszenia o zamówieniach publicznych przewidziane w ustawie ogłasza się w Biuletynie Zamówień Publicznych wydawanym przez Prezesa Urzędu. 2. Ogłoszenia, o których mowa w ust. 1, publikowane są w Biuletynie Zamówień Publicznych nie później niż w 10 dniu od daty doręczenia do Urzędu. 3. Jeżeli ogłoszenie nie spełnia wymogów określonych w ustawie, Prezes Urzędu odmawia zamieszczenia takiego ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych. 4. Publikacja w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszeń, o których mowa w ust. 1, jest bezpłatna. 5. Prezes Urzędu może, w drodze porozumienia, przekazać redagowanie lub wydawanie regionalnego wydania Biuletynu Zamówień Publicznych innemu organowi administracji publicznej. 6. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) określi wzory ogłoszeń, o których mowa w ust. 1 oraz dodatkowe informacje, które muszą być zawarte w ogłoszeniach, 2) może ustanowić regionalne wydania Biuletynu Zamówień Publicznych, 3) może określić szczegółowe zasady i warunki publikacji ogłoszeń w Biuletynie Zamówień Publicznych oraz w regionalnych wydaniach Biuletynu Zamówień Publicznych.\". \"Art. 14b. Zamawiający obowiązany jest przekazać do publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ogłoszenia o postępowaniu o zamówienie publiczne w zakresie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Radę Ministrów.\"; 11) w art. 15: a) w ust. 1 wyrazy \"kwoty 20 000 ECU\" zastąpić wyrazami \"kwoty 30 000 ECU\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W postępowaniu o zamówienie publiczne, w którego finansowaniu udział środków publicznych nie przekracza równowartości 3 000 ECU nie stosuje się, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 5, preferencji krajowych oraz przepisów art. 19 i art. 22-24. 3. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, do dnia 30 września określić obowiązującą od dnia 1 stycznia roku następnego wysokość kwot, z którymi ustawa wiąże stosowanie odpowiednich przepisów.\"; 12) w art. 17: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedmiot zamówienia określa się za pomocą obiektywnych cech technicznych i jakościowych przy przestrzeganiu Polskich Norm lub klasyfikacji wydanych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439 i z 1996 r. Nr 156, poz. 775), a w odniesieniu do robót budowlanych dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nie stanowi utrudnienia uczciwej konkurencji określenie przedmiotu zamówienia przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia: 1) jeżeli ze względów technologicznych, ekonomicznych lub organizacyjnych zachodzi konieczność zachowania norm, parametrów lub standardów jakimi charakteryzują się posiadane przez zamawiającego maszyny lub urządzenia, a zamawiający dopuszcza składanie ofert równoważnych, 2) jeżeli obowiązek taki wynika z odrębnych przepisów.\"; 13) w art. 19 w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dostawców lub wykonawców, którzy w ciągu ostatnich trzech lat przed wszczęciem postępowania wyrządzili szkodę nie wykonując zamówienia lub wykonując je z nienależytą starannością,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dostawców lub wykonawców, którzy zalegają z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne, z wyjątkiem przypadków kiedy uzyskali oni przewidzianą prawem zgodę na zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności.\"; 14) w art. 22: a) w ust. 2 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"prowadzonym w trybie innym niż zapytanie o cenę,\", b) ust. 4-5 otrzymują brzmienie: \"4. W postępowaniu o zamówienie publiczne, którego wartość przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający żąda od dostawców lub wykonawców potwierdzenia spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2. 5. W postępowaniu o zamówienie, którego wartość przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający wzywa dostawców lub wykonawców do złożenia oświadczenia czy pozostają w stosunku zależności lub dominacji w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164) z innymi uczestnikami postępowania lub zamawiającym albo osobami po stronie zamawiającego biorącymi udział w postępowaniu.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 6-9 w brzmieniu: \"6. Dostawcy i wykonawcy są zobowiązani do dostarczenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, w terminie określonym przez zamawiającego. Wezwanie powinno zawierać wykaz uczestników postępowania oraz osób po stronie zamawiającego biorących udział w postępowaniu. 7. Zamawiający wyklucza z postępowania uczestników postępowania, którzy nie złożyli oświadczenia w wymaganym terminie lub pozostają w stosunku zależności z innymi uczestnikami postępowania. 8. Wymagania dotyczące dokumentów oraz oświadczeń, o których mowa w ust. 2-5, określa się jednakowo dla wszystkich dostawców lub wykonawców. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jakich dokumentów zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2.\"; 15) w art. 25: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) wzór protokołu postępowania o zamówienie publiczne, 2) dodatkowe wymagania, którym musi odpowiadać protokół postępowania o zamówienie publiczne.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zamawiający, udzielając zamówienia na roboty budowlane, przekazuje Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji informacje cenowe z postępowania oraz kopię oferty najkorzystniejszej.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i tryb przekazania informacji, o których mowa w ust. 4.\"; 16) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. Zamawiający zobowiązany jest, przez okres 3 lat od zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, do przechowywania ofert w sposób gwarantujący ich nienaruszalność.\"; 17) po art. 27 dodaje się art. 27a-27c w brzmieniu: \"Art. 27a. Zamawiający zobowiązany jest odrzucić ofertę, jeżeli: 1) jest sprzeczna z ustawą lub specyfikacją istotnych warunków zamówienia, 2) oferent nie złożył wymaganych oświadczeń lub nie spełnił innych wymagań określonych w ustawie lub specyfikacji istotnych warunków zamówienia albo zaproszeniu do składania ofert, w szczególności nie wniósł wadium, 3) jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, 4) jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_778_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348) w art. 57 w ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) naruszenie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr ..., poz. ...),\"."}
{"id":"1997_778_27b","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 27b. 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego unieważnia się w przypadkach, gdy: 1) w postępowaniu prowadzonym w trybie innym niż tryb zamówienia z wolnej ręki wpłynęły mniej niż dwie oferty nie podlegające odrzuceniu, 2) cena najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą zamawiający przeznaczył na finansowanie zamówienia, 3) wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub realizacja zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć, 4) zamawiający nie dopełnił obowiązku zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych lub określił przedmiot zamówienia w sposób niezgodny z zasadami określonymi w ustawie albo postępowanie obarczone jest wadą uniemożliwiającą zawarcie ważnej umowy. 2. O unieważnieniu postępowania zamawiający informuje dostawców lub wykonawców biorących udział w postępowaniu. Informacja powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne."}
{"id":"1997_778_27c","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 27c. Jeżeli oferent, którego oferta została wybrana, przedstawił nieprawdziwe dane, uchyla się od zawarcia umowy lub nie wnosi wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, zamawiający wybiera tę spośród pozostałych ofert, która uzyskała najwyższą liczbę punktów, chyba że złożono tylko dwie ważne oferty lub upłynął termin, o którym mowa w art. 40 ust. 1.\"; 18) w art. 29 skreśla się ust. 2; 19) w art. 30 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 20) skreśla się art. 31; 21) w art. 33: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"ust. 1\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 4, zamawiający zaprasza do składania ofert dostawców lub wykonawców, którzy zgłosili zainteresowanie udziałem w przetargu, nie mniej jednak niż: 1) dwóch - w przypadku określonym w art. 32 pkt 1, 2) czterech - w przypadku określonym w art. 32 pkt 2.\", c) skreśla się ust. 7; 22) w art. 35: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Kosztorys inwestorski stanowi podstawę do określania wartości szacunkowej zamówienia na roboty budowlane.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia: 1) metody i podstawy sporządzania kosztorysu inwestorskiego, 2) kosztorysowe normy nakładów rzeczowych, ceny jednostkowe robót budowlanych oraz ceny czynników produkcji dla potrzeb sporządzania kosztorysu inwestorskiego.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, dla poszczególnych rodzajów zamówień, wzory formularzy specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz dodatkowe informacje, które muszą zawierać te formularze.\"; 23) w art. 36 w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Zamawiający zobowiązany jest niezwłocznie udzielić wyjaśnień, chyba że prośba o wyjaśnienie specyfikacji wpłynęła do zamawiającego na mniej niż 6 dni przed terminem otwarcia ofert.\"; 24) w art. 37: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ofertę sporządza się w języku polskim, z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Każdy oferent może złożyć jedną ofertę.\"; 25) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Ofertę złożoną po terminie zwraca się bez otwierania po upływie terminu przewidzianego na wniesienie protestu. 2. Wyznaczony przez zamawiającego termin składania ofert nie może być krótszy niż: 1) 6 tygodni od dnia ogłoszenia przetargu nieograniczonego, 2) 4 tygodnie od daty wysłania zaproszeń w przetargu ograniczonym. 3. Zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert krótszy niż określony w ust. 2, jednakże nie krótszy niż 3 tygodnie, jeżeli: 1) wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust. 2, uniemożliwiłoby udzielenie i wykonanie zamówienia w danym roku budżetowym, 2) wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust. 2, mogło spowodować powstanie szkody w znacznych rozmiarach, 3) uprzednio przeprowadzone postępowanie przetargowe w tej samej sprawie nie doprowadziło do zawarcia umowy, 4) przedmiotem zamówienia są dostawy, usługi lub roboty budowlane powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych. 4. W postępowaniu o zamówienie publiczne, którego wartość przekracza 50 000 ECU skrócenie terminu możliwe jest w okolicznościach określonych w ust. 3, za wcześniejszą zgodą Prezesa Urzędu.\"; 26) w art. 40 w ust. 1 liczbę \"90\" zastępuje się liczbą \"45\"; 27) w art. 41: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wadium może być wnoszone w pieniądzu, poręczeniach oraz gwarancjach bankowych, gwarancjach ubezpieczeniowych, zastawach na papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa,a za zgodą zamawiającego - w akcjach dopuszczonych do publicznego obrotu i notowań giełdowych lub wekslach.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wadium wniesione w pieniądzu zamawiający przechowuje na rachunku bankowym.\"; 28) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Zamawiający zobowiązany jest niezwłocznie zwrócić wadium, jeżeli: 1) upłynął termin określony w art. 40 ust. 1, 2) zawarto umowę i wniesiono zabezpieczenie należytego wykonywania umowy, 3) zamawiający unieważnił przetarg. 2. Zamawiający zobowiązany jest zwrócić wadium, w ciągu 3 dni od zgłoszenia pisemnego wniosku przez dostawcę lub wykonawcę: 1) który wycofał ofertę przed upływem terminu do składania oferty, 2) którego oferta została uznana za nieważną, a dostawca lub wykonawca nie skorzystał z prawa do wniesienia protestu. 3. Jeżeli wadium wniesiono w pieniądzu zamawiający zwraca je wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszonym o koszty prowadzenia rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek oferenta. 4. Oferent, którego oferta została wybrana, traci wadium na rzecz zamawiającego, w przypadku gdy: 1) odmówi podpisania umowy na warunkach określonych w ofercie, 2) odmówi wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 3) zawarcie umowy stało się niemożliwe z winy oferenta, 4) przedstawił w ofercie dane nieprawdziwe.\"; 29) skreśla się art. 45; 30) skreśla się art. 46; 31) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Przy dokonywaniu wyboru oferty stosuje się wyłącznie zasady i kryteria określone w zaproszeniu do udziału w postępowaniu albo specyfikacji istotnych warunków zamówienia.\", 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania kryteriów oceny i wyboru ofert przy udzielaniu zamówień publicznych.\"; 32) w art. 50: a) w ust. 1 wyrazy \"O wyborze oferty\" zastępuje się wyrazami \"O wyniku przetargu\", b) w ust. 2 po wyrazach \"w siedzibie zamawiającego\" dodaje się wyrazy \"oraz wysyła się do uczestników postępowania\"; 33) w art. 51 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"nie później jednak niż przed upływem terminu związania ofertą, chyba że zachodzą przesłanki określone w art. 27b ust. 1 pkt 5.\"; 34) skreśla się art. 52; 35) w art. 54 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i po tym punkcie dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych.\"; 36) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. Do przetargu dwustopniowego stosuje się przepisy art. 35 ust. 1, art. 36 i 37, art. 38 z wyjątkiem ust. 2 pkt 2, art. 39-43, art. 44 ust. 1 oraz art. 47-51.\"; 37) w art. 56 skreśla się ust. 3; 38) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. Negocjacje z zachowaniem konkurencji to tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający negocjuje warunki umowy w sprawie zamówienia z odpowiednią, zapewniającą konkurencję, liczbą dostawców lub wykonawców, nie mniejszą niż dwóch.\"; 39) w art. 64 skreśla się pkt 1; 40) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. 1. Zamawiający zaprasza do udziału w negocjacjach z zachowaniem konkurencji wysyłając zaproszenie do co najmniej 2 oferentów. Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 200 000 ECU zamawiający ogłasza informację o zaproszeniu w Biuletynie Zamówień Publicznych. 2. Negocjacje z zachowaniem konkurencji mogą być poprzedzone wysłaniem do dostawców lub wykonawców zaproszenia do składania ofert wstępnych.\"; 41) w art. 66 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do negocjacji z zachowaniem konkurencji stosuje się odpowiednio przepisy art. 30, art. 37, art. 47-51 oraz art. 59.\"; 42) w art. 68 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Zapytanie o cenę, którego wartość przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 1, powinno zawierać: 1) określenie przedmiotu zamówienia łącznie z wyszczególnieniem wszelkich dodatkowych usług, które mają być wykonane w ramach umowy, 2) informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć dostawcy i wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia wymaganych warunków, 3) określenie terminu wykonania umowy, 4) opis odpowiednich części zamówienia, jeżeli dopuszczalne jest składanie ofert częściowych, 5) określenie miejsca i terminu składania ofert, 6) wysokość zabezpieczenia należytego wykonania umowy - jeżeli zamawiający wymaga jego wniesienia. 3. Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 200 000 ECU zamawiający ogłasza informację o zapytaniu o cenę w Biuletynie Zamówień Publicznych.\"; 43) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. 1. Każdy z dostawców lub wykonawców może zaproponować tylko jedną cenę i nie może jej zmienić. Nie prowadzi się żadnych negocjacji w sprawie ceny. 2. Zamawiający udziela zamówienia dostawcy lub wykonawcy, który zaoferował najniższą cenę. 3. Jeżeli nie można dokonać wyboru najkorzystniejszej oferty ze względu na to, że zostały złożone oferty o takiej samej cenie, zamawiający wzywa oferentów, którzy złożyli te oferty do złożenia ofert dodatkowych. 4. Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 20 000 ECU zamawiający zawiadamia niezwłocznie o wyborze oferty pozostałych oferentów, wskazując nazwę i siedzibę tego, którego ofertę wybrano, oraz cenę. 5. Jeżeli informacja o zapytaniu o cenę opublikowana została w Biuletynie Zamówień Publicznych, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 4, publikuje się w Biuletynie.\"; 44) w art. 71: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"15% wartości\" zastępuje się wyrazami \"20% wartości\", - w pkt 7 wyrazy \"1 000 ECU\" zastępuje się wyrazami \"3 000 ECU\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 20 000 ECU zastosowanie trybu zamówienia z wolnej ręki wymaga zatwierdzenia przez Prezesa Urzędu.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zamówienie publiczne na twórcze prace projektowe oraz na prace z zakresu działalności twórczej w dziedzinie kultury i sztuki o wartości przekraczającej 100 000 ECU udziela się w trybie zamówienia z wolnej ręki poprzedzonego konkursem z zachowaniem przepisu ust. 2.\"; 45) w art. 72 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna, jeżeli w postępowaniu o zamówienie publiczne poprzedzającym jej zawarcie doszło do naruszenia przepisów, określonych w ustawie lub aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, i jeżeli to naruszenie miało wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W szczególności umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna, jeżeli zamawiający: 1) nie dopełnił obowiązku zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych, 2) udzielił zamówienia bez uzyskania wymaganej decyzji administracyjnej, 3) dokonał wyboru oferty z rażącym naruszeniem ustawy, 4) zawarł umowę bez wymaganej zgody przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu. 3. Umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna w części wykraczającej poza określenie przedmiotu zamówienia zawarte odpowiednio w specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub zaproszeniu. 4. W przypadkach określonych w ust. 2-3 Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o stwierdzenie nieważności umowy w sprawie zamówienia publicznego w całości lub w części.\"; 46) art. 73 otrzymuje brzmienie: \"Art. 73. Umowy w sprawach zamówień publicznych nie mogą być zawierane na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas dłuższy niż 3 lata wymaga wcześniejszej zgody Prezesa Urzędu.\"; 47) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. Umowy w sprawach zamówień publicznych, o wartości powyżej 3 000 ECU, wymagają pod rygorem nieważności zachowania formy pisemnej, chyba że przepisy odrębne wymagają innej formy szczególnej.\"; 48) w art. 75: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy może być wnoszone w pieniądzu, obligacjach państwowych, poręczeniach oraz gwarancjach bankowych, gwarancjach ubezpieczeniowych, zastawach na papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, a za zgodą zamawiającego - w akcjach dopuszczonych do obrotu i notowań giełdowych lub wekslach oraz poręczeniach osób fizycznych lub osób prawnych. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy nie może przekraczać dwukrotnej wartości zastrzeżonych kar umownych lub 10% wartości zamówienia.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli zabezpieczenie należytego wykonania umowy wniesiono w pieniądzu zamawiający zwraca je wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszonym o koszty prowadzenia rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek dostawcy lub wykonawcy.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wartość zamówień, co do których konieczne jest zabezpieczenie należytego wykonania umowy, wysokość zabezpieczenia oraz szczegółowe zasady jego zwrotu.\"; 49) skreśla się art. 78; 50) w art. 81 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wniesienie protestu przerywa bieg terminu związania ofertą.\"; 51) w art. 84 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. O powtórzeniu czynności zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich dostawców i wykonawców.\"; 52) w art. 86 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Złożenie odwołania w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do Prezesa Urzędu.\"; 53) po art. 86 dodaje się art. 86a w brzmieniu: \"Art. 86a. 1. Od odwołania pobiera się wpis. Wysokość wpisu nie może przekraczać kosztów postępowania. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady pobierania wpisu.\"; 54) w art. 88 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Arbiter przy rozpatrywaniu odwołania pełni swą funkcję z najwyższą starannością w sposób bezstronny; nie jest reprezentantem żadnego z uczestników postępowania ani też Prezesa Urzędu. 3. Arbiter podlega ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. 4. Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające wykonanie przez arbitra jego obowiązku Prezes Urzędu wzywa uczestnika postępowania do wyznaczenia w określonym terminie, innego arbitra albo, jeżeli jest to osoba przez niego wyznaczona, wyznacza innego arbitra.\"; 55) po art. 89 dodaje się art. 89a w brzmieniu: \"Art. 89a. 1. Odwołujący się może cofnąć odwołanie. 2. W razie cofnięcia odwołania przed rozprawą, odwołującemu zwraca się połowę wpisu.\"; 56) w art. 90: a) w ust. 1 wyrazy \"od jego złożenia\" zastępuje się wyrazami \"od jego doręczenia\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uwzględniając odwołanie zespół arbitrów może nakazać dokonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego albo ją unieważnić, z wyjątkiem podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego.\"; 57) po art. 91 dodaje się art. 91a w brzmieniu: \"Art. 91a. Uczestnikom postępowania przysługuje skarga do sądu powszechnego na zasadach określonych w Kodeksie postępowania cywilnego. Skargę wnosi się do sądu w ciągu tygodnia od dnia doręczenia orzeczenia.\"."}
{"id":"1997_778_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 3. Postępowania o udzielenie zamówienia publicznego wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzone są na zasadach dotychczasowych, z wyjątkiem unieważnienia postępowania oraz formy zawarcia umowy, do których stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_778_4","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 4. Umowy w sprawach zamówień publicznych zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy pozostają w mocy, z tym że rozszerzenie ich zakresu przedmiotowego lub zmiana stron umowy nie są możliwe."}
{"id":"1997_778_5","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"1997_778_6","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 6. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_778_7","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 1 pkt 3, art. 38 i art. 71 ust. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_779_1","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady użycia poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej związków taktycznych, oddziałów i pododdziałów wydzielonych z Sił Zbrojnych, zwanych dalej \"jednostkami wojskowymi\"."}
{"id":"1997_779_2","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.","text":"Art. 2. Jednostki wojskowe mogą być użyte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu utrzymania międzynarodowego pokoju, przeciwdziałania zagrożeniu bezpieczeństwa, aktom terroryzmu oraz w celu niesienia pomocy humanitarnej."}
{"id":"1997_779_3","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.","text":"Art. 3. O użyciu jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wydaje postanowienie na wniosek Rady Ministrów. Postanowienie Prezydenta wymaga kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1997_779_4","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.","text":"Art. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) szczegółowe zasady finansowania działań jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i pokrywania kosztów ubezpieczeń, świadczeń odszkodowawczych oraz świadczeń rentowych dla żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach, 2) szczegółowe uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikające z obowiązujących ustaw."}
{"id":"1997_779_5","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.","text":"Art. 5. Przepisy ustawy stosuje się także do żołnierzy Sił Zbrojnych pełniących służbę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_779_6","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.","text":"Art. 6. Przepisy ustawy nie dotyczą użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych."}
{"id":"1997_779_7","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r.","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje do dnia 31 grudnia 1998 r."}
{"id":"1997_780_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje ogólne zasady finansowania budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg publicznych oraz zarządzania nimi. 2. Przepisy ustawy nie mają zastosowania do autostrad płatnych budowanych i eksploatowanych na zasadach określonych przepisami o autostradach płatnych."}
{"id":"1997_780_10","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Gminy, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, przejmują od wojewodów, do prowadzenia jako zadania własne, zadania określone w art. 2 ust. 3 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) ustawy z dnia ... o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), a także w art. 22 ust. 1 pkt 1 i w art. 40 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr ..., poz. ...).\"; 2) w art. 5: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) art. 2 ust. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a) ustawy z dnia ... o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i 3\"."}
{"id":"1997_780_11","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem wchodzących w życie z dniem ogłoszenia: 1) art. 3, art. 4 i art. 9, które mają zastosowanie do projektów ustaw budżetowych począwszy od projektu na 1998 r., 2) art. 7 pkt 3 i 5, które stosuje się do wydania aktów wykonawczych do ustawy, o której mowa w art. 7."}
{"id":"1997_780_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 2. 1. Zadania w zakresie budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg oraz zarządzania nimi finansowane są przez: 1) Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, za pośrednictwem Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych, w odniesieniu do: a) dróg krajowych poza granicami miast, w których przewodniczącym zarządu jest prezydent miasta, b) odcinków dróg krajowych o przeważającym ruchu tranzytowym i obwodnic położonych w granicach miast, w których przewodniczącym zarządu jest prezydent miasta, 2) wojewodę, w odniesieniu do: a) dróg wojewódzkich poza granicami miast, b) dróg wojewódzkich w granicach miast, z wyłączeniem dróg, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b), c) dróg krajowych w granicach miast, w których przewodniczącym zarządu jest prezydent miasta, z wyłączeniem dróg, o których mowa w pkt 1 lit. b), wyłącznie w zakresie budowy i modernizacji, d) dróg krajowych w granicach miast, w których przewodniczącym zarządu jest prezydent miasta, z wyłączeniem dróg, o których mowa w pkt 1 lit. b) oraz dróg, o których mowa w ust. 3 pkt 2 lit. b), wyłącznie w zakresie utrzymania i ochrony. 2. Zadania w zakresie finansowania budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg gminnych i lokalnych miejskich oraz dróg, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) oraz zarządzania nimi, jako zadania własne, finansowane są z budżetów gmin. 3. Zadania w zakresie finansowania budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg, w granicach miast, określonych przepisami o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych oraz zarządzania nimi, finansowane są przez gminę, w odniesieniu do: 1) dróg wojewódzkich w granicach miast, jako: a) zadania zlecone, wyłącznie w zakresie budowy i modernizacji, b) zadania własne, wyłącznie w zakresie utrzymania i ochrony, 2) dróg krajowych w granicach miast, z wyłączeniem dróg, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) oraz autostrad i dróg ekspresowych, jako: a) zadania zlecone, wyłącznie w zakresie budowy i modernizacji, b) zadania własne, wyłącznie w zakresie utrzymania i ochrony. 4. Zadania w zakresie budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg zakładowych oraz zarządzania nimi finansowane są ze środków podmiotów zarządzających tymi drogami. 5. Budowa, modernizacja, utrzymanie i ochrona dróg publicznych mogą być realizowane przy udziale środków rzeczowych i pieniężnych świadczonych przez osoby fizyczne i osoby prawne, krajowe i zagraniczne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej."}
{"id":"1997_780_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 3. 1. Wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem i ochroną dróg, o których mowa w art. 2 ust. 1, oraz zarządzaniem nimi, ustala się w ustawie budżetowej w wysokości nie mniejszej niż 30% planowanych na dany rok wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych. 2. Subwencję drogową w pełni rekompensującą gminom utracone dochody z tytułu częściowej likwidacji podatku od środków transportowych, ustala się w ustawie budżetowej w wysokości nie mniejszej niż 6,66% planowanych na dany rok wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych."}
{"id":"1997_780_4","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 4. 1. Środki finansowe, o których mowa w art. 3 ust. 1, przeznacza się na finansowanie: 1) dróg krajowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, w wysokości 54%, 2) dróg krajowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c), w wysokości 14%, 3) dróg krajowych i wojewódzkich, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a), b) i d), w wysokości 32%. 2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, mogą być również przeznaczone na finansowanie zadań w zakresie zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, wynikających z przepisów o drogach publicznych. 3. Rada Ministrów może zmienić, w drodze rozporządzenia, wysokość środków przeznaczonych na finansowanie dróg, o których mowa w ust. 1, w granicach do pięciu punktów procentowych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału na województwa środków finansowych przeznaczonych na drogi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a), b) i d). 5. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, corocznie podział środków finansowych na drogi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c)."}
{"id":"1997_780_5","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 5. Źródłem finansowania dróg publicznych są również środki finansowe określone przepisami o drogach publicznych i przepisami o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego."}
{"id":"1997_780_6","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 80, poz. 497) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 14; 2) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Podmioty prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do udziału w kosztach budowy, modernizacji oraz utrzymania dróg, jeżeli użytkowanie tych dróg jest związane bezpośrednio z potrzebami tych podmiotów. 2. Udział podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w kosztach utrzymania dróg następuje w wypadku, gdy obciążenie ruchem drogowym, wywołanym działalnością tego podmiotu, przekracza 20% ogólnego obciążenia drogi. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udziału podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w kosztach, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Koszty, o których mowa w ust. 1, są kosztami uzyskania przychodów dla podmiotów gospodarczych obowiązanych do ich poniesienia.\"; 3) w art. 17: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dróg krajowych poza granicami miast, w których przewodniczącym zarządu gminy jest prezydent miasta oraz dróg krajowych o przeważającym ruchu tranzytowym i obwodnic położonych w granicach tych miast,\", b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dróg krajowych w granicach miast, w których przewodniczącym zarządu gminy jest prezydent miasta, z wyłączeniem odcinków dróg krajowych o przeważającym ruchu tranzytowym i obwodnic położonych w granicach tych miast,\"; 4) skreśla się art. 19; 5) w art. 23 w ust. 2 wyrazy \"art. 14 ust. 1 pkt 1 lit. c)\" zastępuje się wyrazami \"art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia.... o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"; 6) w art. 39 w ust. 3 w pkt 1 wyrazy \"art. 14 ust. 1 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia .... o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"."}
{"id":"1997_780_7","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają: 1) samochody ciężarowe o ładowności od 2 ton do 12 ton, 2) samochody ciężarowe o ładowności powyżej 12 ton, 3) ciągniki siodłowe i balastowe, 4) przyczepy i naczepy o ładowności powyżej 5 ton, 5) autobusy.\"; 2) w art. 9: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub wpisany do rejestru\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jeżeli środek transportowy stanowi współwłasność dwóch lub więcej osób fizycznych lub prawnych, obowiązek podatkowy w podatku od środków transportowych ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach.\", c) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"lub wpisanego do rejestru\", d) w ust. 3: - po wyrazach \"w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i ust. 1a\", - skreśla się wyrazy \"lub wpisany do rejestru\" oraz wyrazy \"lub wpisanego do rejestru\", e) w ust. 4 i 5 po wyrazach \"ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i ust. 1a\", f) w ust. 6 skreśla się wyrazy \", a w odniesieniu do jachtów, promów i łodzi - na której terenie są zarejestrowane\"; 3) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od środków transportowych, z tym że roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć: 1) od samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 12 ton oraz ciągnika siodłowego i balastowego - 1.500 zł, 2) od samochodu ciężarowego o ładowności od 2 ton do 12 ton, przyczepy i naczepy o ładowności powyżej 5 ton oraz autobusu - 1.159,87 zł.\"; 4) w art. 11 w ust. 3 wyrazy \"w art. 10 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 10\"; 5) w art. 12: a) w ust. 1 skreśla się pkt 3, b) skreśla się ust. 2 i 3; 6) w art. 20 w ust. 1 po wyrazach \"w art. 10\" skreśla się wyrazy \"ust. 1\"."}
{"id":"1997_780_8","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703 oraz z 1996 r. Nr 137, poz. 640) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 37 w ust. 3 w pkt 1 wyrazy \"17 i 19\" zastępuje się wyrazami \"17, 19 i 21\"; 2) w załączniku Nr 6 dodaje się poz. 21 w brzmieniu: ÉÍÍÍÍÍÍÍÂÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÂÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍť ş Poz. ş Symbol SWW ş Nazwa towaru (grupy towarów)ş ĂÍÍÍÍÍÍÍĹÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍĹÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍ´ ş \"21 şbez względu na symbol şGaz wykorzystywany do napędu ş ş şSWW şpojazdów samochodowych oraz ş ş ş şnapełniania butli turystycznychş ş ş şo masie do 5 kg\" ş ČÍÍÍÍÍÍÍÁÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÁÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍź"}
{"id":"1997_780_9","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 101, poz. 504, Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794 oraz z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) subwencja ogólna i subwencja drogowa ustalone według zasad określonych w niniejszej ustawie.\"; 2) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Każda gmina otrzymuje z budżetu państwa subwencję ogólną oraz subwencję drogową.\"; 3) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Łączną kwotę subwencji ogólnej dla gmin ustala się jako sumę nie mniejszą niż 7,5% planowanych dochodów budżetu państwa oraz kwot wpłat gmin, ustalonych według zasad określonych w art. 15a. 2. Kwotę subwencji drogowej ustala się w wysokości nie mniejszej niż 6,66% planowanych w ustawie budżetowej wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych.\"; 4) po art. 12a dodaje się art. 12b w brzmieniu: \"Art. 12b. Subwencję, o której mowa w art. 12 ust. 2, Minister Finansów, przekazuje gminom w dwóch ratach w terminach do dnia 31 maja i 31 października każdego roku.\"; 5) w art. 15b w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) rocznej kwocie subwencji drogowej przyjętej do projektu ustawy budżetowej w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok budżetowy,\"; 6) po art. 27e dodaje się art. 27f w brzmieniu: \"Art. 27f. 1. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu ze stroną samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, zasady i tryb przyznawania gminom subwencji drogowej, o której mowa w art. 12 ust. 2. 2. Wysokość subwencji, o której mowa w ust. 1, dla każdej gminy w 1998 r. nie może być niższa od utraconej kwoty dochodu z tytułu częściowej likwidacji podatku od środków transportowych z roku 1997 zwaloryzowanej wskaźnikiem, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24 i Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1997_781_1","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną. 2. W zakresie nieuregulowanym ustawą do własności lokali stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1997_781_10","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Właściciel nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na mocy jednostronnej czynności prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy o ustanowieniu odrębnej własności w drodze umowy."}
{"id":"1997_781_11","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Przepisy o ustanowieniu odrębnej własności lokali w drodze umowy stosuje się również odpowiednio do wyodrębnienia własności lokalu z mocy orzeczenia sądu znoszącego współwłasność nieruchomości. 2. Jeżeli uczynienie zadość przesłance samodzielności lokali wymaga wykonania robót adaptacyjnych, sąd może w postanowieniu wstępnym, uznającym żądanie ustanowienia odrębnej własności lokali w zasadzie za usprawiedliwione, upoważnić zainteresowanego uczestnika postępowania do ich wykonania - tymczasowo na jego koszt. W razie przeszkód stawianych przez innych uczestników, sąd - w postanowieniu wstępnym lub w postanowieniu oddzielnym - może wydać stosowne nakazy lub zakazy. Rozdział 3 Prawa i obowiązki właścicieli lokali"}
{"id":"1997_781_12","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem. 2. Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach. 3. Uchwała zebrania właścicieli może ustalić zwiększenie obciążenia z tego tytułu właścicieli lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali."}
{"id":"1997_781_13","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. 2. Na żądanie zarządu właściciel lokalu jest obowiązany zezwalać na wstęp do lokalu, ilekroć jest to niezbędne do przeprowadzenia konserwacji, remontu albo usunięcia awarii w nieruchomości wspólnej, a także w celu wyposażenia budynku, jego części lub innych lokali w dodatkowe instalacje."}
{"id":"1997_781_14","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: 1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację, 2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, 3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, 4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości, 5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy."}
{"id":"1997_781_15","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. 2. Należności z tytułu kosztów zarządu mogą być dochodzone w postępowaniu upominawczym, bez względu na ich wysokość."}
{"id":"1997_781_16","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Jeżeli właściciel lokalu zalega długotrwale z zapłatą należnych od niego opłat lub wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu albo przez swoje niewłaściwe zachowanie czyni korzystanie z innych lokali lub nieruchomości wspólnej uciążliwym, wspólnota mieszkaniowa może w trybie procesu żądać sprzedaży lokalu w drodze licytacji na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z nieruchomości. 2. Właścicielowi, którego lokal został sprzedany, nie przysługuje prawo do lokalu zamiennego."}
{"id":"1997_781_17","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiada wspólnota mieszkaniowa bez ograniczeń, a każdy właściciel lokalu - w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości. Rozdział 4 Zarząd nieruchomością wspólną"}
{"id":"1997_781_18","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej. 2. W razie sukcesywnego wyodrębniania lokali przyjęty przez dotychczasowych współwłaścicieli sposób zarządu nieruchomością wspólną odnosi skutek także do każdego kolejnego nabywcy lokalu. 3. Jeżeli sposobu zarządu nie określono w umowie, obowiązują zasady uregulowane w niniejszym rozdziale."}
{"id":"1997_781_19","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali należących nadal do dotychczasowego właściciela nie jest większa niż dziesięć, do zarządu wspólną nieruchomością mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności."}
{"id":"1997_781_2","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej \"lokalami\", mogą stanowić odrębne nieruchomości. 2. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. 3. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdzają w formie zaświadczenia organy właściwe w sprawach nadzoru architektoniczno-budowlanego. 4. Pomieszczenia przynależne do lokalu, a w szczególności piwnica, strych lub magazyn, są jego częścią składową, choćby nawet do tego lokalu bezpośrednio nie przylegały, chyba że czynność prawna lub orzeczenie sądu dotyczące odrębnej własności lokalu stanowią inaczej."}
{"id":"1997_781_20","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Jeżeli lokali wyodrębnionych, wraz z lokalami niewyodrębnionymi, jest więcej niż dziesięć, właściciele lokali są obowiązani podjąć uchwałę o wyborze jednoosobowego lub kilkuosobowego zarządu. Członkiem zarządu może być zarówno właściciel lokalu, jak i osoba nie należąca do grona właścicieli lokali. 2. Zarząd lub poszczególni jego członkowie mogą być w każdej chwili na mocy uchwały właścicieli lokali zawieszeni w czynnościach lub odwołani."}
{"id":"1997_781_21","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Zarząd kieruje sprawami wspólnoty mieszkaniowej i reprezentuje ją na zewnątrz oraz w stosunkach między wspólnotą a poszczególnymi właścicielami lokali. 2. Gdy zarząd jest kilkuosobowy, oświadczenia woli za wspólnotę mieszkaniową składają przynajmniej dwaj jego członkowie."}
{"id":"1997_781_22","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Czynności zwykłego zarządu podejmuje zarząd samodzielnie. 2. Do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności. 3. Czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu są w szczególności: 1) ustalenie wynagrodzenia zarządu, 2) przyjęcie rocznego planu gospodarczego, 3) ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu, 4) zmiana przeznaczenia części nieruchomości wspólnej, 5) udzielenie zgody na nadbudowę lub przebudowę nieruchomości wspólnej oraz na zmianę wysokości udziałów w następstwie powstania odrębnej własności lokalu nadbudowanego lub przebudowanego, 6) dokonanie podziału nieruchomości wspólnej, o której mowa w art. 5, 7) wytoczenie powództwa, o którym mowa w art. 16, 8) udzielanie zarządowi pełnomocnictw do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej. 4. Połączenie dwóch lokali stanowiących odrębne nieruchomości w jedną nieruchomość lub podział lokalu wymaga zgody właścicieli wyrażonej w uchwale. W razie odmowy zainteresowany właściciel może żądać rozstrzygnięcia przez sąd."}
{"id":"1997_781_23","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd; uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich zbierania. 2. Uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos. 3. O treści uchwały, która została podjęta z udziałem głosów zebranych indywidualnie, każdy właściciel lokalu powinien zostać powiadomiony na piśmie."}
{"id":"1997_781_24","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W razie braku zgody większości właścicieli lokali zarząd może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich właścicieli. Sprawę sąd rozpoznaje w postępowaniu nieprocesowym."}
{"id":"1997_781_25","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali w terminie 6 tygodni od dnia jej podjęcia na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia go o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów. Powództwo należy wytoczyć przeciwko wspólnocie mieszkaniowej. 2. Zaskarżona uchwała podlega wykonaniu, chyba że sąd wstrzyma jej wykonanie do czasu zakończenia sprawy."}
{"id":"1997_781_26","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Jeżeli zarząd nie został powołany lub pomimo powołania nie wypełnia swoich obowiązków albo narusza zasady prawidłowej gospodarki, każdy właściciel może żądać ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd, który określi zakres jego uprawnień oraz należne mu wynagrodzenie. Sąd odwoła zarządcę, gdy ustaną przyczyny jego powołania."}
{"id":"1997_781_27","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Każdy właściciel lokalu ma prawo i obowiązek współdziałania w zarządzie nieruchomością wspólną. Nie uchybia to jednak przepisom art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1."}
{"id":"1997_781_28","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Właściciel lokalu pełniący obowiązki członka zarządu może żądać od wspólnoty wynagrodzenia odpowiadającego uzasadnionemu nakładowi pracy."}
{"id":"1997_781_29","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Zarząd jest obowiązany prowadzić dla nieruchomości wspólnej odpowiednią księgowość finansową, dokonywać rozliczeń poprzez rachunek bankowy oraz składać ze swojej działalności roczne sprawozdanie. 2. Właściciele podejmują uchwałę w przedmiocie udzielenia absolutorium zarządowi z prowadzonej przez niego działalności. Na żądanie właściciela lokalu zarząd jest obowiązany udzielić mu stosownych informacji."}
{"id":"1997_781_3","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. W razie wyodrębnienia własności lokali, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale, stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku; w obydwu wypadkach powierzchnię tę liczy się wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych. 2. Udział właściciela lokalu we współwłasności nieruchomości, zwanej dalej \"nieruchomością wspólną\", jest prawem związanym z własnością lokalu. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości dopóki, trwa odrębna własność lokali. 3. Jeżeli w skład nieruchomości wchodzi kilka budynków, udział właściciela lokalu we współwłasności nieruchomości wspólnej wyznacza stosunek powierzchni użytkowej lokalu do łącznej powierzchni użytkowej tych budynków, liczonej w obu wypadkach wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych."}
{"id":"1997_781_30","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Zarząd jest obowiązany zwołać zebranie ogółu właścicieli co najmniej raz w roku, nie później niż w pierwszym kwartale każdego roku. Gdy zarząd tego w terminie nie uczyni, zebranie coroczne może zwołać każdy z właścicieli. 2. Przedmiotem zebrania, o którym mowa w ust. 1, powinny być w szczególności: 1) uchwalenie rocznego planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną i opłat na pokrycie kosztów zarządu, 2) ocena pracy zarządu, 3) sprawozdanie zarządu i podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia mu absolutorium."}
{"id":"1997_781_31","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W razie potrzeby, zebrania właścicieli mogą być także zwoływane na wniosek zarządu lub jednej dziesiątej ogółu właścicieli."}
{"id":"1997_781_32","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. O terminie i proponowanym porządku zebrania ogółu właścicieli właściciele powinni być powiadomieni na piśmie."}
{"id":"1997_781_33","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W razie powierzenia zarządu osobie fizycznej lub prawnej, w braku odmiennych postanowień umowy, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_781_34","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W Kodeksie cywilnym skreśla się art. 136 i art. 137."}
{"id":"1997_781_35","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 94, z 1974 r. Nr 24, poz. 142, z 1982 r. Nr 19, poz. 147 i z 1990 r. Nr 55, poz. 321) skreśla się art. XIX."}
{"id":"1997_781_36","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe (Dz.U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 20, poz. 108, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 32, poz. 190 i Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 115, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) lokale stanowiące odrębne nieruchomości.\", 2) w art. 3 skreśla się ust. 2, 3) skreśla się art. 4, 4) w art. 23: a) skreśla się ust. 3, b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio do osób zajmujących lokale w domach spółdzielni mieszkaniowej.\", 5) w art. 24 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do budynków mieszkalnych, w których wyodrębniono własność wszystkich lub części lokali.\", 6) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Budynkami mieszkalnymi oraz innymi budynkami związanymi z wykonywaniem zarządu i eksploatacją budynków mieszkalnych, stanowiącymi w całości własność Skarbu Państwa lub własność gminy, wraz z przynależnymi gruntami, które nie zostały oddane w zarząd lub użytkowanie, zarządzają organy gminy lub utworzone w tym celu przedsiębiorstwa bądź inne państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne.\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Przepisów ust. 2-4 oraz wydanych na podstawie art. 26 nie stosuje się do domów, w których wyodrębniono własność wszystkich lub części lokali.\", 7) w art. 65 w ust. 5 w zdaniu drugim skreśla się wyraz \"własność\"."}
{"id":"1997_781_37","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147 oraz z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Dotyczy to także nieruchomości lokalowych oraz nieruchomości, w których nieruchomości lokalowe zostały wyodrębnione. 2. W księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, w której własność lokali została wyodrębniona, ujawnia się sposób zarządu tą nieruchomością określony w umowie, a w razie nieujawnienia domniemywa się sposób zarządu wynikający z ustawy. 3. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa zakładanie i prowadzenie ksiąg wieczystych dla lokali stanowiących odrębne nieruchomości oraz dla nieruchomości, w których wyodrębnienia dokonano.\""}
{"id":"1997_781_38","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118 i Nr 84, poz. 384) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 skreśla się ust. 1-6 i ust. 10; 2) w art. 31: a) ust. skreśla się 1-4, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i tryb oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów, sprzedaży nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy, sposób zapłaty ceny sprzedaży, rozliczeń z tytułu rozwiązania umowy użytkowania wieczystego i sprzedaży.\"."}
{"id":"1997_781_39","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Minister Sprawiedliwości dostosuje do niniejszej ustawy rozporządzenie z dnia 18 marca 1992 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 29, poz. 128). 2. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa tryb egzekucji z lokali stanowiących odrębne nieruchomości."}
{"id":"1997_781_4","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Dotychczasowemu właścicielowi nieruchomości przysługują co do niewyodrębnionych lokali oraz co do nieruchomości wspólnej, takie same uprawnienia jakie przysługują właścicielom lokali wyodrębnionych; odnosi się to także do jego obowiązków. 2. Jeżeli do wyodrębniania własności lokali dochodzi sukcesywnie, właściciele lokali już wyodrębnionych nie są stronami umów o wyodrębnieniu dalszych lokali. 3. Jeżeli budynek został wzniesiony na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, przedmiotem wspólności jest to prawo, a dalsze przepisy o własności lub współwłasności gruntu stosuje się odpowiednio do prawa użytkowania wieczystego."}
{"id":"1997_781_40","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne, sprawujące na podstawie przepisów dotychczasowych zarząd nieruchomościami wspólnymi, są obowiązane zapewnić dla każdej z zarządzanych nieruchomości wspólnych ewidencję umożliwiającą najpóźniej od dnia 1 października 1994 r., ustalenie kosztów i przychodów dla każdej wspólnej nieruchomości oraz powiadomić współwłaścicieli, nie później niż do dnia 30 listopada 1994 r. o zmianach, jakie wprowadza niniejsza ustawa co do sposobu zarządzania nieruchomością wspólną oraz co do ponoszenia jego kosztów. 2. Do czasu uregulowania tych spraw przez właścicieli do zarządu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy dotyczące zarządu zleconego przez właścicieli osobie fizycznej lub prawnej."}
{"id":"1997_781_41","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., z wyjątkiem przepisu art. 40 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_781_5","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Jeżeli powierzchnia gruntu zabudowanego budynkiem, w którym wyodrębniono własność lokali, jest większa niż powierzchnia niezbędna do korzystania z niego, współwłaściciele mogą dokonać podziału tej nieruchomości."}
{"id":"1997_781_6","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Rozdział 2 Ustanowienie własności lokalu"}
{"id":"1997_781_7","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. 2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej."}
{"id":"1997_781_8","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności: 1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych, 2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej. 2. Współwłaściciele mogą w umowie określić także sposób zarządu nieruchomością wspólną. 3. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabywcę lokalu."}
{"id":"1997_781_9","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Odrębna własność lokalu może powstać także w wykonaniu umowy zobowiązującej właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę. 2. Do ważności umowy, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest, aby strona podejmująca się budowy była właścicielem gruntu, na którym dom ma być wzniesiony, oraz aby uzyskała pozwolenie na budowę, a roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i o przeniesienie tego prawa zostało ujawnione w księdze wieczystej. 3. W wypadku wykonywania umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, na wniosek każdego nabywcy, sąd może powierzyć, w trybie postępowania nieprocesowego, dalsze wykonywanie umowy innemu wykonawcy na koszt i niebezpieczeństwo właściciela gruntu."}
{"id":"1997_782_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o ratyfikacji Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, przyjętego rezolucją nr 247 (1993) Organu Zarządzającego Funduszu","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, przyjętego rezolucją nr 247 (1993) Organu Zarządzającego Funduszu."}
{"id":"1997_782_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o ratyfikacji Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, przyjętego rezolucją nr 247 (1993) Organu Zarządzającego Funduszu","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_783_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) zasady wytwarzania i stosowania następujących środków żywienia zwierząt: pasz, dodatków paszowych i premiksów oraz obrotu nimi, 2) zasady sprawowania nadzoru przez Inspekcję Weterynaryjną i Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w zakresie, o którym mowa w pkt 1, 3) wymagania co do jakości środków żywienia zwierząt w zakresie, o którym mowa w pkt 1. 2. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących organizmów genetycznie zmodyfikowanych, zwanych dalej \"GMO\", w tym zwłaszcza przepisów o wprowadzaniu do obrotu produktów GMO oraz ich oznakowaniu."}
{"id":"1997_783_10","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 10. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt jest obowiązany do: 1) pobierania próbek do badań z każdej serii wytworzonego środka żywienia zwierząt, zwanych dalej \"próbkami archiwalnymi\", 2) przechowywania próbek archiwalnych co najmniej do dnia, w którym upływa okres trwałości środka żywienia zwierząt, 3) udostępniania próbek archiwalnych na każde żądanie organów sprawujących nadzór nad wytwarzaniem i stosowaniem środków żywienia zwierząt oraz obrotem nimi. 2. Próbki archiwalne powinny być umieszczone w zapieczętowanym opakowaniu, oznakowanym w sposób umożliwiający ich identyfikację i przechowywane w warunkach uniemożliwiających wystąpienie zmian w ich składzie i właściwościach. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady pobierania, znakowania i przechowywania próbek archiwalnych, mając na względzie: 1) rodzaj środka żywienia zwierząt, 2) zapewnienie, aby pobierana próbka była reprezentatywna dla serii środka żywienia zwierząt, 3) możliwość właściwego przeprowadzenia badań jakościowych próbek archiwalnych przez organy sprawujące nadzór nad wytwarzaniem i stosowaniem środków żywienia zwierząt oraz obrotem nimi."}
{"id":"1997_783_11","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 11. Przepisy art. 5-7, art. 8 pkt 3 i art. 9 stosuje się odpowiednio do wytwarzania nieprzeznaczonych do obrotu mieszanek paszowych, składających się z materiałów paszowych zawierających substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość."}
{"id":"1997_783_12","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 12. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania: 1) dodatków paszowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 2) materiałów paszowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, 3) premiksów zawierających dodatki paszowe z grup: a) antybiotyków, b) kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych, c) stymulatorów wzrostu, d) witamin A lub D i innych chemicznie zdefiniowanych substancji o podobnym działaniu, e) pierwiastków śladowych - miedzi lub selenu, 4) mieszanek paszowych zawierających premiksy, o których mowa w pkt 3 lit. a)-c), 5) mieszanek paszowych otrzymanych z materiałów paszowych zawierających substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość - wymaga zezwolenia wydanego w drodze decyzji administracyjnej przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii. 2. Wytwarzanie mieszanek paszowych nieprzeznaczonych do obrotu z materiałów paszowych zawierających substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość - wymaga zezwolenia wydanego w drodze decyzji administracyjnej przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii."}
{"id":"1997_783_13","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 13. Zezwolenia, o których mowa w art. 12, wydaje się po stwierdzeniu, że wnioskodawca spełnia warunki weterynaryjne, o których mowa w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, a także po uzyskaniu pozytywnej opinii wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, że wnioskodawca spełnia wymagania techniczne i organizacyjne obowiązujące w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt."}
{"id":"1997_783_14","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 14. 1. Wnioskodawca celem uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 12, składa wniosek do właściwego powiatowego lekarza weterynarii. 2. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje wniosek do właściwego wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania. 3. Wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych obowiązany jest wyrazić opinię, o której mowa w art. 13, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia wystąpienia powiatowego lekarza weterynarii."}
{"id":"1997_783_15","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 15. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, poza wymaganiami określonymi w przepisach o działalności gospodarczej, powinien zawierać: 1) określenie zakresu wykonywanej działalności gospodarczej z podaniem rodzaju środków żywienia zwierząt, 2) wskazanie miejsca wytwarzania środków żywienia zwierząt. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumentację dotyczącą wewnętrznego systemu kontroli jakości, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1, 2) dokumenty, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 i 4, 3) dokumenty potwierdzające posiadanie wymaganych kwalifikacji zawodowych przez osoby, o których mowa w art. 7."}
{"id":"1997_783_16","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 16. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na wytwarzanie mieszanek paszowych, o których mowa w art. 12 ust. 2, powinien zawierać: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy, 2) określenie rodzaju mieszanek paszowych, 3) wskazanie miejsca wytwarzania mieszanek paszowych. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumentację dotycząca wewnętrznego systemu kontroli jakości, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1, 2) dokumenty, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 i 4, 3) dokumenty potwierdzające posiadanie wymaganych kwalifikacji zawodowych przez osoby, o których mowa w art. 7 pkt 2."}
{"id":"1997_783_17","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 17. 1. Zezwolenia, o których mowa w art. 12, zawierają w szczególności: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy, 2) określenie zakresu wykonywanej działalności gospodarczej z podaniem materiałów paszowych, dodatków paszowych, premiksów lub mieszanek paszowych, 3) określenie miejsca prowadzenia działalności. 2. Zezwolenie wydaje się niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. 3. Powiatowy lekarz weterynarii odmawia wydania zezwolenia, w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli wnioskodawca nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 13."}
{"id":"1997_783_18","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 18. Zezwolenia, o których mowa w art. 12, mogą być cofnięte przez powiatowego lekarza weterynarii, z własnej inicjatywy lub na wniosek wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, jeżeli wytwarzanie środków żywienia zwierząt odbywa się niezgodnie z przepisami prawa."}
{"id":"1997_783_19","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 19. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania: 1) dodatków paszowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 2) premiksów zawierających: a) witaminy i chemicznie zdefiniowane substancje o podobnym działaniu, inne niż witaminy A i D, b) pierwiastki śladowe inne niż miedź i selen, c) karotenoidy i ksantofile, d) enzymy, e) mikroorganizmy, f) przeciwutleniacze, dla których została ustalona maksymalna zawartość w mieszankach paszowych pełnoporcjowych, 3) mieszanek paszowych z udziałem premiksów zawierających: a) witaminy i inne chemicznie zdefiniowane substancje o podobnym działaniu, b) pierwiastki śladowe, c) karotenoidy i ksantofile, d) enzymy, e) mikroorganizmy, f) przeciwutleniacze, dla których została ustalona maksymalna zawartość w mieszankach paszowych pełnoporcjowych, g) substancje, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a)-c) - jest dozwolone po uprzednim zgłoszeniu zamiaru jej rozpoczęcia do właściwego powiatowego lekarza weterynarii. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, dokonywane jest w terminie co najmniej 7 dni przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej. 3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię, nazwisko i adres zgłaszającego, 2) określenie przedmiotu działalności gospodarczej z podaniem rodzaju wytwarzanych środków żywienia zwierząt, 3) wskazanie miejsca wytwarzania środków żywienia zwierząt. 4. Zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1, należy zgłosić powiatowemu lekarzowi weterynarii w terminie 7 dni od dnia jej zaprzestania. 5. Powiatowy lekarz weterynarii, który przyjął zgłoszenia o rozpoczęciu lub zaprzestaniu działalności, o których mowa w ust. 1 i 4, przekazuje te zgłoszenia do właściwego terenowo wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania."}
{"id":"1997_783_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) środki żywienia zwierząt - pasze, dodatki paszowe i premiksy, 2) pasze - materiały paszowe i mieszanki paszowe, 3) materiały paszowe - produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane albo przetworzone, oraz inne substancje organiczne, a także substancje nieorganiczne, przeznaczone do bezpośredniego żywienia zwierząt lub do sporządzania mieszanek paszowych albo premiksów, 4) dodatki paszowe - substancje przetworzone lub nieprzetworzone oraz ich mieszaniny dodawane do pasz w celu: a) poprawy cech materiałów paszowych, mieszanek paszowych lub środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, b) zaspokojenia potrzeb żywieniowych zwierząt lub poprawienia cech użytkowych zwierząt w wyniku wpływu na florę żołądkowo-jelitową lub na strawność paszy, c) wprowadzenia składników pokarmowych umożliwiających osiągnięcie szczególnych celów żywieniowych lub zaspokojenie szczególnych potrzeb żywieniowych w danym okresie, d) zapobiegania szkodliwemu wpływowi odchodów zwierzęcych na środowisko lub zmniejszenia tego wpływu, 5) premiks - mieszaninę dodatków paszowych lub mieszaninę jednego lub więcej dodatków paszowych z materiałem paszowym, przeznaczoną do wytwarzania pasz, 6) mieszanki paszowe - mieszaniny: a) materiałów paszowych bez zawartości albo z zawartością dodatku paszowego lub premiksu, b) materiału paszowego z dodatkiem paszowym lub premiksem, 7) mieszanka paszowa pełnoporcjowa - mieszankę paszową przeznaczoną do bezpośredniego żywienia zwierząt, o składzie wystarczającym do zapewnienia składników pokarmowych niezbędnych do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych zwierząt danego gatunku, w określonym wieku lub użytkowanych w określony sposób, 8) mieszanka paszowa uzupełniająca - mieszankę paszową przeznaczoną do stosowania wraz z innymi paszami, zawierającą składniki pokarmowe lub dodatki paszowe w ilości mniejszej lub większej niż wymagana w odniesieniu do mieszanki paszowej pełnoporcjowej, 9) mieszanka paszowa dietetyczna - mieszankę paszową zaspokajającą szczególne potrzeby żywieniowe, która ze względu na specjalny skład fizykochemiczny lub sposób przygotowania różni się od powszechnie stosowanych mieszanek paszowych i przeznaczona jest dla zwierząt: a) u których procesy trawienia i metabolizmu są tymczasowo zakłócone lub uległy nieodwracalnym zmianom, b) dla których ze względu na stan fizjologiczny wskazane jest kontrolowanie spożycia określonych substancji w paszach, 10) jakość środka żywienia zwierząt - ogół cech i kryteriów, za pomocą których charakteryzuje się środki żywienia zwierząt pod względem ich wartości odżywczej, właściwości organoleptycznych, mikrobiologicznych, fizykochemicznych, składu, wytwarzania, opakowania, prezentacji i oznakowania oraz prawidłowości procesów technologicznych wpływających na bezpieczeństwo zdrowia zwierząt, ludzi i środowiska, wartość pokarmową, a także prawidłowości obrotu, 11) seria - określoną ilość środka żywienia zwierząt wytworzoną w czasie zmiany produkcyjnej według tej samej receptury, 12) obrót - przechowywanie w celu sprzedaży, oferowanie do sprzedaży, sprzedaż i inną odpłatną lub nieodpłatną formę zbycia, 13) okres karencji - minimalny czas, jaki powinien upłynąć od dnia zakończenia karmienia zwierząt paszami zawierającymi określone dodatki paszowe do dnia uboju tych zwierząt lub wytworzenia środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego o wymaganych cechach jakościowych, 14) substancje niepożądane - substancje lub produkty, które mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie i cechy użytkowe zwierząt lub obniżać jakość środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, 15) okres trwałości - oznaczony okres od daty wytworzenia, w czasie którego prawidłowo przechowywane środki żywienia zwierząt zachowują wymagane właściwości jakościowe, 16) zwierzęta - zwierzęta gospodarskie, zwierzęta domowe oraz inne zwierzęta karmione paszami, 17) zwierzęta gospodarskie - zwierzęta utrzymywane przez ludzi w celu pozyskania surowców zwierzęcych oraz konie, 18) zwierzęta domowe - zwierzęta utrzymywane przez ludzi nie w celu pozyskania surowców zwierzęcych."}
{"id":"1997_783_20","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 20. 1. Wytworzone i wprowadzone do obrotu pasze nie mogą zawierać w nadmiarze wody, substancji wiążących, zanieczyszczeń roślinnych oraz zanieczyszczeń mineralnych. 2. Z zastrzeżeniem ust. 3, dopuszcza się wprowadzanie do obrotu mieszanek paszowych wytworzonych z materiałów paszowych zawierających substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość, określoną na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 3, o ile łączna zawartość substancji niepożądanych w wytworzonej mieszance nie będzie przekraczała ich dopuszczalnej zawartości. 3. Zabrania się wytwarzania mieszanek paszowych z następujących materiałów paszowych: 1) orzechów ziemnych, kopry, rdzenia palmowego, nasion bawełny, bobassu, kukurydzy oraz produktów powstałych w wyniku ich przetworzenia, zawierających aflatoksynę B1 w ilości większej niż 0,2 mg w 1 kg tych materiałów paszowych, 2) fosforanów zawierających w 1kg: a) więcej niż 10 mg kadmu, b) więcej niż 20 mg arsenu, 3) pulpy cytrusowej zawierającej dioksyny w ilości większej niż 500 pikogramów w 1 kg tego materiału paszowego. 4. Zawartość substancji niepożądanych w materiałach paszowych, o których mowa w ust. 3, odnosi się do materiałów paszowych zawierających wodę w ilości stanowiącej 12%. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalną zawartość wody, substancji wiążących, zanieczyszczeń roślinnych oraz zanieczyszczeń mineralnych w paszach w zależności od rodzaju paszy, mając na względzie zapewnienie ich trwałości oraz zaspokojenie potrzeb żywieniowych zwierząt."}
{"id":"1997_783_21","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 21. 1. Dodatki paszowe oraz następujące materiały paszowe: 1) białko uzyskiwane z mikroorganizmów należących do grupy bakterii, drożdży, glonów i grzybów, 2) produkty uboczne uzyskane w procesie wytwarzania aminokwasów w drodze fermentacji, 3) aminokwasy i ich sole, 4) hydroksyanalogi aminokwasów, 5) niebiałkowe związki azotowe, zwane dalej \"produktami\", mogą być wprowadzone do obrotu po ich wpisaniu do odpowiednich rejestrów produktów. 2. Zabrania się sprowadzania z zagranicy produktów, które nie są wpisane do rejestrów produktów, oraz sprowadzania z zagranicy mieszanek paszowych zawierających takie produkty. 3. Rejestry produktów prowadzi minister właściwy do spraw rolnictwa. 4. Rejestry produktów prowadzi się odrębnie dla: 1) dodatków paszowych, 2) materiałów paszowych. 5. Rejestry produktów zawierają: 1) numer wpisu, 2) oznaczenie przedsiębiorcy wytwarzającego produkt, 3) nazwę grupy produktów, 4) nazwę produktu oraz jego postać, 5) określenie składu produktu oraz: a) w odniesieniu do produktów określonych chemicznie - nazwę substancji czynnej i jej wzór chemiczny, b) w odniesieniu do pozostałych produktów - opis substancji czynnej, 6) określenie przeznaczenia produktu oraz gatunku i wieku zwierząt, dla których produkt jest przeznaczony, 7) określenie okresu trwałości produktu, 8) oznaczenie minimalnej i maksymalnej zawartości w mieszance paszowej pełnoporcjowej L - winianu potasowego kwasu metylopropionowego oraz dodatków paszowych z grup: a) antybiotyków, b) kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych, c) mikroorganizmów, 9) oznaczenie maksymalnej zawartości w mieszance paszowej pełnoporcjowej dodatków paszowych niewymienionych w pkt 8, 10) określenie okresu karencji, 11) określenie przeciwwskazań i specjalnych wymagań dotyczących stosowania produktu, 12) określenie okresu ważności wpisu. 6. Oprócz danych, o których mowa w ust. 5: 1) rejestr dodatków paszowych zawiera: a) informacje dotyczące występowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie i ich produktów wraz z charakterystyką tych organizmów, b) w grupie mikroorganizmów - opis mikroorganizmów wraz z podaniem liczby jednostek formujących kolonie na 1 g, c) w grupie enzymów - nazwę substancji czynnej zgodnie z jej główną aktywnością enzymatyczną, określenie pochodzenia biologicznego i aktywności wyrażonej w jednostkach aktywności na 1 g, 2) rejestr materiałów paszowych powinien zawierać dodatkowo określenie rodzaju i wymagań dotyczących podłoża materiałów paszowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. a)-c)."}
{"id":"1997_783_22","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 22. 1. Do rejestru dodatków paszowych nie wpisuje się substancji oraz ich mieszanin, które: 1) są przeznaczone, w zalecanych dawkach, do wyłącznego stosowania w leczeniu ludzi lub zwierząt, 2) mają działanie profilaktyczne lub lecznicze, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie ma zastosowania do dodatków paszowych z grupy kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych."}
{"id":"1997_783_23","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 23. 1. Decyzję w sprawie wpisu do rejestrów produktów wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, wydawana jest na podstawie wyników badań potwierdzających, że produkt jest przydatny w żywieniu zwierząt, a w szczególności, że nie powoduje zagrożeń dla zdrowia ludzi, zwierząt i dla środowiska, przeprowadzonych w jednostkach organizacyjnych określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa zgodnie z art. 25 pkt 2. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może uznać za wystarczające w całości lub w części wyniki badań przeprowadzonych za granicą, dołączone do wniosku przez wytwórcę lub importera. 4. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna być wydana bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu roku od dnia złożenia wniosku."}
{"id":"1997_783_24","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 24. 1. Wniosek o wpis produktów do rejestrów produktów składa producent lub importer. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy, 2) informacje, o których mowa w art. 21 ust. 5 i 6, 3) informacje dotyczące skuteczności działania produktów, 4) uzasadnienie obecności w produktach każdego ze składników, jeżeli dodatek paszowy jest mieszaniną substancji czynnych, 5) opis metodyki postępowania analitycznego mającego na celu określenie zawartości substancji czynnej w produkcie, a także w premiksach i mieszankach paszowych zawierających ten produkt. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć wyniki badań, o których mowa w art. 23 ust. 2 lub 3."}
{"id":"1997_783_25","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres badań, o których mowa w art. 23 ust. 2, uwzględniając przydatność badanych produktów w żywieniu zwierząt, ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, a także ochronę środowiska, 2) jednostki organizacyjne uprawnione do przeprowadzania badań, o których mowa w pkt 1, uwzględniając kwalifikacje kadr i wyposażenie w specjalistyczny sprzęt do przeprowadzania badań."}
{"id":"1997_783_26","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 26. Wpis do rejestrów produktów ważny jest przez okres w nim określony, nie dłużej jednak niż 5 lat."}
{"id":"1997_783_27","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 27. Rejestry produktów są dostępne dla osób mających w tym interes prawny, z wyłączeniem danych objętych tajemnicą państwową i służbową oraz ochroną własności przemysłowej wytwórcy."}
{"id":"1997_783_28","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 28. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze decyzji, skreślić produkt z rejestru: 1) na wniosek przedsiębiorcy, który wystąpił o wpis do rejestru, 2) jeżeli produkt przestał spełniać wymagania warunkujące wpis do rejestru."}
{"id":"1997_783_29","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 29. Minister właściwy do spraw rolnictwa na podstawie prowadzonych rejestrów produktów ogłasza corocznie do dnia 30 listopada, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wykazy produktów dopuszczonych do obrotu."}
{"id":"1997_783_3","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 3. Środki żywienia zwierząt powinny być właściwej jakości, dostosowane do potrzeb żywieniowych zwierząt, dla których są przeznaczone, i nie mogą szkodliwie wpływać na zdrowie zwierząt, jakość środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i środowisko."}
{"id":"1997_783_30","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 30. 1. W obrocie mogą znajdować się wyłącznie produkty, których skład i postać są zgodne z danymi w tym zakresie, zawartymi w rejestrach produktów. 2. Produkt może być wprowadzony do obrotu po upływie okresu trwałości po przeprowadzeniu dodatkowych badań przez jednostkę organizacyjną, która przeprowadziła badania przed wpisaniem produktu do odpowiedniego rejestru produktów, albo przez inną jednostkę organizacyjną upoważnioną do przeprowadzenia badań oraz po określeniu przez tę jednostkę nowego okresu przydatności produktu do stosowania w żywieniu zwierząt. 3. Przy wytwarzaniu premiksów i mieszanek paszowych pełnoporcjowych z udziałem produktów, o których mowa w art. 21 ust. 1, należy przestrzegać wymagań określonych dla nich w rejestrach produktów."}
{"id":"1997_783_31","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 31. 1. Nazwa materiału paszowego, dodatku paszowego, premiksu lub mieszanki paszowej powinna informować nabywcę o tym, jaki stanowią one rodzaj środka żywienia zwierząt, oraz powinna umożliwiać ich odróżnienie od podobnych środków żywienia zwierząt. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, materiały paszowe inne niż wymienione w art. 21 ust. 1, które mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie pod nazwą określoną w tym rozporządzeniu, z uwzględnieniem opisu tych materiałów i rodzaju procesów technologicznych stosowanych do ich wytwarzania oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów Unii Europejskiej."}
{"id":"1997_783_32","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 32. 1. Mieszanka paszowa uzupełniająca może być wprowadzona do obrotu, jeżeli zawartość witaminy D oraz dodatków paszowych z grup antybiotyków, stymulatorów wzrostu, kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych oraz przeciwutleniaczy nie przekracza pięciokrotności ustalonej w rejestrze produktów maksymalnej zawartości tych dodatków w mieszance paszowej pełnoporcjowej. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż ustalone w ust. 1 zawartości dodatków paszowych w określonych mieszankach paszowych uzupełniających, jeżeli ich zastosowanie w połączeniu z innymi paszami nie będzie stwarzać zagrożenia dla zdrowia zwierząt oraz ujemnie wpływać na jakość środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego."}
{"id":"1997_783_33","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 33. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu: 1) dodatkami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, 2) materiałami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, 3) premiksami zawierającymi dodatki paszowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, obowiązany jest zapewnić spełnianie wymagań technicznych i organizacyjnych odpowiednich ze względu na rodzaj i zakres prowadzonej działalności. 2. Do wymagań technicznych i organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 5, art. 6 ust. 2 pkt 1, 3 i 7, art. 8 pkt 1 i 2, z tym, że wymóg określony w art. 6 ust. 2 pkt 1 dotyczy wewnętrznego systemu kontroli jakości przechowywanych dodatków paszowych, materiałów paszowych lub premiksów. 3. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, dokonuje pakowania lub przepakowywania dodatków paszowych, materiałów paszowych lub premiksów, obowiązany jest dodatkowo zapewnić spełnianie wymagań technicznych i organizacyjnych określonych w art. 6 ust. 2 pkt 2 i pkt 4-7. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne i organizacyjne w zakresie prowadzenia obrotu dodatkami paszowymi, materiałami paszowymi i premiksami, o których mowa w ust. 1, odpowiednio do zakresu prowadzonej działalności, mając na względzie zapewnienie ich właściwej jakości."}
{"id":"1997_783_34","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 34. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia obrotu: 1) dodatkami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 2) materiałami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, 3) premiksami, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3, wymaga, z zastrzeżeniem ust. 3, zezwolenia wydanego w drodze decyzji administracyjnej przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii. 2. Przepisy art. 14-18 stosuje się odpowiednio. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy przedsiębiorcy, który uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1."}
{"id":"1997_783_35","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 35. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia obrotu: 1) dodatkami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 2) premiksami, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, wymaga, z zastrzeżeniem ust. 3, zgłoszenia do właściwego powiatowego lekarza weterynarii w terminie co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem działalności. 2. Przepisy art. 19 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy przedsiębiorcy, który dokonał zgłoszenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 i 2."}
{"id":"1997_783_36","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 36. 1. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi ewidencję przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt oraz obrotu nimi, a także podmiotów wytwarzających mieszanki paszowe, o których mowa w art. 12 ust. 2; ewidencja jest jawna. 2. Do ewidencji wpisuje się: 1) oznaczenie przedsiębiorcy i adres siedziby, a w przypadku podmiotu wytwarzającego mieszanki paszowe, o których mowa w art. 12 ust. 2, jego imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby, 2) numer zezwolenia lub zgłoszenia, 3) zakres działalności objętej zezwoleniem lub zgłoszeniem. 3. Organ, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest corocznie w terminie do dnia 30 września przekazywać ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa dane, o których mowa w ust. 2, dotyczące: 1) przedsiębiorców, o których mowa w art. 12 ust. 1, 2) przedsiębiorców prowadzących obrót: a) dodatkami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, b) materiałami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, c) premiksami zawierającymi dodatki paszowe z grup antybiotyków, kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych, stymulatorów wzrostu oraz witaminy A lub D i miedź lub selen, 3) podmiotów, o których mowa w art. 12 ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa na podstawie informacji, o których mowa ust. 3, corocznie w terminie do dnia 30 listopada ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wykaz: 1) przedsiębiorców, o których mowa w art. 12 ust. 1, 2) przedsiębiorców prowadzących obrót: a) dodatkami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, b) materiałami paszowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, c) premiksami zawierającymi dodatki paszowe z grup antybiotyków, kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych, stymulatorów wzrostu oraz witaminy A lub D i miedź lub selen, 3) podmiotów, o których mowa w art. 12 ust. 2."}
{"id":"1997_783_37","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 37. 1. Środki żywienia zwierząt powinny być wprowadzane do obrotu w szczelnych i odpowiednio zamkniętych opakowaniach lub pojemnikach tak, aby po otworzeniu opakowania lub pojemnika zamknięcie ulegało zniszczeniu, a opakowanie nie mogło być użyte ponownie. 2. Mieszanki paszowe mogą być wprowadzane do obrotu luzem albo w niezamkniętych opakowaniach lub pojemnikach w przypadku: 1) dostawy mieszanek paszowych pomiędzy ich wytwórcami, 2) dostawy mieszanek paszowych przez ich wytwórców do przedsiębiorców zajmujących się ich pakowaniem, 3) dostawy mieszanek paszowych bezpośrednio od ich wytwórców do posiadaczy zwierząt gospodarskich, 4) mieszanek paszowych uzyskiwanych przez zmieszanie całych ziaren zbóż, 5) bloków lub lizawek, 6) sprzedaży mieszanek paszowych w ilości nieprzekraczającej 50 kg z uprzednio zamkniętych opakowań lub pojemników, 7) mieszanek paszowych melasowanych, zawierających nie więcej niż 3 materiały paszowe, 8) mieszanek paszowych granulowanych."}
{"id":"1997_783_38","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 38. 1. Wprowadzane do obrotu środki żywienia zwierząt powinny być oznakowane. 2. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na umieszczeniu w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny na każdym opakowaniu środka żywienia zwierząt lub dołączonej do opakowania etykiecie informacji w języku polskim, określającej w szczególności: 1) rodzaj, nazwę, a w przypadku produktu także numer wpisu do odpowiedniego rejestru produktów, 2) wytwórcę i numer zezwolenia na wytwarzanie, o ile jest ono wymagane, 3) masę netto, a dla płynów objętość albo masę netto, 4) okres trwałości oraz okres karencji, o ile jest przewidywany, 5) przeznaczenie z uwzględnieniem gatunku i wieku zwierząt, dla których środek żywienia zwierząt jest przeznaczony, 6) materiały paszowe lub kategorie grupujące kilka materiałów paszowych charakteryzujących się tym samym źródłem pochodzenia, 7) zawartość składników pokarmowych, 8) datę produkcji albo numer serii, 9) sposób stosowania, w tym zasady bezpiecznego użycia. 3. W przypadku, o którym mowa w art. 37 ust. 2, informacje wymienione w ust. 2 powinny być dołączone do dokumentów przewozowych i przekazane odbiorcy. 4. Oznakowanie środków żywienia zwierząt nie może wprowadzać w błąd nabywcy, w szczególności odnośnie do ich tożsamości, w tym rodzaju, właściwości, pochodzenia, składu, ilości oraz sposobu produkcji, lub sugerować, że posiadają one specjalne właściwości, jeżeli ich nie posiadają albo jeżeli inne pasze, dodatki paszowe lub premiksy posiadają również takie właściwości. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady dotyczące oznakowania środków żywienia zwierząt, w tym zakres informacji, które powinny być umieszczone na ich opakowaniu lub etykiecie dołączonej do opakowania albo dołączone do dokumentów przewozowych, 2) kategorie grupujące materiały paszowe charakteryzujące się jednakowym źródłem pochodzenia, 3) limity tolerancji zawartości składników pokarmowych i dodatków paszowych, mając na względzie zapewnienie ochrony interesów nabywców i obiektywnych kryteriów kontroli. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, zakres dodatkowych informacji, które mogą być umieszczane na opakowaniu środków żywienia zwierząt lub etykiecie dołączonej do opakowania albo w dokumentach przewozowych, uwzględniając obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej."}
{"id":"1997_783_39","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 39. 1. W razie stwierdzenia, że środek żywienia zwierząt nie spełnia warunków określonych w ustawie, powiatowy lekarz weterynarii lub wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w zakresie właściwości, o których mowa w art. 44 ust. 1, może w drodze decyzji administracyjnej: 1) nakazać jego uzdatnienie albo zniszczenie, 2) określić inne jego przeznaczenie niż zastosowanie w żywieniu zwierząt, 3) nakazać jego wycofanie z obrotu. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 3, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"1997_783_4","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 4. 1. Zabrania się wytwarzania, wprowadzania do obrotu i stosowania w żywieniu zwierząt: 1) substancji o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i betaagonistycznym, 2) substancji szkodliwie wpływających na zdrowie zwierząt, jakość środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i środowisko, 3) w wypadku zwierząt gospodarskich - materiałów paszowych zawierających źródło białka, pochodzące z tkanek zwierząt, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2, 4) pasz zawierających substancje niepożądane w ilości przekraczającej dopuszczalną ich zawartość, 5) pasz zepsutych, w szczególności o zmienionym smaku, zapachu i wyglądzie, w wyniku procesów fermentacyjnych, gnilnych i innych, spowodowanych działaniem drobnoustrojów, grzybów, roztoczy, temperatury, światła, wilgotności i upływem czasu. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz substancji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 2) wykaz materiałów paszowych pochodzących z tkanek zwierząt, które mogą być stosowane w żywieniu zwierząt gospodarskich, 3) dopuszczalne zawartości substancji niepożądanych w paszach - mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, ochronę środowiska oraz właściwą jakość środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego."}
{"id":"1997_783_40","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 40. 1. Dodatki paszowe i premiksy mogą być stosowane w żywieniu zwierząt wyłącznie jako składniki mieszanek paszowych. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stosowania dodatków paszowych i premiksów w zależności od ich rodzaju, mając na względzie zapewnienie właściwej jakości mieszanek paszowych oraz ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, właściwą jakość środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i ochronę środowiska."}
{"id":"1997_783_41","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 41. Mieszanka paszowa uzupełniająca może być stosowana w żywieniu zwierząt tylko w połączeniu z inną paszą."}
{"id":"1997_783_42","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 42. 1. Mieszanka paszowa dietetyczna, o której mowa w art. 2 pkt 9, powinna zawierać materiały paszowe w ilości i proporcjach zapewniających właściwe wykorzystanie jej przez zwierzęta, u których wystąpiły zakłócenia procesów trawiennych i przemian metabolicznych. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje mieszanek paszowych dietetycznych wraz z określeniem ich przeznaczenia, właściwości pokarmowych, gatunków lub kategorii zwierząt, wymagań w zakresie oznakowania oraz zleceń dotyczących stosowania mając na uwadze szczególne przeznaczenie tych mieszanek paszowych oraz wymagania dotyczące kontroli środków żywienia zwierząt."}
{"id":"1997_783_43","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 43. 1. Środki żywienia zwierząt niespełniające warunków określonych w ustawie mogą być stosowane w żywieniu zwierząt wyłącznie w celach doświadczalnych, po powiadomieniu powiatowego lekarza weterynarii, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia doświadczenia. 2. Zwierzęta gospodarskie użyte do celów doświadczalnych, o których mowa w ust. 1, ani produkty od nich pozyskane nie mogą być wprowadzane do obrotu."}
{"id":"1997_783_44","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 44. 1. Nadzór nad wytwarzaniem i stosowaniem środków żywienia zwierząt oraz nad obrotem nimi sprawują: 1) Inspekcja Weterynaryjna w zakresie: a) warunków weterynaryjnych, o których mowa w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) mikrobiologicznej oceny oraz zawartości substancji niepożądanych, z wyłączeniem substancji niepożądanych pochodzenia roślinnego lub substancji pochodzenia roślinnego, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, 2) Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w zakresie: a) wartości pokarmowej środków żywienia zwierząt, b) zawartości substancji niepożądanych pochodzenia roślinnego lub substancji pochodzenia roślinnego, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, c) wymagań technicznych i organizacyjnych obowiązujących w zakresie wytwarzania i wprowadzania do obrotu środków żywienia zwierząt, d) prawidłowości oznakowania środków żywienia zwierząt wprowadzonych do obrotu. 2. W razie stwierdzenia, że działalność podmiotu wytwarzającego środki żywienia zwierząt lub prowadzącego obrót tymi środkami jest niezgodna z przepisami ustawy, powiatowy lekarz weterynarii lub wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w zależności od zakresu sprawowanego nadzoru, może w drodze decyzji: 1) nakazać usunięcie uchybień w określonym terminie, 2) wstrzymać prowadzenie działalności do czasu usunięcia uchybień. 3. Decyzjom, o których mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 4. Graniczny lekarz weterynarii i wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych przeprowadzają kontrolę graniczną wprowadzanych na polski obszar celny środków żywienia zwierząt. 5. Organy, o których mowa w ust. 4, zakażą wprowadzenia na polski obszar celny produktów oraz mieszanek paszowych z udziałem produktów niespełniających wymagań określonych w ustawie. 6. Organy Inspekcji Weterynaryjnej oraz Inspekcji Handlowej Jakości Artykułów Rolno-Spożywczych obowiązane są współdziałać w zakresie nadzoru, o którym mowa w ust. 1, w szczególności poprzez uzgadnianie planów pracy, w tym kontroli, oraz wzajemne przekazywanie informacji i dokumentów. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady pobierania próbek do badań, 2) metodykę postępowania analitycznego w zakresie określania zawartości składników pokarmowych i dodatków paszowych w materiałach paszowych, premiksach i mieszankach paszowych, 3) wykaz laboratoriów upoważnionych do prowadzenia tych badań w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_783_45","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 45. 1. Przedsiębiorcy, u których zostaną pobrane w ramach nadzoru sprawowanego przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych próbki środków żywienia zwierząt, są obowiązani uiścić opłaty za przeprowadzenie badań tych próbek w upoważnionych laboratoriach, jeśli w ich wyniku zostanie stwierdzone, że pasze, dodatki paszowe lub premiksy nie spełniają wymagań określonych w ustawie. 2. Należności pieniężne z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa i stosuje się do nich przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 475). 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając koszty pobrania próbek, koszty dojazdu osób pobierających te próbki, a także koszty przeprowadzanych analiz."}
{"id":"1997_783_46","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 46. 1. Kto: 1) wytwarza, wprowadza do obrotu lub stosuje w żywieniu zwierząt pasze, dodatki paszowe lub premiksy niespełniające warunków określonych w ustawie, 2) wytwarza, wprowadza do obrotu lub stosuje w żywieniu zwierząt pasze, dodatki paszowe lub premiksy zawierające substancje, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lub 2, 3) wytwarza, wprowadza do obrotu lub stosuje w żywieniu zwierząt gospodarskich materiały paszowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3, 4) wytwarza, wprowadza do obrotu lub stosuje w żywieniu zwierząt pasze, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4 i 5, lub wytwarza i wprowadza do obrotu pasze, o których mowa w art. 20 ust. 1, 5) prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5, w nieprzystosowanych do tego celu pomieszczeniach oraz nie przechowuje pasz, dodatków paszowych i premiksów w specjalnie do tego celu przeznaczonych pomieszczeniach lub zbiornikach, o których mowa w art. 9, 6) dopuszcza, aby procesem produkcji pasz, dodatków paszowych lub premiksów wymienionych w art. 6 ust. 1 kierowała osoba nie mająca kwalifikacji, o których mowa w art. 7, 7) nie prowadzi spisu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 7, lub prowadzi go niezgodnie z przepisami ustawy, 8) nie pobiera próbek archiwalnych wytworzonych środków żywienia zwierząt lub postępuje z tymi próbkami niezgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 10 ust. 2, 9) prowadzi działalność, o której mowa w art. 12 i 34, bez wymaganych zezwoleń, 10 prowadzi działalność, o której mowa w art. 19 i 35, bez uprzedniego zgłoszenia zamiaru jej rozpoczęcia, 11) wytwarza mieszanki paszowe z materiałów paszowych, o których mowa w art. 20 ust. 3, 12) wytwarza, wprowadza do obrotu i stosuje w żywieniu zwierząt produkty bez uprzedniego wpisania ich do odpowiednich rejestrów produktów, o których mowa w art. 21 ust 1, 13) wprowadza do obrotu materiały paszowe, mieszanki paszowe, dodatki paszowe i premiksy niezgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 37 ust. 1 i 2, 14) nie znakuje wprowadzanych do obrotu pasz, dodatków paszowych lub premiksów zgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 38 ust. 1-4, lub znakuje je niezgodnie z przepisami ustawy, 15) wprowadza do obrotu zwierzęta użyte do celów eksperymentalnych, o których mowa w art. 43 ust. 2, podlega karze grzywny. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, orzeka się na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"1997_783_47","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 599, Nr 96, poz. 1056 i Nr 120, poz. 1268) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"a także w celu poprawy cech użytkowych zwierząt, z wyjątkiem preparatów stosowanych poza organizmem żywym\" zastępuje się wyrazami \"z wyjątkiem preparatów stosowanych poza organizmem żywym, a także dodatków paszowych i premiksów w rozumieniu przepisów o środkach żywienia zwierząt\"."}
{"id":"1997_783_48","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752 oraz z 2001 r. Nr 29, poz. 320) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 6 wyrazy \" , pasze i surowce paszowe\" zastępuje się wyrazami \"oraz środki żywienia zwierząt\", b) w pkt 16 wyrazy \"pasze, surowce paszowe\" zastępuje się wyrazami \"środki żywienia zwierząt\"; 2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \" , pasz oraz dodatków do pasz\" zastępuje się wyrazami \"oraz środków żywienia zwierząt\"; 3) w art. 11 w ust. 3 w zdaniu wstępnym wyrazy \" , pasze i surowce paszowe\" zastępuje się wyrazami \"oraz środki żywienia zwierząt\"; 4) w art. 19 w ust. 1 w pkt 4 wyraz \"paszy\" zastępuje się wyrazami \"środków żywienia zwierząt\"; 5) w art. 22: a) w pkt 4 wyrazy \"paszy, surowców paszowych\" zastępuje się wyrazami \"środków żywienia zwierząt\", b) w pkt 8 wyraz \"paszami\" zastępuje się wyrazami \"środkami żywienia zwierząt\", c) w pkt 9 wyrazy \" , pasz i surowców paszowych\" zastępuje się wyrazami \"oraz środków żywienia zwierząt\", d) w pkt 13 wyrazy \"paszami i surowcami paszowymi\" zastępuje się wyrazami \"środkami żywienia zwierząt\"; 6) w art. 23 w ust. 1 w pkt 6 wyrazy \"surowców paszowych i pasz\" zastępuje się wyrazami \"środków żywienia zwierząt\"; 7) w art. 25 w ust. 4 w pkt 3 w lit. a) w tiret pierwszym wyrazy \"paszami i surowcami paszowymi\" zastępuje się wyrazami \"środkami żywienia zwierząt\"; 8) w art. 41 w ust. 1 w pkt 1 w lit. d) wyrazy \"pasz i surowców paszowych\" zastępuje się wyrazami \"środków żywienia zwierząt\"; 9) w art. 48 w ust. 1 wyrazy \" , pasz i surowców paszowych\" zastępuje się wyrazami \"oraz środków żywienia zwierząt\"; 10) w art. 49 w ust. 1 w pkt 1 w lit. b) wyrazy \"pasz i surowców paszowych\" zastępuje się wyrazami \"środków żywienia zwierząt\"."}
{"id":"1997_783_49","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. Nr 11, poz. 84) w art. 1 w ust. 3 w pkt 3 lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) środkami żywienia zwierząt w rozumieniu przepisów o środkach żywienia zwierząt,\"."}
{"id":"1997_783_5","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 5. Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt powinna być prowadzona w specjalnie do tego celu przystosowanych pomieszczeniach."}
{"id":"1997_783_50","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 50. 1. Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie ustawy prowadzą działalność dotyczącą wytwarzania środków żywienia zwierząt lub obrotu nimi, która wymaga zgłoszenia powiatowemu lekarzowi weterynarii, obowiązani są do dokonania tego zgłoszenia w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie ustawy prowadzą działalność dotyczącą wytwarzania środków żywienia zwierząt lub obrotu nimi, która wymaga zezwolenia powiatowego lekarza weterynarii, obowiązani są do przedłożenia odpowiedniego wniosku w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz produktów, które w ciągu roku od dnia wejścia w życie ustawy mogą być wytwarzane i wprowadzane do obrotu bez uprzedniego ich wpisania do odpowiednich rejestrów produktów, uwzględniając obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej."}
{"id":"1997_783_51","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 51. Traci moc ustawa z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 63, poz. 419, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"1997_783_52","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 52. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_783_6","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 6. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania: 1) dodatków paszowych z grup: a) antybiotyków, b) kokcydiostatyków i innych środków farmaceutycznych, c) stymulatorów wzrostu, d) witamin i innych chemicznie zdefiniowanych substancji o podobnym działaniu, e) pierwiastków śladowych, f) karotenoidów i ksantofili, g) enzymów, h) mikroorganizmów, i) przeciwutleniaczy, dla których jest określona maksymalna zawartość w mieszankach paszowych pełnoporcjowych, 2) dodatków paszowych innych niż określone w pkt 1, dla których została ustalona ich maksymalna zawartość w mieszankach paszowych pełnoporcjowych, 3) materiałów paszowych: a) białka uzyskiwanego z mikroorganizmów należących do grupy bakterii, drożdży, glonów i grzybów, z wyjątkiem drożdży hodowanych na substancjach pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, b) produktów ubocznych uzyskiwanych w procesie wytwarzania aminokwasów w drodze fermentacji, c) aminokwasów i ich soli, d) hydroksyanalogów aminokwasów, 4) premiksów zawierających dodatki paszowe, o których mowa w pkt 1, 5) mieszanek paszowych zawierających premiksy, o których mowa w pkt 4, 6) mieszanek paszowych z materiałów paszowych zawierających substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość - jest obowiązany zapewnić spełnianie wymagań technicznych i organizacyjnych przewidzianych dla określonego rodzaju i zakresu prowadzonej działalności. 2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, w zakresie spełniania wymagań technicznych i organizacyjnych jest obowiązany w szczególności: 1) wdrożyć system wewnętrznej kontroli jakości wytwarzanych środków żywienia zwierząt, obejmujący zwłaszcza: a) częstotliwość i sposób pobierania próbek do badań w miejscach, w których może nastąpić pogorszenie jakości produktów, b) metody badań, c) sposób postępowania z produktami niespełniającymi wymagań jakościowych, 2) dysponować planem zakładu, obejmującym w szczególności pomieszczenia produkcyjne, magazynowe, socjalne i sanitarne, z zaznaczeniem: a) linii technologicznej wraz z miejscami, o których mowa w pkt 1 lit. a), b) dróg przemieszczania środków żywienia zwierząt, c) stanowisk pracy, 3) wyznaczyć osobę odpowiedzialną za kontrolę jakości wytwarzanych środków żywienia zwierząt, 4) określić zakres obowiązków pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy związanych z procesem technologicznym, 5) prowadzić działalność przy użyciu urządzeń, których konstrukcja i rozmieszczenie: a) uniemożliwią zanieczyszczenie środków żywienia zwierząt, b) uniemożliwią zmianę kolejności lub pominięcie określonego etapu cyklu produkcyjnego, c) umożliwią ich czyszczenie po zakończeniu produkcji każdego asortymentu, 6) zapewnić, aby procesem produkcji kierowała osoba posiadająca kwalifikacje, o których mowa w art. 7, 7) prowadzić spis wytwarzanych środków żywienia zwierząt. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne i organizacyjne, o których mowa w ust. 2, dotyczące wytwarzania środków żywienia zwierząt, o których mowa w ust. 1, w zależności od rodzaju i zakresu prowadzonej działalności."}
{"id":"1997_783_7","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 7. W ramach prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 6 ust. 1: 1) w zakresie wytwarzania dodatków paszowych i premiksów procesem produkcji powinna kierować osoba, która: a) ukończyła studia wyższe na jednym z kierunków: biologia, biotechnologia, chemia, farmacja, inżynieria chemiczna i procesowa, rolnictwo, technologia żywności i żywienie człowieka, weterynaria, zootechnika lub na kierunku lekarskim, b) ma co najmniej 3-letni staż pracy w zakresie wytwarzania dodatków paszowych lub środków farmaceutycznych, 2) w zakresie wytwarzania pasz procesem produkcji powinna kierować osoba, która: a) ukończyła studia wyższe na jednym z kierunków, o których mowa w pkt 1 lit. a), i ma co najmniej 2-letni staż pracy w zakresie wytwarzania pasz lub b) posiada średnie wykształcenie rolnicze, weterynaryjne lub o kierunku: technologia żywności oraz ma co najmniej 3-letni staż pracy w zakresie wytwarzania pasz."}
{"id":"1997_783_8","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 8. W spisie, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 7, określa się: 1) w zakresie wytwarzania dodatków paszowych lub materiałów paszowych: a) rodzaj i ilość wytworzonych dodatków paszowych lub materiałów paszowych, b) datę wytworzenia i numer serii, c) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby podmiotu, do którego zostały przekazane dodatki paszowe lub materiały paszowe, 2) w zakresie wytwarzania premiksów: a) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy dodatku paszowego użytego w procesie wytwarzania premiksu lub przedsiębiorcy, od którego nabywany jest ten dodatek, jeżeli nie został on nabyty od jego wytwórcy, b) rodzaj i ilość dodatków paszowych użytych w procesie wytwarzania premiksów oraz datę ich wytworzenia i numer serii, c) rodzaj, ilość, datę wytworzenia i numer serii wytworzonego premiksu oraz datę jego wytworzenia, d) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy mieszanki paszowej lub podmiotu wprowadzającego do obrotu, do którego premiks został przekazany, e) rodzaj, ilość, numer serii i datę wytworzenia premiksu oraz datę przekazania go do odbiorcy, 3) w zakresie wytwarzania mieszanek paszowych z udziałem premiksów: a) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy premiksu użytego w procesie wytwarzania mieszanki paszowej lub przedsiębiorcy, od którego został nabyty ten premiks, jeżeli nie został on nabyty od jego wytwórcy, b) rodzaj i ilość premiksów użytych w procesie wytwarzania mieszanki paszowej oraz datę ich wytworzenia i numer serii, c) rodzaj, ilość i numer serii wytworzonej mieszanki paszowej oraz datę jej wytworzenia, 4) w zakresie wytwarzania mieszanek paszowych z materiałów paszowych zawierających substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość: a) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy materiału paszowego zawierającego substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość, użytego w procesie wytwarzania mieszanki paszowej, lub przedsiębiorcy, od którego nabywany jest ten materiał paszowy, jeżeli nie został on nabyty od jego wytwórcy, b) rodzaj, ilość, datę wytworzenia, numer serii i datę dostarczenia materiału paszowego, o którym mowa w lit. a), użytego w procesie wytwarzania mieszanki paszowej, c) rodzaj oraz ilość substancji niepożądanych w materiałach paszowych, o których mowa w lit. a), d) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy premiksu użytego w procesie wytwarzania mieszanki paszowej lub przedsiębiorcy, od którego został nabyty ten premiks, jeżeli nie został on nabyty od jego wytwórcy, e) rodzaj, ilość i numer serii wytworzonej mieszanki paszowej oraz datę jej wytworzenia."}
{"id":"1997_783_9","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt","text":"Art. 9. Środki żywienia zwierząt przechowuje się w specjalnie do tego celu przeznaczonych pomieszczeniach lub zbiornikach."}
{"id":"1997_805_1","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 1972 r. Nr 47, poz. 298, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 64, poz. 271) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Przyjęcie zwłok do pochowania na cmentarz następuje po przedstawieniu dokumentów określonych w art. 11 ust. 5 i 9. 2. W miejscowościach, w których nie ma cmentarzy komunalnych, zarząd cmentarza wyznaniowego jest obowiązany umożliwić pochowanie na tym cmentarzu, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, osób zmarłych innego wyznania lub niewierzących. 3. Zarząd cmentarza wyznaniowego nie może odmówić pochowania zwłok osób, które posiadają nabyte prawo do pochówku w określonym miejscu tego cmentarza. 4. Prawo to służy, obok osoby określonej w ust. 3, także jej bliskim, to jest małżonkowi, wstępnym, zstępnym, rodzeństwu i przysposobionym. 5. Zwłoki osób, o których mowa w ust. 3 i 4, powinny być przez zarząd cmentarza traktowane na równi ze zwłokami osób należących do wyznania, do którego należy cmentarz, a w szczególności pod względem wyznaczenia miejsca pochowania, właściwego ceremoniału pogrzebowego i wznoszenia stosownych nagrobków.\"."}
{"id":"1997_805_2","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_83_1","title":"Ustawa z dnia 24 stycznia 1997 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 20 dodaje się art. 20{1} w brzmieniu: \"Art. 20{1}. 1. Kombatantom i innym osobom uprawnionym, które łącznie spełniają następujące warunki: 1) nie posiadają prawa do żadnych świadczeń rentowych lub emerytalnych, 2) nie osiągają dochodów z tytułu pracy, pozarolniczej działalności gospodarczej podlegającej ubezpieczeniu społecznemu lub z tytułu rolniczej działalności gospodarczej podlegającej obowiązkowemu ubezpieczeniu rolników, 3) osiągnęły wiek 55 lat kobiety i 60 lat mężczyźni, przysługuje świadczenie w wysokości dodatku kombatanckiego, o którym mowa w art. 15 ust. 1. 2. Osobom, o których mowa w ust. 1, przysługują także uprawnienia określone w art. 20 ust. 2. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania przy przyznawaniu, wypłacaniu oraz finansowaniu świadczeń, o których mowa w ust. 1 i 2.\"; 2) w art. 24 wyrazy \"12, 15 i 16\" zastępuje się wyrazami \"12, 15, 16 i 20{1}\"."}
{"id":"1997_83_2","title":"Ustawa z dnia 24 stycznia 1997 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z tym, że art. 20{1} ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_84_1","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady kształtowania środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r."}
{"id":"1997_84_10","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 10. W okresie do dnia 31 grudnia 1994 r. nie stosuje się: 1) przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w sferze budżetowej (Dz.U. Nr 4, poz. 24, Nr 48, poz. 261 i Nr 64, poz. 389 oraz z 1990 r. Nr 71, poz. 417), 2) zasad wzrostu uposażeń określonych w: a) art. 68 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. z 1984 r. Nr 29, poz. 149, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 105, poz. 453 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254), b) art. 2 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18), c) art. 99 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254), d) art. 86 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254), e) art. 103 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i z 1993 r. Nr 12, poz. 52), f) art. 85 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254)."}
{"id":"1997_84_11","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r."}
{"id":"1997_84_2","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 2. Przez użyte w ustawie określenie \"państwowa sfera budżetowa\" rozumie się państwowe jednostki organizacyjne, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344), oraz szkoły wyższe prowadzące gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 30 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314)."}
{"id":"1997_84_3","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 3. 1. Ustawa budżetowa określi kwoty wynagrodzeń osobowych przeznaczonych na podwyżki: 1) wynagrodzeń pracowników państwowej sfery budżetowej, z wyłączeniem sędziów sądów powszechnych i prokuratorów, 2) uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy oraz kandydatów i żołnierzy niezawodowych, 3) wynagrodzeń sędziów sądów powszechnych i prokuratorów. 2. Kwoty, o których mowa w ust. 1, zapewnią wzrost przeciętnego wynagrodzenia pracowników państwowej sfery budżetowej nie niższy niż przewidywany w ustawie budżetowej wzrost przeciętnych wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w sektorze przedsiębiorstw gospodarki narodowej i wyższy co najmniej o dwa punkty procentowe od planowanego w tej ustawie średniorocznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych."}
{"id":"1997_84_4","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 4. Wypłaca się do dnia 15 lutego 1994 r. za grudzień 1993 r. kwotę 200.000 zł na jednego zatrudnionego w przeliczeniu na pełny etat: 1) pracownikom państwowej sfery budżetowej z wyłączeniem sędziów sądów powszechnych i prokuratorów oraz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, 2) żołnierzom i funkcjonariuszom oraz kandydatom i żołnierzom niezawodowym."}
{"id":"1997_84_5","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 5. 1. Podwyższenie wynagrodzeń i uposażeń, o których mowa w art. 6 pkt 2, następuje: 1) od dnia 1 stycznia 1994 r. w wysokości 340.000 zł średnio na jeden etat kalkulacyjny, z tym że wypłata nastąpi nie później niż do 15 lutego 1994 r. 2) z dniem 1 czerwca 1994 r., z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W okresie od dnia 1 czerwca do dnia 31 grudnia 1994 r. do ustalenia wynagrodzeń sędziów Sądu Najwyższego, sędziów sądów powszechnych i prokuratorów oraz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe stosuje się przeciętne wynagrodzenie w sferze produkcji materialnej w gospodarce narodowej, bez wypłat z zysku, w pierwszym kwartale 1994 r. 3. W okresie do dnia 31 maja 1994 r. wynagrodzenia osób, o których mowa w ust. 2, pozostają na poziomie z grudnia 1993 r."}
{"id":"1997_84_6","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 6. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia: 1) określi kalkulacyjne liczby etatów w poszczególnych działach państwowej sfery budżetowej, w podziale na formy finansowania, 2) dokonuje podziału kwot limitów wynagrodzeń osobowych: a) wynagrodzeń pracowników państwowej sfery budżetowej między poszczególne działy i formy finansowania, b) uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy oraz kandydatów i żołnierzy niezawodowych na poszczególne resorty, 3) określi szczegółowe zasady i tryb podziału między poszczególne jednostki organizacyjne kwot limitów, o których mowa w pkt 2 lit.a), 4) określi stopień sfinansowania przez budżet państwa limitów wynagrodzeń osobowych, o których mowa w pkt 2 lit.a), w jednostkach gospodarki pozabudżetowej, 5) może określać tytuły wypłat i wynagrodzeń nie objętych limitami wynagrodzeń osobowych."}
{"id":"1997_84_7","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 7. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ustali, w drodze zarządzenia, limity wynagrodzeń osobowych w układzie resortowo-działowym, z uwzględnieniem podwyższenia wynagrodzeń, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w stosunku do kalkulacyjnych liczb etatów na 1994 r., określonych przez Radę Ministrów na podstawie art. 6. 2. Poza limitami, o których mowa w ust. 1, są dokonywane wypłaty nagród z zakładowego funduszu nagród na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi (Dz.U. Nr 32, poz. 141, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1991 r. Nr 104, poz. 450). 3. Przez limit wynagrodzeń osobowych, o których mowa w ust. 1, rozumie się przeciętne miesięczne wynagrodzenie osobowe z poprzedniego roku wyliczone zgodnie z ust. 4, pomnożone przez 12 oraz przez kalkulacyjną liczbę etatów, o których mowa w art. 6 pkt 1. 4. Przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, ustala się przyjmując miesięczną kwotę limitu roku poprzedniego, powiększonego o miesięczną kwotę przyznanego limitu na podwyżki."}
{"id":"1997_84_8","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 8. 1. Środki, o których mowa w art. 6 pkt 2 i art. 7 ust. 1, nie obejmują kosztów wynagrodzeń wypłacanych przez gminy, związanych z wykonywaniem zadań z zakresu administracji rządowej. 2. Przez zadania, o których mowa w ust. 1, rozumie się zadania realizowane przez gminy na podstawie innych ustaw oraz umów zawieranych z organami administracji państwowej. 3. W przypadku przyjęcia przez gminę, na podstawie umowy zawartej z organem administracji państwowej, zadań, na których realizację ustalono limit wynagrodzeń w trybie określonym w art. 6, limit ten w całości lub w odpowiedniej części przypadającej na realizację zadania nie może być wykorzystany."}
{"id":"1997_84_9","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r.","text":"Art. 9. Przepisów ustawy, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2 i 3, nie stosuje się do pracowników zatrudnionych w Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Trybunale Konstytucyjnym, Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, Sądzie Najwyższym, Naczelnym Sądzie Administracyjnym, Najwyższej Izbie Kontroli, Państwowej Inspekcji Pracy, Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji oraz Krajowym Biurze Wyborczym."}
{"id":"1997_882_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji i poprawiania wartości użytkowej gruntów."}
{"id":"1997_882_10","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 4, powinien zawierać: 1) uzasadnienie potrzeby zmiany przeznaczenia gruntów, o których mowa w art. 7 ust. 2, 2) wykaz powierzchni gruntów, o których mowa w pkt 1, z uwzględnieniem klas bonitacyjnych gruntów rolnych i typów siedliskowych gruntów leśnych, 3) ekonomiczne uzasadnienie projektowanego przeznaczenia, uwzględniające w szczególności: a) sumę należności i opłat rocznych za grunty projektowane do przeznaczenia na cele nierolnicze i nieleśne, b) przewidywany rozmiar strat, które poniesie rolnictwo i leśnictwo w wyniku ujemnego oddziaływania inwestycji lokalizowanych na gruntach projektowanych do przeznaczenia na cele nierolnicze i nieleśne. 2. Do wniosku powinna być dołączona mapa gminy lub miasta, z oznaczeniem gruntów zabudowanych, z wyjątkiem gruntów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 1, klas bonitacyjnych gruntów rolnych i typów siedliskowych gruntów leśnych oraz granic gruntów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wykonaną w skali takiej jak mapa planu zagospodarowania gminy lub miasta. W odniesieniu do gruntów leśnych mapa stanowiąca załącznik do wniosku zawiera treść mapy gospodarczej lasów. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, dotyczący gruntów o obszarze ponad 10 ha na cele inwestycji górniczych, powinien zawierać oprócz danych określonych w ust. 1 i 2 także wariantowe rozwiązania w zakresie rekultywacji i zagospodarowania gruntów w trakcie i po zakończeniu działalności przemysłowej, określające dla każdego wariantu koszty rekultywacji i zagospodarowania oraz straty, które poniesie rolnictwo i leśnictwo. 4. Organ wyrażający zgodę, o którym mowa w art. 7 ust. 2, może w szczególnie uzasadnionym przypadku odstąpić od wymogu przedkładania uzasadnienia ekonomicznego oraz rozwiązań wariantowych, o których mowa w ust. 3. Rozdział 3 Wyłączanie gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej"}
{"id":"1997_882_11","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Wyłączenie z produkcji użytków rolnych wytworzonych z gleb pochodzenia mineralnego, zaliczonych do klas I, II, III, IIIa, IIIb, oraz użytków rolnych klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego, a także gruntów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-10, oraz gruntów leśnych, przeznaczonych na cele nierolnicze i nieleśne - może nastąpić po wydaniu decyzji zezwalających na takie wyłączenie. W decyzji określa się obowiązki związane z wyłączeniem. 2. W odniesieniu do gruntów wchodzących w skład parków narodowych decyzje, o których mowa w ust. 1, wydają dyrektorzy tych parków, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 5. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, dotyczące gruntów wymienionych w art. 8, mogą być wydane po dniu faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji. 4. Wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje przed uzyskaniem pozwolenia na budowę. 5. Osoba ubiegająca się o wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, celem wydobywania torfów jest obowiązana przedstawić właściwemu organowi następujące dokumenty: 1) dokumentację określającą położenie, powierzchnię i miąższość torfowiska oraz rodzaj występującego tam torfu, 2) projekt eksploatacji, uwzględniający podział na etapy i termin jej zakończenia, 3) projekt rekultywacji torfowiska i termin jej zakończenia, 4) ocenę wpływu eksploatacji torfowiska na środowisko przyrodnicze, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wodnej. 6. Nie wymaga się decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, jeżeli grunty rolne mają być użytkowane na cele leśne."}
{"id":"1997_882_12","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Osoba, która uzyskała zezwolenie na wyłączenie gruntów z produkcji, jest obowiązana uiścić należność i opłaty roczne, a w odniesieniu do gruntów leśnych - także jednorazowe odszkodowanie w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu. Obowiązek taki powstaje od dnia faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji. 2. Właściciel, który w okresie 2 lat zrezygnuje w całości lub w części z uzyskanego prawa do wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej, otrzymuje zwrot należności, jaką uiścił, odpowiednio do powierzchni gruntów nie wyłączonych z produkcji. Zwrot uiszczonej należności następuje w terminie do trzech miesięcy od dnia zgłoszenia rezygnacji. 3. W razie zbycia gruntów, co do których wydano decyzje, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2, a nie wyłączonych jeszcze z produkcji, obowiązek uiszczenia należności i opłat rocznych ciąży na nabywcy, który wyłączył grunt z produkcji. Zbywający jest obowiązany uprzedzić nabywcę o tym obowiązku. 4. W razie zbycia gruntów wyłączonych z produkcji, obowiązek uiszczania opłat rocznych przechodzi na nabywcę. Zbywający jest obowiązany uprzedzić o tym nabywcę. 5. Wysokość jednorazowego odszkodowania za przedwczesny wyrąb drzewostanu stanowi różnicę między spodziewaną wartością drzewostanu w wieku rębności, określonym w planie urządzania lasu, a wartością w chwili jego wyrębu. W drzewostanach młodszych, w których nie można pozyskać sortymentów drzewnych, odszkodowanie to stanowi wartość kosztów poniesionych na założenie i pielęgnację drzewostanów. Zasady ustalania odszkodowania określa Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 6. Należność pomniejsza się o wartość gruntu, ustaloną według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości w obrocie gruntami, w dniu faktycznego wyłączenia tego gruntu z produkcji. 7. Należność za wyłączenie z produkcji 1 ha gruntów rolnych wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 wynosi: +-----------------------------+-----------------------------+ |Grunty orne i sady, pod |Łąki i pastwiska trwałe, pod | |budynkami i urządzeniami |budynkami i urządzeniami | |wchodzącymi w skład gospodarstw|wchodzącymi w skład gospodarstw| |rolnych oraz pod zadrzewieniami|rolnych oraz pod zadrzewieniami| |i zakrzewieniami śródpolnymi,|i zakrzewieniami śródplonymi,| |w tym pod pasami |w tym pod pasami przeciwiwietrzymi| |przeciwwietrznymi i urządzeniami|i urządzeniami przeciwerozyjnymi| |przeciwerozyjnymi | | +--------------+--------------+--------------+--------------+ | |równowartość | |równowartość | | klasa | ton ziarna | klasa | ton ziarna | | | żyta | | żyta | +--------------+--------------+--------------+--------------+ | wytworzone z gleb pochodzenia mineralnego | +--------------+--------------+--------------+--------------+ | I | 750 | ŁiPs I | 750 | | | | | | | II | 650 | ŁiPs II | 620 | | | | | | | IIIa | 550 |ŁiPs III | 500 | | | | | | | IIIb | 450 | | | +--------------+--------------+--------------+--------------+ | wytworzone z gleb pochodzenia organicznego | +--------------+--------------+--------------+--------------+ | IVa | 350 | ŁiPs IV | 300 | | | | | | | IVb | 250 | Ł V | 250 | | | | | | | V | 200 | Ps V | 200 | | | | | | | VI | 150 | ŁiPs VI | 150 | +--------------+--------------+--------------+--------------+ 8. Równowartość tony ziarna żyta ustala się w wysokości stosowanej do wymierzania podatku rolnego, ogłaszanej przez Główny Urząd Statystyczny. 9. Należność za wyłączenie z produkcji parków wiejskich oraz gruntów wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 10 ustala się jak za grunty pod budynkami i urządzeniami wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych oraz grunty pod zadrzewieniami i zakrzewieniami śródpolnymi. 10. Należność za wyłączenie z produkcji 1 ha gruntów pod stawami rybnymi oraz za grunty wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 6-9 wynosi równowartość 400 ton ziarna żyta. 11. Należność za wyłączenie z produkcji 1 ha gruntu leśnego bez drzewostanu wynosi: +----+----------------------------------+-------------------+ | | |Równowartość ceny | | | |1m{3} drewna tartacznego| |Lp. |Typy siedliskowe lasów |iglastego w wysokości| | | |ogłaszanej przez Główny| | | |Urząd Statystyczny | +----+----------------------------------+-------------------+ | 1. |Lasy: świeży, wilgotny, łęgowy i | 2000 | | |górski oraz ols jesionowy i ols | | | |górski | | +----+----------------------------------+-------------------+ | 2. |Lasy mieszane: świeży, wilgotny i | | | |bagienny, wyżynny, górski i ols | 1500 | +----+----------------------------------+-------------------+ | 3. |Bory mieszane: świeży, wilgotny, | | | |bagienny, wyżynny i górski | 1150 | +----+----------------------------------+-------------------+ | 4. |Bory: świeży, wilgotny, górski | 600 | +----+----------------------------------+-------------------+ | 5. |Bory: suchy i bagienny | 250 | +----+----------------------------------+-------------------+ 12. Należność i opłaty roczne za wyłączenie z produkcji gruntów leśnych w lasach ochronnych są wyższe o 50% od należności i opłat, o których mowa w ust. 11. 13. Należność uiszcza się w terminie do 60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. 14. Opłatę roczną za dany rok uiszcza się w terminie do dnia 30 czerwca tego roku, przyjmując za podstawę ustalenia równowartość ceny tony ziarna żyta, stosowanej przy wymierzaniu podatku rolnego za pierwsze półrocze w tym roku, a w odniesieniu do gruntów leśnych - cenę 1 m{3} drewna tartacznego iglastego, stosowaną przy wymiarze podatku leśnego w danym roku. 15. Rada gminy może podjąć uchwałę o objęciu na jej obszarze ochroną również gruntów rolnych wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 5, zaliczonych do klas IV, IVa i IVb, wytworzonych z gleb pochodzenia mineralnego. Wówczas przepisy ust. 1-4, 6, 8, 9, 13 i 14 stosuje się odpowiednio, a należność z tytułu wyłączenia z produkcji 1 ha tych gruntów wynosi: +---------------------------+---------------------------------+ |Grunty orne i sady, pod |Łąki i pastwiska trwałe, pod | |budynkami i urządzeniami |budynkami i urządzeniami wchodzącymi| |wchodzącymi w skład |w skład gospodarstw rolnych oraz | |gospodarstw rolnych oraz pod|pod zadrzewieniami i zakrzewieniami| |zadrzewieniami i zakrzewie-|śródpolnymi, w tym pod pasami | |zakrzewieniami śródpolnymi,|przeciwwietrznymi i urządzeniami | |w tym pod pasami przeciwwietrznymi|przeciwerozyjnymi | |i urządzeniami przeciwerozyjnymi| | +-------------+-------------+----------------+----------------+ | |równowartość | | równowartość | | klasa | ton ziarna | klasa | ton ziarna | | | żyta | | żyta | +-------------+-------------+----------------+----------------+ | wytworzone z gleb pochodzenia mineralnego | +-------------+-------------+----------------+----------------+ | IVa | 350 | | | +-------------+-------------+ Ł i Ps IV | 300 | | IVb | 250 | | | +-------------+-------------+----------------+----------------+"}
{"id":"1997_882_13","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Przy wyłączaniu gruntów z produkcji w celu budowy zbiorników wodnych należność i opłaty roczne określa się proporcjonalnie do udziału osób w eksploatacji tych zbiorników. 2. Jeżeli w eksploatacji zbiorników wodnych, o których mowa w ust. 1, przewiduje się udział osób wykorzystujących wodę na cele produkcji rolniczej, leśnej lub ochrony przeciwpowodziowej, zawiesza się na lat 10 uiszczenie proporcjonalnej części sumy należności i opłat rocznych. Proporcjonalną część sumy należności i opłat rocznych ustala się stosownie do udziału tych osób, określonego w dokumentacji technicznej eksploatacji zbiornika, z tym że ustalony w tej dokumentacji przepływ nienaruszalny zalicza się do eksploatacji zbiornika dla potrzeb rolnictwa. Zawieszoną część sumy należności i opłat rocznych umarza się po upływie 10 lat. 3. W razie zmniejszenia udziału osób, o których mowa w ust. 2, w eksploatacji zbiornika w okresie 10 lat od rozpoczęcia jego eksploatacji, osoby przejmujące część lub całość tego udziału uiszczają należności i opłaty roczne proporcjonalnie do wielkości przejętego udziału w eksploatacji zbiornika w oparciu o protokół zdawczo-odbiorczy."}
{"id":"1997_882_14","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W razie wyłączania gruntów z produkcji, w decyzji o wyłączeniu, o której mowa w art. 11 ust. 1 i 2, można, po zasięgnięciu opinii wójta, nałożyć obowiązek zdjęcia oraz wykorzystania na cele poprawy wartości użytkowej gruntów próchnicznej warstwy gleby z gruntów rolnych klas I, II, IIIa, IIIb, III, IVa i IV oraz z torfowisk. 2. W razie niewykonania obowiązku określonego w ust. 1, osoba wyłączająca grunty z produkcji uiszcza za każdy 1 m{3} wykorzystanej niewłaściwie próchnicznej warstwy gleby opłatę w wysokości odpowiadającej równowartości ceny ziarna żyta, obowiązującej w dniu wydania decyzji o ustaleniu wysokości opłaty, która wynosi: 1) z gleb klas I i II oraz gleb pochodzenia organicznego - 5 q, 2) z gleb pochodzenia mineralnego, zaliczonych do klas III, IIIa i IIIb - 4 q, 3) z gleb pochodzenia mineralnego, zaliczonych do klas IVa i IV - 3 q. Rozdział 4 Zapobieganie degradacji gruntów"}
{"id":"1997_882_15","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Właściciel gruntów stanowiących użytki rolne oraz gruntów zrekultywowanych na cele rolne obowiązany jest do przeciwdziałania degradacji gleb, w tym szczególnie erozji. 2. Właściwy organ wymieniony w art. 5, ze względu na ochronę gleb przed erozją, może, w drodze decyzji, nakazać właścicielowi zalesienie, zadrzewienie czy zakrzewienie gruntów lub założenie na nich trwałych użytków zielonych. Właścicielowi gruntów przysługuje zwrot kosztów zakupu niezbędnych nasion i sadzonek ze środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych. 3. Jeżeli wykonanie nakazu, o którym mowa w ust. 2, spowoduje szkody wynikające ze zmniejszenia produkcji roślinnej, właścicielowi gruntów przysługuje odszkodowanie ze środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, wypłacane przez okres 10 lat. 4. Obowiązek utrzymywania w stanie sprawności technicznej urządzeń przeciwerozyjnych oraz urządzeń melioracji szczegółowych ciąży na właścicielu gruntów, na których znajdują się te urządzenia. 5. W razie wystąpienia z winy właściciela innych form degradacji gruntów, o których mowa w ust. 1, w tym również spowodowanej nieprzestrzeganiem przepisów o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami, wójt w drodze decyzji nakazuje właścicielowi gruntów wykonanie w określonym terminie odpowiednich zabiegów. W razie niewykonania decyzji, wójt zleca wykonanie zastępcze tych zabiegów na koszt właściciela gruntów, wykorzystując do czasu zwrotu kosztów wykonania zastępczego środki Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych."}
{"id":"1997_882_16","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Dla gruntów położonych na obszarach szczególnej ochrony środowiska lub w strefach ochronnych, istniejących wokół zakładów przemysłowych, opracowuje się, na koszt odpowiedzialnych zakładów, plany gospodarowania na tych gruntach. 2. Projekt planu gospodarowania na gruntach, o których mowa w ust. 1, powinien określać: 1) rodzaje występujących zanieczyszczeń i ich stężenie, 2) wpływ zanieczyszczeń lub innego szkodliwego oddziaływania na istniejący sposób zagospodarowania, z ewentualnym podziałem strefy ochronnej na części, 3) aktualne kierunki produkcji roślinnej oraz wielkość tej produkcji, 4) rośliny, które mogą być uprawiane, zalecenia dotyczące ich uprawy oraz proponowany sposób ich gospodarczego wykorzystania, 5) sposób przeciwdziałania zmniejszeniu wartości użytkowej gleb, 6) spodziewany poziom globalnej produkcji rolniczej lub leśnej, 7) wykaz gospodarstw rolnych prowadzących produkcję rolniczą, 8) wysokość przewidywanych odszkodowań z tytułu obniżenia poziomu produkcji lub zmiany kierunku produkcji, 9) ewentualne obowiązki związane z prowadzeniem produkcji zwierzęcej, w tym również rybackiej, 10) ewentualne nakłady niezbędne do zmiany kierunków produkcji, 11) przewidywany obszar i koszty nabycia gruntów przez zakład przemysłowy. 3. Projekt planu powinien być wyłożony w urzędzie gminy do wglądu właścicieli gruntów na okres 30 dni w celu zgłoszenia uwag i wniosków. O wyłożeniu projektu planu do wglądu urząd gminy powiadamia właścicieli gruntów na piśmie. 4. Rada gminy podejmuje, jako zadanie własne, uchwałę w przedmiocie zatwierdzenia planu, po uzyskaniu opinii placówek naukowych lub innych osób upoważnionych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Koszty sporządzenia opinii pokrywa zakład przemysłowy. 5. W razie prowadzenia produkcji w sposób naruszający ustalenia planu, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i 9, wójt, w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem sanitarnym, nakazuje właścicielowi gruntów w oznaczonym terminie zniszczenie określonych upraw, przemieszczenie zwierząt poza obszar strefy ochronnej lub dokonanie ich uboju. 6. Wykonanie decyzji, o której mowa w ust. 5, następuje bez odszkodowania."}
{"id":"1997_882_17","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Jeżeli właściciel gruntów, o których mowa w art. 16 ust. 1, poniósł szkodę przez obniżenie poziomu produkcji rolniczej lub leśnej, przysługuje mu z tego tytułu odszkodowanie od zakładu przemysłowego. W przypadku obniżenia poziomu produkcji w okresie trzech lat co najmniej o jedną trzecią dotychczasowej wartości, zakład jest obowiązany, na wniosek właściciela, wykupić całość lub część tych gruntów według cen wolnorynkowych. 2. Jeżeli w wyniku realizacji planu, o którym mowa w art. 16 ust. 1, zachodzi potrzeba zmiany kierunku produkcji rolniczej lub leśnej, zakład przemysłowy jest obowiązany zwrócić właścicielowi gruntów poniesione z tego tytułu nakłady i koszty oraz wypłacić równowartość szkód wynikłych ze zmiany kierunków produkcji."}
{"id":"1997_882_18","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Na gruntach, o których mowa w art. 16 ust. 1, wojewoda zapewnia prowadzenie co 3 lata okresowych badań poziomu skażenia gleb i roślin. Jeżeli okresowe badania wykażą, że uzyskiwane płody nie nadają się do spożycia lub przetworzenia, kosztami badań należy obciążyć zakład przemysłowy, a skażone grunty wyłącza się z produkcji w trybie określonym w art. 11 ust. 1. Skutki tych decyzji obciążają zakład przemysłowy odpowiedzialny za skażenie. 2. Na żądanie właściciela gruntów wyłączonych z produkcji, zakład przemysłowy, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany nabyć te grunty wraz z budynkami i urządzeniami. Przepis art. 17 stosuje się odpowiednio. 3. Jeżeli wyłączenie gruntów z produkcji następuje w wyniku ujemnego oddziaływania obiektów lub urządzeń należących do kilku osób, odpowiedzialność tych osób jest solidarna. 4. Pierwsze badania okresowe, o których mowa w ust. 1, należy przeprowadzić do końca 1996 r."}
{"id":"1997_882_19","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Przepisy art. 16-18 stosuje się odpowiednio także do gruntów zdewastowanych i zdegradowanych, położonych poza obszarami szczególnej ochrony środowiska i stref ochronnych. Rozdział 5 Rekultywacja i zagospodarowanie gruntów"}
{"id":"1997_882_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Gruntami rolnymi, w rozumieniu ustawy, są grunty: 1) określone w ewidencji gruntów jako użytki rolne, 2) pod stawami rybnymi i innymi zbiornikami wodnymi, służącymi wyłącznie dla potrzeb rolnictwa, 3) pod wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych budynkami mieszkalnymi oraz innymi budynkami i urządzeniami służącymi wyłącznie produkcji rolniczej oraz przetwórstwu rolno-spożywczemu, 4) pod budynkami i urządzeniami służącymi bezpośrednio do produkcji rolniczej uznanej za dział specjalny, stosownie do przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych, 5) parków wiejskich oraz pod zadrzewieniami i zakrzewieniami śródpolnymi, w tym również pod pasami przeciwwietrznymi i urządzeniami przeciwerozyjnymi, 6) pracowniczych ogrodów działkowych i ogrodów botanicznych, 7) pod urządzeniami: melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych, zaopatrzenia rolnictwa w wodę, kanalizacji oraz utylizacji ścieków i odpadów dla potrzeb rolnictwa, 8) zrekultywowane dla potrzeb rolnictwa, 9) torfowisk i oczek wodnych, 10) pod drogami dojazdowymi do gruntów rolnych. 2. Gruntami leśnymi, w rozumieniu ustawy, są grunty: 1) określone jako lasy w przepisach o lasach, 2) zrekultywowane dla potrzeb gospodarki leśnej, 3) pod drogami dojazdowymi do gruntów leśnych. 3. Nie uważa się za grunty rolne gruntów znajdujących się pod parkami i ogrodami wpisanymi do rejestru zabytków."}
{"id":"1997_882_20","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Osoba powodująca utratę albo ograniczenie wartości użytkowej gruntów jest obowiązana do ich rekultywacji na własny koszt. 2. Rekultywacji gruntów zdewastowanych lub zdegradowanych przez nie ustalone osoby lub w wyniku klęsk żywiołowych dokonuje właściwy organ wymieniony w art. 5 przy wykorzystaniu środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, a w odniesieniu do gruntów leśnych i gruntów przeznaczonych do zalesienia - środków budżetu państwa na zasadach określonych w przepisach o lasach. 3. Rekultywację i zagospodarowanie gruntów planuje się, projektuje i realizuje na wszystkich etapach działalności przemysłowej. 4. Rekultywację gruntów prowadzi się w miarę, jak grunty te stają się zbędne całkowicie, częściowo lub na określony czas do prowadzenia działalności przemysłowej oraz kończy się w terminie do 5 lat od zaprzestania tej działalności. 5. Jeżeli działalność przemysłowa powodująca obowiązek rekultywacji gruntów prowadzona jest przez kilka osób, obowiązek ten ciąży na każdej z nich, odpowiednio do zakresu działalności powodującej potrzebę rekultywacji."}
{"id":"1997_882_21","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Na terenach przewidywanego osiadania gruntów na skutek działalności górniczej zakład przemysłowy, na wniosek właściciela, rozpoczyna rekultywację przed wystąpieniem degradacji gruntów."}
{"id":"1997_882_22","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Decyzje w sprawach rekultywacji i zagospodarowania określają: 1) stopień ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów, ustalony na podstawie opinii, o których mowa w art. 28 ust. 5, 2) osobę obowiązaną do rekultywacji gruntów, 3) kierunek i termin wykonania rekultywacji gruntów, 4) uznanie rekultywacji gruntów za zakończoną. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, decyzje wydaje kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej, po zasięgnięciu opinii: 1) dyrektora właściwego terenowo okręgowego urzędu górniczego - w odniesieniu do działalności górniczej, 2) dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych lub dyrektora parku narodowego - w odniesieniu do gruntów o projektowanym leśnym kierunku rekultywacji, 3) zarządu gminy. 3. Osoby obowiązane do rekultywacji gruntów zawiadamiają organ, o którym mowa w ust. 2, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku o powstałych w ubiegłym roku zmianach w zakresie gruntów podlegających rekultywacji. Rozdział 6 Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych"}
{"id":"1997_882_23","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Tworzy się Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych, zwany dalej \"Funduszem\". 2. Regulamin funkcjonowania Funduszu ustala Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, po zasięgnięciu opinii właściwych komisji sejmowych. 3. Dochodami Funduszu są związane z wyłączaniem z produkcji gruntów rolnych: 1) należności, 2) opłaty roczne, 3) opłaty z tytułu niewykonania obowiązku zdjęcia i wykorzystania próchnicznej warstwy gleby, 4) opłaty oraz należności i opłaty roczne podwyższone, określone w art. 28 ust. 1-3. 4. Dochodami Funduszu mogą być także darowizny i inne dochody."}
{"id":"1997_882_24","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Fundusz dzieli się na terenowy i centralny. 2. Fundusz centralny tworzy się z 20% dochodów Funduszu, o których mowa w art. 23 ust. 3 i 4. 3. Środkami Funduszu centralnego dysponuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 4. Środkami Funduszu terenowego dysponuje wojewoda. 5. Fundusz terenowy przekazuje, w terminie 15 dni po zakończeniu każdego kwartału, 20% zgromadzonych dochodów, wymienionych w art. 23 ust. 3, na rachunek Funduszu centralnego."}
{"id":"1997_882_25","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Środki Funduszu przeznacza się na ochronę, rekultywację i poprawę jakości gruntów rolnych oraz na wypłatę odszkodowań przewidzianych ustawą, a w szczególności na: 1) rekultywację na cele rolnicze gruntów, które utraciły lub zmniejszyły wartość użytkową wskutek działalności nie ustalonych osób, 2) rolnicze zagospodarowanie gruntów zrekultywowanych, 3) użyźnianie gleb o niskiej wartości produkcyjnej, ulepszanie rzeźby terenu i struktury przestrzennej gleb, usuwanie kamieni i odkrzaczanie, 4) przeciwdziałanie erozji gleb na gruntach rolnych, w tym zwrot kosztów zakupu nasion i sadzonek, utrzymania w stanie sprawności technicznej urządzeń przeciwerozyjnych, oraz odszkodowania, o których mowa w art. 15 ust. 3, 5) budowę i renowację zbiorników wodnych służących małej retencji, 6) budowę i modernizację dróg dojazdowych do gruntów rolnych, 7) wdrażanie i upowszechnianie wyników prac naukowo-badawczych związanych z ochroną gruntów rolnych, 8) wykonywanie badań płodów rolnych uzyskiwanych w strefach ochronnych, o których mowa w art. 16, oraz niezbędnych dokumentacji i ekspertyz z zakresu ochrony gruntów rolnych, 9) wykonywanie zastępcze obowiązków określonych w ustawie, 10) rekultywację nieużytków i użyźnianie gleb na potrzeby nowo zakładanych pracowniczych ogrodów działkowych, 11) zakup sprzętu pomiarowego i informatycznego oraz oprogramowania, niezbędnego do zakładania i aktualizowania operatów ewidencji gruntów oraz prowadzenia spraw ochrony gruntów rolnych, do wysokości 5% rocznych dochodów Funduszu. 2. Środki Funduszu centralnego przeznacza się na zasilanie Funduszu terenowego oraz na zadania wymienione w ust. 1 pkt 7 i 11. 3. Środki Funduszu terenowego powinny być w pierwszej kolejności przeznaczane na wykonywanie prac wymienionych w ust. 1 na obszarze tych gmin, w których powstają dochody Funduszu oraz istnieją warunki uzyskania wzrostu produkcji rolniczej, rekompensującej straty poniesione w wyniku zmniejszenia obszaru gruntów rolnych. 4. Przy przydzielaniu środków Funduszu terenowego właścicielom gruntów, na ich wniosek, należy uwzględniać udział własny tych właścicieli w kosztach robót oraz efektywność projektowanych przedsięwzięć. 5. Skutki finansowe decyzji, o których mowa w art. 15 ust. 2 i 3 oraz art. 20 ust. 2, wymagają uzgodnienia z dysponentem Funduszu. Rozdział 7 Kontrola wykonania przepisów ustawy"}
{"id":"1997_882_26","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Kontrolę stosowania przepisów ustawy sprawują Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, wojewodowie oraz organy wymienione w art. 5 oraz art. 15 ust. 5 i art. 16 ust. 5. 2. Osoby przeprowadzające kontrolę są uprawnione do: 1) wstępu na grunt i teren zakładu przemysłowego, 2) wglądu do dokumentów oraz żądania sporządzenia ich odpisów, 3) sprawdzania tożsamości osób w związku z prowadzoną kontrolą, 4) żądania wyjaśnień i zasięgania informacji, 5) pobierania próbek gleby lub roślin do analizy. 3. Kontrolę stosowania przepisów ustawy w odniesieniu do gruntów użytkowanych na cele obronności lub bezpieczeństwa państwa można przeprowadzać po uprzednim uzgodnieniu jej zakresu z jednostką nadrzędną użytkownika tych gruntów."}
{"id":"1997_882_27","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Kontrola obejmuje wykonanie następujących obowiązków: 1) zdjęcia i wykorzystania próchnicznej warstwy gleby, 2) rekultywacji gruntów zdewastowanych i zdegradowanych, 3) rolniczego zagospodarowania gruntów zrekultywowanych, jeżeli zagospodarowanie odbywa się przy wykorzystaniu środków Funduszu, 4) przeciwdziałania erozji gleb i innym zjawiskom powodującym trwałe pogarszanie wartości użytkowej gruntów, 5) określonych w art. 16-19. 2. Jeżeli objętość próchnicznej warstwy gleby zdejmowanej z gruntów wyłączanych z produkcji przekracza 1000 m{3}, kontrolę przeprowadza się z wykorzystaniem pomiarów geodezyjnych. 3. Kontrola wykonania obowiązku rekultywacji gruntów polega na sprawdzeniu co najmniej raz w roku zgodności wykonywanych zabiegów z dokumentacją rekultywacji tych gruntów, a zwłaszcza wymagań technicznych oraz ich terminowości, ze szczególnym uwzględnieniem obowiązku zakończenia rekultywacji w okresie 5 lat od zaprzestania działalności przemysłowej. 4. O terminie kontroli wymienionych w ust. 1-3, na obszarach górniczych, morskiego pasa nadbrzeżnego, kolejowych i lotnisk komunikacyjnych, powiadamia się odpowiednio, nie później niż 3 dni przed zamierzoną kontrolą: 1) okręgowy urząd górniczy, 2) urząd morski, 3) organ kolejowy lub zarząd lotniska."}
{"id":"1997_882_28","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W razie stwierdzenia, że grunty zostały wyłączone z produkcji niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sprawcy wyłączenia ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej należności. 2. W razie stwierdzenia, że grunty przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nierolnicze lub nieleśne zostały wyłączone z produkcji bez decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 1 i 2, decyzję taką wydaje się z urzędu, podwyższając jednocześnie wysokość należności o 10%. 3. W razie niezakończenia rekultywacji gruntów zdewastowanych w okresie, o którym mowa w art. 20 ust. 4, stosuje się opłatę roczną podwyższoną o 200% od dnia, w którym rekultywacja gruntów powinna zostać zakończona. 4. W razie niewykonania obowiązku rekultywacji gruntów zdegradowanych, ustala się, w drodze decyzji, obowiązek corocznego wpłacania na Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych lub na Fundusz Leśny, przez osobę powodującą ograniczenie wartości użytkowej gruntów, równowartości opłaty rocznej w takiej części, w jakiej nastąpiło ograniczenie wartości użytkowej gruntów. Do ustalenia wysokości opłaty rocznej za zdegradowanie gruntów stosuje się wartości wymienione: 1) w art. 12 ust. 7 i odpowiednio w art. 12 ust. 15 w odniesieniu do gruntów rolnych klas I-IV, 2) w art. 12 ust. 11 w odniesieniu do gruntów leśnych; opłaty te uiszcza się do czasu wykonania obowiązku rekultywacji. 5. Rozmiar ograniczenia wartości użytkowej gruntów ustala się na podstawie dwóch odrębnych opinii rzeczoznawców. 6. W razie ograniczenia wartości użytkowej gruntów w wyniku zasadzenia drzew przydrożnych, nie pobiera się opłat, o których mowa w ust. 4. 7. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do gruntów leśnych, z tym że decyzję wydaje dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, a w parkach narodowych dyrektor parku. 8. Opłaty, o których mowa w ust. 1-4, stosuje się niezależnie od kar przewidzianych w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz innych obowiązujących przepisach."}
{"id":"1997_882_29","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Opłaty, o których mowa w art. 28, nie mogą być wliczane do kosztów działalności osób, na które nałożono te opłaty. 2. Jeżeli opłaty, o których mowa w art. 28, dotyczą jednostek organizacyjnych, na kierowników tych jednostek nakłada się karę w wysokości ich wynagrodzenia za okres 3 ostatnich miesięcy."}
{"id":"1997_882_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ochrona gruntów rolnych polega na: 1) ograniczaniu przeznaczania ich na cele nierolnicze lub nieleśne, 2) zapobieganiu procesom degradacji i dewastacji gruntów rolnych oraz szkodom w produkcji rolniczej, powstającym wskutek działalności nierolniczej, 3) rekultywacji i zagospodarowaniu gruntów na cele rolnicze, 4) zachowaniu torfowisk i oczek wodnych jako naturalnych zbiorników wodnych. 2. Ochrona gruntów leśnych polega na: 1) ograniczaniu przeznaczania ich na cele nieleśne lub nierolnicze, 2) zapobieganiu procesom degradacji i dewastacji gruntów leśnych oraz szkodom w drzewostanach i produkcji leśnej, powstającym wskutek działalności nieleśnej, 3) przywracaniu wartości użytkowej gruntom, które utraciły charakter gruntów leśnych wskutek działalności nieleśnej, 4) poprawianiu ich wartości użytkowej oraz zapobieganiu obniżania ich produkcyjności."}
{"id":"1997_882_30","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W przypadkach niewykonywania obowiązków określonych w ustawie stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_882_31","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Dochody Funduszu, o których mowa w art. 23, wynikające z niniejszej ustawy, są należnościami państwowymi w rozumieniu przepisów o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych. 2. Świadczenia pieniężne, o których mowa w ust. 1, przedawniają się z upływem 5 lat od dnia ich wymagalności. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_882_32","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Działający na podstawie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 11, poz. 79) Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych staje się Funduszem Ochrony Gruntów Rolnych w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Dochody, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz w art. 28 ust. 1-4, dotyczące gruntów leśnych są dochodami Funduszu Leśnego, o którym mowa w przepisach o lasach. Przepisy art. 31 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_882_33","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Właściwy w sprawach ochrony gruntów organ, o którym mowa w art. 5, prowadzi sprawozdawczość z zakresu: 1) obszaru gruntów wyłączanych z produkcji, 2) ustalonych należności, opłat rocznych i innych, wymienionych w niniejszej ustawie, dochodów Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych lub Funduszu Leśnego, 3) wielkości obszarów i położenia gruntów zdewastowanych i zdegradowanych, podlegających rekultywacji i zagospodarowaniu, 4) wyników rekultywacji i zagospodarowania gruntów, 5) istniejących zasobów i eksploatacji złóż torfów, według zasad określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa i z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"1997_882_34","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W stosunku do gruntów, na których zostały zlokalizowane stanowiska archeologiczne, wojewódzki konserwator zabytków może określić zakres i sposób eksploatacji takich gruntów."}
{"id":"1997_882_35","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy. 2. Do spraw, w których wydano decyzję ostateczną o wyłączeniu z produkcji rolniczej gruntów rolnych klas I-III, a wyłączenie takie faktycznie jeszcze nie nastąpiło, stosuje się przepisy dotychczasowe. 3. Tracą ważność niewykonane do dnia wejścia w życie ustawy decyzje ostateczne, dotyczące: 1) opłat z tytułu odłogowania gruntów rolnych, 2) wyłączenia z produkcji rolniczej gruntów klas IV-VI, na mocy których nie nastąpiło jeszcze faktyczne wyłączenie. 4. Stałe opłaty roczne ustalone na podstawie dotychczasowych przepisów, ulegają z mocy prawa umorzeniu, o ile ich kwota jest równa lub niższa od 10 zł. 5. Do wznowienia postępowania w sprawach, w których na podstawie dotychczasowych przepisów wydano decyzje ostateczne, dotyczące: 1) wyłączenia gruntów z produkcji bez zezwolenia, 2) rekultywacji i zagospodarowania gruntów, w tym niewykonania rekultywacji gruntów w wyznaczonym terminie, stosuje się przepisy niniejszej ustawy. 6. Nie wykonane do dnia wejścia w życie ustawy decyzje ostateczne w sprawach przeciwdziałania erozji gleb pozostają w mocy."}
{"id":"1997_882_36","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Traci moc ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 11, poz. 79, z 1984 r. Nr 35, poz. 185, z 1988 r. Nr 24, poz. 169, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 101, poz. 444, Nr 103, poz. 446 i Nr 114, poz. 494 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96)."}
{"id":"1997_882_37","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia jej ogłoszenia."}
{"id":"1997_882_4","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) gruntach bez bliższego określenia - rozumie się przez to grunty rolne i leśne, 2) budynkach i urządzeniach służących wyłącznie produkcji rolniczej oraz przetwórstwu rolno-spożywczemu - rozumie się przez to budynki i urządzenia służące przechowywaniu środków produkcji, prowadzeniu produkcji rolniczej, przetwarzaniu i magazynowaniu wyprodukowanych w gospodarstwie produktów rolniczych, 3) osobach - rozumie się przez to osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, 4) właścicielu - rozumie się przez to również posiadacza samoistnego, zarządcę lub użytkownika, użytkownika wieczystego i dzierżawcę, 5) wójcie - rozumie się przez to również burmistrza lub prezydenta miasta, 6) przeznaczeniu gruntów na cele nierolnicze lub nieleśne - rozumie się przez to ustalenie innego niż rolniczy lub leśny sposobu użytkowania gruntów rolnych oraz innego niż leśny sposobu użytkowania gruntów leśnych, 7) warstwie próchnicznej - rozumie się przez to wierzchnią warstwę gleby o zawartości powyżej 1,5% próchnicy glebowej; miąższość tej warstwy określa się w decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 1, 8) glebach pochodzenia organicznego - rozumie się przez to wytworzone przy udziale materii organicznej, w warunkach nadmiernego uwilgotnienia, gleby mułowe, torfowe, murszowe i murszowate, 9) glebach pochodzenia mineralnego - rozumie się przez to inne gleby niż wymienione w pkt 8, 10) oczkach wodnych - rozumie się przez to naturalne śródpolne i śródleśne zbiorniki wodne o powierzchni do 1 ha, nie podlegające klasyfikacji gleboznawczej, 11) wyłączeniu gruntów z produkcji - rozumie się przez to rozpoczęcie innego niż rolnicze lub leśne użytkowanie gruntów; nie uważa się za wyłączenie z produkcji gruntów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3, jeżeli przerwa w rolniczym użytkowaniu tych obiektów jest spowodowana zmianą kierunków produkcji rolniczej i trwa nie dłużej niż 5 lat, 12) należności - rozumie się przez to jednorazową opłatę z tytułu trwałego wyłączenia gruntów z produkcji, 13) opłacie rocznej - rozumie się przez to opłatę roczną z tytułu użytkowania na cele nierolnicze lub nieleśne gruntów wyłączonych z produkcji, w wysokości 10% należności wyrażonej w tonach ziarna żyta lub w m{3} drewna tartacznego iglastego i uiszczaną: w razie trwałego wyłączenia - przez lat 10, a w przypadku nietrwałego wyłączenia - przez okres tego wyłączenia, nie dłużej jednak niż przez 20 lat od chwili wyłączenia tych gruntów z produkcji, 14) obszarach szczególnej ochrony środowiska lub strefie ochronnej - rozumie się przez to obszary szczególnej ochrony środowiska lub strefy ochronne określone w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska, 15) utracie albo ograniczeniu wartości użytkowej gruntów - rozumie się przez to całkowity zanik albo zmniejszenie zdolności produkcyjnej gruntów, 16) gruntach zdegradowanych - rozumie się przez to grunty, których rolnicza lub leśna wartość użytkowa zmalała, w szczególności w wyniku pogorszenia się warunków przyrodniczych albo wskutek zmian środowiska oraz działalności przemysłowej, a także wadliwej działalności rolniczej, 17) gruntach zdewastowanych - rozumie się przez to grunty, które utraciły całkowicie wartość użytkową w wyniku przyczyn, o których mowa w pkt 16, 18) rekultywacji gruntów - rozumie się przez to nadanie lub przywrócenie gruntom zdegradowanym albo zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych przez właściwe ukształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości fizycznych i chemicznych, uregulowanie stosunków wodnych, odtworzenie gleb, umocnienie skarp oraz odbudowanie lub zbudowanie niezbędnych dróg, 19) zagospodarowaniu gruntów - rozumie się przez to rolnicze, leśne lub inne użytkowanie gruntów zrekultywowanych, 20) drogach dojazdowych do gruntów rolnych i leśnych - rozumie się przez to drogi zakładowe prowadzące do gospodarstw rolnych i leśnych oraz drogi wiejskie w rozumieniu przepisów o drogach publicznych, 21) urządzeniach turystycznych - rozumie się przez to parkingi, pola biwakowe, wieże widokowe, kładki, szlaki turystyczne (ścieżki dydaktyczne) i miejsca widokowe, 22) planie urządzenia lasu - rozumie się przez to plan urządzenia lasu, określony w przepisach o lasach, 23) typie siedliskowym lasu - rozumie się przez to jednostkę klasyfikacji siedlisk leśnych, stosowaną w planie urządzenia lasu, 24) inwestycji - rozumie się przez to budowę jak również modernizację budowli lub urządzeń, które wymagają wyłączenia gruntów z produkcji, 25) zakładzie przemysłowym - rozumie się przez to osobę, której działalność może powodować utratę lub ograniczenie wartości użytkowej gruntów, 26) działalności przemysłowej - rozumie się przez to działalność nierolniczą i nieleśną, powodującą utratę albo ograniczenie wartości użytkowej gruntów, 27) przepływie nienaruszalnym - rozumie się przez to przepływ minimalnej ilości wody, niezbędnej do utrzymania życia biologicznego w cieku wodnym."}
{"id":"1997_882_5","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych jest kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej, a gruntów leśnych - dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, z wyjątkiem obszarów parków narodowych, gdzie organem właściwym jest dyrektor parku. Rozdział 2 Ograniczanie przeznaczania gruntów na cele nierolnicze i nieleśne"}
{"id":"1997_882_6","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Na cele nierolnicze i nieleśne można przeznaczać przede wszystkim grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako nieużytki, a w razie ich braku - inne grunty o najniższej przydatności produkcyjnej. 2. Przy budowie, rozbudowie lub modernizacji obiektów związanych z działalnością przemysłową, a także innych obiektów budowlanych należy stosować takie rozwiązania, które ograniczają skutki ujemnego oddziaływania na grunty."}
{"id":"1997_882_7","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o zagospodarowaniu przestrzennym. 2. Przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne: 1) gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 0,5 ha - wymaga uzyskania zgody Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 2) gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa - wymaga uzyskania zgody Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa lub upoważnionej przez niego osoby, 3) gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas IV, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 1 ha, 4) gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas V i VI, wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego, oraz torfowisk i oczek wodnych, jeżeli mają być przeznaczone na cele budowy zbiorników wodnych, eksploatacji złóż kopalin, budowy dróg publicznych lub linii kolejowych, 5) pozostałych gruntów leśnych - wymaga uzyskania zgody wojewody. 3. Wyrażenie zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 1-5, następuje na wniosek zarządu gminy. Do wniosku dotyczącego gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa zarząd gminy dołącza opinię dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, a w odniesieniu do gruntów parków narodowych - opinię dyrektora parku. 4. Do wniosku dotyczącego gruntów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wojewoda dołącza swoją opinię i przekazuje wniosek odpowiedniemu ministrowi w terminie do 30 dni od chwili złożenia wniosku przez zarząd gminy. 5. Organ wyrażający zgodę, o którym mowa w ust. 2, może żądać złożenia wniosku w kilku wariantach, przedstawiających różne kierunki projektowanego przestrzennego rozwoju zabudowy."}
{"id":"1997_882_8","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Przepisów art. 7 nie stosuje się do okresowego wyłączania gruntów z produkcji, związanego z podjęciem natychmiastowych działań interwencyjnych wynikających z klęsk żywiołowych lub wypadków losowych."}
{"id":"1997_882_9","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Zasady zaliczania lasów do lasów ochronnych określają przepisy o lasach. 2. W lasach ochronnych mogą być wznoszone budynki i budowle służące gospodarce leśnej, obronności lub bezpieczeństwu państwa, oznakowaniu nawigacyjnemu, geodezyjnemu, ochronie zdrowia oraz urządzenia służące turystyce. 3. W przypadkach uzasadnionych ważnymi względami społecznymi i brakiem innych gruntów lasy ochronne mogą być, po uzyskaniu w trybie art. 7 ust. 2 zgody Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, przeznaczone na inne cele niż określone w ust. 2."}
{"id":"1997_883_1","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 października 1994 r. Uniwersytet Opolski, zwany dalej \"Uniwersytetem\". 2. Siedzibą Uniwersytetu jest miasto Opole. 3. Uniwersytet jest uczelnią państwową."}
{"id":"1997_883_2","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk humanistycznych, teologicznych, ekonomicznych, matematyczno-przyrodniczych oraz technicznych."}
{"id":"1997_883_3","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 3. 1. Uniwersytet tworzy się z Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu oraz Instytutu Teologiczno-Pastoralnego w Opolu. 2. Z dniem utworzenia Uniwersytetu znosi się Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Opolu. 3. Z dniem utworzenia Uniwersytetu właściwe władze Kościoła Katolickiego zniosą Instytut Teologiczno-Pastoralny w Opolu."}
{"id":"1997_883_4","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 4. 1. Nadzór nad Uniwersytetem sprawuje Minister Edukacji Narodowej. 2. Wydział Teologiczny Uniwersytetu pozostaje ponadto pod nadzorem władz Kościoła Katolickiego w zakresie ustalonym przez statut uczelni."}
{"id":"1997_883_5","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 5. 1. Mienie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1, staje się mieniem Uniwersytetu z dniem jego utworzenia. 2. Uniwersytet przejmuje, z dniem utworzenia, prawa i zobowiązania jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1. 3. Stan gospodarki finansowej jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1 zostanie wykazany w bilansach sporządzonych przez te jednostki na dzień poprzedzający utworzenie Uniwersytetu."}
{"id":"1997_883_6","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 6. Koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem obiektów użytkowanych przez Wydział Teologiczny będą pokrywane przez Kościół Katolicki."}
{"id":"1997_883_7","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 7. 1. Z dniem utworzenia Uniwersytetu: 1) pracownicy zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w art. 3 ust. 1, stają się pracownikami Uniwersytetu, 2) studenci Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu oraz studenci Instytutu Teologiczno-Pastoralnego w Opolu, spełniający wymagania art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163), stają się studentami Uniwersytetu. 2. Podstawowe jednostki organizacyjne Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Uniwersytetu. 3. Jednostki organizacyjne Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, które przed dniem utworzenia Uniwersytetu posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po utworzeniu Uniwersytetu. 4. Osoby przyjęte na pierwszy rok studiów na rok akademicki 1994\/1995 do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu oraz Instytutu Teologiczno-Pastoralnego w Opolu z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego studentami."}
{"id":"1997_883_8","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 8. 1. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, z wyłączeniem rektora, stają się z dniem utworzenia Uniwersytetu organami Uniwersytetu. 2. Senat Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu pełni swe funkcje do dnia 31 grudnia 1994 r. w składzie dotychczasowym, uzupełnionym o przedstawicieli Instytutu Teologiczno-Pastoralnego w Opolu. Tryb wyboru przedstawicieli Instytutu Teologiczno-Pastoralnego w Opolu określi statut Uniwersytetu. 3. Rada Naukowa Instytutu Teologiczo-Pastoralnego w Opolu pełni funkcje rady wydziału Wydziału Teologicznego Uniwersytetu do dnia 31 grudnia 1994 r. 4. Do dnia 31 grudnia 1994 r. zostaną przeprowadzone wybory do senatu Uniwersytetu oraz wybory dziekana i rady wydziału Wydziału Teologicznego w trybie i na okres ustalony w statucie Uniwersytetu."}
{"id":"1997_883_9","title":"Ustawa z dnia 10 marca 1994 r. o utworzeniu Uniwersytetu Opolskiego","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_884_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki zbiorowego zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz zbiorowego odprowadzania ścieków, w tym zasady działalności przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych, zasady tworzenia warunków do zapewnienia ciągłości dostaw i odpowiedniej jakości wody, niezawodnego odprowadzania i oczyszczania ścieków, a także ochrony interesów odbiorców usług, z uwzględnieniem wymagań ochrony środowiska i optymalizacji kosztów."}
{"id":"1997_884_10","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Dostawca ścieków przemysłowych wprowadzanych do urządzeń kanalizacyjnych jest obowiązany do: 1) niezwłocznego powiadomienia właściciela urządzeń kanalizacyjnych o awarii powodującej zrzut niebezpiecznych substancji do urządzeń kanalizacyjnych, w celu podjęcia odpowiednich przedsięwzięć zmniejszających skutki awarii, 2) instalowania niezbędnych urządzeń podczyszczających ścieki przemysłowe i prawidłowej eksploatacji tych urządzeń, 3) umożliwienia właścicielowi urządzeń kanalizacyjnych dostępu w każdym czasie do miejsc kontroli ilości i jakości ścieków przemysłowych wprowadzanych do tych urządzeń oraz przeprowadzania kontroli sieci i urządzeń do podczyszczania ścieków będących własnością odbiorcy usług, 4) wewnętrznej kontroli przestrzegania dopuszczalnych ilości i natężeń dopływu ścieków przemysłowych oraz ich wskaźników zanieczyszczenia, w szczególności gdy wprowadzane ścieki przemysłowe stanowią więcej niż 10% wszystkich ścieków komunalnych dopływających do oczyszczalni oraz gdy zanieczyszczenie w ściekach przemysłowych może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa lub zdrowia osób obsługujących urządzenia kanalizacyjne lub bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych i wyposażenia technicznego urządzeń kanalizacyjnych lub procesu oczyszczania ścieków, 5) udostępniania wyników wewnętrznej kontroli właścicielowi urządzeń kanalizacyjnych oraz informacji na temat posiadanych urządzeń podczyszczających ścieki, a także rodzaju i źródeł substancji niebezpiecznych wprowadzanych do ścieków, 6) zainstalowania urządzeń pomiarowych służących do określania ilości i jakości ścieków przemysłowych, na żądanie właściciela urządzeń kanalizacyjnych, jeżeli takie wymaganie jest uzasadnione możliwością wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa lub zdrowia osób obsługujących urządzenia kanalizacyjne lub bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych i wyposażenia technicznego urządzeń kanalizacyjnych lub procesu oczyszczania ścieków."}
{"id":"1997_884_11","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, sposób realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych oraz warunki wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych, w tym dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach przemysłowych wprowadzanych do urządzeń kanalizacyjnych oraz sposób sprawowania kontroli ilości i jakości ścieków, biorąc pod uwagę: 1) bezpieczeństwo i zdrowie osób obsługujących urządzenia kanalizacyjne, 2) ochronę konstrukcji budowlanych i wyposażenia technicznego urządzeń kanalizacyjnych, 3) podatność mieszaniny ścieków przemysłowych i ścieków bytowych na mechaniczno-biologiczne procesy oczyszczania, 4) ochronę wód, do których odprowadzane są ścieki komunalne przed zanieczyszczeniem, a w szczególności spełnienie wymagań jakościowych odnoszących się do tych wód, 5) możliwość bezpiecznego dla środowiska wykorzystania osadów z oczyszczalni ścieków obsługującej zbiorczy system kanalizacyjny ścieków komunalnych."}
{"id":"1997_884_12","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Nadzór nad jakością wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi sprawują organy Inspekcji Sanitarnej na zasadach określonych w przepisach o Inspekcji Sanitarnej. 2. Każdy materiał używany do uzdatniania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi powinien posiadać pozytywną ocenę higieniczną właściwego terenowo organu Inspekcji Sanitarnej. 3. Zastosowanie nowych technologii uzdatniania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi wymaga zgody właściwego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. 4. Badanie pobranych próbek wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi mogą wykonywać laboratoria Inspekcji Sanitarnej lub inne laboratoria o udokumentowanym systemie jakości prowadzonych badań wody, zatwierdzonym przez właściwy organ Inspekcji Sanitarnej. 5. Zarząd gminy jest obowiązany do regularnego informowania mieszkańców o jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi."}
{"id":"1997_884_13","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania dotyczące jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, w tym wymagania bakteriologiczne, fizykochemiczne, organoleptyczne, 2) sposób oceny przydatności wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, 3) minimalną częstotliwość i miejsca pobierania do badania próbek wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, 4) zakres badania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, 5) program monitoringu jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, 6) sposób nadzoru nad materiałami i wyrobami stosowanymi w procesach uzdatniania i dystrybucji wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, 7) sposób nadzoru nad laboratoriami wykonującymi badania jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, 8) sposób informowania konsumentów o jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi - biorąc pod uwagę bezpieczeństwo i zdrowie ludzi."}
{"id":"1997_884_14","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i Ministrem Sprawiedliwości, dla jednostek organizacyjnych podległych tym ministrom może określić, w drodze rozporządzenia: 1) warunki przyłączania nieruchomości do sieci oraz wymagania dotyczące urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych służących tym jednostkom, 2) szczegółowe sposoby kontroli urządzeń, o których mowa w pkt 1, 3) warunki i tryb postępowania w sprawach zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzania ścieków, 4) warunki korzystania z sieci wodociągowych w przypadku prowadzenia działań ratowniczych, 5) wymagania technologiczne dotyczące urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, 6) wymagania dotyczące zasilania elektroenergetycznego, 7) wymagania dotyczące zapewnienia ciągłości funkcjonowania urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, 8) tryb i sposób kontroli stanu przygotowania urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych - biorąc pod uwagę specyfikę jednostek organizacyjnych podległych tym ministrom."}
{"id":"1997_884_15","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić realizację budowy i rozbudowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1. 2. Realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. 3. Koszty zainstalowania i utrzymania wodomierza głównego pokrywa przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a urządzenia pomiarowego odbiorca usług. 4. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o przyłączenie nieruchomości do sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w regulaminie, o którym mowa w art. 19, oraz istnieją techniczne możliwości świadczenia usług. Rozdział 3 Zasady udzielania zezwoleń na prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oraz uchwalanie regulaminu"}
{"id":"1997_884_16","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Na prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków jest wymagane uzyskanie zezwolenia wydawanego przez zarząd gminy w drodze decyzji. 2. Zezwolenie może być wydane na wniosek przedsiębiorstwa wodociągowokanalizacyjnego, które: 1) ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedzibę i adres, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, 2) posiada środki finansowe lub udokumentuje możliwość ich uzyskania w wysokości niezbędnej do prawidłowego prowadzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, 3) posiada środki techniczne odpowiednie do zakresu działalności, o której mowa w ust. 1. 3. Nie mają obowiązku uzyskania zezwolenia gminne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, prowadzące na obszarze własnej gminy działalność, o której mowa w ust. 1, na zasadach określonych w ustawie."}
{"id":"1997_884_17","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego ubiegającego się o zezwolenie, jego siedzibę i adres, 2) określenie przedmiotu i obszaru działalności, 3) określenie środków technicznych i finansowych, jakimi dysponuje wnioskodawca ubiegający się o zezwolenie na prowadzenie działalności objętej wnioskiem, 4) informacje o wynikach ekonomicznych dotychczasowej działalności gospodarczej wnioskodawcy, 5) informacje charakteryzujące poziom świadczonych usług w zakresie ilości, jakości oraz ciągłości dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków, 6) informacje o technologiach stosowanych lub przewidzianych do stosowania przy dostarczaniu wody oraz odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków, 7) określenie terminu podjęcia działalności objętej wnioskiem, 8) numer w rejestrze przedsiębiorców, 9) projekt regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków."}
{"id":"1997_884_18","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Zezwolenie powinno określać w szczególności: 1) oznaczenie przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, jego siedzibę i adres, 2) datę podjęcia działalności, 3) przedmiot i obszar działalności, 4) wymagania w zakresie jakości usług wodociągowo-kanalizacyjnych, 5) warunki, zakres i tryb kontroli realizacji zezwolenia i przestrzegania regulaminu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, 6) warunki wprowadzania ograniczeń dostarczania wody w przypadku wystąpienia jej niedoboru, 7) zobowiązanie do prowadzenia przez przedsiębiorstwo wodociągowokanalizacyjne racjonalnej gospodarki w zakresie działalności objętej zezwoleniem, 8) warunki cofnięcia zezwolenia, 9) warunki dotyczące okoliczności, w których zezwolenie może być cofnięte bez odszkodowania."}
{"id":"1997_884_19","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Rada gminy, po dokonaniu analizy projektów regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków, opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowokanalizacyjne, uchwala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków, zwany dalej \"regulaminem\", obowiązujący na obszarze gminy. 2. Regulamin powinien określać prawa i obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowokanalizacyjnego oraz odbiorców usług, w tym: 1) minimalny poziom usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowokanalizacyjne w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, 2) szczegółowe warunki i tryb zawierania umów z odbiorcami usług, 3) sposób rozliczeń w oparciu o ceny i stawki opłat ustalone w taryfach, 4) warunki przyłączania do sieci, 5) techniczne warunki określające możliwości dostępu do usług wodociągowokanalizacyjnych, 6) sposób postępowania w przypadku niedotrzymania ciągłości usług i odpowiednich parametrów dostarczanej wody i wprowadzanych do sieci kanalizacyjnej ścieków, 7) standardy obsługi odbiorców usług, a w szczególności sposoby załatwiania reklamacji oraz wymiany informacji dotyczących w szczególności zakłóceń w dostawie wody i odprowadzaniu ścieków. Rozdział 4 Zasady ustalania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków"}
{"id":"1997_884_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) gmina także związek międzygminny i porozumienie międzygminne, 2) niezbędne przychody - wartość przychodów w danym roku obrachunkowym, zapewniających ciągłość zbiorowego zaopatrzenia w wodę odpowiedniej jakości i ilości i zbiorowego odprowadzania ścieków, które przedsiębiorstwo wodociągowokanalizacyjne powinno osiągnąć na pokrycie uzasadnionych kosztów, związanych z ujęciem i poborem wody, eksploatacją, utrzymaniem i rozbudową urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych oraz osiągnięcie zysku, 3) odbiorca usług - każdego, kto korzysta z usług wodociągowo-kanalizacyjnych z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na podstawie umowy z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym, 4) przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne - przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków, oraz gminne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, prowadzące tego rodzaju działalność, 5) przyłącze kanalizacyjne - odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku od granicy nieruchomości, 6) przyłącze wodociągowe - odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym, 7) sieć - przewody wodociągowe lub kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którymi dostarczana jest woda lub którymi odprowadzane są ścieki, będące w posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, 8) ścieki - wprowadzane do wód lub do ziemi: a) wody zużyte na cele bytowe lub przemysłowe, b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonej do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. Nr 89, poz. 991), c) wody opadowe lub roztopowe, ujęte w systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych, w tym z centrów miast, terenów przemysłowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów o trwałej nawierzchni, d) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów gospodarki rybackiej, jeżeli zawarty w nich ładunek zanieczyszczeń jest wyższy od ładunku zawartego w pobranej wodzie, 9) ścieki bytowe - ścieki z budynków przeznaczonych na pobyt ludzi, osiedli mieszkaniowych i terenów usługowych, powstające w szczególności w wyniku ludzkiego metabolizmu oraz funkcjonowania gospodarstw domowych, 10) ścieki komunalne - ścieki bytowe lub mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami przemysłowymi, lub mieszaninę ścieków bytowych z wodami opadowymi, lub mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami przemysłowymi i wodami opadowymi, 11) ścieki przemysłowe - ścieki odprowadzane z nieruchomości, na których prowadzi się działalność gospodarczą, niebędące ściekami bytowymi lub wodami opadowymi, 12) taryfa - zestawienie ogłoszonych publicznie cen i stawek opłat za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków oraz warunki ich stosowania, 13) taryfowa grupa odbiorców usług - odbiorców wyodrębnionych na podstawie charakterystyki zużycia wody lub odprowadzanych ścieków, warunków zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, a także na podstawie sposobu rozliczeń za świadczone usługi, 14) urządzenia kanalizacyjne - sieci kanalizacyjne, wyloty urządzeń kanalizacyjnych służących do wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi oraz urządzenia podczyszczające i oczyszczające ścieki oraz przepompownie ścieków, 15) urządzenie pomiarowe - przyrząd pomiarowy mierzący ilość odprowadzanych ścieków, znajdujący się na przyłączu kanalizacyjnym, 16) urządzenia wodociągowe - ujęcia wód powierzchniowych i podziemnych, studnie publiczne, urządzenia służące do magazynowania i uzdatniania wód, sieci wodociągowe, urządzenia regulujące ciśnienie wody, 17) właściciel - także posiadacza samoistnego i użytkownika wieczystego, 18) woda przeznaczona do spożycia przez ludzi - wodę przeznaczoną do picia, gotowania, przygotowywania pożywienia lub do innych celów w gospodarstwach domowych oraz każdą wodę używaną do produkcji żywności, środków farmaceutycznych i kosmetycznych, a także na potrzeby basenów kąpielowych i pływalni, 19) wodomierz główny - przyrząd pomiarowy mierzący ilość pobranej wody, znajdujący się na każdym przyłączu wodociągowym, 20) zbiorowe odprowadzanie ścieków - działalność polegającą na odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków, prowadzoną przez przedsiębiorstwo wodociągowokanalizacyjne, 21) zbiorowe zaopatrzenie w wodę - działalność polegającą na ujmowaniu, uzdatnianiu i dostarczaniu wody, prowadzoną przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne."}
{"id":"1997_884_20","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne określa taryfę na 1 rok. 2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne określa taryfę na podstawie niezbędnych przychodów po dokonaniu ich alokacji na poszczególne taryfowe grupy odbiorców usług. 3. Ceny i stawki opłat określone w taryfie są różnicowane dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług na podstawie udokumentowanych różnic kosztów zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. 4. Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne ustalają niezbędne przychody, o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności: 1) koszty związane ze świadczeniem usług, poniesione w poprzednim roku obrachunkowym, ustalone na podstawie ewidencji księgowej, z uwzględnieniem planowanych zmian tych kosztów w roku obowiązywania taryfy, 2) zmiany warunków ekonomicznych oraz wielkość usług i warunki ich świadczenia, 3) koszty wynikające z planowanych wydatków inwestycyjnych, na podstawie planów, o których mowa w art. 21 ust. 1. 5. Ewidencja księgowa, o której mowa w ust. 4 pkt 1, powinna w szczególności umożliwiać: 1) wydzielenie kosztów stałych i zmiennych, przychodów związanych z poszczególnymi rodzajami działalności przedsiębiorstwa wodociągowo kanalizacyjnego, a także w odniesieniu do poszczególnych taryf, 2) ustalenie kosztów związanych z działalnością inwestycyjną w poprzednim roku obrachunkowym, 3) dokonanie alokacji niezbędnych przychodów według taryfowych grup odbiorców usług."}
{"id":"1997_884_21","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne opracowują wieloletnie plany rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych będących w ich posiadaniu. 2. Plany, o których mowa w ust. 1, określają w szczególności: 1) planowany zakres usług wodociągowo-kanalizacyjnych, 2) przedsięwzięcia rozwojowo - modernizacyjne w poszczególnych latach, 3) przedsięwzięcia racjonalizujące zużycie wody oraz wprowadzanie ścieków, 4) nakłady inwestycyjne w poszczególnych latach, 5) sposoby finansowania planowanych inwestycji. 3. Plany, o których mowa w ust. 1, powinny być zgodne z kierunkami rozwoju gminy określonymi w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego oraz ustaleniami zezwolenia, o których mowa w art. 18. 4. Plany, o których mowa w ust. 1, uchwala rada gminy."}
{"id":"1997_884_22","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne obciąża gminę na podstawie cen i stawek opłat ustalonych w taryfie za: 1) wodę pobraną z publicznych studni i zdrojów ulicznych, 2) wodę zużytą do zasilania publicznych fontann i na cele przeciwpożarowe, 3) wodę zużytą do zraszania publicznych ulic i publicznych terenów zielonych."}
{"id":"1997_884_23","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23 1. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe sposoby określania taryf, w tym: 1) kryteria ustalania niezbędnych przychodów, 2) alokację kosztów na taryfowe grupy odbiorców usług, 3) kryteria różnicowania cen i stawek opłat. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, bierze pod uwagę: 1) przy ustalaniu niezbędnych przychodów: a) koszty eksploatacji i utrzymania, w tym amortyzację lub wartość umorzenia, b) raty kapitałowe (ponad wartość amortyzacji), c) odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek, d) rezerwy na należności nieregularne, e) marżę zysku, której wysokość wynika z analizy nakładów na przedsięwzięcia inwestycyjne związane z modernizacją i rozwojem, przy zapewnieniu ochrony interesów odbiorców przed nieuzasadnionym wzrostem cen, 2) przy ustalaniu alokacji kosztów: a) podział kosztów poniesionych w poprzednim roku obrachunkowym na poszczególne taryfowe grupy odbiorców, b) przypisanie do poszczególnych taryfowych grup odbiorców kosztów budowy i rozbudowy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, 3) przy różnicowaniu cen i stawek opłat: a) średniodobową i maksymalną wielkość zużycia wody i ilość wprowadzanych ścieków, b) taryfowe grupy odbiorców, c) strukturę cen i stawek opłat. Rozdział 5 Zatwierdzanie taryf oraz zasady rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków"}
{"id":"1997_884_24","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Taryfy podlegają zatwierdzeniu w drodze uchwały rady gminy. 2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w terminie 70 dni przed planowaną datą wejścia taryf w życie przedstawia radzie gminy wniosek o ich zatwierdzenie. 3. Rada gminy zatwierdza taryfy w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2. 4. Do wniosku o zatwierdzenie taryfy przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne dołącza szczegółową kalkulację cen i stawek opłat oraz aktualny plan, o którym mowa w art. 21 ust. 1. 5. Zarząd gminy sprawdza czy, taryfy i plan, o którym mowa w art. 21 ust. 1, zostały opracowane zgodnie z przepisami ustawy, i weryfikuje koszty, o których mowa w art. 20 ust. 4 pkt 1, pod względem celowości ich ponoszenia. 6. Rada gminy może podjąć uchwałę o dopłacie dla jednej, wybranych lub wszystkich taryfowych grup odbiorców usług. Dopłatę gmina przekazuje przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu. 7. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ogłasza zatwierdzone taryfy w miejscowej prasie lub w sposób zwyczajowo przyjęty w terminie do 7 dni od dnia podjęcia uchwały, o której mowa w ust. 1. 8. Jeżeli rada gminy nie podejmie uchwały w terminie 45 dni wchodzą one w życie po upływie 70 dni od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie taryf określonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne. 9. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ogłasza w miejscowej prasie taryfy, o których mowa w ust. 8, w terminie co najmniej 7 dni przed dniem wejścia ich w życie. 10. Taryfy obowiązują przez 1 rok."}
{"id":"1997_884_25","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o zatwierdzenie taryf oraz niezbędny zakres informacji zawartych w uzasadnieniu taryf, biorąc pod uwagę: 1) zestawienie cen i stawek opłat, 2) kalkulację opłat, 3) plan, o którym mowa w art. 21 ust. 1, 4) informacje finansowe zawierające sprawozdania finansowe."}
{"id":"1997_884_26","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Rozliczenia za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków są prowadzone przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne z odbiorcami usług na podstawie określonych w taryfach cen i stawek opłat oraz ilości dostarczonej wody i odprowadzonych ścieków."}
{"id":"1997_884_27","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Ilość wody dostarczonej do nieruchomości ustala się na podstawie wskazania wodomierza głównego, a w przypadku jego braku w oparciu o przeciętne normy zużycia wody. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, biorąc pod uwagę wyposażenie nieruchomości w przyrządy i urządzenia pomiarowe. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, przeciętne normy zużycia wody dla poszczególnych odbiorców usług, które stanowią podstawę ustalania ilości pobranej wody w razie braku wodomierza, biorąc pod uwagę specyfikę poszczególnych odbiorców usług oraz wskaźniki średniego zużycia wody określone w szczególności dla gospodarstw domowych, usług oraz innej działalności w miastach i na wsiach. 4. Ilość odprowadzonych ścieków ustala się na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych. 5. W razie braku urządzeń pomiarowych ilość odprowadzonych ścieków ustala się na podstawie umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1, jako równą ilości wody pobranej lub określonej w umowie. 6. W rozliczeniach ilości odprowadzonych ścieków ilość bezpowrotnie zużytej wody uwzględnia się wyłącznie w przypadkach, gdy wielkość jej zużycia na ten cel ustalona jest na podstawie dodatkowego wodomierza zainstalowanego na koszt odbiorcy usług. Rozdział 6 Przepisy karne i kary pieniężne"}
{"id":"1997_884_28","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Kto bez uprzedniego zawarcia umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1, pobiera wodę z urządzeń wodociągowych, podlega karze grzywny do 5 000 zł. 2. Kto zrywa lub uszkadza plomby umieszczone na urządzeniach pomiarowych lub zaworze odcinającym, podlega karze grzywny do 5 000 zł. 3. Kto nie dopuszcza przedstawiciela przedsiębiorstwa wodociągowokanalizacyjnego do wykonania czynności określonych w art. 7 podlega karze grzywny do 5 000 zł. 4. Kto bez uprzedniego zawarcia umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1, wprowadza ścieki do urządzeń kanalizacyjnych, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny do 10 000 zł. 5. Obok orzeczenia kary organ orzekający może nałożyć obowiązek zapłaty nawiązki na rzecz przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, w wysokości 1000 zł za każdy miesiąc, w którym nastąpiło bezumowne pobieranie wody z urządzeń wodociągowych lub wprowadzanie ścieków do urządzeń kanalizacyjnych tego przedsiębiorstwa. 6. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1-3, następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"1997_884_29","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Karze pieniężnej podlega ten, kto stosuje taryfy: 1) nie przestrzegając obowiązku ich przedstawienia radzie gminy do zatwierdzenia określonego w art. 24 ust. 1 lub 2) zawyżając ceny i stawki zatwierdzone zgodnie z art. 24 ust. 4. 2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza zarząd gminy w drodze decyzji. 3. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód gminy. 4. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 15% przychodu ukaranego przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym. 5. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, jest płatna z dochodu po opodatkowaniu lub z innej formy nadwyżki przychodu nad wydatkami zmniejszonej o podatki. 6. Ustalając wysokość kary pieniężnej zarząd gminy uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia oraz dotychczasową działalność przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego i jego możliwości finansowe. 7. Niezależnie od kary pieniężnej nałożonej na przedsiębiorstwo wodociągowokanalizacyjne zarząd gminy może nałożyć karę, o której mowa w ust. 1, na kierownika przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, z tym że kara ta może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300% jego miesięcznego wynagrodzenia. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio. 8. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_884_3","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. 2. W razie wspólnego wykonywania przez gminy zadania, o którym mowa w ust. 1, określone w ustawie prawa i obowiązki organów gminy wykonują odpowiednio właściwe organy: 1) związku międzygminnego, 2) gminy wskazanej w porozumieniu międzygminnym. 3. Gmina ustala kierunki rozwoju sieci w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"1997_884_30","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) w dziale IV skreśla się rozdział 3, 2) skreśla się art. 129."}
{"id":"1997_884_31","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. 2. Przekazywane urządzenia, o których mowa w ust. l, powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w odrębnych przepisach."}
{"id":"1997_884_32","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne są obowiązane wystąpić z wnioskiem o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1. 2. W terminie 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy zarząd gminy jest obowiązany do wydania decyzji w sprawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1. 3. W terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy rada gminy jest obowiązana do uchwalenia regulaminu, o którym mowa w art. 19 ust. 1."}
{"id":"1997_884_33","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W terminie 12 miesięcy od dnia uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zainstalować u odbiorców usług brakujące wodomierze główne. 2. W terminie 12 miesięcy od dnia uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane do zawarcia z dotychczasowymi odbiorcami usług umów, o których mowa w art. 6."}
{"id":"1997_884_34","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_884_4","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków jest Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Do zadań Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków należy w szczególności: 1) opracowywanie projektów aktów normatywnych, 2) określanie kierunków zlecanych prac naukowo-badawczych, 3) współdziałanie z gminami, organizacjami zawodowymi i społecznymi, 4) współpraca z zagranicą. Rozdział 2 Zasady zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków"}
{"id":"1997_884_5","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ma obowiązek zapewnić zdolność posiadanych urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych do realizacji dostaw wody w wymaganej ilości i pod odpowiednim ciśnieniem oraz dostaw wody i odprowadzania ścieków w sposób ciągły i niezawodny, a także zapewnić należytą jakość dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków. 2. Jeżeli umowa o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków nie stanowi inaczej, odbiorca usług odpowiada za zapewnienie niezawodnego działania posiadanych instalacji i przyłączy wodociągowych lub instalacji i przyłączy kanalizacyjnych z urządzeniem pomiarowym włącznie."}
{"id":"1997_884_6","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków odbywa się na podstawie umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków zawartej między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a odbiorcą usług. 2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane do zawarcia umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków z osobą, której nieruchomość została przyłączona do sieci i która wystąpiła z pisemnym wnioskiem o zawarcie umowy. 3. Umowa, o której mowa w ust. l, zawiera w szczególności postanowienia dotyczące: 1) ilości i jakości świadczonych usług wodociągowych lub kanalizacyjnych oraz warunków ich świadczenia, 2) sposobu i terminów wzajemnych rozliczeń, 3) praw i obowiązków stron umowy, 4) procedur i warunków kontroli urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, 5) ustaleń zawartych w zezwoleniu, o których mowa w art. 18, 6) okresu obowiązywania umowy oraz odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, w tym warunków wypowiedzenia. 4. Umowa, o której mowa w ust. 1, może być zawarta z osobą, która posiada tytuł prawny do korzystania z obiektu budowlanego, do którego ma być dostarczana woda lub z którego mają być odprowadzane ścieki, albo z osobą, która korzysta z nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym. 5. Jeżeli nieruchomość jest zabudowana budynkami wielolokalowymi, umowa, o której mowa w ust. 1, zawierana jest z właścicielem budynku lub z zarządcą nieruchomości wspólnej. 6. Na wniosek właściciela lub zarządcy budynku wielolokalowego, o którym mowa w ust. 4 i 5, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne zawiera umowy z korzystającymi z lokali osobami, jeżeli: 1) wszystkie lokale wyposażone są w zainstalowane wodomierze zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi w sposób uzgodniony z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym, 2) możliwy jest odczyt wskazań wodomierzy, 3) wnioskodawca ustala sposób rozliczeń różnic wskazań między wodomierzem głównym a wodomierzami zainstalowanymi w poszczególnych lokalach oraz zasady ich utrzymania, 4) uzgodniony został przez strony sposób przerwania dostarczania wody do lokalu bez zakłócania dostaw wody w pozostałych lokalach; w szczególności przez możliwość przerwania dostarczania wody do lokalu rozumie się również założenie plomb na zamkniętych zaworach odcinających dostarczanie wody do lokalu. 7. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może wyrazić zgodę na zawarcie umów z korzystającymi z lokali osobami, o których mowa w ust. 4 i 5, również w przypadku gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 6."}
{"id":"1997_884_7","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Przedstawiciele przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia, mają prawo wstępu na teren nieruchomości lub do pomieszczeń każdego, kto korzysta z usług, w celu przeprowadzenia kontroli urządzenia pomiarowego, wodomierza głównego lub wodomierzy zainstalowanych w lokalu i dokonania odczytu ich wskazań, dokonania badań i pomiarów, przeprowadzenia przeglądów i napraw urządzeń posiadanych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a także sprawdzenia ilości i jakości ścieków wprowadzanych do sieci."}
{"id":"1997_884_8","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może odciąć dostawę wody lub zamknąć przyłącze kanalizacyjne, jeżeli: 1) przyłącze wodociągowe lub przyłącze kanalizacyjne wykonano niezgodnie z przepisami prawa, 2) odbiorca usług nie uiścił opłat za pełne dwa okresy obrachunkowe następujące po dniu otrzymania upomnienia w sprawie uregulowania zaległej opłaty, 3) jakość wprowadzanych ścieków nie spełnia wymogów określonych w przepisach prawa lub stwierdzono celowe uszkodzenie albo pominięcie urządzenia pomiarowego, 4) został stwierdzony nielegalny pobór wody lub nielegalne odprowadzanie ścieków, to jest bez zawarcia umowy, jak również przy celowo uszkodzonych albo pominiętych wodomierzach lub urządzeniach pomiarowych. 2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, które odcięło dostawę wody, jest obowiązane do równoczesnego udostępnienia zastępczego punktu poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi i poinformowania o możliwościach korzystania z tego punktu. 3. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne o zamiarze odcięcia dostawy wody lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego oraz o miejscach i sposobie udostępniania zastępczych punktów poboru wody zawiadamia powiatowego inspektora sanitarnego, zarząd gminy oraz odbiorcę usług co najmniej na 20 dni przed planowanym terminem odcięcia dostaw wody lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego."}
{"id":"1997_884_9","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Zabrania się wprowadzania ścieków bytowych i ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych przeznaczonych do odprowadzania wód opadowych a także wprowadzania ścieków opadowych i wód drenażowych do kanalizacji sanitarnej. 2. Zabrania się wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych: 1) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła, wytłoczyn, drożdży, szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym, 2) odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności sztucznych żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin cementowych, 3) substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w temperaturze poniżej 85oC, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu, trójnitrotoluenu, 4) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad, formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku, siarkowodoru i cyjanowodoru, 5) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki, gnojowicy, obornika, ścieków z kiszonek, 6) niezdezynfekowanych ścieków ze szpitali i sanatoriów oraz z zakładów weterynaryjnych. 3. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane do prowadzenia bieżącej kontroli ilości i jakości odprowadzanych ścieków bytowych i ścieków przemysłowych oraz kontroli przestrzegania warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych."}
{"id":"1997_885_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592 i Nr 121, poz. 270) wprowadza się następujące zmiany: 1) preambuła otrzymuje brzmienie: \"Rzeczpospolita Polska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju, oznaczającą dążenie do: - zachowania możliwości odtwarzania się zasobów naturalnych, - racjonalnego użytkowania zasobów nieodnawialnych i zastępowania ich substytutami, - ograniczania uciążliwości dla środowiska i nieprzekraczania granic wyznaczonych jego odpornością, - zachowania różnorodności biologicznej, - zapewnienia obywatelom bezpieczeństwa ekologicznego, - tworzenia podmiotom gospodarczym warunków do uczciwej konkurencji w dostępie do ograniczonych zasobów i możliwości odprowadzania zanieczyszczeń, zapewnia ochronę i racjonalne kształtowanie środowiska stanowiącego dobro ogólnonarodowe oraz tworzy warunki sprzyjające urzeczywistnianiu prawa obywateli do równoprawnego korzystania z wartości środowiska. Kierując się powyższym, uznaje się za niezbędne: - ustanowienie środków prawnych zapewniających użytkowanie środowiska zgodnie z interesem publicznym, - określenie obowiązków organów państwowych, samorządowych, podmiotów gospodarczych i innych jednostek organizacyjnych, a także organizacji społecznych i zawodowych, - ochronę środowiska przez każdego obywatela oraz rozwijanie świadomości społecznej w celu powszechnego wypełniania tego obowiązku, i w związku z tym stanowi się, co następuje:\"; 2) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ochrona środowiska polega na działaniu lub zaniechaniu umożliwiającym zachowanie bądź przywrócenie równowagi przyrodniczej koniecznej do osiągnięcia celu, o którym mowa w art. 1 ust. 1. Ochrona ta wyraża się w szczególności w: 1) racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami przyrodniczymi zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, 2) przeciwdziałaniu lub zapobieganiu szkodliwym wpływom na środowisko powodującym jego zniszczenie, zanieczyszczenie, zmiany cech fizycznych lub charakteru elementów przyrodniczych, 3) przywracaniu do stanu właściwego elementów przyrodniczych.\"; 3) w art. 3: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) zrównoważonym rozwoju - rozumie się przez to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym w celu równoważenia szans dostępu do środowiska poszczególnych społeczeństw lub ich obywateli - zarówno współczesnego, jak i przyszłych pokoleń - następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych,\", b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a-4e w brzmieniu: \"4a) odpadach - rozumie się przez to odpady określone przepisami o odpadach, 4b) substancjach niebezpiecznych - rozumie się przez to substancje, ich składniki, mieszaniny lub preparaty, które ze względu na swoje właściwości chemiczne, fizyczne, biologiczne lub toksyczne mogą w przypadku nieprawidłowego obchodzenia się z nimi spowodować śmierć, rozstrój zdrowia lub uszkodzenie ciała ludzkiego albo zniszczenie lub uszkodzenie dóbr materialnych lub elementów środowiska, w tym organizmów żywych, 4c) instalacjach mogących spowodować nadzwyczajne zagrożenia środowiska - rozumie się przez to instalacje zlokalizowane w obiektach lub miejscach stałych (instalacje stacjonarne), które służą do produkcji, przetwarzania, sprzedawania, gromadzenia, przesyłania bądź wykorzystywania lub usuwania substancji niebezpiecznych w takiej formie i ilości, że stwarza to ryzyko poważnych awarii lub katastrof z udziałem tych substancji, 4d) raporcie bezpieczeństwa - rozumie się przez to dokument zawierający charakterystykę jakościową i informacje o ilości substancji niebezpiecznych składowanych w zakładzie, wykorzystywanych lub uzyskiwanych w procesie produkcji, oraz plan operacyjno-ratowniczy podejmowanych na własnym terenie działań na wypadek nadzwyczajnych zagrożeń, 4e) czystszej produkcji - rozumie się przez to sposób organizacji, techniki i technologie oraz metody produkcji, które uwzględniają konieczność zapobiegania zagrożeniu lub ograniczania zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska w procesach produkcyjnych oraz we wszystkich fazach istnienia gotowego produktu, w tym także po utracie jego cech użytkowych,\", c) po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) tytule prawnym - rozumie się przez to prawo własności, użytkowania wieczystego, zarządu, użytkowania oraz inne prawa wynikające z umów cywilnoprawnych,\", d) skreśla się pkt 11 i 12, e) po pkt 14 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) zieleni miejskiej - rozumie się przez to zespoły roślinności spełniające cele wypoczynkowe, zdrowotne i estetyczne, a w szczególności: parki, zieleńce, zieleń na placach, ulicach, zieleń izolacyjną i pracownicze ogrody działkowe.\"; 4) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Zrównoważony rozwój i ochrona środowiska stanowią istotny element polityki społeczno-gospodarczej oraz polityki zagospodarowania przestrzennego państwa. Zasada zrównoważonego rozwoju i ochrona środowiska stanowią podstawę do sporządzania i aktualizacji: koncepcji polityki zagospodarowania przestrzennego kraju, studiów zagospodarowania przestrzennego województw, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Zadania związane z realizacją zasady zrównoważonego rozwoju i ochroną środowiska są uwzględniane w aktach normatywnych, a także w działalności organów państwowych, jednostek organizacyjnych i organizacji społecznych. 2. W dokumentach i planach, o których mowa w ust. 1, w szczególności: 1) określa się przedsięwzięcia niezbędne do zapobiegania powstawaniu zanieczyszczeń i odpadów oraz do zapewnienia ochrony środowiska lub przywrócenia go do stanu właściwego, 2) ustala się warunki podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej, umożliwiające uzyskanie optymalnych efektów w zakresie ochrony środowiska, oraz zapewnia niezbędne środki na ten cel, 3) wykorzystuje się osiągnięcia nauki i techniki, zmniejszające zagrożenie środowiska.\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Przy ustalaniu w planach zagospodarowania przestrzennego kierunków rozwoju kraju, województw, miast oraz gmin należy uwzględniać potrzeby ochrony środowiska i zasadę zrównoważonego rozwoju. 2. W studium i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego zapewnia się warunki utrzymania równowagi przyrodniczej, racjonalną gospodarkę zasobami przyrodniczymi środowiska i ochronę walorów krajobrazowych oraz warunków klimatycznych. Przeznaczenie i sposoby zagospodarowania terenów powinny w największym stopniu zapewniać zachowanie ich walorów naturalnych. 3. W studium i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, przy przeznaczaniu terenów na poszczególne cele oraz określaniu zadań związanych z ich zagospodarowaniem, w strukturze wykorzystania terenów ustala się proporcje pozwalające na zachowanie lub przywracanie na nich równowagi przyrodniczej i prawidłowych warunków życia. 4. W studium i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego w szczególności: 1) ustala się programy racjonalnego wykorzystania powierzchni ziemi i racjonalnego gospodarowania zasobami gleby, 2) zapewnia się kompleksowe rozwiązywanie problemów zabudowy miast i wsi, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wodnej, odprowadzania ścieków, składowania i unieszkodliwiania odpadów, urządzania i kształtowania terenów zieleni, 3) zapewnia się ochronę walorów krajobrazowych środowiska i warunków klimatycznych, 4) uwzględnia się potrzeby ochrony powietrza, ochrony przed hałasem i wibracjami oraz przed promieniowaniem szkodliwym dla ludzi i środowiska, a także potrzeby ochrony powierzchni ziemi na terenach eksploatacji złóż kopalin, 5) uwzględnia się potrzeby ochrony wód przed zanieczyszczeniami powstającymi w związku z prowadzeniem gospodarki rolnej. 5. W studium i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego określa się także sposób zagospodarowania obszarów objętych szkodliwym oddziaływaniem na środowisko powodowanym działalnością gospodarczą, jeżeli oddziaływanie to nie może być wyeliminowane albo skutecznie ograniczone przez zastosowanie odpowiednich środków technicznych, zmianę technologii lub wyznaczenie obszarów ograniczonego użytkowania.\"; 6) w art. 7 w ust. 1 po wyrazie \"ustaleń\" dodaje się wyraz \"miejscowych\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Rzeczpospolita Polska rozwija współpracę międzynarodową w sprawach ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. 2. Zawierane przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe powinny uwzględniać potrzeby ochrony środowiska i zasadę zrównoważonego rozwoju.\"; 8) w art. 11 w ust. 1 po wyrazach \"ochrony środowiska\" dodaje się wyrazy \"i zrównoważonego rozwoju\"; 9) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W studium zagospodarowania przestrzennego województwa oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy uwzględnia się obszary występowania złóż kopalin oraz obecne i przyszłe potrzeby eksploatacji tych złóż.\"; 10) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Przy przygotowywaniu i wykonywaniu robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych uwzględnia się potrzebę zachowania dolin rzecznych oraz obszarów zalewowych w stanie równowagi przyrodniczej i utrzymania różnorodności biologicznej. 2. Przy przygotowywaniu i wykonywaniu robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne jednostki organizacyjne i osoby fizyczne są obowiązane stosować środki zapewniające zachowanie równowagi przyrodniczej i różnorodności biologicznej, w tym zwłaszcza odpowiednich stosunków wodnych w glebie. 3. Wojewoda w drodze decyzji ustala warunki prowadzenia robót, o których mowa w ust. 1 i 2. W przypadku robót podejmowanych na terenach o szczególnych wartościach społeczno-gospodarczych, a zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości z punktu widzenia przyrodniczego lub gospodarczego, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych i tarlisk ryb, decyzja wydawana jest na podstawie przedstawionej przez wnioskodawcę oceny oddziaływania na środowisko, sporządzonej przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\"; 11) w art. 23 w ust. 1 wyrazy \"Terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"Wojewoda\"; 12) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Ochrona powietrza polega na zapobieganiu powstawaniu, na ograniczaniu lub na eliminowaniu wprowadzanych do powietrza substancji zanieczyszczających w celu zmniejszenia stężeń do dopuszczalnego poziomu lub utrzymania ich na poziomie nie przekraczającym obowiązujących wielkości dopuszczalnych stężeń substancji.\"; 13) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Jednostki organizacyjne są obowiązane stosować metody, technologie i środki techniczne chroniące powietrze przed zanieczyszczeniem.\"; 14) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Przy podejmowaniu przedsięwzięć, z którymi związane jest wprowadzanie do powietrza substancji zanieczyszczających, uwzględnia się aktualny stan zanieczyszczenia powietrza na danym obszarze, określany przez właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 2. Na obszarze, na którym nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych stężeń substancji zanieczyszczających, wojewoda może, w drodze decyzji, nałożyć na jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność powodującą wprowadzanie substancji zanieczyszczających obowiązek prowadzenia pomiarów stężeń tych substancji w powietrzu.\"; 15) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, listy substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu oraz zakres, warunki ich dotrzymywania, obszar, na którym mają obowiązywać, a także czas ich obowiązywania. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości i rodzaje substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych, warunki uznawania dopuszczalnych ilości i rodzajów substancji zanieczyszczających za dotrzymane, czas obowiązywania tych ustaleń, postępowanie w przypadku zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych lub pracy urządzeń ochronnych, warunki prowadzenia tych procesów i operacji oraz konieczne ze względu na wymagania ochrony środowiska urządzenia techniczne, a także przypadki, w których jest niezbędne prowadzenie pomiarów stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych i zakres tych pomiarów. 3. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających oraz wymagania, jakim powinna odpowiadać dokumentacja niezbędna do wydania decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 1. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne wielkości i rodzaje substancji zanieczyszczających wytwarzanych przez silniki spalinowe, czas obowiązywania tych ustaleń oraz konieczne ze względu na ochronę środowiska urządzenia techniczne wymagane w układach tych silników. 5. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, metody obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł istniejących i projektowanych.\"; 16) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Jednostka organizacyjna wprowadzająca do powietrza substancje zanieczyszczające jest obowiązana, z zastrzeżeniem ust. 4, posiadać decyzję ustalającą rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza. 2. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda, któremu jednostka organizacyjna przedstawia dokumentację odpowiadającą wymaganiom określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 3. Decyzją tą mogą być nałożone dodatkowe obowiązki wynikające z potrzeb ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem. 3. Wojewoda może także nałożyć na jednostkę organizacyjną obowiązki wynikające z potrzeb ochrony powietrza w drodze odrębnej decyzji. 4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy jednostek organizacyjnych wprowadzających do powietrza substancje zanieczyszczające powstałe w wyniku parowania paliw przy przeładunku oraz substancje zanieczyszczające powstające w procesach spalania: 1) w silnikach spalinowych, 2) w źródłach o łącznej wydajności cieplnej: - do 0,5 MWt opalanych węglem kamiennym lub olejem, - do 1 MWt opalanych koksem, drewnem, słomą lub gazem. 5. Do jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 4, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. 6. Decyzja ostateczna, o której mowa w ust. 1, może być uchylona lub zmieniona przez organ administracji państwowej, który ją wydał, w razie: 1) zmiany ilości, rodzaju lub warunków odprowadzania substancji zanieczyszczających, 2) zmiany norm i przepisów dotyczących ochrony powietrza, 3) powstania nowych źródeł zanieczyszczeń powietrza. 7. Uchylenie lub zmiana decyzji z przyczyn określonych w ust. 6 pkt 3 może nastąpić za odszkodowaniem. 8. Jednostka organizacyjna, która uzyskuje korzyści w związku z uchyleniem lub zmianą decyzji z przyczyn określonych w ust. 6 pkt 3, uczestniczy w pokrywaniu kosztów odszkodowania stosownie do uzyskanych korzyści. 9. Dane o rodzajach i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza zawarte w decyzjach, o których mowa w ust. 1, wojewoda przechowuje w publicznie dostępnym rejestrze. 10. Na wniosek jednostki organizacyjnej, której decyzja dotyczy, uzasadniony szczególnymi potrzebami ochrony tajemnicy handlowej, organ wyłącza dane, o których mowa w ust. 9, z publicznie dostępnego rejestru umieszczając o tym w nim informację.\"; 17) w art. 31 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub osobę fizyczną\", a wyrazy \"art. 30 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 30 ust. 1-3 i 5\"; 18) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. Wojewoda może, w drodze rozporządzenia, w celu ograniczenia zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzi, zapobieżenia zniszczeniu środowiska lub zabytków, określić dla terenu województwa lub jego części jakość albo rodzaje paliw dopuszczonych do stosowania przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 30 ust. 4, oraz przez osoby fizyczne, a także sposób realizacji i kontroli tego obowiązku.\"; 19) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Wojewoda, w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem sanitarnym i wojewódzkim inspektorem ochrony środowiska, może, w drodze rozporządzenia, określić alarmowe poziomy stężeń zanieczyszczeń dla terenu województwa lub jego części oraz określić zakres działań zmierzających do ograniczenia emisji zanieczyszczeń do powietrza, a w szczególności: 1) tryb i sposób ogłaszania stanów alarmowych, 2) listę jednostek organizacyjnych obowiązanych do ograniczenia lub zakazu emisji, 3) tryb uzgadniania sposobu i zakresu ograniczenia emisji, 4) sposób organizacji i ograniczeń lub zakazu ruchu pojazdów, maszyn i urządzeń napędzanych silnikami spalinowymi na obszarze, na którym ogłoszono stan alarmowy, 5) postępowanie organów, instytucji i jednostek organizacyjnych oraz zachowanie się obywateli w razie ogłoszenia stanu alarmowego. 2. Wojewoda, w przypadku stwierdzenia przekroczenia alarmowych poziomów stężeń na podstawie udostępnionych przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska wyników badań i obserwacji oraz ocen i prognoz stanu środowiska, ogłasza stan alarmowy w sposób określony w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1. 3. Wojewoda może ogłosić stan alarmowy, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy z przeprowadzonych analiz i prognoz wynika, że występująca sytuacja może doprowadzić do osiągnięcia lub przekroczenia określonych w rozporządzeniu wojewody alarmowych poziomów stężeń. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i ust. 3, wojewoda informuje o obowiązkach wynikających z tego stanu w lokalnych środkach masowego przekazu. 5. O wprowadzeniu stanu alarmowego wojewoda powiadamia wojewodów z sąsiednich województw.\"; 20) w art. 34: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ochronę świata roślinnego i zwierzęcego zapewnia się w szczególności w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego przez zabezpieczenie lasów i zadrzewień przed szkodliwym oddziaływaniem zanieczyszczeń środowiska, zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie skupień roślinności, zwłaszcza gdy jest to konieczne ze względu na potrzebę ochrony gleby i świata zwierzęcego, kształtowanie klimatu oraz inne potrzeby związane z zapewnieniem równowagi przyrodniczej i zaspokojeniem potrzeb ludzi w zakresie wypoczynku.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego oraz jednostki organizacyjne są obowiązane chronić lasy przed szkodliwymi wpływami gazów, pyłów, odpadów i ścieków.\"; 21) w art. 36 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Ochronie podlegają również tereny przewidziane w planach zagospodarowania przestrzennego pod rozbudowę istniejących lub budowę nowych ogrodów botanicznych i zoologicznych.\"; 22) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. 1. Zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części wymaga zezwolenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 2. Organizmy genetycznie zmodyfikowane oznaczają organizmy, których struktura genomu została zmieniona przez usunięcie jednego lub więcej genów albo zmianę jednego lub więcej genów, a także w drodze hodowli organizmów hybrydowych realizowanej z wykorzystaniem techniki inżynierii genetycznej. 3. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca załącza ocenę zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w drodze rozporządzenia, ogłosi wykaz wszystkich produktów wprowadzonych do obrotu, o których mowa w ust. 1. 5. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa może uchylić wydane zezwolenie w przypadku, gdy zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych lub gdy wprowadzony do obrotu produkt zawierający organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składający się z takich organizmów albo ich części może spowodować większe zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzi niż wynika to z oceny zagrożenia, o której mowa w ust. 3. 6. Jednostka organizacyjna, która uzyskała zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, obowiązana jest do niezwłocznego poinformowania Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o każdym przypadku zwiększenia zagrożenia, o którym mowa w ust. 5. 7. Produkt, o którym mowa w ust. 1, wprowadzony do obrotu, powinien być odpowiednio oznakowany i opakowany. 8. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych, określi w drodze rozporządzenia: 1) wymagania, jakim powinny odpowiadać wnioski o wydanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, 2) wymagania, jakim powinna odpowiadać ocena zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi, o której mowa w ust. 3, oraz zakres badań i analiz niezbędnych do jej sporządzenia, 3) wymagania, jakim powinny odpowiadać oznakowanie i opakowanie, o których mowa w ust. 7.\"; 23) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. Ochronę walorów krajobrazowych środowiska i wynikające z niej zadania uwzględnia się w opracowaniach, o których mowa w art. 5 ust. 1.\"; 24) skreśla się art. 41; 25) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się obowiązek tworzenia i ochrony terenów zieleni miejskiej.\"; 26) w art. 43 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Przy zmianie przeznaczenia terenu zieleni miejskiej stosuje się przepisy dotyczące opracowywania i uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 3. Przepis ust. 2 dotyczy także terenów jeszcze nie zagospodarowanych, lecz przeznaczonych zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na tereny zieleni miejskiej.\"; 27) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. 1. Tereny na obszarach gmin pokryte drzewostanem o charakterze parkowym, stanowiące własność gminy lub Skarbu Państwa, mogą być objęte ochroną jako parki, jeżeli nie podlegają przepisom o ochronie dóbr kultury. 2. Rada gminy ustanawiając park określa jego granice oraz sposób wykonywania ochrony.\"; 28) w art. 48: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Usunięcie drzew i krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić za zezwoleniem wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Organ ten może uzależnić udzielenie zezwolenia od przesadzenia drzew lub krzewów we wskazane przez niego miejsce, jeżeli takie przesadzenie jest możliwe, albo od zastąpienia drzew lub krzewów przewidzianych do usunięcia innymi drzewami lub krzewami.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do: 1) drzew i krzewów owocowych, 2) drzew i krzewów sadzonych na plantacjach, 3) drzew i krzewów, których wiek nie przekracza 5 lat, z zastrzeżeniem pkt 4, 4) drzew i krzewów, których wiek nie przekracza 30 lat, usuwanych z terenu nieruchomości stanowiących własność lub będących w użytkowaniu wieczystym osób fizycznych.\"; 29) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. Przepisów ustawy dotyczących usuwania drzew i krzewów, pobierania opłat i wymierzania kar nie stosuje się do: 1) drzew i krzewów w lasach i na gruntach leśnych, 2) drzew i krzewów objętych ochroną na podstawie ustawy o ochronie przyrody, 3) drzew i krzewów usuwanych z wałów przeciwpowodziowych i międzywali, jeżeli obowiązek ich usunięcia wynika z odrębnych przepisów.\"; 30) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Ochrona przed hałasem i wibracjami polega na zapobieganiu ich powstawaniu lub przenikaniu do środowiska. 2. Jednostki organizacyjne i osoby fizyczne zapewniają ochronę środowiska przed hałasem i wibracjami przez zaniechanie czynności powodujących hałas lub wibracje bądź przez stosowanie odpowiednich środków technicznych lub organizacyjnych mających na celu zapobieżenie powstawaniu albo przenikaniu do środowiska hałasu lub wibracji, a także zmniejszenie poziomu hałasu i ograniczenie wibracji.\"; 31) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w drodze rozporządzenia, określi: 1) dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku, 2) obowiązki organów administracji publicznej, jednostek organizacyjnych oraz osób fizycznych związane z ochroną ludzi i środowiska przed hałasem i wibracjami.\"; 32) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. 1. Wojewoda, na podstawie pomiarów poziomu hałasu w środowisku, dokonuje oceny warunków akustycznych. 2. Jeżeli hałas w środowisku przekracza dopuszczalny poziom, wojewoda określa, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 51a, dla jednostek organizacyjnych dopuszczalny poziom hałasu przenikającego do środowiska. 3. Decyzja ostateczna, o której mowa w ust. 2, może być uchylona lub zmieniona przez organ, który ją wydał, w razie: 1) zmiany rodzaju terenu powodującej podwyższenie lub obniżenie dopuszczalnego poziomu hałasu, 2) zmiany norm i przepisów dotyczących ochrony środowiska przed hałasem, 3) powstania nowych źródeł hałasu przenikającego do środowiska. 4. Uchylenie lub zmiana decyzji z przyczyn określonych w ust. 3 pkt 3 może nastąpić za odszkodowaniem. 5. Jednostka organizacyjna, która uzyskuje korzyści w związku z uchyleniem lub zmianą decyzji z przyczyn określonych w ust. 3 pkt 3, uczestniczy w kosztach odszkodowania stosownie do uzyskanych korzyści. 6. W przypadku przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu określonego decyzją, o której mowa w ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może nakazać wstrzymanie działalności powodującej przekroczenie. 7. W przypadkach określonych w ust. 6, na wniosek zainteresowanego, organ wymieniony w tym przepisie może ustalić termin usunięcia przyczyn przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie nakaże wstrzymanie działalności powodującej przekroczenie.\"; 33) po art. 51 dodaje się art. 51a w brzmieniu: \"Art. 51a. Decyzji, o której mowa w art. 51 ust. 2, nie wymaga się w przypadku organizowania jednorazowej imprezy rozrywkowej, sportowej, handlowo-reklamowej lub innej o podobnym charakterze.\"; 34) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Przebieg oraz rozwiązania techniczne tras komunikacyjnych powinny zapewniać możliwie najmniejsze uciążliwości dla środowiska w zakresie hałasu i wibracji. 2. Rada gminy może uchwalać przepisy gminne ustanawiające ograniczenia w korzystaniu z urządzeń technicznych oraz środków transportu i komunikacji stwarzających uciążliwości dla środowiska w zakresie hałasu i wibracji lub ograniczenia czasu ich pracy.\"; 35) w art. 60 w ust. 2 skreśla się drugie zdanie; 36) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. 1. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ochrony przed promieniowaniem szkodliwym dla ludzi i środowiska, dopuszczalne poziomy promieniowania, jakie mogą występować w środowisku, oraz wymagania obowiązujące przy wykonywaniu pomiarów kontrolnych promieniowania. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy ochrony przed promieniowaniem jonizującym, której zasady określają przepisy odrębne. 3. Wymagania obowiązujące przy wykonywaniu pomiarów kontrolnych promieniowania, o których mowa w ust. 1, emitowanego przez urządzenia znajdujące się na terenach będących w zarządzie organów wojskowych, określi w drodze zarządzenia Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\"; 37) w art. 64: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"prowadzące albo\"; 38) w art. 65 skreśla się wyraz \"również\"; 39) w art. 66 skreśla się wyrazy \"i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą\"; 40) w art. 68: a) w ust. 3 wyrazy \"Terenowy organ administracji państwowej ustalający lokalizację inwestycji\" zastępuje się wyrazami \"Organ ustalający warunki zabudowy i zagospodarowania terenu\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Projekt budowlany przedstawiany przy ubieganiu się o decyzję o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego oraz o decyzję o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, w przypadku inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska, wymaga uzgodnienia z wojewodą i właściwym państwowym terenowym inspektorem sanitarnym.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Uzgodnienie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oraz projektu budowlanego inwestycji szczególnie szkodliwej dla środowiska i zdrowia ludzi lub inwestycji mogącej pogorszyć stan środowiska dokonywane jest na podstawie odpowiedniej dla danego etapu inwestycyjnego oceny oddziaływania na środowisko, sporządzonej na koszt inwestora przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\"; 41) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przy ustalaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględnia się wymagania wynikające z miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i przepisów o ochronie środowiska.\"; 42) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Wojewoda może decyzją zobowiązać inwestora, a także właściciela, zarządcę lub posiadacza obiektu budowlanego albo zespołu obiektów do przedstawienia sporządzonej przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oceny oddziaływania inwestycji lub obiektu budowlanego albo zespołu obiektów na środowisko. 2. Koszty sporządzenia ocen, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 68 ust. 6, ponosi inwestor, właściciel, zarządca lub posiadacz obiektu budowlanego lub zespołu obiektów albo ubiegający się o koncesję na działalność, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726) lub prowadzący działalność w oparciu o tę koncesję. 3. W razie nieprzedstawienia w wyznaczonym terminie żądanej oceny jej wykonanie może być zlecone na koszt zobowiązanego. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 20 ust. 3, art. 68 ust. 6 i art. 71 ust. 2.\"; 43) art. 70a otrzymuje brzmienie: \"Art. 70a. 1. Uprawnienia biegłego, o którym mowa w art. 20 ust. 3, art. 68 ust. 6 i art. 70 ust. 1 niniejszej ustawy, a także w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne i w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody, stwierdza Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa wydając świadectwo. Odmowa nadania uprawnień następuje w drodze decyzji. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa powołuje komisję kwalifikacyjną do spraw uprawnień biegłych, a także prowadzi listę biegłych. 3. Koszty postępowania kwalifikacyjnego ponosi osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień biegłego. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje, jakim powinien odpowiadać biegły, sposób, tryb i szczegółowe warunki nadawania uprawnień oraz działania komisji kwalifikacyjnej do spraw uprawnień biegłych, sposób ustalania kosztów postępowania kwalifikacyjnego oraz wynagrodzenie za udział w pracach komisji kwalifikacyjnej do spraw uprawnień biegłych. 5. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa może cofnąć, w drodze decyzji, uprawnienia, o których mowa w ust. 1, w przypadku stwierdzenia przez komisję kwalifikacyjną, że biegły nie wykonuje swoich zadań z należytą starannością albo zgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej lub obowiązującymi przepisami. 6. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa stwierdza wygaśnięcie uprawnień i skreśla biegłego z listy: 1) na własną prośbę biegłego, 2) w razie: a) pozbawienia biegłego praw publicznych, b) utraty przez biegłego zdolności do czynności prawnych orzeczonej przez sąd, c) skazania biegłego prawomocnym wyrokiem sądowym za przestępstwo z chęci zysku, d) orzeczenia wobec biegłego prawomocnym wyrokiem sądowym kary dodatkowej w postaci zakazu wykonywania zawodu lub funkcji biegłego, e) śmierci biegłego, f) cofnięcia biegłemu uprawnień, o którym mowa w ust. 5.\"; 44) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Jednostka organizacyjna w projektowanej i prowadzonej działalności jest obowiązana uwzględniać i stosować takie rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne, które wyeliminują szkodliwe oddziaływanie na środowisko poza terenem zakładu, do którego jednostka organizacyjna posiada tytuł prawny. 2. Jeżeli z oceny oddziaływania na środowisko, sporządzonej przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, wynika, że mimo zastosowania rozwiązań, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyeliminowane uciążliwe oddziaływania na środowisko, to dla: oczyszczalni ścieków, składowisk odpadów komunalnych, tras komunikacyjnych, kompostowni, lotnisk, linii i stacji elektroenergetycznych oraz obiektów radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych tworzy się obszar ograniczonego użytkowania. 3. Obszar ograniczonego użytkowania tworzy wojewoda w drodze rozporządzenia, określając granice obszaru, ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, wymagania techniczne dotyczące budynków oraz sposób korzystania z terenu, wynikający z oceny oddziaływania na środowisko, o której mowa w ust. 2. 4. Ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, wymagania techniczne dotyczące budynków oraz sposób korzystania z terenu, ustalone w przepisach wydanych na podstawie ust. 3, uwzględnia się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz przy ustalaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.\"; 45) po art. 71 dodaje się art. 71a w brzmieniu: \"Art. 71a. 1. Do naprawienia szkód powstałych w wyniku wprowadzenia ograniczeń, o których mowa w art. 71 ust. 2, jest zobowiązana jednostka organizacyjna, której działalność spowodowała wprowadzenie tych ograniczeń. 2. Do naprawienia szkód, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. 3. W sprawach o naprawienie szkód orzekają sądy powszechne.\"; 46) w art. 74 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Gospodarki w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowe wymagania, jakim ze względu na potrzeby ochrony środowiska powinny odpowiadać maszyny i inne urządzenia techniczne.\"; 47) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać użytkownikowi maszyny lub innego urządzenia technicznego wykonanie w określonym czasie odpowiednich czynności zmierzających do ograniczenia ich uciążliwości dla środowiska. 2. W wypadku niezastosowania się użytkownika maszyny lub innego urządzenia technicznego do ustaleń, o których mowa w ust. 1, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać unieruchomienie maszyny lub innego urządzenia technicznego, powodujących uciążliwości dla środowiska.\"; 48) w art. 79 w ust. 2 wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się wyrazami \"Minister Gospodarki w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\"; 49) w art. 82: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"gospodarczą\", b) w ust. 2 wyrazy \"Terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"Wojewoda\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie braku możliwości wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda zobowiąże jednostkę organizacyjną lub osobę fizyczną do uiszczenia na rzecz Narodowego Funduszu oraz wojewódzkich i gminnych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej kwoty pieniężnej odpowiadającej wysokości szkód wynikłych z naruszenia stanu środowiska.\"; 50) w art. 84: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"w strefie ochronnej (art. 71 ust. 1) lub\", b) w ust. 2 w zdaniach pierwszym i trzecim wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"organ właściwy do spraw gospodarki gruntami i wywłaszczania nieruchomości\"; 51) skreśla się art. 85; 52) w art. 86: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Opłaty uiszczane są za: 1) wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza, 2) usuwanie drzew lub krzewów, 3) inne formy korzystania ze środowiska na zasadach określonych odrębnymi przepisami.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jednostki organizacyjne obowiązane są do uiszczania opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 1; opłaty, o których mowa w ust. 2 pkt 2, nalicza i pobiera organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzewa lub krzewu.\", c) po ust 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jednostki organizacyjne uiszczają opłaty, o których mowa w ust. 2 pkt 1, bez względu na to, czy ustawa nakłada obowiązek posiadania decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających powietrze dopuszczonych do wprowadzania do powietrza.\"; 53) art. 86a otrzymuje brzmienie: \"Art. 86a. 1. Opłaty za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza ustala się w zależności od ich rodzaju i ilości. 2. Opłatę za usunięcie drzew ustala się w zależności od obwodu pnia, rodzaju lub gatunku (odmiany) drzewa, a za usunięcie krzewów - w zależności od powierzchni porośniętej krzewami.\"; 54) art. 86b otrzymuje brzmienie: \"Art. 86b. 1. Opłaty, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1, jednostki organizacyjne ustalają we własnym zakresie i wnoszą je bez wezwania na rachunek urzędu wojewódzkiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska. 2. Opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian ustala się, z zastrzeżeniem ust. 8, według stawek obowiązujących w dniu korzystania ze środowiska lub wprowadzania w nim zmian. 3. Opłaty, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1, jednostka organizacyjna obowiązana jest wnieść do końca miesiąca następującego po upływie każdego kwartału. 4. Jednostka organizacyjna obowiązana jest do prowadzenia aktualizowanej co kwartał ewidencji zawierającej wykaz rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza oraz dane, na których podstawie określono te ilości. 5. Jednostka organizacyjna obowiązana jest bez wezwania przedstawić wojewodzie, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, informację zawierającą wykaz oraz dane, o których mowa w ust. 4, dotyczące zanieczyszczeń objętych opłatami, wprowadzonych w ubiegłym roku kalendarzowym do powietrza. 6. Wykazy, o których mowa w ust. 5, przechowywane są przez wojewodę w publicznie dostępnym rejestrze. Na wniosek jednostki organizacyjnej, uzasadniony szczególnymi potrzebami ochrony tajemnicy handlowej, organ wyłącza dane, o których mowa w ust. 4 i 5, z publicznie dostępnego rejestru, umieszczając o tym w nim informację. 7. W razie niedopełnienia przez jednostkę organizacyjną obowiązku wniesienia opłaty lub złożenia informacji, o której mowa w ust. 5, lub w razie złożenia informacji nasuwającej zastrzeżenia, wojewoda, na podstawie własnych ustaleń, wydaje decyzję, w której określa wysokość nie wniesionej opłaty, stosując stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania. 8. Ustaleń, o których mowa w ust. 7, dokonuje się w szczególności na podstawie: 1) ciągłych pomiarów emisji zanieczyszczeń, 2) wskaźników emisji zanieczyszczeń, 3) innych danych technologicznych i technicznych. 9. Jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 30 ust. 1, nie posiadające decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających powietrze dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, a obowiązane do jej posiadania, ponoszą opłaty podwyższone o 100%, a począwszy od 1 stycznia 1999 r. - podwyższone o 200%, natomiast od 1 stycznia 2000 r. - o 500%.\"; 55) w art. 86c: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta odracza jednostce organizacyjnej na okres dwóch lat termin uiszczenia opłaty za usunięcie drzew lub krzewów, jeżeli zezwolenie przewiduje możliwość przesadzenia ich w inne miejsce. 4. Jeżeli przesadzone drzewa lub krzewy zachowały żywotność po terminie dwóch lat od dnia ich przesadzenia lub nie zachowały żywotności na skutek siły wyższej lub klęski suszy, wójt, burmistrz albo prezydent miasta umorzy należność z tytułu ustalonej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów.\"; 56) w art. 86d: a) w ust. 1: - w pkt 3 wyrazy \"wojewódzkim konserwatorem przyrody\" zastępuje się wyrazem \"wojewodą\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) jeżeli usunięcie jest związane z odnową i zabiegami pielęgnacyjnymi drzew znajdujących się na terenach nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków,\", - w pkt 7 wyrazy \"wojewódzkim konserwatorem przyrody\" zastępuje się wyrazem \"wojewodą\", - po pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) usuwanych z terenów zieleni miejskiej, z parków ustanowionych przez radę gminy i ogrodów działkowych w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do usuwania krzewów.\"; 57) art. 86e otrzymuje brzmienie: \"Art. 86e. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje substancji zanieczyszczających, za których wprowadzanie do powietrza pobiera się opłaty, oraz jednostkowe stawki opłat, 2) rodzaje i gatunki (odmiany) drzew i krzewów, za których usuwanie pobiera się opłaty, oraz jednostkowe stawki opłat, 3) szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 86b ust. 4, oraz rejestru, o którym mowa w art. 86b ust. 6. 2. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, podwyższyć wysokość opłat, w przypadku gdy drzewa lub krzewy usuwa się z terenów ochrony uzdrowiskowej, terenów nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków oraz terenów zieleni miejskiej, nie więcej niż o 100%. 3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, współczynniki różnicujące opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian oraz wysokość kwoty, poniżej której wojewoda, wójt, burmistrz albo prezydent miasta lub wojewódzki konserwator zabytków może odstąpić od pobrania opłaty, a także wykaz przedmiotowych i podmiotowych zwolnień od uiszczania opłat. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może podwyższyć stawki opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza.\"; 58) art. 86f otrzymuje brzmienie: \"Art. 86f. 1. Obowiązek uiszczenia opłaty przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin wniesienia opłaty. 2. Nie można wydać decyzji w sprawie ustalenia opłaty, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 3, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym usunięto drzewa lub krzewy, upłynęło 5 lat.\"; 59) w art. 86g: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Za termin uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1, uważa się ostatni dzień, w którym, zgodnie z art. 86b ust. 3, wpłata powinna nastąpić. W przypadku opłat, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2, termin płatności wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca wysokość opłaty stała się ostateczna.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Kwoty nadpłacone w wyniku nienależnie uiszczonych opłat (nadpłaty) podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet bieżących i zaległych opłat, a w razie braku takich obowiązków - zaliczeniu na poczet przyszłych opłat, chyba że jednostka organizacyjna zgłosi wniosek o ich zwrot. 5. Wymierzone, a nie pobrane opłaty nie są objęte postępowaniem układowym.\"; 60) w art. 87 po ust. 2 dodaje się ust. 3-10 w brzmieniu: \"3. Nadzór nad działalnością Narodowego Funduszu sprawuje Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 4. Uchwała Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu sprzeczna z prawem jest nieważna. O nieważności uchwały w całości lub w części orzeka, w drodze decyzji, organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 14 dni od daty otrzymania uchwały. 5. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, może wstrzymać jej wykonanie. 6. W sprawach stwierdzenia nieważności uchwały przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679 i Nr 114, poz. 739) stosuje się odpowiednio. 7. Przepisy ust. 4-6 stosuje się odpowiednio do wojewódzkich funduszy, z tym że organem nadzoru jest wojewoda. 8. Decyzja wojewody stwierdzająca nieważność uchwały jest ostateczna. 9. Po upływie terminu wskazanego w ust. 4 organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu lub wojewódzkiego funduszu. W tym przypadku organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. 10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania uchwały należy do sądu administracyjnego.\"; 61) art. 87a otrzymuje brzmienie: \"Art. 87a. Środki Narodowego Funduszu, wojewódzkich funduszy i gminnych funduszy służą finansowaniu ochrony środowiska i gospodarki wodnej w celu realizacji zasady zrównoważonego rozwoju.\"; 62) w art. 87b: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"wymierzonych i\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dochodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat i kar pieniężnych ustalanych na podstawie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze. Dochody te przeznacza się na finansowanie prac geologicznych w zakresie gospodarki zasobami naturalnymi i poznania budowy geologicznej kraju oraz na finansowanie potrzeb górnictwa służących zmniejszeniu uciążliwości dla środowiska wynikających z wydobywania kopalin.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Dochody, o których mowa w ust. 1-3, są środkami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778).\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wojewoda i wojewódzki inspektor ochrony środowiska prowadzą wyodrębnione rachunki bankowe w celu gromadzenia i redystrybucji wpływów, o których mowa w ust. 1. Wpływy te, powiększone o dochody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o opłaty poniesione na egzekucję należności oraz o koszty obsługi rachunków bankowych, przekazuje się do dnia 15 następnego miesiąca na rachunek Narodowego Funduszu oraz wojewódzkich i gminnych funduszy.\", e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przed przekazaniem wpływów z kar na rachunek Narodowego Funduszu oraz wojewódzkich funduszy, o których mowa w ust. 4, pomniejsza je o 20%, a kwotę uzyskaną z tytułu pomniejszenia przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska z przeznaczeniem na cele, o których mowa w art. 18a ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770).\", f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a-5b w brzmieniu: \"5a. W przypadku gdy składowisko odpadów jest zlokalizowane na obszarze więcej niż jednej gminy, dochód, o którym mowa w ust. 5, podlega podziałowi proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez składowisko na obszarze tych gmin. 5b. Dochody gminnych funduszy gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym.\", g) w ust. 8 po wyrazie \"Wpływy\" dodaje się wyrazy \"Narodowego Funduszu\"; 63) art. 87c otrzymuje brzmienie: \"Art. 87c. Dochodami Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy mogą być także: 1) dochody z operacji finansowych, a w szczególności z tytułu posiadania udziałów przez Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze w spółkach, z odsetek od udzielonych pożyczek na realizację zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej, z oprocentowania rachunków bankowych i lokat, z zysków ze sprzedaży i posiadania papierów wartościowych, 2) środki z tytułu emisji obligacji, zaciągania kredytów i zyski z przedsięwzięć realizowanych na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej wspólnie z innymi jednostkami organizacyjnymi, 3) inne wpłaty i środki z innych funduszy, 4) inne dochody określone przez Radę Ministrów.\"; 64) art. 88 otrzymuje brzmienie: \"Art. 88. Środki gminnych funduszy przeznacza się na: 1) edukację ekologiczną oraz propagowanie działań proekologicznych i zasady zrównoważonego rozwoju, 2) wspomaganie systemów kontrolno-pomiarowych stanu środowiska oraz systemów pomiarowych zużycia wody i ciepła, 3) realizowanie zadań modernizacyjnych i inwestycyjnych, służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej, 4) urządzanie i utrzymywanie terenów zieleni, zadrzewień, zakrzewień oraz parków ustanowionych przez radę gminy, 5) realizację przedsięwzięć związanych z gospodarczym wykorzystaniem oraz składowaniem odpadów, 6) wspieranie działań zapobiegających powstawaniu zanieczyszczeń i odpadów, w szczególności zmierzających do wprowadzenia czystszej produkcji, 7) profilaktykę zdrowotną dzieci na obszarach szczególnej ochrony środowiska, na których występują przekroczenia norm zanieczyszczeń środowiska, 8) inne zadania służące ochronie środowiska wynikające z zasady zrównoważonego rozwoju w gminie, ustalone przez radę gminy.\"; 65) art. 88a otrzymuje brzmienie: \"Art. 88a. Środki wojewódzkich funduszy przeznacza się na wspomaganie działalności określonej w art. 88 pkt 1-8, a ponadto na dofinansowywanie: 1) działań na rzecz ochrony przyrody i lasów oraz zadań związanych ze zwiększaniem lesistości kraju, 2) działań polegających na zapobieganiu nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska i na ich likwidacji, 3) badań naukowych i upowszechniania ich wyników oraz postępu technicznego w ochronie środowiska i gospodarce wodnej, 4) opracowań i wdrażania nowych technik i technologii, w szczególności dotyczących: ścieków, paliw i spalin, utylizacji odpadów, ograniczania hałasu, promieniowania oraz zużycia wody, 5) innych zadań związanych ze zrównoważonym rozwojem, ochroną środowiska i gospodarką wodną, ustalonych w planach działalności wojewódzkich funduszy.\"; 66) art. 88b otrzymuje brzmienie: \"Art. 88b. 1. Środki Narodowego Funduszu przeznacza się na wspomaganie działalności w sferze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zgodnie z celami określonymi w art. 88 pkt 1-8 i art. 88a pkt 1-4, a ponadto polegającej na: 1) rozwoju przemysłu produkcji urządzeń mechanicznych i aparatury kontrolno-pomiarowej, służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej, 2) rozwoju specjalistycznego potencjału wykonawczego służącego realizacji inwestycji w sferze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, 3) rozwoju sieci stacji pomiarowych, laboratoriów i ośrodków przetwarzania informacji, służących badaniu jakości środowiska, 4) realizacji kompleksowych programów badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych oraz programów edukacji ekologicznej, 5) wspomaganiu regionalnych i ponadregionalnych programów zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska, 6) realizacji innych zadań związanych z ochroną środowiska i gospodarką wodną, ustalonych w planie działalności Narodowego Funduszu. 2. Środki Narodowego Funduszu można przeznaczać na wspieranie projektów inwestycji, o których mowa w ust. 1, poza granicami kraju.\"; 67) w art. 88c: a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) dopłaty do preferencyjnych kredytów i pożyczek,\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Przeznaczenie środków na finansowanie prac geologicznych wymaga zasięgnięcia opinii Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, a na finansowanie potrzeb górnictwa - opinii Ministra Gospodarki oraz Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: \"4. Na wniosek wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska, jeżeli jego środki własne zostały wyczerpane, Narodowy Fundusz może dofinansować działalność wojewódzkiego funduszu służącą realizacji zadań wynikających z priorytetów i polityki ekologicznej państwa. 5. Narodowy Fundusz może udzielać poręczeń spłaty kredytów oraz zwrotu środków przyznanych przez rządy państw i organizacje międzynarodowe, przeznaczonych na realizację zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej. 6. Narodowy Fundusz może przejąć zobowiązania Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, jeżeli przyznanie środków przez rządy państw i organizacje międzynarodowe, zgodnie z ustaleniami umów międzynarodowych, jest uwarunkowane udzieleniem przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa gwarancji zwrotu wypłaconych kwot w całości lub w części, z przyczyn określonych w tych umowach. 7. Wnioskom o przyznanie pożyczek lub dotacji, których wartość jednostkowa przekracza 10 000 000 ECU, dotyczącym projektów lub inwestycji mających na celu założenie urządzeń lub instalacji służących jedynie ograniczeniu uciążliwości spowodowanych powstawaniem zanieczyszczeń lub odpadów - takich jak np. oczyszczalnie ścieków, elektrofiltry lub składowiska odpadów - towarzyszyć musi uzasadnienie zawierające analizę ewentualnych alternatywnych rozwiązań organizacyjnych, technicznych lub technologicznych mających na celu wyeliminowanie lub ograniczenie powstawania zanieczyszczeń i odpadów i wprowadzenie czystszej produkcji.\"; 68) art. 88e otrzymuje brzmienie: \"Art. 88e. 1. Rada Nadzorcza Narodowego Funduszu liczy od 13 do 15 osób, a rady nadzorcze wojewódzkich funduszy od 7 do 9 osób. 2. Skład i strukturę Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu ustala Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, uwzględniając w składzie Rady dwóch przedstawicieli ogólnopolskiej reprezentacji gmin oraz przedstawiciela pozarządowych organizacji ekologicznych wybranego spośród zgłoszonych przez nie kandydatów cieszących się poparciem największej liczby organizacji. 3. W przypadku niezgłoszenia przedstawicieli przez ogólnopolską reprezentację gmin lub pozarządowe organizacje ekologiczne Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa może delegować na ich miejsce swoich przedstawicieli. 4. Członków Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu powołuje i odwołuje Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 5. W skład rad nadzorczych wojewódzkich funduszy wchodzą: 1) przedstawiciel wojewody, 2) przewodniczący komisji ochrony środowiska sejmiku samorządowego, 3) przewodniczący wojewódzkiej komisji ochrony przyrody, 4) przedstawiciel Narodowego Funduszu, wyznaczony przez Radę, 5) jeden lub dwaj eksperci z dziedziny ochrony środowiska i gospodarki wodnej, wyznaczeni przez wojewodę, 6) jeden lub dwaj eksperci wyznaczeni przez sejmik samorządowy, 7) przedstawiciel pozarządowych organizacji ekologicznych wybrany spośród kandydatów zgłoszonych przez organizacje działające na terenie danego województwa i cieszących się poparciem największej ich liczby. 6. Członków rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu, o których mowa w ust. 5, powołuje i odwołuje wojewoda. 7. Funkcji członka rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu nie może pełnić wojewoda oraz wicewojewoda. 8. Do zadań Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu i rad nadzorczych wojewódzkich funduszy należy odpowiednio: 1) ustalanie kryteriów wyboru przedsięwzięć finansowanych ze środków Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, 2) uchwalanie, w oparciu o politykę ekologiczną państwa, planów działalności wojewódzkich funduszy oraz zatwierdzanie list przedsięwzięć priorytetowych do 30 listopada każdego roku, 3) uchwalanie, w oparciu o politykę ekologiczną państwa i listy przedsięwzięć priorytetowych wojewódzkich funduszy, planu działalności i zatwierdzanie list priorytetowych przedsięwzięć Narodowego Funduszu, do dnia 31 stycznia każdego roku, 4) ustalanie zasad udzielania i umarzania pożyczek oraz udzielania dotacji, 5) zatwierdzanie wniosków zarządu w sprawach emisji obligacji własnych oraz nabywania obligacji i akcji jednostek gospodarczych, zaciągania kredytów i pożyczek, wnoszenia udziałów do spółek, a także zatwierdzanie wniosków o udzielenie pożyczek i dotacji, których wartość jednostkowa przekracza: a) w przypadku pożyczki lub dotacji z Narodowego Funduszu - równowartość kwoty 300 000 ECU, b) w przypadku pożyczki lub dotacji z wojewódzkiego funduszu - 0,5% dochodów uzyskanych przez ten fundusz w roku poprzednim, 6) zatwierdzanie rocznych sprawozdań zarządu z działalności i bilansu Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, 7) ustalanie zasad wynagradzania członków Zarządu i pracowników biura Narodowego Funduszu oraz członków zarządów i pracowników biur wojewódzkich funduszy, 8) kontrola działalności Zarządu Narodowego Funduszu i zarządów wojewódzkich funduszy, 9) składanie w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku kalendarzowego sprawozdań: a) z działalności Narodowego Funduszu - Ministrowi Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, b) z działalności wojewódzkich funduszy - właściwemu wojewodzie. 9. Wynagrodzenie członków Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu za udział w pracach Rady ustala Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, a wynagrodzenie członków rad nadzorczych wojewódzkich funduszy - właściwy wojewoda.\"; 69) w art. 88f: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Funkcji członka zarządu wojewódzkiego funduszu nie można łączyć z zatrudnieniem w administracji publicznej.\", b) w ust. 5 wyrazy \"ust. 4 pkt 4\" zastępuje się wyrazami \"ust. 8 pkt 5\"; 70) art. 88g otrzymuje brzmienie: \"Art. 88g. 1. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze tworzą fundusz statutowy i fundusz rezerwowy oraz mogą tworzyć inne fundusze. 2. Na fundusz statutowy składają się w szczególności wartość netto środków trwałych, wartości niematerialne i prawne oraz środki pieniężne zgromadzone z dochodów, o których mowa w art. 87b. 3. Fundusz rezerwowy tworzy się z części zysku netto. 4. Koszty działalności Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy pokrywane są z przychodów z operacji finansowych, a w szczególności z posiadania udziałów w innych jednostkach, z papierów wartościowych, z odsetek od pożyczek i należności, w tym także odsetek za zwłokę w zapłacie, z rozwiązania rezerw, otrzymania dyskonta, z zysków ze sprzedaży papierów wartościowych, z uzyskania dodatnich różnic kursowych oprocentowania lokat i rachunków bankowych. 5. Dochody z działalności Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy zwalnia się z podatku dochodowego.\"; 71) w art. 88h: a) w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"i wojewódzkich funduszy ochrony środowiska\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Burmistrzowie, wójtowie i prezydenci miast co roku przedstawiają do zatwierdzenia radzie gminy projekt zestawienia przychodów i wydatków gminnego funduszu.\", c) w ust. 6 wyrazy \"Burmistrzowie i wójtowie\" zastępuje się wyrazami \"Burmistrzowie, wójtowie i prezydenci miast\"; 72) po art. 88h dodaje się art. 88i w brzmieniu: \"Art. 88i. 1. Szczegółowe zasady, organizację i tryb działania organów Narodowego Funduszu określa statut Narodowego Funduszu. 2. Statut, o którym mowa w ust. 1, nadaje Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów w drodze rozporządzenia. 3. Szczegółowe zasady gospodarki finansowej Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy ochrony środowiska określa Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów w drodze rozporządzenia. 4. Szczegółowe zasady, organizację i tryb działania wojewódzkiego funduszu określa statut nadany przez wojewodę po uzgodnieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\"; 73) w art. 89 skreśla się ust. 2; 74) art. 90 otrzymuje brzmienie: \"Art 90. 1. Organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego zapewniają warunki niezbędne do realizacji zasady zrównoważonego rozwoju oraz przestrzegania przepisów o ochronie środowiska na terenie objętym właściwością tych organów przez podległe im i nadzorowane przez nie jednostki organizacyjne. 2. Rada Ministrów określa politykę ekologiczną państwa zgodną z zasadą zrównoważonego rozwoju. 3. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, wojewodowie oraz rady gmin opracowują programy zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska wynikające z polityki ekologicznej państwa. 4. Częścią programów, o których mowa w ust. 3, są krajowe, wojewódzkie i gminne listy przedsięwzięć priorytetowych.\"; 75) w art. 91 wyrazy \"na terenie\" zastępuje się wyrazami \"w zakresie\"; 76) w art. 97 w ust. 3 po wyrazie \"powołuje\" dodaje się wyrazy \"i odwołuje\"; 77) w art. 99: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jednostki pomocnicze samorządu terytorialnego, samorząd pracowniczy, jednostki ochotniczych straży pożarnych, związki zawodowe i inne organizacje społeczne, których statutowym celem jest ochrona środowiska, mogą podejmować działalność sprzyjającą ochronie środowiska i zmierzającą do urzeczywistnienia prawa obywateli do korzystania z jego wartości, polegającą w szczególności na: 1) kształtowaniu właściwego stosunku do środowiska, szerzeniu zrozumienia celów ochrony środowiska oraz propagowaniu spraw ochrony środowiska i poczynań zmierzających do zapewnienia tej ochrony, 2) inicjowaniu i podejmowaniu społecznych działań dotyczących ochrony środowiska, 3) inicjowaniu i podejmowaniu działań dotyczących właściwego stosunku do zwierząt i innych składników przyrody żywej, 4) zgłaszaniu wniosków mających na celu ochronę środowiska w działalności inwestycyjnej i eksploatacyjnej oraz zmierzających do poprawy jego stanu, 5) współdziałaniu z jednostkami organizacyjnymi w opracowaniu i realizacji programów i planów działania zmierzających do poprawy stanu środowiska, 6) zwiększaniu społecznego wpływu na działalność jednostek organizacyjnych w celu zapewnienia optymalnej efektywności poczynań na rzecz ochrony środowiska, 7) organizowaniu spotkań mających na celu rozszerzenie zainteresowania problematyką zrównoważonego rozwoju, 8) wykonywaniu innych uprawnień przewidzianych w ustawie.\", b) w ust. 2 wyrazy \"Organom samorządu mieszkańców miast i wsi\" zastępuje się wyrazami \"Jednostkom pomocniczym samorządu terytorialnego\"; 78) w art. 99a: a) w ust. 1 wyrazy \"Wojewódzkie rady narodowe mogą\" zastępuje się wyrazami \"Rada gminy może\", b) w ust. 2 wyrazy \"wojewódzka rada narodowa\" zastępuje się wyrazami \"i odwołuje rada gminy\", c) w ust. 4 wyrazy \"wojewódzką radę narodową\" zastępuje się wyrazami \"radę gminy\"; 79) art. 100 otrzymuje brzmienie: \"Art. 100. 1. Organizacje, o których mowa w art. 99 ust. 1 i art. 99a, mogą występować do właściwych organów administracji publicznej o zastosowanie środków zmierzających do usunięcia zagrożenia środowiska, jak też występować do sądu z roszczeniem o zaniechanie naruszania środowiska na określonym terenie i przywrócenie stanu poprzedniego lub naprawienie zaistniałych w związku z tym szkód oraz o zakazanie lub ograniczenie działalności zagrażającej środowisku. 2. Organy administracji publicznej, decydujące o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz o pozwoleniu na budowę, przed wydaniem decyzji dotyczącej inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi lub inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska, informują o przygotowywanych przedsięwzięciach jednostki pomocnicze samorządu terytorialnego oraz organizacje społeczne właściwe ze względu na przedmiot i teren działania; jednostki te i organizacje w terminie nie dłuższym niż 30 dni mogą zgłosić wnioski i zastrzeżenia. 3. Właściwy organ administracji publicznej rozpatruje zgłoszone wnioski i zastrzeżenia oraz zawiadamia o sposobie ich załatwienia jednostki pomocnicze samorządu terytorialnego oraz organizacje społeczne, które zgłosiły wnioski i zastrzeżenia. 4. Organizacjom społecznym zainteresowanym ochroną środowiska ze względu na przedmiot i teren swojego działania, a także jednostkom pomocniczym samorządu terytorialnego w zakresie ich właściwości miejscowej przysługuje prawo uczestnictwa na prawach strony w postępowaniu administracyjnym w sprawach związanych z ochroną środowiska. 5. Organy zobowiązane do powiadamiania organizacji społecznych w sprawach, o których mowa w ust. 2, prowadzą listę organizacji społecznych, które, powołując się na przedmiot i teren swego działania, zgłoszą danemu organowi chęć otrzymywania takich powiadomień.\"; 80) w art. 104 w ust. 1 po wyrazie \"wojewoda\" dodaje się wyrazy \", w porozumieniu z komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej i wojewódzkim inspektorem ochrony środowiska,\"; 81) w art. 105 w ust. 3 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 82) po art. 105 dodaje się art. 105a i 105b w brzmieniu: \"Art. 105a. 1. W celu przeciwdziałania nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska wójt, burmistrz albo prezydent miasta, na którego terenie znajduje się instalacja mogąca spowodować nadzwyczajne zagrożenie środowiska, obowiązani są do sporządzenia planu operacyjno-ratowniczego na wypadek wystąpienia takiego zagrożenia poza terenem, do którego jednostka organizacyjna eksploatująca tę instalację posiada tytuł prawny. 2. Jeśli nadzwyczajne zagrożenie swoim zasięgiem może przekraczać granice jednej gminy, plan operacyjno-ratowniczy, o którym mowa w ust. 1, sporządza wojewoda na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta lub wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, a jeśli zagrożenie wykracza poza teren województwa - Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek wojewody lub Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. 3. Jednostka organizacyjna, o której mowa w ust. 1, obowiązana jest do przedstawienia organom, o których mowa w ust. 1 i 2, dokumentacji umożliwiającej sporządzenie planów operacyjno-ratowniczych. 4. Koszty sporządzenia planu, o którym mowa w ust. 1, i dokumentacji, o której mowa w ust. 3, ponosi jednostka organizacyjna, której działalność stwarza możliwość wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia środowiska. 5. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinien odpowiadać plan operacyjno-ratowniczy sporządzony na wypadek wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia poza teren, do którego jednostka organizacyjna eksploatująca instalację mogącą spowodować nadzwyczajne zagrożenie środowiska posiada tytuł prawny."}
{"id":"1997_885_10","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 299 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 w ust. 2 wyrazy \"lub jednostkę organizacyjną wskazaną przez organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego\" zastępuje się wyrazami \"z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\"; 2) w art. 31: a) w ust. 4 skreśla się pkt 3, b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Biegłym biorącym udział w postępowaniu wodnoprawnym uprawnienia są nadawane w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska.\"."}
{"id":"1997_885_105b","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 105b. 1. Użytkownicy instalacji mogących spowodować nadzwyczajne zagrożenie środowiska są obowiązani do przeprowadzania ich okresowych kontroli, weryfikowania wyników raportu bezpieczeństwa, o którym mowa w ust. 4, oraz sporządzenia i okresowego weryfikowania planu operacyjno-ratowniczego podejmowanych na własnym terenie działań na wypadek nadzwyczajnych zagrożeń. 2. Plan operacyjno-ratowniczy, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia się z wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta, na którego terenie znajduje się instalacja mogąca spowodować nadzwyczajne zagrożenie środowiska, oraz z właściwą komendą rejonową Państwowej Straży Pożarnej. 3. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinien odpowiadać plan operacyjno-ratowniczy podejmowanych na własnym terenie działań na wypadek nadzwyczajnych zagrożeń, oraz szczegółowe zasady jego weryfikacji. 4. Inwestor i użytkownik instalacji mogącej spowodować nadzwyczajne zagrożenie środowiska są obowiązani, przed oddaniem jej do eksploatacji, do sporządzenia raportu bezpieczeństwa. 5. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinien odpowiadać raport bezpieczeństwa, oraz szczegółowe zasady jego weryfikacji.\"; 83) w art. 106 w ust. 1 w pkt 3 skreśla się przecinek oraz wyrazy \"narusza zakazy lub nakazy mające na celu ochronę walorów wypoczynkowych i krajobrazowych określonego terenu (art. 41)\"; 84) po art. 106 dodaje się art. 106a w brzmieniu: \"Art. 106a. Kto wbrew przepisom i ciążącemu na nim obowiązkowi utrudnia lub uniemożliwia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska oraz upoważnionym przez nich pracownikom Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska przeprowadzenie kontroli, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany.\"; 85) w art. 110: a) w ust. 1 po wyrazach \"wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza\" dodaje się wyrazy \"i pobiera\", b) w ust. 1b wyrazy \"organ gminy\" zastępuje się wyrazami \"wójt, burmistrz albo prezydent miasta\", c) po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: \"1c. Decyzje o wymiarze kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 1b, oraz decyzje o odroczeniu terminu płatności lub rozłożeniu kary na raty przechowywane są przez właściwe organy w publicznie dostępnym rejestrze.\", d) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wysokość, zasady i tryb nakładania kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 1b, oraz szczegółowe zasady prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 1c.\", e) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Wymierzone, a nie pobrane kary nie są objęte postępowaniem układowym.\"; 86) w art. 110b w ust. 1 po wyrazie \"kary\" dodaje się wyraz \"łącznej\"; 87) w art. 110c: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Decyzja o odroczeniu terminu płatności może być podjęta w razie stwierdzenia, że ukarana jednostka organizacyjna realizuje terminowo inwestycje, a ich wykonanie oraz oddanie do użytku w okresie nie dłuższym niż 5 lat zapewni usunięcie przyczyn wymierzenia tej kary.\", b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Przepis ust. 6 może być zastosowany odpowiednio w przypadku stwierdzenia przez wojewódzkich inspektorów, że inwestycja nie jest realizowana zgodnie z ustalonym harmonogramem.\"."}
{"id":"1997_885_11","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) rozpatrywanie wniosków o przeprowadzenie kontroli, składanych przez wojewódzki sejmik samorządu terytorialnego,\"; 2) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Przekazane przez wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska środki finansowe w wysokości 20% pobranych kar pieniężnych wymierzonych w wyniku kontroli przestrzegania wymogów ochrony środowiska oraz środki, o których mowa w art. 18 ust. 1, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników, a w szczególności dla tych, którzy przyczynili się do skutecznej realizacji zadań, o których mowa w art. 2. 2. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób rozdysponowania środków, o których mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania premii pracownikom Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska.\"; 3) w art. 19 po wyrazie \"lokalizacji\" dodaje się wyrazy \"inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz\"."}
{"id":"1997_885_12","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272 i Nr 54, poz. 349) w art. 40 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Biegłym w zakresie ochrony przyrody uprawnienia są nadawane w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska.\"."}
{"id":"1997_885_13","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726) po art. 105 dodaje się art. 105a w brzmieniu: \"Art. 105a. 1. Jeżeli ustawa uzależnia ważność rozstrzygnięcia organu państwowej administracji geologicznej od jego uzgodnienia lub zaopiniowania przez inny organ, zajęcie stanowiska przez ten organ powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni od daty doręczenia tego rozstrzygnięcia lub jego projektu. 2. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1, nie zajmie stanowiska w sprawie, rozstrzygnięcie uważa się za przyjęte w brzmieniu przedłożonym przez organ państwowej administracji geologicznej, z upływem terminu określonego w ust. 1. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rozstrzygnięć organu państwowego nadzoru górniczego.\"."}
{"id":"1997_885_14","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 111, poz. 726) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dołącza się prognozę skutków wpływu ustaleń planu na środowisko przyrodnicze, sporządzoną przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\"; 2) w art. 40: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Uzgodnienia, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i pkt 2, podejmowane są przez właściwe organy w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, na podstawie ocen oddziaływania na środowisko, sporządzanych przez biegłych z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\", b) w ust. 5 w pkt 2 lit.b) otrzymuje brzmienie: \"b) oceny oddziaływania na środowisko przyrodnicze inwestycji, o których mowa w pkt 1, sporządzane przez biegłych z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\"; 3) w art. 41 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, zainteresowany obowiązany jest załączyć ocenę oddziaływania na środowisko w odniesieniu do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi i mogących pogorszyć stan środowiska, sporządzoną przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\"."}
{"id":"1997_885_15","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775) w art. 20 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ocenę oddziaływania autostrady na środowisko, sporządzoną przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.\"."}
{"id":"1997_885_16","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1997_885_17","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 22, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_885_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. 1. Sprawy wszczęte, a nie zakończone wydaniem decyzji ostatecznej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpoznaniu w trybie przepisów niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do spraw wszczętych, a nie zakończonych wydaniem decyzji ostatecznej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w zakresie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian oraz do opłat za 1997 r. stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym jednak że dla jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 30 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się podwyższonej o 100% opłaty za brak decyzji o dopuszczalnej emisji."}
{"id":"1997_885_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. 1. Przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc, wydane na podstawie art. 41 ustawy, o której mowa w art. 1, akty prawne zawierające zakazy lub nakazy konieczne do zapewnienia ochrony terenów posiadających walory wypoczynkowe i krajobrazowe przed ich niszczeniem bądź utratą tych walorów. 2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, wojewodowie dostosują akty prawne, o których mowa w ust. 1, do wymagań ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272 i Nr 54, poz. 349)."}
{"id":"1997_885_4","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. Biegli wpisani na listę rzeczoznawców Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa zachowują swoje uprawnienia przez 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_885_5","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotychczas ustanowione parki wiejskie stają się parkami ustanowionymi przez radę gminy w rozumieniu art. 47 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1997_885_6","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. Użytkownicy istniejących w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy instalacji mogących spowodować nadzwyczajne zagrożenie środowiska są obowiązani, w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, do sporządzenia raportu bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 105b ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1997_885_7","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. 1. Na wniosek jednostki organizacyjnej wojewoda, w drodze decyzji, może odroczyć termin uiszczenia naliczonych, a nie pobranych do dnia 31 grudnia 1995 r. opłat za wprowadzanie zanieczyszczeń do powietrza i składowanie odpadów oraz opłat naliczonych za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych wraz z odsetkami za nieterminowe uiszczenie tych opłat na okres nie dłuższy niż 3 lata. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, może być podjęta pod warunkiem, że jednostka organizacyjna ubiegająca się o odroczenie w terminie uiszcza opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian oraz za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych, naliczone po dniu wejścia w życie ustawy. 3. Po upływie okresu odroczenia opłaty wraz z odsetkami objęte decyzją o odroczeniu, z zastrzeżeniem ust. 4, jednostka organizacyjna uiszcza w okresie nie dłuższym niż 5 lat w ratach określonych przez wojewodę w decyzji, o której mowa w ust. 1. 4. Odsetki, o których mowa w ust. 1, wojewoda może, w drodze decyzji, umorzyć po upływie okresu odroczenia, jeżeli w tym okresie jednostka organizacyjna realizuje inwestycje służące ochronie środowiska. 5. W przypadku stwierdzenia, że w okresie odroczenia jednostka organizacyjna nie uiszcza w terminie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian oraz za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych, naliczanych po dniu wejścia w życie ustawy, wojewoda, w drodze decyzji, stwierdzi wygaśnięcie decyzji, o której mowa w ust. 1, i jednocześnie zobowiąże jednostkę organizacyjną do uiszczenia odroczonych opłat i odsetek wraz z odsetkami ustawowymi za okres odroczenia w terminie 14 dni od daty wydania tej decyzji. 6. Decyzja wojewody, o której mowa w ust. 5, jest ostateczna. 7. Złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1, przerywa bieg przedawnienia poboru opłaty."}
{"id":"1997_885_8","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Jednostki organizacyjne, które posiadają wydane na podstawie dotychczasowych przepisów decyzje w sprawie stref ochronnych, obowiązane są w terminie do 2005 r. do ograniczenia szkodliwego oddziaływania na środowisko do terenu, do którego posiadają tytuł prawny. 2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, wojewodowie z urzędu stwierdzą wygaśnięcie wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów decyzji w sprawie stref ochronnych. 3. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, jednostka organizacyjna ograniczy szkodliwe oddziaływanie na środowisko do terenu, do którego posiada tytuł prawny, wojewoda, na jej wniosek, stwierdzi wygaśnięcie decyzji w sprawie strefy ochronnej. 4. Właściciel nieruchomości położonej w strefie ochronnej może do 2005 r. żądać wykupu lub zamiany nieruchomości na inną, na zasadach określonych w art. 84 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, jeżeli korzystanie z niej w sposób dotychczasowy byłoby związane z istotnymi ograniczeniami lub utrudnieniami. 5. Jeżeli po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, jednostka organizacyjna nie ograniczy szkodliwego oddziaływania na środowisko do terenu, do którego posiada tytuł prawny, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakaże wstrzymanie działalności powodującej szkodliwe oddziaływanie na środowisko. Decyzja wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska jest natychmiast wykonalna."}
{"id":"1997_885_9","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz.U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349, z 1990 r. Nr 55, poz. 320, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 592 i Nr 121, poz. 770) w art. 4 w § 1 po pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu: \"8) wymierzone na podstawie przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska, a nie pobrane opłaty za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza oraz kary pieniężne, 9) wymierzone na podstawie przepisów ustawy - Prawo wodne, a nie pobrane opłaty za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych stanowiących własność państwa oraz kary pieniężne.\"."}
{"id":"1997_926_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa normuje: 1) zobowiązania podatkowe, 2) informacje podatkowe, 3) postępowanie podatkowe, kontrolę podatkową i czynności sprawdzające, 4) tajemnicę skarbową."}
{"id":"1997_926_10","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. § 1. Wprowadzenie zryczałtowanej formy opodatkowania nie pozbawia podatnika możliwości dokonania wyboru opodatkowania na zasadach ogólnych. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli ustawy podatkowe nie przewidują możliwości wyboru przez podatnika formy opodatkowania."}
{"id":"1997_926_100","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 100. § 1. O zakresie odpowiedzialności spadkobierców orzekają, w odrębnych decyzjach, organy podatkowe właściwe ze względu na miejsce zamieszkania spadkodawcy. § 2. W decyzji, o której mowa w § 1, organ podatkowy określa wysokość: 1) zaległości podatkowych z tytułu poszczególnych zobowiązań podatkowych spadkodawcy oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości, 2) pobranych, a nie wpłaconych podatków z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika lub inkasenta, 3) nie zwróconych przez spadkodawcę zaliczek naliczonego podatku od towarów i usług oraz ich oprocentowania, 4) opłaty prolongacyjnej, 5) kosztów postępowania egzekucyjnego. § 3. Termin płatności należności wymienionych w § 2 wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji."}
{"id":"1997_926_101","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 101. § 1. Odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy oraz oprocentowanie nie zwróconych zaliczek naliczonego podatku od towarów i usług naliczane są do dnia otwarcia spadku. § 2. Odsetki za zwłokę oraz oprocentowanie, o których mowa w § 1, naliczane są nadal w przypadku niedotrzymania przez spadkobierców terminu określonego w art. 100 § 3. § 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do należnych od spadkodawcy kosztów postępowania egzekucyjnego."}
{"id":"1997_926_102","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 102. Przepisy art. 100 i 101 stosuje się, jeżeli: 1) w stosunku do spadkodawcy nie zostało wszczęte postępowanie podatkowe lub 2) postępowanie podatkowe, którego stroną był spadkodawca, zostało zakończone decyzją ostateczną."}
{"id":"1997_926_103","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 103. § 1. Organy podatkowe zawiadamiają spadkobierców o złożonych przez spadkodawcę odwołaniach od decyzji, zażaleniach na postanowienia oraz skargach do sądu administracyjnego, o decyzjach wydanych na podstawie art. 48 § 1 pkt 1 lub 2, a także o decyzjach i postanowieniach, które zostały doręczone spadkodawcy, a w dniu jego śmierci nie upłynął jeszcze termin do złożenia odwołania, zażalenia lub skargi do sądu administracyjnego. § 2. W przypadkach, o których mowa w § 1, terminy do złożenia odwołania, zażalenia lub skargi do sądu administracyjnego biegną ponownie od dnia doręczenia zawiadomienia."}
{"id":"1997_926_104","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 104. § 1. Jeżeli spadkodawca był podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, organ podatkowy informuje spadkobierców o wysokości dochodu lub przychodu spadkodawcy oraz o wysokości wpłaconych zaliczek na podatek lub podatku, podając równocześnie przypadającą do zapłacenia kwotę podatku lub kwotę nadpłaty. § 2. Jeżeli spadkodawca poniósł wydatki uprawniające do ulg lub odliczeń, spadkobierca w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w § 1, zawiadamia organ podatkowy o wysokości poniesionych wydatków. § 3. Po upływie terminu, o którym mowa w § 2, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy lub wysokość nadpłaty. § 4. Termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w § 3."}
{"id":"1997_926_105","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 105. § 1. Oprocentowanie z tytułu przypadających na rzecz spadkodawcy nadpłat oraz zwrotów podatków naliczane jest do dnia otwarcia spadku. § 2. Oprocentowanie naliczane jest nadal po upływie 45 dni od dnia złożenia organowi podatkowemu przez spadkobierców prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku. § 3. Należne spadkodawcy nadpłaty oraz zwroty podatków, a także oprocentowanie z tych tytułów zwracane są poszczególnym spadkobiercom w proporcji określonej w ich zgodnym oświadczeniu woli, pod warunkiem złożenia tego oświadczenia nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia postanowienia, o którym mowa w § 2. § 4. W razie niezłożenia oświadczenia woli w terminie, o którym mowa w § 3, kwoty należnych nadpłat i zwrotów podatków, a także kwoty oprocentowania z tych tytułów składane są do depozytu urzędu skarbowego. Koszty przechowywania ponoszą spadkobiercy."}
{"id":"1997_926_106","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 106. § 1. Zapisobierca, który otrzymał należny mu zapis, ponosi odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe spadkodawcy. § 2. Zakres odpowiedzialności zapisobiercy ograniczony jest do wartości otrzymanego zapisu. § 3. Do odpowiedzialności zapisobiercy stosuje się odpowiednio art. 97 § 1 oraz art. 98-104. Rozdział 15 Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich"}
{"id":"1997_926_107","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 107. § 1. W przypadkach i w zakresie przewidzianych w niniejszym rozdziale za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie. § 2. Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, osoby trzecie odpowiadają również za: 1) podatki nie pobrane oraz pobrane, a nie wpłacone przez płatników lub inkasentów, 2) odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych, 3) nie zwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek, 4) koszty postępowania egzekucyjnego."}
{"id":"1997_926_108","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 108. § 1. O odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej organ podatkowy orzeka w decyzji. § 2. Decyzja, o której mowa w § 1, nie może zostać wydana: 1) przed upływem 14 dni, od dnia doręczenia podatnikowi decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, 2) przed dniem doręczenia: a) decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej, b) decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, c) decyzji w sprawie zwrotu zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług. § 3. Egzekucja zobowiązania wynikającego z decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej może być wszczęta dopiero wówczas, gdy egzekucja z majątku podatnika okazała się w całości lub w części bezskuteczna."}
{"id":"1997_926_109","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 109. W razie wydania decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej przepisy art. 47 § 1, art. 48 § 1 pkt 1 i 2, art. 51 § 1, art. 64, 66 oraz 67 § 1 i 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_11","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_926_110","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 110. § 1. Rozwiedziony małżonek podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z byłym małżonkiem za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej, jednakże tylko do wysokości wartości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym. § 2. Odpowiedzialność, o której mowa w § 1, nie obejmuje: 1) nie pobranych należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1, 2) odsetek za zwłokę oraz kosztów egzekucyjnych powstałych po dniu uprawomocnienia się orzeczenia o rozwodzie."}
{"id":"1997_926_111","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 111. § 1. Członek rodziny podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą lub wykonującym wolny zawód za zaległości podatkowe wynikające z tej działalności i powstałe w okresie, w którym stale współdziałał z podatnikiem w jej wykonywaniu, osiągając korzyści z prowadzonej przez niego działalności. § 2. Odpowiedzialność, o której mowa w § 1, nie dotyczy osób, które w okresie stałego współdziałania z podatnikiem były osobami, wobec których na podatniku ciążył obowiązek alimentacyjny - w zakresie wynikającym z obowiązku alimentacyjnego. § 3. Za członków rodziny podatnika uważa się zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz pozostającą z podatnikiem w faktycznym pożyciu. § 4. Przepis § 1 stosuje się również do małżonków, którzy zawarli umowę o ograniczeniu lub wyłączeniu ustawowej wspólności majątkowej bądź których ustawowa wspólność majątkowa została zniesiona przez sąd. § 5. Odpowiedzialność, o której mowa w § 1: 1) ograniczona jest do wysokości uzyskanych korzyści, 2) nie obejmuje nie pobranych należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1, z wyjątkiem należności, które nie zostały pobrane od osób wymienionych w § 3."}
{"id":"1997_926_112","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 112. § 1. Nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do nabywców środków trwałych, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami, środki te były ujęte w prowadzonej przez zbywcę ewidencji lub wykazie środków trwałych, a ich wartość w dniu zbycia wynosi co najmniej 10 000 złotych. § 3. Zakres odpowiedzialności nabywcy ograniczony jest do wartości nabytego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub środka trwałego. § 4. W przypadku zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub środka trwałego zakres odpowiedzialności nabywcy ograniczony jest ponadto do wysokości zaległości podatkowych w takiej części, w jakiej wartość nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub nabytego środka trwałego pozostaje do wartości środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych przedsiębiorstwa, które jest lub było prowadzone przez zbywcę. § 5. Zakres odpowiedzialności nabywcy nie obejmuje: 1) należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1, 2) odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz oprocentowania, o którym mowa w art. 107 § 2 pkt 3, powstałych po dniu nabycia. § 6. Przepisów § 4 i 5 nie stosuje się do nabywców będących członkami rodziny podatnika, o których mowa w art. 111 § 3. § 7. Nabywający, za zgodą zbywającego, może wystąpić do organów podatkowych właściwych miejscowo dla zbywającego o wydanie zaświadczenia o wysokości jego zaległości podatkowych. § 8. W zaświadczeniu, o którym mowa w § 7, organ podatkowy określa wysokość zaległości podatkowych zbywającego na dzień wydania zaświadczenia. Nabywca nie odpowiada za zaległości podatkowe, które nie zostały wykazane w zaświadczeniu. § 9. Nabywca odpowiada również za zaległości podatkowe zbywcy powstałe po dniu wydania zaświadczenia, a przed dniem nabycia przedsiębiorstwa jego zorganizowanej części lub środka trwałego, jeżeli od dnia wydania zaświadczenia do dnia zbycia: 1) upłynęło 30 dni - w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, 2) upłynęły 3 dni - w przypadku zbycia środka trwałego."}
{"id":"1997_926_113","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 113. Jeżeli podatnik, za zgodą innej osoby, w celu zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej lub rzeczywistych rozmiarów tej działalności, posługuje się lub posługiwał się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą tej osoby, osoba ta ponosi solidarną odpowiedzialność z podatnikiem całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe powstałe podczas prowadzenia tej działalności."}
{"id":"1997_926_114","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 114. § 1. Dzierżawca nieruchomości odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem będącym właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub posiadaczem samoistnym nieruchomości za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań podatkowych, wynikających z opodatkowania nieruchomości, powstałych podczas trwania dzierżawy. § 2. Zakres odpowiedzialności dzierżawcy nie obejmuje należności wymienionych w art. 107 § 2. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do użytkownika nieruchomości."}
{"id":"1997_926_115","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 115. § 1. Wspólnik spółki cywilnej, jawnej, a także komandytowej, nie będący komandytariuszem, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki lub wspólników, wynikające z działalności spółki. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do byłego wspólnika, jeżeli wynikające z działalności spółki zaległości podatkowe spółki oraz innych wspólników powstały w okresie, gdy był on wspólnikiem. § 3. W razie rozwiązania spółki nie stosuje się terminów przewidzianych w art. 108 § 2. § 4. Orzeczenie o odpowiedzialności, o której mowa w § 1, za zaległości podatkowe spółki z tytułu zobowiązań podatkowych, powstałych w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, nie wymaga uprzedniego wydania decyzji określającej wysokość zaległości podatkowych spółki."}
{"id":"1997_926_116","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 116. § 1. Za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, chyba że członek zarządu wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono upadłość lub wszczęto postępowanie układowe albo że niezgłoszenie upadłości oraz brak postępowania układowego nastąpiły nie z jego winy, bądź też wskaże on mienie, z którego egzekucja jest możliwa. § 2. Odpowiedzialność członków zarządu spółki określona w § 1 obejmuje zobowiązania podatkowe, które powstały w czasie pełnienia przez nich obowiązków członków zarządu spółki."}
{"id":"1997_926_117","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 117. § 1. Osoba prawna powstała w wyniku podziału innej osoby prawnej odpowiada za zaległości podatkowe tej osoby całym swoim majątkiem solidarnie z: 1) innymi osobami prawnymi powstałymi w wyniku podziału, 2) innymi osobami prawnymi powstałymi w wyniku podziału oraz z osobą prawną, która uległa podziałowi. § 2. W przypadku określonym w § 1 pkt 2 odpowiedzialność obejmuje zaległości podatkowe osoby prawnej, która uległa podziałowi, z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych do dnia podziału."}
{"id":"1997_926_118","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 118. § 1. Nie można wydać decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym powstała zaległość podatkowa, upłynęło 5 lat. § 2. Przedawnienie zobowiązania wynikającego z decyzji, o której mowa w § 1, następuje po upływie 3 lat od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej została wydana."}
{"id":"1997_926_119","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 119. § 1. Kwoty, o których mowa w art. 41 § 1 pkt 2 i w art. 112 § 2, podlegają w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w pierwszych dwóch kwartałach danego roku w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku. § 2. Minister Finansów, w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, ogłasza, w drodze obwieszczenia, do dnia 15 sierpnia danego roku kwoty, o których mowa w art. 41 § 1 pkt 2 i w art. 112 § 2. Dział IV Postępowanie podatkowe Rozdział 1 Zasady ogólne"}
{"id":"1997_926_12","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Jeżeli ostatni dzień terminu przewidzianego w przepisach prawa podatkowego przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. Dział II Organy podatkowe i ich właściwość Rozdział 1 Organy podatkowe"}
{"id":"1997_926_120","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 120. Organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa."}
{"id":"1997_926_121","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 121. § 1. Postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. § 2. Organy podatkowe w postępowaniu podatkowym obowiązane są na wniosek strony udzielać niezbędnych informacji o przepisach prawa podatkowego pozostających w związku z przedmiotem tego postępowania."}
{"id":"1997_926_122","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 122. W toku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy."}
{"id":"1997_926_123","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 123. § 1. Organy podatkowe obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. § 2. Organ podatkowy może odstąpić od zasady przewidzianej w § 1, jeżeli w wyniku postępowania wszczętego na wniosek strony zostanie wydana decyzja w całości uwzględniająca wniosek strony."}
{"id":"1997_926_124","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Organy podatkowe powinny wyjaśniać stronom zasadność przesłanek, którymi kierują się przy załatwianiu sprawy, aby w miarę możliwości doprowadzić do wykonania przez strony decyzji bez stosowania środków przymusu."}
{"id":"1997_926_125","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 125. § 1. Organy podatkowe powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. § 2. Sprawy, które nie wymagają zbierania dowodów, informacji lub wyjaśnień, powinny być załatwiane niezwłocznie."}
{"id":"1997_926_126","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Sprawy podatkowe załatwiane są w formie pisemnej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej."}
{"id":"1997_926_127","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Postępowanie podatkowe jest dwuinstancyjne."}
{"id":"1997_926_128","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Decyzje, od których nie służy odwołanie w postępowaniu podatkowym, są ostateczne. Uchylenie lub zmiana tych decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania mogą nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w niniejszej ustawie oraz w ustawach podatkowych."}
{"id":"1997_926_129","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 129. Postępowanie podatkowe jest jawne wyłącznie dla stron. Rozdział 2 Wyłączenie pracownika organu podatkowego oraz organu podatkowego"}
{"id":"1997_926_13","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. § 1. Organami podatkowymi, stosownie do ich właściwości, są: 1) urzędy skarbowe, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) - jako organy pierwszej instancji, z zastrzeżeniem § 2, 2) izby skarbowe - jako organy odwoławcze od decyzji urzędów skarbowych, 3) samorządowe kolegia odwoławcze - jako organy odwoławcze od decyzji wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast). § 2. Jeżeli, na podstawie odrębnych przepisów, organem pierwszej instancji jest izba skarbowa, organem odwoławczym jest Minister Finansów. § 3. Minister Finansów jest organem podatkowym w sprawach: 1) określonych w § 2, 2) w których, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, jest organem pierwszej instancji. § 4. Organami podatkowymi wyższego stopnia są organy odwoławcze. Organem podatkowym wyższego stopnia dla izby skarbowej jest Minister Finansów."}
{"id":"1997_926_130","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 130. § 1. Pracownik urzędu skarbowego, urzędu gminy (miasta), izby skarbowej, Ministerstwa Finansów oraz członek samorządowego kolegium odwoławczego podlega wyłączeniu od załatwiania spraw dotyczących zobowiązań podatkowych oraz innych spraw normowanych przepisami prawa podatkowego, w których: 1) jest stroną, 2) stroną jest jego małżonek, rodzeństwo, wstępny oraz zstępny, 3) stronami są osoby związane z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, 4) był świadkiem lub biegłym albo był lub jest przedstawicielem podatnika, albo w których przedstawicielem podatnika jest jedna z osób wymienionych w pkt 2 i 3, 5) brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji, 6) zaistniały okoliczności, w związku z którymi wszczęto przeciw niemu postępowanie służbowe, dyscyplinarne lub karne, 7) stroną jest osoba pozostająca wobec niego w stosunku nadrzędności służbowej. § 2. Przyczyny wyłączenia od załatwienia sprawy trwają także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli. § 3. Bezpośredni przełożony pracownika jest obowiązany na jego żądanie lub na żądanie strony albo z urzędu wyłączyć go od udziału w postępowaniu, jeżeli zostanie uprawdopodobnione istnienie okoliczności nie wymienionych w § 1, które mogą wywołać wątpliwości co do bezstronności pracownika. § 4. Jeżeli nastąpi wyłączenie pracownika, naczelnik urzędu skarbowego, wójt, burmistrz (prezydent miasta), dyrektor izby skarbowej lub Minister Finansów wyznaczają innego pracownika do prowadzenia sprawy. § 5. W przypadku wyłączenia członka samorządowego kolegium odwoławczego jego przewodniczący lub etatowy członek kolegium wyznaczają osobę uprawnioną do zastąpienia osoby wyłączonej. Jeżeli samorządowe kolegium odwoławcze na skutek wyłączenia jego członków nie może załatwić sprawy z braku wymaganego kworum, Minister Finansów wyznacza do załatwienia sprawy samorządowe kolegium odwoławcze w innym województwie."}
{"id":"1997_926_131","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 131. § 1. Urząd skarbowy podlega wyłączeniu od załatwiania spraw dotyczących zobowiązań podatkowych lub innych spraw normowanych przepisami prawa podatkowego, w przypadku, gdy sprawa dotyczy: 1) naczelnika urzędu skarbowego albo jego zastępcy, 2) dyrektora izby skarbowej albo jego zastępcy, 3) małżonka, rodzeństwa, wstępnych lub zstępnych osób wymienionych w pkt 1 albo 2, 4) osoby związanej stosunkiem przysposobienia, opieki lub kurateli z osobą wymienioną w pkt 1 albo 2. § 2. W przypadku wyłączenia urzędu skarbowego z przyczyn określonych w: 1) § 1 pkt 1, a także pkt 3 lub 4 w związku z pkt 1 - sprawę załatwia urząd skarbowy wyznaczony przez właściwą izbę skarbową, 2) § 1 pkt 2, a także pkt 3 lub 4 w związku z pkt 2 - sprawę załatwia urząd skarbowy wyznaczony przez Ministra Finansów."}
{"id":"1997_926_132","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 132. § 1. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) podlegają wyłączeniu od załatwiania spraw dotyczących ich zobowiązań podatkowych, a także ulg, odroczeń, umorzeń lub zaniechania poboru należności związanych z tymi zobowiązaniami. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do spraw dotyczących: 1) małżonka, rodzeństwa, wstępnych lub zstępnych wójta, burmistrza (prezydenta miasta), 2) osób związanych stosunkiem przysposobienia, opieki lub kurateli z osobami wymienionymi w pkt 1 lub w § 1. § 3. W przypadku wyłączenia organu, o którym mowa w § 1, samorządowe kolegium odwoławcze wyznacza organ właściwy do załatwiania sprawy. Rozdział 3 Strona"}
{"id":"1997_926_133","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 133. Stroną w postępowaniu podatkowym jest każdy, kto żąda czynności organu podatkowego, do kogo czynność organu podatkowego się odnosi lub czyjego interesu działanie organu podatkowego chociażby pośrednio dotyczy."}
{"id":"1997_926_134","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 134. § 1. Stroną w postępowaniu podatkowym jest podatnik, płatnik, inkasent lub ich następcy prawni, a także osoby trzecie wymienione w art. 110-117. § 2. Stroną w postępowaniu podatkowym może być również osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, inna niż wymieniona w § 1, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego, przed powstaniem obowiązku podatkowego, ciążą na niej szczególne obowiązki lub zamierza skorzystać z uprawnień wynikających z tego prawa."}
{"id":"1997_926_135","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 135. § 1. Zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych strony ocenia się według przepisów prawa cywilnego, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. § 2. Osoby fizyczne nie posiadające zdolności do czynności prawnych działają przez swych ustawowych przedstawicieli. § 3. Strona nie będąca osobą fizyczną działa przez swego ustawowego przedstawiciela albo przez właściwy do tego organ. § 4. W razie śmierci strony w toku postępowania w sprawach dotyczących praw lub obowiązków podlegających dziedziczeniu na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni. § 5. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio do następców prawnych, o których mowa w art. 93 i 94."}
{"id":"1997_926_136","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 136. Strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania."}
{"id":"1997_926_137","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 137. § 1. Pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych. § 2. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone ustnie do protokółu. § 3. Pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa. § 4. W zakresie nie uregulowanym w § 1-3 stosuje się przepisy prawa cywilnego."}
{"id":"1997_926_138","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 138. § 1. Organ podatkowy wystąpi do sądu z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby niezdolnej do czynności prawnych lub osoby nieobecnej, jeżeli przedstawiciel nie został już wyznaczony. § 2. W przypadku konieczności podjęcia niezbędnych czynności organ podatkowy wyznacza dla osoby nieobecnej przedstawiciela uprawnionego do działania w postępowaniu do czasu wyznaczenia dla niej przedstawiciela przez sąd. § 3. Jeżeli osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej nie może prowadzić swoich spraw wskutek braku powołanych do tego organów, sąd, na wniosek organu podatkowego, może ustanowić dla niej kuratora. Rozdział 4 Załatwianie spraw"}
{"id":"1997_926_139","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 139. § 1. Załatwienie sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca od dnia wszczęcia postępowania, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. § 2. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawianych przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania. § 3. Załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy. § 4. Do terminów określonych w § 1-3 nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu."}
{"id":"1997_926_14","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. § 1. Minister Finansów: 1) sprawuje ogólny nadzór w sprawach podatkowych, 2) dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego urzędowej interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego. § 2. W razie stwierdzenia rozbieżności w orzecznictwie Minister Finansów zawiadamia o tym właściwy sąd lub organ mogący zastosować środki służące usunięciu rozbieżności. § 3. Interpretacje, o których mowa w § 1 pkt 2, są zamieszczane w Biuletynie Skarbowym Ministerstwa Finansów. § 4. Właściwy organ podatkowy pierwszej instancji, na żądanie podatnika, płatnika lub inkasenta, jest obowiązany do udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie wszczęto postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej. § 5. Występując z żądaniem, o którym mowa w § 4, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie; przepis art. 180 § 1 stosuje się odpowiednio. § 6. Zastosowanie się przez podatnika do urzędowej interpretacji prawa podatkowego, o której mowa w § 1 pkt 2, nie może mu szkodzić. Rozdział 2 Właściwość organów podatkowych"}
{"id":"1997_926_140","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 140. § 1. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie organ podatkowy obowiązany jest zawiadomić stronę, podając przyczyny niedotrzymania terminu i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. § 2. Ten sam obowiązek ciąży na organie podatkowym również w przypadku, gdy niedotrzymanie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu."}
{"id":"1997_926_141","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 141. § 1. Na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie lub ustalonym na podstawie art. 140 stronie służy skarga do organu podatkowego wyższego stopnia. § 2. Organ podatkowy wymieniony w § 1, uznając skargę za uzasadnioną, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby podejmuje środki zapobiegające naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości."}
{"id":"1997_926_142","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 142. Pracownik organu podatkowego, który z nieuzasadnionych przyczyn nie załatwił sprawy w terminie lub nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 140 albo nie załatwił sprawy w dodatkowym terminie ustalonym zgodnie z art. 141 § 2, podlega odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo innej odpowiedzialności przewidzianej przepisami prawa."}
{"id":"1997_926_143","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 143. § 1. Organ podatkowy może upoważnić pracownika kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w jego imieniu i w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji, postanowień i zaświadczeń. § 2. Upoważnienie, o którym mowa w § 1, może być udzielone również: 1) pracownikom urzędu skarbowego - przez naczelnika urzędu skarbowego, 2) pracownikom izby skarbowej - przez dyrektora izby skarbowej. § 3. Upoważnienie udzielane jest w formie pisemnej. Rozdział 5 Doręczenia"}
{"id":"1997_926_144","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 144. Organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę, przez swoich pracowników lub przez upoważnione osoby."}
{"id":"1997_926_145","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 145. § 1. Pisma doręcza się stronie, a gdy strona działa przez przedstawiciela - temu przedstawicielowi. § 2. Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi."}
{"id":"1997_926_146","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 146. § 1. W toku postępowania strona oraz jej przedstawiciel lub pełnomocnik mają obowiązek zawiadomić organ podatkowy o każdej zmianie swego adresu. § 2. W razie zaniedbania obowiązku określonego w § 1, pismo uznaje się za doręczone pod dotychczasowym adresem, a organ podatkowy pozostawia pismo w aktach sprawy."}
{"id":"1997_926_147","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 147. § 1. W razie wyjazdu za granicę na okres co najmniej 6 miesięcy, strona obowiązana jest do ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń. § 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, ciąży również na zagranicznych osobach fizycznych, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca stałego pobytu. § 3. Ustanowienie pełnomocnika do spraw doręczeń zgłaszane jest organowi podatkowemu właściwemu w sprawie. § 4. W razie niedopełnienia obowiązków przewidzianych w § 1-3 pismo uważa się za doręczone: 1) pod dotychczasowym adresem - w przypadku, o którym mowa w § 1, 2) pod adresem ostatniego czasowego pobytu - w przypadku, o którym mowa w § 2."}
{"id":"1997_926_148","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 148. § 1. Pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. § 2. Pisma mogą być również doręczane: 1) w siedzibie organu podatkowego, 2) w miejscu pracy adresata - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. § 3. W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie."}
{"id":"1997_926_149","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 149. W przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. O doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy umieszcza się zawiadomienie na drzwiach mieszkania adresata."}
{"id":"1997_926_15","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej."}
{"id":"1997_926_150","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 150. § 1. W razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 lub 149 organ podatkowy może wezwać publicznie adresata do odbioru pisma. § 2. Wezwanie publikowane jest dwukrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim, w odstępie co najmniej 7 dni. Doręczenie uważa się za dokonane po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia drugiego wezwania."}
{"id":"1997_926_151","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 151. Osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby. Przepis art. 146 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_152","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 152. § 1. Odbierający pismo potwierdza doręczenie pisma własnoręcznym podpisem, ze wskazaniem daty doręczenia. § 2. Jeżeli odbierający pismo nie może potwierdzić doręczenia lub uchyla się od tego, doręczający sam stwierdza datę doręczenia oraz wskazuje osobę, która odebrała pismo, i przyczynę braku jej podpisu."}
{"id":"1997_926_153","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 153. § 1. Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesłanego mu przez pocztę lub w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz z adnotacją włącza się do akt sprawy. § 2. W przypadkach, o których mowa w § 1, uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata."}
{"id":"1997_926_154","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 154. § 1. Pisma skierowane do osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które nie mają organów, doręcza się kuratorowi wyznaczonemu przez sąd. § 2. Pisma skierowane do osób fizycznych nie znanych z miejsca pobytu, dla których sąd nie wyznaczył przedstawiciela, doręcza się przedstawicielowi wyznaczonemu na podstawie art. 138 § 2. § 3. Pisma kierowane do osób korzystających ze szczególnych uprawnień wynikających z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego doręcza się w sposób przewidziany w przepisach szczególnych, w umowach i przyjętych w zwyczajach międzynarodowych. Rozdział 6 Wezwania"}
{"id":"1997_926_155","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 155. § 1. Organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do osobistego stawienia się w celu złożenia wyjaśnień lub zeznań bądź dokonania określonej czynności. § 2. Jeżeli osoba wezwana nie może stawić się z powodu choroby, kalectwa lub innej ważnej przyczyny, organ podatkowy może przyjąć wyjaśnienie lub zeznanie albo dokonać czynności w miejscu pobytu tej osoby."}
{"id":"1997_926_156","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 156. § 1. Wezwany jest obowiązany do osobistego stawienia się tylko na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa. § 2. Jeżeli właściwym miejscowo do rozpatrzenia sprawy jest organ podatkowy mający siedzibę na obszarze województwa innego niż określone w § 1, osoba obowiązana do osobistego stawienia się może zastrzec, że chce stawić się przed organem właściwym do rozpatrzenia sprawy. § 3. W przypadku wszczęcia postępowania podatkowego z urzędu organ podatkowy w postanowieniu o wszczęciu postępowania poucza stronę o możliwości złożenia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, zastrzeżenia, o którym mowa w § 2."}
{"id":"1997_926_157","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 157. § 1. Jeżeli postępowanie podatkowe prowadzone jest przez organ podatkowy, którego siedziba nie znajduje się na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa osoba obowiązana do osobistego stawiennictwa oraz jeżeli osoba ta nie złożyła zastrzeżenia, o którym mowa w art. 156 § 2, organ ten zwraca się do organu podatkowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tej osoby o wezwanie jej w celu złożenia wyjaśnień lub zeznań albo dokonania innych czynności, związanych z prowadzonym postępowaniem. § 2. Zwracając się do innego organu podatkowego, organ prowadzący postępowanie określa okoliczności, które mają być przedmiotem wyjaśnień lub zeznań albo czynności, jakie mają być dokonane."}
{"id":"1997_926_158","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 158. Przepisów art. 156 § 1 oraz art. 157 nie stosuje się w przypadkach, w których charakter sprawy lub czynności wymaga osobistego stawienia się przed organem podatkowym prowadzącym postępowanie."}
{"id":"1997_926_159","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 159. § 1. W wezwaniu należy wskazać: 1) nazwę i adres organu podatkowego, 2) imię i nazwisko osoby wzywanej, 3) w jakiej sprawie i w jakim charakterze oraz w jakim celu osoba ta zostaje wezwana, 4) czy osoba wezwana powinna stawić się osobiście lub przez pełnomocnika, czy też może złożyć wyjaśnienie lub zeznanie na piśmie, 5) termin, do którego żądanie powinno być spełnione albo dzień, godzinę i miejsce zgłoszenia się osoby wzywanej lub jej pełnomocnika, 6) skutki prawne niezastosowania się do wezwania. § 2. Wezwanie powinno być podpisane przez pracownika organu podatkowego, z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego osoby podpisującej."}
{"id":"1997_926_16","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Właściwość rzeczową organów podatkowych ustala się według przepisów określających zakres ich działania."}
{"id":"1997_926_160","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 160. § 1. W sprawach uzasadnionych ważnym interesem adresata lub gdy stan sprawy tego wymaga, wezwania można dokonać telegraficznie lub telefonicznie albo przy użyciu innych środków łączności, z podaniem danych wymienionych w art. 159 § 1. § 2. Wezwanie przekazane w sposób określony w § 1 powoduje skutki prawne tylko wtedy, gdy nie ma wątpliwości, że dotarło do adresata we właściwej treści i w odpowiednim terminie. Rozdział 7 Terminy"}
{"id":"1997_926_161","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 161. § 1. Jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu. § 2. Terminy określone w tygodniach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim tygodniu, który odpowiada początkowemu dniu terminu. § 3. Terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniu terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca. § 4. Jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. § 5. Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem nadano pismo w polskiej placówce pocztowej albo złożono w polskim urzędzie konsularnym. Termin uważa się za zachowany również w przypadku, gdy przed jego upływem żołnierz lub członek załogi statku morskiego złożył je w dowództwie jednostki wojskowej lub kapitanowi statku, a także gdy osoba pozbawiona wolności złożyła pismo w administracji zakładu karnego."}
{"id":"1997_926_162","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 162. § 1. W razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. § 2. Podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin. § 3. Przywrócenie terminu do złożenia podania przewidzianego w § 2 jest niedopuszczalne. § 4. Przepisy § 1-3 stosuje się do terminów procesowych."}
{"id":"1997_926_163","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 163. § 1. O przywróceniu terminu postanawia właściwy w sprawie organ podatkowy. § 2. O przywróceniu terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia postanawia organ podatkowy właściwy do rozpatrzenia odwołania lub zażalenia. § 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy zażalenie."}
{"id":"1997_926_164","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 164. Przed rozpatrzeniem podania o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia organ podatkowy pierwszej instancji, na żądanie strony, może wstrzymać wykonanie decyzji lub postanowienia. Rozdział 8 Wszczęcie postępowania"}
{"id":"1997_926_165","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 165. § 1. Postępowanie podatkowe wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. § 2. Wszczęcie postępowania z urzędu następuje w formie postanowienia. § 3. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi podatkowemu. § 4. Datą wszczęcia postępowania z urzędu jest dzień doręczenia stronie postanowienia o wszczęciu postępowania."}
{"id":"1997_926_166","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 166. § 1. W sprawach, w których prawa i obowiązki stron wynikają z tego samego stanu faktycznego oraz z tej samej podstawy prawnej i w których właściwy jest ten sam organ podatkowy, można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie dotyczące więcej niż jednej strony. § 2. W sprawie połączenia postępowań organ podatkowy wydaje postanowienie, na które służy zażalenie."}
{"id":"1997_926_167","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 167. § 1. Do czasu wydania decyzji przez organ pierwszej instancji strona może rozszerzyć zakres żądania lub zgłosić nowe żądanie, niezależnie od tego czy żądanie to wynika z tej samej podstawy prawnej co dotychczasowe, pod warunkiem, że dotyczy tego samego stanu faktycznego. § 2. Odmowa uwzględnienia żądania w sprawie zmiany zakresu postępowania następuje w formie postanowienia, na które służy zażalenie."}
{"id":"1997_926_168","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 168. § 1. Podania (żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia) mogą być wnoszone na piśmie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokółu. § 2. Podanie powinno zawierać co najmniej treść żądania, wskazanie osoby, od której pochodzi, oraz jej adresu, a także czynić zadość innym wymogom ustalonym w przepisach szczególnych. § 3. Podanie wniesione pisemnie albo ustnie do protokółu powinno być podpisane przez wnoszącego, a protokół ponadto przez pracownika, który go sporządził. Jeżeli podanie wnosi osoba, która nie może lub nie umie złożyć podpisu, podanie lub protokół podpisuje za nią inna osoba przez nią upoważniona, czyniąc o tym wzmiankę obok podpisu. § 4. Organ podatkowy obowiązany jest potwierdzić wniesienie podania, jeżeli wnoszący je tego zażąda."}
{"id":"1997_926_169","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 169. § 1. Jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia. § 2. Przepis § 1 stosuje się również, jeżeli strona nie wniosła opłat, które zgodnie z odrębnymi przepisami powinny zostać uiszczone z góry. § 3. Organ podatkowy rozpatrzy jednak podanie nie spełniające warunku, o którym mowa w § 2, jeżeli: 1) za niezwłocznym rozpatrzeniem podania przemawiają względy społeczne lub ważny interes strony, 2) wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin zawity, 3) podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą. § 4. Organ podatkowy wydaje decyzję w sprawie pozostawienia podania bez rozpatrzenia."}
{"id":"1997_926_17","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. § 1. Jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo siedziby podatnika, płatnika lub inkasenta. § 2. Rada Ministrów może ustalić, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych lub poszczególnych kategorii podatników w sposób odmienny niż określony w § 1."}
{"id":"1997_926_170","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 170. § 1. Jeżeli organ podatkowy, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, powinien niezwłocznie przekazać je organowi właściwemu, zawiadamiając o tym wnoszącego podanie. § 2. Podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem terminu określonego przepisami prawa uważa się za wniesione z zachowaniem terminu."}
{"id":"1997_926_171","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 171. § 1. Jeżeli podanie dotyczy kilku spraw podlegających załatwieniu przez różne organy, organ podatkowy, do którego wniesiono podanie, rozpatruje sprawę należącą do jego właściwości rzeczowej. Równocześnie organ podatkowy zawiadamia wnoszącego podanie, że w sprawach innych powinien wnieść odrębne podanie do właściwego organu, informując go o treści art. 66 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. § 2. Jeżeli organ podatkowy otrzyma podanie złożone zgodnie z zawiadomieniem, o którym mowa w art. 66 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, podanie uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania, z tym że nie wywołuje ono skutków w postaci skrócenia terminów określonych w art. 139 § 1 i 3. § 3. Jeżeli podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a organu właściwego nie można ustalić na podstawie danych zawartych w podaniu, albo gdy z podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd, organ podatkowy zwraca podanie osobie, która je wniosła, z odpowiednim pouczeniem. Rozdział 9 Protokoły i adnotacje"}
{"id":"1997_926_172","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 172. § 1. Organ podatkowy sporządza zwięzły protokół z każdej czynności postępowania mającej istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, chyba że czynność została w inny sposób utrwalona na piśmie. § 2. W szczególności sporządza się protokół: 1) przyjęcia wniesionego ustnie podania, 2) przesłuchania strony, świadka i biegłego, 3) oględzin i ekspertyz dokonywanych przy udziale pracownika organu podatkowego, 4) ustnego ogłoszenia postanowienia."}
{"id":"1997_926_173","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 173. § 1. Protokół sporządza się tak, aby z jego treści wynikało, kto, kiedy, gdzie i jakich czynności dokonał, kto i w jakim charakterze był przy nich obecny, co i w jaki sposób w wyniku tych czynności ustalono i jakie uwagi zgłosiły obecne osoby. § 2. Protokół odczytuje się wszystkim osobom obecnym, biorącym udział w czynności urzędowej, które powinny następnie protokół podpisać. Odmowę lub brak podpisu którejkolwiek osoby należy omówić w protokóle."}
{"id":"1997_926_174","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 174. § 1. Protokół przesłuchania powinien być odczytany i przedłożony do podpisu osobie zeznającej niezwłocznie po złożeniu zeznania. § 2. W protokółach przesłuchania osoby, która złożyła zeznanie w języku obcym, należy podać w przekładzie na język polski treść złożonego zeznania oraz wskazać osobę i adres tłumacza, który dokonał przekładu. Tłumacz powinien podpisać protokół przesłuchania."}
{"id":"1997_926_175","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 175. Organ podatkowy może zezwolić na dołączenie do protokółu zeznania na piśmie podpisanego przez zeznającego oraz innych dokumentów mających znaczenie dla sprawy."}
{"id":"1997_926_176","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 176. Skreśleń i poprawek w protokóle należy tak dokonywać, aby wyrazy skreślone i poprawione były czytelne. Dokonanie skreśleń i poprawek powinno być potwierdzone w protokóle przed jego podpisaniem."}
{"id":"1997_926_177","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 177. Czynności organu podatkowego, z których nie sporządza się protokółu, a które mają znaczenie dla sprawy lub toku postępowania, utrwala się w aktach w formie adnotacji podpisanej przez pracownika dokonującego tych czynności. Rozdział 10 Udostępnianie akt"}
{"id":"1997_926_178","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 178. § 1. W każdym stadium postępowania organ podatkowy obowiązany jest umożliwić stronie przeglądanie akt sprawy oraz sporządzanie z nich notatek, kopii lub odpisów. § 2. Czynności określone w § 1 dokonywane są w lokalu organu podatkowego w obecności pracownika tego organu. § 3. Strona może żądać uwierzytelnienia odpisów lub kopii akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów, jeżeli jest to uzasadnione jej ważnym interesem."}
{"id":"1997_926_179","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 179. § 1. Przepisów art. 178 nie stosuje się do znajdujących się w aktach sprawy dokumentów objętych ochroną tajemnicy państwowej, a także do innych dokumentów, które organ podatkowy wyłączy z akt sprawy ze względu na interes publiczny. § 2. Odmowa umożliwienia stronie zapoznania się z dokumentami, o których mowa w § 1, sporządzania z nich notatek, kopii i odpisów, uwierzytelniania odpisów i kopii lub wydania uwierzytelnionych odpisów następuje w drodze postanowienia. § 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 2, służy zażalenie. Rozdział 11 Dowody"}
{"id":"1997_926_18","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. § 1. Jeżeli w trakcie roku podatkowego lub określonego w odrębnych przepisach innego okresu rozliczeniowego nastąpi zdarzenie powodujące zmianę właściwości miejscowej organu podatkowego, organem podatkowym właściwym miejscowo do końca okresu rozliczeniowego pozostaje ten organ podatkowy, który był właściwy w pierwszym dniu roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego. § 2. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których, w razie zmiany właściwości miejscowej w trakcie roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego, właściwym organem podatkowym jest organ inny niż wymieniony w § 1."}
{"id":"1997_926_180","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 180. § 1. Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodem mogą być księgi podatkowe oraz inne dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin. § 2. Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, organ podatkowy odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania; przepis art. 196 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_181","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 181. Dowodami w postępowaniu podatkowym są również: 1) deklaracje, które zgodnie z przepisami prawa podatkowego, zostały złożone przez stronę, 2) informacje podatkowe pochodzące ze źródeł określonych w art. 82 § 1 i 2 oraz w art. 84 § 1, 3) inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej."}
{"id":"1997_926_182","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 182. § 1. Banki, na pisemne żądanie naczelnika urzędu skarbowego wydane w związku z postępowaniem podatkowym wszczętym przez urząd skarbowy, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących strony postępowania w zakresie: 1) posiadanych rachunków bankowych lub rachunków oszczędnościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 2) posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 3) zawartych umów kredytowych lub umów pożyczek pieniężnych, a także umów depozytowych, 4) nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi, 5) obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi. § 2. Przepisy § 1 pkt 2 i 4 stosuje się również do domów maklerskich. § 3. Towarzystwa funduszy powierniczych i towarzystwa funduszy inwestycyjnych, na pisemne żądanie naczelnika urzędu skarbowego, są obowiązane do sporządzania informacji o umorzonych jednostkach uczestnictwa. Przepis § 1 w części dotyczącej wystąpienia z żądaniem stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_183","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 183. Z żądaniem sporządzenia i przekazania informacji, o których mowa w art. 182, naczelnik urzędu skarbowego może wystąpić po uprzednim wezwaniu do udzielenia informacji z tego zakresu albo do upoważnienia urzędu skarbowego do wystąpienia do instytucji finansowych o przekazanie tych informacji, a strona w wyznaczonym terminie: 1) nie udzieliła informacji, 2) nie upoważniła urzędu skarbowego do wystąpienia do instytucji finansowych o przekazanie informacji."}
{"id":"1997_926_184","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 184. § 1. Występując z żądaniem, o którym mowa w art. 182, naczelnik urzędu skarbowego powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę szczególnego zaufania pomiędzy instytucjami finansowymi a ich klientami. § 2. W żądaniu naczelnik urzędu skarbowego określa zakres informacji oraz termin ich przekazania. Przepis art. 82 § 4 stosuje się odpowiednio. § 3. Żądanie zawiera ponadto: 1) wskazanie przesłanek uzasadniających konieczność uzyskania informacji objętych żądaniem, 2) dowody potwierdzające, że strona: a) odmówiła udzielenia informacji lub b) nie wyraziła zgody na udzielenie urzędowi skarbowemu upoważnienia do zażądania tych informacji, lub c) w terminie określonym przez urząd skarbowy nie udzieliła informacji albo upoważnienia. § 4. Odpis żądania naczelnik urzędu skarbowego przekazuje dyrektorowi nadrzędnej izby skarbowej."}
{"id":"1997_926_185","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 185. Instytucje finansowe wymienione w art. 182 odmawiają udzielenia informacji, jeżeli żądanie naczelnika urzędu skarbowego nie spełnia wymogów formalnych określonych w art. 184 § 2 i 3."}
{"id":"1997_926_186","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 186. § 1. Jeżeli strona, mimo ciążącego na niej obowiązku, nie złożyła deklaracji, organ podatkowy może zażądać dopełnienia tego obowiązku. § 2. W razie wątpliwości co do rzetelności złożonej deklaracji organ podatkowy wzywa podatnika do udzielenia niezbędnych wyjaśnień lub uzupełnienia deklaracji, wyznaczając mu odpowiedni termin oraz wskazując przyczyny, ze względu na które dane zawarte w deklaracji podaje się w wątpliwość."}
{"id":"1997_926_187","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 187. § 1. Organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. § 2. Organ podatkowy może w każdym stadium postępowania zmienić, uzupełnić lub uchylić swoje postanowienie dotyczące przeprowadzenia dowodu. § 3. Fakty powszechnie znane oraz fakty znane organowi podatkowemu z urzędu nie wymagają dowodu. Fakty znane organowi podatkowemu z urzędu należy zakomunikować stronie."}
{"id":"1997_926_188","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 188. Żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu są okoliczności mające znaczenie dla sprawy, chyba że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innym dowodem."}
{"id":"1997_926_189","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 189. § 1. Organ podatkowy może wyznaczyć stronie termin do przedstawienia dowodu będącego w jej posiadaniu. § 2. Termin ustala się uwzględniając charakter dowodu i stan postępowania, przy czym nie może on być krótszy niż 3 dni."}
{"id":"1997_926_19","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Spory o właściwość rozstrzyga: 1) między urzędami skarbowymi w jednym województwie - izba skarbowa, 2) między urzędami skarbowymi w różnych województwach - Minister Finansów, 3) między izbami skarbowymi - Minister Finansów, 4) między wójtem, burmistrzem (prezydentem miasta) a urzędem skarbowym - sąd administracyjny, 5) między wójtami, burmistrzami (prezydentami miast) w jednym województwie - samorządowe kolegium odwoławcze, 6) między wójtami, burmistrzami (prezydentami miast) w różnych województwach - Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1997_926_190","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 190. § 1. Strona powinna być zawiadomiona o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, opinii biegłych lub oględzin przynajmniej na 7 dni przed terminem. § 2. Strona ma prawo brać udział w przeprowadzaniu dowodu, może zadawać pytania świadkom i biegłym oraz składać wyjaśnienia."}
{"id":"1997_926_191","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 191. Organ podatkowy ocenia na podstawie zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona."}
{"id":"1997_926_192","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 192. Okoliczność faktyczna może być uznana za udowodnioną, jeżeli strona miała możliwość wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów."}
{"id":"1997_926_193","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 193. § 1. Księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. § 2. Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. § 3. Za niewadliwe uważa się księgi podatkowe prowadzone zgodnie z zasadami wynikającymi z odrębnych przepisów. § 4. Organ podatkowy nie uznaje za dowód w rozumieniu przepisu § 1 ksiąg podatkowych, które są prowadzone nierzetelnie lub w sposób wadliwy. § 5. Organ podatkowy uznaje jednak za dowód księgi podatkowe, które prowadzone są w sposób wadliwy, jeżeli wady nie mają istotnego znaczenia dla sprawy. § 6. Jeżeli organ podatkowy stwierdzi, że księgi podatkowe są prowadzone nierzetelnie lub w sposób wadliwy, to w protokóle badania ksiąg określa, za jaki okres i w jakiej części nie uznaje ksiąg za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. § 7. Odpis protokółu, o którym mowa w § 6, organ podatkowy doręcza stronie. § 8. Strona, w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokółu, może wnieść zastrzeżenia do zawartych w nim ustaleń, przedstawiając jednocześnie dowody, które umożliwią organowi podatkowemu prawidłowe określenie podstawy opodatkowania."}
{"id":"1997_926_194","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 194. § 1. Dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy administracji publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania. § 3. Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają możliwości przeprowadzenia dowodu przeciwko treści dokumentów wymienionych w tych przepisach."}
{"id":"1997_926_195","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 195. Świadkami nie mogą być: 1) osoby niezdolne do postrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń, 2) osoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej lub służbowej na okoliczności objęte tajemnicą, jeżeli nie zostały, w trybie określonym obowiązującymi przepisami, zwolnione od obowiązku zachowania tej tajemnicy, 3) duchowni prawnie uznanych wyznań - co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi."}
{"id":"1997_926_196","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 196. § 1. Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonka strony, wstępnych, zstępnych i rodzeństwa strony oraz powinowatych pierwszego stopnia, jak również osób pozostających ze stroną w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli. Prawo odmowy zeznań trwa także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli. § 2. Świadek może odmówić odpowiedzi na pytania, gdy odpowiedź mogłaby narazić jego lub jego bliskich wymienionych w § 1 na odpowiedzialność karną, karną skarbową albo spowodować naruszenie obowiązku zachowania ustawowo chronionej tajemnicy zawodowej. § 3. Przed odebraniem zeznania organ podatkowy uprzedza świadka o prawie odmowy zeznań i odpowiedzi na pytania oraz o odpowiedzialności za fałszywe zeznania. § 4. Minister Finansów, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania oraz przechowywnia protokółów zeznań obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej lub zawodowej."}
{"id":"1997_926_197","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 197. § 1. W przypadku gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne, organ podatkowy może powołać biegłego lub biegłych w celu wydania opinii. § 2. Do wyłączenia biegłego stosuje się odpowiednio przepisy art. 130 § 1 i 2. W pozostałym zakresie do biegłych stosuje się przepisy dotyczące przesłuchania świadków."}
{"id":"1997_926_198","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 198. § 1. Organ podatkowy może w razie potrzeby przeprowadzić oględziny. § 2. Jeżeli przedmiot oględzin znajduje się u osób trzecich, osoby te są obowiązane, na wezwanie organu podatkowego, do okazania tego przedmiotu."}
{"id":"1997_926_199","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 199. Jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub z powodu ich braku pozostały nie wyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, organ podatkowy przesłuchuje stronę po wyrażeniu przez nią zgody. Do przesłuchania strony stosuje się przepisy dotyczące świadka."}
{"id":"1997_926_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. § 1. Przepisy ustawy stosuje się do: 1) podatków, opłat oraz innych niepodatkowych należności budżetu państwa, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe, 2) podatków stanowiących dochody budżetów gmin, 3) opłaty skarbowej oraz opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych, 4) spraw z zakresu prawa podatkowego innych niż wymienione w pkt 1 i 2, należących do właściwości organów podatkowych. § 2. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, przepisy działu III stosuje się również do opłat oraz innych niepodatkowych należności budżetu państwa, do których ustalenia lub określenia uprawnione są inne, niż wymienione w § 1 pkt 1 organy. § 3. Organom, o których mowa w § 2, przysługują uprawnienia organów podatkowych. § 4. Przepisów ustawy nie stosuje się do świadczeń pieniężnych wynikających ze stosunków cywilnoprawnych oraz do opłat za usługi, do których stosuje się przepisy o cenach."}
{"id":"1997_926_20","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Do czasu rozstrzygnięcia sporu o właściwość organ podatkowy, na którego obszarze nastąpiło wszczęcie postępowania, podejmuje tylko te czynności, które są niezbędne ze względu na interes publiczny lub ważny interes strony. Dział III Zobowiązania podatkowe Rozdział 1 Powstawanie zobowiązania podatkowego"}
{"id":"1997_926_200","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 200. § 1. Przed wydaniem decyzji organ podatkowy wyznacza stronie trzydniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się w przypadku przewidzianym w art. 120 § 2. Rozdział 12 Zawieszenie postępowania"}
{"id":"1997_926_201","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 201. § 1. Organ podatkowy zawiesza postępowanie: 1) w razie śmierci strony, jeżeli postępowanie nie podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe, 2) gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd, 3) w razie śmierci przedstawiciela ustawowego strony, 4) w razie utraty przez stronę lub jej ustawowego przedstawiciela zdolności do czynności prawnych, 5) w sprawie dotyczącej odpowiedzialności osoby trzeciej - do dnia w którym decyzja, o której mowa w art. 108 § 2, stanie się ostateczna. § 2. Postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania organ podatkowy doręcza stronie lub jej spadkobiercom. § 3. Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania służy zażalenie."}
{"id":"1997_926_202","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 202. Organ podatkowy, który z przyczyn określonych w art. 201 § 1 pkt 1, 3 lub 4 zawiesił postępowanie, obowiązany jest podjąć niezbędne kroki w celu usunięcia przeszkody do dalszego prowadzenia postępowania."}
{"id":"1997_926_203","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 203. § 1. Organ podatkowy, który zawiesił postępowanie z przyczyny określonej w art. 201 § 1 pkt 2, wzywa równocześnie stronę do wystąpienia w oznaczonym terminie do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, chyba że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu. § 2. Jeżeli strona nie wystąpiła do właściwego organu lub sądu w wyznaczonym terminie, organ podatkowy z urzędu zwróci się do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego."}
{"id":"1997_926_204","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 204. § 1. Organ podatkowy, na wniosek strony, może zawiesić postępowanie w sprawie udzielenia ulg w zapłacie zobowiązań podatkowych. § 2. Jeżeli w ciągu 3 lat od daty zawieszenia postępowania strona nie zwróci się o jego podjęcie, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane. § 3. W postanowieniu o zawieszeniu postępowania organ podatkowy poucza stronę o treści § 2."}
{"id":"1997_926_205","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 205. § 1. Gdy ustąpiły przyczyny uzasadniające zawieszenie postępowania, organ podatkowy podejmuje postępowanie z urzędu lub na żądanie strony. § 2. Na postanowienie o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania służy stronie zażalenie."}
{"id":"1997_926_206","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 206. Zawieszenie postępowania wstrzymuje bieg terminów przewidzianych w niniejszym dziale. Rozdział 13 Decyzje"}
{"id":"1997_926_207","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 207. § 1. Organ podatkowy orzeka w sprawie w drodze decyzji, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. § 2. Decyzja rozstrzyga sprawę co do jej istoty albo w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji."}
{"id":"1997_926_208","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 208. § 1. Gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ podatkowy wydaje decyzję o umorzeniu postępowania. § 2. Organ podatkowy może umorzyć postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte."}
{"id":"1997_926_209","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 209. § 1. Jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, w tym wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie, decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ. § 2. Organ podatkowy załatwiający sprawę, zwracając się do innego organu o zajęcie stanowiska, zawiadamia o tym stronę. § 3. Organ, do którego zwrócono się o zajęcie stanowiska, obowiązany jest przedstawić je niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia o zajęcie stanowiska. § 4. W zakresie nie uregulowanym w § 1-3 organ, o którym mowa w § 3, stosuje przepisy art. 106 § 4-6 Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_926_21","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. § 1. Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem: 1) zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, 2) doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania. § 2. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3. § 3. Jeżeli, wskutek wszczętego postępowania podatkowego, organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości podatkowej, albo stwierdza nadpłatę. § 4. Przepis § 3 stosuje się odpowiednio, gdy podatnik obowiązany jest do zapłaty podatku, zaliczki na podatek lub raty podatku bez złożenia deklaracji, a obowiązku tego nie wykonał w całości lub w części. § 5. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w § 1 pkt 2, ustala się zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji, chyba że przepisy szczególne przewidują inny sposób ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego albo w toku postępowania podatkowego stwierdzono, że dane zawarte w deklaracji, mogące mieć wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego, są niezgodne ze stanem faktycznym."}
{"id":"1997_926_210","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 210. § 1. Decyzja zawiera: 1) oznaczenie organu podatkowego, 2) datę jej wydania, 3) oznaczenie strony, 4) powołanie podstawy prawnej, 5) rozstrzygnięcie, 6) uzasadnienie faktyczne i prawne, 7) pouczenie o trybie odwoławczym - jeżeli od decyzji służy odwołanie, 8) podpis osoby upoważnionej, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego. § 2. Decyzja, w stosunku do której może zostać wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, zawiera ponadto pouczenie o możliwości wniesienia powództwa lub skargi. § 3. Przepisy prawa podatkowego mogą określać także inne składniki, które powinna zawierać decyzja. § 4. Uzasadnienie faktyczne decyzji zawiera w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności, uzasadnienie prawne zaś zawiera podstawę prawną decyzji z przytoczeniem przepisów prawa. § 5. Można odstąpić od uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony. Nie dotyczy to decyzji wydanej na skutek odwołania bądź na podstawie której przyznano ulgę w zapłacie podatku."}
{"id":"1997_926_211","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 211. Decyzję doręcza się stronie na piśmie."}
{"id":"1997_926_212","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 212. Organ podatkowy, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia."}
{"id":"1997_926_213","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 213. § 1. Strona może w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia bądź co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub co do skargi do sądu administracyjnego albo sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach. § 2. Uzupełnienie lub sprostowanie decyzji, o której mowa w § 1, następuje w drodze decyzji. § 3. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w § 2, termin do wniesienia odwołania lub skargi biegnie od dnia doręczenia tej decyzji."}
{"id":"1997_926_214","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 214. Nie może szkodzić stronie błędne pouczenie w decyzji co do prawa odwołania, wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego albo brak takiego pouczenia."}
{"id":"1997_926_215","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 215. § 1. Organ podatkowy może, z urzędu lub na żądanie strony, prostować w drodze postanowienia błędy rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanej przez ten organ decyzji. § 2. Organ podatkowy, który wydał decyzję, na żądanie strony lub organu egzekucyjnego wyjaśnia w drodze postanowienia wątpliwości co do treści decyzji. § 3. Na postanowienie w sprawie sprostowania i wyjaśnienia służy zażalenie. Rozdział 14 Postanowienia"}
{"id":"1997_926_216","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 216. § 1. W toku postępowania organ podatkowy wydaje postanowienia. § 2. Postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania podatkowego, lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej."}
{"id":"1997_926_217","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 217. § 1. Postanowienie zawiera: 1) oznaczenie organu podatkowego, 2) datę jego wydania, 3) oznaczenie strony albo innych osób biorących udział w postępowaniu, 4) powołanie podstawy prawnej, 5) rozstrzygnięcie, 6) pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, 7) podpis osoby upoważnionej, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego. § 2. Postanowienie zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie."}
{"id":"1997_926_218","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 218. Postanowienie, od którego służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, doręcza się na piśmie."}
{"id":"1997_926_219","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 219. Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy art. 210 § 2-5 oraz art. 212-215, a do postanowień, na które przysługuje zażalenie - również art. 240-249 oraz art. 251 i 252, z tym że zamiast decyzji, o których mowa w art. 243 § 3, art. 245 § 1, art. 248 § 3 i art. 251, wydaje się postanowienie. Rozdział 15 Odwołania"}
{"id":"1997_926_22","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. § 1. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia: 1) zaniechać w całości lub w części: a) ustalania zobowiązań podatkowych, b) poboru podatków, w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników, 2) zwolnić niektóre grupy płatników z obowiązku pobierania podatków lub zaliczek na podatki oraz określić wynikające z tego zwolnienia obowiązki podatników. § 2. Organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem § 3, może: 1) zaniechać w całości lub w części: a) ustalania zobowiązania podatkowego, b) poboru podatku, gdy pobranie podatku zagraża ważnym interesom podatnika, a w szczególności jego egzystencji, 2) zwolnić płatnika z obowiązku pobrania: a) podatku - gdy pobranie podatku zagraża ważnym interesom podatnika, a w szczególności jego egzystencji, b) zaliczek na podatek - jeżeli podatnik uprawdopodobni, że pobrane zaliczki byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego za rok podatkowy lub inny okres rozliczeniowy. § 3. Organy podatkowe nie mogą zaniechać ustalania w całości lub w części zobowiązań podatkowych stanowiących dochody gmin. § 4. Wniosek o zaniechanie poboru podatku nie rozpatrzony przez organ podatkowy przed upływem terminu płatności podatku traktuje się jako wniosek o umorzenie zaległości podatkowej. § 5. W przypadku wydania decyzji na podstawie § 2 pkt 2 organ podatkowy określa termin wpłacenia przez podatnika podatku lub zaliczki na podatek, chyba że podatnik jest obowiązany do dokonania rocznego lub innego okresowego rozliczenia tego podatku. § 6. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość rzeczową organów podatkowych w sprawach wymienionych w § 2."}
{"id":"1997_926_220","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 220. § 1. Od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji służy odwołanie tylko do jednej instancji. § 2. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ podatkowy wyższego stopnia."}
{"id":"1997_926_221","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 221. W przypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez Ministra Finansów lub przez samorządowe kolegium odwoławcze odwołanie od decyzji rozpatruje ten sam organ podatkowy, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym."}
{"id":"1997_926_222","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 222. Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie."}
{"id":"1997_926_223","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 223. § 1. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję. § 2. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia: 1) decyzji stronie, 2) zawiadomienia, o którym mowa w art. 103 § 1."}
{"id":"1997_926_224","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 224. § 1. Wniesienie odwołania od decyzji organu podatkowego nie wstrzymuje jej wykonania. § 2. Organ podatkowy ze względu na szczególnie ważny interes strony może na jej wniosek postanowić o wstrzymaniu wykonania decyzji w całości lub w części. § 3. Postanowienie, o którym mowa w § 2, podlega w każdym czasie uchyleniu przez organ, który je wydał, lub przez organ odwoławczy. § 4. Organ, który wydał postanowienie na podstawie § 2, przekazuje jego kopię organowi wyższego stopnia."}
{"id":"1997_926_225","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 225. Jeżeli odwołanie nie zostanie rozpatrzone w terminie określonym w art. 139 § 3, a decyzja do tego czasu nie zostanie wykonana w całości lub w części - jej wykonanie podlega wstrzymaniu z mocy prawa w granicach określonych w odwołaniu."}
{"id":"1997_926_226","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 226. § 1. Jeżeli organ podatkowy, który wydał decyzję, uzna że odwołanie wniesione przez stronę zasługuje na uwzględnienie w całości, wyda nową decyzję, którą uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję. § 2. Od nowej decyzji służy stronie odwołanie."}
{"id":"1997_926_227","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 227. § 1. Organ podatkowy, do którego wpłynęło odwołanie, przekazuje je wraz z aktami sprawy właściwemu organowi odwoławczemu w terminie miesiąca od dnia otrzymania odwołania, chyba że w tym terminie wyda decyzję na podstawie art. 226. § 2. Organ podatkowy, przekazując sprawę, jest obowiązany ustosunkować się do przedstawionych zarzutów."}
{"id":"1997_926_228","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 228. § 1. Organ odwoławczy stwierdza w formie postanowienia: 1) niedopuszczalność odwołania, 2) uchybienie terminowi do wniesienia odwołania. § 2. Postanowienia w sprawach wymienionych w § 1 są ostateczne."}
{"id":"1997_926_229","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 229. Organ odwoławczy może przeprowadzić, na żądanie strony lub z urzędu, dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie albo zlecić przeprowadzenie tego postępowania organowi, który wydał decyzję."}
{"id":"1997_926_23","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. § 1. Organ podatkowy określa podstawę opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli brak jest danych niezbędnych do jej określenia, a także gdy dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie podstawy opodatkowania. § 2. Przepis § 1 stosuje się również w przypadku naruszenia przez podatnika warunków uprawniających do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania. § 3. Organ podatkowy odstąpi od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwalają na określenie podstawy opodatkowania. § 4. Jeżeli podstawa opodatkowania została określona w drodze oszacowania, a na podatniku ciążył obowiązek zapłacenia zaliczek na podatek, organ podatkowy określa wysokość każdej z zaliczek proporcjonalnie do wysokości zaległości podatkowej, z uwzględnieniem okresu, w którym zaległość powstała. § 5. Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii właściwych organizacji samorządu społeczno-zawodowego i gospodarczego, może określić, w drodze rozporządzenia, dla niektórych rodzajów działalności, uproszczone normy służące oszacowaniu podstawy opodatkowania."}
{"id":"1997_926_230","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 230. § 1. W przypadku, gdy w toku postępowania odwoławczego organ rozpatrujący odwołanie stwierdzi, że zobowiązanie podatkowe lub podstawa opodatkowania zostały ustalone lub określone w kwocie niższej, niż to wynika z przepisów prawa podatkowego, zwraca sprawę organowi podatkowemu pierwszej instancji w celu zmiany wydanej decyzji. Postanowienie o przekazaniu sprawy organ odwoławczy doręcza stronie. § 2. Nowa decyzja wydawana jest zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu powstania obowiązku podatkowego. § 3. Od nowej decyzji służy stronie odwołanie, które podlega rozpatrzeniu łącznie z odwołaniem wniesionym od zmienionej decyzji. § 4. Jeżeli strona nie złożyła odwołania od nowej decyzji, organ odwoławczy rozpatruje odwołanie od decyzji, która uległa zmianie."}
{"id":"1997_926_231","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 231. W sprawach dotyczących ulg w zapłacie podatków organ podatkowy może wydać decyzję na niekorzyść strony odwołującej się jedynie wówczas, gdy decyzja organu pierwszej instancji rażąco narusza prawo."}
{"id":"1997_926_232","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 232. Strona może cofnąć odwołanie przed wydaniem decyzji przez organ odwoławczy. Organ odwoławczy nie uwzględni jednak cofnięcia odwołania, jeżeli prowadziłoby to do utrzymania w mocy decyzji wydanej z naruszeniem przepisów uzasadniających jej uchylenie lub z innych przyczyn wadliwej."}
{"id":"1997_926_233","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 233. § 1. Organ odwoławczy wydaje decyzję, w której: 1) utrzymuje w mocy decyzję organu pierwszej instancji albo 2) uchyla decyzję organu pierwszej instancji: a) w całości albo w części - i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy bądź uchylając tę decyzję - umarza postępowanie w sprawie, b) w całości i sprawę przekazuje do ponownego rozpatrzenia właściwemu organowi podatkowemu, jeżeli decyzja organu pierwszej instancji została wydana z naruszeniem przepisów art. 239 lub 246, albo 3) umarza postępowanie odwoławcze. § 2. Organ odwoławczy może uchylić w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części. Przekazując sprawę, organ ten może wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy."}
{"id":"1997_926_234","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 234. Organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub interes społeczny."}
{"id":"1997_926_235","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 235. W sprawach nie uregulowanych w art. 220-234 w postępowaniu przed organami odwoławczymi mają odpowiednie zastosowanie przepisy o postępowaniu przed organami pierwszej instancji. Rozdział 16 Zażalenia"}
{"id":"1997_926_236","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 236. § 1. Na wydane w toku postępowania postanowienie służy zażalenie, gdy ustawa tak stanowi. § 2. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia: 1) postanowienia stronie, 2) zawiadomienia, o którym mowa w art. 103 § 1."}
{"id":"1997_926_237","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 237. Postanowienie, na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji."}
{"id":"1997_926_238","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 238. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia, jednakże organ podatkowy, który wydał postanowienie, może wstrzymać jego wykonanie, gdy uzna to za uzasadnione."}
{"id":"1997_926_239","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 239. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale do zażaleń mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące odwołań. Rozdział 17 Wznowienie postępowania"}
{"id":"1997_926_24","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Organ podatkowy, w drodze decyzji, określa wysokość straty poniesionej przez podatnika, jeżeli wysokość straty różni się od wysokości wynikającej ze złożonej deklaracji, a poniesienie straty, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, uprawnia do skorzystania z ulg podatkowych."}
{"id":"1997_926_240","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 240. § 1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli: 1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe, 2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa, 3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ podatkowy, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 130-132, 4) strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu, 5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie znane organowi, który wydał decyzję, 6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu, 7) decyzja została wydana na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione w sposób mogący mieć wpływ na treść wydanej decyzji. § 2. Jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne w celu ochrony interesu publicznego, postępowanie z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 lub 2 może być wznowione również przed wydaniem przez sąd lub inny organ orzeczenia stwierdzającego sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa. § 3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn, określonych w przepisach prawa."}
{"id":"1997_926_241","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 241. § 1. Wznowienie postępowania następuje z urzędu lub na żądanie strony. § 2. Wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 240 § 1 pkt 4 następuje tylko na żądanie strony."}
{"id":"1997_926_242","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 242. § 1. W przypadku zaistnienia okoliczności, o której mowa w art. 240 § 1 pkt 4, podanie o wznowienie postępowania składa się w terminie miesiąca od dnia powzięcia wiadomości o wydaniu decyzji. § 2. Podanie złożone po upływie terminu określonego w § 1 nie podlega rozpatrzeniu."}
{"id":"1997_926_243","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 243. § 1. Wznowienie postępowania następuje w drodze postanowienia. § 2. Postanowienie stanowi podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ postępowania co do przesłanek wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy. § 3. Odmowa wznowienia postępowania następuje w drodze decyzji."}
{"id":"1997_926_244","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 244. § 1. Organem właściwym w sprawach wymienionych w art. 243 jest organ, który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji. § 2. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działanie organu wymienionego w § 1, o wznowieniu postępowania rozstrzyga organ wyższego stopnia, który równocześnie wyznacza organ właściwy w sprawach wymienionych w art. 243 § 2. § 3. Przepis § 2 nie dotyczy przypadków, w których decyzję w ostatniej instancji wydał Minister Finansów lub samorządowe kolegium odwoławcze."}
{"id":"1997_926_245","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 245. § 1. Organ, o którym mowa w art. 244 § 1 lub 2, po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 243 § 2 wydaje decyzję, w której: 1) odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej, gdy stwierdzi brak podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 240 § 1, albo 2) odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej, jeżeli od dnia doręczenia tej decyzji upłynęło 5 lat, albo 3) odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej, jeżeli wskutek wznowienia postępowania mogłaby zostać wydana wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej, albo 4) uchyla w całości lub w części decyzję dotychczasową, gdy stwierdzi istnienie przesłanek przewidzianych w art. 240 § 1, i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy. § 2. Organ podatkowy odmówi uchylenia decyzji w całości lub w części również wówczas, gdy nie mógłby wydać nowej decyzji z uwagi na upływ terminów przewidzianych w art. 68 lub w art. 70. § 3. W przypadkach, gdy w wyniku wznowienia postępowania nie można uchylić decyzji na skutek okoliczności, o których mowa w § 1 pkt 2 lub 3, organ podatkowy w uzasadnieniu stwierdza, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa oraz wskaże okoliczności, z powodu których nie uchylił tej decyzji."}
{"id":"1997_926_246","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 246. § 1. Organ podatkowy właściwy w sprawie wznowienia postępowania wstrzyma z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji, jeżeli okoliczności sprawy wskazują na prawdopodobieństwo uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania. § 2. Na postanowienie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji służy stronie zażalenie, chyba że postanowienie wydał Minister Finansów lub samorządowe kolegium odwoławcze. Rozdział 18 Stwierdzenie nieważności decyzji"}
{"id":"1997_926_247","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 247. § 1. Organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która: 1) została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, 2) została wydana bez podstawy prawnej, 3) została wydana z rażącym naruszeniem prawa, 4) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzja ostateczną, 5) została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie, 6) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały, 7) zawiera wadę powodującą jej nieważność na mocy wyraźnie wskazanego przepisu prawa, 8) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą. § 2. Organ podatkowy odmówi jednak stwierdzenia nieważności decyzji, jeżeli wydanie decyzji w tej sprawie nastąpiłoby po upływie terminów przewidzianych w art. 68 lub w art. 70."}
{"id":"1997_926_248","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 248. § 1. Właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji w przypadkach wymienionych w art. 247 jest organ wyższego stopnia, a gdy decyzja została wydana przez Ministra Finansów lub przez samorządowe kolegium odwoławcze - ten organ. § 2. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. § 3. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji następuje w formie decyzji."}
{"id":"1997_926_249","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 249. § 1. Organ podatkowy odmawia wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli żądanie zostało wniesione po upływie roku od jej doręczenia. § 2. Termin określony w § 1 stosuje się również do wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej. § 3. Odmowa rozpatrzenia żądania, o którym mowa w § 1, następuje w formie decyzji."}
{"id":"1997_926_24b","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24b. 1. Skarbowi Państwa z tytułu warunkowych wierzytelności wynikających z wypłacenia zaliczki naliczonego podatku, przysługuje zastaw skarbowy na będących własnością podatnika rzeczach ruchomych oraz na zbywalnych prawach majątkowych. 2. Wpis zastawu skarbowego do rejestru zastawów skarbowych dokonywany jest na podstawie uwzględnionego wniosku w sprawie wypłacenia zaliczki naliczonego podatku. 3. Do zastawu skarbowego, w zakresie nie uregulowanym w ust. 1 i 2 stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa\"."}
{"id":"1997_926_25","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia: 1) zryczałtować podatki oraz określać szczegółowe zasady oraz warunki ich zryczałtowania, 2) wprowadzać obowiązek wpłacania zaliczek na podatki oraz określać sposób ich obliczania lub ich wysokość. Rozdział 2 Odpowiedzialność podatnika, płatnika i inkasenta"}
{"id":"1997_926_250","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 250. § 1. Przepisów art. 249 nie stosuje się w razie stwierdzenia nieważności decyzji wydanych na podstawie przepisów prawnych, które utraciły moc lub zostały uchylone bądź zmienione w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. § 2. W przypadku, o którym mowa w § 1, organ podatkowy odmawia stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli: 1) od ostatniego dnia roku kalendarzowego, w którym doręczono decyzję, upłynęło 5 lat, 2) wydanie decyzji w tej sprawie nastąpiłoby po upływie terminów przewidzianych w art. 68 lub w art. 70."}
{"id":"1997_926_251","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 251. § 1. Rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji następuje w formie decyzji. § 2. Organ podatkowy, odmawiając stwierdzenia nieważności decyzji z przyczyn wymienionych w art. 247 § 2, stwierdza w uzasadnieniu, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa oraz wskazuje okoliczności, z powodu których nie stwierdził nieważności tej decyzji."}
{"id":"1997_926_252","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 252. § 1. Organ podatkowy, właściwy w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, wstrzymuje z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji, jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo, że jest ona dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 247. § 2. Na postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji służy zażalenie. Rozdział 19 Uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznej"}
{"id":"1997_926_253","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 253. § 1. Decyzja ostateczna, na mocy której strona nie nabyła prawa, może być uchylona lub zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał lub przez organ wyższego stopnia, jeżeli przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes podatnika. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do decyzji: 1) ustalających albo określających wysokość zobowiązania podatkowego, 2) o odpowiedzialności podatkowej płatników lub inkasentów, 3) o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich. § 3. Uprawnienie, o którym mowa w § 1, nie przysługuje samorządowemu kolegium odwoławczemu. § 4. W przypadkach wymienionych w § 1 właściwy organ wydaje decyzję w sprawie uchylenia lub zmiany dotychczasowej decyzji."}
{"id":"1997_926_254","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 254. § 1. Decyzja ostateczna, ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego na dany okres, może być zmieniona przez organ podatkowy, który ją wydał, jeżeli po jej doręczeniu nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie wysokości zobowiązania, a skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania decyzji. § 2. Zmiana decyzji ostatecznej może dotyczyć tylko okresu, za który ustalono wysokość zobowiązania podatkowego."}
{"id":"1997_926_255","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 255. § 1. Organ podatkowy pierwszej instancji uchyla decyzję, jeżeli została ona wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonych czynności, a strona nie dopełniła ich w wyznaczonym terminie. § 2. Organ podatkowy uchyla decyzję w formie decyzji."}
{"id":"1997_926_256","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 256. § 1. Organ podatkowy odmawia wszczęcia postępowania w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej jeżeli żądanie zostało wniesione po upływie roku od jej doręczenia. § 2. Termin określony w § 1 stosuje się również do wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej. § 3. Odmowa rozpatrzenia żądania, o którym mowa w § 1, następuje w formie decyzji."}
{"id":"1997_926_257","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 257. § 1. Przepisów art. 256 nie stosuje się do zmiany decyzji na podstawie art. 254. § 2. W przypadku, o którym mowa w § 1, organ podatkowy nie może zmienić decyzji ostatecznej po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doręczono decyzję. Rozdział 20 Wygaśnięcie decyzji"}
{"id":"1997_926_258","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 258. § 1. Organ podatkowy, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli: 1) stała się bezprzedmiotowa, 2) została wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonego warunku, a strona nie dopełniła tego warunku, 3) strona nie dopełniła przewidzianych w tej decyzji lub w przepisach prawa podatkowego warunków uprawniających do skorzystania z ulg, 4) strona nie dopełniła określonych w przepisach prawa podatkowego warunków uprawniających do skorzystania z ryczałtowych form opodatkowania, 5) strona nie dotrzymała terminu płatności określonego w decyzji o odroczeniu terminu płatności podatku. § 2. Organ podatkowy stwierdza wygaśnięcie decyzji w drodze decyzji. § 3. W przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 3-5, decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji wywołuje skutki prawne od dnia doręczenia decyzji, której wygaśnięcie się stwierdza."}
{"id":"1997_926_259","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 259. § 1. Organ podatkowy stwierdza wygaśnięcie decyzji w części, jeżeli w przypadku rozłożenia zaległości podatkowej na raty strona nie dotrzymała terminu płatności raty. § 2. Przepisy art. 258 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Rozdział 21 Odpowiedzialność odszkodowawcza"}
{"id":"1997_926_26","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki."}
{"id":"1997_926_260","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 260. § 1. Stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji, która następnie została uchylona w wyniku wznowienia postępowania lub stwierdzono nieważność tej decyzji, służy odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, chyba że przesłanki, które uzasadniają uchylenie decyzji lub stwierdzenie jej nieważności powstały z winy strony. § 2. Przepis § 1 stosuje się również jeżeli: 1) szkoda została poniesiona wskutek uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności decyzji, 2) decyzji nie można uchylić lub stwierdzić jej nieważności z przyczyn wymienionych w art. 240 § 1 lub w art. 247. § 3. Jeżeli winę za powstanie okoliczności stanowiącej przesłankę do uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności decyzji ponosi inna strona postępowania, stronie, która poniosła szkodę, służy roszczenie o odszkodowanie od strony winnej powstania tej okoliczności. Dochodzenie roszczenia następuje przed sądem powszechnym."}
{"id":"1997_926_261","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 261. § 1. Do odszkodowania stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem art. 418 i art. 420{1}. § 2. O odszkodowanie wnosi się do organu, który wydał decyzję z naruszeniem prawa. § 3. O odszkodowaniu orzeka organ podatkowy, który uchylił decyzję lub stwierdził jej nieważność albo który orzekł o wydaniu decyzji z naruszeniem prawa, gdy uchylenie decyzji lub stwierdzenie jej nieważności nie mogło nastąpić z przyczyn określonych w art. 245 § 1 pkt 2 lub 3, art. 245 § 2, art. 247 § 2 lub w art. 250 § 2. § 4. W przypadku odmowy wypłaty odszkodowania lub orzeczenia o odszkodowaniu w wysokości mniejszej od zgłoszonej w żądaniu w tej sprawie, stronie przysługuje prawo wniesienia powództwa do sądu powszechnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji. § 5. Za odmowę wypłaty odszkodowania uważa się również niewydanie decyzji w terminie 2 miesięcy od dnia wniesienia żądania przez stronę. W tym przypadku wniesienie powództwa może nastąpić w każdym czasie. § 6. Roszczenie o odszkodowanie przedawnia się po upływie 3 lat od dnia doręczenia decyzji uchylającej decyzję lub stwierdzającej jej nieważność, albo od dnia doręczenia decyzji stwierdzającej na podstawie art. 245 § 1 pkt 2 lub 3, art. 245 § 2, art. 247 § 2 lub art. 250 § 2, wydanie decyzji z naruszeniem prawa. Rozdział 22 Kary porządkowe"}
{"id":"1997_926_262","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 262. § 1. Strona, pełnomocnik strony, świadek lub biegły, którzy mimo prawidłowego wezwania organu podatkowego: 1) nie stawili się osobiście bez uzasadnionej przyczyny, mimo że byli do tego zobowiązani, lub 2) bezzasadnie odmówili złożenia wyjaśnień, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin lub udziału w innej czynności, lub 3) bez zezwolenia tego organu opuścili miejsce przeprowadzenia czynności przed jej zakończeniem, mogą zostać ukarani karą porządkową do 2 500 zł. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do osoby, która wyraziła zgodę na powołanie jej na biegłego. § 3. Przepis § 1 stosuje się również do osób trzecich, które bezzasadnie odmawiają okazania przedmiotu oględzin. § 4. Kary porządkowej, o której mowa w § 1, nie stosuje się w przypadku przesłuchania strony w trybie art. 199. § 5. Karę porządkową nakłada się w formie postanowienia, na które służy zażalenie. § 6. Organ podatkowy, który nałożył karę porządkową, może, na wniosek ukaranego, złożony w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o nałożeniu kary porządkowej, uznać za usprawiedliwione niestawiennictwo lub niewykonanie innych obowiązków, o których mowa w § 1, i uchylić karę."}
{"id":"1997_926_263","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 263 § 1. O nałożeniu kary porządkowej oraz o jej uchyleniu rozstrzyga organ podatkowy, przed którym toczy się postępowanie. § 2. Na postanowienie o odmowie uchylenia kary przysługuje zażalenie. § 3. Ukaranie karą porządkową nie wyklucza możliwości zastosowania wobec opornego świadka lub biegłego środków przymusu przewidzianych w przepisach szczególnych. Rozdział 23 Koszty postępowania"}
{"id":"1997_926_264","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 264 Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, koszty postępowania przed organami podatkowymi ponosi Skarb Państwa lub gmina."}
{"id":"1997_926_265","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 265 § 1. Do kosztów postępowania zalicza się: 1) koszty podróży i inne należności świadków, biegłych i tłumaczy, ustalone zgodnie z przepisami o należnościach świadków i biegłych w postępowaniu sądowym, 2) koszty, o których mowa w pkt 1, związane z osobistym stawiennictwem strony, jeżeli postępowanie zostało wszczęte z urzędu albo gdy strona została błędnie wezwana do stawienia się, 3) wynagrodzenie przysługujące biegłym i tłumaczom, 4) koszty oględzin, 5) koszty doręczenia pism urzędowych. § 2. Organ podatkowy może zaliczyć do kosztów postępowania także inne wydatki bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy."}
{"id":"1997_926_266","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 266 § 1. Organ podatkowy, na żądanie, zwraca koszty postępowania, o których mowa w art. 265 § 1 pkt 1 i 2. § 2. Żądanie zwrotu poniesionych kosztów podróży należy zgłosić organowi podatkowemu, który prowadzi postępowanie, przed wydaniem decyzji w sprawie, pod rygorem utraty roszczenia."}
{"id":"1997_926_267","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 267. § 1. Stronę obciążają koszty: 1) które zostały poniesione w jej interesie albo na jej żądanie, a nie wynikają z ustawowego obowiązku organów prowadzących postępowanie, 2) wezwania, o którym mowa w art. 150, 3) sporządzania odpisów lub kopii, o których mowa w art. 178, 4) przewidziane w odrębnych przepisach, 5) powstałe z jej winy, a w szczególności koszty: a) o których mowa w art. 268, b) wynikłe wskutek zatajenia lub nieprzedstawienia dowodu w wyznaczonym terminie, c) wynikłe wskutek złożenia wyjaśnień lub zeznań niezgodnych z prawdą. § 2. W uzasadnionych przypadkach organ podatkowy może zażądać od strony złożenia zaliczki w określonej wysokości na pokrycie kosztów postępowania."}
{"id":"1997_926_268","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 268. § 1. Osobę, która przez niewykonanie obowiązków, o których mowa w art. 262 § 1, spowodowała dodatkowe koszty postępowania, można obciążyć tymi kosztami. § 2. Jeżeli dodatkowe koszty spowodowało kilka osób, odpowiadają one solidarnie. § 3. Obciążenie dodatkowymi kosztami postępowania następuje w formie postanowienia, na które służy zażalenie. § 4. Przepisu § 3 nie stosuje się w razie uchylenia kary porządkowej."}
{"id":"1997_926_269","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 269. § 1. Jednocześnie z wydaniem decyzji organ podatkowy ustala, w formie postanowienia, wysokość kosztów postępowania, które obowiązana jest ponieść strona, oraz termin i sposób ich uiszczenia. § 2. Na postanowienie w sprawie kosztów postępowania służy zażalenie."}
{"id":"1997_926_27","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. § 1. Płatnik, w zakresie przewidzianym w art. 8, odpowiada całym swoim majątkiem: 1) za niepobranie podatku od podatnika lub pobranie podatku w wysokości niższej od należnej, 2) za niewpłacenie w terminie pobranych podatków. § 2. Inkasent odpowiada całym swoim majątkiem za pobrane, a nie wpłacone w terminie podatki."}
{"id":"1997_926_270","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 270. Organ podatkowy, na wniosek osoby obowiązanej, może umorzyć w całości lub w części koszty postępowania w przypadku stwierdzenia niemożności poniesienia ich przez obowiązanego."}
{"id":"1997_926_271","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 271. Koszty postępowania podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Dział V Czynności sprawdzające"}
{"id":"1997_926_272","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 272. Organy podatkowe pierwszej instancji dokonują czynności sprawdzających, mających na celu: 1) sprawdzenie terminowości: a) składania deklaracji i oświadczeń majątkowych, b) wpłacania zadeklarowanych podatków, w tym również pobieranych przez płatników oraz inkasentów, 2) stwierdzenie formalnej poprawności dokumentów wymienionych w pkt 1, 3) ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami."}
{"id":"1997_926_273","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 273. § 1. Organ podatkowy wydaje postanowienia w sprawach: 1) potrącenia zobowiązania podatkowego z bezspornej, wzajemnej i wymagalnej wierzytelności wobec Skarbu Państwa, państwowej jednostki budżetowej lub gminy, 2) zaliczenia na poczet zaległości podatkowych: a) wpłaty dokonanej przez podatnika, b) nadpłaty, c) zwrotu podatku. § 2. Na postanowienia, o których mowa w § 1, służy zażalenie."}
{"id":"1997_926_274","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 274. § 1. W razie stwierdzenia, że deklaracja zawiera błędy lub oczywiste omyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, organ podatkowy zwraca się do składającego deklarację o złożenie niezbędnych wyjaśnień oraz o skorygowanie deklaracji, wskazując przyczyny, z powodu których informacje zawarte w deklaracji podaje się w wątpliwość. § 2. Jeżeli podatnik skorygował deklarację w sposób powodujący usunięcie wątpliwości, organ podatkowy dokonuje odpowiedniej adnotacji w deklaracji, a jeżeli w wyniku skorygowania deklaracji wysokość zobowiązania podatkowego uległa podwyższeniu - organ podatkowy dodatkowo zamieszcza w niej informację, czy i w jakiej wysokości wpłacono zaległość podatkową. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do deklaracji składanych przez płatników lub inkasentów. § 4. Przepis art. 81 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_275","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 275. § 1. Jeżeli ze złożonej deklaracji wynika, że podatnik skorzystał z przysługujących mu ulg podatkowych, organ podatkowy może zwrócić się do niego o okazanie dokumentów lub o złożenie fotokopii dokumentów, które, zgodnie z przepisami, potwierdzają prawo do skorzystania z ulgi. § 2. Banki, na żądanie urzędu skarbowego, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o zdarzeniach stanowiących podstawę do skorzystania przez podatnika z ulg podatkowych, jeżeli zostały wykazane w deklaracji złożonej przez podatnika. § 3. Przepis § 2 stosuje się również do domów maklerskich i banków prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie oraz towarzystw funduszy powierniczych i towarzystw funduszy inwestycyjnych. § 4. Do informacji, o których mowa w § 2 i 3, przepis art. 82 § 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_276","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 276. § 1. Organ podatkowy, za zgodą podatnika, może dokonać oględzin lokalu mieszkalnego lub części tego lokalu, jeżeli jest to niezbędne do zweryfikowania zgodności stanu faktycznego z danymi wynikającymi ze złożonej przez podatnika deklaracji oraz z innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe. § 2. W przypadku określonym w § 1 pracownik organu podatkowego, w porozumieniu z podatnikiem, ustala termin dokonania oględzin. Podpisaną przez podatnika adnotację o ustaleniu terminu oględzin zamieszcza się w aktach sprawy. § 3. W razie nieudostępnienia lokalu mieszkalnego w uzgodnionym terminie bez usprawiedliwionych przyczyn organ podatkowy może wyznaczyć nowy termin do przeprowadzenia oględzin lub wszcząć kontrolę podatkową. § 4. Pracownik organu podatkowego sporządza zwięzłą informację o przeprowadzonych oględzinach, którą dołącza do akt sprawy. § 5. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio w przypadku skorzystania przez podatnika z ulg inwestycyjnych."}
{"id":"1997_926_277","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 277. Przepisy art. 274-276 stosuje się odpowiednio w przypadku złożenia deklaracji lub wniosku w sprawie zwrotu podatku."}
{"id":"1997_926_278","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 278. § 1. Urząd skarbowy podlega wyłączeniu od wykonywania czynności sprawdzających w sprawach zobowiązań podatkowych powstających w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, w przypadku gdy czynności te dotyczą: 1) naczelnika urzędu skarbowego albo jego zastępcy, 2) dyrektora izby skarbowej albo jego zastępcy, 3) małżonka, rodzeństwa, wstępnych, zstępnych osoby wymienionej w pkt 1 albo w pkt 2, 4) osoby związanej stosunkiem przysposobienia, opieki lub kurateli z osobą wymienioną w pkt 1 albo w pkt 2. § 2. Przyczyny wyłączenia urzędu skarbowego trwają także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli. § 3. Podstawę wyłączenia stanowi oświadczenie złożone przez naczelnika urzędu skarbowego (jego zastępcę). Oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania, składane jest dyrektorowi nadrzędnej izby skarbowej w przypadku gdy urząd skarbowy, którym kieruje naczelnik (jego zastępca), jest właściwy miejscowo dla tych osób lub osób wymienionych w § 1 pkt 3 i 4. § 4. Przepis § 3 stosuje się odpowiednio do osób wymienionych w § 1 pkt 2 oraz pozostających z tymi osobami w stosunkach określonych w § 1 pkt 3 i 4, jeżeli urząd skarbowy, nad którym sprawuje nadzór dyrektor izby skarbowej (jego zastępca), jest urzędem skarbowym właściwym miejscowo dla tych osób. § 5. W przypadku, o którym mowa w § 4, oświadczenie składane jest Ministrowi Finansów. § 6. W przypadku wyłączenia urzędu skarbowego z przyczyn określonych w: 1) § 1 pkt 1, 3 lub 4 - czynności sprawdzających dokonuje urząd skarbowy wyznaczony przez nadrzędną izbę skarbową, 2) § 1 pkt 2-4 - czynności sprawdzających dokonuje urząd skarbowy wyznaczony przez Ministra Finansów. § 7. Deklaracje składane są w urzędzie skarbowym, który podlega wyłączeniu. Urząd skarbowy, do którego wpłynęła deklaracja sporządza jej kopię, którą dołącza do akt sprawy, a oryginał przekazuje urzędowi skarbowemu wyznaczonemu zgodnie z § 6."}
{"id":"1997_926_279","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 279. § 1. Pracownik urzędu skarbowego podlega wyłączeniu od wykonywania czynności sprawdzających w sprawach zobowiązań podatkowych powstających w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli czynności te dotyczą zobowiązań podatkowych ciążących na pracowniku lub osobach pozostających z nim w stosunkach określonych w art. 278 § 1 pkt 3 lub 4. § 2. Przepis art. 278 § 2 stosuje się odpowiednio. § 3. Podstawę wyłączenia stanowi oświadczenie pracownika składane naczelnikowi urzędu skarbowego. Przepis art. 278 § 3 stosuje się odpowiednio. § 4. W razie wyłączenia pracownika naczelnik urzędu skarbowego obowiązany jest do wyznaczenia innego pracownika uprawnionego do wykonywania czynności sprawdzających."}
{"id":"1997_926_28","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. § 1. Płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa. § 2. W razie stwierdzenia, że płatnik lub inkasent pobrał wynagrodzenie nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, organ podatkowy wydaje decyzję o zwrocie nienależnego wynagrodzenia. § 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, 2) szczegółowe zasady oraz tryb zwrotu otrzymanego wynagrodzenia w razie pobrania przez płatnika lub inkasenta podatku, zaliczki na podatek lub raty podatku nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej. § 4. Rada gminy może ustalać wynagrodzenie dla płatników lub inkasentów z tytułu poboru podatków stanowiących dochody gminy."}
{"id":"1997_926_280","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 280. W sprawach nie uregulowanych w art. 272-279 stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 5, 6, 10, 14 oraz 16 działu IV ustawy. Dział VI Kontrola podatkowa"}
{"id":"1997_926_281","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 281. § 1. Organy podatkowe pierwszej instancji przeprowadzają kontrolę podatkową u podatników, płatników i inkasentów, zwanych dalej \"kontrolowanymi\". § 2. Celem kontroli podatkowej jest sprawdzenie wywiązywania się kontrolowanych z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego. § 3. Przepis § 1 nie narusza, przewidzianych w odrębnych przepisach, uprawnień innych organów do prowadzenia kontroli podatkowej."}
{"id":"1997_926_282","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 282. Kontrolę podatkową podejmuje się z urzędu."}
{"id":"1997_926_283","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 283. § 1. Kontrola podatkowa przeprowadzana jest na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez: 1) naczelnika urzędu skarbowego - pracownikom tego urzędu, 2) wójta, burmistrza (prezydenta miasta) - pracownikom urzędu gminy (miasta). § 2. W upoważnieniu, o którym mowa w § 1, określony jest również zakres kontroli. § 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wzór imiennego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli podatkowej."}
{"id":"1997_926_284","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 284. § 1. Kontrolujący, w zakresie wynikającym z upoważnienia, są w szczególności uprawnieni do: 1) wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń, 2) żądania okazania majątku podlegającego kontroli oraz do dokonania jego oględzin, 3) żądania przeprowadzenia remanentu, 4) żądania udostępnienia akt, ksiąg i wszelkiego rodzaju dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz do dokonywania z nich odpisów, wyciągów i notatek. § 2. Kontrolujący w toku kontroli podatkowej może również, za zgodą prokuratora rejonowego, dokonać przeszukania pomieszczeń lub rzeczy. Przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu odnoszące się do Policji mają także zastosowanie do kontrolujących. § 3. Kontrolujący mogą zażądać wydania za pokwitowaniem: 1) próbek towarów, 2) akt, ksiąg i dokumentów, o których mowa w § 1 pkt 4: a) w razie powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że są one nierzetelne - na czas nie dłuższy niż miesiąc - lub b) gdy podatnik nie zapewnia warunków umożliwiających wykonywanie czynności kontrolnych związanych z badaniem tej dokumentacji. § 4. Przeglądanie akt postępowania przygotowawczego i sądowego, akt spraw sądowych, a także dokumentów stanowiących tajemnicę państwową, służbową lub zawodową oraz sporządzanie z nich odpisów i notatek następuje z zachowaniem właściwych przepisów."}
{"id":"1997_926_285","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 285. § 1. Osoba prowadząca kontrolę obowiązana jest okazać kontrolowanemu upoważnienie do jej przeprowadzenia oraz legitymację służbową. § 2. Jeżeli kontrolowanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, upoważnienie oraz legitymacja służbowa okazywane są członkowi zarządu, wspólnikowi lub innej osobie upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego. § 3. W razie nieobecności osób wymienionych w § 1 i 2 upoważnienie oraz legitymacja służbowa okazywane są pracownikowi lub osobie czynnej w miejscu wszczęcia kontroli. § 4. Kopię upoważnienia pozostawia się kontrolowanemu."}
{"id":"1997_926_286","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 286. § 1. Kontrolowany, osoba upoważniona do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego, pracownik oraz osoba współdziałająca z kontrolowanym są obowiązani umożliwić wykonywanie czynności, o których mowa w art. 284. § 2. Kontrolowany jest obowiązany udzielać wszelkich wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli. § 3. Osoby upoważnione do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego, pracownicy oraz osoby współdziałające z kontrolowanym są obowiązani udzielać wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli, wynikających z zakresu wykonywanych czynności lub zadań."}
{"id":"1997_926_287","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 287. § 1. Kontrolujący, za zgodą kontrolowanego, ma prawo wstępu do lokalu mieszkalnego lub części tego lokalu oraz do dokonania oględzin lokalu, jeżeli został on wskazany jako miejsce wykonywania działalności gospodarczej bądź jako siedziba podmiotu gospodarczego. § 2. W przypadku, gdy organ podatkowy powziął wiarygodną informację, że w lokalu mieszkalnym prowadzona jest niezgłoszona do opodatkowania działalność gospodarcza albo że są w nim przechowywane przedmioty, księgi podatkowe, akta lub inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie istnienia obowiązku podatkowego lub określenia wysokości zobowiązania podatkowego, prokurator rejonowy, na wniosek organu podatkowego, może udzielić temu organowi zgody na przeprowadzenie przez upoważnionych pracowników oględzin tego lokalu. § 3. Postanowienie dotyczące przeprowadzenia oględzin doręcza się posiadaczowi lokalu mieszkalnego przed przystąpieniem do oględzin. § 4. Tryb przewidziany w § 2 i 3 stosuje się również do kontrolowanych: 1) o których mowa w § 1, jeżeli nie wyrażą zgody na dokonanie oględzin lokalu mieszkalnego, 2) w stosunku do których wszczęto postępowanie w sprawie opodatkowania dochodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzącego ze źródeł nie ujawnionych. § 5. Do przeszukania lokali mieszkalnych stosuje się odpowiednio art. 294 § 2."}
{"id":"1997_926_288","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 288. § 1. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego wskazanej, chyba że kontrolowany zrezygnuje z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych. Jeżeli kontrolowanym jest osoba lub jednostka wymieniona w art. 285 § 2, czynności kontrolnych dokonuje się w obecności osób upoważnionych. § 2. Oświadczenie o rezygnacji z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych składane jest na piśmie. W razie odmowy złożenia oświadczenia kontrolujący dokonuje odpowiedniej adnotacji, dołączając ją do akt sprawy. § 3. W przypadku nieobecności kontrolowanego lub osób wymienionych w art. 285 § 2 czynności kontrolne dokonywane są w obecności przywołanego świadka. Świadek nie musi być obecny przy czynnościach kontrolnych dotyczących przeprowadzenia dowodu z ksiąg, ewidencji, zapisków lub innych dokumentów. § 4. Z czynności kontrolnych dokonanych podczas nieobecności kontrolowanego lub osób wymienionych w art. 285 § 2 sporządza się protokół, który niezwłocznie doręcza się kontrolowanemu."}
{"id":"1997_926_289","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 289. § 1. Kontrolowanego lub osobę wymienioną w art. 285 § 2 powiadamia się o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, opinii biegłych lub z oględzin, nie później niż bezpośrednio przed podjęciem tych czynności. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli kontrolowany lub osoba wymieniona w art. 285 § 2 są nieobecni, a okoliczności sprawy uzasadniają natychmiastowe przeprowadzenie dowodu."}
{"id":"1997_926_29","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. § 1. W przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26, obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka. § 2. Skutki prawne ograniczenia, zniesienia lub wyłączenia ustawowej wspólności majątkowej nie odnoszą się do zobowiązań podatkowych powstałych przed dniem: 1) zawarcia umowy o ograniczeniu lub wyłączeniu ustawowej wspólności majątkowej, 2) uprawomocnienia się orzeczenia sądu o zniesieniu ustawowej wspólności majątkowej. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do płatnika oraz inkasenta."}
{"id":"1997_926_290","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 290. § 1. Przebieg kontroli kontrolujący dokumentuje w protokóle. § 2. Protokół kontroli zawiera: 1) wskazanie kontrolowanego, 2) wskazanie osób kontrolujących, 3) określenie przedmiotu i zakresu kontroli, 4) określenie miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli, 5) opis dokonanych ustaleń, 6) przedstawienie dowodów, 7) pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń lub wyjaśnień."}
{"id":"1997_926_291","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 291. § 1. Protokół jest sporządzany w trzech jednobrzmiących egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokołu kontrolujący doręcza kontrolowanemu. § 2. Kontrolowany, który nie zgadza się z ustaleniami protokołu, może w terminie 21 dni od dnia jego doręczenia złożyć zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując równocześnie stosowne wnioski dowodowe. § 3. W razie niezłożenia wyjaśnień lub zastrzeżeń w terminie określonym w § 2 przyjmuje się, że kontrolowany nie kwestionuje ustaleń kontroli."}
{"id":"1997_926_292","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 292. W sprawach nie uregulowanych w art. 281-291 stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 2, 5, 6, 10, 11, 14, 16, 22 oraz 23 działu IV ustawy. Dział VII Tajemnica skarbowa"}
{"id":"1997_926_293","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 293. § 1. Indywidualne dane zawarte w deklaracji oraz innych dokumentach składanych przez podatników, płatników lub inkasentów objęte są tajemnicą skarbową. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do danych zawartych w: 1) informacjach podatkowych przekazywanych organom podatkowym przez podmioty inne, niż wymienione w § 1, 2) aktach dokumentujących czynności sprawdzające, 3) aktach postępowania podatkowego, kontroli podatkowej oraz aktach spraw karnych skarbowych, 4) informacjach uzyskanych przez organy podatkowe z banków oraz ze źródeł innych niż wymienione w § 1 lub w pkt 1 i 2."}
{"id":"1997_926_294","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 294. § 1. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązani są: 1) pracownicy urzędów skarbowych oraz izb skarbowych, 2) wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) oraz pracownicy samorządowych służb finansowych, 3) członkowie samorządowych kolegiów odwoławczych, a także pracownicy biur tych kolegiów, 4) Minister Finansów oraz pracownicy Ministerstwa Finansów, 5) osoby, które na podstawie odrębnych przepisów odbywają praktykę zawodową w Ministerstwie Finansów lub w organach podatkowych. § 2. Osoby wymienione w § 1 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia następującej treści: \"Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej. Oświadczam, że są mi znane przepisy o odpowiedzialności karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej\". § 3. Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia lub zakończeniu praktyki zawodowej. § 4. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązane są również inne osoby, którym udostępniono informacje objęte tajemnicą skarbową, chyba że na ich ujawnienie zezwala przepis prawa. § 5. Przepisu § 4 nie stosuje się do osób, których dotyczą informacje objęte tajemnicą skarbową."}
{"id":"1997_926_295","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 295. § 1. W toku postępowania podatkowego dostęp do informacji, o których mowa w art. 184, przysługuje wyłącznie pracownikowi załatwiającemu sprawę, jego bezpośredniemu przełożonemu oraz naczelnikowi urzędu skarbowego. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do informacji uzyskanych w trybie art. 80 § 3 oraz art. 275 § 2 i 3."}
{"id":"1997_926_296","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 296. § 1. Akta spraw zawierające informacje pochodzące z banków, z wyłączeniem informacji, o których mowa w art. 82 § 2, oraz z innych instytucji finansowych przechowuje się w pomieszczeniach zabezpieczonych zgodnie z przepisami o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. § 2. Informacje, o których mowa w § 1, po ich wykorzystaniu są wyłączane z akt sprawy i przechowywane w kasach pancernych lub szafach pancernych. O wyłączeniu informacji dokonuje się adnotacji w aktach sprawy. § 3. Ponowne włączenie do akt sprawy informacji, o których mowa w § 1, następuje wyłącznie w przypadkach określonych w art. 297."}
{"id":"1997_926_297","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 297. § 1. Akta zawierające informacje wymienione w art. 182, urzędy skarbowe udostępniają wyłącznie: 1) Ministrowi Finansów lub izbie skarbowej - w toku postępowania podatkowego lub karnego skarbowego, 2) innym urzędom skarbowym albo organom kontroli skarbowej - w związku ze wszczętym postępowaniem podatkowym, karnym skarbowym lub kontrolą podatkową, 3) sądom lub prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem, 4) Ministrowi Sprawiedliwości, Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego - w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, a także Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jeżeli strona wniesie podanie o złożenie rewizji nadzwyczajnej, 5) Prokuratorowi Generalnemu: a) w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, b) na wniosek właściwego prokuratora: - w przypadkach określonych w dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego, - w związku z udziałem prokuratora w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 6) Sądowi Najwyższemu - w związku z rozpoznaniem rewizji nadzwyczajnej. § 2. W przypadkach określonych w § 1 pkt 1 lub 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 305 § 1. § 3. W przypadkach, o których mowa w § 1, akta spraw są oznaczane oraz przekazywane w sposób przewidziany w art. 82 § 4. § 4. Urzędy skarbowe udostępniają Najwyższej Izbie Kontroli, w związku z toczącym się postępowaniem kontrolnym, akta, o których mowa w § 1, po wyłączeniu z nich informacji wymienionych w art. 192, chyba że informacje takie zostały uprzednio udzielone Najwyższej Izbie Kontroli na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1997_926_298","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 298. Akta nie zawierające informacji, o których mowa w art. 182, organy podatkowe udostępniają: 1) Ministrowi Finansów, 2) innym organom podatkowym, 3) organom kontroli skarbowej, 4) Najwyższej Izbie Kontroli - w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli, 5) sądowi albo prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem, 6) biegłym powołanym w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie określonym przez organ podatkowy, 7) innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach."}
{"id":"1997_926_299","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 299. § 1. Organy podatkowe udostępniają informacje wynikające z akt spraw podatkowych, z wyłączeniem informacji określonych w art. 182, innym organom podatkowym, organom kontroli skarbowej i Ministrowi Finansów. § 2. W zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach organy podatkowe obowiązane są udostępnić informacje wynikające z akt spraw podatkowych. § 3. Informacje, o których mowa w § 1, udostępniane są również: 1) organom celnym, 2) rejonowym urzędom pracy, 3) jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. § 4. Jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogą być udostępniane również informacje o numerach rachunków bankowych posiadanych przez podatników. § 5. Dokumenty zawierające informacje przekazywane zgodnie z przepisami § 2-4 oznacza się klauzulą: \"Tajemnica skarbowa\"."}
{"id":"1997_926_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) ustawach podatkowych - rozumie się przez to ustawy regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych oraz podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich, 2) przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych, a także wydane na ich podstawie akty wykonawcze, 3) podatkach - rozumie się przez to również: a) zaliczki na podatki, b) raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, c) opłaty oraz inne niepodatkowe należności budżetowe, 4) księgach podatkowych - rozumie się przez to księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci, 5) deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci, 6) ulgach podatkowych - rozumie się przez to przewidziane w przepisach prawa podatkowego zwolnienia, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania lub wysokości podatku."}
{"id":"1997_926_30","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. § 1. W razie niedopełnienia przez płatnika lub inkasenta obowiązków określonych w art. 8 lub 9 organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika (inkasenta), w której określa wysokość nie pobranego lub pobranego, a nie wpłaconego podatku. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej, albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach odpowiedzialność ponosi podatnik. § 3. Płatnikowi, w terminie roku od dnia dokonania wpłaty na podstawie decyzji, o której mowa w § 1, przysługuje w stosunku do podatnika roszczenie o zapłatę równowartości nie pobranego podatku. § 4. Roszczenie, o którym mowa w § 3, dochodzone jest w postępowaniu przed sądem powszechnym."}
{"id":"1997_926_300","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 300. W zakresie i na zasadach wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania informacje zawarte w aktach spraw podatkowych lub inne informacje mogą być przekazywane władzom podatkowym państw obcych, pod warunkiem że obowiązujące w tych państwach przepisy prawa dają rękojmię wykorzystania przekazanych informacji zgodnie z zasadami przyjętymi w zawartych umowach."}
{"id":"1997_926_301","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 301. Przepisy art. 297-299 nie naruszają uprawnień strony przewidzianych w art. 178 i art. 179."}
{"id":"1997_926_302","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 302. Organy podatkowe, za zgodą podatnika, obowiązane są wydać zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych podatnika na żądanie: 1) jednostek organizacyjnych, które na podstawie ustaw regulujących zasady funkcjonowania tych jednostek uprawnione są do udzielania kredytów (pożyczek), 2) kontrahentów podatników prowadzących działalność gospodarczą, 3) małżonka podatnika, 4) wspólnika spółek wymienionych w art. 115."}
{"id":"1997_926_303","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 303. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania zaświadczeń, o których mowa w art. 40 § 1, art. 98 § 3, art. 112 § 7 oraz art. 302."}
{"id":"1997_926_304","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 304. § 1. Naczelnicy urzędów skarbowych składają Ministrowi Finansów półroczne sprawozdania zawierające informacje o liczbie wszczętych w danym półroczu postępowań podatkowych oraz karnych skarbowych, w porównaniu z liczbą spraw, w których wystąpiono o przekazanie informacji, o których mowa w art. 182. § 2. Informacje, o których mowa w § 1, są corocznie przedkładane Sejmowi łącznie ze sprawozdaniem wykonania budżetu państwa."}
{"id":"1997_926_305","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 305. § 1. Minister Finansów podaje do wiadomości publicznej zbiorcze informacje dotyczące podatków. § 2. Uprawnienie, o którym mowa w § 1, przysługuje również organom podatkowym. § 3. Uprawnienie, o którym mowa w § 1, przysługuje również Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli. Dział VIII Przepisy karne"}
{"id":"1997_926_306","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 306. § 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje objęte tą tajemnicą, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5. § 2. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje określone w art. 182, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Dział IX Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_926_307","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 307. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do: 1) postępowania w sprawach karnych skarbowych, 2) spraw uregulowanych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ..., poz. ...), z wyjątkiem przepisów działów IV, V, VII, i VIII.\"; 2) tytuł działu III otrzymuje brzmienie: \"Przepisy szczególne w sprawach ubezpieczeń społecznych\"; 3) skreśla się art. 164-179."}
{"id":"1997_926_308","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 308. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78 i z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 i Nr 141, poz. 692 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w § 1 w pkt 1 wyrazy \"o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ... , poz. ...)\"; 2) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. §1. Dla zobowiązań podatkowych powstających w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa podstawę wystawienia tytułu wykonawczego stanowi również deklaracja lub zeznanie złożone przez zobowiązanego. §2. W przypadku, o którym mowa w § 1, tytuł wykonawczy można wystawić, jeżeli: 1) w deklaracji lub zeznaniu zostało zamieszczone pouczenie, że stanowią one podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, 2) wierzyciel przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego przesłał zobowiązanemu upomnienie, o którym mowa w art. 15 § 1.\"; 3) w art. 154 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Zajęcie zabezpieczające przekształca się w zajęcie egzekucyjne z dniem wygaśnięcia decyzji, o której mowa w art. 33 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa.\"."}
{"id":"1997_926_309","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 309. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641 oraz z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720) po art. 175 dodaje się art. 175a w brzmieniu: \"Art. 175a. §1. W toku postępowania przygotowawczego kierownikowi finansowego organu dochodzenia, o którym mowa w art. 174 § 2 pkt 2, przysługują uprawnienia przewidziane w art. 182 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ..., poz. ...). §2. Przepisy art. 184 § 2 i 4 oraz art. 295-297 i art. 301 ustawy - Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1997_926_31","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, będące płatnikami lub inkasentami, są obowiązane wyznaczyć osoby, do których obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot, a także zgłosić właściwemu miejscowo organowi podatkowemu imiona, nazwiska i adresy tych osób. Zgłoszenia należy dokonać w terminie wyznaczonym do dokonania pierwszej wpłaty, a w razie zmiany osoby wyznaczonej - w terminie 14 dni od dnia, w którym wyznaczono inną osobę."}
{"id":"1997_926_310","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 310. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388 oraz z 1996 r. Nr 107, poz. 499) w art. 66 wyraz \"państwową\" zastępuje się wyrazami \"Skarbu Państwa lub gminy\"."}
{"id":"1997_926_311","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 311. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. Nr 45, poz. 207, z 1989 r. Nr 74, poz. 443, z 1995 r. Nr 85, poz. 428 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 152, poz. 721) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 3 skreśla się; 2) w art. 16: a) ust. 6 skreśla się, b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji zbycie udziału w budynku lub lokalu na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych oraz zbycie budynku lub lokalu, jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia zbycia.\"."}
{"id":"1997_926_312","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 312. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1996 r. Nr 91, poz. 409) w art. 1 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, że podatnicy podatku rolnego będący równocześnie podatnikami podatku od nieruchomości lub podatku leśnego wpłacają te podatki w formie łącznego zobowiązania pieniężnego na podstawie jednej decyzji (nakazu płatniczego), oraz wskazać osoby, na które wystawia się decyzję. 5. Za zobowiązania podatkowe wchodzące w skład łącznego zobowiązania pieniężnego odpowiadają solidarnie osoby, na które wystawiono nakaz płatniczy, oraz osoby, na których ciąży obowiązek zapłaty zobowiązania pieniężnego.\"."}
{"id":"1997_926_313","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 313. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, Nr 28, poz. 127 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 80, poz. 369 i Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 10, poz. 61, Nr 75, poz. 357, Nr 90, poz. 406, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 14 dodaje się art. 15 w brzmieniu: \"Art. 15. 1. Banki są obowiązane realizować polecenia przelewu na rachunki organów podatkowych lub na rachunki gmin z tytułu należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ..., poz. ...) w terminie 3 dni roboczych od dnia obciążenia rachunku bankowego posiadacza tego rachunku. 2. W razie niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, banki obowiązane są do zapłacenia, na rzecz Skarbu Państwa lub gminy, odsetek w wysokości przewidzianej dla odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. 3. Do odpowiedzialności banku z tytułu niedopełnienia obowiązku określonego w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa o odpowiedzialności podatkowej inkasenta.\"; 2) w art. 113 w ust. 4 po wyrazach \"i rachunków bieżących\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"nie realizowanych przez bank poleceń przelewu na rachunki organów podatkowych lub na rachunki gmin\"; 3) w art. 115 w pkt 1 po wyrazach \"wkłady oszczędnościowe zgromadzone w bankach\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"a także należności Skarbu Państwa oraz gmin z tytułu nie zrealizowanych przez bank poleceń przelewu na rachunki organów podatkowych lub na rachunki gmin\"."}
{"id":"1997_926_314","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 314. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 oraz z 1995 r. Nr 86, poz. 433) w art. 12 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 skreśla się pkt 5; 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) przypadki, w których zapłata opłaty skarbowej następuje znakami tej opłaty lub przez nabycie urzędowego blankietu wekslowego, 2) sposób pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposób prowadzenia rejestrów tych opłat.\"; 3) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Finansów określim, w drodze rozporządzenia, wzory znaków opłaty skarbowej oraz urzędowych blankietów wekslowych, a także warunki ich wymiany.\"."}
{"id":"1997_926_315","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 315. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) po art. 60 dodaje się art. 60a w brzmieniu: \"Art. 60a. 1. W razie niewykonania przekazu pocztowego dotyczącego należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ... , poz. ...), organowi podatkowemu lub gminie w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 60 pkt 3, Poczta Polska jest obowiązana do zapłacenia odbiorcy przekazu odsetek w wysokości przewidzianej dla odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. 2. Do odpowiedzialności Poczty Polskiej z tytułu nieterminowego wykonania przekazu pocztowego podmiotom wymienionym w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa o odpowiedzialności podatkowej inkasenta.\"."}
{"id":"1997_926_316","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 316. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb umarzania wierzytelności państwowych jednostek budżetowych z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ... , poz. ...), oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności oraz wskaże organy do tego uprawnione.\"; 2) w art. 17 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rada gminy może określić szczegółowe zasady i tryb umarzania wierzytelności jednostek organizacyjnych gminy z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności oraz wskazać organy do tego uprawnione.\"; 3) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. Organy podatkowe, o których mowa w ustawie - Ordynacja podatkowa, są obowiązane do prowadzenia ewidencji wydanych przez te organy: 1) decyzji, na podstawie których przyznano ulgi w spłacie podatków, 2) postanowień o wstrzymaniu wykonania decyzji.\"."}
{"id":"1997_926_317","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 317. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395 i Nr 137, poz. 638) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 w pkt 6 po wyrazach \"dochodzeniowym i administracyjnym oraz\" dodaje się wyrazy \"płatników i\"; 2) w art. 20: a) w ust. 1 po wyrazach \"ujawnionych źródłach\" dodaje się wyrazy \"lub pochodzące ze źródeł nie ujawnionych\"; b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wysokość przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nie ujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.\"; 3) w art. 23 w ust. 1 w pkt 18 wyrazy \"przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ... , poz. ...)\"; 4) w art. 30 w ust. 1 w pkt 7 po wyrazach \"źródeł przychodów\" dodaje się wyrazy \"lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach\"."}
{"id":"1997_926_318","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 318. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24: a) w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"Kodeksu postępowania administracyjnego\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przy określaniu podstaw opodatkowania organowi kontroli skarbowej przysługują uprawnienia organu podatkowego przewidziane w przepisach podatkowych oraz w art. 186 § 2 i art. 193 ustawy - Ordynacja podatkowa.\"; 2) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. W zakresie nie uregulowanym w ustawie do postępowania kontrolnego stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.\"; 3) w art. 34a w ust. 1: a) w pkt 1 wyrazy \"Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej, izbie skarbowej lub podatkowej komisji odwoławczej - w toku postępowania administracyjnego lub karnego skarbowego\" zastępuje się wyrazami \"Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej lub izbie skarbowej - w toku postępowania podatkowego lub karnego skarbowego\", b) w pkt 2 wyrazy \"postępowaniem administracyjnym\" zastępuje się wyrazami \"postępowaniem podatkowym\"; 4) w art. 34c wyrazy \"art. 73 i 74 Kodeksu postępowania administracyjnego\" zastępuje się wyrazami \"art. 178 i 179 ustawy - Ordynacja podatkowa\"; 5) w art. 38 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do wyłączenia inspektora stosuje się odpowiednio przepisy art. 130 ustawy - Ordynacja podatkowa, a w postępowaniu karnym skarbowym - art. 135 i 136 ustawy karnej skarbowej.\"."}
{"id":"1997_926_319","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 319. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405 i Nr 137, poz. 639) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się również strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.\"; 2) w art. 16 w ust. 1 w pkt 21 wyrazy \"przepisy o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ... , poz. ...)\"."}
{"id":"1997_926_32","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. § 1. Płatnicy i inkasenci obowiązani są przechowywać dokumenty związane z poborem lub inkasem podatków przez 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym byli obowiązani do ich poboru lub inkasa. § 2. Po upływie okresu, o którym mowa w § 1, płatnicy i inkasenci obowiązani są przekazać podatnikom dokumenty związane z poborem lub inkasem podatku; dokumenty podlegają zniszczeniu, jeżeli przekazanie ich podatnikowi jest niemożliwe. Rozdział 3 Zabezpieczenie wykonania zobowiązań podatkowych"}
{"id":"1997_926_320","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 320. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. Nr 68, poz. 341, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1994 r. Nr 98, poz. 472 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 621) w art. 17 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 3 wyraz \"Inkasentem\" zastępuje się wyrazem \"Płatnikiem\"; 2) w ust. 4 wyraz \"inkasent\" zastępuje się wyrazem \"płatnik\"; 3) w ust. 5 wyrazy \"o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr ... , poz. ...)\"."}
{"id":"1997_926_321","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 321. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 142, poz.702 i 703 oraz z 1996 r. Nr 137, poz. 640) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. W razie niedopełnienia obowiązku przewidzianego w ust. 8 od nie zwróconej kwoty naliczane są odsetki za zwłokę jak od zaległości podatkowych. Odsetki naliczane są od następnego dnia po upływie terminu określonego w ust. 8, a jeżeli termin ten przypada wcześniej od terminu najbliższego okresu rozliczeniowego - od terminu, w którym powinno zostać dokonane rozliczenie podatku.\"; 2) po art. 24 dodaje się art. 24a i 24b w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Skarbowi Państwa przysługuje hipoteka ustawowa z tytułu warunkowych wierzytelności wynikających z wypłacenia zaliczki naliczonego podatku. 2. Hipoteka ustawowa powstaje z dniem wypłacenia zaliczki naliczonego podatku. 3. Do hipoteki ustawowej, w zakresie nie uregulowanym w ust. 1 i 2 stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr..., poz. ...)."}
{"id":"1997_926_322","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 322. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794 oraz z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774) w art. 10 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W zakresie podatków i opłat stanowiących dochody gmin, a pobieranych przez urząd skarbowy, urząd ten udziela ulg, odroczeń, umorzeń, stosuje zaniechanie poboru podatków oraz zwalnia płatnika z obowiązku pobrania oraz wpłaty podatku lub zaliczek na podatek wyłącznie na wniosek lub za zgodą zarządu gminy.\"; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wniosek lub zgoda, o których mowa w ust. 2, wydawane są w drodze postanowienia.\"; 3) w ust. 4 po wyrazie \"podjętych\" dodaje się wyrazy \"przez organy podatkowe\"."}
{"id":"1997_926_323","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 323. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 31 skreśla się; 2) w art. 40 ust. 2 skreśla się. Rozdział 2 Przepisy przejściowe"}
{"id":"1997_926_324","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 324. § 1. Do spraw wszczętych, a nie rozpatrzonych przez organ podatkowy pierwszej instancji przed dniem 1 stycznia 1998 r. stosuje się, z zastrzeżeniem § 2, przepisy niniejszej ustawy. § 2. Wnioski złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w sprawach: 1) odroczenia terminu płatności podatku, 2) rozłożenia na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej, 3) potrącenia zobowiązań podatkowych - rozpatrywane są na podstawie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych."}
{"id":"1997_926_325","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 325. Przepis art. 22 § 4 stosuje się również do złożonych, a nie rozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wniosków o zaniechanie poboru podatków."}
{"id":"1997_926_326","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 326. § 1. Hipoteka ustawowa powstała w okresie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia jej powstania, chyba że organ podatkowy złoży w tym czasie wniosek o jej wpis do księgi wieczystej. § 2. Hipoteki ustawowe powstałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają, jeżeli organ podatkowy nie złoży wniosku o ich wpis do księgi wieczystej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_926_327","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 327. Wygasają zastawy ustawowe powstałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_926_328","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 328. Wierzytelności wobec Skarbu Państwa lub państwowych jednostek budżetowych, które stały się wymagalne do dnia ogłoszenia niniejszej ustawy mogą podlegać potrąceniu na zasadach przewidzianych w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, jeżeli wniosek o dokonanie potrącenia zostanie złożony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_926_329","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 329. Terminy przewidziane w: 1) art. 69 § 2 - stosuje się również do zdarzeń, które nastąpiły przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, 2) art. 80 § 1 pkt 1 - stosuje się również, jeżeli płatnik, w ciągu miesiąca poprzedzającego dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, pobrał podatek nienależnie lub w wysokości większej od należnej."}
{"id":"1997_926_33","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. § 1. Zobowiązanie podatkowe może być zabezpieczone na majątku podatnika przed terminem płatności podatku, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że nie zostanie ono wykonane. § 2. Zabezpieczenia można dokonać również przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego lub określającej wysokość zaległości podatkowej, jeżeli z dowodów zgromadzonych w postępowaniu wynika, że zobowiązanie podatkowe może nie zostać wykonane. § 3. Jeżeli zabezpieczenie następuje przed wydaniem decyzji, o których mowa w § 2, organ podatkowy określa w decyzji o zabezpieczeniu przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego, na podstawie posiadanych danych co do wysokości podstawy opodatkowania. § 4. Decyzja o zabezpieczeniu wygasa: 1) po upływie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, 2) z dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej. § 5. Przepisy § 2 i 3 oraz § 4 pkt 2 stosuje się odpowiednio do należności określonych w decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta. § 6. Wygaśnięcie decyzji, o którym mowa w § 4, nie narusza ważności postanowienia wydanego na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. § 7. Zabezpieczenie następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1997_926_330","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 330. Zwrot nadpłat powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dokonywany jest na podstawie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych."}
{"id":"1997_926_331","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 331. § 1. Prawo do skorygowania deklaracji, o którym mowa w art. 81 § 2, stosuje się również do deklaracji złożonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. § 2. W sprawach, o których mowa w § 1, przepis art. 81 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_332","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 332. Do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych."}
{"id":"1997_926_333","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 333. Osoby prawne, o których mowa w art. 117, ponoszą również odpowiedzialność za zaległości podatkowe powstałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_926_334","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 334. § 1. Odwołania od decyzji urzędu skarbowego wniesione do podatkowej komisji odwoławczej przed dniem 1 stycznia 1998 r. przekazuje się do dalszego prowadzenia właściwym izbom skarbowym. Czynności podjęte w toku postępowania przez podatkową komisję odwoławczą pozostają w mocy. § 2. Wnioski w sprawie wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną wydaną przez podatkową komisję odwoławczą, a także wnioski w sprawie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności takiej decyzji rozpatrywane są przez izbę skarbową, przy której działała ta komisja. § 3. Wnioski w sprawach, o których mowa w § 2, złożone przed dniem 1 stycznia 1998 r. rozpatrywane są na podstawie dotychczasowych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_926_335","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 335. Odwołania od decyzji wydanych na podstawie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych wniesione przed dniem 1 stycznia 1998 r. podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów tej ustawy oraz dotychczasowych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_926_336","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 336. Wnioski o uchylenie lub zmianę decyzji ostatecznej, na podstawie której strona nabyła prawo, wniesione przed dniem 1 stycznia 1998 r. podlegają rozpatrzeniu w trybie i na zasadach przewidzianych w art. 155 i art. 177 Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_926_337","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 337. Żądanie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej określającej wysokość zaległości podatkowej, wniesione przed dniem 1 stycznia 1998 r. podlega rozpatrzeniu na zasadach przewidzianych w dotychczasowych przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_926_338","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 338. § 1. Umarza się wszczęte z urzędu postępowania w sprawie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych, jeżeli decyzje te zostały wydane przed dniem 1 stycznia 1997 r., chyba że strona wniesie o dalsze rozpoznanie sprawy. § 2. Przepis § 1 nie dotyczy postępowania w sprawach, o których mowa w art. 250."}
{"id":"1997_926_339","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 339. Przepisy art. 258 § 1 pkt 3-5, § 2 i 3 oraz art. 259 stosuje się również do decyzji wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_926_34","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. § 1. Skarbowi Państwa i gminie przysługuje hipoteka ustawowa na wszystkich nieruchomościach podatnika z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2 oraz z tytułu zaległości podatkowych w podatkach stanowiących ich dochód. § 2. Część ułamkowa nieruchomości może być przedmiotem hipoteki ustawowej, jeżeli stanowi udział podatnika. § 3. Przedmiotem hipoteki ustawowej jest również: 1) użytkowanie wieczyste, 2) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, 3) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, 4) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej (prawo do lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu przeniesienia jego własności na członka spółdzielni), 5) wierzytelność zabezpieczona hipoteką. § 4. W przypadku, o którym mowa w § 3 pkt 1, hipoteka obejmuje również budynki i inne urządzenia na użytkowanym terenie, stanowiące własność użytkownika wieczystego. § 5. Hipoteka ustawowa jest skuteczna wobec każdorazowego właściciela przedmiotu hipoteki i ma pierwszeństwo przed innymi hipotekami, chociażby wierzytelność z tytułu podatków nie została ujawniona w księdze wieczystej. § 6. Przepisu § 5 nie stosuje się, jeżeli przedmiot hipoteki ustawowej jest obciążony równocześnie hipoteką ustanowioną dla zabezpieczenia długoterminowego kredytu bankowego na cele mieszkaniowe; w tym przypadku o pierwszeństwie decyduje kolejność wniosków o dokonanie wpisu. § 7. Przepisy § 1-6 stosuje się odpowiednio do należności przypadających od płatnika lub inkasenta."}
{"id":"1997_926_340","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 340. Oświadczenia, o których mowa w art. 278 § 3-5 oraz art. 279 § 3, składane są w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_926_341","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 341. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na ustawę o zobowiązaniach podatkowych lub odsyłają ogólnie do przepisów o zobowiązaniach podatkowych, stosuje się przepisy działu III niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_926_342","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 342. § 1. W okresie do dnia 31 grudnia 1999 r. instytucje finansowe wymienione w art. 182 mogą występować do urzędu skarbowego, który żądał przekazania informacji, z wnioskami o ograniczenie zakresu żądanej informacji i terminu jej przekazania. § 2. Wniosek, o którym mowa w § 1, składany jest w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania i wymaga uzasadnienia. § 3. Urząd skarbowy w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku postanawia ostatecznie o zakresie żądanych informacji i terminie ich przekazania. Rozdział 3 Przepisy końcowe"}
{"id":"1997_926_343","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 343. § 1. Tracą moc: 1) dekret z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych (Dz.U. Nr 17, poz. 92 i z 1975 r. Nr 10, poz. 56), 2) ustawa z dnia 21 grudnia 1958 r. o szczególnym trybie ściągania zaległości z tytułu niektórych zobowiązań właścicieli nieruchomości wobec Państwa (Dz.U. Nr 77, poz. 398, z 1962 r. Nr 38, poz. 166 i z 1971 r. Nr 27, poz. 250), 3) ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 75, poz. 357). § 2. Pozostają w mocy, do czasu zastąpienia ich nowymi przepisami, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) ustawy o zobowiązaniach podatkowych, 2) art. 164 Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1997_926_344","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 344. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z tym że przepisy art. 22 § 6, art. 28 § 3, art. 46 § 3, art. 48 § 3, art. 56 § 3, art. 58, art. 67 § 3, art. 79 § 3, art. 82 § 3, art. 83, art. 84 § 2, art. 87 § 5, art. 119, art. 196 § 4, art. 283 § 3, art. 303, art. 314 pkt 2 i 3, art. 316 pkt 1 oraz art. 328 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_926_35","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Hipoteka ustawowa powstaje z dniem: 1) doręczenia podatnikowi decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, 2) wydania przez organ podatkowy decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej, 3) wydania decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta."}
{"id":"1997_926_36","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. § 1. Na wniosek organu podatkowego właściwy sąd rejonowy dokonuje wpisu hipoteki ustawowej do księgi wieczystej. § 2. Wpisanej hipotece ustawowej przysługuje pierwszeństwo przed hipotekami ustawowymi nie ujawnionymi w księdze wieczystej. § 3. Zasady pierwszeństwa nie stosuje się, jeżeli żadna z hipotek ustawowych nie została ujawniona w księdze wieczystej."}
{"id":"1997_926_37","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Jeżeli organ podatkowy nie złoży wniosku o wpis hipoteki ustawowej w terminie miesiąca od dnia jej powstania, hipoteka ustawowa wygasa."}
{"id":"1997_926_38","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Jeżeli przedmiot hipoteki obciążają hipoteki ustawowe na rzecz Skarbu Państwa oraz gminy nie wpisane w księdze wieczystej, a suma uzyskana z licytacji przedmiotu hipoteki nie wystarcza na zaspokojenie obu wierzycieli, suma ta podlega proporcjonalnemu podziałowi pomiędzy Skarb Państwa oraz gminę w stosunku, w jakim pozostaje kwota hipoteki ustawowej Skarbu Państwa do kwoty hipoteki ustawowej gminy."}
{"id":"1997_926_39","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. § 1. W toku postępowania podatkowego, na żądanie organu podatkowego, podatnik, płatnik lub inkasent obowiązany jest do wyjawienia nieruchomości oraz przysługujących mu praw majątkowych, które mogą być przedmiotem hipoteki ustawowej, jeżeli z dowodów zgromadzonych w postępowaniu wynika, że zobowiązanie podatkowe może zostać nie wykonane. § 2. Wyjawienia dokonuje się w formie oświadczenia składanego pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Przed odebraniem oświadczenia organ podatkowy jest obowiązany uprzedzić składającego oświadczenie o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. § 3. Minister Finansów może określić, w drodze zarządzenia, wzór formularza oświadczenia, o którym mowa w § 2."}
{"id":"1997_926_4","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. § 1. Obowiązkiem podatkowym jest nieskonkretyzowana powinność poniesienia przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie. § 2. Zakres podmiotowy obowiązku podatkowego, przedmiot opodatkowania, moment powstania obowiązku podatkowego oraz stawki podatkowe określają ustawy podatkowe."}
{"id":"1997_926_40","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. § 1. Organy podatkowe właściwe w sprawach poszczególnych zobowiązań podatkowych, za zgodą właściciela nieruchomości lub prawa wymienionego w art. 34 § 3, wydają nabywającemu, na jego wniosek, zaświadczenie o wysokości nie ujawnionych hipotek ustawowych. § 2. Hipoteka ustawowa powstała po dniu wydania zaświadczenia, a przed dniem przeniesienia własności, obciąża przedmiot hipoteki. § 3. W zaświadczeniu, o którym mowa w § 1, organ podatkowy określa wysokość nie ujawnionych hipotek ustawowych na dzień wydania zaświadczenia."}
{"id":"1997_926_41","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. § 1. Skarbowi Państwa z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2, a także z tytułu zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa przysługuje zastaw skarbowy na: 1) wszystkich będących własnością podatnika rzeczach ruchomych służących do prowadzenia działalności gospodarczej lub wykonywania wolnego zawodu oraz na zbywalnych prawach majątkowych związanych z prowadzoną działalnością, 2) innych niż wymienione w pkt 1 rzeczach ruchomych będących własnością podatnika oraz na nie będących przedmiotem hipoteki zbywalnych prawach majątkowych, jeżeli wartość poszczególnych rzeczy lub praw wynosi co najmniej 10 000 złotych. § 2. Wszczęcie postępowania w sprawie ustanowienia zastawu, o którym mowa w § 1 pkt 2, następuje w przypadku przewidzianym w art. 23 oraz przy ustalaniu wysokości dochodu z nie ujawnionych źródeł przychodu lub nie znajdującego pokrycia w źródłach ujawnionych. § 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do należności przypadających od płatników lub inkasentów."}
{"id":"1997_926_42","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. § 1. Zastaw skarbowy powstaje z dniem wpisu do rejestru zastawów skarbowych. § 2. Zastaw skarbowy wpisany wcześniej ma pierwszeństwo przed zastawem skarbowym wpisanym później. § 3. Zastaw skarbowy jest skuteczny wobec każdorazowego właściciela przedmiotu zastawu i ma pierwszeństwo przed jego wierzycielami osobistymi, z zastrzeżeniem § 4. § 4. W przypadku, gdy rzecz ruchoma lub prawo majątkowe zostały obciążone zastawem ujawnionym w innym rejestrze prowadzonym na podstawie odrębnych ustaw, zastaw wpisany wcześniej ma pierwszeństwo przed zastawem wpisanym później."}
{"id":"1997_926_43","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. § 1. Rejestry zastawów skarbowych prowadzone są przez urzędy skarbowe. § 2. Centralny Rejestr Zastawów Skarbowych prowadzi Minister Finansów."}
{"id":"1997_926_44","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Wpis zastawu skarbowego do rejestru dokonywany jest na podstawie doręczonej decyzji: 1) ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, 2) określającej wysokość zaległości podatkowej, 3) o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta."}
{"id":"1997_926_45","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W przypadku określonym w art. 41 § 2 spisu rzeczy ruchomych oraz praw majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego, dokonuje organ podatkowy. Przepisy art. 39 § 1 i 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_46","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. § 1. Organ prowadzący rejestr, na wniosek zainteresowanego, wydaje wypis z rejestru zastawów skarbowych zawierający informacje o obciążeniu rzeczy lub prawa zastawem skarbowym oraz o wysokości zabezpieczonego zastawem skarbowym zobowiązania podatkowego lub zaległości podatkowej. § 2. Za wydanie wypisu, o którym mowa w § 1, pobiera się opłatę stanowiącą dochód budżetu państwa. § 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór rejestrów, o których mowa w art. 43, oraz sposób prowadzenia tych rejestrów, 2) wysokość opłaty, o której mowa w § 2. Rozdział 4 Terminy płatności"}
{"id":"1997_926_47","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. § 1. Termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. § 2. Jeżeli przepisy prawa podatkowego określają kalendarzowo terminy płatności podatku, zaliczki na podatek lub raty podatku, a decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego nie została doręczona co najmniej na 14 dni przed terminem płatności podatku, pierwszej zaliczki na podatek lub pierwszej raty podatku, obowiązuje termin określony w § 1. § 3. Jeżeli podatnik jest obowiązany sam obliczyć i wpłacić podatek, za termin płatności uważa się ostatni dzień, w którym, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, wpłata powinna nastąpić. § 4. Terminem płatności dla płatników i inkasentów jest ostatni dzień, w którym, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, powinna nastąpić wpłata należności z tytułu podatku. § 5. Minister Finansów może określać, w drodze rozporządzenia, kalendarzowo terminy płatności poszczególnych podatków, zaliczek na podatek lub rat podatku."}
{"id":"1997_926_48","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. § 1. Organ podatkowy, ze względu na ważny interes podatnika, na jego wniosek, może: 1) odroczyć termin płatności podatku, 2) rozłożyć na raty zapłatę podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, 3) odraczać inne terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego, z wyjątkiem terminów określonych w art. 68-71, art. 76 § 1, art. 78 § 1, art. 80 § 1, art. 87 § 3 i 4, art. 88 § 1 i art. 118. § 2. Przepis § 1 pkt 2 stosuje się również do należności przypadających od płatników lub inkasentów, na podstawie decyzji o odpowiedzialności podatkowej. § 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość rzeczową organów podatkowych w sprawach, o których mowa w § 1 i 2."}
{"id":"1997_926_49","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. § 1. W razie wydania decyzji na podstawie art. 48 § 1 pkt 1 lub 2 terminem płatności jest dzień, w którym, zgodnie z decyzją, powinna nastąpić zapłata odroczonego podatku albo poszczególnych rat, na jakie została rozłożona zaległość podatkowa lub podatek. § 2. Jeżeli w terminie określonym w decyzji podatnik nie dokonał zapłaty odroczonego podatku bądź nie zapłacił którejkolwiek z rat, na jakie została rozłożona zaległość podatkowa lub podatek, terminem płatności tej raty lub odroczonego podatku, zaliczki na podatek lub raty podatku, jest termin określony w art. 47 § 1 lub 3. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rozłożonych na raty należności płatników lub inkasentów, wynikających z decyzji o ich odpowiedzialności."}
{"id":"1997_926_5","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego."}
{"id":"1997_926_50","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia, ze względu na interes publiczny, przedłużać terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego, z wyjątkiem terminów określonych w art. 68-71, art. 76 § 1, art. 78 § 1, art. 80 § 1, art. 87 § 3 i 4, art. 88 § 1 i art. 118. Rozdział 5 Zaległość podatkowa"}
{"id":"1997_926_51","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. § 1. Zaległością podatkową jest podatek nie zapłacony w terminie płatności. § 2. Za zaległość podatkową uważa się także nie zapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23 § 4, lub ratę podatku. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków nie wpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta."}
{"id":"1997_926_52","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. § 1. Na równi z zaległością podatkową traktuje się także: 1) nadpłatę, jeżeli w zeznaniu lub w deklaracji, o których mowa w art. 74 § 2, została wykazana nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, a organ podatkowy dokonał jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych, bądź bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, 2) zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, chyba że podatnik wykaże, że nie nastąpiło to z jego winy, 3) wynagrodzenie płatników lub inkasentów pobrane nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej. § 2. Przepisów § 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli zwrot nadpłaty lub zwrot podatku został dokonany w trybie przewidzianym w art. 285. Rozdział 6 Odsetki za zwłokę i opłata prolongacyjna"}
{"id":"1997_926_53","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. § 1. Od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do nadpłat, zwrotu podatku oraz wynagrodzeń, o których mowa w art. 52 § 1. § 3. Odsetki za zwłokę, z zastrzeżeniem § 4, nalicza podatnik, płatnik lub inkasent. § 4. W przypadkach przewidzianych w art. 21 § 3 i 4, art. 28 § 2 oraz art. 30 § 1 odsetki za zwłokę nalicza organ podatkowy, określając ich wysokość na dzień wydania decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej, decyzji o zwrocie wynagrodzenia lub decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika (inkasenta). § 5. W przypadkach, o których mowa w art. 52 § 1, odsetki za zwłokę naliczane są odpowiednio od dnia: 1) zwrotu nadpłaty lub jej zaliczenia na poczet zaległości podatkowych bądź na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, 2) zwrotu podatku, 3) pobrania wynagrodzenia."}
{"id":"1997_926_54","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. § 1. Odsetek za zwłokę nie nalicza się: 1) jeżeli w postępowaniu zabezpieczającym organ podatkowy, przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego lub przed upływem terminu płatności podatku, dokonał zajęcia środków pieniężnych, rzeczy lub praw majątkowych, a następnie, po upływie terminu płatności podatku, środki pieniężne, w tym kwoty uzyskane ze sprzedaży rzeczy lub praw, zostały zaliczone na poczet zaległości podatkowych, 2) za okres od dnia następnego po upływie terminu do przekazania odwołania organowi odwoławczemu do dnia otrzymania odwołania przez ten organ, 3) za okres od następnego dnia po upływie terminu do rozpatrzenia odwołania do dnia doręczenia stronie decyzji organu odwoławczego, 4) w przypadku zawieszenia postępowania z urzędu - od dnia wystąpienia przesłanek powodujących zawieszenie postępowania do dnia doręczenia postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania. § 2. Przepis § 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do przejęcia na poczet zaległości podatkowych zajętych uprzednio rzeczy lub praw majątkowych. § 3. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymienione w § 1 i 2 przypadki, w których odsetki za zwłokę nie są naliczane."}
{"id":"1997_926_55","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. § 1. Odsetki za zwłokę wpłacane są bez wezwania organu podatkowego. § 2. Jeżeli dokonana wpłata nie pokrywa kwoty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, wpłatę tę zalicza się proporcjonalnie na poczet kwoty zaległości podatkowej oraz kwoty odsetek za zwłokę w stosunku, w jakim, w dniu wpłaty, pozostaje kwota zaległości podatkowej do kwoty odsetek za zwłokę."}
{"id":"1997_926_56","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. § 1. Stawka odsetek za zwłokę wynosi 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. § 2. Stawka odsetek za zwłokę ulega obniżeniu lub podwyższeniu w stopniu odpowiadającym obniżeniu lub podwyższeniu podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, poczynając od dnia, w którym stopa ta uległa zmianie. § 3. Minister Finansów ogłasza, w drodze obwieszczenia, stawkę odsetek za zwłokę w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1997_926_57","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. § 1. W razie wydania decyzji na podstawie art. 48 § 1 pkt 1 lub 2, dotyczącej podatków stanowiących dochód budżetu państwa, organ podatkowy ustala opłatę prolongacyjną. § 2. Stawka opłaty prolongacyjnej wynosi 50% ogłaszanej na podstawie art. 56 § 3 stawki odsetek za zwłokę. § 3. Wysokość opłaty prolongacyjnej oblicza się przy zastosowaniu stawki opłaty prolongacyjnej obowiązującej w dniu wydania decyzji, o której mowa w § 1. § 4. Opłata prolongacyjna wpłacana jest w terminach płatności, o których mowa w art. 49 § 1; w razie niedotrzymania terminu płatności przepis art. 49 § 2 stosuje się odpowiednio. § 5. Nie ustala się opłaty prolongacyjnej gdy przyczyną wydania decyzji, o której mowa w § 1, były klęska żywiołowa lub wypadek losowy. § 6. Organ podatkowy może odstąpić od ustalenia opłaty prolongacyjnej, jeżeli wydanie decyzji, o której mowa w § 1, następuje w związku z bankowym postępowaniem ugodowym lub postępowaniem układowym. § 7. Rada gminy może wprowadzić opłatę prolongacyjną - w wysokości nie większej niż określona w § 2 - z tytułu rozłożenia na raty lub odroczenia terminu płatności podatków stanowiących dochód budżetów gmin. Przepisy § 3-5 stosuje się odpowiednio. § 8. Przepisy § 1-4 i 7 stosuje się również do rozłożonych na raty należności płatników lub inkasentów, wynikających z decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej."}
{"id":"1997_926_58","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej. Rozdział 7 Wygaśnięcie zobowiązań podatkowych"}
{"id":"1997_926_59","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. § 1. Zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek: 1) zapłaty podatku, w tym również potrącenia oraz zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych lub bieżących zobowiązań podatkowych, zaniechania poboru podatku, a także umorzenia zaległości podatkowych, 2) pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta, 3) przedawnienia. § 2. Zobowiązanie płatnika lub inkasenta wygasa w całości lub w części wskutek: 1) zapłaty należności wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, 2) przedawnienia."}
{"id":"1997_926_6","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa lub gminy wynikające z ustawy podatkowej."}
{"id":"1997_926_60","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. § 1. Za termin dokonania zapłaty podatku uważa się: 1) przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta, 2) w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika na podstawie polecenia przelewu lub na podstawie zlecenia pokrycia należności wystawionego przez organ podatkowy. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do wpłat dokonywanych przez płatnika lub inkasenta."}
{"id":"1997_926_61","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. § 1. Zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie bankowych rozliczeń bezgotówkowych. § 2. Formę rozliczeń, o której mowa w § 1, stosuje się również do wpłat kwot podatków pobranych przez płatników, jeżeli płatnicy spełniają warunki określone w § 1. § 3. Przepisu § 1 nie stosuje się: 1) do zapłaty podatków nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, 2) gdy zapłata podatku, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, dokonywana jest papierami wartościowymi, znakami skarbowymi akcyzy, znakami opłaty skarbowej lub urzędowymi blankietami wekslowymi, 3) do podatków pobieranych przez płatników lub inkasentów. § 4. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia, dopuścić zapłatę niektórych podatków papierami wartościowymi, określić szczegółowe zasady stosowania tej formy zapłaty oraz terminy dokonania zapłaty w tej formie."}
{"id":"1997_926_62","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. § 1. Jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe z tytułu różnych podatków, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet pokrycia podatku, zaliczki na podatek, raty podatku lub zaległości podatkowej, począwszy od zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności, chyba że podatnik wskaże, na poczet którego zobowiązania dokonuje wpłaty. § 2. W razie rozłożenia podatku lub zaległości podatkowej na raty, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet raty o najwcześniejszym terminie płatności. § 3. Do wpłat zaliczonych na poczet zaległości podatkowej stosuje się art. 55 § 2."}
{"id":"1997_926_63","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. § 1. Podstawy opodatkowania zaokrągla się do pełnych złotych, a kwoty podatków, odsetek za zwłokę oraz opłat prolongacyjnych - do pełnych dziesiątek groszy. § 2. Minister Finansów może, w drodze rozporządzenia, określić: 1) szczegółowe sposoby zaokrąglania podstaw opodatkowania, kwot podatków, odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, 2) odmienne niż określone w § 1 zasady zaokrąglania podstaw opodatkowania oraz kwot podatków z tytułu niektórych zobowiązań podatkowych, 3) szczegółowe zasady i sposoby zaokrąglania kwot wykazywanych w księgach podatkowych, a także w fakturach oraz rachunkach wystawianych przez podatników, 4) przypadki, w których zaokrąglania nie stosuje się."}
{"id":"1997_926_64","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. § 1. Bieżące zobowiązania podatkowe oraz zaległości podatkowe w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa podlegają, na wniosek podatnika, potrąceniu z wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa z tytułu: 1) prawomocnego wyroku sądowego wydanego na podstawie art. 417 lub 419 Kodeksu cywilnego, 2) prawomocnej ugody sądowej zawartej w związku z zaistnieniem okoliczności przewidzianych w art. 417 lub 419 Kodeksu cywilnego, 3) nabycia przez Skarb Państwa nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub wywłaszczenia nieruchomości na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami, 4) odszkodowania za niesłuszne skazanie albo oczywiście niesłuszne aresztowanie lub zatrzymanie, uzyskanego na podstawie art. 487 Kodeksu postępowania karnego, 5) odszkodowania uzyskanego na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz bytu Państwa Polskiego. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do wzajemnych, bezspornych i wymagalnych wierzytelności podatnika wobec państwowych jednostek budżetowych z tytułu robót budowlanych, dostaw lub usług wykonanych przez niego w trybie przepisów o zamówieniach publicznych, pod warunkiem, że potrącenie dokonywane jest przez tego podatnika i z tej wierzytelności. § 3. Potrącenia z tytułów wymienionych w § 1 i 2 można również dokonać z urzędu. § 4. Na wniosek podatnika wierzytelności z tytułów wymienionych w § 1 i 2 mogą być również zaliczane na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. § 5. Potrącenie następuje: 1) z dniem złożenia wniosku - w przypadkach przewidzianych w § 1, 2) z dniem wydania przez organ podatkowy postanowienia - w przypadku przewidzianym w § 3. § 6. Odmowa potrącenia następuje w drodze decyzji."}
{"id":"1997_926_65","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. § 1. Uprawnienie, o którym mowa w art. 64 § 1, przysługuje również podatnikom w stosunku do gminy z tytułu: 1) prawomocnego wyroku sądowego wydanego na podstawie art. 420{1} Kodeksu cywilnego, 2) prawomocnej ugody sądowej zawartej w związku z zaistnieniem okoliczności przewidzianych w art. 420{1} Kodeksu cywilnego, 3) nabycia przez gminę nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub wywłaszczenia nieruchomości na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami. § 2. Przepisy art. 64 § 2-6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_926_66","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. § 1. Szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz: 1) Skarbu Państwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa, 2) gminy - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody gminy. § 2. Przeniesienie własności, o którym mowa w § 1 pkt 1, następuje na wniosek podatnika, na podstawie umowy zawartej, za zgodą właściwego urzędu skarbowego, pomiędzy rejonowym organem rządowej administracji ogólnej a podatnikiem, a w przypadku przewidzianym w § 1 pkt 2 - na podstawie umowy zawartej pomiędzy zarządem gminy a podatnikiem. § 3. Umowa oraz wyrażenie zgody, o których mowa w § 2, wymagają formy pisemnej. § 4. W przypadkach wymienionych w § 1 za termin wygaśnięcia zobowiązania podatkowego uważa się dzień przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych."}
{"id":"1997_926_67","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. § 1. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym organ podatkowy, na wniosek podatnika, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe lub odsetki za zwłokę. § 2. Umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub w takiej części, w jakiej została umorzona zaległość podatkowa. § 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość rzeczową organów podatkowych w sprawach umarzania zaległości podatkowych oraz odsetek za zwłokę. § 4. Minister Finansów, w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników, może, w drodze rozporządzenia, umarzać zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa lub odsetki za zwłokę przypadające od tych zaległości. Rozdział 8 Przedawnienie"}
{"id":"1997_926_68","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. § 1. Zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. § 2. Jeżeli podatnik: 1) nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego, 2) w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1, nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. § 3. Przepis § 2 stosuje się również do opodatkowania dochodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzącego ze źródeł nie ujawnionych. § 4. W przypadku, o którym mowa w § 3, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od końca roku, w którym upłynął termin do złożenia zeznania rocznego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych. § 5. Bieg terminu przedawnienia zawiesza się, jeżeli wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zawieszenie biegu terminu przedawnienia trwa do dnia, w którym decyzja innego organu stała się ostateczna lub orzeczenie sądu uprawomocniło się, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy."}
{"id":"1997_926_69","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. § 1. W razie niedopełnienia przez podatnika warunków uprawniających do skorzystania z uzyskanej ulgi podatkowej, prawo do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe powstaje w dniu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące utratę prawa do ulgi. § 2. Termin do wydania decyzji, o której mowa w § 1, wynosi 3 lata od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące utratę prawa do ulgi podatkowej, a jeżeli podatnik nie zgłosił organowi podatkowemu utraty prawa do ulgi - 5 lat. § 3. Ustalenie wysokości zobowiązania podatkowego następuje na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu powstania obowiązku podatkowego oraz istniejącego w tym dniu stanu faktycznego. § 4. Jeżeli, zgodnie z odrębnymi przepisami, zobowiązanie podatkowe ustalane jest na rok kalendarzowy lub na inny okres, decyzja, o której mowa w § 1, wydawana jest na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu nabycia prawa do ulgi."}
{"id":"1997_926_7","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. § 1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. § 2. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1."}
{"id":"1997_926_70","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. § 1. Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. § 2. Bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu: 1) od dnia wydania decyzji, o których mowa w art. 48 § 1 pkt 1 i 2, do dnia terminu płatności odroczonego podatku, ostatniej raty podatku lub ostatniej raty zaległości podatkowej, 2) od dnia nabycia prawa do ulgi podatkowej do dnia wygaśnięcia tego uprawnienia. § 3. Bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany wskutek pierwszej czynności egzekucyjnej, o której podatnik został powiadomiony. § 4. Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne. § 5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu terminu przedawnienia. § 6. Nie ulegają przedawnieniu zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką, jednakże po upływie terminu przedawnienia zaległość podatkowa może być egzekwowana tylko z przedmiotu hipoteki."}
{"id":"1997_926_71","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Przepisy art. 70 stosuje się odpowiednio do należności płatników lub inkasentów z tytułu nie pobranych albo nie wpłaconych podatków. Rozdział 9 Nadpłata"}
{"id":"1997_926_72","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. § 1. Za nadpłatę uważa się: 1) kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, 2) kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej, 3) świadczenie płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 1, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej. § 2. W przypadku, gdy organ podatkowy uchyli decyzję określającą wysokość zaległości podatkowej lub decyzję, o której mowa w art. 30 § 1, bądź stwierdzi nieważność takich decyzji, a następnie, w terminie przewidzianym w art. 76 § 1 pkt 3, zostanie wydana decyzja w tej samej sprawie, nadpłatę stanowi różnica pomiędzy podatkiem wpłaconym a podatkiem wynikającym z tej decyzji."}
{"id":"1997_926_73","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. § 1. Wysokość nadpłaty określana jest przez organ podatkowy, a w przypadkach wymienionych w art. 74 § 2 - przez podatnika. § 2. Jeżeli nadpłata powstała w wyniku prawomocnego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, a podatnik, którego zobowiązanie podatkowe powstało w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1: 1) złożył jedną z deklaracji, o których mowa w art. 74 § 2, lub inną deklarację, z której wynika wysokość zobowiązania podatkowego - wysokość nadpłaty określa podatnik we wniosku o jej zwrot, składając równocześnie skorygowaną deklarację, 2) został rozliczony przez płatnika - wysokość nadpłaty określa podatnik we wniosku o jej zwrot, składając równocześnie zeznanie, o którym mowa w art. 74 § 2 pkt 1, 3) nie był obowiązany do składania deklaracji - wysokość nadpłaty określa podatnik we wniosku o jej zwrot."}
{"id":"1997_926_74","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. § 1. Nadpłata powstaje z dniem: 1) zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej, 2) pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej, 3) zapłaty przez płatnika lub inkasenta należności wynikającej z decyzji o odpowiedzialności płatnika (inkasenta), jeżeli świadczenie to było nienależne lub zostało określone w wysokości większej od należnej. § 2. Jeżeli, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, podatnik jest obowiązany do wpłacania zaliczek na podatek, a także gdy zaliczki na podatek są pobierane przez płatnika, nadpłata powstaje z dniem złożenia: 1) zeznania rocznego - dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, 2) zeznania wstępnego - dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych, 3) deklaracji podatku akcyzowego - dla podatników podatku akcyzowego."}
{"id":"1997_926_75","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. § 1. Nadpłaty podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. § 2. Nadpłatę wynikającą z zaliczek na podatek zwraca się po zakończeniu okresu, za który rozlicza się podatek; jeżeli jednak nadpłata wynika z decyzji wydanej na podstawie art. 79 § 1, zwrot nadpłaty następuje w terminie określonym w art. 76 § 1 pkt 1 lit. e. § 3. Organ podatkowy może, na wniosek podatnika, dokonać wcześniejszego zwrotu nadpłaty, jeżeli jest to uzasadnione szczególnymi okolicznościami."}
{"id":"1997_926_76","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. § 1. Nadpłata podlega zwrotowi w terminie: 1) 30 dni od dnia wydania decyzji o: a) zmianie decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego lub określającej wysokość zaległości podatkowej, b) zmianie decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, c) uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego lub określającej wysokość zaległości podatkowej, d) uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, e) stwierdzeniu nadpłaty, 2) 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 73 § 2, 3) 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania lub deklaracji, o których mowa w art. 74 § 2. § 2. Zwrot nadpłaty następuje na rachunek bankowy podatnika, płatnika lub inkasenta. § 3. Na wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta nie obowiązanych do posiadania rachunku bankowego zwrot nadpłaty następuje w gotówce."}
{"id":"1997_926_77","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. § 1. Nadpłaty podlegają oprocentowaniu w wysokości równej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych. § 2. Oprocentowanie przysługuje: 1) w przypadkach przewidzianych w art. 76 § 1 pkt 1 lit. a-d - od dnia powstania nadpłaty, 2) w przypadku przewidzianym w art. 76 § 1 pkt 1 lit. e - od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty: a) jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie miesiąca od dnia wydania decyzji o stwierdzeniu nadpłaty, b) jeżeli decyzja w sprawie stwierdzenia nadpłaty nie została wydana w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, 3) w przypadku przewidzianym w art. 76 § 1 pkt 3 - od dnia powstania nadpłaty, jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania lub deklaracji, o których mowa w art. 71 § 2, do dnia zwrotu nadpłaty lub do dnia złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych. § 3. W przypadku przewidzianym w art. 76 § 1 pkt 2 oprocentowanie przysługuje za okres: 1) od dnia powstania nadpłaty do dnia jej zwrotu - pod warunkiem złożenia przez podatnika wniosku o zwrot nadpłaty w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia przez Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o utracie mocy obowiązującej w całości lub w części aktu normatywnego lub dnia, w którym uchylono lub zmieniono w całości lub w części ten akt, 2) od dnia powstania nadpłaty do trzydziestego dnia od dnia ogłoszenia przez Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o utracie mocy obowiązującej w całości lub w części aktu normatywnego lub dnia, w którym uchylono lub zmieniono w całości lub w części ten akt - jeżeli wniosek, o którym mowa w pkt 1, został złożony po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia przez Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o utracie mocy obowiązującej w całości lub w części aktu normatywnego lub dnia, w którym uchylono lub zmieniono w całości lub w części ten akt. § 4. Za dzień zwrotu nadpłaty uważa się dzień: 1) obciążenia rachunku bankowego organu podatkowego na podstawie polecenia przelewu, 2) wypłacenia kwoty nadpłaty przez organ podatkowy lub postawienia nadpłaty do dyspozycji podatnika."}
{"id":"1997_926_78","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. § 1. Prawo do zwrotu nadpłaty wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin określony w art. 76 § 1. § 2. Po upływie terminu określonego w § 1 wygasa również prawo do żądania zaliczenia nadpłaty na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych. § 3. Złożenie wniosku o zwrot nadpłaty lub o zaliczenie nadpłaty na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych przerywa bieg terminu do zwrotu nadpłaty. Rozdział 10 Stwierdzenie nadpłaty"}
{"id":"1997_926_79","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. § 1. Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć żądanie stwierdzenia nadpłaty podatku. § 2. Uprawnienie określone w § 1 przysługuje również: 1) podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli: a) w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 74 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne bądź w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali kwotę nadpłaty w wysokości mniejszej od należnej, b) w deklaracjach innych niż wymienione w art. 74 § 2 pkt 3 wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali kwotę podatku przypadającego do zwrotu w wysokości mniejszej od należnej, c) nie będąc obowiązanymi do składania zeznań (deklaracji), dokonali wpłaty podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej, 2) płatnikom lub inkasentom, jeżeli w składanych przez nich deklaracjach wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od pobranego. § 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach, o których mowa w § 1."}
{"id":"1997_926_8","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu."}
{"id":"1997_926_80","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. § 1. Prawo do żądania stwierdzenia nadpłaty wygasa: 1) w przypadkach, o których mowa w art. 79 § 1, po upływie 5 lat od dnia: a) pobrania przez płatnika podatku nienależnie lub w wysokości większej od należnej, b) złożenia zeznania, o którym mowa w art. 74 § 2 pkt 1, c) uprawomocnienia się decyzji o uchyleniu lub zmianie decyzji, na podstawie której płatnik dokonał obliczenia podatku, 2) w przypadkach, o których mowa w art. 79 § 2 pkt 1 lit. a i b - po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji), w którym wykazano zobowiązanie podatkowe w wysokości większej od należnej albo kwotę nadpłaty lub podatku przypadających do zwrotu w wysokości mniejszej od należnej, 3) w przypadku, o którym mowa w art. 79 § 2 pkt 1 lit. c - po upływie 5 lat od dnia, w którym dokonano wpłaty podatku, 4) w przypadku, o którym mowa w art. 79 § 2 pkt 2 - po upływie 5 lat od dnia złożenia deklaracji, w której wykazano pobrany podatek w wysokości większej od należnej. § 2. Przepisów art. 79 § 2 pkt 1 lit. b oraz § 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli ustawy podatkowe przewidują odmienny tryb zwrotu podatku."}
{"id":"1997_926_81","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. § 1. Podatnicy, których zobowiązanie podatkowe powstało w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, korygują uprzednio złożoną deklarację w razie: 1) złożenia wniosku o zwrot nadpłaty w trybie przewidzianym w art. 73 § 2, 2) wydania przez organ podatkowy decyzji na podstawie art. 79 § 1 lub 2. § 2. Uprawnienie do skorygowania deklaracji przysługuje również: 1) podatnikom, którzy w złożonej deklaracji wykazali zobowiązanie podatkowe w wysokości mniejszej od należnej albo kwotę nadpłaty w wysokości większej od należnej, 2) płatnikom lub inkasentom - w przypadkach określonych w art. 79 § 2 pkt 2. § 3. W przypadku skorygowania deklaracji organ podatkowy nie stosuje kar przewidzianych w ustawie karnej skarbowej. § 4. Uprawnienie, o którym mowa w § 2: 1) ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie zobowiązań podatkowych, których dotyczy postępowanie lub kontrola. 2) przysługuje nadal - w zakresie, w jakim organ podatkowy w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej nie stwierdził naruszenia prawa lub nie wydał decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej. § 5. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) tryb i szczegółowe zasady korygowania deklaracji w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych, 2) inne przypadki uprawniające podatnika do: a) skorygowania uprzednio złożonej deklaracji, b) złożenia deklaracji, jeśli jej nie złożył, mimo że był do tego obowiązany. Rozdział 11 Informacje podatkowe"}
{"id":"1997_926_82","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. § 1. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub wykonujące wolny zawód są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji: 1) na pisemne żądanie organu podatkowego - o zdarzeniach wynikających ze stosunków cywilnoprawnych albo z prawa pracy, mogących mieć wpływ na powstanie obowiązku podatkowego lub wysokość zobowiązania podatkowego osób lub jednostek, z którymi zawarto umowę, 2) bez wezwania przez organ podatkowy - o umowach zawartych z osobami zagranicznymi. § 2. Banki, na pisemne żądanie urzędów skarbowych, obowiązane są do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących numerów rachunków bankowych podmiotów, o których mowa w § 1, oraz przekazywania danych umożliwiających identyfikację posiadaczy tych rachunków. § 3. Banki oraz inne instytucje finansowe, na pisemne żądanie Ministra Finansów oraz jego upoważnionego przedstawiciela, są obowiązane do udzielenia informacji w razie wystąpienia władz podatkowych państw obcych - w zakresie i na zasadach wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. § 4. Żądanie, o którym mowa w § 3, oznacza się klauzulą: \"Tajemnica skarbowa\", a jego przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. § 5. Organ podatkowy określa zakres żądanych informacji, o których mowa w § 1 i 2, oraz termin ich przekazania. § 6. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) przypadki oraz zakres informacji, o których mowa w § 1 pkt 2, a także szczegółowe zasady, termin i tryb ich sporządzania i przekazywania, 2) organy administracji rządowej lub samorządowej obowiązane do przekazywania informacji podatkowych bez wezwania przez organ podatkowy, zakres tych informacji, a także tryb ich sporządzania oraz terminy przekazywania."}
{"id":"1997_926_83","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Minister Finansów, w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w art. 82 § 1, przez organy lub jednostki podległe tym ministrom."}
{"id":"1997_926_84","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. § 1. Sądy, komornicy sądowi oraz notariusze są obowiązani sporządzać i przekazywać właściwym organom podatkowym informacje wynikające ze zdarzeń prawnych, które mogą spowodować powstanie zobowiązania podatkowego. § 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje informacji, ich zakres, terminy oraz sposób przekazywania informacji przez sądy, komorników sądowych i notariuszy."}
{"id":"1997_926_85","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) grupy podmiotów obowiązanych do: a) składania zeznań, wykazów, informacji lub deklaracji oraz ustalać zakres danych zawartych w tych dokumentach, a także terminy ich składania i rodzaje dokumentów, które powinny być do nich dołączone, b) prowadzenia ksiąg lub ewidencji oraz określać rodzaje i sposoby prowadzenia tych dokumentów, szczegółowe warunki, jakim powinny one odpowiadać, aby stanowiły dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, 2) szczegółowy zakres obowiązków związanych z prowadzeniem ksiąg lub ewidencji."}
{"id":"1997_926_86","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 86. § 1. Podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym księgi były prowadzone. § 2. Przepis § 1 nie dotyczy podatników, którzy zgodnie z odrębnymi przepisami są obowiązani do złożenia ksiąg podatkowych wraz z zeznaniem podatkowym. Rozdział 12 Rachunki"}
{"id":"1997_926_87","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 87. § 1. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub wykonujący wolny zawód obowiązani są - na żądanie kupującego lub usługobiorcy - wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. § 2. Przepis § 1 nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej hodowli, nie przerobione sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy lub hodowli. § 3. Podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania. § 4. Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. § 5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, oraz wymogi, którym rachunki powinny odpowiadać."}
{"id":"1997_926_88","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 88. § 1. Podatnicy wystawiający rachunki są obowiązani kolejno je numerować i przechowywać kopie tych rachunków w kolejności ich wystawienia przez 5 lat kalendarzowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do podatników obowiązanych do żądania rachunków."}
{"id":"1997_926_89","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) grupy podatników, zwolnionych z obowiązku wystawiania rachunków, o których mowa w art. 87 § 1, 2) przypadki, w których podatnicy są obowiązani do: a) dokumentowania rachunkami nabycia towarów lub usług, b) prowadzenia ewidencji rachunków dokumentujących nabycie towarów lub usług, 3) dodatkowe obowiązki ewidencyjne związane z nabyciem niektórych towarów lub usług przez podatników nie obowiązanych do prowadzenia ksiąg."}
{"id":"1997_926_9","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu."}
{"id":"1997_926_90","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Podatnicy, na których, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 89 pkt 2 lit. a, nałożono obowiązek dokumentowania rachunkami nabycia towarów lub usług, składają żądanie wystawienia rachunku nie później niż w dniu zawarcia umowy. Przepis art. 87 § 3 stosuje się odpowiednio. Rozdział 13 Odpowiedzialność solidarna"}
{"id":"1997_926_91","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Do odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania podatkowe stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dla zobowiązań cywilnoprawnych."}
{"id":"1997_926_92","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 92. § 1. Jeżeli, zgodnie z ustawami podatkowymi, podatnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe, a zobowiązania te powstają w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2, odpowiedzialnymi solidarnie są podatnicy, którym doręczono decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do zobowiązań podatkowych pobieranych w formie łącznego zobowiązania pieniężnego. W tym przypadku zasady odpowiedzialności solidarnej stosuje się z chwilą doręczenia decyzji (nakazu płatniczego) osobie, na którą, zgodnie z odrębnymi przepisami, wystawia się decyzję (nakaz płatniczy). Rozdział 14 Prawa i obowiązki następców prawnych"}
{"id":"1997_926_93","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 93. § 1. Jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, osoba prawna powstała w wyniku: 1) przekształcenia innej osoby prawnej, 2) połączenia się osób prawnych - wstępuje we wszelkie, przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształconej osoby prawnej albo każdej z łączących się osób prawnych. § 2. Jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, spółka nie mająca osobowości prawnej powstała w wyniku przekształcenia: 1) spółki cywilnej w spółkę jawną, 2) spółki jawnej w spółkę komandytową, 3) przedsiębiorstwa kupca jednoosobowego w spółkę jawną, 4) przedsiębiorstwa podmiotu gospodarczego w spółkę komandytową - wstępuje we wszelkie, przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształconego podmiotu. § 3. Jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, w przewidziane przepisami prawa podatkowego uprawnienia osoby prawnej wykreślonej z właściwego rejestru na skutek jej podziału: 1) wstępują osoby prawne powstałe w wyniku podziału - w zakresie uprawnień majątkowych, 2) wstępuje wskazana w akcie o podziale jedna z nowo utworzonych osób prawnych - w zakresie uprawnień niemajątkowych. § 4. Przepisy § 1-3 stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji administracyjnych wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego."}
{"id":"1997_926_94","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Przepisy art. 93 § 1 i 4, z zastrzeżeniem art. 95, stosuje się również do nabywców przedsiębiorstw państwowych oraz do spółek, które na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nabyły lub przejęły te przedsiębiorstwa."}
{"id":"1997_926_95","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 95. § 1. Odpowiedzialność nabywców lub spółek, o których mowa w art. 94, z tytułu: 1) odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych zlikwidowanego przedsiębiorstwa, 2) oprocentowania przypadających do zwrotu zaliczek naliczonego podatku od towarów i usług - ograniczona jest do odsetek (oprocentowania) naliczonych do dnia wykreślenia przedsiębiorstwa z rejestru przedsiębiorstw państwowych. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do odpowiedzialności Skarbu Państwa lub gminy z tytułu oprocentowania nadpłat oraz oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług."}
{"id":"1997_926_96","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 96. Odsetki za zwłokę oraz oprocentowanie, o których mowa w art. 95, naliczane są nadal: 1) po upływie 14 dni od dnia doręczenia spółce decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej lub wydania decyzji w sprawie zwrotu zaliczek naliczonego podatku od towarów i usług, 2) począwszy od dnia otrzymania przez organ podatkowy wniosku o zwrot nadpłaty lub o zwrot różnicy podatku od towarów i usług."}
{"id":"1997_926_97","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 97. § 1. Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. § 2. Jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek."}
{"id":"1997_926_98","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 98. § 1. Do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe. § 2. Spadkobiercy ponoszą również odpowiedzialność za: 1) pobrane, a nie wpłacone podatki z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika lub inkasenta, 2) odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy, 3) nie zwrócone przez spadkodawcę zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz ich oprocentowanie, 4) opłatę prolongacyjną, 5) koszty postępowania egzekucyjnego. § 3. Na wniosek osoby, która uprawdopodobni, że może być spadkobiercą, organ podatkowy wydaje zaświadczenie o wysokości znanych temu organowi, wymienionych w § 1 i 2, zobowiązań spadkodawcy."}
{"id":"1997_926_99","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Bieg terminów przewidzianych w art. 70, 71, 76 § 1 oraz art. 78 § 1 ulega zawieszeniu od dnia śmierci spadkodawcy do dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym upłynęły 2 lata od śmierci spadkodawcy."}
{"id":"1997_932_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o świadku koronnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 wyrazy \"może wyłączyć\" zastępuje się wyrazem \"wyłącza\"; 2) w art. 14: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jak również mogą uzyskać inną formę pomocy, a zwłaszcza przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego usuwającego charakterystyczne elementy wyglądu lub operacji plastycznej.\", b) w ust. 2 po wyrazie \"finansowa\" dodaje się wyrazy \" , w szczególności\"; 3) w art. 16 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1. Objęcie osoby pełnoletniej ochroną lub pomocą, o których mowa w art. 14, uzależnia się od złożenia prokuratorowi przez tę osobę pisemnego zobowiązania do:\"; 4) w art. 18: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organem właściwym do wykonywania postanowień, o których mowa w art. 16 ust. 2 i art. 17 ust. 1 i 2, jest Komendant Główny Policji, z wyjątkiem ochrony osobistej osób odbywających karę pozbawienia wolności lub tymczasowo aresztowanych, przebywających w zakładach karnych lub aresztach śledczych.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Organem właściwym do wykonywania postanowień, o których mowa w art. 16 ust. 2 i art. 17 ust. 1 i 2, w zakresie ochrony osobistej osób odbywających karę pozbawienia wolności lub tymczasowo aresztowanych, przebywających w zakładach karnych lub aresztach śledczych, jest Dyrektor Generalny Służby Więziennej.\"; 5) dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Funkcjonariusze Policji w ramach wykonywanej ochrony mogą wprowadzać, także w drodze czynności operacyjno-rozpoznaw-czych, współdziałając z funkcjonariuszami organów właściwych w sprawach bezpieczeństwa państwa lub ochrony granicy państwowej, dane, o których mowa w art. 14 ust. 1, do systemów informatycznych oraz kartotek, skorowidzów, ksiąg, wykazów i innych zbiorów ewidencyjnych organów państwowych oraz jednostek samorządu terytorialnego, innych państwowych lub komunalnych jednostek organizacyjnych oraz podmiotów niepaństwowych, realizujących zadania publiczne. 2. Podmioty wymienione w ust. 1 są obowiązane do udzielania pomocy funkcjonariuszom Policji oraz współdziałającym z nimi funkcjonariuszom organów właściwych w sprawach bezpieczeństwa państwa lub ochrony granicy państwowej przy wykonywaniu zadań, o których mowa w przywołanym przepisie.\"; 6) w art. 20 wyrazy \"w razie potrzeby\" zastępuje się wyrazami \"w razie stwierdzenia takiej potrzeby\"; 7) w art. 27 wyrazy \"na okres 3 lat\" zastępuje się wyrazami \"i obowiązuje do dnia 1 września 2006 r.\"."}
{"id":"1997_932_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o świadku koronnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_933_10","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 10. Towarzystwo i depozytariusz działają niezależnie i w interesie uczestników funduszu inwestycyjnego. Rozdział 2 Tworzenie funduszy inwestycyjnych"}
{"id":"1997_933_100","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 100. 1. Czynności prawne dokonane z naruszeniem ograniczeń, o których mowa w art. 98 ust. 1-3 i ust. 5, są ważne. 2. Jeżeli fundusz inwestycyjny zamknięty przekroczy ograniczenia określone w przepisach wymienionych w ust. 1, jest obowiązany do dostosowania, w ciągu sześciu miesięcy, stanu swoich aktywów do wymagań określonych w tych przepisach, uwzględniając należycie interes uczestników funduszu."}
{"id":"1997_933_101","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 101. 1. W funduszu inwestycyjnym zamkniętym działa rada inwestorów jako organ kontrolny. 2. Do rady, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 85 i 86."}
{"id":"1997_933_102","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 102. Minister Finansów, w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji, może określić, w drodze rozporządzenia, jaką część aktywów funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą stanowić papiery wartościowe i wierzytelności objęte lub nabyte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 8 Fundusze inwestycyjne mieszane"}
{"id":"1997_933_103","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 103. Fundusz inwestycyjny mieszany emituje certyfikaty inwestycyjne i dokonuje ich wykupienia na żądanie uczestnika funduszu. Z chwilą wykupienia przez fundusz certyfikaty inwestycyjne są umarzane z mocy prawa."}
{"id":"1997_933_104","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 104. 1. Certyfikaty inwestycyjne są wykupywane przez fundusz z częstotliwością określoną w statucie, nie rzadziej jednak niż raz w roku. 2. Statut funduszu inwestycyjnego mieszanego określi terminy i sposób dokonywania ogłoszeń o wykupie certyfikatów inwestycyjnych."}
{"id":"1997_933_105","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 105. Do certyfikatów inwestycyjnych emitowanych przez fundusz inwestycyjny mieszany stosuje się przepis art. 89."}
{"id":"1997_933_106","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 106. Fundusz inwestycyjny mieszany nie może nabywać certyfikatów inwestycyjnych, które wyemitował. Wyjątek stanowi wykupienie certyfikatów inwestycyjnych na żądanie uczestnika."}
{"id":"1997_933_107","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 107. 1. Do emisji certyfikatów inwestycyjnych stosuje się przepisy art. 91, 96 i 97. 2. Do dopuszczenia certyfikatów inwestycyjnych do publicznego obrotu i do obrotu tymi certyfikatami stosuje się przepisy o publicznym obrocie papierami wartościowymi, o ile ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_933_108","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 108. Fundusz inwestycyjny mieszany dokonuje wyceny swoich aktywów i ustala wartość aktywów netto przypadającą na certyfikat inwestycyjny: 1) z częstotliwością określoną w statucie, nie rzadziej jednak niż raz na trzy miesiące, 2) na siedem dni przed rozpoczęciem przyjmowania wpłat na certyfikaty kolejnej emisji, 3) na siedem dni przed dniem wykupywania certyfikatów, 4) w dniu zbywania certyfikatów, 5) w dniu wykupywania certyfikatów."}
{"id":"1997_933_109","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 109. 1. Cena emisyjna certyfikatów inwestycyjnych drugiej i następnych emisji jest równa wartości aktywów netto funduszu przypadającej na certyfikat inwestycyjny, według wyceny aktywów z dnia zbywania certyfikatów. Cena certyfikatu może być powiększona o opłatę, o której mowa w art. 26 ust. 4. 2. Cena wykupu certyfikatów inwestycyjnych jest równa wartości aktywów netto funduszu, przypadającej na certyfikat inwestycyjny, według wyceny aktywów z dnia wykupienia. Cena ta może być pomniejszona o opłatę, o której mowa w art. 26 ust. 4."}
{"id":"1997_933_11","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 11. 1. Fundusz inwestycyjny może być utworzony wyłącznie przez towarzystwo, po uzyskaniu zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, zwanej dalej \"Komisją\". 2. Towarzystwo może utworzyć więcej niż jeden fundusz. 3. Fundusz inwestycyjny może być utworzony jako: 1) fundusz otwarty, 2) specjalistyczny fundusz otwarty, 3) fundusz zamknięty, 4) fundusz mieszany. 4. Jedynie fundusze inwestycyjne utworzone zgodnie z ustawą mają prawo i obowiązek umieszczania w nazwie oznaczenia \"fundusz inwestycyjny\". 5. Fundusz inwestycyjny ma również obowiązek umieszczenia w nazwie oznaczenia rodzaju funduszu, zgodnie z ust. 3."}
{"id":"1997_933_110","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 110. 1. Fundusz inwestycyjny mieszany prowadzi rejestr certyfikatów inwestycyjnych. 2. Rejestr certyfikatów inwestycyjnych zawiera w szczególności: 1) datę każdej emisji, liczbę oferowanych certyfikatów oraz wartość emisji, 2) liczbę certyfikatów każdej emisji zbytych uczestnikom funduszu, cenę certyfikatu oraz łączną wartość wpłat za certyfikaty danej emisji, 3) datę emisji i liczbę certyfikatów umorzonych z mocy prawa w wyniku ich wykupienia przez fundusz."}
{"id":"1997_933_111","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 111. 1. Osobom, które dokonały wpłaty na certyfikaty inwestycyjne, fundusz jest zobowiązany zbyć certyfikaty według ceny ustalonej zgodnie z art. 109 ust. 1, na warunkach i w sposób określony w statucie funduszu i prospekcie emisyjnym. 2. Zbycie, o którym mowa w ust. 1, następuje w chwili wpisania certyfikatów inwestycyjnych objętych przez uczestnika na jego rachunek papierów wartościowych. 3. Statut funduszu może określać minimalną kwotę, za jaką jednorazowo można nabyć certyfikaty inwestycyjne."}
{"id":"1997_933_112","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 112. 1. Od uczestników, którzy zażądali wykupienia certyfikatów inwestycyjnych, fundusz jest obowiązany wykupić te certyfikaty po cenie ustalonej zgodnie z art. 109 ust. 2. 2. Wykupienie certyfikatu inwestycyjnego następuje w chwili wykreślenia certyfikatu z rachunku papierów wartościowych uczestnika. 3. Fundusz niezwłocznie dokonuje wypłaty kwoty, o której mowa w ust. 1, w sposób określony w statucie funduszu."}
{"id":"1997_933_113","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 113. 1. Fundusz inwestycyjny mieszany może lokować aktywa w: 1) papiery wartościowe, z wyjątkiem wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 2) wierzytelności pieniężne o terminie wymagalności nie dłuższym niż rok, 3) udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, 4) waluty - pod warunkiem że są one zbywalne i ich wartość może być ustalona nie rzadziej niż w każdym dniu wyceny aktywów funduszu. 2. Lokowanie w papiery wartościowe lub wierzytelności w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska lub państwo należące do OECD wymaga uzyskania zezwolenia Komisji na dokonywanie lokat. Nie uchybia to przepisom Prawa dewizowego."}
{"id":"1997_933_114","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 114. 1. Fundusz inwestycyjny mieszany może dokonywać lokat, o których mowa w art. 113 ust. 1, pod warunkiem że nie więcej niż 5% wartości jego aktywów będą stanowiły: 1) papiery wartościowe wyemitowane przez jeden podmiot, wierzytelności wobec tego podmiotu lub udziały w tym podmiocie, 2) waluta jednego państwa. 2. Jeżeli statut funduszu tak stanowi, fundusz inwestycyjny mieszany może lokować do 10% wartości swoich aktywów w papiery wartościowe i prawa, o których mowa w ust. 1 pkt 1, albo w waluty jednego państwa. Łączna wartość takich lokat nie może przekroczyć 40% wartości aktywów funduszu."}
{"id":"1997_933_115","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 115. 1. Do lokat w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski nie stosuje się ograniczeń, o których mowa w art. 114. 2. Ograniczeń, o których mowa w art. 114, nie stosuje się również do lokat w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez państwa należące do OECD albo międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD, o ile Komisja na to zezwoli. Nie uchybia to przepisom Prawa dewizowego. 3. Jeżeli lokaty, o których mowa w ust. 1 lub 2, nie spełniają warunków określonych w art. 114, powinny być dokonywane w papiery wartościowe co najmniej sześciu różnych emisji, z tym że wartość lokaty w papiery żadnej z tych emisji nie może przewyższać 30% wartości aktywów funduszu. 4. Lokaty, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonywane w papiery wartościowe jednego emitenta lub gwarantowane przez jeden podmiot, nie mogą przewyższać 35% wartości aktywów funduszu, chyba że statut funduszu na to zezwala i wskazuje tego emitenta lub gwaranta."}
{"id":"1997_933_116","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 116. 1. Fundusz inwestycyjny mieszany może nabywać jednostki uczestnictwa w innych funduszach inwestycyjnych lub tytuły uczestnictwa emitowane przez instytucje wspólnego inwestowania, mające siedzibę za granicą. 2. Jeżeli fundusz inwestycyjny mieszany jest jednym z wielu funduszy zarządzanych przez jedno towarzystwo, może on nabywać jednostki uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo, gdy możliwość nabywania jednostek uczestnictwa w takich funduszach jest w sposób wyraźny określona w statucie funduszu. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, towarzystwo nie może pobierać wynagrodzenia ani obciążać funduszu kosztami związanymi z lokowaniem aktywów funduszu w jednostki uczestnictwa tych funduszy."}
{"id":"1997_933_117","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 117. 1. Czynności prawne dokonane z naruszeniem ograniczeń określonych w art. 114 i w art. 115 ust. 3 lub ust. 4 są ważne. 2. Jeżeli fundusz inwestycyjny mieszany przekroczy ograniczenia określone w przepisach wymienionych w ust. 1, jest obowiązany do dostosowania w ciągu sześciu miesięcy stanu swoich aktywów do wymagań określonych w ustawie, uwzględniając należycie interes uczestników funduszu."}
{"id":"1997_933_118","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 118. Do funduszu inwestycyjnego mieszanego przepisy art. 77 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_933_119","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 119. Fundusz inwestycyjny mieszany może zaciągać, wyłącznie w bankach, pożyczki i kredyty o łącznej wysokości nie przekraczającej 30% wartości aktywów funduszu w chwili ich zaciągania."}
{"id":"1997_933_12","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 12. 1. Do utworzenia funduszu inwestycyjnego jest niezbędne: 1) nadanie funduszowi statutu przez towarzystwo, 2) zawarcie przez towarzystwo z depozytariuszem umowy o przechowywanie aktywów funduszu, 3) wydanie zezwolenia przez Komisję, 4) zebranie wpłat do funduszu w wysokości określonej w jego statucie, 5) wpisanie funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych. 2. Łączna wysokość wpłat, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie może być niższa niż 4 000 000 zł. 3. Wpłaty do funduszu są zbierane w drodze zapisów. 4. Towarzystwo, tworząc fundusz inwestycyjny otwarty, może przeprowadzić zapisy, o których mowa w ust. 3, poprzez dokonanie wpłat przez towarzystwo lub jego akcjonariuszy. 5. Fundusz inwestycyjny nabywa osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru funduszy inwestycyjnych. Z tą chwilą towarzystwo staje się organem funduszu."}
{"id":"1997_933_120","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 120. 1. Jeżeli statut funduszu inwestycyjnego mieszanego tak stanowi, fundusz może dokonywać lokat w papiery wartościowe wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, inne prawa pochodne od praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcje terminowe, przy uwzględnieniu celu inwestycyjnego funduszu. 2. Rada Ministrów, na wniosek Przewodniczącego Komisji, w drodze rozporządzenia, może ograniczyć możliwości zawierania umów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_933_121","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 121. Minister Finansów, w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji, może określić, w drodze rozporządzenia, jaką część aktywów funduszu inwestycyjnego mieszanego mogą stanowić papiery wartościowe i wierzytelności objęte lub nabyte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 9 Obowiązki informacyjne funduszy inwestycyjnych i nadzór Komisji Papierów Wartościowych i Giełd"}
{"id":"1997_933_122","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 122. Fundusz inwestycyjny otwarty ma obowiązek ogłaszania prospektów informacyjnych we wskazanym w statucie dzienniku o zasięgu krajowym."}
{"id":"1997_933_123","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 123. Fundusz inwestycyjny zamknięty i fundusz inwestycyjny mieszany publikują w sposób określony przepisami o publicznym obrocie papierami wartościowymi prospekty emisyjne wraz ze statutem funduszu."}
{"id":"1997_933_124","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 124. 1. Prospekt informacyjny funduszu inwestycyjnego otwartego powinien zawierać statut funduszu oraz wszelkie informacje niezbędne do oceny ryzyka inwestycyjnego. 2. Rada Ministrów, na wniosek Przewodniczącego Komisji, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny."}
{"id":"1997_933_125","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 125. 1. Przy zbywaniu jednostek uczestnictwa fundusz inwestycyjny otwarty udostępnia roczne i półroczne sprawozdania finansowe oraz prospekt informacyjny funduszu. 2. Fundusz inwestycyjny otwarty jest obowiązany doręczyć uczestnikowi funduszu, na jego żądanie, roczne i półroczne sprawozdania oraz prospekt informacyjny. 3. Fundusz inwestycyjny otwarty przekazuje Komisji, roczne i półroczne sprawozdania oraz prospekty informacyjne niezwłocznie po ich sporządzeniu."}
{"id":"1997_933_126","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 126. Fundusz inwestycyjny ma obowiązek ogłaszać, w sposób określony w statucie, cenę zbywania i odkupywania lub wykupywania jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych, niezwłocznie po jej ustaleniu."}
{"id":"1997_933_127","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 127. 1. Towarzystwo i fundusz inwestycyjny mają obowiązek dostarczania Komisji okresowych sprawozdań oraz bieżących informacji dotyczących ich działalności i sytuacji finansowej. 2. Rada Ministrów, na wniosek Przewodniczącego Komisji, określi, w drodze rozporządzenia, zakres sprawozdań i informacji, o których mowa w ust. 1, oraz terminy ich dostarczania."}
{"id":"1997_933_128","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 128. 1. Osoba upoważniona przez Przewodniczącego Komisji ma prawo wstępu do pomieszczeń: 1) towarzystwa - w celu sprawdzenia, czy jego działalność jest zgodna z prawem i statutem, 2) depozytariusza - w celu sprawdzenia, czy jego działalność w zakresie wykonywania obowiązków depozytariusza jest zgodna z prawem i umową, o której mowa w art. 50, 3) podmiotu, o którym mowa w art. 26 ust. 2 - w celu sprawdzenia, czy jego działalność w zakresie pośrednictwa w zbywaniu jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych jest zgodna z prawem, umową zawartą z funduszem i zgodą wydaną przez komisję. 2. Kontrolujący ma prawo: 1) wglądu do ksiąg, dokumentów i innych nośników informacji, 2) żądania sporządzenia, na koszt kontrolowanego, kopii tych dokumentów i nośników informacji, 3) żądania udzielenia informacji lub wyjaśnień przez pracowników kontrolowanych podmiotów. 3. Towarzystwo jest obowiązane zapewnić kontrolującemu dostęp do wszystkich ksiąg, dokumentów i innych nośników informacji związanych z działalnością towarzystwa, które są przechowywane u osób trzecich w związku z powierzeniem im niektórych czynności na podstawie odrębnych umów. 4. Upoważnienie Przewodniczącego Komisji określa zakres kontroli. 5. Kontrolujący sporządza protokół z dokonanych czynności. 6. Komisja zawiadamia kontrolowany podmiot o stwierdzonych nieprawidłowościach i wyznacza termin ich usunięcia. W razie nieusunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie Komisja może nałożyć na kontrolowany podmiot karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł."}
{"id":"1997_933_129","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 129. W przypadku przeprowadzania postępowania kontrolnego w towarzystwie lub funduszu inwestycyjnym w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli, kontrolerzy mają dostęp do tajemnicy zawodowej na podstawie odrębnego upoważnienia Prezesa Najwyższej Izby Kontroli."}
{"id":"1997_933_13","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 13. 1. Rejestr funduszy inwestycyjnych prowadzi Sąd Wojewódzki w Warszawie, zwany dalej \"sądem rejestrowym\". 2. Rejestr funduszy jest jawny i dostępny dla osób trzecich. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru funduszy inwestycyjnych, wzór tego rejestru oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawach o wpis do rejestru funduszy."}
{"id":"1997_933_130","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 130. 1. Informacje o funduszu inwestycyjnym publikowane przez towarzystwo, w tym informacje reklamowe, powinny rzetelnie przedstawiać sytuację finansową funduszu oraz ryzyko związane z uczestnictwem w funduszu. 2. Jeżeli Komisja stwierdzi, że publikacje, o których mowa w ust. 1, wprowadzają lub mogą wprowadzić w błąd, może zakazać ich ogłaszania i nakazać ogłoszenie odpowiednich sprostowań w wyznaczonym terminie. 3. Jeżeli zakaz lub nakaz nie zostanie wykonany, Komisja nakłada na towarzystwo karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł. W takim wypadku Komisja dokona ogłoszenia odpowiednich sprostowań na koszt towarzystwa."}
{"id":"1997_933_131","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 131. 1. W uzasadnionych przypadkach Komisja może nakazać funduszowi inwestycyjnemu zmianę osób, o których mowa w art. 17 pkt 4, 6 i 7, wyznaczając termin na dokonanie tej zmiany. 2. Jeżeli zmiana, o której mowa ust. 1, nie zostanie dokonana w określonym terminie, Komisja może nałożyć na towarzystwo karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł. 3. Jeżeli mimo nałożenia kary pieniężnej zmiana nie zostanie dokonana, Komisja może cofnąć zezwolenie na utworzenie towarzystwa. W takim przypadku stosuje się przepis art. 48."}
{"id":"1997_933_132","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 132. Depozytariusz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić Komisję, że fundusz działa z naruszeniem prawa lub nienależycie uwzględnia interes uczestników funduszu."}
{"id":"1997_933_133","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 133. 1. Jeżeli towarzystwo lub depozytariusz nie wypełniają określonych w ustawie obowiązków przekazywania informacji Komisji lub uczestnikom funduszu, Komisja może nałożyć karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł. 2. Jeżeli fundusz inwestycyjny nie przestrzega przepisów ustawy lub statutu, określających zasady inwestowania, lub nie wykona obowiązku określonego w art. 76 ust. 2, art. 97 ust. 1, art. 100 ust. 2 lub art. 117 ust. 2, Komisja może nałożyć na towarzystwo karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł."}
{"id":"1997_933_134","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 134. W sprawach cywilnych z zakresu tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych Przewodniczącemu Komisji przysługują uprawnienia prokuratora wynikające z właściwych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"1997_933_135","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 135. 1. Udzielenie zezwolenia przewidzianego w ustawie podlega stałej opłacie w wysokości nie większej niż równowartość 4 500 ECU, ustalanej przy zastosowaniu średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. 2. Przeznaczenie i rozdysponowanie wpływów z opłat, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie i na zasadach określonych w art. 21 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 3. Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji określa, w drodze rozporządzenia, wysokość, szczegółowy sposób naliczania oraz warunki i terminy uiszczania opłat określonych w ust. 1. Rozdział 10 Przejęcie, przekształcenie i likwidacja funduszu inwestycyjnego"}
{"id":"1997_933_136","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 136. 1. Towarzystwo może na podstawie umowy zawartej z innym towarzystwem będącym organem funduszu inwestycyjnego przejąć zarządzanie tym funduszem. 2. Towarzystwo przejmujące zarządzanie wstępuje w prawa i obowiązki towarzystwa będącego dotychczas organem funduszu. Postanowienia umowy wyłączające przejęcie określonych obowiązków są bezskuteczne wobec osób trzecich."}
{"id":"1997_933_137","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 137. 1. Fundusz inwestycyjny zamknięty może zostać przekształcony w fundusz inwestycyjny mieszany. 2. Fundusz inwestycyjny mieszany może zostać przekształcony w fundusz inwestycyjny zamknięty. 3. Przekształcenia funduszu dokonuje towarzystwo funduszy inwestycyjnych przez zmianę statutu funduszu."}
{"id":"1997_933_138","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 138. 1. Fundusz inwestycyjny ulega likwidacji, jeżeli: 1) upłynął okres, na który, w myśl statutu, fundusz został utworzony, 2) zarządzanie funduszem nie zostało przejęte przez inne towarzystwo w terminie określonym w art. 48 ust. 2, 3) depozytariusz zaprzestał wykonywania swoich obowiązków i nie zawarto z innym bankiem umowy o przechowywanie aktywów, 4) wartość aktywów netto funduszu spadła poniżej wartości określonej w art. 8, 5) rada inwestorów podjęła uchwałę o rozwiązaniu funduszu, 6) wystąpiły inne przyczyny określone w statucie funduszu inwestycyjnego. 2. Likwidacja funduszu inwestycyjnego następuje na podstawie decyzji Komisji. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, należy określić datę rozpoczęcia i zakończenia likwidacji. Przy określeniu terminu zakończenia likwidacji należy uwzględnić wielkość i rodzaje aktywów funduszu."}
{"id":"1997_933_139","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 139. 1. Informacja o wystąpieniu przesłanek likwidacji funduszu powinna być niezwłocznie opublikowana przez towarzystwo lub depozytariusza, w sposób określony w statucie funduszu, oraz przekazana Komisji. 2. Jeżeli publikacja informacji, o której mowa w ust. 1, nie zostanie dokonana przez podmiot wskazany w ust. 1, Komisja dokonuje publikacji na koszt towarzystwa. 3. Niezwłocznie po wydaniu decyzji o likwidacji funduszu Komisja zawiadomi o tym sąd rejestrowy, załączając odpis decyzji. Sąd, z urzędu, wpisuje do rejestru funduszy inwestycyjnych datę rozpoczęcia likwidacji oraz dane likwidatora. 4. Przepisy ust. 1-3 w przypadku funduszy inwestycyjnych zamkniętych i mieszanych nie uchybiają przepisom o publicznym obrocie papierami wartościowymi."}
{"id":"1997_933_14","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 14. 1. Statut funduszu inwestycyjnego sporządza się w formie aktu notarialnego. 2. Statut określa: 1) nazwę i rodzaj funduszu, 2) firmę, siedzibę i adres towarzystwa, 3) organy funduszu i sposób jego reprezentacji, 4) firmę (nazwę), siedzibę i adres depozytariusza, 5) czas trwania funduszu, jeżeli jest ograniczony, 6) łączną wysokość wpłat do funduszu, ustaloną zgodnie z art. 12 ust. 2, 7) termin i warunki dokonywania zapisów na jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne, 8) w przypadku funduszu inwestycyjnego zamkniętego lub mieszanego - liczbę certyfikatów inwestycyjnych, na które przeprowadzane będą zapisy, oraz zasady przydziału certyfikatów inwestycyjnych, 9) cel inwestycyjny funduszu, 10) zasady polityki inwestycyjnej funduszu, 11) zasady wypłacania dochodów funduszu uczestnikom funduszu, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych, 12) rodzaje, wysokość i sposób kalkulacji kosztów obciążających fundusz, w tym wynagrodzenie towarzystwa oraz terminy pokrywania poszczególnych rodzajów kosztów, 13) częstotliwość i sposób dokonywania wyceny aktywów funduszu, ustalania wartości aktywów netto funduszu oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny, 14) sposób i szczegółowe warunki: a) zbywania jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, b) odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych, 15) prawa uczestników funduszu, 16) szczegółowy sposób udostępniania informacji o funduszu inwestycyjnym do publicznej wiadomości, 17) sposób ogłaszania zmian statutu, 18) przyczyny likwidacji funduszu inwestycyjnego."}
{"id":"1997_933_140","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 140. Likwidatorem funduszu inwestycyjnego jest depozytariusz, chyba że Komisja wyznaczy innego likwidatora."}
{"id":"1997_933_141","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 141. 1. Likwidacja funduszu inwestycyjnego polega na zbyciu jego aktywów, ściągnięciu należności funduszu, zaspokojeniu wierzycieli funduszu i umorzeniu jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych przez wypłatę uzyskanych środków pieniężnych uczestnikom funduszu, proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych. 2. Zbywanie aktywów funduszu powinno być dokonywane z należytym uwzględnieniem interesów uczestników funduszu inwestycyjnego."}
{"id":"1997_933_142","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 142. Środki pieniężne, których wypłacenie nie było możliwe, likwidator przekazuje do depozytu sądowego."}
{"id":"1997_933_143","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 143. O dokonaniu czynności określonych w art. 141 ust. 1 i art. 142 likwidator niezwłocznie zawiadamia Komisję; jednocześnie składa wniosek do sądu rejestrowego o wykreślenie zlikwidowanego funduszu z rejestru funduszy inwestycyjnych."}
{"id":"1997_933_144","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 144. Rada Ministrów, na wniosek Przewodniczącego Komisji, określi, w drodze rozporządzenia, tryb likwidacji funduszy inwestycyjnych. Rozdział 11 Postanowienia antymonopolowe"}
{"id":"1997_933_145","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 145. Do połączenia towarzystw lub przejęcia zarządzania funduszem inwestycyjnym stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770), z zastrzeżeniem art. 146 niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_933_146","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 146. 1. Zamiar połączenia towarzystw lub zamiar przejęcia zarządzania funduszem inwestycyjnym podlega zgłoszeniu Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w ciągu czternastu dni od dnia: 1) podjęcia przez walne zgromadzenia akcjonariuszy łączonych towarzystw uchwał o połączeniu, 2) zgłoszenia Komisji zamiaru przejęcia zarządzania funduszem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 48 ust. 3, 3) zawarcia umowy o przejęcie zarządzania funduszem inwestycyjnym, o której mowa w art. 136. 2. Zgłoszenia zamiaru dokonują: 1) w przypadku połączenia towarzystw - oddzielnie zarządy tych towarzystw, 2) w pozostałych przypadkach - zarząd towarzystwa przejmującego zarządzanie. 3. Do zgłoszenia zamiaru połączenia towarzystw należy załączyć wypisy z rejestru handlowego, statuty łączących się towarzystw oraz informacje o zarządzanych przez te towarzystwa funduszach, obejmujące w szczególności wielkość aktywów funduszy oraz pozycję zajmowaną na rynku usług finansowych, a także odpowiednio dokumenty, o których mowa w ust. 1. 4. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie nie dłuższym niż trzydzieści dni, zawiadamia zgłaszającego zamiar o braku zastrzeżeń bądź wydaje decyzję zakazującą łączenia towarzystw lub przejęcia zarządzania funduszem inwestycyjnym. Decyzję taką można wydać tylko wówczas, jeżeli towarzystwo w wyniku połączenia lub przejęcia zarządzania funduszem inwestycyjnym uzyskałoby lub umocniłoby pozycję dominującą na rynku. Rozdział 12 Przepisy karne"}
{"id":"1997_933_147","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 147. Kto, będąc odpowiedzialnym za informacje zawarte w prospekcie informacyjnym, podaje nieprawdziwe lub zataja prawdziwe dane wpływające w istotny sposób na treść informacji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 lub grzywny do 5 000 000 zł."}
{"id":"1997_933_148","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 148. 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy zawodowej dotyczącej działalności funduszu inwestycyjnego, ujawnia ją lub wykorzystuje, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 lub grzywny do 1 000 000 zł. 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 lub grzywny do 5 000 000 zł."}
{"id":"1997_933_149","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 149. Kto bez wymaganego zezwolenia prowadzi działalność, której przedmiotem jest lokowanie środków pieniężnych zebranych publicznie w papiery wartościowe i inne prawa majątkowe, podlega karze pozbawienia wolności do 5 lat lub grzywny do 5 000 000 zł. Rozdział 13 Przepisy przejściowe, zmieniające i końcowe"}
{"id":"1997_933_15","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 15. 1. Celami inwestycyjnymi funduszu mogą być wyłącznie: 1) ochrona realnej wartości aktywów funduszu, 2) osiąganie dochodu funduszu z lokowania aktywów funduszu, 3) wzrost wartości aktywów funduszu w wyniku wzrostu wartości lokat. 2. Przy określaniu celu inwestycyjnego należy w statucie wyraźnie zastrzec, że fundusz nie gwarantuje jego osiągnięcia."}
{"id":"1997_933_150","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 150. 1. W funduszach inwestycyjnych otwartych wpłaty na nabycie jednostek uczestnictwa mogą być dokonywane powszechnymi świadectwami udziałowymi oraz świadectwami rekompensacyjnymi, jeżeli statuty tych funduszy tak stanowią. 2. Świadectwa rekompensacyjne mogą stanowić nie więcej niż 50% aktywów funduszu."}
{"id":"1997_933_151","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 151. Do wniosków o udzielenie zezwolenia, o których mowa w art. 96 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 88, poz. 554), nie rozpatrzonych przez Komisję do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"1997_933_152","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 152. 1. Fundusze powiernicze istniejące w dniu wejścia w życie ustawy mogą przez trzy lata prowadzić działalność na dotychczasowych zasadach. 2. Zezwolenia udzielone towarzystwom funduszy powierniczych na podstawie dotychczasowych przepisów wygasają, z mocy prawa, z upływem trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_933_153","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 153. 1. Towarzystwo funduszy powierniczych przekształca się w towarzystwo funduszy inwestycyjnych przez zmianę statutu, obejmującą zmianę firmy oraz zmianę przedmiotu przedsiębiorstwa. 2. Towarzystwo funduszy powierniczych staje się towarzystwem funduszy inwestycyjnych z dniem wpisania do rejestru handlowego zmian w statucie towarzystwa. 3. Zmiana statutu towarzystwa funduszy powierniczych, o której mowa w ust. 1, polegająca na dostosowaniu statutu do wymogów ustawy nie wymaga zgody Komisji. 4. Towarzystwo niezwłocznie informuje Komisję o zmianach statutu wpisanych do rejestru handlowego."}
{"id":"1997_933_154","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 154. Fundusz powierniczy może zostać przekształcony w fundusz inwestycyjny otwarty w następującym trybie: 1) towarzystwo składa do Komisji wniosek o zezwolenie na przekształcenie funduszu powierniczego w fundusz inwestycyjny otwarty wraz z dokumentami określonymi w art. 17, 2) po uzyskaniu zezwolenia, o którym mowa w pkt 1, towarzystwo dokonuje dwukrotnego ogłoszenia o zamiarze przekształcenia funduszu powierniczego w fundusz inwestycyjny otwarty, z tym że drugiego ogłoszenia należy dokonać po upływie co najmniej trzydziestu dni od daty pierwszego ogłoszenia; w ogłoszeniu należy zaznaczyć, że z chwilą przekształcenia środki powierzone funduszowi powierniczemu stają się aktywami funduszu inwestycyjnego otwartego, a jednostki uczestnictwa funduszu powierniczego stają się jednostkami uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego, 3) po upływie trzech miesięcy od dnia dokonania drugiego ogłoszenia, o którym mowa w pkt 2, towarzystwo składa do sądu rejestrowego wniosek o wpis do rejestru funduszy inwestycyjnych; przepis art. 23 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_933_155","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 155. Z chwilą wpisania przekształconego funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych: 1) fundusz inwestycyjny otwarty, powstały z przekształcenia funduszu powierniczego, wstępuje w prawa i obowiązki nabyte na rzecz funduszu powierniczego, 2) aktywa funduszu powierniczego stają się aktywami funduszu inwestycyjnego otwartego, 3) jednostki uczestnictwa funduszu powierniczego stają się jednostkami uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego."}
{"id":"1997_933_156","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 156. Do dnia wpisania do rejestru funduszy inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego otwartego, powstałego z przekształcenia funduszu powierniczego, do zarządzania tym funduszem stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1997_933_157","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 157. Tracą moc art. 2 pkt 7 i 8, rozdział 8 i art. 120 ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754)."}
{"id":"1997_933_158","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 158. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) przychody z tytułu udziału w funduszach powierniczych lub inwestycyjnych, w tym również z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, odkupienia jednostek uczestnictwa oraz wykupienia certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych, a także z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych utworzonych na podstawie przepisów o funduszach inwestycyjnych,\"; 2) w art. 21 w ust. 1: a) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) kwoty zwracane przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych w związku z wygaśnięciem zezwolenia na utworzenie funduszu inwestycyjnego,\", b) dodaje się pkt 56 i 57 w brzmieniu: \"56) przychody z tytułu udziału w funduszach powierniczych lub inwestycyjnych, w tym również z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych oraz zbycia certyfikatów inwestycyjnych i jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, 57) przychody z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych w przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego.\"; 3) w art. 23 w ust. 1 pkt 38 otrzymuje brzmienie: \"38) wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów w spółce albo akcji oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych oraz certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu ze zbycia tych udziałów, wkładów, akcji oraz innych papierów wartościowych, a także dochodu ze zbycia świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych oraz zbycia certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych albo umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, a także z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych w przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego,\"; 4) w art. 52 w pkt 1 skreśla się lit. c)."}
{"id":"1997_933_159","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 159. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482, Nr 134 poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 933).\"; 2) w art. 12 w ust. 4: a) w pkt 3 skreśla się wyrazy \"wykupu przez emitenta papierów wartościowych oraz z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych\", b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) przychodów otrzymywanych przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych z tytułu zapisów na jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne.\", 3) w art. 16 w ust. 1: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów w spółce albo akcji oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych oraz certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu ze zbycia tych udziałów, wkładów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także dochodu ze zbycia świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych oraz zbycia certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, a także z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych w przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego,\", b) w pkt 10 skreśla się lit. d); 4) w art. 17 w ust. 1 w pkt 20 na końcu dodaje się wyrazy \"jak również z tytułu sprzedaży udziałów lub akcji spółek wniesionych do tych funduszy przez Skarb Państwa\"."}
{"id":"1997_933_16","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 16. Zasady polityki inwestycyjnej funduszu szczegółowo określają sposoby osiągania celu inwestycyjnego, a w szczególności: 1) rodzaje papierów wartościowych i innych praw majątkowych będących przedmiotem lokat funduszu, 2) kryteria doboru lokat, 3) zasady dywersyfikacji lokat i inne ograniczenia inwestycyjne, 4) dopuszczalną wysokość kredytów i pożyczek zaciąganych przez fundusz."}
{"id":"1997_933_160","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 160. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego, Prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, przepisów o funduszach inwestycyjnych lub przepisów o działalności ubezpieczeniowej, bez względu na wielkość przychodów,\"; 2) w art. 64: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) jednostek działających na podstawie Prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych oraz przepisów o funduszach inwestycyjnych,\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Badaniu i ogłaszaniu podlegają również półroczne sprawozdania finansowe funduszy inwestycyjnych.\"; 3) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Kierownik jednostki, o której mowa w art. 64 ust. 1, obowiązany jest złożyć bilans, rachunek zysków i strat oraz sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych za rok obrotowy do ogłoszenia w ciągu 15 dni od dnia ich zatwierdzenia, wraz z opinią biegłego rewidenta oraz odpisem uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty. Zakres rocznego i półrocznego sprawozdania finansowego funduszy inwestycyjnych oraz termin ich złożenia do ogłoszenia określają odrębne przepisy. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1 i art. 64 ust. 4, następuje w Monitorze Polskim B.\"; 4) w art. 81 w ust. 2 w pkt 1 dodaje się lit. d) w brzmieniu: \"d) szczególne zasady rachunkowości funduszy inwestycyjnych, w tym również wzory składników sprawozdania finansowego, terminy sporządzania i złożenia do ogłoszenia rocznych i półrocznych sprawozdań finansowych, zakres ogłaszanych rocznych i półrocznych sprawozdań finansowych oraz termin zatwierdzania rocznego sprawozdania finansowego.\"."}
{"id":"1997_933_161","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 161. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_933_17","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 17. Do wniosku towarzystwa o wydanie zezwolenia na utworzenie funduszu inwestycyjnego załącza się: 1) statut funduszu inwestycyjnego, 2) umowę z depozytariuszem, 3) statut towarzystwa tworzącego fundusz oraz odpis z rejestru handlowego, 4) dane osobowe członków zarządu, rady nadzorczej i komisji rewizyjnej towarzystwa, jeżeli komisja rewizyjna została ustanowiona, 5) dane osobowe członków zarządu depozytariusza, 6) dane osobowe osób zatrudnionych w towarzystwie, które mają istotny wpływ na działalność funduszu, w tym w szczególności na decyzje inwestycyjne funduszu, 7) listę osób wyznaczonych przez depozytariusza do wykonywania obowiązków określonych w umowie, 8) informacje o kwalifikacjach i doświadczeniu zawodowym osób, o których mowa w pkt 6 i 7, zwłaszcza w zakresie lokowania w papiery wartościowe i inne prawa majątkowe stanowiące przedmiot lokat funduszu, oraz zaświadczenia o niekaralności tych osób, 9) odpisy z właściwego rejestru podmiotów, którym towarzystwo powierzyło wykonywanie swoich obowiązków."}
{"id":"1997_933_18","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 18. 1. Komisja wydaje zezwolenie na utworzenie funduszu inwestycyjnego w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku. 2. Jeżeli dokumenty, o których mowa w art. 17 pkt 1 i 2, nie spełniają warunków określonych przepisami prawa, Komisja wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków, określając termin nie krótszy niż siedem dni. 3. Jeżeli osoby, o których mowa w art. 17 pkt 6 i 7, nie dają rękojmi należytego wykonywania obowiązków albo jeżeli statut funduszu nie uwzględnia należycie interesów uczestników funduszu, Komisja wydaje decyzję o odmowie udzielenia zezwolenia."}
{"id":"1997_933_19","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 19. 1. Zmiana statutu funduszu inwestycyjnego wymaga zezwolenia Komisji. 2. Komisja wydaje zezwolenie w ciągu dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku. 3. Komisja odmawia zezwolenia, jeżeli zmiana jest sprzeczna z prawem lub interesem uczestników funduszu. 4. O zmianie statutu funduszu towarzystwo ogłosi w sposób określony w statucie. 5. Zmiana statutu funduszu wchodzi w życie w terminie trzech miesięcy od dnia dokonania ogłoszenia o zmianie statutu lub od dnia ostatniego ogłoszenia, jeżeli statut przewiduje więcej niż jedno ogłoszenie. 6. Komisja może zezwolić na skrócenie terminu określonego w ust. 5, jeżeli nie naruszy to interesu uczestników funduszu albo jeżeli skrócenia terminu wymaga interes uczestników funduszu. 7. Fundusz inwestycyjny zawiadamia Komisję o dokonaniu ogłoszeń i terminach ich dokonania oraz składa wniosek do sądu rejestrowego o wpisanie do rejestru zmiany statutu, dołączając do wniosku jego jednolity tekst wraz z informacją o dokonaniu ogłoszeń i o terminach ich dokonania. Sąd rejestrowy wpisuje do rejestru informację o zmianie statutu wraz z datą wejścia w życie zmiany."}
{"id":"1997_933_2","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 2. 1. Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych publicznie w określone w ustawie papiery wartościowe i inne prawa majątkowe. 2. Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie. 3. Organizację i sposób działania funduszu inwestycyjnego określają ustawa oraz jego statut."}
{"id":"1997_933_20","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 20. 1. Termin na zebranie wpłat do funduszu inwestycyjnego biegnie od dnia doręczenia zezwolenia na jego utworzenie i nie może być krótszy niż siedem dni ani dłuższy niż cztery miesiące. 2. Osoby zapisujące się na jednostki uczestnictwa albo na certyfikaty inwestycyjne dokonują wpłat do funduszu inwestycyjnego i otrzymują pisemne potwierdzenie wpłat. 3. Zapis na jednostki uczestnictwa albo na certyfikaty inwestycyjne jest nieodwołalny i bezwarunkowy."}
{"id":"1997_933_21","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 21. 1. Towarzystwo prowadzi zapisy, o których mowa w art. 20 ust. 2, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotu prowadzącego działalność maklerską. 2. Za zgodą Komisji towarzystwo może prowadzić zapisy za pośrednictwem podmiotu innego niż wymieniony w ust. 1. 3. W przypadku zapisów prowadzonych za pośrednictwem innego podmiotu, do wniosku, o którym mowa w art. 17, towarzystwo załącza umowę zawartą z tym podmiotem."}
{"id":"1997_933_22","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 22. 1. Wpłaty dokonane do funduszu inwestycyjnego są gromadzone przez towarzystwo na wydzielonym rachunku u depozytariusza. 2. Do wpłat dokonanych w papierach wartościowych przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Przed rejestracją funduszu inwestycyjnego towarzystwo nie może rozporządzać wpłatami do funduszu ani kwotami z tytułu oprocentowania tych wpłat."}
{"id":"1997_933_23","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 23. 1. Po upływie terminu dokonywania zapisów na jednostki uczestnictwa, a w przypadku funduszy inwestycyjnych zamkniętych i mieszanych - po zebraniu wymaganych statutem wpłat, towarzystwo niezwłocznie składa do sądu rejestrowego wniosek o wpisanie funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych. Do wniosku należy dołączyć: 1) zezwolenie Komisji na utworzenie funduszu inwestycyjnego, 2) statut funduszu, 3) statut towarzystwa tworzącego fundusz oraz odpis z rejestru handlowego, 4) listę członków zarządu towarzystwa, 5) oświadczenie depozytariusza o zebraniu wymaganych statutem wpłat oraz o zgodności sposobu ich zebrania z ustawą, statutem funduszu oraz zezwoleniem wydanym przez Komisję. 2. Sąd rejestrowy rozpoznaje sprawę w terminie czternastu dni od dnia złożenia wniosku. 3. Sąd rejestrowy odmawia wpisu funduszu do rejestru, jeżeli nie zostały spełnione warunki określone w ustawie, statucie funduszu lub zezwoleniu wydanym przez Komisję. 4. Niezwłocznie po wpisaniu funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych fundusz doręcza Komisji wypis z tego rejestru oraz odpowiednio: 1) wydaje jednostki uczestnictwa przypadające na dokonaną przez uczestnika wpłatę powiększoną o odsetki od wpłaty naliczone przez depozytariusza lub 2) dokonuje przydziału certyfikatów inwestycyjnych oraz wydaje certyfikaty uczestnikom."}
{"id":"1997_933_24","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 24. 1. Do dnia wpisania funduszu inwestycyjnego do rejestru Komisja może cofnąć zezwolenie na utworzenie funduszu, jeżeli przy zbieraniu wpłat towarzystwo naruszyło przepisy ustawy, statut funduszu lub warunki zezwolenia. 2. Zezwolenie na utworzenie funduszu wygasa, jeżeli: 1) w określonym w statucie terminie na dokonanie zapisów na jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne, licząc od dnia doręczenia zezwolenia na utworzenie funduszu, towarzystwo nie zebrało wpłat w wysokości określonej w statucie, 2) przed upływem miesiąca, licząc od terminu określonego w pkt 1, towarzystwo nie złożyło wniosku o wpisanie funduszu do rejestru. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 23 ust. 3, towarzystwo jest zobowiązane niezwłocznie zwrócić wpłaty do funduszu wraz z odsetkami od wpłat naliczonymi przez depozytariusza."}
{"id":"1997_933_25","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 25. 1. Do dnia wpisania funduszu inwestycyjnego do rejestru towarzystwo dokonuje czynności prawnych, mających na celu utworzenie funduszu, we własnym imieniu i na własny rachunek. 2. Z chwilą wpisania funduszu inwestycyjnego do rejestru fundusz wstępuje w prawa i obowiązki z tytułu: 1) wpłat, 2) umowy z depozytariuszem."}
{"id":"1997_933_26","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 26. 1. Fundusz inwestycyjny zbywa jednostki uczestnictwa albo certyfikaty inwestycyjne bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotu prowadzącego działalność maklerską. 2. Za zgodą Komisji jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne mogą być zbywane za pośrednictwem podmiotu innego niż określony w ust. 1. 3. Minimalną wysokość wpłaty do funduszu określa statut. 4. Fundusz inwestycyjny może pobierać opłaty za zbywanie jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych, odkupywanie jednostek uczestnictwa lub wykupywanie certyfikatów inwestycyjnych. Wysokość i sposób pobierania tych opłat określa statut funduszu."}
{"id":"1997_933_27","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 27. 1. Fundusz inwestycyjny może dokonać podziału jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, jeżeli statut funduszu na to zezwala. Podział jednostki uczestnictwa albo certyfikatu inwestycyjnego dokonywany jest na równe części, tak aby ich całkowita wartość odpowiadała wartości jednostki uczestnictwa albo certyfikatu inwestycyjnego przed podziałem. 2. Statut funduszu określa sposób podziału jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych oraz sposób dokonywania ogłoszeń o zamiarze dokonania podziału."}
{"id":"1997_933_28","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 28. 1. Wpis do rejestru funduszy inwestycyjnych obejmuje: 1) nazwę i rodzaj funduszu inwestycyjnego, 2) cel inwestycyjny i czas trwania funduszu, 3) firmę, siedzibę i adres towarzystwa tworzącego fundusz, sposób reprezentowania towarzystwa oraz numer wpisu towarzystwa do rejestru handlowego wraz z oznaczeniem sądu prowadzącego rejestr, 4) listę członków zarządu towarzystwa oraz pełnomocników, którym udzielono pełnomocnictwa ogólnego do reprezentowania funduszu, 5) firmę lub nazwę, siedzibę i adres depozytariusza. 2. W razie zmiany danych wymienionych w ust. 1 fundusz składa niezwłocznie wniosek o ich wpisanie do rejestru funduszy. 3. Wpisanie zmian związanych z przejęciem zarządzania funduszem inwestycyjnym przez inne towarzystwo może nastąpić dopiero po przedstawieniu: 1) zezwolenia Komisji na odpowiednią zmianę statutu funduszu, 2) informacji o braku zastrzeżeń Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w odniesieniu do przejęcia zarządzania funduszem."}
{"id":"1997_933_29","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 29. 1. Rachunkowość funduszy inwestycyjnych oraz terminy sporządzania, badania i składania do ogłoszenia rocznych i półrocznych sprawozdań finansowych regulują odrębne przepisy. 2. Roczne sprawozdania finansowe funduszu inwestycyjnego zatwierdza walne zgromadzenie akcjonariuszy towarzystwa. Rozdział 3 Towarzystwo funduszy inwestycyjnych"}
{"id":"1997_933_3","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 3. 1. Organem funduszu inwestycyjnego jest towarzystwo funduszy inwestycyjnych, zwane dalej \"towarzystwem\", utworzone zgodnie z przepisami ustawy. W przypadkach określonych w ustawie w funduszu może być utworzona rada inwestorów jako organ kontrolny. 2. Towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny oraz, jako jego organ, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi. 3. Towarzystwo reprezentuje fundusz inwestycyjny w sposób określony dla reprezentacji towarzystwa w jego statucie."}
{"id":"1997_933_30","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 30. Towarzystwo tworzy się w formie spółki akcyjnej z siedzibą na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, po uzyskaniu zezwolenia Komisji."}
{"id":"1997_933_31","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 31. W sprawach nie uregulowanych w ustawie do towarzystw stosuje się przepisy Kodeksu handlowego."}
{"id":"1997_933_32","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 32. Jeżeli założycielem lub założycielami towarzystwa są osoby prawne, warunku określonego w przepisie art. 308 zdanie trzecie Kodeksu handlowego nie stosuje się."}
{"id":"1997_933_33","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 33. 1. Firma towarzystwa zawiera oznaczenie \"towarzystwo funduszy inwestycyjnych\". 2. Oznaczenia \"towarzystwo funduszy inwestycyjnych\" może używać jedynie towarzystwo utworzone na podstawie ustawy."}
{"id":"1997_933_34","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 34. 1. Przedmiotem przedsiębiorstwa towarzystwa jest wyłącznie tworzenie funduszy inwestycyjnych i zarządzanie nimi oraz reprezentowanie ich wobec osób trzecich. 2. Towarzystwo zarządza funduszem inwestycyjnym odpłatnie."}
{"id":"1997_933_35","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 35. 1. Kapitał akcyjny towarzystwa jest opłacany wyłącznie gotówką. 2. Kapitał akcyjny towarzystwa opłaca się w całości przed wpisaniem spółki do rejestru handlowego. 3. Kapitał akcyjny towarzystwa wynosi co najmniej 3 000 000 zł. Jeżeli towarzystwo ma zarządzać więcej niż jednym funduszem, kwota ta ulega powiększeniu o 1 000 000 zł na każdy kolejny fundusz."}
{"id":"1997_933_36","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 36. 1. Towarzystwo ma obowiązek utrzymywania kapitałów własnych na poziomie nie niższym niż 50% minimalnego kapitału akcyjnego określonego zgodnie z art. 35 ust. 3. 2. O zmniejszeniu wysokości kapitałów własnych poniżej poziomu określonego w ust. 1 towarzystwo zawiadamia niezwłocznie Komisję. 3. Komisja może cofnąć zezwolenie na utworzenie towarzystwa, jeżeli wysokość kapitałów własnych towarzystwa nie zostanie, w terminie trzech miesięcy, uzupełniona do wymaganego poziomu."}
{"id":"1997_933_37","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 37. 1. Kapitał akcyjny towarzystwa może być opłacony wyłącznie ze źródeł udokumentowanych. Środki na pokrycie kapitału akcyjnego nie mogą pochodzić z pożyczki lub kredytu. 2. Osoby obejmujące akcje towarzystwa są obowiązane do udokumentowania źródeł pochodzenia gotówki i złożenia oświadczenia o wywiązywaniu się z obowiązków podatkowych, pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, załącza się do wniosków: 1) o zezwolenie na utworzenie towarzystwa, 2) o wpis towarzystwa do rejestru handlowego."}
{"id":"1997_933_38","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 38. Akcje towarzystwa są akcjami imiennymi i nie mogą być zamieniane na akcje na okaziciela."}
{"id":"1997_933_39","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 39. 1. Nabycie przez jednego akcjonariusza akcji lub praw z akcji towarzystwa w liczbie, która spowoduje przekroczenie 20%, 33% lub 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy towarzystwa, wymaga uprzedniego zezwolenia Komisji. Czynności dokonane bez zezwolenia Komisji są nieważne. 2. Nabycie akcji towarzystwa przez podmiot będący w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi podmiotem zależnym uważa się za nabycie akcji przez podmiot dominujący."}
{"id":"1997_933_4","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 4. Siedzibą funduszu inwestycyjnego jest siedziba towarzystwa będącego jego organem."}
{"id":"1997_933_40","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 40. Do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie towarzystwa załącza się: 1) statut towarzystwa, 2) zgodę założycieli na zawiązanie spółki akcyjnej i na brzmienie statutu oraz na objęcie akcji przez założycieli - samych lub łącznie z osobami trzecimi, 3) schemat organizacji towarzystwa oraz regulamin zapobiegania ujawnianiu informacji, których wykorzystanie mogłoby naruszać interes uczestników funduszu inwestycyjnego lub interes uczestników publicznego obrotu papierami wartościowymi, 4) dane osobowe członków zarządu, rady nadzorczej i komisji rewizyjnej towarzystwa, jeżeli komisja rewizyjna została ustanowiona, wraz z opisem ich kwalifikacji i doświadczeń zawodowych, a także zaświadczenia o niekaralności tych osób, 5) oświadczenia osób, o których mowa w pkt 4, o wyrażeniu zgody na pełnienie funkcji, 6) listę co najmniej dwóch doradców inwestycyjnych, którzy zostaną zatrudnieni przez towarzystwo, wraz z ich oświadczeniami o wyrażeniu zgody na zatrudnienie."}
{"id":"1997_933_41","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 41. 1. Komisja wydaje zezwolenie na utworzenie towarzystwa w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku. 2. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na utworzenie towarzystwa nie spełnia warunków określonych przepisami prawa, Komisja wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków, określając termin nie krótszy niż siedem dni. 3. Jeżeli osoby, o których mowa w art. 40 pkt 4, nie dają rękojmi należytego wykonywania obowiązków, Komisja wydaje decyzję o odmowie udzielenia zezwolenia."}
{"id":"1997_933_42","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 42. 1. Zezwolenia Komisji wymaga: 1) zmiana statutu towarzystwa, zmiana depozytariusza lub umowy z depozytariuszem, 2) powołanie członków zarządu, rady nadzorczej i komisji rewizyjnej, jeżeli została ustanowiona. 2. Zezwolenia nie wymaga powołanie w skład zarządu, rady nadzorczej i komisji rewizyjnej osób, które pełniły funkcję w tych organach w poprzedniej kadencji."}
{"id":"1997_933_43","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 43. Towarzystwo niezwłocznie zawiadamia Komisję o każdej zmianie danych zawartych we wniosku i dokumentach, o których mowa w art. 17."}
{"id":"1997_933_44","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 44. 1. Towarzystwo odpowiada wobec uczestników funduszu za wszelkie szkody spowodowane niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem swych obowiązków w zakresie zarządzania funduszem i jego reprezentacji, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków spowodowane jest okolicznościami, za które towarzystwo odpowiedzialności nie ponosi. 2. Za szkody z tytułów, o których mowa w ust. 1, fundusz inwestycyjny nie ponosi odpowiedzialności. 3. Powierzenie wykonywania niektórych obowiązków osobie trzeciej nie ogranicza odpowiedzialności towarzystwa."}
{"id":"1997_933_45","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 45. 1. Do zachowania tajemnicy zawodowej dotyczącej działalności funduszu inwestycyjnego obowiązani są: 1) członkowie organów towarzystwa, 2) pracownicy towarzystwa, 3) osoby pozostające z towarzystwem albo funduszem w stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze, 4) pracownicy podmiotów pozostających z towarzystwem albo funduszem w stosunku, o którym mowa w pkt 3. 2. Tajemnicę zawodową w rozumieniu ust. 1 stanowi informacja związana z lokatami funduszu oraz rejestrem uczestników funduszu, której ujawnienie mogłoby naruszyć interes uczestników funduszu lub interes uczestników publicznego obrotu papierami wartościowymi."}
{"id":"1997_933_46","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 46. 1. Towarzystwo nie może: 1) nabywać lub obejmować udziałów, akcji albo innych papierów wartościowych, jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub tytułów uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę za granicą ani uczestniczyć w spółkach nie mających osobowości prawnej, 2) nabywać papierów wartościowych emitowanych przez depozytariusza, 3) udzielać pożyczek, gwarancji i poręczeń, z wyjątkiem pożyczek z funduszu utworzonego na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770), 4) zaciągać pożyczek i kredytów, w tym także dokonywać emisji obligacji, w wysokości przekraczającej łącznie 10% wartości kapitałów własnych. 2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do: 1) papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, 2) jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych zbywanych przez fundusze inwestycyjne zarządzane przez dane towarzystwo, w tym jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych nabywanych w drodze zapisów, o których mowa w art. 12 ust. 3, 3) udziałów w spółkach lub akcji spółek prowadzących rejestr uczestników funduszu inwestycyjnego, zarządzanych przez dane towarzystwo, 4) udziałów w spółkach lub akcji spółek rozliczających transakcje zawierane na rynku kapitałowym w liczbie nie powodującej powstania stosunku dominacji w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi."}
{"id":"1997_933_47","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 47. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości towarzystwa lub otwarcia jego likwidacji, Komisja cofa zezwolenie na utworzenie towarzystwa. 2. Komisja może cofnąć zezwolenie na utworzenie towarzystwa, jeżeli stwierdzi, że fundusz inwestycyjny prowadzi działalność z naruszeniem przepisów ustawy, statutu funduszu lub warunków zezwolenia. 3. W decyzji o cofnięciu zezwolenia Komisja określa datę wejścia tej decyzji w życie. Decyzja może wejść w życie najwcześniej po upływie siedmiu dni od dnia jej wydania."}
{"id":"1997_933_48","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 48. 1. Od dnia wejścia w życie decyzji o cofnięciu zezwolenia na utworzenie towarzystwa fundusz inwestycyjny jest reprezentowany przez depozytariusza. W tym czasie fundusz nie zbywa jednostek uczestnictwa ani nie emituje certyfikatów inwestycyjnych. 2. Fundusz inwestycyjny podlega likwidacji, jeżeli w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie decyzji o cofnięciu zezwolenia inne towarzystwo nie przejmie zarządzania funduszem inwestycyjnym. 3. Towarzystwo, które zamierza przejąć zarządzanie funduszem inwestycyjnym, zgłasza wniosek do Komisji o zezwolenie na zmianę statutu funduszu w zakresie określonym w art. 14 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz dokumentami określonymi w art. 17 pkt 3, 4, 6 i 8."}
{"id":"1997_933_49","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 49. 1. Towarzystwo przechowuje i archiwizuje dokumenty oraz inne nośniki informacji funduszy inwestycyjnych, którymi zarządza. 2. W przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego dokumenty i inne nośniki informacji, o których mowa w ust. 1, towarzystwo ma obowiązek przechowywać przez pięć lat od chwili zakończenia likwidacji. 3. Jeżeli zezwolenie wygasło z mocy prawa lub cofnięto zezwolenie na prowadzenie działalności przez towarzystwo, depozytariusz przechowuje i archiwizuje dokumenty oraz inne nośniki informacji funduszy przez co najmniej pięć lat od chwili zakończenia likwidacji funduszu. 4. W przypadku upadłości lub likwidacji depozytariusza do dokumentów i innych nośników informacji, związanych z zarządzaniem funduszem inwestycyjnym, stosuje się przepis art. 460 § 2 Kodeksu handlowego. Właściwy sąd niezwłocznie zawiadamia Komisję o wyznaczonym przechowawcy. Rozdział 4 Depozytariusz"}
{"id":"1997_933_5","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 5. 1. Uczestnikami funduszu inwestycyjnego są osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które za wpłaty wnoszone do funduszu nabywają jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne. 2. Jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne reprezentują prawa majątkowe uczestników funduszu, określone ustawą i statutem funduszu inwestycyjnego. 3. Uczestnicy funduszu nie odpowiadają za zobowiązania funduszu."}
{"id":"1997_933_50","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 50. Umowę o przechowywanie aktywów funduszu można zawrzeć wyłącznie z bankiem, którego siedziba znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i którego fundusze własne wynoszą co najmniej 100 000 000 zł, albo z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych Spółką Akcyjną."}
{"id":"1997_933_51","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 51. 1. Obowiązki w zakresie przechowywania aktywów funduszu inwestycyjnego obejmują: 1) prowadzenie rejestru aktywów funduszu inwestycyjnego zapisywanych na właściwych rachunkach oraz przechowywanych przez depozytariusza i inne podmioty na mocy odrębnych przepisów lub na podstawie umów zawartych na polecenie funduszu, 2) zapewnienie, aby odkupywanie jednostek uczestnictwa lub wykupywanie certyfikatów inwestycyjnych odbywało się zgodnie z przepisami prawa i statutem funduszu inwestycyjnego, 3) zapewnienie, aby rozliczanie umów dotyczących aktywów funduszu inwestycyjnego oraz rozliczanie umów z uczestnikami funduszu następowało bez nie uzasadnionego opóźnienia, 4) zapewnienie, aby wartość netto aktywów funduszu inwestycyjnego i wartość jednostki uczestnictwa była obliczana zgodnie z przepisami prawa i statutem funduszu inwestycyjnego, 5) zapewnienie, aby dochody funduszu inwestycyjnego były wykorzystywane w sposób zgodny z przepisami prawa i ze statutem funduszu, 6) wykonywanie poleceń funduszu inwestycyjnego, chyba że są sprzeczne z prawem lub statutem funduszu inwestycyjnego. 2. Depozytariusz może zawierać umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, również z bankami lub instytucjami finansowymi, które mają siedzibę poza obszarem Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Depozytariusz zapewnia zgodne z prawem i statutem wykonywanie obowiązków funduszu, o których mowa w ust. 1 pkt 2-5, co najmniej przez stałą kontrolę czynności faktycznych i prawnych dokonywanych przez fundusz oraz doprowadzanie do zgodności tych czynności z prawem i statutem funduszu. 4. Depozytariusz jest również obowiązany do występowania, w imieniu uczestników, z powództwem przeciwko towarzystwu z tytułu szkody spowodowanej niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem obowiązków w zakresie zarządzania funduszem i jego reprezentacji."}
{"id":"1997_933_52","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 52. 1. Członkowie organów depozytariusza i jego pracownicy nie mogą być członkami władz towarzystwa. 2. Depozytariusz nie może być akcjonariuszem towarzystwa zarządzającego funduszem inwestycyjnym, którego aktywa przechowuje."}
{"id":"1997_933_53","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 53. 1. Umowa o przechowywanie aktywów funduszu określa szczegółowe obowiązki depozytariusza i funduszu inwestycyjnego, sposób ich wykonywania, a także wynagrodzenie depozytariusza, sposób kalkulacji kosztów obciążających fundusz, oraz wskazuje osoby wyznaczone przez depozytariusza do wykonywania umowy. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, nie może ograniczyć obowiązków depozytariusza określonych w ustawie."}
{"id":"1997_933_54","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 54. 1. Depozytariusz odpowiada za szkody spowodowane niewykonaniem lub nienależytym wykonywaniem obowiązków określonych w art. 51 ust. 1 i 4. 2. Odpowiedzialność depozytariusza nie może być wyłączona lub ograniczona ani w umowie o przechowywanie aktywów funduszu, ani z tego powodu, że przechowywanie części lub całości aktywów funduszu depozytariusz zlecił innemu podmiotowi, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1997_933_55","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 55. Fundusz inwestycyjny lub depozytariusz może rozwiązać umowę o przechowywanie aktywów funduszu, za wypowiedzeniem, w terminie nie krótszym niż sześć miesięcy. O wypowiedzeniu umowy wypowiadający zawiadamia niezwłocznie Komisję."}
{"id":"1997_933_56","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 56. 1. Jeżeli depozytariusz nie wykonuje obowiązków określonych w umowie o przechowywanie aktywów funduszu albo wykonuje je nienależycie: 1) fundusz inwestycyjny wypowiada umowę i niezwłocznie zawiadamia o tym Komisję, 2) Komisja może nakazać funduszowi inwestycyjnemu zmianę depozytariusza. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, wypowiedzenie może nastąpić w terminie krótszym niż sześć miesięcy."}
{"id":"1997_933_57","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 57. W przypadku otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości depozytariusza, fundusz inwestycyjny niezwłocznie dokonuje zmiany depozytariusza. Przepisu art. 55 zdanie pierwsze nie stosuje się."}
{"id":"1997_933_58","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 58. 1. Zmiana depozytariusza jest dokonywana w sposób zapewniający nieprzerwane wykonywanie obowiązków określonych w art. 51 ust. 1. 2. Depozytariusz, z którym rozwiązano umowę, jest obowiązany wydać depozytariuszowi, z którym fundusz inwestycyjny zawarł umowę, przechowywane aktywa funduszu inwestycyjnego oraz dokumenty związane z wykonywaniem obowiązków określonych w ust. 1 w terminach uzgodnionych przez strony, jednakże bez zbędnej zwłoki."}
{"id":"1997_933_59","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 59. Przechowywane przez depozytariusza aktywa funduszu inwestycyjnego albo wpłaty dokonane na rachunek, o którym mowa w art. 22 ust. 1, nie mogą być przedmiotem egzekucji kierowanej przeciwko depozytariuszowi lub podmiotom, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1, nie wchodzą do masy upadłości depozytariusza lub tych podmiotów i nie mogą być objęte postępowaniem układowym. Rozdział 5 Fundusze inwestycyjne otwarte"}
{"id":"1997_933_6","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 6. 1. Mienie funduszu inwestycyjnego, zwane dalej \"aktywami funduszu\", obejmuje środki z tytułu wpłat jego uczestników, prawa nabyte przez fundusz oraz pożytki z tych praw. 2. Wpłaty do funduszu inwestycyjnego, z zastrzeżeniem ust. 3, dokonywane są w gotówce. 3. Wpłaty do funduszu inwestycyjnego mogą być dokonywane w papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, jeżeli ustawa lub odrębne przepisy oraz statut funduszu na to zezwalają."}
{"id":"1997_933_60","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 60. Fundusz inwestycyjny otwarty zbywa jednostki uczestnictwa i dokonuje ich odkupienia na żądanie uczestnika funduszu. Z chwilą odkupienia jednostki uczestnictwa są umarzane z mocy prawa."}
{"id":"1997_933_61","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 61. 1. Jednostki uczestnictwa danego funduszu inwestycyjnego otwartego reprezentują jednakowe prawa majątkowe. 2. Jednostka uczestnictwa nie może być zbyta przez uczestnika na rzecz osób trzecich. 3. Jednostka uczestnictwa podlega dziedziczeniu. 4. Wierzytelność, której przedmiotem jest odkupienie jednostki uczestnictwa, może być przedmiotem zastawu, jednakże zaspokojenie się z tej wierzytelności może być dokonane wyłącznie przez jej odkupienie przez fundusz."}
{"id":"1997_933_62","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 62. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty zbywa i odkupuje jednostki uczestnictwa z częstotliwością określoną w statucie, nie rzadziej jednak niż raz na dwa tygodnie. 2. Statut funduszu inwestycyjnego może określać wartość aktywów netto, po której przekroczeniu fundusz może zawiesić zbywanie jednostek uczestnictwa. W takim przypadku statut funduszu określi warunki wznowienia zbywania jednostek uczestnictwa."}
{"id":"1997_933_63","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 63. Z częstotliwością określoną w statucie, nie rzadziej jednak niż w każdym dniu zbywania lub odkupywania jednostek uczestnictwa, fundusz inwestycyjny otwarty dokonuje: 1) wyceny aktywów funduszu, 2) ustalenia wartości aktywów netto, 3) ustalenia ceny zbycia i odkupienia jednostek uczestnictwa."}
{"id":"1997_933_64","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 64. Jednostki uczestnictwa są zbywane i odkupywane po cenie wynikającej z podzielenia wartości aktywów netto funduszu przez liczbę jednostek ustaloną na podstawie rejestru uczestników funduszu w dniu wyceny, odpowiednio powiększonej lub pomniejszonej o opłaty, o których mowa w art. 26 ust. 4."}
{"id":"1997_933_65","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 65. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty prowadzi rejestr uczestników funduszu. 2. Rejestr uczestników funduszu zawiera w szczególności: 1) dane identyfikujące uczestnika funduszu, 2) liczbę jednostek uczestnictwa należących do uczestnika, 3) datę nabycia, liczbę i cenę nabycia jednostki uczestnictwa, 4) datę odkupienia, liczbę odkupionych jednostek oraz kwotę wypłaconą uczestnikowi za odkupione jednostki, 5) datę oraz kwotę dochodów funduszu wypłaconych uczestnikowi, 6) informacje o pełnomocnictwach udzielonych lub odwołanych przez uczestnika funduszu."}
{"id":"1997_933_66","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 66. 1. Osobom, które dokonały wpłaty na jednostki uczestnictwa, fundusz jest obowiązany zbyć liczbę jednostek ustaloną zgodnie z art. 64. 2. Zbycie jednostek uczestnictwa następuje w chwili wpisania do rejestru uczestników funduszu liczby jednostek uczestnictwa nabytych przez uczestnika za dokonaną wpłatę. 3. Statut funduszu inwestycyjnego może określać minimalną kwotę, za jaką jednorazowo można nabyć jednostki uczestnictwa."}
{"id":"1997_933_67","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 67. 1. Od uczestników, którzy zażądali odkupienia jednostek uczestnictwa, fundusz jest obowiązany odkupić te jednostki po cenie ustalonej zgodnie z art. 64. 2. Odkupienie jednostek uczestnictwa następuje w chwili wpisania do rejestru uczestników funduszu liczby odkupionych jednostek uczestnictwa i kwoty należnej uczestnikowi z tytułu odkupienia tych jednostek. 3. Fundusz niezwłocznie dokonuje wypłaty kwoty, o której mowa w ust. 2, w sposób określony w statucie funduszu. 4. Jeżeli w okresie dwóch tygodni suma wartości odkupionych przez fundusz jednostek uczestnictwa oraz jednostek, których odkupienia zażądano, stanowi kwotę przekraczającą 10% wartości aktywów funduszu, fundusz może zawiesić odkupywanie jednostek uczestnictwa na dwa tygodnie. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, za zgodą i na warunkach określonych przez Komisję: 1) odkupywanie jednostek uczestnictwa może zostać zawieszone na okres nie przekraczający dwóch miesięcy, 2) w okresie nie przekraczającym sześciu miesięcy, przy zastosowaniu proporcjonalnej redukcji lub przy dokonywaniu wypłat z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa, fundusz może odkupywać jednostki uczestnictwa w ratach."}
{"id":"1997_933_68","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 68. 1. Statut określi terminy, w jakich najpóźniej nastąpi: 1) zbycie przez fundusz jednostek uczestnictwa po dokonaniu wpłaty na te jednostki, 2) odkupienie przez fundusz jednostek uczestnictwa po zgłoszeniu żądania ich odkupienia. 2. Terminy, o których mowa w ust. 1, nie mogą być dłuższe niż siedem dni."}
{"id":"1997_933_69","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 69. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty, niezwłocznie po dokonaniu zbycia lub odkupienia jednostek uczestnictwa, doręcza uczestnikowi funduszu pisemne potwierdzenie. 2. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) dane identyfikujące uczestnika funduszu, 2) nazwę funduszu, 3) datę zbycia lub odkupienia jednostek uczestnictwa, 4) liczbę zbytych lub odkupionych jednostek uczestnictwa i ich wartość, 5) liczbę jednostek uczestnictwa posiadanych przez uczestnika po zbyciu lub odkupieniu jednostek uczestnictwa."}
{"id":"1997_933_7","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 7. 1. Fundusz inwestycyjny dokonuje wyceny aktywów funduszu, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny. 2. Aktywa funduszu wycenia się według rynkowej wartości składników aktywów funduszu w dniu wyceny, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. 3. Wartość aktywów netto funduszu ustala się, pomniejszając wartość aktywów funduszu o jego zobowiązania."}
{"id":"1997_933_70","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 70. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 73, może lokować aktywa funduszu wyłącznie w: 1) papiery wartościowe dopuszczone do obrotu na giełdzie papierów wartościowych lub na regulowanym rynku pozagiełdowym, który działa regularnie i do którego dostęp nie jest ograniczony oraz jest uznany przez właściwy organ za spełniający warunki określone przepisami prawa, z wyjątkiem wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754), 2) papiery wartościowe dopuszczone do obrotu publicznego nabywane w obrocie pierwotnym lub pierwszej ofercie publicznej, o ile warunki emisji lub pierwszej oferty publicznej zakładają złożenie wniosku o dopuszczenie do obrotu, o którym mowa w pkt 1, oraz gdy dopuszczenie do obrotu jest zapewnione w okresie nie dłuższym niż jeden rok od dnia emisji, pod warunkiem że statut funduszu zezwala na dokonywanie takich lokat, z wyjątkiem wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 3) papiery wartościowe, inne niż określone w pkt 1 i 2, lub wierzytelności pieniężne o terminie wymagalności nie dłuższym niż rok, pod warunkiem że są one zbywalne i ich wartość rynkowa może być ustalona w każdym czasie (nie rzadziej jednak niż w dniu wyceny), z tym że łączna wartość tych lokat nie może przewyższyć 10% wartości aktywów funduszu. 2. Lokowanie w papiery wartościowe, które są w obrocie na giełdzie lub oficjalnie uznanym regulowanym rynku pozagiełdowym, oraz w papiery wartościowe, których dopuszczenie do takiego obrotu jest zapewnione, w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska lub państwo należące do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) wymaga uzyskania zezwolenia Komisji na dokonywanie lokat na określonej giełdzie lub rynku. Nie uchybia to przepisom Prawa dewizowego."}
{"id":"1997_933_71","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 71. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty nie może lokować więcej niż 5% wartości swoich aktywów w papiery wartościowe wyemitowane przez jeden podmiot i w wierzytelności wobec tego podmiotu. 2. Fundusz inwestycyjny otwarty może lokować do 10% wartości swoich aktywów w papiery wartościowe wyemitowane przez jeden podmiot i w wierzytelności wobec tego podmiotu, jeżeli łączna wartość takich lokat nie przekroczy 40% wartości aktywów funduszu oraz gdy statut funduszu to przewiduje."}
{"id":"1997_933_72","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 72. 1. Do lokat w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski nie stosuje się ograniczeń, o których mowa w art. 71. 2. Ograniczeń, o których mowa w art. 71, nie stosuje się również do lokat w papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez państwa należące do OECD oraz międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD. 3. Jeżeli lokaty, o których mowa w ust. 1 lub 2, nie spełniają warunków określonych w art. 71, powinny być dokonywane w papiery wartościowe co najmniej sześciu różnych emisji, z tym że wartość lokaty w papiery żadnej z tych emisji nie może przewyższać 30% wartości aktywów funduszu. 4. Lokaty, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonywane w papiery wartościowe jednego emitenta lub gwarantowane przez jeden podmiot nie mogą przewyższać 35% wartości aktywów funduszu, chyba że statut funduszu na to zezwala i wskazuje tego emitenta lub gwaranta."}
{"id":"1997_933_73","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 73. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty, z zastrzeżeniem ust. 4, może nabywać jednostki uczestnictwa w innych funduszach inwestycyjnych otwartych mających siedzibę na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Fundusz inwestycyjny otwarty może lokować swoje aktywa w tytuły uczestnictwa emitowane przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę za granicą, jeżeli instytucje te oferują publicznie tytuły uczestnictwa i umarzają je na żądanie uczestnika oraz jeżeli stosują ograniczenia inwestycyjne co najmniej takie, jak określone w rozdziale 5. 3. Łączna wartość lokat, o których mowa w ust. 1 i 2, nie może przewyższać 5% wartości aktywów funduszu. 4. Fundusz inwestycyjny otwarty może nabywać jednostki uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo wyłącznie w przypadku, gdy fundusze te specjalizują się w inwestycjach na określonym obszarze geograficznym lub w określonej branży albo sektorze gospodarczym i możliwość nabywania jednostek uczestnictwa w takich funduszach jest wskazana w statucie funduszu. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, towarzystwo nie może pobierać wynagrodzenia ani obciążać funduszu kosztami związanymi z lokowaniem aktywów funduszu w jednostki uczestnictwa."}
{"id":"1997_933_74","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 74. Fundusz inwestycyjny może zawierać umowy, których przedmiotem są papiery wartościowe i prawa majątkowe, z innym funduszem zarządzanym przez to samo towarzystwo. Fundusz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić Komisję o istotnych warunkach zawartej umowy."}
{"id":"1997_933_75","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 75. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty nie może nabyć papierów wartościowych dających więcej niż 10% głosów w którymkolwiek organie emitenta tych papierów. 2. W przypadku gdy papiery wartościowe nabyte przez fundusze zarządzane przez to samo towarzystwo dawałyby więcej niż 10% głosów w organach emitenta, fundusze te mogą wykonywać prawo głosu z papierów wartościowych dających łącznie 10% głosów."}
{"id":"1997_933_76","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 76. 1. Czynności prawne dokonane z naruszeniem ograniczeń określonych w art. 71 ust. 1 lub ust. 2, art. 72 ust. 3 lub ust. 4, art. 73 ust. 3 oraz art. 75 ust. 1 są ważne. 2. Jeżeli fundusz inwestycyjny otwarty przekroczy ograniczenia określone w przepisach wymienionych w ust. 1, jest obowiązany do dostosowania, w ciągu sześciu miesięcy, stanu swoich aktywów do wymagań określonych w ustawie, uwzględniając należycie interes uczestników funduszu."}
{"id":"1997_933_77","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 77. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty nie może: 1) zobowiązywać się do przeniesienia praw, które w chwili zawarcia umowy jeszcze nie zostały przez fundusz nabyte, chyba że ma roszczenie o nabycie takich praw, z zastrzeżeniem art. 76, 2) udzielać pożyczek, gwarancji i poręczeń, z zastrzeżeniem art. 70. 2. Fundusz inwestycyjny otwarty, z zastrzeżeniem ust. 3, nie może: 1) lokować aktywów funduszu w papiery wartościowe i wierzytelności towarzystwa zarządzającego tym funduszem, jego akcjonariuszy oraz podmiotów pozostających z nimi w stosunku zależności lub dominacji, w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 2) zawierać umów, których przedmiotem są papiery wartościowe i wierzytelności pieniężne o terminie wymagalności nie dłuższym niż rok, z: a) członkami organów towarzystwa, b) osobami zatrudnionymi w towarzystwie, c) osobami wyznaczonymi przez depozytariusza do wykonywania obowiązków określonych w umowie o przechowywanie aktywów funduszu, d) osobami pozostającymi z osobami wymienionymi w lit. a)-c) w związku małżeńskim, e) osobami, z którymi osoby wymienione w lit. a)-c) łączy stosunek pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia włącznie, 3) zawierać umów, których przedmiotem są papiery wartościowe i prawa majątkowe, z akcjonariuszami: a) towarzystwa, b) depozytariusza, c) podmiotów pozostających z towarzystwem lub depozytariuszem w stosunku zależności lub dominacji w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 3. Komisja może zezwolić na dokonanie czynności prawnych, o których mowa w ust. 2, pod warunkiem że nie będzie to naruszało interesów uczestników funduszu."}
{"id":"1997_933_78","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 78. Fundusz inwestycyjny otwarty może zaciągać, wyłącznie w bankach, pożyczki i kredyty, o terminie spłaty do roku, w łącznej wysokości nie przekraczającej 10% wartości aktywów funduszu w chwili zaciągania tych pożyczek i kredytów."}
{"id":"1997_933_79","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 79. Fundusz inwestycyjny otwarty utrzymuje, wyłącznie w zakresie niezbędnym do zaspokojenia bieżących zobowiązań funduszu, część swoich aktywów na rachunkach bankowych."}
{"id":"1997_933_8","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 8. Wartość aktywów netto funduszu inwestycyjnego nie może być niższa niż 2 500 000 zł."}
{"id":"1997_933_80","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 80. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty może zawierać umowy mające za przedmiot papiery wartościowe wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, inne prawa pochodne z praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcje terminowe wyłącznie dla ograniczenia ryzyka inwestycyjnego i przy uwzględnieniu celu inwestycyjnego funduszu. 2. Rada Ministrów, na wniosek Przewodniczącego Komisji, w drodze rozporządzenia, może ograniczyć możliwości zawierania umów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_933_81","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 81. Minister Finansów, w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji, może określić, w drodze rozporządzenia, jaką część aktywów funduszu inwestycyjnego otwartego mogą stanowić papiery wartościowe i wierzytelności objęte lub nabyte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_933_82","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 82. W przypadku papierów wartościowych emitowanych za granicą pojęcie \"papiery wartościowe\" ma w ustawie takie znaczenie, jakie nadają mu przepisy państwa, w którym zostały wyemitowane. Rozdział 6 Specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte"}
{"id":"1997_933_83","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 83. Do specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosuje się przepisy o funduszach inwestycyjnych otwartych, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"1997_933_84","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 84. 1. Statut specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego może stanowić, że uczestnikami funduszu mogą zostać podmioty określone w statucie lub takie, które spełniają warunki określone w statucie. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, statut specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego może także określać warunki, w jakich uczestnik może żądać odkupienia jednostki uczestnictwa przez fundusz, w tym w szczególności termin, w którym uczestnik powinien zgłosić zamiar żądania odkupienia jednostki uczestnictwa, lub termin, w którym nastąpi wypłata kwoty z tytułu odkupienia tych jednostek. 3. Jeżeli statut specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego przewiduje, że jego uczestnikami mogą być osoby prawne, fundusz może, przy dokonywaniu lokat aktywów, stosować ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszu inwestycyjnego mieszanego, o ile jego statut tak stanowi."}
{"id":"1997_933_85","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 85. 1. Statut specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego może przewidywać utworzenie rady inwestorów jako organu kontrolnego. 2. Tryb działania rady inwestorów określa statut funduszu oraz regulamin przyjęty przez radę. 3. Rada inwestorów kontroluje realizację celu inwestycyjnego funduszu i polityki inwestycyjnej oraz stosowanie ograniczeń inwestycyjnych. W tym celu rada inwestorów może przeglądać księgi i dokumenty funduszu oraz żądać wyjaśnień od towarzystwa. 4. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w realizowaniu celu inwestycyjnego, polityki inwestycyjnej lub stosowaniu ograniczeń inwestycyjnych, rada inwestorów wzywa towarzystwo do niezwłocznego usunięcia nieprawidłowości oraz zawiadamia o nich Komisję. 5. Rada inwestorów może postanowić o rozwiązaniu funduszu, o ile statut tak stanowi. Uchwała w tej sprawie może być powzięta, jeżeli głosy za powzięciem uchwały oddali uczestnicy reprezentujący łącznie co najmniej 50% ogólnej liczby jednostek uczestnictwa danego funduszu."}
{"id":"1997_933_86","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 86. 1. W skład rady inwestorów może wchodzić uczestnik funduszu reprezentujący ponad 5% ogólnej liczby jednostek uczestnictwa w danym funduszu, który wyraża zgodę na udział w radzie. Fundusz niezwłocznie zawiadamia uczestnika o spełnieniu przez niego tego warunku. Rada inwestorów rozpoczyna działalność, gdy co najmniej trzech inwestorów spełnia powyższe warunki. 2. Członkostwo w radzie inwestorów ustaje z dniem złożenia rezygnacji lub z dniem zawiadomienia inwestora o posiadaniu przez niego jednostek uczestnictwa w liczbie mniejszej niż wymagana w ust. 1. 3. Uprawnienia i obowiązki wynikające z członkostwa w radzie inwestorów uczestnik wykonuje osobiście. Każda jednostka uczestnictwa posiadana przez członka rady daje prawo do jednego głosu w radzie. Uchwały rady są podejmowane bezwzględną większością głosów."}
{"id":"1997_933_87","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 87. Statut funduszu może zezwolić na dokonywanie wpłat papierami wartościowymi dopuszczonymi do publicznego obrotu, które uczestnicy nabyli na zasadach preferencyjnych lub nieodpłatnie, zgodnie z odrębnymi przepisami. W takim przypadku przepisu art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926)) oraz art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi nie stosuje się. Rozdział 7 Fundusze inwestycyjne zamknięte"}
{"id":"1997_933_88","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 88. Fundusz inwestycyjny zamknięty emituje certyfikaty inwestycyjne. Fundusz inwestycyjny zamknięty nie może nabywać certyfikatów inwestycyjnych, które wyemitował."}
{"id":"1997_933_89","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 89. 1. Certyfikat inwestycyjny jest papierem wartościowym na okaziciela. 2. Certyfikat inwestycyjny jest niepodzielny. 3. Certyfikaty inwestycyjne danego funduszu reprezentują jednakowe prawa majątkowe. 4. Certyfikaty inwestycyjne umarza się wyłącznie w przypadkach przewidzianych w ustawie."}
{"id":"1997_933_9","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 9. Obowiązki określone w ustawie jako przechowywanie aktywów funduszu inwestycyjnego wykonuje depozytariusz."}
{"id":"1997_933_90","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 90. Do dopuszczenia certyfikatów inwestycyjnych do publicznego obrotu i do obrotu tymi certyfikatami stosuje się przepisy o publicznym obrocie papierami wartościowymi, o ile ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"1997_933_91","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 91. Wydanie przez Komisję zezwolenia na utworzenie funduszu inwestycyjnego zamkniętego jest równoznaczne z dopuszczeniem pierwszej emisji certyfikatów inwestycyjnych do obrotu publicznego."}
{"id":"1997_933_92","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 92. Fundusz inwestycyjny zamknięty dokonuje wyceny aktywów funduszu i ustala wartość aktywów netto oraz wartość aktywów netto przypadającą na certyfikat inwestycyjny z częstotliwością określoną w statucie, nie rzadziej jednak niż raz na sześć miesięcy, oraz na siedem dni przed rozpoczęciem zbywania certyfikatów kolejnej emisji."}
{"id":"1997_933_93","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 93. Cena emisyjna certyfikatów inwestycyjnych drugiej i następnych emisji nie może być niższa niż wartość aktywów netto funduszu przypadająca na certyfikat inwestycyjny według ostatniej wyceny aktywów poprzedzającej emisję. Cena certyfikatu może być powiększona o opłatę, o której mowa w art. 26 ust. 4."}
{"id":"1997_933_94","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 94. 1. Fundusz inwestycyjny zamknięty prowadzi rejestr certyfikatów inwestycyjnych. 2. Rejestr certyfikatów inwestycyjnych zawiera w szczególności: 1) datę każdej emisji, liczbę oferowanych certyfikatów oraz wartość emisji, 2) liczbę certyfikatów każdej emisji zbytych uczestnikom funduszu, cenę certyfikatu oraz łączną wartość wpłat za certyfikaty danej emisji."}
{"id":"1997_933_95","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 95. 1. Osobom, które dokonały wpłaty na certyfikaty inwestycyjne, fundusz inwestycyjny zamknięty jest obowiązany zbyć certyfikaty według ceny określonej zgodnie z art. 93, na warunkach i w sposób określony w statucie funduszu i w prospekcie emisyjnym. 2. Zbycie, o którym mowa w ust. 1, następuje w chwili wpisania certyfikatu objętego przez uczestnika na jego rachunek papierów wartościowych. 3. Statut funduszu może określać minimalną kwotę, za jaką jednorazowo można nabyć certyfikaty inwestycyjne."}
{"id":"1997_933_96","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 96. 1. Emisja certyfikatów inwestycyjnych jest zamknięta po dokonaniu wpłat na wszystkie wyemitowane certyfikaty lub po upływie terminu określonego w prospekcie emisyjnym, nie dłuższego jednak niż sześć miesięcy od rozpoczęcia przyjmowania wpłat na certyfikaty, w odniesieniu zaś do pierwszej emisji - nie dłuższego niż cztery miesiące. 2. Kolejna emisja certyfikatów inwestycyjnych jest możliwa po zamknięciu poprzedniej emisji."}
{"id":"1997_933_97","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 97. 1. Fundusz inwestycyjny zamknięty jest obowiązany w ciągu siedmiu dni od dnia wpisania funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych oraz od dnia zamknięcia każdej kolejnej emisji certyfikatów do złożenia wniosku o dopuszczenie certyfikatów inwestycyjnych do obrotu na rynku giełdowym lub regulowanym rynku pozagiełdowym. 2. Komisja może przedłużyć termin określony w ust. 1 o siedem dni na uzasadniony wniosek funduszu inwestycyjnego."}
{"id":"1997_933_98","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 98. 1. Fundusz inwestycyjny zamknięty, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, może lokować aktywa w: 1) papiery wartościowe, 2) wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych, 3) udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, 4) waluty, 5) prawa pochodne od praw majątkowych będących przedmiotem lokat, 6) transakcje terminowe - pod warunkiem że są zbywalne. 2. Papiery wartościowe wyemitowane przez jeden podmiot, wierzytelności wobec tego podmiotu i udziały w tym podmiocie nie mogą stanowić łącznie więcej niż 10% wartości aktywów funduszu. 3. Waluta jednego państwa nie może stanowić więcej niż 10% wartości aktywów funduszu. 4. Ograniczeń, o których mowa w ust. 2 i 3, nie stosuje się do papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, państwa należące do OECD albo międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD. 5. Do lokat funduszu inwestycyjnego zamkniętego stosuje się przepisy art. 77 ust. 2 i 3."}
{"id":"1997_933_99","title":"UstawaUstawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.","text":"Art. 99. Fundusz inwestycyjny zamknięty może zaciągać, wyłącznie w bankach, pożyczki i kredyty o łącznej wysokości nie przekraczającej 50% wartości aktywów funduszu w chwili ich zaciągania."}
{"id":"1997_934_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. Nr 95, poz. 425 oraz z 1992 r. Nr 26, poz. 113 i Nr 54, poz. 254) w art. 104 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyrazy \"chyba że szkoły te zostaną wcześniej przekazane w trybie określonym w ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"z zastrzeżeniem ust. 2\"; 2) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Gmina może ustalić inny termin przejęcia szkół niż określony w ust. 1, nie później jednak niż 1 stycznia 1996 r. O nieprzejęciu prowadzenia szkół podstawowych z dniem 1 stycznia 1994 r. gmina zawiadamia właściwego kuratora oświaty do dnia 30 grudnia 1993 r.\"; 3) w ust. 6 wyrazy \"31 grudnia 1993 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 1995 r.\"."}
{"id":"1997_934_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_938_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Narodowy Bank Polski, zwany dalej \"NBP\", jest bankiem centralnym Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_938_10","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Prezesa NBP w czasie jego nieobecności zastępuje wiceprezes NBP - pierwszy zastępca Prezesa NBP. 2. Wiceprezesów NBP i członków Zarządu NBP powołuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Prezesa NBP. 3. Wiceprezesi NBP kierują wyznaczonymi przez Prezesa NBP działami pracy NBP."}
{"id":"1997_938_11","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prezes NBP jest przełożonym wszystkich pracowników NBP. Prawa i obowiązki pracowników NBP określa Kodeks pracy i pragmatyka służbowa określona odrębną ustawą. 2. Prezes NBP przewodniczy Radzie Polityki Pieniężnej, Zarządowi NBP, Komisji Nadzoru Bankowego oraz reprezentuje NBP na zewnątrz. 3. Prezes NBP reprezentuje interesy Rzeczypospolitej Polskiej w międzynarodowych instytucjach bankowych oraz, o ile Rada Ministrów nie postanowi inaczej, w międzynarodowych instytucjach finansowych. 4. Prezes NBP przy wydawaniu zarządzeń podlegających ogłoszeniu oraz decyzji administracyjnych ma prawo używania pieczęci z godłem państwowym. 5. Prezes NBP: 1) ustala, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, zasady przechowywania wartości pieniężnych w bankach i przedsiębiorstwach produkujących znaki pieniężne oraz transportowania tych wartości przez banki i te przedsiębiorstwa, 2) realizuje zadania wynikające z przepisów o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. B. Rada Polityki Pieniężnej"}
{"id":"1997_938_12","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Rada Polityki Pieniężnej, zwana dalej \"Radą\", ustala corocznie założenia polityki pieniężnej i przedkłada je do wiadomości Sejmowi równocześnie z przedłożeniem przez Radę Ministrów projektu ustawy budżetowej. Rada składa Sejmowi sprawozdanie z wykonania założeń polityki pieniężnej w ciągu 5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego. 2. Kierując się założeniami polityki pieniężnej Rada w szczególności: 1) ustala wysokość stóp procentowych NBP, 2) ustala zasady i stopy rezerwy obowiązkowej banków, 3) określa górne granice zobowiązań wynikających z zaciągania przez NBP pożyczek i kredytów w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych, 4) zatwierdza plan finansowy NBP oraz sprawozdanie z działalności NBP, 5) przyjmuje roczne sprawozdanie finansowe NBP, 6) ustala zasady operacji otwartego rynku. 3. Rada dokonuje ocen działalności Zarządu NBP w zakresie realizacji założeń polityki pieniężnej. 4. Rada uchwala zasady rachunkowości NBP, przedłożone przez Prezesa NBP."}
{"id":"1997_938_13","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W skład Rady wchodzą: 1) Przewodniczący Rady, którym jest Prezes NBP, 2) 9 członków powoływanych w równej liczbie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejm i Senat, spośród specjalistów z zakresu finansów. 2. Członkowie Rady powoływani są na 6 lat. 3. Powołanie nowych członków Rady powinno nastąpić najpóźniej do dnia wygaśnięcia kadencji poprzednich. 4. Członek Rady przed objęciem obowiązków w Radzie składa przed organem powołującym przysięgę następującej treści: \"Obejmując obowiązki członka Rady Polityki Pieniężnej przysięgam uroczyście, że będę działać z pełną bezstronnością, posiadaną wiedzą i doświadczeniem w zakresie polityki pieniężnej, zgodnie z celami działalności Narodowego Banku Polskiego\". { }Przysięga może być złożona z dodaniem słów \"Tak mi dopomóż Bóg\". 5. Organy uprawnione do powołania członka Rady odwołują go wyłącznie w przypadku: 1) zrzeczenia się swej funkcji, 2) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji, 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa, 4) przyczyn, o których mowa w art. 14 ust. 2. 6. W razie śmierci członka Rady, organ powołujący stwierdza wygaśnięcie jego mandatu. 7. Uzupełnienia składu Rady na miejsce opróżnione z przyczyn określonych w ust. 5 i 6 organy powołujące dokonują nie później niż w okresie 3 miesięcy od odwołania lub stwierdzenia wygaśnięcia mandatu członka Rady. Członek Rady powołany w tym trybie pełni swoje funkcje do końca kadencji, na którą powołany był jego poprzednik. 8. Ponowne powołanie do składu Rady jest niedopuszczalne, chyba że poprzednie powołanie nastąpiło w trakcie kadencji na okres krótszy niż 3 lata."}
{"id":"1997_938_14","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W okresie kadencji członek Rady nie może zajmować żadnych innych stanowisk i podejmować działalności zarobkowej lub publicznej poza pracą naukową, dydaktyczną lub twórczością autorską, a za zgodą Rady wyrażoną w drodze uchwały (bez udziału zainteresowanego) - dopuszczalna jest działalność w organizacjach międzynarodowych. 2. Członek Rady będący członkiem partii politycznej lub związku zawodowego obowiązany jest na okres kadencji w Radzie zawiesić działalność w tej partii lub w tym związku, pod rygorem odwołania z Rady. 3. Członkom Rady przysługuje wynagrodzenie w wysokości równej wynagrodzeniu wiceprezesów NBP. Wynagrodzenie to przysługuje również w ciągu 3 miesięcy od daty wygaśnięcia kadencji, z wyjątkiem, gdy powodem odwołania jest skazanie prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa."}
{"id":"1997_938_15","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W posiedzeniach Rady może uczestniczyć przedstawiciel Rady Ministrów bez prawa udziału w głosowaniu; może on przedstawiać wnioski do rozważenia przez Radę."}
{"id":"1997_938_16","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Posiedzenia Rady zwołuje Przewodniczący co najmniej raz w miesiącu. 2. Tryb działania Rady określa regulamin uchwalony przez Radę większością głosów. 3. Ustalenia Rady podejmowane są w formie uchwał większością głosów przy obecności co najmniej 5 członków, w tym Przewodniczącego Rady. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Rady. 4. Stanowiska zajęte przez członków Rady w głosowaniu podlegają ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym po upływie 6 tygodni, ale nie później niż 3 miesięcy od daty podjęcia uchwały. C. Zarząd NBP"}
{"id":"1997_938_17","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Działalnością NBP kieruje Zarząd. 2. W skład Zarządu NBP wchodzą: Prezes NBP - jako przewodniczący oraz 6-8 członków Zarządu, w tym 2 wiceprezesów NBP. 3. Zarząd NBP: 1) realizuje uchwały Rady, 2) podejmuje uchwały w sprawach nie zastrzeżonych w ustawie do wyłącznej kompetencji innych organów NBP. 4. Do zakresu działania Zarządu NBP należy w szczególności: 1) podejmowanie uchwał w sprawie udzielania bankom upoważnień do wykonywania czynności obrotu dewizowego, 2) realizowanie zadań z zakresu polityki kursowej, 3) okresowa ocena obiegu pieniężnego i rozliczeń pieniężnych oraz obrotu dewizowego, 4) nadzorowanie operacji otwartego rynku, 5) ocena funkcjonowania systemu bankowego, 6) uchwalanie planu działalności i planu finansowego NBP, 7) uchwalanie prowizji i opłat bankowych stosowanych przez NBP oraz ustalanie ich wysokości, 8) określanie zasad gospodarowania funduszami NBP, 9) określanie zasad organizacji i podziału zadań w NBP, 10) określanie zasad polityki kadrowej i płacowej w NBP, 11) uchwalanie rocznego sprawozdania z działalności NBP, 12) sporządzanie bilansu NBP oraz rachunku zysków i strat, 13) opracowywanie bilansów obrotów płatniczych państwa z zagranicą, 14) przygotowywanie i rozpatrywanie projektów uchwał i innych materiałów kierowanych do Rady."}
{"id":"1997_938_18","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Członek Zarządu NBP nie może zajmować żadnych innych stanowisk i podejmować działalności zarobkowej lub publicznej poza pracą naukową, dydaktyczną lub twórczością autorską. Przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_938_19","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Uchwały Zarządu NBP zapadają większością bezwzględną głosów, a w przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos Prezesa NBP."}
{"id":"1997_938_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. NBP posiada osobowość prawną i prawo używania pieczęci z godłem państwowym. 2. NBP nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorstw państwowych. 3. Działalność NBP jest prowadzona na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Siedzibą NBP jest Warszawa."}
{"id":"1997_938_20","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Szczegółowy tryb działania Zarządu NBP określa regulamin uchwalony przez Zarząd. Rozdział 3 NBP a władze państwowe"}
{"id":"1997_938_21","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W wykonaniu swoich zadań NBP współdziała z właściwymi organami państwa w kształtowaniu i realizacji polityki gospodarczej państwa, dążąc przy tym do zapewnienia należytej realizacji założeń polityki pieniężnej, a w szczególności: 1) przekazuje organom państwa założenia polityki pieniężnej oraz informacje dotyczące realizacji polityki pieniężnej i sytuacji w systemie bankowym, 2) współdziała z Ministrem Finansów w opracowaniu planów finansowych państwa, 3) opiniuje projekty aktów normatywnych z zakresu polityki gospodarczej, 4) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących działalności banków i mających znaczenie dla systemu bankowego."}
{"id":"1997_938_22","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Prezes NBP może uczestniczyć w posiedzeniach Sejmu i Rady Ministrów."}
{"id":"1997_938_23","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Prezes NBP w imieniu Rady: 1) przedstawia Sejmowi i Radzie Ministrów: a) kwartalne informacje o bilansie płatniczym, b) roczne bilanse należności i zobowiązań płatniczych państwa, 2) przekazuje Radzie Ministrów i Ministrowi Finansów projekty założeń polityki pieniężnej, opinie w sprawie projektu ustawy budżetowej, prognozy bilansu płatniczego oraz ustalenia Rady, 3) opracowuje okresowe informacje o wpłatach (wypłatach) z zysku. 2. Naczelne organy państwowe, organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego, banki i inne osoby prawne, jednostki organizacyjne nie będące osobami prawnymi oraz inni przedsiębiorcy: 1) przekazują na żądanie NBP dane niezbędne do ustalania polityki pieniężnej i okresowych ocen sytuacji pieniężnej państwa, 2) uczestniczący w obrotach z zagranicą - przekazują NBP dane niezbędne do sporządzenia bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa. 3. Banki przekazują ponadto na żądanie NBP dane niezbędne do oceny ich sytuacji finansowej i ryzyka sektora bankowego. 4. Tryb i szczegółowe zasady przekazywania danych, o których mowa w ust. 2 i 3, określa Zarząd NBP w drodze uchwały. 5. Dane, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą być wykorzystywane wyłącznie dla dokonywania opracowań i ocen oraz sporządzania bilansów należności i zobowiązań zagranicznych w tym przepisie wymienionych i nie mogą być udostępniane osobom trzecim."}
{"id":"1997_938_24","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. NBP realizuje politykę walutową ustaloną przez Radę Ministrów w porozumieniu z Radą. 2. Zasady ustalania kursu złotego w stosunku do walut obcych ustala Rada Ministrów w porozumieniu z Radą. 3. NBP ogłasza bieżące kursy walut obcych oraz kursy innych wartości dewizowych. Rozdział 4 Nadzór bankowy"}
{"id":"1997_938_25","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Nadzór nad działalnością banków sprawuje Komisja Nadzoru Bankowego, zwana dalej \"Komisją\". Decyzje i określone przez Komisję zadania wykonuje i koordynuje wydzielony organizacyjnie w strukturze NBP - Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego. 2. Do zadań Komisji należy w szczególności: 1) określanie zasad działania banków zapewniających bezpieczeństwo środków pieniężnych zgromadzonych przez klientów w bankach, 2) nadzorowanie banków w zakresie przestrzegania ustaw, statutu i innych przepisów prawa oraz obowiązujących je norm finansowych, 3) dokonywanie okresowych ocen stanu ekonomicznego banków i przedstawianie ich Radzie oraz wpływu polityki pieniężnej, podatkowej i nadzorczej na ich rozwój, 4) opiniowanie zasad organizacji nadzoru bankowego i ustalanie trybu jego wykonywania. 3. Zadania Komisji oraz sposób ich realizacji określa ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939)."}
{"id":"1997_938_26","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W skład Komisji wchodzą: 1) Przewodniczący Komisji - Prezes NBP, 2) zastępca Przewodniczącego Komisji - Minister Finansów lub delegowany przez niego sekretarz lub podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, 3) przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 4) Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, 5) Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd lub jego zastępca, 6) przedstawiciel Ministra Finansów, 7) Generalny Inspektor Nadzoru Bankowego. 2. W posiedzeniach Komisji uczestniczy z głosem doradczym przedstawiciel Związku Banków Polskich w sprawach dotyczących regulacji nadzoru bankowego. 3. Przedstawiciel Związku Banków Polskich może także uczestniczyć w posiedzeniach Komisji w sprawach określonych w art. 25 ust. 2 pkt 1."}
{"id":"1997_938_27","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Komisja podejmuje decyzje w zakresie swoich kompetencji większością głosów przy obecności co najmniej połowy składu Komisji. Przy równej liczbie głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Komisji. 2. W razie nieobecności Przewodniczącego posiedzeniom Komisji przewodniczy zastępca Przewodniczącego. 3. Komisja może upoważnić Przewodniczącego Komisji do podejmowania działań w określonych przez nią sprawach, które wymagają załatwienia w okresie między posiedzeniami Komisji, z wyjątkiem: 1) zezwolenia na utworzenie banku, 2) zawieszenia działalności banku i wnioskowania o jego upadłość, 3) nakładania kar przewidzianych w ustawie, o której mowa w art. 25 ust. 3. 4. Prezes NBP informuje Komisję na najbliższym jej posiedzeniu o podjętych decyzjach, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"1997_938_28","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Komisja podejmuje decyzje w formie uchwał, które podpisuje Przewodniczący Komisji. 2. Szczegółowy tryb działania Komisji określa regulamin uchwalony przez nią zwykłą większością głosów przy obecności wszystkich członków Komisji."}
{"id":"1997_938_29","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego jest organem wykonawczym Komisji. 2. Szczegółowy tryb działania Inspektoratu określa regulamin uchwalony przez Komisję większością głosów w obecności wszystkich członków Komisji. 3. Generalnego Inspektora Nadzoru Bankowego powołuje i odwołuje Prezes NBP w uzgodnieniu z Ministrem Finansów."}
{"id":"1997_938_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Podstawowym celem działalności NBP jest utrzymanie stabilnego poziomu cen, przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej Rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP. 2. Do zadań NBP należy także: 1) organizowanie rozliczeń pieniężnych, 2) prowadzenie gospodarki rezerwami dewizowymi, 3) prowadzenie działalności dewizowej w granicach określonych ustawami, 4) prowadzenie bankowej obsługi budżetu państwa, 5) regulowanie płynności banków oraz ich refinansowanie, 6) kształtowanie warunków niezbędnych dla rozwoju systemu bankowego, 7) opracowywanie sprawozdawczego bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa, 8) wykonywanie innych zadań określonych ustawami."}
{"id":"1997_938_30","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Inspektorzy nadzoru bankowego powinni posiadać odpowiednie wykształcenie i doświadczenie zawodowe. W szczególności inspektorem nadzoru bankowego może być ten, kto: 1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) daje rękojmię należytego wykonywania obowiązków służbowych, 3) ma nienaganną opinię i nie był karany za przestępstwo z winy umyślnej, 4) posiada wyższe wykształcenie prawnicze, ekonomiczne lub inne wyższe o specjalności przydatnej do wykonywania nadzoru bankowego, 5) posiada co najmniej 3-letni staż pracy w bankowości, 6) złożył egzamin kwalifikacyjny na stanowisko inspektora nadzoru bankowego przed komisją egzaminacyjną, powołaną przez Komisję. 2. Komisja określa zasady przeprowadzania egzaminów i odbywania praktyki zawodowej dla kandydatów na inspektorów nadzoru bankowego. Rozdział 5 Emisja znaków pieniężnych"}
{"id":"1997_938_31","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Znakami pieniężnymi Rzeczypospolitej Polskiej są banknoty i monety opiewające na złote i grosze."}
{"id":"1997_938_32","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Znaki pieniężne emitowane przez NBP są prawnymi środkami płatniczymi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_938_33","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Wzory i wartość nominalną banknotów oraz wzory, wartość nominalną, stop, próbę i masę monet oraz wielkość emisji znaków pieniężnych, jak również terminy wprowadzenia ich do obiegu ustala Prezes NBP w drodze zarządzenia. 2. Prezes NBP może wycofywać z obiegu określone znaki pieniężne. Po upływie terminu określonego przez Prezesa NBP znaki te przestają być prawnym środkiem płatniczym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i podlegają wymianie w wyznaczonych przez Prezesa NBP bankach."}
{"id":"1997_938_34","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Znaki pieniężne, nie odpowiadające wskutek zużycia lub uszkodzenia warunkom ustalonym przez Prezesa NBP, przestają być prawnym środkiem płatniczym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i podlegają wymianie. 2. Prezes NBP określa, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady i tryb wymiany znaków pieniężnych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_938_35","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Fałszywe znaki pieniężne podlegają zatrzymaniu, bez prawa do zwrotu ich równowartości. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do fałszywych banknotów i monet opiewających na waluty obce. 3. Prezes NBP określa, w drodze zarządzenia, zasady i tryb postępowania przy zatrzymywaniu znaków pieniężnych (podejrzanych co do autentyczności) oraz postępowania z fałszywymi znakami pieniężnymi. Zarządzenie wymaga uzgodnienia z Ministrem Sprawiedliwości i Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji."}
{"id":"1997_938_36","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. NBP może prowadzić w kraju i za granicą sprzedaż monet, banknotów i numizmatów przeznaczonych na cele kolekcjonerskie oraz na inne cele, na warunkach i według zasad ustalonych przez Zarząd NBP w drodze uchwały."}
{"id":"1997_938_37","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. NBP organizuje gospodarkę znakami pieniężnymi Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 6 Instrumenty polityki pieniężnej"}
{"id":"1997_938_38","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W celu kształtowania podaży pieniądza i działalności kredytowej NBP gromadzi rezerwy obowiązkowe banków. 2. Rezerwę obowiązkową banków stanowi wyrażona w złotych część środków pieniężnych w złotych i walutach obcych zgromadzonych na rachunkach bankowych, środków uzyskanych ze sprzedaży papierów wartościowych oraz innych środków przyjętych przez bank podlegających zwrotowi, z wyjątkiem środków przyjętych od innego banku krajowego, a także środków przyjętych od banku zagranicznego na podstawie umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy lub środków pozyskanych z zagranicy na co najmniej 2 lata. 3. Banki spółdzielcze utrzymują rezerwy obowiązkowe w banku, w którym są zrzeszone, a banki regionalne zrzeszone w Banku Gospodarki Żywnościowej S.A. utrzymują rezerwy na rachunku w tym banku w kwocie odpowiadającej rezerwom zrzeszonych w nim banków spółdzielczych i własnym rezerwom obowiązkowym. Kwoty rezerw obowiązkowych banków regionalnych Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. odprowadza na swój rachunek w NBP. Banki zrzeszające banki spółdzielcze, działające poza strukturą Banku Gospodarki Żywnościowej S.A., utrzymują rezerwy obowiązkowe własne i banków spółdzielczych w nich zrzeszonych na swoich rachunkach w NBP."}
{"id":"1997_938_39","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Stopa rezerwy obowiązkowej banków może być zróżnicowana ze względu na umowny okres przechowywania środków pieniężnych oraz rodzaj waluty. 2. Suma rezerw obowiązkowych nie może przekroczyć: 1) 30% sumy środków pieniężnych, o których mowa w art. 38 ust. 2, od wkładów na żądanie, 2) 20% sumy środków pieniężnych, o których mowa w art. 38 ust. 2, od wkładów terminowych. Stopa ta jest ustalana do stanów średniomiesięcznych. 3. Zarząd NBP może zwolnić bank z obowiązku utrzymywania rezerwy obowiązkowej w okresie realizacji programu postępowania naprawczego. 4. Kwota rezerwy obowiązkowej nie podlega oprocentowaniu."}
{"id":"1997_938_4","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. NBP przysługuje wyłączne prawo emitowania znaków pieniężnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1997_938_40","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Zarząd NBP ustala zasady i tryb naliczania i utrzymywania rezerw obowiązkowych w NBP, w tym rodzaje rachunków bankowych, których nie dotyczy obowiązek utrzymywania rezerw, a ponadto może określać wysokość zapasu gotówki w złotych, którego utrzymanie w kasach bankowych będzie równoznaczne z utrzymywaniem rezerw w NBP."}
{"id":"1997_938_41","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. W razie naruszenia obowiązku określonego w art. 40 utrzymywania rezerwy, bank uiszcza na rzecz NBP odsetki od różnicy pomiędzy kwotą, która podlega utrzymywaniu na rachunkach, a kwotą faktycznie na tych rachunkach utrzymywaną. 2. Stawkę odsetek, o których mowa w ust. 1, uchwala Zarząd NBP w wysokości nie większej niż dwukrotna wysokość stopy oprocentowania kredytu lombardowego. 3. Zarząd NBP może wyrazić zgodę na nieuiszczanie przez bank odsetek, o których mowa w ust. 1, gdy bank jest w stanie zawieszenia, likwidacji albo upadłości."}
{"id":"1997_938_42","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. NBP może udzielać bankom kredytu refinansowego w złotych w celu uzupełnienia ich zasobów pieniężnych. 2. NBP przy udzielaniu kredytu refinansowego kieruje się zdolnością banku do spłaty tego kredytu wraz z odsetkami w umownych terminach spłaty, z zastrzeżeniem, o którym mowa w ust. 3. 3. NBP może udzielić kredytu refinansowego także bankowi dla realizacji programu postępowania naprawczego banku. 4. Kredyt refinansowy może być udzielony: 1) do określonej kwoty w rachunku kredytu, 2) pod zastaw papierów wartościowych - do wysokości równej określonej części nominalnej wartości tych papierów (kredyt lombardowy), 3) w innej formie, określonej przez Zarząd NBP."}
{"id":"1997_938_43","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. NBP może udzielać kredytu Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu na uzgodnionych z zarządem tego Funduszu warunkach."}
{"id":"1997_938_44","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. NBP może przyjmować od banków weksle do dyskonta i redyskonta. 2. Zarząd NBP określa rodzaje weksli przyjmowanych przez NBP do dyskonta i redyskonta oraz uchwala zasady i tryb ich dyskonta oraz redyskonta."}
{"id":"1997_938_45","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Prezes NBP obwieszcza ustalone przez Radę stopy: dyskontową i redyskontową weksli, oprocentowania kredytu refinansowego i kredytu lombardowego oraz rezerw obowiązkowych banków."}
{"id":"1997_938_46","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W razie zagrożenia realizacji polityki pieniężnej Rada może w drodze uchwały wprowadzić: 1) ograniczenie wielkości środków pieniężnych oddawanych przez banki do dyspozycji kredytobiorców i pożyczkobiorców, 2) obowiązek utrzymywania nieoprocentowanego depozytu w NBP od zagranicznych środków wykorzystanych przez banki i krajowych przedsiębiorców."}
{"id":"1997_938_47","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Pożyczki i kredyty zaciągnięte przez NBP w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych mogą być przeznaczane na udzielanie kredytu w walutach obcych bankom krajowym."}
{"id":"1997_938_48","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. NBP może: 1) emitować i sprzedawać papiery wartościowe, 2) sprzedawać i kupować skarbowe papiery wartościowe w operacjach otwartego rynku, 3) organizować obrót papierami wartościowymi, których jest emitentem, oraz skarbowymi papierami wartościowymi."}
{"id":"1997_938_49","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. NBP może być powierzona obsługa pożyczki państwowej, zaciągniętej w drodze emisji papierów wartościowych."}
{"id":"1997_938_5","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. NBP może być członkiem międzynarodowych instytucji finansowych i bankowych. 2. NBP nie może być udziałowcem bądź akcjonariuszem innych osób prawnych, z wyjątkiem prowadzących działalność usługową wyłącznie na rzecz instytucji finansowych i Skarbu Państwa. Rozdział 2 Organizacja NBP"}
{"id":"1997_938_50","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. NBP może przyjmować papiery wartościowe do przechowania i administrowania oraz jako przedmiot zastawu. Rozdział 7 Prowadzenie rachunków bankowych"}
{"id":"1997_938_51","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. NBP prowadzi rachunki: 1) banków, 2) budżetu państwa, 3) Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, 4) innych osób prawnych, za zgodą Prezesa NBP. 2. Zarząd NBP określa, w drodze uchwały, warunki otwierania i prowadzenia rachunków banków. Rozdział 8 Działalność dewizowa"}
{"id":"1997_938_52","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. NBP realizuje funkcje centralnej bankowej instytucji dewizowej poprzez gromadzenie rezerw dewizowych, zarządzanie rezerwami dewizowymi oraz podejmowanie czynności bankowych i innych mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa obrotu dewizowego i płynności płatniczej kraju. 2. NBP wykonuje kontrolę dewizową w zakresie ustalonym w przepisach prawa dewizowego. 3. NBP może pełnić funkcje agenta finansowego Rządu w zakresie zawierania i realizacji umów kredytowych oraz obsługi zadłużenia zagranicznego państwa; NBP nie odpowiada za zobowiązania Skarbu Państwa w tym zakresie. Szczegółowy tryb postępowania ustali każdorazowo umowa między NBP i Ministrem Finansów. 4. NBP może posiadać wartości dewizowe i dokonywać obrotu tymi wartościami we własnym imieniu i na własny rachunek oraz na rachunek innych podmiotów, jak również wykonywać czynności obrotu dewizowego w kraju i za granicą, w tym również w zakresie udzielania i zaciągania kredytów i pożyczek zagranicznych oraz udzielania i przyjmowania poręczeń i gwarancji bankowych w obrotach z zagranicą. 5. NBP może upoważniać inne niż bank osoby prawne oraz podmioty nie będące osobami prawnymi do wykonywania obsługi dewizowej i walutowej ludności. Rozdział 9 Szczególne obowiązki i uprawnienia NBP"}
{"id":"1997_938_53","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Uchwały Rady i Zarządu NBP, z wyjątkiem uchwał określonych w art. 54 pkt 1, ogłaszane są w Monitorze Polskim."}
{"id":"1997_938_54","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Prezes NBP wydaje Dziennik Urzędowy Narodowego Banku Polskiego, w którym ogłaszane są w szczególności: 1) uchwały Rady i Zarządu NBP dotyczące funkcjonowania banków, 2) roczne sprawozdanie finansowe, 3) obwieszczenia w sprawie utworzenia, likwidacji i upadłości banku, 4) obwieszczenia Prezesa NBP dotyczące oprocentowania kredytu refinansowego i lombardowego, stopy dyskontowej i redyskontowej weksli oraz stopy rezerw obowiązkowych banków."}
{"id":"1997_938_55","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Pracownicy NBP oraz członkowie Rady, a także organów opiniodawczo-doradczych przy Zarządzie NBP są obowiązani do nieujawniania osobom nie upoważnionym wiadomości stanowiących tajemnicę państwową, służbową i bankową, z którymi zapoznali się podczas pracy w NBP, lub członkostwa w wymienionych wyżej organach. Obowiązek ten trwa również po rozwiązaniu stosunku pracy oraz po ustaniu członkostwa we wspomnianych organach."}
{"id":"1997_938_56","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych NBP są upoważnieni: 1) Prezes NBP albo 2) dwie osoby działające łącznie spośród: a) wiceprezesów NBP lub pozostałych członków Zarządu NBP oraz b) pełnomocników powoływanych przez Zarząd NBP albo osobę przez niego do tego upoważnioną, działających w granicach udzielonych im pełnomocnictw. 2. Do wykonywania czynności określonego rodzaju lub czynności szczególnych osoby wymienione w ust. 1 mogą ustanowić pełnomocnika działającego samodzielnie w granicach udzielonego pełnomocnictwa."}
{"id":"1997_938_57","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. NBP, na równi z jednostkami budżetowymi, korzysta ze zwolnienia od podatków oraz od opłat sądowych i skarbowych. 2. Egzekucja należności pieniężnych od NBP może być prowadzona, gdy wierzyciel złożył w NBP tytuł egzekucyjny sądowy lub administracyjny i w ciągu miesiąca od daty złożenia tytułu objęte nim świadczenie nie zostało wykonane. Do egzekucji przeciwko NBP stosuje się odpowiednio przepis art. 1060 Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"1997_938_58","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Nie można ogłosić upadłości NBP."}
{"id":"1997_938_59","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. NBP może inicjować i organizować badania naukowe, jak również prowadzić działalność wydawniczą i promocyjną. Rozdział 10 Gospodarka finansowa NBP"}
{"id":"1997_938_6","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Organami NBP są: 1) Prezes NBP, 2) Rada Polityki Pieniężnej, 3) Zarząd NBP."}
{"id":"1997_938_60","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Funduszami własnymi NBP są fundusze podstawowe oraz fundusze specjalne. 2. Do funduszy podstawowych NBP zalicza się: fundusz statutowy oraz fundusz rezerwowy."}
{"id":"1997_938_61","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Fundusz statutowy NBP wynosi 400 milionów złotych i jest uzupełniany z odpisów zysku NBP przez okres nie dłuższy niż 3 lata."}
{"id":"1997_938_62","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Fundusz rezerwowy przeznaczony jest na pokrycie strat bilansowych NBP. 2. Odpisy na fundusz rezerwowy wynoszą 2% rocznego zysku bilansowego."}
{"id":"1997_938_63","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Funduszami specjalnymi NBP są: 1) fundusz premiowy, 2) zakładowy fundusz nagród, 3) zakładowy fundusz świadczeń socjalnych."}
{"id":"1997_938_64","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. NBP prowadzi gospodarkę finansową na podstawie planu finansowego zatwierdzonego przez Radę."}
{"id":"1997_938_65","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Zasady tworzenia funduszu premiowego, w tym wysokość odpisu z rocznego zysku na fundusz, oraz sposób wykorzystania środków funduszu uchwala Zarząd NBP. Fundusz premiowy przeznaczony jest na wypłatę premii dla pracowników NBP. 2. Zasady tworzenia i wykorzystywania zakładowego funduszu nagród i zakładowego funduszu świadczeń socjalnych regulują odrębne przepisy. 3. Zarząd NBP może uchwalić inne fundusze specjalne, za zgodą Ministra Finansów. 4. Wysokość corocznych odpisów na fundusze specjalne wymaga uzgodnienia z Ministrem Finansów. 5. NBP tworzy rezerwę na pokrycie ryzyka zmian kursu złotego do walut obcych. Zasady tworzenia i rozwiązywania tych rezerw określa Rada."}
{"id":"1997_938_66","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Wielkość środków na wynagrodzenia ustalana jest corocznie w planie finansowym NBP, z uwzględnieniem poziomu płac w sektorze bankowym. 2. Zasady wynagradzania pracowników NBP ustala Zarząd NBP. 3. Wynagrodzenie Prezesa i wiceprezesów NBP ustalane jest na podstawie przepisów o wynagradzaniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, z tym że wynagrodzenie ustala się z uwzględnieniem poziomu przeciętnego wynagrodzenia w sektorze bankowym."}
{"id":"1997_938_67","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Zasady rachunkowości NBP muszą być zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości."}
{"id":"1997_938_68","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Roczne sprawozdanie finansowe NBP składa się z: 1) bilansu, 2) rachunku zysków i strat, 3) informacji dodatkowej. 2. Układ aktywów i pasywów bilansu oraz rachunku zysku i strat określa uchwała Rady. 3. W informacji dodatkowej podaje się w szczególności: 1) objaśnienie stosowanych metod wyceny oraz przedstawianie przyczyn ich ewentualnych zmian w porównaniu do roku poprzedniego, 2) uzupełniające dane o aktywach i pasywach bilansu oraz elementach rachunku zysków i strat, 3) wszelkie inne znaczące informacje niezbędne do zrozumienia pozycji bilansowych oraz rachunku zysków i strat."}
{"id":"1997_938_69","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Finansów, powołuje komisję, której zadaniem jest zbadanie i ocena rocznego sprawozdania finansowego NBP. 2. W terminie 15 dni po zakończeniu badania i oceny, o których mowa w ust. 1, nie później jednak niż do dnia 30 kwietnia roku następnego po okresie sprawozdawczym, Prezes NBP przedstawia roczne sprawozdanie finansowe NBP Radzie Ministrów do zatwierdzenia. 3. Po upływie 30 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego NBP przez Radę Ministrów część rocznego zysku bilansowego NBP podlega odprowadzeniu do budżetu państwa."}
{"id":"1997_938_7","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. NBP wykonuje zadania przez Centralę i inne jednostki organizacyjne. 2. Zarząd NBP w drodze uchwały: 1) powołuje, przekształca i likwiduje komórki organizacyjne Centrali NBP i inne jednostki organizacyjne, 2) określa zakres działalności oraz organizację wewnętrzną Centrali NBP i pozostałych jednostek organizacyjnych NBP."}
{"id":"1997_938_70","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Prezes NBP w ciągu 5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego przedstawia Sejmowi roczne sprawozdanie z działalności NBP. Rozdział 11 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_938_71","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Środki nie wykorzystanych z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy funduszy: inwestycyjnego, dewizowego, ryzyka, postępu techniczno-ekonomicznego oraz części funduszu środków trwałych pozostałych po uzupełnieniu funduszu statutowego - podlegają przekazaniu na fundusz rezerwowy."}
{"id":"1997_938_72","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 1 sierpnia 1992 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe (Dz.U. Nr 64, poz. 322) skreśla się art. 3."}
{"id":"1997_938_73","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Zbycie posiadanych przez NBP udziałów w spółkach prawa handlowego powinno nastąpić do końca 2002 r."}
{"id":"1997_938_74","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z przepisami tej ustawy. 2. Prezes NBP w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy ogłosi w Dzienniku Urzędowym NBP wykaz obowiązujących dotychczas przepisów wykonawczych. 3. Pracownicy NBP uprawnieni do wykonywania czynności nadzoru na podstawie przepisów dotychczas obowiązujących mogą wykonywać obowiązki inspektorów nadzoru bankowego do dnia 31 grudnia 2000 r."}
{"id":"1997_938_75","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 79, poz. 484, Nr 111, poz. 740 i Nr 121, poz. 770)."}
{"id":"1997_938_76","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_938_8","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Działalność jednostek organizacyjnych NBP podlega rewizji wewnętrznej, którą wykonuje komórka Centrali NBP podporządkowana Prezesowi NBP. A. Prezes NBP"}
{"id":"1997_938_9","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Prezes NBP jest powoływany przez Sejm na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na okres 6 lat. 2. Ta sama osoba nie może być Prezesem NBP dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. 3. Prezes NBP obejmuje obowiązki po złożeniu wobec Sejmu przysięgi następującej treści: \"Obejmując obowiązki Prezesa Narodowego Banku Polskiego przysięgam uroczyście, że postanowień Konstytucji i innych ustaw będę ściśle przestrzegać oraz że we wszystkich swoich działaniach dążyć będę do rozwoju gospodarczego Ojczyzny i pomyślności obywateli\". Przysięga może być złożona z dodaniem słów \"Tak mi dopomóż Bóg\". 4. Kadencja Prezesa NBP wygasa: 1) po upływie okresu sześcioletniego, 2) w razie śmierci, 3) w razie złożenia rezygnacji, 4) w razie odwołania. 5. Odwołanie Prezesa NBP może nastąpić, gdy: 1) nie wypełnia on swych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, 2) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione przestępstwo, 3) Trybunał Stanu orzekł wobec niego zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych."}
{"id":"1997_939_1","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz.U. Nr 141, poz. 942) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r.\"."}
{"id":"1997_939_2","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_940_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 1. 1. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578), zwana dalej \"ustawą o samorządzie powiatowym\", wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 2 ust. 5, art. 5, art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 1, art. 12 pkt 1-3, art. 13 ust. 1, art. 14 ust. 1-3, art. 15 ust. 1-3 i 5, art. 16 ust. 1 i 2, art. 17 ust. 1 i 2, art. 18, art. 19, art. 20, art. 21 ust. 1-3, 5, 7 i 8, art. 22, art. 23, art. 26, art. 27 ust. 1 i 2, art. 32 ust. 1, ust. 2 pkt 1, 2 i 5, ust. 3 i 4, art. 34 ust. 1, art. 35 ust. 1 i 3 pkt 1, art. 36 ust. 1, art. 37, art. 39, art. 40 ust. 1 i 2 pkt 1, art. 42 ust. 1, art. 43, art. 47 ust. 2, art. 62 ust. 2, art. 76 ust. 1 i 2, art. 77, art. 78 ust. 1, art. 79, art. 85 oraz art. 92 ust. 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów. 2. Akty prawa miejscowego, w szczególności statut powiatu oraz uchwały rady i zarządu powiatu podjęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 6 ust. 1, art. 32 ust. 2 pkt 5, art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 1, art. 37 oraz art. 40 ustawy o samorządzie powiatowym, wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r. 3. Akty powołania, o których mowa w art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 4. Porozumienia, o których mowa w art. 5 ustawy o samorządzie powiatowym, zawarte przed dniem 1 stycznia 1999 r., wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r. 5. Po upływie kadencji rady miejskiej zarząd miasta może złożyć wniosek, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, nie później jednak niż do dnia wyznaczenia terminu pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw. Wniosek może być złożony po zasięgnięciu opinii zarządów gmin leżących w granicach przyszłego powiatu."}
{"id":"1997_940_10","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1997_940_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 2. 1. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576), zwana dalej \"ustawą o samorządzie województwa\", wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 2 ust. 1, art. 7, art. 8, art. 9, art. 15, art. 16 ust. 1, art. 18 pkt 1 lit. a), pkt 15, 17, 20 i 21, art. 19 ust. 1 i 2, art. 20, art. 21 ust. 1 i 2, art. 22, art. 23, art. 24 ust. 1, 2 i 5, art. 25, art. 27, art. 28, art. 29, art. 30 ust. 1 i 2, art. 31, art. 32, art. 41 ust. 2 pkt 1, 6 i 7 oraz ust. 3, art. 43 ust. 1, art. 44, art. 46 ust. 4, art. 73 ust. 1 i 2, art. 78, art. 79, art. 80, art. 81, art. 82, art. 83 oraz art. 89 ust. 1, 2 i 4, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do sejmików województw. 2. Akty prawa miejscowego, w szczególności statut województwa oraz uchwały sejmiku i zarządu województwa podjęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 7, art. 8, art. 9, art. 18 pkt 1 lit. a), pkt 20 i 21, art. 41 ust. 2 pkt 7 oraz art. 89 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r. 3. Akty powołania, o których mowa w art. 41 ust. 2 pkt 6 ustawy o samorządzie województwa, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 4. Porozumienia, o których mowa w art. 8 ustawy o samorządzie województwa, zawarte przed dniem 1 stycznia 1999 r., wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_940_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 3. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577) wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_940_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 4. Bieg terminów, o których mowa w art. 24 ust. 1 i art. 29 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym oraz art. 26 ust. 1 i art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_940_5","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 5. Kadencja rad powiatów i sejmików województw wybranych w pierwszych wyborach rozpoczyna się w dniu wyborów do rad gmin przeprowadzanych w 1998 r. i wygasa jednocześnie z upływem kadencji rad gmin."}
{"id":"1997_940_6","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 6. Ilekroć w przepisach ustawy o samorządzie powiatowym i o samorządzie województwa, wchodzących w życie z dniem ogłoszenia przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów i sejmików województw, jest mowa o wojewodzie, należy przez to rozumieć właściwego terytorialnie, ze względu na siedzibę władz powiatu i władz samorządu województwa, wojewodę w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176)."}
{"id":"1997_940_7","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 7. 1. Sejmiki samorządowe, o których mowa w rozdziale 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775), pełnią swoją funkcję do dnia pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw. 2. Wyboru delegatów do sejmików, o których mowa w art. 78 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1, nie przeprowadza się. 3. Prezydia sejmików samorządowych pełnią swoją funkcję do dnia wyboru marszałka województwa, na którego obszarze znajduje się dotychczasowa siedziba sejmiku, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1998 r."}
{"id":"1997_940_8","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 8. W przypadku przeprowadzania wyborów uzupełniających, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1994 r. Nr 54, poz. 224, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 98, poz. 604), po dniu 1 stycznia 1999 r., okręgiem wyborczym w wyborach uzupełniających do Senatu IV kadencji, wybranego w dniu 21 września 1997 r., jest obszar województwa istniejącego do dnia 31 grudnia 1998 r."}
{"id":"1997_940_9","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie","text":"Art. 9. Z dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 3, traci moc ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176)."}
{"id":"1997_942_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa warunki wykonywania krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju oraz używania prywatnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów do celów służbowych."}
{"id":"1997_942_10","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Zezwolenia na krajowy zarobkowy przewóz osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami udziela się na: 1) przewozy regularne na określonych liniach komunikacyjnych obejmujących zasięgiem: a) gminę, b) miasto st. Warszawę - związek komunalny, c) województwo lub województwa sąsiadujące z województwem właściwym dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy, d) kilka województw, z wyłączeniem sytuacji, o której mowa w lit. c), 2) przewozy nieregularne na określonym obszarze obejmującym zasięgiem: a) gminę, b) miasto st. Warszawę - związek komunalny, c) województwo, kilka województw lub cały kraj. 2. Organem właściwym do udzielenia, odmowy udzielenia, cofnięcia, zmiany lub stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia jest właściwy dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy: 1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a), 2) Prezydent m.st. Warszawy w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b), 3) wojewoda w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. c) i pkt 2 lit. c), 4) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. d). 3. Udzielenie zezwolenia na prowadzenie regularnych przewozów osób na określonej linii komunikacyjnej obejmującej zasięgiem województwa sąsiadujące, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c), wymaga uzgodnienia z wojewodami właściwymi ze względu na obszar prowadzonych przewozów. 4. Udzielenie zezwolenia na prowadzenie przewozów nieregularnych nie uprawnia do zabierania pasażerów z dworców i z przystanków autobusowych."}
{"id":"1997_942_11","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zezwolenia udziela się, jeżeli: 1) przedsiębiorca wykazał prawo do dysponowania pojazdem samochodowym, który odpowiada warunkom technicznym wymaganym przepisami ruchu drogowego, 2) co najmniej jeden z właścicieli przedsiębiorstwa, a w przypadku osoby prawnej jeden z członków organu zarządzającego, posiada udokumentowane odpowiednie kwalifikacje zawodowe, za które uważa się: a) ukończenie szkoły wyższej o kierunku ekonomicznym, technicznym lub prawniczym albo b) sprawowanie funkcji kierowniczej w przedsiębiorstwie transportowym lub funkcji członka zarządu w spółce zajmującej się działalnością transportową co najmniej przez jeden rok, albo c) posiada udokumentowaną, co najmniej trzyletnią praktykę w zakresie wykonywania zarobkowego przewozu osób odpowiednimi pojazdami samochodowymi, 3) właściciel przedsiębiorstwa, a w przypadku osoby prawnej członkowie organu zarządzającego nie byli karani za przestępstwa karne skarbowe, przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym, przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciwko mieniu lub dokumentom, 4) przedsiębiorca posiada zabezpieczenie w postaci pieniężnej lub rzeczowej w wysokości równej co najmniej 3 000 ECU na pojazd lub 150 ECU na jedno miejsce siedzące albo posiada inne odpowiednie zabezpieczenie majątkowe na okres posiadania zezwolenia. 2. Kierowcy zatrudnieni przez przedsiębiorcę muszą spełniać warunki określone w ust. 1 pkt 3 oraz inne określone w odrębnych przepisach. 3. Przedsiębiorca ubiegający się o zezwolenie na przewozy regularne jest obowiązany przedłożyć organowi udzielającemu zezwolenia: 1) projekt rozkładu jazdy uzgodniony na zasadach koordynacji określonych w przepisach prawa przewozowego, 2) ustalone z właścicielami przystanków i dworców zasady korzystania z tych obiektów. 4. Opłaty za korzystanie z przystanków i dworców powinny być ustalane dla przewoźników na równoprawnych warunkach. 5. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty niezbędne do udzielenia zezwolenia oraz treść i wzór zezwolenia na wykonanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami. 6. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających krajowych drogowych przewoźników pasażerskich o zasięgu ogólnopolskim, może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki kwalifikacyjne osób określonych w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, od których spełnienia uzależnione będzie udzielenie zezwolenia, programy szkolenia oraz jednostki uprawnione do szkolenia i egzaminowania, a także wysokość opłat za szkolenie i egzaminowanie."}
{"id":"1997_942_12","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Zezwolenie cofa się, jeżeli przedsiębiorca: 1) przestał spełniać warunki wymagane do jego uzyskania lub 2) przekracza uprawnienia lub nie dopełnia warunków określonych w zezwoleniu, lub 3) nie wykonuje przewozów regularnych przez okres dłuższy niż 3 miesiące na skutek okoliczności leżących po jego stronie, lub 4) rażąco narusza przepisy prawa pracy, a w szczególności przepisy o czasie pracy kierowców, lub 5) wykonuje przewozy nieregularne niezgodnie z art. 10 ust. 4, 6) narusza przepisy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 2. Zezwolenie można cofnąć, jeżeli przedsiębiorca: 1) nie rozpoczął przewozów regularnych w terminie jednego miesiąca od daty określonej w zezwoleniu na skutek okoliczności leżących po jego stronie lub 2) prowadzi działalność przewozową niezgodnie z uzgodnionym rozkładem jazdy, lub 3) narusza przepisy ustawy albo przepisy prawa przewozowego, lub 4) nie usunie w wyznaczonym terminie uchybień stwierdzonych podczas kontroli, o której mowa w art. 19. 3. Zezwolenie wygasa w razie: 1) zrzeczenia się zezwolenia, 2) upływu okresu, na który zezwolenie zostało udzielone, 3) likwidacji przedsiębiorcy, któremu zezwolenie zostało udzielone. Rozdział 3 Zarobkowy przewóz osób taksówkami"}
{"id":"1997_942_13","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Zezwolenia na przewóz osób taksówką udziela się na pojazd i na obszar: 1) gminy, 2) gmin sąsiadujących, po uprzednim zawarciu porozumienia wszystkich gmin mieszczących się na terenie tego obszaru, 3) miasta st. Warszawy - związku komunalnego."}
{"id":"1997_942_14","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Organem właściwym do udzielenia, odmowy udzielenia, cofnięcia, zmiany i wygaśnięcia zezwolenia jest: 1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta - na obszar, o którym mowa w art. 13 pkt 1, 2) wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy - na obszar, o którym mowa w art. 13 pkt 2, 3) Prezydent m. st. Warszawy - na obszar, o którym mowa w art. 13 pkt 3. 2. Dopuszcza się wykonywanie przewozu z obszaru określonego w zezwoleniu poza ten obszar, lecz bez prawa świadczenia usług przewozowych poza obszarem określonym w zezwoleniu, z wyjątkiem przewozu wykonywanego w drodze powrotnej."}
{"id":"1997_942_15","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Zezwolenia udziela się, jeżeli: 1) przedsiębiorca dysponuje pojazdem samochodowym, który odpowiada warunkom technicznym wymaganym przepisami ruchu drogowego, 2) zatrudnieni kierowcy i przedsiębiorca osobiście wykonujący przewozy: a) nie byli karani za przestępstwo karne skarbowe, przeciw bezpieczeństwu w ruchu lądowym, przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciw mieniu lub dokumentom, b) nie pozostają w innym stosunku pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, c) spełniają warunki określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"1997_942_16","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zezwolenie cofa się, jeżeli przedsiębiorca: 1) przestał spełniać warunki wymagane do jego uzyskania lub 2) samowolnie zmienia wskazania urządzeń pomiarowo-kontrolnych zainstalowanych w taksówce, lub 3) przekracza uprawnienia, lub nie dopełnia warunków określonych w zezwoleniu, lub 4) narusza przepisy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 2. Zezwolenie można cofnąć, jeżeli przedsiębiorca: 1) nie wykonuje przewozów przez okres dłuższy niż 3 miesiące na skutek okoliczności leżących po jego stronie lub 2) narusza przepisy ustawy albo przepisy prawa przewozowego, w tym przepisy porządkowe związane z przewozem osób i bagażu taksówkami, lub 3) narusza przepisy o cenach urzędowych za usługi przewozowe, lub 4) narusza przepisy o czasie pracy kierowców, lub 5) nie usunie w wyznaczonym terminie uchybień stwierdzonych podczas kontroli, o której mowa w art. 19. 3. Zezwolenie wygasa w razie: 1) zrzeczenia się zezwolenia, 2) upływu okresu, na który zezwolenie zostało udzielone, 3) likwidacji przedsiębiorcy, któremu zezwolenie zostało udzielone. 4. W przypadku cofnięcia zezwolenia nie może być ono ponownie udzielone wcześniej niż po upływie trzech lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna. 5. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty niezbędne do udzielenia zezwolenia oraz treść i wzór zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówkami osobowymi."}
{"id":"1997_942_17","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Właściwe rady gmin i rada m. st. Warszawy mogą określić na dany rok kalendarzowy limit wydawania nowych zezwoleń po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających miejscowych taksówkarzy i organizacji, których statutowym celem jest ochrona praw konsumenta. Rozdział 4 Używanie prywatnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów do celów służbowych"}
{"id":"1997_942_18","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Do celów służbowych na podstawie umów cywilnoprawnych mogą być używane samochody osobowe, motocykle i motorowery nie będące własnością pracodawców, a używane dla potrzeb ich działalności. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze rozporządzenia, warunki ustalania i zasady zwrotu kosztów używania pojazdów, o których mowa w ust. 1, do celów służbowych. Rozdział 5 Kontrola"}
{"id":"1997_942_19","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Organ udzielający zezwolenia jest uprawniony do kontroli działalności gospodarczej posiadacza zezwolenia w zakresie: 1) zgodności prowadzonej działalności z warunkami zezwolenia, 2) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej, o których mowa w art. 11 i 15. 2. Postępowanie kontrolne wszczyna się na podstawie upoważnienia wydanego przez organ udzielający zezwolenia. 3. Osoby upoważnione przez organ udzielający zezwolenia do dokonywania kontroli są uprawnione w szczególności do: 1) wstępu do pojazdu, na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest prowadzona działalność gospodarcza, w takich dniach i godzinach, w jakich jest prowadzona lub powinna być prowadzona ta działalność, 2) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli. 4. Czynności kontrolnych w przypadkach, o których mowa w ust. 3, dokonuje się w obecności kontrolowanego, osoby zastępującej kontrolowanego lub przez niego zatrudnionej, a w razie nieobecności tych osób - w obecności przywołanego świadka. 5. Organ udzielający zezwolenia może powierzyć dokonanie kontroli, o której mowa w ust. 1, innemu organowi państwowemu wyspecjalizowanemu w kontroli danego rodzaju działalności. 6. Organ udzielający zezwolenia może wezwać przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie."}
{"id":"1997_942_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) przewóz zarobkowy - działalność gospodarczą polegającą na odpłatnym przewozie osób pojazdami samochodowymi, 2) przewozy regularne - przewozy osób wykonywane po drogach publicznych według uzgodnionego rozkładu jazdy, 3) przewozy nieregularne - przewozy wykonywane w czasie i na warunkach wzajemnie uzgodnionych pomiędzy przewoźnikiem i klientem, w szczególności wycieczki zakładowe, turystyczne, przewozy pracownicze, szkolne, a także pielgrzymki, zjazdy, zloty itp., 4) linia komunikacyjna - połączenie komunikacyjne na wyznaczonej drodze publicznej, po której odbywają się regularne przewozy osób oraz na której znajdują się miejsca do wsiadania i wysiadania podróżnych."}
{"id":"1997_942_20","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Organ udzielający zezwolenia może zobowiązać posiadacza zezwolenia do przedstawienia w wyznaczonym terminie określonych informacji, danych liczbowych i dokumentów potwierdzających, że spełnia on warunki prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie zarobkowego przewozu osób, określone w ustawie oraz w zezwoleniu."}
{"id":"1997_942_21","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Przedsiębiorca wykonujący krajowy zarobkowy przewóz osób jest obowiązany wyposażyć kierowcę pojazdu samochodowego w dokumenty związane z wykonywanym przewozem. 2. Kierowca pojazdu samochodowego jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontrolującego dokumenty, o których mowa w ust. 1. 3. Do kontroli kierowców pojazdów samochodowych wykonujących krajowy zarobkowy przewóz osób uprawnione są właściwe organy policji w zakresie dokumentów związanych z tym przewozem. Rozdział 6 Opłaty"}
{"id":"1997_942_22","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Za udzielenie, zmianę zezwolenia lub wydanie wypisu zezwolenia pobiera się opłatę. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających krajowych drogowych przewoźników pasażerskich o zasięgu ogólnopolskim, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat i tryb ich wnoszenia. 3. Wpływy uzyskane z opłat stanowią, odpowiednio do właściwości organu udzielającego zezwolenia, dochód budżetu państwa albo gminy. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_942_23","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W Kodeksie wykroczeń w art. 60{1} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Kto prowadzi działalność gospodarczą bez wymaganego zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej lub bez wymaganej koncesji albo zezwolenia, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.\"."}
{"id":"1997_942_24","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591 i Nr 101, poz. 629) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przewoźnicy, o których mowa w ust. 1, ponoszą koszty związane z ustaleniami i koordynacją rozkładów jazdy.\"; 2) w art. 34 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) treść, sposób i terminy ogłaszania rozkładów jazdy, tryb ich uzgadniania i koordynacji w tym zakresie oraz zasady ponoszenia kosztów związanych z tą koordynacją,\"."}
{"id":"1997_942_25","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przedsiębiorcy wykonujący zarobkowo przewozy osób na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów obowiązani są uzyskać zezwolenie na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi stosownie do przepisów ustawy. 2. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, powinni złożyć wnioski o zezwolenie nie później niż w okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Organ udzielający zezwolenia jest obowiązany udzielić lub odmówić udzielenia zezwolenia w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2. 4. Przedsiębiorców prowadzących w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi uważa się za podmioty posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 lit. c)."}
{"id":"1997_942_26","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Traci moc ustawa z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej (Dz.U. Nr 53, poz. 297, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i z 1997 r. Nr 106, poz. 667)."}
{"id":"1997_942_27","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_942_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do przewozu osób na potrzeby własne, za które uważa się niezarobkowe przewozy osób wykonywane przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do podstawowej działalności przedsiębiorcy pojazdami samochodowymi będącymi jego własnością."}
{"id":"1997_942_4","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Działalność gospodarcza polegająca na wykonywaniu krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi wymaga zezwolenia. 2. Udzielenie, odmowa udzielenia, cofnięcie, zmiana lub wygaśnięcie zezwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"1997_942_5","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Nie wymaga zezwolenia tymczasowe wykorzystanie pojazdów samochodowych do zarobkowego przewozu osób w przypadku klęsk żywiołowych lub zakłóceń w przewozach regularnych. 2. W przypadku zakłóceń, o których mowa w ust. 1, trwających dłużej niż 72 godziny, przedsiębiorcy posiadający zezwolenia na wykonywanie przewozów na tych liniach komunikacyjnych mogą zgłosić pisemnie organowi, który udzielił im zezwolenia, właściwemu ze względu na siedzibę (miejsce zamieszkania), rodzaj, zasięg i przewidywany okres tymczasowego wykorzystania pojazdów samochodowych należących do: 1) innych przedsiębiorców posiadających zezwolenia na przewozy regularne lub nieregularne, 2) innych przedsiębiorców lub osób. 3. Organ udzielający zezwolenia może wyrazić pisemną zgodę na przewozy, o których mowa w ust. 2 pkt 2, określając warunki i termin wykonywania takich przewozów."}
{"id":"1997_942_6","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zezwolenie udzielane jest na czas nie oznaczony. 2. Zezwolenie może być udzielane na czas oznaczony na żądanie ubiegającego się o zezwolenie."}
{"id":"1997_942_7","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie, jego siedzibę (miejsce zamieszkania) oraz wskazanie pełnomocników, jeżeli zostali ustanowieni, 2) określenie przedmiotu i obszaru wykonywanej działalności, 3) określenie rodzajów pojazdów, jakimi dysponuje przedsiębiorca ubiegający się o zezwolenie, 4) określenie czasu, na jaki zezwolenie ma być udzielone."}
{"id":"1997_942_8","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Organ udzielający zezwolenia odmawia jego udzielenia w razie niespełnienia przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa w art. 11 lub art. 15. 2. Zezwolenie może być zmienione na wniosek posiadającego zezwolenie w razie zmiany: 1) oznaczenia przedsiębiorcy lub 2) siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy, lub 3) obszaru albo przebiegu linii komunikacyjnej."}
{"id":"1997_942_9","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Przedsiębiorca, który posiada zezwolenie, jest obowiązany zgłaszać na piśmie organowi udzielającemu zezwolenia w ciągu 14 dni zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszące się do przedsiębiorcy i działalności gospodarczej, powstałe po udzieleniu zezwolenia, objęte danymi zawartymi we wniosku. Rozdział 2 Krajowy zarobkowy przewóz osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami"}
{"id":"1997_943_1","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zakres działów administracji rządowej, zwanymi dalej \"działami\", oraz właściwość ministra kierującego danym działem."}
{"id":"1997_943_10","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Dział gospodarka morska obejmuje sprawy: 1) transportu morskiego i żeglugi morskiej, 2) obszarów morskich, 3) portów i przystani morskich, 4) rybołówstwa morskiego i racjonalnego korzystania z żywych zasobów morza, 5) ochrony środowiska morskiego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej jest organem administracji morskiej w rozumieniu przepisów odrębnych."}
{"id":"1997_943_11","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Dział gospodarka wodna obejmuje sprawy gospodarki wodnej, ochrony przeciwpowodziowej, hydrologii oraz budowy, modernizacji i utrzymania śródlądowych dróg wodnych."}
{"id":"1997_943_12","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Dział instytucje finansowe obejmuje sprawy banków, zakładów ubezpieczeń, funduszy powierniczych i innych instytucji finansowych oraz funkcjonowania rynku finansowego. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych wykonuje określone w odrębnych przepisach zadania w zakresie obrotu papierami wartościowymi oraz inicjuje politykę Rządu dotyczącą rynku papierów wartościowych."}
{"id":"1997_943_13","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Zakres zadań i kompetencji Komitetu Integracji Europejskiej i jego przewodniczącego w zakresie działu, o którym mowa w art. 5 pkt 8, określają przepisy odrębne."}
{"id":"1997_943_14","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Dział kultura obejmuje sprawy działalności kulturalnej, w tym mecenatu państwowego nad działalnością kulturalną, w szczególności w zakresie: 1) działalności twórczej i artystycznej oraz ich ochrony, 2) działalności widowiskowej i rozrywkowej, 3) wystaw artystycznych, 4) wydawnictw, księgarstwa, bibliotek i czytelnictwa, 5) ochrony dóbr kultury i muzeów, kultury ludowej i rękodzieła artystycznego, 6) edukacji kulturalnej, 7) amatorskiego ruchu artystycznego, organizacji i stowarzyszeń regionalnych i społeczno-kulturalnych, 8) wymiany kulturalnej z zagranicą. 2. Minister właściwy do spraw kultury sprawuje nadzór nad działalnością Komitetu Kinematografii."}
{"id":"1997_943_15","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Dział kultura fizyczna i turystyka obejmuje sprawy: 1) kultury fizycznej, 2) sportu powszechnego i wyczynowego, 3) zagospodarowania turystycznego kraju, 4) promocji Polski za granicą w dziedzinie turystyki. 2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i turystyki sprawuje, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki."}
{"id":"1997_943_16","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Dział łączność obejmuje sprawy poczty i telekomunikacji. 2. Ministrowi właściwemu do spraw łączności podlega Państwowa Inspekcja Telekomunikacyjna i Pocztowa oraz Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna."}
{"id":"1997_943_17","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Dział mieszkalnictwo i rozwój miast obejmuje sprawy planowania przestrzennego, regulacji z zakresu wspierania budownictwa mieszkaniowego i towarzyszącego, gospodarki nieruchomościami oraz ogródków działkowych. 2. Minister właściwy do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast odpowiada, na zasadach, w trybie i w granicach określonych odrębnymi przepisami, w szczególności za: 1) inicjowanie polityki mieszkaniowej, 2) opracowywanie i wdrażanie systemów rozwoju miast i infrastruktury komunalnej. 3. Minister właściwy do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast sprawuje, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast."}
{"id":"1997_943_18","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dział nauka obejmuje sprawy nauki, w tym badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych. 2. Minister właściwy do spraw nauki jest przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych działającego na podstawie przepisów odrębnych."}
{"id":"1997_943_19","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Dział obrona narodowa obejmuje, w czasie pokoju, sprawy: 1) obrony Państwa oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej \"Siłami Zbrojnymi\", 2) udziału Rzeczypospolitej Polskiej w wojskowych przedsięwzięciach organizacji międzynarodowych oraz w zakresie wywiązywania się z zobowiązań militarnych, wynikających z umów międzynarodowych - chyba że na mocy odrębnych przepisów określone sprawy należą do zakresu zadań i kompetencji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub innych organów państwowych. 2. Minister właściwy do spraw obrony narodowej wykonuje zadania i kompetencje Ministra Obrony Narodowej określone w art. 134 ust. 2 i 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483)."}
{"id":"1997_943_2","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ustawę stosuje się odpowiednio do przewodniczących określonych w ustawach komitetów, którzy są powołani w skład Rady Ministrów - z zastrzeżeniem przepisów tych ustaw dotyczących kierowania działem przez komitet oraz z zastrzeżeniem art. 18."}
{"id":"1997_943_20","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Dział oświata i wychowanie obejmuje sprawy kształcenia, nauczania i wychowania dzieci i młodzieży, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do kompetencji innych organów administracji publicznej."}
{"id":"1997_943_21","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Dział praca obejmuje sprawy: 1) zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, 2) stosunków pracy i warunków pracy, 3) wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych, 4) zbiorowych stosunków pracy i sporów zbiorowych, 5) związków zawodowych i organizacji pracodawców. 2. Minister właściwy do spraw pracy sprawuje nadzór nad Prezesem Krajowego Urzędu Pracy."}
{"id":"1997_943_22","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dział rolnictwo obejmuje sprawy: 1) produkcji roślinnej i ochrony roślin uprawnych, 2) nasiennictwa, 3) produkcji zwierzęcej i hodowli zwierząt, 4) ochrony zdrowia zwierząt, środków farmaceutycznych i materiałów medycznych przeznaczonych dla zwierząt, 5) nadzoru nad zdrowotną jakością środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego w miejscach ich pozyskiwania, wytwarzania, przetwarzania i składowania, 6) przechowalnictwa i nadzoru nad jakością handlową towarów rolno-spożywczych w obrocie krajowym i zagranicznym, 7) przetwórstwa rolno-spożywczego, 8) mechanizmów regulacji rynku rolnego, 9) izb rolniczych, związków zawodowych rolników i organizacji społeczno-zawodowych rolników, 10) rybactwa śródlądowego. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa sprawuje nadzór nad działalnością Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. 3. Ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa podlegają: Inspekcja Nasienna, Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin, Państwowa Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz Państwowa Inspekcja Weterynaryjna."}
{"id":"1997_943_23","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Dział rozwój wsi obejmuje sprawy: 1) ochrony gruntów przeznaczonych na cele rolne, 2) scalania i wymiany gruntów, gleboznawczej klasyfikacji gruntów oraz podziału i rozgraniczenia nieruchomości na obszarze wsi, 3) infrastruktury wsi, w szczególności: a) melioracji, w zakresie sprawnie objętych działem gospodarka wodna, zaopatrzenia wsi i rolnictwa w wodę oraz oczyszczania ścieków i gospodarki odpadami, b) elektryfikacji i gazyfikacji w zakresie sprawnie objętych działem gospodarka oraz telefonizacji wsi w zakresie spraw nie objętych działem łączność, 4) ubezpieczenia społecznego rolników. 2. W zakresie ubezpieczenia społecznego rolników minister właściwy do spraw rozwoju wsi współdziała z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego. 3. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi sprawuje nadzór nad działalnością Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego."}
{"id":"1997_943_24","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Dział sprawiedliwość obejmuje sprawy: 1) sądownictwa, 2) prokuratury, notariatu, adwokatury i radców prawnych, w zakresie wynikającym z przepisów odrębnych, 3) wykonywania kar oraz środków wychowawczych i środka poprawczego orzeczonego przez sądy oraz sprawy pomocy postpenitencjarnej. 2. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości zapewnia przygotowywanie projektów kodyfikacji prawa cywilnego, w tym rodzinnego, oraz prawa karnego. 3. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości jest właściwy w sprawach sądownictwa w zakresie spraw nie zastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów państwowych i z uwzględnieniem zasady niezawisłości sędziowskiej. 4. Ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości podlega Centralny Zarząd Służby Więziennej."}
{"id":"1997_943_25","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Dział Skarb Państwa obejmuje sprawy dotyczące gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, w tym komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz narodowych funduszy inwestycyjnych i ich prywatyzacji, jak również ochrony interesów Skarbu Państwa - z wyjątkiem spraw, które na mocy odrębnych przepisów przypisane są innym działom. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa reprezentuje Skarb Państwa w zakresie określonym w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów odrębnych. 3. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może również inicjować politykę Państwa w zakresie przekształceń własnościowych mienia komunalnego. 4. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa sprawuje nadzór nad Agencją Prywatyzacji oraz Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa."}
{"id":"1997_943_26","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Dział szkolnictwo wyższe obejmuje sprawy szkolnictwa wyższego i archiwów. 2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego sprawuje nadzór nad Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych."}
{"id":"1997_943_27","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Dział transport obejmuje sprawy: 1) funkcjonowania oraz rozwoju transportu, w szczególności budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg publicznych, w tym autostrad, oraz kolei, lotnisk i portów lotniczych, 2) ruchu drogowego i lotniczego, 3) żeglugi śródlądowej, 4) przewozu osób i rzeczy środkami transportu, 5) transportu zbiorowego w miastach. 2. Minister właściwy do spraw transportu sprawuje nadzór nad Agencją Budowy i Eksploatacji Autostrad oraz Głównym Inspektorem Kolejnictwa. 3. Ministrowi właściwemu do spraw transportu podlegają: Generalny Dyrektor Dróg Publicznych i organy nadzoru nad lotnictwem cywilnym. 4. Minister właściwy do spraw transportu jest władzą żeglugową w rozumieniu przepisów odrębnych."}
{"id":"1997_943_28","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Dział środowisko obejmuje sprawy: 1) ochrony i kształtowania środowiska oraz racjonalnego wykorzystywania jego zasobów, 2) ochrony przyrody, w tym w parkach narodowych i krajobrazowych, rezerwatach przyrody, oraz ochrony gatunków roślin i zwierząt, prawem chronionych lasów, zwierzyny i innych tworów przyrody, 3) geologii, 4) gospodarki zasobami naturalnymi, 5) meteorologii, 6) kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska i badania stanu środowiska, 7) leśnictwa, 8) ochrony lasów i gruntów leśnych, 9) łowiectwa. 2. Ministrowi właściwemu do spraw środowiska podlega Główny Inspektor Ochrony Środowiska. 3. Minister właściwy do spraw środowiska sprawuje nadzór nad Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz nad działalnością Państwowego Gospodarstwa Leśnego \"Lasy Państwowe\"."}
{"id":"1997_943_29","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Dział sprawy wewnętrzne obejmuje sprawy: 1) ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, 2) tajemnicy państwowej i służbowej, 3) ochrony granicy Państwa, kontroli ruchu granicznego i cudzoziemców, 4) obywatelstwa, 5) obrony cywilnej, 6) ochrony przeciwpożarowej, 7) przeciwdziałania skutkom klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu powszechnemu, 8) zbiórek publicznych. 2. Jeżeli informacje uzyskane przez organy i jednostki organizacyjne nadzorowane, podległe lub podporządkowane ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa Państwa, minister ten przekazuje je niezwłocznie do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów. 3. Ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych mogą zostać podporządkowane jednostki wojskowe na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Do zadań tych jednostek może należeć ochrona osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz osób, które ze względu na dobro Państwa należy objąć ochroną, ochrona delegacji państw obcych przebywających na terenie Polski i przedstawicieli organizacji międzynarodowych w Polsce oraz ochrona i zapewnienie należytego funkcjonowania urządzeń i obiektów służących najwyższym organom państwowym. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Obrony Cywilnej Kraju."}
{"id":"1997_943_3","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ustalenie szczegółowego zakresu działania ministra kierującego określonym działem następuje na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775), z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. Podział ministerstwa na komórki organizacyjne, dokonywany zgodnie z art. 39 ustawy, o której mowa w ust. 1, uwzględnia podział na działy w ten sposób, że działowi odpowiada w całości jeden lub więcej departamentów, chyba że za innym podziałem przemawiają szczególnie ważne okoliczności."}
{"id":"1997_943_30","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Dział wyznania religijne obejmuje sprawy stosunków Państwa z Kościołem Katolickim oraz innymi kościołami i związkami wyznaniowymi."}
{"id":"1997_943_31","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Dział zabezpieczenie społeczne obejmuje sprawy: 1) ubezpieczeń społecznych i zaopatrzenia społecznego, 2) funduszy emerytalnych, 3) pomocy społecznej i świadczeń na rzecz rodziny, 4) świadczeń socjalnych, zatrudnienia, rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych, 5) kombatantów i osób represjonowanych. 2. Ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego podlega Zakład Ubezpieczeń Społecznych. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego sprawuje nadzór nad Prezesem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych."}
{"id":"1997_943_32","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Dział sprawy zagraniczne obejmuje sprawy: 1) stosunków Rzeczypospolitej Polskiej z innymi państwami oraz z organizacjami międzynarodowymi, 2) reprezentowania i ochrony interesów Rzeczypospolitej Polskiej i jej obywateli oraz polskich osób prawnych za granicą, 3) współpracy z Polakami zamieszkałymi za granicą. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych koordynuje, z zastrzeżeniem zadań i kompetencji Komitetu Integracji Europejskiej określonych w przepisach odrębnych, działalność innych organów i instytucji państwowych w dziedzinie stosunków z zagranicą. 3. Minister właściwy do spraw zagranicznych ustala organizację i kieruje działalnością przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych."}
{"id":"1997_943_33","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Dział zdrowie obejmuje sprawy: 1) ochrony zdrowia i organizacji opieki zdrowotnej, 2) nadzoru nad środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, aparaturą i sprzętem medycznym, 3) zawodów medycznych, 4) warunków sanitarnych oraz nadzoru sanitarnego, 5) lecznictwa uzdrowiskowego. 2. Ministrowi właściwemu do spraw zdrowia podlega Główny Inspektor Sanitarny i Krajowy Inspektor Farmaceutyczny. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór nad działalnością Agencji Rezerw Artykułów Sanitarnych. Rozdział 3 Zadania ministra kierującego określonym działem administracji rządowej"}
{"id":"1997_943_34","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Minister jest obowiązany do inicjowania i opracowywania polityki Rządu w odniesieniu do działu, którym kieruje, jak również do przedkładania w tym zakresie inicjatyw i odpowiednich projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów. W zakresie działu, którym kieruje, minister realizuje politykę ustaloną przez Radę Ministrów i koordynuje jej wykonywanie przez inne organy administracji rządowej."}
{"id":"1997_943_35","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Minister w zakresie działu, którym kieruje, jest naczelnym organem administracji państwowej w rozumieniu przepisów o postępowaniu administracyjnym."}
{"id":"1997_943_36","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Zadania i kompetencje ministra kierującego określonym działem w stosunku do organów, w tym terenowych organów administracji rządowej i jednostek organizacyjnych jemu podległych lub przez niego nadzorowanych, określają przepisy odrębne."}
{"id":"1997_943_37","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Minister kierujący określonym działem wykonuje określone w odrębnych przepisach zadania z dziedziny obronności i ochrony bezpieczeństwa Państwa, z wyjątkiem spraw, które na mocy odrębnych przepisów należą do innych organów administracji rządowej i państwowych jednostek organizacyjnych."}
{"id":"1997_943_38","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W celu realizacji swoich zadań minister kierujący określonym działem współdziała, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach oraz w zakresie wynikającym z potrzeb danego działu, z innymi członkami Rady Ministrów, Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, innymi organami administracji rządowej i państwowymi jednostkami organizacyjnymi, organami samorządu terytorialnego, jak również z organami samorządu gospodarczego, zawodowego, związków zawodowych i organizacji pracodawców oraz innych organizacji społecznych i przedstawicielstw środowisk zawodowych i twórczych. 2. Minister kierujący działem podejmuje w odniesieniu do tego działu czynności w zakresie współpracy z zagranicą we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych i, w zakresie jego zadań, z Komitetem Integracji Europejskiej. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1997_943_39","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 7 marca 1950 r. o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych (Dz.U. z 1952 r. Nr 26, poz. 182, z 1960 r. Nr 29, poz. 163, z 1988 r. Nr 41, poz. 324 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"wydanego za zgodą Prezesa Rady Ministrów\"; 2) w art. 9 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"wydanego w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego i Zdrowia oraz za zgodą Prezesa Rady Ministrów\"; 3) w art. 12 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego i Zdrowia oraz za zgodą Prezesa Rady Ministrów\"; 4) w art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisy określone w ust. 1 minister właściwy do spraw gospodarki wodnej wydaje w drodze rozporządzenia, przy czym przepisy określone w pkt 2 wydawane są w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia i ministrem właściwym do spraw pracy, a określone w pkt 3-7, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu.\"."}
{"id":"1997_943_4","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Ministra kierującego określonym działem określa się jako ministra właściwego do spraw oznaczonych nazwą danego działu, określoną w art. 5. 2. Ministrowie kierujący poszczególnymi działami administracji rządowej są właściwi w sprawach określonych w ustawie, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów. 3. Ministrowie właściwi do spraw oznaczonych nazwą danego działu mogą wykonywać inne zadania i kompetencje, jeżeli przewidują to przepisy odrębne. 4. Kierowanie działami administracji rządowej, o których mowa w art. 5 pkt 2, 3 i 7, powierza się jednemu ministrowi. Rozdział 2 Klasyfikacja działów administracji rządowej"}
{"id":"1997_943_40","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 1972 r. Nr 47, poz. 298, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 64, poz. 271 i z 1997 r. Nr 126, poz. 805) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i ministrem właściwym do spraw wyznań religijnych, może ustalić szczególne warunki odstępowania gruntów Skarbu Państwa na zakładanie nowych i rozszerzanie istniejących cmentarzy.\"."}
{"id":"1997_943_41","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 137, poz. 926) w art. 121 w § 5 wyrazy \"Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\"."}
{"id":"1997_943_42","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496 i Nr 106, poz. 678) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zasady tworzenia i wysokość funduszów na nagrody i zapomogi określa minister właściwy do spraw obrony narodowej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw zabezpieczenia społecznego i do spraw pracy.\"."}
{"id":"1997_943_43","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 7, poz. 18, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 10, poz. 60 i Nr 34, poz. 199 oraz z 1996 r. Nr 73, poz. 350) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ustawie, także w tytule, wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"; 2) w art. 9 w ust. 3 wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki morskiej\"."}
{"id":"1997_943_44","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 85, poz. 390) w art. 30 w ust. 3 wyrazy \"Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast\"."}
{"id":"1997_943_45","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 471) w art. 24 w ust. 5 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego\"."}
{"id":"1997_943_46","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 133, poz. 882 i 883) w art. 43 w ust. 3 wyrazy \"Ministrowi Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych\"."}
{"id":"1997_943_47","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) archiwa jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministrów właściwych do spraw: obrony narodowej, spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych - w zakresie tych działów administracji rządowej, określonych w przepisach odrębnych,\"; 2) w art. 33: a) zdanie pierwsze otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) zdanie drugie otrzymuje oznaczenie ust. 3, c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Jeżeli jednostką, o której mowa w ust. 1, jest ministerstwo, archiwum zakładowe tworzy się odrębnie dla każdego działu administracji rządowej, określonego w przepisach odrębnych.\"; 3) w art. 34 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli jednostką organizacyjną jest urząd administracji rządowej, kierownik jednostki wykonuje zadania określone w ust. 1 i 2 poprzez dyrektora generalnego tego urzędu, powołanego na podstawie przepisów odrębnych.\"."}
{"id":"1997_943_48","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769 i 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych\" zastępuje się, użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw nauki\"; 2) art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, ustala minister właściwy do spraw nauki.\"; 3) w art. 74 w ust. 1 wyrazy \"Ministra Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego\"; 4) w art. 75 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na wniosek dyrektora wielozakładowego przedsiębiorstwa państwowego jego organ założycielski, działając w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw nauki i do spraw pracy, może rozciągnąć wszystkie lub niektóre przepisy rozdziałów 6-12 na zakład badawczo-rozwojowy, działający jako organizacyjnie wyodrębniona jednostka tego przedsiębiorstwa i prowadzący działalność, o której mowa w art. 2.\"."}
{"id":"1997_943_49","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406 i Nr 88, poz. 554) w art. 24 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\"."}
{"id":"1997_943_5","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Ustala się następujące działy: 1) administracja publiczna, 2) budżet, 3) finanse publiczne, 4) gospodarka, 5) gospodarka morska, 6) gospodarka wodna, 7) instytucje finansowe, 8) integracja europejska, 9) kultura, 10) kultura fizyczna i turystyka, 11) łączność, 12) mieszkalnictwo i rozwój miast, 13) nauka, 14) obrona narodowa, 15) oświata i wychowanie, 16) praca, 17) rolnictwo, 18) rozwój wsi, 19) Skarb Państwa, 20) sprawiedliwość, 21) szkolnictwo wyższe, 22) transport, 23) środowisko, 24) sprawy wewnętrzne, 25) wyznania religijne, 26) zabezpieczenie społeczne, 27) sprawy zagraniczne, 28) zdrowie."}
{"id":"1997_943_50","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 96, poz. 590) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 2 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wyznań religijnych\"; 2) w art. 42 w ust. 5 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej'."}
{"id":"1997_943_51","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680 i Nr 123, poz. 779) w art. 73 w ust. 4 wyrazy \"z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego\"."}
{"id":"1997_943_52","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 60 w ust. 4 wyrazy \"z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego\"; 2) w art. 97 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wysokość funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy określa Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego.\"."}
{"id":"1997_943_53","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) w art. 3 w ust. 6 wyrazy \"Ministra Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania\"."}
{"id":"1997_943_54","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883 i Nr 137, poz. 926) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister - Szef Urzędu Rady Ministrów\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\"; 2) w art. 9 w ust. 5 po wyrazie \"ustala,\" dodaje się wyrazy \"z uwzględnieniem klasyfikacji działów administracji rządowej\"; 3) w art. 19 w ust. 5 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego\", a wyrazy \"określa\" i \"ustala\" zastępuje się odpowiednio wyrazami \"określają\" i \"ustalają\"; 4) w art. 70: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministrowie Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Ministrowie: właściwy do spraw obrony narodowej, właściwy do spraw wewnętrznych i właściwy do spraw administracji publicznej\", b) w ust. 2 wyrazy \"Przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw nauki\"."}
{"id":"1997_943_55","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 15, poz. 83, Nr 28, poz. 153, Nr 64, poz. 405 i Nr 68, poz. 436) w art. 7 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 wyrazy \"Prezesowi Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego\", 2) w ust. 3 dodaje się na końcu wyrazy \"na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego\", 3) w ust. 4 wyrazy \"Rada Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów\"."}
{"id":"1997_943_56","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 25 stycznia 1991 r. o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (Dz.U. Nr 16, poz. 74) w art. 1 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i turystyki. Nadzór nad Prezesem Urzędu sprawuje minister właściwy do spraw kultury fizycznej i turystyki.\"."}
{"id":"1997_943_57","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 1, poz. 1, Nr 5, poz. 25 i Nr 120, poz. 577 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych i do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, zasady wykorzystywania środków funduszu rehabilitacji oraz tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystywania tych środków.\"; 2) w art. 29: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów ustanowi, z uwzględnieniem art. 10 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775), Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej Pełnomocnikiem.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Pełnomocnika obsługuje urząd obsługujący, na podstawie przepisów odrębnych, ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.\"."}
{"id":"1997_943_58","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) ministrze - należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, z wyjątkiem ministra określonego na podstawie art. 29 ust. 1,\"; 2) w art. 5 w ust. 10 skreśla się wyrazy \"ministrów i inne\"; 3) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury określa, w drodze rozporządzenia, typy szkół artystycznych publicznych i niepublicznych oraz ustala zasady ich działania.\"; 4) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania egzaminów eksternistycznych oraz szczegółowe zasady odpłatności za ich przeprowadzanie.\"; 5) skreśla się art. 25-27 i art. 29 ust. 2; 6) w art. 28 wyrazy \"art. 25 i 26\" zastępuje się wyrazem \"ustawy\"; 7) w art. 35: a) w ust. 2: - skreśla się pkt 1-3, - w pkt 4 skreśla się wyraz \"innymi\", b) w ust. 6 skreśla się wyrazy \", a w stosunku do nauczycieli sprawujących nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami artystycznymi - Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej\", a wyraz \"określają\" zastępuje się wyrazem \"określa\"; 8) w art. 36: a) w ust. 2 wyrazy \"a w stosunku do szkół artystycznych Minister Kultury i Sztuki mogą\" zastępuje się wyrazami \"a w stosunku do szkół artystycznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury może\", b) w ust. 3 wyrazy \"a w stosunku do szkół artystycznych - Minister Kultury i Sztuki określają\" zastępuje się wyrazami \"a w stosunku do szkół artystycznych - w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury określa\"; 9) w art. 58 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Założenie szkoły publicznej przez osobę prawną lub fizyczną, z wyjątkiem gminy i związku komunalnego, wymaga zezwolenia kuratora oświaty po uzyskaniu opinii właściwego, ze względu na dziedzinę kształcenia, ministra, z wyłączeniem ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Dotyczy to również szkoły wymienionej w przepisach wydanych na podstawie art. 29.\"; 10) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. W stosunku do szkół wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 29 właściwym ministrom przysługują uprawnienia kuratora oświaty i Ministra Edukacji Narodowej, określone w art. 85 ust. 2 i 3 oraz art. 86.\"; 11) w art. 90 w ust. 5 skreśla się wyrazy \", a w odniesieniu do szkół artystycznych - Minister Kultury i Sztuki,\"."}
{"id":"1997_943_59","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest centralnym organem administracji rządowej, powołanym do kontroli przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz badania stanu środowiska, nadzorowanym przez ministra właściwego do spraw środowiska.\"."}
{"id":"1997_943_6","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Dział administracja publiczna obejmuje sprawy: 1) administracji, 2) ewidencji ludności, dowodów osobistych i paszportów, 3) budownictwa i architektury, państwowego nadzoru budowlanego, geodezji i kartografii oraz sprawy nieruchomości, w zakresie określonym w odrębnych przepisach. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad działalnością Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz Głównego Geodety Kraju. 3. Ilekroć właściwy minister lub kierownik urzędu centralnego określa, na podstawie przepisów odrębnych, terytorialny zakres działania podległych mu lub nadzorowanych przez niego urzędów albo innych jednostek organizacyjnych, określenie to następuje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej."}
{"id":"1997_943_60","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932-934) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 w ust. 14 wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego\"; 2) w art. 27a w ust. 19 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast\"."}
{"id":"1997_943_61","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 106, poz. 676 i Nr 111, poz. 725) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Szczegółowe zasady rozliczeń, o których mowa w ust. 5, określa minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego oraz minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwy do spraw finansów publicznych.\"; 2) w art. 25 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowe zasady zawieszania prawa do emerytury lub renty oraz zmniejszania wysokości tych świadczeń.\"."}
{"id":"1997_943_62","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721) w art. 39 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności kulturalnej prowadzonej przez ministrów właściwych do spraw obrony narodowej, do spraw wewnętrznych i do spraw sprawiedliwości.\"."}
{"id":"1997_943_63","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679 i Nr 113, poz. 734) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kontrolę Krajowego Związku Kas, kas regionalnych i kas branżowych izby mogą prowadzić na wniosek ministrów: właściwego do spraw finansów publicznych, właściwego do spraw zdrowia, właściwego do spraw wewnętrznych, właściwego do spraw administracji publicznej, właściwego do spraw obrony narodowej oraz właściwego do spraw transportu.\"."}
{"id":"1997_943_64","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334 i z 1996 r. Nr 139, poz. 646) w art. 4a w ust. 10 wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego\"."}
{"id":"1997_943_65","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780 i Nr 137, poz. 926) w art. 51 w ust. 6 wyrazy \"Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw gospodarki\"."}
{"id":"1997_943_66","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 18, poz. 82, z 1996 r. Nr 52, poz. 235, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 603) w art. 19 w ust. 2 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"."}
{"id":"1997_943_67","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604 i Nr 121, poz. 770) użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki morskiej\"."}
{"id":"1997_943_68","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 79, poz. 484) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw rozwoju wsi\"; 2) w art. 5 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"oraz Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej\"."}
{"id":"1997_943_69","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 52 w ust. 4 wyrazy \"Prezes Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast\"; 2) w art. 56 w ust. 3 i 4 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów\" dodaje się wyrazy \"na wniosek ministra właściwego do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast\"."}
{"id":"1997_943_7","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Dział budżet obejmuje sprawy: 1) opracowywania budżetu państwa, wykonywania - z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do kompetencji ministra właściwego do spraw finansów publicznych - budżetu państwa, kontroli realizacji budżetu państwa, przygotowywania sprawozdań z wykonania budżetu państwa oraz nadzoru nad działalnością organów orzekających w sprawach o naruszenia dyscypliny budżetowej, 2) systemu finansowania: a) samorządu terytorialnego, b) sfery budżetowej, c) bezpieczeństwa państwa, 3) wynikające z zarządzania długiem publicznym."}
{"id":"1997_943_70","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741 i Nr 140, poz. 939) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33b w pkt 1 i 3 skreśla się wyrazy \"inicjowanie i\"; 2) w art. 33c w pkt 1 wyrazy \"Radzie Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast\"."}
{"id":"1997_943_71","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz.U. Nr 106, poz. 489 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy skreśla się wyrazy \"o urzędzie Ministra Finansów oraz\"; 2) skreśla się art. 1-4 i art. 9; 3) w art. 5 ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określa, w drodze rozporządzenia, terytorialny zakres działania oraz siedziby urzędów i izb skarbowych.\"."}
{"id":"1997_943_72","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz.U. Nr 106, poz. 491 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł otrzymuje brzmienie: \"o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra\"; 2) skreśla się art. 1-5, art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 10 i art. 11; 3) w art. 9 w ust. 1 i 2 wyrazy \"resortu spraw wewnętrznych i administracji\" zastępuje się wyrazami \"jednostek mu podporządkowanych lub przez niego nadzorowanych\"."}
{"id":"1997_943_73","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775) w art. 33 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Prezes Rady Ministrów określając szczegółowy zakres działania ministra, w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej: 1) wskazuje, z uwzględnieniem przepisów o działach administracji rządowej, dział lub działy, którymi kieruje minister, 2) może wyłączyć określony obszar spraw należących do danego działu zgodnie z przepisami ustawy i przekazać te zadania innemu ministrowi - z tym jednak, że wyłączenie to nie może pociągać za sobą zmiany właściwości w zakresie: a) wydawania aktów normatywnych: rozporządzeń i zarządzeń, b) wydawania decyzji administracyjnych i innych aktów administracyjnych w toku postępowania administracyjnego, c) sprawowania nadzoru lub wykonywania czynności nadzorczych w stosunku do określonej państwowej osoby prawnej. 3) określa, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, zakres uprawnień ministra jako dysponenta wyodrębnionej lub wyodrębnionych części budżetu państwa.\"."}
{"id":"1997_943_74","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 673 i Nr 115, poz. 741) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł otrzymuje brzmienie: \"o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa\"; 2) rozdział 1 otrzymuje tytuł \"Uprawnienia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa\"; 3) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ogólne zadania ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa określają przepisy odrębne.\"; 4) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa: 1) przygotowuje i przedkłada Radzie Ministrów oraz, z jej upoważnienia, Sejmowi coroczne sprawozdania o stanie mienia Skarbu Państwa oraz o ekonomicznych, finansowych i społecznych skutkach prywatyzacji, 2) przygotowuje i przedkłada Radzie Ministrów projekty rocznych kierunków prywatyzacji i programów prywatyzacji majątku państwowego oraz coroczne sprawozdania z realizacji kierunków prywatyzacji, 3) prowadzi zbiorczą ewidencję majątku Skarbu Państwa, 4) prowadzi ewidencję podmiotów, w szczególności państwowych jednostek organizacyjnych, którym przysługuje prawo wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu lub do działania w imieniu Skarbu Państwa, 5) wykonuje uprawnienia wynikające z praw majątkowych Skarbu Państwa, w szczególności: a) w zakresie praw z akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa, łącznie z wynikającymi z nich prawami osobistymi, b) w stosunku do mienia pozostałego po likwidacji państwowej jednostki organizacyjnej lub przypadającego Skarbowi Państwa w wyniku likwidacji spółki z jego udziałem, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 6) składa w imieniu Skarbu Państwa oświadczenia woli o utworzeniu spółki prawa handlowego lub przystąpieniu do takiej spółki oraz o utworzeniu fundacji bądź innej osoby prawnej, przewidzianej przepisami prawa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 7) sprawuje kontrolę wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa przez państwowe jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 4, 8) sprawuje kontrolę wykonywania przez inne organy administracji państwowej oraz państwowe osoby prawne zadań określonych w odrębnych przepisach, w zakresie przekształceń własnościowych, 9) realizuje inne zadania określone w przepisach odrębnych.\"; 5) skreśla się art. 6 i 7; 6) w art. 17: a) w ust. 1 po wyrazach \"w rozumieniu przepisów o pracownikach urzędów państwowych,\" dodaje się wyrazy \"w szczególności dyrektorzy generalni urzędów,\"; b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kierownicy urzędów państwowych mogą, w zakresie uprawnień reprezentowania Skarbu Państwa wynikających z przepisów odrębnych, udzielać pełnomocnictw do reprezentowania Skarbu Państwa kierownikom podporządkowanych im jednostek organizacyjnych.\"; 7) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, w porozumieniu z właściwymi organami administracji rządowej, może udzielać kierownikom urzędów państwowych lub innych państwowych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej upoważnień do wykonywania zadań określonych w art. 2 pkt 5-8.\"."}
{"id":"1997_943_75","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. Nr 75, poz. 469) w art. 38 wyrazy \"Przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw nauki\". Rozdział 5 Przepisy szczególne, przejściowe i dostosowujące"}
{"id":"1997_943_76","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw obrony narodowej oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa, ustala, w drodze rozporządzenia, szczegółowy rozdział kompetencji między Policję, Urząd Ochrony Państwa, Państwową Straż Pożarną, Straż Graniczną i Obronę Cywilną Kraju oraz wojskowe organy porządkowe i Wojskowe Służby Informacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej oraz zasady ich współdziałania."}
{"id":"1997_943_77","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Minister właściwy do spraw budżetu określa, w drodze rozporządzenia, warunki emisji skarbowych papierów wartościowych, a w szczególności wartości nominalne poszczególnych emisji, wysokość i sposób oprocentowania, ich terminy wykupu i płatności odsetkowych, podmioty uprawnione do nabycia, sposób ustalenia ceny emisyjnej oraz terminy przedawnienia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszczalny stan zadłużenia Skarbu Państwa z tytułu skarbowych papierów wartościowych określają przepisy odrębne."}
{"id":"1997_943_78","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala: 1) zasady ewidencji należności i zobowiązań Skarbu Państwa, 2) warunki prowadzenia rozliczeń środków zgromadzonych na rachunkach likwidacyjnych, w tym zasady stosowania kursów walut dla jednostek rozliczeniowych."}
{"id":"1997_943_79","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Ilekroć w przepisach obowiązujących jest mowa o ministrze: 1) właściwym do określonych spraw lub w określonych sprawach - należy przez to rozumieć ministra właściwego w sprawach oznaczonych nazwą danego działu, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4, 2) określonym nazwą jego urzędu - należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw oznaczonych nazwą jego urzędu i określonych w odpowiednich przepisach ustawy, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4, z tym że: a) minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Finansów - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministrów właściwych do spraw budżetu oraz do spraw instytucji finansowych, b) minister właściwy do spraw środowiska wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu działania ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, c) minister właściwy do spraw oświaty i wychowania wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Edukacji Narodowej - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, d) minister właściwy do spraw pracy wykonuje zadania i kompetencje należące do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, e) minister właściwy do spraw rolnictwa wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - z wyjątkiem spraw. które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministrów właściwych do spraw gospodarki wodnej oraz do spraw rozwoju wsi, f) minister właściwy do spraw transportu wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministrów właściwych do spraw gospodarki morskiej oraz do spraw gospodarki wodnej, g) minister właściwy do spraw wewnętrznych wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministra właściwego do spraw administracji publicznej."}
{"id":"1997_943_8","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Dział finanse publiczne obejmuje sprawy realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odpowiada, na zasadach, w trybie i w granicach określonych odrębnymi przepisami, w szczególności za: 1) realizacje dochodów z podatków bezpośrednich, pośrednich oraz opłat, 2) koordynowanie i organizowanie współpracy finansowej, kredytowej i płatniczej z zagranicą, współdziałanie w opracowywaniu związanych z tym spraw oraz współpracę z międzynarodowymi organizacjami finansowymi, 3) realizację przepisów dotyczących ceł, 4) finansowanie jednostek realizujących zadania objęte budżetem państwa i finansowanie samorządu terytorialnego, 5) dochodzenie należności Skarbu Państwa, 6) gry losowe i zakłady wzajemne, 7) rachunkowość, 8) prawo dewizowe, 9) bilans finansów sektora publicznego i prognozowanie bilansu płatniczego, 10) kontrolę skarbową oraz nadzór nad organami kontroli skarbowej, 11) ceny. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje nadzór nad Prezesem Głównego Urzędu Ceł oraz nad Generalnym Inspektorem Celnym. 4. Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych podlega Główny Inspektor Kontroli Skarbowej oraz Generalny Inspektor Celny."}
{"id":"1997_943_80","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw administracji publicznej przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie przepisów: 1) o aktach stanu cywilnego, 2) o autostradach płatnych, 3) o cenach, 4) o cmentarzach i chowaniu zmarłych, 5) o drogach publicznych, 6) o ewidencji ludności i dowodach osobistych, 7) o gospodarce nieruchomościami, 8) o grobach i cmentarzach wojennych, 9) o paszportach, 10) o pracownikach urzędów państwowych, z zastrzeżeniem art. 46, 11) prawa budowlanego, 12) prawa geodezyjnego i kartograficznego, 13) prawa geologicznego i górniczego, 14) o Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 15) o regionalnych izbach obrachunkowych, 16) o rybactwie śródlądowym, 17) o samorządzie terytorialnym i przepisów wprowadzających te przepisy, 18) o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym."}
{"id":"1997_943_81","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw budżetu przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Finansów na podstawie przepisów prawa budżetowego, z zastrzeżeniem art. 54."}
{"id":"1997_943_82","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej na podstawie przepisów: 1) o izbach morskich, 2) Kodeksu morskiego, 3) o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, 4) o portach i przystaniach morskich, 5) o pracy na morskich statkach handlowych, 6) o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, 7) o rybołówstwie morskim, 8) o zapobieganiu zanieczyszczania morza przez statki."}
{"id":"1997_943_83","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do: 1) Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa na podstawie przepisów prawa wodnego, 2) Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej na podstawie przepisów: a) o ochronie i kształtowaniu środowiska, b) o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych."}
{"id":"1997_943_84","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw instytucji finansowych przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Finansów na podstawie przepisów: 1) o działalności ubezpieczeniowej, 2) prawa bankowego, 3) o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, 4) o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, z zastrzeżeniem art. 66."}
{"id":"1997_943_85","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw rozwoju wsi przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na podstawie przepisów: 1) o ochronie gruntów rolnych i leśnych, 2) o ochronie i kształtowaniu środowiska, 3) prawa geodezyjnego i kartograficznego, 4) prawa wodnego, 5) o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli, 6) o ubezpieczeniu społecznym rolników, 7) o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych."}
{"id":"1997_943_86","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Edukacji Narodowej na podstawie przepisów: 1) o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, 2) o szkolnictwie wyższym, z zastrzeżeniem art. 53, 3) o tytule naukowym i stopniach naukowych, 4) o wyższym szkolnictwie wojskowym."}
{"id":"1997_943_87","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw wyznań religijnych przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie przepisów: 1) o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, 2) o stosunku Państwa do poszczególnych Kościołów i innych związków wyznaniowych."}
{"id":"1997_943_88","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie przepisów: 1) o funduszu alimentacyjnym, 2) o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, 3) o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, 4) o pomocy społecznej, 5) o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, 6) o rewaloryzacji i waloryzacji emerytur i rent, 7) o ubezpieczeniach społecznych, 8) o ubezpieczeniu społecznym duchownych, 9) o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin, 10) o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 11) o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin, 12) o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 13) o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin, 14) o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych, 15) o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 16) o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych."}
{"id":"1997_943_89","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Ministrowie powołani w skład Rady Ministrów na zasadach obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy wykonują swoje zadania i kompetencje do czasu ustalenia szczegółowego zakresu działania ministrów kierujących określonym działem zgodnie z zasadami określonymi w art. 3 ust. 1 niniejszej ustawy. Do tego czasu zachowują moc przepisy ustaw wymienionych w art. 96."}
{"id":"1997_943_9","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Dział gospodarka obejmuje sprawy gospodarki, w tym współpracy gospodarczej z zagranicą, energetyki, działalności gospodarczej oraz współpracy z organizacjami samorządu gospodarczego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki odpowiada, na zasadach, w trybie i w granicach określonych odrębnymi przepisami, w szczególności za: 1) funkcjonowanie krajowych systemów energetycznych, z uwzględnieniem zasad racjonalnej gospodarki i potrzeb bezpieczeństwa energetycznego kraju, 2) kontrolę obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad działalnością Agencji Techniki i Technologii, Agencji Rezerw Materiałowych oraz Urzędu Dozoru Technicznego."}
{"id":"1997_943_90","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Ilekroć w przepisach obowiązujących jest mowa o ministerstwie, należy przez to rozumieć urząd obsługujący ministra właściwego do danych spraw w rozumieniu ustawy."}
{"id":"1997_943_91","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Ministerstwa utworzone lub działające na podstawie dotychczasowych przepisów działają na podstawie tych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2, do czasu wydania nowych przepisów na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1. 2. Statuty ministerstw wydane do dnia wejścia ustawy w życie zachowują moc do czasu wydania nowych statutów na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1."}
{"id":"1997_943_92","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych, powołany na podstawie dotychczasowych przepisów, staje się Pełnomocnikiem Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w rozumieniu ustawy."}
{"id":"1997_943_93","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przejęcia przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania szkół od innych ministrów i kierowników urzędów centralnych."}
{"id":"1997_943_94","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Prezes Rady Ministrów i ministrowie zobowiązani do wydania jednolitych tekstów ustaw uwzględnią w tych tekstach oznaczenia właściwych do określonych spraw ministrów zgodnie z wymogami wynikającymi z klasyfikacji działów administracji rządowej."}
{"id":"1997_943_95","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Ilekroć przepisy nakładają na naczelny lub centralny organ administracji rządowej obowiązek ogłoszenia aktu prawnego w wydawnictwie promulgacyjnym innym niż Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, akt taki podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". Rozdział 6 Przepisy końcowe"}
{"id":"1997_943_96","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Tracą moc, z zastrzeżeniem art. 71, 72, 74 i art. 89, ustawy o urzędach ministrów, w szczególności ustawy: 1) z dnia 29 maja 1974 r. o urzędzie Ministra Spraw Zagranicznych (Dz.U. Nr 21, poz. 115 i z 1984 r. Nr 9, poz. 34), 2) z dnia 4 maja 1982 r. o urzędzie Ministra Kultury i Sztuki (Dz.U. Nr 14, poz. 112), 3) z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej (Dz.U. Nr 33, poz. 175 i z 1990 r. Nr 29, poz. 172), 4) z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Edukacji Narodowej (Dz.U. Nr 33, poz. 178, z 1990 r. Nr 65, poz. 385, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 5) z dnia 1 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 407), 6) z dnia 1 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Łączności (Dz.U. Nr 67, poz. 408, z 1990 r. Nr 86, poz. 504 i z 1995 r. Nr 60, poz. 310), 7) z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (Dz.U. Nr 73, poz. 433 oraz z 1991 r. Nr 101, poz. 444 i Nr 114, poz. 492), 8) z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz.U. Nr 73, poz. 434, z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770), 9) z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki (Dz.U. Nr 106, poz. 490). 2. Pozostają w mocy przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 i Nr 102, poz. 474 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770)."}
{"id":"1997_943_97","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1997_944_1","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady wyróżniania żołnierzy, pododdziałów i oddziałów wojskowych, a także zasady i sposoby ponoszenia przez żołnierzy odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz tryb postępowania w tych sprawach w czasie pokoju."}
{"id":"1997_944_10","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Udzielenie żołnierzowi wyróżnienia i wyrażenie mu uznania stwierdza się w rozkazie dziennym (specjalnym) lub w innym dokumencie. 2. Przełożony jest zobowiązany powiadomić podporządkowanych mu żołnierzy o udzieleniu wyróżnienia lub wyrażeniu uznania w czasie zbiórki stanu osobowego lub odprawy żołnierzy zawodowych."}
{"id":"1997_944_100","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. W sprawach, o których mowa w art. 99 ust. 1 i 2, orzeka organ, który uchylił lub zmienił prawomocne orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej. 2. Od orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, ukaranemu przysługuje odwołanie na zasadach i w trybie określonych w art. 76-86, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Odwołanie od orzeczenia wojskowego sądu okręgowego rozpoznaje Izba Wojskowa Sądu Najwyższego, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_944_101","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. W razie uchylenia orzeczenia o wymierzeniu kary aresztu izolacyjnego lub złagodzenia tej kary oraz uchylenia decyzji o zatrzymaniu, żołnierzowi przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych przepisami Kodeksu postępowania karnego, które stosuje się odpowiednio. 2. W sprawie o odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, orzeka na posiedzeniu wojskowy sąd okręgowy w składzie trzech sędziów, a odwołanie rozpoznaje Izba Wojskowa Sądu Najwyższego stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_944_102","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 102. Orzeczenie w sprawach, o których mowa w art. 99 ust. 1 i 2, podlega wzruszeniu na zasadach i w trybie określonych w art. 94-96. Rozdział 3 Ewidencjonowanie orzeczeń dyscyplinarnych i zatarcie ukarania"}
{"id":"1997_944_103","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Ewidencję kar i środków dyscyplinarnych żołnierza prowadzi jego przełożony dyscyplinarny. 2. W ewidencji umieszcza się dane o: 1) organie orzekającym i dacie wydania orzeczenia, 2) rodzaju przewinienia dyscyplinarnego, 3) wymierzonej karze dyscyplinarnej lub zastosowanym środku dyscyplinarnym, 4) terminie wykonania kary dyscyplinarnej lub środka dyscyplinarnego."}
{"id":"1997_944_104","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Zatarcie ukarania, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, następuje z mocy prawa w wypadku: 1) upływu sześciu miesięcy od dnia wykonania kary, 2) mianowania żołnierza na kolejny stopień wojskowy, 3) wyznaczenia żołnierza na wyższe stanowisko służbowe, 4) zwolnienia żołnierza ze służby wojskowej. 2. Zatarcie ukarania z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, dotyczy wszystkich kar. 3. Organ, który orzekł o wymierzeniu kary dyscyplinarnej w pierwszej instancji, może zarządzić zatarcie ukarania przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli żołnierz był ukarany dyscyplinarnie tylko raz, a udzielono mu wyróżnienia na podstawie niniejszej ustawy. 4. Jeżeli w okresie sześciu miesięcy od dnia wykonania ostatniej kary dyscyplinarnej nastąpiło skazanie przez sąd wojskowy, wydanie postanowienia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego lub ukaranie w postępowaniu dyscyplinarnym, to zatarcie ukarania nie może nastąpić przed upływem roku od dnia uprawomocnienia się odpowiedniego orzeczenia."}
{"id":"1997_944_105","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Przepisów art. 104 nie stosuje się w razie wymierzenia żołnierzowi kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 10."}
{"id":"1997_944_106","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Z chwilą zatarcia ukarania karę dyscyplinarną uważa się za niebyłą. Wszelkie wpisy o ukaraniu ulegają usunięciu z ewidencji. 2. Zatarcie ukarania nie likwiduje skutków wykonania kary dyscyplinarnej."}
{"id":"1997_944_107","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 107. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób dokumentowania postępowania dyscyplinarnego oraz sposób i czas przechowywania dokumentacji tego postępowania, 2) sposób i szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji kar i środków dyscyplinarnych. Dział VI Koszty postępowania dyscyplinarnego"}
{"id":"1997_944_108","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Kosztami postępowania dyscyplinarnego są uzasadnione wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia tego postępowania. 2. Wydatkami Skarbu Państwa związanymi z prowadzonym postępowaniem dyscyplinarnym są w szczególności wydatki z tytułu: 1) doręczenia wezwań i innych pism, 2) sprowadzenia obwinionego, 3) przejazdów osób, 4) oględzin, opinii i tłumaczeń."}
{"id":"1997_944_109","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 109. Kosztami związanymi z postępowaniem dyscyplinarnym, ponoszonymi przez obwinionego, są jego wydatki na ustanowienie obrońcy i udział jego oraz obrońcy w tym postępowaniu oraz koszty pism i przejazdów własnych oraz obrońcy."}
{"id":"1997_944_11","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Wyróżnienie i uznanie wpisuje się do karty wyróżnień żołnierza. 2. W karcie wyróżnień żołnierza umieszcza się w szczególności dane o: 1) rodzaju wyróżnienia lub formie uznania, 2) stanowisku służbowym przełożonego, który udzielił wyróżnienia lub wyraził uznanie, 3) terminie udzielenia wyróżnienia lub wyrażenia uznania, 4) przyczynie udzielenia wyróżnienia lub wyrażenia uznania."}
{"id":"1997_944_110","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 110. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania przez przełożonych dyscyplinarnych wysokości kosztów postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"1997_944_111","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Koszty, o których mowa w art. 108, ponosi obwiniony, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Jeżeli obwinionego uniewinniono albo postępowanie dyscyplinarne zostało umorzone, koszty tego postępowania ponosi Skarb Państwa. W takim wypadku zwraca się obwinionemu koszty, o których mowa w art. 109. 3. W razie uniewinnienia obwinionego od niektórych zarzucanych mu przewinień dyscyplinarnych albo umorzenia postępowania dyscyplinarnego co do niektórych przewinień dyscyplinarnych przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio w części uniewinniającej lub umarzającej. 4. Jeżeli odwołanie wniesione na niekorzyść obwinionego nie zostało uwzględnione nawet w części, koszty postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"1997_944_112","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. W orzeczeniu kończącym postępowanie dyscyplinarne w danej instancji określa się, kto i w jakiej wysokości ponosi koszty, o których mowa w art. 108 i 109. 2. Jeżeli poniesienie kosztów, o których mowa w art. 108, byłoby dla obwinionego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację rodzinną lub majątkową, organ orzekający może zwolnić obwinionego w całości lub w części od zapłaty tych kosztów."}
{"id":"1997_944_113","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Za ukaranego odbywającego zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe lub ćwiczenia wojskowe, a także za ukaranego pełniącego czynną służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, koszty, o których mowa w art. 108, ponosi Skarb Państwa. 2. Do wykonywania orzeczeń, o których mowa w art. 112 ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 89 ust. 4."}
{"id":"1997_944_114","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 114. Roszczenie z tytułu kosztów, o których mowa w art. 108 i 109, ulega przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, o którym mowa w art. 112 ust. 1. Dział VII Przepisy szczególne"}
{"id":"1997_944_115","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 115. Sędziowie i asesorzy sądów wojskowych ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za przewinienia dyscyplinarne na zasadach określonych w ustawie o ustroju sądów wojskowych, a sędziowie Sądu Najwyższego będący żołnierzami w czynnej służbie wojskowej - na zasadach określonych w ustawie o Sądzie Najwyższym."}
{"id":"1997_944_116","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 116. Prokuratorzy wojskowi oraz asesorzy wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za przewinienia dyscyplinarne popełnione podczas lub w związku z wykonywaniem czynności prokuratora albo asesora, na zasadach określonych w ustawie o prokuraturze."}
{"id":"1997_944_117","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 117. Żołnierze pełniący służbę zawodową lub okresową, których - na podstawie odrębnych przepisów - przynależność do samorządów zawodowych jest obowiązkowa, ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za przewinienia dyscyplinarne polegające na naruszeniu przepisów o wykonywaniu ich specjalności zawodowej na zasadach określonych w ustawach dotyczących odpowiednich zawodów i ich samorządów zawodowych. Dział VIII Zmiany w przepisach obowiązujących. Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1997_944_118","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 118. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643 i Nr 137, poz. 926) po art. 88 dodaje się art. 88a w brzmieniu: \"Art. 88a. W razie uchybienia przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej obowiązkom, o których mowa w art. 88 § 1, organ przeprowadzający dowód, zamiast wymierzyć żołnierzowi karę grzywny, występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.\"."}
{"id":"1997_944_119","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 119. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 113, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934 i Nr 140, poz. 940) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 276 dodaje się art. 276{1} w brzmieniu: \"Art. 276{1}. W razie uchybienia przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej obowiązkom, o których mowa w art. 274 i 276, sąd, zamiast skazać żołnierza na grzywnę, występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.\"; 2) po art. 762 dodaje się art. 762{1} w brzmieniu: \"Art. 762{1}. W razie uchybienia przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej obowiązkom, o których mowa w art. 762 § 1 i § 2, komornik, zamiast ukarać żołnierza grzywną, występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.\"."}
{"id":"1997_944_12","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) przełożonych uprawnionych do wyrażania uznania, 2) rodzaje tytułów honorowych nadawanych żołnierzom oraz wzory odznak tych tytułów, 3) szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom wyróżnień oraz wyrażania im uznania, 4) sposób prowadzenia i przechowywania karty wyróżnień żołnierza. Rozdział 2 Wyróżnianie pododdziałów i oddziałów wojskowych"}
{"id":"1997_944_120","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 120. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943)) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. W razie uchybienia przez żołnierza obowiązkowi określonemu w art. 37 § 1 i § 2, organ egzekucyjny, zamiast ukarać żołnierza grzywną, występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.\"."}
{"id":"1997_944_121","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 121. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 77; 2) w art. 78: a) w ust. 1 skreśla się pkt 3, b) w ust. 2 skreśla się pkt 2; 3) w art. 80 w ust. 1 skreśla się pkt 2 i 3."}
{"id":"1997_944_122","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 122. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753 i Nr 121, poz. 770) dotychczasową treść art. 31 oznacza się jako ust. 1 i skreśla się wyrazy \", w drodze wyróżnienia,\" oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów o dyscyplinie wojskowej dotyczących wcześniejszego mianowania na kolejny stopień wojskowy.\"."}
{"id":"1997_944_123","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 123. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) na podstawie prawomocnego orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, wydanego w postępowaniu dyscyplinarnym,\"; 2) w art. 17 w ust. 5 oraz w art. 18 w ust. 2 po wyrazie \"wskutek\" dodaje się wyraz \"prawomocnego\"; 3) w art. 37: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub postępowaniem przed sądem honorowym\", b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) postępowanie dyscyplinarne zostało zakończone, a żołnierzowi nie została wymierzona kara dyscyplinarna usunięcia z zawodowej służby wojskowej,\"; 4) w art. 38 w ust. 2 po wyrazie \"aresztu\" dodaje się wyrazy \"koszarowego lub izolacyjnego\"; 5) w art. 40 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) prawomocnych orzeczeń o wymierzeniu kary pieniężnej oraz o ustaleniu kosztów postępowania, wydanych w postępowaniu dyscyplinarnym,\"; 6) w art. 42: a) w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) na zapłatę kary pieniężnej wymierzonej w postępowaniu dyscyplinarnym - na podstawie prawomocnego orzeczenia o ukaraniu.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Z uposażenia żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową mogą być dokonywane również potrącenia na zaspokojenie roszczeń z tytułu kosztów postępowania dyscyplinarnego - na podstawie prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie dyscyplinarne.\", c) w ust. 2 w zdaniu pierwszym skreśla się kropkę oraz dodaje się wyrazy \"oraz kary pieniężnej wymierzonej w postępowaniu dyscyplinarnym.\", d) w ust. 3 wyrazy \"w ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1, 1a i 2\"."}
{"id":"1997_944_124","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 124. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753 i Nr 124, poz. 782) w art. 64 wyrazy \"53-56\" zastępuje się wyrazami \"53, 56\"."}
{"id":"1997_944_125","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 125. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153) w art. 16 w ust. 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także okresy, w czasie których żołnierz nie pełnił służby wskutek wymierzonej mu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej - jeżeli następnie została ona uchylona.\"."}
{"id":"1997_944_126","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 126. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 i Nr 102, poz. 474 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) w art. 9 skreśla się ust. 1."}
{"id":"1997_944_127","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Jeżeli przewinienie dyscyplinarne zostało popełnione przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach określonych ustawą, chyba że przepisy dotychczasowe są względniejsze, 2) postępowanie dyscyplinarne prowadzi się według przepisów ustawy również do uchylania prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych oraz orzeczeń sądów honorowych; jeżeli jednak zostało wydane orzeczenie w pierwszej instancji, postępowanie dyscyplinarne prowadzi się do jego zakończenia według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1997_944_128","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 128. 1. Kary dyscyplinarne nie wykonane przed dniem wejścia w życie ustawy podlegają wykonaniu według przepisów ustawy. 2. Po wejściu w życie ustawy nie wykonuje się kar dyscyplinarnych nie przewidzianych w ustawie. 3. Kary dyscyplinarne, których wykonanie odroczono lub przerwano na podstawie dotychczasowych przepisów, podlegają wykonaniu według przepisów ustawy. 4. Przepis art. 125 ma zastosowanie do kar dyscyplinarnych prawomocnie wykonanych, a następnie uchylonych po dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1997_944_129","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 129. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17 i z 1997 r. Nr 117, poz. 753) pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są sprzeczne z jej przepisami, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"1997_944_13","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Pododdziały i oddziały wojskowe mogą być wyróżniane za szczególne osiągnięcia: w wykonywaniu zadań służbowych, w czasie udziału w akcjach humanitarnych lub ratowniczych albo w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych."}
{"id":"1997_944_130","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 130. Tracą moc przepisy ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17 i z 1997 r. Nr 117, poz. 753), z wyjątkiem przepisów rozdziału 6 oraz art. 44, 45 i 47."}
{"id":"1997_944_131","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 131. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1997_944_14","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Pododdziały i oddziały wojskowe wyróżnia się dyplomem uznania. 2. Dyplom uznania przyznaje przełożony dowódcy pododdziału lub oddziału wojskowego."}
{"id":"1997_944_15","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Pododdziałom i oddziałom wojskowym wyraża się uznanie w formie tytułu honorowego. 2. Tytuł honorowy przyznaje Minister Obrony Narodowej lub dowódca rodzaju sił zbrojnych. 3. Żołnierze pełniący służbę w pododdziale lub oddziale, któremu nadano tytuł honorowy, noszą odznakę tego tytułu."}
{"id":"1997_944_16","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tytułów honorowych nadawanych pododdziałom i oddziałom wojskowym oraz warunki i tryb ich nadawania, a także wzory odznak tytułów honorowych. Dział III Odpowiedzialność dyscyplinarna Rozdział 1 Zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej i wymierzania kar dyscyplinarnych"}
{"id":"1997_944_17","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Odpowiedzialność dyscyplinarną ponosi żołnierz, który popełnia przewinienie dyscyplinarne. 2. Żołnierz nie popełnia przewinienia dyscyplinarnego, jeżeli nie można mu przypisać winy."}
{"id":"1997_944_18","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną również za: 1) czyny, za które, w myśl odrębnych przepisów, właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych lub wymierzania kar pieniężnych albo orzekania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, 2) czyny o znamionach przestępstwa ściganego na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, jeżeli uprawniony dowódca odstąpił od złożenia wniosku, 3) czyny o znamionach przestępstwa lub wykroczenia, jeżeli sąd, prokurator albo inny organ uprawniony do orzekania w tych sprawach wystąpił do dowódcy jednostki wojskowej z wnioskiem o ukaranie dyscyplinarne w związku z odmową wszczęcia postępowania karnego albo postępowania w sprawie o wykroczenie, umorzeniem albo warunkowym umorzeniem takiego postępowania, odstąpieniem od wymierzenia kary, jak również odstąpieniem od zastosowania środków wychowawczych lub poprawczych. 2. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa ogólnie o przewinieniu dyscyplinarnym, to przepisy te stosuje się również do czynów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1997_944_19","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, jeżeli popełnia przewinienie dyscyplinarne sam albo wspólnie lub w porozumieniu z inną osobą, a także wtedy, gdy kieruje popełnieniem przewinienia przez innego żołnierza. 2. Żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną także wtedy, gdy nakłania innego żołnierza do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego lub ułatwia jego popełnienie."}
{"id":"1997_944_2","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Każdy żołnierz obowiązany jest do przestrzegania dyscypliny wojskowej. 2. Dyscyplina wojskowa zobowiązuje żołnierza do przestrzegania przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustaw i innych normatywnych aktów prawnych oraz do wykonywania rozkazów i decyzji wydanych w sprawach służbowych. 3. Przełożony obowiązany jest tworzyć warunki zapewniające przestrzeganie dyscypliny wojskowej przez podporządkowanych mu żołnierzy oraz warunki do ich wyróżniania. 4. Przełożony obowiązany jest reagować na zachowania żołnierzy naruszające dyscyplinę wojskową. 5. W sprawach nie cierpiących zwłoki żołnierz starszy stopniem obowiązany jest reagować na zachowanie żołnierza młodszego stopniem naruszające dyscyplinę wojskową."}
{"id":"1997_944_20","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy żołnierz: 1) ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo, przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi, 2) nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką przewidywał albo mógł przewidzieć. 2. Jeżeli karalność czynu, o którym mowa w art. 18 ust. 1, ustawa uzależnia od umyślności jego popełnienia, odpowiedzialność dyscyplinarna jest wyłączona, gdy zachodzi wypadek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1997_944_21","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Każdy z żołnierzy, o których mowa w art. 19, odpowiada w granicach swojej winy, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych osób."}
{"id":"1997_944_22","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) kara pieniężna, 4) zakaz opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania, 5) areszt koszarowy, 6) areszt izolacyjny, 7) ostrzeżenie o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, 8) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe, 9) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub do czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo do zawodowej służby wojskowej, 10) usunięcie z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo z zawodowej służby wojskowej. 2. Kar dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6, nie wymierza się żołnierzom zawodowym."}
{"id":"1997_944_23","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Karę pieniężną wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek. Najniższa liczba stawek wynosi jeden, a najwyższa pięć. Stawka dzienna stanowi jedną trzydziestą miesięcznego uposażenia zasadniczego otrzymanego przez żołnierza w miesiącu, w którym popełnił on przewinienie dyscyplinarne."}
{"id":"1997_944_24","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Karę zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania wymierza się na okres od trzech do czternastu dni. 2. W czasie odbywania kary, o której mowa w ust. 1, ukarany nie może w czasie wolnym od zajęć służbowych opuszczać jednostki wojskowej lub innego wyznaczonego miejsca przebywania oraz ma obowiązek zgłaszania się do przełożonego lub innego wskazanego żołnierza w określonych odstępach czasu, nie częściej jednak niż cztery razy na dobę."}
{"id":"1997_944_25","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Karę aresztu koszarowego wymierza się na okres od trzech do czternastu dni. 2. Karę aresztu koszarowego można wymierzyć za czyny, o których mowa w art. 18 ust. 1, oraz za przewinienie dyscyplinarne popełnione w czasie odbywania kary zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub w ciągu trzech miesięcy od dnia jej odbycia. 3. W czasie odbywania kary, o której mowa w ust. 1, ukarany nie może w czasie wolnym od zajęć służbowych opuszczać jednostki wojskowej lub innego wyznaczonego miejsca przebywania oraz ma obowiązek zgłaszania się do przełożonego lub innego wskazanego żołnierza w określonych odstępach czasu, nie częściej jednak niż cztery razy na dobę, a ponadto w czasie wolnym od zajęć służbowych ma obowiązek pozostawać w określonym przez przełożonego rejonie jednostki wojskowej oraz wykonywać pod kontrolą dodatkowe zadania na rzecz jednostki wojskowej określone przez przełożonego dyscyplinarnego, w wymiarze do 4 godzin dziennie."}
{"id":"1997_944_26","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Karę aresztu izolacyjnego wymierza się na okres od trzech do czternastu dni. 2. Karę aresztu izolacyjnego można wymierzyć za czyny, o których mowa w art. 18 ust. 1, oraz za przewinienie dyscyplinarne popełnione w czasie odbywania kary zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub odbywania aresztu koszarowego albo w ciągu trzech miesięcy od dnia odbycia jednej z tych kar. 3. W czasie odbywania kary, o której mowa w ust. 1, ukarany ma obowiązek przebywać w specjalnie przystosowanym do tego pomieszczeniu, pod strażą, a ponadto wykonywać pod kontrolą dodatkowe zadania na rzecz jednostki wojskowej określone przez przełożonego, w wymiarze do 6 godzin dziennie."}
{"id":"1997_944_27","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Kara wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe oznacza zwolnienie z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego oraz utratę uprawnień z nim związanych. 2. Karę, o której mowa w ust. 1, można wymierzyć za czyny wymienione w art. 18 ust. 1 albo za przewinienie dyscyplinarne polegające na rażącym zaniedbaniu obowiązków służbowych lub rażącym przekroczeniu uprawnień służbowych, jeżeli żołnierz był ukarany karą, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 7. 3. Żołnierza, któremu wymierzono karę, o której mowa w ust. 1, wyznacza się na niższe stanowisko służbowe w: 1) innej jednostce organizacyjnej, jeżeli jest oficerem, 2) innej jednostce organizacyjnej albo innym pododdziale, jeżeli jest chorążym lub podoficerem."}
{"id":"1997_944_28","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Kara usunięcia z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo z zawodowej służby wojskowej oznacza zwolnienie z tej służby. 2. Karę, o której mowa w ust. 1, można wymierzyć za czyny wymienione w art. 18 ust. 1 albo za przewinienie dyscyplinarne polegające na rażącym zaniedbaniu obowiązków służbowych lub rażącym przekroczeniu uprawnień służbowych, jeżeli żołnierz był ukarany karą, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 9."}
{"id":"1997_944_29","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Środkami dyscyplinarnymi są: 1) zobowiązanie do przeproszenia pokrzywdzonego, 2) zobowiązanie do naprawienia wyrządzonej szkody, 3) podanie informacji o wymierzonej karze dyscyplinarnej do wiadomości innych osób. 2. Środek dyscyplinarny można zastosować samoistnie albo obok kary dyscyplinarnej."}
{"id":"1997_944_3","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Określenia użyte w ustawie oznaczają: 1) żołnierz - osobę pełniącą czynną służbę wojskową, 2) przełożony - osobę, której na mocy przepisu prawa, rozkazu lub decyzji podporządkowano żołnierza, 3) przełożony dyscyplinarny - przełożonego, którego przepisy ustawy upoważniają do wszczynania postępowania dyscyplinarnego, 4) wyróżnianie - udzielanie wyróżnień i wyrażanie uznania w innych formach, 5) ukaranie - wymierzenie kary dyscyplinarnej i zastosowanie środków dyscyplinarnych, a także odstąpienie od wymierzenia kary dyscyplinarnej oraz warunkowe odstąpienie od wymierzenia kary dyscyplinarnej, 6) przewinienie dyscyplinarne - naruszenie obowiązków wynikających z dyscypliny wojskowej, które nie jest przestępstwem lub wykroczeniem, 7) obwiniony - żołnierza, w stosunku do którego złożono wniosek o ukaranie dyscyplinarne, 8) rzecznik dyscyplinarny - żołnierza, którego przepisy ustawy upoważniają do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i innych czynności w postępowaniu dyscyplinarnym, 9) organ orzekający - przełożonego dyscyplinarnego lub sąd wojskowy, 10) organ odwoławczy - przełożonego dyscyplinarnego lub sąd wojskowy uprawnionych do rozpatrzenia odwołania od orzeczenia lub decyzji przełożonego dyscyplinarnego albo orzeczenia sądu wojskowego."}
{"id":"1997_944_30","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Organ orzekający wymierza karę dyscyplinarną według swego uznania, w granicach przewidzianych ustawą, uwzględniając stopień winy, stopień społecznej szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do żołnierza. 2. Wymierzając karę dyscyplinarną, organ orzekający uwzględnia w szczególności sposób popełnienia przewinienia dyscyplinarnego przez żołnierza, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na żołnierzu obowiązków oraz właściwości i warunki osobiste żołnierza, rodzaj i rozmiar następstw przewinienia dyscyplinarnego, przebieg służby żołnierza przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i zachowanie się żołnierza po popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego. 3. Organ orzekający uwzględnia okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2, wyłącznie w stosunku do żołnierza, którego one dotyczą. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do orzekania o środku dyscyplinarnym."}
{"id":"1997_944_31","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne można wymierzyć tylko jedną karę dyscyplinarną. 2. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych można wymierzyć jedną karę dyscyplinarną odpowiednio surowszą. 3. Niezależnie od liczby przewinień dyscyplinarnych można zastosować jeden lub więcej środków dyscyplinarnych."}
{"id":"1997_944_32","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Jeżeli okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości i wystarczające jest zwrócenie żołnierzowi uwagi lub przeprowadzenie z nim rozmowy ostrzegawczej, można nie wszczynać postępowania dyscyplinarnego. 2. Jeżeli wystarczające jest zwrócenie uwagi lub przeprowadzenie rozmowy ostrzegawczej albo zastosowanie środków dyscyplinarnych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 lub 2, można odstąpić od wymierzenia kary dyscyplinarnej."}
{"id":"1997_944_33","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Organ orzekający może warunkowo odstąpić od wymierzenia kary dyscyplinarnej, jeżeli stopień winy lub stopień społecznej szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego nie jest znaczny, a właściwości i warunki osobiste żołnierza oraz dotychczasowy przebieg jego służby wojskowej uzasadniają przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od wymierzenia kary dyscyplinarnej będzie on przestrzegał dyscypliny wojskowej."}
{"id":"1997_944_34","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Organ orzekający może warunkowo zawiesić wykonanie wymierzonej kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3-6, jeżeli zachodzą warunki, o których mowa w art. 33, a stosunek żołnierza do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego świadczy o osiągnięciu celów kary dyscyplinarnej."}
{"id":"1997_944_35","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Warunkowe odstąpienie od wymierzenia kary dyscyplinarnej lub warunkowe zawieszenie wykonania kary dyscyplinarnej następuje na okres próby, który wynosi od miesiąca do trzech i biegnie od dnia, w którym orzeczenie stało się prawomocne."}
{"id":"1997_944_36","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Jeżeli żołnierz w okresie próby uchyla się od spełnienia obowiązku wynikającego z zastosowanego środka dyscyplinarnego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 lub 2, albo popełnia przewinienie dyscyplinarne, organ orzekający może: 1) gdy warunkowo odstąpił od wymierzenia kary dyscyplinarnej - wymierzyć karę dyscyplinarną, 2) gdy warunkowo zawiesił wykonanie wymierzonej kary dyscyplinarnej - zarządzić jej wykonanie."}
{"id":"1997_944_37","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Nie można ukarać dyscyplinarnie po upływie sześciu miesięcy od dnia popełnienia przewinienia dyscyplinarnego. 2. Termin określony w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli przełożony dyscyplinarny wszczął postępowanie dyscyplinarne na jeden z wniosków, o których mowa w art. 54 ust. 2 pkt 2-4. 3. W wypadkach, o których mowa w ust. 2, nie można ukarać dyscyplinarnie po upływie jednego roku od dnia popełnienia przewinienia dyscyplinarnego. 4. Nie można ukarać dyscyplinarnie żołnierza po zwolnieniu go ze służby wojskowej. 5. Orzeczenie wydane w postępowaniu dyscyplinarnym pociąga za sobą tylko skutki przewidziane ustawą. Rozdział 2 Zatrzymanie i zawieszenie w czynnościach służbowych"}
{"id":"1997_944_38","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Przełożony dyscyplinarny może podjąć decyzję o zatrzymaniu żołnierza, który rażąco narusza dyscyplinę wojskową, jeżeli zachodzi obawa jego ucieczki, zatarcia śladów czynu lub nie można ustalić jego tożsamości albo gdy zatrzymanie jest niezbędne do niezwłocznego przywrócenia porządku wojskowego. 2. Żołnierza zatrzymanego na podstawie ust. 1 osadza się w izbie zatrzymań. 3. Zatrzymanego zwalnia się niezwłocznie, gdy ustanie przyczyna zatrzymania, nie później jednak niż z upływem czterdziestu ośmiu godzin od chwili zatrzymania. 4. Uprawnienie do zatrzymania, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również Żandarmerii Wojskowej i innym wojskowym organom porządkowym, a także innym organom określonym w odrębnych przepisach. 5. Żołnierzowi zatrzymanemu na podstawie ust. 1 przysługują uprawnienia przewidziane dla zatrzymanego w Kodeksie postępowania karnego, a na organie dokonującym zatrzymania ciążą obowiązki wynikające z tego Kodeksu. 6. Ponowne zatrzymanie żołnierza na podstawie tych samych faktów i dowodów jest niedopuszczalne. 7. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb zatrzymania żołnierza oraz sposób postępowania z zatrzymanym, a także zasady tworzenia izb zatrzymań i warunki, jakim powinny odpowiadać ich pomieszczenia."}
{"id":"1997_944_39","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Przełożony dyscyplinarny może podjąć decyzję o zawieszeniu w czynnościach służbowych żołnierza, który rażąco narusza dyscyplinę wojskową, a charakter przewinienia dyscyplinarnego lub okoliczności jego popełnienia wskazują na potrzebę niezwłocznego odsunięcia żołnierza od wykonywania czynności na zajmowanym stanowisku służbowym. 2. Żołnierz zawieszony w czynnościach służbowych wykonuje zadania określone przez przełożonego dyscyplinarnego. 3. Zawieszenie w czynnościach służbowych uchyla się niezwłocznie, gdy ustaną przyczyny je uzasadniające, nie później jednak niż z upływem jednego miesiąca, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Minister Obrony Narodowej w szczególnie uzasadnionych wypadkach może podjąć decyzję o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych do trzech miesięcy. 5. Przed upływem terminów, o których mowa w ust. 3 i 4, zawieszenie w czynnościach służbowych ustaje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia wydanego w sprawie o przewinienie dyscyplinarne, które było przyczyną zawieszenia. 6. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach dotyczących zawieszania żołnierzy w czynnościach służbowych."}
{"id":"1997_944_4","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Minister Obrony Narodowej jest przełożonym wszystkich żołnierzy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji jest przełożonym żołnierzy pełniących służbę w podporządkowanych mu jednostkach organizacyjnych. 3. Ministrowie, kierownicy urzędów i instytucji, każdy w sprawach należących do jego zakresu działania, są przełożonymi żołnierzy pełniących służbę w podporządkowanych im jednostkach organizacyjnych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, uprawnienia w sprawach dyscyplinarnych osób, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"1997_944_40","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Decyzje, o których mowa w art. 38 ust. 1 i 4 oraz art. 39 ust. 1 i 4, doręcza się niezwłocznie żołnierzowi na piśmie wraz z uzasadnieniem oraz poucza się go o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania."}
{"id":"1997_944_41","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Od decyzji o zatrzymaniu oraz o zawieszeniu w czynnościach służbowych i przedłużeniu zawieszenia w czynnościach służbowych żołnierzowi przysługuje odwołanie. 2. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji, o których mowa w art. 38 ust. 1 i 4 oraz art. 39 ust. 1 i 4."}
{"id":"1997_944_42","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Odwołanie od decyzji, o której mowa w art. 38 ust. 1 i 4, rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. 2. Odwołanie od decyzji, o której mowa w art. 39 ust. 1, rozpoznaje wyższy przełożony dyscyplinarny, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Odwołanie od decyzji Ministra Obrony Narodowej w sprawie zawieszenia w czynnościach służbowych oraz przedłużenia zawieszenia w czynnościach służbowych rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. 4. Organ odwoławczy rozpoznaje odwołanie niezwłocznie."}
{"id":"1997_944_43","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. W sprawach, o których mowa w art. 42 ust. 1, bez względu na stopień wojskowy żołnierza, orzeka wojskowy sąd garnizonowy obejmujący swoją właściwością miejsce zatrzymania żołnierza. 2. W sprawach, o których mowa w art. 42 ust. 3, bez względu na stopień wojskowy żołnierza, orzeka wojskowy sąd garnizonowy obejmujący swoją właściwością jednostkę wojskową, w której żołnierz pełnił służbę w chwili wydania decyzji przez Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"1997_944_44","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W wypadku stwierdzenia bezzasadności lub nielegalności decyzji, o których mowa w art. 38 ust. 1 i 4 lub art. 39 ust. 1 i 4, organ rozpoznający odwołanie uchyla ją oraz zawiadamia o tym prokuratora i organ przełożony wobec organu, który podjął tę decyzję."}
{"id":"1997_944_45","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W sprawach odwołania od decyzji, o których mowa w art. 38 ust. 1 i 4 oraz art. 39 ust. 1 i 4, stosuje się odpowiednio art. 56 oraz art. 78-86. Rozdział 3 Zasady ogólne postępowania dyscyplinarnego"}
{"id":"1997_944_46","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Postępowanie dyscyplinarne obejmuje postępowanie wyjaśniające oraz postępowanie przed organem orzekającym w pierwszej instancji i przed organem odwoławczym. 2. Postępowanie dyscyplinarne jest niejawne, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej."}
{"id":"1997_944_47","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Postępowanie wyjaśniające prowadzi rzecznik dyscyplinarny. 2. Rzecznika dyscyplinarnego wyznacza, na okres dwóch lat, spośród żołnierzy zawodowych, przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy jednostki wojskowej. 3. Przełożony dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 2, może wyznaczyć żołnierza zawodowego, za jego pisemną zgodą, na rzecznika dyscyplinarnego tylko na kolejne dwa lata. 4. Przełożony dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 2, odwołuje rzecznika dyscyplinarnego wskutek: 1) zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, 2) prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną inną niż kara usunięcia z zawodowej służby wojskowej, 3) upływu terminu i niewyrażenia zgody przez żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 2 i 3, 4) przeniesienia go do innej jednostki wojskowej."}
{"id":"1997_944_48","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, uprawnienia przełożonych dyscyplinarnych do wyznaczania rzeczników dyscyplinarnych oraz wymagania, jakie powinien spełniać rzecznik dyscyplinarny."}
{"id":"1997_944_49","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny podlega wyłączeniu z urzędu, jeżeli: 1) jest małżonkiem żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym albo pozostaje we wspólnym z nim pożyciu, 2) jest małżonkiem pokrzywdzonego albo pozostaje we wspólnym z nim pożyciu, 3) jest krewnym lub powinowatym w linii prostej żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym lub pokrzywdzonego, 4) był świadkiem czynu, którego dotyczy postępowanie dyscyplinarne. 2. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny podlega wyłączeniu, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie. 3. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 2, następuje na żądanie przełożonego dyscyplinarnego lub rzecznika dyscyplinarnego albo na wniosek żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym lub jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony. 4. O wyłączeniu przełożonego dyscyplinarnego rozstrzyga organ odwoławczy. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się w wypadku podejmowania decyzji, o których mowa w art. 38 ust. 1 i 4 oraz art. 39 ust. 1 i 4."}
{"id":"1997_944_5","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Przełożonymi dyscyplinarnymi są: 1) Minister Obrony Narodowej - w stosunku do wszystkich żołnierzy, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) sekretarz stanu i podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej - w stosunku do podporządkowanych im żołnierzy, 3) Szef Sztabu Generalnego - w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego, 4) żołnierz zajmujący stanowisko służbowe dowódcy kompanii lub wyższe albo im równorzędne - w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy, 5) żołnierz, który jest oficerem, zajmujący stanowisko służbowe dowódcy plutonu - w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy, 6) inna osoba nie będąca żołnierzem, zajmująca stanowisko równorzędne do stanowisk, o których mowa w pkt 4 - w stosunku do podporządkowanych jej żołnierzy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz innych upoważnionych przez niego osób w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, którym podporządkowano żołnierzy. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, równorzędne stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 6. Dział II Wyróżnianie Rozdział 1 Wyróżnianie żołnierzy"}
{"id":"1997_944_50","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. W razie wyłączenia, na podstawie przepisów art. 49 ust. 1 i 2, przełożonego dyscyplinarnego, postępowanie dyscyplinarne wszczyna, a wszczęte przejmuje, wyższy przełożony dyscyplinarny, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W razie wyłączenia, na podstawie przepisów art. 49 ust. 1 i 2, Ministra Obrony Narodowej, postępowanie dyscyplinarne wszczyna, a wszczęte przejmuje, sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. 3. W razie wyłączenia, na podstawie przepisów art. 49 ust. 1 i 2, rzecznika dyscyplinarnego, postępowanie wyjaśniające prowadzi, a prowadzone przejmuje, inny rzecznik dyscyplinarny."}
{"id":"1997_944_51","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. W razie wyłączenia, na podstawie przepisów art. 49 ust. 1 i 2, Ministra Obrony Narodowej i sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, postępowanie dyscyplinarne wszczyna, a wszczęte przejmuje, prokurator wojskowy. 2. Prokurator wojskowy, który wszczął lub przejął postępowanie dyscyplinarne na podstawie przepisu ust. 1, może przedstawić wojskowemu sądowi garnizonowemu wniosek o ukaranie albo wydanie orzeczenia, o którym mowa w art. 74 pkt 1 lub 2. 3. Wojskowy sąd garnizonowy rozpoznając wniosek prokuratora wojskowego, o którym mowa w ust. 2, może wydać orzeczenie, o którym mowa w art. 74 pkt 1 lub 2, albo ukarać, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 2. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy jest prokurator wojskowej prokuratury garnizonowej obejmującej swoją właściwością jednostkę wojskową, w której żołnierz pełnił służbę w chwili popełnienia przewinienia dyscyplinarnego."}
{"id":"1997_944_52","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny jest obowiązany badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym. 2. Żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym orzeczeniem organu orzekającego. 3. Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym."}
{"id":"1997_944_53","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Żołnierzowi objętemu postępowaniem dyscyplinarnym przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć. 2. W ramach prawa do obrony żołnierz objęty postępowaniem dyscyplinarnym lub jego obrońca może w szczególności składać wyjaśnienia i wnioski o przeprowadzenie dowodów, zapoznawać się z zebranymi materiałami sprawy, a także - w wypadkach przewidzianych ustawą - wnosić odwołania. 3. Obrońcą może być żołnierz, który nie jest przełożonym rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego. 4. W postępowaniu w sprawach o przewinienia dyscyplinarne przed sądem wojskowym obrońcą może być żołnierz, o którym mowa w ust. 3, lub adwokat."}
{"id":"1997_944_54","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Przełożony dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że żołnierz popełnił przewinienie dyscyplinarne, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 1. 2. Przełożony dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne również: 1) na polecenie przełożonego, 2) na wniosek organu kontroli, 3) na wniosek wojskowego organu porządkowego, 4) na wniosek sądu, prokuratora lub innego uprawnionego organu. 3. Przełożony dyscyplinarny może wszcząć postępowanie dyscyplinarne także: 1) na wniosek podwładnego, 2) na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"1997_944_55","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Minister Obrony Narodowej może wszcząć postępowanie dyscyplinarne w stosunku do każdego żołnierza. 2. Postępowanie dyscyplinarne może wszcząć w stosunku do żołnierza wyznaczonego na stanowisko służbowe nie wyższe niż: 1) dowódcy brygady (pułku) - dowódca rodzaju sił zbrojnych (okręgu wojskowego), 2) dowódcy batalionu - dowódca dywizji, 3) dowódcy kompanii - dowódca brygady (pułku), 4) dowódcy plutonu - dowódca batalionu, 5) dowódcy drużyny - dowódca kompanii. 3. Postępowanie dyscyplinarne w stosunku do szeregowego może wszcząć dowódca plutonu, który jest oficerem, o ile postępowanie wyjaśniające - w tym postępowaniu dyscyplinarnym - można ograniczyć do wyjaśnień żołnierza albo można go nie przeprowadzać. 4. Postępowanie dyscyplinarne w stosunku do żołnierza wyznaczonego na stanowisko służbowe dowódcy dywizji i wyższe wszczyna Minister Obrony Narodowej. 5. W razie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przez Ministra Obrony Narodowej, właściwy przełożony dyscyplinarny nie wszczyna postępowania, a wszczęte postępowanie umarza. 6. Sekretarz stanu i podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej mogą wszcząć postępowanie dyscyplinarne w stosunku do podporządkowanych im żołnierzy, z wyjątkiem żołnierzy wyznaczonych na stanowiska służbowe równorzędne dowódcy dywizji i wyższe. 7. Szef Sztabu Generalnego może wszcząć postępowanie dyscyplinarne w stosunku do żołnierzy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem żołnierzy wyznaczonych na stanowisko służbowe równorzędne dowódcy dywizji i wyższe. 8. Postępowanie dyscyplinarne, w związku z czynem określonym w art. 18 ust. 1, wszczyna dowódca jednostki wojskowej. 9. O wszczęciu postępowania dyscyplinarnego przełożony dyscyplinarny zawiadamia żołnierza, który jest nim objęty, oraz zainteresowane organy lub osoby, o których mowa w art. 54 ust. 2 i 3. 10. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska służbowe równorzędne lub wyższe od stanowisk zajmowanych przez żołnierzy, o których mowa w ust. 2, 4 i 7."}
{"id":"1997_944_56","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. W kwestiach nie uregulowanych w ustawie w postępowaniu w sprawach o przewinienia dyscyplinarne stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) orzeczeniu sądu wojskowego - należy przez to rozumieć postanowienie, 2) odwołaniu do sądu wojskowego - należy przez to rozumieć zażalenie."}
{"id":"1997_944_57","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Przełożony dyscyplinarny orzeka podczas raportu dyscyplinarnego."}
{"id":"1997_944_58","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. W sprawach o przewinienia dyscyplinarne orzeka wojskowy sąd garnizonowy obejmujący swoją właściwością jednostkę wojskową, w której żołnierz pełnił służbę w chwili złożenia wniosku o jego ukaranie lub w chwili złożenia odwołania, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. W wypadku określonym w ust. 1 wojskowy sąd garnizonowy orzeka jednoosobowo na posiedzeniu, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1997_944_59","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Przełożony dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 2-5. 2. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 5, może wymierzyć w pierwszej instancji tylko dowódca jednostki wojskowej. 3. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 10, może wymierzyć w pierwszej instancji tylko dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową, lub przełożony dyscyplinarny, który ma prawo zwalniania ze służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo z zawodowej służby wojskowej. 4. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 6, może orzec w pierwszej instancji tylko wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej. 5. Jeżeli sąd wojskowy, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 6, może orzec inną karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1-5, lub odstąpić albo warunkowo odstąpić od wymierzenia kary dyscyplinarnej."}
{"id":"1997_944_6","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Żołnierzowi może być udzielone wyróżnienie lub wyrażone uznanie za szczególne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych lub za czyn świadczący o męstwie albo o odwadze. 2. Udzielenie wyróżnienia i wyrażenie uznania może być łączone."}
{"id":"1997_944_60","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Oprócz dokumentów wymaganych innymi przepisami ustawy z przebiegu czynności podejmowanych w postępowaniu dyscyplinarnym sporządza się protokół lub notatkę służbową."}
{"id":"1997_944_61","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Spisania protokołu wymaga: 1) przesłuchanie obwinionego, świadka oraz biegłego, 2) zapoznanie obwinionego z całością materiałów sprawy, 3) przebieg raportu dyscyplinarnego. 2. Notatkę służbową sporządza się w związku z przyjęciem ustnego zawiadomienia o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego oraz w każdym innym wypadku, jeżeli rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny uzna to za konieczne. 3. Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, polecenie rzecznikowi dyscyplinarnemu przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego oraz wyznaczenie terminu i miejsca raportu dyscyplinarnego stwierdza się w rozkazie dziennym lub innym rozkazie."}
{"id":"1997_944_62","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Protokół powinien zawierać: 1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca oraz osób w niej uczestniczących, 2) opis przebiegu czynności oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników."}
{"id":"1997_944_63","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Protokół spisuje przeprowadzający czynność lub żołnierz wyznaczony przez przełożonego dyscyplinarnego, a podpisują go uczestnicy czynności. 2. Notatkę służbową sporządza i podpisuje osoba przeprowadzająca czynność."}
{"id":"1997_944_64","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Protokoły i notatki przechowuje przełożony dyscyplinarny. Rozdział 4 Postępowanie wyjaśniające"}
{"id":"1997_944_65","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Rzecznik dyscyplinarny prowadzi postępowanie wyjaśniające w stosunku do: 1) żołnierzy zasadniczej służby wojskowej, absolwentów szkół wyższych odbywających przeszkolenie wojskowe i żołnierzy rezerwy odbywających ćwiczenia wojskowe oraz żołnierzy nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, a także kandydatów na żołnierzy zawodowych oraz podoficerów zawodowych i chorążych zawodowych - chorąży zawodowy lub oficer zawodowy, 2) oficerów młodszych - żołnierz zawodowy w stopniu wojskowym oficera młodszego lub oficera starszego, 3) oficerów starszych - oficer starszy, 4) generałów (admirałów) - generał (admirał)."}
{"id":"1997_944_66","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Rzecznik dyscyplinarny przeprowadza postępowanie wyjaśniające na polecenie lub na wniosek przełożonego dyscyplinarnego, który wszczyna postępowanie dyscyplinarne."}
{"id":"1997_944_67","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Postępowanie wyjaśniające można ograniczyć do wyjaśnień żołnierza, jeżeli okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego oraz wina żołnierza nie budzą wątpliwości."}
{"id":"1997_944_68","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Postępowanie wyjaśniające nie może trwać dłużej niż czternaście dni. 2. W szczególnie uzasadnionym wypadku termin, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony przez przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, do dwudziestu jeden dni."}
{"id":"1997_944_69","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Rzecznik dyscyplinarny po zakończeniu postępowania wyjaśniającego przedstawia przełożonemu dyscyplinarnemu, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, sprawozdanie oraz wniosek. 2. Sprawozdanie powinno zawierać: 1) imię i nazwisko obwinionego, 2) dane dotyczące przebiegu służby obwinionego oraz jego wyróżnień i kar dyscyplinarnych, 3) określenie przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, 4) wskazanie dowodów popełnienia przewinienia. 3. We wniosku zamieszcza się propozycję orzeczenia wraz z uzasadnieniem. 4. Przełożony dyscyplinarny może zwrócić rzecznikowi dyscyplinarnemu sprawozdanie i wniosek celem ich uzupełnienia lub przeprowadzenia dodatkowych czynności w postępowaniu wyjaśniającym."}
{"id":"1997_944_7","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Wyróżnieniami są: 1) pochwała, 2) urlop krótkoterminowy, 3) nagroda rzeczowa, 4) nagroda pieniężna, 5) biała broń, 6) wcześniejsze mianowanie na kolejny stopień wojskowy. 2. Wyróżnień, o których mowa w ust. 1, mogą udzielać: 1) wymienionego w pkt 1 - każdy przełożony, 2) wymienionego w pkt 2 - przełożony zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż stanowisko dowódcy plutonu, 3) wymienionych w pkt 3 i 4 - przełożony, który ma prawo dysponowania funduszem na nagrody, 4) wymienionego w pkt 5 - Minister Obrony Narodowej lub organ wojskowy przez niego upoważniony, 5) wymienionego w pkt 6 - przełożony, który ma prawo mianowania na ten stopień wojskowy. 3. Przełożony może wystąpić do wyższego przełożonego o udzielenie żołnierzowi wyróżnienia, jeżeli sam nie jest uprawniony do udzielenia danego wyróżnienia."}
{"id":"1997_944_70","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Postępowania wyjaśniającego można nie przeprowadzać, jeżeli postępowanie dyscyplinarne wszczęto na jeden z wniosków, o których mowa w art. 54 ust. 2 pkt 2-4. Rozdział 5 Postępowanie przed organem orzekającym w pierwszej instancji"}
{"id":"1997_944_71","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Organ orzekający umożliwia obwinionemu oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, zapoznanie się z całością materiałów sprawy."}
{"id":"1997_944_72","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Przełożony dyscyplinarny wyznacza czas i miejsce raportu dyscyplinarnego. 2. Przełożony dyscyplinarny w czasie raportu dyscyplinarnego: 1) wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego lub odczytuje wniosek, o którym mowa w art. 54 ust. 2 pkt 2-4, w obecności obwinionego i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, 2) wysłuchuje obwinionego i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony i wniósł o takie wysłuchanie, 3) rozpatruje sprawę i wydaje orzeczenie. 3. W wypadku gdy przełożony dyscyplinarny nie jest uprawniony do wymierzenia danej kary dyscyplinarnej, przedstawia właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu wniosek o wymierzenie tej kary dyscyplinarnej albo wojskowemu sądowi garnizonowemu wniosek o wymierzenie kary aresztu izolacyjnego albo składa do prokuratora wojskowego zawiadomienie o przestępstwie lub wykroczeniu bądź może złożyć wniosek o ściganie karne."}
{"id":"1997_944_73","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W wypadku przewidzianym w art. 18 ust. 1 pkt 3 ustalenia co do faktów oraz ocena prawna czynu zawarta w orzeczeniu sądu wojskowego są wiążące dla przełożonego dyscyplinarnego."}
{"id":"1997_944_74","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Orzeczenie organu orzekającego może stanowić o: 1) uniewinnieniu, 2) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, 3) odstąpieniu od wymierzenia kary dyscyplinarnej, 4) warunkowym odstąpieniu od wymierzenia kary dyscyplinarnej, 5) wymierzeniu kary dyscyplinarnej."}
{"id":"1997_944_75","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem sporządza się na piśmie. 2. Obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu doręcza się odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem oraz poucza się ich o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania. Rozdział 6 Postępowanie odwoławcze"}
{"id":"1997_944_76","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Od orzeczenia organu orzekającego w pierwszej instancji obwinionemu lub jego obrońcy przysługuje odwołanie. 2. Od orzeczenia przełożonego dyscyplinarnego wydanego w pierwszej instancji rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje odwołanie na korzyść i na niekorzyść obwinionego. 3. Od orzeczenia wojskowego sądu garnizonowego, o którym mowa w art. 59 ust. 4 lub 5, oprócz osób wymienionych w ust. 1, dowódcy jednostki wojskowej przysługuje odwołanie na korzyść i niekorzyść obwinionego. 4. Od orzeczenia, o którym mowa w art. 36, przysługuje odwołanie na zasadach określonych w ust. 1-3, które stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1997_944_77","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Odwołanie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przez przełożonego dyscyplinarnego rozpoznaje wyższy przełożony dyscyplinarny, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Odwołanie od orzeczenia dotyczącego kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 8, rozpoznaje przełożony dyscyplinarny, który ma prawo wyznaczania na to stanowisko. 3. Odwołanie od orzeczenia dotyczącego kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 10, bez względu na stopień wojskowy obwinionego, oraz od orzeczenia wydanego przez Ministra Obrony Narodowej w sprawach dyscyplinarnych rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. 4. Odwołanie od orzeczenia wydanego przez sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, który wszczął lub przejął postępowanie dyscyplinarne na podstawie przepisu art. 50 ust. 2, rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. 5. Odwołania od orzeczeń wojskowego sądu garnizonowego, o których mowa w art. 51 ust. 3 oraz art. 59 ust. 4 i 5, rozpoznaje wojskowy sąd okręgowy."}
{"id":"1997_944_78","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Wojskowy sąd okręgowy rozpoznaje odwołania jednoosobowo."}
{"id":"1997_944_79","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Obwiniony lub jego obrońca mogą zaskarżyć samo uzasadnienie orzeczenia."}
{"id":"1997_944_8","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Pochwały udziela się ustnie lub pisemnie. 2. Urlopu krótkoterminowego udziela się na czas od trzech do siedmiu dni. Łączny wymiar urlopów krótkoterminowych w ciągu roku służby nie może przekroczyć dziesięciu dni. 3. Nagrody rzeczowej udziela się w postaci przedmiotu, którego wartość nie powinna być wyższa od dwukrotnego najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, obowiązującego w dniu udzielenia tej nagrody. 4. Nagrody pieniężnej udziela się w wysokości, która nie powinna być wyższa od wysokości dwukrotnego uposażenia zasadniczego ostatnio otrzymanego przez wyróżnionego żołnierza. 5. Białą broń wręcza się wraz z dedykacją. 6. Wcześniejszym mianowaniem na kolejny stopień wojskowy można wyróżnić żołnierza nawet wtedy, gdy nie spełnia on warunków wymaganych w odrębnych przepisach do mianowania na ten stopień wojskowy."}
{"id":"1997_944_80","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Odwołanie wnosi się na piśmie, za pośrednictwem organu, który orzekał w sprawie. 2. Wnoszący odwołanie powinien podać, czego się domaga."}
{"id":"1997_944_81","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Termin do wniesienia odwołania wynosi siedem dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Termin ten jest nieprzekraczalny i nie podlega przywróceniu."}
{"id":"1997_944_82","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Przy rozpoznawaniu odwołania przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego art. 72 stosuje się odpowiednio. 2. Obwiniony jest obowiązany stawić się przed wyższym przełożonym dyscyplinarnym na jego wezwanie."}
{"id":"1997_944_83","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Po rozpatrzeniu odwołania wyższy przełożony dyscyplinarny orzeka o utrzymaniu w mocy lub zmianie orzeczenia albo o uchyleniu orzeczenia i umorzeniu postępowania dyscyplinarnego. 2. Po uzupełnieniu materiału dowodowego wyższy przełożony dyscyplinarny może także zmienić zaskarżone orzeczenie, orzekając odmiennie co do istoty lub uchylić je i umorzyć postępowanie dyscyplinarne."}
{"id":"1997_944_84","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. Wyższy przełożony dyscyplinarny może rozstrzygnąć na niekorzyść obwinionego tylko wtedy, gdy odwołanie wniesiono na niekorzyść obwinionego."}
{"id":"1997_944_85","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Orzeczenie wyższego przełożonego dyscyplinarnego wraz z uzasadnieniem doręcza się obwinionemu, rzecznikowi dyscyplinarnemu i przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w sprawie w pierwszej instancji. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w postępowaniu odwoławczym przed sądem wojskowym."}
{"id":"1997_944_86","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Od orzeczeń organu odwoławczego odwołanie nie przysługuje."}
{"id":"1997_944_87","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania dyscyplinarnego. Dział IV Wykonywanie kar dyscyplinarnych"}
{"id":"1997_944_88","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Orzeczenie staje się prawomocne: 1) z upływem terminu wniesienia odwołania, jeżeli go nie wniesiono, 2) z chwilą wydania orzeczenia przez organ odwoławczy. 2. Do wykonania kary dyscyplinarnej należy przystąpić: 1) w wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 - nie wcześniej niż po upływie pięciu dni od dnia, w którym upłynął termin wniesienia odwołania, 2) w wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 - niezwłocznie po doręczeniu orzeczenia organu odwoławczego."}
{"id":"1997_944_89","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Wykonanie kary dyscyplinarnej zarządza i nadzoruje organ, który wydał orzeczenie o ukaraniu w pierwszej instancji. 2. Uprawnienie do nadzoru nad wykonaniem kary dyscyplinarnej przysługuje również wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu oraz prokuratorowi wojskowemu. 3. Karę dyscyplinarną wykonuje dowódca jednostki wojskowej, przełożony dyscyplinarny, który wymierzył karę w pierwszej instancji, lub inny organ uprawniony na podstawie odrębnych przepisów. 4. Prawomocne orzeczenie o wymierzeniu kary pieniężnej stanowi podstawę do jej potrącenia z uposażenia żołnierza w trybie określonym w przepisach o uposażeniu żołnierzy."}
{"id":"1997_944_9","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Formami wyrażania uznania są: 1) list gratulacyjny, 2) pismo pochwalne ze zdjęciem żołnierza na tle sztandaru jednostki wojskowej lub znaku rodzaju sił zbrojnych, 3) wpisanie imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do kroniki jednostki wojskowej, 4) tytuł honorowy, 5) wpisanie imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do księgi honorowej Ministra Obrony Narodowej. 2. Minister Obrony Narodowej może ustanowić, w drodze rozporządzenia, inne formy wyrażania uznania."}
{"id":"1997_944_90","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Wykonanie kar dyscyplinarnych, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 4-6, można odroczyć albo przerwać. 2. Wykonanie kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3, można odroczyć w całości albo w części lub rozłożyć na raty. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się tylko w razie zaistnienia ważnych powodów i tylko na czas niezbędny. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, orzeka organ, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji."}
{"id":"1997_944_91","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Nie wykonuje się kary dyscyplinarnej po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym orzeczenie stało się prawomocne. 2. Z dniem zwolnienia z czynnej służby wojskowej nie podlegają wykonaniu kary dyscyplinarne nie wykonane w całości lub w części przed tym dniem, z wyłączeniem kary, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 10."}
{"id":"1997_944_92","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Przepisy tego rozdziału stosuje się odpowiednio do wykonywania środków dyscyplinarnych."}
{"id":"1997_944_93","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) organy uprawnione do wykonywania kar i środków dyscyplinarnych, 2) regulamin wykonywania i odbywania kar i środków dyscyplinarnych, 3) warunki tworzenia aresztów oraz warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, w których żołnierze odbywają karę. Dział V Postępowanie po uprawomocnieniu się orzeczenia Rozdział 1 Wzruszanie orzeczeń prawomocnych w trybie nadzoru"}
{"id":"1997_944_94","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Prawomocne orzeczenie organu orzekającego uchyla się lub zmienia, jeżeli: 1) ujawniono nowe okoliczności, które wskazują, że brak było faktycznych podstaw do ukarania albo umorzenia postępowania dyscyplinarnego, 2) orzeczenie wydano z naruszeniem przepisów prawa, które mogło mieć wpływ na jego treść. 2. Uchylenie lub zmiana orzeczenia z powodu określonego w ust. 1 pkt 1 może nastąpić tylko na korzyść obwinionego, a z powodu określonego w ust. 1 pkt 2, nie później niż po upływie trzydziestu dni od dnia, w którym orzeczenie stało się prawomocne - także na niekorzyść. 3. W razie uchylenia orzeczenia postępowanie dyscyplinarne umarza się albo przekazuje się sprawę do ponownego rozpatrzenia."}
{"id":"1997_944_95","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Do uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia na podstawie art. 94 ust. 1 uprawniony jest wyższy przełożony dyscyplinarny, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Do uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia wydanego przez Ministra Obrony Narodowej, orzeczenia sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej wydanego w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 50 ust. 2 oraz orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 10, uprawniony jest wojskowy sąd garnizonowy; jeżeli jednak orzeczenie uprawomocniło się w wyniku rozpoznania odwołania przez wojskowy sąd garnizonowy - uprawnienie przysługuje wojskowemu sądowi okręgowemu orzekającemu jednoosobowo. 3. Do uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przez wojskowy sąd garnizonowy uprawniony jest wojskowy sąd okręgowy orzekający jednoosobowo; jeżeli jednak orzeczenie uprawomocniło się w wyniku rozpoznania odwołania przez wojskowy sąd okręgowy - sąd ten orzeka w składzie trzech sędziów. 4. Uchylenie lub zmiana prawomocnego orzeczenia w trybie nadzoru następuje z urzędu."}
{"id":"1997_944_96","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. W sprawach nie uregulowanych w tym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania odwoławczego. 2. Właściwość sądu wojskowego ustala się według zasady określonej w art. 58 ust. 1; jeżeli w postępowaniu odwoławczym orzekał wojskowy sąd garnizonowy, właściwość wojskowego sądu okręgowego ustala się na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1997_944_97","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wzruszania w drodze nadzoru prawomocnych orzeczeń przełożonych dyscyplinarnych przez wyższych przełożonych dyscyplinarnych. Rozdział 2 Likwidacja skutków uchylonych lub zmienionych orzeczeń prawomocnych"}
{"id":"1997_944_98","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 98. Jeżeli orzeczenie, o którym mowa w art. 74 pkt 5, zostało: 1) uchylone - skutki, jakie to orzeczenie wywołało, ulegają uchyleniu w całości, 2) zmienione - skutki, jakie to orzeczenie wywołało, ulegają uchyleniu w części niezgodnej z dokonaną zmianą."}
{"id":"1997_944_99","title":"Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. W razie uchylenia orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa: 1) w art. 22 ust. 1 pkt 10 - ukaranemu przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, według stawek obowiązujących na stanowisku służbowym zajmowanym w dniu uprawomocnienia się orzeczenia wraz z odsetkami ustawowymi; przywrócenie do czynnej służby wojskowej następuje na wniosek ukaranego, jeżeli spełnia on wymagania w zakresie wieku oraz zdolności fizycznej i psychicznej do tej służby, 2) w art. 22 ust. 1 pkt 8 - ukaranego przywraca się na dotychczas zajmowane stanowisko służbowe, a w razie braku takiej możliwości - na równorzędne stanowisko służbowe, oraz wypłaca się utraconą wskutek kary dyscyplinarnej część uposażenia należnego na tym stanowisku, według stawek obowiązujących w dniu uprawomocnienia się orzeczenia wraz z odsetkami ustawowymi, 3) w art. 22 ust. 1 pkt 3 - ukaranemu wypłaca się kwotę odpowiadającą kwocie kary pieniężnej wraz z odsetkami ustawowymi. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio w razie złagodzenia kary pieniężnej lub zastąpienia jej inną, łagodniejszego rodzaju - w części, w której obwiniony nie powinien był jej ponieść. 3. W sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, przepisy art. 417-419 Kodeksu cywilnego nie mają zastosowania."}
{"id":"1997_945_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wyrobu spirytusu i jego skażania, wyrobu i rozlewu wyrobów spirytusowych oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych."}
{"id":"1997_945_10","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 10. 1. Czynności związane ze skażaniem spirytusu dokonuje się przy udziale co najmniej dwóch pracowników przedsiębiorcy wykonującego skażanie. 2. Środki skażające przed ich zastosowaniem muszą być zbadane w celu ich identyfikacji. 3. Z każdej partii skażonego spirytusu pobiera się w miejscu skażenia próbkę w ilości 0,5 litra, która po zabezpieczeniu musi być przechowywana przez okres trzech miesięcy, z tym że przy skażaniu spirytusu na cele perfumeryjnokosmetyczne próbkę pobiera się w ilości nie mniejszej niż 0,05 litra. 4. Po trzymiesięcznym okresie przechowywania próbki skażonego spirytusu muszą być zagospodarowane lub komisyjnie zlikwidowane. 5. Pomieszczenia lub wydzielone miejsca, gdzie przechowywane są próbki skażonego spirytusu, muszą być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych."}
{"id":"1997_945_11","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 11. Z czynności skażania spirytusu przedsiębiorca sporządza protokół, który zawiera: 1) nazwę przedsiębiorcy skażającego, jego siedzibę oraz numer zezwolenia, 2) nazwę przedsiębiorcy, dla którego dokonano skażenia spirytusu, 3) datę i miejsce skażenia spirytusu, 4) ilość spirytusu przeznaczonego do skażenia, 5) ilość spirytusu skażonego oraz jego moc pozorną (pogrążenie alkoholomierza) przy określonej temperaturze, 6) nazwę środka skażającego i jego ilość użytą do skażenia w przeliczeniu na 100 litrów spirytusu 100%, 7) imiona i nazwiska oraz podpisy osób uczestniczących w czynności skażenia spirytusu."}
{"id":"1997_945_12","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 12. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia wyrabia, skaża, oczyszcza lub odwadnia spirytus albo wyrabia lub rozlewa wyroby spirytusowe lub wyrabia wyroby tytoniowe, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, jeżeli czyn ten dotyczy spirytusu, wyrobów spirytusowych lub wyrobów tytoniowych znacznej wartości, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"1997_945_13","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 13. Kto odkaża spirytus skażony lub w jakikolwiek sposób osłabia działanie środka skażającego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"1997_945_14","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 14. Jeżeli z popełniania przestępstw określonych w art. 12 lub art. 13 sprawca uczynił sobie stałe źródło dochodu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1997_945_15","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 15. W dekrecie z dnia 24 czerwca 1953 r. o uprawie tytoniu i wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz.U. Nr 34, poz. 144, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1993 r. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 10, poz. 55 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Tej samej karze podlega, kto zataja tytoń uzyskany przez siebie z uprawy rośliny tytoniowej.\"."}
{"id":"1997_945_16","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 16. Traci moc ustawa z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu (Dz.U. Nr 27, poz. 169, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1991 r. Nr 107, poz. 460, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"1997_945_17","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_945_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 2. W rozumieniu niniejszej ustawy: 1) spirytus oznacza płyn alkoholowy uzyskany w wyniku destylacji po fermentacji alkoholowej produktów pochodzenia rolniczego albo alkohol etylowy syntetyczny, 2) wyrób spirytusowy oznacza napój zawierający alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w ilości nie mniejszej niż 18% objętościowych alkoholu przeznaczony do spożycia przez ludzi, 3) wyrób tytoniowy oznacza wyrób wyprodukowany z tytoniu przeznaczony do palenia oraz tabakę."}
{"id":"1997_945_3","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 3. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie: 1) wyrobu, oczyszczania, skażania lub odwadniania spirytusu, 2) wyrobu lub rozlewu wyrobów spirytusowych, 3) wytwarzania wyrobów tytoniowych wymaga uzyskania zezwolenia. 2. Zezwolenie na wyrób wyrobów spirytusowych dotyczy również rozlewu wytworzonych we własnym zakresie wyrobów."}
{"id":"1997_945_4","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 4. Organem właściwym w sprawach wydania, odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia jest minister właściwy do spraw rynków rolnych, zwany dalej \"organem zezwalającym\"."}
{"id":"1997_945_5","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 5. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia, poza wymaganiami określonymi przepisami o działalności gospodarczej, zawiera ponadto: 1) określenie zdolności produkcyjnej posiadanych przez wnioskodawcę urządzeń technicznych w skali roku, 2) informacje dotyczące rodzaju przerabianego surowca. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do obiektów budowlanych, w których ma być wykonywana działalność gospodarcza objęta wnioskiem, 2) zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stwierdzające, że wnioskodawca nie zalega z wpłatami należności na rzecz tych instytucji, 3) zaświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie lub członków zarządu osoby prawnej za przestępstwa przeciwko mieniu i wiarygodności dokumentów, 4) zaświadczenia komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej objętej wnioskiem spełniają wymagania określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska."}
{"id":"1997_945_6","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 6. 1. Zezwolenie wydaje się, jeżeli: 1) wniosek spełnia warunki określone w art. 5 ust. 1, 2) do wniosku dołączono dokumenty, o których mowa w art. 5 ust. 2. 2. Zezwolenie określa również: 1) rodzaj działalności gospodarczej objętej zezwoleniem oraz wielkość produkcji w skali roku, która nie może przekraczać zdolności produkcyjnych posiadanych przez przedsiębiorcę urządzeń technicznych, 2) miejsce wykonywania działalności gospodarczej."}
{"id":"1997_945_7","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 7. 1. W razie powzięcia przez organ zezwalający informacji lub stwierdzenia okoliczności uzasadniających cofnięcie zezwolenia organ ten wszczyna z urzędu postępowanie w tej sprawie. 2. Organ zezwalający cofa zezwolenie w przypadkach określonych przepisami o działalności gospodarczej."}
{"id":"1997_945_8","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 8. 1. Przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie, oprócz wymagań określonych odrębnymi przepisami jest obowiązany do: 1) wdrożenia systemu wewnętrznej kontroli, obejmującego w szczególności określenie : a) częstotliwości i sposobu pobierania próbek do badań jakościowych, b) metody badań, c) sposobu postępowania z produktami nieodpowiadającymi wymaganiom jakościowym, 2) dysponowania planem zakładu obejmującym w szczególności pomieszczenia produkcyjne, magazynowe, socjalne i sanitarne, z zaznaczeniem: a) linii technologicznych, b) dróg przemieszczania surowców i produktów gotowych, c) stanowisk pracy, 3) wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za kontrolę jakości, 4) zagospodarowania wywaru powstałego przy produkcji spirytusu na cele paszowe lub inne cele rolnicze albo jego utylizacji, w przypadku przedsiębiorców prowadzących wyrób spirytusu. 2. W przypadku zakończenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić o tym, w terminie 14 dni, organ zezwalający."}
{"id":"1997_945_9","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie spirytusu, wyrobie i rozlewie wyrobów spirytusowych oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych","text":"Art. 9. 1. Spirytus skaża się jednym ze środków skażających, który zmienia smak, zapach albo zabarwienie spirytusu w taki sposób, że bez zmiany istotnych właściwości spirytus ten staje się niezdatny do spożycia. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, środki dopuszczone do skażania spirytusu oraz minimalną ilość ich zastosowania w tym celu, mając na względzie, że środki te nie mogą zagrażać zdrowiu lub życiu ludzi, a jednocześnie muszą uniemożliwiać spożycie spirytusu nimi skażonego."}
{"id":"1997_96_1","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. o ratyfikacji Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, sporządzonej w Espoo dnia 25 lutego 1991 r."}
{"id":"1997_96_2","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. o ratyfikacji Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1997_97_1","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. o ratyfikacji Protokołu Nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczącego przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję","text":"Art. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikowania Protokołu Nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczącego przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję, sporządzonego w Strasburgu dnia 11 maja 1994 r."}
{"id":"1997_97_2","title":"Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. o ratyfikacji Protokołu Nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczącego przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_1015_1","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Zakład ubezpieczeń nie może ustalać stawek ubezpieczeniowych poniżej kosztów świadczenia ochrony ubezpieczeniowej w celu eliminacji konkurencji.\"; 2) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 4. Warunki podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń\"; 3) skreśla się art. 38-39a; 4) art. 40 i 41 otrzymują brzmienie: \"Art. 40. Przepisy ustawy, z wyjątkiem przepisów rozdziału 10, stosuje się do głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń, o ile przepisy art. 41-42r nie stanowią inaczej."}
{"id":"1998_1015_2","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 96, poz. 478) w art. 1 skreśla się pkt 39 i 40."}
{"id":"1998_1015_3","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 121, poz. 769) w art. 79 w pkt 3 skreśla się wyrazy \" , w art. 39a w ust. 2 w pkt 1 oraz w art. 41 w ust. 2\"."}
{"id":"1998_1015_4","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1998_1015_41","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 41. Zagraniczne zakłady ubezpieczeń mogą podejmować i prowadzić działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadzie wzajemności.\"; 5) dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. 1. Zagraniczne zakłady ubezpieczeń mogą podejmować i prowadzić działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie przez główny oddział zagranicznego zakładu ubezpieczeń, zwany dalej \"głównym oddziałem\". 2. Główny oddział działa na podstawie przepisów prawa polskiego i statutu głównego oddziału określanego przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, sporządzanego w formie aktu notarialnego. 3. Statut głównego oddziału i jego zmiany podlegają zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. 4. Statut głównego oddziału określa w szczególności: 1) strukturę organizacyjną głównego oddziału, 2) zasady tworzenia jednostek terenowych oraz zasady ich reprezentacji, 3) rodzaje rezerw techniczno-ubezpieczeniowych tworzonych przez główny oddział i metody ich tworzenia, 4) zasady rozliczeń z zagranicznym zakładem ubezpieczeń. 5. Główny oddział może rozpocząć działalność z chwilą dokonania wpisu do rejestru głównych oddziałów. 6. Wpis do rejestru głównych oddziałów może zostać dokonany po uzyskaniu zezwolenia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 7. Rejestr głównych oddziałów prowadzi Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy. 8. Rejestr głównych oddziałów jest jawny. 9. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania w sprawach rejestru głównych oddziałów, dane podlegające wpisowi do rejestru, sposób jego prowadzenia oraz szczegółowe zasady udostępniania rejestru do wglądu. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność zapewnienia kompletności danych zawartych w rejestrze. 10. Ogłoszenie o wpisie do rejestru głównych oddziałów zamieszcza się w Monitorze Sądowym i Gospodarczym na koszt głównego oddziału.\"; 6) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Główny oddział może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywany. 2. Głównym oddziałem kieruje dyrektor głównego oddziału, który posiada stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Prawo reprezentacji głównego oddziału przysługuje jedynie samodzielnie dyrektorowi lub dwóm zastępcom dyrektora łącznie. 4. Zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wyznaczyć osobę uprawnioną do reprezentacji; osoba ta reprezentuje zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od chwili ujawnienia jej danych w rejestrze. 5. Dyrektor głównego oddziału, jego zastępcy oraz osoba, o której mowa w ust. 4, są ujawniani w rejestrze głównych oddziałów. 6. Główny oddział jest obowiązany przechowywać wszelkie dokumenty dotyczące działalności, o której mowa w art. 41a ust. 1, w siedzibie głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 7. Główny oddział ma swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości, wskazanej w zezwoleniu, o którym mowa w art. 42a ust. 1. 8. Właściwe do rozpoznawania spraw, w których stroną lub uczestnikiem jest zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez główny oddział, są sądy polskie.\"; 7) dodaje się art. 42a-42r w brzmieniu: ,,Art. 42a. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po wyrażeniu opinii przez organ nadzoru, wydaje na wniosek zagranicznego zakładu ubezpieczeń zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) nazwę i siedzibę zagranicznego zakładu ubezpieczeń oraz nazwę państwa, w którym znajduje się jego siedziba, 2) siedzibę oraz rzeczowy zakres działalności głównego oddziału, 3) imiona i nazwiska osób proponowanych na dyrektora głównego oddziału, jego zastępców oraz aktuariusza, jeżeli obowiązek wykonywania przez tę osobę przypisanych jej czynności wynika z ustawy. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) statut oraz imiona i nazwiska członków organu zarządzającego zagranicznego zakładu ubezpieczeń, 2) informację o wysokości środków własnych zagranicznego zakładu ubezpieczeń, 3) dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym osób, o których mowa w ust. 2 pkt 3, 4) zaświadczenie organu nadzoru ubezpieczeniowego państwa, w którym zagraniczny zakład ubezpieczeń ma swoją siedzibę, o posiadaniu zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej oraz o posiadaniu środków własnych i informację o sytuacji finansowej, 5) dowód, że zakłady ubezpieczeń działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z niniejszą ustawą, mogą podjąć działalność ubezpieczeniową na terytorium kraju pochodzenia zagranicznego zakładu ubezpieczeń; wymóg ten nie dotyczy krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska podpisała stosowne umowy międzynarodowe, 6) bilans oraz rachunek zysków i strat za okres ostatnich trzech lat działalności zagranicznego zakładu ubezpieczeń wraz z opinią biegłego rewidenta, 7) ogólne warunki ubezpieczeń, które zamierza prowadzić zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez główny oddział, 8) plan działalności wraz z rachunkiem symulacyjnym dotyczącym prowadzenia głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zawierający dane określone w art. 31, 9) projekt statutu głównego oddziału, 10) informacje o wysokości funduszu organizacyjnego przeznaczonego na utworzenie administracji głównego oddziału i zorganizowanie jego jednostek terenowych."}
{"id":"1998_1015_42b","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42b. 1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 42a ust. 1, jest wydawane na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń wymienionych w załączniku do ustawy. 2. Zezwolenie może być wydane, jeżeli w państwie, w którym znajduje się siedziba zagranicznego zakładu ubezpieczeń, posiada on odpowiednie zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej we wnioskowanym zakresie i działa w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych."}
{"id":"1998_1015_42c","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42c. 1. Zezwolenie obejmuje dane zawarte w art. 42a ust. 2. 2. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany powiadomić ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i organ nadzoru o zmianie osób pełniących funkcje dyrektora głównego oddziału, jego zastępców i aktuariusza oraz przedstawić odpowiednie dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym tych osób, w terminie 30 dni od dnia powstania tych zmian. 3. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany rozpocząć działalność w terminie nie dłuższym niż rok od daty wydania zezwolenia; w przypadku nierozpoczęcia działalności w tym terminie zezwolenie wygasa."}
{"id":"1998_1015_42d","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42d. Zmiana rzeczowego zakresu działania zagranicznego zakładu ubezpieczeń wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych; do wniosku o wydanie zezwolenia stosuje się przepisy art. 42a."}
{"id":"1998_1015_42e","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42e. 1. Zagraniczny zakład ubezpieczeń, prowadzący działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w grupie 10 i 13 działu II, staje się członkiem Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych. 2. Wysokość składki wnoszonej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych wyliczana jest od składki przypisanej brutto głównego oddziału."}
{"id":"1998_1015_42f","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42f. 1. Wydanie zezwolenia na prowadzenie lub rozszerzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uzależnione od złożenia kaucji w celu zabezpieczenia jego przyszłych zobowiązań z tytułu umów ubezpieczenia zawartych przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Kaucja wynosi 50% minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego, o którym mowa w art. 46 ust. 1 pkt 3. 3. Kaucja jest utrzymywana przez cały okres działalności głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Kaucja jest zaliczana na poczet posiadanych środków własnych i podlega zdeponowaniu na wyodrębnionym, oprocentowanym rachunku w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który posiada fundusze własne w wysokości stanowiącej równowartość w złotych co najmniej 100 mln ECU. 5. Kaucja, wraz z oprocentowaniem, podlega zwrotowi zagranicznemu zakładowi ubezpieczeń po zaspokojeniu wszystkich roszczeń wynikających z umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Kaucja nie podlega egzekucji; zaspokojenie z kaucji, za zgodą organu nadzoru, może nastąpić jedynie w trakcie likwidacji głównego oddziału."}
{"id":"1998_1015_42g","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42g. Zezwolenie na prowadzenie lub rozszerzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie może być wydane, jeżeli zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) wniosek oraz dołączone do niego dokumenty nie spełniają wymogów określonych w art. 42a, 2) dyrektor głównego oddziału i co najmniej jeden jego zastępca nie posiadają wykształcenia i doświadczenia zawodowego niezbędnego do zarządzania działalnością ubezpieczeniową, 3) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie daje rękojmi prawidłowego prowadzenia działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie udowodni posiadania środków finansowych gwarantujących wypłacalność, 5) zagrożone są ważne interesy gospodarcze państwa, 6) plan działalności, o którym mowa w art. 31, wraz z rachunkiem symulacyjnym, obejmującym funkcjonowanie głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie zapewnia trwałej zdolności zagranicznego zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań z tytułu umów zawieranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 7) brak dowodu, o którym mowa w art. 42a ust. 3 pkt 5."}
{"id":"1998_1015_42h","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42h. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do tworzenia rezerw techniczno - ubezpieczeniowych, o których mowa w art. 49 i 50, z tytułu zobowiązań, jakie mogą wyniknąć z zawartych przez główny oddział umów ubezpieczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1998_1015_42i","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42i. 1. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej środków własnych w wysokości nie niższej niż margines wypłacalności, o którym mowa w art. 45, przy czym podstawą do wyliczenia marginesu wypłacalności jest przypis składki lub świadczenia głównego oddziału. 2. Środki własne, o których mowa w ust. 1, ustala się zgodnie z art. 45a, przy czym kaucja, o której mowa w art. 42f zwiększa wartość tych środków."}
{"id":"1998_1015_42j","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42j. Minimalny kapitał gwarancyjny dla głównego oddziału wynosi 50% minimalnego kapitału gwarancyjnego określonego dla zakładów ubezpieczeń."}
{"id":"1998_1015_42k","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42k. 1. Nadzór nad głównym oddziałem zagranicznego zakładu ubezpieczeń sprawuje organ nadzoru. 2. Przepisy określające uprawnienia organu nadzoru w stosunku do organów zakładu ubezpieczeń stosuje się odpowiednio do dyrektora głównego oddziału i jego zastępców lub osoby wyznaczonej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń do jego reprezentowania."}
{"id":"1998_1015_42l","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42l. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych cofa zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zakład ten w państwie, gdzie znajduje się jego siedziba: 1) utracił zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, 2) został postawiony w stan likwidacji lub upadłości. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli: 1) zagraniczny zakład ubezpieczeń przestał spełniać warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia, 2) główny oddział prowadzi działalność ubezpieczeniową z naruszeniem przepisów prawa, 3) zagraniczny zakład ubezpieczeń wystąpił do organu nadzoru z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia, przy czym powinno być zagwarantowane zabezpieczenie interesów ubezpieczonych dotyczące w szczególności spełnienia świadczeń i wypłaty odszkodowań."}
{"id":"1998_1015_42m","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42m. 1. Likwidatorzy są obowiązani do składania sprawozdań o przebiegu likwidacji w terminach 3 miesięcznych; organ nadzoru może żądać przedstawiania sprawozdań o przebiegu likwidacji w terminach krótszych oraz przekazywania dodatkowych informacji. 2. W razie ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji głównego oddziału, niedopuszczalne jest zawieranie nowych umów ubezpieczenia, przedłużanie umów zawartych lub podwyższanie sum ubezpieczenia. Umowy zawarte nie ulegają przedłużeniu. 3. W razie likwidacji przez zagraniczny zakład ubezpieczeń działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub utraty zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w kraju, likwidatorem głównego oddziału jest jego dyrektor. 4. Dyrektor ma obowiązek powiadomić ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i ogłosić trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o okolicznościach, o których mowa w art. 42l ust. 1, w terminie 14 dni od dnia utraty zezwolenia, otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości. 5. Jeżeli środki stanowiące pokrycie funduszu ubezpieczeniowego nie wystarczą na pokrycie wszystkich zobowiązań, za zgodą organu nadzoru zaspokojenie niepokrytej części następuje z kaucji. 6. Do likwidacji głównego oddziału przepisy art. 446 § 2, art. 448450, 452, 453, 457-461 Kodeksu handlowego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1015_42n","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42n. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, może zarządzić likwidację głównego oddziału w przypadku, gdy: 1) działalność zagranicznego zakładu ubezpieczeń jest prowadzona z naruszeniem przepisów prawa lub jest sprzeczna z planem działalności, 2) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie spełnia świadczeń ubezpieczeniowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej albo spełnia je z opóźnieniem lub częściowo. 2. W razie zarządzenia likwidacji, organ nadzoru wyznacza likwidatora. Przepisy art. 42m stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1015_42o","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42o. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, pierwszeństwo do zaspokojenia z masy upadłości w kraju mają należności z tytułu umów ubezpieczenia, zawartych przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W przypadku ogłoszenia upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, do likwidacji działalności głównego oddziału stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756)."}
{"id":"1998_1015_42p","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42p. Zagraniczny zakład ubezpieczeń odpowiada za zobowiązania głównego oddziału całym swoim majątkiem."}
{"id":"1998_1015_42r","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42r. Dyrektor głównego oddziału, który nie powiadomi ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz nie ogłosi trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o okolicznościach, o których mowa w art. 42l ust. 1, odpowiada majątkiem osobistym i solidarnie z zagranicznym zakładem ubezpieczeń za szkodę wyrządzoną z tego tytułu wierzycielom.\"; 8) skreśla się art. 43 i 44; 9) w art. 45a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środki własne są to aktywa zakładu ubezpieczeń, z wyłączeniem aktywów przeznaczonych na pokrycie wszelkich przewidywalnych zobowiązań i wartości niematerialnych i prawnych. Przy ustalaniu wartości środków własnych uwzględnia się: 1) opłaconą część kapitału akcyjnego (zakładowego) - wielkość dodatnia, 2) kapitał zapasowy - wielkość dodatnia, 3) kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny - wielkość dodatnia lub ujemna, 4) kapitał rezerwowy pozostały - wielkość dodatnia, 5) wartości niematerialne i prawne - wielkość ujemna (z wyłączeniem nabytego użytkowania wieczystego i spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego), 6) nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna, 7) wynik finansowy netto okresu sprawozdawczego: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna, 8) połowę należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego w przypadku spółek akcyjnych - wartość dodatnia, 9) połowę należnych wpłat na poczet kapitału zakładowego, jeżeli co najmniej 25% kapitału zostało opłacone, w przypadku towarzystw ubezpieczeń wzajemnych - wartość dodatnia.\", b) w ust. 2 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"oraz 50% środków, o których mowa w ust. 1\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Na wniosek zakładu ubezpieczeń i na podstawie przedstawionych przez zakład dowodów organ nadzoru, w drodze decyzji, może wyrazić zgodę na zaliczenie do środków własnych: 1) całości lub części różnicy między wartością bilansową a aktualną ceną sprzedaży aktywów, pod warunkiem, że te różnice nie mają charakteru wyjątkowego, 2) kapitału pożyczek pod warunkiem, że: a) kapitał pożyczek nie stanowi więcej niż 25% środków własnych, b) kapitał pożyczek jest opłacony w pełnej wysokości, c) w umowie pożyczki zawarto warunki, zgodnie z którymi kapitał pożyczek, w przypadku upadłości lub likwidacji zakładu ubezpieczeń, może być spłacony dopiero po zaspokojeniu wszystkich innych wierzycieli zakładu ubezpieczeń, d) w przypadku pożyczek z określonym okresem spłaty, pierwotny okres spłaty nie wynosi mniej niż 5 lat; nie później jednak niż rok przed terminem spłaty, zakład ubezpieczeń obowiązany jest przedstawić do zatwierdzenia przez organ nadzoru plan określający sposób utrzymania lub podniesienia środków własnych do wymaganej wartości przed terminem spłaty, chyba że warunki zaliczenia pożyczki do środków własnych stopniowo ograniczają wartość pożyczki zaliczanej do środków własnych przez okres co najmniej 5 lat przed terminem spłaty. Organ nadzoru może zezwolić na przedterminową spłatę pożyczek na wniosek zakładu ubezpieczeń pod warunkiem, że nie spowoduje to naruszenia przez zakład ubezpieczeń art. 45 ust. 1, e) w przypadku pożyczek, których termin spłaty nie jest ustalony, pożyczki te mogą być spłacane tylko z zachowaniem pięcioletniego okresu wypowiedzenia, chyba że nie są już zaliczane do środków własnych. Dokonanie przedterminowej spłaty może nastąpić tylko i wyłącznie po uzyskaniu uprzedniej zgody organu nadzoru. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany zawiadomić organ nadzoru o planowanej spłacie na co najmniej 6 miesięcy przed ustalonym terminem spłaty i przedstawić aktualne dane o wartości środków własnych oraz dane o wartości środków własnych przed i po dokonaniu spłaty. Organ nadzoru może zezwolić na spłatę pożyczek pod warunkiem, że nie spowoduje to naruszenia przez zakład ubezpieczeń art. 45 ust. 1, f) z umowy pożyczki będzie wynikać, że przedterminowa spłata pożyczki będzie możliwa jedynie w przypadkach określonych w lit. b) lub lit. c), g) w umowie pożyczki zawarto warunki, zgodnie z którymi umowa pożyczki może być zmieniona tylko po otrzymaniu od organu nadzoru zgody na planowane zmiany.\"; 10) w art. 84 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru i Rzecznika Ubezpieczonych, sposób obliczania wpłat na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 1, proporcjonalnie do składki przypisanej brutto, terminy uiszczenia wpłat oraz wysokość odsetek za ich nieuiszczenie w terminie.\"; 11) w art. 90e: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba fizyczna lub prawna, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 4, zgodnie z ogólnymi warunkami tego ubezpieczenia, jest obowiązana wnieść opłatę. \", b) dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Opłata na rok kalendarzowy ustalana jest przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny w wysokości trzykrotnej średniej podstawowej rocznej składki ubezpieczeniowej w danym ubezpieczeniu, obowiązującej w dniu 30 września roku poprzedzającego rok kontroli, w zakładach ubezpieczeń, których udział w rynku ubezpieczeń obowiązkowych przekracza 5%. 1b. Udział w rynku, o którym mowa w ust. 1a, ustalany jest przez Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, na podstawie składki przypisanej w pierwszym półroczu roku poprzedzającego rok kontroli.\", c) dodaje się ust. 7 - 9 w brzmieniu: \"7. Jeżeli osoba kierująca pojazdem mechanicznym, zarejestrowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, przy wjeździe na jej terytorium, nie przedstawi dokumentu zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, organy uprawnione do kontroli granicznej lub celnej nie dopuszczą tego pojazdu do przekroczenia granicy, chyba że posiadacz pojazdu zawrze umowę ubezpieczenia obowiązkowego. 8. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 7, przy wyjeździe z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie przedstawi dokumentu zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 7, ważnego do dnia wyjazdu włącznie, organy uprawnione do kontroli granicznej lub celnej nie dopuszczą tego pojazdu do przekroczenia granicy bez uiszczenia opłaty określonej w ust. 1. 9. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 7, w czasie kontroli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie przedstawi organowi obowiązanemu lub uprawnionemu do kontroli dokumentu potwierdzającego zawarcie przed dokonaniem kontroli umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 7, warunkiem zwrotu dowodu rejestracyjnego, zatrzymanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), jest wniesienie opłaty, o której mowa w ust. 1.\"; 12) dodaje się art. 90k w brzmieniu: \"Art. 90k. Dyrektor głównego oddziału, który nie powiadamia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz nie ogłasza trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o utracie zezwolenia, likwidacji lub upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.\"."}
{"id":"1998_1015_42ł","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 42ł. Rozwiązanie głównego oddziału następuje po przeprowadzeniu likwidacji."}
{"id":"1998_1015_5","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1998_1019_1","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 5 użyty dwukrotnie wyraz \"pożyczkobiorcy\" zastępuje się wyrazem \"dłużnika\"; 2) w art. 49 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 23, art. 24 ust. 2 i art. 31 ust. 3 pkt 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z tym że uprawnienia organów podatkowych określone w tej ustawie przysługują Prezesowi Zarządu Funduszu.\"; 3) po art. 68 dodaje się art. 68a w brzmieniu: \"Art. 68a. W 1998 roku: 1) obniżenie wpłat, o którym mowa w art. 22, oraz ulga w podatku dochodowym, o której mowa w art. 24 ust. 1, przysługują zakładowi pracy, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 1, poz. 1, Nr 5, poz. 25 i Nr 120, poz. 577, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 776), 2) składka na ubezpieczenie społeczne osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1, dotyczy osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, zatrudnionych przez pracodawcę zatrudniającego mniej niż 50 pracowników, bez przeliczania na pełny wymiar zatrudnienia, 3) z wpłat, o których mowa w art. 4 ustawy, o której mowa w pkt 1, zwolnione są państwowe i gminne jednostki organizacyjne będące jednostkami, zakładami budżetowymi lub gospodarstwami pomocniczymi, 4) wpłaty, o których mowa w art. 4 ustawy, o której mowa w pkt 1, są przychodami Funduszu i mają do nich zastosowanie przepisy art. 49.\"."}
{"id":"1998_1019_2","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że art. 1 pkt 1 i 3 wchodzą w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r."}
{"id":"1998_1062_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Izby sprawują nadzór nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego w zakresie spraw finansowych oraz dokonują kontroli gospodarki finansowej i zamówień publicznych: 1) jednostek samorządu terytorialnego, 2) związków międzygminnych, 3) stowarzyszeń gmin oraz stowarzyszeń gmin i powiatów, 4) związków powiatów, 5) stowarzyszeń powiatów, 6) samorządowych jednostek organizacyjnych mających osobowość prawną, 7) innych podmiotów, w zakresie wykorzystywania przez nie dotacji przyznawanych z budżetów jednostek samorządu terytorialnego.\"; 2) w art. 2: a) w ust. 2 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", b) w ust. 3 po wyrazach \"w sytuacji przewidzianej w ust. 2 wyznacza\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii sejmików województw określi, w drodze rozporządzenia, siedziby izb, zasięg terytorialny ich działania, siedziby zespołów zamiejscowych, szczegółową organizację izb, liczbę członków kolegium w każdej z nich i tryb postępowania w sprawach określonych w ustawie.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Dla podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2-7, właściwa jest izba obejmująca swoim zasięgiem działania siedzibę tych podmiotów.\"; 4) w art. 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z tym że działalność określona w art. 1 ust. 4 może być finansowana ze środków uzyskiwanych z tej działalności i gromadzonych na odrębnym rachunku bankowym.\"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Izby kontrolują gospodarkę finansową, w tym realizację zobowiązań podatkowych oraz zamówienia publiczne podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2, na podstawie kryterium zgodności z prawem i zgodności dokumentacji ze stanem faktycznym. 2. Kontrola gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego w zakresie zadań administracji rządowej, wykonywanych przez te jednostki na podstawie ustaw lub zawieranych porozumień, dokonywana jest także z uwzględnieniem kryterium celowości, rzetelności i gospodarności.\"; 6) skreśla się art. 6; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Izby przeprowadzają co najmniej raz na cztery lata kompleksową kontrolę gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego. 2. Kontrolę podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7, izby mogą przeprowadzać również na wniosek jednostek samorządu terytorialnego i ich związków oraz agencji lub funduszy celowych w przypadku przekazania środków publicznych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego. 3. Kontrola kompleksowa, o której mowa w ust. 1, obejmuje całokształt zagadnień finansowych związanych z realizacją zadań jednostki samorządu terytorialnego.\"; 8) w art. 8: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje pkt 7 i 8 w brzmieniu: \"7) wglądu w indywidualną dokumentację podatkową podmiotów ponoszących ciężary publiczne na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, 8) dostępu do danych osobowych dotyczących kwalifikacji i uposażenia pracowników samorządowych.\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Realizując zadania wynikające z ust. 1 pkt 7, inspektorzy do spraw kontroli gospodarki finansowej związani są tajemnicą skarbową, o której mowa w art. 293 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz 1998 r. Nr 106, poz. 668).\"; 9) w art. 9 w ust. 4 po wyrazach \"za pośrednictwem\" dodaje się wyraz \"prezesa\"; 10) art. 9a otrzymuje brzmienie: \"Art. 9a. 1. Izby kontrolują pod względem rachunkowym i formalnym kwartalne sprawozdania z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz wnioski o przyznanie części rekompensującej subwencji ogólnej. 2. Minister właściwy do spraw budżetu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania sprawozdań i wniosków, o których mowa w ust. 1.\"; 11) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Izba bada uchwały podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego w zakresie spraw finansowych, a w szczególności: 1) określające w sposób bezpośredni lub pośredni poziom planowanych przychodów i dochodów oraz funduszów celowych, z wyjątkiem uchwał w sprawie zbycia lub obciążeń praw majątkowych, 2) stanowiące o podstawie do dokonywania wydatków, 3) określające procedury gromadzenia i wydatkowania środków finansowych, w tym zwłaszcza upoważnienia do dokonywania zmian w budżecie i dysponowania rezerwami budżetowymi, 4) zawierające oceny wykonania budżetu przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego (uchwały w sprawie absolutorium).\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku nieuchwalenia budżetu przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego do dnia 31 marca roku budżetowego, izba ustala budżet tej jednostki w terminie do końca kwietnia roku budżetowego w zakresie obowiązkowych zadań własnych oraz zadań z zakresu administracji rządowej, wykonywanych przez te jednostki na podstawie ustaw lub porozumień.\", c) w ust. 3 wyrazy \"lecz wskazuje sposób usunięcia uchybienia\" zastępuje się wyrazami \"lecz ogranicza się do wskazania, że uchwałę wydano z naruszeniem prawa\", d) w ust. 4 wyrazy \"związków międzygminnych i sejmików samorządowych\" zastępuje się wyrazami \"związków jednostek samorządu terytorialnego\"; 12) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Izba, prowadząc postępowanie nadzorcze w sprawie uznania uchwały budżetowej organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego za nieważną w całości lub w części, wskazuje nieprawidłowości oraz sposób i termin ich usunięcia.\"; 13) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Do zadań izby należy ponadto: 1) wydawanie, na wniosek pożyczkodawcy lub kredytodawcy, opinii o możliwości spłaty pożyczki lub kredytu, 2) opiniowanie możliwości sfinansowania deficytu budżetowego oraz prognozy kształtowania się długu publicznego, o których mowa w art. 115 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), 3) wydawanie opinii o przedkładanych projektach budżetów jednostek samorządu terytorialnego wraz z informacjami o stanie mienia jednostek samorządu terytorialnego i objaśnieniami, 4) wydawanie opinii o przedkładanych przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego informacjach o przebiegu wykonania budżetu za pierwsze półrocze, 5) wydawanie opinii o przedkładanych przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego sprawozdaniach z wykonania budżetu wraz z odrębnymi sprawozdaniami z wykonania planów finansowych zadań z zakresu administracji rządowej, przekazanych ustawowo, 6) wydawanie opinii o sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego z wykonania planów finansowych zadań publicznych z zakresu administracji rządowej wykonywanych na podstawie porozumień z organami administracji rządowej, 7) wydawanie opinii o sprawozdaniach z wykonania planów finansowych zadań publicznych wynikających z porozumień między jednostkami samorządu terytorialnego, 8) wydawanie opinii o wnioskach komisji rewizyjnych organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego w sprawie absolutorium, 9) rozpatrywanie spraw dotyczących powiadomień przez skarbnika (głównego księgowego budżetu jednostki samorządu terytorialnego) o przypadkach dokonania kontrasygnaty na pisemne polecenie zwierzchnika, zgodnie z odrębnymi ustawami, 10) rozpatrywanie innych spraw określonych w odrębnych ustawach.\"; 14) w art. 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kolegium izby składa się z przewodniczącego, którym jest prezes izby oraz członków powołanych przez Prezesa Rady Ministrów spośród kandydatów przedstawionych przez kolegium izby w trybie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 2 ust. 4.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Połowę składu kolegium izby stanowią członkowie powołani spośród kandydatów przedstawionych przez kolegium izby po uprzednim zgłoszeniu ich do kolegium przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego oraz zaopiniowaniu przez kolegium izby z uwzględnieniem kryteriów wysokiej wiedzy w zakresie funkcjonowania samorządu terytorialnego i finansów publicznych. Tryb zgłaszania do kolegium izby kandydatów przez jednostki samorządu terytorialnego określa rozporządzenie, o którym mowa w art. 2 ust. 4.\", c) skreśla się ust. 2a, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Członkiem kolegium może zostać osoba, która: 1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 2) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw publicznych, 3) ukończyła studia wyższe administracyjne, ekonomiczne lub prawnicze, 4) posiada czteroletni staż pracy w jednostkach związanych z funkcjonowaniem samorządu terytorialnego lub finansów publicznych, 5) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Odwołanie członka kolegium następuje w przypadku: 1) złożenia rezygnacji ze stanowiska, 2) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 3) utraty warunków określonych w ust. 4, 4) stwierdzenia powtarzającego się naruszania prawa podczas wykonywania obowiązków lub uchylania się od ich wykonywania.\"; 15) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezesa izby powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii kolegium izby; art. 15 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.\"; 16) w art. 17 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"lub sejmiku samorządowego\" skreśla się; 17) w art. 18 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ustalanie budżetów jednostek samorządu terytorialnego w przypadku, o którym mowa w art. 123 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) oraz orzekanie o nieważności uchwał, o których mowa w art. 11 ust. 1,\"; 18) w art. 19 w ust. 3 wyrazy \"art. 13 pkt 6\" zastępuje się wyrazami \"art. 13 pkt 8\"; 19) w art. 20 w ust. 2 wyrazy \"art. 13 pkt 3-5\" zastępuje się wyrazami \"art. 13 pkt 3-7\"; 20) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wydanie przez izbę negatywnej opinii o projekcie budżetu jednostki samorządu terytorialnego nie wstrzymuje procedury uchwalania budżetu, jednakże zarząd jednostki samorządu terytorialnego obowiązany jest przed uchwaleniem budżetu przedstawić tę opinię organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego wraz z odpowiedzią na zawarte w niej zarzuty.\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 13 pkt 3 i 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 13 pkt 5 i 6\", a wyrazy \"Ministra Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw finansów publicznych\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Negatywną opinię izby o sprawozdaniach z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego oraz planu finansowego wykonywanych zadań z zakresu administracji rządowej zarząd przedstawia organowi stanowiącemu jednostki wraz z odpowiedzią na zawarte w niej zarzuty nie później niż przed rozpatrzeniem absolutorium dla zarządu. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Negatywną opinię o sprawozdaniach z wykonania planów finansowych zadań publicznych wynikających z porozumień między jednostkami samorządu terytorialnego prezes izby przekazuje organom stanowiącym tych jednostek.\"; 21) w art. 23 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Stanowisk, o których mowa w ust. 1, nie można łączyć z członkostwem w organach jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządowych kolegiach odwoławczych.\"; 22) w art. 25a w ust. 1 w pkt 7: a) po wyrazie \"Sejmowi\" dodaje się wyrazy \"i Senatowi\", b) wyrazy \"przez gminy\" zastępuje się wyrazami \"przez jednostki samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"1998_1062_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 113, poz. 734) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 w art. 1 w ust. 2 pkt 2 skreśla się, 2) w pkt 6 w art. 10 ust. 2-4 skreśla się."}
{"id":"1998_1062_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych","text":"Art. 3. 1. Zespoły zamiejscowe regionalnej izby obrachunkowej, której siedziba od dnia 1 stycznia 1999 r. znajduje się na obszarze innego województwa, stają się zespołami zamiejscowymi regionalnej izby obrachunkowej mającej siedzibę na obszarze tego samego województwa, co siedziba zespołu zamiejscowego. 2. Członkowie kolegium oraz inni pracownicy regionalnej izby obrachunkowej, których miejscem pracy były w dniu 31 grudnia 1998 r. zespoły działające poza siedzibą izby stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. członkami kolegium i pracownikami izby obrachunkowej mającej siedzibę na obszarze tego samego województwa co siedziba ośrodka zamiejscowego. 3. Regionalne izby obrachunkowe mające siedzibę w miastach, nie będących od dnia 1 stycznia 1999 r. siedzibą wojewody lub władz samorządu województwa wchodzą w skład izby mającej siedzibę na obszarze tego samego województwa, w mieście będącym siedzibą wojewody. 4. Na czas do wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, po dniu wejścia w życie ustawy, izby, o których mowa w ust. 3, stają się zespołami zamiejscowymi. 5. Mienie Skarbu Państwa pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. w zarządzie regionalnych izb obrachunkowych i stanowiące wyposażenie zespołów działających poza siedzibą izby staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem pozostającym w zarządzie tych izb, których siedziba znajduje się na obszarze tego województwa. 6. Mienie Skarbu Państwa pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. w zarządzie regionalnej izby obrachunkowej, która z dniem 1 stycznia 1999 r. wchodzi w skład regionalnej izby obrachunkowej, o której mowa w ust. 3, staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem pozostającym w zarządzie regionalnej izby obrachunkowej, o której mowa w ust. 3. 7. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania prezesa i wiceprezesa regionalnej izby obrachunkowej, która wchodzi z dniem 1 stycznia 1999 r. w skład innej regionalnej izby obrachunkowej. 8. Sprawę wszczętą przed dniem wejścia w życie ustawy rozpatruje izba dotychczas właściwa, z zastrzeżeniem ust. 9. 9. Sprawa rozpatrywana dotąd przez izbę, o której mowa w ust. 3, jest przejmowana przez izbę właściwą według przepisów ustawy. 10. Izby właściwe według przepisów dotychczasowych prowadzą nadal postępowania nadzorcze w stosunku do uchwał organów gmin w sprawie zmian budżetów gmin na rok 1998 oraz czynności kontrolne rozpoczęte w 1998 r."}
{"id":"1998_1062_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych","text":"Art. 4. Wojewodowie zapewnią regionalnym izbom obrachunkowym pomieszczenia niezbędne do wykonywania zadań."}
{"id":"1998_1062_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie: 1) z dniem 1 stycznia 1999 r. w zakresie dotyczącym art. 1, 2 i 4, 2) z dniem ogłoszenia w zakresie dotyczącym art. 3."}
{"id":"1998_1063_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady obrotu dewizowego, nadzwyczajne ograniczenia w wypadku zaistnienia zagrożeń stabilności i integralności systemu finansowego Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady kontroli dewizowej, a także właściwość organów w tych sprawach."}
{"id":"1998_1063_10","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Rezydenci, z wyłączeniem banków, mogą uzyskać zezwolenie na prowadzenie działalności kantorowej oraz prowadzić taką działalność, pod warunkiem niekaralności za przestępstwo skarbowe przeciwko mieniu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zagrożone karą pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności. 2. Czynności określone w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, mogą być dokonywane tylko przez osoby posiadające fachowe przygotowanie. 3. Warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, dotyczą odpowiednio osób bezpośrednio dokonujących czynności kupna, sprzedaży lub pośrednictwa w ramach prowadzonej działalności kantorowej. 4. Przepisy ust. 1 dotyczą również członków władz osób prawnych prowadzących działalność kantorową. 5. Rezydenci, którzy uzyskali zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, mogą sprzedawać i kupować waluty obce, złoto dewizowe oraz platynę dewizową osobom fizycznym i od osób fizycznych, będących zarówno rezydentami jak i nierezydentami nie prowadzącymi działalności gospodarczej, a także zawierać umowy kupna i sprzedaży tych wartości dewizowych z upoważnionymi do tego bankami lub z innymi osobami prowadzącymi działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1. 6. Minister Finansów, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki prowadzenia działalności kantorowej, 2) rodzaj fachowego przygotowania, o którym mowa w ust. 2 i 3, oraz sposób jego udokumentowania."}
{"id":"1998_1063_11","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rezydenci są obowiązani zapewnić niezwłoczny transfer z zagranicy posiadanych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, z wyłączeniem środków zgromadzonych na rachunkach, o których mowa w art. 9 pkt 6. 2. Jeżeli rezydent będący osobą fizyczną uzyskał wartości dewizowe w czasie pobytu za granicą, jest obowiązany zapewnić transfer z zagranicy wartości dewizowych pozostających w jego dyspozycji w terminie dwóch miesięcy od dnia powrotu do kraju."}
{"id":"1998_1063_12","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Rezydenci dokonujący obrotu dewizowego obowiązani są przy dokonywaniu lub przyjmowaniu płatności oraz przy dokonywaniu transferu korzystać z pośrednictwa banków, których uprawnienia do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego obejmują takie pośrednictwo, z wyjątkiem: 1) przyjmowania od nierezydentów będących osobami fizycznymi płatności za sprzedawane w kraju towary lub świadczone usługi na potrzeby osobiste tych osób, 2) płatności dokonywanych między osobami fizycznymi nie związanych z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 3) płatności przyjmowanych za sprzedawane lub dokonywanych za kupowane wartości dewizowe z udziałem osób prowadzących działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, z zastrzeżeniem, że sprzedaż lub zakup wartości dewizowych nie jest związana z prowadzoną przez osobę dokonującą sprzedaży (zakupu) działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 4) przekazów, wysyłania oraz płatności dokonywanych za pośrednictwem Poczty Polskiej w kwocie, której wysokość nie przekracza równowartości 5.000 ECU, 5) czynności, o których mowa w ust. 3, 6) przekazów dokonywanych za pośrednictwem rezydentów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b) w kwocie, której wysokość nie przekracza równowartości 10.000 ECU. 2. Przez pośrednictwo banków rozumie się także dokonane przez bank wystawienie, akceptację, skup lub przyjęcie do inkasa środków płatniczych innych niż waluty obce i waluta polska. 3. Rezydenci, nabywający i zbywający papiery wartościowe oraz jednostki uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania na zagranicznych rynkach regulowanych, obowiązani są korzystać z pośrednictwa podmiotów prowadzących działalność maklerską i posiadających uprawnienia do takiego pośrednictwa, na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669)."}
{"id":"1998_1063_13","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Zobowiązania pieniężne w obrocie dewizowym z zagranicą mogą być wyrażane wyłącznie w walucie polskiej lub w walutach wymienialnych. 2. Płatności dokonywane w ramach obrotu dewizowego z zagranicą mogą być dokonywane wyłącznie w krajowych środkach płatniczych lub w walutach wymienialnych, bądź w dewizach płatnych w takich walutach."}
{"id":"1998_1063_14","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Rezydenci i nierezydenci są obowiązani udzielać ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz udostępniać wymagane dokumenty w sprawach objętych kontrolą dewizową. 2. Rezydenci i nierezydenci są obowiązani podawać bankowi, za którego pośrednictwem dokonują płatności lub transferu, tytuł, z jakiego płatność lub transfer są dokonywane, a na żądanie tego banku, z zastrzeżeniem ust. 3, przedstawić dokumenty potwierdzające, że dana płatność lub transfer stanowi obrót bieżący lub obrót kapitałowy, którego dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego. 3. W przypadku płatności dokonywanej przez rezydenta na rzecz nierezydenta, transferu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, w kwocie, której wysokość przekracza równowartość 20 000 ECU, bank obowiązany jest zażądać przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do inwestycji portfelowych dokonywanych przez rezydentów za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w art. 12 ust. 3. 5. W przypadku, gdy przedmiotem transferu za granicę jest przychód lub dochód nierezydenta, w odniesieniu do którego, na podstawie odrębnych przepisów oraz postanowień umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, nierezydent podlega w kraju obowiązkowi podatkowemu, dokonanie transferu wymaga przedstawienia bankowi, o którym mowa w ust. 2, dokumentów wydanych przez właściwy miejscowo urząd skarbowy potwierdzających wygaśnięcie zobowiązania podatkowego wynikającego z tego obowiązku. 6. W przypadku gdy w momencie dokonywania czynności, o których mowa w ust. 1, dokonujący ich rezydent nie posiada dokumentów, o których mowa w ust. 2 lub ust. 4 i 5, czynności te mogą być dokonane pod warunkiem złożenia bankowi lub podmiotowi, o którym mowa w art. 12 ust. 3, za którego pośrednictwem są one dokonywane, pisemnego oświadczenia w sprawie przyczyn braku dokumentów. Oświadczenie powinno zawierać zobowiązanie do przedstawienia dokumentów niezwłocznie po ich uzyskaniu, a w każdym przypadku nie później niż w okresie trzech miesięcy od dnia dokonania czynności. 7. Wywóz lub wysyłanie za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także przekazy, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4, wymagają posiadania dokumentów stwierdzających uprawnienie do takiego transferu, zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2. 8. Rezydenci i nierezydenci dokonujący transferu wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych są obowiązani zgłosić zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2 i na żądanie organów kontroli dewizowej przedstawić do kontroli wartości i środki będące przedmiotem transferu. 9. Dla potrzeb kontroli dewizowej rezydenci są obowiązani przechowywać dokumenty, o których mowa w ust. 2, ust. 4 i 5, przez pięć lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano czynności obrotu dewizowego związanej z danym dokumentem."}
{"id":"1998_1063_15","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Rezydenci oraz nierezydenci, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem banków, uczestniczący w obrocie dewizowym z zagranicą, obowiązani są przekazywać Narodowemu Bankowi Polskiemu dane niezbędne do sporządzania bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa. 2. Banki realizują obowiązek, o którym mowa w ust. 1, na podstawie art. 23 ust. 2 oraz w trybie i na zasadach określonych na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938). 3. Rezydenci obowiązani są zgłaszać Narodowemu Bankowi Polskiemu ich mienie posiadane za granicą lub nabyte w obrocie dewizowym z zagranicą, a także jego utratę. 4. Nierezydenci obowiązani są zgłaszać Narodowemu Bankowi Polskiemu ich mienie posiadane w kraju lub nabyte w obrocie dewizowym z zagranicą, a także jego utratę. Jeżeli mienie znajduje się w posiadaniu lub zarządzie innej osoby niż właściciel, obowiązek spoczywa na właścicielu lub na innej osobie. 5. Obowiązek zgłaszania mienia nie dotyczy przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych, ich cudzoziemskiego personelu, organizacji międzynarodowych oraz osób korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, a także nierezydentów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c), o ile umowy, na podstawie których działają, tak stanowią. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i terminy realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, rodzaje mienia oraz wysokość kwot, których przekroczenie powoduje powstanie tych obowiązków. 7. Narodowy Bank Polski obowiązany jest przestrzegać tajemnicy w zakresie informacji uzyskanych w trybie ust. 1, 3 i 4, na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz 939)"}
{"id":"1998_1063_16","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Odstąpienie od wykonania obowiązków określonych w art. 11-14 wymaga zezwolenia dewizowego. Rozdział 3 Nadzwyczajne ograniczenia"}
{"id":"1998_1063_17","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W razie zagrożenia realizacji założeń polityki pieniężnej, Rada Ministrów w drodze rozporządzenia wydanego zgodnie z wnioskiem Rady Polityki Pieniężnej, może wprowadzić ograniczenia w stosunku do rezydentów i nierezydentów dokonujących obrotu kapitałowego innego niż inwestycje bezpośrednie, polegające na obowiązku utrzymywania przez nich nieoprocentowanego depozytu na specjalne w tym celu założonym rachunku bankowym w Narodowym Banku Polskim. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów określi czynności obrotu kapitałowego, których dokonywanie powoduje obowiązek utrzymywania depozytu oraz stosunek, w jakim wielkość depozytu pozostaje do wielkości środków zaangażowanych w obrót kapitałowy."}
{"id":"1998_1063_18","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W przypadku zaistnienia nadzwyczajnego zagrożenia stabilności i integralności systemu finansowego Rzeczypospolitej Polskiej Rada Ministrów na wniosek Rady Polityki Pieniężnej, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić, na czas nie dłuższy niż sześć miesięcy, nadzwyczajne ograniczenia polegające na: 1) obowiązku odprzedaży zagranicznych środków płatniczych przez rezydentów podmiotom wskazanym w tym rozporządzeniu, 2) obowiązku wyrażania zobowiązań pieniężnych i dokonywania płatności w obrocie dewizowym z zagranicą wyłącznie w walutach wymienialnych, 3) obowiązku uzyskania zezwolenia dewizowego na dokonywanie obrotu dewizowego, którego dokonywanie, na podstawie przepisów niniejszej ustawy, nie podlega takiemu obowiązkowi, 4) ograniczeniu zakresu uprawnień nierezydentów, o których mowa w art. 10 ust. 5. 2. Nadzwyczajne zagrożenia, o których mowa w ust. 1, zachodzą w szczególności w następujących sytuacjach: 1) znacznego zmniejszenia rezerw dewizowych Rzeczypospolitej Polskiej, 2) załamania równowagi bilansu płatniczego stwarzającego bezpośrednie zagrożenie zdolności płatniczej Rzeczypospolitej Polskiej wobec zagranicy, 3) wzrostu podaży pieniądza wywołanego napływem kapitału z zagranicy w rozmiarach i tempie zasadniczo utrudniających lub uniemożliwiających kontrolę tej podaży, 4) bezpośredniego zagrożenia stabilności i integralności polityki pieniężnej wywołanego przepływem kapitału między krajem a zagranicą. 3. Nadzwyczajne ograniczenia, o których mowa w ust. 1, Rada Ministrów może wprowadzać pojedynczo lub łącznie i odnosić je do wszystkich lub określonej kategorii podmiotów oraz do wszystkich lub rodzajowo określonych czynności."}
{"id":"1998_1063_19","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W celu wykonania postanowień rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych zakazujących lub ograniczających obroty płatnicze z danym krajem Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić stosowne zakazy lub ograniczenia. Rozdział 4 Kontrola dewizowa"}
{"id":"1998_1063_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) rezydent: a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju oraz osobę prawną mającą siedzibę w kraju, a także inny podmiot mający siedzibę w kraju, posiadający zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, b) polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne polskie przedstawicielstwa oraz misje specjalne korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych, 2) nierezydent: a) osobę fizyczną nie mającą miejsca zamieszkania w kraju oraz osobę prawną nie mającą siedziby w kraju, a także inny podmiot nie mający siedziby w kraju, posiadający zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, b) osobę, o której mowa w pkt 1 lit. a), w zakresie, w jakim prowadzi ona działalność za granicą poprzez swoje przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo mające siedzibę za granicą, c) mające siedzibę w kraju oddziały i przedstawicielstwa osób i podmiotów, o których mowa w lit. a) i b), utworzone na podstawie umów międzynarodowych zawartych przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że umowy te stanowią inaczej, d) obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne, misje specjalne i organizacje międzynarodowe oraz inne obce przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, 3) kraj - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) wartości dewizowe: a) zagraniczne środki płatnicze - waluty obce i dewizy, b) złoto i platynę w stanie nie przerobionym oraz w postaci sztab, monet bitych po 1850 r., półfabrykatów, z wyjątkiem stosowanych w technice dentystycznej, a także wyroby ze złota i platyny zazwyczaj nie wytwarzane z tych kruszców (złoto dewizowe i platyna dewizowa), c) nominowane w walutach obcych papiery wartościowe nie będące zagranicznymi środkami płatniczymi, 5) waluty obce - pieniądze nie będące w kraju prawnym środkiem płatniczym oraz międzynarodowe jednostki rozrachunkowe, 6) waluty wymienialne \" waluty obce określone jako wymienialne przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 7) międzynarodowe jednostki rozrachunkowe - wymienialne jednostki rozrachunkowe stosowane w rozliczeniach międzynarodowych, w tym SDR jednostkę rozrachunkową Międzynarodowego Funduszu Walutowego i ECU europejską jednostkę walutową, 8) dewizy - pełniące funkcję płatniczą weksle, czeki, czeki podróżnicze, akredytywy, polecenia wypłat, przekazy i inne dokumenty bankowe i finansowe płatne w walutach obcych, 9) krajowe środki płatnicze - pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym (waluta polska), a także pełniące funkcję płatniczą: weksle, czeki, czeki podróżnicze, akredytywy, polecenia wypłat, przekazy i inne dokumenty bankowe i finansowe płatne w walucie polskiej, 10) obrót dewizowy: a) czynność prawną lub inne zdarzenie stanowiące, powodujące lub mogące powodować: - płatność środkami stanowiącymi wartości dewizowe bądź przeniesienie własności wartości dewizowych albo przeniesienie prawa majątkowego oraz przejęcie lub przystąpienie do długu, których przedmiotem świadczenia są wartości dewizowe, - płatność krajowymi środkami płatniczymi bądź przeniesienie własności takich środków albo przeniesienie prawa majątkowego oraz przejęcie lub przystąpienie do długu, których przedmiotem świadczenia są krajowe środki płatnicze, o ile zdarzenia te mają miejsce w stosunkach między rezydentem i nierezydentem, b) transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, 11) transfer - wywóz, przywóz, wysyłanie, przysyłanie, sprowadzanie, dokonywanie międzynarodowych przekazów oraz wszelkie inne sposoby przemieszczania wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej, 12) obrót dewizowy z zagranicą - obrót dewizowy między rezydentem i nierezydentem, o którym mowa w pkt 10 lit. a), transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także obrót dewizowy dokonywany przez nierezydenta w kraju i rezydenta za granicą, 13) obrót bieżący - obrót dewizowy z zagranicą, którego przedmiotem są : a) umowy o nabywanie towarów (z wyłączeniem wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych), świadczenie usług oraz nabywanie lub ustanawianie praw na dobrach niematerialnych, b) odroczenia płatności za świadczenia niepieniężne, udzielane i zaciągane w ramach umów, o których mowa w lit. a), c) pożyczki i kredyty przeznaczone na finansowanie świadczeń niepieniężnych w ramach umów, o których mowa w lit. a), d) przychody z prowadzenia przedsiębiorstwa, z uczestnictwa w zysku spółki, z tytułu odsetek od pożyczek i kredytów oraz od kwot zdeponowanych na rachunkach, e) świadczenia na utrzymanie członków rodziny należących do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 34, poz. 209, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932), f) emerytury, świadczenia o charakterze rentowym, świadczenia społeczne oraz alimenty, g) nagrody oraz wygrane w konkursach lub grach losowych, organizowanych na podstawie przepisów kraju, w którym są one organizowane, h) płatności z tytułu świadczeń publicznoprawnych, w tym podatków, oraz należności celnych przywozowych i wywozowych, a także świadczenia z tytułu ich zwrotu dokonywane przez właściwe organy oraz upoważnione podmioty, i) roszczenia odszkodowawcze i odszkodowania, j) roszczenia i należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia związane z obrotem dewizowym z zagranicą, którego dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego, a w pozostałym zakresie, o ile zostaną stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądowym, k) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a)-j), 14) towar - rzecz ruchomą oraz energię elektryczną, cieplną, a także inne postaci energii, 15) usługi - pracę oraz usługi wymienione w klasyfikacji wydanej na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z wyłączeniem: a) handlu towarami, nieruchomościami, wartościami dewizowymi, papierami wartościowymi, jednostkami uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania lub pochodnymi instrumentami finansowymi, b) usług polegających na udzielaniu pożyczek i kredytów, ustanawianiu zabezpieczeń wierzytelności oraz prowadzeniu rachunków bankowych, 16) obrót kapitałowy - inny niż bieżący obrót dewizowy z zagranicą, 17) inwestycje bezpośrednie - obrót kapitałowy, polegający na dokonywaniu nakładów pieniężnych lub rzeczowych w celu ustanowienia trwałych i bezpośrednich więzi ekonomicznych przejawiających się w prowadzeniu przedsiębiorstwa przez podmiot dokonujący takich nakładów lub w wywieraniu przez niego skutecznego wpływu na przedsiębiorstwo prowadzone przez inną osobę, a także na rozporządzaniu majątkiem posiadanym w wyniku prowadzenia przedsiębiorstwa lub w wyniku dokonanych nakładów, którego przedmiotem jest w szczególności: a) nabywanie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, tworzenie i prowadzenie przedsiębiorstwa oraz dokonywanie nakładów na rozszerzenie prowadzonego przedsiębiorstwa, b) obejmowanie bądź nabywanie akcji lub udziałów w spółkach, w ilości zapewniającej łącznie co najmniej 10% głosów na zgromadzeniu wspólników, c) świadczenia na rzecz spółki przed jej zarejestrowaniem oraz wypłata przez spółkę wynagrodzeń za te świadczenia, d) dokonywanie i zwrot dopłat oraz udzielanie spółce przez wspólników posiadających akcje lub udziały w ilości, o której mowa w lit. b), pożyczek i kredytów, a także zaciąganie przez spółkę takich pożyczek i kredytów oraz ich spłata, e) nabywanie własności i innych praw na nieruchomości w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, f) udzielanie i zaciąganie kredytów lub pożyczek o terminie spłaty nie krótszym niż pięć lat oraz ich spłata, g) uzyskiwanie przychodów z: - likwidacji spółki, a także rozporządzania udziałami lub akcjami w spółce bądź ich umorzenia, - rozporządzenia przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią, a także likwidacji przedsiębiorstwa, - rozporządzenia własnością i innymi prawami na nieruchomości, o których mowa w lit. e), h) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a)-g), 18) inwestycje portfelowe - obrót kapitałowy w zakresie papierów wartościowych, jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania oraz pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem obrotu akcjami określonego w pkt 17 lit. b), którego przedmiotem jest w szczególności: a) emitowanie, obejmowanie, nabywanie i zbywanie na uznanym rynku, b) umarzanie jednostek uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania objętych lub nabytych na uznanym rynku, c) emitowanie, obejmowanie, nabywanie i zbywanie poza uznanym rynkiem, d) umarzanie jednostek uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania, innych niż jednostki, o których mowa w lit. b), e) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a)-d), 19) papiery wartościowe - akcje i obligacje oraz inne papiery wartościowe wyemitowane na podstawie przepisów kraju miejsca zamieszkania, siedziby emitenta lub kraju emisji oraz wynikające z nich zbywalne prawa majątkowe, z wyłączeniem jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania oraz pochodnych instrumentów finansowych, 20) krótkoterminowe papiery wartościowe - obligacje i inne papiery wartościowe o charakterze dłużnym, wyemitowane na podstawie przepisów kraju miejsca zamieszkania, siedziby emitenta lub kraju emisji, o terminie wykupu krótszym niż jeden rok, 21) jednostka uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania - tytuł do udziału w aktywach funduszu zarządzanego przez podmiot uprawniony do lokowania powierzonych mu pieniędzy w papiery wartościowe lub inne aktywa, zgodnie z przepisami kraju, w którym działa, 22) pochodne instrumenty finansowe - prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, 23) uznany rynek - giełda lub inny rynek, gdzie obrót papierami wartościowymi, jednostkami uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania oraz pochodnymi instrumentami finansowymi odbywa się zgodnie z regułami określonymi przez przepisy kraju, w którym funkcjonuje ten rynek, 24) obrót kredytowy - obrót kapitałowy, którego przedmiotem są: a) pożyczki, kredyty lub inne czynności o funkcjach kredytowych, z wyłączeniem obrotu określonego w pkt 17 lit. d), f), pkt 18 oraz pkt 27 lit. d) i f), b) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a), 25) obrót gwarancyjny - obrót kapitałowy, którego przedmiotem są: a) osobiste i rzeczowe zabezpieczenia wierzytelności, b) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a), 26) obrót depozytowy - obrót kapitałowy, którego przedmiotem są: a) czynności w zakresie rachunków prowadzonych przez banki i inne upoważnione instytucje finansowe, b) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a), 27) obrót pozagospodarczy - obrót kapitałowy inny niż inwestycje portfelowe, obrót kredytowy, gwarancyjny lub depozytowy, dokonywany przez osoby fizyczne, nie pozostający w związku z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, którego wielkość nie przekracza jednorazowo równowartości 10 000 ECU lub którego przedmiotem jest : a) własność i inne prawa na nieruchomościach położonych w kraju, b) własność i inne prawa na nieruchomościach położonych za granicą, z zastrzeżeniem, że łączna cena nabycia nieruchomości przez rezydenta nie przekroczy równowartości kwoty w ECU, określonej przez Ministra Finansów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, c) spadek, zapis lub zachowek, d) zaciąganie pożyczek od członków rodziny, o których mowa w pkt 13 lit. e), oraz udzielanie takich pożyczek, e) likwidacja lub przeniesienie mienia w związku ze zmianą statusu dewizowego, f) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a) -e), 28) pozostały obrót kapitałowy - obrót kapitałowy nie stanowiący inwestycji bezpośrednich, inwestycji portfelowych, obrotu kredytowego, depozytowego, gwarancyjnego lub pozagospodarczego, 29) działalność kantorowa - działalność gospodarcza polegająca na kupnie i sprzedaży walut obcych, złota dewizowego lub platyny dewizowej, a także na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości. 2. Nierezydenta, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), prowadzącego działalność w kraju poprzez swoje przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo, mające siedzibę w kraju, traktuje się w zakresie tej działalności jak rezydenta, o ile umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. 3. Prezes Narodowego Banku Polskiego określa, w drodze zarządzenia, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", które waluty obce są walutami wymienialnymi. 4. Minister Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 27 lit. b), biorąc pod uwagę sytuację bilansu płatniczego państwa oraz średni poziom cen nieruchomości za granicą. 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o danej kwocie ECU, należy przez to rozumieć równowartość w ECU kwoty wyrażonej w innej walucie, ustaloną w oparciu o średni kurs waluty krajowej do ECU oraz innych walut, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu poprzedzającym dokonanie czynności, w związku z którą równowartość jest ustalana."}
{"id":"1998_1063_20","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Obrót dewizowy, jak również inne czynności, na których dokonanie, stosownie do przepisów ustawy, jest wymagane zezwolenie dewizowe, podlegają kontroli dewizowej. 2. Kontroli dewizowej podlega również wykonanie obowiązków, o których mowa w art. 15."}
{"id":"1998_1063_21","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kontrolę dewizową, z zastrzeżeniem ust. 3 i art. 22, wykonują Minister Finansów i podległe mu organy, na zasadach i w trybie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442, z 1992r. Nr 21, poz. 85, z 1996r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997r. Nr 71, poz. 449, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) oraz na podstawie odrębnych przepisów. 2. Organy kontroli skarbowej wykonujące kontrolę dewizową są uprawnione w związku z toczącym się postępowaniem karnym skarbowym, na podstawie upoważnienia wydanego przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, do żądania informacji podlegających zgłoszeniu zgodnie z art. 15 oraz o obrotach i stanach środków na rachunkach bankowych. 3. Kontrolę dewizową wykonują również: 1) Narodowy Bank Polski - w zakresie czynności dokonywanych przez rezydentów i nierezydentów, którzy uzyskali zezwolenia dewizowe na dokonanie tych czynności, a także w zakresie czynności obrotu dewizowego dokonywanych przez banki i inne niż banki osoby prawne i podmioty nie będące osobami prawnymi dokonujące skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz na podstawie stosownego upoważnienia, oraz w zakresie, o którym mowa w art. 20 ust. 2, 2) banki i podmioty, o których mowa w art. 12 ust. 3 - w zakresie czynności obrotu dewizowego dokonywanych z ich udziałem lub za ich pośrednictwem, 3) organy administracji celnej - w zakresie granicznej kontroli dewizowej oraz kontroli dewizowej przesyłek pocztowych, 4) organy Straży Granicznej - w zakresie przewidzianym dla organów administracji celnej, jeżeli posiadają uprawnienia do dokonywania kontroli celnej, 5) jednostki organizacyjne Poczty Polskiej - przy nadawaniu przesyłek pocztowych za granicę. 4. Minister Finansów na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, określi tryb wykonywania kontroli w zakresie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1."}
{"id":"1998_1063_22","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Graniczną kontrolę dewizową wykonują organy administracji celnej i organy Straży Granicznej na zasadach i w trybie kontroli celnej. 2. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji i Ministrem Łączności, w drodze rozporządzania, określi: 1) zakres, szczegółowe zasady i tryb granicznej oraz pocztowej kontroli dewizowej niezależnie od zasad i trybu kontroli celnej, 2) rodzaje dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 7 i 8, oraz przypadki, w których transfer określony w tych przepisach nie wymaga posiadania dokumentów."}
{"id":"1998_1063_23","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Kontrolę dewizową w odniesieniu do obrotu dewizowego związanego z celami specjalnymi, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 21 ust. 1, wykonują odpowiednio organy kontroli określone przez Prezesa Rady Ministrów, Ministra Obrony Narodowej oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w trybie ust. 2. 2. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określą, każdy w zakresie swojej właściwości, w drodze rozporządzeń, organy oraz szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1, w: 1) jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, 2) jednostkach podległych, podporządkowanych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, 3) Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1998_1063_24","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 682) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 48-61 otrzymują brzmienie: \"Art. 48. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom inwestycji bezpośrednich lub portfelowych, podlega karze grzywny do 250.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_25","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143) skreśla się art. 10, 11 i 26."}
{"id":"1998_1063_26","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 oraz Nr 160, poz. 1084) w art. 3 § 1 pkt 11 lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) inna, niż określona w lit. a) i b) osoba, która na podstawie odrębnych przepisów jest uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej w kraju i posiada siedzibę w kraju,\"."}
{"id":"1998_1063_27","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 w ust. 1 w pkt 1 lit. b) wyraz \"płatniczych\" zastępuje się wyrazem \"zagranicznych\"; 2) w art. 52 skreśla się ust. 5."}
{"id":"1998_1063_28","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz 939): 1) art. 99 otrzymuje brzmienie: \"Art. 99. 1. Banki mogą - na podstawie upoważnienia Prezesa Narodowego Banku Polskiego - wykonywać określone czynności obrotu dewizowego i związane z nimi rozliczenia, w tym pośredniczyć w przyjmowaniu i dokonywaniu płatności oraz w dokonywaniu transferu krajowych i zagranicznych środków płatniczych w obrocie dewizowym. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, podlegają kontroli dewizowej sprawowanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 3. W razie stwierdzenia, że czynności, o których mowa w ust. 1, wykonywane są przez bank z naruszeniem przepisów prawa, statutu lub udzielonego upoważnienia, bądź, że dalsze ich wykonywanie zagrażałoby bezpieczeństwu gromadzonych w bankach środków, Prezes Narodowego Banku Polskiego może zakazać bankowi dokonywania określonych czynności albo cofnąć w całości lub w określonej części udzielone upoważnienie.\"; 2) po art. 99 dodaje się art. 99a w brzmieniu: \"Art. 99a. 1. Inne niż banki osoby prawne oraz podmioty nie będące osobami prawnymi mogą dokonywać skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz na podstawie upoważnienia Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 2. Minister Finansów, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi w drodze rozporządzenia, zasady wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1. 3. Przepisy art. 99 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 105 w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) Narodowemu Bankowi Polskiemu i innym bankom w zakresie czynności kontroli dewizowej wykonywanej na podstawie przepisów Prawa dewizowego.\"."}
{"id":"1998_1063_29","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Postępowanie w sprawach dewizowych wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów tej ustawy. 2. Pozostają w mocy indywidualne zezwolenia dewizowe udzielone na podstawie ustawy, o której mowa w art. 31, oraz zezwolenia określone w art. 29 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 31. 3. Banki zachowują dotychczasowe uprawnienia do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego, nabyte w drodze upoważnień udzielonych im przed dniem wejścia w życie ustawy, z tym że Prezes Narodowego Banku Polskiego, w terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, dostosuje do jej przepisów treść udzielonych bankom upoważnień."}
{"id":"1998_1063_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Organem właściwym w sprawach dewizowych jest Minister Finansów, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie. 2. Minister Finansów sprawuje ogólny nadzór w sprawach dewizowych i w ramach tego nadzoru zapewnia jednolite stosowanie przepisów ustawy."}
{"id":"1998_1063_30","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W przepisach ustawy, w przepisach obowiązujących, w przepisach ogłoszonych do dnia wejścia w życie ustawy i w przepisach przyjętych do dnia wejścia w życie ustawy, a ogłoszonych po tym dniu wyraz \"ECU\" zastępuje się wyrazem \"EURO\"."}
{"id":"1998_1063_31","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Traci moc ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449)."}
{"id":"1998_1063_32","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 30, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1998_1063_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Wszelkie ograniczenia zawarte w ustawie i wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych nie mają zastosowania do obrotu dewizowego dokonywanego przez: 1) Skarb Państwa w zakresie, w jakim reprezentowany jest przez Ministra Finansów lub Ministra Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem obowiązków sprawozdawczych, o których mowa w art. 15, 2) Narodowy Bank Polski, 3) banki w zakresie posiadanych przez nie uprawnień do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego nadanych im na podstawie odrębnych przepisów ustawowych, z zastrzeżeniem: a) art. 9 pkt 3 w zakresie nabywania nominowanych w walucie polskiej krótkoterminowych papierów wartościowych emitowanych przez nierezydentów oraz zbywania na rzecz nierezydentów nominowanych w walucie polskiej krótkoterminowych papierów wartościowych emitowanych przez banki, jeżeli suma dziennych sald tych inwestycji dla jednego banku przekroczy w okresie kolejnych 3 miesięcy kalendarzowych równowartość 30% jego funduszy własnych, oraz w zakresie pochodnych instrumentów finansowych, za które płatności są ustalane i realizowane w walucie polskiej, jeżeli pozycja walutowa globalna (całkowita) banku, będąca skutkiem tych operacji, przekroczy 30% jego funduszy własnych, b) art. 9 pkt 4 w zakresie dokonywania obrotu kredytowego z nierezydentami, skutkującego powstaniem długu w walucie polskiej, którego termin ostatecznej spłaty jest krótszy niż 1 rok, a wartość pojedynczej transakcji przekracza równowartość 50 000 ECU, c) art. 9 pkt 5, art. 12-15 oraz art. 17-19, 4) zakłady ubezpieczeń lub inne podmioty w zakresie posiadanych przez nie uprawnień do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego, nadanych im na podstawie odrębnych przepisów ustawowych, z zastrzeżeniem art. 12-15 oraz art. 17-19."}
{"id":"1998_1063_49","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom obrotu kredytowego lub depozytowego albo gwarancyjnego, podlega karze grzywny do 250.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Wartości dewizowe mogą być przedmiotem własności rezydentów w kraju i za granicą oraz nierezydentów w kraju. 2. Rezydenci i nierezydenci mogą dokonywać obrotu dewizowego, z zastrzeżeniem ograniczeń określonych w przepisach niniejszej ustawy. Nie narusza to wynikających z innych ustaw ograniczeń w dokonywaniu obrotu bieżącego i obrotu kapitałowego."}
{"id":"1998_1063_50","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. §1. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom pozostałego obrotu kapitałowego, podlega karze grzywny do 250.000 złotych. §2. Jeżeli w przypadkach określonych w § 1, pozostały obrót kapitałowy obejmuje transfer, i wartość przedmiotu tego transferu jest wielka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywny do 5.000.000 złotych. §3. Jeżeli w przypadkach określonych w § 1, pozostały obrót kapitałowy obejmuje transfer, i wartość przedmiotu tego transferu nie przekracza równowartości w złotych kwoty 500 ECU, sprawca podlega karze pieniężnej. §4. Jeżeli w przypadkach określonych w § 1, pozostały obrót kapitałowy obejmuje transfer, orzeka się przepadek wartości dewizowych oraz przepadek innych przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1; można ponadto orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 2 i 3."}
{"id":"1998_1063_51","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom płatności w kraju środkami stanowiącymi wartości dewizowe, podlega karze grzywny do 50.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_52","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom przeniesienia własności wartości dewizowych, podlega karze grzywny do 250.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_53","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom, rozporządzenia wierzytelnościami od nierezydentów w sposób, który uniemożliwia w terminie ich wymagalności niezwłoczny transfer z zagranicy zagranicznych lub krajowych środków płatniczych będących przedmiotem świadczenia tych wierzytelności, podlega karze grzywny do 250.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_54","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. §1. Kto prowadzi bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom działalność kantorową, podlega karze grzywny do 250.000 złotych. §2. W przypadkach określonych w § 1, można orzec przepadek wartości dewizowych oraz przepadek innych przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1."}
{"id":"1998_1063_55","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom, od określonego w ustawie obowiązku zapewnienia transferu z zagranicy posiadanych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych we wskazanym w ustawie terminie, podlega karze grzywny do 250.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_56","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. §1. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom od określonego w ustawie obowiązku dokonywania i przyjmowania płatności oraz dokonywania transferu zagranicznych i krajowych środków płatniczych za pośrednictwem banków, których uprawnienia do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego obejmują takie pośrednictwo, podlega karze grzywny do 250.000 złotych. §2. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom, od określonego w ustawie obowiązku dokonywania inwestycji portfelowych za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy, podlega karze grzywny do 250.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_57","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom, od określonego w ustawie obowiązku wyrażania zobowiązań pieniężnych w walucie wskazanej w ustawie i dokonywania płatności środkami płatniczymi wskazanymi w ustawie, podlega karze grzywny do 50.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_58","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. §1. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom, od określonego w ustawie obowiązku zgłaszania Narodowemu Bankowi Polskiemu informacji i danych określonych w ustawie, podlega karze grzywny do 50.000 zł. §2. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom, od określonego w ustawie obowiązku: 1) udzielania ustnych lub pisemnych wyjaśnień i udostępniania wymaganych dokumentów w sprawach objętych kontrolą dewizową, lub 2) zgłoszenia i przedstawienia na żądanie do kontroli transferowanych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, podlega karze pieniężnej."}
{"id":"1998_1063_59","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. §1. Kto, będąc w banku odpowiedzialnym za pośrednictwo w przyjmowaniu i dokonywaniu płatności przez rezydentów i nierezydentów i w dokonywaniu przez nich transferu krajowych i zagranicznych środków płatniczych, pośredniczy w dokonaniu bądź przyjęciu płatności lub w dokonaniu transferu, które są niezgodne z warunkami określonymi w ustawie lub w zezwoleniu dewizowym, podlega karze grzywny do 250.000 złotych. §2. Kto, będąc w podmiocie, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy, odpowiedzialnym za pośrednictwo w dokonywaniu przez rezydentów inwestycji portfelowych, pośredniczy w dokonaniu inwestycji, które są niezgodne z warunkami określonymi w ustawie, podlega karze grzywny do 250.000 złotych."}
{"id":"1998_1063_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Jeżeli nie występują zagrożenia dla realizacji założeń polityki pieniężnej i stabilizacji systemu finansowego Rzeczypospolitej Polskiej Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może zwolnić z ograniczeń i obowiązków określonych w przepisach niniejszej ustawy oraz określić warunki tego zwolnienia. Zwolnienie to Minister Finansów może wprowadzać wobec wszystkich lub określonej kategorii podmiotów oraz wszystkich lub rodzajowo określonych czynności."}
{"id":"1998_1063_60","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Kto nie stosuje się do nadzwyczajnych ograniczeń określonych w ustawie wprowadzonych przez Radę Ministrów, podlega karze grzywny do 250.000 zł."}
{"id":"1998_1063_61","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. §1. Używane w niniejszym rozdziale określenie \"ustawa\" oznacza ustawę z dnia ......... - Prawo dewizowe (Dz.U......). §2. Używane w niniejszym rozdziale określenia: \"rezydent\", \"nierezydent\", \"wartości dewizowe\", \"zagraniczne środki płatnicze\", \"krajowe środki płatnicze\", \"transfer wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych\", \"obrót kapitałowy\", \"inwestycje bezpośrednie\", \"inwestycje portfelowe\", obrót kredytowy\", \"obrót depozytowy\", \"obrót gwarancyjny\", \"pozostały obrót kapitałowy\",\"działalność kantorowa\" mają znaczenie nadane im w ustawie, o której mowa w § 1.\"; 2) artykuły 62-66 skreśla się; 3) art. 129 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe określone w art. 48 i art. 50, w zakresie obejmującym wywóz za granicę wartości dewizowych bądź krajowych środków płatniczych lub ich przywóz z zagranicy, a także w art. 58 oraz art. 80-87 - urzędy celne wyznaczone przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia, które określi również ich właściwość miejscową\"; 4) art. 174 § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe określone w art. 48 i 50, w zakresie obejmującym wywóz za granicę wartości dewizowych bądź krajowych środków płatniczych lub ich przywóz z zagranicy, a także w art. 58 oraz art. 80-87 - urzędy celne,\"."}
{"id":"1998_1063_7","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Udzielanie, odmowa i uchylanie zezwoleń dewizowych następują w drodze decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 2. W zezwoleniu dewizowym może być ustalony obowiązek spełnienia określonych warunków. 3. Prezes Narodowego Banku Polskiego może upoważnić dyrektorów departamentów Centrali Narodowego Banku Polskiego i dyrektorów oddziałów Narodowego Banku Polskiego lub jednostek równorzędnych do podejmowania w jego imieniu decyzji, o których mowa w ust. 1, oraz określić ich właściwość w tych sprawach. 4. Ochrona równowagi bilansu płatniczego może być podstawą odmowy udzielenia zezwolenia dewizowego. 5. Prezes Narodowego Banku Polskiego może uchylić udzielone zezwolenie dewizowe w razie naruszenia określonych w tym zezwoleniu warunków. 6. Udzielenie zezwolenia dewizowego jednej ze stron na zawarcie i wykonywanie umowy oznacza zezwolenie również dla drugiej strony oraz dla osoby trzeciej, której umowa dotyczy, jeżeli w zezwoleniu nie zastrzeżono inaczej."}
{"id":"1998_1063_8","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Kursy waluty krajowej w stosunku do walut obcych ustalane przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego i ogłaszane przez Narodowy Bank Polski stosuje się w obrocie dewizowym, rozrachunkach i rozliczeniach z Narodowym Bankiem Polskim. Rozdział 2 Dokonywanie obrotu dewizowego"}
{"id":"1998_1063_9","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Zezwolenia dewizowego wymaga: 1) dokonywanie przez rezydentów inwestycji bezpośrednich w krajach nie należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) lub w krajach, z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umów o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, 2) dokonywanie przez rezydentów inwestycji portfelowych w zakresie papierów wartościowych emitowanych przez nierezydentów nie mających miejsca zamieszkania lub siedziby w krajach należących do OECD lub krajach, z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umów o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, oraz jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania nie mających siedziby w tych krajach, 3) dokonywanie inwestycji portfelowych w zakresie krótkoterminowych papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie, Polskiej Giełdzie Finansowej S.A. w Warszawie lub Centralnej Tabeli Ofert S.A. w Warszawie, 4) dokonywanie obrotu kredytowego skutkującego powstaniem długu, którego termin spłaty jest krótszy niż jeden rok, 5) dokonywanie przez nierezydentów obrotu depozytowego, jeżeli: a) obrót obejmuje deponowanie waluty polskiej w formie lokat terminowych o terminie zapadalności krótszym niż 3 miesiące i w kwocie przekraczającej 500 000 zł lub b) wymiana waluty polskiej zdeponowanej w formie lokat terminowych o terminie zapadalności dłuższym niż 3 miesiące i w kwocie powyżej 500 000 zł na zagraniczne środki płatnicze i transfer środków uzyskanych z takiej wymiany następuje przed upływem 3 miesięcy od daty zdeponowania, 6) dokonywanie przez rezydentów obrotu depozytowego, z wyjątkiem: a) obrotu związanego z nakładami ponoszonymi w ramach inwestycji bezpośrednich lub portfelowych, których dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego, b) obrotu w zakresie rachunków posiadanych przez osoby fizyczne w czasie pobytu za granicą, 7) dokonywanie obrotu gwarancyjnego w zakresie wierzytelności, których powstanie podlega ograniczeniom określonym w ustawie, z wyjątkiem wierzytelności na których powstanie wprowadzone zostało zwolnienie lub udzielone zezwolenie dewizowe, 8) dokonywanie pozostałego obrotu kapitałowego, z wyjątkiem: a) nabywania bądź obejmowania przez nierezydentów udziałów w spółkach mających siedzibę w kraju oraz otrzymywania i transferu za granicę przychodów ze sprzedaży lub umorzenia tych udziałów bądź związanych z likwidacją spółki, b) przyjmowania przez rezydentów darowizn od nierezydentów, c) przeniesienia własności wartości dewizowych, dokonywanego z udziałem osób prowadzących działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, d) transferu za granicę przez nierezydentów będących osobami fizycznymi zagranicznych środków płatniczych zgłoszonych przy wjeździe do kraju urzędowi celnemu lub przekazanych na ich rzecz z zagranicy, 9) dokonywanie w kraju płatności środkami stanowiącymi wartości dewizowe, z wyjątkiem płatności wynikających z obrotu dewizowego z zagranicą oraz płatności dokonywanych między osobami fizycznymi, nie związanych z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 10) sprzedaż wartości dewizowych między rezydentami, z wyjątkiem sprzedaży dokonywanej z udziałem osób prowadzących działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, oraz sprzedaży dokonywanej między osobami fizycznymi, nie związanej z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 11) dokonywanie przez rezydentów innych niż potrącenia rozporządzeń wierzytelnościami od nierezydentów w sposób, który uniemożliwiałby w terminie ich wymagalności niezwłoczny transfer z zagranicy zagranicznych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem świadczenia tych wierzytelności, z wyjątkiem przekazywania przychodów z inwestycji bezpośrednich i portfelowych na rachunki, o których mowa w pkt 6, 12) prowadzenie działalności kantorowej, z zastrzeżeniem art. 10."}
{"id":"1998_1065_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz o zmianie ustawy o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98, Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. Osobom zajmującym kierownicze stanowiska państwowe wymienionym w art. 2, małżonkom tych osób oraz członkom rodzin będącym na ich utrzymaniu przysługuje prawo do świadczeń zdrowotnych, w szczególności w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu i zatrucia lub konieczności natychmiastowego leczenia szpitalnego. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują niezależnie od świadczeń określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym i są finansowane z budżetu państwa w części dotyczącej ministra właściwego do spraw zdrowia oraz udzielane w zakładach opieki zdrowotnej tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Osoby odwołane z kierowniczych stanowisk państwowych oraz osoby, które zaprzestały wykonywania funkcji na tych stanowiskach wskutek upływu kadencji, małżonkowie tych osób oraz członkowie rodzin będący na ich utrzymaniu, zachowują uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przez okres 3 miesięcy. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu, szczegółowy zakres świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, oraz warunki ich udzielania. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do posłów i senatorów, sędziów Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu, osób wymienionych w art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 58, poz. 366), a także ich małżonków i członków rodzin będących na ich utrzymaniu oraz członków personelu dyplomatycznego i konsularnego akredytowanego w Polsce i ich rodzin, w odniesieniu do państw, z którymi zostały podpisane umowy o świadczenia usług medycznych.\"."}
{"id":"1998_1065_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz o zmianie ustawy o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 75, poz. 356) w art. 6 po wyrazach \"członków ich rodzin oraz\" dodaje się wyraz \"dożywotnio\"."}
{"id":"1998_1065_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz o zmianie ustawy o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1998_1076_1","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 559, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926 i Nr 162, poz. 1104) w art. 50 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 3 wyrazy \"w okresie do 31 grudnia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"w okresie do 31 grudnia 1999 r.\"; b) w ust. 4 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"."}
{"id":"1998_1076_2","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1998_1114_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) w art. 131 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. e) w brzmieniu: \"e) bieżące należności z tytułu zajmowania lokalu mieszkalnego, stanowiącego przedmiot odrębnej własności w rozumieniu przepisów o własności lokali, albo domu mieszkalnego, stanowiącego przedmiot własności żołnierza,\"; 2) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w ust. 1 w pkt 1 - jest nieoddanie lokalu mieszkalnego albo domu mieszkalnego do bezpłatnego używania albo w najem lub podnajem,\"."}
{"id":"1998_1114_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_1115_1","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Świadczenia zdrowotne mogą być udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej oraz przez osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny lub przez grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek, położnych na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\"; 2) w art. 8: a) w ust. 1 w pkt 7 na końcu dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a,\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zakładu opieki zdrowotnej nie może utworzyć samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.\", c) w ust. 2 skreśla się pkt 3, d) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"i 3\", e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Państwowa uczelnia medyczna albo państwowa uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych może utworzyć szpital kliniczny będący niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej. Szpital ten nie może być utworzony z wykorzystaniem środków publicznych.\", f) w ust. 4 wyrazy \"Organy i osoby prawne, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3\" zastępuje się wyrazami \"Organy, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3\"; 3) w art. 8a skreśla się ust. 3; 4) w art. 12 w ust. 4 wyrazy \"i 3\" zastępuje się wyrazami \"i ust. 3a\"; 5) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. W szpitalu posiadającym więcej niż 150 łóżek tworzy się aptekę szpitalną.\"; 6) w art. 35 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym po wyrazach \"o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3,\" dodaje się wyrazy \"oraz samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) grupowej praktyce lekarskiej i grupowej praktyce pielęgniarek, położnych prowadzącym działalność na zasadach określonych w przepisach odrębnych,\"; 7) w art. 39 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Statut publicznego zakładu opieki zdrowotnej uchwala rada społeczna zakładu i przedkłada do zatwierdzenia organowi, który utworzył zakład. Nie dotyczy to zakładów, o których mowa w art. 43a.\"; 8) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Szpitale kliniczne"}
{"id":"1998_1115_10","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1998_1115_11","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_1115_2","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 661 i Nr 158, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej do dnia 15 grudnia 1998 r. przekształci szpital kliniczny będący publicznym zakładem opieki zdrowotnej w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 35b ustawy nowelizowanej w art. 1.\"; 2) skreśla się art. 18 i 19; 3) w art. 20: a) skreśla się ust. 1 i 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnienia zawartego w art. 106 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 4, zachowują moc w stosunku do nauczycieli akademickich do dnia 31 grudnia 1998 r.\"; 4) skreśla się art. 21."}
{"id":"1998_1115_25b","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 25b. Pielęgniarki, położne prowadzące indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę oraz grupową praktykę pielęgniarek, położnych mają obowiązek w terminie 30 dni powiadomić okręgową radę pielęgniarek i położnych, która wydała zezwolenie, o zmianie danych objętych zezwoleniem.\"; 3) art. 26 i 27 otrzymują brzmienie: \"Art. 26. 1. Indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę i grupową praktykę pielęgniarek, położnych prowadzi się w pomieszczeniach i przy użyciu urządzeń, które odpowiadają określonym wymaganiom technicznym i sanitarnym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać pod względem technicznym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę i grupową praktykę pielęgniarek, położnych."}
{"id":"1998_1115_27","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 27. W przypadku gdy indywidualna praktyka, indywidualna specjalistyczna praktyka i grupowa praktyka pielęgniarek, położnych jest wykonywana na zasadach określonych w art. 25 ust. 6 oraz w art. 25a ust. 7 obowiązek spełnienia danych, o których mowa w art. 25 ust. 4 pkt 2, spoczywa na podmiocie, który zawarł odpowiednią umowę z wyłączeniem sytuacji, w której pomieszczenie, sprzęt i aparatura medyczna nie stanowią własności tego podmiotu.\"; 4) po art. 27 dodaje się art. 27a i 27b w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych nie może być wykonywana w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie umowy cywilnoprawnej o udzielanie świadczeń zdrowotnych. 2. Pielęgniarka, położna może wykonywać w zakładzie opieki zdrowotnej opiekę pielęgnacyjną, o której mowa w art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z pacjentem, członkiem jego rodziny lub opiekunem prawnym."}
{"id":"1998_1115_27b","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 27b. Jeżeli pielęgniarka, położna zamierzająca wykonywać indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę lub co najmniej jedna z pielęgniarek, położnych grupowej praktyki jest członkiem innej okręgowej izby pielęgniarek i położnych, w uzasadnionych przypadkach okręgowa rada pielęgniarek i położnych może podjąć uchwałę o zarejestrowaniu tej praktyki.\"; 5) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych ustala opłaty za wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 25 ust. 1 i art. 25a ust. 3. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pobiera właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych.\"; 6) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych cofa zezwolenie na prowadzenie indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki wykonywanej przez pielęgniarkę, położną w razie: 1) pozbawienia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 2) zawieszenia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 3) zrzeczenia się przez pielęgniarkę, położną prawa wykonywania zawodu, 4) skreślenia pielęgniarki, położnej z listy członków okręgowej izby pielęgniarek i położnych, 5) rezygnacji z prowadzenia indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki, 6) niespełnienia wymogów określonych w art. 26 ust. 1. 2. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych cofa zezwolenie, o którym mowa w art. 25a ust. 3, na prowadzenie grupowej praktyki pielęgniarek, położnych, jeżeli nie spełnia wymagań określonych w art. 25 ust. 2 albo 3, ust. 8 pkt 3, art. 25a ust. 2 oraz art. 26 ust. 1.\"; 7) art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Nadzór nad indywidualną praktyką, indywidualną specjalistyczną praktyką oraz nad grupową praktyką pielęgniarek, położnych sprawuje właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych\"; 8) art. 31 skreśla się; 9) w art. 37 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 2001 r.\"."}
{"id":"1998_1115_3","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 1 wyraz \"lub\" zastępuje się wyrazem \"albo\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1, przyznawane na czas określony w celu odbycia szkolenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego obejmuje wyłącznie okres szkolenia oraz wskazane miejsce odbywania szkolenia.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Cudzoziemcowi można przyznać prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1, 1a i 2, jeżeli ukończył studia medyczne w języku polskim albo jeżeli wykazał znajomość języka polskiego niezbędną do wykonywania zawodu lekarza potwierdzoną egzaminem.\", d) w ust. 4 wyrazy \"o którym mowa w ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w ust. 1, 1a i 2\"; 2) w art. 14 po wyrazach \"Prawo wykonywania zawodu\" dodaje się przecinek i wyrazy \"ograniczone prawo wykonywania zawodu\"; 3) w art. 50: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) posiada prawo wykonywania zawodu i nie został zawieszony w prawie wykonywania zawodu albo ograniczony w wykonywaniu określonych czynności medycznych,\", b) dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania może uzyskać zezwolenie oraz wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 2 pkt 3, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie lekarskiej danych o: 1) spełnieniu warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2, 2) adresie indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, miejscu przyjmowania wezwań, miejscu przechowywania dokumentów medycznych, 3) sprzęcie medycznym umożliwiającym udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych w miejscu wezwania. 5b. Do wykonywania zawodu lekarza, polegającego na udzielaniu konsultacji lub uczestniczeniu w konsylium lekarskim, w sytuacji określonej w art. 37, nie stosuje się przepisów art. 50 i 50a.\", c) skreśla się ust. 6-10; 4) dodaje się art. 50a i 50b w brzmieniu: \"Art. 50a.1. Lekarze w celu udzielania świadczeń zdrowotnych mogą prowadzić grupową praktykę lekarską, w formie spółki prawa cywilnego. 2. W ramach grupowej praktyki lekarskiej mogą być udzielane świadczenia zdrowotne wyłącznie przez lekarzy będących wspólnikami spółki, o której mowa w ust. 1, spełniających warunki określone w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2. 3. Grupowa praktyka lekarska może rozpocząć działalność po uzyskaniu zezwolenia i wpisu do rejestru grupowych praktyk lekarskich. 4. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, grupowa praktyka lekarska uzyskuje zezwolenie oraz wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 3, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie lekarskiej: 1) umowy spółki, o której mowa w ust. 1, 2) listy lekarzy grupowej praktyki lekarskiej, 3) danych o spełnieniu przez lekarzy grupowej praktyki lekarskiej warunków określonych w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2, 4) danych dotyczących adresu grupowej praktyki lekarskiej, 5) danych, o których mowa w art. 50 ust. 4 pkt 2. 5. Do grupowej praktyki lekarskiej wykonywanej przez lekarzy w miejscu wezwania nie ma zastosowania przepis art. 50 ust. 4 pkt 2, natomiast stosuje się przepis art. 50 ust. 5a pkt 3. 6. Grupowa praktyka lekarska nie może być wykonywana w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie umowy cywilnoprawnej o udzielanie świadczeń zdrowotnych."}
{"id":"1998_1115_4","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 91, poz. 410 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Pielęgniarka, położna może wykonywać indywidualną praktykę pielęgniarki, położnej lub indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarki, położnej zwanych dalej odpowiednio indywidualną praktyką albo indywidualną specjalistyczną praktyką, po uzyskaniu zezwolenia właściwej ze względu na miejsce wykonywania praktyki okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 2. Zezwolenie na wykonywanie indywidualnej praktyki wydaje się, jeżeli pielęgniarka, położna: 1) posiada prawo wykonywania zawodu, 2) wykonywała zawód co najmniej przez okres 2 lat. 3. Zezwolenie na wykonywanie indywidualnej specjalistycznej praktyki wydaje się, jeżeli pielęgniarka, położna: 1) spełnia warunki, o których mowa w ust. 2, 2) posiada specjalizację w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. 4. Pielęgniarka, położna uzyskuje zezwolenie na wykonywanie indywidualnej praktyki, indywidualnej specjalistycznej praktyki, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych danych o: 1) spełnieniu warunków określonych w ust. 2 lub 3, 2) pomieszczeniu, w którym zamierza wykonywać praktykę oraz jego wyposażeniu w aparaturę i sprzęt medyczny, a także opinię organu sanitarnego o spełnieniu warunków umożliwiających udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych z zastrzeżeniem ust. 8 i art. 27. 5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 2 i 3, podlegają wpisowi do rejestru indywidualnych praktyk i indywidualnych specjalistycznych praktyk, prowadzonego przez okręgową radę pielęgniarek i położnych, o której mowa w ust. 1. 6. Za równoznaczne z indywidualną praktyką lub indywidualną specjalistyczną praktyką w rozumieniu ustawy uważa się wykonywanie zawodu pielęgniarki, położnej poza zakładem opieki zdrowotnej na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, z zastosowaniem ust. 1-4. 7. Indywidualna praktyka lub indywidualna specjalistyczna praktyka może być także wykonywana przez pielęgniarkę, położną wyłącznie w miejscu wezwania. 8. Pielęgniarka, położna w celu wykonywania indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki w miejscu wezwania uzyskuje zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych danych o: 1) spełnieniu warunków określonych w ust. 2 lub 3, 2) adresie praktyki i przechowywania dokumentów medycznych, 3) sprzęcie medycznym umożliwiającym udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych w miejscu wezwania.\"; 2) po art. 25 dodaje się art. 25a i 25b w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. W celu udzielania świadczeń zdrowotnych pielęgniarki, położne mogą prowadzić grupową praktykę w formie spółki prawa cywilnego. 2. W ramach grupowej praktyki pielęgniarek, położnych mogą być udzielane świadczenia zdrowotne wyłącznie przez pielęgniarki, położne będące wspólnikami spółki, o której mowa w ust. 1, spełniające warunki określone w art. 25 ust. 2 i 3. 3. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych może rozpocząć działalność po uzyskaniu zezwolenia na wykonywanie grupowej praktyki pielęgniarek, położnych właściwej ze względu na miejsce wykonywania praktyki okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 4. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, grupowa praktyka pielęgniarek, położnych uzyskuje zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych: 1) umowy spółki, o której mowa w ust. 1, 2) listy pielęgniarek, położnych grupowej praktyki pielęgniarek, położnych, 3) danych o spełnieniu przez pielęgniarki, położne warunków określonych w art. 25 ust. 2 lub 3, 4) danych, o których mowa w art. 25 ust. 4 pkt 2. 5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, podlega wpisowi do rejestru grupowych praktyk pielęgniarek, położnych prowadzonego przez właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych. 6. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych wykonywana w miejscu wezwania w celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, przedstawia właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych dane o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2 oraz w art. 25 ust. 2 lub 3, oraz dane, o których mowa w art. 25 ust. 8 pkt 3. 7. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych może być wykonywana na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z innym podmiotem niż zakład opieki zdrowotnej, z zachowaniem ust. 3-5. 8. Wykonywanie grupowej praktyki pielęgniarek, położnych, o której mowa w ust. 1, nie jest prowadzeniem zakładu opieki zdrowotnej."}
{"id":"1998_1115_43a","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 43a. 1. Szpital kliniczny będący publicznym zakładem opieki zdrowotnej tworzy, przekształca lub likwiduje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej albo Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, na zasadach określonych dla publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 2. Statut szpitalowi klinicznemu, o którym mowa w ust. 1, nadaje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej albo Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z rektorem uczelni, z zastrzeżeniem art. 43b ust. 5."}
{"id":"1998_1115_43b","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 43b. 1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej przekazuje, w drodze zarządzenia, rektorowi właściwej państwowej uczelni medycznej, państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, na jego wniosek, obowiązki i uprawnienia wobec szpitala klinicznego prowadzonego w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, z wyjątkiem obowiązków i uprawnień określonych w art. 36, 44c, 53 ust. 2, art. 53a, 55 ust. 2 i art. 60 ust. 3 i 4, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Rektor państwowej uczelni medycznej, państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, może wystąpić do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z wnioskiem o przekształcenie szpitala klinicznego, o którym mowa w ust. 1. 3. W sytuacji gdy szpital kliniczny: 1) zaprzestał lub znacznie ograniczył działalność, do której realizacji został utworzony lub 2) nie może we własnym zakresie pokryć ujemnego wyniku finansowego, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może, w drodze zarządzenia, odebrać właściwemu rektorowi przekazane obowiązki i uprawnienia. 4. Odebranie obowiązków i uprawnień może nastąpić także na uzasadniony wniosek właściwego rektora. 5. Statut szpitalowi klinicznemu, wobec którego obowiązki i uprawnienia organu, który utworzył szpital kliniczny, przejął rektor uczelni, nadaje rektor tej uczelni i zatwierdza Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 6. Z dniem zatwierdzenia przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej statutu, o którym mowa w ust. 5, traci moc dotychczasowy statut szpitala klinicznego. 7. Z kierownikiem szpitala klinicznego, o którym mowa w ust. 5, nawiązuje stosunek pracy albo zawiera umowę cywilnoprawną rektor właściwej uczelni."}
{"id":"1998_1115_43c","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 43c. 1. Szpital kliniczny oprócz środków finansowych uzyskiwanych za świadczenia zdrowotne określone w art. 33 uzyskuje środki finansowe na wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych: 1) na podstawie umowy cywilnoprawnej o udostępnienie szpitala klinicznego na potrzeby wykonywania zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, zawartej z państwową uczelnią medyczną, państwową uczelnią prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, 2) z innych źródeł, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie zostaje zawarta z powodu braku porozumienia stron, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej powołuje komisję mediacyjną, która podejmuje działania w celu doprowadzenia do zawarcia umowy."}
{"id":"1998_1115_43d","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 43d. Jeżeli działania, o których mowa w art. 43c ust. 2, nie doprowadzą do zawarcia umowy, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w terminie dwóch miesięcy wydaje decyzję w sprawie udostępnienia tego szpitala na potrzeby wykonywania zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i określa warunki jego udostępnienia."}
{"id":"1998_1115_43e","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 43e. 1. Szpital może udostępniać państwowej uczelni medycznej, państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego oddział szpitalny, zwany dalej \"oddziałem klinicznym\", na potrzeby wykonywania zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. 2. Udostępnienie oddziału klinicznego następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej przez kierownika zakładu opieki zdrowotnej (szpitala) odpowiednio z państwową uczelnią medyczną, państwową uczelnią prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Zawarcie umowy wymaga zgody organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej (szpital). 3. Udostępnianie oddziału klinicznego nie może ograniczyć dostępności świadczeń zdrowotnych określonych w statucie publicznego zakładu opieki zdrowotnej (szpitala)."}
{"id":"1998_1115_43f","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 43f. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, konieczne elementy umów o udostępnienie szpitala klinicznego albo oddziału klinicznego na wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych."}
{"id":"1998_1115_43g","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 43g. Do szpitala klinicznego, w zakresie spraw nie uregulowanych w niniejszym rozdziale, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy.\"; 9) w art. 44 po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Z kierownikiem szpitala klinicznego nawiązuje stosunek pracy albo zawiera umowę cywilnoprawną Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po uzgodnieniu z rektorem państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, z zastrzeżeniem art. 43b ust. 7. 6. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 5, dotyczy wyłącznie osoby proponowanej na stanowisko kierownika szpitala klinicznego.\"; 10) w art. 44a: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) kierownika zakładu, z wyjątkiem kierownika samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej oraz kierownika szpitala klinicznego,\", - po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: \"3a) ordynatora - kierownika kliniki, 3b) ordynatora - kierownika oddziału klinicznego,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Konkurs na stanowisko kierownika zakładu opieki zdrowotnej oraz zastępcy kierownika w okoliczności określonej w ust. 1 pkt 2, ogłasza podmiot, który utworzył zakład, a na pozostałe stanowiska - kierownik zakładu, z zastrzeżeniem ust. 2a.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Konkurs na stanowisko ordynatora - kierownika kliniki oraz ordynatora - kierownika oddziału klinicznego ogłasza i przeprowadza rektor właściwej państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Stosunek pracy nawiązany z kandydatem wybranym na stanowisko ordynatora - kierownika kliniki oraz ordynatora - kierownika oddziału klinicznego może być rozwiązany na wniosek kierownika zakładu.\"; 11) po art. 44b dodaje się art. 44c w brzmieniu: \"Art. 44c. W samodzielnym publicznym szpitalu klinicznym Minister Zdrowia i Opieki Społecznej powołuje społeczną radę szpitala, której skład i zadania określa w statucie tej jednostki.\"; 12) w art. 45 w ust. 1 w pkt 2 lit. e) otrzymuje brzmienie: \"e) przedstawiciel rektora państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego - w zakładzie (szpitalu), w którym jest oddział kliniczny.\"; 13) w art. 48a w ust. 1 w pkt 2 przecinek na końcu zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 3; 14) skreśla się rozdział 5; 15) w art. 67: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Rektor właściwej państwowej uczelni medycznej albo państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, o którym mowa w art. 43b ust. 1, obowiązany jest przekazać Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej do dnia 31 stycznia i 31 lipca każdego roku informację obejmującą wyniki kontroli, o której mowa w ust. 3.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sprawowania nadzoru nad samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej i nad jednostkami, o których mowa w art. 70a ust. 3.\"; 16) po dziale IV dodaje się dział V w brzmieniu: \"Dział V Transport sanitarny"}
{"id":"1998_1115_5","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 47 w ust. 1 w pkt 5 skreśla się wyrazy \"oraz kierownik szpitala klinicznego lub przedstawiciel kierowników szpitali klinicznych\"; 2) art. 65a otrzymuje brzmienie: \"Art. 65a.1. W skład uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych może wchodzić szpital kliniczny będący niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej. 2. Zasady tworzenia i działania szpitala klinicznego, o którym mowa w ust. 1, określają przepisy o zakładach opieki zdrowotnej.\"; 3) w art. 100: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelniach medycznych lub w uczelni prowadzącej działalność w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą w sprawowaniu opieki zdrowotnej poprzez wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w szpitalach klinicznych będących zakładami opieki zdrowotnej lub oddziałach innych zakładów opieki zdrowotnej (szpitali), udostępnianych uczelniom na zasadach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Nauczyciele, o których mowa w ust. 1, są zatrudniani na podstawie umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej na udzielanie świadczeń zdrowotnych, zawartej ze szpitalem klinicznym albo innym zakładem opieki zdrowotnej (szpitalem).\", c) w ust. 2 wyrazy \"ust.1\" zastępuje się wyrazami \"ust.1 i 1a\"."}
{"id":"1998_1115_50b","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 50b.1. Okręgowa rada lekarska po sprawdzeniu spełnienia wymogów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2 i ust. 4 pkt 2 lub ust. 5a pkt 2 i 3, albo w art. 50a ust. 2, 4 i 5, wydaje zezwolenie i dokonuje wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich lub grupowych praktyk lekarskich oraz wydaje lekarzowi lub grupowej praktyce lekarskiej dokument stwierdzający wpis. 2. Jeżeli lekarz zamierzający wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską lub co najmniej jeden z lekarzy grupowej praktyki lekarskiej jest członkiem innej okręgowej izby lekarskiej, w uzasadnionych przypadkach okręgowa rada lekarska może podjąć uchwałę o zarejestrowaniu tej praktyki. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określa w drodze rozporządzenia: 1) wymagania, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską i grupową praktykę lekarską, 2) wymagania, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym urządzenia, za pomocą których można wykonywać czynności w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej i grupowej praktyki lekarskiej, 3) wymagania, jakim powinien odpowiadać sprzęt medyczny, o którym mowa w art. 50 ust. 5a pkt 3. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach wydawania zezwoleń i wpisu do rejestrów indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich i grupowych praktyk lekarskich oraz ustala dane objęte wpisem i sposób prowadzenia rejestrów. 5. Lekarz prowadzący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską oraz grupowa praktyka lekarska mają obowiązek powiadomić okręgową radę lekarską, która wydała zezwolenie, o zmianie danych objętych wpisem do rejestrów.\"; 5) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Okręgowa rada lekarska cofa zezwolenie oraz skreśla z rejestrów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 2 pkt 3, indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską w razie: 1) pozbawienia lekarza prawa wykonywania zawodu, 2) zawieszenia lekarza w prawie wykonywania zawodu, 3) zrzeczenia się przez lekarza prawa wykonywania zawodu, 4) niespełnienia wymogów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 albo w ust. 2 pkt 1 i 2, w ust. 4 pkt 2 albo w ust. 5a pkt 3, 5) skreślenia z rejestru członków okręgowej izby lekarskiej, z przyczyn innych niż wymienione w pkt 1 i 4, 6) złożenia przez lekarza oświadczenia o zaprzestaniu jej wykonywania. 2. Okręgowa rada lekarska cofa zezwolenie oraz skreśla z rejestru, o którym mowa w art. 50a ust. 3, grupową praktykę lekarską, jeżeli nie spełnia wymagań określonych w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 albo w ust. 2 pkt 1 i 2, w ust. 4 pkt 2 albo w ust. 5a pkt 3 oraz w art. 50a ust. 2.\"; 6) dodaje się art. 52a w brzmieniu: \"Art. 52a. Wpis do rejestru, odmowa wpisu, zmiana we wpisie dotycząca zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych oraz cofnięcia zezwolenia i skreślenie z rejestru następują w formie uchwały okręgowej rady lekarskiej.\"; 7) w art. 53: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do indywidualnej praktyki lekarskiej i indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, wykonywanych na zasadach, o których mowa w art. 50 ust. 3 i 5a.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wykonywanie praktyki lekarskiej, o której mowa w ust. 1, oraz wykonywanie grupowej praktyki lekarskiej nie jest prowadzeniem zakładu opieki zdrowotnej.\"; 8) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadzór nad indywidualną praktyką lekarską, indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską oraz nad grupową praktyką lekarską sprawuje właściwa okręgowa rada lekarska.\"; 9) art. 55 i 56 otrzymują brzmienie: \"Art. 55. Okręgowa rada lekarska przekazuje wojewodzie corocznie wyciąg z rejestrów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 3, ust. 2 pkt 3 oraz art. 50a ust. 3, a także udziela w razie potrzeby informacji o danych wpisanych do tych rejestrów właściwemu wojewodzie lub organowi samorządu terytorialnego."}
{"id":"1998_1115_56","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 56. 1. Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską oraz grupowa praktyka lekarska mogą podawać do publicznej wiadomości informacje o udzielanych świadczeniach zdrowotnych, o których mowa w art. 2. Treść i forma tych informacji nie mogą mieć cech reklamy. 2. Naczelna Rada Lekarska określi zasady podawania do publicznej wiadomości informacji, o których mowa w ust. 1.\"; 10) w art. 57 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Od uchwał okręgowych rad lekarskich w sprawach, o których mowa w art. 5, art. 7 ust. 1-5, art. 8 ust. 1, art. 9 pkt 1 i 2, art. 11 ust. 1, 2 i 4, art. 12 ust. 1 i 3-5, art. 14 i art. 52a, lekarzowi przysługuje odwołanie do Naczelnej Rady Lekarskiej, która podejmuje w tej sprawie uchwałę.\"; 11) w art. 63: a) w ust. 1 wyrazy \"z dniem 31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"z dniem 30 czerwca 2001 r.\", b) w ust. 2 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 30 czerwca 2001 r.\"; 12) w art. 65 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 1999 r.\"."}
{"id":"1998_1115_6","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o włączeniu Akademii Medycznej im. Mikołaja Kopernika w Krakowie do Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (Dz.U. Nr 44, poz. 200) w art. 2 w ust. 1 w pkt 3 skreśla się wyraz \"publiczne\"."}
{"id":"1998_1115_7","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668) w art. 63 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i w art. 100 w ust. 1\"."}
{"id":"1998_1115_70a","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70a. 1. Transport sanitarny jest to przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu. 2. Transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu samochodowego i lotniczego. 3. Transport sanitarny wykonują kolumny transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 6. 4. Kolumny transportu sanitarnego tworzy, przekształca i likwiduje wojewoda. 5. Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego tworzy, przekształca i likwiduje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 6. Usługi transportu sanitarnego mogą wykonywać środkami transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 2, także inne podmioty. 7. Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 2, muszą spełniać wymagania sanitarne i techniczne. 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, o których mowa w ust. 7, jakie muszą spełniać specjalistyczne środki transportu sanitarnego."}
{"id":"1998_1115_70b","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70b. 1. Kolumna transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego mogą być państwowymi jednostkami organizacyjnymi prowadzonymi w formie: 1) jednostki budżetowej albo 2) zakładu budżetowego, albo 3) państwowej jednostki organizacyjnej posiadającej osobowość prawną, pokrywającej z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązań. 2. Kolumna transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego uzyskują osobowość prawną z chwilą ich wpisu do rejestru kolumn transportu sanitarnego prowadzonego przez sąd rejestrowy. 3. Do gospodarki finansowej kolumny transportu sanitarnego i Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego, będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi posiadającymi osobowość prawną, stosuje się odpowiednio zasady określone w przepisach art. 53, 53a i 56-62 oraz art. 70e."}
{"id":"1998_1115_70c","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70c. Kolumny transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego wykonują usługi transportu sanitarnego, obejmujące transport sanitarny, o którym mowa w art. 70a ust. 1, i usługi polegające na pozostawaniu w gotowości do wykonywania tego przewozu oraz na zabezpieczeniu łączności bezprzewodowej."}
{"id":"1998_1115_70d","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70d. 1. Jednostki, o których mowa w art. 70b ust. 1 pkt 3, mogą uzyskiwać środki finansowe: 1) w drodze zawierania umów z Kasami Chorych, zakładami opieki zdrowotnej i z innymi podmiotami o wykonywanie usług transportu sanitarnego, 2) z wykonywania usług transportu sanitarnego na zlecenie organu, którzy utworzył zakład lub innych organów uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów, 3) z wydzielonej działalności gospodarczej, innej niż wymieniona w pkt 1 i 2, jeżeli statut tej jednostki przewiduje prowadzenie takiej działalności, 4) z darowizn, zapisów, spadków oraz z ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 42. 2. Kasy Chorych i publiczne zakłady opieki zdrowotnej zawierają umowy o wykonywanie usług transportu sanitarnego z podmiotami, o których mowa w art. 70a ust. 6 i art. 70b ust. 1 pkt 3, po przeprowadzeniu konkursu ofert. 3. Do przeprowadzania konkursu ofert i zawierania umów, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy o zamówieniach na świadczenia zdrowotne realizowane ze środków publicznych, określone w ustawie. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania jednostkom, o których mowa w art. 70b ust. 1 pkt 3, środków publicznych na usługi transportu sanitarnego wykonywane na zlecenie organu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 5. Do zlecania usług, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. 6. Jednostki, o których mowa w art. 70b ust. 1 pkt 3, mogą otrzymywać dotacje budżetowe: 1) na inwestycje, w tym w szczególności na zakup środków transportu sanitarnego, łączności bezprzewodowej oraz aparatury i sprzętu medycznego - przyznawane przez organ, który utworzył jednostkę, 2) w celu wykonania zadań, o których mowa w art. 70f ust. 2, 3) przyznawane na podstawie odrębnych przepisów na cele szczególne."}
{"id":"1998_1115_70e","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70e. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady rachunku kosztów w jednostkach, o których mowa w art. 70a ust. 3."}
{"id":"1998_1115_70f","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70f. 1. Nadzór nad kolumnami transportu sanitarnego i Centralnym Zespołem Lotnictwa Sanitarnego sprawowany jest na zasadach określonych w art. 67. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, wojewoda albo organ jednostki samorządu terytorialnego może nałożyć na podmioty prowadzące transport sanitarny specjalistycznymi środkami transportu sanitarnego obowiązek wykonania dodatkowego zadania w przypadku katastrofy, epidemii, klęski żywiołowej albo w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych. 3. Przepisy art. 67a ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1115_70g","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70g. 1. Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej w stosunku do podmiotów tworzących transport sanitarny oraz wojewodzie w stosunku do podmiotów tworzących transport sanitarny na obszarze województwa przysługuje prawo przeprowadzania czynności kontrolnych polegających na stwierdzeniu spełnienia przez specjalistyczne środki transportu sanitarnego wymagań, o których mowa w art. 70a ust. 7 i 8. 2. Przepisy art. 65 ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1115_70h","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 70h. 1. Do kolumny transportu sanitarnego i Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11, 36, 38 ust. 1, art. 42 i 44. 2. Do wpisu do rejestru kolumn transportu sanitarnego, o którym mowa w art. 70b ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 35b ust. 5-7. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w art. 70b ust. 2, oraz sposób jego prowadzenia.\"; 17) dział IVa otrzymuje oznaczenie działu VI."}
{"id":"1998_1115_8","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy szpitala klinicznego, pracownicy kolumny transportu sanitarnego, pracownicy Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego stają się pracownikami szpitala klinicznego, pracownikami kolumny transportu sanitarnego, pracownikami Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"1998_1115_9","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. 1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z rektorem właściwej uczelni medycznej albo z dyrektorem Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, nada, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, statut szpitalowi klinicznemu będącemu publicznym zakładem opieki zdrowotnej, uczestniczącemu w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z realizacją zadań dydaktycznych i badawczych na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. W szpitalach klinicznych osoby na stanowiskach, o których mowa w art. 44a ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pozostają na tych stanowiskach, chyba że z dniem wejścia w życie ustawy upływa okres, na który nawiązany został z nimi stosunek pracy lub zawarta została umowa cywilnoprawna o zarządzanie zakładem."}
{"id":"1998_1116_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz.468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) pkt 18 otrzymuje brzmienie: \"18) działalności pozarolniczej - rozumie się przez to działalność, o której mowa w art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr ..., poz. ...),\", b) pkt 19 otrzymuje brzmienie: \"19) ubezpieczeniu społecznym - rozumie się przez to ubezpieczenia emerytalne i rentowe określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,\", c) w pkt 28 dodaje się na końcu wyrazy \"a także punkt apteczny\"; 2) w art. 8 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) osoby objęte ubezpieczeniem społecznym lub ubezpieczeniem społecznym rolników, z zastrzeżeniem art. 2, które są: a) pracownikami, b) rolnikami lub ich domownikami, c) osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność lub osobami z nimi współpracującymi, d) osobami wykonującymi pracę nakładczą, e) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub osobami z nimi współpracującymi, f) osobami duchownymi, g) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych lub członkami ich rodzin, h) osobami pobierającymi świadczenia socjalne wypłacane w okresie urlopu lub zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia wynikające z odrębnych przepisów lub z układów zbiorowych pracy,\"; 3) w art. 11 po wyrazie \"społecznym\" dodaje się wyrazy \"lub ubezpieczeniu społecznym rolników\"; 4) w art. 16: a) w ust. 2 skreśla się wyraz \"pracowników\", b) ust. 11 otrzymuje brzmienie: \"11. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1-10, kierowane są do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Zgłoszenie powinno zawierać: wskazanie Kasy Chorych, nazwisko, pierwsze i drugie imię, nazwisko rodowe, płeć, adres zamieszkania, numer PESEL, datę urodzenia oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer. Gdy osoba zgłaszana do ubezpieczenia zdrowotnego nie ma nadanego numeru PESEL i numeru NIP, zgłoszenie powinno zawierać rodzaj i numer dowodu tożsamości. Zgłoszenie powinno zawierać również następujące dane dotyczące członków rodziny objętej ubezpieczeniem: nazwisko, pierwsze i drugie imię, nazwisko rodowe, płeć, stopień pokrewieństwa, datę urodzenia, adres zamieszkania, stopień niepełnosprawności, numer PESEL oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer.\", c) ust. 12 otrzymuje brzmienie: \"12. Osoby, o których mowa w ust. 1-9, składają wniosek o ubezpieczenie w innej Kasie Chorych za pośrednictwem płatnika ich składki. Płatnik niezwłocznie przekazuje wniosek wskazanej Kasie Chorych oraz zawiadamia o tym fakcie, w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia wnioskodawcy we wskazanej Kasie Chorych, właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz Kasę Chorych, której członkiem był ostatnio wnioskodawca.\", d) dodaje się ust. 13 w brzmieniu: \"13. Osoby, o których mowa w ust. 10, są obowiązane, w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia się w innej Kasie Chorych, zawiadomić o tym fakcie Kasę Chorych, której ostatnio były członkami, oraz poinformować właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.\"; 5) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Dowodem objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym jest dokument, zwany dalej \"kartą ubezpieczenia\". 2. Rada Kasy Chorych może podjąć uchwałę, że karta ubezpieczenia będzie stosowana także do potwierdzania świadczeń wykonywanych na rzecz ubezpieczonego. 3. Karta ubezpieczenia zawiera nazwę Kasy Chorych oraz następujące dane osobowe ubezpieczonego: 1) imię (imiona) i nazwisko, 2) numer PESEL, 3) datę urodzenia. 4. Karta ubezpieczenia może zawierać także: 1) adres zamieszkania, 2) numer karty ubezpieczenia, 3) zdjęcie ubezpieczonego. 5. W karcie ubezpieczenia, za zgodą ubezpieczonego, mogą być umieszczane dodatkowo informacje dotyczące jego stanu zdrowia. 6. Kartę ubezpieczenia otrzymuje osoba ubezpieczona po zgłoszeniu jej w Kasie Chorych, zgodnie z art. 16. 7. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas Chorych, określi, w drodze rozporządzenia, formy karty ubezpieczenia, a także tryb jej wydawania i unieważniania.\"; 6) w art. 19 wyrazy \"art. 20 i art. 169d\" zastępuje się wyrazami \"art. 20 i art. 169g\"; 7) w art. 21 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników, ich domowników oraz osób pobierających emeryturę lub rentę rolniczą, a także terminy i tryb ich opłacania.\"; 8) w art. 24: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Za osobę pobierającą świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu lub zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia składkę, jako płatnik, oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza jednostka wypłacająca świadczenie lub zasiłek.\", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"osobę objętą ubezpieczeniem społecznym\" i po wyrazie \"oraz\" dodaje się wyraz \"członków\", c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność składkę oblicza, odprowadza i finansuje ze środków własnych osoba prowadząca działalność.\"; 9) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 23-25, są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie, na zasadach oraz w terminie przewidzianym dla składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym - w terminie do 15 dnia następnego miesiąca.\", b) w ust. 3 w pkt 3 wyrazy \"i d)\" zastępuje się wyrazami \"i e)\", c) skreśla się ust. 6; 10) w art.38 w ust. 8 skreśla się wyrazy \"wydawanego na zasadach określonych w art. 41\"; 11) w art. 44: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz w leki i artykuły sanitarne, o których mowa w art. 40 i 41\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Bezpłatne zaopatrzenie w leki przysługuje inwalidom wojennym, ich współmałżonkom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu oraz wdowom i wdowcom po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych uprawnionym do renty rodzinnej.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Osoby uprawnione, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane okazać lekarzowi wystawiającemu receptę dokument potwierdzający przysługujące uprawnienie.\"; 12) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Rady Krajowego Związku Kas, określa, w drodze rozporządzenia, wzór recept uprawniających do nabycia leku, materiału medycznego, preparatu diagnostycznego oraz sprzętu jednorazowego użytku, za opłatą ryczałtową, częściową odpłatnością lub bezpłatnie, sposób zaopatrywania w druki recept, ich przechowywania, sposób realizacji recept oraz kontroli ich wystawiania i realizacji.\"; 13) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Leczenie uzdrowiskowe przysługuje ubezpieczonemu na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez Kasę Chorych. 3. Ubezpieczony ponosi koszty przejazdu na leczenie uzdrowiskowe i z leczenia uzdrowiskowego oraz częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym, z zastrzeżeniem ust. 4. Kasa Chorych pokrywa, do wysokości określonej w umowie z sanatorium uzdrowiskowym, różnicę kosztów wyżywienia i zakwaterowania ubezpieczonego oraz koszty, o których mowa w ust. 4. 4. Ubezpieczony, wymieniony w art. 7 pkt 21 lit. a) i pkt 21a, nie ponosi odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w prewentorium i sanatorium uzdrowiskowym. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego oraz szczegółowe zasady potwierdzania tego skierowania przez Kasę Chorych. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość częściowej odpłatności ubezpieczonego za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym, uwzględniając sezonowość i standard usług.\"; 14) w art. 168a skreśla się ust. 3; 15) po art. 169e dodaje się art. 169f -169h w brzmieniu: \"Art. 169f. Do dnia wydania ubezpieczonemu karty ubezpieczenia, o której mowa w art. 18, dowodem ubezpieczenia jest każdy dokument, który do dnia 31 grudnia 1998 r. potwierdzał uprawnienia do świadczeń, oraz książeczka rejestru usług medycznych."}
{"id":"1998_1116_169g","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 169g. 1. W przypadku gdy w 1999 r. składka na ubezpieczenie zdrowotne obliczona przez płatnika, o którym mowa w art. 24 ust. 1-8, zgodnie z przepisami art. 19-22, jest wyższa od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczonej przez tego płatnika zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 30 ust. 1, składkę obliczoną za poszczególne miesiące obniża się do wysokości tej zaliczki. 2. Jeżeli podstawę obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi: 1) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek, 2) kwota stanowiąca równowartość ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, przysługująca na podstawie odrębnych przepisów osobom, o których mowa w art. 18 ust. 12 ustawy, wymienionej w art. 7 pkt 18, składkę na ubezpieczenie zdrowotne płatnik oblicza zgodnie z przepisami art. 19-22; w tym przypadku ust. 1 nie ma zastosowania. 3. Płatnik składek przekazuje, w terminie, o którym mowa w art. 26 ust. 1, do właściwej Kasy Chorych zestawienie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych z uwzględnieniem obniżenia, określonego w ust. 1, zawierające informację o wysokości tych składek, jeżeli były ustalane zgodnie z przepisami rozdziału 3. 4. Zestawienie, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać ponadto: imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL, numer NIP ubezpieczonego, a w przypadku braku tych numerów rodzaj i numer dowodu tożsamości, nazwę, adres siedziby, numer NIP oraz numer REGON płatnika składek."}
{"id":"1998_1116_169h","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 169h. Zgłoszenie, określone w art. 16 ust. 11, kierowane do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, nie zawierające danych dotyczących drugiego imienia, nazwiska rodowego oraz płci jest ważne pod warunkiem uzupełnienia zgłoszenia o te dane do dnia 31 grudnia 1999 r.\"."}
{"id":"1998_1116_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz.U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) skreśla się art. 10."}
{"id":"1998_1116_3","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 966) w art. 2 w ust. 4 wyrazy \"legalności, gospodarności i rzetelności\" zastępuje się wyrazami \"legalności i gospodarności\"."}
{"id":"1998_1116_4","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. Traci moc ustawa z dnia 21 czerwca 1991 r. o wprowadzeniu częściowej odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatoriach uzdrowiskowych (Dz.U. Nr 64, poz. 272, z 1996 r. Nr 34, poz. 148 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)."}
{"id":"1998_1116_5","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 7 i 14, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_1118_1","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, 2) zasady ustalania wysokości świadczeń, 3) zasady i tryb przyznawania oraz wypłaty świadczeń. 2. Warunki nabywania prawa do emerytury i rent oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu pobierania emerytury lub renty, a także zasady ustalania wysokości tych świadczeń dla: 1) żołnierzy zawodowych, 2) funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie oraz dla członków ich rodzin, określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. 3. Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują jednak osobom wymienionym w ust. 2, jeżeli nie spełniają one warunków nabywania prawa do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. 4. Warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych przysługujących z ubezpieczenia z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej oraz wysokość tych świadczeń określają odrębne przepisy."}
{"id":"1998_1118_10","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 10. 1. Przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe: 1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki, 2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia, 3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. 2. Okresy wymienione w ust. 1 pkt 1 uwzględnia się także przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 są krótsze od okresu wymaganego do przyznania renty, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. 3. Okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie uwzględnia się, jeżeli zostały one zaliczone do okresów, od których zależy prawo do emerytury lub renty na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników."}
{"id":"1998_1118_100","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 100. 1. Prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli ubezpieczony pobiera zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne lub wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacane na podstawie przepisów Kodeksu pracy, prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty szkoleniowej powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku, świadczenia lub wynagrodzenia. 3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do emerytury, o której mowa w dziale II rozdział 1."}
{"id":"1998_1118_101","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 101. Prawo do świadczeń ustaje: 1) gdy ustanie którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania tego prawa, 2) ze śmiercią osoby uprawnionej."}
{"id":"1998_1118_102","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 102. 1. Prawo do świadczenia uzależnione od okresowej niezdolności do pracy ustaje z upływem okresu, na jaki to świadczenie przyznano. 2. Prawo do renty szkoleniowej ustaje: 1) z upływem 6 miesięcy, jeżeli starosta nie wystąpi z wnioskiem o przedłużenie tego okresu, 2) od dnia otrzymania zawiadomienia starosty o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu, także wówczas, gdy zawiadomienie to organ rentowy otrzymał przed upływem 6 miesięcy, 3) z upływem okresu, na jaki świadczenie przyznano na wniosek starosty, 4) od dnia otrzymania zawiadomienia starosty o tym, że osoba zainteresowana przed upływem 6 miesięcy lub w okresie, o którym mowa w pkt 3, nie poddaje się przekwalifikowaniu zawodowemu. Rozdział 2 Zawieszanie lub zmniejszanie świadczeń"}
{"id":"1998_1118_103","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 103. 1. Prawo do emerytur i rent ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu na zasadach określonych w art. 104-106. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do emerytów, którzy ukończyli 60 lat (kobiety) lub 65 lat (mężczyźni). 3. Prawo do emerytury lub renty może ulec zawieszeniu również na wniosek emeryta lub rencisty. 4. W przypadku zgłoszenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, przez jedną z osób uprawnionych do renty rodzinnej, zawieszeniu ulega część renty tej osoby. Wysokości części renty przysługujących pozostałym członkom rodziny nie ulegają zmianie."}
{"id":"1998_1118_104","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 104. 1. Prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3\"8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6. 2. Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3. 3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się również do emerytów i rencistów osiągających przychód z tytułu działalności wykonywanej za granicą. 4. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się również do osób wyłączonych z obowiązku ubezpieczenia społecznego z tytułu ustalenia prawa do emerytury i renty lub wykonujących działalność nie podlegającą obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z uwagi na podleganie temu obowiązkowi z innego tytułu. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do honorariów z tytułu działalności twórczej i artystycznej. 6. Za przychód, o którym mowa w ust. 1, uważa się również kwoty pobranych zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, wypłacanego na podstawie przepisów Kodeksu pracy i kwoty świadczenia rehabilitacyjnego i wyrównawczego, zasiłku wyrównawczego i dodatku wyrównawczego. 7. Prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy oraz renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, ulega zawieszeniu w razie osiągania przychodu w kwocie wyższej niż 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 8. W razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyżej jednak niż 130% tej kwoty, świadczenie ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia, nie większą jednak niż kwota maksymalnego zmniejszenia obowiązująca w dniu 31 grudnia 1998 r. w wysokości: 1) 24% kwoty bazowej obowiązującej przy ostatniej waloryzacji w 1998 r. dla emerytury lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, 2) 18% kwoty bazowej, o której mowa w pkt 1 - dla renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, 3) 20,4% kwoty bazowej, o której mowa w pkt 1 - dla renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba. 9. Kwoty maksymalnych zmniejszeń, o których mowa w ust. 8, podlegają podwyższeniu, przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w kolejnych terminach waloryzacji. 10. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\": 1) w terminie do 14 dnia roboczego drugiego miesiąca każdego kwartału kalendarzowego, kwoty przychodu, o których mowa w ust. 7 i 8, z zaokrągleniem w górę do pełnych 10 groszy, 2) w terminie do 14 roboczego dnia listopada \" kwoty graniczne przychodu dla mijającego roku kalendarzowego."}
{"id":"1998_1118_105","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 105. 1. Wysokość renty rodzinnej, przysługującej więcej niż jednej osobie, ulega zmniejszeniu w przypadku, gdy osoba uprawniona do części renty osiąga przychód w kwocie wyższej niż 70% przeciętnego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyższej jednak niż 130% tej kwoty miesięcznie. 2. Zmniejszenie renty następuje poprzez zmniejszenie części renty przysługującej osobie osiągającej przychód o kwotę przekroczenia, nie więcej jednak niż o kwotę, o której mowa w art. 104 ust. 8 pkt 3, pomnożoną przez proporcję części renty rodzinnej przed dokonaniem zmniejszenia i pełnej renty rodzinnej. 3. Przychód osiągany przez osobę uprawnioną do renty rodzinnej w wysokości przekraczającej kwotę równą 130% przeciętnego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, powoduje zawieszenie prawa do części renty rodzinnej dla tej osoby. Wysokości części renty przysługujących pozostałym członkom rodziny nie ulegają zmianie."}
{"id":"1998_1118_106","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 106. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady zawieszania i zmniejszania świadczeń, 2) obowiązki emerytów i rencistów oraz płatników składek i urzędów skarbowych, 3) szczegółowe zasady rocznego i miesięcznego rozliczania świadczeń, 4) szczegółowe zasady zawieszania i zmniejszania świadczeń osobom, którym świadczenia przyznano z uwzględnieniem okresów ubezpieczenia za granicą. Rozdział 3 Zmiany w prawie do świadczeń i ich wysokości"}
{"id":"1998_1118_107","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 107. Prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie."}
{"id":"1998_1118_108","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 108. 1. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 24, emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość tego świadczenia ulega ponownemu ustaleniu w sposób określony w ust. 2. 2. Emerytury obliczone według zasad określonych w art. 26 powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury i zwaloryzowanych zgodnie z art. 25 przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ust. 4 i 5. 3. Ponowne ustalenie wysokości emerytury następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po upływie roku kalendarzowego lub po ustaniu ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. 4. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych od miesiąca, od którego została podjęta wypłata emerytury po raz pierwszy, do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do kolejnych wniosków o ustalenie emerytury w nowej wysokości."}
{"id":"1998_1118_109","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 109. 1. Na wniosek emeryta lub rencisty wysokość emerytury określonej w art. 53 oraz renty ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 110-113. 2. Jeżeli w wyniku ponownego ustalenia emerytura lub renta jest niższa, świadczenie przysługuje w dotychczasowej wysokości."}
{"id":"1998_1118_11","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 11. Jeżeli okresy, o których mowa w art. 6, 7 i 10, zbiegają się w czasie, przy ustalaniu prawa do świadczeń określonych w ustawie uwzględnia się okres korzystniejszy. Rozdział 3 Niezdolność do pracy"}
{"id":"1998_1118_110","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 110. 1. Wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego. 2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%. 3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z uwględnieniem art. 176."}
{"id":"1998_1118_111","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 111. 1. Wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego: 1) z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia, 2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176, 3) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty, \" a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego. 2. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art. 15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia. 3. Podstawa wymiaru emerytury lub renty, ustalona na zasadach określonych w ust. 1 i 2, podlega wszystkim waloryzacjom przysługującym do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie tej podstawy."}
{"id":"1998_1118_112","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 112. 1. Jeżeli emeryt lub rencista zgłosi wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia przez doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych, kwotę przysługującego świadczenia zwiększa się doliczając: 1) do kwoty emerytury, o której mowa w art. 53 lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy: a) po 1,3% podstawy wymiaru ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów składkowych, o których mowa w art. 6, b) po 0,7% podstawy wymiaru, ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 7, 2) do kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz do kwoty renty rodzinnej część wzrostu, o którym mowa w pkt 1, ustaloną przy zastosowaniu wskaźnika procentowego, określonego odpowiednio w art. 62 ust. 2 lub w art. 73 ust. 1. 2. Przy obliczaniu wzrostu, o którym mowa w ust. 1, okresy składkowe i nieskładkowe ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy."}
{"id":"1998_1118_113","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 113. Ponowne ustalenie wysokości emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, poprzez doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po zakończeniu kwartału kalendarzowego, jeżeli emeryt lub rencista pozostaje w ubezpieczeniu, chyba że w kwartale kalendarzowym ustało ubezpieczenie."}
{"id":"1998_1118_113b","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 113b. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. wygasają akty powołania dyrektorów oddziałów Zakładu. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, pełnią obowiązki do czasu powołania kierowników terenowych jednostek organizacyjnych Zakładu, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1998_1118_113c","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 113c. 1. Stroną stosunków pracy pracowników zatrudnionych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych działającym na podstawie art. 7 ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1 oraz w jednostkach, o których mowa w art. 117 ust. 1 staje się Zakład, z uwzględnieniem ust. 4 i 5. 2. Pracownikom, o których mowa w ust. 1, nie przysługują odprawy i inne świadczenia pieniężne wypłacane na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz na podstawie przepisów o pracownikach urzędów państwowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 3. Zakład w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. zawiadamia na piśmie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę o warunkach pracy oraz o skutkach w zakresie stosunków pracy związanych ze zmianą, o której mowa w ust. 1 oraz w art. 113b ust. 1. 4. W terminie 30 dni od zawiadomienia przewidzianego w ust. 3, pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę z przyczyn dotyczących zakładu pracy. 5. Pracownikom zatrudnionym na podstawie mianowania Zakład do dnia 31 stycznia 1999 r. przedstawi na piśmie nowe warunki pracy i płac z wynagrodzeniem nie niższym niż dotychczasowe. Pracownicy w terminie 30 dni winni złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia proponowanych warunków. W razie nieuzgodnienia warunków, dotychczasowy stosunek pracy rozwiązuje się z upływem okresu równego okresowi wypowiedzenia, liczonego od dnia, w którym pracownik złożył oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków lub od dnia, do którego winien złożyć takie oświadczenie. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje skutki, jakie przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy w związku z likwidacją urzędu. 6. Do czasu zawarcia układu zbiorowego, zasady wynagradzania pracowników Zakładu oraz wielkość środków na wynagrodzenia określa Prezes Zakładu.\"; 10) w art. 122 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 85, poz. 426, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1989 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684), 2) art. 1, art. 8, art. 14 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 3) art. 1-5, art. 25-32, art. 34 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r., Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 4) art. 1-4, art. 22-26, art. 28, art. 32 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 5) rozdział 8 ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz.U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431), 6) art. 1-6, art. 27-32, art. 34 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz.U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153).\". Rozdział 2 Przepisy przejściowe"}
{"id":"1998_1118_114","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 114. 1. Prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. 2. Jeżeli prawo do świadczeń lub ich wysokość ustalono orzeczeniem organu odwoławczego, organ rentowy na podstawie dowodów lub okoliczności, o których mowa w ust. 1: 1) wydaje we własnym zakresie decyzję przyznającą prawo do świadczeń lub podwyższającą ich wysokość, 2) występuje do organu odwoławczego z wnioskiem o wznowienie postępowania przed tym organem, gdy z przedłożonych dowodów lub ujawnionych okoliczności wynika, że prawo do świadczeń nie istnieje lub że świadczenia przysługują w niższej wysokości; z wnioskiem tym organ rentowy może wystąpić w każdym czasie, 3) wstrzymuje wypłatę świadczeń w całości lub części, jeżeli emeryt lub rencista korzystał ze świadczeń na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub zeznań albo w innych wypadkach złej woli. Dział IX Postępowanie w sprawach świadczeń i wypłata świadczeń Rozdział 1 Ogólne zasady postępowania"}
{"id":"1998_1118_115","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 115. 1. Decyzje w sprawach świadczeń wydają i świadczenia te wypłacają, z uwzględnieniem ust. 2-4, organy rentowe właściwe ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. 2. Biuro Rent Zagranicznych i wyznaczone przez Prezesa Zakładu jednostki organizacyjne Zakładu wydają decyzje w sprawie świadczeń i świadczenia te wypłacają: 1) osobom zamieszkałym za granicą w państwie, z którym łączy Rzeczpospolitą Polską umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, 2) osobom, którym przy ustalaniu prawa i wysokości emerytury lub renty uwzględniono okresy ubezpieczenia, o których mowa w art. 8. 3. Osobom zamieszkałym za granicą w państwie, z którym nie łączy Rzeczpospolitą Polską umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, decyzje w sprawach świadczeń wydają i świadczenia te wypłacają organy rentowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania w Polsce osoby zainteresowanej (ubezpieczonego). 4. Wojskowe organy emerytalne lub organy emerytalne określone w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym wydają decyzje w sprawach świadczeń i świadczenia te wypłacają osobom, o których mowa w art. 1 ust. 2."}
{"id":"1998_1118_116","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 116. 1. Postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Wniosek o emeryturę lub rentę może być wycofany, jednakże nie później niż do dnia uprawomocnienia się decyzji. 3. Wnioski w sprawie przyznania świadczeń zgłasza się w organie rentowym bezpośrednio lub za pośrednictwem płatnika składek, z uwzględnieniem art. 182. 4. Wnioski w sprawie przyznania świadczeń osobom, o których mowa w art. 115 ust. 2 i 3, zgłasza się w organach rentowych wymienionych w tych przepisach, z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych. 5. Do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego."}
{"id":"1998_1118_117","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 117. 1. Okresy składkowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2-9 i ust. 2 pkt 1 lit. b)-d), pkt 2 lit. d) i pkt 4-17, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 oraz okresy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 mogą być uwzględnione, jeżeli zostały udowodnione dokumentami (zaświadczeniami) lub wpisami w legitymacji ubezpieczeniowej bądź uznane orzeczeniem sądu, z uwzględnieniem ust. 3 i 4. 2. Przypadające po dniu wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1 oraz dane o podstawie wymiaru składek i wysokości wpłaconych składek podlegają uwzględnieniu na podstawie informacji zarejestrowanych na koncie ubezpieczonego. 3. Okresy przebywania w więzieniach polskich za działalność polityczną, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8, potwierdza Prezes Sądu Wojewódzkiego, a w przypadku przebywania w więzieniach bez wyroku - Szef Urzędu Ochrony Państwa. 4. Okresy, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 i art. 7 pkt 4, mogą być udowodnione dokumentami lub zeznaniami świadków. Oceny tych dokumentów i zeznań dokonuje, w drodze decyzji, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych zgodnie z przepisami o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa rodzaje dowodów niezbędnych do ustalenia prawa i wysokości świadczeń w przypadkach, gdy konto ubezpieczonego nie zawiera tych informacji."}
{"id":"1998_1118_118","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 118. 1. Organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120. 2. Jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do świadczenia oraz jego wysokość, organ rentowy dokonuje wypłaty świadczenia w terminie określonym w ust. 1. 3. Jeżeli na podstawie przedstawionych środków dowodowych nie jest możliwe ustalenie prawa lub wysokości świadczenia, za datę wyjaśnienia ostatniej okoliczności, o której mowa w ust. 1, uważa się datę końcową dodatkowego terminu do przedstawienia niezbędnych dowodów, wyznaczonego przez organ rentowy, albo datę przedstawienia tych dowodów. 4. Przy dokonywaniu wypłaty wynikającej z decyzji ponownie ustalającej prawo do świadczenia lub jego wysokość, ust. 1 -3 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Wypłata świadczenia wynikająca z decyzji, o której mowa w ust. 4, następuje w najbliższym terminie płatności świadczenia albo w następnym terminie płatności, jeżeli okres między datą wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji a najbliższym terminem płatności jest krótszy niż 30 dni. 6. Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 7. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki odwoławcze określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"1998_1118_119","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 119. 1. Organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu renty z tytułu okresowej niezdolności do pracy na okres wskazany w orzeczeniu lekarza orzecznika. 2. W razie orzeczenia o celowości przekwalifikowania zawodowego organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu renty szkoleniowej na okres 6 miesięcy i kieruje zainteresowanego do powiatowego urzędu pracy w celu poddania przekwalifikowaniu zawodowemu. 3. Na wniosek starosty organ rentowy wydaje decyzję o przedłużeniu prawa do renty szkoleniowej na okres wskazany w tym wniosku, z uwzględnieniem przepisu art. 60 ust. 2. 4. Organ rentowy ponownie kieruje zainteresowanego do lekarza orzecznika, jeżeli starosta zawiadomi o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu."}
{"id":"1998_1118_12","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 12. 1. Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. 2. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. 3. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji."}
{"id":"1998_1118_120","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 120. Jeżeli prawo do świadczeń zostało udowodnione, ale zainteresowany nie przedłożył dowodów niezbędnych do ustalenia wysokości świadczeń, organ rentowy przyznaje zainteresowanemu świadczenia w kwocie zaliczkowej zbliżonej do kwoty przewidywanych świadczeń."}
{"id":"1998_1118_121","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 121. 1. Wyciągi z akt stanu cywilnego, zaświadczenia wydawane w celu ustalenia uprawnień do świadczeń oraz pisma o wydanie tych dokumentów są wolne od opłat. 2. W sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie osoby zainteresowane i organy rentowe są zwolnione od wszelkich opłat."}
{"id":"1998_1118_122","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 122. 1. Organy administracji rządowej, samorządowej i pracodawcy są zobowiązane do udzielania organom rentowym pomocy i informacji w sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są zobowiązane \" na wniosek osób zainteresowanych lub organu rentowego \" do nieodpłatnego poświadczania własnoręczności lub autentyczności podpisów na oświadczeniach (deklaracjach) i formularzach rentowych wymaganych do uzyskania lub pobierania rent z instytucji zagranicznych. 3. Przepis ust. 2 nie narusza przepisów art. 96 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153)."}
{"id":"1998_1118_123","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 123. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowy tryb postępowania w sprawach ustalania prawa do świadczeń pieniężnych przewidzianych w ustawie."}
{"id":"1998_1118_124","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 124. W postępowaniu w sprawach o świadczenia określone w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że niniejsza ustawa stanowi inaczej. Rozdział 2 Obowiązki płatników składek, świadczeniobiorców oraz innych podmiotów"}
{"id":"1998_1118_125","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 125. 1. Pracodawcy obowiązani są do: 1) współdziałania z pracownikiem w gromadzeniu dokumentacji niezbędnej do przyznania świadczenia, 2) wydawania pracownikowi lub organowi rentowemu zaświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości., 3) przygotowania wniosku o emeryturę i przedłożenia go za zgodą pracownika organowi rentowemu nie później niż na 30 dni przed zamierzonym terminem przejścia pracownika na emeryturę, z uwzględnieniem art. 182, 4) przygotowania, za zgodą pracownika, wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy i przedłożenia go organowi rentowemu na 30 dni przed ustaniem prawa do zasiłków chorobowych, 5) poinformowania bezzwłocznie, po śmierci pracownika, pozostałej po nim rodziny o warunkach uzyskania renty rodzinnej, przygotowania wniosku o rentę i przedłożenia go organowi rentowemu. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do innych płatników składek, z wyjątkiem zleceniodawców, osób fizycznych zatrudniających pracowników, nie wypłacających świadczeń z ubezpieczenia chorobowego oraz płatników składek, którzy opłacają składkę za siebie i osoby współpracujące."}
{"id":"1998_1118_126","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 126. Osoba, która złożyła wniosek o przyznanie świadczenia, do którego prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz osoba mająca ustalone prawo do takiego świadczenia, jest zobowiązana, na żądanie organu rentowego poddać się badaniom lekarskim oraz na wniosek lekarza orzecznika badaniom psychologicznym, jeżeli są one niezbędne do ustalenia prawa do świadczeń określonych ustawą. Przepis art. 134 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1118_127","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 127. 1. Emeryt lub rencista jest obowiązany zawiadomić organ rentowy o podjęciu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1-4, oraz o wysokości osiąganego z tego tytułu przychodu. 2. Obowiązki określone w ust. 1 spoczywają odpowiednio na pracodawcy i zleceniodawcy, a w przypadku osób pełniących służbę - na płatniku składek."}
{"id":"1998_1118_128","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 128. 1. Na żądanie organu rentowego emeryt lub rencista jest zobowiązany do potwierdzania własnoręcznym podpisem istnienia dalszego prawa do pobierania świadczeń określonych ustawą. 2. W razie zaistnienia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających emerytowi lub renciście złożenie tego podpisu, istnienie dalszego prawa do pobierania świadczeń przez tego emeryta lub rencistę może potwierdzić własnoręcznym podpisem upoważniona osoba sprawująca faktyczną opiekę nad emerytem lub rencistą. 3. Własnoręczność podpisu osób, o których mowa w ust. 1 i 2, potwierdzają nieodpłatnie właściwe organy administracji rządowej lub jednostek samorządu terytorialnego. 4. Przepis ust. 3 nie narusza przepisów art. 96 ustawy Prawo o notariacie. 5. W razie niespełnienia wymogu, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 101 i 134 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Ogólne zasady wypłaty świadczeń"}
{"id":"1998_1118_129","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 129. 1. Świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, z uwzględnieniem ust. 2. 2. W razie zgłoszenia wniosku o rentę rodzinną w miesiącu przypadającym bezpośrednio po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć ubezpieczonego, emeryta lub rencisty, rentę rodzinną wypłaca się od dnia śmierci, nie wcześniej jednak niż od dnia spełnienia warunków do renty przez uprawnionych członków rodziny. 3. Warunkiem podjęcia wypłaty emerytury, o której mowa w art. 26, dla członków otwartych funduszy emerytalnych jest zawarcie umowy emerytalnej, o której mowa w przepisach o zakładach emerytalnych."}
{"id":"1998_1118_13","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 13. 1. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: 1) stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, 2) możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. 2. Trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy. 3. Okresową niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej istnieją rokowania odzyskania zdolności do pracy. 4. Zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy. 5. W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji."}
{"id":"1998_1118_130","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 130. 1. Świadczenia wypłaca się za miesiące kalendarzowe w dniu ustalonym w decyzji organu rentowego jako termin płatności świadczeń, z uwzględnieniem ust. 4. 2. Świadczenia wypłaca się osobom uprawnionym, za pośrednictwem osób prawnych prowadzących działalność w zakresie doręczania świadczeń albo na wniosek tej osoby, na jej rachunek w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowokredytowej, z uwzględnieniem ust. 3. 3. Osobie odbywającej karę pozbawienia wolności, karę aresztu wojskowego albo karę aresztu za wykroczenie oraz osobie tymczasowo aresztowanej świadczenia wypłaca się za pośrednictwem osób prawnych prowadzących działalność w zakresie doręczania świadczeń: 1) pod adresem zakładu karnego lub aresztu, 2) na wniosek tej osoby \" na jej rachunek w banku albo osobie wskazanej przez tę osobę, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1. 4. Osobom zamieszkałym za granicą w państwach, z którymi Rzeczpospolitą Polską łączą umowy międzynarodowe w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, świadczenia przekazuje się za pośrednictwem banków kwartalnie najpóźniej do ostatniego dnia kwartału, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 5. Za dzień wypłaty świadczeń, o których mowa w ust. 4, uważa się dzień przekazania należności do banku."}
{"id":"1998_1118_131","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 131. 1. W przypadku renty rodzinnej, do której uprawniona jest więcej niż jedna osoba, części renty, o których mowa w art. 74 ust. 2, przysługujące: 1) osobie małoletniej, 2) osobie pełnoletniej, nad którą ustanowiona została opieka prawna, wypłaca się osobom sprawującym opiekę nad tymi osobami, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 2. Część renty rodzinnej przysługującą osobie pełnoletniej innej niż wymieniona w ust. 1 pkt 2, wypłaca się \" na wniosek tej osoby \" innej osobie pełnoletniej uprawionej do części tej renty rodzinnej albo osobie, która sprawowała opiekę nad wnioskodawcą przed osiągnięciem pełnoletności, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1. 3. W razie ujawnienia okoliczności powodujących konieczność dokonania podziału renty po raz pierwszy lub zmiany warunków dotychczasowego podziału renty organ rentowy wypłaca wyrównanie świadczenia od miesiąca ujawnienia tych okoliczności. 4. Kwoty wypłacone przed dokonaniem podziału renty rodzinnej za okres, za który ustala się ten podział: 1) zalicza się na poczet kwot przysługujących w wyniku dokonania tego podziału, jeżeli za okres ten przysługuje wyrównanie świadczenia, 2) nie podlegają dochodzeniu, jeżeli w wyniku podziału ustalono, że za okres ten przysługiwało świadczenie w niższej wysokości. 5. W przypadku pobytu sieroty zupełnej w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej rentę rodzinną wraz z dodatkiem dla sieroty zupełnej wpłaca się na rachunek oszczędnościowy w banku, wskazanym przez kierownika placówki lub opiekuna ustanowionego przez sąd. 6. W przypadku pobytu w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej więcej niż jednej sieroty zupełnej uprawnionych do jednej renty rodzinnej, każdej z nich wypłaca się przysługującą jej część renty oraz dodatek dla sieroty zupełnej. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1118_132","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 132. Emerytowi lub renciście, który zamieszkał za granicą, świadczenie wypłaca się - na jego wniosek - osobie przez niego upoważnionej do odbioru, zamieszkałej w kraju lub na rachunek bankowy emeryta lub rencisty w kraju, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej."}
{"id":"1998_1118_133","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 133. 1. W razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż: 1) od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu, 2) za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt. 1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również w razie ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości wskutek wznowienia postępowania przed organami odwoławczymi albo wskutek kasacji, z tym że za miesiąc zgłoszenia wniosku przyjmuje się miesiąc wniesienia wniosku o wznowienie postępowania lub o kasację."}
{"id":"1998_1118_134","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 134. 1. Wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli: 1) powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa, 2) osoba pobierająca świadczenia mimo pouczenia lub żądania organu rentowego nie przedłoży dowodów stwierdzających dalsze istnienie prawa do świadczeń, 3) osoba uprawniona do świadczeń nie poddała się badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu, bez uzasadnionych przyczyn, mimo wezwania organu rentowego, 4) okaże się, że prawo do świadczeń nie istniało, 5) świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego. 2. Wstrzymanie wypłaty świadczeń następuje poczynając od miesiąca: 1) przypadającego po miesiącu, w którym ustało prawo do świadczenia ustalone wskutek okresowej niezdolności do pracy, 2) przypadającego po miesiącu, w którym organ rentowy wydał decyzję o wstrzymaniu wypłaty w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, 3) za który przysługiwało świadczenie nie doręczone w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5. 3. Przepis ust. 2 pkt 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli powstaną okoliczności uzasadniające zmniejszenie wysokości świadczeń. 4. Decyzji o wstrzymaniu wypłaty świadczeń nie wydaje się w przypadkach określonych w art. 102 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 3."}
{"id":"1998_1118_135","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 135. 1. W razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, wypłatę wznawia się od miesiąca ustania tej przyczyny, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano z urzędu decyzję o jej wznowieniu, z uwzględnieniem ust. 2. 2. W przypadkach określonych w art. 134 ust. 1 pkt 5 wypłatę świadczenia wznawia się, od miesiąca, w którym ją wstrzymano, jednak za okres nie dłuższy niż 3 lata poprzedzające bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty. 3. Jeżeli wstrzymanie wypłaty świadczeń nastąpiło na skutek błędu organu rentowego, wypłatę wznawia się, poczynając od miesiąca, w którym je wstrzymano, jednak za okres nie dłuższy niż 3 lata poprzedzające bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano decyzję z urzędu o jej wznowieniu."}
{"id":"1998_1118_136","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 136. 1. W razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. 2. Osoby wymienione w ust. 1 mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia, nie ukończonego wskutek śmierci osoby, która o te świadczenia wystąpiła. 3. Roszczenia o wypłatę świadczeń, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania."}
{"id":"1998_1118_137","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 137. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady wypłaty świadczeń. Rozdział 4 Zwrot nienależnie pobranych świadczeń, egzekucja i potrącenia ze świadczeń"}
{"id":"1998_1118_138","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 138. 1. Osoba, która nienależnie pobrała świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu. 2. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się: 1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania, 2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenia. 3. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się również świadczenia wypłacone z przyczyn niezależnych od organu rentowego osobie innej niż wskazana w decyzji tego organu. 4. Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ rentowy o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane, w pozostałych zaś wypadkach - za okres dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń w związku z osiągnięciem przychodów, o których mowa w art. 104 ust. 1, podlegają zwrotowi za okres nie dłuższy niż 1 rok kalendarzowy poprzedzający rok, w którym wydano decyzję o rozliczeniu świadczenia, jeżeli osoba pobierająca to świadczenie powiadomiła organ rentowy o osiągnięciu przychodu, w pozostałych zaś przypadkach - za okres nie dłuższy niż 3 lata kalendarzowe poprzedzające rok wydania tej decyzji. 6. Organ rentowy może odstąpić od żądania zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, zmniejszyć wysokość potrąceń , ustaloną zgodnie z art. 140 ust. 4 pkt 1, lub zawiesić dokonywanie tych potrąceń na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności."}
{"id":"1998_1118_139","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 139. 1. Ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie \" po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, następujące należności: 1) świadczenia wypłacane w kwocie zaliczkowej, 2) kwoty nienależnie pobranych emerytur, rent i innych świadczeń z tytułu: a) zaopatrzenia emerytalnego oraz ubezpieczenia społecznego za okres przed dniem wejścia w życie ustawy, b) ubezpieczeń społecznych, o których mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, wraz z odsetkami za zwłokę w ich spłacie, c) zaopatrzenia określonego w odrębnych przepisach, 3) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie należności alimentacyjnych, 4) należności alimentacyjne potrącane na wniosek wierzyciela na podstawie przedłożonego przez niego tytułu wykonawczego, 5) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne, 6) kwoty nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych w razie braku możliwości potrącenia z wypłacanych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych, wraz z odsetkami za zwłokę w ich spłacie, 7) kwoty nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, 8) zasiłki wypłacane z tytułu pomocy społecznej, jeżeli przy wypłacie zastrzeżono ich potrącanie, 9) zasiłki i świadczenia wypłacone na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, za okres, za który przyznano bezrobotnemu prawo do emerytury lub renty, 10) z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych - na wniosek dyrektorów tych placówek. 2. Odliczenie składki na ubezpieczenie zdrowotne nie może przekraczać zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. 3. Potrącenia należności wymienionych w ust. 1 dokonuje się w kolejności podanej w tym przepisie. 4. Przy dokonywaniu potrąceń, o których mowa w ust. 1 pkt 4, potrąca się w pierwszej kolejności alimenty zaległe za okres wskazany w tytule wykonawczym, pod warunkiem uzyskania od wierzyciela oświadczenia, że nie zostały w inny sposób uiszczone przez dłużnika."}
{"id":"1998_1118_14","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 14. 1. Oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia: 1) daty powstania niezdolności do pracy, 2) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, 3) związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami, 4) niezdolności do samodzielnej egzystencji, 5) celowości przekwalifikowania zawodowego dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik Zakładu, zwany dalej \"lekarzem orzecznikiem\". 2. Jeżeli nie ma możliwości ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, natomiast ustalono okres, w którym niezdolność do pracy powstała, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę końcową tego okresu. Jeżeli nie ma możliwości ustalenia ani daty, ani okresu powstania niezdolności do pracy, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku o świadczenie. 3. Orzeczenie lekarza orzecznika stanowi dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji. 4. Nadzór nad wykonywaniem orzecznictwa o niezdolności do pracy sprawuje Prezes Zakładu. 5. Nadzór, o którym mowa w ust. 4, obejmuje: 1) kontrolę prawidłowości i jednolitości stosowania zasad orzecznictwa o niezdolności do pracy przez lekarzy orzeczników, 2) udzielanie lekarzom orzecznikom wytycznych w zakresie stosowania zasad orzecznictwa o niezdolności do pracy, 3) prawo przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez lekarza orzecznika, jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w pkt 1, zostanie stwierdzony brak zgodności orzeczenia ze stanem faktycznym lub zasadami orzecznictwa o niezdolności do pracy. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia: 1) organizację, szczegółowe zasady i tryb: a) orzekania o niezdolności do pracy, b) sprawowania nadzoru nad wykonywaniem tego orzecznictwa, 2) szczególne kwalifikacje zawodowe wymagane od lekarzy orzeczników. Rozdział 4 Podstawa wymiaru emerytur i rent"}
{"id":"1998_1118_140","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 140. 1. Potrącenia, o których mowa w art. 139, mogą być dokonywane, z zastrzeżeniem art. 141, w następujących granicach: 1) świadczeń alimentacyjnych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 - do wysokości 60% świadczenia, 2) należności egzekwowanych związanych z: a) odpłatnością za pobyt w domach pomocy społecznej, b) odpłatnością za pobyt w zakładach opiekuńczo-leczniczych, c) odpłatnością za pobyt w zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych, do wysokości 50% świadczenia, 3) innych egzekwowanych należności - do wysokości 25% świadczenia. 2. Jeżeli sumy, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie egzekwowanych należności, organ rentowy dokonuje przekazania potrąconych kwot po uzyskaniu rozstrzygnięcia organu egzekucyjnego. Do czasu uzyskania tego rozstrzygnięcia kwoty te pozostają w depozycie Zakładu. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zbiegu egzekucji sum, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, z potrąceniem należności alimentacyjnych, o których mowa w art. 139 ust.1 pkt 4. 4. Potrącenia, z zastrzeżeniem art. 141, nie mogą przekraczać: 1) 50% miesięcznego świadczenia - jeżeli potrąceniu podlegają należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w pkt 6-10, 2) 60% miesięcznego świadczenia - jeżeli potrąceniu podlegają należności alimentacyjne, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4. 5. Jeżeli należności alimentacyjne, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4, mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie tych należności, potrącenia ustala się proporcjonalnie do wysokości udziału każdej z tych należności w łącznej sumie należności określonych w tytułach wykonawczych dla bieżących należności. 6. W przypadku zbiegu: 1) potrąceń sum egzekwowanych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, potrącenia nie mogą przekraczać łącznie: a) 60% świadczenia, jeżeli podlegają potrąceniu należności alimentacyjne, b) 50% świadczenia, jeżeli podlegają potrąceniu należności inne niż alimentacyjne, z zastrzeżeniem lit. c), c) 25% świadczenia, jeżeli podlegają potrąceniu wyłącznie należności egzekwowane, o których mowa w art. 140 ust. 1 pkt 3, 2) potrąceń sum egzekwowanych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5 z potrąceniami innych należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1-2, 4, 6-10 - stosuje się odpowiednio przepis pkt 1 lit. a) i b), 3) potrąceń, o których mowa w ust. 4 - stosuje się odpowiednio przepis pkt 1 lit. a) i b). 7. Wysokość części świadczenia podlegającego egzekucjom, o których mowa w ust. 1 oraz wysokość potrąceń, o których mowa w ust. 4, a także wysokość części świadczenia podlegającego potrąceniom, o których mowa w ust. 6, ustala się od kwoty świadczenia przed odliczeniem miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. 8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio przy dokonywaniu potrąceń z renty rodzinnej, do której uprawniona jest więcej niż jedna osoba, przy czym granice potrąceń ustala się proporcjonalnie do części renty podlegającej tym potrąceniom."}
{"id":"1998_1118_141","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 141. 1. Emerytury i renty są wolne od egzekucji i potrąceń, z zastrzeżeniem ust. 2, w części odpowiadającej: 1) 50% kwoty najniższej emerytury lub renty - zależnie od rodzaju pobieranego przez emeryta (rencistę) świadczenia - przy potrącaniu: a) należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3, wraz z kosztami i opłatami egzekucyjnymi, b) należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4, c) należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 5, 2) 60% kwoty najniższej emerytury lub renty - przy potrącaniu należności, o których mowa w art. 139 ust.1 pkt 1 i 2 i 6-10. 2. Kwoty emerytur i rent przyznanych z uwzględnieniem okresów ubezpieczenia za granicą, wolne od potrąceń i egzekucji ustala się proporcjonalnie do wypłacanego świadczenia. 3. Kwoty wolne od potrąceń i egzekucji ustala się dla emerytur i rent wraz ze wszystkimi wzrostami, zwiększeniami, dodatkami oraz innymi świadczeniami wypłacanymi wraz z emeryturą lub rentą na podstawie odrębnych przepisów z wyłączeniem zasiłku rodzinnego, dodatku dla sierot zupełnych i dodatku (zasiłku) pielęgnacyjnego. 4. W razie zbiegu uprawnień do dwóch lub więcej świadczeń pieniężnych kwotę wolną od egzekucji i potrąceń ustala się od jednego - wyższego świadczenia."}
{"id":"1998_1118_142","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 142. W zakresie nie uregulowanym w art. 139-141 do egzekucji ze świadczeń pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego albo przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"1998_1118_143","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 143. W razie przyznania lub podwyższenia świadczeń za okres wsteczny, organ rentowy ma prawo potrącić na zaspokojenie należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2, 4 i 6 -10, kwotę wyrównania należną do dnia wydania decyzji ustalającej prawo do świadczeń lub ustalającej prawo do świadczeń w podwyższonej wysokości."}
{"id":"1998_1118_144","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 144. Od osób nie uprawnionych do pobierania świadczeń określonych w ustawie kwoty nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w art. 138 ust. 2 i 3, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, na podstawie prawomocnej decyzji organu rentowego. Dział X Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1998_1118_145","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 145. W ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.\"; 2) w art. 1 wyrazy \"Świadczenia odszkodowawcze\" zastępuje się wyrazami \"Świadczenia w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową\"; 3) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Jednorazowe odszkodowanie pieniężne oraz świadczenia rentowe\"; 4) w rozdziale 2 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Żołnierze powołani do służby zawodowej po dniu 1 stycznia 1999 r., którzy ulegli wypadkowi podczas lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, otrzymują rentę z tytułu niezdolności do służby, a w razie śmierci \" członkowie rodziny rentę rodzinną, w wysokości i na warunkach określonych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. O inwalidztwie żołnierzy i związku tego inwalidztwa lub śmierci ze służbą wojskową orzekają wojskowe komisje lekarskie na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. 3. Świadczenia dla osób określonych w ust. 1 finansowane są ze środków budżetowych będących w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.\"."}
{"id":"1998_1118_146","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 146. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 136, poz. 636, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.\"; 2) skreśla się art. 26; 3) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. Prawo do renty inwalidy wojskowego, którego niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej renty ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 4) skreśla się art. 47; 5) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. Prawo do renty rodzinnej przysługującej po żołnierzu, którego śmierć nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej renty ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 6) w art. 54: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane ze względu na wiek.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane z powodu choroby lub utraty sił albo uposażenie rodzinne.\", c) w ust. 4 wyrazy \"o którym mowa w ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2, 2a oraz w ust. 3 i 3a\"; 7) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. W sprawach nie uregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio: art. 12-14, 70, 74, 83, 88-93, 102, 107, 114, 126131 i 133-144 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1998_1118_147","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 147. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474 oraz z 1995 r. Nr 16, poz. 77) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 5 przecinek na końcu zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 6 i 7; 2) w art. 12 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia społeczne.\"; 3) skreśla się rozdział 7a i 8; 4) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48.1. Prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) płatnicy składek, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) Zakład Ubezpieczeń Społecznych: a) ubezpieczonym, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych, b) osobom uprawnionym do świadczeń za okres po ustaniu ubezpieczenia chorobowego. 2. Liczbę ubezpieczonych, o której mowa w ust. 1, ustala się na rok kalendarzowy według stanu na 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego, a w odniesieniu do płatników składek, którzy w poprzednim roku kalendarzowym nie zgłaszali nikogo do ubezpieczenia chorobowego \" według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonali takiego zgłoszenia. 3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontynuuje po 31 grudnia podjętą wcześniej wypłatę zasiłku, nawet jeśli od 1 stycznia płatnik składek jest zobowiązany, zgodnie z ust. 1, do wypłaty zasiłków. 4. Jeżeli do ustalenia podstawy wymiaru zasiłków przyjmowane jest wynagrodzenie z okresu, za który zakład pracy, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych, nie miał obowiązku przedkładania imiennego raportu zawierającego zestawienie wypłaconych składników wynagrodzenia, informacje te zakład pracy przedkłada na odrębnym zaświadczeniu, którego wzór określi minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.\"; 5) w art. 51 skreśla się wyrazy \"i pogrzebowe\"; 6) w art. 54: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz wychowawczego\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i pogrzebowego\"; 7) w art. 58: a) w ust. 2 wyrazy \" , opiekuńczego i wychowawczego\" zastępuje się wyrazami \"i opiekuńczego\", b) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej oraz do osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania. 2b. Prawo do zasiłków przysługujących osobom odbywającym zastępcze formy służby wojskowej ustalają oraz zasiłki te wypłacają płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe.\"."}
{"id":"1998_1118_148","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 148. W ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 4 wyrazy \"dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 2) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Wysokość renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową ustala się zgodnie z zasadami przewidzianymi dla rent z tytułu niezdolności do pracy w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z tym że: 1) renta nie może być niższa niż: a) 80% podstawy jej wymiaru \" dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy, b) 60% podstawy jej wymiaru \" dla osoby częściowo niezdolnej do pracy, 2) renta szkoleniowa wynosi 100% podstawy jej wymiaru, jeżeli niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie spowodowana jest skutkami wypadku lub choroby zawodowej, 3) renta, o której mowa w pkt 1 i 2, nie może być niższa niż 120% kwoty najniższej renty z tytułu niezdolności do pracy ustalonej i podwyższonej zgodnie z przepisami o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 3) skreśla się art. 20, 21 i 23; 4) w art. 24: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane ze względu na wiek.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane z powodu choroby lub utraty sił albo uposażenie rodzinne.\"; 5) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Renta z tytułu niezdolności do pracy spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową nie ulega zawieszeniu ani zmniejszeniu w razie osiągania przychodów, o których mowa w art. 104 ust. 1-4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr ... poz....). 2. Renta szkoleniowa nie przysługuje w razie osiągania przychodu, o którym mowa w ust. 1, bez względu na wysokość tego przychodu.\"; 6) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Wysokość renty rodzinnej ustala się zgodnie z zasadami przewidzianymi dla rent rodzinnych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z tym, że renta rodzinna nie może być niższa niż 120% kwoty najniższej renty rodzinnej ustalonej i podwyższonej zgodnie z przepisami o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Przepisy art. 25a stosuje się odpowiednio.\"; 7) w art. 29 skreśla się pkt 2; 8) skreśla się art. 44."}
{"id":"1998_1118_149","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 149. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 5: - wyrazy \" , macierzyńskiego i pogrzebowego\" zastępuje się wyrazami \"i macierzyńskiego\", - po wyrazach \"z zastrzeżeniem ust.\" dodaje się wyrazy \"5a i\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłków, o których mowa w ust. 5, przyjmuje się kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18, 71 % podstawy wymiaru składek na to ubezpieczenie.\", c) w ust. 6 po wyrazach \"ust. 5\" dodaje się wyrazy \"i ust. 5a\"; 2) skreśla się art. 19; 3) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. Prawo do świadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa na zasadach określonych w ustawie mają również twórcy, artyści i osoby wykonujące wolny zawód, podlegający ubezpieczeniu chorobowemu jako osoby prowadzące pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.\"."}
{"id":"1998_1118_15","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 15. 1. Podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. 2. W przypadku gdy zainteresowany w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłosił wniosek o emeryturę, pobierał przez więcej niż 10 lat zasiłek przedemerytalny, podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zainteresowany nabył prawo do tego zasiłku. 3. Do podstawy wymiaru emerytury lub renty, o której mowa w ust. 1 i 2, dolicza się kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wypłaconych na podstawie przepisów Kodeksu pracy, oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, świadczenia wyrównawczego lub dodatku wyrównawczego, a także wartość świadectw rekompensacyjnych. Do podstawy wymiaru wlicza się również kwoty zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych lub stypendiów wypłaconych z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy. 4. W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty: 1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych, 2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu, 3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz 4) mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19. 5. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%. 6. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu. 7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do osoby, która osiągała uposażenie. 8. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty przysługującej duchownym przyjmuje się przeciętną podstawę wymiaru składek z pełnych lat kalendarzowych ubezpieczenia przypadających po dniu 1 lipca 1989 r. do dnia, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie, z tym że z okresu nie dłuższego niż określony w ust. 1; na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru ustala się w myśl ust. 1."}
{"id":"1998_1118_150","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 150. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 88 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Nauczyciele urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r. zachowują prawo do emerytury, o której mowa w ust. 1, bez względu na wiek, w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), jeżeli nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego.\"; 2) skreśla się art. 89; 3) w art. 90 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę dodatku za tajne nauczanie.\"."}
{"id":"1998_1118_151","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 151. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88 poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w art. 27 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.\"."}
{"id":"1998_1118_152","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 152. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75 , poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) w art. 78{2} wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyrazy \"- uposażenia, które pobierał sędzia w stanie spoczynku\" zastępuje się wyrazami \" \" podstawy wymiaru\"; 2) po § 1 dodaje się § 1 a w brzmieniu: \"§1a. Podstawę wymiaru uposażenia rodzinnego, o którym mowa w § 1, stanowi renta, jaka przysługiwałaby zmarłemu z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalana według zasad określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych\"; 3) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W razie zbiegu prawa do uposażenia rodzinnego z prawem do emerytury lub renty przysługuje, na wniosek zainteresowanego, albo uposażenie rodzinne, albo emerytura lub renta.\"."}
{"id":"1998_1118_153","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 153. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) w art. 60 skreśla się wyrazy \" , dodatków do emerytury lub renty\"."}
{"id":"1998_1118_154","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 154. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz.U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137 poz. 887) w art. 23 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i zasiłku pogrzebowego w razie śmierci ubezpieczonego lub członka rodziny\"; 2) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i pogrzebowego\"; 3) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, przyjmuje się kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składek na to ubezpieczenie.\"."}
{"id":"1998_1118_155","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 155. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 1990 r. Nr 21 poz. 124, Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153) w art. 23 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.\"."}
{"id":"1998_1118_156","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 156. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 1990 r. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 112 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.\"; 2) skreśla się art. 114."}
{"id":"1998_1118_157","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 157. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a ust. 1 pkt 2 po wyrazie \"fizycznych\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne płacone przez ośrodki pomocy społecznej, a także składki z tytułu ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i chorobowego określonych w odrębnych przepisach, 2) w art. 12a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, zasady i formy współdziałania a także finansowania organizacji, o których mowa w ust. 1. 3) w art. 27: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Zasiłek stały przysługuje osobie nie pozostającej w zatrudnieniu, opiekującej się dzieckiem, wymagającym ze strony innej osoby stałej opieki, polegającej na bezpośredniej, osobistej opiece i pielęgnacji lub systematycznym współdziałaniu w postępowaniu edukacyjnym, leczniczym lub rehabilitacyjnym, jeżeli dziecko jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego i dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4. 2. Osobie, o której mowa w ust. 1, przysługuje zasiłek stały również w wypadku, gdy opiekuje się pełnoletnim dzieckiem, jeżeli dziecko to jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego. 3. Przez dziecko, o którym mowa w ust. 1 i 2, należy rozumieć dziecko własne, przysposobione, lub przebywające w rodzinie zastępczej.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W wypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i emerytury przyznanej na podstawie przepisów o uprawnieniach do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki lub art. 31b ust. 7, zasiłek stały nie przysługuje.\"; 4) art. 31b otrzymuje brzmienie: \"Art. 31b. 1. Za osobę, o której mowa w art. 27 ust. 1 i 2, oraz osobę, o której mowa w art. 31 ust. 4a, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od kwoty najniższego wynagrodzenia, chyba że osoba ta podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów. 2. Za osobę opiekującą się dzieckiem, o którym mowa w art. 27 ust. 1 i 2, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, od kwoty, o której mowa w ust. 1, jeżeli dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4, chyba że osoba podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów. 3. Za osobę rezygnującą z pracy w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie nie zamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, od kwoty, o której mowa w ust. 1, jeżeli dochód w rodzinie osoby opiekującej się nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4 i osoba opiekująca się nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów. Dotyczy to również osób, które w związku z koniecznością sprawowania opieki pozostają na bezpłatnym urlopie. 4. Przez ojca i matkę, o których mowa w ust. 3, należy rozumieć również ojca i matkę współmałżonka. 5. Wystąpienie ciężkiej choroby u osoby, o której mowa w ust. 3, wymaga przedłożenia orzeczenia o stanie zdrowia tej osoby. 6. Składka na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w wysokości określonej przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych jest opłacana za: 1) osoby, o których mowa w art. 27 ust. 1 i 2 oraz w art. 31b ust. 2, przez okres niezbędny do spełnienia warunku do uzyskania prawa do emerytury, jednak nie dłużej niż przez 20 lat, 2) osobę, o której mowa w art. 31 ust. 4a, przez okres pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego, 3) osobę, o której mowa w art. 31b ust. 3 przez okres sprawowania opieki z zastrzeżeniem ust. 8. 7. Osoby, o których mowa w art. 27 ust. 1 i 2, za które ośrodek pomocy społecznej opłacał składkę na ubezpieczenie społeczne przed dniem 1 stycznia 1999 r. nabywają prawo do emerytury bez względu na wiek, jeżeli w dniu 1 stycznia 1999 r. ukończyły co najmniej 45 lat i mają okres ubezpieczenia (składkowy i nieskładkowy) wynoszący co najmniej 20 lat. Wysokość emerytury dla tych osób ustala się według zasad przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. 8. Składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osoby, o których mowa w ust. 6 pkt 3, opłaca się od dnia 1 stycznia 2000 r.\"."}
{"id":"1998_1118_158","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 158. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.\"; 2) w art. 15 po ust. 5 dodaje sie ust. 6 w brzmieniu: \"6. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę dodatku kombatanckiego.\"."}
{"id":"1998_1118_159","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 159. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz 36, z 1995 r. Nr 4, poz 17, z 1996 r. Nr 1, poz.1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 2) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. Do emerytów i rencistów osiągających przychody z tytułu stosunku pracy, służby, innej pracy zarobkowej lub prowadzenia pozarolniczej działalności stosuje się art. 103-106 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1998_1118_15a","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 15a. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje uprawnionemu do urlopu wychowawczego. 2. Zasiłki wychowawcze są finansowane z budżetu państwa. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady, wysokość i tryb przyznawania zasiłku wychowawczego.\"."}
{"id":"1998_1118_16","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 16. Przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu."}
{"id":"1998_1118_160","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 160. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 2) art. 41. otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. Do emerytów i rencistów osiągających przychody z tytułu stosunku pracy, służby, innej pracy zarobkowej lub prowadzenia pozarolniczej działalności stosuje się art. 103-106 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"1998_1118_161","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 161. W ustawie z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz.U. Nr 111, poz. 537 oraz z 1995 r. Nr 138, poz. 681) w art. 2 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"1998_1118_162","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 162. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie \"o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych; 2) w art. 14a po wyrazach \"w domu pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \" , w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym,\"; 3) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a"}
{"id":"1998_1118_163","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 163. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 108, poz. 692, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) w pkt 2 w lit. c wyrazy \"renty inwalidzkiej\" zastępuje się wyrazami \"renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej\", b) po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: \"22a) składkach na ubezpieczenia społeczne - oznacza to składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, finansowane z własnych środków płatnika tych składek,\"; 2) w art. 16 ust. 5-7 otrzymują brzmienie: \"5. Bezrobotnym skierowanym na szkolenie przez powiatowy urząd pracy w okresie odbywania szkolenia przysługują na zasadach przewidzianych dla pracowników świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do i z miejsca szkolenia. 6. Świadczenia, o których mowa w ust. 5, z wyjątkiem renty z tytułu niezdolności do pracy, renty rodzinnej i szkoleniowej, wypłacane są z Funduszu Pracy przez powiatowy urząd pracy na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po sporządzeniu protokołu okoliczności i przyczyn wypadku przez zespół powypadkowy jednostki szkoleniowej lub po stwierdzeniu przez państwowego inspektora sanitarnego choroby zawodowej. 7. Osobom skierowanym na szkolenie przez powiatowy urząd pracy, nie posiadającym statusu bezrobotnego, przysługuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do i z miejsca szkolenia.\"; 3) w art. 23 w ust. 2 w pkt 3 wyraz \"inwalidzkiej\" zastępuje się wyrazami \"z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej\"; 4) w art. 28 w ust. 2 w pkt 3 wyraz \"inwalidzkiej\" zastępuje się wyrazami \"z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej\"; 5) w art. 29 w ust. 1 i 2 wyraz \"inwalidzkiej\" zastępuje się wyrazami \"z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej\"; 6) w art. 30 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"z wyjątkiem okresów ich pobierania za czas udokumentowanej niezdolności do pracy, które wlicza się jako okresy nieskładkowe\"; 7) w art. 31 ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Bezrobotnym uprawnionym do zasiłku lub stypendium przysługują one również za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, za który na podstawie odrębnych przepisów pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia lub przysługują im zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa.\"; 8) w art. 37a wyrazy \"art. 16 ust. 4-6 oraz art. 31 ust. 3a i 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 16 ust. 4 i 5 oraz art. 31 ust. 3a\"; 9) w art. 37b w ust. 5 wyrazy \"art. 16 ust. 4-6 oraz art. 31 ust. 3a i 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 16 ust. 4 i 5 oraz art. 31 ust. 3a\"; 10) art. 37c otrzymuje brzmienie: \"Art. 37c. Powiatowy urząd pracy ustala i opłaca, w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, składkę na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe od stypendiów wypłaconych na podstawie art. 37a i 37b.\"; 11) w art. 37j po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 6, wypłacone za okres po dniu 31 grudnia 1998 r. pomniejsza się o naliczone i potrącone od tego wynagrodzenia składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe.\"; 12) w art. 37k w ust. 1: a) w pkt 3, po przecinku, dodaje się wyraz \"lub\", b) w pkt 4 wyrazy \"okres zatrudnienia wynoszący, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresu zatrudnienia\" zastępuje się wyrazami \"posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący\"; 13) w art. 49 w ust. 1 skreśla się pkt 3; 14) w art. 53 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej, osób przebywających na urlopach wychowawczych oraz pobierających zasiłek macierzyński.\"; 15) w art. 57 ust. 1 po pkt. 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) świadczeń, o których mowa w art. 16 ust. 5\"."}
{"id":"1998_1118_164","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 164. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"(Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 9; 2) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art. 46a. 1. Pracownikowi kolejowemu pobierającemu emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy przyznaną na podstawie dotychczasowych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin lub przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) oraz członkom rodziny tego pracownika pobierającym po nim rentę rodzinną przyznaną na podstawie wymienionych przepisów przysługuje prawo do deputatu węglowego w formie ekwiwalentu pieniężnego, na zasadach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu; prawo do deputatu węglowego nie przysługuje jednak emerytowi lub renciście, jeżeli nie przysługiwało mu w zatrudnieniu, z tytułu którego powstało prawo do emerytury lub renty. 2. Ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 2, przyznaje i wypłaca przy emeryturze lub rencie Zakład Ubezpieczeń Społecznych z dotacji celowej z budżetu państwa. 3. Świadczenia określone w ust. 1 i 2 przysługują również emerytowi lub renciście, który pobiera kolejową emeryturę lub kolejową rentę z tytułu zatrudnienia w okresach równorzędnych z okresami zatrudnienia na kolei, oraz osobie, której przyznano kolejową emeryturę lub kolejową rentę w drodze wyjątku.\"."}
{"id":"1998_1118_165","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 165. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy dodaje się wyrazy \"i płatników\"; 2) w art. 1 po wyrazie \"podatników,\" dodaje się wyrazy \"płatników podatków, a także płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne.\"; 3) w art. 2: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a wyrazy \"osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz zakłady (oddziały) osób prawnych, które na podstawie odrębnych przepisów są podatnikami\" zastępuje się wyrazami \"osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych oraz płatnicy podatków; podmioty te również otrzymują NIP. 3. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne, zwane dalej \"płatnikami składek ubezpieczeniowych\"; podmioty te również otrzymują NIP.\"; 4) w art. 3: a) w ust. 1 po wyrazie \"podatników,\" dodaje się wyrazy \"płatników podatków i płatników składek ubezpieczeniowych\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Postępowanie w sprawie nadania NIP prowadzone jest na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) z tym że w sprawach o stwierdzenie nieważności decyzji o nadaniu NIP nie stosuje się terminu przewidzianego w art. 249 § 1 i 2 oraz art. 338 § 1. W tym przypadku termin stwierdzenia nieważności decyzji wynosi 7 lat od dnia doręczenia decyzji. 1b. W przypadku umorzenia, na podstawie art. 338 § 1 Ordynacji podatkowej, postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o nadaniu NIP postępowanie to wznawia się z urzędu.\", c) w ust. 2 wyrazy \"decyzji administracyjnej urzędu skarbowego\" zastępuje się wyrazami \"decyzji wydanej przez urząd skarbowy\", d) w ust. 3 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"płatnika podatku albo płatnika składek ubezpieczeniowych.\"; 5) w art. 4 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) dla płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych, nie będących jednocześnie podatnikami, o których mowa w pkt 1-3 - urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę płatnika; w pozostałych przypadkach właściwym urzędem skarbowym jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście.\"; 6) w art. 5: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.\", b) w ust. 3: - wyrazy \"numer REGON\" zastępuje się wyrazami \"numer identyfikacyjny REGON\", - po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.\", c) w ust. 5 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\", d) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych.\"; 7) w art. 6: a) w ust. 1 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104).\", b) w ust. 6 po wyrazie \"lub\" dodaje się wyraz \"samodzielnie\", c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Płatnicy podatków, nie podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przekazania do organu podatkowego pierwszej deklaracji podatkowej, do której składania obowiązani są płatnicy podatków.\", d) po ust. 9 dodaje się ust. 10 w brzmieniu: \"10. Płatnicy składek ubezpieczeniowych, nie podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy ani jako płatnicy podatków, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminach przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących terminów zgłaszania do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego.\"; 8) w art. 7 wyrazy \"art. 6 ust. 1-7\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1-7, 9 i 10\" a po wyrazie \"podatnik,\" dodaje się wyrazy \"płatnik podatku oraz płatnik składek ubezpieczeniowych\"; 9) w art. 9: a) w ust. 1: - w pkt 1 liczbę \"60\" zastępuje się liczbą \"30\" i wyrazy \"informację o zmianie danych\" zastępuje się wyrazami \"zgłoszenie aktualizacyjne\", - w pkt 2 wyrazy \"informację o zmianie danych\" zastępuje się wyrazami \"zgłoszenie aktualizacyjne\", - w pkt 3 wyrazy \"informację o zmianie danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym w terminie przewidzianym do złożenia zeznania rocznego\" zastępuje się wyrazami \"zgłoszenie aktualizacyjne wraz z zeznaniem rocznym\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Obowiązek dokonania zgłoszenia aktualizacyjnego przez podatników, o których mowa w art. 6 ust. 1, występuje również w przypadku, gdy podatnikom tym, w wyniku utraty prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług lub rezygnacji z tego prawa, zmieniła się właściwość urzędu skarbowego; w tym przypadku zgłoszenia aktualizacyjnego dokonuje się w urzędzie skarbowym właściwym w sprawach podatku od towarów i usług, wraz ze zgłoszeniem rejestracyjnym, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy powołanej w art. 6 ust. 1.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: \"3. Aktualizacji danych ewidencyjnych dotyczących podatkowych grup kapitałowych dokonuje spółka będąca płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wskazanym w umowie. Powyższy obowiązek jest niezależny od obowiązku aktualizacji danych, ciążącego na każdej ze spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej. 4. Płatnicy podatków, nie podlegający obowiązkowi aktualizacji danych ewidencyjnych jako podatnicy, dokonują zgłoszenia aktualizacyjnego nie później niż w - następującym bezpośrednio po zaistnieniu zdarzenia powodującego obowiązek aktualizacji - terminie przekazania do organu podatkowego pierwszej deklaracji podatkowej, do składania której obowiązani są płatnicy podatków. 5. Do płatników składek ubezpieczeniowych stosuje się odpowiednio tryb aktualizacji danych określony w ust. 1 pkt 1. 6. Do aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym stosuje się odpowiednio wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych, ustalone przez Ministra Finansów, w drodze rozporządzenia.\"; 10) w art. 10: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a wyrazy \"składania informacji o zmianie danych objętych tym zgłoszeniem\" zastępuje się wyrazami \"zgłoszeń aktualizacyjnych\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) inne, nie krótsze niż przewidziane w ustawie, terminy dokonywania zgłoszenia identyfikacyjnego i aktualizacyjnego, 2) terminy dokonywania zgłoszenia identyfikacyjnego przez podatników innych podatków niż wymienione w art. 6 ust. 1-8, 3) tryb przekazywania do urzędów skarbowych zgłoszeń identyfikacyjnych oraz aktualizacyjnych, dokonywanych przez podatników za pośrednictwem płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, z wykorzystaniem masowych form transmisji danych.\"; 11) w art. 11 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie są obowiązane podawać ten numer na żądanie: 1) organów podatkowych, 2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, 3) płatników podatków, 4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych.\"; 12) w art. 12: a) w ust. 2 po wyrazie \"wygasa\" dodaje się wyrazy \"z mocy prawa\", b) w ust. 3 liczbę \"60\" zastępuje się liczbą \"30\"; 13) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Przepisy niniejszego rozdziału, dotyczące podatników, stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych.\"; 14) w art. 13: a) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, którego potwierdzenie dotyczy, jak i osoba trzecia, mająca interes prawny w złożeniu wniosku.\" b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Urząd skarbowy wydaje, na wniosek podatnika, duplikat decyzji o nadaniu NIP. Za wydanie duplikatu pobierana jest przez urząd skarbowy opłata w wysokości 3 zł, stanowiąca dochód budżetu państwa.\"; 15) w art. 14 w ust. 2 w pkt 1 i 2 po wyrazie \"identyfikacyjnych\" dodaje się wyrazy \"i aktualizacyjnych\"; 16) w art. 15 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - do realizacji zadań i celów określonych w odrębnych ustawach.\"; 17) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. Przepisy niniejszego rozdziału, dotyczące podatników, stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych.\"; 18) w art. 17: a) w ust. 1 po wyrazach \"w art. 8 ust. 3, 4 lub 6\" dodaje się wyrazy \"oraz art. 9 ust. 1 pkt 2\", b) w ust. 2 po wyrazie \"ustawy\" dodaje się wyrazy \"oraz płatnik podatku, a także płatnik składek ubezpieczeniowych\"; 19) w art. 22: a) w ust. 1 liczbę \"3\" zastępuje się liczbą \"4\", b) w ust. 3 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"."}
{"id":"1998_1118_166","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 166. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080) w art. 28 skreśla się ust. 3."}
{"id":"1998_1118_167","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 167. W ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395) w art. 3 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę świadczenia, o którym mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"1998_1118_168","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 168. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 932 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Pracowniczy program emerytalny stanowią zakładowe umowy emerytalne, pracownicze umowy emerytalne oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, umowy z zakładami albo towarzystwami ubezpieczeń, umowy z funduszami inwestycyjnymi bądź statuty pracowniczych funduszy emerytalnych, które określają warunki gromadzenia środków ze składek pracowników wpłacanych przez pracodawcę, przeznaczonych do wypłat w wieku emerytalnym lub w przypadku uzyskania uprawnień do świadczeń rentowych z tytułu niezdolności do pracy, spełniające kryteria ustalone w ustawie. 2. Jeżeli pracodawcą jest zakład lub towarzystwo ubezpieczeń, pracownicze towarzystwo emerytalne albo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, warunki gromadzenia środków, o których mowa w ust. 1, określa zakładowa umowa emerytalna.\"; 2) w art. 4: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Pracodawca, który na podstawie odrębnych przepisów podlega wpisowi do właściwego rejestru albo do ewidencji działalności gospodarczej, nie może zawrzeć zakładowej umowy emerytalnej przed upływem roku od wpisania go do takiego rejestru lub ewidencji. Nie dotyczy to spółek powstałych w wyniku przekształceń własnościowych przedsiębiorstw państwowych.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisy ustawy dotyczące pracowników stosuje się odpowiednio do osób, które są uczestnikami pracowniczych programów emerytalnych na podstawie ust. 4.\"; 3) w art. 7 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być także zawierane przez pracodawcę z różnymi funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych.\"; 4) w art. 11 w ust. 1 wyrazy \"Pracowniczy program emerytalny może przewidywać\" zastępuje się wyrazami \"Dopuszczalne jest\"; 5) w art. 14: a) w ust. 2 w pkt 1 po wyrazie \"inwestycyjnego\" dodaje się wyrazy \"lub funduszy inwestycyjnych\", b) w ust. 4 po wyrazie \"inwestycyjnym\" dodaje się wyrazy \"lub w funduszach inwestycyjnych\"; 6) w art. 17: a) w ust. 3 po wyrazach \"przyjąć deklarację\" dodaje się wyrazy \"i wydać uczestnikowi podpisaną przez siebie umowę\", b) ust. 4 utrzymuje brzmienie: \"4. Do zawarcia umowy dochodzi z chwilą wydania uczestnikowi podpisanej przez pracodawcę umowy, nie później jednak niż z upływem terminu przewidzianego do zwrotu deklaracji.\"; 7) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Pracodawca może ustalić w programie emerytalnym prowadzonym w formie funduszu emerytalnego, że zawarcie pracowniczej umowy emerytalnej lub otwarcie rachunku w funduszu jest uzależnione od wniesienia przez uczestnika funduszu na jego rachunek akcji pracodawcy, które uczestnik nabył w procesie prywatyzacji. Warunek ten może dotyczyć wyłącznie pracowników, którzy nabyli akcje od Skarbu Państwa, i nie może obowiązywać przez okres dłuższy niż 5 lat od dnia określonego w programie. W tym przypadku nie stosuje się zakazu zbywania akcji zawartego w przepisach o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. 2. Zakładowa umowa emerytalna powinna określać jednolitą, określoną w stosunku do ilości akcji nabytych przez pracownika od Skarbu Państwa, liczbę akcji, którą wszyscy uprawnieni, którzy takie akcje nabyli, powinni wnieść do funduszu. Określenie stosunku ilości akcji nabytych przez pracownika przed dniem 1 stycznia 1999 r. może dotyczyć wyłącznie akcji znajdujących się w posiadaniu pracownika w tym dniu. 3. W pracowniczej umowie emerytalnej powinny być określone terminy i warunki wnoszenia akcji na rachunek w funduszu oraz warunki prowadzenia tych rachunków. Uczestnik w deklaracji, w sytuacji, o której mowa w tym artykule, deklaruje liczbę akcji pracodawcy, którą wniesie na swój rachunek, wynikającą z zakładowej umowy emerytalnej. \"; 8) w art. 34: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jeżeli umowy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, zostały zawarte przez pracodawcę z różnymi funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, to likwidacja pracowniczego programu emerytalnego może nastąpić tylko w przypadku likwidacji tych wszystkich funduszy.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku, o którym mowa w ust. 1a. 3b. Jeżeli umowy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, zostały zawarte przez pracodawcę z różnymi funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, to w przypadku likwidacji jednego z funduszy pracodawca ma obowiązek zapewnić zawarcie umowy o wnoszeniu składek pracowników do innego z tych funduszy.\"; 9) w art. 35 w ust. 2 po wyrazie \"powinien\" dodaje się wyrazy \"być złożony przez pracodawcę niezwłocznie oraz\"; 10) w art. 36: a) w ust. 2 po wyrazie \"zgłosić\" dodaje się wyrazy \"do rejestru\", b) w ust. 3 po wyrazie \"Nadzoru\" dodaje się wyrazy \"zmian, o których mowa w ust. 2\"; 11) w art. 39 w ust. 3 i 4 wyrazy \"osobę prowadzącą\" zastępuje się wyrazami \"pracodawcę prowadzącego\"; 12) w art. 45 skreśla się ust. 1 i 2; 13) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. W przypadku gdy pracodawca i reprezentacja pracowników zamierzają nadać pracowniczemu programowi emerytalnemu formę pracowniczego funduszu emerytalnego, zakładowa umowa emerytalna może być zawarta począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r.; dotyczy to również umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym.\"; 14) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. z wyjątkiem: 1) art. 45a, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., 2) art. 3-6, art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3, art. 9-11, 13, 14 ust. 1-3 i 5, art. 15, 18, 27, 28 i 34 w zakresie dotyczącym pracowniczych programów emerytalnych w formie pracowniczego funduszu emerytalnego, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.\"."}
{"id":"1998_1118_169","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 169. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U.. Nr 123, poz. 776, Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o: 1) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.. Nr ..., poz. ...) traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, 2) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, 3) częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3 oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.\"."}
{"id":"1998_1118_17","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 17. 1. Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 1-4, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się podstawę wymiaru składek za okres faktycznego podlegania ubezpieczeniu, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. Przepis art. 15 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 2. Nie ustala się podstawy wymiaru renty dla ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 1, jeżeli nie pozostawał on w ubezpieczeniu co najmniej przez 1 rok kalendarzowy. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 5, z powodu pełnienia zastępczej służby wojskowej, odbywania czynnej służby wojskowej albo korzystania z urlopu wychowawczego."}
{"id":"1998_1118_170","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 170. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 w ust. 2: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) rodzaje, maksymalną wysokość, sposób oraz tryb kalkulacji i pokrywania kosztów obciążających fundusz,\", b) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) rodzaje, wysokość, sposób kalkulacji i pokrywania kosztów obciążających członków funduszu, w tym wysokość opłat, o których mowa w art. 134 ust. 1,\"; 2) w art. 35 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli założycielem lub założycielami pracowniczego towarzystwa są pracodawcy będący osobami prawnymi, przepis art. 34 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 38 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jeżeli obejmującym akcje jest dotychczasowy akcjonariusz, zawiadamia on Urząd Nadzoru o objęciu akcji w terminie 14 dni od daty ich objęcia. Objęcie akcji w liczbie powodującej przekroczenie odpowiednio 20%, 25%, 33%, 50%, 66%, 75% lub 80% głosów na walnym zgromadzeniu wymaga jednak uzyskania zezwolenia Urzędu Nadzoru.\"; 4) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. Pracownikiem powszechnego towarzystwa, podejmującym decyzje o sposobie lokowania aktywów otwartego funduszu, nie może być osoba będąca członkiem organu zarządzającego lub organu nadzoru albo pozostająca w stosunku pracy, stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze z podmiotami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1-7.\"; 5) w art. 62 w ust. 3 wyrazy \"Niezależnie od cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, lub wezwania,\" zastępuje się wyrazami \"Cofając zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, lub dokonując wezwania,\"; 6) w art. 64: a) w ust. 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli cofnięcie zezwolenia na utworzenie powszechnego towarzystwa nastąpiło w związku z wystąpieniem w otwartym funduszu niedoboru, pierwszeństwo w przejęciu zarządzania tym funduszem przysługuje powszechnemu towarzystwu zarządzającemu funduszem o największej stopie zwrotu, o której mowa w art. 172.\"; 7) w art. 71 skreśla się ust. 6; 8) w art. 81 po ust. 3 dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: \"4. Uzyskanie członkostwa w określonym otwartym funduszu następuje również w wyniku losowania, przeprowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na zasadach przewidzianych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobowiązany jest zawiadomić o wyniku losowania. Zawiadomienie jest doręczane osobie zainteresowanej oraz otwartemu funduszowi, którego członkiem została ta osoba. 6. Wraz z zawiadomieniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych członek otrzymuje dane otwartego funduszu objęte wpisem do rejestru funduszy, a otwarty fundusz podstawowe dane osobowe członka, o których mowa w art. 89 ust. 2, przy czym otwarty fundusz może otrzymać te dane także w formie elektronicznej. 7. Po otrzymaniu zawiadomienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz podstawowych danych osobowych członka, zgodnie z ust. 6, otwarty fundusz niezwłocznie potwierdza na piśmie warunki członkostwa oraz wzywa członka do niezwłocznego dopełnienia obowiązków określonych w art. 82 ust. 1 i art. 83 ust. 1, informując jednocześnie o skutkach niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia tych obowiązków, zgodnie z art. 132 ust. 1 lub art. 83 ust. 3 i 4.\"; 9) w art. 82: a) w ust. 1: - skreśla się wyrazy \"odrębnymi przepisami dotyczącymi renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego oraz\", - po wyrazie \"funduszu\" dodaje się wyrazy \"może wskazać\" oraz skreśla się wyraz \"wskazuje\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Członek może w każdym czasie zmienić poprzednią dyspozycję, wskazując jednocześnie inne osoby uprawnione do otrzymania środków po jego śmierci, zamiast lub oprócz osób, o których mowa w ust. 1, jak również oznaczając w inny sposób udział wskazanych osób w tych środkach.\", c) w ust. 4 dodaje się na końcu zdanie trzecie w brzmieniu: \"Jeżeli jednak zmarły był jedyną osobą wskazaną, członek może wskazać inną osobę uprawnioną do otrzymania środków po jego śmierci.\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Fundusz jest obowiązany poinformować osobę przystępującą do otwartego funduszu o skutkach niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 4 zdanie trzecie, stosownie do art. 132 ust. 1.\"; 10) w art. 83 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. W razie niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 zdanie drugie lub w ust. 2, przyjmuje się odpowiednio, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa albo że małżeńskie stosunki majątkowe uregulowane są zgodnie z treścią umowy zawartej z otwartym funduszem lub ostatnim zawiadomieniem dokonanym przez członka otwartego funduszu zgodnie z ust. 2. 4. Otwarty fundusz nieodpowiada za szkody powstałe wskutek nie dopełnienia lub nienależytego dopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2.\"; 11) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1. Jeżeli członek otwartego funduszu przystępuje do innego otwartego funduszu, jest obowiązany zawiadomić na piśmie o zawarciu umowy z tym funduszem otwarty fundusz, do którego dotychczas wpłacał składki. Wraz z zawiadomieniem członek składa na piśmie, według wzoru określonego w rozporządzeniu Rady Ministrów, oświadczenie woli o rozwiązaniu dotychczasowej umowy, a jeżeli uzyskał członkostwo w wyniku losowania przeprowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub z chwilą otwarcia rachunku - oświadczenie woli o rezygnacji z członkostwa w dotychczasowym otwartym funduszu, z dniem dokonania wypłaty transferowej, o której mowa w art. 119. 2. Własnoręczność podpisu pod oświadczeniem woli o rezygnacji z członkostwa w dotychczasowym otwartym funduszu oraz o wyrażeniu zgody na dokonanie potrącenia, o którym mowa w art. 134 ust. 1 pkt 3, powinna zostać poświadczona przez dowolną jednostkę organizacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub samorządu terytorialnego właściwą dla miejsca zamieszkania członka otwartego funduszu albo w polskiej placówce dyplomatyczno-konsularnej.\"; 12) po art. 84 dodaje się art. 84a w brzmieniu: \"Art. 84a. 1. Osoby urodzone w latach 1949-1953 zawierające umowę z otwartym funduszem, są obowiązane złożyć pisemne oświadczenie o zapoznaniu się z treścią art. 24, 26, 46-50, 53, 183, 184 i 185 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), co osoba zawierająca umowę winna potwierdzić własnoręcznym podpisem. 2. Osoba wykonująca czynności akwizycyjne na rzecz otwartego funduszu w stosunku do osoby określonej w ust. 1, obowiązana jest do pouczenia tej osoby o konsekwencjach wynikających z przepisów, o których mowa w ust. 1, a w szczególności o tym, że w wyniku przystąpienia do otwartego funduszu, emerytura z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych może być istotnie niższa lub emerytura nie będzie mogła być przyznana w wieku niższym niż określony w art. 24 ustawy, o której mowa w ust. 1.\"; 13) w art. 85 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) tryb i terminy powiadamiania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przez otwarty fundusz o zawarciu umowy z członkiem funduszu oraz zakres danych, jakie powinno zawierać powiadomienie, 5) wzory oświadczeń woli, o których mowa w art. 84.\"; 14) w art. 89 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podstawowe dane osobowe członków, o których mowa w ust. 1, obejmują: 1) imiona i nazwisko, 2) datę urodzenia, 3) numer powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności PESEL, a w przypadku jego braku lub gdy budzi on wątpliwości - numer identyfikacji podatkowej NIP oraz serię i numer dowodu osobistego lub paszportu, 4) adres miejsca zamieszkania.\"; 15) w art. 93: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Działalność akwizycyjną na rzecz otwartego funduszu w zakresie wynikającym z art. 92 ust. 3 mogą prowadzić otwarty fundusz lub na zlecenie tego funduszu wyłącznie następujące podmioty: 1) banki krajowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140 poz. 939), 2) zakłady ubezpieczeń, 3) domy maklerskie w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 4) agenci ubezpieczeniowi, 5) podmioty prowadzące działalność brokerską w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej, 6) państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej \"Poczta Polska\", 7) spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podmiot wykonujący czynności związane z przygotowaniem i emisją reklam, w ramach swojego przedmiotu działalności gospodarczej, na zlecenie podmiotów, o których mowa w ust. 1, nie prowadzi działalności akwizycyjnej w rozumieniu art. 92 ust. 3.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Osoba fizyczna wpisana do rejestru, o którym mowa w ust. 3, może wykonywać czynności akwizycyjne na rzecz tylko jednego otwartego funduszu emerytalnego.\"; 16) po art. 93 dodaje się art. 93a w brzmieniu: \"Art. 93a. Działalność akwizycyjna na rzecz otwartego funduszu nie może być prowadzona wśród pracowników przez pracodawcę, inną osobę pozostającą w stosunku nadrzędności służbowej do pracownika.\"; 17) w art. 94 w ust. 2 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Dokonanie wpisu lub wydanie decyzji odmawiającej wpisu następuje w terminie 1 miesiąca od daty złożenia wniosku.\"; 18) w art. 95 wyrazy \"w planie emerytalnym, o którym\" zastępuje się wyrazami \"na zasadach, o których\"; 19) w art. 99 skreśla się ust. 2; 20) w art. 100: a) w ust. 1 po wyrazie \"określonym\" dodaje się wyrazy \"zgodnie z ust. 2\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Wartość jednostki rozrachunkowej w dniu przeliczenia jest ustalana przez podzielenie wartości aktywów netto funduszu w dniu przeliczenia przez liczbę jednostek rozrachunkowych zapisanych w tym dniu na rachunkach prowadzonych przez fundusz.\", c) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku otwartych funduszy dniem przeliczenia jest każdy dzień roboczy.\", d) skreśla się ust. 6; 21) w art. 119 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 22) w art. 122 w ust. 1 wyrazy \"każdego miesiąca kończącego kwartał\" zastępuje się wyrazami \"lutego, maja, sierpnia i listopada\"; 23) dotychczasową treść art. 123 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Powszechne towarzystwo będące organem otwartego funduszu, który dokonał wypłaty transferowej, uiszcza opłaty na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu refundacji kosztów za wykonanie czynności związanych z przystąpieniem członka do innego otwartego funduszu oraz na rzecz Krajowego Depozytu z tytułu refundacji kosztów za wykonywanie czynności związanych z rozliczaniem wypłat transferowych. 3. Rada Ministrów może ustalić, w drodze rozporządzenia, maksymalną opłatę, o której mowa w ust. 2.\"; 24) po art. 123 dodaje się art. 123a w brzmieniu: \"Art. 123a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, termin i tryb dokonywania wypłat transferowych w przypadkach, o których mowa w art. 70 ust. 2 i art. 119 oraz w przepisach rozdziału 12 i 13. Rozporządzenie powinno w szczególności określać zasady współdziałania Krajowego Depozytu i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz otwartych funduszy emerytalnych i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przy dokonywaniu rozliczeń wypłat transferowych oraz sposób rozdysponowania odsetek z tytułu przechowywania na rachunku środków przekazanych przez otwarte fundusze w ramach rozliczenia tej wypłaty.\"; 25) w art. 124 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Regulamin określa także wysokość opłat należnych Krajowemu Depozytowi, wnoszonych przez otwarte fundusze w związku z dokonaniem rozliczenia wypłat transferowych.\"; 26) w art. 127 wyrazy \"w terminie 3 miesięcy od dnia przedstawienia\" zastępuje się wyrazami \"w terminie, o którym mowa w art. 122, po przedstawieniu\"; 27) w art. 128 w ust. 1 zdanie trzecie otrzymuje brzmienie: \"Fundusz niezwłocznie potwierdza na piśmie warunki członkostwa uprawnionego współmałżonka.\"; 28) w art. 131: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \", a odrębne przepisy dotyczące renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego nie stanowią inaczej\", b) w ust. 2 wyrazy \"w terminie 3 miesięcy od dnia przedstawienia\" zastępuje się wyrazami \"w terminie o którym mowa w art. 122, po przedstawieniu\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Jeżeli zmarły nie dopełnił obowiązku określonego w art. 83 ust. 1 zdanie drugie lub w ust. 2, jego małżonek powinien potwierdzić na piśmie, że do chwili śmierci członka funduszu nie zmienił się stan stosunków majątkowych między małżonkami ustalony stosownie do art. 83 ust. 3, a w przypadku zmiany tego stanu - przedstawić odpowiednie dowody tej zmiany. 5. Otwarty fundusz nie ponosi odpowiedzialności za skutki niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia obowiązku określonego w ust. 2 lub 3.\"; 29) w art. 132 w ust. 1: a) skreśla się wyrazy \"odrębnymi przepisami dotyczącymi renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego oraz\", b) wyrazy \"a w ich braku\" zastępuje się wyrazami \"a w przypadku ich braku lub nie wskazania\"; 30) w art. 134 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w formie potrącenia, w momencie dokonywania wypłaty transferowej, określonej kwoty ze środków na rachunku członka funduszu, z zastrzeżeniem że może to nastąpić tylko wówczas, gdy od dnia wpływu pierwszej składki na rachunek członka w tym funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej do innego otwartego funduszu upłynęło mniej niż 24 miesiące,\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) w formie potrącenia w momencie dokonywania opłaty transferowej kwoty stanowiącej równowartość 4% kwoty najniższego wynagrodzenia ustalanej przez ministra właściwego do spraw pracy, na podstawie art. 77{4} Kodeksu pracy, niezależnie od kwoty, o której mowa w ust. 2.\"; 31) w art. 135 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Przy określaniu stażu członkowskiego w danym otwartym funduszu uwzględnia się także: 1) staż członkowski w otwartym funduszu innego typu, o którym mowa w art. 229 ust. 2, zarządzanym przez to samo powszechne towarzystwo, 2) staż członkowski w innym otwartym funduszu, w przypadku gdy jego likwidacja nastąpiła w drodze przeniesienia jego aktywów do tego funduszu. 3. Staż członkowski, z zastrzeżeniem ust. 2, ustala się od dnia wpłaty pierwszej składki do otwartego funduszu. Dla celów, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się okres nieprzerwanego członkostwa w danym otwartym funduszu, z wyłączeniem okresów nie opłacania składki przez okres dłuższy niż kolejnych 12 miesięcy.\"; 32) w art. 141 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych emitowanych przez spółki publiczne, innych niż papiery wartościowe, o których mowa w pkt. 11 i 12,\"; 33) w art. 142 w ust. 4 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"o których mowa w ust. 2\" dodaje się wyrazy \"pkt 5\"; 34) w art. 146 w ust. 1 wyrazy \"bez względu na to, czy papiery te są dopuszczone do publicznego obrotu.\" zastępuje się wyrazami \"o ile papiery te nie są dopuszczone do publicznego obrotu.\"; 35) w art. 160 w ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Umowa z depozytariuszem o przechowywanie aktywów funduszu powinna określać szczegółowo obowiązki depozytariusza i funduszu, sposób ich wykonywania, wynagrodzenie depozytariusza, sposób obliczania kosztów i pobierania opłat obciążających fundusz, a także wskazywać osoby wyznaczone przez depozytariusza do wykonywania umowy. Umowa może także określać w szczególności wynagrodzenie z tytułu pełnienia przez depozytariusza funkcji podmiotu reprezentującego fundusz, zgodnie z art. 64 ust. 1, lub funkcji likwidatora pracowniczego funduszu. Umowa nie może ograniczać ustawowych obowiązków depozytariusza.\"; 36) art. 177 otrzymuje brzmienie: \"Art. 177. 1. Niedobór nie pokryty z własnych środków powszechnego towarzystwa, zgodnie z art. 176 ust. 2, pokrywany jest ze środków Funduszu Gwarancyjnego w terminie 21 dni od dnia podania przez Prezesa Urzędu Nadzoru do publicznej wiadomości wysokości średniej ważonej stopy zwrotu wszystkich otwartych funduszy. 2. Z tytułu pokrycia niedoboru Fundusz Gwarancyjny nabywa w stosunku do powszechnego towarzystwa lub jego masy upadłości roszczenie o zwrot środków Funduszu Gwarancyjnego wykorzystanych na pokrycie niedoboru.\"; 37) art. 178 otrzymuje brzmienie: \"Art. 178. 1. Jeżeli pokrycie niedoboru, w sposób określony w art. 176 ust. 2, okaże się niemożliwe, zarząd powszechnego towarzystwa jest obowiązany zawiadomić o tym niezwłocznie Urząd Nadzoru, który występuje do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości tego towarzystwa. 2. W przypadku ogłoszenia upadłości towarzystwa zaspokojenie roszczeń Funduszu Gwarancyjnego, o których mowa w art. 177 ust. 2, z jego masy upadłości może nastąpić dopiero po uprzednim zaspokojeniu należności innych wierzycieli towarzystwa według kolejności określonej w art. 204 §1 pkt 1-2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), jednakże przed zaspokojeniem należności, o których mowa w art. 204 § pkt 2a-9 tego rozporządzenia.\"; 38) w art. 185 w ust. 3 wyrazy \"o ile wartość zobowiązań otwartego funduszu nie przekroczy tej wielkości.\" zastępuje się wyrazami \"chyba że wartość zobowiązań Funduszu Gwarancyjnego wobec otwartych funduszy emerytalnych przekracza tę wielkość\"; 39) w art. 186 w ust. 2 po wyrazach \"środkami Funduszu Gwarancyjnego,\" dodaje się wyrazy \"wysokość opłat wnoszonych do Krajowego Depozytu za administrowanie Funduszem i tryb ich wnoszenia,\"; 40) w art. 197 w ust. 1 po wyrazach \"przez powszechne towarzystwo\" dodaje się wyrazy \"lub na zlecenie powszechnego towarzystwa a także na rzecz powszechnego towarzystwa lub otwartego funduszu emerytalnego\"; 41) w art. 201 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania osób wymienionych w ust. 4, z uwzględnieniem sposobu ustalania wielkości środków na wynagrodzenia, o których mowa w ust. 4.\"; 42) w art. 202 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej nakładanej na podstawie przepisów ustawy Urząd Nadzoru jest obowiązany uwzględniać rodzaj i wagę stwierdzonych nieprawidłowości.\"; 43) w art. 219 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Tej samej karze podlega ten, kto wbrew zakazowi określonemu w art. 230a zawiera umowy lub przyjmuje oświadczenia, z których wynika zobowiązanie do przystąpienia do określonego otwartego funduszu bądź do korzystania z pośrednictwa określonego podmiotu przy przystępowaniu do otwartego funduszu.\"; 44) po art. 219 dodaje się art. 219a w brzmieniu: \"Art. 219a. Kto, prowadzi działalność akwizycyjną na rzecz otwartego funduszu z naruszeniem zasad określonych w art. 93a, podlega grzywnie do 20 000 zł.\"."}
{"id":"1998_1118_171","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 171. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140 poz. 939) po art. 63 dodaje się art. 63a w brzmieniu: \"Art. 63a. Banki zobowiązane są do niezwłocznej realizacji poleceń przelewu na rachunki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz innych składek i wpłat, do których poboru zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.\"."}
{"id":"1998_1118_172","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 172. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Ustawa stoi na gruncie równego traktowania wszystkich ubezpieczonych bez względu na płeć, stan cywilny, stan rodzinny. 2. Zasada równego traktowania dotyczy w szczególności: 1) warunków objęcia systemem ubezpieczeń społecznych, 2) obowiązku opłacania i obliczania wysokości składek na ubezpieczenie społeczne, 3) obliczania wysokości świadczeń, 4) okresu wypłaty świadczeń i zachowania prawa do świadczeń. 3. Ubezpieczony, który uważa, że nie zastosowano wobec niego zasady równego traktowania ma prawo dochodzić roszczeń z tytułu ubezpieczeń z ubezpieczenia społecznego przed sądem. Przepis art. 83 stosuje się odpowiednio.\"; 2) w art. 6: a) ust. 1 pkt 4 po wyrazach \"niż 14 dni\" skreśla się wyrazy \"a okres przerw między nimi wynosi mniej niż 60 dni\" i dodaje się na końcu wyrazy \"i ust. 5\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają również zleceniobiorca i osoby z nim współpracujące, wykonujące na rzecz jednego zleceniodawcy pracę na podstawie umów agencyjnych lub zlecenia krótszych niż 15 dni, jeżeli łączny okres, na który umowy zostały zawarte, wynosi co najmniej 15 dni, a przerwy pomiędzy tymi umowami są krótsze niż 60 dni.\"; 3) w art. 13: a) w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem pkt 2a\", b) dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) zleceniobiorcy, o których mowa w art. 6 ust. 5 - od pierwszego dnia tej umowy, z której wynika, że łączny okres wykonywania umów wynosi co najmniej 15 dni.\"; 4) w art. 41 w ust. 2 wyrazy \"w terminie 7 dni od zaistnienia tego faktu\" zastępuje się wyrazami \"w terminie i na zasadach określonych w art. 47 ust. 1 i 2\"; 5) w art. 84 w ust. 7 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Przepisy art. 24 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.\"; 6) w art. 85 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 1 stosuje się również do płatników składek zobowiązanych z mocy odrębnych przepisów do wypłaty świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych.\"; 7) w art. 110: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Płatnicy składek podwyższą ubezpieczonym, o których mowa w art. 16 ust. 1 przychód należny od dnia 1 stycznia 1999 r., przeliczając go w taki sposób, aby po potrąceniu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe nie był on niższy niż przed przeliczeniem.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania przychodu, o którym mowa w ust. 1.\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Ilekroć w przepisach dotyczących zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest mowa o \"przeciętnym wynagrodzeniu miesięcznym w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego\" lub \"planowanych rocznych środkach przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe\" oznacza to: 1) przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub drugim półroczu roku poprzedniego, 2) planowane roczne środki przeznaczone na wynagrodzenia osobowe pomniejszone o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe.\"; 8) w art. 111 w ust. 3 po wyrazach \"a przed dniem 1 stycznia 1969 r.\" dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem osób pobierających emeryturę\"; 9) po art. 113 dodaje się art. 113a-113c w brzmieniu: \"Art. 113a. 1. Do dnia powołania Prezesa Zakładu, o którym mowa w art. 73, jego funkcje sprawuje Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych powołany w trybie ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1. 2. Z dniem powołania Prezesa Zakładu, o którym mowa w art. 73, wygasa akt powołania Prezesa sprawującego jego funkcje."}
{"id":"1998_1118_173","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 173. 1. Dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. 2. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat. 3. Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy. 4. Pierwszej waloryzacji kapitału początkowego dokonuje się od 1 czerwca 1999 r. poprzez pomnożenie tego kapitału wskaźnikiem wzrostu przeciętnego wynagrodzenia z pierwszego kwartału 1999 r. pomniejszonego o naliczone i potrącone od ubezpieczonego składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia z drugiego kwartału 1998 r. 5. Drugiej waloryzacji przeprowadzanej od 1 września 1999 r. oraz kolejnych dokonuje się na zasadach określonych w art. 25 ust. 3-6. 6. Kapitał początkowy ewidencjonowany jest na koncie ubezpieczonego."}
{"id":"1998_1118_174","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 174. 1. Kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. 2. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6, i okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2. 3. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. 4. Do obliczenia kapitału początkowego dla osoby mającej ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przyjmuje się podstawę wymiaru renty przyjętą w decyzji ustalającej prawo do świadczenia po raz pierwszy lub ponownie ustalającej wysokość renty bez uwzględnienia waloryzacji tej podstawy. W przypadku, gdy renta przyznana została przed dniem 15 listopada 1991 r., do ustalenia kapitału początkowego przyjmuje się podstawę wymiaru ustaloną w wyniku rewaloryzacji, chyba że po tej dacie ponownie była ustalana jej wysokość. 5. Jeżeli z powodu niemożności ustalenia podstawy wymiaru renty jej wysokość została ustalona w kwocie najniższej renty, to w podstawie wymiaru kapitału początkowego przyjmuje się najniższe wynagrodzenie pracowników obowiązujące w okresie, o którym mowa w art. 15 ust. 1. 6. Przepisy ust. 5 stosuje się odpowiednio do ustalenia kapitału początkowego osób uznanych za repatriantów. 7. Do obliczenia kapitału poczatkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. 8. Przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. Współczynnik ten oblicza się według następującego wzoru: wiek ubezpieczonego - 18 staż ubezpieczeniowy p x wiek emerytalny - 18 wymagany staż gdzie: \"p\" - oznacza współczynnik; wiek ubezpieczonego - oznacza wiek w dniu 31 grudnia 1998 r.; wiek emerytalny - oznacza 60 - dla kobiet i 65 - dla mężczyzn; staż ubezpieczeniowy - oznacza udowodniony okres składkowy i nieskładkowy, wymagany staż - oznacza 20 - dla kobiet i 25 - dla mężczyzn; z zastrzeżeniem ust. 12. 9. Staż ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 8, określa się w pełnych latach, z tym że jeżeli ubezpieczony ma więcej niż 6 miesięcy tego stażu ponad pełne lata, staż ten zaokrągla się w górę. 10. Wiek ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 8, określa się w pełnych latach, z tym że jeżeli w dniu 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony ma więcej niż 6 miesięcy ponad wiek ustalony, to przyjmuje się pełne lata po zaokrągleniu w górę. 11. W przypadku gdy w momencie objęcia ubezpieczeniem po raz pierwszy, ubezpieczony nie ukończył 18 roku życia, we wzorze, o którym mowa w ust. 8, liczbę 18 zastępuje się faktycznym wiekiem, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia. 12. Współczynnik, o którym mowa w ust. 8: 1) zaokrągla się do setnych części procenta, 2) nie może być wyższy od 100 %. 13. Wartość współczynnika, obliczonego na podstawie ust. 8, w zależności od płci, wieku ubezpieczonego oraz stażu ubezpieczeniowego w dniu 31 grudnia 1998 r., przedstawiona jest w tabeli, stanowiącej załącznik do ustawy."}
{"id":"1998_1118_175","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 175. 1. Ubezpieczeni oraz płatnicy składek zobowiązani są do przekazywania Zakładowi, w terminie i trybie ustalonym przez organ rentowy, dokumentacji umożliwiającej ustalenie kapitału początkowego nie później niż w ciągu 5 lat od wejścia w życie ustawy. Przepisy art. 115 ust. 1-3, art. 116 ust. 5, art. 117, 121, 122 ust. 1, art. 123, 124 i 125 stosuje się odpowiednio. 2. Dla osób, które w dniu wejścia w życie ustawy nie pozostają w ubezpieczeniu, kapitał początkowy ustala się na ich udokumentowany wniosek. 3. Ustalenie kapitału początkowego następuje w formie decyzji organu rentowego w terminie 6 miesięcy od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do obliczenia tego kapitału. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki odwoławcze określone w odrębnych przepisach. 4. Ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego następuje w okolicznościach określonych w art. 114. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady współpracy Zakładu z ubezpieczonymi i płatnikami składek w zakresie ustalania kapitału początkowego."}
{"id":"1998_1118_176","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 176. Podstawę wymiaru emerytury i renty w 1999 r. stanowi ustalona, w sposób określony w art. 15 ust. 4 i 5, przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 19 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, lub wniosek o ponowne ustalenie wysokości tych świadczeń."}
{"id":"1998_1118_177","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 177. W dniu wejścia w życie ustawy kwota bazowa stanowi 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. i wynosi 1.220, 89 zł."}
{"id":"1998_1118_178","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 178. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 maja 1999 r. do przychodu, o którym mowa w art. 104 ust. 8, nie wlicza się płaconej przez ubezpieczonego składki z tytułu ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i chorobowego."}
{"id":"1998_1118_179","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 179. Od 1 stycznia 1999 r. emerytury i renty przyznane od uposażeń osiągniętych przed tą datą na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 1 ust. 2, podlegają dodatkowej waloryzacji wskaźnikiem 104,3%."}
{"id":"1998_1118_18","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 18. 1. Podstawę wymiaru emerytury lub renty dla osób, którym przy ustalaniu prawa do świadczenia uwzględniono okresy ubezpieczenia za granicą, o których mowa w art. 8, ustala się na zasadach określonych w art. 15\"17, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli okres kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje również ubezpieczenie za granicą, podstawę wymiaru emerytury lub renty ustala się z okresu faktycznego pozostawania w ubezpieczeniu społecznym w Polsce."}
{"id":"1998_1118_180","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 180. 1. Osoby, którym w dniu wejścia w życie ustawy przysługują emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy i renty rodzinne na podstawie: 1) przepisów, o których mowa w art. 195, 2) art. 19a ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U. Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 92, poz. 540), 3) ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o rewaloryzacji emerytur i rent dla osób, które ukończyły 80 lat, oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U. Nr 92, poz. 540) \" zachowują prawo do tych świadczeń w wysokości ustalonej przed dniem wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2-5 i z uwzględnieniem ust. 69. 2. Wysokość świadczeń dla osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3, które zgłoszą wniosek o przyznanie zwiększenia określonego w art. 56, oblicza się poprzez doliczenie tego zwiększenia do kwoty przysługującego świadczenia. Kwota emerytury lub renty wraz z tymi zwiększeniami nie może przekraczać 100% podstawy wymiaru. Przepisy art. 73 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 3. Jeżeli osobie, o której mowa w ust. 2, przysługuje emerytura lub renta w kwocie świadczenia najniższego, zwiększenie, o którym mowa w art. 56, dolicza się przed podwyższeniem świadczenia do kwoty najniższej. 4. Do ustalenia wysokości oraz przy wypłacie rent rodzinnych przysługujących w dniu wejścia w życie ustawy przepisy art. 74 i 131 stosuje się odpowiednio. 5. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych świadczeń - w części odpowiadającej części składkowej emerytury lub renty rolniczej, zwiększeniu z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za cały udowodniony okres pracy w gospodarstwie rolnym, w tym również przypadający wcześniej niż 25 lat przed ustaleniem prawa do emerytury lub renty oraz podwyższeniu do kwoty najniższej emerytury lub renty - podlegają odpowiedniej refundacji z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników. 6. Emerytury i renty, o których mowa w ust. 1, podlegają waloryzacji na zasadach określonych w ustawie. 7. W razie złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości świadczenia: 1) przez doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych stosuje się art. 112 i 113, 2) przez zmianę okresu, z którego podstawę wymiaru składki przyjmuje się jako podstawę wymiaru świadczenia, stosuje się odpowiednio art. 110 lub art. 111. 8. Do ustalenia wysokości świadczeń dla osób wymienionych w ust. 1 pkt 1, które zgłoszą wniosek o zastosowanie przeliczników do okresów pracy górniczej, stosuje się odpowiednio przepisy art. 51 lub 52. 9. W razie przyznania emerytury osobie, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, przyjmuje się wszystkie okresy uwzględnione w decyzji o przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy lub o ponownym ustaleniu jej wysokości."}
{"id":"1998_1118_181","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 181. Prawo do górniczej renty rodzinnej ustalonej na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 195 pkt 6, zachowuje wdowa, która zawarła ponownie związek małżeński przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli: 1) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa, uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, 2) po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy osiągnie wiek 50 lat życia albo stanie się niezdolna do pracy, jeżeli nie wychowuje co najmniej jednego z dzieci, wnuków lub rodzeństwa, uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym mężu."}
{"id":"1998_1118_182","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 182. Ubezpieczeni urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., do których nie stosuje się art. 46-50, zgłaszają wnioski o emeryturę bezpośrednio w organie rentowym."}
{"id":"1998_1118_183","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 183. 1. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego, zgłoszony w roku kalendarzowym 2009 wynosi: 1) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 2. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2010 wynosi: 1) 70% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 30% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 3. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2011 wynosi: 1) 55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 45% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 4. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2012 wynosi: 1) 35% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 65% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 5. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2013 wynosi: 1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 6. Do ponownego ustalenia wysokości emerytury, o której mowa w ust. 1-5, z tytułu podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym po dniu przyznania emerytury stosuje się art. 108."}
{"id":"1998_1118_184","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 184. 1. Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: 1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn, oraz 2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27. 2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem."}
{"id":"1998_1118_185","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 185. 1. Przy ustalaniu wysokości emerytury dla osób nabywających prawo do emerytury w wieku określonym w art. 184 kapitał początkowy podlega przeliczeniu poprzez dodanie do okresów składkowych okresu równego różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym, o którym mowa w art. 24, a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę. Do przeliczonego kapitału początkowego stosuje się przepisy art. 173 ust. 3-6. 2. Okresy składkowe, o których mowa w ust. 1, ustala się z dokładnością do pełnego miesiąca. Art 186. 1.Rozpatrzeniu na podstawie ustawy podlegają wnioski: 1) osób, które nie odpowiadały warunkom wymaganym do uzyskania prawa do emerytury lub renty na podstawie przepisów dotychczasowych, jeżeli osoby te odpowiadają warunkom do uzyskania świadczeń na podstawie ustawy, 2) osób, które przedłożyły nowe dowody mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. 2. Przepisy ustawy stosuje się do wniosków o świadczenia zgłoszonych: 1) począwszy od dnia wejścia w życie ustawy, 2) przed dniem wejścia w życie ustawy, jeżeli choćby jeden z warunków do uzyskania prawa do świadczenia został spełniony, poczynając od tego dnia. 3. Do wniosków osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r., które do dnia wejścia w życie ustawy nie zgłosiły wniosku o emeryturę, mimo że spełniły warunki do nabycia prawa do tego świadczenia - stosuje się przepisy ustaw i dekretu wymienionych w art. 195 dotyczące warunków nabycia prawa do emerytury, chyba że przepisy ustawy są dla tych osób korzystniejsze. 4. Prawo do emerytury określonej w art. 28 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 166, w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowuje poseł lub senator, który do dnia 31 grudnia 1997 r. spełnił warunki wymagane do jej przyznania. Art 187. Orzekanie w sprawach niezdolności do pracy osób mających ustalone prawo do renty na podstawie przepisów obowiązujących w dniu 31 sierpnia 1997 r., w przypadkach gdy osoby te mają wyznaczone kontrolne badania stopnia ich niezdolności do pracy, następuje przy zastosowaniu przepisów art. 12-14."}
{"id":"1998_1118_188","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 188. Potrąceń z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne ubezpieczonego będącego jednocześnie płatnikiem składek, za okres poprzedzający nabycie prawa do pobieranej emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy albo renty rodzinnej po tym ubezpieczonym, ustalonych przed dniem wejścia w życie ustawy, dokonuje się na zasadach określonych w ustawie dla świadczeń wypłacanych w kwocie zaliczkowej."}
{"id":"1998_1118_189","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 189. Do czasu wprowadzenia zewnętrznej wymienialności złotego świadczenia przekazywane za granicę, na podstawie umów międzynarodowych, przelicza się ze złotych na walutę obcą (wymienialną) według kursu tej waluty, obowiązującego w dniu dokonywania przeliczenia przez organ rentowy."}
{"id":"1998_1118_19","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 19. Kwota bazowa wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji."}
{"id":"1998_1118_190","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 190. 1. Członków rodziny emeryta lub rencisty, odbywającego karę pozbawienia wolności na mocy orzeczenia sądu, którym wypłacano przysługujące emerytowi lub renciście świadczenia w całości lub w części, uznaje się począwszy od dnia wejścia w życie ustawy za osoby, o których mowa w art. 130 ust. 3 pkt 2, bez konieczności ich wskazania przez osobę uprawnioną do świadczeń. 2. Osobom tym wypłaca się świadczenia określone ustawą, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1. 3. W razie wydania orzeczenia uniewinniającego lub umarzającego postępowanie emerytowi lub renciście wypłaca się, za cały okres pozbawienia wolności przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy, część świadczenia, której wypłata była wstrzymana na podstawie art. 85 ust. 1 lub 4 ustawy wymienionej w art. 195 pkt 5."}
{"id":"1998_1118_191","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 191. 1. Ponowne ustalenie wysokości świadczenia, przy uwzględnieniu nowych okresów składkowych, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 8, następuje na wniosek zainteresowanego, z tym że świadczenia w podwyższonej wysokości wypłaca się od miesiąca, w którym zgłoszony został ten wniosek, i nie wcześniej niż od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Do emerytur i rent podlegających zawieszeniu lub zmniejszeniu w związku z osiąganiem dochodów w 1998 r. stosuje się zamiast przepisów art. 103-106, przepisy art. 24 i 25 ustawy, o której mowa w art. 195 pkt 9. 3. Do potrąceń i egzekucji ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie, dokonywanych na podstawie przepisów dotychczasowych, począwszy od dnia wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy art. 139-141, 143 i 144."}
{"id":"1998_1118_192","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 192. Ilekroć przepisy odsyłają do przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw, należy przez to rozumieć odesłanie do przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"1998_1118_193","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 193. 1. Zasiłek chorobowy, do którego prawo określone w przepisach wymienionych w art. 147, 149, art. 154, art. 195 pkt 2 i 3 powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wypłaca się w wysokości i na zasadach określonych w przepisach dotychczasowych za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy z powodu choroby. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do zasiłku wyrównawczego, macierzyńskiego, opiekuńczego i świadczenia rehabilitacyjnego. 3. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego przyznanego po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego ustalonego według dotychczasowych przepisów, ustala się z uwzględnieniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego ustalonej według dotychczasowych zasad."}
{"id":"1998_1118_194","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 194. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustaw i dekretu wymienionych w art. 195, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy. Rozdział 3 Przepisy końcowe i uchylające"}
{"id":"1998_1118_195","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 195. Tracą moc: 1) art. 2 pkt 1 lit. a) i e), art. 3, art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 6, art. 6 pkt 1, art. 7 ust. 1, ust. 2 pkt 3 i ust. 3, art. 9, art. 10, art. 11, art. 12, art. 13, art. 17, art. 18, art. 19 pkt 1 i art. 20 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202,z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 2) art. 6 ust. 1 pkt 4 i 7, ust. 2 pkt 3, art. 15-18, art. 24, art. 33 ust. 1-3 i art. 41 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 3) art. 1, 2, 3 pkt 3, 5 i 9, ust. 2 pkt 3 i ust. 3, art. 13-16, art. 1820, art. 22, art. 25, art. 26, art. 28 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 4) art. 5 pkt 4 i 7, art. 9, art. 11 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, art. 12, art. 15 ust. 2 i 3, art. 16, art. 17, art. 21, art. 29, art. 31 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 5) ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz.1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz.17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 93, poz. 569 i Nr 111, poz. 725 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), 6) ustawa z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz.U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 74, poz. 473), 7) ustawa z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz.U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431), 8) art. 7 ust. 1 pkt 4 i 7, ust. 2 pkt 3, art. 11, art. 12 pkt 3, art. 17, art. 21, art. 22 , art. 24, art. 25, art. 33, art. 34, art. 36 i art. 37 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz.U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 9) ustawa z dnia 7 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz.17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 106, poz. 676, Nr 111, poz. 725 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 55, poz. 351), 10) art. 2-4 ustawy z dnia 30 czerwca 1994 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 84, poz. 385), 11) ustawa z dnia 25 października 1996 r. o waloryzacji emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 136, poz. 636)."}
{"id":"1998_1118_196","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 196. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z tym że art. 182 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r."}
{"id":"1998_1118_2","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 2. Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują : 1) ubezpieczonym \" w razie spełnienia warunków nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, 2) członkom rodziny pozostałym po ubezpieczonym albo po osobie uprawnionej do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"1998_1118_20","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 20. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie: 1) do 10 roboczego dnia lutego każdego roku \" kwotę przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, 2) do 7 roboczego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym przeprowadzana jest waloryzacja \" kwotę bazową, o której mowa w art. 19, 3) do 7 roboczego dnia drugiego miesiąca każdego kwartału - kwotę przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale."}
{"id":"1998_1118_21","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 21. 1. Podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, stanowi: 1) podstawa wymiaru renty - w wysokości uwzględniającej rewaloryzację oraz wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do renty albo 2) podstawa wymiaru ustalona na nowo w myśl art. 15. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru: 1) emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do emerytury na podstawie przepisów wymienionych w art. 195, 2) renty z tytułu niezdolności do pracy dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do tej renty albo do emerytury na podstawie przepisów wymienionych w art. 195. 3. Podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej pobierała świadczenie przedemerytalne na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjęta do ustalenia świadczenia przedemerytalnego - w wysokości uwzględniającej wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do świadczenia przedemerytalnego albo podstawa wymiaru ustalona na nowo w myśl art. 15."}
{"id":"1998_1118_22","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 22. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury i renty, uwzględniające w szczególności: 1) przypadki, w których do podstawy wymiaru emerytury lub renty dolicza się niektóre wypłaty dokonane na rzecz pracownika, jeżeli wypłaty te w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy były uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty, mimo że były wyłączone z podstawy wymiaru składek, 2) przypadki, w których podstawę wymiaru emerytury lub renty dla pracowników zatrudnionych za granicą ustala się na podstawie wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym w tym okresie w kraju w tym samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę, albo na podstawie kwot ryczałtowych."}
{"id":"1998_1118_23","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 23. Jeżeli podstawy wymiaru emerytury lub renty nie można ustalić zgodnie z zasadami określonymi w ustawie lub w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 22, emeryturę lub rentę ustala się w wysokości najniższej emerytury lub renty. Dział II Emerytury Rozdział 1 Emerytura dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r."}
{"id":"1998_1118_24","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 24. 1. Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46\"50 i 184. 2. Dla ubezpieczonych, urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, z wyjątkiem ubezpieczonych mających prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 32-34, 39, 40, 46, 48-50, 184 oraz w art. 88 ustawy, o której mowa w art. 150, zostaną ustanowione emerytury pomostowe. 3. Zasady, warunki i tryb ustanawiania emerytur, o których mowa w ust. 2, określi odrębna ustawa."}
{"id":"1998_1118_25","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 25. 1. Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem art. 185. 2. Kwota, o której mowa w ust. 1, nie podlega dziedziczeniu. 3. Waloryzacji podlega: 1) w terminie od dnia 1 marca danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 31 lipca poprzedniego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 grudnia poprzedniego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 sierpnia poprzedniego roku do dnia 31 października poprzedniego roku, 2) w terminie od dnia 1 czerwca danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 31 października poprzedniego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 marca danego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 listopada poprzedniego roku do dnia 31 stycznia danego roku, 3) w terminie od dnia 1 września danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 31 stycznia danego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 czerwca danego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 lutego danego roku do dnia 30 kwietnia danego roku, 4) w terminie od dnia 1 grudnia danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 30 kwietnia danego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 września danego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 maja danego roku do dnia 31 lipca danego roku. 4. Waloryzacja składek polega na pomnożeniu zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego składek przez wskaźnik waloryzacji określony w ust. 5. 5. Wskaźnik waloryzacji składek jest równy wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do poprzedniego kwartału powiększonemu o 75% różnicy między wskaźnikiem przyrostu sumy podstaw wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do kwartału poprzedniego a wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych w tym samym okresie ogółem. 6. Wskaźnik waloryzacji składek ustala się z dokładnością do setnych części procentu. 7. Pierwszej waloryzacji dokonuje się w dniu 1 września 1999 r. 8. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do 20 dnia pierwszego miesiąca każdego kwartału wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem za poprzedni kwartał. 9. Prezes Zakładu ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do 25 dnia miesiąca poprzedzającego waloryzację wskaźnik waloryzacji składek za poprzedni kwartał."}
{"id":"1998_1118_26","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 26. 1. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. 2. Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach. 3. Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach. 4. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2. 5. Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego. Rozdział 2 Emerytura dla ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r."}
{"id":"1998_1118_27","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 27. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn."}
{"id":"1998_1118_28","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 28. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn."}
{"id":"1998_1118_29","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 29. Ubezpieczeni urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r., będący pracownikami, którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt 1, mogą przejść na emeryturę: 1) kobieta \" po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30-letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy, 2) mężczyzna \" po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy."}
{"id":"1998_1118_3","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 3. Świadczenia określone w ustawie obejmują: 1) emeryturę, 2) rentę z tytułu niezdolności do pracy, w tym rentę szkoleniową, 3) rentę rodzinną, 4) dodatek pielęgnacyjny, 5) dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, 6) zasiłek pogrzebowy."}
{"id":"1998_1118_30","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 30. Odrębne przepisy określają zasady wcześniejszego przechodzenia na emeryturę dla osób, określonych w art. 27, które są: 1) inwalidami wojennymi i wojskowymi oraz kombatantami, 2) pracownikami urzędów państwowych, 3) pracownikami samorządowymi, 4) żołnierzami zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianymi w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, 5) nauczycielami akademickimi."}
{"id":"1998_1118_31","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 31. Osoby urodzone przed dniem 1 stycznia 1949 r., uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy (przy wykonywaniu pozarolniczej działalności gospodarczej, działalności twórczej lub artystycznej, umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo przy wykonywaniu przez osoby duchowne i zakonne czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi), w drodze do pracy lub z pracy albo wskutek choroby zawodowej, mogą przejść na emeryturę: 1) kobieta - po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy, 2) mężczyzna - po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy."}
{"id":"1998_1118_32","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 32. 1. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2\"3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. 2. Za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. 3. Za pracowników zatrudnionych w szczególnym charakterze uważa się: 1) pracowników organów kontroli państwowej, 2) pracowników organów administracji celnej, 3) pracowników wykonujących działalność twórczą lub artystyczną, 4) dziennikarzy zatrudnionych w redakcjach dzienników, czasopism, w radiu, telewizji oraz w organach prasowych, informacyjnych, publicystycznych albo fotograficznych, objętych układem zbiorowym pracy dziennikarzy, 5) nauczycieli, wychowawców lub innych pracowników pedagogicznych wykonujących pracę nauczycielską wymienioną w art. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 6) żołnierzy zawodowych, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, 7) pracowników jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 4. Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. 5. Odrębne przepisy określają zasady przechodzenia na emeryturę, bez względu na wiek, nauczycieli urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r."}
{"id":"1998_1118_33","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 33. Osoby urodzone przed dniem 1 stycznia 1949 r., ubezpieczone z tytułu działalności twórczej lub artystycznej mają prawo do emerytury w wieku określonym dla pracowników wykonujących działalność twórczą lub artystyczną."}
{"id":"1998_1118_34","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 34. 1. Górnicza emerytura przysługuje pracownikowi urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r., który spełnia łącznie następujące warunki: 1) ukończył 55 lat życia, 2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej i okresami zaliczalnymi do pracy górniczej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 5 lat pracy górniczej określonej w art. 36 ust. 1. 2. Wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej, równorzędnej i okresów zaliczalnych do pracy górniczej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 36 ust. 1, wynosi 50 lat."}
{"id":"1998_1118_35","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 35. Przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej uwzględnia się okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą oraz okresy zaliczalne do pracy górniczej, będące okresami składkowymi lub nieskładkowymi w rozumieniu ustawy, z tym że okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą uwzględnia się, jeżeli praca ta wykonywana była co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy."}
{"id":"1998_1118_36","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 36. 1. Za pracę górniczą uważa się zatrudnienie: 1) pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu, 2) pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub przy budowie szybów, 3) pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach wykonujących dla kopalń określonych w pkt 1 podziemne roboty budowlano-montażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach, zakładach i innych podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią, 4) na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, 5) pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w pkt 1-3, a także w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach, o których mowa w pkt 4, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, 6) w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń określonych w pkt 1 i 4, mechaników sprzętu ratowniczego tych drużyn oraz w charakterze ratowników zawodowych w stacjach ratownictwa górniczego, 7) na stanowiskach maszynistów wyciągowych na szybach oraz na stanowiskach sygnalistów na nadszybiach szybów w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1 i 2, 8) na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach wymienionych w pkt 1, 9) na stanowiskach nauczycieli (instruktorów) zawodu w górniczych polach szkoleniowych pod ziemią oraz w kopalniach siarki i węgla brunatnego, 10) w urzędach górniczych, jeżeli zatrudnienie jest związane z wykonywaniem czynności inspekcyjno-technicznych w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1-4, 11) w przedsiębiorstwach i innych podmiotach miernictwa górniczego lub geologicznych, jeżeli zatrudnienie jest wykonywane bezpośrednio przy pomiarach z zakresu miernictwa górniczego, geologii i hydrologii; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach i podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią, 12) w charakterze lekarzy i felczerów w górniczych zespołach opieki zdrowotnej, w zakładach górniczej służby zdrowia przy kopalniach węgla kamiennego i rud oraz w zakładach służby zdrowia kopalń siarki lub węgla brunatnego, jeżeli pracownicy ci są zatrudnieni w tych zakładach w łącznym wymiarze co najmniej 30 godzin tygodniowo oraz wykonują systematyczną kontrolę sanitarno-higieniczną stanowisk pracy pod ziemią, w kopalniach siarki lub węgla brunatnego - co najmniej przez 20 godzin w ciągu miesiąca, przy czym do okresu 20 godzin kontroli sanitarnohigienicznej stanowisk pracy pod ziemią wlicza się również czas zużyty na zjazd i wyjazd ze stanowisk pracy pod ziemią. 2. Na równi z okresami pracy górniczej określonej w ust. 1 traktuje się okres urlopu górniczego do 5 lat, przewidzianego w odrębnych przepisach. 3. Za pracę równorzędną z pracą górniczą uważa się: 1) pełnienie przez pracowników funkcji z wyboru w organach związku zawodowego zrzeszającego pracowników kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w ust. 1 pkt 1-4, jeżeli pracownicy ci bezpośrednio przed objęciem tych funkcji wykonywali pracę górniczą, o której mowa w ust. 1, 2) zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa: a) w administracji kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w ust. 1 pkt 1-4 oraz w zarządach spółek węglowych, byłych gwarectwach, zrzeszeniach i zjednoczeniach tych kopalń i przedsiębiorstw, b) w urzędach górniczych, c) na stanowiskach nauczycieli w górniczych szkołach zawodowych i technikach, d) w urzędach naczelnych i centralnych organów administracji państwowej oraz w urzędach terenowych organów administracji, będących organami założycielskimi kopalń i przedsiębiorstw określonych w ust. 1 pkt 1-4, a także w jednostkach podległych tym organom, jeżeli jednostki te działają w zakresie przemysłów określonych w ust. 1 pkt 1-4, pod warunkiem uprzedniego przepracowania w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4 co najmniej 5 lat pod ziemią, na odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru lub kierownictwa ruchu, 3) zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa pracowników wykonujących prace wymienione w ust. 1 oraz w pkt 1, 2 i 4 i przeniesionych do urzędów naczelnych i centralnych organów administracji państwowej nie wymienionych w pkt 2 lit. d), do instytutów podporządkowanych tym organom, do pracy w wyższych szkołach górniczych i w wydawnictwach górniczo-hutniczych, jeżeli pracownicy ci przepracowali uprzednio w kopalniach, przedsiębiorstwach lub innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4 co najmniej 5 lat pod ziemią, na odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru lub kierownictwa ruchu, 4) zatrudnienie przy innych pracach, nie dłuższe niż 5 lat, do których pracownicy wykonujący prace określone w ust. 1 i w niniejszym ustępie przeszli w drodze wyboru lub zalecenia jednostki nadrzędnej albo w związku z likwidacją kopalni, zakładu górniczego, przedsiębiorstwa lub innego podmiotu, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4. 4. Za pracowników zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa w jednostkach organizacyjnych określonych w ust. 3 pkt 2 i 3 uważa się osoby, które: 1) posiadają tytuł inżyniera lub technika i są zatrudnione zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami w zakresie górnictwa albo 2) nie posiadają tytułu inżyniera lub technika, lecz mają praktyczne przygotowanie nabyte w czasie wykonywanej uprzednio co najmniej przez 5 lat pracy na stanowiskach w dozorze ruchu lub w innej pracy pod ziemią albo w kopalniach siarki lub węgla brunatnego oraz wykonują czynności, które wymagają kwalifikacji inżyniera lub technika i są powierzane inżynierom lub technikom. 5. Okresy pracy górniczej wymienionej w ust. 1 pkt 1-4 wykonywanej za granicą traktuje się na równi z okresami takiej pracy wykonywanej w kraju, jeżeli spełnione są warunki określone w ustawie, wymagane do uwzględnienia tych okresów pracy przy ustalaniu prawa do świadczeń."}
{"id":"1998_1118_37","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 37. 1. Przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom zatrudnionym pod ziemią oraz w kopalniach siarki lub węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym następujące okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego: 1) w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych, 2) w drużynach ratowniczych, 3) w charakterze mechaników sprzętu ratowniczego drużyn ratowniczych. 2. Okresy pracy wymienione w ust. 1 pkt 2 i 3 zalicza się w wymiarze półtorakrotnym również tym pracownikom dozoru ruchu i kierownictwa ruchu kopalń, którzy pracują przez co najmniej połowę dniówek roboczych w miesiącu pod ziemią, w kopalniach siarki lub w kopalniach węgla brunatnego. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowo stanowiska pracy, na których zatrudnienie zalicza się w myśl ust. 1 i 2 w wymiarze półtorakrotnym. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określa, w drodze rozporządzenia, zasady ewidencjonowania przez pracodawców okresów zatrudnienia na stanowiskach, na których okresy pracy górniczej zalicza się w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury, oraz na niektórych innych stanowiskach pracy górniczej. 5. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do okresów pracy górniczej wykonywanej w czasie służby wojskowej pełnionej przed dniem 1 stycznia 1960 r."}
{"id":"1998_1118_38","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 38. Za okresy zaliczalne do pracy górniczej uważa się okresy wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 4-8, ust. 2 pkt 2, 3, 5-8 oraz w art. 7 pkt 1-7, 9 i 12, z tym że przez zatrudnienie, o którym mowa w tych przepisach uważa się pracę górniczą oraz pracę równorzędną z pracą górniczą określone w art. 36 ust. 1 lub ust. 3, wykonywane co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy."}
{"id":"1998_1118_39","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 39. Ubezpieczonemu, urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r., spełniającemu warunek określony w art. 27 pkt. 2 i nie spełniającemu warunków wymaganych do uzyskania górniczej emerytury na podstawie art. 34, który ma co najmniej 5 lat: 1) pracy górniczej, o której mowa w art. 36 ust. 1, wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, albo 2) pracy górniczej, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w kopalniach otworowych siarki, wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 pkt 1 obniża się o 6 miesięcy za każdy rok takiej pracy, nie więcej jednak niż o 15 lat."}
{"id":"1998_1118_4","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) emeryt \" osobę mającą ustalone prawo do emerytury, 2) emerytura dożywotnia \" emeryturę przysługującą z zakładu emerytalnego działającego na podstawie przepisów o zakładach emerytalnych, 3) Fundusz \" Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 4) konto ubezpieczonego \" konto ubezpieczonego określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, prowadzone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej \"Zakładem\", 5) okres ubezpieczenia \" okres opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 6) organ rentowy \" Biuro Rent Zagranicznych i inną jednostkę organizacyjną Zakładu, określoną w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwą do wydawania decyzji w sprawach świadczeń, 7) otwarty fundusz emerytalny \" fundusz wybrany przez ubezpieczonego spośród funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 8) płatnik składek \" płatnika składek, o którym mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 9) przeciętne wynagrodzenie \" przeciętne wynagrodzenie miesięczne brutto w gospodarce narodowej ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, 10) renta - rentę z tytułu niezdolności do pracy i rentę rodzinną, 11) rencista \" osobę mającą ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej, 12) ubezpieczenia emerytalne i rentowe \" ubezpieczenia, o których mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 13) ubezpieczony \" osobę podlegającą ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, określonym w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, a także osobę, która przed dniem wejścia w życie ustawy podlegała ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wyłączeniem ubezpieczenia społecznego rolników. Rozdział 2 Okresy uwzględniane przy ustalaniu prawa do świadczeń i ich wysokości"}
{"id":"1998_1118_40","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 40. Kolejowa emerytura przysługuje pracownikowi kolejowemu urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r., który spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący dla kobiet 55 lat, mężczyzn 60 lat, 2) ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety i 25 lat dla mężczyzny, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia na kolei, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia na kolei, o których mowa w art. 44\" 45."}
{"id":"1998_1118_41","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 41. Przy ustalaniu prawa do emerytury kolejowej uwzględnia się okresy pracy na kolei i pracy równorzędnej z pracą na kolei oraz okresy zaliczalne do pracy na kolei, będące okresami składkowymi lub nieskładkowymi w rozumieniu ustawy."}
{"id":"1998_1118_42","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 42. 1. Pracownikami kolejowymi w rozumieniu ustawy są osoby pozostające w stosunku pracy w: 1) jednostkach organizacyjnych przedsiębiorstwa \"Polskie Koleje Państwowe\", z wyłączeniem biur projektów kolejowych, 2) innych jednostkach (komórkach) organizacyjnych, których pracownicy byli objęci dotychczasowymi przepisami o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin. 2. Zatrudnienie pracowników kolejowych w jednostkach (komórkach) organizacyjnych, określonych w ust. 1, zwanych dalej \"kolejowymi jednostkami organizacyjnymi\", uważa się w rozumieniu ustawy za zatrudnienie na kolei."}
{"id":"1998_1118_43","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 43. 1. Za okresy zatrudnienia na kolei uważa się okresy pozostawania w stosunku pracy w kolejowych jednostkach organizacyjnych, w czasie których pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy. 2. Każdy pełny rok zatrudnienia na kolei na parowym, spalinowym lub elektrycznym pojeździe trakcyjnym, w drużynach konduktorskich oraz na stanowiskach manewrowych lub ustawiaczy liczy się jako 14 miesięcy zatrudnienia na kolei."}
{"id":"1998_1118_44","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 44. Za okresy równorzędne z okresami zatrudnienia na kolei uważa się okresy: 1) pobierania - po ustaniu zatrudnienia na kolei w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie - zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego z tytułu tego zatrudnienia, 2) pobierania renty chorobowej przyznanej przez właściwą kolejową jednostkę organizacyjną, 3) wykonywania przed dniem 1 stycznia 1975 r. pracy w kolejowej jednostce organizacyjnej na podstawie umowy o naukę zawodu, przyuczenia do określonej pracy lub odbycia wstępnego stażu pracy, 4) zatrudnienia lub pełnienia funkcji z wyboru w związkach zawodowych w czasie bezpłatnego urlopu udzielonego pracownikowi na ten cel, 5) zatrudnienia, jednak nie dłuższego niż 5 lat, licząc od ustania zatrudnienia na kolei, jeżeli zatrudnienie na kolei ustało wskutek: a) przejścia za zgodą kolejowej jednostki organizacyjnej do zatrudnienia w resorcie komunikacji nie będącego zatrudnieniem na kolei, b) przejścia z zatrudnienia na kolei do zatrudnienia w urzędach naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, c) nawiązania stosunku pracy na podstawie wyboru, d) przejścia za zgodą kolejowej jednostki organizacyjnej do zatrudnienia na kolejach użytku niepublicznego, e) przejścia za zgodą kolejowej jednostki organizacyjnej do zatrudnienia w innych resortach w celu zorganizowania lub budowy transportu kolejowego, 6) zatrudnienia, jednak nie dłuższego niż 5 lat, w jednostkach (komórkach) organizacyjnych resortu komunikacji nie będących kolejowymi jednostkami organizacyjnymi, jeżeli nastąpiła zmiana tego zatrudnienia na zatrudnienie na kolei i jeżeli okres 5 lat zatrudnienia w tych jednostkach nie podlega zaliczeniu na podstawie pkt 5 lit. a), 7) zatrudnienia w międzynarodowych organizacjach kolejowych i w zagranicznych placówkach kolejowych po oddelegowaniu do tego zatrudnienia z zatrudnienia na kolei, 8) wykonywania zatrudnienia za granicą przez specjalistów w czasie trwania stosunku pracy z kolejową jednostką organizacyjną, 9) niewykonywania pracy na kolei, jeżeli za okresy te przysługuje wynagrodzenie w wyniku przywrócenia do pracy albo odszkodowanie, 10) zatrudnienia na kolejach innych państw, pod warunkiem że pracownik po tych okresach był zatrudniony na kolejach polskich."}
{"id":"1998_1118_45","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 45. 1. Za okresy zaliczane do okresów zatrudnienia na kolei uważa się okresy: 1) przerwy w pracy na kolei obejmującej okresy wymienione w art. 44 pkt 6 i 7, 2) zatrudnienia poza koleją w okresie po dniu 31 sierpnia 1939 r. do dnia 9 maja 1945 r. pracowników, którzy w dniu 31 sierpnia 1939 r. byli zatrudnieni na kolei i po dniu 9 maja 1945 r. podjęli ponownie w Polsce zatrudnienie na kolei, 3) pobierania stypendium sportowego z tytułu wyczynowego uprawiania sportu, wypłacanego przez kolejowy klub sportowy, jeżeli osoba pobierająca stypendium przed okresem jego pobierania była zatrudniona na kolei. 2. Okresy działalności kombatanckiej, służby wojskowej oraz służby w: 1) Policji (Milicji Obywatelskiej), 2) Urzędzie Ochrony Państwa (w organach bezpieczeństwa publicznego), 3) Straży Granicznej, 4) Służbie Więziennej, 5) Państwowej Straży Pożarnej, traktuje się na równi z okresami zaliczalnymi do okresów zatrudnienia na kolei. Rozdział 3 Przepisy szczególne dotyczące emerytury dla niektórych ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. Art 46. 1. Prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, 2) warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2006 r., 3) nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. 2. Jeżeli ubezpieczony, o którym mowa w ust. 1, nie zawrze umowy o przystąpieniu do otwartego funduszu emerytalnego w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r., uważa się, że ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego."}
{"id":"1998_1118_47","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 47. Odrębne przepisy określają zasady przechodzenia na emeryturę, bez względu na wiek, nauczycieli urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r."}
{"id":"1998_1118_48","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 48. 1. Prawo do górniczej emerytury, bez względu na wiek i zajmowane stanowisko, przysługuje pracownikom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., którzy pracę górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 i z zastrzeżeniem art. 49. 2. Do okresów pracy górniczej, o której mowa w ust. 1, zalicza się także: 1) okresy niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, 2) inne niż wymienione w pkt 1 okresy niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy w wymiarze do 35 dni w roku kalendarzowym, bezpośrednio poprzedzone pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przypadające w czasie trwania stosunku pracy. 3. Przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury na podstawie ust. 1 uwzględnia się również, w wymiarze do 5 lat, okres urlopu górniczego, o którym mowa w art. 36 ust. 2."}
{"id":"1998_1118_49","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 49. 1. Prawo do emerytury górniczej, o której mowa w art. 34 lub 48, przysługuje pracownikom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, 2) warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2006 r., 3) nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. 2. Przepis art. 46 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1118_5","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 5. 1. Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2\"5, następujące okresy: 1) składkowe, o których mowa w art. 6, 2) nieskładkowe, o których mowa w art. 7. 2. Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nie przekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. 3. Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty okresy: 1) działalności kombatanckiej oraz działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, 2) pracy przymusowej, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2, - uwzględnia się w wymiarze podwójnym. 4. Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla płatników składek zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie uwzględnia się okresu, za które nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie. 5. Wobec ubezpieczonych zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenie społeczne za okres przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy - przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1118_50","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 50. 1. Prawo do emerytury kolejowej, o której mowa w art. 40, przysługuje pracownikom kolejowym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, 2) warunki do uzyskania emerytury określone w tym przepisie spełnią do dnia 31 grudnia 2006 r., 3) nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. 2. Przepis art. 46 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Ustalanie wysokości emerytur, o których mowa w art. 27-50"}
{"id":"1998_1118_51","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 51. 1. Przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur, o których mowa w art. 34 lub 48, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące przeliczniki: 1) 1,5 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, 2) 1,8 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 37, 3) 1,4 za każdy rok pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1-3 i 5-11, wykonywanej częściowo na powierzchni i częściowo pod ziemią, 4) 1,2 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego, w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego. 2. Przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur łączny okres pracy obliczony z zastosowaniem przeliczników, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w wymiarze nie dłuższym niż 45 lat."}
{"id":"1998_1118_52","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 52. 1. Przy ustalaniu wysokości emerytur innych niż określone w art. 51 stosuje się następujące przeliczniki: 1) 1,5 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, 2) 1,8 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią, o której mowa w art. 37 ust. 1, pod warunkiem wykonywania takiej pracy co najmniej przez 5 lat, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przy ustalaniu wysokości emerytur łączny okres pracy obliczony z zastosowaniem przeliczników, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w wymiarze nie dłuższym niż 40 lat."}
{"id":"1998_1118_53","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 53. 1. Emerytura wynosi: 1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, oraz 2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, 3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, z uwzględnieniem art. 55. 2. Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy."}
{"id":"1998_1118_54","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 54. Emerytur, o których mowa w art. 28, nie podwyższa się do kwoty najniższej emerytury."}
{"id":"1998_1118_55","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 55. Ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53."}
{"id":"1998_1118_56","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 56. 1. Osobie, której przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględniono okresy pracy w gospodarstwie rolnym określone w art. 10, oblicza się wysokość przysługującego świadczenia jako część świadczenia obliczonego w myśl art. 53, z uwzględnieniem okresów pracy w gospodarstwie rolnym, proporcjonalnie do udziału okresów składkowych i nieskładkowych w okresie stanowiącym sumę okresów składkowych, nieskładkowych i uwzględnionych okresów pracy w gospodarstwie rolnym. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osoby, która udowodniła co najmniej: 20 lat - kobieta lub 25 lat - mężczyzna okresów składkowych albo okresów składkowych uzupełnionych okresami nieskładkowymi w rozmiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2, lecz wysokość przysługującej jej emerytury oblicza się w myśl art. 53, z uwzględnieniem okresów składkowych i nieskładkowych, bez uwzględnienia okresów pracy w gospodarstwie rolnym. 3. Świadczenie, którego wysokość ustalono w myśl ust. 1 lub 2, zwiększa się o kwotę odpowiadającą części składkowej emerytury ustalonej według zasad wymiaru określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, z uwzględnieniem całego udowodnionego okresu pracy w gospodarstwie rolnym, z tym że okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym - bez podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu - po ukończeniu 16 roku życia, przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. uwzględnia się, jeżeli przypadają nie wcześniej niż 25 lat przed ustaleniem prawa do emerytury. 4. Jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe nie zostały uzupełnione okresami wymienionymi w art. 10, emerytura ulega zwiększeniu za okres opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników, Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników i ubezpieczenie emerytalno-rentowe rolników. Zwiększenie to ustala się według zasad wymiaru przewidzianych dla części składkowej w przepisach, o których mowa w ust. 3. 5. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 4, nie przysługuje osobie mającej ustalone prawo do emerytury lub renty na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników. 6. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 4, przyznaje się na wniosek zainteresowanego. 7. Emerytury, o których mowa w ust. 1- 4, wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych emerytur podlegają odpowiedniej refundacji: 1) w części odpowiadającej zwiększeniu o część składkową w wysokości obliczonej zgodnie z ust. 3 i 4 - z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, 2) w części odpowiadającej podwyższeniu do kwoty najniższej emerytury - z budżetu państwa. Dział III Renty z tytułu niezdolności do pracy i renta rodzinna Rozdział 1 Renta z tytułu niezdolności do pracy"}
{"id":"1998_1118_57","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 57. Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: 1) jest niezdolny do pracy, 2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, 3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit .a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów."}
{"id":"1998_1118_58","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 58. 1. Warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy, wynoszący łącznie co najmniej: 1) 1 rok \" jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat, 2) 2 lata \" jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat, 3) 3 lata \" jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat, 4) 4 lata \" jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat, 5) 5 lat \" jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. 2. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej. 3. Jeżeli ubezpieczony nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w ust. 1, warunek posiadania wymaganego okresu uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nie przekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe. Art 59. 1. Osobie, która spełniła warunki określone w art. 57, przysługuje: 1) renta stała - jeżeli niezdolność do pracy jest trwała, 2) renta okresowa - jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa. 2. Renta okresowa przysługuje przez okres wskazany w decyzji organu rentowego."}
{"id":"1998_1118_6","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 6. 1. Okresami składkowymi są następujące okresy: 1) ubezpieczenia, 2) opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości określonej w przepisach o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, w przepisach wymienionych w art. 195 pkt 1-4 i 8, w przepisach o adwokaturze, w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz w przepisach o pomocy społecznej, 3) zaliczone do okresów ubezpieczenia społecznego duchownych: a) okresy pozostawania duchownymi przed dniem 1 lipca 1989 r., pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne za cały okres podlegania temu ubezpieczeniu, b) okresy przebywania duchownych na misjach oraz okresy prowadzenia przez duchownych działalności duszpasterskiej wśród Polonii, przypadające po dniu 14 listopada 1991 r., do dnia wejścia w życie ustawy, 4) czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim lub okresy jej równorzędne albo okresy zastępczych form tej służby, 5) działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, 6) pełnionej w Polsce służby: a) w Policji (Milicji Obywatelskiej), b) w Urzędzie Ochrony Państwa (w organach bezpieczeństwa publicznego), c) w Straży Granicznej, d) w Służbie Więziennej, e) w Państwowej Straży Pożarnej, 7) pobierania zasiłku macierzyńskiego, 8) przebywania w więzieniach polskich na mocy skazania albo bez wyroku po dniu 31 grudnia 1956 r. za działalność polityczną, 9) zatrudnienia za granicą osób, które w tym czasie nie były obywatelami polskimi, jeżeli osoby te powróciły do kraju po dniu 22 lipca 1944 r. i zostały uznane za repatriantów, 10) świadczenia pracy po 1956 r. na rzecz organizacji politycznych i związków zawodowych, nielegalnych w rozumieniu przepisów obowiązujących do kwietnia 1989 r. 2. Za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. następujące okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne: 1) zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia: a) na obszarze Państwa Polskiego \" w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową, b) obywateli polskich za granicą \" w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach lub misjach specjalnych, a także w innych polskich placówkach, instytucjach lub przedsiębiorstwach, do których zostali delegowani lub skierowani; dotyczy to również członków rodziny delegowanego lub skierowanego tam pracownika, którzy podjęli zatrudnienie w tych placówkach w czasie pobytu za granicą, c) obywateli polskich za granicą \" w organizacjach międzynarodowych, zagranicznych instytucjach i w zakładach, do których zostali skierowani w ramach współpracy międzynarodowej lub w których byli zatrudnieni za zgodą właściwych władz polskich; zgoda nie jest wymagana w stosunku do pracowników, którzy wyjechali za granicę przed dniem 9 maja 1945 r., d) obywateli polskich za granicą \" u innych pracodawców zagranicznych, jeżeli w okresie pracy za granicą były opłacane składki na ubezpieczenie społeczne w Polsce, 2) pracy przymusowej: a) wykonywanej na rzecz hitlerowskich Niemiec w okresie II wojny światowej, b) wykonywanej na obszarze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1956 r., c) wykonywanej na rozkaz władz alianckich do dnia 31 grudnia 1945 r., d) wykonywanej w kopalniach węgla, kamieniołomach oraz zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranu podczas odbywania służby wojskowej w Wojsku Polskim, 3) zatrudnienia młodocianych na obszarze Państwa Polskiego na warunkach określonych w przepisach obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1975 r., 4) pracy wykonywanej w czasie odbywania na obszarze Państwa Polskiego kary pozbawienia wolności, kary aresztu za wykroczenie oraz w czasie tymczasowego aresztowania - w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy określonego dla takiej pracy, 5) niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy na podstawie przepisów Kodeksu pracy zostało wypłacone wynagrodzenie lub odszkodowanie, 6) czasowego pozostawania bez pracy na obszarze Państwa Polskiego z powodu niemożności jej otrzymania lub niemożności podjęcia szkolenia zawodowego, w tym okresy pobierania zasiłków z funduszu aktywizacji zawodowej, zasiłków dla bezrobotnych oraz zasiłków szkoleniowych wypłaconych z Funduszu Pracy, 7) sprawowania mandatu posła lub senatora w Państwie Polskim, 8) internowania na podstawie art. 42 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1982 r. Nr 3, poz. 18 oraz z 1989 r. Nr 34, poz. 178), 9) wykonywania działalności twórczej lub artystycznej na obszarze Państwa Polskiego: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne lub w których ubezpieczony był zwolniony od opłacania składki, b) przypadającej przed dniem 1 stycznia 1974 r., uznane przez Komisję do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, działającą przy ministrze właściwym do spraw kultury, pod warunkiem że twórca lub artysta opłacał składki na ubezpieczenie społeczne po dniu 31 grudnia 1973 r., 10) pracy adwokatów wykonywanej na obszarze Państwa Polskiego: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu, 11) wykonywania na obszarze Państwa Polskiego pracy nakładczej: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia z tego tytułu, jeżeli w tych okresach osoba wykonująca taką pracę uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, 12) pracy na obszarze Państwa Polskiego w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i w innych spółdzielniach zrzeszonych w Centralnym Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, w zespołowych gospodarstwach rolnych spółdzielni kółek rolniczych zrzeszonych w Krajowym Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych oraz pracy na rzecz tych spółdzielni: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu, 13) pracy na obszarze Państwa Polskiego wykonywanej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz współpracy przy wykonywaniu takiej umowy: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) wykonywanej przed dniem 1 stycznia 1976 r., jeżeli umowa odpowiadała warunkom ubezpieczenia obowiązującym w tym dniu, 14) pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarze Państwa Polskiego: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) prowadzonej przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia z tego tytułu, jeżeli prowadzenie działalności gospodarczej odpowiadało warunkom ubezpieczenia, 15) współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarze Państwa Polskiego objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego oraz okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, 16) ubezpieczenia społecznego duchownych na obszarze Państwa Polskiego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, 17) pobierania stypendium sportowego z tytułu wyczynowego uprawiania sportu na obszarze Państwa Polskiego po ukończeniu 15 roku życia, z wyjątkiem okresów pobierania stypendium przez osoby uczące się lub studiujące w systemie studiów dziennych. 3. Za okresy zatrudnienia i okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego, o których mowa w ust. 2, uważa się: 1) okresy zatrudnienia i okresy pracy wykonywanej na terenach wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej w obecnych granicach oraz 2) okresy zatrudnienia i okresy pracy wykonywanej na terenach wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej przed ustaleniem jej obecnych granic."}
{"id":"1998_1118_60","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 60. 1. Osobie spełniającej warunki określone w art. 57, w stosunku do której orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie lub niezdolność do służby, przysługuje renta szkoleniowa przez okres 6 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. 2. Okres 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, ulega wydłużeniu na czas niezbędny do przekwalifikowania zawodowego, nie dłużej niż o 30 miesięcy. 3. Przedłużenie prawa do renty, o którym mowa w ust. 2, następuje na podstawie wniosku starosty. 4. Okres 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, może ulec skróceniu, jeżeli przed upływem tego okresu starosta zawiadomi organ rentowy: 1) o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu, 2) o tym, że osoba zainteresowana nie poddaje się przekwalifikowaniu zawodowemu."}
{"id":"1998_1118_61","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 61. Prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy."}
{"id":"1998_1118_62","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 62. 1. Renta dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy wynosi: 1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19 oraz 2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, 3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, 4) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat okresów składkowych oraz nieskładkowych, przypadających od dnia zgłoszenia wniosku o rentę do dnia , w którym rencista ukończyłby 60 lat. 2. Renta dla osoby częściowo niezdolnej do pracy wynosi 75% renty dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy. 3. Przy obliczaniu renty okresy, o których mowa w ust.1 pkt 2\"4, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy."}
{"id":"1998_1118_63","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 63. 1. Osobie, której przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy uwzględniono okresy pracy w gospodarstwie rolnym wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1, wysokość tej renty oblicza się z uwzględnieniem liczby lat i miesięcy tych okresów, w wymiarze przyjętym do ustalenia prawa do renty. 2. Renty, o których mowa w ust. 1, wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych rent podlegają odpowiedniej refundacji: 1) w części odpowiadającej uwzględnionym okresom pracy w gospodarstwie rolnym - z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, 2) w części odpowiadającej podwyższeniu do kwoty świadczenia najniższego z budżetu państwa."}
{"id":"1998_1118_64","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 64. 1. Renta szkoleniowa wynosi 75% podstawy wymiaru renty. 2. Renta szkoleniowa nie może być niższa niż najniższa renta dla osoby częściowo niezdolnej do pracy. 3. Renta szkoleniowa nie przysługuje w razie osiągania przychodu z tytułu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1\"4, bez względu na wysokość tego przychodu. Rozdział 2 Renta rodzinna"}
{"id":"1998_1118_65","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 65. 1. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. 2. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy. 3. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny funkcjonariusza zaginionego w czasie pełnienia służby."}
{"id":"1998_1118_66","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 66. W razie śmierci osoby pobierającej zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny także wówczas, gdy osoba, po której przysługuje renta, zmarła po upływie 18 miesięcy od ustania okresów wymienionych w art. 57 pkt 3. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy."}
{"id":"1998_1118_67","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 67. 1. Do renty rodzinnej uprawnieni są następujący członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68-71: 1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione, 2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, 3) małżonek (wdowa i wdowiec), 4) rodzice. 2. Za rodziców w rozumieniu ustawy uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające."}
{"id":"1998_1118_68","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 68. 1. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej: 1) do ukończenia 16 lat, 2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo 3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2. 2. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów."}
{"id":"1998_1118_69","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 69. Przyjęte na wychowanie i utrzymanie wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 2, mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełniają warunki określone w art. 68, a ponadto: 1) zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, oraz 2) nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli: a) nie mogą zapewnić im utrzymania albo b) ubezpieczony (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd."}
{"id":"1998_1118_7","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 7. Okresami nieskładkowymi są następujące okresy: 1) pobierania: a) wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, b) zasiłków z ubezpieczenia społecznego: chorobowego lub opiekuńczego, c) świadczenia rehabilitacyjnego, d) świadczeń wymienionych w lit. b) i c) po ustaniu obowiązku ubezpieczenia, 2) pobierania renty chorobowej po ustaniu zatrudnienia w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub po ustaniu obowiązku ubezpieczenia społecznego z innego tytułu, 3) niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie, 4) niewykonywania pracy w okresie przed dniem 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych, nie więcej jednak niż 5 lat, 5) przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy \" z powodu opieki nad dzieckiem: a) w wieku do lat 4 \" w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie \" bez względu na liczbę dzieci \" do 6 lat, b) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny \" dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko, 6) przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy opieki pielęgnacyjnej nad inwalidą wojennym zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia, 7) przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy niewykonywania pracy, w granicach do 6 lat, spowodowane koniecznością opieki nad innym niż dziecko członkiem rodziny zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo uznanym za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia, 8) urlopu bezpłatnego oraz przerw w zatrudnieniu w razie nieudzielenia urlopu bezpłatnego małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą, 9) nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów, 10) dokształcania zawodowego lekarzy w klinikach akademii medycznych i oddziałach instytutów naukowych w charakterze wolontariusza - w granicach do 1 roku, 11) pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego, 12) udokumentowanej niezdolności do pracy, za które wypłacone zostały z Funduszu Pracy: zasiłki dla bezrobotnych, zasiłki szkoleniowe lub stypendia."}
{"id":"1998_1118_70","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 70. 1. Wdowa ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli: 1) w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy albo 2) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole - 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej. 2. Prawo do renty rodzinnej nabywa również wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowywania osób wymienionych w ust. 1 pkt 2. 3. Małżonka rozwiedziona lub wdowa, która do dnia śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 lub 2 miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową. 4. Wdowa nie spełniająca warunków do renty rodzinnej określonych w ust. 1 lub 2 i nie mająca niezbędnych źródeł utrzymania ma prawo do okresowej renty rodzinnej: 1) przez okres jednego roku od chwili śmierci męża, 2) w okresie uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od chwili śmierci męża. 5. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do wdowca."}
{"id":"1998_1118_71","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 71. Rodzice mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli: 1) ubezpieczony (emeryt lub rencista) bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania, 2) spełniają odpowiednio warunki określone dla wdowy i wdowca w art. 70 ust. 1 i 2 oraz, co do wieku, również w art. 70 ust. 5."}
{"id":"1998_1118_72","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 72. W razie ustania prawa do renty rodzinnej z powodu ustąpienia niezdolności do pracy stosuje się odpowiednio przepis art. 61."}
{"id":"1998_1118_73","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 73. 1. Renta rodzinna wynosi: 1) dla jednej osoby uprawnionej - 85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, 2) dla dwóch osób uprawnionych - 90% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, 3) dla trzech lub więcej osób uprawnionych - 95% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu. 2. Za kwotę świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, uważa się kwotę emerytury, z zastrzeżeniem ust. 3, lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. 3. Jeżeli emerytura zmarłego została obliczona wraz ze zwiększeniami, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4, rentę rodzinną oblicza się jako procent świadczenia zmarłego w wysokości pomniejszonej o te zwiększenia, odpowiednio do liczby uprawnionych do renty. Tak obliczoną rentę rodzinną uzupełnia się do wysokości uwzględniającej 50% zwiększenia, które przysługiwałoby zmarłemu. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do obliczania renty rodzinnej po osobach mających ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie przepisów, o których mowa w art. 195. 5. Renty rodzinne wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych rent podlegają odpowiedniej refundacji: 1) w części odpowiadającej zwiększeniu, o którym mowa w ust. 3 i 4, oraz w części odpowiadającej okresom pracy w gospodarstwie rolnym uwzględnionym w myśl art. 63 ust. 1 - z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, 2) w części odpowiadającej podwyższeniu do kwoty świadczenia najniższego z budżetu państwa."}
{"id":"1998_1118_74","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 74. 1. Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna, z uwzględnieniem ust. 2-4. 2. Renta rodzinna podlega podziałowi na równe części między uprawnionych. 3. W razie ujawnienia okoliczności powodujących konieczność dokonania podziału renty rodzinnej po raz pierwszy lub zmiany warunków dotychczasowego podziału renty ze względu na zmianę liczby osób uprawnionych organ rentowy dokonuje podziału świadczenia od miesiąca ujawnienia tych okoliczności. Przepisy art. 129 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. 4. W razie ujawnienia okoliczności powodujących ustanie podziału renty rodzinnej przepis art. 133 stosuje się odpowiednio. Dział IV Dodatki do emerytur i rent"}
{"id":"1998_1118_75","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 75. 1. Dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Dodatek pielęgnacyjny wynosi 106,41 zł miesięcznie. 3. Kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja. 4. Osobie uprawnionej do emerytury lub renty przebywającej w domu pomocy społecznej, w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjnoopiekuńczym dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje, chyba że przebywa poza tą placówką przez okres dłuższy niż 2 tygodnie w miesiącu."}
{"id":"1998_1118_76","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 76. 1. Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest sierota zupełna, przysługuje jej dodatek dla sierot zupełnych. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, wynosi 200 zł miesięcznie. 3. Kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja. Dział V Zasiłek pogrzebowy"}
{"id":"1998_1118_77","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 77. 1. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w razie śmierci: 1) ubezpieczonego, 2) osoby pobierającej emeryturę lub rentę, 3) osoby, która w dniu śmierci nie miała ustalonego prawa do emerytury lub renty lecz spełniała warunki do jej uzyskania i pobierania, 4) członka rodziny osoby wymienionej w pkt 1 i 2. 2. Członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 4 są osoby wymienione w art. 67, z tym że od wnuków i rodzeństwa nie wymaga się spełnienia warunku przyjęcia na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności. 3. Zasiłek pogrzebowy przysługuje również w razie śmierci ubezpieczonego po ustaniu ubezpieczenia, jeżeli śmierć nastąpiła w okresie pobierania zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub zasiłku macierzyńskiego. 4. Zasiłek pogrzebowy przysługuje tylko z jednego tytułu."}
{"id":"1998_1118_78","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 78. 1. Zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która pokryła koszty pogrzebu. 2. Zasiłek pogrzebowy przysługuje również pracodawcy, domowi pomocy społecznej, gminie, powiatowi, osobie prawnej kościoła lub związku wyznaniowego, jeżeli pokryły koszty pogrzebu. 3. W razie poniesienia kosztów pogrzebu przez więcej niż jedną osobę lub podmiot, o którym mowa w ust. 2, zasiłek pogrzebowy ulega podziałowi między te osoby lub podmioty - proporcjonalnie do poniesionych kosztów pogrzebu."}
{"id":"1998_1118_79","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 79. 1. W razie poniesienia kosztów pogrzebu przez inną osobę niż wymieniona w art. 77 ust. 1 pkt 4, pracodawcę, dom pomocy społecznej, gminę, powiat, osobę prawną kościoła lub związku wyznaniowego zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości udokumentowanych kosztów pogrzebu, nie wyższej jednak niż określona w art. 80. 2. Jeżeli pogrzeb organizowany był na koszt Państwa, organizacji politycznej lub społecznej lecz osoby, o których mowa w art. 77 ust. 1 pkt 4, poniosły również część jego kosztów, przysługuje im zasiłek w wysokości określonej w art. 80."}
{"id":"1998_1118_8","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 8 Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz przy obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okresy ubezpieczenia za granicą, jeżeli tak stanowią umowy międzynarodowe."}
{"id":"1998_1118_80","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 80. 1. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości 200% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu śmierci osoby, której koszty pogrzebu zostały poniesione. 2. Kwotę, o której mowa w ust. 1, ustala się miesięcznie, poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego kwartału, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału. 3. Kwotę zasiłku pogrzebowego ogłasza Prezes Zakładu w formie komunikatu ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie do 14 dnia roboczego drugiego miesiąca każdego kwartału kalendarzowego."}
{"id":"1998_1118_81","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 81. Prawo do zasiłku pogrzebowego wygasa w razie niezgłoszenia wniosku o jego przyznanie w okresie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, po której zasiłek przysługuje. Dział VI Świadczenia przyznawane w szczególnym trybie"}
{"id":"1998_1118_82","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 82. 1. Prezes Rady Ministrów w szczególnie uzasadnionych przypadkach może przyznać emeryturę lub rentę na warunkach i w wysokości innej niż określone w ustawie. 2. Prezes Rady Ministrów przedstawia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku kalendarzowego informację o przyznanych w roku poprzedzającym emeryturach i rentach na podstawie ust. 1."}
{"id":"1998_1118_83","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 83. 1. Ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą \" ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek \" podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, Prezes Zakładu może przyznać w drodze wyjątku świadczenia w wysokości nie przekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. 2. Przepis art. 82 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_1118_84","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 84. Świadczenia, o których mowa w art. 82 i 83, finansowane są z budżetu państwa. Dział VII Przepisy wspólne dotyczące wysokości świadczeń Rozdział 1 Dolna i górna granica wysokości świadczeń"}
{"id":"1998_1118_85","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 85. 1. Kwoty najniższej renty z tytułu niezdolności do pracy wynoszą: 1) 415,00 zł miesięcznie \" dla osób całkowicie niezdolnych do pracy, 2) 319,23 zł miesięcznie \" dla osób częściowo niezdolnych do pracy. 2. Kwota najniższej emerytury, z zastrzeżeniem art. 54 i 87, oraz renty rodzinnej wynosi 415,00 zł miesięcznie. 3. Kwoty najniższych świadczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji, o którym mowa w art. 89-94. 4. Świadczenia ustalone w kwotach niższych niż określone w ust. 1-3, w tym także świadczenia ustalone wraz ze zwiększeniami, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4 oraz w art. 73 ust. 3 i 4, podwyższa się do tych kwot z urzędu, a jeżeli ich wypłata była wstrzymana \" po wznowieniu wypłaty."}
{"id":"1998_1118_86","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 86. 1. Kwota emerytury lub renty wraz ze zwiększeniami, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4 lub w art. 73 ust. 3 i 4, nie może przekraczać 100% podstawy wymiaru emerytury lub renty. 2. Ograniczenie wysokości świadczeń do 100% podstawy ich wymiaru nie dotyczy rent i emerytury w wysokości określonej w art. 85. 3. Do świadczeń ustalonych w myśl art. 23 w kwotach najniższych nie przysługują zwiększenia, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4 oraz w art. 73 ust. 3 i 4."}
{"id":"1998_1118_87","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 87. 1. W przypadku gdy emerytura przysługująca z Funduszu określona w art. 26 łącznie z emeryturą dożywotnią z zakładu emerytalnego jest niższa niż kwota, o której mowa w art. 85 ust. 2 i 3, emeryturę przysługującą z Funduszu podwyższa się w taki sposób, aby suma tych świadczeń nie była niższa od tej kwoty, o ile ubezpieczony: 1) mężczyzna - ukończył 65 lat życia i ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat, 2) kobieta \" ukończyła 60 lat życia i ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat, z uwzględnieniem ust. 3-7. Przepisy art. 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Podwyższenie, o którym mowa w ust. 1, podlega refundacji z budżetu państwa. 3. Przy obliczaniu okresów składkowych przypadających po dniu wejścia w życie ustawy dla celów podwyższenia emerytury w myśl ust. 1 miesiące, w których opłacane składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe obliczone od podstawy wymiaru niższej od kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników, uwzględnia się w części odpowiadającej proporcji tej podstawy do kwoty najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Zasady, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się, jeżeli zmniejszenie podstawy wymiaru składek poniżej najniższego wynagrodzenia nastąpiło na skutek pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia chorobowego lub z ubezpieczenia wypadkowego. 5. Prawo do podwyższenia, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje emerytom, którzy osiągają przychód z tytułu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1-4, jeżeli przychód ten przekracza kwotę podwyższenia. 6. W okresie składkowym, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się nie więcej niż 10 lat kontynuowania ubezpieczenia w myśl przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych. 7. Do ustalenia kwoty przekroczenia, o której mowa w ust. 5, stosuje się odpowiednio przepisy art. 104 ust. 1-8 i art. 106. Rozdział 2 Waloryzacja świadczeń"}
{"id":"1998_1118_88","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 88. 1. Emerytury i renty podlegają waloryzacji w celu zachowania co najmniej ich realnej wartości w odniesieniu do wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem. 2. Przy ustalaniu wysokości zwaloryzowanych emerytur i rent przyjmuje się, że wzrost nominalny przeciętnej emerytury i renty nie może być niższy niż prognozowany na dany rok średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych powiększony: 1) w latach 1999-2000 o 15% różnicy pomiędzy prognozowanym na dany rok średniorocznym wskaźnikiem przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej a prognozowanym na dany rok średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, jeśli prognozowany na dany rok średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej jest wyższy niż prognozowany na dany rok średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych, 2) w roku 2001 i w latach następnych, o 20% różnicy, o której mowa w pkt 1. 3. Wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 2, jest wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów."}
{"id":"1998_1118_89","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 89. 1. Jeżeli wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych powiększony stosownie do art. 88 ust. 2 wynosi: 1) co najmniej 110% - emerytury i renty waloryzuje się od dnia 1 marca i od dnia 1 września, 2) mniej niż 110% - emerytury i renty waloryzuje się od dnia 1 czerwca. 2. Dla przeprowadzenia waloryzacji w terminach określonych w ust. 1 pkt 1 ustala się dwa jednakowe wskaźniki waloryzacji. 3. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed dniem określonym jako termin waloryzacji."}
{"id":"1998_1118_9","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 9. 1. Okresy zatrudnienia obywateli polskich za granicą, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9 i ust. 2 pkt 1 lit. c), a także okresy, o których mowa w art. 7 pkt 8, uwzględnia się pod warunkiem stałego zamieszkania zainteresowanego na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Okresy zatrudnienia, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a), i okresy pracy, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 10 lit b), wykonywanej na obszarze Państwa Polskiego, w czasie gdy obszar ten nie wchodził w skład Państwa Polskiego, oraz okresy pracy przymusowej, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 lit. a) i b), uwzględnia się pod warunkiem stałego zamieszkania zainteresowanego na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie uwzględnia się przy ustalaniu prawa do świadczeń, jeżeli z ich tytułu jest wypłacane świadczenie rentowe z instytucji zagranicznej inne niż renta z ubezpieczenia dodatkowego."}
{"id":"1998_1118_90","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 90. 1. Jeżeli wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w poprzednim roku jest niższy od przyjętego w ustawie budżetowej, podwyższa się wskaźnik waloryzacji ustalony w ustawie budżetowej dla najbliższego terminu waloryzacji w bieżącym roku. 2. Podwyższony wskaźnik waloryzacji, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje się przez pomnożenie wskaźnika waloryzacji określonego w ustawie budżetowej dla podwyżki świadczeń w bieżącym roku i wskaźnika weryfikacyjnego. 3. Wskaźnik weryfikacyjny otrzymuje się przez podzielenie wskaźnika realnej przeciętnej emerytury i renty brutto, jaki miał być uzyskany w poprzednim roku, przez wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w poprzednim roku, ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 4. Wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w poprzednim roku otrzymuje się przez podzielenie wskaźnika wzrostu nominalnego przeciętnej emerytury i renty brutto przez średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem. 5. Wskaźnik wzrostu nominalnego przeciętnej emerytury i renty brutto stanowi iloraz wysokości przeciętnej emerytury i renty brutto z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w danym roku i w poprzednim roku kalendarzowym, po wyeliminowaniu jednorazowych wypłat zapewniających realny wzrost świadczeń zgodnie z ustawą budżetową. 6. Jeżeli wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 1, emeryci i renciści, którym przyznano świadczenia do dnia 31 grudnia poprzedniego roku, otrzymają jednorazową wypłatę w terminie najbliższej waloryzacji w bieżącym roku. 7. Kwotę jednorazowej wypłaty oblicza się jako uzupełnienie łącznej kwoty emerytury i renty wypłaconej za poprzedni rok do wysokości uzyskanej po jej podwyższeniu wskaźnikiem weryfikacyjnym, o którym mowa w ust. 3."}
{"id":"1998_1118_91","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 91. 1. Ustalenie wysokości zwaloryzowanej emerytury i renty polega na pomnożeniu kwoty emerytury lub renty wskaźnikiem waloryzacji. 2. Równocześnie z podwyższeniem emerytury i renty następuje podwyższenie podstawy jej wymiaru wskaźnikiem waloryzacji, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1998_1118_92","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 92. Zmiana wysokości emerytur i rent w ramach waloryzacji następuje z urzędu, a jeżeli wypłata ich była wstrzymana \" po jej wznowieniu, z uwzględnieniem wszystkich kolejnych waloryzacji przypadających w okresie wstrzymania wypłaty."}
{"id":"1998_1118_93","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 93. 1. W ustawie budżetowej ustala się: 1) wzrost emerytur i rent na dany rok, co najmniej w wysokości wynikającej z art. 88 ust. 2, 2) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w odniesieniu do średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, 3) wskaźnik waloryzacji emerytur i rent, dla każdego terminu waloryzacji, stosownie do art. 89, 4) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów, opracowany przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, 5) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem., 6) średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. 2. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego opracowuje prognozę średniorocznego wskaźnika cen, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, w oparciu o przyjęte do opracowania projektu ustawy budżetowej założenia dotyczące wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych oraz planowanych podwyżek cen urzędowych i kontrolowanych. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\": 1) w terminie do 7 dnia roboczego lutego: a) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, b) wskaźnik wzrostu nominalnego przeciętnej emerytury i renty brutto, c) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto \" w poprzednim roku kalendarzowym, 2) w terminie do 15 kwietnia, a jeżeli w danym roku przeprowadzana jest jedna waloryzacja \" do 15 lipca, skorygowaną o kwotę jednorazowej wypłaty przeciętną emeryturę i rentę brutto oraz skorygowany wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w przypadku, o którym mowa w art. 90."}
{"id":"1998_1118_94","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 94. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" \" w terminie do dnia 10 lutego - podwyższony wskaźnik waloryzacji, o którym mowa w art. 90. 2. Prezes Zakładu ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" \" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji \" należne od tego terminu kwoty: 1) najniższej emerytury i renty, 2) dodatków: pielęgnacyjnego i dla sieroty zupełnej, 3) maksymalnych zmniejszeń, o których mowa w art. 104 ust. 9. Rozdział 3 Zbieg prawa do świadczeń"}
{"id":"1998_1118_95","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 95. 1. W razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 1 ust. 2. 3. Przepis ust. 1 stosuje się również w razie zbiegu u jednej osoby prawa do części renty rodzinnej z prawem do zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego."}
{"id":"1998_1118_96","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 96. 1. Odrębne przepisy określają prawo do pobierania świadczeń w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury z prawem do: 1) renty inwalidy wojennego i wojskowego, którego niezdolność do pracy pozostaje w związku ze służbą wojskową, 2) renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej pobytem w miejscach, o których mowa w art. 3 i 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668), 3) renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy lub chorobą zawodową. 2. Odrębne przepisy określają prawo do pobierania świadczeń w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury lub renty z prawem do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego rolników."}
{"id":"1998_1118_97","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 97. Osobom uprawnionym do emerytury lub renty oraz do świadczeń o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych świadczenia przysługujące na podstawie ustawy wypłaca się w wysokości w niej określonej, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej."}
{"id":"1998_1118_98","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 98. 1. Wstrzymanie wypłaty jednego ze świadczeń, o których mowa w art. 95, następuje od dnia, od którego przysługuje prawo do wypłaty świadczenia wyższego lub wybranego przez zainteresowanego. 2. W razie zbiegu prawa do świadczeń, o których mowa w art. 96, świadczenia te wypłaca się od dnia powstania prawa do dwóch świadczeń, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek."}
{"id":"1998_1118_99","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy","text":"Art. 99. W razie zbiegu prawa do zasiłku pogrzebowego określonego ustawą z prawem do zasiłku pogrzebowego ustalanym na podstawie odrębnych ustaw przysługuje tylko jeden zasiłek. Dział VIII Zasady ustalania świadczeń Rozdział 1 Powstanie i ustanie prawa do świadczeń"}
{"id":"1998_1120_1","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 10. 2) po art. 13 dodaje się art. 13a-13g w brzmieniu: \"Art.13a. 1. PKP prowadzi działalność w zakresie sprzedaży własnych budynków mieszkalnych, ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, garażami oraz niezbędnymi do korzystania z nich gruntami. 2. Nie podlegają sprzedaży lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach wykorzystywanych do celów zarządzania koleją lub eksploatacji i utrzymania kolei."}
{"id":"1998_1120_13b","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 13b. 1. Prawo do nabycia lokalu mieszkalnego przysługuje osobom, które zajmują lokal mieszkalny: 1) na podstawie umowy najmu; 2) jeżeli: a) są uprawnione do wstąpienia w stosunek najmu lokalu w razie śmierci najemcy, to jest zstępnym, wstępnym, pełnoletniemu rodzeństwu, osobom przysposabiającym albo przysposobionym oraz osobie, która pozostaje faktycznie we wspólnym pożyciu małżeńskim z najemcą, mieszkającą z nim stale do chwili śmierci, oraz osobom bliskim wskazanym przez najemcę, b) są lub były pracownikami podmiotów utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r., c) rozwiązanie z nimi stosunku pracy nastąpiło w związku ze zmianami organizacyjnymi lub zmniejszeniem stanu zatrudnienia w PKP. 2. Osobom zajmującym lokal, nie spełniającym warunków, o których mowa w ust. 1, może być sprzedany ten lokal bez możliwości zastosowania przepisu art. 13d ust. 2."}
{"id":"1998_1120_13c","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 13c. 1. O przeznaczeniu do sprzedaży lokali mieszkalnych PKP zawiadamia na piśmie osoby, o których mowa w art. 13b, wyznaczając dwumiesięczny termin, na złożenie pisemnego oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego, liczony od dnia doręczenia zawiadomienia osobie zainteresowanej. 2. W razie niezłożenia oświadczeń przez osoby, o których mowa w ust. 1, PKP może nieodpłatnie przekazać jednostce samorządu terytorialnego albo spółdzielni mieszkaniowej budynek mieszkalny lub nie sprzedane lokale mieszkalne wraz z prawem do odpowiedniej przynależnej do nich części gruntu. 3. Wykazy lokali przeznaczonych do sprzedaży podawane są do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty, a także wywieszane są w siedzibach właściwych jednostek organizacyjnych prowadzących ich sprzedaż."}
{"id":"1998_1120_13d","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 13d. 1. PKP dokonuje sprzedaży lokali mieszkalnych w drodze umowy, na wniosek osoby, o której mowa w art. 13b. 2. Sprzedaż lokali mieszkalnych następuje po cenie ustalonej na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami, pomniejszonej o: 1) 6 % - za każdy rok pracy najemcy w PKP albo 2) 3 % - za każdy rok najmu mieszkania od PKP, nie więcej jednak niż o 90 %. 3. Do okresu pracy lub najmu, od których zależy pomniejszenie ceny sprzedaży, wlicza się również okres pracy w podmiotach utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. 4. Na wniosek osoby uprawnionej do wstąpienia w stosunek najmu, która pozostała w lokalu po śmierci najemcy, uwzględnia się, zamiast zaliczanego jej okresu pracy lub najmu, okres pracy tego najemcy w PKP lub podmiotach utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r., jeżeli jest on korzystniejszy."}
{"id":"1998_1120_13e","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 13e. 1.. Na wniosek nabywcy lokalu mieszkalnego należność z tytułu nabycia lokalu może być rozłożona na raty roczne uiszczane w okresie do 10 lat według zasad określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 2. Wierzytelność PKP w stosunku do nabywcy z tytułu rozłożenia należności, o której mowa w ust. 1, na raty, podlega zabezpieczeniu, a w szczególności zabezpieczeniu hipotecznemu. 3. Nabywca lokalu mieszkalnego dokonując jednorazowo wpłaty należności z tytułu jego nabycia, uzyskuje bonifikatę w wysokości 25 % tej należności."}
{"id":"1998_1120_13f","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art.13f. Przepisy art. 13b - 13e stosuje się odpowiednio do sprzedaży budynków mieszkalnych oraz garaży wraz z niezbędnymi do korzystania z nich gruntami osobom, o których mowa w art. 13b ust. 1."}
{"id":"1998_1120_13g","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art.13g. PKP może przekazać w drodze umowy nieodpłatnie jednostce samorządu terytorialnego, spółdzielni mieszkaniowej albo wspólnocie mieszkaniowej urządzenia wchodzące w skład infrastruktury technicznej wraz z niezbędnymi do korzystania z nich gruntami.\"; 3) w art. 44: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 nie dotyczy wydzielenia z PKP jednostek organizacyjnych lub zorganizowanych części mienia związanych z przedmiotem działalności przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 7 ust. 1, z wyjątkiem kolei linowych i dojazdowych.\"; 4) dodaje się art. 47a w brzmieniu: \"Art.47a.1. Pracownicy kolejowi, z którymi rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku ze zmianami organizacyjnymi lub zmniejszeniem stanu zatrudnienia w PKP, mogą przejść bez względu na wiek na kolejową emeryturę, określoną przepisami o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli do dnia rozwiązania stosunku pracy osiągnęli wymagane okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia na kolei, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia na kolei. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do pracowników jednostek wydzielonych z PKP, o których mowa w art. 44 ust. 1 i ust. 2 oraz do pracowników przedsiębiorstw państwowych utworzonych z jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia wejścia w życie ustawy, jeżeli okresy, o których mowa w ust. 1, pracownicy ci osiągnęli do dnia wydzielenia jednostki z PKP, a także do pracowników kolejowych jednostek organizacyjnych przejętych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 117 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887), którzy okresy, o których mowa w ust. 1, osiągnęli do dnia przejęcia tych jednostek przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. 3. Przepisy ust. 1 i ust. 2 stosuje się do wniosków o emeryturę zgłoszonych do dnia 31 grudnia 1999 r.\""}
{"id":"1998_1120_2","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 2 . Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1998_1122_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. Nr 141, poz. 943) w art. 97 wyrazy \"1 stycznia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 kwietnia 1999 r.\"."}
{"id":"1998_1122_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1998 r."}
{"id":"1998_1123_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o prokuraturze","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782, Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyty w art. 6 w ust. 1, w art. 13 w ust. 2 i 4, w art. 17 w ust. 1, w ust. 1{1} i pięciokrotnie w ust. 2, w art. 19 w ust. 1 trzykrotnie, w art. 20 w pkt 6, w art. 22 w pkt 2 i 3, w art. 22a w ust. 1 pięciokrotnie, w ust. 3 i dwukrotnie w ust. 4, w art. 22b w zdaniu wstępnym, w pkt 4, w art. 29 w ust. 2 i 4, w art. 30 w ust. 2, w art. 40 w ust. 2, w art. 49 w ust. 3, w art. 50 w ust. 2, w art. 67 w ust. 2, w art. 69 czterokrotnie, w art. 94a i w art. 94b w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"wojewódzki\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"okręgowy\"; 2) w art. 3 w ust. 1: a) w pkt 2 skreśla się wyraz \"społecznej\", b) w pkt 4 skreśla się wyrazy \"wyroków w sprawach karnych\"; 3) skreśla się art. 4; 4) w art. 5 wyrazy \"terenowego organu administracji\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"; 5) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"organy administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"organy administracji rządowej\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prokurator okręgowy lub rejonowy, z własnej inicjatywy bądź na wniosek jednostek organów samorządu terytorialnego albo właściwego wojewody, przedkłada im informację o stanie przestępczości i jej zwalczaniu w województwie, powiecie lub gminie (mieście, dzielnicy).\"; 6) w art. 17: a) ust. 4-6 otrzymują brzmienie: \"4. Prokuraturę apelacyjną tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch prokuratur okręgowych. Prokuraturę okręgową tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch prokuratur rejonowych. Prokuraturę rejonową tworzy się dla jednej lub większej liczby gmin; w uzasadnionych wypadkach może być utworzona więcej niż jedna prokuratura rejonowa w obrębie tej samej gminy. 5. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi prokuratury apelacyjne, okręgowe i rejonowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości. 6. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może tworzyć poza siedzibą prokuratury, a także znosić, ośrodki zamiejscowe prokuratur okręgowych lub rejonowych.\", b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Pracownicy zniesionego ośrodka zamiejscowego przechodzą do prokuratury, której ośrodek zamiejscowy został zniesiony.\"; 7) w art. 29: a) w ust. 2 wyrazy \"terenowe organy rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"wojewodę\", b) w ust. 4 wyrazy \"Terenowe organy rządowej administracji ogólnej są obowiązane\" zastępuje się wyrazami \"Wojewodowie są obowiązani\"; 8) w art. 30 w ust. 2 wyrazy \"organów państwowych o terenowym zakresie działania\" zastępuje się wyrazem \"wojewodów\"; 9) w rozdziale 3 w tytule podrozdziału przed art. 35 skreśla się wyrazy \"wyroków w sprawach karnych oraz orzeczeń i\"; 10) w art. 35 skreśla się wyrazy \"wyroków w sprawach karnych,\" i wyrazy \"oraz innych orzeczeń\"; 11) skreśla się art. 38; 12) w art. 40 w ust. 2 wyrazy \"terenowych organów administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"wojewodów i terenowych organów administracji niezespolonej\"."}
{"id":"1998_1123_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o prokuraturze","text":"Art. 2. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych prokuratury wojewódzkie stają się prokuraturami okręgowymi, a ośrodki zamiejscowe prokuratur wojewódzkich stają się ośrodkami zamiejscowymi odpowiednich prokuratur okręgowych. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy prokuratorzy wojewódzcy i ich zastępcy stają się odpowiednio prokuratorami okręgowymi i zastępcami prokuratorów okręgowych. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy prokuratorzy prokuratur wojewódzkich stają się prokuratorami odpowiednich prokuratur okręgowych, a prokuratorzy prokuratur wojewódzkich w stanie spoczynku stają się prokuratorami prokuratur okręgowych w stanie spoczynku. 4. Z dniem wejścia w życie ustawy delegaci prokuratorów prokuratur wojewódzkich stają się delegatami prokuratorów odpowiednich prokuratur okręgowych. 5. Z dniem wejścia w życie ustawy członkowie kolegiów prokuratur wojewódzkich stają się członkami kolegiów odpowiednich prokuratur okręgowych."}
{"id":"1998_1123_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o prokuraturze","text":"Art. 3. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o prokuraturze wojewódzkiej, prokuratorze wojewódzkim, prokuratorach prokuratury wojewódzkiej, kolegium prokuratury wojewódzkiej lub zebraniu prokuratorów prokuratury wojewódzkiej, należy przez to rozumieć odpowiednio prokuraturę okręgową, prokuratora okręgowego, prokuratorów prokuratury okręgowej, kolegium prokuratury okręgowej i zebranie prokuratorów prokuratury okręgowej."}
{"id":"1998_1123_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o prokuraturze","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1998_1125_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 1. Ustawa określa obowiązki i prawa urzędników oraz innych pracowników zatrudnionych w: 1) sądach powszechnych i wojskowych, 2) powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury."}
{"id":"1998_1125_10","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 10. Między urzędnikami nie może powstać układ podległości służbowej, jeżeli są małżonkami albo pozostają ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia albo przysposobienia, opieki lub kurateli."}
{"id":"1998_1125_11","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 11. 1. Urzędnik nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody przełożonego. 2. Urzędnik nie może wykonywać zajęć sprzecznych z obowiązkami urzędnika i podważających zaufanie do sądu lub prokuratury."}
{"id":"1998_1125_12","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 12. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn, po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy."}
{"id":"1998_1125_13","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 13. 1. Środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników ustala się: 1) w pierwszym roku obowiązywania ustawy - przeciętnie w wysokości 35% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego, 2) w drugim roku obowiązywania ustawy - przeciętnie w wysokości 40% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego, 3) w trzecim roku obowiązywania ustawy - przeciętnie w wysokości 50% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego - z tym że w drugim i trzecim roku obowiązywania ustawy środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników podwyższa się o wartość składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w art. 110 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DZ. U. Nr 137, poz. 887). 2. Podwyższenie indywidualnych wynagrodzeń urzędników nalicza się od dnia 1 stycznia każdego roku."}
{"id":"1998_1125_14","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw obrony narodowej i do spraw pracy określa, w drodze rozporządzenia: 1) stanowiska w sądach powszechnych i wojskowych oraz w powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, na których zatrudniani są urzędnicy i inni pracownicy, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk, 2) szczegółowe zasady wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury, 3) tabele wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury, 4) wysokość dodatku przysługującego z tytułu zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji, 5) szczegółowe zasady odbywania stażu urzędniczego oraz przeprowadzania egzaminu, 6) warunki zwalniania od odbycia stażu urzędniczego osób innych niż wymienione w art. 3 ust. 3, jeżeli osoby te wykażą się praktycznym i teoretycznym przygotowaniem do wykonywania obowiązków urzędnika. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić zasadę, że wynagrodzenie jest różnicowane w zależności od stażu pracy, pełnionej funkcji oraz zajmowanego stanowiska i jego znaczenia dla funkcjonowania sądu lub prokuratury. 3. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia: 1) regulamin premiowania urzędników i innych pracowników zatrudnionych przy ściąganiu należności sądowych oraz w wydziałach ksiąg wieczystych, 2) regulamin przyznawania urzędnikom i innym pracownikom sądów i prokuratury nagród za szczególne osiągnięcia w pracy."}
{"id":"1998_1125_15","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 15. Urzędnikowi i innemu pracownikowi sądu lub prokuratury przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1 % za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego."}
{"id":"1998_1125_16","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 16. Za wieloletnią pracę urzędnik i inny pracownik sądu lub prokuratury otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego."}
{"id":"1998_1125_17","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 17. Urzędnikowi albo innemu pracownikowi sądu lub prokuratury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub na emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości: 1) dwumiesięcznego wynagrodzenia - po 10 latach pracy w sądzie lub prokuraturze, 2) trzymiesięcznego wynagrodzenia - po 15 latach pracy w sądzie lub prokuraturze, 3) sześciomiesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy w sądzie lub prokuraturze."}
{"id":"1998_1125_18","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 18. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą do urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860), a w sprawach nie uregulowanych także w tej ustawie - przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717)."}
{"id":"1998_1125_19","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł działu V otrzymuje brzmienie: \"Kuratorzy, referendarze sądowi, urzędnicy i inni pracownicy sądowi\"; 2) w art. 120 dodaje się § 7 w brzmieniu: \"§ 7. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą do kuratorów zawodowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia ... o pracownikach sądów i prokuratury (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 3) w art. 1221 dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§ 6. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą do referendarzy sądowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia ... o pracownikach sądów i prokuratury (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 4) art. 123 otrzymuje brzmienie: \"Art. 123. § 1. W sądach są zatrudnieni urzędnicy i inni pracownicy sądowi. § 2. Zasady zatrudniania urzędników i innych pracowników sądowych oraz ich obowiązki i prawa określają odrębne przepisy.\"; 5) w art. 124 w § 1 skreśla się pkt 4."}
{"id":"1998_1125_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 2. Urzędnikiem może być osoba, która: 1) korzysta z pełni praw cywilnych i publicznych, 2) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie, 3) ma co najmniej średnie wykształcenie i zna dobrze język polski, 4) odbyła staż urzędniczy w sądzie lub w prokuraturze, 5) ma stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku, 6) cieszy się nieposzlakowaną opinią."}
{"id":"1998_1125_20","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124 poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: \"Urzędnicy i inni pracownicy\"; 2) art. 101 otrzymuje brzmienie: \"Art. 101.1. W powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury zatrudnieni są urzędnicy i inni pracownicy. 2. Zasady zatrudniania urzędników i innych pracowników oraz ich obowiązki i prawa określają odrębne przepisy.\"."}
{"id":"1998_1125_21","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 21. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy osoby zatrudnione na podstawie dotychczasowych przepisów jako pracownicy administracyjni przez okres co najmniej roku w sądach lub jednostkach organizacyjnych prokuratury stają się urzędnikami w rozumieniu ustawy. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy osoby zatrudnione w sądach lub jednostkach organizacyjnych prokuratury na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi oraz pracownicy administracyjni zatrudnieni przez okres krótszy niż rok stają się innymi pracownikami w rozumieniu ustawy."}
{"id":"1998_1125_22","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 22. Stosunki pracy nawiązane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie mianowania pozostają w mocy i mogą być zmieniane i rozwiązywane na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1998_1125_23","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 23. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_1125_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 3. 1. Staż urzędniczy ma na celu praktyczne i teoretyczne przygotowanie do wykonywania obowiązków urzędnika. 2. Staż urzędniczy trwa 12 miesięcy i kończy się egzaminem. 3. Od odbycia stażu urzędniczego zwolnione są osoby, które ukończyły aplikację sądową, prokuratorską lub referendarską."}
{"id":"1998_1125_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 4. 1. Stosunek pracy z osobą ubiegającą się o przyjęcie na staż urzędniczy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony. 2. Stosunek pracy z urzędnikiem nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nie określony."}
{"id":"1998_1125_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 5. Stosunek pracy z osobami, o których mowa w art. 4, nawiązuje i rozwiązuje odpowiednio w: 1) sądzie apelacyjnym - prezes sądu apelacyjnego, 2) sądzie okręgowym - prezes sądu okręgowego, 3) sądzie rejonowym - prezes sądu rejonowego, 4) wojskowym sądzie okręgowym i garnizonowym - prezes wojskowego sądu okręgowego, 5) Naczelnej Prokuraturze Wojskowej - Naczelny Prokurator Wojskowy, 6) prokuraturze apelacyjnej - prokurator apelacyjny, 7) prokuraturze okręgowej i rejonowej - prokurator okręgowy, 8) wojskowej prokuraturze okręgowej i garnizonowej - wojskowy prokurator okręgowy."}
{"id":"1998_1125_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 6. Urzędnik jest obowiązany: 1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa, 2) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 3) dochowywać tajemnicy państwowej i służbowej, 4) zachowywać się godnie, 5) poszerzać wiedzę zawodową."}
{"id":"1998_1125_7","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 7. 1. Urzędnik jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli w przekonaniu urzędnika polecenie służbowe jest niezgodne z prawem lub zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia urzędnik jest obowiązany je wykonać. 3. Urzędnik nie wykonuje polecenia służbowego, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub groziłoby niepowetowanymi stratami."}
{"id":"1998_1125_8","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 8. 1. Urzędnicy i inni pracownicy sądów i prokuratury podlegają okresowym ocenom kwalifikacyjnym. Oceny dokonuje właściwy prezes sądu lub prokurator, biorąc pod uwagę opinię bezpośredniego przełożonego. Dla dokonania tej czynności właściwy prezes sądu lub prokurator powołuje komisję kwalifikacyjną. 2. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania przy dokonywaniu ocen urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury oraz tryb postępowania odwoławczego w tych sprawach."}
{"id":"1998_1125_9","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury","text":"Art. 9. Urzędnik przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się swoimi poglądami politycznymi, religijnymi ani interesem jednostkowym lub grupowym."}
{"id":"1998_204_1","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w więzieniach polskich na mocy skazania w latach 1944-1956, na podstawie przepisów wydanych przez władze polskie, przez sądy powszechne, wojskowe i specjalne albo w latach 1944-1956 bez wyroku - za działalność polityczną bądź religijną, związaną z walką o suwerenność i niepodległość.\"; 2) w art. 19: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest zadaniem zleconym gminie. Pomoc tę przyznaje i udziela jej kierownik ośrodka pomocy społecznej działający z upoważnienia rady gminy. W przypadkach osób pobierających rentę inwalidy wojennego pomoc tę przyznają i udzielają jej - Związek Inwalidów Wojennych RP i Związek Ociemniałych Żołnierzy RP.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Do postępowania w sprawie pomocy, o której mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, kryteria, formy i tryb przyznawania i udzielania pomocy, o której mowa w art. 19.\"; 3) w art. 22: a) w ust. 3 po wyrazach \"w art. 1-4\" dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem ust. 4,\" oraz wyrazy \"31 grudnia 1997 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 1998 r.\" a wyrazy \"31 grudnia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 1999 r.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Wnioski o przyznanie uprawnień z tytułów określonych w art. 1 ust. 2 pkt 7 i w art. 2 pkt 7 mogą być kierowane w trybie, o którym mowa w ust. 1, do dnia 31 grudnia 1999 r.\"; 4) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 6. Źródła i sposób finansowania niektórych świadczeń\"; 5) w art. 23: a) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) pomoc pieniężną, o której mowa w art. 19, wraz z kosztami jej obsługi, które mogą wynosić do 15% wartości tej pomocy,\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Środki funduszu przeznaczone na pomoc realizowaną przez kierownika ośrodka pomocy społecznej Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych przekazuje na konto wojewódzkich zespołów pomocy społecznej. Pierwsza rata przekazywana jest do dnia 15 lutego każdego roku. Do dnia 1 marca każdego roku dyrektor wojewódzkiego zespołu pomocy społecznej dokonuje podziału środków i przekazuje je na konto ośrodka pomocy społecznej.\"."}
{"id":"1998_204_2","title":"Ustawa z dnia 6 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r., z tym że art. 23 ust. 3a ustawy, o której mowa w art. 1, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_375_1","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34) wprowadza się następujące zmiany: 1) w preambule w pierwszym tiret wyrazy \"Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej\"; 2) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) tworzyć wspólnoty religijne, zwane dalej \"kościołami i innymi związkami wyznaniowymi\", zakładane w celu wyznawania i szerzenia wiary religijnej, posiadające własny ustrój, doktrynę i obrzędy kultowe,\", b) dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) należeć lub nie należeć do kościołów i innych związków wyznaniowych,\", c) w pkt 11 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) otrzymać pochówek zgodny z wyznawanymi zasadami religijnymi lub z przekonaniami w sprawach religii.\"; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Kościoły i inne związki wyznaniowe w Polsce działają w konstytucyjnych ramach ustrojowych Rzeczypospolitej Polskiej; ich sytuację prawną i majątkową regulują przepisy rangi ustawowej.\"; 4) w art. 12: a) w ust. 1 po wyrazach \"związków wyznaniowych\" dodaje się wyrazy \", ustanowione według przepisów prawa wewnętrznego kościoła lub innego związku wyznaniowego,\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uprawnienia i obowiązki osób duchownych w myśl prawa państwowego określają odrębne ustawy.\"; 5) w art. 13 w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych,\"; 6) w art. 14: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli odrębna ustawa lub ratyfikowana umowa międzynarodowa nie stanowią inaczej, władze kościoła lub innego związku wyznaniowego powiadamiają w terminie 30 dni właściwy organ administracji rządowej o zmianie siedziby oraz o objęciu i odwołaniu osób wchodzących do kierowniczych organów wykonawczych, podając ich imiona i nazwiska, obywatelstwo i miejsce zamieszkania.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jeżeli odrębna ustawa lub ratyfikowana umowa międzynarodowa nie stanowią inaczej, przed objęciem stanowisk, o których mowa w ust. 2 i 3, przez cudzoziemca, władze kościoła lub innego związku wyznaniowego winny się upewnić, czy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie wyraża wobec tego zastrzeżeń. Niezgłoszenie zastrzeżeń w terminie 60 dni od daty powiadomienia uważa się za wyrażenie zgody.\"; 7) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. W sprawach, o których mowa w art. 14, właściwym organem administracji rządowej jest: 1) odnośnie do jednostek organizacyjnych o zasięgu ogólnopolskim oraz obejmujących swoimi granicami teren przekraczający granice jednego województwa, a także stanowisk w tych jednostkach - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2) w pozostałych przypadkach - wojewoda.\"; 8) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. 1. Dla określenia szczegółowych zasad stosunków, o których mowa w art. 16, mogą być zawierane umowy między właściwymi rzeczowo centralnymi organami administracji rządowej a władzami poszczególnych kościołów i innych związków wyznaniowych. 2. Przepisy umowy nie mogą naruszać przepisów ogólnie obowiązującego prawa, a w szczególności zasady równouprawnienia wszystkich kościołów i innych związków wyznaniowych. 3. Podpisana umowa zostaje opublikowana w dzienniku urzędowym właściwego ministerstwa.\"; 9) w art. 19: a) w ust. 2: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) ustanawiać, kształcić i zatrudniać duchownych,\", - skreśla się pkt 16, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Za wypełnianie funkcji religijnych, o których mowa w ust. 1, nie uznaje się oddziaływania poprzez badania i eksperymenty psychologiczne.\"; 10) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. 1. Kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo posiadania, zarządzania oraz zakładania i poszerzania cmentarzy grzebalnych. 2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących cmentarzy i chowania zmarłych.\"; 11) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nauczanie religii uczniów szkół publicznych i wychowanków przedszkoli publicznych może odbywać się również w szkołach i przedszkolach na zasadach określonych w odrębnej ustawie.\", 12) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo zakładać i prowadzić szkoły i przedszkola oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w ustawach. 2. Szkoły, przedszkola oraz inne placówki, o których mowa w ust. 1, będą dotowane przez państwo lub organy samorządu terytorialnego w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.\"; 13) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. Działalność służąca celom humanitarnym, charytatywno-opiekuńczym, naukowym i oświatowo-wychowawczym podejmowana przez osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych jest zrównana pod względem prawnym z działalnością służącą analogicznym celom i prowadzoną przez instytucje państwowe.\"; 14) w art. 22: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Tworzenie i prowadzenie przez kościoły i inne związki wyznaniowe szkół wyższych, zasady udzielania im przez państwo pomocy finansowej oraz tryb i zakres uznawania stopni i tytułów naukowych nadawanych w tych szkołach regulują, na wniosek władz kościołów lub innych związków wyznaniowych, odrębne ustawy.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Status prawny wydziałów teologicznych na uniwersytetach państwowych regulują odrębne umowy pomiędzy Ministrem Edukacji Narodowej a władzami kościołów lub innych związków wyznaniowych.\"; 15) w art. 27 w ust. 1 po wyrazach \"moralność publiczną\" dodaje się wyrazy \", władzę rodzicielską\"; 16) dział III otrzymuje brzmienie: \"Dział III Rejestrowanie kościołów i innych związków wyznaniowych"}
{"id":"1998_375_10","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 251) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej prawem wewnętrznym gmin żydowskich wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo wewnętrzne gmin żydowskich.\"; 2) w art. 12 skreśla się ust. 2."}
{"id":"1998_375_11","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 252) w art. 10 skreśla się ust. 2."}
{"id":"1998_375_12","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 253) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej prawem wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo wewnętrzne Kościoła.\"; 2) w art. 10 skreśla się ust. 2."}
{"id":"1998_375_13","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 254) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła.\"; 2) w art. 13 skreśla się ust. 2."}
{"id":"1998_375_14","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. Wnioski w sprawie wszczęcia postępowania regulacyjnego, o których mowa w art. 48a ustawy nowelizowanej w art. 3, w art. 26a ustawy nowelizowanej w art. 5 i w art. 42a ustawy nowelizowanej w art. 7, wnosi się w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1998_375_15","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. Pozostają w mocy wpisy do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych, w szczególności nie jest wymagane uzupełnienie listy osób zgłaszających."}
{"id":"1998_375_16","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1998_375_17","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_375_2","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"."}
{"id":"1998_375_26b","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 26b. 1. Na wniosek Kościoła lub jego osób prawnych, wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać Kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 23 ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 5) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. Wnioski, o których mowa w art. 26b, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r.\"."}
{"id":"1998_375_3","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. Nr 66, poz. 287, Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej prawem wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo wewnętrzne Kościoła.\"; 2) w art. 19: a) w ust. 3 skreśla się zdanie drugie, b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii prawosławnej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe.\"; 3) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"; 4) po art. 48 dodaje się art. 48a-48e w brzmieniu: \"Art. 48a. 1. Wnioski kościelnych osób prawnych wniesione w trybie określonym w art. 47 ust. 1, w stosunku do których nie zostały zakończone postępowania administracyjne, stają się przedmiotem postępowania regulacyjnego wszczynanego na wniosek jednej ze stron dotychczasowego postępowania. 2. Postępowanie regulacyjne, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza Komisja Regulacyjna do Spraw Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, zwana dalej \"Komisją\", w skład której wchodzi po dwóch przedstawicieli Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prawosławnego Metropolity Warszawskiego i Całej Polski. 3. Szczegółowy tryb postępowania regulacyjnego oraz wynagrodzenie dla członków Komisji i personelu pomocniczego określa, w drodze zarządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Prawosławnym Metropolitą Warszawskim i Całej Polski. 4. Postępowanie regulacyjne wszczyna się z chwilą złożenia wniosku w Komisji. 5. Postępowania administracyjne dotyczące nieruchomości, w stosunku do których wszczęto postępowania regulacyjne, ulegają zawieszeniu, a organy prowadzące te postępowania przekazują ich akta do Komisji. 6. Komisja rozpatrując wnioski związana jest granicami określonymi w art. 48 ust. 2 i art. 50. 7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, z mienia których państwowych jednostek organizacyjnych lub gmin, może być wyłączona nieruchomość zamienna lub na którą państwową jednostkę organizacyjną może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania. 8. Uczestnikami postępowania regulacyjnego są oprócz wnioskodawcy wszystkie zainteresowane jednostki państwowe, samorządowe i kościelne. 9. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą zawrzeć ugodę przed zespołem orzekającym. Jeżeli ugoda nie zostanie zawarta, zespół orzekający wydaje orzeczenie. 10. Regulacja nie może naruszać praw nabytych przez niepaństwowe osoby trzecie, a w szczególności przez inne kościoły i związki wyznaniowe oraz rolników indywidualnych. 11. Ugody zawarte przed zespołem orzekającym, jak i orzeczenia uwzględniające wnioski, powinny określać: 1) stan prawny nieruchomości, 2) związane z tym stanem obowiązki uczestników postępowania, a w szczególności obowiązek wydania nieruchomości w wyznaczonym terminie, jeżeli nie znajduje się ona we władaniu wnioskodawcy, 3) w razie przyznania odszkodowania, obowiązek i termin zapłaty należnej z tego tytułu kwoty. 12. Od orzeczenia zespołu orzekającego nie przysługuje odwołanie."}
{"id":"1998_375_30","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 30. Prawo wpisu do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych, zwanego dalej \"rejestrem\", prowadzonego przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, jest realizowane przez złożenie temu ministrowi, zwanemu dalej \"organem rejestrowym,\" deklaracji o utworzeniu kościoła lub innego związku wyznaniowego i wniosku o wpis do rejestru."}
{"id":"1998_375_31","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31. 1. Prawo wniesienia wniosku, o którym mowa w art. 30, przysługuje co najmniej 100 obywatelom polskim posiadającym pełną zdolność do czynności prawnych. 2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawcy składają listę zawierającą swoje imiona i nazwiska, daty urodzenia, miejsca zamieszkania, numery i cechy dokumentów tożsamości oraz składają notarialnie potwierdzone podpisy."}
{"id":"1998_375_32","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 32. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 30, powinien zawierać: 1) listę, o której mowa w art. 31 ust. 2, 2) informację o dotychczasowych formach życia religijnego i metodach działania kościoła lub innego związku wyznaniowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) informację o podstawowych celach, Śródłach i zasadach doktrynalnych, obrzędach religijnych, 4) adres siedziby kościoła lub innego związku wyznaniowego, imiona i nazwiska, datę urodzenia, adres zamieszkania, numer i cechy dokumentu tożsamości osób wchodzących do kierowniczych organów wykonawczych, 5) statut. 2. Statut powinien określać w szczególności: 1) nazwę kościoła lub innego związku wyznaniowego różną od nazw innych organizacji, 2) teren działania i siedzibę władz, 3) cele działalności oraz formy i zasady ich realizacji, 4) organy, sposób ich powoływania i odwoływania, zakres kompetencji oraz tryb podejmowania decyzji, 5) Śródła finansowania, 6) tryb dokonywania zmian statutu, 7) sposób reprezentowania na zewnątrz oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, 8) sposób nabywania i utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków, 9) sposób powoływania, odwoływania oraz kompetencje osób duchownych, o których mowa w art. 12 ust. 3, o ile kościół lub inny związek wyznaniowy przewiduje tworzenie takich stanowisk, 10) sposób rozwiązania kościoła lub innego związku wyznaniowego i przeznaczenie pozostałego majątku. 3. Jeżeli kościół lub inny związek wyznaniowy przewiduje tworzenie jednostek organizacyjnych, zakonów lub diakonatów mających osobowość prawną, w statucie powinny być określone ich nazwy, teren działania, siedziby, zakres uprawnień oraz zasady tworzenia, znoszenia i przekształcania tych jednostek oraz ich organy, zakres kompetencji, tryb podejmowania decyzji, sposób powoływania i odwoływania tych organów, sposób reprezentowania na zewnątrz oraz zaciągania zobowiązań majątkowych. 4. Jeżeli kościół lub inny związek wyznaniowy stanowi część organizacji o zasięgu międzynarodowym, w statucie powinny być określone zakres i formy wzajemnych stosunków. 5. Jeżeli kościół lub inny związek wyznaniowy przewiduje tworzenie jednostek organizacyjnych bez osobowości prawnej, w statucie powinny być określone nazwy, zasady tworzenia, znoszenia i przekształcania tych jednostek."}
{"id":"1998_375_33","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 33. 1. W trakcie postępowania w sprawie wpisu do rejestru, organ rejestrowy może żądać od wnioskodawców wyjaśnień treści wniosku w zakresie określonym w art. 32, a także zwracać się do odpowiednich organów państwowych o sprawdzanie prawdziwości zawartych we wniosku danych. 2. Jeżeli organ rejestrowy w trakcie postępowania w sprawie wpisu do rejestru stwierdzi braki lub uchybienia w treści wniosku, w zakresie określonym w art. 32, wyznacza dwumiesięczny termin ich uzupełnienia, a po upływie tego terminu wydaje decyzję o odmowie wpisu do rejestru. 3. Jeżeli wniosek zawiera postanowienia pozostające w sprzeczności z przepisami ustaw chroniącymi bezpieczeństwo i porządek publiczny, zdrowie, moralność publiczną, władzę rodzicielską albo podstawowe prawa i wolności innych osób, organ rejestrowy wydaje decyzję o odmowie wpisu do rejestru. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 2 i 3, powinny być wydane w terminie 3 miesięcy od daty wszczęcia postępowania o wpis do rejestru. Od decyzji tych przysługuje prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1998_375_34","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 34. 1. Jeżeli nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 33 ust. 2 i 3, organ rejestrowy wydaje, w terminie 3 miesięcy od zgłoszenia deklaracji, decyzję o wpisie do rejestru. 2. Z chwilą wpisu do rejestru kościół lub inny związek wyznaniowy uzyskuje, jako całość, osobowość prawną oraz korzysta z wszystkich uprawnień i podlega obowiązkom określonym w ustawach. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych, zakonów i diakonatów, o których mowa w art. 32 ust. 3. 4. Do kościołów i innych związków wyznaniowych wpisanych do rejestru stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 i 15."}
{"id":"1998_375_35","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 35. 1. Zmiany statutu kościoła lub innego związku wyznaniowego wpisanego do rejestru dokonuje się w trybie obowiązującym przy ich rejestrowaniu. 2. Organ rejestrowy może domagać się aktualizacji danych warunkujących wpis do rejestru, określonych w art. 32 ust. 1 pkt 2-5."}
{"id":"1998_375_36","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 36. 1. Wykreśleniu z rejestru podlega: 1) kościół lub inny związek wyznaniowy, którego sytuacja prawna i majątkowa została uregulowana w odrębnej ustawie, 2) kościół lub inny związek wyznaniowy, który zawiadomił organ rejestrowy o zaprzestaniu swojej działalności, 3) kościół lub inny związek wyznaniowy, który utracił cechy warunkujące uzyskanie wpisu do rejestru; dotyczy to w szczególności kościoła lub innego związku wyznaniowego, który w ciągu 3 lat nie odpowiedział na żądanie organu rejestrowego i nie zaktualizował wpisów do rejestru w zakresie określonym w art. 32 ust. 1 pkt 4. 2. Wykreślenie z rejestru następuje na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. W przypadku decyzji o wykreśleniu z rejestru na podstawie ust. 1 pkt 2, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wyznacza likwidatora, stosując odpowiednio przepisy Prawa o stowarzyszeniach. 4. Przepis ust. 3 ma również zastosowanie, jeżeli zawiadomienie o zaprzestaniu działalności kościoła lub innego związku wyznaniowego nie określa likwidatora. 5. Jeżeli statut kościoła lub innego związku wyznaniowego nie stanowi inaczej, majątek pozostały po zakończeniu postępowania likwidacyjnego może być przeznaczony wyłącznie na cele charytatywno-opiekuńcze w drodze decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 6. Od decyzji, o których mowa w ust. 2-5, przysługuje prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1998_375_36a","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 36a. 1. Organ rejestrowy lub prokurator może wystąpić do sądu wojewódzkiego o stwierdzenie niezgodności działania kościoła lub innego związku wyznaniowego z przepisami prawa, o których mowa w art. 27 ust. 1, lub ze statutem, o którym mowa w art. 32. 2. W razie stwierdzenia prawomocnym wyrokiem sądu, że działalność kościoła lub innego związku wyznaniowego rażąco narusza prawo lub postanowienia statutu, organ rejestrowy wykreśli z rejestru ten kościół lub inny związek wyznaniowy."}
{"id":"1998_375_37","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określa, w drodze rozporządzenia, zasady i sposób prowadzenia rejestru, dane i informacje podlegające wpisowi, sposób, formę i termin aktualizacji wpisów do rejestru, warunki udostępniania rejestru, wydawania wyciągów z rejestru oraz sposób wykreślania kościoła lub innego związku wyznaniowego z rejestru."}
{"id":"1998_375_38","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do krajowych organizacji międzykościelnych, jeżeli mają one mieć osobowość prawną. Do utworzenia takiej organizacji jest wymagana deklaracja podpisana przez władze co najmniej dwóch działających w Rzeczypospolitej Polskiej kościołów i innych związków wyznaniowych.\"; 17) po dziale III dodaje się dział IIIa w brzmieniu: \"Dział IIIa Regulacja spraw majątkowych niektórych kościołów \"Art. 38a. 1. Tworzy się Międzykościelną Komisję Regulacyjną, zwaną dalej \"Komisją\", w celu ostatecznego uregulowania spraw majątkowych między Państwem a kościołami i ich osobami prawnymi, które zgłosiły roszczenia w trybie i na zasadach określonych w: 1) art. 24-26 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 324), 2) art. 37 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 479), 3) art. 40-42 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 480), 4) art. 35 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 481). 2. Roszczenia majątkowe wobec Państwa mogą również zgłaszać do Komisji w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r. kościoły i inne związki wyznaniowe, nie wymienione w ust. 1, a także krajowe organizacje międzykościelne, jeżeli wskażą we wniosku, że na rzecz Skarbu Państwa przejęto własność nieruchomości lub ich części będących uprzednio własnością tych kościołów i związków wyznaniowych oraz krajowych organizacji międzykościelnych. 3. Do oceny dopuszczalności postępowania regulacyjnego w sprawach, o których mowa w ust. 2, mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustaw wskazanych w ust. 1 pkt 1-4. 4. Jeżeli przywrócenie kościelnej osobie prawnej własności nieruchomości nie jest możliwe z uwagi na trudne do przezwyciężenia przeszkody, przyznaje się jej nieruchomość zamienną, a jeżeli nie jest to możliwe, osobie tej przyznaje się odszkodowanie ustalone według przepisów o wywłaszczeniu nieruchomości. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, z mienia których państwowych jednostek organizacyjnych lub gmin może być wyłączona nieruchomość zamienna lub na którą państwową jednostkę organizacyjną może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania."}
{"id":"1998_375_38b","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38b. 1. Przedmiotem postępowania regulacyjnego może być również nieodpłatne przekazanie na własność nieruchomości lub ich części, które były własnością kościelnych osób prawnych działających do 1945 r. na Ziemiach Zachodnich i Północnych, w celu przywrócenia w nich sprawowania kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej i opiekuńczo-wychowawczej. 2. W razie niemożności dokonania regulacji, o której mowa w ust. 1, postępowanie ulega umorzeniu."}
{"id":"1998_375_38c","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38c. Majątek nieruchomy, przekazany na własność gminie w trybie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 65, poz. 285, z 1996 r. Nr 23, poz. 102, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 9, poz. 43), podlega postępowaniu, o którym mowa w art. 38a i 38b."}
{"id":"1998_375_38d","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38d. 1. Liczebność Komisji, szczegółowy tryb postępowania regulacyjnego oraz wynagrodzenie dla członków Komisji i personelu pomocniczego określa, w drodze zarządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z władzami kościołów, o których mowa w art. 38a ust. 1 pkt 1-4. 2. Komisja rozpatruje sprawy w zespołach orzekających, w skład których wchodzi po dwóch członków wyznaczonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji i władze kościoła lub związku wyznaniowego, którego wniosek dotyczy. 3. Postępowanie regulacyjne wszczyna się z chwilą złożenia wniosku w Komisji. Zespół orzekający po otrzymaniu wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego bada, czy jest ono dopuszczalne, a wniosek niedopuszczalny odrzuca. 4. Postępowania sądowe lub administracyjne dotyczące nieruchomości, w stosunku do których wszczęto postępowanie regulacyjne, ulegają zawieszeniu, a sądy i organy prowadzące postępowania administracyjne przekazują ich akta do Komisji. 5. Uczestnikami postępowania regulacyjnego są, oprócz wnioskodawcy, wszystkie zainteresowane jednostki państwowe, samorządowe i kościelne. 6. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą zawrzeć ugodę przed zespołem orzekającym. Jeżeli ugoda nie zostanie zawarta, zespół orzekający wydaje orzeczenie. 7. Regulacja nie może naruszać praw nabytych przez niepaństwowe osoby trzecie, a w szczególności przez inne kościoły i związki wyznaniowe oraz rolników indywidualnych. 8. Ugody zawarte przed zespołem orzekającym, jak i orzeczenia uwzględniające wniosek, powinny określać: 1) stan prawny nieruchomości, 2) związane z tym stanem obowiązki uczestników postępowania, a w szczególności obowiązek wydania nieruchomości w wyznaczonym terminie, jeżeli nie znajduje się ona we władaniu wnioskodawcy, 3) w razie przyznania odszkodowania, obowiązek i termin zapłaty należnej z tego tytułu kwoty. 9. Od orzeczenia zespołu orzekającego nie przysługuje odwołanie."}
{"id":"1998_375_38e","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38e. 1. Ugody i orzeczenia mają moc sądowych tytułów egzekucyjnych. 2. Ugody i orzeczenia stanowią podstawę do dokonywania wpisów w księgach wieczystych i w ewidencji gruntów."}
{"id":"1998_375_38f","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38f. 1. Postępowanie regulacyjne jest wolne od opłat. 2. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ugody lub orzeczenia jest wolne od podatków i opłat z tym związanych, a wynikające z tego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat."}
{"id":"1998_375_38g","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38g. 1. Jeżeli zespół orzekający nie uzgodni orzeczenia, zawiadamia o tym pisemnie uczestników postępowania regulacyjnego. 2. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą, w terminie sześciu miesięcy od otrzymania zawiadomienia, wystąpić o podjęcie zawieszonego postępowania sądowego lub administracyjnego, a jeżeli nie było ono wszczęte - wystąpić na drogę sądową pod rygorem wygaśnięcia roszczenia. Przy rozpoznawaniu sprawy sąd stosuje zasady określone w art. 38a i 38b.\"; 18) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. Stosunki Państwa z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi działającymi na podstawie wpisu do rejestru mogą być regulowane w drodze odrębnej ustawy.\"; 19) w art. 41 skreśla się ust. 1 i oznaczenie ust. 2; 20) w art. 42 w ust. 4 wyrazy \"Ministrem - Kierownikiem Urzędu do Spraw Wyznań\" zastępuje się wyrazami \"Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 21) użyte w pierwszym akapicie preambuły, w art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 3, art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 ustawy, w różnych przypadkach, wyrazy \"Polska Rzeczpospolita Ludowa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Rzeczpospolita Polska\"."}
{"id":"1998_375_4","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 323) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Zasadniczym Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Zasadnicze Prawo Wewnętrzne Kościoła.\"; 2) w art. 34 w ust. 6 wyrazy \"w ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 5\"; 3) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"; 4) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Na wniosek Kościoła lub jego osób prawnych, wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać Kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 39 ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 5) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art. 46a. Wnioski, o których mowa w art. 45a ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r.\"; 6) w załączniku do ustawy \"Wykaz diecezji, parafii i diakonatów Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej\" w części oznaczonej \"I. Diecezja Cieszyńska\" wyrazy \"Parafia Kowale-Wieszczęta\" zastępuje się wyrazami \"Parafia Wieszczęta-Kowale\"."}
{"id":"1998_375_48b","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 48b. 1. Ugody i orzeczenia mają moc sądowych tytułów egzekucyjnych. 2. Ugody i orzeczenia stanowią podstawę do dokonywania wpisów w księgach wieczystych i w ewidencji gruntów."}
{"id":"1998_375_48c","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 48c. 1. Postępowanie regulacyjne jest wolne od opłat. 2. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ugody lub orzeczenia jest wolne od podatków i opłat z tym związanych, a wynikające z tego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat."}
{"id":"1998_375_48d","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 48d. 1. Jeżeli zespół orzekający nie uzgodni orzeczenia, zawiadamia o tym pisemnie uczestników postępowania regulacyjnego. 2. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą w terminie sześciu miesięcy od otrzymania zawiadomienia wystąpić o podjęcie zawieszonego postępowania sądowego lub administracyjnego, a jeżeli nie było ono wszczęte - wystąpić na drogę sądową pod rygorem wygaśnięcia roszczenia. Przy rozpoznawaniu sprawy sąd stosuje zasady określone w art. 47 ust. 1, art. 48 ust. 2 i art. 50."}
{"id":"1998_375_48e","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 48e. 1. Na wniosek Kościoła lub jego osób prawnych, wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać Kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 46 ust. 4 stosuje się odpowiednio.\"; 5) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: \"Art. 52a. Wnioski, o których mowa w art. 48e ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r.\"."}
{"id":"1998_375_5","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 324) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła.\"; 2) w art. 19 w ust. 6 wyrazy \"w ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 5\"; 3) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"; 4) po art. 26 dodaje się art. 26a i 26b w brzmieniu: \"Art. 26a. Wnioski kościelnych osób prawnych wniesione w trybie określonym w art. 24 i 26, w stosunku do których nie zostały zakończone postępowania administracyjne, na wniosek jednej ze stron w dotychczasowym postępowaniu stają się z mocy prawa przedmiotem postępowania regulacyjnego, określonego w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34)."}
{"id":"1998_375_6","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 479) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Kościół i jego osoby prawne są następcami prawnymi parafii i organizacji metodystycznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 września 1939 r.\"; 2) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła.\"; 3) w art. 13 skreśla się ust. 2; 4) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"; 5) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wszczyna się postępowanie regulacyjne w przedmiocie nieodpłatnego przekazania na własność nieruchomości lub ich części, będących uprzednio własnością Episkopalnego Kościoła Metodystycznego (Bischofliche Methodistische Kirche) i Społeczności Ewangelickiej (Evangelische Gemeinschaft), w celu przywrócenia w nich sprawowania kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej i opiekuńczo-wychowawczej. 2. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane do dnia 31 grudnia 1998 r. na zasadach i w trybie określonych w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34).\"; 6) w załączniku do ustawy \"Wykaz parafii Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej\" wyrazy \"Parafia Dąbrówka\" zastępuje się wyrazami \"Parafia Dąbrówno\"."}
{"id":"1998_375_7","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 480) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Kościół i jego osoby prawne są następcami prawnymi zborów, organizacji i gmin baptystycznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 września 1939 r.\"; 2) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła.\"; 3) w art. 12 skreśla się ust. 2; 4) w art. 5 w ust. 4 wyrazy \"pkt 2-4\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2 i 3\", a wyrazy \"- w tym\" zastępuje się wyrazami \", w tym\"; 5) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"; 6) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu: \"Art. 42a. Wnioski kościelnych osób prawnych wniesione w trybie określonym w art. 40, w stosunku do których nie zostały zakończone postępowania administracyjne, na wniosek jednej ze stron w dotychczasowym postępowaniu stają się z mocy prawa przedmiotem postępowania regulacyjnego, określonego w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34).\"; 7) w art. 43 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r.\"."}
{"id":"1998_375_8","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 481) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Kościelnym wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Kościelne.\"; 2) w art. 12 skreśla się ust. 2; 3) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"; 4) po art. 33 w rozdziale 5 dodaje się art. 33a w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu Kościoła i jego osób prawnych, stają się z mocy prawa ich własnością, o ile nie narusza to praw niepaństwowych i niesamorządowych osób trzecich; dotyczy to także obiektów położonych na terenie miasta stołecznego Warszawy. 2. Stwierdzenie nabycia prawa własności następuje w drodze decyzji wojewody. 3. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1, jest wolne od podatków i opłat związanych z tym nabyciem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie jest wolne od opłat. 4. Postępowanie sądowe i administracyjne dotyczące nieruchomości, o których mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu, a sądy lub organy przekazują ich akta organowi, o którym mowa w ust. 2. 5. Organ, który wydał decyzję ostateczną określoną w ust. 2, zawiadamia o niej sąd lub organ, który zawiesił postępowanie, zwracając akta sprawy. Sąd lub organ umorzy postępowanie.\"; 5) w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przywraca się Kościołowi prawo własności budynku położonego przy ul. Tureckiej nr 1 w Warszawie w stanie wolnym od obciążeń oraz roszczeń z tytułu wszelkich nakładów poniesionych przez jej dotychczasowych użytkowników, jak również z prawem nieodpłatnego użytkowania wieczystego części działki gruntu oznaczonej ewidencyjnie nr 100 o powierzchni całkowitej 1432 m{2} w obrębie 1-03-04, nr jednostki rejestrowej 68 w granicach objętych wykazem hipotecznym księgi wieczystej pod nazwą \"Nieruchomości w m.st. Warszawie - N. 7228\" zawierającej powierzchnię 761,95 m{2}\"; 6) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wszczyna się postępowanie regulacyjne w przedmiocie nieodpłatnego przekazania na własność nieruchomości lub ich części, będących uprzednio własnością Wschodnioniemieckiego Stowarzyszenia Adwentystów Dnia Siódmego (Ostdeutsche Verband der Gemeinschaft der Siebenten-Tags-Adventisten), reprezentowanego przez ˜rodkowoniemieckie Towarzystwo Nieruchomości, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Mitteldeutsche Grundstucksgesellschaft mit beschrankter Haftung), w celu przywrócenia w nich kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej i opiekuńczo-wychowawczej. 2. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane do dnia 31 grudnia 1998 r., na zasadach i w trybie określonych w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34).\"."}
{"id":"1998_375_9","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 482) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła.\"; 2) w art. 10 skreśla się ust. 2; 3) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.\"; 4) w art. 34 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r.\"."}
{"id":"1998_471_1","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945) w art. 27a wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Zmniejszenie podatku w przypadku wymienionym w ust. 3 pkt 3 może być dokonane w roku podatkowym, w którym suma wydatków poniesionych przez podatnika od początku każdego okresu trzyletniego wynosi co najmniej 0,3 % kwoty, o której mowa w ust. 2, obowiązującej w pierwszym roku tego okresu.\"; 2) w ust. 17 wyrazy \"w ust. 1 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 pkt 1 lit. a)-f)\"."}
{"id":"1998_471_2","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 137, poz. 638) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Kwotę przysługującego odliczenia od podatku ustaloną zgodnie z art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. a) i b), zmniejsza się również o 19% wydatków odliczonych od dochodu na podstawie ust. 4a.\"; 2) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także wydatki, o których mowa w ust. 4a, które nie znalazły pokrycia w dochodach (przychodach) uzyskanych w 1997 r. i w latach następnych.\"; 3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. Podatnikom, którzy w latach 1992-1996 nabyli prawo do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. b), e) i f) ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r., i po tym dniu dokonali dalszych wydatków na budowę tego budynku mieszkalnego, nadbudowę lub rozbudowę tego budynku na cele mieszkalne lub przebudowę tego strychu, suszarni albo przystosowania innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie tego lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu, przysługuje prawo do odliczania tych wydatków na zasadach określonych w art. 26 ustawy waymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r.\". 4b. Jeżeli w okresie obowiązywania ustawy podatnik, o którym mowa w ust. 4 lub 4a, nabył prawo do odliczenia od podatku kwot, o których mowa w art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. a) i b) - limit odliczenia od dochodu, określony w art. 26 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r., pomniejsza się o kwotę wydatków podlegających odliczeniu od dochodu oraz o kwotę wydatków stanowiących podstawę do dokonania odliczeń od podatku, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b) - f) oraz pkt 2.\"."}
{"id":"1998_471_3","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 3. Wydatki odliczone od dochodu, zgodnie z art. 2, nie mogą zmniejszać podatku z zastosowaniem zasad określonych w art. 27a ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1998_471_4","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do odliczania wydatków, o których mowa w art. 1 i 2, poniesionych od dnia 1 stycznia 1997 r."}
{"id":"1998_472_1","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1998 r. o ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, sporządzonego w Genewie dnia 15 kwietnia 1997 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, sporządzonego w Genewie dnia 15 kwietnia 1997 r."}
{"id":"1998_472_2","title":"Ustawa z dnia 22 maja 1998 r. o ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, sporządzonego w Genewie dnia 15 kwietnia 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_576_1","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Mieszkańcy województwa tworzą z mocy prawa regionalną wspólnotę samorządową. 2. Województwo oznacza: 1) jednostkę samorządu terytorialnego - regionalną wspólnotę samorządową, 2) największą jednostkę zasadniczego podziału terytorialnego kraju w celu wykonywania administracji publicznej."}
{"id":"1998_576_10","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Odrębna ustawa określa siedziby władz samorządu województwa. Rozdział 2 Zakres działalności"}
{"id":"1998_576_11","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Samorząd województwa określa strategię rozwoju województwa, uwzględniającą w szczególności następujące cele: 1) pielęgnowanie polskości oraz rozwój i kształtowanie świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej mieszkańców, 2) pobudzanie aktywności gospodarczej, 3) podnoszenie poziomu konkurencyjności i innowacyjności gospodarki województwa, 4) zachowanie wartości środowiska kulturowego i przyrodniczego przy uwzględnieniu potrzeb przyszłych pokoleń, 5) kształtowanie i utrzymanie ładu przestrzennego. 2. Samorząd województwa prowadzi politykę rozwoju województwa, na którą składa się: 1) tworzenie warunków rozwoju gospodarczego, w tym kreowanie rynku pracy, 2) utrzymanie i rozbudowa infrastruktury społecznej i technicznej o znaczeniu wojewódzkim, 3) pozyskiwanie i łączenie środków finansowych: publicznych i prywatnych, w celu realizacji zadań z zakresu użyteczności publicznej, 4) wspieranie i prowadzenie działań na rzecz podnoszenia poziomu wykształcenia obywateli, 5) racjonalne korzystanie z zasobów przyrody oraz kształtowanie środowiska naturalnego, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, 6) wspieranie rozwoju nauki i współpracy między sferą nauki i gospodarki, popieranie postępu technologicznego oraz innowacji, 7) wspieranie rozwoju kultury oraz ochrona i racjonalne wykorzystywanie dziedzictwa kulturowego, 8) promocja walorów i możliwości rozwojowych województwa. 3. Strategia rozwoju województwa jest realizowana poprzez programy wojewódzkie."}
{"id":"1998_576_12","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Samorząd województwa, przy formułowaniu strategii rozwoju województwa i realizacji polityki jego rozwoju, współpracuje w szczególności z: 1) jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego z obszaru województwa oraz z samorządem gospodarczym i zawodowym, 2) administracją rządową, szczególnie z wojewodą, 3) innymi województwami, 4) organizacjami pozarządowymi, 5) szkołami wyższymi i jednostkami naukowo-badawczymi, 6) organizacjami międzynarodowymi i regionami innych państw, zwłaszcza sąsiednich."}
{"id":"1998_576_13","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W sferze użyteczności publicznej województwo może tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także może przystępować do takich spółek. 2. Poza sferą użyteczności publicznej województwo może tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne oraz przystępować do nich, jeżeli działalność spółek polega na wykonywaniu czynności promocyjnych, edukacyjnych i wydawniczych służących rozwojowi województwa. 3. Zasady tworzenia przez województwo spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych oraz przystępowania do nich określa ustawa."}
{"id":"1998_576_14","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie: 1) edukacji publicznej, w tym szkolnictwa wyższego, 2) promocji i ochrony zdrowia, 3) kultury i ochrony jej dóbr, 4) pomocy społecznej, 5) polityki prorodzinnej, 6) modernizacji terenów wiejskich, 7) zagospodarowania przestrzennego, 8) ochrony środowiska, 9) gospodarki wodnej, 10) dróg publicznych i transportu, 11) kultury fizycznej i turystyki, 12) ochrony praw konsumentów, 13) obronności, 14) bezpieczeństwa publicznego, 15) przeciwdziałania bezrobociu i aktywizacji lokalnego rynku pracy. 2. Ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa. Rozdział 3 Władze samorządu województwa"}
{"id":"1998_576_15","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Organami samorządu województwa są: 1) sejmik województwa, 2) zarząd województwa."}
{"id":"1998_576_16","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Sejmik województwa jest organem stanowiącym i kontrolnym województwa. 2. Kadencja sejmiku województwa trwa 4 lata, licząc od dnia wyborów. 3. W skład sejmiku województwa wchodzą radni, wybierani w wyborach bezpośrednich, w liczbie określonej w odrębnej ustawie. 4. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do sejmiku województwa określa odrębna ustawa."}
{"id":"1998_576_17","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W sprawie odwołania sejmiku województwa przed upływem kadencji rozstrzyga się wyłącznie w drodze referendum wojewódzkiego."}
{"id":"1998_576_18","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Do wyłącznej właściwości sejmiku województwa należy: 1) stanowienie aktów prawa miejscowego, w szczególności: a) statutu województwa, b) zasad gospodarowania mieniem wojewódzkim, c) zasad i trybu korzystania z wojewódzkich obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, 2) uchwalanie strategii rozwoju województwa oraz wieloletnich programów wojewódzkich, 3) uchwalanie planu zagospodarowania przestrzennego, 4) podejmowanie uchwały w sprawie trybu prac nad projektem uchwały budżetowej, 5) podejmowanie uchwały w sprawie szczegółowości układu wykonawczego budżetu województwa, z zastrzeżeniem, że szczegółowość ta nie może być mniejsza niż określona w odrębnych przepisach, 6) uchwalanie budżetu województwa, 7) określanie zasad udzielania dotacji przedmiotowych i podmiotowych z budżetu województwa, 8) podejmowanie uchwały w sprawie wyboru niezależnego audytora oraz zamknięcia rachunków budżetu województwa, 9) rozpatrywanie sprawozdań z wykonania budżetu województwa, sprawozdań finansowych województwa oraz sprawozdań z wykonywania wieloletnich programów województwa, 10) podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi województwa z tytułu wykonania budżetu województwa, 11) uchwalanie, w granicach określonych ustawami, przepisów dotyczących podatków i opłat lokalnych, 12) podejmowanie uchwał w sprawie powierzenia zadań samorządu województwa innym jednostkom samorządu terytorialnego, 13) uchwalanie \"Priorytetów współpracy zagranicznej województwa\", 14) podejmowanie uchwał w sprawie uczestnictwa w międzynarodowych zrzeszeniach regionalnych i innych formach współpracy regionalnej, 15) wybór i odwoływanie zarządu województwa, 16) rozpatrywanie sprawozdań z działalności zarządu województwa, w tym w szczególności z działalności finansowej i realizacji programów, o których mowa w pkt 2, 17) powoływanie i odwoływanie, na wniosek marszałka województwa, skarbnika województwa, który jest głównym księgowym budżetu województwa, 18) podejmowanie uchwał w sprawie tworzenia związków, stowarzyszeń, fundacji oraz ich rozwiązywania, a także przystępowania do nich lub występowania z nich, 19) podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych województwa dotyczących: a) zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż 3 lata, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej; do czasu określenia zasad zarząd może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą sejmiku województwa, b) emitowania obligacji oraz określania zasad ich zbywania, nabywania i wykupu, c) zaciągania długoterminowych pożyczek i kredytów, d) ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i kredytów krótkoterminowych zaciąganych przez zarząd województwa oraz maksymalnej wysokości pożyczek i poręczeń udzielanych przez zarząd województwa w roku budżetowym, e) tworzenia spółek prawa handlowego i przystępowania do nich oraz określania zasad wnoszenia wkładów, a także obejmowania, nabywania i zbywania udziałów i akcji, 20) podejmowanie uchwał w innych sprawach zastrzeżonych ustawami i statutem województwa do kompetencji sejmiku województwa, 21) uchwalanie przepisów dotyczących organizacji wewnętrznej oraz trybu pracy organów samorządu województwa."}
{"id":"1998_576_19","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Uchwały sejmiku województwa zapadają zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu jawnym lub jawnym imiennym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego sejmiku województwa. 3. Odrzucenie w głosowaniu uchwały o udzieleniu absolutorium jest równoznaczne z przyjęciem uchwały o nieudzieleniu absolutorium."}
{"id":"1998_576_2","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. 2. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, nie zastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej."}
{"id":"1998_576_20","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Sejmik województwa wybiera ze swojego grona przewodniczącego sejmiku województwa bezwzględną większością głosów, w głosowaniu tajnym. 2. Sejmik województwa wybiera ze swojego grona wiceprzewodniczących sejmiku województwa, nie więcej niż 3, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. 3. Przewodniczący sejmiku województwa organizuje pracę sejmiku i prowadzi jego obrady. Przewodniczący sejmiku województwa może powierzyć wykonywanie powyższych czynności jednemu z wiceprzewodniczących sejmiku województwa. 4. Przewodniczący i wiceprzewodniczący sejmiku województwa nie mogą wchodzić w skład zarządu województwa."}
{"id":"1998_576_21","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Sejmik województwa obraduje na sesjach zwoływanych przez przewodniczącego sejmiku województwa co najmniej raz na kwartał. 2. Przewodniczący sejmiku województwa jest obowiązany zwołać sesję w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku przez zarząd województwa lub radnych stanowiących co najmniej 1\/4 ustawowego składu sejmiku województwa. W przypadku odwołania lub wygaśnięcia mandatu przewodniczącego sejmiku województwa sesje sejmiku województwa zwołuje wiceprzewodniczący sejmiku województwa. 3. Pierwszą sesję nowo wybranego sejmiku województwa zwołuje przewodniczący sejmiku województwa poprzedniej kadencji w terminie przypadającym w ciągu 14 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów do sejmików województwa na obszarze całego kraju."}
{"id":"1998_576_22","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Radny przed objęciem mandatu składa ślubowanie: \"Uroczyście ślubuję rzetelnie i sumiennie wykonywać obowiązki wobec Narodu Polskiego, strzec suwerenności i interesów Państwa, czynić wszystko dla pomyślności Ojczyzny, wspólnoty samorządowej województwa i dobra obywateli, przestrzegać Konstytucji i innych praw Rzeczypospolitej Polskiej\". Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania \"Tak mi dopomóż Bóg\". 2. Odmowa złożenia ślubowania oznacza zrzeczenie się mandatu. 3. Radny nieobecny na pierwszej sesji sejmiku województwa oraz radny, który uzyskał mandat w czasie trwania kadencji, składa ślubowanie na pierwszej sesji, na której jest obecny."}
{"id":"1998_576_23","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Radny nie jest związany instrukcjami wyborców. Radny województwa w swojej działalności jest obowiązany kierować się interesami państwa i wojewódzkiej wspólnoty samorządowej. 2. W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. 3. Radny jest obowiązany brać udział w pracach organów samorządu województwa oraz wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, do których został wybrany lub desygnowany. 4. Mandatu radnego województwa nie można łączyć z mandatem radnego powiatu i radnego gminy."}
{"id":"1998_576_24","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Radny nie może wchodzić w stosunki cywilnoprawne w sprawach majątkowych z województwem lub wojewódzkimi samorządowymi jednostkami organizacyjnymi, z wyjątkiem stosunków prawnych wynikających z korzystania z powszechnie dostępnych usług na warunkach ogólnych oraz stosunku najmu pomieszczeń do własnych celów mieszkaniowych lub własnej działalności gospodarczej oraz dzierżawy, a także innych prawnych form korzystania z nieruchomości, jeżeli najem, dzierżawa lub użytkowanie są oparte na warunkach ustalonych powszechnie dla danego typu czynności prawnych. 2. Radny nie może brać udziału w głosowaniu w sprawach, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotyczy to jego interesu prawnego. 3. Radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. 4. Do radnego województwa stosuje się przepisy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"1998_576_25","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Z radnym nie może być nawiązany stosunek pracy w urzędzie marszałkowskim w tym województwie, w którym radny uzyskał mandat. Przepis ten nie dotyczy radnych wybranych do zarządu województwa, z którymi stosunek pracy jest nawiązywany na podstawie wyboru. 2. Przepis ust. 1 dotyczy także stanowiska kierownika wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej, bez względu na rodzaj umowy lub innych aktów, na których podstawie nawiązany został z radnym stosunek pracy. 3. Nawiązanie przez radnego stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu."}
{"id":"1998_576_26","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Radny, który przed uzyskaniem mandatu pozostawał w stosunku pracy w urzędzie marszałkowskim lub był zatrudniony na stanowisku kierownika wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej w tym województwie, w którym uzyskał mandat, jest obowiązany złożyć wniosek o urlop bezpłatny w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy, przed złożeniem ślubowania, o którym mowa w art. 22 ust. 1. 2. Radny, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje urlop bezpłatny na okres sprawowania mandatu oraz 3 miesięcy po jego wygaśnięciu. 3. Radny otrzymuje urlop bezpłatny bez względu na rodzaj i okres trwania stosunku pracy. Stosunek pracy nawiązany na czas określony, który ustałby przed terminem zakończenia urlopu bezpłatnego, przedłuża się do 3 miesięcy po zakończeniu tego urlopu. 4. W przypadku radnego zatrudnionego na stanowisku kierownika wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej przejętej lub utworzonej przez województwo w czasie kadencji termin, o którym mowa w ust.1, wynosi 6 miesięcy od dnia przejęcia lub utworzenia tej jednostki. 5. Niezłożenie przez radnego wniosku, o którym mowa w ust.1, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu. 6. Po wygaśnięciu mandatu radnego w trybie ust. 2, urząd marszałkowski lub wojewódzka samorządowa jednostka organizacyjna przywraca radnego do pracy na tym samym lub równorzędnym stanowisku pracy, z wynagrodzeniem odpowiadającym wynagrodzeniu, jakie radny otrzymywałby, gdyby nie korzystał z urlopu bezpłatnego. Radny jest obowiązany zgłosić gotowość przystąpienia do pracy w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia mandatu."}
{"id":"1998_576_27","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Pracodawca jest obowiązany zwalniać radnego od pracy zawodowej w celu umożliwienia radnemu brania udziału w pracach sejmiku województwa i jego komisji oraz zarządu województwa. 2. Rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody sejmiku województwa, którego radny jest członkiem. Sejmik województwa odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem mandatu przez tego radnego."}
{"id":"1998_576_28","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Sejmik województwa może powoływać ze swojego grona stałe i doraźne komisje do wykonywania określonych zadań. 2. Statut województwa określa przedmiot działania, zakres zadań, zasady dotyczące składu, organizację wewnętrzną i tryb pracy komisji powoływanych przez sejmik województwa."}
{"id":"1998_576_29","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Radni mogą tworzyć kluby radnych działające na zasadach określonych w statucie województwa."}
{"id":"1998_576_3","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Administracja samorządowa w województwie jest zespolona w jednym urzędzie i pod jednym zwierzchnikiem."}
{"id":"1998_576_30","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Sejmik województwa kontroluje działalność zarządu województwa oraz wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych. W tym celu powołuje komisję rewizyjną. 2. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, w tym przedstawiciele wszystkich klubów. Członkostwa w komisji rewizyjnej nie można łączyć z funkcjami marszałka województwa, przewodniczącego i wiceprzewodniczących sejmiku województwa oraz radnych będących członkami zarządu województwa. 3. Komisja rewizyjna opiniuje wykonanie budżetu i występuje z wnioskiem do sejmiku województwa w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi województwa. Wniosek ten podlega zaopiniowaniu przez regionalną izbę obrachunkową."}
{"id":"1998_576_31","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Zarząd województwa jest organem wykonawczym województwa. 2. W skład zarządu województwa, liczącego 5 osób, wchodzi marszałek województwa jako jego przewodniczący, wiceprzewodniczący i pozostali członkowie. 3. Członkostwa zarządu województwa nie można łączyć z członkostwem w organach gminy i powiatu, z zatrudnieniem w administracji rządowej oraz z mandatem posła lub senatora. 4. Uchwały zarządu województwa zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy składu zarządu w głosowaniu jawnym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 5. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos marszałka województwa."}
{"id":"1998_576_32","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Sejmik województwa wybiera ze swojego grona marszałka województwa bezwzględną większością głosów. 2. Sejmik województwa wybiera, na wniosek marszałka województwa, pozostałych członków zarządu województwa, w tym nie więcej niż 2 wiceprzewodniczących, w ciągu 3 miesięcy od daty ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy. 3. Wyboru wiceprzewodniczących i pozostałych członków zarządu województwa dokonuje się bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku województwa. 4. Wiceprzewodniczący i pozostali członkowie zarządu województwa mogą być wybrani spoza składu sejmiku województwa. 5. Do wiceprzewodniczących i pozostałych członków zarządu województwa wybranych spoza składu sejmiku województwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 ust. 1, 2 i 4."}
{"id":"1998_576_33","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Jeżeli sejmik województwa nie dokona wyboru zarządu województwa w terminie określonym w art. 32 ust. 2, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. 2. Informację o rozwiązaniu sejmiku województwa z przyczyny określonej w ust.1 wojewoda podaje do publicznej wiadomości w środkach masowego przekazu i ogłasza, w formie obwieszczenia, w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Po rozwiązaniu sejmiku województwa z przyczyny określonej w ust. 1 przeprowadza się wybory przedterminowe. Wybory zarządza Prezes Rady Ministrów w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania sejmiku województwa. 4. Funkcje organów województwa, do czasu wyboru zarządu województwa przez nowy sejmik województwa, pełni właściwy terytorialnie wojewoda. 5. Jeżeli sejmik województwa wybrany w trybie określonym w ust. 3 nie dokona wyboru zarządu województwa w terminie określonym w art. 32 ust. 2, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. Informację o rozwiązaniu sejmiku województwa podaje się do wiadomości w trybie określonym w ust. 2. 6. W przypadku określonym w ust. 5 nie przeprowadza się kolejnych wyborów przedterminowych. Do dnia wyborów do sejmiku województwa na kolejną kadencję oraz zarządu województwa zadania i kompetencje sejmiku województwa i zarządu województwa przejmuje właściwy terytorialnie wojewoda."}
{"id":"1998_576_34","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Uchwała sejmiku województwa w sprawie nieudzielenia zarządowi województwa absolutorium jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu województwa, chyba że po zakończeniu roku budżetowego zarząd województwa został odwołany z innej przyczyny. 2. Sejmik województwa rozpoznaje sprawę odwołania zarządu województwa z przyczyny określonej w ust. 1 na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od podjęcia uchwały o nieudzieleniu zarządowi województwa absolutorium. 3. Sejmik województwa, po zapoznaniu się z wnioskiem komisji rewizyjnej i opinią regionalnej izby obrachunkowej w sprawie uchwały sejmiku województwa o nieudzieleniu zarządowi województwa absolutorium, może odwołać zarząd województwa większością 35 głosów ustawowego składu sejmiku. 4. Odwołanie zarządu województwa w sytuacji określonej w ust. 1 jest równoznaczne z odwołaniem marszałka województwa z funkcji przewodniczącego sejmiku województwa."}
{"id":"1998_576_35","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Sejmik województwa może odwołać zarząd województwa lub poszczególnych jego członków, z wyjątkiem marszałka województwa, z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium, jedynie na pisemnie uzasadniony i zaopiniowany przez komisję rewizyjną wniosek co najmniej 1\/3 ustawowego składu sejmiku. 2. Sejmik województwa rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, na sesji zwołanej nie wcześniej niż 14 dni od dnia zgłoszenia wniosku. 3. Sejmik województwa może odwołać zarząd województwa lub poszczególnych jego członków w sytuacji i terminie określonych w ust. 1 i 2 większością 3\/5głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym."}
{"id":"1998_576_36","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Sejmik województwa może, na wniosek marszałka województwa, odwołać poszczególnych członków zarządu województwa bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. Wniosek ten jest rozpoznawany na sesji zwołanej nie wcześniej niż 14 dni od dnia zgłoszenia wniosku ."}
{"id":"1998_576_37","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Sejmik województwa może odwołać marszałka województwa, z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium, jedynie na pisemnie uzasadniony i zaopiniowany przez komisję rewizyjną wniosek co najmniej 1\/3 ustawowego składu sejmiku, tylko w przypadku jednoczesnego wyboru marszałka województwa. Wniosek ten jest rozpoznawany na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia zgłoszenia wniosku. 2. Uchwała sejmiku województwa jest podejmowana w sytuacji określonej w ust. 1 większością 3\/5 głosów ustawowego składu sejmiku województwa. 3. Odwołanie marszałka województwa jest równoznaczne z odwołaniem całego zarządu województwa."}
{"id":"1998_576_38","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Jeżeli wniosek o odwołanie zarządu województwa lub poszczególnych jego członków albo marszałka województwa nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony, na zasadach i w trybie przewidzianych w art. 35-37, nie wcześniej niż 6 miesięcy od poprzedniego głosowania."}
{"id":"1998_576_39","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W razie odwołania zarządu województwa lub poszczególnych jego członków sejmik województwa wybiera w ciągu miesiąca nowy zarząd województwa lub poszczególnych jego członków, w trybie i na zasadach określonych w art. 32. 2. Odwołany zarząd województwa lub poszczególni jego członkowie pełnią dotychczasowe obowiązki do czasu wyboru nowego zarządu województwa lub poszczególnych jego członków. Sejmik województwa może zwolnić członka zarządu województwa z tego obowiązku. Przepisu art. 33 ust. 1 o rozwiązaniu sejmiku województwa z mocy prawa nie stosuje się."}
{"id":"1998_576_4","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zakres działania samorządu województwa nie narusza samodzielności powiatu i gminy. 2. Organy samorządu województwa nie stanowią wobec powiatu i gminy organów nadzoru lub kontroli oraz nie są organami wyższego stopnia w postępowaniu administracyjnym."}
{"id":"1998_576_40","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. W przypadku złożenia przez członka zarządu województwa rezygnacji z pełnionej funkcji sejmik województwa na najbliższym posiedzeniu podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji i odwołaniu go z funkcji. 2. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 1, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym odbyło się posiedzenie sejmiku województwa, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1998_576_41","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Zarząd województwa wykonuje zadania należące do samorządu województwa, nie zastrzeżone na rzecz sejmiku województwa i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych. 2. Do zadań zarządu województwa należy w szczególności: 1) wykonywanie uchwał sejmiku województwa, 2) gospodarowanie mieniem województwa, w tym wykonywanie praw z akcji i udziałów posiadanych przez województwo, 3) przygotowywanie projektu i wykonywanie budżetu województwa, 4) przygotowywanie projektów strategii rozwoju województwa, planu zagospodarowania przestrzennego i programów wojewódzkich oraz ich wykonywanie, 5) organizowanie współpracy ze strukturami samorządu regionalnego w innych krajach i z międzynarodowymi zrzeszeniami regionalnymi, 6) kierowanie, koordynowanie i kontrolowanie działalności wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym powoływanie i odwoływanie ich kierowników, 7) uchwalanie regulaminu organizacyjnego urzędu marszałkowskiego. 3. Zasady i tryb działania zarządu województwa określa statut województwa."}
{"id":"1998_576_42","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Po upływie kadencji sejmiku województwa zarząd województwa działa do dnia wyboru nowego zarządu województwa."}
{"id":"1998_576_43","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Marszałek województwa organizuje pracę zarządu województwa i urzędu marszałkowskiego, kieruje bieżącymi sprawami województwa oraz reprezentuje województwo na zewnątrz. 2. W sprawach nie cierpiących zwłoki, związanych z bezpośrednim zagrożeniem interesu publicznego, zagrażających bezpośrednio zdrowiu i życiu oraz w sprawach mogących spowodować znaczne straty materialne, marszałek województwa podejmuje niezbędne czynności należące do właściwości zarządu województwa. Czynności podjęte w tym trybie wymagają przedstawienia do zatwierdzenia na najbliższym posiedzeniu zarządu województwa. 3. Marszałek województwa jest kierownikiem urzędu marszałkowskiego, zwierzchnikiem służbowym pracowników tego urzędu i kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych."}
{"id":"1998_576_44","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Sejmik województwa powołuje i odwołuje skarbnika województwa (głównego księgowego budżetu województwa), na wniosek marszałka województwa, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. 2. Skarbnik województwa uczestniczy w pracach oraz obradach zarządu województwa i sejmiku województwa z głosem doradczym."}
{"id":"1998_576_45","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Zarząd województwa wykonuje zadania województwa przy pomocy urzędu marszałkowskiego i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych lub wojewódzkich osób prawnych. 2. Status prawny pracowników samorządu województwa określa odrębna ustawa."}
{"id":"1998_576_46","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje marszałek województwa, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. 2. Marszałek województwa może upoważnić wiceprzewodniczących zarządu województwa, pozostałych członków zarządu województwa, pracowników urzędu marszałkowskiego oraz kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych do wydawania w jego imieniu decyzji, o których mowa w ust.1. 3. Od decyzji, o których mowa w ust.1, służy odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, a w sprawach powierzonych na podstawie porozumienia z wojewodą - do właściwego ministra. 4. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla organów samorządu województwa, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w urzędzie marszałkowskim w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. Rozdział 4 Mienie samorządu województwa"}
{"id":"1998_576_47","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne. 2. Wojewódzkimi osobami prawnymi, poza województwem, są samorządowe jednostki organizacyjne, którym ustawy przyznają wprost taki status, oraz te osoby prawne, które mogą być tworzone na podstawie odrębnych ustaw, wyłącznie przez województwo. 3. Województwo jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia województwa nie należącego do innych wojewódzkich osób prawnych."}
{"id":"1998_576_48","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Nabycie mienia województwa następuje na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym i innych ustawach, a także w drodze przekazania mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych na zasadach określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"1998_576_49","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Przekazanie województwu mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, służącego realizacji zadań województwa, w szczególności określonych w art. 14, następuje na podstawie decyzji administracyjnej wojewody wydawanej z urzędu, z zastrzeżeniem art. 50. 2. Organem odwoławczym od decyzji, o której mowa w ust.1, jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. 3. Nabycie mienia jest nieodpłatne i następuje z dniem, w którym decyzja o jego przekazaniu stała się ostateczna."}
{"id":"1998_576_5","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Mieszkańcy województwa podejmują rozstrzygnięcia w głosowaniu powszechnym (w drodze wyborów i referendum) lub za pośrednictwem organów samorządu województwa. 2. Referendum może być przeprowadzone w każdej ważnej dla województwa sprawie mieszczącej się w zakresie jego zadań. 3. Referendum przeprowadza się z inicjatywy sejmiku województwa lub na wniosek co najmniej 1\/10 mieszkańców uprawnionych do głosowania. 4. Referendum jest ważne, jeżeli wzięło w nim udział co najmniej 30% uprawnionych do głosowania. 5. Zasady i tryb przeprowadzania referendum określa odrębna ustawa."}
{"id":"1998_576_50","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Przekazanie województwu mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, służącego wykonywaniu zadań gospodarczych przekraczających zakres użyteczności publicznej, może nastąpić na wniosek zarządu województwa, jeżeli mienie to służyć ma realizacji strategii rozwoju województwa i wojewódzkich programów, z wyłączeniem mienia przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia. 2. Przekazanie mienia określonego w ust. 1 następuje nieodpłatnie, w trybie właściwym dla przenoszenia nabywanych praw, z tym że przekazanie własności i innych praw do rzeczy następuje na podstawie ostatecznej decyzji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. 3. Odmowa przekazania mienia, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze ostatecznej decyzji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa."}
{"id":"1998_576_51","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Nabycie przekazywanego mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych następuje wraz z obciążeniami, które powinny być ujawnione w decyzji o przekazaniu. 2. Ujawnienie obciążeń nie narusza praw osób trzecich. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do zobowiązań Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, wynikających z działalności organów i instytucji władających przekazywanym mieniem, powstałych przed dniem jego przejęcia przez województwo."}
{"id":"1998_576_52","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Przekazanie mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych województwu jest wolne od podatków i opłat."}
{"id":"1998_576_53","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Do postępowania w sprawie przekazania mienia, w drodze decyzji, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"1998_576_54","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Ostateczna decyzja o przekazaniu województwu praw, które są lub mogą być ujawnione w księdze wieczystej, stanowi podstawę wpisu w księdze. 2. Postępowanie w przedmiocie wpisu jest wolne od opłat sądowych."}
{"id":"1998_576_55","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Prawa majątkowe województwa, nie należące do innych wojewódzkich osób prawnych, wykonuje zarząd województwa."}
{"id":"1998_576_56","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Kierownicy wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej działają jednoosobowo na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez zarząd województwa. 2. Do czynności przekraczających zakres pełnomocnictwa wymagana jest zgoda, w formie uchwały, zarządu województwa."}
{"id":"1998_576_57","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Oświadczenia woli w imieniu województwa składa marszałek województwa wraz z członkiem zarządu województwa, chyba że statut województwa stanowi inaczej. 2. Sejmik województwa może udzielić marszałkowi upoważnienia do składania jednoosobowo oświadczeń woli, innych niż przewidywane w statucie województwa. 3. Czynność prawna, z której wynika zobowiązanie pieniężne, wymaga do jej skuteczności kontrasygnaty głównego księgowego budżetu województwa. 4. Główny księgowy budżetu województwa, który odmówi kontrasygnaty, dokonuje jej jednak na pisemne polecenie marszałka województwa, informując równocześnie o tym sejmik województwa oraz regionalną izbę obrachunkową."}
{"id":"1998_576_58","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Wojewódzkie osoby prawne samodzielnie decydują, w granicach ustaw, o sposobie wykonywania należących do nich praw majątkowych, z tym że nieodpłatne rozporządzenie mieniem oraz zbycie: 1) nieruchomości służącej do powszechnego użytku lub bezpośredniego zaspokajania potrzeb publicznych, 2) przedmiotów posiadających szczególną wartość naukową, historyczną, kulturalną lub przyrodniczą - wymaga zgody, w formie uchwały, zarządu województwa. 2. Zgody zarządu województwa wymaga także zmiana przeznaczenia składników mienia określonego w ust. 1 pkt 1 i 2. 3. Uchwały zarządu województwa, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają nadzorowi, o którym mowa w rozdziale 7 ustawy."}
{"id":"1998_576_59","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. W przypadku zbycia przez województwo lub inną wojewódzką osobę prawną przedmiotów posiadających szczególną wartość naukową, historyczną, kulturalną lub przyrodniczą Skarbowi Państwa przysługuje prawo pierwokupu lub wykupu wykonywane na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym. 2. Mienie nabyte nieodpłatnie od Skarbu Państwa podlega, w przypadkach określonych w ust. 1, zwrotowi na jego rzecz, jeżeli uprawniony organ państwowy wystąpi z żądaniem zwrotu."}
{"id":"1998_576_6","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Samorząd województwa: 1) wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, 2) dysponuje mieniem wojewódzkim, 3) prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu. 2. Województwo ma osobowość prawną. 3. Samodzielność województwa podlega ochronie sądowej."}
{"id":"1998_576_60","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Województwo nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych wojewódzkich osób prawnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Inne wojewódzkie osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania województwa. Rozdział 5 Finanse samorządu województwa"}
{"id":"1998_576_61","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Budżet województwa jest podstawą samodzielnej gospodarki finansowej województwa. 2. Budżet województwa jest planem finansowym obejmującym: 1) planowane dochody i wydatki województwa, 2) źródła sfinansowania deficytu budżetowego, 3) przeznaczenie nadwyżki budżetowej, 4) wydatki związane z wieloletnimi programami, w tym w szczególności inwestycyjnymi, z wyodrębnieniem wydatków na finansowanie każdego z programów."}
{"id":"1998_576_62","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Zamieszczenie w budżecie województwa wydatków na określone cele nie stanowi podstawy zobowiązań wobec osób trzecich oraz roszczeń osób trzecich wobec województwa."}
{"id":"1998_576_63","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Budżet województwa jest uchwalany jako część uchwały budżetowej na rok kalendarzowy, zwany dalej \"rokiem budżetowym\". 2. Sejmik województwa ustala tryb prac nad projektem uchwały budżetowej, określając w szczególności: 1) terminy obowiązujące w toku prac nad projektem budżetu województwa, 2) obowiązki wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych w toku prac nad projektem budżetu województwa, 3) wymaganą przez sejmik województwa szczegółowość projektu, 4) materiały informacyjne, które zarząd województwa powinien przedstawić sejmikowi województwa, przedkładając projekt uchwały budżetowej."}
{"id":"1998_576_64","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Uchwała budżetowa województwa składa się z budżetu województwa, ustaleń dotyczących spraw, które, na podstawie Prawa budżetowego, pozostawiono do uchwały sejmiku województwa, oraz spraw wskazanych przez sejmik województwa w uchwale, o której mowa w art. 63 ust. 2. 2. Uchwała budżetowa może obejmować wydatki na wieloletnie programy inwestycyjne, jeżeli: 1) dla każdego programu wieloletniego zostały przez sejmik województwa odrębnie określone: a) nazwa programu, jego cel i zadania, które będą finansowane z budżetu województwa, b) jednostka organizacyjna wykonująca program lub też koordynująca wykonywanie programu, c) okres realizacji programu i łączne nakłady finansowe, d) wysokość wydatków w poszczególnych latach realizacji programu, 2) kolejne uchwały budżetowe będą obejmować nakłady na uruchomiony program w wysokości umożliwiającej jego terminowe zakończenie, 3) zmiana kwot wydatków na realizację programu może być wyłącznie skutkiem odrębnych uchwał sejmiku województwa zmieniających zakres wykonywania tego programu lub wstrzymujących jego wykonywanie."}
{"id":"1998_576_65","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Uchwałę budżetową województwa podejmuje się przed rozpoczęciem roku budżetowego. 2. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie wskazanym w ust. 1 do czasu uchwalenia budżetu przez sejmik województwa, jednak nie później niż do 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu przedłożony sejmikowi województwa. 3. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie, o którym mowa w ust. 2, wojewoda ustala, na wniosek regionalnej izby obrachunkowej, budżet województwa najpóźniej do końca kwietnia roku budżetowego. Do dnia ustalenia budżetu przez wojewodę podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu, o którym mowa w ust. 2. 4. W przypadku gdy dochody i wydatki państwa określa ustawa o prowizorium budżetowym, sejmik województwa może uchwalić prowizorium budżetowe województwa na okres objęty prowizorium budżetowym państwa."}
{"id":"1998_576_66","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Opracowanie i przedstawienie do uchwalenia projektu budżetu województwa, a także inicjatywa w sprawie zmian tego budżetu, należą do wyłącznej kompetencji zarządu województwa. 2. Zarząd województwa przygotowuje i przedstawia sejmikowi województwa, nie później niż 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy: 1) projekt budżetu województwa uwzględniający zasady Prawa budżetowego oraz ustalenia sejmiku województwa, o których mowa w art. 63 ust. 2 pkt 3, 2) projekt ustaleń uchwały budżetowej, o których mowa w art. 64 ust. 1, 3) materiały informacyjne określone przez sejmik województwa w uchwale budżetowej. 3. Bez zgody zarządu województwa sejmik województwa nie może wprowadzić w projekcie budżetu województwa zmian powodujących zwiększenie wydatków i jednoczesne zwiększenie deficytu projektowanego budżetu województwa albo zmian powodujących zwiększenie przewidywanych dochodów bez jednoczesnego ustanowienia nowych źródeł dochodów."}
{"id":"1998_576_67","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Dochody własne stanowią zasadnicze źródło finansowania zadań województwa. 2. Dochodami własnymi województwa są: 1) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości określonej odrębną ustawą, 2) dochody z majątku województwa, 3) spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwa, 4) dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe województwa oraz wpłaty innych wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, 5) odsetki za nieterminowe przekazywanie udziałów, o których mowa w pkt 1, 6) inne dochody własne uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów. 3. Przekazanie województwu, w drodze ustawy, nowych zadań wymaga zapewnienia koniecznych środków finansowych na ich realizację w postaci zwiększenia dochodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 6."}
{"id":"1998_576_68","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Dochodami województwa mogą być: 1) subwencja wyrównawcza z budżetu państwa, 2) dotacje celowe z budżetu państwa i państwowych funduszy celowych na zadania wykonywane przez województwo, 3) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez województwo na podstawie porozumień zawartych z organami administracji rządowej, 4) dotacje celowe z budżetów gmin lub powiatów na zadania z zakresu tych jednostek samorządu terytorialnego wykonywane przez województwo na podstawie porozumień zawartych z organem gminy lub powiatu, 5) inne wpływy uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"1998_576_69","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Wysokość łącznej kwoty subwencji wyrównawczej oraz zasady i kryteria jej rozdziału określa odrębna ustawa."}
{"id":"1998_576_7","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Ustrój województwa jako jednostki samorządu terytorialnego określa statut województwa uchwalony po uzgodnieniu z Prezesem Rady Ministrów. 2. Statut i jego zmiany podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"1998_576_70","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Za prawidłowe wykonanie budżetu województwa odpowiada zarząd województwa. 2. Zarządowi województwa przysługuje wyłączne prawo: 1) zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków, w ramach upoważnień udzielanych przez sejmik województwa, 2) emitowania papierów wartościowych, w ramach upoważnień udzielanych przez sejmik województwa, 3) dokonywania wydatków budżetowych, 4) zgłaszania propozycji zmian w budżecie województwa, 5) dysponowania rezerwami budżetu województwa, 6) blokowania środków budżetowych, w przypadkach określonych ustawą."}
{"id":"1998_576_71","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Zasady zaciągania przez organ samorządu województwa kredytów i pożyczek na pokrywanie występujących w ciągu roku budżetowego niedoborów lub na sfinansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych rocznych dochodach określa odrębna ustawa. 2. Zasady emisji obligacji województwa określa odrębna ustawa."}
{"id":"1998_576_72","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Gospodarka środkami finansowymi znajdującymi się w dyspozycji samorządu województwa jest jawna. Wymóg jawności jest spełniany między innymi przez: 1) zachowanie jawności debaty budżetowej, 2) opublikowanie uchwały budżetowej oraz sprawozdań z wykonania budżetu województwa, 3) przedstawianie pełnego wykazu kwot dotacji celowych udzielanych z budżetu województwa, 4) poddanie sprawozdania z wykonania budżetu województwa badaniu przez niezależnego audytora i ujawnienie wyników tego badania."}
{"id":"1998_576_73","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Bankową obsługę budżetu województwa wykonuje bank wybrany przez sejmik województwa w trybie określonym w przepisach o zamówieniach publicznych. 2. Zasady wykonywania obsługi bankowej określa umowa zawarta między zarządem województwa a bankiem. 3. Zarząd województwa może lokować wolne środki budżetowe na rachunkach w innych bankach, bez konieczności uzyskania odrębnej zgody sejmiku województwa. 4. Zarząd województwa może, w granicach upoważnień zawartych w uchwale budżetowej, zaciągać kredyty bankowe w wybranych przez siebie bankach."}
{"id":"1998_576_74","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Dyspozycja środkami pieniężnymi województwa jest oddzielona od jej kasowego wykonania. Rozdział 6 Współpraca zagraniczna"}
{"id":"1998_576_75","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Sejmik województwa uchwala \"Priorytety współpracy zagranicznej województwa\" określające: 1) główne cele współpracy zagranicznej, 2) priorytety geograficzne przyszłej współpracy, 3) zamierzenia co do przystępowania do międzynarodowych zrzeszeń regionalnych."}
{"id":"1998_576_76","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Współpraca województwa ze społecznościami regionalnymi innych państw prowadzona jest zgodnie z prawem wewnętrznym, polityką zagraniczną państwa i jego międzynarodowymi zobowiązaniami, w granicach zadań i kompetencji województwa. 2. Województwo uczestniczy w działalności międzynarodowych instytucji i zrzeszeń regionalnych oraz jest w nich reprezentowane na zasadach określonych w porozumieniu zawartym przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1998_576_77","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. \"Priorytety współpracy zagranicznej województwa\" mogą być uchwalane oraz inicjatywy zagraniczne województwa, w tym w szczególności projekty umów o współpracy regionalnej lub projekty uchwał o przystąpieniu do międzynarodowych zrzeszeń regionalnych, mogą być podejmowane za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych uzyskaną za pośrednictwem wojewody. 2. Uchwały, o których mowa w ust. 1, zapadają bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku województwa. 3. Uchwała oraz zawarte umowy o współpracy regionalnej, o których mowa w ust. 1, przesyłane są do ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Rozdział 7 Nadzór nad działalnością samorządu województwa"}
{"id":"1998_576_78","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Nadzór nad działalnością samorządu województwa sprawuje Prezes Rady Ministrów i wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa. 2. Organy nadzoru mogą wkraczać w działalność województwa tylko w przypadkach określonych ustawami."}
{"id":"1998_576_79","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Nadzór nad wykonywaniem zadań województwa jest sprawowany na podstawie kryterium zgodności z prawem."}
{"id":"1998_576_8","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami. 2. Województwo może zawierać z innymi województwami oraz jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego z obszaru województwa porozumienia w sprawie powierzenia prowadzenia zadań publicznych. 3. Do porozumień stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775)."}
{"id":"1998_576_80","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Organy nadzoru mają prawo żądania informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania województwa, niezbędnych do wykonywania przysługujących im uprawnień nadzorczych."}
{"id":"1998_576_81","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Marszałek województwa przedstawia wojewodzie uchwały sejmiku województwa oraz uchwały zarządu województwa podlegające nadzorowi w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. W tym samym terminie marszałek województwa przedstawia regionalnej izbie obrachunkowej uchwały objęte zakresem nadzoru izby."}
{"id":"1998_576_82","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Uchwała organu samorządu województwa sprzeczna z prawem jest nieważna. 2. O nieważności uchwały orzeka organ nadzorczy. Organ samorządu, którego uchwała została uchylona, może w ciągu 30 dni złożyć skargę do sądu administracyjnego. Przepisy o kontroli sądowej decyzji administracyjnych stosuje się odpowiednio. 3. Sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wniesienia skargi do sądu. 4. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, że uchwałę wydano z naruszeniem prawa."}
{"id":"1998_576_83","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Nie stwierdza się nieważności uchwały organu samorządu województwa, jeżeli organ nadzoru nie uchyli jej w ciągu 30 dni od dnia jej otrzymania. 2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust.1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, orzeka się o niezgodności uchwały z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_576_84","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. W razie naruszenia przez sejmik województwa Konstytucji lub rażącego albo wielokrotnego naruszania ustaw Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może, w drodze uchwały, rozwiązać sejmik województwa. Rozwiązanie sejmiku województwa jest równoznaczne z rozwiązaniem wszystkich organów samorządu województwa. Do czasu wyboru nowych organów samorządu województwa funkcje tych organów pełni właściwy terytorialnie wojewoda. 2. Jeżeli naruszenia Konstytucji lub rażącego albo wielokrotnego naruszania ustaw dopuszcza się zarząd województwa, wojewoda wzywa sejmik województwa do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwanie to nie odnosi skutku występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozwiązanie zarządu województwa. Do czasu wyboru nowego zarządu województwa funkcje zarządu województwa i marszałka województwa pełni osoba wyznaczona przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek wojewody."}
{"id":"1998_576_85","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. W razie nie rokującego szybkiej poprawy i przedłużającego się braku skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy samorządu województwa Prezes Rady Ministrów może zawiesić organy samorządu województwa i ustanowić zarząd komisaryczny na okres do 2 lat, nie dłużej jednak niż do wyboru zarządu województwa przez sejmik województwa nowej kadencji. 2. Ustanowienie zarządu komisarycznego może nastąpić po uprzednim przedstawieniu zarzutów organom samorządu województwa i wezwaniu ich do niezwłocznego przedstawienia programu poprawy sytuacji województwa. 3. Komisarza rządowego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody. 4. Komisarz rządowy przejmuje wykonywanie zadań i kompetencje organów samorządu województwa."}
{"id":"1998_576_86","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Rozstrzygnięcia nadzorcze, o których mowa w art. 84 ust. 2 i art. 85 ust. 1, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia. 2. Do złożenia skargi jest uprawnione województwo. Podstawą wniesienia skargi jest uchwała sejmiku województwa. 3. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej. 4. Rozstrzygnięcia nadzorcze stają się ostateczne po upływie terminu przewidzianego na wniesienie skargi albo z dniem oddalenia skargi lub odrzucenia jej przez sąd."}
{"id":"1998_576_87","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Postępowania sądowe, o których mowa w art. 82 i 86, są wolne od opłat sądowych."}
{"id":"1998_576_88","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do decyzji indywidualnych w sprawach z zakresu administracji publicznej, wydawanych przez organy samorządu województwa. Kontrolę instancyjną w tym zakresie oraz nadzór pozainstancyjny i kontrolę sprawowaną przez sąd określają przepisy odrębne. Rozdział 8 Akty prawa miejscowego stanowionego przez samorząd województwa"}
{"id":"1998_576_89","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Na podstawie tej ustawy oraz na podstawie upoważnień udzielonych w innych ustawach i w ich granicach sejmik województwa stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub jego części. 2. Marszałek województwa podpisuje akty prawa miejscowego, przyjęte przez sejmik województwa, niezwłocznie po ich uchwaleniu i kieruje je do publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym podlega także uchwała budżetu województwa oraz sprawozdanie z wykonania budżetu województwa. 4. Akty prawa miejscowego wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, jeżeli przepisy odrębne lub akty prawa miejscowego nie przewidują wyraźnie terminu późniejszego. 5. Zasady i tryb wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego określa odrębna ustawa."}
{"id":"1998_576_9","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Samorząd województwa, na podstawie upoważnień ustawowych, stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa."}
{"id":"1998_576_90","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego, wydanym w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu organu samorządu województwa, który wydał przepis, do usunięcia naruszenia - zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego. 2. Nie stwierdza się nieważności aktu prawa miejscowego po upływie 1 roku od dnia jego wydania. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. 4. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym."}
{"id":"1998_576_91","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Przepisy art. 90 stosuje się odpowiednio, gdy organ samorządu województwa nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo, przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne, narusza prawa osób trzecich. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego. Rozdział 9 Przepis końcowy"}
{"id":"1998_576_92","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie."}
{"id":"1998_577_1","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Administrację publiczną w województwie wykonują: 1) organy administracji rządowej: a) wojewoda sprawujący władzę administracji ogólnej, b) organy administracji niezespolonej, 2) organy samorządu województwa."}
{"id":"1998_577_10","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Wojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej."}
{"id":"1998_577_11","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością wojewody i dokonuje okresowej oceny jego pracy. 2. Nadzór nad działalnością wojewody sprawowany jest pod względem zgodności jego działania z prawem oraz polityką rządu, a także pod względem rzetelności i gospodarności. 3. Prezes Rady Ministrów kieruje działalnością wojewody, wydając w tym zakresie zarządzenia i polecenia, także z inicjatywy właściwych ministrów, oraz sprawuje kontrolę nad ich wykonaniem. 4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady składania przez wojewodę sprawozdania z wykonywanej działalności."}
{"id":"1998_577_12","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Spory między wojewodami oraz między wojewodą a właściwym ministrem rozstrzyga Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1998_577_13","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Prezes Rady Ministrów może upoważnić ministra właściwego do spraw administracji publicznej do wykonywania, w jego imieniu przysługujących mu uprawnień, z wyjątkiem powoływania i odwoływania wojewody oraz rozstrzygania sporów między wojewodą a właściwym ministrem."}
{"id":"1998_577_14","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Właściwy minister wykonuje swoje uprawnienia wobec wojewody w zakresie i na zasadach określonych w ustawach."}
{"id":"1998_577_15","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Wojewoda jako przedstawiciel Rady Ministrów odpowiada za wykonywanie polityki rządu na obszarze województwa, a w szczególności: 1) kontroluje wykonywanie przez organy zespolonej administracji rządowej zadań wynikających z ustaw i innych aktów prawnych wydanych na podstawie upoważnień w nich zawartych, ustaleń Rady Ministrów oraz zarządzeń i poleceń Prezesa Rady Ministrów, 2) kontroluje wykonywanie przez organy samorządu terytorialnego i inne samorządy zadań z zakresu administracji rządowej, realizowanych przez nie na podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej, 3) dostosowuje do miejscowych warunków szczegółowe cele polityki rządu, zwłaszcza w zakresie prowadzonej na obszarze województwa polityki regionalnej państwa oraz - w zakresie i na zasadach przewidzianych w ustawach - koordynuje i kontroluje wykonanie wynikających stąd zadań, 4) zapewnia współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej działających na obszarze województwa i kieruje ich działalnością w zakresie zapobiegania zagrożeniu życia, zdrowia, lub mienia oraz zagrożeniom środowiska, bezpieczeństwa państwa i utrzymania porządku publicznego, ochrony praw obywatelskich, a także zapobiegania klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym zagrożeniom oraz zwalczania i usuwania ich skutków na zasadach określonych w ustawach, 5) reprezentuje Radę Ministrów na uroczystościach państwowych i w trakcie oficjalnych wizyt składanych w województwie przez przedstawicieli państw obcych, 6) wykonuje i koordynuje zadania w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa, wynikające z odrębnych ustaw, 7) współdziała z właściwymi organami innych państw oraz międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych na zasadach określonych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, 8) przedstawia Radzie Ministrów, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej, projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących województwa, 9) wykonuje inne zadania przewidziane w ustawach oraz ustalone przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1998_577_16","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wojewoda może wydawać, w zakresie wykonywania funkcji przedstawiciela Rady Ministrów, polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej, a w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 15 pkt 4, obowiązujące również organy samorządu terytorialnego. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra. 2. Polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, wydanych organom administracji niezespolonej i wystąpić do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu."}
{"id":"1998_577_17","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Powoływanie i odwoływanie organów administracji niezespolonej następuje na wniosek właściwego miejscowo wojewody albo po uzyskaniu uprzednio jego zgody, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. W przypadku nieuwzględnienia wniosku wojewody lub nieuzyskania jego zgody minister właściwy do spraw administracji publicznej może wystąpić do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu."}
{"id":"1998_577_18","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Organy administracji niezespolonej działające na obszarze województwa są obowiązane do: 1) uzgadniania z wojewodą projektów aktów prawa miejscowego stanowionych przez te organy na podstawie odrębnych ustaw, 2) zapewnienia zgodności swoich działań z poleceniami wojewody, o których mowa w art. 16 ust. 1, 3) składania wojewodzie rocznych informacji, a na żądanie wojewody także bieżących wyjaśnień o swej działalności na obszarze województwa."}
{"id":"1998_577_19","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 15 pkt 4, wojewodzie przysługuje, niezależnie od uprawnień wynikających z odrębnych przepisów, uprawnienie do żądania wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec każdego pracownika rządowej administracji niezespolonej i pracownika samorządowego, który dopuścił się naruszenia prawa."}
{"id":"1998_577_2","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Administrację rządową na obszarze województwa wykonują: 1) wojewoda, 2) działający pod zwierzchnictwem wojewody kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży, wykonujący zadania i kompetencje określone w ustawach, w imieniu: a) wojewody, z ustawowego upoważnienia, b) własnym, jeżeli ustawy tak stanowią, 3) organy administracji niezespolonej, 4) organy samorządu terytorialnego, jeżeli wykonywanie zadań administracji rządowej wynika z ustawy lub z zawartego porozumienia, 5) działający pod zwierzchnictwem starosty kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży, wykonujący zadania i kompetencje określone w ustawach, 6) organy innych samorządów, jeżeli wykonywanie zadań administracji rządowej następuje na podstawie ustawy lub porozumienia."}
{"id":"1998_577_20","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 2, może w szczególnie uzasadnionych przypadkach wstrzymać, na czas określony, czynności każdego organu prowadzącego egzekucję administracyjną. Przepisu art. 32 nie stosuje się. 2. Wstrzymanie przez wojewodę egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze pieniężnym może być dokonane w odniesieniu do tej samej należności tylko jednorazowo, na okres nie dłuższy niż 30 dni. 3. O wstrzymaniu egzekucji administracyjnej, o której mowa w ust. 2, wojewoda niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw finansów publicznych, z podaniem przyczyny jej wstrzymania."}
{"id":"1998_577_21","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Z uwzględnieniem przepisów o tajemnicy państwowej i innych rodzajów tajemnicy określonych ustawami, wojewoda ma prawo wglądu w tok każdej sprawy prowadzonej na obszarze województwa przez organy administracji rządowej, a także przez organy samorządu terytorialnego w zakresie zadań przejętych na podstawie porozumienia lub zleconych. 2. Kierownicy państwowych osób prawnych, państwowych jednostek organizacyjnych, agencji i funduszy działających na obszarze województwa udzielają wojewodzie, na jego żądanie, informacji oraz wyjaśnień dotyczących działalności tych osób i jednostek."}
{"id":"1998_577_22","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W stosunku do fundacji korzystającej ze środków publicznych i prowadzącej działalność na obszarze całego kraju, w zakresie działalności prowadzonej na obszarze właściwości miejscowej wojewody, wojewoda wykonuje uprawnienia wynikające z przepisów o fundacjach w odniesieniu do fundacji działającej na obszarze jednego województwa."}
{"id":"1998_577_23","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Wojewoda jako zwierzchnik zespolonej administracji rządowej: 1) kieruje nią i koordynuje jej działalność, 2) zapewnia warunki do skutecznego jej działania, 3) ponosi odpowiedzialność za rezultaty jej działania. 2. Szczegółowe zadania i kompetencje wynikające z funkcji zwierzchnika zespolonej administracji rządowej określają odrębne ustawy. 3. Organem zespolonej administracji rządowej w województwie jest wojewoda, a w przypadkach określonych w ustawach, w szczególności w zakresie wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, kierownik zespolonej służby, inspekcji lub straży wojewódzkiej."}
{"id":"1998_577_24","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Do kompetencji wojewody należą wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej w województwie, nie zastrzeżone na rzecz innych organów tej administracji."}
{"id":"1998_577_25","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Wojewoda sprawuje nadzór nad organami gminy, powiatu i samorządem województwa, na zasadach określonych w ustawach."}
{"id":"1998_577_26","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Na zasadach określonych w ustawach wojewoda: 1) reprezentuje Skarb Państwa w odniesieniu do mienia powierzonego mu w celu wykonywania jego zadań, 2) wykonuje inne uprawnienia wynikające z reprezentowania Skarbu Państwa, 3) wykonuje uprawnienia i obowiązki organu założycielskiego wobec przedsiębiorstw państwowych do czasu przekazania tej funkcji ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa lub do czasu wygaśnięcia tych uprawnień i obowiązków z innych tytułów. Rozdział 3 Wojewódzka administracja zespolona"}
{"id":"1998_577_27","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy I i II wicewojewody oraz kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego oraz dyrektorów wydziałów."}
{"id":"1998_577_28","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wicewojewodów powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody. 2. Wojewoda określa zakres kompetencji i zadań wykonywanych przez wicewojewodów. 3. Jeżeli wojewoda nie pełni obowiązków służbowych, zakres zastępstwa I wicewojewody rozciąga się na wszystkie kompetencje wojewody."}
{"id":"1998_577_29","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Organizację zespolonej administracji rządowej w województwie określa statut urzędu wojewódzkiego nadany przez wojewodę. 2. Statut urzędu wojewódzkiego i jego zmiany, z zastrzeżeniem ust. 5, podlega zatwierdzeniu przez Prezesa Rady Ministrów i jest ogłaszany w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Statut urzędu wojewódzkiego określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę urzędu, 2) nazwy stanowisk dyrektorów wydziałów, 3) nazwy wydziałów oraz innych komórek organizacyjnych urzędu, 4) zakresy działania wydziałów i innych komórek organizacyjnych urzędu oraz, jeżeli ustawy tak stanowią, zakres kompetencji przypisanych określonym w ustawach stanowiskom lub funkcjom urzędowym, 5) nazwy stanowisk kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, 6) nazwy komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, 7) zakresy działania komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 6, 8) nazwy, siedziby i zakresy działania delegatur, o których mowa w art. 36, 9) skład kolegium wojewody i tryb jego pracy, 10) inne sprawy istotne dla organizacji i funkcjonowania urzędu. 4. Do statutu urzędu wojewódzkiego dołącza się wykaz jednostek organizacyjnych podporządkowanych wojewodzie oraz przedsiębiorstw państwowych, dla których wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego. 5. Zmiana statutu urzędu wojewódzkiego, polegająca na uzupełnieniu zakresów działania jednostek i komórek organizacyjnych urzędu o nowe zadania nałożone przez ustawy na wojewodę lub kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz aktualizacja wykazu jednostek podporządkowanych wojewodzie lub przez ten organ nadzorowanych nie wymagają zatwierdzenia przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1998_577_3","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Organy administracji rządowej w województwie działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy."}
{"id":"1998_577_30","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Szczegółową organizację oraz tryb pracy urzędu wojewódzkiego określa regulamin ustalony przez wojewodę w drodze zarządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Częścią regulaminu urzędu wojewódzkiego są regulaminy komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych, będących aparatem pomocniczym kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, ustalone przez kierowników tych jednostek i zatwierdzone przez wojewodę, chyba że ustawy stanowią inaczej. 3. W przypadku niezatwierdzenia regulaminów, o których mowa w ust. 2, kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich mogą wystąpić do właściwego ministra o wszczęcie przez niego sporu z wojewodą. 4. Regulamin urzędu wojewódzkiego udostępnia się do powszechnego wglądu."}
{"id":"1998_577_31","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich powołuje i odwołuje wojewoda, z wyjątkiem komendanta wojewódzkiego Policji i komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, którzy są powoływani za zgodą wojewody. 2. Odwołanie komendanta wojewódzkiego Policji i komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej wymaga zasięgnięcia opinii wojewody. 3. Zasady powoływania i odwoływania oraz szczególne warunki lub tryb zatrudniania i zwalniania kierowników służb, inspekcji i straży wojewódzkich, a także powierzania im funkcji i stanowisk określają odrębne przepisy."}
{"id":"1998_577_32","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Wojewoda może upoważnić na piśmie pracowników urzędu wojewódzkiego, nie zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich do załatwiania określonych spraw w jego imieniu i na jego odpowiedzialność, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych. 2. W przypadkach wskazanych w ustawach upoważnień, o których mowa w ust. 1, udziela się osobom zajmującym określone stanowiska lub posiadającym szczególne kwalifikacje."}
{"id":"1998_577_33","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Wojewoda może powierzyć prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości organom samorządu terytorialnego z obszaru województwa. 2. Powierzenie następuje na podstawie porozumienia wojewody z zarządem gminy, powiatu lub województwa. Porozumienie, wraz ze stanowiącymi jego integralną część załącznikami, podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 2, określa się zasady sprawowania przez wojewodę nadzoru nad prawidłowym wykonywaniem powierzonych zadań, z zastrzeżeniem art. 34."}
{"id":"1998_577_34","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. W zakresie spraw powierzonych, o których mowa w art. 33 ust. 1, wojewoda może wstrzymać wykonanie uchwały organu gminy, powiatu lub samorządu województwa i przekazać ją do ponownego rozpatrzenia, wskazując zaistniałe uchybienia oraz termin jej ponownego uchwalenia. 2. Jeżeli uchwała organu gminy, powiatu lub samorządu województwa podjęta w wyniku ponownego rozpatrzenia nie uwzględnia wskazań, o których mowa w ust. 1, wojewoda może uchylić uchwałę i wydać w to miejsce zarządzenie, informując o tym właściwego ministra. 3. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 2, wchodzi w życie po upływie 30 dni od daty jego wydania, chyba że w tym czasie właściwy minister wyda inne rozstrzygnięcie. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 2 i 3, stosuje się przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej."}
{"id":"1998_577_35","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami wojewoda może ustanowić, na czas oznaczony, swojego pełnomocnika do prowadzenia spraw w zakresie określonym w pełnomocnictwie."}
{"id":"1998_577_36","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. W celu usprawnienia działania wojewódzkich organów zespolonej administracji rządowej wojewoda może tworzyć delegatury urzędu wojewódzkiego. 2. Wojewoda może tworzyć także delegatury jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 29 ust. 3 pkt 6."}
{"id":"1998_577_37","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Przy wojewodzie działa kolegium doradcze. 2. W skład kolegium wchodzą: 1) wicewojewodowie, 2) dyrektor generalny urzędu wojewódzkiego, 3) komendant wojewódzki Policji, 4) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, 5) inne osoby wymienione w statucie urzędu wojewódzkiego. 3. Do udziału w pracach i posiedzeniach kolegium wojewoda może zaprosić inne osoby, w szczególności kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz dyrektorów wydziałów. 4. Wojewoda może tworzyć inne zespoły doradcze."}
{"id":"1998_577_38","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Minister właściwy do spraw administracji publicznej ustali, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla zespolonej administracji rządowej, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych przez organy administracji zespolonej w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony ich przed uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. Rozdział 4 Akty prawa miejscowego"}
{"id":"1998_577_39","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie wojewoda oraz organy administracji niezespolonej stanowią akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub jego części."}
{"id":"1998_577_4","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Zespolenie służb, inspekcji i straży w administracji rządowej w województwie następuje pod zwierzchnictwem wojewody i, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w jednym urzędzie."}
{"id":"1998_577_40","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. W zakresie nie uregulowanym w ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących wojewoda może wydawać rozporządzenia porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia oraz do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. 2. Rozporządzenia porządkowe mogą przewidywać za naruszenie ich przepisów, kary grzywny wymierzane na zasadach i trybie określonych w prawie o wykroczeniach. 3. Rozporządzenie porządkowe wojewoda przekazuje niezwłocznie Prezesowi Rady Ministrów, marszałkowi województwa, starostom, prezydentom miast, burmistrzom i wójtom, na których terenie rozporządzenie ma być stosowane."}
{"id":"1998_577_41","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Prezes Rady Ministrów uchyla, w trybie nadzoru, akty prawa miejscowego, w tym rozporządzenia porządkowe, ustanowione przez wojewodę lub organy administracji niezespolonej, jeżeli są one niezgodne z ustawami lub aktami wydanymi w celu ich wykonania, a także może je uchylać z powodu niezgodności z polityką rządu lub naruszenia zasad rzetelności i gospodarności. 2. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, tryb kontroli aktów prawa miejscowego ustanowionych przez wojewodę i organy administracji niezespolonej."}
{"id":"1998_577_42","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Akty prawa miejscowego są ogłaszane w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Dzień wydania dziennika jest dniem ogłoszenia aktu. 2. Akty prawa miejscowego wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, chyba że ustawa lub sam przepis prawa miejscowego przewiduje termin późniejszy. 3. Rozporządzenie porządkowe wojewody wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia. Ogłoszenie następuje natychmiast w środkach masowego przekazu oraz w drodze obwieszczeń lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty na danym obszarze. 4. W przypadkach, kiedy z istoty regulacji zawartej w akcie prawa miejscowego, wydanym przez wojewodę na podstawie upoważnienia udzielonego w ustawie, wynika, że zwłoka w wejściu w życie przepisów w nim zawartych mogłaby spowodować nieodwracalne szkody lub poważne zagrożenie życia, zdrowia lub mienia, wojewoda może zarządzić ogłoszenie i wejście w życie takiego aktu na zasadach i w trybie określonych w ust.3. 5. Akty prawa miejscowego, o których mowa w ust. 3 i 4, podlegają także ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym."}
{"id":"1998_577_43","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Wojewoda wydaje wojewódzki dziennik urzędowy. 2. W wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się: 1) akty prawa miejscowego stanowionego przez sejmik województwa, wojewodę i organy administracji niezespolonej, 2) akty Prezesa Rady Ministrów uchylające akty prawa miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 3) akty prawa miejscowego stanowionego przez organ powiatu i gminy, 4) wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na akty prawa miejscowego stanowionego przez organ administracji rządowej, organ samorządu województwa, organ powiatu i gminy, 5) inne akty prawne, w tym informacje i obwieszczenia, jeżeli tak stanowią przepisy szczególne. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego. 4. Wojewoda prowadzi zbiór wydawanych przez siebie wojewódzkich dzienników urzędowych, udostępnia go jednostkom samorządu terytorialnego na obszarze województwa i umożliwia powszechny wgląd do tego zbioru."}
{"id":"1998_577_44","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego wydanym w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu organu, który wydał przepis, lub organu upoważnionego do uchylenia przepisu w trybie nadzoru, do usunięcia naruszenia - zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego. 2. Nie stwierdza się nieważności aktu prawa miejscowego po upływie jednego roku od dnia jego wydania. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. 4. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym."}
{"id":"1998_577_45","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Przepis art. 44 stosuje się odpowiednio, gdy wojewoda lub organy administracji niezespolonej nie wykonują czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne naruszają prawa osób trzecich. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego. Rozdział 5 Przepis końcowy"}
{"id":"1998_577_46","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Załącznik ORGANY ADMINISTRACJI NIEZESPOLONEJ 1) Dowódcy okręgów wojskowych, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, wojskowi komendanci uzupełnień, 2) Dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych, inspektorzy kontroli skarbowej, 3) Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, 4) Dyrektorzy okręgowych urzędów miar i naczelnicy obwodowych urzędów miar, 5) Dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych i naczelnicy obwodowych urzędów probierczych, 6) Dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, 7) Dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej, 8) Dyrektorzy urzędów celnych, 9) Dyrektorzy urzędów morskich, 10) Dyrektorzy urzędów statystycznych, 11) Główny Inspektor i inspektorzy dozoru technicznego żeglugi morskiej, 12) kierownicy inspektoratów żeglugi śródlądowej, 13) komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci strażnic oraz komendanci granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów Straży Granicznej, 14) Prezes Agencji Rynku Rolnego, 15) regionalni inspektorzy celni."}
{"id":"1998_577_5","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Ustanowienie organów administracji niezespolonej może następować wyłącznie w drodze ustawy, jeżeli jest to uzasadnione ogólnopaństwowym charakterem wykonywanych zadań lub terytorialnym zasięgiem działania przekraczającym obszar jednego województwa. Wykaz organów administracji niezespolonej, określa załącznik do ustawy. 2. Ustanowienie terenowych delegatur właściwych ministrów może następować wyłącznie w drodze ustawy określającej ich zadania i zasięg terytorialny."}
{"id":"1998_577_6","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Indywidualne akty administracyjne wydawane są w pierwszej instancji przez organy sprawujące administrację rządową na najniższym, możliwym do prawidłowego wykonania określonego zadania, poziomie zasadniczego podziału terytorialnego państwa."}
{"id":"1998_577_7","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Wojewoda jest: 1) przedstawicielem Rady Ministrów w województwie, 2) zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej, 3) organem nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego, 4) organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów o postępowaniu administracyjnym, 5) reprezentantem Skarbu Państwa, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach."}
{"id":"1998_577_8","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Odrębna ustawa określa: 1) zasadniczy podział terytorialny państwa, 2) nazwy województw i nazwę urzędu wojewody oraz jego siedzibę, 3) zasady i tryb ustalania granic województw oraz dokonywania ich zmian, 4) zasady ustalania, nie pokrywających się z zasadniczym podziałem terytorialnym państwa, podziałów terytorialnych w celu wykonywania administracji niezespolonej."}
{"id":"1998_577_9","title":"Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) właściwym ministrze, ze wskazaniem działu, którym kieruje - należy przez to rozumieć ministra członka Rady Ministrów, a bez wskazania określonego działu - ministra członka Rady Ministrów lub centralny organ administracji rządowej, 2) centralnym organie administracji rządowej - należy przez to rozumieć kierownika będącego organem lub kierującego urzędem administracji rządowej, który jest powoływany przez Radę Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów i na podstawie ustaw szczególnych podlega Radzie Ministrów, Prezesowi Rady Ministrów lub właściwemu ministrowi, lub nad którego działalnością nadzór sprawuje Prezes Rady Ministrów albo właściwy minister, 3) organach administracji niezespolonej - należy przez to rozumieć terenowe organy administracji rządowej podporządkowane właściwemu ministrowi oraz kierowników państwowych osób prawnych i kierowników innych państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu administracji rządowej na obszarze województwa, 4) poleceniu wojewody - należy przez to rozumieć wezwanie do wykonania określonej czynności, z tym że skierowane do organów i pracowników, których jest on zwierzchnikiem - jest poleceniem służbowym, a skierowane do innych organów i jednostek wykonujących administrację rządową w województwie - środkiem nadzoru, 5) delegaturze - należy przez to rozumieć aparat pomocniczy właściwego ministra lub wojewody zorganizowany poza jego siedzibą. Rozdział 2 Wojewoda"}
{"id":"1998_593_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r.","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz.U. Nr 113, poz. 736) w art. 6 w ust. 1 wyrazy \"w terminie do dnia 31 października 1997 r.\" zastępuje się wyrazami \"w terminie do dnia 31 października 1998 r.\"."}
{"id":"1998_593_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_594_1","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) w art. 69 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyrazy \"oraz właściwi ministrowie zachowują prawo do ustalania taryf w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła na zasadach i trybie określonych w ustawie, o której mowa w art. 59\" zastępuje się wyrazami \"zachowuje prawo do ustalania taryf w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła na zasadach i w trybie określonych w ustawie, o której mowa w art. 59 oraz ustala zakres i wysokość opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła\"; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, ustali zakres i wysokość opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła. 1b. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1a, powinno ustalać szczególne rodzaje przypadków zaliczanych do nielegalnego pobierania paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, sposób obliczania lub wysokość opłat za nielegalny pobór dla poszczególnych rodzajów przypadków i taryf oraz okres za który należy się opłata.\"; 3) w ust. 2 po wyrazach \"ustalania taryf\" dodaje się wyrazy \"lub opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła\"."}
{"id":"1998_594_2","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_602_1","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, zgłaszania kandydatów oraz warunki ważności tych wyborów."}
{"id":"1998_602_10","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Państwowa Komisja Wyborcza, powołana na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943), i wojewódzcy komisarze wyborczy organizują wybory i sprawują nadzór nad ich przeprowadzeniem zgodnie z przepisami prawa. 2. Wybory przeprowadzają: 1) terytorialne (wojewódzkie, powiatowe i gminne) komisje wyborcze, 2) obwodowe komisje wyborcze."}
{"id":"1998_602_100","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Każda zgłaszana lista kandydatów powinna być poparta podpisami: 1) co najmniej 25 wyborców - jeżeli dotyczy zgłoszenia w gminie liczącej do 20000 mieszkańców, 2) co najmniej 150 wyborców - jeżeli dotyczy zgłoszenia w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców. 2. Wyborca może udzielić poparcia dowolnej liczbie list kandydatów. Wycofanie udzielonego poparcia nie jest skuteczne. 3. Wyborca udzielający poparcia liście składa podpis obok czytelnie wpisanego jego nazwiska i imienia, adresu zamieszkania oraz numeru ewidencyjnego PESEL. 4. Na każdej karcie wykazu osób popierających listę umieszcza się nazwiska kandydatów zgłaszanych w okręgu wyborczym. 5. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określa, w drodze rozporządzenia, wzór wykazu osób popierających listę kandydatów."}
{"id":"1998_602_101","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Listy kandydatów, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, zgłasza się do gminnej komisji wyborczej, zwanej dalej \"komisją wyborczą\", najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów do godziny 24, wraz z wykazem osób popierających listę. 2. Zgłoszenia listy dokonuje pełnomocnik komitetu wyborczego, uprawniony do składania oświadczeń w sprawie zgłoszenia wobec organów wyborczych, lub upoważniona przez niego osoba, zwani dalej \"pełnomocnikiem\". Do zgłoszenia załącza się dokument, wydany przez komitet wyborczy, stwierdzający ustanowienie pełnomocnika komitetu wyborczego, z podaniem jego nazwiska i imienia oraz dokładnego adresu zamieszkania i numeru ewidencyjnego PESEL. 3. Jeżeli zgłoszenia listy dokonuje osoba upoważniona przez pełnomocnika komitetu wyborczego, do zgłoszenia załącza się również odpowiednio dokument, o którym mowa w ust. 2, wydany przez pełnomocnika komitetu wyborczego. 4. Po dokonaniu zgłoszenia uzupełnienie listy o nazwiska kandydatów lub zmiany kandydatów albo ich kolejności na liście są niedopuszczalne."}
{"id":"1998_602_102","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. W zgłoszeniu listy kandydatów pełnomocnik może wnosić o oznaczenie listy nazwą lub skrótem nazwy komitetu wyborczego, którą należy oznaczyć listę na urzędowych obwieszczeniach oraz na karcie do głosowania. 2. W sprawach związanych z oznaczeniem listy kandydatów nazwą lub skrótem nazwy partii politycznej bądź organizacji przepisy art. 99 ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_103","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Oznaczenie listy nazwą lub skrótem nazwy, o których mowa w art. 102, powinno różnić się dostatecznie od oznaczenia innych list. Nazwa lub skrót nazwy użyte dla oznaczenia list kandydatów zgłaszanych przez komitet wyborczy utworzony przez wyborców muszą być różne od nazwy lub skrótu nazwy partii politycznej lub organizacji wpisanych odpowiednio do ewidencji lub rejestru prowadzonych przez właściwy sąd. 2. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców lub koalicję wyborczą korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych. 3. Jeżeli po przyjęciu zgłoszenia zostanie dokonane zgłoszenie zawierające to samo lub niedostatecznie różniące się oznaczenie listy, komisja wyborcza uznaje to za wadę zgłoszenia i wyznacza termin 3 dni w celu jej usunięcia. W przypadku nieusunięcia wady w terminie komisja odmawia rejestracji listy. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do zgłoszeń list kandydatów partii politycznych i organizacji. 5. Na uchwały komisji w sprawach, o których mowa w ust. 3, pełnomocnikowi przysługuje prawo wniesienia skargi do właściwego sądu wojewódzkiego w terminie 3 dni od daty ich doręczenia. Sąd rozpoznaje skargę, w terminie 3 dni, w postępowaniu nieprocesowym w składzie 3 sędziów. O terminie posiedzenia zawiadamia się właściwą komisję wyborczą i pełnomocnika. Na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia."}
{"id":"1998_602_104","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Komisja wyborcza, przyjmując zgłoszenie, niezwłocznie bada, czy zgłoszenie jest zgodne z przepisami niniejszej ustawy. Na każdym zgłoszeniu komisja odnotowuje datę i godzinę oraz liczbę porządkową jego wpływu."}
{"id":"1998_602_105","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. 1. Jeżeli komisja wyborcza stwierdzi, na podstawie dostępnych urzędowo dokumentów, a w razie potrzeby również wyjaśnień wyborców, że zgłoszenie nie uzyskało wymaganego w myśl art. 100 poparcia wyborców, wówczas odmawia jego przyjęcia, wskazując stwierdzone wady i zwraca pełnomocnikowi zgłoszenie. 2. Jeżeli usunięcie wskazanych wad zgłoszenia nie jest możliwe w terminie ustalonym dla dokonywania zgłoszeń, komisja odmawia rejestracji zgłoszenia i niezwłocznie zawiadamia o tym pełnomocnika. 3. Na uchwały komisji w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, pełnomocnikowi przysługuje prawo wniesienia skargi do właściwego sądu wojewódzkiego w terminie 3 dni od daty ich doręczenia. Sąd rozpoznaje skargę, w terminie 3 dni, w postępowaniu nieprocesowym w składzie 3 sędziów. O terminie posiedzenia zawiadamia się właściwą komisję wyborczą i pełnomocnika. Na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia."}
{"id":"1998_602_106","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Jeżeli komisja wyborcza stwierdzi inne wady zgłoszenia aniżeli te, o których mowa w art. 105, wówczas wzywa pełnomocnika do ich usunięcia w terminie 3 dni. W przypadku nieusunięcia wskazanych wad w terminie komisja odmawia rejestracji zgłoszenia. 2. Uchwały komisji w sprawach, o których mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi. Od uchwały pełnomocnikowi przysługuje prawo odwołania do wojewódzkiego komisarza wyborczego w terminie 3 dni od daty jej doręczenia, który rozpatruje odwołanie w terminie 3 dni i wydaje postanowienie. Na postanowienie wydane w wyniku rozpatrzenia odwołania nie przysługuje środek zaskarżenia."}
{"id":"1998_602_107","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. Komisja wyborcza niezwłocznie rejestruje we wskazanym okręgu wyborczym zgłoszenie listy kandydatów dokonane zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sporządzając protokół rejestracji. Po jednym egzemplarzu protokołu doręcza się pełnomocnikowi i przesyła wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu."}
{"id":"1998_602_108","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Jeżeli w terminie przewidzianym dla zgłoszenia list kandydatów nie zostaną w danym okręgu wyborczym zgłoszone co najmniej dwie listy a liczba zgłoszonych kandydatów jest równa liczbie radnych wybieranych w okręgu bądź mniejsza od niej, komisja wyborcza niezwłocznie wzywa, przez rozplakatowanie obwieszczeń, do dokonania dodatkowych zgłoszeń. W takim przypadku termin zgłaszania list kandydatów ulega przedłużeniu o 5 dni, licząc od dnia rozplakatowania obwieszczenia. 2. Jeżeli w danym okręgu wyborczym, pomimo postępowania, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie zarejestrowana żadna lista kandydatów, wyborów w tym okręgu nie przeprowadza się. O przyczynach nieprzeprowadzenia wyborów komisja wyborcza niezwłocznie powiadamia wyborców w drodze obwieszczenia, którego druk i rozplakatowanie zapewnia wójt (burmistrz, prezydent miasta)."}
{"id":"1998_602_109","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Po zarejestrowaniu list kandydatów komisja wyborcza ustala dla każdego okręgu wyborczego rejestr list kandydatów. 2. Listy kandydatów komitetu wyborczego zarejestrowane w więcej niż jednym okręgu wyborczym otrzymują jednolity numer, taki sam jaki uzyskały listy tego komitetu w trybie określonym w art. 141 i art. 166 ust. 1 w województwie, na terenie którego znajduje się gmina. 3. Listy kandydatów komitetów wyborczych zarejestrowane w więcej niż jednym okręgu wyborczym, lecz nie spełniające warunku, o którym mowa w ust. 2, otrzymują kolejne jednolite numery ustalone w drodze losowania spośród numerów następujących po numerach nadanych w trybie art. 166 ust. 1. 4. Listy komitetów wyborczych zarejestrowane w jednym okręgu wyborczym otrzymują w ramach okręgu, w drodze losowania, kolejne numery następujące po numerach, o których mowa w ust. 3. 5. Komisja zarządza wydrukowanie obwieszczenia o zarejestrowanych listach kandydatów zawierającego ich numery, dane o kandydatach umieszczone w zgłoszeniach list wraz z ewentualnymi oznaczeniami kandydatów i list, o których mowa w art. 99 i 102. 6. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 5, przekazuje się wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), który zapewnia jego druk i rozplakatowanie na obszarze gminy najpóźniej w 15 dniu przed dniem wyborów. Jeden egzemplarz obwieszczenia przesyła się niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu."}
{"id":"1998_602_11","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Do zadań Państwowej Komisji Wyborczej należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego, 2) powoływanie i odwoływanie wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców, 3) rozpatrywanie skarg na działalność wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców, 4) ustalanie wzorów urzędowych formularzy oraz druków wyborczych, a także wzorów pieczęci organów wyborczych niższego stopnia, 5) sprawowanie nadzoru nad sporządzaniem spisów wyborców, 6) podawanie do publicznej wiadomości zbiorczych wyników wyborów do rad, 7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawach. 2. Wykonując zadania, o których mowa w ust. 1, Państwowa Komisja Wyborcza wydaje wytyczne wiążące wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców oraz terytorialne i obwodowe komisje wyborcze, a także wyjaśnienia dla organów samorządu terytorialnego oraz podległych im jednostek wykonujących zadania związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem wyborów. 3. Państwowa Komisja Wyborcza uchyla postanowienia wojewódzkiego komisarza wyborczego lub jego zastępcy podjęte z naruszeniem prawa lub niezgodne z jej wytycznymi i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia. 4. Państwowa Komisja Wyborcza podejmuje uchwały w zakresie swoich ustawowych uprawnień . 5. Państwowa Komisja Wyborcza może na czas przeprowadzenia wyborów utworzyć swoją inspekcję i określić jej zadania. Do osób powołanych w skład inspekcji stosuje się odpowiednio przepisy art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 4 oraz art. 21 ust. 2."}
{"id":"1998_602_110","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Komisja wyborcza skreśla z zarejestrowanej listy kandydatów nazwisko kandydata, który zmarł, utracił prawo wybieralności lub złożył oświadczenie na piśmie o wycofaniu zgody na kandydowanie i zawiadamia o tym niezwłocznie właściwego pełnomocnika. 2. Jeżeli skreślenie nazwiska kandydata nastąpiło wskutek śmierci kandydata i powoduje, że w okręgu wyborczym liczba kandydatów jest równa liczbie radnych wybieranych w tym okręgu lub mniejsza od niej, komisja informuje właściwego pełnomocnika o możliwości zgłoszenia nowego kandydata. Uzupełnienia listy dokonuje się najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów; w takim przypadku przepisu art. 100 ust. 1 nie stosuje się. 3. Komisja wyborcza unieważnia rejestrację listy, jeżeli nie pozostaje na niej nazwisko żadnego kandydata lub jeżeli komitet wyborczy powiadomi komisję o swoim rozwiązaniu. 4. O skreśleniu nazwiska kandydata i zgłoszeniu nowego kandydata, a także o unieważnieniu zarejestrowanej listy kandydatów z przyczyn, o których mowa w ust. 3, komisja zawiadamia niezwłocznie wyborców danego okręgu wyborczego oraz wojewódzkiego komisarza wyborczego. Rozdział 16 Mężowie zaufania"}
{"id":"1998_602_111","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Przedstawicielami list kandydatów na radnych, reprezentującymi ich interesy w czasie głosowania i ustalania wyników głosowania w obwodzie głosowania są mężowie zaufania. 2. Pełnomocnik, o którym mowa w art. 101 ust. 2, może wyznaczyć po jednym mężu zaufania do każdego obwodu głosowania na obszarze okręgu wyborczego, w którym dane zgłoszenie zostało zarejestrowane. 3. Pełnomocnik wydaje mężom zaufania zaświadczenie według wzoru określonego przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"1998_602_112","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Przedstawicielem list kandydatów na radnych, reprezentującym ich interesy w czasie ustalania wyników głosowania i wyników wyborów w okręgu wyborczym jest pełnomocnik, o którym mowa w art. 101 ust. 2. 2. Pełnomocnik może wyznaczyć swojego zastępcę, wydając mu stosowne zaświadczenie w myśl art. 111 ust. 3. Rozdział 17 Karty do głosowania"}
{"id":"1998_602_113","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Komisja wyborcza zarządza wydrukowanie, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym w trybie określonym przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 2. Jeżeli po wydrukowaniu kart do głosowania komisja wyborcza skreśli z listy kandydatów nazwisko kandydata z przyczyn, o których mowa w art. 110 ust. 1, nazwisko kandydata pozostawia się na wydrukowanych kartach do głosowania. Informacje o skreśleniu oraz o warunkach decydujących o ważności głosu oddanego na takiej karcie, komisja wyborcza podaje do publicznej wiadomości w formie obwieszczenia i zapewnia jego rozplakatowanie w lokalach wyborczych w dniu wyborów. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli komisja wyborcza unieważnia rejestrację listy kandydatów z przyczyn, o których mowa w art. 110 ust. 3."}
{"id":"1998_602_114","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. Na karcie do głosowania w okręgu wyborczym umieszcza się listy kandydatów zarejestrowane w danym okręgu według nadanych im numerów, wymieniając nazwiska i imiona kandydatów każdej z list w kolejności ich umieszczenia na liście, wraz z oznaczeniami list, o których mowa w art. 102 ust. 1."}
{"id":"1998_602_115","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Na karcie do głosowania zamieszcza się zwięzłą informację o sposobie głosowania. 2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci gminnej komisji wyborczej. 3. Karta do głosowania może być zadrukowana tylko po jednej stronie. Wielkość i rodzaj czcionek powinny być jednakowe dla nazwisk wszystkich kandydatów i oznaczeń umieszczonych na karcie. 4. Wzór karty do głosowania ustala Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"1998_602_116","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. Nieważne są karty do głosowania inne niż urzędowo ustalone lub nieopatrzone pieczęcią obwodowej komisji wyborczej. Rozdział 18 Sposób głosowania i warunki ważności głosu"}
{"id":"1998_602_117","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. W wyborach radnych w gminie liczącej do 20000 mieszkańców wyborca głosuje na określonych kandydatów, stawiając znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk najwyżej tylu kandydatów, ilu radnych jest wybieranych w danym okręgu wyborczym. 2. Wyborca może głosować na określonych kandydatów bez względu na to, na jakich listach nazwiska ich są umieszczone. 3. Wyborca może głosować na mniejszą liczbę kandydatów. 4. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk więcej kandydatów niż radnych jest wybieranych lub nie postawiono znaku \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata. Głos jest również nieważny, jeżeli znak \"x\" postawiono w kratce wyłącznie przy nazwisku kandydata w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2."}
{"id":"1998_602_118","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. W wyborach radnych w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców wyborca głosuje tylko na jedną listę kandydatów, stawiając znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu. 2. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów z różnych list lub nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie przy nazwisku kandydata z jednej tylko listy w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2, głos uznaje się za ważny i oddany na tę listę. 4. Jeżeli znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów, ale z tej samej listy, głos uznaje się za ważny i oddany na wskazaną listę z przyznaniem pierwszeństwa do uzyskania mandatu temu kandydatowi, przy którego nazwisku znak \"x\" jest umieszczony w pierwszej kolejności."}
{"id":"1998_602_119","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych nazwisk lub nazw albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność oddanego na niej głosu. Rozdział 19 Ustalanie wyników wyborów"}
{"id":"1998_602_12","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Do zadań wojewódzkiego komisarza wyborczego należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego przez terytorialne i obwodowe komisje wyborcze, 2) zapewnianie we współdziałaniu z organami samorządu terytorialnego organizacji wyborów do rad na obszarze województwa, 3) powoływanie terytorialnych komisji wyborczych oraz rozwiązywanie terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych po wykonaniu ich ustawowych zadań, 4) rozpatrywanie skarg na działalność terytorialnych komisji wyborczych, 5) kontrolowanie, w zakresie ustalonym przez Państwową Komisję Wyborczą, prawidłowości sporządzania spisów wyborców, 6) podawanie do publicznej wiadomości informacji o składach terytorialnych komisji wyborczych powołanych na obszarze województwa, 7) udzielanie, w miarę potrzeby, terytorialnym i obwodowym komisjom wyborczym wyjaśnień, 8) ustalanie zbiorczych wyników wyborów do rad przeprowadzonych na obszarze województwa i ogłaszanie ich w trybie określonym w niniejszej ustawie, 9) przedkładanie sprawozdania z przebiegu wyborów na obszarze województwa, wraz z ich wynikami, Państwowej Komisji Wyborczej, 10) nadzorowanie i koordynowanie działalności zastępców wojewódzkiego komisarza wyborczego, 11) wykonywanie innych czynności przewidzianych w ustawach lub zleconych przez Państwową Komisję Wyborczą. 2. Wojewódzki komisarz wyborczy uchyla uchwały terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych podjęte z naruszeniem prawa lub niezgodne z wytycznymi Państwowej Komisji Wyborczej i przekazuje sprawę właściwej komisji do ponownego rozpatrzenia. 3. Wojewódzki komisarz wyborczy może na czas przeprowadzenia wyborów utworzyć swoją inspekcję i określić jej zadania. Przepisy dotyczące osób powołanych do inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej, o których mowa w art. 11 ust. 5, mają zastosowanie do inspekcji powołanej przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 4. Wojewódzki komisarz wyborczy wydaje postanowienia w zakresie swoich ustawowych uprawnień. 5. Wojewódzcy komisarze wyborczy wykonują swoje zadania bezpośrednio lub przy pomocy swoich zastępców. 6. Zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego wykonują na obszarze stanowiącym część województwa zadania należące do kompetencji wojewódzkiego komisarza wyborczego z wyłączeniem zadań wymienionych w ust. 1 pkt 8 i 9."}
{"id":"1998_602_120","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Na podstawie protokołów otrzymanych od obwodowych komisji wyborczych gminna komisja wyborcza ustala wyniki głosowania i wyniki wyborów do rady gminy odrębnie dla każdego okręgu wyborczego. 2. Przy ustalaniu wyników mogą być obecni pełnomocnicy lub ich zastępcy, o których mowa w art. 112."}
{"id":"1998_602_121","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. 1. Komisja wyborcza sporządza zestawienie wyników głosowania w okręgu wyborczym, na urzędowym formularzu, w trzech egzemplarzach. 2. W zestawieniu wymienia się odpowiednio liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, z uwzględnieniem art. 118 ust. 3, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 3. Na podstawie zestawień, o których mowa w ust. 1, komisja wyborcza ustala wyniki wyborów radnych w okręgach wyborczych."}
{"id":"1998_602_122","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. W wyborach do rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców za wybranych w danym okręgu wyborczym uważa się tych kandydatów, którzy otrzymali kolejno największą liczbę ważnie oddanych głosów. 2. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymali kandydaci z tej samej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk na liście. W przypadku, gdy kolejność na liście była ustalona w porządku alfabetycznym o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego komisji w obecności członków komisji i pełnomocników. 3. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymali kandydaci z różnych list, za wybranego uważa się kandydata z tej listy, której kandydaci otrzymali w okręgu wyborczym łącznie największą liczbę głosów. W przypadku, gdyby i ta liczba była równa - rozstrzyga losowanie, o którym mowa w ust. 2. 4. Tryb przeprowadzenia losowania, o którym mowa w ust. 2 i 3, określa Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"1998_602_123","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. W wyborach do rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców gminna komisja wyborcza, na podstawie zestawienia, o którym mowa w art. 121, dokonuje podziału mandatów w każdym okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów, w sposób następujący: 1) liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list w okręgu wyborczym dzieli się kolejno przez 1; 2; 3; 4; 5 i dalej, aż do chwili, gdy z otrzymanych w ten sposób ilorazów da się uszeregować tyle kolejno największych liczb, ile wynosi liczba mandatów do rozdzielenia między listy, 2) każdej liście przyznaje się tyle mandatów, ile spośród ustalonego w powyższy sposób szeregu ilorazów przypada jej liczb kolejno największych. 2. W okręgach wyborczych w miastach na prawach powiatu podziału mandatów dokonuje się pomiędzy listy kandydatów, o których mowa w art. 88 ust. 2. 3. Jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany wyżej sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na daną listę oddano większą liczbę głosów. 4. Mandaty przypadające danej liście kandydatów uzyskują kandydaci w kolejności wynikającej z otrzymanej liczby głosów. 5. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymało dwóch lub więcej kandydatów z danej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk kandydatów na liście. W przypadku gdy kolejność na liście była ustalona zgodnie z porządkiem alfabetycznym, o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego komisji w obecności członków komisji i pełnomocników. Tryb przeprowadzenia losowania określa Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"1998_602_124","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. 1. Po ustaleniu wyników wyborów we wszystkich okręgach wyborczych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 122 i art. 123, komisja wyborcza sporządza w trzech egzemplarzach protokół z wyborów do rady gminy. 2. W protokole podaje się, według okręgów wyborczych, liczbę radnych wybieranych w okręgu, liczby z zestawienia wyników głosowania, o którym mowa w art. 121 ust. 2, oraz nazwiska i imiona wybranych radnych z podaniem oznaczenia listy, z której zostali wybrani; w protokole podaje się również ewentualną liczbę nieobsadzonych mandatów. 3. W protokole podaje się również przebieg losowania, o którym mowa w art. 122 ust. 2 i 3 oraz w art. 123 ust. 5. 4. Do protokołu załącza się zestawienia wyników głosowania w okręgach wyborczych. 5. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 6. Pełnomocnikom i członkom komisji przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. Przepis art. 54 ust. 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_125","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Gminna komisja wyborcza niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgach wyborczych poprzez wywieszenie w swojej siedzibie w miejscu łatwo dostępnym dla wyborców jednego z egzemplarzy protokołu z wyborów do rady gminy."}
{"id":"1998_602_126","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. 1. Przewodniczący komisji wyborczej przekazuje niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu lub jego zastępcy, w zapieczętowanym pakiecie, jeden egzemplarz protokołu z wyborów wraz z protokołami głosowania w obwodach głosowania, w trybie określonym przez Państwową Komisję Wyborczą.. 2. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z protokołu z wyborów za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych. 3. Pozostałe dokumenty z wyborów oraz pieczęć przewodniczący komisji wyborczej przekazuje w depozyt wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) w sposób ustalony przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"1998_602_127","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. 1. Po otrzymaniu protokołów od gminnej komisji wyborczej wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania i wyników wyborów w okręgach wyborczych. 2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników, wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca zarządza ponowne ustalenie tych wyników i zawiadamia o tym niezwłocznie Państwową Komisję Wyborczą. Przepisy art. 120-126 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_128","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Gminna komisja wyborcza wydaje radnym zaświadczenia o wyborze. Dział III Wybory do rad powiatów. Przepisy szczególne Rozdział 20 Zasady ogólne"}
{"id":"1998_602_129","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. Wybory do rad powiatów odbywają się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów działu II, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej."}
{"id":"1998_602_13","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Do zadań terytorialnej komisji wyborczej należy: 1) rejestrowanie kandydatów na radnych, 2) zarządzanie druku obwieszczeń wyborczych i podanie ich do publicznej wiadomości w trybie określonym w ustawie, 3) zarządzanie druku kart do głosowania i ich dostarczania obwodowym komisjom wyborczym, 4) rozpatrywanie skarg na działalność obwodowych komisji wyborczych, 5) ustalenie wyników głosowania i wyników wyborów do rady i ogłoszenie ich w trybie określonym niniejszą ustawą, 6) przesłanie wyników głosowania i wyników wyborów wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu, 7) wykonywanie innych czynności określonych w ustawie lub zleconych przez wojewódzkiego komisarza wyborczego."}
{"id":"1998_602_130","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. Wybory do rad powiatów, pod nadzorem Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych, przeprowadzają: 1) powiatowe komisje wyborcze, 2) obwodowe komisje wyborcze."}
{"id":"1998_602_131","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. 1. W razie zarządzenia wyborów do rad powiatów na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad gmin, głosowanie przeprowadzają obwodowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do rad gmin, na podstawie tych samych spisów wyborców. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, obwodowa komisja wyborcza sporządza oddzielnie protokoły głosowania w obwodach dla wyborów do rady gminy i dla wyborów do rady powiatu, przekazując je odpowiednio gminnej i powiatowej komisji wyborczej. Rozdział 21 Liczba radnych. System wyborczy"}
{"id":"1998_602_132","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. W skład rady powiatu wchodzą radni w liczbie dwudziestu w powiatach liczących do 40000 mieszkańców oraz po pięciu na każde kolejne rozpoczęte 20000 mieszkańców, ale nie więcej niż 60 radnych."}
{"id":"1998_602_133","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. 1. Radni są wybierani w okręgach wyborczych bezpośrednio spośród zgłoszonych kandydatów. W każdym okręgu wyborczym wybiera się od 3 do 10 radnych. 2. Na jednego kandydata wyborca może oddać tylko jeden głos."}
{"id":"1998_602_134","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. 1. O wyborze radnego powiatu rozstrzyga liczba ważnie oddanych głosów na poszczególne listy kandydatów. Podziału mandatów pomiędzy listy kandydatów dokonuje się proporcjonalnie do łącznej liczby głosów oddanych na kandydatów danej listy. 2. W podziale mandatów, o którym mowa w ust. 1, uczestniczą listy kandydatów tych komitetów wyborczych, na których listy oddano w skali powiatu co najmniej 5% ważnie oddanych głosów. Rozdział 22 Okręgi wyborcze"}
{"id":"1998_602_135","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. 1. W celu przeprowadzenia wyborów powiat dzieli się na okręgi wyborcze. 2. Okręgiem wyborczym jest jedna gmina. 3. W celu tworzenia okręgów możliwe jest łączenie gmin tylko w tym przypadku, jeżeli liczba radnych przypadająca na którąkolwiek z gmin, wynikająca z normy przedstawicielstwa dla okręgów, wynosiłaby mniej niż 3. 4. Podział gminy na dwa lub więcej okręgów jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdyby liczba radnych przypadających na tę gminę, wynikająca z normy przedstawicielstwa dla okręgów, wynosiłaby więcej niż 10 radnych. 5. Utworzenie na obszarze gminy dwóch lub więcej okręgów wyborczych wymaga porozumienia z radą tej gminy; należy przy tym uwzględnić podział danej gminy na okręgi wyborcze dla wyborów do rad gmin. 6. Łączenie dwóch lub więcej gmin w celu utworzenia okręgu wyborczego wymaga zasięgnięcia opinii rad tych gmin. 7. W miastach przy tworzeniu okręgów wyborczych uwzględnia się utworzone jednostki pomocnicze (dzielnice, osiedla)."}
{"id":"1998_602_136","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. 1. Podział na okręgi wyborcze, ich numery, granice oraz liczbę radnych wybieranych w okręgu wyborczym ustala, na wniosek starosty, rada powiatu według jednolitej normy przedstawicielstwa obliczonej przez podzielenie liczby mieszkańców powiatu przez liczbę radnych wybieranych do danej rady, z uwzględnieniem art. 135 i następujących zasad: 1) ułamki liczby mandatów wybieranych w okręgu wyborczym równe lub większe od 12, jakie wynikną z zastosowania normy przedstawicielstwa, zaokrągla się w górę do liczby całkowitej, 2) jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w pkt 1, liczba radnych wybieranych w okręgach przewyższa liczby wynikające z art. 132 i 133, mandaty nadwyżkowe odejmuje się w tych okręgach wyborczych, w których norma przedstawicielstwa jest najmniejsza. W przypadku, gdy liczba mandatów jest mniejsza od wynikającej z art. 132 i 133, dodatkowe mandaty przydziela się tym okręgom wyborczym, w których norma przedstawicielstwa jest największa. 2. Podział na okręgi wyborcze jest stały. Uchwałę rady powiatu w sprawie okręgów wyborczych ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. Po jednym egzemplarzu uchwały przesyła się niezwłocznie każdej radzie gminy położonej na obszarze powiatu oraz wojewodzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu."}
{"id":"1998_602_137","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. 1. Na ustalenia rady powiatu w sprawach okręgów wyborczych zainteresowanej radzie gminy, a także wyborcom w liczbie co najmniej 15, przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego komisarza wyborczego w terminie 5 dni od daty ich otrzymania. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpoznaje sprawę w terminie 5 dni i wydaje orzeczenie, doręczając je niezwłocznie wnoszącym skargę oraz radzie powiatu. 2. Od orzeczenia wojewódzkiego komisarza wyborczego przysługuje odwołanie do Państwowej Komisji Wyborczej w terminie 5 dni od daty jego doręczenia. Na orzeczenie Państwowej Komisji Wyborczej nie przysługuje środek zaskarżenia."}
{"id":"1998_602_138","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. 1. Zmiany w podziale na okręgi wyborcze mogą być dokonywane najpóźniej na 3 miesiące przed upływem kadencji rad, jeżeli konieczność taka wynika ze zmiany w podziale terytorialnym państwa lub zmiany liczby mieszkańców danej gminy lub powiatu. 2. Do zmian w podziale na okręgi wyborcze przepisy art.135-137 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_139","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. Informację o okręgach wyborczych, ich numerach i granicach, liczbie radnych wybieranych w okręgu wyborczym oraz wyznaczonej siedzibie powiatowej komisji wyborczej podaje do publicznej wiadomości starosta, w formie obwieszczenia, najpóźniej w 50 dniu przed dniem wyborów. Rozdział 23 Zgłaszanie kandydatów na radnych"}
{"id":"1998_602_14","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Do zadań obwodowej komisji wyborczej należy: 1) przeprowadzenie głosowania w obwodzie, 2) czuwanie w dniu wyborów nad przestrzeganiem prawa wyborczego w miejscu i czasie głosowania, 3) ustalenie wyników głosowania w obwodzie i podanie ich do publicznej wiadomości, 4) przesłanie wyników głosowania do właściwej terytorialnej komisji wyborczej."}
{"id":"1998_602_140","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. 1. Do zgłaszania i rejestrowania list kandydatów na radnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zgłaszania i rejestrowania list kandydatów do rad gmin. 2. Każda zgłoszona kandydatura powinna być poparta podpisami co najmniej 200 wyborców."}
{"id":"1998_602_141","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy przyznaje najpóźniej na 23 dni przed dniem wyborów jednolity numer dla list kandydatów komitetu, o którym mowa w art. 166 ust. 1, jeżeli zarejestrował listę we wszystkich okręgach wyborczych do więcej niż połowy rad powiatów na terenie województwa i zawiadamia o tym niezwłocznie powiatowe komisje wyborcze. 2. Pozostałym listom numery przyznaje powiatowa komisja wyborcza stosując odpowiednio przepisy art. 109 ust. 3 i 4. 3. Powiatowa komisja wyborcza powiadamia niezwłocznie pełnomocników o przyznanych numerach list kandydatów."}
{"id":"1998_602_142","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. Powiatowa komisja wyborcza zarządza wydrukowanie obwieszczenia o zarejestrowanych listach kandydatów. Przepisy art. 109 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_143","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. W razie skreślenia nazwiska kandydata wskutek jego śmierci powodującego sytuację, o której mowa w art. 110 ust. 2, powiatowa komisja wyborcza informuje pełnomocnika komitetu wyborczego o możliwości zgłoszenia nowego kandydata najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. Przepisy art. 110 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_144","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. 1. W razie zarządzenia wyborów do rad powiatów na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad gmin, komitety wyborcze zgłaszające listy kandydatów w wyborach do rad powiatów mogą zgłaszać również listy kandydatów na radnych do rad gmin. Przepisy art. 96 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Każdy komitet wyborczy może zgłosić do danego okręgu tylko jedną listę kandydatów. Rozdział 24 Karty do głosowania"}
{"id":"1998_602_145","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. 1. Powiatowa komisja wyborcza zarządza wydrukowanie, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym w trybie określonym przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci powiatowej komisji wyborczej."}
{"id":"1998_602_146","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. W razie skreślenia nazwiska kandydata lub unieważnienia listy kandydatów po wydrukowaniu kart do głosowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 113 ust. 2 i 3. Rozdział 25 Sposób głosowania i warunki ważności głosu"}
{"id":"1998_602_147","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. 1. W wyborach do rad powiatów wyborca głosuje tylko na określoną listę kandydatów, stawiając znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu. 2. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów z różnych list lub nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie przy nazwisku kandydata z jednej tylko listy w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2, głos uznaje się za ważny i oddany na tę listę. 4. Jeżeli znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów, ale z tej samej listy, głos uznaje się za ważny i oddany na wskazaną listę z przyznaniem pierwszeństwa do uzyskania mandatu temu kandydatowi, przy którego nazwisku znak \"x\" jest umieszczony w pierwszej kolejności."}
{"id":"1998_602_148","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych nazwisk lub nazw albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność oddanego na niej głosu. Rozdział 26 Ustalanie wyników wyborów"}
{"id":"1998_602_149","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. 1. Na podstawie protokołów otrzymanych od obwodowych komisji wyborczych powiatowa komisja wyborcza ustala wyniki głosowania i wyniki wyborów do rady powiatu odrębnie dla każdego okręgu wyborczego. 2. Przy ustalaniu wyników mogą być obecni pełnomocnicy."}
{"id":"1998_602_15","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy jest pełnomocnikiem Państwowej Komisji Wyborczej wyznaczonym na obszar województwa . 2. Wojewódzkich komisarzy wyborczych powołuje spośród sędziów, na okres 5 lat, Państwowa Komisja Wyborcza na wniosek ministra właściwego do spraw sprawiedliwości. Ta sama osoba może być ponownie powołana na stanowisko komisarza tylko raz. 3. Wojewódzki komisarz wyborczy pełni swoją funkcję niezależnie od sprawowania urzędu sędziego właściwego sądu. 4. Funkcja wojewódzkiego komisarza wyborczego wygasa wskutek śmierci, ustania stosunku służbowego sędziego lub odwołania. Państwowa Komisja Wyborcza odwołuje wojewódzkiego komisarza wyborczego przed upływem okresu, na jaki został powołany, z powodu zrzeczenia się funkcji lub na wniosek prezesa właściwego sądu albo na wniosek ministra właściwego do spraw sprawiedliwości. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, powołanie wojewódzkiego komisarza wyborczego następuje w trybie i na zasadach przewidzianych w ust. 2. 6. W razie czasowej niemożności pełnienia funkcji przez wojewódzkiego komisarza wyborczego Państwowa Komisja Wyborcza może powierzyć pełnienie tej funkcji na ten okres jednemu z jego zastępców."}
{"id":"1998_602_150","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. 1. Komisja wyborcza sporządza zestawienie wyników głosowania w okręgu wyborczym, na urzędowym formularzu, w trzech egzemplarzach. 2. W zestawieniu wymienia się odpowiednio liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, z uwzględnieniem art. 147 ust. 3, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 3. Na podstawie zestawienia, o którym mowa w ust. 1, komisja wyborcza ustala wyniki wyborów radnych w okręgach wyborczych."}
{"id":"1998_602_151","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. 1. W wyborach do rady powiatu komisja wyborcza, na podstawie zestawienia, o którym mowa w art. 150 ust. 2, dokonuje podziału mandatów w każdym okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów, o których mowa w art. 134 ust. 2, w sposób następujący: 1) liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list w okręgu wyborczym dzieli się kolejno przez 1; 2; 3; 4; 5 i dalej, aż do chwili, gdy z otrzymanych w ten sposób ilorazów da się uszeregować tyle kolejno największych liczb, ile wynosi liczba mandatów do rozdzielenia między listy, 2) każdej liście przyznaje się tyle mandatów, ile spośród ustalonego w powyższy sposób szeregu ilorazów przypada jej liczb kolejno największych. 2. Jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany wyżej sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na daną listę oddano większą liczbę głosów. 3. Mandaty przypadające danej liście kandydatów uzyskują kandydaci w kolejności wynikającej z otrzymanej liczby głosów. 4. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymało dwóch lub więcej kandydatów z danej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk kandydatów na liście. W przypadku, gdy kolejność na liście była ustalona zgodnie z porządkiem alfabetycznym o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego komisji w obecności członków komisji i pełnomocników. Tryb przeprowadzenia losowania określa Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"1998_602_152","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 152. 1. Po ustaleniu wyników wyborów we wszystkich okręgach wyborczych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 151, komisja wyborcza sporządza w trzech egzemplarzach protokół z wyborów do rady powiatu. 2. W protokole podaje się, według okręgów wyborczych, liczbę radnych wybieranych w okręgu, liczby z zestawienia wyników głosowania, o którym mowa w art. 150 ust. 2 oraz nazwiska i imiona wybranych radnych z podaniem oznaczenia listy, z której zostali wybrani; w protokole podaje się również ewentualną liczbę nieobsadzonych mandatów. 3. W protokole podaje się również przebieg losowania, o którym mowa w art. 151 ust. 4. 4. Do protokołu załącza się zestawienia wyników głosowania w okręgach wyborczych. 5. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 6. Pełnomocnikom i członkom komisji przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. Przepis art. 54 ust. 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_153","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 153. Powiatowa komisja wyborcza niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgach wyborczych poprzez wywieszenie w swojej siedzibie jednego z egzemplarzy protokołu z wyborów do rady powiatu."}
{"id":"1998_602_154","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 154. 1. Przewodniczący komisji wyborczej przekazuje niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu lub jego zastępcy, w zapieczętowanym pakiecie, jeden egzemplarz protokołu z wyborów wraz z protokołami głosowania w obwodach głosowania, w trybie określonym przez Państwową Komisję Wyborczą. 2. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z protokołu z wyborów za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych. 3. Pozostałe dokumenty z wyborów oraz pieczęć przewodniczący komisji wyborczej przekazuje w depozyt staroście w sposób ustalony przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"1998_602_155","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 155. 1. Po otrzymaniu protokołów od powiatowej komisji wyborczej wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania i wyników wyborów w okręgach wyborczych. 2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników, wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca zarządza ponowne ustalenie tych wyników i zawiadamia o tym niezwłocznie Państwową Komisję Wyborczą. Przepisy art. 149-154 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_156","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 156. Powiatowa komisja wyborcza wydaje radnym zaświadczenia o wyborze. Dział IV Wybory do sejmików województw. Przepisy szczególne Rozdział 27 Zasady ogólne"}
{"id":"1998_602_157","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 157. Wybory do sejmików województw odbywają się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów działu II, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej."}
{"id":"1998_602_158","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 158. Wybory do sejmików województw, pod nadzorem Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych, przeprowadzają: 1) wojewódzkie komisje wyborcze, 2) powiatowe komisje wyborcze, 3) obwodowe komisje wyborcze."}
{"id":"1998_602_159","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 159. 1. W razie zarządzenia wyborów do sejmików województw na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad powiatów: 1) głosowanie przeprowadzają obwodowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do rad powiatów, na podstawie tych samych spisów wyborców, 2) powiatowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do rad powiatów sporządzają protokoły zbiorczych wyników głosowania w powiecie dla wyborów do sejmiku województwa. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, sporządzane są odrębne protokoły głosowania w obwodzie dla wyborów do sejmików województw i dla wyborów do rad powiatów. 3. Miejskie komisje wyborcze w miastach na prawach powiatu sporządzają protokoły zbiorczych wyników głosowania w mieście dla wyborów do sejmiku województwa. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zarządzenia na ten sam dzień wyborów do sejmików województw, rad powiatów i rad gmin. Rozdział 28 Liczba radnych. System wyborczy"}
{"id":"1998_602_16","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zastępca wojewódzkiego komisarza wyborczego jest pełnomocnikiem Państwowej Komisji Wyborczej wyznaczonym na obszar określonych powiatów stanowiących część jednego województwa. 2. Zastępców wojewódzkiego komisarza wyborczego, w liczbie od 1 do 4, powołuje spośród sędziów, na okres 5 lat, Państwowa Komisja Wyborcza na wniosek wojewódzkiego komisarza wyborczego. Ta sama osoba może być ponownie powołana na stanowisko zastępcy wojewódzkiego komisarza tylko raz. 3. Zastępca wojewódzkiego komisarza pełni swoją funkcję niezależnie od sprawowania urzędu sędziego właściwego sądu. 4. Funkcja zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego wygasa wskutek śmierci, ustania stosunku służbowego sędziego lub odwołania. Państwowa Komisja Wyborcza odwołuje zastępcę wojewódzkiego komisarza wyborczego przed upływem okresu, na jaki został powołany, z powodu zrzeczenia się funkcji lub na wniosek wojewódzkiego komisarza wyborczego. 5. Przepisy art. 15 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_160","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 160. W skład sejmiku województwa wchodzą radni w liczbie czterdziestu pięciu w województwach liczących do 2000000 mieszkańców oraz po pięciu radnych na każde kolejne rozpoczęte 500000 mieszkańców."}
{"id":"1998_602_161","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 161. 1. Radni wybierani są w okręgach wyborczych bezpośrednio spośród zgłoszonych kandydatów. 2. Na jednego kandydata wyborca może oddać tylko jeden głos."}
{"id":"1998_602_162","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 162. 1. O wyborze radnego województwa rozstrzyga liczba ważnie oddanych głosów na poszczególne listy kandydatów. Podziału mandatów w okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów dokonuje się proporcjonalnie do łącznej liczby głosów oddanych na kandydatów danej listy. 2. W podziale mandatów, o którym mowa w ust. 1, uczestniczą listy kandydatów tych komitetów wyborczych, na których listy oddano w skali województwa co najmniej 5% ważnie oddanych głosów. Rozdział 29 Okręgi wyborcze"}
{"id":"1998_602_163","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 163. 1. W celu przeprowadzenia wyborów obszar województwa dzieli się na okręgi wyborcze. 2. Okręgiem wyborczym jest jeden powiat lub jego część. 3. Łączenie powiatów w celu utworzenia okręgu wyborczego jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy liczba radnych wybieranych w danym powiecie do sejmiku województwa byłaby mniejsza niż 5 radnych. 4. Przepisy art. 135 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_164","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 164. 1. Podział na okręgi wyborcze, ich numery, granice oraz liczbę radnych wybieranych w okręgu wyborczym ustala, na wniosek marszałka, sejmik województwa według jednolitej normy przedstawicielstwa obliczonej przez podzielenie liczby mieszkańców województwa przez liczbę radnych wybieranych do danej rady, z uwzględnieniem art. 163 i następujących zasad: 1) w okręgu wyborczym wybiera się od 5 do 15 radnych, 2) w żadnym z powiatów stanowiących jeden okręg wyborczy nie mogą być wybierani radni w liczbie równej lub większej niż 35 ogólnej liczby danej rady. 2. Przepisy art. 136 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 oraz art. 137-139 stosuje się odpowiednio. Rozdział 30 Zgłaszanie kandydatów na radnych"}
{"id":"1998_602_165","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 165. 1. Do zgłaszania i rejestrowania list kandydatów na radnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zgłaszania i rejestrowania list kandydatów do rad gmin w gminach liczących powyżej 20000 mieszkańców. 2. Każda zgłaszana lista kandydatów powinna być poparta podpisami co najmniej 300 wyborców. 3. Listy kandydatów, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, zgłasza się do wojewódzkiej komisji wyborczej."}
{"id":"1998_602_166","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 166. 1. Państwowa Komisja Wyborcza na podstawie rejestracji list kandydatów w wyborach do sejmików województw przyznaje w drodze losowania, najpóźniej na 25 dni przed wyborami, jednolity numer dla list komitetów wyborczych, o których mowa w art. 78. O terminie losowania zawiadamia się pełnomocników komitetów wyborczych. 2. Państwowa Komisja Wyborcza zawiadamia niezwłocznie wojewódzkie komisje wyborcze oraz pełnomocników o wylosowanych numerach list. 3. Pozostałe numery list przyznaje wojewódzka komisja wyborcza stosując odpowiednio przepisy art. 109 ust. 3 i 4."}
{"id":"1998_602_167","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 167. Wojewódzka komisja wyborcza zarządza wydrukowanie obwieszczenia o zarejestrowanych listach kandydatów. Przepisy art. 109 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_168","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 168. W razie skreślenia nazwiska kandydata wskutek jego śmierci powodującego sytuację, o której mowa w art. 110 ust. 2, wojewódzka komisja wyborcza informuje pełnomocnika komitetu wyborczego o możliwości zgłoszenia nowego kandydata najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. Przepisy art. 110 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_169","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 169. 1. W razie zarządzenia wyborów do sejmików województw na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad powiatów, komitety wyborcze zgłaszające kandydatów w wyborach do sejmiku województwa mogą zgłaszać również kandydatów na radnych do rad powiatów. Przepisy art. 96 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Każdy komitet wyborczy może zgłosić w wyborach do danej rady w okręgu wyborczym tylko jedną listę kandydatów."}
{"id":"1998_602_17","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Terytorialne komisje wyborcze powołuje, najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów, wojewódzki komisarz wyborczy spośród wyborców zgłoszonych przez pełnomocników komitetów wyborczych, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. W skład komisji wchodzi od 7 do 9 osób. 3. W skład komisji wyborczej wojewódzkiej, powiatowej oraz komisji wyborczej w mieście na prawach powiatu wchodzi z urzędu, jako przewodniczący, sędzia wskazany przez prezesa sądu wojewódzkiego. 4. Pierwsze posiedzenie wojewódzkiej komisji wyborczej organizuje wojewódzki komisarz wyborczy. 5. Pierwsze posiedzenia powiatowych i gminnych komisji wyborczych organizuje, z upoważnienia wojewódzkiego komisarza wyborczego, odpowiednio starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta). 6. Komisja na pierwszym posiedzeniu wybiera, z zastrzeżeniem ust. 3, ze swojego składu przewodniczącego i jego zastępcę. 7. Skład komisji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. 8. Zmiany i uzupełnienia w składzie komisji następują w trybie przepisów o jej powołaniu."}
{"id":"1998_602_170","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 170. W razie zarządzenia wyborów do sejmików województw na ten sam dzień , na który zarządzono wybory do rad powiatów i rad gmin, przepisy art. 169 stosuje się odpowiednio. Rozdział 31 Karty do głosowania"}
{"id":"1998_602_171","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 171. 1. Wojewódzka komisja wyborcza zarządza wydrukowanie, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym. 2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci wojewódzkiej komisji wyborczej."}
{"id":"1998_602_172","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 172. W razie skreślenia nazwiska kandydata z listy lub unieważnienia listy kandydatów po wydrukowaniu kart do głosowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 113 ust. 2 i 3. Rozdział 32 Sposób głosowania i warunki ważności głosu"}
{"id":"1998_602_173","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 173. 1. Wyborca głosuje tylko na określoną listę kandydatów, stawiając znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu. 2. Jeżeli znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie przy nazwisku kandydata z jednej tylko listy w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2, głos uznaje się za ważny i oddany na tę listę. 3. Jeżeli znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów, ale z tej samej listy, głos uznaje się za ważny i oddany na wskazaną listę z przyznaniem pierwszeństwa do uzyskania mandatu temu kandydatowi, przy którego nazwisku znak \"x\" jest umieszczony w pierwszej kolejności."}
{"id":"1998_602_174","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 174. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów z różnych list lub nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list."}
{"id":"1998_602_175","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 175. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych nazwisk lub nazw albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność oddanego na niej głosu. Rozdział 33 Ustalanie wyników wyborów"}
{"id":"1998_602_176","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 176. 1. Powiatowa komisja wyborcza, na podstawie otrzymanych od obwodowych komisji wyborczych protokołów głosowania w obwodach w wyborach do sejmików województw, ustala wyniki głosowania na poszczególne listy kandydatów i sporządza, w trzech egzemplarzach, protokół wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego). 2. W przypadku utworzenia okręgu wyborczego obejmującego więcej niż jeden powiat, zadania powiatowej komisji wyborczej, określone w ust. 1, wykonuje powiatowa komisja wyborcza wskazana przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 3. W protokole wymienia się liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, z uwzględnieniem art. 173 ust. 2, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 4. Przy ustalaniu wyników mogą być obecni pełnomocnicy. 5. Przepisy art. 124 ust. 5 i 6, art. 125 i 126 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_177","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 177. Po otrzymaniu protokołów, o których mowa w art. 176, wojewódzka komisja wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego). Przepis art. 127 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_178","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 178. 1. Na podstawie protokołów wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego) wojewódzka komisja wyborcza sporządza zestawienie wyników głosowania w okręgu wyborczym na poszczególne listy kandydatów, na urzędowym formularzu, w trzech egzemplarzach. 2. W zestawieniu wymienia się liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, z uwzględnieniem art. 173 ust. 2, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 3. Na podstawie zestawień, o których mowa w ust. 2, wojewódzka komisja wyborcza dokonuje podziału mandatów w każdym okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów, o których mowa w art. 162 ust. 2, w sposób następujący: 1) liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list w okręgu wyborczym dzieli się kolejno przez 1; 2; 3; 4; 5 i dalej aż do chwili, gdy z otrzymanych w ten sposób ilorazów da się uszeregować tyle kolejno największych liczb, ile wynosi liczba mandatów do rozdzielenia między listy, 2) każdej liście przyznaje się tyle mandatów, ile spośród ustalonego w powyższy sposób szeregu ilorazów przypada jej liczb kolejno największych. 4. Jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany wyżej sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na dana listę oddano większą liczbę głosów. 5. Mandaty przypadające danej liście kandydatów uzyskują kandydaci w kolejności wynikającej z otrzymanej liczby głosów. 6. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymało dwóch lub więcej kandydatów z danej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk kandydatów na liście. W przypadku, gdy kolejność na liście była ustalona zgodnie z porządkiem alfabetycznym o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez wojewódzką komisję wyborczą w obecności pełnomocników."}
{"id":"1998_602_179","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 179. 1. Po ustaleniu wyników wyborów we wszystkich okręgach wyborczych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 178, wojewódzka komisja wyborcza sporządza w trzech egzemplarzach protokół z wyborów do sejmiku województwa. 2. W protokole podaje się, według okręgów wyborczych, liczbę radnych wybieranych w okręgu, liczby z zestawienia wyników głosowania, o którym mowa w art. 178 ust. 2 oraz nazwiska i imiona wybranych radnych z podaniem oznaczenia listy, z której zostali wybrani; w protokole podaje się również ewentualną liczbę nieobsadzonych mandatów. 3. W protokole podaje się również przebieg losowania, o którym mowa w art. 178 ust. 6. 4. Do protokołu załącza się zestawienia wyników głosowania w okręgach wyborczych. 5. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 6. Pełnomocnikom i członkom komisji przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. Przepis art. 54 ust. 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_18","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Obwodową komisję wyborczą powołuje, najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów, zarząd gminy spośród wyborców zgłoszonych przez pełnomocników komitetów wyborczych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W skład komisji wchodzi od 5 do 9 osób, w tym z urzędu, jako członek, osoba wskazana przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) spośród pracowników samorządowych gminy. 3. Pierwsze posiedzenie komisji organizuje wójt (burmistrz, prezydent miasta). 4. Komisja na pierwszym posiedzeniu wybiera ze swojego składu przewodniczącego i jego zastępcę. 5. Skład komisji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. 6. Zmiany i uzupełnienia w składzie komisji następują w trybie przepisów o jej powołaniu."}
{"id":"1998_602_180","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 180. 1. Wojewódzka komisja wyborcza niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgach wyborczych poprzez wywieszenie w swojej siedzibie w miejscu łatwo dostępnym dla wyborców jednego z egzemplarzy protokołu z wyborów do sejmiku województwa. Jeden z egzemplarzy protokołu przekazuje Państwowej Komisji Wyborczej w trybie przez nią określonym. 2. Przepisy art. 154 i 155 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_181","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 181. Wojewódzka komisja wyborcza wydaje radnym zaświadczenia o wyborze. Dział V Ogłaszanie wyników wyborów Rozdział 34 Ogłaszanie wyników wyborów na obszarze województwa"}
{"id":"1998_602_182","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 182. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy, na podstawie protokołów z wyborów sporządzonych przez właściwe organy wyborcze, podaje do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, wyniki wyborów do rad na obszarze województwa. 2. W obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się zbiorczą informację o wynikach głosowania i wynikach wyborów do rad, do których wybory zostały przeprowadzone oraz - odrębnie dla każdej rady - dane zawarte w protokołach z wyborów. Państwowa Komisja Wyborcza może określić wzór obwieszczenia."}
{"id":"1998_602_183","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 183. Obwieszczenie wojewódzkiego komisarza wyborczego podaje się do publicznej wiadomości, przez rozplakatowanie odpowiedniego wyciągu z obwieszczenia, na obszarze każdej gminy oraz ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Jeden egzemplarz obwieszczenia przesyła się niezwłocznie do Państwowej Komisji Wyborczej. Rozdział 35 Ogłaszanie wyników wyborów na obszarze kraju"}
{"id":"1998_602_184","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 184. 1. Państwowa Komisja Wyborcza podaje do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, zbiorcze wyniki wyborów do rad na obszarze kraju. 2. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 1, publikuje się w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym oraz ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1998_602_185","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 185. Państwowa Komisja Wyborcza przedkłada Prezesowi Rady Ministrów informację o przebiegu i wynikach wyborów. Informację tę przekazuje się również Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu i Marszałkowi Senatu."}
{"id":"1998_602_186","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 186. Państwowa Komisja Wyborcza publikuje opracowanie statystyczne zawierające szczegółowe informacje o wynikach głosowania i wynikach wyborów."}
{"id":"1998_602_187","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 187. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, złożony po porozumieniu z Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych, określa, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania, przechowywania i udostępniania dokumentów z wyborów. Dział VI Wybory do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego. Przepisy szczególne Rozdział 36 Obsadzenie mandatów bez głosowania"}
{"id":"1998_602_188","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 188. 1. Jeżeli w okręgu wyborczym w wyborach do rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców został zarejestrowany tylko jeden kandydat, głosowania nie przeprowadza się, a za wybranego uważa się zarejestrowanego kandydata. 2. Jeżeli w okręgu wyborczym w wyborach do rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców lub w wyborach do rad powiatów zarejestrowana liczba kandydatów jest równa liczbie radnych wybieranych w danym okręgu wyborczym lub od niej mniejsza, głosowania nie przeprowadza się a za wybranych na radnych terytorialna komisja wyborcza uznaje zarejestrowanych kandydatów, a odpowiednio pozostałe mandaty pozostają nieobsadzone. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zarejestrowania w okręgu wyborczym dla wyboru rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców, bądź w okręgu dla wyboru rady w powiecie tylko jednej listy kandydatów."}
{"id":"1998_602_189","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 189. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 188, właściwa terytorialna komisja wyborcza niezwłocznie zawiadamia wyborców danego okręgu wyborczego o przyczynach obsadzenia mandatów bez głosowania, w formie obwieszczenia, którego druk i rozplakatowanie zapewnia odpowiednio marszałek województwa, starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jeden egzemplarz obwieszczenia przekazuje się niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. 2. Komisja wyborcza sporządza odpowiedni protokół z obsadzenia mandatu radnego bez głosowania w okręgu wyborczym. Przepisy art. 123-127 stosuje się odpowiednio. Rozdział 37 Wygaśnięcie mandatu radnego"}
{"id":"1998_602_19","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W skład komisji wyborczych, o których mowa w art. 10 ust. 2, mogą wchodzić tylko wyborcy stale zamieszkali na obszarze działania danej rady. Można być członkiem tylko jednej komisji wyborczej. 2. W skład każdej z komisji wyborczych wchodzi po jednym przedstawicielu zgłoszonym przez pełnomocnika każdego komitetu wyborczego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. W przypadku zgłoszenia przez pełnomocników komitetów wyborczych do składu terytorialnej lub obwodowej komisji wyborczej liczby kandydatów przekraczającej dopuszczalny skład komisji, o składzie komisji decyduje publiczne losowanie przeprowadzone przez organ właściwy do jej powołania. 4. Jeżeli liczba kandydatów zgłoszonych w trybie, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest mniejsza od dopuszczalnego minimalnego składu liczbowego komisji, uzupełnienia jej składu dokonuje organ właściwy do powołania komisji ze zgłoszonych, przez pełnomocników komitetów wyborczych, kandydatów w ciągu 3 dni po upływie terminu określonego odpowiednio w art. 17 ust. 1 i w art. 18 ust. 1. 5. Sposób zgłaszania kandydatów, wzór zgłoszenia oraz zasady powoływania komisji wyborczych, w tym tryb przeprowadzenia losowania określa Państwowa Komisja Wyborcza. 6. Osoby wchodzące w skład komisji wyborczych tracą członkostwo w komisji z dniem podpisania zgody na kandydowanie na radnego. 7. Członkowie komisji nie mogą pełnić funkcji pełnomocników komitetów wyborczych ani też mężów zaufania, o których mowa w art. 43 ust. 2. 8. Członkowie komisji nie mogą prowadzić agitacji na rzecz kandydatów na radnych."}
{"id":"1998_602_190","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 190. 1. Wygaśnięcie mandatu radnego następuje wskutek: 1) odmowy złożenia ślubowania, 2) pisemnego zrzeczenia się mandatu, 3) utraty prawa wybieralności lub braku tego prawa w dniu wyborów, 4) prawomocnego wyroku sądu, orzeczonego za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 5) śmierci. 2. Wygaśnięcie mandatu radnego w przypadkach określonych w ust. 1 stwierdza rada w drodze uchwały, najpóźniej w 3 miesiące od wystąpienia przyczyny wygaśnięcia mandatu. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 3 przed podjęciem uchwały o wygaśnięciu mandatu należy umożliwić radnemu złożenie wyjaśnień. 4. Uchwałę rady o wygaśnięciu mandatu radnego doręcza się niezwłocznie zainteresowanemu i przesyła wojewodzie oraz wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu."}
{"id":"1998_602_191","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 191. 1. Od uchwały rady o wygaśnięciu mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w art. 190 ust. 1 pkt 3, zainteresowanemu przysługuje odwołanie do właściwego sądu wojewódzkiego w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia. Przepisy art. 60 i 61 stosuje się odpowiednio. 2. Wygaśnięcie mandatu radnego następuje z dniem wydania przez sąd orzeczenia oddalającego odwołanie. Rozdział 38 Wybory uzupełniające"}
{"id":"1998_602_192","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 192. 1. W przypadku nieobsadzenia mandatów lub wygaśnięcia mandatu radnego rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców wojewoda zarządza wybory uzupełniające. 2. Przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio, z tym że w zarządzeniu wojewody o wyborach podaje się liczbę wybieranych radnych."}
{"id":"1998_602_193","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 193. 1. Wybory uzupełniające, o których mowa w art. 192 ust. 1, przeprowadza się na zasadach i w trybie przepisów niniejszej ustawy w ciągu 3 miesięcy od daty stwierdzenia przez radę wygaśnięcia mandatu. 2. Jeżeli w wyniku wyborów, o których mowa w ust. 1, mandat pozostaje nieobsadzony, wybory uzupełniające powtarza się między 6 a 9 miesiącem, licząc od daty tych wyborów. 3. Kadencja radnych wybranych w wyborach uzupełniających upływa z dniem upływu kadencji rad wybranych w wyborach zarządzonych na podstawie art. 25. 4. Wyborów uzupełniających nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rad."}
{"id":"1998_602_194","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 194. 1. W przypadku wygaśnięcia mandatu radnego wybranego w okręgu wyborczym dla wyboru rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców oraz w powiecie, właściwa rada, po stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu radnego, podejmuje na następnej sesji uchwałę o wstąpieniu na jego miejsce kandydata z tej samej listy, który w wyborach uzyskał kolejno największą liczbę głosów, a nie utracił prawa wybieralności. Przy równej liczbie głosów decyduje kolejność umieszczenia nazwiska kandydata na liście. 2. Kandydat może zrzec się pierwszeństwa przy obsadzeniu mandatu na rzecz kandydata z tej samej listy, który uzyskał kolejno największą liczbę głosów. Oświadczenie to powinno być zgłoszone radzie na piśmie w ciągu trzech dni od daty doręczenia zawiadomienia o przysługującym mu mandacie. 3. Jeżeli wskutek wygaśnięcia mandatów, których obsadzenie w trybie ust. 1 i 2 nie było możliwe, skład rady zmniejszył się więcej niż o 15, przeprowadza się wybory uzupełniające do danej rady, chyba że do zakończenia kadencji rady zostało mniej niż 6 miesięcy. Rozdział 39 Wybory przedterminowe"}
{"id":"1998_602_195","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 195. W przypadkach określonych ustawami przeprowadza się wybory przedterminowe."}
{"id":"1998_602_196","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 196. 1. Wybory przedterminowe przeprowadza się na zasadach i w trybie przepisów niniejszej ustawy. 2. Kadencja radnych i rad wybranych w wyborach przedterminowych upływa z dniem zakończenia kadencji rad wybranych w wyborach zarządzonych na podstawie art. 25. 3. Wyborów przedterminowych nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rad. Rozdział 40 Zmiany w podziale terytorialnym państwa"}
{"id":"1998_602_197","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 197. 1. Zmiany w podziale terytorialnym państwa zachodzące w toku kadencji rad powodują następujące skutki: 1) jeżeli z jednej jednostki samorządu terytorialnego tworzy się dwie jednostki lub więcej, dotychczasowa rada zostaje z mocy prawa rozwiązana, 2) jeżeli z jednostki zostaje wyłączony obszar stanowiący okręg wyborczy dla wyboru danej rady i zostaje on włączony do sąsiedniej jednostki, radny stale zamieszkały i wybrany w tym okręgu staje się radnym rady w jednostce powiększonej; mandat radnego nie spełniającego tych warunków wygasa z mocy prawa, 3) jeżeli z jednostki zostaje wyłączony obszar stanowiący część okręgu wyborczego dla wyboru rady i zostaje on włączony do sąsiedniej jednostki, radny stale zamieszkały na tym obszarze i wybrany w tym okręgu staje się radnym w jednostce powiększonej; mandat radnego nie spełniającego tych warunków wygasa z mocy prawa, 4) jeżeli jednostka zostaje włączona do innej jednostki albo dwie jednostki lub więcej łączy się w nową jednostkę, rady tych jednostek zostają z mocy prawa rozwiązane. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio w przypadku radnego stale zamieszkałego na obszarze okręgu wyborczego lub jego części włączanego do sąsiedniej jednostki, a wybranego w innym okręgu wyborczym włączanego także w całości lub w części do tej jednostki. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, przeprowadza się wybory nowych rad w trybie i na zasadach określonych niniejszą ustawą. 4. W wyniku zmian w składach rad, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, dopuszcza się na czas danej kadencji, z zastrzeżeniem ust. 5, odstępstwa od ustawowej liczby radnych ustalonej dla danej rady, stosownie do przepisów ustaw. Zmiany w składach rad ogłasza, w formie obwieszczenia, wojewódzki komisarz wyborczy w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 5. Jeżeli w wyniku zmian, o których mowa w ust. 4, skład rady zmniejszył się poniżej 35 ustawowej liczby radnych, rada jednostki zostaje z mocy prawa rozwiązana. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. 6. Wojewódzki komisarz wyborczy podaje do publicznej wiadomości oraz ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, w formie obwieszczenia, informację o rozwiązaniu z mocy prawa rady jednostki z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4 oraz w ust. 5. 7. Wygaśnięcie mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w ust.1 pkt 2 i 3 oraz w ust. 2, następuje w dniu wejścia w życie zmiany w podziale terytorialnym. Wygaśnięcie mandatu stwierdza właściwa rada, w drodze uchwały, podjętej w ciągu 3 miesięcy od ich wystąpienia. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio. 8. Wyborów uzupełniających i wyborów nowych rad nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rad."}
{"id":"1998_602_198","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 198. Kadencja rad i radnych wybranych w wyborach, o których mowa w art. 197, upływa z dniem upływu kadencji rad wybranych w wyborach zarządzonych na podstawie art. 25. Dział VII Przepisy karne"}
{"id":"1998_602_199","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 199. Kto narusza zakazy określone w art. 48 ust. 1, art. 65, art. 67 albo 69 lub umieszcza plakaty i hasła wyborcze bądź ustawia urządzenia ogłoszeniowe z naruszeniem zasad określonych w art. 71 - podlega karze grzywny."}
{"id":"1998_602_2","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Wybory do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw są powszechne, równe, bezpośrednie i odbywają się w głosowaniu tajnym. 2. W wyborach do każdego z organów, o których mowa w ust. 1, głosować można tylko osobiście i tylko jeden raz."}
{"id":"1998_602_20","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Członkom komisji wyborczych przysługują: 1) diety i zwrot kosztów podróży, 2) zryczałtowane wynagrodzenia za czas związany z przeprowadzeniem głosowania oraz ustaleniem wyników głosowania i wyników wyborów, na zasadach i w wysokości określonych przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej. 2. W związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, członkom komisji przysługuje na okres do 5 dni zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnień ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przewodniczący wojewódzkich i powiatowych komisji wyborczych wykonują swoje zadania na zasadach takich jak sędzia sądu powszechnego delegowany do pracy w innym sądzie. 4. Wynagrodzenie wojewódzkich komisarzy wyborczych ustala minister właściwy do spraw administracji publicznej w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu członka Państwowej Komisji Wyborczej określonej odrębnymi przepisami. Wynagrodzenie zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego wynosi do 80 procent wysokości wynagrodzenia wojewódzkiego komisarza wyborczego."}
{"id":"1998_602_200","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 200. Kto narusza zakaz określony w art. 68 - podlega grzywnie od 5000 złotych do 50000 złotych."}
{"id":"1998_602_201","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 201. 1. Kto dopuszcza do niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 74, podlega karze grzywny. 2. Kto dopuszcza do niewykonania obowiązku sporządzenia i złożenia sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 84 ust. 2, albo do podania w nim nieprawdziwych danych - podlega karze grzywny."}
{"id":"1998_602_202","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 202. 1. Kto dopuszcza do niewykonania obowiązku przekazania nadwyżki środków finansowych, o której mowa w art. 84 ust. 3, instytucji charytatywnej podlega grzywnie albo karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie. 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie - podlega grzywnie."}
{"id":"1998_602_203","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 203 Do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 199 i 201, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Dział VIII Przepisy szczególne, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1998_602_204","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 204. Wszelkie pisma oraz postępowanie sądowe i administracyjne w sprawach wyborczych są wolne od opłat."}
{"id":"1998_602_205","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 205. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o upływie terminu do wniesienia skargi lub odwołania do sądu albo organu wyborczego, należy przez to rozumieć dzień złożenia skargi lub odwołania w sądzie lub organowi wyborczemu. 2. Jeżeli koniec terminu do wykonania czynności określonej w ustawie przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, termin upływa pierwszego roboczego dnia po tym dniu. 3. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, czynności wyborcze określone kalendarzem wyborczym oraz czynności, o których mowa w ust. 1, dokonywane są w godzinach urzędowania sądów i organów wyborczych."}
{"id":"1998_602_206","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 206. Do przeprowadzenia wyborów do organów stanowiących obligatoryjnych związków komunalnych oraz do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego wchodzących w skład tych związków stosuje się przepisy niniejszej ustawy, chyba że ustawa o utworzeniu związku komunalnego stanowi inaczej."}
{"id":"1998_602_207","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 207. Państwowa Komisja Wyborcza powoła, w ciągu 14 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, wojewódzkich komisarzy wyborczych zgodnie z przepisami ustawy."}
{"id":"1998_602_208","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 208. 1. Zarządzone przez Prezesa Rady Ministrów, na podstawie art. 9 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz.U. z 1996 r. Nr 84, poz. 387 i z 1998 r. Nr 50, poz. 311) w związku z art. 32 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396 oraz z 1995 r. Nr 124, poz. 601), wybory do rad gmin i do Rady miasta stołecznego Warszawy przeprowadza się, w wyznaczonym uprzednio terminie 11 października 1998 r., na podstawie przepisów niniejszej ustawy. 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, dostosuje kalendarz wyborczy odnoszący się do ogłoszonych na dzień 11 października 1998 r. wyborów, o których mowa w ust. 1, do wymogów niniejszej ustawy."}
{"id":"1998_602_209","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 209. W pierwszych wyborach do rad gmin przeprowadzanych na podstawie niniejszej ustawy w terminie, o którym mowa w art. 208, zarząd gminy dokonuje podziału gminy na okręgi wyborcze, ustala liczbę radnych wybieranych w każdym okręgu oraz tworzy obwody głosowania."}
{"id":"1998_602_21","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Osoby wchodzące w skład komisji wyborczych, o których mowa w art. 10 ust. 2, korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych i ponoszą odpowiedzialność jak funkcjonariusze publiczni . 2. Osobom wchodzącym w skład komisji wyborczych, które uległy wypadkowi w czasie wykonywania zadań tych komisji albo w drodze do miejsca lub z miejsca ich wykonywania przysługuje odszkodowanie w wysokości i na zasadach określonych dla pracowników w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Odszkodowanie wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a postępowanie powypadkowe prowadzi wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców."}
{"id":"1998_602_210","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 210. 1. Prezes Rady Ministrów wyznaczy, w drodze rozporządzenia, datę pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw oraz określi dni, w których upływają terminy wykonania czynności określonych w ustawie (wspólny kalendarz wyborczy, jeżeli wybory do rad powiatów i sejmików województw zostaną wyznaczone na ten sam dzień). 2. W razie zarządzenia pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw na podstawie niniejszej ustawy na ten sam dzień, na który zarządzono pierwsze wybory do rad gmin przeprowadzanych na podstawie niniejszej ustawy (art. 208), Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dni w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych określonych w ustawie (wspólny kalendarz wyborczy do wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw)."}
{"id":"1998_602_211","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 211. 1. W pierwszych wyborach do rad powiatów i sejmików województw przeprowadzanych na podstawie niniejszej ustawy: 1) minister właściwy do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii właściwego wojewody i sejmiku samorządowego oraz Państwowej Komisji Wyborczej, dokonuje, w drodze rozporządzenia, podziału powiatów i województw na okręgi wyborcze oraz ustala liczbę radnych wybieranych w każdym okręgu wyborczym, 2) obsługę administracyjną wojewódzkich komisji wyborczych i wykonanie zadań wyborczych na obszarze województwa zapewnia wojewoda właściwy dla siedziby sejmiku województwa we współdziałaniu z dyrektorem delegatury Krajowego Biura Wyborczego, 3) obsługę administracyjną powiatowej komisji wyborczej i wykonanie zadań wyborczych na obszarze powiatu zapewnia burmistrz (prezydent miasta) właściwy dla siedziby powiatu, 4) art. 135 ust. 5 i 6 nie stosuje się, 5) art. 137 nie stosuje się, 6) art. 136, art. 139 i art. 164 stosuje się odpowiednio. 2. Opinia sejmiku samorządowego, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna być udzielona w terminie 7 dni od dnia zwrócenia się o nią przez ministra właściwego do spraw administracji. W przypadku niedotrzymania tego terminu minister wykonuje uprawnienia określone w ust. 1 pkt 1 bez uzyskania opinii sejmiku samorządowego. 3. Przy podziale województwa na okręgi wyborcze dla przeprowadzenia pierwszych wyborów do sejmików województw należy dążyć do tego, aby okręgi wyborcze obejmowały obszar możliwie jednorodny ze względu na układ osadniczy i przestrzenny."}
{"id":"1998_602_212","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 212. Traci moc ustawa z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz.U. z 1996 r. Nr 84, poz. 387 i z 1998 r. Nr 50, poz. 311)."}
{"id":"1998_602_213","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 213. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 207, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_602_22","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Państwowa Komisja Wyborcza ustala w regulaminie sposób wykonania swoich zadań wynikających z niniejszej ustawy oraz określa tryb pracy wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców, w tym sposób sprawowania przez nich nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego. 2. Państwowa Komisja Wyborcza ustala regulaminy terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych , określając w nich w szczególności tryb pracy komisji oraz sposób wykonania zadań. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej może określić zasady i tryb wykorzystywania elektronicznego systemu przesyłania i przetwarzania danych o wynikach głosowania i wynikach wyborów."}
{"id":"1998_602_23","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Obsługę Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych oraz ich zastępców zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze utworzone na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Obsługę administracyjną właściwej terytorialnej komisji wyborczej oraz wykonanie zadań wyborczych odpowiednio na obszarze województwa, powiatu i gminy zapewnia marszałek województwa, starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta), jako zadanie zlecone. W tym celu marszałek województwa, starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta) może ustanowić pełnomocnika do spraw wyborów - urzędnika wyborczego. Zasady współdziałania urzędnika wyborczego z Krajowym Biurem Wyborczym określa porozumienie zawarte odpowiednio pomiędzy marszałkiem, starostą i wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) a Kierownikiem Krajowego Biura Wyborczego lub upoważnioną przez niego osobą. 3. Obsługę administracyjną i warunki techniczno-materialne pracy obwodowych komisji wyborczych zapewnia wójt (burmistrz, prezydent miasta), jako zadanie zlecone gminie."}
{"id":"1998_602_24","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Jednostki organizacyjne sprawujące trwały zarząd nieruchomości państwowych i komunalnych są obowiązane udostępnić pomieszczenia wskazane przez marszałka województwa, starostę i wójta (burmistrza, prezydenta miasta) z przeznaczeniem na siedziby odpowiednio terytorialnej komisji wyborczej oraz obwodowych komisji wyborczych (lokale wyborcze). 2. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, są udostępniane bezpłatnie. 3. Siedziby organów wyborczych można również umieszczać w pomieszczeniach innych podmiotów niż wymienione w ust. 1, po uprzednim porozumieniu z zarządzającymi tymi pomieszczeniami.. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do pomieszczeń niezbędnych dla wykonywania przez wojewódzkiego komisarza wyborczego i jego zastępców zadań związanych z wyborami. Rozdział 4 Zarządzanie wyborów"}
{"id":"1998_602_25","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wybory do rad zarządza się nie później niż na 30 dni przed upływem kadencji rad. Datę wyborów wyznacza się na dzień wolny od pracy, przypadający w ciągu 60 dni po upływie kadencji rad. 2. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, wyznacza, w drodze rozporządzenia, datę wyborów zgodnie z ust. 1 oraz określa dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych przewidzianych w ustawie (kalendarz wyborczy). 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej najpóźniej w 60 dniu przed dniem wyborów."}
{"id":"1998_602_26","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W razie konieczności przeprowadzenia wyborów danej rady przed upływem kadencji z przyczyn określonych w ustawach wybory zarządza się i przeprowadza w ciągu 45 dni od wystąpienia tej przyczyny. Przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio, z tym że w kalendarzu wyborczym terminy wykonania czynności wyborczych mogą być krótsze od przewidzianych w ustawie. 2. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów w sprawie wyborów, o których mowa w ust. 1, wojewoda podaje niezwłocznie do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, na obszarze działania rady do której wybory mają być przeprowadzone. Rozdział 5 Ustalenie liczby radnych"}
{"id":"1998_602_27","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Liczbę radnych wybieranych do rad ustala, odrębnie dla każdej rady, wojewoda, po porozumieniu z wojewódzkim komisarzem wyborczym, odpowiednio do zasad określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775). 2. Ustalenie liczby radnych dla każdej rady następuje na podstawie liczby mieszkańców zamieszkałych na obszarze działania danej rady, według stanu ewidencji ludności na koniec roku poprzedzającego rok, w którym wybory mają być przeprowadzone."}
{"id":"1998_602_28","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Zarządzenie wojewody ustalające liczbę radnych wybieranych do rad ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym i podaje do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, w każdej gminie najpóźniej w 55 dniu przed dniem wyborów. Po jednym egzemplarzu zarządzenia przekazuje się niezwłocznie każdej właściwej radzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu oraz przesyła do Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"1998_602_29","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 26, wojewoda, po porozumieniu z wojewódzkim komisarzem wyborczym, ustala liczbę radnych wybieranych do danej rady na podstawie liczby mieszkańców według stanu w ewidencji ludności na koniec miesiąca poprzedzającego zarządzenie o wyborach. 2. Liczbę radnych, o której mowa w ust. 1, podaje się w zarządzeniu o wyborach. 3. Przepisy art. 28 stosuje się odpowiednio. Rozdział 6 Obwody głosowania"}
{"id":"1998_602_3","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. W rozumieniu niniejszej ustawy organami stanowiącymi jednostek samorządu terytorialnego są rady gmin, rady powiatów i sejmiki województw. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o radzie gminy należy przez to rozumieć także radę miasta na prawach powiatu. 3. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o radzie należy przez to rozumieć także sejmik województwa."}
{"id":"1998_602_30","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Głosowanie w wyborach do rad przeprowadza się w stałych obwodach głosowania utworzonych na obszarze gminy. 2. Podziału gminy na obwody głosowania dokonuje rada gminy, na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), według następujących zasad: 1) obwód głosowania powinien obejmować od 500 do 3000 mieszkańców; w przypadkach uzasadnionych miejscowymi warunkami obwód głosowania może obejmować mniejszą liczbę mieszkańców, 2) można utworzyć odrębny obwód głosowania w zakładzie karnym, zakładzie opieki zdrowotnej, zakładzie pomocy społecznej bądź w innym zakładzie tego rodzaju, jeżeli stale zamieszkuje lub przebywa w nim co najmniej 15 wyborców objętych rejestrem wyborców w gminie, na terenie której położony jest zakład. 3. Uchwałę rady gminy o utworzeniu obwodów głosowania ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. Po jednym egzemplarzu uchwały przekazuje się niezwłocznie wojewodzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. 4. Na ustalenia rady gminy, o których mowa w ust. 2, wyborcom w liczbie co najmniej 15 przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego komisarza wyborczego, w terminie 5 dni od daty podania ich do publicznej wiadomości. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpoznaje sprawę w ciągu 5 dni i wydaje postanowienie; na postanowienie nie przysługuje środek zaskarżenia."}
{"id":"1998_602_31","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) przedkłada radzie gminy wnioski w sprawie zmian w podziale na obwody głosowania, jeżeli konieczność taka wynika ze zmian granic gminy lub zmiany liczby mieszkańców w gminie. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, przedkłada się nie później niż na 3 miesiące przed upływem kadencji rady gminy. Rada gminy dokonuje zmian w podziale na obwody głosowania najpóźniej w ciągu miesiąca od przedłożenia wniosku. 3. Do zmian w podziale na obwody głosowania przepisy art. 30 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_602_32","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Informację o numerach i granicach obwodów głosowania oraz wyznaczonych siedzibach obwodowych komisji wyborczych dla danych wyborów podaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), w formie obwieszczenia, do wiadomości wyborców najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów. Po jednym egzemplarzu obwieszczenia przekazuje się niezwłocznie terytorialnej komisji wyborczej oraz wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. Rozdział 7 Spis wyborców"}
{"id":"1998_602_33","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Osoby, którym przysługuje prawo wybierania wpisuje się do spisu wyborców. 2. Wyborca może być wpisany tylko do jednego spisu."}
{"id":"1998_602_34","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Spis wyborców służy dla wyborów do rad, do których wybory zostały zarządzone. 2. Spis sporządza się w urzędzie gminy, najpóźniej w 14 dniu przed dniem wyborów, na podstawie stałego rejestru wyborców w gminie, prowadzonego na zasadach określonych w przepisach ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu. 3. Spis sporządza się w 2 egzemplarzach, oddzielnie dla każdego obwodu głosowania, według miejsca zamieszkania wyborców. 4. W spisie umieszcza się nazwisko i imiona, imię ojca, datę urodzenia oraz adres zamieszkania wyborcy."}
{"id":"1998_602_35","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Spis wyborców jest udostępniany do wglądu w urzędzie gminy. 2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) powiadamia wyborców, w sposób zwyczajowo przyjęty, o sporządzeniu spisu wyborców oraz o miejscu i czasie jego udostępniania."}
{"id":"1998_602_36","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Na nieprawidłowości w spisie wyborców mogą być wnoszone reklamacje. 2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) obowiązany jest rozpatrzyć reklamację w terminie 3 dni od daty jej wniesienia i wydać decyzję w sprawie. 3. Decyzję, wraz z uzasadnieniem, doręcza się niezwłocznie wnoszącemu reklamację, a gdy dotyczy ona innych osób - również tym osobom."}
{"id":"1998_602_37","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Na decyzję nie uwzględniającą reklamacji lub powodującą skreślenie ze spisu wyborców, wnoszący reklamację bądź osoba skreślona ze spisu może wnieść, w terminie 3 dni od daty doręczenia decyzji, skargę za pośrednictwem wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do właściwego sądu rejonowego. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) przesyła niezwłocznie sądowi skargę wraz z decyzją i aktami sprawy. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może też niezwłocznie zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli uzna skargę w całości za słuszną. 2. Prawo skargi do właściwego sądu rejonowego przysługuje wyborcy również w przypadku niewydania decyzji przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na reklamację, o której mowa w art. 36, w terminie 7 dni od daty wniesienia reklamacji. 3. Sąd rozpoznaje skargę w postępowaniu nieprocesowym, w składzie jednego sędziego, w terminie 3 dni od daty jej wniesienia. Odpis postanowienia sądu doręcza się osobie, która wniosła skargę oraz wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), którego decyzja została zaskarżona. Na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia."}
{"id":"1998_602_38","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Spis wyborców przekazuje się w przeddzień wyborów przewodniczącemu obwodowej komisji wyborczej ."}
{"id":"1998_602_39","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Minister właściwy do spraw administracji publicznej na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej określa, w drodze rozporządzenia, wzór spisu wyborców oraz sposób jego sporządzania i aktualizacji. Rozdział 8 Przebieg głosowania"}
{"id":"1998_602_4","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisy niniejszego działu stosuje się do wyborów odpowiednich rad, jeżeli przepisy szczególne ustawy nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Prawa wyborcze"}
{"id":"1998_602_40","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Głosowanie odbywa się w lokalu obwodowej komisji wyborczej, zwanym dalej \"lokalem wyborczym\", między godziną 6 a 20, bez przerwy. 2. W obwodach głosowania, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2, obwodowa komisja wyborcza, po uzgodnieniu z terytorialną komisją wyborczą, może ustalić inne godziny rozpoczęcia i zakończenia głosowania. O ustaleniach tych powiadamia się wyborców oraz odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i wojewódzkiego komisarza wyborczego. 3. O godzinie 20 przewodniczący komisji zarządza zakończenie głosowania. Od tej chwili mogą głosować tylko wyborcy, którzy przybyli do lokalu wyborczego przed godziną 20."}
{"id":"1998_602_41","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W lokalu wyborczym wydziela się miejsca zapewniające tajność głosowania, w liczbie umożliwiającej wyborcom swobodne korzystanie z nich."}
{"id":"1998_602_42","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Przed rozpoczęciem głosowania obwodowa komisja wyborcza sprawdza, czy urna jest pusta, po czym zamyka ją i opieczętowuje pieczęcią komisji oraz ustala liczbę otrzymanych kart do głosowania. 2. Od chwili opieczętowania aż do zakończenia głosowania urny otwierać nie wolno."}
{"id":"1998_602_43","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Od chwili rozpoczęcia głosowania aż do jego zakończenia w lokalu wyborczym powinno być obecnych co najmniej 3 członków obwodowej komisji wyborczej, w tym przewodniczący komisji lub jego zastępca. 2. W lokalu wyborczym podczas wszystkich czynności obwodowej komisji wyborczej mogą przebywać mężowie zaufania wyznaczeni przez pełnomocników komitetów wyborczych w trybie określonym niniejszą ustawą."}
{"id":"1998_602_44","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Przed przystąpieniem do głosowania wyborca okazuje obwodowej komisji wyborczej dowód osobisty lub inny dokument umożliwiający stwierdzenie jego tożsamości. 2. Wyborca nie wpisany do spisu wyborców zostanie przez komisję dopisany do spisu i dopuszczony do udziału w głosowaniu, jeżeli udokumentuje, iż stale zamieszkuje na terenie danego obwodu głosowania, a urząd gminy potwierdzi, że osoba ta jest wpisana do rejestru wyborców w gminie."}
{"id":"1998_602_45","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wyborca wpisany do spisu wyborców lub dopisany do spisu zgodnie z art. 44 ust. 2 otrzymuje od komisji kartę do głosowania właściwą dla przeprowadzanych wyborów. 2. Wyborca potwierdza otrzymanie karty własnym podpisem w rubryce spisu na to przeznaczonej. 3. Komisja wydaje karty do głosowania opatrzone jej własną pieczęcią. 4. Po otrzymaniu karty do głosowania wyborca udaje się do miejsca zapewniającego tajność głosowania, znajdującego się w lokalu wyborczym. 5. Kartę do głosowania wyborca wrzuca do urny."}
{"id":"1998_602_46","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Wyborcy niepełnosprawnemu, na jego prośbę, może pomagać przy głosowaniu inna osoba, z wyłączeniem członków komisji i mężów zaufania."}
{"id":"1998_602_47","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Głosowania przerywać nie wolno. Gdyby wskutek nadzwyczajnych wydarzeń głosowanie było przejściowo uniemożliwione, obwodowa komisja wyborcza może zarządzić jego przerwanie, przedłużenie albo odroczenie do dnia następnego. Uchwała w tej sprawie powinna być natychmiast podana do publicznej wiadomości i przesłana terytorialnej komisji wyborczej, wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) oraz wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. 2. W razie przerwania lub odroczenia głosowania komisja zapieczętowuje wlot urny wyborczej i oddaje urnę wraz ze spisem wyborców na przechowanie przewodniczącemu komisji. Pieczęć komisji oddaje się w takim przypadku na przechowanie zastępcy przewodniczącego lub innemu członkowi komisji. W miarę możliwości komisja ustala również liczbę kart nie wykorzystanych, umieszcza je w opieczętowanym pakiecie i oddaje na przechowanie przewodniczącemu komisji. Przed ponownym podjęciem głosowania komisja stwierdza protokolarnie, czy pieczęcie na urnie i pakiecie z kartami są nie naruszone."}
{"id":"1998_602_48","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. W lokalu wyborczym oraz na terenie budynku, w którym lokal się znajduje, jakakolwiek agitacja wyborcza jest zabroniona. 2. W lokalu wyborczym umieszcza się tylko urzędowe obwieszczenia wyborcze. 3. Państwowa Komisja Wyborcza może postanowić o umieszczeniu w lokalu wyborczym oraz w miejscu zapewniającym tajność głosowania zwięzłej informacji o sposobie głosowania właściwym dla przeprowadzanych wyborów. Informację tę sporządza, według wzoru ustalonego przez Państwową Komisję Wyborczą, wojewódzki komisarz wyborczy i zapewnia umieszczenie jej we wszystkich lokalach wyborczych."}
{"id":"1998_602_49","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Osobom uzbrojonym wstęp do lokalu wyborczego jest zakazany."}
{"id":"1998_602_5","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Prawo wybierania (czynne prawo wyborcze) do danej rady ma każdy obywatel polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 18 lat i stale zamieszkuje na obszarze działania tej rady."}
{"id":"1998_602_50","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej odpowiada za utrzymanie porządku i spokoju w czasie głosowania; w tym celu ma prawo żądać opuszczenia lokalu wyborczego przez osoby zakłócające porządek i spokój oraz naruszające przepis art. 48 ust. 1. 2. Na żądanie przewodniczącego komisji komendant właściwego komisariatu policji obowiązany jest zapewnić konieczną pomoc. W takim przypadku przepis art. 49 nie ma zastosowania. Rozdział 9 Ustalanie wyników głosowania w obwodach głosowania"}
{"id":"1998_602_51","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Niezwłocznie po zakończeniu głosowania obwodowa komisja wyborcza ustala wyniki głosowania w obwodzie do danej rady."}
{"id":"1998_602_52","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Komisja ustala, na podstawie aktualnego spisu wyborców, liczbę osób uprawnionych do głosowania oraz liczbę wyborców, którym wydano karty do głosowania. 2. Komisja ustala liczbę nie wykorzystanych kart do głosowania, a następnie karty te umieszcza w zapieczętowanych pakietach. 3. Przewodniczący komisji w obecności jej członków otwiera urnę wyborczą, po czym komisja liczy znajdujące się w niej karty do głosowania. 4. Kart do głosowania przedartych, całkowicie na dwie lub więcej części, nie bierze się pod uwagę przy obliczeniach, o których mowa w ust. 3. 5. Jeżeli liczba kart do głosowania wyjętych z urny jest mniejsza lub większa od liczby wydanych kart, komisja podaje w protokole przypuszczalną przyczynę tej niezgodności."}
{"id":"1998_602_53","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Obwodowa komisja wyborcza ustala, na podstawie ważnych kart do głosowania, liczbę głosów nieważnych oraz liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów i głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów każdej z list . 2. Warunki ważności głosu określają przepisy szczególne niniejszej ustawy. 3. Komisja sporządza w trzech egzemplarzach protokół głosowania w obwodzie."}
{"id":"1998_602_54","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. W protokole głosowania w obwodzie wymienia się liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów każdej z list. 2. W protokole wymienia się ponadto liczbę otrzymanych i niewykorzystanych kart do głosowania. 3. W protokole podaje się czas rozpoczęcia i zakończenia głosowania oraz omawia zarządzenia i wydane decyzje, jak również inne istotne okoliczności związane z przebiegiem głosowania. 4. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład obwodowej komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 5. Mężom zaufania przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag, z wymienieniem konkretnych zarzutów. 6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do członków obwodowej komisji wyborczej, z tym że nie zwalnia ich to z obowiązku podpisania protokołu głosowania w obwodzie."}
{"id":"1998_602_55","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Niezwłocznie po sporządzeniu protokołu obwodowa komisja wyborcza podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania poprzez wywieszenie w lokalu wyborczym w miejscu łatwo dostępnym dla wyborców jednego z egzemplarzy protokołu głosowania w obwodzie."}
{"id":"1998_602_56","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej niezwłocznie przekazuje do właściwej terytorialnej komisji wyborczej, w zapieczętowanej kopercie, jeden egzemplarz protokołu głosowania w obwodzie wraz z wyjaśnieniami komisji do zgłoszonych zarzutów, o których mowa w art. 54 ust. 5 i 6. 2. Tryb przekazywania i przyjmowania protokołów, o których mowa w ust. 1, określa Państwowa Komisja Wyborcza. 3. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z protokołu za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub systemu elektronicznego przesyłania danych."}
{"id":"1998_602_57","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Po wykonaniu czynności wymienionych w art. 56 ust. 1 przewodniczący obwodowej komisji wyborczej niezwłocznie przekazuje w depozyt wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) dokumenty z głosowania oraz pieczęć w sposób ustalony przez Państwową Komisję Wyborczą. Rozdział 10 Protesty wyborcze. Ważność wyborów"}
{"id":"1998_602_58","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. W ciągu 14 dni od daty wyborów może być wniesiony protest przeciwko ważności wyborów do danej rady lub wyborowi radnego z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom lub naruszenia przepisów niniejszej ustawy dotyczących przebiegu głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów. 2. Jeżeli podstawę protestu stanowi zarzut popełnienia przestępstwa przeciwko wyborom do danej rady lub naruszenia przez organy wyborcze przepisów ustawy dotyczących ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów, może go wnieść każdy wyborca zamieszkały na obszarze działania tej rady. 3. Protest przeciwko wyborowi radnego w okręgu wyborczym może wnieść wyborca, którego nazwisko w dniu wyborów było umieszczone w spisie wyborców w jednym z obwodów głosowania na obszarze danego okręgu wyborczego. 4. Prawo wniesienia protestu przysługuje również pełnomocnikowi, o którym mowa w art. 101 ust. 2. 5. W razie wniesienia protestu, do czasu rozstrzygnięcia sprawy w sposób określony w art. 61, do osób wybranych stosuje się przepisy o obowiązkach i prawach radnych."}
{"id":"1998_602_59","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Protest wnosi się na piśmie do właściwego sądu wojewódzkiego. 2. Wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty."}
{"id":"1998_602_6","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Nie mają prawa wybierania osoby: 1) pozbawione praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądowym, 2) pozbawione praw wyborczych orzeczeniem Trybunału Stanu, 3) ubezwłasnowolnione prawomocnym orzeczeniem sądowym."}
{"id":"1998_602_60","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Sąd wojewódzki rozpoznaje protesty w postępowaniu nieprocesowym, w ciągu 30 dni po upływie terminu do wnoszenia protestów, w składzie 3 sędziów z udziałem zainteresowanych, wojewódzkiego komisarza wyborczego i przewodniczących właściwych komisji wyborczych, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. 2. Sąd wojewódzki pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do tego nieuprawnioną w myśl art. 58 ust. 2-4 lub nie spełniający warunków określonych w art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 2. 3. Sąd wojewódzki pozostawia bez dalszego biegu również protest dotyczący sprawy, co do której w niniejszej ustawie przewiduje się możliwość wniesienia skargi lub odwołania do sądu lub właściwego organu wyborczego przed dniem głosowania."}
{"id":"1998_602_61","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Sąd wojewódzki rozpoznając protesty rozstrzyga o ważności wyborów oraz o ważności wyboru radnego. 2. Sąd wojewódzki orzekając o nieważności wyborów lub o nieważności wyboru radnego stwierdza wygaśnięcie mandatów oraz postanawia o przeprowadzeniu wyborów ponownych lub o podjęciu niektórych czynności wyborczych wskazując czynność, od której należy ponowić postępowanie wyborcze. 3. Na orzeczenia sądu wojewódzkiego, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz art. 60, zainteresowanym, wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu i przewodniczącemu właściwej komisji wyborczej przysługuje, w ciągu 7 dni od daty doręczenia, zażalenie do właściwego sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny rozpoznaje sprawę w ciągu 30 dni; na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia. 4. O zakończeniu postępowania w sprawie protestów i o treści ostatecznych orzeczeń właściwy sąd zawiadamia niezwłocznie zainteresowanych, wojewodę, wojewódzkiego komisarza wyborczego i przewodniczącego właściwej komisji wyborczej."}
{"id":"1998_602_62","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Przeprowadzenie wyborów ponownych lub podjęcie wskazanych czynności wyborczych zarządza wojewoda w ciągu 7 dni od dnia zakończenia postępowania sądowego, o którym mowa w art. 61 ust. 4. 2. Przepisy art. 26 stosuje się odpowiednio z tym, że w zarządzeniu wojewody o wyborach wymienia się ponadto osoby, które utraciły mandaty, ze wskazaniem oznaczenia listy kandydatów. 3. Wygaśnięcie mandatów radnych, o którym mowa w art. 61 ust. 2, następuje z dniem podania zarządzenia wojewody do publicznej wiadomości."}
{"id":"1998_602_63","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. W razie unieważnienia wyborów lub wyboru radnego wybory ponowne lub wskazane czynności wyborcze przeprowadzają te same komisje wyborcze, przy odpowiednim zastosowaniu przepisów niniejszej ustawy. 2. Jeżeli podstawą unieważnienia wyborów lub wyboru radnego były zarzuty odnoszące się do komisji wyborczych lub nieprawidłowości w spisie wyborców, powołuje się nowe komisje lub sporządza nowe spisy. 3. Wyborów ponownych nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rady."}
{"id":"1998_602_64","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Wyniki wyborów ponownych i przeprowadzonych czynności wyborczych podaje się w sposób określony w niniejszej ustawie. Rozdział 11 Kampania wyborcza"}
{"id":"1998_602_65","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Kampania wyborcza rozpoczyna się z dniem podania do publicznej wiadomości zarządzenia o wyborach do rad i ulega zakończeniu na 24 godziny przed dniem głosowania. 2. Zabrania się prowadzenia kampanii wyborczej: 1) na terenie urzędów administracji rządowej i administracji samorządu terytorialnego oraz sądów, 2) na terenie zakładów pracy w sposób i w formach zakłócających ich normalne funkcjonowanie , 3) na terenie jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej oraz oddziałów obrony cywilnej, a także skoszarowanych jednostek policyjnych. 3. W dniu głosowania zwoływanie zgromadzeń, organizowanie pochodów i manifestacji jest zabronione."}
{"id":"1998_602_66","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Zgromadzenia wyborców organizowane w ramach kampanii wyborczej nie podlegają przepisom ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297). 2. Każdy wyborca może agitować na rzecz kandydatów na radnych, a także zbierać podpisy popierające zgłoszenia kandydatów, po uzyskaniu pisemnej zgody pełnomocnika komitetu wyborczego. 3. Podpisy popierające zgłoszenia, o których mowa w ust. 2, można zbierać w miejscu, czasie i w sposób wykluczający stosowanie jakichkolwiek nacisków zmierzających do wymuszenia podpisów."}
{"id":"1998_602_67","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Bez uprzedniej zgody pełnomocnika komitetu wyborczego zakazana jest każda forma agitacji wyborczej polegająca na organizowaniu wieców wyborczych kandydatów, rozpowszechnianiu programów wyborczych kandydatów lub komitetów wyborczych oraz ich materiałów propagandowych o charakterze reklamy rozpowszechnianej dla celów kampanii wyborczej za pomocą środków masowego przekazu, plakatów, broszur i ulotek o masowym nakładzie oraz bezpłatnych infolinii."}
{"id":"1998_602_68","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Zakazuje się komitetom wyborczym, kandydatom oraz wyborcom prowadzącym agitację na rzecz komitetów wyborczych lub kandydatów organizowania podczas kampanii wyborczej loterii fantowych, innego rodzaju gier losowych oraz konkursów, w których wygranymi są nagrody pieniężne lub przedmioty o wartości wyższej niż wartość przedmiotów zwyczajowo używanych w celach reklamowych lub promocyjnych."}
{"id":"1998_602_69","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Od 7 dnia przed dniem wyborów aż do zakończenia głosowania zabrania się podawania do publicznej wiadomości wyników przedwyborczych badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań wyborczych i wyników wyborów oraz wyników sondaży wyborczych przeprowadzanych w dniu głosowania."}
{"id":"1998_602_7","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Prawo wybieralności (bierne prawo wyborcze) przysługuje osobie mającej prawo wybierania do danej rady ."}
{"id":"1998_602_70","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Wszelkie plakaty, hasła lub ulotki wyborcze, zawierające wyraźne oznaczenia od kogo pochodzą bądź stwierdzające przez kogo są rozplakatowane, podlegają ochronie prawnej. 2. Do umieszczania plakatów wyborczych nie stosuje się przepisów art. 63a Kodeksu wykroczeń."}
{"id":"1998_602_71","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Na ścianach budynków, ogrodzeniach, latarniach, urządzeniach energetycznych, telekomunikacyjnych i innych można umieszczać plakaty i hasła wyborcze wyłącznie po uzyskaniu zgody właściciela lub zarządcy nieruchomości. 2. Przy ustawianiu własnych urządzeń ogłoszeniowych w celu prowadzenia kampanii wyborczej należy stosować obowiązujące przepisy porządkowe. Przepis art. 70 stosuje się odpowiednio. 3. Plakaty i hasła wyborcze należy umieszczać w taki sposób, aby można je było usunąć bez powodowania szkód. 4. Policja (straż gminna) jest obowiązana usuwać plakaty i hasła, których sposób umieszczenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo bezpieczeństwu mienia bądź bezpieczeństwu w ruchu drogowym. 5. Plakaty i hasła wyborcze oraz urządzenia ogłoszeniowe ustawione w celu prowadzenia kampanii wyborczej pełnomocnicy komitetów wyborczych obowiązani są usunąć w terminie 30 dni po dniu wyborów. 6. Zarząd gminy postanawia o usunięciu plakatów i haseł wyborczych oraz urządzeń ogłoszeniowych nie usuniętych przez obowiązanych do tego w terminie, o którym mowa w ust. 5. Koszty usunięcia ponoszą obowiązani."}
{"id":"1998_602_72","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Jeżeli plakaty, hasła, ulotki, wypowiedzi albo inne formy propagandy i agitacji zawierają nieprawdziwe dane i informacje, kandydat na radnego lub pełnomocnik komitetu wyborczego ma prawo wnieść do sądu wojewódzkiego wniosek o: 1) orzeczenie konfiskaty takich materiałów, 2) wydanie zakazu publikowania takich danych i informacji, 3) nakazanie sprostowania informacji, 4) nakazanie przeproszenia pomówionego, 5) nakazanie uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 10 000 złotych na rzecz instytucji charytatywnej, 6) zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy kwoty do 10 000 złotych tytułem odszkodowania. 2. Sąd wojewódzki, w składzie jednego sędziego, rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, w ciągu 24 godzin w postępowaniu nieprocesowym. Sąd może rozpoznać sprawę w przypadku usprawiedliwionej nieobecności wnioskodawcy lub uczestnika postępowania, pod warunkiem, że o terminie rozprawy zostali oni prawidłowo powiadomieni. Postanowienie kończące postępowanie w sprawie sąd niezwłocznie doręcza osobie zainteresowanej, o której mowa w ust. 1, właściwemu wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu i obowiązanemu do wykonania postanowienia sądu. 3. Na postanowienie sądu wojewódzkiego, w terminie 24 godzin od jego wydania, służy zażalenie do sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny, w składzie trzech sędziów, rozpoznaje zażalenie w postępowaniu nieprocesowym, w trybie i terminie, o których mowa w ust. 2. Na postanowienie sądu apelacyjnego nie przysługuje środek zaskarżenia i podlega ono natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"1998_602_73","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Nieprawdziwe dane lub informacje, odnoszące się do wyborów i związane z kampanią wyborczą, opublikowane w prasie, podlegają sprostowaniu w ciągu 48 godzin. 2. W odniesieniu do sprostowań danych lub informacji opublikowanych w prasie innej niż dziennik sąd wskazuje dziennik, w którym sprostowanie ma być zamieszczone na koszt obowiązanego w ciągu 48 godzin. 3. W razie odmowy lub nie zamieszczenia sprostowania przez obowiązanego w sposób określony w postanowieniu sądu, sąd na wniosek zainteresowanego zarządza opublikowanie sprostowania w trybie egzekucyjnym na koszt obowiązanego. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 1-3 i art. 72, przepisu art. 65 ust. 1 nie stosuje się."}
{"id":"1998_602_74","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Informacje, komunikaty, apele i hasła wyborcze ogłaszane w prasie drukowanej lub w telewizji bądź radiu na koszt komitetów wyborczych, partii politycznej lub organizacji popierających kandydatów, a także na koszt samych kandydatów muszą zawierać wskazanie przez kogo są opłacane i od kogo pochodzą. Odpowiedzialnym za umieszczenie tego wskazania jest redaktor w rozumieniu przepisów Prawa prasowego."}
{"id":"1998_602_75","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Wykonanie uprawnień wynikających z niniejszej ustawy nie ogranicza możliwości dochodzenia przez osoby pokrzywdzone lub poszkodowane uprawnień na podstawie przepisów innych ustaw, a w szczególności Kodeksu karnego, Kodeksu cywilnego i Prawa prasowego, wobec osób, których działanie lub zaniechania w toku kampanii wyborczej naruszyło cudze dobra osobiste lub majątkowe."}
{"id":"1998_602_76","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Komitetom wyborczym, których listy kandydatów zostały zarejestrowane, przysługuje, w okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej, prawo do nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych przez terenowe oddziały \"Telewizji Polskiej - Spółka Akcyjna\" i przez spółki publicznej radiofonii regionalnej, zwane dalej \"Telewizją Polską\" i \"Polskim Radiem\", na ich koszt. 2. Łączny czas nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych wynosi w każdym programie regionalnym Telewizji Polskiej 15 godzin i w każdym programie regionalnym Polskiego Radia 20 godzin. 3. Przez pojęcie nieodpłatnego rozpowszechniania rozumie się zarówno rejestrację i emisję wystąpień przedstawicieli komitetów wyborczych bądź kandydatów na radnych, jak i rejestrację oraz emisję audycji wyborczych przygotowanych przez komitety wyborcze. 4. Podział czasu antenowego pomiędzy uprawnione komitety wyborcze jest dokonywany proporcjonalnie do liczby zarejestrowanych list kandydatów w okręgach, na obszarze emitowania audycji wyborczych. 5. Czas antenowy przysługujący jednemu komitetowi wyborczemu nie może być odstępowany innemu komitetowi wyborczemu."}
{"id":"1998_602_77","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Podziału czasu antenowego, według zasad, o których mowa w art. 76 ust. 4, dokonują właściwi dyrektorzy oddziałów Telewizji Polskiej i prezesi zarządów spółek Polskiego Radia na podstawie wniosków uprawnionych komitetów wyborczych. 2. Na ustalenia dotyczące podziału czasu antenowego komitetom wyborczym przysługuje skarga do wojewódzkiego komisarza wyborczego właściwego ze względu na siedzibę oddziału Telewizji Polskiej lub Polskiego Radia. Skargę wnosi się w terminie 48 godzin od dokonania ustalenia. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpatruje sprawę niezwłocznie i wydaje postanowienie. Na postanowienie wojewódzkiego komisarza wyborczego nie przysługuje środek zaskarżenia. 3. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, w drodze rozporządzenia, określi po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą tryb postępowania w sprawach podziału czasu nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych, sposób przygotowania i emisji tych audycji oraz sposób upowszechniania informacji o terminach emisji audycji wyborczych."}
{"id":"1998_602_78","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Komitetom wyborczym, które zarejestrowały listy kandydatów w ponad połowie okręgów w wyborach do wszystkich sejmików województw przysługuje również prawo do nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych w programach ogólnokrajowych Telewizji Polskiej i Polskiego Radia. 2. Łączny czas nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych wynosi 15 godzin w Telewizji Polskiej i 20 godzin w Polskim Radiu. 3. Przepisy art. 76 i 77 stosuje się odpowiednio. 4. W czynnościach związanych z wykonywaniem uprawnień wynikających z ust. 1 komitet wyborczy reprezentuje pełnomocnik."}
{"id":"1998_602_79","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Niezależnie od czasu przyznanego na nieodpłatne rozpowszechnianie audycji wyborczych każdy komitet wyborczy może, w okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej, odpłatnie rozpowszechniać audycje wyborcze w programach publicznych i niepublicznych nadawców radiowych i telewizyjnych. 2. Publiczni nadawcy nie mogą odmówić rozpowszechniania, na jednakowych warunkach dla wszystkich komitetów wyborczych korzystających z uprawnienia wynikającego z ust. 1, audycji wyborczych, o których mowa w ust. 1. 3. Wysokość opłat pobieranych za rozpowszechnianie audycji wyborczych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać stawek pobieranych za reklamy i musi być ustalana według cennika obowiązującego w dniu zarządzenia wyborów. 4. Do audycji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o działalności reklamowej w programach telewizyjnych i radiowych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Czas przeznaczony na rozpowszechnianie odpłatnych audycji wyborczych nie jest wliczany do ustalonego odrębnymi przepisami dopuszczalnego wymiaru czasu emisji reklam. Rozdział 12 Finansowanie wyborów"}
{"id":"1998_602_8","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Można kandydować tylko do jednego z organów wymienionych w art. 3 ust. 1. 2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku uzupełniania składu rady lub wyboru danej rady przed upływem kadencji rad. 3. Można być radnym tylko jednej z rad, o których mowa w art. 3."}
{"id":"1998_602_80","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Wydatki związane z organizacją przygotowań i przeprowadzeniem wyborów pokrywane są z budżetu państwa zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozdziale."}
{"id":"1998_602_81","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Z budżetu państwa pokrywane są wydatki związane z: 1) zadaniami Państwowej Komisji Wyborczej, wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców oraz Krajowego Biura Wyborczego, 2) zadaniami wyborczymi zleconymi jednostkom samorządu terytorialnego, 3) należnościami dla osób wchodzących w skład komisji wyborczych, o których mowa w art. 20 ust. 1, 4) refundacją wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 2. 2. Środki finansowe na zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego przekazywane są nie później niż w ciągu 30 dni od daty ogłoszenia o zarządzeniu wyborów. 3. Informację o wydatkach poniesionych z budżetu państwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego podaje do publicznej wiadomości w ciągu 5 miesięcy od dnia głosowania. 4. W budżecie państwa zapewnia się ponadto corocznie, w ramach rezerwy celowej, środki na przeprowadzenie wyborów przedterminowych i uzupełniających do rad. 5. Zasady planowania finansowego oraz realizacji wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, a także sprawozdawczości finansowej określają przepisy budżetowe. 6. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest Kierownik Krajowego Biura Wyborczego."}
{"id":"1998_602_82","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Wydatki komitetów wyborczych ponoszone w związku z wyborami są pokrywane z ich źródeł własnych. 2. Pełnomocnicy komitetów wyborczych mogą organizować zbiórki publiczne środków finansowych na cele wyborcze, na zasadach określonych w przepisach o zbiórkach publicznych. 3. Organizowanie zbiórki publicznej, o której mowa w ust. 2, nie wymaga uzyskania pozwolenia."}
{"id":"1998_602_83","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Komitetom wyborczym nie mogą być przekazywane na cele wyborcze środki finansowe pochodzące: 1) z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych i innych komunalnych osób prawnych, 2) od państwowych jednostek organizacyjnych, 3) od przedsiębiorstw państwowych, a także od przedsiębiorców z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych oraz innych komunalnych osób prawnych, 4) od podmiotów korzystających z dotacji budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego , 5) od osób zagranicznych w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych."}
{"id":"1998_602_84","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Finansowanie uczestnictwa w wyborach jest jawne. 2. Pełnomocnik komitetu wyborczego, którego lista kandydatów została zarejestrowana, obowiązany jest sporządzić sprawozdanie finansowe o źródłach pozyskanych funduszy oraz poniesionych wydatkach na cele wyborcze, według wzoru ustalonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą. 3. Jeżeli komitet wyborczy utworzony przez wyborców osiągnie nadwyżkę pozyskanych środków finansowych nad poniesionymi wydatkami, pełnomocnik komitetu wyborczego jest obowiązany do jej przekazania instytucji charytatywnej. Informację o tym, ze wskazaniem celu, na który nadwyżka została przekazana, zamieszcza się w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w ust. 2. 4. Sprawozdanie finansowe obowiązany do jego sporządzenia składa wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu w ciągu 3 miesięcy od dnia wyborów. 5. Sprawozdania, o których mowa w ust. 2, udostępniane są do publicznego wglądu. Wojewódzki komisarz wyborczy podaje do publicznej wiadomości, w formie komunikatu w dzienniku o zasięgu co najmniej wojewódzkim, informację o obowiązanych do złożenia sprawozdania finansowego i o złożeniu sprawozdań w ustawowym terminie, a także o miejscu, czasie i sposobie ich udostępniania do wglądu. 6. Pełnomocnik komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców jest obowiązany przechowywać dokumenty związane z finansowaniem kampanii wyborczej przez okres 12 miesięcy od dnia wyborów. Dział II Wybory do rad gmin. Przepisy szczególne Rozdział 13 System wyborczy"}
{"id":"1998_602_85","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Wybory do rad gmin, pod nadzorem Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych, przeprowadzają: 1) gminne (miejskie) komisje wyborcze, 2) obwodowe komisje wyborcze."}
{"id":"1998_602_86","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Radni są wybierani w okręgach wyborczych bezpośrednio spośród zgłoszonych kandydatów. 2. Na jednego kandydata wyborca może oddać tylko jeden głos."}
{"id":"1998_602_87","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. W gminie liczącej do 20000 mieszkańców o wyborze na radnego rozstrzyga liczba ważnie oddanych głosów na poszczególnych kandydatów."}
{"id":"1998_602_88","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. W gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców podziału mandatów pomiędzy listy kandydatów dokonuje się proporcjonalnie do łącznej liczby ważnie oddanych głosów na kandydatów danej listy; mandaty przypadające na daną listę otrzymują zgłoszeni na tej liście kandydaci, którzy uzyskali najwięcej ważnych głosów. 2. W miastach na prawach powiatu w podziale mandatów, o którym mowa w ust. 1, uczestniczą listy kandydatów tych komitetów wyborczych, na których listy oddano w skali miasta na prawach powiatu co najmniej 5% ważnie oddanych głosów. Rozdział 14 Okręgi wyborcze"}
{"id":"1998_602_89","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Okręg wyborczy obejmuje część obszaru gminy. 2. W gminach na terenach wiejskich okręgiem wyborczym jest sołectwo. Łączenie sołectw w celu utworzenia okręgu wielomandatowego jest możliwe, jeżeli wynika to z konieczności zachowania jednolitej normy przedstawicielstwa. 3. Podział sołectwa na dwa lub więcej okręgów wyborczych jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdy liczba radnych wybieranych w danym sołectwie byłaby większa niż przewidziana w art. 90. 4. W miastach przy tworzeniu okręgów wyborczych uwzględnia się utworzone jednostki pomocnicze (dzielnice, osiedla)."}
{"id":"1998_602_9","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Przy ustalaniu faktu stałego zamieszkania dla potrzeb niniejszej ustawy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Rozdział 3 Organy wyborcze"}
{"id":"1998_602_90","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. W każdym okręgu wyborczym tworzonym dla wyboru rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców wybiera się od 1 do 5 radnych. 2. Dla wyboru rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców tworzy się okręgi wyborcze, w których wybiera się od 5 do 10 radnych."}
{"id":"1998_602_91","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Przy tworzeniu okręgów wyborczych stosuje się jednolitą normę przedstawicielstwa, wynikającą z podzielenia liczby mieszkańców gminy przez ustaloną dla tej rady liczbę wybieranych radnych. Odstępstwa od normy przedstawicielstwa są dopuszczalne wyłącznie wtedy, gdy jest to uzasadnione względami, o których mowa w art. 89 ust. 2 i 3."}
{"id":"1998_602_92","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Podział gminy na okręgi wyborcze jest stały. Zmiany granic okręgów wyborczych mogą być dokonywane najpóźniej na 3 miesiące przed upływem kadencji, jeżeli konieczność taka wynika ze zmiany w podziale terytorialnym państwa lub zmiany liczby mieszkańców danej gminy. 2. Podział na okręgi, ich granice i numery oraz liczbę radnych wybieranych w każdym okręgu ustala, na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), rada gminy. 3. Uchwałę rady gminy w sprawie okręgów wyborczych ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. Po jednym egzemplarzu uchwały przekazuje się niezwłocznie wojewodzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu."}
{"id":"1998_602_93","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Na ustalenia rady gminy w sprawach okręgów wyborczych wyborcom, w liczbie co najmniej 15, przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego komisarza wyborczego w terminie 5 dni od daty podania do publicznej wiadomości uchwały, o której mowa w art. 92 ust. 3. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpoznaje sprawę w terminie 5 dni i wydaje postanowienie, doręczając je niezwłocznie wnoszącym skargę oraz radzie gminy. 2. Od postanowienia wojewódzkiego komisarza wyborczego przysługuje odwołanie do Państwowej Komisji Wyborczej w terminie 5 dni od daty jego doręczenia. Na orzeczenie Państwowej Komisji Wyborczej nie przysługuje środek zaskarżenia. 3. Do zmian w podziale na okręgi wyborcze, o których mowa w art. 92 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2."}
{"id":"1998_602_94","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Informację o okręgach wyborczych, ich granicach i numerach, liczbie radnych wybieranych w każdym okręgu wyborczym oraz o wyznaczonej siedzibie gminnej komisji wyborczej podaje do publicznej wiadomości wójt (burmistrz, prezydent miasta), w formie obwieszczenia, najpóźniej w 50 dniu przed dniem wyborów. Rozdział 15 Zgłaszanie kandydatów na radnych"}
{"id":"1998_602_95","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Prawo zgłaszania kandydatów na radnych przysługuje: 1) partiom politycznym, 2) stowarzyszeniom oraz organizacjom społecznym, zwanym dalej \"organizacjami\", 3) wyborcom. 2. Kandydaci zgłaszani są w formie list kandydatów. Przez listę kandydatów rozumie się również zgłoszenie jednego kandydata."}
{"id":"1998_602_96","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Partie polityczne oraz organizacje mogą utworzyć koalicję wyborczą w celu zgłoszenia wspólnych list kandydatów. W razie utworzenia koalicji wyborczej partia lub organizacja nie może samodzielnie zgłaszać list kandydatów na radnych do danej rady, jeżeli została zgłoszona wspólna lista kandydatów. 2. Czynności wyborcze w imieniu partii politycznych i organizacji wykonują ich statutowe organy upoważnione do reprezentowania tych partii i organizacji przy czynnościach prawnych. W imieniu koalicji wyborczej czynności, o których mowa, wykonuje utworzony w tym celu komitet wyborczy. 3. Przez użyte w ustawie określenie \"komitet wyborczy\" rozumie się również statutowe organy partii i organizacji, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1998_602_97","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Wyborcy w celu zgłoszenia list kandydatów tworzą komitet wyborczy. W skład komitetu wyborczego powinno wchodzić co najmniej 5 osób. 2. Do utworzonego przez wyborców komitetu wyborczego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz.U. Nr 98, poz. 604) - z wyjątkiem przepisów dotyczących ewidencji partii politycznych - oraz przepisy innych ustaw dotyczące działalności partii politycznych."}
{"id":"1998_602_98","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Komitet wyborczy może zgłosić w każdym okręgu wyborczym tylko jedną listę kandydatów. 2. Lista kandydatów w wyborach do rady: 1) w gminie liczącej do 20000 mieszkańców może zawierać najwyżej tyle nazwisk kandydatów, ilu radnych jest wybieranych w danym okręgu wyborczym, 2) w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców nie może zawierać mniej niż 5 nazwisk kandydatów, z tym że liczba kandydatów nie może być większa niż dwukrotność liczby radnych wybieranych w danym okręgu wyborczym. 3. Kandydować można tylko w jednym okręgu wyborczym i tylko z jednej listy kandydatów."}
{"id":"1998_602_99","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. W zgłoszeniu listy kandydatów podaje się: 1) nazwę komitetu wyborczego oraz dokładny adres jego siedziby, 2) nazwę rady gminy oraz numer okręgu wyborczego, do którego dokonuje się zgłoszenia, 3) nazwiska i imiona, wiek, oraz miejsce zamieszkania kandydatów; nazwiska kandydatów umieszcza się w kolejności ustalonej przez komitet wyborczy. 2. Do każdego zgłoszenia należy dołączyć pisemne oświadczenia kandydatów o wyrażeniu zgody na kandydowanie oraz o posiadaniu prawa wybieralności (biernego prawa wyborczego) do danej rady. 3. W zgłoszeniu można wnosić o oznaczenie kandydatury nazwą lub skrótem nazwy partii politycznej lub organizacji popierającej kandydata (nie więcej jednak niż jedną nazwą lub jednym skrótem nazwy składającymi się z nie więcej niż 40 znaków drukarskich). Fakt poparcia kandydatury powinien być potwierdzony pisemnie przez właściwy statutowo organ partii lub organizacji; potwierdzenie składa się łącznie ze zgłoszeniem. 4. Jeżeli zgłoszenie dotyczy listy kandydatów partii politycznej lub organizacji, należy dołączyć również uwierzytelniony wyciąg odpowiednio z ewidencji partii bądź rejestru organizacji prowadzonych przez właściwy sąd, a w przypadku koalicji wyborczej ponadto dokument stwierdzający utworzenie komitetu wyborczego. 5. Jeżeli listę kandydatów zgłaszają wyborcy, do zgłoszenia należy dołączyć wykaz imienny członków komitetu wyborczego wraz z ich dokładnymi adresami zamieszkania oraz numerami ewidencyjnymi PESEL. 6. Komitet wyborczy może złożyć Państwowej Komisji Wyborczej dokumenty, które zgodnie z ust. 4 i 5, jest obowiązany dołączyć do zgłoszenia listy kandydatów w okręgu wyborczym. Państwowa Komisja Wyborcza wystawia zaświadczenia potwierdzające złożenie tych dokumentów. Zaświadczenia takie komitet wyborczy może okazywać właściwym terenowo komisjom wyborczym. Przepisy art. 144 i 169 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_604_1","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. Nr 34, poz. 149, z 1993 r. Nr 36, poz. 159 i z 1995 r. Nr 28, poz. 143) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 2a wyrazy \"na mocy porozumienia zawartego w dniu 26 lipca 1944 r. między Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach między radzieckim wodzem naczelnym a polską administracją po wkroczeniu wojsk radzieckich na terytorium Polski\" zastępuje się wyrazami \"na obecnym terytorium Polski w okresie od dnia 1 lipca 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r. oraz na terytorium Polski w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim, w okresie od dnia 1 stycznia 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r.\", b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Przez działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, o której mowa w ust. 2a, w odniesieniu do osób represjonowanych na terytorium Polski w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim poza obecnym terytorium Polski, należy rozumieć działalność w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 5 lutego 1946 r.\", c) w ust. 3 na końcu dodaje się wyrazy \" , z wyjątkiem art. 489\"; 2) w art. 11: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \" , przy czym termin określony w ust. 1 nie ma zastosowania\"."}
{"id":"1998_604_2","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego","text":"Art. 2. Prawomocne orzeczenie, wydane przed dniem wejściem w życie niniejszej ustawy, oddalające żądanie odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy wymienionej w art. 1 ze względu na to, że represje miały miejsce na ziemiach, które obecnie nie należą do Państwa Polskiego, lub miały miejsce poza strefą operacji wojennych albo były stosowane po dniu 8 maja 1945 r., nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy w oparciu o ponowne żądanie zgłoszone przez osobę represjonowaną, a w razie jej śmierci - przez małżonka, dzieci lub rodziców."}
{"id":"1998_604_3","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_610_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 932) w art. 46 wyrazy \"z dniem 1 stycznia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"z dniem 1 kwietnia 1999 r.\"."}
{"id":"1998_610_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 230 dodaje się art. 230a w brzmieniu: \"Art. 230a. Do dnia 15 lutego 1999 r. jest zabronione prowadzenie działalności akwizycyjnej, w tym reklamowej, na rzecz otwartych funduszy emerytalnych oraz wykonywanie czynności akwizycyjnych na rzecz tych funduszy.\"; 2) w art. 231: a) wyrazy \"z dniem 1 stycznia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"z dniem 1 kwietnia 1999 r.\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) art. 1-60, art. 92-94, art. 152, art. 157-164, art. 197, art. 215222 i art. 230a, które wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 1998 r.,\", c) po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) art. 81-85, art. 90, art. 98 i art. 189-190, które wchodzą w życie z dniem 1 marca 1999 r.\"."}
{"id":"1998_610_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych","text":"Art. 3 Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_632_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o statystyce publicznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 wyrazy \"w trybie art. 31 i 32\" zastępuje się wyrazami \"w tym programie\"; 2) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Program badań statystycznych statystyki publicznej ustala Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określając dla każdego badania: 1) temat i organ prowadzący badanie, 2) rodzaj badania, 3) zakres podmiotowy i przedmiotowy oraz źródła zbieranych danych statystycznych, 4) podmioty gospodarki narodowej i osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej zobowiązane do udzielania informacji i przekazywania danych statystycznych lub uczestniczące w badaniu na zasadzie dobrowolności, 5) formy, częstotliwość, terminy i miejsce przekazywania danych statystycznych, 6) rodzaje wynikowych informacji statystycznych oraz formy i terminy ich udostępnienia, 7) koszty i sposób finansowania.\"; 3) w art. 30 w pkt 3 wyrazy \"w przepisach wydanych na podstawie art. 31-33\" zastępuje się wyrazami \"w programie badań statystycznych statystyki publicznej oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 31\"; 4) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy sprawozdawczych i objaśnienia co do sposobu ich wypełniania oraz wzory kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej.\"; 5) skreśla się art. 32-34; 6) w art. 38 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb i formy ogłaszania, udostępniania i rozpowszechniania wynikowych informacji statystycznych.\"; 7) w art. 40 skreśla się ust. 4-6; 8) w art. 42 skreśla się ust. 3 i 9; 9) w art. 43 skreśla się ust. 4; 10) w art. 44 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"i Narodowemu Bankowi Polskiemu\" zastępuje się wyrazami \", Narodowemu Bankowi Polskiemu., Państwowej Inspekcji Pracy oraz Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych\"; 11) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W zakresie informacji, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3-6 (z wyłączeniem identyfikatora systemu ewidencji ludności oraz miejsca zamieszkania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą) oraz numeru identyfikacyjnego, rejestr podmiotów jest jawny i dostępny dla osób trzecich w formach określonych w ust. 2 i 3.\"; 12) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, sposób i metodologię prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów w tym wzory wniosków, ankiet i zaświadczeń oraz szczegółowe warunki i tryb współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej.\"."}
{"id":"1998_632_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o statystyce publicznej","text":"Art. 2. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnień zawartych w ustawie, o której mowa w art. 1, zmienionych niniejszą ustawą, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r."}
{"id":"1998_632_3","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o statystyce publicznej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."}
{"id":"1998_669_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy o rachunkowości oraz ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, treść zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 6. Zawiadomienie powinno zawierać podstawowe informacje o emitencie oraz papierach wartościowych i trybie ich zbywania.\"; 2) w art. 9 w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem art. 133 ust. 2\"; 3) w art. 16: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przewodniczący Komisji może występować do właściwych organów z wnioskami o wydawanie przepisów wykonawczych do ustawy.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przewodniczący Komisji wydaje zarządzenia ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.\"; 4) w art. 20 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość, szczegółowy sposób ustalania oraz warunki i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1-3, z uwzględnieniem rodzaju opłat i podmiotów uiszczających te opłaty. Opłaty te nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów obrotu papierami wartościowymi.\"; 5) w art. 23 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1. Wniosek powinien zawierać podstawowe dane osobowe zainteresowanego oraz informacje na temat jego zatrudnienia i kwalifikacji zawodowych, w zakresie niezbędnym do wykonywania przez Komisję ustawowych zadań związanych z wpisem na listę doradców lub maklerów oraz z prowadzeniem tych list.\"; 6) w art. 25 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: \"3a) z towarzystwem funduszy inwestycyjnych lub funduszem inwestycyjnym, 3b) z towarzystwem emerytalnym lub funduszem emerytalnym,\"; 7) w art. 30 w ust. 4 po wyrazie \"powierniczych\" dodaje się wyrazy \" , towarzystw funduszy inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych, towarzystw emerytalnych i funduszy emerytalnych\"; 8) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Finansów może określać, w drodze rozporządzenia, inne niż określone w ust. 1 czynności, których wykonywanie przez dom maklerski nie wymaga uzyskania zezwolenia, o ile czynności te są związane z rynkiem kapitałowym lub bankowością inwestycyjną.\"; 9) w art. 52 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio art. 30-34, art. 38-48, art. 51 i art. 60.\"; 10) w art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W zakresie nie uregulowanym w art. 53 i 54 do banku prowadzącego działalność maklerską stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego oddziału dotyczące domu maklerskiego, z wyłączeniem art. 29 ust. 2-4, art. 40, art. 42 i art. 50.\"; 11) w art. 60: a) w ust. 1: - wyrazy \"Przewodniczący Komisji określa, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia\", - pkt 3-5 otrzymują brzmienie: \"3) szczegółowe zasady, tryb i warunki pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych, poza systemem zabezpieczenia płynności rozliczeń transakcji, o którym mowa w art. 127 ust. 2 pkt 12; rozporządzenie powinno określać warunki ustanawiania zabezpieczeń zwrotu pożyczki w sposób zapewniający bezpieczne i sprawne funkcjonowanie systemu rozliczeń, 4) zakres, tryb i formę oraz terminy dostarczania, innych niż wymienione w art. 48, informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych; informacje te powinny umożliwiać Komisji, w zakresie określonym ustawą, wykonywanie nadzoru nad przestrzeganiem zasad uczciwego obrotu oraz bezpieczeństwem obrotu, 5) szczegółowe zasady wydzielenia organizacyjnego i finansowego działalności maklerskiej banku; zasady te powinny zapewniać rozdzielenie ryzyka działalności maklerskiej od ryzyka działalności bankowej, zachowanie poufności danych w wydzielonej jednostce organizacyjnej banku oraz ustalenie rzeczywistych wyników finansowych prowadzonej działalności maklerskiej.\", b) w ust. 2: - wyrazy \"Przewodniczący Komisji może określać, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów może określać, w drodze rozporządzenia\", - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) tryb postępowania w celu ochrony informacji stanowiących tajemnicę zawodową oraz informacji poufnych w domach maklerskich, bankach prowadzących działalność maklerską i bankach prowadzących rachunki papierów wartościowych, zapewnienia nadzoru nad przepływem i wykorzystaniem tych informacji, przy uwzględnieniu zakresu i specyfiki działalności oraz struktury organizacyjnej tych podmiotów, 3) tryb postępowania domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych w celu przeciwdziałania zawieraniu transakcji oraz wykonywaniu innych operacji na rynku kapitałowym, z wykorzystaniem środków pieniężnych, co do których ujawniono okoliczności wskazujące, że środki te mogą pochodzić z przestępstwa lub z uczestnictwa w jego popełnieniu, albo że ich pochodzenie ma zostać ukryte z przyczyn związanych z przestępstwem; rozporządzenie powinno określać przypadki, w których podmioty te są obowiązane rejestrować operacje finansowe inwestorów, zakres oraz zasady zbierania danych o inwestorach, w celu ustalenia, czy środki pieniężne mogą pochodzić z przestępstwa lub uczestnictwa w jego popełnieniu, albo że ich pochodzenie ma zostać ukryte z przyczyn związanych z przestępstwem.\", c) w ust. 3: - wyrazy \"Przewodniczący Komisji, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, określa, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia\", - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) tryb i warunki udzielania przez domy maklerskie, banki prowadzące działalność maklerską i banki prowadzące rachunki papierów wartościowych pożyczek na nabycie papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu; rozporządzenie powinno określać w szczególności warunki gwarantujące, że środki przeznaczone na pożyczki nie będą pochodzić ze środków pieniężnych zdeponowanych przez inwestorów na rachunkach pieniężnych służących do obsługi rachunków papierów wartościowych, sposoby zabezpieczenia spłaty pożyczek w celu zapewnienia bezpieczeństwa pożyczkodawców oraz sposoby badania wiarygodności i wypłacalności pożyczkobiorców,\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, obowiązki sprawozdawcze domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską, banków prowadzących rachunki papierów wartościowych oraz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych SA w zakresie obrotu papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa, tak aby sprawozdania sporządzane przez te podmioty pozwalały na dokonywanie analiz w zakresie stanu, dynamiki oraz struktury zadłużenia budżetu państwa w skarbowych papierach wartościowych według grup inwestorów oraz rodzajów tych papierów.\"; 12) w art. 61 ust. 2 i 3 skreśla się; 13) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, podmioty uprawnione do składania wniosku o wyrażenie zgody na wprowadzenie do publicznego obrotu papierów wartościowych określonych w art. 3 ust. 3, szczególne warunki, jakie są obowiązane spełniać te podmioty oraz szczególny tryb i warunki wprowadzania tych papierów, w tym kryteria, jakie muszą spełniać te papiery, aby mogły być przedmiotem obrotu. Rozporządzenie powinno w szczególności określać warunki jakie muszą spełniać podmioty emitujące te papiery w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa w zakresie realizacji zobowiązań wynikających z tych papierów. Rozporządzenie powinno ponadto określać zakres obowiązków informacyjnych, tak aby zapewnić nabywcom papierów wartościowych podstawowe dane niezbędne do oceny przez nich ryzyka związanego z inwestowaniem w te papiery.\"; 14) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, termin ważności prospektu, termin, w którym, po opublikowaniu prospektu i jego skrótu, może rozpocząć się sprzedaż lub subskrypcja papierów wartościowych, wymaganą liczbę prospektów oraz miejsca, terminy i sposoby udostępniania do publicznej wiadomości prospektu i jego skrótu. Prospekt i jego skrót powinny być publicznie dostępne w sposób umożliwiający inwestorom ocenę sytuacji finansowej i gospodarczej emitenta, z uwzględnieniem wielkości oferty, trybu wprowadzania papierów wartościowych do publicznego obrotu i kręgu podmiotów, do których oferta jest skierowana.\"; 15) w art. 76 w ust. 2 po wyrazach \"towarzystwo funduszy powierniczych działające na rachunek uczestników funduszu,\" dodaje się wyrazy \"fundusz inwestycyjny,\"; 16) w art. 79 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Po uzyskaniu zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu lub złożeniu zawiadomienia, o którym mowa w art. 63, emitent lub wprowadzający jest obowiązany opublikować skrót prospektu w sposób wynikający z art. 75.\"; 17) w art. 81 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, rodzaj, formę i zakres informacji bieżących i okresowych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oraz terminy ich przekazywania. Rozporządzenie powinno określać zakres informacji oraz częstotliwość ich przekazywania, tak aby umożliwiać inwestorom ocenę sytuacji finansowej i gospodarczej emitenta.\"; 18) w art. 82 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, obowiązki informacyjne i publikacyjne w zakresie wskazanym w art. 75, art. 79 i art. 81, w tym rodzaj, formę i zakres informacji bieżących i okresowych dla emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, a także terminy przekazywania tych informacji. Informacje zawarte w memorandum informacyjnym i jego skrócie, a także informacje bieżące i okresowe powinny być publicznie dostępne w sposób umożliwiający inwestorom ocenę sytuacji finansowej i gospodarczej emitenta.\"; 19) w art. 89 w ust. 2 wyrazy \"w ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) oraz w pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 pkt 1 lit. a)-c)\"; 20) w art. 95 w ust. 1 wyraz \"odpowiednio\" skreśla się; 21) w art. 99 w ust. 2 po wyrazach \"towarzystwa funduszy powierniczych,\" dodaje się wyrazy \"towarzystwa funduszy inwestycyjnych, towarzystwa emerytalne\"; 22) w art. 100: a) w ust. 2 po wyrazie \"powierniczych\" dodaje się wyrazy \" , towarzystw funduszy inwestycyjnych, towarzystw emerytalnych\", b) w ust. 4 na końcu dodaje się wyrazy \"w okresie kiedy Skarb Państwa jest uprawniony do wykonywania ponad 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Jeżeli akcje spółki prowadzącej giełdę dają prawo do dywidendy, spółka może przeznaczyć do podziału między akcjonariuszy nie więcej nie 20% zysku.\"; 23) w art. 109 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Stronami transakcji zawieranych na rynku giełdowym mogą być wyłącznie domy maklerskie lub banki prowadzące działalność maklerską, będące akcjonariuszami spółki prowadzącej giełdę, z zastrzeżeniem art. 137 ust. 3.\"; 24) w art. 110 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 i 2 wyrazy \"na giełdzie\" zastępuje się wyrazami \"na rynku giełdowym\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rada giełdy może upoważnić zarząd giełdy do podejmowania uchwał w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do obrotu giełdowego.\"; 25) w art. 112 w ust. 2 po wyrazach \"towarzystwa funduszy powierniczych\" dodaje się wyrazy \"towarzystwa funduszy inwestycyjnych, towarzystwa emerytalne, emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu,\"; 26) w art. 113 w ust. 2 po wyrazie \"powierniczych\" dodaje się wyrazy \"towarzystw funduszy inwestycyjnych oraz towarzystw emerytalnych\"; 27) w art. 117 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem art. 137 ust. 3\"; 28) w art. 134 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W przypadku gdy: 1) zostało uchylone postanowienie sądu o wpisie podwyższenia kapitału akcyjnego spółki publicznej do rejestru handlowego lub, 2) uchwała walnego zgromadzenia o podwyższeniu tego kapitału została unieważniona - a akcje wyemitowane w wyniku podwyższenia zostały uprzednio objęte tym samym kodem razem z innymi akcjami tej spółki, w depozycie papierów wartościowych przeprowadzana jest redukcja łącznej wartości nominalnej akcji oznaczonych tym kodem.\"; 29) w art. 137: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"a w szczególności może zarządzać funduszem, o którym mowa w art. 143\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Krajowy Depozyt może wystąpić jako strona transakcji zawartej na rynku regulowanym, wyłącznie w związku z wykorzystaniem środków systemu, o którym mowa w ust. 2, zgodnie z jego celem.\"; 30) w art. 143 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Krajowy Depozyt może zarządzać środkami funduszu rozliczeniowego.\"; 31) w art. 149: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób dokonania tego zawiadomienia. Rozporządzenie powinno określać zakres informacji w taki sposób, aby pozwalały one prawidłowo ocenić cel nabycia akcji uprawniających do określonej liczby głosów na walnym zgromadzeniu i wpływ transakcji na rynek kapitałowy oraz gospodarkę narodową.\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Zgoda może być udzielona z określeniem w jej treści warunku, że nieprzekroczenie do wskazanego w niej terminu określonego progu liczby głosów na walnym zgromadzeniu powoduje wygaśnięcie decyzji wyrażającej zgodę.\"; 32) art. 150 otrzymuje brzmienie: \"Art. 150. Obowiązek określony w art. 147 stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia lub zbycia obligacji zamiennych na akcje spółki publicznej, kwitów depozytowych, jak również innych papierów wartościowych, z których wynika prawo lub obowiązek nabycia akcji spółki publicznej.\"; 33) art. 157 otrzymuje brzmienie: \"Art. 157. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia,, wzory wezwań, o których mowa w art. 86 ust. 4, art. 151 i art. 154, szczegółowy sposób ich ogłaszania oraz warunki nabywania akcji w wyniku wezwania. Rozporządzenie powinno określać taką treść wezwań, która, w zależności od charakteru i celu wezwania, daje możliwość właściwej oceny warunków transakcji. Rozporządzenie powinno ponadto określać takie warunki dokonywania wezwań, aby nie różnicować uprawnień podmiotów odpowiadających na te wezwania.\"; 34) w art. 159 w ust. 1 w pkt 3 po lit. f) dodaje się lit. g) w brzmieniu: \"g) towarzystw funduszy powierniczych.\"; 35) po art. 168 dodaje się art. 168a w brzmieniu: \"Art. 168a. Kto nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 149, podlega karze grzywny do 1.000.000 zł.\"."}
{"id":"1998_669_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy o rachunkowości oraz ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 56 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, celem zapewnienia inwestorom informacji w zakresie umożliwiającym ocenę sytuacji finansowej emitentów papierów wartościowych na rynku kapitałowym, ostrzejsze kryteria od zawartych w ust. 1-3, w odniesieniu do jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych, ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu.\"; 2) w art. 81 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, celem zapewnienia inwestorom informacji w zakresie umożliwiającym ocenę sytuacji finansowej emitentów papierów wartościowych oraz zapewnienia informacji o sytuacji finansowej i ekonomicznej podmiotów funkcjonujących na rynku kapitałowym w zakresie umożliwiającym realizowanie w interesie inwestorów efektywnego nadzoru nad tymi podmiotami: 1) szczególne zasady rachunkowości, w tym również wzory składników sprawozdań finansowych funduszy powierniczych, 2) zakres dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych innych niż banki jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu. 3) zakres informacji podawanych w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu, 4) szczególne zasady rachunkowości funduszy inwestycyjnych, w tym również wzory składników sprawozdania finansowego, terminy sporządzania i złożenia do ogłoszenia rocznych i półrocznych sprawozdań finansowych oraz termin zatwierdzania rocznego sprawozdania finansowego, 5) szczególne zasady rachunkowości, w tym również wzory składników sprawozdań finansowych oraz odpowiednio skonsolidowanych sprawozdań finansowych, w odniesieniu do domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, 6) zakres dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych banków oraz w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych banków będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu.\" ."}
{"id":"1998_669_3","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy o rachunkowości oraz ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz.U. Nr 140, poz. 940) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczególny tryb i warunki wprowadzania listów zastawnych do publicznego obrotu. Rozporządzenie powinno w szczególności określać zakres obowiązków informacyjnych tak, aby umożliwić inwestorom rzetelną ocenę sytuacji finansowej i gospodarczej emitenta.\"."}
{"id":"1998_669_4","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy o rachunkowości oraz ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 4. 1. Rada Ministrów określi na 1998 r., w drodze rozporządzenia, maksymalną wartość emitowanych przez podmioty zagraniczne, mające siedzibę w krajach należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), papierów wartościowych, które mogą być wprowadzone do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz sposób ich przeliczania na złote polskie. Rozporządzenie powinno uwzględniać zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych, jak również wpływ, jaki może mieć na gospodarkę narodową wprowadzenie tych papierów wartościowych do publicznego obrotu. 2. Określona w ust. 1 wartość papierów wartościowych obejmuje także tytuły do uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania w krajach należących do OECD, o ile są one papierami wartościowymi w rozumieniu ustawodawstwa kraju siedziby emitenta."}
{"id":"1998_669_5","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy o rachunkowości oraz ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 5. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc przepisy dotychczas obowiązujące."}
{"id":"1998_669_6","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy o rachunkowości oraz ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_681_1","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926) w art. 18 po wyrazach \"z 1 ha\" dodaje się wyraz \"przeliczeniowego\"."}
{"id":"1998_681_2","title":"Ustawa z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_683_1","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 18, poz. 74 i Nr 80, poz. 406 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 419) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kwoty udziałów przeniesione z funduszu zasobowego nie mogą być wypłacone przed upływem 5 lat od dnia podjęcia uchwały, o której mowa w art. 1 ust. 2. Zasady i terminy wypłat uprawnionym członkom oraz byłym członkom określa statut spółdzielni. Ustalone w nim terminy stosuje się bez względu na datę ustania członkostwa.\"."}
{"id":"1998_683_2","title":"Ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_716_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 113, poz. 733) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 wyrazy \"31 grudnia 2005 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2006 r.\"; 2) w art. 8 po wyrazach \"Rzeczypospolitej Polskiej\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"w terminie do dnia 1 stycznia 1999 r.\"; 3) w art. 9 wyrazy \"1 stycznia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 stycznia 2000 r.\"."}
{"id":"1998_716_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1998_717_1","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60, Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310, Nr 95, poz. 475 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Odpowiedzialności za wykroczenie podlega ten tylko, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia pod groźbą kary aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 5000 złotych lub nagany. 2. Nie popełnia wykroczenia sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu\"; 2) w art. 3 w § 1 wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"; 3) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Wykroczenie można popełnić zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie, chyba że ustawa przewiduje odpowiedzialność tylko za wykroczenie umyślne.\"; 4) w art. 6 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wykroczenie nieumyślne zachodzi, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.\"; 5) w art. 7 dotychczasową treść oznacza się jako 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Nie popełnia wykroczenia umyślnego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego.\"; 6) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Na zasadach określonych w niniejszej ustawie odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu lat 17.\"; 7) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. §1. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona wykroczeń określonych w dwóch lub więcej przepisach ustawy, stosuje się przepis przewidujący najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów. §2. Jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa lub więcej wykroczeń, wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia określonych w przepisie przewidującym najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów.\"; 8) w art. 10: a) 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli czyn będący wykroczeniem wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa, a wymierzono kary lub środki karne za wykroczenie oraz za przestępstwo, kara i środek karny wymierzone za wykroczenie nie podlegają wykonaniu; w razie ich uprzedniego wykonania zalicza się je na poczet kar i środków karnych wymierzonych za przestępstwo.\", b) w 2 wyrazy \"od 5 złotych do 150 złotych\" zastępuje się wyrazami \"od 20 złotych do 150 złotych\", c) 3 skreśla się; 9) art. 11-13 otrzymują brzmienie: \"Art. 11. §1. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. §2. Odpowiedzialność za usiłowanie zachodzi, gdy ustawa tak stanowi. §3. Karę za usiłowanie wymierza się w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego wykroczenia. §4. Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od czynu lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego."}
{"id":"1998_717_10","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. 1. Ilekroć inna ustawa przewiduje za wykroczenie karę aresztu powyżej 30 dni, górną granicę tej kary obniża się do wysokości 30 dni. 2. Ilekroć inna ustawa przewiduje za wykroczenie karę ograniczenia wolności powyżej 1 miesiąca, górną granicę tej kary obniża się do wysokości 1 miesiąca."}
{"id":"1998_717_11","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Ilekroć inna ustawa przewiduje za wykroczenie karę dodatkową, orzeka się ją, jako środek karny."}
{"id":"1998_717_112","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art.112. §1. Prawomocne orzeczenia kolegium oraz prawomocne postanowienia o umorzeniu postępowania, które uprawomocniły się bez zaskarżenia do sądu, a także prawomocne nakazy karne mogą być uchylone w razie rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia. §2. Prawomocne orzeczenia kolegium oraz prawomocne nakazy karne mogą być uchylone na korzyść obwinionego, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis prawny będący podstawą ukarania.\"; 54) skreśla się art. 113; 55) art. 114-117 otrzymują brzmienie: \"Art. 114. Organem właściwym do uchylania prawomocnych rozstrzygnięć jest sąd wojewódzki, w którego okręgu działania zapadło rozstrzygnięcie podlegające uchyleniu."}
{"id":"1998_717_115","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 115. Sąd wojewódzki orzeka w przedmiocie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia w trybie określonym w przepisach Kodeksu postępowania karnego z uwzględnieniem przepisów niniejszego działu."}
{"id":"1998_717_116","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 116. §1. Wniosek o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia może złożyć oskarżyciel publiczny, obwiniony, pokrzywdzony, prokurator, prezes sądu rejonowego lub wojewódzkiego, w którego okręgu zapadło rozstrzygnięcie, oraz Rzecznik Praw Obywatelskich. §2. We wniosku należy wykazać, na czym polega uchybienie i jego wpływ na treść rozstrzygnięcia. Wniosek, który nie pochodzi od prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich lub prezesów sądów wskazanych w § 1, powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata. §3. Wniosek pochodzący od obwinionego lub pokrzywdzonego składa się w kolegium, które wydało rozstrzygnięcie, dołączając do niego dowód uiszczenia opłaty. Opłata ulega zwrotowi w razie uwzględnienia wniosku. §4. Przewodniczący kolegium przekazuje wniosek wraz z aktami sprawy sądowi wskazanemu w art. 114, a gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych w § 2 i 3, odmawia jego przyjęcia. Na postanowienie o odmowie przyjęcia wniosku przysługuje zażalenie do sądu wojewódzkiego. §5. Podmioty inne niż wskazane w § 3, uprawnione do występowania o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia kolegium, mogą występować z wnioskiem bezpośrednio do właściwego sądu wojewódzkiego. Od wniosku nie uiszcza się opłaty. Przewodniczący kolegium przekazuje akta sprawy, której wniosek dotyczy, sądowi na jego żądanie. §6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w § 3."}
{"id":"1998_717_117","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 117. W razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, kolegium stosuje odpowiednio przepisy art. 84-86 albo art. 91 i 92. Ponowne rozpoznanie sprawy nie może nastąpić w postępowaniu nakazowym.\"; 56) po art. 117 dodaje się art. 117a w brzmieniu: \"Art. 117a. Przepisy art. 114, 115, 116 § 1 i 5 zdanie trzecie oraz art. 117 stosuje się odpowiednio do stwierdzania nieważności orzeczenia, postanowienia lub nakazu karnego w sytuacjach określonych w art. 18c § 1; wniosek o stwierdzenie nieważności składa się w sądzie, o którym mowa w art. 114.\"; 57) art. 118 otrzymuje brzmienie: \"Art. 118. Prokurator Generalny i podlegli mu prokuratorzy, w postępowaniu unormowanym niniejszym kodeksem, mogą: 1) występować w każdej sprawie z wnioskiem o ukaranie, 2) brać udział w postępowaniu w charakterze oskarżyciela publicznego; w takich wypadkach udział prokuratora wyłącza udział innego oskarżyciela, 3) składać środki odwoławcze zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego, 4) występować z wnioskiem o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia oraz o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięcia.\"; 58) w art. 128 § 1 wyrazy \"prezydium właściwej rady narodowej\" zastępuje się wyrazami \"urzędzie właściwej gminy\"; 59) po art. 128 dodaje się art. 128a w brzmieniu: \"Art. 128a. §1. W wypadkach nie cierpiących zwłoki można wzywać lub zawiadamiać osoby, telefonicznie lub w inny sposób, stosownie do okoliczności, pozostawiając w aktach odpis nadanego komunikatu z podpisem osoby nadającej. §2. Obwiniony lub pokrzywdzony przebywający za granicą ma obowiązek wskazać adresata dla doręczeń w kraju; w razie nieuczynienia tego, pismo wysyłane pod ostatnio znanym adresem w kraju albo jeżeli adresu tego nie ma, załączone do akt sprawy, uważa się za doręczone.\"; 60) w art. 135 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do złożenia środka zaskarżenia przysługuje osobie, której odmówiono przywrócenia terminu, zażalenie do organu właściwego do rozpoznania środka zaskarżenia. Jeżeli odmówiono przywrócenia terminu do złożenia sprzeciwu od nakazu karnego, zażalenie przysługuje do sądu.\"; 61) art. 138 otrzymuje brzmienie: \"Art. 138. §1. Policja i inne organy uprawnione do prowadzenia czynności określonych w art. 19 mogą dokonać tymczasowego zajęcia przedmiotu, jeżeli w zakresie swego działania dowiedziały się lub ujawniły wykroczenie zagrożone przepadkiem przedmiotów, a zajęcie takie jest niezbędne do zabezpieczenia tego przepadku; z czynności zajęcia sporządza się protokół. §2. Tymczasowe zajęcie upada, jeżeli w ciągu 7 dni nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu albo rozstrzygnięcie orzekające przepadek przedmiotu. Postanowienie o zabezpieczeniu wydaje przewodniczący kolegium; doręcza się je niezwłocznie osobie, u której dokonano zajęcia. Osobie tej przysługuje zażalenie. §3. Zabezpieczenie może nastąpić także na mocy postanowienia przewodniczącego kolegium po wszczęciu postępowania w sprawie o wykroczenie zagrożone przepadkiem przedmiotów, jeżeli nie zastosowano tymczasowego zajęcia. Postanowienie to wymaga uzasadnienia. Wykonuje je Policja, stosując odpowiednio przepisy o przeszukaniu. Postanowienie o zabezpieczeniu doręcza się osobie, u której dokonuje się zajęcia. Osobie tej przysługuje zażalenie.\"; 62) po art. 138 dodaje się art. 138a w brzmieniu: \"Art. 138a. §1. Organ dokonujący czynności, o których mowa w art. 138 § 1 i 3, wydaje osobie zainteresowanej pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo oraz na jakiej podstawie zostały zajęte. Odpis tego pokwitowania dołącza się do akt, a w wypadkach, o których mowa w art. 138 § 1 - do wniosku o ukaranie. §2. Zajęte przedmioty przekazuje się do depozytu sądowego, a przedmioty wartościowe - do depozytu bankowego; przepisy o zbywaniu ruchomości, które przeszły na własność Skarbu Państwa na podstawie orzeczenia o przepadku przedmiotów stosuje się odpowiednio. §3. Przedmioty ulegające szybkiemu zepsuciu lub takie, których przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie wartości przedmiotów, organ, który dokonał ich zajęcia, przekazuje odpowiedniej jednostce handlowej, która dokonuje sprzedaży bez przetargu z zachowaniem przepisów o sprzedaży w drodze egzekucji z ruchomości. Uzyskaną ze sprzedaży kwotę pieniężną przekazuje się do depozytu sądowego na rachunek sum depozytowych do dyspozycji kolegium. §4. Zabezpieczenie upada, jeżeli nie zostanie prawomocnie orzeczony przepadek przedmiotów. Przepis art. 43 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"1998_717_12","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego."}
{"id":"1998_717_12","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. 1. Nie wykonuje się: a) kary aresztu orzeczonej za wykroczenie w części przekraczającej 30 dni, b) kary ograniczenia wolności w części przekraczającej 1 miesiąc. 2. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty prawomocnym wyrokiem skazującym za przestępstwo na karę pozbawienia wolności stanowi wykroczenie, orzeczona kara podlegająca wykonaniu ulega zamianie na karę aresztu w wysokości równej górnej granicy ustawowego zagrożenia za taki czyn, a jeśli ustawa nie przewiduje za ten czyn kary aresztu, na karę ograniczenia wolności lub grzywny, przyjmując 1 dzień pozbawienia wolności za równoważny grzywnie w kwocie od 10 złotych do 150 złotych i nie przekraczając górnej granicy tego rodzaju kary przewidzianej za ten czyn. 3. Jeżeli przestępstwo, o którym mowa w ust. 2, popełniono nieumyślnie, orzeczona kara pozbawienia wolności podlegająca wykonaniu nie ulega zamianie na karę aresztu, gdy nowa ustawa daje możliwość wyboru między aresztem a inną karą. 4. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty prawomocnym wyrokiem skazującym za przestępstwo stanowi wykroczenie, stosuje się do tego czynu przepisy Kodeksu wykroczeń dotyczące przedawnienia wykonania kary oraz zatarcia ukarania."}
{"id":"1998_717_13","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.\"; 10) w art. 14 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających.\"; 11) w art. 15: a) skreśla się oznaczenie 1, a wyrazy \"społeczne lub jakiekolwiek dobro jednostki\" zastępuje się wyrazami \"chronione prawem\", b) 2 skreśla się\"; 12) w art. 16 w § 1 wyrazy \"społecznemu lub jakiemukolwiek dobru jednostki\" zastępuje się wyrazami \"chronionemu prawem\"; 13) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. §1. Nie popełnia wykroczenia, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. §2. Jeżeli w czasie popełnienia wykroczenia zdolność rozpoznawania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, można odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego. §3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wykroczenia wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał albo mógł przewidzieć.\"; 14) tytuł rozdziału II otrzymuje brzmienie: \"Rozdział II. Kary, środki karne i zasady ich wymiaru\"; 15) art. 18-22 otrzymują brzmienie: \"Art. 18. Karami są: 1) areszt, 2) ograniczenie wolności, 3) grzywna, 4) nagana."}
{"id":"1998_717_13","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. 1. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w których kolegium do spraw wykroczeń, jego przewodniczący lub inspektor pracy nie wydali do dnia jej wejścia w życie rozstrzygnięcia, stosuje się w zakresie postępowania nowe przepisy. 2. W sprawach przekazanych do sądu w trybie przepisów dotychczasowych a nie zakończonych rozstrzygnięciem sądu do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się w zakresie postępowania przepisy dotychczasowe. 3. Nierozpoznane wnioski o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia rozpatruje się stosując w zakresie postępowania dotychczasowe przepisy."}
{"id":"1998_717_14","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, zachowują moc przepisy wydane przed jej wejściem w życie, na podstawie przepisów dotychczasowych, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami tej ustawy."}
{"id":"1998_717_15","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolite teksty ustawy - Kodeks wykroczeń i ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1998_717_16","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."}
{"id":"1998_717_18a","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 18a. §1. Jeżeli ustawa nie wymaga wydania orzeczenia lub nakazu karnego, kolegium wydaje postanowienie. Postanowienia wydają także przewodniczący kolegium i przewodniczący składu orzekającego. §2. Postanowienie powinno zawierać: 1) oznaczenie organu oraz osoby lub osób wydających postanowienie, jak również datę i miejsce wydania, 2) wskazanie sprawy i kwestii, której dotyczy, 3) treść rozstrzygnięcia z podaniem podstawy prawnej, 4) pouczenie o trybie i sposobie zaskarżenia, 5) uzasadnienie, gdy ustawa tego wymaga. §3. Zarządzenia wydaje się w kwestiach nie wymagających postanowienia; wydają je przewodniczący kolegium i przewodniczący składu orzekającego."}
{"id":"1998_717_18b","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 18b. §1. Orzeczenia wydane zaocznie oraz rozstrzygnięcia wydane poza rozprawą, jeżeli podlegają zaskarżeniu, uzasadnia się z urzędu i doręcza wraz z uzasadnieniem tym uczestnikom postępowania, którym przysługuje prawo do wniesienia środka zaskarżenia. Rozstrzygnięcia uzasadnia się ponadto, gdy ustawa tego wymaga. §2. Orzeczenia inne niż zaoczne uzasadnia się na wniosek strony złożony w terminie 7 dni od daty ogłoszenia orzeczenia. §3. Uzasadnienie orzeczenia i nakazu karnego powinno zawierać: 1) wskazanie faktów, które uznano za udowodnione lub nie udowodnione, dowodów, na których się oparto, oraz wyjaśnienie, dlaczego nie uznano dowodów przeciwnych, 2) wyjaśnienie podstawy prawnej, 3) przytoczenie okoliczności, które kolegium miało na względzie przy wymiarze kary, stosowaniu środków karnych oraz rozstrzyganiu o innych kwestiach. §4. Przepis §3 stosuje się odpowiednio do postanowień i zarządzeń."}
{"id":"1998_717_18c","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 18c. §1. Orzeczenie, nakaz karny lub postanowienie jest nieważne z mocy prawa, jeżeli: 1) w wydaniu brała udział osoba nieuprawniona do orzekania lub podlegająca wyłączeniu z przyczyn wskazanych w art. 18 § 1 pkt 1 oraz w § 2, 2) orzeczono w sprawie o czyn nie będący wykroczeniem lub w stosunku do osoby nie podlegającej orzecznictwu kolegiów, 3) orzeczono karę lub środek karny nie znany ustawie, 4) kolegium orzekło karę lub środek karny, do których orzeczenia nie było uprawnione, 5) orzeczono, pomimo że w sprawie o ten sam czyn tej samej osoby wydano wcześniej prawomocne rozstrzygnięcie, 6) orzeczono z naruszeniem zasady większości głosów albo rozstrzygnięcie nie zostało podpisane przez któregokolwiek członka składu orzekającego biorącego udział w jego wydaniu, 7) kolegium orzekało w składzie nie znanym ustawie, 8) zachodzi sprzeczność w treści rozstrzygnięcia, uniemożliwiająca jego wykonanie, 9) zachodzi inna, co najmniej równie poważna obraza prawa. §2. Każdy organ postępowania jest obowiązany przedstawić uchybienie stanowiące przyczynę nieważności rozstrzygnięcia sądowi właściwemu do stwierdzenia nieważności. §3. Właściwy do stwierdzenia nieważności jest sąd wojewódzki, który orzeka na posiedzeniu, z urzędu albo na wniosek oskarżyciela publicznego, obwinionego lub pokrzywdzonego, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o stwierdzaniu nieważności. §4. Jeżeli nieważność zostanie stwierdzona wyłącznie na skutek środka odwoławczego wniesionego na korzyść obwinionego, w dalszym postępowaniu nie można orzec na jego niekorzyść w porównaniu z nieważnym rozstrzygnięciem; nie dotyczy to wypadku określonego w § 1 pkt 3. §5. Jeżeli nieważne rozstrzygnięcie zostało już uchylone, nie stwierdza się jego nieważności. W razie jednak przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, kolegium, któremu sprawę przekazano, jest obowiązane uwzględnić przyczyny nieważności i w tym zakresie nie jest związane wskazaniami co do dalszego postępowania wydanymi przez sąd, który uchylił rozstrzygnięcie.\"; 13) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. §1. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie i zebrania danych niezbędnych do sporządzenia takiego wniosku albo do jego uzupełnienia lub sprawdzenia faktów podanych we wniosku o ukaranie, Policja, organ Państwowej Inspekcji Handlowej, służby ochronnej lasów państwowych, straż gminna (miejska) i inne organy, gdy ustawa tak stanowi, mogą w granicach swojej właściwości, w miarę potrzeby, wzywać do złożenia zeznań, wyjaśnień i opinii oraz do wydania albo okazania przedmiotu lub dokumentu mającego stanowić niezbędny dowód w sprawie. Czynności sprawdzających dokonuje się w miarę możliwości na miejscu popełnienia czynu, bezpośrednio po jego ujawnieniu. §2. Przy utrwalaniu czynności określonych w § 1, można się ograniczyć do sporządzenia notatki urzędowej. Notatka taka nie jest dowodem w postępowaniu i nie podlega odczytaniu na rozprawie. §3. W toku czynności sprawdzających, wolno także przesłuchać osobę, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie. Przed przesłuchaniem należy osobie przesłuchiwanej wyjaśnić, o jakie wykroczenie może być obwiniona oraz pouczyć ją o prawie do odmowy złożenia wyjaśnień, a także o możliwości zgłoszenia własnych dowodów. Z czynności tej sporządza się protokół. §4. Nadzór nad czynnościami sprawdzającymi sprawuje organ bezpośrednio nadrzędny nad organem, który ich dokonuje.\"; 14) w art. 20: a) §1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Podstawę do wszczęcia postępowania stanowi wniosek o ukaranie złożony na piśmie przez Policję, straż gminną (miejską), organ administracji rządowej lub samorządowej, organ kontroli państwowej lub kontroli samorządu terytorialnego, instytucję państwową, samorządową lub społeczną, przez pokrzywdzonego albo przez inny podmiot, chyba że ustawa upoważnia do złożenia wniosku jedynie podmiot określony.\", b) w § 2: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w sprawach o wykroczenia określone w art. 119, 120, 122, 124 i 134 Kodeksu wykroczeń - za pośrednictwem Policji,\", - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"132 i\"; 15) w art. 21: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"pochodzący od osoby fizycznej\", b) w § 2 wyrazy \"pochodzący od oskarżyciela publicznego, instytucji państwowej lub społecznej, powinien w miarę możliwości\" zastępuje się wyrazami \"składany przez Policję albo przez organy administracji rządowej lub samorządowej, organy kontroli państwowej lub kontroli samorządu terytorialnego oraz przez straż gminną (miejską) powinien\", c) w § 3: - po wyrazach \"124\" skreśla się przecinek i wyrazy \"132\", - skreśla się wyrazy \"oraz dane o karalności z Centralnego Rejestru Skazanych\", d) w § 4 wyrazy \"Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazem \"Policji\"; 16) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. §1. Jeżeli dane zawarte we wniosku o ukaranie dają podstawę do wszczęcia postępowania, przewodniczący kolegium kieruje sprawę na rozprawę lub do postępowania nakazowego albo przekazuje sprawę sądowi rejonowemu. §2. Przewodniczący kolegium przekazuje sprawę sądowi, jeżeli w oparciu o materiał dowodowy dołączony do wniosku o ukaranie uzna, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary aresztu lub orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres powyżej roku. Postanowienie o przekazaniu powinno zawierać uzasadnienie. §3. Jeżeli wniosek o ukaranie obejmuje kilka czynów tej samej osoby, a potrzeba przekazania sprawy sądowi wiąże się jedynie z niektórymi czynami, przekazaniu podlega cała sprawa. §4. W razie zwrotu przez sąd przekazanej sprawy, przewodniczący kolegium niezwłocznie wyznacza rozprawę. Ponowne przekazanie sprawy sądowi na podstawie tych samych faktów i dowodów jest niedopuszczalne. §5. Sprawy o wykroczenia pozostające ze sobą w ścisłym związku i popełnione przez kilku obwinionych, kolegium rozpoznaje łącznie, chyba że zachodzą okoliczności utrudniające łączne rozpoznanie sprawy. §6. Jeżeli przeciwko temu samemu obwinionemu wniesiono kilka wniosków o ukaranie za kilka wykroczeń, przewodniczący kolegium zarządza łączne ich rozpoznanie, chyba że zachodzą okoliczności utrudniające łączne rozpoznanie spraw. §7. Cofnięcie wniosku o ukaranie po wszczęciu postępowania nie wiąże kolegium.\"; 17) w art. 25 w pkt 2 wyrazy \"art. 40\" zastępuje się wyrazami \"art. 41\"; 18) w art. 26: a) w § 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Doręcza się je temu, kto złożył wniosek o ukaranie oraz pokrzywdzonemu; osobom tym przysługuje zażalenie.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. W razie stwierdzenia po wszczęciu postępowania okoliczności wyłączających orzekanie, kolegium wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, a jeżeli rozpoczęto już postępowanie dowodowe - orzeczenie o umorzeniu. Jeżeli jednak po rozpoczęciu postępowania dowodowego stwierdzono okoliczność wskazaną w art. 10 §1 pkt 1, kolegium wydaje orzeczenie o uniewinnieniu.\", c) dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu: \"§4. Postanowienie, o którym mowa w § 3, jeżeli wydano je przed rozprawą, doręcza się obwinionemu, pokrzywdzonemu oraz podmiotowi, który złożył wniosek o ukaranie. W innych wypadkach postanowienie doręcza się oskarżycielowi publicznemu, obwinionemu i pokrzywdzonemu, chyba że wydano je na rozprawie. §5. Osobom wskazanym w § 4 przysługuje zażalenie.\"; 19) w art. 27: a) w § 1 wyrazy \"Milicja Obywatelska\" zastępuje się wyrazem \"Policja\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Organom administracji rządowej lub samorządowej, organom kontroli państwowej lub kontroli samorządu terytorialnego oraz strażom gminnym (miejskim), uprawnienia oskarżyciela publicznego przysługują tylko w sprawach, w których, w zakresie swojego działania, złożyły wnioski o ukaranie.\"; 20) w art. 28: a) w § 2 wyrazy \"Milicję Obywatelską\" zastępuje się wyrazem \"Policję\", b) w § 4 po wyrazach \"§ 1\" dodaje się wyrazy \"i 2\"; 21) w art. 40: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W sprawach o wykroczenia, w celu znalezienia przedmiotów, o których mowa w art. 39, Policja, a w toku czynności sprawdzających również organ Państwowej Inspekcji Handlowej oraz służby ochronnej lasów państwowych i inne organy, gdy ustawa tak stanowi, mogą dokonać przeszukania pomieszczeń i innych miejsc, a także osoby i rzeczy, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że przedmioty te tam się znajdują.\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Na postanowienia określone w § 2 i 3 osobie, u której dokonano przeszukania, przysługuje zażalenie do prokuratora nadrzędnego. Osobie tej przysługuje także zażalenie do prokuratora na sposób przeprowadzenia czynności przeszukania.\"; 22) w art. 41 w § 1 wyrazy \"21\" zastępuje się wyrazami \"22\"; 23) w art. 42: a) w § 1 wyrazy \"Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazem \"Policji\", b) w § 3 wyrazy \"138 § 2-5\" zastępuje się wyrazami \"138a\"; 24) w art. 43 w § 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Przedmiot, co do którego powstaje wątpliwość, komu należy go wydać, składa się do depozytu sądu, w okręgu którego działa kolegium właściwe do rozpoznania sprawy, a przedmioty wartościowe - do depozytu bankowego.\"; 25) w art. 44 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Przewodniczący kolegium oraz przewodniczący składu orzekającego mogą zawiadomić związek zawodowy lub inną organizację społeczną, że pożądany byłby udział w rozprawie ich przedstawiciela, jeżeli zachodzi potrzeba ochrony interesu społecznego albo indywidualnego, objętego ich zadaniami statutowymi.\"; 26) w art. 46 w § 2 w pierwszym zdaniu skreśla się wyrazy \"pierwszej instancji\"; 27) po art. 55 dodaje się art. 55a w brzmieniu: \"Art. 55a. §1. Jeżeli kolegium uzna, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary aresztu lub orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres powyżej roku, wydaje postanowienie o przekazaniu sprawy sądowi. Postanowienie to powinno zawierać uzasadnienie. O możliwości przekazania sprawy sądowi uprzedza się obecne na rozprawie strony. §2. W razie przekazania sądowi sprawy jednego z obwinionych, kolegium orzeka w sprawie pozostałych obwinionych, z uwzględnieniem art. 23 § 5. §3. W wypadkach określonych w art. 23 § 3 i 6 w razie potrzeby przekazania sprawy sądowi w związku z niektórymi tylko z zarzucanych czynów, przekazaniu podlega sprawa z wyjątkiem jej części dotyczącej czynów, co do których kolegium umarza postępowanie.\"; 28) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. Skład orzekający wydaje orzeczenie o ukaraniu, odstąpieniu od wymierzenia kary lub środka karnego, uniewinnieniu albo o umorzeniu postępowania.\"; 29) w art. 59 w § 1 skreśla się pkt 9; 30) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Orzeczenie o uniewinnieniu oraz o umorzeniu postępowania powinny zawierać dane, o których mowa w art. 59 § 1 pkt 1-4, 7 i 8, a orzeczenie o odstąpieniu od wymierzenia kary lub środka karnego także dane, o których mowa w pkt 5, oraz odpowiednio decyzję o uniewinnieniu, o umorzeniu postępowania albo o odstąpieniu od wymierzenia kary lub środka karnego i ewentualnym zastosowaniu do sprawcy środka oddziaływania społecznego.\"; 31) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. §1. Rozstrzygnięcia wydane w wyniku rozprawy ogłasza się niezwłocznie po zakończeniu narady. §2. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego podaje ustnie najważniejsze powody rozstrzygnięcia i poucza strony o prawie złożenia w terminie 7 dni wniosku o doręczenie orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Uzasadnienie powinno być sporządzone w ciągu 7 dni od daty złożenia takiego wniosku. W razie niemożności sporządzenia uzasadnienia w terminie przewodniczący kolegium może przedłużyć ten termin na czas oznaczony. §3. Orzeczenie wydane zaocznie doręcza się niezwłocznie wraz z uzasadnieniem obwinionemu i jego obrońcy. §4. Jeżeli obwiniony po złożeniu wyjaśnień samowolnie opuścił miejsce rozprawy przed jej zakończeniem albo bez usprawiedliwienia nie stawił się na kolejny termin rozprawy odroczonej, mimo że był poinformowany o tym terminie, wydanego pod jego nieobecność orzeczenia nie uważa się za zaoczne. §5. Jeżeli w rozstrzygnięciu nie postanowiono o zaliczeniu na poczet środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do ich prowadzenia albo o kosztach postępowania lub dowodach rzeczowych, kolegium orzeka o tym postanowieniem na posiedzeniu. Nie można jednak w tym trybie orzec przepadku przedmiotów. §6. Na postanowienie, o którym mowa w § 5, przysługuje zażalenie.\"; 32) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. §1. Przewodniczący kolegium może zezwolić przedstawicielom radia, telewizji, filmu i prasy na dokonywanie za pomocą aparatury utrwaleń obrazu lub dźwięku przebiegu rozprawy, gdy przemawia za tym uzasadniony interes społeczny, dokonywanie tych czynności nie utrudni prowadzenia rozprawy, a ważny interes uczestnika postępowania temu się nie sprzeciwia. Przewodniczący kolegium może określić warunki, od których uzależnia wydanie zezwolenia. §2. Przewodniczący składu orzekającego na wniosek strony wyraża zgodę na utrwalenie przez nią przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk, jeżeli nie przemawia przeciw temu wzgląd na prawidłowość postępowania.\"; 33) w art. 63 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Na postanowienie o ukaraniu karą porządkową ukaranemu przysługuje zażalenie do składu orzekającego, a w razie składu jednoosobowego do innego równorzędnego składu, o czym ukaranego należy pouczyć. Zażalenie wnosi się ustnie do protokołu rozprawy. W wyniku rozpoznania zażalenia postanowienie uchyla się, zmienia albo utrzymuje w mocy.\"; 34) art. 64 i 65 otrzymują brzmienie: \"Art. 64. §1. W sprawach, w których nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary innej niż grzywna nie wyższa od 1250 złotych, kolegium może orzec tę karę w drodze nakazu karnego. §2. Orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić wyłącznie na podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez Policję, organ lub instytucję, o których mowa w art. 20 § 1, sporządzonego w wyniku ustaleń popartych wiarygodnymi dowodami, jeżeli z dowodów tych wynika, że okoliczności tego czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości. §3. Nie orzeka się kary w drodze nakazu karnego, jeżeli w myśl przepisu ustawy należy orzec także środek karny."}
{"id":"1998_717_19","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 19. Kara aresztu trwa najkrócej 5, najdłużej 30 dni; wymierza się ją w dniach."}
{"id":"1998_717_2","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131, Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. §1. Do orzekania w sprawach o wykroczenia właściwe są kolegia do spraw wykroczeń przy sądach rejonowych, zwane dalej \"kolegiami\", chyba że ustawa powierza orzekanie innemu organowi. §2. Orzekanie następuje w postępowaniu: 1) zwyczajnym, 2) nakazowym, 3) przyspieszonym. §3. W wypadkach wskazanych w ustawie i na zasadach w niej określonych uprawniony organ może nakładać grzywnę w drodze mandatu karnego.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. §1. W razie stwierdzenia w toku postępowania istotnego uchybienia w czynnościach instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej, sprzyjającego naruszaniu prawa lub zasad współżycia społecznego, organ orzekający zawiadamia o stwierdzonym uchybieniu tę instytucję bądź organ powołany do sprawowania nad nią nadzoru, bądź właściwy organ gminy. §2. Złożenie przez instytucję państwową, samorządową lub społeczną wniosku o ukaranie nie zwalnia jej od ustawowego obowiązku zapobiegania takim czynom w przyszłości, a w miarę potrzeby także od usunięcia skutków czynu będącego przedmiotem wniosku.\"; 3) w art. 7 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Obwinionego nie uważa się za winnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym orzeczeniem.\"; 4) w art. 10: a) w § 1: - w pkt 5 w lit. a wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\", - skreśla się pkt 8, b) w § 2 w pkt 2 wyrazy \"Polska Rzeczpospolita Ludowa\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczpospolita Polska\"; 5) w art. 12 skreśla się zdanie drugie; 6) tytuł działu II otrzymuje brzmienie: \"Dział II. Kolegia do spraw wykroczeń przy sądach rejonowych\"; 7) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Kolegia orzekają w sprawach o wykroczenia w pierwszej instancji, chyba że ustawa stanowi inaczej.\"; 8) art. 14 skreśla się; 9) w art. 16 w § 3 wyrazy \"do kolegium drugiej instancji\" zastępuje się wyrazami \"do sądu\", a wyrazy \"pierwszej instancji\" skreśla się; 10) w art. 17: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. W sprawach o wykroczenia, które nie są zagrożone karą aresztu, przewodniczący kolegium może zarządzić rozpoznanie sprawy na rozprawie w składzie jednoosobowym; członkowi kolegium przysługują wówczas prawa i obowiązki przewodniczącego składu.\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. W postępowaniu nakazowym kolegium orzeka w składzie jednoosobowym.\"; 11) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. §1. Członek kolegium podlega wyłączeniu od udziału w rozpoznawaniu sprawy, jeżeli: 1) sprawa dotyczy go bezpośrednio lub jest on osobą najbliższą dla obwinionego, pokrzywdzonego, oskarżyciela publicznego, obrońcy, pełnomocnika lub przedstawiciela ustawowego, 2) brał udział w wydaniu zaskarżonego lub uchylonego rozstrzygnięcia albo rozstrzygnięcia, które utraciło moc w wyniku złożonego sprzeciwu albo stwierdzono jego nieważność, 3) był świadkiem czynu albo był przesłuchany w tej sprawie jako świadek, 4) pomiędzy nim a obwinionym, pokrzywdzonym, oskarżycielem publicznym, obrońcą, pełnomocnikiem lub przedstawicielem ustawowym zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do jego bezstronności. §2. Powody wyłączenia trwają mimo ustania uzasadniającego je małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli. §3. W sprawie wyłączenia członka kolegium rozstrzyga przewodniczący składu orzekającego, a w sprawie wyłączenia przewodniczącego składu - przewodniczący kolegium.\"; 12) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Rozstrzygnięcia kolegium"}
{"id":"1998_717_20","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 20. 1. Kara ograniczenia wolności trwa 1 miesiąc. 2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności ukarany: 1) nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu, 2) jest obowiązany do wykonywania pracy wskazanej przez sąd, 3) ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary."}
{"id":"1998_717_21","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 21. 1. Obowiązek określony w art. 20 2 pkt 2 polega na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, opieki społecznej, organizacji lub instytucji niosącej pomoc charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej w wymiarze od 20 do 40 godzin. 2. W stosunku do osoby zatrudnionej organ orzekający, zamiast obowiązku określonego w 1, może orzec potrącenie od 10 do 25% wynagrodzenia za pracę na rzecz Skarbu Państwa albo na cel społeczny wskazany przez organ orzekający; w okresie odbywania kary ukarany nie może rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy. 3. Miejsce, czas, rodzaj lub sposób wykonywania obowiązku pracy, o którym mowa w 1, określa sąd po wysłuchaniu ukaranego."}
{"id":"1998_717_22","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 22. Wymierzając karę ograniczenia wolności, organ orzekający może zobowiązać ukaranego do: 1) naprawienia w całości albo w części szkody wyrządzonej wykroczeniem, 2) przeproszenia pokrzywdzonego.\"; 16) w art. 24: a) w § 1 wyrazy \"od 10\" zastępuje się wyrazami \"od 20\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"3. Wymierzając grzywnę, bierze się pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.\"; 17) art. 25 i 26 otrzymują brzmienie: \"Art. 25. 1. Jeżeli egzekucja grzywny w kwocie przekraczającej 500 złotych okaże się bezskuteczna, można po wyrażeniu zgody przez ukaranego zamienić grzywnę na pracę społecznie użyteczną, określając jej rodzaj i czas trwania. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej tydzień, najdłużej 2 miesiące. Przepisy art. 20 2 i art. 21 1 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli ukarany w warunkach określonych w 1, nie wyrazi zgody na podjęcie pracy społecznie użytecznej albo mimo wyrażenia zgody jej nie wykonuje, można orzec zastępczą karę aresztu, przyjmując jeden dzień aresztu za równoważny grzywnie od 20 do 150 złotych.; kara zastępcza nie może przekroczyć 30 dni aresztu. 3. Grzywnę nie podlegającą zamianie na zastępczą karę aresztu w myśl 2, można w szczególnie uzasadnionych wypadkach umorzyć."}
{"id":"1998_717_26","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 26. Nie można wymierzyć kary aresztu lub zastępczej kary aresztu, jeżeli warunki osobiste sprawcy uniemożliwiają odbycie tej kary.\"; 18) art. 28-30 otrzymują brzmienie: \"Art. 28. 1. Środkami karnymi są: 1) zakaz prowadzenia pojazdów, 2) przepadek przedmiotów, 3) nawiązka, 4) obowiązek naprawienia szkody, 5) podanie orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości w szczególny sposób, 6) inne środki karne określone przez ustawę. 2. Środki karne można orzec, jeżeli są one przewidziane w przepisie szczególnym, a orzeka się je, jeżeli przepis szczególny tak stanowi. 3. Przepadek przedmiotów można orzec, choćby zachodziła okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy. 4. Obowiązek naprawienia szkody orzeka się w sposób określony w przepisie szczególnym."}
{"id":"1998_717_29","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 29. 1. Zakaz prowadzenia pojazdów wymierza się w miesiącach lub latach, na okres od 6 miesięcy do 3 lat. 2. Orzekając zakaz prowadzenia pojazdów określa się rodzaj pojazdu, którego zakaz dotyczy. 3. Zakaz, o którym mowa w 1, obowiązuje od uprawomocnienia się orzeczenia. Orzekając zakaz nakłada się obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu, jeżeli dokument ten nie został zatrzymany. Do chwili wykonania tego obowiązku, okres na który orzeczono zakaz, nie biegnie. 4. Na poczet zakazu prowadzenia pojazdów zalicza się okres zatrzymania prawa jazdy lub innego dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu."}
{"id":"1998_717_3","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W sprawach o wykroczenia, w których zachodzi potrzeba orzeczenia przepadku przedmiotów, kolegium a przed rozprawą przewodniczący kolegium przekazuje sprawę sądowi; przepisy art. 23 § 2 i 3 i art. 55a Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia oraz przepisy art. 508 § 1 i 2, art. 509 i art. 512 § 2 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1998_717_30","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 30. §1. Przepadek przedmiotów obejmuje narzędzia lub inne przedmioty, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a jeżeli przepis szczególny tak stanowi - także przedmioty pochodzące bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia. §2. Przepadek przedmiotów nie będących własnością sprawcy wykroczenia można orzec tylko wtedy, gdy przepis szczególny tak stanowi. §3. Przepadek przedmiotów następuje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. §4. Przedmioty objęte przepadkiem przechodzą na własność Skarbu Państwa, chyba że ustawa stanowi inaczej. §5. Przepadku nie orzeka się, jeżeli byłoby to niewspółmierne do wagi popełnionego wykroczenia, chyba że chodzi o przedmiot pochodzący bezpośrednio z wykroczenia.\"; 19) w art. 33: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Organ orzekający wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę za dane wykroczenie, oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu i biorąc pod uwagę cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do ukaranego.\", b) w § 2 wyrazy \"rodzaj i stopień winy\" zastępuje się wyrazami \"stopień winy\", c) w § 4: - skreśla się pkt 1 i 4, - w pkt 2 po wyrazach \"w celu osiągnięcia\" dodaje się wyraz \"bezprawnej\", - w pkt 7 po wyrazie \"alkoholu\" dodaje się wyrazy \"lub innego środka odurzającego\", d) dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§5. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio do środków karnych.\"; 20) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Okoliczności wpływające na wymiar kary i środka karnego uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.\"; 21) w art. 35 wyrazy \"z winy umyślnej\" zastępuje się wyrazem \"umyślnie\"; 22) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. Ukaranemu co najmniej dwukrotnie za podobne wykroczenia umyślne, który w ciągu dwóch lat od ostatniego ukarania popełnia ponownie podobne wykroczenie umyślne, można wymierzyć karę aresztu, choćby było zagrożone karą łagodniejszą.\"; 23) w art. 39: a) w 1 wyrazy \"lub odstąpić od wymierzenia kary\" zastępuje się wyrazami \"albo odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego\", b) 3 skreśla się; 24) art. 40 skreśla się; 25) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. W stosunku do sprawcy czynu można poprzestać na zastosowaniu pouczenia, zwróceniu uwagi, ostrzeżeniu lub na zastosowaniu innych środków oddziaływania wychowawczego.\"; 26) w art. 42 w 1 skreśla się wyraz \"zasadniczej\"; 27) w art. 44 w § 1 i 2 wyrazy \"Organ orzekający\" zastępuje się wyrazami \"Sąd, który orzekł karę aresztu\"; 28) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. §1. Karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu. §2. W razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia, przedawnienie biegnie od daty uchylenia rozstrzygnięcia. 3. Orzeczona kara lub środek karny nie podlega wykonaniu, jeżeli od daty uprawomocnienia się rozstrzygnięcia upłynęły 3 lata.\"; 29) w art. 46 dodaje się 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli orzeczono środek karny, uznanie ukarania za niebyłe nie może nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem wykonania.\"; 30) w art. 47: a) § 1-4 otrzymują brzmienie: \"§1. Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej. §2. Przestępstwami i wykroczeniami podobnymi są przestępstwa i wykroczenia należące do tego samego rodzaju; przestępstwa i wykroczenia z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia albo przestępstwa i wykroczenia popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uważa się za przestępstwa i wykroczenia podobne. §3. Osobą najbliższą jest małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu. § 4. Instytucją państwową, samorządową lub społeczną jest również przedsiębiorstwo, w którym Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego jest udziałowcem, spółdzielnia, związek zawodowy, inna organizacja społeczna lub jednostka wojskowa.\", b) dodaje się § 6-8 w brzmieniu: \"§6. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu bierze się pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. §7. Rzeczą ruchomą lub przedmiotem jest także polski albo obcy pieniądz lub inny środek płatniczy oraz dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej albo zawierający obowiązek wypłaty kapitału, odsetek, udziału w zyskach albo stwierdzenie uczestnictwa w spółce. §8. Dokumentem jest każdy przedmiot lub zapis na komputerowym nośniku informacji, z którym jest związane określone prawo albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne.\"; 31) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. §1. Kto w miejscu publicznym demonstracyjnie okazuje lekceważenie Narodowi Polskiemu, Rzeczypospolitej Polskiej lub jej konstytucyjnym organom, podlega karze aresztu albo grzywny. §2. Tej samej karze podlega, kto narusza przepisy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 32) w art. 50 wyrazy \"nie opuści\" zastępuje się wyrazami \"nie opuszcza\"; 33) w art. 51 w 1 wyrazy \"karze aresztu do 2 miesięcy, grzywny do 1500 złotych albo karze nagany\" zastępuje się wyrazami \"karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny\"; 34) w art. 52 w § 1 wyrazy \"karze aresztu do dwóch tygodni, karze ograniczenia wolności do dwóch miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"karze aresztu do 14 dni, karze ograniczenia wolności\"; 35) w art. 56: a) w § 3 wyrazy \"pieniędzy i rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\", b) w § 4 wyrazy \"pieniędzy i rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\", c) w § 5 wyrazy \"Pieniądze i rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"Przedmioty\"; 36) w art. 57 w 4 wyrazy \"Pieniądze i rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"Przedmioty\"; 37) w art. 59: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1, można orzec podanie orzeczenia do publicznej wiadomości w szczególny sposób.\"; 38) art. 60 skreśla się; 39) w art. 63a: a) w § 1 wyraz \"aresztu\" skreśla się, b) w § 2 wyraz \"rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\"; 40) w tytule rozdziału IX po wyrazie \"państwowym\" dodaje się przecinek i wyraz \"samorządowym\"; 41) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. §1. Kto umyślnie wprowadza w błąd organ państwowy lub instytucję upoważnioną z mocy ustawy do legitymowania: 1) co do tożsamości własnej lub innej osoby, 2) co do swego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania, podlega karze grzywny. §2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub instytucji upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do okoliczności wymienionych w § 1.\"; 42) w art. 66 w 1 skreśla się wyrazy \"do 2 miesięcy\"; 43) w art. 67: a) w § 1 po wyrazach \"instytucję państwową\" dodaje się przecinek i wyraz \"samorządową\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Kto umyślnie uszkadza lub usuwa ogłoszenie, afisz lub plakat wystawiony publicznie przez instytucję artystyczną, rozrywkową lub sportową albo w inny sposób umyślnie uniemożliwia zaznajomienie się z takim ogłoszeniem, afiszem lub plakatem, podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.\"; 44) w art. 68 w § 1 po wyrazach \"instytucji państwowej\" dodaje się przecinek i wyraz \"samorządowej\"; 45) w art. 70: a) w 2 wyrazy \"wskazującym na użycie\" zastępuje się wyrazami \"po użyciu\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 lub 2, można orzec podanie orzeczenia do publicznej wiadomości w szczególny sposób.\"; 46) w art. 74 w § 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także orzec podanie orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości w szczególny sposób.\"; 47) w art. 80 w § 2 po wyrazie \"państwowej\" dodaje się wyrazy \"lub samorządowej\"; 48) w art. 83 w 2 wyraz \"rzeczy\" zastępuje się wyrazem \"przedmiotów\"; 49) w art. 86 w 3 skreśla się wyrazy \"mechaniczny lub inny pojazd\" oraz wyrazy \"mechanicznych lub innych pojazdów\"; 50) w art. 87: a) w 2 po wyrazach \"na drodze publicznej\" dodaje się wyrazy \"lub w strefie zamieszkania\", a wyrazy \"aresztu do 2 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"aresztu do 14 dni\", b) w 3 skreśla się wyrazy \"mechanicznych lub innych pojazdów\"; 51) w art. 88 po wyrazach \"na drodze publicznej\" dodaje się wyrazy \"lub w strefie zamieszkania\"; 52) w art. 90 po wyrazach \"na drodze publicznej\" dodaje się wyrazy \"lub w strefie zamieszkania\"; 53) w art. 92 w 3 skreśla się wyrazy \"mechanicznych lub innych pojazdów\"; 54) w art. 93 w 2 skreśla się wyrazy \"mechanicznych lub innych pojazdów\"; 55) w art. 96 w 1: a) w pkt 1 po wyrazach \"na drodze publicznej\" dodaje się wyrazy \"lub w strefie zamieszkania\", b) w pkt 3 po wyrazach \"na drodze publicznej\" dodaje się wyrazy \"lub w strefie zamieszkania\", a wyrazy \"wskazującym na użycie\" zastępuje się wyrazami \"po użyciu\"; 56) w art. 96a w § 2 wyrazy \"dwóch tygodni\" zastępuje się wyrazami \"14 dni\"; 57) art. 97 otrzymuje brzmienie: \"Art. 97. Kto wykracza przeciwko innym przepisom o bezpieczeństwie lub o porządku ruchu na drogach publicznych, podlega karze grzywny do 3 000 złotych albo karze nagany.\"; 58) w art. 99 w § 1 w pkt 2 po wyrazach \"drogę publiczną\" dodaje się wyrazy \"lub drogę w strefie zamieszkania\"; 59) w art. 105 w § 2 wyrazy \"dozór odpowiedzialny\" zastępuje się wyrazami \"nadzór odpowiedzialny\"; 60) art. 119 otrzymuje brzmienie: \"Art. 119. 1. Kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 250 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są karalne. 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w 1, dopuścił się go na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego. 4. W razie popełnienia wykroczenia określonego w 1, można orzec obowiązek zapłaty równowartości ukradzionego lub przywłaszczonego mienia, jeżeli szkoda nie została naprawiona.\"; 61) w art. 123 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 62) art. 124 otrzymuje brzmienie: \"Art. 124. 1. Kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 250 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są karalne. 3. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego. 4. W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody lub obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.\"; 63) w art. 125 wyrazy \"Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazem \"Policji\"; 64) w art. 126 w § 2 wyraz \"tylko\" skreśla się; 65) art. 127 otrzymuje brzmienie: \"Art. 127. §1. Kto samowolnie używa cudzej rzeczy ruchomej, podlega karze grzywny albo nagany. §2. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 66) w art. 130: a) w § 2 skreśla się wyrazy \"w sposób szczególnie zuchwały lub\", b) skreśla się § 4; 67) skreśla się art. 132; 68) w art. 137 w § 2 skreśla się wyraz \"uspołecznionego\"; 69) w art. 140 skreśla się wyrazy \"do miesiąca\"; 70) w art. 148 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli czyn godzi w mienie osoby najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 71) w art. 150 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 72) w art. 151 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 73) w art. 153 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli czyn godzi w mienie osoby najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 74) w art. 154 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Jeżeli czyn godzi w mienie osoby najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 75) w art. 156 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Jeżeli czyn godzi w mienie osoby najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 76) w art. 157 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.\"; 77) art. 164 otrzymuje brzmienie: \"Art. 164. Kto wybiera jaja lub pisklęta, niszczy lęgowiska lub gniazda ptasie albo niszczy legowiska, nory lub mrowiska znajdujące się w lesie albo na nie należącym do niego gruncie rolnym, podlega karze grzywny albo karze nagany.\"."}
{"id":"1998_717_4","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 118, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1974 r. Nr 24, poz. 142, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1982 r. Nr 45, poz. 291, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 43, poz. 251, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Kolegia działają przy sądach rejonowych. Powołuje je i znosi, w drodze rozporządzenia, Minister Sprawiedliwości.\", b) § 2 skreśla się; 2) w art. 6 w § 1 po wyrazie \"zamieszkałych\" dodaje się wyrazy \"lub zatrudnionych\"; 3) w art. 7: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Na członków kolegium nie wybiera się sędziów, ławników ludowych, prokuratorów, adwokatów wykonujących zawód, aplikantów adwokackich oraz żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Służby Więziennej oraz strażników gminnych (miejskich).\", b) § 3 skreśla się; 4) w art. 9 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Kandydatów na członków kolegium zgłaszają radom gmin prezesi sądów wojewódzkich, prokuratorzy wojewódzcy, okręgowi inspektorzy pracy, stowarzyszenia, organizacje i związki zawodowe, zarejestrowane na podstawie przepisów prawa oraz co najmniej 25 obywateli mających czynne prawo wyborcze, zamieszkujących lub zatrudnionych na danym terenie, w terminie do dnia 31 lipca ostatniego roku kadencji, w trybie, który Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia.\"; 5) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. §1. Obsługę organizacyjno-prawną kolegium wykonuje radca kolegium do spraw wykroczeń, zwany dalej \"radcą kolegium\". §2. Radcą kolegium może być tylko osoba mająca wyższe wykształcenie prawnicze lub administracyjne. Radca kolegium jest pracownikiem sądu, przy którym działa kolegium i podlega bezpośrednio prezesowi sądu.\"; 6) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. §1. Czynności biurowe w sprawach poddanych orzecznictwu kolegium wykonują pracownicy sądu, tworzący sekretariat kolegium, którym kieruje radca kolegium. §2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zakres czynności radcy kolegium oraz organizację i zakres działania sekretariatu kolegium.\"; 7) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, regulamin działania kolegiów.\"; 8) w art. 20 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizowania, prowadzenia i finansowania szkolenia członków kolegiów.\"; 9) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, po upływie jakiego czasu i z dopełnieniem jakich warunków, akta spraw o wykroczenia podlegają zniszczeniu w całości lub w części albo przekazaniu archiwom państwowym.\"."}
{"id":"1998_717_5","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) skreśla się rozdział II w dziale trzynastym."}
{"id":"1998_717_6","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) ściganie wykroczeń przeciwko prawom pracownika określonych w Kodeksie pracy, a także innych wykroczeń związanych z wykonywaniem pracy zarobkowej, gdy ustawa tak stanowi, oraz udział w postępowaniu w tych sprawach przed kolegium do spraw wykroczeń w charakterze oskarżyciela publicznego.\"; 2) w art. 14 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) sprawowanie nadzoru zwierzchniego nad postępowaniem mandatowym w sprawach o wykroczenia, o których mowa w art. 75 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia,\"; 3) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia inspektor pracy ściga wykroczenia związane z wykonywaniem pracy zarobkowej, a także inne wykroczenia, gdy ustawa tak stanowi oraz bierze udział w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego.\"."}
{"id":"1998_717_65","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 65. §1. Do nakazu karnego stosuje się odpowiednio art. 59 § 1. Nakaz karny uzasadnia się z urzędu. §2. Nakaz karny doręcza się obwinionemu, pokrzywdzonemu wskazanemu we wniosku o ukaranie oraz temu, kto złożył wniosek o ukaranie. W razie niemożności doręczenia nakazu obwinionemu lub pokrzywdzonemu w ciągu 3 miesięcy, kolegium może postanowieniem wydanym na posiedzeniu uznać nakaz za bezskuteczny; sprawa podlega wówczas rozpoznaniu w postępowaniu zwyczajnym. §3. Podmiotom, o których mowa w § 2, przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do kolegium, które wydało nakaz karny, w terminie 7 dni od jego doręczenia. W razie wniesienia sprzeciwu nakaz karny traci moc, a przewodniczący kolegium wyznacza rozprawę. Kolegium rozpoznając sprawę w wyniku wniesienia sprzeciwu nie jest związane treścią nakazu karnego, z tym że nie może orzec kary surowszej niż określona w art. 64 § 1, jeżeli sprzeciw złożył wyłącznie obwiniony lub jego obrońca. §4. Przewodniczący kolegium odmawia przyjęcia sprzeciwu, jeżeli wniesiony został po terminie lub przez osobę nieuprawnioną. Na postanowienie o odmowie przyjęcia sprzeciwu przysługuje zażalenie. §5. Sprzeciw może być cofnięty do czasu rozpoczęcia postępowania dowodowego na rozprawie. W razie cofnięcia sprzeciwu nakaz karny staje się prawomocny. §6. Nakaz karny, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub sprzeciw cofnięto, podlega wykonaniu jak prawomocne orzeczenie o ukaraniu.\"; 35) w art. 66: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Funkcjonariusze Policji mogą, za wykroczenia, określone w trybie art. 67, nakładać w drodze mandatu karnego grzywny w wysokości od 10 do 500 złotych, jeżeli: 1) schwytają sprawcę na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem albo 2) pod nieobecność sprawcy stwierdzą naocznie albo za pomocą urządzenia pomiarowego lub kontrolnego popełnienie wykroczenia, a nie zachodzi wątpliwość co do osoby sprawcy.\", b) w § 2 po wyrazach \"obowiązany jest\" dodaje się wyrazy \"określić zarzucane wykroczenie i\", c) w § 3 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\"; 36) po art. 66 dodaje się art. 66a w brzmieniu: \"Art. 66a. §1. W drodze mandatu karnego nie nakłada się grzywny za wykroczenie, za które należałoby orzec środek karny. §2. W postępowaniu mandatowym nakłada się grzywny w drodze mandatu karnego: 1) kredytowanego - wydawanego ukaranemu za pokwitowaniem odbioru, 2) gotówkowego - wydawanego ukaranemu po uiszczeniu grzywny bezpośrednio funkcjonariuszowi, który ją nałożył. §3. Mandatem karnym kredytowanym można również nałożyć grzywnę zaocznie, w razie stwierdzenia pod nieobecność sprawcy - naocznie albo za pomocą urządzenia pomiarowego lub kontrolnego - popełnienia wykroczenia, gdy nie zachodzi wątpliwość co do osoby sprawcy. §4. Mandat karny staje się prawomocny z chwilą uiszczenia grzywny bezpośrednio funkcjonariuszowi, który ją nałożył, lub z chwilą pokwitowania odbioru mandatu karnego kredytowanego przez ukaranego, a jeżeli grzywna została nałożona pod nieobecność sprawcy - z chwilą uiszczenia grzywny we wskazanym terminie.\"; 37) w art. 67: a) w § 1 wyrazy \"Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazem \"Policji\", a wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. W rozporządzeniach, o których mowa w § 1 i 2, mogą być określone również zróżnicowane wysokości mandatów karnych za poszczególne rodzaje wykroczeń w zależności od stopnia społecznej szkodliwości czynu i rodzaju naruszonego dobra - w granicach kary grzywny określonych w art. 66 § 1.\"; 38) po art. 67 dodaje się art. 67a w brzmieniu: \"Art. 67a. §1. Prawomocny mandat karny podlega uchyleniu, jeżeli grzywnę nałożono za czyn nie będący wykroczeniem. Uchylenie następuje na wniosek ukaranego złożony w terminie 7 dni od uprawomocnienia się mandatu lub z urzędu. §2. Uprawnionym do uchylenia prawomocnego mandatu karnego jest kolegium, na którego obszarze działania grzywna została nałożona. Kolegium orzeka na posiedzeniu jednoosobowo. Przed wydaniem postanowienia można zarządzić przeprowadzenie czynności w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia mandatu karnego. §3. Uchylając mandat karny nakazuje się podmiotowi, na rachunek którego pobrano grzywnę, zwrot uiszczonej grzywny.\"; 39) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. §1. Szczegółowe zasady i sposób nakładania grzywny w drodze mandatu karnego oraz uiszczania tak nałożonych grzywien określi, w drodze rozporządzenia, Rada Ministrów. §2. Ściąganie grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 40) w art. 69 skreśla się wyrazy \"pierwszej instancji\"; 41) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. §1. Postępowanie przyspieszone stosuje się do osób nie mających stałego miejsca zamieszkania lub miejsca stałego pobytu, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. §2. Postępowanie przyspieszone można zastosować również do osób przebywających jedynie czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. §3. Postępowanie przyspieszone stosuje się także wobec sprawców wykroczeń przeciwko mieniu i urządzeniom użytku publicznego, określonych w art. 124 i 143 Kodeksu wykroczeń, oraz przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu, określonych w art. 50, 51 i 52a Kodeksu wykroczeń, popełnionych w związku z imprezami masowymi , określonymi w przepisach o bezpieczeństwie imprez masowych. §4. Postępowanie przyspieszone stosuje się ponadto, gdy ustawa tak stanowi.\"; 42) art. 71 i 72 otrzymują brzmienie: \"Art. 71. W wypadkach wskazanych w art. 70 w postępowaniu przyspieszonym orzeka się tylko wówczas, gdy sprawca wykroczenia został ujęty na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem i niezwłocznie doprowadzony na rozprawę."}
{"id":"1998_717_7","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz.U. Nr 35, poz. 163, z 1985 r. Nr 35, poz. 162 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Orzekanie następuje na podstawie wniosku pochodzącego od inspektora pracy w trybie określonym w dziale VII Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"."}
{"id":"1998_717_72","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 72. §1. Policja lub inny organ, któremu szczególne ustawy powierzają zadania w zakresie ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego, w wypadku schwytania na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem sprawcy wykroczenia, które podlega postępowaniu przyspieszonemu, może zatrzymać i niezwłocznie doprowadzić go do kolegium. §2. Z zatrzymania sporządza się protokół, w którym podaje się czas i powód zatrzymania oraz złożone przez zatrzymanego oświadczenia. O zatrzymaniu zawiadamia się osobę wskazaną przez zatrzymanego. §3. Zatrzymanemu przysługuje zażalenie do sądu o czym należy go pouczyć. Zażalenie przekazuje się niezwłocznie sądowi rejonowemu miejsca zatrzymania, który również niezwłocznie je rozpatruje. §4. Policja może zwolnić zatrzymanego od przymusowego doprowadzenia go do kolegium, zatrzymując mu paszport lub inny dokument uprawniający do przekroczenia granicy, który przekazuje się wraz z wnioskiem o ukaranie do kolegium. Zwrotu dokumentu dokonuje kolegium, nie później niż przy wydaniu orzeczenia albo z chwilą zmiany trybu postępowania. §5. Osoba wezwana przez organ, o którym mowa w § 1, do stawienia się w kolegium w charakterze świadka obowiązana jest stawić się w wskazanym miejscu, dniu i godzinie; art. 136 stosuje się odpowiednio.\"; 43) w art. 73 skreśla się pkt 5; 44) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. §1. W postępowaniu przyspieszonym przewodniczący składu orzekającego zobowiązuje obwinionego do pozostania do dyspozycji kolegium aż do zakończenia rozprawy pod rygorem wydania orzeczenia pod jego nieobecność; tak wydanego orzeczenia nie uważa się za zaoczne. §2. W razie odroczenia rozprawy sprawę rozpoznaje się w postępowaniu zwyczajnym. §3. O zastosowaniu postępowania przyspieszonego oraz o zmianie tego trybu na postępowanie zwyczajne należy uprzedzić obwinionego w każdym stadium postępowania. §4. Orzeczenie wydane w postępowaniu przyspieszonym powinno zawierać uzasadnienie, które odczytuje się przy ogłaszaniu orzeczenia. Art. 18b § 2 i art. 61 § 2 nie stosuje się.\"; 45) po dziale VI dodaje się dział VII w brzmieniu: \"DZIAŁ VII Postępowanie w sprawach o wykroczenia związane z wykonywaniem pracy zarobkowej"}
{"id":"1998_717_75","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 75. §1. W sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika określone w Kodeksie pracy, a także w sprawach o inne wykroczenia związane z wykonywaniem pracy zarobkowej, jeżeli ustawa tak stanowi, orzeka się na podstawie wniosku złożonego przez inspektora pracy. Art. 21 § 2 stosuje się odpowiednio. §2. W postępowaniu przed kolegium w sprawach wskazanych w § 1 oskarżycielem publicznym jest inspektor pracy."}
{"id":"1998_717_76","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 76. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie oraz zebrania danych niezbędnych do sporządzenia takiego wniosku lub jego uzupełnienia, inspektor pracy może przeprowadzić czynności, o których mowa w art. 19."}
{"id":"1998_717_76a","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 76a. W sprawach, o których mowa w art. 75 § 1, inspektor pracy może, także po przeprowadzeniu czynności wskazanych w art. 76, nałożyć grzywnę w drodze mandatu karnego, jeżeli uważa, że kara ta będzie wystarczająca. Przepis działu V stosuje się odpowiednio.\"; 46) dział VIII otrzymuje brzmienie: \"DZIAŁ VIII Środki odwoławcze Rozdział 11 Przepisy ogólne"}
{"id":"1998_717_77","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 77. §1. Środkami odwoławczymi są odwołanie i zażalenie. §2. Od orzeczenia kolegium oskarżycielowi publicznemu, obwinionemu i pokrzywdzonemu przysługuje odwołanie. §3. Osobom określonym w § 2, a także innym osobom, gdy ustawa tak stanowi, przysługuje zażalenie na postanowienia, zarządzenia i inne czynności w wypadkach wskazanych w ustawie."}
{"id":"1998_717_78","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 78. §1. Wnoszący środek odwoławczy może skarżyć jedynie rozstrzygnięcia i inne czynności naruszające jego prawa lub szkodzące jego interesom; ograniczenie to nie dotyczy oskarżyciela publicznego. Oskarżyciel publiczny może wnosić środek odwoławczy także na korzyść obwinionego. §2. W środku odwoławczym należy podać czego domaga się skarżący. Jeżeli środek pochodzi od oskarżyciela publicznego lub obrońcy będącego adwokatem, powinien zawierać także zarzuty stawiane rozstrzygnięciu. Z treści środka winno wynikać, czy jest wnoszony na korzyść czy na niekorzyść obwinionego."}
{"id":"1998_717_79","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 79. §1. Organem rozpatrującym środki odwoławcze jest sąd rejonowy, przy którym działa kolegium, chyba że ustawa stanowi inaczej. §2. Środki odwoławcze wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie lub dokonał zaskarżonej czynności, chyba że ustawa stanowi inaczej. §3. Organ, o którym mowa w § 2, po otrzymaniu środka odwoławczego: 1) odmawia jego przyjęcia, jeżeli środek został wniesiony po terminie albo przez osobę nieuprawnioną lub jest niedopuszczalny z mocy ustawy, albo 2) przekazuje niezwłocznie środek wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu do rozpoznania. §4. Czynności, o których mowa w § 3, w kolegium wykonuje przewodniczący kolegium. §5. Na postanowienie odmawiające przyjęcia środka odwoławczego przysługuje wnoszącemu ten środek zażalenie do organu właściwego do rozpoznania tego środka."}
{"id":"1998_717_8","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych (Dz.U. Nr 61, poz. 258, z 1994 r. Nr 113, poz. 547) w art. 95 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Orzekanie następuje na podstawie wniosku pochodzącego od inspektora pracy w trybie określonym w dziale VII Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"."}
{"id":"1998_717_80","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 80. §1. Środek odwoławczy można cofnąć. Środka wniesionego na korzyść obwinionego nie można jednak cofnąć bez jego zgody. §2. Obwiniony może cofnąć wniesiony na jego korzyść środek odwoławczy, chyba że wniósł go oskarżyciel publiczny. §3. Cofnięty środek odwoławczy pozostawia się bez rozpoznania, chyba że zachodzi jedna z okoliczności wymienionych w art. 18c § 1. W razie cofnięcia środka po przekazaniu sprawy do organu odwoławczego, powiadamia się ten organ. §4. Rozstrzygnięcia nie zaskarżone lub co do których środek odwoławczy cofnięto, stają się prawomocne. Rozdział 12 Odwołanie"}
{"id":"1998_717_81","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 81. Odwołanie wnosi się na piśmie w terminie 7 dni od daty otrzymania odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1998_717_82","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 82. Wniesienie odwołania przed upływem terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie orzeczenia wywołuje skutki wskazane w art. 18b § 2 i podlega rozpoznaniu; może ono być uzupełnione w terminie wskazanym w art. 81."}
{"id":"1998_717_83","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 83. Odwołanie rozpoznaje sąd na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego. Rozdział 13 Ponowne rozpoznawanie sprawy w kolegium po uchyleniu orzeczenia"}
{"id":"1998_717_84","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 84. §1. Kolegium, któremu przekazano sprawę do ponownego rozpoznania po uchyleniu orzeczenia, orzeka w granicach, w jakich nastąpiło przekazanie. §2. Kolegium, o którym mowa w § 1, może przeprowadzając postępowanie w zakresie dowodów, które nie miały wpływu na uchylenie orzeczenia, poprzestać na ich ujawnieniu."}
{"id":"1998_717_85","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 85. Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy, zapatrywania prawne i wskazania sądu co do dalszego postępowania, są wiążące dla kolegium, któremu sprawę przekazano."}
{"id":"1998_717_86","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 86. Kolegium, któremu przekazano sprawę do ponownego rozpoznania, może wydać orzeczenie surowsze niż uchylone tylko wtedy, gdy orzeczenie to było zaskarżone na niekorzyść obwinionego. Rozdział 14 Zażalenie"}
{"id":"1998_717_87","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 87. Zażalenie wnosi się na piśmie lub ustnie do protokołu w terminie 7 dni od daty ogłoszenia rozstrzygnięcia, a gdy podlega ono doręczeniu, od daty doręczenia lub od daty dokonania zaskarżonej czynności, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1998_717_88","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 88. Zażalenie nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia lub czynności, chyba że organ, o którym mowa w art. 79 § 2, lub organ odwoławczy postanowi inaczej."}
{"id":"1998_717_89","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 89. §1. Organ, na którego rozstrzygnięcie złożono zażalenie, może je uwzględnić bez przekazywania sprawy do organu odwoławczego, jeżeli orzeka w tym samym składzie. §2. Przepisu § 1 nie stosuje się do zażaleń na postanowienia kończące postępowanie."}
{"id":"1998_717_9","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770) w art. 12a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, orzeka się na podstawie wniosku pochodzącego od inspektora pracy w trybie określonym w dziale VII Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"."}
{"id":"1998_717_90","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 90. Organ odwoławczy rozpatrujący zażalenie stosuje przy jego rozpoznawaniu przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1998_717_91","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 91. W razie uchylenia rozstrzygnięcia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, stosuje się odpowiednio przepis art. 85."}
{"id":"1998_717_92","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 92. §1. W razie uchylenia postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania, przewodniczący kolegium wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania. §2. W razie uchylenia postanowienia o umorzeniu postępowania, przewodniczący kolegium wyznacza rozprawę; kolegium może ukarać obwinionego jedynie wówczas, gdy zażalenie było wniesione na jego niekorzyść.\"; 47) w art. 93: a) skreśla się oznaczenie \"§ 1\", b) § 2 skreśla się; 48) art. 94-96 otrzymują brzmienie: \"Art. 94. §1. Organem właściwym do wykonywania rozstrzygnięć kolegiów jest sąd rejonowy, w którego okręgu zapadło rozstrzygnięcie. §2. Sąd wskazany w § 1 może przekazać wykonanie rozstrzygnięcia innemu sądowi rejonowemu, jeżeli zapadło ono wobec osoby zamieszkałej i przebywającej w okręgu tamtego sądu; nie dotyczy to mieszkańców miast, w których działa kilka sądów rejonowych."}
{"id":"1998_717_95","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 95. Przy wykonywaniu rozstrzygnięć kolegiów sąd stosuje odpowiednio przepisy Kodeksu karnego wykonawczego."}
{"id":"1998_717_96","title":"Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw","text":"Art. 96. Prawo do ściągnięcia orzeczonych kosztów postępowania przedawnia się z upływem 3 lat od daty uprawomocnienia się rozstrzygnięcia.\"; 49) art. 97-103 oraz art. 105-107 i 109 skreśla się; 50) w dziale X skreśla się wyrazy \"Rozdział 15. Nadzór zwierzchni i bezpośredni\"; 51) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. §1. Nadzór zwierzchni nad administracyjną działalnością kolegiów sprawuje Minister Sprawiedliwości. §2. Nadzór bezpośredni nad administracyjną działalnością kolegiów sprawują prezesi sądów rejonowych. §3. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, tryb wykonywania nadzoru, o którym mowa w § 1 i 2. §4. Nadzór zwierzchni nad postępowaniem mandatowym w sprawach o wykroczenia sprawuje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, a w sprawach, o których mowa w art. 75 § 1 - Główny Inspektor Pracy.\"; 52) wyrazy \"Rozdział 16\" zastępuje się wyrazami \"Dział Xa\"; 53) art. 112 otrzymuje brzmienie:"}
{"id":"1998_759_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) opiekę nad uczniami ze znacznymi lub sprzężonymi dysfunkcjami poprzez umożliwianie realizowania indywidualnych form i programów nauczania,\", b) w pkt 7 skreśla się wyraz \"średnich\"; 2) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi oraz przedszkola specjalne,\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) szkoły podstawowe, gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne ogólnokształcące i zawodowe, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół wyższych, oraz szkoły specjalne, szkoły sportowe oraz mistrzostwa sportowego i szkoły artystyczne,\", c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) placówki oświatowo-wychowawcze, placówki pracy pozaszkolnej, w tym ogniska artystyczne oraz placówki kształcenia ustawicznego umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych, zdobywanie umiejętności, kształtowanie i rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku,\", d) skreśla się pkt 6; 3) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. System oświaty wspomagają stowarzyszenia i fundacje prowadzące statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania.\"; 4) w art. 3: a) skreśla się oznaczenie ust. 1, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) placówce publicznej - należy przez to rozumieć placówkę prowadzoną przez ministra lub jednostkę samorządu terytorialnego,\", c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) organie prowadzącym szkołę lub placówkę - należy przez to rozumieć ministra, jednostkę samorządu terytorialnego, inne osoby prawne i fizyczne,\", d) skreśla się pkt 6, e) w pkt 8 wyrazy \"rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"zespolonej administracji rządowej\", f) w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 14 w brzmieniu: \"14) zadaniach oświatowych jednostek samorządu terytorialnego - należy przez to rozumieć zadania w zakresie kształcenia, wychowania i opieki.\", g) skreśla się ust. 1a i 2; 5) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Nauczyciel w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych ma obowiązek kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską z poszanowaniem godności osobistej ucznia.\"; 6) w art. 5: a) ust. 2 i 3 otrzymuje brzmienie: \"2. Szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-4, może być zakładana i prowadzona przez: 1) jednostkę samorządu terytorialnego, 2) inną osobę prawną, 3) osobę fizyczną. 3. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zakładać i prowadzić jedynie szkoły i placówki publiczne.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, obrony narodowej i sprawiedliwości mogą zakładać i prowadzić publiczne szkoły i placówki, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 29. 3b. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania zakłada i prowadzi szkoły dla dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, w tym szkoły i szkolne punkty konsultacyjne przy placówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz zespoły tych szkół, publiczne placówki doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym oraz może zakładać i prowadzić szkoły o charakterze eksperymentalnym.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi oraz przedszkoli specjalnych, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół podstawowych artystycznych i gimnazjów artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.\", d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół artystycznych, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówek wymienionych w art. 2 pkt 3-5 i 7, z wyjątkiem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym, należy do zadań własnych powiatu, z zastrzeżeniem ust. 6c. 5b. Przepisy ust. 5 i 5a nie ograniczają możliwości zakładania i prowadzenia przez jednostki samorządu terytorialnego szkół, których prowadzenie nie należy do ich zadań własnych.\", e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Zakładanie i prowadzenie publicznych zakładów kształcenia i placówek doskonalenia nauczycieli, bibliotek pedagogicznych oraz szkół i placówek o znaczeniu regionalnym wymienionych w ust. 5a należy do zadań własnych samorządu województwa.\", f) po ust. 6 dodaje się ust. 6a-6c w brzmieniu: \"6a. Powiat i gmina mogą w uzgodnieniu z kuratorem oświaty zakładać i prowadzić w ramach zadań własnych publiczne placówki doskonalenia nauczycieli, zakłady kształcenia nauczycieli i biblioteki pedagogiczne. 6b. Gmina może zakładać i prowadzić publiczne placówki wymienione w art. 2 pkt 3-5 o zasięgu gminnym. 6c. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz szkół i placówek o znaczeniu regionalnym, uwzględniając w szczególności ogólnokrajowy lub ponadpowiatowy zasięg ich działania, których prowadzenie należy do samorządu województwa.\", g) skreśla się ust. 10; 7) art. 5a otrzymuje brzmienie: \"Art. 5a. 1. Zadania oświatowe jednostek samorządu terytorialnego finansowane są na zasadach określonych w odrębnych ustawach. 2. Zadaniem oświatowym gmin jest zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki w szkołach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2, zadaniem oświatowym powiatu - w szkołach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 oraz w placówkach, o których mowa w art. 2 pkt 3 - 5 i 7, a zadaniem oświatowym samorządu województwa - w szkołach, placówkach, zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli, o których mowa w art. 5 ust. 6. 3. Środki niezbędne na realizację zadań oświatowych, o których mowa w ust. 2, w tym na wynagrodzenia nauczycieli oraz utrzymanie szkół i placówek zagwarantowane są w dochodach jednostek samorządu terytorialnego.\"; 8) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: \"Art. 5b. 1. Prawa i obowiązki nauczycieli publicznych przedszkoli, szkół i placówek określa ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357). 2. Jednostka samorządu terytorialnego może zwiększyć wynagrodzenia nauczycieli w szkołach i placówkach przez nią prowadzonych ponad poziom określony w odrębnych przepisach.\"; 9) w art. 7 w ust. 1 w pkt 4 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) programy nauczania uwzględniające podstawę programową kształcenia ogólnego, a w przypadku szkół zawodowych również podstawy programowe kształcenia w danym zawodzie lub profilu kształcenia zawodowego,\"; 10) w art. 8 po wyrazach \"Szkoła podstawowa\" dodaje się wyrazy \"i gimnazjum\"; 11) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Szkoły publiczne i niepubliczne dzielą się na: 1) sześcioletnią szkołę podstawową, kończącą się sprawdzianem, uprawniającą do dalszego kształcenia w gimnazjum, 2) trzyletnie gimnazjum, kończące się egzaminem, dające możliwość dalszego kształcenia w liceum profilowanym lub w szkole zawodowej, 3) szkoły ponadgimnazjalne: a) trzyletnie licea profilowane, umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, b) dwuletnie szkoły zawodowe, kończące się egzaminem zawodowym oraz dające możliwość dalszego kształcenia w dwuletnim liceum uzupełniającym, c) dwuletnie licea uzupełniające, umożliwiające absolwentom szkół wymienionych w lit. b uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu, o którym mowa w lit. a, d) szkoły policealne, dające możliwość uzupełnienia wykształcenia zawodowego, które mogą kończyć się egzaminem zawodowym.\", b) skreśla się ust. 4; 12) po art. 9 dodaje się art. 9a-9d w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Tworzy się Centralną Komisję Egzaminacyjną z siedzibą w Warszawie. 2. Do zadań Centralnej Komisji Egzaminacyjnej należy w szczególności: 1) opracowywanie propozycji standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania sprawdzianów oraz egzaminów we współpracy w szczególności z zainteresowanymi ministrami, szkołami wyższymi, jednostkami badawczo-rozwojowymi, organizacjami pracodawców i samorządami zawodowymi, 2) dokonywanie analizy wyników sprawdzianów i egzaminów oraz składanie ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania corocznych sprawozdań o poziomie osiągnięć uczniów na poszczególnych etapach kształcenia, 3) przygotowywanie i upowszechnianie programów doskonalenia nauczycieli w zakresie diagnozowania i oceniania, 4) inspirowanie badań naukowych i innowacji w dziedzinie oceniania i egzaminowania, 5) prowadzenie ewidencji egzaminatorów okręgowych komisji egzaminacyjnych."}
{"id":"1998_759_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 2. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych, szkół ponadpodstawowych, szkół artystycznych, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówek wymienionych w art. 2 pkt 3 - 5 i 7 ustawy, o której mowa w art. 1, przechodzi do zadań własnych powiatu. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy szkół publicznych prowadzonych przez osoby prawne i fizyczne na podstawie zezwolenia."}
{"id":"1998_759_3","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 3. Do nowotworzonych i istniejących w dniu wejścia w życie ustawy szkół podstawowych i ponadpodstawowych stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"1998_759_4","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 4. Szkoły i placówki przejęte i prowadzone przed dniem wejścia w życie ustawy przez gminy zgodnie z art. 104 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, mogą być nadal prowadzone przez te gminy, chyba że rada gminy w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy podejmie uchwałę o przekazaniu prowadzenia szkoły lub placówki powiatowi."}
{"id":"1998_759_49","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 49. Organ, o którym mowa w art. 48 ust. 1, ustala: 1) skład i zasady wyboru członków rady oświatowej, 2) regulamin działania rady oświatowej.\"; 34) w art. 58 ust. 1-4 otrzymują brzmienie: \"1. Szkołę lub placówkę publiczną zakłada się na podstawie aktu założycielskiego, który określa jej typ, nazwę i siedzibę, a w przypadku szkół prowadzących kształcenie zawodowe - także zawody i profile kształcenia zawodowego. 2. Akt założycielski szkoły publicznej, w której realizowany jest obowiązek szkolny, oprócz danych wymienionych w ust. 1, określa także jej zasięg terytorialny (obwód), a w szczególności nazwy miejscowości (w miastach nazwy ulic lub ich części) należącej do jej obwodu, a także podporządkowane jej organizacyjnie szkoły filialne. 3. Założenie szkoły publicznej przez osobę prawną lub fizyczną wymaga zezwolenia właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego, której zadaniem jest prowadzenie szkół publicznych danego typu, wydanego po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkół artystycznych - ministra właściwego do spraw kultury. 4. Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, łącznie z projektami aktu założycielskiego i statutu, powinien być złożony nie później niż na 6 miesięcy przed początkiem roku budżetowego, w którym ma nastąpić uruchomienie szkoły.\"; 35) w art. 59 ust. 1, 2 i 4 otrzymują brzmienie: \"1. Szkoła publiczna, z zastrzeżeniem ust. 2, może być zlikwidowana z końcem roku szkolnego przez organ prowadzący szkołę, po zapewnieniu przez ten organ uczniom możliwości kontynuowania nauki w innej szkole publicznej o tym samym albo zbliżonym profilu. Organ prowadzący jest obowiązany co najmniej na 6 miesięcy przed terminem likwidacji zawiadomić rodziców uczniów, właściwego kuratora oświaty oraz właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego o zamiarze likwidacji. 2. Szkoła i placówka publiczna prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego może zostać zlikwidowana po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a szkoła publiczna prowadzona przez inną osobę prawną lub osobę fizyczną - za zgodą organu, który udzielił zezwolenia na jej założenie. W przypadku szkoły artystycznej wymagana jest również pozytywna opinia ministra właściwego do spraw kultury. 4. Dokumentację zlikwidowanej szkoły prowadzonej przez osobę prawną lub fizyczną przekazuje się właściwemu organowi jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w art. 58 ust. 3.\"; 36) w art. 60 skreśla się ust. 4; 37) w art. 61: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Struktura organizacyjna szkoły podstawowej obejmuje klasy I - VI.\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"za zgodą kuratora oświaty\"; 38) w art. 62: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Szkoła podstawowa i gimnazjum, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół artystycznych, nie mogą być łączone w zespół.\", b) w ust. 6 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Porozumienie powinno określać, który z organów będzie wykonywać zadania organu prowadzącego, sposób finansowania oraz tryb rozwiązania zespołu.\"; 39) skreśla się art. 65; 40) w art. 68 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje, organizację oraz zasady działania ośrodków doskonalenia zawodowego i innych placówek kształcenia ustawicznego dorosłych, a także zasady odpłatności za naukę w tych ośrodkach i placówkach.\"; 41) w art. 68d w ust. 1 skreśla się wyrazy \" , rodzinach zastępczych\"; 42) w art. 69 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ochotnicze Hufce Pracy umożliwiają młodzieży w wieku powyżej 15 lat, która nie ukończyła szkoły podstawowej lub gimnazjum albo nie kontynuuje nauki po ukończeniu tych szkół, zdobycie kwalifikacji zawodowych oraz uzupełnienie wykształcenia podstawowego lub gimnazjalnego.\"; 43) w art. 71b w ust. 1 po wyrazach \"kształceniem specjalnym\" dodaje się wyrazy \"lub integracyjnym\"; 44) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. Dzieciom i młodzieży pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej organizuje się rodziny zastępcze na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej.\"; 45) skreśla się art. 73-76; 46) w art. 78: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"i 2\"; 47) art. 79 otrzymuje brzmienie: \"Art. 79. 1. Przedszkola publiczne, szkoły publiczne i placówki publiczne prowadzone przez organy wymienione w art. 5 ust. 2 pkt 1 są jednostkami lub zakładami budżetowymi. Zasady gospodarki finansowej tych przedszkoli, szkół i placówek określają odrębne przepisy. 2. Przedszkola i placówki, o których mowa w ust. 1, będące jednostkami budżetowymi mogą tworzyć środki specjalne na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 3. Plan finansowy środków specjalnych, o których mowa w ust. 2, zatwierdza dyrektor na wniosek rady przedszkola lub placówki.\"; 48) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. 1. Szkoły publiczne nie wymienione w art. 79 prowadzą gospodarkę finansową według zasad określonych przez organ prowadzący szkołę. Szkoły te otrzymują na każdego ucznia dotację z budżetu jednostki samorządu terytorialnego obowiązanej do prowadzenia odpowiedniego typu szkół, w wysokości równej wydatkom przewidzianym na jednego ucznia w szkołach tego samego typu prowadzonych przez tę jednostkę samorządu terytorialnego. 2. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1, określa organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego.\"; 49) w art. 82: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.\", b) w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) zobowiązanie do przestrzegania wymagań określonych w art. 7 ust. 3 w przypadku szkoły podstawowej oraz gimnazjum, a także w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej ubiegającej się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej ubiegającej się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności, wpis do ewidencji może nastąpić, jeżeli osoba prowadząca przedstawi pozytywną opinię kuratora oświaty.\", d) w ust. 3 po wyrazie \"właściwemu\" dodaje się wyrazy \"kuratorowi oświaty a w przypadku szkół artystycznych również ministrowi właściwemu do spraw kultury oraz\", e) w ust. 3a pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazwę zawodu lub profilu kształcenia zawodowego.\"; 50) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. 1. Niepublicznej szkole podstawowej i gimnazjum założonym zgodnie z art. 82 ust. 1-3 przysługują uprawnienia szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności. 2. Kurator oświaty w ciągu 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności przez szkołę podstawową, gimnazjum lub szkołę ponadgimnazjalną, która uzyskała uprawnienia szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności, jest obowiązany sprawdzić spełnianie warunków określonych w art. 7 ust. 3. W stosunku do szkół artystycznych uprawnienia kuratora oświaty przysługują odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw kultury. 3. Organ jednostki samorządu terytorialnego, o której mowa w art. 82 ust. 1, na wniosek osoby prowadzącej szkołę niepubliczną nie posiadającą uprawnień szkoły publicznej nadaje tej szkole uprawnienia szkoły publicznej, jeżeli osoba ta przedstawi pozytywną opinię kuratora oświaty, a w przypadku szkół artystycznych ministra właściwego do spraw kultury, o spełnianiu przez szkołę warunków określonych w art. 7 ust. 3.\"; 51) skreśla się art. 87; 52) w art. 88 skreśla się wyrazy \"uzyskane zgodnie z art. 85 ust. 1 lub 3, art. 86 ust. 1 i art. 87\" a wyrazy \"jest równoznaczne z jej likwidacją\" zastępuje się wyrazami \"lub gimnazjum jest równoznaczne z ich likwidacją\"; 53) art. 89 otrzymuje brzmienie: \"Art. 89. Nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami niepublicznymi sprawują właściwi kuratorzy oświaty, a w przypadku szkół artystycznych - również minister właściwy do spraw kultury. Przepisy art. 33 stosuje się odpowiednio.\"; 54) w art. 90: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy. 2. Niepubliczne szkoły podstawowe specjalne i gimnazja specjalne, szkoły artystyczne i szkoły ponadgimnazjalne o uprawnieniach szkół publicznych, w tym z oddziałami integracyjnymi, otrzymują dotacje z budżetu powiatu.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7, otrzymują dotacje z budżetu powiatu. 3b. Szkoły niepubliczne nie posiadające uprawnień szkoły publicznej oraz placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 3, 4 i 10, mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1, 2, 3a i 3b, określa organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego.\", d) skreśla się ust. 5 i 6, e) w ust. 7 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz organów prowadzących te szkoły lub placówki\"; 55) w art. 91 w ust. 1 wyrazy \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"właściwej jednostki samorządu terytorialnego\"; 56) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej, Minister Kultury i Sztuki, Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Sprawiedliwości, Minister Pracy i Polityki Socjalnej oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się odpowiednio wyrazami \"minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, minister właściwy do spraw kultury, minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw administracji publicznej, minister właściwy do spraw sprawiedliwości, minister właściwy do spraw pracy oraz minister właściwy do spraw zdrowia\" użytymi w tych samych przypadkach."}
{"id":"1998_759_5","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 5. 1. Szkoły i placówki niepubliczne wpisane w dniu wejścia w życie ustawy do ewidencji prowadzonej przez kuratorów oświaty i właściwych ministrów, wpisuje się z urzędu do ewidencji prowadzonej przez odpowiednią jednostkę samorządu terytorialnego. 2. Kuratorzy oświaty i ministrowie, o których mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przekażą właściwym jednostkom samorządu terytorialnego dokumentację związaną z wpisem szkół i placówek niepublicznych do ewidencji."}
{"id":"1998_759_6","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. z wyjątkiem art. 22 ust. 2 pkt 4a ustawy, o której mowa w art. 1, który wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. i art. 62 ust. 1a ustawy, o której mowa w art. 1, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2001 r. oraz z wyjątkiem przepisów dotyczących funkcjonowania i tworzenia: 1) sześcioletnich szkół podstawowych, 2) gimnazjów, 3) szkół ponadgimnazjalnych oraz przepisów dotyczących obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, które wchodzą w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie."}
{"id":"1998_759_9b","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 9b. 1. Centralna Komisja Egzaminacyjna wpisuje do ewidencji egzaminatorów osoby zgłoszone przez okręgowe komisje egzaminacyjne. 2. Od decyzji w sprawach odmowy wpisu oraz skreślenia z ewidencji egzaminatorów przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakim powinni odpowiadać egzaminatorzy, warunki wpisywania i skreślania egzaminatorów z ewidencji egzaminatorów."}
{"id":"1998_759_9c","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 9c. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania tworzy, w drodze rozporządzenia, okręgowe komisje egzaminacyjne oraz określa ich zasięg terytorialny. 2. Do zadań okręgowych komisji egzaminacyjnych należy w szczególności: 1) przeprowadzanie sprawdzianów i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, 2) przygotowywanie zadań i testów egzaminacyjnych, 3) analizowanie wyników sprawdzianów i egzaminów oraz formułowanie wniosków, 4) opracowywanie i przekazywanie sprawozdań z przeprowadzonych sprawdzianów i egzaminów dyrektorom szkół, organom prowadzącym szkoły, kuratorom oświaty i Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, 5) szkolenie kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów, 6) współpraca z innymi okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi oraz Centralną Komisją Egzaminacyjną."}
{"id":"1998_759_9d","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 9d. 1. Nadzór nad działalnością Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisji egzaminacyjnych sprawuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. 2. Centralna Komisja Egzaminacyjna i okręgowe komisje egzaminacyjne są państwowymi jednostkami budżetowymi finansowanymi z budżetu ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 3. Organizację Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz okręgowych komisji egzaminacyjnych określą ich statuty nadane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.\"; 13) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Świadectwo ukończenia szkoły, z wyjątkiem szkoły medycznej, można uzyskać również na podstawie egzaminów eksternistycznych.\"; 14) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Publiczne przedszkola, szkoły podstawowe i gimnazja organizują naukę religii na życzenie rodziców, publiczne szkoły ponadgimnazjalne na życzenie bądź rodziców, bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii decydują uczniowie.\"; 15) w art. 14a skreśla się wyrazy \"w uzgodnieniu z kuratorem oświaty\"; 16) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia. 2. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat oraz trwa do ukończenia gimnazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia.\"; 17) w art. 16: a) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w której obwodzie dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej. 5. Obowiązek szkolny spełnia się przez uczęszczanie do szkoły podstawowej i gimnazjum, publicznych albo niepublicznych.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Po ukończeniu gimnazjum obowiązek nauki spełnia się przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadgimnazjalnej albo w formach pozaszkolnych.\", c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Na wniosek rodziców dyrektor publicznej szkoły podstawowej lub gimnazjum, w obwodzie których dziecko mieszka, lub dyrektor szkoły ponadgimnazjalnej, do której dziecko uczęszcza, może zezwolić na spełnianie przez dziecko odpowiednio obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą oraz określa warunki jego spełniania. Dziecko spełniając odpowiednio obowiązek szkolny lub obowiązek nauki w tej formie może otrzymać świadectwo ukończenia poszczególnych klas danej szkoły lub ukończenia tej szkoły na podstawie egzaminów klasyfikacyjnych przeprowadzonych przez szkołę, której dyrektor zezwolił na taką formę spełniania obowiązku szkolnego lub nauki.\", d) skreśla się ust. 9; 18) w art. 17: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Sieć publicznych szkół powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać: 1) 3 km - w przypadku uczniów klas I - IV szkół podstawowych, 2) 4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci niepełnosprawnych uczęszczających do publicznych szkół podstawowych i gimnazjów.\", c) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"w uzgodnieniu z kuratorem oświaty\" oraz po wyrazie \"podstawowych\" dodaje się wyrazy \"i gimnazjów\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Rada powiatu ustala plan sieci publicznych szkół ponadgimnazjalnych. Uchwała rady powiatu podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.\"; 19) w art. 18: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zapewnienia regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne,\", b) w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) powiadamiania organów gminy o formie spełniania obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki przez młodzież w wieku 16-18 lat i zmianach w tym zakresie.\"; 20) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Dyrektorzy publicznych szkół podstawowych i gimnazjów kontrolują spełnianie obowiązku szkolnego przez dzieci zamieszkujące w obwodach tych szkół, a gmina kontroluje spełnianie obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki przez młodzież w wieku 1618 lat, a w szczególności: 1) kontrolują wykonywanie obowiązków, o których mowa w art. 18 pkt 1, 2 i 5, a także współdziałają z rodzicami w realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 18 pkt 3 i 4, 2) prowadzą ewidencję spełniania obowiązku szkolnego oraz obowiązku nauki. 2. Organ gminy prowadzący ewidencję ludności jest obowiązany w ramach zadań własnych przesyłać właściwym dyrektorom szkół informacje o aktualnym stanie i zmianach w ewidencji dzieci i młodzieży w wieku od 3-18 lat.\"; 21) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Niespełnianie obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki podlega egzekucji w trybie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 22) w art. 22 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) podstawę programową wychowania przedszkolnego, kształcenia ogólnego, a w odniesieniu do szkół zawodowych również podstawy programowe kształcenia w poszczególnych zawodach lub podstawy programowe profili kształcenia zawodowego,\", b) w pkt 4 na końcu dodaje się wyrazy \"i sprawdzianów\", c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) standardy wymagań będące podstawą przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów,\"; 23) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz szkół i placówek, które prowadzą ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, obrony narodowej i sprawiedliwości.\"; 24) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. Kurator oświaty, w imieniu wojewody, wykonuje zadania i kompetencje w zakresie oświaty określone w ustawie i przepisach odrębnych na obszarze województwa, a w szczególności: 1) sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami, publicznymi i niepublicznymi, z zastrzeżeniem art. 32a, 2) wydaje decyzje administracyjne w sprawach określonych w ustawie, 3) współdziała z organami prowadzącymi szkoły i placówki publiczne w organizowaniu doskonalenia zawodowego nauczycieli, 4) współdziała z radami oświatowymi powołanymi na podstawie art. 48, 5) wykonuje zadania organu wyższego stopnia w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego w sprawach szkół publicznych zakładanych i prowadzonych przez osoby prawne i fizyczne, szkół i placówek niepublicznych, a w zakresie obowiązku szkolnego i obowiązku nauki - także w stosunku do dyrektorów szkół i organów jednostek samorządu terytorialnego.\"; 25) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Kurator oświaty wykonuje swoje zadania i kompetencje przy pomocy kuratorium oświaty. 2. Kuratoria oświaty są państwowymi jednostkami budżetowymi. 3. Wojewoda, na wniosek kuratora oświaty, może tworzyć delegatury kuratorium oświaty. Kierownik delegatury może, z upoważnienia kuratora oświaty, prowadzić sprawy na obszarze działania delegatury, w tym sprawować nadzór pedagogiczny i wydawać decyzje administracyjne. 4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określa, w drodze rozporządzenia, organizację kuratoriów oświaty oraz zasady tworzenia ich delegatur.\"; 26) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. 1. Nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi szkołami i placówkami artystycznymi sprawuje minister właściwy do spraw kultury, który w tym celu może w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, w drodze rozporządzenia, utworzyć specjalistyczną jednostkę nadzoru oraz określić jej organizację i zakres powierzonych zadań związanych ze sprawowaniem nadzoru pedagogicznego. 2. Specjalistyczna jednostka nadzoru jest państwową jednostką budżetową finansowaną z budżetu ministra właściwego do spraw kultury. 3. Przepisy ust. 1 nie naruszają uprawnień kuratora oświaty w zakresie nadzoru pedagogicznego nad nauczaniem przedmiotów ogólnokształcących w szkołach artystycznych. 4. W odniesieniu do szkół i placówek, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw kultury wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania przepisy określone w art. 10 ust. 2, art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1-4 i 5-8.\"; 27) w art. 33 w ust. 2 skreśla się pkt 5; 28) w art. 34: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli dyrektor szkoły lub placówki nie usunie w wyznaczonym terminie uchybień, o których mowa w ust. 1, nie opracuje programu poprawy efektywności kształcenia i wychowania lub nie uzwględni w tym programie zgłoszonych uwag i wniosków, organ sprawujący nadzór pedagogiczny może wystąpić do organu prowadzącego szkołę lub placówkę z wnioskiem o odwołanie dyrektora szkoły lub placówki w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia lub z końcem roku szkolnego.\", b) w ust. 3 wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 4\" zastępuje się wyrazami \"z wyjątkiem szkoły prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego\", c) w ust. 4 wyraz \"gminę\" zastępuje się wyrazami \"jednostkę samorządu terytorialnego\" a wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\"; 29) w art. 34b wyrazy \"w zakładach poprawczych\" zastępuje się wyrazami \"przy zakładach poprawczych\"; 30) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania nadzoruje i koordynuje wykonywanie nadzoru pedagogicznego na terenie kraju.\", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 2a skreśla się wyrazy \"oraz kuratorskimi ośrodkami pracy z młodzieżą\", d) skreśla się ust. 3, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Kurator oświaty oraz organy, o których mowa w ust. 1 i 2a oraz w art. 32a, sprawują nadzór pedagogiczny przy pomocy nauczycieli zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w kuratoriach oświaty oraz w urzędach tych organów lub podporządkowanych im jednostkach organizacyjnych.\", f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Kurator oświaty oraz organy, o których mowa w ust. 5, mogą zlecać osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje prowadzenie badań i opracowywanie ekspertyz służących ocenie efektywności działalności dydaktycznej, wychowawczej oraz opiekuńczej szkół i placówek.\", g) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sprawowania nadzoru pedagogicznego, wykaz stanowisk, o których mowa w ust. 5, kwalifikacje niezbędne do sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacje osób, o których mowa w ust. 5a.\"; 31) w art. 38 w pkt 1 dodaje się lit. c w brzmieniu: \"c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa w art. 34 ust. 2a,\"; 32) w art. 45: a) w ust. 3 w pkt 4 wyrazy \"minimów programowych\" zastępuje się wyrazami \"podstaw programowych\", b) w ust. 4 wyrazy \"organów administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"organów administracji rządowej\"; 33) art. 48 i 49 otrzymują brzmienie: \"Art. 48. 1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może powołać radę oświatową działającą przy tym organie. 2. Do zadań rady oświatowej należy: 1) badanie potrzeb oświatowych na obszarze działania jednostki samorządu terytorialnego oraz przygotowywanie projektów ich zaspokajania, 2) opiniowanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego w części dotyczącej wydatków na oświatę, 3) opiniowanie projektów sieci publicznych szkół i placówek, 4) opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego wydawanych w sprawach oświaty, 5) wyrażanie opinii i wniosków w innych sprawach dotyczących oświaty. 3. Właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego jest obowiązany przedstawić radzie oświatowej projekty aktów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 - 4."}
{"id":"1998_931_1","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932 - 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1a w ust. 2: a) w pkt 2 w lit. c) wyrazy \"o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"Ordynacji podatkowej\", b) w pkt 3 w lit. b) wyraz \"podmiotami\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcami\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. 2. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.\"; 3) w art. 6 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego,\"; 4) w art. 7: a) w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia dokonanego na podstawie przepisów działu XIII Kodeksu handlowego, 5) strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych na podstawie przepisów działu XIII Kodeksu handlowego.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. O wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.\"; 5) w art. 8: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwy urząd skarbowy; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. 2. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego, albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego, następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.\", c) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.\", d) w ust. 4 wyrazy \"ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1\", e) w ust. 5 wyrazy \"ust. 2, w terminie do dnia 20 grudnia.\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.\"; 6) w art. 9 po ust. 2 dodaje się ust. 2a - 2c w brzmieniu: \"2a. W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, obowiązanych do prowadzenia ewidencji rachunkowej wymienionej w ust. 1, gdy określenie dochodu na ich podstawie nie jest możliwe, dochód określa się w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu w wysokości: 1) 5% - z działalności w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego, 2) 10% - z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie usług transportowych, 3) 60% - z działalności w zakresie pośrednictwa, jeżeli wynagrodzenie jest określone w formie prowizji, 4) 80% - z działalności w zakresie usług adwokackich lub rzeczoznawstwa, 5) 20% - z pozostałych źródeł przychodów. 2b. Przez pojęcie \"działalności w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego\", o której mowa w ust. 2a pkt 1, wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, uważa się sprzedaż towarów polskim odbiorcom bez względu na miejsce zawarcia umowy, jeżeli podatnicy ci mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwo działające na podstawie zezwolenia udzielonego przez ministra właściwego do spraw gospodarki lub innego właściwego ministra. 2c. Przepisów ust. 2a i 2b nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczypospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem, na terytorium którego podatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, stanowi inaczej.\"; 7) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także: dochód z umorzenia udziałów lub akcji, wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej, dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego lub akcyjnego albo funduszu udziałowego w spółdzielniach, a także dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli w wyniku łączenia spółek powstanie u dotychczasowego udziałowca (akcjonariusza) spółki przejętej dodatnia różnica pomiędzy wydatkami na nabycie (objęcie) udziałów lub akcji w tej spółce a wartością udziałów lub akcji przydzielonych przez spółkę przejmującą, to różnica ta, stanowiąca dochód, nie podlega opodatkowaniu w momencie połączenia spółek; przy ustalaniu dochodu ze zbycia tych udziałów lub akcji spółki przejmującej, udziałowiec (akcjonariusz) za koszt uzyskania przychodów przyjmuje wydatki, jakie poniósł na nabycie (objęcie) udziałów lub akcji w spółce przejętej. Przepisy te stosuje się odpowiednio do członków spółdzielni.\"; 8) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli: 1) podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej \"podmiotem krajowym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli, albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo 2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej \"podmiotem zagranicznym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli, albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo 3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli, albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów - i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, gdy podmiot krajowy: 1) wykorzystuje swój związek z innym podmiotem krajowym, któremu przysługują ulgi w podatku dochodowym lub który, będąc osobą fizyczną, korzysta ze zryczałtowanych form opodatkowania podatkiem dochodowym w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, lub 2) jest powiązany kapitałowo z innym podmiotem krajowym, lub 3) pozostaje w związku gospodarczym z innym podmiotem krajowym - i w związku z istnieniem takich powiązań lub związków wykonuje świadczenia na warunkach korzystniejszych, odbiegających od warunków ogólnie stosowanych w czasie i miejscu wykonywania świadczenia, w wyniku czego nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać gdyby warunki tych świadczeń nie odbiegały od warunków ogólnie stosowanych w czasie i miejscu wykonywania świadczenia.\", c) w ust. 7 wyrazy \"w ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 4 i 5\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Związek gospodarczy, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, zachodzi w przypadkach, gdy podmioty krajowe pozostające w takim związku układają swoje wzajemne stosunki na warunkach odbiegających od warunków, jakie stosują wobec podmiotów, z którymi nie pozostają w takim związku, bądź jakie stosują między sobą podmioty niezależne, w szczególności, gdy między tymi podmiotami krajowymi zawarta jest umowa spółki cywilnej, spółki jawnej, spółki komandytowej, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego użytkowania rzeczy lub praw oraz umowa kooperacyjna.\"; 9) w art. 12: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń oraz przychodów w naturze, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie,\", b) w ust. 4: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów lub akcji w spółce, w tym wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia, a także zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia,\", - w pkt 6 wyraz \"gmin\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\", - po pkt 6a dodaje się pkt 6b w brzmieniu: \"6b) zwróconych, umorzonych lub zaniechanych wpłat dokonywanych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie odrębnych przepisów, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów,\", - po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: \"10a) zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym,\", - w pkt 11 skreśla się wyraz \"zwrotnych\", - po pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 12 w brzmieniu: \"12) w przypadku łączenia się spółek, jeżeli spółka przejmująca wydaje udziały (akcje) udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej - nadwyżki wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej, z wyjątkiem majątku przejętego w wyniku umorzenia posiadanych przez spółkę przejmującą udziałów (akcji) spółki przejmowanej; przepisy te stosuje się odpowiednio do członków spółdzielni.\"; 10) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, praw majątkowych oraz innych rzeczy, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. 2. Wartość rynkową nieruchomości i praw majątkowych oraz innych rzeczy określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia zawarcia umowy. 3. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający. 4. Przepisy art. 12 ust. 4 pkt 7, 9 i 10 stosuje się odpowiednio. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym kredytu lub pożyczki - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy oraz do zbycia w formie wniesienia do spółki lub spółdzielni wkładu niepieniężnego w postaci środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5.\"; 11) w art. 15 w ust. 1b po wyrazach \"U ubezpieczycieli kosztem uzyskania przychodów za rok podatkowy są\" dodaje się wyrazy \"koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:\"; 12) w art. 16: a) w ust. 1: - w pkt 1, część zdania następująca po przepisie lit. c) otrzymuje brzmienie: \"- wydatki te, po ich zaktualizowaniu zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, przy określaniu dochodu ze zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia,\", - w pkt 4 wyrazy \"według kursów walut obcych ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia odprawy celnej lub z dnia zakupu w kraju albo z dnia przekazania samochodu do używania i mających zastosowanie przy sprzedaży walut\" zastępuje się wyrazami \"według kursu średniego ECU ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) strat w środkach obrotowych lub w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej odpisami amortyzacyjnymi; przy ustalaniu straty nie uwzględnia się otrzymanych odszkodowań,\", - po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: \"13a) odsetek od dopłat wnoszonych do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a także odsetek od dywidend i innych dochodów z udziału w zyskach osób prawnych,\", - w pkt 21 wyrazy \"ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926)\" zastępuje się wyrazami \"Ordynacji podatkowej,\", - w pkt 30 skreśla się wyrazy \"obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych\", - w pkt 37 w lit. a) wyrazy \"Minister Finansów na wniosek Krajowej Rady Spółdzielczej\" zastępuje się wyrazami \"Minister Finansów w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej,\", - w pkt 37 lit. b) skreśla się, - pkt 38 otrzymuje brzmienie: \"38) wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów z tym, że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego,\", - po pkt 38 dodaje się pkt 38a w brzmieniu: \"38a) wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji,\", - w pkt 49 wyrazy \"sprzedaży walut obcych\" zastępuje się wyrazami \"średniego ECU\", - w pkt 51 skreśla się wyrazy \"obowiązującej w przedsiębiorstwach państwowych\", - w pkt 52 po wyrazie \"albo\" dodaje się wyrazy \"bez uzasadnienia\", - w pkt 54 wyrazy \"budżetu gminy\" zastępuje się wyrazami \"budżetów jednostek samorządu terytorialnego\", - pkt 58 otrzymuje brzmienie: \"58) wydatków i kosztów sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14, 23-25 i 27,\", - w pkt 59 po wyrazach \"(Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62)\" skreśla się przecinek, - po pkt 59 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 60-62 w brzmieniu: \"60) odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza), osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni, 61) odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu), osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni, 62) kosztów działalności Kasy Chorych i jej oddziałów w części sfinansowanej z funduszu rezerwowego Kasy Chorych.\", b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) protokołem sporządzonym przez podatnika stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.\", c) w ust. 2a: - w pkt 1 w lit. a) po wyrazie \"dłużnik\" dodaje się wyraz \"zmarł,\", - w pkt 2 wyrazy \"w ust. 1 pkt 26 lit. b)\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 pkt 26 lit. b) i c)\", d) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy) udziałów (akcji) w spółce, określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom). 7. Wartość, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, funduszu udziałowego w spółdzielni lub kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki określa się bez uwzględnienia tej części tego funduszu lub kapitału, jaka nie została na ten fundusz lub kapitał faktycznie przekazana, lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów) oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów) przysługującymi członkom wobec tej spółdzielni lub udziałowcom (akcjonariuszom) wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5.\"; 13) w art. 17: a) w ust. 1: - w pkt 4a w lit. a) wyrazy \"o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"Ordynacji podatkowej\", - pkt 4g otrzymuje brzmienie: \"4g) dochody związków jednostek samorządu terytorialnego - w części przeznaczonej dla tych jednostek,\", - skreśla się pkt 12, - pkt 13 i 14 otrzymują brzmienie: \"13) składki członkowskie członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych w części nie przeznaczonej na działalność gospodarczą, 14) dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego,\", - w pkt 20 wyrazy \"wniesionych do tych funduszy przez Skarb Państwa\" skreśla się, a po wyrazie \"spółek\" dodaje się wyrazy \"mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej\", - po pkt 32 dodaje się pkt 33 w brzmieniu: \"33) dochody z działalności niezarobkowej spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych oraz Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, prowadzonej na podstawie odrębnych przepisów, w części przeznaczonej na cele statutowe.\", b) w ust. 1c pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów,\"; 14) w art. 18: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 4, - dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) kwoty równej funduszowi wynagrodzeń przysługujących osobom pozbawionym wolności i zatrudnionym u podatnika innego niż przywięzienny zakład pracy, o którym mowa w odrębnych przepisach.\", b) skreśla się ust. 2-6c; 15) w art. 18a: a) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. Przy ocenie nabycia prawa do odliczeń, warunek określony w ust. 8 pkt 4 uważa się za spełniony, mimo wystąpienia zaległości przewyższającej odpowiednio 3% kwoty należnego podatku, jeżeli podatnik dokona korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami, albo w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji organu pierwszej instancji określającej zobowiązanie podatkowe, ureguluje taką zaległość wraz z należnymi odsetkami.\", b) po ust. 21 dodaje się ust. 21a w brzmieniu: \"21a. Przy ocenie utraty prawa do odliczeń z przyczyn, o których mowa w ust. 21 pkt 1 uznaje się że nie występuje utrata tego prawa, jeżeli podatnik dokona korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami, albo w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji organu pierwszej instancji określającej zobowiązanie podatkowe, ureguluje taką zaległość wraz z należnymi odsetkami.\"; 16) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: 1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), 2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne lub osoby prawne mające miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - ustala się w wysokości 20% przychodów, 3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych, 4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej - ustala się w wysokości 10% tych przychodów. 2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczypospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem, na terytorium którego podatnik ma siedzibę, stanowi inaczej.\"; 17) w art. 25: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2a i 3-5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2a, 3-6\", b) w ust. 4 wyrazy \"deklaracjach miesięcznych\" zastępuje się wyrazami \"składanych deklaracjach\", c) dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: \"6. Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne według następujących zasad: 1) za każdy z pierwszych pięciu miesięcy roku podatkowego w wysokości 1\/6 podatku należnego od podstawy opodatkowania wykazanej w deklaracji o wysokości dochodu (straty) osiągniętego za okres pierwszych sześciu miesięcy roku bezpośrednio poprzedzającego rok podatkowy, 2) za szósty miesiąc roku podatkowego w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych obliczonych zgodnie z pkt 1, 3) za każdy z kolejnych sześciu miesięcy roku podatkowego w wysokości 1\/6 podatku należnego od podstawy opodatkowania wykazanej w deklaracji, o której mowa w ust. 7 pkt 4, obejmującej okres pierwszych sześciu miesięcy roku podatkowego. 7. Podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6, są obowiązani: 1) zawiadomić o tym właściwy urząd skarbowy, w terminie wpłaty pierwszej zaliczki, 2) stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym, 3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 2 i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach, 4) bez wezwania składać deklaracje, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku podatkowego do dnia, w którym upłynął szósty miesiąc roku podatkowego, w terminie określonym do wpłaty zaliczki za ten miesiąc, 5) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27. 8. Przepisy ust. 6 i 7 nie mają zastosowania do podatników, którzy: 1) po raz pierwszy podjęli działalność w roku podatkowym, 2) w roku poprzedzającym rok podatkowy ponieśli lub odliczali stratę, 3) dokonywali w trakcie roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy odliczeń, o których mowa w art. 18 ust. 1 lub w art. 18a ust. 1 lub dokonują takich odliczeń w trakcie roku podatkowego, 4) w roku poprzedzającym rok podatkowy byli obowiązani do wpłaty mniejszej albo większej liczby zaliczek, niż przypadająca do wpłaty w roku podatkowym.\"; 18) w art. 26: a) w ust. 1 wyrazy \"w art. 21 i 22\" zastępuje się wyrazami \"w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Jeżeli przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3, są uzyskiwane od zleceniodawców zagranicznych, zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej są obowiązane przed wyjściem statku z portu polskiego przesłać urzędowi skarbowemu właściwemu według siedziby Morskiej Agencji deklarację o wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w porcie polskim i wpłacić na rachunek tego urzędu należny podatek. Odpis deklaracji oraz dowód wpłaty podatku zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej jest obowiązane przekazać właściwej miejscowo Morskiej Agencji. Jeżeli jednak przed wyjściem statku z portu polskiego nie jest możliwe ustalenie wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów, zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej jest obowiązane wpłacić zaliczkę na podatek od przewidywanego przychodu, a następnie w ciągu 60 dni od dnia wyjścia z portu, przekazać za pośrednictwem tej Agencji, ostateczne dane o wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów oraz wpłacić różnicę między kwotą należnego podatku a kwotą wpłaconej zaliczki.\", c) w ust. 2 wyrazy \"uprawomocnienia się uchwały zgromadzenia członków\" zastępuje się wyrazami \"podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały\"; 19) w art. 27: a) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Obowiązek złożenia zeznania o ostatecznej wysokości dochodu (straty) nie dotyczy podatników, u których nie wystąpiły zmiany w danych wykazanych w zeznaniu wstępnym o wysokości osiągniętego dochodu (straty).\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"- do zeznania o ostatecznej wysokości dochodu,\"; 20) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatnicy posiadający wyodrębnione organizacyjnie zakłady (oddziały) położone na terenie innych gmin niż gmina, na terenie której podatnicy mają swoją siedzibę, są obowiązani załączać do deklaracji oraz zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje o wysokości należnych gminom i województwom udziałów w podatku dochodowym, ustalonych zgodnie z odrębnymi przepisami.\"; 21) w art. 37: a) w ust. 1: - wyrazy \"do dnia 31 grudnia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 1999 r.\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dochody podatników z tytułu nieodpłatnie otrzymanych środków trwałych zaliczanych do infrastruktury technicznej w zakresie urządzeń, obiektów i sieci: wodnokanalizacyjnych, gazowych i ciepłowniczych, jeżeli przedmiotem działalności tych podatników jest działalność w zakresie świadczeń wodnokanalizacyjnych, gazowych i ciepłowniczych,\", b) w ust. 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy \"nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych podatników, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, z których wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo łączenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, dzielonego lub łączonego.\". Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1998_931_2","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2 1. Przepisy art. 1 pkt 4 mają zastosowanie do strat poniesionych przez podatników w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 1998 r. 2. Przepisy art. 1 pkt 12 lit. a) tiret czwarte mają zastosowanie do odsetek od dopłat wynikających z uchwał właściwych organów osoby prawnej, podjętych po dniu 31 grudnia 1998 r.; w przypadku podjęcia stosownych uchwał przed dniem 31 grudnia 1998 r., podatnicy, na rzecz których uchwalono dopłatę, są obowiązani, w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. zawiadomić urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę podatnika, o podjęciu stosownej uchwały i przesłać jej kopię. W przeciwnym przypadku przyjmuje się, że uchwała została podjęta po dniu 31 grudnia 1998 r. 3. Podatnicy, którzy zawarli umowy pożyczki (kredytów), o których mowa w art. 1 pkt 12 lit. a) tiret siedemnaste, przed dniem wejścia w życie ustawy - z wyjątkiem podatników, którzy kopię takiej umowy przekazali uprzednio urzędowi skarbowemu i opłacili stosowną opłatę skarbową - są obowiązani, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy zawiadomić urzędy skarbowe, właściwe ze względu na siedzibę podatnika, o zawarciu takich umów i przesłać tym urzędom ich wykazy zawierające dane określające strony takiej umowy, wysokość odsetek, zabezpieczenie umowy oraz okres na jaki umowa została zawarta - w przeciwnym przypadku przyjmuje się, że umowa została zawarta po dniu wejścia w życie ustawy. 4. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 1999 r. ponieśli wydatki na budowę budynku mieszkalnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem oraz wydatki na zakup działki pod budowę tego budynku i nabyli prawo do odliczeń, na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1999 r.: 1) zachowują prawo do tych odliczeń po dniu 31 grudnia 1998 r., na zasadach określonych w tej ustawie, 2) w razie zaistnienia okoliczności powodujących obowiązek zwiększenia dochodu lub zmniejszenia straty - również w przypadku zbycia działki pod budowę tego budynku - dokonują takiego zwiększenia lub zmniejszenia po dniu 31 grudnia 1998 r., w zakresie i na zasadach określonych w tej ustawie. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2001 r. poniosą wydatki na kontynuację budowy tego budynku mieszkalnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem oraz wydatki na zakup działki pod budowę tego budynku. 6. Zasady, o których mowa w art. 1 pkt 15, mają zastosowanie również do podatników, którzy korzystali z odliczeń od dochodu przed 1 stycznia 1999 r. oraz do podatników, którym przysługuje prawo do odliczeń na podstawie art. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 113, poz. 736 i z 1998 r. Nr 94, poz. 593). 7. Przepisy art. 1 pkt 17 mają zastosowanie do rozliczenia podatku dochodowego od dochodu uzyskanego w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 1998 r. 8. Przepis art. 21 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1998 r., zachowuje moc obowiązującą w odniesieniu do przychodów wynikających z umów zawartych przed dniem 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1998_931_3","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 3. Minister Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1998_931_4","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. i ma zastosowanie, z zastrzeżeniem art. 2, do dochodów uzyskanych od tego dnia."}
{"id":"1998_937_1","title":"Ustawa z dnia 30 września 1998 r. o przedłużeniu kadencji ławników ludowych i członków kolegiów do spraw wykroczeń","text":"Art. 1. Przedłuża się kadencję ławników ludowych w sądach powszechnych, wybranych na kadencję obejmującą lata 1994 - 1998, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751 - 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607), do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1998_937_2","title":"Ustawa z dnia 30 września 1998 r. o przedłużeniu kadencji ławników ludowych i członków kolegiów do spraw wykroczeń","text":"Art. 2. Przedłuża się kadencję członków kolegiów do spraw wykroczeń, wybranych na kadencję obejmującą lata 1994 - 1998, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 20 maja 1971 r. o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 118, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1974 r. Nr 24, poz. 142, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1982 r. Nr 45, poz. 291, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 43, poz. 251, z 1991 r. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717), do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1998_937_3","title":"Ustawa z dnia 30 września 1998 r. o przedłużeniu kadencji ławników ludowych i członków kolegiów do spraw wykroczeń","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1998_938_1","title":"Ustawa z dnia 22 października 1998 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11: a) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy \"5 milionów ECU\" zastępuje się wyrazami \"25 milionów ECU\", - w pkt 2 wyrazy \"2 miliony ECU\" zastępuje się wyrazami \"5 milionów ECU\", - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"10%,\", a wyrazy \"5 milionów ECU\" zastępuje się wyrazami \"25 milionów ECU\", - dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) objęcia akcji lub udziałów nowo tworzonego przedsiębiorcy, powodującego osiągnięcie lub przekroczenie 25% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów podmiotów obejmujących te akcje lub udziały - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 25 milionów ECU,\", - w pkt 4 skreśla się wyrazy \"10%,\", a wyrazy \"5 milionów ECU\" zastępuje się wyrazami \"25 milionów ECU\", - w pkt 5 wyrazy \"5 milionów ECU\" zastępuje się wyrazami \"25 milionów ECU\", - w pkt 6 wyrazy \"5 milionów ECU\" zastępuje się wyrazami \"25 milionów ECU\", b) w ust. 4 wyrazy \"podmiot dominujący, jak i zależny\" zastępuje się wyrazami \"podmioty dominujące, jak i zależne\"; 2) w art. 11a: a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i przekształcenia\", b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) objęcia lub nabycia akcji dopuszczonych do publicznego obrotu\", c) w ust. 6 po wyrazach \"okresów oczekiwania na\" dodaje się wyrazy \"dokonanie zgłoszenia przez pozostałych uczestników łączenia, a także okresów oczekiwania na\"; 3) skreśla się art. 11c; 4) art. 11d otrzymuje brzmienie: \"Art. 11d. Przedsiębiorcy, których zamiar łączenia podlega zgłoszeniu, do czasu otrzymania zawiadomienia Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia lub upływu terminu na wydanie decyzji zakazującej łączenia, są obowiązani wstrzymać się z podejmowaniem czynności, które powodują lub mogą powodować uzyskanie bądź umocnienie pozycji dominującej na rynku przez łączące się podmioty albo przez jednego z nich, chociażby czynności te nie stanowiły praktyk monopolistycznych w rozumieniu przepisów ustawy.\"; 5) w art. 11e skreśla się wyrazy \"i przekształcenia\"; 6) w art. 13 skreśla się wyraz \"przekształcenia\" oraz następujący po nim przecinek; 7) w art. 15 w ust. 1 wyrazy \"w art. 8 ust. 1 i 3, art. 9, art. 11a ust. 4 i 5 oraz w art. 11c\" zastępuje się wyrazami \"w art. 8 ust. 1 i 3, art. 9 oraz w art. 11a ust. 4 i 5\"; 8) w art. 15a w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i art. 11c\"; 9) w art. 16 w ust. 2 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"i przekształcenia\" oraz wyrazy \"i art. 11c\"; 10) w art. 18: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W skład Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wchodzi centrala w Warszawie oraz delegatury w Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu i w Warszawie.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową i rzeczową delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.\"; 11) w art. 20 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym.\"; 12) w art. 21: a) w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Nie wszczyna się postępowania, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano stosowania praktyki monopolistycznej, upłynął rok, a w przypadku niewykonania obowiązku zgłoszenia zamiaru łączenia przedsiębiorców - pięć lat.\", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \" , art. 11c\"."}
{"id":"1998_938_2","title":"Ustawa z dnia 22 października 1998 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1000_1","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie zamieszkałej w Polsce, dla której alimenty zostały ustalone tytułem egzekucyjnym pochodzącym od sądu, jeżeli egzekucja tych alimentów okazała się bezskuteczna całkowicie lub częściowo. 2. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego, zwany dalej \"dochodem\", uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres, o którym mowa w ust. 5, nie przekracza kwoty odpowiadającej 60% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych za ten sam rok kalendarzowy, z zastrzeżeniem ust. 6. 3. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują w wysokości alimentów bieżąco ustalanych przez sąd, jednakże nie wyższej niż 30% przeciętnego wynagrodzenia ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych za rok kalendarzowy poprzedzający okres, o którym mowa w ust. 5. Kwoty te zaokrągla się do 10 groszy w górę. 4. Górną granicę świadczeń wypłacanych z funduszu alimentacyjnego ustala się na okres 12 miesięcy, poczynając od czerwca każdego roku do końca maja następnego roku kalendarzowego. 5. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przyznaje się na okres 12 miesięcy - od czerwca danego roku do końca maja następnego roku, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 2. 6. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, chociażby dochód na osobę w rodzinie uprawnionego przekroczył kwotę, o której mowa w ust. 2, jeżeli kwota przekroczenia przypadająca na wszystkich członków rodziny nie równoważy kwoty świadczenia, pod warunkiem, że świadczenie przysługiwało w poprzednim okresie.\"; 2) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Dochód na osobę w rodzinie, o którym mowa w art. 4, ustala się zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636). 2. Dochód na osobę w rodzinie, od którego zależy prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, ustala się na podstawie: 1) oświadczenia o dochodach rodziny uprawnionego do świadczeń, 2) innych oświadczeń i dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do świadczenia. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wzór oświadczenia o dochodach rodziny oraz wzory innych oświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń z funduszu.\"; 3) w art. 6: a) w pkt 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) przebywa w placówce zapewniającej całodobową opiekę oraz zaspokajającej niezbędne potrzeby, jeżeli za jej pobyt rodzina nie ponosi odpłatności,\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) po osiągnięciu pełnoletności nie kształci się w szkole i nie jest uznana za osobę o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności lub nie posiada orzeczenia traktowanego na równi z orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, chyba że ukończyła 50 lat.\"; 4) w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zmiany kwoty świadczeń z funduszu alimentacyjnego na skutek zmiany wysokości alimentów orzeczonej przez sąd dokonuje się, poczynając od miesiąca wpływu tytułu egzekucyjnego do organu egzekucyjnego.\"; 5) w art. 8 po wyrazach \"o których mowa w art. 6\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"i dokumentów, o których mowa w art. 4a ust. 2.\"; 6) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kwoty bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, ustalone prawomocną decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podlegają: 1) potrąceniu przez organ rentowy z wypłacanych emerytur i rent, 2) ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - w pozostałych przypadkach.\"; 7) w art. 12: a) w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Świadczenia z funduszu wypłaca się w kwocie przysługującej w dniu śmierci zobowiązanego do alimentów, nie wyższej od minimalnej renty rodzinnej, określonej przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360), i nie dłużej niż przez okres, w którym byłaby wypłacana renta rodzinna.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"świadczeń\" skreśla się wyrazy \"kształci się w szkole albo z powodu innych okoliczności\", c) skreśla się ust. 4; 8) w art. 13: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a po wyrazach \"prowadzi się w dalszym ciągu\" dodaje się wyrazy \" ,z zastrzeżeniem ust. 2,\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Egzekucję należności funduszu alimentacyjnego przeciwko osobom otrzymującym świadczenia emerytalne lub rentowe prowadzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych z tych świadczeń, według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 9) w art. 16 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Opłaty, o których mowa w ust. 1, wynoszą 5% świadczeń wypłaconych z tego funduszu.\"; 10) w art. 19 skreśla się pkt 2."}
{"id":"1999_1000_2","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym","text":"Art. 2. W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja 2000 r. świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują w wysokości bieżąco ustalanych alimentów, jednakże nie wyższej niż 30% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w III kwartale 1999 r., ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych."}
{"id":"1999_1000_3","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_1001_1","title":"Ustawa z dnia 8 października 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej i ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170 i Nr ..., poz. ...) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) osobie zatrudnionej - oznacza to osobę zatrudnioną w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz osobę prowadzącą działalność w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej,\"; 2) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zasiłek stały przysługuje osobie zdolnej do pracy, lecz nie pozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, polegającej na bezpośredniej, osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym, jeżeli dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4, a dziecko jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego.\", b) w ust. 2 wyrazy \"jeżeli dziecko to jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w ust. 1\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Zasiłek stały z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje osobie: 1) której dziecko przebywa w całodobowym ośrodku rehabilitacyjnym lub innej placówce zapewniającej opiekę przez co najmniej 5 dni w tygodniu, 2) otrzymującej zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne. 2b. W wypadku wystąpienia uzasadnionych wątpliwości dotyczących konieczności sprawowania stałej, bezpośredniej, osobistej opieki nad dzieckiem i jego pielęgnacji w zakresie uniemożliwiającym podjęcie zatrudnienia, kierownik ośrodka pomocy społecznej występuje do powiatowego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, określonego odrębnymi przepisami, w celu uzyskania opinii w sprawie.\", d) w ust. 3a po wyrazach \"zasiłku stałego i\" dodaje się wyrazy \"renty socjalnej, zasiłku stałego wyrównawczego, emerytury, renty, z wyłączeniem renty rodzinnej, a także\"; 3) w art. 27a: a) w ust. 4 wyrazy \"posiadającej równocześnie uprawnienia do świadczeń z ubezpieczenia społecznego\" zastępuje się wyrazami \"otrzymującej rentę lub emeryturę\", b) w ust. 5 po wyrazie \"pracy\" dodaje się wyrazy \"lub dochód z działalności gospodarczej\"; 4) w art. 31b: a) w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"lub otrzymuje emeryturę albo rentę\", b) w ust. 3 na końcu zdania pierwszego dodaje się wyrazy \"lub nie otrzymuje emerytury albo renty\", c) w ust. 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"wydanego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.\", d) w ust. 6 w pkt 1 wyrazy \"przez okres niezbędny do spełnienia warunku do uzyskania prawa do emerytury\" zastępuje się wyrazami \"przez okres niezbędny do uzyskania 20-letniego w przypadku kobiet i 25-letniego w przypadku mężczyzn, okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego)\", e) w ust. 7 na końcu zdania pierwszego dodaje się wyrazy \"w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn\", f) po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Nie opłaca się składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe za osobę, o której mowa w ust. 1 i 2, jeżeli w dniu przyznania zasiłku stałego ma więcej niż 50 lat i nie ma okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego) wynoszącego co najmniej 10 lat oraz za osobę, która legitymuje się tym okresem w wymiarze 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn.\"."}
{"id":"1999_1001_2","title":"Ustawa z dnia 8 października 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej i ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Zespół wydaje opinię w sprawie: 1) konieczności sprawowania stałej, bezpośredniej opieki nad dzieckiem i jego pielęgnacji w zakresie, który uniemożliwia podjęcie zatrudnienia lub pracy w prowadzonym gospodarstwie rolnym przez osobę ubiegającą się o zasiłek stały, 2) spełniania przez osobę ubiegającą się o skierowanie do domu pomocy społecznej przesłanek określonych w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170 i Nr ..., poz. ...) .\", b) w ust. 9 po wyrazach \"stopniu niepełnosprawności\" dodaje się wyrazy \"oraz wydawania opinii,\" a po wyrazach \"przy orzekaniu\" dodaje się wyrazy \"i opiniowaniu\"; 2) w art. 28 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Pracodawca prowadzący działalność gospodarczą przez okres co najmniej 12 miesięcy, zatrudniający nie mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągający wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o których mowa w pkt 1, przez okres co najmniej 6 miesięcy, uzyskuje status pracodawcy prowadzącego zakład pracy chronionej, jeżeli:\"."}
{"id":"1999_1001_3","title":"Ustawa z dnia 8 października 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej i ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 3. Osoby otrzymujące zasiłek stały na podstawie art. 27 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują do niego prawo przez okres 90 dni po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy mimo, że nie spełniają warunków do otrzymania zasiłku stałego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"1999_1001_4","title":"Ustawa z dnia 8 października 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej i ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 4. Do wniosków pracodawców o przyznanie statusu zakładu pracy chronionej złożonych i nie rozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepis art. 28 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"1999_1001_5","title":"Ustawa z dnia 8 października 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej i ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1063_1","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady ich przemieszczania się przez to terytorium. 2. Przepisów ustawy określających status wojsk obcych nie stosuje się do tych wojsk obcych, których status jest określony w umowach międzynarodowych ratyfikowanych w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483)."}
{"id":"1999_1063_10","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 10. 1. Żołnierze wojsk obcych podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają przepisom dyscyplinarnym strony wysyłającej. 2. Właściwe organy strony wysyłającej są uprawnione do prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie prawa strony wysyłającej, postępowania w sprawach dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy wojsk obcych, a także orzekania i wykonywania kar dyscyplinarnych. 3. Polskie organy porządkowe, określone w odrębnych przepisach, postępują wobec żołnierzy wojsk obcych według zasad obowiązujących w stosunku do żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1999_1063_11","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 11. 1. Stronę wysyłającą zwalnia się, pod warunkiem wzajemności, z odpowiedzialności za szkody w mieniu stanowiącym własność Skarbu Państwa, użytkowanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, wyrządzone przez wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny, o ile szkody te zostały wyrządzone podczas wykonywania zadań związanych z realizacją celów określonych w zgodzie. 2. W przypadku wyrządzenia przez wojska obce w związku z realizacją celów określonych w zgodzie szkód w innym mieniu stanowiącym wyłączną własność Skarbu Państwa, w tym również w mieniu znajdującym się w zarządzie przedsiębiorstwa Lasy Państwowe, wysokość odszkodowania jest ustalana na drodze dyplomatycznej, z zastrzeżeniem ust. 1. 3. Osoby fizyczne, osoby prawne lub niepaństwowe jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej mogą dochodzić swoich roszczeń z tytułu szkód wyrządzonych im przez wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny także w następującym trybie: 1) podmiot poszkodowany kieruje roszczenie do Ministra Obrony Narodowej, który przekazuje je do rozpatrzenia specjalnie powołanej do tego komisji, w której skład mogą wchodzić przedstawiciele zainteresowanych resortów, 2) komisja rozpatruje roszczenie, biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności sprawy, oraz przygotowuje protokół, w którym, w porozumieniu z osobą poszkodowaną, określa wysokość odszkodowania; na podstawie tego protokołu Minister Obrony Narodowej podejmuje decyzję o wypłaceniu odszkodowania, 3) odszkodowanie jest wypłacane przez Ministra Obrony Narodowej, który zwraca się następnie do właściwych organów wojskowych strony wysyłającej o zwrot poniesionych kosztów, 4) w przypadku braku porozumienia co do wysokości odszkodowania podmiot poszkodowany może skierować roszczenie przeciwko Skarbowi Państwa. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, skład i tryb powoływania komisji oraz sposób jej działania. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) organy delegujące swoich przedstawicieli do udziału w komisji, 2) czynności przewodniczącego i sekretarza komisji, 3) sposób postępowania komisji, 4) dokumenty sporządzane przez komisję, 5) wysokość wynagrodzenia osób wchodzących w skład komisji za udział w jej pracach, 6) wydatki zaliczane do kosztów postępowania przed komisją, 7) sposób refundowania kosztów poniesionych w toku postępowania przed komisją. 5. Do udziału w pracach komisji można zaprosić przedstawicieli właściwych organów wojskowych strony wysyłającej."}
{"id":"1999_1063_12","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 12. Do szkód wyrządzonych przez wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny żołnierzom lub pracownikom cywilnym Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio art. 11 ust. 1."}
{"id":"1999_1063_13","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 13. 1. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żołnierze wojsk obcych w czasie wykonywania zadań służbowych: 1) powinni nosić umundurowanie wojsk, do których należą, 2) są uprawnieni, na podstawie rozkazu wydanego przez organy wojskowe strony wysyłającej, do posiadania i noszenia broni, 3) mogą używać broni w przypadkach i w trybie określonych w przepisach prawa polskiego, z zastrzeżeniem ust. 3, za zgodą właściwych organów wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Zasady noszenia umundurowania oraz posiadania i noszenia broni w czasie wykonywania zadań służbowych regulują przepisy strony wysyłającej. 3. Użycie broni przez żołnierzy wojsk obcych podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić: 1) wyłącznie wobec żołnierzy i personelu cywilnego tych wojsk - w przypadku i w trybie określonych w przepisach strony wysyłającej, 2) w czasie ćwiczeń wojsk obcych - w trybie określonym w przepisach strony wysyłającej, o ile nie naruszają one przepisów prawa polskiego."}
{"id":"1999_1063_14","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 14. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są uprawnieni do kierowania pojazdami lub ich zespołami, wojskowymi statkami powietrznymi lub okrętami wojennymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie praw jazdy lub pozwoleń wydanych przez właściwe organy państwa, którego są obywatelami."}
{"id":"1999_1063_15","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 15. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są zwolnieni z obowiązku meldunkowego i mogą korzystać z hoteli i internatów wojskowych na zasadach określonych w przepisach dotyczących zakwaterowania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zakwaterowania żołnierzy wojsk obcych i ich personelu cywilnego przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) sposób zakwaterowania stałego, tymczasowego, zbiorowego oraz biwakowego na poligonach, 2) wysokość opłat za zakwaterowanie."}
{"id":"1999_1063_16","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 16. 1. Pobyt żołnierzy wojsk obcych i ich personelu cywilnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach określonych w ustawie, nie jest uważany za pobyt lub zamieszkanie, od którego jest uzależnione poddanie w jakiejkolwiek formie opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są zwolnieni od opodatkowania w odniesieniu do wynagrodzenia i wypłacanych im dodatków przez stronę wysyłającą lub od mienia ruchomego, które znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w związku z ich czasowym pobytem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że mienie to zostanie wywiezione przy opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie uprawniają do zwolnienia od opodatkowania, któremu żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny podlegają zgodnie z odrębnymi przepisami prawa polskiego, nawet jeśli są uważani za osoby przebywające lub zamieszkałe poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1999_1063_17","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 17. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny przekraczający granicę Rzeczypospolitej Polskiej podlegają polskim przepisom celnym i dewizowym, z tym że oficjalne dokumenty wojsk obcych opatrzone odpowiednią urzędową pieczęcią nie podlegają rewizji celnej."}
{"id":"1999_1063_18","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 18. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny korzystają ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej za odpłatnością, na zasadach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej dla osób nieuprawnionych. 2. Należności za świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1, pokrywa publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej Minister Obrony Narodowej, który występuje następnie do strony wysyłającej o zwrot poniesionych kosztów, wskazując termin i sposób zapłaty należności. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb ponoszenia i regulowania opłat za świadczenia zdrowotne udzielane żołnierzom wojsk obcych i ich personelowi cywilnemu. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) sposób obliczania kosztów udzielanych świadczeń zdrowotnych, 2) tryb zaliczkowego pokrywania kosztów w przypadkach wymagających znacznego zaangażowania środków finansowych, 3) sposób przekazywania opłat za świadczenia zdrowotne i refundowania kosztów przez wojska obce."}
{"id":"1999_1063_19","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 19. 1. Pojazdy wojsk obcych, zarejestrowane i dopuszczone do ruchu drogowego na podstawie przepisów obowiązujących w państwie, do którego należą, oraz opatrzone wyraźnie znakiem wskazującym na państwo rejestracji, są dopuszczone do ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem polskim. 2. Jeżeli za korzystanie z dróg publicznych są pobierane opłaty, organy wojskowe strony wysyłającej mogą wystąpić, za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej, o zwolnienie od tych opłat na zasadzie wzajemności. Zwolnienia nie stosuje się w przypadku korzystania przez wojska obce z płatnych autostrad. 3. Jeżeli przepisy wymagają wydania specjalnych zezwoleń na przewóz materiałów niebezpiecznych, wnioski o wydanie takich zezwoleń są kierowane do właściwych organów za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej. 4. Do wojsk obcych poruszających się po drogach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779, Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) odnoszące się do ruchu pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1999_1063_2","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 2. W rozumieniu ustawy poniższe określenia oznaczają: 1) wojska obce -żołnierzy wojsk obcych i personel cywilny im towarzyszący, 2) żołnierze wojsk obcych - żołnierzy należących do lądowych, morskich lub powietrznych wojsk państwa obcego albo pozostających pod dowództwem organizacji międzynarodowej, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonania określonych zadań, 3) personel cywilny - pracowników cywilnych zatrudnionych w wojskach państwa obcego albo wojskach pozostających pod dowództwem organizacji międzynarodowej, towarzyszących tym wojskom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) strona wysyłająca - państwo, do którego należą wojska obce, albo organizację międzynarodową, pod której dowództwem wojska te pozostają, 5) organy wojskowe strony wysyłającej - organy wojskowe państwa albo organizacji międzynarodowej, które na mocy prawa tego państwa, statutu organizacji międzynarodowej lub umowy międzynarodowej są właściwe względem żołnierzy wojsk obcych lub ich personelu cywilnego."}
{"id":"1999_1063_20","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 20. Przewozy wojsk obcych kolejami odbywają się na takich samych zasadach jak przewozy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1999_1063_21","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 21. Statki powietrzne wojsk obcych mogą korzystać, z wyjątkiem sytuacji awaryjnych, z cywilnych lotnisk komunikacyjnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach obowiązujących cywilne statki powietrzne i za zezwoleniem właściwych organów wojskowych i cywilnych."}
{"id":"1999_1063_22","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 22. 1. Potrzeby wojsk obcych w zakresie telekomunikacji są realizowane na takich samych zasadach jak potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przydziału pasm częstotliwości na potrzeby wojsk obcych dokonuje się z zasobów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Przydziału pasm częstotliwości wykraczających poza te zasoby dokonuje się za pośrednictwem właściwych organów wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem polskim. 3. Zasady korzystania z linii i urządzeń telekomunikacyjnych oraz pasm częstotliwości przez wojska obce regulują przepisy prawa polskiego lub umowy międzynarodowe."}
{"id":"1999_1063_23","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 23. 1. Poligony wojskowe pozostające w trwałym zarządzie lub w posiadaniu na podstawie innego tytułu prawnego Ministra Obrony Narodowej mogą być udostępniane wojskom obcym, nieodpłatnie lub odpłatnie, w celu przeprowadzania ćwiczeń wyłącznie z udziałem ich własnych jednostek lub ćwiczeń wspólnych z jednostkami wojskowymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ćwiczenia, o których mowa w ust. 1, mogą być przeprowadzane również - na takich samych zasadach jak ćwiczenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - w polskiej przestrzeni powietrznej oraz na polskich śródlądowych drogach wodnych, morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania i rozliczania opłat wnoszonych przez wojska obce w związku z udostępnieniem im poligonów wojskowych. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) wydatki wchodzące w skład kosztów korzystania z poligonów, 2) dokumenty sporządzane przy obliczaniu i rozliczaniu kosztów, 3) tryb przekazywania środków finansowych wnoszonych przez wojska obce."}
{"id":"1999_1063_24","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 1 w ust. 2 skreśla się pkt 4."}
{"id":"1999_1063_25","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 25. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1063_3","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 3. 1. Zgodę na pobyt wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwaną dalej \"zgodą\", wydają: 1) Minister Obrony Narodowej: a) w przypadku wojsk Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r., albo wojsk pozostających pod dowództwem organów Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, jeżeli okres ich pobytu nie przekracza trzech miesięcy, b) po zasięgnięciu opinii zainteresowanych ministrów - w przypadku wojsk państw obcych albo wojsk pozostających pod dowództwem organów organizacji międzynarodowych innych niż wymienione w lit. a, pod warunkiem że okres ich pobytu nie przekracza trzech miesięcy, liczebność - tysiąca osób, a pobyt ma na celu udział w szkoleniu wojskowym, o ile właściwe organy tych państw albo organizacji międzynarodowych uznają zasady pobytu (status) ich wojsk wynikające z ustawy oraz złożą zobowiązanie, że ich wojska będą przestrzegały prawa polskiego; 2) Rada Ministrów na czas określony: a) w przypadku wojsk, o których mowa w pkt 1 lit. a, jeżeli okres ich pobytu przekracza trzy miesiące albo jeżeli jej przedmiotem jest przedłużenie pobytu, na który wyraził wcześniej zgodę Minister Obrony Narodowej, b) w przypadku wojsk państw obcych albo wojsk pozostających pod dowództwem organów organizacji międzynarodowych innych niż wymienione w pkt 1 lit. a, w innych przypadkach niż te, o których mowa w pkt 1 lit. b, lub w przypadku przedłużenia pobytu, o ile właściwe organy tych państw albo organizacji międzynarodowych uznają zasady pobytu (status) ich wojsk wynikające z ustawy oraz złożą zobowiązanie, że ich wojska będą przestrzegały prawa polskiego. 2. W zgodzie należy określić stronę wysyłającą, cel i okres pobytu oraz liczebność wojsk obcych, datę i przejście graniczne, przez które nastąpi wjazd, ilość i rodzaj wwożonego sprzętu wojskowego oraz broni, amunicji i materiałów niebezpiecznych, trasy przejazdu i miejsce stacjonowania, datę i przejście graniczne, przez które nastąpi wyjazd, a także inne okoliczności mające znaczenie organizacyjno-techniczne. 3. Zgoda wyrażana jest w porozumieniu zawartym z właściwymi organami państwa wysyłającego albo z organem organizacji międzynarodowej, pod którego dowództwem wojska te pozostają. 4. O wyrażeniu zgody zawiadamia się niezwłocznie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałków Sejmu i Senatu oraz inne zainteresowane organy władzy publicznej."}
{"id":"1999_1063_4","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 4. 1. Przepisy dotyczące pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio do przemieszczania się tych wojsk przez to terytorium, o ile ustawa nie stanowi inaczej. 2. Zgodę na przemieszczenie się wojsk obcych przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje Minister Obrony Narodowej. 3. W przypadku gdy liczebność przemieszczających się wojsk obcych przekracza tysiąc osób, o wydaniu zgody Minister Obrony Narodowej informuje niezwłocznie Radę Ministrów."}
{"id":"1999_1063_5","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 5. 1. Działalność organów władzy publicznej związaną z pobytem wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej koordynuje Minister Obrony Narodowej. 2. Koordynacja, o której mowa w ust. 1, polega na informowaniu właściwych organów władzy publicznej o przedsięwzięciach związanych z pobytem wojsk obcych lub uzgadnianiu z nimi tych przedsięwzięć."}
{"id":"1999_1063_6","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 6. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wojska obce są obowiązane do przestrzegania prawa polskiego."}
{"id":"1999_1063_7","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 7. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny mogą przekraczać granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie dokumentów innych niż wymagane przez prawo polskie. 2. Ministrowie właściwi do spraw wewnętrznych, do spraw administracji publicznej oraz Minister Obrony Narodowej mogą określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymagane przez prawo polskie rodzaje dokumentów uprawniających żołnierzy wojsk obcych i ich personel cywilny do przekraczania granicy państwowej. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, może określić w szczególności, że wystarczającymi dokumentami uprawniającymi do przekroczenia granicy państwowej są: 1) dokument tożsamości z fotografią, wydany przez stronę wysyłającą, określający imię i nazwisko, datę urodzenia, stopień i numer wojskowy (o ile został nadany) i rodzaj służby, 2) indywidualny lub zbiorowy rozkaz wyjazdu sporządzony w języku urzędowym strony wysyłającej oraz w języku angielskim lub w innym języku oficjalnym organizacji międzynarodowej."}
{"id":"1999_1063_8","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 8. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny w sprawach karnych o czyny popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają jurysdykcji sądów polskich. 2. W sprawach karnych o czyny popełnione przez żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny w związku z pełnieniem obowiązków służbowych właściwą do prowadzenia postępowania przygotowawczego jest wojskowa prokuratura okręgowa. 3. O zatrzymaniu lub tymczasowym aresztowaniu żołnierza wojsk obcych lub członka ich personelu cywilnego zawiadamia się niezwłocznie organy wojskowe strony wysyłającej. 4. W sprawach karnych o czyny popełnione przez żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny może nastąpić przekazanie ścigania karnego na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego. 5. Przekazanie ścigania nie może nastąpić w przypadku popełnienia przestępstwa: 1) przeciwko bezpieczeństwu wewnętrznemu lub zewnętrznemu Rzeczypospolitej Polskiej, 2) przeciwko polskim urzędom lub funkcjonariuszom publicznym, 3) przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym, 4) fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego. 6. W razie przekazania ścigania karnego żołnierz wojsk obcych lub członek ich personelu cywilnego powinien zostać niezwłocznie przejęty przez stronę wysyłającą."}
{"id":"1999_1063_9","title":"Ustawa z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium","text":"Art. 9. W zakresie przestępstw i wykroczeń popełnionych przez żołnierzy wojsk obcych i ich personel cywilny wyłącznie na szkodę strony wysyłającej, na szkodę jej wojsk lub szkodę żołnierzy tych wojsk i personelu cywilnego strony wysyłającej jurysdykcja sądów polskich jest wyłączona."}
{"id":"1999_1065_1","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o bezpieczeństwie personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych i personelu współdziałającego","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o bezpieczeństwie personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych i personelu współdziałającego, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 grudnia 1994 r."}
{"id":"1999_1065_2","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o bezpieczeństwie personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych i personelu współdziałającego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1100_1","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) towarach używanych - rozumie się przez to: a) budynki, budowle i ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat, b) pozostałe towary, których okres używania przez podatnika, dokonującego ich sprzedaży wyniósł co najmniej pół roku,\"; 2) w art. 6: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2-9\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2-10\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jeżeli sprzedaż towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.\", c) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i rachunków uproszczonych\", d) w ust. 10 w pkt 2 wyrazy \"1-9\" zastępuje się wyrazami \"1-9a\"; 3) w art. 7: a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) sprzedaż towarów używanych, także darowizny tych towarów, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało sprzedającemu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony; zwolnienie dotyczy również używanych budynków, budowli i ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze;\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwalnia się od podatku od towarów i usług czynności, o których mowa w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, w przypadku gdy podatnik nie pomniejszył podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie towarów przekazanych lub zużytych w ramach tych czynności.\"; 4) w art. 9 w ust. 8 skreśla się wyrazy \"i rachunkach uproszczonych\"; 5) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku lub kwotę zwrotu podatku naliczonego przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.\"; 6) w art. 11 w ust. 6 skreśla się zdanie drugie; 7) w art. 14: a) w ust. 2 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 3 zdanie trzecie otrzymuje brzmienie: \"Za zgodą właściwego urzędu skarbowego podatnik może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem: 1) sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty 80 000 zł, oraz 2) przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, najpóźniej w ciągu 14 dni od dnia utraty zwolnienia.\", c) w ust. 8 wyrazy \"w ust. 6\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 4 i 6\"; 8) art. 14a otrzymuje brzmienie: \"Art. 14a. 1. Prowadzący zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej ma prawo w zakresie działalności tego zakładu do otrzymania częściowego lub całkowitego zwrotu wpłaconej kwoty podatku od towarów i usług według zasad określonych w ust. 2-6. 2. Przez prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej, zwanego dalej \"prowadzącym zakład\", rozumie się podmiot spełniający warunki określone w art. 28 i 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486). 3. Kwotę zwrotu, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładzie pracy chronionej lub zakładzie aktywności zawodowej w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz najniższego wynagrodzenia pracowników ogłoszonego przez ministra właściwego do spraw pracy w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie Kodeksu pracy. Do wyliczeń przyjmuje się najniższe wynagrodzenie obowiązujące w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc obliczeniowy, z tym że w przypadku zatrudniania osób niepełnosprawnych zaliczonych do: 1) lekkiego stopnia niepełnosprawności - do wyliczeń przyjmuje się jednokrotność najniższego wynagrodzenia, 2) umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - do wyliczeń przyjmuje się dwukrotność najniższego wynagrodzenia, 3) znacznego stopnia niepełnosprawności - do wyliczeń przyjmuje się trzykrotność najniższego wynagrodzenia. 4. Jeżeli kwota zwrotu, obliczona zgodnie z ust. 3, jest wyższa od wpłaconego za dany miesiąc podatku, urząd skarbowy wypłaca kwotę zwrotu do wysokości wpłaconego podatku. 5. Prowadzący zakład, w terminie określonym do złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług, składa wraz z tą deklaracją do urzędu skarbowego wniosek o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1. 6. Urząd skarbowy, po sprawdzeniu czy kwota podatku wynikająca ze złożonej deklaracji dla podatku od towarów i usług została wpłacona za dany miesiąc, dokonuje zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy prowadzącego zakład, w terminie nie dłuższym niż 25 dni od dnia dokonania wpłaty podatku przez podatnika. 7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się do podatników: 1) podatku akcyzowego oraz innych podatników sprzedających wyroby akcyzowe, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w załączniku nr 6 w poz. 8, 9, 11 i 20, 2) u których, w dniu złożenia wniosku o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1, występują zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa. 8. Ograniczenie prawa do zwrotu, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, nie dotyczy podatników, wobec których urząd skarbowy zalega ze zwrotem podatku, w dniu złożenia przez nich wniosku o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1.\"; 9) w art. 15: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"lub rachunków uproszczonych\", b) ust. 4 i 4a otrzymują brzmienie: \"4. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo, a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. 4a. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. Jeżeli przedmiotem importu w ramach procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła lub procedury przetwarzania pod kontrolą celną są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy.\", c) po ust. 4a dodaje się ust. 4b i 4c w brzmieniu: \"4b. Podstawą opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13-15, 17 i 19, objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy. 4c. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 4, 4a i 4b, obejmuje, o ile elementy te nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia w kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane.\"; 10) w art. 16 w ust. 2 wyrazy \"ust. 4 i 5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4, 4a, 4b, 4c i 5\"; 11) w art. 18 w ust. 6 wyrazy \"dokument odprawy celnej\" zastępuje się wyrazami \"dokument celny\"; 12) w art. 19: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Kwotę podatku naliczonego stanowi również kwota podatku należnego od importu usług, z wyjątkiem podatku od usług: 1) turystyki wyjazdowej, 2) związanych: a) ze sprzedażą zwolnioną od podatku, b) z czynnościami nie wymienionymi w art. 2.\", b) ust. 3 i 3a otrzymują brzmienie: \"3. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1, następuje: 1) nie wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny i nie później niż w rozliczeniu za miesiąc następny, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) w przypadku importu usług - w rozliczeniu za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu tych usług, 3) w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 14 ust. 3 - najpóźniej w rozliczeniu za miesiąc następujący po miesiącu, w którym dokonano tego spisu. 3a. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może nastąpić jednak wcześniej niż w miesiącu otrzymania przez nabywcę towaru lub wykonania usługi, albo otrzymania faktury potwierdzającej dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty) podlegającej opodatkowaniu.\", c) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. W przypadku uchybienia terminom, o których mowa w ust. 3, podatnik traci prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w ust. 2 i 2a.\", d) w ust. 4 wyrazy \"dokument odprawy celnej\" zastępuje się wyrazami \"dokument celny\"; 13) w art. 21: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 19 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 19 ust. 2 i 2a\", b) po ust. 8a dodaje się ust. 8b w brzmieniu: \"8b. Jeżeli u podatnika występują zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, kwota zwrotu różnicy podatku podlega z urzędu zaliczeniu na zaległe zobowiązania podatkowe.\"; 14) w art. 25 w ust. 1: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: \"3a) paliw silnikowych benzynowych wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, 3b) usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem: a) przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyczne, jeżeli w skład usługi turystycznej wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne, bądź jedne i drugie, a całość usługi turystycznej zostanie opodatkowana stawką 7%, b) zakupów gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.\", b) w pkt 4 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 14 ust. 1 lub 6 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 14 ust. 3 i 3b,\"; 15) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"lub rachunek uproszczony stwierdzający\" zastępuje się wyrazem \"stwierdzającą\"; b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podatnicy świadczący usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.\", c) skreśla się ust. 3, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W przypadku czynności wymienionych w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5 wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany miesiąc podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą wszystkie czynności dokonane w tym miesiącu.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania, a także może określić wzory tych faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności.\"; 16) w art. 33 w ust. 1 i 2 wyrazy \"fakturę albo uproszczony rachunek, w którym\" zastępuje się wyrazami \"fakturę, w której\"; 17) w art. 36 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. W przypadku towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. 2b. W przypadku wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13 - 15, 17 i 19 objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu.\"; 18) w art. 37: a) w ust. 3 w pkt 1 dodaje się lit. e) w brzmieniu: \"e) w procencie maksymalnej ceny detalicznej oraz w kwocie na jednostkę wyrobu, z zastrzeżeniem że w przypadku papierosów stawka procentowa wynosi 25%, a stawka kwotowa jest taka sama dla wszystkich papierosów bez względu na ich pochodzenie i właściwości,\", b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Za cenę maksymalną papierosów, o której mowa w ust. 3 w pkt 1 lit. e), przyjmuje się cenę detaliczną papierosów wyznaczoną i wydrukowaną przez producenta lub importera na pojedynczym opakowaniu papierosów. 6. Suma podatku akcyzowego naliczonego od jakiegokolwiek rodzaju papierosów nie może być niższa niż 90% całkowitej kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej. Za najpopularniejszą kategorię cenową uznaje się kategorię, która według danych statystycznych na dzień 1 stycznia danego roku miała najwyższą sprzedaż za rok poprzedni.\"; 19) w art. 39 w ust. 1: a) w pkt 2 w lit. b) wyrazy \"osobom zagranicznym\" zastępuje się wyrazem \"nierezydentom\", b) w pkt 4 wyrazy \"osób zagranicznych\" zastępuje się wyrazem \"nierezydentów\"; 20) w art. 50: a) w ust. 5 w pkt 2 po wyrazie \"prasowych\" dodaje się przecinek i wyrazy \"o których mowa w pkt 1 lit. a)\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Stawkę podatku 0%, o której mowa w ust. 5, stosuje się wyłącznie do towarów wytworzonych metodami poligraficznymi.\"; 21) w art. 51 w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i 32 ust. 3\"; 22) skreśla się art. 51a; 23) w załączniku nr 2: a) skreśla się poz. 5, 6 i 11, b) w poz. 10 skreśla się pkt 1, c) poz. 12 otrzymuje brzmienie: +------+-------------+--------------------------+ | Poz. | Symbol KWiU | Nazwa usługi | +------+-------------+--------------------------+ | \"12 | 64.11 | Usługi świadczone przez | | | | pocztę państwową\" | +------+-------------+--------------------------+ d) skreśla się poz. 21, e) poz. 25 otrzymuje brzmienie: +------+-------------+--------------------------+ | Poz. | Symbol KWiU | Nazwa usługi | +------+-------------+--------------------------+ | \"25 | | Usługi szaletów | | | | publicznych\" | +------+-------------+--------------------------+ f) skreśla się poz. 28; 24) w załączniku nr 3: a) w poz. 62 w kolumnie trzeciej pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%\", b) w poz. 64 w kolumnie trzeciej wyrazy \"z wyłączeniem\" zastępuje się wyrazami \"w tym także\", c) poz. 81 i 82 otrzymują brzmienie: +------+----------+-----------------------------------------+ | Poz. | Symbol | Nazwa towaru lub usługi (grupy towarów | | | SWWKWiU | lub usług) | +------+----------+-----------------------------------------+ | \"81 | | Usługi związane z budową, utrzymaniem, | | | | remontami i modernizacją autostrad, | | | | dróg, ulic, placów oraz obiektów | | | | mostowych | | | | | | | | Opłaty pobierane za przejazdy | | 82 | | autostradami płatnymi\" | +------+----------+-----------------------------------------+ d) po poz. 82 dodaje się poz. 83-88 w brzmieniu: +------+----------+-----------------------------------------+ | Poz. | Symbol | Nazwa towaru lub usługi | | | SWWKWiU | (grupy towarów lub usług) | +------+----------+-----------------------------------------+ | \"83 | | Usługi związane ze sprzedażą towarów, | | | | wymienionych w poz. 18, wykonywane na | | | | podstawie umowy agencyjnej lub | | | | zlecenia, pośrednictwa, komisu lub | | | | innych umów o podobnym charakterze | | | | | | 84 | | Dostawa wody z sieci i beczkowozami | | | | | | 85 | | Odprowadzanie i czyszczenie ścieków | | | | | | 86 | | Oczyszczanie ulic i placów oraz | | | | usuwanie nieczystości z nieruchomości, | | | | z wyjątkiem usług szaletów publicznych | | | | | | 87 | | Usługi kominiarskie (czyszczenie i | | | | przegląd przewodów kominowych, | | | | wentylacyjnych oraz palenisk) | | | | | | 88 | | Pranie, chemiczne czyszczenie i | | | | farbowanie\" | +------+----------+-----------------------------------------+ 25) w załączniku nr 6: a) skreśla się poz. 16, b) w poz. 19 kolumna trzecia otrzymuje brzmienie: \"Pozostałe napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%\"; 26) skreśla się załącznik nr 7."}
{"id":"1999_1100_2","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Przepis art. 14 ust. 3 zdanie trzecie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., zmienianej w art. 1, stosuje się również w przypadku gdy podatnik udokumentował zakupy rachunkami uproszczonymi wystawionymi przed dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_1100_3","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_1101_1","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 62, poz.689) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1a w ust. 2 w pkt 1 w lit. a) wyraz \"poszczególnych\" zastępuje się wyrazami \"każdej ze\"; 2) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.\"; 3) w art. 14 w ust. 5 wyrazy \"przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 16a-16m\"; 4) w art. 15: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i 2 pkt 1-3, wartości początkowej składników majątku, o której mowa w art. 16d ust. 1, jednostkowej ceny nabycia części składowych i preryferyjnych, o których mowa w art. 16g ust. 13, oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 16j ust. 1 pkt 1 lit. a) i b), jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego, przekroczy 10%.\", b) ust. 5a skreśla się, c) dodaje się ust. 5c w brzmieniu: \"5c. Wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w odstępach kwartalnych.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.\"; 5) w art. 16 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wydatków na: a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia,\", b) w pkt 4 wyrazy \"odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"art. 16a16m\", c) w pkt 46 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) podatek należny w przypadku: - importu usług, jeśli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu odrębnych przepisów, - przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, d) w pkt 48 wyrazy \"odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"art. 16a16m\", e) w pkt 52 skreśla się wyrazy \"zgodnie z odrębnymi przepisami\", f) po pkt 54 dodaje się pkt 54a w brzmieniu: \"54a) dodatkowej opłaty wymierzanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych,\", g) po pkt 62 dodaje się pkt 63 i 64 w brzmieniu: \"63) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych: a) nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu w naturze albo dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte lecz nie zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, c) oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania, 64) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).\"; 6) po art. 16 dodaje się art. 16a-16m w brzmieniu: \"Art. 16a. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane środkami trwałymi. 2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: 1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej \"inwestycjami w obcych środkach trwałych\", 2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, 3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 składniki te są zaliczane do składników majątku podatnika (korzystającego) - zwane także środkami trwałymi, 4) tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie \"statki\" o symbolu 35.11, zaliczone do branży 1051-1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) Głównego Urzędu Statystycznego (Dz.U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264)."}
{"id":"1999_1101_16b","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16b. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: 1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, 2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, 3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, 4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, 5) licencje, 6) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych, 7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwanej wartościami niematerialnymi i prawnymi. 2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: 1) w spółce akcyjnej koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym jej rozszerzeniu, przez które rozumie się koszty poniesione na: a) utworzenie spółki, które nie służą nabyciu rzeczy, a w szczególności na doradztwo oraz na opłaty notarialne, skarbowe i sądowe, b) wyposażenie spółki w kapitał akcyjny lub późniejsze jego podwyższenie; w szczególności do kosztów tych zalicza się opłaty notarialne, skarbowe, sądowe, giełdowe, opłaty ponoszone w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym papierami wartościowymi, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji, koszty oferowania papierów wartościowych, 2) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze: a) kupna, b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a przyjęte składniki majątku, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7, są zaliczane do składników majątku używającego, c) wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, 3) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii, 4) składniki majątku wymienione w ust. 1, używane przez podatnika na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu, umowy licencyjnej (sublicencji) lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 są zaliczane do składników majątku podatnika - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi."}
{"id":"1999_1101_16c","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16c. Amortyzacji nie podlegają: 1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, 2) budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, 3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne, 4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2, 5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane, w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi."}
{"id":"1999_1101_16d","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16d. 1. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g, nie przekracza 3 500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. 2. Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania."}
{"id":"1999_1101_16e","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16e. 1. Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął: 1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia, 2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik do ustawy, zwanym dalej \"Wykazem stawek amortyzacyjnych\", a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 16m, 3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych, 4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do właściwego urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok; odsetki obliczone od różnicy, o której mowa w pkt 2, wynoszą 0,1% za każdy dzień. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł do kosztów uzyskana przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. 3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2 jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach."}
{"id":"1999_1101_16f","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16f. 1. Podatnicy, z wyjątkiem tych którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. 2. Podatnicy będący armatorami, z wyjątkiem tych którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zamówionego przez nich taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4. 3. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3 500 zł, podatnicy z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m, albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym. 4. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przewłaszczone w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu, dokonuje dotychczasowy właściciel, w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca."}
{"id":"1999_1101_16g","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16g. 1. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się: 1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, 2) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia, 3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, 4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, a także udziału w spółdzielni ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z tym że suma wartości wszystkich składników stanowiących wkład lub udział pieniężny i niepieniężny łącznie nie może być wyższa od nominalnej wartości objętych udziałów lub akcji; w przypadku gdy wkład niepieniężny pochodzi z zagranicy, suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących ten wkład nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych za wkład niepieniężny ani od wartości rynkowej tych składników majątku z dnia objęcia udziałów lub akcji. 2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów, w zamian za wkład niepieniężny, a sumą wartości rynkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia nabycia, przyjęcia do korzystania albo wniesienia do spółki, powiększoną o łączną wartość składników zwiększających aktywa nabywcy a nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi z dnia nabycia, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki. 3. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. 4. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. 5. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. 6. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3 i 4, wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż. 7. Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 3-5. 8. W razie, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 9. W razie przekształcenia formy prawnej, a także połączenia albo podziału przedsiębiorców, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, z których wynika, że przedsiębiorca powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy: przekształconego, połączonego albo podzielonego; wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, przedsiębiorcy przekształconego, połączonego albo podzielonego. 10. W razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania lub wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego, przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi: 1) suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2, 2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników mienia nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi zwiększającymi aktywa nabywcy, w przypadku nie wystąpienia dodatniej wartości firmy. 11. W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączna wartość początkowa nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi sumę ich wartości rynkowej, nie wyższą jednak od różnicy pomiędzy wartością przychodów w naturze, o których mowa w art. 12 ust. 5, uwzględnionych w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym w roku podatkowym, w którym nabyto to przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, a wartością składników zwiększających aktywa spadkobiercy lub obdarowanego, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi. 12. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14. 13. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli wydatki poniesione na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację powodują wzrost ich wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. 14. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. 15. Jeżeli wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona niezgodnie z przepisami ust. 1-14, podatnik dokonuje korekty tej wartości początkowej. Korekta wartości początkowej powoduje obowiązek odpowiedniej zmiany wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych oraz należnego podatku wraz z należnymi odsetkami za poszczególne okresy sprawozdawcze, poczynając od miesiąca następującego po miesiącu oddania do używania lub ulepszenia środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej."}
{"id":"1999_1101_16h","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16h. 1. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się: 1) od wartości początkowych wprowadzonych do ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, w równych ratach co miesiąc, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość przyjęto do używania do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, 2) od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4 począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym armator poniósł wydatki (w tym dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10% wartości kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość kontraktową, o której mowa w niniejszym punkcie, ustala się na dzień zawarcia umowy na budowę danego obiektu, 3) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie, albo przez 12 miesięcy w roku, 4) od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. 2. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. 3. Przedsiębiorcy powstali z przekształcenia, podziału albo połączenia przedsiębiorców, o których mowa w art. 16g ust. 9, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez przedsiębiorcę przekształconego, podzielonego albo połączonego, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7."}
{"id":"1999_1101_16i","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16i. 1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. 2. Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać: 1) dla budynków i budowli używanych w warunkach: a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2, b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, 2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4, 3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, zwanej dalej \"Klasyfikacją\", poddanych szybkiemu postępowi technicznemu przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0. 3. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany. 4. Podwyższenia stawek dla środków trwałych wymiennych w ust. 2 pkt 3, bądź rezygnacji z ich stosowania, podatnicy mogą dokonać począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 5. Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla środków trwałych nie więcej niż o połowę ich wysokości. Obniżenia stawki bądź przyjęcia w poprzedniej wysokości dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 6. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych, podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. 7. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych."}
{"id":"1999_1101_16j","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16j. 1. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: 1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji: a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł, b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł, c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach, 2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych 30 miesięcy, 3) dla budynków i budowli 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w poz. 03 i 62 Wykazu stawek amortyzacyjnych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy. 2. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za: 1) używane jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub 2) ulepszone jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej. 3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za: 1) używane jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub 2) ulepszone jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. 4. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla: 1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat, 2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2. 5. Przepisów ust. 1, 2 i ust. 4 pkt 2 nie stosuje się do samochodów osobowych ulepszonych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji."}
{"id":"1999_1101_16k","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16k. 1. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i. 2. W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w zakładzie położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0. 3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 2, podatnik może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne."}
{"id":"1999_1101_16l","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16l. 1. Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego w budowie, wymienionego w art. 16a ust. 2 pkt 4, dokonuje się w ratach co miesiąc przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych dla taboru pływającego w Wykazie stawek amortyzacyjnych. 2. Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów taboru wymienionych w ust. 1, stanowi część wartości kontraktowej, o której mowa w art. 16e ust. 1 pkt 2, powiększona o kolejne wydatki (zaliczki), ponoszone na budowę danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu ich poniesienia. 3. Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się do końca miesiąca, w którym dany obiekt taboru został przyjęty do używania; jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora własność zamawianego taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o dokonane odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z ust. 1 i 2, w miesiącu, w którym odstąpiono od umowy. 4. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru morskiego dokonuje się zgodnie z art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z art. 16i i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego."}
{"id":"1999_1101_16m","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16m. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż: 1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące, 2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące, 3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 36 miesięcy, 4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy. 2. Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy. 3. Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. 4. Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%.\"; 7) w art. 17 w ust. 1: a) skreśla się pkt 10, b) w pkt 14 po przecinku dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach\"; 8) skreśla się art. 18a; 9) w art. 19: a) ust 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi: 1) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2000 r. - 30% podstawy opodatkowania, 2) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2001 r. - 28% podstawy opodatkowania, 3) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2002 r. - 28% podstawy opodatkowania, 4) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r. - 24% podstawy opodatkowania, 5) od dnia 1 stycznia 2004 r. - 22% podstawy opodatkowania.\", b) skreśla się ust. 3; 10) w art. 25 w ust. 3 wyrazy \"i 10\" skreśla się."}
{"id":"1999_1101_16ł","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 16ł. 1. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania, zgodnie z umowami zawartymi na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, jeżeli z tych umów wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę ustaloną w umowach, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 16h ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art. 16i i 16m, ustala się w proporcji do okresu wynikającego z umowy, z wyjątkiem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o krótszym okresie amortyzacji niż okres trwania umowy. 2. W razie nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania na podstawie umów, o których mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na jaki została zawarta umowa, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych środków i wartości, kontynuując stosowanie zasad i stawek, określonych w ust. 1. 3. W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy zawartej na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 1, stawki odpisów amortyzacyjnych ulegają obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia okresu obowiązywania umowy, z wyjątkiem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o okresie amortyzacji krótszym niż okres obowiązywania umowy; zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po miesiącu, w którym zmieniono umowę. 4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów amortyzacyjnych dokonują podatnicy, którzy zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 zaliczają te środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne do składników majątku, z tym że wówczas odpisów amortyzacyjnych dokonują odpowiednio wynajmujący (wydzierżawiający) albo korzystający na zasadach określonych w art. 16h-16k i 16m. 5. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 4, dotyczy środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 Klasyfikacji i została zawarta na okres co najmniej 60 miesięcy oraz środki te zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 są zaliczane do składników majątku korzystającego, podatnik może stosować zasady określone w ust. 1-3. 6. Jeżeli nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 i 5 i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do odpłatnego korzystania, właściciel przejmując te środki określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy o odpłatnym korzystaniu, pomniejszonej o kwotę odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przez korzystającego, a w przypadku, gdy korzystający nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, ich wielkość oblicza się przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych."}
{"id":"1999_1101_2","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 24; 2) w art. 31 w ust 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) podatków dochodowych.\"."}
{"id":"1999_1101_3","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 3. 1. Przepisy: 1) art. 16g ust. 15 stosuje się odpowiednio do korekty wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do używania lub ulepszonych przed dniem 1 stycznia 2000 r.; w tym przypadku dla określenia wartości początkowej tych środków i wartości stosuje się przepisy obowiązujące w miesiącu oddania ich do używania lub ich ulepszenia, przy uwzględnieniu przyjętych w tej dacie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych, 2) art. 16i ust. 1-6 można stosować także do środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2000 r. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o dokonanych odpisach amortyzacyjnych, rozumie się przez to również odpisy amortyzacyjne dokonane na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień zawartych w tej ustawie. 3. Jeżeli rok podatkowy podatnika rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2000 r., do końca tego roku podatkowego obowiązuje stawka podatku obowiązująca podatnika w pierwszym dniu tego roku podatkowego. 4. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2000 r. ponieśli wydatki inwestycyjne i nabyli prawo do odliczeń na podstawie art. 18a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2000 r., zachowują prawo do tych odliczeń po dniu 31 grudnia 1999 r., w zakresie i na zasadach w niej określonych. Przepisy te stosuje się odpowiednio w zakresie utraty prawa do tych odliczeń. 5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r., nie dłużej jednak, niż do dnia 31 grudnia 2002 r., poniosą, zgodnie z art. 18a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2000 r., wydatki inwestycyjne na kontynuację objętej ulgą inwestycji rozpoczętej przed dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_1101_4","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 4 Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. i ma zastosowanie, z zastrzeżeniem art. 3, do dochodów (strat) uzyskanych od tego dnia. Załącznik do ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH +-----+------------------+--------------------------------------+------+ | | Symbol | | | | +---------+--------+ | | |Pozy-| grupa, |dalsze | Nazwa środków trwałych |Stawka| |cja |podgrupa,|szczeble| | % | | | rodzaj |podziału| | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 01 |1 | |Budynki, w tym budynki hoteli | 2,5 | | |z | |miejskich i schronisk turystycznych i | | | |wyjątkiem| |lokale niemieszkalne | | | |poz. 02 | | | | | |i 03 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 02 |16 | |Budynki mieszkalne (z wyjątkiem | 1,5 | | | | |rodzaju 166, 168 i 169) i lokale | | | | | |mieszkalne | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 03 |125,169 | |Kioski, budki towarowe, domki | 10,0 | | |198 | |kempingowe o konstrukcji trwałej | | | | | |wzniesione na fundamencie trwałym, | | | | | |kontenery mieszkalne i zaplecza | | | | | |technicznego | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 04 |2 | |Budowle | 4,5 | | |z | | | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 05 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 05 |250, | |Budowle inżynierskie wodne (z | 2,5 | | |251, | |wyjątkiem rodzaju 250-5, 251-3 i 255- | | | |253, | |5), budowle sportowe, wieże | | | |254, | |przeciwpożarowe, budowle oznakowania | | | |255, | |nawigacyjnego, pochylnie i slipy | | | |256, | |stoczniowe, melioracje szczegółowe | | | |259, 28, | | | | | |291, | | | | | |293, | | | | | |297, 01 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 06 |3 | |Kotły i maszyny energetyczne | 7,0 | | |z | | | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 07 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 07 |323, | |Silniki spalinowe na paliwo lekkie, | 14,0 | | |324, | |ciężkie, gazowe, silniki powietrzne, | | | |325, | |zespoły elektroenergetyczne polowe o | | | |326, | |napędzie spalinowym, reaktory jądrowe | | | |343|, | | | | | |344, | | | | | |349 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 08 |4 | |Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego| 10,0 | | |z | |zastosowania | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 09- | | | | | |13 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 09 |40,41 | |Obrabiarki do metali skrawające | 14,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 10 |431 | 0,4 |Filtry (prasy) błotniarki, cedzidła | 7,0 | | |450 | |mechaniczne, piece do przerobu | | | |451 | 2 |surowców (z wyjątkiem rodzaju 450-50),| | | |454, 475 | |piece do przetwarzania paliw (z | | | |477 | 0 do 4 |wyjątkiem rodzaju 451-0), piece do | | | | | 6 do 8 |wypalania tunelowe, aparaty bębnowe, | | | | | |suszarki komorowe | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 11 |44, 46, | |Maszyny i urządzenia do przetłaczania | 14,0 | | |47 | |i sprężania cieczy i gazów, aparaty do| | | | | |wymiany ciepła (z wyjątkiem rodzaju | | | | | |465 i 469-0), maszyny i aparaty do | | | | | |operacji i procesów materiałowych | | | | | |(z wyjątkiem rodzaju 474, 475, 477-0 | | | | | |do 4 i 6 do 8 i 479-0) | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 12 |434 | 01, 02 |Zamykarki do słoi i do puszek, | 20,0 | | |465 | |wymienniki przeponowe rurowe pracujące| | | | | |jako chłodnice kwasu siarkowego | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 13 |491 | |Zespoły komputerowe | 30,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 14 |449 | 90 |Urządzenia dystrybucyjne do benzyny i | 18,0 | | |465 | |olejów elektryczne i przepływomierze | | | |469 | 0 |składowe do paliw płynnych, wymienniki| | | |474 | |płynów obiegowych przy produkcji | | | |479 | 0 |sody, chłodnice odmulin i prób | | | |481, 482 | |kotłowych rozkładni gazu, kolumny | | | |484 |0,1,3,6 |nitracyjne i denitracyjne, | | | |49 | |odbieralnice hydrauliczne rozkładni | | | | | |gazu, aparaty i urządzenia do | | | | | |powierzchniowej obróbki metali | | | | | |sposobem chemicznym | | | | | |i elektrochemicznym oraz sposobem | | | | | |cieplnym, urządzenia do spawania i | | | | | |napawania łukowego w ochronie gazów | | | | | |oraz do spawania i napawania | | | | | |plazmowego, przenośne wytwornice | | | | | |acetylenu wysokiego ciśnienia i | | | | | |przenośne maszyny do cięcia | | | | | |termicznego i metodami pokrewnymi, | | | | | |zgrzewarki oporowe i tarcicowe oraz | | | | | |przetwornice spawalnicze (spawarki | | | | | |wirujące), urządzenia do metalizacji | | | | | |natryskowej, urządzenia do | | | | | |natryskiwania tworzywami sztucznymi, | | | | | |komputery (z wyjątkiem ujętych w poz. | | | | | |13), samodzielne urządzenia do | | | | | |automatycznej regulacji i sterowania | | | | | |procesami, roboty przemysłowe | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 15 |50 | |Maszyny, urządzenia i aparaty | 14,0 | | |z | |przemysłu chemicznego | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 16- | | | | | |19 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 16 |501 | 0, 1 |Aparaty szklane i porcelanowe oraz | 25,0 | | | | |porcelanowe młyny kulowe | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 17 | | |Z rodzaju 506-3 odgazowywacze | 20,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 18 |505 | 1 |Piece prażalnicze fluidyzacyjne | 18,0 | | | | |stosowane przy produkcji kwasu | | | | | |siarkowego | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 19 |506 | 1, 2 |Aparaty do rektyfikacji powietrza, | 7,0 | | |507 | 2, 3, 4|maszyny, urządzenia i aparaty | | | | | |przemysłu rafineryjnego: | | | | | |krystalizatory wannowo-soczewkowe, | | | | | |rurowo-skrobakowe i inne oraz komory | | | | | |potne | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 20 |51 | |Maszyny i urządzenia wiertnicze, | 18,0 | | |z | |górnicze, hutnicze, gazownicze, | | | |wyjątkiem| |odlewnicze i torfiarskie oraz | | | |poz. 21 | |geodezyjno-kartograficzne | | | |- 25 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 21 |510 | |Maszyny i urządzenia wiertnicze | 20,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 22 |511 | |Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów| 25,0 | | | | |zmechanizowanych | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 23 |511 | |Obudowy zmechanizowane, aparaty i | 20,0 | | |518 |01 do 03|urządzenia do pomiarów magnetycznych, | | | | |10 do 12|geoelektrycznych, sejsmicznych i | | | | | |radiometrycznych oraz do pomiarów i | | | | | |zabiegów geoficznych | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 24 |512, 513 | |Maszyny i urządzenia do eksploatacji | 10,0 | | |514 | 0, 1,2,|otworów wiertniczych, maszyny i | | | | | 3 do 6 |urządzenia do obróbki mechanicznej rud| | | | | 9 |i węgla, maszyny i urządzenia | | | | | |hutnicze, aglomerowni, wielkopiecowe, | | | | | |nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, | | | | | |tabor hutniczy, walcowniczy, maszyny i| | | | | |urządzenia hutnicze stalowni, inne | | | | | |maszyny i urządzenia hutnicze | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 25 |517 | |Maszyny i urządzenia torfiarskie | 14,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 26 |52 | |Maszyny do produkcji surowców | 14,0 | | |z | |mineralnych i wyrobów z nich | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 27 | | | | | |i 28 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 27 |520 | 0 do 5 |Maszyny i urządzenia przemysłu | 10,0 | | |523 | |kamieniarskiego, cementowego, | | | |525 | 31 |autoklawy, maszyny do produkcji | | | |529 | 81, 82 |elementów z lastryka i kamienia | | | | | |sztucznego | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 28 | | |Z rodzaju 524 piece do trampowania | 25,0 | | | | |głowic \"Hagera\" oraz piece do topienia| | | | | |żużla wielkopiecowego i bazaltu | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 29 |53 | |Maszyny do wyrobów z metali i tworzyw| 14,0 | | |z | |sztucznych | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 30 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 30 | | |Z rodzaju 535-0 aparaty specjalne do | 20,0 | | | | |wytwarzania kwasu wolframowego i | | | | | |maszyny do redukcyjnych, próżniowych i| | | | | |specjalnych wytopów metali, z rodzaju | | | | | |535-1 maszyny do produkcji węglanów i | | | | | |past emulsyjnych oraz z rodzaju 535-7 | | | | | |urządzenia do produkcji | | | | | |półprzewodników | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 31 |54 | |Maszyny do obróbki i przerobu drewna, | 14,0 | | |z | |wyrobów z drewna oraz maszyny | | | |wyjątkiem| |papiernicze i poligraficzne | | | |poz. 32 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 32 |548 | 0 |Maszyny, urządzenia i aparaty do | 7,0 | | | | |produkcji materiału zecerskiego | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 33 |55 | |Maszyny włókiennicze i odzieżowe oraz | 14,0 | | | | |do produkcji skóry i wyrobów ze skóry | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 34 |56 | |Maszyny, urządzenia i aparaty | 10,0 | | |z | |przemysłów rolnych | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 35 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 35 |561 | 6 |Maszyny, urządzenia i aparaty do | 14,0 | | |568 | |produkcji napoi, maszyny | | | | | |impregnacyjne, maszyny, urządzenia i | | | | | |aparaty przemysłu piekarniczego (z | | | | | |wyjątkiem rodzaju 568-40 do 48) | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 36 |57 | |Maszyny, urządzenia i aparaty | 14,0 | | |z | |przemysłów spożywczych | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 37 | | | | | |i 38 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 37 |571 |30,31,8 |Autoklawy do hydrolizy, neutralizatory| 25,0 | | | | |stalowe, neutralizatory | | | | | |i hydrolizatory betonowe lub murowane | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 38 |579 | 000, |Dystrybutory, młynki młotkowe, maszyny| 20,0 | | | | 003, |i urządzenia do przerobu odpadów | | | | | 01, 09 |zwierzęcych | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 39 |58 | |Maszyny do robót ziemnych, budowlanych| 18,0 | | |z | |i drogowych | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 40- | | | | | |43 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 40 |580, 581 | |Maszyny do robót ziemnych i | 20,0 | | |582 | 3 |fundamentowych (z wyjątkiem | | | | | |wymienionych w poz. 41), maszyny do | | | | | |robót budowlanych (z wyjątkiem rodzaju| | | | | |581-2, i 4 oraz z rodzaju 581-3 | | | | | |zacieraczki do tynku), szczotki | | | | | |mechaniczne i osprzęt roboczy do | | | | | |utrzymania dróg | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 41 |581 | 2, 4 |Wibratory i wibromłoty oraz z rodzaju | 25,0 | | | | |581-3 zacieraczki do tynku. | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 42 | | |Z rodzaju 582-1 pojemniki do bitumu | 10,0 | | | | |stalowe powyżej 20.000 l pojemności | | | | | |oraz z rodzaju 582-2 odśnieżarki o | | | | | |mocy silników powyżej 120 KM | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 43 |583 | 0, 1 |Koparki i zwałowarki w kopalniach | 7,0 | | | | |odkrywkowych węgla, koparki w | | | | | |piaskowniach przemysłu węglowego | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 44 |59 | |Maszyny rolnicze i gospodarki leśnej | 14,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 45 |6 | |Urządzenia techniczne | 10,0 | | |z | | | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 46- | | | | | |52 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 46 |600, 601 | |Zbiorniki naziemne z cegły betonowe i | 4,5 | | |623 | 7 |żelbetowe (z wyjątkiem z wykładziną | | | |641 | 7 |chemoodporną dla kwasu | | | |648 | |ponitracyjnego), urządzenia | | | |657 | |telefoniczne systemów nośnych na | | | |660 | |liniach wysokiego napięcia | | | | | |i urządzenia telefonii na przewodach | | | | | |zawieszonych pod przewodami wysokiego | | | | | |napięcia, wyciągi kopalniane (bez | | | | | |wyciągów przy głębieniu szybów), | | | | | |towarowe kolejki linowe i dźwignice | | | | | |linowe, akumulatory hydrauliczne, wagi| | | | | |wozowe, wagonowe i inne wbudowane | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 47 |629 | |Telefony komórkowe | 20,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 48 |669 | |Kasy fiskalne i rejestrujące (z | 20,0 | | | | |wyjątkiem zaliczonych do poz. 13) | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 49 |610 do 615| |Urządzenia rozdzielcze i aparatura | 18,0 | | |641 | |energii elektrycznej przewoźna, | | | |662 | 1 |dźwigniki, wciągniki i wciągarki | | | |681 | |przejezdne oraz nieprzejezdne, | | | | | |kołowroty i wyciągi (z wyjątkiem | | | | | |rodzaju 641-63 oraz z rodzaju 641-7 | | | | | |wyciągi kopalniane łącznie z wyciągami| | | | | |przy głębieniu szybów, a także wyciągi| | | | | |kolei i kolejek linowych), projektory | | | | | |przenośne 16 mm i 35 mm, kontenery | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 50 |633, 634 | |Baterie akumulatorów elektrycznych | 20,0 | | |662 | 5 |stałych (stacyjnych) i przewoźnych, | | | | | |ekrany kinowe | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 51 |644 | 0 |Przenośniki zgrzebłowe ciężkie i | 25,0 | | | | |lekkie w kopalniach węgla | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 52 |644 | 0 - 4 |Przenośniki w kopalniach i zakładach | 20,0 | | |664 | |przetwórczych rud i węgla, urządzenia | | | | | |do przeprowadzania badań technicznych | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 53 |70, 71, | |Tabor szynowy i tabor pływający | 7,0 | | |72, | | | | | |73, 77 | | | | | |z | | | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 54- | | | | | |56 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 54 |700-706 | 7 |Drezyny i przyczepy do drezyn, | 14,0 | | |710 do 712|01 do 03|lokomotywy akumulatorowe, wozy | | | | |10 do 14|kopalniane, kontenerowce, wodoloty | | | |770 | 13 |oraz łodzie różnego typu, tabor | | | |773 | 1010 |lotniczy | | | |780-781 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 55 |740, 741 | |Pojazdy mechaniczne, szybowce | 20,0 | | |742, 744 | | | | | |782 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 56 |743, 745 | |Samochody specjalne, trolejbusy i | 14,0 | | |746, 747 | |samochody ciężarowe o napędzie | | | |748, 75, | |elektrycznym, ciągniki, przyczepy i | | | |76 | |naczepy, tabor konny, pozostały tabor | | | | | |bezszynowy | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 57 | | |Inne nie wymienione maszyny, | 18,0 | | | | |urządzenia i środki transportowe | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 58 |8 | |Narzędzia, przyrządy, ruchomości i | 20,0 | | |z | |wyposażenie | | | |wyjątkiem| | | | | |poz. 59- | | | | | |62 | | | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 59 |801 | 0 |Elektroniczna aparatura kontrolno- | 25,0 | | |802 | 0 |pomiarowa do przeprowadzania badań | | | |804 | |laboratoryjnych, aparaty i sprzęt | | | | | |hydro- i mechanoterapii, wyposażenie | | | | | |cyrków | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 60 |803 | |Maszyny biurowe oraz dalekopisy do | 14,0 | | | | |maszyn matematycznych | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 61 |805 | |Wyposażenie teatrów, kin itp., | 10,0 | | | | |instrumenty muzyczne | | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 62 |806 | |Kioski, budki, domki kempingowe | 10,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ | 63 | | |Plantacje wikliny | 10,0 | +-----+---------+--------+--------------------------------------+------+ Objaśnienia: 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. 2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. b), uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. 3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2, uznaje się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. 4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalnoprodukcyjną."}
{"id":"1999_1107_1","title":"Ustawa z dnia 5 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 2 skreśla się wyraz \"tabaka\", b) w pkt 3 po wyrazach \"do wąchania\" dodaje się wyraz \"(tabaka)\", c) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) \"reklama wyrobów tytoniowych\" - publiczne rozpowszechnianie wizerunków marek wyrobów tytoniowych lub symboli graficznych z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych firm produkujących wyroby tytoniowe, nie różniących się od nazw i symboli graficznych wyrobów tytoniowych, służących popularyzowaniu marek wyrobów tytoniowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy firmami zajmującymi się produkcją, dystrybucją i handlem wyrobami tytoniowymi,\", d) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) \"informacja o wyrobach tytoniowych\" - informacja o markach wyrobów tytoniowych oraz o zawartości substancji szkodliwych, nie zawierająca przekazu zachęcającego do zakupu lub używania wyrobów tytoniowych, umieszczona wyłącznie w punktach sprzedaży tych wyrobów,\", e) dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) \"promocja wyrobów tytoniowych\" - publiczne rozdawanie wyrobów tytoniowych lub rekwizytów tytoniowych, organizowanie degustacji, premiowanej sprzedaży wyrobów tytoniowych, konkursów opartych na zakupie wyrobów lub rekwizytów tytoniowych oraz inne formy publicznego zachęcania do nabywania lub używania wyrobów tytoniowych.\", f) dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) \"sponsorowanie\" - wspieranie w formie finansowej lub rzeczowej działalności osób i instytucji, związane z eksponowaniem nazw produktów i firm handlowych oraz ich symboli graficznych.\"; 2) w art. 3: a) dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) działalność wychowawcza i informacyjna\", b) w pkt 4 wyraz \"reklamach\" zastępuje się wyrazami \"informacjach o wyrobach tytoniowych\"; 3) w art. 4 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Program, o którym mowa w ust. 1, jest finansowany z budżetu państwa w wysokości 0,5% wartości podatku akcyzowego od wyrobów tytoniowych.\"; 4) w art. 5: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"wyraźnie wyodrębnionymi miejscami\" zastępuje się wyrazami \"pomieszczeniami wyodrębnionymi i odpowiednio przystosowanymi\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w pomieszczeniach zakładów pracy oraz innych obiektów użyteczności publicznej, a w małych, jednoizbowych lokalach gastronomicznych - poza wyraźnie wyodrębnionymi miejscami.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Za wprowadzenie zakazu palenia tytoniu w miejscach, o których mowa w ust. 1 odpowiedzialny jest właściciel lub użytkownik obiektu.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych i minister właściwy do spraw sprawiedliwości określą, w drodze rozporządzeń, zasady dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych na terenie podlegających im obiektów.\"; 5) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych na terenie zakładów opieki zdrowotnej, szkół i placówek oświatowo-wychowawczych oraz obiektów sportowo-rekreacyjnych.\"; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Zabrania się produkcji i wprowadzania do obrotu wyrobów tytoniowych bezdymnych z wyjątkiem tabaki. 2. Do produkcji i obrotu handlowego tabaką stosuje się postanowienia art. 8-10.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Zabrania się reklamowania i promocji wyrobów tytoniowych, rekwizytów tytoniowych i produktów imitujących wyroby lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli związanych z używaniem tytoniu, a w szczególności: 1) w telewizji, radiu, kinach, zakładach opieki zdrowotnej, szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych, w prasie dziecięcej i młodzieżowej, na terenie obiektów sportoworekreacyjnych, oraz w innych miejscach publicznych, 2) w prasie innej niż wymieniona w pkt 1, 3) na plakatach, w tym plakatach wielkoformatowych. 2. Zabrania się sponsorowania przez firmy tytoniowe działalności sportowej, kulturalnej, oświatowej, zdrowotnej i społecznopolitycznej.\"; 8) w art. 9: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyraz \"dopuszczonych\" zastępuje się wyrazem Swprowadzanych\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Na informacjach o wyrobach tytoniowych, o których mowa w art. 2 pkt 6, umieszcza się widoczny i czytelny napis ostrzegający o szkodliwości używania tytoniu zajmujący co najmniej 20% powierzchni informacji.\"; 9) w art. 10 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 10) w art. 12: a) w pkt 1 wyraz \"sprzedaje\" zastępuje się wyrazami \"wprowadza do obrotu handlowego\", b) w pkt 2 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem tabaki,\", c) w pkt 4 po wyrazie \"reklamuje\" dodaje się wyrazy \" ,promuje lub sponsoruje\", d) w zdaniu końcowym wyrazy \"do 25 000 zł\" zastępuje się wyrazami \"do 50 000 zł\"; 11) w art. 13 po pkt 2 dodaje się przecinek oraz pkt 3 w brzmieniu: \"3) dopuszcza na podległym mu terenie do palenia tytoniu wbrew zakazom określonym w art. 5\"; 12) w art. 14: a) w ust. 1: - skreśla się wyrazy \"pkt 1-3\", - wyrazy \"lub sprzedaży\" zastępuje się wyrazami \"handlowego lub za organizację rynku\", b) skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 13) w art. 15 wyraz \"można\" zastępuje się wyrazami \"sąd może\"."}
{"id":"1999_1107_2","title":"Ustawa z dnia 5 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 1 lit. d, pkt 2 lit. b, pkt 7 w zakresie dotyczącym art. 8 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pkt 8 lit. b oraz pkt 12 lit. b, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. 2) art. 1 pkt 7 w zakresie dotyczącym art. 8 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które wchodzą w życie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia, 3) art. 1 pkt 3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 4) art. 1 pkt 4 lit. a, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"1999_1151_1","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw a także o zmianie ustaw: o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin oraz o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 na końcu kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"nie dotyczy to rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz.U. Nr 51, poz. 326, z 1990 r. Nr 65, poz. 387, z 1991 r. Nr 69, poz. 294, z 1992 r. Nr 20, poz. 79, z 1994 r. Nr 31, poz. 112 oraz z 1995 r. Nr 123, poz. 595), które zachowuje moc do czasu objęcia pracowników, których dotyczy to rozporządzenie, układem zbiorowym pracy, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 1999 r.\"; 2) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Z dniem upływu terminu przewidzianego w art. 25, stosunki pracy na podstawie mianowania nawiązane z pracownikami objętymi: 1) rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 98, poz. 449), 2) rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 października 1986 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników państwowej jednostki organizacyjnej \"Poczta Polska, Telegraf i Telefon\" (Dz.U. Nr 43, poz. 209 oraz z 1991 r. Nr 63, poz. 267) przekształcają się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W stosunku do pracowników mianowanych, objętych przed upływem terminu przewidzianego w art. 25, rozporządzeniami, o których mowa w ust. 1: 1) podlegają wykonaniu prawomocnie orzeczone kary dyscyplinarne, lecz nie wykonane do tego terminu, 2) podlegają umorzeniu postępowania dyscyplinarne, które zostały wszczęte, lecz nie zakończone do tego terminu, 3) stosuje się dotychczasowe przepisy dotyczące okresu pobierania zasiłku chorobowego, jeżeli rozpoczęta przed tym terminem niezdolność do pracy z powodu choroby trwa po tym terminie nieprzerwanie i przypada w czasie pozostawania pracownika w stosunku pracy. 3. Do pracowników objętych przed upływem terminu przewidzianego w art. 25, rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się przepisy wymienione w § 1 ust. 2 tego rozporządzenia do czasu objęcia tych pracowników układem zbiorowym pracy, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 1999 r. 4. Do pracowników, z którymi przed upływem terminu przewidzianego w art. 25 została nawiązana umowa o pracę na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (Dz.U. z 1990 r. Nr 44, poz. 259, z 1991 r. Nr 78, poz. 346 oraz z 1993 r. Nr 99, poz. 452) stosuje się przepisy tego rozporządzenia, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 1999 r.\"."}
{"id":"1999_1151_2","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw a także o zmianie ustaw: o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin oraz o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz.U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 5 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w jednostkach organizacyjnych przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\", z wyłączeniem biur projektów kolejowych,\"."}
{"id":"1999_1151_3","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw a także o zmianie ustaw: o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin oraz o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) po art. 73a dodaje się art. 73b w brzmieniu: \"Art. 73b. 1. Okres urlopu bezpłatnego udzielonego pracownikowi na okres skierowania do pracy za granicą na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (Dz.U. z 1990 r. Nr 44, poz. 259, z 1991 r. Nr 78, poz. 346 oraz z 1993 r. Nr 99, poz. 452), a także przypadający bezpośrednio po zakończeniu tego urlopu okres niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, jeżeli pracownik podjął zatrudnienie u macierzystego pracodawcy w terminie przewidzianym w tym rozporządzeniu. 2. Okres zatrudnienia za granicą pracownika, który nie pozostawał w stosunku pracy przed skierowaniem do pracy za granicą na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, jest traktowany jak okres zatrudnienia w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych. Dotyczy to także pracownika, któremu udzielono urlopu bezpłatnego na okres skierowania do pracy za granicą, a który nie podjął pracy u macierzystego pracodawcy po zakończeniu pracy za granicą lub podjął pracę u macierzystego pracodawcy, lecz po upływie terminu przewidzianego w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"1999_1151_4","title":"Ustawa z dnia 8 maja 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw a także o zmianie ustaw: o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin oraz o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 2 czerwca 1998 r."}
{"id":"1999_1177_1","title":"Ustawa z dnia 21 października 1999 r. o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz.U. Nr 90, poz. 450) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. Wniosek o nadanie orderu lub odznaczenia powinien zawierać informację o karalności osoby, której dotyczy.\"; 2) w art. 33 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Odznakę Medalu Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie w imieniu Prezydenta mogą wręczać: marszałek województwa, starosta, wójt, burmistrz lub prezydent miasta.\"; 3) dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. Przechowywanie zawartych we wnioskach o nadanie orderu, odznaczenia lub tytułu honorowego albo we wnioskach o pozbawienie orderu, odznaczenia lub tytułu honorowego danych osobowych, o których mowa w art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883), nie wymaga zgody osoby, której te dane dotyczą.\"."}
{"id":"1999_1177_2","title":"Ustawa z dnia 21 października 1999 r. o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1227_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1999 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 113, poz. 733 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 716) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 wyrazy \"31 grudnia 2006 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2007 r.\"; 2) w art. 9 wyrazy \"1 stycznia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 stycznia 2001 r.\"."}
{"id":"1999_1227_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1999 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1999_1231_1","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białorusi, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r.","text":"Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białorusi, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji."}
{"id":"1999_1231_2","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białorusi, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1232_1","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r.","text":"Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji, nie później niż do dnia 19 listopada 2000 r."}
{"id":"1999_1232_2","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1233_1","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Mongolskiej Republiki Ludowej w sprawie uregulowania zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa i zapobiegania przypadkom jego powstawania, podpisanej w Ułan Bator dnia 23 maja 1975 r.","text":"Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Mongolskiej Republiki Ludowej w sprawie uregulowania zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa i zapobiegania przypadkom jego powstawania, podpisanej w Ułan Bator dnia 23 maja 1975 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu zawartych w Konwencji, nie później niż do dnia 30 czerwca 2000 r."}
{"id":"1999_1233_2","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Mongolskiej Republiki Ludowej w sprawie uregulowania zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa i zapobiegania przypadkom jego powstawania, podpisanej w Ułan Bator dnia 23 maja 1975 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1234_1","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r.","text":"Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji, nie później niż do dnia 19 listopada 2000 r."}
{"id":"1999_1234_2","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1235_1","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r.","text":"Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji."}
{"id":"1999_1235_2","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_1236_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 486, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) po art. 169h dodaje się art. 169i w brzmieniu: \"Art. 169i. 1. W 2000 r. Kasie Chorych na jej wniosek udziela się pożyczki z budżetu państwa zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2-11. 2. Pożyczka może być udzielona do wysokości kwoty stanowiącej różnicę między ujętą w planie finansowym na 1999 r. kwotą przychodów ze składek na ubezpieczenie zdrowotne, z uwzględnieniem wyrównania, o którym mowa w art. 135, a kwotą przychodów zrealizowanych z tego tytułu za ten rok na dzień 31 grudnia 1999 r. 3. Pożyczka jest udzielana na okres nie dłuższy niż 5 lat. 4. Łączna kwota pożyczek udzielonych wszystkim Kasom Chorych nie może przekroczyć 1 000 000 tys. zł. 5. Kasa Chorych składa wniosek o udzielenie pożyczki do Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, nie później niż do dnia 31 stycznia 2000 r. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera: 1) oznaczenie Kasy Chorych, 2) datę sporządzenia wniosku, 3) wysokość wnioskowanej kwoty pożyczki, 4) propozycję sposobu zwrotu pożyczki, 5) informację Kasy Chorych o łącznej kwocie składek przekazanych w 1999 r. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 6) informację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o łącznej kwocie składek przekazanych w 1999 r. Kasie Chorych, 7) podpisy członków zarządu Kasy Chorych, 8) uchwałę rady Kasy Chorych w sprawie pożyczki z budżetu państwa. 7. Jeżeli łączna kwota pożyczek, o które występują Kasy Chorych, przekracza kwotę, o której mowa w ust. 4, Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych zmniejsza kwoty poszczególnych pożyczek proporcjonalnie do wysokości kwot, o które wystąpiły Kasy Chorych. 8. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych przekazuje wnioski Kas Chorych o udzielenie pożyczek ministrowi właściwemu do spraw budżetu. 9. Pożyczka jest udzielana Kasie Chorych, nie później niż w terminie 14 dni od dnia przekazania wniosku przez Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. 10. Umowa zawarta pomiędzy Kasą Chorych a ministrem właściwym do spraw budżetu określa w szczególności oprocentowanie pożyczki i wysokość rat oraz termin zwrotu pożyczki, z uwzględnieniem możliwości wcześniejszego jej zwrotu. 11. Kasy Chorych zwracają pożyczkę w pierwszej kolejności z przychodów, o których mowa w ust. 2, uzyskanych po dniu 31 grudnia 1999 r.\"."}
{"id":"1999_1236_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_1255_1","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb kształtowania wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz limity zatrudnienia dla osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń."}
{"id":"1999_1255_10","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. W budżecie państwa mogą być tworzone rezerwy celowe przeznaczone dla państwowych jednostek budżetowych na: 1) zwiększenie wynagrodzeń i limitów zatrudnienia wynikających ze zmian organizacyjnych i nowych zadań, 2) zwiększenie wynagrodzeń przeznaczonych na wypłaty wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, a także nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i odpraw w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz ekwiwalentów za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, dla pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których limit zatrudnienia nie przekracza 50 osób."}
{"id":"1999_1255_11","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) w art. 2 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przeciętne uposażenie żołnierzy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w drodze rozporządzenia.\"."}
{"id":"1999_1255_12","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Od dnia 1 stycznia 2000 r. wynagrodzenie Prezydenta składa się z wynagrodzenia zasadniczego odpowiadającego siedmiokrotności kwoty bazowej oraz dodatku funkcyjnego odpowiadającego trzykrotności kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.\"; 2) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wynagrodzenie osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, ustala się na podstawie kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.\"."}
{"id":"1999_1255_13","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wynagrodzenie zasadnicze sędziów jest równe i stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska sędziego, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa; wysokość wynagrodzenia sędziów różnicuje staż pracy i pełnione funkcje.\"."}
{"id":"1999_1255_14","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180 i Nr 60, poz. 636) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 71 §1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Wynagrodzenie zasadnicze sędziów równorzędnych sądów jest równe i stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska sędziego, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa; wysokość wynagrodzenia sędziów różnicuje staż pracy i pełnione funkcje.\"; 2) w art. 120 §6 otrzymuje brzmienie: \"§6. Wynagrodzenie zasadnicze kuratorów zawodowych stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.\"."}
{"id":"1999_1255_15","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753 , Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 994, z 1998 Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) w art. 62 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów równorzędnych powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury jest równe i stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska prokuratora, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa; wysokość wynagrodzenia prokuratorów równorzędnych jednostek organizacyjnych różnicuje staż pracy i pełnione funkcje.\"."}
{"id":"1999_1255_16","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 99 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przeciętne uposażenie policjantów stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.\"."}
{"id":"1999_1255_17","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526 i Nr 53, poz. 548) w art. 86 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.\"."}
{"id":"1999_1255_18","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 82c wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się ust. 3; 2) w ust. 4 i 4a po wyrazach \"Biura Rzecznika Ubezpieczonych\" przecinek zastępuje się kropką i skreśla się wyrazy \"z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych.\"; 3) w ust. 5 po wyrazach \"osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe\" przecinek zstępuje się kropką i skreśla się wyrazy \"z tym że wynagrodzenie ustala się z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych.\"."}
{"id":"1999_1255_19","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) w art. 103 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.\"."}
{"id":"1999_1255_2","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Przez użyte w ustawie określenia: 1) państwowa sfera budżetowa - rozumie się państwowe jednostki budżetowe, państwowe zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze państwowych jednostek budżetowych, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 18 - 20 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Dz.U. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), zwanej dalej \"ustawą o finansach publicznych\" oraz państwowe szkoły wyższe i inne jednostki prowadzące gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 30 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i poz. 1118), zwanej dalej \"ustawą o szkolnictwie wyższym\", 2) pracownicy - rozumie się osoby zatrudnione w jednostkach, o których mowa w pkt 1 oraz żołnierzy pełniących zawodową służbę wojskową, jako służbę stałą lub kontraktową, żołnierzy pełniących nadterminową zasadniczą służbę wojskową, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej - z wyjątkiem pełniących służbę kandydacką - oraz funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, Służby Więziennej i Służby Celnej, 3) wynagrodzenia - rozumie się wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy osób zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w pkt 1 oraz uposażenia, nagrody roczne i uznaniowe, a także zapomogi przysługujące na podstawie odrębnych ustaw żołnierzom i funkcjonariuszom, o których mowa w pkt 2, 4) średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń - rozumie się wzrost wynagrodzeń na dany rok budżetowy w stosunku do roku poprzedniego, 5) limity zatrudnienia - rozumie się średnioroczny stan zatrudnienia, w przeliczeniu na pełnozatrudnionych, który nie może być przekroczony, 6) kwoty bazowe - rozumie się prognozowane przeciętne wynagrodzenie w państwowej sferze budżetowej z 1999 r. w wysokości 1.135,40 zł, odpowiednio przeliczone dla osób, o których mowa w art. 5 pkt 1, zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875)."}
{"id":"1999_1255_20","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) w art. 85 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.\"."}
{"id":"1999_1255_21","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) w art. 96 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.\"."}
{"id":"1999_1255_22","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483 i Nr 63, poz. 700) w art. 151a wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się ust. 2; 2) w ust. 3 i 3a po wyrazach \"oraz zasady ich wynagradzania\" przecinek zstępuje się kropką i skreśla się wyrazy \"z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń.\"."}
{"id":"1999_1255_23","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia zasady wynagradzania pracowników URE.\"."}
{"id":"1999_1255_24","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882) w art. 61 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Komornik otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.\"."}
{"id":"1999_1255_25","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 802) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) zatrudnionych w urzędach organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach wymienionych w art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) oraz w Rządowym Centrum Legislacji, 3) samorządowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie wymienionej w pkt 2,\"; 2) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5 % sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.\"."}
{"id":"1999_1255_26","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Dz. U. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 86 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) limity zatrudnienia osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń w państwowych jednostkach budżetowych,\"; 2) w art. 88 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jednostkom podległym - o kwotach dochodów i wydatków, w tym wynagrodzeń oraz limitach zatrudnienia osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń,\"; 3) w art. 89 w ust. 3 skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"w tym wynagrodzeń oraz limitach zatrudnienia osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń.\"; 4) w art. 90 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rezerwą celową na zwiększenie wynagrodzeń i limitów zatrudnienia wynikających ze zmian organizacyjnych i nowych zadań w państwowych jednostkach budżetowych dysponuje Rada Ministrów.\"."}
{"id":"1999_1255_27","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. Wynagrodzenie w służbie cywilnej ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.\"."}
{"id":"1999_1255_28","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802) w art. 49 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy celnych stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 2. Rada Ministrów, określając wielokrotność kwoty bazowej, powinna kierować się szczególnymi zadaniami, jakie wykonuje Służba Celna.\"."}
{"id":"1999_1255_29","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 29. W roku 2000 kwoty bazowe wynoszą dla: 1) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, członków korpusu służby cywilnej, etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, asesorów i aplikantów sądowych i prokuratorskich, funkcjonariuszy Służby Celnej - 1.490,30 zł, 2) sędziów i prokuratorów - 1.211,50 zł, 3) żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę przed dniem 1 stycznia 1999 r. - 1.211,50 zł, 4) żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę po dniu 1 stycznia 1999 r. - 1.446,70 zł."}
{"id":"1999_1255_3","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) pracowników zatrudnionych w urzędach organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach wymienionych w art. 83 ust. 2 ustawy o finansach publicznych oraz w Rządowym Centrum Legislacji, 2) pracowników zatrudnionych w placówkach zagranicznych, 3) osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych."}
{"id":"1999_1255_30","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 30. 1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 31, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 niniejszej ustawy w zakresie, w jakim nie pozostają w sprzeczności z jej przepisami, nie dłużej niż do dnia 15 czerwca 2000 r. 2. Przepisy wykonawcze określające wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych określających, odpowiednio wielokrotność lub mnożnik kwot bazowych, nie dłużej niż do dnia 15 czerwca 2000 r."}
{"id":"1999_1255_31","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31. Traci moc ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 684 i Nr 72, poz. 802)."}
{"id":"1999_1255_32","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 32. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_1255_4","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. Kwoty bazowe waloryzowane są corocznie średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń. 2. Wynagrodzenia osób nie objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń waloryzowane są średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń. 3. Średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń może być różny dla poszczególnych grup pracowników."}
{"id":"1999_1255_5","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. Pracownikami państwowej sfery budżetowej są: 1) osoby objęte mnożnikowymi systemami wynagrodzeń: a) osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe, członkowie korpusu służby cywilnej, etatowi członkowie samorządowych kolegiów odwoławczych, sądowi kuratorzy zawodowi, komornicy sądowi, asesorzy i aplikanci sądowi i prokuratorscy, funkcjonariusze Służby Celnej, b) sędziowie i prokuratorzy, c) żołnierze i funkcjonariusze, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę przed dniem 1 stycznia 1999 r., d) żołnierze zawodowi i funkcjonariusze, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę po dniu 1 stycznia 1999 r., 2) osoby nie objęte mnożnikowymi systemami wynagrodzeń."}
{"id":"1999_1255_6","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. Podstawę do określenia wynagrodzeń w roku budżetowym dla osób, o których mowa w art. 5 pkt 1, stanowią: 1) limity zatrudnienia określane w ustawie budżetowej dla poszczególnych grup osób, w częściach i działach klasyfikacji dochodów i wydatków, 2) kwoty bazowe, 3) ustalone w odrębnych przepisach wielokrotności kwot bazowych, 4) pozostałe składniki wynagrodzenia z roku poprzedniego zwaloryzowane średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne, wypłacane na podstawie odrębnych przepisów. 2. Podstawę do określenia wynagrodzeń w roku budżetowym dla pracowników, o których mowa w art. 5 pkt 2, stanowią wynagrodzenia z roku poprzedniego, łącznie z dodatkowym wynagrodzeniem rocznym, bez zwiększeń, które mogą wynikać z przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1-4, waloryzowane średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń, ustalonym w ustawie budżetowej."}
{"id":"1999_1255_7","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. 1. Średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń, o których mowa w art. 6 ust. 2 są corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych. 2. Rada Ministrów, w terminie do dnia 15 czerwca każdego roku, przedkłada Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, a także ogólnokrajowym organizacjom związków zawodowych zrzeszających pracowników państwowej sfery budżetowej w celu wyrażenia opinii, propozycję średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na rok następny. Wraz z tą propozycją Rada Ministrów przedkłada informację o: 1) prognozowanej dynamice produktu krajowego brutto, 2) prognozowanych zmianach cen towarów i usług konsumpcyjnych, 3) prognozowanym wzroście wynagrodzeń w gospodarce narodowej, w tym w sektorze przedsiębiorstw, 4) prognozowanym zatrudnieniu w gospodarce narodowej, 5) prognozowanych zmianach w stopie bezrobocia, 6) prognozowanym zatrudnieniu w państwowej sferze budżetowej, 7) wynagrodzeniach z roku poprzedniego pozostałych pracowników państwowej sfery budżetowej nie objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń. 3. Nieprzedstawienie przez organizacje związków zawodowych opinii, w terminie 20 dni od dnia przedłożenia propozycji, uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia. 4. Jeżeli Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych uzgodni wysokość średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, Rada Ministrów jest zobowiązana do uwzględnienia w projekcie ustawy budżetowej wynagrodzeń zapewniających osiągnięcie uzgodnionej wysokości wskaźników. 5. Jeżeli w ciągu 35 dni od dnia przedstawienia propozycji, o których mowa w ust. 2, nie nastąpi uzgodnienie stanowiska Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, Rada Ministrów przyjmie do projektu ustawy budżetowej średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na rok następny, z tym że nie mogą być one niższe od wskaźników zawartych w propozycji, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"1999_1255_8","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej następuje w ciągu 3 miesięcy po ogłoszeniu ustawy budżetowej, z wyrównaniem od dnia 1 stycznia danego roku."}
{"id":"1999_1255_9","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. W ustawie budżetowej ustala się: 1) w państwowych jednostkach budżetowych limity zatrudnienia dla poszczególnych grup osób, o których mowa w art. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 2, w podziale na części i działy klasyfikacji dochodów i wydatków, 2) kwoty bazowe, 3) średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, 4) kwoty wynagrodzeń dla państwowych jednostek budżetowych, dla poszczególnych grup pracowników, o których mowa w art. 5, w podziale na części i działy klasyfikacji dochodów i wydatków. 2. Limity zatrudnienia ustala się łącznie dla żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. c i d. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których wynagrodzenia w zakładach budżetowych i gospodarstwach pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz finansowane ze środków specjalnych, a także w państwowych szkołach wyższych i innych jednostkach prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o szkolnictwie wyższym, mogą być wypłacane ponad wynagrodzenia, ustalone zgodnie z art. 6, z uwzględnieniem w szczególności: 1) przepisów ustaw tworzących środki specjalne, 2) uzyskania ponadplanowych dochodów w zakładach budżetowych i gospodarstwach pomocniczych, 3) środków uzyskanych z innych źródeł niż określone w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w art. 152 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym, 4) wynagrodzeń prowizyjnych za czynności egzekucyjne, 5) wyrównania do wysokości kwoty minimalnego wynagrodzenia, określonego na podstawie odrębnych przepisów, 6) zmian organizacyjnych. 4. Ponad wynagrodzenia, ustalone zgodnie z art. 6, mogą być wypłacane wynagrodzenia finansowane z Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych."}
{"id":"1999_1256_1","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Za wykonywanie zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego płatnicy składek mają prawo do wynagrodzenia.\"; 2) w art. 4: a) w pkt 2: - w lit. d) skreśla się wyraz \"wyłącznie\", - lit. f) otrzymuje brzmienie: \"f) duchowny nie będący członkiem zakonu albo przełożony domu zakonnego lub klasztoru w stosunku do członków swych zakonów lub, za zgodą Zakładu, inna zwierzchnia instytucja diecezjalna lub zakonna w stosunku do duchownych objętych tą zgodą,\", - po lit. o) dodaje się lit. p) i r) w brzmieniu: \"p) Krajowa Szkoła Administracji Publicznej - w stosunku do słuchaczy pobierających stypendium, r) osoba prowadząca pozarolniczą działalność - w stosunku do osób współpracujących przy prowadzeniu tej działalności,\", b) w pkt 12 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) międzybankowy system elektroniczny \" system ELIXIR w Krajowej Izbie Rozliczeniowej S.A.\"; 3) w art. 6: a ) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym po wyrazach \"ust. 3\" dodaje się wyrazy \"i 6\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej \"zleceniobiorcami\", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4,\", - w pkt 19 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego,\", b) w ust. 3 wyrazy \"które podjęły służbę po dniu wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"które nie pozostawały w służbie w dniu wejścia w życie ustawy.\", c) skreśla się ust. 5, d) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, osoby spośród wymienionych w ust. 1 pkt 13-16, wobec których nie stosuje się przepisów ustawy, uwzględniając konieczność zapewnienia form i metod realizacji zadań służb specjalnych stanowiących tajemnicę państwową.\"; 4) w art. 8: a) w ust. 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy \" i 2a\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.\"; 5) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 10, 12-18a i 20, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Ubezpieczeni wymienieni w ust. 1, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1b i art. 16 ust. 10a. 1b. Jeżeli ubezpieczeni, o których mowa w ust. 1a, spełniają jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z więcej niż jednego innego tytułu, stosuje się do nich odpowiednio ust. 2.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli równocześnie nie pozostają w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 4b. 4b. Osoby, o których mowa w ust. 4a, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, została zawarta z pracodawcą, z którym pozostają równocześnie w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy.\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Osoby pozostające w stosunku służby, które podjęły służbę przed dniem 1 stycznia 1999 r., spełniające jednocześnie warunki do podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, obejmowane są tymi ubezpieczeniami dobrowolnie na swój wniosek.\"; 6) w art. 11 w ust. 1 wyrazy \"pkt 1, 3 i 12\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1 i 3\"; 7) w art. 12 w ust. 2 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 2, 11 i 13\"20 oraz art. 7 i 10\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 2, 7a, 11 i 13\"20 oraz art. 7 i 10 \"; 8) w art. 13: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy \" , z zastrzeżeniem pkt 2a\", b) skreśla się pkt 2a, c) w pkt 10 na końcu dodaje się wyrazy \"a w przypadku alumnów seminariów duchownych, nowicjuszów, postulantów i juniorystów - od dnia ukończenia 25 lat\", d) w pkt 14 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) pobierający stypendium słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej - od dnia uzyskania statusu słuchacza do dnia utraty tego statusu.\"; 9) w art. 14: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na to ubezpieczenie - w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących, duchownych oraz osób wymienionych w art. 7 i 10; w uzasadnionych przypadkach Zakład, na wniosek ubezpieczonego, może wyrazić zgodę na opłacenie składki po terminie, z zastrzeżeniem ust. 2 a,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2 a w brzmieniu: \"2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeżeli za część miesiąca został pobrany zasiłek, ubezpieczenie chorobowe ustaje od dnia następującego po dniu, za który zasiłek ten przysługuje.\"; 10) w art. 16: a) w ust.1: - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) pobierających stypendium słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej,\", - w pkt 8 na końcu dodaje się wyrazy \"ze zleceniobiorcami\", b) w ust.5 skreśla się wyrazy \"chorobowe i\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, chorobowe i wypadkowe osób współpracujących finansuje w całości z własnych środków osoba prowadząca pozarolniczą działalność.\", d) po ust. 7 dodaje się ust.7a w brzmieniu: \"7a. Osobom, o których mowa w art.6 ust. 6, osiągającym przychody z tytułu służby, płatnik świadczeń pieniężnych z tego tytułu wypłaca je wraz z równowartością składek na ubezpieczenia społeczne celem umożliwienia tym osobom ubezpieczenia się poza systemem ubezpieczeń społecznych.\", e) w ust. 8 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"za pośrednictwem Zakładu\", f ) w ust.10 po wyrazach \"pkt 10\" dodaje się wyrazy Spodlegających obowiązkowo tym ubezpieczeniom\", g ) po ust. 10 dodaje się ust.10a w brzmieniu: \"10a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe duchownych, o których mowa w art. 9 ust. 1a, finansuje Fundusz Kościelny, zgodnie z ust. 10 pkt 1, w części obliczonej od różnicy podstawy wymiaru składek określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5 i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy.\", h) ust. 11 otrzymuje brzmienie: \"11. Składki na ubezpieczenia chorobowe, emerytalne i rentowe duchownych podlegających dobrowolnie tym ubezpieczeniom finansują w całości, z własnych środków, ubezpieczeni.\"; 11) w art. 18: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1-3, 8 i pkt 1318a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 13\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 13-18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 13\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło.\", c) w ust. 3 wyrazy \"określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo albo w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej\" zastępuje się wyrazami \"albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie\", d) w ust. 4: - po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej - stanowi kwota stypendium,\", - w pkt 5 na końcu dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 9 i 10\", e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8, stanowi przysługujące im wynagrodzenie za pracę. 4b. Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio do ubezpieczonych wykonujących w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania pracę w ramach stosunku pracy.\", f) w ust. 5 na końcu zdania dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 9\", g) ust.10 otrzymuje brzmienie: \"10. Zasady zmniejszania najniższej podstawy wymiaru składek, o których mowa w ust.9, stosuje się odpowiednio w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez część miesiąca, jeżeli z tego tytułu ubezpieczony spełnia warunki do przyznania zasiłku.\"; 12) w art.19: a) w ust.5 wyrazy \" płatnik oraz z innego tytułu sam ubezpieczony \" zastępuje się wyrazami \" więcej niż jeden płatnik składek\", b) w ust.6 skreśla się zdanie drugie i trzecie; 13) w art.23 ust.4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do składek opłacanych ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.\"; 14) w art. 24: a) po ust. 6 dodaje się ust. 6a-6c w brzmieniu: \"6a. Nienależnie opłacone składki podlegają zaliczeniu przez Zakład z urzędu na poczet zaległych lub bieżących składek, a w razie ich braku - na poczet przyszłych składek, chyba że płatnik składek złoży wniosek o zwrot składek, z zastrzeżeniem ust. 6c i 8d. 6b. Zakład zawiadamia płatnika składek o kwocie nienależnie opłaconych składek, które zgodnie z ust. 6a mogą być zwrócone, chyba że nie stanowią więcej niż 5% najniższego wynagrodzenia. 6c. Wniosek o zwrot nienależnie opłaconych składek płatnik składek może złożyć po stwierdzeniu, że składki zostały nienależnie opłacone, jednak nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6b.\", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Nienależnie opłacone składki odprowadzone do otwartego funduszu emerytalnego podlegają zwrotowi, chyba że ubezpieczony złoży wniosek o zaliczenie ich na poczet przyszłych składek, z zastrzeżeniem ust. 8a i 8d.\", c) po ust. 8 dodaje się ust. 8a-8d w brzmieniu: \"8a. Z wnioskiem o zaliczenie nienależnie opłaconych składek odprowadzonych do otwartego funduszu emerytalnego, na poczet przyszłych składek, nie może wystąpić ubezpieczony, który nie sfinansował tych składek. 8b. Zakład zawiadamia ubezpieczonego o kwocie nienależnie opłaconych składek odprowadzonych do otwartego funduszu emerytalnego, które zgodnie z ust. 8a mogą być zwrócone, chyba że nie przekraczają 5% najniższego wynagrodzenia. 8c. Wniosek o zwrot nienależnie opłaconych składek odprowadzonych do otwartego funduszu emerytalnego, ubezpieczony może złożyć po stwierdzeniu, że składki zostały nienależnie opłacone, jednak nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 8b. 8d. W przypadku, gdy w wyniku błędu instytucji obsługującej wpłaty składek, nienależnie opłacone składki zostały sfinansowane ze środków tej instytucji, kwota nienależnie wpłacona jest zwracana tej instytucji.\"; 15) w art. 27 po ust.2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zastaw, o którym mowa w ust. 1, wpisuje się do rejestru zastawów skarbowych prowadzonego na podstawie art. 43 ustawy - Ordynacja podatkowa. \"; 16) w art. 31 po wyrazach \"odpowiednio:\" dodaje się wyrazy \"art.12,\" oraz skreśla się wyrazy \"art. 75 § 1,\"; 17) w art. 33: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli osoba ubezpieczona, o której mowa w ust.1 pkt 1, nie posiada numeru PESEL, nie podała go lub podany numer budzi wątpliwości co do jego prawidłowości konto ubezpieczonego oznacza się numerem NIP, a jeżeli nie posiada również tego numeru - serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli płatnik składek, o którym mowa w ust.1 pkt 2, nie posiada numeru NIP, do czasu jego uzyskania konto oznacza się numerem z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej REGON, a jeżeli nie posiada również tego numeru \" numerem PESEL lub serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu.\"; 18) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. We wszystkich dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi, w tym z rozliczaniem i opłacaniem składek oraz przyznawaniem i wypłatą świadczeń określonych odrębnymi przepisami, należy podawać: 1) w przypadku ubezpieczonych \" numery PESEL i NIP, a w razie gdy ubezpieczonemu nie nadano tych numerów lub jednego z nich - serię i numer dowodu osobistego lub paszportu, 2) w przypadku płatników składek \" numery NIP i REGON, a w razie gdy płatnikowi składek nie nadano tych numerów lub jednego z nich \" numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu.\"; 19) w art. 36: a) w ust. 4 wyrazy \"ust. 5\" zastępuje się wyrazami Sust. 4a i 5\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Zgłoszeń, o których mowa w ust.3, twórcy i artyści dokonują w ciągu 7 dni od dnia otrzymania decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców ustalającej datę rozpoczęcia wykonywania działalności twórczej lub artystycznej.\", c) w ust. 9 po wyrazach \"według ustalonego wzoru\" dodaje się wyrazy \"albo w formie dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego przez Zakład płatnikom składek, albo w formie wydruku z tego programu\", d) w ust. 10 wyrazy \"PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 1\"; 20) w art. 40: a) w ust. 2 w pkt 8 po wyrazach \"niezbędne do ustalenia\" dodaje się wyrazy \" , ponownego ustalenia lub przeliczenia\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ubezpieczony wymieniony w art. 16 ust. 1, który w ciągu 3 miesięcy od upływu terminu opłacenia składki na ubezpieczenie emerytalne stwierdził, że płatnik składek nie opłacił tej składki lub opłacił ją w wysokości niższej niż należna, może wystąpić z wnioskiem o uzupełnienie tej składki.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W przypadku gdy Zakład stwierdzi, że od 6 miesięcy nie jest opłacana składka na ubezpieczenie emerytalne ubezpieczonego, o którym mowa w art. 16 ust. 1, lub jest opłacana w wysokości niższej niż należna, powinien niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie ubezpieczonego.\", d) w ust. 8 po wyrazach \"kwoty składki\" dodaje się wyrazy \"lub anulować uzupełnienie składki\", e) w ust. 9 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Uzupełnienie składek na ubezpieczenie emerytalne następuje do wysokości należnych składek wraz z waloryzacją.\", f) skreśla się ust. 10; 21) w art. 41: a) w ust. 3: - w pkt 1 wyrazy \"(PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2)\" zastępuje się wyrazami \"z danymi, o których mowa w art. 35 pkt 1\", - w pkt 4 w lit. c) na końcu dodaje się wyrazy \"oraz z innych źródeł finansowania\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Imienny raport miesięczny zawiera również datę sporządzenia raportu miesięcznego, podpis płatnika składek lub osoby przez niego upoważnionej.\"; 22) w art. 43: a) w ust. 4 wyrazy \"NIP, REGON, PESEL lub inny numer, który zapewnia prawidłową identyfikację\" zastępuje się wyrazami \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 1,\", b) w ust. 5 wyrazy \"NIP, REGON\" zastępuje się wyrazami \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 2,\"; 23) w art. 45 w pkt 1 wyrazy \"numery NIP, REGON oraz ewentualnie PESEL\" zastępuje się wyrazami \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 2,\"; 24) w art. 46 w ust. 4: a) w pkt 1 wyrazy \"numery NIP, REGON, PESEL lub inny numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 33 ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 2\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) informacje o uprawnieniu płatnika składek do wypłaty zasiłków,\", c) w pkt 9 na końcu dodaje się wyrazy \"albo podpisem elektronicznym\"; 25) w art. 47: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym po wyrazach \"za dany miesiąc\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust.1a\", - w pkt 1 wyrazy \"do 12 dnia\" zastępuje się wyrazami \"do 10 dnia\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) do 5 dnia następnego miesiąca - dla jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych w rozumieniu art. 18 ust. 1, art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778),\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Twórcy i artyści przesyłają deklaracje rozliczeniowe i imienne raporty miesięczne oraz opłacają składki za okres wykonywania działalności twórczej lub artystycznej przed dniem wydania decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców w terminie opłacania składek za miesiąc, w którym otrzymali decyzję.\", c) w ust. 4 skreśla się wyrazy \" , przy użyciu dokumentów płatniczych określonych w art. 49 ust. 3\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Składki lub wpłaty, o których mowa w ust. 4, płatnik składek opłaca przy użyciu: 1)bankowych dokumentów płatniczych składanych za pośrednictwem banku według wzorów, o których mowa w art. 49 ust. 3, 2) dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego przez Zakład płatnikom składek lub wydruku z tego programu, 3) dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego płatnikom składek przez bank, 4)dokumentu w postaci uzgodnionej z instytucją obsługującą wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne - zwanych dalej \"dokumentami płatniczymi.\", e) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Informacje zawarte w dokumentach płatniczych przekazywane są poprzez międzybankowy system elektroniczny jako zlecenie płatnicze dla Zakładu lub poprzez system elektronicznych rozrachunków międzyoddziałowych Narodowego Banku Polskiego. Zlecenie to powinno w szczególności zawierać informacje o danych, o których mowa w art. 35 pkt 2, a także o tytule wpłaty i okresie, za jaki jest dokonywana, oraz datę obciążenia rachunku bankowego płatnika, jeżeli wpłata dokonana jest w formie polecenia przelewu, lub datę dokonania wpłaty, jeżeli wpłata dokonana jest w formie gotówkowej. 6. Dokument płatniczy musi zawierać w szczególności informacje o danych, o których mowa w art. 35 pkt 2, a także o tytule wpłaty oraz okresie, za jaki jest dokonywana.\", f) w ust. 9 wyrazy \"dokumentu płatniczego określonego w art. 49 ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"dokumentów płatniczych\", g) skreśla się ust.10, h) po ust.10 dodaje się ust.10a\"10h w brzmieniu: \"10a. W przypadku nieprzekazania składki do otwartego funduszu emerytalnego w terminie, należne są od Zakładu odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego, z uwzględnieniem ust.10c. 10b. Odsetki, o których mowa w ust. 10a, nalicza Zakład i przekazuje do otwartego funduszu emerytalnego. 10c. W przypadku nieprzekazania przez Zakład w terminie składki do otwartego funduszu emerytalnego z powodu błędów w dokumencie płatniczym, imiennym raporcie miesięcznym lub deklaracji rozliczeniowej, popełnionych przez instytucję obsługującą wpłaty lub płatnika składek należna jest dodatkowa opłata. 10d. Dodatkową opłatę, o której mowa w ust.10c, ustala się w wysokości odsetek określonych przepisami Kodeksu cywilnego. 10e. Dodatkową opłatę, o której mowa w ust.10c, określa Zakład w drodze decyzji. 10f. Instytucje obsługujące wpłaty składek i płatnicy składek wpłacają dodatkową opłatę w najbliższym terminie opłacania składek po uprawomocnieniu się decyzji, o której mowa w ust.10e. 10g. Dodatkowa opłata nie opłacona w terminie, o którym mowa w ust.10f, podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 10h. Pobrana przez Zakład opłata jest przekazywana na rachunek ubezpieczonego do otwartego funduszu emerytalnego.\"; 26) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. Dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 1 i 6, art.43, art. 46 ust. 2 i art. 47 ust. 3, płatnik składa według ustalonego wzoru albo w formie dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego przez Zakład płatnikom składek albo w formie wydruku z tego programu.\"; 27) w art. 50 w ust. 1 wyrazy \"31 marca\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia\"; 28) w art. 52 w ust.1 skreśla się pkt 2; 29) w art. 54 skreśla się pkt 7; 30) w art. 74 w ust. 3 w pkt 5 wyrazy \"- po zaopiniowaniu w trybie określonym w pkt 4 -\" zastępuje się wyrazami \"- po zaopiniowaniu przez biegłego rewidenta nie będącego pracownikiem Zakładu -\" ; 31) w art. 76 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy \" , po zaopiniowaniu przez niezależnego audytora,\"; 32) w art.84: a) w ust.1 na końcu zdania dodaje się wyrazy \" , z uwzględnieniem ust. 11\", b) po ust.10 dodaje się ust.11 w brzmieniu: \"11. Jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ wypłacający te świadczenia o zajściu okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty, a mimo to świadczenia były nadal wypłacane, kwoty nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych podlegają zwrotowi bez odsetek za zwłokę.\"; 33) w art. 98 w ust.1: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy \"mające wpływ na wymiar składek\", b) w pkt 4 po wyrazach \"ubezpieczeń społecznych\" dodaje się wyrazy \"i zasiłków finansowanych z budżetu państwa\"; 34) w art. 125 wyrazy \"od dnia 1 stycznia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"od dnia 1 stycznia 2001 r.\"."}
{"id":"1999_1256_10","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. 1. Jeżeli płatnik składek w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych nie podał danych określonych w art. 35 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, zobowiązany jest przekazać te dane do Zakładu w trybie przewidzianym dla zgłaszania zmian danych wykazanych w zgłoszeniu, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do zgłoszeń do ubezpieczeń dotyczących ubezpieczonych podlegających ubezpieczeniom społecznym w dniu wejścia w życie ustawy. 3. Jeżeli płatnik składek w zgłoszeniu płatnika składek nie podał danych określonych w art. 35 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, zobowiązany jest przekazać te dane do Zakładu w trybie przewidzianym dla zgłaszania zmian danych wykazanych w zgłoszeniu, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Postanowienia ust. 3 stosuje się do zgłoszeń płatników składek zobowiązanych do opłacania składek lub składek na ubezpieczenie zdrowotne w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_1256_11","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. 1. W terminie do dnia 15 lutego 2000 r. płatnicy składek zobowiązani są przekazać do Zakładu roczną deklarację rozliczeniową za rok 1999. 2. Roczna deklaracja rozliczeniowa zawiera łączne dane wymienione w art. 46 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, dotyczące roku 1999 oraz informacje o łącznych kwotach należności z tytułu składek opłaconych za ten rok odrębnie na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór rocznej deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w ust. 1, oraz zasady jej sporządzania."}
{"id":"1999_1256_12","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. W roku 2000 nie stosuje się zwolnienia z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportów miesięcznych wynikającego z art. 47 ust. 11 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"1999_1256_13","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. 1. Po raz pierwszy Zakład wyznacza otwarty fundusz emerytalny w drodze losowania, o którym mowa w art. 39 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, w dniu 31 marca 2000 r. 2. W wezwaniach wysyłanych do ubezpieczonych, których obejmuje pierwsze losowanie, datę, do której powinni zawrzeć umowę z otwartym funduszem emerytalnym, Zakład wyznacza na dzień 20 marca 2000 r. Przepis art. 39 ust. 2 zdanie drugie i trzecie ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_1256_14","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Do umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz do umowy o dzieło - zawartej przed upływem 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_1256_15","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1999_1256_16","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 3 lit. b), który wchodzi w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1999_1256_2","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz.651, Nr 106, poz.668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) w art.15 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Kwotę zasiłku pielęgnacyjnego ogłasza Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski.\" ."}
{"id":"1999_1256_3","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz.756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802 i Nr ..., poz. ...) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 3: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) osób wymienionych w art. 8 pkt 13 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, potrąconych przez płatnika ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.\", b) w pkt 4 wyrazy \"w art. 8 pkt 13 i 14\" zastępuje się wyrazami \"w art. 8 pkt 14; 2) w art. 26 w ust. 4 na końcu zdania dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 169c\" ; 3) w art.169c po ust. 3 dodaje się ust. 4\"6 w brzmieniu: \"4. W 2000 r. pobrane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę przekazywane są do Kas Chorych nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od dnia ich wpływu, w formie zaliczek. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje do Kas Chorych informacje o ubezpieczonych i pobranych kwotach składek na ubezpieczenie zdrowotne i odsetek za zwłokę w ciągu pięciu dni roboczych od dnia wpływu tych składek wraz z odsetkami oraz dokumentów rozliczeniowych umożliwiających rozdzielenie składek na poszczególne Kasy Chorych. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości zaliczek, o których mowa w ust. 4, oraz tryb i terminy ich rozliczania.\"."}
{"id":"1999_1256_4","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. Powierzenie przez fundusz lub towarzystwo niektórych obowiązków osobie trzeciej nie wyłącza odpowiedzialności towarzystwa określonej w art. 62, 197, 198 i 204.\"; 2) w art. 85 w pkt 5 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) szczegółowe zasady wycofywania przez otwarty fundusz zgłoszenia o zawarciu umowy z członkiem oraz wykreślenia wpisu w Centralnym Rejestrze Członków Otwartych Funduszy Emerytalnych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 7) szczegółowy sposób ustalania i rozliczenia podlegającej zwrotowi nienależnie otrzymanej składki, o której mowa w art. 100a.\"; 3) w art. 89 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) numer powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności PESEL i numer identyfikacji podatkowej NIP, a w przypadku gdy członkowi funduszu nie nadano numeru PESEL i numeru NIP lub jednego z nich - w miejsce brakującego numeru odpowiednio serię i numer dowodu osobistego lub paszportu,\"; 4) w art. 93 po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Powszechne towarzystwo, jako organ otwartego funduszu, odpowiada w trybie art. 62 i 204 za nieprawidłowości w działalności akwizycyjnej oraz przy wykonywaniu czynności akwizycyjnych, bez względu na to, czy działalność akwizycyjna funduszu prowadzona jest bezpośrednio przez fundusz, czy za pośrednictwem podmiotów określonych w ust. 1 pkt 17.\"; 5) po art. 100 dodaje się art. 100a w brzmieniu: \"Art. 100a. 1.Otwarty fundusz jest zobowiązany do zwrotu do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nienależnie otrzymanej składki. 2. W celu ustalenia kwoty składki, o której mowa w ust. 1, otwarty fundusz umarza jednostki rozrachunkowe uzyskane za nienależnie otrzymaną składkę. 3. Otwarty fundusz zwraca kwotę, o której mowa w ust. 2, powiększoną o nominalną wartość opłat pobranych przez zarządzające otwartym funduszem towarzystwo, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli przekazanie do otwartego funduszu nienależnej składki nastąpiło z przyczyn leżących po stronie towarzystwa zarządzającego tym funduszem, kwota o której mowa w ust. 3, nie może być niższa od nominalnej wartości nienależnie otrzymanej składki, powiększonej o odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego. 5. Kwotę stanowiącą równowartość opłat, o których mowa w ust. 3, oraz różnicę pomiędzy nienależnie otrzymaną składką powiększoną o odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego, a kwotą o której mowa w ust. 3, finansuje towarzystwo zarządzające otwartym funduszem, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7. 6. Jeżeli przekazanie do otwartego funduszu nienależnej składki nastąpiło z przyczyn leżących po stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a fundusz dokonał wypłaty transferowej zgodnie z art. 119, 126 lub 131, towarzystwo zarządzające tym funduszem i towarzystwo zarządzające funduszem, do którego dokonano wypłaty transferowej, finansują kwotę stanowiącą równowartość pobranych przez siebie opłat, o których mowa w ust. 3. 7. Jeżeli zwrot nienależnej składki wynika z nieważności umowy z funduszem, a fundusz dokonał wypłaty transferowej zgodnie z art. 119, 126 lub 131, towarzystwo zarządzające tym funduszem finansuje kwotę stanowiącą równowartość różnicy pomiędzy kwotą określoną zgodnie z ust. 4, a kwotą zwróconą przez fundusz, do którego dokonano wypłaty transferowej, określoną zgodnie z ust. 3. 8. Jeżeli osoba, za którą została przekazana nienależna składka jest członkiem innego otwartego funduszu, kwota ustalona zgodnie z ust. 3 i 4, jest przekazywana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do tego funduszu, z zastrzeżeniem ust. 9. 9. Kwota, o której mowa w ust. 8, nie może być niższa niż nominalna wartość należnej składki powiększonej o odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego. 10. Odsetki, o których mowa w ust. 4, nalicza się za okres od dnia obciążenia rachunku bankowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych kwotą nienależnie otrzymanej składki do dnia jej zwrotu. 11. Zwrotu nienależnie otrzymanej składki dokonuje się poprzez potrącenia ze składek przekazywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do otwartego funduszu. 12. Jeżeli Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazał składkę, o której mowa w ust. 1, wraz z odsetkami za opóźnienie, do odsetek tych stosuje się odpowiednio ust. 1-11 dotyczące składki.\"; 6) w art. 204 w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach \"działalność towarzystwa\" dodaje się wyrazy \"lub funduszu\", a po wyrazie \"statutem\" dodaje się wyrazy \"towarzystwa lub funduszu\"."}
{"id":"1999_1256_5","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636) w art. 28 po ust.3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kwotę zasiłku porodowego ogłasza Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie do 14 dnia roboczego drugiego miesiąca każdego kwartału kalendarzowego.\"."}
{"id":"1999_1256_6","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Do dnia 30 czerwca 2000 r. rejestr, o którym mowa w art. 89 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 4, może zawierać dane określone w art. 89 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_1256_7","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe za okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. wynosi 1, 62% podstawy wymiaru składek."}
{"id":"1999_1256_8","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W 2000 r. termin wymieniony w art. 47 ust. 9 ustawy, o której mowa w art. 1, wynosi 5 dni roboczych."}
{"id":"1999_1256_9","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W 2000 r. dane określone w art. 50 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, Zakład przekazuje ubezpieczonym w terminie do dnia 30 września."}
{"id":"1999_1279_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 i Nr 41, poz. 412) w art. 67 w ust. 1 wyrazy \"5 lat\" zastępuje się wyrazami \"7 lat\"."}
{"id":"1999_1279_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_1280_1","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486 i Nr 90, poz. 1001) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2g w brzmieniu: \"2a. Dla państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych będących jednostkami budżetowymi, zakładami budżetowymi albo gospodarstwami pomocniczymi, instytucji kultury oraz jednostek organizacyjnych zajmujących się statutowo ochroną dóbr kultury uznanych za pomnik historii wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, wynosi 2%. 2b. Dla państwowych i niepaństwowych szkół wyższych, wyższych szkół zawodowych, publicznych i niepublicznych szkół, zakładów kształcenia nauczycieli oraz placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych, wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, wynosi 0,5% w roku 2000, 1% w latach 2001-2004 i 2% w roku 2005 oraz w latach następnych. 2c. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w jednostkach, o których mowa w ust. 2b, oblicza się jako sumę wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych i podwojonego wskaźnika wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy będących osobami niepełnosprawnymi i uczących się lub studiujących w ramach ogólnie obowiązujących w danej jednostce regulaminów nauczania lub studiowania. 2d. Wskaźnik wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 2c - oznacza ich udział procentowy w liczbie ogółem odpowiednio: wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy, według stanu w roku ubiegłym. 2e. Z wpłat, o których mowa w ust. 1, zwolnione są publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne nie działające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi. 2f. Pracodawcy osiągający wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o których mowa w ust. 2, 2a i 2b oraz jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2e, składają Zarządowi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych informacje miesięczne i roczne odpowiednio o zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, o zatrudnieniu i kształceniu osób niepełnosprawnych lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych według wzoru ustalonego, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Informacja miesięczna składana jest w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy informacja, a informacja roczna do 20 stycznia za rok poprzedni. 2g. Pracodawcy, o których mowa w ust. 2a i 2b, nie osiągający wskaźników zatrudnienia osób niepełnosprawnych wymienionych w ust. 2a i 2b, dokonują wpłat na zasadach określonych w art. 49.\"; 2) skreśla się art. 65."}
{"id":"1999_1280_2","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_1281_1","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 45: a) w ust. 2 wyraz \"uzyskują\" zastępuje się wyrazem \"otrzymują\", b) ust. 3 i ust. 4 otrzymują brzmienie: \"3. Wojewodowie przekazują dotacje gminom w granicach kwot określonych na ten cel w budżecie państwa dla poszczególnych województw, proporcjonalnie do kwot zapotrzebowania na dotację, wynikających z ich wniosków o przyznanie dotacji. 4. Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji co kwartał, w terminie do 15 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał, z zastrzeżeniem ust. 4a. Wojewoda przedstawia Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorczy wniosek o przyznanie dotacji, stanowiący sumę dotacji wynikającą z wniosków gmin, w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał, z zastrzeżeniem ust. 4b.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. Gmina pomniejsza kwotę zapotrzebowania na dotację, wynikającą z wniosku o przyznanie dotacji, o którym mowa w ust. 4, na kwartał III i IV o kwotę nadpłaty dotacji wynikającą z rozliczenia dotacji, o którym mowa w ust. 7, odpowiednio za I i II kwartał. 4b. Wojewoda pomniejsza kwotę zapotrzebowania na dotację, wynikającą ze zbiorczego wniosku o przyznanie dotacji, o którym mowa w ust. 4, na kwartał III i IV o kwotę nadpłaty dotacji wynikającą ze zbiorczego rozliczenia dotacji, o którym mowa w ust. 8, odpowiednio za I i II kwartał.\", d) w ust. 5 po wyrazach \"przez wojewodę\" dodaje się wyrazy \"na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 4,\"; 2) w art. 45a: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) 70% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników lokali mieszkalnych nie tworzących mieszkaniowego zasobu gminy - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale nie przekracza 25%,\", - w pkt 2 i 3 użyte dwukrotnie wyrazy \"stanowiących własność gminy\" zastępuje się wyrazami \"tworzących mieszkaniowy zasób gminy\", b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wniosku o przyznanie dotacji - sumę kwoty dodatków mieszkaniowych wynikającej z decyzji o ich przyznaniu wydanych przed datą złożenia wniosku i kwoty dodatków mieszkaniowych przewidywanej do wypłacenia w okresie objętym wnioskiem, a nie objętej wcześniej wydanymi decyzjami,\"; 3) w art. 45b: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"należnych\", b) w ust. 2 w pkt 1-3 skreśla się wyraz \"należne\", c) w ust. 3 wyrazy \"art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611)\" zastępuje się wyrazami \"art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), zwanej dalej \"ustawą o dochodach jednostek samorządu terytorialnego\",\", d) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Przez podstawowe dochody podatkowe gminy za rok bazowy należy rozumieć dochody, o których mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, ustalone w sposób określony (dla celów obliczenia wskaźników G i P) w art. 21 ust. 4 tej ustawy, przeliczone na warunki całego roku odpowiednim dla roku bazowego wskaźnikiem relacji planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w I półroczu. 5. Przez rok bazowy rozumie się rok, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.\"; 4) art. 45c otrzymuje brzmienie: \"Art. 45c. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania dodatków mieszkaniowych i ich wypłat. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o przyznanie dotacji, o których mowa w art. 45 ust. 4, oraz wzory rozliczeń dotacji, o których mowa w art. 45 ust. 7 i 8. 3. Wzory wniosków o przyznanie dotacji i rozliczeń dotacji, o których mowa w ust. 2, powinny określać w szczególności: 1) dane niezbędne do obliczenia zapotrzebowania na dotację zgodnie z art. 45a lub art. 45b, 2) dane uzupełniające dotyczące liczby i kwoty dodatków mieszkaniowych w podziale na poszczególne formy własności zasobów mieszkaniowych.\"; 5) po art. 45c dodaje się art. 45d w brzmieniu: \"Art. 45d. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast ogłasza, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", dla poszczególnych kategorii gmin, średnie podstawowych dochodów podatkowych gmin za dany rok w przeliczeniu na 1 mieszkańca, o których mowa w art. 45b ust. 2.\"."}
{"id":"1999_1281_2","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 2. Obwieszczenie, o którym mowa w art. 45d ustawy zmienianej w art. 1, w sprawie średnich podstawowych dochodów podatkowych gmin za 1999 r. w przeliczeniu na 1 mieszkańca Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast ogłosi w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1999_1281_3","title":"Ustawa z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_135_1","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r.","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz.U. Nr 80, poz. 491, Nr 107, poz. 692 i Nr 160, poz. 1087) w art. 16 w ust. 5 wyrazy \"do dnia 30 czerwca 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 1999 r.\"."}
{"id":"1999_135_2","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się do przychodów uzyskanych po dniu 30 czerwca 1998 r."}
{"id":"1999_136_1","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ratyfikacji Traktatu o całkowitym zakazie prób jądrowych, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 10 września 1996 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Traktatu o całkowitym zakazie prób jądrowych, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 10 września 1996 r."}
{"id":"1999_136_2","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ratyfikacji Traktatu o całkowitym zakazie prób jądrowych, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 10 września 1996 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_154_1","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 1. 1. Ustala się dochody budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 1, na kwotę 129.287.762 tys. zł. 2. Ustala się wydatki budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 2, na kwotę nie większą niż 142.099.762 tys. zł. 3. Deficyt budżetu państwa określa się na kwotę nie większą niż 12.812.000 tys.zł."}
{"id":"1999_154_10","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 10. 1. Przychody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, środków specjalnych i państwowych funduszy celowych wynoszą: 1) dochody własne 4.371.612 tys. zł, 2) dotacje z budżetu (bez dotacji na inwestycje), w ujęciu kasowym 21.082 tys. zł, 3) wydatki, bez wpłat do budżetu 4.255.464 tys. zł, 4) wpłaty do budżetu, w ujęciu kasowym 70.003 tys. zł. 2. Podział kwot, o których mowa w ust. 1, na części klasyfikacji budżetowej i formy organizacyjno-prawne jednostek określa załącznik nr 4."}
{"id":"1999_154_11","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 11. Ustala się plany finansowe państwowych funduszy celowych, zgodnie z załącznikiem nr 5."}
{"id":"1999_154_12","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 12. Wykaz inwestycji wieloletnich określa załącznik nr 6."}
{"id":"1999_154_13","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 13. Dotacje celowe na finansowanie zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, określa załącznik nr 7."}
{"id":"1999_154_14","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 14. Ustala się dotacje celowe na dofinansowanie zadań własnych gmin w wysokości 416.144 tys. zł na wypłatę dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119)"}
{"id":"1999_154_15","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 15. Ustala się kwotę dotacji na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, realizowanych jako zadania własne gmin w systemie robót publicznych w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w wysokości 50.300 tys. zł."}
{"id":"1999_154_16","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 16. Ustala się ogólną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 601.656 tys. zł, z tego na dopłaty do: 1) krajowych przewozów pasażerskich na wyrównanie przewoźnikom kolejowym utraconych przychodów z tytułu honorowania ustawowych uprawnień do ulgowych i bezpłatnych przejazdów, o których mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), z wyłączeniem uprawnień, o których mowa w art. 43 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) 537.750 tys. zł, 2) produkcji specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich 10.800 tys. zł, 3) samochodów osobowych sprzedawanych w ramach przedpłat26.500 tys. zł, 4) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych 18.000 tys. zł, 5) utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych8.606 tys. zł."}
{"id":"1999_154_17","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 17. Ustala się dotacje na dofinansowanie: 1) kosztów niektórych zadań w zakresie postępu biologicznego w rolnictwie, upowszechniania doradztwa rolniczego, zwalczania zakaźnych chorób zwierząt oraz badań pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego, monitoringu jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych, prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa, nawozów wapniowych, chemizacji rolnictwa i ochrony roślin uprawnych, produkcji rolnej metodami ekologicznymi, utrzymania urządzeń melioracji wodnych na koszt państwa w zakresie określonym ustawą z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), realizacji zadań melioracyjnych przez spółki wodne, monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu - w wysokości 492.514 tys. zł, 2) inwestycji w zakresie: a) zaopatrzenia w wodę i sanitacji wsi - w wysokości 22.957 tys. zł, b) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych, ze szczególnym uwzględnieniem budowy urządzeń zwiększających retencję wody na potrzeby rolnictwa - w wysokości 77.608 tys. zł."}
{"id":"1999_154_18","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 18. Upoważnia się ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania do przeprowadzenia centralnych zakupów wyposażenia pracowni internetowych w sprzęt komputerowy i oprogramowanie dla szkół podstawowych i gimnazjów ze środków zaplanowanych w cz. 83 - rezerwy celowe, poz. 54 - środki na kontynuowanie rozwoju pracowni internetowych w szkołach podstawowych i gimnazjach."}
{"id":"1999_154_19","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 19. 1. Upoważnia się Wojewodę Lubuskiego do przekazania dotacji podmiotowej w wysokości 3.039 tys. zł na działalność Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki S.A. 2. Zobowiązuje się Radę Ministrów do przekazania komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu sprawozdania Wojewody Lubuskiego z wykorzystania środków dotacji, o której mowa w ust. 1, w terminie określonym dla przedłożenia sprawozdania z wykonania budżetu państwa."}
{"id":"1999_154_2","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 2. 1. Minister właściwy do spraw finansów dokona, przypadających w 1999 r., spłat krajowych zobowiązań długoterminowych Skarbu Państwa, z tytułów wymienionych w załączniku nr 3, do łącznej kwoty 16.908.506 tys. zł. 2. Minister właściwy do spraw finansów dokona, przypadających w 1999 r., spłat zagranicznych zobowiązań długoterminowych Skarbu Państwa z tytułu zaciągniętych w latach ubiegłych kredytów zagranicznych wymienionych w załączniku nr 3, do łącznej kwoty 2.667.134 tys. zł. 3. Minister właściwy do spraw finansów dokona innych rozchodów wymienionych w załączniku nr 3, wynikających z zobowiązań wobec podmiotów krajowych i zagranicznych, których spłata przypada w 1999 r., w tym spłaty zadłużenia zagranicznego wobec Klubów Paryskiego i Londyńskiego, w ramach transakcji polegających na konwersji zobowiązań zagranicznych na inwestycje kapitałowe w Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonania w ciągu roku przedterminowego wykupu istniejących zobowiązań Skarbu Państwa. Przedterminowy wykup istniejących zobowiązań Skarbu Państwa nie może powodować przekroczenia wydatków planowanych na obsługę zadłużenia."}
{"id":"1999_154_20","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 20. Ustala się kwotę dotacji na inwestycje realizowane przez przedsiębiorstwo \"Polskie Koleje Państwowe\", na liniach kolejowych o państwowym znaczeniu, w wysokości 390.589 tys. zł."}
{"id":"1999_154_21","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 21. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwy: 1) w wysokości 62.700 tys. zł, na dotacje przeznaczone na wspieranie realizacji lokalnych programów restrukturyzacyjnych, 2) w wysokości 27.700 tys. zł, przeznaczoną na dotacje na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego \"Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej\" oraz \"Programu rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej\". 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki przyznawania dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"1999_154_22","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 22. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 74.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_23","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 23. Ustala się dla służby cywilnej: 1) limit zatrudnienia (średniorocznie) 1.300 osób, 2) środki na wynagrodzenia i uzupełnienie wynagrodzeń - w wysokości 39.915 tys. zł, 3) środki na szkolenia - w wysokości 759 tys. zł."}
{"id":"1999_154_24","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 24. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) ustala się: 1) planowane wpływy z podatku akcyzowego od paliw silnikowych - w wysokości 10.977.900 tys. zł, 2) wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem, ochroną dróg oraz zarządzaniem nimi - w wysokości 3.462.220 tys. zł."}
{"id":"1999_154_25","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 25. Ustala się kwotę dotacji na dofinansowanie działalności Funduszu Hipotecznego w zakresie refinansowania kredytów budowlanych i hipotecznych udzielanych przez banki uczestniczące w programie realizowanym przez Fundusz Hipoteczny - w wysokości 15.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_26","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 26. 1. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i poz. 1016 i Nr 160, poz. 1059): 1) ustala się w załączniku nr 8: a) dla poszczególnych części i działów klasyfikacji budżetowej kalkulacyjne liczby etatów i kwoty środków na wynagrodzenia w państwowych jednostkach budżetowych (bez środków na podwyżki wynagrodzeń dla pracowników cywilnych), z wyodrębnieniem pracowników cywilnych, osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych oraz żołnierzy i funkcjonariuszy, b) w poszczególnych częściach i działach klasyfikacji budżetowej kalkulacyjne liczby etatów i limity wynagrodzeń (bez limitów na podwyżki wynagrodzeń dla pracowników cywilnych) dla jednostek gospodarki pozabudżetowej, szkół wyższych i innych jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i poz. 1118) oraz jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych, z wyodrębnieniem pracowników cywilnych, osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, żołnierzy i funkcjonariuszy, 2) ustala się w załączniku nr 9 kwoty środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej, w podziale na: a) działy klasyfikacji budżetowej, b) jednostki budżetowe i jednostki, o których mowa w pkt 1 lit. b), w podziale na nie dotowane i dotowane, z uwzględnieniem stopnia dotowania, 3) tworzy się rezerwę na zmiany organizacyjne, obejmującą: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych w wysokości 5.664 tys. zł, na 400 etatów, b) limity wynagrodzeń dla dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 708 tys. zł, na 50 etatów, c) limity wynagrodzeń dla nie dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 2.124 tys. zł, na 150 etatów, 4) tworzy się rezerwę środków i limitów wynagrodzeń przeznaczoną na wypłatę nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i ekwiwalentów za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz dla pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których liczba etatów kalkula cyjnych nie przekracza 50, obejmującą: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych w wysokości 3.286 tys. zł, b) limity wynagrodzeń dla nie dotowanych jednostek w wysokości 82 tys. zł. 2. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej nastąpi od dnia 1 kwietnia 1999 r., z wyjątkiem osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych oraz żołnierzy i funkcjonariuszy, dla których podwyższenie wynagrodzeń nastąpi od dnia 1 stycznia 1999 r. w ramach środków ujętych w budżetach właściwych dysponentów części budżetowych. 3. Podstawę do określenia środków i limitów na wynagrodzenia dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, żołnierzy i funkcjonariuszy stanowi prognozowane przeciętne wynagrodzenie na 1999 r. w sferze budżetowej wynoszące 1.135,40 zł. 4. Tworzy się, do dyspozycji Rady Ministrów, rezerwę środków i limitów na wcześniejsze podwyższenie wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej obejmującą: 1) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych w wysokości 37.046 tys. zł, 2) limity wynagrodzeń dla dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 740 tys. zł, 3) limity wynagrodzeń dla nie dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 4.828 tys. zł, 4) limity wynagrodzeń dla szkół wyższych w wysokości 19.591 tys. zł. 5. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania przeniesień kwoty środków na uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy pomiędzy częściami i działami na wnioski: Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa."}
{"id":"1999_154_27","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 27. Zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126), kwoty i limity: 1) na wynagrodzenia, określone w ustawie budżetowej, zostaną przeliczone w związku z włączeniem do wynagrodzeń części składki na ubezpieczenie społeczne, 2) uposażeń dla żołnierzy i funkcjonariuszy oraz świadczeń dla osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej zostaną przeliczone i zwiększone w niezbędnym zakresie z rezerwy celowej w odpowiednich częściach budżetu państwa w związku z objęciem tych osób obowiązkiem ubezpieczenia społecznego."}
{"id":"1999_154_28","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 28. Wpływy, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 106, poz. 673) określa się na kwotę 4.000.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_29","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 29. Ustala się wskaźniki, o których mowa w art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118): 1) wzrost emerytur i rent - 9,6%, 2) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w odniesieniu do średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem 101,0%, 3) wskaźnik waloryzacji emerytur i rent od dnia 1 czerwca 1999 r. - 108,7%, 4) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów - 108,5%, 5) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem 108,5%, 6) średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej - 110,6%."}
{"id":"1999_154_3","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 3. 1. Deficyt budżetu państwa, spłata zobowiązań długoterminowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, rozchody, o których mowa w art. 2 ust. 3, pożyczki i kredyty, o których mowa w art. 7, oraz wykup bonów skarbowych zostaną pokryte przychodami z tytułu sprzedaży skarbowych papierów wartościowych oraz kredytów i pożyczek zagranicznych, przychodami z prywatyzacji oraz środkami z innych przychodów. 2. Zestawienie źródeł przychodów i rozchodów, związanych z finansowaniem deficytu budżetu państwa, określa załącznik nr 3. 3. W przypadku, gdy wartość majątku sprywatyzowanego w 1999 r. przekroczy kwotę 11.400.000 tys. zł, przychody z prywatyzacji przeznaczone na finansowanie deficytu budżetu państwa zwiększa się o kwotę nie wyższą niż 1.100.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_30","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 30. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonania Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych dopłaty kwoty odpowiadającej różnicy między składką na ubezpieczenie społeczne w wysokości powszechnie obowiązującej, a składką na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych bezpośrednio w produkcji rolnej w charakterze pracowników lub członków spółdzielni."}
{"id":"1999_154_31","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 31. Kwota wydatków na prewencję rentową, o których mowa w art. 57 ustawy wymienionej w art. 27, wynosi 59.500 tys. zł."}
{"id":"1999_154_32","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 32. Prognozowane przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej na 1999 r., bez przeliczenia, o którym mowa w art. 27, wynosi 1.365 zł."}
{"id":"1999_154_33","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 33. Odpis od funduszu emerytalno-rentowego na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wynosi 313.300 tys. zł."}
{"id":"1999_154_34","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 34. Ustala się etaty Policji w liczbie 102.755."}
{"id":"1999_154_35","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 35. 1. Wydatki budżetowe w kwocie 1.390.319 tys. zł, przeznaczone w budżecie Ministerstwa Obrony Narodowej na realizację programów modernizacji technicznej sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej nie mogą być wykorzystane na inne cele. 2. Wykaz programów i planowane wydatki, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 10."}
{"id":"1999_154_36","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 36. 1. Wydatki budżetowe w kwocie 1.567.000 tys. zł, ujęte w budżecie Ministerstwa Gospodarki przeznacza się na realizację programów: 1) reformy górnictwa węgla kamiennego w kwocie1.527.000 tys. zł, z tego na: a) likwidację kopalń 338.000 tys. zł, b) restrukturyzację zatrudnienia 953.700 tys. zł, c) usuwanie szkód górniczych wywołanych reaktywacją starych zrobów 30.000 tys. zł, d) ekwiwalenty pieniężne za deputaty węglowe dla emerytów i rencistów górnictwa wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 96.000 tys. zł, e) deputaty węglowe przysługujące emerytom i rencistom górniczym kopalń całkowicie likwidowanych30.000 tys. zł, f) renty wyrównawcze przysługujące od kopalń całkowicie likwidowanych 25.000 tys. zł, g) tworzenie nowych miejsc pracy w gminach górniczych 40.000 tys. zł, h) monitorowanie przebiegu postępowania oddłużeniowego, zmian stanu zatrudnienia oraz nadzorowanie i kontrolę wydatkowania środków budżetowych9.800 tys. zł, i) utrzymanie biur pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. 2.500 tys. zł, j) obsługę wypłat ekwiwalentów, o których mowa w lit. d) dokonywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 2.000 tys. zł, 2) restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali - na restrukturyzację zatrudnienia w kwocie40.000 tys. zł. 2. Wydatki określone w ust. 1 nie mogą być wykorzystane na inne cele. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb udzielania i sposób wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle hutnictwa żelaza i stali oraz warunki uzyskania uprawnień, zasady i tryb przyznawania, obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników przemysłu hutnictwa żelaza i stali w ramach dotacji ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki."}
{"id":"1999_154_37","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 37. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania oraz sposób wykorzystania dotacji w kwocie 150.000 tys. zł przeznaczonej dla górnictwa siarki, soli, rud cynku i ołowiu, barytu i węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową, ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego oraz ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, warunki uzyskania uprawnień, sposób obliczania, szczegółowe zasady i tryb wypłacania osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych i zasiłków socjalnych dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa, o którym mowa w ust. 1, w ramach dotacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1999_154_38","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 38. 1. Upoważnia się dysponentów części budżetu państwa, w których zostały zaplanowane niepodatkowe dochody budżetu państwa, do: 1) odpłatnego zlecania jednostkom organizacyjnym, innym niż organy administracji państwowej, w tym również bankom, poboru niepodatkowych należności budżetu państwa z tytułu: a) przejściowego wykupu odsetek od kredytów mieszkaniowych, b) spłat pożyczek ze zniesionych funduszy celowych, 2) przeznaczenia do 4% dochodów, zrealizowanych w trybie określonym w pkt 1, na pokrycie kosztów związanych z poborem tych dochodów. 2. Upoważnia się państwowe jednostki budżetowe realizujące, w drodze egzekucji administracyjnej, dochody budżetu państwa (nie będące podatkami) do przeznaczania 5% uzyskanych dochodów na opłacenie należnej organom egzekucyjnym opłaty określonej w art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1126)."}
{"id":"1999_154_39","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 39. Dochody uzyskane ze sprzedaży lub likwidacji sprzętu stanowiącego wyposażenie jednostek Służby Więziennej, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, komend głównych i wojewódzkich: Państwowej Straży Pożarnej i Policji oraz jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych przezna cza się w 95% na pokrycie kosztów sprzedaży, likwidacji sprzętu i jego odtworzenia, a 5% przekazuje się do budżetu państwa."}
{"id":"1999_154_4","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 4. 1. Przyrost zadłużenia z tytułu skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu poniżej jednego roku, przeznaczonych do sprzedaży w kraju, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 6.000.000 tys. zł. 2. Dopuszczalny przyrost zadłużenia z tytułu zaciągniętych kredytów i uzyskanych pożyczek zagranicznych, w tym z emisji skarbowych papierów wartościowych przeznaczonych do sprzedaży za granicą, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 5.800.000 tys. zł. 3. Łączna wartość nominalna wyemitowanych skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, przeznaczonych do sprzedaży w kraju lub za granicą, nie może przekroczyć kwoty 60.000.000 tys. zł, z czego wartość nominalna skarbowych papierów wartościowych przeznaczonych do sprzedaży za granicą, nominowanych w złotych lub w walutach obcych, nie może przekroczyć równowartości kwoty 2.650.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_40","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 40. Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, określonej w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, poz. 1118 i poz. 1126)."}
{"id":"1999_154_41","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 41. 1. W 1999 r. będą realizowane zobowiązania budżetu państwa z tytułu dopłat do należnego bankom oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r. na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów: 1) z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu udzielania kredytobiorcom pomocy ze środków budżetowych w 1991 r. w spłacie części należnego bankom oprocentowania od kredytów (Dz.U. Nr 50, poz. 217), 2) z dnia 3 marca 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1992 (Dz.U. Nr 24, poz. 102), 3) z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1993 (Dz.U. Nr 30, poz. 137). 2. Minister właściwy do spraw finansów zawrze odpowiednie umowy na dopłaty, o których mowa w ust. 1, do kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r."}
{"id":"1999_154_42","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 42. Łączna kwota wpłat gmin, o której mowa w art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 19992000 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1118) - wynosi 142.158 tys. zł."}
{"id":"1999_154_43","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 43. Ustanowienie przez Radę Ministrów, na podstawie odrębnych przepisów, kontyngentów taryfowych dla towarów importowanych do Polski, wiążących się z importem interwencyjnym podstawowych produktów żywnościowych w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków agrometeorologicznych, tzw. towarów strategicznych oraz związanych z modernizacją sił zbrojnych, nie może spowodować ubytków dochodów budżetu państwa z tytułu cła na kwotę większą niż 750.000 tys. zł, w tym do 45.000 tys. zł z tytułu importu interwencyjnego podstawowych produktów żywnościowych."}
{"id":"1999_154_44","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 44. 1. W przypadku wystąpienia oszczędności w wydatkach planowanych na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia w pierwszej kolejności na zwiększenie dotacji dla Agencji Rynku Rolnego, o kwotę nie przekraczającą 317.500 tys. zł. Pozostałe zaś oszczędności w równych kwotach przeznaczyć na: 1) zwiększenie wydatków na realizację Programu budowy autostrad o kwotę nie przekraczającą 282.500 tys. zł, 2) dotacje na dofinansowanie zadań inwestycyjnych realizowanych do roku 1998 z budżetów wojewodów oraz przez poszczególne ministerstwa w zakresie jednostek kultury i służby zdrowia do kwoty 150.000 tys. zł, 3) na uzupełnienie dotacji dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do kwoty 500.000 tys. zł, w przypadku wystąpienia takiej potrzeby w związku z wdrożeniem reformy systemu ubezpieczeń społecznych. 2. W terminie 30 dni po zakończeniu każdego kwartału minister właściwy do spraw finansów dokonuje oszacowania kwoty oszczędności w wydatkach planowanych na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego. Zwiększenie wydatków na cele określone w ust. 1 nie może przekroczyć: 1) 70% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 31 marca i 30 czerwca 1999 r., 2) 90% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 30 września 1999 r. 3. Minister właściwy do spraw finansów, w terminie 45 dni po zakończeniu każdego kwartału informuje komisję sejmową właściwą do spraw budżetu o kwotach szacunkowych oszczędności i ich rozdysponowaniu."}
{"id":"1999_154_45","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 45. W przypadku zmiany zasad finansowania kosztów prywatyzacji, w wyniku której powstaną oszczędności w wydatkach zaplanowanych na ten cel, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu, do ich przeznaczenia na: 1) restrukturyzację przemysłu, z wyjątkiem górnictwa i hutnictwa żelaza i stali - w wysokości 40% oszczędności, 2) restrukturyzację służby zdrowia - w wysokości 60% oszczędności."}
{"id":"1999_154_46","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 46. 1. Gminy, powiaty i samorządy województw na obszarze których wystąpiła powódź, mogą otrzymać dotację celową na dofinansowanie bieżących zadań własnych związanych z usuwaniem skutków powodzi. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin, powiatów i województw oraz szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 1. 3. Środki, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2, cz. 83, poz. 10 i 11."}
{"id":"1999_154_47","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 47. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania przeniesień wydatków przeznaczonych na finansowanie zadań administracji rządowej i samorządowej, w zakresie związanym ze zmianami kompetencji, wynikającymi z reformy ustrojowej państwa w obrębie jednego działu między częściami, rozdziałami i paragrafami. 2. Przeniesienia, o których mowa w ust. 1, mogą być dokonywane do dnia 30 kwietnia 1999 r. 3. Minister właściwy do spraw finansów w terminie do dnia 15 maja 1999 r. przedłoży komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu informację o dokonanych zmianach."}
{"id":"1999_154_48","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 48. Do przeniesień środków i wydatków: 1) o których mowa w art. 26 ust. 5 i w art. 47 ust. 1, 2) związanych z: a) przeliczeniem, o którym mowa w art. 27, b) oszczędnościami, o których mowa w art. 44 i 45, - nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014)."}
{"id":"1999_154_49","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 49. Upoważnia się ministra właściwego do spraw zdrowia do przekazania Kasom Chorych dodatkowej dotacji ponad kwoty wynikające z art. 169c ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) w łącznej wysokości 150.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_5","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 5. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do: 1) emisji skarbowych papierów wartościowych, nominowanych w złotych lub w walutach obcych, przeznaczonych do sprzedaży w kraju i za granicą, 2) zaciągnięcia kredytów zagranicznych, na łączną kwotę nie przekraczającą 65.000.000 tys. zł, z przeznaczeniem na sfinansowanie przedterminowego wykupu lub zamiany istniejących zobowiązań Skarbu Państwa; do kwoty kredytów oraz wartości emisji skarbowych papierów wartościowych nie stosuje się przepisów art. 4 ust. 2 i 3. 2. Do kwoty zobowiązań objętych przedterminowym wykupem, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się limitów określonych w art. 2. 3. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do sprzedaży aktywów pochodzących z odzyskania, w wyniku przeprowadzenia operacji finansowych, o których mowa w ust. 1, prawa do dysponowania aktywami finansowymi zabezpieczającymi spłatę zobowiązań zagranicznych Skarbu Państwa. 4. Środki ze sprzedaży aktywów wymienionych w ust. 3, stanowiące różnicę pomiędzy kwotą przeznaczoną na nabycie ich zabezpieczenia a kwotą uzyskaną z ich sprzedaży, są dochodami budżetu państwa."}
{"id":"1999_154_50","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 50. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwę celową w kwocie 82.000 tys. zł przeznaczoną na dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na zadania własne bieżące i inwestycyjne związane z dofinansowaniem kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"1999_154_51","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 51. 1. W ramach środków rezerw celowych przeznaczonych na: 1) koszty wdrożenia reformy terytorialnej, dotacje na zadania wykonywane przez powiaty i samorządy województw (w tym na zadania w dziedzinie kultury i sztuki, nie mniej niż 100.000 tys. zł) oraz inne wydatki wynikające ze zmian kompetencji, 2) sfinansowanie wcześniejszego podwyższenia wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej i samorządowej sfery budżetowej, 3) dofinansowanie programu Festiwal \"Kraków 2000\", 4) dofinansowanie zadań własnych powiatów w zakresie ochrony zdrowia z przeznaczeniem dla zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów powiaty i samorządy województw mogą otrzymać dotacje celowe na dofinansowanie bieżących zadań własnych. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań objętych dofinansowaniem, szczegółowe zasady i tryb udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1. 3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów."}
{"id":"1999_154_52","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 52. Akty wykonawcze, o których mowa w art. 21 ust. 2, art. 36 ust. 3 oraz art. 37 ust. 1 i 2 zostaną wydane nie później, niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_154_53","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 53. Ilekroć w ustawie jest mowa o ministrze właściwym do spraw finansów należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw instytucji finansowych."}
{"id":"1999_154_54","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 54. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r., z tym, że art. 7 pkt 1 i 2, art. 8, art. 21 ust. 2, art. 36 ust. 3, art. 37, art. 44 i art. 45 z mocą od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_154_6","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 6. Poręczenia i gwarancje mogą być udzielane przez Skarb Państwa w 1999 r. na kwotę 6.000.000 tys. zł, w tym gwarancje naprawienia szkód do wysokości 500.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_7","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 7. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do udzielenia ze środków budżetu państwa: 1) kredytów i pożyczek rządom innych krajów na sfinansowanie importu z Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług - do kwoty 760.000 tys. zł, 2) pożyczek Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych - do kwoty 60.000 tys. zł, 3) pożyczek, o których mowa w art. 169c ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) - do kwoty 847.367 tys. zł."}
{"id":"1999_154_8","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 8. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania transakcji zmiany zasad obliczania i wysokości oprocentowania oraz zmiany waluty, przy wykorzystaniu stosownych instrumentów finansowych (transakcji pochodnych), istniejących i nowo zaciąganych zagranicznych zobowiązań Skarbu Państwa. 2. Transakcjami, o których mowa w ust. 1, mogą być objęte zobowiązania zagraniczne Skarbu Państwa do łącznej wartości nominalnej 7.500.000 tys. zł."}
{"id":"1999_154_9","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r.","text":"Art. 9. Ustala się w 1999 r. limit ubezpieczeń kontraktów eksportowych, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770) - na kwotę 3.400.000 tys. zł."}
{"id":"1999_170_1","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 oraz Nr 162, poz. 1118) w art. 31 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 4a na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"lub 30 dni od dnia otrzymania decyzji urzędu pracy o ustaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.\"; 2) w ust. 4b dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Do okresu tego nie wlicza się okresu lub okresów jego zawieszenia.\"; 3) ust. 4d otrzymuje brzmienie: \"4d.Gwarantowany zasiłek okresowy ulega zawieszeniu na okres podjęcia zatrudnienia albo pozarolniczej działalności w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.\"; 3) dodaje się ust. 4e i 4f w brzmieniu: \"4e. Przywrócenie gwarantowanego zasiłku okresowego następuje na wniosek osoby zainteresowanej złożony w terminie 14 dni od dnia ustania zatrudnienia, jeżeli w dalszym ciągu spełnione są warunki wymienione w art. 31 ust. 4a. Gwarantowany zasiłek okresowy nie może być przywrócony, jeżeli po ustaniu zatrudnienia osobie uprawnionej będzie przysługiwał zasiłek dla bezrobotnych. 4f. W przypadku zbiegu uprawnienia do gwarantowanego zasiłku okresowego z uprawnieniami do zasiłku stałego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy, renty z tytułu niezdolności do pracy lub wcześniejszej emerytury, przysługuje jedno z tych świadczeń wyższe lub wybrane przez zainteresowanego.\"."}
{"id":"1999_170_2","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_303_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r."}
{"id":"1999_303_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_304_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy dotyczącej statusu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przedstawicieli narodowych i personelu międzynarodowego, sporządzonej w Ottawie dnia 20 września 1951 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy dotyczącej statusu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przedstawicieli narodowych i personelu międzynarodowego, sporządzonej w Ottawie dnia 20 września 1951 r."}
{"id":"1999_304_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy dotyczącej statusu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przedstawicieli narodowych i personelu międzynarodowego, sporządzonej w Ottawie dnia 20 września 1951 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_305_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Protokołu dotyczącego statusu międzynarodowych dowództw wojskowych, ustanowionych na podstawie Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Paryżu dnia 28 sierpnia 1952 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu dotyczącego statusu międzynarodowych dowództw wojskowych, ustanowionych na podstawie Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Paryżu dnia 28 sierpnia 1952 r."}
{"id":"1999_305_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Protokołu dotyczącego statusu międzynarodowych dowództw wojskowych, ustanowionych na podstawie Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Paryżu dnia 28 sierpnia 1952 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_309_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o ochronie informacji, sporządzonej w Brukseli dnia 6 marca 1997 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o ochronie informacji, sporządzonej w Brukseli dnia 6 marca 1997 r."}
{"id":"1999_309_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o ochronie informacji, sporządzonej w Brukseli dnia 6 marca 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_310_1","title":"Ustawa z dnia 19 marca 1999 r. o zmianie ustawy o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz.U. Nr 106, poz. 677) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) międzynarodowym transportem drogowym na potrzeby własne jest niezarobkowy przewóz osób lub rzeczy, wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej pojazdami samochodowymi będącymi jego własnością lub do których posiada udokumentowane prawo dysponowania; nie obejmuje to przewozu osób w ramach prowadzonej działalności turystycznej,\"; 2) w art. 10 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) śmierci osoby fizycznej posiadającej koncesję i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki cywilnej, spółki jawnej lub spółki komandytowej,\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przejęcia przez innego przedsiębiorcę w całości lub w części działalności w zakresie międzynarodowego transportu drogowego.\"; 3) w art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Krajowy przedsiębiorca wykonujący międzynarodowy transport drogowy uiszcza opłatę za wydanie zezwolenia zagranicznego na jednorazowe lub wielokrotne przewozy.\"; 4) w art. 31 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość prowizji oraz sposób jej pobierania i rozliczania z jednostkami, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 27 ust. 2-4.\"."}
{"id":"1999_310_2","title":"Ustawa z dnia 19 marca 1999 r. o zmianie ustawy o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_32_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się ust. 2; 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania ustali, w drodze rozporządzenia, sposób nauczania szkolnego i zakres treści, o których mowa w ust. 1, zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego oraz wprowadzi do systemu dokształcania i doskonalenia nauczycieli tematykę określoną w ust. 1.\"."}
{"id":"1999_32_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r."}
{"id":"1999_400_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 38 w ust. 2 wyrazy \"z upływem sześciu miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"z upływem dwunastu miesięcy\"; 2) w art. 49 w ust. 4 skreśla się wyrazy \" , z tym że prawo do nieodpłatnego nabycia akcji spółek, których Skarb Państwa nie jest jedynym akcjonariuszem, powstaje po upływie trzech miesięcy od wniesienia przedsiębiorstwa do spółki i wygasa z upływem sześciu miesięcy od dnia powstania tego prawa\"."}
{"id":"1999_400_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 2. Osoby uprawnione, o których mowa w art. 36 ust. 1, art. 37 ust. 1, art. 49 ust. 4 i art. 63 ust. 2-4 ustawy, o której mowa w art. 1, które złożyły w terminie oświadczenie o zamiarze nieodpłatnego nabycia od Skarbu Państwa akcji, lecz wskutek wygaśnięcia prawa nie nabyły ich, mają prawo nieodpłatnie nabyć te akcje w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_400_3","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_439_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) felczerze ubezpieczenia zdrowotnego - rozumie się przez to felczera lub starszego felczera udzielającego świadczeń zdrowotnych, w zakresie ustalonym ustawą z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz.U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284 i z 1998 r. Nr 143, poz. 916), w zakładzie opieki zdrowotnej, który zawarł z Kasą Chorych umowę o udzielanie ubezpieczonym świadczeń zdrowotnych,\"; 2) w art. 31c w ust. 1 po wyrazie \"zdrowotnego\" dodaje się wyrazy \"lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego\"; 3) w art. 31f w ust. 1 po wyrazie \"zdrowotnego\" dodaje się wyrazy \"lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego\"; 4) w art. 35 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera.\"; 5) w art. 43 po wyrazie \"zdrowotnego\" dodaje się wyrazy \"lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego\"; 6) w art. 44 w ust. 3 po wyrazie \"lekarzowi\" dodaje się wyrazy \"lub felczerowi\"; 7) w art. 50: a) w ust. 1 po wyrazie \"lekarza\" dodaje się wyrazy \"lub felczera\", b) w ust. 2 po wyrazie \"zdrowotnego\" dodaje się wyrazy \"lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego\"; 8) ) w art. 58: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Na podstawie skierowania: 1) lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego - udzielane są ubezpieczonemu świadczenia z zakresu diagnostyki oraz zabiegi ambulatoryjne, 2) lekarza ubezpieczenia zdrowotnego - udzielane są ubezpieczonemu świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej oraz świadczenia innych niż lekarze świadczeniodawców.\", b) w ust. 5 po wyrazie \"zdrowotnego\" dodaje się wyrazy \"lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego\"."}
{"id":"1999_439_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_440_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, podpisanej w Lugano dnia 16 września 1988 r."}
{"id":"1999_440_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_461_1","title":"Ustawa z dnia 23 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o łączności","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14a w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) wniosek o wydanie koncesji dotyczy działalności w zakresie świadczenia usług, o których mowa w art. 16 ust. 2 pkt 2 lit. b), prowadzonej przez wnioskodawcę na podstawie uprzednio posiadanej koncesji, jeżeli wniosek ten dotyczy zmiany technologii wykonywania tych usług.\"; 2) w art. 76 skreśla się ust. 5."}
{"id":"1999_461_2","title":"Ustawa z dnia 23 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o łączności","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_483_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa ustanawia się służbę cywilną oraz określa zasady dostępu do tej służby, zasady jej organizacji, funkcjonowania i rozwoju."}
{"id":"1999_483_10","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Szef Służby Cywilnej wykonuje zadania wynikające z ustawy przy pomocy zastępcy Szefa Służby Cywilnej. 2. Zastępcę Szefa Służby Cywilnej powołuje spośród urzędników służby cywilnej i odwołuje Prezes Rady Ministrów - na wniosek Szefa Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_100","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Dyrektor generalny urzędu ustala, odrębnie dla każdego urzędnika służby cywilnej zatrudnionego w kierowanym przez niego urzędzie, indywidualny program rozwoju zawodowego, stanowiący podstawę do kierowania urzędnika na szkolenia, biorąc pod uwagę w szczególności: 1) ocenę pracy urzędnika, dokonaną przez bezpośredniego przełożonego, 2) perspektywy wykonywania pracy zawodowej przez urzędnika, 3) potrzeby i możliwości urzędu w zakresie zatrudnienia, 4) potrzeby i możliwości urzędnika ustalane w wyniku przeprowadzonych z nim uzgodnień. 2. Indywidualny program rozwoju zawodowego dla dyrektora generalnego urzędu jest ustalany przez Szefa Służby Cywilnej. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_483_101","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Uczestnictwo członka korpusu służby cywilnej w szkoleniach przewidzianych dla służby cywilnej jest traktowane na równi z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych. 2. Członek korpusu służby cywilnej nie ponosi opłat z tytułu uczestnictwa w szkoleniach przewidzianych dla służby cywilnej. 3. W wyjątkowych przypadkach dyrektor generalny urzędu może wyrazić zgodę na pokrycie przez urząd, w całości lub w części, kosztów uczestnictwa członka korpusu służby cywilnej w szkoleniach i zajęciach innych niż przewidziane dla służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_102","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Dyrektor generalny urzędu może skierować członka korpusu służby cywilnej mającego wykształcenie prawnicze na aplikację legislacyjną. Wzajemne prawa i obowiązki urzędu i członka korpusu służby cywilnej związane ze skierowaniem na aplikację legislacyjną określa umowa zawarta między dyrektorem generalnym urzędu a członkiem korpusu służby cywilnej. 2. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb organizowania i odbywania aplikacji, uwzględniając w szczególności: dziedziny prawa będące podstawą opracowania programu aplikacji legislacyjnej, warunki i tryb przyjmowania na aplikację, także osób nie będących członkami korpusu służby cywilnej, wysokość opłat za udział w aplikacji i tryb ich uiszczania, obowiązki aplikantów i ich patronów, szczegółowe zasady, warunki oraz etapy dopuszczania do egzaminu kończącego aplikację oraz przeprowadzania go, skład komisji egzaminacyjnej oraz wzór zaświadczenia stwierdzającego zdanie egzaminu."}
{"id":"1999_483_103","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. Koszty szkoleń w służbie cywilnej są pokrywane ze środków: 1) wyodrębnionych w budżetach poszczególnych urzędów dla finansowania szkoleń powszechnych, szkoleń w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej oraz szkoleń specjalistycznych, 2) rezerwy budżetowej przeznaczonej na szkolenia członków korpusu służby cywilnej dla finansowania szkoleń centralnych oraz studium zarządzania strategicznego."}
{"id":"1999_483_104","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej obejmujące w szczególności: 1) kryteria, jakie muszą spełniać podmioty, którym powierza się prowadzenie szkoleń, 2) sposób i warunki oceny prowadzonych szkoleń."}
{"id":"1999_483_105","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania wobec Sekretarza Rady Ministrów, Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 9 Odpowiedzialność dyscyplinarna członka korpusu służby cywilnej"}
{"id":"1999_483_106","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej odpowiadają dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej. 2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 3 miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie 2 lat od popełnienia tego czynu. W przypadku naruszenia obowiązków przez Sekretarza Rady Ministrów albo dyrektora generalnego urzędu termin 3 miesięcy na wszczęcie postępowania dyscyplinarnego liczy się od dnia powzięcia wiadomości przez Szefa Służby Cywilnej. 3. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy. 4. Jeżeli czyn członka korpusu służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego."}
{"id":"1999_483_107","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec urzędników służby cywilnej są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) pozbawienie możliwości awansowania przez okres 2 lat na wyższy stopień służbowy, 4) obniżenie stopnia służbowego służby cywilnej, 5) zakaz przystępowania do konkursu na wyższe stanowisko w służbie cywilnej przez okres 2 lat, 6) zakaz zajmowania wyższych stanowisk w służbie cywilnej przez okres od 2 do 5 lat, 7) wydalenie ze służby cywilnej. 2. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec pracowników służby cywilnej są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z ostrzeżeniem, 4) nagana z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres 2 lat do wyższej kategorii zaszeregowania, 5) obniżenie kategorii zaszeregowania, 6) wydalenie z pracy w urzędzie. 3. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 2 pkt 6 powoduje wygaśnięcie stosunku pracy. 4. Prawomocne orzeczenie kar wymienionych w ust. 1 pkt 7 oraz ust. 2 pkt 6 powoduje zakaz ubiegania się o zatrudnienie w korpusie służby cywilnej przez okres 5 lat."}
{"id":"1999_483_108","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej dyrektor generalny urzędu może ukarać członka korpusu upomnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym. 2. Członek korpusu służby cywilnej może w ciągu 7 dni od wymierzenia mu kary upomnienia wnieść sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu. 3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor generalny urzędu przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu. 4. W przypadku naruszenia obowiązków członka korpusu służby cywilnej, o którym mowa w ust. 1, przez Sekretarza Rady Ministrów albo dyrektora generalnego urzędu, kary upomnienia udziela Szef Służby Cywilnej. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_483_109","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. Sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby cywilnej rozpoznają komisje dyscyplinarne: 1) w I instancji - komisja dyscyplinarna urzędu, 2) w II instancji - Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej, zwana dalej \"Wyższą Komisją Dyscyplinarną\"."}
{"id":"1999_483_11","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Zadania służby cywilnej realizuje Szef Służby Cywilnej przy pomocy dyrektorów generalnych urzędów."}
{"id":"1999_483_110","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Komisję dyscyplinarną urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędzie. W razie potrzeby Szef Służby Cywilnej może utworzyć komisję dyscyplinarną dla kilku urzędów. 2. Komisję dyscyplinarną urzędu, w liczbie co najmniej 10 członków korpusu służby cywilnej, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje się na okres 3 lat. 3. Komisja dyscyplinarna urzędu powołuje ze swojego grona przewodniczącego komisji i jego zastępców. 4. Tryb pracy komisji dyscyplinarnej urzędu określa regulamin uchwalony przez komisję i zatwierdzony przez dyrektora generalnego urzędu."}
{"id":"1999_483_111","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Wyższą Komisję Dyscyplinarną powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Służby Cywilnej spośród urzędników służby cywilnej. 2. Wyższą Komisję Dyscyplinarną, w liczbie 11 członków, powołuje się na okres 6 lat. Członkowie Wyższej Komisji Dyscyplinarnej pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców. 3. Wyższa Komisja Dyscyplinarna powołuje ze swojego grona przewodniczącego Wyższej Komisji Dyscyplinarnej i jego zastępców. 4. Tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej określa regulamin uchwalany przez Komisję. 5. Obsługę prac Wyższej Komisji Dyscyplinarnej zapewnia Urząd Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_112","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Na czas wykonywania zadań w komisjach dyscyplinarnych jej członkom przysługuje zwolnienie od pracy zawodowej. 2. Przepisy art. 17 stosuje się odpowiednio do członków komisji dyscyplinarnych."}
{"id":"1999_483_113","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie członków Wyższej Komisji Dyscyplinarnej oraz komisji dyscyplinarnej urzędu, przyjmując najniższe wynagrodzenie za pracę pracowników za podstawę ustalania wysokości wynagrodzenia przewodniczącego, zastępców przewodniczącego i pozostałych członków tych komisji."}
{"id":"1999_483_114","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Wyższa Komisja Dyscyplinarna rozpatruje odwołania od orzeczeń komisji dyscyplinarnych urzędów. 2. Sprawy dyscyplinarne Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektorów generalnych urzędów rozpatruje w I i II instancji Wyższa Komisja Dyscyplinarna, przy czym w II instancji Komisja orzeka w pełnym składzie."}
{"id":"1999_483_115","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. Członkowie komisji dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego oraz nie są związani rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego wyroku sądu."}
{"id":"1999_483_116","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. Komisje dyscyplinarne orzekają w składzie: 1) w I instancji: a) trzech członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 107 ust. 1 pkt 1-4 oraz ust. 2 pkt 1-3, b) pięciu członków, w tym przewodniczący składu posiadający wykształcenie prawnicze, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej art. 107 ust. 1 pkt 5-7 oraz ust. 2 pkt 46, 2) w II instancji pięciu członków, z których co najmniej dwóch powinno posiadać wykształcenie prawnicze, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono karę określoną w art. 107 ust. 1 pkt 5-7 oraz ust. 2 pkt 4-6. 2. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej wyznacza skład orzekający i termin rozprawy. 3. W sprawach dotyczących urzędników służby cywilnej przewodniczącym składu jest urzędnik służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_117","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród podległych mu urzędników służby cywilnej, a dla spraw dyscyplinarnych Sekretarza Rady Ministrów i dyrektora generalnego urzędu Szef Służby Cywilnej. 2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie dyrektora generalnego urzędu bądź Szefa Służby Cywilnej - w sprawach dyscyplinarnych Sekretarza Rady Ministrów lub dyrektora generalnego urzędu i informuje ich o dokonanych ustaleniach. O wszczęciu tego postępowania rzecznik zawiadamia osobę, której ono dotyczy. 3. Rzecznik postanawia o przekazaniu komisji dyscyplinarnej wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo, za zgodą dyrektora urzędu, o umorzeniu postępowania wyjaśniającego."}
{"id":"1999_483_118","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Komisja dyscyplinarna urzędu wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania. 2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród urzędników służby cywilnej. 3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie. 4. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy. 5. Rozprawa jest jawna. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne. 6. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia. 7. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej urzędu strony mogą odwołać się do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia."}
{"id":"1999_483_119","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. W postępowaniu przed Wyższą Komisją Dyscyplinarną stosuje się odpowiednio przepisy art. 118 ust. 1-6. 2. Od orzeczeń Wyższej Komisji Dyscyplinarnej stronom oraz Szefowi Służby Cywilnej przysługuje odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. 3. Do rozpatrzenia odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji."}
{"id":"1999_483_12","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Szef Służby Cywilnej w szczególności: 1) czuwa nad przestrzeganiem zasad służby cywilnej, 2) kieruje procesem zarządzania kadrami w służbie cywilnej, 3) gromadzi informacje o korpusie służby cywilnej, 4) planuje i nadzoruje wykorzystanie środków, o których mowa w art. 6 ust. 1, 5) organizuje i prowadzi postępowanie kwalifikacyjne w służbie cywilnej, 6) prowadzi konkursy na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, 7) prowadzi ewidencję jednostek upoważnionych do organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej, 8) przygotowuje projekty aktów normatywnych przewidzianych w ustawie, 9) upowszechnia informacje o służbie cywilnej, 10) wydaje Biuletyn Służby Cywilnej. 2. Szef Służby Cywilnej przedstawia Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie o stanie służby cywilnej i o realizacji zadań tej służby. 3. Szef Służby Cywilnej może tworzyć zespoły i komisje jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze w sprawach należących do zakresu działania Szefa Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_120","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych członka korpusu służby cywilnej. 2. Dyrektor generalny urzędu wykonuje kary, o których mowa w art. 107 ust. 1 pkt 3-6 oraz ust. 2 pkt 5, z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia."}
{"id":"1999_483_121","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. 1. Kary dyscyplinarne określone w art. 107 ust. 1 pkt 1-5 oraz ust. 2 pkt 1-5 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu po upływie 3 lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie 2 lat. 2. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej członek korpusu służby cywilnej będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin 3 lat, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu. 3. W przypadku kary dyscyplinarnej określonej w art. 107 ust. 1 pkt 6 i 7 oraz ust. 2 pkt 6 zatarcie oraz zniszczenie odpisu orzeczenia następuje po upływie 3 lat od dnia upływu okresu, na który kara została orzeczona albo okresu, o którym mowa w art. 107 ust. 4."}
{"id":"1999_483_122","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. W postępowaniu przed komisjami dyscyplinarnymi w sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1999_483_123","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Koszty obrońcy z wyboru, który nie jest członkiem korpusu służby cywilnej, ponosi obwiniony. 2. Koszty biegłych powołanych przez komisję dyscyplinarną i koszty zleconych przez nią ekspertyz ponosi urząd, przy którym działa komisja dyscyplinarna."}
{"id":"1999_483_124","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1999_483_125","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) skreśla się art. 26."}
{"id":"1999_483_126","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 822 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i skreśla się pkt 3a - 5 oraz pkt 11 i 12, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Ustawa określa obowiązki i prawa osób zatrudnionych w: 1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej, 3) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej, 4) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, 5) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, 6) regionalnych izbach obrachunkowych, 7) biurach samorządowych kolegiów odwoławczych, wobec których nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. ..., poz. ...).\"; 2) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71.1. Kierownik urzędu może skierować urzędnika mającego wykształcenie prawnicze do odbycia aplikacji legislacyjnej. Wzajemne prawa i obowiązki urzędu i urzędnika, związane ze skierowaniem na aplikację legislacyjną, określa umowa zawarta między kierownikiem urzędu a urzędnikiem. 2. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem. 3. Szczegółowe zasady i tryb organizowania i odbywania aplikacji określają odrębne przepisy.\"; 3) skreśla się art. 241 ; 4) w art. 48: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"art. 241,\", a wyraz \"wydają\" zastępuje się wyrazem \"wydaje\", - skreśla się pkt 1 i 2, b) dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: \"1a. Przepisów art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6 i art. 30 ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do pracowników urzędów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13. Kierownicy tych urzędów są uprawnieni do określania: 1) stanowisk, na których zatrudnieni pracownicy są urzędnikami państwowymi, 2) wykazu stanowisk objętych aplikacją administracyjną oraz zasad i trybu odbywania tej aplikacji, 3) rozkładu czasu pracy w tygodniu i jego wymiaru w poszczególnych dniach tygodnia. 1b. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia określonych w ustawie budżetowej, kierownicy urzędów, o których mowa w ust. 1a, ustalają regulamin wynagradzania w urzędzie. Regulamin ten w odniesieniu do Kancelarii Sejmu zatwierdza Marszałek Sejmu, a w odniesieniu do Kancelarii Senatu - Marszałek Senatu. Przepisów art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2 i art. 471 ust. 3 nie stosuje się. 1c. Dodatkowy fundusz nagród dla urzędników państwowych za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej utworzony na podstawie art. 24 ust. 2 w urzędach, o których mowa w ust. 1a, pozostaje w dyspozycji kierowników tych urzędów i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.\", c) w ust. 2 wyrazy \"organom wymienionym w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"organowi wymienionemu w ust. 1 oraz Marszałkowi Sejmu w odniesieniu do pracowników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Państwowej Inspekcji Pracy i Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, a także Marszałkowi Senatu w odniesieniu do pracowników Kancelarii Senatu oraz kierownikom urzędów wymienionym w art. 1 ust. 1 pkt 6 i 7 w odniesieniu do pracowników tych urzędów\", d) w ust. 3 po wyrazach \"w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"oraz w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13\", e) skreśla się ust. 4."}
{"id":"1999_483_127","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. W ustawie z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 471 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 20: 1) w ust. 5 skreśla się wyrazy \" , z uwzględnieniem ust. 6 i 7\"; 2) skreśla się ust. 6 i 7."}
{"id":"1999_483_128","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 139, poz. 934) w art. 82c: 1) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania członków korpusu służby cywilnej będących pracownikami Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, Rzecznika Ubezpieczonych i pracownikami Biura Rzecznika Ubezpieczonych, z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych.\"; 2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pozostałych pracowników Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, Rzecznika Ubezpieczonych i pracowników Biura Rzecznika Ubezpieczonych, z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych.\"."}
{"id":"1999_483_129","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz.U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazach \"przygotowywanie do służby publicznej\" dodaje się wyrazy \"urzędników służby cywilnej oraz\"; 2) w art. 4: a) w ust. 1 wyrazy \"posiadających ukończone studia wyższe\" zastępuje się wyrazami \", które nie ukończyły 32 lat i posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych z tytułem magistra lub równorzędnym\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zasady i tryb przeprowadzenia postępowania rekrutacyjnego, powoływania komisji rekrutacyjnej oraz zasady i tryb wnoszenia odwołań od wyniku tego postępowania określa statut Szkoły.\", 3) w art. 6 w ust. 2 po wyrazie \"Urzędnicy\" dodaje się wyrazy \"i inni pracownicy administracji publicznej\"."}
{"id":"1999_483_13","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Obsługę Szefa Służby Cywilnej zapewnia Urząd Służby Cywilnej. 2. Organizację Urzędu Służby Cywilnej określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Statut Urzędu Służby Cywilnej reguluje w szczególności zadania, strukturę organizacyjną i zasady udzielania pełnomocnictw."}
{"id":"1999_483_130","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943) w art. 73: 1) w ust. 4 wyrazy \"ust. 5-7\" zastępuje się wyrazami \"ust. 7\"; 2) skreśla się ust. 5 i 6."}
{"id":"1999_483_131","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496, Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 oraz Nr 106, poz. 668) w art. 84: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje i zasady wynagradzania członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich i powiatowych inspektoratach nadzoru budowlanego.\"; 2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje i zasady wynagradzania pozostałych pracowników Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich i powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego.\"."}
{"id":"1999_483_132","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem przepisów art. 16 ust. 3 i 4.\"; 2) w art. 16: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i pracowników biura kolegium,\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Do pracowników biura kolegium zatrudnionych na stanowiskach urzędniczych, w sprawach nie uregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr ..., poz. ...). 4. Do pracowników biura kolegium nie będących urzędnikami, w sprawach nie uregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 822 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860).\"."}
{"id":"1999_483_133","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) w art. 151a: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w Urzędzie Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania, z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń.\"; 2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje pozostałych pracowników Urzędu Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania, z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń.\"."}
{"id":"1999_483_134","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449) w art. 6 skreśla się ust. 4."}
{"id":"1999_483_135","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 113, poz. 715) w art. 2 w pkt 1 i 2 wyrazy \"urzędników służby cywilnej\" zastępuje się wyrazami \"członków korpusu służby cywilnej\". Rozdział 11 Przepisy przejściowe i dostosowujące"}
{"id":"1999_483_136","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy zatrudnieni na stanowiskach określonych w art. 2 stają się z mocy prawa pracownikami służby cywilnej, z zastrzeżeniem art. 137. 2. Wynagrodzenie miesięczne osób, o których mowa w ust. 1, ustalone zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, nie może być niższe od ich dotychczasowego miesięcznego wynagrodzenia."}
{"id":"1999_483_137","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. 1. Stosunki pracy nawiązane w urzędach, o których mowa w art. 2, przed dniem wejścia w życie ustawy, na podstawie mianowania na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych, pozostają w mocy nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r., chyba że wcześniej w sposób określony w niniejszej ustawie zostały przekształcone, rozwiązane lub wygasły. 2. Z dniem 1 stycznia 2004 r. dotychczasowe stosunki pracy osób zatrudnionych na podstawie mianowania na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych przekształcają się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nie określony."}
{"id":"1999_483_138","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. 1. Do pracowników zatrudnionych na podstawie mianowania zgodnie z przepisami ustawy o pracownikach urzędów państwowych stosuje się art. 10 ust. 1a, 1b i 5, art. 13-16 oraz art. 27 ust. 3 tej ustawy. 2. Osoby odwołane z funkcji organu administracji państwowej lub innego stanowiska kierowniczego w administracji państwowej, które przed powołaniem na tę funkcję lub stanowisko były urzędnikami państwowymi mianowanymi zgodnie z przepisami ustawy o pracownikach urzędów państwowych, stają się pracownikami służby cywilnej i w stosunku do nich stosuje się odpowiednio art. 45 ust. 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1999_483_139","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy urzędnicy służby cywilnej, mianowani na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 58, poz. 366), stają się urzędnikami służby cywilnej w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Urzędnikom, o których mowa w ust. 1, przyznaje się najniższy stopień służbowy w służbie cywilnej. 3. Do wynagrodzenia urzędników, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o wynagrodzeniu w służbie cywilnej wydane na podstawie niniejszej ustawy. 4. Jeżeli wynagrodzenie urzędników, o których mowa w ust. 1, jest niższe od przysługującego poprzednio, przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wypłaca się im dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy między wynagrodzeniem przysługującym dotychczas a wynagrodzeniem aktualnym."}
{"id":"1999_483_14","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Tworzy się Radę Służby Cywilnej jako organ opiniodawczo-doradczy Prezesa Rady Ministrów oraz oceniający przebieg postępowań kwalifikacyjnych i konkursowych w służbie cywilnej z punktu widzenia zasad określonych w art. 1. 2. Rada Służby Cywilnej w szczególności: 1) wyraża opinie w sprawach służby cywilnej przedstawianych jej przez Prezesa Rady Ministrów lub Szefa Służby Cywilnej oraz z własnej inicjatywy, 2) opiniuje projekt ustawy budżetowej w części dotyczącej służby cywilnej oraz wyraża opinię o corocznym wykonaniu budżetu w tym zakresie, 3) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej, 4) opiniuje kryteria ocen urzędników służby cywilnej i sposób przeprowadzania tych ocen, 5) opiniuje zasady awansowania urzędników służby cywilnej, 6) opiniuje plan szkoleń w służbie cywilnej, 7) wyraża opinię w sprawach etyki zawodowej korpusu służby cywilnej, 8) wyraża opinię o kandydacie na stanowisko Szefa Służby Cywilnej przedstawionym jej przez Prezesa Rady Ministrów, 9) opiniuje projekt regulaminu określającego tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej, 10) opiniuje coroczne sprawozdania Szefa Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_140","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. Do czasu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 2 ust. 4, do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w służbie dyplomatyczno-konsularnej stosuje się przepisy niniejszej ustawy ze zmianami i uzupełnieniami wynikającymi z aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustawy o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1999_483_141","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. Do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w administracji celnej przepisy niniejszej ustawy stosuje się ze zmianami i uzupełnieniami wynikającymi z aktu wykonawczego wydanego na podstawie art. 47 ustawy o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"1999_483_142","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. Przepisy wydane na podstawie art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 30 ust. 1, art. 471 ust. 3 w związku z art. 48 pkt 1 i 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc do czasu wydania przepisów, o których mowa w art. 48 w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą."}
{"id":"1999_483_143","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. 1. Do pracowników służby cywilnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy mają co najmniej dwuletni staż pracy w administracji publicznej, nie stosuje się przepisu art. 28 pkt 2. 2. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy do stażu pracy w służbie cywilnej, o którym mowa w art. 28 pkt 3, zalicza się staż pracy w administracji publicznej."}
{"id":"1999_483_144","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. 1. W okresie 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy o stanowiska wymienione w art. 41 ust. 1 mogą ubiegać się osoby nie będące urzędnikami służby cywilnej. 2. Z osobami nie będącymi urzędnikami służby cywilnej ubiegającymi się o stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1, umowę o pracę zawiera Prezes Rady Ministrów. 3. Do osób nie będących urzędnikami służby cywilnej ubiegających się o stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, przepisy art. 48 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_483_145","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. 1. Stosunek pracy osób, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zajmują stanowisko Szefa Służby Cywilnej, Sekretarza Rady Ministrów i dyrektora generalnego urzędu powierzone im na podstawie art. 93 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej, przekształca się z mocy prawa w stosunek pracy na podstawie powołania, trwający do dnia obsadzenia tego stanowiska na zasadach przewidzianych w niniejszej ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Szefa Służby Cywilnej oraz Sekretarza Rady Ministrów odwołuje Prezes Rady Ministrów, a dyrektora generalnego urzędu - Szef Służby Cywilnej. 3. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy niniejszej ustawy dotyczące pracowników służby cywilnej. 4. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w art. 31 ust. 3 oraz art. 40 ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_146","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. 1. Osoba zajmująca stanowisko Szefa Służby Cywilnej powierzone jej na podstawie art. 93 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej może złożyć wniosek o mianowanie w służbie cywilnej do Prezesa Rady Ministrów w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Mianowania osoby, o której mowa w ust. 1, dokonuje, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1999_483_147","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. 1. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy Wyższa Komisja Dyscyplinarna może działać z udziałem pracowników służby cywilnej. 2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, funkcję rzecznika dyscyplinarnego urzędu może sprawować pracownik służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_148","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. 1. Do pierwszego składu Rady Służby Cywilnej Prezes Rady Ministrów powołuje 4 członków Rady, o których mowa w art. 15 ust. 2 - na 3 lata, a pozostałych 4 członków - na 6 lat. 2. Do pierwszego składu Rady Służby Cywilnej Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady, o których mowa w art. 15 ust. 3, na okres pozostały do czasu zakończenia kadencji Sejmu wybranego w dniu 21 września 1997 r. Rozdział 12 Przepisy końcowe"}
{"id":"1999_483_149","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. Traci moc ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 58, poz. 366)."}
{"id":"1999_483_15","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Rada Służby Cywilnej liczy 16 członków. 2. Prezes Rady Ministrów powołuje 8 członków Rady Służby Cywilnej spośród osób, odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1-3 i 5, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady. 3. Prezes Rady Ministrów powołuje 8 członków Rady Służby Cywilnej spośród osób reprezentujących wszystkie kluby parlamentarne, odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1-3 i 5. 4. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego Rady Służby Cywilnej. 5. Rada wybiera wiceprzewodniczącego Rady ze swojego grona na wniosek przewodniczącego Rady."}
{"id":"1999_483_150","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. Ustawa wchodzi w życie po upływie 1 miesiąca od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_483_16","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Kadencja członków Rady Służby Cywilnej powołanych na podstawie art. 15 ust. 2 trwa 6 lat, przy czym co 3 lata kończy się kadencja połowy liczby członków. 2. Kadencja członków Rady Służby Cywilnej powołanych na podstawie art. 15 ust. 3 trwa odpowiednio do kadencji Sejmu i Senatu. 3. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców."}
{"id":"1999_483_17","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Członkostwo w Radzie Służby Cywilnej wygasa: 1) w razie śmierci członka Rady, 2) jeżeli członek Rady, o którym mowa w art. 15 ust. 2, przestał odpowiadać jednemu z warunków określonych w art. 4 pkt 1-3. 2. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady Służby Cywilnej, na wniosek Rady, w razie: 1) niewykonywania obowiązków członka Rady, 2) choroby uniemożliwiającej sprawowanie funkcji członka Rady. 3. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady również w razie złożenia przez członka Rady rezygnacji. 4. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady w przypadku, gdy przestał on odpowiadać warunkowi określonemu w art. 4 pkt 5, za zgodą co najmniej 23 składu Rady Służby Cywilnej. 5. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Radzie lub odwołania członka Rady przed upływem kadencji Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady na okres do końca tej kadencji."}
{"id":"1999_483_18","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Tryb pracy Rady Służby Cywilnej określa regulamin ustalany przez Radę. 2. Obsługę prac Rady Służby Cywilnej zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1999_483_19","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i pozostałych członków Rady Służby Cywilnej, ustalanego jako wielokrotność najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. Posłom i senatorom powołanym w skład Rady Służby Cywilnej wynagrodzenie nie przysługuje."}
{"id":"1999_483_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych w: 1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej, 3) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej, 4) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, 5) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, 6) regionalnych izbach obrachunkowych, 7) biurach samorządowych kolegiów odwoławczych, zwanych dalej \"urzędami\". 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa: 1) grupy stanowisk urzędniczych, 2) wykaz stanowisk w poszczególnych grupach, 3) kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy na stanowiskach urzędniczych, w zakresie nie uregulowanym w przepisach szczególnych. 3. Stanowiska urzędnicze w urzędach mogą zajmować także osoby oddelegowane na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania zadań poza jednostką organizacyjną, w której są zatrudnione. 4. Prawa i obowiązki członków korpusu służby zagranicznej oraz zasady organizacji i funkcjonowania tej służby określa odrębna ustawa."}
{"id":"1999_483_20","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W urzędach tworzy się, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, stanowisko dyrektora generalnego urzędu, który podlega bezpośrednio właściwemu ministrowi, kierownikowi urzędu centralnego lub wojewodzie. 2. Dyrektor generalny urzędu: 1) zapewnia funkcjonowanie i ciągłość pracy urzędu, warunki jego działania, a także organizację pracy, w szczególności przez: a) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi urzędu w zakresie prawidłowego wykonywania przez nie zadań określonych przez organ administracji rządowej, z wyjątkiem komórek bezpośrednio nadzorowanych przez ten organ na podstawie ustaw, b) nadzorowanie organizacyjne przebiegu prac nad terminowym przygotowaniem projektu budżetu i układu wykonawczego budżetu w części dotyczącej urzędu, c) występowanie z wnioskiem do właściwego organu administracji rządowej o nadanie regulaminu organizacyjnego urzędu lub jego komórek organizacyjnych, a następnie ustalanie regulaminu pracy, d) gospodarowanie mieniem urzędu, w tym zlecanie usług i dokonywanie zakupów dla urzędu oraz zapewnianie prowadzenia ewidencji majątku urzędu, e) reprezentowanie Skarbu Państwa w odniesieniu do mienia urzędu, z zastrzeżeniem art. 26 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577), f) prowadzenie kontroli wewnętrznej w urzędzie, g) sprawowanie nadzoru nad gospodarstwami pomocniczymi urzędu, h) zapewnianie przestrzegania przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej, i) zapewnianie przestrzegania zasad techniki prawodawczej, 2) dokonuje czynności z zakresu prawa pracy wobec osób zatrudnionych w urzędzie, chyba że ustawa stanowi inaczej, oraz realizuje politykę personalną w służbie cywilnej, a w szczególności: a) dokonuje czynności wynikających z nawiązania i trwania stosunku pracy z członkami korpusu służby cywilnej oraz czynności związanych z ustaniem stosunku pracy, b) dysponuje funduszem nagród, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, c) administruje środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w urzędzie, 3) wykonuje określone zadania kierownika urzędu, jeżeli odrębne przepisy tak stanowią, 4) wykonuje inne zadania z upoważnienia organu administracji rządowej. 3. Dyrektor generalny urzędu niezwłocznie wyznacza, w uzgodnieniu z właściwym organem administracji rządowej, zastępującego go dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) lub wydziału (komórki równorzędnej). O ustanowieniu zastępstwa dyrektor generalny niezwłocznie zawiadamia Szefa Służby Cywilnej. 4. Zadania przewidziane w ustawie dla dyrektora generalnego urzędu wykonują w urzędach terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej oraz w urzędach, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, kierownicy tych urzędów, a w regionalnych izbach obrachunkowych oraz w samorządowych kolegiach odwoławczych ich prezesi. 5. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, urzędy centralnych organów administracji rządowej, w których nie tworzy się stanowiska dyrektora generalnego urzędu ze względu na specjalistyczny charakter zadań wykonywanych przez te urzędy. 6. Zadania przewidziane w ustawie dla dyrektora generalnego urzędu wykonują w urzędach, o których mowa w ust. 5, kierownicy tych urzędów. Do kierowników urzędów, o których mowa w ust. 5, oraz do ich zastępców, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące dyrektora generalnego określone w ustawie i w odrębnych przepisach. 7. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie ust. 5, stanowiska kierowników urzędów określonych w tych przepisach oraz stanowiska ich zastępców, zostaną obsadzone w drodze konkursu. Rozdział 3 Nawiązanie stosunku pracy w służbie cywilnej"}
{"id":"1999_483_21","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej. 2. Nabór, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej."}
{"id":"1999_483_22","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dyrektor generalny urzędu, z zastrzeżeniem art. 23, ma obowiązek upowszechniać informacje o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej w kierowanym przez siebie urzędzie poprzez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu, a także poprzez opublikowanie go w Biuletynie Służby Cywilnej. 2. Ogłoszenie powinno zawierać: 1) nazwę i adres urzędu, 2) określenie stanowiska pracy, 3) wymagania związane ze stanowiskiem pracy zgodnie z opisem danego stanowiska, ze wskazaniem, które z nich są niezbędne, a które dodatkowe, 4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku pracy, 5) wskazanie wymaganych dokumentów, 6) termin i miejsce składania dokumentów. 3. Umieszczenie ogłoszenia w Biuletynie Służby Cywilnej jest bezpłatne."}
{"id":"1999_483_23","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Prezes Rady Ministrów, zgodnie z odrębnymi przepisami, wskazuje absolwentom kolejnych roczników Krajowej Szkoły Administracji Publicznej pierwsze stanowiska pracy w służbie cywilnej przedstawione przez Szefa Służby Cywilnej, z wyjątkiem wyższych stanowisk w służbie cywilnej."}
{"id":"1999_483_24","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Stosunek pracy pracownika służby cywilnej nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nie określony lub na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata. W przypadku umowy na czas określony wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy może być dokonane za dwutygodniowym wypowiedzeniem."}
{"id":"1999_483_25","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej umowę o pracę zawiera się na czas określony; w czasie trwania umowy osoby te obowiązane są do odbycia służby przygotowawczej, z zastrzeżeniem art. 27. 2. Służba przygotowawcza ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie pracownika służby cywilnej do należytego wykonywania obowiązków służbowych. 3. Dyrektor generalny urzędu powołuje komisję egzaminacyjną do oceny umiejętności praktycznego stosowania przez kandydata wiedzy zdobytej podczas służby przygotowawczej. 4. Służba przygotowawcza trwa 6 miesięcy i kończy się nie później niż po upływie 18 miesięcy od podjęcia przez pracownika pracy w danym urzędzie. Służba przygotowawcza kończy się oceną komisji egzaminacyjnej. 5. Dyrektor generalny urzędu, na podstawie oceny komisji egzaminacyjnej, zawiera z pracownikiem umowę o pracę na czas nie określony lub umowę o pracę rozwiązuje."}
{"id":"1999_483_26","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Służbę przygotowawczą organizuje dyrektor generalny urzędu, zgodnie z programem opracowanym przez Szefa Służby Cywilnej w porozumieniu z Krajową Szkołą Administracji Publicznej i publikowanym w Biuletynie Służby Cywilnej. 2. Program służby przygotowawczej może być rozszerzony przez dyrektora generalnego urzędu o część specjalistyczną, uwzględniającą zadania danego urzędu."}
{"id":"1999_483_27","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej zwolnieni są z odbywania służby przygotowawczej. 2. Dyrektor generalny urzędu może skrócić okres służby przygotowawczej lub zwolnić z obowiązku jej odbywania pracownika, który wykaże się wymaganą programem służby przygotowawczej wiedzą teoretyczną, umiejętnościami stosowania tej wiedzy w praktyce oraz znajomością organizacji i zasad funkcjonowania urzędu."}
{"id":"1999_483_28","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. O uzyskanie mianowania w służbie cywilnej może ubiegać się osoba, która: 1) jest pracownikiem służby cywilnej, 2) odbyła służbę przygotowawczą, z zastrzeżeniem art. 27, 3) posiada co najmniej dwuletni staż pracy w służbie cywilnej, 4) posiada tytuł magistra lub równorzędny, 5) zna co najmniej jeden język obcy, 6) jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony."}
{"id":"1999_483_29","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Szef Służby Cywilnej określa i publikuje w Biuletynie Służby Cywilnej wzór zgłoszenia do postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie oraz wzór wniosku o mianowanie dla absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. 2. Szef Służby Cywilnej, w terminie 14 dni od opublikowania ustawy budżetowej, podaje do publicznej wiadomości poprzez ogłoszenie w Biuletynie Służby Cywilnej maksymalną liczbę nowych mianowań w danym roku."}
{"id":"1999_483_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. W rozumieniu ustawy: 1) pracownik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie, 2) urzędnik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie mianowania zgodnie z zasadami określonymi w ustawie, 3) członek korpusu służby cywilnej oznacza osobę, o której mowa w pkt 1 oraz w pkt 2."}
{"id":"1999_483_30","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Pracownik służby cywilnej kieruje do Szefa Służby Cywilnej zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego. Zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego w danym roku kalendarzowym składa się w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja. 2. Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, którzy spełniają warunki określone w art. 28 pkt 1 i 4-6 składają do Szefa Służby Cywilnej wniosek o mianowanie w służbie cywilnej. Wnioski o mianowanie składa się w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja. 3. Dyrektor generalny właściwego urzędu potwierdza spełnianie przez pracownika służby cywilnej składającego zgłoszenie lub wniosek, o których mowa w art. 29 ust. 1, warunków określonych w art. 4 pkt 1-3 i art. 28."}
{"id":"1999_483_31","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Szef Służby Cywilnej, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 2, prowadzi postępowanie kwalifikacyjne dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie. 2. W celu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej powołuje zespół sprawdzający liczący co najmniej 5 osób. 3. W toku postępowania kwalifikacyjnego sprawdza się wiedzę, kwalifikacje i predyspozycje niezbędne do wypełniania zadań służby cywilnej. 4. Wyniki postępowania kwalifikacyjnego wyraża się w punktach. 5. Dodatkowo przyznaje się punkty za: 1) wyniki ostatniej oceny, o której mowa w art. 73, 2) znajomość określonych języków obcych, 3) ukończenie studiów podyplomowych, 4) posiadanie stopnia lub tytułu naukowego, 5) posiadanie określonych kwalifikacji zawodowych. 6. Ostatecznym wynikiem postępowania kwalifikacyjnego jest suma punktów, o których mowa w ust. 4 i 5. 7. Ostateczne wyniki postępowania kwalifikacyjnego stanowiące sumę punktów wyższą od minimalnej liczby punktów, określonej w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów, podlegają uszeregowaniu w porządku malejącym. 8. Wyniki postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w ust. 7, publikowane są w Biuletynie Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_32","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Rada Służby Cywilnej kieruje swojego przedstawiciela do obserwacji prac zespołu sprawdzającego. W przypadku naruszenia zasad przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego Rada Służby Cywilnej informuje Prezesa Rady Ministrów oraz Szefa Służby Cywilnej o stwierdzonych naruszeniach."}
{"id":"1999_483_33","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W przypadku stwierdzenia naruszenia zasad przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej zarządza przeprowadzenie ponownego postępowania kwalifikacyjnego."}
{"id":"1999_483_34","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Osoba przystępująca do postępowania kwalifikacyjnego wnosi za nie opłatę w wysokości nie wyższej niż 50% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. Opłata stanowi dochód budżetu państwa."}
{"id":"1999_483_35","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Posiadanie przez absolwenta Krajowej Szkoły Administracji Publicznej wiedzy, kwalifikacji i predyspozycji niezbędnych do wypełniania zadań służby cywilnej sprawdzane jest w toku kształcenia w tej szkole i potwierdzane dyplomem jej ukończenia."}
{"id":"1999_483_36","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej, ustalając: 1) zakres tematyczny postępowania kwalifikacyjnego, 2) organizację i sposób prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego oraz szczegółowe zasady przyznawania punktów, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 5, 3) minimalną liczbę punktów, o której mowa w art. 31 ust. 7, nie niższą niż 35 maksymalnej możliwej do uzyskania liczby punktów, 4) rodzaje dokumentów potwierdzających spełnianie warunków określonych w art. 28 pkt 5 oraz w art. 31 ust. 5 pkt 2-5, 5) wysokość i sposób wnoszenia opłaty, o której mowa w art. 34, 6) języki obce, o których mowa w art. 28 pkt 5 i w art. 31 ust. 5 pkt 2, oraz rodzaje kwalifikacji zawodowych określonych w art. 31 ust. 5 pkt 5."}
{"id":"1999_483_37","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Mianowań dokonuje się w ramach limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 1. 2. Szef Służby Cywilnej dokonuje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej mianowania pracownika służby cywilnej, który ukończył w danym roku postępowanie kwalifikacyjne z liczbą punktów wyższą od liczby punktów, o której mowa w art. 31 ust. 7, i z miejscem uprawniającym do mianowania lub ukończył Krajową Szkołę Administracji Publicznej. 3. Osiągnięcie miejsca uprawniającego do mianowania oznacza uzyskanie w postępowaniu kwalifikacyjnym co najmniej najniższej liczby punktów pozwalającej na mianowanie wszystkich osób, które uzyskały tę liczbę punktów bez konieczności przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 1. Ustalenie miejsca uprawniającego do mianowania następuje po uwzględnieniu liczby mianowań absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. 4. Z dniem mianowania dotychczasowy stosunek pracy przekształca się w stosunek pracy na podstawie mianowania."}
{"id":"1999_483_38","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Akt mianowania urzędnika służby cywilnej zawiera imię i nazwisko urzędnika oraz datę mianowania. 2. Akt mianowania sporządza się na piśmie."}
{"id":"1999_483_39","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Urzędnik służby cywilnej składa uroczyste ślubowanie następującej treści: \"Ślubuję służyć Państwu Polskiemu, przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, sumiennie i bezstronnie wykonywać obowiązki urzędnika służby cywilnej zgodnie z najlepszą wiedzą i wolą\". 2. Do treści ślubowania, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej może dodać słowa \"Tak mi dopomóż Bóg\". 3. Złożenie ślubowania urzędnik służby cywilnej potwierdza podpisem."}
{"id":"1999_483_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W służbie cywilnej może być zatrudniona osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) posiada kwalifikacje wymagane w służbie cywilnej, 5) cieszy się nieposzlakowaną opinią."}
{"id":"1999_483_40","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Dyrektor generalny urzędu przyznaje urzędnikowi służby cywilnej, w terminie 7 dni od dnia mianowania, najniższy stopień służbowy przysługujący od dnia mianowania. 2. Przyznanie stopnia służbowego następuje w formie pisemnej. Rozdział 4 Obsadzanie wyższych stanowisk w służbie cywilnej"}
{"id":"1999_483_41","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Stanowiska: 1) Sekretarza Rady Ministrów, dyrektora generalnego urzędu, 2) dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i jego zastępcy w urzędach, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz dyrektora wydziału (komórki równorzędnej) i jego zastępcy w urzędzie wojewódzkim, stanowią grupę wyższych stanowisk w służbie cywilnej. 2. Obsadzanie wolnych stanowisk, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze konkursu."}
{"id":"1999_483_42","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. O wyższe stanowiska w służbie cywilnej może ubiegać się urzędnik służby cywilnej. 2. Jeżeli w wyniku dwukrotnego przeprowadzenia konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, nie zostanie wyłoniony kandydat spośród urzędników służby cywilnej, do udziału w następnym konkursie na to stanowisko dopuszcza się osoby, które nie są urzędnikami służby cywilnej. 3. Szef Służby Cywilnej może wyrazić zgodę na dopuszczenie osób nie będących urzędnikami służby cywilnej do konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, jeżeli do pracy na tym stanowisku niezbędne są szczególne doświadczenie lub umiejętności zawodowe. Przepisy art. 48 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_483_43","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Konkursy na wyższe stanowiska w służbie cywilnej przeprowadza Szef Służby Cywilnej. 2. W celu przeprowadzenia konkursu Szef Służby Cywilnej powołuje zespół konkursowy liczący co najmniej 5 osób. 3. W toku konkursu sprawdzeniu podlega wiedza niezbędna do wykonywania zadań na stanowisku, na które przeprowadzany jest konkurs, predyspozycje i zdolności ogólne oraz umiejętności kierownicze. Wymagania dotyczące stanowiska, na które przeprowadzany jest konkurs, ustala prowadzący konkurs w porozumieniu z właściwym ministrem, kierownikiem urzędu centralnego lub wojewodą."}
{"id":"1999_483_44","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Konkursy na wolne stanowiska, o których mowa w art. 41ust. 1, ogłasza się poprzez umieszczenie ogłoszenia w Biuletynie Służby Cywilnej zgodnie z wymogami określonymi w art. 22 ust. 2. 2. Do konkursu przystąpić może osoba spełniająca wymagania określone w ogłoszeniu. 3. Szef Służby Cywilnej informuje dyrektorów generalnych urzędów o ogłaszanych konkursach. Dyrektorzy generalni urzędów upowszechniają informacje o konkursach w kierowanych przez siebie urzędach."}
{"id":"1999_483_45","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Osoby uczestniczące w konkursie mogą złożyć odwołanie od jego wyniku do Szefa Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_46","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Rada Służby Cywilnej może skierować swojego przedstawiciela w celu obserwacji przebiegu każdego konkursu przeprowadzanego na wyższe stanowiska w służbie cywilnej. 2. W przypadku naruszenia zasad przeprowadzania konkursu Rada Służby Cywilnej może zwrócić się do Szefa Służby Cywilnej o zarządzenie przeprowadzenia ponownego konkursu."}
{"id":"1999_483_47","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W przypadku stwierdzenia naruszenia zasad przeprowadzenia konkursu Szef Służby Cywilnej zarządza przeprowadzenie ponownego konkursu."}
{"id":"1999_483_48","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Urzędnika służby cywilnej, który został wyłoniony w drodze konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1, Prezes Rady Ministrów przenosi na to stanowisko na wniosek Szefa Służby Cywilnej, po zasięgnięciu opinii właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody oraz określa wysokość wynagrodzenia przysługującego na tym stanowisku. 2. Członka korpusu służby cywilnej, który został wyłoniony w drodze konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, Szef Służby Cywilnej przenosi na to stanowisko i określa wysokość wynagrodzenia przysługującego na tym stanowisku. 3. Z osobą nie będącą członkiem korpusu służby cywilnej wyłonioną w drodze konkursu, o którym mowa w art. 42 ust. 2, dyrektor generalny urzędu zawiera umowę o pracę na czas określony do 3 lat. Wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę może być dokonane za dwutygodniowym wypowiedzeniem."}
{"id":"1999_483_49","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób organizowania i szczegółowe zasady przeprowadzania konkursów na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, w szczególności ustalając listę wymagań, od których spełnienia uzależnione jest dopuszczenie kandydata do udziału w konkursie oraz etapy konkursu. Rozdział 5 Zmiana i ustanie stosunku pracy w służbie cywilnej"}
{"id":"1999_483_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej, a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny."}
{"id":"1999_483_50","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami urzędu, dyrektor generalny urzędu może w każdym czasie przenieść urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym urzędzie, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe. 2. Urzędnik, o którym mowa w ust. 1, zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od przysługującego na nowym stanowisku, przez okres 3 miesięcy następujących po miesiącu, w którym został przeniesiony na nowe stanowisko. Wysokość dodatku służby cywilnej pozostaje bez zmiany. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy urzędników służby cywilnej, którzy zajmują stanowiska, o których mowa w art. 41 ust. 1."}
{"id":"1999_483_51","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, Szef Służby Cywilnej może przenieść urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w tej samej miejscowości. 2. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, może przenieść, na okres nie dłuższy niż 2 lata, urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w innej miejscowości. Przenosząc urzędnika do innej miejscowości Szef Służby Cywilnej zapewnia mu odpowiednie warunki mieszkaniowe, z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej. Przeniesienie takie może nastąpić najwyżej dwa razy w czasie trwania stosunku pracy urzędnika służby cywilnej. 3. Niedopuszczalne jest przeniesienie, o którym mowa w ust. 2, bez zgody urzędnika służby cywilnej - kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia w przypadku, gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika. 4. Przeniesienia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dotyczą urzędników służby cywilnej zajmujących stanowiska, o których mowa w art. 41 ust. 1."}
{"id":"1999_483_52","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Szef Służby Cywilnej przenosi urzędnika służby cywilnej zajmującego stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1, do innego urzędu w tej samej miejscowości lub za jego zgodą do innej miejscowości albo upoważnia dyrektora generalnego urzędu do wyznaczenia mu innego stanowiska w razie: 1) rezygnacji ze stanowiska, 2) orzeczenia kary dyscyplinarnej zakazu zajmowania wyższych stanowisk w służbie cywilnej, 3) długotrwałej choroby trwającej co najmniej 6 miesięcy, 4) likwidacji stanowiska w wyniku reorganizacji urzędu. 2. Jeżeli przemawia za tym ważny interes służby cywilnej, Prezes Rady Ministrów, na umotywowany wniosek Szefa Służby Cywilnej lub właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody przedstawiony wraz z opinią Szefa Służby Cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej, zajmującego stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1, do innego urzędu w tej samej miejscowości lub za jego zgodą do innej miejscowości albo upoważnić Szefa Służby Cywilnej do wyznaczenia mu innego stanowiska. 3. Jeżeli przemawia za tym ważny interes służby cywilnej, Szef Służby Cywilnej na umotywowany wniosek dyrektora generalnego urzędu może przenieść urzędnika służby cywilnej, zajmującego stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, do innego urzędu w tej samej miejscowości lub za jego zgodą do innej miejscowości albo upoważnić dyrektora generalnego urzędu do wyznaczenia mu innego stanowiska."}
{"id":"1999_483_53","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Przeniesienie członka korpusu służby cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości, na jego wniosek lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie, jeżeli nie narusza to interesu służby cywilnej. 2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym dotychczas jest zatrudniony."}
{"id":"1999_483_54","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W razie likwidacji urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej wykonuje pracę, lub reorganizacji tego urzędu w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie urzędnika Szef Służby Cywilnej przenosi go do innego urzędu w tej samej lub innej miejscowości oraz zobowiązuje dyrektora generalnego tego urzędu do wyznaczenia urzędnikowi stanowiska, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe."}
{"id":"1999_483_55","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. W przypadkach uzasadnionych interesem publicznym Szef Służby Cywilnej udziela urzędnikowi służby cywilnej, na jego wniosek, urlopu bezpłatnego na czas wykonywania zajęć, zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania funkcji poza służbą cywilną. 2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, zalicza się - łącznie w wymiarze nie dłuższym niż 5 lat - do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_56","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Od decyzji określonych w art. 51, 54 i 55 urzędnikowi służby cywilnej przysługuje odwołanie do Prezesa Rady Ministrów w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji. 3. Na decyzję Prezesa Rady Ministrów służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1999_483_57","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej w stan nieczynny na okres do jednego roku. Jeżeli po upływie tego okresu nie ustały okoliczności uzasadniające przeniesienie w stan nieczynny, Szef Służby Cywilnej może przedłużyć na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, pozostawanie tego urzędnika w stanie nieczynnym. 2. W okresie pozostawania w stanie nieczynnym urzędnik służby cywilnej nie \\wiadczy pracy, zachowując prawo do wynagrodzenia, dodatku służby cywilnej oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej. 3. Do urzędnika służby cywilnej przeniesionego w stan nieczynny stosuje się odpowiednio przepis art. 72. 4. Urzędnik służby cywilnej przeniesiony w stan nieczynny jest obowiązany do podjęcia wykonywania obowiązków służbowych w każdym czasie na wezwanie Szefa Służby Cywilnej. 5. Dyrektor generalny urzędu wyznacza urzędnikowi służby cywilnej podejmującemu wykonywanie obowiązków po okresie pozostawania w stanie nieczynnym stanowisko pracy, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe. 6. Udział urzędnika przeniesionego w stan nieczynny w konkursie na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1, wymaga zgody Szefa Służby Cywilnej. 7. Okres pozostawania w stanie nieczynnym wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_58","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Stosunek pracy członka korpusu służby cywilnej tymczasowo aresztowanego ulega z mocy prawa zawieszeniu. W okresie zawieszenia członek korpusu służby cywilnej otrzymuje połowę wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania. 2. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego członkowi korpusu służby cywilnej należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia miesięcznego; nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania karnego. 3. Okres zawieszenia stosunku pracy wskutek tymczasowego aresztowania wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze członka korpusu służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_59","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Dyrektor generalny urzędu może zawiesić członka korpusu służby cywilnej w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne. 2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania dyscyplinarnego lub karnego, nie dłużej jednak niż 3 miesiące. 3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, członek korpusu służby cywilnej zachowuje prawo do wynagrodzenia oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej. 4. Okres zawieszenia wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze członka korpusu służby cywilnej. 5. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Limit mianowań urzędników w służbie cywilnej na dany rok budżetowy oraz limity i środki finansowe na wynagrodzenia i szkolenia członków korpusu służby cywilnej określa ustawa budżetowa. 2. Rada Ministrów ustala corocznie trzyletni plan limitu mianowań urzędników w służbie cywilnej i przedkłada go do wiadomości Sejmowi równocześnie z projektem ustawy budżetowej."}
{"id":"1999_483_60","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej wygasa w razie: 1) odmowy złożenia ślubowania, 2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, 3) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby cywilnej, 4) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie, 5) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych lub zakazu wykonywania zawodu urzędnika w służbie cywilnej, 6) upływu 3 miesięcy nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, 7) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 50, lub niepodjęcia pracy w urzędzie, do którego urzędnik został przeniesiony w trybie art. 51 lub 54, 8) niepodjęcia wykonywania obowiązków służbowych mimo wezwania, o którym mowa w art. 57 ust. 4."}
{"id":"1999_483_61","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej następuje, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie: 1) dwukrotnej, następującej po sobie, negatywnej oceny, o której mowa w art. 74 ust. 1, 2) stwierdzenia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych trwałej niezdolności do pracy uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków urzędnika służby cywilnej; w celu zbadania stanu zdrowia urzędnika tego można skierować do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z urzędu lub na jego prośbę, 3) utraty nieposzlakowanej opinii, 4) postępowania karnego toczącego się przez okres dłuższy niż 3 miesiące. 2. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej może nastąpić, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie: 1) osiągnięcia wieku 65 lat, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury, 2) odmowy poddania się badaniu przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 3) likwidacji urzędu, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie, o którym mowa w art. 54. 3. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok. 4. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej z przyczyn określonych w ust. 1-3 nie może naruszać przepisów dotyczących szczególnej ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy. 5. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej może nastąpić także w drodze porozumienia stron lub za trzymiesięcznym wypowiedzeniem na skutek rezygnacji urzędnika służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_62","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W okresie wypowiedzenia członek korpusu służby cywilnej może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia."}
{"id":"1999_483_63","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. W razie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej, z przyczyn określonych w art. 61 ust. 2 pkt 3, w okresie między ustaniem zatrudnienia w likwidowanym urzędzie a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej, urzędnikowi temu przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa, przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Świadczenie to nie przysługuje urzędnikowi, który nabył prawo do emerytury. 2. W razie gdy w okresie, o którym mowa w ust. 1, były urzędnik służby cywilnej pobiera zasiłek chorobowy albo macierzyński, wysokość świadczenia pieniężnego ulega odpowiedniemu obniżeniu. 3. Okres pobierania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz do okresów zatrudnienia w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - na takich warunkach, na jakich wlicza się okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonych w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Od świadczenia pieniężnego urząd odprowadza składkę na ubezpieczenia społeczne na zasadach przewidzianych dla wynagrodzenia wypłacanego w czasie trwania stosunku pracy."}
{"id":"1999_483_64","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Dyrektor generalny urzędu rozwiązuje stosunek pracy lub stwierdza wygaśnięcie stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej. 2. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów i dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej,"}
{"id":"1999_483_65","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W razie przeniesienia członka korpusu służby cywilnej do innego urzędu jego akta osobowe wraz z pozostałą dokumentacją w sprawach związanych ze stosunkiem pracy przekazuje się do urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony."}
{"id":"1999_483_66","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Przepisów art. 60 i 61 nie stosuje się wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 6 Obowiązki członka korpusu służby cywilnej"}
{"id":"1999_483_67","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany w szczególności: 1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa, 2) chronić interesy państwa oraz prawa człowieka i obywatela, 3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi, 4) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 5) dochowywać tajemnicy ustawowo chronionej, 6) rozwijać wiedzę zawodową, 7) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią. 2. Dyrektor generalny urzędu jest obowiązany zapewnić członkowi korpusu służby cywilnej właściwe warunki do wykonywania obowiązków określonych w ustawie."}
{"id":"1999_483_68","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej jest przekonany, że polecenie jest niezgodne z prawem albo zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia, jest obowiązany je wykonać. 3. Członek korpusu służby cywilnej nie wykonuje polecenia, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, o czym niezwłocznie informuje dyrektora generalnego urzędu."}
{"id":"1999_483_69","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Członek korpusu służby cywilnej przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się interesem jednostkowym lub grupowym. 2. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno publicznie manifestować poglądów politycznych. 3. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno uczestniczyć w strajku lub akcji protestacyjnej zakłócającej normalne funkcjonowanie urzędu. 4. Urzędnik służby cywilnej nie może pełnić funkcji w związkach zawodowych. 5. Urzędnik służby cywilnej nie ma prawa tworzenia ani uczestniczenia w partiach politycznych. 6. Urzędnik służby cywilnej nie może łączyć pracy w służbie cywilnej z mandatem radnego."}
{"id":"1999_483_7","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W sprawach wynikających ze stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy. 2. Spory o roszczenia ze stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej rozpatrywane są przez sądy pracy, chyba że ustawa stanowi inaczej. Rozdział 2 Organizacja służby cywilnej"}
{"id":"1999_483_70","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Przepisu art. 69 ust. 2 nie stosuje się wobec urzędnika służby cywilnej w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego mu, zgodnie z art. 55 ust. 1, w związku z ubieganiem się o mandat radnego na czas kampanii wyborczej, a w razie uzyskania mandatu - na czas jego wykonywania. 2. Przepisu art. 69 ust. 2 nie stosuje się także wobec pracownika służby cywilnej w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego mu, zgodnie z art. 174 Kodeksu pracy, w związku z ubieganiem się o mandat radnego na czas kampanii wyborczej."}
{"id":"1999_483_71","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W służbie cywilnej nie może powstać stosunek podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli."}
{"id":"1999_483_72","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Członek korpusu służby cywilnej nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody dyrektora generalnego urzędu, ani wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważających zaufanie do służby cywilnej. 2. Urzędnik służby cywilnej nie może podejmować zajęć zarobkowych bez zgody dyrektora generalnego urzędu."}
{"id":"1999_483_73","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Członek korpusu służby cywilnej podlega stałej ocenie bezpośredniego przełożonego w zakresie wykonywania powierzonych zadań, a także w celu ustalenia indywidualnego programu rozwoju zawodowego. 2. Dyrektora generalnego urzędu ocenia Szef Służby Cywilnej w porozumieniu z właściwym ministrem, kierownikiem urzędu centralnego lub wojewodą. Sekretarza Rady Ministrów ocenia Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"1999_483_74","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Nie rzadziej niż raz na 2 lata lub w każdym czasie z własnej inicjatywy bezpośredni przełożony sporządza na piśmie okresową ocenę urzędnika służby cywilnej, wraz z wnioskami dotyczącymi jego indywidualnego programu rozwoju zawodowego. 2. Ocena, o której mowa w ust. 1, dotyczy wykonywania przez urzędnika służby cywilnej obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez niego stanowiska pracy. Ocenę niezwłocznie doręcza się urzędnikowi. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania ocen urzędników służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_75","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Od oceny służy, w ciągu 7 dni od dnia doręczenia oceny, sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu. 2. W razie nieuwzględnienia przez dyrektora generalnego sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej może, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji dyrektora, odwołać się do sądu pracy."}
{"id":"1999_483_76","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W razie negatywnej oceny urzędnik służby cywilnej podlega ponownej ocenie, nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia oceny."}
{"id":"1999_483_77","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Przepisów art. 73-76 nie stosuje się wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 7 Uprawnienia członka korpusu służby cywilnej"}
{"id":"1999_483_78","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Wynagrodzenie w służbie cywilnej ustala się z zastosowaniem mnożników prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej."}
{"id":"1999_483_79","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Ustanawia się 9 stopni służbowych urzędników służby cywilnej. 2. Stopniom służbowym są przyporządkowane stawki dodatku służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego."}
{"id":"1999_483_8","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Szef Służby Cywilnej jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach służby cywilnej w zakresie określonym ustawą. 2. Szef Służby Cywilnej podlega Prezesowi Rady Ministrów."}
{"id":"1999_483_80","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Wynagrodzenie pracownika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy i dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej. 2. Wynagrodzenie urzędnika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy, dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej oraz dodatku służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) mnożniki do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej, 2) stopnie służbowe urzędników służby cywilnej i mnożniki dodatku służby cywilnej."}
{"id":"1999_483_81","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Urzędnik służby cywilnej może otrzymać kolejny stopień służbowy po uzyskaniu pozytywnej oceny, o której mowa w art. 74 ust. 1, jeżeli zawiera ona umotywowany wniosek bezpośredniego przełożonego o przyznanie urzędnikowi kolejnego stopnia służbowego. Pozytywna ocena nie zawierająca takiego wniosku nie skutkuje przyznaniem urzędnikowi kolejnego stopnia służbowego. 2. Na wniosek dyrektora generalnego urzędu, umotywowany szczególnymi wynikami pracy, Szef Służby Cywilnej może wyrazić zgodę na wcześniejsze przyznanie kolejnego stopnia służbowego, jednak nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od uzyskania posiadanego stopnia. 3. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, do czasu: 1) uzyskania oceny pozytywnej, w razie otrzymania oceny negatywnej, 2) podjęcia pełnienia obowiązków, w razie zawieszenia w ich pełnieniu."}
{"id":"1999_483_82","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w służbie cywilnej w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania i wypłacania dodatku, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1999_483_83","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Za wieloletnią pracę członek korpusu służby cywilnej otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. 2. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i wypłacania nagrody jubileuszowej."}
{"id":"1999_483_84","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. Członkom korpusu służby cywilnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1999_483_85","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Członkom korpusu służby cywilnej za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej można przyznać nagrodę ze specjalnie utworzonego w tym celu funduszu nagród w służbie cywilnej. 2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, w wysokości 3% planowanych wynagrodzeń osobowych pozostaje w dyspozycji dyrektorów generalnych urzędów i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia."}
{"id":"1999_483_86","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej delegowanemu służbowo do zajęć poza siedzibą urzędu, w którym wykonuje pracę, przysługują należności na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej, wydanych na podstawie Kodeksu pracy. 2. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu zgodnie z art. 51 ust. 2, oprócz udostępnienia mieszkania odpowiedniego do jego sytuacji rodzinnej, przysługuje zwrot kosztów przeniesienia, zwrot opłat za udostępnione czasowo mieszkanie oraz jednorazowe świadczenie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia. Do kosztów przeniesienia zalicza się koszty przejazdu urzędnika i członków jego rodziny oraz przewozu mienia. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 2, przysługujących urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu do pracy w innej miejscowości."}
{"id":"1999_483_87","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, a jeżeli członek korpusu przepracował co najmniej 20 lat w służbie cywilnej, jednorazowa odprawa przysługuje w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia. 2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Odprawę, o której mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy."}
{"id":"1999_483_88","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Urzędnikowi służby cywilnej zatrudnionemu w służbie cywilnej przez okres nie krótszy niż 10 lat przysługuje corocznie dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 6 dni roboczych, a po 20 latach pracy w służbie cywilnej w wymiarze 12 dni roboczych. 2. Do okresu pracy uprawniającego do dodatkowego urlopu wypoczynkowego wlicza się okres zatrudnienia w administracji publicznej."}
{"id":"1999_483_89","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Za czas niezdolności do pracy wskutek choroby urzędnikowi służby cywilnej przysługują przez okres roku wynagrodzenie i zasiłek chorobowy w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"1999_483_9","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Szefa Służby Cywilnej powołuje, po zasięgnięciu opinii Rady Służby Cywilnej, Prezes Rady Ministrów spośród urzędników służby cywilnej. 2. Kadencja Szefa Służby Cywilnej trwa 5 lat, licząc od dnia powołania; Szef Służby Cywilnej pełni obowiązki do dnia powołania jego następcy. 3. Kadencja Szefa Służby Cywilnej wygasa w razie jego śmierci lub odwołania. 4. Prezes Rady Ministrów odwołuje Szefa Służby Cywilnej w razie: 1) rezygnacji ze stanowiska, 2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co najmniej 6 miesięcy. 5. Prezes Rady Ministrów odwołuje Szefa Służby Cywilnej także w przypadku, gdy przestał on odpowiadać jednemu z warunków określonych w art. 4. Odwołanie w przypadkach, o których mowa w art. 4 pkt 4 i 5, następuje za zgodą co najmniej 23 składu Rady Służby Cywilnej."}
{"id":"1999_483_90","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Urzędnikowi służby cywilnej zatrudnionemu w służbie cywilnej przez okres nie krótszy niż 10 lat można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo 6 miesięcy. 2. Urlopu dla poratowania zdrowia nie można udzielić, jeżeli urzędnik służby cywilnej nie wykonywał pracy przez okres roku z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby. 3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela, na umotywowany opinią lekarską wniosek urzędnika służby cywilnej, dyrektor generalny urzędu. 4. Dyrektor generalny urzędu nie może dopuścić do pracy urzędnika służby cywilnej, który korzystał z urlopu dla poratowania zdrowia, bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. 5. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela: Szefowi Służby Cywilnej, zastępcy Szefa Służby Cywilnej oraz Sekretarzowi Rady Ministrów - Prezes Rady Ministrów, a dyrektorowi generalnemu urzędu - Szef Służby Cywilnej. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Do okresu pracy uprawniającego do dodatkowego urlopu dla poratowania zdrowia wlicza się okres zatrudnienia w administracji publicznej."}
{"id":"1999_483_91","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. W razie wygaśnięcia stosunku pracy urzędnika służby cywilnej z powodu tymczasowego aresztowania, dyrektor generalny urzędu, w którym urzędnik ten wykonywał pracę, jest obowiązany ponownie zatrudnić go, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe, jeżeli postępowanie karne zostało umorzone lub gdy zapadł wyrok uniewinniający, a urzędnik ten zgłosił swój powrót do pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie rozwiązania stosunku pracy urzędnika służby cywilnej z przyczyny określonej w art. 61 ust. 1 pkt 4. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia albo amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania. 4. W razie odmowy ponownego zatrudnienia w służbie cywilnej, urzędnikowi, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje odwołanie do Szefa Służby Cywilnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji w tej sprawie. Od decyzji Szefa Służby Cywilnej przysługuje odwołanie do sądu pracy."}
{"id":"1999_483_92","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Czas pracy członków korpusu służby cywilnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 8 tygodni. 2. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. W rozkładach tych czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 12 tygodni. 3. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach tygodnia ustala dyrektor generalny urzędu według zasad określonych, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Dni tygodnia nie będących dniami pracy w urzędzie nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego. 4. Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, członek korpusu służby cywilnej na polecenie przełożonego wykonuje pracę poza normalnymi godzinami pracy, w tym w wyjątkowych przypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta. 5. Pracownikowi służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego poza normalnymi godzinami pracy przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. Na wniosek pracownika wolny czas może być udzielony w okresie bezpośrednio poprzedzającym urlop wypoczynkowy lub po jego zakończeniu. 6. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę poza normalnymi godzinami pracy wykonywaną w porze nocnej przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. 7. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę w niedzielę przysługuje dzień wolny od pracy w najbliższym tygodniu, a za pracę w święto przysługuje inny dzień wolny. 8. Przepisów ust. 2 i 4 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz - bez ich zgody - do członków korpusu służby cywilnej sprawujących pieczę nad osobami wymagającymi stałej opieki lub opiekujących się dziećmi w wieku do lat ośmiu."}
{"id":"1999_483_93","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej przysługują świadczenia emerytalne i rentowe na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. W razie rozwiązania z pracownikiem służby cywilnej stosunku pracy z powodu likwidacji urzędu, pracownikowi temu przysługuje emerytura, jeżeli mężczyzna ukończył 60 lat, a kobieta - 55 lat oraz jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia. 3. Przepis ust. 2 stosuje się do osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r."}
{"id":"1999_483_94","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Prezes Rady Ministrów, mając na względzie szczególny charakter wykonywanych zadań i warunki ich wykonywania, może określać, w drodze rozporządzenia: 1) uprawnienia szczególne w zakresie płac i innych świadczeń przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej oraz zasady przyznawania tych świadczeń i ich wysokość, 2) inne dodatki do wynagrodzenia niż przewidziane w ustawie, jeżeli te świadczenia i dodatki były przewidziane w przepisach obowiązujących w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_483_95","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym na stanowisku kuratora oświaty lub na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych przysługują uprawnienia określone w art. 30, 31, art. 32 ust. 3, art. 33, 36, 46, 51, 5860, 86, 88 i 90 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), a okres zatrudnienia na tych stanowiskach wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia nauczyciela określone w tej ustawie."}
{"id":"1999_483_96","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. Na zasadach określonych w odrębnych przepisach członkowie korpusu służby cywilnej korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"1999_483_97","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Przepisów art. 78 - 87 i art. 92 nie stosuje się wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 8 Szkolenie i rozwój w służbie cywilnej"}
{"id":"1999_483_98","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1.Członek korpusu służby cywilnej uczestniczy w szkoleniach w służbie cywilnej. 2. Szkolenia w służbie cywilnej obejmują: 1) szkolenia centralne - planowane, organizowane i nadzorowane przez Szefa Służby Cywilnej, 2) szkolenia powszechne - planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu, 3) szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej - planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu w porozumieniu z zatrudnionym w danym urzędzie urzędnikiem służby cywilnej, 4) studium zarządzania strategicznego dla dyrektorów generalnych urzędów, 5) szkolenia specjalistyczne - planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu, obejmujące tematykę związaną z zadaniami urzędu."}
{"id":"1999_483_99","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Szef Służby Cywilnej ustala corocznie plan szkoleń centralnych w służbie cywilnej. 2. Plan szkoleń centralnych zawiera w szczególności: 1) priorytety szkoleniowe wobec członków korpusu służby cywilnej, 2) rodzaje szkoleń mających szczególne znaczenie w danym roku, 3) inne zalecenia i informacje dla osób organizujących i nadzorujących szkolenia w służbie cywilnej. 3. Przy ustalaniu programów szkoleń Szef Służby Cywilnej współdziała w szczególności z Krajową Szkołą Administracji Publicznej."}
{"id":"1999_484_1","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299, Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496, Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 79, poz. 484 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) nieruchomości rolnych w rozumieniu Kodeksu cywilnego położonych na obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele gospodarki rolnej, z wyłączeniem gruntów znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych i parków narodowych,\"; 2) w art. 6: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) tworzenia gospodarstw rolnych oraz powiększania już istniejących gospodarstw rodzinnych,\", b) dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) wspierania działań mających na celu udzielanie pomocy byłym pracownikom państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej i członkom ich rodzin w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych.\"; 3) w art. 10 w ust. 1: a) dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) jednego przedstawiciela Krajowej Rady Izb Rolniczych,\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) trzech przedstawicieli powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez związki zawodowe rolników, organizacje społeczno-zawodowe rolników, związki zawodowe pracowników rolnictwa, rolnicze związki spółdzielcze, związki dzierżawców, administratorów i właścicieli nieruchomości rolnych oraz organizacje pracodawców rolnych - o zasięgu krajowym,\"; 4) w art. 12: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 4-6\", b) skreśla się ust. 4-6; 5) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Przejęcie przez Agencję praw i obowiązków wynikających z wykonania prawa własności w stosunku do mienia, o którym mowa w art. 1 i 2, nastąpi nie później niż do dnia 31 grudnia 2000 r.\"; 6) w art. 16 w ust. 4 skreśla się wyrazy \"ust. 2\"; 7) w art. 17b: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Do użytkowania wieczystego nieruchomości przejętych przez Agencję stosuje się odpowiednio art. 35 ust. 3 i 5 oraz przepisy wydane na podstawie art. 37, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Polska Akademia Nauk, szkoły wyższe oraz jednostki badawczo-rozwojowe wnoszą z tytułu użytkowania wieczystego opłaty roczne równe cenie 20 kg żyta z hektara przeliczeniowego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.\", b) w ust. 3 wyraz \"rolnej\" skreśla się, c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Nieruchomość będąca przedmiotem użytkowania wieczystego może być sprzedana jej użytkownikowi wieczystemu po cenie ustalonej w sposób określony w ustawie. Na poczet ceny zalicza się kwotę równą wartości prawa użytkowania wieczystego określoną w sposób przewidziany w przepisach o gospodarce nieruchomościami według stanu na dzień sprzedaży nieruchomości. 5. Zbywca prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na jego rzecz w drodze ustawy jest obowiązany w terminie 14 dni od dnia jego zbycia uiścić Agencji opłatę w wysokości 25% wartości nieruchomości, ustalonej w sposób określony w art. 30 ust. 1.\"; 8) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20.1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, przeznaczając środki finansowe na realizację zadań określonych w ustawie oraz na funkcjonowanie Agencji. 2. W zakresie działalności Agencji innej niż wykonywana na podstawie umowy, o której mowa w art. 25: 1) przychodami są: a) wpływy z tytułu sprzedaży mienia Skarbu Państwa, b) wpływy z opłat z tytułu trwałego zarządu, użytkowania, użytkowania wieczystego, czynszu dzierżawnego oraz z tytułu najmu lub innej umowy o podobnym charakterze, c) wpływy z tytułu udziału w zyskach z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 4, d) inne wpływy, 2) kosztami są: a) wydatki poniesione na realizację zadań określonych w ustawie, b) wydatki poniesione na funkcjonowanie Agencji.\"; 9) w art. 20a: a) w ust. 2 po wyrazach \"art. 20 ust. 2\" dodaje się wyrazy \"pkt 1\", b) w ust. 6 wyrazy \"w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"w drodze rozporządzenia\", c) w ust. 7 wyrazy \"ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426)\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 925, Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)\"; 10) dodaje się art. 20b i 20c w brzmieniu: \"Art. 20b. Agencja tworzy następujące fundusze: 1) fundusz Zasobu, odzwierciedlający wartość mienia Zasobu pomniejszoną o zobowiązania związane z tym mieniem, 2) fundusz Agencji, odzwierciedlający wartość mienia, o którym mowa w art. 5 ust. 4, 3) fundusz rezerwowy, 4) fundusze, których utworzenie przewidują odrębne ustawy, 5) fundusz na wspieranie nowych miejsc pracy dla byłych pracowników państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej i członków ich rodzin."}
{"id":"1999_484_10","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 31 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, pozostają w mocy przepisy dotychczasowe nie dłużej jednak niż przez dziewięć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1999_484_11","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1999_484_12","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że: 1) art. 1 pkt 8-10 stosuje się do gospodarki finansowej Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa poczynając od roku obrotowego 1999, 2) art. 5 stosuje się poczynając od roku podatkowego 1999."}
{"id":"1999_484_2","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194, Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 154, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 41, poz. 175, Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 75, poz. 467 i poz. 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118) w art. 18a: 1) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1; 2) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do użytkowania wieczystego gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Jednostki badawczo-rozwojowe, z tytułu użytkowania wieczystego tych gruntów, ponoszą opłaty określone w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"1999_484_20c","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20c. Agencja prowadzi rachunkowość na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z uwzględnieniem szczególnych zasad rachunkowości dotyczących: 1) tworzenia i funkcjonowania funduszy, o których mowa w art. 20b pkt 1-3 i 5, 2) ustalania przychodów i kosztów oraz wyniku finansowego, 3) rozliczania wyników finansowych działalności gospodarczej, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 4, 4) wyceny bilansowej majątku trwałego Zasobu, 5) tworzenia rezerw na zdarzenia dotyczące działalności statutowej, 6) sporządzania sprawozdań finansowych, - określonych w rozporządzeniu przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.\"; 11) w art. 22: a) w ust. 1 wyraz \"krótkoterminowe\" skreśla się, b) skreśla się ust. 2; 12) w art. 24: a) w ust. 1 po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) zamiany nieruchomości.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Agencja może w drodze umowy nieodpłatnie przekazać na własność: 1) jednostce samorządu terytorialnego - na cele związane z inwestycjami infrastrukturalnymi służącymi wykonywaniu zadań własnych, 2) Polskiej Akademii Nauk, izbie rolniczej, Krajowej Radzie Izb Rolniczych, państwowej szkole wyższej lub państwowej jednostce badawczo-rozwojowej - na cele służące wykonywaniu ich zadań statutowych. W razie zbycia lub przeznaczenia przez nabywcę nieruchomości na inne cele niż określone w umowie przed upływem 10 lat, licząc od dnia jej nabycia, Agencja może żądać zwrotu aktualnej wartości pieniężnej tej nieruchomości, ustalonej według zasad określonych w art. 30 ust. 1.\", c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Agencja, w drodze umowy, przekaże nieodpłatnie w użytkowanie Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad grunty wchodzące w skład Zasobu na pasy drogowe autostrad. Ustanowienie użytkowania stanowi podstawę do przekazania gruntów do Zasobu nieruchomości Skarbu Państwa w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami.\", d) dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, określi w drodze rozporządzenia warunki i tryb dokonywania zamiany, o której mowa w ust. 1 pkt 6. 9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, należy określić: 1) warunki i procedurę dokonywania zamiany, 2) warunki w których zamianę uznaje się za ekwiwalentną z tym, że grunt rolny stanowiący własność osoby podlegającej przepisom o ubezpieczeniu społecznym rolników, może być zamieniany na grunt rolny Zasobu o większej powierzchni, nie większej jednak niż dziesięciokrotnie licząc w hektarach przeliczeniowych, 3) warunki i tryb dokonywania rozliczeń w przypadku nieekwiwalentnej zamiany gruntu.\"; 13) w art. 29: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości po cenie ustalonej w sposób określony w ustawie, z zastrzeżeniem art. 17a ust. 1, art. 17b ust. 4 i art. 42, przysługuje: 1) byłemu właścicielowi zbywanej nieruchomości lub jego spadkobiercom, jeżeli nieruchomość została przejęta na rzecz Skarbu Państwa przed dniem 1 stycznia 1992 r., 2) spółdzielni produkcji rolnej władającej faktycznie zbywaną nieruchomością, do której użytkowanie ustanowione na rzecz tej spółdzielni wygasło na podstawie art. 16 ust. 2 z dniem 31 grudnia 1993 r., 3) dzierżawcy zbywanej nieruchomości, jeżeli dzierżawa trwała faktycznie przez okres co najmniej trzech lat.\", b) dodaje się ust. 1a-1g w brzmieniu: \"1a. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do nieruchomości, o których mowa w: 1) ustawie z dnia 6 maja 1945 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego wrogich elementów (Dz.U. Nr 17, poz. 96, Nr 34, poz. 203, Nr 55, poz. 307 oraz z 1946 r. Nr 11, poz. 73), 2) art. 38 w związku z art. 2 ustawy z dnia 6 maja 1945 r. o majątkach opuszczonych i porzuconych (Dz.U. Nr 17, poz. 97, Nr 24, poz. 144 i Nr 30, poz. 179), 3) art. 2 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz.U. Nr 3, poz. 7, Nr 71, poz. 389, Nr 72, poz. 394, z 1947 r. Nr 2, poz. 7, z 1956 r. Nr 58, poz. 270, z 1958 r. Nr 45, poz. 224 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), 4) art. 2 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz.U. Nr 13, poz. 87, Nr 49, poz. 279, Nr 71, poz. 389, Nr 72, poz. 395, z 1947 r. Nr 19, poz. 77, Nr 66, poz. 402, z 1948 r. Nr 57, poz. 454 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), 5) art. 1 dekretu z dnia 5 września 1947 r. o przejęciu na własność Państwa mienia pozostałego po osobach przesiedlonych do ZSRR (Dz.U. Nr 59, poz. 318, z 1949 r. Nr 53, poz. 404 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95). 1b. Nabycie nieruchomości, o których mowa w ust. 1, następuje po cenie ustalonej zgodnie z art. 30. 1c. O przeznaczeniu do sprzedaży nieruchomości, do której nabycia przysługuje pierwszeństwo osobie wymienionej w ust. 1, Agencja zawiadamia na piśmie tę osobę podając cenę nieruchomości oraz termin złożenia wniosku o nabycie na warunkach podanych w zawiadomieniu z tym, że termin nie może być krótszy niż 21 dni od dnia otrzymania zawiadomienia. 1d. Osoby, o których mowa w ust. 1, korzystają z pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości jeżeli złożą oświadczenie, że wyrażają zgodę na jej nabycie po cenie określonej w zawiadomieniu. 1e. Przy doręczaniu zawiadomień stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 1f. W razie zbiegu uprawnień do pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości stosuje się kolejność wymienioną w ust. 1. 1g. W zakresie uregulowanym w ust. 1, nie stosuje się art. 596-602 i art. 695 § 2 Kodeksu cywilnego.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nieruchomości, które nie zostały sprzedane na zasadach określonych w przepisach ust. 1, art. 17a i art. 42 albo co do których przepisy te nie mają zastosowania, podlegają sprzedaży w trybie publicznego przetargu ustnego (licytacja), z zastrzeżeniem ust. 3.\", d) w ust. 3 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3c\", e) dodaje się ust. 3b i 3c w brzmieniu: \"3b. Agencja może zastrzec, że w przetargu mogą uczestniczyć wyłącznie: 1) rolnicy w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników zamierzający powiększyć gospodarstwo rolne do powierzchni nie przekraczającej stu hektarów przeliczeniowych w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, lub 2) pracownicy zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej zamierzający utworzyć gospodarstwo rolne o powierzchni nie większej niż określona w pkt 1, lub 3) spółki utworzone przez pracowników zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej, lub 4) osoby spełniające warunki do objęcia programem osadnictwa rolniczego, lub 5) repatrianci w rozumieniu przepisów o obywatelstwie polskim przybyli do Rzeczypospolitej Polskiej nie wcześniej niż 6 lat przed dniem przetargu, lub 6) rolnicy, którzy po dniu 31 grudnia 1991 r. sprzedali Skarbowi Państwa nieruchomości niezbędne na cele publiczne, lub 7) członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych postawionych w stan likwidacji lub upadłości zamierzający utworzyć własne gospodarstwo rolne o powierzchni nie większej niż określona w pkt 1. 3c. Jeżeli z nieruchomością będącą przedmiotem przetargu związane są miejsca pracy na terenie gminy uznanej na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu za zagrożoną szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w razie zgłoszenia równorzędnych ofert, nabywcę ustala się, dokonując wyboru tego spośród oferentów, który gwarantuje zorganizowanie największej liczby miejsc pracy i utrzymanie ich przez okres co najmniej pięciu lat.\"; 14) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Cenę nieruchomości ustala się w wysokości nie niższej niż wartość tej nieruchomości określona przy zastosowaniu sposobów jej ustalania przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 2. Cenę nieruchomości rolnej można również ustalić w wysokości nie niższej niż suma wartości gruntu określonej z uwzględnieniem stawek szacunkowych jednego hektara oraz ceny 100 kg żyta, ustalonej stosownie do przepisów o podatku rolnym i wartości części składowych tego gruntu, określonej stosownie do ust. 1. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do nieruchomości przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego na cele nie związane z prowadzeniem gospodarki rolnej lub leśnej. 4. Cenę sprzedaży nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków obniża się nie więcej jednak niż o 50%. 5. Ustalenie ceny gruntu w sposób określony w ust. 2, może nastąpić bez udziału rzeczoznawcy majątkowego.\"; 15) w art. 31: a) skreśla się ust. 3, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji, ustali w drodze rozporządzenia: 1) wysokość oprocentowania należności, której spłata została odroczona lub rozłożona na raty, z tym że oprocentowanie może być zróżnicowane w zależności od rodzaju sprzedawanego mienia lub sposobu zapłaty i nie może być w stosunku rocznym niższe niż 4% i wyższe niż dwukrotność stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków przez Narodowy Bank Polski do redyskonta, ustalanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego na podstawie odrębnych przepisów, 2) inne niż pieniądz mierniki wartości należności pieniężnej, 3) szczegółowe kryteria niestosowania oprocentowania w wypadku, o którym mowa w ust. 2.\"; 16) w art. 32 wyrazy \"stawkę szacunkową, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"stawki szacunkowe, o których mowa w art. 30 ust. 2\"; 17) dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. 1. Agencja może nabywać nieruchomości, jeżeli wymaga tego realizacja zadań określonych w ustawie, w tym zwłaszcza zadań w zakresie powiększania już istniejących gospodarstw rodzinnych. 2. Nabycie nieruchomości następować może po cenie określonej zgodnie z art. 30, pomniejszonej o kwotę równą wartości obciążeń nieruchomości.\"; 18) rozdział 7 otrzymuje tytuł \"Trwały zarząd\"; 19) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Nieruchomości wchodzące w skład Zasobu mogą być przekazane państwowym jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej w trwały zarząd, zwany dalej \"zarządem\".\"; 20) w art. 35: a) w ust. 1 i 2 wyraz \"mienia\" zastępuje się wyrazem \"nieruchomości\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jednostki, o których mowa w art. 34, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, ponoszą z tytułu wykonywania zarządu opłaty roczne w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami, z tym że cenę gruntu rolnego stanowiącą podstawę obliczenia opłaty można także ustalić w sposób określony w art. 30 ust. 2.\", c) w ust. 6 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"oraz z tytułu zarządu nieruchomościami znajdującymi się pod drogami publicznymi i między wałami przeciwpowodziowymi a korytem rzeki\", d) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Nieruchomość przekazana w zarząd może być za zgodą Prezesa Agencji wynajęta, wydzierżawiona albo użyczona w drodze umowy zawartej na okres nie dłuższy niż czas na który został ustanowiony zarząd.\"; 21) w art. 36 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Wygaśnięcie zarządu jest równoznaczne z wypowiedzeniem umów dzierżawy, najmu albo użyczenia z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia, jeżeli nieruchomość lub jej część w stosunku do której wygasł zarząd była wydzierżawiona, wynajęta lub użyczona.\"; 22) w art. 38a ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Do czynszu i oprocentowania, ustalonego w umowie określonej w ust. 1, stosuje się art. 31 ust. 2 oraz przepisy wydane na podstawie art. 31 ust. 4.\"; 23) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Umowę dzierżawy zawiera się po przeprowadzeniu przetargu ofert pisemnych lub publicznego przetargu ustnego. Art. 29 ust. 33c stosuje się odpowiednio. 2. Przetargu nie stosuje się, jeżeli: 1) dotychczasowy dzierżawca złożył Agencji oświadczenie o zamiarze dalszego dzierżawienia nieruchomości na nowych warunkach uzgodnionych z Agencją, z tym, że czynsz nie może być niższy niż dotychczasowy, 2) nieruchomość jest wydzierżawiana jednoosobowej spółce utworzonej przez Agencję, 3) nieruchomość, której użytkowanie wygasło na podstawie art. 16 ust. 2 z dniem 31 grudnia 1993 r. jest wydzierżawiana spółdzielni produkcji rolnej nadal faktycznie władającej tą nieruchomością, 4) nieruchomość przeznaczona przez Agencję pod ogródek przydomowy jest wydzierżawiana osobie korzystającej dotychczas z takiego ogródka bez tytułu prawnego w związku z utratą mocy obowiązującej układu zbiorowego pracy albo zakładowej umowy zbiorowej, 5) nieruchomość będąca dotychczas w administrowaniu lub jej część jest wydzierżawiana spółce, a łącznie spełnione są następujące warunki: a) gospodarstwo utworzone w związku z oddaniem mienia do administrowania osiągnęło łącznie przez ostatnie trzy lata dodatni wynik finansowy, b) do spółki przystąpiło więcej niż połowa pracowników zatrudnionych w gospodarstwie, według stanu na dzień zawarcia umowy dzierżawy, c) dokonane wpłaty pieniężne na kapitał zakładowy albo akcyjny spółki wynoszą co najmniej 20 % wartości majątku obrotowego i ruchomych środków trwałych, wykazanej w bilansie gospodarstwa za rok obrotowy poprzedzający rok, w którym ma być zawarta umowa dzierżawy, d) co najmniej 20 % udziałów lub akcji w spółce zostało objętych przez administratora albo przez pracownika gospodarstwa lub jedną z tych osób łącznie z inną osobą, nie zatrudnioną w gospodarstwie. 3. W razie wydzierżawiania części nieruchomości będącej dotychczas w administrowaniu, warunki określone w ust. 2 pkt 5 lit. b i c uważa się za spełnione, jeżeli: 1) do spółki przystąpiła więcej niż połowa pracowników zorganizowanej części gospodarstwa, w skład której wchodzi wydzierżawiana część nieruchomości, 2) dokonane wpłaty pieniężne na kapitał zakładowy albo akcyjny spółki wynoszą co najmniej 20% wartości bilansowej majątku obrotowego i ruchomych środków trwałych, wchodzących w skład zorganizowanej części gospodarstwa, o której mowa w pkt. 1. 4. W razie: 1) niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, najpóźniej na trzy miesiące przed zakończeniem dzierżawy i nieuzgodnienia nowych warunków dzierżawy w terminie miesiąca od złożenia oświadczenia, 2) nieuzgodnienia warunków dzierżawy między Agencją a podmiotami, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, w terminie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia wykazu nieruchomości przeznaczonych do dzierżawy, 3) niezawarcia umowy dzierżawy między Agencją a spółką, o której mowa w ust. 2 pkt 5, w terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia wykazu nieruchomości przeznaczonych do dzierżawy, - wydzierżawienie nieruchomości następuje na zasadach określonych w ust. 1. 5. Agencja może wypowiedzieć umowę dzierżawy, także zawartą na czas oznaczony w celu wyłączenia z dzierżawy części lub całości nieruchomości, która w czasie trwania umowy została przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego na cele publiczne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Wypowiedzenie umowy dzierżawy dotyczące części nieruchomości pociąga za sobą odpowiednie zmniejszenie czynszu. Art. 704 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio.\"; 24) w art. 39a: a) ust.2 otrzymuje brzmienie: \"2. Czynsz dzierżawny ustala się w umowie jako sumę pieniężną albo jako równowartość pieniężną odpowiedniej ilości pszenicy. Czynsz ten jest płatny za półrocze roku kalendarzowego z dołu.\", b) dodaje się ust. 3-7 w brzmieniu: \"3. Czynsz dzierżawny ustalony w sumie pieniężnej poczynając od drugiego terminu płatności podlega waloryzacji przy zastosowaniu wskaźników zmian cen skupu podstawowych produktów rolnych w półroczu roku kalendarzowego poprzedzającym termin płatności. 4. Należność z tytułu czynszu określonego w umowie jako równowartość pieniężna odpowiedniej ilości pszenicy ustala się na podstawie średniej krajowej ceny skupu pszenicy w półroczu roku kalendarzowego poprzedzającym termin płatności czynszu. 5. Za podstawowe produkty rolne, o których mowa w ust. 3, uważa się ziarno pszenicy i żyta, żywiec rzeźny wołowy, wieprzowy i drobiowy oraz mleko krowie. 6. Strony umowy dzierżawy mogą postanowić jeden raz w ciągu okresu na jaki umowa została zawarta, że poczynając od najbliższego terminu płatności czynszu ustalonego jako równowartość odpowiedniej ilości pszenicy, suma pieniężna odpowiadająca tej równowartości stanowi czynsz, do którego stosuje się wskaźnik określony na podstawie ust. 3. 7. Wskaźnik zmian cen, o którym mowa w ust. 3, oraz średnią krajową cenę skupu pszenicy, o której mowa w ust. 4, ustala się na podstawie obwieszczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie 20 dni po upływie każdego półrocza kalendarzowego. 8. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości czynszu dzierżawnego w umowach zawieranych ze spółkami, o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 5 i ust. 3, w zależności od potencjału produkcyjnego przedmiotu dzierżawy, w szczególności w zależności od rodzaju i klasy gruntów oraz miejsca ich położenia, wartości księgowej budynków i budowli, charakteru możliwej do prowadzenia działalności gospodarczej.\"; 25) w art. 42: a) w ust. 2 wyrazy \"po cenie rynkowej\" zastępuje się wyrazami \"po cenie równej wartości rynkowej określonej przy zastosowaniu sposobów jej ustalania przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami\", b) w ust. 6 po wyrazach \"ogródków przydomowych\" dodaje się wyrazy \"położonych na obszarach przeznaczonych na cele rolne\"; 26) w art. 43 ust.2 otrzymuje brzmienie: \"2. W razie niezłożenia oświadczenia w terminie określonym w ust. 1 Agencja może, w drodze umowy, przekazać nieruchomość nieodpłatnie na własność gminie albo spółdzielni mieszkaniowej, która zobowiązała się przyjąć najemcę w poczet członków spółdzielni i dokonać na jego rzecz przydziału zajmowanego lokalu. Do czasu przystąpienia do spółdzielni najemca zachowuje prawo do najmu tego lokalu na czas nie oznaczony na zasadach określonych przepisami o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych.\"; 27) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. 1. Grunty zabudowane obiektami infrastruktury technicznej towarzyszącej budynkom mieszkalnym wraz z innym mieniem niezbędnym do korzystania z tej infrastruktury Agencja może przekazać, w drodze umowy, nieodpłatnie na własność gminie albo spółdzielni utworzonej przez nabywców lokali określonych w art. 42 ust. 1 w celu administrowania budynkami, w których znajdują się te lokale. 2. W przypadku stosowania dotacji państwa do budynków i lokali spółdzielczych, lokale, o których mowa w ust. 1, traktuje się na równi ze spółdzielczymi zasobami mieszkaniowymi.\"; 28) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. Do należności z tytułu sprzedaży mienia, o którym mowa w art. 42, stosuje się art. 31 oraz przepisy wydane na jego podstawie z tym, że: 1) należność wraz z oprocentowaniem podlega na wniosek nabywcy umorzeniu, jeżeli termin jej płatności przypada w okresie, w którym nabywca ma ustalone przez właściwy organ prawo do świadczeń z pomocy społecznej, 2) oprocentowanie odroczonej lub rozłożonej na raty należności nie może być niższe w stosunku rocznym niż 3 %.\"; 29) w art. 50 w ust. 1 po wyrazach \"art. 48\" dodaje się wyrazy \"oraz grunty zabudowane nie służące prowadzeniu działalności wytwórczej w rolnictwie\";"}
{"id":"1999_484_3","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 oraz z 1998 r. Nr 160, poz. 1063): 1) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) nabycie lub objęcie przez podmiot zagraniczny udziałów lub akcji w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółce akcyjnej, która korzysta z mienia państwowej osoby prawnej na podstawie umowy o używanie tego mienia przez okres ponad 6 miesięcy\"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Zezwolenia, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, wydaje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa na wniosek państwowej osoby prawnej. 2. Zezwolenia, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, wydaje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa na wniosek spółki korzystającej z mienia państwowej osoby prawnej.\"."}
{"id":"1999_484_4","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770, Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W lasach, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2, będących w użytkowaniu wieczystym, określone w ustawie prawa i obowiązki Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, wykonuje użytkownik wieczysty.\"."}
{"id":"1999_484_5","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654, Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639, Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"1999_484_6","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do użytkowania wieczystego gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Polska Akademia Nauk, z tytułu użytkowania wieczystego tych gruntów, ponosi opłaty określone w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"1999_484_7","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 10 w ust. 1 w zdaniu drugim skreśla się wyrazy \"oraz art. 67 ust. 1.\"."}
{"id":"1999_484_8","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. Kadencja Rady Nadzorczej Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa powołanej przed dniem wejścia w życie ustawy, wygasa z chwilą podjęcia przez tę Radę uchwały w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego i udzielenia pokwitowania Prezesowi Agencji z wykonania obowiązków za rok, w którym ustawa wchodzi w życie."}
{"id":"1999_484_9","title":"Ustawa z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. Opłaty roczne w wysokości określonej w art. 1 pkt 7 i 20 uiszcza się poczynając od opłat należnych za 2000 r."}
{"id":"1999_485_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 w ust. 10: a) wyrazy \"dochodów własnych\" zastępuje się wyrazem \"wydatków\", b) na końcu dodaje się wyrazy \"; nie dotyczy to dotacji inwestycyjnych\"; 2) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może określić szczegółowe zasady i tryb umarzania wierzytelności jej jednostek organizacyjnych z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności oraz wskazać organy do tego uprawnione.\"; 3) w art. 92 w pkt 5 na końcu dodaje się wyrazy \"a w odniesieniu do podmiotów nie działających w celu osiągnięcia zysku w trybie jawnego wyboru najkorzystniejszej oferty w rozumieniu ustawy o zamówieniach publicznych, z odpowiednim zastosowaniem art. 25 i art. 71\"; 4) w art. 107 w ust. 3 wyrazy \"pkt 4 i 5\" zastępuje się wyrazami \"pkt 5 i 6\"; 5) art. 118 otrzymuje brzmienie: \"Art. 118. 1. Podmioty nie zaliczone do sektora finansów publicznych i nie działające w celu osiągnięcia zysku mogą otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacje na cele publiczne związane z realizacją zadań tej jednostki. 2. Zlecenie zadania i udzielenie dotacji następuje na podstawie umowy jednostki samorządu terytorialnego z podmiotem, o którym mowa w ust. 1. Przepis art. 71 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Tryb postępowania o udzielenie dotacji, sposób jej rozliczania oraz sposób kontroli wykonywania zleconego zadania określa w drodze uchwały organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego zapewniając jawność postępowania o udzielenie dotacji i jej rozliczenia.\"; 6) w art. 191 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. W 1999 r. nie stosuje się ograniczenia określonego w art. 19 ust. 10.\"."}
{"id":"1999_485_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1999_486_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 1 wyrazy \"ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw pracy\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przeciętnym wynagrodzeniu - oznacza to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118),\"; 2) w art. 21 w ust. 1 wyrazy \"połowy przeciętnego wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazami \"40,65% przeciętnego wynagrodzenia\"; 3) w art. 22 w ust. 1 wyrazy \"kwoty wynagrodzeń wypłaconych pracownikom przez pracodawcę prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej\" zastępuje się wyrazami \"kwoty - pomniejszonych o należne od pracowników składki na ubezpieczenia społeczne - wynagrodzeń pracowników zakładów pracy chronionej lub zakładów aktywności zawodowej\"; 4) w art. 26: a) w ust. 1: - w pkt 1 i 2 użyty dwukrotnie wyraz \"trzydziestokrotnego\" zastępuje się wyrazem \"dwudziestopięciokrotnego\" oraz wyraz \"pięćdziesięciokrotne\" zastępuje się wyrazem \"czterdziestokrotne\", - w pkt 3 wyrazy \"wypłacanego osobom niepełnosprawnym\" zastępuje się wyrazami \"osób niepełnosprawnych\", - w pkt 4 wyrazy \"składki na ubezpieczenie społeczne\" zastępuje się wyrazami \"składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, nie obejmuje wynagrodzenia pracownika oraz kosztów pracodawcy w części finansowanej przez budżet państwa lub Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 25 ust. 2 i 3.\"; 5) w art. 27: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"wypłacanego zatrudnionym osobom niepełnosprawnym\" zastępuje się wyrazami \"zatrudnionych osób niepełnosprawnych, - w pkt 2 wyrazy \"składki na ubezpieczenie społeczne\" zastępuje się wyrazami \"składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Zwrot kosztów wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ulega zmniejszeniu o część wynagrodzenia finansowaną przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 25 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1. 1b. Zwrot kosztów pracodawcy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie obejmuje kosztów w części finansowanej przez budżet państwa lub Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 25 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2.\"."}
{"id":"1999_486_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że art. 1 pkt 1 lit. b), pkt 3 oraz pkt 4 lit. a) pierwsze tiret wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 1999 r."}
{"id":"1999_527_1","title":"Ustawa z dnia 22 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) w art. 22: 1) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Poseł ma prawo uczestniczyć w sesjach sejmików województw, rad powiatów i rad gmin, właściwych dla okręgu wyborczego, z którego został wybrany, lub właściwych ze względu na siedzibę biura posła. 2. Senator ma prawo uczestniczyć w sesjach sejmików województw, rad powiatów i rad gmin, właściwych dla okręgu wyborczego, z którego został wybrany.\"; 2) w ust. 4 wyrazy \"zapewnia prezydium sejmiku samorządowego\" zastępuje się wyrazami \"zapewniają przewodniczący sejmików województw oraz przewodniczący rad powiatów i rad gmin\"; 3) skreśla się ust. 5; 4) w ust. 6 wyrazy \"przepis ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"przepisy ust. 1-4\"."}
{"id":"1999_527_2","title":"Ustawa z dnia 22 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_528_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) w art. 42 w ust. 1 wyrazy \"30% uposażenia\" zastępuje się wyrazami \"25% uposażenia\"."}
{"id":"1999_528_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r."}
{"id":"1999_530_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych, sporządzonego w Strasburgu dnia 18 grudnia 1997 r."}
{"id":"1999_530_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_532_1","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1 W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 9, poz. 59, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 wyrazy \"artykułów poprzedzających\" zastępuje się wyrazami \"artykułu poprzedzającego\"; 2) w art. 10: a) 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Unieważnienia małżeństwa zawartego przez mężczyznę, który nie ukończył lat osiemnastu, oraz przez kobietę, która nie ukończyła lat szesnastu albo bez zezwolenia sądu zawarła małżeństwo po ukończeniu lat szesnastu, lecz przed ukończeniem lat osiemnastu, może żądać każdy z małżonków.\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Jeżeli kobieta zaszła w ciążę, jej mąż nie może żądać unieważnienia małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku.\"; 3) po dziale IV tytułu I dodaje się dział V w brzmieniu: \"Dział V. Separacja"}
{"id":"1999_532_2","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2 W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 935{1} w brzmieniu: \"Art. 935{1}. Przepisów o powołaniu do dziedziczenia z ustawy nie stosuje się do małżonka spadkodawcy pozostającego w separacji.\"; 2) w art. 940 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Małżonek jest wyłączony od dziedziczenia, jeżeli spadkodawca wystąpił o orzeczenie rozwodu lub separacji z jego winy, a żądanie to było uzasadnione.\"."}
{"id":"1999_532_3","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3 W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 425 po wyrazie \"rozwód\" dodaje się wyrazy \"oraz o separację na żądanie jednego z małżonków\"; 2) w art. 432 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"sprawie o rozwód\" dodaje się wyrazy \"lub o separację\"; 3) tytuł rozdziału 2 działu I tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 2. Sprawy o rozwód i o separację.\"; 4) art. 439 otrzymuje brzmienie: \"Art. 439. 1. Powództwo wzajemne o rozwód lub o separację jest niedopuszczalne. 2. W czasie trwania procesu o rozwód lub o separację nie może być wszczęta odrębna sprawa o rozwód albo o separację. 3. Strona pozwana w sprawie o rozwód może jednak również żądać rozwodu albo separacji. Strona pozwana w sprawie o separację może również żądać separacji albo rozwodu.\"; 5) w art. 443 w 3 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"sprawy o rozwód\" dodaje się wyrazy \"lub o separację\"; 6) w art. 444 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jak również na wypadek orzeczenia separacji.\"; 7) w art. 445 dodaje się 4 w brzmieniu: \"4. W sprawach o separację przepisy paragrafów poprzedzających stosuje się odpowiednio.\"; 8) po art. 567 dodaje się art. 567{1}-567{5} w brzmieniu: \"Art. 567{1}. W sprawach o separację na zgodny wniosek małżonków, a także w sprawach o zniesienie separacji właściwe rzeczowo są sądy okręgowe. W sprawach tych miejscowo właściwym jest sąd, w którego okręgu małżonkowie mają wspólne zamieszkanie, a w braku takiej podstawy sąd miejsca ich wspólnego pobytu. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnego miejsca zamieszkania ani pobytu, wniosek należy zgłosić w sądzie właściwym dla jednego z małżonków, zgodnie z art. 508."}
{"id":"1999_532_4","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4 W ustawie z dnia 12 listopada 1965 r. - Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.U. Nr 46, poz. 290 oraz z 1995 r. Nr 83, poz. 417) w art. 18 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Dla rozwodu lub separacji właściwe jest wspólne prawo ojczyste małżonków z chwili wystąpienia z żądaniem rozwodu lub separacji.\"."}
{"id":"1999_532_5","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5 W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w tytule ustawy, w art. 6, w art. 10 w pkt 1-3, 5 i 6, w art. 14, w art. 18 w ust. 1, w art. 19 w ust. 2, 3 i 5, w art. 20 w ust. 3, w art. 21, w art. 26 w ust. 1 w pkt 3 i 4, w art. 27 w ust. 1, w art. 28 w ust. 1 w pkt 9 i w art. 30 w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy \"Polska Rzeczpospolita Ludowa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Rzeczpospolita Polska\"; 2) w art. 26 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"związek małżeński\" dodaje się wyrazy \"oraz o nazwisku małżonków i ich dzieci\"."}
{"id":"1999_532_567","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 567{2}. 1. W sprawie o separację na zgodny wniosek małżonków oraz w sprawie o zniesienie separacji w razie cofnięcia wniosku albo wyrażenia w inny sposób braku zgody na orzeczenie separacji lub na zniesienie separacji przez któregokolwiek z małżonków postępowanie umarza się. Przepisu art. 512 1 nie stosuje się. 2. W razie śmierci jednego z małżonków postępowanie umarza się."}
{"id":"1999_532_567","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 567{3}. 1. Postanowienie o separacji sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy. 2. W toku postępowania sąd nakłania małżonków do pojednania. Jeżeli pojednanie nie nastąpi, a odroczenie rozprawy nie byłoby celowe, sąd przystępuje do rozpoznania sprawy."}
{"id":"1999_532_567","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 567{4}. Postanowienie o zniesieniu separacji sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy."}
{"id":"1999_532_567","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 567{5}. Z chwilą wszczęcia postępowania o zniesienie separacji zawiesza się z urzędu postępowanie w sprawie o eksmisję jednego z małżonków pozostających w separacji ze wspólnego mieszkania, jak również postępowanie w sprawie o korzystanie przez małżonków pozostających w separacji ze wspólnego mieszkania. Z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o zniesieniu separacji postępowanie umarza się z urzędu.\"; 9) w art. 824 dodaje się 3 w brzmieniu: \"3. Z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o zniesieniu separacji nie jest dopuszczalne wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu egzekucyjnego wydanego w sprawach, o których mowa w art. 567{5}, oraz rozstrzygającego o zaspokojeniu potrzeb rodziny, o świadczeniach alimentacyjnych małżonka pozostającego w separacji względem drugiego małżonka lub względem wspólnego małoletniego dziecka małżonków co do świadczeń za okres po zniesieniu separacji. Wszczęte w tych sprawach postępowanie egzekucyjne umarza się z urzędu.\"."}
{"id":"1999_532_6","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6 W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 6. Zawieranie małżeństw i akt małżeństwa\"; 2) w art. 62 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Prawomocne orzeczenie o rozwodzie, unieważnieniu małżeństwa, o separacji i o zniesieniu separacji stanowi podstawę wpisania wzmianki dodatkowej do aktu małżeństwa.\"; 3) w art. 82 w pkt 2 wyrazy \" , rozwodu lub unieważnienia małżeństwa adnotację o ustaniu lub unieważnieniu małżeństwa wraz z oznaczeniem aktu zgonu lub sygnatury akt sprawy, w której orzeczono o rozwodzie lub unieważnieniu małżeństwa,\" zastępuje się wyrazami \"albo rozwodu, zostało unieważnione, orzeczona została separacja oraz jej zniesienie - adnotację o ustaniu małżeństwa, jego unieważnieniu, o separacji oraz o zniesieniu separacji, wraz z oznaczeniem aktu zgonu lub sygnatury akt sprawy, w której orzeczono o rozwodzie, unieważnieniu małżeństwa, o separacji oraz o zniesieniu separacji, \"."}
{"id":"1999_532_61","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 61{1}. 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd orzekł separację. 2. Jednakże mimo zupełnego rozkładu pożycia orzeczenie separacji nie jest dopuszczalne, jeżeli wskutek niej miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. 3. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może orzec separację na podstawie zgodnego żądania małżonków."}
{"id":"1999_532_61","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 61{2}. 1. Jeżeli jeden z małżonków żąda orzeczenia separacji, a drugi orzeczenia rozwodu i żądanie to jest uzasadnione, sąd orzeka rozwód. 2. Jeżeli jednak orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne, a żądanie orzeczenia separacji jest uzasadnione, sąd orzeka separację."}
{"id":"1999_532_61","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 61{3}. 1. Przy orzekaniu separacji stosuje się przepisy art. 57 i art. 58. 2. Orzekając separację na podstawie zgodnego żądania małżonków, sąd nie orzeka o winie rozkładu pożycia. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy."}
{"id":"1999_532_61","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 61{4}. 1. Orzeczenie separacji ma skutki takie jak rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Małżonek pozostający w separacji nie może zawrzeć małżeństwa. 3. Jeżeli wymagają tego względy słuszności, małżonkowie pozostający w separacji obowiązani są do wzajemnej pomocy. 4. Do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków pozostających w separacji drugiemu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 60, z wyjątkiem § 3. 5. Przepisu art. 59 nie stosuje się."}
{"id":"1999_532_61","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 61{6}. 1. Na zgodne żądanie małżonków sąd orzeka o zniesieniu separacji. 2. Z chwilą zniesienia separacji ustają jej skutki. 3. Znosząc separację, sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków. Na zgodny wniosek małżonków sąd orzeka o utrzymaniu między małżonkami rozdzielności majątkowej.\"; 4) w art. 62 w 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji.\"; 5) w art. 130 po wyrazach \"lub unieważnieniu małżeństwa\" dodaje się wyrazy \"albo po orzeczeniu separacji\"."}
{"id":"1999_532_61","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 61{5}. Orzeczenie separacji powoduje powstanie między małżonkami rozdzielności majątkowej."}
{"id":"1999_532_7","title":"Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7 Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_548_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa normuje odpowiedzialność majątkową funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa za szkody wyrządzone przez nich, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych, w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w dyspozycji organów lub jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych albo nadzorowanych przez ministrów właściwych do spraw wewnętrznych, sprawiedliwości oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) funkcjonariuszu - należy przez to rozumieć: policjanta, funkcjonariusza Straży Granicznej, strażaka Państwowej Straży Pożarnej, funkcjonariusza Służby Więziennej oraz funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa, 2) uposażeniu przysługującym funkcjonariuszowi - należy przez to rozumieć uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym należne funkcjonariuszowi w dniu wyrządzenia szkody, po odliczeniu składki na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Rozdział 2 Zasady odpowiedzialności majątkowej funkcjonariusza"}
{"id":"1999_548_10","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Funkcjonariusz odpowiada, z zastrzeżeniem art. 2, w pełnej wysokości za szkodę w mieniu powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo wyliczenia się, zwanym dalej \"mieniem powierzonym\". 2. Funkcjonariusz może uwolnić się od odpowiedzialności za szkodę w mieniu powierzonym, jeżeli wykaże, że powstała ona z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez właściwą jednostkę organizacyjną warunków umożliwiających prawidłowe zabezpieczenie powierzonego mienia. 3. Prezes Rady Ministrów oraz ministrowie, o których mowa w art. 1 ust. 1, każdy w zakresie swojej właściwości określą, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb powierzania funkcjonariuszom mienia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1999_548_11","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Na zasadach określonych w art. 10 funkcjonariusze mogą przyjąć wspólną odpowiedzialność majątkową za mienie powierzone im łącznie. Podstawą łącznego powierzenia mienia jest umowa o wspólnej odpowiedzialności majątkowej, zawarta, pod rygorem nieważności, na piśmie przez funkcjonariuszy z kierownikiem jednostki organizacyjnej, w której dyspozycji znajduje się powierzone mienie. 2. Funkcjonariusze ponoszący wspólną odpowiedzialność majątkową odpowiadają w częściach określonych w umowie, a jeżeli umowa nie określa tych części - w częściach równych. 3. W razie ustalenia, że szkoda w całości albo w części została spowodowana przez niektórych funkcjonariuszy, za całość szkody albo za stosowną jej część odpowiadają tylko sprawcy szkody. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb zawierania umowy o wspólnej odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy, 2) szczegółowe zasady i tryb łącznego powierzania mienia funkcjonariuszom, 3) szczegółowe warunki wspólnej odpowiedzialności za szkodę w mieniu powierzonym łącznie funkcjonariuszom."}
{"id":"1999_548_12","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Do odpowiedzialności określonej w art. 10 i 11 stosuje się odpowiednio przepisy art. 4, 7 i 8. Rozdział 4 Dochodzenie roszczeń o odszkodowanie"}
{"id":"1999_548_13","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Organ lub jednostka, o których mowa w art. 1 ust. 1, po stwierdzeniu zaistnienia szkody i ustaleniu jej wysokości wzywa funkcjonariusza do dobrowolnej zapłaty odszkodowania w określonym terminie lub złożenia pisemnego zobowiązania do zapłaty odszkodowania. Wysokość odszkodowania oraz sposób jego uiszczenia mogą być ustalone w drodze pisemnej ugody. 2. Prezes Rady Ministrów oraz ministrowie, o których mowa w art. 1 ust. 1, każdy w zakresie swojej właściwości określą, w drodze rozporządzenia, podmioty właściwe do ustalania wysokości szkód, zawierania ugód oraz podejmowania innych decyzji dotyczących szkód wyrządzonych przez funkcjonariuszy."}
{"id":"1999_548_14","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Do przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez funkcjonariusza stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy Działu czternastego Kodeksu pracy. 2. W razie wyrządzenia przez funkcjonariusza szkody osobie trzeciej, terminy przedawnienia liczą się od zaspokojenia roszczenia tej osoby."}
{"id":"1999_548_15","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Spory dotyczące odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy rozpoznają sądy pracy oraz sądy pracy i ubezpieczeń społecznych. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1999_548_16","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W dekrecie z dnia 5 października 1955 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej (Dz.U. Nr 40, poz. 247, z 1967 r. Nr 44, poz. 220 i z 1974 r. Nr 24, poz. 142) skreśla się art. 19."}
{"id":"1999_548_17","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) skreśla się art. 55a."}
{"id":"1999_548_18","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie dekretu, o którym mowa w art. 16, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"1999_548_19","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Do spraw o odszkodowanie wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w \"ycie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że zostanie zawarta ugoda."}
{"id":"1999_548_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Funkcjonariusz, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych ze swej winy wyrządził szkodę w mieniu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, ponosi odpowiedzialność majątkową w granicach rzeczywistej straty i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda."}
{"id":"1999_548_20","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W sprawach nie uregulowanych w niniejszej ustawie do odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy za szkody wyrządzone przez nich wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego."}
{"id":"1999_548_21","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_548_3","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Organy lub jednostki, o których mowa w art. 1 ust. 1, obowiązane są wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność funkcjonariusza oraz wysokość wyrządzonej szkody."}
{"id":"1999_548_4","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Funkcjonariusz nie ponosi odpowiedzialności majątkowej za szkodę: 1) w takim zakresie, w jakim organ lub jednostka, o których mowa w art. 1 ust. 1, albo inna osoba przyczyniły się do powstania szkody lub jej zwiększenia, 2) wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka."}
{"id":"1999_548_5","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. W razie wyrządzenia nieumyślnie szkody przez kilku funkcjonariuszy, każdy z nich ponosi odpowiedzialność za część szkody, stosownie do przyczynienia się do niej i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie stopnia winy i przyczynienia się poszczególnych funkcjonariuszy do powstania szkody, odpowiadają oni w częściach równych."}
{"id":"1999_548_6","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Funkcjonariusz odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną nieumyślnie jest obowiązany do zapłaty odszkodowania w wysokości wyrządzonej szkody, jednak odszkodowanie nie może przewyższać kwoty trzymiesięcznego uposażenia przysługującego funkcjonariuszowi."}
{"id":"1999_548_7","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Jeżeli naprawienie szkody wyrządzonej nieumyślnie następuje na podstawie ugody między organem lub jednostką, o których mowa w art. 1 ust. 1, a funkcjonariuszem, który wyrządził szkodę, wysokość odszkodowania może być obniżona, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, a w szczególności stopnia winy funkcjonariusza i jego stosunku do obowiązków służbowych."}
{"id":"1999_548_8","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Jeżeli funkcjonariusz umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości."}
{"id":"1999_548_9","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W razie wyrządzenia szkody osobie trzeciej przez funkcjonariusza przy wykonywaniu obowiązków służbowych, wyłącznie obowiązany do naprawienia szkody, na zasadach określonych przepisami Kodeksu cywilnego, jest Skarb Państwa reprezentowany przez organ lub jednostkę, o których mowa w art. 1 ust. 1, w których funkcjonariusz pełnił służbę w chwili wyrządzenia szkody. 2. Funkcjonariusz ponosi przewidzianą w przepisach ustawy odpowiedzialność wobec Skarbu Państwa, który naprawił szkodę, o której mowa w ust. 1. Rozdział 3 Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną w mieniu powierzonym funkcjonariuszowi"}
{"id":"1999_596_1","title":"Ustawa z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905, Nr 161, poz.1076) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 5, w art. 6 w ust. 10, w art. 10 w ust. 4, w art. 14 w ust. 11, w art. 21 w ust. 9, w art. 23, w art. 24 w ust. 2, w art. 29 w ust. 3 i 4, w art. 32 w ust. 5, w art. 34 w ust. 3, w art. 35 w ust. 4, w art. 36 w ust. 5, w art. 37 w ust. 2 i 4, w art. 38 w ust. 2, w art. 39 w ust. 2, w art. 50 w ust. 4, w art. 51 w ust. 6 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 2) w art. 9 w ust. 11 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:\"; 3) w art. 14a w ust. 4 wyrazy \"Ministra Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw pracy\"; 4) w art. 40: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych określi, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia\"; 5) w art. 47 wyrazy \"Minister Finansów do 31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych do dnia 31 grudnia 2000 r.\"; 6) w art. 50: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w okresie do dnia 31 grudnia 2000 r., w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0% lub 7% dla niektórych towarów i usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek.\", b) w ust. 3 wyrazy \"31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"dnia 31 grudnia 2000 r.\", c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia: 1) założenia ustawy budżetowej, w szczególności dotyczące dochodów z tytułu podatku od towarów i usług, 2) przebieg realizacji budżetu państwa, 3) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, a także sytuację dochodową producentów rolnych, 4) sytuację rynkową w obrocie niektórymi towarami i usługami.\"; 7) w art. 51 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"dnia 31 grudnia 2000 r.\"; 8) w art. 54: a) w ust. 1 wyrazy \"Do dnia 31 grudnia 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"Do dnia 31 grudnia 2000 r.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki w uzgodnieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze rozporządzenia, wykazy towarów wymienionych w załącznikach nr 1 i 3-6 ustawy w układzie odpowiadającym Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN).\", c) w ust. 3 wyrazy \"Ministra Finansów w porozumieniu z Prezesem\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw finansów publicznych w uzgodnieniu z Prezesem\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w okresie do dnia 31 grudnia 2000 r. stosuje się klasyfikacje statystyczne obowiązujące przed dniem 1 lipca 1997 r.\"."}
{"id":"1999_596_2","title":"Ustawa z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Akty wykonawcze wydane na podstawie dotychczasowych upoważnień zawartych w ustawie, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych aktów wykonawczych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1999_596_3","title":"Ustawa z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 30 czerwca 1999 r."}
{"id":"1999_683_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie nazwy Akademii Muzycznej w Łodzi","text":"Art. 1. Akademii Muzycznej w Łodzi nadaje się nazwę \"Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi\"."}
{"id":"1999_683_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie nazwy Akademii Muzycznej w Łodzi","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_685_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 30; 2) dodaje się art. 30a, 30b i 30c w brzmieniu: \"Art. 30a. 1. Po utworzeniu spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1-3, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, działając w imieniu Skarbu Państwa, na zasadach określonych w przepisach Kodeksu handlowego, wniesie o podjęcie przez walne zgromadzenie akcjonariuszy tych spółek oraz spółek: Zarząd Portu Gdańsk SA w Gdańsku, Port Gdynia Holding SA w Gdyni i Zarząd Portu Szczecin - Świnoujście SA w Szczecinie uchwał na podstawie art. 463 pkt 1 Kodeksu handlowego: 1) o połączeniu spółki Zarząd Portu Gdańsk SA w Gdańsku ze spółką, o której mowa w art. 13 ust. 1, 2) o połączeniu spółki Port Gdynia Holding SA w Gdyni ze spółką, o której mowa w art. 13 ust. 2, 3) o połączeniu spółki Zarząd Portu Szczecin - Świnoujście SA w Szczecinie ze spółką, o której mowa w art. 13 ust. 3. 2. W połączeniach, o których mowa w ust. 1, spółkami przejmującymi są spółki, o których mowa w art. 13 ust. 1-3."}
{"id":"1999_685_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich","text":"Art. 2. 1. W przypadku, gdy połączenie spółek: 1) Zarząd Portu Gdańsk SA w Gdańsku z Zarządem Morskiego Portu Gdańsk SA w Gdańsku, 2) Port Gdynia Holding SA w Gdyni z Zarządem Morskiego Portu Gdynia SA w Gdyni, 3) Zarząd Portu Szczecin-Świnoujście SA w Szczecinie z Zarządem Morskiego Portu Szczecin-Świnoujście SA w Szczecinie zostanie zarejestrowane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisy art. 30b ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, prawo do nieodpłatnego nabycia akcji powstaje po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy i wygasa z upływem 6 miesięcy od dnia jego powstania."}
{"id":"1999_685_3","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich","text":"Art. 3. W przypadku połączenia spółek, o których mowa w art. 2 ust. 1, spółki posiadające w dniu zarejestrowania połączenia udziały lub akcje w spółkach działających w sferze eksploatacji powinny je zbyć do dnia 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"1999_685_30b","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich","text":"Art. 30b. 1. W przypadku dokonania połączeń spółek, o których mowa w art. 30a ust. 1, uprawnionym pracownikom spółek przejętych w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w spółkach przejmowanych przysługuje, zgodnie z zasadami określonymi w art. 36 i art. 38 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, prawo do nieodpłatnego nabycia akcji emisji połączeniowej objętych przez Skarb Państwa w spółkach przejmujących proporcjonalnie do wartości nominalnej akcji należących do Skarbu Państwa w spółce przejętej, które byłyby przeznaczone do nieodpłatnego zbycia w przypadku prywatyzacji pośredniej. 2. Prawo do nieodpłatnego nabycia akcji, o którym mowa w ust. 1, powstaje po upływie 3 miesięcy od dnia wykreślenia spółki przejętej z rejestru handlowego i wygasa z upływem 6 miesięcy od dnia jego powstania."}
{"id":"1999_685_30c","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich","text":"Art. 30c. Skarb Państwa zachowuje w spółkach zarządzających portami o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, o których mowa w art. 30a ust. 1, co najmniej 51% sumy głosów służących całemu kapitałowi, po zrealizowaniu przez pracowników prawa do nieodpłatnego nabycia akcji.\"."}
{"id":"1999_685_4","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_686_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o ratyfikacji Umowy o ustanowieniu Europejskiej Konferencji Biologii Molekularnej","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy o ustanowieniu Europejskiej Konferencji Biologii Molekularnej, sporządzonej w Genewie dnia 13 lutego 1969 r."}
{"id":"1999_686_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 1999 r. o ratyfikacji Umowy o ustanowieniu Europejskiej Konferencji Biologii Molekularnej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_688_1","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 1. Ustawa reguluje tryb postępowania w sprawie wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez obywateli, o której mowa w art. 118 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1999_688_10","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 10. 1. Pełnomocnik komitetu wnosi do Marszałka Sejmu projekt ustawy z załączonym wykazem podpisów obywateli popierających projekt. 2. Projekt ustawy wraz z załączonym wykazem podpisów obywateli popierających projekt nie może zostać wniesiony później niż 3 miesiące od daty postanowienia Marszałka Sejmu o przyjęciu zawiadomienia o utworzeniu komitetu lub postanowienia Sądu Najwyższego, o którym mowa w art. 7 ust. 1. 3. Jeżeli projekt ustawy został wniesiony, zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2, art. 9 ust. 2 oraz art. 10 ust. 2, Marszałek Sejmu kieruje projekt ustawy do pierwszego czytania w Sejmie i zawiadamia o tym pełnomocnika komitetu."}
{"id":"1999_688_11","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 11. 1. W wypadku stwierdzenia, że treść projektu ustawy lub uzasadnienia jest zmieniona Marszałek Sejmu, w drodze postanowienia, nie później niż w terminie 14 dni od dnia wniesienia projektu, odmawia jego przyjęcia. 2. Na umotywowane postanowienie Marszałka Sejmu pełnomocnikowi komitetu przysługuje skarga do Sądu Najwyższego. Przepisy art. 6 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_688_12","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 12. 1. W wypadku uzasadnionych wątpliwości co do prawidłowości złożenia wymaganej liczby podpisów obywateli w sposób, o którym mowa w art. 9 ust. 2, Marszałek Sejmu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia wniesienia projektu, zwraca się do Państwowej Komisji Wyborczej o stwierdzenie, czy jest złożona wymagana liczba podpisów. Państwowa Komisja Wyborcza dokonuje czynności sprawdzających w terminie 21 dni. W postępowaniu przed Państwową Komisją Wyborczą jako obserwator może uczestniczyć pełnomocnik komitetu. 2. Jeżeli po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w ust. 1, prawidłowo złożona liczba podpisów popierających projekt okaże się mniejsza niż ustawowo wymagana, Marszałek Sejmu odmawia nadania biegu projektowi ustawy. Postanowienie Marszałka Sejmu w tej sprawie wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi komitetu. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, może być przez pełnomocnika komitetu zaskarżone do Sądu Najwyższego. Przepis art. 6 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_688_13","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 13. Pierwsze czytanie projektu ustawy na posiedzeniu Sejmu przeprowadza się w terminie 3 miesięcy od daty wniesienia projektu ustawy do Marszałka Sejmu lub postanowienia Sądu Najwyższego stwierdzającego prawidłowo złożoną liczbę podpisów popierających projekt ustawy. W wypadku określonym w art. 4 ust. 3 pierwsze czytanie odbywa się nie później niż w terminie 6 miesięcy od daty pierwszego posiedzenia Sejmu."}
{"id":"1999_688_14","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 14. 1. W pracach nad projektem ustawy komitet reprezentuje przedstawiciel lub osoba uprawniona do jego zastępstwa, powołana w trybie określonym w art. 5 ust. 3 i art. 6 ust. 2 pkt 3. 2. Przedstawiciel jest uprawniony do udziału w pracach Sejmu i Senatu w trybie i na zasadach określonych odpowiednio w regulaminach Sejmu i Senatu."}
{"id":"1999_688_15","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 15. 1.Wydatki związane z wykonywaniem inicjatywy ustawodawczej przez obywateli pokrywa komitet. 2. Komitet może organizować zbiórki publiczne środków finansowych na cele związane z wykonywaniem obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz.U. Nr 22, poz. 162, z 1948 r. Nr 36, poz. 250, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 3. Organizowanie zbiórki publicznej nie wymaga pozwolenia."}
{"id":"1999_688_16","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 16. 1. Komitetowi nie mogą być przekazywane na cele, o których mowa w art. 15 ust. 1, środki finansowe pochodzące: 1) z budżetu państwa, 2) od państwowych jednostek organizacyjnych, 3) z budżetu jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych i innych komunalnych osób prawnych, 4) od przedsiębiorców państwowych, a także przedsiębiorców z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych oraz innych komunalnych osób prawnych. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również środków finansowych pochodzących od: 1) osób fizycznych nie mających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli polskich zamieszkałych za granicą, 2) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 3) osób prawnych nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 4) innych podmiotów nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadających zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, 5) osób prawnych z udziałem podmiotów zagranicznych, 6) obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, misji specjalnych i organizacji międzynarodowych oraz innych obcych przedstawicielstw korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych. 3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych."}
{"id":"1999_688_17","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 17. 1. Finansowanie wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez obywateli jest jawne. 2. Pełnomocnik komitetu jest obowiązany do złożenia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych sprawozdania finansowego o źródłach pozyskanych funduszy na cele inicjatywy ustawodawczej w terminie 3 miesięcy od dnia wniesienia do Marszałka Sejmu projektu ustawy, o którym mowa w art. 10 ust. 1, lub postanowienia Sądu Najwyższego, o którym mowa w art. 12 ust. 3, a w wypadku wcześniejszego rozwiązania komitetu w terminie 3 miesięcy od dnia jego rozwiązania. 3. Wzór sprawozdania finansowego i szczegółowy zakres zawartych w nim informacji określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw finansów publicznych. 4. Sprawozdanie finansowe pełnomocnik komitetu podaje do publicznej wiadomości w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym w terminie, o którym mowa w ust. 2. 5. Pełnomocnik komitetu jest obowiązany do przechowywania dokumentów związanych z finansowaniem wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez okres 12 miesięcy od dnia publikacji sprawozdania finansowego. 6. Pełnomocnik komitetu, w wypadku uzyskania nadwyżki pozyskanych funduszy na cele inicjatywy ustawodawczej nad poniesionymi wydatkami, jest obowiązany przekazać tę nadwyżkę instytucji charytatywnej. Informację o przekazaniu nadwyżki zamieszcza się w sprawozdaniu finansowym."}
{"id":"1999_688_18","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 18. 1. Komitet ulega rozwiązaniu po upływie 3 miesięcy od daty: 1) zakończenia postępowania ustawodawczego, 2) postanowienia Marszałka Sejmu o odmowie nadania biegu projektowi ustawy lub postanowienia Sądu Najwyższego oddalającego zaskarżone postanowienie o odmowie nadania biegu projektowi ustawy, 3) bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 2. 2. W innych wypadkach komitet ulega rozwiązaniu po upływie 3 miesięcy od upływu terminu wskazanego w art. 17 ust. 2."}
{"id":"1999_688_19","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 19. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem przeszkadza w wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli albo przez nadużycie stosunku zależności wywiera wpływ na jej wykonywanie - podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"1999_688_2","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 2. Grupa obywateli polskich, licząca co najmniej 100 000 osób, mających prawo wybierania do Sejmu, może wystąpić z inicjatywą ustawodawczą przez złożenie podpisów pod projektem ustawy."}
{"id":"1999_688_20","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 20. Kto: 1) nie dopełnia obowiązku opublikowania sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 17 ust. 2, albo podaje w nim nieprawdziwe dane, 2) nie dopełnia obowiązku przechowywania dokumentów związanych z finansowaniem wykonywania inicjatywy ustawodawczej, o którym mowa w art. 17 ust. 5, 3) nie przekazuje instytucji charytatywnej nadwyżki środków finansowych, o której mowa w art. 17 ust. 6, - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"1999_688_21","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_688_3","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 3. Projekt ustawy nie może dotyczyć spraw, dla których Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zastrzega wyłączną właściwość innych podmiotów, którym przysługuje inicjatywa ustawodawcza."}
{"id":"1999_688_4","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 4. 1. Projekt ustawy wniesiony do Marszałka Sejmu powinien odpowiadać wymogom zawartym w Konstytucji i Regulaminie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz w niniejszej ustawie. 2. Wniesienie projektu ustawy nie stanowi przeszkody do wniesienia innego projektu, w tym także przez grupę obywateli, w tej samej sprawie. 3. Projekt ustawy w stosunku do którego postępowanie ustawodawcze nie zostało zakończone w trakcie kadencji Sejmu, w której został wniesiony, jest rozpatrywany przez Sejm następnej kadencji bez potrzeby ponownego wniesienia projektu ustawy. W takim wypadku Marszałek Sejmu zarządza ponowne drukowanie projektu ustawy oraz jego doręczenie posłom."}
{"id":"1999_688_5","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 5. 1. Czynności związane z przygotowaniem projektu ustawy, jego rozpowszechnianiem, kampanią promocyjną, a także organizacją zbierania podpisów obywateli popierających projekt wykonuje komitet inicjatywy ustawodawczej, zwany dalej \"komitetem\". Komitet występuje pod nazwą uzupełnioną o tytuł projektu ustawy. 2. Komitet może utworzyć grupa co najmniej 15 obywateli polskich, którzy mają prawo wybierania do Sejmu i złożyli pisemne oświadczenie o przystąpieniu do komitetu, ze wskazaniem imienia (imion) i nazwiska, adresu zamieszkania oraz numeru ewidencyjnego PESEL. 3. W imieniu i na rzecz komitetu występuje pełnomocnik komitetu lub jego zastępca, wskazani w pisemnym oświadczeniu pierwszych 15 osób tworzących komitet. 4. Komitet posiada osobowość prawną, którą nabywa z chwilą przyjęcia przez Marszałka Sejmu zawiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 2."}
{"id":"1999_688_6","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 6. 1. Po zebraniu, zgodnie z wymogami zawartymi w art. 9 ust. 2, 1000 podpisów obywateli popierających projekt, pełnomocnik komitetu zawiadamia Marszałka Sejmu o utworzeniu komitetu. Podpisy, o których mowa w zdaniu pierwszym, stanowią część wymaganej liczby 100 000 podpisów osób popierających projekt. 2. W zawiadomieniu podaje się: 1) pełną nazwę komitetu oraz dokładny adres jego siedziby, 2) dane, o których mowa w art. 5 ust. 2, 3) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika komitetu oraz jego zastępcy. 3. Do zawiadomienia załącza się projekt ustawy, spełniający warunki, o których mowa w art. 4 ust. 1, wraz z załączonym wykazem 1000 podpisów obywateli popierających projekt. 4. Jeżeli zawiadomienie odpowiada warunkom określonym w ust. 2 i 3, Marszałek Sejmu, w terminie 14 dni od jego doręczenia, postanawia o przyjęciu zawiadomienia. Postanowienie o przyjęciu zawiadomienia doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi komitetu. 5. W wypadku stwierdzenia braków formalnych zawiadomienia, Marszałek Sejmu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, wzywa pełnomocnika komitetu do ich usunięcia w terminie 14 dni. Nieusunięcie braków powoduje odmowę przyjęcia zawiadomienia. Umotywowane postanowienie Marszałka Sejmu o odmowie przyjęcia zawiadomienia może być przez pełnomocnika komitetu zaskarżone do Sądu Najwyższego w terminie 14 dni od daty doręczenia. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę w terminie 30 dni, w składzie 7 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym. Od postanowienia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny."}
{"id":"1999_688_7","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 7. 1. Po otrzymaniu postanowienia, o którym mowa w art. 6 ust. 4, lub postanowienia Sądu Najwyższego uwzględniającego skargę, komitet ogłasza, w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim, fakt nabycia osobowości prawnej, adres komitetu oraz miejsca udostępnienia projektu ustawy do publicznego wglądu. 2. Od dnia przyjęcia przez Marszałka Sejmu zawiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 4, lub otrzymania przez komitet postanowienia Sądu Najwyższego uwzględniającego skargę, o której mowa w art. 6 ust. 5, do dnia wniesienia projektu ustawy, o którym mowa w art. 10 ust. 1, treść projektu nie może być zmieniona."}
{"id":"1999_688_8","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 8. 1. Kampania promocyjna służy przedstawianiu i wyjaśnianiu przez komitet treści projektu ustawy, stanowiącego przedmiot inicjatywy ustawodawczej. 2. Kampania promocyjna na rzecz projektu ustawy oraz zbieranie podpisów obywateli popierających projekt ustawy, może rozpocząć się, po ogłoszeniu, o którym mowa w art. 7 ust. 1. 3. Do prowadzenia kampanii promocyjnej oraz do zbierania podpisów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 oraz Nr 141, poz. 943), określające zasady przeprowadzania kampanii wyborczej, z wyłączeniem art. 142-148."}
{"id":"1999_688_9","title":"Ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli","text":"Art. 9. 1. W miejscu zbierania podpisów obywateli, musi być wyłożony do wglądu projekt ustawy. 2. Obywatel udziela poparcia projektowi ustawy składając na wykazie, obok swojego imienia (imion) i nazwiska, adresu zamieszkania oraz numeru ewidencyjnego PESEL, własnoręczny podpis. Na każdej stronie wykazu musi znajdować się nazwa komitetu i tytuł projektu ustawy, której obywatel udziela poparcia. 3. Wycofanie poparcia udzielonego projektowi ustawy jest nieskuteczne. 4. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 2, ustala, w drodze rozporządzenia, Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"1999_700_1","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483), w art. 169c w ust. 2 wyrazy \"30 czerwca 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 1999 r.\"."}
{"id":"1999_700_2","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 2. Środki finansowe przekazane właściwym Kasom Chorych w okresie od dnia 1 lipca 1999 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zalicza się na poczet kwot przewidzianych w planie finansowym sporządzonym przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Ubezpieczenia Zdrowotnego."}
{"id":"1999_700_3","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_702_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243) w art. 6 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"7%\" zastępuje się wyrazami \"4,5%\"."}
{"id":"1999_702_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_728_1","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie nazwy \"Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie\"","text":"Art. 1. Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie nadaje się nazwę \"Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie\"."}
{"id":"1999_728_2","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie nazwy \"Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie\"","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r."}
{"id":"1999_729_1","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 149 otrzymuje brzmienie: \"Art. 149. Matka, która zabija dziecko w okresie porodu pod wpływem jego przebiegu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.\"; 2) w art. 152 w § 3 wyrazy \"płód osiągnął\" zastępuje się wyrazami \"dziecko poczęte osiągnęło\"; 3) w art. 153 w § 2 wyrazy \"płód osiągnął\" zastępuje się wyrazami \"dziecko poczęte osiągnęło\"; 4) po art. 157 dodaje się art. 157a w brzmieniu: \"Art. 157a. §1. Kto powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. §2. Nie popełnia przestępstwa lekarz, jeżeli uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia dziecka poczętego są następstwem działań leczniczych, koniecznych dla uchylenia niebezpieczeństwa grożącego zdrowiu lub życiu kobiety ciężarnej albo dziecka poczętego. §3. Nie podlega karze matka dziecka poczętego, która dopuszcza się czynu określonego w § 1.\"."}
{"id":"1999_729_2","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) w art. 26 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyraz \"płodu\" zastępuje się wyrazami \"dziecka poczętego\"; 2) w ust. 3 wyraz \"Osoby\" zastępuje się wyrazami \"Dzieci poczęte, osoby\"."}
{"id":"1999_729_3","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_75_1","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz.939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 oraz w ust. 2 wyrazy \"400 000 EURO\" zastępuje się wyrazami \"800 000 EURO\": 2) w art. 3: a) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy.\"."}
{"id":"1999_75_2","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1999_762_1","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 września 1999 r. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, zwany dalej \"Uniwersytetem\". 2. Siedzibą Uniwersytetu jest miasto Olsztyn. 3. Uniwersytet jest uczelnią państwową."}
{"id":"1999_762_2","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk humanistycznych, teologicznych, prawnych, weterynaryjnych, rolniczych, technicznych, biologicznych, fizycznych, chemicznych, ekonomicznych, matematycznych, a także upowszechnianie osiągnięć nauki, sztuki i kultury."}
{"id":"1999_762_3","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 3. 1. Uniwersytet tworzy się z Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie. 2. Z dniem utworzenia Uniwersytetu znosi się Akademię Rolniczo-Techniczną im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Olsztynie. 3. Z dniem utworzenia Uniwersytetu właściwe władze Kościoła Katolickiego zniosą Warmiński Instytut Teologiczny w Olsztynie."}
{"id":"1999_762_4","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 4. 1. Nadzór nad Uniwersytetem sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. 2. Status prawny Wydziału Teologii Uniwersytetu, o którym mowa w art. 7 ust. 3, reguluje umowa między Konferencją Episkopatu Polski, a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres nadzoru Kościoła Katolickiego nad Wydziałem Teologii określa umowa oraz statut uczelni."}
{"id":"1999_762_5","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 5. 1. Mienie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe Akademii RolniczoTechnicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, staje się mieniem Uniwersytetu z dniem jego utworzenia. 2. Uniwersytet przejmuje, z dniem utworzenia, prawa i zobowiązania jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1. 3. Stan gospodarki finansowej jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1 zostanie wykazany w bilansach sporządzonych przez te jednostki na dzień poprzedzający utworzenie Uniwersytetu."}
{"id":"1999_762_6","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 6. 1. Wydział Teologii Uniwersytetu będzie użytkować obiekty należące do Archidiecezji Warmińskiej. 2. Koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem obiektów, o których mowa w ust. 1, będą pokrywane przez Kościół Katolicki w części obejmującej inwestycje i remonty, zaś przez Uniwersytet w części obejmującej bieżące utrzymanie i funkcjonowanie tych obiektów."}
{"id":"1999_762_7","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 7. 1. Z dniem utworzenia Uniwersytetu: 1) pracownicy zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w art. 3 ust. 1, stają się pracownikami Uniwersytetu, 2) studenci Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz studenci Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie, spełniający wymagania art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770, i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118), stają się studentami Uniwersytetu. 2. Osoby przyjęte na pierwszy rok studiów na rok akademicki 19992000 do Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego studentami. 3. Podstawowe jednostki organizacyjne Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz Wydział Teologii erygowany na bazie Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Uniwersytetu. 4. Jednostki organizacyjne Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, które przed dniem utworzenia Uniwersytetu posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po utworzeniu Uniwersytetu."}
{"id":"1999_762_8","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 8. 1. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Akademii RolniczoTechnicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, z zastrzeżeniem ust. 2, stają się z dniem utworzenia Uniwersytetu organami Uniwersytetu. 2. Senaty Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie pełnią funkcję senatu Uniwersytetu do dnia 31 grudnia 1999 r. w składzie dotychczasowym, uzupełnionym o przedstawicieli Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie. Liczbę przedstawicieli Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie oraz tryb ich wyboru określi statut Uniwersytetu. 3. Członkowie Rady Naukowej Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie pełnią funkcję rady wydziału Wydziału Teologii Uniwersytetu do dnia 31 grudnia 1999 r. W tym czasie funkcję dziekana Wydziału Teologii pełni Rektor Warmińskiego Instytutu Teologicznego. 4. Do dnia 31 grudnia 1999 r. zostaną przeprowadzone wybory do senatu Uniwersytetu, wybory dziekana i rady wydziału Wydziału Teologii oraz wydziałów, w skład których weszły instytuty znoszonych uczelni, w trybie i na okres ustalony w statucie Uniwersytetu."}
{"id":"1999_762_9","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_774_1","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360) w art. 104: - po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Dla emerytów i rencistów prowadzących pozarolniczą działalność za przychód, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.\", - w ust. 4 wyrazy \"Przepisy ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"Przepisy ust. 1, 1a i 2\"."}
{"id":"1999_774_2","title":"Ustawa z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"1999_776_1","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o badaniach i certyfikacji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 17 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 18 w brzmieniu: \"18) deklaracja zgodności producenta \" oświadczenie producenta, stwierdzające na jego wyłączną odpowiedzialność, że wyrób, proces wytwórczy lub usługa są zgodne z określoną normą lub innym dokumentem normatywnym - deklaracja powinna być zgodna z wymaganiami Polskiej Normy.\"; 2) w art. 4 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad Centrum. 3. Organizację Centrum określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, zaopiniowany przez Radę do Spraw Badań i Certyfikacji.\"; 3) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Do zadań Centrum należy w szczególności: 1) organizowanie i nadzorowanie systemu badań i certyfikacji, 2) akredytowanie laboratoriów badawczych, 3) akredytowanie jednostek certyfikujących, 4) akredytowanie jednostek kontrolujących, 5) certyfikowanie systemów jakości u dostawców, 6) certyfikowanie auditorów, 7) kontrolowanie: a) akredytowanych laboratoriów badawczych w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji, b) akredytowanych jednostek certyfikujących w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji, c) akredytowanych jednostek kontrolujących w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji, d) certyfikowanych systemów jakości u dostawców w zakresie stawianych im wymagań, 8) organizowanie szkoleń i doskonalenie kadr na potrzeby badań i certyfikacji.\"; 4) w art. 8 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Centrum może uznawać, zwłaszcza na zasadzie wzajemności, raporty z badań i certyfikaty zgodności członków organizacji, o których mowa w ust. 1, oraz deklaracje zgodności producenta, a także zawierać umowy z innymi organizacjami zagranicznymi o uznawaniu raportów z badań, certyfikatów zgodności i deklaracji zgodności producenta. 3. Centrum może upoważnić krajowe jednostki certyfikujące do uznawania, zwłaszcza na zasadzie wzajemności, raportów z badań, certyfikatów zgodności i deklaracji zgodności producenta.\"; 5) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników Centrum.\"; 6) w art. 11 ust. 1 i 4 otrzymują brzmienie: \"1. Przy Centrum działa Rada do Spraw Badań i Certyfikacji, zwana dalej \"Radą\". Jest ona organem opiniodawczo-doradczym w zakresie akredytacji, badań i certyfikacji.\" \"4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, liczbę członków Rady oraz regulamin działania Rady.\"; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Do zakresu działania Rady należy w szczególności: 1) dokonywanie okresowych ocen stanu i kierunków rozwoju akredytacji, badań i certyfikacji, 2) formułowanie propozycji i wyrażanie opinii w zakresie bieżącej realizacji zadań, o których mowa w art. 7, 3) formułowanie propozycji zmian w przepisach prawnych w zakresie akredytacji, badań i certyfikacji.\"; 8) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wyroby wyprodukowane w Polsce, a także wyroby importowane do Polski po raz pierwszy, mogące stwarzać zagrożenie, albo które służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia i środowiska, podlegają - zależnie od stopnia zagrożenia - obowiązkowi: 1) certyfikacji na zastrzeżony przez Centrum znak bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem lub 2) wystawiania przez producenta, na jego wyłączną odpowiedzialność, deklaracji zgodności.\", b) dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: \"1a. Wyroby, o których mowa w ust. 1, wyprodukowane w Polsce, lub pochodzące z kraju, z którym Polska zawarła porozumienie w sprawie uznawania certyfikatu zgodności lub deklaracji producenta są dopuszczone do obrotu, po weryfikacji certyfikatu zgodności lub deklaracji zgodności producenta dokonywanej przez polskie jednostki certyfikujące. 1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się do certyfikatów wydawanych przez polskie jednostki certyfikujące. 1c. Czas weryfikacji dokumentu, o której mowa w ust. 1a, nie może przekroczyć 21 dni od dnia dostarczenia pełnej dokumentacji.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podstawą oceny wyrobów i usług, o których mowa w ust. 1 i 2, są Polskie Normy oraz właściwe przepisy prawne.\", d) w ust. 5 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) urządzeń medycznych w rozumieniu odrębnych przepisów, 7) żywności (środków spożywczych, substancji dodatkowych dozwolonych i używek) w rozumieniu odrębnych przepisów.\"; 9) dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów i usług z zakresu, o którym mowa w art. 13 ust. 1, 1a i 2, w tym wykaz wyrobów podlegających obowiązkowej certyfikacji na znak bezpieczeństwa.\"; 10) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Badań wyrobów, o których mowa w art. 13 ust. 1, art. 18 i art. 19, dokonują akredytowane laboratoria badawcze. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wyrobów, dla których wydawany jest dokument, o którym mowa w art. 13 ust. 1a, dopuszczający wyrób do obrotu. 3. Zasady działania laboratoriów badawczych oraz zasady ich akredytacji są określone w Polskich Normach. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb akredytacji laboratoriów badawczych i jednostek kontrolujących.\"; 11) art. 17 skreśla się; 12) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Właściwi ministrowie, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Centrum, mogą określić, w drodze rozporządzenia, wyroby i usługi, które nie mogą być nabywane przez podległe im lub nadzorowane przez nich jednostki organizacyjne, jeżeli dostawca nie przedstawi odpowiedniego certyfikatu.\"; 13) w art. 20a skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym i innych przepisów dotyczących homologacji wyrobów.\"; 14) w art. 21: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, określi, w drodze rozporządzenia, tryb certyfikacji wyrobów.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, może określić, w drodze rozporządzenia, tryb akredytacji jednostek certyfikujących wyroby. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania dokumentów dopuszczających do obrotu wyroby, o których mowa w art. 13 ust. 1a oraz rodzaje tych dokumentów.\"; 15) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, może określić, w drodze rozporządzenia, tryb akredytacji jednostek certyfikujących systemy jakości.\"; 16) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, określi, w drodze rozporządzenia, tryb certyfikacji auditorów.\"; 17) art. 24 skreśla się; 18) w art. 25: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania opłat za czynności związane z akredytacją, badaniami i certyfikacją oraz weryfikacją.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, maksymalne wysokości opłat, o których mowa w ust. 3.\"; 19) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedsiębiorca, który wprowadził do obrotu wyroby podlegające oznaczaniu znakiem bezpieczeństwa, a nie oznaczone tym znakiem, wyprodukowane niezgodnie z wymaganiami stanowiącymi podstawę przyznania prawa stosowania tego znaku lub nie posiadające dokumentu dopuszczającego do obrotu, a także nie spełniające wymagań stanowiących podstawę do wydania tego dokumentu, jest obowiązany wpłacić do budżetu państwa kwotę stanowiącą 100% sumy uzyskanej ze sprzedaży zakwestionowanych wyrobów.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, tryb stosowania sankcji, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz okres za jaki sankcja może być wymierzona, ale nie dłuższy niż 3 lata.\"; 20) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wpłaty z tytułu należności, o których mowa w art. 26 ust. 1 i 2, obciążają dochód po opodatkowaniu.\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 26\" zastępuje się wyrazami \"art. 26 ust. 1 i 2\"."}
{"id":"1999_776_2","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o badaniach i certyfikacji","text":"Art. 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc przepisy dotychczas obowiązujące, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_776_3","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o badaniach i certyfikacji","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_777_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483 i Nr ...., poz. ...) w art. 169c wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 8 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Pożyczka podlega zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 1a-1f, nie później niż do dnia 31 grudnia 1999 r.\"; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1f w brzmieniu: \"1a, Pożyczka, o której mowa w ust. 1 pkt 8, podlega całkowitemu umorzeniu, wraz z należnymi odsetkami, w przypadku bezzwrotnego przekazania przez Kasę Chorych samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, z którymi Kasa Chorych zawarła umowy o udzielenie świadczeń zdrowotnych, środków na wypłatę dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r., przysługującego pracownikom jednostek państwowej sfery budżetowej na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014). 1b. Warunkiem umorzenia pożyczki wraz z należnymi odsetkami jest przedstawienie Ministrowi Finansów przez Kasę Chorych potwierdzenia dokonania wypłat przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1a, dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. na podstawie dokumentów lub oświadczeń złożonych przez kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 1c. Do dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w ust. 1b, potwierdzających dokonanie wypłat pracownikom samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przysługującego im dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. kierownicy tych zakładów dołączają oświadczenia o przejęciu przez zakład zobowiązań w przypadku powstania roszczeń pracowników z tego tytułu. 1d. W oświadczeniach, o których mowa w ust. 1b i 1c, podaje się łączną wysokość wypłat dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. 1e. Kasa Chorych rozliczy kwotę pożyczki oraz wypłat, o których mowa w ust. 1a. Na podstawie przedstawionych przez Kasy Chorych rozliczeń Pełnomocnik ustali kwoty wyrównania między Kasami Chorych, uwzględniając wysokość otrzymanej przez poszczególne Kasy Chorych pożyczki i wydatków poniesionych na te wypłaty. 1f. Pełnomocnik dokona zmiany planów finansowych Kas Chorych na rok 1999, wyodrębniając w ich przychodach kwotę umorzonej pożyczki oraz dokonanego wyrównania, o którym mowa w ust. 1e, a w wydatkach - wypłaty, o których mowa w ust. 1a.\"."}
{"id":"1999_777_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 2. Kierownicy samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przekażą właściwej Kasie Chorych dokumenty lub oświadczenia, o których mowa w art. 169c ust. 1b ustawy wymienionej w art. 1, oraz oświadczenia o przejęciu przez zakład zobowiązań w przypadku powstania roszczeń pracowników dotyczących wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. w terminie do 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"1999_777_3","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_778_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1122 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 skreśla się przecinek i wyrazy \"chyba że za innym podziałem przemawiają szczególnie ważne okoliczności\"; 2) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister kierujący działem administracji rządowej jest właściwy w sprawach z zakresu administracji rządowej określonych w ustawie, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych w odrębnych przepisach do kompetencji innego organu.\"; 3) w art. 5: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) architektura i budownictwo,\", b) pkt 9 i 10 otrzymują brzmienie: \"9) kultura i ochrona dziedzictwa narodowego, 10) kultura fizyczna i sport,\", c) pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa,\", d) po pkt 18 dodaje się pkt 18a i 18b w brzmieniu: \"18a) rozwój regionalny, 18b) rynki rolne,\", e) po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: \"22a) turystyka,\"; 4) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dział administracja publiczna obejmuje sprawy: 1) administracji, w tym organizacji urzędów administracji publicznej oraz procedur administracyjnych, 2) reform i organizacji struktur administracji publicznej, 3) zespolonej administracji rządowej w województwie, 4) podziału administracyjnego państwa oraz nazw jednostek osadniczych i obiektów fizjograficznych, 5) ewidencji ludności, dowodów osobistych i paszportów, 6) zbiórek publicznych.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Głównego Urzędu Administracji Publicznej.\"; 5) w art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych podlegają Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, izby skarbowe i urzędy skarbowe.\"; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Dział gospodarka obejmuje sprawy gospodarki, w tym współpracy gospodarczej z zagranicą, energetyki, certyfikacji, własności przemysłowej, działalności gospodarczej oraz współpracy z organizacjami samorządu gospodarczego. 2. Do ministra właściwego do spraw gospodarki należą w szczególności sprawy: 1) funkcjonowania krajowych systemów energetycznych, z uwzględnieniem zasad racjonalnej gospodarki i potrzeb bezpieczeństwa energetycznego kraju, 2) działalności związanej z wykorzystaniem energii atomowej na potrzeby społeczno-gospodarcze kraju, 3) kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi, 4) ustalania taryf celnych, kontyngentów oraz wprowadzania zakazów przywozu i wywozu towarów i technologii. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad działalnością Urzędu Dozoru Technicznego, Państwowej Agencji Atomistyki, Urzędu Regulacji Energetyki oraz Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Ministrowi właściwemu do spraw gospodarki podlega Polskie Centrum Badań i Certyfikacji, Agencja Rezerw Materiałowych oraz Agencja Techniki i Technologii .\"; 7) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Dział architektura i budownictwo obejmuje sprawy: 1) architektury, 2) geodezji i kartografii, 3) budownictwa, 4) nadzoru architektoniczno-budowlanego. 2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa sprawuje nadzór nad działalnością Głównego Geodety Kraju oraz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.\"; 8) w art. 10 w ust. 1 w pkt 4 skreśla się wyrazy \"rybołóstwa morskiego i\"; 9) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Dział gospodarka wodna obejmuje sprawy gospodarki wodnej, ochrony przeciwpowodziowej, meteorologii, hydrologii, w tym budowy i utrzymania urządzeń hydrologicznych oraz budowy, modernizacji i utrzymania śródlądowych dróg wodnych, z wyjątkiem żeglugi śródlądowej. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej sprawuje nadzór nad działalnością Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej.\"; 10) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Dział kultura i ochrona dziedzictwa narodowego obejmuje sprawy rozwoju i opieki nad materialnym i niematerialnym dziedzictwem narodowym oraz sprawy działalności kulturalnej, w tym mecenatu państwowego nad tą działalnością, w szczególności w zakresie: 1) podtrzymywania i rozpowszechniania tradycji narodowej i państwowej, 2) ochrony dóbr kultury i muzeów, 3) miejsc pamięci narodowej, grobów i cmentarzy wojennych, pomników zagłady i ich stref ochronnych, 4) działalności twórczej, artystycznej, kultury ludowej i rękodzieła artystycznego oraz ich ochrony, 5) wydawnictw, księgarstwa, bibliotek i czytelnictwa, 6) edukacji kulturalnej, 7) wystaw artystycznych, 8) polityki audiowizualnej, 9) amatorskiego ruchu artystycznego, organizacji i stowarzyszeń regionalnych oraz społeczno-kulturalnych, 10) wymiany kulturalnej z zagranicą, 11) działalności widowiskowej i rozrywkowej. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sprawuje nadzór nad działalnością Komitetu Kinematografii, Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych oraz Generalnym Konserwatorem Zabytków. 3. Ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego podlega Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.\"; 11) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Dział kultura fizyczna i sport obejmuje sprawy: 1) kultury fizycznej, 2) sportu powszechnego i wyczynowego, 3) sportu osób niepełnosprawnych. 2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu sprawuje, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu oraz związków i organizacji sportowych.\"; 12) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Dział gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa obejmuje sprawy: 1) zagospodarowania przestrzennego, 2) wspierania mieszkalnictwa, 3) gospodarki nieruchomościami, 4) polityki miejskiej, 5) rządowych programów rozwoju infrastruktury komunalnej, 6) ogródków działkowych. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\"; 13) w art. 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw nauki sprawuje nadzór nad działalnością Polskiej Akademii Nauk w zakresie zgodności działania jej organów z przepisami ustaw i statutem tej Akademii.\"; 14) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Dział oświata i wychowanie obejmuje sprawy: 1) kształcenia, nauczania, wychowania, kultury fizycznej dzieci i młodzieży, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do kompetencji innych organów administracji publicznej, 2) organizacji dziecięcych i młodzieżowych, w tym systemu dofinansowania zadań państwa realizowanych przez te organizacje, 3) udzielania pomocy materialnej dzieciom i młodzieży, 4) międzynarodowej współpracy dzieci i młodzieży.\"; 15) w art. 22: a) w ust. 1: - w pkt 6 skreśla się wyrazy \"przechowalnictwa i\", - skreśla się pkt 7 i 8, - w pkt 10 po wyrazie \"śródlądowego\" dodaje się wyrazy \"i rybołówstwa morskiego\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa podlegają okręgowi inspektorzy rybołóstwa morskiego, Inspekcja Nasienna, Inspekcja Ochrony Roślin, Inspekcja Weterynaryjna oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych.\"; 16) w art. 23 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu: \"5) rozwoju przedsiębiorczości, w tym w szczególności podnoszenia kwalifikacji zawodowych, wspomagania pozarolniczych form aktywności zawodowej i gospodarczej mieszkańców wsi.\"; 17) po art. 23 dodaje się art. 23a i 23b w brzmieniu: \"Art. 23a. Dział rozwój regionalny obejmuje sprawy: 1) współpracy z organizacjami zrzeszającymi jednostki samorządu terytorialnego w zakresie spraw społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, 2) współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego w zakresie rozwoju regionu, 3) opracowywania projektów krajowej strategii rozwoju regionalnego, 4) opracowywania projektów i wykonywania programów rozwoju regionalnego kraju, w zakresie nie należącym do zadań i kompetencji jednostek samorządu terytorialnego, 5) kontraktów regionalnych."}
{"id":"1999_778_10","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 67: a) w ust.1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"przy czym dla poszczególnych działów administracji rządowej oraz dla urzędów nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów ustala się odpowiednio odrębne części budżetu.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W przypadkach, gdy jeden minister kieruje więcej niż jednym działem administracji rządowej, minister ten jest dysponentem wszystkich części budżetu wyodrębnionych dla tych działów.\"; 2) w art. 68 w ust. 2 po wyrazach \"w art. 67 ust. 4\" dodaje się wyrazy \"i 5\"."}
{"id":"1999_778_11","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 49, poz. 483) po art. 146 dodaje się art. 146a w brzmieniu: \"Art. 146a. 1. W 1999 r. pracownicy służby cywilnej, ubiegający się o mianowanie w służbie cywilnej, składają do Szefa Służby Cywilnej zgłoszenia do postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w art. 30 ust. 1, do dnia 31 października 1999 r. 2. W 1999 r. absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, o których mowa w art. 30 ust. 2, składają do Szefa Służby Cywilnej wnioski o mianowanie w służbie cywilnej do dnia 31 października 1999 r.\"."}
{"id":"1999_778_12","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. 1. Ministerstwa utworzone po raz pierwszy rozporządzeniem Rady Ministrów, wydanym na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, stają się odpowiednio, z mocy prawa, stroną w stosunkach pracy z pracownikami dotychczasowych ministerstw w zakresie zadań przejętych od tych ministerstw. 2. O przejściu praw i obowiązków wynikających ze stosunków pracy, o których mowa w ust. 1, dyrektorzy generalni ministerstw obowiązani są niezwłocznie zawiadomić pracownika na piśmie. 3. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują dotychczasowe warunki zatrudnienia wynikające z aktów, na podstawie których powstał ich stosunek pracy. Warunki te mogą być zmienione lub stosunek pracy może być rozwiązany zgodnie z przepisami ustaw, na podstawie których został nawiązany stosunek pracy."}
{"id":"1999_778_13","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Rozporządzenia, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, Prezes Rady Ministrów wyda do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1999_778_14","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Prezes Rady Ministrów działając na podstawie art. 12 ustawy zmienianej w art. 8, powoła do dnia 31 grudnia 1999 r., organ opiniodawczo-doradczy, który dokona oceny możliwości: 1) przekazania wojewodzie lub jednostkom samorządu terytorialnego zadań administracji rządowej objętych zakresem działania danego działu, 2) uchylenia przepisów określających zadania administracji rządowej nie wymagających ustawowej regulacji."}
{"id":"1999_778_14b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14b. Rządowe Centrum Legislacji, zwane dalej \"Centrum\" zapewnia koordynację działalności legislacyjnej Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i innych organów administracji rządowej."}
{"id":"1999_778_14c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14c. 1. Centrum zapewnia obsługę prawną Rady Ministrów, a w szczególności: 1) opracowuje stanowiska prawno-legislacyjne do rządowych projektów aktów prawnych, 2) koordynuje przebieg uzgodnień rządowych projektów aktów prawnych, 3) opracowuje pod względem legislacyjnym rządowe projekty aktów prawnych skierowane do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, 4) opracowuje rządowe projekty aktów prawnych w zakresie ustalonym przez Prezesa Rady Ministrów, 5) redaguje Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", 6) współdziała z Komitetem Integracji Europejskiej w sprawie harmonizacji prawa polskiego z wymogami prawa Wspólnot Europejskich, 7) współdziała z Radą Legislacyjną w zakresie opiniowania rządowych projektów aktów normatywnych pod względem ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz spójności z systemem prawa, 8) kontroluje wydawanie przez organy administracji rządowej przepisów wykonawczych do ustaw, 9) wykonuje inne zadania określone w odrębnych przepisach lub wskazane przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb opracowywania projektów aktów prawnych przez Centrum."}
{"id":"1999_778_14d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14d. Centrum współdziała z Polską Akademią Nauk, szkołami wyższymi oraz innymi instytucjami naukowymi."}
{"id":"1999_778_14e","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14e. 1. Centrum kieruje Prezes Centrum przy pomocy wiceprezesów Centrum oraz dyrektorów komórek organizacyjnych Centrum. 2. Prezesa Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Centrum wykonuje czynności ze stosunku pracy wobec osób zatrudnionych w Centrum oraz inne czynności przewidziane w obowiązujących ustawach dla kierownika urzędu. 4. Wiceprezesów Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Centrum."}
{"id":"1999_778_14f","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14f. 1. Do Prezesa, wiceprezesów, dyrektorów i wicedyrektorów komórek organizacyjnych Centrum oraz zatrudnionych w nim legislatorów i pozostałych pracowników Centrum, zwanych dalej \"pracownikami Centrum\", ma zastosowanie przepis art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz.U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775). 2. Do pracowników Centrum nie stosuje się przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej."}
{"id":"1999_778_14g","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14g. 1. Wymagania kwalifikacyjne dotyczące legislatorów określają odrębne przepisy. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne pracowników Centrum, z uwzględnieniem ust. 1."}
{"id":"1999_778_14h","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14h. 1. Centrum prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych dla jednostek budżetowych. 2. Prezes Centrum dysponuje środkami budżetu państwa przeznaczonymi na finansowanie Centrum."}
{"id":"1999_778_14i","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14i. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego wewnętrzną organizację.\". 3) skreśla się art. 19; 4) skreśla się art. 32; 5) w art. 33 w ust. 1a skreśla się pkt 2,; 6) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Minister, w celu dostosowania do polityki ustalonej przez Radę Ministrów zasad i kierunków działania podległych lub nadzorowanych centralnych organów administracji rządowej, innych urzędów lub jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, może wydawać kierownikom urzędów centralnych oraz kierownikom innych urzędów i jednostek organizacyjnych wiążące ich wytyczne i polecenia. 2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do organów, urzędów i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład zespolonej administracji rządowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.\"; 7) w art. 35 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Minister zapewnia współdziałanie podległych urzędów centralnych. 4. Minister przedstawia Radzie Ministrów lub Prezesowi Rady Ministrów projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących działania podległych mu urzędów centralnych.\"; 8) w art. 37 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz gabinetu politycznego ministra\"; 9) w art. 39: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. W razie zniesienia lub przekształcenia ministerstwa, Prezes Rady Ministrów określa, w drodze zarządzenia, przeznaczenie składników majątkowych, będących w posiadaniu tego ministerstwa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej oraz ustala podmiot i sposób przekazania spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem jego zniesienia lub przekształcenia.\", b) dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: \"6. Minister ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny ministerstwa określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra. 7. Dyrektor Generalny zatwierdza wewnętrzne regulaminy organizacyjne komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych ministrowi. 8. Przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio do kierowników urzędów centralnych oraz utworzonych na podstawie ustawy państwowych jednostek organizacyjnych podległych kierownikom urzędów centralnych.\"."}
{"id":"1999_778_15","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami ustaw zmienianych w art. 4 i 7, wszczętych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy tych ustaw w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"1999_778_16","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. Zezwolenia, koncesje i licencje udzielone na podstawie przepisów ustaw zmienianych w art. 4 i 7 zachowują moc przez czas w nich określony."}
{"id":"1999_778_17","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17. 1. Pracownicy urzędów morskich realizujący zadania na podstawie ustawy zmienianej w art. 7 stają się pracownikami okręgowych inspektoratów rybołóstwa morskiego. 2. Do spraw przejścia pracowników, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 231 Kodeksu pracy."}
{"id":"1999_778_18","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 18. Okręgowe inspektoraty rybołóstwa morskiego przejmą od urzędów morskich, wraz z aktami, prowadzenie spraw z zakresu swojego działania, które nie zostały zakończone do dnia likwidacji inspektoratów rybołówstwa morskiego."}
{"id":"1999_778_19","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 19. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazania z urzędów morskich, składników majątkowych służących do wykonywania zadań wynikających z niniejszej ustawy."}
{"id":"1999_778_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 1 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) Rządowym Centrum Legislacji,\";"}
{"id":"1999_778_20","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 20. Minister właściwy do spraw transportu przekaże limity oraz środki finansowe przewidziane w ustawie budżetowej na 1999 r., na realizację zadań z zakresu rybołówstwa morskiego, w części 21 - Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej do części 19 - Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej."}
{"id":"1999_778_21","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 21. Prezes Rady Ministrów w ciągu 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy: 1) z dnia 4 września 1991 r. o działach administracji rządowej, 2) z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"1999_778_22","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 11 w zakresie dotyczącym Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, art. 2, art. 3, art. 5 oraz art. 8 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. 2) art. 1 pkt 4 lit. b) w zakresie dotyczącym Głównego Urzędu Administracji Publicznej, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r."}
{"id":"1999_778_23b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23b. 1. Dział rynki rolne obejmuje sprawy przetwórstwa i przechowalnictwa rolno-spożywczego oraz mechanizmów regulacji rynków rolnych. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych sprawuje nadzór nad Agencją Rynku Rolnego oraz Inspekcją Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych.\"; 18) w art. 25 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa sprawuje nadzór nad Agencją Prywatyzacji, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, Agencją Mienia Wojskowego oraz Wojskową Agencją Mieszkaniową.\"; 19) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. Dział szkolnictwo wyższe obejmuje sprawy szkolnictwa wyższego, w tym określone w odrębnych przepisach sprawy nadzoru nad szkołami wyższymi, nadzoru nad przyznawaniem tytułów naukowych oraz sprawy finansowania nauki w szkołach wyższych.\"; 20) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Dział transport obejmuje sprawy: 1) funkcjonowania oraz rozwoju infrastruktury transportu, w szczególności budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg publicznych, w tym autostrad, oraz kolei, lotnisk i portów lotniczych oraz śródlądowych dróg wodnych w zakresie żeglugi śródlądowej, 2) ruchu drogowego, kolejowego, lotniczego oraz żeglugi śródlądowej, 3) przewozu osób i rzeczy środkami transportu samochodowego, kolejowego, lotniczego i żeglugi śródlądowej, 4) komunikacji publicznej. 2. Minister właściwy do spraw transportu sprawuje nadzór nad Agencją Budowy i Eksploatacji Autostrad, Generalnym Dyrektorem Dróg Publicznych oraz Głównym Inspektorem Kolejnictwa. 3. Ministrowi właściwemu do spraw transportu podlegają inspektoraty żeglugi śródlądowej oraz organy nadzoru nad lotnictwem cywilnym.\"; 21) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. Dział turystyka obejmuje sprawy zagospodarowania turystycznego kraju oraz mechanizmów regulacji rynku turystycznego.\"; 22) w art. 28 w ust. 1 skreśla się pkt 5; 23) w art. 29: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2, - w pkt 7 przecinek zastępuje się kropką i skreśla pkt 8, b) skreśla się ust. 3; 24) w art. 31 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, z wyjątkiem rzeczowych świadczeń leczniczych.\"; 25) w art. 32 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) współpracy z Polakami zamieszkałymi za granicą, w tym wspierania polskich instytucji kulturalnych i oświatowych za granicą,\", b) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) promocji Rzeczypospolitej Polskiej i języka polskiego za granicą, w tym działalności gospodarczej, naukowej, kulturalnej i sportowej.\"; 26) w art. 33: a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w zakresie rzeczowych świadczeń leczniczych.\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór nad Głównym Inspektorem Farmaceutycznym oraz Głównym Inspektorem Sanitarnym. 3. Ministrowi właściwemu do spraw zdrowia podlega Agencja Rezerw Artykułów Sanitarnych oraz Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.\"; 27) po art. 33 dodaje się art. 33a i 33b w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością administracji rządowej nie objętą zakresem działów administracji rządowej, wykonywaną przez: 1) Główny Urząd Miar, 2) Główny Urząd Statystyczny, 3) Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 4) Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, 5) Polski Komitet Normalizacyjny, 6) Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 7) Urząd Ochrony Państwa, 8) Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, 9) Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, 10) Urząd Służby Cywilnej, 11) Urząd Zamówień Publicznych, 12) Wyższy Urząd Górniczy. 2. Zakres sprawowania przez Prezesa Rady Ministrów nadzoru, o którym mowa w ust. 1, określają ustawy. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają uprawnień właściwego ministra określonych w odrębnych przepisach, w stosunku do urzędów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1999_778_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw zdrowia\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Inspekcją Sanitarną kieruje Główny Inspektor Sanitarny jako centralny organ administracji rządowej.\", c) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Główny Inspektor Sanitarny zadania wykonuje przy pomocy Głównego Inspektoratu Sanitarnego. 4. Organizację Głównego Inspektoratu Sanitarnego określa statut nadany w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia.\"; 2) w art. 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Nadzór nad Głównym Inspektorem Sanitarnym sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia.\"; 3) w art. 9 w ust. 2 i 3, w art. 35 w ust. 1 oraz w art. 36 w ust. 4 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\", 4) w art. 14 w ust. 2, w art. 19, w art. 21, w art. 22, w art. 25 w ust. 2, w art. 31 w ust. 2, oraz w art. 34 w ust. 2 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"."}
{"id":"1999_778_33b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 33b. 1. Prezes Rady Ministrów wykonując politykę Rady Ministrów wydaje kierownikom urzędów, o których mowa w art. 33a ust. 1, wiążące wytyczne i polecenia. 2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej.\"; 28) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Minister jest obowiązany do inicjowania i opracowywania polityki Rady Ministrów w stosunku do działu, którym kieruje, oraz do przedkładania w tym zakresie inicjatyw i projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów. W zakresie działu, którym kieruje, minister wykonuje politykę Rady Ministrów i koordynuje jej wykonywanie przez organy, urzędy i jednostki organizacyjne, które jemu podlegają lub są przez niego nadzorowane. 2. W sprawach indywidualnych decyzje centralnego organu administracji rządowej są ostateczne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa uprawnienie takie przyznaje ministrowi kierującemu określonym działem administracji rządowej.\"; 29) skreśla się art. 35."}
{"id":"1999_778_36a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 36a. Organami administracji rybołówstwa morskiego są: 1) minister właściwy do spraw rolnictwa, 2) okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego - jako terenowe organy administracji rybołówstwa morskiego, zwani dalej \"okręgowymi inspektorami\"."}
{"id":"1999_778_36b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 36b. 1. Okręgowi inspektorzy podlegają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Okręgowych inspektorów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa. Zastępców okręgowych inspektorów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek okręgowych inspektorów. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów. 4. Okręgowi inspektorzy wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego, działających jako urzędy administracji rządowej niezespolonej."}
{"id":"1999_778_36c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 36c. 1. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa. 2. Organizację okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"1999_778_36d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 36d. W sprawach należących do właściwości organów administracji rybołówstwa morskiego, rozstrzyganych w trybie postępowania administracyjnego, decyzje w pierwszej instancji wydaje okręgowy inspektor, chyba że na podstawie przepisu szczególnego organem właściwym w pierwszej instancji jest minister właściwy do spraw rolnictwa."}
{"id":"1999_778_36e","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 36e. 1. Organy administracji rybołówstwa morskiego działają na polskich obszarach morskich, w portach i przystaniach morskich oraz w pasie technicznym, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Organy administracji rybołówstwa morskiego są właściwe także w sprawach wykonywania określonych umowami międzynarodowymi i prawem polskim zadań na morzu pełnym.\"; 12) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie morskim sprawują okręgowi inspektorzy, za pośrednictwem inspektorów rybołówstwa morskiego, zwanych dalej \"inspektorami\". 2. Inspektorzy, wykonując swoje czynności, współdziałają ze służbami kontroli żywności nadzorowanymi lub podległymi ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, organami Policji, Straży Granicznej oraz z terenowymi organami administracji morskiej. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady współdziałania inspektorów ze służbami i organami, o których mowa w ust. 2, w celu skoordynowania kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim na polskich obszarach morskich oraz terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze szczególnym uwzględnieniem portów morskich, transportu, zakładów przetwórstwa i punktów handlowych.\"; 13) po art. 37 dodaje się art. 37a - 37c w brzmieniu: \"Art. 37a. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest uprawniony do: 1) kontroli dokumentów zezwalających na wykonywanie rybołówstwa morskiego, 2) sprawdzania, czy rybołówstwo morskie wykonywane jest zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa polskiego i umowami międzynarodowymi, 3) kontroli sprzętu rybackiego i ryb na pokładzie, w pomieszczeniach przetwórni i ładowniach statku, 4) zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do połowu, 5) kontroli magazynów, przetwórni i innych pomieszczeń służących do przechowywania ryb, 6) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia ustawy do: a) zatrzymania dokumentów, o których mowa w pkt 1, b) zatrzymania ryb i przedmiotów użytych do ich połowu oraz ich zabezpieczenia, c) sprawdzenia pomieszczeń statku, z którego dokonano połowu."}
{"id":"1999_778_37b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 37b. 1. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów ustawy, inspektor może zatrzymać i skontrolować statek o obcej przynależności, znajdujący się w polskich obszarach morskich i doprowadzić go do wskazanego portu. 2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku o obcej przynależności do portu polskiego inspektor zawiadamia niezwłocznie właściwy organ państwa bandery statku."}
{"id":"1999_778_37c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 37c. 1. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor obowiązany jest do posiadania i okazywania legitymacji służbowej i do noszenia na widocznym miejscu służbowej odznaki. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji i odznaki służbowej inspektorów.\"; 14) art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Dokonujący połowu żywych zasobów morza w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora lub dowódcy jednostki pływającej Straży Granicznej, zatrzymać się i na żądanie umożliwić wykonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udzielić niezbędnych wyjaśnień, 2) przedstawić do wglądu żądane dokumenty łącznie z dziennikiem pokładowym, 3) umożliwić obejrzenie złowionych ryb i sprzętu połowowego, sprzętu używanego do badań oraz pobranych w trakcie badań próbek i dokonanych analiz, 4) umożliwić dokonanie wpisów do dziennika pokładowego, 5) umożliwić korzystanie ze środków łączności oraz zapewnić pomoc przy przekazywaniu i otrzymywaniu depesz, 6) udzielić wszelkiej innej pomocy niezbędnej do prawidłowego przeprowadzenia kontroli, 7) zapewnić niezbędne zakwaterowanie i wyżywienie w czasie pobytu na statku.\"; 15) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: \"Rozdział 6a Przepisy wydawane przez terenowe organy administracji rybołówstwa morskiego"}
{"id":"1999_778_39a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 39a. 1. Okręgowi inspektorzy wydają przepisy prawne na podstawie upoważnień udzielonych im w ustawach. 2. Z zastrzeżeniem art. 39b przepisy, o których mowa w ust. 1, są wydawane w formie zarządzeń. 3. Zarządzenia okręgowego inspektora podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym właściwym ze względu na terytorialny zakres obowiązywania tych zarządzeń."}
{"id":"1999_778_39b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 39b. 1. W zakresie nie unormowanym w przepisach, o których mowa w art. 39a, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony żywych zasobów morza i zachowania porządku przy połowach, okręgowi inspektorzy mogą wydawać zarządzenia porządkowe, zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania. 2. Zarządzenie porządkowe podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym właściwym ze względu na terytorialny zakres obowiązywania tego zarządzenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W razie konieczności natychmiastowego wprowadzenia w życie zarządzenia porządkowego, może ono być publikowane w formie obwieszczeń okręgowego inspektora w miejscach jego obowiązywania, drogą radiową lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty w żegludze morskiej lub na danym terenie. Dzień takiego opublikowania jest dniem ogłoszenia zarządzenia porządkowego. 4. Zarządzenie porządkowe ogłoszone w sposób określony w ust. 3 podaje się następnie do wiadomości we właściwym wojewódzkim dzienniku urzędowym.\"; 16) w art. 42 w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) oferowanie do sprzedaży, sprzedaż, magazynowanie i transport organizmów morskich, których połów jest zabroniony na podstawie art. 11 ust. 1.\"; 17) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 40 - 42, wymierzają okręgowi inspektorzy w drodze decyzji administracyjnej. 2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.\"; 18) po art. 43 dodaje się art. 43a - 43b w brzmieniu: \"Art. 43a. 1. Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub zaniechania działania upłynęło 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od daty wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary."}
{"id":"1999_778_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Obce statki rybackie mogą podejmować i prowadzić połowy w wyłącznej strefie ekonomicznej, jeżeli umowa międzynarodowa zawarta przez Rzeczpospolitą Polską z państwem przynależności statku możliwość taką przewiduje albo w razie uzyskania zezwolenia. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa. 3. Zezwolenie wydaje się na czas określony. 4. Zezwolenie może być cofnięte przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, w przypadku: 1) nie przestrzegania warunków określonych w zezwoleniu, 2) naruszenia obowiązujących przepisów, 3) narażenia na szkodę bezpieczeństwa lub innego ważnego interesu Państwa.\"; 2) w art. 28 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 32a.\"; 3) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. 1. Jeżeli badania, o których mowa w art. 28 i 29 ust. 1, dotyczą żywych zasobów morza, zezwolenie wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa. 2. Przepisy art. 30 i 32 stosuje się odpowiednio.\"; 4) w art. 42 w ust. 2 skreśla się pkt 3; 5) w art. 50 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyraz \" ,rybołówstwo\"; 6) w art. 51: a) skreśla się pkt 2 i 3, b) w pkt 4: - skreśla się lit. b, - lit. c otrzymuje brzmienie: \"c) sprawdzenia pomieszczeń statku.\"; 7) w art. 56 skreśla się pkt 11, 8) w art. 60 skreśla się wyrazy \"i żywych zasobów morza\"."}
{"id":"1999_778_43b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 43b. 1. Kary wymierzone na podstawie art. 40 - 42, nie uiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Ściągnięte kwoty z tytułu kar pieniężnych są przychodami środków specjalnych, będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa i są przeznaczone na zarybienie oraz ochronę żywych zasobów morza.\"."}
{"id":"1999_778_5","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 3, w art. 9 w pkt 3, w art. 18 w ust. 1, w art. 19 w ust. 1, w art. 26 w ust. 2, w art. 32 w ust. 3, w art. 33 w ust. 4 w pkt 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Główny Inspektor Farmaceutyczny\"; 2) w art. 6 w ust. 3, w art. 19 w ust. 1, w art. 33 w ust. 4 w pkt 3, w art. 58 w ust. 2 w zdaniu pierwszym użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Główny Lekarz Weterynarii\"; 3) w art. 10 w ust. 1 i 4, w art. 12 w ust. 2 i 3, w art. 15 w ust. 4, w art. 19 w ust. 3, w art. 34 w ust. 1, w art. 49 w ust. 1 i 2 oraz w art. 58 w ust. 2 w zdaniu trzecim użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw rolnictwa\"; 4) w art. 47 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych oraz Minister Sprawiedliwości\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz minister właściwy do spraw sprawiedliwości\"; 5) w art. 48 wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw transportu\"; 6) w art. 52: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw zdrowia\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Nadzór nad Głównym Inspektorem Farmaceutycznym sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia.\"; 7) w art. 53 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 8) w art. 54 w ust.1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) Główny Inspektor Farmaceutyczny, jako centralny organ administracji rządowej, przy pomocy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego,\"; 9) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\"."}
{"id":"1999_778_6","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60, z 1995 r. Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243) w art. 9 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw rolnictwa\"."}
{"id":"1999_778_7","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz.U. Nr 34, poz. 145) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa reguluje sprawy zarządzania żywymi zasobami morza i prowadzenia działalności w zakresie rybołówstwa morskiego oraz określa organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje.\"; 2) w art. 3 wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw rolnictwa\"; 3) w art. 4 w ust. 2-4, w art. 9 w ust. 2, w art. 10, w art. 15 w ust. 2, w art. 16, w art. 21, w art. 24 w ust. 4, w art. 26 w ust. 3, w art. 30, w art. 34 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw rolnictwa\"; 4) w art. 6 w ust. 1, w art. 10, w art. 11 w ust. 1 i 3, w art. 12 w ust. 2, w art. 23, w art. 24 w ust. 2, w art. 34 w ust. 2 i 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"dyrektor właściwego urzędu morskiego\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego\"; 5) w art. 7: a) w ust. 1 i 4 wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw rolnictwa\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób gospodarowania zasobami gatunków dwuśrodowiskowych.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, na czas oznaczony, zakaz poławiania organizmów morskich określonych gatunków lub zakaz wykonywania rybołówstwa, jeżeli wymaga tego interes państwa lub bezpieczeństwo obywateli.\"; 6) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określać corocznie, w drodze rozporządzenia, ogólny dopuszczalny połów organizmów morskich tych gatunków, których zasoby wymagają takiej formy ochrony.\"; 7) skreśla się art. 14; 8) w art. 18: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Licencje połowowe wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, wyznaczony przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.\", b) w ust. 3 wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw rolnictwa\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki podziału ogólnego dopuszczalnego połowu na kwoty połowowe.\"; 9) w art. 28 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Każdy polski statek podlega ewidencji w okręgowym inspektoracie rybołówstwa morskiego właściwym dla jego portu macierzystego. 2. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, dokonując ewidencji statku rybackiego, ustala dla niego oznakę rybacką oraz wystawia zaświadczenie o wpisie do ewidencji i nadaniu oznaki.\"; 10) w art. 33 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Sprzęt rybacki wystawiony w polskich obszarach morskich, który nie jest oznakowany uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się własności. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania inspektorów rybołówstwa morskiego ze sprzętem, o którym mowa w ust. 2.\"; 11) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a Organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje"}
{"id":"1999_778_8","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Przepisy ustawy dotyczące ministrów stosuje się również do osób, o których mowa w art. 147 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 2) po art. 14 dodaje się art. 14a - 14i w brzmieniu: \"Art. 14a. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Legislacji jako państwowa jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Rady Ministrów."}
{"id":"1999_778_9","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577) w załączniku w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem dodaje się pkt 16 w brzmieniu: \"16) Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego.\"."}
{"id":"1999_801_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (Dz.U. Nr 30, poz. 164 i Nr 107, poz. 691) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Zrekompensowanie, o którym mowa w art. 1, następuje przez wypłatę rekompensaty pieniężnej, zwanej dalej \"rekompensatą\", na zasadach i w trybie określonym w ustawie. 2. Do rekompensat nie stosuje się przepisów dotyczących świadczeń ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych.\"; 2) w art. 3 w zdaniu wstępnym wyrazy \"nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazem \"rekompensaty\"; 3) w art. 4 wyrazy \"przysługują świadectwa rekompensacyjne\" zastępuje się wyrazami \"przysługuje rekompensata\"; 4) w art. 5: a) w ust. 1 wyrazy \"wartość należnych świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"nominalną wartość rekompensaty\", b) w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy \"wartości świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"nominalnej wartości rekompensaty\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Prawo do rekompensaty jest niezbywalne.\"; 6) w art. 7 wyrazy \"Prawo nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"Prawo do rekompensaty\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Wypłata rekompensaty stanowi zaspokojenie wszelkich roszczeń z tytułów określonych w art. 1.\"; 8) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Zasady i tryb wypłaty rekompensat\"; 9) art. 9-11 otrzymują brzmienie: \"Art. 9. 1. Nominalna wartość rekompensaty podlega waloryzacji. 2. Wartość zwaloryzowanej rekompensaty na kolejny kwartał ustala się, mnożąc jej wartość nominalną przez wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem za poprzedni kwartał w stosunku do IV kwartału 1995 r., zaokrąglając w górę do pełnych groszy. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w terminie 15 dni po zakończeniu kwartału, ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wysokość wskaźnika, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1999_801_10","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 10. Wypłata rekompensat nastąpi w latach 2000 - 2004."}
{"id":"1999_801_11","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 11. 1. Łączną kwotę przeznaczoną na wypłatę rekompensat w danym roku ustala ustawa budżetowa. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa zapewni, w okresie wskazanym w art. 10, wpływy z prywatyzacji przeznaczone na finansowanie wypłat, o których mowa w ust. 1.\"; 10) skreśla się art. 12 - 16; 11) skreśla się wyrazy \"Rozdział 3 Dystrybucja świadectw rekompensacyjnych\"; 12) w art. 17 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W spisie uprawnionych określa się wartość nominalną rekompensaty, jaka przysługuje uprawnionemu.\"; 13) w art. 18: a) w ust. 2 wyrazy \"o przysługującej liczbie świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"o nominalnej wartości rekompensaty\", b) w ust. 3 wyrazy \"właściwej liczby przysługujących mu świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"nominalnej wartości rekompensaty\"; 14) w art. 20: a) w ust. 1 wyrazy \"o łącznej liczbie świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"o nominalnej wartości rekompensaty\", b) w ust. 3 wyrazy \"emitentowi świadectw\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej\", a wyrazy \"liczbie świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"nominalnej wartości rekompensat\", c) w ust. 4 wyrazy \"emitentowi\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej\"; 15) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i harmonogram wypłat rekompensat według kryterium wieku uprawnionych oraz zadania poszczególnych podmiotów odpowiedzialnych za realizację zobowiązań Skarbu Państwa wobec uprawnionych. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, w celu realizacji wypłat rekompensat. wyłoni w drodze przetargu, podmiot prowadzący działalność bankową lub konsorcjum takich podmiotów lub inną instytucję która spełni wymogi przetargowe. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekaże wykazy uprawnionych, o których mowa w art. 3, na nośniku magnetycznym do podmiotu wyłonionego w drodze przetargu, o którym mowa w ust. 2.\"; 16) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. Spadkobiercy uprawnionych odbierają rekompensatę w instytucji, o której mowa w art. 21 ust. 2, po uprzednim okazaniu prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po osobie uprawnionej.\"; 17) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Roszczenie o wypłatę rekompensaty przedawnia się z upływem pięciu lat. 2. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od pierwszego dnia, w którym uprawniony lub jego spadkobierca mógł odebrać rekompensatę.\"; 18) art. 23 i 24 otrzymują brzmienie: \"Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekaże na nośniku magnetycznym bankowi bazę danych adresowych uprawnionych, o których mowa w art. 3. 2. Bank, niezwłocznie po otrzymaniu bazy danych, o której mowa w ust. 1, prześle każdemu uprawnionemu informację o możliwości i trybie odbioru rekompensaty."}
{"id":"1999_801_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71 poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932 - 934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 - 935 i Nr 162, poz. 1121) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 w pkt 53 wyrazy \"świadectw rekompensacyjnych otrzymywanych\" zastępuje się wyrazami \"rekompensaty pieniężnej otrzymanej\"; 2) w art. 52 skreśla się pkt 5."}
{"id":"1999_801_24","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej aktualizuje spisy, na podstawie zebranych od organów sporządzających spisy danych aktualizacyjnych, przekazywanych na nośniku magnetycznym, w standardzie określonym przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekazuje instytucji, o której mowa w art. 21 ust. 2 zaktualizowane spisy, o których mowa w ust. 1.\";"}
{"id":"1999_801_3","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 933) w art. 150 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz świadectwami rekompensacyjnymi, jeżeli statuty tych funduszy tak stanowią\"; 2) skreśla się ust. 2."}
{"id":"1999_801_4","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360) w art. 15 w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy \"wartość świadectw rekompensacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"wartość rekompensaty pieniężnej ustaloną zgodnie z pkt 3 załącznika do ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent.\"."}
{"id":"1999_801_5","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 5. Środki finansowe, o których mowa w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691), przewidziane na pokrycie kosztów realizacji ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, pozostawia się w dyspozycji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa z dotychczasowym przeznaczeniem, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2001 r."}
{"id":"1999_801_6","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 6. 1. Spisy uprawnionych do świadectw rekompensacyjnych, sporządzone zgodnie z ustawą o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, są spisami uprawnionych do rekompensaty. 2. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 18 ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, dotyczącego poinformowania uprawnionych i liczbie przysługujących świadectw rekompensacyjnych jest tożsame z poinformowaniem o umieszczeniu w spisie uprawnionych do rekompensaty i wartości przysługującej rekompensaty. 3. Liczba świadectw rekompensacyjnych stanowi nominalną wartość rekompensaty wyrażoną w złotych."}
{"id":"1999_801_7","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 7. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa ogłosi, tekst jednolity ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego."}
{"id":"1999_801_8","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_802_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Tworzy się jednolitą umundurowaną Służbę Celną w celu zapewnienia zgodności z prawem przywozu towarów na polski obszar celny oraz wywozu towarów z polskiego obszaru celnego. 2. Do zadań Służby Celnej należy realizacja polityki celnej państwa w części dotyczącej przywozu i wywozu towarów, a w szczególności: 1) kontrola przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów związanych z przywozem i wywozem towarów, 2) wykonywanie czynności związanych z nadawaniem towarom przeznaczenia celnego, 3) wymiar i pobór należności celnych i innych opłat związanych z przywozem i wywozem towarów, 4) rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw i wykroczeń związanych z przywozem i wywozem towarów oraz ściganie ich sprawców, w zakresie określonym innymi ustawami, 5) zapobieganie wprowadzaniu na polski obszar celny oraz wyprowadzaniu z polskiego obszaru celnego towarów objętych ograniczeniami lub zakazami, w szczególności takich jak: odpady szkodliwe, substancje chemiczne, materiały jądrowe i promieniotwórcze, środki odurzające i substancje psychotropowe oraz broń, amunicja, materiały wybuchowe i technologie objęte kontrolą międzynarodową, 6) współpraca z organami celnymi innych państw oraz organizacjami międzynarodowymi, 7) wykonywanie innych zadań wynikających z przepisów odrębnych. 3. Prawa i obowiązki funkcjonariuszy celnych określa niniejsza ustawa. 4. W jednostkach organizacyjnych Służby Celnej mogą być zatrudniani pracownicy administracyjni. Do pracowników tych stosuje się przepisy ustawy o służbie cywilnej, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. 5. W jednostkach organizacyjnych Służby Celnej mogą być zatrudniani inni pracownicy, niż określeni w ust. 4, do których stosuje się ustawę z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz.132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i poz. 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i poz. 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118), w zakresie określonym w jej art. 46. 6. W stosunku do pracowników, o których mowa w ust. 4 i 5, zatrudnionych w Głównym Urzędzie Ceł, zadania przewidziane dla dyrektora generalnego urzędu wykonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. Art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483) stosuje się odpowiednio. 7. Urzędem w rozumieniu niniejszej ustawy jest urząd, o którym mowa w art. 284 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402) oraz Główny Urząd Ceł. 8. Kierownikiem urzędu w rozumieniu niniejszej ustawy jest Prezes Głównego Urzędu Ceł w odniesieniu do Głównego Urzędu Ceł lub dyrektor urzędu celnego w odniesieniu do urzędu celnego. 9. W sprawach związanych z pełnieniem służby oraz zatrudnieniem w jednostkach organizacyjnych służby celnej właściwym do podejmowania rozstrzygnięć jest kierownik urzędu, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"1999_802_10","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza celnego powstaje w drodze mianowania, na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby. 2. Osobę przyjętą do służby mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej. 3. Z dniem mianowania, funkcjonariuszowi celnemu, o którym mowa w ust. 1, nadaje się stopień służbowy aplikanta celnego. 4. Służba przygotowawcza trwa 3 lata i kończy się oceną kwalifikacyjną, dokonywaną przez kierownika urzędu. 5. Powołanie osób na wyższe stanowiska w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego. 6. Powołanie na wyższe stanowiska kierownicze, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 i 3: 1) funkcjonariusza celnego - następuje w ramach stosunku służbowego, 2) innej osoby, niż określona w pkt 1 - powoduje nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania. 7. Do osób, o których mowa w ust. 6 pkt 2 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o służbie cywilnej dotyczące pracowników służby cywilnej."}
{"id":"1999_802_11","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W okresie służby przygotowawczej funkcjonariusz celny jest obowiązany: 1) odbyć przeszkolenie praktyczne, 2) potwierdzić egzaminem ukończenie zasadniczego kursu celnego lub złożyć egzamin zawodowy, 3) potwierdzić egzaminem znajomość języka obcego w zakresie umożliwiającym wykonywanie obowiązków służbowych."}
{"id":"1999_802_12","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W okresie służby przygotowawczej funkcjonariusz celny podlega okresowej, przeprowadzonej co 6 miesięcy ocenie. Okresową ocenę wystawia kierownik urzędu. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, program przebiegu służby przygotowawczej, w tym określi szczegółowe warunki i tryb egzaminów, o których mowa w art. 11 pkt 2 i 3. Program przebiegu służby przygotowawczej powinien uwzględniać różnorodność zadań wykonywanych przez funkcjonariuszy celnych. 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, może zwolnić funkcjonariusza od obowiązków określonych w art. 11 oraz skrócić, nie więcej niż o 6 miesięcy, okres służby przygotowawczej. 4. W razie przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych, trwającej dłużej niż trzy miesiące, Prezes Głównego Urzędu Ceł na wniosek kierownika urzędu może przedłużyć okres służby przygotowawczej."}
{"id":"1999_802_13","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Po zakończeniu służby przygotowawczej z wynikiem pozytywnym funkcjonariusz celny zostaje mianowany do służby stałej."}
{"id":"1999_802_14","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Aktu mianowania funkcjonariusza celnego dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł lub upoważniona przez niego osoba. 2. Akt mianowania powinien określać: 1) imię i nazwisko, 2) oznaczenie urzędu, w którym pełniona jest służba, 3) stanowisko służbowe, 4) stopień służbowy, 5) uposażenie, 6) datę mianowania. 3. Do zmiany stopni służbowych stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2 - 5."}
{"id":"1999_802_15","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz celny składa pisemne ślubowanie następującej treści: \"Świadomy podejmowanych obowiązków funkcjonariusza celnego - ślubuję wiernie służyć Rzeczypospolitej Polskiej, przestrzegać zasad Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej rzetelnie wykonywać powierzone mi zadania, oraz strzec dobrego imienia służby, honoru i godności funkcjonariusza celnego. 2. Do treści ślubowania, o którym mowa w ust. 1 funkcjonariusz celny może dodać słowa \"Tak mi dopomóż Bóg.\"."}
{"id":"1999_802_16","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Kierownik urzędu prowadzi dokumentację przebiegu służby funkcjonariuszy celnych w aktach osobowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia dokumentacji, o której mowa w ust.1, oraz wzór legitymacji służbowej. Rozdział 4 Wyższe stanowiska kierownicze w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej"}
{"id":"1999_802_17","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Stanowiska: 1) Prezesa Głównego Urzędu Ceł i dwóch wiceprezesów, 2) Dyrektora Głównego Urzędu Ceł, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i jego zastępców w Głównym Urzędzie Ceł, 3) dyrektora urzędu celnego i jego zastępców, są wyższymi stanowiskami kierowniczymi w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej. 2. Dobór kandydatów na stanowiska dyrektorów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, dokonywany jest w drodze konkursu. Konkurs przeprowadza Prezes Głównego Urzędu Ceł. 3. W toku konkursu sprawdzeniu podlega wiedza niezbędna do wykonywania zadań na stanowisku, na które przeprowadzany jest konkurs, predyspozycje i zdolności ogólne oraz umiejętności kierownicze. Szczegółowe wymagania dotyczące stanowiska, na które przeprowadzany jest konkurs, określa Prezes Głównego Urzędu Ceł. 4. Konkurs przeprowadza się, jeżeli do konkursu zgłosiło się co najmniej 3 kandydatów. W wyniku konkursu wyłania się co najmniej 2 kandydatów, spośród których Prezes Głównego Urzędu Ceł powołuje jednego. 5. W wypadku braku odpowiedniej liczby kandydatów do przeprowadzenia konkursu, doboru na stanowiska Dyrektora Głównego Urzędu Ceł, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i dyrektora urzędu celnego dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania konkursów, o których mowa w ust.2-4. Określając tryb przeprowadzania konkursu, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględni niezbędne wymagania, które powinni spełniać kandydaci, a w szczególności wykształcenie i w zależności od stanowiska niezbędny okres stażu służby lub pracy w Służbie Celnej pozwalający na właściwe wykonywanie obowiązków służbowych, oraz określi wykaz stanowisk, które mogą być obejmowane wyłącznie przez funkcjonariuszy celnych. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić , w drodze rozporządzenia, inne stanowiska niż dyrektorzy określeni w ust. 1 pkt 2 i 3, na które dobór kandydatów przeprowadzany jest w drodze konkursu, uwzględniając zakres obowiązków wymaganych na danym stanowisku. 8. Niezależnie od informacji określonej w art. 3, kierownicy urzędów mają obowiązek upowszechnić informację o konkursie w kierowanym przez siebie urzędzie poprzez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu. Prezes Głównego Urzędu Ceł ogłasza w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim szczegółową informację o konkursie. 9. Przepisy ust. 2-8 stosuje się również do kandydatów nie będących funkcjonariuszami celnymi. Rozdział 5 Zmiana warunków pełnienia służby funkcjonariuszy celnych"}
{"id":"1999_802_18","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Jeżeli wymagają tego potrzeby Służby Celnej, funkcjonariuszowi celnemu można zlecić na okres do 6 miesięcy w roku kalendarzowym wykonywanie innych obowiązków służbowych, zgodnych z jego kwalifikacjami. 2. Funkcjonariusza celnego można, gdy wymagają tego ważne względy służbowe, przenieść na takie samo lub równorzędne stanowisko do innego urzędu, w tej samej lub innej miejscowości. 3. Funkcjonariuszowi celnemu, w związku z przeniesieniem do służby w innej miejscowości, przysługuje jednorazowe świadczenie pieniężne na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia, należnego w dniu przeniesienia, w wypadku gdy łączy się z tym zmiana miejsca zamieszkania. 4. Funkcjonariusza celnego można, gdy wymagają tego potrzeby służbowe, przenieść czasowo na okres do 6 miesięcy w roku kalendarzowym do innej jednostki organizacyjnej Służby Celnej w tej samej lub innej miejscowości. 5. W wypadkach określonych w ust. 1, 2 i 4, funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie stosownie do wykonywanych obowiązków służbowych, lecz nie niższe od dotychczas otrzymywanego. 6. Przeniesień, o których mowa w ust. 2 i 4, jeśli łączy się to z przeniesieniem do innego urzędu, dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"1999_802_19","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Nie można bez zgody zainteresowanego przenieść do pełnienia służby w innej miejscowości: 1) kobiety w ciąży, 2) funkcjonariusza celnego, samodzielnie sprawującego opiekę nad dzieckiem do lat 14."}
{"id":"1999_802_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W Służbie Celnej może pełnić służbę osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) ma co najmniej średnie wykształcenie, 5) cieszy się nieposzlakowaną opinią, 6) posiada stan zdrowia pozwalający na pełnienie służby na określonym stanowisku."}
{"id":"1999_802_20","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Przeniesienie funkcjonariusza celnego do innej miejscowości, z której dojazd jest znacznie utrudniony, wymaga zapewnienia funkcjonariuszowi odpowiednich warunków mieszkaniowych, z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej. 2. W wypadkach określonych w ust.1, funkcjonariuszowi celnemu przysługuje zwrot kosztów przeniesienia, w tym zwrot kosztów podróży. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz ich wysokość. Rozporządzenie powinno określać sposób udokumentowania przez funkcjonariusza celnego poniesionych kosztów przeniesienia, w tym podróży."}
{"id":"1999_802_21","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W razie reorganizacji urzędu, funkcjonariusza celnego można przenieść na inne równorzędne lub niższe stanowisko służbowe w tym urzędzie, odpowiadające jego kwalifikacjom, jeżeli nie jest możliwe dalsze pełnienie służby na dotychczasowym stanowisku. 2. Przez okres sześciu miesięcy po przeniesieniu funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie nie niższe od dotychczasowego."}
{"id":"1999_802_22","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Funkcjonariusza celnego można przenieść na niższe stanowisko w razie: 1) trwałej utraty zdolności do służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza, z tym że przez okres 3 miesięcy zachowuje on prawo do dotychczasowego uposażenia; jeżeli funkcjonariusz celny zostaje poddany rehabilitacji zdrowotnej lub przysposobieniu do innych obowiązków służbowych zachowuje prawo do dotychczasowego uposażenia przez okres 12 miesięcy, 2) likwidacji zajmowanego stanowiska, gdy nie ma możliwości przeniesienia go na inne, równorzędne stanowisko; art. 21 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 3) pisemnego wniosku funkcjonariusza celnego. Rozdział 6 Zawieszenie funkcjonariuszy celnych w pełnieniu obowiązków służbowych"}
{"id":"1999_802_23","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Funkcjonariusza celnego zawiesza się w pełnieniu obowiązków służbowych na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo popełnione umyślnie, ścigane z oskarżenia publicznego. 2. Funkcjonariusza celnego można zawiesić w pełnieniu obowiązków służbowych na czas nie dłuższy niż 3 miesiące w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo popełnione nieumyślnie ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowania dyscyplinarnego, o którym mowa w rozdziale 12, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby. 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych można przedłużyć do 12 miesięcy. 4. Okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych wlicza się do okresu pełnienia służby, od którego zależą uprawnienia funkcjonariusza celnego. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, okres zawieszenia jest wliczany tylko wówczas, gdy w postępowaniu karnym funkcjonariusz celny został uniewinniony albo postępowanie zostało umorzone. 5. Wniesienie środka odwoławczego od zawieszenia nie wstrzymuje decyzji o zawieszeniu."}
{"id":"1999_802_24","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W okresie zawieszenia funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie na zasadach określonych w art. 60. Rozdział 7 Ustanie stosunku służbowego"}
{"id":"1999_802_25","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku: 1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby, 2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, 5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej, 6) odmowy złożenia ślubowania, 7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych, 8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego, 9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4, 10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby, 11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko. 2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia. 3. Odwołanie osób powołanych na wyższe stanowiska kierownicze w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego. 4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3 powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej. 5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę. 6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_802_26","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Funkcjonariusza celnego można zwolnić ze służby w wypadku: 1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch następujących po sobie ocenach okresowych lub opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy, 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w art. 25 ust. 1 pkt 3, 3) powołania do innej służby państwowej, a także objęcia funkcji z wyboru w organach wykonawczych samorządu terytorialnego lub stowarzyszeniach, 4) nabycia prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, 5) niewyrażenia zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe, 6) nieobecności w służbie z powodu choroby trwającej dłużej niż rok, 7) likwidacji urzędu lub jego reorganizacji związanej ze zmniejszeniem liczby etatów, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie funkcjonariusza celnego na inne stanowisko lub do innego urzędu celnego, 8) warunkowego umorzenia postępowania karnego, jeżeli ścigany czyn dotyczył przestępstwa popełnionego umyślnie, ściganego z oskarżenia publicznego, 9) odmowy poddania się badaniom lekarskim, o których mowa w art. 39 ust.1, 10) zaistnienia innej, niż określone w pkt 1-9, ważnej przyczyny, jeżeli dalsze pozostawanie w służbie nie gwarantuje należytego wykonywania obowiązków służbowych; zwolnienie funkcjonariusza celnego ze służby może nastąpić w tym wypadku po zasięgnięciu opinii związku zawodowego funkcjonariuszy celnych."}
{"id":"1999_802_27","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. W wypadkach, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 9 i 11 oraz w art. 26, zawiadomienie o zwolnieniu ze służby doręcza się funkcjonariuszowi celnemu z dwutygodniowym wyprzedzeniem w okresie służby przygotowawczej oraz z trzymiesięcznym wyprzedzeniem w okresie służby stałej. 2. Po doręczeniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione dobrem służby, funkcjonariusz celny może być zwolniony od pełnienia służby, z zachowaniem prawa do uposażenia."}
{"id":"1999_802_28","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Funkcjonariuszowi celnemu, który został przeniesiony na niższe stanowisko, niższy stopień lub zwolniony ze służby w związku ze skazaniem prawomocnym wyrokiem lub wydaniem orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego, kierownik urzędu proponuje pełnienie służby na poprzednich warunkach w razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania wyroku uniewinniającego lub orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego"}
{"id":"1999_802_29","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W razie uchylenia kary dyscyplinarnej przeniesienia na niższe stanowisko służbowe lub kary wydalenia ze służby, stosuje się odpowiednio przepis art. 28."}
{"id":"1999_802_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach służbowych w Służbie Celnej. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 1 i sposób podawania ich do wiadomości, uwzględniający kryteria naboru na poszczególne stanowiska. Zakres podanych do wiadomości informacji nie może ujawniać stanu obsady etatowej urzędów celnych."}
{"id":"1999_802_30","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Funkcjonariusz celny zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby. 2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby. 3. Świadectwo służby jest wydawane na zasadach określonych w przepisach prawa pracy. Rozdział 8 Czas służby"}
{"id":"1999_802_31","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza celnego jest określony wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. W wypadkach uzasadnionych rodzajem służby i jej organizacją może być stosowany system zmianowy. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania rozkładu czasu służby, w szczególności biorąc pod uwagę zagwarantowanie prawa do wypoczynku. Rozdział 9 Obowiązki funkcjonariuszy celnych"}
{"id":"1999_802_32","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Funkcjonariusz celny jest obowiązany w szczególności: 1) dochować obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania, 2) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi, 4) podnosić kwalifikacje zawodowe, 5) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią. 2. Funkcjonariusz celny jest obowiązany złożyć oświadczenie o swoim stanie majątkowym przy nawiązywaniu stosunku służbowego, co najmniej raz do roku, na zakończenie służby oraz na żądanie kierownika urzędu. Treść oświadczenia stanowi tajemnicę służbową. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki składania oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, oraz wzór oświadczenia."}
{"id":"1999_802_33","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Funkcjonariusz celny przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się interesem jednostkowym lub grupowym. 2. Funkcjonariusz celny nie może: 1) publicznie manifestować poglądów politycznych, 2) uczestniczyć w strajku, a także działalności zakłócającej normalną pracę urzędu. 3. Funkcjonariusz celny nie może być członkiem partii politycznej, z chwilą przyjęcia funkcjonariusza do służby ustaje jego dotychczasowe członkostwo w partii politycznej."}
{"id":"1999_802_34","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Funkcjonariusz celny nie może: 1) być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego, 2) być zatrudniony lub wykonywać innych zajęć w spółkach prawa handlowego, które mogłyby wywołać podejrzenie o jego stronniczość lub interesowność, 3) być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółdzielni, z wyjątkiem rad nadzorczych spółdzielni mieszkaniowych, 4) być członkiem zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą, 5) posiadać w spółkach prawa handlowego więcej niż 2% akcji lub udziałów przedstawiających więcej niż 2% kapitału zakładowego - w każdej z tych spółek, 6) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności; nie dotyczy to działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, w formie i zakresie gospodarstwa rodzinnego, 7) sprawować funkcji w podmiotach, których działalność jest związana z obrotem towarów z zagranicą lub obrotem krajowym towarów pochodzących z zagranicy, lub świadczyć pracy na rzecz tych podmiotów albo na rzecz przedstawicielstw firm zagranicznych prowadzących działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1999_802_35","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Małżonkowie oraz osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia nie mogą pełnić służby w urzędzie, jeżeli powstałby między tymi osobami stosunek podległości służbowej."}
{"id":"1999_802_36","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Funkcjonariusz celny jest obowiązany wypełniać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli polecenie służbowe w przekonaniu funkcjonariusza celnego jest niezgodne z prawem, godzi w interes społeczny lub zawiera znamiona pomyłki, funkcjonariusz celny powinien przedstawić swoje zastrzeżenia przełożonemu na piśmie. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia funkcjonariusz celny powinien je wykonać, zawiadamiając jednocześnie o zastrzeżeniach kierownika urzędu, a gdy polecenie wydał kierownik urzędu - organ nadrzędny nad urzędem. 3. Funkcjonariusz celny jest obowiązany odmówić wykonania polecenia, jeśli jego wykonanie prowadziłoby do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. 4. O odmowie wykonania polecenia, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz celny jest obowiązany zawiadomić kierownika urzędu, bądź organ nadrzędny nad urzędem, z pominięciem drogi służbowej."}
{"id":"1999_802_37","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Funkcjonariusz celny może wykonywać dodatkowe zajęcia zarobkowe jedynie na zlecenie organów administracji rządowej za zgodą Prezesa Głównego Urzędu Ceł lub w zakresie działalności publicystycznej i dydaktycznej. 2. Funkcjonariusz celny nie może wykonywać zajęć, które pozostawałyby w sprzeczności z jego obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność."}
{"id":"1999_802_38","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Funkcjonariusz celny podlega ocenie okresowej raz na rok, z zastrzeżeniem ust. 5. Oceny okresowej dokonuje kierownik urzędu, w którym funkcjonariusz pełni służbę. 2. Oceny okresowej dyrektora urzędu i jego zastępców dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania przy dokonywaniu ocen funkcjonariuszy celnych. 4. O treści oceny okresowej powiadamia się funkcjonariusza celnego. 5. W razie negatywnej oceny okresowej, dodatkową ocenę przeprowadza się po upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia funkcjonariuszowi celnemu pierwszej oceny. W wypadku nieobecności funkcjonariusza celnego w służbie, bieg terminu zawiesza się na czas tej nieobecności. 6. Niezależnie od ocen okresowych dokonywanych przez kierownika urzędu, bezpośredni przełożony może wydawać opinie służbowe dotyczące przebiegu służby funkcjonariusza celnego. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 7. Od oceny okresowej funkcjonariusz celny może, w terminie 14 dni od dnia powiadomienia, odwołać się do Prezesa Głównego Urzędu Ceł. W wypadku oceny okresowej dokonanej przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł odwołanie przysługuje do ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 8. Od opinii służbowej, o której mowa w ust. 6, funkcjonariusz celny może w terminie 14 dni od dnia powiadomienia odwołać się do kierownika urzędu. Przepis ust. 7 zdanie drugie stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_802_39","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W uzasadnionych wypadkach funkcjonariusz celny może być z urzędu skierowany na badania lekarskie, w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności do wykonywania służby. 2. Jeżeli przemawia za tym dobro służby, funkcjonariusz może być poddany, za jego zgodą, badaniom psycho-fizycznym."}
{"id":"1999_802_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Funkcjonariusz celny, w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, korzysta z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840) dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"1999_802_40","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Funkcjonariusz celny jest obowiązany wykonywać obowiązki służbowe w umundurowaniu. W uzasadnionych wypadkach kierownik urzędu może zwolnić funkcjonariusza celnego od wykonywania obowiązków służbowych w umundurowaniu. 2. Umundurowanie, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny otrzymuje bezpłatnie. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady przydziału, okresy zużycia, wzory, kolory i normy umundurowania i oznaczeń stopni funkcjonariuszy celnych, 2) szczegółowe zasady i sposób noszenia umundurowania i oznaczeń stopni, 3) wysokość i warunki przyznawania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz za okresowe czyszczenie munduru, 4) wypadki, w jakich funkcjonariusze celni nie mają obowiązku pełnienia służby w umundurowaniu - biorąc pod uwagę ilość i rodzaje składników umundurowania oraz okres używalności tych składników."}
{"id":"1999_802_41","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Funkcjonariusz celny, który został zwolniony ze służby przed upływem 3 lat od ukończenia nauki w szkole wyższej lub na kursach zawodowych, której koszty zostały poniesione przez kierownika urzędu, jest zobowiązany zwrócić kwotę stanowiącą równowartość kosztów jakie poniósł urząd w związku z tym kształceniem. 2. Przepis ust.1 ma zastosowanie w wypadku: 1) zwolnienia ze służby funkcjonariusza celnego z przyczyn, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2-4 i 6-10, 2) zwolnienia ze służby funkcjonariusza celnego z przyczyn, o których mowa w art. 26 pkt 1, 2, 8 i 9. 3. W uzasadnionych wypadkach Prezes Głównego Urzędu Ceł może zwolnić osobę zobowiązaną do zwrotu kosztów, określonych w ust. 1, z obowiązku ich zwrotu. Rozdział 10 Uprawnienia funkcjonariuszy celnych"}
{"id":"1999_802_42","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Funkcjonariuszom celnym i członkom ich rodzin mogą być przyznane świadczenia socjalne, których rodzaj i zakres ustala Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. Rada Ministrów, ustalając rodzaj i zakres tych świadczeń, uwzględni szczególne warunki pełnienia służby przez funkcjonariuszy celnych."}
{"id":"1999_802_43","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Do funkcjonariusza celnego kobiety stosuje się przepisy prawa pracy dotyczące szczególnej ochrony pracy kobiet, chyba że przepisy niniejszej ustawy są dla niej korzystniejsze. 2. Art. 1891 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_802_44","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Funkcjonariuszowi celnemu przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego na zasadach określonych w Kodeksie pracy. 2. Po 15 latach służby funkcjonariusz celny nabywa prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 1 dnia za każdy następny ukończony rok służby, jednak nie więcej niż 10 dni. Urlop jest udzielany na zasadach przewidzianych w Kodeksie pracy."}
{"id":"1999_802_45","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Funkcjonariusz celny, po 5 latach służby, może otrzymać płatny urlop zdrowotny, z zachowaniem prawa do uposażenia. Urlopu zdrowotnego udziela kierownik urzędu na podstawie skierowania na leczenie sanatoryjne, profilaktyczne lub uzdrowiskowe, na okres ustalony w tym skierowaniu, nie przekraczający jednak 30 kolejnych dni w każdym roku kalendarzowym. 2. Funkcjonariuszowi celnemu, kierownik urzędu może udzielić z ważnych przyczyn, urlopu bezpłatnego."}
{"id":"1999_802_46","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Funkcjonariuszowi celnemu, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie i doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane wyróżnienia: 1) dyplom, 2) nagroda pieniężna lub rzeczowa, 3) awansowanie na wyższe stanowisko lub na wyższy stopień służbowy, 4) przyznanie odznaki honorowej, 5) przedstawienie do odznaczenia państwowego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia tryb udzielania wyróżnień oraz właściwość przełożonych w tych sprawach."}
{"id":"1999_802_47","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Funkcjonariuszowi celnemu przysługują świadczenia w razie wypadków i chorób związanych ze służbą, w trybie i na zasadach określonych dla funkcjonariuszy policji."}
{"id":"1999_802_48","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Funkcjonariusze celni mogą się zrzeszać w związkach zawodowych na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234, z 1994r. Nr 43, poz. 163, z 1996r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355, Nr 152, poz. 723 oraz z 1997r. Nr 82, poz. 518, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 589 i Nr 121, poz. 769). Rozdział 11 Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy celnych"}
{"id":"1999_802_49","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Z tytułu służby funkcjonariusz celny otrzymuje uposażenie i inne świadczenia pieniężne określone w ustawie. 2. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy celnych stanowi wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 2. Rada Ministrów określając wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia powinna kierować się szczególnymi zadaniami, jakie wykonuje Służba Celna."}
{"id":"1999_802_5","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Ustanawia się odznakę honorową \"Zasłużony dla Służby Celnej\". 2. Odznakę honorową \"Zasłużony dla Służby Celnej\" nadaje minister właściwy do spraw finansów publicznych osobom wyróżniającym się w Służbie Celnej lub mających szczególne zasługi dla Służby Celnej. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór odznaki, szczegółowe zasady i tryb jej nadawania, a także sposób jej noszenia, oraz wzór wniosku o nadanie odznaki i legitymacji. We wzorze wniosku powinny zostać sprecyzowane niezbędne dane, w tym informacje o osiągnięciach uzasadniających nadanie odznaki. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sztandaru Służby Celnej oraz tryb jego nadania. Wzór sztandaru Służby Celnej powinien nawiązywać do tradycji administracji celnej."}
{"id":"1999_802_50","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Uposażenie funkcjonariusza celnego składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia. 2. Funkcjonariusze celni otrzymują następujące dodatki do uposażenia zasadniczego: 1) dodatek za stopień służbowy, 2) dodatek za wieloletnią służbę, 3) dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby."}
{"id":"1999_802_51","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego dla poszczególnych stanowisk służbowych, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania i wypłacania dodatków, o których mowa w art. 50 ust. 2 pkt 1 i 3."}
{"id":"1999_802_52","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Środki finansowe w wysokości 20% dodatkowych wpływów należności budżetowych uzyskanych w wyniku przeprowadzonych kontroli oraz 20% wpływów uzyskanych przez Skarb Państwa tytułem przepadku rzeczy pochodzących z ujawnionych przez funkcjonariuszy celnych przestępstw przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Służby Celnej i nagrody dla funkcjonariuszy, którzy przyczynili się bezpośrednio do uzyskania dodatkowych wpływów budżetowych lub ujawnienia przestępstw. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określa sposób rozdysponowania środków finansowych oraz zasady przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1, a także rodzaje wpływów należności budżetowych uznawane za dodatkowe w rozumieniu ust. 1."}
{"id":"1999_802_53","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Dodatek za wieloletnią służbę przysługuje po 5 latach służby, w wysokości wynoszącej 5% uposażenia zasadniczego. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, wzrasta o 1% za każdy dalszy rok służby, aż do osiągnięcia 20% uposażenia zasadniczego. 3. Do okresów służby uprawniających do dodatku, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy służby lub zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 4. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r."}
{"id":"1999_802_54","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Funkcjonariuszom celnym przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) po 20 latach służby - 75%, 2) po 25 latach służby - 100%, 3) po 30 latach służby - 150%, 4) po 35 latach służby - 200%, 5) po 40 latach służby - 300%, 6) po 45 latach służby - 400%, miesięcznego uposażenia. 2. Do okresów służby uprawniających do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy służby lub zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania i wypłacania nagrody jubileuszowej w szczególności biorąc pod uwagę udokumentowanie okresów pełnienia służby lub zatrudnienia uprawniające do nagrody jubileuszowej danego stopnia."}
{"id":"1999_802_55","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Funkcjonariuszowi celnemu może być przyznana nagroda roczna w wysokości nie wyższej niż wysokość jednomiesięcznego uposażenia. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania oraz przyznawania nagrody rocznej, biorąc pod uwagę okres pełnienia służby i jej przebieg w roku kalendarzowym. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może utworzyć dodatkowy fundusz nagród za szczególne osiągnięcia w Służbie Celnej, określając w szczególności źródło środków na ten fundusz oraz jego wysokość a także tryb przyznawania nagród."}
{"id":"1999_802_56","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Z tytułu podróży służbowej funkcjonariuszowi celnemu przysługują należności na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej, wydanych na podstawie Kodeksu pracy."}
{"id":"1999_802_57","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Funkcjonariuszowi celnemu, który na podstawie innych przepisów wykonuje stałe zadania służbowe poza polskim obszarem celnym przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów wyżywienia i innych drobnych wydatków. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, walutę i wysokość ryczałtu, o którym mowa w ust. 1. Wysokość ryczałtu należy określić w zależności od liczby godzin wykonywania zadań przez funkcjonariusza celnego na dobę."}
{"id":"1999_802_58","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Funkcjonariuszowi celnemu, zwolnionemu ze służby w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego uposażenia. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% miesięcznego uposażenia za każdy dalszy pełny rok pełnienia służby ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia. 2. Odprawę, o której mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy, na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy. 3. Funkcjonariuszowi celnemu w służbie stałej zwolnionemu ze służby w związku z likwidacją lub reorganizacją urzędu, przysługuje odprawa na zasadach i w wysokości określonych w ust. 1 i 2."}
{"id":"1999_802_59","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. W razie śmierci funkcjonariusza celnego, członkom rodziny uprawnionym do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje odprawa pośmiertna. 2. Odprawę pośmiertną dzieli się w częściach równych pomiędzy wszystkich uprawnionych członków rodziny. 3. Wysokość odprawy pośmiertnej ustala się według zasad określonych w art. 58."}
{"id":"1999_802_6","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Dzień 21 września ustanawia się dniem Służby Celnej. Rozdział 2 Stanowiska i stopnie służbowe funkcjonariuszy celnych"}
{"id":"1999_802_60","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Funkcjonariusz celny zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych i zwolniony od pełnienia innych obowiązków służbowych otrzymuje od dnia zawieszenia 50% uposażenia przysługującego w dniu zawieszenia. 2. W razie uchylenia zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych, funkcjonariusz celny otrzymuje wstrzymaną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia wprowadzone w okresie zawieszenia. 3. W razie wykonywania innych obowiązków służbowych w okresie zawieszenia, funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie, nie niższe od dotychczas otrzymywanego."}
{"id":"1999_802_61","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. W wypadku tymczasowego aresztowania funkcjonariusza celnego art. 60 ust.1 stosuje się odpowiednio. 2. W razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia wyrokiem sądu, funkcjonariusz celny otrzymuje wstrzymaną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie tymczasowego aresztowania, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po rozwiązaniu z funkcjonariuszem stosunku służbowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w wypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania karnego. 4. Z uposażenia funkcjonariuszy celnych mogą być dokonywane potrącenia na podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów szczególnych - na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w innych przepisach szczególnych. Rozdział 12 Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy celnych"}
{"id":"1999_802_62","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Funkcjonariusze celni ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie obowiązków służbowych. 2. Odpowiedzialności dyscyplinarnej przewidzianej przepisami niniejszego rozdziału nie podlegają Prezes i wiceprezesi Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"1999_802_63","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z ostrzeżeniem, 4) przeniesienie na niższe stanowisko lub obniżenie stopnia służbowego, 5) zakaz podwyższania stopnia służbowego przez 2 lata, 6) zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych przez 2 lata, 7) wydalenie ze Służby Celnej. 2. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 1 pkt 7 powoduje zakaz przyjęcia do Służby Celnej przez okres 10 lat."}
{"id":"1999_802_64","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Orzekanie kar dyscyplinarnych należy do kierownika urzędu lub osoby przez niego upoważnionej. 2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne dotyczy funkcjonariusza celnego pełniącego służbę: 1) w Głównym Urzędzie Ceł - Prezes Głównego Urzędu Ceł może upoważnić do orzekania kary dyscyplinarnej wiceprezesa Głównego Urzędu Ceł lub dyrektora departamentu, biura lub innej równorzędnej komórki, 2) w urzędzie celnym - dyrektor urzędu celnego może upoważnić do orzekania kary dyscyplinarnej zastępcę dyrektora urzędu. 3. Orzekanie kary, o której mowa art. 63 ust. 1 pkt 4-7, należy wyłącznie do właściwości kierownika urzędu."}
{"id":"1999_802_65","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna kierownik urzędu lub osoba upoważniona do orzekania kar dyscyplinarnych."}
{"id":"1999_802_66","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Postępowanie wyjaśniające przeprowadza wyznaczony przez kierownika urzędu rzecznik dyscyplinarny."}
{"id":"1999_802_67","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Kierownik urzędu na okres 3 lat powołuje rzecznika dyscyplinarnego urzędu. 2. Rzecznik dyscyplinarny powinien być funkcjonariuszem celnym w tym urzędzie oraz mieć co najmniej pięcioletni okres nienagannej służby. 3. W razie nieobecności rzecznika dyscyplinarnego postępowanie wyjaśniające prowadzi funkcjonariusz celny, spełniający warunki określone w ust. 2, wyznaczony przez kierownika urzędu. 4. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie kierownika urzędu. O wszczęciu tego postępowania rzecznik zawiadamia osobę, której ono dotyczy. 5. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny składa wniosek do kierownika urzędu, o : 1) wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, 2) umorzenie postępowania wyjaśniającego."}
{"id":"1999_802_68","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 3 miesięcy, od dnia powzięcia przez kierownika urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków służbowych przez funkcjonariusza celnego ani po upływie 1 roku od popełnienia tego czynu. 2. Jeżeli funkcjonariusz celny z powodu nieobecności w służbie nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, rozpoczęte postępowanie dyscyplinarne ulega zawieszeniu do dnia stawienia się funkcjonariusza do służby. 3. Jeżeli czyn funkcjonariusza celnego zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie postępowania dyscyplinarnego następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w Kodeksie karnym dla tego przestępstwa."}
{"id":"1999_802_69","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Orzeczenie wydaje się po wysłuchaniu rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie."}
{"id":"1999_802_7","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Funkcjonariusze celni pełnią służbę na stanowiskach służbowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska służbowe funkcjonariuszy celnych, wymagane kwalifikacje do ich zajmowania w zakresie wykształcenia i praktyki zawodowej oraz szczegółowe zasady awansowania. W rozporządzeniu zostaną określone dokumenty, które należy złożyć w celu potwierdzenia spełnienia określonych wymogów. Przy określaniu szczegółowych zasad awansowania powinny zostać uwzględnione także szczególne kwalifikacje zawodowe."}
{"id":"1999_802_70","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy spośród funkcjonariuszy celnych. 2. W wypadku, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, kierownik urzędu wyznacza obrońcę spośród funkcjonariuszy celnych."}
{"id":"1999_802_71","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się ukaranemu w terminie 14 dni od dnia jego wydania."}
{"id":"1999_802_72","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Od orzeczenia dyscyplinarnego ukarany może odwołać się do Prezesa Głównego Urzędu Ceł w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. 2. W wypadku wydania orzeczenia dyscyplinarnego przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł lub osobę przez niego upoważnioną ukaranemu przysługuje w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia prawo do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy."}
{"id":"1999_802_73","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W postępowaniu odwoławczym nie można wymierzyć kary surowszej niż orzeczona w zaskarżonym orzeczeniu dyscyplinarnym."}
{"id":"1999_802_74","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Od orzeczeń dyscyplinarnych Prezesa Głównego Urzędu Ceł ukaranemu przysługuje prawo do odwołania w drodze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. 2. W wypadku wydania przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł lub osobę przez niego upoważnioną orzeczenia dyscyplinarnego w pierwszej instancji prawo do wniesienia odwołania, o którym mowa w ust. 1, przysługuje po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w art. 72 ust. 2."}
{"id":"1999_802_75","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Kary orzeczone w postępowaniu dyscyplinarnym wykonuje kierownik urzędu z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia."}
{"id":"1999_802_76","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1 - 4, ulegają zatarciu po upływie 3 lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. 2. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 5 i 6, ulegają zatarciu po upływie 3 lat od wykonania tych kar. 3. Odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu wraz z upływem terminu, o którym mowa w ust. 1 i 2. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie 2 lat."}
{"id":"1999_802_77","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej funkcjonariusz celny będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin 3 lat, o którym mowa w art. 76, liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu. 2. W wypadku kary dyscyplinarnej określonej w art. 63 ust. 1 pkt 7 zatarcie i zniszczenie odpisu orzeczenia następuje z upływem okresu, o którym mowa w art. 63 ust. 2."}
{"id":"1999_802_78","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Koszty biegłych powołanych przez kierownika urzędu i koszty zleconych przez niego ekspertyz ponosi urząd, w którym przeprowadzono postępowanie dyscyplinarne."}
{"id":"1999_802_79","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. W postępowaniu dyscyplinarnym w sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1999_802_8","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Ustanawia się następujące stopnie służbowe funkcjonariuszy celnych: 1) aplikant celny, 2) młodszy rewident celny, 3) rewident celny, 4) starszy rewident celny, 5) młodszy dyspozytor celny, 6) dyspozytor celny, 7) starszy dyspozytor celny, 8) młodszy aspirant celny, 9) aspirant celny, 10) starszy aspirant celny, 11) podkomisarz celny, 12) komisarz celny, 13) nadkomisarz celny, 14) generalny komisarz celny, 15) krajowy komisarz celny. 2. Prezesowi Głównego Urzędu Ceł przysługuje z mocy ustawy stopień krajowego komisarza celnego. 3. Nadania stopni: podkomisarz celny, komisarz celny, nadkomisarz celny, generalny komisarz celny dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. 4. Pozostałe stopnie nadaje kierownik urzędu, w którym funkcjonariusz celny pełni służbę. 5. Dyrektorom urzędów celnych i ich zastępcom stopnie nadaje Prezes Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"1999_802_80","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego oraz sposób wykonywania kar dyscyplinarnych. Rozdział 13 Rozpatrywanie sporów o roszczenia funkcjonariuszy celnych ze stosunku służbowego"}
{"id":"1999_802_81","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Od decyzji w sprawach o zwolnienie ze służby funkcjonariusza celnego, przeniesienia albo zlecenia mu wykonywania innych obowiązków służbowych, przeniesienia na niższe stanowisko bądź zawieszenia w pełnieniu obowiązków, funkcjonariusz może, w terminie 14 dni, wnieść odwołanie do kierownika urzędu nadrzędnego nad urzędem, w którym pełni służbę. Od decyzji wydanej przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł odwołanie nie przysługuje. 2. Do postępowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 3. Od decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł funkcjonariuszowi celnemu przysługuje prawo do odwołania w drodze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"1999_802_82","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Spory o roszczenia ze stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych w sprawach nie wymienionych w art. 81 ust.1, rozpatruje sąd właściwy w sprawach z zakresu prawa pracy."}
{"id":"1999_802_83","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 2. Kierownik urzędu może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami. 3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa: 1) każda czynność przed kierownikiem urzędu właściwym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia, 2) uznanie roszczenia. Rozdział 14 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1999_802_84","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. W ustawie z dnia 23 maja 1991r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. Nr 55 poz. 236 oraz z 1997r. Nr 82, poz.518 i Nr 88, poz.554) w art. 19 w ust. 2 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się wyrazy \"Służby Celnej\"."}
{"id":"1999_802_85","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016, Nr 160, poz. 1059 ) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się wyrazy \"Służby Celnej,\"."}
{"id":"1999_802_86","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 276 § 3 otrzymuje brzmienie: § 3. Środki finansowe z opłat, o których mowa w § 2 oraz w art. 275 przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania organów celnych oraz na premie dla funkcjonariuszy celnych i pracowników podległych Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, w szczególności dla tych, którzy przyczynili się bezpośrednio do wykrycia przestępstw lub wykroczeń celnych i dewizowych.\"; 2) w art. 279 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Wiceprezesów Głównego Urzędu Ceł, nie więcej niż dwóch, na wniosek Prezesa Głównego Urzędu Ceł, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.\"; 3) w art. 280 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) szkolenie kadr dla potrzeb Służby Celnej,\"; 4) art. 282 otrzymuje brzmienie: \"Art. 282. Dyrektora Głównego Urzędu Ceł, dyrektora urzędu celnego i jego zastępcę oraz dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i jego zastępcę w Głównym Urzędzie Ceł powołuje i odwołuje Prezes Głównego Urzędu Ceł.\"; 5) w art. 284 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§ 5. Prezes Głównego Urzędu Ceł tworzy ośrodki szkoleniowe oraz określa ich organizację i zakres działania.\"; 6) skreśla się art. 285."}
{"id":"1999_802_87","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929, Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439) w art. 8 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) funkcjonariusze Służby Celnej,\"."}
{"id":"1999_802_88","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998r. Nr 155, poz. 1014) w art. 1 w ust. 3 po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Służby Celnej,\"."}
{"id":"1999_802_89","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126 oraz z 1999r. Nr 26, poz. 228) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2 dodaje się lit. o) w brzmieniu: \"o) jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Głównego Urzędu Ceł oraz Główny Urząd Ceł - w stosunku do funkcjonariuszy celnych.\"; 2) w art. 6 w ust. 1 po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu: \"18a) funkcjonariuszami Służby Celnej,\"; 3) w art. 8 w ust. 15 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) Służby Celnej.\"; 4) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"i 12-18\" zastępuje się wyrazami \"i 12-18a\", b) w ust. 4 wyrazy \"i 13-18\" zastępuje się wyrazami \"i 13-18a\"; 5) w art. 13 w pkt 12 wyrazy \"pkt 13-18\" zastępuje się wyrazami \"pkt 13-18a\"; 6) w art. 16 w ust. 1 w pkt 14 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) funkcjonariuszy Służby Celnej\"; 7) w art. 18 w ust. 1 wyrazy \"13-18\" zastępuje się wyrazami \"13-18a\"; 8) w art. 36 w ust. 2 wyrazy \"11 - 18\" zastępuje się wyrazami \"11-18a\"."}
{"id":"1999_802_9","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Nadanie funkcjonariuszom celnym stopni służbowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2-14, następuje w zależności od zajmowanego stanowiska, opinii służbowej, oceny okresowej i posiadanych kwalifikacji zawodowych. 2. Nadanie wyższego stopnia służbowego nie może nastąpić wcześniej niż po odbyciu służby w stopniu: 1) młodszego rewidenta celnego roku, 2) rewidenta celnego roku, 3) starszego rewidenta celnego roku, 4) młodszego dyspozytora celnego 2 lat 5) dyspozytora celnego 2 lat, 6) starszego dyspozytora celnego 2 lat, 7) młodszego aspiranta celnego 2 lat, 8) aspiranta celnego 2 lat, 9) starszego aspiranta celnego 2 lat, 10) podkomisarza celnego 2 lat, 11) komisarza celnego 2 lat, 12) nadkomisarza celnego 2 lat. 3. Funkcjonariuszowi celnemu posiadającemu pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe można nadać wyższy stopień przed upływem ustalonych okresów. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb nadawania stopni funkcjonariuszom celnym, biorąc pod uwagę zajmowane stanowisko, kwalifikacje, okres pełnienia służby. Rozdział 3 Nawiązanie stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych"}
{"id":"1999_802_90","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 6 po lit. e) dodaje się lit. f) w brzmieniu: \"f) w Służbie Celnej,\"; 2) w art. 32 w ust. 3 w pkt 6 po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Służby Celnej,\". Rozdział 15 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1999_802_91","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Funkcjonariusze celni zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy w administracji celnej, od tego dnia wykonują zadania przewidziane dla Służby Celnej. W zakresie dotyczącym stosunku pracy stosuje się dotychczasowe warunki pracy i płacy. 2. W terminie dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy osoby, o których mowa w ust. 1, otrzymają pisemną propozycje pełnienia służby, z zastrzeżeniem ust. 5. Propozycje przedkładane są stosownie do posiadanych kwalifikacji, przebiegu i oceny dotychczasowej pracy na zasadach i warunkach ustalonych w niniejszej ustawie. Na wyższe stanowiska kierownicze, przedłożenie propozycji może być poprzedzone postępowaniem konkursowym, o którym mowa w art. 17. 3. Funkcjonariusz celny w terminie miesiąca od dnia otrzymania propozycji, o której mowa w ust. 2, składa pisemne oświadczenie o przyjęciu propozycji bądź odmowie pełnienia służby. 4. W wypadku przyjęcia propozycji pełnienia służby osobom, o których mowa w ust. 1, akt mianowania zostanie wręczony niezwłocznie, nie później niż w ciągu 30 dni od przyjęcia propozycji. 5. Nie otrzyma propozycji pełnienia służby osoba, która nie spełnia warunków, określonych w art. 2. 6. Z osobami, o których mowa w ust. 5, w terminie, o którym mowa w ust. 2, mogą być rozwiązane stosunki pracy: 1) z pracownikami zatrudnionymi na podstawie mianowania - z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, 2) z pracownikami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę - z zachowaniem odpowiedniego okresu wypowiedzenia określonego w Kodeksie pracy. 7. W wypadku wypowiedzenia stosunku pracy w trybie, o którym mowa w ust. 6: 1) pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, przysługuje odprawa pieniężna przewidziana w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110). 2) pracownikom zatrudnionym na podstawie mianowania, przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 131 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych. 8. Jeżeli odmowa przyjęcia proponowanych warunków pełnienia służby spowodowana jest zmianą stanowiska na niższe lub przeniesieniem do innej miejscowości, osobie odmawiającej przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego dotychczasowego wynagrodzenia, a stosunek pracy zostaje rozwiązany z upływem 14 dni od daty złożenia oświadczenia. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. 9. W razie odmowy przyjęcia proponowanych warunków służby z innych przyczyn, niż określone w ust. 8 stosunek pracy wygasa z upływem trzech miesięcy od złożenia oświadczenia. Ustanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem."}
{"id":"1999_802_92","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. W wypadku przyjęcia propozycji pełnienia służby na stanowisku funkcjonariusza celnego, dotychczasowy stosunek pracy przekształca się w stosunek służby z dniem mianowania."}
{"id":"1999_802_93","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Osoby, o których mowa w art. 91 ust. 2 i 5, mogą wystąpić do Prezesa Głównego Urzędu Ceł z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, w wypadku, gdy nie odpowiadają im przedłożone propozycje pełnienia służby lub w wypadku nieotrzymania propozycji. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być złożony w terminie 7 dni od dnia otrzymania propozycji pełnienia służby lub od dnia doręczenia wypowiedzenia. 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł powoła komisję opiniodawczą do spraw wniosków, o których mowa w ust. 1, w skład której będą wchodzili funkcjonariusze celni, mający co najmniej 5 letni staż pracy w organach celnych i przedstawiciele związków zawodowych. W skład komisji, wchodzą w równej liczbie przedstawiciele Prezesa Głównego Urzędu Ceł i związków zawodowych. 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku, o którym mowa w ust. 1, po zasięgnięciu opinii komisji, o której mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia otrzymania opinii komisji. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, liczbę członków oraz tryb pracy komisji, o której mowa w ust. 3, uwzględniając w szczególności możliwość tworzenia zespołów opiniodawczych spośród członków komisji, terminy wydawania opinii oraz uprawnienia do ich podpisywania. 6. Członkowie komisji, o której mowa w ust. 3 wykonują swoje zadania w ramach pełnienia obowiązków służbowych. 7. Bieg terminów, o których mowa w art. 91 ust. 3 i 6, ulega zawieszeniu od momentu złożenia wniosku przez osobę, o której mowa w ust. 1, do czasu podjęcia przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 4."}
{"id":"1999_802_94","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. W wypadku, gdy przepisy prawa uzależniają stopień lub stanowisko służbowe, a także prawo do świadczenia lub jego wymiar od okresu pełnienia służby, pracownicy którzy stali się funkcjonariuszami celnymi zachowują ciągłość służby, z zaliczeniem dotychczasowego okresu pracy. 2. Dotychczasowe okresy zatrudnienia w administracji celnej traktowane są jako pełnienie służby w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy. 3. Uprawnienia przewidziane niniejszą ustawą funkcjonariusze celni nabywają z chwilą mianowania na stanowisko funkcjonariusza celnego w Służbie Celnej."}
{"id":"1999_802_95","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Osobie, o której mowa w art. 91 ust. 1, przysługuje w sprawie przedłożonej propozycji pełnienia służby lub w wypadku nieotrzymania takiej propozycji środek odwoławczy do sądu pracy po wyczerpaniu trybu postępowania, o którym mowa w art. 91 i 93."}
{"id":"1999_802_96","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. Postępowania dyscyplinarne wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy, toczą się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"1999_802_97","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 44 ust. 2 i art. 49 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"1999_803_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o ratyfikacji Umowy Ramowej między Rzecząpospolitą Polską a Europejskim Bankiem Inwestycyjnym dotyczącej działalności EBI w Polsce, podpisanej w Warszawie dnia 1 grudnia 1997 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy Ramowej między Rzecząpospolitą Polską a Europejskim Bankiem Inwestycyjnym dotyczącej działalności EBI w Polsce, podpisanej w Warszawie dnia 1 grudnia 1997 r."}
{"id":"1999_803_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o ratyfikacji Umowy Ramowej między Rzecząpospolitą Polską a Europejskim Bankiem Inwestycyjnym dotyczącej działalności EBI w Polsce, podpisanej w Warszawie dnia 1 grudnia 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_804_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o szczególnych zasadach, warunkach i trybie mianowania na wyższe stopnie wojskowe żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym W celu szczególnego wyróżnienia obrońców Ojczyzny i zadośćuczynienia za wieloletnie przemilczanie ich zasług, za doznane w okresie powojennym represje i prześladowania oraz za cierpnienia związane z przymusowym oddaleniem od Ojczyzny - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwala, co następuje:","text":"Art. 1. 1. Żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym mianuje się z okazji 60 rocznicy wybuchu II wojny światowej na wyższe stopnie wojskowe. 2. Żołnierzem w rozumieniu ustawy jest osoba wchodząca w skład: 1) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej działających w kraju i za granicą, podległych Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej w Kraju i na Uchodźstwie, 2) 1 i 2 Armii Wojska Polskiego oraz innych polskich formacji wojskowych przy armiach sojuszniczych."}
{"id":"1999_804_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o szczególnych zasadach, warunkach i trybie mianowania na wyższe stopnie wojskowe żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym W celu szczególnego wyróżnienia obrońców Ojczyzny i zadośćuczynienia za wieloletnie przemilczanie ich zasług, za doznane w okresie powojennym represje i prześladowania oraz za cierpnienia związane z przymusowym oddaleniem od Ojczyzny - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwala, co następuje:","text":"Art. 2. 1. Żołnierzy, o których mowa w art. 1, mianuje się na pierwszy stopień oficerski podporucznika lub kolejne stopnie oficerskie do stopnia pułkownika włącznie, z tym że: 1) chorążych, podoficerów i szeregowych - mianuje się na pierwszy stopień oficerski podporucznika, 2) oficerów - mianuje się o jeden stopień, 3) oficerów, którzy w okresie powojennym nie byli mianowani na wyższe stopnie wojskowe - mianuje się o dwa stopnie. 2. Mianowaniu nie podlegają: 1) żołnierze, którzy w okresie powojennym byli już co najmniej dwukrotnie mianowani na stopnie oficerskie za dokonane czyny świadczące o szczególnym męstwie lub za wyjątkowe zasługi, 2) osoby wymienione w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950, z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360)."}
{"id":"1999_804_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o szczególnych zasadach, warunkach i trybie mianowania na wyższe stopnie wojskowe żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym W celu szczególnego wyróżnienia obrońców Ojczyzny i zadośćuczynienia za wieloletnie przemilczanie ich zasług, za doznane w okresie powojennym represje i prześladowania oraz za cierpnienia związane z przymusowym oddaleniem od Ojczyzny - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwala, co następuje:","text":"Art. 3. 1. Mianowanie żołnierza następuje na wniosek: 1) władz naczelnych związków i stowarzyszeń kombatanckich - w odniesieniu do własnych członków, 2) wojskowych komendantów uzupełnień właściwych ze względu na miejsce stałego pobytu żołnierza lub jego czasowego pobytu trwającego ponad trzy miesiące - w odniesieniu do żołnierzy nie należących do żadnej organizacji kombatanckiej, 3) attaches wojskowych polskich przedstawicielstw dyplomatycznych - w odniesieniu do osób mających obywatelstwo polskie i zamieszkujących za granicą, 4) zainteresowanego - w przypadku gdy podmioty wymienione w pkt 1 - 3 nie wystąpiły z takim wnioskiem; w tym przypadku wnioski składa się za ich pośrednictwem. 2. Wnioski o mianowanie żołnierza składa się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, który po sprawdzeniu czy odpowiadają warunkom określonym w ustawie przedstawia je Ministrowi Obrony Narodowej. 3. Jeżeli wniosek nie zawiera niezbędnych danych, które mogą mieć wpływ na mianowanie na odpowiedni stopień wojskowy, wzywa się wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 3 miesięcy pod rygorem zwrotu wniosku lub rozpatrzenia go z uwzględnieniem wyłącznie danych w nim zawartych. 4. Wzór wniosku o mianowaniu żołnierza stanowi załącznik do ustawy."}
{"id":"1999_804_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o szczególnych zasadach, warunkach i trybie mianowania na wyższe stopnie wojskowe żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym W celu szczególnego wyróżnienia obrońców Ojczyzny i zadośćuczynienia za wieloletnie przemilczanie ich zasług, za doznane w okresie powojennym represje i prześladowania oraz za cierpnienia związane z przymusowym oddaleniem od Ojczyzny - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwala, co następuje:","text":"Art. 4. W sprawach nieuregulowanych mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6 poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r.Nr 50, poz. 500)."}
{"id":"1999_804_5","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o szczególnych zasadach, warunkach i trybie mianowania na wyższe stopnie wojskowe żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym W celu szczególnego wyróżnienia obrońców Ojczyzny i zadośćuczynienia za wieloletnie przemilczanie ich zasług, za doznane w okresie powojennym represje i prześladowania oraz za cierpnienia związane z przymusowym oddaleniem od Ojczyzny - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwala, co następuje:","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia ...........1999 r. (Dz.U. Nr ..... , poz. .....) .................................... organ sporządzający wniosek WNIOSEK O MIANOWANIE żołnierza na stopień wojskowy ............................... +------------------------------+--------------------------------+ |1. Imię i nazwisko, imię ojca | 2. PESEL | | +--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+ | | | | | | | | | | | | | +------------------------------+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+--+ |3. Data i miejsce urodzenia | 4. Adres zamieszkania i WSzW i | | | WKU właściwe dla miejsca | | | zamieszkania | | | | | | | | | | | | | +------------------------------+--------------------------------+ |5. Stopień wojskowy | | | | | |a) aktualny | | +------------------------------+---------------+----------------+ |Nr rozkazu i data nadania | przez kogo |z jakiego tytułu| | | nadany | nadany | | | | | | | | | +------------------------------+---------------+----------------+ |b) poprzedni* | +------------------------------+---------------+----------------+ |Nr rozkazu i data nadania | przez kogo |z jakiego tytułu| | | nadany | nadany | | | | | | | | | +------------------------------+---------------+----------------+ |6. Okresy służby i nazwa formacji zbrojnej | | | | | +---------------------------------------------------------------+ Data ............. pieczęć podpis sporządzającego wniosek 7. Adnotacje Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Data ............. pieczęć podpis Kierownika Urzędu ds Kombatantów *) wypełnia się wyłącznie w przypadku wniosku o mianowanie na kolejny stopień oficerski"}
{"id":"1999_875_1","title":"Ustawa z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) dodaje się pkt 31 w brzmieniu: \"31) dawanie schronienia osobom narodowości żydowskiej lub innym osobom, za ukrywanie których w latach 1939 - 1945, ze względu na ich narodowość lub działalność na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej - groziła kara śmierci,\", b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) poniesienie śmierci, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia na czas powyżej siedmiu dni w grudniu 1970 r. na Wybrzeżu wskutek działania wojska lub milicji podczas wystąpień wolnościowych.\"; 2) w art. 8 w ust. 2 w pkt 2 na końcu skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \" ;nadto Szef Urzędu Ochrony Państwa udostępnia Kierownikowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych posiadane w tym zakresie materiały i informacje,\"; 3) w art. 21: a) w ust. 2 w pkt 4 dodaje się lit d) w brzmieniu: \"d) była funkcjonariuszem organów bądź jednostek organizacyjnych Polskiej Partii Robotniczej lub Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, do których właściwości rzeczowej - terenowej i centralnej - należał nadzór nad instytucjami, o których mowa w lit. a) i b), bądź nad zadaniami, o których mowa w lit. c),\", b) w ust. 3 pkt 2 skreśla się, c) ust. 4 skreśla się."}
{"id":"1999_875_2","title":"Ustawa z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_884_1","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 października 1999 r. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, zwany dalej \"Uniwersytetem\". 2. Siedzibą Uniwersytetu jest Warszawa. 3. Uniwersytet jest uczelnią państwową."}
{"id":"1999_884_2","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 2. Uniwersytet kształci oraz prowadzi badania naukowe w szczególności w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i teologicznych."}
{"id":"1999_884_3","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 3. 1. Uniwersytet tworzy się z Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, zwanej dalej \"Akademią\". 2. Z dniem utworzenia Uniwersytetu znosi się Akademię Teologii Katolickiej w Warszawie."}
{"id":"1999_884_4","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 4. 1. Nadzór nad Uniwersytetem sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. 2. Uniwersytet pozostaje ponadto pod nadzorem władz Kościoła Katolickiego w zakresie określonym przez umowę między Konferencją Episkopatu Polski a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej oraz statut uczelni."}
{"id":"1999_884_5","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 5. 1. Mienie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe Akademii, staje się mieniem Uniwersytetu z dniem jego utworzenia. 2. Uniwersytet z dniem utworzenia przejmuje prawa i zobowiązania Akademii."}
{"id":"1999_884_6","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 6. 1. Z dniem utworzenia Uniwersytetu: 1) pracownicy Akademii stają się pracownikami Uniwersytetu, 2) studenci Akademii stają się studentami Uniwersytetu. 2. Osoby przyjęte do Akademii na pierwszy rok studiów na rok akademicki 19992000 z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego studentami. 3. Podstawowe jednostki organizacyjne Akademii z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego podstawowymi jednostkami organizacyjnymi. 4. Jednostki organizacyjne Akademii, które przed dniem utworzenia Uniwersytetu posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po dniu utworzenia Uniwersytetu."}
{"id":"1999_884_7","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 7. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Akademii, z wyłączeniem rektora, z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego organami."}
{"id":"1999_884_8","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 8. Do dnia 31 grudnia 1999 r. zostaną przeprowadzone wybory organów Uniwersytetu w trybie i na okres ustalony w statucie Uniwersytetu."}
{"id":"1999_884_9","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_885_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) w art. 31 w ust. 4a wyrazy \"szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do 15 roku życia\" zastępuje się wyrazami \"szkoły podstawowej i gimnazjum, nie dłużej jednak niż do 15 roku życia, a od dnia 1 września 2001 r. nie dłużej niż do 16 roku życia\"."}
{"id":"1999_885_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 2. 1. Gwarantowany zasiłek okresowy, o którym mowa w art. 31 ust. 4a ustawy wymienionej w art. 1, przysługuje osobie samotnie wychowującej dziecko będące uczniem, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz.U. Nr 12, poz. 96), za okres od dnia ukończenia nauki w roku szkolnym 19981999 do dnia 31 sierpnia 1999 r. 2. Wypłata zasiłku, o którym mowa w ust. 1, nastąpi w terminie do 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_885_3","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1999 r."}
{"id":"1999_903_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady zawierania oraz prawa i obowiązki stron umowy kompensacyjnej, zwanej \"umową offsetową\", w związku z zawarciem umowy dostawy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzbrojenia lub sprzętu wojskowego na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, wyprodukowanego lub wytworzonego poza jej terytorium."}
{"id":"1999_903_10","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Zaliczanie zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej następuje z uwzględnieniem: 1) mnożników offsetowych określonych w przedziale od 0,5 do 2,0, 2) korzystniejszego dla zagranicznego dostawcy zaliczenia zobowiązania offsetowego bezpośredniego niż pośredniego, 3) możliwości zaliczenia wartości zobowiązań z umów innych niż umowy dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, zawartych przez zagranicznego dostawcę w terminie 12 miesięcy poprzedzających zawarcie umowy offsetowej, przy założeniu, że stosowany w tym przypadku mnożnik offsetowy jest niższy od mnożnika stosowanego przy zaliczaniu zobowiązań offsetowych. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady zaliczania zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej, a w tym: 1) wielkość mnożników offsetowych i sposób ich stosowania, 2) sposoby zaliczania zobowiązań offsetowych, 3) sposoby zaliczania wartości zobowiązań z umów, o których mowa w ust. 1 pkt 3."}
{"id":"1999_903_11","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rokowania w celu zawarcia umowy offsetowej są prowadzone z zagranicznym dostawcą, równolegle do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Przedmiotem rokowań z zagranicznym dostawcą są w szczególności: 1) wartość umowy offsetowej, 2) przedmiot zobowiązań offsetowych, 3) zastosowanie mnożnika offsetowego, 4) terminy wykonywania zobowiązań offsetowych. 3. Rokowania, o których mowa w ust. 1, powinny się zakończyć nie później niż w dniu zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"1999_903_12","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Umowa offsetowa nie może być zawarta na okres dłuższy niż dziesięć lat. 2. Umowę offsetową zawiera się w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Rozdział 3 Treść i wykonanie umowy offsetowej"}
{"id":"1999_903_13","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Umowa offsetowa powinna zawierać w szczególności: 1) określenie stron oraz daty i miejsce jej zawarcia, 2) oznaczenie czasu jej obowiązywania, 3) oznaczenie wartości zobowiązania offsetowego, 4) oznaczenie przedmiotu zobowiązania offsetowego, 5) harmonogram wykonania zobowiązań offsetowych, 6) określenie zasad odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań offsetowych, w tym kary umowne."}
{"id":"1999_903_14","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Zagraniczny dostawca, który zawarł umowę offsetową ma obowiązek przedkładać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki kwartalne i roczne sprawozdania z wykonania zobowiązań offsetowych. Sprawozdanie kwartalne przedkłada się nie później niż w terminie 30 dni od zakończenia danego kwartału, zaś sprawozdanie roczne nie później niż w terminie 90 dni od zakończenia roku sprawozdawczego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki ma prawo żądać w każdym czasie od zagranicznego dostawcy, o którym mowa w ust. 1, informacji o stopniu wykonania zobowiązań offsetowych."}
{"id":"1999_903_15","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Komitetu, zalicza wykonane przez zagranicznego dostawcę zobowiązania offsetowe na poczet wartości umowy offsetowej, niezwłocznie po ich wykonaniu. Stwierdzenie wykonania zobowiązania offsetowego następuje w formie protokołu podpisanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki oraz zagranicznego dostawcę. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek zagranicznego dostawcy, może zaliczyć na poczet wartości umowy offsetowej wartość zobowiązań z umów zawartych przez zagranicznego dostawcę w terminie 12 miesięcy poprzedzających zawarcie umowy offsetowej i wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o ile mogą one stanowić przedmiot zobowiązania offsetowego."}
{"id":"1999_903_16","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister właściwy do spraw gospodarki, najpóźniej w dniu zawarcia umowy offsetowej, może żądać w imieniu Skarbu Państwa od zagranicznego dostawcy gwarancji bankowej należytego wykonania zobowiązania offsetowego."}
{"id":"1999_903_17","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W razie istotnej zmiany okoliczności w czasie wykonywania zobowiązania offsetowego może nastąpić zmiana przedmiotu, wartości oraz terminu wykonania tego zobowiązania. Przepisy art. 4 ust. 3, art. 6-10, art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_903_18","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Prawem właściwym dla umowy offsetowej jest prawo polskie."}
{"id":"1999_903_19","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Umowa offsetowa wygasa, z zastrzeżeniem art. 23, z dniem stwierdzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki wykonania zobowiązania offsetowego przez zagranicznego dostawcę albo w dniu zapłaty na rzecz Skarbu Państwa odszkodowania z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania tego zobowiązania. Wysokość odszkodowania stanowi nie mniej niż równowartość niewykonanej lub nienależycie wykonanej umowy offsetowej. Rozdział 4 Komitet do Spraw Umów Offsetowych"}
{"id":"1999_903_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ustawy nie stosuje się w przypadku zawierania umów dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, których wartość nie przekracza równowartości w walucie polskiej 5.000.000 EURO. 2. Ustawy nie stosuje się do umów dotyczących remontów i dostaw części zamiennych do zakupionego przed wejściem w życie niniejszej ustawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego."}
{"id":"1999_903_20","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Komitet działa przy ministrze właściwym do spraw gospodarki. 2. W skład Komitetu wchodzą, po jednej osobie, przedstawiciele: Prezesa Rady Ministrów oraz ministrów właściwych do spraw gospodarki, finansów publicznych, Skarbu Państwa, spraw zagranicznych, spraw wewnętrznych, spraw pracy, Ministra Obrony Narodowej, Szefa Urzędu Ochrony Państwa, a także Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych oraz Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych. 3. W pracach Komitetu może uczestniczyć przedstawiciel Prezydenta Rzeczypolitej Polskiej. 4. Przewodniczący Komitetu może zapraszać do udziału w pracach Komitetu, bez prawa głosu, inne osoby niż wymienione w ust. 2 i 3, a w szczególności przedstawicieli innych ministrów oraz ekspertów. 5. Przewodniczącym Komitetu jest przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki. Zastępcę Przewodniczącego Komitetu wybiera ze swego grona Komitet. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, regulamin organizacyjny Komitetu."}
{"id":"1999_903_21","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Do zadań Komitetu należy w szczególności: 1) opracowanie założeń do wykonania umów offsetowych dla poszczególnych zamówień publicznych na dostawę uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, 2) analizowanie i opiniowanie ofert offsetowych pod kątem zapewnienia największych korzyści dla interesów gospodarczych Rzeczypospolitej Polskiej oraz bezpieczeństwa i obronności państwa, 3) przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki oraz udzielającemu zamówienia publicznego na dostawę uzbrojenia lub sprzętu wojskowego opinii dotyczących poszczególnych ofert offsetowych, 4) analizowanie sprawozdań zagranicznych dostawców z wykonania zobowiązań offsetowych, 5) przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki raportów z wykonywania zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zadań Komitetu. Rozdział 5 Nadzór nad wykonywaniem umów offsetowych"}
{"id":"1999_903_22","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Nadzór nad wykonywaniem umów offsetowych sprawuje minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"1999_903_23","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Zawarcie umowy offsetowej z zagranicznym dostawcą oraz stwierdzenie jej wykonania wymaga zatwierdzenia przez Radę Ministrów."}
{"id":"1999_903_24","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Minister właściwy do spraw gospodarki przedkłada Radzie Ministrów roczne sprawozdania z wykonania zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców, w terminie do końca drugiego kwartału po zakończeniu roku sprawozdawczego. Rozdział 6 Przepisy końcowe"}
{"id":"1999_903_25","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Do umów offsetowych zawieranych w związku z umową dostawy na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz.U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547)."}
{"id":"1999_903_26","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_903_3","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) umowie offsetowej - rozumie się przez to umowę zawartą pomiędzy Skarbem Państwa a zagranicznym dostawcą, określającą zakres i wartość zobowiązania offsetowego, które zagraniczny dostawca ma wykonać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państw obcych, wspólnie z polskim przedsiębiorcą, 2) zobowiązaniu offsetowym - rozumie się przez to zobowiązanie bezpośrednie lub pośrednie zagranicznego dostawcy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego do wniesienia wkładów do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością bądź spółki akcyjnej lub do zawarcia umowy poddostawy z polskim przedsiębiorcą, 3) zagranicznym dostawcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę zagranicznego lub zależną od niego osobę prawną wykonującą - na podstawie umowy dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego na rzecz Skarbu Państwa lub polskiego przedsiębiorcy, na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, 4) polskim przedsiębiorcy - rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną oraz nie mającą osobowości prawnej spółkę handlową, które zawodowo, we własnym imieniu, podejmują i wykonują działalność gospodarczą, posiadają miejsce zamieszkania bądź siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie są osobami prawnymi zależnymi od przedsiębiorcy zagranicznego, 5) uzbrojeniu lub sprzęcie wojskowym - rozumie się przez to broń, amunicję, materiały wybuchowe oraz wyroby i ich części, usługi, a także technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, określone na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz.U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775). 6) umowie dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego - rozumie się przez to umowę sprzedaży, dostawy, licencji, know-how i inne umowy o przeniesienie prawa lub świadczenie usług, których przedmiotem jest uzbrojenie lub sprzęt wojskowy, 7) zobowiązaniu offsetowym bezpośrednim - rozumie się przez to wiążące się z umową dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego zobowiązanie offsetowe na rzecz przemysłowego potencjału obronnego, 8) zobowiązaniu offsetowym pośrednim - rozumie się przez to inne zobowiązanie offsetowe niż wymienione w pkt 7, 9) umowie poddostawy - rozumie się przez to umowę sprzedaży, dostawy, licencji, know-how i inne umowy o przeniesienie prawa lub świadczenie usług, zawarte pomiędzy zagranicznym dostawcą a polskim przedsiębiorcą, których przedmiot pozostaje w związku z przedmiotem umowy dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, 10) wartości umowy offsetowej - rozumie się przez to łączną wartość zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy, określoną w umowie offsetowej, 11) mnożniku offsetowym - rozumie się przez to określony liczbą współczynnik zaliczania zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej, 12) ofercie offsetowej - rozumie się przez to skierowaną przez zagranicznego dostawcę propozycję zawarcia umowy offsetowej, stanowiącą ofertę w rozumieniu art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego, 13) przemysłowym potencjale obronnym - rozumie się przez to zasoby materialne i niematerialne istniejące w przemyśle Rzeczypospolitej Polskiej, zabezpieczające potrzeby obronne państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w uzbrojenie lub sprzęt wojskowy."}
{"id":"1999_903_4","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zagraniczny dostawca ma obowiązek zawarcia umowy offsetowej na zasadach określonych w ustawie. 2. Umowa dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, którą zawarł zagraniczny dostawca, staje się ważna z dniem zawarcia przez niego umowy offsetowej. 3. Żadna ze stron nie może odstąpić od umowy offsetowej ani jej wypowiedzieć."}
{"id":"1999_903_5","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Umowa offsetowa zapewnia udział zagranicznych dostawców w restrukturyzacji i rozwoju gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności: 1) rozwój polskiego przemysłowego potencjału obronnego, a także przemysłu lotniczego, elektronicznego oraz wdrażania zaawansowanych technologii, 2) otwarcie nowych rynków eksportowych dla polskiego przemysłu, o którym mowa w pkt 1, lub zwiększenie jego dotychczasowych możliwości eksportowych, 3) przekazanie nowych technologii oraz usprawnień organizacyjnych do Rzeczypospolitej Polskiej, 4) rozwój prac naukowo-badawczych, rozwój polskich uczelni i jednostek badawczo-rozwojowych, 5) tworzenie nowych miejsc pracy w Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności w regionach zagrożonych bezrobociem, w których znajdują się spółki przemysłowego potencjału obronnego."}
{"id":"1999_903_6","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wartość umowy offsetowej zawartej z zagranicznym dostawcą nie może być mniejsza od równowartości dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, określonej w umowie tej dostawy. 2. Wartość zobowiązania offsetowego bezpośredniego, wykonywanego na rzecz przemysłowego potencjału obronnego, nie może być mniejsza od połowy wartości umowy offsetowej. Rozdział 2 Zawarcie umowy offsetowej"}
{"id":"1999_903_7","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Umowę offsetową zawiera się po przeprowadzeniu rokowań na podstawie oferty offsetowej zagranicznego dostawcy. 2. Rokowania prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki. 3. Umowę offsetową zawiera w imieniu Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem przepisu art. 23, minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"1999_903_8","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zagraniczny dostawca składa ofertę offsetową ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, nie później niż w terminie złożenia oferty w postępowaniu w sprawie udzielenia zamówienia publicznego na zasadach określonych w odrębnych przepisach. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek oferenta, przedłużyć termin do złożenia oferty. 2. Oferta, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) podstawowe informacje dotyczące statusu prawnego, majątku oraz sposobu reprezentacji zagranicznego dostawcy, 2) informacje dotyczące doświadczeń zagranicznych dostawcy w wykonywaniu umów offsetowych, 3) proponowaną wartość umowy offsetowej, 4) proponowany przedmiot zobowiązań offsetowych, 5) proponowane terminy wykonywania zobowiązań offsetowych. 3. Ofertę offsetową sporządza się w języku polskim z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności."}
{"id":"1999_903_9","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Komitet do Spraw Umów Offsetowych, zwany dalej \"Komitetem\", analizuje i opiniuje złożone oferty offsetowe zagranicznych dostawców, kierując się względami bezpieczeństwa i obronności państwa, z uwzględnieniem interesu gospodarczego. 2. Komitet sporządza pisemną opinię, odrębnie dla każdej złożonej oferty, w terminie trzydziestu dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 8 ust. 1. 3. W opinii, o której mowa w ust. 2, zawiera się ocenę danych wymienionych w art. 8 ust. 2, oraz przedstawia się sposób zaliczania zobowiązań offsetowych na poczet proponowanej przez zagranicznego dostawcę wartości umowy offsetowej, w tym przyjęte mnożniki offsetowe. 4. Opinię, o której mowa w ust. 2, Komitet przesyła niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki."}
{"id":"1999_930_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 1. § 1. Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe podlega ten tylko, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. § 2. Nie jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. § 3. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu. § 4. Jeżeli do dokonania przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego wymagane jest nastąpienie określonego w kodeksie skutku, sprawca zaniechania podlega odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe tylko wtedy, jeżeli ciążył na nim prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi."}
{"id":"1999_930_10","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 10. § 1. Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. § 2. Odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność sprawca, który dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której taka łagodniejsza odpowiedzialność zależy. § 3. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność. § 4. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego karalności. § 5. W wypadku określonym w § 3 lub 4, jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a jeżeli czyn zabroniony jest wykroczeniem skarbowym - sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 i 3, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4."}
{"id":"1999_930_100","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 100. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dysponuje wartościami dewizowymi lub krajowymi środkami płatniczymi posiadanymi za granicą w sposób niezapewniający ich niezwłocznego transferu z zagranicy, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, będący osobą fizyczną, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dysponuje wartościami dewizowymi uzyskanymi w czasie pobytu za granicą w sposób niezapewniający ich transferu z zagranicy w wymaganym terminie. § 3. Jeżeli kwota wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, o których mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_101","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 101. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje płatności lub ją przyjmuje lub dokonuje transferu w obrocie dewizowym bez pośrednictwa uprawnionego banku, podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje inwestycji portfelowych bez pośrednictwa uprawnionego podmiotu prowadzącego działalność maklerską. § 3. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_102","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 102. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom wyraża zobowiązanie pieniężne w obrocie dewizowym z zagranicą w inny sposób niż w walucie polskiej lub w walucie wymienialnej, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega ten, kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom w obrocie dewizowym z zagranicą dokonuje płatności w inny sposób niż w krajowych środkach płatniczych, w walucie wymienialnej lub w dewizach płatnych w takiej walucie. § 3. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_103","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 103. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom prowadzi działalność kantorową, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom sprzedaje rezydentowi lub kupuje od rezydenta wartości dewizowe."}
{"id":"1999_930_104","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 104. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie udziela ustnych lub pisemnych wyjaśnień lub nie udostępnia wymaganych dokumentów w sprawach objętych kontrolą dewizową, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie zgłasza i na żądanie uprawnionego organu nie przedstawia do kontroli dewizowej wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem transferu. § 3. Tej samej karze podlega także ten, kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje wymaganych dokumentów, mających znaczenie dla kontroli dewizowej."}
{"id":"1999_930_105","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 105. § 1. Kto, uczestnicząc w obrocie dewizowym z zagranicą, nie dopełnia obowiązku przekazania Narodowemu Bankowi Polskiemu danych niezbędnych do sporządzenia bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, który wbrew obowiązkowi nie zgłasza Narodowemu Bankowi Polskiemu mienia posiadanego za granicą lub nabytego w obrocie dewizowym z zagranicą. § 3. Tej samej karze podlega nierezydent, który wbrew obowiązkowi nie zgłasza Narodowemu Bankowi Polskiemu mienia posiadanego w kraju lub nabytego w obrocie dewizowym z zagranicą. § 4. Karze przewidzianej w § 1 podlega, kto wbrew obowiązkowi nie zgłasza utraty mienia określonego w § 2 lub 3."}
{"id":"1999_930_106","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 106. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 9 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko organizacji gier losowych i zakładów wzajemnych"}
{"id":"1999_930_107","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 107. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy, regulaminu lub warunkom zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową lub zakład wzajemny, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczy w zagranicznej grze losowej lub zagranicznym zakładzie wzajemnym. § 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z organizowania zbiorowego uczestnictwa w grze losowej lub zakładzie wzajemnym, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_108","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 108. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom urządza lub prowadzi loterię fantową, grę bingo fantowe, loterię promocyjną lub grę w automatach losowych, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Jeżeli nadwyżka z loterii fantowej lub gry bingo fantowe była przeznaczona na cel społeczny, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych."}
{"id":"1999_930_109","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 109. Kto uczestniczy w grze losowej lub zakładzie wzajemnym urządzonym lub prowadzonym bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych."}
{"id":"1999_930_11","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 11. § 1. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. § 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może orzec karę w wysokości nieprzekraczającej dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo skarbowe; sąd może zastosować także nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 3. Jeżeli w wypadku określonym w § 2 sprawca popełnił wykroczenie skarbowe, sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 i 3, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. Przepisów § 1-3 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub inny stan odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał albo mógł przewidzieć."}
{"id":"1999_930_110","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 110. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej lub zakładzie wzajemnym, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności, albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"1999_930_111","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 111. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 10 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko prywatyzacji mienia Skarbu Państwa"}
{"id":"1999_930_112","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 112. § 1. Kto składa fałszywe oświadczenie w celu wyłudzenia od Skarbu Państwa powszechnego świadectwa udziałowego, nieodpłatnie zbywanych akcji spółek należących do Skarbu Państwa, bonu prywatyzacyjnego, świadectwa udziałowego funduszu przemysłowego lub innego świadczenia określonego w przepisach o prywatyzacji mienia Skarbu Państwa, do którego otrzymania nie jest uprawniony, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. TYTUŁ II Postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Przepisy wstępne Rozdział 11 Przepisy ogólne"}
{"id":"1999_930_113","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 113. § 1. W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, jeżeli przepisy niniejszego kodeksu nie stanowią inaczej. § 2. Nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących pokrzywdzonego oraz przepisów postępowania w sprawach o wykroczenia. § 3. W postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe nie stosuje się przepisów: 1) Kodeksu postępowania karnego dotyczących środków zapobiegawczych, poszukiwania oskarżonego i listu gończego, 2) art. 309, 310, 470, 472 § 1 i art. 590-607 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1999_930_114","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 114. § 1. Przepisy kodeksu mają ponadto na celu takie ukształtowanie postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, aby osiągnięte zostały cele tego postępowania w zakresie wyrównania uszczerbku finansowego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, spowodowanego takim czynem zabronionym. § 2. Organ prowadzący postępowanie jest obowiązany także pouczyć sprawcę o przysługujących mu uprawnieniach w razie wyrównania uszczerbku finansowego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"1999_930_115","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 115. § 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe orzekają sądy powszechne albo sądy wojskowe. § 2. Sąd rejonowy orzeka w pierwszej instancji, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu. § 3. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych w pierwszej instancji orzeka: 1) wojskowy sąd garnizonowy, 2) wojskowy sąd okręgowy, gdy chodzi o przestępstwa skarbowe popełnione przez żołnierzy, o których mowa w art. 654 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1999_930_116","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 116. § 1. Orzecznictwu wojskowego sądu garnizonowego podlegają także sprawy o wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby, o których mowa w art. 53 § 36, co nie wyklucza odpowiedzialności dyscyplinarnej. Właściwy dowódca zawiadamia niezwłocznie prokuratora wojskowego albo wojskowy sąd garnizonowy o wynikach postępowania dyscyplinarnego i zastosowanych karach dyscyplinarnych. Sprawy o wykroczenia skarbowe nie przestają podlegać orzecznictwu wojskowego sądu garnizonowego mimo zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej. § 2. Przepis § 1 nie wyłącza w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej postępowania mandatowego na zasadach i w trybie określonym w niniejszym kodeksie, z tym że w razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w terminie grzywny wymierzonej w drodze mandatu \" właściwy do rozpoznania sprawy jest wojskowy sąd garnizonowy. § 3. O popełnieniu przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej wykroczenia skarbowego zawiadamia się prokuratora wojskowego. Dotyczy to również wypadku przewidzianego w § 2, ale tylko w razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w terminie grzywny wymierzonej w drodze mandatu. § 4. Wojskowy sąd garnizonowy może odmówić wszczęcia postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe, a wszczęte umorzyć i sprawę przekazać właściwemu dowódcy z wnioskiem o wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych, jeżeli uzna to za wystarczającą reakcję na wykroczenie skarbowe. Przed wniesieniem aktu oskarżenia uprawnienie to przysługuje prokuratorowi wojskowemu; zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. § 5. Jeżeli przepisy § 1-4 nie stanowią inaczej, postępowanie w sprawach o wykroczenia skarbowe odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu, mających zastosowanie w sprawach karnych podlegających orzecznictwu sądów wojskowych, które stosuje się odpowiednio; w szczególności, w sprawach o wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o postępowaniu uproszczonym, z wyjątkiem art. 469-471 oraz 483."}
{"id":"1999_930_117","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 117. § 1. Postępowania uproszczonego nie stosuje się także w razie popełnienia przestępstwa skarbowego w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub 38 § 2. § 2. W sprawach o wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o postępowaniu nakazowym i uproszczonym. § 3. W wypadkach wskazanych w kodeksie i na zasadach w nim określonych upoważniony organ dochodzenia lub jego przedstawiciel może wymierzać za wykroczenia skarbowe karę grzywny w drodze mandatu karnego. § 4. Orzekanie następuje także w postępowaniu w stosunku do nieobecnych."}
{"id":"1999_930_118","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 118. § 1. Organami dochodzenia w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe są: 1) urząd skarbowy, 2) inspektor kontroli skarbowej, 3) urząd celny, 4) funkcjonariusz inspekcji celnej, 5) Straż Graniczna, 6) Policja, 7) Żandarmeria Wojskowa. § 2. Organem dochodzenia w sprawach o przestępstwa skarbowe jest także Urząd Ochrony Państwa. § 3. Czynności procesowe organów, o których mowa w § 1 i 2, wykonują upoważnieni przedstawiciele tych organów."}
{"id":"1999_930_119","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 119. § 1. Interwenient roszczący sobie prawo do przedmiotów podlegających przepadkowi, może dochodzić swych roszczeń w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe. § 2. W razie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów, co do których podmiot określony w § 1 nie zgłosił interwencji we właściwym czasie bez własnej winy, odpowiedzialność Skarbu Państwa ocenia się według przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. § 3. Roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia wygasa, jeżeli powództwa nie wytoczono w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia, w którym powód dowiedział się o prawomocnym orzeczeniu przepadku przedmiotów, nie później jednak niż przed upływem 2 lat od daty uprawomocnienia się tego orzeczenia. Rozdział 12 Strony"}
{"id":"1999_930_12","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 12. § 1. Kary, środki karne oraz inne środki przewidziane w kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka. § 2. Sąd wymierza karę, środek karny lub inny środek według swego uznania, w granicach przewidzianych przez kodeks bacząc, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które mają one osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. § 3. Wymierzając karę, środek karny lub inny środek młodocianemu albo nieletniemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować."}
{"id":"1999_930_120","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 120. § 1. W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe stronami są: oskarżyciel publiczny, oskarżony, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej oraz interwenient. § 2. W postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe stronami są: oskarżyciel publiczny, oskarżony oraz interwenient. § 3. Interwenientowi w toku całego postępowania przysługują uprawnienia w granicach interwencji."}
{"id":"1999_930_121","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 121. § 1. Oprócz prokuratora, oskarżycielem publicznym przed sądem jest organ, który wnosi i popiera akt oskarżenia. § 2. Organy dochodzenia wskazane w art. 133 § 1 i art. 134 § 1 mają w sprawach o wykroczenia skarbowe uprawnienia do sporządzania i wnoszenia aktu oskarżenia oraz do popierania go przed sądem, a także do występowania w toku całego postępowania, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia. § 3. Oskarżycielem publicznym w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przed wojskowym sądem garnizonowym lub w sprawach o przestępstwa skarbowe przed wojskowym sądem okręgowym jest wyłącznie prokurator wojskowy."}
{"id":"1999_930_122","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 122. § 1. W sprawach, w których finansowy organ dochodzenia prowadzi dochodzenie, a następnie wnosi i popiera akt oskarżenia przed sądem: 1) przez wyrażenie \"prokurator\" w art. 18 § 2, art. 19 § 1 zdanie pierwsze i § 2, art. 20 § 1, art. 23, 46, 71 § 2, art. 87 § 3, art. 93 § 4, art. 96 § 1, art. 100 § 2, art. 135, 158, 160 § 4, art. 192 § 2, art. 215, 218 § 1 zdanie pierwsze, art. 231 § 1, art. 281, 282 § 1 pkt 1, art. 288 § 1, art. 290 § 1, art. 298 § 1, art. 299 § 3, art. 308 § 1 i 3, art. 317 § 2, art. 323 § 1 i 3, art. 324, art. 327 § 1 i 3, art. 330 § 1 i 2, art. 331 § 1, art. 333 § 2, art. 336 § 1 i 3, art. 339 § 1 pkt 1 i 3, ' 3 pkt 4 i § 5, art. 340 § 2, art. 341 § 2, art. 342 § 4, art. 345 § 1 i 2, art. 354, art. 359 pkt 1, art. 380, art. 387 § 2, art. 397 § 1, art. 446 § 2, art. 448, 450 § 1, art. 461 § 1, art. 505 § 1, art. 526 § 2, art. 545 § 2, art. 570, 571 § 2 oraz art. 618 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego rozumie się także \"finansowy organ dochodzenia\", 2) przez wyrażenie \"prokurator\" w art. 15 § 1, art. 48 § 1, art. 156 § 5, art. 179 § 3, art. 306 § 2, art. 325-326 § 1-3, art. 327 § 2 i 3 oraz art. 472 Kodeksu postępowania karnego rozumie się także \"organ nadrzędny nad finansowym organem dochodzenia\", 3) przez wyrażenie \"Prokurator Generalny\" w art. 328 Kodeksu postępowania karnego rozumie się także \"Ministra właściwego do spraw finansów publicznych\", gdy potrzeba uchylenia prawomocnego postanowienia zachodzi w sprawie o wykroczenie skarbowe. § 2. Finansowy organ dochodzenia może wystąpić z wnioskiem do prokuratora o podjęcie czynności, o których mowa w art. 73 § 2 i 3, art. 180 § 1, art. 202 § 1, art. 203 § 2, art. 214 § 8, art. 218 § 1 zdanie drugie, art. 220 § 1, art. 237 § 1 i 2, art. 247 § 1, art. 250 § 2-4, art. 263 § 2, art. 270 § 1 oraz art. 293 § 1 Kodeksu postępowania karnego. Jeżeli w wypadku, o którym mowa w art. 250 § 2 i 3 Kodeksu postępowania karnego, sąd zastosował tymczasowe aresztowanie, prokurator z mocy prawa obejmuje dochodzenie nadzorem. § 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się w razie przejęcia sprawy przez prokuratora do swego prowadzenia."}
{"id":"1999_930_123","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 123. § 1. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i interwenient mogą ustanowić pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny. § 2. Za podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i interwenienta, którzy nie są osobami fizycznymi, czynności procesowych może dokonać także organ uprawniony do działania w ich imieniu. § 3. W sprawach o wykroczenia skarbowe interwenient może mieć tylko jednego pełnomocnika."}
{"id":"1999_930_124","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 124. § 1. Pociągnięcie podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej następuje w formie postanowienia. § 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, wydaje w postępowaniu przygotowawczym organ prowadzący to postępowanie, a po wniesieniu aktu oskarżenia - sąd. § 3. Postanowienie zawiera wskazanie oskarżonego, zarzucanego mu przestępstwa skarbowego, kwalifikacji prawnej, podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej oraz podstaw pociągnięcia podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej. § 4. Zmiana lub uzupełnienie postanowienia, o którym mowa w § 1, następuje w formie postanowienia. W razie braku podstaw do pociągnięcia podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej zmiana ta może polegać także na uchyleniu wydanego poprzednio postanowienia."}
{"id":"1999_930_125","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 125. § 1. Do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio dotyczące podejrzanego, oskarżonego i obrońcy przepisy: art. 72, 74 § 1, art. 75-79, 81, 84-86, 157 § 1 i 2, art. 174-176, 182, 185, 186, 300, 301, 315 § 1, art. 316, 321, 323 § 2, art. 334 § 2, art. 337, 353 § 2, art. 386, 389 i 390, 431 § 2 i 3, art. 434-435, 440, 443, 453 § 3, art. 454 § 1, art. 455, 480, 482 § 1, art. 524 § 3, art. 540 § 2 i 3, art. 542 § 2, art. 545 § 1, art. 547 § 3, art. 548, 624 § 1, art. 627, 630, 632-633 oraz 636 § 1 Kodeksu postępowania karnego. § 2. Od chwili wydania postanowienia, o którym mowa w art. 124 § 1, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej może być w tym charakterze wezwany do udziału w czynnościach procesowych. § 3. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej nie może być przesłuchany w charakterze świadka."}
{"id":"1999_930_126","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 126. § 1. Interwencja może być zgłoszona do chwili rozpoczęcia przewodu sądowego w pierwszej instancji. § 2. Jeżeli interwenient w zgłoszeniu nie podał miejsca swego zamieszkania, pobytu lub siedziby, lub podał co do tego nieprawdziwe dane, zgłoszenie uważa się za niebyłe."}
{"id":"1999_930_127","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 127. § 1. Interwencję zgłasza się pisemnie albo ustnie do protokołu. § 2. Jeżeli na podstawie danych zebranych w toku postępowania zostanie ustalony podmiot spełniający warunki do zgłoszenia interwencji, należy go niezwłocznie zawiadomić o przysługującym uprawnieniu, chyba że nie można ustalić jego miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby. § 3. Jeżeli w toku postępowania zatrzymano przedmiot lub dokonano zajęcia albo zabezpieczenia, należy o tym niezwłocznie zawiadomić interwenienta. § 4. Odpis wniosku, o którym mowa w art. 323 § 3 Kodeksu postępowania karnego, doręcza się niezwłocznie interwenientowi."}
{"id":"1999_930_128","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 128. § 1. Do interwenienta oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepisy art. 232 § 3, art. 305 § 4, art. 315 § 1, art. 316 § 1, art. 318, 321, 323 § 2, art. 334 § 2, art. 343 § 2, art. 474 § 1, art. 475, 482 § 1 zdanie pierwsze, art. 549 oraz 550 § 2 Kodeksu postępowania karnego. § 2. Interwenient może być przesłuchany w charakterze świadka. § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie, prawidłowo zawiadomionego o terminie interwenienta lub jego pełnomocnika nie jest przeszkodą do jej przeprowadzenia i wydania orzeczenia. § 4. Jeżeli przepadek przedmiotów orzeczono postanowieniem o warunkowym umorzeniu postępowania karnego, zażalenie przysługuje także interwenientowi. § 5. W razie nieuwzględnienia interwencji koszty wynikłe z jej zgłoszenia ponosi interwenient. Rozdział 13 Zabezpieczenie majątkowe"}
{"id":"1999_930_129","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 129. W wypadkach niecierpiących zwłoki organ dochodzenia może żądać od podmiotów wymienionych w art. 218 § 1 Kodeksu postępowania karnego zatrzymania przesyłki, co do której istnieje podejrzenie, że zawiera przedmioty przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. Zatrzymanie to trwa aż do czasu uzyskania zatwierdzenia przez prokuratora - nie dłużej jednak niż 7 dni."}
{"id":"1999_930_13","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 13. § 1. Wymierzając karę, środek karny lub inny środek, sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie. § 2. Okoliczności wpływające na wymiar kary, środka karnego lub innego środka uwzględnia się tylko co do osoby, której one dotyczą."}
{"id":"1999_930_130","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 130. Przedmiot, co do którego powstaje wątpliwość, komu należy go wydać, można złożyć do depozytu także we właściwym miejscowo finansowym organie dochodzenia."}
{"id":"1999_930_131","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 131. § 1.W razie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego zabezpieczyć można także ściągnięcie równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi oraz uiszczenie należności publicznoprawnej uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zabezpieczenia grożącego przepadku osiągniętych korzyści majątkowych. § 3. Wykonanie kary grzywny oraz ściągnięcie równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi można zabezpieczyć także na mieniu podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej. § 4. Do zabezpieczenia grożącego przepadku osiągniętych korzyści majątkowych lub ściągnięcia równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi stosuje się odpowiednio art. 292 § 2 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1999_930_132","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 132. Zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 131 upada, jeżeli nie zostanie prawomocnie orzeczony przepadek osiągniętych korzyści majątkowych lub ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. Zabezpieczenie należności publicznoprawnych uszczuplonych lub narażonych na uszczuplenie upada, jeżeli w ciągu 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie nie zostanie wszczęta egzekucja dla ściągnięcia tych należności. Rozdział 14 Właściwość organów dochodzenia"}
{"id":"1999_930_133","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 133. § 1. Dochodzenie prowadzą: 1) urząd celny - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 85-96 § 1, art. 98 § 2-4, art. 104 § 2 oraz w sprawach ujawnionych z art. 104 § 1 i 3, a w sprawach ujawnionych w zakresie swego działania przez Inspekcję Celną \" funkcjonariusz tej inspekcji, 2) urząd skarbowy - w sprawach o pozostałe przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, a w tych sprawach ujawnionych w zakresie swego działania przez urząd kontroli skarbowej \" inspektor kontroli skarbowej. § 2. Organy, o których mowa w § 1, mogą wszcząć dochodzenie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe nie należące do ich właściwości; po zabezpieczeniu dowodów przekazują sprawę do dalszego prowadzenia właściwemu organowi."}
{"id":"1999_930_134","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 134. § 1. Dochodzenie prowadzą także: 1) Straż Graniczna - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe wymienione w art. 133 § 1 pkt 1, ujawnione w zakresie swego działania przez Straż Graniczną, 2) Policja - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe ujawnione w zakresie swego działania przez Policję, 3) Urząd Ochrony Państwa \" w sprawach o przestępstwa skarbowe ujawnione w zakresie swego działania przez ten urząd, 4) Żandarmeria Wojskowa - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby wymienione w art. 53 § 36. § 2. Organy określone w § 1 pkt 1-3 zawiadamiają niezwłocznie o prowadzeniu dochodzenia właściwe finansowe organy dochodzenia przez przesłanie odpisu postanowienia o jego wszczęciu, chyba że ograniczą swoje czynności do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego oraz przekazania sprawy do dalszego prowadzenia tym organom. § 3. Organ określony w § 1 pkt 4 o wszczęciu dochodzenia zawiadamia niezwłocznie właściwą prokuraturę wojskową. § 4. W razie zgłoszenia przez sprawcę czynu zabronionego wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, przekazanie sprawy właściwemu finansowemu organowi dochodzenia jest obowiązkowe. § 5. Przepisy § 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy organ określony w § 1 pkt 1-3 jest właściwy do prowadzenia dochodzenia w sprawie o czyn zabroniony będący przestępstwem określonym w przepisach karnych innej ustawy, który wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego."}
{"id":"1999_930_135","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 135. § 1. W wypadku, gdy sprawcy zarzucono kilka przestępstw skarbowych albo wykroczeń skarbowych, względnie gdy zachodzi zbieg przepisów określony w art. 7 § 1, a sprawy należą do właściwości różnych organów dochodzenia, właściwy jest organ, który pierwszy wszczął postępowanie. § 2. Jeżeli sprawcy zarzucono przestępstwo skarbowe i wykroczenie skarbowe, a sprawy należą do właściwości różnych finansowych organów dochodzenia, właściwy jest organ, który wszczął postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe. § 3. Jeżeli sprawa o przestępstwo skarbowe i wykroczenie skarbowe należy do właściwości finansowych i niefinansowych organów dochodzenia, postępowanie prowadzi finansowy organ dochodzenia, chyba że dochodzenie prowadzi Żandarmeria Wojskowa. § 4. Spór o właściwość między finansowymi organami dochodzenia rozstrzyga Minister właściwy do spraw finansów publicznych. Jeżeli spór wszczyna niefinansowy organ dochodzenia, rozstrzyga go prokurator. § 5. W czasie trwania sporu o właściwość każdy z organów dochodzenia dokonuje czynności niecierpiących zwłoki. DZIAŁ I I Pociągnięcie do odpowiedzialności za zgodą sprawcy Rozdział 15 Postępowanie mandatowe"}
{"id":"1999_930_136","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 136. § 1. Postępowanie mandatowe prowadzi finansowy organ dochodzenia, a niefinansowe organy dochodzenia, gdy przepis szczególny tak stanowi. § 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i sposób wydawania funkcjonariuszom finansowych organów dochodzenia i niefinansowych organów dochodzenia upoważnienia do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe oraz szczegółowe zasady ich wymierzania i sposób uiszczania."}
{"id":"1999_930_137","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 137. § 1. W postępowaniu mandatowym, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, organ dochodzenia lub jego przedstawiciel upoważniony do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego może ją wymierzyć jedynie, gdy osoba sprawcy i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a nie zachodzi potrzeba orzeczenia kary surowszej od tej, która jest przewidziana w art. 48 § 2. § 2. Postępowania mandatowego nie stosuje się, jeżeli: 1) są podstawy do orzeczenia środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 1, 2) przepis przewiduje obowiązek orzeczenia przepadku przedmiotów, 3) sprawca znajduje się pod wpływem alkoholu lub innego podobnie działającego środka, 4) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności sprawcy, 5) zachodzi zbieg przepisów określony w art. 7 § 1, a ten sam czyn sprawcy wykroczenia skarbowego wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa skarbowego. § 3. Warunkiem wymierzenia kary grzywny w drodze mandatu karnego jest wyrażenie przez sprawcę wykroczenia skarbowego zgody na przyjęcie mandatu. § 4. Upoważniony organ dochodzenia lub jego przedstawiciel, wymierzając karę grzywny w drodze mandatu karnego, obowiązany jest określić wykroczenie skarbowe zarzucane sprawcy oraz pouczyć go o prawie odmowy przyjęcia mandatu i o skutkach prawnych takiej odmowy."}
{"id":"1999_930_138","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 138. § 1. W postępowaniu mandatowym można wymierzyć karę grzywny w drodze mandatu karnego: 1) wydanego ukaranemu po uiszczeniu grzywny bezpośrednio organowi dochodzenia lub jego przedstawicielowi, który ją wymierzył, 2) kredytowanego, wydawanego za potwierdzeniem odbioru ukaranemu. § 2. Mandatem karnym, o którym mowa w § 1 pkt 1, może być wymierzona kara grzywny wobec osób czasowo tylko przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do osób stale przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które czasowo opuszczają to terytorium. § 4. Mandat karny, o którym mowa w § 1 pkt 1, staje się prawomocny z chwilą uiszczenia kary grzywny organowi dochodzenia lub jego przedstawicielowi, który ją wymierzył, zaś mandat karny kredytowany - z chwilą pokwitowania jego odbioru przez ukaranego. § 5. Mandat karny kredytowany powinien zawierać pouczenie o obowiązku uiszczenia wymierzonej kary grzywny w terminie 7 dni od daty jego uprawomocnienia oraz o skutkach jej nieuiszczenia w tym terminie."}
{"id":"1999_930_139","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 139. § 1. W razie odmowy przyjęcia mandatu karnego, organ dochodzenia wnosi akt oskarżenia do sądu. W akcie oskarżenia należy zaznaczyć, że sprawca odmówił przyjęcia mandatu karnego i w miarę możności podać także przyczyny tej odmowy. § 2. W razie odmowy przyjęcia mandatu karnego, a zwłaszcza gdy sprawca wykroczenia skarbowego przebywa stale za granicą albo gdy nie można ustalić jego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju, organ dochodzenia lub jego przedstawiciel może dokonać tymczasowego zajęcia mienia ruchomego sprawcy, w szczególności przedmiotów zagrożonych przepadkiem."}
{"id":"1999_930_14","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 14. Jeżeli sąd lub organ dochodzenia określa obowiązek uiszczenia przez sprawcę przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej lub nakłada na niego obowiązek zapłaty równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi, to przy określeniu terminu jego wykonania powinien wziąć pod uwagę w szczególności sytuację majątkową sprawcy oraz wysokość uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej lub równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi."}
{"id":"1999_930_140","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 140. § 1. Prawomocny mandat karny podlega niezwłocznie uchyleniu, jeżeli karę grzywny wymierzono za czyn niebędący wykroczeniem skarbowym. Uchylenie następuje na wniosek ukaranego złożony w terminie zawitym 7 dni od daty uprawomocnienia się mandatu lub z urzędu. § 2. Uprawnionym do uchylania prawomocnych mandatów karnych jest sąd, w którego okręgu mandat został nałożony. Sąd orzeka jednoosobowo na posiedzeniu. Przed podjęciem decyzji można zarządzić stosowne czynności w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia mandatu karnego. § 3. Uchylając mandat karny nakazuje się podmiotowi, na rachunek którego pobrano grzywnę, zwrot uiszczonej kwoty, chyba że czyn zarzucany sprawcy wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego; w takim wypadku uiszczoną kwotę zatrzymuje się do zakończenia postępowania jako zabezpieczenie grożących mu kar, środków karnych lub innych środków oraz kosztów postępowania."}
{"id":"1999_930_141","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 141. Nadzór nad postępowaniem mandatowym sprawuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, a w sprawach, o których mowa w art. 134 § 1 odpowiednio - minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Minister Obrony Narodowej. Rozdział 16 Zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności Oddział 1 Przebieg negocjacji"}
{"id":"1999_930_142","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 142. § 1. W postępowaniu przed finansowym organem dochodzenia, zanim wniesiono akt oskarżenia, sprawca przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego może zgłosić wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. § 2. Przed pierwszym przesłuchaniem finansowy organ dochodzenia obowiązany jest pouczyć sprawcę także o prawie złożenia takiego wniosku. § 3. Jeżeli sprawcą jest osoba w wieku po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, wniosek , o którym mowa w § 1, może w jego imieniu zgłosić przedstawiciel ustawowy. § 4. Wniosek sprawcy, o którym mowa w § 1, może być złożony na piśmie albo ustnie do protokołu. Do wniosku dołącza się dowody wykonania czynności wymienionych w art. 143 § 1-3."}
{"id":"1999_930_143","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 143. § 1. Zgłaszając wniosek, o którym mowa w art. 142 § 1, sprawca obowiązany jest łącznie uiścić: 1) należność publicznoprawną, jeżeli czyn zabroniony polega na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie tej należności, chyba że do chwili zgłoszenia wniosku ta należność została w całości zapłacona, 2) tytułem kary grzywny kwotę odpowiadającą co najmniej jednej trzeciej najniższego miesięcznego wynagrodzenia, a za wykroczenie skarbowe - kwotę odpowiadającą co najmniej jednej dziesiątej tego wynagrodzenia, 3) zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania. § 2. Jeżeli za czyn zabroniony, o który toczy się postępowanie, przewidziane jest obowiązkowe orzeczenie przepadku przedmiotów, sprawca składając wniosek, o którym mowa w art. 142 § 1, jest obowiązany wyrazić zgodę na ich przepadek, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścić ich równowartość pieniężną. § 3. Jeżeli orzeczenie przepadku przedmiotów nie jest obowiązkowe, sprawca może ograniczyć wyrażenie zgody na przepadek, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścić równowartość pieniężną tylko niektórych przedmiotów zagrożonych przepadkiem albo złożyć wniosek o całkowite zaniechanie orzeczenia przepadku przedmiotów lub uiszczenia ich równowartości pieniężnej. § 4. Uiszczenie przez sprawcę równowartości pieniężnej przedmiotów zagrożonych przepadkiem nie dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 5. Przepisy art. 16 § 3 i art. 31 § 3 pkt 2 stosuje się odpowiednio. § 6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zryczałtowanych kosztów postępowania związanych ze zgłoszeniem wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w wysokości nie wyższej niż jedna dziesiąta najniższego miesięcznego wynagrodzenia, mając na uwadze w szczególności wydatki finansowego organu dochodzenia, poniesione przy jego rozpoznaniu."}
{"id":"1999_930_144","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 144. § 1. Cofnięcie wniosku, o którym mowa w art. 142 § 1, nie jest możliwe przed upływem 1 miesiąca od jego złożenia, a także po doręczeniu postanowienia o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. § 2. Ponowne złożenie wniosku jest niedopuszczalne. § 3. W razie cofnięcia wniosku uiszczone przez sprawcę kwoty zatrzymuje się do zakończenia postępowania jako zabezpieczenie grożących mu kar, środków karnych lub innych środków oraz kosztów postępowania."}
{"id":"1999_930_145","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 145. § 1. W razie wystąpienia przez sprawcę o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, finansowy organ dochodzenia może zamiast aktu oskarżenia wnieść niezwłocznie do sądu wniosek o udzielenie takiego zezwolenia. § 2. Wniosek finansowego organu dochodzenia, powinien zawierać: 1) imię i nazwisko sprawcy oraz inne dane określające jego tożsamość, 2) dokładne określenie czynu zarzucanego sprawcy ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia, a zwłaszcza wysokości uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej, 3) wskazanie przepisów kodeksu, pod które zarzucany czyn podpada, 4) dokładne określenie wykonanych przez sprawcę czynności, o których mowa w art. 143 § 1-3, 5) wskazanie sądu właściwego do udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. § 3. Uzasadnienie wniosku może być ograniczone do wskazania dowodów świadczących o tym, że wina sprawcy i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie budzą wątpliwości, a nadto innych okoliczności świadczących o tym, że w danej sprawie można zezwolić na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, w szczególności ze względu na to, że jest to wystarczające dla zaspokojenia uzasadnionego interesu finansowego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. § 4. Z wnioskiem, o którym mowa w § 1, przesyła się sądowi akta postępowania wraz z załącznikami. § 5. O wniesieniu do sądu wniosku, o którym mowa w § 1, finansowy organ dochodzenia zawiadamia niezwłocznie sprawcę, jak również przedstawiciela ustawowego, o którym mowa w art. 142 § 3."}
{"id":"1999_930_146","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 146. § 1. Wniesienie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności finansowy organ dochodzenia uzależnia od uiszczenia w całości należności publicznoprawnej, jeżeli czyn zabroniony polega na uszczupleniu lub narażeniu na jej uszczuplenie, a do tej chwili należność ta nie została zapłacona. § 2. Wniesienie wniosku, o którym mowa w § 1, finansowy organ dochodzenia może uzależnić: 1) od uiszczenia tytułem kary grzywny dodatkowej kwoty, nieprzekraczającej jednak łącznie z kwotą już wpłaconą wysokości połowy sumy odpowiadającej górnej granicy ustawowego zagrożenia za dany czyn zabroniony, 2) od wyrażenia zgody na przepadek przedmiotów nieobjętych wnioskiem sprawcy, o którym mowa w art. 142 § 1, a w razie niemożności ich złożenia - od uiszczenia równowartości pieniężnej tych przedmiotów, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 3. Czas, rodzaj i sposób wykonania czynności, o których mowa w § 1 lub 2, finansowy organ dochodzenia określa po wysłuchaniu sprawcy."}
{"id":"1999_930_147","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 147. Na postanowienie odmawiające wniesienia wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności przysługuje zażalenie do organu nadrzędnego nad finansowym organem dochodzenia, o czym należy sprawcę pouczyć. W razie nieuwzględnienia zażalenia stosuje się odpowiednio art. 144 § 3. Oddział 2 Zezwolenie"}
{"id":"1999_930_148","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 148. § 1. W kwestii udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, sąd wydaje niezwłocznie postanowienie. § 2. W sprawach o przestępstwa skarbowe prezes sądu może zarządzić rozpoznanie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli ze względu na okoliczności sprawy uzna to za stosowne. § 3. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział sprawca i jego obrońca a także przedstawiciel ustawowy, o którym mowa w art. 142 § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionego o terminie sprawcy lub jego obrońcy, a także przedstawiciela ustawowego, o którym mowa w art. 142 § 3, nie jest przeszkodą do przeprowadzenia posiedzenia. § 4. Stawiennictwo na posiedzenie finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela, w szczególności tego który wniósł wniosek, jest obowiązkowe, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi. § 5. W razie oddalenia wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, sąd niezwłocznie zwraca sprawę finansowemu organowi dochodzenia. Przepis art. 144 § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_930_149","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 149. § 1. W razie zaskarżenia postanowienia o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności ulega ono uchyleniu lub zmianie w postępowaniu odwoławczym tylko wtedy, gdy sąd: 1) orzekł tytułem kary grzywny kwotę wyższą niż uiszczona przez sprawcę, 2) orzekł przepadek przedmiotów lub uiszczenie ich równowartości pieniężnej w zakresie nieobjętym zgodą sprawcy. § 2. Sąd odwoławczy orzeka niezwłocznie w składzie jednoosobowym, chyba że sąd pierwszej instancji orzekał w składzie jednego sędziego i dwóch ławników. DZIAŁ III Postępowanie przygotowawcze"}
{"id":"1999_930_15","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 15. § 1. Orzeczenie zapadłe w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe nie zwalnia od obowiązku uiszczenia należności publicznoprawnej. § 2. W razie orzeczenia przepadku przedmiotów lub ściągnięcia ich równowartości pieniężnej wygasa obowiązek uiszczenia należności publicznoprawnej dotyczącej tych przedmiotów. § 3. W razie uiszczenia należności publicznoprawnej sąd może orzec przepadek przedmiotów tylko w warunkach określonych w art. 31 § 3 pkt 2. § 4. W razie potrzeby orzeczenie kończące postępowanie, na mocy którego nie orzeczono przepadku przedmiotów lub ściągnięcia ich równowartości pieniężnej, powinno zawierać również rozstrzygnięcie co do przekazania tych przedmiotów właściwemu organowi do odrębnego postępowania. Rozdział 2 Zaniechanie ukarania sprawcy"}
{"id":"1999_930_150","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 150. § 1. Określone w Kodeksie postępowania karnego obowiązki i uprawnienia Policji, z wyjątkiem art. 214 § 6 i art. 663, dotyczą także innych organów dochodzenia. § 2. W razie potrzeby inny niż Policja organ dochodzenia może zwrócić się do Policji z wnioskiem o udzielenie pomocy przy dokonaniu czynności procesowej. § 3. Czynność, o której mowa w art. 75 § 2 Kodeksu postępowania karnego, dokonywana jest przez Policję, Straż Graniczną, Urząd Ochrony Państwa lub Żandarmerię Wojskową, a gdy dochodzenie prowadzone jest przez finansowy organ dochodzenia - przez Policję na żądanie tego organu. § 4. Oprócz Policji, czynność, o której mowa w art. 244 § 1 Kodeksu postępowania karnego, może być dokonana także przez Straż Graniczną, Urząd Ochrony Państwa lub Żandarmerię Wojskową."}
{"id":"1999_930_151","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 151. § 1. Można odmówić wszczęcia postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe, a wszczęte umorzyć także wtedy, gdy w sprawie o ten sam czyn zabroniony wyczerpujący zarazem znamiona wykroczenia skarbowego i przestępstwa, postępowanie karne w sprawie o przestępstwo zostało już prawomocnie zakończone orzeczeniem skazującym. § 2. Można odmówić wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć, jeżeli o ten sam czyn zabroniony wyczerpujący zarazem znamiona wykroczenia skarbowego i przestępstwa toczy się postępowanie karne w sprawie o przestępstwo ścigane z urzędu."}
{"id":"1999_930_152","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 152. W razie ustalenia, że czyn zabroniony, o który toczy się dochodzenie, jest wykroczeniem skarbowym, postępowanie można ograniczyć do przesłuchania podejrzanego oraz w razie potrzeby także do czynności w zakresie niezbędnym do wniesienia aktu oskarżenia."}
{"id":"1999_930_153","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 153. § 1. Dochodzenie w sprawie o przestępstwo skarbowe powinno być zakończone w ciągu 3 miesięcy. W razie niezakończenia dochodzenia w tym terminie stosuje się odpowiednio art. 310 § 3 Kodeksu postępowania karnego. § 2. W razie niezakończenia dochodzenia w sprawie o wykroczenie skarbowe prowadzonego przez organ dochodzenia w ciągu 2 miesięcy, organ nadrzędny nad tym organem może przedłużyć dochodzenie na czas oznaczony."}
{"id":"1999_930_154","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 154. Przepisu art. 305 § 3 zdanie drugie Kodeksu postępowania karnego nie stosuje się, jeżeli w sprawie o wykroczenie skarbowe postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia albo jego umorzeniu wydał finansowy organ dochodzenia."}
{"id":"1999_930_155","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 155. § 1. W razie istnienia podstaw do wniesienia aktu oskarżenia finansowy organ dochodzenia sporządza go i wnosi do właściwego sądu oraz popiera go przed tym sądem. O wniesieniu aktu oskarżenia w sprawie o przestępstwo skarbowe finansowy organ dochodzenia zawiadamia niezwłocznie prokuratora przez doręczenie odpisu tego aktu. § 2. W sprawie o przestępstwo skarbowe podlegające rozpoznaniu w postępowaniu zwyczajnym finansowy organ dochodzenia w ciągu 14 dni od zakończenia dochodzenia sporządza akt oskarżenia i przesyła go wraz z aktami prokuratorowi, przekazując jednocześnie dowody rzeczowe. Akt oskarżenia zatwierdza i wnosi do sądu prokurator. W akcie oskarżenia należy także wskazać finansowy organ dochodzenia, któremu przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego. Organ ten zawiadamia się niezwłocznie o wniesieniu aktu oskarżenia przez doręczenie jego odpisu. § 3. Akt oskarżenia zawierać może także wniosek o nałożenie odpowiedzialności posiłkowej."}
{"id":"1999_930_156","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 156. § 1. Prokurator, a także finansowy organ dochodzenia może, za zgodą oskarżonego, dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o skazanie oskarżonego za zarzucane mu przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, jeżeli okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy. § 2. Wniosek może dotyczyć: 1) w sprawie o przestępstwo skarbowe - wymierzenia oskarżonemu kary z zastosowaniem nadzwyczajnego jej złagodzenia, orzeczenia środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 lub 6, odstąpienia od wymierzenia kary lub warunkowego zawieszenia wykonania kary; przepisu nie stosuje się do sprawcy przestępstwa skarbowego popełnionego w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub w art. 38 § 2, 2) w sprawie o wykroczenie skarbowe - wymierzenia oskarżonemu kary grzywny nieprzekraczającej dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia albo orzeczenia środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 lub 3 z odstąpieniem od wymierzenia kary grzywny lub z odstąpieniem także od wymierzenia tych środków karnych. § 3. Przepisy art. 335 § 2, art. 339 § 1 pkt 3 i art. 343 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio; jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od uiszczenia tej należności w całości w wyznaczonym terminie. § 4. Nie można uwzględnić wniosku o orzeczenie przepadku przedmiotów, jeżeli interwenient temu się sprzeciwi na piśmie lub ustnie do protokołu. DZIAŁ IV Postępowanie przed sądem Rozdział 17 Postępowanie przed sądem pierwszej instancji"}
{"id":"1999_930_157","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 157. § 1. Udział w rozprawie finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela, w szczególności tego który wniósł akt oskarżenia, jest obowiązkowy w postępowaniu uproszczonym. Udział prokuratora w rozprawie nie wyłącza obowiązku udziału finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela w charakterze oskarżyciela publicznego. § 2. W sprawach o przestępstwa skarbowe, w których akt oskarżenia wniósł prokurator, finansowy organ dochodzenia lub jego przedstawiciel może działać obok prokuratora w charakterze oskarżyciela publicznego."}
{"id":"1999_930_158","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 158. § 1. Niestawiennictwo na rozprawę podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej, któremu prawidłowo doręczono wezwanie, nie stoi na przeszkodzie rozpoznaniu sprawy i wydaniu orzeczenia. § 2. Jeżeli jednak podmiot, o którym mowa w § 1, usprawiedliwi swoje niestawiennictwo i jednocześnie wniesie o odroczenie rozprawy, nie można jej przeprowadzić w czasie nieobecności tego podmiotu. § 3. W wypadku, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 482 Kodeksu postępowania karnego w zakresie rozstrzygnięcia o nałożeniu odpowiedzialności posiłkowej."}
{"id":"1999_930_159","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 159. W razie wyłączenia jawności rozprawy głównej także podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej oraz interwenient mogą żądać pozostawienia na sali rozpraw po nie więcej niż dwie osoby."}
{"id":"1999_930_16","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 16. § 1. Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu. § 2. Przepis § 1 stosuje się tylko wtedy, gdy w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ sprawca uiści w całości należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie popełnionym czynem zabronionym. Jeżeli czyn zabroniony nie polega na uszczupleniu lub na narażeniu na uszczuplenie tej należności, natomiast orzeczenie przepadku przedmiotów jest obowiązkowe, sprawca powinien złożyć te przedmioty, a w razie niemożności ich złożenia - uiścić ich równowartość pieniężną; nie nakłada się obowiązku uiszczenia równowartości pieniężnej, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 3. Jeżeli złożone przez sprawcę przedmioty podlegające przepadkowi mogą ulec szybkiemu zniszczeniu lub zepsuciu, ich przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie ich wartości, organ dochodzenia nakłada na sprawcę obowiązek uiszczenia ich równowartości pieniężnej, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. Zawiadomienie powinno być złożone na piśmie albo przekazane ustnie do protokołu. § 5. Zawiadomienie jest bezskuteczne, jeżeli zostało złożone: 1) w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, 2) po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony. § 6. Przepisu § 1 nie stosuje się wobec sprawcy, który: 1) nakłonił inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego w celu skierowania przeciwko niej postępowania o ten czyn zabroniony, 2) zorganizował grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa skarbowego lub popełnianie wykroczeń skarbowych albo taką grupą lub związkiem kierował, chyba że zawiadomienia, o którym mowa w § 1, dokonał ze wszystkimi członkami grupy lub związku."}
{"id":"1999_930_160","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 160. Po swobodnym wypowiedzeniu się osoby przesłuchiwanej na wezwanie przewodniczącego, stosownie do art. 171 § 1 Kodeksu postępowania karnego, mogą zadawać jej pytania w następującym porządku: oskarżyciel publiczny, interwenient, pełnomocnik interwenienta, biegły, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej, pełnomocnik podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej, obrońca, oskarżony, członkowie składu orzekającego. Przepisy art. 370 § 2 \" 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się."}
{"id":"1999_930_161","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 161. § 1. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego, o którym mowa w art. 387 Kodeksu postępowania karnego, od uiszczenia tej należności w całości w wyznaczonym terminie; uiszczenie uszczuplonej należności publicznoprawnej jest obowiązkowe, jeżeli sprawca popełni takie przestępstwo skarbowe w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt 1 i 3 lub w art. 38 § 2. § 2. Jeżeli w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe zgłoszono interwencję, sąd nie może przychylić się do wniosku, o którym mowa w art. 387 Kodeksu postępowania karnego, dotyczącego orzeczenia przepadku przedmiotów, gdy interwenient temu się sprzeciwi na piśmie lub ustnie do protokołu."}
{"id":"1999_930_162","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 162. § 1. Po zamknięciu przewodu sądowego przewodniczący udziela głosu stronom oraz ich przedstawicielom. Zabierają one głos w następującej kolejności: oskarżyciel publiczny, interwenient, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i oskarżony. Przedstawiciele procesowi stron zabierają głos przed stronami, które reprezentują. § 2. Jeżeli oskarżyciel publiczny interwenient lub jego pełnomocnik ponownie zabierają głos, należy również udzielić głosu podmiotowi pociągniętemu do odpowiedzialności posiłkowej, jego pełnomocnikowi, obrońcy i oskarżonemu."}
{"id":"1999_930_163","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 163. Orzeczenie kończące postępowanie powinno w miarę potrzeby zawierać również rozstrzygnięcie co do odpowiedzialności posiłkowej, roszczeń interwenienta, ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, przedmiotów zajętych na zabezpieczenie jej równowartości lub należności publicznoprawnej uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie przez przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_164","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 164. Jeżeli skazany za wykroczenie skarbowe jest osobą przebywającą jedynie czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo nie ma na tym terytorium stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejscy pobytu, sąd może orzec natychmiastową wykonalność orzeczenia skazującego na karę grzywny; jednocześnie sąd orzeka zastępczą karę pozbawienia wolności na wypadek nieuiszczenia orzeczonej kary grzywny w terminie 3 dni. Rozdział 18 Postępowanie odwoławcze i nadzwyczajne środki zaskarżenia"}
{"id":"1999_930_165","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 165. Przepis art. 157 stosuje się odpowiednio również na rozprawie w sądzie odwoławczym, jeśli finansowy organ dochodzenia wniósł apelację, a także na posiedzeniu sądu w kwestii wznowienia postępowania, chyba że prezes sądu lub sąd zarządzi inaczej."}
{"id":"1999_930_166","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 166. Podmiot odpowiedzialny posiłkowo może wnieść apelację z powodu nałożenia odpowiedzialności posiłkowej, natomiast z powodu skazania oskarżonego - tylko wtedy, gdy skazanie jest podstawą tej odpowiedzialności."}
{"id":"1999_930_167","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 167. § 1. Zażalenie na postanowienie finansowego organu dochodzenia rozpoznaje organ nadrzędny, a w wypadkach przewidzianych przez ustawę - prokurator sprawujący nadzór nad tym dochodzeniem albo sąd. § 2. Zażalenie na postanowienie Żandarmerii Wojskowej rozpoznaje właściwy prokurator wojskowy, a w wypadkach przewidzianych przez ustawę \" sąd wojskowy."}
{"id":"1999_930_168","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 168. § 1. Kasację na korzyść można wnieść jedynie w razie skazania oskarżonego za przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. § 2. Kasację na niekorzyść można wnieść jedynie w razie uniewinnienia oskarżonego. § 3. Ograniczenia przewidziane w § 1 i 2 nie dotyczą kasacji: 1) wniesionej z powodu uchybień wymienionych w art. 439 Kodeksu postępowania karnego oraz 2) w wypadku określonym w art. 521 Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"1999_930_169","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 169. Podmiot odpowiedzialny posiłkowo lub interwenient może wnieść kasację przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym."}
{"id":"1999_930_17","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 17. § 1. Sąd może udzielić zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli wina sprawcy i okoliczności popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a sprawca: 1) uiścił należność publicznoprawną, jeżeli czyn zabroniony polega na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie tej należności, 2) uiścił kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn zabroniony, 3) wyraził zgodę na przepadek przedmiotów co najmniej w takim zakresie, w jakim ten przepadek jest obowiązkowy, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścił ich równowartość pieniężną; przepisy art. 16 § 2 zdanie trzecie oraz art. 31 § 3 pkt 2 stosuje się odpowiednio, 4) uiścił zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania. § 2. Niedopuszczalne jest udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli: 1) przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności, 2) przestępstwo skarbowe zagrożone tylko karą grzywny popełniono w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub art. 38 § 2, 3) zgłoszono interwencję co do przedmiotów podlegających przepadkowi, chyba że zostanie ona wycofana przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu."}
{"id":"1999_930_170","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 170. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się w zakresie rozstrzygnięcia o nałożeniu odpowiedzialności posiłkowej także wtedy, gdy po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nieznane przedtem sądowi, wskazujące na to, że niesłusznie nałożono tę odpowiedzialność. DZIAŁ V Postępowanie nakazowe"}
{"id":"1999_930_171","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 171. § 1. Orzeczenie nakazu karnego jest niedopuszczalne także wtedy, jeżeli: 1) stosuje się przepisy o odpowiedzialności posiłkowej, 2) zgłoszono interwencję co do przedmiotów podlegających przepadkowi, chyba że zostanie ona wycofana przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu. § 2. W posiedzeniu dotyczącym orzeczenia nakazu karnego udział finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela, w szczególności tego który wniósł akt oskarżenia, jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi. § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych o terminie stron i ich przedstawicieli procesowych nie tamuje toku posiedzenia, chyba że stawiennictwo było obowiązkowe."}
{"id":"1999_930_172","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 172. § 1. Nakazem karnym można orzec za przestępstwo skarbowe karę grzywny przewidzianą w art. 23 § 2 albo karę ograniczenia wolności, a za wykroczenie skarbowe - karę grzywny przewidzianą w art. 48 § 3. § 2. Obok kary określonej w § 1 można, w wypadkach przewidzianych w kodeksie, orzec przepadek przedmiotów oraz ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. § 3. Sąd może poprzestać na orzeczeniu środków karnych, o których mowa w § 2, jeżeli zachodzą warunki orzeczenia tylko tych środków. DZIAŁ VI Postępowanie w stosunku do nieobecnych Rozdział 19 Przesłanki"}
{"id":"1999_930_173","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 173. § 1. Przeciwko sprawcy przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego przebywającemu stale za granicą albo gdy nie można ustalić jego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju, postępowanie toczyć się może podczas jego nieobecności. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli: 1) wina sprawcy lub okoliczności popełnienia czynu zabronionego budzą wątpliwości, 2) oskarżony ukrył się po wniesieniu do sądu aktu oskarżenia, a także wówczas, gdy w toku postępowania przed sądem ustalono jego miejsce zamieszkania lub pobytu w kraju. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej. Rozdział 20 Przebieg postępowania"}
{"id":"1999_930_174","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 174. Postępowanie toczy się na zasadach ogólnych, przy czym nie stosuje się przepisów, których nie można wykonać z powodu nieobecności oskarżonego albo podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej."}
{"id":"1999_930_175","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 175. § 1. O zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych organ prowadzący postępowanie wydaje postanowienie. W postępowaniu przygotowawczym w sprawach o przestępstwa skarbowe postanowienie to wymaga zatwierdzenia przez prokuratora. § 2. W postępowaniu w stosunku do nieobecnych nie stosuje się art. 313 § 1 Kodeksu postępowania karnego w części dotyczącej ogłoszenia postanowienia oraz przesłuchania podejrzanego."}
{"id":"1999_930_176","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 176. § 1. Prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy wyznacza nieobecnemu oskarżonemu obrońcę z urzędu. Udział obrońcy jest obowiązkowy także w postępowaniu odwoławczym. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej, gdy nie ma on pełnomocnika. Wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego dla nieobecnego podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa."}
{"id":"1999_930_177","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 177. W razie osobistego zgłoszenia się skazanego do rozporządzenia sądu lub ujęcia skazanego doręcza mu się odpis prawomocnego wyroku. Na wniosek skazanego złożony na piśmie w zawitym terminie 14 dni od daty doręczenia sąd, którego wyrok się uprawomocnił, wyznacza niezwłocznie rozprawę, a wydany w tej instancji wyrok traci moc z chwilą stawienia się skazanego na rozprawie. TYTUŁ III Postępowanie wykonawcze w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 21 Zakres obowiązywania"}
{"id":"1999_930_178","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 178. § 1. Do wykonywania orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, jeżeli przepisy niniejszego kodeksu nie stanowią inaczej. § 2. W postępowaniu wykonawczym w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przez wyrażenie \"prokurator\" użyte w przepisach Kodeksu karnego wykonawczego rozumie się także \"finansowy organ dochodzenia\". Rozdział 22 Postępowanie"}
{"id":"1999_930_179","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 179. § 1. Organem postępowania wykonawczego w zakresie wykonywania orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe jest także urząd celny lub organ inspekcji celnej. Do decyzji tych organów stosuje się odpowiednio art. 7 Kodeksu karnego wykonawczego. § 2. Organem wykonującym zabezpieczenie majątkowe jest urząd skarbowy, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 3. Zabezpieczenia majątkowego na towarach, wartościach dewizowych lub krajowych środkach płatniczych podlegających kontroli celnej lub kontroli dewizowej wykonywanej przez urząd celny lub organ inspekcji celnej lub będących w dyspozycji urzędu celnego lub organu inspekcji celnej, dokonują te organy. § 4. Jeżeli zabezpieczenia majątkowego dokonał uprzednio urząd celny lub organ inspekcji celnej, sąd kieruje orzeczenie do tych organów w celu wykonania w tej części; przepisu nie stosuje się w razie jednoczesnego orzeczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych. § 5. W razie orzeczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych, organ egzekucyjny określony w art. 25 Kodeksu karnego wykonawczego prowadzi również egzekucję orzeczonej równocześnie kary grzywny lub ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, jeżeli dokonał uprzednio ich zabezpieczenia."}
{"id":"1999_930_18","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 18. § 1. Sąd, udzielając zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, orzeka: 1) tytułem kary grzywny kwotę nie wyższą niż uiszczona przez sprawcę, 2) przepadek przedmiotów tylko w takich granicach, w jakich sprawca wyraził na to zgodę, a w razie niemożności ich złożenia - uiścił ich równowartość pieniężną. § 2. Prawomocne postanowienie o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności powoduje takie same skutki prawne jak prawomocne orzeczenie kończące postępowanie w sprawie; postanowienie to nie podlega wpisowi do rejestru karnego. § 3. Uiszczenie określonej kwoty tytułem kary grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki recydywy skarbowej określonej w art. 37 § 1 pkt 4."}
{"id":"1999_930_180","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 180. § 1. Do egzekucji ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub innych należności, których ściągnięcie orzeczono w postępowaniu przewidzianym w kodeksie, stosuje się odpowiednio art. 25 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. § 2. Do zabezpieczenia należności publicznoprawnej uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie, ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego stosuje się odpowiednio art. 25 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego. § 3. Interwenient roszczący sobie prawo do przedmiotów objętych zabezpieczeniem lub egzekucją przepadku przedmiotów może dochodzić swych roszczeń tylko w trybie określonym w art. 119."}
{"id":"1999_930_181","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 181. § 1. W wypadkach określonych w art. 8 § 1 w razie niejednoczesnego skazania przez sądy na kary, środki karne lub inne środki, sąd, który ostatni wydał orzeczenie w pierwszej instancji, na wniosek skazanego rozstrzyga postanowieniem, która kara jako najsurowsza, podlega wykonaniu. Wniosek o rozstrzygnięcie tej kwestii może złożyć również organ dochodzenia. Na postanowienie służy zażalenie organowi dochodzenia i skazanemu. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie niejednoczesnego skazania przez organy orzekające na karę grzywny za wykroczenie skarbowe i na karę grzywny za wykroczenie. § 3. W wypadku określonym w art. 8 § 2 stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego dotyczące wyroku łącznego. § 4. W razie uprzedniego wykonania kary łagodniejszej lub środka karnego w całości lub w części zalicza się je na poczet kary najsurowszej podlegającej wykonaniu, uwzględniając różnice zachodzące między tymi karami lub środkami karnymi. DZIAŁ II Część szczególna Rozdział 23 Wykonywanie kar"}
{"id":"1999_930_182","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 182. Jeżeli kara grzywny wymierzona za przestępstwo skarbowe została uiszczona lub ściągnięta w drodze egzekucji tylko w części i zostanie stwierdzone, że spowodowane to jest tym, że okoliczności wymagane dla ustalenia stawki dziennej uległy istotnej zmianie, sąd dla nieuiszczonej jeszcze w części kary grzywny określa na nowo wysokość stawki dziennej, kierując się wskazaniami określonymi w art. 23 § 3, chyba że skazany wykaże, iż nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych."}
{"id":"1999_930_183","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 183. Odroczenie uiszczenia wymierzonej kary grzywny lub rozłożenia jej na raty sąd może uzależnić od zabezpieczenia jej na majątku skazanego za przestępstwo skarbowe lub podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo."}
{"id":"1999_930_184","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 184. § 1. Podmiot odpowiedzialny posiłkowo uiszcza wymierzoną karę grzywnę, jeżeli skazany nie zapłaci jej w terminie i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji. § 2. Jeżeli wymierzona kara grzywny została uiszczona lub ściągnięta od skazanego w drodze egzekucji tylko w części, odpowiedzialność posiłkową zmniejsza się w sposób odpowiadający stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości orzeczonej kary. § 3. Jeżeli wymierzona kara grzywny została uiszczona lub ściągnięta od podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo tylko w części, sąd może zamienić tę karę, po uprzednim wyrażeniu zgody przez skazanego, na pracę społecznie użyteczną, a jeżeli skazany nie podejmie tej pracy, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. § 4. W stosunku do podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo nie stosuje się wykonania pracy społecznie użytecznej ani zastępczej kary pozbawienia wolności. § 5. Postępowania wykonawczego nie umarza się w razie śmierci sprawcy skazanego za przestępstwo skarbowe po uprawomocnieniu się orzeczenia o nałożeniu odpowiedzialności posiłkowej."}
{"id":"1999_930_185","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 185. § 1. Jeżeli ukarany za wykroczenie skarbowe nie uiści grzywny w terminie, a nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd po uprzednim wyrażeniu zgody przez ukaranego może zamienić karę grzywny na pracę społecznie użyteczną, określając jej rodzaj i czas trwania. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej 7 dni, najdłużej - 2 miesiące; określa się ją w dniach i miesiącach. § 2. Praca społecznie użyteczna polega na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, wskazanej przez sąd, w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, opieki społecznej, organizacji lub instytucji niosącej pomoc charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej, w wymiarze od 5 do 10 godzin w stosunku tygodniowym."}
{"id":"1999_930_186","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 186. § 1. Jeżeli ukarany za wykroczenie skarbowe, mimo możliwości, nie uiści grzywny w terminie, ani też nie podejmie zastępczej formy jej wykonania określonej w art. 180 i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. § 2. Zastępczą karę pozbawienia wolności można orzec w razie nieściągalności grzywny wymierzonej w kwocie przekraczającej jedną dwudziestą górnej granicy ustawowego jej zagrożenia. Dzień pozbawienia wolności równoważny jest karze grzywny wynoszącej od jednej pięćsetnej do jednej pięćdziesiątej górnej granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny. § 3. Wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 30 dni; wymierza się ją w dniach. § 4. Nie można wymierzyć zastępczej kary pozbawienia wolności, jeżeli właściwości lub warunki osobiste ukaranego uniemożliwiają jej odbycie. § 5. Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu wykroczeń dotyczące warunkowego zawieszenia wykonania kary."}
{"id":"1999_930_187","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 187. § 1. Kary grzywny wymierzone w sprawach o wykroczenia skarbowe, niezależnie od trybu w jakim je wymierzono, przypadają Skarbowi Państwa. § 2. Wykonanie prawomocnych mandatów karnych, o których mowa w art. 138 § 1 pkt 2, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126)."}
{"id":"1999_930_188","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 188. W razie skazania sprawcy na karę ograniczenia wolności za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, uchylaniem się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności jest również nieuiszczenie tej należności w wyznaczonym terminie. Rozdział 24 Wykonywanie środków karnych"}
{"id":"1999_930_189","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 189. Do wykonania orzeczenia w części dotyczącej ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów stosuje się odpowiednio art. 27, 45 oraz 49-51 Kodeksu karnego wykonawczego."}
{"id":"1999_930_19","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 19. § 1. Sąd może odstąpić od wymierzenia kary, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 albo w art. 47 § 2 pkt 2 i 3, jeżeli zachodzą warunki jego orzeczenia i cele kary zostaną przez ten środek spełnione, w szczególności w wypadkach przewidzianych w kodeksie, a ponadto: 1) za przestępstwa skarbowe - zagrożone karą pozbawienia wolności lub karą łagodniejszą, gdy stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu nie jest znaczny, 2) za wykroczenia skarbowe - w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, biorąc pod uwagę charakter i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie się po popełnieniu tego wykroczenia. § 2. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 albo w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 tylko wtedy, gdy należność ta została w całości uiszczona przed wydaniem orzeczenia. § 3. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od orzeczenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe; przepisu nie stosuje się, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. W postępowaniu w stosunku do nieobecnych orzeczenie co do kary, środka karnego lub innego środka można ograniczyć do przepadku przedmiotów. Rozdział 3 Przestępstwa skarbowe"}
{"id":"1999_930_190","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 190. Sąd nie może w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązku uiszczenia należności publicznoprawnej, o którym mowa w art. 41 § 2 lub 4 albo od jego wykonania zwolnić."}
{"id":"1999_930_191","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 191. Po upływie połowy okresu, na który orzeczono środki karne wymienione w art. 22 § 2 pkt 5 i 7, nie wcześniej jednak niż po roku, sąd może uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego."}
{"id":"1999_930_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 2. § 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. § 3. Niedopuszczalne jest stosowanie w części ustawy nowej i w części ustawy obowiązującej poprzednio. § 4. Jeżeli według nowej ustawy czyn zabroniony objęty orzeczeniem zagrożony jest karą, której górna granica jest niższa od kary orzeczonej, wymierzoną karę obniża się do górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za taki czyn zabroniony w nowej ustawie; jeżeli nowa ustawa nie przewiduje możliwości zastosowania środka objętego orzeczeniem, to środka tego nie wykonuje się. § 5. Jeżeli według nowej ustawy czyn zabroniony objęty orzeczeniem nie jest już zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na karę grzywny, przyjmując jeden dzień kary pozbawienia wolności za równoważny dwóm stawkom dziennym kary grzywny. § 6. Jeżeli według nowej ustawy czyn zabroniony objęty orzeczeniem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa."}
{"id":"1999_930_20","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 20. § 1. Do przestępstw skarbowych nie mają zastosowania przepisy części ogólnej Kodeksu karnego, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Przepisy art. 18 § 2 i 3, art. 19-20, 21 § 2 i 3, art. 22-24, 27 § 1, art. 40 § 1, art. 41, 43 § 2, art. 51, 57-58 § 1, art. 60 § 1 i 2, art. 62-63, 65, 66 § 1 i 2, art. 67-70, 72-78 § 1 i 2, art. 79 § 1, art. 80 § 1 i 2, art. 81-83, 85, 86 § 2 i 3, art. 87, 89 § 1 i 3, art. 90, 92-98, 103 § 1, art. 104 § 1 zdanie pierwsze, art. 106-107 § 1, 2, 4 i 5, art. 108 oraz 114, a także wskazane w innych przepisach niniejszego rozdziału, przepisy części ogólnej Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio do przestępstw skarbowych. § 3. W wypadku określonym w art. 21 § 3 Kodeksu karnego sąd może także odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 niniejszego kodeksu, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. Wymieniona w art. 23 Kodeksu karnego przesłanka \"dobrowolności\" nie ma zastosowania do przestępstw skarbowych. § 5. W wypadku określonym w art. 27 § 1 Kodeksu karnego dopuszczalny eksperyment dotyczy tylko eksperymentu ekonomicznego lub technicznego. § 6. Wymienione w § 2 oraz w art. 21 § 3, art. 26 § 4, art. 40 § 1 i art. 45 przepisy części ogólnej Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio także do osób wymienionych w art. 53 § 36, które dopuściły się przestępstwa skarbowego, chyba że część wojskowa Kodeksu karnego zawiera odmienne przepisy ogólne."}
{"id":"1999_930_21","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 21. § 1. Usiłowanie przestępstwa skarbowego zagrożonego karą nieprzekraczającą roku pozbawienia wolności lub karą łagodniejszą jest karalne tylko wtedy, gdy kodeks tak stanowi. § 2. Za usiłowanie można wymierzyć karę w wysokości nieprzekraczającej dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa skarbowego. § 3. Do usiłowania stosuje się odpowiednio także przepisy art. 13, 14 § 2 oraz art. 15 Kodeksu karnego; przepis art. 20 § 4 niniejszego kodeksu stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_930_22","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 22. § 1. Karami za przestępstwa skarbowe są: 1) kara grzywny w stawkach dziennych, 2) kara ograniczenia wolności, 3) kara pozbawienia wolności. § 2. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, 2) przepadek przedmiotów, 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, 4) przepadek osiągniętych korzyści majątkowych, 5) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, 6) podanie wyroku do publicznej wiadomości, 7) pozbawienie praw publicznych, 8) środki związane z poddaniem sprawcy próbie: a) warunkowe umorzenie postępowania karnego, b) warunkowe zawieszenie wykonania kary, c) warunkowe zwolnienie. § 3. Środkami zabezpieczającymi są: 1) umieszczenie w zakładzie zamkniętym, 2) umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym, 3) umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki lecznicze lub rehabilitacyjne, 4) umieszczenie w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego, 5) skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej, 6) przepadek przedmiotów, 7) zakazy wymienione w § 2 pkt 5."}
{"id":"1999_930_23","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 23. § 1. Wymierzając karę grzywny, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki dziennej; jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, najwyższa - 720. § 2. Nakazem karnym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających wysokości 200 stawek dziennych, chyba że kodeks przewiduje karę łagodniejszą. § 3. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji ani też przekraczać jej czterystukrotności."}
{"id":"1999_930_24","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 24. § 1. Za karę grzywny wymierzoną sprawcy przestępstwa skarbowego można uczynić w całości lub w części odpowiedzialną posiłkowo osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, jeżeli sprawcą czynu zabronionego jest zastępca tego podmiotu prowadzący jego sprawy jako pełnomocnik, zarządca, pracownik lub działający w jakimkolwiek innym charakterze, a zastępowany podmiot odniósł lub mógł odnieść z popełnionego przestępstwa jakąkolwiek korzyść majątkową. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. § 3. W razie nałożenia odpowiedzialności posiłkowej przy wymiarze kary grzywny stosuje się odpowiednio art. 23 § 3. § 4. Jeżeli odpowiedzialność, o której mowa w § 1 i 2, nałożono na kilka podmiotów odpowiedzialnych posiłkowo, odpowiadają oni solidarnie, chyba że ze względu na okoliczności sprawy sąd określi zakres odpowiedzialności każdego z nich stosownie do osiągniętej korzyści majątkowej. § 5. Niezależnie od nałożenia odpowiedzialności posiłkowej sąd zobowiązuje podmiot, który uzyskał korzyść majątkową, do jej zwrotu w całości lub w części na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego; nie dotyczy to korzyści majątkowej podlegającej zwrotowi na rzecz innego podmiotu. Przepisy art. 333 § 4 i art. 416 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio, z tym że przez wyrażenie \"prokurator\" należy rozumieć także \"finansowy organ dochodzenia\"."}
{"id":"1999_930_25","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 25. § 1. Odpowiedzialności posiłkowej nie stosuje się wobec państwowych jednostek budżetowych, o których mowa w ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485). § 2. Odpowiedzialność posiłkowa nie obciąża spadku. § 3. Odpowiedzialność posiłkowa nie wygasa: 1) w razie śmierci sprawcy skazanego po uprawomocnieniu się orzeczenia, 2) jeżeli kary grzywny wobec skazanego nie wykonano z powodu jego nieobecności w kraju."}
{"id":"1999_930_26","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 26. § 1. Jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności, sąd może orzec zamiast niej karę ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny wymieniony w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6, co nie stoi na przeszkodzie wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności. § 2. Wymierzając karę ograniczenia wolności za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej i należności tej nie uiszczono, sąd określa także obowiązek jej uiszczenia przez skazanego w wyznaczonym terminie. § 3. Przepisu § 1 nie stosuje się do sprawcy umyślnego przestępstwa skarbowego, który był uprzednio skazany na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 6 miesięcy bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. § 4. Do wymiaru kary ograniczenia wolności stosuje się odpowiednio także art. 34-36 Kodeksu karnego."}
{"id":"1999_930_27","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 27. Jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, kara pozbawienia wolności trwa najkrócej 5 dni, najdłużej - 3 lata; wymierza się ją w dniach, miesiącach i latach."}
{"id":"1999_930_28","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 28. § 1. Jeżeli kodeks przewiduje obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, w wypadku łącznego zagrożenia karami wymienionymi w art. 22 § 1, obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie odnosi się do każdej z tych kar. § 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 1080 stawek dziennych kary grzywny, 18 miesięcy kary ograniczenia wolności albo 6 lat kary pozbawienia wolności."}
{"id":"1999_930_29","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 29. Przepadek przedmiotów może objąć: 1) przedmiot pochodzący bezpośrednio z przestępstwa skarbowego, 2) narzędzie lub inny przedmiot stanowiący mienie ruchome, które służyło lub było przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego, 3) opakowanie oraz przedmiot połączony z przedmiotem przestępstwa skarbowego w taki sposób, że nie można dokonać ich rozłączenia bez uszkodzenia któregokolwiek z tych przedmiotów, 4) przedmiot, którego wytwarzanie, posiadanie, obrót, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione."}
{"id":"1999_930_3","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 3. § 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić. § 2. Przepisy kodeksu stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 3. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa skarbowego, przepisy kodeksu stosuje się także do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia za granicą przestępstwa skarbowego skierowanego przeciwko istotnym interesom finansowym państwa polskiego. § 4. Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w rozdziale 7 działu II tytułu I są karalne także w razie popełnienia ich za granicą, jeżeli zostały ujawnione w wyniku czynności kontrolnych przeprowadzanych tam przez polski organ celny lub inny organ uprawniony na podstawie umów międzynarodowych; przepis stosuje się odpowiednio, jeżeli wykroczenie skarbowe określone w art. 104 § 1 lub 2 popełnione zostało za granicą."}
{"id":"1999_930_30","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 30. § 1. Przepadek przedmiotów można orzec tylko w wypadkach przewidzianych w kodeksie, a orzeka się, jeżeli kodeks tak stanowi. § 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 1 i 2, art. 55 § 1 i 2, art. 58 § 2 i 3, art. 59 § 1 i 2, art 63 § 1-3, art. 64 § 1, art. 65 § 1 i 3, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 § 1, art. 69 § 1 i 2, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72 oraz art. 73 § 1 można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 1-3, przy czym podrobiony lub przerobiony znak urzędowy określony w art. 59 § 1 należy usunąć, chociażby to miało być połączone ze zniszczeniem przedmiotu. § 3. W wypadkach określonych w art. 86 § 1-3, art. 87 § 1-3, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1 oraz art. 91 § 1 i 3 orzeka się przepadek przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 1 lub 2, a także można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 3. § 4. W wypadku określonym w art. 98 § 2 i 3 orzeka się przepadek wartości dewizowych, a także można orzec przepadek innych przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 1-3. § 5. W wypadkach określonych w art. 107 § 1-3 przepadkowi podlega stanowiący przedmiot czynu zabronionego dokument lub urządzenie gry losowej lub zakładu wzajemnego oraz wygrane, które na podstawie tego dokumentu przypadają grającemu, a także środki uzyskane ze sprzedaży udziału w grze lub wpłaconych stawek. Przepis stosuje się odpowiednio także w wypadkach określonych w art. 109 i 110. § 6. W wypadkach określonych w § 2-4 orzeka się przepadek przedmiotów, o których mowa w art. 29 pkt 4."}
{"id":"1999_930_31","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 31. § 1. Przedmioty stanowiące przedmiot przestępstwa skarbowego podlegają przepadkowi, chociażby nie były własnością sprawcy. § 2. Przepadku przedmiotów nie orzeka się, jeżeli są własnością osoby trzeciej, a sprawca uzyskał je w drodze przestępstwa lub wykroczenia. § 3. Przepadku przedmiotów nie orzeka się także, jeżeli: 1) orzeczenie jego byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego przestępstwa skarbowego, 2) uiszczono należność publicznoprawną dotyczącą przedmiotów zagrożonych przepadkiem, chyba że należność ta jest niewspółmiernie niska do kwoty równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów albo przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4 lub które zostały specjalnie przysposobione do popełnienia czynu zabronionego. § 4. Przedmioty objęte przepadkiem przechodzą na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia."}
{"id":"1999_930_32","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 32. § 1. W razie niemożności orzeczenia przepadku, o którym mowa w art. 29, gdy przedmiot został zniszczony, zgubiony lub z innych przyczyn faktycznych lub prawnych nie może być objęty w posiadanie, orzeka się obowiązek uiszczenia kwoty stanowiącej jego równowartość pieniężną, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 2. Jeżeli równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów nie można określić dokładnie, oznacza się ją w przybliżeniu. § 3. Jeżeli w popełnieniu przestępstwa skarbowego brało udział kilka osób, odpowiadają one solidarnie za uiszczenie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów."}
{"id":"1999_930_33","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 33. § 1. W razie skazania sprawcy, o którym mowa w art. 37 § 1 pkt 2 lub 5, sąd może orzec przepadek osiągniętych korzyści majątkowych pochodzących chociażby pośrednio z popełnienia przestępstwa skarbowego. § 2. Przepis art. 31 § 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_930_34","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 34. § 1. Zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej oraz pozbawienie praw publicznych można orzec tylko wtedy, gdy kodeks tak stanowi. § 2. Sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w wypadkach określonych w art. 38 § 1 i 2 oraz w razie skazania sprawcy za przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 59 § 1 i 2, art. 63 § 1 i 2, art. 64 § 1, art. 65 § 1, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 § 1, art. 69 § 1-3, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 7273 § 1, art. 74 § 1-3, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 82 § 1, art. 85 § 1 i 2, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1 i 2, art. 91 § 1, art. 92 § 1, art. 93, 97 § 1 i 2, art. 98 § 1 i 2, art. 107 § 1-3, art. 110 oraz art. 112 § 1. § 3. Pozbawienie praw publicznych sąd może orzec w wypadkach określonych w art. 38 § 1 i 2 w razie skazania na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 4. Zakazy wymienione w art. 22 § 2 pkt 5 oraz pozbawienie praw publicznych orzeka się w latach, od roku do lat 5."}
{"id":"1999_930_35","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 35. W uzasadnionych wypadkach sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w sposób przez siebie określony."}
{"id":"1999_930_36","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 36. § 1. Stosując nadzwyczajne złagodzenie kary, sąd może: 1) wymierzyć karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności; przepis art. 26 § 2 stosuje się, 2) odstąpić od wymierzenia kary i orzec środek karny wymieniony w art. 22 ' 2 pkt 2, 3, 5 i 6, 3) odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe; przepis art. 19 § 3 zdanie drugie stosuje się. § 2. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej i przed wydaniem wyroku należność ta została w całości uiszczona, nadzwyczajne złagodzenie kary może polegać na orzeczeniu tylko kary grzywny w wysokości nieprzekraczającej połowy górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 przewidzianych za to przestępstwo. § 3. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet może warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy współdziałającego z inną osobą w popełnieniu przestępstwa skarbowego, jeżeli ujawni on wobec organu ścigania informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa skarbowego oraz istotne okoliczności jego popełnienia."}
{"id":"1999_930_37","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 37. § 1. Sąd może zastosować nadzwyczajne obostrzenie kary, jeżeli sprawca: 1) popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości albo popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe, a wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża, 2) uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu, 3) popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa albo więcej przestępstw skarbowych zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie, 4) skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności lub karę ograniczenia wolności albo karę grzywny, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności lub 6 miesięcy kary ograniczenia wolności albo po uiszczeniu grzywny wynoszącej co najmniej 120 stawek dziennych popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju, 5) popełnia przestępstwo skarbowe działając w zorganizowanej grupie albo w związku mającym na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, 6) popełnia przestępstwo skarbowe używając przemocy lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo działając wspólnie z inną osobą, która używa przemocy lub grozi natychmiastowym jej użyciem, 7) przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia doprowadza inną osobę do popełnienia czynu zabronionego będącego przestępstwem skarbowym. § 2. Przepisu § 1 pkt 1 i 3 nie stosuje się, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej, a została ona w całości uiszczona przed zamknięciem przewodu sądowego w pierwszej instancji. § 3. Przepisu § 1 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli sprawca odstąpił od udziału w zorganizowanej grupie lub związku i ujawniając przed organem ścigania istotne okoliczności zamierzonego przestępstwa skarbowego, zapobiegł jego popełnieniu. § 4. W wypadkach określonych w § 1 pkt 3 sąd orzeka tylko jeden raz karę za wszystkie zbiegające się przestępstwa skarbowe na podstawie przepisu, którego znamiona każde z nich wyczerpuje, w granicach określonych w art. 38 § 1 lub 2."}
{"id":"1999_930_38","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 38. § 1. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności: 1) do 6 miesięcy albo karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone tylko karą grzywny do 360 stawek dziennych, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo, 2) do roku albo karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone tylko karą grzywny przekraczającą 360 stawek dziennych, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo, 3) przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo skarbowe w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie wyłącza wymierzenia z takim samym obostrzeniem także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności. § 2. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego podwójnie, co nie wyłącza wymierzenia w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę także kary grzywny grożącej za to przestępstwo, jeżeli sprawca popełnia ten czyn zabroniony określony w: 1) art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 63 § 1 i 2, art. 65 § 1, art. 67 § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 90 § 1, art. 91 § 1 oraz art. 92 § 1, a kwota uszczuplonej należności publicznoprawnej lub wartość przedmiotu czynu zabronionego jest wielka, 2) art. 98 § 2, a wartość przedmiotu czynu zabronionego jest wielka. § 3. W wypadku określonym w § 1 pkt 1 lub 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 26 § 2, a w wypadku określonym w § 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 37 § 2 lub 3."}
{"id":"1999_930_39","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 39. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa skarbowe do ich sumy nie przekraczając jednak 1080 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności."}
{"id":"1999_930_4","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 4. § 1. Przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie, jeżeli kodeks tak stanowi. § 2. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. § 3. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć."}
{"id":"1999_930_40","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 40. § 1. Jeżeli sprawca w warunkach określonych w art. 85 Kodeksu karnego popełnia dwa albo więcej ciągów przestępstw skarbowych określonych w art. 37 § 1 pkt 3 albo ciąg przestępstw skarbowych oraz przestępstwo skarbowe, sąd orzeka karę łączną, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu karnego o zbiegu przestępstw oraz o łączeniu kar i środków karnych. § 2. Jeżeli sprawca został skazany dwoma albo więcej orzeczeniami za przestępstwa skarbowe należące do ciągu przestępstw skarbowych określonego w art. 37 § 1 pkt 3, orzeczona w wyroku łącznym kara nie może przekroczyć górnych granic wymiaru określonych w art. 38 § 1 lub 2. § 3. Kara łączna ograniczenia wolności nie może przekraczać 18 miesięcy, a kara łączna grzywny nie może przekraczać 1080 stawek dziennych. Przy określaniu na nowo stawki dziennej, sąd kieruje się wskazaniami określonymi w art. 23 § 3."}
{"id":"1999_930_41","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 41. § 1. Warunkowego umorzenia postępowania karnego nie stosuje się także do sprawcy przestępstwa skarbowego popełnionego w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt 1-3, 5-7 lub art. 38 § 2. § 2. Umarzając warunkowo postępowanie karne za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej i należności tej nie uiszczono, sąd określa także obowiązek jej uiszczenia przez sprawcę w wyznaczonym terminie. § 3. Sąd może także podjąć warunkowo umorzone postępowanie karne, jeżeli sprawca w okresie próby uchyla się od wykonania określonego obowiązku uiszczenia należności publicznoprawnej. § 4. Przepisy § 2 i 3 stosuje się odpowiednio w razie: 1) warunkowego zawieszenia wykonania kary, 2) warunkowego zwolnienia."}
{"id":"1999_930_42","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 42. Jeżeli sprawca skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej roku tej kary umyślnie przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju, sąd może go warunkowo zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary, jednak nie wcześniej niż po 6 miesiącach."}
{"id":"1999_930_43","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 43. § 1. Przepadek przedmiotów wymieniony w art. 22 § 3 pkt 6 można orzec tytułem środka zabezpieczającego, jeżeli: 1) sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności, 2) społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, 3) zastosowano warunkowe umorzenie postępowania karnego, 4) zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego, 5) zastosowano art. 5 § 2. § 2. Jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności, sąd może orzec tytułem środka zabezpieczającego także zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, gdy jest to konieczne ze względu na ochronę porządku prawnego. § 3. Wymienione w § 2 zakazy orzeka się bez wyznaczenia terminu; sąd uchyla zakaz, jeżeli ustały przyczyny jego orzeczenia."}
{"id":"1999_930_44","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 44. § 1. Karalność przestępstwa skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło lat: 1) 3 - gdy przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą grzywny lub karą ograniczenia wolności, 2) 5 - gdy przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności. § 2. Karalność przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej ustaje także wówczas, gdy nastąpiło przedawnienie tej należności. § 3. W wypadkach przewidzianych w § 1 lub § 2 bieg przedawnienia przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej rozpoczyna się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności tej należności. Jeżeli sprawca przestępstwa skarbowego dopuścił się uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności celnej, bieg jego przedawnienia rozpoczyna się z dniem, w którym powstał dług celny; jeżeli nie jest możliwe określenie dnia powstania długu celnego, bieg przedawnienia przestępstwa skarbowego rozpoczyna się z dniem najwcześniejszym, w którym istnienie długu celnego zostało ustalone. § 4. W wypadkach przewidzianych w § 1 lub § 2, jeżeli dokonanie przestępstwa skarbowego zależy od nastąpienia określonego w kodeksie skutku, bieg przedawnienia rozpoczyna się od czasu, gdy skutek nastąpił. § 5. Jeżeli w okresie przewidzianym w § 1 lub § 2 wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego przestępstwa skarbowego ustaje z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu. § 6. W razie uchylenia prawomocnego orzeczenia albo stwierdzenia jego nieważności, przedawnienie biegnie od dnia wydania orzeczenia w tym przedmiocie."}
{"id":"1999_930_45","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 45. § 1. Do przedawnienia wykonania środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 103 § 1 pkt 3 Kodeksu karnego. § 2. Do zatarcia skazania w odniesieniu do środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 107 § 6 Kodeksu karnego. Rozdział 4 Wykroczenia skarbowe"}
{"id":"1999_930_46","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 46. Do wykroczeń skarbowych nie mają zastosowania przepisy części ogólnej Kodeksu wykroczeń, z zastrzeżeniem art. 186 § 5 niniejszego kodeksu."}
{"id":"1999_930_47","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 47. § 1. Karą za wykroczenia skarbowe jest kara grzywny określona kwotowo. § 2. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, 2) przepadek przedmiotów, 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. § 3. Tytułem środka zabezpieczającego można orzec przepadek przedmiotów wymieniony w § 2 pkt 2; przepisy art. 43 § 1 pkt 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_930_48","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 48. § 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. Mandatem karnym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 3. Nakazem karnym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 4. Wymierzając karę grzywny, uwzględnia się także dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. § 5. W razie zatrzymania osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia skarbowego, zgodnie z art. 244 - 248 Kodeksu postępowania karnego, na poczet orzeczonej kary grzywny sąd zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny karze grzywny w wysokości od jednej pięćsetnej do jednej pięćdziesiątej górnej granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny."}
{"id":"1999_930_49","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 49. § 1. Do przepadku przedmiotów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29, 30 § 1 i 6 oraz art. 31-32, przy czym nie obejmuje on środka przewozowego. § 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 3, art. 55 § 3, art. 59 § 3, art. 63 § 4, art. 64 § 2, art. 65 § 4, art. 66 § 2, art. 67 § 4, art. 68 § 2 i 3, art. 70 § 4, art. 73 § 2, art. 86 § 4 i 5, art. 87 § 4 i 5, art. 88 § 3, art. 89 § 3, art. 90 § 3 oraz w art. 107 § 4, można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w § 1. § 3. W wypadku określonym w art. 65 § 4 i art. 91 § 4 można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w § 1, jeżeli czyn zabroniony został popełniony umyślnie. § 4. W wypadkach określonych w art. 98 § 4 i art. 103 można orzec przepadek wartości dewizowych, a także innych przedmiotów wymienionych w § 1."}
{"id":"1999_930_5","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 5. § 1. Na zasadach określonych w kodeksie odpowiada ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu lat 17, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej. § 2. W stosunku do sprawcy, który popełnił przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, sąd zamiast kary lub środka karnego stosuje środki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają."}
{"id":"1999_930_50","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 50. Jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa albo więcej wykroczeń skarbowych, sąd wymierza łącznie karę grzywny w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych wymienionych w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 za pozostające w zbiegu wykroczenia."}
{"id":"1999_930_51","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 51. § 1. Karalność wykroczenia skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Przepisy art. 44 § 2-4 i 6 stosuje się odpowiednio. § 2. Jeżeli w okresie przewidzianym w § 1 wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego wykroczenia skarbowego ustaje z upływem 2 lat od czasu jego popełnienia. § 3. Orzeczona kara lub środek karny wymieniony w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 nie podlega wykonaniu, jeżeli od daty uprawomocnienia się orzeczenia upłynęły 2 lata."}
{"id":"1999_930_52","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 52. § 1. Orzeczenie kary lub środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 uważa się za niebyłe z upływem 2 lat od wykonania, darowania albo przedawnienia ich wykonania, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. W razie odstąpienia od wymierzenia kary lub środka karnego, zatarcie skazania następuje z upływem roku od wydania prawomocnego orzeczenia. §3. Jeżeli ukarany po rozpoczęciu, lecz przed upływem okresu przewidzianego w § 1 ponownie popełnił przestępstwo skarbowe, wykroczenie skarbowe, przestępstwo lub wykroczenie, za które wymierzono mu karę lub środek karny, wymieniony w art. 22 § 2 pkt 2-7 i 8 lit. b) lub w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 lub w razie odstąpienia od wymierzenia kary, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań. § 4. Wymierzenie kary grzywny w drodze mandatu karnego uważa się za niebyłe z upływem roku od uiszczenia lub ściągnięcia tej grzywny. Rozdział 5 Objaśnienie wyrażeń ustawowych"}
{"id":"1999_930_53","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 53. § 1. Czyn zabroniony jest to zachowanie o znamionach określonych w kodeksie, chociażby nie stanowiło ono przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. § 2. Przestępstwo skarbowe jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny w stawkach dziennych, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności. § 3. Wykroczenie skarbowe jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny określonej kwotowo, jeżeli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Wykroczeniem skarbowym jest także inny czyn zabroniony, jeżeli kodeks tak stanowi. § 4. Najniższe miesięczne wynagrodzenie jest to najniższe wynagrodzenie pracowników określone na podstawie Kodeksu pracy oraz w wydanych na jego podstawie przepisach wykonawczych. § 5. Zagrożenie karne jest to zagrożenie karą przewidziane w odpowiednim przepisie tytułu I działu II - Część szczególna, określającym dany typ przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. § 6. Ustawowy próg, o którym mowa w tytule I w dziale II - Część szczególna, jest to wysokość kwoty określonej w § 3 zdanie pierwsze. § 7. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu zabronionego bierze się pod uwagę rodzaj i charakter zagrożonego lub naruszonego dobra, wagę naruszonego przez sprawcę obowiązku finansowego, wysokość uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonej reguły ostrożności i stopień jej naruszenia. § 8. W rozumieniu kodeksu wypadek mniejszej wagi jest to czyn zabroniony jako wykroczenie skarbowe, które w konkretnej sprawie, ze względu na jej szczególne okoliczności \" zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe \" zawiera niski stopień społecznej szkodliwości czynu, w szczególności gdy uszczuplona lub narażona na uszczuplenie należność publicznoprawna nie przekracza ustawowego progu z § 6, a sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie wskazują na rażące lekceważenie przez sprawcę porządku finansowoprawnego lub reguł ostrożności wymaganych w danych okolicznościach, albo sprawca dopuszczający się czynu zabronionego, którego przedmiot nie przekracza kwoty małej wartości, czyni to z pobudek zasługujących na uwzględnienie. § 9. W rozumieniu kodeksu zasada terytorialności, o której mowa w art. 3 § 2, obejmuje również znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych. § 10. Za statek wodny uważa się także stałą platformę umieszczoną na szelfie kontynentalnym. § 11. Przestępstwo skarbowe skierowane przeciwko istotnym interesom finansowym państwa polskiego, o którym mowa w art. 3 § 3, jest to takie przestępstwo skarbowe, które zagraża Skarbowi Państwa powstaniem uszczerbku finansowego w wysokości co najmniej dziesięciokrotności wielkiej wartości. § 12. Przestępstwa skarbowe tego samego rodzaju są to przestępstwa skarbowe określone w tym samym rozdziale kodeksu; przestępstwa skarbowe z użyciem przemocy lub groźby jej użycia uważa się za przestępstwa skarbowe tego samego rodzaju. § 13. Korzyść majątkowa obejmuje zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów majątkowych dla: 1) siebie, 2) innej osoby fizycznej, 3) osoby prawnej, 4) jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, 5) zorganizowanej grupy lub związku mającego na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, wykroczenia skarbowego, przestępstwa lub wykroczenia. § 14. Mała wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie przekracza dwustukrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 15. Duża wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza pięćsetkrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 16. Wielka wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza tysiąckrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 17. Wartość przedmiotu czynu zabronionego oznacza się według przeciętnej jego ceny rynkowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem stopnia zużycia, a w razie braku tych danych - na podstawie oszacowania. O cenie rozstrzyga czas popełnienia czynu zabronionego, a gdy nie można go ustalić - czas jego ujawnienia. § 18. W rozumieniu kodeksu środek przewozowy jest to przedmiot używany do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazd drogowy, szynowy środek transportu, przyczepa, naczepa, jednostka pływająca oraz statek powietrzny. § 19. Młodociany jest to osoba, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat. § 20. Dokument jest to każdy przedmiot lub każda informacja utrwalona na nośniku do jej zapisu w postaci cyfrowej lub na taśmie elektromagnetycznej, jak również na elektronicznym nośniku danych, z którymi jest związane określone prawo albo które ze względu na zawartą w nim treść stanowią dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne. § 21. Księga jest to: 1) księga rachunkowa, 2) podatkowa księga przychodów i rozchodów, 3) ewidencja, 4) rejestr, 5) inne podobne urządzenia ewidencyjne, do których prowadzenia zobowiązuje przepis prawa. § 22. Księga nierzetelna jest to księga prowadzona niezgodnie ze stanem rzeczywistym. § 23. Księga wadliwa jest to księga prowadzona niezgodnie z przepisem prawa. § 24. Wyrób akcyzowy jest to wyrób określony w ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. Nr 127, poz. 584 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770), a także wyrób objęty szczególnym nadzorem podatkowym na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572). § 25. Znak akcyzy jest to znak skarbowy akcyzy mający w szczególności postać banderoli, znaku cechowego lub odcisku pieczęci. § 26. W rozumieniu kodeksu należność publicznoprawna jest to należność państwowa lub samorządowa, będąca przedmiotem przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego; należnością państwową jest podatek stanowiący dochód budżetu państwa, należność z tytułu rozliczenia udzielonej dotacji lub subwencji lub należność celna, a należnością samorządową - podatek stanowiący dochód jednostki samorządu terytorialnego lub należność z tytułu rozliczenia udzielonej dotacji lub subwencji. § 27. Należność publicznoprawna uszczuplona czynem zabronionym jest to wyrażona liczbowo kwota pieniężna, od której uiszczenia lub zadeklarowania uiszczenia w całości lub w części osoba zobowiązana uchyliła się i w rzeczywistości ten uszczerbek finansowy nastąpił. § 28. Narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej czynem zabronionym jest to spowodowanie konkretnego niebezpieczeństwa takiego uszczuplenia co oznacza, że zaistnienie uszczerbku finansowego jest wysoce prawdopodobne, choć nie musi nastąpić. § 29. Przepisy § 27 i 28 stosuje się odpowiednio do określenia \"bezpodstawny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej\" oraz określenia \"bezpodstawny zwrot należności celnej lub umorzenie należności celnej należnej do zapłacenia. § 30. Użyte w rozdziale 6 kodeksu określenia, a w szczególności: \"czynności sprawdzające\", \"deklaracja\", \"informacja podatkowa\", \"inkasent\", \"kontrola podatkowa\", \"obowiązek podatkowy\", \"podatek\", \"podatnik\", \"płatnik\", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych, z tym że określenie \"podatek\" oznacza również zaliczkę na podatek, ratę podatku, a także opłaty oraz inne niepodatkowe należności budżetu państwa o podobnym charakterze daninowym; określenie \"podatnik\" oznacza również osobę zobowiązaną do uiszczenia opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa o podobnym charakterze daninowym. § 31. Kontrola skarbowa jest to kontrola określona w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej. § 32. Użyte w rozdziale 7 kodeksu określenia, a w szczególności: \"agencja celna\", \"dozór celny\", \"kontrola celna\", \"magazyn celny\", \"odprawa czasowa\", \"organ celny\", \"pozwolenie\", \"przedstawienie towaru organowi celnemu\", \"skład celny\", \"skład wolnocłowy\", \"stawka celna\", \"wolny obszar celny\", \"zamknięcie celne\", \"zgłoszenie celne\", mają znaczenie nadane im w Kodeksie celnym oraz w wydanych na jego podstawie przepisach wykonawczych. Określenie \"należność celna\" oznacza odpowiednio \"cło\" i inną opłatę o podobnym charakterze daninowym, a w szczególności: \"cło antydumpingowe\", \"opłatę celną dodatkową\" lub \"opłatę wyrównawczą\". § 33. Użyte w rozdziale 7 kodeksu określenia, a w szczególności: \"obrót z zagranicą towarami lub usługami\", \"przywóz z zagranicy\", \"wywóz za granicę\", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych. Określenie \"reglamentacja pozataryfowa\" oznacza odpowiednio \"środki polityki handlowej\", takie jak: \"ograniczenia\", \"zakazy\", \"koncesje\" lub inne podobne środki ochrony rynku ustanowione w ramach polityki gospodarczej państwa. § 34. Użyte w rozdziale 8 kodeksu określenia, a w szczególności: \"dewizy\", \"działalność kantorowa\", \"inwestycje portfelowe\", \"kontrola dewizowa\", \"kraj\", \"krajowe środki płatnicze\", \"nierezydent\", \"obrót dewizowy\", \"obrót dewizowy z zagranicą\", \"obrót kapitałowy\", \"rezydent\", \"transfer\", \"wartości dewizowe\", \" waluta polska\", \"waluta wymienialna\", \"zagraniczne środki płatnicze\", \"zezwolenie dewizowe\", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych. § 35. Użyte w rozdziale 9 kodeksu określenia, a w szczególności: \"gra bingo fantowe\", \"gra losowa\", \"gra w automatach losowych\", \"loteria\", \"loteria fantowa\", \"loteria promocyjna\", \"zakłady wzajemne\", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych. § 36. Żołnierz jest to osoba, która pełni czynną służbę wojskową; przepisy Kodeksu karnego skarbowego dotyczące żołnierzy stosuje się odpowiednio także do żołnierzy sił zbrojnych państw obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz członków ich personelu cywilnego, jeżeli ich przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe pozostają w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. § 37. Finansowy organ dochodzenia jest to: 1) urząd skarbowy, 2) inspektor kontroli skarbowej, 3) urząd celny, 4) funkcjonariusz inspekcji celnej. § 38. Niefinansowy organ dochodzenia jest to: 1) Straż Graniczna, 2) Policja, 3) Urząd Ochrony Państwa, 4) Żandarmeria Wojskowa. § 39. Organ nadrzędny nad finansowym organem dochodzenia jest to: 1) Główny Urząd Ceł - w sprawach należących do właściwości urzędu celnego, a jeżeli dochodzenie prowadzi funkcjonariusz Inspekcji Celnej - Generalny Inspektor Celny, 2) miejscowo właściwa izba skarbowa - w sprawach należących do właściwości urzędu skarbowego, a jeżeli dochodzenie prowadzi inspektor kontroli skarbowej - Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, 3) minister właściwy do spraw finansów publicznych, jeżeli postanowienie lub zarządzenie wydał Generalny Inspektor Celny albo Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. § 40. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej jest to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, którą organ prowadzący postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe wezwał do udziału w tym charakterze. § 41. Interwenient jest to podmiot, który, nie będąc podejrzanym lub oskarżonym w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, zgłosił w tym postępowaniu roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi. DZIAŁ II Część szczególna Rozdział 6 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji lub subwencji"}
{"id":"1999_930_54","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 54. § 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_55","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 55. § 1. Podatnik, który w celu zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub rzeczywistych rozmiarów tej działalności posługuje się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą innego podmiotu i przez to naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_56","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 56. § 1. Podatnik, który składając organowi podatkowemu lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten podatnik, który mimo ujawnienia przedmiotu lub podstawy opodatkowania nie składa w terminie organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia."}
{"id":"1999_930_57","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 57. § 1. Podatnik, który uporczywie nie wpłaca w terminie podatku, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w § 1, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe wpłacił w całości należny podatek na rachunek właściwego organu, sąd może odstąpić od wymierzenia kary."}
{"id":"1999_930_58","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 58. § 1. Kto uchyla się od uiszczenia należnej opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Kto uszczupla opłatę skarbową przez użycie skasowanego znaku opłaty skarbowej, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto skasowany znak opłaty skarbowej puszcza w obieg albo go w takim celu przyjmuje, przechowuje, przewozi, przenosi, przesyła, albo pomaga w jego zbyciu lub ukryciu. § 4. Jeżeli kwota uszczuplonej opłaty skarbowej albo wartość użytego skasowanego znaku tej opłaty nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_59","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 59. § 1. Kto w celu użycia w obrocie publicznym podrabia albo przerabia znak urzędowy mający stwierdzić uiszczenie opłaty skarbowej albo takiego znaku jako autentycznego używa, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega ten, kto w obrocie publicznym używa dokumentu opatrzonego takim podrobionym lub przerobionym znakiem. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_6","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 6. § 1. Ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo skarbowe albo tylko jedno wykroczenie skarbowe. § 2. Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; w zakresie czynów zabronionych polegających na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej, za krótki odstęp czasu uważa się okres kilku miesięcy."}
{"id":"1999_930_60","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 60. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi księgi, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje księgi, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten podatnik lub płatnik, który nie zawiadamia w terminie właściwego organu o prowadzeniu księgi przez doradcę podatkowego lub inny podmiot upoważniony do prowadzenia ksiąg w jego imieniu i na jego rzecz."}
{"id":"1999_930_61","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 61. § 1. Kto nierzetelnie prowadzi księgę, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto wadliwie prowadzi księgę."}
{"id":"1999_930_62","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 62. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia albo odmawia ich wydania, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. Kto fakturę lub rachunek, określone w § 1, wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem posługuje się, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 3. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje kopii wystawionej faktury lub rachunku, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 4. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto wbrew przepisom ustawy dokona sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej albo nie wyda dokumentu z kasy rejestrującej, stwierdzającego dokonanie sprzedaży. § 5. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-4 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_63","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 63. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy sprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wydaje z zakładu produkcyjnego wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu zabronionego określonego § 1 w stosunku do wyrobów akcyzowych, które oznaczono nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi. § 3. Jeżeli należny podatek akcyzowy jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli należny podatek akcyzowy nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_64","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 64. § 1. Producent, który wydaje wyroby akcyzowe przeznaczone do wywozu za granicę bez pisemnego zawiadomienia w terminie właściwego organu o zamiarze ich wywozu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_65","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 65. § 1. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63-64, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, jeśli rodzaj, ilość lub wartość wskazują na ich przeznaczenie do działalności gospodarczej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi wyroby akcyzowe, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że stanowią przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63-64, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, jeśli rodzaj, ilość lub wartość wskazują na ich przeznaczenie do działalności gospodarczej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_66","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 66. § 1. Kto wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami oznacza nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_67","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 67. § 1. Kto podrabia albo przerabia znak akcyzy albo upoważnienie do odbioru banderol, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto w celu popełnienia przestępstwa skarbowego określonego w § 1 uzyskuje lub przysposabia środki, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku albo obu tym karom łącznie. § 3. Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe określone w § 2 sprawca, który odstąpił od jego dokonania, w szczególności zniszczył uzyskane lub przysposobione środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_68","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 68. § 1. Kto nie dopełnia obowiązku oznaczania wyrobów akcyzowych lub opakowań z tymi wyrobami znakami akcyzy w razie: 1) pakowania, rozlewania lub rozważania wyrobów, 2) wystąpienia w obrocie wyrobów nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto, będąc posiadaczem wyrobów określonych w § 1 pkt 2, nie sporządza ich spisu i nie przedstawia w terminie do potwierdzenia właściwemu organowi."}
{"id":"1999_930_69","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 69. § 1. Kto bez przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podejmuje czynności bezpośrednio związane z produkcją, importem lub obrotem wyrobami akcyzowymi lub opakowań z tymi wyrobami, a także z ich oznaczaniem znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Producent, który podaje nieprawdziwe dane o rodzaju, ilości lub jakości wyprodukowanego wyrobu akcyzowego lub opakowań z tym wyrobem, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych. § 3. Kto wbrew przepisom usuwa wyrób akcyzowy lub opakowania z tym wyrobem z miejsca produkcji, przerobu, zużycia, przechowywania lub podczas przewozu, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 4. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 2 lub 3 jest karalne."}
{"id":"1999_930_7","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 7. § 1. Jeżeli ten sam czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach kodeksu, sąd skazuje tylko za jedno przestępstwo skarbowe albo tylko za jedno wykroczenie skarbowe na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. § 2. W wypadku określonym w § 1 sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, a jeżeli zbiegające się przepisy przewidują zagrożenia takie same - na podstawie przepisu, którego znamiona najpełniej charakteryzują czyn sprawcy. Nie stoi to na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2-7 lub w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów."}
{"id":"1999_930_70","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 70. § 1. Kto wbrew przepisom zbywa lub w inny sposób przekazuje znaki akcyzy osobie nieuprawnionej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto w celu użycia lub puszczenia w obieg nabywa lub w inny sposób przyjmuje znaki akcyzy od osoby nieuprawnionej lub usuwa je z wyrobu akcyzowego lub z opakowania z tym wyrobem w celu ponownego ich użycia lub puszczenia w obieg. § 3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 1 lub 2 jest karalne. § 4. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto, nie będąc do tego uprawnionym posiada lub przechowuje znaki akcyzy. § 5. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1, 2 i 4 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_71","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 71. Kto przez rażące naruszenie przepisów dotyczących przewozu lub przechowywania znaków akcyzy naraża je na bezpośrednie niebezpieczeństwo kradzieży, zniszczenia, uszkodzenia lub zgubienia, podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych."}
{"id":"1999_930_72","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 72. Kto wbrew obowiązkowi nie rozlicza się w terminie z właściwym organem ze stanu zużycia znaków akcyzy, w szczególności nie zwraca znaków niewykorzystanych, uszkodzonych lub nieważnych, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych."}
{"id":"1999_930_73","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 73. § 1. Kto, w użyciu wyrobu akcyzowego, zmienia cel, przeznaczenie lub nie zachowuje innego warunku, od którego ustawa uzależnia zwolnienie towaru w całości lub w części od obowiązku oznaczania znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Jeżeli nie pobrany podatek akcyzowy nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_74","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 74. § 1. Producent, importer lub inny podmiot, który wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji znaków akcyzy, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega producent lub importer, który wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji rodzaju, ilości i wartości wyrobów lub opakowań z tymi wyrobami wydanych lub sprowadzonych bez oznaczenia znakami akcyzy. § 3. Kto ewidencje określone w § 1 lub 2 prowadzi nierzetelnie, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 5. Karze określonej w § 4 podlega także ten, kto ewidencje, o których mowa w § 1 lub 2, prowadzi wadliwie."}
{"id":"1999_930_75","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 75. § 1. Producent, który nie dopełnia obowiązku sporządzenia raportu dziennego, zawierającego dzienną liczbę zużytych lub uszkodzonych znaków akcyzy, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega importer, który nie dopełnia obowiązku uzyskania od producenta zagranicznego odpowiedniego rozliczenia z przekazanych mu znaków akcyzy."}
{"id":"1999_930_76","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 76. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd uprawnionego organu naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na bezpodstawny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w szczególności podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego, zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_77","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 77. § 1. Płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rachunek właściwego organu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 4. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 5. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w § 3, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu, sąd może odstąpić od wymierzenia kary."}
{"id":"1999_930_78","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 78. § 1. Płatnik, który nie pobiera podatku albo pobiera go w kwocie niższej od należnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota uszczuplonego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota uszczuplonego podatku nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_79","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 79. Płatnik lub inkasent który nie wyznacza w wymaganym terminie osoby, do której obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot lub nie zgłasza właściwemu miejscowo organowi podatkowemu wymaganych danych tych osób, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_8","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 8. § 1. Jeżeli ten sam czyn będący przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa lub wykroczenia określonego w przepisach karnych innej ustawy, stosuje się każdy z tych przepisów. § 2. Wykonaniu podlega tylko najsurowsza z kar, co nie stoi na przeszkodzie wykonaniu środków karnych lub innych środków orzeczonych na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Środki karne i środki zabezpieczające oraz dozór stosuje się, chociażby je orzeczono tylko na podstawie jednego ze zbiegających się przepisów; w razie orzeczenia za zbiegające się czyny zabronione zakazów tego samego rodzaju lub pozbawienia praw publicznych, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej. § 3. Jeżeli obok kary najsurowszej, która podlega wykonaniu, orzeczono także karę grzywny, również ta kara podlega łącznemu wykonaniu; w razie orzeczenia obok kary najsurowszej kilku kar grzywny, łącznemu wykonaniu podlega tylko najsurowsza kara grzywny."}
{"id":"1999_930_80","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 80. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych. § 2. Płatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa w terminie podatnikowi lub właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 3. Jeżeli informację określoną w § 1 lub 2 złożono nieprawdziwą, sprawca podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 - 3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_81","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 81. § 1. Podatnik lub płatnik, który wbrew obowiązkowi: 1) nie dokonuje w terminie zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacji objętych nim danych, 2) dokonuje zgłoszenia więcej niż jeden raz, 3) nie podaje numeru identyfikacji podatkowej lub podaje numer nieprawdziwy, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Tej samej karze podlega także ten podatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa płatnikowi dostarczonego przez niego formularza zgłoszenia identyfikacyjnego."}
{"id":"1999_930_82","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 82. § 1. Kto naraża finanse publiczne na uszczuplenie poprzez nienależną wypłatę, pobranie lub niezgodne z przeznaczeniem wykorzystanie dotacji lub subwencji podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Jeżeli wypłata lub pobranie nienależnej, nadmiernej lub wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem dotacji lub subwencji nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto popełnia nieumyślnie czyn zabroniony określony w § 1 lub 2."}
{"id":"1999_930_83","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 83. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub skarbowej udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, w szczególności kto wbrew żądaniu tej osoby odmawia okazania księgi lub księgę taką niszczy, uszkadza, czyni bezużyteczną, ukrywa lub usuwa, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych."}
{"id":"1999_930_84","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 84. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 7 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko obowiązkom celnym oraz zasadom obrotu z zagranicą towarami i usługami"}
{"id":"1999_930_85","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 85. § 1. Kto wyłudza pozwolenie, koncesję lub inny podobny dokument, dotyczący warunków obrotu z zagranicą towarami lub usługami, regulowany przez ustawy, o których mowa w art. 53 § 32 lub 33, przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do wydania takich dokumentów, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto używa dokumentu uzyskanego w sposób określony w § 1. § 3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 1 lub 2 jest karalne. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_86","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 86. § 1. Kto, nie dopełniając ciążącego na nim obowiązku celnego, przywozi z zagranicy lub wywozi za granicę towar bez jego przedstawienia organowi celnemu lub zgłoszenia celnego, przez co naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli przemyt celny dotyczy towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa. § 3. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 5. Karze określonej w § 4 podlega także ten, kto popełnia nieumyślnie czyn zabroniony określony w § 1-4."}
{"id":"1999_930_87","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 87. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do kontroli celnej naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli oszustwo celne dotyczy towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, co do których istnieje reglamentacja pozataryfowa. § 3. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, co do których istnieje reglamentacja pozataryfowa, jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, co do których istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_88","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 88. § 1. Kto, będąc uprawnionym do korzystania z procedury odprawy czasowej towaru objętego tą procedurą na podstawie zgłoszenia dokonanego w formie ustnej, nie dokonuje jego powrotnego wywozu lub nie podejmuje czynności w celu nadania temu towarowi nowego przeznaczenia celnego, przez co naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli czyn zabroniony dotyczy towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa. § 3. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_89","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 89. § 1. Kto w użyciu towaru zmienia cel, przeznaczenie lub nie zachowuje innego warunku, od którego ustawa uzależnia zwolnienie towaru w całości lub w części od należności celnej, w szczególności od cła albo zastosowanie zerowej, obniżonej lub preferencyjnej stawki celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli czyn zabroniony dotyczy towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, które zwolniono od reglamentacji pozataryfowej. § 3. Jeżeli niepobrana należność celna lub wartość towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, które zwolniono od reglamentacji pozataryfowej, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_9","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 9. § 1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. § 2. Każdy ze współsprawców wykonujących czyn zabroniony odpowiada w granicach swej umyślności lub nieumyślności, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych sprawców; okoliczność osobistą, wyłączającą lub łagodzącą albo zaostrzającą odpowiedzialność, która nie stanowi znamienia czynu zabronionego, uwzględnia się tylko co do sprawcy, którego ona dotyczy. § 3. Za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej."}
{"id":"1999_930_90","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 90. § 1. Kto usuwa towar lub środek przewozowy spod dozoru celnego, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto bez zgody uprawnionego organu usuwa, niszczy lub uszkadza zamknięcie celne, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_91","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 91. § 1. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi towar stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 86 - 90 § 1, lub pomaga w jego zbyciu albo ten towar przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi towar, o którym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że stanowi przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 86 - 90 § 1, lub pomaga w jego zbyciu albo ten towar przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota należności celnej lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota należności celnej lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_92","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 92. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu celnego naraża Skarb Państwa na bezpodstawny zwrot należności celnej lub umorzenie należności celnej należnej do zapłacenia, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana lub umorzona jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana lub umorzona nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_93","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 93. § 1. Kto rażąco narusza przepisy w zakresie warunków prowadzenia agencji celnej, w szczególności nierzetelnie lub wadliwie wykonuje czynności, do których została upoważniona agencja celna, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych. § 2. Kto rażąco narusza przepisy prawa celnego w zakresie warunków działalności wolnego obszaru celnego, składu wolnocłowego lub składu celnego, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto rażąco narusza przepisy w zakresie warunków prowadzenia magazynu celnego."}
{"id":"1999_930_94","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 94. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie udziela ustnych lub pisemnych wyjaśnień mających znaczenie dla kontroli celnej lub nie udostępnia wymaganych dokumentów dotyczących obrotu z zagranicą towarami lub usługami, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega ten, kto w inny sposób osobie uprawnionej do przeprowadzania czynności kontrolnych lub dozoru celnego udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, w szczególności kto odmawia wykonania czynności przygotowawczych do kontroli celnej lub nie dopełnia obowiązku niezwłocznego dostarczenia towaru do miejsca wskazanego przez organ celny."}
{"id":"1999_930_95","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 95. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_96","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 96. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 8 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko obrotowi dewizowemu"}
{"id":"1999_930_97","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 97. § 1. Kto wyłudza zezwolenie dewizowe przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do udzielania takich zezwoleń, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto używa dokumentu uzyskanego w sposób określony w § 1. § 3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 1 lub 2 jest karalne. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_98","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 98. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje obrotu kapitałowego, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Jeżeli obrót kapitałowy, o którym mowa w § 1, dotyczy transferu wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, sprawca podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 3. Jeżeli wartość przedmiotu transferu, o którym mowa w § 2, jest mała, sprawca podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu kapitałowego, o którym mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_930_99","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy TYTUŁ I Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne","text":"Art. 99. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje rozporządzenia wierzytelnością od nierezydenta w sposób uniemożliwiający w terminie jej wymagalności niezwłoczny transfer z zagranicy zagranicznych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem świadczenia tej wierzytelności, podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych. § 2. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe."}
{"id":"1999_932_1","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady niektórych form wspierania: 1) restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego, 2) modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"1999_932_10","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 10. 1. Restrukturyzacji finansowej, na zasadach określonych w ustawie, podlegają zobowiązania według stanu na dzień 30 czerwca 1999 r. wobec: 1) budżetu państwa - z wyłączeniem zobowiązań dotyczących kwot głównych należnych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, 2) Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - z tytułu należnych składek oraz odsetek za zwłokę, 3) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - z tytułu należnych wpłat wraz z odsetkami za zwłokę, 4) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - z tytułu należnych opłat i kar. 2. Restrukturyzacja, o której mowa w ust. 1, polega w szczególności na: 1) umorzeniu zobowiązań, 2) odroczeniu terminu spłaty zobowiązań na czas określony, 3) rozłożeniu spłaty zobowiązań na raty, 4) zaniechaniu naliczania odsetek z tytułu odroczenia terminu spłaty i opłat prolongacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95), zwanej dalej \"Ordynacją podatkową\", 5) zamianie podlegających spłacie zobowiązań na udziały lub akcje spółek przemysłowego potencjału obronnego, 6) zwolnieniu od obowiązku uiszczania bieżących opłat i kar. 3. W czasie trwania postępowania, o którym mowa w art. 13 ust. 1, nie nalicza się odsetek od zobowiązań, o których mowa w ust. 1. 4. Spółki zależne mogą korzystać z umorzenia zobowiązań, o których mowa w ust. 1, proporcjonalnie do ilości udziałów lub akcji, które spółka przemysłowego potencjału obronnego posiada w tych spółkach."}
{"id":"1999_932_11","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 11. 1. Zobowiązania, o których mowa w art. 10 ust. 1, podlegają - po spełnieniu warunków określonych w art. 15 ust. 2 - restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty tych zobowiązań odracza się do dnia 31 grudnia 2001 r., 2) od dnia 1 stycznia 2002 r. zobowiązania te mogą podlegać umorzeniu. 2. Zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) do dnia 31 grudnia 2001 r. termin spłaty tych zobowiązań odracza się, po spełnieniu warunków określonych w art. 15 ust. 2, 2) od dnia 1 stycznia 2002 r. następuje spłata tych zobowiązań, w okresie nie dłuższym niż pięć lat, w sposób określony w umowie zawartej pomiędzy spółką przemysłowego potencjału obronnego bądź spółką zależną, a jej wierzycielem, o której mowa w art. 15 ust. 1."}
{"id":"1999_932_12","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 12. 1. Wykonanie zobowiązań, wymienionych w art. 10 ust. 1, zawiesza się na okres od dnia wejścia w życie ustawy do dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 15 ust. 1. 2. W okresie odroczenia terminów spłaty zobowiązań, o których mowa w art. 10 ust. 1, oraz w okresie spłaty tych zobowiązań, nie stosuje się przepisów art. 57 § 1-4 Ordynacji podatkowej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W przypadku niezapłacenia lub nieterminowego zapłacenia którejkolwiek z rat zrestrukturyzowanych zobowiązań, o których mowa w art. 10 ust. 1, nalicza się odsetki od zaległości podatkowych, licząc od dnia następującego po dniu, w którym upływa termin zapłaty raty. 4. Umorzenie kwoty zobowiązań uwzględnia się w rachunku zysków i strat, na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości, z tym że przychody z tytułu umorzenia nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i poz. 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931, Nr 162, poz. 1112 i poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484)."}
{"id":"1999_932_13","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 13. 1. Restrukturyzację finansową, o której mowa w art. 10 ust. 1, przeprowadza się w drodze postępowania zwanego dalej \"postępowaniem oddłużeniowym\". 2. Nadzór nad postępowaniem oddłużeniowym sprawuje minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"1999_932_14","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 14. 1. Postępowanie oddłużeniowe wszczyna się na wniosek spółki przemysłowego potencjału obronnego lub spółki zależnej, złożony wierzycielowi nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Warunkiem wszczęcia postępowania oddłużeniowego jest przedłożenie pozytywnie zaopiniowanego programu naprawczego, określającego: 1) sposoby i środki działania, które mają zapewnić spółce przemysłowego potencjału obronnego osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego na działalności operacyjne, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2001 r., 2) propozycję restrukturyzacji finansowej spółki przemysłowego potencjału obronnego wraz z harmonogramem jej realizacji, 3) zadania spółki przemysłowego potencjału obronnego w zakresie ochrony środowiska wraz z harmonogramem realizacji tych zobowiązań, 4) analizę stanu i perspektyw rozwoju spółki przemysłowego potencjału obronnego na okres kolejnych trzech lat, licząc od ostatniego dnia kwartału poprzedzającego złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1. 3. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się sposoby restrukturyzacji, o których mowa w art. 10 ust. 2. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, spółka przemysłowego potencjału obronnego dołącza, sporządzone według stanu na ostatni dzień kwartału poprzedzającego dzień złożenia wniosku, następujące dokumenty: 1) odpis z rejestru handlowego o wpisie spółki przemysłowego potencjału obronnego do tego rejestru, 2) bilans z rachunkiem zysków i strat na ostatni dzień roku za ostatni rok obrotowy, 3) spis wierzycieli zawierający: oznaczenie wierzyciela, wysokość wierzytelności, datę ich powstania, terminy płatności tych wierzytelności oraz zabezpieczenie ich spłat, 4) wykaz udzielonych przez spółkę przemysłowego potencjału obronnego poręczeń i gwarancji oraz hipotek ustanowionych na jej majątku, 5) wykaz niewykonanych tytułów egzekucyjnych wystawionych przeciwko spółce przemysłowego potencjału obronnego, 6) wykaz dłużników z podaniem wysokości należności i terminów ich płatności oraz zabezpieczenie ich spłat. 5. Program naprawczy, o którym mowa w ust. 2, opiniuje minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych, pracy, Skarbu Państwa, środowiska oraz z Ministrem Obrony Narodowej, po uzyskaniu opinii: 1) Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - w odniesieniu do zobowiązań wobec Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, 2) Prezesa Krajowego Urzędu Pracy - w odniesieniu do zobowiązań wobec Funduszu Pracy, 3) Prezesa Krajowego Urzędu Pracy - w odniesieniu do zobowiązań wobec Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 4) Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - w odniesieniu do zobowiązań wobec tego Funduszu. 5) Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - w odniesieniu do zobowiązań wobec tego Funduszu. 6. Nieprzedstawienie stanowiska przez osoby wymienione w ust. 5 pkt 1-5 w terminie 14 dni od zwrócenia się o opinię przez ministra właściwego do spraw gospodarki, oznacza akceptację programu. 7. Wydanie opinii przez ministra właściwego do spraw gospodarki, po porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych, pracy, Skarbu Państwa, środowiska oraz Ministrem Obrony Narodowej, następuje w terminie 30 dni od dnia złożenia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki programu naprawczego, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"1999_932_15","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 15. 1. Postępowanie oddłużeniowe prowadzi się na podstawie umowy zawartej przez spółkę przemysłowego potencjału obronnego z wierzycielem, sporządzonej zgodnie z ustawą. Umowa określa sposób restrukturyzacji finansowej. 2. Przesłanką postępowania oddłużeniowego jest spełnienie przez spółkę przemysłowego potencjału obronnego, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2001 r., następujących warunków: 1) nieprzekroczenia przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalonego przez Komisję Trójstronną na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112), 2) niedokonywania darowizn, chyba że dotyczy to nieodpłatnego przekazania obiektów majątku nieprodukcyjnego przynoszącego straty lub darowizn z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, 3) nieudzielania poręczeń i gwarancji za wyjątkiem weksli i poręczeń związanych z obrotem towarowym z zagranicą, wystawionych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa celnego, 4) realizowania pozytywnie zaopiniowanego programu naprawczego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 i 5, 5) terminowego regulowania bieżących zobowiązań z tytułu: podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób fizycznych, ubezpieczeń społecznych, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a także z tytułu opłat i kar należnych Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. 3. Z dniem zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, wstrzymuje się wykonywanie zawartych wcześniej i niewykonanych umów, porozumień oraz decyzji dotyczących zobowiązań, o których mowa w art. 10 ust. 1, a postępowania egzekucyjne zawiesza się do dnia zakończenia postępowania oddłużeniowego. 4. W okresie prowadzenia postępowania oddłużeniowego nie stosuje się przepisów art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496, Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756). 5. W przypadku, gdy spółka przemysłowego potencjału obronnego przez trzy kolejne miesiące nie wykona zobowiązań wynikających z umowy, o której mowa w ust. 1, postępowanie oddłużeniowe umarza się, a objęte umową zobowiązania stają się wymagalne. 6. O umorzeniu postępowania oddłużeniowego decyduje minister właściwy do spraw gospodarki, działając w uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw Skarbu Państwa, finansów publicznych i środowiska."}
{"id":"1999_932_16","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 16. Do spółek przemysłowego potencjału obronnego nie stosuje się: 1) przepisów art. 1a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40 poz. 400), 2) przepisów ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz.U. Nr 90, poz. 405, Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770), 3) art. 86e ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 4) przepisu art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773)."}
{"id":"1999_932_17","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_932_2","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. 1. Ustawę stosuje się do: 1) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych prowadzących działalność gospodarczą na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa, 2) przedsiębiorstw państwowych, dla których organem założycielskim jest Minister Obrony Narodowej oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji tych przedsiębiorstw, 3) jednostek badawczo-rozwojowych prowadzących działalność na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz spółek oraz przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"1999_932_3","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 3. Przepisy art. 5 pkt 2 i art. 10-15 stosuje się odpowiednio do spółek zależnych od spółek, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1999_932_4","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) przemysłowym potencjale obronnym - rozumie się przez to zasoby materialne i niematerialne istniejące w przemyśle Rzeczypospolitej Polskiej, zabezpieczające potrzeby obronne państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w uzbrojenie lub sprzęt wojskowy, 2) spółkach przemysłowego potencjału obronnego - rozumie się przez to spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne prowadzące działalność gospodarczą na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, oraz spółki powstałe w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, 3) spółkach zależnych - rozumie się przez to spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, prowadzące działalność gospodarczą polegającą na produkcji lub świadczeniu usług w zakresie uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, w których w chwili wejścia w życie ustawy spółki przemysłowego potencjału obronnego i Skarb Państwa posiadają łącznie więcej niż połowę ogólnej liczby udziałów lub akcji, 4) zobowiązaniach - rozumie się przez to zobowiązania pieniężne spółek przemysłowego potencjału obronnego lub spółek zależnych wraz z odsetkami, 5) przychodach z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego rozumie się przez to środki finansowe pochodzące ze sprzedaży akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa w spółkach, o których mowa w pkt 2, 6) uzbrojeniu lub sprzęcie wojskowym - rozumie się przez to broń, amunicję, materiały wybuchowe oraz wyroby i ich części, usługi, a także technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, określone na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz.U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775), 7) koncentracji - rozumie się przez to przeniesienie działalności produkcyjnej lub usługowej spółek przemysłowego potencjału obronnego do jednego przedsiębiorcy, 8) konwersji - rozumie się przez to zmianę przedmiotu działalności gospodarczej spółek przemysłowego potencjału obronnego na działanie nie związane z produkcją lub świadczeniem usług w zakresie uzbrojenia lub sprzętu wojskowego."}
{"id":"1999_932_5","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 5. Wspieranie restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego polega w szczególności na: 1) przeznaczaniu części przychodów z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego na: a) konwersję lub koncentrację produkcji w ramach programów naprawczych lub restrukturyzacyjnych, b) działalność badawczo-rozwojową na potrzeby przemysłowego potencjału obronnego, c) promocję eksportu wytworzonego w Polsce uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, wyprodukowanych w spółkach przemysłowego potencjału obronnego lub spółkach zależnych, d) finansowanie, za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego, dopłat w wysokości nie przekraczającej 50% kwot stanowiących oprocentowanie kredytów inwestycyjnych udzielonych spółkom przemysłowego potencjału obronnego, 2) restrukturyzacji finansowej zobowiązań spółek przemysłowego potencjału obronnego po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 10-15, 3) przeznaczaniu, w okresie do 31 grudnia 2002 r., dotacji określonej w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 222 ust. 1 oraz art. 223 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) wypłacanej przedsiębiorcom na dostosowanie mocy produkcyjnych i remontowych w spółkach przemysłowego potencjału obronnego i spółkach zależnych do zadań określonych w Centralnym Programie Mobilizacji Gospodarki, 4) przeznaczaniu środków z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w trybie i na zasadach określonych w art. 3 ust. 3 i w art. 6b ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887), na odprawy pieniężne przysługujące na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) z tytułu zwolnień grupowych, należne pracownikom, którym przysługuje zasiłek albo świadczenie przedemerytalne."}
{"id":"1999_932_6","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość dopłat, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. d), szczegółowe zasady i tryb ich udzielania, 2) wysokość należnej prowizji Banku Gospodarstwa Krajowego za czynności związane z obsługą bankową dopłat."}
{"id":"1999_932_7","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 7. Wspieranie procesu modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej polega na przeznaczaniu pozostałej części przychodów z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego na zakupy nowoczesnego uzbrojenia lub sprzętu wojskowego produkowanego w spółkach przemysłowego potencjału obronnego."}
{"id":"1999_932_8","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 8. 1. Ustawa budżetowa corocznie określa przewidywaną kwotę przychodów z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego z przeznaczeniem na działania, o których mowa w art. 5 i 7, 2. Przychody z prywatyzacji, o której mowa w ust. 1, w pierwszej kolejności przeznaczone są na wsparcie restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego. Dotyczy to również przychodów z prywatyzacji przekraczających kwoty przewidziane w ustawie budżetowej."}
{"id":"1999_932_9","title":"Ustawa z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 9. 1. Od dnia wejścia w życie ustawy, w odniesieniu do spółek przemysłowego potencjału obronnego wyszczególnionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w art. 2 ust. 2, kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014), zwaną dalej \"ustawą o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa\", wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki. 2. Od dnia wejścia w życie ustawy, w odniesieniu do spółek powstałych w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, a wyszczególnionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w art. 2 ust. 2, kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, wykonuje Minister Obrony Narodowej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki. 3. Prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego dokonuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki. 4. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do spółek realizujących obrót specjalny w rozumieniu odrębnych przepisów. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz spółek, o których mowa w ust. 4. 6. Do spółek powstałych w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2."}
{"id":"1999_934_1","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, zakres badań koniecznych do uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji każdego typu pojazdu szynowego.\"; 2) w art. 36 skreśla się ust. 2."}
{"id":"1999_934_2","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_935_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076) po art. 21 dodaje się art. 21a-21e w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Osoby fizyczne nie mające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"podróżnymi\", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nich poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 21b i 21c. 2. Miejsce stałego zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość. 3. Zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych."}
{"id":"1999_935_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy art. 21b ust. 4 pkt 1 i 4 i ust. 7 pkt 2, 5 i 6 oraz art. 21e wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"1999_935_21b","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 21b. 1. Zwrot podatku, o którym mowa w art. 21a ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej \"sprzedawcami\": 1) zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług, oraz 2) prowadzących ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, o której mowa w art. 29 ust. 1 oraz 3) którzy zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 7. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu. 3. Sprzedawcami, o których mowa w ust. 1, nie mogą być podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6 oraz podatnicy określeni w art. 14a ust. 1. 4. Sprzedawcy: 1) są obowiązani poinformować właściwy urząd skarbowy w formie pisemnej, że są sprzedawcami, o których mowa w art. 21b ust. 1, 2) zapewniają podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim, 3) oznaczają punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku, 4) są obowiązani poinformować właściwy urząd skarbowy o miejscu, gdzie podróżny dokonujący zakupu towarów u tego podatnika może odebrać podatek, oraz z kim podatnicy ci mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów. 5. Zwrot podatku jest dokonywany podróżnym w złotych przez sprzedawcę lub w punktach zwrotu VAT przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1. 6. Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 tys. zł oraz dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy. 7. Podmioty, o których mowa w ust. 5, nie będące sprzedawcami mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1, pod warunkiem że podmioty te: 1) są od co najmniej 12 miesięcy zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, 2) powiadomiły w formie pisemnej właściwy urząd skarbowy o zamiarze rozpoczęcia działalności w zakresie zwrotu podatku podróżnym, 3) od co najmniej 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, nie mają zaległości w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa oraz zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 4) zawarły umowy ze sprzedawcami, o których mowa w ust. 1, w sprawie zwrotu podatku, 5) złożyły we właściwym urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną w wysokości 5 mln zł w formie: a) depozytu pieniężnego, b) gwarancji bankowych, c) obligacji Skarbu Państwa, o co najmniej trzyletnim terminie wykupu, 6) uzyskały od ministra właściwego do spraw finansów publicznych zaświadczenie stwierdzające spełnienie łącznie warunków wymienionych w pkt 1-5. 7a. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 7 pkt 5, jest utrzymywana przez cały okres działalności podmiotu, o którym mowa w ust. 5, i podlega zwrotowi po zakończeniu działalności związanej ze zwrotem podatku. 7b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyjmowania kaucji gwarancyjnej, o której mowa w ust. 7 pkt 5. 8. Podmiotem, o którym mowa w ust. 7, dokonującym zwrotu podatku może być wyłącznie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna. 9. Członkami władz spółek wymienionych w ust. 8 nie mogą być osoby karane za przestępstwa karne skarbowe lub za przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej."}
{"id":"1999_935_21c","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 21c. 1. Zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar za granicę nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu. 2. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy sprzedaży towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez graniczny urząd celny pieczęcią zaopatrzoną w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 29 ust. 1. 3. Graniczny urząd celny potwierdza wywóz towarów na dokumencie o którym mowa w ust. 2, po okazaniu przez podróżnego wywożonego towaru i sprawdzeniu danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość. 4. Sprzedawcy oraz podmioty, o których mowa w art. 21b ust. 5, dokonujące zwrotu podatku podróżnemu mają prawo do pobrania od podróżnego prowizji od zwracanej kwoty podatku. 5. Rozliczenia między podmiotem, który dokonał zwrotu, a sprzedawcą towaru regulują zawarte przez nich umowy."}
{"id":"1999_935_21d","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 21d . 1. Do sprzedaży towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że: 1) spełnił wymogi, o których mowa w art. 21b ust. 4 pkt 1 i 4, oraz 2) przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc sprzedawca otrzymał dokument, określony w art. 21c ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej sprzedaży, nie później jednak niż przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. 3. Potwierdzony przez graniczny urząd celny dokument, o którym mowa w art. 21c ust. 2, sprzedawca jest obowiązany przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku w którym wystawiono ten dokument."}
{"id":"1999_935_21e","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 21e. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia: 1) wzór znaku, o którym mowa w art. 21b ust. 4 pkt 3, 2) wzór dokumentu oraz wzór pieczęci, o których mowa w art. 21c ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia: 1) inne towary niż wymienione w art. 21a ust. 3 przy wywozie których nie stosuje się art. 21a ust. 1, 2) minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z dokumentów, o których mowa w art. 21c ust. 2, przy której można żądać zwrotu podatku, 3) maksymalną wysokość prowizji, o której mowa w art. 21c ust. 4 - uwzględniając w szczególności sytuację gospodarczą państwa oraz sytuację w zakresie obrotu towarowego z zagranicą poszczególnymi grupami towarów, sytuację rynkową w obrocie towarami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz określone w ustawie budżetowej dochody budżetu państwa, w szczególności dochody z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wprowadzi we wzorze dokumentu zabezpieczenia utrudniające jego fałszowanie. Rodzaje i sposób zabezpieczeń powinny być uzgodnione z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.\"."}
{"id":"1999_936_1","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 1. Ustanawia się Medal Wojska Polskiego w celu uhonorowania cudzoziemców oraz obywateli polskich zamieszkałych poza granicami Polski, którzy swoją działalnością szczególnie zasłużyli się w dziedzinie współpracy Wojska Polskiego z siłami zbrojnymi innych państw."}
{"id":"1999_936_2","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 2. Medal Wojska Polskiego może być nadany osobom, które: 1) aktywnie wspierały na arenie międzynarodowej pokojową działalność Wojska Polskiego, 2) przyczyniły się do rozwoju potencjału obronnego Rzeczypospolitej Polskiej, 3) szczególnie zasłużyły się w dziedzinie współdziałania w ramach jednostek wielonarodowych, w skład których wchodzą jednostki Wojska Polskiego, w tym przede wszystkim w integrowaniu dowództw, sztabów i jednostek wojskowych na wszystkich szczeblach dowodzenia (zarządzania), 4) przyczyniły się do popularyzacji dziejów i tradycji Wojska Polskiego na arenie międzynarodowej."}
{"id":"1999_936_3","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 3. Medal Wojska Polskiego dzieli się na trzy stopnie: 1) I stopień - Złoty Medal Wojska Polskiego, 2) II stopień - Srebrny Medal Wojska Polskiego, 3) III stopień - Brązowy Medal Wojska Polskiego."}
{"id":"1999_936_4","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 4. 1. Medal Wojska Polskiego nadaje Minister Obrony Narodowej. 2. Osoba, której nadano Medal Wojska Polskiego, otrzymuje odznakę Medalu i legitymację potwierdzającą jego nadanie."}
{"id":"1999_936_5","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 5. 1. Medal Wojska Polskiego tego samego stopnia może być nadany tej samej osobie tylko raz. 2. Osobie wyróżnionej Medalem Wojska Polskiego nie nadaje się tego Medalu w stopniu niższym od posiadanego."}
{"id":"1999_936_6","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 6. 1. Odznaką Medalu Wojska Polskiego jest okrągły medal o średnicy 36 mm, obramowany wieńcem z liści laurowych. W środku medalu umieszczony jest krzyż czteroramienny pokryty czerwoną emalią. W środku krzyża umieszczony jest srebrny orzeł ze znaku Ministerstwa Obrony Narodowej określony przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 34, poz. 154 i z 1995 r. Nr 150, poz. 731). Między ramionami krzyża umieszczone są pęki promieni. Wieniec, obramowanie krzyża, pęki promieni oraz rewers, w zależności od stopnia Medalu, są złocone, srebrzone lub patynowane na brązowo. Na stronie odwrotnej umieszczony jest tłoczony napis \"Wojsko Polskie\". 2. Odznaka Medalu Wojska Polskiego zawieszona jest na wstążce długości 65 mm i szerokości 38 mm z tkaniny w pionowe paski, umieszczone symetrycznie względem środka, w kolorach: stalowym - szerokości 6 mm, złotym szerokości 2 mm oraz khaki - szerokości 6 mm. Pośrodku wstążki jest pionowy biało-czerwony pasek szerokości 10 mm. 3. Wzór graficzny odznaki Medalu Wojska Polskiego wraz ze wstążką i baretką określa załącznik do ustawy."}
{"id":"1999_936_7","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie Medalu Wojska Polskiego, określając organy uprawnione do występowania z wnioskiem o nadanie Medalu, w tym w szczególności Szefa Sztabu Generalnego i dowódców rodzajów Sił Zbrojnych, oraz uwzględniając terminy rozpatrzenia wniosku, 2) wzór wniosku o nadanie Medalu Wojska Polskiego oraz wzór legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu, 3) sposób wręczania i zasady noszenia Medalu Wojska Polskiego, 4) zasady ewidencjonowania osób wyróżnionych Medalem Wojska Polskiego."}
{"id":"1999_936_8","title":"Ustawa z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_95_1","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony informacji, które wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem, jako stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, niezależnie od formy i sposobu ich wyrażania, także w trakcie ich opracowania, zwanych dalej \"informacjami niejawnymi\", a w szczególności: 1) organizowania ochrony informacji niejawnych, 2) klasyfikowania informacji niejawnych, 3) udostępniania informacji niejawnych, 4) postępowania sprawdzającego, w celu ustalenia czy osoba nim objęta daje rękojmię zachowania tajemnicy, zwanego dalej \"postępowaniem sprawdzającym\", 5) szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych, 6) ewidencjonowania, przechowywania, przetwarzania i udostępniania danych uzyskiwanych w związku z prowadzonymi postępowaniami o ustalenie rękojmi zachowania tajemnicy, w zakresie określonym w ankiecie bezpieczeństwa osobowego oraz w ankiecie bezpieczeństwa przemysłowego, 7) organizacji kontroli przestrzegania zasad ochrony informacji niejawnych, 8) ochrony informacji niejawnych w systemach i sieciach teleinformatycznych, 9) stosowania środków fizycznej ochrony informacji niejawnych. 2. Przepisy ustawy mają zastosowanie do: 1) organów władzy publicznej, w szczególności: a) Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, b) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, c) organów administracji rządowej, d) organów jednostek samorządu terytorialnego, e) sądów i trybunałów, f) organów kontroli państwowej i ochrony prawa, 2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej \"Siłami Zbrojnymi\", 3) Narodowego Banku Polskiego i banków państwowych, 4) państwowych osób prawnych i innych niż wymienione w pkt 1-3 państwowych jednostek organizacyjnych, 5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do informacji niejawnych, dotyczące realizacji zadań opłacanych w całości lub w części ze środków publicznych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773). 3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw o ochronie tajemnicy zawodowej lub innych tajemnic prawnie chronionych."}
{"id":"1999_95_10","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb funkcjonowania Komitetu, 2) zasady udziału w jego posiedzeniach, 3) zakres czynności sekretarza Komitetu."}
{"id":"1999_95_11","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Udział w posiedzeniach Komitetu, z prawem głosu, mogą brać: 1) delegowany przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Prezes Najwyższej Izby Kontroli, 3) Prezes Narodowego Banku Polskiego, 4) za zgodą Przewodniczącego Komitetu - upoważnieni zastępcy członków Komitetu, o których mowa w art. 8 pkt 1-4, 5) inny niż wymieniony w art. 8 pkt 1 minister - w sprawach należących do zakresu swojego działania, rozpatrywanych przez Komitet."}
{"id":"1999_95_12","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Obsługę Komitetu zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"1999_95_13","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Przewodniczący Komitetu raz w roku przedstawia Radzie Ministrów informację o działalności Komitetu wraz z wnioskami wynikającymi z kontroli stanu przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych, dokonywanej przez służby ochrony państwa. 2. Informację, o której mowa w ust. 1, Przewodniczący Komitetu przekazuje Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewodniczącemu sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych. Rozdział 3 Organizacja ochrony informacji niejawnych"}
{"id":"1999_95_14","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Służby ochrony państwa są właściwe do: 1) kontroli ochrony informacji niejawnych oraz kontroli przestrzegania przepisów wydanych w tym zakresie, 2) realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych, 3) prowadzenia postępowania sprawdzającego według zasad określonych w ustawie, 4) ochrony informacji niejawnych wymienianych przez Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi, 5) szkolenia i doradztwa w zakresie ochrony informacji niejawnych, 6) wykonywania innych zadań, w zakresie ochrony informacji niejawnych, określonych odrębnymi przepisami. 2. Służby ochrony państwa, w zakresie koniecznym do wykonywania swoich zadań, w celu ochrony informacji niejawnych mogą korzystać z informacji uzyskanych przez Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy inspekcji celnej i kontroli skarbowej, a także zwracać się do tych służb i organów o udzielenie niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających. 3. Kierownicy jednostek organizacyjnych współdziałają ze służbami ochrony państwa w toku przeprowadzanych przez nie postępowań sprawdzających, a w szczególności udostępniają funkcjonariuszom albo żołnierzom, po przedstawieniu przez nich pisemnego upoważnienia, pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty niezbędne dla stwierdzenia czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, warunki i tryb: 1) przekazywania służbom ochrony państwa informacji i udostępniania dokumentów, o których mowa w ust. 3, 2) udzielania służbom ochrony państwa pomocy, o której mowa w ust. 2. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności: 1) szczegółowy zakres, warunki i tryb przekazywania przez kierowników jednostek organizacyjnych służbom ochrony państwa informacji oraz udostępniania im dokumentów niezbędnych do stwierdzenia czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy, 2) zakres, warunki i tryb udzielania przez Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy inspekcji celnej i kontroli skarbowej niezbędnej pomocy służbom ochrony państwa przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających."}
{"id":"1999_95_15","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W stosunkach międzynarodowych Szef Urzędu Ochrony Państwa i Szef Wojskowych Służb Informacyjnych pełnią funkcję krajowych władz bezpieczeństwa."}
{"id":"1999_95_16","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W zakresie niezbędnym do kontroli stanu zabezpieczenia informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową upoważnieni pisemnie funkcjonariusze lub żołnierze służb ochrony państwa mają prawo do: 1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostki kontrolowanej, gdzie informacje takie są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane, 2) wglądu do dokumentów związanych z organizacją ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej, 3) żądania udostępnienia do kontroli sieci lub systemów teleinformatycznych służących do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania tych informacji, 4) przeprowadzania oględzin obiektów, składników majątkowych i sprawdzania przebiegu określonych czynności związanych z ochroną tych informacji, 5) żądania od kierowników i pracowników kontrolowanych jednostek organizacyjnych, udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz posiadanych przez nich informacji dotyczących działalności wywiadowczej albo terrorystycznej skierowanej przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, jej Siłom Zbrojnym, przedsiębiorcom, jednostkom naukowym lub badawczo-rozwojowym, w odniesieniu do prowadzonej produkcji albo usług stanowiących tajemnicę państwową ze względu na bezpieczeństwo lub obronność państwa, a także na potrzeby Sił Zbrojnych, 6) zasięgania, w związku z przeprowadzaną kontrolą, informacji w jednostkach nie kontrolowanych, jeżeli ich działalność pozostaje w związku z wytwarzaniem, przechowywaniem, przetwarzaniem, przekazywaniem lub ochroną informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową oraz żądania wyjaśnień od kierowników i pracowników tych jednostek, 7) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, jeżeli stwierdzenie okoliczności ujawnionych w czasie przeprowadzania kontroli, wymaga wiadomości specjalnych, 8) uczestniczenia w posiedzeniach kierownictwa, organów zarządzających lub nadzorczych, a także organów opiniodawczo-doradczych w sprawach dotyczących problematyki ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej."}
{"id":"1999_95_17","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Do czynności, o których mowa w art. 16, dokonywanych przez służby ochrony państwa mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 28, art. 29 pkt 1, art. 30-41 i art. 49-64 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz.402, z 1997 r. Nr 28 poz. 153, Nr 79, poz.484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 148, poz. 966 i Nr 155, poz. 1016) z tym, że przewidziane w tej ustawie uprawnienia i obowiązki: 1) Najwyższej Izby Kontroli - przysługują służbom ochrony państwa, 2) Prezesa, Wiceprezesa i pracownika Najwyższej Izby Kontroli przysługują odpowiednio Szefowi, Zastępcy Szefa i upoważnionemu funkcjonariuszowi Urzędu Ochrony Państwa oraz Szefowi, Zastępcy Szefa i upoważnionemu żołnierzowi Wojskowych Służb Informacyjnych. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb prowadzenia kontroli w zakresie ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, a w szczególności zadania funkcjonariuszy i żołnierzy służb ochrony państwa nadzorujących i wykonujących czynności kontrolne w postępowaniu kontrolnym, szczegółowy tryb przygotowania kontroli, dokumentowania czynności kontrolnych, sporządzania protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach kontroli przeprowadzanych przez służby ochrony państwa."}
{"id":"1999_95_18","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Za ochronę informacji niejawnych odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej, w której takie informacje są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane. 2. Kierownikowi jednostki organizacyjnej podlega bezpośrednio pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych, zwany dalej \"pełnomocnikiem ochrony\", który odpowiada za zapewnienie przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych. 3. Pełnomocnikiem ochrony w jednostce organizacyjnej może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) posiada co najmniej średnie wykształcenie, 3) uzyskała poświadczenie bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 36 ust. 2, wydane przez służby ochrony państwa na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej, 4) odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych. 4. Pełnomocnik ochrony kieruje wyodrębnioną wyspecjalizowaną komórką organizacyjną do spraw ochrony informacji niejawnych, zwaną dalej \"pionem ochrony\", do której zadań należy: 1) zapewnienie ochrony informacji niejawnych, 2) ochrona systemów i sieci teleinformatycznych, 3) zapewnienie ochrony fizycznej jednostki organizacyjnej, 4) kontrola ochrony informacji niejawnych oraz przestrzegania przepisów o ochronie tych informacji, 5) okresowa kontrola ewidencji, materiałów i obiegu dokumentów, 6) opracowywanie planu ochrony jednostki organizacyjnej i nadzorowanie jego realizacji, 7) szkolenie pracowników w zakresie ochrony informacji niejawnych według zasad określonych w rozdziale 8. 5. Pracownikiem pionu ochrony w jednostce organizacyjnej może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) uzyskała poświadczenie bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 36 ust. 2, 3) odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych. 6. Pełnomocnik ochrony, w zakresie realizacji swoich zadań, w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego, ma prawo żądać od komórek organizacyjnych w swojej jednostce organizacyjnej udzielenia natychmiastowej pomocy. 7. W zakresie realizacji swoich zadań pełnomocnik ochrony współpracuje z właściwymi jednostkami i komórkami organizacyjnymi służb ochrony państwa. Pełnomocnik ochrony na bieżąco informuje kierownika jednostki organizacyjnej o przebiegu tej współpracy. 8. Pełnomocnik ochrony opracowuje plan postępowania z materiałami zawierającymi informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego. 9. Pełnomocnik ochrony podejmuje działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych zawiadamiając o tym kierownika jednostki organizacyjnej, a w przypadku naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą \"poufne\" lub wyższą, również właściwą służbę ochrony państwa. Rozdział 4 Klasyfikowanie informacji niejawnych. Klauzule tajności"}
{"id":"1999_95_19","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Klasyfikowanie informacji niejawnej oznacza przyznanie tej informacji, w sposób wyraźny, przewidzianej w ustawie jednej z klauzul tajności, o których mowa w art. 23 i 24. 2. Klasyfikowanie informacji niejawnej zawartej w materiale, a zwłaszcza utrwalonej w dokumencie, polega na oznaczeniu tego materiału odpowiednią klauzulą tajności. 3. Informacjom niejawnym, materiałom, a zwłaszcza dokumentom lub ich zbiorom przyznaje się klauzulę tajności co najmniej równą najwyżej zaklasyfikowanej informacji lub najwyższej klauzuli w zbiorze. 4. Dopuszczalne jest przyznawanie różnych klauzul tajności częściom dokumentu (rozdziałom, załącznikom, aneksom) lub poszczególnym dokumentom w zbiorze dokumentów, pod warunkiem wyraźnego ich oznaczenia i wskazania klauzuli tajności po odłączeniu dokumentu, bądź jego części."}
{"id":"1999_95_2","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W rozumieniu ustawy: 1) tajemnicą państwową - jest informacja niejawna określona w wykazie rodzajów informacji niejawnych, stanowiącym załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności dla niepodległości lub nienaruszalności terytorium, interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli, albo narazić te interesy na co najmniej znaczną szkodę, 2) tajemnicą służbową - jest informacja niejawna nie będąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej, 3) służbami ochrony państwa - są Urząd Ochrony Państwa i Wojskowe Służby Informacyjne , 4) rękojmia zachowania tajemnicy \" oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem, 5) dokumentem - jest każda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie, mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i na taśmach elektromagnetycznych, także w formie mapy, wykresu, rysunku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury, książki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak również informacja niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych, 6) materiałem - jest dokument, jak też chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposażenie lub broń wyprodukowana albo będąca w trakcie produkcji, a także składnik użyty do ich wytworzenia, 7) jednostką organizacyjną - jest podmiot wymieniony w art. 1 ust.2, 8) systemem teleinformatycznym - jest system, który tworzą urządzenia, narzędzia, metody postępowania i procedury stosowane przez wyspecjalizowanych pracowników, w sposób zapewniający wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przekazywanie informacji, 9) siecią teleinformatyczną - jest organizacyjne i techniczne połączenie systemów teleinformatycznych wraz z łączącymi je urządzeniami i liniami telekomunikacyjnymi."}
{"id":"1999_95_20","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Informacje niejawne, którym przyznano określoną klauzulę tajności, z zastrzeżeniem ust. 2, są chronione zgodnie z przepisami ustawy, które dotyczą informacji niejawnych oznaczonych daną klauzulą tajności. Oznacza to w szczególności, że informacje takie: 1) mogą być udostępnione wyłącznie osobie uprawnionej do dostępu do informacji niejawnych o określonej klauzuli tajności, 2) muszą być wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane w warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujawnienie, zgodnie z przepisami określającymi wymagania dotyczące kancelarii tajnych, obiegu i środków fizycznej ochrony informacji niejawnych, odpowiednich dla przyznanej im klauzuli tajności, 3) muszą być chronione, odpowiednio do przyznanej klauzuli tajności, przy zastosowaniu środków określonych w rozdziale 9. 2. Kierownik jednostki organizacyjnej zatwierdza, opracowane przez pełnomocnika ochrony, szczegółowe wymagania w zakresie ochrony informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"zastrzeżone\" w podległych komórkach organizacyjnych."}
{"id":"1999_95_21","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Klauzulę tajności przyznaje osoba, która jest upoważniona do podpisania dokumentu lub oznaczenia innego niż dokument materiału. 2. Uprawnienie do przyznawania, obniżania i znoszenia klauzuli tajności przysługuje wyłącznie w zakresie posiadanego prawa dostępu do informacji niejawnych. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, ponosi odpowiedzialność za przyznanie klauzuli tajności i bez jej zgody albo zgody jej przełożonego, klauzula nie może być obniżona lub zniesiona. Dotyczy to również osoby, która przekazała dane do dokumentu zbiorczego. 4. Zawyżanie lub zaniżanie klauzuli tajności jest niedopuszczalne. 5. Odbiorca materiału zgłasza osobie, o której mowa w ust. 1, albo jej przełożonemu, fakt wyraźnego zawyżenia lub zaniżenia klauzuli tajności. W przypadku, gdy osoba ta lub jej przełożony zdecyduje o zmianie klauzuli, powinna poinformować o tym odbiorców tego materiału. Odbiorcy materiału, którzy przekazali go kolejnym odbiorcom są odpowiedzialni za poinformowanie ich o zmianie klauzuli."}
{"id":"1999_95_22","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Kierownicy jednostek organizacyjnych zapewniają przeszkolenie podległych im pracowników w zakresie klasyfikowania informacji niejawnych oraz stosowania właściwych klauzul tajności, a także procedur ich zmiany i znoszenia."}
{"id":"1999_95_23","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę państwową oznacza się klauzulą: 1) \"ściśle tajne\" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować istotne zagrożenie dla niepodległości, nienaruszalności terytorium albo polityki zagranicznej lub stosunków międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej albo zagrażać nieodwracalnymi lub wielkimi stratami dla interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli lub innych istotnych interesów państwa, albo narazić je na szkodę w wielkich rozmiarach, 2) \"tajne\" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie dla międzynarodowej pozycji państwa, interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli, innych istotnych interesów państwa albo narazić je na znaczną szkodę. 2. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę służbową oznacza się klauzulą: 1) \"poufne\" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie powodowałoby szkodę dla interesów państwa, interesu publicznego lub prawnie chronionego interesu obywateli, 2) \"zastrzeżone\" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować szkodę dla prawnie chronionych interesów obywateli albo jednostki organizacyjnej. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określą, w drodze rozporządzenia, sposób oznaczania materiałów, w tym klauzulami tajności, oraz sposób umieszczania klauzul na tych materiałach. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa mogą określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe oznaczenia materiałów, które mogą poprzedzać klauzule wymienione w ust. 1 i 2, wskazujące na szczególny sposób postępowania z materiałami zawierającymi informacje niejawne, szczególny tryb ich wytwarzania, przetwarzania, przekazywania i przechowywania oraz krąg upoważnionych adresatów ze względu na wymóg wyższego stopnia ich ochrony, także wynikający z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną."}
{"id":"1999_95_24","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Materiały otrzymywane z zagranicy oraz wysyłane za granicę, w celu wykonania ratyfikowanych umów międzynarodowych, oznacza się odpowiednią do ich treści klauzulą tajności, określoną w ustawie oraz jej zagranicznym odpowiednikiem."}
{"id":"1999_95_25","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, z zastrzeżeniem ust. 2, podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez okres 50 lat od daty ich wytworzenia. 2. Chronione bez względu na upływ czasu pozostają: 1) dane identyfikujące funkcjonariuszy i żołnierzy służb ochrony państwa wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze, 2) dane identyfikujące osoby, które udzieliły pomocy, w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych organom, służbom i instytucjom państwowym uprawnionym do ich wykonywania na podstawie ustawy, 3) informacje niejawne uzyskane od innych państw lub organizacji międzynarodowych, jeżeli taki był warunek ich udostępnienia. 3. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez okres: 1) 5 lat - oznaczone klauzulą \"poufne\", 2) 2 lat - oznaczone klauzulą \"zastrzeżone\" - o ile osoba, o której mowa w art. 21 ust. 1, nie określi okresu krótszego. 4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2, które spośród informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"tajne\" przestały stanowić tajemnicę państwową, jeżeli od ich powstania upłynęło co najmniej 20 lat. 5. Uprawnienia osoby, o której mowa w art. 21 ust. 1, w zakresie przyznawania, obniżania lub znoszenia klauzuli tajności materiału oraz określania okresu przez jaki informacja niejawna podlega ochronie przechodzą, w przypadku rozwiązania, zniesienia, likwidacji, przekształcenia lub reorganizacji dotyczącej stanowiska lub funkcji tej osoby, na jej następcę prawnego. W razie braku następcy prawnego, uprawnienia w tym zakresie przechodzą na właściwą służbę ochrony państwa. Rozdział 5 Dostęp do informacji niejawnych. Postępowania sprawdzające"}
{"id":"1999_95_26","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej określi, z zastrzeżeniem ust. 2, stanowiska lub rodzaje prac zleconych, z którymi może łączyć się dostęp do informacji niejawnych, odrębnie dla każdej klauzuli tajności. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska i rodzaje prac zleconych w organach administracji rządowej, których wykonywanie w tych organach może łączyć się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową."}
{"id":"1999_95_27","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Dopuszczenie do pracy lub pełnienia służby na stanowisku albo zlecenie pracy, o której mowa w art. 26, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 6-8, może nastąpić po: 1) przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, 2) przeszkoleniu tej osoby w zakresie ochrony informacji niejawnych. 2. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób sprawujących urzędy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu. 3. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się, z zastrzeżeniem ust. 4, wobec posłów i senatorów. 4. Marszałek Sejmu lub Marszałek Senatu zwracają się, za zgodą osoby sprawdzanej, do służb ochrony państwa o przeprowadzenie postępowania sprawdzającego wobec posłów lub senatorów, których obowiązki poselskie bądź senatorskie wymagają dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"ściśle tajne\". 5. W przypadku odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie, o której mowa w ust. 4 - za jej zgodą - Prezes Rady Ministrów przedstawia informację o powodach tej odmowy Marszałkowi Sejmu, jeżeli odmowa dotyczy posła albo Marszałkowi Senatu, jeżeli odmowa dotyczy senatora. 6. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób zajmujących stanowiska: Prezesa Rady Ministrów, członka Rady Ministrów, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Rzecznika Interesu Publicznego, członków Rady Polityki Pieniężnej, członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz Szefów Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu i Prezesa Rady Ministrów. 7. W stosunku do kandydatów na stanowiska, o których mowa w ust. 6, postępowanie sprawdzające właściwa służba ochrony państwa przeprowadza na wniosek organu uprawnionego do powołania na te stanowiska. Jeżeli do powołania uprawniony jest Sejm albo Senat z wnioskiem tym występuje odpowiednio Marszałek Sejmu albo Marszałek Senatu. Postępowanie zostaje zakończone przekazaniem opinii z uzasadnieniem właściwej służby ochrony państwa Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu albo Marszałkowi Senatu. 8. W stanach nadzwyczajnych Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Rady Ministrów, każdy w swoim zakresie, może wyrazić zgodę na odstąpienie od przeprowadzenia postępowania sprawdzającego wobec osoby, o której mowa w ust. 1, chyba że istnieją przesłanki do stwierdzenia, że nie daje ona rękojmi zachowania tajemnicy. 9. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu zapoznają się z przepisami o ochronie informacji niejawnych i składają oświadczenie o znajomości tych przepisów. Posłowie i senatorowie oraz osoby, o których mowa w ust. 6, składają takie oświadczenie po odbyciu szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych."}
{"id":"1999_95_28","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Nie mogą być dopuszczone do pracy lub pełnienia służby na stanowisku albo do wykonywania prac zleconych, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, z uwzględnieniem ust. 2, osoby: 1) nie posiadające obywatelstwa polskiego, z zastrzeżeniem art. 67 ust. 4, lub 2) skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą lub 3) które nie posiadają poświadczenia bezpieczeństwa, z wyjątkiem osób, o których mowa w art. 27 ust. 2, 3, 6 i 8. 2. Jeżeli z ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych wynika na zasadzie wzajemności obowiązek dopuszczenia do informacji niejawnych obywateli obcych państw mających wykonywać w Rzeczypospolitej Polskiej pracę w interesie innego państwa lub organizacji międzynarodowej, postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się."}
{"id":"1999_95_29","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Postępowania sprawdzające, o których mowa w art. 38 i 39, na pisemny wniosek osoby upoważnionej na podstawie odrębnych przepisów do obsady stanowiska lub zlecenia prac, w tym także kierownika jednostki organizacyjnej, zwanej dalej \"osobą upoważnioną do obsady stanowiska\", przeprowadzają: 1) Wojskowe Służby Informacyjne - w przypadku ubiegania się osoby o zatrudnienie lub zlecenie prac związanych z obronnością państwa: a) wobec żołnierzy pozostających w służbie czynnej w Siłach Zbrojnych i pracowników cywilnych wojska, z wyjątkiem jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, b) u przedsiębiorców, w jednostkach naukowych lub badawczo-rozwojowych, których organem założycielskim jest Minister Obrony Narodowej, a także w innych jednostkach organizacyjnych, w zakresie w jakim realizują one produkcję lub usługi, stanowiące tajemnicę państwową ze względu na obronność państwa i na potrzeby Sił Zbrojnych, c) u przedsiębiorców zajmujących się obrotem wyrobami, technologiami i licencjami objętymi tajemnicą państwową ze względu na obronność państwa, jeżeli uczestnikami tego obrotu są Siły Zbrojne lub jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, d) w wojskowych organach ochrony prawa i wojskowych organach porządkowych, 2) Urząd Ochrony Państwa - w razie ubiegania się osoby o stanowisko, zatrudnienie lub zlecenie prac w innych przypadkach niż wymienione w pkt 1."}
{"id":"1999_95_3","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy."}
{"id":"1999_95_30","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Urząd Ochrony Państwa, Wojskowe Służby Informacyjne oraz Policja, Straż Graniczna i Służba Więzienna przeprowadzają samodzielne postępowania sprawdzające wobec osób ubiegających się o przyjęcie do służby lub pracy w tych organach, stosując odpowiednio przepisy ustawy. Przepis stosuje się także w stosunku do osób pełniących służbę lub zatrudnionych w tych organach i służbach."}
{"id":"1999_95_31","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Przeprowadzenie postępowania sprawdzającego wymaga pisemnej zgody osoby, której ma dotyczyć, zwanej dalej \"osobą sprawdzaną\". 2. Podanie osoby, o której mowa w art. 29, ubiegającej się o zatrudnienie lub przyjęcie do służby na stanowisku objętym z mocy przepisów ustawy wymogiem przeprowadzenia postępowania sprawdzającego, w przypadku braku zgody osoby sprawdzanej na przeprowadzenie tego postępowania, pozostawia się bez rozpatrzenia. 3. Można odstąpić od postępowania sprawdzającego, jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, przedstawi odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa."}
{"id":"1999_95_32","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ustawa zezwala w zakresie niezbędnym dla ustalenia czy osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy, na zbieranie i przetwarzanie informacji o osobach trzecich, określonych w ankiecie bezpieczeństwa osobowego, o której mowa w art. 37 ust. 2 pkt 1, bez wiedzy i zgody tych osób."}
{"id":"1999_95_33","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych wyższą klauzulą tajności uprawnia do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych niższą klauzulą tajności, wyłącznie w zakresie określonym w art. 3."}
{"id":"1999_95_34","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Służby ochrony państwa oraz pełnomocnik ochrony, kierując się zasadami bezstronności i obiektywizmu, są obowiązani do wykazania najwyższej staranności w toku prowadzonego postępowania sprawdzającego co do jego zgodności z przepisami ustawy."}
{"id":"1999_95_35","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Postępowanie sprawdzające ma na celu ustalenie czy osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy. 2. W toku postępowania sprawdzającego ustala się czy istnieją wątpliwości dotyczące: 1) uczestnictwa, współpracy lub popierania przez osobę sprawdzaną działalności szpiegowskiej, terrorystycznej, sabotażowej albo innej wymierzonej przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, 2) ukrywania lub świadomego niezgodnego z prawdą podawania przez osobę sprawdzaną w postępowaniu sprawdzającym informacji mających znaczenie dla ochrony informacji niejawnych, a także występowania związanych z tą osobą okoliczności powodujących ryzyko jej podatności na szantaż lub wywieranie presji, 3) przestrzegania porządku konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polskiej, a przede wszystkim czy osoba sprawdzana uczestniczyła lub uczestniczy, współpracowała lub współpracuje z partiami politycznymi albo innymi organizacjami, o których mowa w art. 13 Konstytucji, 4) zagrożenia osoby sprawdzanej ze strony obcych służb specjalnych w postaci prób werbunku lub nawiązania z nią kontaktu, a zwłaszcza obawy o wywieranie w tym celu presji. 3. W toku postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 2 i 3, ponadto ustala się czy istnieją wątpliwości: 1) związane z wyraźną różnicą między poziomem życia osoby sprawdzanej a uzyskiwanymi przez nią dochodami, 2) związane z ewentualnymi informacjami o chorobie psychicznej lub innych zakłóceniach czynności psychicznych ograniczających sprawność umysłową i mogących negatywnie wpłynąć na zdolność osoby sprawdzanej do zajmowania stanowiska albo wykonywania prac związanych z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, 3) związane z uzależnieniem od alkoholu lub narkotyków. 4. W celu dokonania ustaleń, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, służba ochrony państwa może zobowiązać osobę sprawdzaną do poddania się specjalistycznym badaniom oraz udostępnienia wyników tych badań."}
{"id":"1999_95_36","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. W zależności od stanowiska lub zleconej pracy, o które ubiega się dana osoba, przeprowadza się postępowanie sprawdzające: 1) zwykłe - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową, 2) poszerzone - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"tajne\", 3) specjalne - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"ściśle tajne\". 2. Postępowanie sprawdzające kończy się wydaniem poświadczenia bezpieczeństwa lub odmową wydania takiego poświadczenia. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) poświadczenia bezpieczeństwa, 2) odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa. 4. Poświadczenie bezpieczeństwa oraz odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa powinny zawierać: 1) podstawę prawną, 2) wskazanie wnioskodawcy postępowania sprawdzającego, 3) określenie służby ochrony państwa lub pełnomocnika ochrony, który przeprowadził postępowanie sprawdzające, 4) datę i miejsce wystawienia, 5) imię, nazwisko i datę urodzenia osoby sprawdzanej, 6) rodzaj przeprowadzonego postępowania sprawdzającego ze wskazaniem klauzuli informacji niejawnych, do których osoba sprawdzana może mieć dostęp, 7) stwierdzenie wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa, 8) termin ważności, 9) imienną pieczęć i czytelny podpis upoważnionego funkcjonariusza albo żołnierza służby ochrony państwa lub pełnomocnika ochrony."}
{"id":"1999_95_37","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Zwykłe postępowanie sprawdzające przeprowadza pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej. 2. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje: 1) wypełnienie ankiety bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej \"ankietą\", której wzór wraz z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2 , 2) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Centralnym Rejestrze Skazanych oraz Kartotece Skazanych i Tymczasowo Aresztowanych, danych zawartych w ankiecie, 3) sprawdzenie, wyłącznie w odniesieniu do osób kandydujących na stanowiska z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"poufne\", w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie, prowadzone na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony przez odpowiednie służby ochrony państwa, danych zawartych w ankiecie, 4) sprawdzenie akt stanu cywilnego dotyczących osoby sprawdzanej. 3. Ankietę wypełnia i podpisuje własnoręcznie osoba sprawdzana. 4. Świadome podanie nieprawdziwych lub niepełnych danych w ankiecie stanowi podstawę do odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa przez pełnomocnika ochrony. 5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 2 pkt 3, służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić rozmowę z osobą sprawdzaną w celu usunięcia nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych informacjach. 6. Służby ochrony państwa przekazują pełnomocnikowi ochrony pisemną informację o wynikach czynności, o których mowa w ust. 5. 7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony wydaje poświadczenie bezpieczeństwa i przekazuje osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska. 8. Pełnomocnik ochrony odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa jeżeli nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2. 9. Pełnomocnik ochrony może odmówić wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli przeprowadzenie skutecznego postępowania sprawdzającego, w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"poufne\", nie było możliwe z przyczyn niezależnych od tego pełnomocnika. 10. O odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa pełnomocnik pisemnie zawiadamia osobę upoważnioną do obsady stanowiska."}
{"id":"1999_95_38","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Poszerzone postępowanie sprawdzające prowadzi właściwa służba ochrony państwa na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska. Postępowanie to obejmuje: 1) czynności, o których mowa w art. 37 ust. 2 \" 5, 2) przeprowadzenie wywiadu w miejscu zamieszkania osoby sprawdzanej, jeżeli jest to konieczne w celu potwierdzenia danych zawartych w ankiecie, 3) rozmowę z przełożonymi osoby sprawdzanej oraz z innymi osobami, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych informacji o osobie sprawdzanej, 4) w uzasadnionych przypadkach sprawdzenie stanu i obrotów na rachunku bankowym w trybie art. 104 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939) oraz zadłużenia osoby sprawdzanej, a w szczególności wobec Skarbu Państwa, jeżeli jest to konieczne w celu sprawdzenia danych zawartych w ankiecie; przepisy art. 82 1 i 2 oraz art. 182 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720, oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926), stosuje się odpowiednio. 2. Wywiad, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadzają służby ochrony państwa i stosują w tym zakresie odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego i wydane na jego podstawie przepisy dotyczące wywiadu środowiskowego."}
{"id":"1999_95_39","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Specjalne postępowanie sprawdzające prowadzi na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska właściwa służba ochrony państwa. Postępowanie to obowiązkowo obejmuje czynności, o których mowa w art. 38, a ponadto: 1) rozmowę z osobą sprawdzaną, 2) rozmowę służby ochrony państwa z trzema osobami wskazanymi przez osobę sprawdzaną w celu potwierdzenia tożsamości tej osoby."}
{"id":"1999_95_4","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zasady zwalniania od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i służbowej w postępowaniu przed sądami i innymi organami określają przepisy odrębnych ustaw. 2. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają organy, służby lub instytucje państwowe albo ich upoważnionych pracowników do dokonywania kontroli, a w szczególności swobodnego dostępu do pomieszczeń i materiałów, jeżeli jej zakres dotyczy informacji niejawnych, uprawnienia te są realizowane z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy. Rozdział 2 Komitet Ochrony Informacji Niejawnych"}
{"id":"1999_95_40","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Jeżeli w toku poszerzonego lub specjalnego postępowania sprawdzającego wystąpią wątpliwości nie pozwalające na ustalenie czy osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy, służba ochrony państwa zapewnia osobie sprawdzanej możliwość osobistego ustosunkowania się do przesłanek faktycznych stwarzających te wątpliwości. Wysłuchanie odbywa się w sposób zapewniający ochronę informacji o osobie zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860), zwanej dalej \"ustawą o Urzędzie Ochrony Państwa\". Osoba ta może stawić się na wysłuchanie ze swoim pełnomocnikiem. 2. Służby ochrony państwa odstępują od przeprowadzenia czynności, o której mowa w ust. 1, jeżeli jej przeprowadzenie mogłoby spowodować naruszenie zasad ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. 3. Do poszerzonego i specjalnego postępowania sprawdzającego przepisy art. 37 ust. 7-10 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_95_41","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa nie jest wiążąca dla osoby upoważnionej do obsady stanowiska, z którym wiąże się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową. 2. W razie obsady stanowiska lub zlecenia pracy osobie, w stosunku do której odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa dotyczącego informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"poufne\" lub dopuszczenia do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, osoba upoważniona do obsady stanowiska informuje o tym niezwłocznie właściwą służbę ochrony państwa. 3. Postępowanie sprawdzające wobec osoby, która nie uzyskała poświadczenia bezpieczeństwa, można przeprowadzić najwcześniej po roku od daty odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa."}
{"id":"1999_95_42","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Do postępowania sprawdzającego nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Wszystkie czynności przeprowadzone w toku postępowania sprawdzającego przez pełnomocnika ochrony oraz przez służby ochrony państwa muszą być rzetelnie udokumentowane i powinny być zakończone przed upływem: 1) miesiąca - od daty pisemnego polecenia przeprowadzenia zwykłego postępowania sprawdzającego, 2) 2 miesięcy - od daty złożenia wniosku o przeprowadzenie poszerzonego postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą, 3) 3 miesięcy - od daty złożenia wniosku o przeprowadzenie specjalnego postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą. 3. Akta zakończonych postępowań sprawdzających prowadzonych w odniesieniu do osób ubiegających się o stanowisko lub zlecenie pracy, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową, są przechowywane przez pełnomocnika ochrony i mogą być udostępniane do wglądu wyłącznie: 1) osobie sprawdzanej, ubiegającej się o takie stanowisko, 2) na żądanie sądu lub prokuratora w celu ścigania karnego, 3) osobie upoważnionej do obsady stanowiska lub właściwym służbom ochrony państwa dla celów postępowania sprawdzającego. 4. Akta zakończonych postępowań sprawdzających prowadzonych w odniesieniu do osób ubiegających się o stanowiska lub zlecenie pracy, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, przechowywane są jako wyodrębniona część w archiwach służb ochrony państwa. 5. Służby ochrony państwa, każda w zakresie swojego działania, prowadzą ewidencję osób, które uzyskały poświadczenie bezpieczeństwa, a także osób, które zajmują stanowiska lub wykonują prace, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"poufne\" lub stanowiących tajemnicę państwową. Dane z ewidencji oraz akta postępowań sprawdzających mogą być udostępnione wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora w celu ścigania karnego lub służbom ochrony państwa dla celów postępowania sprawdzającego. 6. Dane, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować wyłącznie: 1) w odniesieniu do osoby \" jej imię i nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, adres miejsca zamieszkania lub pobytu, nazwę i adres jednostki organizacyjnej, w której osoba jest zatrudniona, nazwę komórki organizacyjnej i stanowiska oraz sygnaturę akt postępowania sprawdzającego, 2) w odniesieniu do stanowiska lub pracy zleconej \" datę objęcia stanowiska lub rozpoczęcia pracy, określenie z dostępem do jakich informacji niejawnych łączy się to stanowisko, datę wydania i numer poświadczenia bezpieczeństwa. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb udostępniania danych, o których mowa w ust. 5."}
{"id":"1999_95_43","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Osoba upoważniona do obsady stanowiska może z urzędu, za zgodą osoby sprawdzanej lub na jej wniosek, w terminie miesiąca od dnia otrzymania zawiadomienia o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa przez służbę ochrony państwa, zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli postępowania sprawdzającego. 2. Właściwa służba ochrony państwa niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od otrzymania żądania od Prezesa Rady Ministrów, przekazuje Prezesowi Rady Ministrów materiały dotyczące postępowania sprawdzającego celem przeprowadzenia postępowania kontrolnego. 3. Prezes Rady Ministrów, w przypadku stwierdzenia, że osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy, wydaje orzeczenie wiążące właściwą służbę ochrony państwa co do wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub uzupełnienia postępowania sprawdzającego. W przypadku potwierdzenia ustaleń dokonanych przez służbę ochrony państwa Prezes Rady Ministrów zawiadamia organ upoważniony do obsady stanowiska. 4. Po zakończeniu postępowania kontrolnego Prezes Rady Ministrów bezzwłocznie zwraca właściwej służbie ochrony państwa materiały, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"1999_95_44","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Postępowania sprawdzające powtarza się, odpowiednio w stosunku do osób na stanowiskach i wykonujących prace zlecone, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą : 1) \"poufne\" - co 10 lat, 2) \"tajne\" - co 5 lat, 3) \"ściśle tajne\" - co 3 lata - liczone od daty wydania poświadczenia bezpieczeństwa. 2. Wniosek o wszczęcie kolejnego postępowania sprawdzającego powinien zostać złożony co najmniej na 6 miesięcy przed upływem terminu ważności poświadczenia bezpieczeństwa."}
{"id":"1999_95_45","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W przypadku gdy w odniesieniu do osoby, której wydano poświadczenie bezpieczeństwa, zostaną ujawnione nowe fakty wskazujące, że nie daje ona rękojmi zachowania tajemnicy, służby ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony przeprowadzają kolejne postępowanie sprawdzające z pominięciem terminów, o których mowa w art. 44 ust. 1. 2. O wszczęciu kolejnego postępowania sprawdzającego, o którym mowa w ust. 1, służby ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony zawiadamiają osobę odpowiedzialną za obsadę stanowiska oraz osobę sprawdzaną."}
{"id":"1999_95_46","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Do kolejnego postępowania sprawdzającego stosuje się przepisy ustawy odnoszące się do właściwego postępowania sprawdzającego, z uwzględnieniem art. 47."}
{"id":"1999_95_47","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Po otrzymaniu zawiadomienia , o którym mowa w art. 45 ust. 2, kierownik jednostki organizacyjnej może ograniczyć lub wyłączyć dostęp do informacji niejawnych osobie objętej kolejnym postępowaniem sprawdzającym."}
{"id":"1999_95_48","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Pełnomocnik ochrony prowadzi wykaz stanowisk i prac zleconych oraz osób dopuszczonych do pracy lub służby na stanowiskach, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych. Przepisy art. 42 ust. 5 i 6 oraz przepisy wydane na podstawie art. 42 ust. 7 stosuje się odpowiednio. Rozdział 6 Udostępnianie informacji niejawnych"}
{"id":"1999_95_49","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową określonej osobie lub instytucji może nastąpić na podstawie pisemnej zgody odpowiednio Szefów Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu lub Prezesa Rady Ministrów albo ministra właściwego dla określonego działu administracji rządowej lub kierownika urzędu centralnego, a w przypadku ich braku na podstawie pisemnej zgody właściwej służby ochrony państwa. 2. Zgodę na udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową, może wyrazić na piśmie kierownik jednostki organizacyjnej, wyłącznie w odniesieniu do informacji wytworzonych w tej jednostce. 3. Wyrażenie zgody na udostępnienie informacji niejawnych nie oznacza zmiany lub zniesienia jej klauzuli tajności oraz musi określać zakres podmiotowy i przedmiotowy udostępnienia. Rozdział 7 Kancelarie tajne. Kontrola obiegu dokumentów"}
{"id":"1999_95_5","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Przy Radzie Ministrów tworzy się Komitet Ochrony Informacji Niejawnych, zwany dalej \"Komitetem\" jako organ opiniodawczo-doradczy w zakresie ochrony informacji niejawnych. 2. Do zadań Komitetu należy w szczególności: 1) ustalanie projektów generalnych założeń ochrony informacji niejawnych, w tym organizacyjnych i technicznych wymagań służących ochronie tych informacji w odniesieniu do głównych zagrożeń w tym zakresie, 2) opiniowanie kierunków oraz planów postępowania w sytuacji szczególnego zagrożenia o zasięgu ogólnokrajowym powstałej wskutek ujawnienia informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, w której wystarczające jest zastosowanie zwykłych środków konstytucyjnych, 3) analiza i ocena oddziaływania na stan ochrony informacji niejawnych, sytuacji szczególnego zagrożenia lub innych zagrożeń oraz formułowanie opinii w tym zakresie, 4) opracowywanie projektów dokumentów rządowych mających na celu zapewnienie spójności prawa polskiego w zakresie ochrony informacji niejawnych ze zobowiązaniami wynikającymi z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, 5) opiniowanie projektów aktów normatywnych, projektów programów, analiz, sprawozdań i innych dokumentów rządowych dotyczących ochrony informacji niejawnych, a zwłaszcza: a) systemu ochrony informacji niejawnych oraz podstaw jego funkcjonowania w odniesieniu do: przemysłu zbrojeniowego, obrotu uzbrojeniem i sprzętem specjalnym, badań naukowych i prac badawczorozwojowych prowadzonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, przygotowań mobilizacyjnych w gospodarce narodowej, tworzenia i gospodarowania rezerwami państwowymi oraz utrzymywania zdolności produkcyjnych i remontowych w gospodarce narodowej na potrzeby obronności państwa, b) wymogów ochrony informacji niejawnych w planowaniu przestrzennym i rozbudowie infrastruktury gospodarczej, w tym łączności, 6) rozpatrywanie innych spraw zlecanych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz wnoszonych przez ministrów w dziedzinie realizacji zadań związanych z ochroną informacji niejawnych."}
{"id":"1999_95_50","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Jednostka organizacyjna, w której są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane dokumenty zawierające informacje niejawne oznaczone klauzulą \"poufne\" lub stanowiące tajemnicę państwową ma obowiązek zorganizowania kancelarii, zwanej dalej \"kancelarią tajną\". 2. Kancelaria tajna stanowi wyodrębnioną komórkę organizacyjną podległą bezpośrednio pełnomocnikowi ochrony, odpowiedzialną za właściwe rejestrowanie, przechowywanie, obieg i wydawanie takich dokumentów uprawnionym osobom. Kancelaria tajna powinna być zorganizowana w wyodrębnionym pomieszczeniu, zabezpieczonym zgodnie z przepisami o środkach ochrony fizycznej informacji niejawnych i być obsługiwana przez pracowników pionu ochrony."}
{"id":"1999_95_51","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Kancelaria tajna jest zorganizowana odrębnie dla dokumentów o określonej klauzuli tajności z tym, że dopuszczalne jest zorganizowanie jednej kancelarii pod warunkiem, że dokumenty o różnych klauzulach są fizycznie od siebie oddzielone i obsługiwane przez osobę posiadającą poświadczenie bezpieczeństwa odpowiednie do najwyższej klauzuli wytwarzanych, przetwarzanych, przekazywanych lub przechowywanych w kancelarii dokumentów."}
{"id":"1999_95_52","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Organizacja pracy kancelarii tajnej musi zapewniać możliwość ustalenia w każdych okolicznościach, gdzie znajduje się dokument klasyfikowany pozostający w dyspozycji jednostki organizacyjnej. 2. Dokumenty oznaczone klauzulami: \"ściśle tajne\" i \"tajne\" mogą być wydawane poza kancelarię tajną jedynie w przypadku, gdy odbiorca zapewnia warunki ochrony takich dokumentów przed nieuprawnionym ujawnieniem. W razie wątpliwości co do zapewnienia warunków ochrony, dokument może być udostępniony wyłącznie w kancelarii tajnej. 3. Kancelaria tajna odmawia udostępnienia lub wydania dokumentu, o którym mowa w art. 50 ust. 1, osobie nie posiadającej stosownego poświadczenia bezpieczeństwa. 4. Fakt zapoznania się przez osobę uprawnioną z dokumentem zawierającym informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową podlega odnotowaniu w karcie zapoznania się z tym dokumentem."}
{"id":"1999_95_53","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania w zakresie organizacji kancelarii tajnych, 2) zakres i warunki stosowania środków ochrony fizycznej, 3) tryb obiegu informacji niejawnych, 4) wzór karty zapoznania się z dokumentem. 2. Minister Obrony Narodowej, ministrowie właściwi: do spraw wewnętrznych, administracji publicznej, spraw zagranicznych, finansów publicznych, budżetu i instytucji finansowych, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Szefowie Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu oraz Prezesa Rady Ministrów oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa określą, każdy w zakresie swego działania, szczególne zasady organizacji kancelarii tajnych, stosowanie środków ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określą, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób: 1) przyjmowania, 2) przewożenia, 3) wydawania, 4) ochrony materiałów - w celu ich zabezpieczenia przed nieuprawnionym ujawnieniem, utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem. Rozdział 8 Szkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych"}
{"id":"1999_95_54","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Dopuszczenie do pracy lub służby, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych poprzedza szkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych prowadzone w celu zapoznania się z: 1) zagrożeniami ze strony obcych służb specjalnych działających przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej i państwom sojuszniczym, a także z zagrożeniami ze strony organizacji terrorystycznych, 2) przepisami dotyczącymi ochrony informacji niejawnych oraz odpowiedzialności za ich ujawnienie, 3) zasadami ochrony informacji niejawnych w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy lub pełnienia służby, 4) sposobami ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową oraz postępowania w sytuacjach zagrożenia dla takich informacji lub w przypadku ich ujawnienia, 5) odpowiedzialnością karną, dyscyplinarną i służbową za naruszenie przepisów o ochronie informacji niejawnych. 2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzają: 1) funkcjonariusze i żołnierze służb ochrony państwa - w stosunku do osób, o których mowa w art. 27 ust. 3-8, a także w stosunku do pełnomocników ochrony, 2) pełnomocnicy ochrony - w stosunku do osób zatrudnionych lub pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych. 3. Koszty szkolenia pokrywa jednostka organizacyjna, w której osoba szkolona jest zatrudniona lub pełni służbę. 4. Wzajemne prawa i obowiązki organizatora i uczestnika szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, określa umowa zawarta między tymi stronami."}
{"id":"1999_95_55","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia stwierdzającego odbycie przeszkolenia, w tym odrębnie dla osób przeszkolonych przez służby ochrony państwa. Rozdział 9 Środki ochrony fizycznej informacji niejawnych"}
{"id":"1999_95_56","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Jednostki organizacyjne, w których materiały zawierające informacje niejawne są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane mają obowiązek stosowania środków ochrony fizycznej w celu uniemożliwienia osobom nieupoważnionym dostępu do takich informacji, a w szczególności przed: 1) działaniem obcych służb specjalnych, 2) zamachem terrorystycznym lub sabotażem, 3)kradzieżą lub zniszczeniem materiału, 4) próbą wejścia osób nieuprawnionych, 5) nieuprawnionym dostępem pracowników do materiałów oznaczonych wyższą klauzulą tajności. 2. Zakres stosowania środków ochrony fizycznej musi odpowiadać klauzuli tajności i ilości informacji niejawnych, liczbie oraz poziomowi dostępu do takich informacji zatrudnionych lub pełniących służbę osób oraz uwzględniać wskazania służb ochrony państwa dotyczące w szczególności ochrony przed zagrożeniami ze strony obcych służb specjalnych, także w stosunku do państwa sojuszniczego."}
{"id":"1999_95_57","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W celu uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do informacji niejawnych, należy w szczególności: 1) wydzielić części obiektów, które poddane są szczególnej kontroli wejść i wyjść oraz kontroli przebywania, zwane dalej \"strefami bezpieczeństwa\", 2) wydzielić wokół stref bezpieczeństwa strefy administracyjne służące do kontroli osób lub pojazdów, 3) wprowadzić system przepustek lub inny system określający uprawnienia do wejścia, przebywania i wyjścia ze strefy bezpieczeństwa, a także przechowywania kluczy do pomieszczeń chronionych, szaf pancernych i innych pojemników służących do przechowywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, 4) zapewnić kontrolę stref bezpieczeństwa i stref administracyjnych przez przeszkolonych zgodnie z ustawą pracowników pionu ochrony, 5) stosować wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych, którym na podstawie odrębnych przepisów przyznano certyfikaty lub świadectwa kwalifikacyjne."}
{"id":"1999_95_58","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. W uzasadnionych przypadkach dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, w szczególności rozmów i spotkań, których przedmiotem są takie informacje, wydziela się specjalne strefy bezpieczeństwa, które są poddawane stałej kontroli w zakresie stosowania środków ochrony fizycznej informacji niejawnych. 2. Urządzanie i wyposażanie pomieszczeń objętych specjalną strefą bezpieczeństwa uwzględnia zastosowanie środków zabezpieczających te pomieszczenia przed podsłuchem i podglądem. 3. Do specjalnej strefy bezpieczeństwa zakazuje się wnoszenia oraz wynoszenia przedmiotów i urządzeń bez uprzedniego ich sprawdzenia przez upoważnionych pracowników pionu ochrony."}
{"id":"1999_95_59","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Pełnomocnicy ochrony są obowiązani do bieżącego nadzoru nad stosowaniem środków ochrony fizycznej. Rozdział 10 Bezpieczeństwo systemów i sieci teleinformatycznych"}
{"id":"1999_95_6","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. W skład Komitetu wchodzą: Przewodniczący, zastępcy przewodniczącego, członkowie oraz sekretarz."}
{"id":"1999_95_60","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Systemy i sieci teleinformatyczne służące do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową podlegają szczególnej ochronie przed nieuprawnionym ujawnieniem tych informacji, a także przed możliwością przypadkowego lub świadomego narażenia ich bezpieczeństwa. 2. Przekazanie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową za pośrednictwem systemów i sieci teleinformatycznych, które składają się z certyfikowanych urządzeń i narzędzi kryptograficznych, może nastąpić pod warunkiem zastosowania kryptograficznych metod i środków ochrony, dopuszczonych do eksploatacji na podstawie szczególnych wymagań bezpieczeństwa, w trybie art. 61 i 62. 3. Szczególne wymagania bezpieczeństwa systemu lub sieci teleinformatycznej powinny być kompletnym i wyczerpującym opisem ich budowy, zasad działania i eksploatacji wraz z procedurami bezpieczeństwa, które muszą być spełnione w fazie projektowania, wdrażania i funkcjonowania systemu lub sieci. Procedury bezpieczeństwa obejmują zasady i tryb postępowania w sprawach związanych z bezpieczeństwem informacji niejawnych, a także określają zakres odpowiedzialności użytkowników systemu lub sieci teleinformatycznych oraz pracowników mających do nich dostęp. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, podstawowe wymagania bezpieczeństwa teleinformatycznego, jakim powinny odpowiadać systemy i sieci teleinformatyczne służące do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych oraz wytyczne do opracowywania szczególnych wymagań bezpieczeństwa tych systemów i sieci. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności podstawowe wymagania bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych w zakresie ochrony fizycznej, elektromagnetycznej, kryptograficznej, bezpieczeństwa transmisji w sieciach lub systemach teleinformatycznych służących do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych."}
{"id":"1999_95_61","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Szczególne wymagania bezpieczeństwa opracowuje i przekazuje służbom ochrony państwa kierownik jednostki organizacyjnej, który jest także odpowiedzialny za eksploatację i bezpieczeństwo systemu lub sieci teleinformatycznej. 2. Szczególne wymagania bezpieczeństwa obejmujące środki ochrony kryptograficznej, elektromagnetycznej, technicznej i organizacyjnej odpowiednie dla danego systemu i sieci teleinformatycznej, w której mają być wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową są w każdym przypadku indywidualnie zatwierdzane przez służby ochrony państwa w terminie 30 dni od dnia ich przekazania. 3. Szczególne wymagania bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową przedstawiane są służbom ochrony państwa. Niewniesienie przez służby ochrony państwa zastrzeżeń do tych wymagań w terminie 30 dni od daty ich przedstawienia uprawnia do uruchomienia systemu lub sieci teleinformatycznej."}
{"id":"1999_95_62","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przekazywanie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową odpowiednio do ich klauzuli tajności, wymaga certyfikatu dla systemu wydanego przez właściwą służbę ochrony państwa. 2. Certyfikat, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie: 1) badania i oceny zdolności systemu lub sieci teleinformatycznych do ochrony informacji niejawnych przed nieuprawnionym ujawnieniem oraz przed możliwością narażenia ich bezpieczeństwa, 2) przeprowadzonych zgodnie z ustawą postępowań sprawdzających, 3) zatwierdzonych przez służby ochrony państwa szczególnych wymagań bezpieczeństwa systemu lub sieci teleinformatycznych."}
{"id":"1999_95_63","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wyznacza: 1) osobę lub zespół osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie systemu lub sieci teleinformatycznych oraz za przestrzeganie zasad i wymagań bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych, zwane dalej \"administratorem systemu \", 2) pracownika pionu ochrony odpowiedzialnego za bieżącą kontrolę zgodności funkcjonowania sieci lub systemu teleinformatycznego ze szczególnymi wymaganiami bezpieczeństwa, o których mowa w art. 61 ust. 2 i 3. 2. Służby ochrony państwa udzielają kierownikom jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 61 ust. 1, niezbędnej dla realizacji ich zadań pomocy."}
{"id":"1999_95_64","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Stanowiska administratora systemu mogą zajmować albo pełnić funkcję pracownika pionu ochrony, o którym mowa w art. 63 ust. 1 pkt 2, osoby które spełniają wymagania określone w art. 18 ust. 5, odpowiednie do klauzuli informacji niejawnych wytwarzanych, przechowywanych, przetwarzanych lub przekazywanych w systemach lub sieciach, które to osoby odbyły specjalistyczne przeszkolenie prowadzone przez służby ochrony państwa. Rozdział 11 Bezpieczeństwo przemysłowe"}
{"id":"1999_95_65","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-rozwojowa starający się o zawarcie umowy lub wykonująca umowę, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5, zwaną dalej \"umową\", z wykonaniem której łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową mają obowiązek ochrony tych informacji. 2. Umowa powinna określać: 1) szczegółowe wymagania dotyczące ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową które zostaną przekazane przedsiębiorcy, jednostce naukowej lub badawczo rozwojowej, w związku z wykonywaniem umowy, zwane dalej \"instrukcją bezpieczeństwa przemysłowego\", odpowiednie do ich ilości, klauzuli tajności oraz liczby osób mających do nich dostęp, 2) skutki oraz zakres odpowiedzialności stron umowy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z ustawy, a także nieprzestrzegania wymagań określonych w instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego. 3. Umowa może określać również wymagania w zakresie ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_95_66","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Jednostka organizacyjna, która zawiera umowę, wyznacza osobę odpowiedzialną za nadzorowanie, kontrolę, szkolenie i doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę, jednostkę naukową lub badawczo \" rozwojową obowiązku ochrony przekazanych im informacji niejawnych."}
{"id":"1999_95_67","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. U przedsiębiorcy oraz w jednostce naukowej lub badawczo\"rozwojowej, o których mowa w art. 65 ust. 1, służby ochrony państwa, każda w zakresie swojego działania, przeprowadzają postępowanie sprawdzające. 2. Postępowaniu sprawdzającemu podlegają: 1) osoby zajmujące stanowiska związane z kierowaniem, wykonaniem umowy lub z jej bezpośrednią realizacją u przedsiębiorcy, w jednostce naukowej lub badawczo \" rozwojowej, 2) osoby, które w imieniu podmiotu określonego w pkt 1, uczestniczą w czynnościach zmierzających do zawarcia umowy, jeżeli są one związane z dostępem do informacji niejawnych, 3) osoby zatrudnione w pionie ochrony, 4) działający na rzecz i zlecenie podmiotu określonego w pkt 1 przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wykonywania usług ochrony osób i mienia. 3. Sprawdzeniu podlegają również: 1) struktura i pochodzenie kapitału przedsiębiorcy, 2) struktura organizacyjna przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo \" rozwojowej oraz ich władz, 3) sytuacja finansowa i źródła pochodzenia środków finansowych pozostających w dyspozycji podmiotów określonych w pkt 2. 4. Do osób, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, nie stosuje się wymogu określonego w art. 28 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"1999_95_68","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Sprawdzenie, o którym mowa w art. 67 ust. 3, prowadzi się na podstawie danych zawartych w wypełnionym przez przedsiębiorcę, jednostkę naukową lub badawczo-rozwojową kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego. 2. Kwestionariusz bezpieczeństwa przemysłowego zawiera w szczególności: 1) dane dotyczące statusu prawnego, 2) dane o strukturze organizacyjnej i kapitałowej, 3) dane dotyczące władz lub organów zarządzających, 4) wykaz pracowników uprawnionych do dostępu do informacji niejawnych, 5) wykaz pracowników, którzy powinni mieć dostęp do informacji niejawnych, w związku z postępowaniem zmierzającym do zawarcia umowy lub jej wykonaniem, 6) dane dotyczące systemu ochrony osób, materiałów oraz obiektów przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo \" rozwojowej, 7) wykaz osób, które ze strony przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo \" rozwojowej będą odpowiedzialne za ochronę przekazanych im informacji niejawnych, 8) czytelny podpis osoby upoważnionej do składania oświadczeń woli w imieniu przedsiębiorcy lub kierownika jednostki naukowej lub badawczo \" rozwojowej. 3. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo \" rozwojowa, mają obowiązek niezwłocznego informowania właściwych służb ochrony państwa oraz osoby, o której mowa w art. 66, o wszelkich zmianach dotyczących danych zawartych w kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego."}
{"id":"1999_95_69","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W przypadku pozytywnego wyniku postępowania, o którym mowa w art. 67 ust. 1, służba ochrony państwa wydaje świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego potwierdzające zdolność przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczorozwojowej do zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed nieuprawnionym ujawnieniem."}
{"id":"1999_95_7","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przewodniczącym Komitetu jest Prezes Rady Ministrów, który zwołuje posiedzenia i kieruje pracami Komitetu. 2. Zastępcami Przewodniczącego Komitetu są: 1) Pierwszym zastępcą - minister właściwy do spraw wewnętrznych, 2) Drugim zastępcą - Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"1999_95_70","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Świadome podanie nieprawdziwych danych lub zatajenie prawdziwych danych w kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego albo niewykonanie obowiązku wynikającego z art. 68 ust. 3, może stanowić podstawę do odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego lub jego cofnięcia."}
{"id":"1999_95_71","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Odmowa wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego nie wymaga uzasadnienia. 2. Przedstawiciel przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczorozwojowej, o których mowa w art. 65 ust. 1, ma prawo, o ile nie zagraża to istotnym interesom państwa, zapoznać się z danymi zebranymi w postępowaniu sprawdzającym, a w szczególności z danymi, które stanowiły podstawę odmowy. O uprawnieniu tym służby ochrony państwa obowiązane są poinformować upoważnione podmioty."}
{"id":"1999_95_72","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego oraz odmowa wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego powinny zawierać: 1) określenie służby ochrony państwa, która wydała świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego lub odmówiła jego wydania, 2) miejsce i datę wystawienia, 3) nazwę podmiotu, o którym mowa w art. 65 ust. 1 i jego siedzibę, 4) podstawę prawną wydania, 5) stwierdzenie o wydaniu świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego albo o odmowie, 6) imienną pieczęć i czytelny podpis upoważnionego funkcjonariusza albo żołnierza służby ochrony państwa."}
{"id":"1999_95_73","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) kwestionariusza bezpieczeństwa przemysłowego, 2) świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, 3) odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego."}
{"id":"1999_95_74","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Dane zgromadzone w postępowaniu, o którym mowa w art. 67 ust. 1, podlegają ochronie i mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu określonym w ustawie, a ich przekazywanie innym osobom jest zakazane. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępniane wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora w celu ścigania karnego albo Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezesowi Rady Ministrów - gdy wymaga tego istotny interes Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Do danych zgromadzonych w postępowaniu, o którym mowa w art. 67 ust. 1, stosuje się przepisy art. 12 ust. 1 ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa."}
{"id":"1999_95_75","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Jeżeli w związku z wykonaniem umowy, niezależnie od jej przedmiotu, zostaną wytworzone informacje niejawne, o przyznaniu im odpowiedniej klauzuli tajności decyduje osoba, o której mowa w art. 66."}
{"id":"1999_95_76","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Przepisy rozdziału stosuje się także do podmiotów uczestniczących w wykonaniu umowy niezależnie od tego, w jakich stosunkach prawnych pozostają z przedsiębiorcą, jednostką naukową lub badawczo-rozwojową, której powierzono wykonanie umowy. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"1999_95_77","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w art.12 w ust. 1 po wyrazie \"karnego\" dodaje się przecinek i wyrazy \"przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych\"."}
{"id":"1999_95_78","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) w art. 34a w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \" 7) służbom ochrony państwa i ich upoważnionym pisemnie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.\"."}
{"id":"1999_95_79","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 50 w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) służb ochrony państwa i ich upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.\"."}
{"id":"1999_95_8","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Członkami Komitetu są: 1) ministrowie właściwi do spraw: zagranicznych, gospodarki, budżetu, finansów publicznych, sprawiedliwości, administracji publicznej oraz Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) Sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego - Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, 3) Szef Urzędu Ochrony Państwa, 4) Szef Wojskowych Służb Informacyjnych, 5) nie więcej niż trzy osoby, powoływane i odwoływane przez Prezesa Rady Ministrów, których doświadczenie lub sprawowane funkcje mogą mieć istotne znaczenie dla realizacji zadań Komitetu."}
{"id":"1999_95_80","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56, Nr 102, poz. 474 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) w art. 2 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) ogólna koordynacja działań w zakresie ochrony informacji niejawnych w dziale obrony narodowej,\"."}
{"id":"1999_95_81","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492, Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1126) w art. 39 w ust. 3 w pkt 2 w lit. j) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. k) w brzmieniu: \"k) ochrony informacji niejawnych.\"."}
{"id":"1999_95_82","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) po art. 35 dodaje się art. 35 a w brzmieniu: \"Art. 35a. Pracownik ochrony, któremu mają być powierzone na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr ...., poz. ....) zadania pełnomocnika ochrony lub pracownika pionu ochrony, musi dodatkowo spełnić wymagania określone w tej ustawie.\"."}
{"id":"1999_95_83","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 297 w § 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) służbom ochrony państwa i ich upoważnionym pisemnie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.\"."}
{"id":"1999_95_84","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 w lit. j) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. k) w brzmieniu: \"k) służb ochrony państwa i ich upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.\". Rozdział 13 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"1999_95_85","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Kierownicy jednostek organizacyjnych, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, powołają pełnomocników ochrony i zorganizują piony ochrony w podległych jednostkach oraz dostosują, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, pomieszczenia służbowe do wymogów ustawy. 2. Pełnomocnicy ochrony dokonają, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przeglądu stanowisk oraz sporządzą wykazy stanowisk i osób dopuszczonych do informacji niejawnych."}
{"id":"1999_95_86","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Dokumenty wytworzone w okresie od dnia 10 maja 1990 r. do dnia wejścia w życie ustawy, zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową lub służbową i oznaczone stosownie do przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie ustawy klauzulami: \"Tajne specjalnego znaczenia\", \"Tajne\" lub \"Poufne\", stają się w rozumieniu tej ustawy dokumentami oznaczonymi odpowiednio klauzulami: \"ściśle tajne\", \"tajne\" lub \"poufne\". 2. Osoby, o których mowa w art. 21 ust. 1, lub ich następcy prawni w odniesieniu do dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, wytworzonych przed dniem 10 maja 1990 r. - dokonają w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy ich przeglądu w celu dostosowania ich dotychczasowych klauzul do klauzul wynikających z ustawy. Do tego czasu dokumenty te uważa się za oznaczone odpowiednio do postanowień ust. 1, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Przepis art. 25 ust. 5 stosuje się odpowiednio. 3. Po upływie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy dokumenty, o których mowa w ust. 2, w stosunku do których nie dokonano przeglądu, stają się jawne z wyjątkiem dokumentów odpowiadających kryteriom określonym w art. 25 ust. 2 pkt 1 i 2, które stają się dokumentami oznaczonymi klauzulą \"ściśle tajne\", podlegającymi ochronie na podstawie powołanego przepisu. 4. Przepisy ust. 2 i 3 nie naruszają przepisów innych ustaw."}
{"id":"1999_95_87","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów upoważnienia do dostępu do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową: 1) osobom na stanowiskach objętych wymogiem przeprowadzenia specjalnego postępowania sprawdzającego - tracą ważność po 12 miesiącach od dnia wejścia w życie ustawy, 2) osobom na stanowiskach objętych wymogiem przeprowadzenia poszerzonego postępowania sprawdzającego - tracą ważność po 18 miesiącach od dnia wejścia w życie ustawy, 3) osobom na stanowiskach objętych wymogiem przeprowadzenia zwykłego postępowania sprawdzającego - tracą ważność po 24 miesiącach od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Przepis art. 44 ust. 2 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w ust. 1. 3. Decyzje zezwalające na ujawnienie wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową wydane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 110, poz. 714) zachowują ważność, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1999 r. 4. Zezwolenia wydane na podstawie art. 16 ustawy, o której mowa w ust. 3, zachowują ważność nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1999 r."}
{"id":"1999_95_88","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Działającym na podstawie odrębnych ustaw wewnętrznym służbom ochrony w jednostkach organizacyjnych, kierownicy tych jednostek mogą powierzyć zadania i uprawnienia pionów ochrony zgodnie z przepisami ustawy."}
{"id":"1999_95_89","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Przepisy dotyczące tajemnicy państwowej lub służbowej wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 90, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, zachowują moc przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Przepisy dotyczące tajemnicy państwowej lub służbowej wydane na podstawie innych ustaw należy dostosować do wymogów ustawy w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"1999_95_9","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Sekretarz Komitetu powoływany i odwoływany jest przez Przewodniczącego Komitetu."}
{"id":"1999_95_90","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Traci moc ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 110, poz. 714)."}
{"id":"1999_95_91","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik nr 1 do ustawy z dnia ................. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) WYKAZ RODZAJÓW INFORMACJI NIEJAWNYCH STANOWIĄCYCH TAJEMNICĘ PAŃSTWOWĄ I. Informacje niejawne oznaczone klauzulą \"ściśle tajne\": 1. Informacje dotyczące zagrożeń zewnętrznych bezpieczeństwa państwa o charakterze militarnym, plany i prognozowanie obronne oraz wynikające z nich decyzje i zadania. 2. Struktura, organizacja i funkcjonowanie systemu kierowania państwem oraz dowodzenia Siłami Zbrojnymi w czasie zagrożenia państwa i wojny. 3. Lokalizacja, wyposażenie, właściwości ochronne i organizacja obrony stanowisk kierowania państwem i stanowisk dowodzenia Siłami Zbrojnymi w czasie zagrożenia państwa i wojny. 4. Organizacja, funkcjonowanie systemów łączności kierowania państwem i dowodzenia Siłami Zbrojnymi w czasie podwyższonej gotowości obronnej i wojny. 5. Centralny program mobilizacji gospodarki. 6. Informacje dotyczące planowania, organizacji i funkcjonowania mobilizacyjnego rozwinięcia Sił Zbrojnych. 7. Szczegółowa struktura Sił Zbrojnych oraz okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych na czas wojny. 8. Informacje dotyczące możliwości bojowych Sił Zbrojnych, poszczególnych okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych oraz potencjalnego przeciwnika na przewidywanych obszarach i kierunkach działań wojennych. 9. Zadania bojowe Sił Zbrojnych i związków operacyjnych. 10. Organizacja i funkcjonowanie systemu obrony powietrznej i przeciwlotniczej kraju. 11. Organizacja, rozmieszczenie, zadania i możliwości działania systemu rozpoznania i walki radioelektronicznej. 12. Planowanie i realizacja przedsięwzięć w zakresie operacyjnego maskowania wojsk. 13. Planowanie, realizacja, wyniki badań naukowych i prac badawczo rozwojowych o szczególnie ważnym znaczeniu dla obronności i bezpieczeństwa państwa. 14. Hasła i kody dostępu do urządzeń przechowujących, przetwarzających i przesyłających informacje oznaczone klauzulą \"ściśle tajne\". 15. Systemy łączności planowane, organizowane i utrzymywane przez służbę łączności podlegającą ministrom właściwym do spraw wewnętrznych, administracji publicznej, Ministrowi Obrony Narodowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa. 16. Organizacja, funkcjonowanie, zabezpieczenie i środki kryptograficznej ochrony przekazu informacji oznaczonych klauzulą \"ściśle tajne\" oraz szyfrogramy chronione algorytmem szyfrowym przeznaczonym dla zabezpieczenia tak oznaczonych informacji. 17. Organizacja, formy i metody pracy operacyjnej organów, służb i instytucji państwowych uprawnionych do wykonywania czynności operacyjnorozpoznawczych. 18. Szczegółowe kierunki pracy operacyjnej i zainteresowań służb ochrony państwa. 19. Szczegółowa struktura organizacyjna oraz etatowa jednostek i komórek organizacyjnych wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze w organach, służbach i instytucjach państwowych, o których mowa w punkcie 17, a także systemy ewidencji danych o funkcjonariuszach, żołnierzach i pracownikach tych jednostek i komórek organizacyjnych. 20. Dane identyfikujące lub mogące doprowadzić do identyfikacji funkcjonariuszy, żołnierzy i pracowników uprawnionych do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych i zatrudnionych w organach, służbach i instytucjach państwowych, o których mowa w punkcie 17. 21. Dane identyfikujące lub mogące doprowadzić do identyfikacji osób nie będących funkcjonariuszami, żołnierzami lub pracownikami organów, służb i instytucji państwowych, o których mowa w punkcie 17, a które udzieliły pomocy tym organom w zakresie wykonywania czynności operacyjnorozpoznawczych. 22. Informacje dotyczące dokumentów uniemożliwiających ustalenie danych identyfikujących funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników organów, służb i instytucji państwowych, o których mowa w punkcie 17 lub środków, którymi posługują się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych. 23. Informacje dotyczące stosowanych na podstawie przepisów ustawowych: środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji oraz utrwalanie dowodów; kontroli korespondencji; zakupu kontrolowanego i przesyłki niejawnie nadzorowanej. 24. Plany i stan zaopatrzenia w sprzęt i materiały techniki specjalnej organów, służb i instytucji państwowych, o których mowa w punkcie 17. 25. Informacje i przedmioty uzyskane w wyniku zastosowania środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji oraz utrwalanie dowodów, a także w wyniku zastosowania kontroli korespondencji. 26. Informacje dotyczące planowanych, wykonywanych i zrealizowanych czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy, służby i instytucje państwowe, o których mowa w punkcie 17 oraz informacje i przedmioty uzyskane w wyniku tych czynności, które pozwalają na identyfikację osób udzielających im pomocy w zakresie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 27. Sprawozdania, biuletyny, informacje i dane statystyczne dotyczące pracy operacyjnej organów, służb i instytucji państwowej, o których mowa w punkcie 17. 28. Gospodarowanie środkami budżetowymi i mieniem państwowym na cele specjalne. 29. Organizacja, funkcjonowanie i środki techniczne radiokontrwywiadowczej ochrony państwa. 30. Informacje niejawne wymieniane przez Rzeczpospolitą Polską z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego, Unią Europejską, i Unią Zachodnioeuropejską oraz z innymi organizacjami międzynarodowymi i państwami, oznaczone klauzulą \"TOP SECRET\" lub równorzędną. II. Informacje niejawne oznaczone klauzulą \"tajne\" ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa oraz porządek publiczny: 1. Planowanie, rozmieszczenie i stan rezerw państwowych. 2. Resortowe i wojewódzkie programy mobilizacji gospodarki. 3. Plany obrony cywilnej państwa oraz plany obrony cywilnej województw. 4. Założenia systemu finansowego państwa w czasie podwyższonej gotowości obronnej i wojny. 5. Stan rozwinięcia, ukompletowania i wyposażenia jednostek wojskowych w zakresie nie objętym postanowieniami traktatu w sprawie konwencjonalnych sił zbrojnych w Europie (CFE). 6. Szczegółowa struktura Sił Zbrojnych oraz okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych. 7. Plany i prognozy rozwoju organizacyjnego i technicznego Sił Zbrojnych oraz poszczególnych rodzajów wojsk. 8. Lokalizacja, rodzaj i przeznaczenie oraz właściwości techniczno ochronne budownictwa specjalnego. 9. Organizacja kompleksowego przygotowania jednolitej sieci telekomunikacyjnej państwa dla potrzeb obronnych. 10. Informacje dotyczące przygotowania, budowy, zarządzania oraz funkcjonowania systemów i sieci telekomunikacyjnych, teleinformatycznych i pocztowych służących do przekazywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, wykorzystywanych dla potrzeb Sił Zbrojnych, służb ochrony państwa lub administracji publicznej w zakresie niezbędnym do zabezpieczenia tych systemów i sieci. 11. Zbiorcze informacje dotyczące produkcji specjalnej przemysłu obronnego, a także prognozy rozwojowe, plany i zdolności produkcyjne oraz usługowe przedsiębiorców, jednostek naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie realizacji zamówień na uzbrojenie i sprzęt wojskowy. 12. Wojskowe mapy specjalne i fotodokumenty przedstawiające obiekty inżynieryjnej rozbudowy terenu prognozowanych rejonów i kierunków działań wojennych. 13. Zbiory współrzędnych geodezyjnych lub prostokątnych punktów położonych na terenach, które mają istotne znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa. 14. Fotogrametryczne i teledetekcyjne zdjęcia lotnicze i naziemne obiektów i terenów mających istotne znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa. 15. Materiały geodezyjne i kartograficzne zawierające informacje o położeniu, rodzaju, charakterze lub przeznaczeniu obiektów mających istotne znaczenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa. 16. Informacje dotyczące przestawienia gospodarki narodowej na rzecz obronności w czasie podwyższonej gotowości obronnej państwa i wojny. 17. Informacje dotyczące przygotowania, organizacji oraz wykorzystywania transportu kolejowego, drogowego i wodnego oraz ochrony obiektów komunikacyjnych w czasie podwyższonej gotowości obronnej państwa i wojny. 18. Organizacja i funkcjonowanie systemu alarmowania wojsk oraz zadania jednostek wojskowych i garnizonów w procesie osiągania wyższych stanów gotowości bojowej. 19. Zadania centralnych konstytucyjnych organów państwa, ministrów, centralnych organów administracji rządowej oraz wojewodów związane z osiąganiem podwyższonej gotowości obronnej państwa. 20. Organizacja i funkcjonowanie systemu zaopatrywania Sił Zbrojnych w uzbrojenie, sprzęt wojskowy i amunicję w procesie osiągania wyższych stanów gotowości bojowej. 21. System ewidencji danych o osobach zajmujących stanowiska związane z obronnością kraju. 22. Informacje dotyczące systemu ochrony i obrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej na czas podwyższonej gotowości obronnej państwa i wojny. 23. Organizacja ochrony, na wypadek wojny, dóbr kultury mających szczególne znaczenie dla dziedzictwa kulturalnego narodu. 24. Dane dotyczące rezerw rzeczowych resortu spraw wewnętrznych tworzonych na rzecz wojny. 25. Szczegółowe informacje dotyczące organizacji, metod i środków służących do ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, których ujawnienie może spowodować brak ich skuteczności. 26. Informacje dotyczące planowania, rozmieszczenia, przeznaczenia i wyposażenia obiektów i nieruchomości specjalnych oraz plany ich obrony i ochrony. 27. Szczegółowe informacje dotyczące osób podejrzewanych o prowadzenie działalności godzącej w bezpieczeństwo, obronność, niezależność, całość lub międzynarodową pozycję państwa albo działalności terrorystycznej, uzyskane i przetwarzane przez służby ochrony państwa. 28. Szczegółowa struktura organizacyjna i etatowa jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej oraz jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 29. System ewidencji danych o funkcjonariuszach, żołnierzach i pracownikach Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej i jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, oraz dane z tej ewidencji, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 30. Dane statystyczne dotyczące spraw kadrowych służb ochrony państwa, z wyłączeniem danych zamieszczanych w ustawie budżetowej. 31. Informacje z materiałów archiwalnych dotyczące pracy operacyjnej w tym kartoteki i informacje sporządzone w oparciu o archiwalne materiały operacyjne, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 32. System i sposób ochrony granicy państwowej, kontroli ruchu granicznego, działań antyterrorystycznych, antysabotażowych, a także informacje dotyczące operacyjnych możliwości ochrony granicy państwowej. 33. Szczegółowe formy i metody działania Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej oraz jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 34. Informacje dotyczące planowanych, wykonywanych i zrealizowanych czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy, służby lub instytucje państwowe uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz informacje i przedmioty uzyskane w wyniku tych czynności, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 35. Szczegółowe informacje dotyczące funkcjonowania systemu ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. 36. Dzienniki korespondencyjne do rejestracji dokumentów oraz ewidencje innych materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową. 37. Szczegółowe informacje dotyczące ochrony i zabezpieczenia obiektów ważnych dla gospodarki narodowej albo ze względu na obronność lub bezpieczeństwo państwa. 38. Szczegółowe informacje dotyczące planowanych, wykonywanych i zrealizowanych czynności dochodzeniowo-śledczych, jeżeli ich ujawnienie mogłoby stanowić przeszkodę dla prawidłowego toku postępowania karnego. 39. Projekty wynalazcze uznane za tajne zgodnie z przepisami o wynalazczości. 40. Informacje niejawne wymieniane przez Rzeczpospolitą Polską z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego, Unią Europejską, i Unią Zachodnioeuropejską oraz z innymi organizacjami międzynarodowymi i państwami, oznaczone klauzulą \"SECRET\" lub równorzędną. III. Informacje niejawne oznaczone klauzulą \"tajne\" ze względu na ważny interes państwa: 1. Materiały dla Rady Ministrów dotyczące potencjału strategicznego państwa oraz strategicznych zamówień rządowych i ich realizacji. 2. Instrukcje do negocjacji w sprawie zawierania umów finansowych o znaczeniu ogólnopaństwowym, których ujawnienie mogłoby mieć wpływ na dalszy tok negocjacji. 3. Wnioski o udzielenie poręczenia, umowy poręczenia oraz umowy o udzielenie poręczenia dotyczące producentów sprzętu obronnego. 4. System zabezpieczenia wartości pieniężnych w bankach państwowych i w przedsiębiorstwach produkujących znaki pieniężne. 5. Limit rezerwy specjalnej krajowych znaków pieniężnych w Narodowym Banku Polskim. 6. Informacje o organizacji i zabezpieczeniu transportów wartości pieniężnych przekraczających równowartość kwoty 500 tys. EURO organizowanych przez banki państwowe oraz przedsiębiorstwa produkujące znaki pieniężne. 7. System zabezpieczenia znaków skarbowych akcyzy w przedsiębiorstwach wytwarzających te znaki, bankach państwowych i urzędach skarbowych. 8. Informacje związane z projektowaniem i przygotowaniem do produkcji znaków pieniężnych z wyłączeniem monet przeznaczonych na cele kolekcjonerskie i papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski oraz znaków skarbowych akcyzy, w zakresie niezbędnym do ich zabezpieczenia przed podrabianiem lub przerabianiem, do czasu wprowadzenia ich do obiegu. 9. Informacje dotyczące technologii produkcji znaków pieniężnych, znaków skarbowych, akcyzy, papierów wartościowych i kart płatniczych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski albo inne banki państwowe. 10. Informacje dotyczące technologii produkcji oraz szczegółowych sposobów zabezpieczeń dokumentów tożsamości, a także innych zabezpieczonych dokumentów wydawanych przez organy władzy publicznej. 11. Decyzje o skokowych zmianach kursu złotego w stosunku do walut obcych (dewaluacja, rewaluacja) dokonywane przez Narodowy Bank Polski do czasu podania ich do publicznej wiadomości. 12. Plany, zasady i systemy organizacji ochrony oraz zabezpieczenia banków państwowych. 13. Wysokość stóp procentowych Narodowego Banku Polskiego - do czasu ich podania do publicznej wiadomości. 14. Przedział odchyleń kursu złotego od centralnego parytetu - do czasu podania ich do publicznej wiadomości. 15. Prace badawczo-rozwojowe o szczególnie istotnym znaczeniu dla interesu gospodarczego państwa, zlecone przez ministrów i centralne organy państwowe. 16. Informacje dotyczące rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych, których ujawnienie naraziłoby na szkodę ważny interes gospodarczy państwa. 17. Informacje o sposobie działania urządzeń kontrolno-sygnalizacyjnych i systemów alarmowych zabezpieczających dostęp do miejsc składowania i stosowania materiałów jądrowych kategorii I i II. 18. Informacje dotyczące planów i zadań polityki zagranicznej, których ujawnienie naraziłoby na szkodę ważny interes państwa lub innego podmiotu stosunków międzynarodowych do czasu oficjalnego ich ogłoszenia. 19. Materiały, dokumenty, sprawozdania z negocjacji i konsultacji międzynarodowych oraz umowy międzynarodowe lub ich części, jeżeli uznane zostały za niejawne na wniosek jednej ze stron. 20. Informacje polityczne, gospodarcze lub wojskowe dotyczące państw obcych, uzyskane pod warunkiem zapewnienia ich tajności. 21. Organizacja i funkcjonowanie poczty dyplomatycznej. 22. System ochrony polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 23. Zadania polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych na czas wojny. 24. Zadania w zakresie ochrony przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej w czasie wojny. 25. Plany, prognozy i informacje na temat rozwoju obrotu z zagranicą sprzętem specjalnym i uzbrojeniem oraz technologiami i usługami specjalnymi. 26. Informacje niejawne wymieniane przez Rzeczpospolitą Polską z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego, Unią Europejską, i Unią Zachodnioeuropejską oraz z innymi organizacjami międzynarodowymi i państwami, oznaczone klauzulą \"SECRET\" lub równorzędną. Załącznik nr 2 do ustawy z dnia ................. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) ANKIETA BEZPIECZEŃSTWA OSOBOWEGO Szanowna Pani, Szanowny Panie, Rząd Rzeczypospolitej Polskiej kierując się troską o bezpieczeństwo narodowe i mając powinność jego ochrony przedstawia tę ankietę w przekonaniu, iż zostanie ona wypełniona zgodnie z Pana \/Pani\/ najlepszą wiedzą i wolą. Dziękując za współpracę podkreślamy, że celem tej ankiety jest wyłącznie ochrona bezpieczeństwa narodowego przed zagrożeniami ze strony obcych służb specjalnych, ugrupowań terrorystycznych lub grup przestępczych. Prosimy uważnie przeczytać poniższą instrukcję, a w razie wątpliwości zwrócić się do pełnomocnika ochrony w Pana \/Pani\/ jednostce organizacyjnej lub do właściwej służby ochrony państwa o pomoc w wypełnieniu ankiety. Instrukcja. 1. Przed wypełnieniem ankiety proszę się z nią dokładnie zapoznać. 2. Proszę wypełniać ankietę pismem drukowanym, a w razie możliwości pismem maszynowym. 3. Jeśli ankieta zawiera zbyt mało miejsca na wpisanie danych proszę je podać na osobnej karcie formatu A-4, którą należy dołączyć do ankiety. 4. W razie braku wiedzy umożliwiającej podanie danych, proszę wpisać sformułowanie \"nie wiem\". 5. Jeżeli treść któregoś z punktów lub podpunktów ankiety nie dotyczy Pana \/Pani\/ osoby proszę wpisywać sformułowanie: \"nie dotyczy\". 6. Jeśli dane w kolejnych punktach ankiety są identyczne z danymi podanymi w poprzednich punktach można w kolejnych punktach wpisywać sformułowanie: \"jak w pkt ... lit. ...\". 7. Jeżeli któryś z członków rodziny, o których mowa w pkt 2 - 9 ankiety zmarł, proszę ograniczać wypełnianie takiego fragmentu ankiety wyłącznie do podania jego imienia, nazwiska, daty i miejsca urodzenia oraz sformułowania: \"nie żyje\". 8. Niniejszą ankietę wypełnia się w podanym niżej zakresie, w związku z upoważnieniem Pana \/Pani\/ do dostępu do informacji niejawnych. 9. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą: \"zastrzeżone\", wypełniają następujące punkty: 1, 2a - c, 3a - c, 12,13, 22, 28a. 10. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"poufne\", wypełniają wyłącznie następujące punkty: 1 - 7, 9, 12, 13, 15 - 19, 22 - 28, 30, 32 i 33. 11. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"tajne\" nie wypełniają pkt 31. 12. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"Ściśle tajne\" wypełniają wszystkie punkty ankiety. 13. Przy ponownym postępowaniu sprawdzającym przeprowadzanym po upływie 10 lat w stosunku do osoby, która otrzymała poświadczenie bezpieczeństwa uprawniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"poufne\" - osobę tą prosi się o wypełnienie pkt: 10, 17, 22- 25, 28 i 29 z odniesieniem się wyłącznie do okresu począwszy od daty wypełnienia poprzedniej ankiety do dnia wypełnienia następnej ankiety. Jeżeli dane odnoszące się do wyżej wymienionych punktów nie uległy zmianie, należy przy nich wpisać sformułowanie: \"bez zmian\". 14. Przy ponownym postępowaniu sprawdzającym, przeprowadzanym po upływie trzech lat w stosunku do osoby, która otrzymała poświadczenie bezpieczeństwa uprawniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"ściśle tajne\", a po upływie pięciu lat w stosunku do osoby, która otrzymała poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji oznaczonych klauzulą \"Tajne\" - osoby te nie wypełniają punktów: 1j) oraz 1k). 15. Przy kolejnym postępowaniu sprawdzającym przeprowadzanym po upływie okresów, o których mowa wyżej, proszę wypełnić punkty: 10, 17, 22 - 25, 28 i 29 odnosząc się wyłącznie do okresu począwszy od daty wypełnienia poprzedniej ankiety do dnia wypełnienia następnej ankiety. Jeżeli dane odnoszące się do wyżej wymienionych punktów nie uległy zmianie, należy przy nich wpisać sformułowanie: \"bez zmian\". _____________________________ Pieczęć instytucji występującej o sprawdzenie osoby upoważnianej do dostępu do informacji niejawnych ...................... P o u f n e (po wypełnieniu) Egz. nr ______ +--------------+ | miejsce na | | fotografię | | | | | | 4x3,5 cm | +--------------+ ANKIETA BEZPIECZEŃSTWA OSOBOWEGO Niniejsza ankieta bezpieczeństwa osobowego wykorzystywana będzie zgodnie z ustawą na użytek postępowania sprawdzającego w związku z upoważnieniem Pana(-i) do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą (proszę zakreślić właściwe pole) \"Zastrzeżone\" \"Poufne\" \"Tajne\" \"Ściśle tajne\" 1. OSOBA PODLEGAJĄCA SPRAWDZENIU. a. Nazwisko _____________________________________________________ b. Nazwiska poprzednie (również nazwisko rodowe) __________________________ c. Imiona ____________________________________________________________ d. Imiona poprzednie (w razie ich zmiany) ____________________________________ e. Data urodzenia _________________ miejsce urodzenia _______________________ f. Posiadane obywatelstwo(a)__________________________________________________ g. Posiadane uprzednio obywatelstwa _______________________________________ h. W przypadku zmiany obywatelstwa proszę podać: - na jakie imiona i nazwisko wydano akt o zmianie lub utracie obcego obywatelstwa albo akt uzyskania posiadanego obecnie obywatelstwa _________________________ - data wydania ________________________________________________________________ - numer i nazwa dokumentu______________________________________________ - wydany przez ________________________________________________________ i. Dowód osobisty: seria i numer ___________________________________________ wydany przez _____________________________________________ data wydania _______________________________________________ j. Nr PESEL ____________________________ k. Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP) ___________________________________ l. Posiadany stopień wojskowy ____________________________________________ ł. Seria i nr Książeczki Wojskowej - wydana przez _______________________________________ - data wydania _______________________________________ m. Aktualne miejsce zamieszkania (zameldowanie na pobyt stały) __________________________________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, _____________________________________________________________________________ kod pocztowy, nr telefonu domowego) n. Aktualny adres pobytu czasowego (jeżeli inny niż w pkt 1. lit. m))________ ___________________________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod poczt., nr telefonu domowego) __________________________________________________________________ o. Paszport: Seria i nr __________________________________________________ wydany przez ________________________________________________ termin ważności: _______________________________________ p. Aktualne miejsce(a) pracy, służby: 1. _______________________________________________________________ (nazwa oraz nr REGON pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego, nr faxu) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko lub charakter wykonywanych prac) (wysokość miesięcznych poborów\/dochodu netto) 2. ________________________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego, nr faxu) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) (wysokość miesięcznych poborów\/dochodów netto) r. Dodatkowe źródła utrzymania\/zarobkowania (Dotyczy również dochodów otrzymywanych bez świadczenia pracy, np. renty zagranicznej , dywidendy od posiadanych papierów wartościowych, odsetek od lokat bankowych, zysków z obrotu akcjami na giełdzie, udziałów w funduszach powierniczych, dochodów z wynajmu nieruchomości, wygranych w grach losowych o wysokości przekraczającej trzykrotne średnie wynagrodzenie w Polsce, honorariów za publikacje, działalność dydaktyczną, dochodów z realizacji umów zleconych itp.) 1._______________________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego, nr faxu) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko lub charakter wykonywanych prac) (wysokość miesięcznych poborów\/dochodów netto) 2. _________________________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego, nr faxu) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko lub charakter wykonywanych prac) (wysokość miesięcznych poborów\/dochodów netto) 3. Inne dochody _______________________________________________________________ (źródło, wysokość) ______________________________________________________________ 2. OJCIEC OSOBY SPRAWDZANEJ: a) Imię i nazwisko _______________________________________________ b) Miejsce urodzenia ________________ data urodzenia _____________ c) Obywatelstwo (a) _______________________________________________ d) Aktualne miejsce(a) pracy: _______________________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) e) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) _________________________________________________________________ _________________________________________________________________ f) Aktualny adres zamieszkania ____________________________________ (jeżeli jest inny niż w \/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) ___________________________________________________ 3. MATKA OSOBY SPRAWDZANEJ: a) Imię, nazwisko i nazwisko rodowe:________________________________ ___________________________________________________ b) Miejsce urodzenia _____________ data urodzenia __________________ c) Obywatelstwo(a) ________________________________________________ d) Aktualne miejsce(a) pracy: _____________________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) e) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) __________________________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ f) Aktualny adres zamieszkania ____________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, _________________________________________________________________ nr telefonu domowego) ________________________________________________________________ 4. RODZEŃSTWO OSOBY SPRAWDZANEJ: 1) a) Imię i nazwisko: ______________________________________________ b) Data i miejsce urodzenia _______________________________________ c) Obywatelstwo(a) ___________________________________________ d) Aktualne miejsce(a) pracy: ______________________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) e) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ f) Aktualny adres zamieszkania ____________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) ___________________________________________________ 2. a) Imię i nazwisko b) Data i miejsce urodzenia ___________________________________ c) Obywatelstwo(a) ____________________________________________ d) Aktualne miejsce(a) pracy: _____________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ___________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) e) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) ___________________________________________________ f) Aktualny adres zamieszkania ____________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) 3) a) Imię i nazwisko _________________________________________ b) Data i miejsce urodzenia __________________________________ c) Obywatelstwo(a) ______________________________________ d) Aktualne miejsce(a) pracy: ______________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres - kraj, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) e) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ f) Aktualny adres zamieszkania ___________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ________________________________________________ nr telefonu domowego) _________________________________________________ 5. MAŁŻONEK(KA) OSOBY SPRAWDZANEJ: Imię i nazwisko (także nazwisko rodowe):___________________________ dot. także konkubenta\/konkubiny Miejsce urodzenia _____________ data urodzenia _________________ lub osoby o takim charakterze Posiadane Obywatelstwo(a)_____________________________ pozostającej we wspólnym gospodar- Aktualne miejsce(a) pracy: stwie domowym z osobą wymienioną w pkt 1 (a)____________________________________________________ (nazwa oraz nr REGON pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) (b)_____________________________________________________ (nazwa oraz nr REGON pracodawcy) _________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) (jeżeli inne niż w pkt 1 lit. m) lub n)) ________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, __________________________________________________ nr telefonu domowego) ___________________________________________________ Data i miejscowość zawarcia małżeństwa ______________________ Dowód osobisty : seria i numer _______________________________ wydany przez _________________________________ data wydania __________________________________ 6. OJCIEC: Imię i nazwisko_____________________________________________ osoby wymienionej w pkt 5 Miejsce urodzenia _____________ data urodzenia ____________ Obywatelstwo(a) ____________________________________________ Aktualne miejsce(a) pracy: _____________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w \/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) ___________________________________________________ 7. MATKA: Imię i nazwisko rodowe:___________________________________ osoby wymienionej w pkt 5 Miejsce urodzenia ______________ data urodzenia _____________ Obywatelstwo(a) ________________________________________ Aktualne miejsce(a) pracy: ______________________________________________________ (Nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania _____________________________________ (jeżeli jest inny niż wwym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) ___________________________________________________ 8. RODZEŃSTWO: osoby wymienionej w pkt 5 (a) Imię i nazwisko: _________________________________________ Data i miejsce urodzenia __________________________________ Obywatelstwo (a) Aktualne miejsce(a) pracy: _____________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) (b) Imię i nazwisko ______________________________________ Data i miejsce urodzenia _____________________________ Obywatelstwo(a) ______________________________________ Aktualne miejsce(a) pracy: _______________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, kod pocztowy, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, __________________________________________________ kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ (c) Imię i nazwisko _________________________________________ Data i miejsce urodzenia _________________________________ Obywatelstwo(a) _______________________________________ Aktualne miejsce(a) pracy: ______________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, nr kodu pocztowego, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, nr telefonu domowego) ___________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowego, ___________________________________________________ nr telefonu domowego) ___________________________________________________ 9. DZIECI osób wymienionych w pkt 1 i 5 (a) Data i miejsce urodzenia __________________________________ Nazwisko ___________________________________________ Imię (Imiona) _______________________________________ Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) (jeżeli jest inne niż w pkt 1 lit. m) lub n) bądź pkt 5) ______________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy, ___________________________________________________ _________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy) ___________________________________________________ Aktualne miejsce(a) pracy: _______________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, nr kodu pocztowego, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) (b) Data i miejsce urodzenia __________________________________ Nazwisko ______________________________________________ Imię (Imiona) ___________________________________________ Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) (jeżeli jest inne niż w\/wym.) ______________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy) __________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym. ) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy) __________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualne miejsce(a) pracy: ______________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, nr kodu pocztowego, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) (c) Data i miejsce urodzenia __________________________________ Nazwisko ___________________________________________ Imię (Imiona) _______________________________________ Aktualne miejsce zameldowania (stałe i czasowe) (jeżeli jest inne niż w\/wym.) ___________________________________________________ (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod pocztowy) ________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualny adres zamieszkania __________________________________ (jeżeli jest inny niż w\/wym.) (państwo, miasto, ulica, nr domu, nr mieszkania, kod poczt.) ___________________________________________________ ___________________________________________________ Aktualne miejsce(a) pracy: ______________________________________________________ (nazwa pracodawcy) ________________________________________________________________ (adres: państwo, miasto, ulica, nr domu, nr kodu pocztowego, nr telefonu służbowego) ________________________________________________________________ ________________________________________________________________ (zajmowane stanowisko) 10. W przypadku, gdy członkowie rodziny, o których mowa w punktach 2 - 9 mieszkają stale za granicą lub przebywali poza nią dłużej niż 3 miesiące proszę podać następujące dane: +---------------------+---------------+-----------------+---------------+ | Okres | Nazwisko | Państwo i | Powód | | zamieszkiwania lub | i imię | dokładny | pobytu | | pobytu | | adres | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ | od | do | | | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ | | | | | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ | | | | | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ | | | | | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ | | | | | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ | | | | | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ | | | | | | +----------+----------+---------------+-----------------+---------------+ 11. Czy w latach 1944-1990 był pracownikiem lub tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860). +--+ +--+ | | | | +--+ +--+ TAK NIE +--+ | | NIE DOTYCZY +--+ 12. Czy i kiedy oraz przez jaki organ w ciągu ostatnich 10 lat był Pan (-i) karany (jeśli tak, proszę podać nazwę organu oraz określić za popełnienie jakiego przestępstwa lub wykroczenia)\" ___________________________________________________________________ ____________________________________________________________________ 13. Czy aktualnie toczą się wobec Pana (-i) postępowania o ukaranie za przestępstwa lub wykroczenia, o których Panu (-i) wiadomo\" ______________________________________________________________ (jeśli tak, proszę podać jaki organ prowadzi sprawę(-y) i ewentualnie jej numer) __________________________________________________________________________ 14. Czy cierpi Pan(-i) lub cierpiał(-a) w przeszłości na choroby psychiczne lub inne dolegliwości powodujące zakłócenia czynności psychicznych\" Jeśli tak, proszę wyszczególnić na jakie, w jakich okresach czasu oraz podać jaka placówka zdrowia lub lekarz zajmowała się lub nadal zajmuje się Pana(-i) osobą w związku z wyżej wymienionymi dolegliwościami lub chorobą. (a) _____________________________________________________________ _______________________________________________________________ _______________________________________________________________ (b) _____________________________________________________________ _________________________________________________________ __________________________________________________________ 15. Czy zażywa Pan(-i) lub zażywał (-a) kiedykolwiek narkotyki lub inne środki odurzające\" Jeśli tak, proszę podać jakie, kiedy oraz czy sytuacje takie nadal mają miejsce. Proszę nie wyszczególniać faktów podawania Panu (-i) narkotyków lub środków odurzających przez uprawnionych do tego lekarzy, o ile nie doprowadziło to do sytuacji, iż nadal musi Pan (-i) przyjmować tego typu środki i je przyjmuje. ___________________________________________________________________ ___________________________________________________________________ ___________________________________________________________________ 16. (a)Czy w okresie ostatnich 10 lat spożywał Pan(-i) lub spożywa(-a) alkohol w ilościach powodujących zaburzenia lub utratę świadomości\" Jeśli tak, proszę podać częstotliwość tego typu sytuacji oraz okoliczności, w jakich one mają (lub miały) miejsce a także, czy w związku z tym leczy się Pan(-i) lub leczył(-a) w poradniach specjalistycznych lub placówkach służby zdrowia (jakich - dokładna nazwa i adres). __________________________________________________________________ __________________________________________________________________ ___________________________________________________________________ ___________________________________________________________________ ___________________________________________________________________ (b) Czy spożywanie alkoholu było kiedykolwiek przyczyną problemów w Pana(-i) pracy lub życiu prywatnym\" _____________________________________________________________________________ _____________________________________________________________________________ _____________________________________________________________________________ 17. Proszę podać dane dotyczące Pana(-i) zatrudnienia (służby) w okresie ostatnich 10 lat. +-------------------+----------------------------+------------------------+ | | Pełna nazwa zakładu | Ostatnie zajmowane | | Okres | pracy i jego pełny adres | stanowisko | +---------+---------+ | | | od | do | | | +---------+---------+----------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +---------+---------+----------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +---------+---------+----------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +---------+---------+----------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +---------+---------+----------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +---------+---------+----------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +---------+---------+----------------------------+------------------------+ 18. Czy Pan(-i), Pana(-i) współmałżonek lub inne osoby pozostające z Panem(ią) we wspólnym gospodarstwie domowym jesteście zadłużeni u osób fizycznych lub prawnych (np. pożyczki, kredyty), których łączna kwota przekracza sumę stanowiącą sześciokrotność otrzymywanego przez Pana(-ią) wynagrodzenia \" Jeśli tak, proszę podać kto, w jakiej wysokości, wobec kogo, z jakiego tytułu oraz jaki jest ich planowany termin spłaty. (a) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (rodzaj zobowiązania) (wysokość zobowiązania finansowego) __________________________________________________________________ (wobec kogo) (z jakiego tytułu) (termin spłaty) (b) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (rodzaj zobowiązania) (wysokość zobowiązania finansowego) _______________________________________________________________ (wobec kogo) (z jakiego tytułu) (termin spłaty) (c)_________________________________________________________________ (nazwisko i imię) (rodzaj zobowiązania) (wysokość zobowiązania finansowego) _______________________________________________________________ (wobec kogo) (z jakiego tytułu) (termin spłaty) 19. Czy Pan(-i), Pana(-i) współmałżonek lub inne osoby pozostające z Panem(ią) we wspólnym gospodarstwie domowym jesteście obciążeni innymi zobowiązaniami finansowymi (np. zaległości podatkowe, alimenty, spłaty hipoteki, zastawy, należności wynikające z orzeczeń sądowych)\" Jeśli tak, proszę podać kto, jakie, w jakiej wysokości, wobec kogo, z jakiego tytułu oraz planowany termin ich spłaty. (a) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (rodzaj zobowiązania) (wysokość zobowiązania finansowego) __________________________________________________________________ (wobec kogo) (z jakiego tytułu) (termin spłaty) (b) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (rodzaj zobowiązania) (wysokość zobowiązania finansowego) ________________________________________________________________ (wobec kogo) (z jakiego tytułu) (termin spłaty) (c)________________________________________________________________ (nazwisko i imię) (rodzaj zobowiązania) (wysokość zobowiązania finansowego) ___________________________________________________________________ (wobec kogo) (z jakiego tytułu) (termin spłaty) 20. Proszę podać wysokość dochodów uzyskanych przez Pana(-ią), Pana(-i) współmałżonka oraz inne osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym w roku poprzedzającym wypełnienie niniejszej ankiety bezpieczeństwa osobowego. (a) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (wysokość dochodu netto) (b) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (wysokość dochodu netto) (c) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (wysokość dochodu netto) 21. Proszę podać czy Pan(-i), Pana(-i) współmałżonek oraz inne osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym posiadacie nieruchomości, własne przedsiębiorstwo lub udział w innym przedsiębiorstwie. Jeśli tak, proszę podać kto, jakie i gdzie. (a) _______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (posiadane nieruchomości, przedsiębiorstwa, udziały) ________________________________________________________________ (gdzie) (b) ______________________________________________________________ (nazwisko i imię) (posiadane nieruchomości , przedsiębiorstwa, udziały) ___________________________________________________________________ (gdzie) (c)________________________________________________________________ (nazwisko i imię) (posiadane nieruchomości , przedsiębiorstwa, udziały ) ________________________________________________________________ (gdzie) 22. Czy kiedykolwiek był Pan (-i) upoważniony(-a) do dostępu do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową w Polsce lub w innym państwie. Jeśli tak, proszę podać następujące dane: +---------------------+------------+------------------------+---------------+ | Pełna nazwa i adres | | Zakres i klauzula | | | instytucji w której | | informacji niejawnych | Okres | | był-a) Pan(-i) | Państwo | niejawnych do których | | | dopuszczony(-a) do | | był(-a) Pan(-i) +-------+-------+ | takich informacji | | dopuszczony(-a) | od | do | +---------------------+------------+------------------------+-------+-------+ | | | | | | | | | | | | +---------------------+------------+------------------------+-------+-------+ | | | | | | | | | | | | +---------------------+------------+------------------------+-------+-------+ | | | | | | | | | | | | +---------------------+------------+------------------------+-------+-------+ | | | | | | | | | | | | +---------------------+------------+------------------------+-------+-------+ 23. Czy po ukończeniu 18 lat przebywał Pan (-i) kiedykolwiek za granicą dłużej niż 10 dni (w tym podróże służbowe)\" Jeżeli tak, proszę podać następujące dane: +---------------------+--------------------------+-----------------+ |Okres zamieszkiwania | Państwo, miasto, ulica, | | | lub pobytu | nr domu i mieszkania, | Powód pobytu | +---------+-----------+ kod pocztowy | | | od | do | | | +---------+-----------+--------------------------+-----------------+ | | | | | | | | | | +---------+-----------+--------------------------+-----------------+ | | | | | | | | | | +---------+-----------+--------------------------+-----------------+ | | | | | | | | | | +---------+-----------+--------------------------+-----------------+ | | | | | | | | | | +---------+-----------+--------------------------+-----------------+ | | | | | | | | | | +---------+-----------+--------------------------+-----------------+ 24. Czy podczas pobytów za granicą podejmował Pan (-i) działalność zarobkową\" Jeśli tak proszę podać następujące dane: +---------------+--------------------+-------------+----------------------+ | | Państwo, dokładny | | | | Okres | adres, nazwa | Zajmowane | Rodzaj wykonywanej | | | zakładu pracy lub | stanowisko | pracy oraz uzyskiwane| +-------+-------+ innego pracodawcy | | dochody | | od | do | | | | +-------+-------+--------------------+-------------+----------------------+ | | | | | | | | | | | | +-------+-------+--------------------+-------------+----------------------+ | | | | | | | | | | | | +-------+-------+--------------------+-------------+----------------------+ | | | | | | | | | | | | +-------+-------+--------------------+-------------+----------------------+ | | | | | | | | | | | | +-------+-------+--------------------+-------------+----------------------+ 25. Proszę podać okresy i miejsca zamieszkiwania w okresie ostatnich 10 lat (w Polsce lub innych państwach). +------------------+------------------------+------------------------+ | Okres | Państwo, miejscowość | Adresy: | | zamieszkiwania | (województwo, powiat, | ulica, nr domu, nr | | lub zameldowania | gmina), | mieszkania | +--------+---------+ numer kodu pocztowego | | | od | do | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ | | | | | | | | | | +--------+---------+------------------------+------------------------+ 26. Proszę podać dane aktualnych współmieszkańców, z którymi zamieszkuje Pan(i) w jednym mieszkaniu (np. członkowie rodziny, sublokatorzy, właściciele mieszkania). +----------------------------+--------------------------------+ | Nazwisko i imię (imiona) | Miejscowość i data urodzenia | +----------------------------+--------------------------------+ | | | +----------------------------+--------------------------------+ | | | +----------------------------+--------------------------------+ | | | +----------------------------+--------------------------------+ | | | +----------------------------+--------------------------------+ | | | +----------------------------+--------------------------------+ | | | +----------------------------+--------------------------------+ 27. Proszę podać dane właściciela aktualnie zajmowanego przez siebie mieszkania (nazwa instytucji\/firmy lub nazwisko właściciela - dokładny adres, nr telefonu). +----------------------------------------------------------------+ | | | | | | | | | | | | | | | | | | +----------------------------------------------------------------+ 28. a) Posiadane wykształcenie i tytuły zawodowe lub naukowe: __________________________________________________________________ (wyższe, średnie, podstawowe) b) Proszę podać następujące dane, dotyczące uczelni, szkół, i kursów, które Pan(-i) ukończył w przeszłości: +---------------+---------------------------+--------------------+ | Okres nauki | Nazwy i adresy wszystkich | Uzyskane dyplomy, | +-------+-------+ szkół, uczelni i kursów | świadectwa | | od | do | zawodowych | ukończenia | +-------+-------+---------------------------+--------------------+ | | | | | | | | | | +-------+-------+---------------------------+--------------------+ | | | | | | | | | | +-------+-------+---------------------------+--------------------+ | | | | | | | | | | +-------+-------+---------------------------+--------------------+ | | | | | | | | | | +-------+-------+---------------------------+--------------------+ | | | | | | | | | | +-------+-------+---------------------------+--------------------+ | | | | | | | | | | +-------+-------+---------------------------+--------------------+ 29. Czy Pan (-i) lub członkowie rodziny wymienieni w punktach 2 - 9 utrzymujecie lub utrzymywaliście w okresie ostatnich 20 lat kontakty służbowe lub prywatne (towarzyskie) z obywatelami innych państw. Jeżeli tak, proszę podać następujące dane: +-------------+-----------------+--------------------+-------------+ | Okres | Osoba - kontakt | Państwo, dokładny | Powód, | +------+------+ | adres | charakter | | od | do | | | kontaktu | +------+------+-----------------+--------------------+-------------+ | | | | | | | | | | | | +------+------+-----------------+--------------------+-------------+ | | | | | | | | | | | | +------+------+-----------------+--------------------+-------------+ | | | | | | | | | | | | +------+------+-----------------+--------------------+-------------+ | | | | | | | | | | | | +------+------+-----------------+--------------------+-------------+ | | | | | | | | | | | | +------+------+-----------------+--------------------+-------------+ 30. Czy należał lub należy Pan (-i) do zarejestrowanych lub nie zarejestrowanych polskich lub zagranicznych organizacji, partii politycznych lub stowarzyszeń. +-------------------------+-------------------------+-----------------+ | Nazwa organizacji i jej | Pełniona w niej funkcja | Okres | | dokładny adres | | przynależności | | | +--------+--------+ | | | od | do | +-------------------------+-------------------------+--------+--------+ | | | | | | | | | | +-------------------------+-------------------------+--------+--------+ | | | | | | | | | | +-------------------------+-------------------------+--------+--------+ | | | | | | | | | | +-------------------------+-------------------------+--------+--------+ 31. Proszę wskazać 3 osoby polecające, które znają Pana(-ią) przynajmniej od 2 lat (nie mogą to być członkowie rodziny wymienieni w pkt 2 \" 9, a także osoby, które obsługują Pana(-i) interesy majątkowe lub z którymi z racji wykonywanego przez nie zawodu łączą Pana(-ią) stosunki szczególnego zaufania). +-------------------+-------------------+-------------------------+ | Imię i Nazwisko | Miejsce pracy | Dokładny adres domowy | | | | i nr telefonu | +-------------------+-------------------+-------------------------+ | | | | | | | | +-------------------+-------------------+-------------------------+ | | | | | | | | +-------------------+-------------------+-------------------------+ | | | | | | | | +-------------------+-------------------+-------------------------+ | | | | | | | | +-------------------+-------------------+-------------------------+ 32. Czy kiedykolwiek podczas pobytu za granicą był Pan(-i) wypytywany lub w inny sposób indagowany przez obce władze (imigracyjne, skarbowe, inne) na tematy związane z zagadnieniami bezpieczeństwa lub obronności państwa\" Czy wiadomo Panu(-i) coś o analogicznych zainteresowaniach wobec swojego współmałżonka lub innych osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, bądź innych członków rodziny. Jeśli tak proszę zakreślić właściwe pole. Proszę nie podawać żadnych dalszych szczegółów. Zostaną one z Panem(-ią) omówione przez przedstawiciela służby ochrony państwa, prowadzącego postępowanie sprawdzające. +--+ +--+ | | | | +--+ +--+ TAK NIE 33. Czy kiedykolwiek stwierdził Pan(-i) fakt zainteresowania swoją osobą ze strony zagranicznych służb specjalnych lub innych obcych instytucji aparatu ścigania (Policja, Straż Graniczna) bądź grup zorganizowanej przestępczości (polskich lub zagranicznych)\" Czy wiadomo Panu(i) coś o analogicznych zainteresowaniach swoją współmałżonką(kiem), innymi osobami pozostającymi we wspólnym gospodarstwie domowym, bądź innymi członkami rodziny\" Jeśli tak proszę zakreślić właściwe pole. Proszę nie podawać żadnych szczegółów. Zostaną one z Panem(-ią) omówione przez przedstawiciela służby ochrony państwa, prowadzącego postępowanie sprawdzające. +--+ +--+ | | | | +--+ +--+ TAK NIE ______________________________________________________________________ Oświadczam, iż wypełniłem(-am) ankietę osobiście, zgodnie ze swoją wiedzą \\wiadom(-a), że każde fałszywe stwierdzenie lub pominięcie istotnego faktu, będzie wystarczającym powodem do wstrzymania postępowania sprawdzającego i może stanowić podstawę odmowy wydania mi poświadczenia bezpieczeństwa. Oświadczam, że zgadzam się na przeprowadzenie wobec mnie postępowania sprawdzającego według przepisów ustawy z dnia .............. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ....) oraz stosownie do art. 7 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883); wyrażam zgodę na przetwarzanie, w rozumieniu art. 7 pkt 2 tej ustawy, moich danych osobowych zawartych w niniejszej ankiecie, z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających w tym zakresie z wymienionej ustawy o ochronie informacji niejawnych. +---+ Ilość kart stanowiących załącznik do ankiety | | +---+ Podpis osoby wypełniającej ankietę dla celów postępowania sprawdzającego __________________________________ Miejscowość ____________________________________________________ Data _________________________________________ ___________________________________________ Czytelny podpis i pieczęć kierownika jednostki organizacyjnej oraz pełnomocnika ochrony Miejscowość _______________________________ Data ____________________________________"}
{"id":"1999_96_1","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 1. 1. Przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) w zakresie dotyczącym: 1) tworzenia i funkcjonowania sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, sportowych oraz mistrzostwa sportowego - wchodzą w życie z dniem 1 września 1999 r., z zastrzeżeniem ust. 2, 2) tworzenia i funkcjonowania szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, sportowych oraz mistrzostwa sportowego - wchodzą w życie z dniem 1 września 2002 r., 3) obowiązku szkolnego realizowanego w szkołach, o których mowa w pkt 1 wchodzą w życie z dniem 1 września 1999 r., 4) obowiązku nauki realizowanego w szkołach, o których mowa w pkt 2, oraz w formach pozaszkolnych - wchodzą w życie z dniem 1 września 2002 r. 2. Sprawdzian, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w ust. 1, przeprowadza się na zakończenie nauki w sześcioletniej szkole podstawowej, począwszy od 2002 r."}
{"id":"1999_96_10","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 10. Obwód gimnazjum publicznego, prowadzonego przez gminę, może obejmować obszary należące do sąsiadujących gmin, jeżeli gminy te zawrą umowę o współdziałaniu zgodnie z odrębnymi przepisami."}
{"id":"1999_96_11","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 11. 1. Osoby prawne i fizyczne, zamierzające założyć i prowadzić gimnazja publiczne od dnia 1 września 1999 r., powinny złożyć wnioski o udzielenie zezwolenia nie później niż do dnia 31 maja 1999 r. 2. Osoby prawne i fizyczne, zamierzające założyć i prowadzić niepubliczne gimnazja od dnia 1 września 1999 r., powinny złożyć wnioski o wpis do ewidencji nie później niż do dnia 31 maja 1999 r. 3. Gimnazja publiczne i niepubliczne założone z dniem 1 września 1999 r. przez osoby prawne i fizyczne otrzymują dotacje z budżetu gminy z dniem rozpoczęcia działalności."}
{"id":"1999_96_12","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 12. 1. Nowo utworzone i istniejące w dniu 1 stycznia 1999 r.: 1) niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, dotychczasowe ośmioletnie szkoły podstawowe, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych oraz szkół artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy, 2) niepubliczne dotychczasowe ośmioletnie szkoły podstawowe specjalne i szkoły ponadpodstawowe o uprawnieniach szkół publicznych, w tym z oddziałami integracyjnymi, otrzymują dotacje z budżetu powiatu, 3) szkoły niepubliczne nie posiadające uprawnień szkół publicznych mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu. 2. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1, określa organ stanowiący właściwej jednostki samorządu terytorialnego. 3. Niepubliczne szkoły artystyczne otrzymują dotacje od ministra właściwego do spraw kultury."}
{"id":"1999_96_13","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_96_2","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 2. 1. Dotychczasowe szkoły podstawowe z dniem 1 września 1999 r. stają się sześcioletnimi szkołami podstawowymi, o których mowa w ustawie wymienionej w art. 1. 2. Gimnazja są tworzone z dniem 1 września 1999 r. Tworzenie gimnazjów w roku szkolnym 19992000 następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego kuratora oświaty. 3. Szkoły ponadgimnazjalne są tworzone z dniem 1 września 2002 r."}
{"id":"1999_96_3","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 3. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i terminy dostosowania działalności dotychczasowych szkół podstawowych do wymogów nowego systemu szkolnego oraz tworzenia gimnazjów, z uwzględnieniem zasady zapobiegania rozdrobnieniu sieci szkolnej, 2) sposób wprowadzenia poszczególnych typów szkół ponadgimnazjalnych i przekształcenia dotychczasowych szkół ponadpodstawowych w szkoły ponadgimnazjalne odpowiednich typów, z uwzględnieniem zasady, że uczniom uczęszczającym do dotychczasowych szkół ponadpodstawowych zapewnia się możliwość ich ukończenia na zasadach obowiązujących przed dniem 1 września 1999 r. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i terminy wprowadzenia nowych typów szkół artystycznych oraz przekształcenia dotychczasowych szkół artystycznych w szkoły nowego typu i ich funkcjonowanie w systemie oświaty, z uwzględnieniem zasady, że uczniom uczęszczającym do dotychczasowych szkół artystycznych II stopnia, z wyjątkiem szkół baletowych, zapewnia się możliwość ich ukończenia na zasadach obowiązujących przed dniem 1 września 1999 r."}
{"id":"1999_96_4","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 4. 1. Z dniem 1 września 1999 r. uczniowie klas I-VI dotychczasowych szkół podstawowych stają się uczniami odpowiednich klas sześcioletniej szkoły podstawowej. 2. Z dniem 1 września 1999 r. uczniowie, którzy ukończyli klasę szóstą oraz uczniowie klasy siódmej, którzy nie otrzymali promocji do klasy ósmej, dotychczasowych szkół podstawowych stają się uczniami pierwszej klasy gimnazjum. 3. Świadectwo ukończenia klasy szóstej w roku szkolnym 19981999 jest równoważne ze świadectwem ukończenia szkoły podstawowej. 4. Na świadectwach, o których mowa w ust. 3, umieszcza się następującą adnotację: \"Świadectwo niniejsze jest równoważne ze świadectwem ukończenia szkoły podstawowej\". 5. Świadectwa ukończenia klasy szóstej lub siódmej, posiadane przez osoby, które przed rokiem szkolnym, o którym mowa w ust. 3, nie ukończyły szkoły podstawowej, uprawniają do kontynuowania nauki w gimnazjum odpowiednio w klasie pierwszej lub drugiej."}
{"id":"1999_96_5","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 5. 1. Uczniowie będący w dniu 1 września 1999 r. uczniami klas ósmych dotychczasowych szkół podstawowych kończą te szkoły na dotychczasowych zasadach oraz kontynuują naukę w szkołach ponadpodstawowych i kończą te szkoły na zasadach obowiązujących przed tym dniem. 2. Uczniowie klas ósmych, którzy w roku szkolnym 19992000 nie otrzymali promocji, stają się uczniami klasy drugiej gimnazjum. 3. Świadectwo ukończenia ośmioklasowej szkoły podstawowej uprawnia od dnia 1 września 2002 r. do kontynuowania nauki w szkołach ponadgimnazjalnych."}
{"id":"1999_96_6","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 6. 1. Uczniowie będący w dniu 1 września 1999 r. uczniami klas ósmych dotychczasowych szkół podstawowych realizują obowiązek szkolny w tych szkołach, a po ich ukończeniu realizują obowiązek nauki w publicznych lub niepublicznych szkołach ponadpodstawowych albo w formach pozaszkolnych do ukończenia 18 roku życia. 2. Uczniowie, którzy w dniu 1 września 1999 r. ukończyli dotychczasową szkołę podstawową, realizują obowiązek nauki w publicznych lub niepublicznych szkołach ponadpodstawowych albo w formach pozaszkolnych do ukończenia 18 roku życia. 3. Przepis ust. 2 stosuje się również do osób, które przed dniem 1 września 1999 r. ukończyły szkołę podstawową i nie kontynuują nauki, a w dniu 1 września 1999 r. nie ukończyły 18 roku życia."}
{"id":"1999_96_7","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 7. 1. Stanowisko dyrektora nowo tworzonego gimnazjum publicznego może zostać powierzone nauczycielowi wskazanemu przez organ prowadzący bez ogłaszania i przeprowadzania konkursu, jednak na czas nie dłuższy niż do dnia 31 sierpnia 2002 r. Wymagania, jakim powinna odpowiadać osoba zajmująca stanowisko dyrektora gimnazjum, określają odrębne przepisy. 2. Przepis art. 36a ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"1999_96_8","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 8. 1. Rady gmin, do dnia 15 marca 1999 r., ustalą sieć gimnazjów publicznych prowadzonych przez gminy oraz granice ich obwodów. 2. Organy prowadzące gimnazja publiczne, powierzą do dnia 15 kwietnia 1999 r., stanowiska dyrektorów gimnazjów, z tym że ich objęcie następuje z dniem 1 września 1999 r."}
{"id":"1999_96_9","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 9. Nauczyciele gimnazjum muszą posiadać kwalifikacje określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"1999_980_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) w art. 70 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zaświadczenia kwalifikacyjne wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują moc przez okres w nich oznaczony.\"."}
{"id":"1999_980_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"1999_998_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji Przeciwko Braniu Zakładników","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji Przeciwko Braniu Zakładników, sporządzonej w Nowym Jorku w dniu 18 grudnia 1979 r."}
{"id":"1999_998_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 1999 r. o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji Przeciwko Braniu Zakładników","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1008_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o Komitecie Badań Naukowych.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Do zadań Komitetu należy w szczególności: 1) opracowywanie projektów założeń polityki naukowej i naukowotechnicznej państwa, w tym propozycji udziału nakładów budżetowych na naukę w produkcie krajowym brutto, 2) określanie kierunków badań naukowych i prac rozwojowych szczególnie ważnych dla postępu cywilizacyjnego, nauki, techniki, gospodarki narodowej, zdrowia społeczeństwa, kultury oraz obronności i bezpieczeństwa państwa, z uwzględnieniem zasady zrównoważonego rozwoju, 3) opracowywanie projektów założeń polityki innowacyjnej państwa, wspólnie z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz z innymi ministrami właściwymi w tej sprawie, 4) opracowywanie wniosków dotyczących zawierania i kontynuacji umów międzyrządowych w zakresie dwustronnej i wielostronnej współpracy naukowej i naukowo-technicznej, 5) dokonywanie - na podstawie wniosków właściwych zespołów Komitetu - podziału środków finansowych pomiędzy jednostki naukowe, 6) ocenianie realizacji badań naukowych i prac rozwojowych oraz ich wyników, działalności wspomagającej badania i innych zadań finansowanych lub dofinansowywanych przez Komitet, 7) rozpatrywanie odwołań od uchwał zespołów Komitetu dotyczących przyznawania środków finansowych, 8) tworzenie zespołów opiniodawczo-doradczych, 9) inicjowanie i opiniowanie projektów aktów normatywnych, a także rozwiązań ekonomiczno-finansowych dotyczących nauki, rozwoju techniki i działalności innowacyjnej, 10) przedstawianie Przewodniczącemu Komitetu stanowiska lub opinii w sprawach należących do jego zakresu działania, z inicjatywy własnej lub na wniosek Przewodniczącego Komitetu.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) badaniach naukowych - rozumie się przez to: a) badania podstawowe, obejmujące działalność badawczą eksperymentalną lub teoretyczną - podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy o zjawiskach i faktach, nie ukierunkowaną na bezpośrednie zastosowanie w praktyce, b) badania stosowane, obejmujące działalność badawczą, podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy, ukierunkowaną na bezpośrednie zastosowanie w praktyce, 2) pracach rozwojowych - rozumie się przez to prace wykorzystujące dotychczasową wiedzę, uzyskaną w wyniku działalności badawczej lub doświadczeń praktycznych, prowadzone w celu wytworzenia nowych lub udoskonalenia istniejących materiałów, wyrobów, urządzeń, usług, procesów lub metod, 3) działalności innowacyjnej - rozumie się przez to prace związane z przygotowaniem i uruchomieniem wytwarzania nowych lub udoskonalonych materiałów, wyrobów, urządzeń, usług, procesów lub metod, przeznaczonych do wprowadzania na rynek albo do innego wykorzystania w praktyce; zakończenie działalności innowacyjnej następuje z dniem uruchomienia nowej produkcji, technologii lub usług, zastosowania nowego rozwiązania organizacyjnego albo z dniem wprowadzenia na rynek, 4) jednostkach naukowych - rozumie się przez to: a) placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk, b) Polską Akademię Umiejętności, c) podstawowe, w rozumieniu statutów szkół wyższych, jednostki organizacyjne tych szkół prowadzące badania naukowe lub prace rozwojowe w określonych dyscyplinach naukowych oraz jednostki organizacyjne określone w statutach wyższych szkół zawodowych, d) szkoły wyższe w zakresie prowadzonych w nich badań własnych, rozumianych jako badania naukowe i prace rozwojowe służące rozwojowi kadry naukowej, e) jednostki badawczo-rozwojowe w rozumieniu ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych, f) inne jednostki organizacyjne, prowadzące badania naukowe lub prace rozwojowe, nie wymienione w lit. a)-e), posiadające osobowość prawną, 5) finansowaniu lub dofinansowaniu działalności statutowej - rozumie się przez to całkowite lub częściowe pokrywanie kosztów utrzymania jednostek naukowych, o których mowa w pkt 4, związanych z inicjowanymi przez nie i prowadzonymi w nich w sposób ciągły badaniami naukowymi i pracami rozwojowymi w określonych dyscyplinach naukowych oraz kosztów prowadzenia tych badań i prac, w tym także kosztów współpracy naukowej i naukowo-technicznej z zagranicą oraz działalności wspomagającej badania, 6) finansowaniu projektów badawczych - rozumie się przez to finansowanie na podstawie konkursu zadania badawczego, podejmowanego indywidualnie lub zespołowo, o tematyce zgłaszanej przez wykonawcę projektu lub zamawianej przez Komitet lub Przewodniczącego Komitetu, 7) finansowaniu projektów celowych - rozumie się przez to finansowanie badań stosowanych lub prac rozwojowych prowadzonych na zlecenie przedsiębiorców, organów administracji rządowej lub organów samorządu województwa; projekt celowy obejmuje także bezpośrednie zastosowanie w praktyce wyników projektu oraz niezbędne do tego inwestycje, 8) finansowaniu lub dofinansowywaniu działalności wspomagającej badania - rozumie się przez to przeznaczanie środków w szczególności na: a) ekspertyzy, opinie i oceny naukowe, b) tworzenie, przetwarzanie, przekazywanie i upowszechnianie informacji naukowej i naukowo-technicznej, w tym na działalność bibliotek i działalność wydawniczą, c) upowszechnianie lub popularyzację osiągnięć naukowych i naukowo-technicznych.\"; 4) w art. 4: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie : \"3. Zastępców Przewodniczącego Komitet wybiera spośród swoich członków pochodzących z wyboru, w drodze głosowania, bezwzględną większością głosów. Zastępca Przewodniczącego może być odwołany przez Komitet po przeprowadzeniu głosowania, bezwzględną większością głosów, przy obecności co najmniej dwóch trzecich ustawowego składu Komitetu.\", b) w ust. 5: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"lub kierowników urzędów centralnych\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przewodniczący zespołów Komitetu.\", c) dodaje się ust. 6-9 w brzmieniu: \"6. W posiedzeniach Komitetu , z głosem doradczym, bierze udział Prezes Polskiej Akademii Nauk, Prezes Polskiej Akademii Umiejętności, Przewodniczący Rady Głównej Jednostek Badawczo-Rozwojowych oraz Przewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. 7. Członek Komitetu, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, może wyznaczyć sekretarza stanu lub podsekretarza stanu jako swojego przedstawiciela do udziału w posiedzeniach Komitetu. 8. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi tryb wyznaczania przedstawicieli, o których mowa w ust. 7, uwzględniając w szczególności warunki udziału tego przedstawiciela w posiedzeniach Komitetu, konieczność przedstawienia imiennego wniosku w tej sprawie oraz uzyskania zgody Prezesa Rady Ministrów i Przewodniczącego Komitetu. 9. Przewodniczący Komitetu nie rzadziej niż dwa razy w roku - z inicjatywy własnej lub na wniosek co najmniej 6 przewodniczących zespołów Komitetu - zwołuje posiedzenia Komitetu z udziałem wszystkich członków zespołów Komitetu.\"; 5) w art. 5 w ust. 1 skreśla się zdanie pierwsze, a w zdaniu drugim skreśla się wyrazy \"W pozostałych sprawach\"; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Organami Komitetu są: 1) Przewodniczący Komitetu, 2) dwanaście zespołów Komitetu, 3) Zespół Badań na rzecz Obronności i Bezpieczeństwa, 4) Zespół do Spraw Działalności Wspomagającej Badania, 5) zespoły interdyscyplinarne, o których mowa w art. 8a ust. 5.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. W skład każdego z zespołów Komitetu wchodzi po pięć osób pochodzących z wyboru. 2. Prezes Rady Ministrów wyznacza do składu każdego zespołu Komitetu jednego członka reprezentującego praktykę gospodarczą lub społeczną. 3. Komitet, w drodze uchwały, ustala dziedziny nauki należące do właściwości poszczególnych zespołów oraz dla każdego z tych zespołów określa dyscypliny naukowe - nie więcej niż pięć i nie mniej niż trzy. Każdą z dyscyplin naukowych reprezentuje jeden członek zespołu Komitetu pochodzący z wyboru. Jeżeli dla zespołu określono mniej niż pięć dyscyplin naukowych, wybraną przez Komitet dyscyplinę reprezentuje dwóch członków zespołu Komitetu pochodzących z wyboru. 4. Przez dyscyplinę naukową, o której mowa w ust. 3, rozumie się także grupę takich dyscyplin. 5. Komitet wydaje zespołom Komitetu, zespołom opiniodawczo-doradczym i sekcjom specjalistycznym wytyczne i zalecenia dotyczące realizowanych przez nie zadań.\"; 8) dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Przewodniczący Komitetu powołuje Zespół Badań na rzecz Obronności i Bezpieczeństwa, w którego skład wchodzą członkowie zespołów Komitetu pochodzący z wyboru oraz przedstawiciele Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych i ministra właściwego do spraw gospodarki. Przewodniczący Komitetu pełni funkcję przewodniczącego tego Zespołu. 2. Przewodniczący Komitetu, w drodze zarządzenia, określa zadania i tryb pracy Zespołu Badań na rzecz Obronności i Bezpieczeństwa oraz powołuje i odwołuje jego członków. 3. Przewodniczący Komitetu powołuje Zespół do Spraw Działalności Wspomagającej Badania, w którego skład wchodzą członkowie zespołów Komitetu pochodzący z wyboru oraz właściwi eksperci. 4. Przewodniczący Komitetu, w drodze zarządzenia, określa zadania i tryb pracy Zespołu do Spraw Działalności Wspomagającej Badania, powołuje i odwołuje jego członków oraz wyznacza przewodniczącego. 5. Przewodniczący Komitetu, z inicjatywy własnej lub z inicjatywy Komitetu, może w razie potrzeby, na czas określony, powołać zespół interdyscyplinarny, w którego skład wchodzą członkowie zespołów Komitetu pochodzący z wyboru oraz właściwi eksperci. 6. Przewodniczący Komitetu, w drodze zarządzenia, określa zadania i tryb pracy zespołu interdyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 5, powołuje i odwołuje jego członków oraz wyznacza przewodniczącego. 7. Do zespołów, o których mowa w ust. 1, 3 i 5 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące zespołów Komitetu, za wyjątkiem przepisów art. 4 ust. 5 pkt 2, art. 8 ust. 1-3, art. 12 ust. 1 i rozdziału 4."}
{"id":"2000_1008_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5 i Nr 48, poz. 552) w art. 19 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) przyznawania lub odmowy przyznania środków finansowych przeznaczonych w budżecie państwa na naukę.\"."}
{"id":"2000_1008_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy członkowie zespołów komisji Komitetu Badań Naukowych stają się członkami zespołów Komitetu Badań Naukowych, z tym że ich kadencja trwa cztery lata."}
{"id":"2000_1008_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 4. 1. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2000 r. finansowanie współpracy naukowej i naukowo-technicznej z zagranicą, o którym mowa w art. 1 pkt 16 lit. a) dotyczącym art. 14 ust. 2 pkt 5, obejmuje także finansowanie współpracy, w tym składek do organizacji międzynarodowych, określonej w umowach i porozumieniach zawartych przez Polską Akademię Nauk \" po uprzednim porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu - z zagranicznymi narodowymi akademiami nauk i organizacjami równorzędnymi. 2. Od dnia 1 stycznia 2001 r. środki na finansowanie współpracy naukowej i naukowo-technicznej z zagranicą, o której mowa w ust. 1, będą ujmowane corocznie w ustawie budżetowej w części Polska Akademia Nauk. 3. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2000 r. w ramach finansowania prac, o których mowa w art. 1 pkt 16 lit. a) dotyczącym art. 14 ust. 2 pkt 7, koszty wynagrodzeń członków zespołów Komitetu pochodzących z wyboru finansuje się ze środków ujętych w części budżetu pozostającej w dyspozycji Przewodniczącego Komitetu, przeznaczonych na administrację państwową."}
{"id":"2000_1008_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_1008_6","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 6. Marszałek Sejmu ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_1008_7","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1008_8b","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych","text":"Art. 8b. Komitet, w drodze uchwały, może powoływać zespoły opiniodawczodoradcze, określając w niej ich nazwę, zakres i tryb działania.\"; 9) w art. 9: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie : \"2. Do zadań Przewodniczącego Komitetu należy w szczególności: 1) przedstawianie Radzie Ministrów projektów polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa, uwzględniającej: a) rozwój kraju i integrację z Unią Europejską, b) propozycje udziału nakładów budżetowych na naukę w produkcie krajowym brutto, c) propozycje kierunków badań naukowych i prac rozwojowych szczególnie ważnych dla postępu cywilizacyjnego, nauki, techniki, gospodarki narodowej, zdrowia społeczeństwa, kultury oraz obronności i bezpieczeństwa państwa, z uwzględnieniem zasady zrównoważonego rozwoju, 2) realizowanie i koordynowanie polityki państwa w zakresie nauki i rozwoju techniki, 3) przedstawianie Radzie Ministrów projektów polityki innowacyjnej państwa, 4) opracowywanie materiałów do projektu ustawy budżetowej w części dotyczącej nauki, 5) przedstawianie Radzie Ministrów: a) wniosków i opinii dotyczących prowadzenia i finansowania badań naukowych i prac rozwojowych niezbędnych do realizacji programów wieloletnich, b) wniosków dotyczących zawierania i kontynuacji umów międzyrządowych w zakresie współpracy naukowej i naukowotechnicznej, 6) określanie kryteriów i trybu przyznawania oraz rozliczania środków finansowych ustalanych w budżecie państwa na naukę, 7) dokonywanie podziału środków finansowych na cele określone w art. 14 ust. 2 oraz pomiędzy zespoły Komitetu, 8) sprawowanie nadzoru i kontroli nad wydatkowaniem środków finansowych ustalanych w budżecie państwa na naukę, 9) powoływanie i odwoływanie członków zespołów, o których mowa w art. 8a ust. 1, 3 i 5, zespołów opiniodawczo-doradczych oraz sekcji specjalistycznych, na podstawie wniosków zespołów Komitetu.\", b) w ust. 3 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazami \"rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przewodniczący Komitetu, raz na dwa lata, przedstawia Sejmowi i Senatowi Rzeczypospolitej Polskiej informacje o stanie nauki w Polsce.\", d) w ust. 5 w zdaniu pierwszym wyrazy \"jego komisji lub zespołu\" zastępuje się wyrazami \"zespołu Komitetu lub zespołu, o którym mowa w art. 8a ust. 1, 3 i 5\"; 10) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Do zadań zespołów Komitetu należy: 1) przedstawianie Komitetowi opinii dotyczących spraw objętych zakresem działania zespołu, 2) ocenianie stanu badań naukowych i prac rozwojowych oraz potrzeb poszczególnych dziedzin nauki i techniki, a także poziomu naukowego jednostek naukowych objętych zakresem działania zespołu, 3) inicjowanie i opiniowanie projektów dokumentów, ekspertyz, analiz i ocen przedstawianych Komitetowi. 2. W zakresie gospodarowania środkami finansowymi zespoły Komitetu: 1) przedstawiają Komitetowi lub Przewodniczącemu Komitetu wnioski w sprawie podziału środków, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, 2, 5 i 6, pomiędzy jednostki naukowe lub na realizację określonych zadań, 2) podejmują na podstawie wniosków swoich sekcji uchwały w sprawie: a) finansowania projektów badawczych ze środków, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 3; od uchwał tych nie przysługuje odwołanie, b) dofinansowywania projektów celowych ze środków, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 4.\"; 11) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Zespoły Komitetu przedstawiają Przewodniczącemu Komitetu wnioski o powołanie sekcji specjalistycznych o uprawnieniach opiniodawczych. Sekcje mogą powoływać recenzentów, jurorów i korzystać z innych form oceny rozpatrywanych przez nie projektów badawczych i projektów celowych.\"; 12) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Pracami zespołów Komitetu kierują ich przewodniczący, wybierani spośród osób pochodzących z wyboru, bezwzględną większością głosów członków zespołu pochodzących z wyboru i odwoływani w takim samym trybie. 2. Realizując swoje zadania zespoły Komitetu podejmują uchwały bezwzględną większością głosów, przy obecności co najmniej połowy ustawowego składu zespołu. 3. Od uchwały zespołu Komitetu, z zastrzeżeniem przepisu art. 10 ust. 2 pkt 2 lit. a), przysługuje odwołanie do Komitetu w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o treści tej uchwały.\"; 13) w art. 13 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"w drodze rozporządzenia.\"; 14) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. Członkom zespołów Komitetu pochodzącym z wyboru i innym członkom tych zespołów, członkom zespołów, o których mowa w art. 8a ust. 1, 3 i 5, członkom zespołów opiniodawczo-doradczych, członkom sekcji specjalistycznych, recenzentom i ekspertom, w tym ekspertom dokonującym kontroli merytorycznych i finansowych realizacji zadań określonych w art. 14 ust. 2, przysługuje wynagrodzenie. 2. Wysokość wynagrodzenia przysługującego osobom, o których mowa w ust. 1, określa Przewodniczący Komitetu, w drodze rozporządzenia, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, uwzględniając w szczególności zakres zadań poszczególnych osób. 3. Zamiejscowym osobom, o których mowa w ust. 1, przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i zakwaterowania na zasadach określonych w przepisach w sprawie ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.\"; 15) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Finansowanie nauki.\"; 16) w art. 14: a) w ust. 2: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i jednostek badawczo-rozwojowych\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie : \"2) finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji służących potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych, w tym także wynikających z programów wieloletnich ,\", - w pkt 3 wyrazy \"ze strategicznych programów rządowych\" zastępuje się wyrazami \"z programów wieloletnich\", - pkt 4-7 otrzymują brzmienie: \"4) dofinansowywanie projektów celowych, 5) finansowanie współpracy naukowej i naukowo-technicznej z zagranicą, określonej w umowach międzyrządowych albo w programach lub protokołach wykonawczych do tych umów, 6) finansowanie lub dofinansowywanie działalności wspomagającej badania, 7) finansowanie prac prowadzonych przez zespoły Komitetu, zespoły wymienione w art. 8a ust. 1, 3 i 5, zespoły opiniodawczo-doradcze, sekcje specjalistyczne, recenzentów lub ekspertów, dotyczących realizacji zadań, o których mowa w pkt 1-6, a w szczególności recenzji, opinii i ekspertyz naukowych oraz kontroli merytorycznych i finansowych.\", b) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Przewodniczący Komitetu, na podstawie opinii Komitetu, w drodze zarządzenia, dokonuje podziału środków pomiędzy zespoły Komitetu na cele określone w ust. 2. 4. Przed dokonaniem podziału środków pomiędzy zespoły Komitetu Przewodniczący Komitetu, w drodze zarządzenia, może wyodrębnić środki na finansowanie lub dofinansowywanie określonych zadań w ramach środków, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, i 6. 5. Środki finansowe wyodrębnione w ramach środków, o których mowa w ust. 2 pkt 1, mogą być przeznaczane w szczególności na: 1) badania naukowe i prace rozwojowe będące częścią programów Unii Europejskiej lub innych programów międzynarodowych, a także na działania wspomagające realizację tych programów, 2) utrzymanie unikatowych urządzeń lub miejsc pracy badawczej o ogólnokrajowym lub regionalnym znaczeniu, 3) udział w międzynarodowym przedsięwzięciu podejmowanym na podstawie umowy międzyrządowej, dotyczącej prowadzenia wspólnych badań naukowych lub inwestycji służących potrzebom badań, określającej w szczególności jednostkę organizacyjną realizującą to przedsięwzięcie.\"; 17) w art. 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przed przyznaniem środków, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 i 2, Komitet może zasięgnąć opinii właściwego ministra.\", b) ust. 2 i 2a otrzymują brzmienie: \"2. Środki, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 i 5, z zastrzeżeniem ust. 2a, są przyznawane przez Komitet, bezpośrednio jednostkom naukowym, w formie dotacji podmiotowej. 2a. Środki na opłacanie składek na rzecz instytucji międzynarodowych są przyznawane przez Komitet właściwym podmiotom krajowym, w wysokości wynikającej z zawartych umów międzyrządowych dotyczących współpracy naukowej i naukowo-technicznej z zagranicą.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Środki przeznaczone na badania własne szkół wyższych przekazywane są bezpośrednio państwowym szkołom wyższym na podstawie wniosków właściwych ministrów, a niepaństwowym szkołom wyższym na podstawie wniosków zaopiniowanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.\", d) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Środki, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2, są przyznawane przez Komitet, bezpośrednio jednostkom naukowym, w formie dotacji celowej.\", e) w ust. 4 wyrazy \"komisji Komitetu bezpośrednio kierownikom projektów\" zastępuje się wyrazami \"bezpośrednio jednostkom naukowym uczestniczącym w realizacji projektów badawczych\", f) w ust. 5 skreśla się wyraz \"komisji\", a wyrazy \"prace badawczo-rozwojowe\" zastępuje się wyrazami \"badania stosowane i prace rozwojowe\", g) w ust. 7 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) przez Komitet - ministrom i kierownikom centralnych organów administracji rządowej na wykonywanie zadań własnych, na działalność podległych im jednostek naukowych, Polskiej Akademii Nauk na jej potrzeby własne i działalność jej placówek naukowych oraz Polskiej Akademii Umiejętności na jej potrzeby własne, 2) przez Zespół do Spraw Działalności Wspomagającej Badania - podmiotom działającym na rzecz nauki, posiadającym siedzibę w Polsce, które nie otrzymują dotacji, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1.\", h) dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Środki wyodrębnione, o których mowa w art. 14 ust. 4, mogą być przyznawane przez Komitet jednostkom naukowym, szkołom wyższym i innym osobom prawnym realizującym zadania określone przez Komitet.\", i) w ust. 8 po wyrazie \"Komitetu\" skreśla się przecinek, a wyrazy \"jego komisji lub ich zespołów\" zastępuje się wyrazami \"lub zespołów Komitetu\", j) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Przewodniczący Komitetu, w drodze rozporządzenia, określa: 1) kryteria i tryb przyznawania i rozliczania środków finansowych ustalanych w budżecie państwa na naukę, na cele określone w art. 14 ust. 2 pkt 1 - 6, uwzględniając w szczególności sposób oceny wniosków lub ofert dotyczących finansowanych lub dofinansowywanych prac, sposób oceny realizacji zadań i ich rozliczania oraz sposób przekazywania, przetwarzania i udostępniania informacji w ramach krajowego systemu informacji o pracach badawczych, 2) sposób wykonywania nadzoru i kontroli realizacji badań naukowych i prac rozwojowych oraz innych zadań finansowanych lub dofinansowywanych ze środków ustalanych w budżecie państwa na naukę, uwzględniając w szczególności tryb wyznaczania zespołów kontrolujących, sposób przeprowadzania i dokumentowania kontroli, a także formułowania zaleceń i wniosków pokontrolnych.\"; 18) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Polska Akademia Nauk, stowarzyszenia, fundacje oraz inne podmioty działające na rzecz nauki mogą otrzymywać środki finansowe, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 3, 4 i 6, w formie dotacji celowej, na organizowanie i finansowanie: 1) konkursów o finansowanie projektów badawczych w określonych dyscyplinach naukowych lub interdyscyplinarnych, 2) konkursów o dofinansowywanie projektów celowych w określonych dziedzinach zastosowań praktycznych, 3) realizacji określonych zadań z zakresu działalności wspomagającej badania. 2. Przewodniczący Komitetu, w drodze rozporządzenia, określa kryteria i tryb przyznawania i rozliczania środków finansowych na organizowanie i finansowanie lub dofinansowywanie działalności, o której mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności sposób oceny wniosków dotyczących finansowanych lub dofinansowywanych prac, sposób oceny realizacji zadań i ich rozliczania oraz sposób przekazywania, przetwarzania i udostępniania informacji w ramach krajowego systemu informacji o pracach badawczych.\"; 19) skreśla się art. 17; 20) w tytule rozdziału 4 wyraz \"komisji\" zastępuje się wyrazem \"zespołów\"; 21) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Członków zespołów Komitetu, z których każdy reprezentuje dyscyplinę naukową określoną przez Komitet na podstawie art. 8 ust. 3 i 4, wybiera się w bezpośrednich wyborach dwustopniowych, obejmujących zgłaszanie kandydatów i wybory do zespołów. 2. Wyborcy zgłaszają kandydatów na członków wybranego przez siebie zespołu Komitetu, a jeżeli zgadzają się na kandydowanie, równocześnie wskazują dyscyplinę naukową, którą reprezentują w tym zespole.\"; 22) w art. 19: a) w ust. 1 i w ust. 3 skreśla się wyrazy \"lub jednostce badawczorozwojowej\", b) w ust. 4: - w pkt 1 wyrazy \"komisji Komitetu\" zastępuje się wyrazami \"zespołu Komitetu pochodzącym z wyboru\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) pełni funkcję rektora, prorektora lub dziekana w szkole wyższej,\", - w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem, - po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) pełni funkcję Prezesa Polskiej Akademii Nauk lub Prezesa Polskiej Akademii Umiejętności.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Kadencja członków zespołów Komitetu pochodzących z wyboru trwa cztery lata.\", d) w ust. 6 skreśla się wyraz \"komisji\" oraz skreśla się wyraz \"żadnego\", e) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. W przypadku, gdy członek zespołu w okresie trwania kadencji obejmuje funkcję wymienioną w ust. 4 pkt 2-4, jego członkostwo w zespole Komitetu ustaje z dniem objęcia tej funkcji.\"; 23) w art. 20: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"komisji\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przewodniczący Komitetu, w drodze rozporządzenia, ustala regulamin wyborów do zespołów Komitetu, uwzględniając w szczególności terminy poszczególnych czynności wyborczych, zadania komisji wyborczych, sposób przeprowadzenia wyborów i ogłoszenia ich wyników.\", c) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"i jednostki badawczo-rozwojowe\"; 24) w art. 21: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"komisji\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Każdy wyborca zgłasza nie więcej niż trzech kandydatów tylko do jednego zespołu Komitetu, do właściwości którego należy reprezentowana przez niego dyscyplina naukowa, w tym tylko jednego zatrudnionego w tej samej co wyborca szkole wyższej, wyższej szkole zawodowej lub innej jednostce naukowej.\", c) w ust. 3: - w pkt 2 po wyrazie \"zespołu\" skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"Komitetu, jako reprezentanci wskazanych przez nich dyscyplin naukowych,\", - w pkt 4 wyraz \"pięciu\" zastępuje się wyrazem \"trzech\", kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a jeżeli dla zespołu określono mniej niż pięć dyscyplin naukowych, na liście nie może się znaleźć więcej niż sześciu kandydatów reprezentujących dyscyplinę określoną przez Komitet na podstawie art. 8 ust. 3, która będzie reprezentowana przez dwóch członków zespołu.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Każdy wyborca głosuje co najwyżej na pięciu kandydatów do zespołu Komitetu, do właściwości którego należy reprezentowana przez niego dyscyplina naukowa.\", e) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. W przypadku, gdy wybory nie wyłonią składu zespołu Komitetu zgodnego z określonym przez Komitet podziałem na dyscypliny naukowe, Przewodniczący Komitetu wybiera brakującego reprezentanta dyscypliny naukowej z listy kandydatów zgłoszonych do tego zespołu Komitetu.\"; 25) skreśla się art. 24."}
{"id":"2000_1009_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady, na jakich jednostki samorządu terytorialnego mogą przystępować do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych, zwanych dalej \"zrzeszeniami\". 2. Przez zrzeszenia, o których mowa w ust. 1, rozumie się organizacje, związki i stowarzyszenia powoływane przez społeczności lokalne co najmniej dwóch państw zgodnie z ich prawem wewnętrznym."}
{"id":"2000_1009_10","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 10. 1. W przypadku zmiany celów lub zasad działania danego zrzeszenia, dalsze członkostwo jednostki samorządu terytorialnego w zrzeszeniu wymaga podjęcia uchwały przez organ stanowiący tej jednostki. Przepisy art. 4-6 stosuje się odpowiednio, z tym że właściwe organy administracji rządowej dokonują czynności w terminie 14 dni. 2. W przypadku pojawienia się rozbieżności pomiędzy celami polityki zagranicznej państwa a polityką zrzeszenia minister właściwy do spraw zagranicznych może cofnąć zgodę na przystąpienie do zrzeszenia. 3. W okresie rozpatrywania sprawy zgody na członkostwo jednostki samorządu terytorialnego w zrzeszeniu w przypadku, o którym mowa w ust. 1, jednostka samorządu terytorialnego na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, nie podejmuje czynności w zrzeszeniu, a w przypadku braku zgody na dalsze członkostwo, występuje ze zrzeszenia w trybie przewidzianym w jego statucie lub innym dokumencie normującym zasady jego działania."}
{"id":"2000_1009_11","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 552) po art. 84 dodaje się art. 84a w brzmieniu: \"Art. 84a. Zasady przystępowania gminy do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych określają odrębne przepisy.\"."}
{"id":"2000_1009_12","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 552) po art. 75 dodaje się art. 75a w brzmieniu: \"Art. 75a. Zasady przystępowania powiatu do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych określają odrębne przepisy.\"."}
{"id":"2000_1009_13","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 550 i 552) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 76: a) w ust. 2 wyrazy \"i zrzeszeń\" skreśla się, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zasady przystępowania województwa do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych określają odrębne przepisy.\"; 2) w art. 77 w ust. 1 wyrazy \"lub projekty uchwał o przystąpieniu do międzynarodowych zrzeszeń regionalnych\" skreśla się."}
{"id":"2000_1009_14","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 14. 1. Do jednostek samorządu terytorialnego, które zostały członkami zrzeszeń przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się odpowiednio przepis art. 10, z zastrzeżeniem ust. 2, z tym że informację o statutach zrzeszeń lub innych dokumentach normujących zasady działania danych zrzeszeń jednostki te przekażą w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych podejmuje decyzję w sprawie udzielenia zgody lub odmowy udzielenia zgody w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej ogłosi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w drodze obwieszczenia, wykaz jednostek samorządu terytorialnego, które zostały członkami zrzeszeń przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_1009_15","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1009_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 2. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą przystępować do zrzeszeń i uczestniczyć w nich w granicach swoich zadań i kompetencji, działając zgodnie z polskim prawem wewnętrznym, polityką zagraniczną państwa i jego międzynarodowymi zobowiązaniami. 2. Województwa przystępują do zrzeszeń zgodnie z \"Priorytetami współpracy zagranicznej województwa\", uchwalonymi w trybie określonym w przepisach o samorządzie województwa."}
{"id":"2000_1009_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 3. Przystąpienie do zrzeszenia nie może łączyć się z przekazaniem na jego rzecz lub na rzecz któregokolwiek ze zrzeszonych w nim członków wykonywania zadań publicznych przystępującej jednostki samorządu terytorialnego ani też nieruchomości lub majątkowych praw na dobrach niematerialnych przysługujących tej jednostce."}
{"id":"2000_1009_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 4. 1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje uchwałę o przystąpieniu do zrzeszenia bezwzględną większością głosów ustawowego składu. 2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, wchodzi w życie po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zagranicznych. 3. Jednostka samorządu terytorialnego przekazuje uchwałę ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych za pośrednictwem wojewody, dołączającego swoją opinię. 4. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego wraz z uchwałą, o której mowa w ust. 1, przekazuje statut zrzeszenia, do którego zamierza wstąpić, lub inny dokument ustalający zasady działania tego zrzeszenia, listę jego członków oraz urzędowe tłumaczenie tych dokumentów na język polski. Sejmik województwa przedstawia także \"Priorytety współpracy zagranicznej województwa\". 5. Minister właściwy do spraw zagranicznych wyraża zgodę na przystąpienie do zrzeszenia lub odmawia takiej zgody w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2000_1009_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 5. Czynność prawna naruszająca przepis art. 3 lub podjęta z naruszeniem przepisu art. 4 jest nieważna z mocy prawa."}
{"id":"2000_1009_6","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 6. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie przedkłada właściwemu terytorialnie wojewodzie, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego oraz ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych informację o przystąpieniu do zrzeszenia wraz z dokumentem świadczącym o członkostwie jednostki w zrzeszeniu, z tłumaczeniem na język polski sporządzonym przez tłumacza przysięgłego."}
{"id":"2000_1009_7","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 7. Przepis art. 6 stosuje się odpowiednio w przypadku wystąpienia jednostki samorządu terytorialnego ze zrzeszenia, a także w przypadku rozwiązania zrzeszenia."}
{"id":"2000_1009_8","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 8. Przepisy art. 2-6 stosuje się odpowiednio w przypadku współtworzenia zrzeszenia przez jednostkę samorządu terytorialnego."}
{"id":"2000_1009_9","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zasadach przystępowania jednostek samorządu terytorialnego do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i regionalnych","text":"Art. 9. Minister właściwy do spraw administracji publicznej ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w drodze obwieszczenia, wykaz jednostek samorządu terytorialnego, które w poprzednim roku kalendarzowym przystąpiły do zrzeszenia, współtworzyły zrzeszenie lub z niego wystąpiły oraz wykaz rozwiązanych zrzeszeń, do których jednostki te należały, wraz ze wskazaniem tych zrzeszeń."}
{"id":"2000_1010_1","title":"Ustawa z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz.U. z 1996 r. Nr 84, poz. 387) dodaje się art. 121a w brzmieniu: \"Art. 121a. Termin wyborów do rad gmin w 1998 r. wyznacza się w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, na dzień ustawowo wolny od pracy, przypadający w okresie stu dwudziestu dni po upływie kadencji.\"."}
{"id":"2000_1010_2","title":"Ustawa z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_1026_1","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2001 r.","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 2 grudnia 1999 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2001 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 1, poz. 1) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2002 r.\"; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Narodowy spis powszechny ludności i mieszkań, zwany dalej \"spisem\", będzie przeprowadzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniach od 21 maja 2002 r. do 8 czerwca 2002 r., według stanu w dniu 20 maja 2002 r. o godzinie 24.00.\"; 3) w art. 7 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) migracji długookresowych trwających co najmniej 12 miesięcy w latach 1989-2002,\"; 4) w art. 13 w ust. 4 wyrazy \"w terminie do 30 października 2001 r.\" zastępuje się wyrazami \"w terminie do dnia 30 października 2002 r.\"; 5) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W dniach od 17 czerwca 2002 r. do 25 czerwca 2002 r. w wylosowanych obwodach spisowych zostanie przeprowadzony spis kontrolny.\"; 6) w załącznikach nr 1-3 do ustawy wyrazy: \"NARODOWY SPIS POWSZECHNY LUDNOŚCI I MIESZKAŃ 2001 R.\" zastępuje się wyrazami: \"NARODOWY SPIS POWSZECHNY LUDNOŚCI I MIESZKAŃ 2002 R.\"."}
{"id":"2000_1026_2","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2001 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1027_1","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 548) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. §1. Jeżeli sprawca osiągnął, chociażby pośrednio, korzyść majątkową z popełnienia przestępstwa, sąd może orzec jej przepadek lub przepadek jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. §2. W razie skazania sprawcy, o którym mowa w art. 65 lub sprawcy, który osiągnął z popełnienia przestępstwa korzyść majątkową znacznej wartości, sąd orzeka przepadek osiągniętej korzyści lub jej równowartości. Przepis § 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. §3. Objęta przepadkiem korzyść majątkowa lub jej równowartość przechodzi na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku.\"; 2) w art. 228 dodaje się § 6 w brzmieniu: §6. Karom określonym w § 1-5 podlega odpowiednio także ten, kto w związku z pełnieniem funkcji publicznej w państwie obcym lub organizacji międzynarodowej przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą, albo jej obietnicę, lub takiej korzyści żąda, albo uzależnia wykonanie czynności służbowej od jej otrzymania.\"; 3) art. 229 otrzymuje brzmienie: \"Art. 229. §1. Kto udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. §2. W wypadku mniejszej wagi sprawca, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. §3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa albo udziela korzyści takiej osobie za naruszenie przepisów prawa, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. §4. Kto osobie pełniącej funkcję publiczną, w związku z pełnieniem tej funkcji, udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12. §5. Karom określonym w § 1-4 podlega odpowiednio także ten, kto udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej w związku z pełnieniem tej funkcji.\"."}
{"id":"2000_1027_2","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 50, poz. 580) Rozdział 66 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 66 Przejęcie i przekazanie orzeczeń do wykonania"}
{"id":"2000_1027_22a","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 22a. 1. Za czyny nieuczciwej konkurencji, o których mowa w art. 15a pkt 2-3, przedsiębiorca nie będący osobą fizyczną ponosi odpowiedzialność według przepisów niniejszego rozdziału. 2. Postępowanie w sprawach odpowiedzialności, o której mowa w ust. 1, prowadzi Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2000_1027_22b","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 22b. 1. W razie skazania za przestępstwo z art. 229 Kodeksu karnego popełnione przez osobę, o której mowa w art. 15a pkt 2-3, sąd przesyła odpis prawomocnego wyroku wraz z odpisem akt sprawy Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Jeżeli postępowanie karne o przestępstwo z art. 229 Kodeksu karnego przeciwko osobie, o której mowa w art. 15a pkt 2-3 nie może się toczyć z powodu okoliczności wyłączających ściganie, wymienionych w art. 17 § 1 pkt 5, 6 i 8-10 Kodeksu postępowania karnego, sąd albo prokurator, umarzając postępowanie, przesyła odpis prawomocnego orzeczenia wraz z odpisem akt sprawy Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2000_1027_22c","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 22c. 1. Po otrzymaniu odpisu orzeczeń, o których mowa w art. 22b, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wszczyna postępowanie w sprawie odpowiedzialności, przeciwko przedsiębiorcy nie będącemu osobą fizyczną, za czyn nieuczciwej konkurencji polegający na przekupstwie osoby pełniącej funkcję publiczną. 2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, toczy się według przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. 3. Ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w postępowaniu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_1027_22d","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 22d. 1. W razie stwierdzenia, że został popełniony czyn nieuczciwej konkurencji polegający na przekupstwie osoby pełniącej funkcję publiczną przez osobę, o której mowa w art. 15a pkt 2-3, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydaje decyzję o nałożeniu na przedsiębiorcę nie będącego osobą fizyczną kary pieniężnej płatnej do budżetu państwa, w wysokości do 10% przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanego w roku podatkowym poprzedzającym dzień wydania decyzji. 2. Kara pieniężna nie może być wymierzona, jeżeli od czasu popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji upłynęło 10 lat. 3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może nadać decyzji, o której mowa w ust. 1, rygor natychmiastowej wykonalności. 4. Od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorcy służy odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu antymonopolowego, w terminie 2 tygodni od doręczenia decyzji. 5. Postępowanie przed sądem toczy się według przepisów Działu IVa Tytuł VII Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach gospodarczych z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym. 6. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, płatna jest z dochodu ukaranego przedsiębiorcy po opodatkowaniu lub z innej formy nadwyżki przychodów nad wydatkami, pomniejszonej o podatki."}
{"id":"2000_1027_22e","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 22e. W postępowaniu przeciwko przedsiębiorcy w sprawie odpowiedzialności za czyn nieuczciwej konkurencji polegający na przekupstwie osoby pełniącej funkcję publiczną Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może zwrócić się do właściwego organu państwa obcego o udzielenie pomocy prawnej."}
{"id":"2000_1027_22f","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 22f. 1. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów udziela pomocy prawnej organom państw obcych, w postępowaniu prowadzonym przeciwko osobie prawnej, w celu ustalenia odpowiedzialności lub nałożenia na nią sankcji za przekupstwo osoby pełniącej funkcje publiczne. 2. Pomoc prawna, o której mowa w ust. 1, udzielana jest na wniosek organu państwa obcego i obejmuje niezbędne czynności podejmowane w postępowaniu administracyjnym, w szczególności doręczanie pism, przesłuchanie świadków i biegłych, wzywanie osób do osobistego stawiennictwa, udostępnianie akt i dokumentów oraz udzielanie informacji o prawie polskim. 3. Do postępowania o udzielenie pomocy prawnej, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Działu I i II Kodeksu postępowania administracyjnego. 4. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może odmówić udzielenia pomocy prawnej organowi państwa obcego, jeżeli: 1) żądana czynność byłaby sprzeczna z podstawowymi zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej lub naruszała jej suwerenność, 2) między Rzecząpospolitą Polską a państwem, z którego wniosek pochodzi, nie została zawarta umowa przewidująca taką pomoc, a państwo to nie zapewnia wzajemności."}
{"id":"2000_1027_22g","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 22g. Przepisów art. 22f nie stosuje się do wniosków prokuratorów i sądów państw obcych, o których mowa w art. 588 § 1 Kodeksu postępowania karnego.\"."}
{"id":"2000_1027_3","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 356) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Czynami nieuczciwej konkurencji są w szczególności: wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa, fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług, wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług, naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy, naśladownictwo produktów, pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do rynku, przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną, a także nieuczciwa lub zakazana reklama.\"; 2) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. Czynem nieuczciwej konkurencji polegającym na przekupstwie osoby pełniącej funkcję publiczną jest określone w art. 229 Kodeksu karnego zachowanie osoby fizycznej: 1) będącej przedsiębiorcą, 2) działającej na rzecz przedsiębiorcy w ramach uprawnienia do jego reprezentowania albo podejmowania w jego imieniu decyzji lub wykonywania nad nim kontroli, 3) działającej na rzecz przedsiębiorcy, za zgodą osoby, o której mowa w pkt 2.\"; 3) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do czynów nieuczciwej konkurencji określonych w art. 5-7, art. 11, 14 oraz w art. 15a, a w przypadku organizacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, także do czynów określonych w art. 12.\"; 4) po art. 22 dodaje się Rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a. Odpowiedzialność przedsiębiorców za przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną"}
{"id":"2000_1027_4","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 19 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 4 po wyrazach \"zamówienia publicznego\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"przestępstwo przekupstwa\", 2) w pkt 5 po wyrazach \"zamówienia publicznego\" dodaje się przecinek i wyrazy \"przestępstwo przekupstwa\" oraz kropkę zastępuje się przecinkiem, 3) po pkt 5 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) przedsiębiorców, na których w ciągu ostatnich trzech lat została nałożona kara pieniężna, o której mowa w przepisach o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, za czyn nieuczciwej konkurencji polegający na przekupstwie osoby pełniącej funkcję publiczną.\"."}
{"id":"2000_1027_5","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 w lit. b) po wyrazach \"lub karnym skarbowym\" dodaje się wyrazy: \"albo w związku z wykonaniem wniosku o udzielenie pomocy prawnej, pochodzącego od państwa obcego, które na mocy ratyfikowanej umowy międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską, ma prawo występować o udzielenie informacji objętych tajemnicą bankową\"."}
{"id":"2000_1027_6","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1027_608","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 608. §1. W razie prawomocnego skazania obywatela polskiego przez sąd państwa obcego na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu albo prawomocnego orzeczenia wobec obywatela polskiego środka polegającego na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu tego państwa z wnioskiem o przejęcie skazanego albo osoby, wobec której orzeczono środek, w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka w Rzeczypospolitej Polskiej. §2. W razie prawomocnego skazania przez sąd państwa obcego obywatela polskiego, osoby mającej miejsce stałego pobytu, posiadającej mienie lub prowadzącej działalność zawodową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na grzywnę lub w razie prawomocnego orzeczenia wobec niej zakazu zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakazu prowadzenia pojazdów, przepadku albo środka zabezpieczającego nie polegającego na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu tego państwa z wnioskiem o przejęcie orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej. §3. Przed wystąpieniem z wnioskiem, o którym mowa w § 1 lub 2, Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przejęcia orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_1027_609","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 609. §1. W razie otrzymania wniosku państwa obcego o wykonanie wobec obywatela polskiego lub osoby mającej miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prawomocnie orzeczonej kary pozbawienia wolności lub środka polegającego na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przejęcia orzeczenia do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. §2. W razie otrzymania wniosku państwa obcego o wykonanie wobec obywatela polskiego, osoby mającej miejsce stałego pobytu, posiadającej mienie lub prowadzącej działalność zawodową w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnie orzeczonej grzywny, zakazu zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakazu prowadzenia pojazdów, przepadku albo środka zabezpieczającego nie polegającego na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przejęcia orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej. §3. Jeżeli orzeczenie, którego wniosek dotyczy, nie jest prawomocne lub osoba objęta wnioskiem określonym w § 1 nie jest obywatelem polskim lub nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca stałego pobytu, Minister Sprawiedliwości zwraca wniosek."}
{"id":"2000_1027_610","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 610. §1. W razie prawomocnego skazania cudzoziemca przez sąd polski. na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu albo prawomocnego orzeczenia wobec niego środka polegającego na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa, którego skazany albo osoba, wobec której orzeczono środek, jest obywatelem, z wnioskiem o przejęcie go w celu odbycia kary lub wykonania środka. §2. Przed wystąpieniem z wnioskiem, o którym mowa w § 1, Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przekazania orzeczenia do wykonania za granicą. §3. W razie otrzymania wniosku państwa obcego o przejęcie cudzoziemca prawomocnie skazanego przez sąd polski na karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu albo wobec którego prawomocnie orzeczono środek polegający na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przekazania orzeczenia do wykonania za granicą, §4. W razie prawomocnego skazania przez sąd polski osoby mającej miejsce stałego pobytu za granicą albo posiadającej mienie lub prowadzącej działalność zawodową za granicą na grzywnę lub prawomocnego orzeczenia wobec niej zakazu zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakazu prowadzenia pojazdów, przepadku albo środka zabezpieczającego nie polegającego na pozbawieniu wolności, sąd właściwy do wykonania kary lub środka może wystąpić za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości do właściwego organu państwa, na terytorium którego skazany lub osoba, wobec której orzeczono środek, stale przebywa, posiada mienie lub prowadzi działalność, z wnioskiem o wykonanie orzeczenia. §5. W razie otrzymania wniosku państwa obcego o przejęcie do wykonania prawomocnego skazania przez sąd polski osoby mającej miejsce stałego pobytu w tym państwie albo posiadającej mienie lub prowadzącej działalność zawodową w tym państwie, na grzywnę lub prawomocnego orzeczenia wobec niej zakazu zajmowania określonego stanowiska, zakazu wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakazu prowadzenia pojazdów, przepadku albo środka zabezpieczającego nie polegającego na pozbawieniu wolności, Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego sądu o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przekazania orzeczenia do wykonania za granicą."}
{"id":"2000_1027_611","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 611. §1. Właściwy do rozpoznania spraw określonych w art. 608 § 3 w związku z § 1 i art. 609 § 1 jest sąd okręgowy, w którego okręgu skazany ostatnio stale mieszkał lub czasowo przebywał. §2. Właściwy do rozpoznania spraw określonych w art. 608 § 3 w związku z § 2, art. 609 § 2 i art. 610 § 5 jest sąd rejonowy, w którego okręgu skazany stale mieszkał lub czasowo przebywał, a jeżeli tego nie ustalono, gdzie znajduje się mienie nadające się do egzekucji lub też skazany prowadzi działalność objętą zakazem. §3. Właściwy do rozpoznania spraw określonych w art. 610 § 2 i 3 jest sąd okręgowy, w którego okręgu wydano orzeczenie, którego wniosek dotyczy. §4. Jeżeli nie można ustalić właściwości według zasad określonych w § 1, sprawę rozpoznaje Sąd Okręgowy w Warszawie. §5. Jeżeli nie można ustalić właściwości według zasad określonych w § 2, sprawę rozpoznaje sąd właściwy dla dzielnicy Śródmieście gminy Warszawa-Centrum."}
{"id":"2000_1027_611a","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 611a. §1. Sąd rozpoznaje sprawę dopuszczalności przejęcia lub przekazania orzeczenia do wykonania na posiedzeniu, w którym ma prawo wziąć udział skazany, jeżeli przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz obrońca skazanego, jeżeli się na nie stawi. Jeżeli skazany, który nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie posiada obrońcy, prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy może mu wyznaczyć obrońcę z urzędu. §2. Jeżeli dane zawarte we wniosku są niewystarczające, sąd może zarządzić ich uzupełnienie. W tym celu sąd może odroczyć rozpoznanie sprawy. §3. Jeżeli sąd wydał postanowienie o niedopuszczalności przejęcia lub przekazania orzeczenia do wykonania, przejęcie ani przekazanie nie może nastąpić. §4. W wypadku określonym w art. 610 § 4 sąd wydaje postanowienie o wystąpieniu z wnioskiem do organu obcego państwa o przejęcie orzeczenia do wykonania. §5. Na postanowienie sądu w przedmiocie przejęcia lub przekazania orzeczenia do wykonania przysługuje zażalenie. §6. Jeżeli postępowanie dotyczy przejęcia orzeczenia do wykonania, sąd może orzec środek zapobiegawczy."}
{"id":"2000_1027_611b","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 611b. §1. Przejęcie orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej jest niedopuszczalne, jeżeli: 1) orzeczenie nie jest prawomocne albo nie podlega wykonaniu, 2) wykonanie orzeczenia mogłoby naruszać suwerenność, bezpieczeństwo lub porządek prawny Rzeczypospolitej Polskiej, 3) skazany na karę pozbawienia wolności lub osoba, wobec której orzeczono środek polegający na pozbawieniu wolności, nie wyraża zgody na przejęcie, 4) skazany na grzywnę albo wobec którego orzeczono przepadek, niezamieszkujący na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie posiada mienia na jej terytorium, 5) czyn wskazany we wniosku nie stanowi czynu zabronionego według prawa polskiego, 6) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 604 § 1 pkt 2, 3 i 5. §2. Przekazanie orzeczenia do wykonania w państwie obcym jest niedopuszczalne, jeżeli: 1) orzeczenie nie jest prawomocne albo nie podlega wykonaniu, 2) skazany na karę pozbawienia wolności lub osoba, wobec której orzeczono środek polegający na pozbawieniu wolności, nie wyraża zgody na przekazanie, 3) skazany na karę pozbawienia wolności lub osoba, wobec której orzeczono środek polegający na pozbawieniu wolności, jest osobą określoną w art. 604 § 1 pkt 1, 4) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 604 § 1 pkt 3 i 5."}
{"id":"2000_1027_611c","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 611c. §1. Po przejęciu orzeczenia do wykonania sąd określa kwalifikację prawną czynu według prawa polskiego oraz karę i środek podlegające wykonaniu. §2. Określając karę lub środek podlegające wykonaniu, sąd stosuje odpowiednio przepis art. 114 § 4 Kodeksu karnego. §3. Określając wysokość grzywny, sąd dokonuje przeliczenia wysokości grzywny orzeczonej kwotowo lub wysokości stawki dziennej, określonych w obcej walucie, według kursu średniego walut określonego przez Narodowy Bank Polski na dzień wydania orzeczenia w państwie obcym. Jeżeli grzywnę wymierzono kwotowo, iloraz stawki dziennej i ilości stawek dziennych nie może przekroczyć kwoty grzywny tak przeliczonej. §4. Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu. Przepisy art. 352 oraz 611a § 1 i 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1027_611d","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 611d. §1. Jeżeli w toku postępowania zajdą okoliczności uzasadniające wydanie orzeczenia o zabezpieczeniu majątkowym z uwagi na grożący przepadek przedmiotów albo mienia stanowiącego korzyść majątkową osiągniętą z popełnienia przestępstwa, a przedmioty te lub składniki tego mienia znajdują się na terytorium państwa obcego, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może wystąpić za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości do właściwego organu tego państwa o zabezpieczenie przedmiotów lub mienia zagrożonych przepadkiem. §2. Jeżeli organ państwa obcego zwróci się o wykonanie prawomocnego orzeczenia o zabezpieczeniu mienia, gdy mienie podlegające zabezpieczeniu znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwy do wykonania orzeczenia jest sąd rejonowy lub prokurator, w którego okręgu znajduje się to mienie."}
{"id":"2000_1027_611e","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 611e. Jeżeli skazany prawomocnym wyrokiem albo wobec którego prawomocnie orzeczono środek, opuści terytorium państwa skazania, udając się na terytorium państwa, którego jest obywatelem, zanim odbędzie orzeczoną karę albo zanim zostanie wykonany orzeczony wobec niego środek, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio. Przepisów art. 611b § 1 pkt 3 oraz § 2 pkt 2 nie stosuje się."}
{"id":"2000_1027_611f","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 611f. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do przejęcia lub przekazania do wykonania orzeczeń o karach pieniężnych.\"."}
{"id":"2000_1028_1","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zwolnieniu świadczeń z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy z podatków i opłat oraz o niezaliczaniu ich do dochodów","text":"Art. 1. Świadczenia wypłacane ofiarom i ich spadkobiercom z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy w okresie II wojny światowej, w tym związane z pracą niewolniczą i przymusową, są wolne od podatków i opłat."}
{"id":"2000_1028_2","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zwolnieniu świadczeń z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy z podatków i opłat oraz o niezaliczaniu ich do dochodów","text":"Art. 2. Świadczeń, o których mowa w art. 1, nie wlicza się do dochodów, od których zależy prawo do określonych odrębnymi przepisami świadczeń lub ich wysokość."}
{"id":"2000_1028_3","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zwolnieniu świadczeń z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy z podatków i opłat oraz o niezaliczaniu ich do dochodów","text":"Art. 3. Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie jest zwolniona z podatków od kwot przekazanych jej na dokonanie wypłat świadczeń, o których mowa w art. 1, oraz na realizację projektów służących celom statutowym."}
{"id":"2000_1028_4","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zwolnieniu świadczeń z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy z podatków i opłat oraz o niezaliczaniu ich do dochodów","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1040_1","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o ratyfikacji Protokołu o wprowadzeniu zmian do Porozumienia o utworzeniu międzynarodowego systemu i organizacji łączności kosmicznej \"INTERSPUTNIK\", przyjętego podczas XXV Jubileuszowej Sesji Rady INTERSPUTNIK w Moskwie dnia 30 listopada 1996 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu o wprowadzeniu zmian do Porozumienia o utworzeniu międzynarodowego systemu i organizacji łączności kosmicznej \"INTERSPUTNIK\", przyjętego podczas XXV Jubileuszowej Sesji Rady INTERSPUTNIK w Moskwie dnia 30 listopada 1996 r."}
{"id":"2000_1040_2","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o ratyfikacji Protokołu o wprowadzeniu zmian do Porozumienia o utworzeniu międzynarodowego systemu i organizacji łączności kosmicznej \"INTERSPUTNIK\", przyjętego podczas XXV Jubileuszowej Sesji Rady INTERSPUTNIK w Moskwie dnia 30 listopada 1996 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1072_1","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 1. Powszechny spis rolny, zwany dalej \"spisem\", będzie przeprowadzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniach od 21 maja 2002 r. do 8 czerwca 2002 r., według stanu w dniu 20 maja 2002 r. o godzinie 24.00."}
{"id":"2000_1072_2","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 2. Spisem zostaną objęte: 1) indywidualne gospodarstwa rolne, 2) działki rolne, 3) osoby fizyczne będące właścicielami zwierząt gospodarskich, nie posiadające użytków rolnych lub posiadające użytki rolne o powierzchni mniejszej niż 0,1 ha, 4) osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, których podstawowym rodzajem działalności jest prowadzenie upraw rolnych, warzywnictwa, ogrodnictwa, chów i hodowla zwierząt, działalność usługowa związana z uprawami rolnymi, chowem i hodowlą zwierząt, z wyjątkiem działalności weterynaryjnej, gospodarki łowieckiej, hodowli i pozyskiwania zwierząt łownych łącznie z pokrewną działalnością usługową, 5) osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które niezależnie od rodzaju działalności podstawowej są użytkownikami użytków rolnych o powierzchni przekraczającej 1 ha lub prowadzą chów zwierząt gospodarskich."}
{"id":"2000_1072_3","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) gospodarstwie rolnym - oznacza to grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, 2) indywidualnym gospodarstwie rolnym - oznacza to gospodarstwo rolne będące własnością lub znajdujące się w użytkowaniu osoby fizycznej lub grupy osób, o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha, 3) działce rolnej - oznacza to gospodarstwo rolne będące własnością lub znajdujące się w użytkowaniu osoby fizycznej lub grupy osób, o powierzchni użytków rolnych od 0,1 ha do 1 ha włącznie, 4) osobie fizycznej będącej właścicielem zwierząt gospodarskich - oznacza to osobę fizyczną nie posiadającą użytków rolnych lub posiadającą użytki rolne o powierzchni mniejszej niż 0,1 ha, posiadającą zwierzęta gospodarskie: bydło, trzodę chlewną, konie, owce, kozy, drób, króliki i pozostałe zwierzęta futerkowe oraz pnie pszczele, 5) użytkowniku indywidualnego gospodarstwa rolnego lub działki rolnej oznacza to osobę fizyczną lub grupę osób mających w faktycznym użytkowaniu grunty rolne i leśne, niezależnie od tego czy są właścicielami, dzierżawcami czy użytkują je z innego tytułu i niezależnie od tego, czy grunty te są zlokalizowane w jednej czy w kilku gminach."}
{"id":"2000_1072_4","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 4. 1. W ramach spisu w indywidualnych gospodarstwach rolnych będą zebrane następujące informacje o: 1) powierzchni indywidualnego gospodarstwa rolnego i jego położeniu, 2) strukturze własnościowej użytków rolnych, 3) strukturze dochodów, 4) działalności gospodarczej, 5) pracujących w indywidualnym gospodarstwie rolnym, 6) powierzchni zasiewów, 7) powierzchni: a) upraw poplonów, b) upraw grzybów jadalnych, c) upraw nawadnianych, 8) pogłowiu zwierząt gospodarskich według gatunków i grup produkcyjnoużytkowych, 9) rozdysponowaniu produkcji rolniczej, 10) infrastrukturze indywidualnego gospodarstwa rolnego, 11) rodzajach budynków i budowli, ich powierzchni i przeznaczeniu, 12) magazynowaniu w indywidualnym gospodarstwie rolnym, w tym: a) potencjalna pojemność magazynowa do przechowywania zbóż, kiszonek, warzyw i owoców, b) powierzchnia albo pojemność do przechowywania nawozów organicznych pochodzenia zwierzęcego, 13) stosowaniu nawozów i pestycydów w indywidualnym gospodarstwie rolnym, 14) ciągnikach, 15) maszynach i urządzeniach rolniczych, 16) wybranych wydatkach w indywidualnym gospodarstwie rolnym, oraz imię, nazwisko i numer ewidencyjny PESEL użytkownika indywidualnego gospodarstwa rolnego. 2. W ramach spisu u użytkowników działek rolnych i u osób fizycznych będących właścicielami zwierząt gospodarskich będą zebrane odpowiednio informacje określone w ust. 1, z wyłączeniem informacji, o których mowa w pkt 7 lit. a) i c), pkt 12 lit. a), pkt 15 i pkt 16. 3. W ramach spisu u osób prawnych i w jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej będą zebrane odpowiednio informacje określone w ust. 1, z wyłączeniem informacji, o których mowa w pkt 10."}
{"id":"2000_1072_5","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 5. Formularz spisowy zawierający pytania do spisu: 1) w indywidualnych gospodarstwach rolnych stanowi załącznik nr 1 do ustawy, 2) u użytkowników działek rolnych i u właścicieli zwierząt gospodarskich stanowi załącznik nr 2 do ustawy, 3) u osób prawnych i w jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, określonych w art. 2 pkt 4 i 5, stanowi załącznik nr 3 do ustawy. Rozdział 2 Organizacja spisu, obowiązki spisowe i ochrona danych"}
{"id":"2000_1072_6","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 6. 1. Spis zostanie przeprowadzony łącznie z narodowym spisem powszechnym ludności i mieszkań uregulowanym ustawą z dnia 2 grudnia 1999 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań z 2002 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 1, poz. 1 oraz Nr ..., poz. ...) przez rachmistrzów spisowych, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1. 2. Udzielanie odpowiedzi na pytania zawarte w formularzu spisowym jest obowiązkowe."}
{"id":"2000_1072_7","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 7. 1. Spis w indywidualnych gospodarstwach rolnych, u użytkowników działek rolnych oraz u osób fizycznych będących właścicielami zwierząt gospodarskich przeprowadzą rachmistrze spisowi powołani do prowadzenia narodowego spisu powszechnego ludności i mieszkań na podstawie ustawy, o której mowa w art. 6 ust. 1. 2. Użytkownicy indywidualnych gospodarstw rolnych, użytkownicy działek rolnych oraz osoby fizyczne będące właścicielami zwierząt gospodarskich obowiązani są do udzielenia rachmistrzom spisowym ścisłych, wyczerpujących i zgodnych z prawdą odpowiedzi na pytania zawarte w formularzu spisowym. 3. W razie nieobecności osób, o których mowa w ust. 2, odpowiedzi udzielają inne pełnoletnie osoby wspólnie z nimi zamieszkałe. 4. Do spisu w indywidualnych gospodarstwach rolnych, u użytkowników działek rolnych oraz u osób fizycznych będących właścicielami zwierząt gospodarskich stosuje się odpowiednio przepisy art. 9-17 i art. 19-20 ustawy, o której mowa w art. 6 ust. 1."}
{"id":"2000_1072_8","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 8. 1. Osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej wypełnią we własnym zakresie formularz spisowy i przekażą go do urzędu statystycznego województwa, na terenie którego położona jest siedziba osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej w terminie do dnia 10 czerwca 2002 r. 2. Osoby działające w imieniu osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej obowiązane są do udzielania ścisłych, wyczerpujących i zgodnych z prawdą odpowiedzi na pytania zawarte w formularzu spisowym, podania swego imienia i nazwiska oraz podpisania formularza spisowego. 3. W zakresie obowiązków przekazywania danych przez osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz ochrony tych danych stosuje się odpowiednio przepisy art. 5 ust. 1, art. 10, art. 30 pkt 3, art. 38 ust. 1 i 2 oraz art. 56-58 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668). Rozdział 3 Przepis końcowy"}
{"id":"2000_1072_9","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o powszechnym spisie rolnym w 2002 r. Rozdział 1 Termin i zakres spisu","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1098_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa sposób przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego \"Polski Rejestr Statków\" w Gdańsku w spółkę akcyjną, jej przedmiot i charakter działalności oraz organizację."}
{"id":"2000_1098_10","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Przedmiotem działalności PRS SA jest, w szczególności: 1) klasyfikacja statków i innych obiektów oraz wykonywanie nad nimi nadzoru technicznego, 2) wykonywanie niezależnego nadzoru rzeczoznawczego, 3) prowadzenie certyfikacji i szkoleń, stosownie do obowiązujących przepisów, 4) prowadzenie i wspomaganie badań naukowych oraz eksperymentów."}
{"id":"2000_1098_11","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. PRS SA, w zakresie działalności określonej w art. 9 i art. 10, prowadzi księgi rejestrowe oraz opracowuje szczegółowe wymagania techniczne pod nazwą \"Przepisy klasyfikacji i budowy\". 2. PRS SA potwierdza, w formie stosownych świadectw, spełnienie przez statki i inne obiekty wymagań przewidzianych normami krajowymi i międzynarodowymi."}
{"id":"2000_1098_12","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Techniczne rozstrzygnięcia PRS SA w zakresie klasyfikacji statków i innych obiektów są ostateczne."}
{"id":"2000_1098_13","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Uprawnienia PRS SA nie mogą naruszać uprawnień organów dozoru technicznego oraz organów administracji morskiej. Rozdział 4 Organizacja PRS SA"}
{"id":"2000_1098_14","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. PRS SA działa na podstawie przepisów Kodeksu handlowego, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"2000_1098_15","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. PRS SA może realizować swoje zadania poprzez oddziały, filie i przedstawicielstwa w kraju i za granicą i zakładać spółki zgodnie z przepisami prawa miejscowego."}
{"id":"2000_1098_16","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Akcje PRS SA są imienne. 2. PRS SA emituje akcje w liczbie umożliwiającej ich nabycie przez podmioty, o których mowa w art. 7. 3. Akcjonariusz PRS SA, z wyjątkiem Skarbu Państwa, jest uprawniony do wykonywania nie więcej niż 3% ogólnej liczby głosów na Walnym Zgromadzeniu. 4. Zbycie akcji PRS SA następuje po cenie ich nabycia i wymaga zgody PRS SA. 5. Pracownicy, którzy nabyli akcje nieodpłatnie, na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 4, mogą je zbyć po cenie nominalnej. Prawo pierwokupu akcji przysługuje PRS SA. 6. Podwyższenie kapitału akcyjnego PRS SA może nastąpić także ze środków zakumulowanych w kapitale zapasowym."}
{"id":"2000_1098_17","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Władzami PRS SA są: 1) Walne Zgromadzenie, 2) Rada Nadzorcza, 3) Zarząd."}
{"id":"2000_1098_18","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Rada Nadzorcza, z wyjątkiem pierwszej, składa się z 7 członków. Członków Rady Nadzorczej wybiera Walne Zgromadzenie. W skład pierwszej Rady Nadzorczej wchodzi 2 członków delegowanych przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, 2 członków delegowanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej oraz 2 członków delegowanych przez pracowników PRS SA. 2. Do kompetencji Rady Nadzorczej należy, w szczególności: 1) wnioskowanie o powołanie i odwołanie członków Zarządu, 2) opiniowanie kierunków rozwoju spółki, 3) opiniowanie projektów inwestycji spółki, 4) wyrażanie zgody w sprawie zakładania i likwidowania stałych oddziałów, filii i przedstawicielstw oraz spółek, o których mowa w art. 15, 5) opiniowanie wieloletnich umów o współpracy. 3. Funkcjonowanie i szczegółowy zakres kompetencji Rady Nadzorczej określa statut."}
{"id":"2000_1098_19","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Przychodami spółki są, w szczególności, opłaty pobierane za wykonane czynności, o których mowa w art. 10, ustalane przez spółkę w cenniku lub na podstawie umów."}
{"id":"2000_1098_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. \"Polski Rejestr Statków Spółka Akcyjna\" jest spółką akcyjną z siedzibą w Gdańsku. 2. \"Polski Rejestr Statków Spółka Akcyjna\" wykonuje zadania określone w rozdziale 3, a jej przedsiębiorstwo ma charakter użyteczności publicznej."}
{"id":"2000_1098_20","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Przychody z działalności PRS SA przeznacza się, w szczególności, na: 1) realizację zadań spółki wynikających z przedmiotu jej działalności, 2) pokrycie bieżących kosztów utrzymania spółki."}
{"id":"2000_1098_21","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Zysk netto PRS SA przeznacza się na: 1) kapitał zapasowy, 2) kapitał rezerwowy, przeznaczony między innymi na cele związane ze zwiększeniem bezpieczeństwa życia na morzu oraz ochronę środowiska morskiego. Rozdział 5 Przepisy końcowe"}
{"id":"2000_1098_22","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1098_3","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie mowa jest o: 1) PRS - rozumieć przez to należy przedsiębiorstwo państwowe \"Polski Rejestr Statków\" z siedzibą w Gdańsku, 2) PRS SA - rozumieć przez to należy spółkę akcyjną z siedzibą w Gdańsku, powstałą z przekształcenia PRS, działającą pod firmą \"Polski Rejestr Statków Spółka Akcyjna\". Rozdział 2 Komercjalizacja i prywatyzacja PRS"}
{"id":"2000_1098_4","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Komercjalizacja i prywatyzacja PRS następuje na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703 i Nr 84, poz. 948), chyba że niniejsza ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"2000_1098_5","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Komercjalizacji PRS dokonuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w terminie nieprzekraczającym 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_1098_6","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Pierwszy statut spółki PRS SA określi minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej."}
{"id":"2000_1098_7","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa zbywa do 51% akcji PRS SA. Pierwszą ofertę minister właściwy do spraw Skarbu Państwa skieruje imiennie do zakładów ubezpieczeń, banków oraz przedsiębiorców, których dotyczy działalność PRS SA."}
{"id":"2000_1098_8","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zbycie akcji podmiotom, o których mowa w art. 7, do których skierowana została pierwsza oferta, następuje po cenie nieprzekraczającej 1\/5 ich wartości nominalnej. 2. Zbycie akcji, o których mowa w art. 7, następuje nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia komercjalizacji PRS. Rozdział 3 Cel i przedmiot działalności PRS SA"}
{"id":"2000_1098_9","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Celem PRS SA jest działanie na rzecz bezpieczeństwa statków, bezpieczeństwa innych obiektów, znajdujących się na nich osób i ładunków oraz ochrony środowiska morskiego."}
{"id":"2000_1099_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje funkcjonowanie giełd towarowych i obrót towarami giełdowymi, w tym również zasady tworzenia, ustrój organizacyjny i działalność giełd towarowych, giełdowych izb rozrachunkowych, działalność maklerów giełd towarowych, działalność towarowych domów maklerskich oraz nadzór nad tymi instytucjami."}
{"id":"2000_1099_10","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Transakcja giełdowa nie stanowi gry ani zakładu w rozumieniu art. 413 Kodeksu cywilnego, ani też gry losowej lub zakładu wzajemnego w rozumieniu przepisów o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach, nawet jeżeli według wyraźnej lub dorozumianej woli stron rzeczywiste spełnienie wzajemnych świadczeń jest wyłączone, a tylko jedna lub druga ze stron jest obowiązana zapłacić różnicę między umówioną ceną sprzedaży a ceną rynkową w czasie wykonania umowy."}
{"id":"2000_1099_11","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Regulamin giełdy uchwala rada nadzorcza giełdy. 2. Regulamin giełdy określa, w szczególności: 1) rodzaje transakcji giełdowych zawieranych na danej giełdzie, 2) sposoby określenia wymagań jakościowych i standardów przewidzianych dla towarów giełdowych oraz sposoby kontroli ich jakości, w tym standardów przewidzianych dla transakcji dotyczących praw, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), 3) zasady i tryb dopuszczania towarów giełdowych do obrotu giełdowego, 4) zasady wprowadzania towarów giełdowych do obrotu giełdowego, zawieszania notowań i wykluczania towarów z obrotu, 5) zasady dopuszczania podmiotów do dokonywania transakcji na giełdzie oraz ich prawa i obowiązki (członkostwo giełdy), a w przypadku dopuszczania maklerów niezależnych - z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 3, 6) zasady składania zleceń nabycia i zbycia towarów giełdowych, 7) systemy notowań giełdowych oraz zasady ustalania kursów i cen towarów giełdowych, 8) dni otwarcia danej giełdy i godziny sesji giełdowych, 9) formy zabezpieczenia transakcji giełdowych, 10) dane o systemie informacyjnym giełdy, 11) zasady ustalania, rodzaje i wysokość opłat giełdowych, 12) wymagania w zakresie oznaczeń kodowych towarów, według obowiązujących klasyfikacji statystycznych dla obrotu wewnętrznego i zagranicznego, 13) sposób i tryb rozstrzygania sporów wynikających z transakcji giełdowych, 14) środki dyscyplinarne i porządkowe, które mogą być stosowane wobec uczestników naruszających obowiązki wynikające z uczestnictwa, względnie nie przestrzegających zasad regulaminu oraz zasady i tryb ich stosowania, 15) wymagania techniczne i finansowe, którym ma odpowiadać dom składowy w rozumieniu przepisów o domach składowych i jego prowadzenie oraz warunki, jakie musi spełnić regulamin domu składowego, ubiegającego się o podpisanie umowy o obsługę transakcji z tą giełdą oraz zasady i tryb zawierania takich umów, 16) wskazanie sposobu rozliczania transakcji giełdowych, w tym wskazanie giełdowej izby rozrachunkowej właściwej do rozliczania transakcji dokonywanych na danej giełdzie, dotyczących towarów, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e). 3. Regulamin określa również zasady dopuszczenia maklera niezależnego do dokonywania transakcji na danej giełdzie."}
{"id":"2000_1099_12","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Zmiany statutu spółki i regulaminu giełdowego wymagają dla swej ważności zgody Komisji. 2. Komisja odmawia udzielenia zgody na dokonanie zmian w statucie i regulaminie, jeżeli proponowane zmiany są sprzeczne z przepisami prawa lub mogłyby naruszyć bezpieczeństwo obrotu."}
{"id":"2000_1099_13","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczególny tryb i warunki wprowadzania do obrotu giełdowego praw, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), w tym również kryteria, jakie muszą spełniać te prawa, aby mogły być przedmiotem obrotu oraz szczególne warunki, jakie w takim przypadku obowiązane są spełniać osoby zobowiązane do realizacji tych praw. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać tryb i warunki wprowadzania do obrotu giełdowego praw, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), w sposób zapewniający odpowiedni poziom bezpieczeństwa w zakresie realizacji zobowiązań wynikających z tych praw. Rozporządzenie powinno ponadto określać zakres obowiązków informacyjnych, tak aby zapewnić nabywcom tych praw podstawowe dane niezbędne do oceny ryzyka związanego z inwestowaniem w te prawa. Rozdział 3 Tworzenie i ustrój organizacyjny giełdowej izby rozrachunkowej"}
{"id":"2000_1099_14","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Zezwolenie na prowadzenie giełdy, na której przedmiotem obrotu są prawa majątkowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), względnie zezwolenie na dopuszczenie do obrotu na istniejącej giełdzie praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), wydaje się z zastrzeżeniem warunku utworzenia z udziałem wnioskodawcy, jako założyciela i akcjonariusza, giełdowej izby rozrachunkowej i podjęcia przez tę izbę działalności w określonym terminie. 2. Giełdową izbę rozrachunkową tworzy się wyłącznie w formie spółki akcyjnej w celu obsługi finansowej transakcji giełdowych, których przedmiotem są prawa, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), dokonywanych na danej giełdzie oraz w celu realizacji zadań określonych w art. 15 ust. 5 i 6. 3. Giełdowa izba rozrachunkowa nie może prowadzić działalności w innym zakresie niż w zakresie, o którym mowa w ust. 2. 4. Poza wnioskodawcą akcjonariuszami spółki będącej giełdową izbą rozrachunkową mogą być wyłącznie akcjonariusze spółki prowadzącej giełdę, banki, Skarb Państwa oraz Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., zwany dalej \"Krajowym Depozytem\". 5. Do spółki będącej giełdową izbą rozrachunkową stosuje się przepisy art. 5 ust. 7 i 8 oraz art. 6 ust. 3. 6. Warunek, o którym mowa w ust. 1, uważa się również za spełniony, jeżeli wnioskodawca uzyska członkostwo już istniejącej giełdowej izby rozrachunkowej. 7. Minimalna wysokość kapitału zakładowego spółki prowadzącej giełdową izbę rozrachunkową wynosi 1 500 000 zł."}
{"id":"2000_1099_15","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Spółka będąca giełdową izbą rozrachunkową świadczy usługi na rzecz członków tej izby. 2. Członkami giełdowej izby rozrachunkowej, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą być wyłącznie akcjonariusze spółki będącej tą izbą, spółki prowadzące giełdy oraz towarowe domy maklerskie, a także domy maklerskie, jeżeli uzyskały zezwolenie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 3. Członkami giełdowej izby rozrachunkowej mogą być również inne krajowe instytucje finansowe, w tym banki, jeżeli zamierzają współdziałać z izbą rozrachunkową w zakresie wykonywania jej zadań oraz, za zgodą i na warunkach określonych przez Komisję, osoby prawne lub inne jednostki organizacyjne z siedzibą za granicą, wykonujące zadania w zakresie rozliczania transakcji zawieranych w obrocie towarami giełdowymi. 4. Giełda może być członkiem więcej niż jednej izby rozrachunkowej, jak również członkiem jednostek organizacyjnych z siedzibą za granicą, które wykonują rozliczenia transakcji zawieranych w obrocie towarami giełdowymi. 5. Do zadań giełdowej izby rozrachunkowej należy organizacja i prowadzenie rozliczeń transakcji giełdowych, w szczególności: 1) badanie stanu finansowego członków w zakresie możliwości terminowego wywiązywania się z zobowiązań wynikających z transakcji giełdowych, 2) gromadzenie i utrzymywanie wadiów na rachunkach członków, w związku z przeprowadzaniem rozliczeń pomiędzy członkami, 3) wyrażanie zgody na zawarcie przez członka giełdowej izby rozrachunkowej z maklerem niezależnym umowy rozliczeniowo-gwarancyjnej. 6. Giełdowa izba rozrachunkowa zapewnia przeprowadzanie rozliczeń członków z tytułu transakcji giełdowych, w szczególności przez zagwarantowanie ich zobowiązań i wierzytelności wynikających bezpośrednio z tych transakcji. 7. Giełdowa izba rozrachunkowa może prowadzić rachunki pieniężne, dokonywać rozliczeń pieniężnych, udzielać pożyczek oraz uczestniczyć - za pośrednictwem swojego banku - w rozrachunkach dokonywanych przez Narodowy Bank Polski na zasadach stosowanych w przypadku rozrachunków międzybankowych, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w ust. 1 oraz w ust. 5 i 6."}
{"id":"2000_1099_16","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prawa i obowiązki członków giełdowej izby rozrachunkowej określa regulamin izby uchwalony przez radę nadzorczą i zatwierdzony przez walne zgromadzenie. Przepisy art. 12 stosuje się odpowiednio. 2. Regulamin giełdowej izby rozrachunkowej reguluje, w szczególności: 1) tryb zgłaszania izbie i rejestracji przez izbę wierzytelności członków izby, wynikających z transakcji giełdowych, 2) terminy i sposoby zaspokojenia wierzytelności członków izby, wynikających z transakcji giełdowych, 3) tryb postępowania przy wykonywaniu innych zleceń przekazanych izbie przez jej członków w związku z transakcjami giełdowymi, 4) zakres odpowiedzialności spółki będącej giełdową izbą rozrachunkową za terminowe i należyte przeprowadzenie czynności zleconych przez członków izby."}
{"id":"2000_1099_17","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie giełdy, na której przedmiotem obrotu są prawa, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), oprócz danych wymaganych dla wydania zezwolenia na prowadzenie giełdy, powinien zawierać dane, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1-6, odnoszące się odpowiednio do spółki będącej giełdową izbą rozrachunkową. 2. Do wniosku należy dołączyć statut spółki prowadzącej giełdową izbę rozrachunkową, regulamin tej izby oraz analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia przez izbę rozliczeń finansowych transakcji giełdowych w okresie co najmniej 3 lat. 3. Przepisy art. 9 ust. 1-3 i ust. 7 oraz art. 12 stosuje się odpowiednio do spółki prowadzącej giełdową izbę rozrachunkową."}
{"id":"2000_1099_18","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Funkcję giełdowej izby rozrachunkowej może pełnić Krajowy Depozyt. 2. W przypadku, gdy przedmiotem obrotu na danej giełdzie będą prawa, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e) a funkcję giełdowej izby rozrachunkowej pełni Krajowy Depozyt, zezwolenie na prowadzenie giełdy, o którym mowa w art. 14 ust. 1, może być wydane, jeżeli wnioskodawca dołączy do wniosku umowę z Krajowym Depozytem w przedmiocie rozliczania transakcji giełdowych wraz z regulaminem, o którym mowa w ust. 4. 3. Do rozliczania przez Krajowy Depozyt transakcji giełdowych w ramach wykonywania funkcji giełdowej izby rozrachunkowej, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 4. W przypadku, gdy funkcję giełdowej izby rozrachunkowej pełni Krajowy Depozyt, prawa i obowiązki członków izby oraz zasady rozliczania transakcji giełdowych określa odrębny regulamin uchwalony przez Krajowy Depozyt. 5. Regulamin, o którym mowa w ust. 4, jak również jego zmiany wymagają zatwierdzenia przez Komisję. Komisja odmawia zatwierdzenia zmiany regulaminu, jeżeli proponowane zmiany byłyby sprzeczne z prawem lub mogłyby naruszyć bezpieczeństwo obrotu. Rozdział 4 Zadania Komisji w zakresie instytucji rynku towarów giełdowych"}
{"id":"2000_1099_19","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Komisja wykonuje nadzór nad instytucjami rynku towarów giełdowych. 2. W zakresie tworzenia i działalności giełd towarowych, giełdowych izb rozrachunkowych oraz działalności maklerów giełd towarowych do zadań Komisji należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem reguł uczciwego obrotu i konkurencji w obrocie towarami giełdowymi oraz nad zapewnieniem powszechnego dostępu do rzetelnych informacji na rynku towarów giełdowych, 2) inspirowanie, organizowanie i podejmowanie działań zapewniających sprawne funkcjonowanie rynku towarów giełdowych oraz ochronę uczestników obrotu, 3) współdziałanie z organami administracji rządowej, uczestnikami obrotu towarami giełdowymi oraz innymi instytucjami - w zakresie kształtowania polityki gospodarczej państwa, zapewniającej rozwój rynku towarów giełdowych, 4) upowszechnianie wiedzy o zasadach funkcjonowania rynku towarów giełdowych, 5) przygotowywanie projektów aktów prawnych związanych z funkcjonowaniem rynku towarów giełdowych, 6) podejmowanie innych działań przewidzianych przepisami ustawy."}
{"id":"2000_1099_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) giełdzie towarowej - rozumie się przez to zespół osób, urządzeń i środków technicznych zapewniający wszystkim uczestnikom obrotu jednakowe warunki zawierania transakcji giełdowych oraz jednakowy dostęp w tym samym czasie do informacji rynkowych, a w szczególności do informacji o kursach i cenach towarów giełdowych oraz o obrotach towarami giełdowymi, 2) towarach giełdowych - rozumie się przez to dopuszczone do obrotu na danej giełdzie towarowej: a) oznaczone co do gatunku rzeczy, b) różne rodzaje energii, c) limity wielkości produkcji, d) prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji, e) prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od kursów walut i stóp procentowych, 3) transakcji giełdowej - rozumie się przez to umowę sprzedaży towarów giełdowych, zawartą na giełdzie towarowej, przez członków giełdy, w czasie i w sposób przewidziany na dokonywanie takich transakcji, 4) giełdowej izbie rozrachunkowej - rozumie się przez to zespół osób, urządzeń i środków technicznych utworzony w celu organizacji i prowadzenia rozliczeń transakcji giełdowych, 5) członku giełdy - rozumie się przez to podmiot, który na podstawie regulaminu giełdy towarowej dopuszczony jest do dokonywania w imieniu własnym transakcji giełdowych, 6) działalności maklerskiej - rozumie się przez to działalność w zakresie obrotu towarami giełdowymi, realizowaną na giełdzie towarowej, 7) maklerze niezależnym - rozumie się przez to osobę fizyczną, wpisaną na listę maklerów giełd towarowych, która jest członkiem giełdy towarowej i zawiera transakcje giełdowe w imieniu własnym i na własny rachunek, na warunkach określonych w ustawie, 8) towarowym domu maklerskim - rozumie się przez to spółkę akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącą działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi, 9) domu maklerskim - rozumie się przez to domy maklerskie i banki prowadzące działalność maklerską na podstawie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 10) tajemnicy zawodowej - rozumie się przez to informację związaną z giełdowym obrotem towarami giełdowymi, której ujawnienie mogłoby naruszyć interes uczestników tego obrotu, 11) podmiocie dominującym - rozumie się przez to podmiot dominujący w rozumieniu ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 12) Komisji - rozumie się przez to Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 13) instytucjach rynku towarów giełdowych - rozumie się przez to giełdy towarowe, giełdowe izby rozrachunkowe, towarowe domy maklerskie oraz maklerów giełd towarowych, 14) radzie nadzorczej giełdy - rozumie się przez to radę nadzorczą spółki prowadzącej giełdę towarową, 15) umowie rozliczeniowo-gwarancyjnej - rozumie się przez to umowę zawartą pomiędzy członkiem giełdowej izby rozrachunkowej, będącym towarowym domem maklerskim lub będącym bankiem prowadzącym działalność maklerską, który uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a maklerem niezależnym, na podstawie której to umowy członek izby dokonuje rozliczeń i gwarantuje wykonanie przez maklera niezależnego transakcji zawartych przezeń na danej giełdzie towarowej."}
{"id":"2000_1099_20","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W zakresie nie uregulowanym w ustawie, do sposobu działania oraz zadań Komisji stosuje się przepisy ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 2. Przewodniczący Komisji może występować do Rady Ministrów lub ministra właściwego do spraw finansów publicznych z wnioskami o wydanie przepisów wykonawczych do ustawy."}
{"id":"2000_1099_21","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W sprawach cywilnych z zakresu obrotu giełdowego Przewodniczącemu Komisji przysługują odpowiednio uprawnienia przewidziane dla prokuratora w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2000_1099_22","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Upoważniony przedstawiciel Komisji ma prawo: 1) wstępu do siedziby i do lokalu spółki prowadzącej giełdę w celu wglądu do ksiąg, dokumentów i innych nośników informacji, 2) uczestniczenia w posiedzeniach rady nadzorczej giełdy oraz na walnych zgromadzeniach. 2. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionych przedstawicieli, spółka prowadząca giełdę jest obowiązana do niezwłocznego sporządzenia i przekazania kopii dokumentów oraz innych nośników informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień. 3. Na pisemne żądanie Komisji, zarząd spółki prowadzącej giełdę jest obowiązany do: 1) zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia, lub 2) umieszczenia spraw wskazanych przez Komisję w porządku obrad walnego zgromadzenia. 4. W przypadku niewykonania obowiązków, o których mowa w ust. 3, do żądania Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 401§1 i 3 Kodeksu spółek handlowych. 5. Komisja może nakazać radzie nadzorczej giełdy niezwłoczne podjęcie, jednak nie później niż w terminie 10 dni roboczych od dnia otrzymania pisemnego stanowiska Komisji, uchwały w określonej sprawie. 6. Spółka prowadząca giełdę jest obowiązana do zawiadamiania Komisji o wszystkich planowanych posiedzeniach rady nadzorczej giełdy oraz walnych zgromadzeniach."}
{"id":"2000_1099_23","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Komisja może wytoczyć przeciwko spółce prowadzącej giełdę powództwo o: 1) stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia lub rady nadzorczej giełdy - sprzecznej z ustawą lub podjętej z naruszeniem przepisów ustawy, 2) uchylenie uchwały walnego zgromadzenia lub rady nadzorczej giełdy sprzecznej ze statutem spółki, regulaminem giełdy, naruszającej zasady bezpieczeństwa obrotu lub podjętej z naruszeniem postanowień statutu lub regulaminu. 2. Powództwo należy wnieść w terminie 30 dni od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia podjęcia uchwały. 3. Wniesienie powództwa powoduje wstrzymanie wykonalności zaskarżonej uchwały. 4. Prawomocny wyrok stwierdzający nieważność albo uchylający uchwałę walnego zgromadzenia ma moc obowiązującą w stosunkach między spółką a wszystkimi akcjonariuszami oraz między spółką a członkami organów spółki. W przypadkach, w których ważność czynności dokonanej przez spółkę jest zależna od uchwały walnego zgromadzenia, stwierdzenie nieważności takiej uchwały albo jej uchylenie nie ma skutku wobec osób trzecich działających w dobrej wierze."}
{"id":"2000_1099_24","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W przypadku, gdy spółka prowadzi giełdę z naruszeniem prawa, Komisja może cofnąć zezwolenie na prowadzenie giełdy."}
{"id":"2000_1099_25","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W zakresie nadzoru na działalnością giełdowych izb rozrachunkowych stosuje się przepisy art. 22 i 23. Rozdział 5 Opłaty"}
{"id":"2000_1099_26","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Udzielenie zezwolenia przewidzianego w ustawie podlega stałej opłacie w wysokości nie większej niż równowartość w złotych 4 500 EURO, ustalanej przy zastosowaniu średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. 2. Od spółek prowadzących giełdy pobiera się opłatę od każdej transakcji zawieranej na giełdzie, w łącznej wysokości nie większej niż 0,015% wartości transakcji. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość, szczegółowy sposób naliczania oraz warunki i terminy uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, w tym sposób ustalania wartości transakcji, o których mowa w ust. 2. Opłaty te nie powinny w istotny sposób wpływać na zwiększenie kosztów obrotu na giełdzie oraz powinny uwzględniać rodzaje transakcji podlegających opłatom. 4. Przeznaczenie i rozdysponowanie wpływów z opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje w trybie i na zasadach określonych w art. 21 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Rozdział 6 Maklerzy giełd towarowych"}
{"id":"2000_1099_27","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Na listę maklerów giełd towarowych może być wpisana osoba fizyczna, która: 1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko mieniu, przeciwko dokumentom, za przestępstwo gospodarcze, za fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków urzędowych, znaków towarowych, przestępstwo skarbowe, za przestępstwa określone w ustawie - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, za przestępstwa określone w niniejszej ustawie lub za przestępstwa określone w przepisach o domach składowych, 4) posiada co najmniej średnie wykształcenie, 5) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin przed komisją egzaminacyjną dla maklerów giełd towarowych. 2. Uzyskanie uprawnień do wykonywania zawodu maklera giełd towarowych następuje z dniem wpisu na listę maklerów giełd towarowych."}
{"id":"2000_1099_28","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wpisu na listę maklerów giełd towarowych dokonuje Komisja, na wniosek zainteresowanego, złożony w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia egzaminu, o którym mowa w art. 27 ust.1 pkt 5. Wpis na listę maklerów giełd towarowych obejmuje: imię (imiona) i nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia maklera. 2. Osoba wpisana na listę maklerów giełd towarowych jest obowiązana do niezwłocznego pisemnego informowania Komisji o: 1) podjęciu wykonywania zawodu wraz ze wskazaniem sposobu i miejsca wykonywania zawodu, a w przypadku maklera niezależnego - wraz ze wskazaniem członka giełdowej izby rozrachunkowej, z którym dany makler zawarł umowę rozliczeniowo-gwarancyjną oraz adresem tego podmiotu, 2) każdorazowej zmianie danych objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, oraz danych, o których mowa w pkt 1. 3. Lista maklerów giełd towarowych, skreślenie z listy oraz zawieszenie uprawnień do wykonywania zawodu maklera giełd towarowych podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1. Wzór wniosku powinien zawierać odniesienia do danych, o których mowa w art. 27 ust. 1, a w przypadku danych dotyczących karalności, wykształcenia oraz wyniku egzaminu złożonego przed komisją egzaminacyjną dla maklerów giełd towarowych, powinien zawierać wymóg dołączenia odpowiednich dokumentów lub ich kopii."}
{"id":"2000_1099_29","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Przewodniczący Komisji: 1) powołuje komisję egzaminacyjną dla maklerów giełd towarowych oraz nadzoruje jej działalność, 2) ustala zakres tematyczny obowiązujący na egzaminach oraz tryb przeprowadzania egzaminów, 3) ustala wysokość opłat egzaminacyjnych oraz wynagrodzeń dla osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnej. 2. Rozdysponowanie wpływów z opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 3, następuje w trybie i na zasadach określonych w art. 24 ust. 2 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi."}
{"id":"2000_1099_3","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, dopuszczone do obrotu giełdowego prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów produkcji lub kursów walut i stóp procentowych, mogą być przedmiotem obrotu wyłącznie na giełdzie towarowej, do obrotu na której zostały dopuszczone. 2. O ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej, prawa majątkowe, o których mowa w ust. 1, mogą być przedmiotem obrotu dokonywanego poza giełdą towarową, do obrotu na której zostały dopuszczone - w postępowaniu likwidacyjnym, upadłościowym i egzekucyjnym. 3. O ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej, proponowanie nabycia lub nabywanie praw majątkowych, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów produkcji lub kursów walut i stóp procentowych, przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, albo w inny sposób, jeżeli propozycja jest skierowana do więcej niż 300 osób albo do nieoznaczonego adresata, z wyjątkiem proponowania nabycia praw w postępowaniu likwidacyjnym, upadłościowym i egzekucyjnym, może być dokonywane pod warunkiem uprzedniego wprowadzenia tych praw do obrotu giełdowego i wyłącznie za pośrednictwem giełdy. Rozdział 2 Tworzenie i ustrój organizacyjny giełdy towarowej"}
{"id":"2000_1099_30","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Przez wykonywanie zawodu maklera giełd towarowych rozumie się pozostawanie osoby wpisanej na listę maklerów giełd towarowych w stosunku pracy, zlecenia lub w innym stosunku prawnym o podobnym charakterze: 1) z towarowym domem maklerskim, 2) ze spółką prowadzącą giełdę, 3) ze spółką będącą giełdową izbą rozrachunkową, 4) z domem maklerskim w zakresie działalności objętej zezwoleniem, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, lub pełnienie przez tę osobę funkcji w organach któregokolwiek z tych podmiotów. 2. Przez wykonywanie zawodu maklera giełd towarowych rozumie się również pełnienie przez osobę wpisaną na listę maklerów giełd towarowych, funkcji z wyboru w organach stowarzyszeń maklerów giełd towarowych, zrzeszających co najmniej 20% ogółu maklerów giełd towarowych wykonujących zawód. 3. Przez wykonywanie zawodu maklera giełd towarowych rozumie się również zawieranie transakcji giełdowych przez maklera niezależnego lub pozostawanie przez maklera giełd towarowych w stosunku pracy lub stałego zlecenia z maklerem niezależnym. 4. Tytułu \"makler giełd towarowych\" mogą używać wyłącznie osoby, które spełniają jeden z warunków określonych w ust. 1-3."}
{"id":"2000_1099_31","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Skreślenie z listy maklerów giełd towarowych następuje: 1) na wniosek danej osoby wpisanej na listę, 2) w razie całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia, 3) na skutek skazania prawomocnym wyrokiem za popełnienie przestępstwa, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 3, lub pozbawienia praw publicznych, 4) na skutek śmierci osoby wpisanej na listę, 5) w razie niewykonywania zawodu maklera giełd towarowych przez 3 kolejne lata. 2. Podjęcie wykonywania zawodu powoduje zawieszenie biegu terminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, a nieprzerwane wykonywanie zawodu przez 6 kolejnych miesięcy powoduje przerwanie biegu tego terminu."}
{"id":"2000_1099_32","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Komisja może wydać decyzję o skreśleniu maklera giełd towarowych z listy lub zawiesić jego uprawnienia do wykonywania zawodu na okres od 3 do 24 miesięcy na skutek nienależytego wykonywania zawodu lub naruszenia prawa w związku z wykonywaniem zawodu. 2. Komisja wydaje decyzję o skreśleniu z listy maklerów giełd towarowych albo o zawieszeniu uprawnień do wykonywania zawodu, po uprzednim przeprowadzeniu rozprawy. Komisja może nadać tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. 3. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego Komisja może, z chwilą wszczęcia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, zawiesić uprawnienia maklera giełd towarowych do czasu wydania decyzji w sprawie, jednak nie dłużej niż na okres 12 miesięcy. 4. W przypadku wydania decyzji o zawieszeniu uprawnień maklera giełd towarowych do wykonywania zawodu, okres zawieszenia uprawnień, o którym mowa w ust. 3, wlicza się do okresu zawieszenia uprawnień, o którym mowa w ust. 1. 5. Osoba skreślona z listy maklerów giełd towarowych z przyczyn, o których mowa w ust. 1, nie może być ponownie wpisana na listę maklerów giełd towarowych przed upływem 10 lat od dnia wydania decyzji, lecz nie wcześniej niż nastąpi zatarcie skazania za przestępstwo, którego popełnienie stanowiło przesłankę faktyczną wydania decyzji o skreśleniu z listy maklerów."}
{"id":"2000_1099_33","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Makler giełd towarowych przy wykonywaniu zawodu jest obowiązany działać zgodnie z przepisami prawa, zasadami uczciwego obrotu oraz mieć na względzie słuszne interesy zleceniodawców."}
{"id":"2000_1099_34","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Maklerem niezależnym może być wyłącznie makler giełd towarowych, który uzyskał członkostwo giełdy towarowej i zawarł z członkiem izby rozrachunkowej umowę rozliczeniowo-gwarancyjną. 2. Makler niezależny nie może prowadzić innej działalności gospodarczej, ani pozostawać w stosunku pracy, zlecenia lub innym tego rodzaju stosunku prawnym z innym maklerem niezależnym lub członkiem giełdy. 3. Makler niezależny może zatrudniać do dokonywania czynności na giełdzie wyłącznie maklerów giełd towarowych. 4. Makler niezależny obowiązany jest prowadzić księgi rachunkowe. 5. Makler niezależny obowiązany jest powiadomić Komisję o miejscu przechowywania ksiąg rachunkowych dla prowadzonej przez siebie działalności. 6. Makler niezależny zawiera transakcje wyłącznie w imieniu własnym i na własny rachunek, w ramach prowadzonej przez siebie samodzielnie działalności gospodarczej. 7. Makler niezależny może być członkiem tylko jednej giełdy. 8. Transakcje zawierane przez maklera niezależnego będą rozliczane przez będący członkiem danej giełdy towarowy dom maklerski lub dom maklerski, który gwarantować będzie wywiązywanie się przez maklera z wszelkich zobowiązań z tytułu zawieranych transakcji giełdowych - na podstawie umowy rozliczeniowogwarancyjnej."}
{"id":"2000_1099_35","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Umowa rozliczeniowo-gwarancyjna, jak również każda zmiana do tej umowy, wchodzi w życie z chwilą jej potwierdzenia przez giełdową izbę rozrachunkową. 2. Umowa rozliczeniowo-gwarancyjna powinna być przesłana do Komisji w terminie 7 dni od dnia jej zawarcia przez towarowy dom maklerski. Obowiązek ten dotyczy także wszelkich zmian wprowadzanych przez strony do umowy. 3. Umowa rozliczeniowo-gwarancyjna powinna zawierać postanowienia mające za przedmiot ustanowienie przez maklera niezależnego na rzecz członka giełdowej izby rozrachunkowej zabezpieczeń majątkowych, w szczególności poprzez: 1) wystawienie weksla własnego, 2) poręczenie cywilne lub wekslowe osoby trzeciej, 3) przedstawienie gwarancji bankowej, której beneficjentem jest członek giełdowej izby rozrachunkowej, 4) przedstawienie polisy ubezpieczeniowej, w której ubezpieczonym jest członek giełdowej izby rozrachunkowej, 5) ustanowienie hipoteki kaucyjnej, 6) ustanowienie zastawu na papierach wartościowych."}
{"id":"2000_1099_36","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. W przypadku naruszania przez maklera niezależnego postanowień umowy rozliczeniowo-gwarancyjnej poprzez zawieranie transakcji giełdowych, z których zobowiązanie przekracza wartość gwarantowaną przez członka giełdowej izby rozrachunkowej lub poprzez niewykonywanie w terminie zobowiązań wynikających z transakcji giełdowych, Komisja może nakazać członkowi giełdowej izby rozrachunkowej jednostronne odstąpienie od umowy rozliczeniowogwarancyjnej zawartej z tym maklerem niezależnym. 2. W przypadku odstąpienia przez członka giełdowej izby rozrachunkowej od umowy rozliczeniowo-gwarancyjnej na żądanie Komisji, nie ponosi on jakiejkolwiek odpowiedzialności odszkodowawczej wobec maklera niezależnego, niezależnie od odmiennych postanowień zawartych w tej umowie. Rozdział 7 Towarowe domy maklerskie"}
{"id":"2000_1099_37","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. O ile ustawa nie stanowi inaczej, działalność maklerska może być prowadzona wyłącznie przez towarowy dom maklerski. 2. Akcje towarowego domu maklerskiego mogą być wyłącznie imienne, chyba że są dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi. 3. Zapłata za obejmowane lub nabywane akcje towarowego domu maklerskiego, które nie zostały dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi, nie może pochodzić z pożyczek, kredytów, ani z nie udokumentowanych źródeł. 4. Osoba prawna może być jednoosobowym założycielem towarowego domu maklerskiego. 5. Towarowy dom maklerski może wykonywać wyłącznie czynności określone w zezwoleniu. 6. Towarowy dom maklerski może być członkiem więcej niż jednej giełdy towarowej. 7. Towarowy dom maklerski ma wyłączne prawo i obowiązek używać w swej firmie określenia \"towarowy dom maklerski\"."}
{"id":"2000_1099_38","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Prowadzenie działalności maklerskiej wymaga zezwolenia Komisji wydanego na wniosek zainteresowanego podmiotu. 2. Działalność maklerska obejmuje wykonywanie czynności związanych z obrotem towarami giełdowymi, polegających na: 1) oferowaniu towarów giełdowych w obrocie giełdowym, 2) nabywaniu lub sprzedaży towarów giełdowych na zasadach określonych w art. 51, 3) prowadzeniu rachunków transakcji giełdowych dotyczących praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), oraz rachunków pieniężnych służących do ich obsługi, 4) dokonywaniu rozliczeń transakcji giełdowych zawieranych przez maklerów niezależnych, 5) dokonywaniu rozliczeń transakcji zleceniodawców - z wyłączeniem rozliczeń dokonywanych przez giełdowe izby rozrachunkowe oraz - w zakresie, o którym mowa w art. 5 ust. 3 - przez giełdy, 6) odpłatnym doradztwie w zakresie obrotu giełdowego, 7) zarządzaniu cudzym pakietem aktywów na zlecenie, w zakresie inwestycji dokonywanych na giełdach towarowych, 8) pośrednictwie w nabywaniu lub zbywaniu praw, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), w obrocie na zagranicznych giełdach towarowych, 9) prowadzeniu ewidencji towarów giełdowych w obrocie giełdowym, 3. Przez doradztwo w zakresie obrotu giełdowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, rozumie się odpłatne udzielanie pisemnej lub ustnej rekomendacji nabycia lub zbycia oznaczonych towarów giełdowych albo powstrzymania się od zawarcia transakcji dotyczącej tych towarów. 4. Za zezwoleniem Komisji i na warunkach przez nią określonych towarowe domy maklerskie mogą dokonywać w obrocie publicznym czynności zawiązanych z obrotem papierami wartościowymi, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, oraz prawami majątkowymi, o których mowa w art. 97 tej ustawy. 5. Zezwolenie na wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 7, jest wydawane w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i Prezesem Narodowego Banku Polskiego. 6. Do rachunku pieniężnego służącego do obsługi rachunku transakcji giełdowych dotyczących praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e), stosuje się odpowiednio przepisy art. 725-733 Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem uprawnienia do czasowego obracania wolnymi środkami pieniężnymi na potrzeby gospodarki narodowej. Nie wyłącza to uprawnień Komisji wynikających z art. 39. 7. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż określone w ust. 2 czynności: 1) których wykonywanie przez towarowy dom maklerski nie wymaga uzyskania zezwolenia, o ile czynności te związane są z obrotem towarowym, 2) które mogą być wykonywane przez towarowy dom maklerski po uzyskaniu zezwolenia Komisji, ustalając zakres i warunki wykonywania tych czynności."}
{"id":"2000_1099_39","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej powinien zawierać: 1) dane osobowe (imiona, nazwiska, daty urodzenia, miejsca urodzenia oraz adresy zamieszkania) członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, o ile jest przewidziana, jak również innych osób, które odpowiadają za rozpoczęcie przez spółkę działalności maklerskiej lub będą nią kierować, ich kwalifikacje zawodowe oraz dotychczasowy przebieg pracy zawodowej, 2) listę akcjonariuszy wraz z procentowym określeniem posiadanych przez nich głosów w walnym zgromadzeniu, 3) informację o podmiotach dominujących i zależnych wobec wnioskodawcy, 4) zakres czynności, które wnioskodawca zamierza wykonywać, 5) określenie rodzajów towarów giełdowych, które będą przedmiotem czynności, o których mowa w pkt 4, 6) określenie giełdy lub giełd, na których wnioskodawca zamierza prowadzić działalność maklerską, 7) informację o wysokości kapitału własnego, ze wskazaniem źródeł jego pochodzenia, 8) analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia działalności maklerskiej przez pierwsze trzy lata, 9) oświadczenia osób, które będą kierować działalnością maklerską, o niekaralności za przestępstwa określone w art. 27 ust. 1 pkt 3, 10) informacje o planowanej organizacji spółki, 11) informacje o posiadanych urządzeniach telekomunikacyjnych i warunkach lokalowych, 12) informacje o poprzednio prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej i przyczynach zaprzestania tej działalności, 13) opis dotychczasowej i obecnej działalności gospodarczej akcjonariuszy posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu wnioskodawcy. 2. Do wniosku dołącza się: 1) statut spółki i wyciąg z rejestru przedsiębiorców, 2) regulaminy określające sposób wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 3) regulamin organizacyjny oraz regulamin kontroli wewnętrznej, 4) listę maklerów giełd towarowych, którzy będą zatrudnieni przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 5) ostatnie sprawozdanie finansowe wraz z opinią podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych oraz raportem z badania - w przypadku, gdy wnioskodawca w chwili składania wniosku prowadzi działalność w innej dziedzinie lub prowadził ją przed złożeniem wniosku, 6) listę maklerów papierów wartościowych, którzy będą zatrudnieni przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 38 ust. 2 w przypadku, gdy wnioskodawca ubiega się o wykonywanie tych czynności. 3. W celu ustalenia, czy wnioskodawca daje rękojmię należytego wykonywania działalności maklerskiej, Komisja może żądać przedstawienia innych danych dotyczących sytuacji finansowej i prawnej wnioskodawcy lub jego akcjonariuszy posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu."}
{"id":"2000_1099_4","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Spółka prowadząca giełdę towarową zapewnia: 1) koncentrację podaży i popytu na towary giełdowe, 2) bezpieczny i sprawny przebieg transakcji giełdowych i rozliczeń, 3) upowszechnianie jednolitych informacji umożliwiających ocenę aktualnej wartości towarów giełdowych."}
{"id":"2000_1099_40","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Komisja, z zastrzeżeniem ust. 2, rozpoznaje wniosek o zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej w terminie 2 miesięcy od dnia jego złożenia. 2. W przypadku, gdy Komisja zażąda przedstawienia dodatkowych danych, o których mowa w art. 39 ust. 3, do terminu 2 miesięcy nie wlicza się okresów oczekiwania na przedstawienie dodatkowych danych. 3. Zezwolenie zawiera: 1) firmę, siedzibę oraz adres towarowego domu maklerskiego, 2) dozwolone czynności oraz wymaganą do ich wykonywania liczbę maklerów giełd towarowych, 3) minimalną wysokość środków własnych, ustaloną zgodnie z odrębnymi przepisami, 4) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej, 5) określenie warunków technicznych i organizacyjnych, wymaganych do prowadzenia działalności przez towarowy dom maklerski. 4. Towarowy dom maklerski posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej obowiązany jest zatrudniać maklerów w liczbie nie mniejszej niż wskazana w zezwoleniu."}
{"id":"2000_1099_41","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Komisja wydaje decyzję odmawiającą zezwolenia w przypadku, gdy wniosek o wydanie zezwolenia nie spełnia warunków określonych w art. 39 lub gdy z przedstawionych danych wynika, że spółka nie daje rękojmi należytego wykonywania działalności."}
{"id":"2000_1099_42","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Upoważniony przedstawiciel Komisji ma prawo wstępu do siedziby towarowego domu maklerskiego i do jego lokalu oraz wglądu do ksiąg, dokumentów i innych nośników informacji. 2. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela, towarowy dom maklerski jest obowiązany do niezwłocznego sporządzenia i przekazania kopii dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień. 3. W razie powzięcia wątpliwości co do prawidłowości lub rzetelności sprawozdań finansowych albo innych informacji finansowych, których obowiązek sporządzenia wynika z odrębnych przepisów lub prawidłowości prowadzenia ksiąg rachunkowych, Komisja może zlecić kontrolę tych sprawozdań, informacji i ksiąg rachunkowych podmiotowi uprawnionemu do badania sprawozdań finansowych. W przypadku, gdy kontrola wykaże, że wątpliwości były uzasadnione, towarowy dom maklerski zwraca Komisji koszty przeprowadzenia kontroli."}
{"id":"2000_1099_43","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. W przypadku, gdy towarowy dom maklerski narusza przepisy prawa, nie wypełnia warunków określonych w zezwoleniu, przekracza zakres zezwolenia, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu lub narusza interesy zleceniodawcy, Komisja może podjąć decyzję o: 1) cofnięciu zezwolenia albo ograniczeniu zakresu dozwolonych czynności, albo 2) nałożeniu kary pieniężnej do wysokości 500 000 zł, albo 3) zastosowaniu jednej z sankcji, o których mowa w pkt 1, i jednocześnie nałożeniu kary pieniężnej, o której mowa w pkt 2. 2. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy. Komisja może nadać decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. 3. Decyzja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Komisja może nakazać jej ogłoszenie w 2 dziennikach ogólnopolskich na koszt towarowego domu maklerskiego."}
{"id":"2000_1099_44","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Zezwolenie wygasa z dniem otwarcia likwidacji lub z dniem ogłoszenia upadłości towarowego domu maklerskiego. 2. W postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym, jak również w przypadku cofnięcia zezwolenia, przepis art. 42 stosuje się odpowiednio. 3. Do czasu zakończenia likwidacji albo - w przypadku cofnięcia zezwolenia do czasu zaprzestania prowadzenia działalności, towarowy dom maklerski wykonuje wyłącznie czynności wynikające z już zawartych umów w obrocie towarami giełdowymi - bez możliwości zawierania nowych umów chyba, że jest to niezbędne do realizacji umów już zawartych. 4. W przypadku wygaśnięcia zezwolenia lub cofnięcia zezwolenia, Komisja może nakazać przeniesienie środków pieniężnych oraz dokumentów związanych z prowadzeniem działalności maklerskiej, w tym związanych z przechowywaniem tych środków i prowadzeniem ewidencji towarów giełdowych, do innego towarowego domu maklerskiego, który uprzednio wyraził na to zgodę. W innym przypadku do postępowania z dokumentami związanymi z prowadzeniem działalności maklerskiej stosuje się art. 476 §3 Kodeksu spółek handlowych. Właściwy sąd niezwłocznie zawiadamia Komisję o wyznaczonym przechowawcy."}
{"id":"2000_1099_45","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Spółka, która zaprzestała prowadzenia działalności maklerskiej, ma obowiązek archiwizowania i przechowywania, przez okres 5 lat, dokumentów oraz innych nośników informacji związanych z prowadzeniem tej działalności. 2. Upoważniony przedstawiciel Komisji ma prawo wstępu do siedziby lub lokalu podmiotu przechowującego dokumenty i inne nośniki informacji celem wglądu to tych dokumentów i nośników. 3. Na pisemne żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela, podmiot przechowujący dokumenty jest obowiązany do niezwłocznego sporządzenia i przekazania kopii tych dokumentów."}
{"id":"2000_1099_46","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Towarowy dom maklerski jest obowiązany niezwłocznie informować Komisję o: 1) wszelkich zmianach danych zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia i w załącznikach do niego, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) zmianach w składzie akcjonariuszy posiadających co najmniej 5% głosów w walnym zgromadzeniu, 3) nabyciu lub objęciu akcji lub udziałów w innych spółkach w liczbie, która zapewnia prawo do co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu, 4) zawarciu, zmianie i rozwiązaniu umowy rozliczeniowo-gwarancyjnej, a także o każdym wykonaniu zobowiązania gwarancyjnego za maklera niezależnego na podstawie tej umowy oraz o zawarciu przez maklera niezależnego transakcji giełdowej, z której zobowiązanie przekracza wartość gwarantowaną przez towarowy dom maklerski."}
{"id":"2000_1099_47","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Zakazane jest: 1) posiadanie akcji więcej niż jednego towarowego domu maklerskiego, 2) posiadanie przez towarowy dom maklerski akcji innego towarowego domu maklerskiego. 2. Naruszenie zakazu określonego w ust. 1 powoduje obowiązek zbycia w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia dokonania takiego naruszenia, akcji jednego z towarowych domów maklerskich. Do czasu zbycia akcji nie można wykonywać prawa głosu z posiadanych akcji. 3. Nie stanowi naruszenia zakazu określonego w ust. 1: 1) nabycie lub objęcie akcji dokonywane w przypadku łączenia się towarowych domów maklerskich, 2) nabycie lub objęcie dopuszczonych do publicznego obrotu akcji towarowego domu maklerskiego, o ile podmiotem nabywającym nie jest towarowy dom maklerski."}
{"id":"2000_1099_48","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Nabycie lub objęcie akcji towarowego domu maklerskiego w liczbie, która spowoduje osiągnięcie lub przekroczenie 10%, 20%, 33% lub 50% głosów na walnym zgromadzeniu, wymaga zgody Komisji, przy czym nabycie lub objęcie akcji przez podmiot zależny uważa się za nabycie lub objęcie przez podmiot dominujący, a nabycie (objęcie) lub posiadanie akcji przez podmiot dominujący uważa się za nabycie (objęcie) lub posiadanie przez podmiot zależny. 2. Komisja nie udziela zgody, jeżeli według jej oceny podmiot zamierzający nabyć lub objąć akcje nie daje rękojmi prowadzenia działalności przez towarowy dom maklerski w sposób należyty. 3. Obowiązek uzyskania zgody Komisji, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy nabycia akcji towarowego domu maklerskiego w drodze dziedziczenia."}
{"id":"2000_1099_49","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Towarowe domy maklerskie, w liczbie co najmniej 15, mogą utworzyć, na zasadach określonych w odrębnej ustawie, izbę gospodarczą, zwaną dalej \"izbą\". 2. Do obowiązków izby należy, w szczególności, określanie i kodyfikacja zasad uczciwego obrotu oraz przyjętych w obrocie zwyczajów. 3. Organizację władz izby, tryb ich powoływania, zakres kompetencji oraz zadania izby określa statut izby."}
{"id":"2000_1099_5","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Giełda towarowa, zwana dalej \"giełdą\", może być prowadzona wyłącznie przez spółkę akcyjną. 2. Przedmiotem działalności spółki, o której mowa w ust. 1, może być wyłącznie prowadzenie giełdy, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Spółka, o której mowa w ust. 1, może również prowadzić rozliczanie transakcji giełdowych, dokonywanych na danej giełdzie. 4. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy spółki prowadzącej giełdę, na której przedmiotem obrotu są prawa majątkowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e); spółka ta jest obowiązana spełnić warunek, o którym mowa w art. 14 ust. 1. 5. Minimalna wysokość kapitału zakładowego spółki prowadzącej giełdę wynosi 3 000 000 zł. 6. W przypadku wykonywania przez giełdę funkcji giełdowej izby rozrachunkowej dla transakcji realizowanych na tej giełdzie, minimalna wysokość kapitału zakładowego tej spółki wynosi 7 500 000 zł. 7. Na jedną akcję przypada, z zastrzeżeniem ust. 8, tylko jeden głos na walnym zgromadzeniu. 8. Jeden akcjonariusz nie może wykonywać więcej aniżeli 25% głosów na walnym zgromadzeniu, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio - poprzez podmioty zależne."}
{"id":"2000_1099_50","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. O ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, zagraniczna osoba prawna prowadząca działalność maklerską w obcym państwie może prowadzić taką działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału. 2. O ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, doradztwo w zakresie obrotu towarami giełdowymi może być wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne osoby prawne świadczące usługi o tym samym charakterze w obcym państwie, bez zachowania warunku określonego w ust. 1. 3. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez oddział zagranicznej osoby prawnej występuje organ zarządzający zagranicznej osoby prawnej. 4. Do oddziału zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 37 ust. 5 i 6, art. 38-46 i art. 49-52."}
{"id":"2000_1099_51","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Towarowy dom maklerski zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do sprzedaży lub zakupu towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie. Towarowy dom maklerski odpowiada wobec dającego zlecenie za wykonanie zobowiązania wynikającego z transakcji giełdowej. 2. Umowa o świadczenie usług maklerskich powinna zostać zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności. 3. W zakresie nie uregulowanym w ust. 1 i 2, do umowy: 1) o świadczenie usług maklerskich - stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy zlecenia, z wyłączeniem art. 737, 2) zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych - stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy komisu, z wyłączeniem art. 768 §3. 4. W granicach określonych w zezwoleniu na prowadzenie działalności maklerskiej, towarowy dom maklerski może nabywać towary giełdowe we własnym imieniu i na własny rachunek celem dalszej odsprzedaży. 5. Jeżeli umowa o świadczenie usług maklerskich lub regulamin giełdy tak stanowi, oświadczenia woli składane w związku z dokonywaniem czynności maklerskich mogą być składane za pomocą elektronicznych nośników informacji, a dokumenty dotyczące czynności maklerskich mogą być sporządzone w formie elektronicznych nośników informacji, jeżeli dokumenty te zostaną w sposób należyty utrwalone i zabezpieczone. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, uznaje się, że czynność dokonana w formie, o której mowa w zdaniu pierwszym, spełnia wymagania formy pisemnej."}
{"id":"2000_1099_52","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb i warunki postępowania towarowych domów maklerskich przy zawieraniu transakcji i dokonywaniu rozliczeń, przy prowadzeniu ewidencji i archiwizacji tych transakcji, przy ustanawianiu i realizacji zabezpieczeń spłaty kredytów i pożyczek udzielonych na nabycie towarów giełdowych oraz w przypadku zabezpieczenia wierzytelności na towarach giełdowych; rozporządzenie określi szczegółowy tryb i warunki postępowania, tak aby zapewnić bezpieczeństwo obrotu, wiarygodność i zupełność ewidencji, poufność transakcji oraz zapewnić możliwości prawidłowego wykonywania przez Komisję nadzoru nad prawidłowością transakcji i rozliczeń, 2) minimalną wielkość środków własnych towarowego domu maklerskiego oraz warunki zaliczania zobowiązań do kapitałów własnych towarowego domu maklerskiego, w zależności od zakresu zezwolenia i rozmiarów tej działalności oraz maksymalną wysokość kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych; rozporządzenie powinno określić wielkość środków własnych towarowego domu maklerskiego, tak aby zapewnić pewność obrotu i wywiązanie się towarowego domu maklerskiego z podjętych zobowiązań wobec dających zlecenia, 3) zakres, tryb oraz terminy dostarczania innych niż wymienione w art. 39 ust. 1 i 2, informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej towarowych domów maklerskich; rozporządzenie powinno określać zakres informacji oraz częstotliwość ich przekazywania, tak aby umożliwić Komisji ocenę sytuacji finansowej i gospodarczej towarowego domu maklerskiego. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) liczbę maklerów wymaganą do wykonywania poszczególnych czynności przez towarowe domy maklerskie, przy uwzględnieniu skali prowadzonej przez nie działalności; rozporządzenie powinno w szczególności uzależniać minimalną liczbę maklerów od rodzaju wykonywanych czynności oraz wielkości planowanych rocznych obrotów towarowego domu maklerskiego, 2) tryb postępowania w celu ochrony informacji stanowiących tajemnicę zawodową w towarowych domach maklerskich, a także nadzoru nad przepływem i wykorzystaniem tych informacji; rozporządzenie powinno szczegółowo określać procedurę postępowania, tak aby zapewnić ochronę informacji w towarowych domach maklerskich przed osobami trzecimi oraz umożliwić wykonywanie przez Komisję nadzoru w tym zakresie, 3) tryb postępowania towarowych domów maklerskich w celu przeciwdziałania zawieraniu transakcji oraz wykonywaniu innych operacji na rynku towarów giełdowych, z wykorzystaniem środków pieniężnych, co do których ujawniono okoliczności wskazujące, że środki te mogą pochodzić z przestępstwa lub z uczestnictwa w jego popełnieniu, albo że ich pochodzenie ma zostać ukryte z przyczyn związanych z przestępstwem; rozporządzenie powinno określić przypadki, w których podmioty te są obowiązane rejestrować operacje finansowe uczestników obrotu, zakres oraz zasady pozyskiwania danych o tych uczestnikach, w celu ustalenia, czy środki pieniężne mogą pochodzić z przestępstwa lub uczestnictwa w jego popełnieniu, albo, że ich pochodzenie ma zostać ukryte z przyczyn związanych z przestępstwem. Rozdział 8 Tajemnica zawodowa"}
{"id":"2000_1099_53","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Do zachowania tajemnicy zawodowej są obowiązani: 1) Przewodniczący Komisji, jego zastępcy, członkowie Komisji, pracownicy urzędu Komisji i osoby uczestniczące w posiedzeniach Komisji z głosem doradczym, 2) maklerzy giełd towarowych, 3) osoby wchodzące w skład statutowych organów: a) towarowego domu maklerskiego, b) spółki prowadzącej giełdę oraz spółki prowadzącej giełdową izbę rozrachunkową, c) izby, d) stowarzyszeń maklerów giełd towarowych, 4) osoby zatrudnione w podmiotach wymienionych w pkt 1 i 3, oraz pozostające z tymi podmiotami w stosunku zlecenia lub w innym stosunku prawnym o podobnym charakterze. 2. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej istnieje również po ustaniu stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 4."}
{"id":"2000_1099_54","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. 2. Zwolnienie z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej może również nastąpić w przypadkach określonych w innych ustawach. 3. Osoba, która w przypadku wymienionym w ust. 2, uzyskała informację stanowiącą tajemnicę zawodową jest obowiązana do zachowania tej informacji w tajemnicy, chyba że na jej ujawnienie zezwala przepis prawa. 4. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może zwolnić z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej, jeżeli jest to niezbędne dla ustalenia stanu faktycznego w prowadzonym postępowaniu kontrolnym w zakresie danych dotyczących jednostki kontrolowanej."}
{"id":"2000_1099_55","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. W związku z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 22, Komisja lub jej upoważnieni przedstawiciele mają dostęp do informacji stanowiących tajemnicę zawodową, będących w posiadaniu podmiotów zobowiązanych do zachowania tajemnicy. 2. Komisja może przekazać Prezesowi Narodowego Banku Polskiego oraz zagranicznemu organowi nadzoru nad rynkiem towarów giełdowych informacje stanowiące tajemnicę zawodową, na podstawie porozumienia zawartego uprzednio przez Komisję z tym organem, jeżeli przepisy prawa obowiązujące w państwie jego siedziby zapewniają wykorzystanie takich informacji wyłącznie w ramach wykonywania nadzoru nad przestrzeganiem prawa i zasad uczciwego obrotu na rynkach towarów giełdowych. 3. W celu ustalenia stanu faktycznego w prowadzonym postępowaniu kontrolnym w zakresie danych dotyczących jednostki kontrolowanej dostęp do informacji stanowiących tajemnicę zawodową mają kontrolerzy Najwyższej Izby Kontroli na podstawie odrębnego upoważnienia wydanego przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. Rozdział 9 Odpowiedzialność cywilna i karna"}
{"id":"2000_1099_56","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Wprowadzający towar giełdowy do obrotu giełdowego odpowiada za szkodę wyrządzoną wskutek wady towaru giełdowego, chyba, że on ani osoby, za które odpowiada, nie ponoszą winy. 2. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną wskutek podania nieprawdziwej informacji lub przemilczenia informacji, która powinna być zawarta w dokumentach związanych z wprowadzaniem towarów giełdowych do obrotu giełdowego ponosi wprowadzający towar giełdowy do obrotu giełdowego, jak również osoby, które informację sporządziły lub w jej sporządzeniu brały udział, chyba, że wprowadzający towar giełdowy do obrotu giełdowego ani osoby, które informację sporządziły lub w jej sporządzeniu brały udział i za które wprowadzający towar do obrotu giełdowego odpowiada, nie ponoszą winy. 3. Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 2, ponoszą również osoby, które wykorzystują w swojej działalności w zakresie obrotu giełdowego informacje wskazane w tym przepisie, chyba że nieprawdziwość lub przemilczenie informacji nie była i nie mogła być im znana. 4. Odpowiedzialność osób określonych w ust. 1-3 jest solidarna i nie można jej ograniczyć lub z góry wyłączyć."}
{"id":"2000_1099_57","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Kto bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom prowadzi giełdę, giełdową izbę rozrachunkową lub przedsiębiorstwo maklerskie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2000_1099_58","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Kto będąc obowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej ujawnia lub wykorzystuje w obrocie towarami giełdowymi informacje stanowiące tajemnicę zawodową, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2000_1099_59","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Kto powoduje sztuczne podwyższenie lub obniżenie ceny towarów giełdowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Kto wchodzi w porozumienie mające na celu sztuczne podwyższenie lub obniżenie ceny towarów giełdowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2000_1099_6","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Akcje spółki prowadzącej giełdę mogą być wyłącznie imienne. 2. Pokrycie obejmowanych akcji lub zapłata za nabywane akcje spółki prowadzącej giełdę nie może pochodzić z pożyczek, kredytów, ani z nieudokumentowanych źródeł. 3. Kapitał zakładowy powinien być pokryty w całości przed złożeniem wniosku o zarejestrowanie spółki. 4. Spółka prowadząca giełdę ma obowiązek i wyłączne prawo zamieszczania w firmie spółki wyrazów \"giełda towarowa\". 5. W zakresie nie uregulowanym w ustawie, do utworzenia i działania spółki prowadzącej giełdę stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych dotyczące spółki akcyjnej."}
{"id":"2000_1099_60","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Kto, będąc odpowiedzialnym za informacje zawarte w dokumencie związanym z wprowadzaniem do obrotu giełdowego praw, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit d) i e), podaje nieprawdziwe lub zataja prawdziwe dane, w sposób istotny wpływające na treść informacji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki nie posiadającej osobowości prawnej."}
{"id":"2000_1099_61","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Kto uniemożliwia bądź utrudnia przeprowadzenie czynności, o których mowa w art. 22 ust. 1 i 3, art. 25 w związku z art. 22 ust. 1 i 3 oraz art. 42 ust. 1, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywnie. 2. Tej samej karze podlega, kto działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 22 ust. 2, art. 25 w związku z art. 22 ust. 2 oraz art. 39 ust. 2 nie przekazuje niezwłocznie kopii dokumentów lub innych nośników informacji albo nie udziela wyjaśnień. 3. Tej samej karze podlega, kto wbrew nakazowi określonemu w art. 44 ust. 4 nie dokonuje przeniesienia środków pieniężnych lub dokumentów związanych z prowadzeniem ewidencji towarów giełdowych. 4. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 45 ust. 1, nie archiwizuje lub nie przechowuje dokumentów lub innych nośników informacji związanych z prowadzeniem działalności maklerskiej. 5. Rozpoznawanie spraw o czyny przewidziane w niniejszym artykule następuje w postępowaniu przewidzianym dla spraw o wykroczenia. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_1099_62","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) w art. 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) sprzedaż towarów giełdowych na giełdach towarowych,\"."}
{"id":"2000_1099_63","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r., Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz.668 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 88, poz. 980, Nr 91, poz. 1042 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489 i Nr 48, poz. 555) w art. 32 w ust. 1 w pkt 4 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"jak również obrotu paliwami gazowymi i energią elektryczną dokonywanego na giełdach towarowych przez towarowe domy maklerskie prowadzące działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi na podstawie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2000_1099_64","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270) w art. 25 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) z Krajowym Depozytem,\"; 2) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) z towarowym domem maklerskim, działającym na podstawie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. .., Nr ..., poz. ) - w zakresie działalności objętej zezwoleniem, o którym mowa w art. 38 ust. 4 tej ustawy lub\"."}
{"id":"2000_1099_65","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 933 oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 801) w art. 98 w ust. 1 w pkt 6 na końcu dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) towary giełdowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"."}
{"id":"2000_1099_66","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) w art. 9 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dokonywanie inwestycji portfelowych w zakresie krótkoterminowych papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie, Polskiej Giełdzie Finansowej S.A. w Warszawie, Centralnej Tabeli Ofert S.A. w Warszawie oraz na giełdach towarowych działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\". Rozdział 11 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1099_67","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy giełdę towarową, są obowiązani w okresie 18 miesięcy od tego dnia dostosować swój ustrój organizacyjny i działalność do przepisów ustawy oraz uzyskać zezwolenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1."}
{"id":"2000_1099_68","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy giełdę towarową i używający dotychczas w swojej nazwie określenia \"giełda\" lub \"giełda towarowa\", mogą prowadzić swoją działalność pod dotychczasową nazwą przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, chyba że uzyskają zezwolenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1."}
{"id":"2000_1099_69","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy giełdową izbę rozrachunkową lub działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi, mogą prowadzić taką działalność bez spełnienia warunków, o których mowa w rozdziale 3 oraz w rozdziale 6 i 7, w okresie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_1099_7","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Prowadzenie giełdy wymaga zezwolenia Komisji, wydanego na wniosek spółki. 2. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać: 1) firmę, siedzibę i adres spółki, 2) dane osobowe członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, o ile jest przewidziana, jak również innych osób, które odpowiadają za rozpoczęcie działalności giełdy lub będą nią kierować, ich kwalifikacje zawodowe oraz dotychczasowy przebieg pracy zawodowej, 3) przewidywaną wysokość środków własnych, pożyczek i kredytów przeznaczonych na uruchomienie giełdy oraz określenie sposobu finansowania działalności, 4) dane o wysokości i strukturze kapitałów spółki oraz źródeł ich pochodzenia, 5) listę akcjonariuszy, obejmującą dane, o których mowa w pkt 1 i 2, wraz z procentowym określeniem posiadanych przez nich głosów na walnym zgromadzeniu, 6) informację o podmiotach dominujących i zależnych wobec akcjonariuszy, obejmującą dane, o których mowa w pkt 1 i 2, 7) dane o przewidywanej lokalizacji giełdy oraz środkach technicznych umożliwiających funkcjonowanie giełdy, a w szczególności o posiadanych urządzeniach telekomunikacyjnych i warunkach lokalowych, 8) informację o rodzajach towarów giełdowych, mających być przedmiotem obrotu na giełdzie, 9) zobowiązania co najmniej 6 towarowych domów maklerskich lub domów maklerskich do prowadzenia działalności na danej giełdzie. 3. Do wniosku należy dołączyć statut spółki, regulamin giełdy oraz analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia giełdy w okresie co najmniej 3 lat, a w przypadku utworzenia giełdowej izby rozrachunkowej, o której mowa w art. 14 ust. 2, także dokumenty wymienione w art. 17 ust. 2. 4. Wydając zezwolenie, Komisja zatwierdza statut spółki i regulamin giełdy oraz regulamin giełdowej izby rozrachunkowej."}
{"id":"2000_1099_70","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 26 ust. 2, który wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia, 2) art. 29, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1099_8","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Komisja wydaje decyzję odmawiającą zezwolenia, jeżeli spółka nie daje rękojmi prowadzenia działalności w sposób należyty."}
{"id":"2000_1099_9","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Statut spółki, poza danymi, o których mowa w art. 304 Kodeksu spółek handlowych, określa: 1) podmioty, mogące być akcjonariuszami spółki, 2) rodzaje towarów giełdowych, które mogą być dopuszczone do obrotu na danej giełdzie. 2. Z zastrzeżeniem ust. 5, stronami transakcji giełdowych mogą być wyłącznie członkowie giełdy, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, a w przypadku gdy przedmiotem transakcji są prawa, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d) i e) również członkowie giełdy, o których mowa w ust. 3 pkt 3. 3. Członkami giełdy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 4, wyłącznie: 1) towarowe domy maklerskie, 2) maklerzy niezależni, 3) domy maklerskie, które uzyskały zezwolenie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 4. Członkami giełdy prowadzącej obrót energią elektryczną mogą być również przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję oraz obrót energią elektryczną oraz odbiorcy uprawnieni do korzystania usług przesyłowych, zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348, Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980, Nr 91, poz. 1042 i Nr 110, poz. 1255). 5. Stronami transakcji giełdowych zawieranych na rachunek własny, których wyłącznym przedmiotem jest energia elektryczna, mogą być - poza podmiotami, o których mowa w ust. 3 - również podmioty, o których mowa w ust. 4 - pod warunkiem zatrudnienia maklera giełdy towarowej, który będzie reprezentował taki podmiot w transakcjach giełdowych. 6. W transakcji giełdowej towarowy dom maklerski lub dom maklerski może być reprezentowany wyłącznie przez maklera giełdy towarowej lub maklera papierów wartościowych. 7. Do domów maklerskich przepisy ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi stosuje się odpowiednio, z wyjątkiem art. 37. 8. Transakcja giełdowa, dokonana przez podmioty inne niż określone w ust. 2, 5 i 6, jest nieważna."}
{"id":"2000_1100_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i poz. 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i poz. 770, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1, w art. 2 w ust. 2 w pkt 1 i 3, w art. 15 w ust. 3 i w art. 49 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"badawczo-rozwojowych\" zastępuje się wyrazem \"rozwojowych\"; 2) w art. 2 w ust. 3a i w art. 23 w ust. 1 wyrazy \"prace badawczo-rozwojowe\" zastępuje się wyrazami \"prace rozwojowe\"; 3) w art. 4: a) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Pierwszy statut nowo utworzonej jednostce badawczo-rozwojowej oraz statut jednostce badawczo-rozwojowej powstałej w wyniku połączenia lub podziału jednostek badawczo-rozwojowych nadaje organ sprawujący nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową. Pierwszy statut obowiązuje do czasu zatwierdzenia przez organ sprawujący nadzór statutu uchwalonego w trybie ust. 3.\", b) w ust. 4 po wyrazie \"opinii\" dodaje się wyrazy \"rady naukowej oraz\"; 4) w art. 5: a) w ust. 5 wyrazy \"do 500\" zastępuje się wyrazami \"do 300\" oraz wyrazy \"powyżej 500\" zastępuje się wyrazami \"powyżej 300\", b) w ust. 6 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"rządowej\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Rada Ministrów tworzy, w drodze rozporządzenia, jednostki badawczo-rozwojowe mające międzyresortowy lub wielogałęziowy zakres działania, z uwzględnieniem przepisów art. 3 i art. 4 ust. 1 i 2. 2. Właściwy minister w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw nauki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych tworzy, w drodze rozporządzenia, inne jednostki badawczo-rozwojowe niż określone w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów art. 3 i art. 4 ust. 1 i 2.\"; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Jednostka badawczo-rozwojowa może być łączona, dzielona, reorganizowana, likwidowana lub przekształcona w przedsiębiorstwo państwowe albo włączona do takiego przedsiębiorstwa, jeżeli nie wykonuje zadań określonych w art. 2 ust. 2 lub zadania te wykonuje nieefektywnie, albo gdy przemawiają za tym trwałe i wymierne korzyści ekonomiczne, a także, gdy nie wybrano rady naukowej zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 25 ust. 1 i 2. 2. Organ, który utworzył jednostkę badawczo-rozwojową, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, z własnej inicjatywy po zaopiniowaniu przez radę naukową jednostki, albo na wniosek dyrektora lub rady naukowej jednostki badawczo-rozwojowej, w drodze rozporządzenia, przeprowadza jej połączenie, podział, reorganizację, likwidację lub przekształcenie w przedsiębiorstwo państwowe albo włączenie do przedsiębiorstwa państwowego, po uzgodnieniu z organem założycielskim tego przedsiębiorstwa, z uwzględnieniem warunków określonych w ust. 1. 3. Jeżeli połączenie, podział, reorganizacja, likwidacja lub przekształcenie jednostki badawczo-rozwojowej jest dokonywane z inicjatywy własnej organu sprawującego nadzór nad jednostką badawczorozwojową lub na wniosek dyrektora, rada naukowa opiniuje ten wniosek. 4. Jeżeli organ, który utworzył jednostkę badawczo-rozwojową już nie istnieje lub na podstawie art. 6 ustawy nie jest właściwy do utworzenia jednostki badawczo-rozwojowej, jej połączenie, podział, reorganizację, likwidację, przekształcenie w przedsiębiorstwo państwowe lub włączenie do tego przedsiębiorstwa przeprowadza, w drodze rozporządzenia, minister sprawujący nadzór nad tą jednostką badawczo-rozwojową, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.\"; 7) w art. 9: a) w ust. 1: - wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2\" skreśla się, - dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Do pracowników tych stosuje się przepis art. 23{1} Kodeksu pracy.\", b) skreśla się ust. 2; 8) dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Jednostka badawczo-rozwojowa, nie posiadająca statusu państwowego instytutu badawczego, w drodze rozporządzenia ministra sprawującego nad nią nadzór, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, może być: 1) przekształcona w instytut Polskiej Akademii Nauk - po podjęciu uchwały w tej sprawie przez Prezydium Polskiej Akademii Nauk, w trybie określonym w art. 38 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484), 2) włączona do państwowej szkoły wyższej - po uzgodnieniu z właściwymi organami szkoły wyższej oraz z ministrem sprawującym nadzór nad tą szkołą, 3) włączona do instytutu Polskiej Akademii Nauk - po uzgodnieniu z dyrektorem tego instytutu oraz z Prezesem Polskiej Akademii Nauk. 2. Przekształcenie jednostki badawczo-rozwojowej w instytut Polskiej Akademii Nauk lub jej włączenie do państwowej szkoły wyższej albo do instytutu Polskiej Akademii Nauk przeprowadza organ sprawujący nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową z własnej inicjatywy albo na wniosek dyrektora lub rady naukowej tej jednostki. 3. Wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego jednostki badawczorozwojowej: 1) przekształconej w instytut Polskiej Akademii Nauk lub włączonej do takiego instytutu - następuje na wniosek dyrektora instytutu Polskiej Akademii Nauk, 2) włączonej do państwowej szkoły wyższej - następuje na wniosek rektora tej szkoły. 4. Do jednostki badawczo-rozwojowej przekształconej w instytut Polskiej Akademii Nauk, włączonej do państwowej szkoły wyższej lub do instytutu Polskiej Akademii Nauk stosuje się odpowiednio przepisy art. 8 ust. 1, art. 9 oraz przepisy o łączeniu jednostek badawczorozwojowych.\"; 9) w art. 10: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Jednostka badawczo-rozwojowa może podlegać komercjalizacji i prywatyzacji. 2. Do komercjalizacji i prywatyzacji jednostki badawczo-rozwojowej stosuje się przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, z zastrzeżeniem ust. 3, 3a, 4 oraz art. 10a i 10b. 3. Komercjalizacja jednostki badawczo-rozwojowej może nastąpić na wniosek: 1) dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej, złożony po zasięgnięciu opinii rady naukowej, 2) organu, który sprawuje nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową, po zasięgnięciu opinii rady naukowej - złożony w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki.\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Decyzję o prywatyzacji bezpośredniej jednostki badawczo-rozwojowej może podjąć z własnej inicjatywy, albo na wniosek dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej, złożony po zasięgnięciu opinii rady naukowej, organ który sprawuje nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do pracowników jednostki badawczo-rozwojowej przekształconej w spółkę handlową stosuje się art. 231 Kodeksu pracy.\"; 10) dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu: \"Art. 10a. W spółkach powstałych w wyniku komercjalizacji jednostek badawczo-rozwojowych oraz w spółkach, w których Skarb Państwa objął akcje w wyniku prywatyzacji bezpośredniej jednostek badawczorozwojowych, realizujących cel, o którym mowa w art. 1, działa rada naukowa."}
{"id":"2000_1100_10b","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 10b. 1. Do rady naukowej spółki, o której mowa w art. 10a, należy: 1) przedkładanie władzom spółki propozycji perspektywicznych kierunków działalności naukowej, rozwojowej i wdrożeniowej, 2) przeprowadzanie postępowania o nadanie tytułu naukowego na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 3) przeprowadzanie przewodów doktorskich i habilitacyjnych w zakresie posiadanych uprawnień, 4) opiniowanie kierunkowych planów tematycznych i finansowych spółki, 5) opiniowanie regulaminu organizacyjnego spółki, 6) opiniowanie kwalifikacji osób zatrudnionych na stanowiskach pracowników naukowych i naukowo-technicznych oraz dokonywanie okresowej oceny dorobku naukowego i technicznego tych osób. 2. Do rady naukowej spółki stosuje się art. 24 ust. 3-5 i art. 2527.\"; 11) w art. 11 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"uwzględniając w szczególności sposób komisyjnego ustalania stanu majątkowego i organizacyjno-prawnego jednostki, sposób uregulowania zobowiązań oraz zabezpieczenie uprawnień pracowniczych.\"; 12) dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Państwowy instytut badawczy"}
{"id":"2000_1100_12a","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 12a. 1. Instytut naukowo - badawczy spełniający warunki określone w art. 3 może otrzymać status państwowego instytutu badawczego, jeżeli zaistnieje potrzeba powierzenia temu instytutowi do wykonywania w sposób ciągły zadań określonych w art. 12b. 2. Nadanie statusu państwowego instytutu badawczego może być dokonane na wniosek ministra sprawującego nadzór nad instytutem naukowo badawczym, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw nauki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć ocenę dotychczasowej działalności instytutu naukowo-badawczego, ze szczególnym uwzględnieniem informacji o prowadzonych badaniach naukowych i pracach rozwojowych oraz o ich wynikach, liczbie zatrudnionych pracowników i ich kwalifikacjach oraz o stanie majątkowym tego instytutu, umożliwiającym właściwą realizację zadań, o których mowa w art. 12b. 4. Państwowy instytut badawczy, na zasadzie wyłączności, używa w nazwie określenia \"Państwowy Instytut Badawczy\". 5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, dokonuje nadania instytutowi naukowo-badawczemu statusu państwowego instytutu badawczego, uwzględniając w szczególności wymagania, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, oraz określając zakres zadań tego instytutu, źródła finansowania i wskazując dysponentów środków budżetowych przeznaczonych na realizację tych zadań. 6. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może dokonać pozbawienia statusu państwowego instytutu badawczego, jeżeli ustały przyczyny uzasadniające nadanie tego statusu albo gdy instytut nie wykonuje powierzonych mu zadań."}
{"id":"2000_1100_12b","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 12b. 1. Do zadań państwowego instytutu badawczego należy wykonywanie: 1) zadań określonych w art. 2 ust. 2 oraz 2) zadań szczególnie ważnych dla planowania i realizacji polityki państwa, których wykonanie jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, obronności i bezpieczeństwa kraju, działania wymiaru sprawiedliwości oraz dziedzictwa narodowego, edukacji i kultury oraz jakości życia obywateli, dotyczących: a) opracowywania i opiniowania standardów w zakresie rynku pracy, ochrony pracy i zabezpieczenia społecznego, ochrony zdrowia, ochrony środowiska, gospodarki żywnościowej, gospodarki przestrzennej, gospodarki bogactwami i zasobami naturalnymi, bezpieczeństwa technicznego, energetycznego i bezpieczeństwa transportu oraz standardów produktów, procesów i usług, a także warunków przestrzegania tych standardów, b) monitoringu i zapobiegania skutkom zjawisk i wydarzeń mogących stwarzać zagrożenie publiczne, w tym zapobiegania skutkom katastrof naturalnych lub technicznych, noszących znamiona klęski żywiołowej. 2. Zakres zadań państwowego instytutu badawczego, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ustala Rada Ministrów w wieloletnich programach, ustanawianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550).\"; 13) w art. 13: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. W przypadku likwidacji jednostki badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 1 ust. 1, jej majątek, po zaspokojeniu wierzytelności staje się własnością Skarbu Państwa, a o jego przeznaczeniu decyduje organ sprawujący nadzór nad tą jednostką badawczo-rozwojową, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Nie zaspokojone zobowiązania likwidowanej jednostki badawczo-rozwojowej obciążają Skarb Państwa. 4. Jednostka badawczo-rozwojowa może zbywać środki trwałe stosując przepisy dotyczące państwowych osób prawnych.\", c) w ust. 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"po zaopiniowaniu przez radę naukową.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Sprawozdanie finansowe jednostki badawczo-rozwojowej zatwierdza organ sprawujący nadzór nad tą jednostką.\"; 14) w art. 14: a) w ust. 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem przepisu art. 13 ust. 3.\", b) w ust. 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 7\", c) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Państwowy instytut badawczy otrzymuje dotację celową na dofinansowywanie realizacji zadań, o których mowa w art. 12b ust. 1 pkt 2. Wysokość dotacji jest określana w ustawie budżetowej, na wniosek właściwych dysponentów części budżetowych.\"; 15) w art. 15: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"fundusz nagród oraz\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jednostka badawczo - rozwojowa tworzy zakładowy fundusz nagród.\", c) w ust. 3 po wyrazie \"przekazanych\" dodaje się wyrazy \"jej na podstawie umów\"; 16) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art.17. Wysokość wynagrodzenia dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej ustala organ sprawujący nadzór nad tą jednostką.\"; 17) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Minister właściwy do spraw nauki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe warunki i sposób gospodarki finansowej jednostek badawczo - rozwojowych, w tym w szczególności określa źródła przychodów tej jednostki, fundusze tworzone przez jednostkę i sposób gospodarowania tymi funduszami.\"; 18) w art. 21: a) w ust. 2 wyrazy \"uzgodnieniu z radą naukową\" zastępuje się wyrazami \"zasięgnięciu opinii rady naukowej\", b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister właściwy do spraw nauki określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady postępowania konkursowego, uwzględniając w szczególności sposób ogłaszania konkursu, zadania komisji konkursowej, tryb postępowania tej komisji i sposób wyłaniania przez nią kandydatów na funkcje dyrektora.\"; 19) w art. 23 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Odwołanie nie powoduje rozwiązania stosunku pracy wobec pracownika jednostki badawczo-rozwojowej.\"; 20) w art. 24 w ust. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ustalanie perspektywicznych kierunków działalności naukowej, rozwojowej i wdrożeniowej jednostki badawczo-rozwojowej, z tym że w odniesieniu do państwowych instytutów badawczych, wymaga to uzgodnienia z organem sprawującym nadzór nad jednostką,\", b) w pkt 7 wyrazy \"oraz regulaminu pracy\" skreśla się, c) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) opiniowanie kandydatów na funkcje dyrektora, zastępców dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej, sekretarza naukowego oraz kierowników komórek organizacyjnych wskazanych w regulaminie organizacyjnym,\"; 21) w art. 25: a) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy \"nie więcej niż 60%\" zastępuje się wyrazami \"nie więcej niż 50%\", - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) pracownicy badawczo-techniczni jednostki badawczo-rozwojowej zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy, w liczbie stanowiącej nie więcej niż 30% składu rady naukowej, 3) osoby spoza jednostki badawczo-rozwojowej posiadające tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego, a także osoby wyróżniające się zasobem wiedzy i praktycznym dorobkiem w dziedzinie objętej zakresem działania jednostki badawczo-rozwojowej, w liczbie stanowiącej nie mniej niż 20% i nie więcej niż 50% składu rady naukowej.\", b) ust. 3 skreśla się, c) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Członkowie rady naukowej zatrudnieni poza jednostką są obowiązani do nieujawniania uzyskanych informacji, stanowiących tajemnicę jednostki badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.\"; 22) w art. 28 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W razie stwierdzenia, że decyzja dyrektora jednostki badawczorozwojowej lub zaniechanie podjęcia decyzji spowodowało stratę finansową, organ sprawujący nadzór nad tą jednostką może ustalić odszkodowanie na zasadach określonych w Kodeksie pracy. 6. Przepis ust. 5 nie wyklucza zastosowania przepisów dotyczących odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.\"; 23) w art. 29: a) w ust. 1 po wyrazie \"niezbędne\" dodaje się wyrazy \"do realizacji szczególnie ważnych celów gospodarczych lub społecznych,\", b) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"zawieranej ze stroną finansującą wykonanie zadania, o którym mowa w ust. 1.\"; 24) w art. 31: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Do pracowników naukowych i badawczo-technicznych zatrudnionych w nie będących jednostkami badawczo-rozwojowymi państwowych i spółdzielczych jednostkach organizacyjnych oraz w spółkach handlowych, które prowadzą lub koordynują prace naukowe w wyodrębnionych w tym celu komórkach organizacyjnych, stosuje się odpowiednio przepisy: 1) art. 32-48, z wyjątkiem przepisów dotyczących nawiązania stosunku pracy na podstawie mianowania, 2) art. 56, 59-61. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Państwowej Straży Pożarnej, powołanych na podstawie odrębnych przepisów na stanowiska naukowe i badawczo - techniczne w państwowych i spółdzielczych jednostkach organizacyjnych oraz w spółkach handlowych.\", b) skreśla się ust. 3; 25) w art. 33 w ust. 5: a) po wyrazach \"można zatrudnić\" dodaje się wyrazy \"na podstawie umowy o pracę\", b) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) osobę posiadającą tytuł naukowy - na stanowisku profesora, a osobę posiadającą stopień naukowy doktora habilitowanego - na stanowisku docenta,\"; 26) w art. 35: a) w ust. 5 po wyrazach \"radę naukową\" stawia się kropkę, a pozostałe wyrazy skreśla się, b) dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Minister właściwy do spraw nauki, określa w drodze rozporządzenia, sposób dokonywania okresowych ocen dorobku naukowego i technicznego pracowników naukowych zatrudnionych w jednostkach badawczorozwojowych, uwzględniając w szczególności okresy zatrudnienia, po upływie których dokonuje się oceny pracownika naukowego, tryb dokonywania oceny i wyznaczania przez radę naukową zespołów oceniających oraz tryb rozpatrywania wniosków o dokonanie ponownej oceny, jeżeli pracownik naukowy nie zgadza się z oceną zespołu oceniającego.\"; 27) w art. 36: a) w ust. 1 w pkt 6 wyrazy \"Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej - także udział w działalności leczniczej, profilaktycznej i diagnostycznej oraz innej działalności usługowej na rzecz społecznego systemu ochrony zdrowia\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw zdrowia - także udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakładzie opieki zdrowotnej prowadzonym przez tę jednostkę\", b) skreśla się ust. 3 i 4; 28) w art. 37 w ust. 1: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i stwierdzonej orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia\", b) skreśla się pkt 2, c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) otrzymania dwukrotnej negatywnej oceny w trybie określonym w art. 35 ust. 5 i 5a,\"; 29) w art. 38: a) po wyrazie \"wygasa\" dodaje się wyrazy \"bez wypowiedzenia\", b) w pkt 4 przecinek zastępuje się kropką, a pkt 5 skreśla się; 30) dodaje się art. 39a i 39b w brzmieniu: \"Art. 39a. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie czterech miesięcy od dnia powzięcia przez właściwy organ jednostki badawczo-rozwojowej wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego ukaranie dyscyplinarne i po upływie trzech lat od popełnienia tego czynu. Jeżeli jednak czyn stanowi przestępstwo - okres ten nie może być krótszy od okresu przedawnienia tego przestępstwa."}
{"id":"2000_1100_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 i Nr 60, poz. 700 i 703) w art. 17 w ust. 1c w pkt 1 po wyrazie \"spółkach,\" dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem spółek, o których mowa w art. 74 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i poz. 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 484 oraz z 2000 r. Nr ..., poz. ...)."}
{"id":"2000_1100_3","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 3. 1. W okresie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Rada Ministrów ustali, w drodze rozporządzenia, którzy ministrowie przejmą funkcję organu sprawującego nadzór nad jednostkami badawczo-rozwojowymi nadzorowanymi dotychczas przez kierowników urzędów centralnych, wojewodów lub przez inne jednostki organizacyjne. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, może przewidywać sprawowanie przez kierownika urzędu centralnego lub przez wojewodę niektórych funkcji organu sprawującego nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową, w zakresie określonym w tym rozporządzeniu."}
{"id":"2000_1100_39b","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 39b. 1. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec mianowanych pracowników naukowych są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z pozbawieniem od roku do trzech lat prawa pełnienia funkcji kierowniczych w jednostkach badawczo-rozwojowych, 4) wydalenie z pracy. 2. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 1 pkt 4 powoduje wygaśnięcie stosunku pracy oraz zakaz ubiegania się o zatrudnienie w jednostce badawczo-rozwojowej przez okres pięciu lat.\"; 31) w art. 40 dodaje się ust. 3a-3f w brzmieniu: \"3a. Komisja dyscyplinarna wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia przez rzecznika dyscyplinarnego wniosku o wszczęcie tego postępowania. 3b. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia z pracy, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród mianowanych pracowników naukowych. 3c. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy. 3d. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej jednostki badawczo-rozwojowej strony mogą odwołać się do wyższej komisji dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. 3e. Od orzeczeń wyższej komisji dyscyplinarnej przysługuje odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego kasacja nie przysługuje. 3f. Do rozpatrzenia odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji.\"; 32) w art. 45 wyrazy \"zasadami, o których mowa w art. 35 ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"przepisami, o których mowa w art. 35 ust. 5a\"; 33) w art. 55: a) w ust. 1 wyrazy \"określa minister właściwy do spraw nauki w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"określa się w układach zbiorowych pracy lub w regulaminach wynagradzania, ustalanych na podstawie przepisów Kodeksu pracy\", b) skreśla się ust. 3, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Okresy pracy i inne okresy uprawniające do dodatku za wysługę lat oraz do nagrody jubileuszowej ustala się w obowiązującym w jednostce badawczorozwojowej układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania.\"; 34) w art. 56: a) w ust. 2 wyrazy \"Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw zdrowia\", b) w ust. 3 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"uzgodniony ze związkami zawodowymi działającymi w jednostce\"; 35) skreśla się art. 57; 36) w art. 58 wyrazy \"odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"art. 55 ust. 1\"; 37) w art. 59 w ust. 2 wyraz \"inwalidzką\" zastępuje się wyrazami \"z tytułu niezdolności do pracy\"; 38) w art. 60 po wyrazach \"pracowników naukowych\" dodaje się wyrazy \"oraz pracowników badawczo-technicznych\" oraz skreśla się wyrazy \"prawa do dodatkowej powierzchni mieszkalnej,\"; 39) skreśla się art. 60a; 40) w art. 61 skreśla się oznaczenie ust. 1 i skreśla się ust. 2; 41) w art. 62 w ust. 5 wyrazy \"układu zbiorowego pracy dla państwowych przedsiębiorstw rolnych lub o zakładowym systemie wynagradzania\" zastępuje się wyrazami \"Kodeksu pracy o układach zbiorowych pracy lub regulaminach wynagradzania\"; 42) dodaje się art. 64a w brzmieniu: \"Art.64a. 1. Jednostki badawczo-rozwojowe nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych mogą nabyć: 1) w użytkowanie wieczyste - grunty będące własnością Skarbu Państwa lub gminy pozostające w dniu 1 stycznia 2001 r. w ich posiadaniu, jeżeli grunty te są niezbędne do prowadzenia w sposób ciągły badań naukowych lub prac rozwojowych określonych w statutach tych jednostek, 2) na własność - pozostające w jej posiadaniu w dniu 1 stycznia 2001 r. budynki i urządzenia związane trwale z gruntami, o których mowa w pkt 1, oraz pozostałe składniki mienia jednostki. 2. Nabycie mienia, o którym mowa w ust. 1, następuje nieodpłatnie. 3. Z mienia nabytego na własność przez jednostki badawczo-rozwojowe nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej wyłącza się przydzielone mienie wojskowe, które nie podlegało zaliczeniu do funduszu jednostki badawczo-rozwojowej. 4. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw osób trzecich, z wyłączeniem Skarbu Państwa lub gminy. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób stwierdzania stanu posiadania mienia, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem w szczególności dowodów potwierdzających posiadanie tego mienia. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jednostki badawczorozwojowe nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych, które mogą nabyć mienie wymienione w ust. 1, po udokumentowaniu stanu posiadania tego mienia w sposób określony w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5. 7. Jednostka badawczo-rozwojowa wskazana w rozporządzeniu Rady Ministrów nabywa mienie, o którym mowa w ust. 1, na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez wojewodę albo zarząd gminy, na wniosek tej jednostki złożony nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r.\"; 43) w art. 65 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie odwołania osoby pełniącej funkcję dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej, a także gdy funkcja dyrektora pozostaje nieobsadzona z innych przyczyn.\"; 44) w art. 67: a) w ust. 1 wyrazy \"funkcjonariuszy pożarnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Państwowej Straży Pożarnej\", a wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw wewnętrznych\", b) w ust. 2 wyrazy \"funkcjonariuszy pożarnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Państwowej Straży Pożarnej\"; 45) skreśla się art. 68 i 69; 46) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. Rada Ministrów może określić w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb działania oraz sposób i warunki tworzenia, łączenia, podziału i reorganizacji i likwidacji jednostek badawczo-rozwojowych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych, uwzględniając w szczególności potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa oraz specyfikę działania tych jednostek.\"; 47) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. 1. Jednostka organizacyjna realizująca zadania wymienione w art. 2 ust. 2, utworzona przez osobę fizyczną lub osobę prawną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej może otrzymać status jednostki badawczo-rozwojowej, uprawniający do stosowania do tej jednostki organizacyjnej przepisów niniejszej ustawy, z wyłączeniem przepisu art. 13 ust. 3, a także do stosowania określonych w odrębnych ustawach przepisów o zwolnieniu jednostek badawczo-rozwojowych z podatków, opłat lub od cła. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do spółki handlowej, powstałej w wyniku komercjalizacji i prywatyzacji jednostki badawczorozwo-jowej. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb nadawania i pozbawiania jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, statusu jednostki badawczo-rozwojowej, uwzględniając w szczególności wymagania dotyczące wniosku o nadanie lub pozbawienie statusu jednostki badawczo-rozwojowej, sposób stwierdzania, czy jednostka organizacyjna spełnia wymagania określone w art. 3 oraz wyznaczając ministra właściwego do spraw nauki do załatwiania spraw dotyczących nadawania i pozbawiania statusu jednostki badawczorozwojowej, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez jednostkę organizacyjną. 4. Spółka handlowa powstała w wyniku komercjalizacji lub prywatyzacji jednostki badawczo-rozwojowej otrzymuje status jednostki badawczorozwojowej na okres do dnia rozpatrzenia jej wniosku o nadanie tego statusu, bez konieczności zachowania warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie ust. 3. 5. Przepis ust. 4 ma zastosowanie pod warunkiem złożenia przez spółkę wniosku w terminie 60 dni od dnia przekształcenia. W przypadku, gdy wniosek nie zostanie uwzględniony, spółka jest obowiązana do zapłaty podatków, opłat i ceł należnych za okres zwolnienia w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji w sprawie wniosku.\"; 48) skreśla się art. 75; 49) w art. 76 skreśla się oznaczenie ust. 1 i skreśla się ust. 2."}
{"id":"2000_1100_4","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 4. Rady naukowe wybrane w jednostkach badawczo-rozwojowych przed dniem wejścia w życie ustawy działają według dotychczasowych przepisów do dnia zakończenia ich czteroletniej kadencji."}
{"id":"2000_1100_5","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 5. Do spraw dyscyplinarnych mianowanych pracowników naukowych jednostek badawczorozwojowych wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_1100_6","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 6. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_1100_7","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 7. Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_1100_8","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1103_1","title":"Ustawa z dnia 12 października 2000 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i ustawy o Inspekcji Celnej w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 70, poz. 816) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 3 po wyrazach \"w odrębnych ustawach\" dodaje się wyrazy \"oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umowach międzynarodowych\"; 2) w art. 13 w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) imię i nazwisko inspektora prowadzącego kontrolę, imiona i nazwiska pracowników jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej wykonujących czynności kontrolne, osób uprawnionych na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, a w wypadku dokonywania kontroli wykorzystania środków przekazanych Rzeczypospolitej Polskiej przez instytucje Unii Europejskiej jako bezzwrotna pomoc zagraniczna - imię i nazwisko przedstawiciela organów Unii Europejskiej upoważnionego przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej do uczestnictwa w czynnościach kontrolnych, jeżeli taki przedstawiciel będzie brał udział w kontroli,\"; 3) w art. 17 w ust. 5 wyrazy \"Inspektor oraz osoby dokonujące czynności kontrolnych\" zastępuje się wyrazami \"Inspektor, osoby dokonujące czynności kontrolnych, o których mowa w art. 38 ust. 3, oraz osoby, o których mowa w art. 13 ust. 4 pkt 1\"."}
{"id":"2000_1103_2","title":"Ustawa z dnia 12 października 2000 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i ustawy o Inspekcji Celnej w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178) dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. W czynnościach kontrolnych prowadzonych przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej mogą uczestniczyć: 1) specjaliści z danej dziedziny powołani do określonych czynności kontrolnych lub biegli, 2) osoby uprawnione na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, 3) upoważnieni przez Generalnego Inspektora Celnego przedstawiciele organów Unii Europejskiej - w zakresie kontroli mogących mieć związek z dochodami Unii Europejskiej.\"."}
{"id":"2000_1103_3","title":"Ustawa z dnia 12 października 2000 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i ustawy o Inspekcji Celnej w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1104_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60 poz. 703 i Nr 70, poz. 816) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej: 1) miesiąc - w przypadku roślin, 2) 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek, 3) 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego, 4) 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w za-łączniku nr 2 do ustawy, zwanym \"załącznikiem nr 2\".\", c) skreśla się ust. 5; 2) w art. 6: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym: 1) dzieci małoletnie, 2) dzieci, bez względu na ich wiek, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, pobierany był zasiłek pielęgnacyjny, 3) dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach o wyższych szkołach zawodowych, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku \" podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą w stosunku, do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.\", d) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Zasada wyrażona w ust. 2 i 4 nie ma zastosowania, jeżeli chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dzieci lub jej dziecko uzyskały dochody (przychody) opodatkowane na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 oraz z 2000 r. Nr , poz. ), zwanej dalej \"ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym.\"; 3) w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do małżonków w stosunku, do których orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów.\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. 2. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do: 1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, 2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.\"; 5) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"zwolnionych od podatku na podstawie odrębnych przepisów\" zastępuje się wyrazami \"52\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 24 i 25\" zastępuje się wyrazami \"art. 2425\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. O wysokość straty ze źródła przychodów poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50 % kwoty tej straty.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat: 1) z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz 2) ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.\", e) w ust. 4 wyraz \"trzech\" zastępuje się wyrazem \"pięciu\", f) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio gdy w okresie, o którym mowa w tym przepisie podatnik jest opodatkowany na zasadach określonych w rozdziale 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W tym przypadku obniża się przychód, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.\"; 6) w art. 10: a) w ust. 1: \" w pkt 1 skreśla się wyraz \"również\", \" w pkt 3 skreśla się wyrazy \"w tym również wykonywanie wolnego zawodu, z wyjątkiem działalności określonej w pkt 2,\", \" w pkt 6 na końcu dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,\", \" w pkt 7 wyrazy \"sprzedaż i zamiana\" zastępuje się wyrazami \"odpłatne zbycie\", \" pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz wynikającego z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: 1) na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy, 2) w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, 3) praw majątkowych innych niż wymienione w ust. 1 pkt 8 lit.b) i c) lub rzeczy ruchomych będących składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1.\"; 7) w art. 11: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 17 pkt 6\" zastępuje się wyrazami \"art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:\" \"2.Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.\", c) ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się: 1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców, 2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu, 3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku, 4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.\", d) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.\", e) w ust. 3 skreśla się wyraz \"dewizowy\" i wyraz \"dewizowego\"; 8) w art. 12: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2.Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów, ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.\", c) skreśla się ust. 3a i ust. 8; 9) w art. 13: \" w pkt 5 wyraz \"wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazem \"przychody\" oraz na końcu dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7,\", \" pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9,\", \" w pkt 7 wyraz \"wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazem \"przychody\", \" w pkt 8 skreśla się wyrazy \"albo wykonywania wolnego zawodu\" oraz na końcu skreśla się kropkę i dodaje tiret w brzmieniu: \" z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9,\", \" po pkt 8 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) przychody z tytułu osobiście wykonywanej działalności na podstawie kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze.\"; 10) w art. 14: a) w ust. 1a i 1b skreśla się wyraz \"dewizowy\", b) ust. 2 : \" pkt 1otrzymuje brzmienie: \"1) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej nie będących nieruchomościami lub prawami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio,\", \" w pkt 2 wyrazy \"odrębnymi przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484, Nr 62, poz. 689 i Nr 95, poz. 1101)\" zastępuje się wyrazami \"art. 22a- 22o\", \" w pkt 6 skreśla się wyrazy \"i Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych\", \" w pkt 8 wyrazy \"art. 12 ust. 2, 3 i 3a\" zastępuje się wyrazami \"art. 11 ust. 2-2b\", \" w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 10-12 w brzmieniu: \"10) wynagrodzenia płatników z tytułu: a) terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa, b) terminowego naliczania i odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, c) wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 11) przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, 12) otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.\", c) w ust. 3 : \" w pkt 2 skreśla się wyrazy \"a także kwot należnych, lecz nie otrzymanych, z tytułu wykonywania wolnego zawodu,\", \" w pkt 3 wyraz \"gmin\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\", \" po pkt 3a dodaje się pkt 3b w brzmieniu: \"3b) zwróconych, umorzonych lub zaniechanych wpłat dokonywanych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie odrębnych przepisów, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów,\", \" w pkt 6 skreśla się wyrazy \" z bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub\", \" pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) należnego podatku od towarów i usług, zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług, zwróconej różnicy i otrzymanego oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług,\", \" po pkt 7 dodaje się pkt 8w brzmieniu: \"8) przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy.\"; 11) skreśla się art. 14a; 12) w art. 16 w ust. 1 po wyrazach \"czynszowa lokali\" dodaje się wyrazy \"lub budynków\" oraz po wyrazach \"nieodpłatne świadczenie\" dodaje się przecinek a wyrazy \"określone w art. 12 ust. 3 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w art. 12 ust. 1\"; 13) w art. 17: a) dotychczasową treść art. 17 oznacza się jako ust. 1 oraz: w pkt 4 wyrazy \"ustaloną według zasad określonych w art. 12 ust. 3 i 3a\" zastępuje się wyrazami \"określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b\", w pkt 5 wyraz \"utworzonych\" zastępuje się wyrazami \"w przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego utworzonego\", w pkt 6 wyraz \"przeniesienia\" zastępuje się wyrazem \"zbycia\" oraz na końcu dodaje się wyrazy \"w tym także pochodnych instrumentów finansowych od papierów wartościowych,\", w pkt 7 wyraz \"przeniesienia\" zastępuje się wyrazem \"zbycia\", w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 9 w brzmieniu: \"9) nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, 7 i 9 stosuje się odpowiednio przepisy art. 19. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe.\", 14) w art. 18 skreśla się wyrazy \"rentę, której tytuł prawny stanowi darowizna lub rozporządzenie ostatniej woli,\" oraz wyrazy \"ze sprzedaży lub zamiany\" zastępuje się wyrazami \"z odpłatnego zbycia\"; 15) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art.19. 1. Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. 2. Przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, u każdej ze stron umowy przenoszącej własność, jest wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Przepisy ust. 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 3. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. 4. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.\"; 16) w art. 20 ust. 1 wyrazy \"art. 12, 14\" zastępuje się wyrazami \"art. 12-14\"; 17) w art. 21: a) w ust. 1: \" w pkt 3 dodaje się lit.d)-f) w brzmieniu: \"d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody opodatkowane są na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1,\", \" pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z : a) prowadzoną działalnością gospodarczą, b) prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody opodatkowane są na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1,\", - w pkt 5 skreśla się wyrazy \"lub bezpośrednio w związku z wykonywaniem wolnego zawodu\", \" w pkt 5a na końcu skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"- w wysokości wpłat wniesionych do funduszu,\", \" pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wygrane w kasynach gry, grach na automatach oraz grach w bingo pieniężne i fantowe urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach,\", \" po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) wygrane w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audioteksowych i loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza kwoty trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, urządzanych i prowadzonych na podstawie przepisów o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach przez uprawniony podmiot,\", \" w pkt 8 na końcu dodaje się wyrazy \"wypłacone na podstawie odrębnych przepisów,\", \" w pkt 10a na końcu skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"i paraolimpijskiej,\" \" w pkt 17 wyrazy \"pracowników, określonego w odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", \" w pkt 19 w lit.b) wyrazy \"pracowników, określonego w odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", \" w pkt 20 wyrazy \"przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju\" zastępuje się wyrazami \"ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych pracowników poza granicami kraju\", \" po pkt 20 dodaje się pkt 20a w brzmieniu: \"20a) część dochodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących tam dochody z innych tytułów niż wymienione w pkt 20 - w wysokości odpowiadającej równowartości diet, określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych pracowników poza granicami kraju, obliczonych za okres, w którym osoby te uzyskiwały dochód; w przypadku uzyskiwania w tym samym okresie dochodów z kilku źródeł, zwolnienie stosuje się tylko do dochodu uzyskanego z jednego źródła,\", \" w pkt 22 tiret otrzymuje brzmienie: \" określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika według obowiązującego wzoru,\", \" pkt 26 otrzymuje brzmienie: \"26) zapomogi wypłacone w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci: a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości, b) z innych źródeł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79 - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy,\", \" w pkt 32b wyrazy \"pracowników, określonego w odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", \" skreśla się pkt 35, \" pkt 39 otrzymuje brzmienie: \"39) stypendia otrzymywane na podstawie przepisów wydanych przez właściwego ministra w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych oraz inne stypendia naukowe, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego,\", \" pkt 40 otrzymuje brzmienie: \"40) świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym, o wyższych szkołach zawodowych oraz o tytule naukowym i stopniach naukowych,\", \" skreśla się pkt 41, \" pkt 46 otrzymuje brzmienie: \"46) dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc,\", \" w pkt 61 po wyrazach \"kredytów studenckich\" dodaje się wyrazy \"udzielonych na podstawie przepisów o pożyczkach i kredytach studenckich\", - w pkt 63 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 64-110 w brzmieniu: \"64) dodatki do rent rodzinnych dla sierot zupełnych, wypłacone na podstawie odrębnych przepisów, 65) zasiłki chorobowe wypłacone na podstawie odrębnych przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin, w części odpowiadającej udziałowi dochodu z tytułu działalności rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, w dochodzie podzielnym spółdzielni, 66) dochody osób fizycznych określonych w art. 3, ze źródeł przychodów położonych w państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów, jeżeli podlegają one w tym państwie podatkowi tego samego rodzaju i państwo to postępuje według zasad wzajemności co do takich samych dochodów ze źródeł położonych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 67) wartość rzeczowych świadczeń okolicznościowych, otrzymanych przez pracownika - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy; rzeczowymi świadczeniami okolicznościowymi w szczególności są: paczki świąteczne dla dzieci, bilety na imprezy sportowe lub kulturalne, 68) wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych i nagród nie przekracza kwoty trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 69) wartość posiłków spożywanych w stołówce zakładowej prowadzonej przez pracodawcę lub inną wyspecjalizowaną jednostkę organizacyjną na zlecenie pracodawcy, z wyjątkiem ekwiwalentu za te posiłki, 70) dodatki dewizowe wypłacane na podstawie odrębnych przepisów marynarzom i rybakom zatrudnionym w krajowych przedsiębiorstwach żeglugi i rybołówstwa morskiego - w części nie przekraczającej 25% tych dodatków, 71) dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, nie stanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa, 72) dochody ze sprzedaży surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie o symbolu 01.11.91-00, jagód, owoców leśnych (PKWiU 01.13.23-00) i grzybów (PKWiU 01.12.13-00.43) - ze zbioru dokonywanego osobiście albo z udziałem członków najbliższej rodziny, 73) kwoty jednorazowej pomocy finansowej wypłaconej ofiarom prześladowań hitlerowskich przez Fundację Polsko-Niemieckie Pojednanie, 74) otrzymywane z zagranicy: a) renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego, b) kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, c) renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945, - pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia, 75) renty wypłacone osobom represjonowanym i członkom ich rodzin, przyznane na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 76) kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów oraz wartość wyżywienia dla tłumaczy (pilotów) towarzyszących tym gościom, z wyjątkiem ekwiwalentów za to wyżywienie, 77) równoważniki pieniężne za brak kwatery, wypłacone: funkcjonariuszom Policji i Służby Więziennej, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej oraz strażakom Państwowej Straży Pożarnej - do wysokości nie przekraczającej trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 78) dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18: a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości, b) z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 79) świadczenia z pomocy społecznej, 80) przychody ze stosunku służbowego otrzymane w służbie kandydackiej, przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej, 81) dochody stanowiące równowartość wydatków na zakwaterowanie, poniesionych przez osoby przebywające czasowo za granicą i uzyskujące tam dochody - jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym (lub równorzędnym dokumentem), do wysokości limitu na koszty hotelu, określonego w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, a w razie braku rachunku - w wysokości 25% tego limitu; zwolnienie nie dotyczy osób, którym zapewniono bezpłatne zakwaterowanie, 82) uposażenia funkcjonariuszy Organizacji Narodów Zjednoczonych, organizacji wyspecjalizowanych oraz innych międzynarodowych instytucji i organizacji, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem i których statuty przewidują zwolnienie od podatku wypłacanych przez nie uposażeń, jeżeli funkcjonariusze znajdują się w wykazie Ministerstwa Spraw Zagranicznych, 83) należności pieniężne wypłacone policjantom, żołnierzom i pracownikom cywilnym jednostek wojskowych użytych poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także należności pieniężne wypłacone żołnierzom, policjantom i pracownikom pełniącym funkcje obserwatorów w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, 84) wartość świadczeń z tytułu uprawnień do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikających z ustawy o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, 85) wartość świadczeń z tytułu realizacji uprawnień do ulgowych lub bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej, przysługujących na podstawie odrębnych przepisów, 86) dodatki mieszkaniowe oraz jednorazowe zasiłki na zagospodarowanie, wypłacone nauczycielom na podstawie Karty Nauczyciela oraz dopłaty do czesnego dla studiującego nauczyciela finansowane ze środków budżetowych, 87) wartość świadczeń przysługujących na podstawie odrębnych przepisów dotyczących emerytów, rencistów i kombatantów oraz niektórych osób będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego z tytułu abonamentowych opłat telewizyjnych i radiowych, telefonicznych jednostek licznikowych oraz abonamentu telefonicznego, 88) ekwiwalenty pieniężne otrzymane przez emerytów i rencistów w zamian świadczeń rzeczowych przysługujących w związku z łączącym ich poprzednio z pracodawcą stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 89) wartość świadczeń przysługujących od szkół wyższych, na podstawie odrębnych przepisów, studentom kierowanym przez uczelnię na studenckie praktyki zawodowe, 90) wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych, 91) wypłacone, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach zagranicznych podwyżki (zwiększenia) mające charakter dodatków rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu stwierdzającego wysokość podwyżki, 92) świadczenia rzeczowe (w naturze) lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń, przysługujące na podstawie odrębnych przepisów członkom rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów i rencistów - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 93) dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu, 94) wynagrodzenia otrzymywane przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnie wniesionych wkładów gruntowych, 95) odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, 96) dochód uzyskany przez pracownika z tytułu ulgi w opłacie za energię elektryczną - w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną ustaloną dla innych odbiorców a ceną ustaloną dla pracownika, 97) dodatki mieszkaniowe i ryczałty na zakup opału, przyznane na podstawie odrębnych przepisów o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, 98) dodatek kombatancki oraz dodatek za tajne nauczanie przyznawane na podstawie odrębnych przepisów, 99) zasiłki na zmniejszenie wydatków na leki i artykuły sanitarne, przyznane na podstawie odrębnych przepisów, 100) dochody z tytułu emerytur lub rent otrzymywanych przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w okresie wojny 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, pod warunkiem przedłożenia płatnikowi: a) orzeczenia o uznaniu za inwalidę wzroku I lub II grupy, wydanego przez właściwy organ, b) dokumentacji leczniczej (szpitalnej) z okresu wypadku potwierdzającej wypadek, bądź poświadczonego notarialnie oświadczenia dwóch świadków potwierdzających utratę wzroku w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów pozostałych po tej wojnie, c) aktualnego zaświadczenia lekarskiego-okulistycznego o urazowym uszkodzeniu wzroku bądź aktualnego zaświadczenia z przeprowa-dzonej obdukcji sądowo-lekarskiej, potwierdzającego utratę lub uszkodzenie wzroku w wyniku zdarzeń, o których mowa w lit.b), lub d) ważnej legitymacji Stowarzyszenia Niewidomych Cywilnych Ofiar Wojny lub Związku Ociemniałych Żołnierzy RP, 101) przychody uzyskane przez krwiodawców ze sprzedaży pobranych od nich: krwi lub osocza, 102) kwoty stanowiące zwrot kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania, wypłacane przez rejonowe urzędy pracy na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, 103) jednorazowe zasiłki na zagospodarowanie, wypłacone nauczycielom akademickim na podstawie przepisów o szkolnictwie wyższym, 104) świadczenia otrzymane na podstawie art. 23 ust. 5 i 7 ustawy z dnia 9 czerwca 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 52, poz. 527 i 528 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69), 105) dochód uzyskany ze zbycia akcji (udziałów) otrzymanych w drodze spadku albo darowizny - w części odpowiadającej kwocie zapłaconego podatku od spadków i darowizn, 106) odszkodowania otrzymane na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych wypłacone osobom poszkodowanym na skutek działań wojennych w Kuwejcie, 107) nagrody wypłacone na podstawie przepisów wydanych przez właściwego ministra w sprawie organizowania zajęć rehabilitacyjnych w szpitalach psychiatrycznych i nagradzania uczestników tych zajęć, 108) kwoty pomocy pieniężnej i wartość innych świadczeń finansowanych ze środków budżetowych przyznawanych osobom, które ubiegają się o status uchodźcy, 109) nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni - objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, 110) wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających z przepisów wydanych na podstawie art. 47 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 66, poz. 787 i Nr 71, poz. 834), z wyjątkiem wynagrodzeń za pracę i ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy oraz zasiłków chorobowych i macierzyńskich.\", b) skreśla się ust. 3, c) po ust. 5 dodaje się ust. 6-9 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 1 pkt 22 oraz w art. 23 ust. 5. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko i imię pracownika oraz adres zamieszkania pracownika, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy, liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu, podpis pracodawcy. 7. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 36, poniesione z tytułu prowadzenia szkoły niepublicznej w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, uważa się wydatki na: 1) zakup stanowiących środki trwałe pomocy dydaktycznych i innych urządzeń niezbędnych do prowadzenia szkoły, 2) wydatki związane z organizowaniem wypoczynku wakacyjnego uczniów, w części stanowiącej wynagrodzenie personelu wychowawczego i obsługi, jeżeli nie zostało pokryte przez wpłaty rodziców. 8. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 71 nie dotyczy dochodów uzyskiwanych przez osoby, które dokonują sprzedaży towarów i produktów innych niż pochodzące z własnej uprawy lub hodowli. 9. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 90 stosuje się jeżeli pracownik przed otrzymaniem świadczenia złoży pracodawcy oświadczenie, iż nie zaliczy ich do wydatków, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 3 lit. c) i d).\"; 18) w art. 22: a) w ust. 1 i 1a skreśla się wyraz \"dewizowy\", b) po ust. 1c dodaje się ust. 1d-1f w brzmieniu: \"1d. W przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także otrzymanych nieodpłatnie świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2 i 2a, określony został przychód - kwota tego przychodu pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych rzeczy, praw lub nieodpłatnych świadczeń. 1e. W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów - ustala się koszt uzyskania, przychodu o którym mowa w art.17 ust. 1 pkt 9, w wysokości: 1) wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o sumę dokonanych przed wniesieniem tego wkładu odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, 2) wartości: a) nominalnej wnoszonych w formie wkładu niepieniężnego udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w przypadku gdy zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana cześć, b) określonej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny, c) określonej zgodnie z ust. 1f, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, 3) faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu są te inne składniki. 1f. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) albo wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości: 1) nominalnej wartości objętych udziałów (akcji) albo wkładów z dnia ich objęcia - jeżeli te udziały (akcje) albo wkłady zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, 2) wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.\"; c) skreśla się ust. 7 i 7a, d) w ust. 8 wyrazy \"przepisami wydanymi na podstawie ust. 7\" zastępuje się wyrazami \"art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23\", e) w ust. 9: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - 50%, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód,\", - w pkt 4 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.\", f) w ust. 12 skreśla się wyrazy \"i 14a\"; 19) po art. 22 dodaje się art. 22a-22o w brzmieniu: \"Art. 22a.1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty \" o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane środkami trwałymi. 2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: 1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej \"inwestycjami w obcych środkach trwałych\", 2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, 3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5 składniki te są zaliczane do składników majątku podatnika (korzystającego) \" zwane także środkami trwałymi, 4) tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie \"statki\" o symbolu 35.11, zaliczone do branży 1051-1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) Głównego Urzędu Statystycznego (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 i z 1999 r. Nr 92, poz. 1045)."}
{"id":"2000_1104_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759, Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239 i Nr 48, poz. 550) w art. 90: 1) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Dotacje dla szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, w których realizowany jest obowiązek szkolny lub obowiązek nauki, przysługują w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na jednego ucznia danego typu i rodzaju szkoły w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego, o której mowa w ust. 1 i 2, pod warunkiem, że osoba prowadząca szkołę poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji.\"; 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dotacje dla niepublicznych przedszkoli oraz niepublicznych szkół o uprawnieniach szkół publicznych, niewymienionych w ust. 2a, przysługują w wysokości nie niższej niż 50% ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach lub szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczną szkołę lub przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. W przypadku braku na terenie gminy lub powiatu odpowiednio przedszkola publicznego lub szkoły publicznej danego typu i rodzaju podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie przedszkola publicznego lub szkoły publicznej danego typu lub rodzaju.\"; 3) w ust. 4 wyrazy \"w ust. 1, 2, 3a i 3b\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1-3b\"."}
{"id":"2000_1104_22b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22b.1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: 1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, 2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, 3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, 4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, 5) licencje, 6) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych, 7) wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) \" o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. 2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: 1) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze: a) kupna, b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a przyjęte składniki majątku, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5, są zaliczane do składników majątku używającego, 2) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii, 3) składniki majątku wymienione w ust. 1, używane przez podatnika na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu, umowy licencyjnej (sublicencji) lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5 są zaliczane do składników majątku podatnika \" zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi."}
{"id":"2000_1104_22c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22c. Amortyzacji nie podlegają: 1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, 2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu, 3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne, 4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1, 5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane, w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności \" zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi."}
{"id":"2000_1104_22d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22d. 1. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3 500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. 2. Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania."}
{"id":"2000_1104_22e","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22e.1. Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął: 1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia, 2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym \"Wykazem stawek amortyzacyjnych\", a dla wartości niematerialnych i pra-wnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m, 3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych, 4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do właściwego urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok i naliczoną kwotę odsetek wykazać w składanych deklaracjach lub zeznaniu, o których mowa w art. 44 ust. 6 i art. 45 ust. 1; odsetki obliczone od różnicy, o której mowa w pkt 2, wynoszą 0,1% za każdy dzień. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. 3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2 jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach."}
{"id":"2000_1104_22f","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22f. 1. Podatnicy, z wyjątkiem tych którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. 2. Podatnicy będący armatorami, z wyjątkiem tych którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zamówionego przez nich taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 4. 3. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3 500 zł podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m, albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym. 4. Jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu. 5. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przewłaszczone w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu, dokonuje dotychczasowy właściciel, w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca."}
{"id":"2000_1104_22g","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22g.1. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: 1) w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia, 2) w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia, 3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, 4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. 2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki. 3. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. 4. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. 5. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, zgodnie z art. 22 ust. 1 i 1a. 6. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3 i 4, wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż. 7. Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 3-5. 8. Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia. 9. Jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika. 10. Podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. 11. W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie. 12. W razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału przedsiębiorców dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, z których wynika, że przedsiębiorca powstały w wyniku takiej zmiany, podziału albo połączenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy o zmienionej formie prawnej, dzielonego albo połączonego wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) przedsiębiorcy o zmienionej formie prawnej, dzielonego albo połączonego. 13. Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie: 1) podjęcia działalności przez przedsiębiorcę po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata, 2) zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych przedsiębiorców albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną, 3) zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego lub odrębnie przez każdego z małżonków na działalność wykonywaną na imię obojga małżonków, 4) zmiany działalności wykonywanej na imię obojga małżonków na działalność wykonywaną przez jednego lub odrębnie przez każdego z małżonków, 5) zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków \" jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu). 14. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi: 1) suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2, 2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku nie wystąpienia dodatniej wartości firmy. 15. W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa, albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn. 16. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2, 8,9 i 14-15 stosuje się odpowiednio art. 19. 17. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli wydatki poniesione na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację powodują wzrost ich wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. 18. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę - przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. 19. Jeżeli wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona niezgodnie z ust. 1-18, podatnik dokonuje korekty tej wartości początkowej. Korekta wartości początkowej powoduje obowiązek odpowiedniej zmiany wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych oraz należnego podatku wraz z należnymi odsetkami za poszczególne okresy sprawozdawcze, poczynając od miesiąca następującego po miesiącu oddania do używania lub ulepszenia środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej."}
{"id":"2000_1104_22h","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22h.1. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się: 1) od wartości początkowej wprowadzonych do ewidencji, o której mowa w art. 22n, poszczególnych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, w równych ratach co miesiąc, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość przyjęto do używania do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, 2) od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 4 począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym armator poniósł wydatki (w tym dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10% wartości kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość kontraktową, o której mowa w niniejszym punkcie, ustala się na dzień zawarcia umowy na budowę danego obiektu, 3) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie, albo przez 12 miesięcy w roku, 4) od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. 2. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. 3. Przedsiębiorcy powstali w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia przedsiębiorców, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez przedsiębiorcę powstałego w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7."}
{"id":"2000_1104_22i","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22i.1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j - 22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. 2. Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać: 1) dla budynków i budowli używanych w warunkach: a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2, b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, 2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej - przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4, 3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej \"Klasyfikacją\", poddanych szybkiemu postępowi technicznemu - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0. 3. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany. 4. Podwyższenia stawek dla środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt 3, bądź rezygnacji z ich stosowania, podatnicy mogą dokonać począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 5. Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla środków trwałych - nie więcej niż o połowę ich wysokości. Obniżenia stawki bądź przyjęcia w poprzedniej wysokości dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 6. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych, podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. 7. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych."}
{"id":"2000_1104_22j","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22j.1. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: 1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji: a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł, b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł, c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach, 2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a - 30 miesięcy, 3) dla budynków i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w poz. 02 i 05 Wykazu stawek amortyzacyjnych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy. 2. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za: 1) używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub 2) ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej. 3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za: 1) używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub 2) ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. 4. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla: 1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat, 2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 - okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2. 5. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 nie stosuje się do samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a, ulepszonych i po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji."}
{"id":"2000_1104_22k","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22k.1. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych - od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i. 2. W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w zakładzie danego podatnika położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów - stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0, dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1. 3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego: 1) gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 2, lub 2) podatnik przestanie mieć siedzibę na terenie gminy, o której mowa w ust. 2 \" podatnik może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne."}
{"id":"2000_1104_22l","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22l.1. Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego w budowie, wymienionego w art. 22a ust. 2 pkt 4, dokonuje się w ratach co miesiąc przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych dla taboru pływającego w Wykazie stawek amortyzacyjnych. 2. Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów taboru wymienionych w ust. 1, stanowi część wartości kontraktowej, o której mowa w art. 22h ust. 1 pkt 2, powiększona o kolejne wydatki (zaliczki), ponoszone na budowę danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu ich poniesienia. 3. Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się do końca miesiąca, w którym dany obiekt taboru został przyjęty do używania; jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora własność zamawianego taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o dokonane odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z ust. 1 i 2, w miesiącu, w którym odstąpiono od umowy. 4. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru morskiego dokonuje się zgodnie z art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z art. 22i i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego."}
{"id":"2000_1104_22m","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22m.1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 22ł ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż: 1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące, 2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące, 3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych 36 miesięcy, 4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy. 2. Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy. 3. Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. 4. Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%; przy ustalaniu wartości początkowej tych praw podatnicy mogą stosować zasadę określoną w art. 22g ust. 10, z tym, że wówczas roczna stawka amortyzacyjna wynosi 1,5%."}
{"id":"2000_1104_22n","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22n.1. Podatnicy prowadzący, zgodnie z przepisami o rachunkowości, księgi rachunkowe są obowiązani do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a - 22m. 2. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej: 1) liczbę porządkową, 2) datę nabycia, 3) datę przyjęcia do używania, 4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie, 5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, 6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych, 7) wartość początkową, 8) stawkę amortyzacyjną, 9) kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony, 10) zaktualizowaną wartość początkową, 11) zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych, 12) wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową, 13) datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia. 3. Nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10. 4. Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. 5. W razie zmiany formy opodatkowania, podatnicy zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2 uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego. 6. W razie braku ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów."}
{"id":"2000_1104_22o","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22o. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o których mowa w art. 22a, wartości początkowej składników majątku, o której mowa w art. 22d ust. 1, kwoty określonej w art. 22g ust. 10 do obliczenia wartości początkowej budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, jednostkowej ceny nabycia części składowych i peryferyjnych, o których mowa w art. 22g ust. 17, oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 22j ust. 1 pkt 1 lit.a) i b), jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego, przekroczy 10%. 2. Wskaźniki wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w odstępach kwartalnych.\"; 20) w art. 23: a) w ust. 1: \" pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wydatków na: a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit.a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych \" wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit.d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia,\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 10.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania,\", \" pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1,\", \" w pkt 6 skreśla się wyrazy \"lub metody jej prowadzenia\", \" w pkt 10 na końcu dodaje się wyrazy \"a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników,\", \" w pkt 30 skreśla się wyrazy \"składek na rzecz organizacji pracodawców do wysokości określonej przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia, a także\", \" w pkt 34 wyrazy \"tytułu sprzedaży\" zastępuje się wyrazami Sodpłatnego zbycia\", \" w pkt 36 skreśla się wyrazy \"obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych,\", \" pkt 38 otrzymuje brzmienie: \"38) wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych oraz certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycy jnych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także dochodu z odpłatnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, a także z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych w przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego,\", \" po pkt 38 dodaje się pkt 38a w brzmieniu: \"38a) wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych,\", \" w pkt 40 skreśla się wyrazy \"z bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub\", \" w pkt 43 lit.b) otrzymuje brzmienie: \"b) podatek należny w przypadku: \" importu usług, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu odrębnych przepisów, \" przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,\", \" pkt 44 otrzymuje brzmienie: \"44) strat powstałych w wyniku nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków lub niedoborów,\", \" w pkt 45 wyrazy \"odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"art. 22a-22o\", \" po pkt 45 dodaje się pkt 45a i 45b w brzmieniu: \"45a) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych: a) nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu w naturze albo dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte lecz nie zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, c) oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania, 45b) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),\", \" w pkt 46 skreśla się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\" oraz po wyrazach \"właściwego ministra\" skreśla się przecinek i wyrazy \"obowiązującej w przedsię-biorstwach państwowych\", \" w pkt 47 skreśla się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", \" w pkt 50 wyrazy \"budżetu gmin\" zastępuje się wyrazami \"budżetów jednostek samorządu terytorialnego\", \" skreśla się pkt 53, \" pkt 56 otrzymuje brzmienie: \"56)wydatków i kosztów sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 48,\", \" pkt 57 otrzymuje brzmienie: \"57) składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1,3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II, wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono wyklucza: a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie,\", \" w pkt 58 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 59 w brzmieniu: \"59) dodatkowej opłaty wymierzanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.\", b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Ilekroć w ust. 1 jest mowa o samochodzie osobowym - rozumie się przez to każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.\", d) w ust. 5 po wyrazach \"pkt 36\" dodaje się wyrazy \"i 46\"; 21) w art. 24: a) w ust. 2 wyrazy \"ze sprzedaży\" zastępuje się wyrazami \"z odpłatnego zbycia\", b) w ust. 4 po wyrazie \"Dochodem\" dodaje się wyraz \"(stratą)\" oraz na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"określonych w załączniku nr 2.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4e w brzmieniu: \"4a. Normy szacunkowe dochodu rocznego, o których mowa w ust. 4, stosuje się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku: 1) upraw w szklarniach i tunelach foliowych - od 1 m2 powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej długości ścian, 2) upraw grzybów i ich grzybni - od 1 m2 powierzchni zajętej pod te uprawy, 3) wylęgarni drobiu - od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu, 4) zwierząt laboratoryjnych - od 1 sztuki sprzedanych zwierząt, 5) hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit.b)-h) załącznika nr 2 - od 1 sztuki zwierząt sprzedanych, 6) hodowli ryb akwariowych - od 1 dcm3 objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi. 4b. Jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji. 4c. Jeżeli w ciągu rocznego cyklu produkcji na tej samej powierzchni są prowadzone różne uprawy, dla których są ustalane różne normy szacunkowe dochodu, dochód z każdego rodzaju uprawy oblicza się, z zastrzeżeniem ust. 4e, przy zastosowaniu właściwej dla niej normy, proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których była prowadzona taka uprawa, wliczając w to okres przygotowania do zaprowadzenia tej uprawy. 4d. Przepis ust. 4c stosuje się również w razie rozpoczęcia lub zaprzestania w ciągu roku prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej. 4e. W szklarniach nie ogrzewanych stosuje się normę roczną bez względu na okres i rodzaj prowadzonej uprawy.\", d) w ust. 5 po wyrazach \"w tym także:\" dodaje się wyrazy \"dochód z umorzenia udziałów lub akcji,\", e) w ust. 6 wyrazy \"ze sprzedaży\" zastępuje się wyrazami \"z odpłatnego zbycia\" i skreśla się ostatnie zdanie, f) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa poczynając od roku podatkowego 2002 ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w ust. 4, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\".\", g) po ust. 7 dodaje się ust. 8-12 w brzmieniu: \"8. W przypadku połączenia spółek mających osobowość prawną, dochód (przychód) udziałowca (akcjonariusza) spółki przejmowanej, stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą a wydatkami na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) w spółce przejmowanej, nie podlega opodatkowaniu w momencie połączenia spółek; przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki przejmującej, udziałowiec (akcjonariusz) ustala koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1f albo art. 23 ust. 1 pkt 38 w odniesieniu do nabycia (objęcia) udziałów (akcji) w spółce przejętej. 9. Przepisy ust. 8 stosuje się odpowiednio do połączenia spółek poprzez zawiązanie nowej spółki. 10. Jeżeli podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych nabytych po różnych cenach, przy ustalaniu dochodu z takiego zbycia stosuje się zasadę, że każdorazowo zbycie dotyczy kolejno papierów wartościowych nabytych najwcześniej. 11. Dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie, nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji; zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji. 12. Zasada, o której mowa w ust. 11 nie ma zastosowania do dochodu osiągniętego ze zbycia akcji, przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji.\"; 22) po art. 24 dodaje się art. 24a i 24b w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej \"księgą\", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. 2. Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób: 1) wykonujących działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia, zawartych na podstawie odrębnych przepisów, 2) prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg, 3) duchownych, które zrzekły się opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego. 3. Obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które: 1) opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych, 2) wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym, 3) wykonują zawód adwokata wyłącznie w zespole adwokackim, 4) dokonują sprzedaży środków trwałych po likwidacji działalności. 4. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych i spółek cywilnych osób fizycznych, jeżeli ich przychody w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. 5. Osoba fizyczna lub spółka cywilna osób fizycznych może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. 6. Wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 4 i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określi sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych oraz szczegółowy zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem, a także terminy zawiadomienia urzędu skarbowego o prowadzeniu księgi."}
{"id":"2000_1104_22ł","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 22ł.1. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania, zgodnie z umowami zawartymi na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, jeżeli z tych umów wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę ustaloną w umowach, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 22h ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art. 22i i 22m, ustala się w proporcji do okresu wynikającego z umowy, z wyjątkiem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o krótszym okresie amortyzacji niż okres trwania umowy. 2. W razie nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania na podstawie umów, o których mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na jaki została zawarta umowa, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych \\rodków i wartości, kontynuując stosowanie zasad i stawek, określonych w ust. 1. 3. W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy zawartej na podstawie przepisów, o których mowa w ust.1, stawki odpisów amortyzacyjnych ulegają obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia okresu obowiązywania umowy, z wyjątkiem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o okresie amortyzacji krótszym niż okres obowiązywania umowy; zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po miesiącu, w którym zmieniono umowę. 4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów amortyzacyjnych dokonują podatnicy, którzy zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5 zaliczają te środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne do składników majątku, z tym że wówczas odpisów amortyzacyjnych dokonują odpowiednio wynajmujący (wydzierżawiający) albo korzystający na zasadach określonych w art. 22h - 22k i 22m. 5. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 4, dotyczy środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 Klasyfikacji i została zawarta na okres co najmniej 60 miesięcy oraz środki te zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5 są zaliczane do składników majątku korzystającego, podatnik może stosować zasady określone w ust. 1-3. 6. Jeżeli nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 i 5 i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do odpłatnego korzystania, właściciel przejmując te środki lub wartości określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 22g, przed zawarciem pierwszej umowy o odpłatnym korzystaniu, pomniejszoną o kwotę odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przez korzystającego, a w przypadku, gdy korzystający nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, ich wielkość oblicza się przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych."}
{"id":"2000_1104_24b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 24b. 1 Jeżeli ustalenie dochodu (straty) w sposób przewidziany w art. 24 i 24a nie jest możliwe dochód (stratę) ustala się w drodze oszacowania. 2. W przypadku podatników nie będących podatnikami, o których mowa w art. 3, obowiązanych do prowadzenia ksiąg wymienionych w art. 24a, gdy określenie dochodu na podstawie tych ksiąg, nie jest możliwe, dochód określa się w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu w wysokości: 1) 5% - z działalności w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego, 2) 10% - z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie usług transportowych, 3) 60% - z działalności w zakresie pośrednictwa, jeżeli wynagrodzenie jest określone w formie prowizji, 4) 80% - z działalności w zakresie usług adwokackich lub rzeczoznawstwa, 5) 20% - z pozostałych źródeł przychodów. 3. Przez pojęcie \"działalność w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego\", o której mowa w ust. 2 pkt 1, wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników nie będących podatnikami, o których mowa w art. 3, uważa się odpłatne zbycie towarów polskim odbiorcom \" bez względu na miejsce zawarcia umowy, jeżeli podatnicy ci mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwo działające na podstawie zezwolenia udzielonego przez ministra właściwego do spraw gospodarki lub innego właściwego ministra lub wpisu do ewidencji. 4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem, na terytorium którego podatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, stanowi inaczej.\"; 23) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli: 1) podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej \"podmiotem krajowym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo 2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej \"podmiotem zagranicznym\", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo 3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów \" i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, gdy podmiot krajowy: 1) wykorzystuje swój związek z innym podmiotem krajowym, któremu przysługują ulgi w podatku dochodowym lub który, będąc osobą fizyczną, korzysta ze zryczałtowanych form opodatkowania podatkiem dochodowym w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, lub 2) jest powiązany kapitałowo z innym podmiotem krajowym, lub 3) pozostaje w związku gospodarczym z innym podmiotem krajowym \" i w związku z istnieniem takich powiązań lub związków wykonuje świadczenia na warunkach korzystniejszych, odbiegających od warunków ogólnie stosowanych w czasie i miejscu wykonania świadczenia, w wyniku czego nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby warunki tych świadczeń nie odbiegały od warunków ogólnie stosowanych w czasie i miejscu wykonywania świadczenia.\", c) w ust. 7 wyrazy \"ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4 i 5\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Związek gospodarczy, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, zachodzi w przypadkach, gdy podmioty krajowe pozostające w takim związku układają swoje wzajemne stosunki na warunkach odbiegających od warunków, jakie stosują wobec podmiotów, z którymi nie pozostają w takim związku bądź jakie stosują między sobą podmioty niezależne, w szczególności gdy między tymi podmiotami krajowymi zawarta jest umowa spółki cywilnej, osobowej spółki handlowej, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego użytkowania rzeczy lub praw oraz umowa kooperacyjna.\"; 24) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a.1. Podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej: 1) określenie funkcji jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko), 2) określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty, 3) metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji, 4) określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku, gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot, 5) wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki, 6) określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość: 1) 30 000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo 2) 50 000 EURO - w pozostałych przypadkach. 3. Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 EURO. 4. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy są obowiązani do przedłożenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1-3 w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji przez te organy. 5. Wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 2 i 3, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta transakcja objęta obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Sporządzając wykaz krajów i terytoriów minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności treść ustaleń w tym zakresie podjętych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).\"; 25) w art. 26: a) w ust. 1: \" wyrazy \"ust. 4-7\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2\", \" skreśla się pkt 1, \" pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) składek, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych: a) zapłaconych bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nimi współpracujących, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, b) potrąconych przez płatnika ze środków podatnika na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu \" odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21 i 52,\", \" skreśla się pkt 8, \" w pkt 9 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 10 w brzmieniu: \"10) kwoty równej funduszowi wynagrodzeń przysługujących osobom pozbawionym wolności i zatrudnionym u podatnika innego niż przywięzienny zakład pracy, o którym mowa w odrębnych przepisach.\", b) skreśla się ust. 2-4, c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 7a-7g w brzmieniu: \"7a. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: 1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, 5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnousprawniającym, 6) odpłatność za pobyt na leczeniu sanatoryjnym, za pobyt w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjnoszkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych, opiekuńczopielęgnacyjnych, leczniczo-wychowawczych i szkolnowychowawczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjnousprawniające, 7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym trzykrotności najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, 8) utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7, 9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa, 10) opłacenie tłumacza języka migowego, 11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, 12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą odpowiadającą 20% najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo), 13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczorehabi-litacyjne: a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego, b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 również innymi środkami transportu, niż wymienione w lit. a), 14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne do lat 16, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczorehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7, 15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na: a) turnusie rehabilitacyjno-usprawniającym, b) leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczoopiekuńczych, opiekuńczo-pielęgnacyjnych, leczniczowychowawczych oraz szkolno-wychowawczych, c) koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych. 7b. Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Kas Chorych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków. 7c. Podstawą do odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie dowodu poniesienia tych wydatków, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14. 7d. Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową, albo 3) orzeczenia o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. 7e. Przepisy ust. 7a-7d stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: małżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice małżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy. 7f. Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do: 1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo b) znaczny stopień niepełnosprawności, 2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy albo b) umiarkowany stopień niepełnosprawności. 7g. Odliczenia, o których mowa w ust. 7a, mogą być dokonane również w przypadku, gdy osoba której dotyczy wydatek posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. lub w odniesieniu do dzieci do lat 16 orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez lekarza specjalistę.\", e) skreśla się ust. 8-12 i ust. 14; 26) skreśla się art. 26a; 27) w art. 27: a) w ust. 5 po wyrazach \"pkt 33\" dodaje się wyrazy \"lub pkt 66\" oraz wyraz \"ustala\" zastępuje się wyrazem \"określa\", b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 25, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 25a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.; 28) w art. 27a: a) w ust. 1: - w zdaniu pierwszym po wyrazach \"z art. 27,\" dodaje się wyrazy \"obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) poniósł wydatki na : a) dojazd dzieci własnych i przysposobionych do szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, sportowych oraz mistrzostwa sportowego i szkół artystycznych, położonych poza miejscowością stałego lub czasowego zamieszkania dzieci, b) zakup przyrządów i pomocy naukowych, programów komputerowych oraz wydawnictw fachowych bezpośrednio związanych z wykonywanym zawodem i wykonywaną pracą, c) odpłatne dokształcanie i doskonalenie zawodowe podatnika, d) odpłatne kształcenie w szkołach wyższych, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym lub przepisów o wyższych szkołach zawodowych.\", b) w ust. 3 w pkt 1: w lit. d) wyrazy \"pracowników, określonego w odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", skreśla się lit. e) i f), w lit. g) wyrazy \"lit. e)\" zastępuje się wyrazami \"lit. c)\" a wyrazy \"pracowni-ków, określonego w odrębnych przepisach\" wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", w lit. h) wyrazy \"lit. f)\" zastępuje się wyrazami \"lit. d)\" a wyrazy \"pracow-ników, określonego w odrębnych przepisach\" wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", c) po ust 5 dodaje się ust 5a w brzmieniu: \"5a. Odliczeniu od podatku podlegają wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b)-f), dokonywane dla danej inwestycji wynikającej z jednego z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 lit. b)-f), w okresie nie dłuższym niż cztery kolejne lata, licząc od początku roku podatkowego, za który podatnik po raz pierwszy dokonał odliczeń, związanych z tą inwestycją.\", d) w ust. 6: pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wysokość wydatków na cele wymienione w ust. 1 pkt 1 lit. b) i d)-g) i pkt 3 lit. b) ustala się na podstawie faktury wystawionej wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług, nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku, lub dowodu odprawy celnej, a w przypadku wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej - na podstawie dowodu tej wpłaty,\", skreśla się pkt 3, e) po ust. 7a dodaje się ust. 7b i 7c w brzmieniu: \"7b. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c) podlegające odliczeniu, uważa się wydatki z tytułu: 1) dokształcania w formach szkolnych i pozaszkolnych, określonych w przepisach w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, 2) poddania się egzaminowi na tytuł kwalifikacyjny, 3) nauki języka obcego w formach zorganizowanych przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie. 7c. Wydatki, o których mowa w ust. 7b, podlegają odliczeniu, jeżeli: 1) nie zostały odliczone od podatku, na podstawie ust. 1 pkt 3 lit. d), 2) nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.\", f) w ust. 8: - w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy \"i e)\" oraz po wyrazie \"małżonków\" dodaje się przecinek i wyrazy \"z wyjątkiem małżonków w stosunku, do których orzeczono separację\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w czasie trwania związku małżeńskiego lub do momentu orzeczenia separacji korzystali, w okresie obowiązywania ustawy, z odliczeń od podatku na cele określone w ust. 1 pkt 1 i 2, a następnie związek małżeński ustał lub orzeczona została separacja - przysługująca każdemu z nich kwota odliczenia podlega zmniejszeniu o kwotę odliczeń dokonanych w czasie trwania związku małżeńskiego lub do momentu orzeczenia separacji, w wysokości po 50% tych odliczeń, jeżeli byli opodatkowani łącznie, a jeżeli byli opodatkowani odrębnie - w wysokości odliczenia dokonanego przez każdego z nich.\", g) skreśla się ust. 9, h) w ust. 10 wyrazy \"lit. f)\" zastępuje się wyrazami \"lit. d)\" oraz po wyrazach \"podatku dochodowego\" dodaje się wyrazy \"oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku\", i) w ust. 11 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: \"W ramach limitu przysługującego rodzicom wydatki poniesione na rzecz dzieci własnych i przysposobionych odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga, w proporcji określonej przez nich w zeznaniach rocznych.\", j) w ust. 18 skreśla się wyrazy \"i w art. 26 ust. 2\", k) skreśla się ust. 21; 29) w art. 27b w ust. 1: a) w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu\", b) po pkt 2 dodaje się tiret w brzmieniu: \" obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21 i 52.\"; 30) po art. 27b dodaje się art. 27c w brzmieniu: \"Art. 27c. 1. Podatnicy, uzyskujący przychody wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 3, mogą korzystać z ulgi polegającej na obniżeniu podatku dochodowego z tytułu szkolenia uczniów, zwanej dalej \"ulgą uczniowską\". 2. Ulga uczniowska, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, w tym również w formie spółki prawa cywilnego, uprawnionym na mocy odrębnych przepisów do szkolenia uczniów i zatrudniającym w ramach prowadzonej działalności pracowników w celu nauki zawodu. Ulga ta przysługuje także w przypadku, gdy uprawnionym do szkolenia uczniów jest przynajmniej jeden ze wspólników lub pracownik osoby (spółki) prowadzącej działalność gospodarczą. 3. Ulga uczniowska przysługuje, jeżeli szkolenie zostało zakończone pozytywnym wynikiem egzaminu. 4. Ulga uczniowska nie przysługuje za wyszkolenie pracownika będącego już wykwalifikowanym pracownikiem (czeladnikiem) w tym samym lub w innym zawodzie. 5. Wysokość ulgi uczniowskiej za wyszkolenie jednego pracownika zależy od okresu szkolenia wynikającego z umowy o pracę. 6. Ulga uczniowska z tytułu wyszkolenia jednego pracownika stanowi równowartość: 1) sześciokrotności najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, określonego za miesiąc, w którym zakończono szkolenie pozytywnym wynikiem egzaminu - przy okresie szkolenia do 24 miesięcy, 2) dziesięciokrotności wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1 - przy okresie szkolenia ponad 24 miesiące. 7. Ulgę uczniowską stosuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została wydana decyzja o przyznaniu ulgi. 8. Kwoty ulg uczniowskich, określone w ust. 6, podwyższa się o 20% podatnikom, którzy prowadzą działalność gospodarczą w miejscowościach o liczbie mieszkańców do 5.000 oraz w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym, określonych w odrębnych przepisach. Podwyżka ulgi uczniowskiej o 20% przysługuje także wtedy, gdy po zakończeniu szkolenia gmina, w której prowadzona jest działalność, wykreślona została z wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 9. Kwoty ulg uczniowskich, określone w ust. 6 i 8 dodatkowo podwyższa się o 20% podatnikom, którzy w danym roku podatkowym zakończyli szkolenie więcej niż jednego pracownika; podwyżka przysługuje z tytułu zakończenia szkolenia pozytywnym wynikiem egzaminu każdego następnego pracownika. 10. Ulga uczniowska przysługuje, jeżeli zatrudnienie pracownika w celu nauki zawodu trwało przez cały okres szkolenia wynikający z umowy o pracę w celu nauki zawodu. 11. Jeżeli umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego została rozwiązana z przyczyn niezależnych od podatnika, a pracownik podjął naukę zawodu na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego u innego podatnika przysługującą z tytułu wyszkolenia ulgę uczniowską dzieli się między obydwu podatników, proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzonego przez nich szkolenia. Jeżeli rozwiązanie umowy nastąpiło z winy szkolącego podatnika, ulga uczniowska przysługuje w wysokości proporcjonalnej do okresu szkolenia tylko temu podatnikowi, u którego pracownik ukończył naukę zawodu. 12. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, ulga uczniowska przysługuje wspólnikom proporcjonalnie do ich udziału w dochodach spółki. W przypadku zmiany wspólnika w ciągu okresu szkolenia, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio. 13. Przepisy ust. 1-12 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy na podstawie umowy zawartej ze szkołą prowadzą zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe uczniów szkół zasadniczych, techników, liceów zawodowych i policealnych szkół zawodowych, zwane dalej \"praktyczną nauką zawodu\" pod warunkiem, że praktyczna nauka zawodu trwała nie krócej niż 10 miesięcy. 14. Wniosek o przyznanie ulg uczniowskich, o których mowa w ust 1, podatnik jest obowiązany złożyć w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika w terminie miesiąca od daty złożenia przez pracownika egzaminu kończącego naukę zawodu, a w przypadku , o którym mowa w ust. 13 - w terminie miesiąca od daty zakończenia przez ucznia odbywania u podatnika praktycznej nauki zawodu. Podatnik jest obowiązany dołączyć do wniosku dokument stwierdzający datę złożenia przez pracownika egzaminu kończącego naukę zawodu wynikiem pozytywnym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 11, również oświadczenie stwierdzające przyczyny krótszego okresu szkolenia. Wniosek o ulgę uczniowską, o której mowa w ust. 13, powinien zawierać następujące dane: datę zawarcia ze szkołą umowy o praktyczną naukę zawodu, imię i nazwisko ucznia, datę rozpoczęcia i zakończenia przez ucznia odbywania u podatnika praktycznej nauki zawodu. 15. Jeżeli podatnik w okresie korzystania z ulgi uczniowskiej zmieni formę opodatkowania i jest opodatkowany w sposób określony w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie wykorzystaną część ulgi w podatku dochodowym odlicza od podatku pobieranego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub w formie karty podatkowej. 16. W razie uchybienia terminu, o którym mowa w ust. 14 stosuje się przepisy art. 162-164 Ordynacji podatkowej.\"; 31) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29.1. Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 4, przychodów: 1) z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-8 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (knowhow) \" pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu, 2) z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej \" pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu, 3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych \" pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów, 4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej \" pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie za granicą dla celów podatkowych, wydanego przez właściwą administrację podatkową (certyfikat rezydencji).\"; 32) w art. 30 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych - w wysokości 20% uzyskanego przychodu,\", b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych - w wysokości 15% uzyskanego przychodu,\", c) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody,\", d) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepisy ust. 1 pkt 1-1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, z tym że zastosowanie stawki wynikającej z tych umów jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie za granicą dla celów podatkowych wydanego przez właściwą administrację podatkową (certyfikat rezydencji).\"; 33) w art. 32: a) w ust. 1: w pkt 1 wyrazy \"20%\" zastępuje się wyrazami \"19%\", w pkt 2 wyrazy \"32%\" zastępuje się wyrazami \"30%\", w pkt 3 wyrazy \"44%\" zastępuje się wyrazami \"40%\", b) ust. 1a: w pkt 1 wyrazy \"20%\" zastępuje się wyrazami \"19%\", pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego lub drugiego przedziału skali a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższych przedziałach skali zaliczki za miesiące od początku roku włącznie do miesiąca, w którym dochód podatnika przekroczył górną granicę drugiego przedziału skali, wynoszą 19%, a za miesiące następujące po tym miesiącu 30% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.\", c) skreśla się ust. 1d, d) w ust. 2: - po wyrazach \"o którym mowa w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i ust. 1a\", - po wyrazach \"art. 12\" dodaje się wyrazy \"oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika\", - po wyrazach \"pkt 2\" dodaje się wyrazy \"lit. b)\", e) ust. 3b po wyrazach \"art. 27b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\"; 34) w art. 33: a) w ust. 2 wyrazy \"art. 32 ust. 1-1d\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1-1c\", b) w ust. 3 po wyrazach \"pkt 2\" dodaje się wyrazy \"lit. b), obliczonych od przychodu podlegającego opodatkowaniu\", c) w ust. 3a po wyrazach \"art. 27b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\" oraz skreśla się ostatnie zdanie, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Po zakończeniu roku podatkowego płatnicy, o których mowa w ust. 1, określają za ten rok, według zasad wynikających z ust. 3 udział dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych w ogólnej kwocie wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych oraz kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne obliczonych od przychodów podlegających opodatkowaniu i rozliczają podatek zgodnie z art. 37-40.\", e) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W ewidencji księgowej dochodów i kosztów, prowadzonej przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną, powinny być wyodrębnione dochody i koszty dotyczące produkcji rolniczej roślinnej i zwierzęcej nie polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. 6. Przy ustalaniu wyodrębnionych dochodów i kosztów z działalności, o której mowa w ust. 5 stosuje się odpowiednio zasady obowiązujące przy ewidencjonowaniu dochodów i kosztów z całokształtu działalności spółdzielni.\"; 35) w art. 34: a) w ust. 2 wyrazy \"art. 32 ust. 1-1d\" zastępuje się wyrazami \"art. 32 ust. 1-1c\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Organ rentowy na wniosek podatnika oblicza i pobiera zaliczki na podatek dochodowy w ciągu roku bez pomniejszania o kwotę określoną w art. 32 ust. 3, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym został złożony wniosek.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zaliczka, o której mowa w ust. 1, od zasiłków z ubezpieczenia społecznego wypłaconych bezpośrednio przez organ rentowy wynosi 19% kwoty zasiłków.\", d) ust. 4a po wyrazach \"art. 27b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\", e) w ust. 9: w pkt 2 wyrazy \"pkt 1, 2 i 5-9\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2, 5-7 i 9\", po wyrazach \"art. 27b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\"; 36) w art. 35: a) w ust. 1: w pkt 3 skreśla się wyrazy \"pomniejszonych o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe,\", w pkt 6 skreśla się kropkę i po pkt 6 dodaje się tiret w brzmieniu: \" pomniejszonych o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2.\", b) w ust. 3 wyrazy \"art. 32 ust. 1-1d\" zastępuje się wyrazami \"art.32 ust. 1-1c\", c) ust. 5 wyrazy \"20%\" zastępuje się wyrazami \"19%\", d) w ust.6 wyrazy \"20%\" zastępuje się wyrazami \"19%\", e) skreśla się ust. 8, f) w ust. 9 po wyrazach \"art. 27b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\"; 37) w art. 37: a) w ust. 1: w pkt 2 wyrazy \"pkt 1, 2, 4 i 6-9\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2, 4, 6-7 i 9\", skreśla się ostatnie zdanie, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Przy dokonywaniu rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnik: 1) uwzględnia koszty, o których mowa w art. 22 ust. 11, 2) odlicza od dochodu potrącone w ciągu roku składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), 3) na wniosek podatnika odlicza od dochodu: a) wydatki na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 3 - do wysokości wynikającej z przedstawionych przez podatnika dokumentów stwierdzających poniesienie tych wydatków, b) zwrócone płatnikowi świadczenia, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 - jeżeli nie zostały one potrącone od dochodu przy poborze zaliczek, 4) odlicza od podatku kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2.\", c) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Podatek wynikający z obliczenia rocznego przez płatnika jest podatkiem dochodowym należnym od podatnika za dany rok, chyba że urząd skarbowy wyda decyzję określającą inną wysokość zobowiązania w podatku dochodowym.\"; 38) w art. 38: a) w ust. 1 po wyrazach \"siedziby płatnika\" dodaje się wyrazy \"a w przypadku braku siedziby według miejsca zamieszkania płatnika\" oraz po wyrazach \"art. 27b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Płatnicy będący zakładami pracy chronionej lub zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników: 1) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują: a) w 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, b) w 90% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, 2) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, przekazują na zasadach określonych w ust. 1.\"; 39) w art. 39 w ust. 1 po wyrazach \"ust. 1 pkt 2\" dodaje się wyrazy \"lit. b)\" oraz po wyrazach \"art. 27b\" dodaje wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\"; 40) w art. 41: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby fizyczne będące przedsiębiorcami oraz osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 5-9, z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów oraz z praw do projektów wynalazczych, topografii i układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z tytułu zakupu tych praw, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 20% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9, oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).\", b) w ust. 1a po wyrazach \"art. 27b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i\", c) w ust. 4 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"ust. 1\" dodaje się wyrazy \"oraz podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, do prowadzenia gier i zakładów wzajemnych\", d) w ust. 5 wyrazy \"uprawomocnienia się uchwały zgromadzenia członków o podwyższeniu funduszu udziałowego\" zastępuje się wyrazami \"podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały dotyczącej podwyższenia funduszu udziałowego\", e) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Jeżeli przedmiotem wygranych: w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audiotekstowych i loteriach fantowych oraz wygranych lub nagród w konkursach są rzeczy, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi oraz podmiotowi uprawnionemu na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia gier i zakładów wzajemnych, kwotę należnego podatku zryczałtowanego przed wydaniem rzeczy.\"; 41) w art. 42: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują: 1) kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, właściwego według siedziby płatnika a w przypadku braku siedziby według miejsca zamieszkania płatnika, 2) kwoty zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 41 ust. 4-6, w terminie do dnia 7 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano ten podatek - na rachunek urzędu skarbowego właściwego dla siedziby płatnika a w przypadku: a) braku siedziby - na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika, b) podatników określonych w art. 4 - na rachunek urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 41 ust. 1 i 3a oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika imienne informacje o wysokości dochodu oraz potrąconych przez płatnika w roku podatkowym składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika i składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, a także o pobranych zaliczkach na podatek, sporządzone według ustalonego wzoru. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed terminem, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest on obowiązany przesłać tę informację w terminie do dnia zaprzestania działalności.\"; 42) po art. 42 dodaje się art. 42a i 42b w brzmieniu: \"Art. 42a. Osoby fizyczne będące przedsiębiorcami oraz osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21 i 52, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego - mają obowiązek sporządzić w trzech egzemplarzach odrębnie dla każdego podatnika, informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do dnia 15 marca następnego roku podatkowego przekazać jeden egzemplarz podatnikowi, a drugi urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika."}
{"id":"2000_1104_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz.U. Nr 12, poz. 96 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 12: 1) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Do dotacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 90 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1.\"; 2) skreśla się ust. 2."}
{"id":"2000_1104_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 wyrazy \"(Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756 i Nr 137, poz. 887)\" zastępuje się wyrazami \"(Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703 i Nr 70, poz. 816)\"; 2) w art. 4: a) w pkt 1 po wyrazach \"poz. 264\" dodaje się wyrazy \"i z 1999 r. Nr 92, poz. 1045\", b) po pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 12 w brzmieniu: \"12) wolny zawód - działalność wykonywana, w szczególności przez: lekarzy wszystkich specjalności, techników dentystycznych, felczerów, położnych, pielęgniarki, prawników, ekonomistów, inżynierów, architektów, techników budowlanych, geodetów, rzeczników patentowych, tłumaczy oraz księgowych.\"; 3) w art. 10 skreśla się wyrazy \"35,\"; 4) w art. 11: a) w ust. 1 po wyrazach \"ust. 3\" dodaje się wyrazy \"i 3a\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku dokonywania odliczeń od przychodu stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 3 i 3a oraz art. 26 ust. 5-7 ustawy o podatku dochodowym oraz art. 7 ust. 1, 2 pkt 2, ust. 3, 5-7, 12-17 i 23 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr ...., poz. ....).\", c) w ust. 3 w pkt 7 i 12 wyrazy \"pracowników, określonego w odrębnych przepisach\" zastępuje się wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", d) w ust. 4 po wyrazie \"Niepełnosprawnych\" dodaje się wyrazy \"lub ze środków Kas Chorych\" oraz ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: \"W przypadku gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków.\", e) w ust. 7 wyraz \"pracowników\" zastępuje się wyrazami \"za pracę, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\"; 5) w art. 12 w ust. 1: a) w pkt 1 po lit. f) dodaje się lit. g) w brzmieniu: \"g) przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 i 12 ustawy o podatku dochodowym,\", b) w pkt 3 w lit.e) wyrazy \"5-9\" zastępuje się wyrazami \"5-10\"; 6) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku dokonywania odliczeń, o których mowa w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy art. 27a ust. 2, ust. 3 z wyjątkiem pkt 1 lit. d), ust. 4-6, ust. 7 pkt 1, ust. 7a-7c, ust. 8, 10-15 i ust. 17-19 ustawy o podatku dochodowym oraz art. 7 ust. 24 i 25 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr ..., poz. ....).\"; 7) w art. 17 wyraz \"ustali\" zastępuje się wyrazem \"określi\"; 8) w art. 21: a) w ust. 2 skreśla się pkt 1, b) w ust. 4 wyraz \"ustali\" zastępuje się wyrazem \"określi\", c) w ust. 5 skreśla się wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 17,\"; 9) w art. 29 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Podatnik może w terminie do końca roku podatkowego zrzec się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, poczynając od roku następnego.\", 10) w art. 31 w ust. 4 wyrazy \"roczną informację\" zastępuje się wyrazami \"roczną deklarację\"; 11) w art. 44: a) w ust. 1 wyrazy \"Kwartalna stawka ryczałtu\" zastępuje się wyrazami \"Ryczałt\", b) w ust. 4 wyrazy \"roczną informację\" zastępuje się wyrazami \"roczną deklarację\", 12) w art. 52 w ust. 3: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2,\"; b) w pkt 4 wyrazy \"rocznych informacji\" zastępuje się wyrazami \"rocznych deklaracji\"; 13) w art. 53: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ulga uczniowska, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, w tym również w formie spółki prawa cywilnego, uprawnionym na mocy odrębnych przepisów do szkolenia uczniów i zatrudniającym w ramach prowadzonej działalności pracowników w celu nauki zawodu. Ulga ta przysługuje także w przypadku, gdy uprawnionym do szkolenia uczniów jest przynajmniej jeden ze wspólników lub pracownik osoby (spółki) prowadzącej działalność gospodarczą.\"; b) w ust. 6 w pkt 1 wyraz \"pracowników\" zastępuje się wyrazami \"za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów\", c) w ust. 13 wyrazy \"zasadniczych szkół zawodowych\" zastępuje się wyrazami \"szkół zasadniczych\" oraz skreśla się wyrazy \"dla niepracujących\", d) w ust. 14 po wyrazach \"zamieszkania podatnika,\" dodaje się wyrazy \"a w przypadku gdy podatnik jest opodatkowany w formie karty podatkowej - w urzędzie skarbowym, o którym mowa w art. 29 ust. 3,\"; e) dodaje się ust. 15 i 16 w brzmieniu: \"15. Jeżeli podatnik w okresie korzystania z ulgi uczniowskiej zmieni formę opodatkowania i jest opodatkowany w sposób określony w ustawie o podatku dochodowym, nie wykorzystaną część ulgi w zryczałtowanym podatku dochodowym odlicza od podatku dochodowego. 16. W razie uchybienia terminu, o którym mowa w ust. 14 stosuje się przepisy art. 162-164 Ordynacji podatkowej.\"; 14) w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. (poz. 930) w części VIII Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego osobno nie wymienione dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7. Symbol PKWiU 36.63ex Wyroby pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane\"."}
{"id":"2000_1104_42b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art.42b. W celu ułatwiania płatnikom przekazywania: 1) informacji, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 39 ust. 1, art. 42 ust. 3 oraz art. 42a, 2) rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7 i art. 37 ust. 1 minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, tryb sporządzania informacji i rocznego obliczenia podatku z wykorzystaniem masowych form transmisji danych; rozporządzenie to powinno zawierać w szczególności: format zapisu danych na nośniku cyfrowym, program sprawdzający zgodność danych ze specyfikacją formatu oraz wzór dokumentu, przy którym będą przekazywane nośniki cyfrowe do urzędu skarbowego.\"; 43) w art. 44: a) w ust. 3 w pkt 2 wyrazy \"art. 26, 26a i 27\" zastępuje się wyrazami \" art. 26, 27 i 27b\", b) skreśla się ust. 3b, c) w ust. 5 po wyrazie \"podatnik\" dodaje się przecinek i wyrazy \"o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 5\", d) po ust. 6a dodaje się ust. 6b-6d w brzmieniu: \"6b. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w uproszczonej formie, według następujących zasad: 1) za miesiące od stycznia do maja roku podatkowego w wysokości 1\/6 podatku należnego wykazanego w deklaracji o wysokości dochodu (straty) osiągniętego za pierwsze półrocze roku poprzedzającego rok podatkowy, 2) za miesiąc czerwiec roku podatkowego - w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem obliczonym według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b, od dochodu osiągniętego od początku roku do dnia 30 czerwca roku podatkowego, obliczonego zgodnie z ust. 2 i 3, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, obliczonych zgodnie z pkt 1, 3) za miesiące od lipca do grudnia roku podatkowego w wysokości 1\/6 należnego podatku za pierwsze półrocze roku podatkowego wynikającego z deklaracji, o której mowa w ust. 6c pkt 4. 6c. Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są zobowiązani: 1) do dnia 20 lutego roku podatkowego zawiadomić o wyborze tej formy urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, 2) stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy, 3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6, 4) złożyć deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (straty) za pierwsze półrocze roku podatkowego, obliczonego zgodnie z ust. 2 i 3, i o wysokości należnych za ten okres zaliczek, ustalonych według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b, w terminie do dnia 20 lipca roku podatkowego, 5) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45. 6d. Przepisy ust. 6b i 6c nie mają zastosowania do podatników, którzy: 1) po raz pierwszy podjęli działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym, lub 2) w pierwszym półroczu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy odliczali stratę, lub 3) za pierwsze półrocze roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy ponieśli stratę, lub 4) w trakcie roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy dokonywali odliczeń, z wyjątkiem odliczeń, o których mowa w art. 27b lub korzystali z ulg, lub dokonują takich odliczeń w trakcie roku podatkowego.\", e) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Podatnicy osiągający dochody: 1) z odpłatnego zbycia udziałów, akcji, obligacji lub innych papierów wartościowych, z zastrzeżeniem art. 52 pkt 1, 2) z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne - w wysokości 19% dochodu za miesiące, w których uzyskali ten dochód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego. W terminach płatności zaliczek podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklarację według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego dochodu.\", f) skreśla się ust. 9; 44) w art. 45 w ust. 3a po pkt 2 dodaje się przecinek i pkt 3 w brzmieniu: \"3) otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne\"; 45) po art. 45a dodaje się art. 45b w brzmieniu: \"Art. 45b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) deklaracji i informacji, o których mowa w art. 28 ust. 4, art. 34 ust. 5, art. 35 ust. 7, art. 38 ust. 1, art. 39 ust. 1, art. 42 ust. 2 i 3, art. 42a, art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 3a, 6, 6a, 6c pkt 4 i ust. 8, art. 44a, art. 44b, 2) rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, art. 37 ust. 1, 3) zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 45 ust. 1, 4) oświadczeń, o których mowa w art. 32 ust. 3, art. 34 ust. 4, art. 35 ust. 4, art. 37 ust. 1 wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania.\"; 46) w art. 52 pkt 1otrzymuje brzmienie: \"1) w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2003 r. dochody: a) z odpłatnego zbycia nabytych przed dniem 1 stycznia 2003 r. obligacji Skarbu Państwa wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. oraz obligacji wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego po dniu 1 stycznia 1997 r., b) z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, które są dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi, nabytych na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych, albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym, albo na podstawie zezwolenia udzielonego w trybie art. 92 lub 93 przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270 i Nr 60, poz. 702 i poz. 703), c) ze sprzedaży akcji, które są dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi nabytych przed ich dopuszczeniem do tego obrotu, za wyjątkiem akcji nabytych nieodpłatnie od Skarbu Państwa oraz akcji objętych lub nabytych na zasadach określonych w art. 24 ust. 11, jeżeli sprzedaż nastąpiła po upływie trzech lat od daty ich pierwszego notowania na rynku regulowanym - przy czym zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych papierów wartościowych jest przedmiotem działalności gospodarczej, d) uzyskane z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270 i Nr 60, poz. 702 i poz. 703),\"; 47) skreśla się art. 53."}
{"id":"2000_1104_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 118) w art. 8 w ust. 6 w pkt 3 wyrazy \"podatku dochodowym od osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne\"."}
{"id":"2000_1104_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256) w art. 3 w ust. 2: 1) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc,\", 2) pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) należności pieniężne wypłacone policjantom, żołnierzom i pracownikom cywilnym jednostek wojskowych użytych poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także należności pieniężne wypłacone żołnierzom, policjantom i pracownikom pełniącym funkcje obserwatorów w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,\"."}
{"id":"2000_1104_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. 1. Przepisy art. 1 pkt 5 lit.c)-f) mają zastosowanie także do strat poniesionych przez podatników za rok 2000. 2. Przepisy art. 1 pkt 19: 1) w części dotyczącej art. 22g ust. 19 stosuje się odpowiednio do korekty wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do używania lub ulepszonych przed dniem 1 stycznia 2001 r.; w tym przypadku dla określenia wartości początkowej tych środków i wartości stosuje się przepisy obowiązujące w miesiącu oddania ich do używania lub ich ulepszenia, przy uwzględnieniu przyjętych w tej dacie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych, 2) w części dotyczącej art. 22i ust. 1-6 można stosować także do środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2000 r. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o dokonanych odpisach amortyzacyjnych rozumie się przez to również odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. 4. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2001 r. przekazali do używania samochody, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4, 46 i 47 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., określają wysokość kosztów uzyskania przychodów zgodnie z wymienionymi przepisami w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r. 5. Dla środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2001 r. podatnicy: 1) kontynuują stosowanie metody amortyzacji określonej dla danego środka trwałego w miesiącu rozpoczęcia jego amortyzowania do czasu pełnego zamortyzowania, 2) mogą stosować stawki amortyzacyjne przyjęte po dniu 31 grudnia 1999 r. albo stawki amortyzacyjne z Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy wymienionej w art. 1; postanowienia art. 22i ust. 2-5 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2001 r. stosuje się odpowiednio. 6. Zmiana symbolu grupy, podgrupy i rodzaju środków trwałych z tytułu zastąpienia Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych (KRŚT) nową Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT), nie może powodować zmiany wysokości stosowanej stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych oddanych do używania do dnia 31 grudnia 2000 r. 7. Dla środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2001 r., kwalifikowanych według Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych do grupy 5 i 6, a które zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych kwalifikuje się od dnia 1 stycznia 2001 r. do grupy 2, stosuje się metody i zasady ich amortyzacji przyjęte w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r. 8. Przepis art. 1 pkt 18 lit. b) ma zastosowanie do odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych po dniu 31 grudnia 2000 r. 9. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych przed dniem 1 stycznia 2001 r. w zamian za wkład niepieniężny, koszt uzyskania przychodów określa się na podstawie przepisów obowiązujących w roku objęcia tych udziałów (akcji) lub wkładów; zasada ta ma zastosowanie także w przypadku połączenia spółek, o którym mowa w art. 24 ust. 8 ustawy wymienionej w art. 1. 10. Przepisy art. 14 ust. 3 pkt 6 i art. 23 ust. 1 pkt 40 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. dotyczące umorzenia pożyczek (kredytów) związanych z bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, mają zastosowanie do czasu zakończenia tego bankowego postępowania. 11. Przepisy art. 1 pkt 24 i 27 lit. b) stosuje się do transakcji dokonywanych po dniu 31 grudnia 2000 r. oraz transakcji wynikających z umów zawartych po tym dniu, a w przypadkach w których zapłata należności wynikających z transakcji dokonywana jest na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową do dokonanych transakcji albo umów zawartych w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym minister właściwy do spraw finansów publicznych określi wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. 12. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2001 r. ponieśli wydatki na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem oraz wydatki na zakup działki pod budowę tego budynku i nabyli prawo do odliczeń, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r. oraz art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. zachowują prawo do odliczania na zasadach określonych w tej ustawie wydatków, które nie znalazły pokrycia w uzyskanych dochodach. 13. Podatnikom, którzy przed dniem 1 stycznia 2001 r. ponieśli wydatki, o których mowa w ust. 12 i nabyli prawo do odliczeń na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r. oraz art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. i po tym dniu dokonali dalszych wydatków na zakup tej działki lub udziału we współwłasności tej działki oraz na budowę tego budynku, przysługuje prawo do odliczania, na zasadach określonych w tej ustawie, wydatków poniesionych od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2003 r. 14. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 26 ust. 10 ustawy, wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., w tym także w przypadku zbycia działki pod budowę tego budynku, stosuje się przepisy art. 26 ust. 10-12 tej ustawy. 15. Jeżeli podatnik korzystał z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem oraz na zakup działki pod budowę tego budynku, i zbył działkę lub budynek, jego część lub lokal (lokale) przed upływem dziesięciu lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło wybudowanie, przychód uzyskany z tego zbycia podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 28 ustawy wymienionej w art. 1. Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku zbycia działki, z tym że okres dziesięcioletni liczy się od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tej działki lub udziału we współwłasności działki. 16. W przypadku małżonków, w stosunku do których na podstawie odrębnych przepisów orzeczono separację, ponoszących wydatki określone w ust. 12, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27a ust. 8 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2001 r. 17. Wydatki na cele wymienione w ust. 12, z wyjątkiem wydatków na zakup gruntu, mogą być udokumentowane wyłącznie fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług nie korzystających ze zwolnienia od tych podatków lub dowodami odprawy celnej. 18. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2001 r. ponieśli wydatki inwestycyjne i nabyli prawo do odliczeń, na podstawie art. 26a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. zachowują prawo do tych odliczeń po dniu 31 grudnia 2000 r., w zakresie i na zasadach w niej określonych. 19. Utrata prawa do odliczeń, o których mowa w ust. 18, następuje po dniu 31 grudnia 2000 r. na podstawie art. 26a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., w tym przypadku podatnicy są obowiązani do zwiększenia przychodu z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2001 r., za miesiąc, w którym utracili prawo do odliczeń, a gdy utrata prawa wystąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego- w rocznym rozliczeniu podatku. 20. Przepisy ust. 18 i 19 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy poczynając od dnia 1 stycznia 2001 r. nie dłużej jednak, niż do dnia 31 grudnia 2003 r. poniosą zgodnie z art. 26a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. wydatki inwestycyjne na kontynuację objętej ulgą inwestycji rozpoczętej przed dniem 1 stycznia 2001 r. 21. Przy ocenie nabycia prawa do odliczeń na podstawie art. 26a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., warunek określony w ust. 9 pkt 4 tego przepisu uważa się za spełniony, mimo wystąpienia zaległości przewyższającej odpowiednio 3% kwoty należnego podatku, jeżeli podatnik dokona korekty i ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami albo w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji organu pierwszej instancji określającej zobowiązanie podatkowe ureguluje taką zaległość wraz z należnymi odsetkami. 22. Przy ocenie utraty prawa do odliczeń na podstawie art. 26a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., z przyczyn, o których mowa w ust. 22 pkt 1 tego przepisu, uznaje się, że nie występuje utrata tego prawa, jeżeli podatnik dokona korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami albo w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji organu pierwszej instancji określającej zobowiązanie podatkowe ureguluje taką zaległość wraz z należnymi odsetkami. 23. Zasady, o których mowa w ust. 21-22 mają zastosowanie również do podatników, którzy korzystali z odliczeń od dochodu przed dniem 1 stycznia 2001 r., którym przysługuje prawo do odliczeń na podstawie art. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r.(Dz. U. Nr 113, poz. 736 i z 1998 r. Nr 94, poz. 593). 24. Przepis art. 27a ust. 5a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym po dniu 31 grudnia 2000 r. ma zastosowanie do wydatków na cele, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit.b)-f) ustawy wymienionej w art. 1, które zostały odliczone od podatku po dniu 31 grudnia 2000 r., w związku z inwestycją podjętą po tym dniu. 25. Wydatki, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 3 lit.d) ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., poniesione w 2001 r., podlegają odliczeniu od podatku obliczonego za 2001 r. w wysokości i na zasadach określonych w art. 27a ust. 3 pkt 1 lit.f), ust. 6 pkt 3, ust. 7 pkt 3, ust. 9 i ust. 16 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. 26. Przepisy ust. 1, ust. 2 pkt 2, ust. 3, 5-7, 12-17 i ust. 23-25 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. 27. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy 2001, 2002, 2003, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wysokość kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r. oraz w art. 26 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2000."}
{"id":"2000_1104_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. i ma zastosowanie do opodatkowania dochodów (strat) uzyskanych od tego dnia. Załącznik Nr 1 do ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH Symbol KŚT Powiązanie Pozycja Stawka (grupa, lub Nazwa środków trwałych z % podgrupa lub KRŚT-91 rodzaj) 01 1,5 11 Budynki mieszkalne 15,16 z wyjątkiem wymienionych w poz. 02 122 Lokale mieszkalne 02 2,5 10 Budynki niemieszkalne 10,11,12, z wyjątkiem 13,14,15, wymienionych 17,18,19 w poz. 03 i 05 110 Z rodzaju 110 domy dziecka, domy opieki społecznej bez opieki medycznej 121 Lokale niemieszkalne 154 159 224 Budowle wodne, z wyjątkiem melioracji, 250 doków stałych zalądowionych, wałów i 251 grobli 253 254 255 259 293 297 21 Budowle sklasyfikowane jako budowle do 256 z wyjątkiem uzdatniania wód z wyjątkiem studni wymienionych wierconych w poz. 03 i 05 290 Budowle sportowe i rekreacyjne, z 28 wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych 291 Wieże przeciwpożarowe 291 225 Melioracje podstawowe 01 226 Melioracje szczegółowe 01 03 4,5 102 Podziemne garaże i zadaszone parkingi 227 oraz budynki kontroli ruchu 293 powietrznego (wieże) 104 Zbiorniki, silosy oraz magazyny 200 podziemne, zbiorniki i komory 202 podziemne (z wyłączeniem budynków 203 magazynowych naziemnych) 205 209 220 221 222 2 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, z 2 z wyjątkiem wyłączeniem ogrodów i parków wymienionych publicznych, skwerów, ogrodów w poz. 02, botanicznych i zoologicznych 05, 06 i 08 600 Zbiorniki naziemne ceglane 600 601 Zbiorniki naziemne betonowe (z 601 wyjątkiem z wykładziną chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego) 623 623-7 urządzenia telefoniczne systemów 623 nośnych na liniach WN 641 Z rodzaju 641-7 wyciągi kopalniane 641 (bez wyciągów przy głębieniu szybów) 648 Towarowe kolejki linowe i dźwignie 648 linowe 657 Akumulatory hydrauliczne 657 660 Wagi pojazdowe, wagonowe i inne 660 wbudowane 04 7,0 3 Kotły i maszyny energetyczne 3 z wyjątkiem wymienionych w poz. 06 431 431-0 filtry (prasy) błotniarki, 431 431-4 cedzidła mechaniczne 450 Piece do przerobu surowców (z 450 wyjątkiem 450-50 piece do przerobu surowca wielokomorowe) 451 Piece do przetwarzania paliw (z 451 wyjątkiem 451-0 piece koksownicze) 454 Piece do wypalania tunelowe 454 475 Aparaty bębnowe 475 477 Suszarki komorowe: 477 477-0 do 4 oraz 477-6 do 8 506 506-1 i 506-2 aparaty do rektyfikacji 506 powietrza 507 507-2 i 507-3 krystalizatory 507 507-4 komory potne 548 548-0 maszyny, urządzenia i aparaty do 548 produkcji materiału zecerskiego 583 583-0 koparki i zwałowarki w 583 kopalniach odkrywkowych węgla 583-1 koparki w piaskowniach przemysłu węglowego 70 Kolejowy tabor szynowy naziemny 70 71 Kolejowy tabor szynowy podziemny 71 72 Tramwajowy tabor szynowy 72 73 Pozostały tabor szynowy naziemny 73 77 Tabor pływający 77 z wyjątkiem wymienionych w poz. 06 i 08 05 10,0 103 Kioski towarowe o kubaturze poniżej 125 500 m3 - trwale związane z gruntem 109 Domki kempingowe, budynki zastępcze - 169 trwale związane z gruntem 198 211 Przewody sieci technologicznych 651 wewnątrzzakładowych 221 Urządzenia zabezpieczające ruch 680 pociągów 4 Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego 4 z wyjątkiem zastosowania wymienionych w poz. 04, 06, 07, 08 i 10 512 Maszyny i urządzenia do eksploatacji 512 otworów wiertniczych 513 Maszyny i urządzenia do przeróbki 513 mechanicznej rud i węgla 514 514-0 maszyny i urządzenia aglomerowni 514 514-1 maszyny i urządzenia wielkopiecowe 514-2 maszyny i urządzenia hutnicze stalowni Z rodzaju 514-3 do 6 nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy 514-9 inne maszyny, urządzenia i aparaty hutnicze 520 Z rodzaju 520 maszyny i urządzenia 520 przemysłu kamieniarskiego: 520-0 i 520-1 traki ramowe i tarczowe 520-2 cyrkularki 520-3 szlifierki 520-4 tokarki i wiertarki do kamienia 520-5 kombajny do robót przygotowawczych 523 Maszyny i urządzenia przemysłu 523 cementowego 525 525-31 autoklawy 525 529 Z rodzaju 529 maszyny i urządzenia do 529 produkcji materiałów budowlanych: 529-81 do produkcji elementów z lastryko, 529-82 do produkcji sztucznego kamienia 56 Maszyny, urządzenia i aparaty 56 z wyjątkiem przemysłów rolnych wymienionych w poz. 06 582 Z rodzaju 582-1 pojemniki do bitumu 582 stalowe powyżej 20.000 l pojemności oraz z rodzaju 582-2 odśnieżarki o mocy silników powyżej 120 KM 6 Urządzenia techniczne 6 z wyjątkiem wymienionych w poz. 03, 07, 08 i 09 805 Z rodzaju 805 wyposażenie kin, 805 teatrów, placówek kulturalnooświatowych oraz instrumenty muzyczne 806 Kioski, budki, baraki, domki 806 kempingowe - nie związane trwale z gruntem 010 Plantacje wikliny 001 06 14,0 202 Z rodzaju 202 wieże ekstrakcyjne 507 323 Silniki spalinowe na paliwo lekkie 323 324 Silniki spalinowe na paliwo ciężkie 324 325 Silniki spalinowe na paliwo gazowe 325 326 Silniki powietrzne 326 343 Z rodzaju 343 zespoły 343 elektroenergetyczne przenośne z silnikami spalinowymi na paliwo lekkie 344 Zespoły elektroenergetyczne z 344 silnikami spalinowymi na paliwo ciężkie 349 Reaktory jądrowe 349 41 Obrabiarki do metali 40,41 44 Maszyny i urządzenia do przetłaczania 44 i sprężania cieczy i gazów 46 Aparaty do wymiany ciepła (z wyjątkiem 46 rodzaju 465 i 469-0) 47 Maszyny, urządzenia i aparaty do 47 operacji i procesów materiałowych (z wyjątkiem rodzaju 474, 475, 477-0 do 4 i 6-8 oraz 479-0) 50 Maszyny, urządzenia i aparaty 50 z wyjątkiem przemysłu chemicznego wymienionych w poz. 04, 07, 08 i 09 517 Maszyny i urządzenia torfiarskie 517 52 Maszyny dla przemysłu surowców 52 z wyjątkiem mineralnych wymienionych w poz. 05 i 09 53 Maszyny do produkcji wyrobów z metali 53 z wyjątkiem i tworzyw sztucznych wymienionych w poz. 08 54 Maszyny, urządzenia i aparaty do 54 z wyjątkiem obróbki i przerobu drewna, produkcji wymienionych wyrobów z drewna oraz maszyny i w poz. 04 aparaty papiernicze i poligraficzne 55 Maszyny i urządzenia do produkcji 55 wyrobów włókienniczych i odzieżowych oraz do obróbki skóry i produkcji wyrobów z niej 561 561-6 maszyny, urządzenia i aparaty do 561 produkcji napoi 568 Maszyny, urządzenia i aparaty 568 przemysłu piekarniczego (z wyjątkiem 568-40 do 48) 57 Maszyny, urządzenia i aparaty 57 z wyjątkiem przemysłów spożywczych wymienionych w poz. 08 i 09 59 Maszyny, urządzenia i narzędzia 59 rolnicze i gospodarki leśnej 700 700-7 drezyny i przyczepy do drezyn 700-7 710 710-01 lokomotywy akumulatorowe 710-01 do 03 710-02 i 710-03 lokomotywy 710-02 ognioszczelne i typu \"Karlik\" i 710-03 710-10 do 14 wozy kopalniane 710-10 do 14 770 770-13 kontenerowce 770-13 773 773-1010 wodoloty 773-1010 780 Samoloty 780 781 Śmigłowce 781 743 Samochody specjalne 743 745 Z rodzaju 745 trolejbusy i samochody 745 ciężarowe o napędzie elektrycznym 746 Ciągniki 746 747 Naczepy 747 748 Przyczepy 748 75 Tabor konny 750 751 752 753 754 76 Pozostały tabor bezszynowy (wózki 76 jezdniowe akumulatorowe, widłowe i inne wózki jezdniowe) 803 803-0 do 1 maszyny biurowe 803 803-30 dalekopisy do maszyn matematycznych 07 18,0 449 Z rodzaju 449-90 urządzenia 449 dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze składowe do cieczy i paliw płynnych 465 Z rodzaju 465 wymienniki płynów 465 obiegowych przy produkcji sody 469 469-0 chłodnice odmulin i prób 469 kołowych rozkładni gazu 474 Kolumny nitracyjne i denitracyjne 474 479 479-0 odbieralnice hydrauliczne 479 rozkładni gazu 481 Aparaty i urządzenia do 481 powierzchniowej obróbki metali sposobem chemicznym i elektrogalwanicznym 482 Aparaty i urządzenia do 482 powierzchniowej obróbki metali sposobem cieplnym 484 484-0 urządzenia do spawania i 484 napawania łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i napawania plazmowego, Z rodzaju 484-1 wytwornice acetylenowe przenośne wysokiego ciśnienia, 484-3 zgrzewarki oporowe i tarcicowe, Z rodzaju 484-6 urządzenia do metalizacji natryskowej i do natryskiwania tworzywami sztucznymi 490 Maszyny i urządzenia do 490 przygotowywania maszynowych nośników danych oraz maszyny analityczne 492 Samodzielne urządzenia do 492 automatycznej regulacji i sterowania procesami 493 Z rodzaju 493 roboty przemysłowe 493 505 505-1 piece prażalnicze fluidyzacyjne 505 do produkcji kwasu siarkowego 51 Maszyny, urządzenia i aparaty 51 z wyjątkiem wiertnicze, górnicze, gazownicze, wymienionych odlewnicze, torfiarskie oraz w poz. 05, geodezyjne i kartograficzne 06, 08 i 09 58 Maszyny do robót ziemnych, budowlanych 58 z wyjątkiem i drogowych wymienionych w poz. 04, 05, 08 i 09 61 Z podgrupy 61 urządzenia rozdzielcze i 610 do 615 aparatura energii elektrycznej przewoźna 641 Dźwigniki, wciągarki i wciągniki 641 przejezdne oraz nieprzejezdne, kołowroty, wyciągniki (z wyjątkiem rodzaju 641-63 oraz z rodzaju 641-7 wyciągi kopalniane łącznie z wyciągami przy głębieniu szybów a także wyciągi kolei i kolejek linowych) 662 662-1 projektory przenośne 16 mm i 35 662 mm 681 Kontenery 681 745 Z rodzaju 745 pozostałe samochody o 745 z wyjątkiem napędzie elektrycznym wymienionych w poz. 06 783 Balony 783 788 Inne środki transportu lotniczego 788 79 Środki transportu pozostałe 08 20,0 200 Z rodzaju 200 wieże wiertnicze, 510 wieżomaszty 434 434-01 maszyny do zamykania słoi, 434 Z rodzaju 434-02 maszyny do zamykania puszek 465 Wymienniki przeponowe rurowe 465 sklasyfikowane jako chłodnice kwasu siarkowego 506 506-3 odgazowywacze 506 510 Maszyny i urządzenia wiertnicze 510 511 Obudowy zmechanizowane 511 518 Z rodzaju 518 aparaty i urządzenia do: 518 518-01 pomiarów magnetycznych 518-02 pomiarów geoelektrycznych 518-03 pomiarów sejsmicznych i radiometrycznych 518-1 elektrycznego profilowania odwiertów, karotażu gazowego, perforacji otworów wiertniczych 535 Z rodzaju 535-0 aparaty specjalne do 535 wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów metali Z rodzaju 535-1 maszyny do produkcji węglanów i past emulsyjnych Z rodzaju 535-7 urządzenia do produkcji półprzewodników 579 579-000 dystrybutory 579 579-003 młynki młotkowe 579-01 maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych na mąkę pastewną i tłuszcze utylizacyjne 579-09 inne maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych 580 Maszyny do robót ziemnych i 580 fundamentowych 581 z Maszyny do robót budowlanych 581 wyjątkiem wymienionych w poz. 09 582 582-3 szczotki mechaniczne i osprzęt 582 do utrzymania dróg 629 Telefony komórkowe 629 669 Kasy fiskalne i rejestrujące (z 669 wyjątkiem zaliczonych do poz.10 zespoły komputerowe) 633 Baterie akumulatorów elektrycznych 633 stacjonarnych 634 Baterie akumulatorów elektrycznych 634 zasadowych 662 662-5 ekrany kinowe 662 644 644-0 do 4 przenośniki w kopalniach i 644 zakładach przetwórczych rud i węgla 664 Z rodzaju 664 urządzenia do 664 przeprowadzania badań technicznych 740 Motocykle, przyczepy i wózki 740 motocyklowe 741 Samochody osobowe 741 742 Samochody ciężarowe 742 z wyjątkiem wymienionych w poz. 06 744 Autobusy i autokary 744 782 Szybowce 782 8 Narzędzia, przyrządy, ruchomości i 8 z wyjątkiem wyposażenie wymienionych w poz. 05, 06 i 09 09 25,0 501 501-0 aparaty szklane i porcelanowe do 501 destylacji 501-1 porcelanowe młyny kulowe 511 Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów 511 zmechanizowanych 524 Z rodzaju 524 piece do trampowania 524 głowic \"Hagera\" oraz piece do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu 571 571-8 autoklawy do hydrolizy 571 571-30 i 571-31 neutralizatory stalowe oraz neutralizatory i hydralizatory betonowe lub murowane 581 581-2 wibratory 581 581-4 wibromłoty oraz z rodzaju 581-3 zacieraczki do tynku 644 644-0 przenośniki zgrzebłowe ciężkie i 644 lekkie w kopalniach węgla 801 801-0 elektroniczna aparatura 801 kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań laboratoryjnych 802 802-0 aparaty i sprzęt do hydro- i 802 mechanoterapii 804 Z rodzaju 804 wyposażenie cyrkowe 804 10 30,0 491 Zespoły komputerowe 491 Objaśnienia 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit.a) uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. 2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit.b), uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. 3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. 4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji środków trwałych (KŚT), poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną. Załącznik Nr 2 do ustawy z dnia 13 października 2000 r. TABELA RODZAJÓW I ROZMIARÓW DZIAŁÓW SPECJALNYCH PRODUKCJI ROLNEJ ORAZ NORM SZACUNKOWYCH DOCHODU ROCZNEGO Jednostka Norma Lp Rodzaje upraw i produkcji powierzchni szacunkowa upraw lub dochodu rodzajów rocznego produkcji zł gr 1 Uprawy w szklarniach ogrzewanych powyżej 25 m2: a) rośliny ozdobne 1 m2 7 b) pozostałe 1 m2 2 60 2 Uprawy w szklarniach nie 1 m2 1 60 ogrzewanych powyżej 25 m2 3 Uprawy w tunelach foliowych ogrzewanych powyżej 50 m2: a) rośliny ozdobne 1 m2 5 20 b) pozostałe 1 m2 3 20 4 Uprawy grzybów i ich grzybni - 1 m2 3 powyżej 25 m2 powierzchni uprawowej 5 Drób rzeźny - powyżej 100 szt.: a) kurczęta 1 sztuka 10 b) gęsi 1 sztuka 79 c) kaczki 1 sztuka 21 d) indyki 1 sztuka 51 6 Drób nieśny powyżej 80 szt.: a) kury nieśne (w stadzie 1 sztuka 1 98 reprodukcyjnym) b) kury mięsne (w stadzie 1 sztuka 1 66 reprodukcyjnym) c) gęsi (w stadzie reprodukcyjnym) 1 sztuka 1 10 d) kaczki (w stadzie 1 sztuka 2 05 reprodukcyjnym) e) indyki (w stadzie 1 sztuka 8 70 reprodukcyjnym) f) kury (produkcja jaj 1 sztuka 1 45 konsumpcyjnych) 7 Wylęgarnie drobiu: a) kurczęta 1 sztuka 1 b) gęsi 1 sztuka 5 c) kaczki 1 sztuka 2 d) indyki 1 sztuka 5 8 Zwierzęta futerkowe: a) lisy i jenoty od 1 samicy 25 stada podstawowego b) norki od 1 samicy 11 stada podstawowego c) tchórzofretki od 1 samicy 8 50 stada podstawowego d) szynszyle od 1 samicy 13 stada podstawowego e) nutrie powyżej 50 sztuk samic od 1 samicy 3 stada podstawowego stada podstawowego f) króliki powyżej 50 sztuk samic od 1 samicy 3 stada podstawowego stada podstawowego 9 Zwierzęta laboratoryjne: a) szczury białe 1 sztuka 9 b) myszy białe 1 sztuka 2 10 Jedwabniki - produkcja kokonów 1 dm3 20 11 Pasieki powyżej 80 rodzin 1 rodzina 2 12 Uprawy roślin in vitro - 1 m2 120 powierzchnia półek 13 Hodowla entomofagów - powierzchnia 1 m2 100 upraw roślin żywicielskich 14 Hodowla dżdżownic - powierzchnia 1 m2 50 łoża hodowlanego 15 Hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym: a) krowy powyżej 5 sztuk 1 sztuka 200 b) cielęta powyżej 10 sztuk 1 sztuka 42 c) bydło rzeźne powyżej 10 sztuk 1 sztuka 22 (z wyjątkiem opasów) d) tuczniki powyżej 50 sztuk 1 sztuka 25 e) prosięta i warchlaki powyżej 50 1 sztuka 10 sztuk f) chów i hodowla owiec powyżej 10 od 1 matki 4 sztuk g) tucz owiec powyżej 15 sztuk 1 sztuka 6 h) konie rzeźne 1 sztuka 300 i) konie hodowlane 1 sztuka stada 240 podstawowego j) hodowla ryb akwariowych powyżej 1 dm3 90 700 dm3 objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi k) hodowla psów rasowych 1 sztuka stada 27 podstawowego l) hodowla kotów rasowych 1 sztuka stada 10 podstawowego"}
{"id":"2000_1107_1","title":"Ustawa z dnia 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100 oraz z 2000 r. Nr 68, poz. 805) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w pkt 10 po wyrazach \"miejsce zamieszkania podatnika;\" dodaje się wyrazy \"w przypadku osób fizycznych nie wykonujących innych czynności podlegających opodatkowaniu poza importem towarów urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania;\", b) w pkt 12 wyrazy \"z wyjątkiem drewna liściastego, iglastego i egzotycznego (SWW: 4311, 4312 i 4319),\" zastępuje się wyrazami \"z wyjątkiem drewna egzotycznego (SWW: 4319)\"; 2) w art. 7 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"art. 190 § 1 pkt 1-33\" zastępuje się wyrazami \"art. 190 § 1 pkt 1-31, 33\"; 3) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.\"; 4) w art. 11 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki stosowania specjalnego dokumentu celnego dla potrzeb poboru podatków z tytułu importu towarów oraz określić jego wzór i rodzaj.\"; 5) w art. 14: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 EURO,\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu: \"1b. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się: 1) od 1 stycznia 2001 r., w przypadku podatników: a) wykonujących czynności w zakresie handlu, w tym również obnośnego i obwoźnego oraz wykonujących usługi w zakresie: - gastronomii, - mechaniki precyzyjnej, - mechaniki maszyn biurowych, - wyrobu i naprawy wag, - antykorozyjnego zabezpieczenia pojazdów, - mycia oraz smarowania samochodów i motocykli oraz innych usług związanych z ich naprawą, - elektromechaniki, z wyjątkiem dźwigowej, chłodniczej i pojazdowej, - rusznikarstwa, - odświeżania i renowacji wyrobów skórzanych i futrzarskich, - mechanicznego czyszczenia i farbowania wyrobów futrzarskich, - chemicznego czyszczenia i farbowania wyrobów innych niż futrzarskie, - kuśnierstwa, - rękawicznictwa - wyrób rękawiczek skórzanych i skóropodobnych, z wyjątkiem roboczych, ochronnych i sportowych, - wytwarzania szyldów, - prania pierza i puchu, którzy rozpoczęli wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu przed 2 marca 2000 r. i na dzień 1 marca 2000 r. zatrudniali co najmniej dwóch pracowników, w rozumieniu przepisów o karcie podatkowej, b) którzy rozpoczęli wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu w okresie od 2 marca do 31 grudnia 2000 r. i zatrudniali w jakimkolwiek czasie tego okresu co najmniej dwóch pracowników, w rozumieniu przepisów o karcie podatkowej i wykonywali czynności, o których mowa w lit. a), c) którzy rozpoczną wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu po 31 grudnia 2000 r. i będą wykonywali czynności, o których mowa w lit. a), 2) od 1stycznia 2002 r., w przypadku pozostałych podatników. 1c. Przepisy ust. 1b nie naruszają przepisów ust. 1 pkt 1 oraz ust. 6.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli wartość sprzedaży towarów u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę. Za zgodą właściwego urzędu skarbowego podatnik może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony, wynikający z dokumentów celnych oraz z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem: 1) sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oraz 2) przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, najpóźniej w ciągu 14 dni od dnia utraty zwolnienia.\", d) ust. 11 otrzymuje brzmienie: \"11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) w terminie do 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy, kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, obliczoną według średniego kursu EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października, w zaokrągleniu do 100 zł, 2) listę towarów i usług, o których mowa w ust. 10 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.\"; 6) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatnik dokonujący jednocześnie sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku oraz wykonujący czynności nie wymienione w art. 2, obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu.\"; 7) w art. 21: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podatnikom dokonującym sprzedaży towarów opodatkowanych w całości lub w części, stawką niższą niż określona w art. 18 ust. 1, przysługuje prawo do zwrotu z urzędu skarbowego różnicy podatku, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W przypadku, gdy kwota nadwyżki podatku naliczonego u podatnika dokonującego sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami niższymi, niż stawka określona w art. 18 ust. 1, przekracza kwotę wynoszącą 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, zwrotowi na rachunek bankowy podlega nadwyżka do wysokości tej kwoty. Pozostała część nadwyżki podlega rozliczeniu w trybie określonym w ust. 1.\"; 8) w art. 21c w ust. 2 wyrazy \"pieczęcią zaopatrzoną w numerator\" zastępuje się wyrazami \"stemplem zaopatrzonym w numerator\"; 9) w art. 21e w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"wzór pieczęci\" zastępuje się wyrazami \"wzór stempla\"; 10) w art. 27 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"pkt 1\"; 11) w art. 36 w ust. 1 wyrazy \"ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 23\"; 12) w art. 37: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Stawki akcyzy w stosunku do ceny sprzedaży u producentów, a u importerów do podstawy określonej w art. 36 ust. 2-2b, wynoszą odpowiednio u producenta i u importera, dla: 1) wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz wyrobów tytoniowych (załącznik nr 6, poz. 13 i 17) 95% i 1900 %, 2) paliw do silników (załącznik nr 6, poz. 1) 80% i 400%, 3) wyrobów winiarskich, piwa oraz pozostałych napojów alkoholowych (załącznik nr 6, poz. 14, 15 i 19) 70% i 230%, 4) samochodów osobowych (załącznik nr 6, poz. 5) 40% i 65%, 5) pozostałych wyrobów 25% i 40%, 6) paliw gazowych do silników (załącznik nr 6, poz. 21) 35% i 55%.\", b) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) ustalić minimalną stawkę podatku akcyzowego dla papierosów,\", c) w ust. 3 w lit. b) wyrazy \"ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2-2b\", d) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi, z tym że z zastrzeżeniem ust. 4a minimalna kwota podatku akcyzowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1a naliczonego od jakiegokolwiek rodzaju papierosów nie może być wyższa niż 90% całkowitej kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej. Za najpopularniejszą kategorię cenową uważa się cenę detaliczną oznaczoną przez co najmniej 31 dni zgodnie z ust. 5, w ostatnich dwóch miesiącach danego roku, która wystąpiła w obrocie i reprezentowała grupę papierosów o największej sprzedaży za ten rok. W przypadku zbiegu kilku najpopularniejszych kategorii cenowych decyduje cena późniejsza a w dalszej kolejności cena wyższa.\", e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W okresie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy minimalna kwota podatku akcyzowego wynosi 90% kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej, o której mowa w ust. 4 pkt 4.\", f) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przekazywania przez producentów i importerów wyrobów tytoniowych informacji dotyczących oznaczania papierosów cenami detalicznymi, o których mowa w ust. 5, oraz wielkości rocznej sprzedaży poszczególnych marek papierosów.\", g) dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki niemające osobowości prawnej i osoby prawne, które nie są producentami lub importerami papierosów, w przypadku gdy: 1) dokonują sprzedaży papierosów powyżej ceny detalicznej oznaczonej zgodnie z ust. 5, 2) po 1 marca 2001 r. dokonują sprzedaży papierosów, które nie zostały oznaczone ceną detaliczną, o której mowa w pkt 1. 8. Do sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 7 pkt 1, stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 400% maksymalnej ceny detalicznej papierosów, a w odniesieniu do sprzedaży określonej w ust. 7 pkt 2 stosuje stawkę akcyzy ustaloną dla producenta w ust. 1 pkt 3.\"; 13) w art. 47 wyrazy \"31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2002 r.\"; 14) w art. 50: a) w ust. 1 wyrazy \"w okresie do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"w okresie do 31 grudnia 2002 r.\", b) w ust. 3 wyrazy \"W okresie do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"W okresie do 31 grudnia 2002 r.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Do 31 grudnia 2003 r. stawkę podatku 0% stosuje się do: 1) sprzedaży w kraju: a) wydawnictw dziełowych (SWW 2712), oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN, b) czasopism specjalistycznych, 2) importu: a) drukowanych książek i broszur (ex PCN 4901), oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN, b) czasopism specjalistycznych.\", d) dodaje się ust. 5b w brzmieniu: \"5b. Przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 5 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne objęte symbolem ISSN o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularno-naukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy.\", e) w ust. 6 po wyrazach \"ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i art. 47\", f) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz ministrem właściwym do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz czasopism specjalistycznych, o których mowa w ust. 5 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) i ust. 5b oraz warunki stosowania stawki 0%.\"; 15) w art. 51 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"w okresie do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"w okresie do 31 grudnia 2002 r.\"; 16) w art. 54 w ust. 1 i 4 wyrazy \"dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2002 r.\"; 17) w załączniku nr 3 skreśla się poz. 88; 18) w załączniku nr 8 w poz. 7 w kolumnie 3 wyrazy \"z wyjątkiem drewna liściastego, iglastego i egzotycznego (SWW: 4311, 4312 i 4319)\" zastępuje się wyrazami \"z wyjątkiem drewna egzotycznego (SWW: 4319)\"."}
{"id":"2000_1107_2","title":"Ustawa z dnia 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem pkt 4, pkt 5 lit. b) i d), pkt 12 lit. b), pkt 13, pkt 14 lit. a), e) i f) i pkt 16, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_1118_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji, prawa repatrianta, a także zasady i tryb udzielania pomocy repatriantom i członkom ich rodzin. 2. Repatriantem jest osoba polskiego pochodzenia, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy repatriacyjnej z zamiarem osiedlenia się na stałe."}
{"id":"2000_1118_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne państwa lub inne części Federacji Rosyjskiej, niż wymienione w art. 9, których obywatele polskiego pochodzenia mogą ubiegać się o wydanie wizy repatriacyjnej, w szczególności w których osoby polskiego pochodzenia są dyskryminowane ze względów religijnych, narodowościowych lub politycznych."}
{"id":"2000_1118_11","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Osobie, która nie posiada zapewnionego w Rzeczypospolitej Polskiej lokalu mieszkalnego i utrzymania, a spełnia pozostałe warunki do uzyskania wizy repatriacyjnej, konsul wydaje decyzję o przyrzeczeniu wydania wizy repatriacyjnej. 2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zagranicznych może uchylić w terminie 10 lat od jej wydania, jeżeli: 1) osoba polskiego pochodzenia zostanie w tym okresie skazana w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne na karę co najmniej roku pozbawienia wolności, lub 2) osoba polskiego pochodzenia zostanie w tym okresie skazana poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, będące zbrodnią w rozumieniu prawa polskiego, na karę co najmniej roku pozbawienia wolności, lub 3) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe, lub 4) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa, lub 5) wyjadą na jaw dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję. 3. Minister właściwy do spraw zagranicznych uchyla decyzję o przyrzeczeniu wydania wizy repatriacyjnej nie później niż w terminie 10 lat od jej wydania, jeżeli ustali istnienie podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji, określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2000_1118_12","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Konsul wydaje wizę repatriacyjną po przedstawieniu dowodu potwierdzającego posiadanie lub zapewnienie lokalu mieszkalnego i źródeł utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej \"warunkami do osiedlenia się\". 2. Dowodem potwierdzającym zapewnienie warunków do osiedlenia się jest: 1) uchwała rady gminy, zawierająca zobowiązanie zapewnienia warunków do osiedlenia się przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy, 2) oświadczenie osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, sporządzone w formie aktu notarialnego, zawierające zobowiązanie zapewnienia warunków do osiedlenia się przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 5. 3. Uchwała oraz oświadczenie, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać w szczególności wskazanie lokalu mieszkalnego, formę udostępnienia tego lokalu, wskazanie źródeł uzyskiwania lub zapewnienia dochodu. 4. Dowód potwierdzający źródła utrzymania nie jest wymagany od osób, którym przysługują uprawnienia emerytalne lub rentowe w rozumieniu przepisów emerytalnych i rentowych Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Oświadczenie osoby fizycznej, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, zawierające zobowiązanie do zapewnienia warunków do osiedlenia się może dotyczyć wyłącznie wstępnych, zstępnych lub rodzeństwa tej osoby."}
{"id":"2000_1118_13","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W zakresie nieuregulowanym w ustawie w sprawach o wydanie wizy repatriacyjnej stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126)."}
{"id":"2000_1118_14","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach o wydanie wizy repatriacyjnej, a także wzór wniosku o wydanie wizy repatriacyjnej oraz dokumenty wymagane do jej wydania. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien obejmować dane małżonka wnioskodawcy, jeżeli jest osobą polskiego pochodzenia, oraz niepełnoletniego pozostającego pod władzą rodzicielską wnioskodawcy, jeżeli zamierzają osiedlić się wspólnie z wnioskodawcą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_1118_15","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Jeżeli małżonek wnioskodawcy nie jest osobą polskiego pochodzenia i zamierza osiedlić się wspólnie z wnioskodawcą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do wniosku, o którym mowa w art. 14 ust. 1, dołącza się wniosek tego małżonka o wydanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Małżonkowi repatrianta niebędącemu osobą polskiego pochodzenia udziela się zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach, jak dla małżonka obywatela polskiego, określonych w ustawie o cudzoziemcach, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. W przypadku braku zgody, o której mowa w art. 7, do niepełnoletniego pozostającego pod władzą rodzicielską repatrianta lub niepełnoletniego pozostającego pod władzą rodzicielską małżonka repatrianta stosuje się odpowiednio ust. 1 i 2. 4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, wydaje lub odmawia jego wydania minister właściwy do spraw wewnętrznych. Rozdział 3 Uznanie za repatrianta"}
{"id":"2000_1118_16","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Za repatrianta może być również uznana osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: 1) jest polskiego pochodzenia, 2) przed dniem wejścia w życie ustawy zamieszkiwała na stałe na terytorium, o którym mowa w art. 9, 3) nie zachodzą co do niej okoliczności, o których mowa w art. 8, 4) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego w związku z pobieraniem nauki w szkole wyższej jako stypendyście strony polskiej na podstawie przepisów o podejmowaniu i odbywaniu studiów przez osoby niebędące obywatelami polskimi, 5) złoży wniosek do wojewody w terminie 12 miesięcy od ukończenia szkoły wyższej. 2. Organem właściwym do wydania decyzji o uznaniu za repatrianta osoby, o której mowa w ust. 1, jest wojewoda. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, nabywa obywatelstwo polskie z dniem, w którym decyzja o uznaniu za repatrianta stała się ostateczna. 4. Decyzja o uznaniu za repatrianta osoby, o której mowa w ust. 1, powoduje, że przy ustalaniu prawa tej osoby do świadczeń emerytalnych i rentowych oraz ich wysokości w Rzeczypospolitej Polskiej okresy zatrudnienia za granicą uwzględnia się jako okresy składkowe. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 41 ust. 1 i 2, wzór wniosku o uznanie za repatrianta oraz wymagane dokumenty. Rozdział 4 Formy i tryb udzielania pomocy dla repatriantów"}
{"id":"2000_1118_17","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Repatriantowi oraz przybywającym z nim do Rzeczypospolitej Polskiej członkom najbliższej rodziny repatrianta, pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym, udziela się jednorazowo pomocy ze środków budżetu państwa na: 1) pokrycie kosztów przejazdu od najbliższej jego miejscu zamieszkania za granicą stacji kolejowej do miejsca osiedlenia się w Rzeczypospolitej Polskiej, w wysokości ceny biletu kolejowego drugiej klasy oraz równowartości ceny jednego biletu kolejowego drugiej klasy na pokrycie kosztów przewozu mienia, 2) zagospodarowanie i bieżące utrzymanie, w wysokości dwukrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", zwanego dalej \"przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem\", w kwartale poprzedzającym dzień przyznania pomocy, na każdego członka rodziny, 3) pokrycie kosztów związanych z podjęciem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nauki przez niepełnoletniego, podlegającego obowiązkowi szkolnemu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239 i Nr 48, poz. 550) w wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na każde dziecko. 2. Repatriantowi, który przybył do Rzeczypospolitej Polskiej z terenów azjatyckich byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i poniósł koszty związane z remontem lub adaptacją lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, udziela się pomocy ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie poniesionych kosztów. 3. Repatriantowi, który przybył do Rzeczypospolitej Polskiej z terenów innych, niż określone w ust. 2, może być udzielona pomoc ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie kosztów związanych z remontem lub adaptacją lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, poniesionych przez repatrianta, jeżeli repatriant znajduje się w szczególnie trudnej sytuacji materialnej. 4. Pomoc, o której mowa w ust. 2 i 3, stanowi zwrot udokumentowanych i uzasadnionych kosztów. Kwota udzielonej pomocy nie może przekroczyć wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 200% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz liczby członków najbliższej rodziny repatrianta pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. 5. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przyznaje oraz ustala jej wysokość, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw wewnętrznych. 6. Pomoc, o której mowa w ust. 2, przyznaje oraz ustala jej wysokość, w drodze decyzji, starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. 7. Pomoc, o której mowa w ust. 3 , przyznaje oraz ustala jej wysokość albo odmawia jej przyznania, w drodze decyzji, starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. 8. Wypłaty kwoty stanowiącej równowartość pomocy, o której mowa w ust. 1, 2 i 3, dokonuje starosta. 9. Konsul może przyznać i wypłacić kwotę stanowiącą równowartość pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli osoba, której wydano wizę repatriacyjną nie posiada wystarczających środków na pokrycie kosztów podróży do Rzeczypospolitej Polskiej. 10. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawach, o których mowa w ust. 6 i 7, jest wojewoda."}
{"id":"2000_1118_18","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Osobie, której wydano decyzję o przyrzeczeniu wydania wizy repatriacyjnej, a okoliczności pobytu na terytorium, o którym mowa w art. 9 uniemożliwiły tej osobie poznanie języka polskiego, konsul może zapewnić pokrycie kosztów uczestnictwa w kursie nauki języka polskiego. 2. Repatriantowi i przybyłym z nim do Rzeczypospolitej Polskiej członkom najbliższej rodziny repatrianta może być udzielona pomoc przez zapewnienie uczestniczenia w bezpłatnych kursach języka polskiego i adaptacji w społeczeństwie polskim. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego organizują lub mogą zlecić organizację kursów, o których mowa w ust. 1 i 2, organizacji społecznej posiadającej znaczący dorobek w zakresie pomocy repatriantom. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje kursów języka polskiego i adaptacyjnych oraz sposób ich organizacji, uwzględniając w szczególności stopień znajomości języka polskiego i wiek uczestnika kursu, możliwość zapewnienia bezpłatnego zakwaterowania, wyżywienia i zwrotu kosztów dojazdu uczestnikom kursów, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz potrzebę przygotowania dzieci do podjęcia nauki w szkole."}
{"id":"2000_1118_19","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Pomoc, o której mowa w art. 17 ust. 1, powinna być wypłacona w terminie 60 dni od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego. 2. Pomoc, o której mowa w art. 17 ust. 2, oraz zwrot kosztów, o którym mowa w art. 22, mogą być udzielone w terminie 24 miesięcy od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego."}
{"id":"2000_1118_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o: 1) konsulu - oznacza to konsula w rozumieniu ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 117, poz. 757 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 532), 2) najbliższej rodzinie repatrianta \" oznacza to małżonka repatrianta i niepełnoletniego pozostającego pod władzą rodzicielską co najmniej jednego z małżonków."}
{"id":"2000_1118_20","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Formy, wysokość i tryb przyznawania pomocy dla repatrianta i członków najbliższej rodziny repatrianta przez jednostki samorządu terytorialnego określają organy stanowiące tych jednostek. Rozdział 5 Formy i tryb udzielania pomocy gminom"}
{"id":"2000_1118_21","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Gminie, która zapewni lokal mieszkalny repatriantowi i członkom najbliższej rodziny repatrianta, udziela się dotacji celowej z budżetu państwa na podstawie porozumienia zawartego z właściwym wojewodą. Dotacja celowa nie może być niższa od kwoty określonej w art. 17 ust. 3, zaś wysokość dotacji powinna być proporcjonalnie zwiększona w zależności od wysokości nakładów poniesionych przez gminę na zapewnienie lokalu mieszkalnego. 2. Dotacji udziela się tym gminom, których organy nie określiły imiennie repatriantów, którym zapewniły lokal mieszkalny z zasobów komunalnych i zobowiązały się do zawarcia umowy najmu tego lokalu mieszkalnego na czas nieokreślony. 3. Wniosek o przyznanie dotacji gmina składa do właściwego wojewody. 4. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać: 1) szczegółowy opis udzielonej repatriantowi i członkom najbliższej rodziny repatrianta pomocy mieszkaniowej, 2) dotację celową należną gminie zapewniającej lokal mieszkalny i tryb płatności, 3) tryb kontroli podejmowanych przez gminę działań, 4) sposób rozliczenia udzielonej dotacji celowej i zasady zwrotu niewykorzystanej albo wykorzystanej niezgodnie z celem dotacji lub jej części."}
{"id":"2000_1118_22","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Gminie, która udzieliła repatriantowi pomocy poprzez pokrycie kosztów związanych z remontem lub adaptacją lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwy wojewoda, na wniosek tej gminy, dokonuje zwrotu kosztów udzielonej pomocy w wysokości i na zasadach określonych w art. 17 ust. 3. Rozdział 6 Aktywizacja zawodowa repatriantów"}
{"id":"2000_1118_23","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. W celu zapewnienia repatriantowi źródła utrzymania i w celu jego aktywizacji zawodowej gmina może refundować pracodawcy część kosztów poniesionych na: a) wynagrodzenia, nagrody i składki na ubezpieczenie społeczne, b) wyposażenie stanowiska pracy, c) szkolenie zawodowe repatrianta. 2. Formy aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, są realizowane na podstawie umowy zawartej pomiędzy zarządem gminy a pracodawcą. 3. Formy aktywizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego, przy czym co najmniej jedna z tych form powinna być realizowana w pierwszym roku od dnia nabycia obywatelstwa polskiego."}
{"id":"2000_1118_24","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Zarząd gminy może dokonywać, przez okres do 24 miesięcy, zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów wynagrodzenia, nagród oraz składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia repatrianta w pełnym wymiarze czasu pracy, pod warunkiem jego zatrudnienia przez co najmniej 48 miesięcy."}
{"id":"2000_1118_25","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Zarząd gminy może zwrócić poniesione przez pracodawcę koszty na wyposażenie stanowiska pracy dla repatrianta, pod warunkiem jego zatrudnienia przez co najmniej 48 miesięcy."}
{"id":"2000_1118_26","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Jeżeli repatriant nie posiada jakichkolwiek kwalifikacji lub posiada kwalifikacje, na które brak jest ofert na lokalnym rynku pracy, może być przeszkolony przez pracodawcę w celu podniesienia lub zmiany jego kwalifikacji. 2. Pracodawca otrzymuje zwrot kosztów szkolenia, w wysokości do trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, pod warunkiem zatrudnienia przeszkolonego repatrianta przez co najmniej 24 miesiące."}
{"id":"2000_1118_27","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Wobec repatrianta mogą być stosowane jedna lub kilka form aktywizacji zawodowej, o których mowa w art. 23 ust. 1, jednak łączna kwota wydatkowana z tych tytułów nie może przekroczyć dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia."}
{"id":"2000_1118_28","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Formy aktywizacji zawodowej, o których mowa w art. 23 ust. 1, finansowane są w formie dotacji celowej ze środków wyodrębnionych na ten cel w budżetach wojewodów. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, pochodzą z rezerwy celowej budżetu państwa \"Pomoc dla repatriantów\". 3. Gminy organizujące aktywizację zawodową repatriantów mogą ubiegać się o środki na ten cel, składając wnioski do właściwego wojewody. 4. Zadania gminy w zakresie aktywizacji zawodowej repatriantów są zadaniami z zakresu administracji rządowej. 5. Organy zatrudnienia udzielają gminom wszechstronnej pomocy w organizacji aktywizacji zawodowej repatriantów. Rozdział 7 Ewidencje i rejestry oraz przetwarzanie danych"}
{"id":"2000_1118_29","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W celu umożliwienia kandydatom na repatriantów poszukiwań właściwych warunków do osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tworzy się ewidencję lokali mieszkalnych i źródeł utrzymania dla repatriantów. 2. Ewidencja obejmuje dane zawarte w uchwałach i oświadczeniach, o których mowa w art. 12 ust. 2, niewskazujących imiennie osoby mogącej ubiegać się o wydanie wizy repatriacyjnej. 3. Ewidencję prowadzi minister właściwy do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2000_1118_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. O ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, do postępowania w sprawach uregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do postępowania w sprawach uregulowanych w ustawie, należących do właściwości konsulów, stosuje się przepisy o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Nabycie obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji i zasady udzielania zezwoleń na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla członków najbliższej rodziny repatrianta"}
{"id":"2000_1118_30","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi ewidencję osób ubiegających się o wydanie wizy repatriacyjnej i członków ich rodzin, które nie posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej zapewnionego lokalu mieszkalnego lub źródła utrzymania. 2. Ewidencja zawiera następujące dane osób ubiegających się o wydanie wizy repatriacyjnej i członków ich rodzin objętych wnioskiem o wydanie wizy repatriacyjnej: 1) imię i nazwisko, 2) miejsce zamieszkania za granicą i miejsce zamierzonego osiedlenia się w Rzeczypospolitej Polskiej, 3) narodowość i pochodzenie etniczne, 4) obywatelstwo, 5) zawód, wykształcenie, kwalifikacje zawodowe, 6) oczekiwania co do zapewnienia warunków na osiedlenie się, 7) prześladowania polityczne i narodowościowe, 8) stan zdrowia."}
{"id":"2000_1118_31","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Dane z ewidencji, o której mowa w art. 29, udostępniane są za pośrednictwem konsula Rzeczypospolitej Polskiej osobom, którym wydano decyzję o przyrzeczeniu wydania wizy repatriacyjnej, w kolejności złożenia kompletnych wniosków o wydanie wizy repatriacyjnej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, powinny być udostępniane w pierwszej kolejności osobom deportowanym i prześladowanym z przyczyn narodowościowych lub politycznych, których wiek i zły stan zdrowia uzasadnia szybką repatriację do Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Akceptacja warunków do osiedlenia się przez osobę, której udostępniono z ewidencji dane o tych warunkach, oznacza spełnienie wymogu, o którym mowa w art. 12 ust. 1."}
{"id":"2000_1118_32","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Konsul prowadzi rejestr złożonych wniosków i decyzji wydanych w sprawach: 1) o wydanie wizy repatriacyjnej, 2) o wydanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_1118_33","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi centralny rejestr wniosków, decyzji i postanowień wydanych w sprawach: 1) o wydanie wizy repatriacyjnej, 2) o wydanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) o udzielenie pomocy repatriantom ze środków budżetu państwa."}
{"id":"2000_1118_34","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Dane zawarte w rejestrach i ewidencjach mogą być przetwarzane i udostępniane za pośrednictwem urządzeń teleinformatycznych."}
{"id":"2000_1118_35","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Bez zgody osób objętych wnioskami, o których mowa w art. 32 i art. 33, mogą być, w postępowaniach określonych w ustawie, przetwarzane dane dotyczące: 1) obywatelstwa, 2) narodowości i pochodzenia etnicznego, 3) zawodu, wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, 4) oczekiwań co do zapewnienia warunków na osiedlenie się, 5) prześladowań politycznych i narodowościowych, 6) stanu zdrowia."}
{"id":"2000_1118_36","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzory ewidencji i rejestrów, o których mowa w art. 29, art. 30, art. 32, art. 33, i sposób przetwarzania danych zawartych w tych ewidencjach i rejestrach. Rozdział 8 Finansowanie zadań z budżetu państwa"}
{"id":"2000_1118_37","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Środki finansowe na realizację zadań określonych w ustawie, finansowanych z budżetu państwa, pochodzą z rezerwy celowej budżetu państwa i pozostają w dyspozycji właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych."}
{"id":"2000_1118_38","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach: 1) podziału rezerwy celowej budżetu państwa pozostającej w dyspozycji właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych na budżety wojewodów, uwzględniając liczbę złożonych zapewnień warunków do osiedlenia się repatriantom, 2) udzielania dotacji gminie na realizację aktywizacji zawodowej repatriantów, 3) udzielania dotacji gminie, która zapewniła repatriantom lokal mieszkalny z zasobów komunalnych, 4) przekazywania staroście z budżetu wojewody środków finansowych na pokrycie wydatków związanych z udzieleniem repatriantom pomocy, 5) zwrotu gminie, przez wojewodę, kosztów poniesionych na pokrycie remontów lub adaptacji lokali mieszkalnych, 6) wzory wniosków o udzielenie gminie dotacji określonych w pkt 2 i 3. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1118_39","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 31, poz. 384 i Nr 48, poz. 550) w art. 23 w ust. 1 w pkt 2 w lit. g) kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się lit. h) w brzmieniu: \"h) był zatrudniony za granicą i przybył do Rzeczypospolitej Polskiej jako repatriant.\"."}
{"id":"2000_1118_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Osoba przybywająca do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy repatriacyjnej nabywa obywatelstwo polskie z mocy prawa z dniem przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_1118_40","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"narodowości polskiej lub\", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy \" , z wyjątkiem środków niezbędnych do przyjazdu na miejsce osiedlenia się\", c) ust. 4 skreśla się; 2) art. 97 skreśla się; 3) w art. 102 skreśla się wyrazy \"repatriacji oraz\"."}
{"id":"2000_1118_41","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Osoba, która przed dniem wejścia w życie ustawy nabyła obywatelstwo polskie na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353), może być uznana za repatrianta, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) złoży w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o uznanie za repatrianta do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania, 2) była w dniu uzyskania zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich lub jednego z państw powstałych po jego rozpadzie, 3) jest polskiego pochodzenia. 2. Za repatrianta może być również uznana osoba spełniająca łącznie następujące warunki: 1) złoży w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o uznanie za repatrianta do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania, 2) jest polskiego pochodzenia, 3) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, 4) do 1991 r. zamieszkiwała na stałe, przez co najmniej 5 lat, na terytorium, o którym mowa w art. 9, 5) nie zachodzą co do niej okoliczności, o których mowa w art. 8 ustawy. 3. Do nabycia obywatelstwa polskiego przez niepełnoletniego pozostającego pod władzą rodzicielską osoby uznanej za repatrianta na podstawie ust. 2, stosuje się przepisy art. 7. 4. Przepisy art. 16 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1118_42","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Rada Ministrów w terminie 60 dni od dnia ogłoszenia ustawy ustanowi Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji, zwanego dalej \"Pełnomocnikiem\". 2. Do Pełnomocnika stosuje się przepisy art. 10 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929). 3. Pełnomocnik podejmuje działania konieczne dla realizacji przepisów ustawy, ze szczególnym uwzględnieniem repatriacji z azjatyckich terenów byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich."}
{"id":"2000_1118_43","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Gminom, które zapewniły repatriantom przybyłym do Rzeczypospolitej Polskiej, w okresie od 15.05.1996 r. do dnia wejścia w życie niniejszego przepisu, lokal mieszkalny z zasobów komunalnych, udziela się w 2000 i 2001 r. dotacji z rezerwy celowej budżetu państwa \"Pomoc dla repatriantów\" w wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 200% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień złożenia wniosku o udzielenie dotacji oraz liczby członków najbliższej rodziny repatrianta pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, nie mniej jednak niż 600% tego wynagrodzenia. 2. Dotacji, o której mowa w ust. 1, udziela właściwy wojewoda na wniosek gminy."}
{"id":"2000_1118_44","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Postępowania o wydanie wizy repatriacyjnej wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy toczą się według przepisów dotychczasowych. 2. Postępowania w sprawie udzielania pomocy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy toczą się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2000_1118_45","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 43, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1118_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Za osobę polskiego pochodzenia, w rozumieniu niniejszej ustawy, uznaje się osobę deklarującą narodowość polską i spełniającą łącznie następujące warunki: 1) co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, 2) wykaże ona swój związek z polskością, w szczególności przez pielęgnowanie polskiej mowy, polskich tradycji i zwyczajów. 2. Za osobę polskiego pochodzenia uznaje się również osobę deklarującą narodowość polską, która posiadała w przeszłości obywatelstwo polskie lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków posiadało obywatelstwo polskie oraz spełniającą warunek określony w ust. 1 pkt 2. 3. Warunek określony w ust. 1 pkt 1 uważa się za spełniony, jeżeli co najmniej jedno z rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków wnioskodawcy potwierdziło swoją przynależność do Narodu Polskiego przez, w szczególności, pielęgnowanie polskich tradycji i zwyczajów. 4. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1, wydaje konsul."}
{"id":"2000_1118_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być dokumenty, wydane przez polskie władze państwowe lub kościelne, a także przez władze byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, dotyczące wnioskodawcy lub jego rodziców, dziadków lub pradziadków, a w szczególności: 1) polskie dokumenty tożsamości, 2) akty stanu cywilnego lub ich odpisy albo metryki chrztu poświadczające związek z polskością, 3) dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w Wojsku Polskim, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej, 4) dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej, 5) dokumenty tożsamości lub inne dokumenty urzędowe zawierające wpis informujący o narodowości polskiej. 2. Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być również inne dokumenty, a w szczególności: 1) o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej narodowości polskiej, 2) potwierdzające prześladowanie osoby ze względu na jej polskie pochodzenie."}
{"id":"2000_1118_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W drodze repatriacji nabywa obywatelstwo polskie również niepełnoletni pozostający pod władzą rodzicielską repatrianta. Jednakże w przypadku, gdy repatriantem jest tylko jedno z rodziców, niepełnoletni nabywa obywatelstwo polskie jedynie za zgodą drugiego z rodziców, wyrażoną w oświadczeniu złożonym przed konsulem. 2. Niepełnoletni pozostający pod opieką nabywa obywatelstwo polskie w drodze repatriacji, jeżeli dokona jej za zgodą opiekuna wyrażoną w oświadczeniu złożonym przed konsulem. 3. Nabycie obywatelstwa polskiego na podstawie ust. 2 i 3 przez niepełnoletniego, który ukończył 16 lat, może nastąpić jedynie za jego zgodą."}
{"id":"2000_1118_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Wiza repatriacyjna nie może być wydana osobie, która: 1) utraciła obywatelstwo polskie nabyte w drodze repatriacji na podstawie niniejszej ustawy, lub 2) repatriowała się z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z państw będących stroną tych umów, lub 3) w czasie pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działała na szkodę podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, lub 4) uczestniczyła lub uczestniczy w łamaniu praw człowieka."}
{"id":"2000_1118_9","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji Uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej części byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań narodowościowych lub politycznych nie mogli w Polsce nigdy się osiedlić,postanawia się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Wiza repatriacyjna może być wydana osobie polskiego pochodzenia, która przed dniem wejścia w życie ustawy zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnej Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżańskiej, Republiki Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kyrgyskiej, Republiki Tadżykistanu, Republiki Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej. 2. Wiza repatriacyjna może być również wydana dziecku osoby, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_1127_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. \" Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 239 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 238 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Ilekroć w przepisach działu jest mowa o: 1) ponadzakładowej organizacji związkowej \" należy przez to rozumieć organizację związkową będącą ogólnokrajowym związkiem zawodowym, zrzeszeniem (federacją) związków zawodowych lub ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową (konfederacją), 2) organizacji związkowej reprezentującej pracowników - należy przez to rozumieć organizację związkową zrzeszającą pracowników, dla których układ jest zawierany. Dotyczy to również zrzeszenia (federacji) związków zawodowych, w skład którego wchodzą te organizacje związkowe, a także ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej (konfederacji) zrzeszającej takie organizacje związkowe lub zrzeszenia (federacje) związków zawodowych.\"; 2) w art. 239 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Układu nie zawiera się dla: 1) członków korpusu służby cywilnej, 2) pracowników urzędów państwowych zatrudnionych na podstawie mianowania i powołania, 3) pracowników samorządowych zatrudnionych na podstawie wyboru, mianowania i powołania w: a) urzędach marszałkowskich, b) starostwach powiatowych, c) urzędach gminy, d) biurach (ich odpowiednikach) związków jednostek samorządu terytorialnego, e) biurach (ich odpowiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorialnego, 4) sędziów i prokuratorów.\"; 3) w art. 240: a) w § 1 w pkt 2 po wyrazie \"układu\" dodaje się wyrazy \" , w tym dotyczące stosowania układu i przestrzegania jego postanowień\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Układ nie może naruszać praw osób trzecich.\"; 4) w art. 241{1} w pkt 3 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 4; 5) w art. 241{7}: a) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. W razie rozwiązania układu do czasu wejścia w życie nowego układu stosuje się postanowienia układu dotychczasowego, chyba że strony w układzie ustaliły lub w drodze porozumienia ustalą inny termin stosowania postanowień rozwiązanego układu. Przepis art. 241{8} § 2 stosuje się.\", b) skreśla się § 5; 6) w art. 241{8} § 1-3 otrzymują brzmienie: \"§1. W okresie jednego roku od dnia przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę do pracowników stosuje się postanowienia układu, którym byli objęci przed przejściem zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. Postanowienia tego układu stosuje się w brzmieniu obowiązującym w dniu przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę. Pracodawca może stosować do tych pracowników korzystniejsze warunki niż wynikające z dotychczasowego układu. §2. Po upływie okresu stosowania dotychczasowego układu wynikające z tego układu warunki umów o pracę lub innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy stosuje się do upływu okresu wypowiedzenia tych warunków. Przepis art. 241{13} § 2 zdanie drugie stosuje się. §3. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w § 1, nowy pracodawca przejmuje również inne osoby objęte układem obowiązującym u dotychczasowego pracodawcy, stosuje postanowienia układu dotyczące tych osób przez okres jednego roku od dnia przejęcia.\"; 7) w art. 241{9} § 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"§3. Strony układu mogą wyrazić zgodę, aby w prawa i obowiązki strony wstąpiła organizacja związkowa, która nie zawarła układu. §4. Organizacja związkowa, która po zawarciu układu stała się reprezentatywna na podstawie art. 241{17} lub art. 241{25a} § 1, może wstąpić w prawa i obowiązki strony układu, składając w tym celu oświadczenie stronom tego układu. Do zakładowej organizacji związkowej art. 241{25a} § 3-5 stosuje się odpowiednio.\"; 8) w art. 241{11}: a) w § 1 w pkt 1 wyrazy \"Ministra Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw pracy\", b) w § 5 w pkt 1 wyrazy \"Sądu Wojewódzkiego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie\" zastępuje się wyrazami \"Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie\", c) po § 5 dodaje się § 5{1}-5{5} w brzmieniu: \"§5{1}. Osoba mająca interes prawny może, w terminie 90 dni od dnia zarejestrowania układu, wystąpić do organu, który układ zarejestrował, z zastrzeżeniem, że został on zawarty z naruszeniem przepisów o zawieraniu układów zbiorowych pracy. Zastrzeżenie powinno być złożone na piśmie i zawierać uzasadnienie. §5{2}. Organ rejestrujący w ciągu 14 dni po otrzymaniu zastrzeżenia, o którym mowa w § 5{1}, wzywa strony układu do przedstawienia dokumentów i złożenia wyjaśnień niezbędnych do rozpatrzenia zastrzeżenia. §5{3}. W razie stwierdzenia, że układ został zawarty z naruszeniem przepisów o zawieraniu układów zbiorowych pracy, organ rejestrujący wzywa strony układu do usunięcia tej nieprawidłowości w terminie 14 dni, chyba że jej usunięcie nie jest możliwe. §5{4}. W razie gdy : 1) strony układu nie przedstawią w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni, dokumentów i wyjaśnień, o których mowa w § 5{2}, lub 2) strony układu w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni, nie usuną nieprawidłowości, o której mowa w § 5{3} , lub usunięcie tej nieprawidłowości nie jest możliwe, organ rejestrujący wykreśla układ z rejestru układów. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio. §5{5}. Warunki umów o pracę lub innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy, wynikające z układu wykreślonego z rejestru układów, obowiązują do upływu okresu wypowiedzenia tych warunków. Przepis art. 241{13} § 2 zdanie drugie stosuje się.\", d) § 6 otrzymuje brzmienie: \"§6. Minister właściwy do spraw pracy w celu zapewnienia jednolitych zasad rejestracji układów zbiorowych pracy i prowadzenia rejestru tych układów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawie rejestracji układów zbiorowych pracy, w szczególności warunki składania wniosków o wpis do rejestru układów i o rejestrację układu, zakres informacji objętych tymi wnioskami oraz dokumenty dołączane do wniosków, skutki niezachowania wymogów dotyczących formy i treści wniosków, jak również tryb wykreślenia układu z rejestru, a także sposób prowadzenia rejestru układów i akt rejestrowych oraz wzory klauzul rejestracyjnych i kart rejestrowych.\"; 9) w art. 241{13} w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przy wypowiedzeniu dotychczasowych warunków umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy nie mają zastosowania przepisy ograniczające dopuszczalność wypowiadania warunków takiej umowy lub aktu.\"; 10) w art. 241{14}: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy, zwany dalej \"układem ponadzakładowym\", zawierają: 1) ze strony pracowników właściwy statutowo organ ponadzakładowej organizacji związkowej, 2) ze strony pracodawców właściwy statutowo organ organizacji pracodawców - w imieniu zrzeszonych w tej organizacji pracodawców.\", b) skreśla się § 2; 11) po art. 241{14} dodaje się art. 241{14a} w brzmieniu: \"Art. 241{14a}. §1. W razie gdy ponadzakładowa organizacja związkowa reprezentująca pracowników, dla których ma być zawarty układ ponadzakładowy, wchodzi w skład zrzeszenia (federacji) związków zawodowych lub ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej (konfederacji), do zawarcia układu jest upoważniona, z zastrzeżeniem § 2, wyłącznie ta ponadzakładowa organizacja związkowa. §2. Ogólnokrajowa organizacja międzyzwiązkowa (konfederacja) uczestniczy w rokowaniach i zawiera układ ponadzakładowy w miejsce wchodzących w jej skład ponadzakładowych organizacji związkowych, reprezentujących pracowników dla których układ ten ma być zawarty i które uzyskały reprezentatywność na podstawie art. 241{17} § 3, jedynie w razie skierowania do niej umotywowanego pisemnego wniosku w tej sprawie przez co najmniej jedną z pozostałych ponadzakładowych organizacji związkowych prowadzących rokowania w sprawie zawarcia tego układu. Organizacja, do której skierowano wniosek, nie może odmówić przystąpienia do rokowań; odmowa skutkuje pozbawieniem reprezentatywności dla potrzeb określonego układu ponadzakładowego wszystkich organizacji, w miejsce których powinna wstąpić organizacja, do której skierowany został wniosek. §3. W razie gdy organizacja pracodawców zrzeszająca pracodawców, którzy mają być objęci układem ponadzakładowym, wchodzi w skład federacji lub konfederacji, prawo do zawarcia układu przysługuje organizacji, w której pracodawcy są bezpośrednio zrzeszeni.\"; 12) w art. 241{15} pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) organizacji pracodawców uprawnionej do zawarcia układu ze strony pracodawców,\"; 13) art. 241{16} otrzymuje brzmienie: \"Art. 241{16}. §1. Jeżeli pracowników, dla których ma być zawarty układ ponadzakładowy, reprezentuje więcej niż jedna organizacja związkowa, rokowania w celu zawarcia układu prowadzi ich wspólna reprezentacja lub działające wspólnie poszczególne organizacje związkowe. §2. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez podmiot występujący z inicjatywą zawarcia układu ponadzakładowego, nie krótszym niż 30 dni od dnia zgłoszenia inicjatywy zawarcia układu, nie wszystkie organizacje związkowe przystąpią do rokowań w trybie określonym w § 1, do prowadzenia rokowań są uprawnione organizacje związkowe, które przystąpiły do rokowań. Rokowania te są prowadzone w trybie określonym w § 1. §3. Warunkiem prowadzenia rokowań, o których mowa w § 2, jest uczestniczenie w nich co najmniej jednej reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej w rozumieniu art. 241{17}. §4. Jeżeli przed zawarciem układu zostanie utworzona ponadzakładowa organizacja związkowa, ma ona prawo przystąpić do rokowań. §5. Układ ponadzakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania nad tym układem, bądź co najmniej wszystkie reprezentatywne organizacje związkowe, w rozumieniu art. 241{17}, uczestniczące w rokowaniach.\"; 14) w art. 241{17} : a) w § 1 w pkt 2 wyrazy \"nie mniej niż pięć tysięcy pracowników\" zastępuje się wyrazami \"nie mniej jednak niż dziesięć tysięcy pracowników\", b) w § 2 wyrazy \"Sądu Wojewódzkiego w Warszawie\" zastępuje się wyrazami \"Sądu Okręgowego w Warszawie\"; 15) art. 241{18} otrzymuje brzmienie: \"Art. 241{18}. §1. Na wspólny wniosek organizacji pracodawców i ponadzakładowych organizacji związkowych, które zawarły układ ponadzakładowy, minister właściwy do spraw pracy może - gdy wymaga tego ważny interes społeczny - rozszerzyć, w drodze rozporządzenia, stosowanie tego układu w całości lub w części na pracowników zatrudnionych u pracodawcy nieobjętego żadnym układem ponadzakładowym, prowadzącego działalność gospodarczą taką samą lub zbliżoną do działalności pracodawców objętych tym układem, ustalonej na podstawie odrębnych przepisów dotyczących klasyfikacji działalności, po zasięgnięciu opinii tego pracodawcy lub wskazanej przez niego organizacji pracodawców oraz zakładowej organizacji związkowej - o ile taka działa u pracodawcy - a także opinii Komisji do Spraw Układów Zbiorowych Pracy powołanej na podstawie odrębnych przepisów. §2. Wniosek o rozszerzenie stosowania układu ponadzakładowego powinien wskazywać nazwę pracodawcy i jego siedzibę, a także uzasadnienie potrzeby rozszerzenia stosowania układu ponadza kładowego oraz zawierać informacje i dokumenty niezbędne do stwierdzenia wymogów, o których mowa w § 1. §3. Projekt rozporządzenia, o którym mowa w § 1, nie wymaga skierowania do zaopiniowania przez organizacje związkowe i organizacje pracodawców. §4. Rozszerzenie stosowania układu ponadzakładowego obowiązuje nie dłużej niż do czasu objęcia pracodawcy innym układem ponadzakładowym. §5. Do wniosku o uchylenie rozszerzenia stosowania układu stosuje się odpowiednio przepisy § 1-3 oraz art. 241{8} § 2.\"; 16) w art. 241{19} : a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W razie połączenia lub podziału organizacji związkowej lub organizacji pracodawców, która zawarła układ ponadzakładowy, jej prawa i obowiązki przechodzą na organizację powstałą w wyniku połączenia lub podziału.\", b) w § 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Przepis art. 241{8} § 2 stosuje się odpowiednio.\", c) skreśla się § 3, d) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Informacje dotyczące spraw, o których mowa w § 1 i 2, podlegają zgłoszeniu do rejestru układów.\"; 17) skreśla się art. 241{20}-241{22}; 18) art. 241{23} otrzymuje brzmienie: \"Art. 241{23}. Zakładowy układ zbiorowy pracy, zwany dalej \"układem zakładowym\", zawiera pracodawca i zakładowa organizacja związkowa.\"; 19) art. 241{25} otrzymuje brzmienie: \"Art. 241{25}. §1. Jeżeli pracowników, dla których ma być zawarty układ zakładowy, reprezentuje więcej niż jedna organizacja związkowa, rokowania w celu zawarcia układu prowadzi ich wspólna reprezentacja lub działające wspólnie poszczególne organizacje związkowe. §2. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez podmiot występujący z inicjatywą zawarcia układu zakładowego, nie krótszym niż 30 dni od dnia zgłoszenia inicjatywy zawarcia układu, nie wszystkie organizacje związkowe przystąpią do rokowań w trybie określonym w § 1, do prowadzenia rokowań są uprawnione organizacje związkowe, które przystąpiły do rokowań. Rokowania te są prowadzone w trybie określonym w § 1. §3. Warunkiem prowadzenia rokowań, o których mowa w § 2, jest uczestniczenie w nich co najmniej jednej reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej w rozumieniu przepisów art. 241{25a}. §4. Jeżeli przed zawarciem układu zostanie utworzona zakładowa organizacja związkowa, ma ona prawo przystąpić do rokowań. §5. Układ zakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania nad tym układem, bądź przynajmniej wszystkie reprezentatywne organizacje związkowe, w rozumieniu art. 241{25a}, uczestniczące w rokowaniach.\"; 20) po art. 241{25} dodaje się art. 241{25a} w brzmieniu: \"Art. 241{25a}. §1. Reprezentatywną zakładową organizacją związkową jest organizacja związkowa: 1) będąca jednostką organizacyjną albo organizacją członkowską ponadzakładowej organizacji związkowej uznanej za reprezentatywną na podstawie art. 241{17} § 1 pkt 1, pod warunkiem że zrzesza ona co najmniej 7% pracowników zatrudnio nych u pracodawcy, lub 2) zrzeszająca co najmniej 10% pracowników zatrudnionych u pracodawcy. §2. Jeżeli żadna z zakładowych organizacji związkowych nie spełnia wymogów, o których mowa w § 1, reprezentatywną zakładową organizacją związkową jest organizacja zrzeszająca największą liczbę pracowników. §3. Przy ustalaniu liczby pracowników zrzeszonych w zakładowej organizacji związkowej, o której mowa w § 1 i 2, uwzględnia się wyłącznie pracowników należących do tej organizacji przez okres co najmniej 6 miesięcy przed przystąpieniem do rokowań w sprawie zawarcia układu zakładowego. W razie gdy pracownik należy do kilku zakładowych organizacji związkowych, uwzględniony może być tylko jako członek jednej wskazanej przez niego organizacji związkowej. §4. Zakładowa organizacja związkowa może przed zawarciem układu zakładowego zgłosić uczestnikom prowadzącym rokowania w sprawie zawarcia tego układu pisemne zastrzeżenie co do spełniania przez inną zakładową organizację związkową kryteriów reprezentatywności, o których mowa w § 1 i 2; prawo zgłoszenia zastrzeżenia przysługuje również pracodawcy. §5. W przypadku, o którym mowa w § 4, zakładowa organizacja związkowa, wobec której zostało zgłoszone zastrzeżenie, występuje do sądu rejonowego \" sądu pracy właściwego dla siedziby pracodawcy z wnioskiem o stwierdzenie jej reprezentatywności. Sąd wydaje w tej sprawie orzeczenie w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.\"; 21) w art. 241{27} § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§1. Ze względu na sytuację finansową pracodawcy strony układu zakładowego mogą zawrzeć porozumienie o zawieszeniu stosowania u danego pracodawcy, w całości lub w części, tego układu oraz układu ponadzakładowego bądź jednego z nich, na okres nie dłuższy niż 3 lata. W razie gdy u pracodawcy obowiązuje jedynie układ ponadzakładowy, porozumienie o zawieszeniu stosowania tego układu lub niektórych jego postanowień mogą zawrzeć strony uprawnione do zawarcia układu zakładowego. §2. Porozumienie, o którym mowa w § 1, podlega zgłoszeniu do rejestru odpowiednio układów zakładowych lub układów ponadzakładowych. Ponadto informację o zawieszeniu stosowania układu ponadzakładowego strony porozumienia przekazują stronom tego układu.\"; 22) art. 241{28} otrzymuje brzmienie : \"Art. 241{28}. §1. Układ zakładowy może obejmować więcej niż jednego pracodawcę, jeżeli pracodawcy ci wchodzą w skład tej samej osoby prawnej. §2. Rokowania nad zawarciem układu zakładowego prowadzą: 1) właściwy organ osoby prawnej, o której mowa w § 1, oraz 2) wszystkie zakładowe organizacje związkowe działające u pracodawców, z zastrzeżeniem § 3. §3. Jeżeli zakładowe organizacje związkowe należą do tego samego związku, federacji lub konfederacji, do prowadzenia rokowań w ich imieniu jest uprawniony organ wskazany przez ten związek, federację lub konfederację. §4. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez podmiot występujący z inicjatywą zawarcia układu zakładowego, nie krótszym niż 30 dni od dnia zgłoszenia inicjatywy zawarcia układu, nie wszystkie organizacje związkowe przystąpią do rokowań, do prowadzenia rokowań są uprawnione organizacje związkowe, które do nich przystąpiły, pod warunkiem uczestniczenia w tych rokowaniach wszystkich organów, o których mowa w § 3, wskazanych przez ponadzakładowe organizacje związkowe reprezentujące pracowników zatrudnionych u pracodawców wchodzących w skład osoby prawnej, reprezentatywne w rozumieniu art. 241{17} § 1 pkt 1 i 2 oraz § 3. §5. Układ zakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania nad tym układem, bądź co najmniej wszystkie organy, o których mowa w § 3, wskazane przez ponadzakładowe organizacje związkowe reprezentujące pracowników zatrudnionych u pracodawców wchodzących w skład osoby prawnej, reprezentatywne w rozumieniu art. 241{17} § 1 pkt 1 i 2 oraz § 3. §6. Przepisy § 1-5 stosuje się odpowiednio do jednostki nieposiadającej osobowości prawnej, w skład której wchodzi więcej niż jeden pracodawca.\"; 23) w art. 241{29}: a) skreśla się § 1, 4 i 5, b) w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Przepis art. 241{8} § 2 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"2000_1127_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. W razie zniesienia urzędu ministra lub centralnego organu administracji rządowej prawa i obowiązki ministra lub centralnego organu administracji rządowej, który zawarł układ ponadzakładowy, przechodzą na ministra lub centralny organ administracji rządowej przejmujący zakres jego działania."}
{"id":"2000_1127_11","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Przepisy art. 241{8} § 1-3 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do ponadzakładowego układu zbiorowego pracy w razie gdy organ wymieniony w art. 9, który zawarł taki układ, przestał pełnić wobec pracodawcy objętego tym układem funkcję organu prowadzącego lub nadzorującego. Nie dotyczy to przypadków, o których mowa w art. 10."}
{"id":"2000_1127_12","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy, zawarty przez organy określone w art. 9 oraz w art. 241{14} § 1 pkt 2 lit. b) i c) Kodeksu pracy w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy, obowiązuje do dnia 31 grudnia 2005 r.; nie obowiązuje on jednak u tych pracodawców, których pracownicy objęci zostaną przed tym terminem ponadzakładowym układem zbiorowym pracy zawartym przez organizację pracodawców. Przepis art. 241{8} § 2 Kodeksu pracy stosuje się."}
{"id":"2000_1127_13","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1127_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 589 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 6) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 33 dodaje się art. 33{1} w brzmieniu: \"Art. 33{1}. 1. Pracodawca, na pisemny wniosek zakładowej organizacji związkowej i za pisemną zgodą pracownika, jest obowiązany pobierać z wynagrodzenia pracownika składkę związkową w zadeklarowanej przez niego wysokości. 2. Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie przekazywać kwoty pobranych składek związkowych na rachunek bankowy wskazany przez zakładową organizację związkową.\"; 2) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Przepisy art. 26-33{1} stosuje się do międzyzakładowej organizacji związkowej obejmującej swoim działaniem pracodawcę, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 34{1}. 2. Przy ustalaniu prawa do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, o którym mowa w art. 31 ust. 1, uwzględnia się łączną liczbę członków międzyzakładowej organizacji związkowej zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji.\"; 3) po art. 34 dodaje się art. 34{1} w brzmieniu: \"Art. 34{1}. 1. Pracodawcy objęci działaniem międzyzakładowej organizacji związkowej ponoszą koszty, w tym koszty wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, związane z zatrudnianiem pracownika zwolnionego: 1) z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie międzyzakładowej organizacji związkowej - na podstawie art. 31 ust. 1 w związku z art. 34 ust. 2, 2) od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia - na podstawie art. 31 ust. 3, odpowiednio do udziału liczby członków tej organizacji zatrudnionych u danego pracodawcy w łącznej liczbie członków tej organizacji zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji - w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. 2. Zarząd międzyzakładowej organizacji związkowej przedstawia pracodawcy, który zwolni pracownika lub pracowników z obowiązku świadczenia pracy lub od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, informacje o liczbie członków tej organizacji zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji oraz u każdego z tych pracodawców - w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, według stanu na ostani dzień miesiąca. 3. Zarząd międzyzakładowej organizacji związkowej przedstawia informacje, o których mowa w ust. 3, w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zwolnienie pracownika lub pracowników z obowiązku świadczenia pracy lub od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. 4. Sposób i tryb ponoszenia kosztów, o których mowa w ust. 1, określa każdy pracodawca, który zwolni pracownika lub pracowników z obowiązku świadczenia pracy lub od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, w zakresie dotyczącym kosztów związanych z zatrudnianiem tego pracownika lub tych pracowników.\"; 4) w art. 35 w ust. 1 w pkt 3 na końcu dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 33{1} i 34{1}\"."}
{"id":"2000_1127_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz.U. Nr 55, poz. 235, z 1996 r. Nr 34, poz. 148, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 700) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Pracodawcą w rozumieniu ustawy jest podmiot, o którym mowa w art. 3 Kodeksu pracy.\", 2) skreśla się ust. 3."}
{"id":"2000_1127_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz.U. Nr 55, poz. 236 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 802) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Pracodawcą w rozumieniu ustawy jest podmiot, o którym mowa w art. 3 Kodeksu pracy.\"."}
{"id":"2000_1127_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie art. 241{11} § 6 Kodeksu pracy zachowują moc do czasu wydania na tej podstawie nowych przepisów wykonawczych po wejściu w życie ustawy."}
{"id":"2000_1127_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Do układów zbiorowych pracy zgłoszonych do rejestru układów przed dniem wejścia w życie ustawy mają odpowiednio zastosowanie przepisy art. 241 {14} § 2, art. 241{16}, art. 241{17} oraz art. 241{25} Kodeksu pracy w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem."}
{"id":"2000_1127_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ponadzakładowe układy zbiorowe pracy zawarte przez statutowe organy podmiotów określonych w przepisach wydanych przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie art. 241{14} § 2 Kodeksu pracy obowiązującego przed dniem wejścia w życie ustawy i zarejestrowane przed tym dniem zachowują moc do czasu ich rozwiązania, a podmioty, które je zawarły, mają w tym okresie uprawnienia przysługujące stronom ponadzakładowego układu zbiorowego pracy."}
{"id":"2000_1127_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Z dniem wejścia w życie ustawy przestają być reprezentatywne w rozumieniu ustawy ponadzakładowe organizacje związkowe, których reprezentatywność została stwierdzona na podstawie art. 241{17} § 1 pkt 2 Kodeksu pracy w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem."}
{"id":"2000_1127_9","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Do dnia 31 grudnia 2003 r. ponadzakładowy układ zbiorowy pracy ze strony pracodawców zawiera: 1) właściwy minister lub centralny organ administracji rządowej - w imieniu pracodawców zatrudniających pracowników państwowych jednostek sfery budżetowej niezrzeszonych w organizacji pracodawców, 2) odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa oraz przewodniczący zarządu związku międzygminnego lub powiatowego - w imieniu pracodawców zatrudniających pracowników samorządowych jednostek sfery budżetowej niezrzeszonych w organizacji pracodawców."}
{"id":"2000_1156_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje sprawy bezpieczeństwa morskiego w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia, kwalifikacji i składu załogi statku, bezpiecznego uprawiania żeglugi morskiej oraz ratowania życia na morzu."}
{"id":"2000_1156_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Inspekcje, o których mowa w art. 8 i art. 9, powinny być poprzedzone przeglądami statku dokonywanymi przez instytucję klasyfikacyjną sprawującą nadzór techniczny nad statkiem, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Nadzór techniczny instytucji klasyfikacyjnej sprawowany jest podczas budowy, odbudowy, przebudowy i remontu statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia, a także podczas eksploatacji statku. 3. Organ inspekcyjny może powierzyć dokonanie przeglądu statku osobie lub instytucji klasyfikacyjnej innej, niż określona w ust. 1, mając na względzie przepis art. 8 ust. 3."}
{"id":"2000_1156_11","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Organ inspekcyjny przeprowadza inspekcję doraźną statku w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia, że statek został uszkodzony lub że nastąpiła zmiana w jego kadłubie, urządzeniach lub wyposażeniu, jeżeli uszkodzenie lub zmiana mogą wpłynąć na stan bezpieczeństwa statku, a także w razie stwierdzenia lub podejrzenia, że statek jest załadowany ponad granice dozwolone w świadectwie wolnej burty lub położenie linii ładunkowej statku nie odpowiada wskazaniom zawartym w tym świadectwie. 2. Inspekcję przeprowadza się na wniosek właściciela, armatora, kapitana statku, izby morskiej, Państwowej Inspekcji Pracy lub zainteresowanego związku zawodowego. 3. Inspekcja może być przeprowadzona również z innych przyczyn uznanych za konieczne ze względu na bezpieczeństwo statku."}
{"id":"2000_1156_12","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Jeżeli organ inspekcyjny poweźmie uzasadnione podejrzenie, że statek nie odpowiada wymogom bezpieczeństwa, może w każdym czasie zatrzymać statek w porcie lub zabronić mu wyjścia z portu i niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 24 godzin, przeprowadzić jego inspekcję. 2. W razie stwierdzenia w wyniku inspekcji, o której mowa w ust. 1, że stan statku lub sposób jego załadowania czynią go niezdatnym do żeglugi morskiej, organ inspekcyjny zabrania użycia statku. 3. W razie stwierdzenia, że stan statku nie czyni go niezdatnym do żeglugi, lecz nie pozwala na użycie go do żeglugi w sposób zamierzony przez armatora, organ inspekcyjny zabrania użycia statku w sposób zamierzony, wskazując jednocześnie uchybienia, które należy usunąć, aby statek mógł być w ten sposób użyty. 4. W razie odmowy usunięcia uchybień, o których mowa w ust. 3, organ inspekcyjny może zakazać statkowi opuszczania portu, bazy przeładunkowej lub morza terytorialnego, albo zabronić mu wejścia do portu lub bazy przeładunkowej. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1-4, w stosunku do statku o przynależności do państwa - strony jednej z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 6, stosuje się postanowienia tej umowy. 6. W razie negatywnego wyniku inspekcji statku o obcej przynależności skutkującego decyzją o jego zatrzymaniu, organ inspekcyjny niezwłocznie powiadamia o tym na piśmie administrację państwa przynależności statku albo konsula bądź najbliższe przedstawicielstwo dyplomatyczne tego państwa, a także Międzynarodową Organizację Morską (IMO) oraz organy inspekcyjne państw - stron Memorandum Paryskiego podpisanego w dniu 26 stycznia 1982 r. 7. Kapitanowi statku przysługuje prawo do odwołania od decyzji o zatrzymaniu, o której mowa w ust. 6, o czym musi zostać poinformowany przez organ wydający decyzję. 8. Zatrzymanie statku w wykonaniu uprawnień wynikających z ust. 1-6 nie uzasadnia jakichkolwiek roszczeń do organu inspekcyjnego."}
{"id":"2000_1156_13","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Organ inspekcyjny, na podstawie pozytywnych wyników inspekcji wstępnej albo okresowej, wydaje dokumenty bezpieczeństwa statku. W dokumentach bezpieczeństwa statku ustala się okres ich ważności. 2. Organ inspekcyjny potwierdza przedłużenie ważności wydanych dokumentów, o których mowa w ust. 1, na podstawie pozytywnych wyników inspekcji. 3. Organ inspekcyjny może wydać międzynarodowe świadectwo potwierdzające spełnienie wymagań przewidzianych umowami międzynarodowymi, o których mowa art. 6, statkowi o obcej przynależności, na wniosek właściwego organu państwa przynależności statku, będącego stroną odpowiedniej umowy międzynarodowej. 4. Dokumenty i świadectwa, o których mowa w ust. 1 i ust. 3, tracą ważność przed upływem okresu, na który zostały wystawione, jeżeli: 1) zaszły istotne zmiany w kadłubie, urządzeniach lub wyposażeniu statku, albo wprowadzono je bez zgody organu inspekcyjnego, 2) nie została potwierdzona ich ważność w określonym terminie, 3) nastąpiła zmiana przynależności statku. 5. Jeżeli stan statku na to pozwala, okres ważności dokumentu bezpieczeństwa może być przedłużony, nie więcej niż o 3 miesiące, w celu umożliwienia statkowi zawinięcia do wskazanego portu dla przeprowadzenia inspekcji; termin ważności upływa z chwilą przybycia statku do portu, w którym ma być dokonana inspekcja. 6. Przepis ust. 5 nie dotyczy certyfikatu bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego, którego okres ważności nie może być przedłużony."}
{"id":"2000_1156_14","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Za przeprowadzenie inspekcji i wydanie albo potwierdzenie ważności dokumentu bezpieczeństwa organ inspekcyjny pobiera opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. Opłaty nie pobiera się za inspekcję doraźną nieobejmującą całokształtu wymogów bezpieczeństwa. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, terminy, tryb przeprowadzania i zakres inspekcji, rodzaje i wzory dokumentów bezpieczeństwa statku."}
{"id":"2000_1156_15","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, kierując się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa statków oraz życia osób na statkach, określi, w drodze rozporządzeń: 1) wymagania w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia dla statków nieobjętych umowami międzynarodowymi, o których mowa w art. 6, bądź uzna za obowiązujące w tym zakresie wymagania określone w przepisach technicznych polskiej instytucji klasyfikacyjnej, 2) tryb uznawania instytucji klasyfikacyjnej do sprawowania nadzoru technicznego nad statkiem, a także rodzaje i zakres przeglądów statku, dokonywanych przez instytucję klasyfikacyjną. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, mając na uwadze względy, o których mowa w ust. 1, może, w drodze rozporządzenia: 1) uznać za obowiązujące szczegółowe przepisy techniczne w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia wydawane przez polską instytucję klasyfikacyjną oraz warunki uznawania przepisów technicznych wydawanych przez zagraniczne instytucje klasyfikacyjne sprawujące nadzór techniczny nad statkami o polskiej przynależności, 2) zwiększyć wymagania w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia wobec statków podlegających umowom międzynarodowym, o których mowa w art. 6, w stosunku do wymagań określonych tymi umowami, 3) wyłączyć spod działania niektórych postanowień umów międzynarodowych, o których mowa w art. 6, statki podlegające tym umowom, zgodnie z przepisami tych umów, 4) poddać działaniu umów międzynarodowych, o których mowa w art. 6, statki niepodlegające tym umowom, w zakresie określonym w rozporządzeniu."}
{"id":"2000_1156_16","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Statek musi mieć wyznaczoną wolną burtę zgodnie z postanowieniami Konwencji o liniach ładunkowych. 2. Statek, dla którego wyznaczono wolną burtę, otrzymuje znak wolnej burty, który należy umieścić na obu burtach statku, a także świadectwo wolnej burty. 3. Za wydanie świadectwa wolnej burty pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 4. Opłata, o której mowa w ust. 3, stanowi dochód budżetu państwa. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach wyznaczania wolnej burty, organy uprawnione do tych czynności oraz wzory międzynarodowych świadectw wolnej burty, uwzględniając w szczególności postanowienia Konwencji o liniach ładunkowych. Rozdział 3 Kwalifikacje i skład załogi"}
{"id":"2000_1156_17","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Statek nie może być używany w żegludze morskiej, jeżeli nie jest obsadzony załogą o właściwych kwalifikacjach i wymaganym składzie."}
{"id":"2000_1156_18","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Kwalifikacje członków załóg statków morskich, z zastrzeżeniem ust. 2, muszą odpowiadać wymaganiom określonym w: 1) umowach międzynarodowych: a) Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202 oraz z 1999 r. Nr 30, poz. 286), zwanej dalej \"Konwencją STCW\", b) Konwencji SOLAS, c) Konwencji (nr 69) Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej świadectwa kwalifikacyjnego kucharzy okrętowych, sporządzonej w Seattle dnia 27 czerwca 1946 r. (Dz.U. z 1954 r. Nr 44, poz. 196 i 197), d) Konwencji (nr 74) Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej świadectw kwalifikacyjnych starszych marynarzy, sporządzonej w Seattle dnia 29 czerwca 1946 r. (Dz.U. z 1954 r. Nr 44, poz. 200 i 201), 2) przepisach ustawy. 2. Kwalifikacje załóg statków sportowych i turystycznych regulują odrębne przepisy."}
{"id":"2000_1156_19","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji zawodowych, niezbędnych do zajmowania stanowisk na statku, jest: 1) dyplom - dla stanowisk oficerskich, 2) świadectwo - dla stanowisk nieoficerskich. 2. Osoby ubiegające się o uzyskanie dyplomów oficerskich obowiązane są posiadać co najmniej wykształcenie średnie, a osoby ubiegające się o uzyskanie świadectw nieoficerskich obowiązane są posiadać co najmniej wykształcenie podstawowe. Obowiązek posiadania co najmniej wykształcenia średniego nie dotyczy osób ubiegających się o najniższe dyplomy w dziale maszynowym, a także w dziale pokładowym w żegludze krajowej i w rybołówstwie morskim. 3. Posiadanie dodatkowych uprawnień wymaganych Konwencją STCW niezbędnych do zajmowania niektórych stanowisk potwierdza się zaświadczeniem. 4. Dyplomy i świadectwa, o których mowa w ust. 1, wydają dyrektorzy urzędów morskich po złożeniu przez ubiegających się o uzyskanie tych dokumentów egzaminu z zakresu wymaganej wiedzy i przedstawieniu przez nich zaświadczeń o odbyciu wymaganych szkoleń i praktyk pływania. 5. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 3, wydają dyrektorzy urzędów morskich po przedstawieniu przez ubiegających się o te zaświadczenia pisemnych potwierdzeń o odbyciu wymaganych szkoleń i praktyk w ośrodkach, o których mowa w ust. 6. 6. Szkolenia, o których mowa w ust. 4 i ust. 5, są prowadzone przez wyższe uczelnie morskie uznane przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej lub przez ośrodki uznane w drodze decyzji dyrektora urzędu morskiego właściwego dla siedziby ośrodka. 7. Decyzję, o której mowa w ust. 6, wydaje się na podstawie wniosków komisji powołanej przez dyrektora urzędu morskiego dla dokonania oceny ośrodka. 8. Egzamin, o którym mowa w ust. 4, przeprowadzają komisje egzaminacyjne działające przy dyrektorze urzędu morskiego; za egzamin pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. Opłata ta stanowi przychód środka specjalnego urzędu morskiego, z przeznaczeniem na finansowanie funkcjonowania komisji egzaminacyjnych i na wynagrodzenia ich członków. 9. Przewodniczącego komisji egzaminacyjnej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, na wniosek dyrektora urzędu morskiego. 10. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w drodze rozporządzenia: 1) określi kryteria uznawania ośrodków, o których mowa w ust. 6, 2) zatwierdzi programy szkolenia i wymagań egzaminacyjnych, także regulamin pracy komisji egzaminacyjnych, o których mowa w ust. 8, 3) określi kryteria, którym powinni odpowiadać kandydaci na przewodniczącego komisji egzaminacyjnych i egzaminatorów."}
{"id":"2000_1156_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ustawę stosuje się z zachowaniem postanowień umów międzynarodowych dotyczących bezpieczeństwa morskiego, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, ogłoszonymi w trybie określonym odrębnymi przepisami."}
{"id":"2000_1156_20","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, stanowiska, o których mowa w art. 19 ust. 1, z wyjątkiem stanowiska kapitana i starszego mechanika, mogą zajmować przez czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, na podstawie zezwolenia wydanego przez dyrektora urzędu morskiego, osoby nieposiadające odpowiedniego dyplomu lub świadectwa, pod warunkiem, że osoby te posiadają wiedzę i umiejętności zapewniające właściwe wykonywanie obowiązków na tych stanowiskach; okres ten nie może być przedłużony."}
{"id":"2000_1156_21","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Spełnienie wymagań w zakresie kwalifikacji członków załóg statków śródlądowych do uprawiania żeglugi na wodach morskich potwierdza właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego, po sprawdzeniu ich wiedzy i umiejętności, określonych przepisami, o których mowa w art. 25 pkt. 1."}
{"id":"2000_1156_22","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Skład załogi statku niezbędny dla bezpieczeństwa morskiego ustala dyrektor urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku i potwierdza: 1) wydając certyfikat bezpiecznej obsługi statku dla statków podlegających Konwencji SOLAS, 2) dokonując wpisu w karcie bezpieczeństwa statku dla statków innych niż określone w pkt 1. 2. Na wniosek armatora statku niepodlegającego Konwencji SOLAS, ale uprawiającego żeglugę międzynarodową, dokumentem określającym niezbędny dla bezpieczeństwa morskiego skład załogi może być certyfikat bezpiecznej obsługi."}
{"id":"2000_1156_23","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Za wystawienie dokumentów, o których mowa w art. 19 ust. 3 i ust. 4, art. 20 i art. 22 ust. 1 pkt 1, pobiera się opłaty, w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2000_1156_24","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. W celu zapewnienia przestrzegania wymagań w zakresie kwalifikacji i składu załogi niezbędnego dla bezpieczeństwa morskiego, statek podlega inspekcji przeprowadzanej przez organ inspekcyjny. 2. Inspekcja polega na sprawdzeniu, czy członkowie załogi zatrudnieni na statku posiadają wymagane dyplomy, świadectwa, zaświadczenia albo zezwolenia oraz czy skład załogi jest zgodny z właściwym dokumentem bezpieczeństwa, a organizacja i pełnienie wacht odpowiadają wymaganiom Konwencji STCW. 3. W razie stwierdzenia, że członek załogi nie posiada ważnego dyplomu lub świadectwa, zaświadczenia albo zezwolenia, bądź stwierdzenia zaniedbań w organizacji lub pełnieniu wacht, jeżeli uchybienia te stwarzają niebezpieczeństwo dla osób, mienia lub środowiska, organ inspekcyjny podejmuje działania, o których mowa w art. 12 ust. 1-4, w celu zapewnienia tego, aby statek nie rozpoczął żeglugi do czasu usunięcia tych uchybień. 4. W razie stwierdzenia uchybień, o których mowa w ust. 3, na statku o obcej przynależności, organ inspekcyjny zawiadamia o tym kapitana statku oraz konsula lub przedstawicielstwo dyplomatyczne państwa przynależności statku. O podjętych wobec statku działaniach organ ten zawiadamia również właściwą organizację międzynarodową. 5. W razie nieusunięcia uchybień, o których mowa w ust. 3, jeśli brak dyplomu lub zaświadczenia dotyczy kapitana statku, starszego mechanika, oficerów pełniących wachty oraz radiooperatora, organ inspekcyjny podejmuje decyzję o zatrzymaniu statku. W stosunku do statku o przynależności do państwa strony Konwencji STCW stosuje się postanowienia tej konwencji dotyczące zatrzymania statku. 6. Inspekcję przeprowadza się stosując przepis art. 8 ust. 3."}
{"id":"2000_1156_25","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzeń: 1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne do zajmowania stanowisk na statkach morskich, warunki przyznawania dyplomów, świadectw i zaświadczeń, wzory dokumentów kwalifikacyjnych i sposób ich ewidencji, warunki potwierdzania kwalifikacji zawodowych, w tym również dla statków nieobjętych umowami, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt. 1, 2) szczegółowy tryb przeprowadzania inspekcji w zakresie wymagań określonych w niniejszym rozdziale, 3) warunki, jakie powinny spełniać osoby posiadające zagraniczne dyplomy oficerskie lub zagraniczne świadectwa nieoficerskie wydane na podstawie Konwencji STCW, aby ubiegać się o stopnie i stanowiska oficerskie lub nieoficerskie na statkach o polskiej przynależności, 4) wzór certyfikatu bezpiecznej obsługi, 5) tryb przeprowadzania egzaminów i zasady wynagradzania członków komisji egzaminacyjnej, a także członków komisji dokonujących oceny ośrodków, o których mowa w art. 19 ust. 6, mając na względzie postanowienia Konwencji STCW. Rozdział 4 Bezpieczne uprawianie żeglugi"}
{"id":"2000_1156_26","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W sprawach dotyczących ruchu statków na morzu terytorialnym stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) oraz postanowienia Konwencji o zapobieganiu zderzeniom. 2. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określą, w drodze rozporządzenia, zakres stosowania międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu mających na celu bezpieczne uprawianie żeglugi przez jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, może, w drodze rozporządzenia, wydać przepisy szczególne regulujące ruch statków na morskich wodach wewnętrznych, jeżeli względy bezpieczeństwa żeglugi na tych akwenach tego wymagają."}
{"id":"2000_1156_27","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Statek oraz jednostka pływająca Straży Granicznej i Policji obowiązane są przestrzegać zasad bezpieczeństwa żeglugi określonych postanowieniami rozdziału V Konwencji SOLAS. 2. Kapitan statku znajdującego się w morzu obowiązany jest w szczególności: 1) skutecznie, za pomocą dostępnych środków łączności, przekazywać statkom znajdującym się w pobliżu, a także właściwym władzom państwa nadbrzeżnego ostrzeżenia nawigacyjne o zauważonych niebezpieczeństwach dla żeglugi, 2) po otrzymaniu z jakiegokolwiek źródła wiadomości, że statkowi, statkowi powietrznemu lub pochodzącym z nich środkom ratunkowym grozi niebezpieczeństwo - postępować zgodnie z postanowieniami konwencji, o której mowa w ust. 1, oraz konwencji, o której mowa w art. 40."}
{"id":"2000_1156_28","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Zabrania się statkowi lub statkowi powietrznemu używania międzynarodowego sygnału wzywania pomocy określonego w załączniku IV do Konwencji o zapobieganiu zderzeniom, jak również używania sygnału, który mógłby być wzięty za międzynarodowy sygnał wzywania pomocy, z wyjątkiem sytuacji, gdy istnieje potrzeba wskazania, że statek lub statek powietrzny znajduje się w niebezpieczeństwie i wzywa pomocy."}
{"id":"2000_1156_29","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki bezpiecznego uprawiania żeglugi uwzględniając postanowienia rozdziału V Konwencji SOLAS. 2. Minister Obrony Narodowej może, w drodze rozporządzenia, poddać jednostki pływające Marynarki Wojennej wszystkim lub niektórym postanowieniom rozdziału V Konwencji SOLAS, kierując się względami bezpiecznego uprawiania żeglugi oraz charakterem wykonywanych zadań przez te jednostki. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania nawigacyjnego polskich obszarów morskich, z uwzględnieniem obowiązujących systemów tego oznakowania."}
{"id":"2000_1156_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Przepisy ustawy stosuje się do: 1) statków o polskiej przynależności, 2) statków o obcej przynależności, znajdujących się na polskich morskich wodach wewnętrznych lub na polskim morzu terytorialnym, uwzględniając postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. 2. Do statków śródlądowych uprawiających żeglugę na wodach morskich przepisy ustawy stosuje się w zakresie w niej określonym."}
{"id":"2000_1156_30","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, warunki bezpiecznego przewozu ładunków masowych statkami, kierując się obowiązującymi w tym zakresie standardami międzynarodowymi, z zastrzeżeniem art. 31."}
{"id":"2000_1156_31","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Do przewozu ziarna luzem statkami stosuje się postanowienia rozdziału VI Konwencji SOLAS. 2. Statek przewożący ziarno luzem obowiązany jest posiadać dokument stanowiący dowód spełnienia wymagań przewidzianych w rozdziale VI Konwencji SOLAS. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, podmioty upoważnione do wydawania i zatwierdzania dokumentu, o którym mowa w ust. 2, oraz tryb postępowania w tym zakresie, kierując się obowiązującymi w tym zakresie standardami międzynarodowymi."}
{"id":"2000_1156_32","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Do przewozu towarów niebezpiecznych statkami stosuje się postanowienia rozdziału VII Konwencji SOLAS, z wyjątkiem przewozu zbiornikowcami albo innymi statkami o specjalnej konstrukcji lub całkowicie przebudowanymi. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, zasady przewozu towarów niebezpiecznych statkami niepodlegającymi Konwencji SOLAS, mając na względzie bezpieczne pakowanie i mocowanie tych towarów oraz środki ostrożności, konieczne ze względu na sąsiedztwo z innymi towarami."}
{"id":"2000_1156_33","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Kontener przewożony statkami należy utrzymywać w stanie zapewniającym bezpieczeństwo, zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, sporządzonej w Genewie dnia 2 grudnia 1972 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 24, poz. 118 i 119). 2. Dowodem, że kontener odpowiada wymaganiom wskazanym w ust. 1, jest umieszczona na nim tabliczka uznania kontenera za bezpieczny. 3. Organ inspekcyjny ogranicza kontrolę do sprawdzenia, czy kontener ma ważną tabliczkę uznania go za bezpieczny, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że stan kontenera zagraża bezpieczeństwu, organ inspekcyjny zabrania jego użycia i nakazuje doprowadzenie kontenera do stanu zgodnego z wymaganiami bezpieczeństwa. 5. O wykryciu wady kontenera, która mogła już istnieć w momencie, gdy kontener został uznany za bezpieczny, należy powiadomić organ inspekcyjny państwa, który dokonał takiego uznania."}
{"id":"2000_1156_34","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa przy czynnościach ładunkowych kontenerów i ich transporcie, określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania przy przeprowadzaniu przeglądów, prób i uznawaniu kontenerów, a także organy uprawnione do dokonywania tych czynności oraz do kontroli stanu kontenerów. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, kierując się względami, o których mowa w ust. 1, może powierzyć, w drodze rozporządzenia, przeprowadzenie prób, przeglądów i uznawanie kontenerów instytucji wskazanej w art. 7 ust. 3."}
{"id":"2000_1156_35","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Na każdej przesyłce o masie brutto tysiąc kilogramów i więcej, przeznaczonej do przewiezienia drogą morską statkiem, nadanej na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, przed załadowaniem na statek, powinna być, w sposób wyraźny i trwały, oznaczona jej masa. 2. Załadunek i przewóz morzem przesyłki, o której mowa w ust. 1, nieoznaczonej w sposób określony w ust. 1, jest zabroniony. 3. Obowiązek oznaczania masy przesyłki w sposób określony w ust. 1 spoczywa na wysyłającym. 4. W przypadku gdy wysyłający nie oznaczy masy przesyłki, organ inspekcyjny zarządzi oznaczenie masy na przesyłce na koszt wysyłającego."}
{"id":"2000_1156_36","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Usługi pilotowe mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające kwalifikacje pilota morskiego potwierdzone odpowiednim dokumentem. 2. Wykonywanie usług pilotowych na określonych rodzajach statków oraz na określonych trasach lub akwenach może być uwarunkowane uzyskaniem przez pilota morskiego szczególnych uprawnień, zwanych dalej \"uprawnieniami pilotowymi\". 3. Dokumenty stwierdzające uzyskanie kwalifikacji pilota morskiego lub uzyskanie określonych uprawnień pilotowych wydają dyrektorzy urzędów morskich za opłatą, której wysokość określona jest w załączniku do ustawy. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. 4. Nadzór nad pilotażem na obszarze portów morskich, morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego, w zakresie niezbędnym dla zapewnienia bezpieczeństwa morskiego, sprawuje dyrektor właściwego urzędu morskiego. 5. Jeżeli tego wymagają warunki bezpieczeństwa morskiego, dyrektor właściwego urzędu morskiego wprowadza pilotaż obowiązkowy określając warunki korzystania z usług pilota i zwolnienia z pilotażu obowiązkowego. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, ze względu na utrudnienia nawigacyjne, może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, pilotaż obowiązkowy na morzu terytorialnym określając warunki korzystania z usług pilota i zwolnienia z pilotażu obowiązkowego. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, wymagania kwalifikacyjne pilota morskiego, warunki wymagane do uzyskania uprawnień pilotowych, warunki przyznawania dokumentów kwalifikacyjnych i uprawnień, wzory dokumentów kwalifikacyjnych, a także szczegółowe uprawnienia dyrektora urzędu morskiego w zakresie sprawowania nadzoru nad pilotażem, mając na względzie zapewnienie prawidłowej realizacji usług pilotowych."}
{"id":"2000_1156_37","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Korzystanie z portów morskich, red, kotwicowisk i torów wodnych oraz urządzeń infrastruktury portowej i infrastruktury zapewniającej dostęp do portów dozwolone jest z zachowaniem wymagań bezpieczeństwa morskiego. 2. Wymagania bezpieczeństwa morskiego, o których mowa w ust. 1, określa w aktach prawa miejscowego właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego. 3. Przepisy, o których mowa w ust. 2, określają w szczególności sprawy dotyczące: 1) bezpieczeństwa ruchu statków, 2) korzystania z usług portowych mających znaczenie dla bezpieczeństwa morskiego, 3) utrzymania porządku w portach. 4 Przepisy, o których mowa w ust. 2 i ust. 3, mają odpowiednio zastosowanie do przystani morskich."}
{"id":"2000_1156_38","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Kapitan (bosman) portu może, na czas oznaczony, wprowadzić zakaz lub ograniczenie ruchu w porcie, jeżeli wymaga tego bezpieczeństwo w porcie. Wprowadzane zakazy lub ograniczenia ruchu w porcie podaje się do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w żegludze morskiej lub na danym terenie."}
{"id":"2000_1156_39","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Dla statków śródlądowych uprawiających żeglugę na wodach morskich dodatkowe wymagania w zakresie bezpiecznego uprawiania żeglugi, dotyczące w szczególności środków ratunkowych, sprzętu sygnałowego i ochrony przeciwpożarowej, określa w aktach prawa miejscowego właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego. Rozdział 5 Ratowanie życia na morzu"}
{"id":"2000_1156_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji, z zastrzeżeniem przypadków określonych w ustawie. 2. Rada Ministrów, kierując się względami bezpieczeństwa uprawianej żeglugi, może, w drodze rozporządzenia, poddać odpowiednim przepisom ustawy jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji."}
{"id":"2000_1156_40","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Zapewnienie działań mających na celu poszukiwanie i ratowanie życia na morzu zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, sporządzonej w Hamburgu dnia 27 kwietnia 1979 r. (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 184 i 185 ), zwanej dalej \"Konwencją SAR\", należy do organów administracji morskiej."}
{"id":"2000_1156_41","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Dla wykonywania zadań poszukiwania i ratowania życia na morzu tworzy się Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa, zwaną dalej \"Służbą SAR\". 2. Służba SAR jest państwową jednostką budżetową podległą ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej. 3. W skład służby SAR wchodzą: 1) Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne - organizujące i koordynujące akcje poszukiwawcze i ratownicze, 2) morskie statki ratownicze, 3) brzegowe stacje ratownicze, w skład których wchodzą ochotnicze drużyny ratownicze."}
{"id":"2000_1156_42","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Do zadań Służby SAR należy poszukiwanie i ratowanie każdej osoby znajdującej się w niebezpieczeństwie na morzu, bez względu na okoliczności, w jakich znalazła się w niebezpieczeństwie, poprzez: 1) utrzymywanie ciągłej gotowości do przyjmowania i analizowania zawiadomień o zagrożeniu życia na morzu, 2) planowanie, prowadzenie i koordynowanie akcji poszukiwawczych i ratowniczych, 3) utrzymywanie w gotowości sił i środków ratownictwa życia na morzu, 4) współdziałanie podczas akcji poszukiwawczych i ratowniczych z jednostkami organizacyjnymi wymienionymi w art. 43 ust. 1, 5) współdziałanie z innymi systemami ratowniczymi funkcjonującymi na obszarze kraju, 6) współdziałanie z odpowiednimi służbami innych państw, w szczególności podczas akcji poszukiwawczych i ratowniczych. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, Służba SAR wykonuje na podstawie \"Planu akcji poszukiwawczych i ratowniczych\", zwanego dalej \"Planem SAR\", opracowanego zgodnie z postanowieniami Konwencji SAR. 3. Granice obszaru poszukiwania i ratownictwa, na którym Służba SAR wykonuje swoje zadania, oraz zasady współpracy w dziedzinie ratowania życia na morzu z odpowiednimi służbami innych państw określają porozumienia zawarte między rządami zainteresowanych państw. 4. Służba SAR wykonuje także inne zadania związane z bezpieczeństwem morskim i zwalczaniem zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu, określone przepisami odrębnych ustaw."}
{"id":"2000_1156_43","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 42 ust. 1, ze Służbą SAR współdziałają jednostki organizacyjne Marynarki Wojennej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Policji, opieki zdrowotnej oraz inne jednostki będące w stanie udzielić pomocy. Współdziałanie polega w szczególności na udzielaniu niezbędnej pomocy, zgodnie z Planem SAR. 2. Koszty współdziałania jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust.1, ze Służbą SAR w akcjach poszukiwawczych i ratowniczych w zakresie wynikającym z Planu SAR pokrywane są z budżetu państwa. 3. W ramach współdziałania, o którym mowa w ust. 1: 1) brzegowe stacje radiowe prowadzą stały nasłuch radiowy na międzynarodowych częstotliwościach przeznaczonych do odbioru sygnałów o niebezpieczeństwie - po odebraniu wezwania lub informacji o niebezpieczeństwie natychmiast informują o tym Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne, 2) jednostki organizacyjne służb meteorologicznych zapewniają właściwą osłonę meteorologiczną akcji poszukiwawczych i ratowniczych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, szczegółowe zasady i sposób prowadzenia nasłuchu radiowego i przekazywania Morskiemu Ratowniczemu Centrum Koordynacyjnemu odebranych zawiadomień o niebezpieczeństwie oraz szczegółowe zasady i sposób zapewnienia osłony meteorologicznej."}
{"id":"2000_1156_44","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Służbą SAR kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej spośród kandydatów posiadających wyższe wykształcenie oraz wiedzę, kwalifikacje zawodowe i doświadczenie z zakresu ratownictwa morskiego."}
{"id":"2000_1156_45","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W Służbie SAR tworzy się środek specjalny, o którym mowa w art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550), z przeznaczeniem na dofinansowywanie utrzymywania w gotowości sił i środków ratownictwa życia na morzu."}
{"id":"2000_1156_46","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne jest uprawnione do: 1) zwracania się do zagranicznych ratowniczych ośrodków koordynacyjnych o udzielenie niezbędnej pomocy, włączając w nią statki, statki powietrzne oraz personel wraz z wyposażeniem, 2) podejmowania niezbędnych uzgodnień z właściwymi organami celnymi, ochrony granic i innymi władzami w celu wprowadzania na terytorium, w tym na morze terytorialne lub w przestrzeń powietrzną Rzeczypospolitej Polskiej, statków, statków powietrznych, personelu i wyposażenia, o których mowa w pkt. 1, 3) zapewnienia zagranicznym ratowniczym ośrodkom koordynacyjnym na ich żądanie niezbędnej pomocy w zakresie, o którym mowa w pkt. 1. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne wykonuje zgodnie z porozumieniami, o których mowa w art. 42 ust. 3."}
{"id":"2000_1156_47","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Przy ministrze właściwym do spraw gospodarki morskiej działa rada, będąca jego organem opiniodawczo-doradczym w sprawach związanych z poszukiwaniem i ratowaniem życia na morzu, zwana dalej \"Radą SAR\". 2. W skład Rady SAR wchodzą przedstawiciele jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 43 ust. 1, przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej oraz dyrektor Służby SAR. 3. Członków Rady SAR, z wyjątkiem przewodniczącego, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z właściwymi ministrami. 4. Radzie SAR przewodniczy Dowódca Marynarki Wojennej. 5. Organizację i tryb działania Rady SAR określa regulamin ustalony przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej. 6. Do zadań Rady SAR należy: 1) opiniowanie propozycji rodzajów oraz ilości sił i środków przydatnych do akcji poszukiwawczych i ratowniczych podejmowanych we współdziałaniu ze Służbą SAR oraz opiniowanie projektów Planu SAR, 2) opiniowanie planów rozwoju Służby SAR, 3) inicjowanie przedsięwzięć zmierzających do podnoszenia efektywności działań Służby SAR. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej zapewnia środki na prowadzenie działalności Rady SAR, w tym na jej obsługę administracyjną."}
{"id":"2000_1156_48","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Projekt Planu SAR przygotowuje dyrektor Służby SAR. 2. Projekt Planu SAR, po zaopiniowaniu przez Radę SAR, podlega zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, w części dotyczącej udziału w Planie SAR jednostek Marynarki Wojennej, oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, w części dotyczącej udziału w Planie SAR - jednostek Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Policji. 3. Dyrektor Służby SAR jest obowiązany do bieżącej aktualizacji Planu SAR."}
{"id":"2000_1156_49","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Rada Ministrów, mając na względzie efektywność działania brzegowych stacji ratowniczych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i sposób wykonywania zadań poszukiwania i ratowania życia na morzu, określając uprawnienia członków ochotniczych drużyn ratowniczych do służbowej odzieży ochronnej i noszenia oznak Służby SAR, do wyżywienia, zwrotu kosztów dojazdu oraz ryczałtu za udział w akcjach, a także do ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz ubezpieczenia rentowego na wypadek śmierci lub trwałego kalectwa. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową organizację Służby SAR, w tym wzory oznak służbowych, zakres odpowiedzialności dyrektora, oznakowanie jednostek ratowniczych oraz jednostek współdziałających."}
{"id":"2000_1156_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Statek, w rozumieniu ustawy - oznacza urządzenie pływające używane w środowisku morskim, w tym również: wodoloty, poduszkowce, statki podwodne i platformy wiertnicze, chyba że powołane w ustawie umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Rozdział 2 Budowa statku, jego stałych urządzeń i wyposażenie"}
{"id":"2000_1156_50","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Każdy kto uzyska wiadomość o zagrożeniu życia ludzkiego na morzu, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania o tym jednostek Służby SAR lub organów administracji morskiej, jednostek Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej bądź jednostek Policji. Rozdział 6 Kary pieniężne"}
{"id":"2000_1156_51","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Armator, który narusza przepisy w zakresie: 1) obowiązków określonych w art. 8 ust. 1, 2) obsady statku załogą o właściwych kwalifikacjach i wymaganym składzie, 3) przewożenia statkiem ziarna luzem i ładunków masowych, 4) przewożenia statkiem towarów niebezpiecznych, 5) przewożenia statkiem kontenerów, 6) przewożenia statkiem przedmiotów o ciężarze tysiąca kilogramów i więcej, podlega karze pieniężnej o równowartości do 1 000 000 jednostek obliczeniowych zwanych Specjalnym Prawem Ciągnienia (SDR), określanych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy."}
{"id":"2000_1156_52","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Kto: 1) używa międzynarodowego sygnału wzywania pomocy lub używa sygnału, który mógłby być wzięty za międzynarodowy sygnał wzywania pomocy, w celu innym niż potrzeba wskazania, że statek lub statek powietrzny znajduje się w niebezpieczeństwie i wzywa pomocy, 2) bez upoważnienia używa oznakowania zastrzeżonego dla Służby SAR, 3) nie przekazuje w sposób określony ustawą posiadanych wiadomości o zagrożeniu życia ludzkiego na morzu, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" dla celów emerytalnych i rentowych."}
{"id":"2000_1156_53","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Kapitan, który: 1) nie dopełnia ciążącego na nim obowiązku zgłoszenia statku do inspekcji, 2) narusza przepisy, o których mowa w art. 26, art. 27 i art. 31 ust. 2, 3) wyprowadza statek z portu wbrew zakazowi organu inspekcyjnego, 4) nie stosuje się do nakazu opuszczenia portu, bazy przeładunkowej lub morza terytorialnego albo zakazu wejścia do portu lub bazy przeładunkowej, bądź też w inny sposób narusza ustalony porządek portowożeglugowy, 5) nie zapewnia wymagań bezpieczeństwa statku określonych przepisami, o których mowa w art. 6 i art. 18 ust. 1, podlega karze pieniężnej, o której mowa w art. 52."}
{"id":"2000_1156_54","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Właściwość organów oraz tryb wymierzania i ściągania kar pieniężnych z tytułu naruszenia przepisów, o których mowa w art. 51-53, oraz sposób wykorzystania kwot ściągniętych z tytułu kar pieniężnych, regulują przepisy ustawy, o której mowa w art. 26 ust. 1. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1156_55","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz.U. z 1998 r. Nr 10, poz.36) skreśla się rozdział 4 działu I tytułu I, art. 56, art. 57 § 2 i art. 222."}
{"id":"2000_1156_56","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 3 ust 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej mogą brać udział ponadto w zwalczaniu klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków oraz w akcjach poszukiwania i ratowania \"ycia.\"."}
{"id":"2000_1156_57","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych (Dz.U. Nr 61, poz. 258, z 1994 r. Nr 113, poz. 547 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 3 wyrazy \"Kodeksu morskiego\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz.U. Nr ...., poz. ...)\"; 2) w art. 11 w ust. 1 w pkt 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) ucznia szkoły morskiej, w celu odbycia praktyki pływania określonej programem nauczania szkoły.\"; 3) w art. 12 w ust. 1 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) dla ucznia na czas trwania praktyki pływania.\"."}
{"id":"2000_1156_58","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz.U. Nr 47, poz. 243) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. Zadania w zakresie zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu wykonuje Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa, określona przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 2) w art. 24 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) sposób zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu, 2) jednostki organizacyjne współdziałające w zakresie zwalczania zagrożeń na morzu z Morską Służbą Poszukiwania i Ratownictwa, 3) podmiot właściwy do opracowania krajowego planu zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego i jego elementy składowe, 4) zadania organów administracji morskiej w zakresie funkcjonowania systemu zwalczania zanieczyszczeń na morzu, 5) zadania i uprawnienia Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa w organizowaniu i koordynowaniu akcji zwalczania zagrożeń lub zanieczyszczeń na morzu, mając na względzie celowość i sprawność działań na rzecz ochrony środowiska morskiego, a także zgodność z postanowieniami konwencji i umów międzynarodowych oraz zaleceń organizacji międzynarodowych w tym zakresie.\"."}
{"id":"2000_1156_59","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wydzieli ze struktur przedsiębiorstwa państwowego Polskie Ratownictwo Okrętowe w celu przekazania Służbie SAR jednostki organizacyjne i składniki majątkowe służące celom, o których mowa w ustawie oraz w art. 23a ustawy wymienionej w art. 58, a w szczególności: 1) Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne i Centrum Operacyjne Zwalczania Zanieczyszczeń Środowiska Morskiego, 2) morskie statki ratownicze i specjalne statki morskie do zwalczania zanieczyszczeń, 3) brzegowe stacje ratownicze, 4) bazy. 2. Pracownicy Polskiego Ratownictwa Okrętowego zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych i na statkach, o których mowa w ust. 1, stają się pracownikami Służby SAR w trybie art. 231 Kodeksu pracy. 3. Do wydzielenia jednostek organizacyjnych i podziału składników majątkowych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące podziału przedsiębiorstw państwowych."}
{"id":"2000_1156_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Statek może być używany w żegludze morskiej, jeżeli odpowiada wymaganiom bezpieczeństwa w zakresie jego budowy, stałych urządzeń i wyposażenia, określonym w: 1) umowach międzynarodowych: a) Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319) wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177), zwanej dalej \"Konwencją SOLAS\", b) Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, sporządzonej w Londynie dnia 5 kwietnia 1966 r. (Dz.U. z 1969 r. Nr 33, poz. 282), zwanej dalej \"Konwencją o liniach ładunkowych\", c) Międzynarodowych przepisach o zapobieganiu zderzeniom na morzu, sporządzonych w Londynie dnia 20 października 1972 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 15, poz. 61 i 62 oraz z 1984 r. Nr 23, poz. 106), zwanych dalej \"Konwencją o zapobieganiu zderzeniom\", 2) przepisach ustawy."}
{"id":"2000_1156_60","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Do czasu wydania przepisów wykonawczych, o których mowa w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc dotychczasowe przepisy wydane na podstawie uchylanych przepisów ustawy, o której mowa w art. 55, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2000_1156_61","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1935 r. o oznaczaniu wagi na ładunkach przewożonych na statkach (Dz.U. Nr 18, poz. 99)."}
{"id":"2000_1156_62","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem rozdziału 5, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Załącznik do ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim I. OPŁATY ZA PRZEPROWADZENIE INSPEKCJI I WYSTAWIENIE DOKUMENTÓW BEZPIECZEŃSTWA ŻEGLUGI 1. Za certyfikat bezpieczeństwa i świadectwo pasażerskie statku pasażerskiego: 1.1 Statki o pojemności brutto do 500 1 200 j.t. 1.2 Statki o pojemności brutto powyżej 500 do 2 000 1 600 j.t. 1.3 Statki o pojemności brutto powyżej 2 000 do 10 000 2 400 j.t. 1.4 Statki o pojemności brutto powyżej 10 000 do 30 000 3 200 j.t. 1.5 Statki o pojemności brutto powyżej 30 000 \" za 480 j.t. każde następne 20 000 dodatkowo 2. Za certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego: 2.1 Statki o pojemności brutto do 500 2 250 j.t. 2.2 Statki o pojemności brutto powyżej 500 do 2 000 3 000 j.t. 2.3 Statki o pojemności brutto powyżej 2 000 do 10 000 3 750 j.t. 2.4 Statki o pojemności brutto powyżej 10 000 do 30 000 5 970 j.t. 2.5 Statki o pojemności brutto powyżej 30 000 \" za 1 350 j.t. każde następne 20 000 dodatkowo 3. Za certyfikat bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego: 3.1 Statki o pojemności brutto do 500 1 050 j.t. 3.2 Statki o pojemności brutto powyżej 500 do 2 000 1 200 j.t. 3.3 Statki o pojemności brutto powyżej 2 000 do 10 000 1 500 j.t. 3.4 Statki o pojemności brutto powyżej 10 000 do 30 000 1 950 j.t. 3.5 Statki o pojemności brutto powyżej 30 000 \" za 450 j.t. każde następne 20 000 dodatkowo 4. Za certyfikat bezpieczeństwa radiowego statku towarowego: 4.1 Z wyposażeniem radiotelefonicznym dla statków o 600 j.t. pojemności brutto do 500 lub z wyposażeniem GMDSS na obszary A1 lub A2 4.2 Z wyposażeniem radiotelegraficznym lub 900 j.t. radiotelefonicznym dla statków o pojemności brutto powyżej 500 lub z wyposażeniem GMDSS na obszary A3 i A4 4.3 Za wykaz wyposażenia w urządzenia radiowe do C.B. 150 j.t. Radiowego 4.4 Za wykaz wyposażenia do C.B. wyposażenia statku 300 j.t. towarowego 4.5 Za wykaz wyposażenia do C.B. wyposażenia statku 400 j.t. pasażerskiego 5. Za certyfikat zwolnienia \" opłata wynosi 50% stawki opłaty podstawowej za dokument, którego certyfikat zwolnienia dotyczy. 6. Za certyfikat bezpiecznej obsługi 500 j.t. 7. Za certyfikat zdolności do przewozu stałych 1 000 j.t. ładunków masowych 8. Za certyfikat zdolności dla statku przewożącego 1 200 j.t. materiały niebezpieczne 9. Za certyfikat konstrukcji i wyposażenia statku dynamicznie unoszonego opłata pobierana jest od pojemności brutto w wysokości jak za certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego. 10. Za pozwolenie eksploatacji statku dynamicznie unoszonego \" opłata pobierana jest w wysokości 50% opłaty za certyfikat konstrukcji i wyposażenia statku dynamicznie unoszonego. 11. Za certyfikat bezpieczeństwa statku specjalistycznego \" opłata pobierana jest od pojemności brutto w wysokości jak za certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego. 12. Za certyfikat zarządzania bezpieczeństwem lub za tymczasowy certyfikat \" opłata pobierana jest od pojemności brutto w wysokości jak za certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego. 13. Za dokument zgodności lub tymczasowy dokument 3 000 j.t. zgodności 14. Za świadectwo wolnej burty 350 j.t. Opłata za wydanie świadectwa wolnej burty nie zawiera opłaty za przeprowadzenie przeglądu. 15. Za czasowe lub bezterminowe zwolnienie od wymagań przepisów międzynarodowych lub krajowych: - statki konwencyjne \" pobiera się opłatę w wysokości 50% stawki podstawowej za dokument, którego certyfikat zwolnienia dotyczy, - statki niekonwencyjne \" pobiera się opłaty jak za karty bezpieczeństwa według stawek określonych w pozycjach 18.1 \" 18.8 oraz w pozycjach 19.1 \" 19.8. 16. Dla statków o długości 25 m i powyżej z nieudokumentowaną pojemnością brutto, opłaty nalicza się według wzoru: V=0,25 x L x B x H, gdzie: B \" szerokość maksymalna, H \" wysokość boczna, L \" długość całkowita. Uwaga: dla doków pływających H oznacza wysokość boczną łącznie z basztami. 17. Za reinspekcję statku obcej bandery zatrzymanego 4 000 j.t. przez PSC 18. Za kartę bezpieczeństwa i kartę bezpieczeństwa typu \"Ł\" (opłaty roczne): 18.1 Statki o pojemności brutto do 20 lub do 15 m 100 j.t. długości 18.2 Statki o pojemności brutto powyżej 20 do 100 lub 300 j.t. powyżej 15 m do 25 m długości 18.3 Statki o pojemności brutto powyżej 100 do 250 500 j.t. 18.4 Statki o pojemności brutto powyżej 250 do 500 650 j.t. 18.5 Statki o pojemności brutto powyżej 500 do 2 000 1 000 j.t. 18.6 Statki o pojemności brutto powyżej 2 000 do 10 000 2 000 j.t. 18.7 Statki o pojemności brutto powyżej 10 000 do 30 000 3 000 j.t. 18.8 Statki o pojemności brutto powyżej 30 000 \" za 450 j.t. każde następne 20 000 dodatkowo 18.9 Opłaty określone w pkt. 18.1 \" 18.8 ulegają obniżeniu o: - 50 % dla statku bez własnego napędu mechanicznego, - 20% dla statku bez własnego napędu mechanicznego wyposażonego w mechanizmy pomocnicze. 19. Za kartę bezpieczeństwa na jednorazową podróż: 19.1 Statki o pojemności brutto do 20 lub do 15 m 50 j.t. długości 19.2 Statki o pojemności brutto powyżej 20 do 100 lub 150 j.t. powyżej 15 m do 25 m długości 19.3 Statki o pojemności brutto powyżej 100 do 250 250 j.t. 19.4 Statki o pojemności brutto powyżej 250 do 500 325 j.t. 19.5 Statki o pojemności brutto powyżej 500 do 2 000 500 j.t. 19.6 Statki o pojemności brutto powyżej 2 000 do 10 000 1 000 j.t. 19.7 Statki o pojemności brutto powyżej 10 000 do 30 000 1 500 j.t. 19.8 Statki o pojemności brutto powyżej 30 000 \" za 225 j.t. każde następne 20 000 dodatkowo 19.9 Opłaty określone w pkt. 19.1 \" 19.8 ulegają obniżeniu o 50% dla statków bez własnego napędu mechanicznego. 20. Za wystawienie pierwszego dokumentu bezpieczeństwa dla statku morskiego po przeprowadzeniu inspekcji wstępnej \" opłata wynosi 110% opłaty podstawowej dla danego dokumentu. 21. Za wydanie certyfikatu bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego statkom morskim posiadającym klasę \"A\" \" opłata wynosi 110% opłaty podstawowej za certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego. 22. Za wystawienie certyfikatu HSSC dla statku morskiego poprzedzone inspekcją: 22.1 Statki o pojemności brutto do 500 2 250 j.t. 22.2 Statki o pojemności brutto powyżej 500 do 2 000 3 000 j.t. 22.3 Statki o pojemności brutto powyżej 2 000 do 10 000 3 750 j.t. 22.4 Statki o pojemności brutto powyżej 10 000 do 30 000 5 970 j.t. 22.5 Statki o pojemności brutto powyżej 30 000 \" za 350 j.t. każde następne 20 000 dodatkowo 23. OPŁATY ZA INSPEKCJE I DOKUMENTY BEZPIECZEŃSTWA MORSKICH STATKÓW SPORTOWYCH I REKREACYJNYCH 23.1. Za kartę bezpieczeństwa dla statku sportowego i rekreacyjnego: 23.1.1 Statki o długości do 6m 50 j.t. 23.1.2 Statki o długości powyżej 6 m do 9 m 75 j.t. 23.1.3 Statki o długości powyżej 9 m do 12 m 100 j.t. 23.1.4 Statki o długości powyżej 12 m do 15 m 150 j.t. 23.1.5 Statki o długości powyżej 15 m do 25 m 300 j.t. 23.1.6 Statki o długości powyżej 25 m 500 j.t. 23.2. Za kartę bezpieczeństwa na jednorazową podróż pobiera się opłaty w wysokości 75% opłat wymienionych w punkcie 23.1. 23.3. Zwyżki i zniżki opłat: 23.3.1 Jeżeli właścicielem jednostki sportowej lub rekreacyjnej jest: emeryt, rencista, uczeń lub student, opłatę za wydanie dokumentu bezpieczeństwa obniża się o 50%. 24. OPŁATY ZA POTWIERDZANIE WAŻNOŚCI DOKUMENTÓW BEZPIECZEŃSTWA \" opłata za potwierdzenie dokumentów bezpieczeństwa wynosi 200 j.t. za każdy dokument bezpieczeństwa, na którym dokonano potwierdzenia ważności. 25. OPŁATY INNE 25.1. Za wydanie duplikatu lub odpisu dokumentu 50 j.t. bezpieczeństwa 25.2. W przypadku gdy inspekcje pozytywną poprzedziła inspekcja negatywna opłata za wystawienie dokumentu bezpieczeństwa wynosi 200% opłaty podstawowej dla danego dokumentu. 25.3. W przypadku gdy inspekcja poprzedzająca wydanie lub potwierdzenie dokumentu bezpieczeństwa statku \" z powodów niezależnych od urzędu morskiego \" zostanie w całości lub w części dokonana poza godzinami pracy urzędu morskiego, opłata za wydanie dokumentu bezpieczeństwa wynosi 130% opłaty podstawowej za dany dokument. 26. POZOSTAŁE ZASADY OKREŚLENIA OPŁAT I ZWOLNIEŃ OD OPŁAT DOTYCZĄCYCH STATKÓW PASAŻERSKICH, TOWAROWYCH, RYBACKICH, SPORTOWYCH I INNYCH STATKÓW MORSKICH 26.1. Opłaty za pozostałe dokumenty: 26.1.1 Za przywrócenie ważności dokumentu bezpieczeństwa . (w szczególności po awarii, zmianach konstrukcyjnych, po unieważnieniu na skutek inspekcji negatywnej) pobiera się opłatę w wysokości 50% opłaty podstawowej pobieranej przy wystawianiu tego dokumentu. 26.1.2 Za wydanie międzynarodowego świadectwa zdolności 1 200 j.t. przewozowej niebezpiecznych ciekłych chemikali luzem 26.1.3 Opłaty za świadectwo zdolności przewozowej . niebezpiecznych, ciekłych chemikali luzem \" w przypadku przeprowadzenia inspekcji tylko na okoliczność wystawienia certyfikatu bezpieczeństwa konstrukcji \" pobiera się opłatę w wysokości 20% podstawowej opłaty wymierzonej dla tego statku za certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji. 26.1.4 Za wydanie zezwolenia dla kapitana statku żeglugi 150 j.t. śródlądowej na samodzielne pilotowanie dowodzonego przez siebie statku na obszarze, określonego w zezwoleniu, portu lub jego rejonie (zezwolenie jest wydawane na okres 12 miesięcy). 26.1.5 Za wydanie zezwolenia i określenie warunków 200j.t. wprowadzania (wyprowadzania) z portu statków ponadgabarytowych 26.1.6 Za wydanie zezwolenia i określenie warunków 150 j.t. żeglugi na obszarze portu dla trudnych w manewrowaniu zespołów holowniczych w skład których wchodzą doki pływające, duże pontony o długości powyżej 50 m, wraki 26.1.7 Za wydanie zezwolenia i określenie warunków na 50 j.t. przeładunek, bunkrowanie na redzie 26.2 Opłaty za potwierdzenie i przedłużenie ważności dokumentów: 26.2.1 Za zalegalizowanie dziennika okrętowego lub innego 10 j.t. dokumentu (książki) podlegającego legalizacji 26.2.2 Za przedłużenie ważności dokumentu bezpieczeństwa 50 j.t. lub wystawienie nowego dokumentu na okres do 1 miesiąca bez inspekcji \" pobiera się za każdy dokument opłatę w wysokości 26.2.3 Za przedłużenie ważności dokumentu bezpieczeństwa lub wystawienie nowego dokumentu bezpieczeństwa na okres do 3 miesięcy \" pobiera się opłatę w wysokości 30% opłaty podstawowej. 26.2.4 Za przedłużenie ważności dokumentu bezpieczeństwa lub wystawienie nowego dokumentu bezpieczeństwa na okres powyżej 3 miesięcy do 5 miesięcy \" pobiera się opłatę w wysokości 50% opłaty podstawowej. 26.3 Zwolnienie od opłat: 26.3.1 Opłaty za świadectwo zdolności przewozowej niebezpiecznych ciekłych chemikalii luzem (pkt. 26.1.2) nie pobiera się , jeżeli przeprowadzona inspekcja w celu wydania certyfikatów bezpieczeństwa była jednocześnie inspekcją celem wystawienia w\/w świadectwa (opłata ta jest uwzględniona w punkcie 26.1.2). 27. Objaśnienia uzupełniające: 27.1. Opłata za wystawienie lub potwierdzenie każdego dokumentu bezpieczeństwa zawiera opłatę za przeprowadzenie odpowiedniej inspekcji i sporządzenie dokumentu. 27.2. Opłaty za wystawienie, potwierdzenie, przedłużanie czy przywrócenie ważności wszystkich dokumentów bezpieczeństwa statku ponosi armator lub właściciel statku. 27.3. Wszystkie procenty wymienione w tekście należy liczyć od opłat podstawowych. 27.4. Ilekroć opłaty przewidziane taryfą są uzależnione od długości - należy przez to rozumieć długość całkowitą statku. II. OPŁATY ZA WYSTAWIANIE DOKUMENTÓW KWALIFIKACYJNYCH I ŻEGLARSKICH 1. OPŁATY ZA DYPLOMY OFICERSKIE I ŚWIADECTWA MARYNARSKIE ORAZ ICH DUPLIKATY 1.1 Dyplom oficera statków morskich w żegludze 50 j.t. międzynarodowej 1.2 Dyplom oficera statków morskich w żegludze 30 j.t. krajowej 1.3 Potwierdzenie dyplomu 20 j.t. 1.4 Dyplom pilota morskiego 50 j.t. 1.5 Świadectwo marynarza 30 j.t. 1.6 Świadectwo potwierdzenia kwalifikacji 50 j.t zagranicznego dyplomu (świadectwa) 1.7 Świadectwo przeszkolenia dodatkowego i 20 j.t. specjalistycznego 1.8 Przy wydaniu pierwszego duplikatu dokumentu kwalifikacyjnego opłatę podwyższa się o 50 % opłaty podstawowej za ten dokument. Przy wydawaniu kolejnego duplikatu \" opłatę podwyższa się o 100%. 2. ZEZWOLENIE NA ZAJMOWANIE STANOWISKA 2.1 Zezwolenie na zajmowanie stanowiska oficerskiego 40 j.t. (Art. VIII Konwencji STCW) 2.2 Zezwolenie na zajmowanie stanowiska marynarskiego 20 j.t. 2.3 Zezwolenie na pełnienie czynności pilotowych w 30 j.t. pilotażu pełnomorskim 2.4 Karta identyfikacyjna pilota pełnomorskiego 40 j.t. 2.5 Uprawnienia tonażowe dla pilota morskiego 50 j.t. 2.6 Zezwolenie na pełnienie czynności pilotowych dla 200 j.t. kapitana żeglugi śródlądowej na statkach żeglugi śródlądowej obcych bander na wodach administrowanych przez urząd morski 2.7 Zezwolenie na zajmowanie stanowiska II i starszego 30 j.t. mechanika na statku z napędem turbiną gazową lub parową 2.8 Zezwolenie na zajmowanie stanowisk oficerskich na 30 j.t. zbiornikowcach 3. KSIĄŻECZKI I KARTY ŻEGLARSKIE 3.1 Książeczka żeglarska dla członka załogi statku 20 j.t. morskiego uprawiającego żeglugę krajową 3.2 Książeczka nurka 20 j.t. 3.3 Karta Żeglarska 5 j.t. 4. INNE DOKUMENTY 4.1 Za potwierdzenie autentyczności dokumentu 5 j.t. 4.2 Za wydanie innego dokumentu niż wymienione wyżej 5 j.t. lub wyciągu pływania, sporządzonych dla innych celów niż potrzeby urzędu 4.3 Za prolongatę ważności dokumentów pobiera się 50 % normalnej opłaty. 3.1 Za wydanie certyfikatu uznania ośrodka 150 j.t. szkoleniowego 3.4 Za wydanie załącznika do certyfikatu uznania 100 j.t. ośrodka szkoleniowego o rozszerzeniu działalności o dodatkowe kursy III. OPŁATY ZA EGZAMIN I ZASADY WYNAGRADZANIA CZŁONKÓW KOMISJI EGZAMINACYJNEJ 1. OPŁATA ZA EGZAMIN W ŻEGLUDZE MIĘDZYNARODOWEJ 1.1 Na poziom pomocniczy 100 j.t. 1.2 Na poziom operacyjny 300 j.t. 1.3 Na poziom zarządzania 250 j.t. 1.4 Na poziom operacyjny w żegludze bałtyckiej 200 j.t. 1.5 Na poziom zarządzania w żegludze bałtyckiej 200 j.t. 2. OPŁATA ZA EGZAMIN W ŻEGLUDZE KRAJOWEJ 2.1 Na stopnie marynarskie 100 j.t. 2.2 Na stopnie oficerskie 150 j.t. 2. OPŁATA ZA EGZAMIN NA STATKI RYBACKIE 2.1 Na stopnie marynarskie 100 j.t. 2.2 Na stopnie oficerskie 150 j.t. 3. OPŁATA ZA EGZAMIN DODATKOWY 3.1 Na stopień kapitana statku o pojemności brutto 3 200 j.t. 000 i powyżej 3.2 Na stopień starszego mechanika okrętowego na 200 j.t. statkach o mocy maszyn 3 000 kW i powyżej 3.3 Na stopień elektroautomatyka 150 j.t. 3.4 Na stopień oficera mechanika statków o mocy maszyn 100 j.t. poniżej 750 kW 3.5 Na stopień kucharza okrętowego 100 j.t. 3.6 Na stopień starszego marynarza 100 j.t. 3.7 Z zakresu obsługi siłowni z napędem innym niż 100 j.t. tłokowy silnik spalinowy (turbiny) 3.8 Z zakresu obsługi silników spalinowych do 200 kW 50 j.t. 3.9 Z zakresu obsługi narzędzi połowowych 50 j.t. 3.10 Na potwierdzenie dyplomu 75 j.t. 3.11 Na świadectwo ratownika 75 j.t. 3.12 Na świadectwa specjalistyczne i dodatkowe 9 j.t 3. OPŁATA ZA EGZAMIN NA UPRAWNIENIA W PILOTAŻU 3.1 Pilota 150 j.t. 3.2 Dla kapitana statku do manewrowania statkiem bez 75 j.t pilota na obszarze określonego w uprawnieniu portu morskiego lub w jego rejonie 3.3 Egzamin sprawdzający kwalifikacje samodzielnego 75 j.t. pilotowania określonego statku na wyznaczonym akwenie 3.4 Egzamin sprawdzający dla kapitana statku 75 j.t. posiadającego zezwolenie na manewrowanie statkiem bez pilota (co 5 lat od daty otrzymania pierwszego zezwolenia) 4. INNE OPŁATY EGZAMINACYJNE 4.1 Opłaty za egzamin przed Komisją Kwalifikacyjną dla nurków: 4.1.2 Na stopień starszego nurka i kierownika robót 70 j.t. nurkowych 4.1.3 Na stopień nurka i młodszego nurka 50 j.t. 5 Za egzamin poprawkowy pobiera się opłatę w wysokości 50% określonych niniejsza taryfą. 6 Za wydanie duplikatu zaświadczenia 10 j.t. 7. OPŁATY ZA CZYNNOŚCI ZWIĄZANE Z UZNANIEM OŚRODKA SZKOLENIOWEGO 7.1 Opłata za kontrolę ośrodka na certyfikat uznania 1 350 j.t. 7.2 Opłata za kontrolę ośrodka na rozszerzenie 650 j.t. działalności ośrodka 8. Wynagrodzenie zespołu kontrolującego: 8.1. Przewodniczący zespołu kontrolującego 300 j.t. 8.2. Członek zespołu kontrolującego 250 j.t. 9. WYNAGRODZENIE CZŁONKÓW KOMISJI EGZAMINACYJNEJ ZA UCZESTNICTWO W EGZAMINIE (OD OSOBY EGZAMINOWANEJ) 9.1 Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej 13 j.t. 9.2 Wiceprzewodniczący Komisji Egzaminacyjnej 10 j.t. 9.3 Sekretarz Komisji Egzaminacyjnej 8 j.t. 9.4 Egzaminator za przeprowadzenie egzaminu 9 j.t. 10. Obsługa administracyjna egzaminu 5 j.t. 11. Za wynajęcie symulatora dla celów egzaminowania do 400 j.t.\/h IV. JEDNOSTKA TARYFOWA Wartość złotowa jednostki taryfowej stanowi równowartość 0,2 SDR - Specjalnych Praw Ciągnienia liczona według średniego kursu walutowego z poprzedniego tygodnia podanego w tabelach kursowych Narodowego Banku Polskiego."}
{"id":"2000_1156_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W celu zapewnienia spełniania przez statek wymagań, o których mowa w art. 6, statek podlega inspekcjom, przeprowadzanym przez organy inspekcyjne, w zakresie, terminach i trybie określonych w umowach międzynarodowych lub przepisach ustawy. 2. Organami inspekcyjnymi, o których mowa w ust. 1, są dyrektorzy urzędów morskich, a zagranicą również konsulowie, z zastrzeżeniem ust. 5 i ust. 6. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może powierzyć, w drodze rozporządzenia, niektóre zadania organu inspekcyjnego instytucji klasyfikacyjnej, kierując się specyfiką i charakterem zadań realizowanych przez tę instytucję oraz uwzględniając rozwiązania międzynarodowe w tym zakresie. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może powierzyć, w drodze rozporządzenia, niektóre zadania organu inspekcyjnego w stosunku do statków sportowych o długości kadłuba do 24 m \" związkowi sportowemu o zasięgu ogólnokrajowym, kierując się względami uproszczenia procedur i specjalistycznym charakterem zadań realizowanych przez związki sportowe. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, organy inspekcyjne dla jednostek pływających Straży Granicznej i Policji, rodzaje przeglądów i inspekcji oraz tryb ich dokonywania, a także rodzaje i wzory dokumentów bezpieczeństwa jednostek pływających, uwzględniając specyficzny charakter zadań wykonywanych przez te jednostki pływające. 6. Minister Obrony Narodowej może określić, w drodze rozporządzenia, organy inspekcyjne, o których mowa w ust. 2 i ust. 5, dla jednostek pływających Marynarki Wojennej oraz rodzaje przeglądów i inspekcji, a także tryb ich dokonywania, biorąc pod uwagę specyfikę i charakter zadań realizowanych przez te jednostki. 7. Organy, o których mowa w ust. 2, 5 i ust. 6, mogą upoważnić każdorazowo do wykonywania określonych czynności inspekcyjnych wyznaczone w tym celu osoby lub instytucje klasyfikacyjne."}
{"id":"2000_1156_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Armator albo kapitan statku są obowiązani: 1) zgłosić statek do inspekcji: a) wstępnej - przed rozpoczęciem żeglugi, a w przypadku zmiany przynależności statku z obcej na polską - po zmianie tej przynależności, b) okresowych - przed upływem terminów inspekcji, 2) niezwłocznie zawiadomić organ inspekcyjny o każdym przypadku wymagającym przeprowadzenia inspekcji doraźnej, 3) na wezwanie organu inspekcyjnego, przedstawić niezwłocznie statek do inspekcji, przedłożyć wszystkie dokumenty dotyczące jego bezpieczeństwa oraz udzielić wszelkich informacji o stanie bezpieczeństwa statku, 4) na żądanie organu inspekcyjnego, dokonać czynności niezbędnych do przeprowadzenia inspekcji. 2. Koszty czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, wlicza się w koszty eksploatacji statku. 3. Inspekcję przeprowadza się, w miarę możliwości, bez uszczerbku dla eksploatacji statku."}
{"id":"2000_1156_9","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Jeżeli po przeprowadzeniu jednej z inspekcji, o których mowa w art. 8, zaszły istotne zmiany w kadłubie, urządzeniach lub wyposażeniu statku objętego inspekcją, statek nie może być użyty w żegludze morskiej bez poddania go ponownej inspekcji."}
{"id":"2000_1166_1","title":"Ustawa z dnia 13 października 2000 r. o zmianie ustawy o normalizacji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz.U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wydawanie i rozpowszechnianie na zasadzie wyłączności Polskich Norm i ich projektów oraz publikowanie i rozpowszechnianie norm europejskich i międzynarodowych, a także ich projektów; sposób realizacji prawa wyłączności określa Prezes Komitetu,\"; 2) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Komitet może gromadzić środki finansowe przeznaczone na finansowanie: 1) prac normalizacyjnych związanych w szczególności z wprowadzaniem norm europejskich do Polskich Norm, 2) przygotowań do sprzedaży oraz dystrybucji norm i innych produktów normalizacyjnych, 3) szkoleń normalizacyjnych. 2. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona w formie środka specjalnego w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) .\"; 3) w art. 12 w ust. 2 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) prowadzenie Krajowego Punktu Informacyjnego WTOTBT, który realizuje postanowienia Porozumienia w sprawie barier technicznych w handlu (TBT) Światowej Organizacji Handlu (WTO), a którego zadania określają odrębne przepisy.\"; 4) w art. 16 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Polskie Normy są opracowywane zgodnie z wytycznymi metodycznymi wydawanymi przez Komitet, które powinny uwzględniać przepisy międzynarodowych i europejskich organizacji normalizacyjnych dotyczące wprowadzania norm europejskich i międzynarodowych do norm krajowych, w tym wprowadzania tych norm w języku oryginału.\"; 5) w art. 19 w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Normy te są wprowadzane w języku polskim.\"."}
{"id":"2000_1166_2","title":"Ustawa z dnia 13 października 2000 r. o zmianie ustawy o normalizacji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1167_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Tworzy się środki specjalne Urzędu Zamówień Publicznych, zwane dalej \"środkami specjalnymi\". 2. Środki specjalne tworzone są z następujących źródeł: 1) wpisów i opłat uiszczonych przez odwołujących się, 2) wpłat uczestników postępowania odwoławczego z tytułu kosztów postępowania orzeczonych przez zespoły arbitrów rozpatrujące wniesione odwołania, 3) wpływów z publikacji z zakresu zamówień publicznych, wydawanych przez Urząd Zamówień Publicznych, 4) odsetek od środków, o których mowa w pkt 1-3. 3. Ze środków specjalnych finansowane są: 1) wynagrodzenia arbitrów, 2) zwrot wydatków należnych arbitrom, 3) wydatki Urzędu Zamówień Publicznych związane z postępowaniami odwoławczymi, 4) zwrot wpisu, 5) wydatki związane z wydawaniem przez Urząd Zamówień Publicznych publikacji dotyczących zamówień publicznych.\""}
{"id":"2000_1167_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 2. Środki finansowe zgromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym środków specjalnych utworzonych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 maja 1991 r. w sprawie środków specjalnych jednostek budżetowych (Dz.U. Nr 42, poz. 184, z 1993 r. Nr 38, poz. 166 i z 1997 r. Nr 34, poz. 208) stają się środkami finansowymi środków specjalnych utworzonych na podstawie art. 9a ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2000_1167_3","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 15 grudnia 2000 r."}
{"id":"2000_116_1","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 stycznia 1991 r. o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (Dz.U. Nr 16, poz. 74, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu\"; 2) w art. 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Tworzy się Urząd Kultury Fizycznej i Sportu, zwany dalej \"Urzędem\".\", b) w ust. 3 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"rządowej\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu. Nadzór nad Prezesem Urzędu sprawuje minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu.\"; 3) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Do zadań Prezesa Urzędu należy realizacja polityki państwa w zakresie rekreacji i rehabilitacji ruchowej oraz sportu, z zastrzeżeniem przepisów o Polskiej Organizacji Turystycznej.\"; 4) w art. 3: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"w zakresie profilaktyki zdrowotnej przez ruch, sportu, turystyki i wypoczynku,\" zastępuje się wyrazami \"w zakresie profilaktyki zdrowotnej przez ruch oraz sportu,\", - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"turystyki i krajoznawstwa dla dzieci i młodzieży,\", - w pkt 4 wyrazy \"w dziedzinie rekreacji ruchowej, sportu, turystyki i wypoczynku\" zastępuje się wyrazami \"w dziedzinie rekreacji ruchowej oraz sportu\", - w pkt 5 po wyrazie \"rekreacji\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"turystyki\", - w pkt 6 skreśla się wyrazy \"turystyki i wypoczynku,\", - skreśla się pkt 7, b) w ust. 2 wyraz \"turystyki\" zastępuje się wyrazem \"sportu\"; 5) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Prezes Urzędu dysponuje środkami budżetowymi przeznaczonymi na cele kultury fizycznej i sportu oraz środkami specjalnymi określonymi na podstawie odrębnych przepisów.\"; 6) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowy zakres działania Prezesa Urzędu, uwzględniając zadania określone w odrębnych przepisach. 2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu, nadaje, w drodze rozporządzenia, statut Urzędu uwzględniający organizację Urzędu, wykaz jednostek organizacyjnych podporządkowanych Prezesowi Urzędu oraz przedsiębiorstw państwowych, dla których Prezes Urzędu jest organem założycielskim.\"."}
{"id":"2000_116_2","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki","text":"Art. 2. 1. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu przejmuje prowadzenie postępowań administracyjnych wszczętych oraz prowadzonych przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w sprawach dotyczących kultury fizycznej i sportu. 2. Minister właściwy do spraw turystyki przejmuje prowadzenie postępowań administracyjnych wszczętych oraz prowadzonych przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w sprawach dotyczących turystyki. 3. Urząd Kultury Fizycznej i Sportu przejmuje składniki majątkowe, środki pieniężne oraz prawa i obowiązki Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, w części dotyczącej kultury fizycznej i sportu. 4. Minister właściwy do spraw turystyki przejmuje składniki majątkowe, środki pieniężne oraz prawa i obowiązki Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, w części dotyczącej turystyki. 5. Pracownicy Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki stają się z dniem wejścia w życie ustawy pracownikami Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, urzędu ministra właściwego do spraw turystyki lub Polskiej Organizacji Turystycznej."}
{"id":"2000_116_3","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"2000_117_1","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i poz. 770 i Nr 160, poz. 1078, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 96, poz. 1106) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Centralnym organem administracji rządowej w zakresie kultury fizycznej jest Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu. 2. Zadania Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu oraz sposób ich realizacji określa ustawa.\"; 2) w art. 19 w ust. 2 wyrazy \"szkół podstawowych i\" zastępuje się wyrazami \"szkół podstawowych, gimnazjów oraz\"; 3) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu\"."}
{"id":"2000_117_2","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061) użyte w art. 47b w ust. 1, 2a i 2b w różnych przypadkach wyrazy \"Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu\"."}
{"id":"2000_117_3","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"2000_1186_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i poz. 934, Nr 140, poz. 939, Nr 141, poz. 945, z 1998 Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1: - pkt 1 nadać brzmienie: \"1) spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,\", - pkt 2 nadać brzmienie: \"2) osób fizycznych oraz spółek cywilnych osób fizycznych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO,\", b) ust. 2 nadać brzmienie: \"2. Osoby fizyczne oraz spółki cywilne osób fizycznych mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.\"; 2) w art. 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) jednostce - rozumie się przez to podmioty i osoby określone w art. 2 ust. 1, 2) banku - rozumie się przez to jednostkę działającą na podstawie przepisów Prawa bankowego, 3) zakładzie ubezpieczeń - rozumie się przez to jednostkę prowadzącą działalność ubezpieczeniową na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, 4) udziałach lub udziałowcach - rozumie się przez to również odpowiednio akcje lub akcjonariuszy, 5) krajowych środkach płatniczych, walutach obcych i dewizach rozumie się przez to krajowe środki płatnicze, waluty obce i dewizy, o których mowa w przepisach Prawa dewizowego, 6) kierowniku jednostki - rozumie się przez to osobę lub organ jednolub wieloosobowy (zarząd), który - zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności - uprawniony jest do zarządzania jednostką, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez jednostkę. W przypadku spółki jawnej i spółki cywilnej za kierownika jednostki uważa się wspólników prowadzących sprawy spółki, w przypadku spółki partnerskiej wspólników prowadzących sprawy spółki albo zarząd, a w odniesieniu do spółki komandytowej i spółki komdandytowo-akcyjnej komplementariuszy prowadzących sprawy spółki. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą za kierownika jednostki uważa się tę osobę; przepis ten stosuje się odpowiednio do osób wykonujących wolne zawody. Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora lub syndyka, 7) organie zatwierdzającym - rozumie się przez to organ, który zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności jest uprawniony do zatwierdzania sprawozdania finansowego jednostki. W przypadku spółki osobowej, z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej, oraz spółki cywilnej przez organ zatwierdzający - rozumie się jej wspólników, 8) okresie sprawozdawczym \" rozumie się przez to okres, za który sporządza się sprawozdanie finansowe w trybie przewidzianym ustawą lub inne sprawozdania sporządzone na podstawie ksiąg rachunkowych, 9) roku obrotowym - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy, 10) dniu bilansowym - rozumie się przez to dzień, na który jednostka sporządza sprawozdanie finansowe, 11) przyjętych zasadach (polityce) rachunkowości - rozumie się przez to wybrane i stosowane przez jednostkę, odpowiednie do jej działalności, rozwiązania dopuszczone przepisami ustawy i zapewniające wymaganą jakość sprawozdań finansowych, 12) aktywach - rozumie się przez to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych, 13) aktywach trwałych - rozumie się przez to aktywa jednostki, które nie są zaliczane do aktywów obrotowych, o których mowa w pkt 18, 14) wartościach niematerialnych i prawnych - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności: a) autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje, b) prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych, c) know - how. W przypadku wartości niematerialnych i prawnych oddanych do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, wartości niematerialne i prawne zalicza się do aktywów trwałych jednej ze stron umowy, zgodnie z warunkami określonymi w ust. 4. Do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się również nabytą wartość firmy oraz koszty zakończonych prac rozwojowych, 15) środkach trwałych - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności: a) nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, b) maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy, c) ulepszenia w obcych środkach trwałych, d) inwentarz żywy. Środki trwałe oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zalicza się do aktywów trwałych jednej ze stron umowy, zgodnie z warunkami określonymi w ust. 4, 16) środkach trwałych w budowie - rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego, 17) inwestycjach - rozumie się przez to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz zostały nabyte w celu osiągnięcia tych korzyści. W przypadku zakładów ubezpieczeń przez inwestycje rozumie się lokaty, 18) aktywach obrotowych - rozumie się przez to tę część aktywów jednostki, które w przypadku: a) aktywów rzeczowych, o których mowa w pkt 19 - są przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub w ciągu normalnego cyklu operacyjnego właściwego dla danej działalności, jeżeli trwa on dłużej niż 12 miesięcy, b) aktywów finansowych, o których mowa w pkt 24 - są płatne i wymagalne lub przeznaczone do zbycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub od daty ich założenia, wystawienia lub nabycia, albo stanowią aktywa pieniężne, c) należności krótkoterminowych \" obejmują ogół należności z tytułu dostaw i usług oraz całość lub część należności z innych tytułów nie zaliczonych do aktywów finansowych, a które stają się wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego, d) rozliczeń międzyokresowych \" trwają nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia bilansowego, 19) rzeczowych aktywach obrotowych - rozumie się przez to materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym, 20) zobowiązaniach - rozumie się przez to wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki, 21) rezerwach - rozumie się przez to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne, 22) zobowiązaniach krótkoterminowych - rozumie się przez to ogół zobowiązań z tytułu dostaw i usług, a także całość lub tę część pozostałych zobowiązań, które stają się wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego, 23) instrumentach finansowych - rozumie się przez to kontrakt, który powoduje powstanie aktywów finansowych u jednej ze stron i zobowiązania finansowego albo instrumentu kapitałowego u drugiej ze stron pod warunkiem, że z kontraktu zawartego między dwiema lub więcej stronami jednoznacznie wynikają skutki gospodarcze, bez względu na to czy wykonanie praw lub zobowiązań wynikających z kontraktu ma charakter bezwarunkowy albo warunkowy. Do instrumentów finansowych nie zalicza się w szczególności: a) rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, b) umów o gwarancje finansowe, które ustalają wykonanie obowiązków z tytułu udzielonej gwarancji, w formie zapłacenia kwot odpowiadających stratom poniesionym przez beneficjenta na skutek niespłacenia wierzytelności przez dłużnika w wymaganym terminie, c) umów o przeniesienie praw z papierów wartościowych w okresie pomiędzy terminem zawarcia i rozliczenia transakcji, gdy wykonanie tych umów wymaga wydania papierów wartościowych w określonym terminie, również wtedy gdy przeniesienie tych praw następuje w formie zapisu na rachunku papierów wartościowych, prowadzonym przez podmiot upoważniony na podstawie odrębnych przepisów, d) aktywów i zobowiązań z tytułu programów, z których wynikają udziały pracowników oraz innych osób związanych z jednostką w jej kapitałach, e) umów połączenia spółek, z których wynikają obowiązki, określone w art. 44b ust. 9, 24) aktywach finansowych - rozumie się przez to aktywa pieniężne, instrumenty kapitałowe wyemitowane przez inne jednostki, a także wynikające z kontraktu prawo do otrzymania aktywów pieniężnych lub prawo do wymiany instrumentów finansowych z inną jednostką na korzystnych warunkach, 25) aktywach pieniężnych - rozumie się przez to aktywa w formie krajowych środków płatniczych, walut obcych i dewiz. Do aktywów pieniężnych zalicza się również inne aktywa finansowe, w tym w szczególności naliczone odsetki od aktywów finansowych. Jeżeli aktywa te są płatne lub wymagalne w ciągu 3 miesięcy od dnia ich otrzymania, wystawienia, nabycia lub założenia (lokaty), to na potrzeby rachunku przepływów pieniężnych zalicza się je do środków pieniężnych, chyba że ujmuje się je w przepływach z działalności inwestycyjnej (lokacyjnej), 26) instrumentach kapitałowych - rozumie się przez to kontrakty, z których wynika prawo do majątku jednostki, pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wszystkich wierzycieli, a także zobowiązanie się jednostki do wyemitowania lub dostarczenia własnych instrumentów kapitałowych, a w szczególności udziały, opcje na akcje własne lub warranty, 27) zobowiązaniach finansowych - rozumie się przez to zobowiązanie jednostki do wydania aktywów finansowych albo do wymiany instrumentu finansowego z inną jednostką, na niekorzystnych warunkach, 28) zobowiązaniach warunkowych - rozumie się przez to obowiązek wykonania świadczeń, których powstanie jest uzależnione od zaistnienia określonych zdarzeń, 29) aktywach netto - rozumie się przez to aktywa jednostki pomniejszone o zobowiązania, odpowiadające wartościowo kapitałowi (funduszowi) własnemu, 30) przychodach i zyskach - rozumie się przez to uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli, 31) kosztach i stratach - rozumie się przez to uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli, 32) pozostałych kosztach i przychodach operacyjnych - rozumie się przez to koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki, a w szczególności koszty i przychody związane: a) z działalnością socjalną, b) ze zbyciem środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych, c) z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, z wyjątkiem należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym nie obciążających kosztów, d) z utworzeniem i rozwiązaniem rezerw, z wyjątkiem rezerw związanych z operacjami finansowymi, e) z odpisami aktualizującymi wartość aktywów i ich korektami, z wyjątkiem odpisów obciążających koszty wytworzenia sprzedanych produktów lub sprzedanych towarów, koszty sprzedaży lub koszty finansowe, f) z odszkodowaniami, karami i grzywnami, g) z przekazaniem lub otrzymaniem nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny aktywów, w tym także środków pieniężnych na inne cele niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych, środków trwałych w budowie albo wartości niematerialnych i prawnych, 33) stratach i zyskach nadzwyczajnych - rozumie się przez to straty i zyski powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i nie związane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia, 34) sprawowaniu kontroli nad inną jednostką \" rozumie się przez to zdolność jednostki do kierowania polityką finansową i operacyjną innej jednostki, w celu osiągania korzyści ekonomicznych z jej działalności, 35) sprawowaniu współkontroli nad inną jednostką \" rozumie się przez to zdolność jednostki na równi z innymi udziałowcami lub wspólnikami do kierowania polityką finansową i operacyjną innej jednostki, w celu osiągania wspólnych ekonomicznych korzyści z jej działalności, 36) znaczącym wpływie na inną jednostkę - rozumie się przez to nie mającą znamion sprawowania kontroli lub współkontroli zdolność jednostki do wpływania na politykę finansową i operacyjną, w tym również dotyczącą podziału lub pokrycia wyniku finansowego innej jednostki, 37) jednostce dominującej - rozumie się przez to spółkę handlową, sprawującą kontrolę lub współkontrolę nad inną jednostką, a w szczególności: a) posiadającą bezpośrednio lub pośrednio przez udziały większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym innej jednostki (zależnej), także na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi do głosu, wykonującymi swe prawa głosu zgodnie z wolą jednostki dominującej, lub b) uprawnioną do kierowania polityką finansową i operacyjną innej jednostki (zależnej) w sposób samodzielny lub przez wyznaczone przez siebie osoby lub jednostki na podstawie umowy zawartej z innymi uprawnionymi do głosu, posiadającymi, na podstawie statutu lub umowy spółki, łącznie z jednostką dominującą, większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym, lub c) uprawnioną jako udziałowiec do powoływania albo odwoływania większości członków organów zarządzających lub nadzorczych innej jednostki (zależnej), lub d) będącą udziałowcem jednostki, której członkowie zarządu w poprzednim roku obrotowym, w ciągu bieżącego roku obrotowego i do czasu sporządzenia sprawozdania finansowego za bieżący rok obrotowy, stanowią jednocześnie więcej niż połowę składu zarządu tej jednostki (zależnej) lub osoby, które zostały powołane do pełnienia tych funkcji w rezultacie wykonywania przez jednostkę dominującą prawa głosu w organach tej jednostki (zależnej), lub e) będącą udziałowcem lub wspólnikiem innej jednostki współzależnej nie będącej spółką handlową i sprawującą współkontrolę nad tą jednostką wspólnie z innymi uprawnionymi do głosu, 38) znaczącym inwestorze - rozumie się przez to spółkę handlową, posiadającą w innej jednostce - nie będącej jednostką zależną, nie mniej niż 20% głosów w organie stanowiącym tej jednostki i wywierającą znaczący wpływ lub sprawującą współkontrolę nad tą jednostką, przy czym liczbę głosów ustala się z zachowaniem zasady określonej w pkt 37 lit. a. Udział w ogólnej liczbie głosów może być mniejszy niż 20%, jeżeli inne okoliczności wskazują na wywieranie znaczącego wpływu lub sprawowanie współkontroli, 39) jednostce zależnej - rozumie się przez to spółkę handlową, która kontrolowana jest przez jednostkę dominującą, 40) jednostce współzależnej - rozumie się przez to spółkę handlową lub inną jednostkę, która jest współkontrolowana przez jednostkę dominującą lub znaczącego inwestora i innych udziałowców lub wspólników na podstawie statutu, umowy spółki lub umowy zawartej na okres dłuższy niż rok, 41) jednostce stowarzyszonej - rozumie się przez to spółkę handlową, na którą znaczący inwestor wywiera znaczący wpływ, 42) jednostkach podporządkowanych \" rozumie się przez to jednostki zależne, współzależne od jednostki dominującej oraz jednostki stowarzyszone ze znaczącym inwestorem, 43) jednostkach powiązanych \" rozumie się przez to grupę jednostek obejmującą jednostkę dominującą lub znaczącego inwestora, jednostki zależne, współzależne i stowarzyszone, 44) grupie kapitałowej \" rozumie się przez to jednostkę dominującą wraz z jednostkami zależnymi i nie będącymi spółkami handlowymi jednostkami współzależnymi, 45) konsolidacji \" rozumie się przez to łączenie sprawozdań finansowych jednostek tworzących grupę kapitałową przez sumowanie odpowiednich pozycji sprawozdań finansowych jednostki dominującej, jednostek zależnych i nie będących spółkami handlowymi jednostek współzależnych, z uwzględnieniem niezbędnych wyłączeń i korekt, 46) kapitałach mniejszości \" rozumie się przez to tę część aktywów netto jednostki zależnej, która należy do udziałowców spoza grupy kapitałowej, 47) metodzie praw własności \" rozumie się przez to przyjętą przez jednostkę dominującą lub znaczącego inwestora metodę wyceny udziałów w aktywach netto jednostki podporządkowanej, z uwzględnieniem wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, ustalonych na dzień objęcia kontroli, współkontroli lub wywierania znaczącego wpływu. Wartość początkową udziału aktualizuje się na dzień bilansowy, na który sporządza się sprawozdanie finansowe o zmiany wartości aktywów netto jednostki podporządkowanej, jakie nastąpiły w okresie sprawozdawczym, wynikające zarówno z osiągniętego wyniku finansowego, skorygowanego o odpis raty wartości firmy lub ujemnej wartości firmy przypadający na dany okres sprawozdawczy, jak i wszelkie inne zmiany, w tym wynikające z rozliczeń z jednostką dominującą lub znaczącym inwestorem.\", b) w ust. 2 wyrazy \"Prezesa Narodowego Banku Polskiego, obowiązującym\" zastępuje się wyrazami \" Narodowy Bank Polski\", c) w ust. 3 wyraz \"ogłaszanym\" zastępuje się wyrazem \"ustalonym\" oraz wyraz \"obowiązującym\" skreśla się, d) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Jeżeli jednostka przyjęła do używania obce środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne na mocy umowy, zgodnie z którą jedna ze stron, zwana dalej \"finansującym\", oddaje drugiej stronie, zwanej dalej \"korzystającym\", środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas oznaczony, środki te i wartości zalicza się do aktywów trwałych korzystającego, jeżeli umowa spełnia co najmniej jeden z następujących warunków: 1) przenosi własność jej przedmiotu na korzystającego po zakończeniu okresu, na który została zawarta, 2) zawiera prawo do nabycia jej przedmiotu przez korzystającego, po zakończeniu okresu, na jaki została zawarta, po cenie niższej od wartości rynkowej z dnia nabycia, 3) okres, na jaki została zawarta, odpowiada w przeważającej części przewidywanemu okresowi ekonomicznej użyteczności środka trwałego lub prawa majątkowego, przy czym nie może być on krótszy niż 3\/4 tego okresu. Prawo własności przedmiotu umowy może być, po okresie, na jaki umowa została zawarta, przeniesione na korzystającego, 4) suma opłat, pomniejszonych o dyskonto, ustalona w dniu zawarcia umowy i przypadająca do zapłaty w okresie jej obowiązywania, przekracza 90% wartości rynkowej przedmiotu umowy na ten dzień. W sumie opłat uwzględnia się wartość końcową przedmiotu umowy, którą korzystający zobowiązuje się zapłacić za przeniesienie na niego własności tego przedmiotu. Do sumy opłat nie zalicza się płatności na rzecz korzystającego za świadczenia dodatkowe, podatków oraz składek na ubezpieczenie tego przedmiotu, jeżeli korzystający pokrywa je niezależnie od opłat za używanie, 5) zawiera przyrzeczenie finansującego do zawarcia z korzystającym kolejnej umowy o oddanie w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenia umowy dotychczasowej, na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie, 6) przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, z zastrzeżeniem, że wszelkie powstałe z tego tytułu koszty i straty poniesione przez finansującego pokrywa korzystający, 7) przedmiot umowy został dostosowany do indywidualnych potrzeb korzystającego. Może on być używany wyłącznie przez korzystającego, bez wprowadzania w nim istotnych zmian. 5. W przypadku spełnienia co najmniej jednego z warunków określonych w ust. 4, oddane do używania korzystającemu środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne zalicza się u finansującego do aktywów trwałych jako należności.\"; 3) art. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"Art. 4. 1. Jednostki obowiązane są stosować określone ustawą zasady rachunkowości, rzetelnie i jasno przedstawiając sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy. 2. Zdarzenia, w tym operacje gospodarcze, ujmuje się w księgach rachunkowych i wykazuje w sprawozdaniu finansowym zgodnie z ich treścią ekonomiczną. 3. Rachunkowość jednostki obejmuje: 1) przyjęte zasady (politykę) rachunkowości, 2) prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym, 3) okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, 4) wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego, 5) sporządzanie sprawozdań finansowych, 6) gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą, 7) poddanie badaniu i ogłoszenie sprawozdań finansowych w przypadkach przewidzianych ustawą. 4. Jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizację obowiązku określonego w ust. 1. 5. Kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą, w tym z tytułu nadzoru, również w przypadku, gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości - z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury - zostaną powierzone innej osobie za jej zgodą. Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę powinno być stwierdzone w formie pisemnej. W przypadku, gdy kierownikiem jednostki jest organ wieloosobowy, a nie została wskazana osoba odpowiedzialna, odpowiedzialność ponoszą wszyscy członkowie tego organu."}
{"id":"2000_1186_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 10. 1. Jednostka powinna posiadać dokumentację opisującą w języku polskim przyjęte przez nią zasady (politykę) rachunkowości, a w szczególności dotyczące: 1) określenia roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych, 2) metod wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru, 3) sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym co najmniej: a) zakładowego planu kont, ustalającego wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych oraz ich powiązania z kontami księgi głównej, b) wykazu ksiąg rachunkowych, a przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera - wykazu zbiorów danych tworzących księgi rachunkowe na komputerowych nośnikach danych z określeniem ich struktury, wzajemnych powiązań oraz ich funkcji w organizacji całości ksiąg rachunkowych i w procesach przetwarzania danych, c) opisu systemu przetwarzania danych, a przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera - opisu systemu informatycznego, zawierającego wykaz programów, procedur lub funkcji, w zależności od struktury oprogramowania, wraz z opisem algorytmów i parametrów oraz programowych zasad ochrony danych, w tym w szczególności metod zabezpieczenia dostępu do danych i systemu ich przetwarzania, a ponadto określenie wersji oprogramowania i daty rozpoczęcia jego eksploatacji, 4) systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów. 2. Kierownik jednostki ustala w formie pisemnej i aktualizuje dokumentację, o której mowa w ust. 1. 3. W sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy, przyjmując zasadę (politykę) rachunkowości, jednostka może stosować krajowe standardy rachunkowości wydane przez uprawniony w myśl ustawy Komitet Standardów Rachunkowości. W przypadku braku odpowiedniego standardu krajowego może stosować Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.\"; 9) po art. 10 skreśla się wyrazy \"Rozdział 2 Prowadzenie ksiąg rachunkowych\"; 10) art. 11otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Księgi rachunkowe prowadzi się w siedzibie jednostki (przedstawi-cielstwa lub oddziału zagranicznej osoby prawnej). 2. Jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki albo oddziałów (zakładów). 3. Księgi rachunkowe mogą być prowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza siedzibą jednostki (oddziału, zakładu), w przypadku określonym w art. 13 ust. 2 i 3 oraz w razie powierzenia ich prowadzenia osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce nie posiadającej osobowości prawnej, uprawnionej do świadczenia takich usług. 4. W przypadku nieprowadzenia ksiąg rachunkowych w siedzibie jednostki (oddziału, zakładu), kierownik jednostki obowiązany jest: 1) powiadomić właściwy urząd skarbowy o miejscu prowadzenia ksiąg w terminie 15 dni od dnia wydania ksiąg poza siedzibę jednostki (oddziału, zakładu), 2) zapewnić dostępność ksiąg rachunkowych do badania przez upoważnione organy kontroli zewnętrznej w siedzibie jednostki (oddziału, zakładu).\"; 11) w art. 12: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Księgi rachunkowe otwiera się: 1) na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym, 2) na początek każdego następnego roku obrotowego, 3) na dzień zmiany formy prawnej, z zastrzeżeniem ust. 3, 4) na dzień wpisu do rejestru połączenia jednostek lub podziału jednostki, powodujących powstanie nowej jednostki (jednostek), 5) na dzień rozpoczęcia likwidacji lub wszczęcia postępowania upadłościowego - w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń. 2. Księgi rachunkowe zamyka się: 1) na dzień kończący rok obrotowy, 2) na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży i zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, 3) na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej, z zastrzeżeniem ust. 3, 4) w jednostce przejmowanej na dzień przejęcia jednostki przez inną jednostkę, 5) na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku połączenia powstaje nowa jednostka, 6) na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub upadłości, 7) na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami - nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń. 3. Można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku przekształcenia spółek kapitałowych, jak też wtedy, gdy w myśl ustawy rozliczenie przejęcia jednostki następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, z uwzględnieniem art. 13 ust. 2 i 3.\"; 12) art. 13-15 otrzymują brzmienie: \"Art. 13. 1. Księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą: 1) dziennik, 2) księgę główną, 3) księgi pomocnicze, 4) zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych, 5) wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz). 2. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera, za równoważne z nimi uważa się odpowiednio zasoby informacyjne rachunkowości, zorganizowane w formie oddzielnych komputerowych zbiorów danych, bazy danych lub wyodrębnionych jej części, bez względu na miejsce ich powstania i przechowywania. 3. Warunkiem utrzymywania zasobów informacyjnych systemu rachunkowości w formie określonej w ust. 2, jest posiadanie przez jednostkę oprogramowania umożliwiającego uzyskiwanie czytelnych informacji w odniesieniu do zapisów dokonanych w księgach rachunkowych, poprzez ich wydrukowanie lub przeniesienie na inny komputerowy nośnik danych. 4. Księgi rachunkowe, z uwzględnieniem techniki ich prowadzenia, powinny być: 1) trwale oznaczone nazwą (pełną lub skróconą) jednostki, której dotyczą (każda księga wiązana, każda luźna karta kontowa, także jeżeli mają one postać wydruku komputerowego lub zestawienia wyświetlanego na ekranie monitora komputera), nazwą danego rodzaju księgi rachunkowej oraz nazwą programu przetwarzania, 2) wyraźnie oznaczone co do roku obrotowego, okresu sprawozdawczego i daty sporządzenia, 3) przechowywane starannie w ustalonej kolejności. 5. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera należy zapewnić automatyczną kontrolę ciągłości zapisów, przenoszenia obrotów lub sald. Wydruki komputerowe ksiąg rachunkowych powinny składać się z automatycznie numerowanych stron, z oznaczeniem pierwszej i ostatniej oraz być sumowane na kolejnych stronach w sposób ciągły w roku obrotowym. 6. Księgi rachunkowe należy wydrukować nie później niż na koniec roku obrotowego. Za równoważne z wydrukiem uznaje się przeniesienie treści ksiąg rachunkowych na inny komputerowy nośnik danych, zapewniający trwałość zapisu informacji, przez czas nie krótszy od wymaganego dla przechowywania ksiąg rachunkowych."}
{"id":"2000_1186_14","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 14. 1. Dziennik zawiera chronologiczne ujęcie zdarzeń, jakie nastąpiły w danym okresie sprawozdawczym. Bez względu na technikę prowadzenia ksiąg rachunkowych dziennik powinien umożliwiać uzgodnienie jego obrotów z obrotami zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej. 2. Zapisy w dzienniku muszą być kolejno numerowane, a sumy zapisów (obroty) liczone w sposób ciągły. Sposób dokonywania zapisów w dzienniku powinien umożliwiać ich jednoznaczne powiązanie ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi. 3. Jeżeli stosuje się dzienniki częściowe, grupujące zdarzenia według ich rodzajów, to należy sporządzić zestawienie obrotów tych dzienników za dany okres sprawozdawczy. 4. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera zapis księgowy powinien posiadać automatycznie nadany numer pozycji, pod którą został wprowadzony do dziennika, a także dane pozwalające na ustalenie osoby odpowiedzialnej za treść zapisu."}
{"id":"2000_1186_15","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 15. 1. Konta księgi głównej zawierają zapisy o zdarzeniach w ujęciu systematycznym. Na kontach księgi głównej obowiązuje ujęcie zarejestrowanych uprzednio lub równocześnie w dzienniku zdarzeń, zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. 2. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej.\"; 13) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.\", b) w ust. 2 użyty dwukrotnie wyraz \"miesiąca\" zastępuje się wyrazami \"okresu sprawozdawczego\", c) skreśla się ust. 3; 14) art. 17 i 18 otrzymują brzmienie: \"Art. 17. 1. Konta ksiąg pomocniczych prowadzi się w szczególności dla: 1) środków trwałych, w tym także środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, 2) rozrachunków z kontrahentami, 3) rozrachunków z pracownikami, a w szczególności jako imienną ewidencję wynagrodzeń pracowników zapewniającą uzyskanie informacji, z całego okresu zatrudnienia, 4) operacji sprzedaży (kolejno numerowane własne faktury i inne dowody, ze szczegółowością niezbędną do celów podatkowych), 5) operacji zakupu (obce faktury i inne dowody, ze szczegółowością niezbędną do wyceny składników aktywów i do celów podatkowych), 6) kosztów i istotnych dla jednostki składników aktywów, 7) operacji gotówkowych w przypadku prowadzenia kasy. 2. Kierownik jednostki, uwzględniając rodzaj i wartość poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych posiadanych przez jednostkę, podejmuje decyzję o stosowaniu jednej z następujących metod prowadzenia kont ksiąg pomocniczych dla tych grup składników: 1) ewidencję ilościowo-wartościową, w której dla każdego składnika ujmuje się obroty i stany w jednostkach naturalnych i pieniężnych, 2) ewidencję ilościową obrotów i stanów, prowadzoną dla poszczególnych składników lub ich jednorodnych grup wyłącznie w jednostkach naturalnych. Wartość stanu wycenia się przynajmniej na koniec okresu sprawozdawczego, za który następują rozliczenia z budżetem z tytułu podatku dochodowego, dokonane na podstawie danych rzeczywistych, 3) ewidencję wartościową obrotów i stanów towarów oraz opakowań, prowadzoną dla punktów obrotu detalicznego lub miejsc składowania, której przedmiotem zapisów są tylko przychody, rozchody i stany całego zapasu, 4) odpisywania w koszty wartości materiałów i towarów na dzień ich zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, połączone z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy."}
{"id":"2000_1186_18","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 18. 1. Na podstawie zapisów na kontach księgi głównej sporządza się na koniec każdego okresu sprawozdawczego, nie rzadziej niż na koniec miesiąca, zestawienie obrotów i sald, zawierające: 1) symbole lub nazwy kont, 2) salda kont na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obroty za okres sprawozdawczy i narastająco od początku roku obrotowego oraz salda na koniec okresu sprawozdawczego, 3) sumę sald na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obrotów za okres sprawozdawczy i narastająco od początku roku obrotowego oraz sald na koniec okresu sprawozdawczego. Obroty tego zestawienia powinny być zgodne z obrotami dziennika lub obrotami zestawienia obrotów dzienników częściowych. 2. Co najmniej na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych sporządza się zestawienia sald wszystkich kont ksiąg pomocniczych, a na dzień inwentaryzacji - zestawienia sald inwentaryzowanej grupy składników aktywów.\"; 15) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera za równoważne z dowodami źródłowymi uważa się zapisy w księgach rachunkowych, wprowadzane automatycznie za pośrednictwem urządzeń łączności, komputerowych nośników danych lub tworzone według algorytmu (programu) na podstawie informacji zawartych już w księgach, przy zapewnieniu, że podczas rejestrowania tych zapisów zostaną spełnione co najmniej następujące warunki: 1) uzyskają one trwale czytelną postać zgodną z treścią odpowiednich dowodów księgowych, 2) możliwe jest stwierdzenie źródła ich pochodzenia oraz ustalenie osoby odpowiedzialnej za ich wprowadzenie, 3) stosowana procedura zapewnia sprawdzenie poprawności przetworzenia odnośnych danych oraz kompletności i identyczności zapisów, 4) dane źródłowe w miejscu ich powstania są odpowiednio chronione, w sposób zapewniający ich niezmienność, przez okres wymagany do przechowywania danego rodzaju dowodów księgowych.\"; 16) w art. 21: a) w ust. 1: - w pkt 1 po wyrazie \"dowodu\" dodaje się wyrazy \"i jego numeru identyfikacyjnego\", - w pkt 5 wyraz \"majątkowe\" zastępuje się wyrazem \" aktywów\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.\", - skreśla się pkt 7, b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Można zaniechać zamieszczania na dowodzie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, jeżeli wynikają one z techniki dokumentowania zapisów księgowych.\", c) w ust. 4 wyraz \"majątkowego\" zastępuje się wyrazem \"aktywów\"; 17) w art. 22 w ust. 3 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.\"; 18) w art. 23: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Zapisów w księgach rachunkowych dokonuje się w sposób trwały, bez pozostawiania miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera należy stosować właściwe procedury i środki chroniące przed zniszczeniem, modyfikacją lub ukryciem zapisu. 2. Zapis księgowy powinien zawierać co najmniej: 1) datę dokonania operacji gospodarczej, 2) określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli różni się ona od daty dokonania operacji, 3) zrozumiały tekst, skrót lub kod opisu operacji, z tym że należy posiadać pisemne objaśnienia treści skrótów lub kodów, 4) kwotę i datę zapisu, 5) oznaczenie kont, których dotyczy.\", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Zapisy w dzienniku i na kontach księgi głównej powinny być powiązane ze sobą w sposób umożliwiający ich sprawdzenie. 5. Zapisy w księgach rachunkowych powinny być dokonane w sposób zapewniający ich trwałość, przez czas nie krótszy od wymaganego do przechowywania ksiąg rachunkowych.\"; 19) w art. 24: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bezbłędnie, jeżeli wprowadzono do nich kompletnie i poprawnie wszystkie zakwalifikowane do zaksięgowania w danym miesiącu dowody księgowe, zapewniono ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych.\", b) w ust. 4: - w pkt 2 po wyrazach \"i innych,\" dodaje się wyrazy \"sprawozdań, w tym\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera zapewniona jest kontrola kompletności zbiorów systemu rachunkowości oraz parametrów przetwarzania danych,\", - w pkt 4 po wyrazie \"okres\" dodaje się wyraz \"sprawozdawczy\", c) w ust. 5: - w pkt 1 po wyrazach \"i innych,\" dodaje się wyrazy \"sprawozdań, w tym\", - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej są sporządzane przynajmniej za poszczególne okresy sprawozdawcze, nie rzadziej niż na koniec miesiąca, w terminie, o którym mowa w pkt 1, a za rok obrotowy - nie później niż do 85 dnia po dniu bilansowym, 3) ujęcie wpłat i wypłat gotówką, czekami i wekslami obcymi oraz obrotu detalicznego i gastronomii następuje w tym samym dniu, w którym zostały dokonane.\"; 20) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Jednostki przeprowadzają na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację: 1) aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych), papierów wartościowych, rzeczowych składników aktywów obrotowych, środków trwałych, z zastrzeżeniem pkt 3, oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie - drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic, 2) aktywów finansowych zgromadzonych na rachunkach bankowych lub przechowywanych przez inne jednostki, należności, w tym udzielonych pożyczek, z zastrzeżeniem pkt. 3, oraz powierzonych kontrahentom własnych składników aktywów - drogą otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostki stanu tych aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic, 3) środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów, należności spornych i wątpliwych, a w bankach również należności zagrożonych, należności i zobowiązań wobec osób nie prowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych, a także aktywów i pasywów nie wymienionych w pkt 1 i 2 oraz wymienionych w pkt 1 i 2, jeżeli przeprowadzenie ich spisu z natury lub uzgodnienie z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe - drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji realnej wartości tych składników. 2. Inwentaryzacją drogą spisu z natury obejmuje się również znajdujące się w jednostce składniki aktywów, będące własnością innych jednostek, powierzone jej do sprzedaży, przechowania, przetwarzania lub używania, powiadamiając te jednostki o wynikach spisu. Obowiązek ten nie dotyczy jednostek świadczących usługi pocztowe, transportowe, spedycyjne i składowania. 3. Termin i częstotliwość inwentaryzacji, określone w ust. 1, uważa się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację: 1) składników aktywów - z wyłączeniem aktywów pieniężnych, papierów wartościowych, produktów w toku produkcji oraz materiałów, towarów i produktów gotowych, określonych w art. 17 ust. 2 pkt 4 rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku, ustalenie zaś stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym, 2) zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową - przeprowadzono raz w ciągu 2 lat, 3) środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład \\rodków trwałych w budowie, znajdujących się na terenie strzeżonym - przeprowadzono raz w ciągu 4 lat. 4. Inwentaryzację, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się również na dzień zakończenia działalności przez jednostkę oraz na dzień poprzedzający postawienie jej w stan likwidacji lub upadłości. W przypadku połączenia lub podziału jednostek, z wyjątkiem spółek kapitałowych, strony mogą w drodze umowy pisemnej odstąpić od inwentaryzacji.\"; 21) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Aktywa i pasywa wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy w sposób następujący: 1) środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych) pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, 2) środki trwałe w budowie - w wysokości ogółu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, 3) udziały w innych jednostkach oraz inne inwestycje zaliczone do aktywów trwałych - według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości lub według wartości godziwej; wartość w cenie nabycia można przeszacować do wartości w cenie rynkowej a różnicę z przeszacowania rozliczyć zgodnie z art. 35 ust. 4, 4) udziały w jednostkach podporządkowanych - według zasad określonych w pkt 3 z tym, że udziały zaliczane do aktywów trwałych mogą być wycenione metodą praw własności, z uwzględnieniem zasad wyceny określonych w art. 63, 5) inwestycje krótkoterminowe - według ceny (wartości) rynkowej albo według ceny nabycia lub ceny (wartości) rynkowej, zależnie od tego, która z nich jest niższa, a krótkoterminowe inwestycje, dla których nie istnieje aktywny rynek w inny sposób określonej wartości godziwej, 6) rzeczowe składniki aktywów obrotowych - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy, 7) należności i udzielone pożyczki - w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem ostrożności, 8) zobowiązania - w kwocie wymagającej zapłaty, przy czym zobowiązania finansowe, których uregulowanie zgodnie z umową następuje drogą wydania aktywów finansowych innych niż środki pieniężne lub wymiany na instrumenty finansowe - według wartości godziwej, 9) rezerwy - w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości, 10) kapitały (fundusze) własne oraz pozostałe aktywa i pasywa - w wartości nominalnej. 2. Cena nabycia, o której mowa w ust. 1, to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia składnika aktywów, a w szczególności przyjętego nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny - jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu. 3. Koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie kosztu wytworzenia produktu, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto ze sprzedaży, a w przypadku produktu w toku także z uwzględnieniem stopnia jego przetworzenia. Do kosztów wytworzenia produktu nie zalicza się kosztów: 1) będących konsekwencją nie wykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych, 2) ogólnego zarządu, które nie są związane z doprowadzaniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje na dzień wyceny, 3) magazynowania wyrobów gotowych i półproduktów, chyba że poniesienie tych kosztów jest niezbędne w procesie produkcji, 4) kosztów sprzedaży produktów. Koszty te wpływają na wynik finansowy okresu sprawozdawczego, w którym zostały poniesione. 4. W przypadkach uzasadnionych niezbędnym, długotrwałym przygotowaniem towaru lub produktu do sprzedaży, bądź długim okresem wytwarzania produktu, cenę nabycia lub koszt wytworzenia można zwiększyć o koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu finansowania zapasu towarów lub produktów w okresie ich przygotowania do sprzedaży, bądź wytworzenia i związanych z nimi różnic kursowych, pomniejszone o przychody z tego tytułu. 5. Za cenę (wartość) sprzedaży netto składnika aktywów przyjmuje się możliwą do uzyskania na dzień bilansowy cenę jego sprzedaży, bez podatku od towarów i usług i podatku akcyzowego, pomniejszoną o rabaty, opusty i inne podobne zmniejszenia oraz koszty związane z przystosowaniem składnika aktywów do sprzedaży i dokonaniem tej sprzedaży, a powiększoną o należną dotację przedmiotową. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny sprzedaży netto danego składnika aktywów, należy w inny sposób określić jego wartość godziwą na dzień bilansowy. 6. Za wartość godziwą przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami. Wartość godziwą instrumentów finansowych znajdujących się w obrocie na aktywnym rynku stanowi cena rynkowa pomniejszona o koszty związane z przeprowadzeniem transakcji, gdyby ich wysokość była znacząca. Cenę rynkową aktywów finansowych posiadanych przez jednostkę oraz zobowiązań finansowych, które jednostka zamierza zaciągnąć, stanowi zgłoszona na rynku bieżąca oferta kupna, natomiast cenę rynkową aktywów finansowych, które jednostka zamierza nabyć, oraz zaciągniętych zobowiązań finansowych, stanowi zgłoszona na rynek bieżąca oferta sprzedaży. 7. Trwała utrata wartości zachodzi wtedy, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Uzasadnia to dokonanie odpisu aktualizującego doprowadzającego wartość składnika aktywów wynikającą z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku do ustalonej w inny sposób wartości godziwej. 8. Cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również: 1) nie podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, 2) koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu. 9. Lokaty, których ryzyko ponosi ubezpieczający są wyceniane przez zakład ubezpieczeń na życie według wartości godziwych ustalonych na dzień bilansowy. Różnice między wartością godziwą a wartością według cen nabycia albo kosztu wytworzenia tych lokat odpowiednio zwiększają lub zmniejszają rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe na życie, których ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający. Wartość godziwą nieruchomości określa rzeczoznawca majątkowy co najmniej raz na 5 lat. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wartości godziwej innych lokat niż nieruchomości, to ich wycena następuje po cenach nabycia albo kosztach wytworzenia. Wartość godziwą nieruchomości położonych za granicą oraz zagranicznych instrumentów finansowych ustala się według zasad obowiązujących w kraju ich pochodzenia. 10. W ubezpieczeniach majątkowych i osobowych dopuszcza się stosowanie dyskonta lub odpisów wyłącznie przy ustalaniu rezerw na skapitalizowaną wartość rent, rezerw w dziale ubezpieczeń na życie, rezerw w dziale ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty (inwestycyjne) ponosi ubezpieczający oraz rezerw na premie i rabaty (bonifikaty) dla ubezpieczonych w związku z osiąganymi dochodami z lokat stanowiących pokrycie tych rezerw. Szczegółowe warunki stosowania dyskonta określa rozporządzenie ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. 11. Na dzień nabycia lub powstania ujmuje się w księgach rachunkowych nabyte lub powstałe: 1) zapasy rzeczowych składników aktywów obrotowych - według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, 2) należności i zobowiązania, w tym również z tytułu pożyczek według wartości nominalnej. 12. Przepis ust. 11 pkt 2 nie dotyczy banków.\"; 22) w art. 29: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Jeżeli założenie kontynuacji działalności, o którym mowa w art. 5 ust. 2, nie jest zasadne, to wycena aktywów jednostki następuje po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen ich nabycia albo kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. W takim przypadku jednostka jest również obowiązana utworzyć rezerwę na przewidywane dodatkowe koszty i straty spowodowane zaniechaniem lub utratą zdolności do kontynuowania działalności. 2. Wycena po cenach sprzedaży netto i utworzenie rezerwy następują w szczególności w przeddzień postawienia jednostki w stan likwidacji (jeżeli nie jest ona spowodowana prywatyzacją przedsiębiorstwa państwowego) lub w stan upadłości, na koniec roku obrotowego, jeżeli na dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy jednostka nie będzie kontynuowała działalności, na koniec roku obrotowego przypadającego w czasie trwania postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego, a także w przeddzień przekazania, podziału lub sprzedaży jednostki, jeżeli odpowiednia umowa nie przewiduje przyjęcia za podstawę rozliczeń wartości majątku ustalonej przy założeniu, że działalność gospodarcza będzie przez jednostkę kontynuowana.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Różnica powstała w wyniku wyceny oraz utworzenia rezerwy, o których mowa w ust. 1, wpływa na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny.\", c) w ust. 3 po wyrazie \"działalność\" skreśla się wyraz \"gospodarcza\"; 23) art. 30-34 otrzymują brzmienie: \"Art. 30. 1. Nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych: 1) składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenionych metodą praw własności) - po kursie kupna stosowanym w tym dniu przez bank, z którego usług korzysta jednostka, nie wyższym jednak od kursu średniego ustalonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, z zastrzeżeniem pkt 3, 2) składniki pasywów - po kursie sprzedaży stosowanym w tym dniu przez bank, z którego usług korzysta jednostka, nie niższym jednak od kursu średniego ustalonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, 3) gotówkę znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych - po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ustalonego na dzień wyceny, dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. 2. Wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie: 1) kupna lub sprzedaży walut stosowanym przez bank, z którego usług korzysta jednostka - w przypadku operacji sprzedaży lub kupna walut oraz operacji zapłaty należności lub zobowiązań, 2) średnim ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, chyba że w zgłoszeniu celnym lub innym wiążącym jednostkę dokumencie ustalony został inny kurs - w przypadku pozostałych operacji. 3. Jeżeli aktywa i pasywa są wyrażone w walutach, dla których bank, z którego usług korzysta jednostka, lub Narodowy Bank Polski nie ustalają kursu, to kurs tych walut określa się w relacji do wskazanej przez jednostkę waluty odniesienia, której kurs jest ustalany przez Narodowy Bank Polski. 4. Różnice kursowe dotyczące inwestycji długoterminowych wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny, rozlicza się w sposób określony w art. 35 ust. 2 i 4. Różnice kursowe, z zastrzeżeniem ust. 5-7, dotyczące pozostałych aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny oraz przy zapłacie należności i zobowiązań w walutach obcych, jak również sprzedaży walut, zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych, a w uzasadnionych przypadkach - do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów, a także ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych. 5. Powstałe na dzień wyceny różnice kursowe od inwestycji stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, zakłady ubezpieczeń na życie zaliczają do przychodów lub kosztów działalności lokacyjnej i wykazują w technicznym rachunku ubezpieczeń na życie. 6. Powstałe na dzień wyceny różnice kursowe od inwestycji stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w części dotyczącej lokat środków skapitalizowanej wartości rent i rezerwy na premie oraz rabaty dla ubezpieczonych, zakłady ubezpieczeń majątkowych i osobowych zaliczają do przychodów lub kosztów działalności lokacyjnej i wykazują w technicznym rachunku ubezpieczeń majątkowych i osobowych. 7. Powstałe na dzień wyceny różnice kursowe od należności i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń i reasekuracji zalicza się do pozostałych przychodów lub kosztów technicznych na udziale własnym."}
{"id":"2000_1186_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 2. Jednostki, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zaliczyły do wartości niematerialnych i prawnych koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej, w tym opłatę ewidencyjną oraz wynagrodzenia dla subemitentów inwestycyjnych i usługowych, a które nie dokonały w całości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od tych wartości, pozostałą kwotę zaliczają do rozliczeń międzyokresowych i rozliczają według dotychczasowych zasad."}
{"id":"2000_1186_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 3. Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_1186_31","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 31. 1. Wartość początkową stanowiącą cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego powiększają koszty jego ulepszenia, polegającego na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji i powodującego, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przy pomocy ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami. 2. Wartość początkową środków trwałych - z wyjątkiem gruntów nie służących wydobyciu kopalin metodą odkrywkową - zmniejszają odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe dokonywane w celu uwzględnienia utraty ich wartości, na skutek używania lub upływu czasu. 3.Wartość początkowa i dotychczas dokonane od środków trwałych odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe mogą, na podstawie odrębnych przepisów, ulegać aktualizacji wyceny. Ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie powinna być wyższa od jego wartości godziwej, której odpisanie w przewidywanym okresie jego dalszego używania jest ekonomicznie uzasadnione. 4. Powstałą na skutek aktualizacji wyceny różnicę wartości netto środków trwałych, o której mowa w ust. 3, odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny i nie może ona być przeznaczona do podziału. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny podlega, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 5, zmniejszeniu o różnicę z aktualizacji wyceny uprzednio zaktualizowanych zbywanych lub zlikwidowanych środków trwałych. Różnica ta wpływa na kapitał (fundusz) zapasowy lub inny o podobnym charakterze, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2000_1186_32","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 32. 1. Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania, a jej zakończenie, nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru, z ewentualnym uwzględnieniem przewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży netto pozostałości środka trwałego. 2. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego, na określenie którego wpływają w szczególności: 1) liczba zmian, na których pracuje środek trwały, 2) tempo postępu techniczno-ekonomicznego, 3) wydajność środka trwałego mierzona liczbą godzin jego pracy lub liczbą wytworzonych produktów, albo innym właściwym miernikiem, 4) prawne lub inne ograniczenia czasu używania środka trwałego, 5) przewidywana przy likwidacji cena sprzedaży netto istotnej pozostałości środka trwałego. 3. Na dzień przyjęcia środka trwałego do używania należy ustalić okres lub stawkę i metodę jego amortyzacji. Poprawność stosowanych okresów i stawek amortyzacji środków trwałych powinna być przez jednostkę okresowo weryfikowana, powodując odpowiednią korektę dokonywanych w następnych latach obrotowych odpisów amortyzacyjnych. 4. W przypadku zmiany technologii produkcji, przeznaczenia do likwidacji, wycofania z używania lub innych przyczyn powodujących trwałą utratę wartości środka trwałego, dokonuje się - w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych - odpowiedniego odpisu aktualizującego jego wartość. 5. Odpisy, o których mowa w ust. 4, dotyczące środków trwałych, których wycena została zaktualizowana na podstawie odrębnych przepisów, zmniejszają odniesione na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny różnice spowodowane aktualizacją wyceny. Ewentualną nadwyżkę odpisu, o którym mowa w ust. 4, nad różnicami z aktualizacji wyceny zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. 6. Dla środków trwałych o niskiej jednostkowej wartości początkowej można ustalać odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe w sposób uproszczony, przez dokonywanie zbiorczych odpisów dla grup środków zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem lub jednorazowo odpisując wartość tego rodzaju środków trwałych."}
{"id":"2000_1186_33","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 33. 1. Do wyceny wartości niematerialnych i prawnych oraz sposobów dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, stosuje się odpowiednio przepisy art. 31 ust. 2 i art. 32 ust. 1-4 i ust. 6. 2. Koszty zakończonych prac rozwojowych prowadzonych przez jednostkę na własne potrzeby, poniesione przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii, zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli: 1) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, 2) techniczna przydatność produktu lub technologii została stwierdzona i odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie jednostka podjęła decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, 3) koszty prac rozwojowych zostaną pokryte - według przewidywań przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii. 3. Okres dokonywania odpisów kosztów prac rozwojowych nie może przekraczać 5 lat. 4. Wartość firmy stanowi różnicę między ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części a niższą od niej wartością godziwą przejętych aktywów netto. Jeżeli cena nabycia jednostki lub zorganizowanej jej części jest niższa od wartości godziwej przejętych aktywów netto, to różnica stanowi ujemną wartość firmy. Zasady rozliczania i odpisywania wartości firmy lub ujemnej wartości firmy określa art. 44b ust. 10-12."}
{"id":"2000_1186_34","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 34. 1. Jednostki mogą wyceniać: 1) materiały i towary - w cenach zakupu, 2) produkty w toku produkcji - w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź nie wyceniać ich w ogóle - jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Zasady, o których mowa w pkt 2, nie mogą być stosowane do produkcji o przewidywanym czasie wykonania dłuższym niż 3 miesiące, przeznaczonej do sprzedaży lub na rzecz środków trwałych w budowie jednostki. Nie dotyczy to jednak produkcji rolnej. 2. Składniki rzeczowych aktywów obrotowych mogą być na dzień nabycia lub wytworzenia ujmowane w księgach rachunkowych w cenach przyjętych do ewidencji, z uwzględnieniem różnic między tymi cenami a rzeczywistymi cenami ich nabycia albo zakupu, albo kosztami wytworzenia. Na dzień bilansowy wartość składników rzeczowych aktywów obrotowych, wyrażoną w cenach ewidencyjnych, doprowadza się do poziomu określonego w ust. 1 lub w art. 28 ust. 1 pkt 6. Nie dotyczy to produktów gotowych, produktów w toku i półproduktów, jeżeli do ich ewidencji stosuje się koszty planowane, w tym normatywne, różnice zaś między planowanymi a rzeczywistymi kosztami wytworzenia są nieznaczne. Stosowane do wyceny na dzień bilansowy ceny nabycia albo zakupu, albo planowane koszty wytworzenia nie mogą być wyższe od cen sprzedaży netto tych składników. 3. Wytworzone przez jednostkę filmy, oprogramowanie komputerów, projekty typowe i inne produkty o podobnym charakterze, przeznaczone do sprzedaży, wycenia się w okresie przynoszenia przez nie korzyści ekonomicznych, nie dłuższym niż 5 lat, w wysokości nadwyżki kosztów ich wytworzenia nad przychodami według cen sprzedaży netto, uzyskanymi ze sprzedaży tych produktów w ciągu tego okresu. Nie odpisane po upływie tego okresu koszty wytworzenia zwiększają pozostałe koszty operacyjne. 4. W przypadku gdy ceny nabycia albo zakupu, albo koszty wytworzenia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo ich rodzaju i przeznaczenie, są różne, wartość stanu końcowego rzeczowych składników aktywów obrotowych wycenia się w zależności od przyjętej przez jednostkę metody ustalania wartości ich rozchodu, w tym zużycia, sprzedaży: 1) według cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika aktywów, 2) przyjmując, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najwcześniej nabyła (wytworzyła), 3) przyjmując, że rozchód składników aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najpóźniej nabyła (wytworzyła), 4) w drodze szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen (kosztów) tych składników aktywów, które dotyczą ściśle określonych przedsięwzięć, niezależnie od daty ich zakupu lub wytworzenia. 5. Odpisy aktualizujące wartość rzeczowych składników aktywów obrotowych dokonane w związku z utratą ich wartości oraz wynikające z wyceny według cen sprzedaży netto zamiast według cen nabycia, albo zakupu, albo kosztów wytworzenia - zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów wytworzenia sprzedanych produktów lub kosztów sprzedaży.\"; 24) po art. 34 dodaje się art. 34a-34d w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Przychody z wykonania nie zakończonej usługi, w tym budowlanej, objętej umową, w okresie realizacji dłuższym niż 6 miesięcy, wykonanej na dzień bilansowy w istotnym stopniu, ustala się na dzień bilansowy proporcjonalnie do stopnia zaawansowania usługi, jeżeli stopień ten można ustalić w sposób wiarygodny. 2. Przychody z wykonania nie zakończonej usługi, w tym budowlanej, w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia bilansowego - po odliczeniu przychodów, które wpłynęły na wynik finansowy w ubiegłych okresach sprawozdawczych - ustala się proporcjonalnie do stopnia jej zaawansowania. Stopień zaawansowania usługi mierzy się w zależności od przyjętej przez jednostkę metody: 1) udziałem kosztów poniesionych od dnia zawarcia umowy do dnia ustalenia przychodu w całkowitych kosztach wykonania usługi, 2) liczbą przepracowanych godzin bezpośrednich wykonania usługi, 3) na podstawie obmiaru wykonanych prac, 4) inną metodą - jeżeli wyrażają w sposób wiarygodny stopień zaawansowania usługi. 3. W przypadku gdy umowa o usługę, w tym budowlaną, przewiduje, że cenę za tę usługę ustala się: 1) w wysokości kosztów powiększonych o narzut zysku - to przychód z wykonania nie zakończonej usługi ustala się w wysokości kosztów odpowiadających wykonanej części usługi, powiększonych o narzut zysku, 2) w wysokości ryczałtu - to przychód z wykonania nie zakończonej usługi ustala się proporcjonalnie do stopnia zaawansowania wykonania usługi, o ile stopień zaawansowania usługi na dzień bilansowy może zostać ustalony w sposób wiarygodny. 4. Jeżeli stopień zaawansowania nie zakończonej usługi, w tym budowlanej, nie może być na dzień bilansowy ustalony w sposób wiarygodny, to przychód ustala się w wysokości poniesionych w danym okresie sprawozdawczym kosztów, nie wyższych jednak od kosztów, których pokrycie w przyszłości przez zamawiającego jest prawdopodobne. 5. Bez względu na zastosowany sposób ustalania przychodów na wynik finansowy jednostki wpływają przewidywane straty związane z wykonaniem usługi objętej umową."}
{"id":"2000_1186_34b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 34b. 1. Koszty wytworzenia, które można bezpośrednio przyporządkować przychodom osiągniętym przez jednostkę, wpływają na wynik finansowy jednostki za ten okres sprawozdawczy, w którym przychody te wystąpiły. 2. Koszty wytworzenia, które można jedynie w sposób pośredni przyporządkować przychodom lub innym korzyściom osiąganym przez jednostkę, wpływają na wynik finansowy jednostki w części, w której dotyczą danego okresu sprawozdawczego, zapewniając ich współmierność do przychodów lub innych korzyści ekonomicznych."}
{"id":"2000_1186_34c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 34c. 1. Koszty wytworzenia nie zakończonej usługi, w tym budowlanej, obejmują koszty poniesione od dnia zawarcia odpowiedniej umowy do dnia bilansowego. Koszty poniesione przed zawarciem umowy związane z realizacją jej przedmiotu, zaliczane są do aktywów, jeżeli pokrycie w przyszłości tych kosztów przychodami uzyskanymi od zamawiającego jest prawdopodobne. 2. Jeżeli przychody są ustalane odpowiednio do stopnia zaawansowania nie zakończonej usługi w inny sposób, niż określony w art. 34a ust. 2 pkt 1, to koszty wpływające na wynik finansowy jednostki ustala się w takiej części całkowitych kosztów umowy, jaka odpowiada stopniowi zaawansowania usługi, po odliczeniu kosztów, które wpłynęły na wynik finansowy w ubiegłych okresach sprawozdawczych, po uwzględnieniu straty, o której mowa w art. 34a ust. 5. Różnicę pomiędzy kosztami faktycznie poniesionymi a kosztami wpływającymi na wynik finansowy jednostki zalicza się do rozliczeń międzyokresowych. 3. Poprawność przyjętych metod ustalania stopnia zaawansowania usługi, a także przewidywanych całkowitych kosztów i przychodów z wykonania usługi, powinna być przez jednostkę, nie później niż na dzień bilansowy, zweryfikowana. Spowodowane weryfikacją korekty wpływają na wynik finansowy jednostki tego okresu sprawozdawczego, w którym przeprowadzono weryfikację."}
{"id":"2000_1186_34d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 34d. Przepisów art. 34a i 34c można nie stosować, jeżeli udział przychodów z nie zakończonych usług na dzień bilansowy nie jest istotny w całości przychodów operacyjnych okresu sprawozdawczego.\"; 25) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Nabyte lub powstałe aktywa finansowe oraz inne inwestycje ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich nabycia albo powstania, według ceny nabycia albo ceny zakupu, jeżeli koszty przeprowadzenia i rozliczenia transakcji nie są istotne. 2. Odpisu wyrażającego trwałą utratę wartości inwestycji zaliczonych do aktywów trwałych dokonuje się nie później niż na koniec okresu sprawozdawczego. 3. Skutki wzrostu lub obniżenia wartości inwestycji krótkoterminowych wycenionych według cen (wartości) rynkowych zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych. W przypadku stosowania innych, niż określone w art. 28 ust. 1 pkt 5 zasad wyceny krótkoterminowych inwestycji, skutki obniżenia ich wartości zalicza się do kosztów finansowych w pełnej wysokości, natomiast skutki wzrostu ich wartości zalicza się do przychodów finansowych w wysokości nie wyższej niż kwota różnic uprzednio odpisanych w koszty finansowe. 4. Skutki przeszacowania inwestycji zaliczonych do aktywów trwałych, powodujące wzrost ich wartości do poziomu cen rynkowych zwiększają kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Obniżenie wartości inwestycji uprzednio przeszacowanej do wysokości kwoty, o którą podwyższono z tego tytułu kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny jeżeli kwota różnicy z przeszacowania nie była do dnia wyceny rozliczona - zmniejsza ten kapitał (fundusz). W pozostałych przypadkach skutki obniżenia wartości inwestycji zalicza się do kosztów finansowych. Wzrost wartości danej inwestycji bezpośrednio wiążący się z uprzednim obniżeniem jej wartości, zaliczonym do kosztów finansowych, ujmuje się do wysokości tych kosztów jako przychody finansowe. 5. Jeżeli wartość zbytej inwestycji zaliczonej do aktywów trwałych była uprzednio przeszacowana albo wyceniana w cenie (wartości) rynkowej, lub w cenie nabycia, w zależności od tego, która z nich była niższa, zaś skutki takiej wyceny ujęto w sposób określony w ust. 4, to nadwyżkę z tytułu przeszacowania ustala się i rozlicza z kapitałem (funduszem) z aktualizacji wyceny. 6. Inwestycje zaliczone do aktywów trwałych na dzień ich przekwalifikowania do inwestycji krótkoterminowych wycenia się: 1) w wartości księgowej albo cenie nabycia, w zależności od tego, która z nich jest niższa - jeżeli inwestycje krótkoterminowe wycenia się w wartości rynkowej lub cenie nabycia , zależnie od tego, która z nich jest niższa, 2) według wartości księgowej - jeżeli inwestycje krótkoterminowe wycenia się w wartości rynkowej. Jeżeli przekwalifikowana inwestycja długoterminowa była uprzednio przeszacowana a skutki przeszacowania ujęte są w kapitale (funduszu) z aktualizacji wyceny, to nie rozliczoną na dzień przekwalifikowania nadwyżkę z tytułu przeszacowania inwestycji długoterminowej zalicza się do kosztów lub przychodów finansowych. 7. Inwestycje krótkoterminowe na dzień ich przekwalifikowania do inwestycji długoterminowych wycenia się według zasad określonych w ust. 6 z tym, że jeżeli inwestycja krótkoterminowa była wyceniona w wartości rynkowej, to pomimo jej przekwalifikowania, wycena pozostaje bez zmiany. 8. Jeżeli ceny nabycia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo rodzaju i przeznaczenie, składników inwestycji są różne, to ich rozchód wycenia się według metody wybranej przez jednostkę spośród metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1-3.\"; 26) po art. 35 dodaje się art. 35a\"35d w brzmieniu: \"Art. 35a. 1. Na dzień zawarcia kontraktu, emitent lub wystawca instrumentu finansowego wprowadza do ksiąg rachunkowych wyemitowany lub wystawiony przez siebie instrument, a także składniki tego instrumentu, odpowiednio zakwalifikowane do kapitałów (funduszy) własnych jako instrumenty kapitałowe, bądź do zobowiązań krótkoterminowych lub długoterminowych również wtedy, gdy składnik mający charakter zobowiązania nie jest zobowiązaniem finansowym. 2. Różnice z przeszacowania wartości instrumentu finansowego, a także osiągnięte przychody lub poniesione koszty stosownie do kwalifikacji instrumentu finansowego, o której mowa w ust. 1, wpływają odpowiednio na wynik finansowy lub kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. 3. Kontrakty dotyczące instrumentów finansowych uznaje się za służące ograniczeniu ryzyka związanego z aktywami lub pasywami jednostki, tj. zabezpieczeniu tych aktywów lub pasywów, jeżeli co najmniej: 1) przed zawarciem kontraktu ustalono jego cel oraz określono, które aktywa lub pasywa mają zostać za pomocą tego kontraktu zabezpieczone, 2) zabezpieczający instrument finansowy będący przedmiotem kontraktu i zabezpieczane za jego pomocą aktywa lub pasywa charakteryzują się podobnymi cechami, a w szczególności wartością nominalną, datą zapadalności, wpływem zmian stopy procentowej albo kursu waluty, 3) stopień pewności oczekiwań dotyczących przewidywanych w wyniku kontraktu przepływów środków pieniężnych jest znaczny. 4. Jeżeli warunki, o których mowa w ust. 3, zostały spełnione, to przy wycenie zabezpieczanych aktywów lub pasywów uwzględnia się wartość nabytych dla ich zabezpieczenia instrumentów finansowych oraz zmiany ich wartości."}
{"id":"2000_1186_35b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 35b. 1. Wartość należności aktualizuje się uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty poprzez dokonanie odpisu aktualizującego, w odniesieniu do : 1) należności od dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości - do wysokości należności nie objętej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, zgłoszonej likwidatorowi lub sędziemu komisarzowi w postępowaniu upadłościowym, 2) należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego - w pełnej wysokości należności, 3) należności kwestionowanych przez dłużników oraz, z których zapłatą dłużnik zalega, a według oceny sytuacji majątkowej i finansowej dłużnika, spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna - do wysokości nie pokrytej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, 4) należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku do których uprzednio dokonano odpisu aktualizującego - w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania, 5) należności przeterminowanych lub nie przeterminowanych o znacznym stopniu prawdopodobieństwa nieściągalności, w przypadkach uzasadnionych rodzajem prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców - w wysokości wiarygodnie oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności. 2. Odpisy aktualizujące wartość należności zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub do kosztów finansowych zależnie od rodzaju należności, której dotyczy odpis aktualizacji. 3. Należności umorzone, przedawnione lub nieściągalne zmniejszają dokonane uprzednio odpisy aktualizujące ich wartość. 4. Należności, o których mowa w ust. 3, od których nie dokonano odpisów aktualizujących ich wartość lub dokonano odpisów w niepełnej wysokości, zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów finansowych."}
{"id":"2000_1186_35c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 35c. W przypadku ustania przyczyny, dla której dokonano odpisu aktualizującego wartość aktywów, w tym również odpisu z tytułu trwałej utraty wartości, równowartość całości lub odpowiedniej części uprzednio dokonanego odpisu aktualizującego zwiększa wartość danego składnika aktywów i podlega zaliczeniu odpowiednio do pozostałych przychodów operacyjnych lub przychodów finansowych."}
{"id":"2000_1186_35d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 35d. 1. Rezerwy tworzy się na: 1) pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa przyszłe zobowiązania, których kwotę można w sposób wiarygodny oszacować, a w szczególności na straty z transakcji gospodarczych w toku, w tym z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków toczącego się postępowania sądowego, 2) przyszłe zobowiązania spowodowane restrukturyzacją, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów jednostka jest zobowiązana do jej przeprowadzenia lub zawarto w tej sprawie wiążące umowy, a plany restrukturyzacji pozwalają w sposób wiarygodny oszacować wartość tych przyszłych zobowiązań. 2. Rezerwy, o których mowa w ust. 1, zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych lub strat nadzwyczajnych, zależnie od okoliczności, z którymi przyszłe zobowiązania się wiążą. 3. Powstanie zobowiązania, na które uprzednio utworzono rezerwę, zmniejsza rezerwę. 4. Nie wykorzystane rezerwy, wobec zmniejszenia lub ustania ryzyka uzasadniającego ich utworzenie, zwiększają na dzień, na który okazały się zbędne - odpowiednio pozostałe przychody operacyjne, przychody finansowe lub zyski nadzwyczajne.\"; 27) w art. 36: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kapitał zakładowy spółek kapitałowych, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, fundusz udziałowy spółdzielni wykazuje się w wysokości określonej w umowie lub statucie i wpisanej w rejestrze sądowym. Zadeklarowane, lecz nie wniesione wkłady kapitałowe ujmuje się jako należne wkłady na poczet kapitału.\", b) dodaje się ust. 2b-2d w brzmieniu: \"2b. Koszty emisji akcji poniesione przy powstaniu spółki akcyjnej lub podwyższeniu kapitału zakładowego , zmniejszają kapitał zapasowy spółki do wysokości nadwyżki wartości emisji nad wartością nominalną akcji, a pozostałą ich część zalicza się do kosztów finansowych. 2c. Kapitały (fundusze) własne powstałe z zamiany dłużnych papierów wartościowych, zobowiązań i pożyczek na udziały, wykazuje się w wartości nominalnej tych papierów wartościowych, zobowiązań i pożyczek, po uwzględnieniu nie zamortyzowanego dyskonta lub premii, odsetek naliczonych i nie zapłaconych do dnia zamiany, które nie będą wypłacone, nie zrealizowanych różnic kursowych oraz skapitalizowanych kosztów emisji. Jeżeli dłużne papiery wartościowe, zobowiązania i pożyczki są wyrażone w walucie obcej, to na dzień zamiany stosuje się do nich przepisy art. 30. 2d. Przepis ust. 2c stosuje się odpowiednio do zobowiązań bezwarunkowo umorzonych w wyniku postępowania naprawczego lub układowego.\", c) w ust. 3 skreśla się pkt 1; 28) art. 37-38 otrzymują brzmienie: \"Art. 37. 1. W związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości, jednostka tworzy rezerwę i ustala aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, którego jest podatnikiem. 2. Wartość podatkowa aktywów jest to kwota wpływająca na pomniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przypadku uzyskania z nich, w sposób pośredni lub bezpośredni, korzyści ekonomicznych. Jeżeli uzyskanie korzyści ekonomicznych z tytułu określonych aktywów nie powoduje pomniejszenia podstawy obliczenia podatku dochodowego, to wartość podatkowa aktywów jest ich wartością księgową. 3. Wartością podatkową pasywów jest ich wartość księgowa pomniejszona o kwoty, które w przyszłości pomniejszą podstawę podatku dochodowego. 4. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się w wysokości kwoty przewidzianej w przyszłości do odliczenia od podatku dochodowego, w związku z ujemnymi różnicami przejściowymi, które spowodują w przyszłości zmniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego oraz straty podatkowej możliwej do odliczenia, ustalonej przy uwzględnieniu zasady ostrożności. 5. Rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzy się w wysokości kwoty podatku dochodowego, wymagającej w przyszłości zapłaty, w związku z występowaniem dodatnich różnic przejściowych, to jest różnic, które spowodują zwiększenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przyszłości. 6. Wysokość rezerwy i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się przy uwzględnieniu stawek podatku dochodowego obowiązujących w roku powstania obowiązku podatkowego. 7. Rezerwa i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wykazywane są w bilansie oddzielnie. Rezerwę i aktywa można kompensować jeżeli jednostka ma tytuł uprawniający ją do ich jednoczesnego uwzględnienia przy obliczaniu kwoty zobowiązania podatkowego.. 8. Wpływający na wynik finansowy podatek dochodowy za dany okres sprawozdawczy obejmuje: 1) część bieżącą, 2) część odroczoną. Wykazywana w rachunku zysków i strat część odroczona stanowi różnicę pomiędzy stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i początek okresu sprawozdawczego, z uwzględnieniem przepisów ust. 9. 9. Rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, dotyczące operacji rozliczanych z kapitałem (funduszem) własnym, odnosi się również na kapitał (fundusz) własny."}
{"id":"2000_1186_38","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 38. 1. Zakłady ubezpieczeń zaliczają do kosztów operacyjnych zmiany stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, które powinny zapewnić pełne pokrycie bieżących i przyszłych zobowiązań, jakie mogą wynikać z umów ubezpieczeniowych. 2. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe, z wyjątkiem rezerw na wyrównanie szkodowości, ustala się nie później niż na dzień bilansowy. Rezerwę na wyrównanie szkodowości ustala się nie później niż na dzień kończący rok obrotowy.\"; 29) w art. 39: a) w ust. 1 wyrazy \"wydatki lub zużycie składników majątkowych dotyczą miesięcy następujących po miesiącu, w którym je poniesiono\" zastępuje się wyrazami \"dotyczą one przyszłych okresów sprawozdawczych\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających w szczególności: 1) ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez kontrahentów jednostki, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny, 2) z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować mimo, że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku. Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe i zasady ustalania ich wysokości powinny wynikać z uznanych zwyczajów handlowych.\", c) w ust. 3 wyrazy \"ostrożnej wyceny\" zastępuje się wyrazem \"ostrożności\", d) w ust. 4 wyraz \"majątkowych\" zastępuje się wyrazem \"aktywów\" oraz wyrazy \"operacji finansowych\" zastępuje się wyrazem \"finansowe\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe zmniejszają koszty okresu sprawozdawczego, w którym stwierdzono, że zobowiązania te nie powstały.\"; 30) skreśla się art. 40; 31) art. 41-44 otrzymują brzmienie: \"Art. 41. 1. Rozliczenia międzyokresowe przychodów, dokonywane z zachowaniem zasady ostrożności, obejmują w szczególności: 1) równowartość otrzymanych lub należnych od kontrahentów środków z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych, 2) środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych, w tym także środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych, jeżeli stosownie do innych ustaw nie zwiększają one kapitałów (funduszy) własnych. Zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych lub kosztów prac rozwojowych sfinansowanych z tych źródeł, 3) ujemną wartość firmy, o której mowa w art. 33 ust. 4 i art. 44b ust. 11. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do przyjętych nieodpłatnie, w tym także w drodze darowizny, środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. 3. Banki wykazują jako rozliczenia międzyokresowe przychodów również należne im odsetki od należności zagrożonych i należności pod obserwacją - do czasu ich otrzymania lub odpisania."}
{"id":"2000_1186_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 4. 1. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia. 2002 r. i ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2002 r., z zastrzeżeniem ust. 2-5. 2. Przepisy art. 1 pkt 42 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. i mają zastosowanie do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2000 r. 3. Dla spełnienia obowiązku określonego w art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości, można stosować przepisy art. 3 ust. 4 i art. 34a-34d tej ustawy, do umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. Skutki finansowe zastosowania przepisów, o których mowa w ust. 2 dotyczące roku lub lat poprzednich odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako \"zysk (strata) z lat ubiegłych\". 5. Przepisy art. 50 ust. 2, art. 56 ust. 1 oraz - w odniesieniu do spółdzielni - art. 70 ust. 2 ustawy o rachunkowości mają zastosowanie do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2001 r. MARSZAŁEK SEJMU Załączniki do ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. (poz. ...) Załącznik nr 1 Zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w art. 45 ustawy, dla innych jednostek niż banki i zakłady ubezpieczeń WPROWADZENIE DO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO obejmuje w szczególności: 1) nazwę (firmę) i siedzibę, podstawowy przedmiot działalności jednostki oraz wskazanie właściwego sądu lub innego organu prowadzącego rejestr, 2) wskazanie czasu trwania działalności jednostki, jeżeli jest ograniczony, 3) wskazanie okresu objętego sprawozdaniem finansowym, 4) wskazanie, że sprawozdanie finansowe zawiera dane łączne, jeżeli w skład jednostki wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, 5) wskazanie, czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej przez jednostkę w dającej się przewidzieć przyszłości oraz czy nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania przez nią działalności, 6) w przypadku sprawozdania finansowego sporządzonego za okres, w ciągu którego nastąpiło połączenie, wskazanie, że jest to sprawozdanie finansowe sporządzone po połączeniu spółek oraz wskazanie zastosowanej metody rozliczenia połączenia (nabycia, łączenia udziałów), 7) omówienie przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny aktywów i pasywów (także amortyzacji), pomiaru wyniku finansowego oraz sposobu sporządzenia sprawozdania finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru. BILANS Aktywa A. Aktywa trwałe I. Wartości niematerialne i prawne 1. Koszty zakończonych prac rozwojowych 2. Wartość firmy 3. Inne wartości niematerialne i prawne 4. Zaliczki na wartości niematerialne i prawne II. Rzeczowe aktywa trwałe 1. Środki trwałe a) grunty (w tym prawo użytkowania wieczystego gruntu) b) budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej c) urządzenia techniczne i maszyny d) środki transportu e) inne środki trwałe 2. Środki trwałe w budowie 3. Zaliczki na środki trwałe w budowie III. Należności długoterminowe 1. Od jednostek powiązanych 2. Od pozostałych jednostek IV. Inwestycje długoterminowe 1. Nieruchomości 2. Wartości niematerialne i prawne 3. Długoterminowe aktywa finansowe a) w jednostkach powiązanych - udziały lub akcje - inne papiery wartościowe - udzielone pożyczki - inne długoterminowe aktywa finansowe b) w pozostałych jednostkach - udziały lub akcje - inne papiery wartościowe - udzielone pożyczki - inne długoterminowe aktywa finansowe 4. Inne inwestycje długoterminowe V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe 1. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Inne rozliczenia międzyokresowe B. Aktywa obrotowe I. Zapasy 1. Materiały 2. Półprodukty i produkty w toku 3. Produkty gotowe 4. Towary 5. Zaliczki na dostawy II. Należności krótkoterminowe 1. Należności od jednostek powiązanych a) z tytułu dostaw i usług, o okresie spłaty: - do 12 miesięcy - powyżej 12 miesięcy b) inne 2. Należności od pozostałych jednostek a) z tytułu dostaw i usług, o okresie spłaty: - do 12 miesięcy - powyżej 12 miesięcy b) z tytułu podatków, dotacji, ceł, ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych oraz innych świadczeń c) inne d) dochodzone na drodze sądowej III. Inwestycje krótkoterminowe 1. Krótkoterminowe aktywa finansowe a) w jednostkach powiązanych - udziały lub akcje - inne papiery wartościowe - udzielone pożyczki - inne krótkoterminowe aktywa finansowe b) w pozostałych jednostkach - udziały lub akcje - inne papiery wartościowe - udzielone pożyczki - inne krótkoterminowe aktywa finansowe c) środki pieniężne i inne aktywa pieniężne - środki pieniężne w kasie i na rachunkach - inne środki pieniężne - inne aktywa pieniężne 2. Inne inwestycje krótkoterminowe IV. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe Aktywa razem Pasywa A. Kapitał (fundusz) własny I. Kapitał (fundusz) podstawowy II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) III. Udziały (akcje) własne (wielkość ujemna) IV. Kapitał (fundusz) zapasowy V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny VI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe VII. Zysk (strata) z lat ubiegłych VIII. Zysk (strata) netto IX. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) B. Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania I. Rezerwy na zobowiązania 1. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne - długoterminowa - krótkoterminowa 3. Pozostałe rezerwy - długoterminowe - krótkoterminowe II. Zobowiązania długoterminowe 1. Wobec jednostek powiązanych 2. Wobec pozostałych jednostek a) kredyty i pożyczki b) z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych c) inne zobowiązania finansowe d) inne III. Zobowiązania krótkoterminowe 1. Wobec jednostek powiązanych a) z tytułu dostaw i usług, o okresie wymagalności: - do 12 miesięcy - powyżej 12 miesięcy b) inne 2. Wobec pozostałych jednostek a) kredyty i pożyczki b) z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych c) inne zobowiązania finansowe d) z tytułu dostaw i usług, o okresie wymagalności: - do 12 miesięcy - powyżej 12 miesięcy e) zaliczki otrzymane na dostawy f) zobowiązania wekslowe g) z tytułu podatków, ceł, ubezpieczeń i innych świadczeń h) z tytułu wynagrodzeń i) inne 3. Fundusze specjalne IV. Rozliczenia międzyokresowe 1. Ujemna wartość firmy 2. Inne rozliczenia międzyokresowe - długoterminowe - krótkoterminowe Pasywa razem RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT (wariant kalkulacyjny) A. Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, w tym: - od jednostek powiązanych I. Przychody netto ze sprzedaży produktów II. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów B. Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów, w tym: - jednostkom powiązanym I. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów II. Wartość sprzedanych towarów i materiałów C. Zysk (strata) brutto ze sprzedaży (A-B) D. Koszty sprzedaży E. Koszty ogólnego zarządu F. Zysk (strata) ze sprzedaży (C-D-E) G. Pozostałe przychody operacyjne I. Zysk ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych II. Dotacje III. Inne przychody operacyjne H. Pozostałe koszty operacyjne I. Strata ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych II. Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych III. Inne koszty operacyjne I. Zysk (strata) z działalności operacyjnej (F+G-H) J. Przychody finansowe I. Dywidendy i udziały w zyskach, w tym: - od jednostek powiązanych II. Odsetki, w tym: - od jednostek powiązanych III. Zysk ze zbycia inwestycji IV. Aktualizacja wartości inwestycji V. Inne K. Koszty finansowe I. Odsetki, w tym: - dla jednostek powiązanych II. Strata ze zbycia inwestycji III. Aktualizacja wartości inwestycji IV. Inne L. Zysk (strata) z działalności gospodarczej (I+J-K) M. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych (M.I. - M.II.) I. Zyski nadzwyczajne II. Straty nadzwyczajne N. Zysk (strata) brutto (L+\/-M) O. Podatek dochodowy P. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) R. Zysk (strata) netto (N-O-P) (wariant porównawczy) A. Przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi, w tym: - od jednostek powiązanych I. Przychody netto ze sprzedaży produktów II. Zmiana stanu produktów (zwiększenie - wartość dodatnia, zmniejszenie wartość ujemna) III. Koszt wytworzenia produktów na własne potrzeby jednostki IV. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów B. Koszty działalności operacyjnej I. Amortyzacja II. Zużycie materiałów i energii III. Usługi obce IV. Podatki i opłaty, w tym: - podatek akcyzowy V. Wynagrodzenia VI. Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia VII. Pozostałe koszty rodzajowe VIII. Wartość sprzedanych towarów i materiałów C. Zysk (strata) ze sprzedaży (A-B) D. Pozostałe przychody operacyjne I. Zysk ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych II. Dotacje III. Inne przychody operacyjne E. Pozostałe koszty operacyjne I. Strata ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych II. Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych III. Inne koszty operacyjne F. Zysk (strata) z działalności operacyjnej (C+D-E) G. Przychody finansowe I. Dywidendy i udziały w zyskach, w tym: - od jednostek powiązanych II. Odsetki, w tym: - od jednostek powiązanych III. Zysk ze zbycia inwestycji IV. Aktualizacja wartości inwestycji V. Inne H. Koszty finansowe I. Odsetki, w tym: - dla jednostek powiązanych II. Strata ze zbycia inwestycji III. Aktualizacja wartości inwestycji IV. Inne I. Zysk (strata) z działalności gospodarczej (F+G-H) J. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych (J.I. - J.II.) I. Zyski nadzwyczajne II. Straty nadzwyczajne K. Zysk (strata) brutto (I+\/-J) L. Podatek dochodowy M. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) N. Zysk (strata) netto (K-L-M) ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE (FUNDUSZU) WŁASNYM I. Kapitał (fundusz) własny na początek okresu (BO) - korekty błędów podstawowych I.a. Kapitał (fundusz) własny na początek okresu (BO), po korektach 1. Kapitał (fundusz) podstawowy na początek okresu 1.1. Zmiany kapitału (funduszu) podstawowego a) zwiększenie (z tytułu) - wydania udziałów (emisji akcji) ...b) zmniejszenie (z tytułu) - umorzenia udziałów (akcji) ...1.2. Kapitał (fundusz) podstawowy na koniec okresu 2. Należne wpłaty na kapitał podstawowy na początek okresu 2.1. Zmiana należnych wpłat na kapitał podstawowy a) zwiększenie (z tytułu) ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...2.2. Należne wpłaty na kapitał podstawowy na koniec okresu 3. Udziały (akcje) własne na początek okresu a) zwiększenie b) zmniejszenie 3.1. Udziały (akcje) własne na koniec okresu 4. Kapitał (fundusz) zapasowy na początek okresu 4.1. Zmiany kapitału (funduszu) zapasowego a) zwiększenie (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - z podziału zysku (ustawowo) - z podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) ...b) zmniejszenie (z tytułu) - pokrycia straty ...4.2. Stan kapitału (funduszu) zapasowego na koniec okresu 5. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na początek okresu 5.1. Zmiany kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) ...b) zmniejszenie (z tytułu) - zbycia środków trwałych ...5.2. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na koniec okresu 6. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na początek okresu 6.1. Zmiany pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...6.2. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na koniec okresu 7. Zysk (strata) z lat ubiegłych na początek okresu 7.1. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu - korekty błędów podstawowych 7.2. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku z lat ubiegłych ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...7.3. Zysk z lat ubiegłych na koniec okresu 7.4. Strata z lat ubiegłych na początek okresu, - korekty błędów podstawowych 7.5. Strata z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty z lat ubiegłych do pokrycia ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...7.6. Strata z lat ubiegłych na koniec okresu 7.7. Zysk (strata) z lat ubiegłych na koniec okresu 8. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto c) odpisy z zysku II. Kapitał (fundusz) własny na koniec okresu (BZ) III. Kapitał (fundusz) własny, po uwzględnieniu proponowanego podziału zysku (pokrycia straty) RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH (metoda bezpośrednia) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Wpływy 1. Sprzedaż 2. Inne wpływy z działalności operacyjnej II. Wydatki 1. Dostawy i usługi 2. Wynagrodzenia netto 3. Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz inne świadczenia 4. Podatki i opłaty o charakterze publicznoprawnym 8. Inne wydatki operacyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 1. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Zbycie inwestycji w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Z aktywów finansowych, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - zbycie aktywów finansowych, - dywidendy i udziały w zyskach - spłata udzielonych pożyczek długoterminowych - odsetki - inne wpływy z aktywów finansowych 4. Inne wpływy inwestycyjne II. Wydatki 1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Na aktywa finansowe, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - nabycie aktywów finansowych - udzielone pożyczki długoterminowe 4. Inne wydatki inwestycyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 1. Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału 2. Kredyty i pożyczki 3. Emisja dłużnych papierów wartościowych 4. Inne wpływy finansowe II. Wydatki 1. Nabycie udziałów (akcji) własnych 2. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli 3. Inne niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku 4. Spłaty kredytów i pożyczek 5. Wykup dłużnych papierów wartościowych 6. Z tytułu innych zobowiązań finansowych 7. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 8. Odsetki 9. Inne wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) D. Przepływy pieniężne netto, razem (A.III+\/-B.III+\/-C.III) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym: - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+\/-D), w tym: - o ograniczonej możliwości dysponowania (metoda pośrednia) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Zysk (strata) netto II. Korekty razem 1. Amortyzacja 2. Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych 3. Odsetki i udziały w zyskach (dywidendy) 4. Zysk (strata) z działalności inwestycyjnej 5. Zmiana stanu rezerw 6. Zmiana stanu zapasów 7. Zmiana stanu należności 8. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych, z wyjątkiem pożyczek i kredytów 9. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 10. Inne korekty III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+\/-II) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 1. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Zbycie inwestycji w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Z aktywów finansowych, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - zbycie aktywów finansowych, - dywidendy i udziały w zyskach - spłata udzielonych pożyczek długoterminowych - odsetki - inne wpływy z aktywów finansowych 4. Inne wpływy inwestycyjne II. Wydatki 1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Na aktywa finansowe, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - nabycie aktywów finansowych - udzielone pożyczki długoterminowe 4. Inne wydatki inwestycyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 1. Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału 2. Kredyty i pożyczki 3. Emisja dłużnych papierów wartościowych 4. Inne wpływy finansowe II. Wydatki 1. Nabycie udziałów (akcji) własnych 2. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli 3. Inne niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku 4. Spłaty kredytów i pożyczek 5. Wykup dłużnych papierów wartościowych 6. Z tytułu innych zobowiązań finansowych 7. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 8. Odsetki 9. Inne wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) D. Przepływy pieniężne netto razem (A.III+\/-B.III+\/-C.III) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+\/-D), w tym - o ograniczonej możliwości dysponowania DODATKOWE INFORMACJE I OBJAŚNIENIA obejmują w szczególności: 1. 1) szczegółowy zakres zmian wartości grup rodzajowych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz inwestycji długoterminowych, zawierający stan tych aktywów na początek roku obrotowego, zwiększenia i zmniejszenia z tytułu: aktualizacji wartości, nabycia, przemieszczenia wewnętrznego oraz stan końcowy, a dla majątku amortyzowanego - podobne przedstawienie stanów i tytułów zmian dotychczasowej amortyzacji lub umorzenia, 2) wartość gruntów użytkowanych wieczyście, 3) wartość nie amortyzowanych lub nie umarzanych przez jednostkę środków trwałych, używanych na podstawie umów najmu, dzierżawy i innych umów, w tym z tytułu umów leasingu, 4) zobowiązania wobec budżetu państwa lub jednostek samorządu terytorialnego z tytułu uzyskania prawa własności budynków i budowli, 5) dane o strukturze własności kapitału podstawowego oraz liczbie i wartości nominalnej subskrybowanych akcji, w tym uprzywilejowanych, 6) stan na początek roku obrotowego, zwiększenia i wykorzystanie oraz stan końcowy kapitałów (funduszy) zapasowych i rezerwowych, o ile jednostka nie sporządza zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym, 7) propozycje co do sposobu podziału zysku lub pokrycia straty za rok obrotowy, 8) dane o stanie rezerw według celu ich utworzenia na początek roku obrotowego, zwiększeniach, wykorzystaniu, rozwiązaniu i stanie końcowym, 9) dane o odpisach aktualizujących wartość należności, ze wskazaniem stanu na początek roku obrotowego, zwiększeniach, wykorzystaniu, rozwiązaniu i stanie na koniec roku obrotowego, 10) podział zobowiązań długoterminowych według pozycji bilansu o pozostałym od dnia bilansowego, przewidywanym umową, okresie spłaty: a) do 1 roku, b) powyżej 1 roku do 3 lat, c) powyżej 3 do 5 lat, d) powyżej 5 lat, 11) wykaz istotnych pozycji czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych, 12) wykaz grup zobowiązań zabezpieczonych na majątku jednostki (ze wskazaniem jego rodzaju), 13) zobowiązania warunkowe, w tym również udzielone przez jednostkę gwarancje i poręczenia, także wekslowe; 2. 1) strukturę rzeczową (rodzaje działalności) i terytorialną (kraj, eksport) przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, 2) wysokość i wyjaśnienie przyczyn odpisów aktualizujących środki trwałe, 3) wysokość odpisów aktualizujących wartość zapasów, 4) informacje o przychodach, kosztach i wynikach działalności zaniechanej w roku obrotowym lub przewidzianej do zaniechania w roku następnym, 5) rozliczenie głównych pozycji różniących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od wyniku finansowego (zysku, straty) brutto, 6) w przypadku jednostek, które sporządzają rachunek zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym, dane o kosztach wytworzenia produktów na własne potrzeby oraz o kosztach rodzajowych: a) amortyzacji, b) zużycia materiałów i energii, c) usług obcych, d) podatków i opłat, e) wynagrodzeń, f) ubezpieczeń i innych świadczeń, g) pozostałych kosztów rodzajowych, 7) koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych na własne potrzeby, 8) poniesione w ostatnim roku i planowane na następny rok nakłady na niefinansowe aktywa trwałe; odrębnie należy wykazać poniesione i planowane nakłady na ochronę środowiska, 9) informacje o zyskach i stratach nadzwyczajnych, z podziałem na losowe i pozostałe, 10) podatek dochodowy od wyniku na operacjach nadzwyczajnych; 3. Objaśnienie struktury środków pieniężnych przyjętych do rachunku przepływów pieniężnych, a w przypadku gdy rachunek przepływów pieniężnych sporządzony jest metodą bezpośrednią dodatkowo należy przedstawić uzgodnienie przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej, sporządzone metodą pośrednią, w przypadku różnic pomiędzy zmianami stanu niektórych pozycji w bilansie oraz zmianami tych samych pozycji wykazanymi w rachunku przepływów pieniężnych, należy wyjaśnić ich przyczyny; 4. Informacje o: 1) przeciętnym w roku obrotowym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe, 2) wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych lub należnych osobom wchodzącym w skład organów zarządzających i nadzorujących spółek handlowych (dla każdej grupy osobno), 3) pożyczkach i świadczeniach o podobnym charakterze udzielonych osobom wchodzącym w skład organów zarządzających i nadzorujących spółek handlowych (dla każdej grupy osobno), ze wskazaniem warunków oprocentowania i terminów spłaty; 5. 1) informacje o znaczących zdarzeniach dotyczących lat ubiegłych ujętych w sprawozdaniu finansowym roku obrotowego, 2) informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym, 3) przedstawienie dokonanych w roku obrotowym zmian zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny oraz zmian sposobu sporządzania sprawozdania finansowego, jeżeli wywierają one istotny wpływ na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy jednostki, ich przyczyny i spowodowaną zmianami kwotę wyniku finansowego oraz zmian w kapitale (funduszu) własnym, 4) informacje liczbowe zapewniające porównywalność danych sprawozdania finansowego za rok poprzedzający ze sprawozdaniem za rok obrotowy; 6. Informacje o: 1) wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia, b) procentowym udziale, c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników aktywów trwałych, e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych, f) przychodach uzyskanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach związanych z nimi, g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia, 2) transakcjach z jednostkami powiązanymi, 3) wykaz spółek (nazwa, siedziba), w których jednostka posiada co najmniej 20% udziałów w kapitale lub ogólnej liczbie głosów w organie stanowiącym spółki; wykaz ten powinien zawierać także informacje o procencie udziałów i stopniu udziału w zarządzaniu oraz o zysku lub stracie netto tych spółek za ostatni rok obrotowy, 4) jeżeli jednostka nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, korzystając ze zwolnienia lub wyłączeń: a) podstawie prawnej wraz z danymi uzasadniającymi odstąpienie od konsolidacji, b) nazwie i siedzibie jednostki sporządzającej skonsolidowane sprawozdanie finansowe na wyższym szczeblu grupy kapitałowej oraz miejscu jego publikacji, c) podstawowych wskaźnikach ekonomiczno \" finansowych, charakteryzujących działalność jednostek powiązanych w danym i ubiegłym roku obrotowym, takich jak: - wartość przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz przychodów finansowych, - wynik finansowy netto oraz wartość kapitału własnego, z podziałem na grupy, - wartość aktywów trwałych, - przeciętne roczne zatrudnienie; 7. W przypadku sprawozdania finansowego sporządzonego za okres, w ciągu którego nastąpiło połączenie: 1) jeżeli połączenie zostało rozliczone metodą nabycia: a) nazwę (firmę) i opis przedmiotu działalności spółki przejętej, b) liczbę, wartość nominalną i rodzaj udziałów (akcji) wyemitowanych w celu połączenia, c) cenę przejęcia, wartość aktywów netto według wartości godziwej spółki przejętej na dzień połączenia, wartość firmy lub ujemnej wartości firmy i opis zasad jej amortyzacji, 2) jeżeli połączenie zostało rozliczone metodą łączenia udziałów: a) nazwy (firmy) i opis przedmiotu działalności spółek, które w wyniku połączenia zostały wykreślone z rejestru, b) liczbę, wartość nominalną i rodzaj udziałów (akcji) wyemitowanych w celu połączenia, c) przychody i koszty, zyski i straty oraz zmiany w kapitałach własnych połączonych spółek za okres od początku roku obrotowego, w ciągu którego nastąpiło połączenie, do dnia połączenia; 8. W przypadku występowania niepewności co do możliwości kontynuowania działalności, opis tych niepewności oraz stwierdzenie, że taka niepewność występuje oraz wskazanie czy sprawozdanie finansowe zawiera korekty z tym związane. Informacja powinna zawierać również opis podejmowanych, bądź planowanych przez jednostkę działań mających na celu eliminację niepewności; 9. W przypadku, gdy inne informacje, niż wymienione powyżej, mogłyby w istotny sposób wpłynąć na ocenę sytuacji majątkowej, finansowej oraz wynik finansowy jednostki, należy ujawnić te informacje. Załącznik nr 2 Zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w art. 45 ustawy, dla banków WPROWADZENIE DO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO obejmuje zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 8 lit. a ustawy BILANS Aktywa I. Kasa, operacje z Bankiem Centralnym 1. W rachunku bieżącym 2. Rezerwa obowiązkowa 3. Inne środki II. Dłużne papiery wartościowe uprawnione do redyskontowania w Banku Centralnym III. Należności od sektora finansowego 1. W rachunku bieżącym 2. Terminowe IV. Należności od sektora niefinansowego 1. W rachunku bieżącym 2. Terminowe V. Należności od sektora budżetowego 1. W rachunku bieżącym 2. Terminowe VI. Należności z tytułu zakupionych papierów wartościowych z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu VII. Dłużne papiery wartościowe 1. Banków 2. Budżetu Państwa i budżetów terenowych 3. Pozostałe VIII. Udziały lub akcje w jednostkach zależnych 1. W instytucjach finansowych 2. W pozostałych jednostkach IX. Udziały lub akcje w jednostkach współzależnych 1. W instytucjach finansowych 2. W pozostałych jednostkach X. Udziały lub akcje w jednostkach stowarzyszonych 1. W instytucjach finansowych 2. W pozostałych jednostkach XI. Udziały lub akcje w innych jednostkach 1. W instytucjach finansowych 2. W pozostałych jednostkach XII. Pozostałe papiery wartościowe i inne aktywa finansowe XIII. Wartości niematerialne i prawne, w tym: - wartość firmy XIV. Rzeczowe aktywa trwałe XV. Inne aktywa 1. Przejęte aktywa - do zbycia 2. Pozostałe XVI. Rozliczenia międzyokresowe 1. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe Aktywa razem Pasywa I. Zobowiązania wobec Banku Centralnego II. Zobowiązania wobec sektora finansowego 1. W rachunku bieżącym 2. Terminowe III. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego 1. Rachunki oszczędnościowe, w tym: a) bieżące b) terminowe 2. Pozostałe, w tym: a) bieżące b) terminowe IV. Zobowiązania wobec sektora budżetowego 1. Bieżące 2. Terminowe V. Zobowiązania z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu VI. Zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych VII. Inne zobowiązania z tytułu instrumentów finansowych VIII. Fundusze specjalne i inne zobowiązania IX. Koszty i przychody rozliczane w czasie oraz zastrzeżone 1. Rozliczenia międzyokresowe kosztów 2. Ujemna wartość firmy 3. Pozostałe przychody przyszłych okresów oraz zastrzeżone X. Rezerwy 1. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rezerwy XI. Zobowiązania podporządkowane XII. Kapitał (fundusz) podstawowy XIII. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) XIV. Akcje własne (wielkość ujemna) XV. Kapitał (fundusz) zapasowy, XVI. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny XVII. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe 1. Fundusz ogólnego ryzyka bankowego 2. Pozostałe XVIII. Zysk (strata) z lat ubiegłych XIX. Zysk (strata) netto Pasywa razem Współczynnik wypłacalności POZYCJE POZABILANSOWE I. Zobowiązania warunkowe udzielone i otrzymane 1. Zobowiązania udzielone: a) finansowe b) gwarancyjne 2. Zobowiązania otrzymane: a) finansowe b) gwarancyjne II. Zobowiązania związane z realizacją operacji kupna\/sprzedaży III. Pozostałe RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT I. Przychody z tytułu odsetek 1. Od sektora finansowego 2. Od sektora niefinansowego 3. Od sektora budżetowego 4. Z papierów wartościowych o stałej kwocie dochodu II. Koszty odsetek 1. Od sektora finansowego 2. Od sektora niefinansowego 3. Od sektora budżetowego III. Wynik z tytułu odsetek (I-II) IV. Przychody z tytułu prowizji V. Koszty prowizji VI. Wynik z tytułu prowizji (IV-V) VII. Przychody z udziałów lub akcji, pozostałych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych, o zmiennej kwocie dochodu 1. Od jednostek zależnych 2. Od jednostek współzależnych 3. Od jednostek stowarzyszonych 4. Od pozostałych jednostek VIII. Wynik operacji finansowych 1. Papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi 2. Pozostałych IX. Wynik z pozycji wymiany X. Wynik działalności bankowej XI. Pozostałe przychody operacyjne XII. Pozostałe koszty operacyjne XIII. Koszty działania banku 1. Wynagrodzenia 2. Ubezpieczenia i inne świadczenia 3. Inne XIV. Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych XV. Odpisy na rezerwy i aktualizacja wartości 1. Odpisy na rezerwy celowe i na ogólne ryzyko bankowe 2. Aktualizacja wartości aktywów finansowych XVI. Rozwiązanie rezerw i aktualizacja wartości 1. Rozwiązanie rezerw celowych i rezerw na ogólne ryzyko bankowe 2. Aktualizacja wartości aktywów finansowych XVII. Różnica wartości rezerw i aktualizacji (XV- XVI) XVIII. Wynik działalności operacyjnej XIX. Wynik operacji nadzwyczajnych 1. Zyski nadzwyczajne 2. Straty nadzwyczajne XX. Zysk (strata) brutto XXI. Podatek dochodowy XXII. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenie zysku (zwiększenie straty) XXIII. Zysk (strata) netto ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM I. Kapitał własny na początek okresu (BO) - korekty błędów podstawowych I. a. Kapitał własny na początek okresu (BO), po korektach 1. Kapitał (fundusz) podstawowy na początek okresu 1.1. Zmiany kapitału (funduszu) podstawowego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji ...b) zmniejszenia (z tytułu) a) umorzenia akcji ...1.2. Kapitał (fundusz) podstawowy na koniec okresu 2. Należne wpłaty na poczet kapitału podstawowego na początek okresu 2.1. Zmiana należnych wpłat na poczet kapitału podstawowego a) zwiększenie (z tytułu) ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...2.2. Należne wpłaty na poczet kapitału podstawowego na koniec okresu 3. Akcje własne na początek okresu a) zwiększenie b) zmniejszenie 3.1. Akcje własne na koniec okresu 4. Kapitał (fundusz) zapasowy na początek okresu 4.1. Zmiany kapitału (funduszu) zapasowego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - podziału zysku (ustawowo) - podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) ...b) zmniejszenia (z tytułu) - pokrycia straty ...4.2. Kapitał (fundusz) zapasowy na koniec okresu 5. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na początek okresu 5.1. Zmiany kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) ...b) zmniejszenie (z tytułu) - zbycia lub likwidacji środków trwałych ...5.2. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na koniec okresu 6. Fundusz ogólnego ryzyka bankowego na początek okresu 6.1. Zmiany funduszu ogólnego ryzyka bankowego a) zwiększenie (z tytułu) ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...6.2. Fundusz ogólnego ryzyka bankowego na koniec okresu 7. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na początek okresu 7.1. Zmiany pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych a) zwiększenia (z tytułu) ...b) zmniejszenia (z tytułu) ...7.2. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na koniec okresu 8. Zysk (strata) z lat ubiegłych na początek okresu 8.1. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu - korekty błędów podstawowych 8.2. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach 8.3. Zmiana zysku z lat ubiegłych a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku z lat ubiegłych ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...8.4. Zysk z lat ubiegłych na koniec okresu 8.5. Strata z lat ubiegłych na początek okresu - korekty błędów podstawowych 8.6. Strata z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach 8.7. Zmiana straty z lat ubiegłych a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty z lat ubiegłych do pokrycia ...b) zmniejszenie (z tytułu) ...8.8. Strata z lat ubiegłych na koniec okresu 8.9. Zysk (strata) z lat ubiegłych na koniec okresu 9. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto II. Kapitał własny na koniec okresu (BZ ) III. Kapitał własny po uwzględnieniu proponowanego podziału zysku (pokrycia straty) RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH (metoda bezpośrednia) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Wpływy 1. Odsetki 2. Prowizje 3. Inne wpływy operacyjne II. Wydatki 1. Odsetki 2. Prowizje 3. Wynagrodzenia 4. Ubezpieczenia i inne świadczenia 5. Inne koszty działania banku 6. Podatki i opłaty o charakterze publicznoprawnym 7. Inne wydatki operacyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 1. Zbycie udziałów lub akcji w jednostkach zależnych 2. Zbycie udziałów lub akcji w jednostkach współzależnych 3. Zbycie udziałów lub akcji w jednostkach stowarzyszonych 4. Zbycie udziałów lub akcji w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych (w tym również handlowych) i innych aktywów finansowych 5. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 6. Inne wpływy inwestycyjne II. Wydatki 1. Nabycie udziałów lub akcji w jednostkach zależnych 2. Nabycie udziałów lub akcji w jednostkach współzależnych 3. Nabycie udziałów lub akcji w jednostkach stowarzyszonych 4. Nabycie udziałów lub akcji w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych i innych aktywów finansowych (lokacyjnych) 5. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 6. Inne wydatki inwestycyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów od innych banków 2. Zaciągnięcie długoterminowych pożyczek od innych niż banki instytucji finansowych 3. Emisja dłużnych papierów wartościowych dla innych instytucji finansowych 4. Zwiększenie stanu zobowiązań podporządkowanych 5. Wpływy netto z emisji akcji i dopłat do kapitału 6. Inne wpływy finansowe II. Wydatki 1. Spłaty długoterminowych kredytów na rzecz innych banków 2. Spłaty długoterminowych pożyczek na rzecz innych niż banki instytucji finansowych 3. Wykup dłużnych papierów wartościowych od innych instytucji finansowych 4. Z tytułu innych zobowiązań finansowych 5. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 6. Zmniejszenie stanu zobowiązań podporządkowanych 7. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli 8. Inne, niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku 9. Nabycie akcji własnych 10. Inne wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) D. Przepływy pieniężne netto, razem (A.III+\/-B.III+\/-C.III) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+\/-D), w tym - o ograniczonej możliwości dysponowania (metoda pośrednia) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Zysk (strata) netto II. Korekty razem: 1. Amortyzacja 2. Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych 3. Odsetki i udziały w zyskach (dywidendy) 4. Zysk (strata) z działalności inwestycyjnej 5. Zmiana stanu rezerw 6. Zmiana stanu dłużnych papierów wartościowych 7. Zmiana stanu należności od sektora finansowego 8. Zmiana stanu należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego 9. Zmiana stanu należności z tytułu zakupionych papierów wartościowych z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu 10. Zmiana stanu udziałów lub akcji, pozostałych papierów wartościowych i innych aktywów finansowych (handlowych) 11. Zmiana stanu zobowiązań wobec sektora finansowego 12. Zmiana stanu zobowiązań wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego 13. Zmiana stanu zobowiązań z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu 14. Zmiana stanu zobowiązań z tytułu papierów wartościowych 15. Zmiana stanu innych zobowiązań 16. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 17. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów i zastrzeżonych 18. Inne korekty III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+\/-II) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 1. Zbycie udziałów lub akcji w jednostkach zależnych 2. Zbycie udziałów lub akcji w jednostkach współzależnych 3. Zbycie udziałów lub akcji w jednostkach stowarzyszonych 4. Zbycie udziałów lub akcji w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych i innych aktywów finansowych (lokacyjnych) 5. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 6. Inne wpływy inwestycyjne II. Wydatki 1. Nabycie udziałów lub akcji w jednostkach zależnych 2. Nabycie udziałów lub akcji w jednostkach współzależnych 3. Nabycie udziałów lub akcji w jednostkach stowarzyszonych 4. Nabycie udziałów lub akcji w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych i innych aktywów finansowych (lokacyjnych) 5. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 6. Inne wydatki inwestycyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów od innych banków 2. Zaciągnięcie długoterminowych pożyczek od innych niż banki instytucji finansowych 3. Emisja dłużnych papierów wartościowych dla innych instytucji finansowych 4. Zwiększenie stanu zobowiązań podporządkowanych 5. Wpływy netto z emisji akcji i dopłat do kapitału 6. Inne wpływy finansowe II. Wydatki 1. Spłaty długoterminowych kredytów na rzecz innych banków 2. Spłaty długoterminowych pożyczek na rzecz innych niż banki instytucji finansowych 3. Wykup dłużnych papierów wartościowych od innych instytucji finansowych 4. Z tytułu innych zobowiązań finansowych 5. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 6. Zmniejszenie stanu zobowiązań podporządkowanych 7. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli 8. Inne, niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku 9. Nabycie akcji własnych 10. Inne wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) D. Przepływy pieniężne netto, razem (A.III+\/-B.III+\/-C.III) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+\/-D), w tym - o ograniczonej możliwości dysponowania DODATKOWE INFORMACJE I OBJAŚNIENIA obejmują zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 8 lit. a ustawy. Załącznik nr 3 Zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w art. 45 ustawy, dla zakładów ubezpieczeń WSTĘP Obejmuje zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 6 ustawy BILANS Aktywa A. Wartości niematerialne i prawne 1. Wartość firmy 2. Inne wartości niematerialne i prawne i zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych B. Lokaty I. Nieruchomości 1. Grunty własne oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu 2. Budynki, budowle oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu 3. Inwestycje budowlane i zaliczki na poczet tych inwestycji II. Lokaty w jednostkach powiązanych 1. Udziały lub akcje w jednostkach powiązanych 2. Pożyczki udzielone jednostkom powiązanym oraz dłużne papiery wartościowe emitowane przez te jednostki 3. Pozostałe lokaty III. Inne lokaty finansowe 1. Udziały, akcje oraz inne papiery wartościowe o zmiennej kwocie dochodu oraz jednostki uczestnictwa i certyfikaty inwestycyjne w funduszach inwestycyjnych 2. Dłużne papiery wartościowe i inne papiery wartościowe o stałej kwocie dochodu 3. Udziały we wspólnych przedsięwzięciach lokacyjnych 4. Pożyczki zabezpieczone hipotecznie 5. Pozostałe pożyczki 6. Lokaty terminowe w instytucjach kredytowych 7. Pozostałe lokaty IV. Depozyty u cedentów C. Lokaty środków z tytułu ubezpieczeń na życie, gdzie ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający D. Należności I. Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich 1. Należności od ubezpieczających, w tym: 1.1. Od jednostek powiązanych 1.2. Od pozostałych jednostek 2. Należności od pośredników ubezpieczeniowych, w tym: 2.1. Od jednostek powiązanych 2.2 Od pozostałych jednostek 3. Inne należności 3.1. Od jednostek powiązanych 3.2. Od pozostałych jednostek II. Należności z tytułu reasekuracji, w tym: 1. Od jednostek powiązanych 2. Od pozostałych jednostek III. Inne należności 1. Należności od budżetu 2. Pozostałe należności, w tym: 2.1. Od jednostek powiązanych 2.2. Od pozostałych jednostek E. Inne składniki aktywów I. Rzeczowe składniki aktywów II. Środki pieniężne III. Pozostałe składniki aktywów F. Rozliczenia międzyokresowe I. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego II. Aktywowane koszty akwizycji III. Zarachowane odsetki i czynsze IV. Inne rozliczenia międzyokresowe Aktywa razem Pasywa A. Kapitał własny I. Kapitał podstawowy II. Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wielkość ujemna) III. Akcje własne (wielkość ujemna) IV. Kapitał (fundusz) zapasowy V. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny VI. Pozostałe kapitały rezerwowe VII. Zysk (strata) z lat ubiegłych VIII. Zysk (strata) netto B. Zobowiązania podporządkowane C. Rezerwy techniczno\"ubezpieczeniowe I. Rezerwa składek i rezerwa na pokrycie ryzyka niewygasłego II. Rezerwa ubezpieczeń na życie III. Rezerwy na niewypłacone odszkodowania i świadczenia IV. Rezerwy na premie i rabaty dla ubezpieczonych V. Rezerwy na wyrównanie szkodowości (ryzyka) VI. Pozostałe rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe VII. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla ubezpieczeń na życie, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający D. Udział reasekuratorów w rezerwach techniczno\"ubezpieczeniowych (wartość ujemna) I. Udział reasekuratorów w rezerwie składek i w rezerwie na pokrycie ryzyka niewygasłego II. Udział reasekuratorów w rezerwie ubezpieczeń na życie III. Udział reasekuratorów w rezerwie na niewypłacone odszkodowania i świadczenia IV. Udział reasekuratorów w rezerwie na premie i rabaty dla ubezpieczonych V. Udział reasekuratorów w pozostałych rezerwach techniczno\"ubezpieczeniowych VI. Udział reasekuratorów w rezerwach techniczno-ubezpieczeniowych dla ubezpieczeń na życie, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający F. Pozostałe rezerwy I. Rezerwy na świadczenia emerytalne oraz inne obowiązkowe świadczenia pracowników II. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego III. Inne rezerwy G. Zobowiązania z tytułu depozytów reasekuratorów H. Pozostałe zobowiązania i fundusze specjalne I. Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich 1. Zobowiązania wobec ubezpieczających, w tym: 1.1. wobec jednostek powiązanych 1.2. wobec pozostałych jednostek 2. Zobowiązania wobec pośredników ubezpieczeniowych, w tym: 2.1. wobec jednostek powiązanych 2.2. wobec pozostałych jednostek 3. Inne zobowiązania z tytułu ubezpieczeń, w tym: 3.1. wobec jednostek powiązanych 3.2. wobec pozostałych jednostek II. Zobowiązania z tytułu reasekuracji, w tym: 1. wobec jednostek powiązanych 2. wobec pozostałych jednostek III. Zobowiązania z tytułu emisji własnych dłużnych papierów wartościowych oraz pobranych pożyczek, w tym: 1. Zobowiązania zamienne na akcje zakładu ubezpieczeń 2. Pozostałe IV. Zobowiązania wobec instytucji kredytowych V. Inne zobowiązania 1. Zobowiązania wobec budżetu 2. Pozostałe zobowiązania 2.1. wobec jednostek powiązanych 2.2. wobec pozostałych jednostek VI. Fundusze specjalne I. Rozliczenia międzyokresowe 1. Rozliczenia międzyokresowe kosztów 2. Ujemna wartość firmy 3. Przychody przyszłych okresów Pasywa razem POZYCJE POZABILANSOWE 1. Należności warunkowe, w tym: 1.1. otrzymane gwarancje i poręczenia 1.2. pozostałe 2. Zobowiązania warunkowe, w tym: 2.1. udzielone poręczenia i gwarancje 2.2. weksle akceptowane i indosowane 2.3 aktywa z zobowiązaniem odsprzedaży 2.4. inne zobowiązania zabezpieczone na aktywach lub na przychodach 3. Zabezpieczenia z tytułu reasekuracji ustanowione na rzecz zakładu ubezpieczeń 4. Zabezpieczenia z tytułu reasekuracji ustanowione przez zakład ubezpieczeń na rzecz cedentów 5. Obce składniki aktywów nie ujęte w aktywach Wysokość środków własnych Wysokość marginesu wypłacalności Nadwyżka (niedobór) środków własnych na pokrycie marginesu wypłacalności Wysokość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych Wysokość aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych Nadwyżka (niedobór) aktywów na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych TECHNICZNY RACHUNEK UBEZPIECZEŃ MAJĄTKOWYCH I OSOBOWYCH I. Składki (1-2-3+4) 1. Składki przypisane brutto 2. Udział reasekuratorów w składce przypisanej 3. Zmiana stanu rezerw składek i rezerwy na ryzyko niewygasłe brutto 4. Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw składek II. Przychody z lokat netto po uwzględnieniu kosztów, przeniesione z ogólnego rachunku zysków i strat III. Pozostałe przychody techniczne na udziale własnym IV. Odszkodowania i świadczenia (1+2) 1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone na udziale własnym 1.1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone brutto 1.2. Udział reasekuratorów w odszkodowaniach i świadczeniach wypłaconych 2. Zmiana stanu rezerwy na niewypłacone odszkodowania i świadczenia na udziale własnym 2.1. Zmiana stanu rezerw na niewypłacone odszkodowania i świadczenia brutto 2.2. Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw na niewypłacone odszkodowania i świadczenia V. Zmiany stanu pozostałych rezerw techniczno\"ubezpieczeniowych na udziale własnym 1. Zmiany stanu pozostałych rezerw techniczno\"ubezpieczeniowych brutto 2. Udział reasekuratorów w zmianie stanu pozostałych rezerw technicznoubezpieczeniowych VI. Premie i rabaty na udziale własnym łącznie ze zmianą stanu rezerw VII. Koszty działalności ubezpieczeniowej 1. Koszty akwizycji 1.1. W tym zmiana stanu aktywowanych kosztów akwizycji 2. Koszty administracyjne 3. Prowizje reasekuracyjne i udział w zyskach reasekuratorów VIII. Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym IX. Zmiany stanu rezerw na wyrównanie szkodowości (ryzyka) X. Wynik techniczny ubezpieczeń majątkowych i osobowych TECHNICZNY RACHUNEK UBEZPIECZEŃ NA ŻYCIE I. Składki 1. Składki przypisane brutto 2. Udział reasekuratorów w składce przypisanej brutto 3. Zmiana stanu rezerw składek i na ryzyko niewygasłe brutto 4. Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw składek II. Przychody z lokat 1. Przychody z lokat w nieruchomości 2. Przychody z lokat w jednostkach powiązanych 2.1. z udziałów lub akcji 2.2. z pożyczek i dłużnych papierów wartościowych 2.3. z pozostałych lokat 3. Przychody z innych lokat finansowych 3.1. z udziałów, akcji, innych papierów wartościowych o zmiennej kwocie dochodu oraz jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych 3.2. z dłużnych papierów wartościowych oraz innych papierów wartościowych o stałej kwocie dochodu 3.3. z lokat terminowych w instytucjach kredytowych 3.4. z pozostałych lokat 4. Wynik dodatni z rewaloryzacji lokat 5. Wynik dodatni z realizacji lokat III. Niezrealizowane zyski z lokat IV. Pozostałe przychody techniczne na udziale własnym V. Odszkodowania i świadczenia 1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone na udziale własnym 1.1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone brutto 1.2. Udział reasekuratorów w odszkodowaniach i świadczeniach wypłaconych 2. Zmiana stanu rezerw na niewypłacone odszkodowania i świadczenia na udziale własnym 2.1. Rezerwy brutto 2.2. Udział reasekuratorów VI. Zmiany stanu innych rezerw techniczno\"ubezpieczeniowych na udziale własnym 1. Zmiana stanu rezerw w ubezpieczeniach na życie na udziale własnym 1.1. rezerw brutto 1.2. na udziale reasekuratorów 2. Zmiana stanu rezerw techniczno\"ubezpieczeniowych na udziale własnym dla ubezpieczeń na życie jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający 2.1. rezerw brutto 2.2. na udziale reasekuratorów 3. Zmiana stanu pozostałych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przewidzianych w statucie na udziale własnym 3.1. rezerw brutto 3.2. na udziale reasekuratorów VII. Premie i rabaty łącznie ze zmianą stanu rezerw na udziale własnym VIII. Koszty działalności ubezpieczeniowej 1. Koszty akwizycji 1.1. W tym zmiana stanu aktywowanych kosztów akwizycji 2. Koszty administracyjne 3. Prowizje reasekuracyjne i udziały w zyskach IX. Koszty działalności lokacyjnej 1. Koszty utrzymania nieruchomości 2. Pozostałe koszty działalności lokacyjnej 3. Wynik ujemny z rewaloryzacji lokat 4. Wynik ujemny z realizacji lokat X. Niezrealizowane straty na lokatach XI. Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym XII. Przychody z lokat netto po uwzględnieniu kosztów, przeniesione do ogólnego rachunku zysków i strat XIII. Wynik techniczny ubezpieczeń na życie OGÓLNY RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT I. Wynik techniczny ubezpieczeń majątkowych i osobowych lub ubezpieczeń na życie II. Przychody z lokat 1. Przychody z lokat w nieruchomości 2. Przychody z lokat w jednostkach powiązanych 2.1. z udziałów i akcji 2.2. z pożyczek i dłużnych papierów wartościowych 2.3. z pozostałych lokat 3. Przychody z innych lokat finansowych 3.1. z udziałów, akcji, innych papierów wartościowych o zmiennej kwocie dochodu oraz jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych, 3.2. z dłużnych papierów wartościowych oraz innych papierów wartościowych o stałej kwocie dochodu 3.3. z lokat terminowych w instytucjach kredytowych 3.4. z pozostałych lokat 4. Wynik dodatni z rewaloryzacji lokat 5. Wynik dodatni z realizacji lokat III. Niezrealizowane zyski z lokat IV. Przychody z lokat netto po uwzględnieniu kosztów, przeniesione z technicznego rachunku ubezpieczeń na życie V. Koszty działalności lokacyjnej 1. Koszty utrzymania nieruchomości 2. Pozostałe koszty działalności lokacyjnej 3. Wynik ujemny z rewaloryzacji lokat 4. Wynik ujemny z realizacji lokat VI. Niezrealizowane straty na lokatach VII. Przychody z lokat netto po uwzględnieniu kosztów, przeniesione do technicznego rachunku ubezpieczeń majątkowych i osobowych VIII. Pozostałe przychody operacyjne IX. Pozostałe koszty operacyjne X. Zysk (strata) z działalności operacyjnej XI. Zyski nadzwyczajne XII. Straty nadzwyczajne XIII. Zysk (strata) brutto XIV .Podatek dochodowy XV. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) XVI. Zysk (strata) netto ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM I. Kapitał własny na początek okresu (BO) - Korekty błędów podstawowych I.a. Kapitał własny na początek okresu (BO), po korektach 1. Kapitał podstawowy na początek okresu 1.1. Zmiany kapitału podstawowego a) zwiększenie (z tytułu) - emisji akcji - ... b) zmniejszenie (z tytułu) - umorzenia akcji - ... 1.2. Kapitał podstawowy na koniec okresu 2. Należne wpłaty na kapitał podstawowy na początek okresu 2.1. Zmiany należnych wpłat na kapitał podstawowy a) zwiększenie b) zmniejszenie 2.2. Należne wpłaty na kapitał podstawowy na koniec okresu 3. Akcje własne na początek okresu 3.1. Zmiany akcji własnych a) zwiększenie b) zmniejszenie 3.2. Akcje własne na koniec okresu 4. Kapitał zapasowy na początek okresu 4.1. Zmiany kapitału zapasowego a) zwiększenie (z tytułu), - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - podziału zysku (ustawowo) - podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) - ... b) zmniejszenie (z tytułu) - pokrycia straty - ... 4.2. Kapitał zapasowy na koniec okresu 5. Kapitał z aktualizacji wyceny na początek okresu 5.1. Zmiany kapitału z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) - ... b) zmniejszenie (z tytułu) - zbycia środków trwałych - ... 5.2. Kapitał z aktualizacji wyceny na koniec okresu 6. Pozostałe kapitały rezerwowe na początek okresu 6.1. Zmiany pozostałych kapitałów rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) - ... b) zmniejszenie (z tytułu) - ... 6.2. Pozostałe kapitały rezerwowe na koniec okresu 7. Zysk (strata) z lat ubiegłych na początek okresu 7.1. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu - Korekty błędów podstawowych 7.2. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku z lat ubiegłych - ... b) zmniejszenie (z tytułu) - ... 7.3. Zysk z lat ubiegłych na koniec okresu 7.4. Strata z lat ubiegłych na początek okresu - Korekty błędów podstawowych 7.5. Strata z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty z lat ubiegłych do pokrycia - ... b) zmniejszenie (z tytułu) 7.6. Strata z lat ubiegłych na koniec okresu 7.7. Zysk (strata) z lat ubiegłych na koniec okresu 8. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto II. Kapitał własny na koniec okresu (BZ) III.Kapitał własny po uwzględnieniu proponowanego podziału zysku (pokrycia straty) RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH (metoda bezpośrednia) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Wpływy 1. Wpływy z działalności bezpośredniej oraz reasekuracji czynnej 1.1. Wpływy z tytułu składek brutto 1.2. Wpływy z tytułu regresów i zwrotów odszkodowań brutto 1.3. Pozostałe wpływy z działalności bezpośredniej 2. Wpływy z reasekuracji biernej 2.1. Wpłaty reasekuratorów z tytułu udziału w odszkodowaniach 2.2. Wpływy z tytułu prowizji reasekuracyjnych i udziałów w zyskach reasekuratorów 2.3. Pozostałe wpływy z reasekuracji biernej 3. Wpływy z pozostałej działalności operacyjnej 3.1. Wpływy z tytułu czynności komisarza awaryjnego 3.2. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych składników aktywów trwałych innych niż lokaty 3.3. Pozostałe wpływy II. Wydatki 1. Wydatki z tytułu działalności bezpośredniej i reasekuracji czynnej 1.1. Zwroty składek brutto 1.2. Odszkodowania i świadczenia wypłacone brutto 1.3. Wydatki z tytułu akwizycji 1.4. Wydatki o charakterze administracyjnym 1.5. Wypłacone prowizje i udziały w zyskach z tytułu reasekuracji czynnej 1.6. Pozostałe wydatki z działalności bezpośredniej oraz reasekuracji czynnej 2. Wydatki z tytułu reasekuracji biernej 2.1. Składki zapłacone z tytułu reasekuracji 2.2. Pozostałe wydatki z tytułu reasekuracji biernej 3. Wydatki z pozostałej działalności operacyjnej 3.1. Wydatki z tytułu czynności komisarza awaryjnego 3.2. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych i rzeczowych składników aktywów trwałych innych niż lokaty 3.3. Pozostałe wydatki operacyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) B. Przepływy z działalności lokacyjnej I. Wpływy 1. Zbycie nieruchomości 2. Zbycie udziałów, akcji, w jednostkach powiązanych 3. Zbycie udziałów, akcji, w pozostałych jednostkach oraz jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych 4. Realizacja dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez jednostki powiązane oraz spłata pożyczek udzielonych tym jednostkom 5. Realizacja dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez pozostałe jednostki 6. Likwidacja lokat terminowych w instytucjach kredytowych 7. Realizacja pozostałych lokat 8. Wpływy z nieruchomości 9. Odsetki otrzymane 10. Dywidendy otrzymane 11. Pozostałe wpływy z lokat II. Wydatki 1. Nabycie nieruchomości 2. Nabycie udziałów, akcji w jednostkach powiązanych 3. Nabycie udziałów, akcji w pozostałych jednostkach oraz jednostek uczestnictwa, i certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych 4. Nabycie dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez jednostki powiązane oraz udzielenie pożyczek tym jednostkom 5. Nabycie dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez pozostałe jednostki 6. Nabycie lokat terminowych w instytucjach kredytowych 7. Nabycie pozostałych lokat 8. Wydatki na utrzymanie nieruchomości 9. Pozostałe wydatki na lokaty III. Przepływy pieniężne netto z działalności lokacyjnej (I-II) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej Wpływy Wpływy netto z emisji akcji oraz dopłat do kapitału Kredyty, pożyczki oraz emisja dłużnych papierów wartościowych Pozostałe wpływy finansowe II. Wydatki Dywidendy Inne niż, wypłata dywidend, wydatki z tytułu podziału zysku Nabycie akcji własnych Spłata kredytów, pożyczek oraz wykup własnych dłużnych papierów wartościowych Odsetki od kredytów, pożyczek oraz wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych 6. Pozostałe wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) D. Przepływy pieniężne netto, razem (A.III+\/-B.III.+\/-C.III) E. Bilansowa zmiana środków pieniężnych, w tym: - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+\/-D), w tym: - o ograniczonej możliwości dysponowania DODATKOWE INFORMACJE I OBJAŚNIENIA Obejmują zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art.81 ust. 2 pkt 6 ustawy"}
{"id":"2000_1186_42","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 42. 1. W jednostkach innych niż banki i zakłady ubezpieczeń na wynik finansowy netto składają się: 1) wynik działalności operacyjnej, w tym z tytułu pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych, 2) wynik operacji finansowych, 3) wynik operacji nadzwyczajnych, 4) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka i płatności z nim zrównanych, na podstawie odrębnych przepisów. 2. Wynik działalności operacyjnej stanowi różnicę między przychodami netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług, oraz pozostałymi przychodami operacyjnymi a wartością sprzedanych produktów, towarów i materiałów wycenionych w kosztach wytworzenia albo cenach nabycia, albo zakupu, powiększoną o całość poniesionych od początku roku obrotowego kosztów ogólnych zarządu, sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz pozostałych kosztów operacyjnych. 3. Wynik operacji finansowych stanowi różnicę między przychodami finansowymi, w szczególności z tytułu dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi a kosztami finansowymi, w szczególności z tytułu odsetek, strat ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi, z wyjątkiem odsetek, prowizji, dodatnich i ujemnych różnic kursowych, o których mowa w art. 28 ust. 4 i ust. 8 pkt 2. 4. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych stanowi różnicę między zyskami nadzwyczajnymi a stratami nadzwyczajnymi."}
{"id":"2000_1186_43","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 43. 1. W bankach na wynik finansowy netto składają się: 1) wynik działalności operacyjnej (w tym na działalności bankowej), 2) wynik operacji nadzwyczajnych, 3) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka i płatności z nim zrównanych, na podstawie odrębnych przepisów. 2. Wynik działalności bankowej obejmuje: wynik z tytułu odsetek, prowizji, przychody z akcji, udziałów i innych papierów wartościowych, wynik operacji finansowych, wynik z pozycji wymiany. 3. Wynik działalności operacyjnej obejmuje wynik działalności bankowej, skorygowany o różnicę między pozostałymi przychodami operacyjnymi a pozostałymi kosztami operacyjnymi, koszty działania banku, amortyzację środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wynik na wartości rezerw z aktualizacji. 4. Do wyniku operacji nadzwyczajnych stosuje się przepis art. 42 ust. 4."}
{"id":"2000_1186_44","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 44 1. W zakładach ubezpieczeń na wynik finansowy netto składają się: 1) wynik techniczny ubezpieczeń, 2) różnica między przychodami a kosztami z działalności lokacyjnej nie zaliczana do wyniku technicznego ubezpieczeń, 3) różnica między pozostałymi przychodami a pozostałymi kosztami, 4) wynik operacji nadzwyczajnych, 5) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka i płatności z nim zrównanych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Wynik techniczny ubezpieczeń stanowi różnicę między przychodami ze składek, pozostałymi przychodami technicznymi a wypłaconymi odszkodowaniami, świadczeniami i zmianami rezerw technicznoubezpieczeniowych, z uwzględnieniem udziału reasekuratorów w składce, odszkodowaniach i zmianach stanu rezerw technicznoubezpieczeniowych, oraz kosztami działalności ubezpieczeniowej i pozostałymi kosztami technicznymi. W przypadku gdy: 1) przychody z lokat przeznaczone są zgodnie z odrębnymi przepisami na zwiększenie rezerw, 2) zakład ubezpieczeń prowadzący działalność w dziale ubezpieczeń na życie inwestuje łącznie środki własne i środki stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych - to przychody i koszty działalności lokacyjnej wykazuje się w technicznym rachunku ubezpieczeń. 3. Na różnicę między pozostałymi przychodami a pozostałymi kosztami składa się w szczególności różnica między: 1) pozostałymi przychodami finansowymi a pozostałymi kosztami finansowymi, 2) pozostałymi przychodami operacyjnymi a pozostałymi kosztami operacyjnymi, 3) przychodami a kosztami z tytułu pełnienia czynności komisarza awaryjnego. 4. Do wyniku operacji nadzwyczajnych stosuje się przepis art. 42 ust. 4.\"; 32) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Łączenie się spółek"}
{"id":"2000_1186_44a","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 44a. 1. Łączenie się spółek handlowych - zwanych dalej \"spółkami\" rozlicza się i ujmuje na dzień połączenia, z zastrzeżeniem art. 44b ust. 7, w księgach rachunkowych spółki, na którą przechodzi majątek łączących się spółek (spółki przejmującej) albo nowej spółki powstałej w wyniku połączenia (spółki nowo zawiązanej) metodą nabycia, a w przypadkach określonych w art. 44c - metodą łączenia udziałów. 2. Za dzień połączenia spółek przyjmuje się dzień wpisania połączenia do rejestru właściwego dla siedziby odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej."}
{"id":"2000_1186_44b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 44b. 1. Rozliczenie połączenia metodą nabycia polega na sumowaniu poszczególnych pozycji aktywów i pasywów spółki przejmującej, według ich wartości księgowej, z odpowiednimi pozycjami aktywów i pasywów spółki przejętej, według ich wartości godziwej ustalonej na dzień ich połączenia. 2. Aktywa i zobowiązania spółki przejętej na dzień połączenia obejmują także aktywa lub zobowiązania nie wykazywane dotychczas w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym spółki przejętej, jeżeli w wyniku połączenia następuje ich ujawnienie i odpowiadają one definicji aktywów i zobowiązań. 3. Kapitał (fundusz) własny spółki przejętej ustalony na dzień połączenia jako aktywa netto według wartości godziwej podlega wyłączeniu. 4. Za wartość godziwą określonych aktywów lub zobowiązań przyjmuje się w szczególności w przypadku: 1) notowanych papierów wartościowych - aktualny kurs notowań pomniejszony o koszty sprzedaży, 2) nie notowanych papierów wartościowych - wartość oszacowaną, uwzględniającą takie czynniki, jak współczynnik cena do zysku i stopa dywidendy porównywalnych papierów wartościowych wyemitowanych przez spółki o podobnych charakterystykach, 3) należności - wartość bieżącą (zdyskontowaną) kwot wymagających zapłaty, wyznaczoną przy odpowiednich bieżących stopach procentowych, pomniejszoną o odpisy na należności zagrożone i nieściągalne oraz ewentualne koszty windykacji. Wyznaczanie wartości bieżących (zdyskontowanych) w odniesieniu do należności krótkoterminowych nie jest konieczne, jeżeli różnica pomiędzy wartością należności według kwot wymagających zapłaty a według ich wartością zdyskontowaną nie jest istotna, 4) zapasów produktów gotowych i towarów - cenę sprzedaży netto pomniejszoną o opust marży zysku wynikający z kosztów doprowadzenia przez spółkę przejmującą do sprzedaży zapasu lub znalezienia nabywcy, 5) zapasów produktów w toku - cenę sprzedaży netto produktów gotowych pomniejszoną o koszty zakończenia produkcji i opust marży zysku wynikający z kosztów doprowadzenia przez spółkę przejmującą zapasów do sprzedaży lub znalezienia nabywcy, 6) zapasów materiałów - aktualną cenę nabycia, 7) środków trwałych - wartość rynkową lub ich wartość według niezależnej wyceny. W przypadku gdy nie jest możliwe uzyskanie niezależnej wyceny środków trwałych - aktualną cenę nabycia albo koszt wytworzenia, z uwzględnieniem aktualnego stopnia ich zużycia, 8) wartości niematerialnych i prawnych - wartość oszacowaną, wyznaczoną w oparciu o ceny rynkowe takich samych lub podobnych wartości niematerialnych i prawnych, a w odniesieniu do wartości firmy lub ujemnej wartości firmy zawartej w bilansie spółki przejętej - wartość zerową. W przypadku gdy wartość oszacowana nie może zostać wyznaczona w oparciu o ceny rynkowe, to przyjmuje się taką wartość, która nie spowoduje powstania lub zwiększenia ujemnej wartości firmy w wyniku połączenia, 9) zobowiązań - wartość bieżącą (zdyskontowaną) kwot wymagających zapłaty, wyznaczoną przy odpowiednich bieżących stopach procentowych. Wyznaczanie wartości bieżących (zdyskontowa-nych) w odniesieniu do zobowiązań krótkoterminowych nie jest konieczne, jeżeli różnica pomiędzy wartością zobowiązań według kwot wymagających zapłaty a według ich wartością zdyskontowaną nie jest istotna, 10) rezerwy lub aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego wartość możliwą do realizacji przez połączone spółki, po uwzględnieniu zmiany wartości podatkowej i księgowej aktywów netto spółki przejmowanej. 5. Przez cenę przejęcia rozumie się w przypadku: 1) gdy w celu połączenia spółka wydaje (emituje) udziały - cenę rynkową tych udziałów lub inaczej ustaloną ich wartość godziwą, jeżeli nie jest znana ich cena rynkowa. W takim przypadku nadwyżkę wartości rynkowej udziałów lub inaczej ustalonej ich wartości godziwej zalicza się do kapitału zapasowego. Cenę rynkową wydanych (wyemitowanych) udziałów przyjmuje się z dnia, w którym wszystkie istotne warunki połączenia, w tym relacja wymienna udziałów, zostały ogłoszone. Jeżeli cena rynkowa w tym okresie podlegała istotnym zmianom, wówczas za cenę rynkową można przyjąć średnią cen rynkowych z miesiąca poprzedzającego i miesiąca następującego po dniu ogłoszenia wszystkich istotnych warunków połączenia, 2) nabycia własnych udziałów w celu połączenia - cenę nabycia własnych udziałów, 3) nabycia udziałów spółki przejmowanej - cenę nabycia tych udziałów, 4) gdy w celu połączenia spółka dokonuje zapłaty w innej formie niż określona w pkt 1-3 - wartość godziwą przedmiotu zapłaty, 5) gdy w celu połączenia spółka dokonuje zapłaty w różnych formach sumę odpowiednich wartości, o których mowa w pkt 1-4. 6. Nadwyżka ceny przejęcia, o której mowa w ust. 5, nad wartością godziwą aktywów netto spółki przejętej wykazywana jest w aktywach spółki, na którą przeszedł majątek połączonych spółek lub spółki powstałej w wyniku połączenia, jako wartość firmy. 7. W przypadku gdy połączenie jest wynikiem kilku następujących po sobie transakcji, cena przejęcia, wartość godziwa aktywów netto spółki przejętej w procencie odzwierciedlającym procent nabytych praw do aktywów netto oraz różnica ceny przejęcia wartości godziwej aktywów netto spółki przejętej, ustalane są osobno na dzień każdej istotnej transakcji, przyjmując iż pierwsza istotna transakcja została przeprowadzona nie później, niż na dzień powstania stosunku podporządkowania pomiędzy spółką przejmującą a spółką przejmowaną. Ostateczna cena przejęcia, wartość godziwa aktywów netto spółki przejętej oraz różnica ceny przejęcia nad wartością godziwą aktywów netto spółki przejętej na dzień połączenia, stanowi sumę odpo wiednich wielkości z dnia poszczególnych istotnych transakcji. 8. Wartość bilansową aktywów i zobowiązań ustalonych na dzień połączenia koryguje się w kolejnych okresach sprawozdawczych, jeżeli w wyniku zaistniałych zdarzeń lub uzyskanych informacji ustalenie wartości godziwej na dzień połączenia było niewłaściwe. W takich przypadkach należy dokonać odpowiedniej korekty wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, pod warunkiem że jednostka przewiduje odzyskanie wartości wynikającej z korekty z przyszłych korzyści ekonomicznych i korekta taka dokonywana jest w ciągu tego roku obrotowego, w którym nastąpiło połączenie. W przeciwnym przypadku korektę taką zalicza się odpowiednio do pozostałych przychodów lub kosztów operacyjnych. 9. W przypadku gdy warunki połączenia zakładają możliwość korekty ceny przejęcia w wyniku zaistnienia w przyszłości określonych zdarzeń, wówczas korektę taką uwzględnia się przy określaniu ceny przejęcia na dzień połączenia, jeżeli wystąpienie w przyszłości zdarzeń powodujących korektę ceny jest prawdopodobne, a kwota korekty ceny może być określona w sposób wiarygodny. W przypadku gdy w kolejnych okresach sprawozdawczych nie wystąpią zdarzenia warunkujące zmianę ceny przejęcia lub faktyczna zmiana ceny będzie różniła się od wartości oszacowanej, wówczas należy dokonać odpowiedniej korekty ceny przejęcia i wartości firmy lub ujemnej wartości firmy. 10. Od wartości firmy jednostka dokonuje odpisów amortyzacyjnych w okresie nie dłuższym niż 5 lat. W uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki może wydłużyć ten okres do lat 20. Wydłużenie okresu amortyzacji należy podać w informacji dodatkowej wraz z jego uzasadnieniem. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się metodą liniową i zalicza się je do pozostałych kosztów operacyjnych. 11. Z zastrzeżeniem ust. 12, nadwyżkę wartości godziwej aktywów netto spółki przejętej nad ceną przejęcia, czyli ujemną wartość firmy, do wysokości nie przekraczającej wartości godziwej nabytych aktywów trwałych, z wyłączeniem długoterminowych aktywów finansowych notowanych na regulowanych rynkach, jednostka zalicza do rozliczeń międzyokresowych przychodów przez okres będący średnią ważoną okresu ekonomicznej użyteczności nabytych i podlegających amortyzacji aktywów. Ujemna wartość firmy w wysokości przekraczającej wartość godziwą aktywów trwałych, z wyłączeniem długoterminowych aktywów finansowych notowanych na regulowanych rynkach, zaliczana jest do przychodów na dzień połączenia. 12. Ujemną wartość firmy odpisuje się w pozostałe przychody operacyjne do wysokości, w jakiej dotyczy oszacowanych w sposób wiarygodny przyszłych strat i kosztów, ustalonych przez spółkę przejmującą na dzień połączenia, nie stanowiących jednak zobowiązania, o którym mowa w ust. 2. Odpis ten następuje w tym okresie sprawozdawczym, w którym straty i koszty wpływają na wynik finansowy. Jeżeli straty i koszty te nie zostały poniesione w uprzednio przewidywanych okresach sprawozdawczych, to dotyczącą ich ujemną wartość firmy odpisuje się w sposób określony w ust. 11. 13. W bilansie połączonych spółek wyłączeniu podlegają wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze. 14. W przypadku gdy w wyniku połączenia powstała nowa spółka, włączeniu do rachunku zysków i strat za rok obrotowy, w którym nastąpiło połączenie, podlegają przychody i koszty oraz zyski i straty spółki przejętej i spółki przejmującej od dnia połączenia. W przypadku gdy w wyniku połączenia na spółkę przejmującą przeszedł majątek spółki przejmowanej, włączeniu do rachunku zysków i strat za rok obrotowy, w którym nastąpiło połączenie, podlegają przychody i koszty oraz zyski i straty spółki przejętej od dnia połączenia oraz spółki przejmującej od początku roku obrotowego. W przypadku gdy przed dniem połączenia łączące się spółki pozostawały w stosunku podporządkowania, wówczas zyski lub straty netto spółki przejmowanej, osiągnięte przed dniem połączenia, wpływają w odpowiednim procencie, ustalonym jako procent kontrolowanych przez spółkę przejmującą w danym okresie przed dniem połączenia aktywów netto spółki przejmowanej, na odpowiednie pozycje kapitałów własnych spółki przejmującej, spółki powstałej w wyniku połączenia, z uwzględnieniem odpisów wartości firmy albo ujemnej wartości firmy, za okres od dnia powstania stosunku podporządkowania do dnia połączenia. 15. Koszty poniesione bezpośrednio w związku z połączeniem powiększają cenę przejęcia. Koszty organizacji poniesione przy założeniu nowej spółki akcyjnej lub koszty podwyższenia kapitału zakładowego w celu połączenia zmniejszają kapitał zapasowy spółki przejmującej lub spółki powstałej w wyniku połączenia, do wysokości nadwyżki wartości emisyjnej nad wartością nominalną akcji, a pozostałą część zalicza się do kosztów finansowych. 16. Sprawozdanie finansowe sporządzone na koniec okresu sprawozdawczego, w ciągu którego nastąpiło połączenie, powinno zawierać dane porównawcze za poprzedni rok obrotowy. Dane porównawcze za poprzedni rok obrotowy stanowią dane ze sprawozdania finansowego spółki przejmującej."}
{"id":"2000_1186_44c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 44c. 1. Łączenie się spółek rozlicza się i ujmuje w księgach rachunkowych spółki, na którą przechodzi majątek łączących się spółek, w tym również nowej spółki powstałej w wyniku połączenia metodą łączenia udziałów, jeżeli żadna z łączących się spółek nie może być uznana za spółkę przejmującą. W szczególności żadna z łączących się spółek nie jest uznawana za spółkę przejmującą, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) udziałowcy którejkolwiek z łączących się spółek nie uzyskują więcej niż 60% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu udziałowców spółki powstałej w wyniku połączenia, 2) wartość godziwa aktywów netto jednej z łączących się spółek nie różni się o więcej niż 10% od wartości godziwej aktywów netto drugiej łączącej się spółki, 3) dotychczasowi członkowie zarządu lub organów nadzoru albo wspólnicy prowadzący sprawy spółki którejkolwiek łączącej się spółki nie stanowią większości członków zarządu lub organów nadzoru spółki, na którą przechodzi majątek łączących się spółek lub nowej spółki powstałej w wyniku połączenia, 4) w ciągu ostatnich 2 lat przed połączeniem żadna z łączących się spółek nie była spółką zależną lub współzależną od innej łączącej się spółki lub od spółki dominującej wobec innej łączącej się spółki, 5) na dzień połączenia wszystkie łączące się spółki oraz spółki wobec nich dominujące, spółki od nich zależne, współzależne oraz z nimi stowarzyszone, nie posiadają łącznie udziałów uprawniających do więcej niż 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu udziałowców którejkolwiek z łączących się spółek, 6) łączenie następuje w drodze pojedynczej transakcji lub kilku transakcji, zgodnie z przyjętym planem, w ciągu 12 miesięcy od daty ogłoszenia wszystkich istotnych warunków połączenia, 7) w procesie łączenia spółek następuje podwyższenie kapitału jednej z łączących się spółek w ten sposób, że spółka podwyższająca swój kapitał wydaje (emituje) tylko udziały, do których przypisane są takie same prawa, jak do większości udziałów tworzących jej dotychczasowy kapitał, 8) połączenie spółek zostało dokonane bez możliwości nabycia w celu realizacji połączenia swoich własnych udziałów przez którąkolwiek z łączących się spółek, 9) połączenie spółek zostało dokonane bez możliwości dopłat do udziałów wydawanych przez jedną z łączących się spółek, 10) prawa głosu, które uzyskał udziałowiec z udziałów otrzymanych w wyniku łączenia, nie są umownie ani faktycznie ograniczone, 11) w okresie 2 lat od dnia połączenia spółka, na którą przechodzi majątek łączących się spółek, lub nowa spółka powstała w wyniku połączenia nie zamierza sprzedać lub zlikwidować znaczącej części aktywów, z wyjątkiem przypadku, gdy taka sprzedaż lub likwidacja wynikałaby z faktu, iż w wyniku połączenia wystąpiły nadmierne zasoby. 2. Łączenie się spółek rozlicza się i ujmuje w księgach rachunkowych spółki, na którą przechodzi majątek łączących się spółek, w tym także nowej spółki powstałej w wyniku połączenia, metodą łączenia udziałów, również w przypadku: 1) połączenia spółek będących jednostkami zależnymi od tej samej jednostki dominującej, jeżeli na dzień połączenia jednostka dominująca lub jednostki od niej zależne posiadają 100 % udziałów łączących się spółek, 2) połączenia spółek będących wobec siebie jednostką dominującą i jednostką zależną, jeżeli na dzień połączenia łącząca się jednostka dominująca lub jednostki od niej zależne posiadają 100 % udziałów w łączącej się jednostce zależnej i jest jednocześnie jednostką zależną od jednostki dominującej wyższego szczebla, która to jednostka dominująca wyższego szczebla posiada samodzielnie lub wraz z jednostkami od siebie zależnymi 100% udziałów w łączącej się jednostce dominującej niższego szczebla. 3. Łączenie metodą łączenia udziałów polega na sumowaniu poszczególnych pozycji odpowiednich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów połączonych spółek, według stanu na dzień połączenia, po uprzednim doprowadzeniu ich wartości do jednolitych metod wyceny i dokonaniu wyłączeń, o których mowa w ust. 4 i 5. 4. Wyłączeniu podlega wartość kapitału zakładowego spółki, której majątek został przeniesiony na inną spółkę, lub spółek, które w wyniku połączenia zostały wykreślone z rejestru. Po dokonaniu tego wyłączenia odpowiednie pozycje kapitału własnego spółki, na którą przechodzi majątek połączonych spółek lub nowo powstałej spółki, koryguje się o różnicę pomiędzy sumą aktywów i pasywów. 5. Wyłączeniu podlegają również: 1) wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze łączących się spółek, 2) przychody i koszty operacji gospodarczych dokonywanych w danym roku obrotowym przed połączeniem między łączącymi się spółkami, 3) zyski lub straty operacji gospodarczych dokonanych przed połączeniem między łączącymi się spółkami, zawarte w wartościach podlegających łączeniu aktywów i pasywów. 6. Można nie dokonywać wyłączeń, o których mowa w ust. 5 pkt 2 i 3, jeżeli nie wpłynie to na rzetelność i jasność sprawozdania finansowego spółki, na którą przechodzi majątek połączonych spółek lub nowo powstałej spółki. 7. Koszty poniesione w związku z połączeniem, w tym również koszty organizacji poniesione przy założeniu nowej spółki lub koszty podwyższenia kapitału spółki, na którą przechodzi majątek łączących się spółek, zalicza się do kosztów finansowych. 8. Sprawozdanie finansowe spółki, na którą przechodzi majątek połączonych spółek lub nowo powstałej spółki, sporządzone na koniec okresu sprawozdawczego, w ciągu którego nastąpiło połączenie, zawiera dane porównawcze za poprzedni rok obrotowy, określone w taki sposób, jakby połączenie miało miejsce na koniec poprzedniego roku obrotowego."}
{"id":"2000_1186_44d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 44d. Metodę nabycia stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia przez jednostkę zorganizowanej części innej jednostki, z wyjątkiem transakcji pomiędzy jednostkami, co do których istnieje obowiązek rozliczenia metodą łączenia udziałów.\"; 33) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 12 ust. 2, oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określone w rozdziale 4. 2. Sprawozdanie finansowe składa się z: 1) bilansu, 2) rachunku zysków i strat, 3) informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia. 3. Sprawozdanie finansowe jednostek określonych w art. 64 ust. 1, podlegające corocznemu badaniu, obejmuje ponadto zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz rachunek przepływów pieniężnych. 4. Do rocznego sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności jednostki, jeżeli obowiązek jego sporządzania wynika z ustawy lub odrębnych przepisów. 5. Sprawozdanie finansowe oraz sprawozdanie z działalności jednostki sporządza się w języku polskim i w walucie polskiej. Dane liczbowe można wykazywać w zaokrągleniu do tysięcy złotych, jeżeli nie zniekształca to obrazu jednostki zawartego w sprawozdaniu finansowym oraz w sprawozdaniu z działalności. 6. Sprawozdania finansowe oraz sprawozdania z działalności emitentów papierów wartościowych, dopuszczonych do publicznego obrotu lub ubiegających się o ich dopuszczenie, sporządza się na podstawie przepisów ustawy, z uwzględnieniem przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi.\"; 34) w art. 46: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W bilansie wykazuje się stany aktywów i pasywów na dzień kończący bieżący i poprzedni rok obrotowy.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku sporządzania bilansu na inny dzień bilansowy niż określony w ust. 1, w bilansie wykazuje się stany aktywów i pasywów na ten dzień oraz na dzień kończący rok obrotowy bezpośrednio poprzedzający ten dzień bilansowy.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wykazana w aktywach bilansu, z zastrzeżeniem ust. 2a, wartość poszczególnych grup składników aktywów wynika z ich wartości księgowej, skorygowanej o: 1) dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe oraz odpisy aktualizujące, w tym również z tytułu trwałej utraty wartości składników aktywów trwałych, 2) odpisy aktualizujące wartość rzeczowych składników aktywów obrotowych, 3) odpisy aktualizujące wartość należności.\", d) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Aktywa finansowe i zobowiązania finansowe wykazuje się w bilansie w kwocie netto po kompensacie, jeżeli jednostka ma bezwarunkowe prawo do kompensaty aktywów i zobowiązań danego rodzaju i zamierza je rozliczyć w kwocie netto albo jednocześnie wydać składnik aktywów finansowych i rozliczyć zobowiązanie finansowe.\", e) w ust. 3 wyrazy \"pod pozycją \"Wynik finansowy netto roku obrotowego\"\" zastępuje się wyrazami \"w pozycji \"Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna)\"\", f) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Bilans powinien zawierać informacje w zakresie ustalonym: 1) dla jednostek innych niż banki i zakłady ubezpieczeń - w załączniku nr 1 do ustawy, 2) dla banków - w załączniku nr 2 do ustawy, 3) dla zakładów ubezpieczeń - w załączniku nr 3 do ustawy.\"; 35) art. 47-48 otrzymują brzmienie: \"Art. 47. 1. W rachunku zysków i strat wykazuje się oddzielnie przychody, koszty, zyski i straty oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za bieżący i poprzedni rok obrotowy. 2. W przypadku sporządzania rachunku zysków i strat za inny okres sprawozdawczy, niż określony w ust. 1, w rachunku zysków i strat wykazuje się oddzielnie przychody, koszty, zyski i straty oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za bieżący okres sprawozdawczy oraz analogiczny okres sprawozdawczy poprzedniego roku obrotowego. 3. W przypadku, gdy jednostka przewiduje zaprzestanie określonego zakresu działalności mającego wpływ na przychody i koszty przyszłych okresów sprawozdawczych, przy zachowaniu zasady kontynuacji odpowiednie przychody i koszty z tym związane, należy wykazać odrębnie od przychodów i kosztów działalności kontynuowanej. 4. Rachunek zysków i strat powinien zawierać informacje w zakresie ustalonym: 1) dla jednostek innych niż banki i zakłady ubezpieczeń - w załączniku nr 1 do ustawy, w wariancie kalkulacyjnym albo porównawczym, zależnie od wyboru dokonanego przez kierownika jednostki, 2) dla banków - w załączniku nr 2 do ustawy, 3) dla zakładów ubezpieczeń - w załączniku nr 3 do ustawy."}
{"id":"2000_1186_48","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 48. 1. Informacja dodatkowa powinna zawierać istotne dane i objaśnienia niezbędne do tego, aby sprawozdanie finansowe odpowiadało warunkom określonym w art. 4 ust. 1, a w szczególności obejmować: 1) wprowadzenie do sprawozdania finansowego, zawierające opis przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny i sporządzenia sprawozdania finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru oraz przedstawienie przyczyn i skutków ich ewentualnych zmian w stosunku do roku poprzedzającego, 2) dodatkowe informacje i objaśnienia: a) do pozycji bilansu, rachunku zysków i strat, zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz rachunku przepływów pieniężnych za okresy sprawozdawcze objęte sprawozdaniem finansowym, b) proponowany podział zysku lub pokrycia straty, c) podstawowe informacje dotyczące pracowników i organów jednostki, d) inne istotne informacje dla zrozumienia sprawozdania finansowego. 2. Zakres informacji dodatkowej, sporządzanej przez jednostki inne niż banki i zakłady ubezpieczeń, określa załącznik nr 1 do ustawy.\"; 36) po art. 48 dodaje się art. 48a i 48b w brzmieniu: \"Art. 48a. 1. Zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym obejmuje informacje o zmianach poszczególnych składników kapitału (funduszu) własnego za bieżący i poprzedni rok obrotowy określone: 1) dla jednostek innych niż banki i zakłady ubezpieczeń - w załączniku nr 1 do ustawy, 2) dla banków - w załączniku nr 2 do ustawy, 3) dla zakładów ubezpieczeń - w załączniku nr 3 do ustawy. 2. W przypadku sporządzania zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym za inny okres sprawozdawczy, niż określony w ust. 1, w zestawieniu zmian w kapitale (funduszu) własnym wykazuje się zmiany poszczególnych pozycji kapitału (funduszu) własnego za bieżący okres sprawozdawczy i poprzedni rok obrotowy."}
{"id":"2000_1186_48b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 48b. 1. Rachunek przepływów pieniężnych sporządzony metodą bezpośrednią albo pośrednią - zależnie od wyboru dokonanego przez kierownika jednostki - wykazuje dane za bieżący i poprzedni rok obrotowy, obejmując informacje w zakresie ustalonym: 1) dla jednostek innych niż banki i zakłady ubezpieczeń - w załączniku nr 1 do ustawy, 2) dla banków - w załączniku nr 2 do ustawy, 3) dla zakładów ubezpieczeń - w załączniku nr 3 do ustawy. 2. W przypadku sporządzania rachunku przepływów pieniężnych za inny okres sprawozdawczy, niż określony w ust. 1, rachunek przepływów pieniężnych sporządza się za bieżący okres sprawozdawczy i analogiczny okres sprawozdawczy poprzedniego roku obrotowego. 3. W rachunku przepływów pieniężnych należy uwzględnić wszystkie wpływy i wydatki z działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej jednostki, z wyjątkiem wpływów i wydatków będących rezultatem zakupu lub sprzedaży środków pieniężnych, przy czym dla właściwego określenia wartości przepływów pieniężnych: 1) przez działalność operacyjną rozumie się podstawowy rodzaj działalności jednostki oraz inne rodzaje działalności, nie zaliczone do działalności inwestycyjnej (lokacyjnej) lub finansowej, 2) przez działalność inwestycyjną (lokacyjną) rozumie się nabywanie lub zbywanie składników aktywów trwałych i krótkoterminowych aktywów finansowych oraz wszystkie z nimi związane pieniężne koszty i korzyści, 3) przez działalność finansową rozumie się pozyskiwanie lub utratę źródeł finansowania (zmiany w rozmiarach i relacjach kapitału (funduszu) własnego i obcego w jednostce) oraz wszystkie z nimi związane pieniężne koszty i korzyści.\"; 37) art. 49-51 otrzymują brzmienie: \"Art. 49. 1. W przypadku spółek kapitałowych, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, spółdzielni, przedsiębiorstw państwowych, kierownik jednostki sporządza, wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym, sprawozdanie z działalności jednostki. 2. Sprawozdanie z działalności jednostki powinno obejmować istotne informacje o stanie majątkowym i sytuacji finansowej, w tym ocenę uzyskiwanych efektów oraz wskazanie czynników ryzyka i opis zagrożeń, a w szczególności informacje o: 1) zdarzeniach istotnie wpływających na działalność jednostki, jakie nastąpiły w roku obrotowym, a także po jego zakończeniu, do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego, 2) przewidywanym rozwoju jednostki, 3) ważniejszych osiągnięciach w dziedzinie badań i rozwoju, 4) aktualnej i przewidywanej sytuacji finansowej."}
{"id":"2000_1186_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 5. 1. Przyjęte zasady (politykę) rachunkowości należy stosować w sposób ciągły, dokonując w kolejnych latach obrotowych jednakowego grupowania operacji gospodarczych, wyceny aktywów i pasywów, w tym także dokonywania odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, ustalania wyniku finansowego i sporządzania sprawozdań finansowych tak, aby za kolejne lata informacje z nich wynikające były porównywalne. Wykazane w księgach rachunkowych na dzień ich zamknięcia stany aktywów i pasywów należy ująć w tej samej wysokości, w otwartych na następny rok obrotowy księgach rachunkowych. 2. Przy stosowaniu przyjętych zasad (polityki) rachunkowości przyjmuje się założenie, że jednostka będzie kontynuowała w dającej się przewidzieć przyszłości działalność w nie zmniejszonym istotnie zakresie, bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym. Ustalając zdolność jednostki do kontynuowania działalności kierownik jednostki uwzględnia wszystkie informacje dostępne na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego, dotyczące dającej się przewidzieć przyszłości, obejmującej okres nie krótszy niż jeden rok od dnia bilansowego.\"; 4) w art. 6: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i wyniku finansowym\", b) w ust. 2 wyraz \"miesiąca\" zastępuje się wyrazami \"okresu sprawozdawczego\" oraz wyraz \"miesiąc\" zastępuje się wyrazami \"okres sprawozdawczy\"; 5) w art. 7 w ust. 1: a) wyrazy \"ostrożnej wyceny\" zastępuje się wyrazem \"ostrożności\", oraz w zdaniu drugim po wyrazach \" W szczególności należy\" dodaje się wyrazy \"w tym celu\", b) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również dokonywane w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorze niowych,\", c) skreśla się pkt 2; 6) w art. 8: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dokonując wyboru rozwiązań dopuszczonych ustawą i dostosowując je do potrzeb jednostki należy zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich zdarzeń istotnych do oceny sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, przy zachowaniu zasady ostrożności, o której mowa w art. 7.\", b) w ust. 2: - zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"W celu rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji jednostka może, ze skutkiem od pierwszego dnia roku obrotowego, bez względu na datę podjęcia decyzji, zmienić dotychczas stosowane rozwiązania na inne, przewidziane ustawą. Zmiana dotychczas stosowanych rozwiązań wymaga również określenia w informacji dodatkowej wpływu tych zmian na sprawozdania finansowe wymagane innymi przepisami prawa, jeżeli zostały one sporządzone za okres, w którym powyższe rozwiązania uległy zmianie.\", - w zdaniu drugim wyrazy \"informacji dodatkowej\" zastępuje się wyrazami \"sprawozdaniu finansowym\"; 7) po art. 8 dodaje się wyrazy w brzmieniu: \"Rozdział 2. Prowadzenie ksiąg rachunkowych\"; 8) art. 9 i 10 otrzymują brzmienie: \"Art. 9. Księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i w walucie polskiej."}
{"id":"2000_1186_50","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 50. 1. Informacje zawarte w sprawozdaniu finansowym mogą być wykazywane ze szczegółowością większą niż określona w załącznikach do ustawy, jeżeli wynika to z potrzeb lub specyfiki jednostki. 2. Jednostka, która w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, nie osiągnęła dwóch z następujących trzech wielkości : 1) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło nie więcej niż 50 osób, 2) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego w walucie polskiej nie przekroczyła równowartości 2.000.000 EURO, 3) przychody netto ze sprzedaży produktów i towarów oraz operacji finansowych w walucie polskiej nie przekroczyły równowartości 4.000.000 EURO - może sporządzić sprawozdanie finansowe w formie uproszczonej, wykazując informacje w zakresie ustalonym w załączniku nr 1 literami i cyframi rzymskimi. Informację dodatkową sporządza się w odpowiednio uproszczonej formie. 3. W przypadku gdy informacje dotyczące poszczególnych pozycji sprawozdania finansowego nie wystąpiły w jednostce zarówno w roku obrotowym, jak i za rok poprzedzający rok obrotowy, to przy sporządzaniu sprawozdania finansowego pozycje te pomija się. 4. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do banków i zakładów ubezpieczeń."}
{"id":"2000_1186_51","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 51. 1. Jednostka, w skład której wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, sporządza łączne sprawozdanie finansowe, będące sumą sprawozdania finansowego jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów) wyłączając odpowiednio: 1) aktywa i fundusze wydzielone, 2) wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze, 3) przychody i koszty z tytułu operacji dokonywanych między jednostką a jej oddziałami (zakładami) lub między jej oddziałami (zakładami), 4) wynik finansowy operacji gospodarczych dokonywanych wewnątrz jednostki, zawarty w aktywach jednostki lub jej oddziałów (zakładów). Można nie dokonywać wyłączeń, o których mowa w pkt 2-4, jeżeli nie wpływa to ujemnie na spełnienie obowiązków określonych w art. 4 ust. 1. 2. Do sprawozdania finansowego jednostki, w której skład wchodzą oddziały (zakłady) znajdujące się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tam sporządzające sprawozdania finansowe, włącza się odpowiednie dane wynikające z bilansów tych oddziałów (zakładów), wyrażone w walutach obcych, przeliczone na walutę polską po obowiązującym na dzień bilansowy średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski, natomiast z rachunku zysków i strat - po kursie stanowiącym średnią arytmetyczną średnich kursów na dzień kończący każdy miesiąc roku obrotowego, a w uzasadnionych przypadkach - po kursie będącym średnią arytmetyczną średnich kursów na dzień kończący poprzedni rok obrotowy i dzień kończący bieżący rok obrotowy, ustalonych dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Powstałe na skutek tych przeliczeń różnice wykazuje się w łącznym sprawozdaniu finansowym jednostki, w pozycji \"Różnice kursowe z przeliczenia\", jako składnik kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny.\"; 38) w art. 52 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) sprawozdania finansowego sporządzonego na dzień określony w art. 12 ust. 2 lub na inny dzień bilansowy,\"; 39) w art. 53: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto jednostek zobowiązanych, zgodnie z art. 64 ust. 1, do poddania badaniu rocznego sprawozdania finansowego, może nastąpić po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający, poprzedzonego wyrażeniem przez biegłego rewidenta opinii o tym sprawozdaniu bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami. Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto, dokonany bez spełnienia tego warunku, jest nieważny z mocy prawa.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto jednostek nie zobowiązanych do poddania badaniu rocznego sprawozdania finansowego może nastąpić po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający.\"; 40) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, lub powodujących, że założenie kontynuowania działalności przez jednostkę nie jest uzasadnione, powinna ona odpowiednio zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy, oraz powiadomić biegłego rewidenta, który sprawozdanie to bada lub zbadał. Jeżeli zdarzenia, które nastąpiły po dniu bilansowym, nie powodują zmiany stanu istniejącego na dzień bilansowy, to odpowiednie wyjaśnienia zamieszcza się w informacji dodatkowej. 2. Jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, o których mowa w ust. 1, po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała. 3. Jeżeli w danym roku obrotowym lub przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za ten rok obrotowy jednostka stwierdziła popełnienie w poprzednich latach obrotowych błędu podstawowego, w następstwie którego nie można uznać sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzednie za spełniające wymagania określone w art. 4 ust. 1, to kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako \"zysk (strata) z lat ubiegłych\".\"; 41) rozdział 6 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 6 Sprawozdania finansowe jednostek powiązanych"}
{"id":"2000_1186_55","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 55. 1. Jednostka dominująca, mająca siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sporządza roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej, obejmujące dane jednostki dominującej i jednostek od niej zależnych wszystkich szczebli, bez względu na to, w jakim państwie znajduje się ich siedziba, zestawione w taki sposób, jakby grupa kapitałowa stanowiła jedną jednostkę. 2. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe składa się z: 1) skonsolidowanego bilansu, 2) skonsolidowanego rachunku zysków i strat, 3) skonsolidowanego rachunku przepływów pieniężnych, 4) zestawienia zmian w skonsolidowanym kapitale własnym, 5) informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do skonsolidowanego sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia. Do rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej dołącza się sprawozdanie z jej działalności sporządzone odpowiednio według zasad, o których mowa w art. 49 ust. 2. 3. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe sporządza się również na inny dzień bilansowy, jeżeli obowiązek taki wynika z odrębnych przepisów. 4. Jeżeli jednostki grupy kapitałowej są także znaczącymi inwestorami, to w odrębnych pozycjach skonsolidowanego sprawozdania finansowego wykazuje się udziały w jednostkach stowarzyszonych, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozdziale. 5. Jeżeli jednostki grupy kapitałowej, objęte konsolidacją, posiadają udziały w jednostkach współzależnych, to dane tych jednostek będących spółkami handlowymi wykazuje się w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym według zasad określonych w art. 62 - o ile dane te nie są już zawarte w sprawozdaniach finansowych jednostek grupy kapitałowej, zaś dane pozostałych jednostek współzależnych według zasad określonych w art. 61. 6. Jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej, to do sporządzania skonsolidowanego sprawozdania finansowego stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 4 i 5. 7. Jeżeli znaczący inwestor, nie będący jednostką dominującą, wycenia i wykazuje w sprawozdaniu finansowym udziały w jednostkach stowarzyszonych metodą praw własności, to stosuje zasady określone w art. 62 ust. 1. W przypadku nie stosowania wyceny metodą praw własności, skutki jakie spowodowałoby jej stosowanie oraz wpływ na wynik finansowy podaje się w informacji dodatkowej sprawozdania finansowego."}
{"id":"2000_1186_56","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 56. 1. Jednostka dominująca może nie sporządzać skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli na dzień bilansowy łączne dane jednostki dominującej oraz wszystkich jednostek zależnych każdego szczebla, bez dokonywania wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 3, z uwzględnieniem danych jednostek współzależnych nie będących spółkami handlowymi, spełniają co najmniej dwa z następujących warunków: 1) łączne średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło nie więcej niż 250 osób, 2) łączna suma bilansowa w walucie polskiej nie przekroczyła równowartości 7.500.000 EURO, 3) łączne przychody netto ze sprzedaży produktów i towarów oraz operacji finansowych w walucie polskiej nie przekroczyły równowartości 15.000.000 EURO. 2. Jednostka dominująca, zależna od innej jednostki, może nie sporządzać skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli jednostka dominująca wyższego szczebla posiada co najmniej 90% udziałów tej jednostki, a wszyscy pozostali udziałowcy nie zgłosili zasadnego sprzeciwu w terminie 6 miesięcy przed dniem bilansowym. W takim przypadku jednostka dominująca wyższego szczebla jest zobowiązana do objęcia konsolidacją zarówno zależnej od niej jednostki dominującej, jak i wszystkich jednostek zależnych od jednostki dominującej zwolnionej ze sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego. 3. Jednostka dominująca może nie sporządzać skonsolidowanego sprawozdania finansowego także wtedy, gdy wszystkie jednostki od niej zależne wyłącza się z obowiązku objęcia ich konsolidacją na podstawie art. 57 lub art. 58. 4. Jeżeli jednostka dominująca lub jednostka jej podporządkowana jest emitentem papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub ubiega się o ich dopuszczenie, lub emitowane przez nią papiery wartościowe są notowane na jednym z rynków regulowanych w krajach Unii Europejskiej, nie stosuje się zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"2000_1186_57","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 57. 1. Konsolidacją nie obejmuje się jednostki zależnej oraz nie będącej spółką handlową jednostki współzależnej, jeżeli: 1) udziały tej jednostki zostały nabyte, zakupione lub pozyskane w innej formie, z wyłącznym ich przeznaczeniem do późniejszej odprzedaży, w terminie jednego roku od dnia ich nabycia, zakupu lub pozyskania w innej formie, 2) sprawowanie kontroli lub współkontroli nad jednostką według przewidywań kierownika jednostki dominującej będzie trwać krócej niż rok, licząc od dnia bilansowego, na który sporządzane jest sprawozdanie jednostki dominującej, a jednostka ta nie była wcześniej objęta konsolidacją, 3) występują ograniczenia w sprawowaniu kontroli lub współkontroli nad jednostką, które wyłączają swobodne dysponowanie jej aktywami, w tym wypracowanym przez tę jednostkę zyskiem netto lub, które wyłączają sprawowanie kontroli nad organami kierującymi tą jednostką. 2. Konsolidacją nie obejmuje się jednostki zależnej oraz nie będącej spółką handlową jednostki współzależnej, jeżeli prowadzi ona całkowicie odmienny rodzaj działalności, na skutek czego włączenie danych tej jednostki do skonsolidowanego sprawozdania finansowego byłoby sprzeczne z realizacją obowiązku, określonego w art. 4 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2."}
{"id":"2000_1186_58","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 58. 1. Konsolidacją można nie obejmować jednostki zależnej lub współzależnej nie będącej spółką handlową, jeżeli: 1) dane finansowe tej jednostki są nieistotne dla realizacji obowiązku określonego w art. 4 ust. 1, 2) jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie roku obrotowego, będącego również rokiem obrotowym jednostki dominującej i łączy swoje księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny, 3) pozyskanie informacji, niezbędnych do prawidłowego i rzetelnego objęcia jednostki konsolidacją, wiązać się może z poniesieniem niewspółmiernie wysokich kosztów, uniemożliwiających spełnienie wymaganych ustawą obowiązków, związanych ze sporządzeniem, zbadaniem, zatwierdzeniem i opublikowaniem skonsolidowanego sprawozdania finansowego. Przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do jednostek, których siedziba lub miejsce sprawowania zarządu znajduje się poza obszarem Rzeczypospolitej Polskiej lub Unii Europejskiej. 2. Jeżeli dwie lub więcej jednostek zależnych lub współzależnych spełnia kryterium, o którym mowa w ust. 1, ale ich łączne dane są istotne z punktu widzenia realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 4 ust. 1, to jednostki te należy objąć konsolidacją."}
{"id":"2000_1186_59","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 59. 1. Dane jednostki zależnej konsoliduje się metodą konsolidacji pełnej, o której mowa w art. 60 ust. 1, zaś dane jednostek współzależnych nie będących spółkami handlowymi, konsoliduje się metodą konsolidacji proporcjonalnej, o której mowa w art. 61 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 55 ust. 5. 2. Dane jednostki zależnej lub współzależnej, o których mowa w art. 57 ust. 2, wykazuje się w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym metodą praw własności. Jeżeli zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2 lub 3, a jednostka zależna lub współzależna była wcześniej objęta konsolidacją lub jednostka dominująca wstąpiła w prawa znaczącego inwestora, to dane tych jednostek wykazuje się metodą praw własności, o której mowa w art. 62 ust. 1. 3. Udziały w jednostce stowarzyszonej oraz udziały w jednostkach współzależnych będących spółkami handlowymi, wykazuje się w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy kapitałowej metodą praw własności, o której mowa w art. 62 ust. 1."}
{"id":"2000_1186_60","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 60. 1. Metoda konsolidacji pełnej polega na sumowaniu, w pełnej wartości, poszczególnych pozycji odpowiednich sprawozdań finansowych jednostki dominującej i jednostek zależnych, dokonaniu wyłączeń, o których mowa w ust. 2 i 6, oraz innych korekt, o których mowa w ust. 8 - 9. 2. Wyłączeniu podlega wyrażona w cenie nabycia wartość udziałów posiadanych przez jednostkę dominującą i inne jednostki objęte konsolidacją w jednostkach zależnych z tą częścią, wycenionych według wartości godziwej aktywów netto jednostek zależnych, która odpowiada udziałowi jednostki dominującej i innych jednostek grupy kapitałowej objętych konsolidacją w jednostkach zależnych, na dzień rozpoczęcia sprawowania nad nimi kontroli. Jeżeli wartość posiadanych udziałów i odpowiadająca im część aktywów netto jednostek zależnych, wycenionych według ich wartości godziwych, różnią się, to - z zastrzeżeniem ust. 3 i 4: 1) nadwyżkę wartości udziałów nad odpowiadającą im częścią aktywów netto wycenionych według ich wartości godziwych -wartość firmy, wykazuje się w aktywach skonsolidowanego bilansu, w odrębnej pozycji aktywów trwałych jako \"Wartość firmy jednostek podporządkowanych\", 2) nadwyżkę odpowiedniej części aktywów netto wycenionych według ich wartości godziwych nad wartością udziałów - ujemną wartość firmy, wykazuje się w pasywach skonsolidowanego bilansu w odrębnej pozycji jako \"Ujemna wartość firmy jednostek podporządkowanych\". 3. Jeżeli sprawowanie kontroli nad jednostką zależną powstaje lub zostaje wzmocnione w wyniku kilku znaczących transakcji lub transakcje te następują w znacznych odstępach czasu, to różnice, o których mowa w ust. 2, ustala się na każdy dzień nabycia poszczególnych części udziałów, przy czym po raz pierwszy ustala się je na dzień powstania stosunku podporządkowania. 4. W przypadku zmian procentowego udziału jednostki dominującej lub grupy kapitałowej w aktywach netto jednostki zależnej w wyniku wydania (emisji) udziałów, powstałą z tego tytułu różnicę, o której mowa w ust. 2, zalicza się w całości do przychodów lub kosztów finansowych. 5. Dla ustalania podstaw wyceny aktywów netto w wartościach godziwych oraz rozliczania wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, stosuje się odpowiednio zasady określone w art. 28 ust. 5 i w art. 44b ust. 4, 11 i 12. 6. Wyłączeniu podlegają również w całości: 1) wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze jednostek objętych konsolidacją, 2) przychody i koszty operacji gospodarczych dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją, 3) zyski lub straty powstałe w wyniku operacji gospodarczych dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją, zawarte w wartości aktywów podlegających konsolidacji, 4) dywidendy naliczone lub wypłacone przez jednostki zależne jednostce dominującej i innym jednostkom, objętym konsolidacją. 7. Można nie dokonywać wyłączeń, o których mowa w ust. 6, jeżeli nie są one istotne dla realizacji obowiązku określonego w art. 4 ust. 1. 8. Jeżeli w ciągu roku obrotowego zbyto udziały w jednostce zależnej, to w skonsolidowanym rachunku zysków i strat wykazuje się: 1) wyniki działalności osiągnięte przez tę jednostkę zależną do dnia zbycia udziałów przez jednostkę dominującą lub inną jednostkę objętą konsolidacją, 2) wynik ze zbycia udziałów jednostki zależnej, ustalony jako różnica między przychodem ze zbycia udziałów a odpowiadającą im częścią aktywów netto jednostki zależnej, skorygowana o nie odpisaną część wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, dotyczącą zbytych udziałów. 9. Udziały w kapitale własnym jednostek zależnych, należące do osób lub jednostek innych niż objęte konsolidacją, wykazuje się w odrębnej pozycji pasywów skonsolidowanego bilansu, po kapitałach własnych jako \"Kapitały mniejszości\". Wartość początkową tych kapitałów ustala się w wysokości odpowiadającej im wartości godziwej aktywów netto, ustalonej na dzień rozpoczęcia sprawowania kontroli. Wartość tę zwiększa się lub zmniejsza odpowiednio o zmiany w aktywach netto jednostek zależnych. Przypadające na inne osoby lub jednostki nie objęte konsolidacją zyski lub straty, wykazuje się w skonsolidowanym rachunku zysków i strat po pozycji \"Wynik finansowy netto\", jako \"Zyski (straty) mniejszości\", z uwzględnieniem korekty wyniku z tytułu określonego w ust. 6 pkt 4. Jeżeli straty jednostek zależnych przypadające na kapitały mniejszości przekraczają kwoty gwarantujące ich pokrycie, to ich nadwyżka podlega rozliczeniu z kapitałem własnym grupy kapitałowej."}
{"id":"2000_1186_61","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 61. 1. Metoda konsolidacji proporcjonalnej polega na sumowaniu poszczególnych pozycji sprawozdań finansowych jednostki dominującej, w pełnej wartości, z częścią wartości poszczególnych pozycji sprawozdań finansowych, jednostek współzależnych nie będących spółkami handlowymi, proporcjonalną do posiadanych przez jednostki grupy kapitałowej objęte konsolidacją udziałów oraz dokonaniu wyłączeń. 2. Wyłączeniu podlega wyrażona w cenie nabycia wartość udziałów posiadanych przez jednostkę dominującą i inne jednostki objęte konsolidacją w jednostkach współzależnych z tą częścią, wycenionych według wartości godziwej aktywów netto jednostek współzależnych, która odpowiada udziałowi jednostki dominującej i innych jednostek grupy kapitałowej, objętych konsolidacją w jednostkach współzależnych na dzień rozpoczęcia współkontroli. Jeżeli wartość posiadanych udziałów i odpowiadająca im część wycenionych, według ich wartości godziwych, aktywów netto jednostek współzależnych różnią się, to z zastrzeżeniem ust. 3 i 4: 1) wartość firmy wykazuje się w aktywach skonsolidowanego bilansu, w odrębnej pozycji aktywów trwałych, jako \"Wartość firmy jednostek podporządkowanych\", 2) ujemną wartość firmy wykazuje się w pasywach skonsolidowanego bilansu, w odrębnej pozycji, jako \"Rezerwa kapitałowa jednostek podporządkowanych\". 3. Jeżeli sprawowanie współkontroli nad jednostką współzależną powstaje lub zostaje wzmocnione w wyniku kilku znaczących transakcji lub transakcje te następują w znacznych odstępach czasu, to różnice, o których mowa w ust. 2, ustala się na każdy dzień nabycia poszczególnych części udziałów, przy czym po raz pierwszy ustala się je na dzień powstania stosunku podporządkowania. 4. W przypadku zmian procentowego udziału jednostki dominującej lub grupy kapitałowej w aktywach netto jednostki współzależnej, w wyniku wydania (emisji) udziałów, powstałą z tego tytułu różnicę, o której mowa w ust. 2, zalicza się w całości do przychodów lub kosztów finansowych. 5. Dla ustalania podstaw wyceny aktywów netto w wartościach godziwych oraz rozliczania wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, stosuje się odpowiednio zasady określone w art. 28 ust. 5 i w art. 44b ust. 4, 11 i 12. 6. Wyłączeniu, przed zsumowaniem odpowiednich pozycji sprawozdań finansowych, podlegają również: 1) wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze jednostek objętych konsolidacją - w pełnych kwotach, 2) przychody i koszty operacji gospodarczych dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją - w pełnych kwotach, 3) zyski lub straty powstałe w wyniku operacji dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją, zawarte w wartości aktywów podlegających konsolidacji - w proporcji do posiadanych udziałów, 4) dywidendy naliczone lub wypłacone przez jednostki współzależne jednostce dominującej i innym jednostkom objętym konsolidacją - w pełnych kwotach. 7. Można nie dokonywać wyłączeń, o których mowa w ust. 6, jeżeli nie są one istotne dla realizacji obowiązku określonego w art. 4 ust. 1. 8. Jeżeli w ciągu roku obrotowego zbyto udziały w jednostce współzależnej, to w skonsolidowanym rachunku zysków i strat wykazuje się: 1) wynik działalności osiągnięty przez tę jednostkę współzależną do dnia zbycia udziałów przez jednostkę dominującą lub inną jednostkę objętą skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym, o ile jednostka ta dalej objęta jest konsolidacją, 2) wynik ze zbycia udziałów jednostki współzależnej, ustalony jako różnica między przychodem ze zbycia udziałów a odpowiadającą im częścią aktywów netto jednostki współzależnej, skorygowana o nie odpisaną część wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, dotyczącą zbytych udziałów. 9. Nie wykazuje się udziałów w kapitale własnym jednostek współzależnych, w tym zysków (strat) netto, należących do osób lub jednostek innych niż wchodzące w skład grupy kapitałowej i objęte konsolidacją."}
{"id":"2000_1186_62","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 62. 1. Przy stosowaniu metody praw własności w aktywach trwałych skonsolidowanego bilansu wyodrębnia się pozycję \"Udziały w jednostkach podporządkowanych wyceniane metodą praw własności\", wykazując udziały w cenach ich nabycia skorygowanych o różnicę między cenami nabycia udziałów a wartością udziałów w kapitale własnym tych jednostek. Różnicę tą ustala się i wykazuje w odrębnej pozycji skonsolidowanego bilansu oraz odnosi się na skonsolidowany rachunek zysków i strat, stosując zasady, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 5. 2. Skorygowaną cenę nabycia, o której mowa w ust. 1, ustaloną na dzień uzyskania znaczącego wpływu albo na dzień rozpoczęcia kontroli lub współkontroli, powiększa się lub pomniejsza o przypadające na rzecz jednostki dominującej lub innej jednostki grupy kapitałowej objętej konsolidacją, zwiększenia lub zmniejszenia kapitału własnego tej jednostki podporządkowanej, jakie nastąpiły od dnia uzyskania znaczącego wpływu albo od dnia rozpoczęcia kontroli lub współkontroli, do dnia bilansowego, w tym zmniejszenia z tytułu rozliczeń z jej właścicielami. 3. Przy stosowaniu metody praw własności w skonsolidowanym rachunku zysków i strat wykazuje się, w oddzielnej pozycji, udział znaczącego inwestora lub jednostki dominującej, lub innej jednostki grupy kapitałowej objętej konsolidacją w wyniku finansowym jednostki podporządkowanej. Z wyniku jednostki podporządkowanej wyłącza się zawarte w aktywach zyski lub straty z tytułu transakcji dokonanych między jednostkami objętymi skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym a daną jednostką podporządkowaną. 4. Jeżeli jednostka podporządkowana zobowiązana jest sporządzić skonsolidowane sprawozdanie finansowe, to dane tej jednostki włącza się do skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej na podstawie danych finansowych, uwzględniających dane finansowe jej grupy kapitałowej. Dotyczy także sposobu ustalania różnicy, o której mowa w ust. 1. 5. W przypadku trwałego ograniczenia wywierania znaczącego wpływu na jednostkę stowarzyszoną, wartość udziałów w tej jednostce wykazuje się metodą praw własności, w wysokości określonej na dzień tego ograniczenia. Zasada ta dotyczy także innych jednostek podporządkowanych, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 3. 6. W przypadku trwałej utraty wartości udziałów w jednostkach podporządkowanych, ustalona na dzień nabycia udziałów wartość firmy lub ujemna wartość firmy podlega odpisaniu na wynik finansowy w kwocie równej różnicy pomiędzy dotychczasową wartością udziałów a ich wartością skorygowaną."}
{"id":"2000_1186_63","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 63. 1. Jeżeli jednostka dominująca lub znaczący inwestor wycenia zaliczane do aktywów trwałych posiadane przez nią udziały w jednostce podporządkowanej metodą praw własności - zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 4, to wartość aktywów netto oraz wartość firmy lub ujemną wartość firmy ustala się stosując zasady określone w art. 60 ust. 2 i 5. 2. Cenę nabycia udziałów powiększa się lub pomniejsza, o przypadające na rzecz jednostki dominującej lub znaczącego inwestora, zwiększenia lub zmniejszenia kapitału własnego jednostki podporządkowanej, jakie nastąpiły od dnia uzyskania znaczącego wpływu, lub od dnia objęcia kontroli lub współkontroli, do dnia bilansowego, w tym zmniejszenia z tytułu rozliczeń z jej właścicielami, z tym że udział w zysku (stracie) netto jednostki podporządkowanej koryguje się o odpis wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, z zachowaniem zasad, o których mowa w art. 44b ust. 11 i 12, oraz odpis różnicy w wycenie aktywów netto według ich wartości godziwych i wartości księgowych, przypadający na dany okres sprawozdawczy. 3. Zasady określone w art. 62 ust. 3-6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1186_63a","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 63a. Metody praw własności, o której mowa w art. 62 i 63, nie stosuje się odpowiednio w przypadkach określonych w art. 57 ust. 1 oraz można nie stosować odpowiednio w przypadkach określonych w art. 58."}
{"id":"2000_1186_63b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 63b. 1. Jednostki, których dane objęte są skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym, a w szczególności jednostki zależne i współzależne, powinny stosować jednakowe metody wyceny aktywów i pasywów oraz sporządzania sprawozdań finansowych, zgodne z przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości jednostki dominującej. Jeżeli z ważnych przyczyn stosowanie jednakowych metod wyceny i sporządzania sprawozdań finansowych nie jest możliwe, należy dokonać odpowiednich przekształceń sprawozdań finansowych tych jednostek, których dane finansowe są istotne dla realizacji obowiązku określonego w art. 4 ust. 1. 2. Zasady określone w art. 51 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1186_63c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 63c. 1. Sprawozdanie finansowe, o którym mowa w art. 55 ust. 1 i 7, sporządza się na ten sam dzień bilansowy i za ten sam rok obrotowy, co sprawozdanie finansowe jednostki dominującej. Jeżeli ten sam dzień bilansowy nie może być przyjęty przez poszczególne jednostki grupy kapitałowej, to konsolidacją można objąć sprawozdanie finansowe sporządzone za inny okres roczny niż rok obrotowy, pod warunkiem że dzień bilansowy tych sprawozdań finansowych przypada nie wcześniej niż na 3 miesiące przed dniem bilansowym przyjętym dla grupy kapitałowej. Dotyczy to również sprawozdań finansowych jednostek, dla których stosuje się metodę praw własności. 2. Jednostka dominująca sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, nie później niż w ciągu 2 miesięcy od daty obowiązującej dla sporządzenia sprawozdania finansowego jednostki dominującej. Jeżeli konsolidacja następuje także na szczeblu jednostek podporządkowanych, termin ten przedłuża się o kolejny miesiąc. 3. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe podpisuje kierownik jednostki dominującej oraz inne osoby odpowiedzialne za sporządzenie tego sprawozdania. Przepis art. 52 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający jednostki dominującej, nie później niż 8 miesięcy od dnia bilansowego, na który należy sporządzić roczne sprawozdanie finansowe jednostki dominującej."}
{"id":"2000_1186_63d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 63d. Sprawozdania finansowe jednostek powiązanych oraz sprawozdania z ich działalności, w przypadku gdy jednostkami dominującymi lub znaczącymi inwestorami są emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub ubiegający się o ich dopuszczenie, sporządza się na podstawie przepisów ustawy, z uwzględnieniem przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi.\"; 42) w art. 64: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyraz \"ubezpieczycieli\" zastępuje się wyrazami \"zakładów ubezpieczeń\", - w pkt 2 wyraz \"Prawa\" zastępuje się wyrazem \"przepisów\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) pozostałych jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z następujących warunków: a) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób, b) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2.500.000 EURO, c) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5.000.000 EURO.\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W jednostkach sporządzających łączne sprawozdania finansowe, o których mowa w art. 51 ust. 1, warunki określone w ust. 1 stosuje się do łącznego rocznego sprawozdania finansowego. 3. Badaniu podlegają sprawozdania finansowe spółek przejmujących i spółek nowo zawiązanych, sporządzone za rok obrotowy, w którym nastąpiło połączenie według zasad, o których mowa w rozdziale 4a.\", c) skreśla się ust. 5; 43) art. 65-67 otrzymują brzmienie: \"Art. 65. 1. Celem badania sprawozdania finansowego jest wyrażenie przez biegłego rewidenta pisemnej opinii wraz z raportem o tym, czy sprawozdanie finansowe jest prawidłowe oraz rzetelnie i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową, jak też wynik finansowy badanej jednostki. 2. Opinia, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności stwierdzać, czy badane sprawozdanie finansowe: 1) zostało sporządzone na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych, 2) zostało sporządzone zgodnie z określonymi ustawą zasadami rachunkowości, 3) jest zgodne co do formy i treści z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem lub umową, 4) przedstawia rzetelnie i jasno wszystkie istotne dla oceny jednostki informacje, a w odniesieniu do sprawozdania z działalności jednostki, czy informacje zawarte w tym sprawozdaniu uwzględniają postanowienia art. 49 ust. 2 i zgodne są z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym. 3. W opinii należy również: 1) poinformować o niedopełnieniu, do dnia wyrażenia opinii, określonych w artykule 69 i 70 obowiązków złożenia we właściwym rejestrze sądowym oraz do ogłoszenia sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzedzające rok obrotowy, 2) wskazać na stwierdzone podczas badania poważne zagrożenia dla kontynuacji działalności przez jednostkę. 4. Opinia powinna w sposób jednoznaczny wskazywać powody wyrażenia zastrzeżeń do sprawozdania finansowego, wyrażenia opinii negatywnej lub odmowy wyrażenia opinii, z uwagi na zaistnienie okoliczności uniemożliwiających jej sformułowanie. Zastrzeżenia należy wyrazić w sposób wskazujący na ich zasięg. 5. Raport, o którym mowa w ust. 1, powinien przedstawiać w szczególności: 1) ogólną charakterystykę jednostki (dane identyfikujące jednostkę), 2) stwierdzenie uzyskania od jednostki żądanych informacji, wyjaśnień i oświadczeń, 3) ocenę prawidłowości stosowanego systemu rachunkowości i działania powiązanej z nim kontroli wewnętrznej, 4) charakterystykę pozycji lub grupy pozycji sprawozdania finansowego, jeżeli zdaniem biegłego rewidenta wymagają one omówienia, 5) stwierdzenie stosowania się przez bank do obowiązujących zasad w zakresie ostrożności, określonych w odrębnych przepisach oraz stwierdzenie prawidłowości ustalenia współczynnika wypłacalności, 6) stwierdzenie utworzenia przez zakład ubezpieczeń rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w wysokości zapewniającej pełne wywiązanie się z bieżących i przyszłych zobowiązań, wynikających z zawartych umów ubezpieczenia, oraz zabezpieczenie tych rezerw lokatami, zgodnie z przepisami o działalności ubezpieczeniowej, a także prawidłowości wyliczenia marginesu wypłacalności i posiadania finansowego pokrycia tego marginesu, 7) przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, ze wskazaniem na zjawiska, które w porównaniu z poprzednimi okresami sprawozdawczymi w istotny sposób wpływają negatywnie na tę sytuację, a zwłaszcza zagrażają kontynuowaniu działalności przez jednostkę. Jeżeli w toku badania jednostki biegły rewident stwierdzi istotne, mające wpływ na sprawozdanie finansowe, naruszenie prawa, statutu lub umowy spółki, to powinien o tym poinformować w raporcie, a w razie potrzeby również w opinii. 6. Opinia i raport powinny wynikać z zebranej i opracowanej w toku badania dokumentacji rewizyjnej. Powinny one umożliwić biegłemu rewidentowi, nie biorącemu udziału w badaniu, prześledzenie jego przebiegu i znalezienie uzasadnienia dla opinii wyrażonej o badanym sprawozdaniu finansowym."}
{"id":"2000_1186_66","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 66. 1. Badanie sprawozdania finansowego przeprowadza biegły rewident spełniający warunki do wyrażenia bezstronnej i niezależnej opinii o tym sprawozdaniu. 2. Bezstronność i niezależność nie jest zachowana, jeżeli biegły rewident: 1) posiada udziały, akcje lub inne tytuły własności w jednostce lub w jednostce z nią stowarzyszonej, dominującej, zależnej lub współzależnej, z wyłączeniem udziału w spółdzielni mieszkaniowej, 2) jest lub był w ostatnich 3 latach przedstawicielem prawnym (pełnomocnikiem), członkiem organów nadzorczych bądź zarządzających lub pracownikiem jednostki albo jednostki z nią stowarzyszonej, dominującej, zależnej lub współzależnej, 3) w ostatnich 3 latach uczestniczył w prowadzeniu ksiąg rachunkowych, sporządzaniu sprawozdania finansowego, stanowiącego przedmiot badania, 4) osiągnął chociażby w jednym roku w ciągu ostatnich 5 lat co najmniej 50% przychodu rocznego z tytułu świadczenia usług na rzecz danej jednostki, jednostki wobec niej dominującej lub jednostek z nią stowarzyszonych, jednostek od niej zależnych lub współzależnych. Nie dotyczy to pierwszego roku działalności biegłego rewidenta, 5) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym w linii prostej do drugiego stopnia lub jest związany z tytułu opieki, przysposobienia lub kurateli z osobą zarządzającą lub będącą w organach nadzorczych jednostki albo zatrudnia przy prowadzeniu badania takie osoby, 6) z innych powodów nie może sporządzić bezstronnej i niezależnej opinii. 3. Zasady bezstronności i niezależności określone w ust. 2 stosuje się odpowiednio do podmiotów, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz.U. Nr 121, poz. 592 oraz z 1996 r. Nr 102, poz. 475) oraz do członków zarządu i organów nadzorczych tych podmiotów lub innych osób uczestniczących w badaniu tych sprawozdań. 4. Wyboru podmiotu, o którym mowa w ust. 3 dokonuje organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe jednostki, chyba że statut, umowa lub inne wiążące jednostkę przepisy prawa stanowią inaczej. 5. Kierownik jednostki zawiera z podmiotem, o którym mowa w ust. 3 umowę o badanie w terminie umożliwiającym mu udział w inwentaryzacji znaczących składników majątkowych. Koszty badania sprawozdania finansowego ponosi badana jednostka. 6. Badanie przeprowadzone z naruszeniem przepisu ust. 1-4 jest nieważne z mocy prawa."}
{"id":"2000_1186_67","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 67. 1. Kierownik badanej jednostki zapewnia udostępnienie biegłemu rewidentowi, przeprowadzającemu badanie sprawozdania finansowego ksiąg rachunkowych oraz dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów oraz wszelkich innych dokumentów, jak również udziela wyczerpujących informacji, wyjaśnień i oświadczeń - niezbędnych do wydania opinii biegłego rewidenta o badanym sprawozdaniu finansowym jednostki. 2. Biegły rewident jest uprawniony do uzyskania informacji związanych z przebiegiem badania od kontrahentów badanej jednostki, w tym także od banków i jej doradców prawnych - z upoważnienia kierownika badanej jednostki. 3. Jeżeli przedmiotem badania jest sprawozdanie finansowe jednostki dominującej, to uprawnienia biegłego rewidenta, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują także wobec jednostek zależnych, współzależnych i stowarzyszonych. 4. Biegli rewidenci, którzy przeprowadzili badanie sprawozdania finansowego: 1) jednostki, jednostek zależnych, współzależnych lub stowarzyszonych - za okresy sprawozdawcze poprzedzające rok obrotowy, 2) jednostek zależnych, współzależnych lub stowarzyszonych - za rok obrotowy - są obowiązani do udzielenia odpowiednich informacji i wyjaśnień biegłemu rewidentowi, badającemu za rok obrotowy sprawozdanie finansowe jednostki, w tym jednostki dominującej.\"; 44) po art. 67 dodaje się art. 67a w brzmieniu: \"Art. 67a. Przepisy art. 65, art. 66 ust. 1, 2, 4 i 5 oraz art. 67 stosuje się odpowiednio do badania sprawozdań finansowych innych niż określone w art. 64.\"; 45) w art. 69: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kierownik jednostki składa we właściwym rejestrze sądowym roczne sprawozdanie finansowe, opinię biegłego rewidenta, jeżeli podlegało ono badaniu zgodnie z przepisami art. 64 ust. 1, odpis uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty, a w przypadku spółek kapitałowych, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, spółdzielni oraz przedsiębiorstw państwowych - także sprawozdanie z działalności jednostki - w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego.\", b) w ust. 2 wyrazy \"9 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"określonym w art. 53 ust. 1\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do jednostki dominującej sporządzającej roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej.\"; 46) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Kierownik jednostki, o której mowa w art. 64 ust. 1, obowiązany jest złożyć wprowadzenie do sprawozdania finansowego stanowiące część informacji dodatkowej, bilans, rachunek zysków i strat, zestawienie zmian w kapitale własnym oraz rachunek przepływów pieniężnych za rok obrotowy, do ogłoszenia w ciągu 15 dni od dnia ich zatwierdzenia, wraz z opinią biegłego rewidenta oraz odpisem uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty. Zakres rocznego i półrocznego sprawozdania finansowego funduszy inwestycyjnych oraz termin ich złożenia do ogłoszenia określają odrębne przepisy. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1 i art. 64 ust. 4, następuje w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski B\", a w odniesieniu do spółdzielni - w Monitorze Spółdzielczym. 3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do jednostki dominującej sporządzającej roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej.\"; 47) w art. 71: a) w ust. 1 wyrazy \"przyjętych zasad rachunkowości\" skreśla się, b) w ust. 2 wyrazy \"magnetycznych oraz na zapewnieniu ochrony przed nieupoważnionym dostępem do programów komputerowych\" zastępuje się wyrazami \"komputerowych, pod warunkiem zapewnienia trwałości zapisu informacji systemu rachunkowości, przez czas nie krótszy od wymaganego do przechowywania ksiąg rachunkowych oraz na zapewnieniu ochrony programów komputerowych i danych systemu informatycznego rachunkowości, poprzez stosowanie odpowiednich rozwiązań programowych i organizacyjnych, chroniących przed nieupoważnionym dostępem lub zniszczeniem\"; 48) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. 1. Księgi rachunkowe mogą mieć formę, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 2 i 3, zbiorów utrwalonych na nośnikach komputerowych, pod warunkiem stosowania rozwiązań wymienionych w art. 71 ust. 2. 2. Jeżeli system ochrony zbiorów danych rachunkowości, utrwalonych na nośnikach komputerowych, nie spełnia wymagań określonych w art. 71 ust. 2, zapisy te powinny być wydrukowane w terminach przewidzianych w art. 13 ust. 6. 3. Przechowywanie ksiąg rachunkowych na innym nośniku, niż wymieniony w ust. 2, jest dopuszczalne pod warunkiem zapewnienia odtworzenia ksiąg w formie wydruków.\"; 49) w art. 73: a) w ust. 1 wyraz \"miesiące\" zastępuje się wyrazami \"okresy sprawozdawcze\", b) w ust. 2 wyrazy \"składniki majątkowe\" zastępuje się wyrazami \"składniki aktywów\" i wyrazy \"optyczne (laserowe) oraz odpowiednie do tego mikrofilmy\" zastępuje się wyrazem \"danych\" oraz po wyrazie \"wydruku\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"o ile inne przepisy nie stanowią inaczej.\"; 50) w art. 74 w ust. 2: a) w pkt 3 wyrazy \"składniki majątku\": zastępuje się wyrazami \"składniki aktywów\", b) w pkt 5 wyrazy \"przez okres jej ważności i dodatkowo przez 3 lata po tym okresie\" zastępuje się wyrazami \"przez okres nie krótszy od 5 lat od upływu jej ważności\"; 51) art. 77 otrzymuje brzmienie: \"Art. 77. Kto wbrew przepisom ustawy dopuszcza do: 1) nieprowadzenia ksiąg rachunkowych, prowadzenia ich wbrew przepisom ustawy lub podawania w tych księgach nierzetelnych danych, 2) niesporządzenia sprawozdania finansowego, sporządzenia go niezgodnie z przepisami ustawy lub zawarcia w tym sprawozdaniu nierzetelnych danych - podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.\"; 52) w art. 79 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nie składa rocznego sprawozdania finansowego lub sprawozdania z działalności jednostki we właściwym rejestrze sądowym,\"; 53) w art. 80 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek badania sprawozdań finansowych jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4. 3. Jednostki nie będące spółkami handlowymi, jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, nie stosują rozdziału 6 i 7 ustawy.\"; 54) art. 81 i 82 otrzymują brzmienie: \"Art. 81. 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria wyłączeń z obowiązku objęcia jednostki sprawozdaniem finansowym jednostek powiązanych przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub ubiegających się o ich dopuszczenie. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia: 1) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, szczególne zasady rachunkowości funduszy inwestycyjnych, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, terminy sporządzenia i złożenia do ogłoszenia rocznego i półrocznego sprawozdania finansowego oraz termin zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, 2) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, a w przypadku jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, dodatkowo po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym oraz odpowiednio w sprawozdaniu finansowym jednostek powiązanych oraz w sprawozdaniach z działalności, 3) szczegółowe zasady sporządzania przez jednostki inne niż banki i zakłady ubezpieczeń sprawozdania finansowego jednostek powiązanych, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym jednostek powiązanych oraz w sprawozdaniu z działalności, 4) szczegółowe zasady uznawania, metody wyceny, zakres ujawniania i sposób prezentacji instrumentów finansowych, 5) kwalifikacje i inne wymagania, których spełnienie przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki nie posiadające osobowości prawnej, uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 11 ust. 3, organizację i tryb działania Komisji Egzaminacyjnej powoływanej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych dla sprawdzenia kwalifikacji tych osób, wzór świadectwa stwierdzającego ich kwalifikacje i wymagania oraz wysokość opłat egzaminacyjnych, 6) po zasięgnięciu opinii Prezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń szczególne zasady rachunkowości zakładów ubezpieczeń, w tym również tworzenia rezerw techniczno-ubezpiecze-niowych oraz zakres informacji wykazywanych w informacji dodatkowej, zasady sporządzania sprawozdania finansowego jednostek powiązanych, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym jednostek powiązanych oraz w sprawozdaniach z działalności, 7) po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi szczególne zasady rachunkowości funduszy emerytalnych, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, terminy sporządzenia i złożenia do ogłoszenia rocznego sprawozdania finansowego, zakres ogłaszania rocznego sprawozdania finansowego oraz termin zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, 8) po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego: a) szczególne zasady rachunkowości banków, w tym zakres informacji wykazywanych w informacji dodatkowej sprawozdania finansowego, zasady sporządzania sprawozdania finansowego jednostek powiązanych, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym jednostek powiązanych oraz sprawozdaniach z działalności, zasady sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych dla potrzeb wykonywania nadzoru skonsolidowanego, zasady wyłączania z konsolidacji podmiotów zależnych działających w holdingu finansowym oraz podmiotów posiadających bliskie powiązania z bankiem, b) zasady tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków i sporządzania innych sprawozdań. 9) zakres działania, liczbę członków i podmioty uprawnione do ich zgłoszenia oraz sposób organizacji Komitetu Standardów Rachunkowości, o którym mowa w art. 10 ust. 3, 10) po zasięgnięciu opinii Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej szczególne zasady rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, w tym zakres informacji wykazywanych w informacji dodatkowej sprawozdania finansowego."}
{"id":"2000_1186_82","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości","text":"Art. 82. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia: 1) określić dla niektórych jednostek, o których mowa w art. 80 ust. 3, szczególne zasady rachunkowości, 2) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, określić szczególne zasady rachunkowości Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych oraz funduszu rozliczeniowego, o którym mowa w przepisach o publicznym obrocie papierami wartościowymi, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym oraz odpowiednio w sprawozdaniu finansowym jednostek powiązanych, a także w sprawozdaniach z działalności, 3) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, określić szczególne zasady rachunkowości funduszu gwarancyjnego, o którym mowa w przepisach o publicznym obrocie papierami wartościowymi, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, 4) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, określić szczególne zasady rachunkowości spółek prowadzących giełdy oraz rynek pozagiełdowy, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, odpowiednio w sprawozdaniu finansowym jednostek powiązanych oraz sprawozdaniach z działalności.\"; 55) w art. 83 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzorcowe plany kont: 1) po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego - dla banków, 2) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd - dla jednostek działających na podstawie przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 3) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd - dla funduszy inwestycyjnych, 4) po zasięgnięciu opinii Prezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń dla zakładów ubezpieczeń, 5) po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi - dla funduszy emerytalnych, 6) dla pozostałych jednostek, 7) po zasięgnięciu opinii Krajowej Spółdzielczej Kasy OszczędnościowoKredytowej - dla spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.\"; 56) załączniki nr 1-10 otrzymują brzmienie załączników nr 1-3 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_1188_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto","text":"Art. 1. Ustawa określa sposób obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto."}
{"id":"2000_1188_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto","text":"Art. 2. Sposób obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto, zwanego dalej \"PKB\", polega na oszacowaniu trzech równych co do wartości kategorii makroekonomicznych, określających PKB poprzez: 1) rozmiary działalności produkcyjnej, 2) końcowy rezultat działalności produkcyjnej, 3) sumę dochodów pierwotnych."}
{"id":"2000_1188_3","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto","text":"Art. 3. 1. PKB w przypadku, o którym mowa w art. 2 pkt 1, obliczany jest w cenach rynkowych i równa się sumie wartości dodanej krajowych jednostek produkcyjnych powiększonej o podatki od produktów i pomniejszonej o dotacje do produktów. 2. PKB w przypadku, o którym mowa w art. 2 pkt 2, obliczany jest jako suma popytu finalnego, tj. spożycia, akumulacji oraz salda wymiany produktów z zagranicą. 3. PKB w przypadku, o którym mowa w art. 2 pkt 3, obliczany jest jako suma dochodów pierwotnych jednostek krajowych uzyskiwanych przez sektory instytucjonalne działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz dochodów pierwotnych netto sektora zagranica."}
{"id":"2000_1188_4","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto","text":"Art. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową metodykę obliczania wartości rocznego PKB, w tym w szczególności kategorie, jednostki klasyfikacyjne i schematy rachunków stosowane do obliczania PKB, uwzględniając obowiązujące standardy międzynarodowe."}
{"id":"2000_1188_5","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto","text":"Art. 5. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego oblicza wartość rocznego PKB w sposób, o którym mowa w art. 2 i art. 3, zgodnie z metodyką, o której mowa w art. 4, i ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" pierwszy szacunek za dany rok w terminie do dnia 15 maja roku następnego."}
{"id":"2000_1188_6","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto","text":"Art. 6. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego oblicza średnią wartość PKB na jednego mieszkańca zgodnie z metodyką, o której mowa w art. 4, za okres ostatnich trzech lat dla obszarów określonych w trybie ust. 2 i ogłasza w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie do dnia 31 października drugiego roku po roku kończącym okres ostatnich trzech lat, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, obszary, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych na poziomie województw (NTS2) i podregionów (NTS3). 3. W pierwszych trzech latach obowiązywania ustawy Prezes Głównego Urzędu Statystycznego jest obowiązany do obliczenia i ogłoszenia szacunku PKB, o którym mowa w ust. 1: 1) za rok 1998 - w terminie do dnia 31 grudnia 2000 r., 2) za lata 1998-1999 - w terminie do dnia 31 października 2001 r., 3) za lata 1998-2000 - w terminie do dnia 31 października 2002 r."}
{"id":"2000_1188_7","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1189_1","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz.U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27, z 1995 r. Nr 120, poz. 576, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Najwyższą władzą okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej jest okręgowy zjazd lekarzy weterynarii.\"; 2) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Okręgowy zjazd lekarzy weterynarii odbywa się co roku, a zjazd sprawozdawczo-wyborczy co cztery lata, w terminach ustalanych przez okręgową radę lekarsko-weterynaryjną. 2. W okręgowym zjeździe lekarzy weterynarii uczestniczą delegaci, a w zjeździe sprawozdawczo-wyborczym oprócz delegatów mogą uczestniczyć z głosem doradczym także nie będący delegatami członkowie ustępujących organów izby, o których mowa w art. 24 pkt 2-5. 3. Wybory delegatów na okręgowy zjazd lekarzy weterynarii są przeprowadzane w rejonach wyborczych pokrywających się z powiatami, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W przypadku powiatów, w których liczba lekarzy weterynarii przekracza 150, rejony wyborcze ustala Krajowa Rada LekarskoWeterynaryjna. 5. Zasady przeprowadzania wyboru delegatów określa regulamin wyborów, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 6. 6. W rejonowym zebraniu wyborczym bierze udział co najmniej 12 członków okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej wykonujących zawód na terenie rejonu wyborczego.\"; 3) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. Nadzwyczajny okręgowy zjazd lekarzy weterynarii zwołuje okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna: 1) z własnej inicjatywy, 2) na wniosek Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, 3) na wniosek okręgowej komisji rewizyjnej, 4) na wniosek co najmniej 15 członków okręgowej izby lekarskoweterynaryjnej. 2. Nadzwyczajny okręgowy zjazd lekarzy weterynarii zwołuje się w ciągu miesiąca od dnia wpływu wniosku w sprawie jego zwołania. 3. Nadzwyczajny okręgowy zjazd lekarzy weterynarii obraduje nad sprawami dla których został zwołany.\"."}
{"id":"2000_1189_2","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2. 1. Kadencja organów okręgowych izb lekarsko-weterynaryjnych, w których nie odbyły się w 2000 r. okręgowe zjazdy sprawozdawczo-wyborcze lekarzy weterynarii, zostaje przedłużona do dnia 31 marca 2001 r. 2. Kadencja organów okręgowych izb lekarsko-weterynaryjnych, w których odbyły się w 2000 r. okręgowe zjazdy sprawozdawczo-wyborcze lekarzy weterynarii, zostaje przedłużona do dnia 31 marca 2005 r. 3. Kadencja organów Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej wybranych w 1996 r. zostaje przedłużona do dnia 30 czerwca 2001 r."}
{"id":"2000_1189_3","title":"Ustawa z dnia 26 października 2000 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_118_1","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256) w art. 53 w ust. 1 po wyrazie \"dotacje\" oraz w ust. 2 po wyrazie \"Dotacje\" dodaje się wyrazy \"i pożyczki\"."}
{"id":"2000_118_2","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215) w art. 103 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2a.\"; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.\"."}
{"id":"2000_118_3","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że art. 2 wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r."}
{"id":"2000_1190_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy skreśla się wyraz \"kontraktów\"; 2) art. 1-3 otrzymują brzmienie: \"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ubezpieczeń eksportowych, w wypadku których wypłata odszkodowań jest zapewniona w drodze przekazywania zakładowi ubezpieczeń przez Skarb Państwa niezbędnych na ten cel środków. 2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej \"ubezpieczeniem eksportowym\", może dotyczyć: 1) kredytów eksportowych, 2) kontraktów eksportowych, 3) inwestycji bezpośrednich za granicą, 4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu. 3. Ubezpieczenie eksportowe może być realizowane w formie: 1) ubezpieczenia bezpośredniego, 2) ubezpieczenia pośredniego (reasekuracji), 3) udzielenia gwarancji ubezpieczeniowej."}
{"id":"2000_1190_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, o ile nie są sprzeczne z jej przepisami, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2000_1190_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 2. 1. Celem ubezpieczeń eksportowych jest, w przypadku ubezpieczenia: 1) kredytów eksportowych - ochrona jednostek finansujących na wypadek strat poniesionych w związku z finansowaniem kontraktów eksportowych, 2) kontraktów eksportowych - ochrona krajowych przedsiębiorców na wypadek strat poniesionych, w związku z realizacją kontraktu eksportowego, przed wysyłką towarów bądź realizacją usług (ryzyko produkcji) oraz po wysyłce towarów bądź realizacji usług (ryzyko kredytu), 3) inwestycji bezpośrednich za granicą - ochrona krajowych przedsiębiorców na wypadek strat poniesionych w związku z realizacją inwestycji bezpośredniej za granicą, 4) kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu - ochrona krajowych przedsiębiorców na wypadek uzasadnionych kosztów i wydat ków poniesionych w związku z poszukiwaniem zagranicznych rynków zbytu. 2. Celem gwarancji ubezpieczeniowej jest umożliwienie krajowym przedsiębiorcom zawarcia i realizacji kontraktów eksportowych. 3. Ochrona ubezpieczeniowa z tytułu ubezpieczeń eksportowych, o których mowa w ust. 1, nie obejmuje utraconych korzyści ani innych szkód pośrednich poniesionych przez ubezpieczającego, chyba że w umowie ubezpieczenia eksportowego postanowiono inaczej. 4. Ubezpieczenie kredytów eksportowych obejmuje szkody poniesione przez jednostkę finansującą, w związku z finansowaniem kontraktu eksportowego, jeżeli szkody te są następstwem zdarzeń określonych jako: 1) ryzyko handlowe, 2) ryzyko polityczne. 5. Ubezpieczenie kontraktów eksportowych obejmuje szkody poniesione przez ubezpieczającego w wyniku niemożności wykonania kontraktu eksportowego bądź w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania kontraktu eksportowego przez kontrahenta zagranicznego, jeżeli szkody te są następstwem zdarzeń określonych jako: 1) ryzyko handlowe, 2) ryzyko polityczne. 6. Ubezpieczenie inwestycji bezpośrednich za granicą obejmuje szkody poniesione przez ubezpieczającego w wyniku realizacji inwestycji bezpośredniej za granicą, jeżeli szkody te są następstwem zdarzeń określonych jako ryzyko polityczne. 7. Ubezpieczenie kosztów poszukiwania zagranicznych rynków zbytu obejmuje uzasadnione koszty i wydatki poniesione w związku z poszukiwaniem zagranicznych rynków zbytu na wypadek niezawarcia z kontrahentem zagranicznym na danym rynku zamierzonego kontraktu eksportowego z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy krajowego."}
{"id":"2000_1190_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_1190_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 3. Ubezpieczenie eksportowe dotyczy ryzyka handlowego, jeżeli kontrakt jest zawarty na okres kredytu dwóch lub więcej lat, lub ryzyka związanego ze zmianami kursów walutowych.\"; 3) w art. 4 wyrazy \"w drodze uchwały\" zastępuje się wyrazami \"w drodze rozporządzenia\"; 4) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Prowadzenie działalności w zakresie ubezpieczeń eksportowych, na warunkach określonych ustawą, powierza się Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych Spółka Akcyjna, zwanej dalej \"Korporacją\". 2. Korporacja prowadzi działalność, o której mowa w ust. 1 i udziela gwarancji ubezpieczeniowych w imieniu własnym.\"; 5) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2, określa limit, którego nie mogą przekroczyć łączne zobowiązania Korporacji z tytułu gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń eksportowych oraz gwarancji ubezpieczeniowych, a także przewidywane na dany rok wypłaty ze środków budżetu państwa z tytułu: 1) poręczeń kredytów wraz z odsetkami, zaciągniętych przez Korporację, stosownie do art. 13 ust. 2 pkt 1, 2) pożyczek udzielonych Korporacji z budżetu państwa, stosownie do art. 13 ust. 2 pkt 2.\"; 6) art. 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"Art. 6. Z ubezpieczenia eksportowego oraz gwarancji ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 5a, mogą korzystać: 1) przedsiębiorcy, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokonujący eksportu krajowych produktów i usług, dokonujący inwestycji bezpośrednich za granicą lub poszukujący zagranicznych rynków zbytu, 2) jednostki finansujące kontrakty eksportowe realizowane przez przedsiębiorców określonych w pkt 1."}
{"id":"2000_1190_4","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 5, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1190_7","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych","text":"Art. 7. 1. Tworzy się Komitet Polityki Ubezpieczeń Eksportowych, zwany dalej \"Komitetem\". 2. Do zadań Komitetu należy: 1) określanie szczegółowych zasad działalności Korporacji w zakresie gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń eksportowych oraz gwarancji ubezpieczeniowych, z uwzględnieniem standardów obowiązujących w państwach członowskich Unii Europejskiej, 2) określanie zasad ustalania stawek ubezpieczeniowych oraz wynagrodzeń z tytułu udzielonych gwarancji ubezpieczeniowych, 3) opiniowanie wniosków o ubezpieczenie eksportowe oraz zleceń udzielenia gwarancji ubezpieczeniowych w ramach limitu, o którym mowa w art. 5a, 4) ustalanie zakresu uprawnień Korporacji do podejmowania decyzji dotyczących zawierania umów ubezpieczenia eksportowego oraz udzielenia gwarancji ubezpieczeniowych, 5) klasyfikowanie krajów w zależności od stopnia ryzyka, 6) rozpatrywanie rocznych sprawozdań Korporacji z jej działalności obejmujących: a) stan zobowiązań z tytułu zawartych umów ubezpieczenia eksportowego, umów kredytowych, udzielonych gwarancji ubezpie czeniowych oraz stopień wykorzystania limitu określonego w ustawie budżetowej, b) przychody ze składek, wynagrodzenia z tytułu udzielonych gwarancji ubezpieczeniowych, wypłacone odszkodowania i kwoty gwarancji ubezpieczeniowych oraz uzyskane kwoty regresów, c) przewidywane zobowiązania z tytułu zawartych umów ubezpieczenia eksportowego i udzielonych gwarancji ubezpie czeniowych na poszczególne lata, 7) rozpatrywanie propozycji zmian w działalności Korporacji i przedstawianie ich ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. 3. Komitet przedstawia Radzie Ministrów roczne sprawozdanie ze swojej działalności w terminie do dnia 31 maja następnego roku.\"; 7) art. 7a otrzymuje brzmienie: \"Art. 7a. W skład Komitetu wchodzą, powołani przez Prezesa Rady Ministrów, po jednym przedstawicielu: 1) ministra właściwego do spraw finansów publicznych, 2) ministra właściwego do spraw gospodarki, 3) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, 4) ministra właściwego do spraw rolnictwa, 5) ministra właściwego do spraw rynków rolnych, 6) ministra właściwego do spraw zagranicznych - w randze sekretarza albo podsekretarza stanu oraz 7) przedstawiciel Prezesa Narodowego Banku Polskiego.\"; 8) w art. 8 w ust. 2: a) wyraz \"minimalny\" zastępuje się wyrazem \"maksymalny\", b) wyraz \"krajowego\" zastępuje się wyrazem \"zagranicznego\"; 9) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Ogólne warunki umów ubezpieczenia eksportowego zatwierdza, na wniosek Korporacji, minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki.\"; 10) w art. 10: a) w ust. 1 wyrazy \"kontraktów eksportowych\" zastępuje się wyrazami \"bezpośrednim lub reasekuracją oraz udzieleniem gwarancji ubezpieczeniowych w zakresie uregulowanym ustawą\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na rachunku, o którym mowa w ust. 1, są gromadzone: 1) składki z tytułu ubezpieczeń eksportowych i reasekuracji oraz wynagrodzenia z tytułu udzielonych gwarancji ubezpieczeniowych, 2) kwoty uzyskane w wyniku postępowań windykacyjnych i regresowych, 3) odsetki od środków gromadzonych na wyodrębnionym rachunku, 4) odsetki od lokat wolnych środków, 5) środki pochodzące z kredytów bankowych, 6) pożyczki ze środków Skarbu Państwa, określone w art. 13 ust. 2 pkt 2, 7) środki przekazane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, określone w art. 19, 8) środki przekazane przez Komitet Integracji Europejskiej, określone w art. 20 ust. 1, 9) składki zwrotne, 10) dodatnie różnice kursowe, 11) pozostałe wpływy.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Z rachunku, o którym mowa w ust. 1, są pokrywane: 1) odszkodowania i kwoty gwarancji ubezpieczeniowych, 2) składki reasekuracyjne, 3) zwroty składek, 4) koszty postępowań windykacyjnych i regresowych, 5) koszty likwidacji szkód, 6) wydatki na utworzenie lokat, 7) spłaty kredytów bankowych, 8) spłaty odsetek od kredytów bankowych, 9) spłaty pożyczek otrzymanych zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 2, 10) środki przekazane do budżetu państwa, 11) prowizje za prowadzenie gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń eksportowych i udzielane gwarancje ubezpieczeniowe, o których mowa w art. 14, 12) ujemne różnice kursowe, 13) opłaty bankowe, 14) pozostałe wydatki.\", d) w ust. 6 wyrazy \"kontraktów eksportowych\" zastępuje się wyrazami \"eksportowego oraz udzielonych gwarancji ubezpieczeniowych\"; 11) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Z chwilą wypłaty kwoty gwarancji Korporacja wstępuje w prawa beneficjenta gwarancji do wysokości zapłaconej kwoty gwarancji.\"; 12) w art. 13: a) w ust. 1 wyrazy \"kontraktów eksportowych\" zastępuje się wyrazami \"eksportowego oraz wypłata kwot gwarancji ubezpieczeniowych\", b) w ust. 2: - w zdaniu wstępnym po wyrazach \"wypłata odszkodowań\" dodaje się wyrazy \"i kwot gwarancji ubezpieczeniowych\", - w pkt 1 po wyrazach \"kredytu bankowego\" dodaje się wyrazy \"wraz z odsetkami\"; 13) w art. 14 skreśla się wyraz \"ubezpieczeniowej\"; 14) w art. 15: a) w ust. 1 wyrazy \"ubezpieczenia kontraktów eksportowych\" zastępuje się wyrazami \"ubezpieczenia oraz udzielania gwarancji ubezpieczeniowych\", b) w ust. 2 po wyrazie \"zatwierdzony\" dodaje się wyrazy \"w drodze rozporządzenia\"; 15) w art. 16 w ust. 1: a) wyrazy \"kontraktów eksportowych\" zastępuje się wyrazami \"eksportowych oraz udzielonych gwarancjach ubezpieczeniowych\", b) wyrazy \"wypłatach odszkodowań\" zastępuje się wyrazami \"z tego tytułu wypłatach\"; 16) w art. 17 wyrazy \"ubezpieczenia kontraktów eksportowych uregulowanych\" zastępuje się wyrazami \"zawieranych w zakresie uregulowanym\"; 17) użyte w art. 7b ust. 1, art. 8 ust. 2, art. 10 ust. 4, 5 i 6, art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, art. 14 zdanie drugie, art. 15 ust. 1 i 2, art. 15a ust. 1, art. 16, art. 18 ust. 2 i art. 19 ustawy, w różnych przypadkach, wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się, użytymi w odpowiednich przypadkach, wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 18) użyte w art. 8 w ust. 2, w art. 10 w ust. 7 i w art. 16 ustawy, w różnych przypadkach, wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się, użytymi w odpowiednich przypadkach, wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\"."}
{"id":"2000_1191_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady działalności domów składowych oraz wydawania dowodów składowych i obrotu tymi dowodami."}
{"id":"2000_1191_10","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Właściwy minister prowadzi rejestr wydanych przez siebie zezwoleń. 2. Rejestr zawiera: 1) kolejny numer wpisu, 2) nazwę i siedzibę domu składowego, 3) oznaczenie miejsc prowadzenia przedsiębiorstwa składowego, 4) określenie zakresu przedmiotowego udzielonego zezwolenia, 5) informacje o zmianach w zakresie udzielonego zezwolenia, 6) informacje o karach pieniężnych nałożonych na dom składowy, 7) datę i wskazanie podstawy dokonania wpisu. 3. Informacje zawarte w rejestrze są jawne. 4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych powiadamia o wydaniu zezwolenia, wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych właściwego ze względu na miejsce prowadzenia przedsiębiorstwa składowego oraz Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. Rozdział 3 Nadzór nad działalnością domów składowych"}
{"id":"2000_1191_11","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Nadzór nad działalnością domów składowych sprawuje, w przypadku: 1) domu składowego przyjmującego na skład towary przemysłowe - minister właściwy do spraw gospodarki, 2) domu składowego przyjmującego na skład towary rolne - minister właściwy do spraw rynków rolnych. 2. Określone czynności nadzorcze właściwy minister może zlecić odpowiedniej inspekcji podlegającej jego zwierzchniemu nadzorowi."}
{"id":"2000_1191_12","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Działalność domów składowych przyjmujących na skład towary rolne podlega nadzorowi Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwanej dalej \"Inspekcją\", w zakresie i na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. 2. Inspekcja dokonuje kontroli działalności przedsiębiorstwa składowego co najmniej raz na 6 miesięcy. 3. Inspekcja może również dokonać kontroli działalności przedsiębiorstwa składowego z własnej inicjatywy lub na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 4. Protokół kontroli jest przedstawiany niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych oraz domowi składowemu."}
{"id":"2000_1191_13","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Upoważniony przedstawiciel właściwego ministra ma prawo wstępu do siedziby domu składowego i do jego pomieszczeń oraz wglądu do ksiąg, dokumentów i innych nośników informacji, a także do dokonywania pomiarów oraz pobierania próbek rzeczy złożonych na skład (kontrola). 2. Na żądanie właściwego ministra lub jego upoważnionego przedstawiciela dom składowy jest obowiązany do niezwłocznego sporządzenia i przekazania kopii dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień."}
{"id":"2000_1191_14","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Jeżeli w trakcie kontroli zostanie ujawnione naruszenie przepisów prawa, warunków określonych w zezwoleniu, zasad uczciwego obrotu lub interesów składających, minister, po otrzymaniu protokołu kontroli, może wszcząć postępowanie w celu wydania decyzji na podstawie art. 16. 2. Przeprowadzający kontrolę zawiadamia niezwłocznie inne właściwe organy o stwierdzonych podczas kontroli uchybieniach."}
{"id":"2000_1191_15","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli właściwy minister wydał decyzję, na mocy której nałożył na dom składowy karę pieniężną lub wydał decyzję o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego, kosztami kontroli obciąża się dom składowy."}
{"id":"2000_1191_16","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. W przypadku gdy dom składowy narusza przepisy prawa, nie wypełnia warunków określonych w zezwoleniu, przekracza zakres zezwolenia, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu lub narusza interesy składających, właściwy minister może podjąć decyzję o nałożeniu kary pieniężnej do wysokości 100 000 zł, mając na uwadze stopień zagrożenia bezpieczeństwa obrotu. 2. W przypadku gdy dom składowy, pomimo nałożenia kary na podstawie przepisu ust. 1, nadal narusza przepisy prawa, nie wypełnia warunków określonych w zezwoleniu, przekracza zakres zezwolenia, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu lub narusza interesy składających, minister może podjąć decyzję o cofnięciu zezwolenia. 3. Właściwy minister może podjąć decyzję o cofnięciu zezwolenia w każdym przypadku, gdy naruszenie prawa przez dom składowy jest wynikiem działania osób kierujących działalnością przedsiębiorstwa składowego wyczerpującego znamiona przestępstwa przeciwko mieniu, bezpieczeństwu obrotu gospodarczego lub przestępstwa określonego przepisami ustawy. 4. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1-3, następuje po przeprowadzeniu rozprawy. 5. Decyzja, o której mowa w ust. 1-3, podlega ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym na koszt domu składowego. Właściwy minister może nakazać podanie decyzji do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty na terenie objętym działaniem domu składowego, obciążając dom składowy kosztami tego ogłoszenia."}
{"id":"2000_1191_17","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne warunki techniczne i finansowe wymagane przy prowadzeniu przedsiębiorstwa składowego. Rozporządzenie określi, rodzaj pomieszczeń i urządzeń technicznych, które mogą być wykorzystywane w działalności przedsiębiorstw składowych, oraz wskaźniki finansowe, jakie ma spełnić dom składowy, z uwzględnieniem rodzaju i ilości przyjmowanych na skład rzeczy. Rozdział 4 Działalność domu składowego"}
{"id":"2000_1191_18","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dom składowy może wystawiać dowody składowe oraz zbywać przez licytację publiczną rzeczy złożone na skład na żądanie osoby uprawnionej do rozporządzania tymi rzeczami oraz w celu zaspokojenia przysługujących mu wobec składającego wierzytelności zabezpieczonych ustawowym prawem zastawu. 2. Regulamin przedsiębiorstwa składowego określa w szczególności: 1) rodzaj towarów przemysłowych lub szczegółowy wykaz towarów rolnych, które mogą być przyjmowane na skład, 2) warunki, na jakich rzeczy są przyjmowane na skład, 3) wysokość opłat za składowanie (taryfa składowego) oraz wysokość i rodzaje ulg taryfowych, 4) wysokość opłat za dodatkowe usługi wykonywane przez dom składowy na rzecz składających, 5) sposób ogłaszania zmian taryfy składowego, 6) sposób ogłaszania ulg taryfowych i ich zmian. 3. Zmiana regulaminu przedsiębiorstwa składowego wymaga zatwierdzenia przez właściwego ministra, w drodze decyzji, wydanej w terminie 30 dni od daty złożenia wniosku o wyrażenie zgody na zmianę regulaminu. 4. Niewydanie decyzji przez właściwego ministra w terminie określonym w ust. 3 jest równoznaczne z zatwierdzeniem zmiany regulaminu. 5. Prawo używania w nazwie przedsiębiorcy wyrazów \"dom składowy\" przysługuje wyłącznie przedsiębiorcom, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego."}
{"id":"2000_1191_19","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Dom składowy jest obowiązany w szczególności do: 1) wydawania dowodów składowych - na żądanie składającego, 2) prowadzenia księgi składowej, 3) prowadzenia i przechowywania dokumentacji dotyczącej przyjętych na skład rzeczy, 4) niezwłocznego informowania właściwego ministra o wszelkich zmianach w zakresie danych zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia, 2. Dom składowy jest zobowiązany do przestrzegania zasad uczciwego obrotu oraz do ochrony interesów składających."}
{"id":"2000_1191_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) przedsiębiorstwo składowe - przedsiębiorstwo służące świadczeniu usług składu w sposób określony w ustawie, 2) dom składowy - przedsiębiorcę uprawnionego do prowadzenia przedsiębiorstwa składowego w sposób określony w ustawie, 3) dowód składowy - zbywalny przez indos dokument wydany przez dom składowy, składający się z dwóch części, z których jedna (rewers) stwierdza posiadanie rzeczy złożonych na skład a druga (warrant) stwierdza ustanowienie zastawu na rzeczach złożonych na skład, 4) towary rolne - surowce, półprodukty i produkty określone w przepisach o statystyce publicznej jako rolno-spożywcze, 5) towary przemysłowe - surowce, półprodukty i produkty inne niż towary rolne, 6) właściwy minister - ministra właściwego do spraw gospodarki lub ministra właściwego do spraw rynków rolnych, 7) podmiot dominujący lub zależny - podmiot dominujący lub zależny w rozumieniu przepisów Prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 8) rzeczy złożone na skład - towary rolne lub przemysłowe złożone w przedsiębiorstwie składowym, zgodnie z postanowieniami umowy składu i ustawy, 9) bank domicylowy - bank oznaczony w dowodzie składowym jako właściwy do przyjmowania, przechowywania i wypłacania kwot przypadających posiadaczowi dowodu składowego lub jego części. Rozdział 2 Wydawanie zezwoleń na prowadzenie przedsiębiorstw składowych"}
{"id":"2000_1191_20","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Do praw oraz obowiązków domu składowego i składającego, w sprawach nie uregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o umowie składu. 2. Umowa składu nie może zawierać warunków mniej korzystnych dla składającego niż przewidziane w regulaminie przedsiębiorstwa składowego oraz w przepisach ustawy."}
{"id":"2000_1191_21","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Dom składowy nie może odmówić przyjęcia rzeczy na skład na warunkach regulaminu, o ile nie stoją temu na przeszkodzie techniczne możliwości magazynowe przedsiębiorstwa składowego. 2. Dom składowy nie może udzielać pozataryfowych ulg lub zniżek. 3. Dom składowy nie może uzależniać zawarcia umowy składu od zawarcia przez składającego innej umowy z domem składowym lub z osobą trzecią."}
{"id":"2000_1191_22","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dom składowy jest obowiązany do ubezpieczenia towarów przemysłowych, przyjętych na skład, od ognia i innych zdarzeń losowych, chyba że umówiono się inaczej. 2. Dom składowy jest obowiązany do ubezpieczenia towarów rolnych, przyjętych na skład, od ognia i innych zdarzeń losowych. Z obowiązku tego dom składowy nie może być zwolniony. 3. Do odbioru sumy ubezpieczenia od zakładu ubezpieczeń jest uprawniony dom składowy albo, za jego zgodą, osoba uprawniona do odbioru rzeczy złożonych na skład. Rozdział 5 Dowody składowe"}
{"id":"2000_1191_23","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Dom składowy wydaje składającemu na jego żądanie dowód składowy. 2. Dowód składowy, odłączony z księgi składowej, składa się z dwóch, połączonych ze sobą, lecz dających się oddzielić części: z rewersu (składowego dowodu posiadania) i warrantu (składowego dowodu zastawniczego). 3. Obie części dowodu składowego powinny wzajemnie się na siebie powoływać i zawierać: 1) określenie firmy (nazwy) domu składowego, numer identyfikacyjny REGON lub PESEL, datę złożenia rzeczy na skład, datę wystawienia i podpisy osób uprawnionych do reprezentowania domu składowego, 2) numer dowodu składowego, zgodny z numerem bieżącym księgi składowej, 3) imię i nazwisko (określenie firmy, nazwy, numer identyfikacyjny REGON) i adres składającego, 4) oznaczenie ilości, jakości i kraju pochodzenia, a w razie potrzeby także szczególnych cech, rzeczy złożonych na skład, 5) wzmiankę o tym, czy rzeczy złożone na skład zostały ubezpieczone, a jeżeli tak, to u jakiego ubezpieczyciela, na jaką kwotę i na jaki czas, 6) oznaczenie terminu odbioru ze składu rzeczy złożonych na skład, jeżeli termin taki został w umowie określony, 7) wzmiankę o tym, czy i w jakiej wysokości z rzeczami złożonymi na skład są związane cła, podatki lub inne opłaty oraz zabezpieczone prawem zastawu roszczenia domu składowego, z podaniem wysokości bieżącego składowego oraz należności ubocznych i wskazaniem odpowiednich pozycji taryfy składowego, 8) oznaczenie banku domicylowego, w którym wpłaca się kwoty przypadające na rzecz posiadacza dowodu składowego lub jego części."}
{"id":"2000_1191_24","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Obie części dowodu składowego można przenosić przez indos łącznie albo oddzielnie. 2. Dopóki obie części są przenoszone łącznie, dopóty indos rewersu powoduje także przeniesienie warrantu."}
{"id":"2000_1191_25","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Pierwszy indos na oddzielonym warrancie zawiera: 1) imię i nazwisko (określenie firmy, nazwy, numer identyfikacyjny REGON lub PESEL) oraz adres indosanta, 2) imię i nazwisko (określenie firmy, nazwy, numer identyfikacyjny REGON lub PESEL) oraz adres indosatariusza, 3) oznaczenie wraz z należnościami ubocznymi kwoty pieniężnej, na której zabezpieczenie ustanawia się prawo zastawu na rzeczach złożonych na skład, 4) określenie terminu płatności wierzytelności zabezpieczonej prawem zastawu na rzeczach przyjętych na skład, 5) podpis indosanta. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, należy umieścić również na rewersie. Dosłowną treść indosu należy wpisać do księgi składowej, a dom składowy powinien poświadczyć zarówno na rewersie, jak i na warrancie dokonanie tego wpisu, podając jego datę. 3. Jeżeli indos nie zawiera wszystkich danych, wymienionych w ust. 1, lub jeżeli na warrancie nie ma poświadczenia domu składowego, o którym mowa w ust. 2, indos jest nieważny."}
{"id":"2000_1191_26","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Do indosów dowodu składowego lub jego części stosuje się odpowiednio przepisy prawa wekslowego o indosie."}
{"id":"2000_1191_27","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Jeżeli wystawiono dowód składowy, oświadczenia woli domu składowego, związane z umową składu, które według odrębnych przepisów powinny być dokonane na piśmie (listem poleconym), następują w drodze ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Regulamin domu składowego może przewidywać dodatkowe formy dokonywania przez dom składowy ogłoszeń. 2. Jeżeli posiadacz dowodu składowego lub jego części wskazał domowi składowemu swój adres, dom składowy jest obowiązany, niezależnie od ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, wysłać listem poleconym pod wskazanym adresem zawiadomienie o treści ogłoszenia."}
{"id":"2000_1191_28","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Księga składowa składa się z trwale ze sobą połączonych, kolejno numerowanych kart, umożliwiających odłączanie dowodów składowych. 2. Zapis dokonany na karcie księgi składowej jest tożsamy z zapisami dokonanymi w odłączonym od tej karty dowodzie składowym oraz zawierać wzmiankę o dokonaniu, a także treść pierwszego indosu warrantu. 3. W księdze składowej dokonywane są wyłącznie zapisy przewidziane w ustawie."}
{"id":"2000_1191_29","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Jeżeli wystawiono dowód składowy, do przeniesienia własności rzeczy złożonych na skład konieczne jest wręczenie rewersu. 2. Posiadacza rewersu, wykazującego swoje prawo nieprzerwanym szeregiem indosów, uważa się za właściciela rzeczy złożonych na skład. Jeżeli rewers przenosi się po dokonaniu pierwszego indosu na oddzielonym warrancie, indosatariusz rewersu nabywa prawo obciążone zastawem posiadacza warrantu."}
{"id":"2000_1191_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Działalność polegającą na prowadzeniu przedsiębiorstwa składowego mogą prowadzić wyłącznie przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, spółkami jawnymi, spółkami komandytowymi, spółkami komandytowo-akcyjnymi, spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkami akcyjnymi, przedsiębiorstwami państwowymi lub spółdzielniami, po uzyskaniu zezwolenia."}
{"id":"2000_1191_30","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Jeżeli wystawiono dowód składowy, do ustanowienia prawa zastawu na rzeczach złożonych na skład konieczne jest wręczenie wierzycielowi indosowanego warrantu. 2. Do rzeczy złożonych na skład, na które wystawiono dowód składowy, nie stosuje się przepisów o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów."}
{"id":"2000_1191_31","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Rzeczy złożone na skład, na które wystawiono dowód składowy oraz prawa przysługujące posiadaczowi rewersu lub warrantu na tych towarach, nie podlegają egzekucji. 2. Przedmiotem egzekucji może być tylko dowód składowy lub jedna z jego części."}
{"id":"2000_1191_32","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Jeżeli przed oddzieleniem indosowanego warrantu została umieszczona na rewersie wzmianka o orzeczeniu sądowym przenoszącym lub ograniczającym prawa posiadacza dowodu składowego do rozporządzania rzeczami, indos warrantu jest nieważny. W takim wypadku dom składowy odmówi wpisu pierwszego indosu warrantu do księgi składowej i w księdze tej dokona stosownej wzmianki."}
{"id":"2000_1191_33","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Posiadacz obu części dowodu składowego, wykazujący swoje prawo nieprzerwanym szeregiem indosów, może, za zwrotem kosztów, żądać wystawienia nowego dowodu składowego bezpośrednio na swoje imię. Może on również, za zwrotem kosztów, żądać podziału na części rzeczy złożonych na skład i wystawienia osobnego dowodu składowego na każdą z tych części. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, może być zgłoszone łącznie przez posiadaczy obu części dowodu składowego. Nowe dowody składowe mogą być opatrzone datą wystawienia pierwotnego dokumentu, który dom składowy odbiera i unieważnia. O unieważnieniu pierwotnego dokumentu dokonuje się wzmianki w księdze składowej. 3. Prawo oglądania rzeczy złożonych na skład służy zarówno posiadaczowi rewersu, jak i posiadaczowi warrantu."}
{"id":"2000_1191_34","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Wydanie rzeczy złożonych na skład posiadaczowi rewersu następuje za zwrotem rewersu i warrantu. Zwrot warrantu można zastąpić przedstawieniem zaświadczenia banku domicylowego o złożeniu w nim kwoty oznaczonej w warrancie."}
{"id":"2000_1191_35","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Kwoty wpłacone do banku domicylowego, należne posiadaczom rewersów i warrantów, są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym domu składowego i na jego polecenie wypłacane uprawnionym. 2. W stosunku do wierzycieli domu składowego kwoty złożone na rachunku, o którym mowa w ust. 1, nie podlegają egzekucji i nie wchodzą w skład masy upadłości domu składowego."}
{"id":"2000_1191_36","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Bank domicylowy wypłaca posiadaczowi warrantu kwotę złożoną na jego rzecz, za zwrotem warrantu, w terminie płatności wierzytelności zabezpieczonej warrantem. 2. Jeżeli posiadacz rewersu złożył w banku domicylowym kwotę zabezpieczoną warrantem przed terminem płatności, posiadacz warrantu może żądać natychmiastowego jej wypłacenia."}
{"id":"2000_1191_37","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Posiadacz jest obowiązany przedstawić bankowi domicylowemu warrant do zapłaty w terminie płatności. 2. Odmowę zapłaty należy stwierdzić zgłoszeniem protestu, pod rygorem utraty prawa zwrotnego poszukiwania. 3. Do przedstawienia warrantu do zapłaty oraz do zgłoszenia protestu z powodu odmowy zapłaty stosuje się odpowiednio przepisy prawa wekslowego. 4. Protest z powodu odmowy zapłaty można zastąpić umieszczonym na warrancie poświadczeniem banku domicylowego opatrzonym datą, że warrant przedstawiony do zapłaty w oznaczonym dniu nie został wykupiony. Rozdział 6 Sprzedaż przymusowa"}
{"id":"2000_1191_38","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W razie odmowy wykupienia warrantu jego posiadacz może, choćby nie dokonał protestu, wystąpić do domu składowego z pisemnym żądaniem przeprowadzenia sprzedaży obciążonych zastawem rzeczy złożonych na skład. 2. Sprzedaż jest przeprowadzona w możliwie najkrótszym czasie, nie wcześniej jednak niż po upływie trzech dni od zgłoszenia żądania. 3. Posiadacz warrantu traci prawo zwrotnego poszukiwania, jeżeli nie zgłosił żądania sprzedaży w ciągu miesiąca od dnia zgłoszenia protestu."}
{"id":"2000_1191_39","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Jeżeli wystawiono dowód składowy, dom składowy o zamierzonej sprzedaży rzeczy złożonych na skład w celu zaspokojenia swojej wierzytelności ogłasza w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz w sposób zwyczajowo stosowany na terenie działania domu składowego. Przepis art. 27 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Ogłoszenie następuje na koszt posiadacza rewersu; wskazuje ono dzień wystawienia i numer kolejny dowodu składowego, osobę składającego, ilość i rodzaj rzeczy oraz wysokość wierzytelności. 3. Sprzedaż może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia, w którym wygasła umowa składu, a jeżeli umowę zawarto lub przedłużono na czas nieoznaczony, nie wcześniej niż po 14 dniach od upływu terminu wypowiedzenia. 4. Ogłoszenie oraz zawiadomienie o zamiarze sprzedaży można połączyć z ogłoszeniem i zawiadomieniem, o którym mowa w art. 27 ust. 1 i 2."}
{"id":"2000_1191_4","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zezwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego wydaje, w drodze decyzji administracyjnej: 1) przedsiębiorcom przyjmującym na skład towary przemysłowe - minister właściwy do spraw gospodarki, 2) przedsiębiorcom przyjmującym na skład towary rolne - minister właściwy do spraw rynków rolnych. 2. Udzielenie zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego podlega stałej opłacie w wysokości stanowiącej równowartość 1 000 EURO ustalonej na dzień udzielenia zezwolenia, przy zastosowaniu średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. Opłata stanowi dochód budżetu państwa."}
{"id":"2000_1191_40","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 38 i 39, sprzedaż rzeczy złożonych na skład przeprowadza komornik, notariusz, adwokat lub radca prawny działający na zlecenie domu składowego. Sprzedaż przeprowadza się przez licytację publiczną. 2. Sprzedaż przez licytację publiczną odbywa się w jednym terminie, bez oszacowania. 3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i koszty licytacji publicznej, w sposób zapewniający zabezpieczenie interesów osób biorących udział w obrocie dowodami składowymi i ich częściami."}
{"id":"2000_1191_41","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Z uzyskanej ceny dom składowy zaspokaja należności związane z rzeczami złożonymi na skład w następującym porządku: 1) koszty sprzedaży, 2) nieuiszczone należności publicznoprawne związane z rzeczą, 3) zabezpieczone ustawowym prawem zastawu i wymienione w dowodzie składowym należności domu składowego; należności powstałe po wystawieniu dowodu składowego uwzględnia się o tyle, o ile przypadają za okres składu, oznaczony w dowodzie składowym, jeżeli zaś czasu składu w dowodzie nie wskazano, to za okres nie dłuższy niż rok od wystawienia dowodu, 4) wierzytelności posiadacza warrantu wraz z należnościami ubocznymi. 2. Jeżeli w dniu zapłaty wierzytelności posiadacza warrantu wierzytelność ta nie jest jeszcze wymagalna, należy od niej potrącić dyskonto, obliczone według stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej dla weksli krajowych."}
{"id":"2000_1191_42","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Sprzedaż określona w przepisach niniejszego rozdziału przenosi własność rzeczy w stanie wolnym od obciążeń pomimo niezachowania przepisów art. 38-41. 2. Dom składowy jest obowiązany do odszkodowania wobec osoby, która poniosła szkodę w wyniku niedochowania postanowień przepisów art. 38-41. Umowa ograniczająca lub wyłączająca ten obowiązek jest nieważna."}
{"id":"2000_1191_43","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Do sumy ubezpieczenia wypłaconej domowi składowemu przez zakład ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia rzeczy przepisy art. 41 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1191_44","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Jeżeli wierzytelność posiadacza warrantu została w pełni zaspokojona wraz z należnościami ubocznymi, dom składowy odbierze pokwitowany warrant oraz dokona odpowiedniej wzmianki w księdze składowej. Ewentualną nadwyżkę dom składowy wypłaca posiadaczowi rewersu, odbierając jednocześnie pokwitowany rewers i dokonując odpowiedniej wzmianki w księdze składowej. 2. Jeżeli posiadacz rewersu lub warrantu nie zgłosi się w terminie 3 dni po odbiór należności, dom składowy niezwłocznie wpłaci do banku domicylowego przypadającą mu kwotę."}
{"id":"2000_1191_45","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Jeżeli wierzytelność posiadacza warrantu nie została w pełni zaspokojona, dom składowy zaznaczy na warrancie i uwidoczni w księdze składowej częściową zapłatę, warrant zaś zwróci posiadaczowi. Rozdział 7 Zwrotne poszukiwanie"}
{"id":"2000_1191_46","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Posiadaczowi warrantu służy prawo zwrotnego poszukiwania nie pokrytej części wierzytelności. Przepisy prawa wekslowego o zwrotnym poszukiwaniu z powodu braku zapłaty weksla stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1191_47","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Każdy indosant warrantu ma prawo wykupić warrant. W razie wykupienia warrantu stosuje się odpowiednio przepisy prawa wekslowego o wykupieniu weksla."}
{"id":"2000_1191_48","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Roszczenie posiadacza warrantu z tytułu zwrotnego poszukiwania przedawnia się z upływem 6 miesięcy od dnia sprzedaży, o której mowa w art. 38 i 39. Zwrotne roszczenia indosantów warrantu miedzy sobą przedawniają się z upływem 6 miesięcy od dnia, w którym indosant wykupił warrant albo w którym doręczono mu pozew. 2. Do przerwania biegu przedawnienia roszczeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy prawa wekslowego o przerwaniu biegu przedawnienia roszczeń wekslowych. Rozdział 8 Umarzanie dowodów składowych"}
{"id":"2000_1191_49","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. O wszczęciu postępowania umorzeniowego sąd zawiadamia dom składowy oraz bank domicylowy. 2. Dla dowodów składowych z nieoddzielonym warrantem oraz dla rewersów termin do okazania sądowi zaginionego dokumentu wynosi 60 dni i liczy się od pierwszego dnia po upływie okresu składu, a jeżeli okres ten nie został oznaczony lub jeżeli termin ten już upłynął - od dnia ogłoszenia sądowego wezwania do okazania dokumentu. Dla zaginionych warrantów okres ten liczy się od dnia wezwania ogłoszenia sądowego. 3. Sąd, przed wydaniem orzeczenia o umorzeniu rewersu lub warrantu, może upoważnić żądającego umorzenia rewersu do odebrania rzeczy, a żądającego umorzenia warrantu - do wykonania praw z niego płynących, jeżeli osoby te złożą zabezpieczenie. 4. Do umorzenia rewersu i warrantu stosuje się odpowiednio przepisy prawa wekslowego o umorzeniu weksli. Rozdział 9 Izba domów składowych"}
{"id":"2000_1191_5","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego rozpatruje się w terminie 2 miesięcy od dnia jego złożenia."}
{"id":"2000_1191_50","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Domy składowe tworzą izbę domów składowych zwaną dalej \"izbą\". 2. Izba posiada osobowość prawną. 3. Udział domu składowego w izbie jest obowiązkowy. 4. Do izby stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz.U. z 1989 r. Nr 35, poz. 195, z 1992 r. Nr 75, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983), z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy. 5. Izba ustala zasady dobrej praktyki działania domów składowych. 6. Siedzibą izby jest miasto stołeczne Warszawa."}
{"id":"2000_1191_51","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Izba działa na podstawie statutu, który jest zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych. 2. Statut izby określa w szczególności: 1) podstawowe zadania izby oraz sposób i formy ich realizacji, 2) prawa i obowiązki członków izby, 3) sposób przeprowadzania wyborów organów izby, 4) zasady zwoływania i odbywania posiedzeń organów izby, 5) tryb ustalania wysokości składek członkowskich, 6) zasady zarządzania majątkiem izby, w tym uchwalania i kontroli wykonania budżetu, 7) tryb uchwalania regulaminu składowego funduszu gwarancyjnego, 8) tryb podejmowania uchwały w sprawie ustalania zasad dobrej praktyki domów składowych i wprowadzania do niej zmian, 9) tryb podejmowania uchwały w sprawie zmiany statutu."}
{"id":"2000_1191_52","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Organami izby są: 1) walne zgromadzenie izby, 2) komisja rewizyjna, 3) zarząd izby."}
{"id":"2000_1191_53","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Zwyczajne walne zgromadzenie izby zwołuje zarząd izby w ciągu pierwszego półrocza każdego roku. 2. Nadzwyczajne walne zgromadzenie izby zwołuje zarząd izby: 1) z własnej inicjatywy, 2) na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, 3) na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych, 4) na wniosek co najmniej jednej piątej ogólnej liczby członków izby. 3. Nadzwyczajne walne zgromadzenie izby powinno być zwołane w ciągu 14 dni od dnia wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2-4."}
{"id":"2000_1191_54","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Walne zgromadzenie izby: 1) wybiera i odwołuje prezesa, wiceprezesa i pozostałych członków zarządu izby oraz członków komisji rewizyjnej, 2) wybiera i odwołuje prezesa i arbitrów sądu polubownego działającego przy izbie, jeżeli sąd taki zostanie przez izbę powołany, 3) uchwala statut izby, 4) tworzy składowy fundusz gwarancyjny, 5) uchwala regulamin sądu polubownego, 6) zatwierdza sprawozdania przedstawiane przez zarząd izby, w tym roczne sprawozdania z działalności finansowej, 7) podejmuje uchwały w sprawie udzielenia zarządowi izby absolutorium, 8) uchwala roczny budżet izby, 9) ustala wysokość składek członkowskich. 2. Walne zgromadzenie izby uchwala regulamin swego działania."}
{"id":"2000_1191_55","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Rozstrzygnięcia walnego zgromadzenia izby zapadają w formie uchwał. 2. Uchwały walnego zgromadzenia izby są podejmowane zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy członków izby. 3. Wybory odbywają się w głosowaniu tajnym, z wyjątkiem wyboru przewodniczącego walnego zgromadzenia."}
{"id":"2000_1191_56","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. W skład komisji rewizyjnej wchodzi od trzech do pięciu osób. 2. Kadencja komisji rewizyjnej trwa 4 lata. 3. Przedmiotem działania komisji rewizyjnej jest coroczne badanie przedstawianych przez zarząd sprawozdań, w tym rocznego sprawozdania z działalności finansowej oraz sprawozdania z wykonania przez zarząd budżetu. 4. Komisja rewizyjna składa sprawozdanie z przeprowadzonego badania walnemu zgromadzeniu izby, przedkładając jednocześnie wnioski w sprawie udzielenia zarządowi izby absolutorium. 5. Uchwały komisji rewizyjnej zapadają większością głosów w obecności co najmniej połowy jej składu. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego."}
{"id":"2000_1191_57","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Zarząd izby działa w mieście stołecznym Warszawie i składa się z pięciu członków, w tym prezesa i wiceprezesa. 2. Kadencja zarządu izby trwa 4 lata. 3. Zarząd izby na pierwszym posiedzeniu uchwala regulamin wewnętrznego urzędowania zarządu."}
{"id":"2000_1191_58","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Prezes zarządu izby kieruje pracami zarządu, przewodniczy na posiedzeniach i wykonuje uchwały zarządu. W razie nieobecności prezesa lub niemożności wykonywania przezeń funkcji, jego obowiązki wykonuje wiceprezes zarządu. 2. Do składania oświadczeń woli w sprawach majątkowych jest wymagane współdziałanie dwóch członków zarządu izby. 3. Zarząd może uchwalić instrukcję finansową dotyczącą sposobu wykonywania przez członków zarządu czynności zarządu majątkiem izby."}
{"id":"2000_1191_59","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Do zakresu działania zarządu izby należy w szczególności: 1) nadzór nad przestrzeganiem przez domy składowe zasad dobrej praktyki, 2) udział na prawach strony w postępowaniach administracyjnych, dotyczących członków izby, prowadzonych na podstawie niniejszej ustawy, 3) zarząd majątkiem izby, 4) zarządzanie składowym funduszem gwarancyjnym, 5) zwoływanie walnych zgromadzeń członków izby i wykonywanie uchwał tych zgromadzeń, 6) zapewnienie obsługi sądowi polubownemu działającemu przy izbie."}
{"id":"2000_1191_6","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera: 1) dane osobowe członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, o ile jest przewidziana, jak również innych osób, które odpowiadają za rozpoczęcie przez przedsiębiorstwo, spółkę lub spółdzielnię prowadzenia przedsiębiorstwa składowego lub będą nim kierować, ich kwalifikacje zawodowe oraz dotychczasowy przebieg pracy zawodowej, a w odniesieniu do spółki jawnej i spółki komandytowej - dane osobowe wspólników, 2) listę akcjonariuszy (wspólników) lub członków, wraz z procentowym określeniem posiadanych przez nich głosów na walnym zgromadzeniu (zgromadzeniu wspólników), 3) informacje o podmiotach dominujących i zależnych wobec wnioskodawcy, 4) informacje o wysokości kapitału własnego (funduszy własnych), ze wskazaniem źródeł jego pochodzenia, 5) analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia przedsiębiorstwa składowego przez pierwszy rok, 6) oświadczenia osób, które będą kierować działalnością przedsiębiorstwa składowego oraz członków zarządu lub osób odpowiadających osobiście za zobowiązania wnioskodawcy stwierdzające, że nie były one skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko mieniu, przeciwko dokumentom, za przestępstwo gospodarcze, za fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków urzędowych, znaków towarowych, przestępstwo skarbowe oraz za przestępstwa określone w przepisach prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi lub za przestępstwa określone w ustawie, 7) informacje o planowanej organizacji przedsiębiorstwa i o posiadanych urządzeniach technicznych oraz warunkach lokalowych, z podaniem adresów miejsc, w których będzie prowadzone przedsiębiorstwo składowe, 8) informacje o poprzednio i aktualnie prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej i przyczynach ewentualnego jej zaprzestania, 9) opis dotychczasowej i obecnej działalności gospodarczej akcjonariuszy (wspólników lub członków) posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu (zgromadzeniu wspólników) wnioskodawcy, 10) wskazanie rodzajów towarów przemysłowych lub szczegółowy wykaz towarów rolnych przewidzianych do przyjmowania na skład, 11) wskazanie banku domicylowego, w którym mają być wypłacane kwoty należne posiadaczom dowodów składowych lub ich części, 12) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego i właściwej instytucji ubezpieczenia społecznego o niezaleganiu przez wnioskodawcę z wypełnianiem zobowiązań wobec Skarbu Państwa lub instytucji ubezpieczenia społecznego. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) projekt regulaminu przedsiębiorstwa składowego, 2) statut (umowę) spółki, spółdzielni lub przedsiębiorstwa państwowego, 3) aktualny wypis z właściwego rejestru. 3. W celu ustalenia, czy wnioskodawca daje rękojmię należytego prowadzenia przedsiębiorstwa składowego, właściwy minister może żądać przedstawienia innych danych dotyczących sytuacji finansowej i prawnej wnioskodawcy lub jego akcjonariuszy (wspólników lub członków), posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu (zgromadzeniu wspólników)."}
{"id":"2000_1191_60","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Do ważności uchwał zarządu izby jest wymagana obecność co najmniej połowy jego członków. 2. Uchwały zarządu izby zapadają zwykłą większością głosów, przy czym w razie równej liczby głosów decyduje głos prezesa zarządu. Rozdział 10 Składowy fundusz gwarancyjny"}
{"id":"2000_1191_61","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Izba tworzy składowy fundusz gwarancyjny, zwany dalej \"funduszem\". 2. Członkostwo w funduszu jest obligatoryjne dla członków izby, przyjmujących na skład towary rolne. 3. Źródłem finansowania funduszu są obowiązkowe wpłaty domów składowych, zwanych dalej \"członkami funduszu\" oraz oddających rzeczy na skład w przedsiębiorstwie prowadzonym przez członka funduszu. 4. Fundusz może być zasilany wpływani z innych źródeł. 5. Celem funduszu jest zapewnienie posiadaczom dowodów składowych lub ich części wypłaty środków pieniężnych zasądzonych od członków funduszu z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy składu. 6. Środki funduszu stanowią współwłasność łączną członków funduszu i nie podlegają egzekucji przeprowadzonej z majątku członka funduszu. 7. Wpłaty należne od składających ustalane są jako funkcja iloczynu: 1) wartości rzeczy oddanych na skład, 2) długości okresu składowania rzeczy określonego w umowie składu, z uwzględnieniem ryzyka związanego z rodzajem rzeczy. 8. Wpłaty należne funduszowi pobrane od składającego stają się majątkiem funduszu z chwilą ich pobrania i nie podlegają egzekucji ani nie wchodzą do masy upadłości domu składowego. 9. Dom składowy gromadzi wpłaty, o których mowa w ust. 7, na odrębnym rachunku bankowym . 10. Członek funduszu ponosi odpowiedzialność wobec składającego i funduszu za przekazanie wpłaty należnej funduszowi od składającego. 11. Domy składowe tworzą, w ciężar kosztów, rezerwy do wysokości wpłat wniesionych do funduszu."}
{"id":"2000_1191_62","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Członkostwo w funduszu ustaje z dniem cofnięcia albo wygaśnięcia z mocy prawa zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego lub z dniem zaprzestania tej działalności. 2. Z chwilą ustania członkostwa wygasają uprawnienia domu składowego do udziału w majątku funduszu."}
{"id":"2000_1191_63","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Walne zgromadzenie członków izby uchwala regulamin funduszu, w którym określa się w szczególności: 1) sposób i tryb działania funduszu, 2) wysokość dokonywanych wpłat do funduszu, należnych od członków funduszu oraz od składających oraz sposób i tryb dokonywania tych wpłat, 3) sposób gospodarowania środkami funduszu, 4) szczegółowy tryb dokonywania wypłat odszkodowań oraz określenia ich wysokości, w przypadku gdy orzeczenie sądu nakazuje wydanie rzeczy określonych co do gatunku i nie rozstrzyga o wartości roszczenia. 2. W głosowaniu nie biorą udziału członkowie izby niebędący członkami funduszu. 3. Regulamin funduszu oraz każda jego zmiana podlegają zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 4. Izba składa ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych corocznie do dnia 30 kwietnia, sprawozdanie z działalności funduszu w roku poprzednim."}
{"id":"2000_1191_64","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Gwarancją wypłaty ze środków funduszu są objęte roszczenia posiadaczy dowodów składowych lub ich części, na zasadach określonych w ust. 3. 2. Wypłata środków z funduszu dokonywana jest na podstawie wydanego przez sąd nakazu zapłaty podlegającego wykonaniu lub prawomocnego wyroku zasądzającego. 3. System gwarantowania wykonania zobowiązań przez członków funduszu obejmuje należności gwarantowane do wysokości: 1) 50 000 złotych - w 100% wartości środków gwarantowanych, 2) przekraczającej 50 000 złotych - w wysokości 50 000 złotych oraz 80% nadwyżki ponad tę kwotę, jednak łącznie nie więcej niż 4 000 000 złotych. 4. Regulamin funduszu może przewidywać dokonywanie dodatkowych wypłat, powyżej wartości określonych w ust. 3. Wypłaty dla składających nie mogą przekroczyć 13 wysokości środków funduszu według stanu na dzień rozpoczęcia wypłat, chyba że przekroczenie to jest następstwem dokonania wypłat w wysokości określonej w ust. 3."}
{"id":"2000_1191_65","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Członek funduszu i syndyk masy upadłości członka funduszu są obowiązani, na żądanie izby, przekazywać informacje niezbędne do określenia wysokości obowiązkowych wpłat do funduszu oraz do obliczenia i dokonania wypłat dla składających."}
{"id":"2000_1191_66","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Osoba, która otrzymała środki z funduszu zgodnie z art. 64, zachowuje prawo dochodzenia z masy upadłości roszczeń ponad kwotę uzyskaną z funduszu. 2. Z tytułu zaspokojenia roszczeń osób uprawnionych fundusz nabywa, w stosunku do członka funduszu lub jego masy upadłości, roszczenie o zwrot wypłaconych kwot do wysokości różnicy między kwotami wypłaconymi tym osobom uprawnionym a kwotami uzyskanymi od członka funduszu z tytułu wpłat, o których mowa w art. 61. 3. Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o ogłoszeniu upadłości członka funduszu wartość funduszu powiększają środki pieniężne, wyłączone z masy upadłości zgodnie z art. 28 § 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496, Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770, Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 84, poz. 948) należne funduszowi. Rozdział 11 Przepisy karne"}
{"id":"2000_1191_67","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia prowadzi przedsiębiorstwo składowe albo w sposób grożący bezpieczeństwu obrotu gospodarczego narusza warunki zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego, podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej."}
{"id":"2000_1191_68","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Kto wystawia dowód składowy z naruszeniem postanowień art. 23 ust. 3 lub wystawia dowód składowy w sposób uniemożliwiający jego wykorzystanie w obrocie albo nie wykonuje obowiązku określonego w art. 25 ust. 2, podlega karze grzywny do 25 000 zł. Rozdział 12 Przepisy przejściowe i zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_1191_69","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych zwoła w Warszawie, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, pierwsze posiedzenie walnego zgromadzenia izby domów składowych w celu przeprowadzenia wyboru władz oraz powołania składowego funduszu gwarancyjnego. 2. Pierwsze posiedzenie walnego zgromadzenia izby domów składowych otwiera przedstawiciel ministra właściwego do spraw rynków rolnych i przewodniczy mu do czasu wyboru przewodniczącego walnego zgromadzenia."}
{"id":"2000_1191_7","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Udzielenie zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego, przyjmującego na skład towary rolne jest uzależnione od przedstawienia przez wnioskodawcę opinii wojewódzkiego inspektora Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, potwierdzającej przystosowanie magazynów, pomieszczeń i urządzeń wnioskodawcy do prawidłowego przechowywania określonych we wniosku towarów rolnych. 2. Opinię, o której mowa w ust. 1, wydaje się nie wcześniej niż 14 dni przed datą złożenia wniosku o wydanie zezwolenia."}
{"id":"2000_1191_70","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857 i Nr 88, poz. 983) tytuł XXX otrzymuje brzmienie: \"Tytuł XXX. Umowa składu"}
{"id":"2000_1191_71","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271 i Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 333 w § 2 po wyrazie \"czeku\" dodaje się przecinek i wyrazy \"warrantu, rewersu,\"; 2) w art. 485 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Sąd wydaje również nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla, czeku, warrantu lub rewersu należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości. W razie przejścia na powoda praw z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu do wydania nakazu niezbędne jest przedstawienie dokumentów do uzasadnienia roszczenia, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu.\"; 3) w art. 491 w § 2 po wyrazie \"weksla\" dodaje się przecinek i wyrazy \"warrantu, rewersu\"; 4) w art. 492 w § 3 po wyrazie \"weksla\" dodaje się przecinek i wyrazy \"warrantu, rewersu\"."}
{"id":"2000_1191_72","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 293 i Nr 89, poz. 991) w art. 3 w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. e) w brzmieniu: \" e) domów składowych,\"."}
{"id":"2000_1191_73","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141 poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) działalności giełd towarowych, giełdowych izb rozrachunkowych oraz maklerów giełd towarowych i podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie na rynku towarów giełdowych.\"; 2) w art. 14 w ust. 7 skreśla się pkt 4."}
{"id":"2000_1191_74","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399) w art. 5 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) operacje czekowe i wekslowe oraz operacje, których przedmiotem są warranty,\"."}
{"id":"2000_1191_75","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3 i art. 6 ust. 1 pkt 1 w części dotyczącej spółek komandytowo-akcyjnych, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1191_8","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Zezwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego zawiera w szczególności: 1) adresy miejsc, w których będzie prowadzone przedsiębiorstwo składowe, 2) minimalną wysokość środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przedsiębiorstwa składowego, 3) określenie warunków technicznych i organizacyjnych, wymaganych do prowadzenia przedsiębiorstwa składowego, 4) dokument zatwierdzający regulamin przedsiębiorstwa składowego, 5) jeżeli wnioskodawca jest osobą fizyczną - zobowiązanie wnioskodawcy do prowadzenia ksiąg rachunkowych, 6) wskazanie rodzajów towarów przemysłowych lub szczegółowy wykaz towarów rolnych, do których przyjmowania na skład uprawniony jest dom składowy, 7) wskazanie banku domicylowego."}
{"id":"2000_1191_853","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 853. §1. Przez umowę składu przedsiębiorca składowy zobowiązuje się do przechowania, za wynagrodzeniem, oznaczonych w umowie rzeczy ruchomych. § 2. Przedsiębiorca składowy jest obowiązany wydać składającemu pokwitowanie, które powinno wymieniać rodzaj, ilość, oznaczenie oraz sposób opakowania rzeczy, jak też inne istotne postanowienia umowy."}
{"id":"2000_1191_854","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 854. Przepisów tytułu niniejszego nie stosuje się w przypadkach gdy przedsiębiorca składowy nabywa własność złożonych rzeczy i jest obowiązany zwrócić tylko taką samą ilość rzeczy tego samego gatunku i takiej samej jakości."}
{"id":"2000_1191_855","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 855. §1. Przedsiębiorca składowy odpowiada za szkodę wynikłą z utraty, ubytku lub uszkodzenia rzeczy w czasie od przyjęcia jej na skład do wydania osobie uprawnionej do odbioru, chyba że udowodni, że nie mógł zapobiec szkodzie, mimo dołożenia należytej staranności. §2. Przedsiębiorca składowy jest obowiązany dokonywać odpowiednich czynności konserwacyjnych. Przeciwne postanowienie umowy jest nieważne. §3. Przedsiębiorca składowy nie ponosi odpowiedzialności za ubytek nieprzekraczający granic określonych właściwymi przepisami, a w razie braku takich przepisów - granic zwyczajowo przyjętych. §4. Odszkodowanie nie może przewyższać zwykłej wartości rzeczy, chyba że szkoda wynika z winy umyślnej albo rażącego niedbalstwa przedsiębiorcy składowego."}
{"id":"2000_1191_856","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 856. Przedsiębiorca składowy jest obowiązany do ubezpieczenia rzeczy jedynie wtedy, gdy otrzymał takie zlecenie."}
{"id":"2000_1191_857","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 857. Jeżeli stan rzeczy nadesłanych przedsiębiorcy składowemu nasuwa podejrzenie, że ma miejsce brak, ubytek, zepsucie albo uszkodzenie rzeczy, przedsiębiorca składowy powinien dokonać czynności niezbędnych do zabezpieczenia mienia i praw składającego."}
{"id":"2000_1191_858","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 858. Przedsiębiorca składowy powinien zawiadamiać składającego o zdarzeniach ważnych ze względu na ochronę praw składającego lub dotyczących stanu rzeczy oddanych na skład, chyba że zawiadomienie nie jest możliwe."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{7}. Pomimo zawarcia umowy na czas oznaczony przedsiębiorca składowy może z ważnych przyczyn, w każdym czasie, wezwać składającego do odebrania rzeczy, wyznaczając jednak odpowiedni termin ich odebrania."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{5}. Umowę składu zawartą na czas nieoznaczony przedsiębiorca składowy może wypowiedzieć listem poleconym, z zachowaniem terminu miesięcznego, jednakże nie wcześniej niż po upływie 2 miesięcy od złożenia rzeczy."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{4}. Umowę składu zawartą na czas oznaczony uważa się za przedłużoną na czas nieoznaczony, jeżeli na 14 dni przed upływem terminu przedsiębiorca składowy nie zażądał listem poleconym odebrania rzeczy w umówionym terminie."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{3}. Przedsiębiorcy składowemu służy na zabezpieczenie roszczeń o składowe i należności uboczne, o zwrot wydatków i kosztów, w szczególności przewoźnego i opłat celnych, o zwrot udzielonych składającemu zaliczek oraz wszelkich innych należności powstałych z tytułu umowy lub umów składu, ustawowe prawo zastawu na rzeczach oddanych na skład, dopóki znajdują się u niego lub u osoby, która je dzierży w jego imieniu, albo dopóki może nimi rozporządzać za pomocą dokumentów."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{2}. § 1. Przedsiębiorca składowy może łączyć rzeczy zamienne tego samego gatunku i tej samej jakości, należące do kilku składających, za ich pisemną zgodą. §2. Wydanie składającemu przypadającej mu części rzeczy w ten sposób połączonych nie wymaga zgody pozostałych składających. §3. Podział i połączenie rzeczy powinny być ujawnione w dokumentach przedsiębiorcy składowego."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{8}. §1. Przez odebranie rzeczy bez zastrzeżeń oraz zapłatę wszystkich należności przedsiębiorcy składowego wygasają wszelkie roszczenia do przedsiębiorcy składowego z tytułu umowy składu, z wyjątkiem roszczeń z tytułu niewidocznych uszkodzeń rzeczy, jeżeli składający, w ciągu siedmiu dni od odbioru, zawiadomił o nich przedsiębiorcę składowego. §2. Przepisu § 1 nie stosuje się w przypadku gdy powstanie uszkodzenia jest następstwem winy umyślnej albo rażącego niedbalstwa."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{1}. Przedsiębiorca składowy powinien umożliwić składającemu obejrzenie rzeczy, dzielenie ich lub łączenie, pobieranie próbek oraz dokonywanie innych czynności w celu zachowania rzeczy w należytym stanie."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 859. Jeżeli rzecz narażona jest na zepsucie, a nie można czekać na zarządzenie składającego, przedsiębiorca składowy ma prawo, a gdy wymaga tego interes składającego - także obowiązek, sprzedać rzecz z zachowaniem należytej staranności."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{9}. Roszczenia z tytułu umowy składu przedawniają się z upływem roku.\"."}
{"id":"2000_1191_859","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art.859{6}. Jeżeli składający nie odbiera rzeczy pomimo upływu umówionego terminu lub terminu wypowiedzenia umowy, przedsiębiorca składowy może oddać rzecz na przechowanie na koszt i ryzyko składającego. Może on jednak wykonać to prawo tylko wtedy, jeżeli uprzedził składającego o zamiarze skorzystania z przysługującego mu prawa listem poleconym, wysłanym nie później niż na 14 dni przed upływem umówionego terminu."}
{"id":"2000_1191_9","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Decyzję o odmowie udzielenia zezwolenia wydaje się w przypadku gdy wnioskodawca nie daje rękojmi należytego prowadzenia przedsiębiorstwa składowego, a w szczególności: 1) osoby kierujące działalnością wnioskodawcy były skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, o którym mowa w przepisie art. 6 ust. 1 pkt 6, 2) przeciwko wnioskodawcy lub podmiotowi dominującemu wobec wnioskodawcy został złożony wniosek o wszczęcie postępowania upadłościowego albo wnioskodawca lub podmiot wobec niego dominujący złożył wniosek o wszczęcie postępowania układowego, 3) wnioskodawca zalega z wypełnianiem zobowiązań wobec Skarbu Państwa lub instytucji ubezpieczenia społecznego, 4) posiadane przez wnioskodawcę urządzenia techniczne, mające służyć do wykonywania usług składu nie zapewniają odpowiedniej jakości świadczonych usług."}
{"id":"2000_1192_1","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady, zwanych dalej \"Pomnikami Zagłady\". 2. Ochrona Pomników Zagłady polega na tworzeniu ich stref ochronnych oraz wprowadzeniu na obszarze Pomników Zagłady i ich stref ochronnych szczególnych zasad: 1) odbywania zgromadzeń, 2) prowadzenia działalności gospodarczej, 3) budowy obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych, 4) wywłaszczania nieruchomości. 3. Ochrona Pomników Zagłady jest celem publicznym. 4. Ochrona Pomników Zagłady jest zadaniem z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"2000_1192_10","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Zabrania się budowy obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych na terenie Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, z wyjątkiem obiektów i urządzeń niezbędnych do zabezpieczenia Pomnika Zagłady przed zniszczeniem lub uszkodzeniem oraz zapewnienia porządku i czystości na jego terenie, stałej konserwacji, oznakowania jego granic albo granic strefy ochronnej lub niezbędnej obsługi osób odwiedzających ten Pomnik. 2. Wydanie przewidzianych w odrębnych przepisach pozwoleń na budowę obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych, o których mowa w ust. 1, lub rozpoczęcie budowy takich obiektów, w przypadku gdy nie jest wymagane pozwolenie na budowę, wymaga zgody wojewody, udzielonej w drodze decyzji. 3. Wojewoda nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganej zgody, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"2000_1192_11","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Do wywłaszczania nieruchomości położonych na obszarze Pomników Zagłady i ich stref ochronnych stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 2. Wywłaszczeniu na cele ochrony Pomnika Zagłady nie podlegają nieruchomości lub ich części, na których znajdują się kościoły, świątynie, kaplice lub budynki mieszkalne."}
{"id":"2000_1192_12","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Organem właściwym w sprawach wywłaszczania nieruchomości na cele ochrony Pomnika Zagłady jest wojewoda."}
{"id":"2000_1192_13","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Nieruchomość położona na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej może być wywłaszczona tylko na rzecz Skarbu Państwa."}
{"id":"2000_1192_14","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Do nieruchomości wywłaszczonych na cele ochrony Pomnika Zagłady nie stosuje się przepisu art. 121 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami."}
{"id":"2000_1192_15","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Decyzje, o których mowa w art. 8 ust. 2, 5 i 6, art. 10 ust. 2 i 3 oraz decyzje o wywłaszczaniu nieruchomości na cele ochrony Pomnika Zagłady, wojewoda wydaje po zasięgnięciu opinii zarządu właściwej terytorialnie gminy. Przepisu art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Niewyrażenie opinii, o której mowa w ust. 1, w terminie 2 tygodni od dnia zwrócenia się przez wojewodę o jej wydanie, oznacza wyrażenie opinii pozytywnej."}
{"id":"2000_1192_16","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Organem wyższego stopnia w sprawach, o których mowa w art. 7, 8, 10, 12 oraz art. 26 ust. 3 i art. 27 ust. 4 i 5, jest minister właściwy do spraw administracji publicznej."}
{"id":"2000_1192_17","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Właściwość miejscową wojewody ustala się według miejsca położenia Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej. W przypadku gdy leżą one na terenie dwóch lub więcej województw, właściwego wojewodę wyznacza minister właściwy do spraw administracji publicznej w drodze zarządzenia."}
{"id":"2000_1192_18","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Organ, który wszczął postępowanie administracyjne, którego skutki mogą dotyczyć Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej, jest obowiązany bezzwłocznie zawiadomić ministra właściwego do spraw administracji publicznej o wszczęciu postępowania. 2. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej przysługuje prawo strony w postępowaniu administracyjnym oraz w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli zgłosi swój udział w tym postępowaniu w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o jego wszczęciu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do postępowania administracyjnego, w którym minister właściwy do spraw administracji publicznej jest organem właściwym w I lub II instancji. Rozdział 3 Przepisy karne"}
{"id":"2000_1192_19","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Kto prowadzi działalność gospodarczą na terenie Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej pomimo braku zgody na jej prowadzenie, podlega karze grzywny. 2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_1192_2","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Pomnikami Zagłady są tereny, na których są położone: 1) Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu, 2) Pomnik Męczeństwa na Majdanku, 3) Muzeum \"Stutthof\" w Sztutowie, 4) Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy, 5) Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Treblince, 6) uzeum Martyrologiczne - Obóz w Chełmnie nad Nerem, 7) Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze, 8) były Obóz Zagłady w Bełżcu."}
{"id":"2000_1192_20","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu Męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów w Oświęcimiu (Dz.U. Nr 52, poz. 265) w art. 3, w art. 4 ust. 1 i w art. 5 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Państwowe Muzeum OświęcimBrzezinka\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu\"."}
{"id":"2000_1192_21","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677 , Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026) dodaje się art. 24b w brzmieniu: \"Art. 24b. Prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej podlega ograniczeniom wynikającym z ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2000_1192_22","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297) w art. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także ochrony Pomników Zagłady w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2000_1192_23","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. \" Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. Budowa obiektu budowlanego, tymczasowego obiektu budowlanego i urządzenia budowlanego na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz.U. Nr ..., poz. ...) wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania zgody właściwego wojewody.\"."}
{"id":"2000_1192_24","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 10 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się granice Pomników Zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone w ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2000_1192_25","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1122) w art. 6: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) Pomników Zagłady i ich stref ochronnych w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\", b) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.\". Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1192_26","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Osoby prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej są obowiązane, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, dotyczącego tego Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, wystąpić do wojewody o udzielenie zgody na jej prowadzenie. 2. Do postępowania o wydanie zgody stosuje się przepisy art. 8. 3. Osobie, której nie udzielono zgody, przysługuje odszkodowanie za poniesione straty. Wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji. 4. W przypadku niewystąpienia o wydanie zgody w terminie, o którym mowa w ust. 1, prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany zaprzestać jej wykonywania w terminie miesiąca od ostatniego dnia terminu, o którym mowa w ust. 1. W takim przypadku prowadzącemu działalność gospodarczą nie przysłu guje odszkodowanie."}
{"id":"2000_1192_27","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. W okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, dotyczącego Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, wojewoda może wypowiedzieć obowiązujące w tym dniu umowy, których stroną jest Skarb Państwa, dotyczące korzystania z nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa położonych na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej, z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. 2. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1, w dniu wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, dotyczącego Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, stanowi przedmiot postępowania sądowego, określony w ust. 1 termin 3 miesięcy liczy się od dnia prawomocnego zakończenia tego postępowania. 3. Osobie, której wypowiedziano umowę, przysługuje odszkodowanie za straty poniesione w związku z rozwiązaniem umowy. Odszkodowanie nie przysługuje za korzyści, które osoba ta mogłaby osiągnąć, gdyby umowy nie rozwiązano. 4. Wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji. 5. Jeżeli posiadacz nieruchomości, o której mowa w ust. 1, pomimo upływu terminu wypowiedzenia umowy dotyczącej korzystania z tej nieruchomości, odmawia jej wydania, a dalsze posiadanie przez niego nieruchomości naruszałoby powagę lub charakter Pomnika Zagłady, wojewoda może, w drodze decyzji, nakazać wydanie tej nieruchomości. 6. W decyzji określa się termin, w którym nieruchomość powinna być wydana. 7. Decyzji może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności. 8. W przypadku uchylania się posiadacza nieruchomości od jej wydania decyzja podlega egzekucji na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 9. Organem właściwym do przeprowadzenia egzekucji administracyjnej w przypadku, o którym mowa w ust. 8, jest wojewoda."}
{"id":"2000_1192_28","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Do wydania nieruchomości położonej na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej, przez jej posiadacza, któremu przed dniem wejścia w życie ustawy wypowiedziano umowę dotyczącą korzystania z tej nieruchomości, stosuje się przepisy art. 27 ust. 5-9, jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy nieruchomość nie została wydana."}
{"id":"2000_1192_29","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1192_3","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Wokół Pomnika Zagłady ustanawia się strefę ochronną. 2. Strefę ochronną stanowi pas gruntu o szerokości nie większej niż 100 m od granic Pomnika Zagłady."}
{"id":"2000_1192_4","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Obszar i granice stref ochronnych powinny być określane w sposób zapewniający Pomnikom Zagłady niezbędną ochronę w sposób jak najmniej uciążliwy dla osób trzecich. Oznakowanie granic stref ochronnych powinno jednoznacznie wskazywać na objęcie oznaczonego pasa gruntu ochroną. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania granic Pomników Zagłady i ich stref ochronnych, a także wzory znaków wskazujących te granice. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, po zasięgnięciu opinii zarządu właściwej terytorialnie gminy, w drodze rozporządzenia: 1) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu, zgodnie z jego granicami i obszarem wyznaczonymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów w Oświęcimiu (Dz.U. Nr 52, poz. 265), oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 2) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony Pomnik Męczeństwa na Majdanku, zgodnie z jego granicami i obszarem wyznaczonymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów na Majdanku (Dz.U. Nr 52, poz. 266), oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 3) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum \"Stutthof\" w Sztutowie, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 4) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum GrossRosen w Rogoźnicy, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 5) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Treblince, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 6) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Martyrologiczne - Obóz w Chełmnie nad Nerem, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 7) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 8) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony były Obóz Zagłady w Bełżcu, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej. 4. Niewyrażenie opinii, o której mowa w ust. 3, w terminie 2 tygodni od dnia zwrócenia się przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej o jej wydanie, oznacza wyrażenie opinii pozytywnej. 5. Oznakowanie granic Pomników Zagłady i ich stref ochronnych oraz utrzymanie znaków wskazujących te granice należą do zadań wojewody."}
{"id":"2000_1192_5","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Gmina ma obowiązek sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej. 2. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla obszarów położonych w granicach, o których mowa w ust. 1, wymagają uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej. 3. W wypadku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany, przepis art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) stosuje się, z tym, że odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę, wykupienia nieruchomości lub jej części albo odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości lub jej części można żądać od Skarbu Państwa reprezentowanego przez wojewodę. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 3 i 9-11 tego przepisu, jest wojewoda. Przepisu art. 36 ust. 1 pkt 3 nie stosuje się."}
{"id":"2000_1192_6","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wojewoda jest organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami położonymi na obszarze Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej. 2. Nieruchomości Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, mogą być oddawane nieodpłatnie w trwały zarząd, stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Rozdział 2 Szczególne zasady odbywania zgromadzeń, prowadzenia działalności gospodarczej oraz budowy obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych na obszarach Pomników Zagłady i ich stref ochronnych, a także wywłaszczania nieruchomości położonych na obszarze Pomników Zagłady i ich stref ochronnych"}
{"id":"2000_1192_7","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Odbycie zgromadzenia na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej wymaga zgody wojewody, wydanej w drodze decyzji. 2. Wniosek o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 1, składa się nie później niż na 30 dni przed datą zgromadzenia. Wniosek złożony po tym terminie pozostawia się bez rozpoznania. O pozostawieniu wniosku bez rozpoznania wojewoda orzeka w drodze decyzji. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) oznaczenie organizatora zgromadzenia oraz jego siedziby, 2) cel i program zgromadzenia oraz język, w jakim będą porozumiewać się jego uczestnicy, 3) miejsce, datę, godzinę rozpoczęcia, planowany czas trwania, przewidywaną liczbę uczestników zgromadzenia oraz projektowaną trasę przejścia, jeżeli przewiduje się zmianę miejsca w czasie trwania zgromadzenia, 4) określenie planowanych przez organizatora środków służących zapewnieniu pokojowego przebiegu zgromadzenia oraz środków, o których dostarczenie organizator zwraca się do wojewody. 4. Wojewoda odmawia udzielenia zgody, o której mowa w ust. 1, jeżeli: 1) cel lub odbycie zgromadzenia są niezgodne z przepisami niniejszej ustawy lub ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. \" Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297) albo naruszają przepisy ustaw karnych, 2) odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, 3) cel lub odbycie zgromadzenia może naruszyć powagę lub charakter Pomnika Zagłady. 5. Decyzja o odmowie udzielenia zgody na odbycie zgromadzenia powinna być doręczona organizatorowi w terminie 14 dni od dnia wpłynięcia wniosku, o którym mowa w ust. 2. 6. Wojewoda może delegować na zgromadzenie swoich przedstawicieli. 7. Wojewoda, na wniosek organizatora, zapewnia, w miarę potrzeby, ochronę policyjną w trybie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), służącą stosownemu przebiegowi zgromadzenia. 8. Delegowany przedstawiciel wojewody, przybywając na zgromadzenie, jest obowiązany okazać swoje upoważnienie przewodniczącemu zgromadzenia. 9. Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela wojewody, jeżeli jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, narusza powagę lub charakter Pomnika Zagłady albo narusza przepisy niniejszej ustawy, przepisy ustawy - Prawo o zgromadzeniach albo przepisy ustaw karnych, a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia, wzbrania się to uczynić. 10. Rozwiązanie zgromadzenia na podstawie przepisu ust. 9 następuje przez wydanie decyzji ustnej, poprzedzonej trzykrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej przewodniczącemu w obecności zgromadzonych, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzję tę doręcza się organizatorowi na piśmie w terminie 24 godzin od jej podjęcia. 11. Organizatorowi oraz uczestnikowi zgromadzenia przysługuje prawo odwołania się od decyzji w sprawie rozwiązania zgromadzenia w terminie 3 dni od dnia rozwiązania zgromadzenia. 12. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do przeprowadzenia zgromadzenia na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej stosuje się przepisy ustawy - Prawo o zgromadzeniach, z wyjątkiem art. 4. 13. Przepisów ust. 1-12 nie stosuje się do zgromadzeń odbywających się w ramach działalności kościołów oraz związków wyznaniowych w celu publicznego sprawowania kultu - organizowanych w kościołach, świątyniach, kaplicach, budynkach kościelnych i na gruntach kościelnych."}
{"id":"2000_1192_8","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Na obszarze Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej działalność gospodarcza może być prowadzona jedynie w zakresie niezbędnym do zabezpieczenia Pomnika Zagłady przed zniszczeniem lub uszkodzeniem, zapewnienia porządku i czystości na jego terenie, stałej konserwacji lub oznakowania jego granic albo granic strefy ochronnej oraz niezbędnej obsługi osób odwiedzających ten Pomnik. 2. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1, wymaga zgody wojewody, udzielonej w drodze decyzji. 3. Wniosek o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby (miejsca zamieszkania), a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy \" również ich imiona i nazwiska, 2) określenie przedmiotu działalności gospodarczej, 3) wskazanie miejsca wykonywania działalności gospodarczej, 4) wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej. 4. Wojewoda, w drodze decyzji, odmawia udzielenia zgody, jeżeli: 1) przedmiot zamierzonej działalności gospodarczej wykracza poza zakres określony w ust. 1, 2) prowadzenie działalności gospodarczej mogłoby doprowadzić do naruszenia powagi lub charakteru Pomnika Zagłady. 5. Wojewoda, w drodze decyzji, może odmówić udzielenia zgody, jeżeli prowadzona już na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej działalność gospodarcza zapewnia realizację celów, o których mowa w ust. 1. 6. Wojewoda, w drodze decyzji, cofa zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli: 1) przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej wykracza poza zakres określony w decyzji, 2) prowadzona działalność gospodarcza narusza powagę lub charakter Pomnika Zagłady, 3) prowadzona działalność gospodarcza stała się zbędna do realizacji celów, o których mowa w ust. 1. 7. W przypadku cofnięcia zgody, o którym mowa w ust. 6, prowadzący działalność gospodarczą powinien zaprzestać jej wykonywania przed upływem miesiąca od daty wydania decyzji ostatecznej. Prowadzącemu działalność nie przysługuje odszkodowanie, z wyłączeniem przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, wysokość odszkodowania za poniesione straty ustala wojewoda w drodze decyzji."}
{"id":"2000_1192_9","title":"Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Uzyskanie zgody, o której mowa w art. 8 ust. 2, nie zwalnia z obowiązku zgłoszenia podjęcia działalności gospodarczej do ewidencji działalności gospodarczej albo uzyskania koncesji lub zezwolenia na podjęcie działalności gospodarczej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2000_1216_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady oraz tryb przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz obowiązki podmiotów uczestniczących w obrocie finansowym w zakresie gromadzenia i przekazywania informacji."}
{"id":"2000_1216_10","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Na pisemne żądanie Generalnego Inspektora instytucja obowiązana udostępnia dokumenty dotyczące transakcji, objętych przepisami ustawy. Udostępnianie polega w szczególności na przekazywaniu informacji o zawartości dokumentów, przekazywaniu ich potwierdzonych kopii lub udostępnianiu odpowiednich dokumentów do wglądu upoważnionym pracownikom w celu sporządzenia notatek bądź kopii. Rozdział 4 Zasady przekazywania informacji przez instytucje obowiązane"}
{"id":"2000_1216_11","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Instytucje obowiązane przekazują Generalnemu Inspektorowi informacje o transakcjach, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 3, wykorzystując elektroniczne nośniki informacji lub dostarczając kopie rejestrów, o których mowa w art. 8 ust. 4. 2. Obowiązek rejestracji i powiadamiania Generalnego Inspektora nie dotyczy transakcji dokonywanych przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe, w związku z wykonywaniem budżetu."}
{"id":"2000_1216_12","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Informacja o dokonanej transakcji, o której mowa w art. 11 ust. 1, powinna zawierać w szczególności następujące dane: 1) datę i miejsce dokonanej transakcji, 2) imię, nazwisko, obywatelstwo, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, adres, numer PESEL oraz cechy dokumentu, na podstawie którego dokonano identyfikacji osoby dokonującej transakcji, 3) kwotę, walutę i rodzaj transakcji, 4) numer rachunku, który wykorzystany został do dokonania transakcji oraz dane dotyczące posiadacza lub dysponenta tego rachunku, 5) dane osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, w imieniu której dokonana została transakcja, 6) tożsamość lub nazwę i adres beneficjenta transakcji. 2. Dane z rejestrów transakcji, zawierające informacje określone w ust. 1, powinny zostać przesłane lub przekazane z wykorzystaniem elektronicznych nośników informacji do Generalnego Inspektora niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia przeprowadzenia transakcji."}
{"id":"2000_1216_13","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określa w drodze rozporządzenia: 1) wzór rejestru, o którym mowa w art. 8 ust. 4, sposób jego prowadzenia oraz tryb dostarczenia danych z rejestru Generalnemu Inspektorowi, 2) tryb przekazywania Generalnemu Inspektorowi informacji o transakcjach, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 3, przy wykorzystaniu elektronicznych nośników informacji."}
{"id":"2000_1216_14","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Organy kontroli skarbowej, organy podatkowe i celne, a także organy inspekcji celnej informują niezwłocznie Generalnego Inspektora o wszelkich ujawnionych w toku swojej działalności okolicznościach, mogących wskazywać na prowadzenie działań, mających na celu wprowadzanie do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł. 2. Prokuratura, Urząd Ochrony Państwa oraz jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych informują niezwłocznie Generalnego Inspektora o wszystkich przypadkach wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego."}
{"id":"2000_1216_15","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organy administracji państwowej i samorządowej oraz inne państwowe jednostki organizacyjne zwane dalej \"jednostkami współpracującymi\", w granicach swoich ustawowych kompetencji obowiązane są współpracować z Generalnym Inspektorem w zakresie zapobiegania przestępstwu, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego poprzez: 1) niezwłoczne powiadamianie Generalnego Inspektora o podejrzeniach wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, 2) przekazywanie potwierdzonych kopii dokumentów dotyczących transakcji, co do których zachodzi podejrzenie, że ma ona związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego oraz informacji o osobach przeprowadzających te transakcje, 3) udostępnianie w przypadkach określonych w art. 14 ust. 1 oraz na wniosek Generalnego Inspektora informacji i potwierdzonych kopii dokumentów niezbędnych do realizacji zadań określonych w ustawie, z zachowaniem przepisów o informacjach prawnie chronionych. 2. Jednostki współpracujące podejmują czynności, o których mowa w ust. 1 z własnej inicjatywy lub na pisemny wniosek Generalnego Inspektora. 3. Jednostki współpracujące obowiązane są do opracowania instrukcji postępowania w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2. Rozdział 5 Procedura wstrzymywania transakcji"}
{"id":"2000_1216_16","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Instytucja obowiązana, mająca przeprowadzić transakcję, co do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ma ona związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić na piśmie Generalnego Inspektora, wskazując zamierzony termin jej realizacji. 2. Po otrzymaniu zawiadomienia Generalny Inspektor dokonuje natychmiastowego potwierdzenia jego przyjęcia w formie pisemnej. 3. Zawiadomienie i potwierdzenie, o których mowa w ust. 1 i 2, może zostać przekazane również przy użyciu elektronicznych nośników informacji."}
{"id":"2000_1216_17","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Jeżeli zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, nie można dokonać przed realizacją transakcji, instytucja obowiązana przekazuje informację o transakcji niezwłocznie po jej przeprowadzeniu, podając przyczyny braku wcześniejszego zawiadomienia."}
{"id":"2000_1216_18","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Jeżeli z zawiadomienia lub z posiadanych informacji wynika, że transakcja, która ma zostać przeprowadzona, może mieć związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, Generalny Inspektor może w ciągu 12 godzin od potwierdzenia przyjęcia zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 2, przekazać instytucji obowiązanej pisemne żądanie wstrzymania tej transakcji na okres nie dłuższy niż 48 godzin od momentu otrzymania zawiadomienia. Równocześnie Generalny Inspektor zawiadamia właściwego miejscowo prokuratora o podejrzeniu popełnienia przestępstwa i przekazuje mu materiały, dotyczące wstrzymywanej transakcji. 2. Żądanie wstrzymania transakcji może być wydane tylko przez Generalnego Inspektora lub łącznie dwóch upoważnionych przez niego na piśmie pracowników jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4. 3. Instytucja obowiązana wstrzymuje transakcję z momentem otrzymania pisemnego żądania, o którym mowa w ust. 1. 4. Wstrzymanie transakcji przez instytucję obowiązaną w trybie określonym w ust. 1 i 3 nie rodzi odpowiedzialności dyscyplinarnej, cywilnej, karnej, ani innej określonej odrębnymi przepisami."}
{"id":"2000_1216_19","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W razie otrzymania od Generalnego Inspektora zawiadomienia, dotyczącego wykorzystania działalności instytucji obowiązanej do celów, mających związek z przestępstwem, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, prokurator może wstrzymać transakcję. 2. W postanowieniu określa się zakres i sposób wstrzymania transakcji. 3. Na postanowienie o wstrzymaniu transakcji przysługuje zażalenie do sądu rejonowego właściwego do rozpoznania sprawy. 4. Wstrzymanie transakcji upada, jeżeli przed upływem 3 miesięcy nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym."}
{"id":"2000_1216_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) instytucji obowiązanej - rozumie się przez to banki, oddziały banków zagranicznych, domy maklerskie, banki prowadzące działalność maklerską i inne podmioty prowadzące działalność maklerską na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703 i Nr 94, poz. 1037), Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach, zakłady ubezpieczeń, pośredników ubezpieczeniowych i główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych i towarzystwa funduszy powierniczych, powszechne towarzystwa emerytalne, spółdzielcze kasy oszczędnościowokredytowe, Pocztę Polską, przedsiębiorstwa leasingowe i factoringowe, rezydentów prowadzących działalność kantorową, którzy w związku z prowadzoną przez siebie działalnością uczestniczą w obrocie wartościami majątkowymi, notariuszy w zakresie czynności notarialnych, dotyczących obrotu tymi wartościami, a także przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, 2) transakcji - rozumie się przez to wpłaty i wypłaty gotówkowe, przeniesienie własności lub posiadania wartości majątkowych, zamianę wierzytelności na akcje lub udziały, a także dokonywanie tych czynności we własnym lub cudzym imieniu, na swój lub cudzy rachunek, 3) wartościach majątkowych - rozumie się przez to środki płatnicze, papiery wartościowe lub inne wartości dewizowe, prawa majątkowe albo mienie ruchome lub nieruchome, 4) rachunku - rozumie się przez to rachunek bankowy, rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny, służący do jego obsługi, 5) wstrzymaniu transakcji - rozumie się przez to wprowadzenie ograniczeń w dysponowaniu i korzystaniu z wartości majątkowych, w szczególności z wypłat, przenoszenia własności lub zamiany przez właściciela, beneficjenta lub instytucje obowiązane oraz inne osoby działające we własnym lub cudzym imieniu, na swój lub cudzy rachunek. Rozdział 2 Organy właściwe w sprawach zapobiegania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł"}
{"id":"2000_1216_20","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W przypadku, gdy transakcja została wstrzymana z naruszeniem prawa lub zasad określonych w ustawie, odpowiedzialność za szkodę wynikłą z jej wstrzymania ponosi Skarb Państwa na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym. Rozdział 6 Kontrolowanie instytucji obowiązanych"}
{"id":"2000_1216_21","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kontrolę przestrzegania przez instytucje obowiązane zasad rejestracji i powiadamiania o transakcjach, objętych przepisami ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, sprawuje Generalny Inspektor. 2. Kontrolę przeprowadzają pisemnie upoważnieni przez Generalnego Inspektora pracownicy jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4, zwani dalej \"kontrolerami\", po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia. 3. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, realizują również w ramach sprawowanego nadzoru, w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach: 1) Komisja Nadzoru Bankowego w stosunku do banków i oddziałów banków zagranicznych oraz Narodowy Bank Polski w odniesieniu do rezydentów prowadzących działalność kantorową, 2) Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń w stosunku do zakładów ubezpieczeń, brokerów i głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń, 3) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd w stosunku do domów maklerskich, banków w zakresie prowadzonej przez nie działalności maklerskiej i innych podmiotów prowadzących działalność maklerską na podstawie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz w stosunku do funduszy inwestycyjnych, towarzystw funduszy powierniczych, towarzystw funduszy inwestycyjnych, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych, 4) Urząd Nadzoru Nad Funduszami Emerytalnymi w stosunku do funduszy emerytalnych, 5) minister właściwy do spraw finansów publicznych w stosunku do podmiotów urządzających i prowadzących gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach, 6) Prezesi Sądów Apelacyjnych w stosunku do notariuszy, 7) Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa w stosunku do spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych. 4. Pisemna informacja o wynikach kontroli, o której mowa w ust. 3, w zakresie przestrzegania przepisów ustawy, przekazywana jest Generalnemu Inspektorowi w terminie 14 dni od jej zakończenia. 5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji kontrolera oraz ustala zasady jej wydawania i wymiany."}
{"id":"2000_1216_22","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Na żądanie kontrolera instytucje obowiązane są zobowiązane do przedkładania wszelkich dokumentów i materiałów niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 21 ust. 1, z wyłączeniem dokumentów i materiałów zawierających informacje objęte tajemnicą państwową. 2. Instytucje obowiązane zapewniają kontrolerowi warunki do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności niezwłoczne przedstawianie do kontroli żądanych dokumentów i materiałów oraz terminowe udzielanie wyjaśnień przez pracowników jednostki. 3. Kontrolerzy maja prawo do: 1) wstępu do obiektów i pomieszczeń instytucji obowiązanej w obecności kontrolowanego, 2) wglądu do dokumentów i innych materiałów dowodowych, objętych zakresem kontroli, 3) żądania od pracowników instytucji obowiązanej ustnych i pisemnych wyjaśnień, w zakresie prowadzonej kontroli."}
{"id":"2000_1216_23","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Kontroler jest upoważniony do swobodnego poruszania się po terenie instytucji obowiązanej bez obowiązku uzyskania przepustki oraz nie podlega rewizji osobistej."}
{"id":"2000_1216_24","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontroler przedstawia w protokole kontroli sporządzonym w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest przekazywany przedstawicielowi instytucji obowiązanej. 2. Protokół kontroli podpisują kontroler i przedstawiciel instytucji obowiązanej. 3. Odmowa podpisania protokołu przez przedstawiciela instytucji obowiązanej nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolera."}
{"id":"2000_1216_25","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przedstawiciel instytucji obowiązanej ma prawo zgłoszenia umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole. 2. Zastrzeżenia należy zgłosić na piśmie w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli. 3. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części kontroler przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia."}
{"id":"2000_1216_26","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Instytucja obowiązana może w terminie 7 dni od dnia otrzymania stanowiska, o którym mowa w art. 25 ust. 3, zgłosić na piśmie umotywowane zastrzeżenia do Generalnego Inspektora. 2. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń Generalny Inspektor przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia."}
{"id":"2000_1216_27","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Pisemną informację o wynikach kontroli, o której mowa w art. 21 ust. 1, Generalny Inspektor przekazuje: 1) organom sprawującym nadzór nad instytucjami obowiązanymi, 2) organowi powołanemu do ścigania przestępstw lub wykroczeń, w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. Rozdział 7 Ochrona i udostępnianie zgromadzonych danych"}
{"id":"2000_1216_28","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Instytucje obowiązane ustalają wewnętrzne procedury, zapobiegające wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł dotyczące w szczególności realizowania obowiązku identyfikacji klienta i przechowywania informacji objętych tą identyfikacją, zapewniają udział pracowników w programach szkoleniowych dotyczących identyfikacji transakcji mogących mieć związek z przestępstwem, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego oraz wyznaczają osoby odpowiedzialne za realizację obowiązków określonych w ustawie."}
{"id":"2000_1216_29","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Do ujawniania przez instytucje obowiązane, w trybie i zakresie przewidzianych w ustawie, wszelkich informacji dotyczących transakcji, nie stosuje się przepisów ograniczających udostępnianie danych objętych tajemnicą, z wyjątkiem danych objętych tajemnicą państwową."}
{"id":"2000_1216_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Organami administracji rządowej właściwymi w sprawach zapobiegania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, zwanymi dalej \"organami informacji finansowej\", są: 1) minister właściwy do spraw instytucji finansowych, jako naczelny organ informacji finansowej, 2) Generalny Inspektor Informacji Finansowej, zwany dalej \"Generalnym Inspektorem\". 2. Generalnego Inspektora powołuje i odwołuje na wniosek ministra właściwego do spraw instytucji finansowych Prezes Rady Ministrów. 3. Generalny Inspektor jest podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów. 4. Generalny Inspektor wykonuje swoje zadania przy pomocy jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów."}
{"id":"2000_1216_30","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Wszelkie informacje uzyskane i przekazywane przez organy informacji finansowej w trybie przewidzianym w ustawie podlegają ochronie określonej w przepisach odrębnych ustaw regulujących zasady ich ochrony."}
{"id":"2000_1216_31","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Informacje, o których mowa w art. 29, przekazywane są przez Generalnego Inspektora sądom i prokuratorom na potrzeby postępowania karnego. 2. W razie otrzymania zawiadomienia o uzasadnionych podejrzeniach wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, prokurator może żądać informacji o obrotach i stanach rachunków klienta, którego dotyczy zawiadomienie, także w toku czynności podejmowanych na podstawie art. 307 Kodeksu postępowania karnego (Dz.U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027)."}
{"id":"2000_1216_32","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Jeżeli z posiadanych przez Generalnego Inspektora informacji lub z ich przetworzenia, a także analizy wynika, że zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, Generalny Inspektor zawiadamia prokuratora o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz przekazuje mu materiały uzasadniające takie podejrzenie."}
{"id":"2000_1216_33","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Informacje, o których mowa w art. 29, przekazywane są przez Generalnego Inspektora na wniosek: 1) ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub osób przez niego upoważnionych, w przypadku jednostek i organów podległych jemu lub nadzorowanych, 2) Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub jego zastępcy, - w zakresie ich kompetencji ustawowych. 2. Informacje, o których mowa w art. 29, mogą być udostępniane przez Generalnego Inspektora na wniosek: 1) dyrektorów izb skarbowych i dyrektorów urzędów kontroli skarbowej lub ich zastępców - wyłącznie w sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych, 2) Przewodniczącego Komisji Nadzoru Bankowego lub osób przez niego upoważnionych - wyłącznie w sprawach związanych z wykonywaniem nadzoru bankowego, 3) Prezesa Głównego Urzędu Ceł lub osób przez niego upoważnionych wyłącznie w sprawach dotyczących egzekwowania długu celnego oraz należności podatkowych, wynikających z wymiany gospodarczej z zagranicą, 4) Generalnego Inspektora Celnego lub osób przez niego upoważnionych wyłącznie w zakresie niezbędnym do prowadzenia postępowań przygotowawczych w celu zwalczania przestępstw i wykroczeń z zakresu obrotu towarowego z zagranicą, 5) Prezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń lub osób przez niego upoważnionych - wyłącznie w sprawach związanych z wykonywaniem nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową, 6) Prezesa Urzędu Nadzoru Nad Funduszami Emerytalnymi lub osób przez niego upoważnionych - wyłącznie w sprawach związanych z tym nadzorem, 7) Prezesa Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej lub osób przez niego upoważnionych - wyłącznie w sprawach związanych z wykonywaniem nadzoru nad działalnością spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, 8) Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd lub osób przez niego upoważnionych - w sprawach związanych z wykonywaniem nadzoru nad działalnością domów maklerskich, banków w zakresie prowadzonej przez nie działalności maklerskiej i innych podmiotów prowadzących działalność maklerską na podstawie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz w stosunku do funduszy inwestycyjnych, towarzystw funduszy powierniczych i towarzystw funduszy inwestycyjnych, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych, 9) Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych lub osób przez niego upoważnionych - w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań ustawowych, 10) Prezesa Najwyższej Izby Kontroli - w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania kontrolnego. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 Generalny Inspektor może przekazywać informacje, o których mowa w art. 29, również z własnej inicjatywy. 4. W zakresie informacji objętych tajemnicą bankową Generalny Inspektor przekazuje i udostępnia informacje organom, o których mowa w ust. 2, zgodnie z zakresem upoważnień i trybem określonym w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399 oraz z 2000 r. Nr 93, poz. 1027 i Nr 94, poz. 1037). 5. Informacje związane z wprowadzaniem do systemu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł mogą być udostępniane przez Generalnego Inspektora, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Szefem Urzędu Ochrony Państwa zagranicznym instytucjom, zajmującym się zapobieganiem temu przestępstwu, na zasadzie wzajemności, w trybie określonym w dwustronnych porozumieniach zawartych przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. 6. Osoby, które weszły w posiadanie informacji, o których mowa w art. 29, uzyskanych w trybie określonym w ust. 1-3 są obowiązane chronić informacje prawnie chronione, na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach. Zachowanie tajemnicy obowiązuje również po ustaniu stosunku pracy lub ustaniu służby."}
{"id":"2000_1216_34","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Ujawnianie nieuprawnionym, w tym także stronom transakcji, faktu poinformowania Generalnego Inspektora o transakcjach, których okoliczności wskazują, że wartości majątkowe mogą pochodzić z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł jest zabronione. Rozdział 8 Przepisy karne"}
{"id":"2000_1216_35","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Kto będąc pracownikiem albo działając w imieniu lub interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, będącej instytucją obowiązaną, wbrew przepisom ustawy, nie dopełnia obowiązku: 1) rejestracji transakcji lub przechowywania rejestrów transakcji wraz z dokumentami dotyczącymi transakcji, 2) identyfikacji klienta zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 28 lub przechowywania informacji objętych identyfikacją, 3) zawiadomienia organu informacji finansowej o transakcji, 4) wstrzymania transakcji określonej w art. 18, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Tej samej karze podlega ten, kto będąc pracownikiem albo działając w imieniu lub interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, będącej instytucją obowiązaną, wbrew przepisom ustawy ujawnia informacje zgromadzone zgodnie z upoważnieniem ustawy osobom nieuprawnionym lub osobom, których transakcja dotyczy albo wykorzystuje w inny sposób niezgodny z przepisami ustawy. 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 i ust. 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_1216_36","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Kto będąc pracownikiem albo działając w imieniu lub interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, będącej instytucją obowiązaną, wbrew przepisom ustawy: 1) odmawia przekazania Generalnemu Inspektorowi innych dokumentów transakcji objętej przepisami ustawy albo informacji o okolicznościach, o których mowa w art. 14 ust. 1, 2) przekazuje Generalnemu Inspektorowi nieprawdziwe lub zataja prawdziwe dane, dotyczące: rejestracji transakcji, przechowywania rejestrów transakcji wraz z dowodami księgowymi, identyfikacji klienta, przechowywania informacji objętych identyfikacją, zawiadomienia organu informacji finansowej o transakcji objętej obowiązkiem rejestracji, zawiadomienia organu informacji finansowej o transakcji, której okoliczności uzasadniają podejrzenie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, innych dokumentów transakcji objętej przepisami ustawy albo okoliczności, o których mowa w art. 15 ust. 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"2000_1216_37","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Kto dopuszcza się czynu określonego w art. 35 ust. 1 lub 2 lub w art. 36 wyrządzając istotną szkodę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1216_38","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11 poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 49 poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 483, Nr 48, poz. 552 i Nr 70, poz. 819) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 2 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, w zakresie wykonywania przez niego zadań określonych ustawą,\"; 2) w art. 82a w ust. 2 w pkt 3 dodaje się po przecinku wyrazy \" w tym w zakresie zgodności ich działalności z przepisami o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, \"."}
{"id":"2000_1216_39","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 i z 2000 r. Nr 48, poz. 551 i Nr 94, poz. 1037) w art. 18 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Obowiązek zachowania tajemnicy nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł.\"."}
{"id":"2000_1216_4","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Do zadań Generalnego Inspektora należy uzyskiwanie, gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie informacji w trybie określonym w ustawie oraz podejmowanie działań w celu przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, a w szczególności: 1) badanie przebiegu transakcji, o których Generalny Inspektor został powiadomiony na zasadach określonych w ustawie, 2) inicjowanie procedury wstrzymywania transakcji, co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ich przedmiotem są wartości majątkowe pochodzące z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz informowanie uprawnionych organów o dokonaniu lub możliwości dokonania takich transakcji, 3) opracowywanie i przekazywanie uprawnionym organom dokumentów, uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa, 4) inicjowanie i podejmowanie innych działań, obejmujących przeciwdziałanie wykorzystywaniu polskiego obrotu finansowego do legalizacji dochodów pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, w tym szkolenie pracowników instytucji obowiązanych w zakresie zadań nałożonych na te instytucje, 5) sprawowanie kontroli przestrzegania przepisów ustawy, 6) współpraca z zagranicznymi instytucjami, zajmującymi się zapobieganiem wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł."}
{"id":"2000_1216_40","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 70, poz. 816) w art. 34a w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - zgodnie z przepisami o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, \"."}
{"id":"2000_1216_41","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1061 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 117 i Nr 70, poz. 816) w art. 11 w ust. 6 po wyrazach \"ministra właściwego do spraw finansów publicznych\" dodaje się wyrazy \" , Generalnego Inspektora Informacji Finansowej\"."}
{"id":"2000_1216_42","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 83, poz. 931) w art. 15 ust. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - w celu wykonywania obowiązków, wynikających z przepisów o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł.\"."}
{"id":"2000_1216_43","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 548 i Nr 93, poz. 1027) w art. 299: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Kto środki płatnicze, papiery wartościowe lub inne wartości dewizowe, prawa majątkowe albo mienie ruchome lub nieruchome, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, przyjmuje, przekazuje lub wywozi za granicę, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.\"; 2) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Karze określonej w § 1 podlega, kto będąc pracownikiem banku, instytucji finansowej lub kredytowej albo innego podmiotu, na którym z mocy przepisów prawa ciąży obowiązek rejestracji transakcji i osób dokonujących transakcji, przyjmuje w gotówce, wbrew przepisom, pieniądze lub inne wartości dewizowe, dokonuje ich transferu lub konwersji albo przyjmuje je w innych okolicznościach wzbudzających uzasadnione podejrzenie, że stanowią one przedmiot czynu określonego w § 1 albo świadczy inne usługi mające ukryć ich przestępne pochodzenie lub usługi w zabezpieczeniu przed zajęciem.\"; 3) § 7 otrzymuje brzmienie: \"§7. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2, sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio albo pośrednio z przestępstwa, a także korzyści z tego przestępstwa lub ich równowartość, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli przedmiot, korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.\"."}
{"id":"2000_1216_44","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703 i Nr 94, poz. 1037) w art. 161 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zakres oraz zasady udzielania informacji poufnych oraz stanowiących tajemnicę zawodową udostępnianych przez Komisję Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej reguluje odrębna ustawa.\"."}
{"id":"2000_1216_45","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399 oraz z 2000 r. Nr 93, poz. 1027 i Nr 94, poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 104 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"oraz w art. 106 ust. 3\"; 2) w art. 105 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zakres oraz zasady udzielania informacji przez banki organom podatkowym, Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej lub organom kontroli skarbowej regulują odrębne ustawy.\"; 3) w art. 106: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Tryb postępowania banku w razie zaistnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1 określa odrębna ustawa.\", b) skreśla się ust. 3-5; 4) art. 107 otrzymuje brzmienie: \"Art. 107. Pracownik banku, który wbrew swoim obowiązkom nie zawiadamia o okolicznościach wymienionych w art. 106 ust. 1, ponosi odpowiedzialność porządkową, co nie wyłącza odpowiedzialności karnej, jeżeli czyn wypełnia znamiona przestępstwa.\"; 5) w art. 108 w zdaniu pierwszym skreśla się wyrazy \"i 3\"."}
{"id":"2000_1216_46","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 i z 2000 r. Nr 94, poz. 1037) w art. 297 w § 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - zgodnie z przepisami o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł,\"."}
{"id":"2000_1216_47","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 50, poz. 580) w art. 43 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) przetwarzanych przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej,\"."}
{"id":"2000_1216_48","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w art. 13, zachowują moc przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 106 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 45 niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_1216_49","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3-6, art. 13 oraz art. 15, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1216_5","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych, mogą delegować pracowników lub funkcjonariuszy jednostek i organów im podległych lub przez nich nadzorowanych do pracy w jednostce, o której mowa w art. 3 ust. 4. 2. Szczegółowe warunki i tryb delegowania funkcjonariuszy jednostek i organów podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych regulują odrębne przepisy. 3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych może wyznaczyć żołnierzy zawodowych do pełnienia służby w jednostce, o której mowa w art. 3 ust. 4. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki oddelegowania funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, w tym dane jakie powinien zawierać wniosek, z którym Generalny Inspektor występuje o oddelegowanie funkcjonariusza z uwzględnieniem stanowiska przeznaczonego dla oddelegowanego, zakresu wykonywanych na tym stanowisku zadań i obowiązków oraz proponowanego uposażenia, dane jakie powinien zawierać rozkaz personalny o oddelegowaniu z uwzględnieniem warunków i czasu trwania oddelegowania, a także rodzaje przysługujących oddelegowanemu funkcjonariuszowi uprawnień i świadczeń oraz zasady wypłacania uposażenia i innych należności pieniężnych, z uwzględnieniem podziału na uposażenia i należności wypłacane przez jednostkę organizacyjną Urzędu Ochrony Państwa oraz jednostkę organizacyjną, do której funkcjonariusz został oddelegowany. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki oddelegowania pracowników jednostek i organów mu podległych, w tym dane jakie powinien zawierać wniosek, z którym Generalny Inspektor występuje o oddelegowanie z uwzględnieniem stanowiska przeznaczonego dla oddelegowanego, zakresu wykonywanych na tym stanowisku zadań i obowiązków oraz proponowanego uposażenia, a także rodzaje przysługujących oddelegowanemu uprawnień i świadczeń oraz zasady wypłacania uposażenia i innych należności pieniężnych, z uwzględnieniem podziału na uposażenia i należności wypłacane przez jednostkę delegującą oraz jednostkę organizacyjną, do której pracownik został oddelegowany. 6. Szczegółowe zasady i tryb postępowania przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby w jednostce, o której mowa w art. 3 ust. 4, a także szczegółowe zasady przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń przysługujących w czasie pełnienia służby w tej jednostce określa ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7)."}
{"id":"2000_1216_6","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Organy informacji finansowej, pracownicy jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4, oraz delegowani do pracy w tej jednostce są obowiązani chronić informacje prawnie chronione, z którymi zapoznali się w toku wykonywanych czynności służbowych, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach. 2. Zachowanie tajemnicy, o której mowa w ust. 1, obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia lub stosunków prawnych wynikających z delegowania do pracy."}
{"id":"2000_1216_7","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W przypadku prowadzenia postępowania kontrolnego w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli, Generalny Inspektor udostępnia kontrolerom informacje uzyskane w wyniku realizacji zadań, o których mowa w art. 4, na podstawie odrębnego upoważnienia Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. Rozdział 3 Obowiązek rejestracji transakcji i osób dokonujących transakcji"}
{"id":"2000_1216_8","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Instytucja obowiązana przyjmująca dyspozycję (zlecenie) klienta do przeprowadzenia transakcji, której równowartość przekracza 10.000 EURO, zarówno jeżeli jest to transakcja prowadzona w ramach operacji pojedyńczej, czy też w ramach kilku operacji, jeżeli okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane, ma obowiązek zarejestrować taką czynność. 2. Przy ustalaniu równowartości w EURO, o której mowa w ust. 1, stosuje się średni kurs Narodowego Banku Polskiego dla danej waluty, obowiązujący w dniu dokonywania transakcji. 3. Obowiązek określony w ust. 1 dotyczy również transakcji, gdy jej okoliczność wskazuje, że środki mogą pochodzić z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, bez względu na wartość transakcji i jej charakter. 4. Rejestr transakcji, o których mowa w ust. 1 i 3, wraz z dokumentami dotyczącymi zarejestrowanej transakcji, przechowywany jest przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym dokonano ostatniego zapisu związanego z transakcją. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału lub przekształcenia instytucji obowiązanej, do przechowywania rejestrów i dokumentacji stosuje się przepisy art. 76 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 94, poz. 1037)."}
{"id":"2000_1216_9","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W celu wykonania obowiązku rejestracji, instytucje obowiązane dokonują identyfikacji swoich klientów w każdym przypadku złożenia pisemnej lub ustnej dyspozycji (zlecenia). 2. Identyfikacja, o której mowa w ust. 1, obejmuje: 1) w przypadku osób fizycznych i ich przedstawicieli - ustalenie i zapisanie cech dokumentu, stwierdzającego na podstawie odrębnych przepisów tożsamość, lub paszportu, a także imienia, nazwiska, imion rodziców, daty i miejsca urodzenia, obywatelstwa oraz adresu osoby dokonującej transakcji i osoby, w imieniu i na rzecz której dokonywana jest transakcja oraz numeru PESEL, 2) w przypadku osób prawnych - zapisanie aktualnych danych z wyciągu z rejestru sądowego lub innego dokumentu, wskazującego formę organizacyjną osoby prawnej, siedzibę i jej adres oraz aktualnego dokumentu, potwierdzającego umocowanie osoby przeprowadzającej transakcję do reprezentowania tej osoby prawnej, a także danych określonych w pkt 1, dotyczących osoby reprezentującej, 3) w przypadku jednostek organizacyjnych, niemających osobowości prawnej zapisanie danych z dokumentu, wskazującego formę organizacyjną i adres jej siedziby, oraz dokumentu potwierdzającego umocowanie osób przeprowadzających transakcję do reprezentowania tej jednostki, a także danych określonych w pkt 1, dotyczących osoby reprezentującej. 3. Identyfikacja, o której mowa w ust. 1, dotyczy także beneficjentów transakcji i obejmuje ustalenie i zapisanie ich tożsamości oraz adresu. 4. Informacje objęte identyfikacją przechowywane są przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym dokonano ostatniego zapisu związanego z transakcją. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału lub przekształcenia instytucji obowiązanej, do przechowywania rejestrów i dokumentacji stosuje się przepisy art. 76 ustawy, o której mowa w art. 8 ust. 4."}
{"id":"2000_1249_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) w art. 15 w ust. 2 w pkt 5 po wyrazach \"Ubezpieczeń Społecznych\" dodaje się wyrazy \"oraz Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych\"."}
{"id":"2000_1249_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 49: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 23, art. 31 ust. 3 pkt 1 i art. 33 ust. 7, stosuje się, z zastrzeżeniem art. 49a i 49b, przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062), zwanej dalej \"Ordynacją podatkową\", z tym że uprawnienia organów podatkowych określone w tej ustawie przysługują Prezesowi Zarządu Funduszu.\", b) w ust. 2 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\", c) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"oraz egzekucją należności pieniężnych\"; 2) po art. 49 dodaje się art. 49a-49c w brzmieniu: \"Art. 49a. 1. Prezes Zarządu Funduszu ma prawo występowania z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości dłużnika zalegającego z opłatą z tytułu wpłat, o których mowa w art. 49 ust. 1. 2. Wystawione przez Prezesa Zarządu Funduszu dokumenty stwierdzające istnienie należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 49 ust. 1, oraz ich wysokość są podstawą wpisu hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej własność zobowiązanego. Jeżeli nieruchomość nie posiada księgi wieczystej, zabezpieczenie jest dokonywane przez złożenie tych dokumentów do zbioru dokumentów. 3. Należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 49 ust. 1, są zabezpieczane hipoteką ustawową na wszystkich nieruchomościach dłużnika. Hipoteka powstaje z dniem wydania przez Prezesa Zarządu Funduszu decyzji określającej wysokość należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 49 ust. 1. 4. Do hipoteki, o której mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące hipoteki ustawowej."}
{"id":"2000_1249_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32 skreśla się wyrazy \"oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych\"; 2) w art. 47: a) w ust. 4: - po wyrazie \"Składki\" skreśla się wyrazy \"lub wpłaty\", - skreśla się pkt 4, b) w ust. 4a po wyrazie \"Składki\" skreśla się wyrazy \"lub wpłaty\", c) w ust. 14 skreśla się wyrazy \"oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 15\", d) skreśla się ust. 15; 3) w art. 68 w pkt 1 w lit. c) skreśla się wyrazy \"oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych\"; 4) w art. 76 w ust. 1: a) w pkt 2: - w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"lub wpłat\", - skreśla się lit. c), b) w pkt 3 skreśla się wyrazy \"oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w wysokości nie wyższej niż 0,6% należnej kwoty wpłat\" oraz wyrazy \"i wpłat\"; 5) w art. 121 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe wynosi 1,62% podstawy wymiaru.\"; 6) skreśla się art. 125."}
{"id":"2000_1249_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. Nr 31, poz. 384) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw pracy, w trybie określonym w art. 57 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 1, zapewni środki na dokończenie inwestycji realizowanych dla potrzeb powiatowych (rejonowych) urzędów pracy, rozpoczętych przed dniem 1 stycznia 2000 r., w tym: 1) w 2000 r. - na uregulowanie zobowiązań powstałych do dnia 5 maja 2000 r., 2) do dnia 30 czerwca 2001 r. - na dokończenie tych inwestycji, w tym uregulowanie zobowiązań powstałych po dniu 5 maja 2000 r.\"."}
{"id":"2000_1249_49b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 49b. 1. Należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 49 ust. 1, są zabezpieczane ustawowym prawem zastawu na ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika. 2. Do zastawu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące zastawów skarbowych. 3. Zastaw, o którym mowa w ust. 1, wpisuje się do rejestru zastawów skarbowych prowadzonego na podstawie art. 43 Ordynacji podatkowej. 4. Wypis z rejestru zastawów, o którym mowa w art. 46 § 1 Ordynacji podatkowej, wydawany jest na wniosek Prezesa Zarządu Funduszu nieodpłatnie."}
{"id":"2000_1249_49c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 49c. Fundusz jest uprawniony do nieodpłatnego korzystania z danych zgromadzonych w: 1) Krajowej Ewidencji Podatników, 2) krajowym rejestrze urzędowych podmiotów gospodarki narodowej (REGON) prowadzonym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.\"."}
{"id":"2000_1249_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2000 r., z wyjątkiem art. 4, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_1250_1","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady obrotu z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, zasady kontroli i ewidencji tego obrotu oraz odpowiedzialności za niezgodny z prawem obrót tymi towarami, technologiami i usługami."}
{"id":"2000_1250_10","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany, przed złożeniem wniosku o wydanie zezwolenia indywidualnego, upewnić się w szczególności, czy: 1) końcowy użytkownik ma zamiar wykorzystać uzbrojenie do łamania lub tłumienia praw człowieka i podstawowych swobód, 2) dostawa uzbrojenia będzie stanowić zagrożenie dla pokoju lub w inny sposób przyczyni się do zakłócenia stabilizacji w regionie, 3) kraj końcowego przeznaczenia popiera, ułatwia lub zachęca do terroryzmu lub przestępczości międzynarodowej, 4) uzbrojenie może być użyte w innym celu niż do zaspokojenia uzasadnionych potrzeb obrony i bezpieczeństwa państwa odbiorcy. 2. W celu realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca jest obowiązany utworzyć i stosować wewnętrzny system kontroli i zarządzania obrotem towarami o znaczeniu strategicznym, zwany dalej \"wewnętrznym systemem kontroli\". 3. W przypadku, gdy przedsiębiorca, przy zachowaniu najwyższej staranności, nie jest w stanie ustalić czy nie występują okoliczności, o których mowa w ust. 1, może zwrócić się do organu kontroli obrotu o wiążące wyjaśnienie w tej sprawie. Organ kontroli obrotu jest obowiązany udzielić wiążącego wyjaśnienia, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. W uzasadnionych przypadkach termin ten może zostać przedłużony do 6 miesięcy."}
{"id":"2000_1250_11","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W ramach wewnętrznego systemu kontroli winny być określone w szczególności zadania organów przedsiębiorstwa, podstawowe zadania na stanowiskach pracy w zakresie kontroli i zarządzania obrotem, sposób współpracy przedsiębiorcy z administracją rządową w tym zakresie, zasady doboru pracowników, archiwizacji danych, szkolenia, kontroli wewnętrznej, realizacji zamówień. 2. Wewnętrzny system kontroli podlega certyfikacji zgodności z wymaganiami międzynarodowych norm serii ISO 9000 i zasadami określonymi w ust. 1. 3. Certyfikację, o której mowa w ust. 2, przeprowadzają upoważnione jednostki kontrolujące posiadające akredytację w ramach krajowego systemu akredytacji utworzonego na podstawie ustawy z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489). 4. Certyfikat zgodności z wymaganiami, o których mowa w ust. 1, wydają jednostki, o których mowa w ust. 3. 5. Certyfikat, o którym mowa w ust. 4, jest ważny przez okres 3 lat. 6. W okresie ważności certyfikatu upoważnione jednostki kontrolujące przeprowadzają co najmniej 5 kontroli zgodności funkcjonowania wewnętrznego systemu kontroli i zarządzania obrotem z wymaganiami, o których mowa w ust. 1 i 2. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek certyfikujących upoważnionych do prowadzenia certyfikacji i kontroli systemu kontroli i zarządzania obrotem, spośród jednostek akredytowanych w krajowym systemie akredytacji."}
{"id":"2000_1250_12","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Organ kontroli obrotu, po zasięgnięciu opinii organów opiniujących, wydaje zezwolenie indywidualne po stwierdzeniu, że spełnione zostały wymagane prawem warunki do jego wydania. 2. Wydanie zezwolenia indywidualnego następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. Organy opiniujące, przygotowując opinię, o której mowa w ust. 1, mają prawo \"9dać od przedsiębiorcy udzielenia informacji umożliwiających sprawdzenie danych zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia indywidualnego. 4. Przed podjęciem decyzji w sprawie wydania zezwolenia indywidualnego organ kontroli obrotu: 1) wzywa przedsiębiorcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, wniosku lub brakującej dokumentacji poświadczającej, że spełnione zostały wymagane prawem warunki do dokonania obrotu towarami o znaczeniu strategicznym, 2) może dokonać kontrolnego sprawdzenia informacji podanych przez przedsiębiorcę we wniosku. 5. Do kontroli, o której mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ust. 4 oraz art. 30 ust. 1 i 2 niniejszej ustawy. 6. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać organowi kontroli obrotu wszelkie zmiany dotyczące danych zawartych we wniosku, w terminie 14 dni od dnia ich powstania."}
{"id":"2000_1250_13","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W przypadku, gdy przedsiębiorca wie lub ma uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że towary o znaczeniu strategicznym zostały lub mogą zostać w całości lub części wykorzystane do celów lub w okolicznościach, o których mowa w art. 10 ust.1, jest obowiązany podjąć wszelkie możliwe czynności dla ustalenia faktycznego wykorzystania tych towarów oraz zawiadomić o tym organ kontroli obrotu."}
{"id":"2000_1250_14","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Zezwolenie indywidualne oraz uprawnienia z niego wynikające są niezbywalne. 2. Zezwolenie indywidualne na obrót towarami o znaczeniu strategicznym jest dokumentem mającym znaczenie dla kontroli celnej. 3. Oryginał zezwolenia indywidualnego dołącza się do zgłoszenia celnego lub do wniosku o nadanie przeznaczenia celnego. 4. Wydanie zezwolenia indywidualnego na eksport lub tranzyt, a także na usługę pośrednictwa w eksporcie lub tranzycie może być uzależnione od spełnienia dodatkowych wymagań i warunków określonych przez organ kontroli obrotu, a w szczególności od złożenia przez zagranicznego końcowego użytkownika oświadczenia o zastosowaniu towaru o znaczeniu strategicznym lub przedłożenia międzynarodowego certyfikatu importowego. 5. W zezwoleniu indywidualnym określa się termin jego ważności nie dłuższy jednak niż rok. 6. Za wydanie zezwolenia indywidualnego pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wydanie zezwolenia indywidualnego. Opłaty zostaną ustalone na poziomie odpowiadającym kosztom faktycznie poniesionym przez organ kontroli obrotu przy wydawaniu zezwolenia indywidualnego."}
{"id":"2000_1250_15","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organ kontroli obrotu odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wydania zezwolenia na obrót, jeżeli: 1) prowadzenie obrotu narusza zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z umów międzynarodowych, 2) wymaga tego ważny interes polityki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, 3) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, 4) wymaga tego ważny interes gospodarczy Rzeczypospolitej Polskiej, 5) przedsiębiorca nie daje rękojmi zgodnego z prawem prowadzenia obrotu. 2. Organ kontroli obrotu odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wydania zezwolenia na obrót towarami o znaczeniu strategicznym, jeżeli towary te mogą być w całości lub w części wykorzystane do nielegalnego lub sprzecznego z interesem Rzeczypospolitej Polskiej wdrażania, produkcji, eksploatacji, obsługi, konserwacji, przechowywania, wykrywania, identyfikacji lub rozprzestrzeniania broni masowego rażenia, a w szczególności broni chemicznej, biologicznej lub jądrowej, a także wdrażania, produkcji, utrzymania, magazynowania środków zdolnych do przenoszenia takiej broni."}
{"id":"2000_1250_16","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Organ kontroli obrotu może odmówić, w drodze decyzji administracyjnej, wydania zezwolenia indywidualnego na obrót, jeżeli: 1) istnieje ryzyko zmiany końcowego użycia lub miejsca przeznaczenia towarów o znaczeniu strategicznym, 2) przedsiębiorca w swej dotychczasowej działalności naruszył przepisy dotyczące obrotu towarami o znaczeniu strategicznym."}
{"id":"2000_1250_17","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Organ kontroli obrotu, po zasięgnięciu opinii organów opiniujących, może w każdym czasie, w drodze decyzji administracyjnej, cofnąć lub zmienić zezwolenie indywidualne, jeżeli: 1) wymaga tego ważny interes polityki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, 2) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, 3) wymaga tego ważny interes gospodarczy Rzeczypospolitej Polskiej, 4) jest to niezbędne dla wykonania wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, 5) istnieje ryzyko zmiany końcowego użycia lub miejsca przeznaczenia towarów o znaczeniu strategicznym, 6) przedsiębiorca dokonuje obrotu wbrew warunkom określonym w zezwoleniu, 7) przedsiębiorca w sposób zawiniony utracił rękojmię zgodnego z prawem prowadzenia obrotu. 2. Cofnięcie lub zmiana zezwolenia indywidualnego z przyczyn leżących po stronie przedsiębiorcy, następuje bez odszkodowania."}
{"id":"2000_1250_18","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie indywidualne z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"2000_1250_19","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Tranzyt niekrajowego towaru podwójnego zastosowania, którego przemieszczanie ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym, wymaga pozwolenia wydawanego przez dyrektora granicznego urzędu celnego. 2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek przewoźnika. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz wzór pozwolenia na tranzyt towarów podwójnego zastosowania. 4. Wzór wniosku i wzór pozwolenia, o których mowa w ust. 3, powinny zawierać w szczególności: numer licencji eksportowej, kraj pochodzenia towaru, nazwę przewoźnika, numer listu przewozowego, nazwę eksportera i jego adres, nazwę odbiorcy i jego adres, nazwę i pełny opis towaru lub technologii, numer kontrolny, ilość i wartość, nazwę przejścia granicznego, przez które towar będzie wwieziony na polski obszar celny, oświadczenie przewoźnika, że towary objęte międzynarodową kontrolą będą przewiezione przez polski obszar celny na podstawie licencji eksportowej z kraju eksportera do wskazanego odbiorcy w stanie, w jakim wwieziono je na polski obszar celny."}
{"id":"2000_1250_2","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Obrót z zagranicą, o którym mowa w art. 3 pkt 8, jest zabroniony z mocy prawa, jeżeli nie zostały spełnione warunki i ograniczenia określone w niniejszej ustawie, przepisach innych ustaw oraz umowach i innych zobowiązaniach międzynarodowych."}
{"id":"2000_1250_20","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Eksport, import lub tranzyt towarów o znaczeniu strategicznym może odbywać się wyłącznie w wyznaczonych urzędach celnych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, urzędy celne, o których mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie właściwej kontroli eksportu, importu i tranzytu towarów o znaczeniu strategicznym."}
{"id":"2000_1250_21","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Tworzy się rejestr udzielonych zezwoleń indywidualnych oraz przedsiębiorców, którzy spełnili warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2, zwany dalej ,,rejestrem\"\". 2. Rejestr prowadzi organ kontroli obrotu. 3. Wpisu zezwolenia indywidualnego do rejestru dokonuje się niezwłocznie po jego udzieleniu. Wpisu przedsiębiorcy dokonuje się niezwłocznie po złożeniu przez niego oświadczenia, o którym mowa w art. 8 ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru, uwzględniając w szczególności rodzaje udzielonych zezwoleń oraz ilość i wartość towarów o znaczeniu strategicznym objętych zezwoleniem. Rozdział 3 Certyfikat importowy i oświadczenie końcowego użytkownika"}
{"id":"2000_1250_22","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W przypadku, gdy właściwe władze kraju zagranicznego eksportera tego wymagają, organ kontroli obrotu, na wniosek przedsiębiorcy, może wydać certyfikat importowy lub potwierdzić oświadczenie końcowego użytkownika. 2. Do wniosku o wydanie certyfikatu importowego stosuje się przepisy art. 9 ust. 3-5. 3. Certyfikat importowy oraz oświadczenie końcowego użytkownika są dokumentami przeznaczonymi do okazania właściwym władzom poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i zaświadczają o wiarygodności importera i o objęciu kontrolą przez właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej transakcji w zakresie importu na polski obszar celny towarów o znaczeniu strategicznym. 4. Za wydanie certyfikatu importowego oraz poświadczenie oświadczenia końcowego użytkownika pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wydanie certyfikatu importowego oraz poświadczenie oświadczenia końcowego użytkownika. Opłaty zostaną ustalone na poziomie odpowiadającym kosztom faktycznie poniesionym przez organ kontroli obrotu przy wydawaniu certyfikatu importowego oraz poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika. 6. Organ kontroli obrotu może odmówić wydania certyfikatu importowego lub odmówić potwierdzenia oświadczenia końcowego użytkownika, jeżeli nie jest możliwe potwierdzenie faktów, o których mowa w ust. 3, z powodu braku rękojmi zgodnego z prawem prowadzenia obrotu towarami o znaczeniu strategicznym lub niestosowania przez przedsiębiorcę wewnętrznego systemu kontroli. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór certyfikatu importowego. 8. Wzór certyfikatu, o którym mowa w ust. 7, powinien zawierać w szczególności: nazwę importera, nazwę eksportera, ich siedziby i adresy, nazwę i opis towaru o znaczeniu strategicznym, numer kontrolny, ilość i wartość, opis ostatecznego wykorzystania towaru o znaczeniu strategicznym oraz oświadczenie, że importer: 1) zobowiązał się, iż wprowadzi wymienione w certyfikacie towary na polski obszar celny i niezwłocznie powiadomi organ kontroli obrotu o wszelkich zmianach w warunkach kontraktu, 2) złożył oświadczenie, iż jest świadomy, że reeksport, zmiana końcowego użytkownika lub deklarowanego końcowego wykorzystania towaru wymagają uprzedniej zgody organu kontroli obrotu, 3) w uzgodnieniu z końcowym użytkownikiem zobowiązał się do umożliwienia przeprowadzenia przez organ kontroli obrotu, przy ewentualnym udziale przedstawicieli władz kraju eksportera, kontroli zgodności wykorzystania towarów z warunkami zezwolenia w miejscu ich wykorzystania w całym okresie pozostawania na polskim obszarze celnym."}
{"id":"2000_1250_23","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Dla potrzeb eksportu towarów o znaczeniu strategicznym organ kontroli obrotu żąda od przedsiębiorcy dostarczenia certyfikatu importowego lub oświadczenia końcowego użytkownika potwierdzonego przez właściwe władze kraju zagranicznego importera. 2. Oświadczenie końcowego użytkownika jest wystawiane przez zagranicznego końcowego użytkownika i zawiera treść wymaganą przez organ kontroli obrotu. 3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, powinno być także poświadczone przez zagranicznego importera i właściwe władze kraju końcowego przeznaczenia. 4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać w szczególności: 1) określenie kraju końcowego przeznaczenia, 2) nazwę i adres zagranicznego użytkownika końcowego, 3) określenie towaru o znaczeniu strategicznym, jego opis, ilość i wartość, 4) opis ostatecznego zastosowania towaru o znaczeniu strategicznym, 5) wskazanie pośrednich odbiorców i nabywców, 6) zobowiązanie do nieprzekazywania towaru o znaczeniu strategicznym żadnemu innemu odbiorcy bez uprzedniej zgody organu kontroli obrotu."}
{"id":"2000_1250_24","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Przedsiębiorca, który otrzymał certyfikat importowy, jest obowiązany, w terminie 30 dni od zwolnienia towaru o znaczeniu strategicznym, wystąpić do dyrektora urzędu celnego właściwego ze względu na siedzibę ostatecznego użytkownika tego towaru z wnioskiem o wydanie certyfikatu stwierdzającego, że towar objęty tym certyfikatem został przez przedsiębiorcę faktycznie i w sposób zgodny z przepisami prawa wprowadzony na polski obszar celny, zwanego dalej ,,certyfikatem weryfikacji dostawy\"\". 2. Do wydania certyfikatu weryfikacji dostawy stosuje się odpowiednio przepisy działu VII Kodeksu postępowania administracyjnego. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez urząd celny w toku postępowania w sprawie wydania certyfikatu weryfikacji dostawy. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze rozporządzenia, wzór certyfikatu weryfikacji dostawy oraz sposób ewidencjonowania wydanych certyfikatów. 5. Wzór certyfikatu weryfikacji dostawy powinien zawierać w szczególności: nazwę importera, nazwę eksportera, ich siedziby i adresy, nazwę i opis towaru lub technologii, numer kontrolny, ilość i wartość, opis ostatecznego wykorzystania towaru lub technologii, numer SAD, numer konosamentu, listu przewozowego lub innego dokumentu potwierdzającego przywóz towarów lub technologii oraz potwierdzenie, że importer przedłożył wiarygodne dowody dokonania dostawy i wprowadził wymienione w certyfikacie towary lub technologie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. 6. W przypadku eksportu towarów o znaczeniu strategicznym organ kontroli obrotu może żądać od przedsiębiorcy dostarczenia certyfikatu weryfikacji dostawy, wydawanego przez właściwe władze kraju importera. Rozdział 4 Ewidencja obrotu towarami o znaczeniu strategicznym oraz informacja dotycząca tego obrotu"}
{"id":"2000_1250_25","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przedsiębiorca dokonujący obrotu towarami o znaczeniu strategicznym jest obowiązany do prowadzenia ewidencji tego obrotu. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, mając na względzie warunki jakim powinien odpowiadać wewnętrzny system kontroli."}
{"id":"2000_1250_26","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Przedsiębiorca dokonujący obrotu w ramach zezwoleń generalnych i globalnych jest obowiązany przekazywać organowi kontroli obrotu, co najmniej raz na 6 miesięcy, informację o realizacji tego obrotu. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, o których mowa w ust. 1, obejmujący w szczególności: ilość i wartość towarów, określenie kraju, z którym prowadzony jest obrót, nazwę importera, eksportera, ich siedziby i adresy, wskazanie pośrednich odbiorców i nabywców."}
{"id":"2000_1250_27","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Na wniosek organów opiniujących organ kontroli obrotu przekazuje tym organom informacje o realizacji obrotu towarami o znaczeniu strategicznym. Rozdział 5 Kontrola obrotu"}
{"id":"2000_1250_28","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Obrót podlega kontroli. 2. Kontrola obejmuje w szczególności: 1) przestrzeganie zgodności obrotu z zezwoleniem, w tym weryfikację transakcji po jej dokonaniu, 2) działanie wewnętrznego systemu kontroli, 3) prawidłowość prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 25. 3. Kontrolę przeprowadza organ kontroli obrotu przy współdziałaniu organów, o których mowa w art. 29 ust. 2. 4. Organ kontroli obrotu może zwrócić się o przeprowadzenie kontroli do innego właściwego państwowego organu kontrolnego."}
{"id":"2000_1250_29","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Do prowadzenia kontroli, o której mowa w art. 28 ust. 1, organ kontroli obrotu może powołać zespół kontrolny, zwany dalej ,,zespołem\"\". 2. Na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, minister właściwy do spraw zagranicznych, Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef Urzędu Ochrony Państwa, Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, Prezes Głównego Urzędu Ceł oraz Generalny Inspektor Celny, delegują do prac w zespole funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników podległych albo nadzorowanych jednostek organizacyjnych. W skład zespołu minister właściwy do spraw gospodarki może także powołać biegłych i ekspertów, za ich zgodą. 3. Organ kontroli obrotu, powołując zespół, wyznacza jego kierownika, który koordynuje przebieg czynności kontrolnych oraz sporządza protokół pokontrolny. 4. Czynności kontrolne są wykonywane na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli wydanego przez organ kontroli obrotu. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia do przeprowadzenia kontroli. Wzór upoważnienia powinien zawierać w szczególności: wskazanie osoby, rodzaj i numer dokumentu tożsamości, datę ważności upoważnienia oraz informację, że na żądanie posiadacza upoważnienia wykonującego czynności kontrolne dyrektorzy, członkowie zarządów, a także pracownicy kontrolowanych przedsiębiorców mają obowiązek udzielać informacji i okazywać dokumenty."}
{"id":"2000_1250_3","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) towar podwójnego zastosowania \" towar i technologię, które mogą być użyte zarówno w celach cywilnych jak i wojskowych, określone w wykazie, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1, 2) uzbrojenie \" broń, amunicję, materiały wybuchowe, wyroby, ich części i technologie, określone w wykazie, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2, 3) towar o znaczeniu strategicznym \" towar podwójnego zastosowania oraz uzbrojenie, 4) polski obszar celny \" terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 5) eksport \" działalność polegającą na wyprowadzaniu towarów o znaczeniu strategicznym z polskiego obszaru celnego, w tym reeksport oraz ich przekazywanie, w szczególności przez telefon, telefaks i inne media elektroniczne, 6) import \" działalność polegającą na wprowadzaniu towarów o znaczeniu strategicznym na polski obszar celny oraz ich przekazywanie, w szczególności przez telefon, telefaks i inne media elektroniczne, 7) tranzyt \" procedurę określoną w art. 97 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. \" Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269), 8) obrót: a) wszelkiego rodzaju przemieszczanie przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej towarów o znaczeniu strategicznym, spowodowane w szczególności eksportem, importem, tranzytem lub zawarciem umowy leasingu, darowizny, pożyczki, użyczenia albo aportem do spółki, b) usługę pośrednictwa, doradztwa handlowego, pomocy w zawieraniu umów oraz uczestnictwo w jakiejkolwiek formie w czynnościach, o których mowa w lit. a), także poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 9) przedsiębiorca \" przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. \" Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178), 10) organ kontroli obrotu \" ministra właściwego do spraw gospodarki, 11) organy opiniujące - ministra właściwego do spraw zagranicznych, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Prezesa Głównego Urzędu Ceł, Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki oraz Generalnego Inspektora Celnego."}
{"id":"2000_1250_30","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Członkowie zespołu są uprawnieni w szczególności do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza przez przedsiębiorcę, w dniach i godzinach, w których jest ona wykonywana lub powinna być wykonywana, 2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli. 2. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego, osoby zastępującej kontrolowanego lub przez niego zatrudnionej, a w razie nieobecności tych osób, w obecności przywołanego świadka. 3. Protokół pokontrolny kierownik zespołu przekazuje organowi kontroli obrotu."}
{"id":"2000_1250_31","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w obrocie organ kontroli obrotu wzywa przedsiębiorcę do przywrócenia stanu zgodnego z niniejszą ustawą w terminie miesiąca od dnia doręczenia wezwania. 2. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, organ kontroli obrotu cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolenie indywidualne. W przypadku zezwoleń globalnych i generalnych organ kontroli obrotu wydaje decyzję administracyjną zakazującą przedsiębiorcy korzystania z zezwolenia. O wydaniu decyzji, organ kontroli obrotu niezwłocznie informuje organy opiniujące. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przedsiębiorca może otrzymać następne zezwolenie indywidualne lub skorzystać z zezwolenia globalnego lub generalnego nie wcześniej niż po upływie 3 lat odpowiednio od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia indywidualnego i decyzja o zakazie korzystania z zezwolenia generalnego lub globalnego stała się ostateczna."}
{"id":"2000_1250_32","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572, Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 70, poz. 816) dotyczące postępowania kontrolnego. Rozdział 6 Przepisy karne i kary pieniężne"}
{"id":"2000_1250_33","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Kto dokonuje obrotu bez zezwolenia lub, chociażby nieumyślnie, wbrew warunkom określonym w zezwoleniu, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 2. Jeżeli sprawca, dokonujący obrotu wbrew warunkom określonym w zezwoleniu, działa nieumyślnie i przywrócił stan, o którym mowa w art 31 ust. 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 3. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto dopuszcza do popełnienia czynu określonego w ust. 1 lub 2. 4. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1-3 sąd może orzec przepadek towarów o znaczeniu strategicznym lub innych przedmiotów służących lub przeznaczonych do popełnienia albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, w tym środków płatniczych i papierów wartościowych, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy."}
{"id":"2000_1250_34","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Kto nie wypełnia obowiązków lub warunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 lub w art. 26 ust. 1, podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_1250_35","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Kto utrudnia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 28 ust. 1, podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_1250_36","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Orzekanie w sprawach, o których mowa w w art. 34 i art. 35, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"2000_1250_37","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Przedsiębiorcy niebędącemu osobą fizyczną, który dokonuje obrotu bez ważnego zezwolenia, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 200.000 złotych."}
{"id":"2000_1250_38","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Przedsiębiorcy niebędącemu osobą fizyczną, który dokonuje obrotu wbrew warunkom określonym w zezwoleniu, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 100.000 złotych."}
{"id":"2000_1250_39","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Przedsiębiorcy niebędącemu osobą fizyczną, który nie wypełnia obowiązków lub warunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 lub w art. 26 ust. 1, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 50.000 złotych."}
{"id":"2000_1250_4","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przywóz na polski obszar celny, wywóz z polskiego obszaru celnego oraz przewóz przez polski obszar celny broni i amunicji przez osoby fizyczne, na potrzeby inne niż handlowe i przemysłowe, regulują odrębne przepisy."}
{"id":"2000_1250_40","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kary pieniężnej nie wymierza się, jeżeli od dnia, w którym stwierdzono zaistnienie podstaw odpowiedzialności określonej w art. 37 - 39, upłynęło 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna."}
{"id":"2000_1250_41","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Termin płatności kary pieniężnej wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna. 2. Kara pieniężna nieuiszczona w terminie podlega, wraz z odsetkami za zwłokę, przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2000_1250_42","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W przypadku, gdy zapłata wymierzonej kary pieniężnej w terminie określonym w art. 41 ust. 1 znacznie ograniczy lub uniemożliwi dalsze prowadzenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, organ kontroli obrotu może, na wniosek przedsiębiorcy, wydać decyzję administracyjną o odroczeniu terminu płatności lub rozłożeniu kary pieniężnej na raty, na okres nie dłuższy niż rok. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_1250_43","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz.U. Nr 157, poz. 1026, Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402, Nr 72, poz. 802 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269) w art. 14 § 6a otrzymuje brzmienie: \"§ 6a. Do pozwoleń, o których mowa w § 6 stosuje się odpowiednio art. 17, 18 i 20 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami (Dz.U. z 1997 r. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 55, poz. 587, Nr 101, poz. 1178)\"."}
{"id":"2000_1250_44","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 56, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule skreśla się wyrazy \"oraz o obrocie specjalnym\"; 2) w art. 1 w ust. 1 skreśla się wyrazy \" , a także obrotem specjalnym\"; 3) skreśla się pkt 3 w art. 2; 4) skreśla się rozdziały 4-6; 5) skreśla się art. 55."}
{"id":"2000_1250_45","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz.U. Nr 80, poz. 903) w art. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie: ,,5) uzbrojeniu lub sprzęcie wojskowym \" rozumie się przez to uzbrojenie w rozumieniu ustawy z dnia .... o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. ),\"\"."}
{"id":"2000_1250_46","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 83, poz. 932) w art. 4 pkt 6 otrzymuje brzmienie: ,,6) uzbrojeniu lub sprzęcie wojskowym \" rozumie się przez to uzbrojenie w rozumieniu ustawy z dnia .... o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. ),\"\". Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1250_47","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Postępowania wszczęte na podstawie przepisów ustaw, o których mowa w art. 44 i 51 oraz nie zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy ostateczną decyzją, podlegają umorzeniu."}
{"id":"2000_1250_48","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Pozwolenia na przywóz, wywóz lub tranzyt towarów i technologii ujętych w wykazach towarów i technologii objętych szczególną kontrolą, wydane na podstawie przepisów art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775 i Nr 83, poz.931), z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się zezwoleniami indywidualnymi w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 i zachowują ważność przez okres na jaki zostały wydane, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2001 r. 2. Pozwolenia wydane na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) w zakresie dotyczącym obrotu specjalnego, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się zezwoleniami indywidualnymi w rozumieniu art. 7 ust. 2 i zachowują ważność przez okres na jaki zostały wydane, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2001 r."}
{"id":"2000_1250_49","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Przepisy wykonawcze dotyczące wykazów towarów i technologii objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą wydane przed wejściem w życie niniejszej ustawy na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy."}
{"id":"2000_1250_5","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Do spraw uregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Rozdział 2 Zezwolenia na obrót towarami o znaczeniu strategicznym"}
{"id":"2000_1250_50","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Do dnia wejścia w życie przepisów art. 9 ust. 4 pkt 1 i 4 i art. 10 ust. 1, zezwolenia indywidualne mogą być wydawane przedsiębiorcom, którzy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uzyskali wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących obrót specjalny z zagranicą na mocy przepisów art. 33 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, oraz przedsiębiorcom, którzy przedłożą certyfikat, o którym mowa w art. 11 ust. 4. 2. Do dnia wejścia w życie art. 8 ust. 2 na obrót towarami podwójnego zastosowania wydaje się wyłącznie zezwolenia indywidualne."}
{"id":"2000_1250_51","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Traci moc ustawa z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775 i Nr 83, poz.931)."}
{"id":"2000_1250_52","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem: 1) art. 8 ust. 2, który wchodzi w życie po upływie 3 lat od dnia ogłoszenia, 2) art. 9 ust. 4 pkt 1 i 4 i art. 10 ust. 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2000_1250_6","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Obrót towarem o znaczeniu strategicznym może być dokonywany wyłącznie na podstawie i w zakresie określonym w zezwoleniu na eksport, import lub tranzyt, a także na wykonywanie usługi pośrednictwa, doradztwa handlowego, pomocy w zawieraniu umów oraz na uczestnictwo w jakiejkolwiek formie w czynnościach, o których mowa w art. 3 pkt 8 lit. a), zwanym dalej ,,zezwoleniem\"\", z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych i Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz towarów podwójnego zastosowania, na obrót którymi jest wymagane zezwolenie, 2) wykaz uzbrojenia, na obrót którym jest wymagane zezwolenie - uwzględniając przy ich sporządzaniu odpowiednie wykazy międzynarodowe. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, listę krajów, do których eksport lub tranzyt przez polski obszar celny towarów o znaczeniu strategicznym jest zakazany lub ograniczony, uwzględniając: 1) ważny interes polityki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, 2) względy obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, 3) ważny interes gospodarczy Rzeczypospolitej Polskiej, 4) zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z umów międzynarodowych, w tym dotyczących nierozprzestrzeniania i kontroli towarów o znaczeniu strategicznym. 4. Przedsiębiorca jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia na eksport lub usługę pośrednictwa w eksporcie towarów nieznajdujących się w wykazach, o których mowa w ust. 2, jeżeli wie lub został poinformowany, że eksportowane towary zostaną lub mogą zostać wykorzystane w całości lub w części do celów lub w okolicznościach, o których mowa w art. 10 ust. 1."}
{"id":"2000_1250_7","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Na obrót towarem podwójnego zastosowania wydaje się zezwolenia: 1) indywidualne \" obejmujące określony towar podwójnego zastosowania lub usługę dotyczącą takiego towaru oraz kraj lub kraje, z którymi może być prowadzony obrót przez określonego przedsiębiorcę, 2) generalne \" obejmujące typ lub kategorię towarów podwójnego zastosowania, którymi może być prowadzony obrót z jednym lub większą liczbą określonych krajów, 3) globalne \" obejmujące typ lub kategorię towarów podwójnego zastosowania, którymi może być prowadzony obrót, bez określenia kraju, z którym obrót taki może nastąpić. 2. Na obrót uzbrojeniem lub wykonywanie usług w tym zakresie wydaje się wyłącznie zezwolenia indywidualne."}
{"id":"2000_1250_8","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje zezwolenia globalne i generalne w drodze rozporządzenia. 2. Z zezwoleń, o których mowa w ust. 1, może korzystać przedsiębiorca, który udokumentuje stosowanie przez okres co najmniej 3 lat wewnętrznego systemu kontroli i zarządzania obrotem, o którym mowa w art. 10 ust. 2, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 2, oraz złoży organowi kontroli oświadczenie o rozpoczęciu obrotu towarami o znaczeniu strategicznym z zagranicą."}
{"id":"2000_1250_9","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Zezwolenie indywidualne wydaje się na wniosek przedsiębiorcy. 2. Organem właściwym do wydania zezwolenia indywidualnego, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1, jest organ kontroli obrotu. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia indywidualnego powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, 2) numer w rejestrze przedsiębiorców, o którym mowa w odrębnych przepisach, 3) określenie rodzaju i zakresu wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, 4) oznaczenie eksportera lub importera, ich siedziby i adresy, 5) oznaczenie producenta i końcowego użytkownika, ich siedziby i adresy, 6) określenie towarów o znaczeniu strategicznym lub usług, które będą przedmiotem obrotu z zagranicą, ich opis, ilość i wartość, 7) informację o sposobie wykorzystania towarów o znaczeniu strategicznym przez końcowego użytkownika, 8) określenie kraju końcowego przeznaczenia, 9) oświadczenie, że przedsiębiorca podejmie niezbędne działania, aby towary, o których mowa we wniosku, dotarły do końcowego użytkownika i poinformuje zagranicznego importera, że zmiana sposobu wykorzystania lub końcowego użytkownika, wymaga uprzedniej zgody polskiego organu kontroli obrotu, 10) inne dane określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6 4. Do wniosku o zezwolenie indywidualne na obrót towarami o znaczeniu strategicznym przedsiębiorca jest obowiązany dołączyć w szczególności: 1) oświadczenie, że w obrocie nie występują okoliczności, o których mowa w art. 10 ust. 1, 2) kopię koncesji na wykonywanie działalności w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o której mowa w odrębnych przepisach, 3) projekt umowy dotyczącej obrotu, 4) kopię certyfikatu, o którym mowa w art. 11 ust. 4, 5) certyfikat importowy lub oświadczenie końcowego użytkownika w przypadku eksportu, 6) inne dokumenty, które zdaniem przedsiębiorcy mogą mieć znaczenie dla rozpatrzenia sprawy. 5. Do dokumentu sporządzonego w języku obcym należy dołączyć tłumaczenie tego dokumentu na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) inne dane, które powinien zawierać wniosek o wydanie zezwolenia indywidualnego, 2) wzory wniosków o wydanie zezwolenia indywidualnego na eksport, import lub tranzyt towarów o znaczeniu strategicznym, usługi pośrednictwa, doradztwa handlowego, pomocy w zawieraniu umów, a także uczestnictwo w czynnościach, o których mowa w art. 3 pkt 8 lit. a), 3) inne niż wymienione w ust. 4 dokumenty, jakie powinny być dołączone do wniosku, o którym mowa w ust. 3, 4) wzory zezwoleń indywidualnych na dokonywanie obrotu - mając na uwadze rodzaje towarów oraz formy obrotu."}
{"id":"2000_1251_1","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 90 w ust. 1 po wyrazach \"z właściwymi\" dodaje się wyrazy \"ministrami lub innymi\"; 2) w art. 106 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej, w porozumieniu z Ministrem Finansów określa, w drodze rozporządzenia, sposób, warunki i tryb dysponowania środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych nie podlegających zwrotowi, uwzględniając w szczególności: 1) postanowienia odpowiednich umów międzynarodowych, 2) tryb ustalania dysponentów dla tych środków, 3) tryb uruchamiania środków i rodzaje rachunków bankowych, 4) tryb i terminy sporządzania planów finansowych i dokonywania wydatków, 5) ocenę przebiegu realizacji programów finansowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych nie podlegających zwrotowi i sporządzania sprawozdań oraz tryb i terminy ich zamykania i rozliczania środków.\"; 3) w art. 189 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Ilekroć w przepisach ustaw odrębnych jest mowa o formach gospodarki pozabudżetowej należy przez to rozumieć odpowiednio zakład budżetowy, gospodarstwo pomocnicze lub środki specjalne.\"; 4) w art. 190 w ust. 1 wyrazy \"Do dnia 1 stycznia 2001 r.\" zastępuje się wyrazami \"Nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2002 r.\"; 5) w art. 193: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2.\", c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Środki specjalne utworzone w państwowych jednostkach budżetowych działających poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej mogą funkcjonować do dnia 31 grudnia 2001 r.\"."}
{"id":"2000_1251_2","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1268_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 63, poz. 419, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dla poszczególnych rodzajów pasz: 1) cechy zepsucia, 2) dopuszczalną procentową ilość zanieczyszczeń i domieszek szkodliwych dla zdrowia zwierząt, 3) najmniejszą procentową ilość składników odżywczych istotnych, 4) dopuszczalny procent zawartości wody - mając na uwadze zdrowie zwierząt oraz ich potrzeby żywieniowe.\"; 2) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jakie dane, poza wymienionymi w ust. 1, powinny być umieszczone w napisie na opakowaniu środków chemicznych i roślinnych, mając na względzie zapewnienie identyfikacji pasz i utrzymanie ich wartości odżywczej oraz należyte informowanie odbiorcy o cechach produktu.\"; 3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposoby dokonywania analiz środków żywienia zwierząt, jak również sposoby pobierania próbek oraz ich wielkość, mając na względzie rodzaj paszy oraz zakres i tryb ich pobierania i analiz.\"; 4) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Nadzór nad jakością środków żywienia zwierząt należy do powiatowych lekarzy weterynarii.\"."}
{"id":"2000_1268_10","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. Nr 32, poz. 153, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory flag, emblematów i proporców, jakie mogą posiadać poszczególne rodzaje polskiego lotnictwa cywilnego oraz warunki ich użycia, z uwzględnieniem miejsca ich umieszczania.\"; 2) w art. 20 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadać statki powietrzne i ich części, 2) warunki i zakres sprawdzania zdatności statków powietrznych do lotu, wydawania świadectw sprawności technicznej statków powietrznych oraz wzory tych świadectw, uwzględniając poszczególne rodzaje statków powietrznych. 6. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady eksploatacji statków powietrznych, z uwzględnieniem poszczególnych ich rodzajów.\"; 3) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów wymaganych dla statku powietrznego i rodzaje dokumentów, które powinny znajdować się w statku powietrznym w czasie lotu, oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając sposób ich prowadzenia.\"; 4) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, organy lotniczego nadzoru technicznego, sprawujące nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa lotniczego oraz zakres ich działania, z uwzględnieniem zadań poszczególnych organów.\"; 5) w art. 34 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W przypadkach uzasadnionych potrzebami szkolenia lub treningu lotniczego albo wykonania specjalnych zadań, jak loty związane z akcją przeciwpożarową lub przeciwpowodziową oraz w innych przypadkach, które określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw transportu statki powietrzne mogą startować lub lądować na terenach nie będących lotniskami. 3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, warunki jakim powinny odpowiadać tereny, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze zapewnienie warunków bezpieczeństwa lotów.\"; 6) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, organy upoważnione do wykonywania nadzoru nad przestrzeganiem przepisów prawa lotniczego i przepisów wydanych na jego podstawie, dotyczących lotnisk i lotniczych urządzeń naziemnych, z uwzględnieniem ich szczegółowych zadań.\"; 7) w art. 42 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje sprawności fizycznej i psychicznej kandydatów na członków personelu lotniczego, sprawdzane w trakcie badań lotniczo-lekarskich, z uwzględnieniem podziału członków personelu lotniczego na specjalności lotnicze. 4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania przez członków personelu lotniczego uprawnień wynikających z licencji, niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa lotów, uwzględniając w szczególności normy czasu wykonywania przez personel lotniczy czynności lotniczych.\"; 8) w art. 44: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw transportu i Minister Obrony Narodowej określą, w drodze rozporządzenia: 1) zasady wyznaczenia części polskiej przestrzeni powietrznej i lotnisk dla ruchu cywilnych statków powietrznych oraz ruchu lotniczego statków powietrznych w tych częściach przestrzeni powietrznej i na tych lotniskach, 2) warunki wykonywania przez cywilne statki powietrzne lotów poza częściami przestrzeni powietrznej i lotniskami, o których mowa w pkt 1, z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa ruchu lotniczego.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, państwowe organy kierownictwa, kontroli i nadzoru ruchu lotniczego (organy ruchu lotniczego), a także organy współdziałające przy zabezpieczaniu i obsłudze tego ruchu, oraz ustali zakres i szczegółowe zasady ich działania.\"; 9) w art. 48 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw łączności, określi, w drodze rozporządzenia, wyjątki od zakazów wymienionych w ust. 1, dotyczące w szczególności: 1) wykonywania lotów akrobacyjnych w wyznaczonej strefie lotów akrobacyjnych nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności, z uwzględnieniem najmniejszej dopuszczalnej wysokości takich lotów, 2) wykonywania lotów próbnych nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności przy zachowaniu bezpiecznej wysokości, 3) wykonywania zrzutów, zgodnie z zadaniem lotu, 4) wykonywania zdjęć fotograficznych w polskiej przestrzeni powietrznej, z uwzględnieniem warunków dopuszczalności ich wykonywania, 5) używania znajdujących się na statku powietrznym urządzeń telekomunikacyjnych w zakresie nie utrudniającym przekazywania i odbierania wiadomości bezpośrednio związanych z bezpieczeństwem statku powietrznego, mając na uwadze bezkolizyjne przekazywanie i odbieranie wiadomości bezpośrednio związanych z bezpieczeństwem statku powietrznego.\"; 10) w art. 50 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, organy upoważnione do przeprowadzania poszukiwań i organizowania akcji ratowniczej w razie zaginięcia lub innego wypadku statku powietrznego, zagrożenia bezpieczeństwa albo przymusowego lądowania statku powietrznego poza lotniskiem, a także organy upoważnione do przeprowadzania badań okoliczności i przyczyn wypadków lotniczych oraz zadania i tryb postępowania tych organów ze szczególnym uwzględnieniem obowiązków jednostek biorących udział w poszukiwaniach i organizowaniu akcji ratowniczej.\"; 11) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, lotniska, na których mogą być wykonywane starty i lądowania statków powietrznych w ruchu międzynarodowym, mając na uwadze zapewnienie warunków bezpieczeństwa.\"."}
{"id":"2000_1268_11","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz.U. Nr 28, poz. 169, z 1982 r. Nr 11, poz. 80, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu. 2. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, wzór statutu spółki, biorąc pod uwagę wymagania, o których mowa w art. 17.\"."}
{"id":"2000_1268_12","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników zakładów opieki zdrowotnej oraz innych osób powołanych do pracy przy zwalczaniu epidemii, w tym w szczególności: 1) wynagrodzenie pracowników oraz innych osób powołanych wyłącznie do pracy przy zwalczaniu epidemii, 2) wynagrodzenie pracowników medycznych oraz innych osób powołanych do wykonywania dodatkowo poza godzinami pracy zadań związanych ze zwalczaniem epidemii.\"; 2) w art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych - każdy w swoim zakresie działania - w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określą, w drodze rozporządzenia: 1) organy i zakłady właściwe do wykonywania zadań określonych w ustawie oraz sposób wykonywania tych zadań w stosunku do osób uprawnionych do korzystania ze świadczeń służby zdrowia podległych tym ministrom, jak również w stosunku do innych osób zamieszkałych na terenach obiektów wojskowych, uwzględniając w szczególności określenie rodzaju zakładów i organów, o których mowa w przepisach ustawy, trybu przeciwdziałania powstaniu chorób zakaźnych, rodzaju dokumentacji oraz zasad wynagradzania osób powołanych do prac przy zwalczaniu chorób zakaźnych; 2) zasady współpracy organów, o których mowa w pkt 1, z organami podległymi ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w zakresie czynności związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych, w tym instytucje współpracujące, zasady i zakres współpracy.\"; 3) art. 23 i 24 otrzymują brzmienie: \"Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki higieniczno-sanitarne w przewozach kolejowych, drogowych i lotniczych oraz na terenach kolejowych, 2) zasady wykonywania nadzoru nad przestrzeganiem warunków, o których mowa w pkt 1. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki higieniczno-sanitarne w morskich portach i przystaniach, 2) zasady wykonywania nadzoru nad przestrzeganiem warunków, o których mowa w pkt 1."}
{"id":"2000_1268_13","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz.U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1116) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów może uznać, w drodze rozporządzenia, za uzdrowisko miejscowość (miasto, gminę lub część gminy), uwzględniając posiadanie warunków niezbędnych do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego.\"; 2) w art. 3 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowy statut uzdrowiska, w tym w szczególności organizację i szczegółowe zasady działania uzdrowiska.\"; 3) w art. 4 w ust. 4 wyrazy \"Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Radę Ministrów\"; 4) w art. 6: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, typowe rodzaje zakładów oraz urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego, uwzględniając w szczególności zakres ich zadań.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykorzystania warunków naturalnych w poszczególnych uzdrowiskach do leczenia uzdrowiskowego uwzględniając w szczególności walory klimatyczne i naturalne zasoby lecznicze terenu.\"; 5) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres działania organów określonych w ust. 1 pkt 1-4 w dziedzinie prowadzenia zakładów i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego, uwzględniając w szczególności cel działania oraz specyfikę tego leczenia, 2) zakres i formy współdziałania ministra właściwego do spraw zdrowia i jego organów oraz innych organów i instytucji prowadzących zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego oraz obiekty wypoczynku, uwzględniając w szczególności dążenie do pełnego wykorzystania naturalnych i innych właściwości uzdrowisk dla potrzeb lecznictwa uzdrowiskowego, wypoczynku i turystyki.\"."}
{"id":"2000_1268_14","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189, Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1, uwzględniając wymogi dotyczące kontroli terminowości zapłaty zobowiązań pieniężnych, obowiązek sporządzania i doręczania upomnień a ponadto konieczność powiadamiania organu egzekucyjnego o zmianach wysokości i terminu płatności egzekwowanej należności.\"; 2) w art. 46: a) w § 1 wyrazy \"Policji lub Straży Granicznej\" zastępuje się wyrazami \"Policji, Straży Granicznej lub Urzędu Ochrony Państwa\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Sposób udzielania pomocy organowi egzekucyjnemu i egzekutorowi przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, przypadki, w których wymagana jest pomoc organów, sposób postępowania, tryb występowania o udzielenie pomocy, sposób jej realizacji, a także sposób dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów określi, w drodze rozporządzenia: 1) Minister Obrony Narodowej - w przypadku udzielania pomocy przez Żandarmerię Wojskową lub wojskowe organy porządkowe, 2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku udzielania pomocy przez Policję lub Straż Graniczną, 3) Prezes Rady Ministrów - w przypadku udzielania pomocy przez Urząd Ochrony Państwa.\"; 3) w art. 50 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Sposób asystowania przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, uwzględniając w szczególności przypadki i miejsca, w których wymagana jest asysta organów, sposób postępowania przy wykonywaniu asysty, tryb powiadamiania właściwych organów, wymagane dokumenty, sposób dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów, określi, w drodze rozporządzenia: 1) Minister Obrony Narodowej - w przypadku wykonywania asysty przez Żandarmerię Wojskową lub wojskowe organy porządkowe, 2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku wykonywania asysty przez Policję lub Straż Graniczną, 3) Prezes Rady Ministrów - w przypadku wykonywania asysty przez Urząd Ochrony Państwa.\"; 4) w art. 85: a) w § 1 skreśla się zdanie czwarte, b) dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§1a. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb zawiadamiania o zajęciu wkładu oszczędnościowego placówek banku, placówek pocztowych i innych placówek obsługujących obrót oszczędnościowy oraz moment w którym zawiadomienie to uważa się za dokonane w stosunku do placówek obsługujących obrót oszczędnościowy innych niż oddział banku prowadzący rachunek wkładu, uwzględniając potrzebę jak najszybszego wstrzymania wypłat z zajętego rachunku oraz prawidłowego orzekania o odpowiedzialności placówek za dokonane wypłaty.\"."}
{"id":"2000_1268_15","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, organizacje społeczne zwolnione od opłat sądowych w sprawach cywilnych i rodzaje spraw, których dotyczy to zwolnienie, uwzględniając przede wszystkim statutowe cele działalności danej organizacji i możliwości oraz potrzeby realizacji tych celów na drodze postępowania cywilnego.\"; 2) w art. 45 ust 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, koszty sądowe w postępowaniu przy zakładaniu ksiąg wieczystych, uwzględniając w szczególności rodzaj i wysokość wpisu oraz wydatki ponoszone w związku z postępowaniem.\"."}
{"id":"2000_1268_16","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1992 r. Nr 33, poz. 144, Nr 91, poz. 456, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, obowiązki zakładów żywienia zbiorowego i zakładów wprowadzających do obrotu wyroby garmażeryjne w zakresie przechowywania próbek wydawanych lub sprzedawanych środków spożywczych, w tym zwłaszcza szczegółowe zasady i sposób pobierania i przechowywania próbek potraw oraz osoby uprawnione do ich pobierania. \"; 2) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. Pracownicy inspektoratów weterynarii lub stacji sanitarnoepidemiologicznych wykonują nadzór, o którym mowa w art. 22 ust. 3 i 3a, na podstawie pisemnego upoważnienia właściwego organu Inspekcji Weterynaryjnej albo Inspekcji Sanitarnej.\"; 3) w art. 28 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy pobieraniu próbek oraz przy badaniach i ocenie jakości zdrowotnej środka spożywczego, w razie braku norm lub przepisów wydanych na innej podstawie, uwzględniając sposób pobierania i przechowywania próbek oraz osoby uprawnione do ich pobierania.\"; 4) w art. 34 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw rolnictwa oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania nadzoru sanitarnego przez Wojskową Inspekcję Weterynaryjną nad zakładami zaopatrującymi wojsko w środki spożywcze, określając w szczególności uprawnienia wojskowych inspektoratów weterynaryjnych, zakres i częstotliwość dokonywania kontroli oraz zasady współdziałania z Inspekcją Weterynaryjną.\"."}
{"id":"2000_1268_17","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 239 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 77{1} wyrazy \"art. 77{2}-77{4}\" zastępuje się wyrazami \"art. 77{2}77{5}\"; 2) w art. 77{4} w zdaniu wstępnym wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\" oraz skreśla się pkt 2; 3) dodaje się art. 77{5} w brzmieniu: \"Art. 77{5}. §1. Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługuje zwrot kosztów związanych z podróżą służbową. §2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania oraz wysokość należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, w szczególności w zakresie diet oraz zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych udokumentowanych wydatków.\"; 4) w art. 237 § 2-4 otrzymują brzmienie: \"§2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy zawierający dane dotyczące poszkodowanego, składu zespołu powypadkowego, wypadku i jego skutków, stwierdzenie że wypadek jest lub nie jest wypadkiem przy pracy oraz wnioski i zalecane środki profilaktyczne, a także pouczenie dla stron postępowania powypadkowego. §3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór statystycznej karty wypadku przy pracy, uwzględniając dane dotyczące pracodawcy, poszkodowanego, wypadku przy pracy, a także jego skutków oraz sposób i terminy jej sporządzania i przekazywania do właściwego urzędu statystycznego. §4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób, a także prowadzenia rejestrów chorób zawodowych, uwzględniając w szczególności wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu dotyczącym tych chorób oraz dane objęte rejestrem, 2) wytyczne diagnostyczno-orzecznicze i kryteria rozpoznawania chorób zawodowych, uwzględniając w szczególności rodzaj choroby oraz czynniki szkodliwe i uciążliwe wywołujące te choroby.\"."}
{"id":"2000_1268_18","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19: a) ust. 2 skreśla się, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, ministrem właściwym do spraw środowiska i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb sprawowania nadzoru i kontroli w zakresie gospodarki wodnej i urządzeń wodnych, pozostających w użytkowaniu Sił Zbrojnych, oraz zakres i tryb udzielania organom administracji państwowej informacji w tym zakresie. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, dla realizacji zadań z zakresu gospodarki wodnej, może, w drodze rozporządzenia, tworzyć, łączyć, dzielić i znosić jednostki organizacyjne, określając szczegółowy zakres zadań, tryb i zasady działania, siedzibę oraz obszary ich działania. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw gospodarki wodnej będzie się kierował podziałem hydrograficznym kraju, koniecznością utrzymania majątku Skarbu Państwa związanego z gospodarką wodną, rodzajem zadań i kompetencji w zakresie gospodarki określonych w ustawie oraz potrzebą koordynacji działań o znaczeniu ponadregionalnym, zwłaszcza w zakresie programowania i planowania w gospodarce wodnej.\"; c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej może, w drodze zarządzenia, powoływać organy opiniodawcze i doradcze w zakresie ochrony wód i gospodarki wodnej, określając ich nazwę, skład osobowy, cel powołania, zakres i tryb działania, a także zasady wynagradzania za uczestnictwo w nich, kierując się koniecznością konsultacji społecznych w zakresie programów rozwoju zasobów wodnych.\"; 2) w art. 31 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania, jakim powinien odpowiadać operat wodnoprawny, uwzględniając część opisową i graficzną operatu wodnoprawnego oraz wymagania niezbędne dla racjonalnego wykorzystywania zasobów środowiska i racjonalnej gospodarki wodnej, 2) sposób rejestracji i prowadzenia obserwacji wydajności ujęć wód podziemnych, uwzględniając wymagania dotyczące okresowych pomiarów wydajności ujęcia i poziomu zwierciadła wody, 3) wzory karty rejestracyjnej i książki eksploatacyjnej ujęcia wody podziemnej oraz instrukcje ich prowadzenia, uwzględniając wymogi dokumentowania danych niezbędnych do kontroli warunków i przebiegu eksploatacji ujęcia, 4) sposób ustawiania i utrzymywania wodnych urządzeń pomiarowych, w tym wymagania zapewniające kontrolę przestrzegania warunków pozwolenia wodnoprawnego oraz prowadzenie hydrograficznej obserwacji wód, 5) sposób ustawiania na brzegach wód znaków żeglugowych i ich utrzymywania, uwzględniając wymagania bezpieczeństwa żeglugi.\"; 3) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. Za szczególne korzystanie z wód, a także za korzystanie ze stanowiących własność państwa urządzeń wodnych pobiera się opłaty. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, powiatowych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz gminnych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. 3. Opłaty za pobór wody i wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi ustala i pobiera wojewoda na podstawie informacji, którą zakład jest obowiązany złożyć w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, a jeżeli produkcja zakładu ma charakter okresowy - w terminie 15 dni po zakończeniu każdego okresu, w którym zakład prowadził produkcję. 4. Informacja, o której mowa w ust. 3, powinna zawierać dane o ilości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej, ilości, rodzaju, stanie i składzie odprowadzanych do wód lub do ziemi ścieków oraz ładunku zawartych w nich zanieczyszczeń, określonych wskaźnikami: pięciodobowym biochemicznym zapotrzebowaniem tlenu (BZT5), chemicznym zapotrzebowaniem tlenu oznaczonym metodą dwuchromianową (ChZT), zawiesiną ogólną, sumą jonów chlorków i siarczanów, sumą metali ciężkich, fenolami lotnymi. 5. Skład ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi ustala się w miejscu wylotu ścieków z urządzeń oczyszczających lub kolektorów zakładów, z tym że w przypadku wprowadzania wód chłodniczych razem ze ściekami skład ścieków ustala się przed ich zmieszaniem. 6. Jeżeli zakład nie złoży w terminie informacji, o której mowa w ust. 3 i 4, albo złoży informację nasuwającą zastrzeżenia, decyzję w sprawie opłaty, o której mowa w ust. 3, wydaje się na podstawie ustaleń dokonanych przez organ pobierający opłatę. 7. W razie niezłożenia informacji w terminie, o którym mowa w ust. 3, organ ustalający opłatę stosuje stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania. 8. Opłaty za korzystanie z urządzeń wodnych, żeglugę i spław oraz wydobywanie z wód żwiru, piasku i innych materiałów ustala i pobiera dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, na podstawie informacji, którą zakład prowadzący działalność żeglugową obejmującą przewóz osób lub towarów w celach zarobkowych i na własny rachunek lub zakład wydobywający z wód żwir, piasek i inne materiały, jest obowiązany składać za każdy miesiąc uprawiania żeglugi lub prowadzenia wydobycia, w terminie do 15 dnia następnego miesiąca. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość stawki opłat za pobór m{3} wody, 2) rodzaje zanieczyszczeń, za których wprowadzanie do wód lub do ziemi pobiera się opłaty oraz stawki tych opłat za kg ładunku lub za m{3} ścieków, 3) wysokość stawki opłat za korzystanie z urządzeń wodnych, żeglugę i spław oraz za wydobywanie z wód żwiru, piasku i innych materiałów. 10. Rada Ministrów ustalając stawki opłat za pobór wody, o których mowa w ust. 9 pkt 1, uzależni ich wysokość od tego, czy woda jest powierzchniowa, czy podziemna oraz od jej jakości, a także kierować się będzie wielkością zasobów wodnych możliwych do wykorzystania w poszczególnych dorzeczach oraz kosztem uzyskania wód z tych zasobów. Rada Ministrów może zróżnicować stawki opłat za pobór wody dla poszczególnych dorzeczy lub ich części. Maksymalna stawka opłaty za pobór wody podziemnej nie może być wyższa niż 10 promili najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów, a za pobór wody powierzchniowej nie może być wyższa niż 5 promili tego wynagrodzenia. 11. Rada Ministrów wskazując rodzaje zanieczyszczeń i ustalając stawki opłat za ich wprowadzanie do wód lub do ziemi, o których mowa w ust. 9 pkt 2, kierować się będzie szkodliwością tych zanieczyszczeń dla środowiska wodnego oraz potrzebą zapewnienia szczególnej ochrony zasobów wód podziemnych oraz wód jezior. Maksymalna stawka opłaty za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi nie może być wyższa niż: 1) za 1 kg zanieczyszczeń zawartych w ściekach wprowadzanych do wód lub do ziemi - 10%, 2) za 1 dm{3} wód chłodniczych - 0,5% - najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów dla roku poprzedniego. 12. Realizując upoważnienie, o którym mowa w ust. 9 pkt 3, Rada Ministrów będzie się kierować rodzajem i wielkością obiektów pływających, masą przewożonych towarów, ilością miejsc pasażerskich oraz nośnością wymierzoną, rodzajem i wielkością obiektów pływających oraz porą korzystania z tych urządzeń, uwzględniając komu zostało powierzone utrzymanie poszczególnych odcinków śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych, mając na względzie, że maksymalna stawka opłaty za: 1) żeglugę pustych statków towarowych i barek nie może być wyższa niż 0,5 grosza za jeden tonokilometr nośności wymierzonej, a statków pasażerskich i wycieczkowych - 2,5 grosza za iloczyn jednego miejsca na statku i każdego kilometra przebytej drogi wodnej, 2) przewóz towarów oraz holowanie i spław drewna nie może być wyższa niż 2 grosze za jeden tonokilometr, 3) jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach 7.00 16.00 nie może być wyższa niż 2% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów, a w godzinach 16.00-7.00 - 4% tego wynagrodzenia, 4) wydobywanie z wód żwiru piasku i innych materiałów nie może być wyższa niż 5% ceny zbytu tych materiałów. 13. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie uiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 4) w art. 56a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Termin uiszczania opłat, o których mowa w art. 56 ust. 1, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca opłatę stała się ostateczna, z zastrzeżeniem ust. 3.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Opłatę za korzystanie ze śluzy lub pochylni przez statki, o których mowa w art. 56c ust. 3 pkt 1, pobiera się w miejscu śluzowania lub przejścia przez pochylnię. Za pobraną opłatę wystawia się potwierdzenie jej uiszczenia.\"; 5) w art. 56b: a) w ust. 1 wyraz \"wysokości\" zastępuje się wyrazem \"ustalenia\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Opłaty nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się decyzji w sprawie jej ustalenia.\"; 6) dodaje się art. 56c i 56d w brzmieniu: \"Art. 56c. 1. Zwolniony z opłat jest pobór wody: 1) wykorzystanej do celów, o których mowa w art. 46, 2) dokonywany dla potrzeb przerzutów wody, 3) dla potrzeb energetyki wodnej pod warunkiem zwrotu takiej samej ilości wody o co najmniej nie gorszej jakości, w odległości do 1,5 km od miejsca jej poboru, 4) dla potrzeb związanych z wytwarzaniem energii cieplnej lub elektrycznej pod warunkiem, że jest to woda powierzchniowa zużywana zwrotnie, 5) dla potrzeb pozyskania energii cieplnej za pomocą pomp cieplnych, wykorzystujących energię wody podziemnej, pod warunkiem zwrotu do wód podziemnych takiej samej ilości wody o co najmniej nie gorszej jakości, 6) dla potrzeb chowu lub hodowli ryb, pod warunkiem, że pobór ten oraz odprowadzanie wykorzystanej wody jest zgodne z pozwoleniem wodnoprawnym, 7) dla potrzeb nawadniania użytków rolnych i leśnych, 8) pochodzącej z odwodnienia gruntów, obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych. 2. Zwolnione z opłat jest wprowadzanie: 1) do ziemi - ścieków w celu rolniczego wykorzystania, w przypadku posiadania pozwolenia wodnoprawnego na takie ich wykorzystanie, 2) do wód - zużytych wód chłodniczych oraz z obiegów chłodzących, jeżeli ich temperatura nie przekracza +26oC, albo naturalnej temperatury wody gdy temperatura ta jest wyższa niż +26oC, 3) do wód - wód zasolonych, jeżeli wartość sumy jonów chlorków i siarczanów w tych wodach nie przekracza 500 mg na litr, 4) do wód lub do ziemi - wód opadowych. 3. Z opłat za korzystanie z urządzeń wodnych, za żeglugę i spław zwolnione są: 1) statki do 15 ton nośności, w tym łodzie sportowo-turystyczne, z tym że zwolnienie nie dotyczy opłat za korzystanie ze śluz lub pochylni, 2) statki jednostek organizacyjnych właściciela wód lub urządzeń wodnych zlokalizowanych na wodach, 3) statki jednostek sił zbrojnych, jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz jednostek ratowniczych, 4) statki inspektoratów żeglugi śródlądowej, 5) statki Państwowej Straży Rybackiej i Społecznej Straży Rybackiej, 6) statki urzędów morskich, 7) promy leżące w ciągach wód publicznych. 4. Dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych ogólnokształcących i zawodowych, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli oraz dla studentów szkół wyższych opłatę za korzystanie ze śluzy lub pochylni obniża się o połowę."}
{"id":"2000_1268_19","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz.U. Nr 31, poz. 130, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustanawia mundury, określa osoby uprawnione do ich noszenia oraz wzór i kolor munduru.\"; 2) w art. 12: a) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"Policji,\" dodaje się wyrazy \"Straży Granicznej,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej w odniesieniu do munduru wojskowego, a minister właściwy do spraw wewnętrznych w odniesieniu do munduru policyjnego i Straży Granicznej mogą wprowadzić, w drodze rozporządzeń, zakaz używania munduru lub jego części, chociażby nawet zostały one pozbawione oznak określonych w przepisach o ustanowieniu munduru, uwzględniając obowiązujące wzory umundurowania wyjściowego i polowego stosowanego w Siłach Zbrojnych, Policji i Straży Granicznej.\"."}
{"id":"2000_1268_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W dekrecie z dnia 16 kwietnia 1946 r. o zwalczaniu chorób wenerycznych (Dz.U. z 1949 r. Nr 51, poz. 394 oraz z 1975 r. Nr 17, poz. 94) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Chorzy po odbyciu kuracji zaleconej przez lekarza mają obowiązek poddawania się badaniom kontrolnym stanu zdrowia. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki poddawania się badaniom kontrolnym przez chorych po odbyciu kuracji, uwzględniając w szczególności zakres przeprowadzanych badań oraz terminy ich wykonania.\"; 2) w art. 10 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru oraz tryb przesyłania doniesień, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając w szczególności dane objęte rejestrem oraz zapewniając poufny tryb przekazywania doniesień.\"; 3) w art. 12: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzania badań żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, uwzględniając w szczególności zakres i terminy ich wykonywania.\"."}
{"id":"2000_1268_20","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 7, poz. 18, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 10, poz. 60 i Nr 34, poz. 199, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady dotyczące postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniając praktykę i zwyczaje istniejące w państwie przyjmującym, określając sytuację w których podnoszenie flagi państwowej jest obowiązkowe oraz określając szczegółowo jej usytuowanie.\"."}
{"id":"2000_1268_21","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 62, poz. 718 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W szczególnie uzasadnionych wypadkach minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, towary i usługi, na które ustala się ceny regulowane, z wyjątkiem towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe.\"; 2) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe (art. 3 ust. 2).\"; 3) w art. 10 skreśla się ust. 2; 4) w art. 12: a) ust 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, jednolite dla wszystkich jednostek gospodarczych metody kosztorysowania obiektów i robót budowlanych, w tym rodzaje kosztorysów i podstawy ich sporządzania.\", b) skreśla się ust. 3-5; 5) art. 14 skreśla się; 6) w art. 15: a) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia: 1) wprowadzić obowiązek stosowania marż urzędowych, 2) ustalić średnie wskaźniki marż umownych, uwzględniając przeciwdziałanie nadmiernemu wzrostowi marż umownych, rodzaje towarów i usług objętych ograniczeniami oraz okres obowiązywania ograniczeń.\", b) ust. 8 skreśla się; 7) w art. 16 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z właściwymi ministrami, po zasięgnięciu opinii Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacji Miar i Jakości, określi, w drodze rozporządzenia, branżowe minimalne opusty cen umownych dla: 1) niższych klas jakości (gatunków, stopni, wyrobów) przewidzianych w normach lub innych przepisach dla poszczególnych towarów, 2) wyrobów o jakości niższej od wymaganej normą, dopuszczonych do obrotu na podstawie odstępstwa od normy.\"; 8) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, może określić, w drodze rozporządzenia, towary przeznaczone do sprzedaży detalicznej, których oznaczenie ceną urzędową, regulowaną lub umowną może nastąpić w inny sposób niż bezpośrednio na towarze, lub towary niewymagające oznaczenia ceną, uwzględniając w szczególności specyfikę towaru oraz inny sposób określenia jego wartości.\"; 9) w art. 25 skreśla się ust. 2."}
{"id":"2000_1268_22","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wypadki i okoliczności, w których, uwzględniając zwyczaje międzynarodowe, dopuszczalne jest podawanie i spożywanie nieznacznej ilości napojów alkoholowych,.\"; 2) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb sprawowania kontroli, o której mowa w ust. 1, określając szczegółowy zakres zagadnień podlegających kontroli, formy wykonywania kontroli, sposób dokumentowania jej przebiegu i wyników oraz postępowanie pokontrolne, w tym tryb przekazywania rezultatów kontroli zainteresowanym podmiotom, a zwłaszcza kontrolowanym jednostkom organizacyjnym i ich jednostkom nadrzędnym.\"."}
{"id":"2000_1268_23","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 155, poz. 1016 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 546) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb ustalania oraz wypłaty ekwiwalentu, uwzględniając koszty przechowywania, zabezpieczania przed zniszczeniem i utratą oraz konserwacji materiałów archiwalnych.\"; 2) w art. 16: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Udostępnianie materiałów archiwalnych dla powyższych potrzeb jest bezpłatne.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ustala, w drodze rozporządzenia, opłaty za udostępnianie materiałów archiwalnych w celach innych niż te, o których mowa w ust. 1, uwzględniając ponoszone przez archiwum dodatkowe koszty związane z tym udostępnianiem, w szczególności: 1) koszty przygotowania materiałów do udostępniania, 2) koszty wyszukania materiałów archiwalnych, 3) koszty zabiegów konserwatorskich związanych z udostępnianiem materiałów archiwalnych, 4) koszty wykonania odpisów i kopii.\"; 3) w art. 17: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb udostępniania materiałów archiwalnych znajdujących się w archiwach wyodrębnionych, podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz ministrom właściwym: do spraw wewnętrznych, do spraw zagranicznych, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, Prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Szefom: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i Kancelarii Prezydenta, uwzględniając: 1) zasady postępowania z materiałami archiwalnymi zawierającymi informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, albo dane osobowe podlegające ochronie, 2) szczegółowe zasady udostępniania dokumentacji dotyczącej osób fizycznych tym osobom dla celów własnych, 3) odpłatność za udostępnianie materiałów archiwalnych w przypadku ponoszenia przez archiwum dodatkowych kosztów z tego tytułu, 4) odpłatność za sporządzenie reprodukcji materiałów archiwalnych.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji ustali, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb gromadzenia, ewidencjonowania, kwalifikowania, klasyfikacji oraz udostępniania materiałów archiwalnych tworzących zasób jednostek publicznej radiofonii i telewizji, uwzględniając: 1) szczególny zakres i sposób działania radia i telewizji, 2) potrzebę szczególnej ochrony materiałów archiwalnych przed utratą lub zniszczeniem.\"; 4) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej oraz ministrowie właściwi: do spraw wewnętrznych, do spraw zagranicznych, Szef Kancelarii Sejmu, Szef Kancelarii Senatu, Szef Kancelarii Prezydenta, Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, określą, w drodze zarządzeń, organizację podległych im archiwów wyodrębnionych, uwzględniając w szczególności zakres ich działania.\"."}
{"id":"2000_1268_24","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 34, poz. 209, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270) w art. 18 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych i Minister Sprawiedliwości określą, w drodze rozporządzenia, sposób pobierania przez notariuszy podatku od spadków i darowizn oraz prowadzenia przez notariusza rejestru tego podatku, w tym w szczególności tryb wykonywania przez notariusza czynności związanych z poborem podatku, sposób udzielania pouczeń stronom oraz udzielania wyjaśnień, treść rejestru oraz termin dokonywania wpłat pobranego podatku.\"."}
{"id":"2000_1268_24","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady współpracy podległych im organów w zakresie zwalczania chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone ze zwierząt kręgowych na ludzi lub z ludzi na zwierzęta kręgowe, w szczególności: 1) wykaz chorób, których współpraca dotyczy, 2) jednostkę zobowiązaną do współpracy, 3) zakres współpracy.\"."}
{"id":"2000_1268_25","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 117, poz. 757 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 532) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Minister właściwy do spraw zagranicznych może powoływać honorowych konsulów generalnych, konsulów, wicekonsulów lub agentów konsularnych do wykonywania niektórych funkcji konsulów. 2. Na honorowego konsula generalnego, konsula, wicekonsula lub agenta konsularnego może być powołany obywatel polski zamieszkały w państwie przyjmującym, obywatel państwa przyjmującego lub państwa trzeciego, posiadający wysoki autorytet, cieszący się zaufaniem oraz dający rękojmię wykonywania funkcji zgodnie z interesami Rzeczypospolitej Polskiej i jej obywateli. 3. Okręg konsularny, zakres funkcji honorowego konsula generalnego, konsula, wicekonsula lub agenta konsularnego określa minister właściwy do spraw zagranicznych w akcie powołania. 4. Okręg konsularny, zakres funkcji honorowego konsula generalnego, konsula, wicekonsula lub agenta konsularnego, określony w akcie powołania, może być zmieniany, za jego zgodą, przez ministra właściwego do spraw zagranicznych. 5. W zakresie wykonywanych funkcji honorowy konsul generalny, konsul, wicekonsul lub agent konsularny podlega kierownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego. 6. Bezpośredni nadzór nad działalnością honorowego konsula generalnego, konsula, wicekonsula lub agenta konsularnego sprawuje właściwy terytorialnie konsul. 7. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb powoływania i odwoływania honorowych konsulów generalnych, konsulów, wicekonsulów lub agentów konsularnych oraz zasady wykonywania przez nich funkcji, w tym zakres wykonywanych funkcji i sposób współdziałania z właściwymi urzędami konsularnymi, sposób ponoszenia kosztów sprawowania funkcji, a także przypadki, w których przestają oni wykonywać swoje funkcje.\"; 2) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Konsul, w razie niezbędnej potrzeby, może udzielić obywatelowi polskiemu przebywającemu czasowo w państwie przyjmującym pomocy finansowej na pokrycie kosztów powrotu do Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, może być uzależnione od złożenia poręczenia majątkowego lub zobowiązania zwrotu całości lub części otrzymanej kwoty pieniędzy w terminie określonym w decyzji o przyznaniu pomocy finansowej. 3. Niespłacone w terminie zobowiązania, o których mowa w ust. 2, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach konsul może udzielać zapomóg znajdującym się w niedostatku osobom pochodzenia polskiego zamieszkałym w państwie przyjmującym. 5. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania pomocy finansowej oraz tryb postępowania przy jej udzielaniu, w tym tryb przyjmowania i rozpatrywania wniosków, sposób zabezpieczania spłaty udzielanej pomocy finansowej innej niż zapomoga, sposoby odraczania terminów spłaty udzielonej pomocy, rozkładania jej na raty oraz umarzania należności, a także wzory wniosków dotyczących udzielenia pomocy finansowej. 6. W sprawach umarzania i udzielania ulg w spłacie pomocy finansowej udzielnej przez konsula stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062).\"; 3) w art. 24 skreśla się pkt 1; 4) w art. 27 skreśla się ust. 2; 5) w art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania przed konsulem, uwzględniając tryb wszczynania, prowadzenia i zakończenia postępowania, terminy załatwiania spraw, rozstrzygania i trybu odwołania od rozstrzygnięć konsula oraz trybu przekazywania spraw organom polskim.\"; 6) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Za wykonane czynności konsularne konsul pobiera opłaty. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, zasady pobierania opłat konsularnych oraz udzielania ulg i zwolnień, a także zwrotu wydatków poniesionych w związku z wykonaniem czynności konsularnych, w tym składniki opłat i wysokość kosztów wykonywania czynności konsularnych oraz rodzaje czynności podlegających opłacie.\"."}
{"id":"2000_1268_25b","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 25b. 1. Koordynację przedsięwzięć związanych z ochroną dóbr kultury w razie konfliktu zbrojnego zapewnia Polski Komitet Doradczy, zwany dalej \"Komitetem\". 2. Komitet jest organem pomocniczym Rady Ministrów. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, skład Komitetu, jego organizację, zakres i tryb działania oraz sposób finansowania jego działalności, uwzględniając zapewnienie realizacji Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego oraz w szczególności zasady powoływania i odwoływania przewodniczącego, sekretarza, członków Komitetu oraz ich liczbę, obowiązki i uprawnienia, procedury głosowania, zasady pokrywania kosztów związanych z działalnością Komitetu oraz obsługą administracyjną, a także obowiązek składania sprawozdań z działalności Komitetu Prezesowi Rady Ministrów.\"; 5) w art. 30 skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz ust. 2; 6) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, tryb zgłaszania wniosków oraz wydawania zezwoleń i zaświadczeń na wywóz za granicę dóbr kultury. Rozporządzenie określi w szczególności dane zamieszczane we wniosku i rodzaje dokumentów załączanych do wniosku, organy i podmioty właściwe do wydawania zezwoleń i zaświadczeń, a także sposób oznaczania dóbr kultury wywożonych za granicę umożliwiający ich identyfikację i zabezpieczający je przed uszkodzeniem.\"; 7) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z właściwymi ministrami, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zabytków nieruchomych dostępnych dla publiczności, terminy i czas ich zwiedzania, zasady wykorzystywania tych obiektów dla celów dydaktyczno-oświatowych, formę graficzną znaku umieszczanego na obiekcie informującego o szczególnej roli zabytku, uwzględniając uzasadnione interesy ich użytkowników.\"; 8) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, organizację i formy działania społecznej opieki nad zabytkami, uwzględniając rodzaje podmiotów mogących pełnić funkcję społecznych opiekunów zabytków, obowiązki i uprawnienia społecznych opiekunów zabytków, formy ich współdziałania z wojewódzkimi konserwatorami zabytków oraz warunki i tryb nadawania i cofania uprawnień społecznych opiekunów zabytków.\"; 9) w art. 72 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, wzór i wymiar odznaki biorąc pod uwagę wzornictwo i wymiary odznak stosowane w polskiej falerystyce, tryb przedstawiania wniosków o nadanie odznaki oraz niezbędne dokumenty wymagane przy składaniu wniosku o nadanie odznaki, uwzględniając sytuację, w których przyznaje się odznakę, określenie podmiotów uprawnionych do wręczania odznaki oraz tryb jej wręczania i sposób noszenia.\"."}
{"id":"2000_1268_26","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769) w art. 12: 1) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Fundacja składa corocznie właściwemu ministrowi sprawozdanie ze swojej działalności. 3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, jest przez fundację udostępnione do publicznej wiadomości.\"; 2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, ramowy zakres sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, obejmujący w szczególności najważniejsze informacje o działalności fundacji w okresie sprawozdawczym pozwalające ocenić prawidłowość realizacji przez fundację jej celów statutowych.\"."}
{"id":"2000_1268_27","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz warunki działania stacji sanitarno-epidemiologicznych, uwzględniając w szczególności podział stacji na komórki organizacyjne, zakres jej zadań oraz kwalifikacje pracowników stacji wymagane na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy.\"; 2) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, jednolite formy nadzoru sanitarnego i warunki dokonywania ocen stanu sanitarno-epidemiologicznego, uwzględniając zadania Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego oraz działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób związanych z warunkami środowiska.\"; 3) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Warunki i tryb pobierania próbek do badań określają Polskie Normy, a w przypadku braku Polskiej Normy warunki te i tryb określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając w szczególności sposób pobierania i przechowywania próbek.\"; 4) w art. 34: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Za przyznanie uprawnienia rzeczoznawcy pobierana jest opłata.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje rzeczoznawców, warunki, zakres i tryb przyznawania i cofania uprawnień rzeczoznawcy do spraw sanitarno-higienicznych, wysokość opłat ponoszonych w związku z przyznaniem uprawnienia rzeczoznawcy oraz warunki i tryb opiniowania przez rzeczoznawców dokumentacji projektowej, w szczególności uwzględniając: 1) przy określaniu kwalifikacji - wykształcenie, praktykę zawodową oraz egzamin kwalifikacyjny, 2) przy określaniu warunków, zakresu i trybu przyznawania i cofania uprawnień rzeczoznawcy - wykaz dokumentów niezbędnych do wszczęcia postępowania, zakres uprawnień rzeczoznawców oraz ich obowiązki.\"; 5) w art. 36: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zasady ustalania wysokości opłat, o których mowa w ust. 1-3, uwzględniając w szczególności wysoko-specjalistyczny charakter wykonywanych badań, stanowiących podstawę do ich ustalenia przez kierownika jednostki organizacyjnej, w której przeprowadza się badania.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Niezależnie od opłat z tytułu bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, pobieranych według zasad i w wysokości, o których mowa w ust. 1-4, stacje sanitarno-epidemiologiczne mogą w ramach prowadzonych środków specjalnych wykonywać w zakresie badań, pomiarów i innych czynności nie wynikających z ustawowego nadzoru, odpłatne usługi na zasadzie zlecenia tych usług i za umownie ustaloną zapłatą.\", c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Środki finansowe uzyskane z opłat, o których mowa w ust. 5, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji Sanitarnej. Główny Inspektor Sanitarny określi, w drodze zarządzenia, regulamin gospodarowania środkami specjalnymi.\";"}
{"id":"2000_1268_28","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750 i Nr 101, poz. 1178) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Wojewoda, w drodze zarządzenia, nadaje regulamin Państwowej Straży Rybackiej, określający szczegółową organizację i sposób działania tej straży.\"; 2) w art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i warunki współpracy Państwowej Straży Rybackiej ze Społeczną Strażą Rybacką, mając na względzie skuteczność zapobiegania i zwalczania nielegalnego połowu ryb, raków i minogów w powierzchniowych wodach śródlądowych oraz zwalczania przez Państwową Straż Rybacką i Społeczną Straż Rybacką obrotu nielegalnie pozyskanymi rybami, rakami i minogami.\"."}
{"id":"2000_1268_29","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125, z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 50, poz. 580 i Nr 56, poz. 678) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi wydziały.\"; 2) dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe czynności sądów w sprawach z zakresu międzynarodowego postępowania cywilnego oraz karnego w stosunkach międzynarodowych, w tym sposób wykonywania czynności dotyczących osób korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych oraz czynności z udziałem tych osób, czynności związane ze stawiennictwem przed sądami obywateli państw obcych, tryb ustalania obywatelstwa stron, uczestników postępowania, oskarżonych i świadków, szczegółowy tryb występowania o pomoc prawną i udzielania takiej pomocy sądom i innym organom państw obcych. Zarządzenie określi ponadto czynności wykonywane przez sądy w poszczególnych rodzajach spraw cywilnych i karnych w obrocie międzynarodowym w zakresie uznawania i wykonania orzeczeń sadów zagranicznych.\"; 3) w art. 38: a) w § 1 skreśla się zdanie trzecie, b) dodaje się § 7 w brzmieniu: \"§7. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, regulamin wyboru delegatów, o których mowa w § 1, uwzględniając w szczególności wymóg proporcjonalności reprezentacji poszczególnych sądów rejonowych w stosunku do ogólnej liczby sędziów sądów rejonowych w okręgu danego sądu okręgowego, a także zasadę tajności głosowania.\"; 4) w art. 41{2} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Minister Sprawiedliwości ustala, w drodze rozporządzenia, corocznie liczbę wolnych stanowisk sędziowskich dla poszczególnych sądów, uwzględniając potrzeby wymiaru sprawiedliwości oraz wysokość środków finansowych przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa.\"; 5) w art. 63 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§5. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb delegowania sędziów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie Sprawiedliwości z uwzględnieniem sposobu i warunków ustalania i wykonywania obowiązków sędziów w okresie delegowania.\", 6) w art. 124 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych, o których mowa w § 1, uwzględniając zadania przewodniczącego i członków komisji, wynikające z zakresu i formy egzaminu.\"; 7) art. 125 otrzymuje brzmienie: \"Art. 125. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, organizację i zakres działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sadowej, w tym wewnętrzną organizację i zadania sekretariatów, obowiązki kierowników sekretariatów, kompetencje w zakresie nadzoru nad pracą sekretariatów, organizację i zakres działania oddziałów i innych komórek organizacyjnych powołanych do wykonywania czynności z zakresu administracji sądowej, a także biurowość w sprawach sądowych i biurowość w sprawach z zakresu administracji i nadzoru.\"."}
{"id":"2000_1268_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz.U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284, z 1998 r. Nr 143, poz. 916 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) w art. 3 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje zakładów opieki zdrowotnej i stanowiska, na których może być zatrudniony starszy felczer, z uwzględnieniem programu kursu dokształcającego. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, program, organizację i warunki odbywania kursów dokształcających dla felczerów oraz tryb kwalifikowania do odbycia kursu, uwzględniając w szczególności: 1) program kursów ze wskazaniem poszczególnych przedmiotów nauczania oraz liczby godzin zajęć praktycznych i teoretycznych, 2) sposób sprawdzania wiadomości uczestników kursu warunkujących jego pozytywne zakończenie.\"."}
{"id":"2000_1268_30","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34; z 1994 r. Nr 1, poz. 3; z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, na wniosek Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres uprawnień i obowiązków nauczycieli i wychowawców zatrudnionych w niepublicznych przedszkolach i niepublicznych placówkach działających na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz niepublicznych placówkach działających na podstawie przepisów o pomocy społecznej prowadzonych przez kościelne osoby prawne.\"."}
{"id":"2000_1268_31","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 dodaje się ust. 2d w brzmieniu: ,,2d. Nadzór nad pracami geodezyjnymi i kartograficznymi na terenach zamkniętych sprawuje właściwy minister lub kierownik urzędu centralnego.\"; 2) w art. 6a ust. 6 otrzymuje brzmienie: ,,6. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki organizacyjne, kadrowe i techniczne, jakie powinny zostać spełnione przez gminy wnioskujące o przejęcie określonych w ustawie zadań i kompetencji, mając na uwadze konieczność zapewnienia przez gminę prawidłowego poziomu merytorycznego i technicznego wykonywania pełnego zakresu zadań.\"; 3) art. 6c otrzymuje brzmienie: ,,Art. 6c. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakim powinni odpowiadać wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, geodeci województw, geodeci powiatowi i geodeci gminni, uwzględniając konieczność posiadania odpowiednich kwalifikacji zawodowych do zakresu wykonywanych zadań.\"; 4) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: ,,2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje materiałów geodezyjnych i kartograficznych, które ze względu na ochronę interesów państwa lub interesu społecznego oznacza się klauzulą \"poufne\", uwzględniając przy tym potrzeby ochrony informacji niejawnych w działalności geodezyjnej i kartograficznej.\"; 5) art. 8 otrzymuje brzmienie: ,,Art. 8. 1. Przy Głównym Geodecie Kraju działają: 1) Państwowa Rada Geodezyjna i Kartograficzna jako organ doradczy i opiniodawczy, 2) Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Główny Geodeta Kraju określa skład osobowy Rady i Komisji, o których mowa w ust. 1 i 3 3. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zakres działania Państwowej Rady Geodezyjnej i Kartograficznej i Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady wynagradzania ich członków mając na uwadze konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu przedstawianych Głównemu Geodecie Kraju opracowań i opinii.\"; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: ,,Art. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i szczegółowy zakres przeprowadzania przez organy służby geodezyjnej i kartograficznej kontroli urzędów, instytucji publicznych i przedsiębiorców w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących geodezji i kartografii, uwzględniając podział zadań kontrolnych pomiędzy poszczególne organy służby geodezyjnej i kartograficznej oraz ich obowiązki i uprawnienia podczas wykonywania kontroli, a także obowiązki i uprawnienia podmiotów kontrolowanych.\"; 7) w art. 10: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: ,,1a. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb sprawowania nadzoru nad pracami geodezyjnymi i kartograficznymi na terenach zamkniętych, a w szczególności określi rodzaje prac, nad którymi sprawowany jest nadzór, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa oraz ochrony informacji niejawnych.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: ,,5. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady pozyskiwania i rejestrowania oraz warunki udostępniania fotogrametrycznych i teledetekcyjnych zdjęć lotniczych oraz zdjęć satelitarnych, a w szczególności tryb postępowania związanego z wykonywaniem zdjęć lotniczych, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa lub potrzeby administracji publicznej oraz przedsiębiorców.\"; 8) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, ustala, w drodze rozporządzenia, sposób przedstawiania na mapach przedmiotów sporów międzynarodowych, uwzględniając na mapach: 1) sporne terytoria państwa lub ich części, terytoria okupowane, terytoria i granice pomiędzy państwami ościennymi, 2) granice polityczne będące liniami demarkacyjnymi, 3) nazewnictwo niektórych terytoriów spornych.\"; 9) art. 18 otrzymuje brzmienie: ,,Art. 18. Rozpowszechnianie, rozprowadzanie oraz reprodukowanie w celu rozpowszechniania i rozprowadzania map , materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych, stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny wymaga zezwolenia: 1) Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego, 2) marszałka województwa - w zakresie zasobu wojewódzkiego, 3) starosty \" w zakresie zasobu powiatowego.\"; 10) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: ,,1. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, przekazywania materiałów i informacji powstałych w wyniku tych prac do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, ewidencjonowania systemów informacji o terenie, a także szczegółowe zasady przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych systemu informacji o terenie, ogólne warunki umów o udostępnianie tych baz oraz rodzaje prac nie podlegających zgłaszaniu i materiałów nie podlegających przekazywaniu, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniej jakości prac przekazywanych do zasobu oraz zabezpieczenia baz danych przed zniszczeniem i utratą, 2) sposób i tryb ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz rodzaje znaków nie podlegających ochronie, z uwzględnieniem zadań, obowiązków i praw podmiotów biorących udział w czynnościach związanych z ochroną tych znaków, 3) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz szczegółowe zasady współdziałania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwą w sprawach geodezji i kartografii, w zakresie wykonania tych prac, a także wzajemnego przekazywania materiałów, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa oraz potrzeby administracji publicznej, 4) standardy techniczne dotyczące geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie, mając na celu zapewnienie jednolitości i spójności opracowań geodezyjnych, kartograficznych i systemu informacji o terenie, 5) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje map, materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych, stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, których rozpowszechnianie i rozprowadzanie oraz reprodukowanie w celu rozpowszechniania i rozprowadzania, wymaga zezwolenia oraz tryb udzielania tych zezwoleń, mając na względzie konieczność ochrony informacji niejawnych oraz prawa własności Skarbu Państwa do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.\"; 11) w art. 20 ust. 4 otrzymuje brzmienie: ,,4. Rada Ministrów może rozszerzyć, w drodze rozporządzenia, zakres informacji objętych ewidencją gruntów i budynków, uwzględniając zadania administracji publicznej.\"; 12) ) art. 26 otrzymuje brzmienie: ,,Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi w drodze rozporządzenia: 1) urzędową tabelę klas gruntów, 2) sposób i tryb przeprowadzania gleboznawczej klasyfikacji gruntów, 3) rodzaje gruntów wyłączonych z klasyfikacji, 4) szczegółowe warunki jakim powinny odpowiadać podmioty wykonujące tę klasyfikację, 5) niezbędne kwalifikacje zawodowe osób wykonujących klasyfikację, - mając na celu wykonanie prawidłowego podziału gleb na klasy bonitacyjne ze względu na ich jakość produkcyjną, ustaloną na podstawie cech genetycznych gleb, oraz zapewnienie prawidłowego poziomu merytorycznego wykonywania gleboznawczej klasyfikacji gruntów. 2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi określi w drodze rozporządzenia sposób zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz szczegółowy zakres informacji objętych tą ewidencją, w sposób i terminy sporządzania powiatowych, wojewódzkich i krajowych zestawień zbiorczych danych objętych tą ewidencją, a także rodzaje budynków i lokali, które nie będą wykazywane w ewidencji oraz zakres informacji objętych rejestrem cen i wartości nieruchomości zapewniając informację o gruntach, budynkach, lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych, władających tymi gruntami, budynkami i lokalami, a także szczegółowe zasady wymiany danych ewidencyjnych. 2a. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi w drodze rozporządzenia, sposób ewidencjonowania przez Służbę Geodezyjną i Kartograficzną przebiegu granic i powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa, mając na uwadze konieczność zapewnienia aktualnych urzędowych informacji o przebiegu granic i powierzchni tych jednostek. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykazywania w ewidencji gruntów i budynków danych odnoszących się do gruntów, budynków i lokali, znajdujących się na terenach zamkniętych a w szczególności wskaże dane przekazywane do ewidencji gruntów i budynków, tryb przekazywania zmian oraz sposób postępowania z dokumentacją geodezyjną i kartograficzną w przypadku ustalenia terenu zamkniętego lub utraty przez teren charakteru zamkniętego, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa lub potrzeby administracji publicznej.\"; 13) w art. 28 ust. 4 otrzymuje brzmienie: ,,4. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb zakładania i prowadzenia geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, uzgadniania usytuowania projektowanych sieci oraz współdziałania między jednostkami prowadzącymi ewidencję geodezyjną i jednostkami prowadzącymi ewidencję branżową sieci, a także organizację, kompetencje oraz sposób wynagradzania zespołów o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność udziału jednostek prowadzących ewidencje branżowe w uzgadnianiu usytuowania projektowanych sieci, a także mając na celu bezkolizyjne usytuowanie projektowanych sieci z obiektami budowlanymi.\"; 14) w art. 32 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady rozgraniczania nieruchomości, określając w szczególności rodzaje dokumentów stanowiących podstawę ustalania przebiegu granic oraz sposób i tryb wykonywania przez geodetę czynności ustalania przebiegu granic i sporządzania dokumentacji przy rozgraniczaniu nieruchomości, mając na względzie dążenie do ugodowego rozstrzygnięcia sporu oraz poszanowanie prawa własności nieruchomości uczestników postępowania.\"; 15) w art. 40 dodaje się ust. 3b w brzmieniu: ,,3b. Wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związanych z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, udzielanie informacji, a także wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne.\"; 16) w art. 40 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzeń: 1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi: a) rodzaje materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposób i tryb ich pozyskiwania, gromadzenia, przechowywania, zabezpieczania, wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu, a także wzory klauzul umieszczanych na materiałach gromadzonych w zasobie i udostępnianych z zasobu, uwzględniając zapewnienie właściwych warunków przechowywania i zabezpieczania zasobu, wykazy materiałów gromadzonych w centralnym, wojewódzkich i powiatowych ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej oraz podział materiałów na grupy asortymentowe i funkcjonalne, b) wysokość opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, za udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego uwzględniając potrzeby różnych podmiotów oraz konieczność zapewnienia środków na aktualizację i utrzymywanie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, 2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury, szczegółowy sposób klasyfikowania i kwalifikowania materiałów przeznaczonych do wyłączania z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także sposób ich porządkowania i tryb wyłączania z zasobu, uwzględniając przydatność użytkową w zakresie geodezji i kartografii oraz posiadaną wartość historyczną, 3) w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, szczegółowe zasady i tryb założenia i prowadzenia krajowego systemu informacji o terenie, zakres danych zawartych w systemie, szczegółowy tryb zakładania, prowadzenia i przetwarzania danych systemu oraz ewidencjonowania lokalnych systemów informacji o terenie, uwzględniając konieczność systematycznego gromadzenia, aktualizowania i udostępniania danych systemu oraz zasady współpracy organów administracji publicznej i innych podmiotów współtworzących system.\"; 17) w art. 45 ust. 5 otrzymuje brzmienie: ,,5. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i szczegółowe warunki nadawania uprawnień zawodowych oraz działania komisji kwalifikacyjnej do spraw uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii, a w szczególności: 1) tryb składania wniosków o nadanie uprawnień zawodowych, 2) sposób i warunki uznania praktyki zawodowej, 3) organizację działania komisji kwalifikacyjnej, 4) sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego i ustalania jego kosztów, 5) wzory świadectw tych uprawnień, 6) sposób prowadzenia i zakres danych centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe, - mając na uwadze potrzebę oceny umiejętności samodzielnego wykonywania prac zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i zasadami współczesnej wiedzy technicznej.\"."}
{"id":"2000_1268_32","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Przepisy art. 24 mogą być stosowane odpowiednio do uczelni niepaństwowej. 2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb występowania uczelni niepaństwowej o dotacje, o których mowa w art. 24, uwzględniając w szczególności liczbę własnej kadry dydaktycznej, liczbę kształconych studentów, zaangażowanie własnych środków w rozwój bazy materialnej uczelni oraz osiągnięcia uczelni w dotychczasowym kształceniu. 3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, może przyznać dotacje, o których mowa w ust. 2, określając ich wysokość i przeznaczenie.\"; 2) w art. 33: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, z zastrzeżeniem ust. 3, określi, w drodze rozporządzenia, warunki kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególne ich uprawnienia, określając w szczególności: 1) formy kształcenia, na które mogą być kierowani obywatele polscy i warunki jakie muszą spełniać, aby ubiegać się o skierowanie, 2) formy pomocy materialnej dla osób skierowanych za granicę, w tym stypendia i zwrot kosztów przejazdów, 3) okresy i zasady wypłacania świadczeń osobom skierowanym za granicę, 4) warunki i tryb odwoływania osób skierowanych za granicę, 5) uprawnienia osób kierowanych za granicę pozostających w zatrudnieniu.\", b) ust. 5 skreśla się; 3) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej, określa, w drodze rozporządzenia: 1) warunki, jakim odpowiadać powinna uczelnia, aby utworzyć i prowadzić kierunek studiów, uwzględniając liczbę nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego zaliczanych do minimum kadrowego wraz z formą zatrudnienia, a także proporcje tych pracowników do liczby studentów na danym kierunku studiów oraz nazwy kierunków studiów, 2) minimalne wymagania programowe dla poszczególnych kierunków studiów wraz z ustaleniem tytułów zawodowych, uwzględniając sylwetkę absolwenta, ramowe treści nauczania dla poszczególnych przedmiotów objętych minimum programowym, zarówno w grupie przedmiotów ogólnych, podstawowych, jak i kierunkowych. 2. Rada Główna na wniosek ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego lub z własnej inicjatywy: 1) wskazuje kierunki rozwoju szkolnictwa wyższego w zakresie badań naukowych, kształcenia kadr i dydaktyki oraz bazy materialnej uczelni, 2) opiniuje kryteria przyznawania uczelniom przez ministra dotacji i innych środków z budżetu państwa, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1-3, 3) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących badań naukowych, szkolnictwa wyższego oraz stopni naukowych i tytułu naukowego, jak również projekty umów międzynarodowych dotyczących równoważności tytułów zawodowych oraz stopni naukowych i tytułu naukowego; projekty aktów normatywnych i umów międzynarodowych przedstawia Radzie Głównej minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, 4) wyraża opinie w innych sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego, jak również wyraża opinie w sprawach przedstawionych jej przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego lub innych ministrów, senaty uczelni oraz ogólnopolskie przedstawicielstwo samorządów studenckich.\"; 4) art. 81 otrzymuje brzmienie: \"Art. 81. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, specjalności, w których na stanowisku profesora nadzwyczajnego można zatrudnić osobę nie spełniającą warunków, o których mowa w art. 80 ust. 2, a posiadającą wybitne twórcze osiągnięcia w pracy zawodowej poza uczelnią, oraz tryb postępowania przy jej zatrudnianiu w uczelni, uwzględniając w szczególności jednostki organizacyjne uczelni, w których osoby te mogą być zatrudnione, oraz jednostki uczestniczące w postępowaniu i ich kompetencje.\"; 5) w art. 83 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje zawodowe, jakie powinna posiadać osoba zatrudniona na jednym ze stanowisk, o których mowa w art. 77 ust. 2, uwzględniając staż pracy i praktyki zawodowe.\"; 6) w art. 109: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Nauczyciel akademicki zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy po przepracowaniu co najmniej trzech lat w uczelni, ma prawo do płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo jednego roku.\", b) dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o potrzebie udzielenia nauczycielowi akademickiemu urlopu, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając w szczególności określenie podmiotu uprawnionego do orzekania o stanie zdrowia i sposób prowadzenia dokumentacji.\"; 7) w art. 110 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, zakres i formy pomocy przysługującej nauczycielowi akademickiemu podejmującemu studia podyplomowe oraz inne formy kształcenia zawodowego, uwzględniając w szczególności tryb kierowania, wymiar urlopu oraz zakres innych świadczeń, przysługujących osobie kształcącej się.\"; 8) w art. 121: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady podziału funduszu, o którym mowa w ust. 2, oraz przyznawania nagród z tego funduszu, uwzględniając w szczególności rodzaje i wysokość przyznawania nagród oraz tryb składania wniosków.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zasady podziału funduszu, o którym mowa w ust. 3, oraz przyznawania nagród z tego funduszu określa senat uczelni.\"; 9) w art. 140 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może określić, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki uczestniczenia wybitnie uzdolnionych uczniów w zajęciach przewidzianych tokiem studiów na kierunkach zgodnych z uzdolnieniami, zasady zaliczania tych zajęć, w tym również po przyjęciu na studia, określając w szczególności: tryb składania wniosków dotyczących uczestniczenia uczniów w zajęciach przewidzianych tokiem studiów, warunek zgody rodziców lub prawnych opiekunów ucznia, uprawnienia i obowiązki uczniów biorących udział w zajęciach oraz zakres i tryb zaliczania odbytych zajęć.\"; 10) w art. 141: a) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Osoby ubiegające się o przyjęcie na studia wnoszą opłatę ustaloną przez rektora uczelni. Wysokość opłaty nie może przewyższać planowanych kosztów związanych z przeprowadzeniem postępowania rekrutacyjnego.\", b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość opłaty, o której mowa w ust. 6, uwzględniając zakres egzaminu, w tym konieczność przeprowadzenia testów dotyczących szczególnych wymogów stawianych kandydatom.\"; 11) w art. 149 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dyplomów i tytułów zawodowych oraz wzory dyplomów wydawanych przez uczelnie, uwzględniając rodzaje i kierunki studiów. 3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia przez uczelnie dokumentacji przebiegu studiów, w tym: 1) dokumenty przechowywane w teczce osobowej studenta, 2) zasady wydawania indeksu i legitymacji studenckiej oraz wzory tych dokumentów, 3) sposób dokumentowania przebiegu studiów w dokumentach uczelni, 4) sposób wydawania absolwentom dyplomu ukończenia studiów, 5) zasady dokonywania sprostowań treści dokumentów, 6) zasady dokonywania legalizacji dokumentów i organy uprawnione do dokonywania legalizacji, 7) zasady postępowania z dokumentami osób nieprzyjętych na studia.\"."}
{"id":"2000_1268_33","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych (Dz.U. Nr 65, poz. 386 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) w art. 32 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) sposób obsługi Centralnej Komisji, 2) sposób ustalania wysokości środków finansowych niezbędnych dla funkcjonowania Centralnej Komisji, 3) wysokość wynagrodzenia członków Centralnej Komisji, 4) zakres innych świadczeń przysługujących członkom Centralnej Komisji i powoływanym przez nią recenzentom, uwzględniając w szczególności, że: a) obsługę merytoryczną działalności Centralnej Komisji prowadzi Biuro Centralnej Komisji, a w zakresie spraw finansowych i gospodarczych jednostki organizacyjne Ministerstwa Edukacji Narodowej, b) wysokość środków dla Centralnej Komisji planowana będzie corocznie w budżecie Ministerstwa Edukacji Narodowej, c) wysokość wynagrodzenia członków Centralnej Komisji ustali w relacji do maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora zwyczajnego określonego w przepisach o wynagrodzeniu nauczycieli akademickich obowiązujących w dniu 31 grudnia roku poprzedniego, d) przyzna członkom Centralnej Komisji prawo do diet i innych należności za czas odbywanych podróży na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.\"."}
{"id":"2000_1268_34","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz.U. Nr 78, poz. 461, z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 43, poz. 271 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin położonych w strefie nadgranicznej, a także wzór tablicy określającej zasięg strefy nadgranicznej z napisem \"Strefa nadgraniczna\" i tablicy, o której mowa w art. 9 ust. 5, oraz zasady ich utrzymania przez Straż Graniczną.\"; 2) w art. 16 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustala morskie i stałe lotnicze przejścia graniczne oraz określa rodzaj ruchu dozwolonego przez te przejścia, uwzględniając w szczególności umowy międzynarodowe. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, może: 1) ustalać na czas określony dodatkowe lotnicze przejścia graniczne, 2) zarządzić czasowe zamknięcie określonych przejść granicznych lub ograniczyć ruch przez te przejścia, ze względu na bezpieczeństwo państwa, zapewnienie bezpieczeństwa publicznego albo ochronę przed zagrożeniem życia lub zdrowia ludzi, a także zapobieganie szerzeniu się epidemii chorób zwierząt.\"; 3) w art. 18 skreśla się ust. 2; 4) dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Lot obcego wojskowego statku powietrznego może być wykonany na podstawie zezwolenia właściwego podmiotu i organu zarządzania ruchem lotniczym. 2. Każdy statek powietrzny, który przekroczył granicę państwową bez wymaganego zezwolenia może być wezwany przez właściwy organ zarządzania ruchem lotniczym do: 1) opuszczenia przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej, 2) odpowiedniej zmiany kierunku lub wysokości lotu, 3) lądowania na wskazanym mu przez ten organ lotnisku polskim. 3. Statek powietrzny, w przypadku nie zastosowania się do wezwania, o którym mowa w ust. 2, może być: 1) przechwycony przez polski wojskowy statek powietrzny, zwany dalej statkiem przechwytującym. Przechwycenie polega na identyfikacji statku powietrznego, nawiązaniu z nim łączności radiowej i kontaktu wzrokowego oraz naprowadzeniu go na właściwy kierunek lotu lub wysokości albo wymuszeniu lądowania na wskazanym polskim lotnisku, 2) ostrzeżony strzałami ostrzegawczymi przez statek przechwytujący, a w przypadku dalszego nie stosowania się do tego wezwania, może być zniszczony, 3) zniszczony bez dokonania czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, w sytuacji: a) dokonywania czynnej agresji przy użyciu posiadanej broni przeciwko celom położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gdy: - przekroczył granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej, - dokonuje agresji z przestrzeni powietrznej na pełnym morzu, b) gdy nie posiada załogi na pokładzie. 4. Zmuszony do lądowania statek powietrzny, jego załogę, pasażerów, ich bagaż oraz ładunek służby lotniska przekazują do dyspozycji Straży Granicznej lub innych organów. 5. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską. Jeżeli umowy międzynarodowe właściwe w zakresie lotnictwa wiążące Rzeczpospolitą Polską, zawierają odmienne postanowienia względem ustawy, stosuje się wówczas przepisy tych umów. 6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki wykonywania lotów w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej przez własne i obce wojskowe statki powietrzne, w tym szczegółowe zasady: 1) postępowania wojskowych statków powietrznych w stosunku do statków powietrznych przekraczających granicę państwową bez wymaganego zezwolenia, 2) zniszczenia statków powietrznych naruszających przestrzeń powietrzną Rzeczypospolitej Polskiej przy użyciu różnych rodzajów środków ogniowych.\"."}
{"id":"2000_1268_35","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984, z 1999 r. Nr 47, poz. 461 oraz z 2000 r. Nr 62, poz. 718 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 44: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw łączności określa, w drodze rozporządzenia, roczny plan emisji znaczków pocztowych, ustalając ich tematykę, kolejność wprowadzenia do obiegu oraz liczbę, uwzględniając w szczególności rocznice doniosłych zdarzeń przypadających w danym roku kalendarzowym oraz potrzeby eksploatacyjne Poczty Polskiej.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw łączności, w drodze rozporządzenia, może ustalać dopłaty do znaczków pocztowych emitowanych w formach wydawniczych, o których mowa w ust. 4, z przeznaczeniem wpływów na cele społeczne.\"; 2) w art. 54 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady przewozu ładunków pocztowych kolejami, uwzględniając w szczególności możliwości przewozowe przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\", plan przewozów ładunków pocztowych kolejami oraz warunki przewozu ładunków pocztowych.\"."}
{"id":"2000_1268_36","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551) w art. 71 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przeprowadzania konkursu dla kandydatów na aplikantów notarialnych, w tym w szczególności termin ukazania się w prasie ogłoszenia o przeprowadzeniu konkursu, zawartość ogłoszenia, termin składania zgłoszeń, skład i zadania komisji konkursowej, etapy konkursu oraz szczegółowe zasady oceniania kandydatów.\"."}
{"id":"2000_1268_37","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31, Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, ustanawia, w drodze rozporządzenia, strefy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem w szczególności terminów uznania strefy za niebezpieczną oraz wskazania dokładnych współrzędnych geograficznych tej strefy.\"; 2) w art. 45: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia: 1) granice portów morskich od strony morza i ich red, z wyłączeniem portów wojennych, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 4, 2) po zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin - granice portów morskich od strony lądu, - z uwzględnieniem współrzędnych geograficznych lub granicznych punktów geodezyjnych.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia, granice portów wojennych, z uwzględnieniem w szczególności wymogów obronności oraz wskazaniem dokładnych współrzędnych geograficznych tych portów.\"; 3) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i formy współpracy urzędów morskich z Marynarką Wojenną i Strażą Graniczną w zakresie wymienionym w art. 42 oraz w zakresie hydrografii i kartografii morskiej.\"."}
{"id":"2000_1268_38","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz.U. 41, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 91, poz. 410 oraz z 1998 r. 106, poz. 668) w art. 24 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru pielęgniarek i rejestru położnych, w tym dane zawierane w rejestrze oraz sposób udostępniania danych wpisanych do rejestru.\"."}
{"id":"2000_1268_39","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz.U. Nr 41, poz. 179, z 1991 r. Nr 105, poz. 452, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Postępowanie w sprawie stwierdzenia prawa wykonywania zawodu aptekarza prowadzi okręgowa rada aptekarska, na której obszarze działania osoba zainteresowana zamierza wykonywać zawód aptekarza. 2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, wszczyna się na pisemny wniosek osoby zainteresowanej. 3. Uchwała okręgowej rady aptekarskiej o stwierdzeniu prawa wykonywania zawodu aptekarza jest podstawą do wydania odpowiedniego zaświadczenia ważnego na terenie całego kraju. 4. Aptekarz, który zrzekł się prawa wykonywania zawodu aptekarza lub zaprzestał wykonywania zawodu na czas nieokreślony, składa pisemne oświadczenie okręgowej radzie aptekarskiej. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach stwierdzania prawa wykonywania zawodu aptekarza oraz prowadzenia rejestrów aptekarzy i aptek, w tym organ właściwy do postępowania, warunki wszczęcia postępowania oraz dane jakie powinno zawierać zaświadczenie.\"."}
{"id":"2000_1268_4","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 2) w art. 5 w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, jakie tereny uznaje się za odpowiednie pod względem sanitarnym na cmentarze; rozporządzenie w szczególności powinno określać:\"; 3) w art. 6 w ust. 5 wyrazy \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw wyznań religijnych\"; 4) w art. 9: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zwłoki osób zmarłych na niektóre choroby zakaźne powinny być natychmiast po stwierdzeniu zgonu usunięte z mieszkania i pochowane na najbliższym cmentarzu w ciągu 24 godzin od chwili zgonu.\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz chorób zakaźnych, o których mowa w ust. 3, ze szczególnym uwzględnieniem chorób zakaźnych występujących w krajach tropikalnych.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Od chwili zgonu aż do pochowania zwłoki powinny być przechowywane w taki sposób, aby nie mogły powodować szkodliwego wpływu na otoczenie.\", d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób przechowywania zwłok, uwzględniając: 1) szczegółowe zasady i sposób ustalania powierzchni cmentarza, obejmującej wyodrębnienie części grzebalnej, terenu gospodarczego, parkingów i innych obiektów usytuowanych na tym terenie, 2) sposób zagospodarowania powierzchni grzebalnej, 3) wymogi, jakim musi odpowiadać dom pogrzebowy, 4) warunki i sposób przechowywania zwłok i szczątków, 5) warunki sanitarne przeprowadzania ekshumacji.\"; 5) w art. 10: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zasady przekazywania zwłok do celów naukowych, w tym: 1) warunki uzasadniające przekazanie zwłok do celów naukowych, 2) tryb przekazywania zwłok, 3) sposób ponoszenia kosztów transportu zwłok.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania ze zwłokami osób zmarłych w czasie odbywania kary pozbawienia wolności w tym osoby najbliższe, które należy powiadamiać o zgonie, sposób tego powiadamiania, wskazanie podmiotów wydających zgodę na pochowanie zwłok, tryb postępowania ze zwłokami, które nie zostaną odebrane przez osoby najbliższe oraz sposób ponoszenia kosztów pochówku zleconego przez zakład karny.\"; 6) w art. 11: a) w ust. 3: - w pkt 2 skreśla się wyrazy \"w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej \"\", - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"oraz ministrem właściwym do spraw administracji publicznej\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Osoby wymienione w ust. 1 i 2 stwierdzają zgon i jego przyczyny w wydawanych w tym celu kartach zgonu. Karty zgonu są wydawane w dwóch egzemplarzach.\", c) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty zgonu oraz sposób jej wypełnienia.\"; 7) w art. 12 w ust. 4 wyrazy \"właściwy do spraw administracji publicznej\" zastępuje się wyrazami \"właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej\"; 8) w art. 14: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W przypadku śmierci na skutek choroby zakaźnej wymienionej w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 3a, zezwolenie na przewóz zwłok nie może być udzielone przed upływem dwóch lat od dnia zgonu.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb wydawania zezwolenia na przewóz zwłok i szczątków, uwzględniając w szczególności: 1) organy, które wydają zezwolenia, 2) wykaz dokumentów niezbędnych w celu uzyskania zezwolenia oraz tryb postępowania, 3) wymagania sanitarno-techniczne jakim powinien odpowiadać transport zwłok i szczątków.\"; 9) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20.1. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać cmentarze, groby i inne miejsca grzebania zwłok. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji grobów, a w szczególności prowadzenia ksiąg cmentarnych. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, pojęcie zwłok w rozumieniu niniejszej ustawy, postępowanie ze zwłokami i szczątkami oraz warunki ich ekshumacji i przewozu.\"; 10) w art. 21 w ust. 2 wyrazy \"do spraw administracji publicznej\" zastępuje się wyrazami \"do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej\"."}
{"id":"2000_1268_40","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz.U. Nr 63, poz. 266, Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Szkole statut określający jej ustrój i organizację, zakres działania, zasady kształcenia, prawa i obowiązki słuchaczy oraz inne sprawy dotyczące jej działania, nieuregulowane w ustawie, uwzględniając rolę szkoły w systemie administracji państwa.\"."}
{"id":"2000_1268_41","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 773, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, a za jego zgodą inni ministrowie, wojewodowie, organy jednostek samorządu terytorialnego, mogą, w drodze zarządzenia, tworzyć, przekształcać lub likwidować zakładowe straże pożarne, zakładowe służby ratownicze, gminne (miejskie) albo powiatowe (miejskie) zawodowe straże pożarne, terenowe służby ratownicze lub inne jednostki ratownicze, uwzględniając częstotliwość występowania pożarów, klęsk żywiołowych i innych miejscowych zagrożeń oraz potrzeby w zakresie zapewnienia należytej ochrony przeciwpożarowej na danym terenie. 2. Instytucje, organizacje, osoby prawne lub fizyczne mogą, za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych, tworzyć, przekształcać lub likwidować zakładowe straże pożarne, zakładowe służby ratownicze, gminne (miejskie) albo powiatowe (miejskie) zawodowe straże pożarne, terenowe służby ratownicze lub inne jednostki ratownicze, uwzględniając częstotliwość występowania pożarów, klęsk żywiołowych i innych miejscowych zagrożeń oraz potrzeby w zakresie zapewnienia należytej ochrony przeciwpożarowej na danym terenie.\"; 2) w art. 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych corocznie określi, w drodze rozporządzenia, wysokość środków finansowych i ich podział miedzy podmioty, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ich wykorzystania wyłącznie dla zapewnienia gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej.\"."}
{"id":"2000_1268_42","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18a dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Regulamin porządkowy zakładu opieki zdrowotnej powinien określać w szczególności: 1) przebieg procesu udzielania świadczeń zdrowotnych z zapewnieniem właściwej dostępności i jakości tych świadczeń w jednostkach organizacyjnych zakładu opieki zdrowotnej, 2) organizację i zadania poszczególnych jednostek organizacyjnych zakładu opieki zdrowotnej, w tym zakresy czynności pracowników oraz warunki współdziałania między tymi jednostkami dla zapewnienia sprawności funkcjonowania zakładu opieki zdrowotnej pod względem leczniczym, administracyjnym i gospodarczym, 3) warunki współdziałania z innymi zakładami opieki zdrowotnej w zakresie zapewnienia prawidłowości diagnostyki, leczenia pacjentów i ciągłości postępowania, 4) prawa i obowiązki pacjenta, 5) obowiązki zakładu opieki zdrowotnej w razie śmierci pacjenta.\"; 2) dodaje się art. 19b w brzmieniu: \"Art. 19b. 1. W zakładach opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych pacjent ma prawo przechowywać wartościowe rzeczy w depozycie zakładu opieki zdrowotnej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki postępowania z depozytami, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności: 1) zakres spisu przedmiotów oddanych do depozytu, 2) sposób zabezpieczenia przedmiotów oddawanych do depozytu, 3) zasady prowadzenia księgi depozytów, 4) tryb postępowania z nieodebranymi depozytami.\"; 3) dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Dzieci narodzone w szpitalu oraz dzieci w wieku do 7 lat przyjmowane do szpitala zaopatrywane są w znaki tożsamości. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zaopatrywania dzieci, o których mowa w ust. 1, w znaki tożsamości oraz zasady postępowania w razie stwierdzenia braku tych znaków.\"; 4) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Pogotowie ratunkowe udziela świadczeń zdrowotnych w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia, powodujących zagrożenie życia. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, obowiązki personelu pogotowia ratunkowego w razie uzasadnionego przypuszczenia, że wypadek pozostaje w bezpośrednim związku z czynem przestępczym, uwzględniając w szczególności: 1) obowiązki dyspozytora biura wezwań, 2) obowiązki personelu zespołu wyjazdowego, 3) obowiązki pozostałych pracowników pogotowia.\"; 5) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. Tworzenie, przekształcenie i likwidacja publicznego zakładu opieki zdrowotnej następuje w drodze rozporządzenia właściwego organu administracji rządowej albo w drodze uchwały właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego, chyba, że przepisy ustawy lub przepisy odrębne stanowią inaczej, uwzględniając w szczególności sprawy wskazane w art. 38 i 43 ustawy.\"; 6) użyty w art. 38 w ust. 1, w art. 43 w ust. 1 dwukrotnie i w ust. 2-4 oraz w art. 60 w ust. 3 i 5 w różnych przypadkach wyraz \"zarządzenie\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"rozporządzenie\"; 7) w art. 43 a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia albo Minister Obrony Narodowej po uzyskaniu opinii rektora uczelni, z zastrzeżeniem art. 43b ust. 5 nadaje, w drodze rozporządzenia, statut szpitalowi klinicznemu, o którym mowa w ust. 1, ze szczególnym uwzględnieniem określenia udziału szpitala klinicznego w prowadzeniu badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych, sposobu realizacji celów naukowych i dydaktycznych, zakresu świadczeń zdrowotnych, obszaru działania szpitala klinicznego oraz zakresu uczestnictwa w przygotowywaniu osób do wykonywania zawodu medycznego.\"; 8) w art. 43b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje, w drodze rozporządzenia, rektorowi właściwej państwowej uczelni medycznej, państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, na jego wniosek, obowiązki i uprawnienia wobec szpitala klinicznego prowadzonego w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, z wyjątkiem obowiązków i uprawnień określonych w art. 36, 44c, 53 ust. 2, art. 53a, 55 ust. 2 i art. 60 ust. 3 i 4, z zastrzeżeniem ust. 2.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w drodze rozporządzenia, odebrać właściwemu rektorowi przekazane obowiązki i uprawnienia w sytuacji, gdy szpital kliniczny zaprzestał działalności, do której realizacji został utworzony lub znacznie ją ograniczył lub gdy nie może we własnym zakresie pokryć ujemnego wyniku finansowego.\"; 9) w art. 50 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki sprawowania zarządu częścią mienia państwowego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności cel przekazania mienia.\"; 10) w art. 54 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przekazywania samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej środków publicznych oraz sposób kontroli ich wykorzystania, uwzględniając w szczególności elementy umowy oraz kontrolę pod kątem oceny prawidłowości realizacji zadań oraz sposobu wydatkowania środków publicznych.\"."}
{"id":"2000_1268_43","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239 i Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu, określi, w drodze rozporządzenia, warunki tworzenia, organizacji oraz działania klas i szkół sportowych oraz szkół mistrzostwa sportowego, uwzględniając umożliwienie uczniom godzenia zajęć sportowych z nauką, w szczególności poprzez odpowiednią organizację zajęć dydaktycznych.\"; 2) w art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi ponadto, w drodze rozporządzenia: 1) ramowe plany nauczania, w tym wymiar godzin do dyspozycji dyrektora szkoły, z uwzględnieniem w szczególności obowiązującego wymiaru godzin zajęć edukacyjnych dla poszczególnych etapów edukacyjnych, a także wymiaru godzin zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych, 2) podstawy programowe: wychowania przedszkolnego, kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół, kształcenia w profilach w liceach profilowanych, kształcenia w poszczególnych zawodach i profilach kształcenia zawodowego, uwzględniając w szczególności zestawy celów i treści nauczania, umiejętności uczniów, a także zadania wychowawcze szkoły w dostosowaniu do poszczególnych etapów kształcenia i typów szkół oraz zawodów i profili kształcenia zawodowego, 3) warunki i tryb dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania, programów wychowania przedszkolnego i podręczników oraz zalecania środków dydaktycznych, z uwzględnieniem konieczności uzyskiwania przed dopuszczeniem programów lub podręczników oraz zaleceniem środków dydaktycznych opinii specjalistów z zakresu poszczególnych dziedzin, 4) warunki i sposób oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów, uwzględniające w szczególności kompetencje okręgowych komisji egzaminacyjnych, a także możliwość ustalania przez szkoły wewnątrzszkolnego systemu oceniania, 5) sposób prowadzenia przez szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzaje tej dokumentacji, uwzględniające w szczególności ewidencję dzieci i młodzieży podlegających obowiązkowi szkolnemu i obowiązkowi nauki, a także stanowiące podstawę wydawania uczniom świadectw i dyplomów, 6) warunki prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez szkoły i placówki, uwzględniające możliwość wprowadzania nowych rozwiązań programowych, organizacyjnych i metodycznych w zakresie działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej, a także wprowadzania odmiennych od powszechnie obowiązujących warunków działania i organizacji szkół i placówek, 7) organizację roku szkolnego, uwzględniającą terminy rozpoczynania i kończenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych, przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów, przerw świątecznych i ferii szkolnych, 8) organizację oraz sposób przeprowadzania konkursów, turniejów i olimpiad, uwzględniając, że konkursy, turnieje i olimpiady powinny służyć odkrywaniu i rozwijaniu uzdolnień uczniów, pobudzaniu twórczego myślenia, wspomaganiu zdolności stosowania zdobytej wiedzy w praktycznym działaniu, a także lepszemu przygotowaniu uczniów do nauki w szkołach wyższego stopnia lub do wykonywania zawodu, 9) warunki organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla uczniów niepełnosprawnych w szkołach i placówkach ogólnodostępnych, integracyjnych i specjalnych, uwzględniając szczególne potrzeby edukacyjne tych uczniów, 10) standardy wymagań będące podstawą przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów, z uwzględnieniem zasady, że wymagania powinny uwzględniać cele i zadania edukacyjne, zakres treści nauczania oraz umiejętności i osiągnięcia uczniów zawarte w odpowiednich podstawach programowych, 11) zasady udzielania i organizacji pomocy psychologicznopedagogicznej w szkołach i placówkach, które powinny tworzyć warunki dla zaspokajania potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów, w szczególności wspomagać rozwój uczniów i efektywność uczenia się.\"; 3) w art. 30 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, regulamin konkursu na stanowisko kuratora oświaty oraz tryb pracy komisji konkursowej.\"; 4) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, typy szkół i placówek, w których nie tworzy się rady pedagogicznej ze względu na specyficzną organizację pracy szkoły lub placówki.\"; 5) w art. 52 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, typy szkół i placówek, w których w skład rady szkoły lub placówki nie wchodzą rodzice lub uczniowie ze względu na specyficzną organizację pracy i zadania szkoły lub placówki bądź brak możliwości wyłonienia stałej reprezentacji rodziców lub uczniów.\"; 6) w art. 55 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, typy szkół i placówek, w których nie tworzy się samorządu uczniowskiego ze względu na konieczność stosowania w szkole lub placówce specjalnej organizacji nauki i metod pracy, a także ze względów wychowawczych, opiekuńczych i resocjalizacyjnych.\"; 7) w art. 60 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w stosunku do szkół artystycznych - minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, określi, w drodze rozporządzenia, ramowe statuty szkół i placówek publicznych, uwzględniając w szczególności ogólne zasady organizacji szkoły lub placówki, a także zakresy spraw, które powinny być ustalone w statucie szkoły lub placówki.\"; 8) w art. 66 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, oraz organizację indywidualnego programu lub toku nauki, uwzględniając umożliwienie uczniom szczególnie uzdolnionym rozwoju ich uzdolnień oraz ukończenie szkoły w skróconym czasie.\"; 9) w art. 68c ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, może określić, w drodze rozporządzenia, inne stowarzyszenia naukowo-techniczne oraz zawodowe uprawnione do nadawania stopni specjalizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, i szczegółowy tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając w szczególności możliwość dokonania oceny dorobku zawodowego osób ubiegających się o nadanie stopnia specjalizacji zawodowej.\"; 10) w art. 93 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb nostryfikacji świadectw uzyskanych za granicą, w szczególności uwzględniając porównanie okresów nauki odpowiadających okresom nauki w szkołach polskich.\"; 11) w art. 94 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki kierowania uczniów i nauczycieli za granicę w celach określonych w ust. 1, z uwzględnieniem możliwości przyznawania stypendiów i innych świadczeń tym osobom.\"."}
{"id":"2000_1268_44","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) o których mowa w ust. 2 pkt 2, tworzy, łączy, dzieli, likwiduje oraz określa ich zasięg terytorialny, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw środowiska, na wniosek Dyrektora Generalnego,\"; 2) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Lasom Państwowym określając w nim w szczególności zasady i tryb działania oraz organy wewnętrzne, mając na uwadze stworzenie optymalnych warunków organizacyjnych do prawidłowej realizacji zadań przez Lasy Państwowe.\"; 3) w art. 49 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) stanowiska i wymagania kwalifikacyjne, szczegółowe zasady wynagradzania i stopnie służbowe Służby Leśnej oraz szczegółowy tryb nadawania, obniżania i pozbawiania stopni służbowych, uwzględniając właściwe proporcje między wymaganiami kwalifikacyjnymi, stanowiskami i odpowiadającymi im składnikami wynagrodzenia, które pozwolą na właściwe zatrudnienie w Lasach Państwowych, 2) stanowiska Służby Leśnej, na których zatrudnionym pracownikom przysługuje bezpłatne mieszkanie oraz szczegółowe zasady i tryb przyznawania i zwalniania tych mieszkań, kierując się zasadą racjonalnej gospodarki zasobami mieszkaniowymi, przy uwzględnieniu uzasadnionych potrzeb mieszkaniowych a także ułatwieniu pełnienia obowiązków służbowych przez niektórych pracowników Służby Leśnej.\"; 4) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw środowiska określa, w drodze decyzji, wysokość obciążeń, o których mowa w ust. 1.\"; 5) w art. 57 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw środowiska, na wniosek Dyrektora Generalnego, w drodze decyzji, ustala corocznie Lasom Państwowym wielkość odpisu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. Dyrektor Generalny może ustalać wielkość odpisu dla poszczególnych dyrekcji regionalnych, a dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych \" dla poszczególnych nadleśnictw.\"."}
{"id":"2000_1268_45","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68, Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 50, poz. 599) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej i Krajowej Rady LekarskoWeterynaryjnej, może, w drodze rozporządzenia, uznać za środki farmaceutyczne i materiały medyczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 środki i materiały, biorąc w szczególności pod uwagę przeznaczenie i wykorzystanie tych środków i materiałów.\"; 2) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i formy reklamy i informacji o środkach farmaceutycznych i materiałach medycznych, uwzględniając w szczególności: 1) niezbędne dane, jakie reklama ma zawierać, 2) informacje których reklama nie może przekazywać, 3) sposób przekazywania informacji, 4) osoby i jednostki organizacyjne, których udział w reklamie jest niedopuszczalny.\"; 3) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wpisowi do rejestru nie podlegają: 1) leki recepturowe, 2) leki gotowe, określone przez ministra właściwego do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia: a) w których skład wchodzą pojedyncze, nieprzetworzone surowce farmaceutyczne, z tym że w przypadku surowców roślinnych mogą one być w postaci rozdrobnionej, b) będące preparatami galenowymi, płynami infuzyjnymi wytwarzanymi w zakładach opieki zdrowotnej lub lekami złożonymi, 3) surowce farmaceutyczne, dla których ustanawiane są wymagania dotyczące jakości w trybie przepisu art. 17, 4) leki homeopatyczne, 5) inne środki farmaceutyczne i materiały medyczne określone przez ministra właściwego do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia, uwzględniając leki, których skład nie wymaga szczegółowych badań klinicznych.\"; 4) w art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Krajowej Rady LekarskoWeterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb działania Komisji sposób podejmowania przez nią uchwał, a także szczegółowe zasady wynagradzania jej członków, uwzględniając w szczególności: 1) liczbę osób wchodzących w skład Komisji, 2) zadania prezydium Komisji, 3) zadania przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Komisji.\"; 5) w art. 13: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Za wpisanie środka farmaceutycznego lub materiału medycznego do rejestru oraz za przedłużenie ważności wpisu, pobiera się opłatę.\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wpis oraz tryb jej uiszczania, ze szczególnym uwzględnieniem zróżnicowania wysokości opłaty za ocenę dokumentacji rejestracyjnej i przedłużenie ważności wpisu do rejestru.\"; 6) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Komisji i Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek upoważnionych do przeprowadzania badań laboratoryjnych i klinicznych, uwzględniając w szczególności wyposażenie i kadrę tych jednostek oraz szczegółowe warunki przeprowadzania tych badań, z uwzględnieniem zakresu i metod tych badań.\"; 7) w art. 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, wykazy leków przeznaczonych wyłącznie do stosowania w zakładzie opieki zdrowotnej, uwzględniając, że ich przyjmowanie powinno odbywać się pod kontrolą lekarza.\"; 8) w art. 19: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wydanie koncesji, o których mowa w ust. 1, podlega opłacie.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wydanie koncesji uwzględniając jej zróżnicowanie w zależności od rodzaju wytwarzanego środka farmaceutycznego lub materiału medycznego. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wydanie koncesji w zakresie wytwarzania środków farmaceutycznych i materiałów medycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt, uwzględniając jej zróżnicowanie w zależności od rodzaju wytwarzanego środka farmaceutycznego lub materiału medycznego.\"; 9) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przedłużania terminu ważności środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, uwzględniając w szczególności: 1) jednostki uprawnione do przedłużania terminu ważności środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych, 2) sposób sporządzania wykazu środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, którym przedłużono termin ważności oraz tryb jego prowadzenia.\"; 10) w art. 31 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Rady Krajowej Federacji Konsumentów, określi, w drodze rozporządzenia, wykazy środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, które mogą być przedmiotem obrotu detalicznego poza aptekami, rodzaj placówek, w których wyroby te mogą być rozprowadzane, oraz określi, wymogi, jakim powinny odpowiadać lokal i wyposażenie takiej placówki, oraz kwalifikacje zawodowe prowadzącego placówkę, uwzględniając w szczególności rodzaj środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, które mają być przedmiotem obrotu.\"; 11) w art. 37 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) typy aptek oraz zakres i rodzaj czynności należących do aptek poszczególnych typów, 2) wymagania dotyczące lokali i wyposażenia aptek, uwzględniając w szczególności: a) rodzaj działalności prowadzonej przez poszczególne typy aptek, b) wielkość powierzchni funkcjonalnej lokalu apteki, c) rodzaj pomieszczeń, jakie powinna posiadać apteka, d) wyposażenie apteki w zależności od jej typu.\"; 12) w art. 39 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, środki farmaceutyczne i materiały medyczne, które mogą być wydawane przez apteki bez recepty lekarskiej, oraz szczegółowe zasady wydawania przez apteki leków i materiałów medycznych, uwzględniając w szczególności: 1) sposób wydawania leków osobom fizycznym oraz uprawnionym jednostkom organizacyjnym, 2) obowiązki pracownika realizującego receptę, 3) czas przechowywania recept i zapotrzebowań.\"; 13) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. Kierownik apteki: 1) odpowiada za wydawanie, przechowywanie, oznakowanie i tożsamość środków farmaceutycznych i materiałów medycznych oraz za organizację pracy w aptece, zapewniającą prawidłowe sporządzanie leków recepturowych, wytwarzanie leków gotowych oraz udzielanie informacji o lekach, 2) ma obowiązek przekazywania organom Inspekcji Farmaceutycznej wszelkich informacji o niepożądanym działaniu środka farmaceutycznego lub materiału medycznego, 3) prowadzi ewidencję zatrudnionych w aptece osób wymienionych w art. 40 ust. 3.\"; 14) dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór ewidencji, o której mowa w art. 41 pkt 3, uwzględniając w szczególności niezbędne dane dotyczące aptekarza w tym dane dotyczące przebiegu jego pracy zawodowej.\"; 15) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania kontroli przyjmowanych i wydawanych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych oraz warunki ich transportowania, uwzględniając w szczególności: 1) obowiązki przyjmującego i wydającego środki farmaceutyczne i materiały medyczne, 2) wymagania dotyczące transportu środków farmaceutycznych i materiałów medycznych.\"; 16) w art. 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do środków farmaceutycznych i materiałów medycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt, leki gotowe i inne środki farmaceutyczne i materiały medyczne, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2 i 5, które nie podlegają wpisowi do rejestru, biorąc pod uwagę w szczególności skład i zastosowanie środka lub materiału.\"; 17) w art. 64 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób prowadzenia książki kontroli, zasady dokonywania w niej wpisów oraz tryb powiadamiania o usunięciu stwierdzonych uchybień, uwzględniając w szczególności elementy, które powinien zawierać wpis.\"."}
{"id":"2000_1268_46","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Miar (Dz.U. Nr 55, poz. 247 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 202) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe i obwodowe urzędy miar oraz okręgowe i obwodowe urzędy probiercze, a także określa ich obszar działania i siedziby, z uwzględnieniem ekonomicznych warunków działania tych urzędów oraz potrzeb gospodarki i ludności.\"; 2) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Prezes Rady Ministrów nadaje, w drodze rozporządzenia, statut Urzędu, określający jego strukturę organizacyjną oraz tryb pracy. 2. Prezes Urzędu ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny Urzędu, określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych Urzędu oraz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Prezesa Urzędu.\"."}
{"id":"2000_1268_47","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo o miarach (Dz.U. Nr 55, poz. 248, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, nazwy, definicje i oznaczenia legalnych jednostek miar, uwzględniając nazwy i oznaczenia przedrostków służących do tworzenia wielokrotności i podwielokrotności tych jednostek miar oraz zasady pisowni oznaczeń legalnych jednostek miar.\"; 2) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustanawia państwowe wzorce jednostek miar, do których są odnoszone przyrządy pomiarowe kontrolne i użytkowe, według hierarchicznych układów sprawdzań ustalając, w szczególności dokumentację wzorców zawierającą świadectwo wzorca wraz z załącznikami, którymi są hierarchiczny układ sprawdzań, dokumentacja techniczna, instrukcja obsługi i księga wzorca oraz wskazuje miejsce stosowania i przechowywania wzorca i osobę za niego odpowiedzialną.\"; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania techniczne i metrologiczne, którym powinny odpowiadać przyrządy pomiarowe podlegające kontroli metrologicznej, uwzględniając warunki właściwego stosowania tych przyrządów oraz okresy ważności dowodów kontroli, 2) metody oraz przebieg sprawdzania lub badania zgodności właściwości przyrządów pomiarowych z wymaganiami, o których mowa w pkt 1, uwzględniając stosowane wyposażenie pomiarowe oraz sposób dokumentowania wyników.\"; 4) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Przyrządy pomiarowe stosowane: 1) w obrocie publicznym do wyznaczania ilości albo jakości rzeczy w celu uzyskania prawidłowej podstawy do rozliczeń, 2) przy produkcji i badaniu środków leczniczych, 3) przy czynnościach urzędowych - podlegają legalizacji. 2. Legalizacja jest sprawdzeniem, stwierdzeniem i poświadczeniem przez organ administracji miar, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania techniczne i metrologiczne i może być stosowany do celów określonych w ust. 1. 3. Dowodem legalizacji jest cecha legalizacyjna umieszczona na przyrządzie albo świadectwo legalizacji. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, przyrządy podlegające legalizacji oraz wzory cech i świadectw legalizacji, z uwzględnieniem znaczenia i zakresu stosowania ich do celów, określonych w ust. 1.\"; 5) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przyrządy pomiarowe mające znaczenie dla bezpieczeństwa życia, ochrony zdrowia i ochrony środowiska podlegają obowiązkowi uwierzytelnienia.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dowodem uwierzytelnienia jest cecha umieszczona na przyrządzie albo świadectwo uwierzytelnienia.\", c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, przyrządy podlegające obowiązkowi uwierzytelnienia oraz wzory cech i świadectw uwierzytelnienia z uwzględnieniem znaczenia i zakresu stosowania ich do celów, o których mowa w ust. 1.\"; 6) w art. 16 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Obowiązkowi zatwierdzenia typu podlegają produkowane w kraju lub sprowadzane z zagranicy przyrządy pomiarowe, podlegające legalizacji lub obowiązkowi uwierzytelnienia. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, przyrządy inne niż wymienione w ust. 1 jako podlegające obowiązkowi zatwierdzenia typu, ze względu na stosowanie ich do celów określonych w art. 10 ust. 1 lub w art. 11 ust. 1, a także ich znaczenie dla gospodarki.\"; 7) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb zgłaszania przyrządów pomiarowych do legalizacji, uwierzytelnienia lub zatwierdzenia typu ustalając w szczególności podmioty uprawnione do zgłaszania przyrządów pomiarowych, częstotliwość i miejsce dokonywania kontroli metrologicznych oraz badania i wymaganą dokumentację, uwzględniając terminy dokonywania zgłoszenia, obowiązki zgłaszającego i tryb postępowania w tych sprawach, 2) znak typu przyrządu pomiarowego i sposób jego umieszczenia, z uwzględnieniem w szczególności wzoru znaku, daty i kolejności nadania oraz miejsca jego umieszczenia.\"; 8) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, wymagania inne niż metrologiczne, jakie powinny spełniać przyrządy pomiarowe stosowane w ochronie zdrowia, warunkujące dopuszczenie ich do stosowania.\"; 9) w art. 20 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Pobiera się opłaty za czynności organów i urzędów administracji miar związane z: 1) legalizacją, uwierzytelnieniem i zatwierdzeniem typu oraz uznawaniem za równoważne tym formom kontroli metrologicznej odpowiednich kontroli przyrządów pomiarowych, wykonywanych przez zagraniczne instytucje metrologiczne, 2) sprawdzaniem, wzorcowaniem (kalibracją) i wykonywaniem ekspertyz przyrządów pomiarowych oraz badaniem przyrządów pomiarowych i wydawaniem certyfikatów zgodności w ramach systemu Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej, 3) wytwarzaniem i sprawdzaniem materiałów odniesienia (wzorców właściwości chemicznych i fizycznych), 4) ustanawianiem i sprawowaniem nadzoru nad państwowymi wzorcami jednostek miar, stosowanymi i przechowywanymi poza Urzędem, 5) akredytacją laboratoriów pomiarowych, 6) szkoleniem z dziedziny metrologii. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Miar, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat i tryb ich pobierania.\"."}
{"id":"2000_1268_48","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo probiercze (Dz.U. Nr 55, poz. 249) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) próby dla wyrobów z metali szlachetnych, uwzględniając zasadę określoną w art. 3 i 4, 2) wymagania, jakim powinny odpowiadać wyroby z metali szlachetnych zgłaszane do badania i cechowania, tryb zgłaszania, metody badania i sposoby cechowania tych wyrobów oraz wzory cech probierczych, z uwzględnieniem w szczególności obowiązków podmiotów zobowiązanych do zgłaszania wyrobów, sposób określania zawartości metali szlachetnych w tych wyrobach, kryteria doboru cech probierczych do rodzaju wyrobów oraz opis wizerunków cech, 3) sposób postępowania z wyrobami z metali szlachetnych nie odpowiadającymi najniższej próbie, ustalonej zgodnie z pkt 1, uwzględniając w szczególności możliwość oznaczenia ich znakiem MET lub wydania świadectwa badania oraz sposób postępowania z wyrobami nie odpowiadającymi próbom deklarowanym przez podmioty zgłaszające.\"; 2) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określa, w drodze rozporządzenia, kryteria kwalifikacji wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniając w szczególności wyroby mające wartość historyczną lub artystyczną, które zostały wytworzone co najmniej 36 lat przed dniem powstania obowiązku zgłaszania ich do badania i cechowania w celu wprowadzenia do obrotu handlowego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 3) w art. 9 w ust. 1 wyrazy \"2 gramy w sztuce lub w dwóch sztukach, gdy w obrocie handlowym stanowią parę\" zastępuje się wyrazami \"5 gramów\"; 4) w art. 16 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Pobiera się opłaty za czynności organów i urzędów administracji probierczej związane z: 1) badaniem stopów metali szlachetnych i wyrobów wykonywanych z takich stopów, 2) cechowaniem zbadanych wyrobów i stopów, 3) dokonywaniem ekspertyz wyrobów i stopów. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Miar, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat i tryb ich pobierania.\"."}
{"id":"2000_1268_49","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. Nr 127, poz. 584, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz urzędów skarbowych uprawnionych do wydawania i sprzedaży banderol lub wydawania upoważnień do wydawania banderol podatkowych i legalizacyjnych, 2) wzór wniosku, o którym mowa w ust. 3.\"; 2) w art. 9 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku, gdy składający wniosek o wydanie lub o sprzedaż banderol nie będzie odbierał ich osobiście, do wniosku załącza również upoważnienie do odbioru dla określonej osoby, z podaniem jej imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania oraz rodzaju i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość tej osoby.\"; 3) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów podlegających obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy, objętych klasyfikacją Systematycznego wykazu wyrobów oraz Polską scaloną nomenklaturą towarową handlu zagranicznego.\"."}
{"id":"2000_1268_5","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu (Dz.U. Nr 27, poz. 169, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1991 r. Nr 107, poz. 460, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) w art. 2 po ust. 2 dodaje się ust. 3-4 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki ewidencji, zakupu, przerobu i zużycia spirytusu czystego albo skażonego w zakładach opieki zdrowotnej i aptekach, uwzględniając w szczególności: 1) sposób ewidencji i kontroli zużywania spirytusu, 2) maksymalną ilość spirytusu wydawanego jednorazowo. 4. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, każdy w zakresie swojego działania, określi, w drodze rozporządzenia, warunki ewidencji, zakupu, przerobu i zużycia spirytusu czystego albo skażonego w odniesieniu do zakładów opieki zdrowotnej i aptek, utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ze szczególnym uwzględnieniem określenia ewidencji, kontroli zużywania i maksymalnej ilości spirytusu wydawanego jednorazowo.\"."}
{"id":"2000_1268_50","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) kategorie prac geologicznych, 2) kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób wykonujących, dozorujących i kierujących określonymi kategoriami prac geologicznych, 3) sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji, 4) tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzenia wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, 5) wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji, sposób ich uiszczania oraz wysokość wynagrodzenia dla członków komisji egzaminacyjnej - uwzględniając wymagania w zakresie bezpieczeństwa powszechnego, prawidłowości wykonywanych prac geologicznych oraz potrzeby ochrony środowiska.\"; 2) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru obszarów górniczych, dane podlegające wpisowi do rejestru obszarów górniczych oraz dokumenty przechowywane w rejestrze obszarów górniczych, a także zakres i sposób udostępniania danych zawartych w tym rejestrze, kierując się potrzebą zapewnienia ochrony złóż kopalin przed zagospodarowaniem niezgodnym z ich przeznaczeniem oraz potrzebą powszechnego udostępniania informacji.\"; 3) w art. 58 skreśla się ust. 2; 4) w art. 64 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe wymagania dotyczące części i treści planu ruchu zakładu górniczego, ze wskazaniem szczególnych wymagań dotyczących podziemnych zakładów górniczych, odkrywkowych zakładów górniczych i zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi, 2) szczegółowe wymagania dotyczące części i treści planu ruchu sporządzanego w formie uproszczonej, 3) szczegółowe wymagania dotyczące części i treści planu ruchu likwidowanego zakładu górniczego, 4) szczegółowe wymagania dotyczące części i treści planu ruchu zakładu: a) prowadzącego bezzbiornikowe magazynowanie substancji w górotworze, b) prowadzącego składowanie odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych, c) wykonującego roboty geologiczne, z uwzględnieniem specyfiki prowadzenia tych prac na obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej, 5) okresy, na jakie mają być sporządzane plany ruchu, 6) tryb sporządzania planu ruchu i jego zmiany oraz tryb i terminy przedkładania planu ruchu (zmiany planu ruchu) do zatwierdzenia - określając szczegółowe przedsięwzięcia niezbędne w celu zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, bezpieczeństwa pożarowego, bezpieczeństwa higieny pracy pracowników zakładu górniczego, prawidłowej i racjonalnej gospodarki złożem, ochrony środowiska wraz z obiektami budowlanymi i zapobiegania szkodom i ich naprawiania.\"; 5) w art. 68 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) kwalifikacje osób, o których mowa w ust. 1, uwzględniając kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób kierownictwa i dozoru ruchu w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych oraz w działach ruchu tych zakładów, 2) sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w ust. 1, uwzględniając tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzenia wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji i sposób ich uiszczania, tryb stwierdzania kwalifikacji oraz wysokość wynagrodzenia dla członków komisji egzaminacyjnych.\"; 6) w art. 69 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentacji mierniczo-geologicznej jaką jest obowiązany posiadać przedsiębiorca, uwzględniając dokumenty, które wchodzą w skład tej dokumentacji w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych, sposób i terminy jej sporządzania i uzupełniania oraz zakres obowiązku jej udostępniania organom administracji geologicznej i nadzoru górniczego, wymagania dotyczące wykonywania prac geodezyjnych dla potrzeb sporządzania tej dokumentacji, a także zasady i tryb postępowania z dokumentacją po likwidacji zakładu górniczego oraz udostępniania tej dokumentacji, jak również przypadki, w których organ nadzoru górniczego może wyrazić zgodę na sporządzenie lub nakazać sporządzenie innych dokumentów.\"; 7) w art. 70 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od mierniczego górniczego i geologa górniczego, sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji, tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzenia wiadomości kandydatów, zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji i sposób ich uiszczania, tryb stwierdzania kwalifikacji oraz wysokość wynagrodzenia dla członków komisji egzaminacyjnych.\"; 8) w art. 73 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria oceny występujących w zakładach górniczych zagrożeń naturalnych, natężenia występowania zagrożeń, przestrzeni ich występowania i rodzaju zakładu górniczego, a także szczegółowe zasady zaliczania tych zagrożeń przez właściwe organy nadzoru górniczego do poszczególnych stopni, kategorii i klas zagrożeń, 2) sposób zaliczania złoż, ich części lub wyrobisk do poszczególnych stopni, kategorii i klas zagrożeń, 3) przypadki, w których zaliczeń może dokonywać kierownik ruchu zakładu górniczego - kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zakładu górniczego, ruchu tego zakładu i bezpieczeństwa powszechnego.\". 9) w art. 107 ust. 4. otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Wyższemu Urzędowi Górniczemu określając w nim w szczególności zasady i tryb działania oraz organy wewnętrzne, mając na uwadze stworzenie optymalnych warunków organizacyjnych do prawidłowej realizacji zadań przez Wyższy Urząd Górniczy.\"; 10) w art. 108 ust. 4 otrzymują brzmienie: \"4. Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, tworzyć i znosić specjalistyczne urzędy górnicze obejmujące niektóre dziedziny działalności urzędów górniczych, określając ich nazwę, właściwość i siedzibę.\"."}
{"id":"2000_1268_51","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o opłacie wyrównawczej od niektórych towarów rolnych i spożywczych przywożonych z zagranicy (Dz.U. Nr 43, poz.160) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia szczegółowy wykaz towarów, o których mowa w ust. 3.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat wyrównawczych od towarów rolnych i spożywczych przywożonych z zagranicy, biorąc w szczególności pod uwagę stawki celne oraz podatki i opłaty, jakie obciążają towary przywożone z zagranicy.\"."}
{"id":"2000_1268_52","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 11 maja 1994 r. o zadaniach zleconych gminie, związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych (Dz.U. Nr 67, poz. 288) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy i sposób wykonania zadań, o którym mowa w art. 1 pkt 3, uwzględniając formy i zakres współdziałania urzędów statystycznych przy aktualizowaniu danych zawartych w wykazach indywidualnych gospodarstw rolnych i działek rolnych.\"."}
{"id":"2000_1268_53","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 29, poz. 354 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów budowlanych, o których mowa w ust. 2 pkt 2.\"; 2) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, może określić, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych w pomieszczeniach przeznaczonych dla zwierząt.\"; 3) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje obiektów budowlanych, przy których realizacji jest wymagane ustanowienie inspektora nadzoru inwestorskiego, oraz listę obiektów budowlanych i kryteria techniczne, jakimi powinien kierować się organ podczas nakładania na inwestora obowiązku ustanowienia inspektora nadzoru inwestorskiego.\"; 4) w art. 32 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę, uwzględniając w szczególności dokumenty inwestora, określone w ust. 1.\"; 5) w art. 34 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres i formę projektu budowlanego, 2) szczegółowe zasady ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych.\"; 6) w art. 45 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia dzienników budowy, montażu i rozbiórki oraz osoby upoważnione do dokonywania w nich wpisów, a także dane, jakie powinna zawierać tablica informacyjna.\"; 7) w art. 64 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór książki obiektu budowlanego i sposób jej prowadzenia.\"; 8) w art. 84b ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kontrolę działalności organów administracji architektonicznobudowlanej wykonują Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego, który wykonuje tę kontrolę w stosunku do starosty.\"; 9) w art. 88a w pkt 2 skreśla się wyrazy \"stopnia wojewódzkiego\"."}
{"id":"2000_1268_54","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 i Nr 41, poz. 412 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powołuje Przewodniczącego i członków komisji, o której mowa w ust. 2, oraz ustala, w drodze zarządzenia, regulamin komisji uwzględniając jej organizację i zasady działania.\"; 2) w art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i wzory dokumentów stosowanych w pracach planistycznych oraz zakres i rodzaje dokumentów wymaganych w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, uwzględniając w szczególności: 1) dokumenty związane z podjęciem prac planistycznych, 2) dokumenty sporządzane w toku opracowywania projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 3) dokumenty wymagane przy składaniu wniosków o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.\"; 3) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, w drodze zarządzenia, powołuje komisję do przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, w tym egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uwzględniając kwalifikacje i wiedzę członków komisji.\"."}
{"id":"2000_1268_55","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Samorząd województwa zgodnie z potrzebami wynikającymi w szczególności z liczby i struktury społecznej ludności województwa tworzy i prowadzi zakłady psychiatrycznej opieki zdrowotnej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, docelową sieć zakładów psychiatrycznej opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności ich dostępność oraz sposób finansowania.\"."}
{"id":"2000_1268_56","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2 oraz z 1996 r. Nr 87, poz. 396) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, skład Komisji uwzględniając przedstawicieli centralnych organów administracji rządowej, ponadzakładowych organizacji związkowych uznanych za reprezentatywne na podstawie przepisów art. 241{17} § 1 pkt 1 i 2 oraz § 2 Kodeksu pracy oraz konfederacji pracodawców, tryb powoływania jej członków na wniosek właściwych ministrów, Głównego Inspektora Pracy oraz statutowych organów organizacji związkowych i pracodawców, zasady jej działania w celu udzielania stronom zamierzającym zawrzeć układ zbiorowy pracy pomocy w formie doradztwa i konsultacji oraz zasady zwrotu zamiejscowym członkom Komisji i innym osobom biorącym udział w jej pracach kosztów podróży.\"."}
{"id":"2000_1268_56d","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 56d. 1. Stawki opłat, o których mowa w art. 56, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi zmian cen towarów i usług konsumpcyjnych planowanemu w ustawie budżetowej na ten rok. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, nie później niż w terminie do dnia 30 listopada ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wysokość stawek opłat na rok następny uwzględniając dotychczasowe zmiany wysokości stawek oraz zasadę, o której mowa w ust. 1.\"; 7) w art. 63 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwymi do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania jakim powinny odpowiadać ścieki przeznaczone do rolniczego wykorzystania, 2) warunki położenia gruntów, na których stosowane jest rolnicze wykorzystanie ścieków oraz dopuszczalne zawartości metali ciężkich w wierzchniej warstwie gruntów - uwzględniając potrzebę ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochrony wód powierzchniowych i podziemnych przed zanieczyszczeniem .\"; 8) w art. 64 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, zasady usuwania ścieków ze statków i obiektów określonych w ust. 1, uzależniając wymagania usuwania ścieków od przeznaczania, rozmiarów i mocy silnika statku, a w razie potrzeby określając termin dostosowania statku do wymagań ustalonych w rozporządzeniu.\"; 9) w art. 117 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi oraz ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowe statuty poszczególnych rodzajów spółek wodnych i ich związków, uwzględniając postanowienia dotyczące celów spółki i środków do ich osiągnięcia.\"."}
{"id":"2000_1268_57","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 12: a) w ust. 5 skreśla się zdanie trzecie, b) dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Minister właściwy do spraw środowiska określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania jednorazowego odszkodowania, o którym mowa w ust. 5, za przedwczesny wyrąb drzewostanu, uwzględniając wartość drzewostanów, stopień zadrzewienia drzewostanu w wieku wyrębu faktycznego, powierzchnię drzewostanu oraz aktualną cenę sprzedaży 1 m{3} drewna.\"."}
{"id":"2000_1268_58","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U.. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wieloletnie łowieckie plany hodowlane uwzględniające zasadę optymalnego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz ochrony lasu przed szkodami wyrządzonymi przez te zwierzęta, które sporządzają dla sąsiadujących ze sobą obwodów łowieckich o zbliżonych warunkach przyrodniczych (rejony hodowlane), dyrektorzy regionalnych dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w porozumieniu z wojewodami i Polskim Związkiem Łowieckim.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania rocznych planów łowieckich i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych oraz zatwierdzania rocznych planów łowieckich, uwzględniając zasadę optymalnego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz ochrony lasu przed szkodami wyrządzanymi przez te zwierzęta.\"; 2) w art. 19: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) złożenie z wynikiem pozytywnym przez organizatora turystyki lub osobę przez niego zatrudnioną egzaminu ze znajomości wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Egzamin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, przeprowadza komisja powołana przez ministra właściwego do spraw środowiska, który określi, w drodze rozporządzenia, zakres oraz sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu, który obejmować powinien znajomość przepisów dotyczących ochrony przyrody gospodarki łowieckiej oraz przepisów dotyczących posiadania i posługiwania się bronią.\"; 3) w art. 28 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przekazywania w zarząd obwodów łowieckich wyłączonych z wydzierżawiania, uwzględniając tryb postępowania, jednostkom, których zadania ustawowe dają gwarancję realizacji celów, o których mowa w ust. 2.\"; 4) w art. 30: a) dodaje się usta. 2a w brzmieniu: \"2a. Czynsz dzierżawny ustala się - w zależności od kategorii obwodu łowieckiego - mnożąc ilość hektarów obszaru dzierżawionego obowdu łowieckiego przez równowartość pieniężną żyta, stosując wskaźnik przeliczeniowy, który nie może być wyższy niż 0,07q żyta za 1 hektar.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zasady kategoryzacji obwodów łowieckich uwzględniając liczebność poszczególnych gatunków zwierzyny w określonych środowiskach jej bytowania, rodzaj i wielkość jej pozyskania oraz nasilenie czynników antropogenicznych, 2) szczegółowe zasady ustalenia czynszu dzierżawnego, uwzględniając powierzchnię i kategorię obwodu łowieckiego, stosując za podstawę do wyliczeń cenę żyta ustaloną na podstawie ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 54, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681), 3) szczegółowe zasady ustalania partycypacji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając niezrealizowanie rocznego planu łowieckiego w zakresie pozyskania: łosi, jeleni, danieli i saren, przy czym nie może ona przekroczyć 10% wartości wpływów ze sprzedaży tusz tych gatunków w roku poprzednim.\"; 5) w art. 41 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe sposoby używania, ewidencjonowania i przechowywania w siedzibach Państwowej Straży Łowieckiej broni palnej krótkiej, amunicji i ręcznych miotaczy gazu. Rozporządzenie powinno określać szczegółowe wymogi dotyczące przechowywania, używania, ewidencjonowania w siedzibach Państwowej Straży Łowieckiej broni palnej krótkiej, amunicji do tej broni oraz ręcznych miotaczy gazu, a także wzory dokumentów niezbędnych do ewidencjonowania broni i amunicji oraz ręcznych miotaczy gazu, jej wydawania i zdania, jak również warunki techniczne jakim powinien odpowiadać magazyn broni.\"; 6) w art. 42 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Bezpośrednio po dostarczeniu przez uprawnionego do wykonywania polowania pozyskanej zwierzyny do punktu skupu osoba go prowadząca obowiązana jest oznakować tusze łosi, jeleni, danieli, muflonów, saren i dzików.\"; 7) w art. 43 w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"uwzględniając istniejące polskie zwyczaje łowieckie oraz kierując się troską o bezpieczeństwo osób i mienia.\"; 8) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy szacowaniu szkód w uprawach i płodach rolnych oraz wypłat odszkodowań za szkody, uwzględniając terminy zgłoszenia szkody, obowiązek szacowania wstępnego i ostatecznego oraz obszar uszkodzonej uprawy.\"."}
{"id":"2000_1268_59","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz.U. Nr 138, poz. 682 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 104, poz. 661) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zakłady opieki zdrowotnej lub inne jednostki organizacyjne prowadzące krajowe listy osób oczekujących na przeszczepienie określonych komórek, tkanek i narządów, uwzględniając w szczególności profil działania zakładów.\"; 2) w art. 17 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw zdrowia nadaje Krajowej Radzie Transplantacyjnej, w drodze rozporządzenia, statut określający czas trwania kadencji, szczegółowy zakres, organizację i tryb działania oraz określa zasady wynagradzania za udział w pracach Krajowej Rady Transplantacyjnej.\"."}
{"id":"2000_1268_6","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz.U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 141, poz. 692 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając w szczególności warunki, jakim powinien odpowiadać lokal przeznaczony na przekwaterowanie oraz koszty przekwaterowania.\"; 2) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dokonywania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności wzór zgłoszenia oraz termin jego dokonywania.\"."}
{"id":"2000_1268_60","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769, poz. 770 i Nr 160, poz. 1078, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 96, poz. 1106 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 117 i Nr 72, poz. 839) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, wykaz dyscyplin i dziedzin sportu, w których mogą działać polskie związki sportowe, oraz szczegółowe warunki i tryb udzielania zezwoleń, o których mowa w ust. 4, uwzględniając tendencje światowe do tworzenia się nowych dyscyplin.\"; 2) w art. 19 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Zajęcia, o których mowa w ust. 1, prowadzone są również w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz Szefowi Obrony Cywilnej Kraju. 4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowy program zajęć dla jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3, ustalając wykaz jednostek organizacyjnych, które będą realizować plany i programy zajęć wychowania fizycznego.\"; 3) w art. 22 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb zaliczania okresów pobierania stypendiów sportowych do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze wynikające ze stosunku pracy. 6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania, wstrzymywania i cofania oraz wysokość stypendiów sportowych, o których mowa w ust. 4, uwzględniając obowiązki zawodnika pobierającego stypendium, skutki ich niewykonywania oraz podstawę i sposób ustalania wysokości stypendium.\"; 4) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, zasady współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży, uwzględniając rodzaje zawodów i szczeble rozgrywek oraz warunki uczestnictwa zawodników.\"; 5) w art. 24 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania i pozbawiania licencji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając wymogi do uzyskania licencji, okres jej ważności, dokument przyznający licencję, przypadki kiedy polski związek sportowy może pozbawić zawodnika licencji oraz określi organ odwoławczy od decyzji polskiego związku sportowego.\"; 6) w art. 27 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu, określi, w drodze rozporządzenia, warunki szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zawodnika, o którym mowa w ust. 3, powołanego do czynnej służby wojskowej, ustalając ośrodki, w których będzie prowadzone szkolenie sportowe, system zatwierdzania planów szkoleniowych oraz obowiązki związane z ubezpieczeniem zawodników.\"; 7) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze w rozporządzenia, rodzaje wyróżnień i wysokość nagród, o których mowa w ust. 1, oraz szczegółowe zasady i tryb ich przyznawania, uwzględniając osiągnięcia sportowe, za które zawodnicy otrzymują nagrody oraz organ przyznający wyróżnienia i nagrody.\"; 8) w art. 42 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki prowadzenia działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej, uwzględniając kwalifikacje osób prowadzących działalność w tej dziedzinie, ich prawa i obowiązki oraz podstawowe założenia organizacyjne.\"; 9) w art. 44 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje, stopnie i tytuły zawodowe w dziedzinie kultury fizycznej oraz szczegółowe zasady i tryb ich uzyskiwania, uwzględniając stopnie trenerskie i specjalizacje instruktorskie, warunki uzyskiwania tych stopni i tytułów oraz tytułu menedżera sportu, a także jednostki uprawnione do prowadzenia kursów specjalistycznych i dokumenty stwierdzające posiadane kwalifikacje.\"; 10) w art. 45 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania odznaczeń, wyróżnień i nagród, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając rodzaje odznak i wyróżnień, rodzaje i wysokość nagród oraz tryb ich uzyskiwania, a także osiągnięcia, za które mogą być przyznane nagrody.\"; 11) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, warunki i tryb przyznawania i pozbawiania licencji sędziego sportowego, uwzględniając okres ważności licencji, wzór dokumentu potwierdzającego jej uzyskanie, przypadki kiedy polski związek sportowy może pozbawić sędziego licencji oraz organ odwoławczy od decyzji polskiego związku sportowego.\"; 12) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organem właściwym w sprawach dopingu jest Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwana dalej \"Komisją\".\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, powołuje, w drodze rozporządzenia, Komisję, o której mowa w ust. 1, uwzględniając kwalifikacje członków Komisji w dziedzinie medycyny, kultury fizycznej, sportu, biologii lub prawa.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb działania Komisji, uwzględniając tryb przeprowadzania kontroli antydopingowej, sposób podejmowania uchwał w sprawach dotyczących interpretacji wyników kontroli antydopingowej oraz możliwość powoływania podkomisji.\"; 13) w art. 49 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszanie przepisów antydopingowych, uwzględniając obowiązki zawodnika dotyczące poddania się kontroli antydopingowej, sankcje za odmowę poddania się tym badaniom oraz sankcje dla zawodnika, u którego wykryto stosowanie zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe oraz kompetencje organów dyscyplinarnych. 4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, placówki odpowiedzialne za przeprowadzanie analiz antydopingowych oraz tryb, sposób i zasady odpłatności za kontrolne badania antydopingowe, uwzględniając warunki, jakie powinny spełnić te placówki.\"; 14) w art. 50: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i zasady sprawowania opieki medycznej nad osobami uczestniczącymi w zajęciach wychowania fizycznego, sportowych i rekreacyjnych oraz w imprezach sportowych i rekreacyjnych.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki sanitarnohigieniczne obiektów sportowych i rekreacyjnych oraz zasady sprawowania nadzoru nad ich przestrzeganiem.\"."}
{"id":"2000_1268_61","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 61. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz.U. Nr 106, poz. 489 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943) dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Środki pochodzące z pobieranej od wierzycieli opłaty w wysokości 5% od kwot ściągniętych w trybie egzekucyjnym, a także wpłaconych w wyniku zastosowania środków egzekucyjnych oraz z opłat za czynności egzekucyjne urzędów skarbowych i opłaty manipulacyjnej, przeznacza się na wydatki związane z prowadzeniem egzekucji administracyjnej, na wynagrodzenia prowizyjne pracowników urzędów skarbowych wykonujących egzekucję administracyjną należności pieniężnych oraz na finansowanie przedsięwzięć usprawniających egzekucję administracyjną. 2. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona w formie środków specjalnych, których dysponentami są naczelnicy urzędów skarbowych. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej środkami specjalnymi, o których mowa w ust. 1, ustalając: 1) rodzaje wydatków bieżących i inwestycyjnych związanych z prowadzeniem egzekucji administracyjnej, uwzględniając specyfikę działalności oraz potrzebę zapewnienia motywacyjnego systemu wynagradzania pracowników wykonujących egzekucję administracyjną, 2) obowiązki w zakresie sporządzania planów finansowych obejmujących przychody i wydatki, 3) przypadki, w których może nastąpić przekazanie środków specjalnych na usprawnienie funkcjonowania innych urzędów skarbowych, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia skuteczności i ciągłości wykonywania egzekucji administracyjnej.\"."}
{"id":"2000_1268_62","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 91, poz. 410, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1115 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2.\"."}
{"id":"2000_1268_63","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Prezes Rady Ministrów, na wniosek właściwego członka Rady Ministrów, może tworzyć komisje do kodyfikacji dziedzin prawa.\"."}
{"id":"2000_1268_64","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz.U. Nr 106, poz. 495, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego wewnętrzną organizację i tryb pracy oraz wykaz komórek organizacyjnych, uwzględniając w szczególności zadania Centrum określone w art. 2 pkt 1, w tym zasady współpracy z samorządami województw, placówkami naukowymi i szkołami wyższymi oraz instytucjami międzynarodowymi. 2. Prezes Centrum ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny Centrum określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych Centrum. 3. Dyrektor Generalny zatwierdza wewnętrzne regulaminy organizacyjne komórek organizacyjnych Centrum. 4. Prezes Centrum może, w drodze zarządzenia, tworzyć komisje, rady i zespoły jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym albo doraźnym, określając cel powołania, zakres zadań i tryb pracy tych organów.\"."}
{"id":"2000_1268_65","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152, z 1998 r. Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, może określić, w drodze rozporządzenia, zasady postępowania lekarzy w sytuacjach związanych ze szczególnym zagrożeniem zdrowia publicznego, uwzględniając w szczególności rodzaj i zakres zagrożenia.\"."}
{"id":"2000_1268_66","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 685) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, obiekty, urządzenia i instalacje wchodzące w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej z uwzględnieniem usytuowania obiektów, urządzeń i instalacji oraz w zależności od ich rodzaju, ilości lub wymiarów.\"."}
{"id":"2000_1268_67","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. \" Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269) w art. 293 skreśla się § 2."}
{"id":"2000_1268_68","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 701) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji przesyłanych dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego, o których mowa w § 2, mając na uwadze konieczność zebrania danych osobopoznawczych niezbędnych do dokonania prawidłowej klasyfikacji skazanego dla indywidualnego z nim postępowania zmierzającego do realizacji celów jakim ma służyć wykonanie kary pozbawienia wolności.\"; 2) w art. 83 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia, powołuje ośrodki diagnostyczne, o których mowa w § 2, oraz określi zasady organizacji i warunki przeprowadzania badań w tych ośrodkach. Rozporządzenie uwzględni potrzebę: 1) wyjaśnienia psychologicznych i socjologicznych procesów zachowania skazanego, 2) zdiagnozowania ewentualnych zaburzeń psychicznych skazanego, 3) określenia ewentualnego postępowania leczniczego i rehabilitacyjnego, - w celu podjęcia właściwej decyzji klasyfikacyjnej i określenia warunków indywidualnego oddziaływania na skazanego.\"; 3) w art. 87 w § 5 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 4) w art. 249: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia: 1) sposoby prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych, 2) normy wyżywienia w zakładach karnych i aresztach śledczych, dzienne stawki budżetowe dla tych norm oraz zasady wydawania posiłków, 3) warunki bytowe osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych, mając na uwadze zapewnienie osadzonym odzieży, obuwia, środków higieny, a także wyposażenie pomieszczeń w podstawowy sprzęt kwaterunkowy, 4) sposoby rozpatrywania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych, a także ich ewidencję i dokumentowanie, 5) sposoby ochrony, obrony i zapewnienia bezpieczeństwa zakładów karnych i aresztów śledczych, mając na względzie obowiązki funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej i przywięziennych zakładów pracy, sposoby postępowania ze skazanymi, tymczasowo aresztowanymi i ukaranymi, a także warunki wstępu na teren zakładów karnych i aresztów śledczych osób nie będących funkcjonariuszami lub pracownikami Służby Więziennej albo pracownikami przywięziennych zakładów pracy.\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze zarządzenia: 1) czynności administracyjne i rozliczenia finansowe związane z prowadzeniem depozytu przedmiotów wartościowych i środków pieniężnych osób pozbawionych wolności, w tym czynności związane z ich przyjmowaniem, ewidencjonowaniem, przechowywaniem i wydawaniem , tryb przekazywania zdeponowanych środków i przedmiotów między jednostkami organizacyjnymi więziennictwa, czynności związane z rozliczeniem należności za pracę osadzonych oraz tryb dokonywania zakupów przez osadzonych, 2) czynności administracyjne związane z wykonywaniem tymczasowego aresztowania i kary pozbawienia wolności, w tym czynności związane z przyjmowaniem do zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ze zwalnianiem osób osadzonych, sposób obliczania okresu wykonywania kary i środka przymusu oraz rodzaje i wzory ewidencji osadzonych, 3) tryb przeprowadzania kontroli jednostek organizacyjnych więziennictwa, z uwzględnieniem rodzajów kontroli, kompetencji do prowadzenia kontroli, jej zakresu i częstotliwości, sposobu jej przeprowadzania i dokumentowania jej przebiegu, a także sposobu ustalania i przekazywania zainteresowanym wyników kontroli, 4) organizację służby zdrowia w jednostkach organizacyjnych więziennictwa, z uwzględnieniem potrzeb całego więziennictwa i poszczególnych jego okręgów, możliwości organizacyjnych poszczególnych jednostek, doświadczeń placówek istniejących i zasad obowiązujących w organizacji zamkniętych i otwartych placówek lecznictwa.\"; 5) w art. 254 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz pomieszczeń, o których mowa w art. 251 § 1, w których mogą być odrębnie umieszczeni tymczasowo aresztowani i skazani, oraz warunki, którym muszą one odpowiadać, kierując się koniecznością zapewnienia warunków określonych dla aresztów śledczych i zakładów karnych przy wykonywaniu tymczasowego aresztowania i kary pozbawienia wolności.\"."}
{"id":"2000_1268_69","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany : 1) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Przepis art. 23 ust. 1 może być stosowany odpowiednio do niepaństwowej uczelni zawodowej. 2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb występowania niepaństwowej uczelni zawodowej o dotacje, o których mowa w art. 23, uwzględniając w szczególności liczbę własnej kadry dydaktycznej, liczbę kształconych studentów, zaangażowanie własnych środków w rozwój bazy materialnej uczelni oraz osiągnięcia uczelni w dotychczasowym kształceniu. 3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego i Komisji Akredytacyjnej Wyższego Szkolnictwa Zawodowego, może przyznać dotacje, o których mowa w ust. 2, określając ich wysokość i przeznaczenie.\"; 2) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Tworzy się Komisję Akredytacyjną Wyższego Szkolnictwa Zawodowego, zwaną dalej \"Komisją\" . 2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia: 1) warunki, jakim powinna odpowiadać uczelnia zawodowa, aby utworzyć i prowadzić kierunek lub specjalność zawodową, uwzględniając proporcje nauczycieli akademickich do liczby studentów, 2) wymagania kadrowe, niezbędne do prowadzenia kierunku lub specjalności zawodowej, uwzględniając liczbę nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy, zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy. 3. Komisja na wniosek ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego lub z własnej inicjatywy: 1) ocenia programy nauczania oraz spełnianie przez uczelnię zawodową warunków określonych w ust. 2 oraz przedstawia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego opinie w sprawie prowadzenia przez uczelnię zawodową danego kierunku lub specjalności zawodowej, 2) ocenia jakość kształcenia, 3) opiniuje w porozumieniu z Radą Główną Szkolnictwa Wyższego kryteria przyznawania uczelniom zawodowym dotacji i innych środków z budżetu państwa, 4) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących uczelni zawodowych. 4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zapewnia obsługę administracyjną oraz środki finansowe niezbędne do realizacji zadań Komisji.\"."}
{"id":"2000_1268_7","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz.U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, wzory i sposób prowadzenia dzienników i innych dokumentów statków, z uwzględnieniem rodzajów statków.\"; 2) w art. 249 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, procentowy podział części wynagrodzenia za ratownictwo przypadającego dla załogi statku, z uwzględnieniem osobistego wkładu załogi statku w ratownictwo, oraz tryb postępowania w tych sprawach.\"; 3) w art. 251 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady obliczania i przeznaczenia wynagrodzenia za ratownictwo należnego jednostkom pływającym wymienionym w § 1 oraz tryb postępowania w tych sprawach, z uwzględnieniem w szczególności wypadków wyłączających możliwość dochodzenia wynagrodzenia, organów uprawnionych do podejmowania decyzji w tej sprawie, trybu dochodzenia wynagrodzenia w przypadku braku umowy o ratownictwo, podmiotów uprawnionych do zawierania umów, górnej granicy wysokości wynagrodzenia oraz określenia podmiotu, na którego rachunek wynagrodzenie to podlega przekazaniu.\"; 4) art. 344 otrzymuje brzmienie: \"Art. 344. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania organów administracji morskiej w zakresie przygotowania dokumentacji szkody uzasadniającej odpowiedzialność Międzynarodowego Funduszu, z uwzględnieniem obowiązujących w tym zakresie umów międzynarodowych.\"."}
{"id":"2000_1268_70","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 84, poz. 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania świadectw sprawności technicznej pojazdów szynowych oraz wzór tych świadectw, uwzględniając warunki uzyskania tych świadectw oraz czas ich ważności i przypadki utraty ważności.\"; 2) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty, które powinny znajdować się w pojeździe szynowym oraz ich wzory, ze szczególnym uwzględnieniem dokumentów określających stan techniczny pojazdu szynowego.\"; 3) w art. 17 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru pojazdów szynowych, zawartość księgi rejestrowej oraz sposób oznakowania pojazdów szynowych.\"."}
{"id":"2000_1268_71","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 30 lipca 1997 r. o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" (Dz.U. Nr 106, poz. 675) w art.1 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb realizacji przez Pocztę Polską zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, uwzględniając w szczególności zasady funkcjonowania Poczty Polskiej w stanach nadzwyczajnych.\"."}
{"id":"2000_1268_72","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz.U. Nr 106, poz. 677 oraz z 1999 r. Nr 32, poz. 310) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może określić, w drodze rozporządzenia, liczbę koncesji lub promes koncesji na dany rok kalendarzowy, mając na względzie uzyskaną liczbę zezwoleń zagranicznych.\"; 2) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Minister właściwy do spraw transportu może upoważnić: 1) w drodze rozporządzenia, polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych - do wydawania zezwoleń zagranicznych, 2) w drodze zarządzenia, kierownika jednostki organizacyjnej utworzonej w tym celu - do wydawania zezwoleń zagranicznych oraz wykonywania niektórych czynności związanych z udzielaniem koncesji, z uwzględnieniem warunków udzielonego upoważnienia.\"; 3) w art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, upoważnić kierownika jednostki organizacyjnej utworzonej w tym celu lub polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych do pobierania opłat, o których mowa w art. 26, uwzględniając warunki i tryb pobierania opłat.\"."}
{"id":"2000_1268_73","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062) w art. 39 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzór formularza oświadczenia, o którym mowa w § 2, uwzględniając tylko te dane, które podlegają ujawnieniu w księgach wieczystych oraz rejestrach zastawów.\"."}
{"id":"2000_1268_74","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 22 grudnia 1999 r. o czasowym podporządkowaniu niektórych jednostek wojskowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 2, poz. 6) w art. 1 w ust. 1 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 marca 2001 r.\"."}
{"id":"2000_1268_75","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 75. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa Rady Ministrów, ministrów i innych organów administracji rządowej, podjęte lub wydane przed dniem wejścia w życie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jeżeli zostały podjęte lub wydane bez upoważnienia ustawowego . 2. Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc inne niż wymienione w ust. 1 akty normatywne Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz ministrów lub innych organów administracji rządowej, podjęte lub wydane przed dniem wejścia w życie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zawierają normy prawne o charakterze powszechnie obowiązującym lub wewnętrznym, z wyjątkiem rozporządzeń. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc rozporządzenia wydane przez organy inne niż wskazane w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej do wydawania rozporządzeń oraz wydane bez upoważnienia ustawowego. 4. Do dnia 31 grudnia 2001 r. Rada Ministrów ogłosi w Dzienniku Urzędowym \"Monitor Polski\" wykaz aktów prawnych, o których mowa w ust. 1-3."}
{"id":"2000_1268_76","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 76. Akty normatywne wydane na podstawie ustaw o stosunku Państwa do kościołów i związków wyznaniowych zachowują moc do czasu zawarcia przez Radę Ministrów umów z przedstawicielami tych kościołów i związków wyznaniowych oraz uchwalenia ustaw na ich podstawie w trybie art. 25 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_1268_77","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 77. 1. Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych działa na dotychczasowych zasadach do czasu powołania Komisji na podstawie ustawy. 2. Komisje powołane do kodyfikacji dziedzin prawa działają do czasu ich rozwiązania."}
{"id":"2000_1268_78","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 78. Akty wydane na podstawie upoważnień ustawowych zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc do czasu ich zastąpienia przez akty wydane na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_1268_79","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 79. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: 1) art. 74, który wchodzi w życie z dniem 30 grudnia 2000 r., 2) art. 27 pkt 5 lit. b) i c), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., 3) art. 61, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1268_8","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz.U. Nr 58, poz. 320, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 oraz 1989 r. Nr 33, poz. 175 i Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres udziału przewodniczących i wiceprzewodniczących izb morskich w pracy sądów, uwzględniając zakres zadań tych osób w izbach morskich oraz konieczność zachowania udziału sędziów czynnych zawodowo w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości.\"; 2) w art. 11: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) do pozostałych pracowników \" przepisy o pracownikach sądów i prokuratury.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska, zaszeregowanie oraz szczegółowe zasady wynagradzania pracowników izb morskich, a także kwalifikacje wymagane dla pracowników izb morskich wymienionych w ust. 1 pkt 2, dostosowując odpowiednio przepisy, o których mowa w ust. 1, do zakresu działania i struktury organizacyjnej izb morskich.\"; 3) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, na wniosek przewodniczącego izby morskiej, określi, w drodze zarządzenia, liczbę ławników dla izby z uwzględnieniem terytorialnego zakresu działania izby morskiej.\"; 4) w art. 17 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin wewnętrznego urzędowania izb morskich, uwzględniając w tym zadania przewodniczącego izby, podstawowe zadania referentów, kierownika sekretariatu i sekretarza izby, szczegółowy sposób prowadzenia i protokołowania rozpraw, tryb występowania o pomoc prawną i komunikowania się z innymi organami oraz organizację pracy izby.\"; 5) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, obowiązki kapitanatów (bosmanatów) portów w zakresie prowadzenia dochodzeń w sprawach wypadków morskich w celu wyjaśnienia wszystkich okoliczności wypadku.\"."}
{"id":"2000_1268_9","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może tworzyć, w drodze rozporządzenia, specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków, nadając im statut określający w szczególności zakres kompetencji jednostki organizacyjnej, obszar oraz formy jej działalności, a także zasady współdziałania z innymi organami ochrony dóbr kultury.\", b) ust. 3 skreśla się; 2) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania i cofania zezwoleń na prowadzenie prac konserwatorskich, archeologicznych i wykopaliskowych oraz warunki ich prowadzenia, jak również kwalifikacje osób, które mają prawo prowadzenia tej działalności, w tym w szczególności wykształcenie i staż pracy wymagane od wykonawców prac konserwatorskich, archeologicznych i wykopaliskowych, dane zamieszczane we wniosku o udzielenie zezwolenia, rodzaje dokumentów załączanych do wniosku, sposób prowadzenia dokumentacji prac konserwatorskich, archeologicznych i wykopaliskowych w tym sposób dokumentowania poszczególnych etapów prac.\"; 3) w art. 23 skreśla się ust. 5; 4) dodaje się art. 25a i art. 25b w brzmieniu: \"Art. 25a. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, zasady zabezpieczenia zabytków przed zniszczeniem, uszkodzeniem, dewastacją i zaginięciem, w tym w szczególności na wypadek katastrofy, klęski żywiołowej lub konfliktu zbrojnego, uwzględniając zasady sporządzania planów ochrony, siły i środki do realizacji prac zabezpieczających, organizację ochrony na szczeblu ogólnokrajowym, wojewódzkim, powiatowym i gminnym oraz w ramach instytucji będących w posiadaniu zabytków, a także zadania związane z objęciem zabytków ochroną specjalną."}
{"id":"2000_1310_1","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki udzielania bankom poręczeń spłaty kredytów mieszkaniowych, udzielonych spółdzielniom mieszkaniowym, spłacanych na warunkach określonych w ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 27), zwanej dalej \"ustawą o pomocy państwa\"."}
{"id":"2000_1310_10","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 10. Odsetki skapitalizowane w okresie do dnia 31 grudnia 1999 r., przypadające od kredytów mieszkaniowych, do których mają zastosowanie przepisy ustawy, banki zaliczają do wyniku finansowego tego okresu, za który odsetki przypadają."}
{"id":"2000_1310_11","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1310_2","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 2. 1. Skarb Państwa, w drodze umowy poręczenia, udziela bankom poręczeń spłaty kredytów mieszkaniowych, spłacanych na zasadach określonych w ustawie o pomocy państwa, zwanych dalej \"poręczeniami\". 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, zwany dalej \"Ministrem\", w imieniu Skarbu Państwa zawiera z bankami umowy poręczenia. 3. Poręczenia są terminowe i udzielane do kwoty z góry oznaczonej. 4. Poręczenia są udzielane do wysokości 90% pozostających do spłaty kwot kredytów, o których mowa w art. 1. 5. Odpowiedzialność Skarbu Państwa z tytułu udzielanych poręczeń jest ograniczona w każdym przypadku oddzielnie do kwoty kredytu, odsetek skapitalizowanych i odsetek bieżących od kredytu. 6. Dokonane spłaty kredytu oraz kwoty uzyskane przez banki w wyniku działań zmierzających do odzyskania niespłaconej części kredytu lub odsetek zmniejszają odpowiednio zakres odpowiedzialności Skarbu Państwa, o której mowa w ust. 5."}
{"id":"2000_1310_3","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 3. 1. Wykonanie przez Skarb Państwa umów poręczenia następuje, jeżeli spłata kredytu nie zostanie dokonana w terminach wynikających z umowy kredytowej, w wysokości wynikającej z art. 7 i 11 ustawy o pomocy państwa, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Banki przed wystąpieniem o realizację poręczenia są obowiązane do podjęcia działań zmierzających do odzyskania kwot niespłaconych kredytów. Działania zmierzające do odzyskania kwot niespłaconych kredytów nie dotyczą środków przeznaczonych na spłatę kredytów, w wysokości określonej w art. 7 i 11 ustawy o pomocy państwa. 3. Szczegółowe warunki realizacji poręczeń określą umowy poręczenia, o których mowa w art. 2 ust. 2."}
{"id":"2000_1310_4","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 4. 1. Zadłużenie kredytobiorcy wobec Skarbu Państwa, z tytułu wykonania umów poręczenia, podlega oprocentowaniu, z zastrzeżeniem ust. 3. Naliczone odsetki podlegają kapitalizacji rocznej. 2. Oprocentowanie zadłużenia, o którym mowa w ust. 1, jest równe stopie oprocentowania kredytów, określonej w art. 5a ustawy o pomocy państwa, powiększonej o 2 punkty procentowe. 3. Zadłużenie kredytobiorcy powstałe z tytułu spłaty przez Skarb Państwa danej raty kredytu nie podlega oprocentowaniu, w przypadku gdy kwota spłaconej przez Skarb Państwa raty kredytu zostanie spłacona przez kredytobiorcę na rzecz Skarbu Państwa nie później niż w terminie płatności najbliższej raty kredytu na rzecz banku."}
{"id":"2000_1310_5","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 5. 1. Minister, w imieniu Skarbu Państwa, podejmuje działania zmierzające do odzyskania zadłużenia kredytobiorców wobec Skarbu Państwa z tytułu wykonania umów poręczenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Banki, beneficjenci poręczeń, są obowiązane, na warunkach określonych w odrębnej umowie z Ministrem, do podejmowania, za wynagrodzeniem, działań, o których mowa w ust. 1, chyba że Minister podejmie działania we własnym zakresie lub upoważni do tych działań, za wynagrodzeniem, inny bank. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje w wysokości do 3% wyegzekwowanej kwoty, nie może ono być jednak niższe od rzeczywistych kosztów uzasadnionych działań windykacyjnych. Wynagrodzenie potrącane jest z wyegzekwowanej kwoty. 4. Sposób ustalenia wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3, określą umowy. 5. Przy podejmowaniu działań, o których mowa w ust. 1, banki mają prawo, bez uzyskania pisemnego oświadczenia o poddaniu się egzekucji, wystawiać bankowe tytuły egzekucyjne stosownie do art. 96-98 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. \" Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399). 6. Środki uzyskane przez banki w wyniku podjętych działań, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez banki, w terminie 7 dni, na rachunek wskazany przez Ministra."}
{"id":"2000_1310_6","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 6. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki rozliczeń z bankami z tytułu poręczeń Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności: 1) podmiot uprawniony do prowadzenia rozliczeń z tytułu poręczeń Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych, 2) wzory formularzy rozliczeń, o których mowa w pkt 1, 3) wzory formularzy sprawozdań z prowadzonych działań zmierzających do odzyskania zadłużenia kredytobiorców wobec Skarbu Państwa z tytułu wykonania umów poręczenia spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych, 4) sposób rozliczania odzyskanych przez banki kwot niespłaconych kredytów, 5) tryb, terminy i warunki przekazywania bankom środków budżetowych na realizację poręczeń, o których mowa w pkt 1."}
{"id":"2000_1310_7","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 7. Do poręczeń udzielanych przez Skarb Państwa na podstawie ustawy nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 60, poz. 693), z wyjątkiem art. 29, 31, 44, 46 i 47."}
{"id":"2000_1310_8","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 27) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Stopa oprocentowania kredytów mieszkaniowych objętych przejściowym wykupieniem odsetek ze środków budżetu państwa jest równa, w poszczególnych okresach kwartalnych, minimalnej stopie rentowności 28-dniowych operacji otwartego rynku, ogłaszanej przez Radę Polityki Pieniężnej w Dzienniku Urzędowym Narodowego Banku Polskiego według stawki obowiązującej w ostatnim dniu drugiego miesiąca kwartału poprzedzającego dany kwartał, powiększonej o 1 punkt procentowy.\"; 2) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z budżetu państwa są przekazywane bankom środki w wysokości oprocentowania naliczonego według stopy procentowej określonej w art. 5a, pod warunkiem dokonywania przez kredytobiorcę spłat w wysokości wynikającej z przepisów art. 7 i 8, z zastrzeżeniem art. 8a ust. 3.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Warunek dokonywania przez kredytobiorcę spłat w wysokości wynikającej z art. 7 i 8, z zastrzeżeniem art. 8a ust. 3, uważa się za spełniony także wtedy, gdy spłaty za kredytobiorcę dokona Skarb Państwa na zasadach określonych w ustawie z dnia ...... o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Odsetki przejściowo wykupione ze środków budżetu państwa są oprocentowane w wysokości stopy oprocentowania kredytu, o której mowa w art. 5a, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3.\"; 3) w art. 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przez udokumentowanie dochodu gospodarstwa domowego kredytobiorcy, o którym mowa w ust. 1 i art. 8a ust. 5, należy rozumieć w szczególności złożenie przez kredytobiorcę oświadczenia o wysokości dochodów jego gospodarstwa domowego ustalonych zgodnie z ust. 2, 2a i 2b; w oświadczeniu kredytobiorcy powinno znaleźć się pouczenie o odpowie dzialności karnej za fałszywe zeznania, zgodnie z przepisami Kodeksu karnego.\"; 4) w art. 9: a) w ust. 2 wyrazy \"w tym wysokość oprocentowania kredytów i odsetek\" zastępuje się wyrazami \"w tym sposób oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych\", b) w ust. 3 skreśla się pkt 1 i 2; 5) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Jeżeli kredytobiorca w okresie spłaty kredytu dokona wpłat przekraczających miesięczną wysokość obciążających go spłat, określoną w art. 7 lub 11, bank zalicza dodatkowe wpłaty w pierwszej kolejności na spłatę zadłużenia kredytobiorcy wobec Skarbu Państwa z tytułu wykonania przez Skarb Państwa umów poręczenia, o których mowa w art. 2 ust. 2, ustawy o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych, a w drugiej kolejności na spłatę skapitalizowanych odsetek od kredytu, następnie zaś na spłatę kredytu. 2. Środki zaliczone na spłatę zadłużenia kredytobiorcy wobec Skarbu Państwa z tytułu wykonania przez Skarb Państwa umów poręczenia, o których mowa w ust. 1, nie stanowią nadwyżki, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4. 3. Jeżeli kredytobiorca w okresie spłaty kredytu dokona wpłat przekraczających miesięczny poziom określony w art. 8, bank zalicza dodatkowe wpłaty w pierwszej kolejności na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami.\"; 6) w art. 10 w ust. 1 w pkt 4 po przecinku dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 9a ust. 2,\"."}
{"id":"2000_1310_9","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych","text":"Art. 9. Do czasu wydania rozporządzenia na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłacanych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, o ile nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2000_1311_1","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr ..., poz. ...) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 skreśla się wyrazy \" , z uwzględnieniem art. 4a\"; 2) art. 4a otrzymuje brzmienie: \"Art. 4a. Realizację powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego przez inne niż Kasy Chorych instytucje ubezpieczeniowe ureguluje odrębna ustawa.\"; 3) w art. 69b skreśla się wyrazy \"albo instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, o której mowa w art. 4a\"; 4) w art. 151a: a) w ust. 4 w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką i skreśla pkt 3, b) w ust. 5, 6 i 7 skreśla się wyrazy \"i 3\"; 5) w art. 151c w ust. 1 i 3 skreśla się wyrazy \"i 3\"; 6) w art. 151d: a) skreśla się ust. 3, b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i 3\"; 7) w art. 151e w ust. 1 wyrazy \"art. 151d ust. 1-3\" zastępuje się wyrazami \"art. 151d ust. 1-2\"; 8) w art. 169c w ust. 4 po wyrazach \"W 2000 r.\" dodaje się wyrazy \" , w 2001 r. i w 2002 r.\"; 9) w art. 169g w ust. 1 wyrazy \"w 1999 r. i w 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"w 1999 r., w 2000 r. i w 2001 r.\"."}
{"id":"2000_1311_2","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1312_1","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy \" Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną oraz ustawy \" Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 52, poz. 632 i Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 49 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z dniem 1 stycznia 2002 r. zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych przechodzi odpowiednio do zadań samorządu województwa lub powiatu.\"; 2) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu: \"Art. 50a. 1. Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, na podstawie uchwały Sejmiku Województwa Wielkopolskiego, może być przekazane ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Przekazanie, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze porozumienia zawartego między Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego a ministrem właściwym do spraw rolnictwa. 3. Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, stanowi podstawę do wykreślenia Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu RolnoSpożywczego w Szreniawie z rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego i wpisania do rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 4. Z dniem wpisania do rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu RolnoSpożywczego w Szreniawie staje się państwową instytucją kultury i zachowuje swój majątek.\"."}
{"id":"2000_1312_2","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy \" Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną oraz ustawy \" Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego(Dz.U. Nr 12, poz. 96 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 12 w ust. 3 wyrazy \"Do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"Do dnia 31 grudnia 2001 r.\"."}
{"id":"2000_1312_3","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy \" Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną oraz ustawy \" Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_1314_10","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 10. 1. Minister właściwy do spraw transportu przekazuje Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego sprawy wraz z aktami, które przechodzą do zakresu jego działania i nie są zakończone do tego dnia. 2. Pracownicy urzędu ministra właściwego do spraw transportu realizujący zadania, które przechodzą do zakresu działania Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, stają się pracownikami Urzędu Transportu Kolejowego."}
{"id":"2000_1314_11","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 11. 1. Znosi się Główny Inspektorat Kolejnictwa. 2. Główny Inspektor Kolejnictwa przekazuje Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego prowadzenie spraw z zakresu jego działania, wraz z aktami spraw, niezakończonych do dnia zniesienia Głównego Inspektoratu Kolejnictwa. 3. Pracownicy Głównego Inspektoratu Kolejnictwa stają się pracownikami Urzędu Transportu Kolejowego. 4. Główny Inspektor Kolejnictwa przekazuje Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego składniki mienia Głównego Inspektoratu Kolejnictwa do dnia jego zniesienia, w drodze protokołu zdawczo-odbiorczego."}
{"id":"2000_1314_11b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 11b. 1. Nie można w drodze umowy wyłączyć lub ograniczyć odpowiedzialności określonej w art. 11a, także w razie wyboru prawa obcego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną klientowi wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy o świadczenie usług turystycznych może być ograniczona tylko wówczas, gdy określa to umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska. 3. Organizatorzy turystyki w umowach z klientami mogą ograniczyć odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług w czasie imprezy turystycznej do dwukrotności ceny imprezy turystycznej względem każdego klienta. 4. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 3, nie może dotyczyć szkód na osobie.\"; 13) w art. 12: a) w ust. 1: - w pkt 8 po wyrazie \"klienta\" dodaje się wyrazy \"na piśmie\", - w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 10 w brzmieniu: \"10) ogólne informacje o obowiązujących przepisach paszportowych, wizowych i sanitarnych oraz o wymaganiach zdrowotnych dotyczących udziału w imprezie turystycznej.\", b) po ust. l dodaje się ust. la w brzmieniu: \"1a. Informacje, o których mowa w ust. l, nie mogą wprowadzać klienta w błąd.\"; 14) w art. 13: a) w ust. 1 pkt l otrzymuje brzmienie: \"1) ogólne informacje o obowiązujących przepisach paszportowych, wizowych i sanitarnych, w szczególności o terminach oczekiwania na wydanie paszportu i wizy oraz o wymaganiach zdrowotnych dotyczących udziału w imprezie turystycznej\", b) w ust. 3: - w zdaniu wstępnym po wyrazie \"obowiązany\" dodaje się wyrazy \"we właściwym czasie\", - w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) szczegółowe informacje dotyczące połączeń komunikacyjnych oraz miejsca, jakie klient będzie zajmował w środku transportu, w szczególności kabiny na statku lub przedziału sypialnego w pociągu.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Informacje, o których mowa w ust. l-3, powinny być podane klientowi na piśmie.\"; 15) w art. 14: a) w ust. 2: - w pkt 7 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy \"oraz nazwę i adres ubezpieczyciela,\", - po pkt 7 dodaje się pkt 7a i 7b w brzmieniu: ,,7a) termin powiadomienia klienta na piśmie o ewentualnym odwołaniu imprezy turystycznej lub usługi turystycznej z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług jest uzależniona od liczby zgłoszeń, 7b) termin zawiadomienia o przeniesieniu uprawnień i przejęciu obowiązków, o którym mowa w art. 16 ust. 2.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Osoba, która zawarła z klientem umowę o świadczenie usług turystycznych jest obowiązana niezwłocznie dostarczyć klientowi jeden egzemplarz tej umowy.\", c) w ust. 7 w pkt 1 po wyrazie \"klienta\" dodaje się wyrazy \"na piśmie\"; 16) w art. 15 w ust. l wyrazy \"i art. 14\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 i art. 16a\"; 17) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Klient może bez zgody organizatora turystyki przenieść na osobę spełniającą warunki udziału w imprezie turystycznej wszystkie przysługujące mu z tytułu umowy o świadczenie usług turystycznych uprawnienia, jeżeli jednocześnie osoba ta przejmuje wszystkie wynikające z tej umowy obowiązki. 2. Przeniesienie uprawnień i przejęcie obowiązków, o którym mowa w ust. 1, jest skuteczne wobec organizatora turystyki, jeżeli klient zawiadomi go o tym przed rozpoczęciem imprezy turystycznej w terminie określonym w umowie. 3. Za nieuiszczoną część ceny imprezy turystycznej oraz koszty poniesione przez organizatora turystyki w wyniku zmiany uczestnika imprezy turystycznej klient i osoba przejmująca jego uprawnienia odpowiadają solidarnie.\"; 18) po art. 16 dodaje się art. 16a i 16b w brzmieniu: \"Art. 16a. 1. Organizator turystyki, który w czasie trwania danej imprezy turystycznej nie wykonuje przewidzianych w umowie usług, stanowiących istotną część programu tej imprezy, jest obowiązany, bez obciążania klienta dodatkowymi kosztami, wykonać w ramach tej imprezy odpowiednie świadczenia zastępcze. Jeżeli jakość świadczenia zastępczego jest niższa od jakości usługi określonej w programie imprezy turystycznej, klient może żądać odpowiedniego obniżenia ceny imprezy. 2. Jeżeli wykonanie świadczeń zastępczych, o których mowa w ust. l, jest niemożliwe albo klient z uzasadnionych powodów nie wyraził na nie zgody i odstąpił od umowy, organizator turystyki jest obowiązany, bez obciążania klienta dodatkowymi kosztami z tego tytułu, zapewnić mu powrót do miejsca rozpoczęcia imprezy turystycznej lub do innego uzgodnionego miejsca w warunkach nie gorszych niż określone w umowie. 3. W razie odstąpienia od umowy, o którym mowa w ust. 2, organizator turystyki nie może żądać od klienta żadnych dodatkowych świadczeń z tego tytułu, w szczególności zapłaty kary umownej. Klient może żądać naprawienia szkody wynikłej z niewykonania umowy. 4. W razie niemożności wykonania świadczenia zastępczego, o której mowa w ust. 2, klient może żądać naprawienia szkody wynikłej z niewykonania umowy, chyba że niemożność wykonania świadczenia zastępczego jest spowodowana wyłącznie: 1) działaniami lub zaniechaniami osób trzecich, nieuczestniczących w wykonywaniu świadczenia zastępczego, jeżeli tych działań lub zaniechań nie można było przewidzieć ani uniknąć, albo 2) siłą wyższą."}
{"id":"2000_1314_12","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 12. Główny Inspektor Kolejnictwa sporządza bilans na dzień zniesienia Głównego Inspektoratu Kolejnictwa oraz spis spraw, o których mowa w art. 11 ust. 2, i przekazuje je Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego w drodze protokołu zdawczoodbiorczego."}
{"id":"2000_1314_13","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 13. Finansowanie Urzędu Transportu Kolejowego do końca roku kalendarzowego, w którym przypada jego utworzenie, odbywa się ze środków finansowych przeznaczonych na funkcjonowanie Głównego Inspektoratu Kolejnictwa oraz z części budżetowej ministra właściwego do spraw transportu przeznaczonej na zadania realizowane dotychczas przez ministra właściwego do spraw transportu w zakresie, w którym przeszły do zakresu działania Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego."}
{"id":"2000_1314_14","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 14. Postępowania sądowe dotyczące zawarcia i wykonywania umów, o których mowa w art. 9 ust. 1 i art. 10 ust 1 i 2 ustawy wymienionej w art. 3, wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, są prowadzone według dotychczasowych przepisów."}
{"id":"2000_1314_15","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw turystyki ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o usługach turystycznych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_1314_16","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 16. W stosunku do państw członkowskich Unii Europejskiej przepis art. 2 ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, traci moc z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2000_1314_16b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 16b. 1. Jeżeli w trakcie imprezy turystycznej klient stwierdza wadliwe wykonywanie umowy, powinien niezwłocznie zawiadomić o tym wykonawcę usługi oraz organizatora turystyki, w sposób odpowiedni dla rodzaju usługi. 2. Umowa powinna jednoznacznie określać obowiązek klienta w zakresie, o którym mowa w ust. 1.\"; 19) w art. 17 w ust. 1 w pkt 2 wyraz \"ceł\" zastępuje się wyrazami \"opłat urzędowych\"; 20) skreśla się art. 18; 21) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy działającego w okolicznościach określonych w art. 10b.\"; 22) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: \"Art. 33a. Za sprawdzenie kwalifikacji osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika turystycznego i pilota wycieczek oraz sprawdzenie znajomości języka obcego przez przewodnika turystycznego i pilota wycieczek pobiera się opłaty.\"; 23) w art. 40 po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw turystyki może dokonywać kontroli w zakresie spełniania przez obiekt hotelarski wymagań przewidzianych dla rodzaju i kategorii, do których został zaszeregowany. Do kontroli wykonywanej przez ministra właściwego do spraw turystyki stosuje się odpowiednio ust. 3 i 4. 6. W razie stwierdzenia, że obiekt hotelarski nie spełnia wymagań przewidzianych dla rodzaju i kategorii, do których został zaszeregowany, minister właściwy do spraw turystyki występuje do właściwego organu o dokonanie zmiany rodzaju lub kategorii obiektu.\"; 24) po art. 44 dodaje się art. 44a w brzmieniu: \"Art. 44a. 1. Za dokonanie oceny spełniania przez obiekt hotelarski wymagań niezbędnych do zaszeregowania obiektu do określonego rodzaju i kategorii pobiera się opłaty. 2. Minister właściwy do spraw turystyki określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat związanych z dokonywaniem ocen określonych w ust. 1 oraz tryb pobierania tych opłat.\"; 25) po art. 51 dodaje się art. 51a w brzmieniu: \"Art. 51a. 1. Wojewodowie tworzą środki specjalne przeznaczone na finansowanie zadań związanych ze sprawdzaniem kwalifikacji kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, sprawdzaniem znajomości języka obcego przez przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz dokonywaniem oceny spełniania przez obiekty hotelarskie wymagań przewidzianych dla rodzaju i kategorii, do których zostały zaszeregowane, zwane dalej \"środkami specjalnymi\". 2. Przychodem środków specjalnych są wpływy z opłat, o których mowa w art. 34 ust. 2 pkt 3 i art. 44a ust. 2. 3. Ze środków specjalnych mogą być finansowane: l) wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych dla przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz komisji egzaminacyjnych języków obcych, a także członków zespołów oceniających obiekty hotelarskie, 2) podróże służbowe członków komisji egzaminacyjnych dla przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz członków zespołów oceniających obiekty hotelarskie, 3) wydatki materiałowe, w szczególności związane z wydawaniem legitymacji dla przewodników turystycznych i pilotów wycieczek. 4. Dysponentem środków specjalnych jest wojewoda. 5. Dla środków specjalnych sporządza się roczny plan finansowy, który obejmuje planowane: 1) przychody, 2) wydatki na wynagrodzenia, 3) wydatki na podróże służbowe, 4) wydatki materiałowe.\"."}
{"id":"2000_1314_17","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 1, 2 i 5, art. 3 pkt 2, 4-7, art. 7 i art. 10-13, które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej oraz art. 3 pkt 8 i 9, art. 4-6 i art. 8, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1314_2","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 44 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zagraniczne uczelnie zawodowe mogą tworzyć jednostki organizacyjne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Do tworzenia, prowadzenia działalności i likwidacji jednostki organizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zakładania, prowadzenia działalności i likwidacji niepaństwowej uczelni zawodowej.\"; 2) w art. 52 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Zatrudnienie osoby niebędącej obywatelem polskim w uczelni zawodowej w charakterze nauczyciela akademickiego następuje bez konieczności uzyskania zezwolenia i zgody organu zatrudnienia. Zezwolenia i zgody nie wymaga także powierzenie osobie niebędącej obywatelem polskim innej pracy zarobkowej, w zakresie zadań określonych w art. 56 ust. 2. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oraz ubezpieczeń społecznych, a także korzysta z uprawnień przewidzianych w ustawie i innych uprawnień - na zasadach obowiązujących obywateli polskich pozostających w stosunku pracy.\"."}
{"id":"2000_1314_3","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 84, poz. 934 oraz z 2000 r. Nr 84, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje pkt 12 i 13 w brzmieniu: \"12) przewozach miejskich i podmiejskich \" należy przez to rozumieć kolejowe przewozy pasażerskie wykonywane w ramach przewozów regionalnych, ograniczone do obszaru miasta i gmin z nim sąsiadujących lub kilku sąsiednich miast i sąsiadujących z nimi gmin, 13) infrastrukturze kolejowej - należy przez to rozumieć budynki, budowle i urządzenia wraz z zajętymi pod nimi gruntami, przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego i do utrzymania linii kolejowych, niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa ruchu kolejowego.\"; 2) w art. 8 i w art. 13 w ust. 1 i 2 użyte w odpowiednich przypadkach wyrazy \"Główny Inspektor Kolejnictwa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu Transportu Kolejowego\", a w art. 37 w ust. 1, w art. 38 w ust. 1-3, w art. 39 oraz w art. 40 użyte w odpowiednich przypadkach wyrazy \"Główny Inspektor\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes UTK\"; 3) w art. 25 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wyłączyć obowiązek uzyskiwania koncesji przez przewoźników kolejowych wykonujących wyłącznie przewozy miejskie, podmiejskie lub regionalne, jeżeli uzna, że w odniesieniu do tych kategorii przewozów nadzór nad przestrzeganiem przepisów odnoszących się do bezpieczeństwa ruchu zapewni spełnienie celów publicznych w dostatecznym stopniu.\"; 4) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego, zwany dalej \"Prezesem UTK\", jest organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji na działalność gospodarczą polegającą na: 1) zarządzaniu liniami kolejowymi, 2) wykonywaniu przewozów kolejowych.\"; 5) tytuł rozdziału 5 otrzymuje brzmienie: \"Regulacja i nadzór techniczny w transporcie kolejowym oraz bezpieczeństwo ruchu kolejowego\"; 6) art. 33-36 otrzymują brzmienie: \"Art. 33. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach regulacji transportu kolejowego, nadzoru technicznego nad eksploatacją linii kolejowych, pojazdów szynowych oraz bezpieczeństwa ruchu kolejowego jest Prezes UTK. 2. Prezes UTK jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. 3. Wiceprezes Urzędu Transportu Kolejowego jest powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw transportu na wniosek Prezesa UTK. 4. Nadzór nad Prezesem UTK sprawuje minister właściwy do spraw transportu."}
{"id":"2000_1314_33b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 33b. 1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia: 1) formy studiów i szkoleń, na które mogą być przyjmowani cudzoziemcy, 2) wymagania, jakie powinni spełniać cudzoziemcy ubiegający się o przyjęcie na studia i szkolenia lub uczestniczenie w badaniach naukowych, uwzględniając w szczególności poziom wykształcenia odpowiedni do podjęcia danej formy studiów lub szkolenia, stopień znajomości języka polskiego, stan zdrowia i predyspozycje do studiów na określonych kierunkach oraz rodzaje dokumentów, które są obowiązani przedstawić, 3) sposób ustalania wysokości stypendiów przyznawanych w ramach limitu, o którym mowa w art. 33a ust. 5, przyjmując za podstawę minimalną stawkę wynagrodzenia zasadniczego asystenta zatrudnionego w uczelni, tryb ich przyznawania i wypłacania oraz zawieszania i cofania, 4) sposób ustalania odpłatności za studia, szkolenia i uczestniczenie w badaniach naukowych, uwzględniając planowane koszty kształcenia, możliwość obniżania i zwalniania z opłat oraz organy uprawnione do podejmowania decyzji w tych sprawach, sposób wnoszenia opłat oraz przypadki, w których opłaty podlegają zwrotowi. 2. Warunki przyznawania stypendiów, o których mowa w art. 33a ust. 4 pkt 5, oraz ich wysokość ustala przyznający stypendium.\"; 3) w art. 64: a) w ust. 6 wyrazy \"ust. 7\" zastępuje się wyrazami \"ust. 7 i 8\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu: \"8. Utworzenie za granicą zamiejscowej jednostki organizacyjnej uczelni wymaga zgody ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. 9. Zagraniczne uczelnie mogą tworzyć jednostki organizacyjne z siedzibą na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Do tworzenia, prowadzenia działalności i likwidacji jednostki organizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zakładania, prowadzenia działalności i likwidacji uczelni niepaństwowej.\"; 4) w art. 84 ust. 1 i 3 otrzymują brzmienie: \"1. Zatrudnienie cudzoziemca w uczelni w charakterze nauczyciela akademickiego następuje bez konieczności uzyskania zezwolenia i zgody organu zatrudnienia. Zezwolenia i zgody nie wymaga także powierzenie cudzoziemcowi innej pracy zarobkowej, w zakresie zadań określonych w art. 76. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oraz ubezpieczeń społecznych, a także korzysta z uprawnień przewidzianych w ustawie i innych uprawnień - na zasadach obowiązujących obywateli polskich pozostających w stosunku pracy.\"; 5) art. 150 otrzymuje brzmienie: \"Art. 150. 1. Zasady uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą za równorzędne z dyplomami uzyskiwanymi w kraju określają umowy międzynarodowe. 2. W przypadku braku umów międzynarodowych dyplomy ukończenia studiów wyższych uzyskane za granicą mogą być uznane, w drodze nostryfikacji, za równorzędne z dyplomami uzyskiwanymi w kraju, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 1 i 3. 3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb nostryfikacji, w tym możliwość zwalniania z całości lub części postępowania, 2) organy przeprowadzające postępowanie nostryfikacyjne, 3) warunki, w których dla celów dalszego kształcenia dyplomy mogą być uznawane bez przeprowadzania postępowania nostryfikacyjnego.\"."}
{"id":"2000_1314_34","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 34. 1. Do zakresu działania Prezesa UTK należy w szczególności: 1) zatwierdzanie opłat za udostępnianie linii kolejowych, 2) opiniowanie projektów planów inwestycyjnych zarządów kolei dotyczących linii kolejowych o państwowym znaczeniu, 3) uzgadnianie planów likwidacji linii kolejowych lub ich części, 4) koordynacja rozkładów jazdy w transporcie kolejowym, 5) kontrolowanie równości dostępu przewoźników kolejowych do linii kolejowych, 6) nakładanie kar pieniężnych na zasadach określonych w ustawie, 7) współdziałanie z właściwymi organami w zakresie: a) przeciwdziałania praktykom monopolistycznym zarządów kolei i przewoźników kolejowych, b) kształtowania systemu transportu kolejowego, 8) zbieranie i przetwarzanie informacji dotyczących rynku przewozów kolejowych, 9) nadzór nad bezpieczeństwem przewozu materiałów niebezpiecznych koleją, 10) przeprowadzanie egzaminu i nadawanie uprawnień doradcom do spraw bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych koleją, 11) wydawanie świadectw, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, 12) prowadzenie rejestru świadectw, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, 13) kontrola spełniania warunków określonych przepisami wydanymi na podstawie art. 7 ust. 3 i 4 oraz art. 19 pkt 1, 14) udział w badaniach wypadków kolejowych w celu wyjaśnienia ich przyczyn, 15) wykonywanie zadań administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego, określonych w odrębnych przepisach, 16) podejmowanie działań na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem ruchu kolejowego. 2. Prezes UTK składa corocznie Prezesowi Rady Ministrów, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw transportu, sprawozdanie ze swojej działalności zawierające w szczególności ocenę stanu bezpieczeństwa ruchu kolejowego."}
{"id":"2000_1314_35","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 35. 1. Do postępowania przed Prezesem UTK stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Od decyzji wydanych przez Prezesa UTK rozstrzygających co do istoty w sprawach, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1, 4 i 5, przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu antymonopolowego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 3. Od postanowień wydanych przez Prezesa UTK, od których służy zażalenie, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, z tym że zażalenie wnosi się w terminie 7 dni."}
{"id":"2000_1314_36","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 36. 1. Prezes UTK wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu Transportu Kolejowego, zwanego dalej \"Urzędem\". 2. W skład Urzędu wchodzą oddziały terenowe. 3. Prezes Rady Ministrów nadaje, w drodze rozporządzenia, statut określający organizację Urzędu, w tym siedziby oddziałów terenowych.\"; 7) w art. 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Czynności związane z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 11, są odpłatne. Odpłatne są również czynności związane z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 13, o ile polegają one na wykonywaniu specjalistycznych badań i pomiarów.\"; 8) po art. 41 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a Doradcy do spraw bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych koleją"}
{"id":"2000_1314_4","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158 poz. 1043, z 1998 r. Nr 113, poz. 714, z 1999 r. Nr 40, poz. 401 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 486) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 wyrazy \"przedsiębiorców krajowych i zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"przedsiębiorców i przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. \" Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178), zwanych dalej \"przedsiębiorcami\" \"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Zawieranie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w imieniu przedsiębiorcy zagranicznego umów z klientami o świadczenie usług turystycznych jest dopuszczalne, jeżeli przedsiębiorca ten prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą na warunkach określonych w ustawie, o której mowa w art. 1.\"; 3) w art. 3: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) organizowanie imprez turystycznych - przygotowywanie lub oferowanie, a także realizacja imprez turystycznych,\", b) w pkt 7 wyraz \"koncesje\" zastępuje się wyrazem \"zezwolenia\", c) po pkt 7 dodaje się pkt 7a i 7b w brzmieniu: \"7a) przewodnik turystyczny - osobę zawodowo oprowadzającą grupy wycieczkowe po wybranych obszarach, miejscowościach i obiektach oraz udzielającą o nich informacji, 7b) pilot wycieczek - osobę towarzyszącą, w imieniu organizatora turystyki, uczestnikom imprezy turystycznej, sprawującą opiekę nad nimi i czuwającą nad sposobem wykonania na ich rzecz usług,\", d) skreśla się pkt 12 i 13; 4) w art. 5 po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Wojewoda jest uprawniony do występowania na rzecz klientów w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej lub umowy ubezpieczenia, na zasadach określonych w treści tych umów. 5. Z sumy określonej w umowie gwarancji bankowej, umowie gwarancji ubezpieczeniowej lub umowie ubezpieczenia pokrywa się w pierwszej kolejności koszty sprowadzenia do kraju klientów, o których mowa w ust. 1 pkt 2. Jeżeli pozostała suma gwarancji jest niewystarczająca na zwrot wszystkich wpłat wniesionych przez klientów, wypłaty obniża się proporcjonalnie do wysokości pozostałej sumy.\"; 5) w art. 6 w ust. l w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) 6 lat praktyki w obsłudze turystów, w pozostałych przypadkach.\"; 6) w art. 7 w ust. 4 skreśla się wyrazy \" , a wydane zezwolenie cofa\"; 7) w art. 8 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: ,,5. Wojewoda prowadzi ewidencję wydanych na terenie województwa zezwoleń i związanych z nimi umów gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, oraz udziela informacji o wydanych zezwoleniach na zasadach ustalonych dla rejestru.\"; 8) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw turystyki oraz wojewoda jest upoważniony do kontroli prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, o której mowa w art. 4 ust. 1, w zakresie: 1) spełniania wymagań niezbędnych do uzyskania zezwolenia, 2) zgodności prowadzonej działalności z wydanym zezwoleniem, 3) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej określonych ustawą.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw turystyki oraz wojewoda jest upoważniony do kontroli działalności agentów turystycznych w zakresie: 1) zgodności prowadzonej działalności z zawartymi umowami agencyjnymi, 2) przestrzegania przez przedsiębiorców dających zlecenie agentom warunków wykonywania działalności gospodarczej określonych ustawą.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W razie stwierdzenia przez ministra właściwego do spraw turystyki w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 1 i 1a, uchybień w sposobie prowadzenia działalności gospodarczej, występuje on do właściwego wojewody o podjęcie działań, o których mowa w ust. 2.\"; 9) w art. 10a: a) w ust. l w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu: ,,3) nieusunięcia przez przedsiębiorcę stwierdzonych uchybień, pomimo wezwania, o którym mowa w art. 9 ust. 2.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: ,,3. Przepis ust. 2 stosuje się także do osób kierujących działalnością przedsiębiorstwa w imieniu przedsiębiorcy, któremu cofnięto zezwolenie lub który prowadził działalność bez wymaganego zezwolenia. Osoby te w okresie wskazanym w ust. 2 nie mogą również kierować działalnością przedsiębiorstwa lub jego jednostek organizacyjnych w zakresie wymagającym zezwolenia.\"; 10) po art. 10a dodaje się art. 10b w brzmieniu: \"Art. 10b. Przedsiębiorcę występującego wobec klientów jako agent turystyczny uważa się za organizatora turystyki w rozumieniu ustawy, jeżeli: 1) w umowach zawieranych z klientami nie wskazuje jednoznacznie właściwego organizatora turystyki, którego reprezentuje, lub 2) działa jako agent organizatora turystyki, który nie jest uprawniony do zawierania umów z klientami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 3) działa bez ważnej umowy agencyjnej lub przekracza jej zakres.\"; 11) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. W zakresie nieuregulowanym ustawą do umów z klientami zawieranych przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego oraz inne przepisy dotyczące ochrony konsumenta.\"; 12) po art. 11 dodaje się art. 11a i 11b w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest spowodowane wyłącznie: 1) działaniem lub zaniechaniem klienta, 2) działaniem lub zaniechaniem osób trzecich, nie uczestniczących w wykonywaniu usług przewidzianych w umowie, jeżeli tych działań lub zaniechań nie można było przewidzieć ani uniknąć, albo 3) siłą wyższą. 2. Wyłączenie odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy, w przypadkach wymienionych w ust. 1, nie zwalnia organizatora turystyki od obowiązku udzielenia w czasie trwania imprezy turystycznej pomocy poszkodowanemu klientowi."}
{"id":"2000_1314_41a","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 41a. 1. Uprawnienia doradcy do spraw bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych koleją, zwanego dalej \"doradcą do spraw bezpieczeństwa\", nadaje Prezes UTK, na pięć lat, w drodze decyzji administracyjnej. 2. Warunkiem uzyskania uprawnień, o których mowa w ust. 1, jest ukończenie kursu przygotowawczego i zdanie egzaminu przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa UTK. 3. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, obejmuje sprawdzenie znajomości zagadnień związanych z przewozem materiałów niebezpiecznych, w szczególności: 1) treści odpowiednich przepisów prawnych i umów międzynarodowych, 2) środków zapewniania właściwego poziomu bezpieczeństwa przewozu, 3) szczegółowej klasyfikacji materiałów niebezpiecznych, 4) wymagań w zakresie opakowań materiałów niebezpiecznych i konstrukcji cystern, 5) zasad oznakowania przewozów materiałów niebezpiecznych, 6) metod załadunku i rozmieszczania ładunku w wagonie, 7) sposobów sporządzania instrukcji dotyczących bezpieczeństwa i innej wymaganej dokumentacji, 8) zasad szkolenia personelu kolejowego w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych, 9) zasad zapobiegania skutkom wypadków. 4. Za egzamin, o którym mowa w ust. 2, pobiera się opłaty."}
{"id":"2000_1314_41b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 41b. 1. Przewoźnik kolejowy dokonujący przewozu materiałów niebezpiecznych powierza doradcy do spraw bezpieczeństwa nadzór nad: 1) prawidłowością procedur związanych z załadunkiem, rozładunkiem i przewozem materiałów niebezpiecznych, 2) kwalifikacjami personelu zatrudnionego przy przewozie materiałów niebezpiecznych, 3) stanem technicznym taboru i urządzeń w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych. 2. W jednostkach organizacyjnych innych niż przewoźnicy kolejowi, dokonujących przewozu materiałów niebezpiecznych, powinni być zatrudnieni doradcy do spraw bezpieczeństwa; obowiązek ten nie dotyczy jednostek organizacyjnych podlegających nadzorowi Ministra Obrony Narodowej. 3. Minister właściwy do spraw transportu określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy program kursów przygotowawczych, wymagania jakie powinny spełniać podmioty prowadzące kursy przygotowawcze, zakres egzaminu oraz szczegółowy tryb przeprowadzania egzaminu dla kandydatów na doradców do spraw bezpieczeństwa, 2) szczegółowy zakres obowiązków doradcy w przedsiębiorstwie (jednostce organizacyjnej), 3) opłatę za egzamin w wysokości umożliwiającej pokrycie kosztów egzaminu poniesionych przez Urząd oraz tryb jej pobierania.\"; 9) po art. 54 dodaje się rozdział 8a w brzmieniu: \"Rozdział 8a Kary pieniężne"}
{"id":"2000_1314_5","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133,poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106 poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 479{1} w § 2 w pkt 3 po wyrazach \"o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym\" dodaje się wyrazy \" , o transporcie kolejowym\"; 2) w części pierwszej w księdze pierwszej w tytule VII w dziale IVa w tytule rozdziału 2 po wyrazach \"z zakresu regulacji\" dodaje się wyrazy \"transportu kolejowego,\"; 3) w art. 479{28} w § 1 po wyrazach \"Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub delegatur tego Urzędu,\" dodaje się wyrazy \"decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego,\"; 4) w art. 479{31} w § 1 po wyrazach \"z zakresu regulacji\" dodaje się wyrazy \"transportu kolejowego,\"."}
{"id":"2000_1314_54a","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 54a. 1. Karze pieniężnej podlega przewoźnik kolejowy lub zarząd kolei, który : 1) stosuje opłaty za udostępnianie linii kolejowych niezatwierdzone przez Prezesa UTK lub wyższe od zatwierdzonych, 2) zarządzając linią kolejową, nie zapewnia przewoźnikom kolejowym równego dostępu do niej, 3) nie zapewnia wykonywania wymaganego nadzoru przez doradcę do spraw bezpieczeństwa w transporcie materiałów niebezpiecznych koleją. 2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada Prezes UTK, w drodze decyzji administracyjnej, w wysokości do 10% rocznego przychodu ukaranego przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym; ustalając wysokość kary, Prezes UTK uwzględnia stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, dotychczasową działalność przedsiębiorcy oraz jego możliwości finansowe. 3. Kary pieniężne podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym i stanowią dochód budżetu państwa.\"."}
{"id":"2000_1314_6","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125, z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 50, poz. 580 i Nr 56, poz. 678) w art. 20 po wyrazach \"z zakresu regulacji energetyki\" dodaje się wyrazy \"i regulacji transportu kolejowego\"."}
{"id":"2000_1314_7","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816 i Nr 73, poz. 852) w art. 27 w ust. 2 wyrazy \"oraz Głównym Inspektorem Kolejnictwa\" zastępuje się wyrazami \"i Prezesem Urzędu Transportu Kolejowego\"."}
{"id":"2000_1314_8","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 8. 1. Do czasu utworzenia Urzędu Transportu Kolejowego zadania w zakresie: 1) zatwierdzania opłat za udostępnianie linii kolejowych, 2) opiniowania projektów planów inwestycyjnych zarządów kolei dotyczących linii kolejowych o państwowym znaczeniu, 3) uzgadniania planów likwidacji linii kolejowych lub ich części, 4) koordynacji rozkładów jazdy w transporcie kolejowym, 5) kontrolowania równości dostępu przewoźników kolejowych do linii kolejowych, 6) nakładania kar pieniężnych w zakresie: a) stosowania przez zarząd kolei opłat za udostępnianie linii kolejowych niezatwierdzonych przez ministra właściwego do spraw transportu lub wyższych od zatwierdzonych, b) niezapewniania przez zarząd kolei przewoźnikom kolejowym równego dostępu do linii kolejowej, na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 3, 7) współdziałania z właściwymi organami w zakresie: a) przeciwdziałania praktykom monopolistycznym zarządów kolei i przewoźników kolejowych, b) kształtowania systemu transportu kolejowego, 8) zbierania i przetwarzania informacji dotyczących rynku przewozów kolejowych - wykonuje minister właściwy do spraw transportu. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, realizuje jednostka organizacyjna wyodrębniona w strukturze urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw transportu. 3. Minister właściwy do spraw transportu może powierzyć koordynację rozkładów jazdy przedsiębiorstwu państwowemu \"Polskie Koleje Państwowe\" lub jego następcy prawnemu. 4. Do czasu utworzenia Urzędu Transportu Kolejowego zadania w zakresie: 1) nadzoru nad bezpieczeństwem przewozu materiałów niebezpiecznych koleją, 2) przeprowadzania egzaminu oraz nadawania uprawnień doradcom do spraw bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych koleją, 3) określonym w rozdziale 5a ustawy, o której mowa w art. 3, 4) nakładania kar pieniężnych w przypadku niezapewniania wykonywania wymaganego nadzoru przez doradcę do spraw bezpieczeństwa w transporcie materiałów niebezpiecznych koleją, na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 3 - wykonuje Główny Inspektor Kolejnictwa."}
{"id":"2000_1314_9","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 9. Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami ustawy, o której mowa w art. 3, wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_1314_l","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym, ustawy o wyższych szkołach zawodowych, ustawy o transporcie kolejowym i ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawy o działach administracji rządowej - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. l. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33 skreśla się ust. 4; 2) po art. 33 dodaje się art. 33a i 33b w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Osoby niebędące obywatelami polskimi, zwane dalej \"cudzoziemca-mi\", mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach na zasadach określonych w ustawie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Na zasadach obowiązujących obywateli polskich mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach: 1) cudzoziemcy posiadający kartę stałego pobytu, 2) pracownicy migrujący, będący obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli są lub byli zatrudnieni w Polsce, a także członkowie ich rodzin, o ile mieszkają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej i członkowie ich rodzin, posiadający środki finansowe niezbędne na pokrycie kosztów utrzymania podczas studiów, przy czym osobom tym nie przysługuje prawo do stypendium socjalnego. 3. Cudzoziemcy niewymienieni w ust. 2 mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach na podstawie: 1) umów międzynarodowych, na zasadach określonych w tych umowach, 2) umów zawieranych z partnerami zagranicznymi przez jednostki prowadzące kształcenie, na zasadach określonych w tych umowach, 3) decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, 4) decyzji kierownika jednostki prowadzącej kształcenie. 4. Cudzoziemcy, o których mowa w ust. 3, mogą podejmować i odbywać studia oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach: 1) jako stypendyści strony polskiej, 2) na zasadach odpłatności, 3) bez odpłatności i świadczeń stypendialnych, 4) jako stypendyści strony wysyłającej, bez ponoszenia opłat za naukę, 5) jako stypendyści jednostki prowadzącej kształcenie albo innych osób prawnych lub fizycznych. 5. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego podaje corocznie do wiadomości w dzienniku urzędowym ministra limit stypendiów dla osób, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 3."}
{"id":"2000_1315_1","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w § 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) należności pieniężne z tytułu: a) zwrotów, interwencji i innych środków będących częścią systemu całkowitego lub częściowego finansowania Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji dla Rolnictwa, łącznie z sumami, które mają być pobrane w związku z tymi działaniami, b) danin, premii, kwot dodatkowych lub wyrównawczych i innych obowiązków nakładanych w handlu prowadzonym z państwami nienależącymi do Unii Europejskiej w zakresie wspólnej polityki rolnej, a także wpłat i innych obowiązków przewidzianych w systemie organizacji rynków cukru państw \" członków Unii Europejskiej, c) ceł ustalonych według stawek wspólnych obowiązujących państwa \" członków Unii Europejskiej oraz ceł i innych obowiązków przewidzianych w handlu z państwami nienależącymi do Unii Europejskiej, d) podatku od towarów i usług, e) naruszenia zasad ruchu wewnętrznego wewnątrz Unii Europejskiej towarów wysyłanych z jednego państwa członkowskiego do czasowego użytku w jednym lub kilku państwach członkowskich, f) odsetek i kosztów dodatkowych, związanych z zaspokajaniem należności, o których mowa w lit. a)\"e) - na zasadach określonych w dziale I w rozdziale 7, 2b) należności przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,\"; 2) w art. 3 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Egzekucję administracyjną stosuje się również do należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 2a i 2b, wynikających z orzeczeń lub innych aktów prawnych wydanych przez właściwe organy obcych państw.\"; 3) w art. 5 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Wierzycielem uprawnionym do żądania wykonania obowiązku w drodze egzekucji administracyjnej jest również organ lub instytucja państwa obcego, na zasadach i w zakresie określonych w ustawie lub ratyfikowanej umowie międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska.\"; 4) w art. 20: a) w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wojewoda,\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym, wynikających z decyzji z zakresu administracji rządowej wydanych przez przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe jednostki organizacyjne, spółdzielnie a także przez stowarzyszenia, organizacje zawodowe i samorządowe oraz inne organizacje społeczne jest wojewoda.\"; 5) w dziale I po rozdziale 6 dodaje się rozdział 7 w brzmieniu: \"Rozdział 7 Udzielanie pomocy obcemu państwu przy dochodzeniu należności pieniężnych powstałych na jego terytorium oraz korzystanie z pomocy obcego państwa przy dochodzeniu takich należności powstałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej"}
{"id":"2000_1315_10","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 10. Do czasu wygaśnięcia pozostają w mocy prawa nabyte na podstawie przepisów uchylanych w art. 3."}
{"id":"2000_1315_11","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 11. Wnioski o zaniechanie ustalania zobowiązania podatkowego oraz zaniechanie poboru podatku złożone przed dniem wejścia w życie ustawy są rozpatrywane na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"2000_1315_118","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 118. 1. Krajowy Depozyt tworzy obowiązkowy system rekompensat w celu gromadzenia środków na wypłaty rekompensat inwestorom, zwany dalej Ssystemem rekompensat\". 2. Celem systemu rekompensat jest zapewnienie inwestorom wypłat, do wysokości określonej ustawą, środków pieniężnych zgromadzonych przez nich w domach maklerskich, w tym w ich oddziałach poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz zrekompensowanie wartości utraconych papierów wartościowych i praw majątkowych przysługujących inwestorom z tytułu świadczonych na ich rzecz usług, w zakresie czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2, 2a i 2b oraz w art. 31 ust. 1 pkt 11, w przypadku ogłoszenia upadłości domu maklerskiego lub prawomocnego oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że majątek tego domu maklerskiego nie wystarcza nawet na opłacenie kosztów postępowania. 3. W przypadku banków w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 41a ust. 7, prowadzących rachunki papierów wartościowych zgodnie z art. 57 system rekompensat obejmuje wyłącznie papiery wartościowe zapisane na tych rachunkach. 4. Koszty prowadzenia przez Krajowy Depozyt systemu rekompensat oraz opłaty należne z tytułu zarządzania systemem rekompensat są pokrywane z aktywów tego systemu."}
{"id":"2000_1315_119","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 119. W rozumieniu przepisów niniejszego rozdziału: 1) za dom maklerski uważa się dom maklerski, bank prowadzący działalność maklerską albo bank prowadzący rachunki papierów wartościowych, 2) za inwestora uważa się osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej będącą stroną umowy zawartej z domem maklerskim, której przedmiotem jest świadczenie jednej z usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2, 2a i 2b lub w art. 31 ust. 1 pkt 11, z wyłączeniem: a) Skarbu Państwa, b) banków, c) domów maklerskich oraz zagranicznych osób prawnych, o których mowa w art. 52, d) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 483, Nr 48, poz. 552 i Nr 70, poz. 819), e) osób posiadających 5% lub więcej kapitału zakładowego domu maklerskiego, a także osób, które w stosunku do domu maklerskiego są podmiotami dominującymi lub zależnymi, f) członków zarządu, rady nadzorczej domu maklerskiego oraz osób pełniących w domu maklerskim funkcje dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów, jak również dyrektorów i zastępców dyrektorów oddziałów domu maklerskiego oraz oddziałów, o których mowa w art. 52, w przypadku gdy osoby te pełniły swoje funkcje w dniu ogłoszenia upadłości lub oddalenia wniosku o upadłość ze względu na to, że majątek domu maklerskiego nie wystarcza nawet na opłacenie kosztów postępowania, bądź w okresie bieżącego lub poprzedniego roku obrotowego, g) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 933 oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 801), h) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 110, poz. 1256), i) gmin, związków gmin, powiatów, związków powiatów i województw, j) państw i ich jednostek terytorialnych posiadających osobowość prawną, k) osób odpowiedzialnych za badanie sprawozdań finansowych domu maklerskiego, osób zajmujących stanowisko głównego księgowego w domu maklerskim oraz osób odpowiedzialnych za sporządzanie i prowadzenie dokumentacji księgowej domu maklerskiego oraz oddziału, o którym mowa w art. 52, l) członków zarządu i rady nadzorczej, osób posiadających 5% lub więcej kapitału zakładowego oraz osób odpowiedzialnych za badanie sprawozdań finansowych podmiotu dominującego lub zależnego w stosunku do domu maklerskiego, ł) krewnych i powinowatych do drugiego stopnia osób, o których mowa w lit. e), f), k) i l), m) podmiotów, w stosunku do których podmiotem dominującym jest ten sam podmiot, który jest podmiotem dominującym w stosunku do domu maklerskiego, n) inwestorów, którzy wskutek niewywiązywania się ze swoich zobowiązań wobec domu maklerskiego przyczynili się do jego upadłości, 3) za środki pieniężne inwestorów uważa się środki pieniężne zapisane na rachunkach pieniężnych, o których mowa w art. 34 ust. 2, oraz inne środki pieniężne należne inwestorom od domu maklerskiego."}
{"id":"2000_1315_12","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 12. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Przepisy art. 5 pkt 1-3 oraz art. 6 pkt 1-3, 7 i 10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. 3. Przepisy art. 2 i art. 3 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 6 ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy i traci moc z dniem 1 stycznia 2002 r. 4. Z dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej wchodzą w życie, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą: 1) art. 44 ust. 4 i ust. 5, art. 45 ust. 1a i ust. 4, art. 46 ust. 5, art. 50 ust. 5 i ust. 6, art. 50a, art. 52a\"52c, art. 59a, art. 59b, art. 63 ust. 1 pkt 2 i ust. 5, art. 72 ust. 3 i ust. 4 pkt 2, art. 73 ust. 2 oraz art. 161a ustawy, o której mowa w art. 4, 2) art. 36a ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 4 \" w zakresie dotyczącym osoby prawnej, której udzielono w państwie członkowskim zezwolenia na co najmniej jedną z czynności, o których mowa w art. 52a ust. 1 tej ustawy, 3) art. 63a ustawy, o której mowa w art. 4 \" w zakresie dotyczącym emitenta, którego papiery wartościowe zostały dopuszczone do obrotu w państwie członkowskim, 4) art. 43, art. 59 oraz art. 112 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 6."}
{"id":"2000_1315_120","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 120. 1. Uczestnictwo domów maklerskich w systemie rekompensat jest obowiązkowe. 2. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do oddziałów zagranicznych osób prawnych, o których mowa w art. 52, o ile nie są uczestnikami systemu rekompensat obowiązującego w państwie ich siedziby lub system rekompensat w państwie siedziby nie zapewnia odszkodowań w wysokości określonej w ustawie. 3. Dom maklerski jest zwolniony z uczestnictwa w systemie rekompensat z chwilą: 1) zaprzestania działalności, oznaczoną w decyzji o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, lub 2) wygaśnięcia zezwolenia w przypadku, o którym mowa w art. 46."}
{"id":"2000_1315_121","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 121. 1. Domy maklerskie, z zastrzeżeniem ust. 4, wnoszą do systemu rekompensat obowiązkowe roczne wpłaty, zwane dalej \"rocznymi wpłatami\", w wysokości sumy iloczynów: 1) stawki nie wyższej niż 0,4% oraz średniego stanu środków pieniężnych, 2) stawki nie wyższej niż 0,01% średniej wartości papierów wartościowych i praw majątkowych klientów domu maklerskiego z ostatnich 12 miesięcy. 2. Przez średni stan środków pieniężnych klientów rozumie się stosunek sumy stanu środków pieniężnych klientów domu maklerskiego na poszczególne dni robocze w ciągu 12 miesięcy do ilości dni roboczych przypadających w tym okresie. 3. Przez średnią wartość papierów wartościowych i praw majątkowych klientów rozumie się stosunek sumy wartości papierów wartościowych i praw majątkowych klientów domu maklerskiego na poszczególne dni robocze w ciągu 12 miesięcy do ilości dni roboczych przypadających w tym okresie. 4. Banki prowadzące rachunki papierów wartościowych wnoszą do systemu rekompensat roczne wpłaty w wysokości ustalanej jako iloczyn stawki nie wyższej niż 0,01 % oraz średniej wartości papierów wartościowych klientów zapisanych na rachunkach papierów wartościowych, obliczanej zgodnie z zasadami określonymi w ust. 5. 5. Przez wartość papierów wartościowych i praw majątkowych klientów rozumie się cenę bieżącą ustaloną zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich. 6. Wysokość stawki, o której mowa w ust. 1 i 4, na kolejny rok określa i przekazuje domom maklerskim Krajowy Depozyt, nie później niż do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym wpłata ma być wniesiona. 7. Domy maklerskie wnoszą roczne wpłaty w czterech równych ratach płatnych do ostatniego dnia miesiąca kończącego każdy kwartał kalendarzowy, z tym że raty płatne w trzecim i czwartym kwartale w wysokości określonej w ust. 1 i 4, są dokonywane według średniego stanu tych środków w pierwszym półroczu roku obrotowego, w którym wpłaty są wnoszone, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. 8. W przypadku gdy suma roszczeń inwestorów z tytułu rekompensat przekroczy wysokość środków zgromadzonych w systemie rekompensat, kwoty należnych, a jeszcze niewpłaconych rat na poczet wpłat rocznych za dany rok płatne są w terminie 7 dni od ogłoszenia przez Krajowy Depozyt, w piśmie o zasięgu ogólnokrajowym, wezwania do ich wniesienia przez domy maklerskie. 9. W przypadku gdy suma roszczeń inwestorów z tytułu rekompensat przekroczy wysokość środków zgromadzonych w systemie rekompensat i należnych a jeszcze niewpłaconych rat na poczet wpłat rocznych za dany rok, kwota wpłat rocznych może zostać podwyższona przez zastosowanie stawki nie wyższej jednak niż 1,8%. 10. Podwyższenia, o którym mowa w ust. 9, dokonuje Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, na wniosek Krajowego Depozytu po zasięgnięciu opinii Komisji. Kwoty wynikające z rozporządzenia płatne są w terminie określonym w rozporządzeniu. 11. W przypadku opóźnienia w dokonaniu wpłaty którejkolwiek z rat, o których mowa w ust. 7 i 8, lub kwoty określonej w ust. 10, Krajowemu Depozytowi przysługują odsetki w wysokości odsetek pobieranych od zaległości podatkowych. Wyciągi z ksiąg Krajowego Depozytu, podpisane przez upoważnionych członków zarządu Krajowego Depozytu i opatrzone jego pieczęcią, stwierdzające istnienie zobowiązania podmiotu objętego systemem rekompensat i zaopatrzone w oświadczenie, że oparte na nich roszczenia są wymagalne, mają moc tytułów wykonawczych bez potrzeby uzyskiwania dla nich klauzul wykonalności. 12. Środki wniesione przez domy maklerskie tytułem rocznych wpłat i odsetki, o których mowa w ust. 11, a także pożytki uzyskane z tytułu zarządzania tymi środkami, stanowią współwłasność łączną uczestników systemu i nie podlegają egzekucji prowadzonej z majątku uczestnika systemu. 13. W związku z uczestnictwem w systemie rekompensat domy maklerskie tworzą, w ciężar kosztów, rezerwy do wysokości wpłat wniesionych do systemu."}
{"id":"2000_1315_122","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 122. 1. System rekompensat zabezpiecza wypłatę środków inwestorów, o których mowa w art. 118 ust. 2, według stanu w dniu ogłoszenia upadłości domu maklerskiego albo uprawomocnienia się postanowienia sądu oddalającego wniosek o ogłoszenie upadłości ze względu na to, \"e majątek domu maklerskiego nie wystarcza nawet na opłacenie kosztów postępowania, do wysokości: 1) równowartości w złotych 1000 EURO \" w 100% wartości środków objętych systemem rekompensat - od dnia 1 stycznia 2001 r., 2) równowartości w złotych 2000 EURO - w 100% wartości środków objętych systemem rekompensat - od dnia 1 stycznia 2002 r., 3) równowartości w złotych 3000 EURO - w 100% wartości środków objętych systemem rekompensat oraz 90% nadwyżki ponad tę kwotę, z tym że górna granica środków objętych systemem rekompensat wynosi równowartość w złotych 4000 EURO od dnia 1 stycznia 2003 r. 2. Górna granica środków objętych systemem rekompensat określona w ust. 1 pkt 3, ulega podwyższeniu: 1) do równowartości w złotych 7000 EURO - od dnia 1 stycznia 2004 r., 2) do równowartości w złotych 11 000 EURO - od dnia 1 stycznia 2005 r., 3) do równowartości w złotych 15 000 EURO - od dnia 1 stycznia 2006 r., 4) do równowartości w złotych 19 000 EURO - od dnia 1 stycznia 2007 r., 5) do równowartości w złotych 22 000 EURO - od dnia 1 stycznia 2008 r. 3. Do obliczenia wartości EURO w złotych przyjmuje się kurs średni Narodowego Banku Polskiego, zgodnie z ogłaszaną tabelą kursową, z dnia ogłoszenia upadłości albo uprawomocnienia się postanowienia, o którym mowa w art. 118 ust. 2. 4. Kwoty, o których mowa w ust. 1 i 2, określają maksymalną wysokość roszczeń inwestora niezależnie od tego, w jakiej wysokości i na ilu rachunkach posiadał środki, o których mowa w art. 118 ust. 2, lub z ilu wierzytelności przysługują mu należności w danym domu maklerskim. 5. Rekompensaty są płatne według terminarza wypłat, o którym mowa w art. 122a ust. 1 pkt 4, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia zatwierdzenia tego terminarza przez Krajowy Depozyt. 6. W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wypłatę rekompensat w terminie określonym w ust. 5, w szczególności ze względu na nieprawidłowości w prowadzeniu ksiąg domu maklerskiego lub znaczną liczbę prowadzonych rachunków, Komisja może, na wniosek Krajowego Depozytu, przedłużyć termin wypłat, nie dłużej jednak niż o 3 miesiące. 7. Krajowy Depozyt składa wniosek, o którym mowa w ust. 6, nie później niż na 14 dni przed upływem terminu wypłat środków gwarantowanych. 8. Roszczenia z tytułu rekompensaty przedawniają się z upływem 5 lat od dnia ogłoszenia upadłości domu maklerskiego albo uprawomocnienia się postanowienia o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że majątek domu maklerskiego nie wystarcza nawet na opłacenie kosztów postępowania. 9. Inwestor zachowuje prawo do dochodzenia od masy upadłości lub domu maklerskiego swoich roszczeń ponad kwotę określoną w ust. 1 i ust. 2."}
{"id":"2000_1315_122a","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 122a. 1. Syndyk masy upadłości jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia upadłości domu maklerskiego, ustalić na podstawie ksiąg tego domu maklerskiego i przedstawić w formie pisemnej Krajowemu Depozytowi: 1) listę inwestorów uprawnionych do otrzymania rekompensat, wraz z wyszczególnieniem kwot środków za które przysługuje rekompensata, sporządzoną według wzoru określonego przez Zarząd Krajowego Depozytu, 2) kwotę płynnych środków domu maklerskiego wchodzących w skład masy upadłości według stanu na dzień ogłoszenia upadłości, 3) wysokość wydatków związanych z wypłatą wynagrodzeń pracownikom upadłego domu maklerskiego i wysokość bieżących wydatków związanych z kosztami postępowania upadłościowego, poniesionych do dnia sporządzenia listy inwestorów, powiększoną o wysokość niezbędnych wydatków związanych z wypłatą rekompensat, wraz z aktualną wysokością środków płynnych domu maklerskiego znajdujących się w dyspozycji syndyka, 4) terminarz wypłat. 2. Krajowy Depozyt, w terminie 14 dni, sprawdza przedstawioną przez syndyka masy upadłości listę inwestorów, wyliczenie kwot rekompensat pod względem zgodności z ustawą i wymaganiami określonymi w ust. 1 pkt 1 oraz terminarz wypłat, o którym mowa w ust. 1 pkt 4. 3. W przypadku powstania uzasadnionych wątpliwości co do podanej przez syndyka masy upadłości wysokości wydatków określonych w ust. 1 pkt 3, Krajowy Depozyt zwraca się do sędziego-komisarza o zatwierdzenie wydatków w trybie art. 99 Prawa upadłościowego, co nie wstrzymuje powzięcia przez Krajowy Depozyt uchwały o przekazaniu kwot na wypłatę rekompensat. 4. Jeżeli Krajowy Depozyt stwierdzi, że lista inwestorów nie odpowiada warunkom określonym w ust. 1, odmawia jej przyjęcia i zwraca ją syndykowi masy upadłości, o czym niezwłocznie powiadamia sędziegokomisarza. 5. Syndyk masy upadłości jest obowiązany do usunięcia braków wskazanych przez Krajowy Depozyt w terminie nie dłuższym niż 7 dni. 6. Po ustaleniu listy wierzytelności przez sędziego-komisarza lub po stwierdzeniu wierzytelności prawomocnym orzeczeniem sądu, listę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, uzupełnia się o wierzytelności inwestorów nie objęte tą listą. 7. Przepisy ust. 1-6 nie wyłączają uprawnienia inwestora do zgłaszania wobec Krajowego Depozytu roszczeń nieobjętych listą, o której mowa w ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2000_1315_122b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 122b. 1. Zarząd Krajowego Depozytu, w terminie 7 dni od dnia przyjęcia listy, o której mowa w art. 122a ust. 1 pkt 1, podejmuje i podaje do publicznej wiadomości, w drodze ogłoszenia w dwóch dziennikach o zasięgu ogólnopolskim, uchwałę o przekazaniu syndykowi kwot na wypłatę rekompensat, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, określa: 1) kwotę środków przekazywanych syndykowi na wypłatę rekompensat, stanowiącą różnicę sumy należnych inwestorom rekompensat i środków płynnych domu maklerskiego, pomniejszonych o wydatki określone w art. 122a ust. 1 pkt 3, 2) szczegółowe zasady dokonywania przez syndyka masy upadłości wypłat rekompensat, w tym terminy i miejsce dokonywania wypłat. 3. Kwoty na wypłatę rekompensat, przekazane na podstawie uchwały Zarządu Krajowego Depozytu syndykowi masy upadłości, nie wchodzą do masy upadłości i nie mogą być wykorzystane przez syndyka na żaden inny cel niż wypłata rekompensat. 4. Z tytułu przekazania środków syndykowi masy upadłości, Krajowemu Depozytowi przysługuje roszczenie do masy upadłości o zwrot przekazanych kwot, które podlegają zaspokojeniu w pierwszej kolejności po pokryciu bieżących kosztów postępowania upadłościowego, należności za pracę pracowników domu maklerskiego i innych roszczeń tych pracowników, o których mowa w art. 204 § 1 pkt 1 Prawa upadłościowego. Art. 205 Prawa upadłościowego stosuje się odpowiednio. 5. Kwoty zwrócone Krajowemu Depozytowi przez syndyka masy upadłości, w trybie określonym w art. 123 ust. 3, nie zmniejszają wierzytelności Krajowego Depozytu do masy upadłości z tytułu przekazania środków pieniężnych na wypłatę środków gwarantowanych. 6. Na Krajowy Depozyt przechodzą, z mocy prawa, wierzytelności przysługujące inwestorowi w stosunku do masy upadłości, w wysokości kwot wypłaconych z tytułu rekompensat."}
{"id":"2000_1315_123","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 123. 1. Syndyk masy upadłości jest obowiązany do dokonywania wypłat rekompensat na warunkach określonych ustawą oraz w uchwale Zarządu Krajowego Depozytu, o której mowa w art. 122b ust. 1, zgodnie z terminarzem wypłat. 2. W przypadku, gdy przeciwko inwestorowi jest prowadzone postępowanie karne, z którego wynika, że środki objęte rekompensatą mogą pochodzić z przestępstwa, syndyk masy upadłości wstrzymuje ich wypłatę do czasu zakończenia postępowania. Środki te są wypłacane inwestorowi, jeżeli w toku postępowania nie zostanie ustalone, że pochodzą z przestępstwa. 3. Po zakończeniu wypłat syndyk masy upadłości dokonuje rozliczenia wypłaconych kwot i sporządza sprawozdanie, które przekazuje Krajowemu Depozytowi w terminie 21 dni od dnia zakończenia wypłat. W tym terminie syndyk zwraca Krajowemu Depozytowi kwoty niewypłacone inwestorom oraz odsetki naliczone od kwoty przekazanej przez Krajowy Depozyt na wypłatę rekompensat przez bank prowadzący rachunek, na który wpłacono tę kwotę. 4. Krajowy Depozyt sprawuje kontrolę przestrzegania przez syndyka masy upadłości domu maklerskiego warunków wypłat rekompensat, określonych w ustawie oraz w uchwale Zarządu Krajowego Depozytu, o której mowa w art. 122b ust. 1. 5. O nieprawidłowościach ujawnionych w toku kontroli Krajowy Depozyt zawiadamia sędziego-komisarza, wzywając syndyka do ich usunięcia."}
{"id":"2000_1315_123a","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 123a. W przypadku gdy nastąpi prawomocne oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że majątek domu maklerskiego nie wystarcza nawet na opłacenie kosztów postępowania: 1) czynności, o których mowa w art. 122a ust. 1 i ust. 5, art. 122b ust. 3 i w art. 123 ust. 1\"3, dokonywane przez syndyka masy upadłości, wykonuje zarząd podmiotu objętego obowiązkowym systemem gwarantowania środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych, 2) przepisy art. 122a ust. 2\"4 i ust. 6, art. 122b ust. 1\"2 i ust. 4\"6 oraz art. 123 ust. 4\"5 stosuje się odpowiednio, 3) Krajowy Depozyt powiadamia właściwy organ rejestrowy o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w art. 122a ust. 3 i 4 i art. 123 ust. 5."}
{"id":"2000_1315_123b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 123b. 1. Krajowy Depozyt składa Komisji corocznie sprawozdanie z działalności systemu rekompensat za rok poprzedni, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia kończącego poprzedni rok obrotowy. 2. Sprawozdanie z działalności systemu rekompensat podlega zbadaniu przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych.\"; 79) w art. 126: a) w ust. 1 po wyrazie \"wartościowych\" dodaje się wyrazy \"oraz tworzenie, organizacja i zarządzanie obowiązkowym systemem rekompensat, o którym mowa w art. 118 ust. 1\", b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Prawo powoływania i odwoływania dwóch członków rady nadzorczej Krajowego Depozytu mają: 1) banki, o których mowa w art. 57 - jednego członka, 2) izby - jednego członka.\"; 80) art. 139 otrzymuje brzmienie: \"Art. 139. 1. Wszczęcie postępowania upadłościowego, układowego, egzekucyjnego lub otwarcie likwidacji, a także podjęcie innych środków prawnych względem uczestnika skutkujących zawieszeniem lub zaprzestaniem dokonywania przez niego spłaty zadłużeń albo ograniczających jego zdolność w zakresie swobodnego rozporządzania mieniem, w tym zawieszenie działalności banku w trybie określonym przepisami ustawy, o której mowa w art. 41a ust. 7, nie wywołuje skutków prawnych wobec środków znajdujących się na koncie depozytowym, rachunku papierów wartościowych, rachunku pieniężnym lub rachunku bankowym tego uczestnika służącym do realizacji rozliczeń transakcji w zakresie, w jakim środki te są potrzebne do rozliczenia transakcji w Krajowym Depozycie, chociażby postępowanie zostało wszczęte, likwidacja otwarta lub inny środek prawny został podjęty przed jej rozliczeniem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się także w przypadku, gdy system rejestracji papierów wartościowych, o których mowa w art. 6 ust. 1, jest prowadzony przez Narodowy Bank Polski.\"; 81) po art. 146 dodaje się art. 146a w brzmieniu: \"Art. 146a. 1. Rada Nadzorcza Krajowego Depozytu, na wniosek Zarządu, uchwala regulamin funkcjonowania systemu rekompensat. Regulamin oraz jego zmiany wymagają zatwierdzenia przez Komisję. Komisja odmawia zatwierdzenia regulaminu lub jego zmian, jeżeli jego treść lub proponowane zmiany są sprzeczne z przepisami prawa lub mogłyby naruszyć bezpieczeństwo zarządzania systemem rekompensat lub wypłat rekompensat z tego systemu. 2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, określa szczegółowy sposób funkcjonowania systemu rekompensat, a w szczególności: 1) sposób gospodarowania aktywami systemu rekompensat, 2) sposób i tryb wnoszenia wpłat do systemu rekompensat przez podmioty objęte tym systemem, 3) tryb dokonywania wypłat inwestorom, 4) sposób dokonywania rozliczeń z podmiotem objętym systemem rekompensat w przypadku ustania uczestnictwa tego podmiotu w systemie rekompensat, 5) wysokość opłat należnych za zarządzanie systemem rekompensat.\"; 82) w art. 147: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Obowiązek określony w ust. 1 dotyczy również przypadku nabycia lub zbycia akcji zmieniającego posiadaną dotychczas przez akcjonariusza liczbę ponad 10% głosów o co najmniej: 1) 2% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu \" w przypadku spółki publicznej, której akcje dopuszczone są do obrotu na regulowanym rynku giełdowym, 2) 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu \" w przypadku pozostałych spółek publicznych. Obowiązek powstaje zarówno w przypadku zawarcia pojedynczej transakcji, jak i kilku transakcji łącznie.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Obowiązek zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, spoczywa również na podmiocie, który: 1) w wyniku nabycia akcji spółki publicznej osiągnął albo przekroczył, lub 2) w wyniku zbycia stał się posiadaczem akcji zapewniających nie więcej niż _ odpowiednio 25%, 50% lub 75% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zawiadomienie związane z osiągnięciem lub przekroczeniem 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, zawiera dodatkowo informacje dotyczące zamiarów dalszego zwiększania udziału w spółce publicznej w okresie 12 miesięcy od złożenia tego zawiadomienia oraz celu zwiększania tego udziału. W przypadku każdorazowej zmiany tych zamiarów lub celu, w okresie 12 miesięcy od dnia złożenia zawiadomienia oraz w okresie późniejszym, akcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie poinformować o tym Komisję, tę spółkę oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.\"; 83) art. 149 otrzymuje brzmienie: \"Art. 149. 1. Nabycie akcji spółki publicznej lub wystawionych w związku z tymi akcjami kwitów depozytowych, w liczbie powodującej osiągnięcie lub przekroczenie łącznie odpowiednio 25%, 33% lub 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, wymaga zezwolenia Komisji, wydawanego na wniosek podmiotu nabywającego. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane w przypadku, gdy nabycie dotyczy akcji spółki publicznej znajdujących się wyłącznie w obrocie na nieurzędowym rynku pozagiełdowym. 3. Komisja, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, udziela zezwolenia i przekazuje agencji informacyjnej informacje o udzielonym zezwoleniu albo odmawia udzielenia zezwolenia, jeżeli nabycie spowodowałoby naruszenie przepisów prawa albo zagrażałoby ważnemu interesowi państwa lub gospodarki narodowej. Komisja może odmówić udzielenia zezwolenia, w przypadku gdy w okresie ostatnich 24 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca nie wykonywał lub wykonywał w sposób nienależyty obowiązki określone w art. 147 i art. 150. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres informacji objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 1. Rozporządzenie powinno określać zakres informacji w taki sposób, aby pozwalały one prawidłowo ocenić źródło pochodzenia środków na planowane nabycie, cel nabycia akcji lub kwitów depozytowych uprawniających do określonej liczby głosów na walnym zgromadzeniu i wpływ planowanego nabycia na interes państwa lub gospodarki narodowej. 5. Zezwolenie może być udzielone z zastrzeżeniem w jego treści warunku, że nieosiągnięcie lub nieprzekroczenie określonego progu liczby głosów na walnym zgromadzeniu w terminie wskazanym w zezwoleniu, powoduje wygaśnięcie decyzji udzielającej zezwolenia. 6. W przypadku podmiotu, który zgodnie z uzyskanym zezwoleniem Komisji osiągnął lub przekroczył co najmniej jeden z progów liczby głosów, o których mowa w ust. 1, a następnie zbył lub w wyniku innego zdarzenia prawnego stał się posiadaczem akcji lub kwitów depozytowych w liczbie zapewniającej mniejszą liczbę głosów aniżeli liczba, na którą otrzymał zezwolenie, ponowne osiągnięcie lub przekroczenie tego progu wymaga zezwolenia Komisji, chyba że nie upłynął termin, o którym mowa w ust. 5.\"; 84) w art. 151: a) w ust. 1 po wyrazach \"publicznego obrotu\" dodaje się wyrazy \"lub wystawionych w związku z tymi akcjami kwitów depozytowych,\", b) w ust. 2 wyrazy \"50%\" zastępuje się wyrazami \"100%\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Obowiązek ogłoszenia wezwania, o którym mowa w ust. 1, nie powstaje w przypadku nabywania akcji spółki publicznej dopuszczonych do obrotu wyłącznie na nieurzędowym rynku pozagiełdowym.\"; 85) art. 154 otrzymuje brzmienie: \"Art. 154. Kto stał się posiadaczem akcji spółki publicznej lub wystawionych w związku z tymi akcjami kwitów depozytowych, w liczbie zapewniającej łącznie ponad 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, jest obowiązany do: 1) ogłoszenia i przeprowadzenia wezwania do zapisywania się na sprzedaż pozostałych akcji tej spółki; do wezwania stosuje się przepisy art. 152 ust. 1 i art. 153, albo 2) zbycia, przed wykonaniem prawa głosu z posiadanych akcji, takiej liczby akcji, które spowoduje osiągnięcie nie więcej niż 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu.\"; 86) art. 155 otrzymuje brzmienie: \"Art. 155. 1. Cena proponowana w wezwaniu nie może być niższa od: 1) średniej ceny rynkowej z ostatnich 6 miesięcy przed dniem ogłoszenia wezwania albo \" jeżeli obrót akcjami będącymi przedmiotem wezwania był dokonywany na rynku regulowanym przez okres krótszy niż 6 miesięcy \" od średniej ceny z tego krótszego okresu, 2) ceny, po której akcje były nabywane w obrocie pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej \" w przypadku, gdy przedmiotem wezwania są akcje niebędące przedmiotem obrotu na rynku regulowanym. 2. Cena, o której mowa w ust. 1, nie może być również niższa niż najwyższa cena, jaką za akcje będące przedmiotem wezwania podmiot wzywający lub podmioty: 1) bezpośrednio lub pośrednio od niego zależne lub bezpośrednio lub pośrednio wobec niego dominujące, lub 2) które łączy porozumienie wymienione w art. 158a ust. 3 pkt 1 - zapłaciły w okresie 12 miesięcy przed ogłoszeniem wezwania. 3. Za cenę proponowaną w wezwaniu uważa się również wartość rzeczy lub praw, które podmiot wzywający zamierza wydać w zamian za akcje.\"; 87) po art. 155 dodaje się art. 155a w brzmieniu: \"Art. 155a. Spółka publiczna, której akcje objęte wezwaniem są przedmiotem obrotu na rynku giełdowym, jest obowiązana, nie później niż na 2 dni robocze przed dniem rozpoczęcia przyjmowania zapisów, przekazać w trybie określonym w art. 81 ust. 1 opinię zarządu tej spółki dotyczącą ogłoszonego wezwania.\"; 88) art. 156 otrzymuje brzmienie: \"Art. 156. 1. Wykonywanie prawa głosu z akcji, które zostały nabyte z naruszeniem obowiązków określonych w art. 147, art. 149, art. 151 i art. 155, jest bezskuteczne. 2. Niewykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 154, powoduje bezskuteczność wykonywania prawa głosu z wszystkich posiadanych akcji.\"; 89) po art. 158 dodaje się art. 158a -158d w brzmieniu: \"Art. 158a. 1. W rozumieniu przepisów niniejszego rozdziału: 1) nabycie, zbycie lub posiadanie przez podmiot pośrednio lub bezpośrednio zależny, akcji spółki publicznej lub wystawionych w związku z tymi akcjami kwitów depozytowych uważa się za nabycie, zbycie lub posiadanie tych akcji lub kwitów depozytowych przez podmiot dominujący, 2) kwity depozytowe wystawione w związku z akcjami spółki publicznej uważa się za papiery wartościowe uprawniające do wykonywania prawa głosu z takiej liczby akcji tej spółki, jaką posiadacz kwitu depozytowego może uzyskać w wyniku zamiany kwitów depozytowych na te akcje. 2. Dokonanie czynności prawnej przez podmiot zależny lub zajście innego zdarzenia prawnego w stosunku do tego podmiotu, powoduje powstanie obowiązków określonych w przepisach niniejszego rozdziału również po stronie podmiotu dominującego wyłącznie w przypadku, gdy jednocześnie wiąże się to z taką zmianą stanu posiadania liczby głosów tego podmiotu dominującego, która podlega tym obowiązkom. 3. Obowiązki określone w przepisach niniejszego rozdziału spoczywają: 1) również łącznie na wszystkich podmiotach, które łączy pisemne lub ustne porozumienie dotyczące: a) wspólnego nabywania akcji tej spółki publicznej lub wystawionych w związku z tymi akcjami kwitów depozytowych, lub b) zgodnego głosowania na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki dotyczącego istotnych spraw spółki, lub c) prowadzenia trwałej i wspólnej polityki w zakresie zarządzania tą spółką - chociażby tylko jeden z tych podmiotów podjął lub zamierzał podjąć czynności powodujące powstanie tych obowiązków; obowiązki te wykonywane są przez jedną ze stron porozumienia, wskazaną przez strony porozumienia, 2) na funduszu inwestycyjnym, również w przypadku, gdy osiągnięcie lub przekroczenie danego progu liczby głosów określonego w tych przepisach następuje w związku z nabywaniem, zbywaniem lub posiadaniem akcji lub kwitów depozytowych łącznie przez: a) inne fundusze inwestycyjne zarządzane przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, b) inne fundusze inwestycyjne utworzone poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzane przez ten sam podmiot, 3) również na podmiocie, w przypadku którego osiągnięcie lub przekroczenie danego progu liczby głosów określonego w tych przepisach następuje w związku z nabywaniem, zbywaniem lub posiadaniem akcji lub kwitów depozytowych: a) przez osobę trzecią w imieniu własnym, lecz na zlecenie lub na rzecz tego podmiotu, z wyłączeniem akcji nabytych w ramach wykonywania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2, b) w ramach wykonywania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 4 - w zakresie akcji wchodzących w skład zarządzanych portfeli papierów wartościowych, z których podmiot ten, jako zarządzający, może w imieniu zleceniodawców wykonywać prawo głosu na walnym zgromadzeniu."}
{"id":"2000_1315_158b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 158b. 1. Na wniosek akcjonariusza lub akcjonariuszy posiadających co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, walne zgromadzenie spółki publicznej może powziąć uchwałę w sprawie zbadania przez biegłego określonego zagadnienia związanego z utworzeniem spółki lub prowadzeniem jej spraw (rewident do spraw szczególnych). 2. Rewidentem do spraw szczególnych może być biegły rewident albo inny podmiot posiadający niezbędne kwalifikacje dla zbadania sprawy określonej w uchwale walnego zgromadzenia. 3. Uchwała walnego zgromadzenia, o której mowa w ust. 1, powinna określać w szczególności: 1) przedmiot i zakres badania, 2) dokumenty, które spółka powinna udostępnić biegłemu, 3) stanowisko zarządu wobec zgłoszonego wniosku."}
{"id":"2000_1315_158c","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 158c. 1. Jeżeli walne zgromadzenie oddali wniosek o wyznaczenie rewidenta do spraw szczególnych, wnioskodawcy mogą wystąpić o wyznaczenie rewidenta do sądu rejestrowego w terminie 14 dni od dnia powzięcia uchwały. Przepisy art. 312 Kodeksu spółek handlowych stosuje się odpowiednio. 2. Sąd rejestrowy może, na wniosek zarządu spółki publicznej, uzależnić wydanie postanowienia o powołaniu rewidenta do spraw szczególnych od złożenia przez wnioskodawców stosownego zabezpieczenia. W razie, gdy badanie nie wykaże naruszeń prawa, sąd rejestrowy na wniosek zarządu spółki publicznej może postanowić o przepadku zabezpieczenia na rzecz spółki. Na postanowienie sądu w sprawie przepadku zabezpieczenia służy zażalenie. 3. Przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 1, sąd rejestrowy wezwie zarząd i radę nadzorczą spółki do zajęcia stanowiska w sprawie w terminie 7 dni. Nieudzielenie odpowiedzi w tym terminie nie wstrzymuje wydania postanowienia. Na postanowienie sądu o odmowie wyznaczenia rewidenta do spraw szczególnych służy zażalenie."}
{"id":"2000_1315_158d","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 158d. 1. Zarząd i rada nadzorcza spółki są obowiązane udostępnić rewidentowi do spraw szczególnych dokumenty określone w uchwale walnego zgromadzenia, o której mowa w art. 158b ust. 3, albo w postanowieniu sądu, o którym mowa w art. 158c, a także udzielić wyjaśnień niezbędnych dla przeprowadzenia badania. 2. Rewident do spraw szczególnych jest obowiązany przedstawić zarządowi i radzie nadzorczej spółki pisemne sprawozdanie z wyników badania. Zarząd jest obowiązany udostępnić sprawozdanie w trybie określonym w art. 81 ust. 1. 3. Rada nadzorcza składa sprawozdanie ze sposobu uwzględnienia wyników badania na najbliższym walnym zgromadzeniu.\"; 90) w art. 161 po ust. 2a dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu: \"2b. Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, organom nadzoru w państwach członkowskich, w zakresie niezbędnym do wykonywania tego nadzoru. 2c. Komisja może przekazać będące w jej posiadaniu informacje stanowiące tajemnicę zawodową: 1) rzecznikowi dyscyplinarnemu lub sądowi dyscyplinarnemu stowarzyszenia, o którym mowa w art. 14 ust. 5 pkt 4, wyłącznie w zakresie niezbędnym do ustalenia, na potrzeby postępowania dyscyplinarnego, naruszenia zasad etyki zawodowej przez maklera lub doradcę, będącego członkiem tego stowarzyszenia, 2) rzecznikowi sądu lub sądowi izby, wyłącznie w zakresie niezbędnym do ustalenia, na potrzeby prowadzonego postępowania, naruszenia przez członka izby zasad etyki lub zasad rzetelnego wykonywania działalności gospodarczej.\"; 91) po art. 161 dodaje się art. 161a w brzmieniu: \"Art. 161a. 1. Komisja, w terminie miesiąca od udzielenia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, powiadamia organy nadzoru państw członkowskich o: 1) udzieleniu zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej zagranicznej osobie prawnej będącej bezpośrednio lub pośrednio zależną od podmiotu podlegającego prawu państwa członkowskiego, w którym działa ten organ nadzoru, 2) nabyciu pakietu akcji podmiotu prowadzącego działalność maklerską, jeżeli nabywca akcji stał się podmiotem zależnym od podmiotu podlegającego prawu państwa członkowskiego, w którym działa ten organ nadzoru. 2. Do zawiadomień, o których mowa w ust. 1, Komisja dołącza opis struktury grupy kapitałowej według stanu uwzględniającego nabycie akcji podmiotu prowadzącego działalność maklerską.\"; 92) po art. 161a dodaje się art. 161b w brzmieniu: \"Art. 161b. 1. Domy maklerskie, banki prowadzące działalność maklerską, banki prowadzące rachunki papierów wartościowych oraz zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 52, mogą przekazywać sobie, objęte tajemnicą zawodową, informacje o wierzytelnościach przysługujących im względem klientów z tytułu świadczonych usług - w zakresie, w jakim informacje te są niezbędne dla ochrony interesów przed nierzetelnymi klientami. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, ponoszą odpowiedzialność za szkody wynikające z ujawnienia tajemnicy zawodowej i wykorzystywania jej niezgodnie z przeznaczeniem.\"; 93) po art. 166 dodaje się art. 166a w brzmieniu: \"Art. 166a. Kto nabywa akcje domu maklerskiego bez wymaganej zgody, o której mowa w art. 50, podlega grzywnie do 1 000 000 zł.\"."}
{"id":"2000_1315_2","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają: 1) samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 ton i poniżej 12 ton, 2) samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton, 3) ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 ton i poniżej 12 ton, 4) ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton, 5) przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i poniżej 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego, 6) przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego, 7) autobusy.\"; 2) w art. 9: a) w ust. 5 wyrazy \"informację, sporządzoną\" zastępuje się wyrazami \"wykaz środków transportowych, sporządzony\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Organem podatkowym w sprawach podatku od środków transportowych jest organ gminy, na której terenie znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa wielozakładowego lub podmiotu, w którego skład wchodzą wydzielone jednostki organizacyjne jest organ gminy, na terenie której znajduje się zakład lub jednostka posiadająca środki transportowe podlegające opodatkowaniu.\", c) dodaje się ust 7 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wykazu, o którym mowa w ust. 5.\"; 3) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość stawek podatku od środków transportowych, z tym że roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć: 1) od samochodu ciężarowego, o którym mowa w art. 8 pkt 1, w zależności od dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu: a) od 3,5 ton do 5,5 ton włącznie - 600 zł, b) powyżej 5,5 ton do 9 ton włącznie - 1.000 zł, c) powyżej 9 ton - 1.200 zł, 2) od samochodu ciężarowego, o którym mowa w art. 8 pkt 2 - 2290 zł, z tym że w zależności od liczby osi, dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu i rodzaju zawieszenia, stawki podatku nie mogą być niższe od kwot określonych w Załączniku nr 1 do ustawy, 3) od ciągnika siodłowego lub balastowego, o których mowa w art. 8 pkt 3 - 1.400 zł, 4) od ciągnika siodłowego lub balastowego, o których mowa w art. 8 pkt 4, w zależności od dopuszczalnej masy całkowitej zespołu pojazdów: a) do 36 ton włącznie - 1.770 zł, b) powyżej 36 ton - 2.290 zł - z tym że w zależności od liczby osi, dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu i rodzaju zawieszenia, stawki podatku nie mogą być niższe od kwot określonych w Załączniku nr 2 do ustawy, 5) od przyczepy lub naczepy, o których mowa w art. 8 pkt 5 - 1.200 zł, 6) od przyczepy lub naczepy, o których mowa w art. 8 pkt 6, w zależności od dopuszczalnej masy całkowitej zespołu pojazdów: a) do 36 ton włącznie - 1.400 zł, b) powyżej 36 ton - 1.770 zł - z tym że w zależności od liczby osi, dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu i rodzaju zawieszenia, stawki podatku nie mogą być niższe od kwot określonych w Załączniku nr 3 do ustawy, 7) od autobusu, w zależności od liczby miejsc do siedzenia: a) mniej niż 30 miejsc - 1.400 zł, b) równej lub wyższej niż 30 miejsc - 1.770 zł. 2. Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 7, rada gminy uwzględnia rodzaj środka transportowego i jego wpływ na środowisko naturalne, dopuszczalną masę całkowitą, rok produkcji albo wiek pojazdu, nacisk na siodło ciągnika albo liczbę miejsc do siedzenia. 3. W przypadku nieuchwalenia przez radę gminy stawek podatku, o których mowa w ust. 1, stosuje się stawki obowiązujące w roku poprzedzającym rok podatkowy.\"; 4) w art. 12: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym,\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1, z wyjątkiem zwolnień dotyczących pojazdów, o których mowa w art. 8 pkt 2, 4 i 6.\"; 5) dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych przepisów nie mają zastosowania do podatku od środków transportowych.\"; 6) dodaje się art. 12b w brzmieniu: \"Art. 12b. 1. Stawki określone w załącznikach 1-3 do ustawy, począwszy od 2001 r., ulegają przeliczeniu na następny rok podatkowy zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu EURO na dzień 1 października danego roku w stosunku do kursu EURO w roku bazowym. 2. Za rok bazowy, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się rok 2000. 3. Do przeliczenia stawek określonych w załącznikach 1-3 stosuje się kurs EURO ustalony na podstawie średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. Kurs EURO w roku bazowym wynosi 3,9562 zł. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych oblicza corocznie wskaźnik, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli wskaźnik jest niższy niż 5%, stawki określone w załącznikach 1-3 nie ulegają zmianie na następny rok podatkowy. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, stawki, o których mowa w ust. 1, obowiązujące na następny rok podatkowy przeliczone zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-4, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy.\"; 7) dodaje się załącznik nr 1, 2 i 3 w brzmieniu: \"Załącznik nr 1 Stawki minimalne podatku dla pojazdów określonych w art. 8 pkt 2 ustawy Liczba osi i Minimalna stawka podatku dopuszczalna (w złotych) masa całkowita (w tonach) nie oś jezdna (osie inne systemy mniej mniej jezdne) z zawieszeniem zawieszenia osi niż niż pneumatycznym lub jezdnych zawieszeniem uznanym za równoważne Dwie osie 12 13 0 123 13 14 123 340 14 15 340 479 15 18 479 1084 Trzy osie 15 17 123 214 17 19 214 439 19 21 439 570 21 23 570 878 23 25 878 1365 25 26 878 1365 Cztery osie i więcej 23 25 570 578 25 27 578 902 27 29 902 1432 29 31 1432 2124 31 32 1432 2124 Załącznik nr 2 Stawki minimalne podatku dla pojazdów określonych w art. 8 pkt 4 ustawy Liczba osi i dopuszczalna masa całkowita zespołu Minimalna stawka podatku pojazdów: ciągnik (w złotych) siodłowy + naczepa, ciągnik balastowy + przyczepa (w tonach) nie mniej oś jezdna (osie jezdne) inne niż mniej z zawieszeniem systemy niż pneumatycznym lub zawiesze zawieszeniem uznanym nia osi za równoważne jezdnych 2 osie 12 18 0 33 18 25 230 416 25 31 485 796 31 40 1223 1678 3 osie 36 40 1079 1492 40 44 1492 2207 Załącznik nr 3 Stawki minimalne podatku dla przyczep i naczep określonych w art. 8 pkt 6 ustawy Liczba osi i dopuszczalna masa całkowita zespołu Minimalna stawka podatku pojazdów: (w złotych) naczepaprzyczepa + pojazd silnikowy (w tonach) nie mniejmniej niż oś jezdna (osie jezdne) inne niż z zawieszeniem systemy pneumatycznym lub zawiesze zawieszeniem uznanym nia osi za równoważne jezdnych 1 oś 12 18 0 22 18 25 154 277 25 28 277 486 2 osie 23 28 182 268 28 33 531 736 33 38 736 1118 38 44 995 1472 3 osie 36 38 586 816 38 44 816 1109"}
{"id":"2000_1315_28b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 28b. 1. Organ sprawujący, na podstawie odrębnych przepisów, nadzór nad jednostką sektora finansów publicznych, kontroluje przestrzeganie przez tę jednostkę realizacji procedur kontroli oraz zasad wstępnej oceny celowości poniesienia wydatków, a także sposób wykorzystania wyników kontroli i oceny, o których mowa w art. 28a ust. 2. 2. Kontrola administracyjna, o której mowa w ust. 1, obejmuje w każdym roku co najmniej 5% wydatków nadzorowanej jednostki.\"; 4) w art. 43: a) w ust. 1 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Na wniosek Rady Polityki Pieniężnej, Skarb Państwa może zaciągnąć średnioterminowe pożyczki i kredyty od Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich w celu wsparcia bilansu płatniczego. 1b. Na wniosek Rady Unii Europejskiej, Skarb Państwa może uczestniczyć w finansowaniu pożyczki na wsparcie bilansu płatniczego innego państwa członkowskiego, na zasadach określanych corocznie w ustawie budżetowej.\", c) w ust. 4 po wyrazach \"o których mowa w ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i 1a\"; 5) w art. 59: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"krajowym\", b) w ust. 2 skreśla się wyraz \"krajowymi\"; 6) w art. 91 w ust. 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) przestrzegania realizacji procedur kontroli oraz zasad wstępnej oceny celowości poniesienia wydatków a także sposobu wykorzystania wyników kontroli i oceny, o których mowa w art. 28a ust. 2.\"; 7) w art. 95 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb kontroli gospodarowania środkami, o których mowa w ust. 1, oraz środkami przeznaczonymi na współfinansowanie programów realizowanych z wykorzystaniem tych środków, a także kryteria oceny celowości i gospodarności dokonywania wydatków, uwzględniając w szczególności: 1) specyfikę finansowanego przedsięwzięcia, 2) wysokość środków niezbędnych na realizację danego zadania, 3) postanowienia odpowiednich umów i porozumień międzynarodowych.\"; 8) w art. 112 w ust. 2 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"zaciąganych w bankach krajowych\"; 9) w art. 127 dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego kontroluje przestrzeganie, przez podległe i nadzorowane przez siebie jednostki sektora finansów publicznych, realizacji procedur kontroli oraz zasad wstępnej oceny celowości poniesienia wydatków, a także sposobu wykorzystania wyników kontroli i oceny, o których mowa w art. 28a ust. 2. 3. Kontrola, o której mowa w ust. 2, obejmuje w każdym roku co najmniej 5% wydatków podległych jednostek organizacyjnych.\"."}
{"id":"2000_1315_3","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60, Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz.1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243, Nr 63, poz. 702 i Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po wyrazach \"na cele rolnicze\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"finansowanie kontraktów eksportowych\"; 2) w art. 3 w ust. 1 w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 3; 3) w art. 4 skreśla się ust. 3; 4) w art. 5 w pkt 2 na końcu skreśla się przecinek oraz pkt 3; 5) w art. 6: a) w ust. 1 w pkt 2 na końcu przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 3, b) skreśla się ust. 6, c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Dopłaty ze środków budżetu państwa do kredytów, na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, mogą być udzielone w wysokości nieprzekraczającej 0,4 kosztu pozyskania kredytu, powiększonego o marżę banku, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 3.\"; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Dopłaty ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów mogą być udzielane pod warunkiem udokumentowania wykorzystania co najmniej 80% kredytu na zakupy na cele, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1.\"; 7) w art. 9 w ust. 1 w pkt 2 na końcu przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 3."}
{"id":"2000_1315_4","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703 i Nr 103, poz. 1099) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) proponowania nabycia niedopuszczonych do publicznego obrotu akcji spółki publicznej, jeżeli ich nabywanie będzie następować w wyniku wezwania, o którym mowa w art. 86 ust. 4 lub art. 154,\", b) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) proponowania nabycia akcji lub innych papierów wartościowych, z których wynika prawo do nabycia akcji spółki z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącej emitentem papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na zagranicznym rynku regulowanym, jeżeli propozycja ta jest skierowana do pracowników spółki od niej zależnej zgodnie z art. 4 pkt 16, z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\", c) dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) wydania akcji akcjonariuszom w przypadku łączenia się spółek w trybie art. 492 Kodeksu spółek handlowych, gdy połączenie dotyczy spółek innych niż określone w art. 4 pkt 9.\"; 2) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Papierami wartościowymi w rozumieniu ustawy są akcje, prawa do akcji, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne, jak również inne papiery wartościowe wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.\"; 3) w art. 4: a) w pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) w stosunku do których wyrażona została zgoda na ich wprowadzenie do publicznego obrotu albo złożone zostało zawiadomienie, o którym mowa w art. 63,\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dopuszczeniu papierów wartościowych do publicznego obrotu - rozumie się przez to wyrażenie przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd zgody na ich wprowadzenie do publicznego obrotu, albo złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 63,\", c) w pkt 16: - lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) posiada bezpośrednio lub pośrednio przez inne podmioty (zależne) większość głosów w organach innego podmiotu (zależnego), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub,\", - w lit. c) po wyrazach \"członkami zarządu\" dodaje się przecinek oraz wyraz \"prokurentami\", d) w pkt 19 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 20\"23 w brzmieniu: \"20) państwie członkowskim \" rozumie się przez to państwo inne niż Rzeczpospolita Polska, które jest członkiem Unii Europejskiej, 21) inwestorze kwalifikowanym \" rozumie się przez to: a) dom maklerski, b) bank, c) zakład ubezpieczeń, d) fundusz inwestycyjny, e) fundusz emerytalny, f) instytucję finansową, której członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, zwanej dalej \"OECD\", lub bank centralny takiego państwa lub instytucję, z którą Rzeczpospolita Polska zawarła umowę regulującą jej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, g) podmiot, do którego jest kierowana imienna propozycja nabycia akcji lub obligacji zamiennych na akcje wyemitowanych na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki będącej ich emitentem \" jeżeli w wyniku nabycia podmiot ten stanie się posiadaczem akcji reprezentujących nie mniej niż 20% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, h) podmiot dominujący w stosunku do emitenta lub podmiot, który posiada nie mniej niż 20% i nie więcej niż 50% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników, i) podmiot, który w wyniku skierowanej do niego propozycji nabycia papierów wartościowych, obejmie papiery wartościowe o łącznej wartości co najmniej 100 000 EURO, liczonej według ich ceny emisyjnej, przeliczanej na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień podjęcia uchwały o emisji tych papierów wartościowych, 22) prawie do akcji \" rozumie się przez to papier wartościowy, z którego wynika uprawnienie do otrzymania akcji nowej emisji spółki publicznej, powstające z chwilą dokonania przydziału tych akcji i wygasające z chwilą zarejestrowania akcji w depozycie papierów wartościowych albo z dniem uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego odmawiającego wpisu o podwyższeniu kapitału zakładowego do rejestru przedsiębiorców, 23) kwicie depozytowym - rozumie się przez to papier wartościowy wystawiony przez instytucję finansową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, państwa członkowskiego lub państwa należącego do OECD: a) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z akcjami dopuszczonymi do publicznego obrotu, albo akcjami wyemitowanymi poza tym terytorium, albo b) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z akcjami wyemitowanymi poza tym terytorium - na podstawie pisemnej umowy z emitentem akcji zapewniającej: możliwość zamiany tego papieru wartościowego na akcje w proporcji określonej w umowie, przejście na właściciela tego papieru wartościowego praw majątkowych stanowiących pożytki z akcji lub ich równowartości, oraz możliwość wydania przez właściciela tego papieru wartościowego jego wystawcy wiążącej dyspozycji co do sposobu głosowania na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy.\"; 4) w art. 5: a) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"banków prowadzących działalność maklerską\" dodaje się wyrazy \"albo zagranicznych osób prawnych, o których mowa w art. 52\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wymóg określony w ust. 1 pkt 2 nie dotyczy papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, w zakresie transakcji dokonywanych na zagranicznym rynku regulowanym.\"; 5) w art. 7 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się do papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, które zostały wyemitowane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem zarejestrowania tych papierów wartościowych w depozycie papierów wartościowych.\"; 6) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Oświadczenia woli składane w związku z dokonywaniem czynności w zakresie publicznego obrotu papierami wartościowymi mogą być wyrażone za pomocą elektronicznych nośników informacji. Związane z tymi oświadczeniami dokumenty mogą być sporządzane na elektronicznych nośnikach informacji, jeżeli dokumenty te zostaną w sposób należyty sporządzone, utrwalone, zabezpieczone i przechowywane. 2. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności formę pisemną, uznaje się, że czynność dokonana w formie, o której mowa w ust. 1, spełnia wymagania także wtedy, gdy forma pisemna zastrzeżona została pod rygorem nieważności. 3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, warunki składania za pomocą elektronicznych nośników informacji oświadczeń woli w związku z dokonywaniem czynności w publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz sposób sporządzania, utrwalania, zabezpieczenia i przechowywania dokumentów związanych z tymi oświadczeniami, tak aby zapewnić bezpieczeństwo obrotu oraz ochronę interesów inwestorów.\"; 7) w art. 9 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"banki prowadzące rachunki papierów wartościowych\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 52, prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału\"; 8) w art. 10 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W odniesieniu do papierów wartościowych emitenta z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowanych na koncie depozytowym prowadzonym w Krajowym Depozycie dla osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej wykonującej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zadania w zakresie centralnej rejestracji papierów wartościowych lub rozliczania transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi, będącej uczestnikiem Krajowego Depozytu zgodnie z art. 128 ust. 3, za świadectwo depozytowe uważa się również dokument o treści wskazanej w ust. 2, wystawiony przez podmiot wskazany Krajowemu Depozytowi przez tego uczestnika.\"; 9) w art. 15 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Komisja może nadawać decyzjom administracyjnym rygor natychmiastowej wykonalności w przypadku, gdy wymaga tego interes rynku kapitałowego. 4. Komisja może nakładać kary pieniężne w przypadkach określonych w ustawie. Należności z tytułu nakładanych kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.\"; 10) w art. 17 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W sprawach o przestępstwa przeciwko publicznemu obrotowi papierami wartościowymi właściwość prokuratury okręgowej określa się zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 994, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125, z 1999 r. Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 553).\"; 11) w art. 25 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) z zagraniczną osobą prawną, o której mowa w art. 52,\"; 12) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Komisja wydaje decyzję o skreśleniu z listy albo o zawieszeniu uprawnień do wykonywania zawodu po przeprowadzeniu rozprawy.\"; 13) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prowadzenie działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga, z zastrzeżeniem art. 52a, zezwolenia Komisji wydanego na wniosek zainteresowanego podmiotu.\", b) w ust. 2 skreśla się pkt 7, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: \"2a. Działalnością maklerską jest również pośrednictwo w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych. 2b. Działalnością maklerską jest również wykonywanie przez dom maklerski następujących czynności: 1) podejmowanie czynności faktycznych i prawnych związanych z obsługą towarzystw funduszy inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych, towarzystw emerytalnych i funduszy emerytalnych, 2) dokonywanie czynności związanych z obrotem prawami majątkowymi, o których mowa w art. 97, 3) dokonywanie czynności związanych z obrotem towarami giełdowymi w rozumieniu odrębnej ustawy. 2c. Prowadzenie przez dom maklerski działalności maklerskiej nie może ograniczać się wyłącznie do czynności, o których mowa w ust. 2b.\", d) w ust. 3 wyrazy \"Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, zwanej dalej \"OECD\"\" zastępuje się wyrazem \"OECD\", e) skreśla się ust. 4-7; 14) w art. 31 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 11 w brzmieniu: \"11) podejmowanie czynności faktycznych i prawnych, których celem jest doprowadzenie do objęcia, nabycia lub zbycia przez zleceniodawcę papierów wartościowych niedopuszczonych do publicznego obrotu, oraz innych czynności związanych z obrotem takimi papierami.\"; 15) w art. 34 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W umowie o świadczenie usług brokerskich dom maklerski może zobowiązać się do prowadzenia rachunku papierów wartościowych lub rachunku pieniężnego służącego do obsługi rachunku papierów wartościowych, jak również do obsługi realizacji innych zobowiązań domu maklerskiego wobec klienta lub zobowiązań klienta wobec domu maklerskiego z tytułu usług świadczonych przez ten dom maklerski na jego rzecz.\"; 16) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Klient banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 57 ust. 1, może w umowie, której przedmiotem jest prowadzenie rachunku papierów wartościowych, zastrzec, że rozliczenie zawartej na jego zlecenie transakcji nastąpi po dostarczeniu bankowi potwierdzenia tej transakcji. 2. Papiery wartościowe nabyte w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, zostają zapisane na rachunku papierów wartościowych: 1) domu maklerskiego, banku prowadzącego działalność maklerską lub zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w art. 52, prowadzącej działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku, gdy zlecenie, o którym mowa w ust. 1, składane jest bezpośrednio w jednym z tych podmiotów, albo 2) zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w art. 52, nieprowadzącej działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku, gdy osoba ta pośredniczy w przekazywaniu zlecenia klienta do podmiotów wymienionych w pkt 1 - prowadzonym w celu ewidencjonowania papierów wartościowych nabywanych lub zbywanych na rzecz klientów, o których mowa w ust. 1. 3. Przeniesienie papierów wartościowych będących przedmiotem transakcji, o której mowa w ust. 1, z rachunku podmiotu, o którym mowa w ust. 2, na rachunek papierów wartościowych klienta, następuje po dostarczeniu bankowi przez klienta i ten podmiot zgodnych potwierdzeń tej transakcji, w terminie wskazanym w potwierdzeniu złożonym przez klienta. 4. Papiery wartościowe zbyte w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, pozostają zapisane na rachunku papierów wartościowych klienta do chwili wskazanej w dostarczonym przez niego potwierdzeniu transakcji. 5. W przypadku niedostarczenia zgodnych potwierdzeń transakcji, o której mowa w ust. 1, do dnia, w którym powinno nastąpić jej rozliczenie w Krajowym Depozycie, podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, odpowiada wobec podmiotu, który na rachunek klienta zawarł transakcję na rynku regulowanym, za zapłatę ceny oraz dostarczenie papierów wartościowych do rozliczenia. W przypadku, gdy klient przekazuje zlecenie bezpośrednio podmiotowi, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podmiot ten odpowiada za rozliczenie zawartej transakcji. 6. Przepisy ust. 1-5 nie mają zastosowania w przypadku, gdy przed rozliczeniem transakcji, o której mowa w ust. 1, w Krajowym Depozycie, nastąpiło wygaśnięcie lub ustanie stosunku prawnego będącego podstawą świadczenia usług przez podmiot, o którym mowa w ust. 2, na rzecz klienta, lub utrata przez ten podmiot uprawnień do prowadzenia działalności maklerskiej. 7. Przenoszenie papierów wartościowych w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, pomiędzy rachunkami papierów wartościowych klienta banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych i podmiotu określonego w ust. 2 uważa się za dokonywane na rynku regulowanym. 8. Nabycie papierów wartościowych w wyniku transakcji, o której mowa w ust. 1, przez podmiot, o którym mowa w ust. 2, powoduje powstanie po stronie tego podmiotu obowiązków określonych w przepisach rozdziału 9 wyłącznie w przypadku, gdy papiery te pozostają zapisane na jego rachunku papierów wartościowych, o którym mowa w ust. 2, w dniu następującym po dniu rozliczenia tej transakcji w Krajowym Depozycie.\"; 17) w art. 36 w ust. 4 wyrazy \"art. 58 pkt 1 i 4\" zastępuje się wyrazami \"art. 58\"; 18) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Udzielenie przez Komisję zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej spółce akcyjnej: 1) która jest podmiotem zależnym od osoby prawnej, której udzielono zezwolenia w państwie członkowskim na co najmniej jedną z czynności, o których mowa w art. 52a ust. 1, lub od osoby prawnej prowadzącej działalność maklerską na terytorium państwa należącego do OECD lub Światowej Organizacji Handlu, zwanej dalej \"WTO\", lub od banku zagranicznego, lub 2) która jest podmiotem zależnym od podmiotu dominującego wobec osoby prawnej, której udzielono zezwolenia w państwie członkowskim na co najmniej jedną z czynności, o których mowa w art. 52a ust. 1, lub wobec osoby prawnej prowadzącej działalność maklerską na terytorium państwa należącego do OECD lub WTO, lub wobec banku zagranicznego, lub 3) na którą znaczny wpływ wywierają te same osoby fizyczne lub prawne, które wywierają znaczny wpływ na osobę prawną, której udzielono zezwolenia w innym państwie członkowskim na co najmniej jedną z czynności, o których mowa w art. 52a ust. 1, lub osobę prawną prowadzącą działalność maklerską na terytorium państwa należącego do OECD lub WTO, lub na bank zagraniczny - następuje po zasięgnięciu pisemnej opinii organu nadzoru państwa członkowskiego lub państwa należącego do OECD lub WTO, który udzielił zezwolenia na prowadzenie działalności w tym państwie; przedmiotem opinii jest sposób prowadzenia tej działalności, w szczególności jego zgodność z przepisami prawa obowiązującymi w tym państwie. 2. Przez wywieranie znacznego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się posiadanie nie mniej niż 20% i nie więcej niż 50% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników \" w przypadku spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, lub uprawnienie do podejmowania decyzji dotyczącej kształtowania polityki finansowej lub bieżącej działalności gospodarczej tej osoby prawnej.\"; 19) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej zawiera: 1) dane osobowe członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, o ile jest ustanowiona, jak również innych osób, które odpowiadają za rozpoczęcie przez spółkę działalności maklerskiej lub będą nią kierować, ich kwalifikacje zawodowe oraz dotychczasowy przebieg pracy zawodowej, 2) listę akcjonariuszy wraz z określeniem posiadanej przez nich liczby akcji oraz procentowym określeniem posiadanych przez nich głosów na walnym zgromadzeniu, 3) w przypadku akcjonariuszy będących osobami fizycznymi, posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu lub co najmniej 5% kapitału zakładowego wnioskodawcy - dane osobowe tych osób, informacje o dotychczasowym przebiegu pracy zawodowej lub prowadzonej działalności gospodarczej oraz informacje o źródłach pochodzenia środków przeznaczonych na nabycie akcji domu maklerskiego, 4) w przypadku akcjonariuszy będących osobami prawnymi, posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu lub co najmniej 5% kapitału zakładowego spółki akcyjnej będącej wnioskodawcą - informację na temat prowadzonej działalności gospodarczej, aktualny odpis z właściwego rejestru oraz ostatnie sprawozdanie finansowe wraz z opinią podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych i raportem z badania, jeżeli badanie jest wymagane przepisami prawa, 5) informację o podmiotach dominujących i zależnych wobec spółki akcyjnej będącej wnioskodawcą, 6) wskazanie zakresu czynności, od wykonywania których spółka akcyjna będąca wnioskodawcą zamierza rozpocząć działalność maklerską, 7) informację o wysokości kapitału własnego, ze wskazaniem źródeł jego pochodzenia, oraz informację o wysokości środków własnych na prowadzenie działalności maklerskiej, 8) analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia działalności maklerskiej przez pierwsze 3 lata, 9) oświadczenia o niekaralności za przestępstwa określone w art. 22 ust. 1 pkt 3 osób wymienionych w pkt 1, 10) informacje o planowanej organizacji przedsiębiorstwa spółki, ze wskazaniem adresów centrali i oddziałów, jeżeli jest planowane ich otwarcie, oraz o posiadanych urządzeniach telekomunikacyjnych i o warunkach lokalowych, 11) informację o dotychczas prowadzonej przez spółkę akcyjną będącą wnioskodawcą działalności gospodarczej i przyczynach zaprzestania tej działalności, 12) informacje o podmiotach dominujących i zależnych wobec akcjonariuszy posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu lub 5% kapitału zakładowego spółki akcyjnej będącej wnioskodawcą obejmującą wskazanie ich firmy (nazwy) lub imienia i nazwiska, siedziby i adresu lub miejsca zamieszkania oraz opisu prowadzonej działalności gospodarczej. 2. Do wniosku załącza się: 1) statut spółki i odpis z rejestru przedsiębiorców, 2) regulaminy określające sposób prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 6, 3) regulamin organizacyjny i regulamin kontroli wewnętrznej, 4) regulamin ochrony przepływu informacji poufnych oraz procedur zabezpieczających przed wykorzystywaniem środków pieniężnych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, 5) listę osób, o których mowa w art. 41, 6) w przypadku gdy spółka akcyjna będąca wnioskodawcą w chwili składania wniosku prowadzi działalność w innej dziedzinie lub prowadziła ją przed złożeniem wniosku - ostatnie sprawozdanie finansowe wraz z opinią podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych oraz raportem z badania. 3. W skład zarządu domu maklerskiego, jak również w skład władz jednostki organizacyjnej banku prowadzącego działalność maklerską, w ramach której jest prowadzona ta działalność, oraz w skład władz jednostki organizacyjnej banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych, w której rachunki te są prowadzone, powinny wchodzić co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie wyższe i co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego.\"; 20) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. Dom maklerski jest obowiązany zatrudniać co najmniej: 1) jednego maklera - do wykonywania każdej z czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 1\"3 i 6, ust. 2a oraz ust. 2b pkt 2 i 3, 2) dwóch doradców - do wykonywania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 4, 3) jednego doradcę - do wykonywania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5.\"; 21) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. 1. Środki własne na prowadzenie działalności, o której mowa w art. 30 i 31, wynoszą nie mniej niż 2 000 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2-5. 2. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski wyłącznie działalności, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, środki własne wynoszą nie mniej niż 250 000 zł. 3. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski wyłącznie działalności, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 4, środki własne wynoszą nie mniej niż 1 500 000 zł. 4. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski wyłącznie działalności, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 4 i 5, środki własne wynoszą nie mniej niż 1 500 000 zł. 5. W przypadku prowadzenia przez dom maklerski działalności, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3, lub działalności, o której mowa w art. 31 ust. 1 pkt 5 lub pkt 8, z zastrzeżeniem ust. 8, środki własne wynoszą nie mniej niż 4 000 000 zł. 6. W przypadku domu maklerskiego przez środki własne na prowadzenie działalności maklerskiej rozumie się w pełni opłaconą część kapitału zakładowego spółki. 7. W przypadku banku prowadzącego działalność maklerską, przez środki własne na prowadzenie działalności maklerskiej rozumie się środki na działalność maklerską wydzielone z funduszy własnych, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399). 8. Przepisu ust. 5 nie stosuje się w przypadku, gdy dom maklerski, w ramach prowadzenia działalności, o której mowa w art. 31 ust. 1 pkt 8 nabywa papiery wartościowe z zamiarem ich utrzymania: 1) do dnia wykupu - w przypadku dłużnych papierów wartościowych, 2) w terminie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia nabycia - w przypadku pozostałych papierów wartościowych lub praw majątkowych.\"; 22) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zezwolenie zawiera: 1) firmę, siedzibę oraz adres domu maklerskiego, 2) wskazanie wszystkich czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2, 2a i 2b, 3) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej, nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia, w którym decyzja o udzieleniu zezwolenia stała się ostateczna.\"; 23) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Komisja nie udziela zezwolenia w przypadku, gdy: 1) wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 40, 2) wniosek lub załączone do niego dokumenty nie są zgodne pod względem treści z przepisami prawa lub ze stanem faktycznym, 3) osoby, wymienione w art. 40 ust. 3, nie spełniają warunków określonych w art. 40 ust. 3, 4) opinia, o której mowa w art. 36a ust. 1 lub art. 52 ust. 7, jest negatywna, 5) z analizy wniosku i załączonych do niego dokumentów wynika, że dom maklerski może nie przestrzegać zasad uczciwego obrotu lub prowadzić działalność w sposób nienależycie zabezpieczający interesy klientów.\"; 24) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. 1. Po uzyskaniu zezwolenia dom maklerski jest obowiązany zawiadamiać Komisję o rozpoczęciu działalności maklerskiej w zakresie innym niż wskazany we wniosku, o którym mowa w art. 40, co najmniej na 30 dni przed dniem jej rozpoczęcia. 2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) zakres działalności maklerskiej, którą dom maklerski zamierza wykonywać, 2) regulaminy określające sposób prowadzenia działalności, o której mowa w pkt 1, 3) dane osobowe osób, które odpowiadają za rozpoczęcie działalności, o której mowa w pkt 1, oraz osób, które będą kierować tą działalnością, oraz informacje o ich kwalifikacjach i dotychczasowym przebiegu pracy zawodowej, 4) regulaminy, o których mowa w art. 40 ust. 2 pkt 3 i 4, dostosowane do zakresu działalności, o której mowa w pkt 1, 5) dokumenty potwierdzające zatrudnienie maklerów lub doradców w liczbie wymaganej do prowadzenia działalności, o której mowa w pkt 1, 6) odpis z rejestru przedsiębiorców potwierdzający wymaganą wysokość \\rodków własnych lub decyzję właściwego organu banku o wydzieleniu środków na działalność maklerską - w przypadku gdy prowadzenie działalności, o której mowa w pkt 1, powodowałoby konieczność zwiększenia dotychczasowej wysokości środków własnych na prowadzenie działalności maklerskiej, oraz wskazanie źródeł pochodzenia tych środków, 7) oświadczenia o niekaralności za przestępstwa, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3, osób wymienionych w pkt 3, 8) informacje o planowanej, w związku z rozszerzeniem zakresu działalności, organizacji przedsiębiorstwa spółki, w szczególności o przeznaczonych na ten cel urządzeniach telekomunikacyjnych i o warunkach lokalowych.\"; 25) w art. 44: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Upoważniony przedstawiciel Komisji ma prawo wstępu do siedziby domu maklerskiego i do jego lokalu, jak również do lokalu oddziału lub przedstawicielstwa, o których mowa w art. 52, oraz wglądu do ksiąg, dokumentów i innych nośników informacji.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W stosunku do oddziałów i przedstawicielstw, o których mowa w art. 52, uprawnienia określone w ust. 1-3 służą również przedstawicielom organów nadzoru nad rynkiem papierów wartościowych lub rynkiem finansowym w państwie członkowskim, w którym zagraniczna osoba prawna uzyskała zezwolenie. 5. Na pisemne żądanie organów nadzoru, o których mowa w ust. 4, uprawnienia określone w ust. 1-3 w stosunku do oddziału lub przedstawicielstwa zagranicznej osoby prawnej wykonuje Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel.\"; 26) w art. 45: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W przypadku, gdy dom maklerski narusza przepisy prawa, nie przestrzega zasad uczciwego obrotu, narusza interesy zleceniodawcy, przez okres co najmniej 6 miesięcy nie prowadził działalności objętej zezwoleniem lub też otrzymał zezwolenie na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów zaświadczających nieprawdę, Komisja może, w drodze decyzji: 1) cofnąć zezwolenie albo ograniczyć zakres wykonywanej działalności maklerskiej, albo 2) nałożyć na dom maklerski karę pieniężną do wysokości 500 000 zł, albo 3) zastosować jedną z sankcji określonych w pkt 1 i jednocześnie nałożyć karę pieniężną, o której mowa w pkt 2.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: \"1a. Komisja może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej przez dom maklerski również w przypadku, gdy jego akcjonariusz nie zastosuje się do decyzji Komisji, o których mowa w art. 50a. 1b. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, podmiot, który je utracił nie może ponownie wystąpić z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na prowadzenie tej działalności przed upływem 5 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna, chyba że Komisja wyrazi zgodę na skrócenie tego terminu. 1c. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego, Komisja może, z chwilą wszczęcia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, zawiesić, na okres nie dłuższy niż miesiąc, możliwość wykonywania, w całości lub w części, działalności maklerskiej.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uchwała Komisji będąca podstawą wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Komisja może nakazać jej ogłoszenie w dwóch dziennikach ogólnopolskich, na koszt domu maklerskiego.\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy ust. 1\"3 stosuje się odpowiednio w przypadku naruszenia zasad uczciwego obrotu, interesów zleceniodawców lub przepisów prawa przez oddział domu maklerskiego prowadzącego działalność maklerską w państwie członkowskim.\"; 27) w art. 46: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zezwolenie wygasa: 1) w przypadku nierozpoczęcia działalności maklerskiej w terminie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 42, albo 2) z chwilą otwarcia likwidacji lub z chwilą ogłoszenia upadłości domu maklerskiego.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W przypadku wygaśnięcia lub cofnięcia zezwolenia Komisja może nakazać przeniesienie papierów wartościowych i środków pieniężnych oraz dokumentów związanych z prowadzeniem rachunków papierów wartościowych i rachunków pieniężnych do innego domu maklerskiego albo banku prowadzącego działalność maklerską, który uprzednio wyraził na to zgodę. W innych przypadkach do postępowania z dokumentami związanymi z prowadzeniem działalności maklerskiej stosuje się art. 476 § 3 Kodeksu spółek handlowych. Właściwy sąd niezwłocznie zawiadamia Komisję o wyznaczonym przechowawcy.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W przypadku, gdy dom maklerski prowadzi działalność maklerską w państwie członkowskim, Komisja zawiadamia niezwłocznie właściwy organ nadzoru w tym państwie o wygaśnięciu lub cofnięciu zezwolenia na prowadzenie takiej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 28) w art. 48: a) w zdaniu wstępnym po wyrazie \"obowiązany\" dodaje się wyraz \"niezwłocznie\", b) w pkt 1 po wyrazach \"z zastrzeżeniem pkt 2,\" dodaje się wyrazy \"oraz o zmianach danych zawartych w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 43a\"; 29) w art. 49: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zakazane jest: 1) posiadanie akcji więcej niż jednego domu maklerskiego, lub 2) posiadanie przez dom maklerski akcji innego domu maklerskiego, - chyba że zakres działalności maklerskiej wykonywanej przez każdy z tych domów maklerskich pozostaje odmienny.\", b) w ust. 3 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu: \"3) nabycie lub objęcie dopuszczonych do publicznego obrotu akcji domu maklerskiego przez inny dom maklerski w ramach działalności, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3.\"; 30) w art. 50 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W przypadku, gdy podmiotem nabywającym akcje jest bank zagraniczny lub zagraniczna osoba prawna posiadająca zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej w państwie członkowskim, Komisja udziela zgody po zasięgnięciu pisemnej opinii właściwego organu nadzoru, który udzielił zezwolenia. 6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy podmiotem nabywającym akcje jest podmiot dominujący w stosunku do zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w ust. 5, lub podmiot wywierający na nią znaczny wpływ, w rozumieniu art. 36a ust. 2.\"; 31) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu: \"Art. 50a. 1. Jeżeli wpływ wywierany przez akcjonariusza lub akcjonariuszy domu maklerskiego posiadających akcje reprezentujące co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu może powodować, że ten dom maklerski prowadzić będzie działalność maklerską w sposób nienależyty, Komisja może zakazać wykonywania prawa głosu przez tego akcjonariusza lub akcjonariuszy na okres nie dłuższy niż 2 lata. W takim przypadku, wykonywanie prawa głosu z akcji jest bezskuteczne. 2. Jeżeli po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, przyczyny będące podstawą decyzji zakazującej wykonywania prawa głosu nie ustały, Komisja może nakazać akcjonariuszowi lub akcjonariuszom, o których mowa w ust. 1, w terminie określonym w decyzji, zbycie całości lub części akcji.\"; 32) w art. 51 skreśla się ust. 3; 33) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Zagraniczna osoba prawna prowadząca na terytorium państwa członkowskiego działalność maklerską, może prowadzić taką działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału lub, bez konieczności otwierania oddziału, przy wykorzystaniu środka porozumiewania się na odległość, ze swej siedziby lub oddziału. 2. Zagraniczna osoba prawna prowadząca na terytorium państwa należącego do OECD lub WTO działalność maklerską może prowadzić taką działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału. 3. Za oddział zagranicznej osoby prawnej uważa się wyodrębnioną w strukturach tej osoby jednostkę organizacyjną zagranicznej osoby prawnej, nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadzi działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Zagraniczna osoba prawna prowadząca na terytorium państwa członkowskiego, państwa należącego do OECD lub WTO działalność maklerską może na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej otworzyć przedstawicielstwo. 5. Za przedstawicielstwo zagranicznej osoby prawnej uważa się wyodrębnioną w strukturach tej osoby jednostkę organizacyjną zagranicznej osoby prawnej, nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadzi działalność wyłącznie w zakresie reklamy i promocji zagranicznej osoby prawnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 6. O otwarciu przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczna osoba prawna niezwłocznie informuje Komisję. 7. Udzielenie przez Komisję zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej zagranicznej osobie prawnej następuje po zasięgnięciu pisemnej opinii organu nadzoru, który udzielił zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie siedziby tej osoby prawnej. Przedmiotem opinii jest sposób prowadzenia tej działalności, w szczególności jej zgodność z przepisami prawa obowiązującymi w tym państwie. 8. Do zagranicznej osoby prawnej prowadzącej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską w formie oddziału stosuje się odpowiednio art. 30-34, art. 38\"48, art. 51, art. 59b ust. 1, 2 i 4 oraz art. 60, z zastrzeżeniem art. 52a.\"; 34) po art. 52 dodaje się art. 52a\"52c w brzmieniu: \"Art. 52a. 1. Zagraniczna osoba prawna prowadząca na terytorium państwa członkowskiego działalność maklerską może bez zezwolenia, o którym mowa w art. 30, wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czynności polegające na: 1) przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, 2) przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia tytułów uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania, 3) przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia dłużnych papierów wartościowych o terminie realizacji praw z tych papierów krótszym niż rok, 4) przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia i zawieraniu transakcji w zakresie praw pochodnych lub innych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, których charakter prawny odpowiada konstrukcji praw pochodnych, 5) zawieraniu na własny rachunek transakcji, których przedmiotem są papiery wartościowe lub prawa wymienione w pkt 1- 4, 6) zarządzaniu portfelami, w których skład wchodzą papiery wartościowe lub przynajmniej jedno z praw, o których mowa w pkt 14, 7) doradztwie w zakresie obrotu papierami wartościowymi, 8) nabywaniu i zbywaniu papierów wartościowych na własny rachunek w celu wykonania umów o subemisje inwestycyjne i usługowe lub zawieraniu i wykonywaniu innych umów o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem są prawa, o których mowa w pkt 2-4, inne niż papiery wartościowe - pod warunkiem, że dana czynność jest objęta zezwoleniem udzielonym tej osobie prawnej przez organ nadzoru w państwie jej siedziby lub wykonywanie jej jest uwarunkowane posiadaniem takiego zezwolenia, oraz że osoba ta wykonuje tę czynność w tym państwie. 2. Warunkiem prowadzenia przez zagraniczną osobę prawną działalności maklerskiej w zakresie określonym w ust. 1 jest: 1) poinformowanie Komisji o zamiarze rozpoczęcia działalności, nie później niż na 3 miesiące przed dniem jej rozpoczęcia, 2) wypełnienie organizacyjnych i technicznych warunków prowadzenia tego rodzaju działalności, określonych w przepisach prawa polskiego, 3) wypełnienie finansowych warunków prowadzenia tego rodzaju działalności, określonych w przepisach prawa państwa siedziby tej osoby."}
{"id":"2000_1315_5","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników: 1) zaniechać w całości lub w części poboru podatków, określając rodzaj podatku, okres w którym następuje zaniechanie i grupy podatników, których dotyczy zaniechanie, 2) zwolnić niektóre grupy płatników z obowiązku pobierania podatków lub zaliczek na podatki oraz określić termin wpłacenia podatku i wynikające z tego zwolnienia obowiązki informacyjne podatników, chyba że podatnik jest obowiązany do dokonania rocznego lub innego okresowego rozliczenia tego podatku.\", b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§la. Zaniechanie poboru podatku w trybie określonym w § 1 pkt 1 w stosunku do podatników będących przedsiębiorcami następuje zgodnie z przepisami o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.\", c) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Organ podatkowy, na wniosek podatnika, może zwolnić płatnika z obowiązku pobrania: 1) podatku - gdy pobranie podatku zagraża ważnym interesom podatnika, a w szczególności jego egzystencji, 2) zaliczek na podatek - jeżeli podatnik uprawdopodobni, że pobrane zaliczki byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego za rok podatkowy lub inny okres rozliczeniowy.\", d) w § 5 skreśla się wyrazy \"pkt 2\"; 2) w art. 48 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§2a. Odraczanie terminu płatności podatku i rozkładanie na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, na wniosek będącego przedsiębiorcą podatnika, płatnika lub inkasenta następuje zgodnie z przepisami o warunkach dopuszczalności i nadzorowania pomocy publicznej dla przedsiębiorców.\"; 3) w art. 67 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§1a. Umarzanie zaległości podatkowych lub odsetek za zwłokę na wniosek podatnika będącego przedsiębiorcą następuje zgodnie z przepisami o warunkach dopuszczalności i nadzorowania pomocy publicznej dla przedsiębiorców.\"; 4) w art. 298 w pkt 7 po wyrazie \"ustawach\" dodaje się wyrazy \"oraz ratyfikowanych umowach międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.\"; 5) w art. 299 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Organy podatkowe udostępniają informacje wynikające z akt spraw podatkowych w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach oraz ratyfikowanych umowach międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.\"; 6) art. 300 otrzymuje brzmienie: \"Art. 300. W zakresie i na zasadach wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz z innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, informacje zawarte w aktach spraw podatkowych lub inne informacje mogą być przekazywane władzom podatkowym państw obcych, pod warunkiem że obowiązujące w tych państwach przepisy prawa dają rękojmię wykorzystania przekazanych informacji zgodnie z zasadami przyjętymi w zawartych umowach.\"."}
{"id":"2000_1315_52b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 52b. Zagraniczna osoba prawna prowadząca na terytorium państwa członkowskiego działalność maklerską, poza wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 52a ust. 1, może bez konieczności uzyskania zezwolenia wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie czynności, o których mowa w art. 31."}
{"id":"2000_1315_52c","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 52c. 1. Zagraniczna osoba prawna, o której mowa w art. 52a ust. 1, prowadząca działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega w państwie członkowskim nadzorowi właściwego organu, który udzielił zezwolenia na co najmniej jedną z czynności wymienionych w tym przepisie. 2. W przypadku stwierdzenia przez Komisję, że zagraniczna osoba prawna, o której mowa w ust. 1, narusza przepisy prawa, interesy zleceniodawców lub zasady uczciwego obrotu obowiązujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja, w drodze decyzji, nakazuje zaprzestanie tych naruszeń, wyznaczając termin ich usunięcia. 3. Komisja informuje organ nadzoru wymieniony w ust. 1 o stwierdzeniu naruszeń, o których mowa w ust. 2, oraz o uchybieniu terminowi do ich usunięcia. 4. W przypadku gdy zagraniczna osoba prawna, o której mowa w ust. 1, nie zaprzestała naruszeń lub nie usunęła ich w wyznaczonym terminie, po upływie miesiąca od poinformowania organu nadzoru zgodnie z ust. 3 Komisja może, informując o tym ten organ: 1) zakazać w całości albo w części wykonywania działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo 2) zawiesić w całości albo w części prawo wykonywania działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo 3) nałożyć karę pieniężną do wysokości 500 000 zł, albo 4) zastosować jedną z sankcji określonych w pkt 1 i 2 oraz nałożyć karę pieniężną, o której mowa w pkt 3. 5. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy. 6. W przypadku zakazania zagranicznej osobie prawnej prowadzenia działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osoba ta nie może podjąć tej działalności przed upływem 5 lat od dnia, w którym decyzja zakazująca prowadzenia działalności stała się ostateczna, chyba że Komisja wyrazi zgodę na skrócenie tego terminu. 7. W razie konieczności zabezpieczenia interesu publicznego Komisja może - z pominięciem trybów określonych w ust. 2-5 - zawiesić, na okres nie dłuższy niż miesiąc, możliwość wykonywania, w całości albo w części, działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczną osobę prawną, informując o tym jednocześnie właściwy organ nadzoru w państwie członkowskim, który udzielił zezwolenia zagranicznej osobie prawnej.\"; 35) w art. 54: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym po wyrazach \"wniosek o udzielenie zezwolenia\" dodaje się przecinek i wyrazy \"o którym mowa w art. 53 ust. 1,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wskazanie czynności, od wykonywania których bank zamierza rozpocząć działalność maklerską,\", b) w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) regulamin ochrony przepływu informacji poufnych oraz procedury zabezpieczające przed wykorzystywaniem środków pieniężnych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł,\", c) skreśla się ust. 4; 36) w art. 54 w ust. 1 w pkt 3, w art. 57 w ust. 4 w pkt 2, w art. 77 w ust. 2, w art. 86 w ust. 2, w art. 134 w ust. 1 w pkt 1 oraz w art. 147 w ust. 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"kapitał akcyjny\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"kapitał zakładowy\"; 37) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. Zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej przez bank zawiera: 1) firmę (nazwę) i siedzibę banku, 2) wskazanie wszystkich czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2, 2a i 2b, 3) nazwę jednostki organizacyjnej banku prowadzącej działalność maklerską, 4) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej, nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia, w którym decyzja o udzieleniu zezwolenia stała się ostateczna.\"; 38) w art. 57: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"obejmujące prowadzenie rachunków papierów wartościowych\", b) w ust. 4 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu: \"7) oświadczenia o niekaralności za przestępstwa, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3, osób, które będą kierować działalnością objętą wnioskiem.\", c) skreśla się ust. 6; 39) po art. 57 dodaje się art. 57a w brzmieniu: \"Art. 57a. Kapitał założycielski banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 57 ust. 1, nie może być niższy niż wskazany w art. 32 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 41a ust. 7.\"; 40) art. 58 i art. 59 otrzymują brzmienie: \"Art. 58. Zezwolenie na prowadzenie rachunków papierów wartościowych przez bank zawiera firmę (nazwę) i siedzibę banku oraz termin rozpoczęcia działalności objętej zezwoleniem, nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia, w którym decyzja o udzieleniu zezwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"2000_1315_59","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 59. W zakresie nieuregulowanym w art. 57 do banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału z wyłączeniem art. 30, art. 32\"40, art. 41a42, art. 50, art. 52\"52c i art. 54\"56.\"; 41) po art. 59 dodaje się art. 59a i art. 59b w brzmieniu: \"Art. 59a. 1. Dom maklerski, bank prowadzący działalność maklerską oraz bank prowadzący rachunki papierów wartościowych są obowiązane posiadać centralę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Za centralę domu maklerskiego uważa się jednostkę organizacyjną domu maklerskiego, w której wykonują w sposób stały działalność członkowie zarządu domu maklerskiego. 3. Za centralę banku prowadzącego działalność maklerską uważa się jednostkę organizacyjną banku, w której jest prowadzona ta działalność i w której w sposób stały wykonują działalność osoby kierujące działalnością maklerską. 4.Za centralę banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych uważa się jednostkę organizacyjną banku, w której w sposób stały wykonują działalność osoby kierujące działalnością banku polegającą na prowadzeniu rachunków papierów wartościowych."}
{"id":"2000_1315_59b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 59b. 1. Dom maklerski, bank prowadzący działalność maklerską oraz bank prowadzący rachunki papierów wartościowych są obowiązane zawiadomić Komisję o zamiarze utworzenia oddziału lub prowadzenia działalności w innej formie na terytorium państwa członkowskiego, nie później niż na 3 miesiące przed przewidywaną datą rozpoczęcia działalności. 2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wskazanie państwa członkowskiego, na terytorium którego planuje się utworzenie oddziału lub będzie prowadzona działalność w innej formie, 2) przewidywany zakres działalności oraz strukturę organizacyjną, 3) adres, pod którym będzie prowadzona działalność, 4) dane osobowe osób kierujących działalnością. 3. Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2, w terminie miesiąca od ich otrzymania, właściwemu organowi nadzoru państwa członkowskiego, na terytorium którego ma działać oddział lub będzie prowadzona działalność, wraz z informacjami o warunkach jej prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Informacje o zmianie danych zawartych w zawiadomieniu podmiot, o którym mowa w ust. 1, przekazuje Komisji oraz właściwemu organowi nadzoru państwa członkowskiego, na terytorium którego działa oddział lub jest prowadzona działalność, w terminie tygodnia od powzięcia wiadomości o tych zmianach. 5. Komisja może w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia zawiadomienia zgłosić sprzeciw wobec zamiaru utworzenia oddziału lub rozpoczęcia działalności w innej formie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli stanowiłoby to zagrożenie dla funkcjonowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiotu, o którym mowa w ust. 1.\"; 42) w art. 60: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wielkość środków własnych domu maklerskiego w zależności od rozmiarów wykonywanej działalności oraz maksymalną wysokość kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych,\", - w pkt 4 wyrazy \"oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych\" zastępuje się wyrazami \" , banków prowadzących rachunki papierów wartościowych oraz zagranicznych osób prawnych prowadzących działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej\", - w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) warunki techniczne i organizacyjne wymagane do prowadzenia działalności maklerskiej przez dom maklerski, bank prowadzący działalność maklerską i zagraniczną osobę prawną prowadzącą działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz do prowadzenia rachunków papierów wartościowych przez bank prowadzący rachunki papierów wartościowych przy uwzględnieniu zasad bezpiecznego i sprawnego prowadzenia działalności.\", b) w ust. 2 skreśla się pkt 1, c) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wysokość środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej w zależności od rozmiarów wykonywanej działalności,\", d) w ust. 5 po wyrazach \"banków prowadzących rachunki papierów wartościowych\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"podmiotów, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2,\"; 43) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. 1. Nie wymaga zgody Komisji wprowadzenie do publicznego obrotu papierów wartościowych w przypadku, gdy: 1) ich emitentem jest spółka, której akcje są notowane na urzędowym rynku giełdowym, o którym mowa w art. 90 ust. 1 pkt 1, jeżeli: a) spółka ta podlega nieprzerwanie przez okres co najmniej 18 miesięcy obowiązkom informacyjnym, określonym w art. 81 ust. 1 pkt 3, lub b) propozycja ich nabycia w obrocie pierwotnym jest kierowana wyłącznie do inwestorów kwalifikowanych, albo 2) zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym wskazanym Komisji Europejskiej przez państwo członkowskie jako rynek urzędowy, jeżeli: a) są notowane na tym rynku i zawiadomienie złożone zostanie nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia tego dopuszczenia, lub b) proponowanie ich nabycia nastąpi zgodnie z prospektem będącym podstawą tego dopuszczenia, albo 3) obrót wtórny tymi papierami odbywać się będzie wyłącznie na rynku nieurzędowym, o którym mowa w art. 90 ust. 1 pkt 2 - pod warunkiem, że emitent złoży do Komisji zawiadomienie najpóźniej na 30 dni przed rozpoczęciem subskrypcji, sprzedaży lub obrotu tymi papierami wartościowymi. 2. Złożenie zawiadomienia wywołuje takie same skutki jak wyrażenie przez Komisję zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu. 3. Komisja może, najpóźniej na 16 dni przed rozpoczęciem subskrypcji, sprzedaży lub obrotu, zgłosić sprzeciw wobec wprowadzenia papierów wartościowych do publicznego obrotu zgodnie z ust. 1 i 2, jeżeli zawiadomienie nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 73. 4. Zgłoszenie sprzeciwu powoduje uchylenie skutków zawiadomienia. W takim przypadku wprowadzenie tych papierów wartościowych do publicznego obrotu wymaga zgody Komisji. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, o złożonym zawiadomieniu i o zgłoszonym sprzeciwie Komisja niezwłocznie informuje właściwy organ nadzoru w państwie członkowskim.\"; 44) po art. 63 dodaje się art. 63a w brzmieniu: \"Art. 63a. Wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu zgodnie z art. 63 ust. 1 i 2 nie może być dokonane przed upływem roku od doręczenia emitentowi decyzji stwierdzającej niewykonywanie lub nienależyte wykonywanie obowiązków, o których mowa w art. 81 ust. 1 pkt 3, i nakładającej karę pieniężną w wysokości wyższej niż 200 000 zł, lub decyzji wydanej przez organ nadzoru w państwie członkowskim, stwierdzającej niewypełnianie lub nienależyte wypełnianie obowiązków wynikających z dopuszczenia papierów wartościowych do publicznego obrotu określonych w przepisach prawa obowiązujących w tym państwie.\"; 45) po art. 65 dodaje się art. 65a w brzmieniu: \"Art. 65a. Dopuszczenie akcji do publicznego obrotu jest równoznaczne z dopuszczeniem do publicznego obrotu praw do tych akcji.\"; 46) w art. 67: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Papiery wartościowe wydane w formie dokumentu mogą być dopuszczone do publicznego obrotu, jeżeli zostały uprzednio złożone do depozytu w domu maklerskim, banku prowadzącym działalność maklerską, banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych, w oddziale zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w art. 52, lub w Krajowym Depozycie. Podmioty te są obowiązane utworzyć rejestr osób uprawnionych z tych papierów.\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Do papierów wartościowych wydanych w formie dokumentu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymóg określony w ust. 1 uznaje się za spełniony przez zarejestrowanie tych papierów wartościowych przez osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną wykonującą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zadania w zakresie centralnej rejestracji papierów wartościowych lub rozliczania transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi. 4. Dokumenty, w formie których wydane zostały papiery wartościowe zarejestrowane przez podmiot, o którym mowa w ust. 3, tracą moc prawną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z chwilą zarejestrowania tych papierów w depozycie papierów wartościowych.\"; 47) w art. 68: a) w ust. 2: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 4,\", - w pkt 3 skreśla się przecinek oraz wyrazy \"a w przypadku spółki akcyjnej \" uchwałę walnego zgromadzenia akcjonariuszy\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w przypadku papierów wartościowych wydanych w formie dokumentu zaświadczenie o ich złożeniu do depozytu, o którym mowa w art. 67 ust. 1, albo ich zarejestrowaniu przez podmiot, o którym mowa w art. 67 ust. 3,\", b) skreśla się ust. 4; 48) w art. 70 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. W przypadku papierów wartościowych wyemitowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotem rejestracji może być ta część dopuszczonych do publicznego obrotu papierów wartościowych, która znajduje się w obrocie na rynku regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Rejestracja, o której mowa w ust. 2, następuje najpóźniej przed rozliczeniem transakcji w Krajowym Depozycie.\"; 49) w art. 71 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny oraz skrót prospektu. Zakres informacji ujawnianych w prospekcie emisyjnym oraz w jego skrócie powinien uwzględniać rodzaj oferty i jej adresata, sposób wprowadzenia papierów wartościowych do publicznego obrotu oraz wymogi obowiązujące na rynku regulowanym, na którym będą notowane te papiery. Prospekt powinien zawierać wszelkie informacje istotne dla oceny sytuacji gospodarczej, majątkowej i finansowej emitenta, w tym zakres i sposób sporządzania ujawnianych danych finansowych, oraz perspektyw rozwoju emitenta, a także informacje dotyczące przeprowadzenia subskrypcji lub sprzedaży papierów wartościowych; skrót prospektu powinien zawierać zwięzłe informacje o emitencie i papierach wartościowych.\"; 50) w art. 72: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja może zwolnić emitenta, na jego wniosek, z obowiązku zamieszczenia w prospekcie informacji, których ujawnienie naruszyłoby jego interes gospodarczy lub interes osób wchodzących w skład organów zarządzających lub kontrolujących emitenta, o ile nie spowoduje to wprowadzenia w błąd inwestorów odnośnie faktów i okoliczności mogących mieć wpływ na podejmowane przez nich decyzje inwestycyjne. 3. W przypadku, gdy decyzja, o której mowa w ust. 1, ma dotyczyć papierów wartościowych emitowanych przez podmiot z siedzibą w państwie członkowskim, niedopuszczonych do obrotu na regulowanym rynku urzędowym w państwie członkowskim, Komisja podejmuje decyzję po uzyskaniu pisemnej opinii organu nadzoru, który dopuścił inne papiery wartościowe tego emitenta do obrotu na regulowanym rynku urzędowym w państwie członkowskim. 4. Komisja może odmówić zgody, o której mowa w ust. 1, w przypadku, gdy: 1) dokumenty, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 1-3, nie odpowiadają pod względem treści wymogom określonym w przepisach prawa, lub 2) z opinii, o której mowa w ust. 3, wynika, że emitent nie wypełnia obowiązków wynikających z dopuszczenia innych papierów wartościowych do obrotu na regulowanym rynku urzędowym w państwie członkowskim, określonych w przepisach prawa w tym państwie.\"; 51) art. 73 otrzymuje brzmienie: \"Art. 73. 1. Zawiadomienie składane w przypadkach, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1 i 3, zawiera informacje i dokumenty, o których mowa w art. 68 ust. 1 i 2. 2. Zawiadomienie składane w przypadku, o którym mowa w art. 63 ust. 1 pkt 2, zawiera: 1) informacje i dokumenty, o których mowa w art. 68 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2-5, 2) wskazanie organu nadzoru w państwie członkowskim, który wydał decyzję o dopuszczeniu papierów wartościowych emitenta do obrotu na regulowanym rynku urzędowym, 3) datę dopuszczenia papierów wartościowych objętych zawiadomieniem do obrotu na regulowanym rynku urzędowym w państwie członkowskim, 4) zaświadczenie wydane przez organ nadzoru, o którym mowa w pkt 2, stwierdzające, że w stosunku do emitenta nie została wydana decyzja, o której mowa w art. 63a, 5) prospekt oraz jego skrót, będące podstawą dopuszczenia oraz oferty papierów wartościowych w państwie członkowskim, sporządzone i zaktualizowane zgodnie z przepisami tego państwa wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski, uzupełnione o informacje dotyczące czynników powodujących wysokie ryzyko dla nabywców papierów wartościowych objętych zawiadomieniem oraz warunków i trybu nabywania papierów wartościowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zasad opodatkowania obrotu i dochodów z tych papierów. 3. W przypadku zawiadomienia, o którym mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1 i 3, udostępniony prospekt może nie zawierać informacji, których ujawnienie naruszyłoby interes gospodarczy emitenta lub interes osób wchodzących w skład organów zarządzających lub kontrolujących emitenta, jeżeli Komisja wyrazi na to zgodę.\"; 52) w art. 76 w ust. 1: a) w zdaniu pierwszym wyrazy \"na 2 dni przed dniem rozpoczęcia\" zastępuje się wyrazami \"przed rozpoczęciem\", b) w zdaniu trzecim po wyrazach \"obowiązany jest\" dodaje się wyrazy \"przed rozpoczęciem subskrypcji lub sprzedaży\"; 53) w art. 77 w ust. 1: a) w zdaniu pierwszym wyrazy \"na 2 dni przed dniem rozpoczęcia\" zastępuje się wyrazami \"przed rozpoczęciem\", b) w zdaniu trzecim po wyrazach \"ma obowiązek\" dodaje się wyrazy \"przed rozpoczęciem subskrypcji lub sprzedaży\"; 54) w art. 77 w ust. 2 oraz w art. 134 w ust. 1 w pkt 1 i w ust. 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"rejestr handlowy\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"rejestr przedsiębiorców\"; 55) w art. 78 po wyrazie \"Zawarcie\" dodaje się wyrazy \"przez emitenta\"; 56) w art. 79 w ust. 1 po wyrazach \"jest obowiązany\" dodaje się wyrazy \"udostępnić prospekt do publicznej wiadomości oraz\"; 57) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. 1. Prospekt i jego skrót mogą nie zawierać ceny emisyjnej lub ceny sprzedaży, pod warunkiem przekazania informacji o cenie w trybie określonym w art. 81 ust. 1 nie później niż przed rozpoczęciem subskrypcji lub sprzedaży. 2. Za cenę emisyjną lub cenę sprzedaży uważa się także cenę minimalną ustaloną na potrzeby przetargu lub przedział cenowy. W takim przypadku emitent lub wprowadzający po przeprowadzeniu subskrypcji lub sprzedaży papierów wartościowych jest obowiązany do podania ceny ostatecznej w trybie określonym w art. 81 ust. 1. 3. Cena emisyjna lub cena sprzedaży nie może ulec zmianie, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Cena emisyjna lub cena sprzedaży zamieszczona w prospekcie może ulec zmianie przed planowanym rozpoczęciem subskrypcji lub sprzedaży. Jeżeli zmiana ceny nastąpi w okresie 2 dni przed planowanym rozpoczęciem subskrypcji lub sprzedaży, emitent lub wprowadzający ma obowiązek przesunąć termin rozpoczęcia subskrypcji lub sprzedaży o co najmniej 2 dni.\"; 58) w art. 81: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Od dnia udostępnienia prospektu do publicznej wiadomości emitent jest obowiązany do równoczesnego przekazywania Komisji, spółce prowadzącej giełdę lub spółce prowadzącej rynek pozagiełdowy, na których są notowane papiery wartościowe emitenta: 1) każdej informacji powodującej zmianę treści prospektu \" w okresie jego ważności, 2) informacji o wszelkich zdarzeniach, które mogłyby w sposób znaczący wpłynąć na cenę lub wartość papieru wartościowego, 3) informacji bieżących i okresowych - a po upływie 20 minut od chwili przekazania informacji tym podmiotom także przekazania jej do publicznej wiadomości.\"; b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Sposób przekazywania do publicznej wiadomości informacji, o których mowa w ust. 1, określa Komisja, wskazując w drodze uchwały podmiot, który upowszechnia przekazane informacje, zwany dalej \"agencją informacyjną\".\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, emitent jest obowiązany podać niezwłocznie po zajściu zdarzenia lub powzięciu o nim wiadomości, nie później jednak niż w terminie 24 godzin.\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Zmiana informacji zawartych w prospekcie dotycząca zasad subskrypcji lub sprzedaży papierów wartościowych objętych prospektem wymaga uzyskania zgody Komisji.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, rodzaj, formę i zakres informacji bieżących i okresowych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oraz terminy ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do: 1) obrotu na urzędowym rynku giełdowym, o którym mowa w art. 90 ust. 1 pkt 1, 2) publicznego obrotu, które nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym. Rozporządzenie powinno określać zakres informacji oraz częstotliwość ich przekazywania, z uwzględnieniem rodzaju rynku, na którym papiery wartościowe są lub będą notowane, w sposób umożliwiający inwestorom ocenę sytuacji gospodarczej, majątkowej i finansowej emitenta.\"; 59) art. 82 otrzymuje brzmienie: \"Art. 82. Rodzaj, formę i zakres informacji bieżących i okresowych, o których mowa w art. 81 ust. 1 pkt 3, oraz terminy ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych wyłącznie do obrotu na regulowanym rynku nieurzędowym, o którym mowa w art. 90 ust. 1 pkt 2, określają, odpowiednio dla rodzaju rynku regulaminy, o których mowa w art. 105 i art. 115 ust. 2. Regulaminy powinny określać zakres informacji oraz częstotliwość ich przekazywania, tak aby umożliwić inwestorom ocenę sytuacji gospodarczej, majątkowej i finansowej emitenta.\"; 60) w art. 83 w ust. 1 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"ust. 2\"; 61) w art. 85: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"art. 75 i art. 82 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 63, art. 73, art. 75, art. 82, art. 83 i art. 148\", - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wydać decyzję o wykluczeniu papierów wartościowych z publicznego obrotu, albo\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wydać decyzję o wykluczeniu papierów wartościowych z publicznego obrotu, nakładając jednocześnie karę pieniężną określoną w pkt 2.\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"ust. 2\"; 62) w art. 86: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Komisja, na wniosek emitenta, wydaje decyzję o wycofaniu jego akcji z publicznego obrotu, jeżeli zostały spełnione warunki określone w ust. 24.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Ponowne złożenie wniosku o wyrażenie zgody na dopuszczenie akcji do publicznego obrotu może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komisja może skrócić ten termin.\", c) w ust. 6 wyrazy \"Uchylenie decyzji o wyrażeniu zgody na wprowadzenie do\" zastępuje się wyrazami \"Wydanie decyzji o wycofaniu z\"; 63) w art. 89: a) w ust. 1: - skreśla się lit. f) i lit. g), - dodaje się lit. h) i lit. i) w brzmieniu: \"h) wnoszonych do spółki jako wkład niepieniężny, i) w wykonaniu umowy, o której mowa w art. 96,\" b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przenoszenie papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu: 1) w trybie i na warunkach określonych w przepisach, wydanych na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 3, oraz 2) w ramach systemu zabezpieczania płynności rozliczania transakcji, na zasadach określonych przez Krajowy Depozyt w regulaminie, o którym mowa w art. 127 - odbywa się poza rynkiem regulowanym. Do przenoszenia papierów wartościowych w tym trybie nie stosuje się przepisów art. 720-724 Kodeksu cywilnego.\", c) w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Wyjątki określone w ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz w pkt 3 nie wyłączają obowiązku ogłoszenia wezwania w przypadku, o którym mowa w art. 151.\"; 64) art. 90 otrzymuje brzmienie: \"Art. 90. 1. Rynek regulowany obejmuje: 1) urzędowe rynki giełdowe, tworzone przez giełdy, zgodnie z przepisami oddziału 2, 2) rynki nieurzędowe: a) giełdowe, tworzone przez giełdy, zgodnie z przepisami oddziału 2, b) pozagiełdowe, tworzone zgodnie z przepisami oddziału 3. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać rynki urzędowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na tych rynkach. Rozporządzenie powinno określać zasady upowszechniania informacji o transakcjach i obrotach na tych rynkach oraz minimalne wymogi, jakie spełniać muszą emitenci papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu na urzędowym rynku giełdowym. 3. Spółka prowadząca giełdę może organizować rynek nieurzędowy, na którym jest dokonywany obrót papierami wartościowymi emitentów, pod warunkiem, że obrót ten dokonuje się w ramach odrębnie zorganizowanego rynku. 4. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, rynki urzędowe, jeżeli spełniają wymogi określone w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2. 5. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, Komisja przekazuje Komisji Europejskiej.\"; 65) w art. 95: a) w ust. 1 po wyrazach \"papiery wartościowe jednego rodzaju danego emitenta\" skreśla się wyrazy \"z siedzibą na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej\", b) w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \"albo w przypadku, gdy emitent ma siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej\"; 66) art. 96 otrzymuje brzmienie: \"Art. 96. 1. Emitent akcji dopuszczonych do publicznego obrotu może zawrzeć umowę, na mocy której, poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystawiane będą kwity depozytowe w związku z wyemitowanymi przez niego akcjami. 2. Emitent akcji z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może zawrzeć umowę, na mocy której, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub poza jej terytorium, wystawiane będą kwity depozytowe w związku z wyemitowanymi przez niego akcjami.\"; 67) w art. 98 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kapitał zakładowy spółki prowadzącej giełdę wynosi co najmniej 40 000 000 zł.\"; 68) w art. 99: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Akcje spółki prowadzącej giełdę mogą nabywać wyłącznie domy maklerskie, Skarb Państwa, banki, zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 52, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, zakłady ubezpieczeń oraz emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu i notowanych na tej giełdzie. Za zgodą Komisji akcje spółki prowadzącej giełdę mogą nabywać inne krajowe i zagraniczne osoby prawne podlegające nadzorowi Komisji lub właściwego organu nadzoru w państwie należącym do OECD lub w państwie członkowskim.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się w przypadku, gdy spółka prowadząca giełdę jest spółką publiczną.\"; 69) w art. 100: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Akcjonariusz spółki prowadzącej giełdę, z wyjątkiem Skarbu Państwa, jest uprawniony do wykonywania nie więcej niż 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu. W uzasadnionych przypadkach Komisja może, na wniosek akcjonariusza zezwolić na wykonywanie przez akcjonariusza większej liczby głosów, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Akcjonariusze spółki prowadzącej giełdę niebędący domami maklerskimi lub bankami są uprawnieni łącznie do wykonywania nie więcej niż 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu. Ograniczenie to nie dotyczy Skarbu Państwa oraz akcjonariusza, który otrzymał zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, na wykonywanie co najmniej 20% głosów na walnym zgromadzeniu.\", b) skreśla się ust. 5; 70) art. 103 otrzymuje brzmienie: \"Art. 103. Prezes Rady Ministrów odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie giełdy, jeżeli z analizy wniosku i dołączonych do niego dokumentów wynika, że podmiot występujący z wnioskiem może prowadzić działalność w sposób nienależycie zabezpieczający interesy uczestników publicznego obrotu papierami wartościowymi.\"; 71) w art. 105: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada giełdy, na wniosek zarządu, uchwala regulaminy giełdy obowiązujące na urzędowym i nieurzędowym rynku giełdowym, a także zmiany tych regulaminów.\", b) w ust. 2: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"Regulamin giełdy określa\" zastępuje się wyrazami \"Regulaminy giełdy określają\", - w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 14 w brzmieniu: \"14) obowiązki informacyjne emitentów, których papiery wartościowe znajdują się w obrocie na nieurzędowym rynku giełdowym.\"; 72) w art. 106 w ust. 1 dwukrotnie użyty wyraz \"regulaminie\" zastępuje się wyrazem \"regulaminach\"; 73) w art. 109: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Stronami transakcji zawieranych na rynku giełdowym mogą być również zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 52.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Czynność prawna mająca za przedmiot transakcję zawieraną na rynku giełdowym dokonana przez podmioty inne niż określone w ust. 1 i 1a jest nieważna.\"; 74) w art. 111 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kapitał zakładowy spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy wynosi co najmniej 7 500 000 zł.\"; 75) w art. 112: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Akcje spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy mogą nabywać wyłącznie domy maklerskie, banki, zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 52, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, zakłady ubezpieczeń oraz emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu. Za zgodą Komisji akcje spółki mogą nabywać inne krajowe i zagraniczne osoby prawne.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się w przypadku, gdy spółka prowadząca rynek pozagiełdowy jest spółką publiczną.\"; 76) w art. 114 w ust. 3 wyrazy \"nie daje rękojmi prowadzenia działalności w sposób należyty\" zastępuje się wyrazami \"prowadzić będzie działalność w sposób nienależycie zabezpieczający interesy uczestników publicznego obrotu papierami wartościowymi\"; 77) w art. 117 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Stronami transakcji zawieranych na rynku pozagiełdowym mogą być wyłącznie domy maklerskie, banki prowadzące działalność maklerską lub zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 52, będące akcjonariuszami spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy, z zastrzeżeniem art. 137 ust. 3. Stronami transakcji zawieranych na rynku pozagiełdowym mogą być również, na warunkach określonych w regulaminie, o którym mowa w art. 115 ust. 2, inne podmioty, jeżeli są uczestnikami Krajowego Depozytu oraz nabywają papiery wartościowe we własnym imieniu i na własny rachunek.\"; 78) rozdział 7 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 7 Obowiązkowy system rekompensat"}
{"id":"2000_1315_6","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Środkami publicznymi są: 1) dochody publiczne, 2) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, 3) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych oraz z innych operacji finansowych, b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, c) ze spłat pożyczek udzielonych ze środków publicznych, d) z otrzymanych pożyczek i kredytów, 4) przychody jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych uzyskiwane w związku z prowadzoną przez nie działalnością oraz pochodzące z innych źródeł. 2. Dochodami publicznymi są: 1) daniny publiczne, do których zalicza się podatki oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych, wynika z odrębnych ustaw, 2) pozostałe dochody uzyskiwane przez jednostki sektora finansów publicznych, do których zalicza się: a) opłaty, b) dochody z mienia, w szczególności z najmu oraz z dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze oraz dywidendy od wniesionego kapitału, c) dochody ze sprzedaży majątku, rzeczy i praw, niestanowiące przychodów w rozumieniu ust. 1 pkt 3 lit. a) i b), oraz dochody ze świadczenia usług, d) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej, e) inne dochody uzyskane na podstawie odrębnych przepisów, o ile są pobierane przez organy finansowane z dochodów publicznych lub przez podległe albo nadzorowane przez te organy jednostki, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Do sektora finansów publicznych zalicza się: 1) organy władzy publicznej, organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały, a także jednostki samorządu terytorialnego i ich organy oraz związki, 2) jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, 3) fundusze celowe, 4) państwowe szkoły wyższe, 5) jednostki badawczo-rozwojowe, 6) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, 7) państwowe lub samorządowe instytucje kultury, 8) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zarządzane przez nie fundusze, 9) Kasy Chorych oraz Krajowy Związek Kas Chorych, 10) Polską Akademię Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne, 11) państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, banków i spółek prawa handlowego.\"; 3) po art. 28 dodaje się art. 28a i 28b w brzmieniu: \"Art. 28a. 1. Kierownik jednostki sektora finansów publicznych sprawuje nadzór w zakresie gospodarowania środkami publicznymi pod względem legalności, gospodarności i celowości. 2. W celu wykonywania nadzoru, o którym mowa w ust. 1, kierownik jednostki ustala szczegółowe: 1) procedury kontroli wydatków dokonywanych ze środków publicznych, w tym zgodności z planem finansowym, 2) zasady wstępnej oceny celowości wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadań, w tym wydatków na koszty funkcjonowania jednostki, 3) sposób wykorzystania wyników kontroli i oceny, o których mowa w pkt 1 i 2."}
{"id":"2000_1315_66a","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66a. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się przy udzielaniu pomocy obcemu państwu lub korzystaniu z jego pomocy w sprawach dotyczących należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 2a, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska nie stanowi inaczej."}
{"id":"2000_1315_66b","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66b. §1. Obowiązek udzielenia pomocy obcemu państwu lub możliwość skorzystania z jego pomocy istnieje, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska lub prawo obcego państwa zobowiązuje do udzielenia podobnej pomocy Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie dotyczącej należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 2a. §2. Pomoc, o której mowa w § 1, może polegać na: 1) udzieleniu informacji, 2) powiadomieniu zainteresowanej osoby o piśmie lub orzeczeniu jej dotyczącym, 3) prowadzeniu egzekucji lub dokonaniu zabezpieczenia."}
{"id":"2000_1315_66c","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66c. §1. Organem udzielającym pomocy w sprawie należności pieniężnej powstałej na terytorium obcego państwa oraz wnioskującym o udzielenie pomocy przez obce państwo w sprawie takiej należności powstałej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest minister właściwy do spraw finansów publicznych, zwany dalej odpowiednio \"organem wykonującym\" albo \"organem wnioskującym\". §2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma obowiązku udzielenia pomocy obcemu państwu, które odmawia mu udzielenia podobnej pomocy, jeżeli sprawa tej odmowy nie podlega badaniu przez Komitet do Spraw Dochodzenia Należności Unii Europejskiej."}
{"id":"2000_1315_66d","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66d. §1. Wniosek o udzielenie pomocy podpisuje organ wnioskujący oraz opatruje go swoją pieczęcią urzędową. §2. Do wniosku o udzielenie pomocy dołącza się, w razie potrzeby, odpis dokumentu lub pisma, którego dotyczy ten wniosek. §3. Do wniosku o udzielenie pomocy oraz dołączonych do niego dokumentów i pism załącza się ich tłumaczenia na jeden z urzędowych języków państwa, które ma udzielić pomocy, z zastrzeżeniem prawa tego państwa do nieprzyjęcia przedstawionego mu tłumaczenia. §4. Wniosek o udzielenie pomocy może dotyczyć kilku należności pieniężnych pod warunkiem, że są one należne od tego samego zobowiązanego. §5. Nie można wystąpić z wnioskiem o udzielenie pomocy, jeżeli kwota należności pieniężnej lub łączna kwota kilku takich należności nie przekracza 1500 EURO, z tym że w przypadku należności, o której mowa w art. 2 § 1 pkt 2a lit. e) \" nie przekracza 200 EURO. §6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o udzielenie pomocy. Rozporządzenie to ustali wzory wniosków o udzielenie informacji, o powiadomienie oraz o wszczęcie egzekucji albo dokonanie zabezpieczenia w sposób odpowiadający wymogom prawa Unii Europejskiej."}
{"id":"2000_1315_66e","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66e. Organ wykonujący może podejmować na terytorium obcego państwa wszelkie czynności dopuszczalne prawem tego państwa, niezbędne do wykonania obowiązku przez zobowiązanego."}
{"id":"2000_1315_66f","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66f. Wniosek o udzielenie pomocy może być w każdym czasie wycofany przez organ wnioskujący. Informację o wycofaniu wniosku przekazuje się obcemu państwu w formie pisemnej. Przepisy art. 66d § 1-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1315_66g","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66g. Wystąpienie z wnioskiem o udzielenie pomocy lub jego wycofanie następuje na wniosek wierzyciela lub organu egzekucyjnego albo z urzędu."}
{"id":"2000_1315_66h","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66h. §1. Wniosek o udzielenie informacji, kierowany przez organ wnioskujący do obcego państwa może dotyczyć: 1) zobowiązanego, 2) innej osoby zobowiązanej do uregulowania należności pieniężnej, jeżeli prawo państwa, do którego jest adresowany wniosek przewiduje odpowiedzialność innych osób za obowiązki zobowiązanego. §2. Wniosek o udzielenie informacji może dotyczyć również osób, w posiadaniu których znajduje się mienie należące do osób wymienionych w § 1."}
{"id":"2000_1315_66i","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66i. §1. Jeżeli informacje otrzymane od obcego państwa nie są w ocenie organu wnioskującego wystarczające, może on zwrócić się do tego państwa z wnioskiem o nadesłanie informacji uzupełniających. §2. Wniosek, o którym mowa w § 1, sporządza się na piśmie i przesyła obcemu państwu w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania ostatniej informacji. §3. Do wniosku, o którym mowa w § 2, stosuje się przepisy dotyczące wniosku o udzielenie informacji."}
{"id":"2000_1315_66j","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66j. §1. Organ wykonujący potwierdza pisemnie obcemu państwu przyjęcie wniosku o udzielenie pomocy, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku. §2. Otrzymany wniosek o udzielenie pomocy, organ wykonujący niezwłocznie przesyła właściwemu organowi egzekucyjnemu do realizacji. §3. Przekazane organowi wykonującemu przez obce państwo dokumenty i informacje związane z wnioskowaną pomocą mogą być udostępnione do wiadomości wyłącznie: 1) osobom, których dotyczy wniosek o udzielenie pomocy, 2) organom egzekucyjnym w celu przeprowadzenia egzekucji dochodzonych należności pieniężnych, 3) sądom rozpatrującym sprawy dotyczące dochodzonej należności pieniężnej. §4. Odpowiedzi na wniosek obcego państwa o udzielenie pomocy udziela organ wykonujący. Przepisy art. 66d § 1-3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1315_66k","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66k. §1. Organ wykonujący dostarcza na wniosek obcego państwa wszelkie dokumenty i informacje, które mogą być użyteczne lub potrzebne temu państwu w dochodzeniu należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 2a. §2. Organ wykonujący może korzystać z uprawnień określonych w art. 36 § 1. §3. Organ wykonujący natychmiast przekazuje każdą posiadaną lub uzyskaną informację w takiej formie, w jakiej została ona uzyskana. §4. Jeżeli część lub całość informacji nie może być uzyskana w terminie oczekiwanym przez obce państwo, organ wykonujący informuje pisemnie to państwo o przyczynach niemożności przekazania informacji w tym terminie oraz wskazuje termin udzielenia odpowiedzi. §5. Organ wykonujący, po upływie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o udzielenie informacji, informuje obce państwo o wynikach postępowania prowadzonego w celu uzyskania wnioskowanych informacji."}
{"id":"2000_1315_66l","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66l. §1. Organ wykonujący nie jest obowiązany udzielić obcemu państwu informacji: 1) których nie mógłby uzyskać dla celów egzekucji podobnych należności powstałych w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) które są objęte tajemnicą określoną w odrębnych ustawach lub które ujawniałyby wiadomości stanowiące tajemnicę zawodową, handlową lub przemysłową, 3) ujawnienie których prowadziłoby lub mogłoby prowadzić do zagrożenia interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub jej porządku publicznego. §2. Organ wykonujący informuje pisemnie obce państwo o przyczynach odmowy udzielenia informacji. Informacja w tym zakresie powinna być przekazana niezwłocznie po stwierdzeniu przesłanek, o których mowa w § 1, nie później jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia potwierdzenia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 66j § 1."}
{"id":"2000_1315_66m","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66m. §1. Na wniosek obcego państwa organ wykonujący powiadamia zainteresowany podmiot o pismach lub orzeczeniach przekazanych przez to państwo. §2. Powiadomienie o pismach lub orzeczeniach, o których mowa w § 1, następuje w trybie przepisów o doręczeniach w postępowaniu administracyjnym. §3. Niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o powiadomienie, organ wykonujący podejmuje czynności niezbędne do dokonania tego powiadomienia. §4. Niezwłocznie po dokonaniu powiadomienia, organ wykonujący informuje obce państwo o dacie i sposobie tego powiadomienia. Do informacji dołącza się odpis potwierdzenia odbioru pisma lub orzeczenia oraz jeden egzemplarz wniosku o powiadomienie, zawierający oświadczenie o dokonaniu powiadomienia."}
{"id":"2000_1315_66n","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66n. §1. Organ wnioskujący może wystąpić do obcego państwa z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, jeżeli: 1) należność pieniężna wynika z prawomocnego, ostatecznego orzeczenia lub innego aktu prawnego właściwego organu i nie jest przedmiotem postępowania przed jakimkolwiek organem w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) postępowanie egzekucyjne prowadzone w Rzeczypospolitej Polskiej nie doprowadziło do całkowitego wykonania obowiązku i zaspokojenia wierzyciela. §2. Wniosek o wszczęcie egzekucji może dotyczyć: 1) zobowiązanego, 2) innej osoby, jeżeli prawo Rzeczypospolitej Polskiej przewiduje odpowiedzialność innych osób za obowiązki zobowiązanego. §3. Wniosek o wszczęcie egzekucji może obejmować kilka obowiązków tego samego zobowiązanego. §4. Wniosek o wszczęcie egzekucji zawiera oświadczenie organu wnioskującego, od jakiej daty możliwe jest wszczęcie egzekucji, oraz że spełnione zostały warunki, o których mowa w § 1. §5. Występując z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, organ wnioskujący przekazuje obcemu państwu znane mu informacje o mieniu osób, o których mowa w § 2, znajdującym się w posiadaniu osób trzecich. §6. W razie uzyskania przez organ wnioskujący jakichkolwiek informacji odnoszących się do zobowiązania, którego dotyczy wniosek o wszczęcie egzekucji, organ ten przekazuje te informacje obcemu państwu. W szczególności organ wnioskujący niezwłocznie informuje obce państwo o każdej zmianie wysokości zobowiązania objętego wnioskiem o wszczęcie egzekucji. §7. Jeżeli zmiana wysokości zobowiązania, o której mowa w § 6, polega na zwiększeniu należności pieniężnej, organ wnioskujący może wystąpić do obcego państwa z dodatkowym wnioskiem o wszczęcie egzekucji. Jeżeli zmiana wysokości zobowiązania polega na zmniejszeniu należności pieniężnej, organ wnioskujący niezwłocznie informuje o tym obce państwo. §8. W razie otrzymania przez organ wnioskujący od obcego państwa informacji o niemożności wyegzekwowania zobowiązania, jeżeli z informacji tej wynika możliwość kontynuowania egzekucji, organ ten może wystąpić do obcego państwa z wnioskiem o kontynuowanie postępowania egzekucyjnego. Wniosek ten składa się w formie pisemnej, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania informacji o niemożności wyegzekwowania zobowiązania. Przepisy § 3 i 5 stosuje się odpowiednio. §9. Jeżeli wniosek o wszczęcie egzekucji stał się nieuzasadniony wskutek okoliczności określonych w art. 59, organ wnioskujący niezwłocznie informuje o tym obce państwo. §10. Czynności egzekucyjne dokonane przez obce państwo na wniosek organu wnioskującego wywołują taki sam skutek, jak podjęte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_1315_66o","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66o. §1. W razie otrzymania przez organ wykonujący od obcego państwa wniosku o wszczęcie egzekucji, organ ten dokonuje sprawdzenia tego wniosku oraz na jego podstawie wystawia tytuł wykonawczy, o którym mowa w art. 26 § 1, i kieruje go do właściwego organu egzekucyjnego w celu wykonania. Przepisów art. 15 nie stosuje się. §2. We wniosku o wszczęcie egzekucji, jako wierzyciela wskazuje się również organ wykonujący. Organowi temu w postępowaniu egzekucyjnym przysługują prawa wierzyciela. §3. We wniosku o wszczęcie egzekucji wysokość egzekwowanej należności pieniężnej podaje się w walucie obcego państwa i w złotych. Wysokość egzekwowanej należności pieniężnej przelicza się na złote według ostatniego średniego kursu waluty obcego państwa w stosunku do złotego, ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego przed dniem podpisania wniosku o wszczęcie egzekucji. §4. Tytuł wykonawczy wystawiony zgodnie z § 1 może nie zawierać pełnej treści określonej w art. 27 § 1 pkt 3. §5. Tytuł wykonawczy organ wykonujący wystawia niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o wszczęcie egzekucji, o ile orzeczenie lub inny akt prawny, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z tym wnioskiem, został sporządzony prawidłowo. §6. Jeżeli w następstwie sprawdzenia, o którym mowa w § 1, organ wykonujący poweźmie wątpliwość co do wniosku o wszczęcie egzekucji albo orzeczenia lub innego aktu prawnego, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z tym wnioskiem, organ ten zawiadamia niezwłocznie obce państwo o tych wątpliwościach. §7. Organ wykonujący niezwłocznie informuje obce państwo o skierowaniu wniosku o wszczęcie egzekucji do wykonania przez właściwy organ egzekucyjny. §8. Organ egzekucyjny egzekwuje zobowiązania w złotych. §9. W razie otrzymania przez organ wykonujący informacji od obcego państwa o zmianie wysokości zobowiązania polegającej na zmniejszeniu należności pieniężnej, postępowanie egzekucyjne jest prowadzone w dalszym ciągu, z ograniczeniem do kwoty wskazanej w tej informacji. §10. Jeżeli przed terminem otrzymania informacji, o której mowa w § 9, należność pieniężna została wyegzekwowana w wysokości wyższej niż wynika to z tej informacji, a wyegzekwowana należność nie została przekazana obcemu państwu, nienależnie wyegzekwowana kwota podlega zwrotowi zobowiązanemu. §11. W razie otrzymania przez organ wykonujący od obcego państwa dodatkowego wniosku o wszczęcie egzekucji przeciwko temu samemu zobowiązanemu, przepisy § 1-8 stosuje się odpowiednio. §12. Dodatkowy wniosek o wszczęcie egzekucji podlega wykonaniu równocześnie z wnioskiem pierwotnym. Jeżeli równoczesne wykonanie tego wniosku nie jest możliwe, postępowanie egzekucyjne wszczyna się tylko wtedy, gdy wartość zobowiązania nie jest mniejsza od kwoty określonej w art. 66d § 5."}
{"id":"2000_1315_66p","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66p. §1. Organ wykonujący nie ma obowiązku skierowania wniosku obcego państwa o wszczęcie egzekucji do wykonania, jeżeli: 1) egzekucja zobowiązania, z powodu sytuacji zobowiązanego, stworzyłaby poważne trudności ekonomiczne lub społeczne w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) obce państwo nie wyczerpało wszystkich możliwości wyegzekwowania zobowiązania na swoim terytorium. §2. O powodach odmowy skierowania wniosku obcego państwa o wszczęcie egzekucji do wykonania organ wykonujący informuje obce państwo. §3. Informację o odmowie wraz z jej uzasadnieniem organ wykonujący przesyła również Komisji Europejskiej."}
{"id":"2000_1315_66r","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art.66r. §1. Organ egzekucyjny, za zgodą organu wykonującego, wyrażoną po uzgodnieniu z państwem obcym, może odroczyć wykonanie zobowiązania na czas określony albo rozłożyć je na raty zgodnie z prawem polskim, z tym że okresy ograniczeń w dochodzeniu zobowiązania wynikające z udzielenia ulg w spłacie zobowiązania reguluje prawo państwa obcego. §2. Odsetki z tytułu nieterminowego wykonania zobowiązania, określone w orzeczeniu lub innym akcie prawnym, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, przekazuje się obcemu państwu."}
{"id":"2000_1315_66s","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66s. §1. Jeżeli w postępowaniu egzekucyjnym zobowiązany zgłosi zarzuty w sprawie prowadzenia tego postępowania, organ wykonujący niezwłocznie informuje o tym obce państwo, a także o sposobie rozpatrzenia tych zarzutów. §2. W razie otrzymania przez organ wykonujący od obcego państwa informacji o zaskarżeniu zobowiązania będącego przedmiotem postępowania egzekucyjnego, organ ten niezwłocznie zawiadamia właściwy organ egzekucyjny, który wstrzymuje czynności egzekucyjne."}
{"id":"2000_1315_66t","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66t. §1. Jeżeli część lub całe zobowiązanie nie może być wyegzekwowane, organ wykonujący informuje obce państwo o przyczynach niemożności jego wyegzekwowania. §2. Organ wykonujący informuje obce państwo o wynikach postępowania egzekucyjnego również po upływie 12 miesięcy od dnia potwierdzenia przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji. §3. Jeżeli w następstwie informacji, o których mowa w § 1 lub § 2, obce państwo zwróciło się o kontynuowanie postępowania egzekucyjnego, postępowanie to jest prowadzone w dalszym ciągu, chyba że zachodzą powody jego umorzenia, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 59 § 1 pkt 9."}
{"id":"2000_1315_66u","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66u. Kwoty uzyskane z egzekucji prowadzonej na podstawie przepisów niniejszego rozdziału nie korzystają z prawa pierwszeństwa zaspokojenia wierzyciela przy podziale sumy uzyskanej z tej egzekucji."}
{"id":"2000_1315_66w","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66w. §1. Wyegzekwowane kwoty należności pieniężnej przekazuje się obcemu państwu. §2. Wyegzekwowane kwoty należności pieniężnej oraz odsetki, o których mowa w art. 66r § 2, przekazuje się w złotych, w terminie miesiąca od dnia ich wyegzekwowania."}
{"id":"2000_1315_66x","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66x. §1. Obowiązek uznaje się za wykonany, niezależnie od odsetek, o których mowa w art. 66r § 2, jeżeli został on wyegzekwowany w złotych w kwocie, która po przeliczeniu według zasady określonej w art. 66o § 3 jest równa kwocie określonej w walucie obcego państwa w orzeczeniu lub innym akcie prawnym, w oparciu o który obce państwo wystąpiło z wnioskiem o wszczęcie egzekucji. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do obowiązku egzekwowanego przez obce państwo na wniosek organu wnioskującego. §3. Jeżeli wyegzekwowana przez obce państwo kwota roszczenia po przeliczeniu na złote według średniego kursu waluty obcego państwa w stosunku do złotego, ogłaszanego przez prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia otrzymania kwoty jest wyższa lub niższa od kwoty wykazanej w tytule wykonawczym, różnica stanowi odpowiednio dochód lub stratę wierzyciela."}
{"id":"2000_1315_66y","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66y. §1. W postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na wniosek obcego państwa o wszczęcie egzekucji nie pobiera się kosztów egzekucyjnych od tego państwa. §2. Przepis § 1 nie dotyczy wierzyciela."}
{"id":"2000_1315_66z","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66z. Przepisy art. 66n-66y stosuje się odpowiednio do wniosku obcego państwa o dokonanie zabezpieczenia należności pieniężnej.\"."}
{"id":"2000_1315_66ł","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 66ł. §1. Wniosek o powiadomienie kierowany przez organ wnioskujący do obcego państwa może dotyczyć osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, która zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej powinna być zawiadomiona o czynnościach i orzeczeniach administracyjnych i sądowych, które zostały podjęte w Rzeczypospolitej Polskiej i które odnoszą się do zobowiązania tej osoby lub jednostki albo do dochodzonej przez nią lub wobec niej należności pieniężnej. §2. Wniosek o powiadomienie sporządza się w dwóch egzemplarzach."}
{"id":"2000_1315_7","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 i Nr 60, poz. 700 i 703) w art. 15 skreśla się ust. 1c."}
{"id":"2000_1315_8","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26 poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703 i Nr 84, poz. 948) w art. 33 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) przyjęcia oferty złożonej przez podmiot ogłaszający wezwanie, o którym mowa w art. 86 ust. 4, art. 151 lub art. 154 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270 i Nr 60, poz. 702 i 703).\"."}
{"id":"2000_1315_9","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy \" Ordynacja podatkowa, ustawy o finansach publicznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 9. 1. Do czasu wydania przepisów wykonawczych określonych w art. 4 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, o ile nie są z nią sprzeczne, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Do czasu wydania rozporządzenia na podstawie art. 71 ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, emitenci papierów wartościowych, w celu uzyskania zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do wtórnego obrotu dokonywanego wyłącznie na nieurzędowym rynku pozagiełdowym, o którym mowa w art. 90 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, załączają do wniosku memorandum informacyjne sporządzone zgodnie z dotychczasowymi przepisami. 3. Do czasu wydania rozporządzenia na podstawie art. 81 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i dostosowania regulaminów, o których mowa w art. 105 i art. 115 ust. 2 tej ustawy, do wymogów określonych w art. 82 tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. Na wniosek domu maklerskiego lub banku, który uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, złożony w terminie 12 miesięcy od dnia jej ogłoszenia, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd udziela zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej w zakresie określonym w art. 30 ust. 2, 2a i 2b ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Niezłożenie wniosku w powyższym terminie powoduje wygaśnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej. Udzielenie zezwolenia nie podlega opłacie, o której mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 4. 5. Spółka prowadząca rynek pozagiełdowy przed dniem wejścia w życie ustawy jest obowiązana dostosować wysokość kapitału zakładowego do wymogu określonego w art. 111 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do dnia 31 grudnia 2001 r. 6. Podmioty, które w dniu wejścia w życie ustawy posiadają co najmniej 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu spółki publicznej, wykonują obowiązek określony w art. 147 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przy składaniu kolejnego zawiadomienia, o którym mowa w art. 147 ustawy, o której mowa w art. 4 7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi \" z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego."}
{"id":"2000_1316_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 131 i Nr 86, poz. 958) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) deponent - osobę fizyczną, osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną oraz podmioty, o których mowa w art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399 oraz z 2000 r. Nr 93, poz. 1027 i Nr 94, poz. 1037), zwanej dalej \"ustawą - Prawo bankowe\", będące stroną umowy imiennego rachunku bankowego lub posiadające wynikającą z czynności bankowych wierzytelność do banku objętego obowiązkowym systemem gwarantowania, potwierdzoną wystawionym przez ten bank dokumentem imiennym, oraz osoby, o których mowa w art. 57 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, o ile ich wierzytelność do banku stała się wymagalna przed dniem niedostępności środków, z wyłączeniem: a) Skarbu Państwa, b) banków, c) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 103, poz. 1099), d) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 483, Nr 48, poz. 552 i Nr 70, poz. 819), e) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691), f) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 933, z 1999 r. Nr 72, poz. 801 oraz z 2000 r. Nr 103, poz. 1099), g) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 702), h) jednostek organizacyjnych, które zgodnie z treścią art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 94, poz. 1037), nie są uprawnione do sporządzania uproszczonego bilansu oraz rachunku zysków i strat, i) akcjonariuszy banku posiadających w dniu zawieszenia działalności banku pakiet co najmniej 5% akcji, a także osób, które w stosunku do nich są podmiotami dominującymi lub zależnymi w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy, o której mowa w lit. c), j) członków zarządu i rady nadzorczej banku oraz osób pełniących w tym banku funkcje dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów, jak również dyrektorów i zastępców dyrektorów oddziałów tego banku, w przypadku gdy osoby te pełniły swoje funkcje w dniu zawieszenia działalności banku lub spełnienia warunku gwarancji, bądź w okresie bieżącego roku obrotowego (obrachunkowego) lub poprzedzającego zawieszenie działalności banku lub dzień spełnienia warunku gwarancji, 2) środki gwarantowane - środki pieniężne zgromadzone w banku przez deponenta na rachunkach imiennych oraz jego należności wynikające z innych czynności bankowych, w walucie polskiej lub walutach obcych, według stanu na dzień zawieszenia działalności banku, potwierdzone wystawionymi przez ten bank dokumentami imiennymi, powiększone o należne odsetki naliczone do dnia spełnienia warunku gwarancji, a także kwoty, o których mowa w art. 57 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, o ile stały się wymagalne przed dniem zawieszenia działalności banku - do wysokości określonej ustawą, z wyłączeniem papierów wartościowych innych niż opiewające wyłącznie na wierzytelności pieniężne, a także listów zastawnych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz.U. Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 60, poz. 702), oraz środków, co do których orzeczono prawomocnym wyrokiem, że pochodzą z przestępstwa przewidzianego w art. 299 Kodeksu karnego, 3) podmioty objęte obowiązkowym systemem gwarantowania - zwane dalej \"podmiotami objętymi systemem gwarantowania\": a) banki krajowe w rozumieniu ustawy - Prawo bankowe, b) oddziały banków mających siedzibę w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej, wykonujące działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - o ile nie są uczestnikami systemu gwarantowania środków pieniężnych albo system gwarantowania, w którym uczestniczą, nie zapewnia gwarantowania środków pieniężnych do wysokości określonej w ustawie, 4) dzień spełnienia warunku gwarancji - dzień wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości banku, 5) niedostępność środków - sytuację, w której środki gwarantowane są należne, lecz nie mogą być wypłacone od dnia zawieszenia działalności banku (dzień niedostępności środków), 6) saldo dodatnie - dodatnie saldo rachunku bankowego deponenta i jego należności wynikających z czynności bankowych, po dokonaniu przez syndyka masy upadłości potrąceń wierzytelności przysługujących wzajemnie deponentowi i bankowi, 7) suma aktywów ważonych ryzykiem - sumę aktywów oraz zobowiązań pozabilansowych, którym Komisja Nadzoru Bankowego, w trybie przewidzianym ustawą - Prawo bankowe, nadaje wyrażoną procentowo wagę ryzyka, 8) przejęcie banku - nabycie przedsiębiorstwa bankowego lub jego części.\"; 2) w art. 2a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W przypadku prowadzenia przez bank jednego rachunku dla kilku osób (rachunek wspólny), deponentem jest każda z tych osób - w granicach określonych w umowie rachunku, a w przypadku braku postanowień umownych lub przepisów w tym zakresie - w częściach równych.\"; 3) po art. 2a dodaje się art. 2b w brzmieniu: \"Art. 2b. 1. Oddziały banków, o których mowa w art. 2 pkt 3 lit. b), są objęte systemem gwarantowania w zakresie, w jakim system gwarantowania w kraju ich siedziby nie zapewnia wypłaty środków gwarantowanych w granicach określonych w ustawie. 2. Oddziały banków mających siedzibę w państwach będących członkami Unii Europejskiej wykonujące działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadkach gdy w państwach tych kwota środków gwarantowanych jest niższa niż określona w ustawie, mogą, w celu podwyższenia tej kwoty do wysokości określonej ustawą, przystępować do obowiązkowego systemu gwarantowania. 3. Warunki przystąpienia oddziału banku, o którym mowa w ust. 2, do systemu gwarantowania określa Zarząd Funduszu w porozumieniu z odpowiednią instytucją wykonującą zadania w zakresie gwarantowania środków w państwie, w którym bank ma siedzibę, z zachowaniem zasad systemu gwarantowania określonych w ustawie.\"; 4) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Obowiązkowy system gwarantowania środków pieniężnych\"; 5) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Celem obowiązkowego systemu gwarantowania środków pieniężnych jest zapewnienie deponentom wypłaty, do wysokości określonej ustawą, środków gwarantowanych w razie ich niedostępności.\"; 6) w art. 22: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2, jest płatne w złotych, według terminarza wypłat ustalonego w trybie przewidzianym w art. 28 ust. 3, w terminie 30 dni od otrzymania przez syndyka masy upadłości banku kwoty przekazanej przez Fundusz na wypłaty środków gwarantowanych, nie później jednak niż w terminie trzech miesięcy od dnia niedostępności środków, z zastrzeżeniem ust. 4-6.\", b) dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: \"4. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2 i 3, nie może być wypłacone przed dniem spełnienia warunku gwarancji. 5. W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wypłatę środków gwarantowanych w terminie określonym w ust. 3, w szczególności ze względu na nieprawidłowości w prowadzeniu ksiąg banku lub znaczną liczbę prowadzonych przez bank rachunków, sąd prowadzący postępowanie upadłościowe może, na wniosek Zarządu Funduszu, przedłużyć termin wypłat, nie dłużej jednak niż o trzy miesiące. 6. Sąd, o którym mowa w ust. 5, może, na kolejny wniosek Zarządu Funduszu, przedłużyć termin wypłat środków gwarantowanych o następne trzy miesiące, jednak nie więcej niż dwukrotnie. 7. Wnioski, o których mowa w ust. 5 i 6, sąd rozpatruje nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich wniesienia.\"; 7) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Środki gwarantowane objęte są obowiązkowym systemem gwarantowania od dnia ich wniesienia na rachunek bankowy nie później niż w dniu poprzedzającym dzień zawieszenia działalności banku, a w przypadku należności wynikających z czynności bankowych, o ile czynność ta została dokonana przed dniem zawieszenia działalności banku - do wysokości (łącznie z odsetkami naliczonymi zgodnie z umową - do dnia spełnienia warunku gwarancji): 1) równowartości w złotych 1 000 EURO - w 100%, 2) przekraczającej równowartość w złotych 1 000 EURO, a nieprzekraczającej równowartości w złotych 15 000 EURO - w 90%. 2. Górna granica środków gwarantowanych określona w ust. 1 pkt 2 ulega podwyższeniu do: 1) równowartości w złotych 18 000 EURO - od dnia 1 stycznia 2002 r., 2) równowartości w złotych 22 500 EURO - od dnia 1 stycznia 2003 r. 3. Do obliczenia wartości EURO w złotych przyjmuje się kurs średni z dnia spełnienia warunku gwarancji, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski. 4. Kwoty, o których mowa w ust. 1 i 2, określają maksymalną wysokość roszczeń deponenta w stosunku do Funduszu, niezależnie od tego, w jakiej wysokości i na ilu rachunkach posiadał środki pieniężne lub z ilu wierzytelności przysługują mu należności w danym banku. 5. Roszczenia z tytułu gwarancji przedawniają się po upływie 5 lat od dnia spełnienia warunku gwarancji; dotyczy to także roszczeń powstałych przed dniem 15 kwietnia 1997 r.\"; 8) w art. 24 wyrazy \"art. 23 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 23 ust. 1 i 2\"; 9) w art. 27: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) listę deponentów, wraz z wyszczególnieniem kwot środków gwarantowanych należnych każdemu deponentowi, sporządzoną według wzoru określonego przez Zarząd Funduszu; wysokość kwot środków gwarantowanych należnych poszczególnym deponentom syndyk masy upadłości ustala w wysokości odpowiednich sald dodatnich, z zastrzeżeniem ust. 2,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku stwierdzenia wymagalnych wierzytelności osób, o których mowa w art. 57 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, nieobjętych przepisami art. 2 pkt 1 i 2, syndyk masy upadłości, przy ustalaniu należności spadkobierców, pomniejsza saldo dodatnie o te wierzytelności.\"; 10) w art. 28: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"z uwzględnieniem należności osób określonych w art. 57 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe,\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3d w brzmieniu: \"3a. W przypadku, gdy przeciwko deponentowi jest prowadzone postępowanie karne, z którego wynika, że środki objęte obowiązkowym systemem gwarantowania mogą pochodzić z przestępstwa przewidzianego w art. 299 Kodeksu karnego, syndyk masy upadłości zawiesza ich wypłatę do czasu zakończenia postępowania. Środki te są wypłacane deponentowi, jeżeli w toku postępowania karnego nie zostanie ustalone, że pochodzą z przestępstwa. 3b. Prokuratura lub sąd mają obowiązek zawiadomienia syndyka masy upadłości o toczącym się postępowaniu karnym przeciwko deponentowi, o którym mowa w ust. 3a. 3c. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zawieszania przez syndyka masy upadłości wypłaty środków gwarantowanych deponentom w przypadku określonym w ust. 3a. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości wydając rozporządzenie uwzględni dane jakie powinno zawierać zawiadomienie syndyka masy upadłości o prowadzonym postępowaniu karnym, termin i sposób wysłania zawiadomienia, dane jakie powinna zawierać informacja o zawieszeniu wypłaty środków gwarantowanych wysłana deponentowi, termin i sposób wysłania informacji oraz dane jakie powinien zawierać rejestr zawieszonych wypłat środków gwarantowanych prowadzony przez syndyka masy upadłości. 3d. Przepisy ust. 3a-3c stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy wypłaty środków gwarantowanych dokonuje Bankowy Fundusz Gwarancyjny.\"; 11) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Z tytułu przekazania środków syndykowi masy upadłości Funduszowi przysługuje roszczenie do masy upadłości o zwrot przekazanych kwot, które podlegają zaspokojeniu w pierwszej kolejności po pokryciu bieżących kosztów postępowania upadłościowego, należności za pracę pracowników banku i innych roszczeń tych pracowników, o których mowa w art. 204 § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 46, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 84, poz. 948 i Nr 94, poz. 1037); art. 205 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio. 2. Kwoty zwrócone Funduszowi przez syndyka masy upadłości w trybie określonym w art. 28 ust. 5 nie zmniejszają wierzytelności Funduszu do masy upadłości z tytułu przekazania środków pieniężnych na wypłatę środków gwarantowanych.\"; 12) po art. 38 dodaje się art. 38a i 38b w brzmieniu: \"Art. 38a. 1. Informacje uzyskane w trybie określonym w art. 38 mogą być wykorzystywane przez Fundusz do opracowywania analiz i prognoz dotyczących sektora bankowego. 2. Informacje określone w ust. 1 nie mogą być udostępniane przez Fundusz innym podmiotom. 3. Analizy i prognozy, o których mowa w ust. 1, mogą być publikowane. Fundusz może je także udostępniać zainteresowanym podmiotom."}
{"id":"2000_1316_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399 oraz z 2000 r. Nr 93, poz. 1027 i Nr 94, poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 56 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Skarb Państwa nie odpowiada za zobowiązania banków, z wyjątkiem zobowiązań, za które przyjął odpowiedzialność z tytułu gwarancji lub poręczeń.\"; 2) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 lit. h) otrzymuje brzmienie: \"h) Prezesa Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie określonym ustawą z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 131 i Nr 86, poz. 958),\"; 3) w art. 144 w ust. 1 wyrazy \"o której mowa w art. 56 ust. 2 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"o której mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. h)\"; 4) w art. 163 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Obowiązek zgłaszania nie dotyczy wierzytelności obejmujących środki zgromadzone na rachunkach bankowych oraz wierzytelności, o których mowa w art. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. h).\"; 5) w art. 164 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przed wydaniem postanowienia w sprawie dopuszczenia do zawarcia układu, sędzia-komisarz wysłuchuje składającego wniosek, syndyka oraz przedstawiciela Komisji Nadzoru Bankowego.\"; 6) w art. 167 w pkt 1 wyrazy \"o której mowa w art. 56 ust. 2 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"o której mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. h)\"."}
{"id":"2000_1316_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem przepisów art. 2b ust. 2 i 3 ustawy zmienianej w art. 1, które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2000_1316_38b","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe","text":"Art. 38b. 1. Podmioty objęte systemem gwarantowania są obowiązane do informowania osób korzystających z jego usług o swojej sytuacji ekonomiczno-finansowej oraz o uczestnictwie w obowiązkowym systemie gwarantowania i zasadach jego funkcjonowania, w sposób, w jaki są podawane informacje o świadczonych usługach. 2. Informacje o uczestnictwie w obowiązkowym systemie gwarantowania nie mogą być wykorzystywane w celach reklamowych i powinny być ograniczone wyłącznie do informacji o przynależności do systemu gwarantowania i jego podstawowych zasadach funkcjonowania.\"; 13) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Bankowy Fundusz Gwarancyjny nie jest państwowym funduszem celowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) ani państwową osobą prawną.\"."}
{"id":"2000_1318_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 60, poz. 701) w art. 2 po wyrazach \"1 stycznia 2001 r.\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"z wyjątkiem art. 1 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.\"."}
{"id":"2000_1318_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_1319_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa warunki rozwoju i ochrony konkurencji oraz zasady podejmowanej w interesie publicznym ochrony interesów przedsiębiorców i konsumentów. 2. Ustawa reguluje zasady i tryb przeciwdziałania praktykom ograniczającym konkurencję oraz antykonkurencyjnym koncentracjom przedsiębiorców i ich związków, jeżeli te praktyki lub koncentracje wywołują lub mogą wywoływać skutki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Ustawa określa także organy właściwe w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów."}
{"id":"2000_1319_10","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Nie wydaje się decyzji, o której mowa w art. 9, jeżeli zachowanie rynkowe przedsiębiorcy albo związku przedsiębiorców przestało naruszać zakazy określone w art. 5 lub w art. 8, w szczególności z powodu trwałego zmniejszenia ich udziału w rynku. 2. W przypadku określonym w ust. 1, Prezes Urzędu wydaje decyzję o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję i stwierdzającą zaniechanie jej stosowania. 3. Ciężar udowodnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, spoczywa na przedsiębiorcy lub związku przedsiębiorców."}
{"id":"2000_1319_100","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 100. W przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w art. 20 ust. 1 lub 4, Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, dokonać podziału przedsiębiorcy. Do podziału spółki stosuje się odpowiednio przepisy art. 528-550 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037). Prezesowi Urzędu przysługują kompetencje organów spółek uczestniczących w podziale. Prezes Urzędu może ponadto wystąpić do sądu o unieważnienie umowy lub podjęcie innych środków prawnych zmierzających do przywrócenia stanu poprzedniego. Dział VI Kary pieniężne"}
{"id":"2000_1319_101","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Prezes Urzędu nakłada, w drodze decyzji, na przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość od 1 000 do 50 000 euro, jeżeli przedsiębiorca ten, choćby nieumyślnie: 1) nie wykonuje obowiązku zgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 12, 2) wykonuje, po objęciu lub nabyciu akcji lub udziałów, prawa wynikające z tych akcji lub udziałów, z naruszeniem art. 13 pkt 3 i 4, 3) posiada akcje lub udziały po upływie okresu, o którym mowa w art. 13 pkt 3, 4) wykonuje czynności, od których powinien się wstrzymać po dokonaniu zgłoszenia na podstawie art. 98 ust. 1. 2. Prezes Urzędu może nałożyć, w drodze decyzji, na przedsiębiorcę karę pieniężną: 1) w wysokości stanowiącej równowartość od 1000 do 5 000 000 euro, jednak nie większej niż 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, jeżeli dopuścił się naruszenia zakazu określonego w art. 5, w zakresie niewyłączonym na podstawie art. 6 i 7, lub naruszenia zakazu określonego w art. 8, 2) w wysokości stanowiącej równowartość od 200 do 5 000 euro, jeżeli, choćby nieumyślnie: a) we wniosku, o którym mowa w art. 22, lub w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 94 ust. 2, podał nieprawdziwe dane, b) nie udzielił informacji żądanych przez Prezesa Urzędu na podstawie art. 18 ust. 3 lub art. 45, lub udzielił nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji, c) nie współdziała w toku kontroli prowadzonej w ramach postępowania na podstawie art. 57, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2, d) nie wypełnił obowiązku przewidzianego w art. 82. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do związków przedsiębiorców. W przypadku gdy związek przedsiębiorców nie osiąga przychodu, Prezes Urzędu może ustalić karę pieniężną w wysokości do pięćdziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia."}
{"id":"2000_1319_102","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Prezes Urzędu może nałożyć na przedsiębiorców, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość od 10 do 1 000 euro za każdy dzień zwłoki w wykonaniu decyzji wydanych na podstawie art. 9, 18 ust. 1, art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 2 i 4, postanowień wydanych na podstawie art. 60 ust. 1 lub wyroków sądu antymonopolowego wydanych na podstawie art. 47931 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego; karę pieniężną nakłada się licząc od daty wskazanej w decyzji. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do związków przedsiębiorców. W przypadku, gdy związek przedsiębiorców nie osiąga przychodu, karę pieniężną za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania w terminie decyzji, postanowienia lub wyroku, sądu Prezes Urzędu ustala w wysokości do pięćdziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia."}
{"id":"2000_1319_103","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, nałożyć na osobę pełniącą funkcję kierowniczą lub wchodzącą w skład organu zarządzającego przedsiębiorcy lub związku przedsiębiorców karę pieniężną w wysokości do dziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli osoba ta umyślnie albo nieumyślnie: 1) nie wykonała decyzji, postanowień lub wyroków, o których mowa w art. 102, 2) nie zgłosiła zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 12. 2. Prezes Urzędu może nałożyć na osoby, o których mowa w art. 59 ust. 1, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, za nieudzielenie informacji lub udzielenie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji żądanych przez Prezesa Urzędu na podstawie art. 45, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2, oraz za brak współdziałania w toku kontroli prowadzonej w ramach postępowania na podstawie art. 57, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2, oraz na świadków za nieuzasadnioną odmowę zeznań."}
{"id":"2000_1319_104","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych, o których mowa w art. 101-103, należy uwzględnić w szczególności okres, stopień oraz okoliczności uprzedniego naruszenia przepisów ustawy."}
{"id":"2000_1319_105","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 105. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 101-103, są płatne z dochodu po opodatkowaniu lub z innej formy nadwyżki dochodów nad wydatkami zmniejszonej o podatki. 2. Wykonanie kary pieniężnej nałożonej przez Prezesa Urzędu ulega zawieszeniu do czasu uprawomocnienia się decyzji o jej nałożeniu. 3. Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 101103, stanowią dochód budżetu państwa. 4. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji Prezesa Urzędu. 5. W razie upływu terminu, o którym mowa w ust. 4, kara pieniężna podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 6. W przypadku nieterminowego uiszczenia kary pieniężnej odsetek nie pobiera się."}
{"id":"2000_1319_106","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Prezes Urzędu może na wniosek przedsiębiorcy, związku przedsiębiorców lub osób, o których mowa w art. 103, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie, odroczyć uiszczenie kary pieniężnej albo rozłożyć ją na raty ze względu na ważny interes wnioskodawcy. 2. Prezes Urzędu może uchylić, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie, odroczenie uiszczenia kary pieniężnej lub rozłożenie jej na raty, jeżeli ujawniły się nowe lub poprzednio nieznane okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia. Dział VII Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_1319_107","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 107. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 479{1} w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) należące do właściwości sądów na podstawie przepisów o ochronie konkurencji, Prawa energetycznego, Prawa telekomunikacyjnego oraz przepisów o transporcie kolejowym,\"; 2) rozdział 2 działu IVa tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 2 Rozdział 2. Postępowanie w sprawach z zakresu ochrony konkurencji"}
{"id":"2000_1319_108","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 108. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367; z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782, Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064, Nr 162, poz. 1118 i 1125, z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931, Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 50, poz. 580 i Nr 56, poz. 678) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy w Sądzie Okręgowym w Warszawie odrębną jednostkę organizacyjną do spraw z zakresu ochrony konkurencji, regulacji energetyki, telekomunikacji i transportu kolejowego.\"."}
{"id":"2000_1319_109","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 109. W ustawie z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Firma zarządzająca nie może jednocześnie świadczyć usług zarządzania na rzecz dwóch lub więcej funduszy lub być akcjonariuszem funduszu, na którego rzecz świadczy usługi zarządzania, bez wcześniejszego uzyskania zgody Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Członek rady nadzorczej lub zarządu funduszu nie może jednocześnie pełnić funkcji członka rady nadzorczej lub członka zarządu innego funduszu. Zakaz ten stosuje się odpowiednio do prokurentów. 3. W razie naruszenia obowiązków i zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może wydać decyzję o nałożeniu na odpowiedzialnego członka zarządu danego funduszu lub firmy zarządzającej kary pieniężnej w wysokości nieprzekraczającej połowy rocznego dochodu danej osoby za ostatni rok podatkowy. Odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów podlegają rozpatrzeniu w trybie art. 78 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 2) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Zakazy, o których mowa w art. 25 ust. 1 i 2 oraz w art. 26, obejmują również podmioty dominujące i zależne w stosunku do firmy zarządzającej w rozumieniu art. 4 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 25 ust. 3.\"; 3) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. W zakresie nieuregulowanym w tym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.\". Dział VIII Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1319_11","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prezes Urzędu wydaje decyzję o niestwierdzeniu stosowania praktyki ograniczającej konkurencję, jeżeli nie stwierdzi naruszenia zakazów określonych w art. 5 lub w art. 8. 2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu wydaje również w przypadku, gdy porozumienie spełnia przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 1, a nie zostało objęte rozporządzeniem Rady Ministrów, o którym mowa w art. 7. Dział III Koncentracja przedsiębiorców Rozdział 1 Kontrola koncentracji"}
{"id":"2000_1319_110","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy rozpoczyna się pierwsza kadencja Prezesa Urzędu sprawującego urząd w tym dniu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Kadencja Prezesa Urzędu, o której mowa w ust. 1, ulega skróceniu o okres sprawowania przez niego urzędu przed dniem wejścia w życie ustawy. 3. Prezes Rady Ministrów może odwołać Prezesa Urzędu w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. W terminie tym nie znajdują zastosowania ograniczenia, o których mowa w art. 24 ust. 5."}
{"id":"2000_1319_111","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Z dniem wejścia w życie ustawy dyrektorzy i wicedyrektorzy delegatur Urzędu stają się członkami korpusu służby cywilnej, a ich dotychczasowe stosunki pracy nawiązane na podstawie powołania na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547 oraz z 2000 r. Nr 31, poz. 381 i Nr 60, poz. 704) przekształcają się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, z tym że stanowisko wicedyrektora delegatury przekształca się w stanowisko zastępcy dyrektora delegatury."}
{"id":"2000_1319_112","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 112. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej, o którym mowa w art. 104, uwzględnia się również okoliczność naruszenia przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_1319_113","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 113. Postępowania wszczęte na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów prowadzi się na podstawie przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_1319_114","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 114. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów zachowują moc do czasu wejścia w życie aktów wykonawczych wydanych na podstawie niniejszej ustawy, w zakresie, w jakim nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2000_1319_115","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 115. Wartość euro, o której mowa w przepisach ustawy, podlega przeliczeniu na złote według kursu średniego walut obcych ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku kalendarzowego poprzedzającego rok zgłoszenia zamiaru koncentracji lub nałożenia kary."}
{"id":"2000_1319_116","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 116. Ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o organie antymonopolowym lub Urzędzie Antymonopolowym, rozumie się przez to Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2000_1319_117","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 117. Traci moc ustawa z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547 oraz z 2000 r. Nr 31, poz. 381 i Nr 60, poz. 704)."}
{"id":"2000_1319_118","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 118. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2001 r., z wyjątkiem art. 41, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1319_12","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Zamiar koncentracji podlega zgłoszeniu Prezesowi Urzędu, jeżeli łączny obrót przedsiębiorców uczestniczących w koncentracji w roku obrotowym poprzedzającym rok zgłoszenia przekracza równowartość 50 000 000 euro. 2. Obowiązek wynikający z ust. 1 dotyczy zamiaru: 1) połączenia dwóch lub więcej samodzielnych przedsiębiorców, 2) przejęcia - poprzez nabycie lub objęcie akcji, innych papierów wartościowych, udziałów, całości lub części majątku lub w jakikolwiek inny sposób - bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad całym albo częścią jednego lub więcej przedsiębiorców przez jednego lub więcej przedsiębiorców, 3) utworzenia przez przedsiębiorców wspólnego przedsiębiorcy. 3. Obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również: 1) objęcia lub nabycia akcji albo udziałów innego przedsiębiorcy, powodującego uzyskanie co najmniej 25% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, 2) objęcia przez tę samą osobę funkcji członka organu zarządzającego albo organu kontrolnego u konkurujących ze sobą przedsiębiorców, 3) rozpoczęcia wykonywania praw z akcji lub udziałów objętych lub nabytych bez uprzedniego zgłoszenia zgodnie z art. 13 pkt 3 i 4."}
{"id":"2000_1319_13","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Nie podlega zgłoszeniu zamiar koncentracji: 1) jeżeli obrót przedsiębiorcy: a) nad którym ma nastąpić przejęcie kontroli, zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 2, b) którego akcje lub udziały będą objęte lub nabyte, zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 1, c) z którego akcji lub udziałów ma nastąpić wykonywanie praw, zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 3 - nie przekroczył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w żadnym z dwóch lat obrotowych poprzedzających zgłoszenie równowartości 10 000 000 euro, 2) jeżeli łączny udział w rynku przedsiębiorców zamierzających dokonać koncentracji nie przekracza 20%, 3) polegającej na czasowym nabyciu lub objęciu przez instytucję finansową akcji albo udziałów w celu ich odsprzedaży, jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej tej instytucji jest prowadzone na własny lub cudzy rachunek inwestowanie w akcje albo udziały innych przedsiębiorców, pod warunkiem że odsprzedaż ta nastąpi przed upływem roku od dnia nabycia, oraz że: a) instytucja ta nie wykonuje praw z tych akcji albo udziałów, z wyjątkiem prawa do dywidendy, lub b) wykonuje te prawa wyłącznie w celu przygotowania odsprzedaży całości lub części przedsiębiorstwa, jego majątku lub tych akcji albo udziałów, 4) polegającej na czasowym nabyciu przez przedsiębiorcę akcji lub udziałów w celu zabezpieczenia wierzytelności, pod warunkiem że nie będzie on wykonywał praw z tych akcji lub udziałów, z wyłączeniem prawa do ich sprzedaży, 5) będącej następstwem postępowania upadłościowego albo układowego, z wyłączeniem przypadków, gdy zamierzający przejąć kontrolę jest konkurentem albo należy do grupy kapitałowej, do której należą konkurenci przedsiębiorcy przejmowanego, 6) przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej."}
{"id":"2000_1319_14","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Dokonanie koncentracji przez przedsiębiorcę zależnego uważa się za jej dokonanie przez przedsiębiorcę dominującego."}
{"id":"2000_1319_15","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Obrót, o którym mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 1, obejmuje obrót zarówno przedsiębiorców bezpośrednio uczestniczących w koncentracji, jak i pozostałych przedsiębiorców należących do grup kapitałowych, do których należą przedsiębiorcy bezpośrednio uczestniczący w koncentracji."}
{"id":"2000_1319_16","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania obrotu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 1, uwzględniając specyfikę działalności prowadzonej przez przedsiębiorców, a w szczególności zasady rachunkowości odnoszącej się do poszczególnych przedsiębiorców, w tym do banków, ubezpieczycieli i funduszy inwestycyjnych. Rozdział 2 Decyzje w sprawach koncentracji"}
{"id":"2000_1319_17","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Prezes Urzędu, w drodze decyzji, wydaje zgodę na dokonanie koncentracji, w wyniku której nie powstanie lub nie umocni się pozycja dominująca na rynku i wskutek czego konkurencja na rynku nie zostanie istotnie ograniczona."}
{"id":"2000_1319_18","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Prezes Urzędu, w drodze decyzji, wydaje zgodę na dokonanie koncentracji, gdy po spełnieniu przez przedsiębiorców zamierzających dokonać koncentracji warunków określonych w ust. 2, nie powstanie lub nie umocni się pozycja dominująca na rynku, wskutek czego konkurencja na rynku nie zostanie istotnie ograniczona. 2. Prezes Urzędu może na przedsiębiorcę lub przedsiębiorców zamierzających dokonać koncentracji nałożyć obowiązek lub przyjąć ich zobowiązanie, w szczególności, do: 1) zbycia całości lub części majątku jednego lub kilku przedsiębiorców, 2) wyzbycia się kontroli nad przedsiębiorcą lub przedsiębiorcami bezpośrednio nieuczestniczącymi w koncentracji, w szczególności przez zbycie określonego pakietu akcji lub udziałów, lub odwołania z funkcji członka organu zarządzającego lub kontrolnego jednego lub kilku przedsiębiorców, 3) udzielenia licencji praw wyłącznych konkurentowi - określając w decyzji, o której mowa w ust. 1, termin spełnienia warunków. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes Urzędu nakłada na przedsiębiorcę lub przedsiębiorców obowiązek składania, w wyznaczonym terminie, informacji o realizacji tych warunków."}
{"id":"2000_1319_19","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Prezes Urzędu zakazuje, w drodze decyzji, dokonania koncentracji, w wyniku której powstanie lub umocni się pozycja dominująca na rynku, wskutek czego konkurencja na rynku zostanie istotnie ograniczona, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Prezes Urzędu wydaje, w drodze decyzji, zgodę na dokonanie koncentracji, w wyniku której powstanie lub umocni się pozycja dominująca na rynku, pomimo że nastąpi istotne ograniczenie konkurencji, w przypadku gdy odstąpienie od zakazu koncentracji jest uzasadnione, w szczególności: 1) przyczyni się ona do rozwoju ekonomicznego lub postępu technicznego, 2) może ona wywrzeć pozytywny wpływ na gospodarkę narodową."}
{"id":"2000_1319_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ustawa nie narusza praw przysługujących na podstawie przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej i przemysłowej, w szczególności przepisów o ochronie wynalazków, wzorów użytkowych i przemysłowych, topografii układów scalonych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych, praw autorskich i praw pokrewnych. 2. Ustawę stosuje się do zawieranych między przedsiębiorcami: 1) umów, w szczególności licencji, a także innych niż umowy praktyk wykonywania praw, o których mowa w ust. 1, 2) umów dotyczących nieujawnionych do wiadomości publicznej: a) informacji technicznych lub technologicznych, b) zasad organizacji i zarządzania - co do których podjęto działania zmierzające do zapobieżenia ich ujawnieniu, jeżeli skutkiem tych umów jest nieuzasadnione ograniczenie swobody działalności gospodarczej stron lub istotne ograniczenie konkurencji na rynku."}
{"id":"2000_1319_20","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Prezes Urzędu może uchylić decyzje, o których mowa w art. 17, 18 ust. 1 i w art. 19 ust. 2, jeżeli zostały one oparte na nierzetelnych informacjach, za które są odpowiedzialni przedsiębiorcy uczestniczący w koncentracji, lub jeżeli przedsiębiorcy nie spełniają warunków, o których mowa w art. 18 ust. 2 i 3. W przypadku uchylenia decyzji Prezes Urzędu orzeka co do istoty sprawy. 2. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1, koncentracja została już dokonana, a przywrócenie konkurencji na rynku nie jest możliwe w inny sposób, Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, określając termin jej wykonania na warunkach określonych w decyzji, nakazać w szczególności: 1) podział połączonego przedsiębiorcy na warunkach określonych w decyzji, 2) zbycie całości lub części majątku przedsiębiorcy, 3) zbycie udziałów lub akcji zapewniających kontrolę nad przedsiębiorcą lub przedsiębiorcami lub rozwiązanie spółki, nad którą przedsiębiorcy sprawują wspólną kontrolę, 4) odwołanie z funkcji członka organów zarządzających lub kontrolnych przedsiębiorców uczestniczących w koncentracji. 3. Decyzja, o której mowa w ust. 2, nie może być wydana po upływie 5 lat od dnia dokonania koncentracji. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio w przypadku niezgłoszenia Prezesowi Urzędu zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 12 ust. 1."}
{"id":"2000_1319_21","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Decyzje, o których mowa w art. 17, 18 ust. 1 lub w art. 19 ust. 2, wygasają, jeżeli w terminie 3 lat od dnia ich wydania koncentracja nie została dokonana."}
{"id":"2000_1319_22","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Prezes Urzędu na wniosek instytucji finansowej może przedłużyć, w drodze decyzji, termin, o którym mowa w art. 13 pkt 3, jeżeli udowodni ona, że odsprzedaż akcji albo udziałów nie była w praktyce możliwa lub uzasadniona ekonomicznie przed upływem roku od dnia ich nabycia."}
{"id":"2000_1319_23","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Sąd rejestrowy, działając na podstawie odrębnych przepisów, dokona wpisu do rejestru, jeżeli: 1) Prezes Urzędu wyda zgodę na dokonanie koncentracji, 2) przedsiębiorca wykaże, że zamiar koncentracji nie podlega obowiązkowi zgłoszenia. Dział IV Organizacja ochrony konkurencji i konsumentów Rozdział 1 Prezes Urzędu"}
{"id":"2000_1319_24","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Prezes Urzędu jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu. 2. Prezes Rady Ministrów powołuje na okres 5 lat Prezesa Urzędu, wyłonionego w drodze konkursu spośród osób posiadających wykształcenie wyższe, w szczególności z zakresu prawa, ekonomii lub zarządzania, i wyróżniających się wiedzą teoretyczną i doświadczeniem z zakresu gospodarki rynkowej oraz ochrony konkurencji i konsumentów. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzania konkursu, o którym mowa w ust. 2. Prezes Rady Ministrów określi skład komisji konkursowej, wymogi wobec członków komisji konkursowej, kierując się koniecznością zapewnienia obiektywności wyboru Prezesa Urzędu. 4. Członkiem komisji konkursowej nie może być osoba, która w ostatnich trzech latach pełniła funkcję w organach przedsiębiorcy posiadającego pozycję dominującą na rynku lub reprezentowała jego interesy, a także osoba nie dająca rękojmi bezstronności pełnienia funkcji w interesie publicznym. 5. Prezes Urzędu może zostać odwołany przez Prezesa Rady Ministrów przed upływem kadencji w przypadku: 1) nawiązania stosunku pracy, z wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku profesora w szkole wyższej lub placówce naukowej, 2) podjęcia działalności gospodarczej w charakterze przedsiębiorcy lub objęcia funkcji członka organu zarządzającego lub kontrolnego przedsiębiorcy, 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) rażącego naruszenia swoich obowiązków, 5) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań, 6) złożenia rezygnacji. 6. Prezes Urzędu wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanego dalej \"Urzędem\"."}
{"id":"2000_1319_25","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje wiceprezesów Urzędu na wniosek Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_26","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Do zakresu działania Prezesa Urzędu należy: 1) sprawowanie kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów ustawy, 2) wydawanie, w przypadkach określonych ustawą, decyzji w sprawach przeciwdziałania praktykom ograniczającym konkurencję, koncentracji lub podziału przedsiębiorców oraz decyzji w sprawach kar pieniężnych, 3) prowadzenie badań stanu koncentracji gospodarki oraz zachowań rynkowych przedsiębiorców, 4) przygotowywanie projektów rządowych programów rozwoju konkurencji oraz projektów rządowej polityki konsumenckiej, 5) nadzorowanie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na podstawie odrębnych przepisów, 6) dokonywanie oceny skuteczności oraz efektywności pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom, a także skutków udzielonej pomocy w sferze konkurencji, 7) współpraca z zagranicznymi i międzynarodowymi organizacjami i organami w zakresie ochrony konkurencji, 8) opracowywanie i przedkładanie Radzie Ministrów projektów aktów prawnych dotyczących praktyk ograniczających konkurencję, rozwoju konkurencji lub warunków jej powstawania, a także ochrony interesów konsumentów, 9) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących praktyk ograniczających konkurencję, rozwoju konkurencji lub warunków jej powstawania, a także ochrony interesów konsumentów, 10) przedkładanie Radzie Ministrów okresowych sprawozdań z realizacji rządowych programów rozwoju konkurencji i polityki konsumenckiej, 11) występowanie do przedsiębiorców i związków przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów, 12) podejmowanie czynności wynikających z przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, 13) występowanie do wyspecjalizowanych jednostek i odpowiednich organów kontroli państwowej o wykonanie badań przestrzegania praw konsumentów, 14) nadzór nad ogólnym bezpieczeństwem produktów przeznaczonych dla konsumentów w zakresie wynikającym z przepisów o ogólnym bezpieczeństwie produktów, 15) współpraca z organami samorządu terytorialnego oraz z krajowymi i zagranicznymi organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, 16) udzielanie pomocy organom samorządu województwa i powiatu oraz organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, w zakresie wynikającym z rządowej polityki konsumenckiej, 17) inicjowanie badań towarów i usług, wykonywanych przez organizacje konsumenckie, 18) opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programów edukacyjnych popularyzujących wiedzę o prawach konsumentów, 19) realizacja zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie współpracy i wymiany informacji w sprawach ochrony konkurencji i pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom, 20) gromadzenie i upowszechnianie orzecznictwa w sprawach z zakresu ochrony konkurencji i konsumentów, 21) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie lub ustawach odrębnych."}
{"id":"2000_1319_27","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Prezes Urzędu wydaje Dziennik Urzędowy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Decyzje i postanowienia Prezesa Urzędu, a także orzeczenia Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu antymonopolowego, zwanego dalej \"sądem antymonopolowym\" oraz Sądu Najwyższego w sprawach dotyczących kasacji od wyroków sądu antymonopolowego lub ich sentencje, z pominięciem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, jak również inne tajemnice podlegające ochronie na podstawie odrębnych przepisów, mogą być w całości lub w części publikowane w Dzienniku Urzędowym Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 3. W Dzienniku Urzędowym Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zamieszcza się również informacje, komunikaty, ogłoszenia, wyjaśnienia i interpretacje mające istotne znaczenie dla stosowania przepisów w sprawach objętych zakresem działania Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_28","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W skład Urzędu wchodzi Centrala w Warszawie oraz delegatury Urzędu w Bydgoszczy, w Gdańsku, w Katowicach, w Krakowie, w Lublinie, w Łodzi, w Poznaniu, w Warszawie i we Wrocławiu. 2. Delegaturami Urzędu kierują dyrektorzy delegatur. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową i rzeczową delegatur Urzędu w sprawach z zakresu działania Prezesa Urzędu, uwzględniając charakter i liczbę spraw występujących na danym terenie. 4. Delegatury Urzędu oprócz spraw należących do ich właściwości mogą załatwiać inne sprawy przekazane im przez Prezesa Urzędu. 5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu może sprawę należącą do właściwości delegatury przejąć lub przekazać do załatwienia innej delegaturze Urzędu albo sprawę należącą do swojej właściwości przekazać do załatwienia wskazanej delegaturze. 6. Decyzje i postanowienia w sprawach z zakresu właściwości delegatur oraz w sprawach przekazanych do załatwienia przez Prezesa Urzędu na podstawie ust. 5 dyrektorzy delegatur wydają w imieniu Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_29","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Organizację Urzędu określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2000_1319_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) ograniczeń konkurencji dopuszczonych na podstawie odrębnych ustaw, 2) układów zbiorowych pracy."}
{"id":"2000_1319_30","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Prezesowi Urzędu podlega Inspekcja Handlowa. 2. Prezes Urzędu zatwierdza przedkładane mu przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej kierunki działania Inspekcji Handlowej oraz jej plany kontroli o znaczeniu krajowym. 3. Prezes Urzędu może zlecić Inspekcji Handlowej przeprowadzenie kontroli lub realizację innych zadań należących do zakresu jego działania. 4. Prezes Urzędu dokonuje okresowych ocen działalności Inspekcji Handlowej na podstawie przedkładanych mu raportów tej Inspekcji i przekazuje wynikające z tych ocen wnioski Głównemu Inspektorowi Inspekcji Handlowej."}
{"id":"2000_1319_31","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Prezes Urzędu może podawać do publicznej wiadomości informacje o wynikach kontroli Inspekcji Handlowej oraz informacje o działaniach podjętych na podstawie art. 26 pkt 11 i 12 z pominięciem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, jak również innych tajemnic podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów. Rozdział 2 Samorząd terytorialny i organizacje konsumenckie"}
{"id":"2000_1319_32","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Zadania w dziedzinie ochrony interesów konsumentów w zakresie określonym ustawą oraz odrębnymi przepisami wykonują również: samorząd terytorialny, a także organizacje konsumenckie i inne instytucje, do których statutowych lub ustawowych zadań należy ochrona interesów konsumentów."}
{"id":"2000_1319_33","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Zadaniem samorządu terytorialnego w zakresie ochrony praw konsumentów jest prowadzenie edukacji konsumenckiej, w szczególności poprzez wprowadzenie elementów wiedzy konsumenckiej do programów nauczania w szkołach publicznych."}
{"id":"2000_1319_34","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zadania samorządu powiatowego w zakresie ochrony praw konsumentów wykonuje powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, zwany dalej \"rzecznikiem konsumentów\". 2. Powiaty mogą, w drodze porozumienia, utworzyć jedno wspólne stanowisko rzecznika konsumentów."}
{"id":"2000_1319_35","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Rzecznika konsumentów powołuje i odwołuje rada powiatu lub rada miasta na prawach powiatu, zwana dalej \"radą\". 2. Rzecznika konsumentów powołuje się spośród osób z wyższym wykształceniem, w szczególności prawniczym lub ekonomicznym, i z co najmniej pięcioletnią praktyką zawodową. 3. Rzecznik konsumentów jest bezpośrednio podporządkowany radzie i ponosi przed nią odpowiedzialność. 4. Usytuowanie organizacyjne rzecznika konsumentów określa statut lub regulamin powiatu."}
{"id":"2000_1319_36","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1 Rzecznik konsumentów jest zatrudniony w starostwie powiatowym. 2. Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec rzecznika konsumentów wykonuje starosta. 3. Warunki pracy i płacy rzecznika konsumentów określa rada. 4. Zasady wynagradzania rzecznika konsumentów regulują przepisy o pracownikach samorządowych."}
{"id":"2000_1319_37","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Do zadań rzecznika konsumentów w szczególności należy: 1) zapewnienie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego i informacji prawnej w zakresie ochrony interesów konsumentów, 2) składanie wniosków w sprawie stanowienia i zmiany przepisów prawa miejscowego w zakresie ochrony interesów konsumentów, 3) występowanie do przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów, 4) współdziałanie z właściwymi miejscowo delegaturami Urzędu, organami Inspekcji Handlowej oraz organizacjami konsumenckimi, 5) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie lub w przepisach odrębnych. 2. Rzecznik konsumentów może w szczególności wytaczać powództwa na rzecz konsumentów oraz wstępować, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumentów. 3. Rzecznik konsumentów w sprawach o wykroczenia na szkodę konsumentów jest oskarżycielem publicznym w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. 4. Przedsiębiorca, do którego zwrócił się rzecznik konsumentów, działając na podstawie ust. 1 pkt 3, obowiązany jest udzielić rzecznikowi wyjaśnień i informacji będących przedmiotem wystąpienia oraz ustosunkować się do uwag i opinii rzecznika. 5. Do rzecznika konsumentów stosuje się odpowiednio przepis art. 63 Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2000_1319_38","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Rzecznik konsumentów w terminie do dnia 31 marca każdego roku przedkłada radzie do zatwierdzenia roczne sprawozdanie ze swojej działalności w roku poprzednim. 2. Zatwierdzone przez radę sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, rzecznik konsumentów przekazuje właściwej miejscowo delegaturze Urzędu. 3. Rzecznik konsumentów jest obowiązany przekazywać na bieżąco delegaturom Urzędu wnioski i sygnalizować problemy dotyczące ochrony konsumentów, które wymagają podjęcia działań na szczeblach administracji rządowej."}
{"id":"2000_1319_39","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Organizacje konsumenckie reprezentują interesy konsumentów wobec organów administracji rządowej i samorządowej i mogą uczestniczyć w realizacji rządowej polityki konsumenckiej. 2. Organizacje, o których mowa w ust. 1, mają w szczególności prawo do: 1) wyrażania opinii o projektach aktów prawnych i innych dokumentów dotyczących praw i interesów konsumentów, 2) opracowywania i upowszechniania konsumenckich programów edukacyjnych, 3) wykonywania testów produktów i usług oraz publikowania ich wyników, 4) wydawania czasopism, opracowań badawczych, broszur i ulotek, 5) prowadzenia nieodpłatnego poradnictwa konsumenckiego oraz udzielania nieodpłatnej pomocy konsumentom w dochodzeniu ich roszczeń, 6) udziału w pracach normalizacyjnych, 7) realizowania zadań państwowych w dziedzinie ochrony konsumentów, zlecanych przez organy administracji rządowej i samorządowej, 8) ubiegania się o dotacje ze środków publicznych na realizację zadań, o których mowa w pkt 7."}
{"id":"2000_1319_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) przedsiębiorcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 i z 2000 r. Nr 86, poz. 958), a także: a) osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, organizującą lub świadczącą usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, b) osobę fizyczną wykonującą zawód we własnym imieniu i na własny rachunek lub prowadzącą działalność w ramach wykonywania takiego zawodu, c) osobę fizyczną posiadającą akcje lub udziały zapewniające jej co najmniej 25% głosów w organach co najmniej jednego przedsiębiorcy lub posiadającą kontrolę, w rozumieniu pkt 13, nad co najmniej jednym przedsiębiorcą, choćby nie prowadziła działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, jeżeli podejmuje dalsze działania podlegające kontroli koncentracji, o której mowa w art. 12, 2) związkach przedsiębiorców - rozumie się przez to izby, zrzeszenia i inne organizacje zrzeszające przedsiębiorców, o których mowa w pkt 1, jak również związki tych organizacji, 3) przedsiębiorcy dominującym \" rozumie się przez to przedsiębiorcę w przypadku, gdy: a) dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik albo użytkownik, bądź w zarządzie innego przedsiębiorcy (przedsiębiorcy zależnego), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub b) jest uprawniony do powoływania lub odwoływania większości członków zarządu lub rady nadzorczej innego przedsiębiorcy (przedsiębiorcy zależnego), także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub c) więcej niż połowa członków zarządu spółki kapitałowej jest jednocześnie członkami zarządu innego przedsiębiorcy (przedsiębiorcy zależnego), lub d) dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów w spółce osobowej zależnej albo na walnym zgromadzeniu spółdzielni zależnej, także na podstawie porozumień z innymi osobami, lub e) wywiera decydujący wpływ na działalność innego przedsiębiorcy (przedsiębiorcy zależnego), w szczególności na podstawie umowy przewidującej zarządzanie innym przedsiębiorcą (przedsiębiorcą zależnym) lub przekazywanie zysku przez takiego przedsiębiorcę, 4) porozumieniach - rozumie się przez to: a) umowy zawierane między przedsiębiorcami, między związkami przedsiębiorców oraz między przedsiębiorcami i ich związkami albo niektóre postanowienia tych umów, b) uzgodnienia dokonane w jakiejkolwiek formie przez dwóch lub więcej przedsiębiorców lub ich związki, c) uchwały lub inne akty związków przedsiębiorców lub ich organów statutowych, 5) porozumieniach dystrybucyjnych - rozumie się przez to porozumienia zawierane między przedsiębiorcami działającymi na różnych szczeblach obrotu, których celem jest zakup towarów dokonywany z zamiarem ich dalszej odsprzedaży, 6) towarach - rozumie się przez to rzeczy, jak również energię, papiery wartościowe i inne prawa majątkowe, usługi, a także roboty budowlane, 7) cenach - rozumie się przez to ceny, jak również opłaty o charakterze cen, marże handlowe, prowizje i narzuty do cen, 8) rynku właściwym - rozumie się przez to rynek towarów, które ze względu na ich przeznaczenie, cenę oraz właściwości, w tym jakość, są uznawane przez ich nabywców za substytuty oraz są oferowane na obszarze, na którym, ze względu na ich rodzaj i właściwości, istnienie barier dostępu do rynku, preferencje konsumentów, znaczące różnice cen i koszty transportu, panują zbliżone warunki konkurencji, 9) pozycji dominującej - rozumie się przez to pozycję przedsiębiorcy, która umożliwia mu zapobieganie skutecznej konkurencji na rynku właściwym przez stworzenie mu możliwości działania w znacznym zakresie niezależnie od konkurentów, kontrahentów oraz konsumentów; domniemywa się, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku przekracza 40%, 10) konkurentach - rozumie się przez to przedsiębiorców, którzy wprowadzają lub mogą wprowadzać albo nabywają lub mogą nabywać, w tym samym czasie, towary na rynku właściwym, 11) konsumencie - rozumie się przez to osobę, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą, 12) organizacjach konsumenckich - rozumie się przez to niezależne od przedsiębiorców i ich związków organizacje społeczne, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, o ile ich zadanie nie polega na prowadzeniu działalności gospodarczej, 13) przejęciu kontroli - rozumie się przez to wszelkie formy bezpośredniego lub pośredniego uzyskania uprawnień, które osobno albo łącznie, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiają wywieranie decydującego wpływu na określonego przedsiębiorcę lub przedsiębiorców; uprawnienia takie tworzą w szczególności: a) prawo do całego albo do części mienia przedsiębiorcy, b) prawa lub umowy przyznające decydujący wpływ na skład, wynik głosowania lub decyzje organów przedsiębiorcy, 14) grupie kapitałowej - rozumie się przez to wszystkich przedsiębiorców, którzy są kontrolowani w sposób bezpośredni lub pośredni przez jednego przedsiębiorcę, 15) przychodzie - rozumie się przez to przychód uzyskany w roku podatkowym poprzedzającym dzień wszczęcia postępowania na podstawie ustawy, w rozumieniu obowiązujących przedsiębiorcę przepisów o podatku dochodowym, 16) przeciętnym wynagrodzeniu - rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw za ostatni miesiąc kwartału poprzedzającego dzień wydania decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Dział II Zakaz praktyk ograniczających konkurencję Rozdział 1 Zakaz porozumień ograniczających konkurencję"}
{"id":"2000_1319_40","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Organy administracji rządowej i samorządowej są obowiązane do zasięgania opinii organizacji konsumenckich w sprawach dotyczących kierunków działania na rzecz ochrony interesów konsumentów."}
{"id":"2000_1319_41","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Wysokość rocznych dotacji celowych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550), przekazywanych z budżetu państwa na realizację zadań, o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 7, jest ustalana w ustawie budżetowej w części budżetu państwa, której dysponentem jest Prezes Urzędu. Dział V Postępowanie przed Prezesem Urzędu Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2000_1319_42","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Postępowanie przed Prezesem Urzędu jest prowadzone jako postępowanie wyjaśniające lub postępowanie antymonopolowe. 2. Postępowanie wyjaśniające może poprzedzać wszczęcie postępowania antymonopolowego. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w sprawach koncentracji."}
{"id":"2000_1319_43","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Prezes Urzędu może wszcząć z urzędu, w drodze postanowienia, postępowanie wyjaśniające, jeżeli okoliczności wskazują na możliwość naruszenia przepisów ustawy, w sprawach dotyczących określonej gałęzi gospodarki oraz w sprawach dotyczących ochrony interesów konsumentów. 2. Postępowanie wyjaśniające ma na celu: 1) wstępne ustalenie, czy nastąpiło naruszenie przepisów ustawy uzasadniające wszczęcie postępowania antymonopolowego, w tym czy sprawa ma charakter antymonopolowy, 2) badanie rynku, w tym określenie jego struktury i stopnia koncentracji, 3) ustalenie, czy miało miejsce naruszenie chronionych prawem interesów konsumentów uzasadniające podjęcie działań określonych w odrębnych ustawach. 3. Zamknięcie postępowania wyjaśniającego następuje w drodze postanowienia. 4. Postępowanie wyjaśniające nie powinno trwać dłużej niż 30 dni, licząc od dnia jego wszczęcia."}
{"id":"2000_1319_44","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Postępowanie antymonopolowe w sprawach praktyk ograniczających konkurencję oraz w sprawach koncentracji wszczyna się na wniosek lub z urzędu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do nakładania kar pieniężnych, określonych w dziale VI."}
{"id":"2000_1319_45","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Przedsiębiorcy lub związki przedsiębiorców są obowiązani do udzielania wszelkich koniecznych informacji na żądanie Prezesa Urzędu. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) wskazanie zakresu informacji i okresu, którego dotyczą, 2) wskazanie celu żądania, 3) wskazanie terminu udzielenia informacji, 4) pouczenie o sankcjach za nieudzielenie informacji lub za udzielenie informacji nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd."}
{"id":"2000_1319_46","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Dowodem z dokumentu w postępowaniu przed Prezesem Urzędu może być tylko oryginał dokumentu lub jego kopia poświadczona przez organ administracji publicznej, notariusza, adwokata, radcę prawnego lub upoważnionego pracownika przedsiębiorcy. 2. Dowodem w postępowaniu przed Prezesem Urzędu jest dokument sporządzony w języku polskim, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli dokument został sporządzony w języku obcym, należy przedłożyć także poświadczone przez tłumacza przysięgłego tłumaczenie na język polski tego dokumentu albo jego części mającej stanowić dowód w sprawie."}
{"id":"2000_1319_47","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Strona, powołująca się na dowód ze świadków, jest obowiązana dokładnie wskazać fakty, które mają być potwierdzone zeznaniami poszczególnych świadków, oraz podać dane umożliwiające prawidłowe wezwanie świadka. 2. Prezes Urzędu, wzywając świadka, podaje w wezwaniu imię, nazwisko i miejsce zamieszkania wezwanego, miejsce i czas składania wyjaśnień, określa strony i przedmiot sprawy oraz wskazuje przepisy o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{74}. W razie wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, sąd antymonopolowy może, na wniosek strony, która wniosła odwołanie, wstrzymać wykonanie decyzji do czasu rozstrzygnięcia sprawy. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{76}. W postępowaniu przed sądem antymonopolowym Prezes Urzędu nie ma obowiązku wnoszenia opłaty sądowej i zwrotu kosztów postępowania."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{73}. Pełnomocnikiem Prezesa Urzędu może być pracownik Urzędu Transportu Kolejowego."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{77}. Przepisy art. 479{32} § 1 i art. 479{69}-479{75} stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{72}. §1. W sprawach z zakresu regulacji transportu kolejowego stronami są także Prezes Urzędu i zainteresowany. §2. Zainteresowanym jest ten, czyje prawa lub obowiązki zależą od rozstrzygnięcia procesu. Jeżeli zainteresowany nie został wezwany do udziału w sprawie, sąd antymonopolowy wezwie go na wniosek strony albo z urzędu."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{75}. §1. Sąd antymonopolowy oddala odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia. §2. W razie uwzględnienia odwołania, sąd antymonopolowy zaskarżoną decyzję albo uchyla, albo zmienia w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{71}. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o uchylenie albo zmianę decyzji w całości lub w części."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{64}. §1. Sąd antymonopolowy oddala odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia. §2. W razie uwzględnienia odwołania, sąd antymonopolowy zaskarżoną decyzję albo uchyla, albo zmienia w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{69}. §1. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. §2. Sąd antymonopolowy odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu do jego wniesienia lub gdy jest niedopuszczalne z innych przyczyn."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{51}. Pełnomocnikiem Prezesa Urzędu może być pracownik Urzędu Regulacji Energetyki."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{50}. §1. W sprawach z zakresu regulacji energetyki stronami są także Prezes Urzędu i zainteresowany. §2. Zainteresowanym jest ten, czyje prawa lub obowiązki zależą od rozstrzygnięcia procesu. Jeżeli zainteresowany nie został wezwany do udziału w sprawie, sąd antymonopolowy wezwie go na wniosek strony albo z urzędu."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{49}. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o uchylenie albo zmianę decyzji w całości lub w części."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{48}. §1. Prezes Urzędu przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu. §2. Jeżeli Prezes Urzędu uzna odwołanie za słuszne, może - nie przekazując akt sądowi - uchylić albo zmienić swoją decyzję w całości lub w części, o czym bezzwłocznie powiadamia stronę, przesyłając jej nową decyzję, od której stronie służy odwołanie."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{28}. §1. Sąd Okręgowy w Warszawie - sąd antymonopolowy jest właściwy w sprawach: 1) odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanego w przepisach niniejszego rozdziału \"Prezesem Urzędu\", 2) zażaleń na postanowienia wydawane przez Prezesa Urzędu w postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. Nr ..., poz. ...) lub przepisów odrębnych, 3) zażaleń na postanowienia wydawane przez Prezesa Urzędu w postępowaniu zabezpieczającym prowadzonym na podstawie przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, 4) zażaleń na postanowienia wydawane w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym w celu wykonania obowiązków wynikających z decyzji i postanowień wydawanych przez Prezesa Urzędu. §2. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. §3. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o zmianę decyzji w całości lub w części."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{29}. §1. Stroną postępowania przed sądem antymonopolowym jest Prezes Urzędu oraz podmiot będący stroną w postępowaniu przed Prezesem Urzędu, a także wnoszący zażalenie. §2. W postępowaniu przed sądem antymonopolowym mogą brać udział jako uczestnicy podmioty dopuszczone do udziału w postępowaniu przed Prezesem Urzędu jako podmioty zainteresowane. §3. Pełnomocnikiem Prezesa Urzędu może być pracownik Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{52}. W razie wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, sąd antymonopolowy może, na wniosek strony, która wniosła odwołanie, wstrzymać wykonanie decyzji do czasu rozstrzygnięcia sprawy. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{30}. W razie wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, sąd antymonopolowy może, na wniosek strony, która wniosła odwołanie, wstrzymać wykonanie decyzji do czasu rozstrzygnięcia sprawy. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{32}. §1. Zażalenie na postanowienie Prezesa Urzędu wnosi się do sądu antymonopolowego w terminie tygodnia od dnia doręczenia tego postanowienia. §2. Przepisy art. 479{28} § 2 i 3 oraz art. 479{30} i 479{31} stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{33}. §1. W postępowaniu przed sądem antymonopolowym chroni się tajemnicę przedsiębiorstwa oraz inne tajemnice podlegające ochronie na podstawie odrębnych przepisów. §2. Sąd antymonopolowy może, w drodze postanowienia, ujawnić stronie postępowania sądowego informacje chronione w postępowaniu przed Prezesem Urzędu jako tajemnica przedsiębiorstwa drugiej strony tylko wtedy, gdy: 1) zmieniły się istotnie okoliczności będące podstawą wydania przez Prezesa Urzędu postanowienia ograniczającego prawo wglądu do materiału dowodowego załączonego przez strony do akt sprawy, 2) strona, której tajemnica przedsiębiorstwa jest chroniona, wyraziła zgodę. §3. Sąd na wniosek strony lub z urzędu może, w drodze postanowienia, w niezbędnym zakresie ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu do materiału dowodowego załączonego przez strony do akt sprawy w toku postępowania sądowego, jeżeli udostępnienie tego materiału groziłoby ujawnieniem tajemnicy przedsiębiorstwa lub innych tajemnic podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów. §4. Ograniczenie prawa wglądu do materiału dowodowego, o którym mowa w § 3, nie dotyczy Prezesa Urzędu. §5. Na postanowienie, o którym mowa w § 2 i 3, nie przysługuje zażalenie."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{34}. W postępowaniu przed sądem antymonopolowym Prezes Urzędu nie ma obowiązku wnoszenia opłaty sądowej i zwrotu kosztów postępowania."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{35}. §1. Do wyroku sądu antymonopolowego przepisy art. 387 i 388 stosuje się odpowiednio. §2. Od wyroku sądu antymonopolowego przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia.\"; 3) po rozdziale 3 działu IVa tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej dodaje się rozdziały 4-6 w brzmieniu: \"Rozdział 4 Postępowanie w sprawach z zakresu regulacji energetyki"}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{46}. Sąd Okręgowy w Warszawie - sąd antymonopolowy jest właściwy w sprawach: 1) odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zwanego w przepisach niniejszego rozdziału \"Prezesem Urzędu\", 2) zażaleń na postanowienia wydawane przez Prezesa Urzędu w postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 88, poz. 980, Nr 91, poz. 1042 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489 i Nr 48, poz. 555) lub przepisów odrębnych."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{47}. §1. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. §2. Sąd antymonopolowy odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu do jego wniesienia lub gdy jest niedopuszczalne z innych przyczyn."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{31}. §1. Sąd antymonopolowy oddala odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia. §2. Sąd antymonopolowy odrzuca odwołanie wniesione po upływie terminu do jego wniesienia, niedopuszczalne z innych przyczyn, a także wtedy gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków odwołania. §3. Sąd antymonopolowy, uwzględniając odwołanie od decyzji, zmienia decyzję w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{70}. §1. Prezes Urzędu przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu. §2. Jeżeli Prezes Urzędu uzna odwołanie za słuszne, może - nie przekazując akt sądowi - uchylić albo zmienić swoją decyzję w całości lub w części, o czym bezzwłocznie powiadamia stronę, przesyłając jej nową decyzję, od której stronie służy odwołanie."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{53}. §1. Sąd antymonopolowy oddala odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia. §2. W razie uwzględnienia odwołania, sąd antymonopolowy zaskarżoną decyzję albo uchyla, albo zmienia w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{61}. §1. W sprawach z zakresu regulacji telekomunikacji stronami są także Prezes Urzędu i zainteresowany. §2. Zainteresowanym jest ten, czyje prawa lub obowiązki zależą od rozstrzygnięcia procesu. Jeżeli zainteresowany nie został wezwany do udziału w sprawie, sąd antymonopolowy wezwie go na wniosek strony albo z urzędu."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{68}. Sąd Okręgowy w Warszawie - sąd antymonopolowy jest właściwy w sprawach: 1) odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, zwanego w przepisach niniejszego rozdziału \"Prezesem Urzędu\", 2) zażaleń na postanowienia wydawane przez Prezesa Urzędu w postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 84, poz. 934 oraz z 2000 r. Nr 84, poz. 948 i Nr ..., poz. ...) lub przepisów odrębnych."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{67}. §1. Do wyroku sądu antymonopolowego przepisy art. 387 i 388 stosuje się odpowiednio. §2. Od wyroku sądu antymonopolowego przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia. Rozdział 6 Postępowanie w sprawach z zakresu regulacji transportu kolejowego"}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{66}. Przepisy art. 479{32} § 1 i art. 479{58}-479{65} stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{65}. W postępowaniu przed sądem antymonopolowym Prezes Urzędu nie ma obowiązku wnoszenia opłaty sądowej i zwrotu kosztów postępowania."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{63}. W razie wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, sąd antymonopolowy może, na wniosek strony, która wniosła odwołanie, wstrzymać wykonanie decyzji do czasu rozstrzygnięcia sprawy. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{62}. Pełnomocnikiem Prezesa Urzędu może być pracownik Urzędu Regulacji Telekomunikacji."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{78}. §1. Do wyroku sądu antymonopolowego przepisy art. 387 i 388 stosuje się odpowiednio. §2. Od wyroku sądu antymonopolowego przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia.\"."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{59}. §1. Prezes Urzędu przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu. §2. Jeżeli Prezes Urzędu uzna odwołanie za słuszne, może - nie przekazując akt sądowi - uchylić albo zmienić swoją decyzję w całości lub w części, o czym bezzwłocznie powiadamia stronę, przesyłając jej nową decyzję, od której stronie służy odwołanie."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{58}. §1. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. §2. Sąd antymonopolowy odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu do jego wniesienia lub gdy jest niedopuszczalne z innych przyczyn."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{57}. Sąd Okręgowy w Warszawie - sąd antymonopolowy jest właściwy w sprawach: 1) odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji, zwanego w przepisach niniejszego rozdziału \"Prezesem Urzędu\", 2) zażaleń na postanowienia wydawane przez Prezesa Urzędu w postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 73, poz. 852) lub przepisów odrębnych."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{56}. §1. Do wyroku sądu antymonopolowego przepisy art. 387 i 388 stosuje się odpowiednio. §2. Od wyroku sądu antymonopolowego przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia. Rozdział 5 Postępowanie w sprawach z zakresu regulacji telekomunikacji"}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{55}. Przepisy art. 479{32} § 1 i art. 479{47}-479{54} stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{54}. W postępowaniu przed sądem antymonopolowym Prezes Urzędu nie ma obowiązku wnoszenia opłaty sądowej i zwrotu kosztów postępowania."}
{"id":"2000_1319_479","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 479{60}. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji i wartości przedmiotu sporu, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o uchylenie albo zmianę decyzji w całości lub w części."}
{"id":"2000_1319_48","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Zeznanie świadka, po spisaniu do protokołu, będzie mu odczytane i, stosownie do okoliczności, na podstawie jego uwag uzupełnione lub sprostowane. 2. Protokół przesłuchania świadka podpisuje świadek i prowadzący przesłuchanie pracownik Urzędu."}
{"id":"2000_1319_49","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. W sprawach wymagających wiadomości specjalnych Prezes Urzędu, po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru, może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii. 2. Biegłym, w rozumieniu ust. 1, może być również osoba prawna wyspecjalizowana w danej dziedzinie."}
{"id":"2000_1319_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Zakazane są porozumienia, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające w szczególności na: 1) ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio, cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów, 2) ograniczaniu lub kontrolowaniu produkcji lub zbytu oraz postępu technicznego lub inwestycji, 3) podziale rynków zbytu lub zakupu, 4) stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji, 5) uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy, 6) ograniczaniu dostępu do rynku lub eliminowaniu z rynku przedsiębiorców nieobjętych porozumieniem, 7) uzgadnianiu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu warunków składanych ofert, w szczególności dotyczących zakresu prac lub ceny. 2. Porozumienia, o których mowa w ust. 1, są w całości lub w odpowiedniej części nieważne, z zastrzeżeniem art. 6 i 7."}
{"id":"2000_1319_50","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Strona może żądać wyłączenia biegłego z przyczyn, z jakich można żądać wyłączenia pracownika Urzędu, do ukończenia czynności biegłego. Strona składająca wniosek o wyłączenie biegłego po rozpoczęciu przez niego czynności jest obowiązana uprawdopodobnić, że przyczyna uzasadniająca wyłączenie powstała później lub że wcześniej nie była jej znana."}
{"id":"2000_1319_51","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Prezes Urzędu może zarządzić okazanie biegłemu akt sprawy i przedmiotu oględzin. Przepisy art. 63 ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1319_52","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Opinia biegłego powinna zawierać uzasadnienie. 2. Biegli mogą złożyć opinię łączną."}
{"id":"2000_1319_53","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Prezes Urzędu przyznaje biegłym wynagrodzenie według przepisów o kosztach prowadzenia dowodu z opinii biegłego w postępowaniu sądowym, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Prezes Urzędu może nałożyć na stronę obowiązek wpłacenia zaliczki na poczet wydatków biegłego. 3. Jeżeli postępowanie zostało wszczęte z urzędu i zakończone wydaniem decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 1, koszty wynagrodzenia biegłego ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"2000_1319_54","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Prezes Urzędu może zwrócić się o wydanie opinii do instytutu naukowego lub naukowo-badawczego. 2. W opinii instytut wskazuje osobę albo osoby, które przeprowadziły badania i wydały opinię. 3. Przepisy art. 51 i 53 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1319_55","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Prezes Urzędu może w toku postępowania przeprowadzić rozprawę. 2. Rozprawa, o której mowa w ust. 1, jest jawna, z wyłączeniem rozprawy lub jej części, podczas której są rozpatrywane informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa, jak również inne tajemnice podlegające ochronie na podstawie odrębnych przepisów. 3. Prezes Urzędu może wezwać na rozprawę i przesłuchać strony, świadków oraz zasięgnąć opinii biegłych. 4. W przypadku wyłączenia jawności rozprawy stosuje się odpowiednio przepisy art. 153, 154 i 47910 Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2000_1319_56","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Prezes Urzędu może zwrócić się o przesłuchanie świadków lub o zasięgnięcie opinii biegłych do właściwego miejscowo sądu rejonowego, jeżeli przemawia za tym charakter dowodu albo wzgląd na poważne niedogodności lub znaczną wysokość kosztów przeprowadzenia dowodu. Prezes Urzędu, zwracając się do sądu o przeprowadzenie dowodu, wydaje postanowienie, w którym określa: 1) sąd, który ma przeprowadzić dowód, 2) środek dowodowy, 3) fakty podlegające stwierdzeniu."}
{"id":"2000_1319_57","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. W toku postępowania przed Prezesem Urzędu może być przeprowadzona przez upoważnionego pracownika Urzędu lub Inspekcji Handlowej, zwanego dalej \"kontrolującym\", kontrola u każdego przedsiębiorcy lub każdego związku przedsiębiorców, zwanych dalej \"kontrolowanym\", w zakresie objętym tym postępowaniem. 2. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli powinno zawierać: 1) imię, nazwisko i stanowisko kontrolującego oraz numer jego dowodu osobistego lub legitymacji służbowej, 2) oznaczenie kontrolowanego, 3) określenie przedmiotu i zakresu kontroli, 4) określenie daty rozpoczęcia kontroli i przewidywanej daty jej zakończenia, 5) pouczenie o sankcjach w przypadku braku współdziałania w toku kontroli. 3. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, wydają odpowiednio: Prezes Urzędu, a na wniosek Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej - wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej. 4. Kontrolujący jest obowiązany okazać osobie reprezentującej kontrolowanego upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz legitymację służbową. W razie nieobecności osoby upoważnionej do reprezentowania kontrolowanego, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz legitymacja służbowa są okazywane pracownikowi lub osobie czynnej w miejscu wszczęcia kontroli. Kopię upoważnienia do przeprowadzenia kontroli pozostawia się kontrolowanemu. 5. Kontrolujący ma prawo: 1) wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń oraz środków transportu kontrolowanego, 2) żądania udostępnienia akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju dokumentów i nośników informacji związanych z przedmiotem kontroli oraz ich odpisów i wyciągów, a także sporządzania z nich notatek, 3) żądania od osób, o których mowa w art. 59 ust. 1, ustnych wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i sposób przeprowadzania kontroli, w tym sposób sporządzania protokołu przeprowadzonej kontroli, uwzględniając cele kontroli."}
{"id":"2000_1319_58","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Kontrolujący w toku kontroli może również dokonać przeszukania pomieszczeń lub rzeczy, za zgodą sądu antymonopolowego, udzieloną na wniosek Prezesa Urzędu. Przy przeszukaniu kontrolujący może korzystać z pomocy funkcjonariuszy innych organów kontroli państwowej lub Policji z jednostki właściwej ze względu na siedzibę przedsiębiorcy. 2. Sąd antymonopolowy wydaje w ciągu 48 godzin postanowienie w sprawie, o której mowa w ust. 1. Na postanowienie sądu antymonopolowego nie przysługuje zażalenie. 3. Policja, na polecenie Prezesa Urzędu, wykonuje czynności, o których mowa w ust. 1. 4. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu."}
{"id":"2000_1319_59","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Kontrolowany lub osoba uprawniona do jego reprezentowania oraz użytkownik lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 91 ust. 1, są obowiązani do: 1) udzielenia żądanych informacji, 2) umożliwienia wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń oraz środków transportu kontrolowanego, 3) udostępnienia akt, ksiąg i wszelkiego rodzaju dokumentów lub innych nośników informacji należących do kontrolowanego. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1, może odmówić udzielenia informacji lub współdziałania w toku kontroli tylko wtedy, gdy naraziłoby to ją lub jej małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo oraz jej powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osoby pozostające z nią w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli, na odpowiedzialność karną. Prawo odmowy udzielenia informacji lub współdziałania w toku kontroli trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli."}
{"id":"2000_1319_6","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zakazu, o którym mowa w art. 5, nie stosuje się do: 1) porozumień zawieranych między konkurentami, których łączny udział w rynku w roku kalendarzowym poprzedzającym zawarcie porozumienia nie przekracza 5%, 2) porozumień zawieranych między przedsiębiorcami działającymi na różnych szczeblach obrotu, których łączny udział w rynku w roku kalendarzowym poprzedzającym zawarcie porozumienia nie przekracza 10%. 2. W przypadku porozumień dystrybucyjnych zawieranych przez przedsiębiorcę z co najmniej dwoma innymi przedsiębiorcami łączny udział w rynku tych przedsiębiorców, o którym mowa w ust. 1, podlega sumowaniu."}
{"id":"2000_1319_60","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Prezes Urzędu w toku kontroli, o której mowa w art. 57 ust. 1, może wydać postanowienie o zajęciu w celu zabezpieczenia akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju dokumentów lub innych nośników informacji oraz innych przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie. 2. Osobę posiadającą przedmioty, o których mowa w ust. 1, kontrolujący wzywa do wydania ich dobrowolnie, a w razie odmowy można przeprowadzić ich odebranie, w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. Na postanowienie o zajęciu przedmiotów zażalenie przysługuje osobom, których prawa zostały naruszone. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia."}
{"id":"2000_1319_61","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Przedmioty podlegające zajęciu, wydane, odebrane lub znalezione w czasie kontroli, należy po dokonaniu oględzin i sporządzeniu protokołu zatrzymania zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku ich przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie. 2. Protokół zatrzymania rzeczy powinien zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, dokładną listę zatrzymanych rzeczy i, w miarę potrzeby, ich opis, a nadto wskazanie postanowienia Prezesa Urzędu o zajęciu. Protokół podpisuje dokonujący zajęcia i przedstawiciel kontrolowanego. 3. Dokonujący zajęcia przedmiotów, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do natychmiastowego wręczenia osobom zainteresowanym pokwitowania stwierdzającego, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane, oraz do niezwłocznego powiadomienia przedsiębiorcy, którego przedmioty zostały zajęte. 4. Zatrzymane przedmioty należy zwrócić niezwłocznie po stwierdzeniu, że są zbędne dla prowadzonego postępowania, albo po uchyleniu przez sąd antymonopolowy postanowienia o zajęciu przedmiotów."}
{"id":"2000_1319_62","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Prezes Urzędu na wniosek strony lub z urzędu może, w drodze postanowienia, w niezbędnym zakresie ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu do materiału dowodowego załączonego do akt sprawy, jeżeli udostępnienie tego materiału groziłoby ujawnieniem tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również innych tajemnic podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów. 2. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również materiałów włączonych do postępowania na podstawie art. 65 ust. 3. 3. Na postanowienie wydane na podstawie ust. 1 przysługuje zażalenie. 4. Strona składająca wniosek o ograniczenie pozostałym stronom prawa wglądu do materiału dowodowego przedkłada Prezesowi Urzędu również wersję dokumentu niezawierającą informacji objętych ograniczeniem, o którym mowa w ust. 1, ze stosowną adnotacją. 5. Stronom udostępnia się wersję dokumentu niezawierającą informacji objętych ograniczeniem, o którym mowa w ust. 1, ze stosowną adnotacją."}
{"id":"2000_1319_63","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Informacje uzyskane w toku postępowania przez pracowników Urzędu podlegają ochronie na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do informacji powszechnie dostępnych, informacji o wszczęciu postępowania, z wyjątkiem postępowania w sprawach dotyczących koncentracji z udziałem spółek publicznych w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi, oraz informacji o wydaniu decyzji kończących postępowanie i ich ustaleniach. 3. Pracownicy Urzędu są obowiązani do ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również innych, podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów tajemnic, o których powzięli wiadomość w toku postępowania."}
{"id":"2000_1319_64","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Organy administracji publicznej są obowiązane do udostępniania Prezesowi Urzędu znajdujących się w ich posiadaniu akt oraz informacji istotnych dla postępowania toczącego się przed Prezesem Urzędu."}
{"id":"2000_1319_65","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Informacje uzyskane w toku postępowania nie mogą być wykorzystane w innych postępowaniach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy postępowania karnego prowadzonego w trybie publicznoskargowym oraz innych postępowań prowadzonych przez Prezesa Urzędu. 3. Prezes Urzędu powiadamia strony o zaliczeniu w poczet dowodów informacji uzyskanych w trakcie innego prowadzonego przez niego postępowania."}
{"id":"2000_1319_66","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Prezes Urzędu, wydając decyzję kończącą postępowanie, uwzględnia tylko zarzuty, do których strony mogły się ustosunkować."}
{"id":"2000_1319_67","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Prezes Urzędu umarza postępowanie, w drodze postanowienia, w przypadku: 1) wycofania wniosku o nakazanie zaniechania praktyk ograniczających konkurencję, 2) wycofania zgłoszenia zamiaru koncentracji przedsiębiorców, 3) bezczynności wnioskodawcy uniemożliwiającej prowadzenie postępowania w sprawach praktyk ograniczających konkurencję, 4) nienałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 101 ust. 2 pkt 2, art. 102 i 103."}
{"id":"2000_1319_68","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Nie wszczyna się, z zastrzeżeniem art. 93, postępowania, jeżeli upłynęło 5 lat od końca roku, w którym: 1) dopuszczono się naruszenia przepisów ustawy, 2) uprawomocniła się decyzja o nałożeniu kary pieniężnej."}
{"id":"2000_1319_69","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. W postępowaniu wszczętym na wniosek strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić drugiej stronie, na jej żądanie, koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, w tym także koszty opinii biegłych i instytutów naukowych. 2. Do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem lub radcą prawnym, zalicza się poniesione przez nią koszty jej przejazdów lub przejazdów pełnomocnika do siedziby Prezesa Urzędu. 3. Do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się jego wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż wynikające ze stawek opłat określonych w odrębnych przepisach, i wydatki jednego adwokata oraz koszty osobistego stawiennictwa strony na wezwanie Prezesa Urzędu."}
{"id":"2000_1319_7","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wyłączyć spod zakazu, o którym mowa w art. 5, porozumienia, które przyczyniają się do polepszenia produkcji, dystrybucji towarów lub do postępu technicznego lub gospodarczego, zapewniają nabywcy lub użytkownikowi odpowiednią część wynikających stąd korzyści i które: 1) nie nakładają na zainteresowanych przedsiębiorców ograniczeń, które nie są niezbędne do osiągnięcia tych celów, 2) nie stwarzają tym przedsiębiorcom możliwości wyeliminowania konkurencji na rynku właściwym w zakresie znacznej części określonych towarów. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów określi: 1) warunki, jakie muszą być spełnione, aby porozumienie mogło być uznane za wyłączone spod zakazu, 2) klauzule, których występowania w porozumieniu nie uznaje się za naruszenie art. 5, 3) klauzule, których występowanie w porozumieniu stanowi naruszenie art. 5, 4) okres obowiązywania wyłączenia. Rozdział 2 Zakaz nadużywania pozycji dominującej"}
{"id":"2000_1319_70","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. W razie częściowego uwzględnienia żądań zawartych we wniosku o wszczęcie postępowania koszty poniesione przez strony będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Prezes Urzędu może jednak nałożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli wniosek drugiej strony nie został uwzględniony jedynie w nieznacznej części. 2. Koszty postępowania, w którym zawarto ugodę, znosi się wzajemnie, jeżeli strony nie postanowiły inaczej."}
{"id":"2000_1319_71","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Zwrot kosztów należy się przedsiębiorcy lub związkowi przedsiębiorców, przeciwko któremu zostało wszczęte postępowanie na wniosek pomimo, stwierdzonego, w drodze decyzji, naruszenia przepisów ustawy, jeżeli nie dał on powodu do wszczęcia postępowania i uznał, przy pierwszej czynności podjętej przed Prezesem Urzędu po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania, zasadność zarzutów. 2. Koszty niezbędnych opinii biegłych i instytutów naukowych w sprawach dotyczących koncentracji ponoszą przedsiębiorcy uczestniczący w koncentracji."}
{"id":"2000_1319_72","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Jeżeli postępowanie zostało wszczęte z urzędu i w jego wyniku Prezes Urzędu stwierdził naruszenie przepisów ustawy, przedsiębiorca lub związek przedsiębiorców, który dopuścił się tego naruszenia, zobowiązany jest ponieść koszty postępowania."}
{"id":"2000_1319_73","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu może nałożyć na stronę przegrywającą obowiązek zwrotu tylko części kosztów albo nie obciążać jej kosztami."}
{"id":"2000_1319_74","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Prezes Urzędu może, niezależnie od wyniku sprawy, nałożyć na stronę obowiązek zwrotu kosztów wywołanych jej niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postępowaniem, a zwłaszcza kosztów powstałych wskutek uchylenia się od wyjaśnień lub złożenia wyjaśnień niezgodnych z prawdą, zatajenia lub opóźnionego powołania dowodów."}
{"id":"2000_1319_75","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Prezes Urzędu rozstrzyga o kosztach, w drodze postanowienia, które może być zamieszczone w decyzji kończącej postępowanie."}
{"id":"2000_1319_76","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Roszczenie o zwrot kosztów wygasa, jeżeli strona w terminie wyznaczonym przez Prezesa Urzędu, nie krótszym niż 7 dni, nie złoży spisu kosztów albo wniosku o przyznanie zwrotu kosztów według przepisów odrębnych."}
{"id":"2000_1319_77","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Od wniosków o wszczęcie postępowania antymonopolowego przed Prezesem Urzędu przedsiębiorcy i związki przedsiębiorców uiszczają opłaty. 2. Jeżeli wraz ze złożonym wnioskiem nie zostanie uiszczona opłata, Prezes Urzędu wzywa wnioskodawcę do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni, z pouczeniem, że nieuiszczenie opłaty spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia. 3. Postępowanie antymonopolowe może być wszczęte mimo nieuiszczenia opłaty, jeżeli przemawiają za tym ważne względy dotyczące ochrony konkurencji lub interesów konsumentów. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, opłaty podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 5. Prezes Urzędu, w razie niewątpliwej niemożności poniesienia opłaty przez przedsiębiorcę, w szczególności będącego osobą fizyczną, lub przez związek przedsiębiorców, może zwolnić go w części lub w całości od tej opłaty, na jego wniosek. 6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, oraz tryb ich uiszczania, a w szczególności wysokość stawek, z uwzględnieniem podziału na wnioski w sprawach praktyk ograniczających konkurencję oraz koncentracji, a także sposób uiszczania opłat."}
{"id":"2000_1319_78","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Od decyzji Prezesa Urzędu przysługuje odwołanie do sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia jej doręczenia. 2. Postępowanie w sprawach odwołań od decyzji Prezesa Urzędu toczy się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach gospodarczych. 3. W przypadku wniesienia odwołania od decyzji Prezes Urzędu przekazuje je niezwłocznie wraz z aktami sprawy do sądu antymonopolowego. 4. Jeżeli Prezes Urzędu uzna odwołanie za słuszne, może - nie przekazując akt sądowi - uchylić albo zmienić swoją decyzję w całości lub w części, o czym bezzwłocznie powiadamia stronę, przesyłając jej nową decyzję, od której stronie przysługuje odwołanie. 5. Przed przekazaniem odwołania do sądu antymonopolowego lub uchyleniem albo zmianą decyzji na podstawie ust. 4, Prezes Urzędu może również, w uzasadnionych przypadkach, przeprowadzić dodatkowe czynności, zmierzające do wyjaśnienia zarzutów podniesionych w odwołaniu. 6. Do postanowień Prezesa Urzędu, na które przysługuje zażalenie, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, z tym że zażalenie wnosi się w terminie tygodnia od dnia doręczenia postanowienia."}
{"id":"2000_1319_79","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Od decyzji Prezesa Urzędu stronie nie przysługują środki prawne wzruszenia decyzji przewidziane w Kodeksie postępowania administracyjnego, dotyczące wznowienia postępowania, uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji."}
{"id":"2000_1319_8","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zakazane jest nadużywanie pozycji dominującej na rynku właściwym przez jednego lub kilku przedsiębiorców. 2. Nadużywanie pozycji dominującej polega w szczególności na: 1) bezpośrednim lub pośrednim narzucaniu nieuczciwych cen, w tym cen nadmiernie wygórowanych albo rażąco niskich, odległych terminów płatności lub innych warunków zakupu albo sprzedaży towarów, 2) ograniczeniu produkcji, zbytu lub postępu technicznego ze szkodą dla kontrahentów lub konsumentów, 3) stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji, 4) uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy, 5) przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji, 6) narzucaniu przez przedsiębiorcę uciążliwych warunków umów, przynoszących mu nieuzasadnione korzyści, 7) stwarzaniu konsumentom uciążliwych warunków dochodzenia swoich praw. 3. Czynności prawne będące przejawem nadużywania pozycji dominującej są w całości lub w odpowiedniej części nieważne. Rozdział 3 Decyzje w sprawach praktyk ograniczających konkurencję"}
{"id":"2000_1319_80","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania przed Prezesem Urzędu stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem art. 84."}
{"id":"2000_1319_81","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W sprawach dotyczących dowodów w postępowaniu przed Prezesem Urzędu w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio art. 227 \" 315 Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2000_1319_82","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Przedsiębiorca zawiadamia Prezesa Urzędu o wszczętym wobec tego przedsiębiorcy za granicą postępowaniu opartym na podejrzeniu dokonania działań ograniczających konkurencję oraz przekazuje Prezesowi Urzędu kopię orzeczenia."}
{"id":"2000_1319_83","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio w sprawach nakładania kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy. Rozdział 2 Postępowanie antymonopolowe w sprawach praktyk ograniczających konkurencję"}
{"id":"2000_1319_84","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Z wnioskiem o wszczęcie postępowania antymonopolowego w związku z podejrzeniem naruszenia przepisów ustawy może wystąpić: 1) przedsiębiorca lub związek przedsiębiorców, którzy wykażą swój interes prawny, 2) organ samorządu terytorialnego, 3) organ kontroli państwowej, 4) rzecznik konsumentów, 5) organizacja konsumencka. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnosi się na piśmie wraz z uzasadnieniem oraz podaniem podstawy prawnej, z kopiami w liczbie umożliwiającej ich przekazanie pozostałym stronom postępowania. Wnioskodawca jest obowiązany uprawdopodobnić naruszenie przepisów ustawy. 3. Prezes Urzędu zawiadamia strony o wszczęciu postępowania."}
{"id":"2000_1319_85","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, odmówić wszczęcia postępowania antymonopolowego, jeżeli w sposób oczywisty z zawartych we wniosku oraz posiadanych przez Prezesa Urzędu informacji wynika, że nie naruszono zakazu określonego w art. 5, w zakresie niewyłączonym na podstawie art. 6 i 7, lub zakazu określonego w art. 8. 2. Przed wydaniem postanowienia o wszczęciu lub decyzji o odmowie wszczęcia postępowania antymonopolowego Prezes Urzędu może przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 43, mające na celu uzyskanie dodatkowych informacji niezbędnych do rozstrzygnięcia o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania antymonopolowego. 3. Prezes Urzędu odmawia wszczęcia postępowania antymonopolowego, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, jeżeli z wnioskiem wystąpiła osoba nieuprawniona zgodnie z art. 84 ust. 1. 4. Prezes Urzędu może odmówić wszczęcia postępowania antymonopolowego, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie: 1) w przypadku niedostarczenia przez wnioskodawcę w wyznaczonym terminie informacji niezbędnych do rozstrzygnięcia o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania, 2) jeżeli wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 84 ust. 2."}
{"id":"2000_1319_86","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Stroną postępowania jest każdy, kto wnosi o wydanie decyzji w sprawie praktyk ograniczających konkurencję lub wobec kogo zostało wszczęte postępowanie o stosowanie praktyk ograniczających konkurencję lub naruszenie innych przepisów ustawy."}
{"id":"2000_1319_87","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Prezes Urzędu może dopuścić do udziału w postępowaniu w charakterze podmiotu zainteresowanego: 1) przedsiębiorcę poszkodowanego na skutek działań stanowiących naruszenie przepisów ustawy, 2) stronę umowy, której dotyczy postępowanie, 3) inny podmiot, który wystąpi z wnioskiem i wykaże swój interes prawny lub którego dopuszczenie do udziału w postępowaniu przyczyni się do wyjaśnienia sprawy. 2. Dopuszczenie lub odmowa dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze podmiotu zainteresowanego następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. 3. Podmiot zainteresowany ma prawo składania wyjaśnień co do okoliczności sprawy. 4. Podmiot zainteresowany ma prawo wglądu do akt w zakresie, w jakim jest to konieczne do ochrony jego praw, i jeśli nie naruszy to tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również innych tajemnic podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów. 5. Prezes Urzędu informuje podmiot zainteresowany o sposobie załatwienia sprawy. Podmiotowi temu nie przysługuje prawo do wniesienia odwołania lub zażalenia."}
{"id":"2000_1319_88","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 88. W postępowaniu przed Prezesem Urzędu może być zawarta ugoda, o ile nie naruszy to interesu publicznego."}
{"id":"2000_1319_89","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. W sprawach mniejszej wagi dla ochrony konkurencji i konsumentów, jeżeli na podstawie okoliczności sprawy, informacji zawartych we wniosku lub będących podstawą wszczęcia postępowania z urzędu, a także dotychczasowego orzecznictwa w sprawach antymonopolowych, Prezes Urzędu oceni, że naruszenie zakazu stosowania praktyk ograniczających konkurencję jest bezsporne, może on, po wszczęciu postępowania antymonopolowego, wystąpić do przedsiębiorcy lub związku przedsiębiorców, przeciwko któremu postępowanie to zostało wszczęte, o przyznanie się do naruszenia przepisów ustawy. 2. W przypadku przyznania, o którym mowa w ust. 1, Prezes Urzędu, bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, wydaje decyzję nakazującą zaniechanie naruszenia. Przepisu art. 101 ust. 2 pkt 1 nie stosuje się. 3. Od decyzji, o której mowa w ust. 2, odwołanie nie przysługuje. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się: 1) do porozumień, o których mowa w art. 5 ust. 1, zawieranych między konkurentami, 2) w przypadku nadużycia pozycji dominującej przez przedsiębiorcę, którego udział w rynku przekracza 80 %, 3) jeżeli w okresie ostatnich 3 lat poprzedzających wszczęcie postępowania antymonopolowego ostateczną decyzją Prezesa Urzędu lub prawomocnym wyrokiem sądu stwierdzone zostało naruszenie przez przedsiębiorcę lub związek przedsiębiorców zakazu określonego w art. 5, w zakresie niewyłączonym na podstawie art. 6 i 7, lub zakazu określonego w art. 8."}
{"id":"2000_1319_9","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej \"Prezesem Urzędu\", wydaje decyzję o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję i nakazującą zaniechanie jej stosowania, jeżeli stwierdzi naruszenie zakazu określonego w art. 5, w zakresie niewyłączonym na podstawie art. 6 i 7, lub naruszenie art. 8."}
{"id":"2000_1319_90","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Prezes Urzędu może nadać rygor natychmiastowej wykonalności decyzji w całości lub w części, jeżeli wymaga tego ochrona konkurencji lub ważny interes konsumentów."}
{"id":"2000_1319_91","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że w lokalu mieszkalnym są przechowywane przedmioty, akta, księgi, dokumenty i inne nośniki informacji mogące mieć wpływ na ustalenie stanu faktycznego istotnego dla prowadzonego postępowania, sąd antymonopolowy może, na wniosek Prezesa Urzędu, udzielić zgody na przeprowadzenie przeszukania przez funkcjonariuszy Policji z jednostki właściwej ze względu na położenie tego lokalu. 2. W przeszukaniu, o którym mowa w ust. 1, bierze również udział kontrolujący. Przepis art. 57 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 3. Sąd antymonopolowy wydaje zgodę, o której mowa w ust. 1, w formie postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. 4. Policja, na polecenie sądu antymonopolowego, przeprowadza czynności, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_1319_92","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Postępowanie antymonopolowe w sprawach praktyk ograniczających konkurencję powinno być zakończone nie później niż w terminie 4 miesięcy od dnia jego wszczęcia. Przepisy art. 35-38 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1319_93","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Nie wszczyna się postępowania w sprawie stosowania praktyk ograniczających konkurencję, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano ich stosowania, upłynął rok. Rozdział 3 Postępowanie w sprawach koncentracji"}
{"id":"2000_1319_94","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Stroną postępowania jest każdy, kto zgłasza, zgodnie z ust. 2, zamiar koncentracji. 2. Zgłoszenia zamiaru koncentracji dokonują: 1) wspólnie łączący się przedsiębiorcy \" w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1, 2) przedsiębiorca przejmujący kontrolę \" w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 2, 3) wspólnie wszyscy przedsiębiorcy biorący udział w utworzeniu wspólnego przedsiębiorcy \" w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 3, 4) obejmujący lub nabywający akcje albo udziały \" w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 3 pkt 1, 5) przedsiębiorca, w którego organie zarządzającym lub kontrolnym obejmuje funkcję członka osoba pełniąca już funkcję członka w organie zarządzającym lub kontrolnym innego przedsiębiorcy \" w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 3 pkt 2, 6) odpowiednio instytucja finansowa albo przedsiębiorca, który nabył akcje lub udziały w celu zabezpieczenia wierzytelności \" w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 3 pkt 3. 3. W przypadku, gdy koncentracji dokonuje przedsiębiorca dominujący za pośrednictwem co najmniej dwóch przedsiębiorców zależnych, zgłoszenia zamiaru tej koncentracji dokonuje przedsiębiorca dominujący. 4. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy lub dokonania innej czynności, na podstawie której ma nastąpić koncentracja. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru koncentracji, w tym wykaz informacji i dokumentów, które powinno ono zawierać, uwzględniając specyfikę działalności prowadzonej przez różne rodzaje przedsiębiorców, w szczególności przez instytucje finansowe."}
{"id":"2000_1319_95","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Prezes Urzędu może, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie, dopuścić do udziału w postępowaniu w charakterze podmiotu zainteresowanego każdego, kto wykaże swój interes prawny, w szczególności: 1) przedsiębiorcę, nad którym inny przedsiębiorca przejmuje kontrolę, 2) podmiot zbywający akcje lub udziały, 3) podmiot zbywający majątek. 2. Podmioty zainteresowane mają prawo składać wyjaśnienia i dokumenty mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. 3. Przepis art. 87 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_1319_96","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Prezes Urzędu może: 1) zwrócić w terminie 14 dni zgłoszenie zamiaru koncentracji przedsiębiorców, jeżeli nie spełnia ono warunków, jakim powinno odpowiadać, 2) wezwać zgłaszającego zamiar koncentracji do usunięcia wskazanych braków w zgłoszeniu lub uzupełnienia w nim niezbędnych informacji w wyznaczonym terminie. 2. Prezes Urzędu może przedstawić przedsiębiorcy lub przedsiębiorcom uczestniczącym w koncentracji warunki, o których mowa w art. 18 ust. 2, wyznaczając termin na ustosunkowanie się do zgłoszonej propozycji; brak odpowiedzi lub odpowiedź negatywna powoduje wydanie decyzji, o której mowa w art. 19 ust. 1."}
{"id":"2000_1319_97","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Postępowanie antymonopolowe w sprawach koncentracji powinno być zakończone nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia jego wszczęcia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku zamiaru nabycia akcji dopuszczonych do publicznego obrotu postępowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być zakończone nie później niż w terminie 14 dni od dnia jego wszczęcia. 3. Do terminów określonych w ust. 1 i 2 nie wlicza się okresów oczekiwania na dokonanie zgłoszenia przez pozostałych uczestników koncentracji, a także okresów na usunięcie braków lub uzupełnienie informacji, o których mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2, lub ustosunkowanie się do przedstawionych przez Prezesa Urzędu warunków, o których mowa w art. 18 ust. 2."}
{"id":"2000_1319_98","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Przedsiębiorcy, których zamiar koncentracji podlega zgłoszeniu, są obowiązani do wstrzymania się od dokonania koncentracji do czasu wydania przez Prezesa Urzędu decyzji lub upływu terminu, w jakim decyzja powinna zostać wydana. 2. Czynność prawna, na podstawie której ma nastąpić koncentracja, może być dokonana pod warunkiem wydania przez Prezesa Urzędu, w drodze decyzji, zgody na dokonanie koncentracji lub upływu terminów, o których mowa w art. 97. 3. Nie stanowi naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, realizacja publicznej oferty kupna lub zamiany akcji, zgłoszonej Prezesowi Urzędu w trybie art. 12 ust. 1, jeżeli nabywca nie korzysta z prawa głosu wynikającego z nabytych akcji lub czyni to wyłącznie w celu utrzymania pełnej wartości swej inwestycji kapitałowej lub dla zapobieżenia poważnej szkodzie, jaka może powstać u przedsiębiorców uczestniczących w koncentracji."}
{"id":"2000_1319_99","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Jeżeli Prezes Urzędu poweźmie wiadomość o dokonaniu koncentracji z naruszeniem obowiązku, o którym mowa w art. 12, może wszcząć postępowanie z urzędu."}
{"id":"2000_1320_1","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz. 550 i Nr 104, poz. 1104) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5a po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zadaniem oświatowym gminy jest także zapewnienie dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego, o której mowa w art. 94a ust. 4.\"; 2) w art. 22 w ust. 1 skreśla się pkt 2; 3) w art. 32a w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i 2\"; 4) w art. 56 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 94a ust. 5.\"; 5) po art. 94 dodaje się art. 94a w brzmieniu: \"Art. 94a. 1. Osoby nie będące obywatelami polskimi korzystają z nauki i opieki w publicznych przedszkolach, a podlegające obowiązkowi szkolnemu korzystają z nauki i opieki w publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach, publicznych szkołach artystycznych oraz w placówkach, w tym placówkach artystycznych, na warunkach dotyczących obywateli polskich. 2. Na warunkach dotyczących obywateli polskich korzystają z nauki w publicznych szkołach ponadgimnazjalnych, dotychczasowych publicznych szkołach ponadpodstawowych, publicznych szkołach artystycznych, publicznych zakładach kształcenia nauczycieli i publicznych placówkach: 1) pracownicy migrujący, będący obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli są lub byli zatrudnieni w Polsce, a także członkowie ich rodzin, o ile zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) osoby pochodzenia polskiego w rozumieniu przepisów o repatriacji, 3) osoby, którym udzielono zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) osoby, dla których uprawnienie takie wynika z umów międzynarodowych, 5) osoby, którym nadano status uchodźcy. 3. Osoby nie będące obywatelami polskimi, niewymienione w ust. 2, mogą korzystać z nauki w publicznych szkołach, zakładach kształcenia nauczycieli i placówkach, o których mowa w ust. 2: 1) jako stypendyści otrzymujący stypendium przyznane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, 2) jako stypendyści otrzymujący stypendium przyznane przez organ prowadzący szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub placówkę, dyrektora szkoły, zakładu kształcenia nauczycieli lub placówki, 3) na warunkach odpłatności. 4. Osoby nie będące obywatelami polskimi, podlegające obowiązkowi szkolnemu, które nie znają języka polskiego albo znają go na poziomie niewystarczającym do korzystania z nauki, mają prawo do dodatkowej, bezpłatnej nauki języka polskiego. Dodatkową naukę języka polskiego dla tych osób organizuje gmina właściwa ze względu na ich miejsce zamieszkania. 5. Dla osób nie będących obywatelami polskimi, podlegających obowiązkowi szkolnemu, placówka dyplomatyczna lub konsularna kraju ich pochodzenia działająca w Polsce albo stowarzyszenie kulturalnooświatowe danej narodowości mogą organizować w szkole, w porozumieniu z dyrektorem szkoły i za zgodą organu prowadzącego, naukę języka i kultury kraju pochodzenia. Szkoła udostępnia nieodpłatnie pomieszczenia i pomoce dydaktyczne. 6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb przyjmowania osób nie będących obywatelami polskimi do publicznych przedszkoli, szkół, w tym szkół artystycznych, zakładów kształcenia nauczycieli i placówek, uwzględniając w szczególności rodzaje dokumentów potwierdzających poziom wykształcenia i stan zdrowia, a także sposób kwalifikowania do odpowiedniej klasy lub na odpowiedni semestr, 2) wysokość odpłatności za naukę w publicznych szkołach ponadgimnazjalnych, dotychczasowych szkołach ponadpodstawowych, szkołach artystycznych, zakładach kształcenia nauczycieli i placówkach oraz sposób wnoszenia opłat, uwzględniając przewidywane koszty kształcenia oraz możliwość całkowitego lub częściowego zwolnienia z tej odpłatności, 3) sposób organizacji dodatkowej nauki języka polskiego oraz języka i kultury kraju pochodzenia, o których mowa w ust. 4 i 5, z uwzględnieniem minimalnej liczby osób, dla których organizuje się tę naukę, i wymiaru godzin zajęć, 4) wysokość stypendium dla osób, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz przypadki, w których stypendium może być obniżone lub zawieszone, kierując się wysokością świadczeń pomocy materialnej przyznawanej uczniom na warunkach i w trybie określonych na podstawie art. 91 ust. 2.\"."}
{"id":"2000_1320_2","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 2. Do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej osoby nie będące obywatelami polskimi, o których mowa w art. 94a ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, mogą korzystać z nauki w publicznych szkołach ponadgimnazjalnych, dotychczasowych publicznych szkołach ponadpodstawowych, publicznych szkołach artystycznych, publicznych zakładach kształcenia nauczycieli i publicznych placówkach: 1) jako stypendyści otrzymujący stypendium przyznane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, 2) jako stypendyści otrzymujący stypendium przyznane przez organ prowadzący szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub placówkę, dyrektora szkoły, zakładu kształcenia nauczycieli lub placówki, 3) na warunkach odpłatności."}
{"id":"2000_1320_3","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 1, 4 oraz pkt 5 w zakresie dotyczącym art. 94a ust. 2 pkt 1, ust. 4, 5 i ust. 6 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2000_1321_1","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady, zakres i formy wykonywania dozoru technicznego oraz jednostki właściwe do jego wykonywania."}
{"id":"2000_1321_10","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wytwarzający, naprawiający lub modernizujący urządzenia techniczne jest obowiązany zawiadomić organ właściwej jednostki dozoru technicznego o wszelkich zmianach warunków określonych w uprawnieniu. 2. Na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, organ właściwej jednostki dozoru technicznego podejmuje decyzję o zmianie warunków określonych w uprawnieniu. O podjętej decyzji organ właściwej jednostki dozoru technicznego powiadamia wytwarzającego, naprawiającego lub modernizującego urządzenie techniczne."}
{"id":"2000_1321_11","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W przypadku nieprzestrzegania warunków określonych w uprawnieniu lub wytwarzania materiałów, elementów lub urządzeń technicznych niewłaściwej jakości, mającej wpływ na bezpieczeństwo eksploatacji tych urządzeń, organ właściwej jednostki dozoru technicznego zawiesza uprawnienie. 2. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego, zawieszając uprawnienie, wyznacza termin usunięcia uchybień stanowiących podstawę zawieszenia, po którego upływie, w razie ich nieusunięcia, cofa uprawnienie."}
{"id":"2000_1321_12","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Dozór techniczny nad urządzeniami technicznymi, niezależnie od czynności, o których mowa w art. 8 ust. 1-3, 6 i 7, jest wykonywany w formie: 1) dozoru technicznego pełnego, 2) dozoru technicznego ograniczonego, 3) dozoru technicznego uproszczonego."}
{"id":"2000_1321_13","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej: 1) w toku wytwarzania urządzeń technicznych objętych dozorem technicznym pełnym lub ograniczonym organ właściwej jednostki dozoru technicznego sprawdza wykonanie określonych materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania tych urządzeń oraz przeprowadza badania typu urządzeń produkowanych seryjnie, a także wykonuje badania techniczne sprawdzające zgodność wykonania urządzeń technicznych z dokumentacją i warunkami technicznymi dozoru technicznego, 2) w toku eksploatacji urządzeń technicznych objętych dozorem technicznym pełnym organ właściwej jednostki dozoru technicznego: a) przeprowadza badania urządzenia w warunkach gotowości do pracy -badania odbiorcze, b) wykonuje okresowe i doraźne badania techniczne, c) sprawdza zaświadczenia kwalifikacyjne osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne, 3) w toku eksploatacji urządzeń technicznych objętych dozorem technicznym ograniczonym organ właściwej jednostki dozoru technicznego: a) przeprowadza badania urządzenia w warunkach gotowości do pracy badania odbiorcze, b) wykonuje doraźne badania techniczne, c) sprawdza zaświadczenia kwalifikacyjne osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne, 4) w toku wytwarzania urządzeń technicznych objętych dozorem technicznym uproszczonym organ właściwej jednostki dozoru technicznego przeprowadza badania typu oraz sprawdza, czy urządzenia są wytwarzane zgodnie z warunkami określonymi w art. 9 ust. 4. 2. W przypadku zagrożenia utrzymania ciągłości produkcji w zakładzie o ruchu ciągłym organ właściwej jednostki dozoru technicznego jest obowiązany przystąpić do doraźnego badania technicznego w czasie nie dłuższym niż 12 godzin od zgłoszenia zagrożenia."}
{"id":"2000_1321_14","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Urządzenia techniczne objęte dozorem technicznym, z wyjątkiem urządzeń, o których mowa w art. 15 ust. 1, mogą być eksploatowane tylko na podstawie decyzji zezwalającej na ich eksploatację, wydanej przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. 2. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, przeprowadza badania i wykonuje czynności sprawdzające, o których mowa w art. 13 ust. 1, oraz: 1) sprawdza kompletność i prawidłowość przedłożonej dokumentacji, 2) dokonuje badania urządzenia poprzez sprawdzenie zgodności wykonania tego urządzenia z dokumentacją i warunkami technicznymi dozoru technicznego, a także stanu urządzenia, jego wyposażenia i oznakowań, 3) przeprowadza próby techniczne przed uruchomieniem urządzenia oraz w warunkach pracy w zakresie ustalonym w warunkach technicznych dozoru technicznego dla poszczególnych rodzajów urządzeń, 4) przeprowadza badanie specjalne ustalone w dokumentacji projektowej urządzenia lub, w technicznie uzasadnionych przypadkach, na żądanie organu właściwej jednostki dozoru technicznego. 3. W technicznie uzasadnionych przypadkach część badań urządzenia technicznego, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4, może być przeprowadzona u wytwarzającego urządzenie. Wyniki tych badań oraz stan techniczny urządzenia określa się w protokole badania; wyniki te mogą być uwzględniane przy badaniu urządzenia u eksploatującego, poprzedzającym wydanie decyzji zezwalającej na eksploatację urządzenia. 4. Na podstawie pozytywnych wyników badań i wykonanych czynności, o których mowa w ust. 2, organ właściwej jednostki dozoru technicznego wydaje decyzję zezwalającą na eksploatację urządzenia, w której ustala formę dozoru technicznego, jaką będzie objęte to urządzenie."}
{"id":"2000_1321_15","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Decyzji zezwalającej, o której mowa w art. 14 ust. 4, nie wydaje się, jeżeli urządzenie znajduje się w obrocie i jest oznaczone przez wytwarzającego znakiem dozoru technicznego. 2. Przez oznaczenie znakiem, o którym mowa w ust. 1, wytwarzający stwierdza, że urządzenie techniczne zostało wyprodukowane w sposób zgodny z warunkami określonymi w art. 9 ust. 4. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku dozoru technicznego."}
{"id":"2000_1321_16","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Oznaczeniu znakiem dozoru technicznego, o którym mowa w art. 15 ust. 1, podlegają urządzenia techniczne dopuszczone do obrotu na podstawie decyzji o dopuszczeniu do obrotu, wydanej przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. 2. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego może, na wniosek wytwarzającego, wydać decyzję, o której mowa w ust. 1, jeżeli urządzenie techniczne objęte dozorem technicznym uproszczonym jest produkowane seryjnie na podstawie tej samej dokumentacji i według tej samej technologii oraz jest sprzedawane w stanie przygotowanym do eksploatacji. 3. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, powinno być poprzedzone przeprowadzeniem badania typu urządzenia. 4. Badanie, o którym mowa w ust. 3, polega na zbadaniu wybranego losowo urządzenia w zakresie zgodności wykonania urządzenia z uzgodnioną dokumentacją oraz przeprowadzeniu prób technicznych w warunkach gotowości do pracy, z zastrzeżeniem ust. 5, jeśli przewidują to warunki techniczne dozoru technicznego. 5. Urządzenie może być poddane dodatkowym badaniom specjalistycznym, włącznie z badaniami niszczącymi."}
{"id":"2000_1321_17","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Dokonanie naprawy lub modernizacji urządzenia technicznego, z wyjątkiem naprawy urządzeń, o których mowa w art. 15 ust. 1, wymaga uprzedniego uzgodnienia z organem właściwej jednostki dozoru technicznego. 2. Przepisy art. 14 stosuje się odpowiednio do urządzenia technicznego po jego naprawie lub modernizacji."}
{"id":"2000_1321_18","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W przypadku nieprzestrzegania przez eksploatującego przepisów o dozorze technicznym organ właściwej jednostki dozoru technicznego wydaje decyzję o wstrzymaniu eksploatacji urządzenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie stwierdzenia zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia i środowiska. 3. Jeżeli urządzenie dopuszczone do obrotu stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia i środowiska, organ właściwej jednostki dozoru technicznego wydaje decyzję o wycofaniu tego urządzenia z obrotu i wstrzymaniu jego wytwarzania. 4. Decyzję o wycofaniu urządzenia technicznego z obrotu z przyczyn określonych w ust. 3 organ właściwej jednostki dozoru technicznego podaje do publicznej wiadomości w formie komunikatu w środkach masowego przekazu. 5. Ponowne dopuszczenie do eksploatacji i obrotu urządzeń, o których mowa w ust. 1 i 3, następuje na zasadach określonych w art. 14 i art. 16."}
{"id":"2000_1321_19","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Eksploatujący urządzenie techniczne jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić organ właściwej jednostki dozoru technicznego o każdym niebezpiecznym uszkodzeniu urządzenia lub nieszczęśliwym wypadku związanym z jego eksploatacją."}
{"id":"2000_1321_2","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Dozorem technicznym są określone ustawą działania zmierzające do zapewnienia bezpiecznego funkcjonowania urządzeń technicznych. 2. Dozór techniczny jest wykonywany przez jednostki dozoru technicznego. 3. Wykonywanie dozoru technicznego przez jednostki dozoru technicznego nie zwalnia projektujących, wytwarzających, eksploatujących, naprawiających i modernizujących urządzenia techniczne od odpowiedzialności za jakość i stan tych urządzeń, mające wpływ na ich bezpieczną pracę, zgodnie z przepisami o dozorze technicznym i przepisami szczególnymi."}
{"id":"2000_1321_20","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Importer urządzeń technicznych oraz materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń jest obowiązany do uprzedniego uzgodnienia wymagań technicznych z organem właściwej jednostki dozoru technicznego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego dokonuje uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, na wniosek importera. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera w szczególności oznaczenie wytwórcy i dostawcy oraz określenie: 1) dla urządzeń technicznych: a) rodzaju i nazwy urządzenia, b) typu urządzenia, c) parametrów pracy urządzenia, d) liczby urządzeń, 2) dla materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzeń technicznych: a) rodzaju, gatunku i wymiarów materiału lub elementu, b) przeznaczenia materiału lub elementu, c) ilości materiałów lub elementów. 4. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego w trakcie uzgadniania, o którym mowa w ust. 1, określa: 1) wymagania w zakresie konstrukcji i wytwarzania urządzeń technicznych, 2) normy i przepisy, na podstawie których wytwarzane będą materiały i elementy stosowane do wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzeń technicznych, 3) zakres badań odbiorczych oraz przeprowadzającego te badania, 4) zakres dokumentacji technicznej. 5. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia od obowiązku uzyskania decyzji, o których mowa w art. 9 i art. 14. 6. Warunkiem dopuszczenia do obrotu, w rozumieniu Kodeksu celnego, urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu, wyprodukowanych za granicą, jest dołączenie do zgłoszenia celnego potwierdzenia dokonania uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1. W przypadku niespełnienia tego wymogu, organ celny cofa natychmiast urządzenie za granicę lub nakazuje powrotny wywóz urządzenia albo może nakazać zniszczenie urządzenia."}
{"id":"2000_1321_21","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Dokumenty wydane za granicą, stwierdzające wykonanie badań urządzenia technicznego, mogą być uznane przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego, jeżeli: 1) przewidują to odpowiednie porozumienia zawarte między jednostkami dozoru technicznego a właściwą w danym państwie instytucją wykonującą funkcję dozoru technicznego lub 2) wymagania techniczne, na podstawie których urządzenie zostało zaprojektowane i wytworzone, zapewniają bezpieczeństwo nie mniejsze niż polskie przepisy o dozorze technicznym."}
{"id":"2000_1321_22","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Osoby odpowiedzialne za wytwarzanie, naprawę, modernizację i kontrolę jakości urządzeń technicznych oraz materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń powinny posiadać: 1) wyższe wykształcenie techniczne i co najmniej dwuletnią praktykę zawodową lub 2) wykształcenie średnie techniczne i co najmniej pięcioletnią praktykę zawodową oraz 3) znajomość norm, przepisów o dozorze technicznym i warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie prowadzonej działalności. 2. Osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. 3. Przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne. 4. W razie nieprzestrzegania przez osoby wymienione w ust. 2 i 3 warunków technicznych dozoru technicznego, oraz norm i przepisów prawnych w tym zakresie organ właściwej jednostki dozoru technicznego może: 1) zawiesić zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, do czasu przeprowadzenia ponownego sprawdzenia kwalifikacji, 2) cofnąć zaświadczenie kwalifikacyjne."}
{"id":"2000_1321_23","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego, na wniosek zainteresowanych osób, sprawdza kwalifikacje, o których mowa w art. 22 ust. 2 i 3, w drodze postępowania kwalifikacyjnego. 2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzają komisje kwalifikacyjne powoływane przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. 3. Za sprawdzenie kwalifikacji pobierane są opłaty od osób kierujących wnioski o ich sprawdzenie. 4. Opłaty, o których mowa w ust. 3, pobierane są w wysokości 20% najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłaszanego przez ministra właściwego do spraw pracy, obowiązującego w dniu złożenia wniosku. Opłaty te stanowią przychód jednostek dozoru technicznego. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych, 2) rodzaje urządzeń technicznych przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, uwzględniając stopień zagrożenia związanego z eksploatacją tych urządzeń, 3) wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji."}
{"id":"2000_1321_24","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Czynności dozoru technicznego wykonują pracownicy jednostek dozoru technicznego, zwani dalej \"inspektorami\", na podstawie upoważnienia wydanego przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego oraz legitymacji służbowej. 2. Czynności dozoru technicznego w jednostkach organizacyjnych Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Urzędu Ochrony Państwa wykonują inspektorzy, którzy na podstawie odrębnych przepisów są uprawnieni do dostępu do informacji niejawnych."}
{"id":"2000_1321_25","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Czynności dozoru technicznego inspektorzy wykonują u projektujących i wytwarzających urządzenia techniczne, a także wytwarzających materiały i elementy stosowane do ich wytwarzania, naprawy lub modernizacji oraz eksploatujących, naprawiających i modernizujących te urządzenia, zwanych dalej \"przedsiębiorcami, u których są wykonywane czynności dozoru technicznego\"."}
{"id":"2000_1321_26","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Przedsiębiorca, u którego są wykonywane czynności dozoru technicznego, jest obowiązany zapewnić warunki do sprawnego ich wykonania oraz, na żądanie inspektora, przedstawić dokumenty i udzielić informacji koniecznych do prawidłowego wykonania tych czynności."}
{"id":"2000_1321_27","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Inspektor nie podlega przeszukaniu przewidzianemu w wewnętrznych regulaminach przedsiębiorcy, u którego wykonuje czynności dozoru technicznego."}
{"id":"2000_1321_28","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Inspektor jest uprawniony do: 1) wstępu za okazaniem upoważnienia i legitymacji służbowej, o których mowa w art. 24 ust. 1, bez potrzeby uzyskiwania przepustki, do pomieszczeń i obiektów, w których znajdują się urządzenia techniczne, 2) swobodnego poruszania się w tych pomieszczeniach i obiektach, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 3) dostępu do urządzeń technicznych, 4) żądania od przedsiębiorcy udzielania niezbędnych informacji i przedstawienia koniecznych dokumentów oraz wyników badań, 5) przeprowadzania w wyznaczonych terminach badań, prób i pomiarów oraz innych czynności potrzebnych do ustalenia stanu urządzenia technicznego, prawidłowości jego eksploatacji, naprawy lub modernizacji, a także prawidłowości wykonania określonych materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzenia technicznego, 6) wydawania zaleceń technicznych."}
{"id":"2000_1321_29","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Czynności dozoru technicznego inspektorzy wykonują w obecności przedsiębiorcy lub osoby upoważnionej przez przedsiębiorcę."}
{"id":"2000_1321_3","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) urządzeń technicznych, nad którymi są prowadzone prace naukowo-badawcze, 2) górniczych szybowych urządzeń wyciągowych oraz urządzeń technicznych w podziemnych wyrobiskach zakładów górniczych."}
{"id":"2000_1321_30","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Inspektorzy są obowiązani do przestrzegania przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujących u przedsiębiorcy."}
{"id":"2000_1321_31","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Przedsiębiorca, u którego są wykonywane czynności dozoru technicznego, w celu sprawnego ich przeprowadzenia jest obowiązany zapewnić bezpieczne warunki pracy przez umożliwienie inspektorowi bezpiecznego dostępu do badanego urządzenia technicznego, w szczególności spowodowanie wstrzymania, w bezpośrednim otoczeniu badanego urządzenia, prac budowlanych, montażowych, remontowych i innych, mogących zagrażać bezpieczeństwu inspektora."}
{"id":"2000_1321_32","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Inspektor ma prawo odmówić wykonania czynności dozoru technicznego w przypadku wystąpienia niewłaściwych warunków do ich przeprowadzenia, a w szczególności: 1) niedostatecznego stanu przygotowania urządzenia technicznego do badania, 2) niewłaściwego oświetlenia lub występowania oparów utrudniających widoczność, 3) przekroczenia dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy lub dopuszczalnej granicy niskich i wysokich temperatur."}
{"id":"2000_1321_33","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Inspektor sporządza protokół wykonania czynności dozoru technicznego. 2. Odbiór protokołu potwierdza podpisem przedsiębiorca lub osoba przez niego upoważniona. Jeden egzemplarz protokołu inspektor pozostawia u przedsiębiorcy. 3. Przedsiębiorca przechowuje zbiór protokołów dotyczących danego urządzenia technicznego, zwany \"księgą rewizyjną urządzenia\"."}
{"id":"2000_1321_34","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Za czynności jednostek dozoru technicznego, z wyłączeniem czynności wykonywanych przez Wojskowy Dozór Techniczny, o którym mowa w art. 48, pobierane są opłaty. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, uiszczają osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na rzecz których wykonywane są czynności dozoru technicznego. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności rodzaje urządzeń technicznych oraz czynności wykonywane przez jednostki dozoru technicznego, za które pobierane są opłaty. Rozdział 3 Jednostki dozoru technicznego"}
{"id":"2000_1321_35","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Tworzy się Urząd Dozoru Technicznego, zwany dalej \"UDT\". UDT jest państwową osobą prawną. 2. Siedzibą UDT jest miasto stołeczne Warszawa. 3. UDT nie odpowiada za zobowiązania Skarbu Państwa, a Skarb Państwa nie odpowiada za zobowiązania UDT."}
{"id":"2000_1321_36","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. UDT podlega ministrowi właściwemu do spraw gospodarki."}
{"id":"2000_1321_37","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Do zakresu działania UDT należy: 1) nadzór i kontrola przestrzegania przepisów o dozorze technicznym, a także przepisów i zasad z zakresu bezpieczeństwa techniki, dotyczących urządzeń technicznych, 2) wykonywanie dozoru technicznego nad urządzeniami technicznymi, w zakresie określonym ustawą, 3) wydawanie decyzji w sprawach wynikających z wykonywania dozoru technicznego, 4) szkolenie pracowników dozoru technicznego, 5) prowadzenie ewidencji eksploatowanych urządzeń technicznych, 6) współpraca ze specjalistycznymi jednostkami dozoru technicznego w zakresie wykonywania dozoru technicznego, 7) inicjowanie działalności normalizacyjnej, współudział w opracowywaniu lub opracowywanie projektów warunków technicznych dozoru technicznego oraz norm określających zasady i warunki bezpiecznej pracy urządzeń technicznych, 8) analizowanie przyczyn i skutków uszkodzeń urządzeń technicznych oraz stała ocena stopnia zagrożenia stwarzanego przez te urządzenia, 9) inicjowanie przedsięwzięć oraz prac badawczych w zakresie bezpiecznej pracy urządzeń technicznych oraz prowadzenie w tym zakresie badań diagnostycznych i wykonywanie ekspertyz, 10) inicjowanie działalności mającej na celu podnoszenie zawodowych kwalifikacji wytwórców oraz użytkowników w zakresie bezpiecznej pracy urządzeń technicznych, 11) popularyzowanie zagadnień związanych z bezpieczną pracą urządzeń technicznych oraz organizowanie doradztwa w tym zakresie, 12) współpraca międzynarodowa w zakresie zagadnień dotyczących bezpiecznej pracy urządzeń technicznych, 13) współpraca z instytucjami polskimi i zagranicznymi w zakresie działań zmierzających do harmonizacji przepisów dozoru technicznego z wymaganiami Unii Europejskiej, 14) uzgadnianie programów szkolenia osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne, 15) sprawdzanie kwalifikacji osób wytwarzających, naprawiających, modernizujących, obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne oraz osób wykonujących badania nieniszczące, 16) certyfikowanie systemów jakości dotyczących urządzeń technicznych, 17) występowanie z wnioskami o zmianę wysokości opłat za czynności jednostek dozoru technicznego."}
{"id":"2000_1321_38","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Organem UDT jest Prezes, powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw gospodarki. 2. Prezes kieruje UDT i reprezentuje go na zewnątrz. 3. Prezes UDT składa roczne sprawozdania z działalności UDT ministrowi właściwemu do spraw gospodarki do dnia 30 czerwca roku następnego. 4. Wiceprezesa UDT powołuje i odwołuje, na wniosek Prezesa UDT, minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"2000_1321_39","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. UDT wykonuje zadania, o których mowa w art. 37, przy pomocy oddziałów terenowych UDT, zwanych dalej \"oddziałami UDT\". 2. Oddziałami UDT kierują dyrektorzy, powoływani i odwoływani przez Prezesa UDT."}
{"id":"2000_1321_4","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) urządzeniach technicznych \" należy przez to rozumieć urządzenia, które mogą stwarzać zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia i środowiska wskutek: a) rozprężenia cieczy lub gazów znajdujących się pod ciśnieniem różnym od atmosferycznego, b) wyzwolenia energii potencjalnej lub kinetycznej przy przemieszczaniu ludzi lub ładunków w ograniczonym zasięgu, c) rozprzestrzeniania się materiałów niebezpiecznych podczas ich magazynowania lub transportu, 2) warunkach technicznych dozoru technicznego - należy przez to rozumieć ustalone przez właściwych ministrów na podstawie ustawy wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia techniczne, 3) jednostkach dozoru technicznego \" należy przez to rozumieć Urząd Dozoru Technicznego oraz specjalistyczne jednostki dozoru technicznego, 4) specjalistycznych jednostkach dozoru technicznego \" należy przez to rozumieć Transportowy Dozór Techniczny i Wojskowy Dozór Techniczny."}
{"id":"2000_1321_40","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. UDT i podległe mu oddziały wykonują dozór techniczny nad urządzeniami technicznymi objętymi ustawą, z wyłączeniem urządzeń podlegających dozorowi technicznemu specjalistycznych jednostek dozoru technicznego."}
{"id":"2000_1321_41","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, nadaje UDT statut. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określi w szczególności: strukturę organizacyjną UDT, siedziby jego oddziałów terenowych i zasady udzielania pełnomocnictw."}
{"id":"2000_1321_42","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Tworzy się Transportowy Dozór Techniczny, zwany dalej \"TDT\". TDT jest państwową osobą prawną. 2. Siedzibą TDT jest miasto stołeczne Warszawa. 3. TDT nie odpowiada za zobowiązania Skarbu Państwa, a Skarb Państwa nie odpowiada za zobowiązania TDT."}
{"id":"2000_1321_43","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. TDT podlega ministrowi właściwemu do spraw transportu."}
{"id":"2000_1321_44","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Do zakresu działania TDT należy: 1) wykonywanie dozoru technicznego nad: a) urządzeniami technicznymi zainstalowanymi na obszarze kolejowym, w kolejowych pojazdach szynowych oraz na bocznicach kolejowych, b) osobowymi i towarowymi kolejami linowymi oraz wyciągami narciarskimi, c) zbiornikami, w tym cysternami wykorzystywanymi w ruchu kolejowym, drogowym i żegludze śródlądowej, d) urządzeniami technicznymi na statkach morskich, z wyłączeniem statków, na których urządzenia techniczne objęte są nadzorem technicznym instytucji klasyfikacyjnej, pontonach, dokach oraz na terenie portów i przystani morskich nad urządzeniami związanymi bezpośrednio z żeglugą morską, w szczególności urządzeniami ciśnieniowymi, bezciśnieniowymi zbiornikami (cysternami) i dźwignicami, e) urządzeniami technicznymi w ciągach technologicznych portowych baz przeładunkowych oraz urządzeniami technicznymi stanowiącymi wyposażenie innych stanowisk usytuowanych na terenie przeznaczonym do prac przeładunkowych i innych czynności wchodzących w zakres obsługi żeglugi morskiej, 2) wydawanie świadectw dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych, na podstawie odrębnych przepisów, 3) wydawanie decyzji w sprawach wynikających z wykonywania dozoru technicznego nad urządzeniami technicznymi, o których mowa w pkt 1, 4) prowadzenie ewidencji eksploatowanych urządzeń technicznych, o których mowa w pkt 1, 5) szkolenie pracowników TDT, 6) wykonywanie zadań, o których mowa w art. 37 pkt 8-16, w zakresie urządzeń określonych w pkt 1."}
{"id":"2000_1321_45","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Organem TDT jest Dyrektor, powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw transportu. 2. Dyrektor kieruje TDT i reprezentuje go na zewnątrz. 3. Dyrektor składa roczne sprawozdanie z działalności TDT ministrowi właściwemu do spraw transportu w terminie do dnia 30 czerwca roku następnego. 4. Zastępców Dyrektora TDT powołuje i odwołuje, na wniosek Dyrektora TDT, minister właściwy do spraw transportu ."}
{"id":"2000_1321_46","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. TDT wykonuje zadania, o których mowa w art. 44, przy pomocy oddziałów terenowych. 2. Oddziałami terenowymi, o których mowa w ust. 1, kierują kierownicy, powoływani i odwoływani przez Dyrektora TDT."}
{"id":"2000_1321_47","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, nadaje TDT statut. 2. Minister właściwy do spraw transportu, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określi w szczególności: szczegółowy zakres działania TDT, jego strukturę organizacyjną, siedziby jego oddziałów terenowych i zasady udzielania pełnomocnictw."}
{"id":"2000_1321_48","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Tworzy się Wojskowy Dozór Techniczny, zwany dalej \"WDT\". WDT jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej."}
{"id":"2000_1321_49","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. WDT podlega Ministrowi Obrony Narodowej."}
{"id":"2000_1321_5","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Dozorowi technicznemu podlegają urządzenia techniczne w toku ich projektowania, wytwarzania, w tym wytwarzania materiałów i elementów, naprawy i modernizacji, obrotu oraz eksploatacji. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi rodzaje urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu. 3. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, objąć przepisami ustawy urządzenia mogące stwarzać inne niż określone w art. 4 pkt 1 zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia i środowiska."}
{"id":"2000_1321_50","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Do zakresu działania WDT należy: 1) wykonywanie dozoru technicznego nad urządzeniami technicznymi zainstalowanymi i eksploatowanymi w: a) jednostkach organizacyjnych Ministra Obrony Narodowej, b) przedsiębiorstwach, dla których Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim, 2) wydawanie decyzji w sprawach wynikających z wykonywania dozoru technicznego nad urządzeniami technicznymi, o których mowa w pkt 1, 3) współpraca międzynarodowa w zakresie zagadnień dotyczących bezpiecznej pracy urządzeń technicznych, o których mowa w pkt 1, 4) wydawanie świadectw dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych, na podstawie odrębnych przepisów. 2. Minister Obrony Narodowej może określić, w drodze rozporządzenia, urządzenia techniczne inne niż określone w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2 i 3, które będą podlegały dozorowi technicznemu WDT, jeżeli urządzenia takie występują wyłącznie w jednostkach określonych w ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2000_1321_51","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Organem WDT jest Szef WDT, powoływany i odwoływany przez Ministra Obrony Narodowej. 2. Szef WDT kieruje WDT i reprezentuje go na zewnątrz. 3. Szef WDT składa roczne sprawozdanie z działalności WDT Ministrowi Obrony Narodowej w terminie do dnia 30 czerwca roku następnego."}
{"id":"2000_1321_52","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. WDT wykonuje zadania, o których mowa w art. 50 ust. 1, przy pomocy delegatur. 2. Delegaturami, o których mowa w ust. 1, kierują szefowie powoływani i odwoływani, na wniosek Szefa WDT, przez Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"2000_1321_53","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania oraz organizację WDT. 2. Minister Obrony Narodowej wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględni w szczególności strukturę organizacyjną oraz siedziby delegatur."}
{"id":"2000_1321_54","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Specjalistyczne jednostki dozoru technicznego wykonują dozór techniczny nad urządzeniami technicznymi o szczególnej konstrukcji, przeznaczeniu lub sposobie eksploatacji, w zakresie określonym w art. 5 ust. 1, oraz nad innymi urządzeniami technicznymi w toku ich eksploatacji, napraw i modernizacji, jeżeli urządzenia te podlegają właściwości tych organów. 2. Właściwi ministrowie, którym podlegają specjalistyczne organy dozoru technicznego, ustalają, w drodze rozporządzenia, dla urządzeń technicznych o szczególnej konstrukcji, sposobie eksploatacji lub przeznaczeniu, objętych dozorem technicznym tych organów, warunki techniczne dozoru technicznego w zakresie określonym w art. 8 ust. 4 oraz rodzaje specjalistycznych urządzeń, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie szczególnych kwalifikacji. 3. Właściwi ministrowie, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust 2, uwzględnią w szczególności wymagania dotyczące konstrukcji, obliczeń wytrzymałościowych, wykonania, osprzętu, oznaczeń, materiałów i elementów, naprawy lub modernizacji, zakresu badań technicznych urządzeń i elementów, terminów badań okresowych, rodzaju dokumentacji niezbędnej do objęcia dozorem i potwierdzenia prawidłowości wykonania, spawania, zgrzewania, lutowania, przeróbki plastycznej i obróbki cieplnej, badań nieniszczących oraz obsługi i konserwacji. Rozdział 4 Gospodarka finansowa jednostek dozoru technicznego"}
{"id":"2000_1321_55","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. UDT prowadzi samodzielną gospodarkę finansową. 2. Przychodami UDT są: 1) przychody z opłat, o których mowa w art. 34 ust. 1, 2) inne przychody. 3. Koszty działalności UDT, w tym wynagrodzenia pracowników, pokrywane są z przychodów, o których mowa w ust. 2. 4. Wynagrodzenie Prezesa UDT ustala minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"2000_1321_56","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Podstawą gospodarki finansowej UDT jest roczny plan finansowy UDT, zatwierdzany przez Prezesa UDT. 2. Zasady prowadzenia rachunkowości przez UDT określają odrębne przepisy."}
{"id":"2000_1321_57","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. UDT finansuje inwestycje ze środków własnych."}
{"id":"2000_1321_58","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Wynik finansowy UDT i jego podział zatwierdza Prezes UDT, zgodnie z odrębnymi przepisami."}
{"id":"2000_1321_59","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. UDT tworzy następujące fundusze: 1) fundusz podstawowy, 2) fundusz z aktualizacji wyceny środków trwałych, 3) zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, 4) zakładowy fundusz nagród. 2. Zasady tworzenia funduszu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, regulują odrębne przepisy. 3. Zakładowy fundusz nagród stanowi 8,5% funduszu płac. 4. Fundusz podstawowy odzwierciedla wartość majątku wygospodarowanego w wyniku działalności prowadzonej przez UDT. 5. Fundusz podstawowy zwiększa się o: 1) część zweryfikowanego zysku bilansowego za poprzedni rok obrotowy, 2) wartość składników majątkowych przejętych nieodpłatnie na podstawie decyzji i orzeczeń właściwych organów lub na podstawie odrębnych przepisów. 6. Fundusz podstawowy zmniejsza się o wartość składników majątkowych przekazanych nieodpłatnie na podstawie decyzji i orzeczeń właściwych organów lub na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2000_1321_6","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Urządzenia techniczne powinny być projektowane, wytwarzane, naprawiane, modernizowane oraz eksploatowane zgodnie z ich przeznaczeniem, w sposób zapewniający bezpieczeństwo ich eksploatacji - zgodnie z przepisami ustawy i przepisami odrębnymi."}
{"id":"2000_1321_60","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Zweryfikowany zysk UDT przeznacza się na: 1) fundusz podstawowy - 70%, 2) wpłatę do budżetu - 30%. 2. Stratę stanowiącą wynik finansowy UDT wykazuje się jako zmniejszenie funduszu podstawowego."}
{"id":"2000_1321_61","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. TDT prowadzi samodzielną gospodarkę finansową. Przepisy art. 55 ust. 2 i 3, art. 56 ust. 2 oraz art. 57-60 stosuje się odpowiednio. 2. Wynagrodzenie Dyrektora TDT ustala minister właściwy do spraw transportu. 3. Podstawą gospodarki finansowej TDT jest roczny plan finansowy, zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw transportu. Minister właściwy do spraw transportu zatwierdza wynik finansowy i jego podział."}
{"id":"2000_1321_62","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. WDT jest finansowany z budżetu państwa z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"2000_1321_63","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Kto dopuszcza do eksploatacji urządzenie techniczne: 1) bez otrzymania decyzji organu właściwej jednostki dozoru technicznego o dopuszczeniu urządzenia do eksploatacji lub obrotu, 2) wbrew decyzji organu właściwej jednostki dozoru technicznego o wstrzymaniu eksploatacji lub wycofaniu z obrotu urządzenia technicznego, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. Tej samej karze podlega ten, kto przerabia urządzenie techniczne bez zgody organu właściwej jednostki dozoru technicznego."}
{"id":"2000_1321_64","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Kto: 1) uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie czynności, o których mowa w art. 14 ust. 2, 2) nie wykonuje obowiązku zawiadomienia organu właściwej jednostki dozoru technicznego o niebezpiecznym uszkodzeniu urządzenia technicznego lub nieszczęśliwym wypadku związanym z eksploatacją urządzenia technicznego, podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_1321_65","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Postępowanie w sprawach określonych w art. 64 następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, na podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_1321_66","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) w art. 42 w ust. 2 skreśla się pkt 7."}
{"id":"2000_1321_67","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"Urzędu Dozoru Technicznego,\", b) w ust. 4 po wyrazach \"Polskie Centrum Badań i Certyfikacji,\" dodaje się wyrazy \"Urząd Dozoru Technicznego,\"; 2) w art. 27 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ministrowi właściwemu do spraw transportu podlegają Transportowy Dozór Techniczny, inspektoraty żeglugi śródlądowej oraz organy nadzoru nad lotnictwem cywilnym.\"."}
{"id":"2000_1321_68","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 22, poz. 268, Nr 48, poz. 550 i 552 i Nr 62, poz. 718) w załączniku do ustawy skreśla się pkt 11. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_1321_69","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy likwiduje się Urząd Dozoru Technicznego utworzony na podstawie ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 2000 r. Nr 43 poz. 489). 2. Obowiązki i zadania likwidatora Urzędu Dozoru Technicznego powierza się ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 3. Wierzytelności i zobowiązania Urzędu Dozoru Technicznego stają się wierzytelnościami i zobowiązaniami UDT. 4. Likwidator sporządza bilans zamknięcia."}
{"id":"2000_1321_7","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Do postępowania przed organami jednostek dozoru technicznego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. W sprawach należących do zakresu działania Urzędu Dozoru Technicznego, o którym mowa w art. 35 ust. 1, organem właściwym, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, jest Prezes Urzędu, a organem wyższego stopnia \" minister właściwy do spraw gospodarki. 3. W sprawach należących do zakresu działania Transportowego Dozoru Technicznego, o którym mowa w art. 42 ust. 1, organem właściwym, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, jest Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego, a organem wyższego stopnia \" minister właściwy do spraw transportu. 4. W sprawach należących do zakresu działania Wojskowego Dozoru Technicznego, o którym mowa w art. 48, organem właściwym, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, jest Szef Wojskowego Dozoru Technicznego, a organem wyższego stopnia \" Minister Obrony Narodowej. Rozdział 2 Zakres i formy wykonywania dozoru technicznego"}
{"id":"2000_1321_70","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wyposaży UDT w nieruchomości, które w dniu wejścia w życie ustawy znajdowały się w trwałym zarządzie Urzędu Dozoru Technicznego. 2. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, polega na oddaniu UDT, w drodze umowy, nieruchomości w użytkowanie wieczyste bez obowiązku wnoszenia pierwszej opłaty oraz na nieodpłatnym przeniesieniu własności budynków i urządzeń znajdujących się na tych nieruchomościach . 3. Umowa, o której mowa w ust. 2, stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej."}
{"id":"2000_1321_71","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Do dnia powołania Prezesa UDT, o którym mowa w art. 38 ust. 1, jego funkcje sprawuje Prezes Urzędu Dozoru Technicznego powołany w trybie ustawy, o której mowa w art. 69 ust. 1. 2. Z dniem powołania Prezesa UDT, o którym mowa w art. 38 ust. 1, wygasa akt powołania Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego."}
{"id":"2000_1321_72","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Stroną stosunków pracy pracowników zatrudnionych w Urzędzie Dozoru Technicznego działającym na podstawie ustawy, o której mowa w art. 69 ust. 1, staje się, na zasadach określonych w art. 231 Kodeksu pracy, UDT."}
{"id":"2000_1321_73","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy likwiduje się specjalistyczne jednostki dozoru technicznego podległe ministrowi właściwemu do spraw transportu. 2. Obowiązki i zadania likwidatora jednostek, o których mowa w ust. 1, powierza się ministrowi właściwemu do spraw transportu. 3. TDT przejmuje składniki majątkowe, środki pieniężne, wierzytelności i zobowiązania, a także prowadzone dotychczas sprawy wraz z aktami likwidowanych jednostek, o których mowa w ust. 1. 4. Pracownicy likwidowanych jednostek, o których mowa w ust. 1, stają się z dniem wejścia w życie ustawy pracownikami TDT."}
{"id":"2000_1321_74","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Minister właściwy do spraw transportu wyposaży TDT w nieruchomości, które w dniu wejścia w życie ustawy znajdowały się w trwałym zarządzie specjalistycznych jednostek dozoru technicznego, o których mowa w art. 73 ust. 1. 2. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, polega na oddaniu TDT, w drodze umowy, nieruchomości w użytkowanie wieczyste bez obowiązku wnoszenia pierwszej opłaty oraz na nieodpłatnym przeniesieniu własności budynków i urządzeń znajdujących się na tych nieruchomościach. 3. Umowa, o której mowa w ust. 2, stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej."}
{"id":"2000_1321_75","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 18 miesięcy, obowiązują dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z przepisami tej ustawy. 2. Zaświadczenia kwalifikacyjne wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowując moc przez okres w nich oznaczony."}
{"id":"2000_1321_76","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_1321_77","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o Urzędzie Dozoru Technicznego, należy przez to rozumieć UDT utworzony niniejszą ustawą."}
{"id":"2000_1321_78","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Traci moc ustawa z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943)."}
{"id":"2000_1321_79","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 69 ust. 2 i art. 73 ust. 2, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_1321_8","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wytwarzanie urządzeń technicznych z zamiarem ich wprowadzenia do eksploatacji odbywa się na podstawie dokumentacji technicznej uzgodnionej z organem właściwej jednostki dozoru technicznego w zakresie zgodności tej dokumentacji z warunkami technicznymi dozoru technicznego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. W toku uzgadniania dokumentacji technicznej ustala się formę wykonywania dozoru technicznego. 3. Zmiana uzgodnionej dokumentacji technicznej wymaga ponownego uzgodnienia z organem właściwej jednostki dozoru technicznego. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określa, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne dozoru technicznego w zakresie: 1) projektowania urządzeń technicznych, 2) materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzeń technicznych, 3) wytwarzania urządzeń technicznych, 4) eksploatacji urządzeń technicznych, 5) naprawy i modernizacji urządzeń technicznych. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, uwzględni w szczególności wymagania dotyczące konstrukcji, obliczeń wytrzymałościowych, wykonania, osprzętu, oznaczeń, materiałów i elementów, naprawy lub modernizacji, zakresu badań technicznych urządzeń i elementów, terminów badań okresowych, rodzaju dokumentacji niezbędnej do objęcia dozorem i potwierdzenia prawidłowości wykonania, spawania, zgrzewania, lutowania, przeróbki plastycznej i obróbki cieplnej, badań nieniszczących oraz obsługi i konserwacji. 6. Jeżeli dla urządzenia technicznego nie ma ustalonych warunków technicznych dozoru technicznego, urządzenie to może być projektowane, wytwarzane, naprawiane lub modernizowane na podstawie warunków technicznych ustalonych z organem właściwej jednostki dozoru technicznego. 7. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego uzgodni warunki techniczne, o których mowa w ust. 6, po stwierdzeniu, że warunki te spełniają wymagania, o których mowa w art. 6."}
{"id":"2000_1321_9","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Urządzenia techniczne oraz materiały i elementy stosowane do ich wytwarzania, naprawy lub modernizacji mogą być wytwarzane, naprawiane lub modernizowane przez wytwarzającego, naprawiającego lub modernizującego, który posiada uprawnienie, wydane w formie decyzji administracyjnej, do ich wytwarzania, naprawiania lub modernizacji, zwane dalej \"uprawnieniem\", wydane przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego, na wniosek wytwarzającego urządzenia techniczne oraz materiały i elementy stosowane do ich wytwarzania, naprawiającego lub modernizującego urządzenia techniczne, wydaje uprawnienie po stwierdzeniu, że wytwarzający, naprawiający lub modernizujący spełnia wymagania w zakresie wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń, a w szczególności: 1) wdrożył właściwą technologię wytwarzania, naprawy lub modernizacji, 2) posiada urządzenia zapewniające wytwarzanie, naprawę lub modernizację zgodnie z technologią, o której mowa w pkt 1, 3) zatrudnia pracowników o odpowiednich kwalifikacjach, określonych w odrębnych przepisach, 4) posiada zorganizowaną kontrolę jakości, 5) ma możliwość przeprowadzenia badań niszczących i nieniszczących wytwarzanych, naprawianych lub modernizowanych urządzeń technicznych oraz materiałów we własnym laboratorium lub laboratorium uznanym przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. 3. Wymagania określone w ust. 2 uważa się za spełnione, jeżeli wytwarzający, naprawiający lub modernizujący urządzenia techniczne posiada system jakości zgodny z Polskimi Normami, zatwierdzony i nadzorowany przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. 4. Dokument potwierdzający przyznanie uprawnienia zawiera określenie warunków stanowiących podstawę jego wydania, a w szczególności: 1) specyfikacje techniczne - dokumenty określające cechy, jakie urządzenie techniczne powinno posiadać w zakresie jakości, parametrów technicznych, bezpieczeństwa lub wymiarów, w tym w odniesieniu do nazewnictwa, symboli, badań i metodologii badań, znakowania i oznaczania urządzenia - które powinny być stosowane przy wytwarzaniu urządzenia technicznego, materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzenia technicznego, 2) technologie stosowane przy wytwarzaniu, naprawie lub modernizacji urządzeń technicznych, 3) materiały stosowane do wytwarzania, naprawy lub modernizacji urządzeń technicznych, 4) wymagania dotyczące kontroli jakości urządzeń technicznych."}
{"id":"2000_1322_1","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 9, poz. 59, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 532) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 109: a) w § 2 w pkt 3 wyrazy \"społecznego organu pomocniczego sądu\" zastępuje się wyrazami \"kuratora sądowego\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. W przypadku, o którym mowa w § 2 pkt 5, sąd opiekuńczy zawiadamia powiatowe centrum pomocy rodzinie, które udziela rodzinie małoletniego odpowiedniej pomocy i składa sądowi opiekuńczemu sprawozdania dotyczące sytuacji rodziny i udzielanej pomocy, w terminach określonych przez sąd, a także współpracuje z kuratorem sądowym. Sąd opiekuńczy, ze względu na okoliczności uzasadniające umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej albo w placówce opiekuńczo-wychowawczej, rozważy także ustanowienie nadzoru kuratora sądowego nad sposobem wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnim.\"; 2) w art. 111 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§1a. Sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5, a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem.\"; 3) w art. 165 w § 1 skreśla się wyrazy \" ; przy wykonywaniu tego nadzoru sąd opiekuńczy może korzystać z pomocy społecznego organu pomocniczego w sprawach opiekuńczych\"."}
{"id":"2000_1322_2","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15. poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157, Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82, Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21, Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318, Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92, Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350, Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940, Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 571; 2) w art. 572 w § 2 skreśla się wyrazy \" , społecznych organach pomocniczych sądu opiekuńczego\"; 3) dodaje się art. 579{1} w brzmieniu: \"Art. 579{1}. Sąd opiekuńczy okresowo, nie rzadziej niż raz na sześć miesięcy, dokonuje oceny sytuacji dziecka umieszczonego w placówce opiekuńczo-wychowawczej; jeżeli wymaga tego dobro dziecka sąd wszczyna postępowanie o pozbawienie władzy rodzicielskiej jego rodziców.\"."}
{"id":"2000_1322_3","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1323_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. \" Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239 i Nr 22, poz. 291) w art. 30 w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wysokość minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli realizujących tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, o którym mowa w art. 42 ust. 3, oraz dla nauczycieli, których tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin ustala się na podstawie art. 42 ust. 7, a także szczegółowe zasady zaszeregowania nauczycieli,\"."}
{"id":"2000_1323_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 49, poz. 484 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) w art. 20a wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 3 po wyrazach \"ust. 4\" dodaje się wyrazy \"i 5a\"; 2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Agencja dokona, w terminie do dnia 30 czerwca 2001r., wpłaty na rachunek budżetu państwa 30% wpływów pieniężnych uzyskanych w 2000 r. z tytułów określonych w art. 20 ust. 2 pkt 1; wpłatę tę zalicza się na poczet zobowiązań Agencji wynikających z ust 1 i 4.\"; 3) w ust. 7 wyrazy \"ust. 2 i 4\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2, 4 i 5a\"."}
{"id":"2000_1323_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. Nr 127, poz. 584, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. W postępowaniu przed właściwym urzędem skarbowym w sprawie o wydanie banderoli podatkowych producenci (importerzy) są obowiązani do uprzedniego wpłacenia do tego urzędu odpowiedniej zaliczki na podatek akcyzowy stanowiącej równowartość żądanych banderoli oraz kwoty stanowiącej co najmniej 80% kosztów wytworzenia banderoli podatkowych, a w postępowaniu o sprzedaż banderoli legalizacyjnych podmioty uprawnione do ich zakupu są obowiązane do uprzedniego wpłacenia do tego urzędu należności odpowiadającej odpłatności za te banderole. 2. W razie odmowy wydania banderoli podatkowych lub sprzedaży banderoli legalizacyjnych, zaliczka i kwota kosztów lub należności, o których mowa w ust. 1, podlega zwrotowi przez urząd skarbowy, do którego została wpłacona, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku przez podmiot, który wpłacił tę zaliczkę i kwotę kosztów lub należność. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zaliczki na podatek akcyzowy odpowiadającej wartości banderoli podatkowych, uprawniającej do ich otrzymania, wysokość kwot stanowiących co najmniej 80% kosztów wytworzenia tych banderoli oraz wysokość odpłatności za sprzedaż banderoli legalizacyjnych.\"; 2) w art. 9 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Urząd skarbowy odmówi wydania lub sprzedaży banderoli wnioskodawcy, który nie wpłaci zaliczki i kwoty kosztów lub należności, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub nie dopełni obowiązków określonych w ust. 1-3.\"."}
{"id":"2000_1323_4","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 31, poz. 384, Nr 48, poz. 550, Nr 70, poz. 820 i Nr 106, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 9a; 2) w art. 27 w ust. 1 w pkt 6 skreśla się przecinek i wyrazy \"o których mowa w art. 36{1} Kodeksu pracy\"; 3) w art. 37i ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, przyznać bezrobotnym zamieszkałym we wszystkich lub niektórych powiatach (gminach), o których mowa w ust. 3, prawo do stypendium, o którym mowa w art. 37d.\"; 4) art. 37j otrzymuje brzmienie : \"Art. 37j. 1. Zasiłek przedemerytalny przysługuje osobie spełniającej określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku oraz posiadającej okres uprawniający do emerytury, jeżeli: 1) posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn lub 2) posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 25 lat dla kobiet i 30 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat wykonywania prac uznanych w przepisach emerytalnych za zatrudnienie w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. 2. Wysokość zasiłku przedemerytalnego wynosi 120% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3-5. 3. Wysokość zasiłku przedemerytalnego wynosi 160% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, dla osoby zamieszkałej w dniu nabycia prawa do zasiłku przedemerytalnego oraz w okresie jego pobierania w powiatach (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, jeżeli stosunek pracy lub stosunek służbowy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Zasiłek ten przysługuje również w przypadku, gdy w okresie pobierania zasiłku przedemerytalnego powiat (gmina) został wykreślony z wykazu powiatów (gmin) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 4.Wysokość zasiłku przedemerytalnego nie może przekroczyć 90% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc zgłoszenia wniosku o zasiłek przedemerytalny, i nie może być niższa od 120 % kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1. 5. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, wypłacone za okres przypadający po dniu 31 grudnia 1998 r. pomniejsza się o naliczone i potrącone od tego wynagrodzenia składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe.\"; 5) w art. 37k skreśla się ust. 9; 6) w art. 37l: a) w ust. 1 wyrazy \"zalicza się okres\" zastępuje się wyrazami \"nie zalicza się okresu\", b) w ust. 2 wyrazy \"pkt 3-5 i ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"pkt 3-6 i ust. 2 pkt 2-4\"; 7) w art. 37n: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2\", b) w ust. 2 po wyrazie \"zawieszeniu\" skreśla się przecinek i wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3\", c) skreśla się ust. 3; 8) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. Zakłady pracy chronionej lub zakłady aktywności zawodowej oraz przedsiębiorcy Polskiego Związku Głuchych i Polskiego Związku Niewidomych oraz Związku Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej, Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi oraz Zakład dla Niewidomych w Laskach nie opłacają składek na Fundusz Pracy za zatrudnionych pracowników o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.\"."}
{"id":"2000_1323_5","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136 oraz z 2000 r. Nr 95, poz. 1041) w art. 75 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 5 wyrazy \"art. 46\" zastępuje się wyrazami \"art. 46 pkt 1 i 3\"; 2) w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu : \"7) art. 46 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.\"."}
{"id":"2000_1323_6","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 6. 1. W 2001 r.: 1) art. 55 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 4 stosuje się również w zakresie dotyczącym zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych, 2) łączna kwota zaciągniętych kredytów i pożyczek, o której mowa w art. 55 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 4, nie może przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 12,5% dochodów Funduszu Pracy, planowanych na ten rok, 3) okres spłaty kredytów i pożyczek, o którym mowa w art. 55 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 4, może wykraczać poza rok budżetowy i może przekroczyć trzy miesiące, nie więcej jednak niż sześć miesięcy, 4) w zakresie określonym w pkt 1-3 nie stosuje się art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550 i Nr 95, poz. 1041). 2. Zasiłki przedemerytalne przyznane przed dniem wejścia w życie ustawy przysługują uprawnionym osobom w dotychczasowej wysokości, z uwzględnieniem art. 24 ust. 6a ustawy wymienionej w art. 4."}
{"id":"2000_1323_7","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 7. Zachowuje moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 1999 r. w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z podmiotów gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce (Dz.U. Nr 36, poz. 341 i Nr 77, poz. 867)."}
{"id":"2000_1323_8","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_1324_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230 i Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 7 wyrazy \"Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas Chorych,\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 2) w art. 19 wyrazy \"7,5 %\" zastępuje się wyrazami \"7,75 %\"; 3) w art. 31a w ust. 1 w pkt 6 skreśla się wyrazy \"Krajowego Związku Kas Chorych,\"; 4) w art. 31e w ust. 2 skreśla się wyrazy \"oraz Krajowego Związku Kas Chorych\"; 5) w art. 31f w ust. 2 skreśla się wyrazy \"po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych\"; 6) w art. 37: a) w ust. 5 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas Chorych oraz\", b) skreśla się ust. 6; 7) w art. 38 w ust. 6 i w art. 39 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"na wniosek i po porozumieniu z Radą Krajowego Związku Kas oraz\"; 8) w art. 38: a) w ust. 7 wyrazy \"Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Rady Krajowego Związku Kas\" zastępuje się wyrazami \"Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej\", b) skreśla się ust. 8; 9) w art. 45 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Rady Krajowego Związku Kas\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej\"; 10) w art. 47 w ust. 4 skreśla się wyrazy \"po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych\"; 11) po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu: \"Art. 53a. Finanse Kas Chorych są jawne.\"; 12) w art. 54 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"Rady Krajowego Związku Kas,\"; 13) w art. 59a w ust. 8 skreśla się wyrazy \"Rady Krajowego Związku Kas Chorych i\"; 14) w art. 65: a) w ust. 1 w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 3, b) skreśla się ust. 2; 15) w art. 69c w ust. 2 skreśla się wyrazy \"Rady Krajowego Związku Kas Chorych i\"; 16) w art. 73 skreśla się pkt 7; 17) w art. 75 : a) w ust. 2 wyrazy \"21 członków\" zastępuje się wyrazami \"9 członków\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Członkowie rady Kasy Chorych posiadają wyższe wykształcenie oraz zdany egzamin na członka rady nadzorczej jednoosobowej spółki Skarbu Państwa.\"; 18) w art. 75b: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz przewodniczącego i członków komisji skarg i wniosków\", b) skreśla się ust. 2; 19) w art. 76: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) rozpatrywanie skarg i wniosków ubezpieczonych i udzielanie im odpowiedzi we współpracy z dyrektorem Kasy Chorych,\", b) w pkt 7 skreśla się wyrazy \"oraz komisji skarg i wniosków\", c) skreśla się pkt 10; 20) skreśla się art. 76a; 21) skreśla się art. 107-120; 22) w tytule rozdziału 7 skreśla się wyrazy \"i Krajowego Związku Kas Chorych\"; 23) w art. 124 skreśla się wyrazy \"Krajowy Związek Kas Chorych oraz\"; 24) w art. 128 w ust. 1 skreśla się pkt 4; 25) w art. 129 skreśla się ust. 2; 26) skreśla się art. 133; 27) w art. 135a w ust. 2 skreśla się wyrazy \"Krajowego Związku Kas Chorych i\"; 28) w art. 141 skreśla się wyrazy \"oraz Krajowy Związek Kas Chorych\"; 29) w art. 141b: a) w ust. 1 wyrazy \"Rada Krajowego Związku Kas Chorych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\", b) w ust. 2 wyrazy \"Rada Krajowego Związku Kas Chorych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\"; 30) po art. 141d dodaje się art. 141e w brzmieniu: \"Art. 141e. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres niezbędnych danych gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowy sposób rejestrowania tych danych oraz ich udostępniania Kasom Chorych, Prezesowi Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia i wojewodom, w tym także rodzaje wykorzystywanych nośników informacji oraz wzory dokumentów, 2) zakres niezbędnych danych gromadzonych w systemach informatycznych Kas Chorych oraz wzory i zasady przekazywania Prezesowi Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych sprawozdań okresowych, a także wzory i sposób przekazywania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia i wojewodom zbiorczych danych dotyczących świadczeń zdrowotnych udzielonych ubezpieczonym będącym członkami Kasy Chorych, 3) zakres niezbędnych danych gromadzonych i przekazywanych przez apteki, o których mowa w art. 141b ust. 1, Kasom Chorych i ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia gromadzi i przetwarza materiały informacyjne z instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.\"; 31) w art. 151a w ust. 1 oraz w ust. 4 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i Krajowego Związku Kas Chorych\"; 32) w art. 151c w ust. 5 skreśla się pkt 2; 33) w art. 154 wyrazy \"Przewodniczący Rady Krajowego Związku Kas Chorych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 34) w art. 167: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"i Krajowego Związku Kas Chorych\", b) w ust. 8 w pkt 4 wyrazy \"a świadczeniodawcami, Urzędem Nadzoru i Krajowym Związkiem Kas Chorych\" zastępuje się wyrazami \"a świadczeniodawcami i Urzędem Nadzoru\"."}
{"id":"2000_1324_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816 i Nr 104, poz. 1104) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27b w ust. 2 wyrazy \"7,5 %\" zastępuje się wyrazami \"7,75 %\"; 2) w art. 44 w ust. 6d pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w trakcie roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy dokonywali odliczeń, z wyjątkiem odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) i art. 27b, lub korzystali z ulg, lub dokonują takich odliczeń w trakcie roku podatkowego.\"."}
{"id":"2000_1324_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703 i Nr 103, poz. 1100) w art. 17 w ust. 1 w pkt 4p skreśla się wyrazy \"Krajowego Związku Kas Chorych i\"."}
{"id":"2000_1324_4","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 20 lipca 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 oraz z 2000 r. Nr 104, poz. 1104) w art. 31 w ust. 2 i w art. 44 w ust. 2 wyrazy S7,5 %\" zastępuje się wyrazami \"7,75 %\"."}
{"id":"2000_1324_5","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 5. 1. W okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy sejmik województwa powoła radę Kasy Chorych na podstawie art. 75 ust. 2 i 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Kadencja rady Kasy Chorych powołanej na podstawie dotychczasowych przepisów upływa w dniu pierwszego posiedzenia rady Kasy Chorych powołanej na podstawie art. 75 ust. 2 i 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2000_1324_6","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 6. 1. Krajowy Związek Kas Chorych zakończy działalność w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Z dniem zakończenia działalności Krajowego Związku Kas Chorych minister właściwy do spraw zdrowia powoła likwidatora. 3. Po zakończeniu likwidacji likwidator złoży wniosek o wykreślenie Krajowego Związku Kas Chorych z rejestru prowadzonego przez sąd rejestrowy. 4. Majątek pozostały po zlikwidowanym Krajowym Związku Kas Chorych staje się majątkiem Skarbu Państwa będącym w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia."}
{"id":"2000_1324_7","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 1, 310, 12-15, 19 lit. c), pkt 20-29 i 31-34 oraz art. 3, które wchodzą w życie z dniem 30 czerwca 2001 r."}
{"id":"2000_136_1","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 1972 r. Nr 47, poz. 298, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 64, poz. 271, z 1997 r. Nr 126, poz. 805 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Zwłoki osób zmarłych lub zabitych w miejscach publicznych przewozi się przed ich pochowaniem, na wniosek właściwego organu, do zakładu medycyny sądowej, a w razie jego braku na obszarze powiatu do najbliższego szpitala mającego prosektorium, celem ustalenia przyczyny zgonu. Organizowanie tego przewozu należy do zadań powiatu.\"."}
{"id":"2000_136_10","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. z 1989 r. Nr 58, poz. 349, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Postępowanie scaleniowe lub wymienne przeprowadza na koszt Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2, starosta, jako zadanie z zakresu administracji rządowej. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z tego zakresu jest samorządowe kolegium odwoławcze.\"; 2) użyte w art. 3 w ust. 3, w art. 6, w art. 7 w ust. 1 i 3, w art. 9 w ust. 2 i 3, w art. 10 w ust. 1, 3 i 4, w art. 11 w ust. 1, w art. 12 w ust. 1 i 3, w art. 13 w ust. 2 i 4, w art. 16 w ust. 2, w art. 21 w ust. 1 i 2, w art. 24 w ust. 1 i 2, w art. 27 w ust. 3, w art. 30 i art. 31 w różnych przypadkach wyrazy \"zarząd gminy\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"starosta\"."}
{"id":"2000_136_11","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) w art. 81 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego\"."}
{"id":"2000_136_12","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Środki, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone w szczególności na różne formy pomocy dla osób uzależnionych od alkoholu i członków ich rodzin, działalność informacyjną i wychowawczą, kształcenie specjalistów i prowadzenie badań naukowych nad problemami alkoholowymi.\"."}
{"id":"2000_136_13","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575, z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Koordynacja rozkładów jazdy przewoźników wykonujących zarobkowy przewóz osób pojazdami samochodowymi w regularnym transporcie zbiorowym jest prowadzona przez: 1) zarząd gminy - dla linii komunikacyjnych przebiegających na obszarze gminy, 2) zarząd powiatu - dla linii komunikacyjnych ponadgminnych, przebiegających wyłącznie na obszarze jednego powiatu, 3) zarząd województwa - dla linii komunikacyjnych przebiegających przez obszar dwóch lub więcej powiatów, 4) zarząd województwa, na obszarze którego rozpoczyna się linia komunikacyjna przebiegająca przez obszar dwóch lub więcej województw - dla tej linii. 4. Organy, o których mowa w ust. 3, są obowiązane do zorganizowania koordynacji rozkładów jazdy na swoim obszarze oraz do uzgadniania rozkładów jazdy w przypadku, gdy dana linia komunikacyjna przebiega poza ich obszarem.\"; 2) w art. 15: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W odniesieniu do gminnego transportu zbiorowego oraz przewozów osób i bagażu taksówkami przepisy porządkowe określa rada gminy, a na terenie miasta stołecznego Warszawy Rada miasta stołecznego Warszawy.\", b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Rada gminy (Rada miasta stołecznego Warszawy) może wprowadzić obowiązek stosowania dodatkowych oznaczeń i dodatkowego wyposażenia technicznego w odniesieniu do taksówek 3) w art. 33a w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w razie uzasadnionego podejrzenia, że dokument przewozu albo dokument uprawniający do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego jest podrobiony lub przerobiony \" zatrzymać dokument za pokwitowaniem oraz przesłać go prokuratorowi lub Policji, z powiadomieniem wystawcy dokumentu.\"; 4) w art. 34 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) treść, sposób i terminy ogłaszania rozkładów jazdy, tryb ich uzgadniania i koordynacji, z uwzględnieniem zadań w zakresie koordynacji oraz warunki ponoszenia kosztów z tym związanych,\"."}
{"id":"2000_136_14","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 , Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2 wyrazy \"środków komunikacji publicznej\" zastępuje się wyrazami \"osobowego i towarowego transportu kolejowego, drogowego, lotniczego i morskiego\"; 2) w art. 10: a) w ust. 1 skreśla się pkt 5, b) w ust. 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \" ,w tym zadania w zakresie higieny radiacyjnej.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wojewódzki, powiatowy i portowy inspektor sanitarny kierują działalnością odpowiednio wojewódzkiej, powiatowej i portowej stacji sanitarno-epidemiologicznej, będących zakładami opieki zdrowotnej.\"; d) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i kolejowych\", e) w ust. 6 wyrazy \"wojewódzkiego, powiatowego, portowego i kolejowego\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzkiego, powiatowego i portowego\"; 3) w art. 11: a) w ust. 1 wyrazy \"Wojewódzkiego, portowego i kolejowego\" zastępuje się wyrazami \"Wojewódzkiego i portowego\", b) w ust. 5 wyrazy \"wojewódzkiego, powiatowego, portowego i kolejowego\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzkiego, powiatowego i portowego\"; 4) w art. 12: a) w ust. 1 wyrazy \"powiatowy, portowy lub kolejowy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowy lub portowy\", b) w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"powiatowego, portowego i kolejowego\" zastępuje się wyrazami \"powiatowego i portowego\"; 5) w art. 12a: a) w ust. 2 wyrazy \"powiatowych, portowych i kolejowych\" zastępuje się wyrazami \"powiatowych i portowych\", b) w ust. 3 w zdaniu drugim kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"jednak nie częściej niż raz na trzy miesiące.\"; 6) skreśla się art. 12c; 7) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. Inspektor sanitarny wyższego stopnia może podejmować wszelkie czynności należące do zakresu działania inspektora sanitarnego niższego stopnia, jeżeli jest to wskazane ze względu na szczególną wagę lub zawiłość sprawy. W tych wypadkach inspektor sanitarny wyższego stopnia staje się organem pierwszej instancji. O podjęciu czynności Główny Inspektor Sanitarny lub wojewódzki inspektor sanitarny zawiadamia właściwego inspektora sanitarnego.\"."}
{"id":"2000_136_15","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 skreśla się pkt 12 i oznaczenie ust. 1, b) skreśla się ust. 2; 2) w art. 5: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych obsługujących ruch osobowy i towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów) lub wyłącznie ruch towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów),\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przebieg dróg krajowych ustala, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw transportu po zasięgnięciu opinii właściwych zarządów województw, a w miastach na prawach powiatu - właściwych zarządów miast.\"; 3) w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przebieg dróg wojewódzkich ustala sejmik województwa w planie regionalnym po zasięgnięciu opinii zarządów powiatów, na obszarze których przebiega droga, a w miastach na prawach powiatu \" opinii zarządów miast.\"; 4) w art. 6a: a) w ust. 2 wyrazy \"rad gmin\" zastępuje się wyrazami \"zarządów gmin\", a wyrazy \"rad sąsiednich powiatów\" zastępuje się wyrazami \"zarządów sąsiednich powiatów\", b) w ust. 3 wyrazy \"rad gmin\" zastępuje się wyrazami \"zarządów gmin\"; 5) w art. 7: a) w ust. 2 wyrazy \"właściwej rady powiatu\" zastępuje się wyrazami \"właściwego zarządu powiatu\", b) w ust. 3 wyrazy \"rada gminy\" zastępuje się wyrazami \"zarząd gminy\"; 6) w art. 10 w ust. 1 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Pozbawienie drogi dotychczasowej kategorii i zaliczenie jej do innej kategorii następuje do końca trzeciego kwartału, z mocą od dnia 1 stycznia następnego roku.\"; 7) w art. 13: a) w ust. 2: - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) przejazdy po autostradach budowanych i eksploatowanych lub wyłącznie eksploatowanych jako płatne w trybie przepisów o autostradach płatnych\", - w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje pkt 5 i 6 w brzmieniu: \"5) przejazdy przez obiekty mostowe, 6) wjazd i poruszanie się po drogach strefy śródmiejskiej.\", b) w ust. 2a po wyrazie \"drogowym\" dodaje się wyrazy \"lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu\", c) w ust. 3: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"w ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 6\", - w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) innych wskazanych przez radę miasta w odniesieniu do dróg strefy śródmiejskiej.\", d) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wprowadzania opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5 i ust. 2a, oraz organ właściwy do ustalania stawek opłat i organ właściwy do ich pobierania, z uwzględnieniem w szczególności: kategorii pojazdów, czasu parkowania i organizacji ruchu lokalnego. 5. Zasady ustalania i pobierania opłat za przejazdy autostradami, o których mowa w ust. 2 pkt 1a, regulują przepisy o autostradach płatnych.\"; 8) po art. 13a dodaje się art. 13b w brzmieniu: \"Art. 13b. 1. Ustanowienie strefy śródmiejskiej, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 6, jest możliwe, jeżeli: 1) strefa nie obejmuje drogi krajowej, 2) istnieje układ dróg wojewódzkich umożliwiających ominięcie strefy, 3) strefa obsługiwana jest przez lokalny transport zbiorowy, 4) zapewniony jest system parkingów, 5) sposób pobierania opłat nie utrudnia ruchu i nie powoduje zagrożeń w ruchu. 2. Organem właściwym do ustanowienia strefy śródmiejskiej jest rada gminy. 3. Rada gminy, ustanawiając strefę śródmiejską, określa: 1) granice strefy, 2) wysokość opłaty, 3) przejazdy pojazdów zwolnionych z opłaty, 4) przejazdy pojazdów, od których pobierane są opłaty obniżone, 5) tryb pobierania opłaty. 4. Opłata, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 6, stanowi dochód gminy. 5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania przez radę gminy strefy śródmiejskiej. W szczególności w rozporządzeniu określa się warunki i sposób ustalania granic strefy, tryb i zakres opiniowania projektu ustanawiania strefy śródmiejskiej przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach oraz wymagania odnośnie do sposobu pobierania opłat.\"; 9) w art. 18 w ust. 2: a) w pkt 5 wyrazy \"których trasa przekracza granice państwa\" zastępuje się wyrazami \"jeżeli miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu znajduje się na obszarze różnych województw lub trasa przejazdu przekracza granice państwa\", b) w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu: \"7) zarządzanie ruchem na drogach krajowych.\"; 10) w art. 19: a) w ust. 2 wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 6\", b) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z wyjątkiem zadań, o których mowa w art. 20 pkt 1, 8 i 17, z zastrzeżeniem ust. 3a.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Minister właściwy do spraw transportu może udzielić zgody, na warunkach określonych w drodze decyzji administracyjnej, na zajęcie pasa drogowego autostrady płatnej w celu umieszczenia urządzeń infrastruktury technicznej i innych obiektów nie związanych z tą autostradą.\", d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W granicach miasta stołecznego Warszawy zarządcą dróg publicznych: 1) krajowych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, 2) wojewódzkich i powiatowych - jest zarząd miasta stołecznego Warszawy.\"; 11) w art. 20 w pkt 16 skreśla się wyrazy \"poza obszarami zabudowanymi\"; 12) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2-4 oraz ust. 5 i 6, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu, radę miasta stołecznego Warszawy lub radę gminy. Jeżeli jednostka taka nie została utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zarządca drogi może upoważnić pracowników, odpowiednio do: urzędu marszałkowskiego, starostwa, urzędu miasta, urzędu miasta stołecznego Warszawy lub gminy albo pracowników jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, do załatwiania spraw w jego imieniu, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych.\"; 13) w art. 22 w ust. 2 wyraz \"podróżnych\" zastępuje się wyrazami \"uczestników ruchu oraz pod reklamy\" oraz dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przepisu art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966) nie stosuje się.\"; 14) w art. 34 wyrazy \"art. 4 ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 4 pkt 1 i 2\"; 15) w art. 37 w ust. 2 po wyrazie \"utrzymywać\" dodaje się wyrazy \"zieleń, w tym\"; 16) w art. 40: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prowadzenie robót w pasie drogowym wymaga zezwolenia właściwego zarządcy drogi, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 2.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Za zajęcie pasa drogowego i za umieszczenie w nim urządzeń nie związanych z funkcjonowaniem dróg pobiera się opłaty, a za niedotrzymanie warunków określonych w zezwoleniu lub zajęcie pasa bez zezwolenia pobiera się kary pieniężne, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 2.\"; 17) w art. 40a wyrazy \"art. 13 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 13 ust. 2 pkt 1-5\"; 18) w art. 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, ustala sieć dróg krajowych oraz na wniosek właściwego zarządcy dróg wojewódzkich \" sieć dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku na pojedynczą oś do 100 kN (10 t), a na oś składową osi wielokrotnej od 57,5 kN (5, 75 t) do 80 kN (8 t) w zależności od rozstawu osi składowych.\"."}
{"id":"2000_136_16","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. \" Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770, oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) pracach geodezyjnych - rozumie się przez to projektowanie i wykonywanie pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych, dokonywanie obliczeń, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także zakładanie i aktualizację baz danych, pomiary i opracowania fotogrametryczne, grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie,\", b) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości) - rozumie się przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami,\", c) w pkt 9 po wyrazie \"zastrzeżonym\" dodaje się wyrazy \"ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa\", d) w pkt 12 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 13-15 w brzmieniu: \"13) powszechnej taksacji nieruchomości \" rozumie się przez to wycenę nieruchomości, realizowaną według odrębnych przepisów, 14) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu \" rozumie się przez to uporządkowany zbiór danych przestrzennych i opisowych sieci uzbrojenia terenu, a także informacje o podmiotach władających siecią, 15) systemie informacji o terenie \" rozumie się przez to bazę danych przestrzennych dotyczących określonego obszaru oraz procedury i techniki służące systematycznemu zbieraniu, aktualizowaniu i udostępnianiu danych.\"; w art. 4: a) w ust. 1 po wyrazie \"aktualizuje\" dodaje się wyrazy \"ewidencję gruntów i budynków\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: \"2a. Tereny zamknięte są ustalane przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych w drodze decyzji. W decyzji tej określane są również granice terenu zamkniętego. Dokumentacja geodezyjna określająca przebieg granic i powierzchnię terenu zamkniętego przekazywana jest przez organy wydające decyzje o zamknięciu terenu właściwym terytorialnie starostom w trybie art. 22. 2b. Właściwi ministrowie i kierownicy urzędów centralnych zawiadamiają Głównego Geodetę Kraju o ustaleniu terenu zamkniętego oraz podają klauzulę tajności informacji dotyczących obiektów znajdujących się na tym terenie. 2c. Jeżeli teren utracił charakter terenu zamkniętego, zarządzający nim obowiązany jest przekazać właściwemu staroście dokumentację geodezyjną i kartograficzną oraz sporządzone mapy w celu włączenia ich do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Koszty zakładania osnów geodezyjnych, sporządzania mapy zasadniczej, ewidencji gruntów i budynków oraz map topograficznych, a także systemu informacji o terenie, pokrywa się z budżetu państwa oraz ze środków Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym. W kosztach tych, celem realizacji zadań własnych, mogą uczestniczyć jednostki samorządu terytorialnego lub inni inwestorzy.\"; 3) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Do zadań Służby Geodezyjnej i Kartograficznej należy w szczególności: 1) realizacja polityki państwa w zakresie geodezji i kartografii, 2) organizowanie i finansowanie prac geodezyjnych i kartograficznych, w tym: a) rejestracji stanów prawnych i faktycznych nieruchomości (kataster), b) pomiarów geodezyjnych i opracowań kartograficznych, c) fotogrametrycznych zdjęć powierzchni kraju i opracowań fotogrametrycznych, d) wydawania urzędowych map i atlasów terytorium Polski, e) prowadzenia krajowego systemu informacji o terenie, 3) administrowanie państwowym zasobem geodezyjnym i kartograficznym i jego aktualizacja, 4) kontrolowanie urzędów, instytucji publicznych i przedsiębiorców w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących geodezji i kartografii, 5) opracowanie wytycznych dotyczących powszechnej taksacji nieruchomości i jej nadzorowanie, 6) prowadzenie państwowego rejestru granic oraz powierzchni jednostek podziału terytorialnego kraju, 7) sporządzanie map topograficznych i tematycznych kraju oraz mapy zasadniczej, 8) nadawanie, do czasu utworzenia odpowiednich samorządów zawodowych, uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii, prowadzenie rejestru osób uprawnionych oraz współpraca z tymi samorządami zawodowymi, 9) współpraca z wyspecjalizowanymi w dziedzinie geodezji i kartografii organizacjami krajowymi, międzynarodowymi i regionalnymi oraz organami i urzędami innych krajów, 10) inicjowanie prac naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie standardów organizacyjno-technicznych oraz zastosowania metod informatycznych, fotogrametrycznych i satelitarnych w dziedzinie geodezji i kartografii oraz w krajowym systemie informacji o terenie, 11) prowadzenie spraw związanych z ochroną informacji niejawnych w działalności geodezyjnej i kartograficznej, 12) przygotowanie organizacyjno-techniczne i wdrożenie katastru. 2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje materiałów geodezyjnych i kartograficznych, które ze względu na ochronę interesów państwa lub interesu społecznego oznacza się klauzulą \"poufne\".\"; 4) art. 7a otrzymuje brzmienie: \"Art. 7a. Główny Geodeta Kraju wykonuje zadania określone w ustawie, a w szczególności: 1) nadzoruje realizację polityki państwa w zakresie geodezji i kartografii, 2) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewódzkich inspektorów nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, a także nadzoruje i kontroluje ich działania, 3) prowadzi centralny zasób geodezyjny i kartograficzny oraz dysponuje środkami Centralnego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym, 4) zakłada podstawowe osnowy geodezyjne, grawimetryczne i magnetyczne, 5) opracowuje zasady dotyczące techniczno-organizacyjnego przygotowania katastru oraz współdziała w jego tworzeniu, 6) prowadzi państwowy rejestr granic i powierzchni Rzeczypospolitej Polskiej oraz poszczególnych województw, 7) ewidencjonuje systemy informacji o terenie o znaczeniu ogólnopaństwowym oraz współpracuje z innymi resortami w zakładaniu i prowadzeniu systemów informacji geograficznej, 8) współpracuje z wyspecjalizowanymi w dziedzinie geodezji i kartografii organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi oraz organami i urzędami innych krajów, 9) inicjuje prace naukowe i badawczo-rozwojowe w zakresie standardów organizacyjno-technicznych oraz zastosowania metod informatycznych, fotogrametrycznych i satelitarnych w dziedzinie geodezji i kartografii oraz w krajowym systemie informacji o terenie, 10) nadaje uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii, prowadzi rejestr osób uprawnionych oraz współpracuje z samorządami i organizacjami zawodowymi geodetów i kartografów, 11) prowadzi sprawy związane z ochroną informacji niejawnych w działalności geodezyjnej i kartograficznej, 12) opracowuje wytyczne dotyczące powszechnej taksacji nieruchomości i nadzoruje jej przebieg, 13) współdziała z organami administracji geodezyjnej i kartograficznej przy wykonywaniu: a) fotogrametrycznych zdjęć powierzchni kraju, b) map topograficznych, c) map tematycznych, d) opracowań fotogrametrycznych, 14) wykorzystuje mapy topograficzne i tematyczne, o których mowa w art. 7c pkt 2, do sporządzania map topograficznych i tematycznych kraju, 15) prowadzi sprawy związane z nazewnictwem geograficznym, w tym państwowy rejestr nazw geograficznych, 16) opracowuje zasady dotyczące uzgodnień co do usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu.\"; 5) w art. 7b w ust. 1: a) w pkt 3 po wyrazach \"współdziała z\" dodaje się wyrazy \"Głównym Geodetą Kraju oraz\", b) w pkt 4 wyraz \"rejestruje\" zastępuje się wyrazem \"ewidencjonuje\", c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) prowadzi rejestr granic i powierzchni jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa w zakresie dotyczącym województwa,\", d) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) na wniosek starosty wyraża opinię o przygotowaniu gminy do przejęcia zadań w trybie art. 6a ust. 4.\"; 6) w art. 7c w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) analiza zmian w strukturze agrarnej oraz programowanie i koordynacja prac urządzeniowo-rolnych, 5) monitorowanie zmian w sposobie użytkowania gruntów oraz ich bonitacji.\"; 7) w art. 8: a) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"Nazw\" dodaje się wyraz \"Geograficznych\", b) w ust. 2 wyrazy \"w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 i 3\", c) w ust. 3 po wyrazie \"Nazw\" dodaje się wyraz \"Geograficznych\"; 8) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i zakres przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4, przez organy służby geodezyjnej i kartograficznej, a w szczególności podział zadań kontrolnych pomiędzy poszczególne organy służby oraz ich obowiązki i uprawnienia podczas wykonywania kontroli.\"; 9) w art. 10: a) w ust. 1 po wyrazach \"w drodze rozporządzenia, tereny\" dodaje się wyraz \"zamknięte\", b) w ust. 1a wyrazy \"niezbędnych dla obronności państwa\" zastępuje się wyrazami \" , o których mowa w ust. 1\", c) w ust. 5 wyrazy \"Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw architektury i budownictwa\"; 10) w art. 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Na terenach zamkniętych prace geodezyjne mogą być wykonywane tylko przez wykonawców działających na zlecenie organów, które wydały decyzję o zamknięciu terenu, lub za ich zgodą.\"; 11) w art. 18 kropkę zastępuje się myślnikiem i dodaje wyrazy \"w zakresie zasobu centralnego, marszałka województwa \" w zakresie zasobu wojewódzkiego oraz starosty \" w zakresie zasobu powiatowego.\"; 12) w art. 19 w ust. 1: a) wyrazy \"administracji publicznej\" zastępuje się wyrazami \"architektury i budownictwa\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz szczegółowe zasady współdziałania między Służbą Geodezyjną i Kartograficzną i Służbą Topograficzną Wojska Polskiego w zakresie wykonywania tych prac, a także wzajemnego przekazywania materiałów,\"; 13) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej i gospodarki nieruchomościami stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.\"; 14) w art. 24: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Informacje o gruntach, budynkach i lokalach zawiera operat ewidencyjny, który składa się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych rejestrów. 2. Informacje o gruntach, budynkach i lokalach zawarte w operacie ewidencyjnym są jawne. Informacji tych udziela się odpłatnie.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wyrysy i wypisy z operatu ewidencyjnego są wydawane przez organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków odpłatnie na żądanie właścicieli lub osób fizycznych i prawnych, w których władaniu znajduje się grunt, budynek lub lokal, osób fizycznych i prawnych oraz innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, które mają interes prawny w tym zakresie, a także na żądanie zainteresowanych organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego. \", c) w ust. 4 na końcu dodaje się wyrazy \"bez prawa ich udostępniania osobom trzecim\"; 15) w art. 26: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) sposób i tryb przeprowadzania gleboznawczej klasyfikacji gruntów, rodzaje gruntów wyłączonych z klasyfikacji, a także szczegółowe warunki, jakim powinny odpowiadać podmioty wykonujące tę klasyfikację.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"rodzaje budynków\" dodaje się wyrazy \"i lokali\", c) w ust. 2a po wyrazie \"Kartograficzną\" skreśla się wyrazy \"Rzeczypospolitej Polskiej\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykazywania w ewidencji gruntów i budynków danych odnoszących się do gruntów, budynków i lokali znajdujących się na terenach zamkniętych, a w szczególności wskaże dane przekazywane do ewidencji gruntów i budynków, tryb przekazywania zmian oraz sprecyzuje sposób postępowania w przypadku utraty przez teren charakteru zamkniętego.\"; 16) w art. 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2.Wydanie decyzji poprzedza: 1) dokonanie przez wójta, burmistrza (prezydenta miasta) oceny prawidłowości wykonania czynności ustalenia przebiegu granic nieruchomości przez upoważnionego geodetę oraz zgodności sporządzonych dokumentów z przepisami; w wypadku stwierdzenia wadliwego wykonania czynności upoważnionemu geodecie zwraca się dokumentację do poprawy i uzupełnienia, 2) włączenie dokumentacji technicznej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.\"; 17) w art. 41: a) w ust. 2, 3 i 3a wyraz \"Dochodami\" zastępuje się wyrazem \"Przychodami\", b) w ust. 2 i 3 wyraz \"rocznych\" zastępuje się wyrazami \"kwartalnych, w ciągu 30 dni od zakończenia kwartału,\", c) w ust. 4 po wyrazach \"zakup urządzeń\" dodaje się wyrazy \"i wyposażenie lokali\"; 18) w art. 42 w ust. 2 w pkt 4 po wyrazie \"czynności\" dodaje się wyrazy \"technicznych i administracyjnych\"; 19) w art. 45 w ust. 5 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa\"; 20) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1.Osobom, o których mowa w art. 42, które ze swojej winy naruszyły przepisy art. 42 ust. 3, można: 1) udzielić upomnienia, 2) udzielić nagany z wpisem do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe, 3) zawiesić wykonywanie uprawnień zawodowych na okres od 6 miesięcy do jednego roku, 4) zawiesić wykonywanie uprawnień zawodowych do czasu ponownego złożenia egzaminu z wynikiem pozytywnym, 5) odebrać uprawnienia zawodowe, z możliwością ubiegania się o ponowne ich uzyskanie po upływie 3 lat od dnia ich odebrania. 2. W sprawach wymienionych w ust. 1 orzeka, w drodze decyzji, Główny Geodeta Kraju na wniosek wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego. 3. W przypadku utraty zdolności do czynności prawnych przez osoby, o których mowa w art. 42, albo skazania ich za przestępstwa przeciwko mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwa skarbowe oraz inne przestępstwa mające znaczenie ze względu na wykonywany zawód o pozbawieniu uprawnień zawodowych orzeka Główny Geodeta Kraju w drodze decyzji. 4. Na decyzje, o których mowa w ust. 2 i 3, przysługuje skarga do sądu administracyjnego w trybie określonym w odrębnych przepisach.\"; 21) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw architektury i budownictwa\"."}
{"id":"2000_136_17","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) w art. 3 wyrazy \"organ zatrudnienia stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"powiatowy urząd pracy\"."}
{"id":"2000_136_18","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 1a.\"; 2) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. Przepisów ustawy nie stosuje się do pracowników jednostek wymienionych w art. 1, których status prawny określają odrębne przepisy.\"; 3) w art. 21 w ust. 1 po wyrazach \"art. 28 ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3\"."}
{"id":"2000_136_19","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 5 lipca 1990 r. \" Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Organem odwoławczym od decyzji wydanych w sprawach, o których mowa w ust. 1, jest wojewoda.\"; 2) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Skargi na decyzje w sprawach zgromadzeń wnosi się bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 3 dni od dnia doręczenia decyzji, a sąd wyznacza rozprawę nie później niż w terminie 7 dni od dnia wniesienia do niego skargi, chyba że zachodzą przeszkody formalne.\"."}
{"id":"2000_136_19b","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19b. 1. Właściwi kierownicy powiatowych urzędów pracy i dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy stają się odpowiednio następcami prawnymi kierowników rejonowych urzędów pracy i dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy w umowach i porozumieniach zawartych do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. Właściwi starostowie i marszałkowie województw stają się odpowiednio następcami prawnymi kierowników powiatowych urzędów pracy i dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy w umowach i porozumieniach zawartych do dnia 31 grudnia 1999 r. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do postępowania przed sądami i w postępowaniu egzekucyjnym."}
{"id":"2000_136_19c","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19c. Postępowania toczące się przed organami zatrudnienia w sprawach indywidualnych wszczętych i nie zakończonych do dnia 31 grudnia 1999 r., przechodzących do właściwości organów powiatów i samorządów województw, przejmują starostowie i marszałkowie województw, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, z tym że: 1) wszystkie czynności podjęte w postępowaniu do dnia 31 grudnia 1999 r., a także decyzje administracyjne pozostają w mocy, 2) odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy do dnia 31 grudnia 1999 r., w tym w sprawach przechodzących do właściwości starostów, rozpatruje prezes Krajowego Urzędu Pracy, 3) odwołania od decyzji wydanych przez kierowników powiatowych urzędów pracy do dnia 31 grudnia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości starostów rozpatruje wojewoda."}
{"id":"2000_136_19d","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19d. 1. Dyrektorzy dotychczasowych wojewódzkich urzędów pracy i ich zastępcy oraz kierownicy dotychczasowych powiatowych urzędów pracy i ich zastępcy z dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 19a ust. 1, stają się odpowiednio dyrektorami wojewódzkich urzędów pracy i ich zastępcami oraz kierownikami powiatowych urzędów pracy i ich zastępcami. 2. Stosunek pracy z dyrektorami dotychczasowych wojewódzkich urzędów pracy i ich zastępcami oraz kierownikami dotychczasowych powiatowych urzędów pracy i ich zastępcami \" wygasa z dniem 30 czerwca 2000 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_136_19e","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19e. 1. Znosi się komisje dyscyplinarne I i II instancji, działające na podstawie przepisów o pracownikach urzędów państwowych, powołane do orzekania w sprawach dyscyplinarnych dotyczących pracowników powiatowych i wojewódzkich urzędów pracy oraz kierowników powiatowych urzędów pracy i ich zastępców, a także dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy i ich zastępców. 2. Wszystkie czynności podjęte w postępowaniu dyscyplinarnym do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 19a ust. 1, a także orzeczenia komisji, o których mowa w ust. 1, pozostają w mocy. 3. Odwołania od orzeczeń wydanych do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 19a ust. 1, przez komisje dyscyplinarne I instancji, działające w wojewódzkich urzędach pracy, rozpatruje Prezes Krajowego Urzędu Pracy. 4. Komisje dyscyplinarne działające odpowiednio przy staroście lub marszałku województwa przejmą postępowania dyscyplinarne wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 19a ust. 1, przez komisje, o których mowa w ust. 1. 5. Postanowienia ust. 4 stosuje się odpowiednio do postępowań prowadzonych przez rzeczników dyscyplinarnych."}
{"id":"2000_136_19f","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19f. 1. Działalność wojewódzkich urzędów pracy w 2000 r. finansowana jest z dotacji celowej przekazanej z budżetu państwa na realizację bieżących zadań własnych samorządu województwa, a także z innych źródeł określonych w odrębnych przepisach. 2. Działalność powiatowych urzędów pracy w 2000 r. finansowana jest z dotacji celowej przekazanej z budżetu państwa na realizację zadań własnych powiatu, a także z innych źródeł określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2000_136_19g","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19g. 1. Powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy przejęte z dniem 1 stycznia 2000 r. przez jednostki samorządu terytorialnego sporządzają sprawozdania Rb-30 za rok 1999 z wykonania otrzymanych środków Funduszu Pracy zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami i przekazują Prezesowi Krajowego Urzędu Pracy. 2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy sporządza sprawozdanie Rb-30 za rok 1999 z wykonania planu finansowego Funduszu Pracy zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami."}
{"id":"2000_136_19h","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 19h. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o dyrektorach wojewódzkich urzędów pracy oraz kierownikach powiatowych urzędów pracy należy przez to rozumieć odpowiednio marszałków województw oraz starostów.\"; 4) skreśla się art. 20; 5) w art. 23 skreśla się ust. 6; 6) w art. 47 w ust. 2 wyrazy \"30 listopada 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 czerwca 2000 r.\"; 7) w art. 49 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do czasu, o którym mowa w ust. 1 i 2, do zadań ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego należy: 1) zakładanie i prowadzenie publicznych szkół artystycznych, z wyjątkiem szkół artystycznych prowadzonych przez gminę, 2) udzielanie i cofanie zezwolenia na założenie szkoły artystycznej przez osobę prawną lub fizyczną oraz udzielanie dotacji tym szkołom, 3) prowadzenie ewidencji niepublicznych szkół artystycznych, nadawanie tym szkołom uprawnień szkoły publicznej oraz udzielanie im dotacji.\"; 8) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w terminie do dnia 30 czerwca 2000 r. przekaże: 1) samorządom województw - nieodpłatnie własność akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa w agencjach właściwych w sprawach rozwoju regionalnego, których siedziby znajdują się na obszarze województwa, 2) powiatom - nieodpłatnie własność akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa w agencjach rozwoju lokalnego o znaczeniu lokalnym, których udziałowcami lub akcjonariuszami są gminy, obejmujących zasięgiem działania obszar jednego lub kilku powiatów; przekazanie akcji i udziałów dotyczy tych powiatów, na których obszarze działają gminy, udziałowcy lub akcjonariusze danej agencji, a parytet podziału akcji lub udziałów ustalany jest proporcjonalnie do liczby ludności w tych powiatach, jeżeli agencja działa na terenie więcej niż jednego powiatu.\"; 9) w art. 72 w ust. 1 wyrazy \"31 grudnia 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2000 r.\"; 10) w art. 96 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym po wyrazach \"właściwości organów\" dodaje się wyraz \"gmin,\", a po wyrazie \"przejmują\" dodaje się wyraz \"wójtowie,\", b) w pkt 3 po wyrazie \"właściwości\" dodaje się wyrazy \"gmin i\"."}
{"id":"2000_136_2","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 7 w ust. 1 i 2, w art. 8 w ust. 2 oraz w art. 17 w ust. 2 wyrazy \" ,portowy lub kolejowy\" zastępuje się wyrazami \"lub portowy\"."}
{"id":"2000_136_20","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz.U. Nr 78, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 43, poz. 271) w art. 17 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"przejść granicznych przeznaczonych wyłącznie dla małego ruchu granicznego, punktów uproszczonych przekraczania granicy państwowej, przejść turystycznych, przejść granicznych na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową oraz miejsc przekraczania granicy na szlakach turystycznych.\"."}
{"id":"2000_136_21","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1: a) dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) osobie bezdomnej - oznacza to osobę niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych i nigdzie nie zameldowaną na pobyt stały w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych,\", b) w pkt 7 po wyrazie \"poradnictwa\" dodaje się przecinek oraz wyraz \"socjalnego\" zastępuje się wyrazami \"w tym rodzinnego, placówki opiekuńczowychowawcze, ośrodki adopcyjno-opiekuńcze, mieszkania chronione\", c) pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) placówce opiekuńczo-wychowawczej - oznacza to jednostkę zapewniającą dzieciom i młodzieży pozbawionym częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej oraz niedostosowanym społecznie dzienną lub całodobową, ciągłą lub okresową opiekę i wychowanie, jak również jednostkę wspierającą działania rodziców w wychowaniu i sprawowaniu opieki,\", d) w pkt 14 skreśla się wyrazy \" ,działającą na podstawie ustawy o systemie oświaty\"; 2) w art. 10 w ust. 2: a) w pkt 1 wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 10a pkt 5\" zastępuje się wyrazami \"w tym osobom bezdomnym,\", b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) organizowanie i prowadzenie gminnych ognisk wychowawczych, świetlic i klubów środowiskowych dla dzieci, a także organizowanie mieszkań chronionych,\", c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) udzielanie zasiłku celowego na pokrycie wydatków na świadczenia zdrowotne osób bezdomnych i innych osób niemających dochodu i możliwości ubezpieczenia się na podstawie przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,\", d) w pkt 5 na końcu dodaje się wyrazy \"w tym osobom bezdomnym,\"; 3) w art. 10a: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zapewnienie, organizowanie i prowadzenie usług o określonym standardzie w domu pomocy społecznej o zasięgu ponadgminnym, organizowanie mieszkań chronionych oraz kierowanie osób ubiegających się o przyjęcie do domu pomocy społecznej,\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) organizowanie i prowadzenie specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego dla rodzin naturalnych i zastępczych, a także terapii rodzinnej,\", c) skreśla się pkt 5; d) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) zapewnienie opieki i wychowania dzieciom całkowicie lub częściowo pozbawionym opieki rodziców oraz dzieciom niedostosowanym społecznie, w szczególności poprzez prowadzenie i organizowanie ośrodków adopcyjno-opiekuńczych, placówek opiekuńczo-wychowawczych, w tym ognisk wychowawczych, świetlic i klubów środowiskowych o zasięgu ponadgminnym dla dzieci i młodzieży, a także tworzenie i wdrażanie programów pomocy dziecku i rodzinie,\", e) w pkt 11: - skreśla się wyrazy \" ,o których mowa w art. 31c ust. 1\", - skreśla się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 11a pkt 4\", f) dodaje się pkt 11a w brzmieniu: \"11a) przyznawanie pomocy pieniężnej na usamodzielnienie oraz pokrywanie wydatków związanych z kontynuowaniem nauki osobom opuszczającym niektóre typy placówek opiekuńczo-wychowawczych, schroniska, zakłady poprawcze, domy pomocy społecznej i rodziny zastępcze,\", g) dodaje się pkt 11b w brzmieniu: \"11b) organizowanie opieki w rodzinach zastępczych oraz udzielanie pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania umieszczonych w nich dzieci,\"; 4) w art. 11: a) w pkt 2a po wyrazach \"art. 27 ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i 2\", b) po pkt 2a dodaje się pkt 2b w brzmieniu: \"2b) opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,\"; 5) w art. 11a: a) skreśla się pkt 2-5; b) w pkt 6 skreśla się wyrazy \"na podstawie art. 33\"; 6) w art. 12: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) nadzór, niezależnie od podmiotu prowadzącego, nad jakością działań oraz przestrzeganiem standardu usług świadczonych przez jednostki organizacyjne pomocy społecznej oraz zgodności zatrudnienia pracowników tych jednostek z wymaganymi kwalifikacjami, a w przypadku placówek opiekuńczo-wychowawczych także nad przestrzeganiem standardu wychowania i opieki,\", - w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu: \"7) wyznaczanie, w uzgodnieniu ze starostami powiatów prowadzących ośrodki adopcyjno-opiekuńcze, ośrodka prowadzącego bank danych o dzieciach oczekujących na przysposobienie i kandydatach zakwalifikowanych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej oraz o rodzinach zgłaszających gotowość przysposobienia dziecka.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje osób, które z upoważnienia wojewody mogą wykonywać zadania, o których mowa w ust. 1, a w szczególności kwalifikacje osób bezpośrednio wykonujących czynności nadzoru i kontroli, określone w ust. 1 pkt 3 i 4, a także kwalifikacje, w tym pedagogiczne, niezbędne do sprawowania nadzoru nad placówkami opiekuńczo-wychowawczymi oraz ośrodkami adopcyjno-opiekuńczymi.\"; 7) w art. 19 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Osoba ubiegająca się o skierowanie do domu pomocy społecznej występuje do powiatowego zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawności, określonego odrębnymi przepisami, w celu uzyskania opinii stwierdzającej wystąpienie przesłanek wymienionych w ust. 1 oraz określającej typ domu, do którego powinna zostać skierowana.\"; 8) w art. 26 skreśla się wyrazy \"lub powiat\"; 9) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca stałego pobytu lub ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały osoby ubiegającej się o świadczenie, z zastrzeżeniem ust. 2-6. 2. W przypadkach szczególnie uzasadnionych sytuacją osobistą osoby ubiegającej się o świadczenie oraz w sprawach niecierpiących zwłoki, właściwą miejscowo jest gmina miejsca pobytu osoby ubiegającej się o świadczenie. 3. W miejscu pobytu, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, przyznaje się świadczenia wymienione w art. 13, 15, 16, 23a, 26, 27, 27a, 31, 32 oraz zasiłek pieniężny dla kobiety w ciąży i opiekującej się dzieckiem, przysługujący na podstawie przepisów o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. 4. Właściwą miejscowo gminą w przypadku ubiegania się osoby bezdomnej o świadczenia, o których mowa w art. 27 ust. 4 i w art.27a, jest: 1) gmina siedziby zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, który wydał orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, 2) gmina siedziby lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub lekarza rzeczoznawcy Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, który wydał orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy, 3) gmina miejsca pobytu osoby bezdomnej, uprawnionej ze względu na wiek do zasiłku stałego wyrównawczego, 4) gmina siedziby szpitala psychiatrycznego lub zakładu opiekuńczoleczniczego w stosunku do osób bezdomnych w nich przebywających. 5. Właściwą miejscowo gminą w przypadku ubiegania się osoby bezdomnej o świadczenie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, jest gmina siedziby zakładu opieki zdrowotnej, którego lekarz wydał zaświadczenie o stanie zdrowia dziecka, uprawniającym do zasiłku pielęgnacyjnego. 6. Właściwą miejscowo gminą w przypadku ubiegania się osoby bezdomnej o zasiłki pieniężne dla kobiet w ciąży i opiekujących się dzieckiem, przysługujące na podstawie przepisów o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, jest gmina siedziby zakładu opieki zdrowotnej lekarza prowadzącego ciążę lub przyjmującego poród. 7. Gmina właściwa ze względu na miejsce stałego pobytu albo na ostatnie miejsce zameldowania osoby na pobyt stały jest obowiązana do zwrotu wydatków gminie, która przyznała świadczenia, o których mowa w ust. 3.\"; 10) w art. 55d po wyrazach \"w tym\" dodaje się wyrazy \"prowadzenie placówek opiekuńczo-wychowawczych, ośrodków adopcyjno-opiekuńczych oraz\"; 11) w art. 55e dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W razie wystąpienia powiatu o skierowanie do domu pomocy społecznej osoby posiadającej opinię, o której mowa w art. 19 ust. 1a, najbliższy powiat prowadzący dom odpowiedniego typu nie może odmówić przyjęcia tej osoby. W sytuacji braku wolnych miejsc w domu określonego typu osobę tę wpisuje się na listę osób oczekujących na miejsce.\"."}
{"id":"2000_136_22","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950, z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 77, poz. 862) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 73 w ust. 2 skreśla się pkt 1; 2) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kombatanci i inne osoby uprawnione korzystają z pierwszeństwa do środowiskowej opieki socjalnej w miejscu zamieszkania, w uzyskaniu miejsc w domach pomocy społecznej, zwłaszcza w domach przeznaczonych dla kombatantów, oraz opieki zdrowotnej.\"; 3) w art. 19 w ust. 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"na warunkach innych niż określone w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5.\"; 4) w art. 23 ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Środki z funduszu, przeznaczone na pomoc realizowaną przez kierownika ośrodka pomocy społecznej, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przekazuje na rachunki budżetów gmin. Pierwsza rata przekazywana jest do dnia 15 lutego każdego roku.\"."}
{"id":"2000_136_23","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska jest powoływany przez wojewodę spośród co najmniej trzech kandydatów wskazanych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Jeżeli wojewoda nie powoła wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w terminie 30 dni od dnia przedstawienia kandydatów, Główny Inspektor Ochrony Środowiska wskazuje spośród nich kandydata, którego wojewoda powołuje na stanowisko wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wojewoda odwołuje wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska na wniosek albo za zgodą Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zastępcę wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.\"; 2) w art. 8a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada gminy, rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz w roku rozpatrują informację wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stanie środowiska na obszarze województwa. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska informuje zarząd gminy, zarząd powiatu i zarząd województwa o wynikach kontroli obiektów o podstawowym znaczeniu dla danego terenu.\"; 3) w art. 18 w ust. 3 wyrazy \"Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw finansów publicznych\"; 4) w art. 18a w ust. 1 wyrazy \"wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska\" zastępuje się wyrazami \"zarządy województw\"; 5) skreśla się art. 26; 6) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"."}
{"id":"2000_136_24","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121 poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i poz. 256 i Nr 84, poz. 935) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. Publiczny zakład opieki zdrowotnej może dokonać zakupu lub przyjąć darowiznę aparatury i sprzętu medycznego wyłącznie o przeznaczeniu i standardzie określonym przez podmiot, który zakład utworzył oraz na zasadach określonych przez ten podmiot.\"; 2) w art. 44 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej, nawiązuje z kierownikiem tego zakładu stosunek pracy na podstawie powołania lub umowy o pracę albo zawiera z nim umowę cywilnoprawną.\"; 3) w art. 50 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do żłobka prowadzonego w formie zakładu budżetowego nie stosuje się przepisu art. 19 ust. 10 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255).\"; 4) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zbycie, wydzierżawienie lub wynajęcie majątku trwałego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej może być dokonane przez zakład na zasadach określonych przez organ, który zakład utworzył. Wniesienie majątku do spółek lub fundacji wymaga zgody organu, który zakład utworzył.\"; 5) art. 66a otrzymuje brzmienie: \"Art. 66a. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może powołać konsultantów krajowych spośród specjalistów z poszczególnych dziedzin medycyny i farmacji wykonujących zadania opiniodawcze i doradcze dla organów administracji rządowej, podmiotów tworzących zakłady opieki zdrowotnej, zakładów opieki zdrowotnej oraz Kas Chorych. 2. Wojewoda, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, może powołać konsultantów wojewódzkich spośród specjalistów w tych dziedzinach medycyny i farmacji, w których zostali powołani konsultanci krajowi. 3. Działalność konsultanta krajowego jest finansowana ze środków ministra właściwego do spraw zdrowia, a działalność konsultanta wojewódzkiego - ze środków właściwego wojewody. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania konsultantów krajowych i wojewódzkich, ich szczegółowe zadania i uprawnienia, sposób finansowania tych zadań oraz zakres współpracy pomiędzy konsultantami i organami, które utworzyły zakłady opieki zdrowotnej, oraz pomiędzy konsultantem krajowym i wojewódzkim.\"; 6) w art. 70a: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego\", b) skreśla się ust. 5; 7) w art. 70b skreśla się ust. 2; 8) w art. 70c skreśla się wyrazy \"i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego\"; 9) w art. 70f w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i Centralnym Zespołem Lotnictwa Sanitarnego\"; 10) w art. 70h w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego\"."}
{"id":"2000_136_25","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) opiekę uczniom pozostającym w trudnej sytuacji materialnej i życiowej,\"; 2) w art. 2: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) ośrodki szkolno-wychowawcze, w tym specjalne, dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, realizację obowiązku szkolnego,\", b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania,\", c) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) Ochotnicze Hufce Pracy \" w zakresie kształcenia i wychowania ich uczestników,\"; 3) w art. 3 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) podstawie programowej \" należy przez to rozumieć obowiązkowe, na danym etapie kształcenia, zestawy celów i treści nauczania oraz umiejętności, a także zadania wychowawcze szkoły, które są uwzględniane odpowiednio w programach wychowania przedszkolnego i programach nauczania oraz umożliwiają ustalenie kryteriów ocen szkolnych i wymagań egzaminacyjnych,\"; 4) w art. 5: a) w ust. 2 wyrazy \"ust. 3a-4\" zastępuje się wyrazami \"ust. 3a i 3b\", b) skreśla się ust. 4, c) ust. 5b otrzymuje brzmienie: \"5b. Przepisy ust. 5 i 5a nie ograniczają możliwości zakładania i prowadzenia przez jednostki samorządu terytorialnego szkół i placówek, których prowadzenie nie należy do ich zadań własnych, a także ich przekazywania, w drodze porozumienia, innym jednostkom samorządu terytorialnego.\", d) skreśla się ust. 6b; 5) w art. 5a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki jest zadaniem oświatowym: 1) gmin - w przedszkolach oraz szkołach, o których mowa w art. 5 ust. 5, 2) powiatów - w szkołach i placówkach, o których mowa w art. 5 ust. 5a, 3) samorządów województw - w szkołach, placówkach, zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli, o których mowa w art. 5 ust. 6.\"; 6) w art. 7: a) w ust. 1 w pkt 5 po wyrazach \"przeprowadzania egzaminów\" dodaje się wyrazy \"i sprawdzianów\", b) w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach \"przeprowadzania egzaminów\" dodaje się wyrazy \"i sprawdzianów\"; 7) w art. 9 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) sześcioletnią szkołę podstawową, w której w ostatnim roku nauki przeprowadza się sprawdzian, 2) trzyletnie gimnazjum, w którym w ostatnim roku nauki przeprowadza się egzamin, dające możliwość dalszego kształcenia w liceum profilowanym lub w szkole zawodowej.\"; 8) w art. 9a w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) koordynowanie działań okręgowych komisji egzaminacyjnych w celu zapewnienia jednolitości i jakości realizowanych przez nie zadań, w tym ustalanie na podstawie pytań, zadań i testów, o których mowa w art. 9c ust. 2 pkt 2, zestawów do przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w danym roku szkolnym.\"; 9) w art. 9c w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przygotowywanie, w porozumieniu z Centralną Komisją Egzaminacyjną, pytań, zadań i testów do przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów,\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) opracowywanie, w porozumieniu z Centralną Komisją Egzaminacyjną, i ogłaszanie informatorów zawierających w szczególności opis zakresu sprawdzianów i egzaminów oraz kryteria oceniania,\"; 10) w art. 22: a) w ust. 2 w pkt 12 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 13 w brzmieniu: \"13)zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach i placówkach, które powinny tworzyć warunki służące zaspokajaniu potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia, w szczególności wspomagać rozwój ucznia i efektywność uczenia się.\"; b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, organizację roku szkolnego w szkołach, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, z uwzględnieniem w szczególności specyfiki organizacji pracy wychowawczej i resocjalizacyjnej w tych zakładach i schroniskach oraz zapewnienia wykonywania orzeczeń sądowych.\"; 11) w art. 30 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) sejmiku województwa,\"; 12) w art. 31: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) sprawuje nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi szkołami i placówkami oraz placówkami doskonalenia nauczycieli, w tym nad niepublicznymi placówkami doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym, które znajdują się na obszarze danego województwa,\", b) skreśla się pkt 3, c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wykonuje zadania organu wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego: a) w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego \" w sprawach szkół publicznych, zakładanych i prowadzonych przez osoby prawne i fizyczne, oraz szkół i placówek niepublicznych, b) w stosunku do dyrektorów szkół \" w sprawach z zakresu obowiązku szkolnego i obowiązku nauki oraz w sprawach skreślenia uczniów z listy uczniów,\", d) dodaje się pkt 6-13 w brzmieniu: \"6) realizuje politykę oświatową państwa, a także współdziała z organami jednostek samorządu terytorialnego w tworzeniu i realizowaniu odpowiednio regionalnej i lokalnej polityki oświatowej, zgodnych z polityką oświatową państwa, 7) organizuje olimpiady, konkursy, turnieje, przeglądy oraz inne formy współzawodnictwa i prezentacji osiągnięć uczniów szkół na obszarze województwa, 8) współdziała z okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi, 9) bada potrzeby nauczycieli w zakresie doskonalenia oraz inicjuje i koordynuje działania związane z doskonaleniem nauczycieli, współdziałając z organami prowadzącymi szkoły i placówki, a także może podejmować działania wspomagające materialnie i organizacyjnie doskonalenie nauczycieli, w szczególności promować nowatorstwo dydaktyczno-wychowawcze, 10) wspomaga działania w zakresie organizowania egzaminów i sprawdzianów w szkołach, 11) współdziała z organami jednostek samorządu terytorialnego w zakresie kształtowania i rozwoju bazy materialnej szkół i placówek, 12) współdziała z właściwymi organami, organizacjami i innymi podmiotami w sprawach dotyczących warunków rozwoju dzieci i młodzieży, w tym w przeciwdziałaniu zjawiskom patologii społecznej, a także może wspomagać działania tych podmiotów, 13) koordynuje, wspomaga i nadzoruje organizację wypoczynku dzieci i młodzieży na obszarze województwa w okresie ferii letnich i zimowych.\"; 13) po art. 32a dodaje się art. 32b w brzmieniu: \"Art. 32b. W przypadku publicznych i niepublicznych szkół prowadzących kształcenie w zawodach podstawowych dla żeglugi morskiej i śródlądowej kurator oświaty sprawuje nadzór pedagogiczny we współdziałaniu z ministrem właściwym do spraw transportu, w zakresie realizowania w procesie kształcenia w tych szkołach postanowień Międzynarodowej Konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht z dnia 7 lipca 1978 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i z 1999 r. Nr 30, poz. 286).\"; 14) w art. 33 w ust. 2 w pkt 3 po wyrazach \"obowiązku szkolnego\" dodaje się wyrazy \"oraz obowiązku nauki\"; 15) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania: 1) sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołami oraz placówkami doskonalenia nauczycieli, o których mowa w art. 5 ust. 3b, 2) nadzoruje i koordynuje wykonywanie nadzoru pedagogicznego na terenie kraju, w szczególności nadzoruje działalność kuratorów oświaty w tym zakresie.\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz w art. 21, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w szczególności: 1) ustala podstawowe kierunki realizacji przez kuratorów oświaty polityki oświatowej państwa, w szczególności zadań z zakresu nadzoru pedagogicznego, 2) kontroluje sprawność i efektywność nadzoru pedagogicznego sprawowanego przez kuratorów oświaty oraz przestrzeganie przepisów obowiązujących w tym zakresie, 3) może żądać od kuratorów oświaty informacji, dokumentów i sprawozdań okresowych lub dotyczących określonej sprawy albo rodzaju spraw, 4) może organizować szkolenia, narady i konferencje kuratorów oświaty.\", c) w ust. 2a na końcu dodaje się wyrazy \"oraz nad szkołami w tych zakładach i schroniskach, a także nad szkołami przy zakładach karnych, z wyjątkiem nadzoru nad nauczaniem przedmiotów ogólnokształcących\"; 16) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. 1. Nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi placówkami opiekuńczo-wychowawczymi oraz ośrodkami adopcyjnoopiekuńczymi, działającymi na podstawie przepisów o pomocy społecznej, regulują te przepisy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Kurator oświaty sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołami działającymi w placówkach, o których mowa w ust. 1.\"; 17) w art. 36a po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Wymogu przeprowadzania konkursu na stanowisko dyrektora nie stosuje się do szkół prowadzonych przez osoby fizyczne lub osoby prawne nie będące jednostkami samorządu terytorialnego.\"; 18) w art. 58: a) w ust. 2 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Szkole publicznej, prowadzonej przez osobę fizyczną lub osobę prawną inną niż gmina, nie ustala się obwodu, chyba że osoba prowadząca wystąpi z takim wnioskiem.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Założenie szkoły publicznej przez osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego lub osobę fizyczną wymaga zezwolenia właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego, której zadaniem jest prowadzenie szkół publicznych danego typu, wydanego po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkół artystycznych - ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.\"; 19) w art. 60 skreśla się ust. 2a; 20) w art. 62: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Szkoła podstawowa i gimnazjum nie mogą być łączone w zespół.\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Przepis ust. 1a nie dotyczy szkół artystycznych, szkół sportowych, szkół z oddziałami sportowymi, szkół mistrzostwa sportowego, szkół z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, szkół z oddziałami specjalnymi, szkół dwujęzycznych oraz szkół dla mniejszości narodowych i szkół z oddziałami dla mniejszości narodowych, a także szkół, o których mowa w art. 5 ust. 3b. Szkoły te mogą być łączone w zespoły na zasadach określonych przez organ prowadzący.\"; 21) skreśla się art. 68d; 22) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje i szczegółowe zasady działania placówek publicznych, o których mowa w art. 2 pkt 3, 5 i 7, warunki pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz może określić wysokość i zasady odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach, 2) szczegółowe zasady działania publicznych poradni psychologicznopedagogicznych oraz innych poradni specjalistycznych, 3) szczegółowe zasady działania publicznych bibliotek pedagogicznych. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno uwzględniać realizację przez placówki zadań i celów edukacyjnych, wychowawczych, rekreacyjnych oraz opiekuńczych, a także zapewnienie warunków bezpieczeństwa wychowanków. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno uwzględniać realizację przez poradnie zadań w zakresie udzielania pomocy dzieciom i młodzieży, w tym w wyborze kierunku dalszego kształcenia i zawodu oraz wspierania rodziny. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, powinno uwzględniać realizację przez biblioteki pedagogiczne zadań w zakresie wspierania procesu kształcenia i doskonalenia nauczycieli oraz pomocy bibliotekom szkolnym.\"; 23) skreśla się art. 71a; 24) w art. 71b: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Indywidualnym nauczaniem obejmuje się dzieci i młodzież, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-7 w brzmieniu: \"3. Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania wydają zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz innych publicznych poradniach specjalistycznych. 4.Od orzeczeń, o których mowa w ust. 3, rodzice dziecka mogą złożyć w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia odwołanie do kuratora oświaty. 5. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, za zgodą rodziców, zapewnia odpowiednią formę kształcenia, a dyrektor szkoły, do której uczęszcza uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, organizuje indywidualne nauczanie. 6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, skład zespołów orzekających, tryb ich powołania, szczegółowe zasady działania tych zespołów, tryb postępowania odwoławczego, wzory orzeczeń oraz szczegółowe zasady kierowania dzieci i młodzieży do kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania. Rozporządzenie powinno uwzględniać jak najpełniejszą realizację potrzeb dziecka, a także zapewnić możliwość dostosowania form kształcenia do aktualnych możliwości psychofizycznych dziecka.\"; 25) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. Dzieciom i młodzieży pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej, a także dzieciom i młodzieży niedostosowanym społecznie organizuje się opiekę i wychowanie na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej.\"; 26) w art. 79: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Szkoła publiczna, przedszkole publiczne i placówka publiczna prowadzone przez jednostkę samorządu terytorialnego, będące zakładem budżetowym, pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych oraz z dotacji przewidzianej w budżecie tej jednostki na zadania oświatowe, o których mowa w art. 5a ust. 2. 1b. Do dotacji, o których mowa w ust. 1a, nie stosuje się przepisu art. 19 ust. 10 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778).\"; 27) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. 1. Przedszkola i szkoły publiczne nie wymienione w art. 79 prowadzą gospodarkę finansową według zasad określonych przez organ lub podmiot prowadzący szkołę. 2. Przedszkola, o których mowa w ust. 1, otrzymują na każdego ucznia z budżetu gminy dotację w wysokości równej wydatkom przewidzianym na jednego ucznia w przedszkolach publicznych prowadzonych przez gminę. 3. Szkoły, o których mowa w ust. 1, otrzymują na każdego ucznia dotację z budżetu jednostki samorządu terytorialnego obowiązanej do prowadzenia odpowiedniego typu i rodzaju szkół, w wysokości równej wydatkom przewidzianym na jednego ucznia w szkołach tego samego typu i rodzaju prowadzonych przez tę jednostkę samorządu terytorialnego. 4. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 2 i 3, określa organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego.\"; 28) w art. 83 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach \"w szkole podstawowej\" dodaje się wyrazy \"lub gimnazjum\"; 29) w art. 90: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dotacje dla niepublicznych szkół i przedszkoli, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują w wysokości nie niższej niż 50% ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach lub szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczną szkołę lub przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów, nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. W przypadku braku na terenie gminy lub powiatu odpowiednio przedszkola publicznego lub szkoły publicznej danego typu i rodzaju podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie przedszkola publicznego lub szkoły publicznej danego typu lub rodzaju.\", b) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7, oraz internaty otrzymują dotacje z budżetu powiatu w wysokości równej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym na jednego wychowanka w tego samego typu placówce publicznej, a w przypadku niepublicznych ośrodków umożliwiających realizację obowiązku szkolnego dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niesprawnościami, w wysokości równej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym na jednego wychowanka w publicznym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym pod warunkiem, że osoba prowadząca placówkę przedstawi organowi właściwemu do udzielania dotacji, nie później niż do 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji, planowaną liczbę wychowanków.\"."}
{"id":"2000_136_26","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadzór nad gospodarką leśną sprawują: 1) minister właściwy do spraw środowiska \" w lasach stanowiących własność Skarbu Państwa, 2) starosta oraz w zakresie określonym w ustawie wojewoda \" w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa.\"; 2) w art. 9 w ust. 3 i w art. 49 w ust. 3 wyrazy \"Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw wewnętrznych\"; 3) w art. 10 skreśla się ust. 2; 4) w art. 34 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 8 w brzmieniu: \"8) reprezentuje Skarb Państwa w sprawach wynikających z postępowania regulacyjnego określonego w ustawach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 5) w art. 38: a) w ust. 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 4a.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W razie sprzedaży położonych w granicach administracyjnych miasta lasów, gruntów i innych nieruchomości znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych - gminie służy prawo pierwokupu.\"; 6) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"."}
{"id":"2000_136_27","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47 poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, i Nr 88 poz. 554, Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rejestr prowadzi minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do środków i materiałów stosowanych wyłącznie u zwierząt, minister właściwy do spraw rolnictwa.\"; 2) w art. 9 w pkt 3, w art. 18 w ust. 1 i w art. 26 w ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Główny Inspektor Farmaceutyczny\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\"; 3) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada powiatu, po zasięgnięciu opinii samorządu aptekarskiego, ustala rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych.\"; 4) skreśla się art. 51a; 5) w art. 54 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Organizację Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego określa statut nadany przez ministra właściwego do spraw zdrowia.\"."}
{"id":"2000_136_28","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299, i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Przejęcie przez Agencję praw i obowiązków wynikających z wykonania prawa własności w stosunku do mienia, o którym mowa w art. 1 i 2, nastąpi nie później niż do dnia 30 czerwca 2000 r. 2. Nieruchomości rolne nieprzekazane do Zasobu ostatecznymi decyzjami, o których mowa w art. 16 ust. 3 lub nieprzekazane Agencji ostatecznymi decyzjami, o których mowa w art. 17 ust. 1, w terminie określonym w ust. 1, stają się z mocy prawa własnością gmin, na terenie których są położone. 3. Gminy przejmują nieruchomości wraz z zobowiązaniami wobec osób trzecich. 4. Nabycie nieruchomości, o których mowa w ust. 2, stwierdza wojewoda w drodze decyzji.\"; 2) w art. 24 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Agencja reprezentuje Skarb Państwa w sprawach wynikających z postępowania regulacyjnego określonego w ustawach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"2000_136_29","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może wspierać finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany rok zadań związanych z polityką kulturalną państwa, prowadzonych przez instytucje kultury i inne podmioty nie należące do sektora finansów publicznych.\"; 2) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych\" zastępuje się wyrazami \"prowadzą w szczególności działalność w zakresie upowszechniania kultury\", b) skreśla się ust. 4 i 5."}
{"id":"2000_136_3","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678) w art. 8 w ust. 2 wyrazy \"Gmina oraz związek gmin\" zastępuje się wyrazami \"Gmina, związek międzygminny, powiat, związek powiatów oraz samorząd województwa\"."}
{"id":"2000_136_30","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) w art. 8a wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Finansowanie ustawowych uprawnień do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów należy do zadań samorządów województw, jako zadanie z zakresu administracji rządowej.\"; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Kwotę dopłaty, o której mowa w ust. 2, stanowi różnica pomiędzy wartością sprzedaży biletów obliczoną według cen nie uwzględniających ustawowych ulg a wartością sprzedaży tych biletów w cenach uwzględniających te ulgi. Przy określaniu wielkości dopłaty nie uwzględnia się podatku od towarów i usług.\"; 3) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przewoźnicy wykonujący krajowe przewozy pasażerskie są zobowiązani do stosowania kas rejestrujących, które umożliwiają określenie kwoty dopłat, o których mowa w ust. 2 i 2a.\"; 4) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zmiany w programach pracy kas rejestrujących, uwzględniających zasady określone w ust. 2a i 4, wymagają uzyskania opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych.\"."}
{"id":"2000_136_31","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1062) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym samorządowych osób prawnych,\"; 2) w art. 7 skreśla się ust. 3; 3) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Izba bada uchwały podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego w sprawach: 1) procedury uchwalania budżetu i jego zmian, 2) budżetu i jego zmian, 3) zaciągania zobowiązań wpływających na wysokość długu publicznego jednostki samorządu terytorialnego oraz udzielania pożyczek, 4) zasad i zakresu przyznawania dotacji, 5) podatków i opłat lokalnych, 6) absolutorium dla zarządu.\"; 4) w art. 15 skreśla się ust. 6."}
{"id":"2000_136_32","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 437) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w pkt 4 wyrazy \"w prawie budżetowym\" zastępuje się wyrazami \"w przepisach o finansach publicznych\"; 2) w art. 22 w ust. 5 wyrazy \"ustawy z dnia 22 marca 1991 r. \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz.U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 88, poz. 554)\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715)\"."}
{"id":"2000_136_33","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 682) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.\"."}
{"id":"2000_136_34","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 34 w ust. 3a po wyrazie \"przebudowy\" skreśla się przecinek oraz wyraz \"modernizacji\"; 2) w art. 37 w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \"lub decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót\"; 3) w art. 39 w ust. 1 skreśla się wyraz \"modernizacja\"; 4) w art. 83 w ust. 1 po wyrazach \"art. 70 ust. 2,\" dodaje się wyrazy \"art. 71 ust. 3,\"; 5) w art. 86 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. W uzasadnionych przypadkach zakres działania powiatowego inspektora nadzoru budowlanego może obejmować więcej niż jeden powiat. 3b. Wojewoda, na wniosek właściwych starostów, może rozszerzyć zakres działania powiatowego inspektora nadzoru budowlanego na więcej niż jeden powiat.\"; 6) w art. 88 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 80 ust. 3.\"; 7) w art. 89b wyrazy \"organy nadzoru budowlanego\" zastępuje się wyrazami \"organy administracji architektoniczno-budowlanej\"; 8) w art. 93 w pkt 10 wyrazy \"art. 89 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 81 c ust. 1\"."}
{"id":"2000_136_35","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 i Nr 41, poz. 412 ) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 4 wyrazy \"Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast określi, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia\"; 2) w art. 10 w ust. 2, w art. 40 w ust. 4a i w ust. 5 w pkt 2 w lit. b) oraz w art. 41 w ust. 2a wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"; 3) w art. 39 w ust. 2 w pkt 1 skreśla się wyraz \"modernizacji,\"; 4) w art. 40 w ust. 4: a) w pkt 1 wyrazy \"działającymi w imieniu wojewody wojewódzkimi inspektorami: ochrony środowiska oraz sanitarnymi\" zastępuje się wyrazem \"wojewodą\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) starostą i powiatowym inspektorem sanitarnym, w odniesieniu do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska,\"."}
{"id":"2000_136_36","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, 1118, i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 4 w pkt 6 dodaje się lit. d) w brzmieniu: \"d) nadzór systemu informatycznego w organach zatrudnienia,\"; 2) w art. 5 w ust. 1: a) w pkt 3 skreśla się wyrazy \"oraz rozdział środków Funduszu Pracy\", b) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) inicjowanie i współfinansowanie szkoleń, prac interwencyjnych, zatrudnienia absolwentów i programów specjalnych,\", c) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) prowadzenie polityki regionalnej w zakresie przeciwdziałania bezrobociu poprzez inspirowanie i współfinansowanie oraz koordynowanie realizacji programów wojewódzkich,\", d) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) organizowanie, inicjowanie i współfinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, wykonywanych jako zadania własne gmin lub powiatów, w systemie robót publicznych w powiatach (gminach) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym,\", e) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) organizowanie, inicjowanie i współfinansowanie lokalnych programów mających na celu tworzenie nowych miejsc pracy i likwidację negatywnych skutków bezrobocia lub wspieranie rządowych programów restrukturyzacyjnych.\"; 3) w art. 7 w ust. 2 w pkt 6 wyraz \"rejonowych\" zastępuje się wyrazem \"powiatowych\"; 4) art. 42-45 otrzymują brzmienie: \"Art. 42. 1. Zadania w zakresie zatrudnienia wykonują także ochotnicze hufce pracy. 2. Ochotnicze hufce pracy są państwową jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych, nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw pracy."}
{"id":"2000_136_37","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78, z 1995 r. Nr 41, poz. 692, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 1 skreśla się wyraz \"organem\"; 2) w art. 12 ust. 16 otrzymuje brzmienie: \"16. Na wniosek zarządu jednostki samorządu terytorialnego marszałek województwa - w odniesieniu do gruntów rolnych, dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych - w odniesieniu do gruntów leśnych, a w odniesieniu do obszarów wchodzących w skład parków narodowych dyrektor parku mogą umorzyć całość lub część należności i opłat rocznych, a w odniesieniu do gruntów leśnych również jednorazowe odszkodowanie w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu w przypadku inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu oświaty i wychowania, kultury, kultu religijnego oraz ochrony zdrowia i opieki społecznej, jeżeli inwestycja ta służy zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności, oraz dotyczącej powiększenia lub założenia cmentarza, jeżeli obszar gruntu podlegający wyłączeniu nie przekracza 1 ha i nie ma możliwości zrealizowania inwestycji na gruncie nie objętym ochroną.\"; 3) w art. 26 w ust. 1 wyraz \"organy\" zastępuje się wyrazem \"podmioty\"; 4) w art. 31 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 nie dotyczą dochodów funduszy terenowych, w stosunku do których umarzanie i udzielanie ulg w spłacie należności funduszu następuje według zasad i trybu określonych przez właściwy sejmik województwa.\"."}
{"id":"2000_136_38","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz.U. Nr 149, poz. 724, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 62 skreśla się pkt 2."}
{"id":"2000_136_39","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 91, poz. 410 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizacja i zapewnienie odbycia stażu podyplomowego dla osób mających stałe miejsce zamieszkania na obszarze województwa, absolwentów szkół pielęgniarskich i szkół położnych, zamierzających wykonywać zawód na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, jest zadaniem marszałka województwa z zakresu administracji rządowej.\"; b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, w drodze uchwały, w porozumieniu z marszałkiem województwa, kieruje do odbycia stażu na obszarze swojego działania pielęgniarki i położne, którym przyznała ograniczone prawo wykonywania zawodu i które wpisała na listę członków izby.\"; c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) ramowy program stażu pielęgniarki i stażu położnej, 2) sposób i tryb odbywania oraz zaliczania stażu podyplomowego, 3) zakres uprawnień zawodowych pielęgniarki i położnej w okresie odbywania stażu podyplomowego, 4) warunki, jakie powinien spełniać zakład opieki zdrowotnej, w którym odbywane są staże podyplomowe, 5) wysokość wynagrodzenia pielęgniarki i położnej odbywającej staż podyplomowy, 6) zasady finansowania i organizacji stażu podyplomowego.\"; 2) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych przyznaje ograniczone prawo wykonywania zawodu w celu odbycia stażu osobie, która zamierza wykonywać zawód pielęgniarki lub położnej na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia warunki określone w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5.\"."}
{"id":"2000_136_4","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Zakłady opieki zdrowotnej udzielają zwolnienia od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, lekarzom wchodzącym w skład powiatowych i wojewódzkich komisji lekarskich oraz pracownikom średniego personelu medycznego wyznaczonym do powiatowych komisji lekarskich w razie konieczności ich udziału w pracach komisji w godzinach pracy zawodowej. 2. Osobom wchodzącym w skład komisji lekarskich, o których mowa w ust. 1, orzekających o stopniu zdolności poborowych do czynnej służby wojskowej, oraz pracownikom średniego personelu medycznego, o których mowa w ust. 1, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za pracę związaną z określeniem zdolności poborowych do czynnej służby wojskowej, wykonywaną poza godzinami pracy zawodowej, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia zgodnie z ust. 1. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania dodatkowego wynagrodzenia osób wchodzących w skład komisji lekarskich orzekających o stopniu zdolności poborowych do czynnej służby wojskowej oraz pracowników średniego personelu medycznego wyznaczonych do powiatowych komisji lekarskich. Wysokość wynagrodzenia za każdy dzień pracy nie może przekraczać 10% przeciętnego wynagrodzenia ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802) za kwartał poprzedzający wypłatę wynagrodzenia. 4. Wojewodowie zlecają zakładom opieki zdrowotnej przeprowadzanie na potrzeby powiatowych i wojewódzkich komisji lekarskich badań specjalistycznych, w tym psychologicznych, oraz obserwacji szpitalnej poborowych. 5. Koszty wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz badań specjalistycznych i obserwacji szpitalnej, o których mowa w ust. 4, pokrywa się z budżetu państwa, z części, którą dysponuje wojewoda.\"."}
{"id":"2000_136_40","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Okręgowa rada lekarska przyznaje ograniczone prawo wykonywania zawodu w celu odbycia stażu i złożenia egzaminu kończącego staż osobie, która zamierza wykonywać zawód lekarza, lekarza stomatologa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1-3 oraz 6 i 7.\"; 2) w art. 15: a) w ust. 3 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"który organizuje minister właściwy do spraw zdrowia.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Organizacja i zapewnienie odbycia stażu podyplomowego dla osób mających stałe miejsce zamieszkania na obszarze województwa, absolwentów studiów lekarskich i lekarsko-stomatologicznych zamierzających wykonywać zawód na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, jest zadaniem marszałka województwa z zakresu administracji rządowej.\", c) w ust. 5 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu: \"7) wysokość wynagrodzenia lekarza stażysty i lekarza stomatologa stażysty oraz zasady finansowania i organizacji stażu podyplomowego.\", d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Okręgowa rada lekarska, w drodze uchwały, w porozumieniu z marszałkiem województwa, kieruje do odbycia stażu na obszarze swojego działania lekarzy, lekarzy stomatologów, którym przyznała ograniczone prawo wykonywania zawodu i których wpisała na listę członków izby.\", e) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Wojskowej Rady Lekarskiej, ustala listę podległych sobie zakładów opieki zdrowotnej uprawnionych do prowadzenia staży podyplomowych lekarzy, lekarzy stomatologów powołanych do zawodowej służby wojskowej oraz zapewnia środki finansowe niezbędne do odbycia tych staży.\", f) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Lekarz, lekarz stomatolog, o którym mowa w ust. 7, odbywa staż podyplomowy na stanowisku lekarza stażysty lub lekarza stomatologa stażysty, na które zostaje wyznaczony przez właściwy organ wojskowy w porozumieniu z Wojskową Radą Lekarską.\"; 3) w art. 49 skreśla się ust. 2."}
{"id":"2000_136_41","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929, Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz.777, Nr 72, poz. 802) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 81 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do posłów i senatorów, a w zakresie diet także do radnych jednostek samorządu terytorialnego.\"; 2) w art. 169g: a) w ust. 1 po wyrazach \"w 1999 r.\" dodaje się wyrazy \"i w 2000 r.\", b) w ust. 2 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) przychód wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 33 ustawy, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, od którego płatnik nieoblicza zaliczki na ten podatek, w odniesieniu do ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 pkt 1,\"."}
{"id":"2000_136_42","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór i szczegółowe zasady wydawania przez starostę legitymacji potwierdzających uprawnienie osób, o których mowa w art. 8, do niestosowania się do niektórych znaków drogowych.\"; 2) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Minister właściwy do spraw transportu sprawuje nadzór nad zarządzaniem ruchem na drogach krajowych. 2. Wojewoda sprawuje nadzór nad zarządzaniem ruchem na drogach wojewódzkich, powiatowych i gminnych oraz na drogach publicznych położonych w miastach na prawach powiatu i w mieście stołecznym Warszawie. 3. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych zarządza ruchem na drogach krajowych, z zastrzeżeniem ust. 6. 4. Marszałek województwa zarządza ruchem na drogach wojewódzkich, z zastrzeżeniem ust. 6. 5. Starosta zarządza ruchem na drogach powiatowych i gminnych, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Prezydent miasta zarządza ruchem na drogach publicznych położonych w miastach na prawach powiatu i w mieście stołecznym Warszawie, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych. 7. Zarządzanie ruchem na drogach w strefie zamieszkania, z wyjątkiem dróg publicznych, należy do podmiotów zarządzających tymi drogami. 8. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych może powierzyć zadania w zakresie zarządzania ruchem na drogach krajowych marszałkowi województwa. 9. Drogami krajowymi, wojewódzkimi, powiatowymi i gminnymi są drogi publiczne określone zgodnie z przepisami o drogach publicznych. 10. Organy sprawujące nadzór nad zarządzaniem ruchem na drogach mogą nakazać zmianę organizacji ruchu ze względu na ważny interes ogólnospołeczny lub konieczność zapewnienia ruchu tranzytowego. 11. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, może w uzasadnionych przypadkach wprowadzić, w drodze rozporządzenia, okresowe ograniczenia ruchu pojazdów na drogach lub zakaz ruchu niektórych rodzajów pojazdów. 12. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki zarządzania ruchem na drogach.\"; 3) w art. 61 ust. 12 otrzymuje brzmienie: \"12. Zezwolenie na przejazd, o którym mowa w ust. 11, wydaje, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg: 1) starosta (prezydent miasta) - jeżeli miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu znajduje się odpowiednio na obszarze powiatu albo na obszarze miasta na prawach powiatu, a także miasta stołecznego Warszawy, 2) marszałek województwa - jeżeli miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu znajduje się na obszarze różnych powiatów położonych w tym samym województwie, 3) Generalny Dyrektor Dróg Publicznych lub upoważniona przez niego państwowa jednostka organizacyjna - jeżeli miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu znajduje się na obszarze różnych województw lub trasa przejazdu przekracza granice państwa.\"; 4) w art. 65: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się po: 1) zasięgnięciu opinii właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia imprezy komendanta wojewódzkiego Policji, 2) uzgodnieniu warunków przeprowadzenia imprezy z organami zarządzającymi ruchem na drogach, na których impreza się odbywa.\", b) skreśla się ust. 3; 5) w art. 77 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kartę pojazdu dla pojazdu sprowadzonego z zagranicy i tam zarejestrowanego wydaje za opłatą właściwy w sprawach rejestracji starosta przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 6) w art. 79: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 i 5 w brzmieniu: \"4) zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą, 5) udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty pojazdu.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, warunkiem wyrejestrowania pojazdu jest wniesienie przez właściciela pojazdu opłaty na rzecz gminy na realizację zadań, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i Nr 121, poz. 770).\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1a, uwzględniając w szczególności koszty ponoszone przez gminy w związku z usuwaniem utraconego pojazdu.\"; 7) w art. 98 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą karty rowerowej i motorowerowej. W razie utraty takiego dokumentu lub jego zniszczenia wtórnik wydaje organ, który wydał ten dokument.\"; 8) w art. 109 w ust. 3 wyrazy \"które do dnia 31 grudnia 1998 r. było siedzibą wojewody\" zastępuje się wyrazami \"w którym do dnia 31 grudnia 1998 r. funkcjonował wojewódzki ośrodek ruchu drogowego\"; 9) w art. 116: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zarząd województwa tworzy, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego na obszarze województwa.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ośrodek jest samorządową wojewódzką osobą prawną.\"; 10) w art. 119 w ust. 5 wyraz \"wojewody\" zastępuje się wyrazami \"zarządu województwa\"; 11) w art. 140 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) niepoddania się: a) sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 pkt 1, b) badaniu lekarskiemu w trybie określonym w art. 122 ust. 1 pkt 3 lub 4, c) badaniu psychologicznemu w trybie określonym w art. 124 ust. 1 pkt 5.\"; 12) w art. 150: a) w ust. 1 po wyrazie \"wymiany\" dodaje się wyrazy \"dokonywanej na koszt osoby uprawnionej\", b) w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz wysokość opłat za ich wymianę\"."}
{"id":"2000_136_43","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wytwarzający odpady, który buduje lub utrzymuje obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, jest obowiązany przedstawiać wojewodzie informacje, o których mowa w ust. 1.\"; 2) użyte w art. 21 ust. 5, art. 22 ust. 1, art. 37 ust. 1 i art. 57 ust. 2 w liczbie pojedynczej i mnogiej wyrazy \"organ właściwy w sprawach nadzoru budowlanego\" zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie wyrazami \"właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej\"."}
{"id":"2000_136_43","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 43. Ochotnicze Hufce Pracy wykonują we współdziałaniu z jednostkami samorządu terytorialnego zadania państwa w zakresie kształcenia, zatrudnienia i wychowania młodzieży, a w szczególności: 1) prowadzenie działalności wychowawczej, profilaktycznej i resocjalizacyjnej oraz udzielanie pomocy młodzieży zagrożonej bezrobociem, niedostosowanej społecznie oraz wymagającej specjalnej troski i oddziaływań, 2) organizowanie zatrudnienia młodzieży, 3) tworzenie warunków uzyskania oraz podwyższenia kwalifikacji zawodowych i ogólnych, a także przekwalifikowania zawodowego młodzieży."}
{"id":"2000_136_44","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 123, poz. 774 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Starosta, po zasięgnięciu opinii właściwej izby rolniczej albo właściwego związku hodowców prowadzącego księgę lub rejestr hodowlany, wydaje na wniosek hodowcy, na czas określony, decyzję o dopuszczeniu reproduktora do rozrodu naturalnego.\"."}
{"id":"2000_136_44","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 44. 1. Zadania, o których mowa w art. 43, realizowane są przez Komendę Główną Ochotniczych Hufców Pracy, wojewódzkie komendy ochotniczych hufców pracy oraz podległe im jednostki organizacyjne. 2. Współdziałanie ochotniczych hufców pracy z jednostkami samorządu terytorialnego odbywa się na zasadach określonych w zawieranych umowach lub porozumieniach określających cele i zadania do realizacji na rzecz młodzieży oraz wzajemne zobowiązania."}
{"id":"2000_136_45","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 7 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zwierzę traktowane w sposób określony w art. 6 ust. 2 może być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta, burmistrza (prezydenta miasta) i przekazane do schroniska dla zwierząt albo pod opiekę innej osoby lub instytucji. Decyzja podejmowana jest z urzędu lub na wniosek Policji, lekarza weterynarii albo inspektora Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub upoważnionego przedstawiciela innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania.\"; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje prawo wniesienia odwołania do samorządowego kolegium odwoławczego w terminie 3 dni od daty doręczenia decyzji. Samorządowe kolegium odwoławcze rozpoznaje odwołanie w terminie 7 dni.\", 3) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Odebrane zwierzę podlega zwrotowi, jeżeli sąd nie orzeknie w trybie art. 35 ust. 3 przepadku zwierzęcia, a także jeżeli postępowanie karne w tej sprawie zostanie umorzone.\"."}
{"id":"2000_136_45","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 45. Minister właściwy do spraw pracy określa w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania oraz organizację i szczegółowe zasady funkcjonowania Ochotniczych Hufców Pracy.\"; 5) w art. 50 w ust. 1 wyrazy \"prawo pobytu\" zastępuje się wyrazami \"wizę pobytową z prawem do pracy lub kartę czasowego pobytu\"; 6) art. 57a otrzymuje brzmienie: \"Art. 57a. 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekazuje samorządom województw i powiatom na wyodrębniony rachunek środki Funduszu Pracy na finansowanie realizowanych zadań według algorytmu. 2. Algorytm, o którym mowa w ust. 1, powinien uwzględniać niezbędne środki na wypłatę zasiłków i innych obligatoryjnych świadczeń, a na finansowanie pozostałych zadań w szczególności: stopę bezrobocia na obszarze poszczególnych powiatów, udział długotrwale bezrobotnych oraz udział bezrobotnych absolwentów w ogólnej liczbie bezrobotnych. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Zatrudnienia oraz Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego algorytm, o którym mowa w ust. 1, oraz szczegółowe zasady i terminy przekazywania środków z Funduszu Pracy dla samorządów województw i powiatów, a także szczegółowe zasady i terminy sporządzania przez zarządy województw i zarządy powiatów sprawozdań z wykorzystania środków przekazanych z Funduszu Pracy.\"; 7) w art. 59 wyrazy \"prawa budżetowego\" zastępuje się wyrazami \"ustawy o finansach publicznych\"."}
{"id":"2000_136_46","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W granicach miasta stołecznego Warszawy zadania związane z budową, modernizacją, utrzymaniem i ochroną dróg publicznych: 1) krajowych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, 2) wojewódzkich i powiatowych - oraz zarządzaniem tymi drogami są finansowane z budżetu tego miasta.\"; 2) w art. 3 ust. 1otrzymuje brzmienie: \"1. Wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem i ochroną dróg publicznych, o których mowa w art. 2 w ust. 1, 3 i 3a, oraz zarządzaniem tymi drogami ustala się w ustawie budżetowej w wysokości nie niższej niż 35% planowanych na dany rok wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych.\"; 3) w art. 4: a) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"ust. 3\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3a\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Środki na wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem i ochroną dróg publicznych, o których mowa w art. 2 ust. 3a, oraz zarządzaniem tymi drogami przekazywane są w formie dotacji celowej, ustalonej na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.\"."}
{"id":"2000_136_47","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883) w art. 43 w ust. 1 w pkt 6 po wyrazach \"rad gmin,\" dodaje się wyrazy Srad powiatów i sejmików województw,\"."}
{"id":"2000_136_48","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz.U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 2: a) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyraz \"lub\", b) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) pojazdu lub numeru rejestracyjnego pojazdu zgłoszonego do przewozu.\"; 2) w art. 12a w ust. 5 skreśla się pkt 1 i 2."}
{"id":"2000_136_49","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Minister kierujący działem administracji rządowej jest właściwy w sprawach uznawania kwalifikacji w zawodach regulowanych należących do tego działu. 2. Uznawanie kwalifikacji w zawodach regulowanych oznacza uznawanie tych kwalifikacji w znaczeniu przewidzianym w Unii Europejskiej. 3. Minister kierujący działem administracji rządowej może, w drodze rozporządzenia, upoważnić do wykonywania zadania określonego w ust. 1 jednostkę organizacyjną podległą ministrowi, samorząd zawodowy, organizację gospodarczą lub organ rejestrowy.\"; 2) w art. 15 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"oraz związków i organizacji sportowych\"; 3) w art. 20 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania koordynuje uznawanie kwalifikacji zawodowych w Polsce oraz podejmuje działania mające na celu udostępnianie informacji o uznawaniu tych kwalifikacji.\"; 4) w art. 26 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego koordynuje uznawanie dyplomów szkół wyższych oraz podejmuje działania mające na celu udostępnianie informacji o uznawaniu tych dyplomów.\"."}
{"id":"2000_136_5","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z zakresu administracji rządowej określonych w ustawie jest wojewoda.\"; 2) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. 1. Ochrona przed powodzią należy do zadań organów administracji rządowej, gminy, powiatu oraz samorządu województwa. 2. Utrzymanie magazynów przeciwpowodziowych, stanowiących mienie samorządu województwa, należy do samorządu województwa, jako zadanie z zakresu administracji rządowej.\"; 3) w art. 66 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) nakazać usunięcie drzew i krzewów.\"; 4) w art. 70 po wyrazie \"sprawują\" dodaje się wyrazy \"wojewódzkie, powiatowe, gminne i zakładowe\"; 5) w art. 75 w ust. 1 wyrazy \"Sił Zbrojnych, Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazami \"wojska, policji\"; 6) w art. 92 w ust. 1 i 2 wyrazy \"na koszt Państwa\" zastępuje się wyrazami \"na koszt budżetu państwa przez samorząd województwa, jako zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 7) w art. 107 w ust. 3 w pkt 3 wyrazy \"stanowiących własność Państwa\" zastępuje się wyrazami \"stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego\"; 8) w art. 111: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Spółka wodna korzysta z pomocy Państwa.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Udzielanie spółkom wodnym pomocy, o której mowa w ust. 2, należy do samorządu województwa, jako zadanie z zakresu administracji rządowej.\"; 9) w art. 117: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadzór i kontrolę nad działalnością : 1) spółek wodnych, o których mowa w art. 112 ust. 4 - sprawuje wójt, burmistrz (prezydent miasta), 2) pozostałych spółek wodnych - sprawuje starosta, 3) związków spółek wodnych - sprawuje marszałek województwa.\", b) w ust. 2 skreśla się użyte dwukrotnie wyrazy \"lub związek spółek wodnych\", c) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a w odniesieniu do związków spółek wodnych - marszałkowi województwa.\"; 10) w art. 84, w art. 85 w ust. 1 i 3, w art. 86 w ust. 1, w art. 92 w ust. 1 i 2, w art. 93 w ust. 1 i 2, w art. 95 w ust. 3, w art. 96, w art. 97 w ust. 3 w pkt 1, w art. 99 w ust. 1 i 2 oraz w art. 100 wyrazy \"na koszt Państwa\" zastępuje się wyrazami \"na koszt budżetu państwa\"."}
{"id":"2000_136_50","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Porozumienia, o których mowa w ust. 2, podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.\"; 2) w art. 20: a) w ust. 1 po wyrazach \"bezwzględną większością głosów,\" dodaje się wyrazy \"w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku,\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Odwołanie przewodniczącego i wiceprzewodniczącego sejmiku województwa następuje na wniosek co najmniej 14 ustawowego składu sejmiku województwa, w trybie określonym odpowiednio w ust. 1 i 2.\"; 3) w art. 31 w ust. 4 po wyrazie \"połowy\" dodaje się wyraz \"ustawowego\"; 4) w art. 46 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Decyzje wydane przez zarząd województwa w sprawach z zakresu administracji publicznej podpisuje marszałek. W decyzji wymienia się imiona i nazwiska członków zarządu, którzy brali udział w wydaniu decyzji.\"; 5) w art. 57 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zarząd województwa może upoważnić pracowników urzędu marszałkowskiego do składania oświadczeń woli związanych z prowadzeniem bieżącej działalności województwa.\"; 6) w art. 77 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"uzyskaną za pośrednictwem wojewody\"; 7) w art. 82: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. O nieważności uchwały organu samorządu województwa, w całości lub w części, orzeka organ nadzoru w ciągu 30 dni od dnia jej doręczenia. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, może wstrzymać jej wykonanie. 3. Na rozstrzygnięcie organu nadzoru, organ samorządu województwa może w ciągu 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego złożyć skargę do sądu administracyjnego. Sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wniesienia skargi do sądu.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.\"; 8) w art. 83 w ust. 1 wyrazy \"nie uchylił jej\" zastępuje się wyrazami \"nie podjął rozstrzygnięcia nadzorczego\"; 9) w art. 89: a) w ust. 2 wyrazy \"marszałek województwa\" zastępuje się wyrazami \"przewodniczący sejmiku województwa\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Akty prawa miejscowego wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, chyba że ustawa lub akt prawa miejscowego stanowi inaczej.\"."}
{"id":"2000_136_51","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577 i z 1999 r. Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a także kierownikom państwowych osób prawnych i innych państwowych jednostek organizacyjnych funkcjonujących na obszarze województwa.\", b) w ust. 2 pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie: \"Powierzenie następuje na podstawie porozumienia wojewody odpowiednio z zarządem gminy, powiatu, województwa lub kierownikiem państwowej osoby prawnej albo innej państwowej jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1.\"; 2) w art. 43 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) porozumienia w sprawie wykonywania zadań publicznych zawarte: a) między jednostkami samorządu terytorialnego, b) między jednostkami samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej,\"; 3) w załączniku do ustawy: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) izby skarbowe, urzędy skarbowe, inspektorzy kontroli skarbowej,\", b) skreśla się pkt 6."}
{"id":"2000_136_52","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) administracji architektoniczno-budowlanej,\"; 2) w art. 5 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Porozumienia, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.\"; 3) w art. 12 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) podejmowanie uchwał w sprawach współpracy ze społecznościami lokalnymi innych państw oraz przystępowania do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych,\"; 4) w art. 38 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Decyzje wydane przez zarząd powiatu z zakresu administracji publicznej podpisuje starosta. W decyzji wymienia się imiona i nazwiska członków zarządu, którzy brali udział w wydaniu decyzji.\"; 5) po art. 77 dodaje się art. 77a w brzmieniu: \"Art. 77a. Organy nadzoru mają prawo żądania informacji i danych dotyczących organizacji i funkcjonowania powiatu, niezbędnych do wykonywania przysługujących im uprawnień nadzorczych.\"; 6) w art. 91 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o staroście, rozumie się przez to również prezydenta miasta na prawach powiatu.\"."}
{"id":"2000_136_53","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1115 i poz. 1126) w art. 149 wyrazy \"Prezes Rady Ministrów lub minister ogłosi\" zastępuje się wyrazami \"właściwi ministrowie, do dnia 30 czerwca 2000 r., ogłoszą\"."}
{"id":"2000_136_54","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 w ust. 5 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"W porozumieniu określa się w szczególności organ właściwy do dokonania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy oraz składniki wynagrodzenia i ich wysokość.\"; 2) w art. 19 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Prezes Krajowego Urzędu Pracy rozlicza środki budżetowe za 1999 r. na podstawie sprawozdań własnych oraz powiatowych i wojewódzkich urzędów pracy, sporządzonych i przekazanych przez powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy przejęte z dniem 1 stycznia 2000 r. przez jednostki samorządu terytorialnego - według podległości obowiązującej w roku 1999 . 7. Minister Finansów określi w drodze rozporządzenia tryb rozliczania środków budżetowych za rok 1999 oraz szczególne zasady i tryb sporządzania i przekazywania sprawozdań budżetowych za rok 1999, a także szczególne zasady i terminy przeprowadzania inwentaryzacji przez dotychczasowe urzędy pracy, o których mowa w ust. 2 i 4\"; 3) po art. 19 dodaje się art. 19a-19h w brzmieniu: \"Art. 19a. 1. Powiatowy urząd pracy działający w dniu wejścia w życie ustawy z dnia .... o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz. U. Nr ...., poz. ... ) na obszarze przekraczającym granice jednego powiatu lub miasta na prawach powiatu, staje się powiatowym urzędem pracy działającym pod zwierzchnictwem prezydenta miasta na prawach powiatu lub starosty właściwego ze względu na siedzibę powiatowego urzędu pracy. 2. W przypadkach określonych w ust. 1, powiatowy urząd pracy wykonuje zadania na dotychczasowym obszarze działania na rzecz organów zatrudnienia w jednostkach samorządu terytorialnego, o których mowa w tym przepisie. 3. Powołania i odwołania kierownika powiatowego urzędu pracy oraz jego zastępców dokonują wspólnie, w drodze porozumienia, prezydenci miast na prawach powiatu i starostowie określeni w ust. 1. W porozumieniu określa się w szczególności organ właściwy do dokonania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy oraz składniki wynagrodzenia i ich wysokość. Przepis art. 17 ust. 6 stosuje się odpowiednio. 4. Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się w przypadku, gdy powiaty i miasta na prawach powiatu określone w ust. 1 zawarły porozumienia, o których mowa w art. 26 ust. 2 pkt 2, lub właściwy wojewoda dokonał podziału powiatowego urzędu pracy w trybie art. 26 ust. 4. 5. W przypadkach określonych w ust. 1 tworzy się jedną powiatową radę zatrudnienia, której przewodniczącym jest odpowiednio prezydent miasta na prawach powiatu lub starosta powiatu, w którym nie ma siedziby powiatowego urzędu pracy. 6. W przypadku określonym w ust. 5, powiatowa rada zatrudnienia składa się z 16 osób powołanych w równych częściach przez zainteresowane organy zatrudnienia. Przepis art. 10 ust. 3 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu stosuje się odpowiednio. 7. W przypadkach określonych w ust. 1, gdy powiatowy urząd pracy działa na obszarze przekraczającym granice dwóch powiatów, powiatowa rada zatrudnienia składa się z 24 osób powoływanych zgodnie z zasadami określonymi w ust. 6. Funkcję przewodniczącego tej rady pełnią kolejno starostowie obu powiatów przez dwa lata w ramach jednej kadencji, przy czym pierwszym przewodniczącym jest starosta powiatu o mniejszej liczbie mieszkańców. 8. W przypadkach określonych w ust. 1, organy zatrudnienia, o których mowa w tych przepisie, mogą udzielić kierownikowi lub innemu pracownikowi pełnomocnictwa do prowadzenia spraw w ich imieniu, w tym do wydawania decyzji administracyjnych."}
{"id":"2000_136_55","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 wyraz \"ustawą\" zastępuje się wyrazem \"ustawami\"; 2) w art. 32 w pkt 5 po wyrazach \"spraw wewnętrznych\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"Szefa Urzędu Ochrony Państwa\"; 3) w art. 69 w ust. 4 w pkt 1 lit. d) wyraz \"oraz\" zastępuje się wyrazami \" , w tym\"; 4) w art. 71 w ust. 1 po wyrazie \"publicznych\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"w tym fundacje i stowarzyszenia\"; 5) w art. 96 w ust. 2 wyrazy \"w jakiejkolwiek podziałce klasyfikacji wydatków ujętej\" zastępuje się wyrazami \"w jakimkolwiek rozdziale klasyfikacji wydatków ujętym\"; 6) w art. 112 w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) wolnych środków jako nadwyżki środków pieniężnych na rachunku bieżącym budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikającej z rozliczeń kredytów i pożyczek z lat ubiegłych.\"; 7) art. 200 otrzymuje brzmienie: \"Art. 200. Jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Ministrowi Obrony Narodowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa dostosują w terminie do dnia 31 grudnia 2000 r. obowiązujące w nich zasady rachunkowości do postanowień art. 14.\"."}
{"id":"2000_136_56","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz.U. Nr 12, poz. 96) w art. 12: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Niepubliczne przedszkola i szkoły , o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, otrzymują dotacje w wysokości i na zasadach określonych w art. 90 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1.\"; b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do dnia 31 grudnia 2000 r. niepubliczne szkoły artystyczne o uprawnieniach szkół publicznych otrzymują, a niepubliczne szkoły artystyczne nie posiadające uprawnień szkół publicznych mogą otrzymywać dotacje od ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Dotacje dla niepublicznych szkół artystycznych o uprawnieniach szkół publicznych przysługują w wysokości nie niższej niż 50% wydatków bieżących ponoszonych w publicznych szkołach artystycznych tego samego typu w przeliczeniu na jednego ucznia.\"; c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu : \"4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 3, z uwzględnieniem zakresu danych objętych wnioskiem o udzielenie dotacji, sposobu przekazywania dotacji oraz jej rozliczania.\"."}
{"id":"2000_136_57","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95) w art. 25 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Materiały geodezyjne i kartograficzne, zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, oznaczone klauzulą \"poufne\", mogą podlegać ochronie przez okres dłuższy niż określony w ust. 3 pkt 1.\"."}
{"id":"2000_136_58","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 58. Postępowanie scaleniowe lub wymienne wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy toczy się na podstawie dotychczasowych zasad."}
{"id":"2000_136_59","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 59. Dotychczasowe tereny zamknięte, które nie spełniają warunków zastrzeżenia ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, przestają być z dniem 1 stycznia 2001 r. terenami zamkniętymi."}
{"id":"2000_136_6","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz.U. Nr 31, poz. 130 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Odznaki honorowe za zasługi w działalności państwowej lub społecznej, stanowiącej istotny wkład w rozwój kraju, są ustanawiane, w drodze rozporządzenia, przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Odznaki honorowe za zasługi w działalności państwowej lub społecznej na rzecz rozwoju określonej dziedziny gospodarki narodowej lub administracji są ustanawiane, w drodze rozporządzenia, przez Radę Ministrów. 3. Odznaki honorowe za zasługi w działalności państwowej lub społecznej na rzecz rozwoju określonego województwa są ustanawiane przez sejmiki województw. 4. Odznaki honorowe za zasługi w działalności państwowej lub społecznej, stanowiącej wkład w rozwój określonej organizacji gospodarczej, są ustanawiane, w drodze rozporządzenia, przez właściwego ministra. 5. Odznaki honorowe za zasługi stanowiące wkład w rozwijanie działalności statutowej organizacji spółdzielczych lub organizacji społecznych są ustanawiane przez naczelne organy tych organizacji.\"; 2) w art. 6 w ust. 1 wyrazy \"Rady Państwa\" zastępuje się wyrazami \"Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej\"; 3) skreśla się art. 5, 7, 8 i 9; 4) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Mundury ustanawiane na podstawie ustawy powinny różnić się w sposób widoczny od pozostających pod szczególną ochroną mundurów: 1) Wojska Polskiego, będących symbolem tradycji wolnościowych i postaw patriotycznych Narodu Polskiego, 2) Policji, będących symbolem poszanowania prawa oraz ładu i porządku publicznego. 2. Minister Obrony Narodowej w odniesieniu do munduru wojskowego, a minister właściwy do spraw wewnętrznych w odniesieniu do munduru policyjnego mogą wprowadzić, w drodze rozporządzeń, zakaz używania munduru lub jego części, chociażby nawet zostały one pozbawione oznak określonych w przepisach o ustanowieniu munduru. 3. Wojskowe organy porządkowe mogą kontrolować uprawnienia do używania odznak i mundurów wojskowych.\"; 5) w art. 14 wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"."}
{"id":"2000_136_60","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 60. 1. Prezes Rady Ministrów ustali najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2000 r., w drodze rozporządzenia, wykaz kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz właściwe dla nich powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, a także sposób i tryb podziału kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, jeżeli obszar działania tych stacji obejmował więcej niż jeden powiat. 2. Z dniem 1 stycznia 2001 r.: 1) kolejowe stacje sanitarno-epidemiologiczne wchodzą w skład właściwych powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, 2) wygasają akty powołania kolejowych inspektorów sanitarnych, 3) zadania i kompetencje Inspekcji Sanitarnej wykonywane dotychczas przez kolejowych inspektorów sanitarnych przejmują właściwi powiatowi inspektorzy sanitarni, 4) pracownicy kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych stają się pracownikami właściwych powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, 5) budynki, urządzenia oraz inne składniki mienia, będące we władaniu kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, przechodzą we władanie właściwych powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych na zasadach dotychczasowych, 6) powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne przejmują zobowiązania i należności kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych. 3. Z dniem przejęcia kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych przez powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne tracą moc wpisy kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych do rejestrów zakładów opieki zdrowotnej. 4. Powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne dostosują statuty oraz dokonają zmian we wpisach do rejestru zakładów opieki zdrowotnej w terminie do dnia 31 maja 2001 r."}
{"id":"2000_136_61","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 61. Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc akty powołania konsultantów regionalnych wydane na podstawie dotychczasowych przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej."}
{"id":"2000_136_62","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 62. Umowy o przekazanie środków z budżetu państwa niezbędnych do odbycia staży podyplomowych, o których mowa w art. 15 ustawy o zawodzie lekarza, zawarte przez ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie dotychczasowych przepisów, pozostają w mocy do końca okresu, na jaki zostały zawarte, z tym że stroną staje się właściwy marszałek województwa."}
{"id":"2000_136_63","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 63. 1. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy zespoły szkół, w skład których wchodzą gimnazjum i szkoła podstawowa, która zgodnie z decyzją organu prowadzącego ma podlegać stopniowej likwidacji, mogą funkcjonować do czasu pełnej likwidacji szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do dnia 31 sierpnia 2005 r. 2. W przypadku braku możliwości zorganizowania gimnazjum w budynku jednej szkoły poszczególne oddziały gimnazjum do dnia 31 sierpnia 2002 r. mogą mieścić się w budynkach kilku szkół pod warunkiem, że znajdują się w tej samej miejscowości."}
{"id":"2000_136_64","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 64. 1. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy publiczne domy dziecka, rodzinne domy dziecka, pogotowia opiekuńcze, ogniska wychowawcze, świetlice lub kluby środowiskowe, młodzieżowe ośrodki socjoterapii oraz placówki resocjalizacyjne - młodzieżowe ośrodki wychowawcze, a także odpowiednie niepubliczne placówki opiekuńczo-wychowawcze, z zastrzeżeniem ust. 3, stają się placówkami opiekuńczo-wycho-wawczymi w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej. 2. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy publiczne specjalne ośrodki szkolnowychowawcze oraz odpowiednie niepubliczne placówki opiekuńczo-wychowawcze stają się placówkami, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy o systemie oświaty, a publiczne bursy szkolne i domy wczasów dziecięcych oraz odpowiednie niepubliczne placówki opiekuńczo-wychowawcze stają się placówkami, o których mowa w art. 2 pkt 7 powołanej ustawy. 3. Niepubliczne placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne utworzone i wpisane do ewidencji na podstawie ustawy o systemie oświaty przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy działają do dnia 31 grudnia 2004 r. zgodnie z dotychczasowymi przepisami dotyczącymi wpisywania i wykreślania z ewidencji placówek niepublicznych. Po tym terminie powiat może zawrzeć z osobą prowadzącą placówkę umowę, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Strony mogą uzgodnić wcześniejsze zawarcie tej umowy. 4. Placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne, o których mowa w ust. 3, zapewniające całodobową opiekę i wychowanie, otrzymują z budżetu powiatu dotację w wysokości równej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym w województwie na jednego wychowanka przez tego samego typu placówki publiczne, nie większej jednak niż w kwocie odpowiadającej rzeczywistym wydatkom bieżącym ponoszonym na jednego wychowanka w tej placówce, pomniejszonej o opłaty wnoszone przez rodziców. 5. Placówki, o których mowa w ust. 3, z wyjątkiem placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych zapewniających całodobową opiekę i wychowanie, otrzymują dotację z budżetu powiatu w wysokości nie niższej niż 50% kwoty odpowiadającej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym w województwie na jednego wychowanka przez tego samego typu placówki publiczne. 6. Istniejącym przed dniem wejścia w życie ustawy niepublicznym ośrodkom adopcyjno-opiekuńczym powiat właściwy ze względu na położenie ośrodka udziela dotacji w wysokości równej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym przez publiczny ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, w przeliczeniu na jedną prowadzoną sprawę. 7. Od dnia 1 stycznia 2001 r. powiat właściwy ze względu na położenie ośrodka, o którym mowa w ust. 6, może zawrzeć umowę w trybie art. 12a ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. 8. Do dnia 31 grudnia 2000 r. zadanie, o którym mowa w art. 10a pkt 11a ustawy o pomocy społecznej, stanowi zadanie z zakresu administracji rządowej realizowane przez powiat. 9. Do dnia 31 grudnia 2000 r. zadanie, o którym mowa w art. 10a pkt 11b ustawy o pomocy społecznej, stanowi zadanie z zakresu administracji rządowej realizowane przez powiat. 10. Ilekroć w przepisach ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich używa się określenia \"zakład wychowawczy, placówka oświatowo\"wychowawcza, placówka pogotowia opiekuńczego\" \" rozumie się przez to placówkę opiekuńczowychowawczą działającą na podstawie ustawy o pomocy społecznej lub ośrodek szkolno-wycho-wawczy działający na podstawie ustawy o systemie oświaty."}
{"id":"2000_136_65","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 65. 1. W postępowaniach administracyjnych i sądowych, w których stroną jest Skarb Państwa, wynikających z działalności państwowych jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które: 1) przed dniem 1 stycznia 1999 r. uzyskały osobowość prawną lub zostały zlikwidowane albo 2) z dniem 1 stycznia 1999 r. zostały przejęte przez jednostkę samorządu terytorialnego, Skarb Państwa reprezentuje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę jednostki, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W postępowaniach, o których mowa w ust. 1, wynikających z działalności jednostek organizacyjnych wymienionych w tym ustępie, które do dnia przekształcenia, likwidacji lub przejęcia przez jednostkę samorządu terytorialnego były jednostkami podległymi terenowym organom administracji rządowej ogólnej lub specjalnej, Skarb Państwa reprezentują właściwe ze względu na siedzibę jednostki organy administracji rządowej zespolonej lub niezespolonej, utworzone w wyniku przejęcia, przekształcenia lub zniesienia organów administracji ogólnej lub specjalnej, albo których zakres zadań obejmuje zadania przejętych, przekształconych lub zniesionych organów administracji rządowej."}
{"id":"2000_136_66","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 66. 1. W postępowaniach administracyjnych i sądowych wynikających z wykonywania przez jednostki samorządu terytorialnego zadań z zakresu administracji rządowej, określonych przez ustawy lub powierzonych w drodze porozumienia, Skarb Państwa reprezentują jednostki samorządu terytorialnego wykonujące te zadania. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w postępowaniach wynikających z wykonywania zadań wymienionych w tym ustępie, które do dnia 31 grudnia 1998 r. były wykonywane przez organy administracji rządowej."}
{"id":"2000_136_67","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 67. 1. Organy administracji rządowej, o których mowa w art. 65, mogą powierzać, w drodze porozumienia, jednostkom samorządu terytorialnego oraz innym samorządowym osobom prawnym reprezentowanie Skarbu Państwa w sprawach wymienionych w tym artykule. 2. Do porozumienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 33 i 34 ustawy o administracji rządowej w województwie oraz przepisów ustawy o zamówieniach publicznych. 3. Prowadzenie przez samorządowe osoby prawne spraw, o których mowa w ust. 1, nie stanowi działalności gospodarczej tych osób."}
{"id":"2000_136_68","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 68. Organy reprezentujące Skarb Państwa, o których mowa w art. 65 i art. 66, mogą ustanawiać pełnomocników spośród adwokatów i radców prawnych bez zachowania trybu określonego w ustawie o zamówieniach publicznych."}
{"id":"2000_136_69","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 69. Państwowe jednostki organizacyjne i samorządowe jednostki organizacyjne obowiązane są niezwłocznie przekazywać organom, o których mowa w art. 65 i art. 66, oraz ich pełnomocnikom, na ich żądanie, znajdujące się w posiadaniu tych jednostek dokumenty i informacje niezbędne dla ochrony interesów Skarbu Państwa, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych."}
{"id":"2000_136_7","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32 w ust. 1 po wyrazach \"może określić\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"w drodze rozporządzenia,\"; 2) skreśla się art. 61; 3) w art. 68: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Projekt budowlany przedstawiany przy ubieganiu się o pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego oraz o pozwolenie na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga uzgodnienia: 1) z wojewodą \" w przypadku inwestycji szczególnie szkodliwych dla \\rodowiska i zdrowia ludzi, 2) z powiatowym inspektorem sanitarnym \" w przypadku inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska.\", b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 5, następuje w drodze decyzji wydanej po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza (prezydenta miasta). Wójt, burmistrz (prezydent miasta) przedstawia opinię nie później niż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia sprawy. Jeżeli opinia nie zostanie przedstawiona w wyznaczonym terminie, warunek zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.\"; 4) w art. 70: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wojewoda \" w stosunku do obiektów zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, a starosta \" w stosunku do obiektów zaliczonych do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska mogą, w drodze decyzji, zobowiązać właściciela, zarządcę lub posiadacza obiektu budowlanego albo zespołu obiektów do przedstawienia sporządzonej przez biegłego z listy wojewody, oceny oddziaływania obiektu budowlanego albo zespołu obiektów na środowisko.\", b) w ust. 2 skreśla się wyraz \"inwestor,\"; 5) w art. 71: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.\" b) w ust. 2 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\", c) w ust. 3 po wyrazie \"tworzy\" dodaje się wyrazy \" , w drodze rozporządzenia,\"; 6) w art. 86e w ust. 3 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio marszałek województwa\"; 7) w art. 88e: a) w ust. 2 wyrazy \"ogólnopolskiej reprezentacji gmin\" zastępuje się wyrazami \"strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego\", b) w ust. 3 wyrazy \"ogólnopolską reprezentację gmin\" zastępuje się wyrazami \"stronę samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego\"; 8) w art. 90 w ust. 3 po wyrazie \"rozwoju\" dodaje się wyraz \"oraz\"; 9) w art. 91 skreśla się ust. 2.; 10) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"."}
{"id":"2000_136_70","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 70. 1. Jednostki samorządu terytorialnego otrzymują: 1) dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowanie bieżących zadań własnych związanych z prowadzeniem instytucji kultury, przejętych w dniu 1 stycznia 1999 r., 2) dotacje na zadania objęte mecenatem państwa w dziedzinie kultury, wykonywane przez instytucje kultury, dla których organizatorem jest jednostka samorządu terytorialnego. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,: 1) zakres zadań objętych mecenatem państwa, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 2) szczegółowe zasady i tryb udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1. Ustalając kwoty dotacji, uwzględnia się w szczególności zasady przyjęte w budżecie państwa do określenia wydatków na podobnego rodzaju zadania oraz sytuację finansową jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"2000_136_71","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 71. Do dotacji przekazywanych jednostkom samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 na: 1) realizację zadań wynikających z Oświęcimskiego Strategicznego Programu Rządowego, 2) dofinansowanie inwestycji realizowanych w 1998 r. przez ministrów i wojewodów, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 44 ust. 3 i 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000."}
{"id":"2000_136_72","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 72. Umowy dzierżawy obwodów łowieckich zawarte do dnia 31 grudnia 1998 r. przez wojewodów pozostają w mocy do końca okresu, na jaki zostały zawarte, z tym że wydzierżawiającym staje się powiat."}
{"id":"2000_136_73","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 73. Magazyny przeciwpowodziowe będące mieniem Skarbu Państwa stają się mieniem samorządów województw. Przepisy Rozdziału 3 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_136_74","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 74. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie upoważnień zmienianych w ustawach nowelizowanych tą ustawą zachowują moc do dnia 30 czerwca 2000 r."}
{"id":"2000_136_75","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 75. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 71, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r., 2) art. 5 pkt 6 i 8, art. 8 pkt 3, art. 25 pkt 26 i art. 29 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r., 3) art. 24 pkt 6-10 i art. 41 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2000 r., 4) art. 63 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2000 r., 5) art. 2, art. 14 pkt 2 lit. a), c)-e), pkt 3, 4 i 5 lit. a), art. 15 pkt 10 lit. d), art. 26 pkt 1, art. 30 pkt 1, art. 39 pkt 1 lit. a), art. 40 pkt 2 lit. b), art. 46 i art. 62, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., 6) art. 25 pkt 20, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2001 r."}
{"id":"2000_136_8","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) publicznych placówkach oświatowo-wychowawczych, ośrodkach szkolnowychowawczych i placówkach zapewniających opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania,\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) publicznych placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych,\", c) w pkt 6 skreśla się wyrazy \"i resocjalizacyjnych\"; 2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu\"; 3) w art. 53 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Środki na odpisy, o których mowa w ust. 2, planowane są w budżecie państwa i przekazywane jednostkom samorządu terytorialnego w formie dotacji celowych na zadania własne.\"."}
{"id":"2000_136_9","title":"Ustawa z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \" ,obiektów i robót budowlanych\", b) w ust. 3 skreśla się pkt 2; 2) w art. 13 skreśla się ust. 3; 3) w art. 16 w ust. 3 wyrazy \"Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości\" zastępuje się wyrazami \"Polskiego Komitetu Normalizacyjnego\"."}
{"id":"2000_177_1","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o uchyleniu w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Federacją Rosyjską Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 roku","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji podpisanego w Warszawie dnia 27 lipca 1999 roku Protokołu między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o uchyleniu w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Federacją Rosyjską Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 roku."}
{"id":"2000_177_2","title":"Ustawa z dnia 20 stycznia 2000 r. o ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o uchyleniu w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Federacją Rosyjską Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 roku","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_178_1","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ratyfikacji Konwencji o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych, sporządzonej w Paryżu dnia 17 grudnia 1997 r."}
{"id":"2000_178_2","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ratyfikacji Konwencji o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_179_1","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa ogólne wymagania dotyczące bezpieczeństwa produktów, zasady i tryb przeciwdziałania naruszeniom tych wymagań przez przedsiębiorców oraz organy sprawujące nadzór nad bezpieczeństwem produktów."}
{"id":"2000_179_10","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Sprzedawca jest obowiązany współdziałać z należytą starannością z producentami oraz właściwymi organami w zakresie zapewnienia zgodności produktu z ogólnymi wymaganiami bezpieczeństwa, a w szczególności: 1) nie dostarczać produktów, które zgodnie z wiedzą jaką posiada lub jakiej można od niego oczekiwać, nie spełniają tych wymagań, 2) przyjmować informacje od konsumentów o zagrożeniach powodowanych przez produkty i przekazywać je producentom oraz właściwym organom, a także współdziałać z nimi w celu uniknięcia takich zagrożeń. Rozdział 4 Nadzór nad bezpieczeństwem produktów"}
{"id":"2000_179_11","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Organem sprawującym nadzór nad bezpieczeństwem produktów jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej \"organem nadzoru\", który wykonuje swoje zadania przy pomocy Inspekcji Handlowej. 2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wykonywanie czynności i stosowanie środków określonych w ustawie oraz w przepisach dotyczących zakresu działania organu nadzoru a także Inspekcji Handlowej. 3. Przepis ust. 1 nie ogranicza kompetencji innych właściwych organów, wynikających z odrębnych przepisów regulujących szczególne warunki bezpieczeństwa określonych produktów."}
{"id":"2000_179_12","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Organ nadzoru może żądać od organów inspekcji i innych jednostek, do których zadań należy wykonywanie badań bezpieczeństwa produktów, przeprowadzenia kontroli w tym zakresie, powiadamiając równocześnie o tym właściwy organ sprawujący nadzór nad tymi organami lub jednostkami. 2. Organy i jednostki, o których mowa w ust. 1, oraz organy administracji rządowej i samorządowej są obowiązane niezwłocznie zawiadamiać organ nadzoru o stwierdzonych zagrożeniach związanych z bezpieczeństwem produktów i podjętych w związku z tym działaniach."}
{"id":"2000_179_127","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 3. W zakresie w jakim jest to niezbędne, organ nadzoru może żądać od każdego przedsiębiorcy lub instytucji współdziałania w celu zapobieżenia zagrożeniom stwarzanym przez produkt. 4. Od decyzji, o których mowa w ust. 2, służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"2000_179_13","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Organ nadzoru podejmuje środki na podstawie ustawy odpowiednie do stopnia zagrożenia powodowanego przez produkty. Mogą one zmierzać jedynie do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa lub usunięcia już istniejącego oraz mieć na celu zapewnienie bezpieczeństwa, zdrowia i życia konsumentów."}
{"id":"2000_179_14","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Jeżeli przed wprowadzeniem produktu do obrotu, okoliczności wskazują wystarczająco, że produkt nie spełnia wymagań bezpieczeństwa określonych w art. 4, organ nadzoru może nakazać producentowi dostarczenie wszelkich informacji o produkcie i związanych z nim zagrożeniach. 2. W przypadku stwierdzenia, iż produkt nie spełnia wymagań bezpieczeństwa określonych w art. 4, organ nadzoru może: 1) w zakresie uzasadnionym okolicznościami, zobowiązać producenta do poddania produktu badaniu we właściwym akredytowanym laboratorium, określając przedmiot i termin przeprowadzenia badania lub 2) na okres niezbędny do przeprowadzenia kontroli lub badań, zakazać prezentowania, oferowania, wprowadzania do obrotu i dostarczania produktu lub grupy produktów powodujących zagrożenie lub 3) zakazać wprowadzania produktu lub grupy produktów do obrotu, do czasu spełnienia przez nie wymagań bezpieczeństwa. 3. W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 1 w razie stwierdzenia, że produkt nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, koszty badań ponosi producent."}
{"id":"2000_179_15","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Jeżeli produkt wprowadzony do obrotu nie spełnia wymagań bezpieczeństwa określonych w art. 4, organ nadzoru może: 1) zażądać od producenta informacji o zagrożeniach związanych z produktem oraz informacji dotyczącej środków ostrożności niezbędnych do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, 2) zobowiązać producenta do poddania produktu badaniu we właściwym akredytowanym laboratorium, określając przedmiot i termin przeprowadzenia badania; w przypadku stwierdzenia, że produkt nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, koszty badań ponosi producent, 3) nakazać producentowi podanie odpowiednich ostrzeżeń do publicznej wiadomości w określony sposób, 4) określić szczegółowe obowiązki producenta dotyczące udzielania konsumentom odpowiednich informacji o produkcie, 5) nakazać producentowi zapewnienie zgodności produktu z wymaganiami bezpieczeństwa, 6) nakazać producentowi wycofanie produktu z obrotu lub podjęcie działań zmierzających do odkupienia produktu od osób, które faktycznie nim władają, 7) nakazać producentowi zniszczenie produktu, gdy stanowi to jedyny środek zapewniający usunięcie niebezpieczeństwa. 2. Środki przewidziane w ust. 1 mogą być stosowane odpowiednio wobec sprzedawcy. 3. Organ nadzoru może we własnym zakresie dokonać czynności określonych w ust. 1 pkt 2 i 3. 4. Środki określone w ust. 1 winny być wprowadzone natychmiast i - z wyjątkiem badań określonych w ust. 1 pkt 2 - na koszt zobowiązanego do ich podjęcia. W przypadku stwierdzenia, że produkt nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, koszty badań ponosi producent."}
{"id":"2000_179_16","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Jeżeli produkt nie spełnia wymagań bezpieczeństwa określonych w art. 4, organ nadzoru może także zakazać jego reklamowania."}
{"id":"2000_179_17","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Przedsiębiorca, do którego organ nadzoru skierował żądanie, działając na podstawie art. 14-16, może przedstawić swoje stanowisko w tej sprawie w terminie 3 dni od dnia otrzymania żądania. 2. W przypadku braku stanowiska lub odmowy uwzględnienia żądania, o którym mowa w ust. 1, organ nadzoru może nałożyć obowiązki w art. 14-16 w drodze decyzji."}
{"id":"2000_179_18","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Producenci i sprzedawcy są obowiązani zapewniać upoważnionym pracownikom Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, jego delegatur oraz Inspekcji Handlowej odpowiednie warunki do przeprowadzenia kontroli. 2. Przedmiotem kontroli jest ustalenie, czy produkt spełnia wymagania bezpieczeństwa, a jeżeli ich nie spełnia i w związku z tym zostały wydane odpowiednie decyzje - czy decyzje te zostały wykonane. 3. Upoważnieni do przeprowadzenia kontroli pracownicy mają prawo: 1) wstępu do wszystkich pomieszczeń kontrolowanego przedsiębiorcy, 2) wglądu do dokumentów kontrolowanego przedsiębiorcy oraz żądania odpisów i wyciągów z tych dokumentów, 3) żądania wyjaśnień od pracowników kontrolowanego przedsiębiorcy, 4) zabezpieczenia dokumentów i innych dowodów, 5) pobrania i zabezpieczenia próbek produktów. 4. Przeprowadzający kontrole mają obowiązek przeprowadzać je w sposób sprawny i możliwie nie zakłócający funkcjonowania kontrolowanego. 5. Uzyskane w trakcie kontroli informacje dotyczące stosowanej przez kontrolowanego technologii lub stanowiące tajemnicę handlową są objęte tajemnicą służbową; nie dotyczy to informacji, które muszą być ujawnione ze względu na konieczność usunięcia zagrożeń związanych z produktem."}
{"id":"2000_179_19","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W szczególnie uzasadnionych przypadkach organ nadzoru może poinformować opinię publiczną o zagrożeniach związanych z produktem; koszty tej informacji ponosi producent."}
{"id":"2000_179_2","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ustawa nie narusza odrębnych przepisów prawnych regulujących szczególne warunki bezpieczeństwa określonych produktów."}
{"id":"2000_179_20","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Tworzy się krajowy system informowania o produktach niebezpiecznych (KSIPN), do którego zadań należy szybkie informowanie organów administracji rządowej i samorządowej, zainteresowanych instytucji oraz konsumentów o produktach niebezpiecznych. 2. Tworzy się krajowy system monitorowania wypadków konsumenckich (KSMWK), do którego zadań należy gromadzenie informacji, w tym danych o stanie zdrowia, w celu zapobiegania powstawaniu zagrożeń. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji i działania systemów, o których mowa w ust. 1 i 2, zarządzania tymi systemami oraz obowiązki podmiotów w zakresie przekazywania systemom gromadzonych przez nie danych, a w szczególności: 1) organy sprawujące nadzór nad funkcjonowanie systemów, 2) organy zarządzające systemami (administratorów systemów), tryb ich powoływania i odwoływania oraz zadania i obowiązki organów związane z tym zarządzaniem, 3) sposób zbierania, przetwarzania i udostępniania danych w ramach systemów, 4) pojęcie wypadków konsumenckich, 5) wzór rejestru produktów niebezpiecznych, 6) wzory formularzy wykorzystywanych przy gromadzeniu danych o wypadkach konsumenckich."}
{"id":"2000_179_21","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Jeżeli organ celny podczas kontroli celnej produktów, które mają być objęte procedurą dopuszczenia do obrotu stwierdzi, że produkty mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia lub bezpieczeństwa, zatrzymuje produkty i występuje do właściwych organów o wydanie stosownej opinii. 2. Jeżeli właściwy organ wyda opinię potwierdzającą, że produkt stanowi zagrożenie dla życia, zdrowia lub bezpieczeństwa, organ celny cofa produkt za granicę. 3. Koszty cofnięcia produktu za granicę ponosi producent. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) produkty, które podlegają zatrzymaniu w trybie określonym w ust. 1, ze względu na brak dokumentacji lub oznakowania wymaganego szczególnymi przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa tych produktów, 2) tryb postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu produktów, o których mowa w ust. 1, 3) organy, o których mowa w ust. 1, oraz ich właściwość i zadania w tym zakresie, ze szczególnym uwzględnieniem zadań krajowego systemu informowania o produktach niebezpiecznych (KSIPN)."}
{"id":"2000_179_22","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowe warunki bezpieczeństwa lub znakowania określonych produktów."}
{"id":"2000_179_23","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, szczegółowe warunki dotyczące: 1) bezpieczeństwa zabawek, 2) bezpieczeństwa innych produktów, które stwarzają zagrożenie dla konsumentów przez to, że ich wygląd wskazuje na inne przeznaczenie niż rzeczywiste, 3) bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych. 2. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1, Rada Ministrów określa w szczególności: 1) wymagania dotyczące wytwarzania produktów, 2) informacje, które powinny zostać umieszczone na etykiecie lub opakowaniu produktu, 3) sposób ponoszenia kosztów związanych z badaniem produktów na zgodność ze szczególnymi wymogami bezpieczeństwa, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 15, 4) organ sprawujący nadzór nad bezpieczeństwem produktów oraz tryb wykonywania tego nadzoru. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"2000_179_24","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Kto narusza, chociażby nieumyślnie, którykolwiek z obowiązków określonych w art. 9 lub w art. 10, bądź narusza, chociażby nieumyślnie, którykolwiek z obowiązków wynikających z decyzji organu nadzoru wydanej na podstawie art. 17 ust. 2, podlega grzywnie. 2. Tej samej karze podlega, kto nie wykonuje, chociażby nieumyślnie, żądania organu nadzoru skierowanego na podstawie art. 14-16 lub art. 17 ust. 3."}
{"id":"2000_179_25","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Kto będąc w zakresie działalności przedsiębiorstwa odpowiedzialnym za wykonanie obowiązku określonego w art. 9 lub art. 10 albo wynikającego z żądania organu nadzoru skierowanego na podstawie art. 14-16 lub art. 17 ust. 3, bądź z decyzji organu nadzoru wydanej na podstawie art. 17 ust. 2, dopuszcza do naruszenia któregokolwiek z tych obowiązków, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_179_26","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Sąd może orzec przepadek przedmiotów pochodzących z przestępstwa, będących produktami stwarzającymi zagrożenie dla życia, zdrowia lub bezpieczeństwa konsumentów, choćby nie stanowiły własności sprawcy. 2. Sąd może zarządzić zniszczenie przedmiotów, których przepadek orzeczono, niezależnie od ich wartości. Rozdział 6 Przepis końcowy"}
{"id":"2000_179_27","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_179_3","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) produkt - dostarczaną przez przedsiębiorcę, zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie, rzecz ruchomą przeznaczoną do użytku konsumentów lub nadającą się do takiego użytku; produktem jest zarówno rzecz nowa, jak i używana lub naprawiana bądź regenerowana, a także energia; w rozumieniu ustawy produktem nie są jednak rzeczy używane wprowadzane na rynek jako antyki albo jako rzeczy wymagające naprawy lub remontu przed użyciem, jeżeli dostarczający powiadomił konsumenta o właściwościach tych rzeczy, 2) producent - przedsiębiorcę, który wytwarza, wprowadza do obrotu lub naprawia produkt, a także jego przedstawiciela oraz każdą osobę, która występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie bądź do niego dołączając swoje nazwisko, nazwę, znak towarowy bądź inne odróżniające oznaczenie; za producenta uważa się również importera oraz każdego, kto prowadząc działalność gospodarczą może wpływać na bezpieczeństwo produktu, 3) sprzedawca - przedsiębiorcę, który uczestniczy w obrocie handlowym i którego działalność nie wpływa na bezpieczeństwo produktu. Rozdział 2 Ogólne wymagania bezpieczeństwa"}
{"id":"2000_179_4","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Produktem bezpiecznym jest produkt, który w zwykłych lub w innych, dających się rozsądnie przewidzieć, warunkach jego używania, włączając czas korzystania z produktu, nie stwarza żadnego zagrożenia dla konsumentów lub stwarza znikome zagrożenie, dające się pogodzić z jego zwykłym używaniem i uwzględniające wysoki poziom wymagań dotyczących ochrony bezpieczeństwa, życia i zdrowia ludzkiego. 2. Oceniając bezpieczeństwo produktu uwzględnia się: 1) kategorie konsumentów narażonych na zwiększone niebezpieczeństwo związane z używaniem produktu, a zwłaszcza dzieci, 2) cechy i właściwości produktu, w szczególności jego skład, konstrukcję i wykończenie, opakowanie, instrukcję jego montażu i konserwacji, 3) oddziaływanie produktu na inne produkty, jeżeli możliwe było do przewidzenia ich łączne używanie, 4) wygląd lub prezentację produktu, jego oznakowanie, instrukcję użycia i obsługi, sposób przechowywania i pozbywania się oraz wszelkie inne dane lub informacje pochodzące od producenta. 3. Nie wystarcza do uznania produktu za niebezpieczny możliwość osiągnięcia wyższego poziomu bezpieczeństwa lub dostępność innych produktów stwarzających niższy stopień zagrożenia dla konsumentów."}
{"id":"2000_179_5","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Jeżeli ustanowiono szczególne przepisy dotyczące bezpieczeństwa produktów, w szczególności z zakresu kontroli technicznej, sanitarnej lub ochrony środowiska, produkt powinien odpowiadać wymaganiom określonym w tych przepisach."}
{"id":"2000_179_6","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Jeżeli do produktu nie mają zastosowania przepisy, o których mowa w art. 5, bezpieczeństwo produktu ocenia się uwzględniając stopień spełniania przez produkt wymagań określonych w stosowanych dobrowolnie Polskich Normach; w przypadku braku Polskich Norm bezpieczeństwo produktu ocenia się uwzględniając inne właściwe specyfikacje techniczne, zasady dobrej praktyki zawodowej, a także poprzez odwołanie się do stanu wiedzy i techniki lub do uzasadnionych oczekiwań konsumentów co do bezpieczeństwa danego produktu."}
{"id":"2000_179_7","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Spełnianie przez produkt wymagań określonych w art. 5 i 6 nie wyłącza możliwości zastosowania środków, o których mowa w art. 14-16, jeżeli produkt stanowi zagrożenie dla konsumentów. Rozdział 3 Obowiązki producenta i sprzedawcy"}
{"id":"2000_179_8","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Producent jest obowiązany wprowadzać do obrotu produkty bezpieczne."}
{"id":"2000_179_9","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Producent jest obowiązany: 1) dostarczać konsumentom i sprzedawcom właściwą i pełną informację umożliwiającą im ocenę zagrożeń związanych z produktem w czasie normalnego lub możliwego do przewidzenia sposobu i okresu jego używania, jeżeli takie zagrożenia nie są, w braku odpowiedniego ostrzeżenia, natychmiast zauważalne, oraz informację dotyczącą możliwości przeciwdziałania tym zagrożeniom, 2) podejmować odpowiednie do właściwości produktu wprowadzanego do obrotu środki zapobiegające powstawaniu zagrożeń, o których mowa w pkt 1, a w szczególności: testować próbki produktów, analizować składane skargi i reklamacje, oznaczać produkty lub ich serie w sposób umożliwiający ich właściwą identyfikację, 3) podejmować, w razie konieczności, działania mające na celu niezwłoczne wycofanie produktu z obrotu, jeżeli produkt stwarza lub mógłby stwarzać zagrożenie dla życia lub zdrowia konsumentów, 4) powiadamiać o zagrożeniach związanych z produktem organy właściwe - ze względu na te zagrożenia - do podejmowania działań administracyjnych, zwane dalej \"właściwymi organami\". 2. Informacje i oznaczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, należy formułować w języku polskim, w sposób jasny i zrozumiały; winny one również zawierać nazwę produktu, znak towarowy, firmę, nazwę lub imię i nazwisko producenta oraz jego adres. 3. Sposób oznakowania produktów określają odrębne przepisy."}
{"id":"2000_180_1","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400) po art. 59 dodaje się art. 59a i 59b w brzmieniu: \"Art. 59a. 1. 10% środków finansowych uzyskanych przez Skarb Państwa ze sprzedaży mienia przejętego przez Skarb Państwa po rozwiązaniu umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania oraz środki finansowe stanowiące składniki takiego mienia pozostają w dyspozycji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na pokrycie kosztów związanych z: 1) przejmowaniem przez Skarb Państwa mienia po przedsiębiorstwie oddanym do odpłatnego korzystania, 2) przygotowaniem do zbycia mienia, o którym mowa w pkt 1, 3) wnoszeniem do spółek albo sprzedażą mienia, o którym mowa w pkt 1. 3. Do gospodarki finansowej środkami, o których mowa w ust. 1, jest stosowana forma gospodarki pozabudżetowej środków specjalnych w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778)."}
{"id":"2000_180_2","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_180_59b","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 59b. 1. W dyspozycji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa pozostaje kwota równa kosztom przygotowania i przeprowadzenia prywatyzacji, nie większa jednak niż 2% przychodu uzyskanego z prywatyzacji w danym roku kalendarzowym. Kwota ta jest przeznaczona na pokrycie kosztów prywatyzacji. 2. Do gospodarki finansowej środkami, o których mowa w ust. 1, jest stosowana forma, o której mowa w art. 59a ust. 3.\"."}
{"id":"2000_230_1","title":"Ustawa z dnia 19 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 76: a) w pkt 3 po wyrazie \"medycznych,\" dodaje się wyrazy \"i pozostałych członków zarządu,\", b) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) wybór, spośród członków Kasy Chorych, przedstawicieli do Rady Krajowego Związku Kas Chorych,\"; 2) po art. 76 dodaje się art. 76a w brzmieniu: \"Art. 76a. Wyboru przedstawicieli do Rady Krajowego Związku Kas Chorych dokonuje rada Kasy Chorych w terminie 30 dni od dnia pierwszego posiedzenia nowo powołanej rady.\"; 3) w art. 111: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Pierwsze posiedzenie Rady Krajowego Związku Kas Chorych zwołuje minister właściwy do spraw zdrowia i przewodniczy jej do czasu wyboru przewodniczącego Rady Krajowego Związku Kas Chorych. 3. Rada Krajowego Związku Kas Chorych zbiera się na pierwszym posiedzeniu nie później niż w ciągu 30 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 76a.\"."}
{"id":"2000_230_2","title":"Ustawa z dnia 19 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 2. Pierwsze posiedzenie Rady Krajowego Związku Kas Chorych pierwszej kadencji zwołuje minister właściwy do spraw zdrowia w terminie do dnia 31 marca 2000 r. Minister właściwy do spraw zdrowia przewodniczy posiedzeniu do czasu wyboru przewodniczącego Rady Krajowego Związku Kas Chorych."}
{"id":"2000_230_3","title":"Ustawa z dnia 19 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_238_1","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dochodzie rodziny \" oznacza to sumę miesięcznych dochodów osób w rodzinie z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, pomniejszoną o miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych, składki z tytułu ubezpieczeń: emerytalnego, rentowych i chorobowego, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o kwotę wysokości alimentów, świadczonych przez osoby w rodzinie na rzecz innych osób, jednorazowe pieniężne świadczenia socjalne oraz świadczenia w naturze, a także kwotę zwiększenia zasiłku rodzinnego na trzecie i kolejne dziecko oraz dziecko samotnej matki, uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego; w odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą oraz osób z nimi współpracujących za dochód przyjmuje się wysokość podaną w oświadczeniu, nie niższą jednak niż zadeklarowana przez te osoby kwota dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a jeżeli osoby nie podlegają ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowym \" nie niższą od kwoty najniższej podstawy wymiaru składek obowiązujących osoby ubezpieczone na podstawie odrębnych przepisów; nie stanowią dochodu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne płacone przez ośrodki pomocy społecznej,\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) całkowitej niezdolności do pracy \" oznacza to całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych albo posiadanie znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych,\", c) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) mieszkaniu chronionym \" oznacza to mieszkanie przeznaczone dla osób mogących przy odpowiednim wsparciu, samodzielnie żyć w środowisku, w szczególności dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz osób opuszczających placówki opiekuńczo-wychowawcze, resocjalizacyjne, zakłady dla nieletnich i rodziny zastępcze,\", d) pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) placówce opiekuńczo-wychowawczej \" oznacza to jednostkę zapewniającą dzieciom i młodzieży pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej oraz niedostosowanym społecznie, dzienną lub całodobową, ciągłą lub okresową opiekę i wychowanie jak również jednostkę wspierającą działania rodziców w sprawowaniu opieki,\", e) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: \"13a) rodzinnej opiece zastępczej - oznacza to rodziny zastępcze oraz instytucjonalne formy rodzinnej opieki nad dzieckiem,\", f) pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) ośrodku adopcyjno-opiekuńczym \" oznacza to: a) ośrodek lub zespół wsparcia rodziny naturalnej, prowadzący poradnictwo dla dzieci i rodziców oraz terapię rodzinną, w tym dla rodziców dzieci umieszczonych w placówkach opiekuńczowychowawczych, b) ośrodek lub zespół wsparcia rodziny zastępczej albo adopcyjnej, inicjujący i wspomagający zastępcze formy opieki i wychowania rodzinnego, szkolący i kwalifikujący kandydatów na rodzinę zastępczą albo adopcyjną, prowadzący poradnictwo rodzinne i terapię rodzinną dla dzieci i rodziców dzieci umieszczonych w rodzinnej opiece zastępczej,\", g) po pkt 14 dodaje się pkt 15-17 w brzmieniu: \"15) terapii rodzinnej \" oznacza to działania psychologiczne, pedagogiczne i socjologiczne, mające na celu przywrócenie rodzinie zdolności do wypełniania jej zadań, 16) nadzorze nad standardem wychowania i opieki w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz nadzorze nad jakością działań ośrodków adopcyjno-wychowawczych \" oznacza to nadzór pedagogiczny, 17) dziecku niedostosowanym społecznie - oznacza to dziecko, które wykazuje przejawy demoralizacji w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach nieletnich.\"; 2) w art. 4 w ust. 1 wyrazy \"art. 27a i art 31d\" zastępuje się wyrazami \"art. 24a, art. 27a, art. 31a, art. 33g ust 1 i 2 i art. 33p\"; 3) w art. 12a: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Administracja rządowa i samorząd terytorialny współdziałają na zasadach partnerstwa, pomocniczości, profesjonalizmu, równego dostępu, jawności, efektywności ekonomicznej i jakości, z podmiotami, o których mowa w ust. 1.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i formy współdziałania, o których mowa w ust. 1a, a także wzory ofert, umów oraz sprawozdań z realizacji zadań.\"; 4) w art. 20 w ust. 7 w pkt 3 skreśla się wyrazy \"przez inne niż administracja rządowa podmioty,\"; 5) w art. 21: a) w ust. 1 wyrazy \"oraz domach pomocy społecznej, w tym mieszkanie chronione\" zastępuje się wyrazami \"mieszkaniach chronionych oraz przez domy pomocy społecznej dla społeczności lokalnej\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Mieszkanie chronione jest również formą środowiskowej pomocy zapewniającą odpowiednie wsparcie w środowisku, umożliwiającą samodzielne życie osobie, która ze względu na wiek, niepełnosprawność lub chorobę nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez dom pomocy społecznej, a usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania są niewystarczające lub niemożliwe do realizacji.\"; 6) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Cudzoziemcowi, któremu nadano w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, zwanemu dalej \"uchodźcą\", udziela się pomocy, mającej na celu wspieranie procesu jego integracji. 2. Pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy i obejmuje ona: 1) świadczenia pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego, w wysokości od 350 zł do 1000 zł na osobę, 2) opłacanie składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości określonej w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 3) specjalistyczne poradnictwo socjalne, wspierające proces integracji. 3. Pomoc, o której mowa w ust. 2, realizuje się w ramach indywidualnego programu integracji, uzgodnionego pomiędzy kierownikiem powiatowego centrum pomocy rodzinie a uchodźcą. W programie określa się wysokość, zakres i formy pomocy, w zależności od indywidualnej sytuacji życiowej uchodźcy i jego rodziny oraz przyjęte przez nich zobowiązania. 4. W przypadku nierealizowania przez uchodźcę zobowiązań uzgodnionych w indywidualnym programie integracji, realizacja pomocy może zostać ograniczona lub wstrzymana. 5. Pomoc, o której mowa w ust. 2, nie przysługuje uchodźcy: 1) będącemu małżonkiem obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, 2) który otrzymał status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 stycznia 1998 r. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania pomocy uchodźcom, wysokość świadczeń pieniężnych, formy i zakres pomocy, tryb postępowania w tych sprawach oraz warunki wstrzymania pomocy lub jej odmowy. Rozporządzenie w szczególności powinno uwzględnić sytuację rodzinną i majątkową uchodźcy oraz formy pomocy zindywidualizowane w zależności od potrzeb osoby lub rodziny, okres korzystania z pomocy i zakres potrzeb wynikających z indywidualnego programu integracji.\"; 7) w art. 31 w ust. 4e w zdaniu pierwszym po wyrazach \"w art. 31 ust. 4a\" dodaje się wyrazy \" , z tym, że do dochodu rodziny nie wlicza się wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu pracy wykonywanej w okresie zawieszenia\"; 8) w art. 31b: a) w ust. 2 wyrazy \"nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego\" zastępuje się wyrazami \"przekracza dwukrotnie dochód ustalony\" oraz po wyrazie \"tytu-łów\" dodaje się wyrazy \"lub otrzymuje rentę albo emeryturę, z zastrzeżeniem ust. 8\", b) w ust. 6 w pkt 2 po wyrazie \"okresowego\" dodaje się wyrazy \"chyba że legitymuje się w przypadku kobiet 20-letnim a w przypadku mężczyzn 25letnim okresem ubezpieczenia (składkowym i nieskładkowym)\", c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osoby, o których mowa w ust. 2 i 3, opłaca się od dnia 1 stycznia 2001 r.\"; 9) skreśla się art. 31c\"31h; 10) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Rada Ministrów może przyjąć rządowy program osłonowy, mający na celu ochronę poziomu życia osób, rodzin lub grup społecznych, znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania pomocy, osoby, rodziny i grupy społeczne objęte programem, korzystniejsze warunki i kryteria dochodowe od określonych w ustawie, uprawniające do pomocy określonej programem oraz tryb postępowania w tych sprawach. Rozporządzenie powinno określać osoby lub grupy osób uprawnione do pomocy, formy i zakres pomocy.\"; 11) po rozdziale 1 dodaje się rozdział 1a w brzmieniu: \"Rozdział 1a Opieka nad rodziną i dzieckiem"}
{"id":"2000_238_2","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 78, poz. 875) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 140: a) w ust. 4: - w pkt 1 wyrazy \"pkt 6-10\" zastępuje się wyrazami \"pkt 6-9\", - w pkt 2 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) 60% miesięcznego świadczenia - jeżeli potrąceniu podlegają należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 10.\", b) w ust. 6 w pkt 3 po wyrazach \"lit. a) i b)\" dodaje się wyrazy \"oraz ust. 4 pkt 3\"; 2) w art. 141 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"i 6-10\" zastępuje się wyrazami \"i 6-9\" oraz na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu:, \"3) 20% najniższej emerytury lub renty - przy potrącaniu należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 10.\"."}
{"id":"2000_238_3","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 3. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie upoważnień zmienionych tą ustawą zachowują moc do czasu wejścia w życie rozporządzeń wydanych na podstawie upoważnień zawartych w niniejszej ustawie, w zakresie, w którym nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej niż do 31 grudnia 2000 r."}
{"id":"2000_238_33a","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33a. 1. Rodzinie mającej trudności w wypełnianiu swoich zadań udziela się pomocy w formie: 1) poradnictwa rodzinnego, 2) terapii rodzinnej, 3) pracy socjalnej. 2. Rodzina, o której mowa w ust. 1, otrzymuje w szczególności pomoc poprzez działania: 1) specjalisty przygotowanego do pracy z rodziną lub w środowisku lokalnym, 2) placówek opiekuńczo-wychowawczych dziennego pobytu, 3) innych podmiotów, których działanie daje potrzebne wsparcie dziecku i rodzinie."}
{"id":"2000_238_33b","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33b. Dziecku pozbawionemu częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej lub niedostosowanemu społecznie powiat zapewnia opiekę i wychowanie w formie zastępczej opieki rodzinnej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej."}
{"id":"2000_238_33c","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33c. 1. Dziecku pozbawionemu całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej, powiat zapewnia opiekę i wychowanie w rodzinie zastępczej. 2. Umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego. 3. W razie pilnej konieczności zapewnienia dziecku opieki zastępczej, możliwe jest jego powierzenie rodzinie zastępczej, na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka, na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między rodziną zastępczą a starostą właściwym ze względu na miejsce zamieszkania tej rodziny. O zawartej umowie starosta zawiadamia niezwłocznie sąd opiekuńczy, który orzeka o umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wycho-wawczej. 4. Rodzina zastępcza podejmuje obowiązek opieki nad dzieckiem i jego wychowania z dniem umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego albo umowy, o której mowa w ust. 3."}
{"id":"2000_238_33d","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33d. Pełnienie funkcji rodziny zastępczej może być powierzone małżonkom lub osobie nie pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli spełniają następujące warunki: 1) dają rękojmię należytego wykonywania zadań rodziny zastępczej, 2) mają stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i korzystają z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 3) nie są lub nie były pozbawione władzy rodzicielskiej, nie są ograniczone we władzy rodzicielskiej ani też władza rodzicielska nie została zawieszona, 4) nie są chore na chorobę uniemożliwiającą właściwą opiekę nad dzieckiem, co zostało stwierdzone zaświadczeniem lekarskim, 5) mają odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz stałe źródło utrzymania, 6) uzyskały pozytywną opinię ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. Z uzasadnionych względów sąd opiekuńczy może odstąpić od zasięgania opinii o której mowa w pkt 6."}
{"id":"2000_238_33e","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33e. 1. Rodziny zastępcze dzielą się na: 1) rodziny, które na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą być zobowiązane do dostarczania środków utrzymania, 2) rodziny, które na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, nie mogą być zobowiązane do dostarczania środków utrzymania, 3) rodziny, o których mowa w pkt 2, pełniące zadania pogotowia rodzinnego. 2. Rodziny zastępcze powinny uczestniczyć w szkoleniu organizowanym przez powiatowe centrum pomocy rodzinie lub na jego zlecenie przez ośrodek adopcyjno-opiekuńczy lub inny podmiot. Zakres i forma tego szkolenia oparte są o indywidualny plan szkolenia w zależności od potrzeb danej rodziny."}
{"id":"2000_238_33f","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33f. 1. Pełnienie funkcji rodziny zastępczej, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, wymaga: 1) uzyskania pozytywnej opinii ośrodka pomocy społecznej, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania kandydata, wydanej na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego, 2) odbycia szkolenia oraz uzyskania zaświadczenia kwalifikacyjnego wydanego przez podmiot prowadzący szkolenie. 2. Starosta zawiera umowę o pełnienie funkcji rodziny zastępczej z rodziną, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3. Do umowy mają zastosowanie odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia oraz przepisy o systemie ubezpieczeń społecznych. 3. Rodzina zastępcza, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, otrzymuje wynagrodzenie z tytułu pozostawania w gotowości przyjęcia dziecka albo świadczonej opieki i wychowania. Jeżeli umowę, o której mowa w ust. 2, zawierają małżonkowie, wynagrodzenie przysługuje tylko jednemu z nich. 4. Osobie, o której mowa w ust. 3, jeżeli nie jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr ..., poz. ...) starosta opłaca składkę na ubezpieczenie zdrowotne na zasadach określonych w art. 9 tej ustawy. 5. Do rodziny zastępczej, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, kieruje się dzieci na pobyt okresowy do czasu unormowania sytuacji życiowej dziecka, nie dłużej niż na 12 miesięcy, chyba że szczególne okoliczności wskazują na potrzebę wydłużenia tego okresu, jednak nie dłużej niż o dalsze 3 miesiące. 6. Rodzina zastępcza, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, nie może odmówić przyjęcia dziecka do 10 lat, jeżeli zostało doprowadzone przez Policję. Przyjęcie dziecka doprowadzonego przez Policję może nastąpić bez zgody rodziców w sytuacji zagrożenia dobra dziecka, a w szczególności: 1) zagrożenia zdrowia lub życia dziecka, 2) porzucenia dziecka, 3) gdy nie jest możliwe ustalenie tożsamości rodziców lub miejsca ich pobytu. 7. Rodzina zastępcza, która przyjęła dziecko o którym mowa w ust. 6, powiadamia niezwłocznie, nie później niż w ciągu 24 godzin sąd opiekuńczy oraz powiatowe centrum pomocy rodzinie. Dziecko przebywa w rodzinie zastępczej do czasu wydania orzeczenia przez sąd opiekuńczy. Powiatowe centrum pomocy rodzinie podejmuje niezwłocznie działania mające na celu wyjaśnienie sytuacji dziecka. 8. Funkcji rodziny zastępczej, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, nie mogą pełnić osoby całkowicie niezdolne do pracy."}
{"id":"2000_238_33g","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33g. 1. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 1, udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania każdego umieszczonego dziecka, uwzględniając dochód tej rodziny. Ustalając dochód rodziny nie wlicza się pomocy pieniężnej otrzymywanej na umieszczone w rodzinie dziecko. 2. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 2 i 3, udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania każdego umieszczonego dziecka, niezależnie od dochodu rodziny. Przy ustalaniu wysokości pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka uwzględnia się jego dochód. 3. Podstawą ustalenia wysokości pomocy pieniężnej, o której mowa w ust. 1 i 2, jest kwota 1327 zł. Rodzina zastępcza może zrezygnować z przysługującej pomocy pieniężnej. 4. Pomoc pieniężna przysługująca rodzinie zastępczej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka może być przyznana w części lub w całości w formie niepieniężnej, w przypadku wykorzystywania jej w sposób niezgodny z przeznaczeniem lub marnotrawieniem. 5. Podstawą przyznania lub odmowy przyznania pomocy pieniężnej jest decyzja administracyjna. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady działania i finansowania rodzin zastępczych, wysokość pomocy pieniężnej w zależności od istnienia zobowiązania rodziny zastępczej do utrzymania dziecka, dochodu dziecka w przypadku rodzin nie zobowiązanych do utrzymania, a także szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia z tytułu pozostawania w gotowości przyjęcia dziecka albo świadczonej opieki i wychowania, w zależności od liczby dzieci, stanu ich zdrowia i rozwoju, 2) szczegółowe zasady doboru rodzin zastępczych, umieszczania dzieci w tych rodzinach oraz zasady ich przygotowywania i szkolenia, 3) szczegółowe zasady, warunki i kryteria przyznawania pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania wychowanka rodziny zastępczej, 4) zasady i wysokość odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych oraz sposób i tryb postępowania w tych sprawach. Rozporządzenie powinno różnicować wysokość pomocy pieniężnej w zależności od stopnia rozwoju i stanu zdrowia dziecka, dochodu dziecka oraz miejsca, w którym dziecko przebywa, jeżeli przebywa poza rodziną zastępczą."}
{"id":"2000_238_33h","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33h. Umowa cywilnoprawna, o której mowa w art. 33c ust. 3, wygasa z dniem: 1) wydania postanowienia sądu opiekuńczego o niezatwierdzeniu tej umowy, 2) uprawomocnienia się postanowienia sądu opiekuńczego, które w inny sposób reguluje sytuację dziecka."}
{"id":"2000_238_33i","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33i. 1. Rozwiązanie umowy o pełnienie funkcji rodziny zastępczej z rodziną, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, następuje zgodnie z warunkami ustalonymi w umowie. W przypadku braku tych ustaleń, rozwiązanie następuje po upływie 3 miesięcy od dnia wypowiedzenia dokonanego na piśmie przez jedną ze stron. 2. W przypadku niewywiązywania się rodziny, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, z przyjętych zadań lub ustania warunków, o których mowa w art. 33d i 33f, wymaganych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, starosta zawiadamia o tym sąd opiekuńczy i może rozwiązać z tą rodziną umowę o pełnienie funkcji rodziny zastępczej bez zachowania terminu wypowiedzenia. 3. W razie rozwiązania umowy z rodziną, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania tej rodziny ma obowiązek zapewnienia dalszej pieczy i wychowania dzieciom przebywającym w tej rodzinie."}
{"id":"2000_238_33j","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33j. 1. Rodzice, których dzieci przebywają w rodzinach zastępczych, są obowiązani do ponoszenia odpłatności z tego tytułu. Starosta wydaje decyzję o wysokości tej odpłatności. 2. Należności z tytułu odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych podlegają egzekucji administracyjnej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Starosta może odstąpić od ustalenia odpłatności, o której mowa w ust. 1, na wniosek rodziców dziecka ze względu na ich trudną sytuację materialną lub z urzędu."}
{"id":"2000_238_33k","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33k. 1. Kierowanie dziecka pozbawionego częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej do placówki opiekuńczo-wychowawczej na pobyt całodobowy może nastąpić po wyczerpaniu możliwości udzielenia pomocy w rodzinie naturalnej lub umieszczenia w rodzinnej opiece zastępczej. 2. Całodobowy pobyt dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej powinien mieć charakter przejściowy \" do czasu powrotu dziecka do rodziny naturalnej lub umieszczenia w rodzinnej opiece zastępczej. 3. Dziecko, o którym mowa w ust 1, może przebywać w placówce opiekuńczo-wychowawczej zapewniającej całodobową opiekę, do uzyskania pełnoletności lub po uzyskaniu pełnoletności, do czasu ukończenia szkoły, w której się uczy. 4. Za pobyt dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej opłatę ponoszą, do wysokości wydatków bieżących ponoszonych na jego utrzymanie, rodzice dziecka, a także opiekunowie prawni, w przypadku, gdy dysponują dochodami dziecka. 5. Przepis ust. 4 stosuje się również do rodziców pozbawionych całkowicie lub częściowo władzy rodzicielskiej. 6. Opłatę, o której mowa w ust. 4, ustala się w drodze decyzji administracyjnej. 7. Rada powiatu określa w drodze uchwały zasady częściowego lub całkowitego zwalniania rodziców z opłat, o których mowa w ust 4. 8. W realizacji opieki i wychowania w placówce opiekuńczo-wychowawczej oraz rodzinnej opiece zastępczej można wspierać się pracą wolontariuszy. 9. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia: 1) typy, zasady działania i organizację placówek opiekuńczowychowawczych, zasady i tryb kwalifikowania i kierowania dzieci do placówek opiekuńczo-wychowawczych, a także warunki w jakich można korzystać z pracy wolontariuszy, 2) standardy usług świadczonych w placówkach opiekuńczowychowawczych, 3) obowiązujący w placówkach opiekuńczo-wychowawczych standard wychowania i opieki, a także kwalifikacje osób zatrudnionych w placówce. Rozporządzenie powinno uwzględniać zadania placówek, o których mowa w art. 33l ust. 1, oraz konieczność zapewnienia kontaktów dziecka z rodziną naturalną."}
{"id":"2000_238_33l","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33l. 1. Placówka opiekuńczo-wychowawcza zapewnia dziecku całodobową ciągłą lub okresową albo dzienną opiekę i wychowanie oraz zaspokaja jego niezbędne potrzeby bytowe, rozwojowe, w tym emocjonalne, społeczne, religijne, a także zapewnia korzystanie z przysługujących na podstawie odrębnych przepisów świadczeń zdrowotnych i kształcenia. 2. Zaspokojenie potrzeb dziecka, o których mowa w ust. 1, placówka opiekuńczo-wychowawcza realizuje co najmniej na poziomie obowiązującego standardu wychowania i opieki. 3. Nadzór nad realizowaniem przez pracowników standardu, o którym mowa w ust. 2, sprawuje dyrektor placówki opiekuńczo-wycho-wawczej."}
{"id":"2000_238_33m","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33m. Placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adopcyjno-opiekuńcze oraz jednostki specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, w zależności od podmiotu prowadzącego, dzielą się na: 1) publiczne - prowadzone przez powiat lub gminę, 2) niepubliczne - prowadzone przez podmioty, o których mowa w art. 12a ust. 1."}
{"id":"2000_238_33n","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33n. 1. Placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adopcyjnoopiekuńcze prowadzone przez powiat są jednostkami budżetowymi lub zakładami budżetowymi. Zasady gospodarki finansowej tych placówek i ośrodków określają odrębne przepisy. 2. Placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adopcyjno-opiekuńcze będące zakładami budżetowymi pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych oraz dotacji celowej z budżetu powiatu na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Do dotacji, o której mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisu art. 19 ust. 10 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz.778). 4. Niepubliczne placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adopcyjnoopiekuńcze, otrzymują dotację z budżetu powiatu. 5. W przypadku, gdy powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, nie posiadający placówki opiekuńczo-wycho-wawczej oraz rodzin zastępczych, wystąpi do powiatu prowadzącego tego typu placówkę o przyjęcie dziecka pozbawionego całkowicie lub częściowo opieki albo niedostosowanego społecznie, powiat pro-wadzący taką placówkę lub posiadający rodziny zastępcze, w granicach województwa, ma obowiązek przyjąć to dziecko na zasadach określonych w ust. 6 i 7. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka ponosi wydatki na utrzymanie dziecka: 1) skierowanego do placówki opiekuńczo-wychowawczej - w wysokości kwoty odpowiadającej wydatkom bieżącym na utrzymanie dziecka w tej placówce, pomniejszonej o wpływy z budżetu państwa przeznaczone na działalność placówki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów placówka takie otrzymuje, oraz o opłatę ponoszoną przez rodziców, 2) skierowanego do rodziny zastępczej - w łącznej wysokości kwoty świadczeń przysługującej określonej rodzinie zastępczej i dziecku, do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko zostało umieszczone w tej rodzinie. 7. Uzgodnienia w sprawie wysokości wydatków, o których mowa w ust. 6, dokonują, w drodze porozumienia, powiat właściwy ze względu na siedzibę placówki opiekuńczo-wychowawczej publicznej, niepublicznej lub rodziny zastępczej przyjmującej dziecko z powiatem właściwym ze względu na miejsce zamieszkania skierowanego dziecka. 8. Powiat prowadzący placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, nie może ich zlikwidować bez zgody wojewody."}
{"id":"2000_238_33o","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33o. 1. Nadzór nad realizacją standardu wychowania i opieki w placówkach opiekuńczo-wychowawczych ma na celu zapewnienie przez te placówki najpełniejszego zaspokojenia potrzeb rozwojowych, emocjonalnych i opiekuńczych dziecka przebywającego w placówce, a także współdziałania placówki z rodziną dziecka. 2. Nadzór nad realizacją standardu wychowania i opieki polega na: 1) badaniu jakości działalności wychowawczej i opiekuńczej placówki oraz ocenie efektywności tej działalności, 2) pomocy i współpracy w podnoszeniu kwalifikacji i umiejętności osób zatrudnionych w placówce, 3) proponowaniu innowacyjnych rozwiązań pedagogicznych oraz inspirowaniu osób zatrudnionych w placówce do podejmowania nowatorskich rozwiązań pedagogicznych i organizacyjnych. 3. Nadzór nad kształceniem w szkołach działających w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, sprawuje kurator oświaty na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. 4. W zakresie, o którym mowa w ust. 1, nadzorowi podlega w szczególności: 1) przestrzeganie praw dziecka, 2) badanie stopnia zaspokojenia potrzeb dziecka, 3) przestrzeganie przepisów określających zasady działania placówki. 5. Nadzór nad jakością działań ośrodków adopcyjno-opiekuńczych ma na celu badanie i ocenę wykonania przez te jednostki ich zadań. 6. Osoby wykonujące czynności w zakresie nadzoru nad standardem opieki i wychowania w placówce opiekuńczo-wychowawczej oraz jakością działań w ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych mają prawo: 1) wstępu do placówki, ośrodka i zespołu, 2) wglądu do prowadzonej dokumentacji, 3) wstępu w charakterze obserwatora na zajęcia wychowawcze i opiekuńcze w placówce. 7. Osoby wykonujące czynności w zakresie nadzoru mogą wydawać dyrektorom placówek opiekuńczo-wychowawczych, ośrodków adopcyjnoopiekuńczych doraźne zalecenia oraz zgłaszać wnioski i uwagi. 8. Dyrektor placówki opiekuńczo-wychowawczej, ośrodka adopcyjnoopiekuńczego, w ciągu 7 dni, może zgłosić zastrzeżenie do zaleceń, uwag i wniosków, o których mowa w ust. 7, do wojewody. 9. W przypadku nieuwzględnienia zastrzeżenia, o których mowa w ust. 8, do zaleceń, uwag i wniosków, dyrektor jest obowiązany je zrealizować, o czym w terminie 30 dni zawiadamia wojewodę. 10. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady nadzoru nad przestrzeganiem standardu wychowania i opieki w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz nadzoru nad jakością działań ośrodków adopcyjno-opiekuńczych."}
{"id":"2000_238_33p","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art.33p. 1. Po uzyskaniu pełnoletności osoba opuszczająca rodzinę zastępczą, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, dom pomocy społecznej, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy oraz specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, zostaje objęta pomocą mającą na celu jej życiowe usamodzielnienie i integrację ze środowiskiem poprzez pracę socjalną, a także pomocą: 1) pieniężną na usamodzielnienie lub kontynuowanie nauki, 2) w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym, 3) w uzyskaniu zatrudnienia, 4) na zagospodarowanie - w formie rzeczowej. 2. Podstawę ustalenia wysokości pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, stanowi kwota 1327 zł. 3. Osobie pełnoletniej będącej wychowankiem rodziny zastępczej, jeżeli kontynuuje naukę w gimnazjum, szkole ponadpodstawowej, szkole ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej, przysługuje miesięcznie pomoc pieniężna na częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie w związku z kontynuowaniem nauki w wysokości 30% kwoty, o której mowa w ust. 2. Pomoc ta przysługuje do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat. 4. Osobie pełnoletniej opuszczającej placówkę opiekuńczo-wycho-wawczą, dom pomocy społecznej, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy oraz specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, jeżeli kontynuuje naukę w gimnazjum, szkole ponadpodstawowej, szkole ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej, przysługuje miesięcznie, pomoc pieniężna na częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie w związku z kontynuowaniem nauki w wysokości 30% kwoty, o której mowa w ust. 2. Pomoc ta przysługuje do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat. 5. Pomoc, o której mowa w ust 1 pkt 1, przysługuje osobom, o których mowa w ust. 1, znajdującym się w trudnej sytuacji dochodowej nie mogącym uzyskać pomocy od rodziny, która na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego może być zobowiązana do dostarczania środków utrzymania. 6. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach można odmówić przyznania pomocy pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1. 7. W uzasadnionych przypadkach na wniosek osoby zainteresowanej pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki można zawiesić. 8. Pomoc, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, przyznaje powiat właściwy ze względu na miejsce położenia placówki lub miejsce zamieszkania rodziny zastępczej. 9. Pomoc, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, przyznaje powiat właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się osoby opuszczającej placówkę lub rodzinę zastępczą. 10. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i kryteria dochodowe, jakie powinna spełnić osoba opuszczająca rodzinę zastępczą, niektóre typy placówek opiekuńczowychowawczych i domów pomocy społecznej, zakład poprawczy, schronisko dla nieletnich, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz kryteria dochodowe rodziny zobowiązanej do dostarczania środków utrzymania na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego uprawniające do pomocy, o której mowa w ust. 1pkt 1, 2) szczegółowe zasady przyznania, zawieszenia lub odmowy pomocy, o której mowa w ust. 1, wysokość pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i kontynuowanie nauki oraz wartość i składniki pomocy na zagospodarowanie, tryb postępowania w sprawie, 3) typy placówek opiekuńczo-wychowawczej oraz domów pomocy społecznej, których wychowankowie są uprawnieni do korzystania z pomocy, o której mowa w ust. 1.\"; 12) w art. 35: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym po wyrazie \"odpłatny\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2g i 2h\", - w pkt 2 wyrazy \"lub opiekunowie\" zastępuje się wyrazami \"albo opiekunowie, jeżeli dysponują dochodem dziecka\" oraz po wyrazach \"przebywające w domu\" dodaje się wyrazy \"w przypadku, gdy opłatę wnosi opiekun, opłata wynosi 70% dochodu dziecka\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a\"2i w brzmieniu: \"2a. Osoby ponoszące opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej oraz rodzinę ponoszącą opłatę za pobyt członka rodziny zwalnia się na ich wniosek, częściowo lub całkowicie z tej opłaty, jeżeli: 1) ponoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub innej placówce, 2) występują uzasadnione okoliczności, w szczególności długotrwała choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych, 3) małżonkowie utrzymują się z jednego świadczenia lub wynagrodzenia, 4) osoby spokrewnione utrzymują się z jednego świadczenia lub wynagrodzenia. 2b. Zwolnienie z ponoszonej opłaty może nastąpić również w przypadku, gdy osoba zobowiązana do ponoszenia opłaty jest w ciąży lub samotnie wychowuje dziecko. 2c. Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej, zobowiązaną do opłaty, podejmującą pracę ze wskazań terapeutyczno-rehabilitacyjnych, zwalnia się częściowo z opłaty poprzez pomniejszenie dochodu stanowiącego podstawę ustalenia opłaty o połowę kwoty otrzymywanej z tytułu wynagrodzenia za tę pracę. 2d. Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej, zobowiązaną do opłaty, uczestniczącą w warsztatach terapii zajęciowej zwalnia się częściowo z opłaty poprzez pomniejszenie dochodu stanowiącego podstawę ustalenia opłaty o kwotę odpowiadającą wysokości kieszonkowego wypłacanego z tytułu uczestnictwa w tych warsztatach. 2e. Decyzję o częściowym lub całkowitym zwolnieniu z opłaty wydaje się na okres nie dłuższy niż rok. 2f. Osobom zobowiązanym do ponoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej, w przypadku, gdy nie pokrywają należności w kasie domu lub na jego konto, opłatę za pobyt w domu, za ich zgodą, potrąca: 1) z emerytury lub renty - właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami, 2) z zasiłku stałego wyrównawczego lub renty socjalnej - ośrodek pomocy społecznej, który dokonuje wypłaty tego zasiłku lub renty socjalnej, z tym, że osobom nowo przyjętym do domu pomocy społecznej do końca roku kalendarzowego świadczenia te wypłaca ośrodek pomocy społecznej właściwy ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby, po dokonaniu potrąceń. Opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na konto domu pomocy społecznej. 2g. Mieszkaniec domu pomocy społecznej nie ponosi opłaty w okresie nieobecności nie przekraczającej 30 dni w roku kalendarzowym, z zastrzeżeniem ust. 2h. 2h. Za osobę niepełnoletnią z zaburzeniami psychicznymi nie ponosi się opłaty w okresie jej nieobecności nie przekraczającej 90 dni w roku kalendarzowym, jeżeli w tym czasie przebywa w domu rodzinnym. 2i. Starosta ustala - na wniosek dyrektora domu pomocy społecznej i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca danego roku, miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w domu w danym roku kalendarzowym na podstawie średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca w ubiegłym roku kalendarzowym pomnożonego przez planowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych.\", c) w ust. 4 wyrazy \"jeżeli domy te nie są prowadzone na zlecenie wojewody\" zastępuje się wyrazami \"jeżeli nie są one prowadzone na zlecenie starosty\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ, o którym mowa w art. 47a ust. 5, właściwy ze względu na położenie domu.\", e) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Rada gminy lub rada powiatu może określić, w drodze uchwały, szczegółowe zasady ustalania opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, częściowego lub całkowitego zwolnienia z tych opłat, zwrotu należności za okres nieobecności osoby w domu, szczegółowe zasady ustalania kosztów utrzymania w domach pomocy społecznej, a także sposób i tryb postępowania w tych sprawach.\"; 13) w art. 35a w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 6\"8 w brzmieniu: \"6) kwotę stanowiącą podstawę ustalania pomocy pieniężnej dla rodziny zastępczej, 7) kwotę stanowiącą podstawę ustalania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie lub kontynuowanie nauki dla osób opuszczających rodziny zastępcze, placówki opiekuńczo-wychowawcze, resocjalizacyjne, zakłady dla nieletnich oraz specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, 8) kwoty świadczeń pieniężnych na utrzymanie przysługujące uchodźcom,\"; 14) w art. 36 w ust. 1 po wyrazach \"ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i art. 33c ust. 3\"; 15) w art. 40 skreśla się ust. 2 i 3; 16) w art. 43: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3d w brzmieniu: \"3a. Wywiad rodzinny (środowiskowy) przeprowadza się również w celu ustanowienia rodziny zastępczej i wydania o niej opinii. 3b. W przypadku, gdy osoba lub rodzina ubiegająca się o pomoc nie wyrażają zgody na zbieranie danych osobowych w zakresie ustalonym przepisami ustawy, kierownik ośrodka pomocy społecznej lub kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie może wydać decyzję odmawiającą przyznania pomocy. 3c. Przepisu ust.3b nie stosuje się do osób z zaburzeniami psychicznymi, określonych w odrębnych przepisach\", 3d. Od opinii wydawanych przez powiatowy zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności w sprawach o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej nie służy zażalenie.\", b) w ust. 6a po wyrazach \"kwestionariusza wywiadu\" dodaje się wyrazy \"i załączniki do wywiadu łącznie z wzorami\"; 17) w art.47a: a) w ust.1 wyrazy \"jednostki organizacyjne\" zastępuje się wyrazami \"jako samodzielne jednostki organizacyjno-budżetowe podporządkowane bezpośrednio zarządowi powiatu\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a\"5e w brzmieniu: \"5a. Starosta może upoważnić kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie lub kierownika ośrodka pomocy społecznej w mieście na prawach powiatu do zawierania i rozwiązywania umów cywilnoprawnych z rodzinami zastępczymi w sprawie powierzenia dziecka. 5b. Zarząd powiatu powołuje kierowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, o których mowa w ust. 5c, zgodnie z wymogami określonymi w art. 51a ust. 1 lub odpowiednimi przepisami o systemie oświaty, po zasięgnięciu opinii kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie lub kierownika ośrodka pomocy społecznej w mieście na prawach powiatu. 5c. Starosta przy pomocy powiatowego centrum pomocy rodzinie sprawuje nadzór nad działalnością, w szczególności w zakresie spraw finansowych i administracyjnych, rodzinnej opieki zastępczej, ośrodków adopcyjno-opiekuńczych, jednostek specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, oraz ośrodków wsparcia, domów pomocy społecznej i placówek opiekuńczo\"wychowawczych. 5d. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie współpracuje z sądem opiekuńczym w sprawach dotyczących opieki i wychowania dzieci pozbawionych całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej. 5e. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie przedkłada do sądu opiekuńczego wykaz rodzin zastępczych, o których mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3.\"; 18) po art. 47b dodaje się art. 47c w brzmieniu: \"Art. 47c. 1. Jednostki organizacyjne pomocy społecznej będące jednostkami budżetowymi mogą tworzyć środki specjalne. 2. Środki specjalne, o których mowa w ust. 1, mogą być tworzone z dochodów otrzymywanych z tytułu świadczonych odpłatnie usług dla osób nie przebywających na stałe w jednostkach pomocy społecznej lub z innej działalności ubocznej, a także ze spadków , zapisów i darowizn. 3. Środki specjalne, o których mowa w ust.1, przeznacza się na poprawę standardu usług w jednostkach pomocy społecznej. Środki specjalne nie mogą być przeznaczane na wynagrodzenia i pochodne od wynagrodzeń działalności podstawowej.\"; 19) w art. 49 ust 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pracownikiem socjalnym może być osoba, która posiada dyplom pracownika socjalnego, dyplom ukończenia studiów wyższych w wyższej szkole zawodowej o specjalności \"praca socjalna\" lub ukończyła studia wyższe na kierunkach: pedagogika, politologia i nauki społeczne, psychologia, socjologia.\"; 20) w art. 51: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w ośrodku pomocy społecznej, miejskim ośrodku pomocy rodzinie lub w powiatowym centrum pomocy rodzinie, na stanowisku pracownika socjalnego i do którego obowiązków należy praca socjalna oraz przeprowadzanie wywiadów rodzinnych (środowiskowych), jeżeli przepracował nieprzerwanie i faktycznie co najmniej 5 lat, przysługuje raz na dwa lata dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 7 dni roboczych.\", b) w ust. 4 skreśla się zdanie drugie, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może przyznać pracownikom socjalnym, jednostkom organizacyjnym pomocy społecznej oraz podmiotom, o których mowa w art. 12a, nagrody specjalne za wybitne, nowatorskie rozwiązania w pomocy społecznej.\", d) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania nagród specjalnych, rodzaje nagród, podmioty uprawnione do zgłaszania wniosków oraz sposób i tryb postępowania w sprawie tych nagród. Rozporządzenie określi działania, za jakie nagrody te przysługują, w szczególności za działania zmierzające do zapobiegania marginalizacji i społecznemu wykluczeniu osoby lub rodziny oraz mobilizujące środowiska lokalne do samopomocy w rozwiązywaniu problemów społecznych.\"; 21) w art. 51a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej zobowiązane są posiadać co najmniej 3letni staż pracy w pomocy społecznej oraz specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej, z tym, że osoby kierujące placówkami opiekuńczo-wychowawczymi i ośrodkami adopcyjno-opiekuńczymi powinny ukończyć specjalizację nie później niż do końca 2005 r., osobom tym zalicza się staż pracy w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych\"; 22) w art. 54 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Rada Pomocy Społecznej składa się z nie więcej niż 20 osób, reprezentujących jednostki organizacyjne pomocy społecznej, organizacje społeczne i zawodowe, kościoły i inne związki wyznaniowe oraz środowiska naukowe. 2. Członków Rady Pomocy Społecznej, spośród przedstawicieli określonych w ust. 1 powołuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Członkowie Rady Pomocy Społecznej pełnią swoje funkcje społecznie. Kadencja Rady Pomocy Społecznej trwa 3 lata.\"; 23) w art. 55: a) w ust. 1 po wyrazie \"ustawie\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Umowy w sprawie przyznania rodzinom zastępczym pomocy pieniężnej zawarte przed dniem 1 stycznia 2000 r. zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2000 r., chyba że rodzina zastępcza wystąpi wcześniej o zmianę tej umowy.\"; 24) w art. 55f skreśla się ust. 2."}
{"id":"2000_238_33ł","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 33ł. 1. Ośrodek adopcyjno-opiekuńczy prowadzi działalność diagnostyczno-konsultacyjną, której celem jest pozyskiwanie, szkolenie i kwalifikowanie osób zgłaszających gotowość prowadzenia rodzinnej opieki zastępczej, a także szkolenie i wspieranie psychologiczno - pedagogiczne osób prowadzących rodzinną opiekę zastępczą oraz rodziców naturalnych dzieci umieszczonych w rodzinnych formach opieki zastępczej i placówkach opiekuńczowychowawczych. 2. Ośrodek, o którym mowa w ust 1, wydaje zaświadczenia kwalifikacyjne stwierdzające ukończenie szkolenia przez osobę zgłaszającą gotowość do pełnienia funkcji rodziny zastępczej oraz wydaje opinie osobom zgłaszającym gotowość do prowadzenia rodzinnej opieki zastępczej w zakresie posiadania odpowiedniego przygotowania. 3. W powiecie, w którym nie ma ośrodka adopcyjno-opiekuńczego, zadania wymienione w ust 1 i 2, wykonuje powiatowe centrum pomocy rodzinie lub inny podmiot na jego zlecenie. 4. Ośrodek, o którym mowa w ust. 1, może objąć zakresem swego działania powiaty położone w granicach województwa, na podstawie porozumień, zawartych przez właściwe powiaty. 5. Ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, wyznaczony przez wojewodę w trybie określonym w art. 12 ust. 1 pkt 7, prowadzi bank danych o rodzinach zakwalifikowanych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, rodzinach zgłaszających gotowość przysposobienia dziecka oraz dzieciach oczekujących na przysposobienie, w granicach województwa. 6. Nadzór nad jakością działań pracowników ośrodka adopcyjnoopiekuńczego, sprawuje dyrektor ośrodka. 7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, podmioty uprawnione do zakładania i prowadzenia ośrodków adopcyjno-opiekuńczych. Rozporządzenie określi staż pracy i kwalifikacje wymagane od osób zatrudnionych w tych ośrodkach, a także bazę lokalową jaką powinny dysponować te podmioty. 8. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady działania ośrodków adopcyjno-opiekuńczych, ich zadania i kompetencje, zasady pracy z rodziną naturalną, zastępczą albo adopcyjną, zasady kwalifikowania dzieci do rodzin adopcyjnych, a także wzór zaświadczenia kwalifikacyjnego. Rozporządzenie powinno uwzględniać zadania tych placówek oraz dobro i prawa dziecka."}
{"id":"2000_238_4","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o pomocy społecznej z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_238_5","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 11 w zakresie dotyczącym art. 33n ust. 6 i 7, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., 2) art. 2, który wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_239_1","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. \" Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Ustawie podlegają nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w: 1) publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach oraz zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli działających na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2 lit. a), 2) zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich oraz rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych działających na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), 3) publicznych placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych działających na podstawie ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238). 2. Ustawie podlegają również, w zakresie określonym ustawą: 1) nauczyciele mianowani lub dyplomowani zatrudnieni na stanowiskach, na których wymagane są kwalifikacje pedagogiczne, w: a) urzędach organów administracji rządowej, b) kuratoriach oświaty, c) specjalistycznej jednostce nadzoru, d) Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz okręgowych komisjach egzaminacyjnych, e) organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz ośrodkami diagnostyczno-konsultacyjnymi, 2) nauczyciele zatrudnieni w: a) przedszkolach publicznych i szkołach publicznych prowadzonych przez osoby fizyczne oraz osoby prawne nie będące jednostkami samorządu terytorialnego, b) przedszkolach niepublicznych, placówkach niepublicznych oraz szkołach niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, 3) nauczyciele urlopowani na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 589 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 6), 4) pracownicy zatrudnieni u pracodawców nie wymienionych w ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3, pełniący funkcję instruktorów praktycznej nauki zawodu oraz kierowników praktycznej nauki zawodu, posiadający kwalifikacje określone dla nauczycieli praktycznej nauki zawodu oraz wykonujący pracę dydaktyczną i wychowawczą w wymiarze przewidzianym dla tych nauczycieli, 5) pracownicy zatrudnieni w Ochotniczych Hufcach Pracy na stanowiskach wychowawców, pedagogów oraz na stanowiskach kierowniczych, posiadający kwalifikacje, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1, wykonujący pracę dydaktyczną i wychowawczą co najmniej w połowie obowiązującego ich czasu pracy.\"; 2) w art. 2 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"art. 50 i\"; 3) w art. 3: a) w pkt 2 wyrazy \"inne placówki\" zastępuje się wyrazami \"placówki oraz inne jednostki organizacyjne\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) stażu - rozumie się przez to okres zatrudnienia nauczyciela w przedszkolach, szkołach, placówkach i innych jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 oraz ust 2 pkt 2, w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, rozpoczętego i realizowanego w trybie i na zasadach określonych w przepisach rozdziału 3a,\", c) w pkt 5 wyrazy \"z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153)\" zastępuje się wyrazami \" , o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1\"; 4) w art. 9 w ust. 2, w art. 47 w ust. 2, w art. 51 w ust. 2, w art. 72 w ust. 2, w art. 77 w ust. 2 oraz w art. 85 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej\", \"Minister Kultury i Sztuki\", \"Minister Pracy i Polityki Społecznej\", \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw oświaty i wychowania\", \"minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\", \"minister właściwy do spraw pracy\", \"minister właściwy do spraw zdrowia\"; 5) skreśla się art. 5; 6) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Nauczyciel obowiązany jest rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą; wspierać każdego ucznia w jego rozwoju oraz dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego. Nauczyciel obowiązany jest kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego człowieka; dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów.\"; 7) w art. 6a: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Praca nauczyciela, z wyjątkiem pracy nauczyciela stażysty, podlega ocenie. Ocena pracy nauczyciela może być dokonana w każdym czasie, nie wcześniej jednak niż po upływie roku od dokonania oceny poprzedniej lub oceny dorobku zawodowego, o której mowa w art. 9c ust. 6, z inicjatywy dyrektora szkoły lub na wniosek: 1) nauczyciela, 2) organu sprawującego nadzór pedagogiczny, 3) organu prowadzącego szkołę, 4) rady szkoły, 5) rady rodziców. 2. Dyrektor szkoły jest obowiązany dokonać oceny pracy nauczyciela w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem terminu określonego w ust. 1.\", b) skreśla się ust. 3, c) ust. 4-6 otrzymują brzmienie: \"4. Ocena pracy nauczyciela ma charakter opisowy i jest zakończona stwierdzeniem uogólniającym: 1) ocena wyróżniająca, 2) ocena dobra, 3) ocena negatywna. 5. Oceny pracy nauczyciela dokonuje dyrektor szkoły, który przy jej dokonywaniu może zasięgnąć opinii samorządu uczniowskiego. 6. Oceny pracy nauczyciela, któremu powierzono stanowisko dyrektora szkoły, dokonuje: 1) organ prowadzący szkołę w porozumieniu z organem sprawującym nadzór pedagogiczny nad szkołą, jeżeli organ prowadzący szkołę nie sprawuje nadzoru pedagogicznego, albo 2) organ prowadzący szkołę, jeżeli równocześnie sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołą.\"; d) w ust. 7 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przy ocenie pracy dyrektora przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.\", e) skreśla się ust. 11; f) ust. 12 otrzymuje brzmienie: \"12. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych, zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich, rodzinnych ośrodków diagnostycznokonsultacyjnych, placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz ośrodków adopcyjno-opiekuńczych odpowiednio - minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego oraz Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określą, w drodze rozporządzeń, kryteria i tryb dokonywania oceny pracy nauczyciela, tryb postępowania odwoławczego oraz skład i sposób powoływania zespołu oceniającego.\", g) po ust. 12 dodaje się ust. 13 w brzmieniu: \"13. Praca nauczyciela zatrudnionego w przedszkolu, placówce lub szkole, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, w tym nauczyciela, któremu powierzono stanowisko dyrektora przedszkola, placówki lub szkoły, podlega ocenie w każdym czasie na jego wniosek. W przypadku gdy dyrektorem przedszkola, placówki lub szkoły jest osoba nie posiadająca kwalifikacji pedagogicznych, oceny pracy nauczycieli dokonuje nauczyciel upoważniony przez organ prowadzący. Przepisy ust. 4-10 i 12 stosuje się odpowiednio.\"; 8) w art. 7 skreśla się ust. 3; 9) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może określić, w drodze rozporządzenia, szkoły artystyczne i placówki kształcenia artystycznego, w których stanowiska nauczycieli mogą zajmować osoby mające ukończoną szkołę artystyczną II stopnia w zakresie kierunku odpowiadającego nauczanym przedmiotom, uwzględniając w szczególności rodzaje szkół i placówek kształcenia artystycznego, w których możliwe będzie zatrudnienie nauczycieli mających ukończoną szkołę artystyczną II stopnia.\"; 10) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a Awans zawodowy nauczycieli"}
{"id":"2000_239_10","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. 1. Nauczyciele będący dyrektorami przedszkoli, szkół, placówek oraz innych jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, a także nauczyciele, o których mowa w art. 9e ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, którzy uzyskali w dniu wejścia w życie ustawy stopień nauczyciela kontraktowego lub nauczyciela mianowanego, posiadający odpowiednio co najmniej dwuletni okres pracy na stanowisku dyrektora lub co najmniej dwuletni okres urlopowania albo zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w związku z pełnieniem funkcji związkowej oraz co najmniej dobrą ocenę pracy, mogą złożyć wniosek o podjęcie odpowiednio postępowania egzaminacyjnego na stopień nauczyciela mianowanego lub postępowania kwalifikacyjnego na stopień nauczyciela dyplomowanego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Warunek posiadania dobrej oceny pracy, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy nauczycieli, o których mowa w art. 9e ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1. 3. Nauczyciele spełniający wymagania kwalifikacyjne, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, zatrudnieni na podstawie mianowania przed dniem wejścia w życie ustawy, uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela mianowanego: 1) z dniem ponownego zatrudnienia w przedszkolu, szkole, placówce oraz innej jednostce organizacyjnej wymienionej w art. 1 ust. 1 i w ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, jeżeli przerwa w zatrudnieniu nie przekracza 5 lat, 2) z dniem wejścia w życie ustawy, jeżeli są zatrudnieni w przedszkolu, szkole, placówce oraz innej jednostce organizacyjnej, wymienionej w art. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, 3) z dniem wejścia w życie ustawy, jeżeli są zatrudnieni w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, okręgowych komisjach egzaminacyjnych albo specjalistycznej jednostce nadzoru na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych. 4. Nauczyciele, o których mowa w art. 7 ust. 10, zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy, posiadający kwalifikacje, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, oraz co najmniej 5-letni okres pracy pedagogicznej odpowiednio w przedszkolu, szkole, placówce lub innej jednostce organizacyjnej, o której mowa w art. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w tym co najmniej 3-letni nieprzerwany okres pracy w pełnym wymiarze zajęć zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami w przedszkolu, szkole, placówce wymienionej w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, z tym dniem uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela mianowanego. 5. Księża i diakoni zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na stanowiskach nauczycieli religii, posiadający wymagane kwalifikacje oraz co najmniej 3letni nieprzerwany okres pracy pedagogicznej w pełnym wymiarze zajęć zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami odpowiednio w przedszkolu, szkole, z tym dniem uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela mianowanego. Do 3-letniego nieprzerwanego okresu pracy pedagogicznej zalicza się okres prowadzenia przez księży i diakonów, nieodpłatnie, nauki religii w szkołach przed dniem 1 września 1997 r. 6. Nauczycielom, o których mowa w ust. 3-5, akt nadania stopnia awansu zawodowego wydaje organ prowadzący szkołę, z wyłączeniem nauczycieli, o których mowa w ust. 3 pkt 3, którym akt nadania wydaje odpowiednio minister właściwy do spraw oświaty i wychowania lub minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego."}
{"id":"2000_239_11","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. W 2000 r. średnie wynagrodzenie nauczyciela stażysty stanowi 82% kwoty bazowej, o której mowa w art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255)."}
{"id":"2000_239_12","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. 1. Średnie wynagrodzenie nauczycieli stanowi: 1) w roku 2000 dla: a) nauczyciela kontraktowego - 121%, b) nauczyciela mianowanego - 145%, c) nauczyciela dyplomowanego - 150% średniego wynagrodzenia nauczyciela stażysty, 2) w roku 2001 dla: a) nauczyciela kontraktowego - 123%, b) nauczyciela mianowanego - 161%, c) nauczyciela dyplomowanego - 184% średniego wynagrodzenia nauczyciela stażysty. 2. Wynagrodzenie miesięczne nauczycieli, o których mowa w art. 7 ust. 1, 3, 6 i 7 oraz art. 10 ust. 3 pkt 2 i 3, ust. 4 i 5, z wyjątkiem nauczycieli, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1, ustala odpowiednio dyrektor szkoły lub organ prowadzący zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 30 ust. 5-7 ustawy, o której mowa w art. 1, w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w życie tych przepisów, z wyrównaniem za okres od dnia 1 stycznia 2000 r. 3. Wynagrodzenie miesięczne nauczycieli, o których mowa w ust. 2, ustalone zgodnie z przepisami ustawy, nie może być niższe od ich dotychczasowego miesięcznego wynagrodzenia."}
{"id":"2000_239_13","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Do nauczycieli, którzy w dniu wejścia w życie ustawy przebywają na urlopach dla poratowania zdrowia, do czasu zakończenia tych urlopów stosuje się przepisy dotychczasowe w części dotyczącej urlopów dla poratowania zdrowia."}
{"id":"2000_239_14","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Rewizje nadzwyczajne wniesione do odwoławczych komisji dyscyplinarnych i odwołania wniesione do Sądu Najwyższego przed dniem wejścia w życie ustawy rozpatruje się na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"2000_239_15","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. Wymienionego w art. 30 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 3, warunku posiadania przez kandydata na stanowisko kuratora oświaty stopnia nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego nie stosuje się do kuratorów oświaty powołanych na te stanowiska przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_239_16","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, o której mowa w art. 1, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_239_17","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 17. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy - Karta Nauczyciela, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_239_18","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 42 lit. b) i d) oraz pkt 43, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., 2) art. 1 pkt 24 w zakresie dotyczącym art. 30 ust. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. , 3) art. 3 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2002 r."}
{"id":"2000_239_2","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717 oraz z 1999 r. Nr 99, poz. 1152) w art. 24114 skreśla się § 3."}
{"id":"2000_239_3","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 w ust. 2 wyrazy \"spośród nauczycieli\" zastępuje się wyrazami \"spośród nauczycieli mianowanych lub dyplomowanych\"; 2) w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Szkołą lub placówką kieruje nauczyciel mianowany lub dyplomowany, któremu powierzono stanowisko dyrektora.\"; 3) w art. 38 w pkt 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) ustalenia przez organ prowadzący negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań wymienionych w art. 34a ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli - bez wypowiedzenia.\"."}
{"id":"2000_239_31","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 31. Nauczycielowi dyplomowanemu, który uzyskał tytuł honorowy profesora oświaty, organ prowadzący wypłaca jednorazową gratyfikację pieniężną w wysokości 6-miesięcznego ostatnio pobieranego wynagrodzenia zasadniczego."}
{"id":"2000_239_32","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 32. 1. Nauczycielom, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, oprócz wynagrodzenia zasadniczego przysługują dodatki: za wysługę lat, motywacyjny oraz służbowy. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość dodatków motywacyjnego i służbowego oraz szczegółowe zasady przyznawania tych dodatków.\"; 25) w art. 33: a) w ust. 1 wyrazy \"dodatek za staż pracy\" zastępuje się wyrazami \"dodatek za wysługę lat\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określa, w drodze rozporządzenia, szczególne przypadki zaliczania okresów zatrudnienia oraz innych okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat.\"; 26) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Nauczycielom pracującym w trudnych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia warunkach przysługuje z tego tytułu dodatek za warunki pracy. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określa, w drodze rozporządzenia, wykaz trudnych i uciążliwych warunków pracy, stanowiących podstawę do przyznania z tego tytułu dodatku, o którym mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę w szczególności stopień trudności zajęć realizowanych w warunkach trudnych i uciążliwych. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określa, w drodze rozporządzenia, wykaz prac wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia, stanowiących podstawę do przyznania dodatku, o którym mowa w ust. 1. Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać stopnie szkodliwości poszczególnych prac, a także stężenia lub natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, przekraczające najwyższe dopuszczalne normy.\"; 27) w art. 35: a) w ust. 3 wyrazy \"z uwzględnieniem dodatków, o których mowa w art. 34\" zastępuje się wyrazami \"z uwzględnieniem dodatku za warunki pracy\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kobiety w ciąży, osoby wychowującej dziecko do lat 4 oraz nauczyciela w trakcie odbywania stażu będącego warunkiem uzyskania stopnia nauczyciela kontraktowego, mianowanego lub dyplomowanego nie wolno zatrudniać w godzinach ponadwymiarowych bez ich zgody.\"; 28) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Układy zbiorowe pracy dla nauczycieli mogą być zawierane na zasadach określonych w dziale jedenastym Kodeksu pracy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zawieranie układów zbiorowych pracy dla nauczycieli, o których mowa w ust. 1, nie może powodować dodatkowych skutków finansowych dla budżetu państwa.\"; 29) w art. 39 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zmiana wysokości wynagrodzenia w czasie trwania stosunku pracy w związku z uzyskaniem kolejnego stopnia awansu zawodowego nauczyciela lub z innych przyczyn następuje z dniem pierwszym najbliższego miesiąca kalendarzowego, jeżeli awans lub inne przyczyny nie nastąpiły od dnia pierwszego danego miesiąca kalendarzowego.\"; 30) w art. 42: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W ramach czasu pracy, o którym mowa w ust. 1, oraz ustalonego wynagrodzenia nauczyciel obowiązany jest realizować: 1) zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze, prowadzone bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz, w wymiarze określonym w ust. 3 lub ustalonym na podstawie ust. 4a albo ust. 7, 2) inne czynności wynikające z zadań statutowych szkoły, 3) zajęcia i czynności związane z przygotowaniem się do zajęć, samokształceniem i doskonaleniem zawodowym.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Nauczyciel, na swój wniosek złożony na piśmie do dyrektora szkoły przed rozpoczęciem zajęć w danym roku szkolnym, może realizować zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze w wymiarze określonym w ust. 4a. Dyrektor szkoły może wyrazić zgodę na realizację zajęć w danym roku szkolnym w ustalonym z nauczycielem wymiarze określonym w ust. 4a, jeżeli taka możliwość wynika z zatwierdzonego przez organ prowadzący szkołę arkusza organizacyjnego szkoły.\", c) w ust. 3: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz, nauczycieli zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć ustala się, z zastrzeżeniem ust. 2a i 4a, według następujących norm:\", - w tabeli w rubryce: stanowisko - typ (rodzaj) szkoły, w lp. 3 wyrazy \"zakładach dla nieletnich\" zastępuje się wyrazami \"schroniskach dla nieletnich oraz zakładach poprawczych\", - w tabeli w rubryce: stanowisko - typ (rodzaj) szkoły, w lp. 4 skreśla się wyrazy \"oraz nauczyciele przedmiotów teoretycznych w pedagogicznych studiach technicznych\", - w tabeli w rubryce: stanowisko - typ (rodzaj) szkoły, w lp. 9 w lit. c) skreśla się wyrazy \"zakładach rehabilitacji zawodowej inwalidów,\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Zajęcia dydaktyczne, opiekuńcze i wychowawcze mogą być realizowane, z zastrzeżeniem ust. 2a, w wymiarze: 1) od 18 do 27 godzin - przez nauczycieli, o których mowa w ust. 3 w tabeli w rubryce: stanowisko - typ (rodzaj) szkoły, w lp. 3 i 10, 2) od 22 do 26 godzin - przez nauczycieli, o których mowa w ust. 3 w tabeli w rubryce: stanowisko - typ (rodzaj) szkoły, w lp. 5.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: 5. Pracę wykonywaną w wymiarze określonym w ust. 3 lub ustalonym na podstawie ust. 4a albo ust. 7 uznaje się w zakresie uprawnień pracowniczych za pracę wykonywaną w pełnym wymiarze zajęć.\", f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Nauczyciel, który realizuje tygodniowy obowiązkowy wymiar zajęć zgodnie z ust. 4a, nie może mieć przydzielonych godzin ponadwymiarowych, z wyjątkiem godzin doraźnych zastępstw. 5b. Nauczyciel, który realizuje tygodniowy obowiązkowy wymiar zajęć zgodnie z ust. 3 i dla którego ustalony plan zajęć w pewnych okresach roku szkolnego nie wyczerpuje obowiązującego tego nauczyciela tygodniowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, powinien nauczać odpowiednio większą liczbę godzin w innych okresach danego roku szkolnego. Praca wykonywana zgodnie z tak ustalonym planem zajęć nie jest pracą w godzinach ponadwymiarowych.\", g) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Zajęcia i czynności realizowane w ramach czasu pracy nauczyciela, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są rejestrowane i rozliczane w dziennikach lekcyjnych lub dziennikach zajęć w okresach tygodniowych.\"; 31) w art. 42b ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Za każdą godzinę pracy w porze nocnej nauczycielowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 15% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, jednakże nie niższej niż ustalona na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z właściwymi ministrami, określi, w drodze rozporządzenia, szkoły i przypadki, w których nauczyciel może być obowiązany do realizowania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć wychowawczych także w porze nocnej, oraz warunki, na jakich może się to odbywać, uwzględniając w szczególności: 1) konieczność zapewnienia opieki w porze nocnej w placówkach świadczących opiekę całkowitą lub przyjmujących dzieci także w nocy, 2) zapobieganie zagrożeniom dla wychowanków ze strony środowiska lokalnego, 3) warunki lokalowe szkół, 4) równomierne obciążenie nauczycieli pracą w porze nocnej.\"; 32) skreśla się art. 46; 33) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. Nauczycielowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080, z 1998 r Nr 155, poz. 1014, oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 802 i Nr 110, poz. 1255).\"; 34) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Zachowuje się specjalny fundusz nagród dla nauczycieli za ich osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze: 1) w budżetach organów prowadzących szkoły w wysokości co najmniej 1% planowanego rocznego osobowego funduszu wynagrodzeń, z przeznaczeniem na wypłaty nagród organów prowadzących szkoły i dyrektorów szkół, 2) w budżetach wojewodów łącznie w wysokości stanowiącej równowartość 2744 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty, z przeznaczeniem na wypłaty nagród kuratorów oświaty, 3) w budżecie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w wysokości stanowiącej równowartość 2015 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty, z przeznaczeniem na wypłaty nagród tego ministra. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, tryb i kryteria przyznawania nagród dla nauczycieli za ich osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze ze środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2-3, z uwzględnieniem zasady, że nagroda może być przyznana nauczycielowi po przepracowaniu w szkole co najmniej 2 lat.\"; 35) skreśla się art. 50; 36) w art. 51 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady nadawania \"Medalu Komisji Edukacji Narodowej\", tryb przedstawiania wniosków, wzór medalu, tryb jego wręczania i sposób noszenia, z uwzględnieniem wymogów, jakie powinny spełniać wnioski o nadanie medalu.\"; 37) w art. 53: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Z odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa w ust. 1, wypłacane jest nauczycielowi do końca sierpnia każdego roku świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego, o którym mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustalonego proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy i okresu zatrudnienia nauczyciela w danym roku szkolnym.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W przypadku likwidacji szkoły organ prowadzący szkołę jest obowiązany wskazać inną szkołę, w której będzie naliczany odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na każdego nauczyciela będącego emerytem lub rencistą zlikwidowanej szkoły. Osoby te korzystają z usług i świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na zasadach i warunkach ustalonych w regulaminie obowiązującym we wskazanej szkole.\"; 38) w art. 54: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczyciel zatrudniony na terenie wiejskim oraz w mieście liczącym do 5000 mieszkańców ma prawo do lokalu mieszkalnego na terenie gminy, w której położona jest szkoła.\", b) w ust. 5 wyrazy \"wymagane kwalifikacje\" zastępuje się wyrazami \"kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela\", c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Organ prowadzący szkołę będący jednostką samorządu terytorialnego określa w trybie, o którym mowa w art. 30 ust. 6, wysokość nauczycielskiego dodatku mieszkaniowego oraz szczegółowe zasady jego przyznawania i wypłacania, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 3.\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, wysokość nauczycielskiego dodatku mieszkaniowego oraz szczegółowe zasady jego przyznawania i wypłacania, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 3, w stosunku do nauczycieli zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez organy administracji rządowej.\"; 39) skreśla się art. 55; 40) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Uprawnienia określone w art. 56 i 58 zachowują nauczyciele również po przejściu na emeryturę lub rentę, a uprawnienia określone w art. 59 - ich dzieci.\"; 41) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. 1. Nauczyciel, który swą pierwszą pracę zawodową w życiu podejmuje w szkole, na swój wniosek otrzymuje jednorazowy zasiłek na zagospodarowanie w wysokości dwumiesięcznego otrzymywanego wynagrodzenia zasadniczego. Prawo do złożenia wniosku o wypłacenie zasiłku przysługuje nauczycielowi w okresie pierwszych dwóch lat pracy w szkole. Zasiłek wypłaca szkoła, w której nauczyciel jest zatrudniony w dniu złożenia wniosku. 2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, podlega zwrotowi, jeżeli nauczyciel nie przepracuje trzech lat w szkole. W uzasadnionych przypadkach organ prowadzący szkołę może zwolnić nauczyciela w całości lub w części od obowiązku zwrotu zasiłku.\"; 42) w art. 64: a) w ust. 2: - w pkt 2 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) opracowywania szkolnego zestawu programów oraz uczestniczenia w doskonaleniu zawodowym w określonej formie.\", - zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Czynności, o których mowa w pkt 1-3, nie mogą łącznie zająć nauczycielowi więcej niż 7 dni.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nauczycielom zatrudnionym w szkołach, w których nie są przewidziane ferie szkolne, przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 35 dni roboczych w czasie ustalonym w planie urlopów.\", c) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i 3\", d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Nauczyciel zatrudniony w szkole, w której nie są przewidziane ferie szkolne, w przypadku nawiązania lub ustania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego, zgodnie z odrębnymi przepisami.\"; 43) w art. 66 w ust. 2 wyrazy \"7 tygodni\" zastępuje się wyrazami \"35 dni roboczych\" oraz skreśla się wyrazy \"- o ile rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpiło z przyczyn powodujących utratę prawa do urlopu wypoczynkowego\"; 44) w art. 67 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.\"; 45) w art. 68 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania urlopów, ulg i świadczeń, o których mowa w ust. 1, oraz organy uprawnione do ich udzielania, uwzględniając w szczególności: 1) płatne urlopy szkoleniowe dla nauczycieli odbywających studia wyższe oraz kształcących się w zakładach kształcenia nauczycieli, 2) udzielanie przez organy prowadzące szkoły i dyrektorów szkół pomocy nauczycielom kształcącym się, 3) udzielanie nauczycielom kształcącym się poza miejscem zamieszkania świadczeń związanych z przejazdami, zakwaterowaniem i wyżywieniem.\"; 46) w art. 70a: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wysokość wyodrębnionych środków stanowi nie mniej niż 2,5% planowanych wydatków na wynagrodzenie osobowe nauczycieli.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Środki, o których mowa w ust. 1, mogą być zwiększane o środki finansowe przekazywane przez jednostki samorządu terytorialnego, dotacje i darowizny. 4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, formy realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, tryb podziału środków, o których mowa w ust. 2, z uwzględnieniem kompetencji kuratorów oświaty, organów prowadzących szkoły i placówki oraz dyrektorów szkół i placówek w zakresie dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli.\"; 47) skreśla się art. 71; 48) w art. 72: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z właściwymi ministrami, określi, w drodze rozporządzenia, formy profilaktyki i leczniczej pomocy specjalistycznej dla nauczycieli, uwzględniając w szczególności wczesne wykrywanie chorób zawodowych i dostęp do środków pomocniczych.\", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i w art. 71\"; 49) w art. 73: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze zajęć na czas nie określony, po przepracowaniu co najmniej 5 lat w szkole, dyrektor szkoły udziela płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia, w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo 1 roku. Jeżeli nauczycielowi do nabycia prawa do emerytury brakuje mniej niż 1 rok, płatny urlop dla poratowania zdrowia nie może być udzielony na okres dłuższy niż do końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, w którym nauczyciel przechodzi na emeryturę.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Do okresu pięcioletniej pracy w szkole, o którym mowa w ust. 1, wlicza się okresy czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby oraz urlopu innego niż wypoczynkowy, trwające łącznie nie dłużej niż 6 miesięcy. W przypadku okresu niezdolności do pracy i urlopu trwających dłużej niż 6 miesięcy wymagany okres pracy w szkole przedłuża się o ten okres. 1b. W przypadku stwierdzenia, iż w okresie płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nauczyciel wykonuje zatrudnienie lub prowadzi działalność sprzeczną z celami udzielonego urlopu, dyrektor szkoły odwołuje nauczyciela z urlopu, określając termin, w którym nauczyciel obowiązany jest do powrotu do pracy.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Okres pięcioletniej pracy w szkole, uzasadniający prawo do urlopu, powinien przypadać bezpośrednio przed datą rozpoczęcia urlopu dla poratowania zdrowia. Wymóg pięcioletniego okresu pracy w szkole dotyczy udzielenia pierwszego urlopu dla poratowania zdrowia.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Nauczyciel nie ponosi kosztów związanych z orzekaniem o stanie jego zdrowia w związku z potrzebą udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia.\", e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o potrzebie udzielenia nauczycielowi urlopu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności: 1) podmiot uprawniony do orzekania o stanie zdrowia i sposób prowadzenia dokumentacji, 2) rodzaje zatrudnienia i działalności sprzecznych z celami urlopu.\"; 50) w art. 75 w ust. 1 po wyrazach \"Nauczyciele mianowani\" dodaje się wyrazy \"i dyplomowani\"; 51) w art. 77: a) skreśla się ust. 3 i 4, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Od prawomocnych orzeczeń odwoławczych komisji dyscyplinarnych przy ministrze właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz przy ministrze właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w sprawach dyscyplinarnych stronom przysługuje odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie \" Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Do rozpatrzenia odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego kasacja nie przysługuje.\"; 52) w art. 79 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ, przy którym została powołana komisja dyscyplinarna, wyznaczy, w drodze zarządzenia, dla każdej komisji dyscyplinarnej rzecznika dyscyplinarnego i odpowiednią liczbę jego zastępców z grona podległych sobie pracowników.\"; 53) w art. 86 wyrazy \"przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin\" zastępuje się wyrazami \"przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych\"; 54) w art. 87 w ust. 1 i 2 wyrazy \"Nauczycielowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką\" zastępuje się wyrazami \"Nauczycielowi spełniającemu warunki uprawniające do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy\"; 55) w art. 88 w ust. 2 wyrazy \"rentę inwalidzką\" zastępuje się wyrazami \"rentę z tytułu niezdolności do pracy\", a wyrazy \"przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin\" zastępuje się wyrazami \"przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych\"; 56) skreśla się art. 91; 57) art. 91a otrzymuje brzmienie: \"Art. 91a. 1. Nauczycielom: 1) mianowanym lub dyplomowanym, przechodzącym do pracy w urzędach organów administracji rządowej, kuratoriach oświaty oraz w organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz ośrodkami diagnostyczno-konsultacyjnymi na stanowisko wymagające kwalifikacji pedagogicznych, przysługują uprawnienia wynikające z art. 9a-9i, 30-33, 51, 58-60, 86, 88 i 90, 2) o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3, przysługują uprawnienia wynikające z art. 9a-9i, 30-31, 33, 49, 51, 58-60, 73, 86-88 i 90. 2. Nauczycielowi mianowanemu lub dyplomowanemu, przechodzącemu do pracy w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej lub okręgowych komisjach egzaminacyjnych albo do specjalistycznej jednostki nadzoru na stanowisko wymagające kwalifikacji pedagogicznych, przysługują uprawnienia wynikające z art. 9a-9i, 30-33, 47, 51, 58-60, 86-88 i 90.\"; 58) w art. 91b: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do nauczyciela zatrudnionego w: 1) przedszkolu publicznym oraz w szkołach, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, w tym do nauczyciela zatrudnionego na stanowisku dyrektora, mają zastosowanie przepisy art. 6, 9-9i, 22 ust. 3 i 4, art. 26, 51, 75-86, 88 i 90, 2) przedszkolu niepublicznym i placówce niepublicznej, w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, w tym do nauczyciela zatrudnionego na stanowisku dyrektora, mają zastosowanie przepisy art. 6, 9-9i, 22 ust. 3 i 4, art. 26, 51, 75-85.\"; b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Do pracowników, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4 i 5, mają zastosowanie przepisy art. 6, 51, 64 ust. 3, art. 86-88 i 90.\"."}
{"id":"2000_239_4","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. \" Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 12, poz. 136) skreśla się art. 51."}
{"id":"2000_239_5","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255) w art. 3 w pkt 3 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) nauczycieli zatrudnionych w szkołach i placówkach prowadzonych przez organy administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_239_6","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy w: 1) przedszkolach publicznych i szkołach publicznych prowadzonych przez osoby fizyczne oraz osoby prawne nie będące jednostkami samorządu terytorialnego, 2) placówkach kształcenia artystycznego dzieci i młodzieży, placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych, prowadzonych przez spółdzielnie, instytucje i organizacje społeczne, które działalność oświatowo-wychowawczą i kształcenie artystyczne prowadzą na podstawie statutu, 3) organizacjach społecznych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych zachowują do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy dotychczasowe uprawnienia określone ustawą, o ile ustawa, o której mowa w art. 1, takie uprawnienia przewiduje. 2. Pracownicy zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy: 1) na stanowiskach nauczycieli w ośrodkach szkolenia i doskonalenia kadr, w ośrodkach szkolenia zawodowego oraz w prowadzonych przez organizacje spółdzielcze i społeczne placówkach kształcących i doskonalących w formach pozaszkolnych \" na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, 2) w placówkach zbiorowego zakwaterowania, prowadzący pracę wychowawczą z młodocianymi pracownikami (uczniami), dla których praca dydaktyczna i wychowawcza stanowi podstawowe zajęcie, zachowują do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy uprawnienia wynikające z art. 51, 64 ust. 3, art. 86-88 i 90 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2000_239_7","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. 1. Nauczyciele zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie mianowania z tym dniem uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela mianowanego i stają się nauczycielami zatrudnionymi na podstawie mianowania w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1, z tym że z nauczycielami zatrudnionymi na podstawie mianowania, którzy nie posiadają wymaganych kwalifikacji, stosunek pracy wygasa z dniem 31 sierpnia 2006 r., o ile wcześniej nauczyciele ci nie uzupełnią kwalifikacji lub nie zostanie z nimi rozwiązany stosunek pracy w odrębnym trybie. 2. Nauczyciele, o których mowa w ust. 1, posiadający stopnie specjalizacji zawodowej lub kwalifikacje trenerskie, stopień naukowy doktora lub doktora habilitowanego, ukończone studia podyplomowe zgodne z nauczanym przedmiotem lub rodzajem prowadzonych zajęć, kwalifikacje do nauczania co najmniej dwóch przedmiotów lub uznany dorobek zawodowy potwierdzony otrzymaniem nagrody ministra, kuratora oświaty lub równorzędnej albo Medalu Komisji Edukacji Narodowej, mogą złożyć wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego po odbyciu stażu trwającego: 1) 9 miesięcy \" w przypadku nauczycieli posiadających III stopień specjalizacji zawodowej lub kwalifikacje trenerskie klasy mistrzowskiej, stopień doktora lub doktora habilitowanego, ukończone studia podyplomowe zgodne z nauczanym przedmiotem lub rodzajem prowadzonych zajęć, kwalifikacje do nauczania co najmniej dwóch przedmiotów albo uznany dorobek zawodowy, 2) 1 rok i 9 miesięcy \" w przypadku nauczycieli posiadających I lub II stopień specjalizacji zawodowej albo kwalifikacje trenerskie klasy II lub I. 3. Nauczyciele zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie umowy o pracę, którzy posiadają wymagane kwalifikacje, z tym dniem uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela kontraktowego i stają się nauczycielami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę odpowiednio na czas określony lub nie określony. 4. Nauczyciele, o których mowa w ust. 3, zatrudnieni w: 1) przedszkolach, szkołach, placówkach oraz innych jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, mogą złożyć wniosek o podjęcie postępowania egzaminacyjnego na stopień nauczyciela mianowanego po odbyciu stażu trwającego co najmniej 9 miesięcy. Okres stażu dla tych nauczycieli ustala, z uwzględnieniem ich dorobku zawodowego oraz oceny pracy, organ prowadzący szkołę, na wniosek dyrektora szkoły, 2) Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, okręgowych komisjach egzaminacyjnych albo specjalistycznej jednostce nadzoru na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych mogą złożyć wniosek o podjęcie postępowania egzaminacyjnego po przepracowaniu na tych stanowiskach okresu dwóch lat. 5. Nauczyciele, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą składać wnioski, o których mowa w ust. 2 i 4, w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy. 6. Nauczyciele zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie umowy o pracę w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, którzy nie posiadają wymaganych kwalifikacji, z tym dniem uzyskują stopień nauczyciela stażysty i stają się nauczycielami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę. Stosunki pracy z tymi nauczycielami wygasają z dniem 31 sierpnia 2006 r., o ile wcześniej nauczyciele ci nie uzupełnią kwalifikacji i nie uzyskają stopnia nauczyciela kontraktowego lub nie zostanie z nimi rozwiązany stosunek pracy w odrębnym trybie. 7. Stosunki pracy z nauczycielami zatrudnionymi w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie umowy o pracę, którzy nie posiadają wymaganych kwalifikacji i są zatrudnieni w wymiarze niższym niż 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, wygasają z dniem 31 sierpnia 2000 r., o ile nie zostanie z nimi rozwiązany stosunek pracy w odrębnym trybie. Do tego czasu nauczyciele ci dla celów płacowych traktowani są jak nauczyciele stażyści. 8. Do nauczycieli zatrudnionych w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie umowy o pracę lub na podstawie mianowania i przebywających na urlopie bezpłatnym stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1, 3, 6 i 7. 9. Dyrektorzy szkół oraz organy, o których mowa w art. 9b ust. 4 pkt 2-4 ustawy wymienionej w art. 1, wydadzą nauczycielom akty nadania odpowiedniego stopnia awansu zawodowego w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 10. Do nauczycieli zatrudnionych w przedszkolach, szkołach i placówkach, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-6 i 9."}
{"id":"2000_239_8","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W terminie do dnia 31 grudnia 2010 r. tytuł honorowy profesora oświaty może być nadany w trybie i na zasadach określonych w art. 9i ustawy, o której mowa w art. 1, nauczycielowi, który legitymuje się 5-letnim okresem pracy jako nauczyciel dyplomowany."}
{"id":"2000_239_9","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Nauczyciele, którzy w dniu wejścia w życie ustawy otrzymywali dodatki specjalistyczne, zachowują prawo do tych dodatków do czasu uzyskania kolejnego stopnia awansu zawodowego, w wysokości i na zasadach obowiązujących w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_239_9a","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9a. 1. Ustala się stopnie awansu zawodowego nauczycieli: 1) nauczyciel stażysta, 2) nauczyciel kontraktowy, 3) nauczyciel mianowany, 4) nauczyciel dyplomowany. 2. Osoba nie posiadająca stopnia awansu zawodowego z dniem nawiązania stosunku pracy w szkole uzyskuje stopień nauczyciela stażysty, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Nauczyciele akademiccy legitymujący się co najmniej trzyletnim okresem pracy w szkole wyższej lub osoby posiadające co najmniej pięcioletni okres pracy i znaczący dorobek zawodowy uzyskują z dniem nawiązania stosunku pracy w szkole stopień nauczyciela kontraktowego."}
{"id":"2000_239_9b","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9b. 1. Warunkiem nadania nauczycielowi kolejnego stopnia awansu zawodowego jest posiadanie kwalifikacji, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1, odbycie stażu, z zastrzeżeniem art. 9e ust. 1-3, zakończonego pozytywną oceną dorobku zawodowego nauczyciela, o której mowa w art. 9c ust. 6, oraz: 1) w przypadku nauczyciela stażysty - uzyskanie akceptacji komisji kwalifikacyjnej po przeprowadzonej rozmowie, 2) w przypadku nauczyciela kontraktowego - zdanie egzaminu przed komisją egzaminacyjną, 3) w przypadku nauczyciela mianowanego - uzyskanie akceptacji komisji kwalifikacyjnej. 2. Komisje kwalifikacyjne lub egzaminacyjne, o których mowa w ust. 1, podejmują odpowiednio postępowanie kwalifikacyjne lub egzaminacyjne na wniosek nauczyciela skierowany odpowiednio do dyrektora szkoły lub właściwego organu, o którym mowa w ust. 4 pkt 2-4. 3. Komisje kwalifikacyjne lub egzaminacyjne, o których mowa w ust. 1, przeprowadzają odpowiednio postępowanie kwalifikacyjne lub egzaminacyjne w styczniu i lutym oraz w maju, czerwcu i lipcu. 4. Nauczycielowi spełniającemu warunki, o których mowa w ust. 1, oraz nauczycielowi zatrudnionemu w trybie art. 9a ust. 3, w drodze decyzji administracyjnej, stopień awansu zawodowego nadaje: 1) nauczycielowi stażyście stopień nauczyciela kontraktowego dyrektor szkoły, 2) nauczycielowi kontraktowemu stopień nauczyciela mianowanego organ prowadzący szkołę, 3) nauczycielowi mianowanemu stopień nauczyciela dyplomowanego organ sprawujący nadzór pedagogiczny, 4) nauczycielom, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 oraz art. 9e ust. 3, odpowiedni stopień - właściwy minister. 5. Akt nadania stopnia awansu zawodowego zawiera w szczególności: nazwę komisji kwalifikacyjnej lub egzaminacyjnej, numer i datę wydania zaświadczenia o uzyskaniu akceptacji lub zdaniu egzaminu, stopień awansu zawodowego, a także wymienia kwalifikacje nauczyciela oraz typy i rodzaje szkół, w których nauczyciel może być zatrudniony. Akt nadania stopnia nauczyciela kontraktowego uzyskany w sposób określony w art. 9a ust. 3 oraz uzyskany z mocy prawa nie zawiera odpowiednio nazwy komisji kwalifikacyjnej lub egzaminacyjnej ani numeru i daty wydania zaświadczenia o akceptacji lub zdaniu egzaminu. 6. W przypadku niespełnienia przez nauczyciela warunków, o których mowa w ust. 1, dyrektor szkoły lub właściwy organ, o którym mowa w ust. 4 pkt 2-4, odmawia nauczycielowi, w drodze decyzji administracyjnej, nadania stopnia awansu zawodowego. 7. Organami wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawach, o których mowa w ust. 4 pkt 1-3 oraz ust. 6, są odpowiednio: 1) w stosunku do dyrektora szkoły \" organ prowadzący szkołę, 2) w stosunku do organu prowadzącego szkołę \" organ sprawujący nadzór pedagogiczny, 3) w stosunku do organu sprawującego nadzór pedagogiczny \" właściwy minister."}
{"id":"2000_239_9c","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9c. 1. Staż, z zastrzeżeniem ust. 2, trwa w przypadku ubiegania się o awans na stopień: 1) nauczyciela kontraktowego \" 9 miesięcy, 2) nauczyciela mianowanego i nauczyciela dyplomowanego \" 2 lata i 9 miesięcy. 2. Nauczyciel kontraktowy lub nauczyciel mianowany posiadający co najmniej stopień naukowy doktora może ubiegać się o uzyskanie kolejnego stopnia awansu zawodowego po odbyciu stażu trwającego 9 miesięcy. Dyrektor szkoły może nauczycielowi kontraktowemu, który uzyskał awans w sposób określony w art. 9a ust. 3 i ubiega się o uzyskanie stopnia nauczyciela mianowanego, skrócić staż do 9 miesięcy. 3. W okresie stażu nauczyciel realizuje własny plan rozwoju zawodowego zatwierdzony przez dyrektora szkoły, uwzględniający wymagania, o których mowa w art. 9g ust. 10. Po zakończeniu stażu nauczyciel składa dyrektorowi szkoły sprawozdanie z realizacji tego planu. 4. Nauczycielowi stażyście i nauczycielowi kontraktowemu odbywającemu staż dyrektor szkoły przydziela spośród nauczycieli mianowanych lub dyplomowanych opiekuna, z tym że w przedszkolach, szkołach i placówkach, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, opiekunem nauczyciela stażysty może być również nauczyciel kontraktowy, a nauczyciela kontraktowego - nauczyciel zajmujący stanowisko kierownicze. 5. Zadaniem opiekuna stażu, o którym mowa w ust. 4, jest udzielanie nauczycielowi pomocy, w szczególności w przygotowaniu i realizacji w okresie stażu planu rozwoju zawodowego nauczyciela, oraz opracowanie projektu oceny dorobku zawodowego nauczyciela za okres stażu. 6. Ocenę dorobku zawodowego nauczyciela za okres stażu ustala, z uwzględnieniem stopnia realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela, dyrektor szkoły: 1) w przypadku nauczyciela stażysty i nauczyciela kontraktowego po zapoznaniu się z projektem oceny opracowanym przez opiekuna stażu i po zasięgnięciu opinii rady rodziców, 2) w przypadku nauczyciela mianowanego - po zasięgnięciu opinii rady rodziców. 7. Rada rodziców powinna przedstawić swoją opinię w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o dokonywanej ocenie dorobku zawodowego nauczyciela. Nieprzedstawienie opinii rady rodziców nie wstrzymuje postępowania, o którym mowa w ust. 6. 8. Ocena dorobku zawodowego nauczyciela może być pozytywna lub negatywna. Ocena sporządzana jest na piśmie i zawiera uzasadnienie oraz pouczenie o możliwości wniesienia odwołania. 9. Od oceny dorobku zawodowego nauczycielowi służy odwołanie do organu sprawującego nadzór pedagogiczny w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania. Organ sprawujący nadzór pedagogiczny rozpatruje odwołanie w terminie 21 dni. Ocena dorobku zawodowego nauczyciela ustalona przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny jest ostateczna. 10. W przypadku niedotrzymania przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny terminu rozpatrzenia odwołania, o którym mowa w ust. 9, nauczyciel jest dopuszczony odpowiednio do rozmowy kwalifikacyjnej, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1, egzaminu, o którym mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2, lub może się ubiegać o akceptację komisji, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 3. 11. W przypadku gdy ostateczna ocena dorobku zawodowego nauczyciela jest negatywna, ponowna ocena dorobku może być dokonana po odbyciu, na wniosek nauczyciela i za zgodą dyrektora szkoły, jednego dodatkowego stażu w wymiarze 9 miesięcy."}
{"id":"2000_239_9d","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9d. 1. Nauczyciel stażysta rozpoczyna staż z dniem nawiązania stosunku pracy, a nauczyciel kontraktowy i nauczyciel mianowany z dniem 1 września na swój wniosek skierowany do dyrektora szkoły. Dodatkowy staż, o którym mowa w art. 9c ust. 11 i art. 9g ust. 8, rozpoczyna się z dniem 1 września. 2. Nauczyciel stażysta i nauczyciel kontraktowy składają wniosek o podjęcie odpowiednio postępowania kwalifikacyjnego lub egzaminacyjnego w ciągu 14 dni od dnia otrzymania pozytywnej oceny dorobku zawodowego za okres stażu. Nauczyciel mianowany może złożyć wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego w okresie 3 lat od dnia otrzymania pozytywnej oceny dorobku zawodowego za okres stażu. W przypadku niedotrzymania terminów złożenia wniosków, nauczyciele ci obowiązani są do ponownego odbycia stażu w pełnym wymiarze. 3. Staż, o którym mowa w art. 9c ust. 1, przerywa się w przypadku nieobecności nauczyciela w szkole z powodu: czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy oraz urlopu innego niż urlop wypoczynkowy, trwającej łącznie dłużej niż 3 miesiące. 4. Po ustaniu przyczyny przerwania stażu nauczyciel może złożyć wniosek o kontynuację stażu. W przypadku złożenia wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia przerwania stażu, do wymaganego okresu stażu zalicza się okres stażu odbytego przed przerwą, z wyłączeniem okresu nieobecności. W razie złożenia wniosku po upływie 6 miesięcy od dnia przerwania stażu, nauczyciel obowiązany jest odbyć staż ponownie w pełnym wymiarze. 5. Nauczyciel kontraktowy i nauczyciel mianowany mogą przerwać staż z przyczyn nie wymienionych w ust. 3 na swój wniosek w każdym czasie. W przypadku ponownego rozpoczęcia stażu, odbywają staż w pełnym wymiarze."}
{"id":"2000_239_9e","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9e. 1. Nauczyciel, któremu powierzono stanowisko dyrektora szkoły, posiadający na tym stanowisku od dnia nadania stopnia nauczyciela mianowanego nieprzerwany okres pracy wynoszący co najmniej 2 lata i 9 miesięcy oraz legitymujący się dobrą lub wyróżniającą oceną pracy, może złożyć wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego. 2. Nauczyciel mianowany, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, zatrudniony na stanowisku, na którym wymagane są kwalifikacje pedagogiczne, może złożyć wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego, jeżeli jego nieprzerwany okres pracy na tym stanowisku od dnia nadania mu stopnia nauczyciela mianowanego wynosi co najmniej 2 lata i 9 miesięcy. 3. Nauczyciel urlopowany lub zwolniony z obowiązku świadczenia pracy na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3, może odpowiednio złożyć wniosek o podjęcie postępowania egzaminacyjnego o awans na stopień nauczyciela mianowanego lub wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego, jeżeli od dnia nadania poprzedniego stopnia awansu zawodowego okres urlopowania lub zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy trwa nieprzerwanie co najmniej 2 lata i 9 miesięcy."}
{"id":"2000_239_9f","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9f. 1. Nauczycielowi, który w trakcie pracy zawodowej uzyskał kwalifikacje do prowadzenia innych zajęć w szkole tego samego rodzaju lub typu lub kwalifikacje do nauczania w szkole innego rodzaju lub typu, niż został określony w akcie nadania stopnia awansu zawodowego, dyrektor szkoły lub organy, o których mowa w art. 9b ust. 4 pkt 2-4, wydają na wniosek nauczyciela nowy akt nadania odpowiedniego stopnia awansu zawodowego, uwzględniający uzyskane kwalifikacje. 2. Nauczycielowi kontraktowemu i nauczycielowi mianowanemu, którzy w okresie trwania stażu zmienili miejsce zatrudnienia, do stażu, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 2, zalicza się okres dotychczas odbytego stażu, jeżeli podjęli zatrudnienie w szkole nie później niż 3 miesiące po ustaniu poprzedniego stosunku pracy i za okres dotychczas odbytego stażu otrzymali pozytywną ocenę dorobku zawodowego. 3. Ocenę, o której mowa w ust. 2, uwzględnia się przy dokonywaniu oceny dorobku zawodowego nauczyciela za okres całego stażu."}
{"id":"2000_239_9g","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9g. 1. Komisję kwalifikacyjną dla nauczycieli ubiegających się o awans na stopień nauczyciela kontraktowego powołuje dyrektor szkoły. W skład komisji wchodzą: 1) dyrektor (wicedyrektor), jako jej przewodniczący, 2) przewodniczący zespołu przedmiotowego (wychowawczego), a jeżeli zespół taki nie został w tej szkole powołany \" nauczyciel mianowany lub dyplomowany zatrudniony w szkole, a w przypadku przedszkola, szkoły lub placówki, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, w których nie są zatrudnieni nauczyciele mianowani lub dyplomowani \" nauczyciel kontraktowy, 3) opiekun stażu. 2. Komisję egzaminacyjną dla nauczycieli ubiegających się o awans na stopień nauczyciela mianowanego powołuje organ prowadzący szkołę. W skład komisji wchodzą: 1) przedstawiciel organu prowadzącego szkołę, jako jej przewodniczący, 2) dyrektor (wicedyrektor) szkoły, 3) trzej eksperci z listy ekspertów ustalonej przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 3. Komisję kwalifikacyjną dla nauczycieli ubiegających się o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego powołuje organ sprawujący nadzór pedagogiczny. W skład komisji wchodzą: 1) przedstawiciel organu sprawującego nadzór pedagogiczny, jako jej przewodniczący, a w przypadku nauczyciela, o którym mowa w art. 9e ust. 1 - także przedstawiciel organu prowadzącego szkołę, 2) dyrektor (wicedyrektor) szkoły, z wyjątkiem przypadku nauczyciela, o którym mowa w pkt 1, 3) trzej eksperci z listy ekspertów ustalonej przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 4. W pracach komisji, o których mowa w ust. 1-3, o ile nie wchodzi w ich skład, może brać również udział w charakterze obserwatora przedstawiciel organu prowadzącego szkołę i organu sprawującego nadzór pedagogiczny. 5. Na wniosek nauczyciela w skład komisji, o których mowa w ust. 13, wchodzi przedstawiciel związku zawodowego wskazany we wniosku. 6. Komisję kwalifikacyjną dla nauczycieli mianowanych, o których mowa w art. 9e ust. 2, ubiegających się o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego powołuje w przypadku nauczycieli zatrudnionych w: 1) urzędzie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, kuratoriach oświaty, Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisjach egzaminacyjnych - minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, 2) urzędzie ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego i w specjalistycznej jednostce nadzoru \" minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, 3) organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz ośrodkami diagnostyczno-konsultacyjnymi - Minister Sprawiedliwości, 4) urzędzie ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego i urzędach wojewódzkich - minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 7. Komisję egzaminacyjną lub kwalifikacyjną dla nauczycieli, o których mowa w art. 9e ust. 3, ubiegających się o awans na stopień nauczyciela mianowanego lub nauczyciela dyplomowanego powołuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. 8. Nauczyciel, który nie uzyskał akceptacji lub nie zdał egzaminu odpowiednio przed komisjami, o których mowa w ust. 1-3, może ponownie złożyć wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego lub egzaminacyjnego po odbyciu, na wniosek nauczyciela i za zgodą dyrektora szkoły, dodatkowego stażu w wymiarze 9 miesięcy, z tym że: 1) nauczyciel stażysta i nauczyciel kontraktowy mogą przystąpić ponownie odpowiednio do rozmowy z komisją kwalifikacyjną lub do egzaminu przed komisją egzaminacyjną tylko jeden raz w danej szkole, 2) nauczyciel mianowany w przypadku powtórnego nieuzyskania akceptacji przed kolejnym ubieganiem się o uzyskanie akceptacji komisji kwalifikacyjnej jest obowiązany do odbycia stażu w wymiarze określonym w art. 9c ust. 1 pkt 2. 9. Komisja kwalifikacyjna lub egzaminacyjna wydaje nauczycielowi zaświadczenie odpowiednio o akceptacji lub zdaniu egzaminu. Rejestr wydanych zaświadczeń prowadzi odpowiednio dyrektor szkoły lub organ, który powołał komisję. 10. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w porozumieniu z właściwymi ministrami, w drodze rozporządzenia, sposób odbywania stażu, rodzaj dokumentacji załączanej do wniosku nauczyciela o postępowanie kwalifikacyjne lub egzaminacyjne, zakres wymagań kwalifikacyjnych i egzaminacyjnych dla uzyskania poszczególnych stopni awansu zawodowego, z uwzględnieniem zróżnicowania grup nauczycieli, oraz tryb działania komisji kwalifikacyjnych i egzaminacyjnych, a także wzory zaświadczeń o akceptacji lub zdaniu egzaminu oraz wzór aktu nadania stopnia awansu zawodowego. 11. Listę ekspertów, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, prowadzi minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. 12. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinni odpowiadać eksperci, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, oraz warunki wpisywania ekspertów na listę ekspertów i skreślania ich z niej, z uwzględnieniem, iż ekspert powinien w szczególności mieć co najmniej wyższe wykształcenie magisterskie oraz spełniać warunki, o których mowa w art. 10 ust. 5 pkt 1-4, a także uzyskać rekomendację instytucji lub stowarzyszenia działających w systemie oświaty i wychowania, szkolnictwa wyższego i nauki albo nauczycielskiego związku zawodowego."}
{"id":"2000_239_9h","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9h. 1. Nadzór nad czynnościami podejmowanymi w postępowaniu o nadanie nauczycielom stopnia awansu zawodowego przez: 1) dyrektorów szkół, organy prowadzące szkoły oraz komisje, o których mowa w art. 9g ust. 1 i 2 \" sprawuje organ sprawujący nadzór pedagogiczny, 2) organy sprawujące nadzór pedagogiczny oraz komisje, o których mowa w art. 9g ust. 3 \" sprawuje właściwy minister. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, podjęte z naruszeniem przepisów ustawy, przepisów o kwalifikacjach nauczycieli lub przepisów o zasadach odbywania stażu, rodzaju dokumentacji załączanej do wniosku nauczyciela o postępowanie kwalifikacyjne lub egzaminacyjne, zakresie wymagań kwalifikacyjnych i egzaminacyjnych, trybie i zasadach działania komisji, są nieważne. Nieważność czynności stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, odpowiednio organ sprawujący nadzór pedagogiczny lub właściwy minister."}
{"id":"2000_239_9i","title":"Ustawa z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy \" Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9i. 1. Nauczycielowi dyplomowanemu, posiadającemu co najmniej 20letni okres pracy w zawodzie nauczyciela, w tym co najmniej 10letni okres pracy jako nauczyciel dyplomowany, oraz znaczący i uznany dorobek zawodowy, na wniosek Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty może być nadany przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania tytuł honorowy profesora oświaty. 2. Wnioski do Kapituły o nadanie tytułu honorowego profesora oświaty składa organ sprawujący nadzór pedagogiczny. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w porozumieniu z właściwymi ministrami, w drodze rozporządzenia, sposób powoływania Kapituły, o której mowa w ust. 1, tryb jej pracy, kryteria oceny dorobku zawodowego nauczycieli oraz tryb składania wniosków o nadanie tytułu honorowego profesora oświaty.\"; 11) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się na podstawie umowy o pracę lub mianowania, z zastrzeżeniem ust. 8. 2. Z osobą posiadającą wymagane kwalifikacje, z zastrzeżeniem ust. 3, i rozpoczynającą pracę w szkole stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony na jeden rok szkolny w celu odbycia stażu wymaganego do uzyskania awansu na stopień nauczyciela kontraktowego. W przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 11 i art. 9g ust. 8, w razie ustalenia dodatkowego stażu, z nauczycielem stażystą nawiązuje się stosunek pracy na czas określony na kolejny jeden rok szkolny. 3. W szczególnych przypadkach uzasadnionych potrzebami szkoły z osobą, o której mowa w ust. 2, legitymującą się wymaganym poziomem wykształcenia, lecz nie posiadającą przygotowania pedagogicznego, dopuszczalne jest nawiązanie stosunku pracy, o ile osoba ta zobowiąże się do uzyskania przygotowania pedagogicznego w trakcie odbywania stażu. W przypadku gdy nauczyciel w ciągu pierwszego roku pracy w szkole nie uzyska przygotowania pedagogicznego z przyczyn od niego niezależnych, z nauczycielem może być zawarta umowa o pracę na kolejny jeden rok szkolny. Staż wymagany do ubiegania się o awans na stopień nauczyciela kontraktowego przedłuża się do czasu uzyskania przygotowania pedagogicznego. 4. Stosunek pracy z nauczycielem kontraktowym nawiązuje się na podstawie umowy o pracę zawieranej na: 1) okres umożliwiający uzyskanie stopnia nauczyciela mianowanego, nie dłużej jednak niż na okres 3 lat, z tym że w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 11 i art. 9g ust. 8, w razie ustalenia dodatkowego stażu, z nauczycielem tym nawiązuje się stosunek pracy na czas określony na jeden rok szkolny albo 2) okres wynikający z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela. 5. Stosunek pracy z nauczycielem mianowanym i z nauczycielem dyplomowanym nawiązuje się na podstawie mianowania, jeżeli: 1) posiada obywatelstwo polskie, z tym że wymóg ten nie dotyczy obywateli państw Unii Europejskiej, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z praw publicznych, 3) nie toczy się przeciwko niemu postępowanie karne lub dyscyplinarne, lub postępowanie o ubezwłasnowolnienie, 4) nie był karany za przestępstwo popełnione umyślnie, 5) posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania danego stanowiska, 6) istnieją warunki do zatrudnienia nauczyciela w szkole w pełnym wymiarze zajęć na czas nie określony. 6. W przypadku braku warunków do zatrudnienia nauczyciela, o których mowa w ust. 5 pkt 6, stosunek pracy z nauczycielem mianowanym lub dyplomowanym nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nie określony w niepełnym wymiarze, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. W przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela, z nauczycielem kontraktowym lub z nauczycielami, o których mowa w ust. 5, stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony. 8. Nie można nawiązać stosunku pracy z nauczycielem, który nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 5 pkt 2-5.\"; 12) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Dyrektor szkoły nawiązuje z nauczycielem stosunek pracy odpowiednio na podstawie umowy o pracę lub mianowania na stanowisku zgodnym z posiadanymi przez nauczyciela kwalifikacjami oraz zgodnie z posiadanym przez nauczyciela stopniem awansu zawodowego.\"; 13) w art. 12 w ust. 1, w art. 18 w ust. 1 i 4, w art. 19 w ust. 1, w art. 20 w ust. 2, w art. 22 w ust. 2, w art. 23 w ust. 1, 2 i 4, w art. 28 w ust. 13 oraz w art. 70 w ust. 1 użyte w różnych liczbach i przypadkach wyrazy \"nauczyciel mianowany\" zastępuje się użytymi w odpowiednich liczbach i przypadkach wyrazami \"nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania\"; 14) w art. 15: a) wyrazy \"Przy mianowaniu na stanowisko nauczyciela osoba mianowana składa ślubowanie przed dyrektorem szkoły\" zastępuje się wyrazami \"Przy nadawaniu stopnia nauczyciela mianowanego nauczyciel składa ślubowanie, potwierdzając je podpisem,\", b) po wyrazie \"Ojczyzny\" dodaje się wyrazy \" , tradycji narodowych\", c) skreśla się wyrazy \" , zgodnie z zasadami humanizmu, sprawiedliwości społecznej i wolności sumienia\", d) na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: \"Ślubowanie może być złożone z dodaniem słów: \"Tak mi dopomóż Bóg.\" \"; 15) w art. 16 wyrazy \"Mianowanie lub umowa o pracę\" zastępuje się wyrazami \"Stosunek pracy nawiązany na podstawie mianowania lub umowy o pracę\"; 16) w art. 17: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nauczyciele mianowani lub nauczyciele dyplomowani powołani na stanowisko kuratora oświaty oraz nauczyciele, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, przechodzący do pracy w urzędach administracji rządowej, kuratoriach oświaty, Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, okręgowych komisjach egzaminacyjnych, w specjalistycznej jednostce nadzoru oraz w organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz ośrodkami diagnostyczno-konsultacyjnymi na stanowiska wymagające kwalifikacji pedagogicznych, otrzymują urlop bezpłatny na czas zajmowania tych stanowisk.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Nauczyciele, o których mowa w ust. 2, zajmujący stanowisko dyrektora szkoły obowiązani są do złożenia rezygnacji z zajmowanego stanowiska przed udzieleniem im urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 2.\"; 17) w art. 18: a) w ust. 2 w pkt 1 przecinek na końcu zdania zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 2, b) skreśla się ust. 3, c) w ust. 5 wyrazy \"mianowanego nauczyciela religii\" zastępuje się wyrazami \"nauczyciela religii zatrudnionego na podstawie mianowania\"; 18) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dyrektor szkoły w razie: 1) całkowitej likwidacji szkoły rozwiązuje z nauczycielem stosunek pracy, 2) częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2.\"; 19) w art. 22: a) w ust. 1 po wyrazie \"szkole\" dodaje się wyrazy \"lub szkołach\" oraz skreśla się wyrazy \"w tej samej miejscowości\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Do nauczyciela zatrudnionego w kilku szkołach, który w żadnej z tych szkół nie jest zatrudniony w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, łącznie jednak wymiar jego zajęć stanowi co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć dla danego stanowiska, nie ma zastosowania przepis art. 91b ust. 1. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, organ sprawujący nadzór pedagogiczny wyznacza dyrektora szkoły, który wykonuje czynności związane z odbywaniem stażu przez nauczyciela, w tym powołuje opiekuna stażu, dokonuje oceny dorobku zawodowego nauczyciela oraz wskazuje nauczycielowi właściwego dyrektora szkoły lub właściwy organ do złożenia wniosku odpowiednio o postępowanie kwalifikacyjne lub egzaminacyjne.\"; 20) w art. 23: a) w ust. 1: - w pkt 2 po wyrazach \"jeżeli okres tej niezdolności przekracza rok\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"przy czym do okresu niezdolności do pracy wlicza się również przypadające w tym okresie przerwy obejmujące dni, w których w szkole, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie odbywają się zajęcia\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w razie orzeczenia przez lekarza przeprowadzającego badanie okresowe lub kontrolne o niezdolności nauczyciela do wykonywania dotychczasowej pracy,\", b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) z końcem miesiąca, w którym dyrektor szkoły otrzymał ostateczne orzeczenie lekarskie o niezdolności nauczyciela do wykonywania dotychczasowej pracy,\", c) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w razie nieusprawiedliwionego niezgłoszenia się nauczyciela na badanie okresowe lub kontrolne, z końcem miesiąca, w którym dyrektor otrzymał o tym informację, z zastrzeżeniem ust. 5.\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Dyrektor szkoły może skierować nauczyciela mianowanego na badanie okresowe lub kontrolne z własnej inicjatywy w każdym czasie. W przypadku dwukrotnego nieusprawiedliwionego niezgłoszenia się nauczyciela na badanie ust. 4 pkt 2 stosuje się odpowiednio.\"; 21) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Stosunek pracy nauczyciela wygasa z mocy prawa odpowiednio w razie: 1) prawomocnego ukarania w postępowaniu dyscyplinarnym karą dyscyplinarną zwolnienia z pracy oraz karą dyscyplinarną zwolnienia z pracy z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim w okresie trzech lat od ukarania lub karą wydalenia z zawodu nauczycielskiego, 2) prawomocnego skazania na karę pozbawienia praw publicznych albo prawa wykonywania zawodu lub utraty pełnej zdolności do czynności prawnych, 3) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) upływu trzymiesięcznego okresu odbywania kary pozbawienia wolności, 5) stwierdzenia, że nawiązanie stosunku pracy nastąpiło na podstawie fałszywych lub nieważnych dokumentów albo zostało dokonane z naruszeniem warunków określonych w art. 10 ust. 5 pkt 1-5. 2. Wygaśnięcie stosunku pracy w przypadkach określonych w ust. 1 stwierdza dyrektor szkoły, a w stosunku do dyrektora szkoły organ prowadzący szkołę.\"; 22) w art. 28 w ust. 2a po wyrazie \"nauczycielowi\" dodaje się wyrazy \"zatrudnionemu na podstawie mianowania\"; 23) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w odniesieniu do szkół artystycznych \" minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, określi, w drodze rozporządzenia, podstawowe warunki niezbędne do realizacji przez szkoły i nauczycieli zadań i programów, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając konieczność realizacji przez szkoły zadań statutowych oraz realizacji przez nauczycieli zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych.\"; 24) art. 30-32 otrzymują brzmienie: \"Art. 30. 1. Wynagrodzenie nauczycieli, z zastrzeżeniem art. 32, składa się z: 1) wynagrodzenia zasadniczego, 2) dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy, 3) wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw, 4) nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyłączeniem świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i dodatków socjalnych określonych w art. 54. 2. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela uzależniona jest od stopnia awansu zawodowego, posiadanych kwalifikacji oraz wymiaru zajęć obowiązkowych, a wysokość dodatków odpowiednio od okresu zatrudnienia, jakości świadczonej pracy, wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, powierzonego stanowiska oraz trudnych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia warunków pracy. 3. Średnie wynagrodzenie nauczyciela stażysty stanowi 82% kwoty bazowej określanej dla pracowników państwowej sfery budżetowej na podstawie art. 5 pkt 1 lit. a) i art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255), ustalanej corocznie w ustawie budżetowej. 4. Średnie wynagrodzenie pozostałych nauczycieli stanowi dla: 1) nauczyciela kontraktowego - 125 %, 2) nauczyciela mianowanego - 175 %, 3) nauczyciela dyplomowanego - 225 % wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3. 5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określa, w drodze rozporządzenia, dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego: 1) wysokość minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli realizujących tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, o którym mowa w art. 42 ust. 3, oraz dla nauczycieli, których tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin ustala się na podstawie art. 42 ust. 7, a także szczegółowe zasady zaszeregowania nauczycieli, z uwzględnieniem zasady, iż \\rednia minimalna stawka wynagrodzenia zasadniczego stanowi co najmniej 75% średniego wynagrodzenia nauczycieli, o którym mowa w ust. 3 i 4, 2) sposób obliczania wysokości stawki wynagrodzenia zasadniczego za jedną godzinę przeliczeniową i minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli realizujących tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, o którym mowa w art. 42 ust. 4a, 3) wykaz stanowisk oraz dodatkowych zadań i zajęć uprawniających nauczyciela do dodatku funkcyjnego oraz ogólne warunki przyznawania nauczycielom dodatku motywacyjnego. 6. Organ prowadzący szkołę będący jednostką samorządu terytorialnego określa dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, w drodze regulaminu: 1) wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33 i 34, 2) szczegółowy sposób obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 3, oraz za godziny doraźnych zastępstw, 3) wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach, w taki sposób, aby średnie wynagrodzenia nauczycieli, składające się z wynagrodzenia zasadniczego i składników, o których mowa w pkt 1-3, odpowiadały na obszarze działania danej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej średnim wynagrodzeniom nauczycieli, o których mowa odpowiednio w ust. 3 i 4. 7. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z właściwymi ministrami, uwzględniając wysokości średniego wynagrodzenia nauczycieli, o których mowa w ust. 3 i 4, określa, w drodze rozporządzenia, dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez organy administracji rządowej wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33, a także szczegółowy sposób obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w przepisach ustawy lub w odrębnych przepisach. 8. Środki niezbędne na średnie wynagrodzenia nauczycieli, o których mowa w ust. 3 i 4, dla liczby nauczycieli poszczególnych stopni zatrudnionych zgodnie ze standardami, o których mowa w ust. 9, wraz z pochodnymi od wynagrodzeń i odpisami, o których mowa w ustawie, zagwarantowane są przez państwo w dochodach jednostek samorządu terytorialnego, a w przypadku szkół prowadzonych przez właściwych ministrów - w budżetach tych ministrów. 9. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, w drodze rozporządzenia, standardy zatrudnienia nauczycieli, biorąc pod uwagę w szczególności liczbę nauczycieli na oddział, liczbę uczniów w oddziale oraz liczbę obowiązkowych zajęć dla uczniów i wychowanków w poszczególnych typach i rodzajach szkół. 10. Jednostki samorządu terytorialnego prowadzące szkoły mogą zwiększyć wysokość środków na wynagrodzenia nauczycieli ponad poziom gwarantowany przez państwo. 11. Podwyższenie wynagrodzeń dla nauczycieli następuje nie później niż w terminie określonym dla pracowników państwowej sfery budżetowej, o których mowa w ust. 3, z wyrównaniem od dnia 1 stycznia danego roku."}
{"id":"2000_269_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402, Nr 72, poz. 802) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 58: a) w § 1 skreśla się zdanie drugie, b) po § 1 dodaje się § 1a i 1b w brzmieniu: \"§1a. Jeżeli cofnięcie towaru, o którym mowa w § 1, jest niemożliwe lub niedopuszczalne, organ celny może nakazać zniszczenie towaru. §1b. Jeżeli: 1) umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne, o których mowa w § 1, przewidują przepadek towaru lub 2) nakaz zniszczenia, o którym mowa w § 1a, nie może być wydany z powodu braku osoby zobowiązanej w rozumieniu art. 36, lub 3) zniszczenie towaru jest nieuzasadnione - sąd, na wniosek organu celnego, orzeka o przepadku towaru na rzecz Skarbu Państwa.\"; 2) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. §1. Jeżeli umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne uzależniają posiadanie, obrót lub rozpowszechnianie towarów od spełnienia określonych wymogów, to przywóz lub wywóz tych towarów może być dokonany pod warunkiem ich spełnienia. W wypadku niespełnienia tych wymogów organ celny cofa towar za granicę lub na polski obszar celny, chyba że umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne przewidują jego przepadek albo inny sposób postępowania. §2. Jeżeli cofnięcie towaru, o którym mowa w § 1, jest niemożliwe lub niedopuszczalne, organ celny może: 1) dokonać sprzedaży towaru osobie, która zapewnia spełnienie wymogów określonych w § 1 w terminie wyznaczonym przez organ celny albo gdy osoba ta zobowiąże się do dokonania powrotnego wywozu towaru, albo 2) nakazać zniszczenie towaru, w wypadku gdy dokonanie sprzedaży towaru będzie niemożliwe lub znacznie utrudnione. §3. Jeżeli: 1) umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne, o których mowa w § 1, przewidują przepadek towaru lub 2) dokonanie sprzedaży towaru jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, lub 3) nakaz zniszczenia, o którym mowa w § 2 pkt 2, nie może być wydany z powodu braku osoby zobowiązanej w rozumieniu art. 36, lub 4) zniszczenie towaru jest nieuzasadnione - sąd, na wniosek organu celnego, orzeka o przepadku towaru na rzecz Skarbu Państwa. §4. W wypadkach, o których mowa w § 1-3, stosuje się przepis art. 58 § 2. §5. Przepisów § 1-3 nie stosuje się do towarów niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub środowiska naturalnego oraz łatwo psujących się. W takich wypadkach przepisy art. 58 stosuje się odpowiednio.\"; 3) art. 77 otrzymuje brzmienie: \"Art.77. §1. Organ celny podejmuje, z zastrzeżeniem art. 59, niezbędne działania, włącznie ze sprzedażą towarów, w celu uregulowania sytuacji towarów, które: 1) nie mogły zostać zwolnione ze względu na to, że: a) ich kontrola nie mogła zostać podjęta lub prowadzona w terminach ustalonych przez organ celny z przyczyn zależnych od zgłaszającego, b) nie przedstawiono dokumentów, od których jest uzależnione objęcie towarów procedurą celną, c) należności celne przywozowe lub celne wywozowe nie zostały uiszczone albo zabezpieczone w wymaganych terminach, d) są przedmiotem zakazów i ograniczeń wynikających ze środków polityki handlowej, 2) nie zostały podjęte w terminie 30 dni od dnia ich zwolnienia przez organ celny. §2. Jeżeli postępowanie, o którym mowa w § 1, nie doprowadziło do uregulowania sytuacji towarów, sąd, na wniosek organu celnego, orzeka o przepadku towarów na rzecz Skarbu Państwa.\"; 4) w art. 190 w § 5 w pkt 1 po wyrazach \"pkt 16\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"pkt 18\"; 5) art. 268 otrzymuje brzmienie: \"Art. 268. §1. Osoby zamieszkałe lub przebywające za granicą, nie mające adresu w Polsce, jeżeli nie ustanowiły pełnomocnika w Polsce, mają obowiązek wskazania w Polsce pełnomocnika do doręczeń, przy pierwszej czynności dokonanej przed organem celnym. Ustanowienie pełnomocnika lub wskazanie pełnomocnika do doręczeń jest skuteczne także w postępowaniu, o którym mowa w art. 274{2}. §2. W razie zaniedbania obowiązku, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 267. §3. W wypadku zatrzymania towaru organ celny poucza osobę, której towar zatrzymano, o obowiązku wskazania w Polsce pełnomocnika do doręczeń oraz o skutkach niedopełnienia tego obowiązku, co potwierdza się pisemnym protokołem.\"; 6) po art. 274 dodaje się art. 274{1} i 274{2} w brzmieniu: \"Art. 274{1} §1. W wypadkach, o których mowa w art. 38, art. 53 § 1, art. 59 § 2 pkt 1 i art. 77 § 1, sprzedaż towaru następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. §2. Sprzedaż towaru, z zastrzeżeniem § 3, jest równoznaczna z dopuszczeniem towaru do obrotu, chyba że towar został sprzedany pod warunkiem dokonania powrotnego wywozu. §3. Jeżeli sprzedaż jest dokonywana pod warunkiem nadania przeznaczenia celnego określonego przez organ celny, to obowiązki związane z nadaniem przeznaczenia celnego, wynikające z przepisów prawa celnego, powstają z chwilą wydania towarów nabywcy."}
{"id":"2000_269_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532) w części pierwszej w księdze drugiej w tytule II w dziale III po art. 610 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Przepadek rzeczy"}
{"id":"2000_269_274","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 274{1}. Do postępowania w sprawie przepadku towaru stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.\"."}
{"id":"2000_269_3","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 3. W sprawach dotyczących przepadku towarów, wszczętych i nie zakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_269_4","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 4, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_269_610","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 610{3}. Uczestnikowi zamieszkałemu za granicą, który w postępowaniu w sprawach celnych nie ustanowił pełnomocnika do prowadzenia sprawy zamieszkałego w Polsce, ani nie wskazał w Polsce pełnomocnika do doręczeń, przeznaczone dla niego pisma sądowe pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. W razie ustanowienia pełnomocnika do prowadzenia sprawy zamieszkałego w Polsce, który nie może być pełnomocnikiem procesowym, jego ustanowienie uważa się za wskazanie pełnomocnika do doręczeń."}
{"id":"2000_269_610","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 610{5}. Do wykonania orzeczenia o przepadku towaru jest obowiązany organ celny, który złożył wniosek o orzeczenie przepadku. Wykonanie orzeczenia następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"."}
{"id":"2000_269_610","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 610{1}. §1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się w sprawach o przepadek rzeczy będących towarami, które na podstawie przepisów prawa celnego podlegają przepadkowi. §2. W sprawach, o których mowa w § 1, właściwy jest sąd miejsca zajęcia lub zatrzymania rzeczy będących towarami przez organ celny."}
{"id":"2000_269_610","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 610{2}. §1. Postępowanie wszczyna się na wniosek organu celnego. Do wniosku dołącza się protokół z pouczenia o obowiązku wskazania w Polsce pełnomocnika do doręczeń oraz o skutkach niedopełnienia tego obowiązku, jeżeli protokół taki został sporządzony. §2. Organ celny może domagać się w jednym wniosku orzeczenia przepadku rzeczy będących towarami zajętymi lub zatrzymanymi w tych samych okolicznościach faktycznych, jeżeli ponadto sąd jest właściwy dla każdej sprawy."}
{"id":"2000_269_610","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 610{4}. Wyznaczenie rozprawy zależy od uznania sądu."}
{"id":"2000_273_1","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o zmianie ustawy o Polskiej Organizacji Turystycznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej (Dz.U. Nr 62, poz. 689) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nadzór nad Polską Organizacją Turystyczną sprawuje minister właściwy do spraw turystyki, zwany dalej \"właściwym ministrem\".\"; 2) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W sprawach określonych w art. 27a ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928) Polska Organizacja Turystyczna wspomaga właściwego ministra.\"; 3) dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Polskiej Organizacji Turystycznej przysługuje wyłączne prawo używania znaku ustalonego dla celów promocji Polski w dziedzinie turystyki. 2. Minister właściwy do spraw turystyki określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku, o którym mowa w ust. 1.\"; 4) w art. 13 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) inne składniki majątkowe niezbędne do podjęcia działalności Polskiej Organizacji Turystycznej, które właściwy minister przekaże jej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa,\"."}
{"id":"2000_273_2","title":"Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o zmianie ustawy o Polskiej Organizacji Turystycznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_28_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18d w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) dyżurze medycznym, należy przez to rozumieć wykonywanie, poza normalnymi godzinami pracy, czynności zawodowych przez lekarza lub innego posiadającego wyższe wykształcenie pracownika wykonującego zawód medyczny w zakładzie opieki zdrowotnej przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych świadczeń zdrowotnych\"; 2) w Dziale I dodaje się rozdział 4 w brzmieniu: \"Rozdział 4 Czas pracy pracowników zakładu opieki zdrowotnej"}
{"id":"2000_28_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 października 1999 r."}
{"id":"2000_28_32g","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 32g. 1. Czas pracy pracowników zatrudnionych w zakładzie opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 32i ust. 1, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie może przekraczać 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 4. 2. Czas pracy pracowników technicznych, obsługi i gospodarczych, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godzin na tydzień. 3. Czas pracy pracowników komórek organizacyjnych (zakładów, pracowni), w przyjętym okresie rozliczeniowym: 1) radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej - stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promieniowania jonizującego, 2) fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektoriów - w zakresie określonym w ust. 5, nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 26 godzin i 15 minut na tydzień. 4. Czas pracy pracowników niewidomych zatrudnionych na stanowiskach wymagających kontaktu z pacjentami, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie może przekraczać 6 godzin na dobę i przeciętnie 31 godzin 30 minut na tydzień. 5. Czas pracy, o którym mowa w ust. 3, stosuje się do pracowników na stanowiskach pracy w: 1) komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach) radiologii, radioterapii i medycyny nuklearnej, jeżeli do ich podstawowych obowiązków należy: a) stosowanie w celach diagnostycznych lub leczniczych źródeł promieniowania jonizującego, a w szczególności: wykonujących badania lub zabiegi, asystujących lub wykonujących czynności pomocnicze przy badaniach lub zabiegach, obsługujących urządzenia zawierające źródła promieniowania lub wytwarzające promieniowanie jonizujące, lub wykonujących czynności zawodowe bezpośrednio przy chorych leczonych za pomocą źródeł promieniotwórczych, lub b) prowadzenie badań naukowych z zastosowaniem źródeł promieniowania jonizującego lub c) dokonywanie pomiarów dozymetrycznych promieniowania jonizującego związanych z działalnością, o której mowa w lit. a) i b), 2) komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach) fizykoterapeutycznych, jeżeli do ich podstawowych obowiązków należy kontrolowanie techniki stosowanych zabiegów lub samodzielne wykonywanie zabiegów, 3) komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach): patomorfologii, histopatologii, cytopatologii i cytodiagnostyki, jeżeli do ich podstawowych obowiązków należy: a) przygotowywanie preparatów lub b) wykonywanie badań histopatologicznych i cytologicznych, 4) komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach): patomorfologii, medycyny sądowej oraz prosektoriach, jeżeli do ich podstawowych obowiązków należy: a) wykonywanie sekcji zwłok lub b) wykonywanie badań patomorfologicznych i toksykologicznych lub c) pomoc przy wykonywaniu sekcji zwłok oraz badań patomorfologicznych i toksykologicznych lub d) pobieranie narządów i tkanek ze zwłok. 6. W ramach tygodniowej normy czasu pracy określonej w ust. 1 logopedom posiadającym wyższe wykształcenie pedagogiczne i przeszkolenie w zakresie logopedii oraz pracownikom posiadającym wyższe wykształcenie w dziedzinie wychowania fizycznego ze specjalizacją w zakresie rehabilitacji, a także instruktorom gimnastyki leczniczej ze średnim wykształceniem w zakresie wychowania fizycznego prowadzącym zajęcia z zakresu kinezyterapii, przysługuje 6 godzin na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i na przygotowanie się do tych zajęć."}
{"id":"2000_28_32h","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 32h. 1. W przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż 12 tygodni, czas pracy nie może przekroczyć liczby godzin wynikających z pomnożenia normy dobowej czasu pracy, określonej w art. 32g ust. 1-4, przez liczbę kalendarzowych dni roboczych z wyłączeniem dodatkowych dni wolnych od pracy, o których mowa w art. 1291 § 1 Kodeksu pracy, oraz niedziel i świąt przypadających w danym okresie rozliczeniowym. 2. Czas pracy wynikający z norm określonych w art. 32g ust. 1-4 oraz art. 32i ust. 1 ulega obniżeniu w okresie rozliczeniowym o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy przypadającą do przepracowania w okresie tej nieobecności zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy."}
{"id":"2000_28_32i","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 32i. 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, w stosunku do pracowników zakładu opieki zdrowotnej, mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których dopuszczalne jest przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę, z zastrzeżeniem art. 32g ust. 3 i 4. W tych rozkładach czas pracy nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, a w stosunku do pracowników technicznych, gospodarczych i obsługi - przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. 2. Okres rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1, nie może być dłuższy niż 4 tygodnie. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy może być przedłużony w trybie określonym w art. 1294 § 2 Kodeksu pracy - nie więcej jednak niż do 12 tygodni. 3. Rozkład czasu pracy powinien być stosowany na podstawie harmonogramów pracy ustalanych dla przyjętego okresu rozliczeniowego, określających dla poszczególnych pracowników dni i godziny pracy oraz dni wolne od pracy. 4. W rozkładach czasu pracy, o którym mowa w ust. 1, wymiar czasu pracy: 1) pracownic w ciąży, 2) pracownic opiekujących się dzieckiem do lat 4, bez ich zgody - nie może przekraczać 8 godzin na dobę."}
{"id":"2000_28_32j","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 32j. 1. Lekarze oraz inni posiadający wyższe wykształcenie pracownicy wykonujący zawód medyczny, zatrudnieni w zakładzie opieki zdrowotnej przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych świadczeń zdrowotnych, mogą być zobowiązani do pełnienia w tym zakładzie dyżuru medycznego. 2. Czasu pełnienia dyżuru, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się do czasu pracy. 3. Liczba dyżurów medycznych pełnionych przez osobę wymienioną w ust. 1 nie może przekraczać 2 tygodniowo i 8 miesięcznie. 4. Za każdą godzinę dyżuru medycznego, poza przypadkami, o których mowa w ust. 5, przysługuje wynagrodzenie w wysokości co najmniej 130% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego. 5. W przypadku dyżuru pełnionego w porze nocnej, za każdą godzinę przysługuje wynagrodzenie w wysokości co najmniej 165% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, zaś w przypadku dyżuru pełnionego w niedziele i święta oraz dni dodatkowo wolne od pracy co najmniej 200% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, bez względu na porę pełnienia dyżuru. 6. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego oblicza się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia zasadniczego wynikającą z osobistego zaszeregowania pracownika przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. 7. Za czas pełnienia dyżuru medycznego nie przysługuje czas wolny od pracy. W uzasadnionych przypadkach ordynator (kierownik) może zwolnić pracownika z części dnia pracy, po zakończonym dyżurze, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. 8. Zasad wynagradzania, o których mowa w ust. 4 i 5, nie stosuje się do lekarzy stażystów, których zasady wynagradzania określają odrębne przepisy."}
{"id":"2000_28_32k","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 32k. 1. Osoby, o których mowa w art. 32j ust. 1, mogą zostać zobowiązane do pozostawania poza zakładem opieki zdrowotnej w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych. 2. Za każdą godzinę pozostawania w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych, przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, obliczanej zgodnie z art. 32j ust. 6. 3. W przypadku wezwania do zakładu opieki zdrowotnej, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie jak za czas pełnienia dyżuru medycznego."}
{"id":"2000_28_32l","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 32l. 1. Pracownikom wykonującym zawód medyczny zatrudnionym w systemie pracy zmianowej w zakładach opieki zdrowotnej przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych świadczeń zdrowotnych, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości: 1) co najmniej 65% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej, 2) co najmniej 45% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze dziennej w niedziele i święta oraz dni dodatkowo wolne od pracy. 2. Przepis art. 32j ust. 6 stosuje się odpowiednio. 32ł. 1. Pracownikom wykonującym zawód medyczny zatrudnionym w zespole wyjazdowym pogotowia ratunkowego (pomocy doraźnej) przysługuje dodatek w wysokości 30% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy. 2. Pracownikom wymienionym w ust. 1 zatrudnionym w pogotowiu ratunkowym (pomocy doraźnej) poza zespołem wyjazdowym przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy. 3. Przepis art. 32j ust. 6 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w Dziale II dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Szczególne uprawnienia pracowników zatrudnionych w samodzielnym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej"}
{"id":"2000_28_62a","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 62a. Za długoletnią pracę pracownikowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) 75% miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy, 2) 100% miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy, 3) 150% miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy, 4) 200% miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy, 5) 300% miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy."}
{"id":"2000_28_62b","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 62b. 1. Pracownikowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości: 1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli był zatrudniony krócej niż 15 lat, 2) dwumiesięcznego wynagrodzenia po 15 latach pracy, 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia po 20 latach pracy. 2. Pracownik, który otrzymał odprawę, o której mowa w ust. 1, nie może ponownie nabyć do niej prawa."}
{"id":"2000_28_62c","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 62c. Ustalanie okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej, o której mowa w art. 62a, oraz jednorazowej odprawy przysługującej pracownikowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, o której mowa w art. 62b, a także szczegółowe zasady ich obliczania i wypłacania regulują przepisy o wynagrodzeniu obowiązujące u danego pracodawcy."}
{"id":"2000_28_62d","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 62d. 1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy, aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Ustalanie okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat regulują przepisy o wynagrodzeniu obowiązujące u danego pracodawcy.\"."}
{"id":"2000_354_1","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 7 w ust. 2 i 3, w art. 10 w ust. 4 i 5, w art. 16, w art. 43 w ust. 4 i w art. 72 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw architektury i budownictwa\"; 2) użyte w art. 84b w ust. 4 i w art. 89 w ust. 4 w różnych przypadkach wyrazy \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw architektury i budownictwa\"; 3) w art. 88: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw architektury i budownictwa.\", b) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Zastępcy Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego są powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw architektury i budownictwa na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.\"."}
{"id":"2000_354_2","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_357_1","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie osób i mienia","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. 1. Zgody na powołanie Straży Przemysłowych (Portowych, Bankowych) oraz Straży Pocztowych tracą moc z dniem 31 grudnia 2000 r. 2. Koncesje na działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia, po spełnieniu przez przedsiębiorcę warunków określonych w ustawie, podlegają wymianie w terminie do 31 grudnia 2000 r.; w pozostałych przypadkach tracą moc. 3. Przedsiębiorcy ubiegający się o wymianę koncesji, o których mowa w ust. 2, obowiązani są złożyć organowi właściwemu do udzielenia koncesji wniosek o wymianę koncesji w terminie do dnia 30 września 2000 r.\"."}
{"id":"2000_357_2","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie osób i mienia","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 27 marca 2000 r."}
{"id":"2000_358_1","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy o języku polskim","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) pkt 4-7 otrzymują brzmienie: \"4) programem jest uporządkowany zestaw audycji radiowych lub telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniany, pochodzący od jednego nadawcy, 5) audycją jest część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiąca odrębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo, 6) reklamą jest każdy przekaz, nie pochodzący od nadawcy, zmierzający do promocji sprzedaży albo innych form korzystania z towarów lub usług, popierania określonych spraw lub idei albo osiągnięcia innego efektu pożądanego przez reklamodawcę, nadawany za opłatą lub inną formą wynagrodzenia, 7) sponsorowaniem jest bezpośrednie lub pośrednie finansowanie albo współfinansowanie tworzenia lub rozpowszechniania audycji lub innych przekazów, przez osobę nie będącą nadawcą lub producentem audycji, dla upowszechnienia, utrwalenia lub podniesienia renomy nazwy, firmy, znaku towarowego lub innego oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorcę, jego działalność, towar lub usługę,\", b) w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu: \"10) telesprzedażą jest każdy przekaz zawierający bezpośrednią ofertę sprzedaży towarów lub odpłatnego świadczenia usług, 11) kryptoreklamą jest przedstawianie w audycjach towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności przedsiębiorcy będącego producentem towaru lub świadczącego usługi, jeżeli zamiarem nadawcy, w szczególności związanym z wynagrodzeniem lub uzyskaniem innej korzyści, jest osiągnięcie efektu reklamowego oraz jeżeli możliwe jest wprowadzenie publiczności w błąd co do charakteru przekazu.\"; 2) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących odpowiedzialności innych osób za treść poszczególnych audycji, reklam lub innych przekazów.\"; 3) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają co najmniej 30% kwartalnego czasu nadawania programu (z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych, teleturniejów) na audycje wytworzone pierwotnie w języku polskim. 2. Nadawcy programów radiowych i telewizyjnych przeznaczają co najmniej 30% miesięcznego czasu nadawania w programie utworów słowno-muzycznych na utwory, które są wykonywane w języku polskim. 3. Nadawcy programów radiowych i telewizyjnych przeznaczają co najmniej 30% miesięcznego czasu nadawania w programie utworów muzycznych na utwory związane przez osobę wykonawcy (zespół wykonawczy, solistę lub dyrygenta), kompozytora lub autora opracowania, z kulturą polską. 4. Nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają, tam gdzie jest to wykonalne i z uwzględnieniem charakteru nadawcy, co najmniej połowę kwartalnego czasu nadawania programu (z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych i teleturniejów) na audycje wytworzone przez producentów europejskich. 5. Krajowa Rada może określić, w drodze rozporządzenia: 1) wyższy minimalny udział audycji pierwotnie wytworzonych w języku polskim, w kwartalnym czasie nadawania programu telewizyjnego, niż ustalony w ust. 1, 2) wyższy minimalny udział utworów wykonywanych w języku polskim w programach radiowych, w miesięcznym czasie nadawania w programie utworów słowno-muzycznych i utworów muzycznych, niż ustalony w ust. 2 i 3, 3) warunki, w jakich może nastąpić podwyższenie minimalnego udziału określonego w pkt 1, - z uwzględnieniem charakteru poszczególnych nadawców i ich programów, w tym terytorialnego zasięgu rozpowszechniania albo liczby mieszkańców na obszarze objętym rozpowszechnianiem. W rozporządzeniu Krajowa Rada może określić sposób prowadzenia przez nadawcę ewidencji czasu trwania audycji i utworów i jej przechowywania, a także dokumentów potwierdzających spełnienie warunków określonych w pkt 3. 6. Audycję telewizyjną uznaje się za wytworzoną przez producenta europejskiego, jeżeli: 1) producentem lub koproducentem audycji jest osoba fizyczna posiadająca stałe miejsce zamieszkania w państwie europejskim, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, której siedziba znajduje się w państwie europejskim, 2) większość zespołu twórczego, do którego zalicza się w szczególności reżysera, dziennikarza, autora scenariusza, scenografa, odtwórców dwóch głównych ról i kompozytora, stale zamieszkuje w państwach europejskich.\"; 4) dodaje się art. 15a i 15b w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Nadawcy programów telewizyjnych przeznaczają co najmniej 10% kwartalnego czasu nadawania programu na audycje (z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych, teleturniejów) wytworzone przez europejskich producentów niezależnych, z uwzględnieniem preferencji dla audycji wytworzonych w okresie 3 lat przed rozpowszechnianiem w programie. 2. Nadawcy programów telewizyjnych i radiowych przeznaczają co najmniej 10% kwartalnego czasu nadawania programu na audycje (z wyłączeniem serwisów informacyjnych, reklam, telesprzedaży, transmisji sportowych, przekazów tekstowych, teleturniejów) wytworzone pierwotnie w języku polskim w okresie 3 lat przed rozpowszechnianiem w programie. 3. Audycję uznaje się za wytworzoną przez producenta niezależnego, jeżeli: 1) łączny udział producenta, wspólników albo akcjonariuszy w organizacji producenta - w kapitale założycielskim nadawcy audycji nie przekracza 10% oraz łączny udział nadawcy, wspólników albo akcjonariuszy w organizacji nadawcy - w kapitale założycielskim producenta audycji nie przekracza 10%, 2) osoby będące członkami władz organizacji nadawcy nie są członkami władz w organizacji producenta, a osoby będące członkami władz organizacji producenta nie są członkami władz w organizacji nadawcy. 4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, preferencje w zakresie sposobu zaliczania czasu trwania audycji telewizyjnych wytworzonych przez europejskich producentów niezależnych - w okresie 3 lat przed rozpowszechnianiem tych audycji w programie do kwartalnego czasu nadawania audycji wytworzonych przez europejskich producentów niezależnych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem charakteru poszczególnych nadawców i ich programów."}
{"id":"2000_358_15b","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy o języku polskim","text":"Art.15b. 1. Krajowa Rada może określić, w drodze rozporządzenia, wymogi dotyczące udziału w programie radiowym utworów słowno-muzycznych wykonywanych w języku polskim dla programów tematycznych i specjalistycznych na poziomie niższym niż ustalony w art. 15 ust 2 i 3, z uwzględnieniem charakteru poszczególnych nadawców i ich programów. 2. Krajowa Rada może określić, w drodze rozporządzenia, wymogi dotyczące udziału w programie telewizyjnym audycji wytworzonych pierwotnie w języku polskim, audycji wytworzonych przez producentów niezależnych oraz audycji wytworzonych przez europejskich producentów niezależnych dla programów tematycznych i specjalistycznych na poziomie niższym niż ustalony w art. 15 ust. 1 i 4 i w art. 15a ust. 1 i 2, z uwzględnieniem charakteru poszczególnych programów.\"; 5) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Reklamy powinny być wyraźnie wyodrębnione w programie i oznaczone w sposób nie budzący wątpliwości, że są reklamami i nie pochodzą od nadawcy. Dotyczy to odpowiednio telesprzedaży. 2. Reklamy nie mogą zajmować więcej niż 15%, a reklamy nadawane łącznie z telesprzedażą, z zastrzeżeniem ust. 3, więcej niż 20% dziennego czasu nadawania programu i nie więcej niż 12 minut w ciągu godziny. 3. Bloki programowe poświęcone wyłącznie telesprzedaży nie mogą zajmować w programie więcej niż 3 godziny dziennego czasu nadawania programu, przy czym minimalny czas trwania takiego bloku wynosi 15 minut, a liczba tych bloków nie może przekraczać 8. 4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia w programach radiowych i telewizyjnych działalności reklamowej i telesprzedaży, z uwzględnieniem zasad określonych w ustawie. W rozporządzeniu Krajowa Rada określi: 1) sposób ustalania dziennego czasu nadawania programu, o którym mowa w ust. 2 i 3, 2) warunki nadawania reklam i telesprzedaży w programach, 3) wymagania dotyczące osób, których głos lub wizerunek jest wykorzystywany w reklamach, z uwzględnieniem zakresu ograniczeń w prowadzeniu przez nie innych audycji w programach radiowych i telewizyjnych, 4) zakres udostępniania przez nadawcę czasu wykorzystywanego na reklamy i telesprzedaż, w tym maksymalny wymiar czasu w okresie rocznym dla jednego przedsiębiorcy lub ugrupowania gospodarczego, 5) sposób prowadzenia i przechowywania przez nadawcę ewidencji czasu nadawanych reklam i telesprzedaży oraz zakres danych objętych tą ewidencją.\"; 6) dodaje się art. 16a-16c w brzmieniu: \"Art. 16a. 1. Reklamy i telesprzedaż są nadawane pomiędzy audycjami, z zastrzeżeniem ust. 2-7. 2. Audycję można przerwać w celu nadania reklamy lub telesprzedaży, o ile nie stanowi to uszczerbku dla wartości audycji i nie narusza uprawnień właścicieli praw autorskich. 3. W transmisjach zawodów sportowych zawierających przerwy wynikające z przepisów ich rozgrywania, transmisjach innych wydarzeń zawierających przerwy oraz w audycjach składających się z autonomicznych części, reklamy lub telesprzedaż mogą być nadawane wyłącznie w tych przerwach lub pomiędzy poszczególnymi częściami. 4. Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ograniczeń w zakresie przerywania filmów fabularnych i telewizyjnych w celu nadania reklamy lub telesprzedaży. 5. Audycje inne niż określone w ust. 3, mogą być przerywane w celu nadania reklam lub telesprzedaży, jeżeli okres pomiędzy kolejnymi przerwami w danej audycji wynosi, w programie telewizyjnym co najmniej 20 minut, a w programie radiowym co najmniej 10 minut. 6. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży: 1) serwisów informacyjnych i magazynów na temat aktualnych wydarzeń, 2) audycji o treści religijnej, 3) audycji publicystycznych, dokumentalnych i audycji przeznaczonych dla dzieci. 7. Nie można przerywać w celu nadania reklam lub telesprzedaży audycji w programach publicznej radiofonii i telewizji, z wyjątkiem audycji, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2000_358_16b","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy o języku polskim","text":"Art. 16b. 1. Zakazana jest reklama: 1) wyrobów tytoniowych, rekwizytów tytoniowych, produktów imitujących wyroby lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli związanych z używaniem tytoniu, 2) napojów alkoholowych, 3) usług medycznych i leków wydawanych wyłącznie z przepisu lekarza, 4) gier losowych i zakładów wzajemnych, z wyjątkiem gier liczbowych, loterii pieniężnych i fantowych. 2. Zakazuje się nadawania reklam: 1) nawołujących bezpośrednio niepełnoletnich do nabywania produktów lub usług, 2) zachęcających niepełnoletnich do wywierania presji na rodziców lub inne osoby w celu skłonienia ich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, 3) wykorzystujących zaufanie niepełnoletnich, jakie pokładają oni w rodzicach, nauczycielach i innych osobach, 4) w nieuzasadniony sposób ukazujących niepełnoletnich w niebezpiecznych sytuacjach, 5) oddziaływujących w sposób ukryty na podświadomość. 3. Reklama nie może: 1) naruszać godności ludzkiej, 2) zawierać treści dyskryminujących ze względu na rasę, płeć lub narodowość, 3) ranić przekonań religijnych lub politycznych, 4) zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi niepełnoletnich, 5) sprzyjać zachowaniom zagrażającym zdrowiu, bezpieczeństwu lub ochronie środowiska. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do telesprzedaży."}
{"id":"2000_358_16c","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy o języku polskim","text":"Art. 16c. Zakazane jest nadawanie kryptoreklamy.\"; 7) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Sponsorowane audycje lub inne przekazy są oznaczane przez wskazanie sponsora na ich początku lub na końcu. Wskazanie sponsora może zawierać tylko jego nazwę, firmę, znak towarowy lub inne oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorcę, jego działalność, towar lub usługę. 2. Wskazanie sponsora nie może zawierać nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorcę, jego działalność, towar lub usługę, których reklama jest zakazana w art. 16b ust. 1 pkt 1 i 3. 3. Sponsor nie może wpływać na treść audycji lub innego przekazu oraz ich miejsce w programie w sposób ograniczający samodzielność nadawcy. Sponsorowanie nie zwalnia nadawcy od odpowiedzialności za treść audycji. 4. Sponsorowane audycje lub inne przekazy nie mogą zachęcać do kupna lub innego udostępniania towarów lub usług sponsora lub osoby trzeciej. 5. Zabronione jest sponsorowanie audycji lub innych przekazów, z zastrzeżeniem ust. 6, przez: 1) partie polityczne, 2) związki zawodowe, 3) organizacje pracodawców, 4) osoby fizyczne lub osoby prawne, których zasadniczą działalność stanowi produkcja lub sprzedaż towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 16b ust. 1. 6. Zabronione jest sponsorowanie transmisji sportowych przez podmioty wymienione w ust. 5 pkt 1-3 oraz przez przedsiębiorców, których główna działalność polega na produkcji, sprzedaży lub innym udostępnianiu towarów lub usług, których reklama jest zakazana zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 1. 7. Zabronione jest sponsorowanie: 1) serwisów informacyjnych, z wyjątkiem sportowych i prognozy pogody, 2) audycji publicystycznych o treści społeczno-politycznej, 3) audycji poradniczych i konsumenckich, 4) audycji wyborczych lub bezpośrednio związanych z kampanią wyborczą. 8. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, sposób sponsorowania audycji lub innych przekazów, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-7, w tym w szczególności czas emisji, wskazania sponsora oraz sposób rozpowszechniania informacji o sponsorze w zapowiedzi audycji albo po zakończeniu audycji lub innego przekazu, a także w czasie trwania audycji lub innego przekazu. W rozporządzeniu Krajowa Rada określi sposób prowadzenia i przechowywania przez nadawcę ewidencji sponsorowanych audycji lub innych przekazów oraz zakres informacji objętych tą ewidencją.\"; 8) art.18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Audycje lub inne przekazy nie mogą propagować działań sprzecznych z prawem, z polską racją stanu oraz postaw i poglądów sprzecznych z moralnością i dobrem społecznym, w szczególności nie mogą zawierać treści dyskryminujących ze względu na rasę, płeć lub narodowość. 2. Audycje lub inne przekazy powinny szanować przekonania religijne odbiorców, a zwłaszcza chrześcijański system wartości. 3. Audycje lub inne przekazy nie mogą sprzyjać zachowaniom zagrażającym zdrowiu lub bezpieczeństwu oraz zachowaniom zagrażającym środowisku naturalnemu. 4. Zabronione są audycje lub inne przekazy zagrażające fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi niepełnoletnich, w szczególności zawierające treści pornograficzne lub w sposób nieuzasadniony i nadmierny eksponujące przemoc. 5. Audycje lub inne przekazy, które mogą zagrażać fizycznemu, psychicznemu i moralnemu rozwojowi niepełnoletnich, inne niż te o których mowa w ust. 4, nie mogą być rozpowszechniane między godziną 6 a godziną 23. 6. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kwalifikowania, rozpowszechniania i sposób zapowiadania audycji lub innych przekazów, o których mowa w ust. 5. 7. Nadawcy dbają o poprawność języka swoich programów i przeciwdziałają jego wulgaryzacji.\"; 9) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Nadawca utrwala audycje, reklamy lub inne przekazy na odpowiednich nośnikach i przechowuje je przez okres 28 dni od dnia rozpowszechnienia audycji, reklamy lub innego przekazu. Po upływie tego okresu przechowuje się zapisy audycji, reklamy lub innego przekazu będącego przedmiotem postępowania przed organem państwowym do czasu zakończenia tego postępowania. 2. Osobie, która twierdzi, że treść audycji, reklamy lub innego przekazu narusza jej prawa, należy na jej pisemny wniosek i na koszt nadawcy udostępnić zapis audycji, reklamy lub innego przekazu albo wydać taki zapis na jej koszt, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. 3. W przypadku odmowy udostępnienia zapisu audycji, reklamy lub innego przekazu, osobie, o której mowa w ust. 2, służy roszczenie o udostępnienie zapisu na drodze sądowej; sądem właściwym w tych sprawach jest sąd okręgowy. 4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, sposoby utrwalania i przechowywania audycji, reklam i innych przekazów przez nadawców, z uwzględnieniem zakresu informacji o przechowywanych materiałach.\"; 10) dodaje się art. 20b w brzmieniu: \"Art. 20b. 1. Nadawca programu telewizyjnego może nadać bezpośrednią transmisję z wydarzenia o zasadniczym znaczeniu społecznym, zwanego dalej \"ważnym wydarzeniem\", tylko: 1) w programie ogólnokrajowym w rozumieniu ustawy lub koncesji, dostępnym w całości bez opłaty, z wyłączeniem opłat określonych w rozdziale 7 i podstawowych opłat pobieranych przez operatorów sieci kablowych lub 2) jeżeli to samo wydarzenie jest transmitowane przez nadawcę programu spełniającego wymogi określone w pkt 1, na podstawie umowy z nadawcą, który nabył prawa do transmisji danego wydarzenia lub z innym uprawnionym, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Ze względu na duże zainteresowanie społeczne za ważne wydarzenia uważa się między innymi: 1) letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, 2) półfinały i finały mistrzostw świata i Europy w piłce nożnej, a także wszelkie inne mecze w ramach tych imprez z udziałem reprezentacji Polski, w tym mecze eliminacyjne, 3) inne mecze z udziałem reprezentacji Polski w piłce nożnej w ramach oficjalnych rozgrywek oraz mecze z udziałem polskich klubów w ramach Ligi Mistrzów i Pucharu UEFA. 3. Krajowa Rada może, w drodze rozporządzenia, określić listę innych, niż wymienione w ust. 2, ważnych wydarzeń, uwzględniając stopień społecznego zainteresowania określonym wydarzeniem i znaczenie tego wydarzenia dla życia społecznego, gospodarczego i politycznego. 4. Jeżeli przewiduje się organizację ważnego wydarzenia w częściach, to każdą taką część uważa się za ważne wydarzenie. 5. Przepis ust. 1 stosuje się do nadań z opóźnieniem, jeżeli opóźnienie nadania transmisji z ważnego wydarzenia nie przekracza 24 godzin i wynika z ważnych powodów, w szczególności: 1) z czasu, w którym odbywa się dane wydarzenie, obejmującego okres między godziną 24 a godziną 6 czasu obowiązującego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 2) z pokrywaniem się w czasie ważnych wydarzeń lub ich części. 6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dany nadawca wykaże, że żaden nadawca programu spełniającego wymogi określone w ust. 1 pkt 1 nie wyraził gotowości zawarcia umowy umożliwiającej nadanie transmisji zgodnie z ust. 1 pkt 2. 7. Krajowa Rada w zakresie wynikającym z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych może, w drodze rozporządzenia, określić: 1) listy wydarzeń uznanych przez inne państwa europejskie za ważne wydarzenia, 2) zasady wykonywania wyłącznych praw do telewizyjnych transmisji wydarzeń, o których mowa w pkt 1, w sposób zapewniający, że wykonywanie tych praw przez nadawców podlegających ustawie nie pozbawi odbiorców w danym państwie możliwości odbioru tych wydarzeń na zasadach określonych przez dane państwo zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego.\"; 11) w art. 36 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przewidywany udział audycji, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 4, w programie telewizyjnym, albo utworów, o których mowa w art. 15 ust. 2 i 3, w programie radiowym lub telewizyjnym,\"; 12) dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Koncesja może być udzielona na rozpowszechnianie w sieciach kablowych lub w sposób rozsiewczy satelitarny programu poświęconego wyłącznie: 1) telesprzedaży, 2) promocji działalności własnej nadawcy. 2. Do programów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, z wyłączeniem przepisów art. 15-15b. 3. Do programów, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się: 1) ograniczenia dopuszczalnego wymiaru czasowego reklam i telesprzedaży w ciągu godziny określonego w art. 16 ust. 2, 2) przepisów art. 16 ust. 3 oraz art. 16a.\"; 13) dodaje się art. 40a w brzmieniu: \"Art. 40a. 1. Nabycie lub objęcie udziałów albo akcji, bądź nabycie prawa z udziałów lub akcji przez podmiot zagraniczny w spółce, która posiada koncesję na rozpowszechnianie programu, wymaga zezwolenia Przewodniczącego Krajowej Rady, do którego stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 3, art. 35 ust. 2, art. 36 ust. 2 oraz art. 38. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, dokonane przez podmiot zależny od podmiotu zagranicznego uważa się za czynność dokonaną przez podmiot dominujący w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715). 3. Przewodniczący Krajowej Rady wydaje i cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, na podstawie uchwały Krajowej Rady. 4. Czynności dokonane bez zezwolenia są nieważne.\"; 14) w art. 44 skreśla się ust. 6; 15) w art. 53 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli nadawca narusza obowiązek wynikający z art. 15 ust. 1-4, art. 15a ust. 1, art. 16 ust. 1-3, art. 16a ust. 1-3 oraz ust. 5 i 6, art. 16b, art. 16c, art. 17 ust. 1-7, art. 20 ust. 1, art. 20b ust. 1 i 6 lub z przepisów wydanych na podstawie art. 15 ust. 5, art. 15a ust. 4, art. 15b, art. 16 ust. 4, art. 16a ust. 4, art. 17 ust. 8 i art. 18 ust. 6, Przewodniczący Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na nadawcę karę pieniężną w wysokości do 50% rocznej opłaty za używanie częstotliwości przeznaczonej do nadawania programu, a w przypadku gdy nadawca nie uiszcza opłaty za częstotliwość, karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu nadawcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.\"."}
{"id":"2000_358_2","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy o języku polskim","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz.U. Nr 90, poz. 999) w art. 17 skreśla się pkt 1."}
{"id":"2000_358_3","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy o języku polskim","text":"Art. 3. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_358_4","title":"Ustawa z dnia 31 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy o języku polskim","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_381_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz.U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547) w art. 17 wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes jest centralnym organem administracji rządowej.\"; b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.\"; c) w ust. 5 skreśla się wyraz \"Państwowa\"."}
{"id":"2000_381_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_382_1","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 117) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach\"; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach.\"; 3) w art. 2: a) w ust. 1: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Grami losowymi są gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, których wynik w szczególności zależy od przypadku, a warunki gry określa regulamin.\", - po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) gry w kości,\", - skreśla się pkt 6, - w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) loterie audioteksowe, w których uczestniczy się poprzez odpłatne połączenie telefoniczne, a podmiot urządzający loterię oferuje wygrane pieniężne lub rzeczowe.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Grami na automatach są gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych i elektronicznych.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych rozstrzyga w drodze decyzji, czy gra losowa, zakład wzajemny lub gra na automacie niewymienione w ust. 1, 2 i 2a jest grą losową, zakładem wzajemnym lub grą na automacie.\"; 4) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie.\"; 5) w art. 4: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wykonywanie monopolu należy do ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, który, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, w tym celu tworzy jednoosobowe spółki Skarbu Państwa.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Realizacja monopolu przez spółki, o których mowa w ust. 2, stanowi wyłączny przedmiot ich działalności.\"; 6) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, gry bingo pieniężne, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach może być prowadzona w formie spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której akcjonariuszami (udziałowcami) są wyłącznie osoby krajowe, nie będące osobami zależnymi od podmiotów zagranicznych w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 2. Do spółek, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu handlowego, chyba że ustawa stanowi inaczej.\"; 7) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Loterie fantowe, gry bingo fantowe, loterie promocyjne i loterie audioteksowe mogą być urządzane przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej na podstawie udzielonego zezwolenia.\"; 8) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty oraz gier w kości dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry, a gier na automatach - w kasynach gry lub w salonach gier na automatach. 2. Urządzanie gry bingo pieniężne dozwolone jest wyłącznie w salonach gry bingo pieniężne. 3. Przyjmowanie zakładów wzajemnych dozwolone jest wyłącznie w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych.\"; 9) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Zabrania się reklamowania na terytorium kraju gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 i 2a, przez co rozumie się zachęcanie do udziału w grach i zakładach, przekonywanie o ich zaletach, informowanie o miejscach, w których są urządzane, i możliwościach uczestnictwa. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje reklamy i informacji w ośrodkach gier i punktach przyjmowania zakładów.\"; 10) w art. 9 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ośrodkach gier - rozumie się przez to: a) kasyno gry - jako miejsce, w którym prowadzi się gry cylindryczne, gry w karty, gry w kości lub gry na automatach na podstawie zatwierdzonego regulaminu, a liczba zainstalowanych automatów nie przekracza 30 sztuk, b) salon gier na automatach - jako wydzielone miejsce, w którym prowadzi się gry na automatach na podstawie zatwierdzonego regulaminu, a liczba zainstalowanych automatów wynosi od 15 do 70 sztuk, c) salon gry bingo pieniężne - jako wydzielone miejsce, w którym prowadzi się grę bingo pieniężne na podstawie zatwierdzonego regulaminu,\"; 11) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Urządzanie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach\"; 12) w art. 10 w ust. 1 wyrazy \"w grze losowej lub zakładzie wzajemnym\" zastępuje się wyrazami \"w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie\"; 13) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Wygrane w grach losowych, zakładach wzajemnych lub grach na automatach wypłaca (wydaje) się okazicielom losów lub innych dowodów udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, za zwrotem tych dowodów, chyba że regulamin gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie stanowi inaczej. 2. Podmiot urządzający gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach nie ma obowiązku badania uprawnień okaziciela losu lub innego dowodu udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, może jednak wstrzymać wypłatę (wydanie) wygranej na okres nieprzekraczający 30 dni, jeżeli zachodzą wątpliwości co do uprawnień okaziciela do rozporządzania losem (dowodem); w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania wypłaty (wydania) wygranej podmiot urządzający grę losową, zakład wzajemny lub grę na automacie jest obowiązany zapłacić odsetki ustawowe za okres wstrzymania wypłaty (wydania). 3. Nie dokonuje się wypłaty (wydania) wygranej na podstawie losu lub innego dowodu udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, którego autentyczności lub numeru nie można stwierdzić. 4. W razie utraty lub zniszczenia losu albo innego dowodu udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, wystawionego imiennie albo na okaziciela, stwierdzającego udział w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, uczestnikowi gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie nie przysługują żadne roszczenia wobec podmiotu urządzającego grę losową, zakład wzajemny lub grę na automacie, chyba że regulamin gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie stanowi inaczej. 5. Podmiot urządzający grę losową, zakład wzajemny lub grę na automacie jest obowiązany, na żądanie uczestnika gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie, wystawić imienne zaświadczenie o uzyskanej przez niego wygranej. Zaświadczenie jest drukiem ścisłego zarachowania. Zaświadczenie może być wystawione najpóźniej w dniu następującym po dniu, w którym uzyskano wygraną, lub po dniu, w którym nastąpiła wypłata (wydanie) wygranej. Podmiot urządzający grę losową, zakład wzajemny lub grę na automacie obowiązany jest przechowywać odpisy wydanych zaświadczeń przez 5 lat następujących po roku, w którym uzyskano wygraną lub nastąpiła wypłata (wydanie) wygranej. 6. Wysokość wygranej albo przegranej w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie stanowi tajemnicę ich uczestnika, której jest obowiązany przestrzegać podmiot urządzający gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach; informacje o wysokości wygranej albo przegranej są ujawniane wyłącznie na żądanie ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz inspektora kontroli skarbowej, a także sądu i prokuratury w związku z toczącym się postępowaniem. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, oraz szczegółowe zasady ewidencjonowania zaświadczeń, w tym prowadzenia ich rejestru. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określając wzór zaświadczenia uwzględni konieczność ujęcia w nim w szczególności: 1) danych osobowych osoby ubiegającej się o wydanie zaświadczenia o wygranej, 2) określenia rodzaju gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie oraz terminu uzyskania wygranej, 3) określenia wysokości wygranej.\"; 14) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Roszczenia związane z udziałem w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie przedawniają się z upływem terminu ustalonego w regulaminie gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie.\"; 15) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Podmiot ubiegający się o zezwolenie na urządzanie lub prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach przedstawia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych projekt regulaminu gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie. 2. Regulamin gry losowej, w tym gry stanowiącej monopol państwa, zakładu wzajemnego lub gry na automacie zatwierdza minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie określonym w art. 34. 3. Każda zmiana regulaminu gry losowej, w tym gry stanowiącej monopol państwa, zakładu wzajemnego lub gry na automacie wymaga zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 4. Regulamin gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie określa: 1) szczegółowe warunki gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie, w tym zasady gry lub zakładu, określenie wygranych, terminy oraz miejsca gry lub zakładu, 2) prawa i obowiązki uczestników gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie, 3) nazwę podmiotu urządzającego grę losową, zakład wzajemny lub grę na automacie, 4) zasady i tryb zgłaszania i rozpatrywania roszczeń wnoszonych przez uczestników gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie, 5) wysokość kapitału gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie przeznaczonego do natychmiastowej wypłaty wygranych. 5. Podmiot urządzający gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach jest obowiązany zapewnić ich uczestnikom możliwość zapoznania się z treścią regulaminu. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może przekazać określonym izbom i urzędom skarbowym uprawnienia do zatwierdzania regulaminów oraz dokonywanych w nich zmian, przedstawianych przez podmioty wymienione w art. 6 ust. 1.\"; 16) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) ogólne warunki urządzania gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach, 2) warunki dopuszczenia do eksploatacji i użytkowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej automatów do gier, o których mowa w art. 2 ust. 2a, oraz urządzeń do gier losowych, 3) warunki produkcji i sprzedaży kartonów do gry bingo pieniężne.\"; 17) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby sprawujące zarząd nad ośrodkami gier i punktami przyjmowania zakładów, osoby zatrudnione w celu sprawowania nadzoru nad grami losowymi, zakładami wzajemnymi lub grami na automatach oraz osoby bezpośrednio prowadzące gry lub zakłady, o których mowa w art. 2, są obowiązane posiadać nienaganną opinię, odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe potwierdzone świadectwem zawodowym oraz nie mogą być karane za przestępstwa z winy umyślnej.\"; 18) w art. 20 w ust. 2 wyrazy \"gier losowych i zakładów wzajemnych\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach\"; 19) skreśla się art. 21; 20) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dotyczące instalacji i wykorzystania systemu, o którym mowa w ust. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, uwzględni konieczność zapewnienia, aby system służący kontroli czynności istotnych ze względu na prowadzenie kasyna gry umożliwiał rozstrzyganie wątpliwości związanych z urządzanymi grami za pomocą magnetycznego zapisu obrazu.\"; 21) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach udziela minister właściwy do spraw finansów publicznych. 2. Jeżeli o jedno zezwolenie ubiega się więcej niż jeden podmiot spełniający określone w ustawie warunki, minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza i przeprowadza przetarg. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustali, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeprowadzenia przetargu, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności, aby: 1) sposób ogłoszenia przetargu zapewniał właściwe poinformowanie podmiotów zainteresowanych przetargiem, 2) warunki uczestnictwa w przetargu nie eliminowały podmiotów spełniających wymagania warunkujące uzyskanie zezwolenia, 3) oceny ofert miały charakter obiektywny, przejrzysty i niedyskryminujący żadnego uczestnika przetargu. 4. Wynik przetargu nie jest dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych wiążący. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych unieważnia przetarg w drodze decyzji, jeżeli zostały rażąco naruszone przepisy prawa. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przekazać określonym izbom i urzędom skarbowym uprawnienia do wydawania zezwoleń na urządzanie gier losowych wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 3 i pkt 8-10 oraz określać szczegółowe zasady ich przyznawania.\"; 22) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Wysokość kapitału spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ubiegającej się o zezwolenie, o którym mowa w art. 24 ust. 1, nie może wynosić mniej niż równowartość: 1) 1 mln EURO - gdy zezwolenie dotyczy prowadzenia kasyna gry, 2) 500 tys. EURO - gdy zezwolenie dotyczy prowadzenia salonu gier na automatach, salonu bingo pieniężne lub przyjmowania zakładów wzajemnych.\"; 23) w art. 26: a) w ust. 1 wyrazy \"gier losowych i zakładów wzajemnych\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Każda zmiana w strukturze kapitału spółki, o której mowa w art. 5 ust. 1, wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli akcjonariusz (udziałowiec), którego akcji (udziałów) bezpośrednio dotyczy zmiana wymieniona w ust. 3, dysponuje akcjami (udziałami), których wartość nie przekracza jednej setnej kapitału spółki.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Wniosek w sprawie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien zawierać: 1) odpis aktu notarialnego umowy spółki lub statutu spółki, 2) imienne oznaczenie udziałowców lub akcjonariuszy, z określeniem wartości ich udziałów lub akcji, 3) wskazanie nabywcy (zastawcy) w razie nabycia, zbycia (zastawu) akcji lub udziałów: a) w przypadku spółek prawa handlowego - przez załączenie odpisu umowy lub statutu spółki i aktualnego odpisu z rejestru handlowego, b) w przypadku osoby fizycznej - przez podanie danych personalnych tej osoby (imiona i nazwiska, wiek, obywatelstwo, miejsce zamieszkania, zawód, cechy dokumentu tożsamości), 4) wskazanie źródeł pochodzenia środków na zakup udziałów lub akcji i przedstawienie odpowiednich dokumentów potwierdzających legalność tych środków, 5) dokumenty potwierdzające stan finansowy spółki, której udziały lub akcje są zbywane, oraz sytuację finansową nabywcy.\"; 24) w art. 27 w ust. 1 wyrazy \"gier losowych lub zakładów wzajemnych\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach\"; 25) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. O zezwolenia, o których mowa w art. 24 ust. 1, mogą ubiegać się spółki, które udokumentują: 1) legalność źródeł pochodzenia kapitału, 2) terminowe wywiązywanie się z obowiązków podatkowych wobec budżetu państwa, 3) terminowe opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne.\"; 26) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Spółka, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach, nie może powierzać innemu podmiotowi (zagranicznemu lub krajowemu) wykonywania czynności związanych z prowadzeniem gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach.\", b) w ust. 2 wyrazy \"gier losowych i zakładów wzajemnych\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach\"; 27) w art. 28a po wyrazach \"loterii promocyjnej\" dodaje się wyrazy \"i loterii audioteksowej\"; 28) w art. 29: a) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Salony gier na automatach mogą być lokalizowane, z zastrzeżeniem art. 31 ust. 1, w miastach liczących:\", b) w ust. 3 wyrazy \"salonu gier w automatach losowych\" zastępuje się wyrazami \"salonu gier na automatach\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kasyna gry i salony gier na automatach mogą być także lokalizowane na pełnomorskich statkach pasażerskich i promach pasażerskich o polskiej przynależności, pod warunkiem że gra prowadzona jest w czasie rejsu i rozpoczyna się nie wcześniej niż w 30 minut po wypłynięciu z portu i kończy się nie później niż na 30 minut przed wpłynięciem do portu przeznaczenia.\"; 29) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek sejmiku wojewódzkiego, może wyrazić zgodę na lokalizację salonu gier na automatach w miejscowościach niespełniających warunków określonych w art. 29 ust. 2. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, ogólna liczba salonów gier na automatach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie może wzrosnąć więcej niż o 5 w jednym województwie.\"; 30) po art. 31 dodaje się art. 31a. w brzmieniu: \"Art. 31a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych corocznie ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" listę miejscowości, w których mogą być prowadzone ośrodki gier.\"; 31) w art. 32: a) w ust. 1: -zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, gry bingo pieniężne, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach powinien zawierać:\", - w pkt 3 wyrazy \" , o sytuacji finansowej oraz o źródłach pochodzenia kapitału, o którym mowa w art. 25,\" zastępuje się wyrazami \"oraz o sytuacji finansowej,\", - w pkt 7 wyrazy \"gier lub zakładów\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach\", - w pkt 9 wyrazy \"gry lub zakładu\" zastępuje się wyrazami \"gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automatach\", - w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 16-18 w brzmieniu: \"16) dokumenty potwierdzające legalność źródeł pochodzenia kapitału, a w szczególności: a) w przypadku wspólnika będącego osobą fizyczną, przedstawiającego sobą co najmniej jedną setną wartości kapitału spółki zaświadczenie z urzędu skarbowego o pokryciu udziałów lub akcji z ujawnionych źródeł przychodów, b) w przypadku wspólników będących osobami prawnymi - sprawozdanie finansowe sporządzone w sposób określony w odrębnych przepisach, 17) zaświadczenie z urzędu skarbowego o terminowym wywiązywaniu się z obowiązków podatkowych wobec budżetu państwa, 18) zaświadczenie o terminowym opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne.\", b) w ust. 2 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 1012 w brzmieniu: \"10) dokumenty potwierdzające legalność źródeł pochodzenia kapitału, a w szczególności: a) zaświadczenie z urzędu skarbowego o pokryciu kapitału z ujawnionych źródeł przychodów - w przypadku wspólnika będącego osobą fizyczną, b) sprawozdanie finansowe sporządzone w sposób określony w odrębnych przepisach - w przypadku wspólnika będącego osobą prawną, jeżeli podmiotem występującym z wnioskiem jest spółka prawa handlowego, 11) zaświadczenie z urzędu skarbowego o terminowym wywiązywaniu się z obowiązków podatkowych wobec budżetu państwa, 12) zaświadczenie o terminowym opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne.\", c) w ust. 3: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Wniosek o udzielenie zezwolenia na urządzanie loterii promocyjnej lub audioteksowej powinien zawierać:\", - skreśla się pkt 6; 32) w art. 33 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Przepis ust. 1 stosuje się również do zagranicznych osób fizycznych.\"; 33) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności oraz zatwierdzenie regulaminów gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach następuje w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Rozpatrzenie wniosków, o których mowa w ust. 1, odnoszących się do gier losowych określonych w art. 2 ust. 1 pkt 9 i 10 następuje w terminie 2 miesięcy.\"; 34) w art. 35: a) w ust. 1: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, gry bingo pieniężne, zakładów wzajemnych oraz gier na automatach obejmuje:\", - w pkt 3 wyrazy \"gier lub zakładów\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) rodzaj i minimalną oraz maksymalną liczbę gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach\", b) w ust. 3a: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Zezwolenie na urządzenie loterii promocyjnej oraz loterii audioteksowej obejmuje:\", - skreśla się pkt 6, c) w ust. 4 wyrazy \"gier, zakładów wzajemnych i loterii\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach\"; 35) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier urządzanych w kasynie gry, w salonie gier na automatach, w salonie gry bingo pieniężne oraz w zakresie zakładów wzajemnych udziela się na okres 6 lat. 2. Zezwolenia na urządzenie loterii fantowej, gry bingo fantowe, loterii promocyjnej oraz loterii audioteksowej udziela się na okres trwania loterii lub gry, nie dłużej jednak niż na 2 lata. 3. Podmiot, któremu wygasa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić o jego przedłużenie na okres kolejnych 6 lat. 4. Wniosek o przedłużenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, składa się nie później niż na sześć miesięcy przed wygaśnięciem zezwolenia i nie wcześniej niż na rok przed upływem tego terminu. Przepis art. 32 stosuje się odpowiednio. 5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wygasają, jeżeli w terminie jednego roku od dnia ich udzielenia nie podjęto działalności objętej zezwoleniem.\"; 36) w art. 38: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Spółka, której udzielono zezwolenia, jest obowiązana złożyć w terminie określonym w zezwoleniu finansowego zabezpieczenia w wysokości wynoszącej równowartość: 1) 300 tys. EURO - w przypadku prowadzenia kasyna gry, 2) 150 tys. EURO - w przypadku prowadzenia salonu gier na automatach, 3) 150 tys. EURO - w przypadku prowadzenia salonu gry bingo pieniężne, 4) 10.000 EURO - w przypadku prowadzenia punktu przyjmowania zakładów bukmacherskich.\", b) w ust. 3 wyrazy \"uczestników gier i zakładów\" zastępuje się wyrazami \"uczestników gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach\"; 37) w art. 39: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podmiot urządzający gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach uiszcza opłaty za udzielone zezwolenie oraz za złożenie egzaminu przez osoby, o których mowa w art. 19 ust. 1, i wydanie tym osobom świadectwa zawodowego.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku przedłużenia zezwolenia na podstawie art. 36 ust. 3, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.\", c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. 10% środków, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zakupy specjalistycznego sprzętu i wyposażenia oraz szkolenie zapewniające zwiększenie skuteczności nadzoru i kontroli nad działalnością podmiotów urządzających gry losowe, zakłady wzajemne i gry na automatach. 4. Ze środków, o których mowa w ust. 3, mogą być również pokrywane koszty dodatkowych badań dokumentów przedstawionych przez wnioskodawców i koszty weryfikacji podmiotów urządzających gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach oraz koszty badań rynku gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach zleconych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych wyspecjalizowanym instytucjom.\"; 38) w art. 40: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach na podstawie udzielonego zezwolenia oraz podmioty urządzające gry i loterie stanowiące monopol państwa podlegają opodatkowaniu podatkiem od gier.\", b) w ust. 4 po wyrazach \"pkt 9\" dodaje się wyrazy \"i 10\"; 39) w art. 42: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) w grach cylindrycznych, grach w kości i grach w karty, z wyjątkiem gry określonej w pkt 7 - kwota stanowiąca różnicę pomiędzy sumą wpłat gotówkowych z tytułu wymiany żetonów w kasie i na stole gry a sumą wypłaconych z kasy kwot za zwrócone żetony,\"; b) w pkt 6 wyrazy \"w automatach losowych\" zastępuje się wyrazami \"w grach na automatach\"; 40) art. 45 i 46 otrzymują brzmienie: \"Art. 45. 1. Stawka podatku od gier wynosi dla: 1) loterii fantowych, gry bingo fantowe, gry bingo pieniężne oraz zakładów wzajemnych - 10%, 2) loterii pieniężnej - 15%, 3) gier liczbowych - 20%, 4) gier prowadzonych w kasynach gry i w salonach gry na automatach - 45%. 2. Stawka podatku od gier z tytułu prowadzenia działalności w zakresie zakładów wzajemnych na sportowe współzawodnictwo zwierząt na podstawie zezwoleń udzielonych wyłącznie na ich urządzanie wynosi 2%."}
{"id":"2000_382_2","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 i Nr 22, poz. 270) w art. 21 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wygrane w grach losowych, zakładach wzajemnych lub grach na automatach urządzanych i prowadzonych na podstawie przepisów o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach przez uprawniony podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\"."}
{"id":"2000_382_3","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 35b po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Szczególny nadzór podatkowy obejmuje również kontrolę związaną z otwarciem i zamknięciem stołów gry w kasynach gry oraz obliczaniem rezultatów gier na stołach i na automatach, tam gdzie się one znajdują.\"; 2) w art. 35c: a) po ust. dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Czynności kontrolne, w zakresie określonym w art. 35b ust. 1 i ust. 1a, są wykonywane na podstawie upoważnień wydawanych przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej.\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 16-20\" zastępuje się wyrazami \"art. 16-22\"; 3) w art. 35d skreśla się ust. 2; 4) w art. 35e w ust. 1 w pkt 5 i 6 skreśla się wyrazy \"podatkowemu\"; 5) w art. 35g w ust. 1 po wyrazach \"art. 35b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1\"; 6) w art. 35h w ust. 1: a) w pkt 1 po wyrazach \"art. 35b\" dodaje się wyrazy \"ust. 1\", b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) wzory upoważnień, o których mowa w art. 35 c ust. 1a,\", c) w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) szczegółowe zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w zakresie określonym w art. 35b ust. 1a.\"."}
{"id":"2000_382_4","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 8 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) gry losowe, zakłady wzajemne i gry na automatach,\"."}
{"id":"2000_382_46","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 46. 1. Podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach prowadzą księgi rachunkowe według zasad przewidzianych przepisami o rachunkowości. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy osób fizycznych i spółek cywilnych osób fizycznych urządzających gry losowe, o których mowa w art. 6 ust. 1, chyba że z odrębnych przepisów wynika dla nich obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia ewidencji w celu ustalenia podstawy opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier.\"; 41) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje nadzór i kontrolę nad działalnością podmiotów urządzających i prowadzących gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach w zakresie zgodności tej działalności z przepisami ustawy, udzielonym zezwoleniem oraz regulaminem gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie; uzasadnione koszty nadzoru ponosi podmiot prowadzący gry losowe, zakłady wzajemne lub gry na automatach.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje również szczególny nadzór podatkowy związany z kontrolą obliczania rezultatów gry na stołach i na automatach.\"; 42) w art. 49: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"gry lub zakładu\" zastępuje się wyrazami \"gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy dokonywaniu czynności nadzorczych i kontrolnych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o kontroli skarbowej.\"; 43) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. W ramach sprawowanego nadzoru i kontroli minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może: 1) nałożyć obowiązek prowadzenia ewidencji i obsługi kasowej wszystkich gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach na szczególnych zasadach; w szczególności może ustalić procedurę związaną z otwarciem i zamknięciem stołów gry w kasynach gry oraz obliczaniem rezultatów gry na stołach i na automatach, tam gdzie się one znajdują, 2) określać szczególne zasady prowadzenia rachunkowości odnoszące się do wszystkich gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach oraz określać warunki związane ze stałą kontrolą rachunkowości prowadzonej przez podmioty urządzające gry, a w szczególności obowiązek składania okresowych sprawozdań rachunkowych, 3) szczegółowo określać obowiązki i ograniczenia niezbędne do zagwarantowania skuteczności nadzoru, wynikającego z przepisów ustawy, 4) określić zasady ewidencjonowania napiwków w kasynach gry.\"; 44) w art. 52: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje w formie decyzji polecenie usunięcia nieprawidłowości w razie stwierdzenia, że podmiot, któremu udzielono zezwolenia: 1) narusza ustawę oraz warunki zezwolenia, 2) uchybia przepisom regulaminów.\", b) w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) zawieszenia prowadzonej działalności przez okres dłuższy niż 3 miesiące, chyba że zawieszenie takie jest następstwem działania siły wyższej.\", 45) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"."}
{"id":"2000_382_5","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Przepisy art. 25 i 38 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 dotyczą spółek ubiegających się o zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych lub gier na automatach po dniu wejścia w życie ustawy i obowiązują od dnia złożenia wniosku o udzielenie nowego lub ponownego zezwolenia."}
{"id":"2000_382_6","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_383_1","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. Co najmniej 10% przychodów z prywatyzacji każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji przeznacza się w budżecie państwa na cele związane z reformą ubezpieczeń społecznych. 2. 5% akcji należących do Skarbu Państwa w każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji albo wpływu uzyskanego przez budżet państwa ze sprzedaży tych akcji przeznacza się na cele związane z zaspokojeniem roszczeń byłych właścicieli mienia przejętego przez Skarb Państwa. 3. 2% akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa przeznacza się, przez wniesienie na majątek Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, na cele związane z rozwojem nauki i technologii polskiej. 4. 2% akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa przeznacza się, przez podwyższenie kapitału Agencji Rozwoju Przemysłu S.A., na restrukturyzację spółek Skarbu Państwa. 5. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, zmniejszyć liczbę akcji lub wpływów uzyskanych przez budżet państwa ze zbycia akcji przeznaczonych na cele, o których mowa w ust. 2-4, oraz art. 56a ust. 1 pkt 1 i 3, jeżeli w roku poprzednim nie osiągnięto planowanych w budżecie państwa wpływów z prywatyzacji. 6. Do gospodarki finansowej środkami, o których mowa w ust. 2, stosuje się art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69 i Nr 12, poz. 136).\"; 2) po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu: \"Art. 56a. 1. Tworzy się rezerwę na cele uwłaszczenia, obejmującą: 1) 7% akcji jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, powstałych w wyniku komercjalizacji, 2) mienie przedsiębiorstw państwowych, których organami założycielskimi są wojewodowie, 3) będące w posiadaniu Skarbu Państwa akcje spółek, w których Skarb Państwa posiada mniej niż 10% kapitału akcyjnego. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, listę przedsiębiorstw, o których mowa w ust. 1 pkt 2. Lista jest sporządzona na podstawie wykazów przedstawianych przez właściwych wojewodów, z tym że wykazy te nie mogą wskazywać przedsiębiorstw państwowych, w stosunku do których toczy się postępowanie układowe, upadłościowe albo likwidacyjne. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, listę spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 3, z tym że lista ta nie może wskazywać spółek, których akcje znajdują się w publicznym obrocie papierami wartościowymi.\"."}
{"id":"2000_383_2","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 106, poz. 673) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 skreśla się ust. 2 i 3; 2) skreśla się art. 3; 3) skreśla się art. 15; 4) w art. 16 skreśla się wyrazy \"znajdujących się w wykazie\"; 5) skreśla się art. 19."}
{"id":"2000_383_3","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 3. 1. Przepisów art. 56 ust. 3 i 4 oraz art. 56a ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, w których proces prywatyzacji rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Przepisów art. 56a ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, jeżeli przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy złożono wniosek o prywatyzację bezpośrednią lub ją rozpoczęto z inicjatywy organu założycielskiego. 3. Przepisów art. 56a ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do spółek, których akcje przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) zostały zarezerwowane na cele reprywatyzacji, 2) są obciążone prawami osób trzecich."}
{"id":"2000_383_4","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 4. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa do sprzedaży akcji zgromadzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z przeznaczeniem na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych, i do przekazania uzyskanych wpływów na te cele. 2. Akcje spółek, należące przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do rezerw mienia Skarbu Państwa na podstawie uchwały nr 86 Rady Ministrów z dnia 4 października 1993 r. w sprawie utworzenia rezerw mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji (M.P. Nr 52, poz. 582 oraz z 1994 r. Nr 33, poz. 269), przeznacza się na cele związane z zaspokojeniem roszczeń byłych właścicieli mienia przejętego przez Skarb Państwa."}
{"id":"2000_383_5","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_439_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi strój urzędowy adwokatów biorących udział w rozprawach sądowych, uwzględniając uroczysty charakter stroju, odpowiedni do powagi sądu i utrwalonej tradycji.\"; 2) po art. 8 dodaje się art. 8a i art. 8b w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Adwokat podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 4 ust. 1. 2. Obowiązek określony w ust. 1 nie dotyczy adwokatów nie wykonujących zawodu."}
{"id":"2000_439_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do spraw nie zakończonych w dniu wejścia ustawy w życie orzeczeniami Wyższego Sądu Dyscyplinarnego wydanymi w drugiej instancji."}
{"id":"2000_439_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_439_8b","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 8b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej i Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o którym mowa w art. 8a: 1) datę powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, 2) podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, 3) minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia określoną kwotowo, 4) zakres praw i obowiązków ubezpieczonego i zakładu ubezpieczeń, wynikających z umowy ubezpieczenia.\"; 3) w art. 58 w pkt 12: a) skreśla się lit. e), b) w lit. g) skreśla się wyrazy \"oraz uczestniczenia w dochodzie zespołów\"; 4) w art. 91 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Orzeczenie z uzasadnieniem wydane przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny w drugiej instancji doręcza się stronom, Ministrowi Sprawiedliwości oraz Naczelnej Radzie Adwokackiej.\"; 5) art. 91a otrzymuje brzmienie: \"Art. 91a. 1. Od orzeczenia wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny w drugiej instancji przysługuje stronom, Ministrowi Sprawiedliwości, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz Prezesowi Naczelnej Rady Adwokackiej kasacja do Sądu Najwyższego. 2. Orzeczenie, od którego służy kasacja podmiotom wymienionym w ust. 1, nie podlega wykonaniu do czasu wniesienia kasacji lub bezskutecznego upływu terminu do jej wniesienia.\"; 6) po art. 91a dodaje się art. 91b-91e w brzmieniu: \"Art. 91b. Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa, jak również rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej."}
{"id":"2000_439_91c","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 91c. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem."}
{"id":"2000_439_91d","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 91d. 1. Od kasacji, o której mowa w art. 91a ust. 1, nie uiszcza się opłaty sądowej. 2. Orzeczenie, od którego wniesiono kasację, nie podlega wykonaniu do czasu rozpoznania kasacji. 3. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie w składzie trzech sędziów."}
{"id":"2000_439_91e","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze","text":"Art. 91e. Do rozpoznania kasacji, o której mowa w art. 91a ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o kasacji, z wyłączeniem art. 526 § 2 oraz art. 530 § 2 i 3.\"; 7) skreśla się art. 95k."}
{"id":"2000_440_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie","text":"Art. 1. 1. Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie, zwana dalej \"Akademią\", jest uczelnią państwową utworzoną w 1954 roku z Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. 2. Akademia nawiązuje do tradycji Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego. 3. Siedzibą Akademii jest Warszawa."}
{"id":"2000_440_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie","text":"Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Akademii jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk teologicznych i humanistycznych."}
{"id":"2000_440_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie","text":"Art. 3. 1. Nadzór nad Akademią sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. 2. Wydział Teologiczny Akademii pozostaje ponadto pod nadzorem władz właściwych Kościołów w zakresie określonym przez Statut uczelni."}
{"id":"2000_440_4","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie","text":"Art. 4. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy Akademia zachowuje wszystkie swoje dotychczasowe prawa i wiążą ją jej dotychczasowe zobowiązania."}
{"id":"2000_440_5","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie","text":"Art. 5. Mienie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe Akademii, będące w jej posiadaniu przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, pozostaje mieniem Akademii."}
{"id":"2000_440_6","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_443_1","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady oraz tryb zawierania, ratyfikowania, zatwierdzania, ogłaszania, wykonywania, wypowiadania i zmian zakresu obowiązywania umów międzynarodowych."}
{"id":"2000_443_10","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W przypadku gdy jest wymagane pełnomocnictwo do podpisania umowy międzynarodowej, pełnomocnictwa udziela Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych."}
{"id":"2000_443_11","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory i terminy składania wniosków w sprawach, o których mowa w art. 9 i 10. Rozdział 4 Ratyfikacja i zatwierdzenie umowy międzynarodowej"}
{"id":"2000_443_12","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Związanie Rzeczypospolitej Polskiej umową międzynarodową wymaga zgody wyrażonej w drodze ratyfikacji lub przez zatwierdzenie. 2. Ratyfikacji podlegają umowy międzynarodowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, oraz inne umowy międzynarodowe, które przewidują wymóg ratyfikacji albo ją dopuszczają, a szczególne okoliczności to uzasadniają. 3. Umowa międzynarodowa, która nie podlega ratyfikacji, wymaga zatwierdzenia przez Radę Ministrów."}
{"id":"2000_443_13","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Związanie Rzeczypospolitej Polskiej umową międzynarodową może nastąpić również w drodze podpisania, wymiany not lub w inny sposób dopuszczony przez prawo międzynarodowe. W takim przypadku zatwierdzenie w rozumieniu art. 12 ust. 3 jest dokonywane przez udzielenie zgody, o której mowa w art. 6. 2. Związanie Rzeczypospolitej Polskiej umową międzynarodową, w sposób określony w ust. 1, może nastąpić w szczególności, gdy: 1) ustawa upoważnia do zawarcia umowy międzynarodowej w ten sposób, a zawarta umowa międzynarodowa nie narusza przepisów ustawy upoważniającej, lub 2) umowa międzynarodowa ma charakter wykonawczy w stosunku do obowiązującej umowy międzynarodowej i nie wypełnia przesłanek określonych w art. 89 ust. 1 lub art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, lub 3) celem umowy międzynarodowej jest zmiana obowiązującej umowy, w tym załącznika do niej, a zmiana umowy międzynarodowej lub załącznika nie wypełnia przesłanek określonych w art. 89 ust. 1 lub art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, lub 4) wymagają tego inne szczególne okoliczności, a umowa międzynarodowa nie wypełnia przesłanek określonych w art. 89 ust. 1 lub art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_443_14","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Organ właściwy do prowadzenia negocjacji lub minister kierujący działem administracji rządowej właściwy do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa, po uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami, składa Radzie Ministrów, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw zagranicznych, wniosek o ratyfikację lub zatwierdzenie umowy międzynarodowej."}
{"id":"2000_443_15","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Rada Ministrów podejmuje uchwałę o przedłożeniu umowy międzynarodowej Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikacji lub o jej zatwierdzeniu. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych przedkłada Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikacji umowę międzynarodową wraz z uzasadnieniem oraz projektem dokumentu ratyfikacyjnego. 3. Przedłożenie umowy międzynarodowej Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej do ratyfikacji jest dokonywane po uzyskaniu zgody, o której mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej lub po zawiadomieniu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 89 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 4. W przypadku wyrażenia przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej negatywnej opinii, w terminie 30 dni od dnia zawiadomienia, co do zasadności wyboru trybu ratyfikacji umowy międzynarodowej, o którym mowa w art. 89 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Rada Ministrów zajmuje ponowne stanowisko w tej sprawie."}
{"id":"2000_443_16","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków, o których mowa w art. 14, oraz rodzaje dokumentów, które przygotowuje i dołącza do tych wniosków minister właściwy do spraw zagranicznych, uwzględniając w szczególności aby wnioski zawierały proponowany tekst zastrzeżeń lub deklaracji interpretacyjnych formułowanych przez Rzeczpospolitą Polską lub sprzeciwów Rzeczypospolitej Polskiej wobec zastrzeżeń innych umawiających się stron."}
{"id":"2000_443_17","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Przepisy niniejszej ustawy dotyczące ratyfikacji lub zatwierdzenia umowy międzynarodowej stosuje się odpowiednio do przystąpienia do takiej umowy. Rozdział 5 Ogłaszanie umowy międzynarodowej"}
{"id":"2000_443_18","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa wraz z dotyczącymi jej oświadczeniami rządowymi oraz umowa międzynarodowa, o której mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 i 3, o ile stanowi umowę wykonawczą w stosunku do ratyfikowanej umowy międzynarodowej lub zmienia ratyfikowaną umowę międzynarodową, jest ogłaszana niezwłocznie, wraz z dotyczącymi jej oświadczeniami rządowymi, w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej \"Dziennikiem Ustaw\". 2. Ogłoszenie innej niż ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 1, zarządza Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych. 3. Umowa międzynarodowa, inna niż wymieniona w ust. 1, jest ogłaszana wraz z dotyczącymi jej oświadczeniami rządowymi, niezwłocznie w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", zwanym dalej \"Monitorem Polskim\". Ogłoszenie zarządza Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra kierującego działem administracji rządowej właściwego do spraw, których dotyczy ta umowa. 4. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra kierującego działem administracji rządowej właściwego do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa, może w wyjątkowych przypadkach, ze względu na istotny interes państwa, w szczególności interes obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli, odstąpić od obowiązku ogłoszenia tej umowy w Monitorze Polskim. 5. W uzasadnionych przypadkach, odpowiednio Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Rady Ministrów mogą odstąpić od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw lub Monitorze Polskim dołączonego do umowy międzynarodowej aneksu lub załącznika, jeżeli zawierają one szczegółowe przepisy o charakterze specjalistycznym, niezastrzeżone do regulacji ustawowej, dotyczące niewielkiej liczby podmiotów i nieodnoszące się do praw obywateli. W takim przypadku oświadczenie rządowe, ogłoszone wraz z umową międzynarodową w Dzienniku Ustaw lub Monitorze Polskim, zawiera informację o miejscu udostępniania lub publikacji tekstu aneksu lub załącznika."}
{"id":"2000_443_19","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ogłaszania i przechowywania umów międzynarodowych, mając w szczególności na uwadze udostępnienie umowy międzynarodowej w języku polskim oraz w jednym z języków, w których został sporządzony tekst autentyczny. Rozdział 6 Wykonywanie umowy międzynarodowej"}
{"id":"2000_443_2","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W rozumieniu niniejszej ustawy: 1) umowa międzynarodowa oznacza porozumienie między Rzecząpospolitą Polską a innym podmiotem lub podmiotami prawa międzynarodowego, regulowane przez prawo międzynarodowe, niezależnie od tego, czy jest ujęte w jednym dokumencie czy w większej liczbie dokumentów, bez względu na jego nazwę oraz bez względu na to, czy jest zawierane w imieniu państwa, rządu czy ministra kierującego działem administracji rządowej właściwego do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa, 2) zawieranie umowy międzynarodowej obejmuje: rozpoczęcie i prowadzenie negocjacji, przyjęcie tekstu umowy, wyrażenie zgody na podpisanie umowy oraz podpisanie umowy, jeżeli jego skutkiem nie jest związanie Rzeczypospolitej Polskiej umową międzynarodową, 3) związanie umową międzynarodową obejmuje wszelkie czynności przewidziane w prawie międzynarodowym, a w szczególności w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, sporządzonej w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r. (Dz. U. z 1990 r. Nr 74, poz. 439), w wyniku których Rzeczpospolita Polska staje się stroną tej umowy."}
{"id":"2000_443_20","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Minister kierujący działem administracji rządowej właściwy do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa, jest odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków i korzystanie z praw wynikających dla Rzeczypospolitej Polskiej z tej umowy. 2. Minister, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia ministra właściwego do spraw zagranicznych o przypadkach niewykonywania lub nieprawidłowego wykonywania umowy międzynarodowej."}
{"id":"2000_443_21","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W przypadku powstania sporu ze stroną lub stronami umowy międzynarodowej, o poddaniu sporu sądowi, arbitrażowi lub koncyliacji decyduje Rada Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw, których dotyczy ta umowa, uzgodniony z ministrem właściwym do spraw zagranicznych. Rozdział 7 Wypowiedzenie i zmiana zakresu obowiązywania umowy międzynarodowej"}
{"id":"2000_443_22","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Do wypowiedzenia umowy międzynarodowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 i art. 15 ust. 1 i 2. 2. Przedłożenie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia umowy międzynarodowej ratyfikowanej za zgodą, o której mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, jest dokonywane po uzyskaniu zgody wyrażonej w ustawie. 3. Oświadczenia rządowe o wypowiedzeniu umowy międzynarodowej ogłasza się w trybie, w jakim została ogłoszona umowa międzynarodowa."}
{"id":"2000_443_23","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Minister kierujący działem administracji rządowej właściwy do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa, po uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami, składa Radzie Ministrów, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw zagranicznych, wniosek o: 1) przedłużenie obowiązywania umowy międzynarodowej, która nie zawiera klauzuli o automatycznym przedłużeniu mocy obowiązującej, 2) zmianę, która nie polega na zawarciu nowej umowy międzynarodowej, w tym wycofanie zastrzeżenia zgłoszonego przez Rzeczpospolitą Polską, 3) zawieszenie lub przywrócenie stosowania umowy międzynarodowej."}
{"id":"2000_443_24","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wypowiedzenie umowy międzynarodowej oraz wzory wniosków, o których mowa w art. 23, a także rodzaje dokumentów, które przygotowuje i dołącza do wniosku minister właściwy do spraw zagranicznych. Rozporządzenie określi w szczególności sposób uzasadniania wniosków."}
{"id":"2000_443_25","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Decyzję w sprawie zmiany zakresu obowiązywania umowy międzynarodowej, o której mowa w art. 23, podejmuje: 1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Rady Ministrów - w przypadku ratyfikowanej umowy międzynarodowej, 2) Rada Ministrów - w przypadku innych umów międzynarodowych. 2. Zmiana zakresu obowiązywania umowy międzynarodowej dotycząca umowy ratyfikowanej za zgodą, o której mowa w art. 89 ust. 1 i art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie. 3. Przedłożenie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku dotyczącego umowy, o której mowa w ust. 2, dokonywane jest po uzyskaniu zgody wyrażonej w ustawie. 4. O dokonaniu czynności, o których mowa w ust. 1, dotyczących ratyfikowanej umowy międzynarodowej Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej zawiadamia Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Oświadczenie rządowe o zmianie zakresu obowiązywania umowy międzynarodowej, o której mowa w art. 23, ogłasza się w trybie, w jakim została ogłoszona umowa międzynarodowa. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_443_26","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Do czynności dotyczących umów międzynarodowych, które zostały rozpoczęte, a niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_443_27","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_443_3","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Z zastrzeżeniem przepisów ustawy, czynności w stosunkach międzynarodowych dotyczących zawierania umów międzynarodowych, związania Rzeczypospolitej Polskiej takimi umowami oraz obowiązywania i wypowiadania umów międzynarodowych dokonuje minister właściwy do spraw zagranicznych."}
{"id":"2000_443_4","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisy niniejszej ustawy odnoszące się do ministra stosuje się odpowiednio do kierownika centralnego organu administracji rządowej. Rozdział 2 Zawieranie umowy międzynarodowej"}
{"id":"2000_443_5","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Minister kierujący działem administracji rządowej właściwy do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa, po uzgodnieniu projektu umowy i instrukcji negocjacyjnej z ministrem właściwym do spraw zagranicznych oraz z innymi zainteresowanymi ministrami, składa Prezesowi Rady Ministrów wniosek o udzielenie zgody na rozpoczęcie negocjacji umowy międzynarodowej. 2. Prezes Rady Ministrów wyznacza organ właściwy do prowadzenia negocjacji oraz określa zakres jego upoważnienia."}
{"id":"2000_443_6","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Organ właściwy do prowadzenia negocjacji składa Radzie Ministrów, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych oraz innymi właściwymi ministrami, wniosek o udzielenie zgody na podpisanie umowy międzynarodowej i proponuje, w uzasadnionych przypadkach, treść zastrzeżeń strony polskiej do umowy wielostronnej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, określa tryb związania umową międzynarodową Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Rada Ministrów, w drodze uchwały, udziela zgody na podpisanie umowy międzynarodowej. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do umów międzynarodowych niepodpisywanych, o których mowa w art. 13 ust. 1."}
{"id":"2000_443_7","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Rada Ministrów, na wniosek organu właściwego do prowadzenia negocjacji, podejmuje uchwałę w sprawie sprzeciwu wobec zastrzeżenia innej umawiającej się strony złożonego do umowy wielostronnej."}
{"id":"2000_443_8","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Rada Ministrów, mając na uwadze specyfikę stosunków międzynarodowych, określi w drodze rozporządzenia, tryb opracowania projektu umowy międzynarodowej i instrukcji negocjacyjnej uwzględniając przypadki, w których organ właściwy do prowadzenia negocjacji może je prowadzić bez projektu umowy międzynarodowej lub pisemnej instrukcji negocjacyjnej, oraz określi wzory wniosków, o których mowa w art. 5-7. Rozporządzenie określi w szczególności sposób uzasadniania projektów umów międzynarodowych. Rozdział 3 Pełnomocnictwa"}
{"id":"2000_443_9","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. W przypadku gdy jest wymagane pełnomocnictwo do prowadzenia negocjacji oraz przyjęcia tekstu umowy międzynarodowej, pełnomocnictwa udziela minister właściwy do spraw zagranicznych na wniosek organu właściwego do prowadzenia negocjacji."}
{"id":"2000_484_1","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań, sporządzonego w Genewie dnia 20 marca 1958 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań, sporządzonego w Genewie dnia 20 marca 1958 r."}
{"id":"2000_484_2","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań, sporządzonego w Genewie dnia 20 marca 1958 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_485_1","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji załączników B.2, B.3, B.4, B.5, B.6, B.7, B.8, B.9, C, D i E do Konwencji dotyczącej odprawy czasowej","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji załączników B.2, B.3, B.4, B.5, B.6, B.7, B.8, B.9, C, D i E do Konwencji dotyczącej odprawy czasowej, sporządzonej w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r."}
{"id":"2000_485_2","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji załączników B.2, B.3, B.4, B.5, B.6, B.7, B.8, B.9, C, D i E do Konwencji dotyczącej odprawy czasowej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_486_1","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043, z 1998 r. Nr 113, poz. 714 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Wojewoda przesyła kopię zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, oraz dane dotyczące formy zapewnienia pokrycia kosztów i zwrotu wpłat, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, ministrowi właściwemu do spraw turystyki. 2. Minister właściwy do spraw turystyki, na podstawie zezwoleń i danych dotyczących formy zapewnienia pokrycia kosztów i zwrotu wpłat, o których mowa w ust. 1, prowadzi centralny rejestr zezwoleń, zwany dalej \"rejestrem\". 3. Wpisu do rejestru dokonuje się z urzędu, na podstawie zezwoleń i danych, o których mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw turystyki, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i tryb prowadzenia centralnego rejestru zezwoleń, wskazując w szczególności dokumenty i dane, na podstawie których dokonuje się wpisu do rejestru, oraz zakres danych gromadzonych w księdze rejestrowej i jej wzór.\"; 2) w art. 21: a) w ust. 3 skreśla się zdanie drugie, b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw turystyki, w drodze rozporządzenia, może określić wykaz miast, w których wykonywanie zadań przewodnika turystycznego wymaga posiadania uprawnień przewodnika miejskiego, uwzględniając szczególne walory turystyczne tych miast.\"; 3) w art. 29: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kontroli, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonują osoby imiennie upoważnione przez ministra właściwego do spraw turystyki oraz przez wojewodów.\", b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ministrowi właściwemu do spraw turystyki w sprawach dotyczących działalności organizatora turystyki.\"; 4) w art. 32 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Komisje egzaminacyjne języków obcych powołują wojewodowie spośród osób znajdujących się na liście ministra właściwego do spraw turystyki, ogłoszonej w formie obwieszczenia w dzienniku urzędowym urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw turystyki.\"; 5) w art. 33 w ust. 3 wyrazy \"Minister Kultury i Sztuki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\"; 6) w art. 34: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw administracji publicznej\", b) w ust. 2 wyrazy \"Prezes Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw turystyki\"; 7) w art. 40: a) skreśla się ust. 1 i 2, b) w ust. 4 wyrazy \"Organy, o których mowa w ust. 1 i 3\" zastępuje się wyrazami \"Organy, o których mowa w art. 38\"; 8) w art. 45 i w art. 49 w ust. 3 wyrazy \"Prezes Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw turystyki\"."}
{"id":"2000_486_2","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych","text":"Art. 2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie upoważnień zmienianych ustawą zachowują moc obowiązującą do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w brzmieniu nadanym ustawą, jednak przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2000_486_3","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_488_1","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 95, poz. 472, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 57, poz. 618 i Nr 62, poz. 681) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po wyrazach \"Ustawa określa zasady i tryb\" dodaje się wyrazy \"zgłaszania kandydatów i przeprowadzania wyborów oraz warunki ważności\"; 2) w art. 2 wyrazy \"w dniu wyborów ma ukończone 18 lat\" zastępuje się wyrazami \"najpóźniej w dniu głosowania kończy 18 lat\"; 3) w art. 3 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) pozbawione praw wyborczych prawomocnym orzeczeniem Trybunału Stanu, 3) ubezwłasnowolnione prawomocnym orzeczeniem sądu.\"; 4) w art. 5, w art. 10 w ust. 1 w pkt 2, 6 i 7, w tytułach rozdziałów 5, 9 i 10, w art. 41 w ust. 1 w pkt 1, w art. 47 w ust. 1, w art. 69 w ust. 2, w art. 72 w ust. 1 i 2, w art. 76 w ust. 1 oraz w art. 76a w ust. 1 użyty w odpowiednim przypadku wyraz \"Prezydent\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"Prezydent Rzeczypospolitej\"; 5) w art. 6 wyrazy \"pomieszczenia za osłoną\" zastępuje się wyrazem \"miejsca\"; 6) art. 7-8b otrzymują brzmienie: \"Art. 7. 1. Wybory zarządza Marszałek Sejmu nie wcześniej niż na 7 miesięcy i nie później niż na 6 miesięcy przed upływem kadencji urzędującego Prezydenta Rzeczypospolitej i wyznacza ich datę na dzień wolny od pracy przypadający nie wcześniej niż na 100 dni i nie później niż na 75 dni przed upływem kadencji urzędującego Prezydenta Rzeczypospolitej. 2. W razie opróżnienia urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej Marszałek Sejmu zarządza wybory nie później niż w czternastym dniu po opróżnieniu urzędu i wyznacza datę wyborów na dzień wolny od pracy przypadający w ciągu 60 dni od dnia zarządzenia wyborów."}
{"id":"2000_488_17","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17. Państwowa Komisja Wyborcza ustala regulaminy okręgowych i obwodowych komisji wyborczych, określając w nich w szczególności tryb pracy komisji i sposób wykonywania zadań.\"; 15) w art. 18 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wzór protokołu o wynikach głosowania,\"; 16) art. 19 i 20 otrzymują brzmienie: \"Art. 19. 1. Członkom komisji wyborczych przysługują: 1) diety i zwrot kosztów podróży, 2) zryczałtowane diety za czas związany z przeprowadzeniem głosowania oraz ustaleniem wyników głosowania na zasadach i w wysokości określonych przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej. 2. Członkom Państwowej Komisji Wyborczej, wojewódzkim komisarzom wyborczym i zastępcom wojewódzkich komisarzy wyborczych nie przysługują zryczałtowane diety, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. W związku z wykonywaniem zadań członka obwodowej komisji wyborczej przysługuje mu do 5 dni zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnień ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia. 4. Osoby wchodzące w skład komisji wyborczych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych i ponoszą odpowiedzialność jak funkcjonariusze publiczni. 5. Osobom wchodzącym w skład komisji wyborczych, które uległy wypadkowi w czasie wykonywania zadań tych komisji albo w drodze do miejsca lub z miejsca ich wykonywania, przysługuje odszkodowanie w wysokości i na zasadach określonych dla pracowników w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Odszkodowanie wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a postępowanie powypadkowe prowadzi kierownik właściwej miejscowo jednostki organizacyjnej Krajowego Biura Wyborczego."}
{"id":"2000_488_2","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484, Nr 62, poz. 689 i Nr 95, poz. 1101) w art. 17 w ust. 1 dodaje się pkt 6b w brzmieniu: \"6b) dochody komitetów wyborczych działających na podstawie ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 95, poz. 472, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 57, poz. 618 i Nr 62, poz. 681 oraz z 2000 r. Nr ..., poz. ...) - w części przeznaczonej na cele wynikające z przepisów tej ustawy,\"."}
{"id":"2000_488_20","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 20. 1. Zmiany w składzie okręgowej komisji wyborczej następują wskutek: 1) zrzeczenia się członkostwa, 2) wniosku zgłoszonego przez Ministra Sprawiedliwości, 3) śmierci członka komisji. 2. Uzupełnienie składu komisji następuje w trybie przepisów o jej powołaniu.\"; 17) dodaje się art. 20a i 20b w brzmieniu: \"Art. 20a. Zmiany i uzupełnienia w składzie obwodowej komisji wyborczej następują w trybie przepisów o jej powołaniu."}
{"id":"2000_488_20b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 20b. Okręgowe i obwodowe komisje wyborcze rozwiązuje Państwowa Komisja Wyborcza po wykonaniu ich ustawowych zadań.\"; 18) w art. 21 w ust. 1 wyraz \"wojewódzkich\" zastępuje się wyrazem \"okręgowych\", wyrazy \"zapewniają odpowiednio:\" zastępuje się wyrazem \"zapewnia\" oraz skreśla się wyrazy \"i wojewódzkie biuro wyborcze\"; 19) dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Jednostki organizacyjne sprawujące trwały zarząd nieruchomości państwowych i komunalnych są obowiązane udostępnić bezpłatnie pomieszczenia wskazane przez marszałka województwa (bądź wojewodę), starostę i wójta (burmistrza, prezydenta miasta) z przeznaczeniem na siedziby okręgowych komisji wyborczych oraz obwodowych komisji wyborczych. 2. Na siedziby komisji wyborczych można również wyznaczać pomieszczenia innych podmiotów niż wymienione w ust. 1, po uprzednim porozumieniu z zarządzającymi tymi pomieszczeniami.\"; 20) art. 22 i 23 otrzymują brzmienie: \"Art. 22. 1. Głosowanie w wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej przeprowadza się w stałych obwodach głosowania utworzonych na obszarze gminy na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060), z uwzględnieniem przepisów ust. 3 i 4. 2. Zmian w podziale na obwody głosowania, jeżeli konieczność taka wynika ze zmian granic gminy lub zmiany liczby mieszkańców w gminie dokonuje się na zasadach i w trybie ustawy, o której mowa w ust. 1, najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów. 3. Tworzy się obwody głosowania w szpitalach, zakładach pomocy społecznej, jeżeli w dniu wyborów będzie w nich przebywać co najmniej 50 wyborców, a gdy liczba wyborców byłaby mniejsza wówczas można utworzyć obwód głosowania po zasięgnięciu opinii kierownika szpitala lub zakładu pomocy społecznej. 4. Tworzy się obwody głosowania dla wyborców przebywających w zakładach karnych i aresztach śledczych oraz w oddziałach zewnętrznych tych zakładów i aresztów. Nieutworzenie takiego obwodu jest możliwe wyłącznie w uzasadnionych wypadkach na wniosek kierownika zakładu karnego lub aresztu. 5. Rada gminy na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta) tworzy obwody głosowania, o których mowa w ust. 3 i 4, ustala ich numery, granice oraz siedziby obwodowych komisji wyborczych. Utworzenie tych obwodów następuje najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów. 6. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 5, czynności wymienionych w tym przepisie dokonuje właściwy wojewoda najpóźniej w 42 dniu przed dniem wyborów."}
{"id":"2000_488_23","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23. 1. Tworzy się obwody głosowania dla obywateli polskich przebywających za granicą. 2. Obwody, o których mowa w ust. 1, tworzy, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zagranicznych, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, wyznaczając siedziby obwodowych komisji wyborczych. Wyniki głosowania w tych obwodach przekazywane są okręgowej komisji wyborczej właściwej dla gminy WarszawaCentrum. 3. Tworzy się obwody głosowania dla wyborców przebywających na polskich statkach morskich, które znajdują się w podróży w okresie obejmującym dzień wyborów, jeżeli przebywa na nich co najmniej 15 wyborców i jeżeli istnieją możliwości przekazania właściwej okręgowej komisji wyborczej wyników głosowania niezwłocznie po jego zakończeniu. 4. W rozumieniu niniejszej ustawy polskim statkiem morskim jest statek będący w całości własnością polskiego armatora mającego siedzibę w kraju, podnoszący polską banderę i dowodzony przez polskiego kapitana. 5. Obwody głosowania, o których mowa w ust. 3, tworzy, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, na wniosek armatora zgłoszony najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów. Wyniki głosowania z tych obwodów przekazywane są okręgowej komisji wyborczej właściwej dla siedziby armatora.\"; 21) w art. 24: a) w ust. 1 wyraz \"podają\" zastępuje się wyrazem \"podaje\", a wyrazy \"właściwe zarządy gmin\" zastępuje się wyrazami \"wójt (burmistrz, prezydent miasta)\", b) w ust. 2 wyraz \"wyborczych\" zastępuje się wyrazem \"głosowania\" i dodaje zdanie drugie w brzmieniu: \"Wykonanie tego obowiązku powinno nastąpić najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. O utworzeniu obwodu głosowania na statku kapitan statku zawiadamia wyborców.\"; 22) w art. 26: a) w ust. 2 wyraz \"miejsce\" zastępuje się wyrazem \"adres\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Spis wyborców sporządza się w urzędzie gminy jako zadanie zlecone gminie.\"; 23) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Spis wyborców sporządza się w 2 egzemplarzach oddzielnie dla każdego obwodu głosowania, na podstawie stałego rejestru wyborców w gminie prowadzonego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483). 2. Spis, o którym mowa w ust. 1, sporządza się najpóźniej na 14 dni przed dniem wyborów. Jeden egzemplarz spisu przekazuje się w przeddzień głosowania przewodniczącemu właściwej obwodowej komisji wyborczej.\"; 24) dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. Spis wyborców w szpitalach, w zakładach pomocy społecznej oraz w zakładach karnych i w aresztach śledczych, a także w oddziałach zewnętrznych tych zakładów i aresztów sporządza się na podstawie wykazów osób, które będą w nich przebywać w dniu wyborów. 2. Wykazy osób, o których mowa w ust. 1, kierownicy jednostek przekazują do urzędu gminy najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. 3. O wpisaniu do spisu wyborców osób, o których mowa w ust. 1, zawiadamia się urząd gminy właściwy ze względu na miejsce ich stałego zamieszkania.\"; 25) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzenia spisu wyborców ustalając wzór spisu, metody jego aktualizacji z uwzględnieniem ponownego głosowania, wzory wykazów osób przebywających w szpitalach, zakładach opieki społecznej, zakładach karnych i aresztach śledczych, w których utworzono obwody głosowania, wzór zawiadomienia o dopisaniu wyborcy do spisu w innym obwodzie głosowania, wzory oraz sposób wydawania zaświadczeń o prawie do głosowania.\"; 26) w art. 30 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 27) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. 1. Wyborca przebywający czasowo na obszarze gminy w okresie obejmującym dzień wyborów jest dopisywany do spisu wyborców na własny wniosek, wniesiony najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wyborcy nigdzie nie zamieszkałego, przebywającego na obszarze gminy.\"; 28) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"między 14 a 7\" zastępuje się wyrazami \"między 21 a 14\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określą sposób realizacji obowiązków dowódców, o których mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność zapewnienia wyborcom, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonywanie funkcji członków obwodowych komisji wyborczych i mężów zaufania.\"; 29) dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. O dopisaniu do spisu wyborców osób, o których mowa w art. 31 ust. 1 i art. 32 ust. 1 i 2, zawiadamia się urząd gminy właściwy ze względu na miejsce ich stałego zamieszkania.\"; 30) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Wyborca zmieniający miejsce pobytu przed dniem wyborów otrzymuje na swoje żądanie, przed sporządzeniem spisu wyborców na podstawie rejestru wyborców, a po sporządzeniu spisu wyborców - na podstawie spisu wyborców, dwa zaświadczenia: o prawie do głosowania w dniu pierwszego głosowania oraz o prawie do głosowania w dniu ponownego głosowania. 2. Wyborca zmieniający miejsce pobytu po dniu pierwszego głosowania a przed ponownym głosowaniem otrzymuje na swoje żądanie zaświadczenie o prawie do głosowania w dniu ponownego głosowania. 3. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje urząd gminy. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do kapitanów polskich statków morskich i konsulów, którzy sporządzili spisy wyborców.\"; 31) w art. 35: a) w ust. 1 wyrazy \"obejmującej okres od dnia zarządzenia wyborów do dnia wyborów\" zastępuje się wyrazami \"w dniu wyborów\", b) w ust. 2 na końcu zdania drugiego skreśla się kropkę i dodaje wyrazy \"oraz adres zamieszkania.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania i aktualizacji spisu wyborców, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem okresu między dniem pierwszego głosowania a dniem ponownego głosowania.\"; 32) w art. 36: a) w ust. 1 po wyrazach \"za granicą\" dodaje się wyrazy \"i posiadający ważne polskie paszporty\", a wyrazy \"właściwe terytorialne konsulaty Rzeczypospolitej Polskiej\" zastępuje się wyrazami \"właściwego terytorialnie konsula\", b) w ust. 2 na końcu zdania drugiego kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"numer ważnego polskiego paszportu, a także miejsce i datę jego wydania.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zagranicznych, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania i aktualizacji spisu wyborców, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem okresu między dniem pierwszego głosowania a dniem ponownego głosowania.\"; 33) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Spis wyborców jest udostępniany do wglądu w urzędzie gminy lub w siedzibie organu, który spis sporządził. 2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub organ, który sporządził spis wyborców, powiadamia wyborców, w sposób zwyczajowo przyjęty, o sporządzeniu spisu oraz o miejscu i czasie jego udostępniania.\"; 34) w art. 38 w ust. 1 wyrazy \"wyłożenia spisów do publicznego wglądu\" zastępuje się wyrazami \"udostępniania spisu do wglądu\"; 35) w art. 39 w ust. 1 po wyrazie \"wnieść\" dodaje się wyrazy \" ,w terminie 3 dni od daty doręczenia decyzji,\"; 36) dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. Obwodowa komisja wyborcza dopisuje w dniu głosowania do spisu wyborców: 1) osobę przedkładającą zaświadczenie o prawie do głosowania, dołączając zaświadczenie do spisu, 2) osobę pominiętą w spisie, jeżeli udokumentuje, iż stale zamieszkuje na terenie obwodu głosowania, a urząd gminy potwierdzi, że nie otrzymał zawiadomienia o utracie przez nią prawa wybierania, 3) obywatela polskiego stale zamieszkującego za granicą, na podstawie ważnego polskiego paszportu, odnotowując numer paszportu oraz miejsce i datę jego wydania w rubryce spisu \"uwagi\". Po dopisaniu obywatela polskiego zamieszkałego za granicą do spisu obwodowa komisja umieszcza w paszporcie na ostatniej wolnej stronie, przeznaczonej na adnotacje wizowe, odcisk swojej pieczęci i wpisuje datę głosowania.\"; 37) w art. 40: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej zgłasza co najmniej 100 000 obywateli mających prawo wybierania do Sejmu. Zgłoszenie musi być poparte podpisami zgłaszających.\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej można zgłaszać najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów.\"; 38) dodaje się art. 40a-40g w brzmieniu: \"Art. 40a. 1. Obywatele w liczbie co najmniej 15 tworzą komitet wyborczy, zwany dalej \"komitetem\", w celu zgłoszenia kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej i prowadzenia kampanii wyborczej, na zasadzie wyłączności, na jego rzecz. 2. Utworzenie komitetu wymaga: 1) pisemnej zgody kandydata na kandydowanie w wyborach, 2) pisemnej zgody kandydata na utworzenie jego komitetu. 3. Kandydat może udzielić zgody, o której mowa w ust. 2, tylko jednemu komitetowi. 4. Zgoda kandydata na kandydowanie w wyborach powinna zawierać imię (imiona), nazwisko i wiek kandydata, a także wskazanie jego ewentualnej przynależności do partii politycznej. Zgoda powinna ponadto zawierać numer ewidencyjny PESEL kandydata oraz informację o udokumentowanym wykształceniu, wykonywanym zawodzie i miejscu (zakładzie) pracy, a także o miejscu zamieszkania kandydata. Zgodę na kandydowanie kandydat opatruje datą i własnoręcznym podpisem. 5. Wyrażając zgodę na kandydowanie w wyborach kandydat składa Państwowej Komisji Wyborczej oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, Nr 57, poz. 618, Nr 62, poz. 681 i Nr 63, poz. 701). 6. Komitet działa pod nazwą \"Komitet wyborczy kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ....................................... (imię i nazwisko kandydata)\". 7. Obywatele, o których mowa w ust. 1, oświadczają na piśmie o utworzeniu komitetu, podając swoje imiona i nazwiska, adresy zamieszkania i numery ewidencyjne PESEL oraz ustanawiają pełnomocnika komitetu, zwanego dalej \"pełnomocnikiem\", który działa w imieniu i na rzecz komitetu, a także pełnomocnika finansowego, o którym mowa w art. 84b. Przyjęcie pełnomocnictwa potwierdza się podpisem. 8. Można być pełnomocnikiem tylko jednego komitetu. Pełnomocnikiem nie może być kandydat na Prezydenta Rzeczypospolitej."}
{"id":"2000_488_3","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o referendum (Dz.U. Nr 99, poz. 487) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39 w ust. 2 wyrazy \"przepisów art. 40-43\" zastępuje się wyrazami \"przepisów art. 40-43a\"; 2) w art. 42 w ust. 2 po wyrazach \"Ordynacja wyborcza do Sejmu\" dodaje się wyrazy \"oraz przepisów ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej\"; 3) w art. 43: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 3 wyrazy \"w porozumieniu\" zastępuje się wyrazami \"po porozumieniu\"; 4) dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. 1. Na 24 godziny przed dniem głosowania zabrania się podawania do publicznej wiadomości wyników przedreferendalnych badań (sondaży) opinii publicznej, dotyczących przewidywanych zachowań głosujących i wyniku referendum, a także sondaży przeprowadzanych w dniu głosowania. 2. Kto z naruszeniem zakazu, o którym mowa w ust. 1, podaje do wiadomości publicznej wyniki przedreferendalnych badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań głosujących i wyniku referendum, a także sondaży przeprowadzanych w dniu głosowania podlega grzywnie od 500 000 do 1 000 000 złotych.\"; 5) w art. 44: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W przypadku przeprowadzenia referendum w tym samym dniu co wybory Prezydenta w sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"2000_488_4","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, Nr 57, poz. 618, Nr 62, poz. 681 i Nr 63, poz. 701) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. Po otrzymaniu od Państwowej Komisji Wyborczej oświadczenia kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub informacji, o której mowa w art. 40b ust. 2 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 95, poz. 472, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 57, poz. 618 i Nr 62, poz. 681 oraz z 2000 r. Nr ..., poz. ...), Sąd wydaje orzeczenie w pierwszej instancji w terminie 21 dni, a w drugiej instancji w terminie 14 dni. Orzeczenie Sądu niezwłocznie doręcza się Państwowej Komisji Wyborczej.\"."}
{"id":"2000_488_40b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 40b. 1. Państwowa Komisja Wyborcza przekazuje niezwłocznie oświadczenie kandydata, o którym mowa w art. 40a ust. 5, Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie. Sąd wszczyna postępowanie lustracyjne z urzędu. 2. W wypadku uprzedniego złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 40a ust. 5, w związku z kandydowaniem na funkcję publiczną, z którą związany był obowiązek złożenia takiego oświadczenia, kandydat na Prezydenta Rzeczypospolitej informuje na piśmie o tym Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"2000_488_40c","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 40c. 1. Po zebraniu, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 41 ust. 1 pkt 3, co najmniej 1000 podpisów obywateli mających prawo wybierania do Sejmu i popierających kandydata, pełnomocnik zgłasza Państwowej Komisji Wyborczej komitet do zarejestrowania. Podpisy, o których mowa w zdaniu pierwszym, stanowią część wymaganej liczby 100 000 podpisów obywateli popierających kandydata. 2. W zgłoszeniu komitetu do zarejestrowania podaje się: 1) nazwę komitetu oraz adres jego siedziby, 2) imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika i pełnomocnika finansowego. 3. Do zgłoszenia załącza się: 1) oświadczenie o utworzeniu komitetu i ustanowieniu pełnomocników, o których mowa w art. 40a ust. 7, 2) pisemną zgodę kandydata na kandydowanie w wyborach, o której mowa w art. 40a ust. 4, oraz zgodę na utworzenie jego komitetu, 3) wykaz co najmniej 1000 obywateli, o których mowa w ust. 1. 4. Zgłoszenie komitetu do zarejestrowania może być dokonane najpóźniej w 55 dniu przed dniem wyborów."}
{"id":"2000_488_40d","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 40d. 1. Jeżeli zgłoszenie spełnia warunki określone w art. 40a ust. 5, art. 40b ust. 2 i art. 40c, Państwowa Komisja Wyborcza, w terminie 3 dni od jego doręczenia, postanawia o zarejestrowaniu komitetu. Postanowienie doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi. 2. Jeżeli zgłoszenie wykazuje wady, Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie wzywa pełnomocnika do usunięcia w terminie 3 dni wskazanych wad zgłoszenia. W wypadku nieusunięcia wad w terminie Państwowa Komisja Wyborcza odmawia rejestracji komitetu. Postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej, wraz z uzasadnieniem, doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi. 3. Pełnomocnikowi służy prawo wniesienia skargi do Sądu Najwyższego na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej o odmowie rejestracji komitetu. Skargę wnosi się w terminie 2 dni od daty doręczenia pełnomocnikowi postanowienia o odmowie rejestracji komitetu. 4. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę w składzie 3 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym, i wydaje orzeczenie w sprawie skargi w terminie 3 dni. Od orzeczenia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny. Orzeczenie doręcza się pełnomocnikowi i Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli Sąd Najwyższy uzna skargę pełnomocnika za zasadną, Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie rejestruje komitet."}
{"id":"2000_488_40e","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 40e. Komitet nabywa osobowość prawną, w zakresie wykonywania zadań wynikających z ustawy, z dniem zarejestrowania przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"2000_488_40f","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 40f. Państwowa Komisja Wyborcza informację o zarejestrowanym komitecie ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" oraz podaje do publicznej wiadomości w prasie o zasięgu ogólnopolskim."}
{"id":"2000_488_40g","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 40g. 1. Zbieranie podpisów osób popierających zgłoszenie kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej może być dokonywane tylko w miejscu, czasie i w sposób wykluczający groźbę, podstęp lub stosowanie jakichkolwiek nacisków zmierzających do uzyskania podpisów. 2. Zabrania się zbierania podpisów osób popierających zgłoszenie kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej na terenie jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz oddziałów obrony cywilnej, a także skoszarowanych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Zabrania się udzielania wynagrodzenia pieniężnego w zamian za złożenie podpisu pod zgłoszeniem kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej.\"; 39) w art. 41: a) w ust. 1: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Zgłoszenia kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej dokonuje osobiście pełnomocnik komitetu zarejestrowanego zgodnie z art. 40d najpóźniej do godziny 24 w 45 dniu przed dniem wyborów. Zgłoszenie kandydata powinno zawierać:\", - w pkt 1 skreśla się wyrazy \" , wykształcenie, zawód, miejsce pracy\", a wyrazy \"organizacji politycznej lub społecznej\" zastępuje się wyrazami \"partii politycznej\", - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) nazwę komitetu oraz imię, nazwisko i adres pełnomocnika oraz pełnomocnika finansowego, 3) wykaz obywateli popierających zgłoszenie, zawierający czytelne wskazanie imienia (imion) i nazwiska, adresu zamieszkania oraz numeru ewidencyjnego PESEL obywatela, który udziela poparcia składając na wykazie własnoręczny podpis; każda strona wykazu musi zawierać nazwę komitetu zgłaszającego kandydata oraz adnotację: \"Udzielam poparcia kandydatowi na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ............................. (imię (imiona) i nazwisko kandydata) w wyborach przypadających w ........... roku.\", b) skreśla się ust. 3 i 4; 40) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Państwowa Komisja Wyborcza zarejestruje kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej, jeżeli zgłoszenia dokonano zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sporządzając protokół rejestracji kandydata, i zawiadamia o tym pełnomocnika. 2. Państwowa Komisja Wyborcza, sprawdzając prawidłowość zgłoszenia kandydata, bada: 1) czy kandydat spełnia warunki określone w przepisie art. 127 ust. 3 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 2) zgodność danych, o których mowa w art. 40a ust. 4, na podstawie dostępnych urzędowo dokumentów, 3) czy zgłoszenie kandydatury poparło podpisami co najmniej 100 000 obywateli, zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 3. 3. Jeżeli zgłoszenie wykazuje wady, Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie wzywa pełnomocnika do usunięcia w terminie 3 dni wskazanych wad zgłoszenia. W wypadku nieusunięcia wad w terminie Państwowa Komisja Wyborcza odmawia rejestracji kandydata. Postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej, wraz z uzasadnieniem, doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi. 4. Pełnomocnikowi służy prawo wniesienia skargi do Sądu Najwyższego na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej o odmowie rejestracji kandydata. Skargę wnosi się w terminie 2 dni od daty doręczenia pełnomocnikowi postanowienia o odmowie rejestracji kandydata. 5. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę w składzie 3 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym, i wydaje orzeczenie w sprawie skargi w terminie 5 dni. Od orzeczenia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny. Orzeczenie doręcza się pełnomocnikowi i Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli Sąd Najwyższy uzna skargę pełnomocnika za zasadną Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie rejestruje kandydata.\"; 41) w art. 43: a) w ust. 1: - zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Po upływie terminu, o którym mowa w art. 40 ust. 3, z uwzględnieniem art. 42 ust. 3-5, Państwowa Komisja Wyborcza sporządza listę kandydatów, na której w kolejności alfabetycznej nazwisk umieszcza następujące dane: nazwisko, imiona, wiek oraz wskazane w zgłoszeniu udokumentowane wykształcenie, wykonywany zawód, miejsce (zakład) pracy i miejsce zamieszkania zarejestrowanych kandydatów.\", - w zdaniu drugim skreśla się wyrazy \"z dnia 11 kwietnia 1997 r.\" oraz wyrazy \"(Dz.U. Nr 70, poz. 443)\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na wniosek pełnomocnika na liście kandydatów umieszcza się oznaczenie przynależności kandydata do partii politycznej.\", c) w ust. 3 wyrazy \"w 15 dniu\" zastępuje się wyrazami \"w 20 dniu\"; 42) w art. 44 wyrazy \"z listy wyborczej kandydatów\" zastępuje się wyrazami \"z listy kandydatów tych kandydatów\"; 43) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Pełnomocnikowi przysługuje prawo zgłoszenia po jednym mężu zaufania do okręgowych komisji wyborczych oraz do obwodowych komisji wyborczych. Funkcję męża zaufania przy Państwowej Komisji Wyborczej pełni pełnomocnik lub osoba przez niego upoważniona. 2. Upoważnienia mężom zaufania wystawiają pełnomocnicy lub upoważnione przez nich osoby, według wzoru ustalonego przez Państwową Komisję Wyborczą.\"; 44) w art. 46 wyrazy \"listy wyborczej\" zastępuje się wyrazami \"listy kandydatów\", a wyraz \"wojewódzkimi\" zastępuje się wyrazem \"okręgowymi\"; 45) w art. 47: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci Państwowej Komisji Wyborczej oraz oznacza miejsce na umieszczenie pieczęci obwodowej komisji wyborczej.\", b) w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wielkość i rodzaj czcionek powinny być jednakowe dla nazwisk wszystkich kandydatów.\"; 46) dodaje się art. 47a w brzmieniu: \"Art. 47a. Jeżeli po wydrukowaniu kart do głosowania Państwowa Komisja Wyborcza skreśli z listy kandydatów nazwisko kandydata z przyczyn, o których mowa w art. 44, nazwisko tego kandydata pozostawia się na wydrukowanych kartach do głosowania. Informację o skreśleniu oraz o warunkach decydujących o ważności głosu oddanego na takiej karcie podaje się do publicznej wiadomości w formie obwieszczenia i zapewnia jego rozplakatowanie w lokalach wyborczych w dniu głosowania.\"; 47) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. Sposób sporządzania i przekazania kart do głosowania dla obwodów głosowania utworzonych na polskich statkach morskich oraz za granicą ustala Państwowa Komisja Wyborcza, po porozumieniu odpowiednio z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej oraz ministrem właściwym do spraw zagranicznych.\"; 48) w art. 49: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Głosowanie w obwodach głosowania utworzonych na polskich statkach morskich oraz za granicą odbywa się między godziną 6.00 a 20.00 czasu miejscowego. Jeżeli głosowanie miałoby być zakończone w dniu następnym po dniu głosowania w kraju, głosowanie przeprowadza się w dniu poprzedzającym.\"; 49) w art. 50 skreśla się ust. 2; 50) w art. 51: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Po wykonaniu czynności, o których mowa w art. 50, wyborca otrzymuje od komisji kartę do głosowania opatrzoną jej pieczęcią. Wyborca potwierdza otrzymanie karty do głosowania własnym podpisem w przeznaczonej na to rubryce spisu.\", b) w ust. 2 wyraz \"pomieszczenia\" zastępuje się wyrazem \"miejsca\"; 51) w art. 52 wyrazy \"z prawej strony\" zastępuje się wyrazami \"w kratce z lewej strony obok\"; 52) w art. 56 w ust. 1 wyraz \"pomieszczeń\" zastępuje się wyrazem \"miejsc\"; 53) w art. 57: a) w ust. 1 wyrazy \" , jego zastępca lub sekretarz\" zastępuje się wyrazami \"lub jego zastępca\", b) w ust. 2 wyrazy \"o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"zgodnie z art. 45 ust. 2\"; 54) w art. 58 w ust. 3 wyraz \"najbliższego\" zastępuje się wyrazami \"właściwego terytorialnie\"; 55) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. 1. Głosowania przerywać nie wolno. Gdyby wskutek nadzwyczajnych wydarzeń głosowanie było przejściowo uniemożliwione, obwodowa komisja wyborcza może zarządzić jego przerwanie, przedłużenie albo odroczenie do dnia następnego. Uchwała w tej sprawie powinna być natychmiast podana do publicznej wiadomości, przekazana okręgowej komisji wyborczej, wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) oraz przesłana Państwowej Komisji Wyborczej za pośrednictwem okręgowej komisji. 2. W razie przerwania lub odroczenia głosowania komisja zapieczętowuje otwór urny wyborczej i oddaje urnę wraz ze spisem wyborców na przechowanie przewodniczącemu komisji. Pieczęć komisji oddaje się w takim wypadku na przechowanie zastępcy przewodniczącego lub innemu członkowi komisji. Komisja ustala również liczbę kart niewykorzystanych, umieszcza je w opieczętowanym pakiecie i oddaje na przechowanie przewodniczącemu komisji. Przed ponownym podjęciem głosowania komisja stwierdza protokolarnie, czy pieczęcie na urnie i pakiecie z kartami są nienaruszone.\"; 56) w art. 60 wyraz \"wojewódzką\" zastępuje się wyrazem \"okręgową\"; 57) dodaje się art. 60a w brzmieniu: \"Art. 60a. 1. W lokalu wyborczym umieszcza się tylko urzędowe obwieszczenia wyborcze. 2. W lokalu wyborczym oraz w miejscu zapewniającym tajność głosowania umieszcza się zwięzłą informację Państwowej Komisji Wyborczej o sposobie głosowania w wyborach.\"; 58) w art. 61: a) w ust. 1: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Niezwłocznie po zakończeniu głosowania obwodowa komisja wyborcza zlicza i zabezpiecza niewykorzystane karty do głosowania, otwiera urnę wyborczą, po czym ustala:\", - w pkt 2 wyrazy \"którzy wzięli udział w głosowaniu\" zastępuje się wyrazami \"którym wydano karty do głosowania\", - dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) liczbę oddanych głosów, czyli kart wrzuconych do urny przez wyborców,\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przy ustalaniu wyników głosowania i sporządzaniu protokołu mają prawo być obecni mężowie zaufania, którzy mogą wnieść do protokołu uwagi z wymienieniem konkretnych zarzutów.\"; 59) w art. 62 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"lub nieopatrzonych pieczęcią obwodowej komisji wyborczej,\"; 60) w art. 63 w ust. 2: a) w pkt 3 wyrazy \"wyborców, którzy pobrali karty\" zastępuje się wyrazami \"wydanych kart\", b) w pkt 5 wyraz \"poczynione\" zastępuje się wyrazem \"wniesione\"; 61) w art. 65 w ust. 1 wyraz \"wojewódzkiej\" zastępuje się wyrazem \"okręgowej\"; 62) w art. 66: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Okręgowa komisja wyborcza po otrzymaniu protokołów ze wszystkich obwodów głosowania ustala niezwłocznie zbiorcze wyniki głosowania i sporządza w 2 egzemplarzach protokół. Protokół, wraz z protokołami obwodowych komisji wyborczych, w zapieczętowanej kopercie przesyła się niezwłocznie Państwowej Komisji Wyborczej. Przepisy art. 61 ust. 1 i 3, art. 63 ust. 2 i 3, art. 64 i art. 65 ust. 2 stosuje się odpowiednio.\", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 3 wyraz \"wojewódzkich\" zastępuje się wyrazem \"okręgowych\", d) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Zasady i tryb przekazywania właściwej okręgowej komisji wyborczej wyników głosowania z obwodów głosowania utworzonych za granicą oraz na polskich statkach morskich ustala Państwowa Komisja Wyborcza, po zasięgnięciu opinii odpowiednio ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej. 3b. Jeżeli właściwa okręgowa komisja wyborcza nie uzyska wyników głosowania w obwodach głosowania za granicą oraz na polskich statkach morskich w ciągu 24 godzin od zakończenia głosowania, o którym mowa w art. 49, głosowanie w tych obwodach uważa się za niebyłe. Fakt ten odnotowuje się w protokole zbiorczych wyników głosowania, z wymienieniem obwodów głosowania oraz ewentualnych przyczyn nie uzyskania z tych obwodów wyników głosowania.\", e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Drugie egzemplarze protokołów wraz ze wszystkimi dokumentami z przeprowadzonego głosowania przewodniczący obwodowych i okręgowych komisji wyborczych przekazują odpowiednio wójtom (burmistrzom, prezydentom miast) oraz kierownikom właściwych miejscowo jednostek Krajowego Biura Wyborczego.\", f) skreśla się ust. 5; 63) dodaje się art. 66a i 66b w brzmieniu: \"Art. 66a. Państwowa Komisja Wyborcza określa zasady i sposób wykorzystania elektronicznego systemu przesyłania i przetwarzania danych o wynikach głosowania i wynikach wyborów."}
{"id":"2000_488_5","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W pierwszych wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej zarządzonych po wejściu w życie niniejszej ustawy zmiany w podziale gminy na stałe obwody głosowania mogą być dokonane najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów również z innych przyczyn niż wymienione w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060)."}
{"id":"2000_488_6","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Marszałek Sejmu ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_488_66b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 66b. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, złożony po porozumieniu z Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych, określa, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania, przechowywania i udostępniania dokumentów z wyborów.\"; 64) w rozdziale 9 dodaje się art. 66c i 66d w brzmieniu: \"Art. 66c. 1. Po otrzymaniu protokołów, o których mowa w art. 66 ust. 1, Państwowa Komisja Wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia przez okręgową komisję wyborczą zbiorczych wyników głosowania. 2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu zbiorczych wyników głosowania Państwowa Komisja Wyborcza zarządza ponowne ustalenie tych wyników. Przepisy art. 66 i 66a stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_488_66d","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 66d. Państwowa Komisja Wyborcza podaje do publicznej wiadomości zbiorcze wyniki głosowania, o których mowa w art. 66c ust. 1, ustalone przez okręgową komisję wyborczą.\"; 65) art. 67 i 68 otrzymują brzmienie: \"Art. 67. Niezwłocznie po otrzymaniu i sprawdzeniu protokołów od wszystkich okręgowych komisji wyborczych Państwowa Komisja Wyborcza ustala wyniki głosowania na kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej i sporządza protokół głosowania."}
{"id":"2000_488_68","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 68. 1. Na podstawie wyników ustalonych w protokole głosowania Państwowa Komisja Wyborcza stwierdza, w drodze uchwały, wynik wyborów na Prezydenta Rzeczypospolitej. 2. Uchwałę, o której mowa w ust. 1, Państwowa Komisja Wyborcza przekazuje niezwłocznie Marszałkowi Sejmu i urzędującemu Prezydentowi Rzeczypospolitej oraz wręcza nowo wybranemu Prezydentowi Rzeczypospolitej.\"; 66) w art. 69: a) w ust. 2 po wyrazach \"art. 8b ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Państwowa Komisja Wyborcza publikuje opracowanie statystyczne zawierające szczegółowe informacje o wynikach głosowania i wyborów oraz udostępnia wyniki głosowania i wyborów w postaci elektronicznej po kosztach własnych.\"; 67) w art. 70: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ponowne głosowanie przeprowadza się w obwodach głosowania utworzonych dla przeprowadzenia wyborów, w trybie przewidzianym w ustawie.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Ponowne głosowanie przeprowadza się na podstawie tych samych spisów wyborców, podlegających aktualizacji. Szczegółowe zasady aktualizacji spisów określają rozporządzenia, o których mowa w art. 29, art. 35 ust. 3 i art. 36 ust. 3.\"; 68) w art. 72 w ust. 1 wyrazy \"mogło wywrzeć\" zastępuje się wyrazem \"miało\"; 69) art. 73 i 74 otrzymują brzmienie: \"Art. 73. 1. Protest wnosi się na piśmie do Sądu Najwyższego nie później niż w ciągu 3 dni od dnia podania wyników wyborów do wiadomości publicznej przez Państwową Komisję Wyborczą. Nadanie w tym terminie protestu w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu Najwyższego. 2. W odniesieniu do wyborcy przebywającego za granicą lub na polskim statku morskim wymogi wymienione w ust. 1 uważa się za spełnione, jeżeli protest został złożony odpowiednio właściwemu terytorialnie konsulowi lub kapitanowi statku. Wyborca obowiązany jest dołączyć do protestu zawiadomienie o ustanowieniu swojego pełnomocnika zamieszkałego w kraju lub pełnomocnika do doręczeń zamieszkałego w kraju, pod rygorem pozostawienia protestu bez biegu. 3. Wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty."}
{"id":"2000_488_7","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_488_74","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 74. 1. Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do tego nieuprawnioną w myśl art. 72 ust. 2 i 3 lub niespełniający warunków określonych w art. 73. Niedopuszczalne jest przywrócenie terminu do wniesienia protestu. 2. Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest dotyczący sprawy, co do której w niniejszej ustawie przewiduje się możliwość wniesienia skargi lub odwołania do sądu lub do Państwowej Komisji Wyborczej przed dniem głosowania. 3. Jeżeli w proteście zarzucono popełnienie przestępstwa przeciwko wyborom, Sąd Najwyższy niezwłocznie zawiadamia o tym Prokuratora Generalnego.\"; 70) w art. 75: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sąd Najwyższy rozpatruje protest w składzie 3 sędziów w postępowaniu nieprocesowym, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, i wydaje opinię w formie postanowienia w sprawie protestu.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Opinia powinna zawierać ustalenia co do zasadności zarzutów protestu, a w razie potwierdzenia zasadności zarzutów - ocenę, czy przestępstwo przeciwko wyborom lub naruszenie przepisów niniejszej ustawy miało wpływ na wynik wyborów.\"; 71) w art. 76 w ust. 2 wyrazy \"w 20 dniu po dniu wyborów\" zastępuje się wyrazami \"w 30 dniu po podaniu wyników wyborów do wiadomości publicznej przez Państwową Komisję Wyborczą\"; 72) w art. 76a w ust. 2 wyraz \"Zarządzenie\" zastępuje się wyrazem \"Postanowienie\"; 73) w rozdziale 11 dodaje się art. 76b i 76c w brzmieniu: \"Art. 76b. 1. Kampania wyborcza rozpoczyna się z dniem ogłoszenia postanowienia Marszałka Sejmu o wyborach. 2. Kampanii wyborczej nie można prowadzić na 24 godziny przed dniem głosowania i w dniu głosowania aż do jego zakończenia."}
{"id":"2000_488_76c","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 76c. Na 24 godziny przed dniem głosowania aż do zakończenia głosowania zabrania się podawania do wiadomości publicznej wyników przedwyborczych badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań wyborczych i wyniku wyborów, a także wyników sondaży wyborczych przeprowadzonych w dniu głosowania.\"; 74) w art. 77 w ust. 1 wyrazy \"36 godzin\" zastępuje się wyrazami \"24 godziny\"; 75) w art. 78: a) w ust. 1 wyrazy \"w sposób zakłócający\" zastępuje się wyrazami \"lub instytucji publicznych w sposób i w formach zakłócających\", b) w ust. 2 wyraz \"policyjnych\" zastępuje się wyrazami \"podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych\", c) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Zabrania się organizowania w ramach kampanii wyborczej na rzecz kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej gier losowych i konkursów, w których wygranymi są nagrody pieniężne lub przedmioty o wartości wyższej niż wartość przedmiotów zwyczajowo używanych w celach reklamowych lub promocyjnych. 4. Zabrania się podawania oraz dostarczania, w ramach kampanii wyborczej na rzecz kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej, napojów alkoholowych nieodpłatnie lub po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen nabycia lub kosztów wytworzenia.\"; 76) dodaje się art. 78 a w brzmieniu: \"Art. 78a. Materiały wyborcze powinny zawierać wyraźne oznaczenie od kogo pochodzą.\"; 77) art. 79 i 80 otrzymują brzmienie: \"Art. 79. 1. Na ścianach budynków, ogrodzeniach, latarniach, urządzeniach energetycznych, telekomunikacyjnych i innych można umieszczać plakaty i hasła wyborcze wyłącznie po uzyskaniu zgody właściciela lub zarządcy nieruchomości. 2. Zabrania się umieszczania plakatów i haseł wyborczych na zewnątrz i wewnątrz budynków administracji rządowej i samorządowej oraz sądów, a także na terenie jednostek wojskowych i oddziałów obrony cywilnej oraz skoszarowanych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Rada gminy może zakazać umieszczania plakatów lub haseł na niektórych budynkach publicznych, a także określonych częściach terenów publicznych z przyczyn związanych z ochroną zabytków bądź środowiska. 4. Przy ustawianiu własnych urządzeń ogłoszeniowych dla celów prowadzenia kampanii wyborczej należy stosować obowiązujące przepisy porządkowe. 5. Plakaty należy umieszczać w taki sposób, aby można je było następnie usunąć bez powodowania szkód. 6. Policja (straż miejska) jest obowiązana usuwać na koszt komitetu plakaty i hasła, których sposób umieszczenia może zagrażać życiu lub zdrowiu fizycznemu ludzi albo bezpieczeństwu mienia bądź w ruchu drogowym. 7. Plakaty, hasła wyborcze oraz urządzenia ogłoszeniowe ustawione dla celów prowadzenia kampanii wyborczej właściwe komitety obowiązane są usunąć w terminie 30 dni po dniu wyborów. 8. Zarząd gminy postanawia o usunięciu plakatów wyborczych, haseł i urządzeń ogłoszeniowych umieszczonych z naruszeniem przepisów ust. 1-5 lub nieusuniętych przez właściwe komitety w terminie, o którym mowa w ust. 7. Koszty ich usunięcia ponoszą właściwe komitety."}
{"id":"2000_488_8","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. 1. Marszałek Sejmu zarządza, w drodze postanowienia, wybory Prezydenta Rzeczypospolitej i wyznacza ich datę zgodnie z art. 7. Postanowienie Marszałka Sejmu podaje się do publicznej wiadomości i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej najpóźniej w 3 dniu od dnia zarządzenia wyborów. 2. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, Marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określa dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych przewidzianych w ustawie (kalendarz wyborczy)."}
{"id":"2000_488_80","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 80. 1. Jeżeli plakaty, hasła, ulotki, wypowiedzi albo inne formy propagandy i agitacji zawierają dane i informacje nieprawdziwe, każdy zainteresowany ma prawo wnieść do sądu okręgowego wniosek o: 1) orzeczenie konfiskaty takich materiałów, 2) wydanie zakazu publikowania takich danych i informacji, 3) nakazanie sprostowania informacji, 4) nakazanie przeproszenia pomówionego, 5) nakazanie uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 50 000 złotych na rzecz instytucji charytatywnej, 6) zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy kwoty do 50 000 złotych tytułem odszkodowania. 2. Sąd okręgowy rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, w ciągu 24 godzin, w postępowaniu nieprocesowym w składzie jednego sędziego. Sąd może rozpoznać sprawę w wypadku usprawiedliwionej nieobecności wnioskodawcy lub uczestnika postępowania, którzy o terminie rozprawy zostali prawidłowo powiadomieni. Postanowienie, kończące postępowanie w sprawie, sąd niezwłocznie doręcza osobie zainteresowanej, o której mowa w ust. 1, właściwej okręgowej komisji wyborczej i zobowiązanemu do wykonania postanowienia sądu. Na postanowienie sądu okręgowego przysługuje w ciągu 24 godzin zażalenie do sądu apelacyjnego, który jest obowiązany do jego rozpatrzenia w ciągu 24 godzin. Od postanowienia sądu apelacyjnego nie przysługuje środek prawny i podlega ono natychmiastowemu wykonaniu. 3. Dane lub informacje nieprawdziwe odnoszące się do wyborów i związane z kampanią wyborczą, opublikowane w prasie, podlegają sprostowaniu w ciągu 48 godzin. 4. W odniesieniu do sprostowań danych lub informacji opublikowanych w innej prasie niż dziennik sąd wskazuje dziennik, w którym sprostowanie ma być zamieszczone na koszt zobowiązanego w ciągu 48 godzin. 5. W razie odmowy lub niezamieszczenia sprostowania przez zobowiązanego lub wskazanego w postanowieniu sądu, sąd na wniosek zainteresowanego zarządza opublikowanie sprostowania w trybie egzekucyjnym na koszt zobowiązanego. 6. W sprawach, o których mowa w ust. 3-5, przepisu art. 76b ust. 2 nie stosuje się.\"; 78) skreśla się art. 81; 79) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. 1. W okresie od 15 dnia przed dniem głosowania do dnia zakończenia kampanii wyborczej \"Telewizja Polska - Spółka Akcyjna\" i \"Polskie Radio - Spółka Akcyjna\", zwane dalej \"Telewizją Polską\" i \"Polskim Radiem\", rozpowszechniają nieodpłatnie w programach ogólnokrajowych przygotowywane przez komitety audycje wyborcze, zgodnie z przepisami ustawy. 2. Łączny czas rozpowszechniania nieodpłatnie audycji wyborczych wynosi 25 godzin w Telewizji Polskiej, w tym do 5 godzin w TV Polonia i 35 godzin w Polskim Radiu, w tym do 5 godzin w programie przeznaczonym dla zagranicy. 3. Przez pojęcie rozpowszechniania nieodpłatnie audycji wyborczych rozumie się zarówno rejestrację i emisję wystąpień przedstawicieli komitetów bądź kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej, jak i rejestrację oraz emisję audycji wyborczych przygotowanych przez komitety. 4. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach podziału czasu nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych, zakres rejestracji oraz sposób przygotowania i emisji tych audycji oraz sposób upowszechniania informacji o terminach emisji audycji wyborczych. 5. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, po zasięgnięciu opinii zarządów spółek, o których mowa w ust. 1, oraz właściwej rady programowej, ustala: 1) czas przeznaczony na rozpowszechnianie nieodpłatnie audycji wyborczych w każdym z programów ogólnokrajowych, 2) ramowy podział czasu, o którym mowa w ust. 2, w okresie od 15 dnia przed dniem głosowania do dnia zakończenia kampanii wyborczej. 6. Kolejność rozpowszechniania w każdym dniu audycji wyborczych ustalają kierujący redakcjami właściwych ogólnokrajowych programów telewizyjnych, w tym TV Polonia, oraz radiowych w drodze losowania przeprowadzonego w obecności pełnomocników, najpóźniej w 18 dniu przed dniem głosowania. 7. Czas antenowy przysługujący jednemu komitetowi nie może być odstępowany innemu komitetowi. Telewizja Polska i Polskie Radio bez prawomocnego orzeczenia sądu nie mogą ingerować w treść i czas audycji komitetu. 8. Na ustalenia dotyczące podziału czasu antenowego pełnomocnikom przysługuje skarga do Państwowej Komisji Wyborczej. Skargę wnosi się w terminie 24 godzin od dokonania ustalenia. Państwowa Komisja Wyborcza rozpatruje sprawę niezwłocznie i wydaje postanowienie. Od postanowienia Państwowej Komisji Wyborczej nie przysługuje środek prawny. 9. W wypadku zarządzenia ponownego głosowania, o którym mowa w art. 8b, w okresie od 9 dnia przed dniem głosowania do dnia zakończenia kampanii wyborczej przed dniem ponownego głosowania Telewizja Polska i Polskie Radio rozpowszechniają nieodpłatnie audycje wyborcze przygotowywane przez komitety obu kandydatów, z tym że łączny czas wynosi 6 godzin w Telewizji Polskiej i 8 godzin w Polskim Radiu. Przepisy ust. 3-8 stosuje się odpowiednio, z tym że losowanie kolejności rozpowszechniania w każdym dniu audycji wyborczych przeprowadza się w 10 dniu przed dniem ponownego głosowania.\"; 80) dodaje się art. 83a i 83b w brzmieniu: \"Art. 83a. 1. Niezależnie od czasu przyznanego na rozpowszechnianie nieodpłatnie audycji wyborczych każdy komitet może, wyłącznie w okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej, odpłatnie rozpowszechniać audycje wyborcze w programach publicznych i niepublicznych nadawców radiowych i telewizyjnych. Łączny czas rozpowszechniania odpłatnie audycji wyborczych nie może przekraczać 15% łącznego czasu przyznanego danemu komitetowi na rozpowszechnianie nieodpłatnie audycji wyborczych. 2. Nadawcy nie mogą odmówić rozpowszechniania na zasadach odpłatności audycji wyborczych, o których mowa w ust. 1. 3. Wysokość opłat pobieranych za czas rozpowszechniania audycji wyborczych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać 50% stawek cen pobieranych za reklamy i musi być dla wszystkich jednakowa oraz ustalana według cennika obowiązującego w dniu zarządzenia wyborów. 4. Do audycji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o działalności reklamowej w programach telewizji i radiofonii, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Czasu przeznaczonego na rozpowszechnianie odpłatnie audycji wyborczych nie wlicza się do ustalonego odrębnymi przepisami dopuszczalnego wymiaru czasowego reklam."}
{"id":"2000_488_83b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 83b. 1. Telewizja Polska i Polskie Radio zapewniają Państwowej Komisji Wyborczej w okresie od zarządzenia wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej możliwość nieodpłatnego przedstawiania w programach ogólnokrajowych telewizyjnych i radiowych informacji, wyjaśnień i komunikatów związanych z zarządzonymi wyborami i obowiązującymi przepisami prawa wyborczego. 2. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą i zarządami Telewizji Polskiej i Polskiego Radia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1.\"; 81) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. Finansowanie kampanii wyborczej jest jawne.\"; 82) dodaje się art. 84a-84d w brzmieniu: \"Art. 84a. 1. Wydatki ponoszone przez komitety w związku z wyborami są pokrywane z ich źródeł własnych. 2. Komitet może pozyskiwać i wydatkować środki od dnia nabycia osobowości prawnej. 3. Komitet może wydatkować zgromadzone środki jedynie na cele związane z wyborami."}
{"id":"2000_488_84b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 84b. 1. Za gospodarkę finansową komitetu odpowiedzialny jest jego pełnomocnik finansowy. 2. Pełnomocnikiem finansowym nie może być: 1) kandydat na Prezydenta Rzeczypospolitej, 2) pełnomocnik, o którym mowa w art. 40a ust. 7, 3) funkcjonariusz publiczny w rozumieniu art. 115 § 13 Kodeksu karnego. 3. Można być pełnomocnikiem finansowym tylko jednego komitetu."}
{"id":"2000_488_84c","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 84c. Komitety prowadzą rachunkowość na zasadach określonych odrębnymi przepisami dotyczącymi jednostek nieprowadzących działalności gospodarczej, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_488_84d","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 84d. Wydatki komitetu nie mogą przekroczyć 12 000 000 złotych.\"; 83) w art. 85: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby fizyczne, osoby prawne i inne jednostki organizacyjne, z zastrzeżeniem art. 86, mogą przekazywać środki na cele kampanii wyborczej prowadzonej przez komitet.\", b) dodaje się ust. 4-8 w brzmieniu: \"4. Środki finansowe komitetu gromadzi się na koncie bankowym, z tym że środki pochodzące od osób prawnych, z wyłączeniem partii politycznych, oraz pochodzące od anonimowych ofiarodawców ze zbiórek publicznych gromadzone są na osobnych subkontach konta komitetu. 5. Łączna suma wpłat od osoby fizycznej na jeden komitet nie może przekraczać 15-krotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników w dniu poprzedzającym rozpoczęcie kampanii wyborczej. 6. Łączna suma wpłat od podmiotu innego niż ten, o którym mowa w ust. 5, z wyłączeniem partii politycznych, na jeden komitet nie może przekraczać 100-krotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników w dniu poprzedzającym rozpoczęcie kampanii wyborczej. 7. Kwoty przekraczające 2-krotność najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników, z wyłączeniem kwot pochodzących ze zbiórek publicznych, mogą być wpłacane na komitet jedynie czekiem, przelewem lub kartą płatniczą. 8. Do wydatków komitetu wlicza się wartość darowizn niepieniężnych pozyskanych przez komitet.\"; 84) art. 86 i 87 otrzymują brzmienie: \"Art. 86. 1. Komitetowi nie mogą być przekazywane środki finansowe pochodzące: 1) z budżetu państwa, 2) od państwowych jednostek organizacyjnych, 3) z budżetu jednostek samorządu terytorialnego, związków jednostek samorządu terytorialnego i innych samorządowych osób prawnych, a także z budżetu stowarzyszeń i innych zrzeszeń jednostek samorządu terytorialnego, 4) od przedsiębiorców państwowych, a także przedsiębiorców z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, związków jednostek samorządu terytorialnego oraz innych samorządowych osób prawnych, a także z udziałem stowarzyszeń i innych zrzeszeń jednostek samorządu terytorialnego - z wyłączeniem spółek publicznych, 5) od osób prawnych i jednostek organizacyjnych korzystających, w ciągu ostatnich 2 lat od dnia zarządzenia wyborów, ze środków publicznych - z wyłączeniem partii politycznych, 6) od podmiotów zależnych, w rozumieniu przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, od podmiotów wymienionych w pkt 2-5. 2. Komitet nie może przyjmować środków finansowych pochodzących od: 1) osób fizycznych nie mających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli polskich zamieszkałych za granicą, 2) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 3) osób prawnych nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 4) innych podmiotów nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadających zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, 5) osób prawnych z udziałem podmiotów zagranicznych - z wyłączeniem spółek publicznych, 6) obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, misji specjalnych i organizacji międzynarodowych oraz innych obcych przedstawicielstw korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych."}
{"id":"2000_488_87","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87. 1. Pełnomocnik finansowy może organizować zbiórki publiczne środków finansowych na cele związane z wyborami, na zasadach określonych w przepisach o zbiórkach publicznych. 2. Organizowanie zbiórki publicznej, o której mowa w ust. 1, nie wymaga uzyskania pozwolenia. 3. Pełnomocnik finansowy obowiązany jest przechowywać dokumenty związane ze zbiórką publiczną przez okres 12 miesięcy od dnia wyborów.\"; 85) dodaje się art. 87a-87k w brzmieniu: \"Art. 87a. 1. Zabrania się przekazywania środków finansowych i wartości niepieniężnych przez jeden komitet na rzecz innego komitetu. 2. Zabrania się pozyskiwania przez komitet środków oraz ich wydawania po dniu złożenia sprawozdania, o którym mowa w art. 87g."}
{"id":"2000_488_87b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87b. Wydatki komitetu na kampanię wyborczą prowadzoną w formach i na zasadach właściwych dla reklamy, w tym w prasie w rozumieniu przepisów prawa prasowego, nie mogą przekraczać 80% kwoty, o której mowa w art. 84d."}
{"id":"2000_488_87c","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87c. Wydatki komitetu ze środków pochodzących od osób prawnych, z wyłączeniem partii politycznych, nie mogą przekraczać 60% limitu, o którym mowa w art. 84d."}
{"id":"2000_488_87d","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87d. Wydatki komitetu ze środków pochodzących od anonimowych ofiarodawców ze zbiórek publicznych, w rozumieniu przepisów o zbiórkach publicznych, nie mogą przekraczać 10% limitu, o którym mowa w art. 84d."}
{"id":"2000_488_87e","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87e. Wszelkie wezwania i informacje pisemne dostarczane przez komitet, mające na celu pozyskanie środków na wybory, muszą zawierać informację o treści przepisów art. 85 ust. 2, 3 i 5-7, art. 86, art. 87f, art. 88f pkt 1 i 3 oraz art. 88g pkt 2."}
{"id":"2000_488_87f","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87f. 1. Korzyści majątkowe przekazane albo przyjęte przez komitet z naruszeniem zakazów określonych w art. 84d, art. 85 ust. 2-7, art. 86, art. 87a, art. 87b, art. 87c, art. 87d podlegają przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa. Jeżeli korzyść majątkowa została zużyta lub utracona, przepadkowi podlega jej wartość. 2. Sądem właściwym do orzekania w sprawach przepadku korzyści majątkowych, o których mowa w ust. 1, jest Sąd Okręgowy w Warszawie. 3. Wniosek o orzeczenie przepadku korzyści majątkowej wnosi do sądu Państwowa Komisja Wyborcza. 4. Do postępowania w sprawie przepadku korzyści majątkowej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2000_488_87g","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87g. 1. Pełnomocnik finansowy, w ciągu 3 miesięcy od dnia wyborów, przedkłada Państwowej Komisji Wyborczej sprawozdanie o przychodach, wydatkach i zobowiązaniach finansowych komitetu, zwane dalej \"sprawozdaniem wyborczym\", wraz z opinią biegłego rewidenta o sprawozdaniu oraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4. 2. Biegłego rewidenta, o którym mowa w ust. 1, wybiera Państwowa Komisja Wyborcza. 3. Koszty sporządzenia opinii, o której mowa w ust. 1, pokrywane są z budżetu państwa w części 19 - Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określa, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania wyborczego oraz szczegółowy zakres zawartych w nim informacji, a także wykaz rodzajów dokumentów jakie należy załączyć do sprawozdania tak aby umożliwiały weryfikację podanych w sprawozdaniu informacji. Wzór powinien określać w szczególności: 1) wskazanie w sprawozdaniu wszystkich osób prawnych, które przekazały darowizny na rzecz komitetu, 2) wykazanie stanu subkont, o których mowa w art. 85 ust. 4. 5. Wartość pozyskanych darowizn niepieniężnych oraz świadczonych na rzecz komitetu usług podaje się w sprawozdaniu wyborczym w wysokości możliwych do uzyskania cen ich sprzedaży netto nie wyższych od cen nabycia lub kosztów wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacji. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do nieodpłatnych usług polegających na rozpowszechnianiu plakatów i ulotek wyborczych przez podmioty inne niż przedsiębiorcy. 7. Sprawozdanie wyborcze komitetu Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie 7 dni od dnia złożenia go Państwowej Komisji Wyborczej. 8. Pełnomocnik finansowy w wypadku uzyskania nadwyżki pozyskanych środków na cele związane z wyborami nad poniesionymi wydatkami jest obowiązany przekazać tę nadwyżkę instytucji charytatywnej. Informację o przekazaniu nadwyżki pełnomocnik finansowy podaje do publicznej wiadomości w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym najpóźniej w ciągu 30 dni od daty przyjęcia sprawozdania wyborczego przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"2000_488_87h","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87h. 1. Państwowa Komisja Wyborcza w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia sprawozdania wyborczego przyjmuje albo, w razie stwierdzenia naruszenia przez komitet przepisów ustawy dotyczących finansowania kampanii wyborczej, odrzuca sprawozdanie. 2. W razie zaistnienia wątpliwości co do prawidłowości sprawozdania wyborczego Państwowa Komisja Wyborcza może zwrócić się do danego komitetu o usunięcie wad sprawozdania lub o udzielenie wyjaśnień w określonym terminie. 3. Państwowa Komisja Wyborcza, badając sprawozdanie wyborcze, może zlecać sporządzanie ekspertyz lub opinii. 4. Państwowa Komisja Wyborcza, badając sprawozdanie wyborcze, może żądać od organów państwowych niezbędnej pomocy. 5. W terminie 7 dni od dnia publikacji sprawozdania wyborczego, o której mowa w art. 87g ust. 7: 1) partie polityczne, 2) komitety, które brały udział w danych wyborach, 3) stowarzyszenia i fundacje, które w swoich statutach przewidują działania związane z analizą finansowania kampanii wyborczych - mogą zgłaszać do Państwowej Komisji Wyborczej umotywowane, pisemne zastrzeżenia co do sprawozdań wyborczych komitetów. 6. Państwowa Komisja Wyborcza w terminie 60 dni od dnia zgłoszenia zastrzeżenia, którym mowa w ust. 5, udziela pisemnej odpowiedzi na zastrzeżenie."}
{"id":"2000_488_87i","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87i. 1. W wypadku odrzucenia sprawozdania wyborczego komitetu przez Państwową Komisję Wyborczą komitet ma prawo, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu sprawozdania, wnieść do Sądu Najwyższego skargę na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie odrzucenia sprawozdania. 2. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę i wydaje w tej sprawie orzeczenie w terminie 60 dni od dnia doręczenia skargi. 3. Rozpatrzenie skargi przez Sąd Najwyższy następuje w składzie 7 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym. 4. Od orzeczenia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny."}
{"id":"2000_488_87j","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87j. Komitet ulega rozwiązaniu z mocy prawa: 1) po przyjęciu sprawozdania wyborczego komitetu przez Państwową Komisję Wyborczą albo 2) po bezskutecznym upływie terminu do wniesienia skargi, o której mowa w art. 87i ust. 1 albo 3) po wydaniu orzeczenia, o którym mowa w art. 87i ust. 2, uwzględniającego skargę na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie odrzucenia sprawozdania."}
{"id":"2000_488_87k","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 87k. Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" oraz podaje do publicznej wiadomości, w formie komunikatu, informację o przyjętych i odrzuconych sprawozdaniach wyborczych komitetów.\"; 86) art. 88 otrzymuje brzmienie: \"Art. 88. 1. Wydatki związane z organizacją przygotowań i przeprowadzeniem wyborów są pokrywane z budżetu państwa. 2. Z budżetu państwa pokrywane są wydatki związane z: 1) zadaniami Państwowej Komisji Wyborczej oraz Krajowego Biura Wyborczego przewidzianymi w ustawie, 2) zadaniami komisji wyborczych niższego stopnia oraz zapewnieniem ich obsługi przez wyznaczone do tych celów organy i jednostki organizacyjne, 3) zadaniami wyborczymi organów administracji rządowej oraz podległych im urzędów centralnych i jednostek organizacyjnych, a także innych organów państwowych, 4) zadaniami wyborczymi zleconymi jednostkom samorządu terytorialnego. 3. Środki finansowe na zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego przekazywane są nie później niż w ciągu 30 dni od daty ogłoszenia postanowienia Marszałka Sejmu o zarządzeniu wyborów. 4. Informację o wydatkach, o których mowa w ust. 2, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego podaje do publicznej wiadomości w ciągu 5 miesięcy od dnia wyborów. 5. Zasady planowania finansowego oraz realizacji wydatków, o których mowa w ust. 2 i 3, a także sprawozdawczości finansowej określają przepisy o finansach publicznych. 6. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest Kierownik Krajowego Biura Wyborczego.\"; 87) dodaje się rozdział 12a w brzmieniu: \"Rozdział 12a Przepisy karne"}
{"id":"2000_488_88a","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88a. Kto zbiera podpisy pod zgłoszeniem kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej z naruszeniem zakazów określonych w art. 40g ust. 1, 2 lub 3, podlega grzywnie od 1 000 do 10 000 złotych."}
{"id":"2000_488_88b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88b. Kto prowadzi kampanię wyborczą z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 76b ust. 2, podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_488_88c","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88c. Kto podaje do wiadomości publicznej wyniki przedwyborczych badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań wyborczych i wyniku wyborów lub wyników sondaży wyborczych przeprowadzonych w dniu głosowania, z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 76c, podlega grzywnie od 500 000 do 1 000 000 złotych."}
{"id":"2000_488_88d","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88d. Kto organizuje w ramach kampanii wyborczej na rzecz kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej gry losowe lub konkursy z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 78 ust. 3, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_488_88e","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88e. Kto podaje lub dostarcza, w ramach kampanii wyborczej na rzecz kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej, napoje alkoholowe z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 78 ust. 4, podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_488_88f","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88f. Kto: 1) przekazuje środki finansowe lub nieodpłatnie świadczy usługi na cele kampanii wyborczej z naruszeniem zasad, o których mowa w art. 85 ust. 2 lub 3, 2) narusza zasady określone w art. 85 ust. 4 dotyczące sposobu gromadzenia środków finansowych komitetu, 3) dokonuje wpłat na jeden komitet w wysokości przekraczającej limity określone w art. 85 ust. 5 lub 6, 4) nie wprowadza zastrzeżenia do umowy rachunku bankowego, zawartej przez niego w imieniu komitetu, że wpłaty na komitet mogą być dokonywane tylko w sposób określony w art. 85 ust. 7 - podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_488_88g","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88g. Kto: 1) wydatkuje środki komitetu z naruszeniem zasad określonych w art. 84a ust. 2 lub 3 albo limitu określonego w art. 84d, 2) przekazuje komitetowi albo przyjmuje w imieniu komitetu środki finansowe lub wartości niepieniężne wbrew zakazom określonym w art. 86, 3) wydatkuje środki komitetu z naruszeniem limitu określonego w art. 87c lub limitu określonego w art. 87d - podlega grzywnie od 1 000 do 100 000 złotych."}
{"id":"2000_488_88h","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88h. Kto: 1) przekazuje środki finansowe lub wartości niepieniężne na rzecz innego komitetu wbrew zakazowi określonemu w art. 87a ust. 1 albo pozyskuje lub wydaje środki komitetu po dniu złożenia sprawozdania wyborczego, o którym mowa w art. 87g ust. 1, 2) dokonuje wydatków na kampanię wyborczą prowadzoną w formach i na zasadach właściwych dla reklamy w wysokości przekraczającej limit określony w art. 87b - podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_488_88i","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88i. 1. Pełnomocnik finansowy, który nie wykonuje w terminie: 1) obowiązku przekazania instytucji charytatywnej nadwyżki środków finansowych, o której mowa w art. 87g ust. 8, 2) obowiązku przedłożenia Państwowej Komisji Wyborczej sprawozdania wyborczego, o którym mowa w art. 87g ust. 1 - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopuszcza do wykonania lub utrudnia dopełnienie przez pełnomocnika finansowego obowiązków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2. 3. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 2, działa nieumyślnie, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_488_88j","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88j. Kto: 1) prowadzi kampanię wyborczą bez zgody komitetu, a koszt takiego działania wynosi od 5 000 do 50 000 złotych, podlega grzywnie nie mniejszej niż koszt takiego działania, 2) prowadzi działania, o których mowa w pkt 1, a koszt ich przekracza 50 000 złotych, podlega grzywnie nie mniejszej niż koszt takiego działania oraz karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2000_488_88k","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 88k. Do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 88b, art. 88e, art. 88f i art. 88h, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.\"; 88) tytuł rozdziału 13 otrzymuje brzmienie: \"Przepisy szczególne i końcowe\"; 89) w rozdziale 13 dodaje się art. 88l w brzmieniu: \"Art. 88l. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, podwyższy kwotę, o której mowa w art. 84d, w wypadku wzrostu wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem o ponad 5%, w stopniu odpowiadającym wzrostowi tych cen. 2. Wskaźnik wzrostu cen, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do 20 dnia pierwszego miesiąca każdego kwartału.\"; 90) skreśla się art. 89; 91) dodaje się art. 90a w brzmieniu: \"Art. 90a. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o upływie terminu do wniesienia skargi lub odwołania do sądu albo organu wyborczego, należy przez to rozumieć dzień złożenia skargi lub odwołania w sądzie lub organowi wyborczemu. 2. Jeżeli koniec terminu do wykonania czynności określonej w ustawie przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, termin upływa pierwszego roboczego dnia po tym dniu. 3. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, czynności wyborcze określone kalendarzem wyborczym oraz czynności, o których mowa w ust. 1, dokonywane są w godzinach urzędowania sądów i organów wyborczych.\"."}
{"id":"2000_488_8a","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8a. 1. Prezydent Rzeczypospolitej jest wybierany na pięcioletnią kadencję i może być ponownie wybrany tylko raz. 2. Nowo wybrany Prezydent Rzeczypospolitej składa przysięgę wobec Zgromadzenia Narodowego w ostatnim dniu urzędowania ustępującego Prezydenta Rzeczypospolitej. 3. Ustępujący Prezydent Rzeczypospolitej kończy urzędowanie z chwilą złożenia przysięgi przez nowo wybranego Prezydenta Rzeczypospolitej. 4. Prezydent Rzeczypospolitej wybrany w wyborach, o których mowa w art. 7 ust. 2, składa przysięgę wobec Zgromadzenia Narodowego w terminie 7 dni od stwierdzenia ważności wyborów. 5. Prezydent Rzeczypospolitej obejmuje urząd po złożeniu przysięgi."}
{"id":"2000_488_8b","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8b. 1. Jeżeli w wyborach, o których mowa w art. 7, żaden z kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej nie uzyska więcej niż połowę ważnie oddanych głosów, czternastego dnia po pierwszym głosowaniu przeprowadza się ponowne głosowanie. 2. W ponownym głosowaniu wyboru dokonuje się spośród dwóch kandydatów, którzy w pierwszym głosowaniu otrzymali największą liczbę głosów. 3. Jeżeli którykolwiek z dwóch kandydatów, o których mowa w ust. 2, wycofa zgodę na kandydowanie, utraci prawo wyborcze lub umrze, w jego miejsce do wyborów w ponownym głosowaniu dopuszcza się kandydata, który otrzymał kolejno największą liczbę głosów w pierwszym głosowaniu. W takim wypadku datę ponownego głosowania odracza się o dalszych 14 dni. 4. Za wybranego na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej w ponownym głosowaniu uznaje się tego kandydata, który otrzymał więcej głosów. 5. W wypadku, o którym mowa w ust. 3, Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie informuje, w drodze uchwały, o dopuszczeniu nowego kandydata do wyborów w ponownym głosowaniu oraz podaje do publicznej wiadomości datę przeprowadzenia ponownego głosowania.\"; 7) dodaje się art. 8c w brzmieniu: \"Art. 8c. 1. Jeżeli w wyborach, o których mowa w art. 7 i art. 8b, głosowanie miałoby być przeprowadzone tylko na jednego kandydata Państwowa Komisja Wyborcza stwierdza ten fakt w drodze uchwały, którą przekazuje Marszałkowi Sejmu, podaje do publicznej wiadomości i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Marszałek Sejmu ponownie zarządza wybory nie później niż w 14 dniu od dnia ogłoszenia uchwały Państwowej Komisji Wyborczej w Dzienniku Ustaw. Przepisy art. 7 ust. 2 i art. 8 stosuje się odpowiednio. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w wypadku braku kandydatów.\"; 8) w art. 9 w pkt 2 wyraz \"wojewódzkie\" zastępuje się wyrazem \"okręgowe\"; 9) w art. 10: a) w ust. 1: - w pkt 2 wyrazy \"liście wyborczej\" zastępuje się wyrazami \"liście kandydatów\", - w pkt 4 i 5 wyraz \"wojewódzkich\" zastępuje się wyrazem \"okręgowych\", - dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) wykonywanie innych zadań przewidzianych w ustawach.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Państwowa Komisja Wyborcza określa terytorialny zasięg działania okręgowych komisji wyborczych oraz ich siedziby.\", c) dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: \"3. Państwowa Komisja Wyborcza wydaje wytyczne wiążące komisje wyborcze niższego stopnia oraz wyjaśnienia dla organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego, a także podległych im jednostek organizacyjnych wykonujących zadania związane z przeprowadzeniem wyborów. 4. Państwowa Komisja Wyborcza uchyla uchwały okręgowych komisji wyborczych podjęte z naruszeniem prawa lub niezgodne z jej wytycznymi i przekazuje sprawę właściwej komisji do ponownego rozpoznania bądź podejmuje rozstrzygnięcie w sprawie. 5. Państwowa Komisja Wyborcza może na czas wyborów utworzyć swoją inspekcję i określić jej zadania. Do osób powołanych w skład inspekcji stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 1 i 3-5. 6. Państwowa Komisja Wyborcza podejmuje uchwały w zakresie swoich ustawowych uprawnień.\"; 10) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Do zadań okręgowej komisji wyborczej, na obszarze należącym do jej właściwości terytorialnej, należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów prawa wyborczego przez obwodowe komisje wyborcze, 2) zapewnienie wykonania zadań wyborczych we współdziałaniu z wojewodą i organami jednostek samorządu terytorialnego, 3) rozpatrywanie skarg na działalność obwodowych komisji wyborczych, 4) zapewnienie dostarczenia kart do głosowania obwodowym komisjom wyborczym, 5) ustalanie zbiorczych wyników głosowania na kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej i przekazanie ich wraz z protokołami obwodowych komisji wyborczych do Państwowej Komisji Wyborczej, 6) wykonywanie innych zadań przewidzianych ustawą lub zleconych przez Państwową Komisję Wyborczą.\"; 11) skreśla się art. 12; 12) w art. 13 w pkt 3 wyraz \"wojewódzkiej\" zastępuje się wyrazem \"okręgowej\"; 13) w art. 15: a) w ust. 1 wyraz \"Wojewódzkie\" zastępuje się wyrazem \"Okręgowe\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W skład okręgowej komisji wyborczej wchodzi 5 sędziów, w tym 4 sędziów zgłoszonych przez Ministra Sprawiedliwości oraz z urzędu, jako jej przewodniczący, wojewódzki komisarz wyborczy lub zastępca wojewódzkiego komisarza wyborczego, powoływani na podstawie odrębnych przepisów. W skład komisji może być powołany sędzia w stanie spoczynku. 3. W razie braku możliwości pełnienia funkcji przewodniczącego komisji przez wojewódzkiego komisarza wyborczego lub jego zastępcę komisja wybiera przewodniczącego ze swego grona. W takim wypadku Minister Sprawiedliwości zgłasza do składu komisji 5 sędziów.\", c) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Komisja na pierwszym posiedzeniu wybiera spośród siebie zastępcę przewodniczącego komisji oraz powołuje sekretarza komisji. Na sekretarza powołuje się kierownika właściwej miejscowo jednostki Krajowego Biura Wyborczego bądź osobę przez niego wskazaną. Sekretarz uczestniczy w pracach komisji z głosem doradczym.\"; 14) art. 16 i 17 otrzymują brzmienie: \"Art. 16. 1. Obwodową komisję wyborczą, w składzie od 5 do 9 osób, powołuje najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów zarząd gminy. Kandydatów do komisji zgłaszają spośród wyborców danej gminy pełnomocnicy komitetów wyborczych lub upoważnione przez nich osoby. Z urzędu w skład komisji wchodzi, jako jej członek, osoba wskazana przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) spośród pracowników samorządowych gminy lub gminnych jednostek organizacyjnych. 2. Do składu obwodowej komisji wyborczej zgłasza się po jednym kandydacie komitetu wyborczego najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów. W wypadku większej liczby zgłoszonych kandydatów, niż wynosi skład komisji, skład komisji ustala się w drodze publicznego losowania przeprowadzonego przez zarząd gminy. 3. Jeżeli liczba kandydatów zgłoszonych w trybie, o którym mowa w ust. 1, jest mniejsza od ustawowego minimalnego składu komisji, uzupełnienia składu komisji dokonuje zarząd gminy spośród kandydatów dodatkowo zgłoszonych przez pełnomocników komitetów wyborczych w ciągu 3 dni po upływie terminu określonego w ust. 2. 4. Jeżeli mimo przedłużenia terminu liczba zgłoszonych kandydatów jest mniejsza od ustawowego minimalnego składu komisji, uzupełnienia składu komisji dokonuje zarząd gminy spośród wyborców. 5. Sposób zgłaszania kandydatów, wzór zgłoszenia oraz szczegółowe zasady powoływania obwodowych komisji wyborczych, w tym tryb przeprowadzenia losowania określa, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw administracji publicznej. 6. Obwodowe komisje wyborcze w obwodach głosowania utworzonych na polskich statkach morskich, o których mowa w art. 23 ust. 4, i za granicą powołują spośród wyborców odpowiednio kapitanowie tych statków oraz konsulowie. Tryb i termin powoływania tych komisji ustala, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, w drodze rozporządzenia, odpowiednio minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do spraw zagranicznych. 7. Obwodowa komisja wyborcza na pierwszym posiedzeniu wybiera spośród siebie przewodniczącego i jego zastępcę. Skład komisji podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. 8. Funkcji przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego obwodowej komisji wyborczej nie może pełnić osoba wskazana do składu komisji przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) spośród pracowników samorządowych gminy lub gminnych jednostek organizacyjnych. 9. W obwodach głosowania dla wyborców przebywających w zakładach karnych lub aresztach śledczych w skład komisji wchodzi, jako jej członek, osoba wskazana przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) spośród pracowników zakładów karnych lub aresztów śledczych."}
{"id":"2000_489_1","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Celem ustawy jest: - eliminacja zagrożeń stwarzanych przez wyroby dla życia lub zdrowia użytkowników i konsumentów oraz dla mienia lub środowiska, - znoszenie barier technicznych w handlu i ułatwianie międzynarodowego obrotu towarowego, - stworzenie warunków do rzetelnej oceny wyrobów i procesów ich wytwarzania przez kompetentne i niezależne podmioty, nie powodujących nadmiernych obciążeń dla przedsiębiorców."}
{"id":"2000_489_10","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Polskie Centrum Akredytacji, jednostki certyfikujące, jednostki kontrolujące i laboratoria mogą należeć do międzynarodowych organizacji, tworzonych przez podmioty prowadzące działalność w zakresie systemu oceny zgodności."}
{"id":"2000_489_11","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu, pod względem spełnienia wymagań, jest prowadzona w oparciu o odrębne przepisy. Rozdział 2 Krajowa jednostka akredytująca"}
{"id":"2000_489_12","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Tworzy się Polskie Centrum Akredytacji, będące krajową jednostką akredytującą, zwane dalej \"Centrum Akredytacji\". 2. Centrum Akredytacji jest jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną. 3. Nadzór nad Centrum Akredytacji sprawuje Prezes Rady Ministrów. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz tryb działania Centrum Akredytacji. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się postanowienia Polskich Norm dotyczących jednostki akredytującej."}
{"id":"2000_489_13","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Do zakresu działania Centrum Akredytacji należy w szczególności: 1) akredytowanie jednostek certyfikujących, 2) akredytowanie laboratoriów, 3) akredytowanie jednostek kontrolujących, 4) sprawowanie nadzoru nad jednostkami akredytowanymi i laboratoriami akredytowanymi w zakresie przestrzegania przez nie warunków akredytacji, 5) prowadzenie wykazu jednostek, którym udzielono akredytacji, 6) organizowanie szkoleń i prowadzenie działalności wydawniczej w zakresie systemu akredytacji. 2. Centrum Akredytacji może zawierać z zagranicznymi jednostkami akredytującymi porozumienia o wzajemnym uznawaniu kompetencji akredytowanych jednostek i laboratoriów."}
{"id":"2000_489_14","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Centrum Akredytacji prowadzi gospodarkę finansową, na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych dla zakładów budżetowych. 2. Przychodami Centrum Akredytacji są: 1) wpływy z działalności, 2) dotacje budżetowe, o ile wpływy z działalności nie pokrywają wydatków."}
{"id":"2000_489_15","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Dyrektora Centrum Akredytacji, zwanego dalej \"Dyrektorem\" powołuje Prezes Rady Ministrów na okres 5 lat spośród kandydatów wyłonionych w drodze konkursu. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb przeprowadzania konkursu. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, określa się kryteria doboru i oceny kandydatów, skład, sposób powoływania i działania komisji konkursowej. 4. Prezes Rady Ministrów odwołuje Dyrektora przed upływem okresu, na który został powołany, w przypadku: 1) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań, 2) naruszenia podstawowych obowiązków, 5. Prezes Rady Ministrów może odwołać dyrektora przed upływem okresu, na który został powołany w przypadku popełnienia przestępstwa stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu oraz na wniosek Rady do Spraw Akredytacji w przypadku określonym w art. 16 ust. 3. 6. Do zadań Dyrektora należy: 1) reprezentowanie Centrum Akredytacji, 2) podejmowanie decyzji w sprawach dotyczących działalności Centrum Akredytacji, 3) współpraca z Radą do Spraw Akredytacji, w tym zasięganie opinii Rady w sprawach, o których mowa w art. 16 ust. 2 pkt 1-3, 4) przedkładanie Radzie do spraw Akredytacji rocznych sprawozdań z działalności Centrum Akredytacji. 7. Wynagrodzenie Dyrektora ustala Prezes Rady Ministrów. 8. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników Centrum Akredytacji."}
{"id":"2000_489_16","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Przy Centrum Akredytacji działa Rada do Spraw Akredytacji, zwana dalej \"Radą\" będąca, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 2, organem opiniodawczodoradczym Dyrektora w sprawach należących do zakresu działania Centrum Akredytacji. 2. Do zadań Rady należy w szczególności opiniowanie: 1) stanu i kierunków rozwoju akredytacji, 2) działalności merytorycznej Centrum Akredytacji, 3) wewnętrznych procedur i instrukcji związanych z akredytacją prowadzoną przez Centrum Akredytacji, 4) rocznych sprawozdań z działalności Centrum Akredytacji. 3. W przypadku negatywnej oceny działalności Centrum Akredytacji Rada może wystąpić do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o odwołanie Dyrektora. 4. Kadencja Rady trwa 5 lat. 5. Rada liczy nie więcej niż 25 osób. W skład Rady wchodzą proporcjonalnie, w liczbie zapewniającej brak dominacji którejkolwiek ze stron, osoby reprezentujące organy administracji rządowej, krajową jednostkę normalizacyjną oraz ogólnopolskie organizacje: konsumenckie, pracodawców, gospodarcze i naukowo-techniczne. 6. Prezes Rady Ministrów na wniosek odpowiednich stron, o których mowa w ust. 5, powołuje oraz odwołuje członków Rady. 7. Przewodniczącego i jego dwóch zastępców wybiera Rada spośród swego grona. 8. Organizację i tryb pracy Rady określa regulamin uchwalony przez Radę."}
{"id":"2000_489_17","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Przy Centrum Akredytacji działa Komitet Odwoławczy, rozpatrujący odwołania w sprawach odmowy udzielenia akredytacji, ograniczenia zakresu akredytacji, zawieszenia lub cofnięcia akredytacji. 2. Komitet Odwoławczy powoływany jest przez Radę na okres jej kadencji. Równocześnie Rada wyznacza Przewodniczącego Komitetu Odwoławczego. 3. Członkami Komitetu Odwoławczego mogą być osoby posiadające wysoki stopień wiedzy z zakresów objętych akredytacją - eksperci. 4. W przypadku gdy rozpatrzenie odwołania wymaga szczególnej wiedzy, lub w rozpatrywanej dziedzinie nie ma ekspertów wśród stałych członków Komitetu Odwoławczego, Przewodniczący może powołać w skład zespołu rozpatrującego sprawę dodatkowego eksperta. 5. Szczegółowy tryb działania Komitetu Odwoławczego, sposób powoływania i odwoływania poszczególnych jego członków oraz tryb rozpatrywania odwołań określi regulamin uchwalony przez Radę."}
{"id":"2000_489_18","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Obsługę organizacyjną Rady oraz Komitetu Odwoławczego zapewnia Centrum Akredytacji. Rozdział 3 Akredytacja"}
{"id":"2000_489_19","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Akredytacja jest udzielana przez Centrum Akredytacji na wniosek zainteresowanej jednostki certyfikującej lub jednostki kontrolującej, zwanych dalej jednostkami, lub laboratorium, po stwierdzeniu, że jednostka ta lub laboratorium spełniają wymagania i warunki określone w Polskich Normach. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) oznaczenie jednostki lub laboratorium ubiegających się o akredytację, ich siedzibę i adres, 2) numer w rejestrze właściwym dla jednostki wnioskującej lub laboratorium, 3) określenie wnioskowanego zakresu akredytacji. 3. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1. 4. Centrum Akredytacji dokonuje czynności sprawdzających czy wnioskodawca spełnia wymagania określone w Polskich Normach. 5. Dokumentem potwierdzającym udzielenie akredytacji jest certyfikat akredytacji. 6. Certyfikat akredytacji, o którym mowa w ust. 5, zawiera: 1) oznaczenie jednostki udzielającej akredytacji, 2) oznaczenie jednostki albo laboratorium, ich siedziby i adresu, 3) numer i oznaczenie certyfikatu akredytacji, 4) wskazanie Polskiej Normy, która była podstawą wydania certyfikatu, 5) zakres udzielonej akredytacji oraz okres jej ważności, 6) datę wydania i podpis Dyrektora. 7. W okresie ważności certyfikatu akredytacji, Centrum Akredytacji sprawuje nadzór nad jednostką akredytowaną lub laboratorium akredytowanym w zakresie udzielonej akredytacji."}
{"id":"2000_489_2","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. System oceny zgodności stanowią: 1) przepisy określające wymagania oraz specyfikacje techniczne dotyczące wyrobów oraz procesów ich wytwarzania, 2) podmioty: Polskie Centrum Akredytacji, jednostki certyfikujące, laboratoria i jednostki kontrolujące, o których mowa w ustawie, 3) normy regulujące działania, dotyczące instytucji wymienionych w pkt 2."}
{"id":"2000_489_20","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Akredytowana jednostka lub laboratorium obowiązane jest informować Centrum Akredytacji o zmianach swojego statusu prawnego. 2. Na ważność akredytacji nie wpływa zmiana statusu prawnego akredytowanej jednostki lub laboratorium, o ile te zmiany nie wpływają na wykonywanie czynności objętych akredytacją."}
{"id":"2000_489_21","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W przypadku stwierdzenia naruszenia wymagań lub zakresu akredytacji, Centrum Akredytacji może ograniczyć zakres akredytacji, zawiesić akredytację lub dokonać jej cofnięcia. 2. Ograniczenie zakresu akredytacji następuje, jeżeli jednostka akredytowana lub laboratorium akredytowane nie spełnia niektórych wymagań określonych w certyfikacie akredytacji, natomiast jest w stanie wykonywać inne czynności objęte akredytacją. 3. Zawieszenie akredytacji następuje, jeżeli jednostka akredytowana lub laboratorium akredytowane nie jest w stanie okresowo prowadzić działalności w zakresie udzielonej akredytacji. 4. Cofnięcie akredytacji następuje w przypadku rażącego naruszenia przez jednostkę akredytowaną lub laboratorium akredytowane wymagań określonych w certyfikacie akredytacji. Rozdział 4 Odwołania"}
{"id":"2000_489_22","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W przypadku odmowy udzielenia akredytacji, ograniczenia zakresu akredytacji, zawieszenia lub cofnięcia akredytacji, jednostce lub laboratorium przysługuje odwołanie. 2. Odwołanie może dotyczyć także ustalonego okresu ważności akredytacji. 3. Odwołanie wnosi się do Komitetu Odwoławczego, o którym mowa w art. 17, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odmowie udzielenia, ograniczeniu zakresu, zawieszeniu, cofnięciu akredytacji lub ustaleniu okresu jej ważności. 4. Nadanie pisma z odwołaniem w polskim urzędzie pocztowym lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do Komitetu Odwoławczego."}
{"id":"2000_489_23","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Stronami postępowania odwoławczego są: jednostka lub laboratorium wnoszące odwołanie i Centrum Akredytacji."}
{"id":"2000_489_24","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Odwołanie rozpatruje zespół trzech ekspertów Komitetu Odwoławczego, wyznaczony przez Przewodniczącego Komitetu Odwoławczego. 2. Komitet Odwoławczy zapewnia stronom udział w postępowaniu i umożliwia przeprowadzenie dowodów oraz wypowiedzenie się w sprawie przed jej rozstrzygnięciem. 3. Zespół ekspertów powinien rozpatrzyć odwołanie w ciągu 60 dni od dnia jego doręczenia Komitetowi Odwoławczemu."}
{"id":"2000_489_25","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Po rozpatrzeniu odwołania, zespół ekspertów oddala odwołanie albo stwierdza jego zasadność i przekazuje sprawę Centrum Akredytacji do ponownego rozpoznania. Rozdział 5 Notyfikacja"}
{"id":"2000_489_26","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Akredytowane jednostki certyfikujące, jednostki kontrolujące lub laboratoria mogą ubiegać się o udzielenie notyfikacji. 2. Notyfikacji udziela, odpowiednio, minister właściwy ze względu na przedmiot oceny zgodności lub Szef Urzędu Ochrony Państwa, zwani dalej Ministrem, w drodze decyzji administracyjnej. 3. Notyfikacja może być udzielona na wniosek jednostki lub laboratorium, które spełniają łącznie następujące warunki: 1) posiadają akredytację udzieloną przez Centrum Akredytacji, w zakresie określonym we wniosku o udzielenie notyfikacji, 2) posiadają ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w wysokości odpowiedniej dla ryzyka związanego z prowadzoną działalnością, 3) odpowiadają wymaganiom, określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 2, lub wymaganiom określonym w odrębnych przepisach. 4. Warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, nie dotyczy jednostek akredytowanych i laboratoriów wykonujących czynności w zakresie wyrobów wykorzystywanych na cele obronności i bezpieczeństwa Państwa oraz służących do ochrony informacji niejawnych. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera: 1) oznaczenie jednostki lub laboratorium ubiegających się o notyfikację, ich siedziby i adresu, 2) numer w rejestrze właściwym dla wnioskującej jednostki lub laboratorium, 3) określenie wnioskowanego zakresu notyfikacji, 6. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w ust. 3. 7. Minister może odmówić udzielenia notyfikacji ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa lub obronności Państwa lub innego ważnego interesu publicznego. 8. W przypadku stwierdzenia przez Ministra naruszenia warunków notyfikacji, o których mowa w ust. 3, w zależności od charakteru i znaczenia naruszenia, Minister może, w drodze decyzji administracyjnej, ograniczyć zakres notyfikacji lub cofnąć notyfikację. 9. Informacje o udzieleniu i cofnięciu notyfikacji, zakresie notyfikacji oraz wszelkich jego zmianach podlegają ogłoszeniu w drodze obwieszczenia Ministra w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 10. Niezależnie od ogłoszenia, o którym mowa w ust. 9, Minister powiadamia o decyzji odpowiednie instytucje zagraniczne w zakresie wynikającym z zobowiązań międzynarodowych."}
{"id":"2000_489_27","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Minister właściwy ze względu na przedmiot oceny zgodności sprawuje nadzór nad notyfikowanymi jednostkami i laboratoriami w zakresie przestrzegania wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 2 lub w przepisach odrębnych."}
{"id":"2000_489_28","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Minister jest uprawniony do kontroli jednostek notyfikowanych i laboratoriów notyfikowanych w zakresie spełniania warunków określonych w art. 26 ust. 3. 2. Czynności kontrolne przeprowadza się na podstawie upoważnienia wydanego przez Ministra. 3. Osoby upoważnione przez Ministra do dokonania kontroli są uprawnione w szczególności do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu jednostki notyfikowanej lub laboratorium notyfikowanego, w dniach i godzinach ich pracy, 2) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów związanych z działalnością objętą notyfikacją. 4. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej. 5. Minister może upoważnić do dokonywania kontroli, o której mowa w ust. 1, inny organ wyspecjalizowany w przeprowadzaniu kontroli działalności objętej notyfikacją. Rozdział 6 Opłaty"}
{"id":"2000_489_29","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1 Za czynności związane z oceną zgodności wyrobów, o której mowa art. 3 ust. 1, akredytacją i notyfikacją pobiera się opłaty. 2. Opłaty o których mowa w ust. 1, uiszcza wnioskodawca. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, określi w drodze rozporządzenia, sposób ustalania opłat za czynności, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem uzasadnionych kosztów. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może określić w drodze rozporządzenia, maksymalne wysokości opłat, o których mowa w ust. 1. Rozdział 7 Ocena zgodności wyrobów"}
{"id":"2000_489_3","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ocena zgodności oznacza działania zmierzające do wykazania, że należycie zidentyfikowany wyrób lub proces jego wytwarzania jest zgodny z wymaganiami, którymi są: 1) zasadnicze wymagania, określone w przepisach o których mowa w art. 6, albo 2) szczegółowe wymagania, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 7. 2. Ocena zgodności, o której mowa w ust. 1, jest obowiązkowa przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu."}
{"id":"2000_489_30","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Producent lub jego przedstawiciel mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce, który poddał wyrób lub proces jego wytwarzania sprawdzeniu zgodności z wymaganiami i uzyskał potwierdzenie zgodności, może wystawić deklarację zgodności i znakuje wyrób znakiem zgodności. 2. Sprawdzenie, o którym mowa w ust. 1, musi odpowiadać co najmniej warunkom modułu, określonego w przepisach o których mowa w art. 6 ust. 2 i 3 lub w odrębnych przepisach."}
{"id":"2000_489_31","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W deklaracji zgodności wyrobu jego producent lub jego przedstawiciel mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce oświadcza na swoją wyłączną odpowiedzialność, że wprowadzony do obrotu wyrób zgodny jest w wymaganiami lub specyfikacjami technicznymi."}
{"id":"2000_489_32","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Producent lub jego przedstawiciel mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce wykazują zgodność wyrobów lub procesów ich wytwarzania z wymaganiami odpowiednich norm. Dopuszcza się wykazanie zgodności również poprzez przeprowadzenie wystarczających innych dowodów, potwierdzających spełnienie wymagań właściwych dla stwarzanego przez wyrób stopnia zagrożenia."}
{"id":"2000_489_33","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Badań wyrobów dokonują notyfikowane laboratoria, jeżeli wymagane jest badanie prowadzone przez laboratorium niezależne od dostawcy i odbiorcy. 2. Sprawdzenia zgodności wyrobów z wymaganiami dokonują notyfikowane jednostki kontrolujące. 3. Certyfikacji wyrobów dokonują notyfikowane jednostki certyfikujące. Pozytywny wynik oceny zgodności dokonanej przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą stanowi podstawę do wydania certyfikatu zgodności."}
{"id":"2000_489_34","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Zasady działania akredytowanych laboratoriów, jednostek kontrolujących i certyfikujących oraz informacje, które muszą być zawarte w deklaracji zgodności, określają Polskie Normy."}
{"id":"2000_489_35","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Znak zgodności może być nadany wyłącznie wyrobom, które uzyskały potwierdzenie zgodności z wymaganiami lub specyfikacjami technicznymi i dla których wydana została deklaracja zgodności lub certyfikat zgodności."}
{"id":"2000_489_36","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Akredytowane jednostki i laboratoria mogą żądać od producenta, jego przedstawiciela lub importera przekazania dokumentacji technicznej i informacji tylko w zakresie koniecznym dla dokonania czynności z zakresu oceny zgodności."}
{"id":"2000_489_37","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Akredytowane jednostki i laboratoria są zobowiązane do ochrony informacji poufnych dotyczących badanych lub certyfikowanych wyrobów, procesów ich wytwarzania lub usług. Rozdział 8 Sankcje za naruszenie przepisów ustawy"}
{"id":"2000_489_38","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Kto wiedząc, że wyrób lub proces jego wytwarzania nie są zgodne z wymaganiami lub specyfikacjami technicznymi nadaje wyrobowi znak zgodności, podlega karze grzywny do 100.000 zł. 2. Tej samej karze podlega ten, kto bez wymaganych uprawnień nadaje znak zgodności. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_489_39","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 239) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 217 otrzymuje brzmienie: \"Art. 217. Niedopuszczalne jest wyposażanie stanowisk pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności określonych w odrębnych przepisach.\"; 2) w art. 237{6}: a) skreśla się § 2, b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.\"; 3) w art. 283 w § 2 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) wbrew obowiązkowi wyposaża stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności, 4) wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności.\"."}
{"id":"2000_489_4","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Dobrowolnej ocenie zgodności mogą być poddane w szczególności: 1) wyroby nie objęte obowiązkową oceną zgodności, o której mowa w art. 3, 2) systemy zarządzania jakością, środowiskiem, bezpieczeństwem, 3) usługi, 4) kompetencje personelu. 2. Dobrowolna ocena zgodności lub jej systemy kształtowane są przez zainteresowane strony z możliwością uwzględnienia norm regulujących działania instytucji uczestniczących w procesie oceny zgodności."}
{"id":"2000_489_40","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz.U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 3 skreśla się wyraz \"normami\" i następujący po tym wyrazie przecinek; 2) w art. 5 skreśla się wyraz \"normami\" i następujący po tym wyrazie przecinek; 3) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Dokumentacja techniczna, na podstawie której będą wytwarzane urządzenia techniczne z zamiarem wprowadzenia ich do obrotu, wymaga uzgodnienia z właściwym organem dozoru technicznego. 2. Uzgadniając dokumentację ustala się formę wykonywania dozoru technicznego.\"; 4) w art. 8 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"przeprowadzeniu niezbędnych badań i\"; 5) skreśla się art. 10; 6) w art. 12 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli bezpieczeństwo eksploatacji urządzenia technicznego uzasadnia zmianę formy wykonywania dozoru technicznego, organ dozoru technicznego może ustalić dla tego urządzenia inną formę wykonywania dozoru technicznego, która uwzględniać będzie warunki eksploatacji tego urządzenia.\"; 7) w art. 23: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i norm\", b) w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) wykonywanie innych zadań zleconych przez ministra właściwego do spraw gospodarki.\"; 8) w art. 33 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Dokumenty potwierdzające kompetencje wytwarzającego do wytwarzania urządzeń technicznych, jak również materiałów i elementów stosowanych do ich budowy, wydane za granicę mogą być uznane przez organ dozoru technicznego, jeżeli będą spełniały wymagania bezpieczeństwa. 4. Dokumenty wydane za granicą, stwierdzające wykonanie badań budowy i przeprowadzenie kontroli stanu urządzenia technicznego, mogą być uznane przez organ dozoru technicznego jeżeli: 1) przewidują to odpowiednie porozumienia, zawarte między Urzędem Dozoru Technicznego a właściwą w danym państwie instytucją wykonującą funkcją dozoru technicznego lub 2) wymagania techniczne, na których podstawie urządzenie zostało zaprojektowane i wytworzone, zapewniają bezpieczeństwo nie mniejsze niż polskie przepisy w zakresie dozoru technicznego. 5. Uznanie dokumentów, o których mowa w ust. 3 i 4, nie zwalnia od obowiązku określonego w art. 12 ust. 1.\"; 9) w art. 34 skreśla się ust. 3 i 4."}
{"id":"2000_489_41","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28 poz. 255 i 256, Nr 84 poz. 935 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 28 i Nr 12, poz. 136) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, standardy postępowania i procedury medyczne wykonywane w zakładach opieki zdrowotnej w celu zapewnienia właściwego poziomu i jakości świadczeń zdrowotnych.\"."}
{"id":"2000_489_42","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo o miarach (Dz.U. Nr 55, poz. 248, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Prezes Urzędu może powierzyć uwierzytelnianie określonych przyrządów pomiarowych akredytowanym laboratoriom.\"."}
{"id":"2000_489_43","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 776) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Do zadań Centrum należy w szczególności: 1) organizowanie i nadzorowanie systemu badań i certyfikacji, 2) certyfikowanie systemów jakości u dostawców, 3) certyfikowanie auditorów, 4) kontrolowanie certyfikowanych systemów jakości u dostawców w zakresie stawianych im wymagań, 5) organizowanie szkoleń i doskonalenie kadr na potrzeby badań i certyfikacji.\"; 2) w art. 11 w ust. 1 oraz w art. 12 w pkt 1 i 3 skreśla się wyraz \"akredytacji,\"; 3) w art. 21 skreśla się ust. 4; 4) w art. 22 skreśla się ust. 3; 5) w art. 25: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 3 skreśla się wyraz \"akredytacją,\"."}
{"id":"2000_489_44","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz.U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) w art. 20 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) znakiem zgodności w rozumieniu ustawy z dnia .... 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\"."}
{"id":"2000_489_45","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 41 poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 3 pkt 18 otrzymuje brzmienie: \"18) wyrobie budowlanym - należy przez to rozumieć wyrób w rozumieniu przepisów o ocenie zgodności, wytworzony w celu wbudowania, wmontowania, zainstalowania lub zastosowania w sposób trwały w obiekcie budowlanym.\"."}
{"id":"2000_489_46","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54 poz. 348, Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980, Nr 91, poz. 1042 i Nr 110, poz. 1255) w art. 52 wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się ust. 3; 2) w ust. 4 w pkt 2 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"oraz wzory etykiet\"."}
{"id":"2000_489_47","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 9 w ust. 4 wyrazy \"Polskie Centrum Badań i Certyfikacji\" skreśla się. Rozdział 10 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2000_489_48","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Z dniem 1 stycznia 2001 r. sprawy należące do Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji utworzonego na podstawie ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji - w zakresie akredytacji laboratoriów badawczych, jednostek certyfikujących i jednostek kontrolujących oraz kontrolowanie działalności tych jednostek w zakresie wynikającym z akredytacji przechodzą do właściwości Polskiego Centrum Akredytacji. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki ustali, do dnia 31 października 2000 r., mienie Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji, które przejmie Polskie Centrum Akredytacji. 3. Polskie Centrum Akredytacji przejmie, z dniem 1 stycznia 2001 r., odpowiednio do zakresu swego działania: 1) pracowników oraz wierzytelności i zobowiązania Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji, 2) pracowników oraz wierzytelności i zobowiązania Głównego Urzędu Miar oraz sprawy należące do właściwości Prezesa Głównego Urzędu Miar \" w zakresie akredytacji laboratoriów pomiarowych. 4. Dyrektora Polskiego Centrum Akredytacji powoła na okres do dnia 31 grudnia 2002 r. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. Przepisu art. 15 ust. 1 nie stosuje się. 5. Pierwsza kadencja Rady do Spraw Akredytacji trwa do dnia 31 grudnia 2002 r."}
{"id":"2000_489_49","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Z dniem 1 stycznia 2003 r. znosi się Polskie Centrum Badań i Certyfikacji utworzone na podstawie ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa utworzy, do dnia 31 października 2002 r., jednoosobową spółkę Skarbu Państwa pod nazwą Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. 3. Do zakresu działania spółki, o której mowa w ust. 2, należeć będzie badanie i certyfikacja wyrobów, certyfikacja systemów zarządzania, szkolenie i certyfikacja personelu. 4. Spółka, o której mowa w ust. 2, przejmie odpowiednio do zakresu swojego działania pracowników oraz wierzytelności i zobowiązania po Polskim Centrum Badań i Certyfikacji."}
{"id":"2000_489_5","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) wyrobie - należy przez to rozumieć rzecz ruchomą, bez względu na stopień jej przetworzenia, przeznaczoną do wprowadzania do obrotu, z wyjątkiem nieprzetworzonych produktów rolnych, hodowlanych oraz pochodzących z rybołówstwa lub łowiectwa, 2) wprowadzeniu do obrotu - należy przez to rozumieć przekazanie wyrobu po raz pierwszy w kraju: użytkownikowi, konsumentowi bądź sprzedawcy przez producenta, jego przedstawiciela lub importera, 3) sprzedawcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę, który uczestniczy w obrocie handlowym, 4) znaku zgodności - należy przez to rozumieć zastrzeżony znak, nadawany lub stosowany zgodnie z zasadami oceny zgodności, wskazujący, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż dany wyrób lub proces są zgodne z wymaganiami lub specyfikacjami technicznymi, 5) jednostce kontrolującej - należy przez to rozumieć jednostkę dokonującą sprawdzenia zgodności projektu wyrobu, wyrobu lub procesów ich wytwarzania z wymaganiami lub specyfikacjami technicznymi, 6) certyfikacie zgodności - należy przez to rozumieć dokument wykazujący, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż należycie zidentyfikowany wyrób lub proces jego wytwarzania są zgodne z wymaganiami lub specyfikacjami technicznymi, 7) certyfikacji zgodności - działanie trzeciej strony \" jednostki certyfikującej - niezależnej od podmiotów wymienionych w pkt 2, zmierzające do wykazania, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż wyrób, proces jego wytwarzania są zgodne z wymaganiami lub specyfikacjami technicznymi, 8) akredytacji - należy przez to rozumieć formalne uznanie przez krajową jednostkę akredytującą kompetencji jednostki certyfikującej, jednostki kontrolującej lub laboratorium, do wykonywania określonych działań, 9) notyfikacji - należy przez to rozumieć upoważnienie udzielone przez ministra właściwego ze względu na przedmiot oceny zgodności, akredytowanej jednostce certyfikującej, akredytowanej jednostce kontrolującej lub akredytowanemu laboratorium do podejmowania działań z zakresu oceny zgodności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, 10) laboratorium - należy przez to rozumieć laboratorium badawcze, laboratorium wzorcujące lub laboratorium pomiarowe, 11) zasadniczych wymaganiach - należy przez to rozumieć wymagania, które spełniać musi wyrób wprowadzany do obrotu, które to wymagania określają dyrektywy UE, uchwalone zgodnie z zasadami i zawartymi w uchwale Rady Wspólnot Europejskich z dnia 7 maja 1985r. w sprawie nowego podejścia do harmonizacji technicznej oraz normalizacji, zwanych dyrektywami nowego podejścia, 12) szczegółowych wymaganiach - należy przez to rozumieć wymagania lub specyfikacje techniczne, którym musi odpowiadać wyrób wprowadzany do obrotu, między innymi wymaganiom lub specyfikacjom określonym w dyrektywach UE innych niż dyrektywy nowego podejścia, 13) specyfikacjach technicznych - należy przez to rozumieć dokumenty określające cechy, które wyrób powinien posiadać w zakresie jakości, parametrów technicznych, bezpieczeństwa lub wymiarów, w tym, w odniesieniu do nazewnictwa, symboli, badań i metodologii badań, opakowania, znakowania i oznaczania wyrobu."}
{"id":"2000_489_50","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Zachowują moc: 1) dotychczasowe certyfikaty, w tym akredytacji, wydane na podstawie odrębnych przepisów, do upływu określonego w nich terminu ważności, 2) porozumienia o wzajemnym uznawaniu raportów z badań i certyfikatów zawarte przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji z zagranicznymi organizacjami, 3) zweryfikowane deklaracje zgodności producentów stwierdzające na ich wyłączną odpowiedzialność, że wyroby, procesy lub usługi są zgodne z określoną normą lub z przepisami odrębnymi. 2. Prawa i zobowiązania objęte porozumieniami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przechodzą na jednoosobową spółkę Skarbu Państwa Polskie Centrum Badań i Certyfikacji."}
{"id":"2000_489_51","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Postępowania wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, prowadzone przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji utworzone na podstawie ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji, przejmują odpowiednio do zakresu swojego działania Polskie Centrum Akredytacji. 2. Z dniem 1 stycznia 2003 r. spółka, o której mowa w art. 49 ust. 2, odpowiednio do zakresu swojego działania przejmuje postępowania wszczęte i nie zakończone przed tym dniem, prowadzone przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. 3. W sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_489_52","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 6 ust. 2 i 3 oraz art. 7, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2002 r., ocena zgodności odbywa się na podstawie Polskich Norm oraz właściwych przepisów prawnych stanowiących dotychczas podstawę certyfikacji. 2. Ocena na podstawie Polskich Norm oraz właściwych przepisów prawnych, o której mowa w ust. 1, odbywa się w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji."}
{"id":"2000_489_53","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Traci moc ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. z 1993 r. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770, oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 776)."}
{"id":"2000_489_54","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem: 1) art. 3-8 i art. 48 ust. 2, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 47 i 53, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2000_489_6","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Ocenie zgodności z wymaganiami zasadniczymi podlegają wprowadzane do obrotu wyroby, które mogą stwarzać zagrożenie albo służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia, mienia lub środowiska, objęte odrębnymi ustawami lub przepisami wydanymi na podstawie ust. 2 i 3. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, wymagania zasadnicze dla wyrobów podlegających ocenie zgodności, warunki i tryb dokonywania oceny zgodności oraz sposób znakowania tych wyrobów, o ile nie zostały one określone w odrębnych przepisach. 3. Rada Ministrów wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 2, określi w której fazie tworzenia wyrobu następuje ocena zgodności, stopień indywidualizacji tej oceny oraz procedury oceny zgodności (moduły). W zależności od stopnia zagrożenia stwarzanego przez wyrób, dotyczy to oceny: 1) zgodności wyrobów z zasadniczymi wymaganiami, przeprowadzanej przez producenta, jego przedstawiciela lub importera, 2) próbek lub prototypów wyrobów, przeprowadzanej przez jednostkę notyfikowaną, 3) właściwości wyrobu i kontroli czy wyrób jest zgodny z obowiązującymi wobec niego zasadniczymi wymaganiami, przeprowadzanych przez jednostkę notyfikowaną, 4) systemu jakości u przedsiębiorcy, w tym w stadium projektowania wyrobu, przeprowadzanej przez jednostkę notyfikowaną, oraz sprawowania nadzoru przez tę jednostkę nad prawidłowym działaniem tego systemu, 5) zgodności wyrobów z certyfikowanym typem wyrobu lub z zasadniczymi wymaganiami, przeprowadzanej przez producenta, importera, lub jednostkę notyfikowaną w odniesieniu do każdego egzemplarza wyrobu lub na statystycznie wybranej próbce, 6) zgodności każdego egzemplarza wyrobu z zasadniczymi wymaganiami, przeprowadzanej przez jednostkę notyfikowaną, 7) zgodności wyrobów z zasadniczymi wymaganiami w stadium projektowania oraz produkcji, przeprowadzanej przez jednostkę notyfikowaną, 8) zgodności wyrobów z zasadniczymi wymaganiami w stadium projektowania i produkcji oraz oceny systemu jakości produkcji, przeprowadzonej przez jednostkę notyfikowaną."}
{"id":"2000_489_7","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzeń, szczegółowe wymagania dla wyrobów, które mogą stwarzać zagrożenie albo służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia, mienia lub środowiska, a także warunki certyfikacji oraz sposób znakowania tych wyrobów. 2. Rada Ministrów wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określi, w zależności od rodzaju wyrobów, w szczególności: 1) procedury pobierania próbek, 2) sposoby identyfikacji i znakowania wyrobów, 3) metody sprawdzania składników w wyrobie, 4) opis sprzętu i wyposażenia zalecanego do stosowania w trakcie certyfikacji."}
{"id":"2000_489_8","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzeń, wykaz wyrobów przeznaczonych na cele obronności i bezpieczeństwa Państwa oraz służących do ochrony informacji niejawnych, których certyfikacja będzie wykonywana wyłącznie przez jednostki notyfikowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Szefa Urzędu Ochrony Państwa."}
{"id":"2000_489_9","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. W procesie oceny zgodności, uczestniczą producenci, ich przedstawiciele lub importerzy oraz notyfikowane jednostki certyfikujące, notyfikowane laboratoria oraz notyfikowane jednostki kontrolujące."}
{"id":"2000_545_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi strój urzędowy radców prawnych biorących udział w rozprawach sądowych, uwzględniając uroczysty charakter stroju, odpowiedni do powagi sądu i utrwalonej tradycji.\"; 2) po art. 22{6} dodaje się art. 22{7} i 22{8} w brzmieniu: \"Art. 22{7}. 1. Radca prawny podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1. 2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów art. 120 Kodeksu pracy. 3. Obowiązek ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy radców prawnych nie wykonujących zawodu."}
{"id":"2000_545_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do spraw nie zakończonych w dniu wejścia w życie ustawy orzeczeniami sądów dyscyplinarnych wydanymi w drugiej instancji."}
{"id":"2000_545_22","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 22{8}. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych i Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o którym mowa w art. 22{7}: 1) datę powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, 2) podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, 3) minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia określoną kwotowo, 4) zakres praw i obowiązków ubezpieczonego i zakładu ubezpieczeń, wynikających z umowy ubezpieczenia.\"; 3) po art. 62 dodaje się art. 62{1}-62{6} w brzmieniu: \"Art. 62{1}. Orzeczenie z uzasadnieniem, wydane przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny w drugiej instancji, doręcza się stronom, Ministrowi Sprawiedliwości oraz Krajowej Radzie Radców Prawnych."}
{"id":"2000_545_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_545_62","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 62{2}. 1. Od orzeczenia wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny w drugiej instancji przysługuje stronom, Ministrowi Sprawiedliwości, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz Prezesowi Krajowej Rady Radców Prawnych kasacja do Sądu Najwyższego. 2. Orzeczenie, od którego służy kasacja podmiotom wymienionym w ust. 1, nie podlega wykonaniu do czasu wniesienia kasacji lub bezskutecznego upływu terminu do jej wniesienia."}
{"id":"2000_545_62","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 62{3}. Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa, jak również rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej."}
{"id":"2000_545_62","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 62{4}. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego, za pośrednictwem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem."}
{"id":"2000_545_62","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 62{5}. 1. Od kasacji, o której mowa w art. 62{2} ust. 1, nie uiszcza się opłaty sądowej. 2. Orzeczenie, od którego wniesiono kasację, nie podlega wykonaniu do czasu rozpoznania kasacji. 3. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie w składzie trzech sędziów."}
{"id":"2000_545_62","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o radcach prawnych","text":"Art. 62{6}. Do rozpoznania kasacji, o której mowa w art. 62{2} ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o kasacji, z wyłączeniem art. 526 § 2 oraz art. 530 § 2 i 3.\"; 4) w art. 65 skreśla się ust. 3; 5) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. 1. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są oskarżyciel, obwiniony i pokrzywdzony. 2. Oskarżycielem w postępowaniu przed okręgowym sądem dyscyplinarnym jest rzecznik dyscyplinarny, a przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym Główny Rzecznik Dyscyplinarny. 3. Obwinionym jest radca prawny lub aplikant radcowski, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne. 4. Pokrzywdzonym jest osoba, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone postępowaniem radcy prawnego lub aplikanta radcowskiego określonym w art. 64.\"; 6) po art. 68 dodaje się art. 68{1} w brzmieniu: \"Art. 68{1}. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się odpowiednio na wniosek rzecznika dyscyplinarnego lub Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego.\"; 7) w art. 70: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili popełnienia przewinienia upłynęły trzy lata, a w wypadkach przewidzianych w art. 11 ust. 2 - sześć miesięcy.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli od czasu popełnienia upłynęło pięć lat, a w wypadkach przewidzianych w art. 11 ust. 2 - dwa lata.\"; 8) skreśla się art. 72."}
{"id":"2000_546_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 155, poz. 1016) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Nadzór nad narodowym zasobem archiwalnym sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego za pośrednictwem Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych.\"; 2) w art. 5 w ust. 3 w pkt 5 wyrazy \"Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz ministra właściwego do spraw zagranicznych\"; 3) użyte w art. 17 w ust. 3 i w art. 29 w ust. 3 wyrazy \"Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw zagranicznych\"; 4) w art. 18: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 3. Zastępców Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na wniosek Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Nadzór nad Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.\"; 5) w art. 19 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych i minister właściwy do spraw zagranicznych, 2) Szefowie: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i Kancelarii Prezydenta.\"; 6) w art. 21 w ust. 4 w pkt 2 wyrazy \"Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych i ministra właściwego do spraw zagranicznych\"; 7) w art. 22 w ust. 1 skreśla się pkt 4; 8) w art. 31: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych i ministra właściwego do spraw zagranicznych\", b) w ust. 2 wyrazy \"Ministrowi Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych\"; 9) skreśla się art. 37; 10) użyte w ustawie wyrazy \"Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej\" zastępuje się wyrazami \"Rzeczypospolitej Polskiej\"; 11) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\"."}
{"id":"2000_546_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_547_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 3 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) przedsięwzięć w zakresie podnoszenia lub zmiany kwalifikacji zawodowych mieszkańców wsi w obszarach gmin wiejskich i miejskowiejskich, doradztwa rolniczego i informacji rolniczej oraz wdrażania i upowszechniania rachunkowości w gospodarstwach rolnych, realizowanych przez organizacje rządowe, samorządowe i pozarządowe,\", b) dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) kształcenia mieszkańców wsi w szkołach wyższych poprzez udzielanie poręczeń spłaty kredytów studenckich zaciąganych na podstawie odrębnych przepisów.\"."}
{"id":"2000_547_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2000 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_548_1","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840 oraz z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 42 dodaje się § 3 i 4 w brzmieniu: \"§3. Sąd może orzec zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173 lub 174, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 lub w art. 355 § 2, był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia. §4. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze w razie ponownego skazania osoby prowadzącej pojazd mechaniczny w warunkach określonych w § 3.\"; 2) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu: \"Art. 47a. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub 355, prowadzącego pojazd mechaniczny, jeżeli był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka nawiązkę na rzecz instytucji lub organizacji społecznej, do której zadań lub statutowych celów należy świadczenie pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych.\"; 3) w art. 48 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Nawiązkę określoną w art. 47a orzeka się w wysokości od trzykrotnego do stukrotnego najniższego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji.\"; 4) po art. 49 dodaje się art. 49a w brzmieniu: \"Art. 49a. §1. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a, sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz instytucji lub organizacji społecznej określonej w art. 47a. §2. Świadczenie pieniężne określone w § 1 nie może przekroczyć dziesięciokrotności najniższego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji.\"; 5) w art. 84 w § 2 po wyrazach \"art. 42 § 2\" dodaje się wyrazy \"lub 3\"; 6) w art. 178: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, a wyrazy \"do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę\" zastępuje się wyrazami \"od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy tego zagrożenia zwiększonego o połowę\", b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Skazując sprawcę, który popełnił przestępstwo określone w art. 173, 174 lub 177 w warunkach określonych w § 1 sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości.\"; 7) po art. 178 dodaje się art. 178a w brzmieniu: \"Art. 178a. §1. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. §2. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi na drodze publicznej lub w strefie zamieszkania inny pojazd niż określony w § 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. §3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości.\"; 8) w art. 244 wyrazy \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku\" zastępuje się wyrazami \"podlega karze pozbawienia wolności do lat 3\"."}
{"id":"2000_548_2","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 4 i 7, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_549_1","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji Protokołu nr 6 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności dotyczącego zniesienia kary śmierci","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu nr 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności dotyczącego zniesienia kary śmierci, sporządzonego w Strasburgu dnia 28 kwietnia 1983 r."}
{"id":"2000_549_2","title":"Ustawa z dnia 14 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji Protokołu nr 6 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności dotyczącego zniesienia kary śmierci","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_551_1","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11: a) w zadaniu wstępnym po wyrazie \"być\" dodaje się wyraz \"powołany\", b) w pkt 3 po wyrazie \"prawnicze\" dodaje się wyrazy \"i uzyskał tytuł magistra prawa\", c) w pkt 6 wyraz \"2\" zastępuje się wyrazem \"3\"; 2) w art. 16 w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Odwołanie następuje po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby notarialnej wydanej na wniosek Ministra Sprawiedliwości, w terminie miesięcznym od daty wpływu wniosku. Bezskuteczny upływ tego terminu nie wstrzymuje rozpatrzenia odwołania.\"; 3) po art. 19 dodaje się art. 19a i 19b w brzmieniu: \"Art. 19a. Notariusz podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 1 § 1."}
{"id":"2000_551_19b","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 19b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Notarialnej i Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o którym mowa w art. 19a: 1) datę powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, 2) podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, 3) minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia określoną kwotowo, 4) zakres praw i obowiązków ubezpieczonego i zakładu ubezpieczeń, wynikających z umowy ubezpieczenia.\"; 4) w art. 35 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) nadzór nad wykonaniem obowiązkowego ubezpieczenia, o którym mowa w art. 19a,\"; 5) w art. 44: a) w § 1 po wyrazie \"rady\" dodaje się wyrazy \"albo emerytowanych notariuszy\", b) w § 3 po wyrazach \"Rada izby notarialnej\" dodaje się wyrazy \"ocenia wyniki wizytacji i\"; 6) w art. 50 po wyrazie \"zawodowe\" dodaje się przecinek i wyrazy \"w tym za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawnych\"; 7) w art. 51 w § 1 w pkt 3 po wyrazie \"wysokości\" dodaje się wyraz \"pięciokrotnego\" oraz wyrazy \"w sferze produkcji materialnej\" zastępuje się wyrazami \"w sektorze przedsiębiorstw, nie niższa od połowy tego wynagrodzenia\"; 8) w art. 52 w § 1 wyrazy \"1 roku\" zastępuje się wyrazami \"3 lat\"; 9) w art. 63: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem wydane przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu, Ministrowi Sprawiedliwości oraz Krajowej Radzie Notarialnej.\"; 10) po art. 63 dodaje się art. 63a-63e w brzmieniu: \"Art. 63a. §1. Od orzeczenia wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny przysługuje obwinionemu, rzecznikowi dyscyplinarnemu, Ministrowi Sprawiedliwości, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz Krajowej Radzie Notarialnej kasacja do Sądu Najwyższego. §2. Orzeczenie, od którego służy kasacja podmiotom, o których mowa w § 1, nie podlega wykonaniu do czasu wniesienia kasacji lub bezskutecznego upływu terminu do jej wniesienia."}
{"id":"2000_551_2","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255) w art. 91 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli obwiniony podjął pracę w urzędzie państwowym, adwokaturze, jako radca prawny lub notariusz, sąd przesyła wyrok odpowiednio temu urzędowi, Naczelnej Radzie Adwokackiej, Krajowej Radzie Radców Prawnych lub Krajowej Radzie Notarialnej.\"."}
{"id":"2000_551_3","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 3. Przepisy ustawy stosuje się do spraw nie zakończonych w dniu wejścia ustawy w życie orzeczeniami sądów dyscyplinarnych wydanymi w drugiej instancji."}
{"id":"2000_551_4","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 4. Do osób, które rozpoczęły aplikację notarialną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_551_5","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 5. Do asesorów notarialnych powołanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_551_6","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 3, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_551_63b","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 63b. Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa, jak również rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej."}
{"id":"2000_551_63c","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 63c. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu dyscyplinarnego drugiej instancji w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem."}
{"id":"2000_551_63d","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 63d. §1. Od kasacji, o której mowa w art. 63a § 1, nie uiszcza się opłaty sądowej. §2. Orzeczenie, od którego wniesiono kasację, nie podlega wykonaniu do czasu rozpoznania kasacji. §3. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie w składzie trzech sędziów."}
{"id":"2000_551_63e","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo o notariacie i ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 63e. Do rozpoznania kasacji, o której mowa w art. 63a § 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o kasacji, z wyłączeniem art. 526 § 2 oraz art. 530 § 2 i 3.\"; 11) w art. 65 § 2 wyraz \"wyroku\" zastępuje się wyrazem \"orzeczenia\"; 12) skreśla się art. 66; 13) w art. 71: a) w § 1 po wyrazach \"może być\" dodaje się wyraz \"mianowany\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Aplikanta notarialnego mianuje rada izby notarialnej po przeprowadzeniu konkursu przez tę radę.\"; 14) w art. 72 po wyrazach \"2 lata\" dodaje się wyrazy \"i 6 miesięcy\"; 15) w art. 80 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Notariusz może sprostować protokołem niedokładności, błędy pisarskie, rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.\"; 16) w art. 90 w § 1 wyrazy \"po upływie 5 lat\" zastępuje się wyrazami \"po upływie 10 lat\"."}
{"id":"2000_553_1","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636, Nr 75 poz. 853 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 16 w ust. 1 i 5, w art. 20 w pkt 4, w art. 24 w ust. 2, w art. 54 w ust. 2, w art. 67 w ust. 2, w art. 70 w ust. 1 i 4, w art. 73 w ust. 3, w art. 76 w ust. 2, w art. 77 w ust. 2, w art. 81 w ust. 1, w art. 82 w ust. 1, w art. 83, w art. 88 w ust. 1 i w art. 114 w ust. 1 w różnych liczbach i przypadkach wyrazy \"komisja dyscyplinarna\" zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami \"sąd dyscyplinarny\"; 2) użyte w art. 54 w ust. 1 i w art. 81 w ust. 2 w różnych przypadkach wyrazy \"właściwa komisja dyscyplinarna\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"właściwy sąd dyscyplinarny\"; 3) użyte w art. 70 w ust. 1 w pkt 1 w lit. a) i w pkt 2 oraz w ust. 3, w art. 73 w ust. 1 i 2 i w art. 88 w ust. 2 w różnych przypadkach wyrazy \"Komisja Dyscyplinarna\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"Sąd Dyscyplinarny\"; 4) użyte w art. 70 w ust. 1 w pkt 1 w lit. b), w art. 73 w ust. 1 i w art. 83 w zdaniu drugim w różnych przypadkach wyrazy \"Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"Odwoławczy Sąd Dyscyplinarny\"; 5) użyty w art. 70 w ust. 2, w art. 76 w ust. 3, w art. 78 w ust. 1 i w art. 79 w różnych liczbach i przypadkach wyraz \"komisja\" zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami \"sąd dyscyplinarny\"; 6) w art. 16 w ust. 5 po wyrazach \"ze służby prokuratorskiej\" dodaje się przecinek i wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 83 ust. 2,\"; 7) w art. 18 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określa strój urzędowy prokuratorów biorących udział w rozprawach sądowych, uwzględniając charakter uroczysty stroju, odpowiedni do powagi sądu i utrwalonej tradycji.\"; 8) w art. 27 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Organ do którego zwrócił się prokurator jest obowiązany w terminie 30 dni od daty otrzymania wystąpienia zawiadomić prokuratora o podjętych środkach lub zajętym stanowisku, bądź o sposobie zakończenia kontroli lub postępowania.\"; 9) w art. 54 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Od orzeczenia sądu dyscyplinarnego odmawiającego zezwolenia na pociągnięcie prokuratora do odpowiedzialności karnej przysługuje organowi lub osobie, która wnosiła o zezwolenie, oraz rzecznikowi dyscyplinarnemu odwołanie do odwoławczego sądu dyscyplinarnego w terminie 7 dni od daty jego ogłoszenia. W tym samym terminie prokuratorowi przysługuje odwołanie od orzeczenia zezwalającego na pociągnięcie tego prokuratora do odpowiedzialności karnej.\"; 10) w art. 56 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Zwrot kosztów nie przysługuje prokuratorowi, którego zatrudnienie w innej prokuraturze jest następstwem kary dyscyplinarnej określonej w art. 67 ust. 1 pkt 4, do czasu jej zatarcia.\"; 11) skreśla się art. 61; 12) w art. 62 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów jest równe wynagrodzeniu sędziów w takich samych jednostkach organizacyjnych sądów.\"; 13) w art. 62a wyrazy \"przepisy art. 59 § 2-5 i § 7, art. 71{1} § 2-6\" zastępuje się wyrazami \"przepisy art. 59 § 3-7, art. 71{1}\"; 14) w art. 64 wyrazy \" ,59 i 61\" zastępuje się wyrazami \"i 59\"; 15) w art. 67 w ust. 2 po wyrazach \"prokuratury apelacyjnej\" dodaje się wyrazy \"i w zgromadzeniu prokuratorów\"; 16) w art. 69 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W stosunku do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury przełożonym dyscyplinarnym jest Naczelny Prokurator Wojskowy.\"; 17) w art. 70 w ust. 3 wyraz \"dwóch\" zastępuje się wyrazem \"czterech\"; 18) w art. 71: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Prawo zawieszenia w czynnościach przysługuje przełożonym dyscyplinarnym. Na decyzję przełożonego dyscyplinarnego o zawieszeniu w czynnościach przysługuje zażalenie do prokuratora bezpośrednio przełożonego nad prokuratorem, który wydał decyzję, chyba że wydał ją Prokurator Generalny. 3. Zawieszenie w czynnościach ustaje z mocy prawa, jeżeli w ciągu trzech miesięcy od dnia zawieszenia nie wszczęto przeciwko prokuratorowi postępowania dyscyplinarnego, a także, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, z chwilą prawomocnego zakończenia tego postępowania.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: \"4. W toku postępowania dyscyplinarnego sąd dyscyplinarny może w każdym czasie uchylić zawieszenie w czynnościach. 5. Sąd dyscyplinarny drugiej instancji, wydając orzeczenie dyscyplinarne, może orzec o utrzymaniu w mocy zawieszenia w czynnościach do dnia wniesienia kasacji, o której mowa w art. 83 ust. 2, lub upływu terminu do jej wniesienia. 6. W wypadku wniesienia kasacji zawieszenie w czynnościach pozostaje w mocy do czasu jej rozpoznania, chyba że Sąd Najwyższy uchyli je wcześniej. 7. Przełożony dyscyplinarny może w każdym czasie uchylić zawieszenie w czynnościach, także w wypadkach, o których mowa w ust. 5 i 6.\"; 19) po art. 71 dodaje się art. 71a w brzmieniu: \"Art. 71a. 1. W wypadku, gdy prokurator został zawieszony w czynnościach, sąd dyscyplinarny, na wniosek przełożonego dyscyplinarnego, może obniżyć do 50% wysokość jego wynagrodzenia na czas trwania tego zawieszenia. 2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne nie zostało wszczęte w ciągu trzech miesięcy od dnia zawieszenia w czynnościach albo zostało umorzone lub zakończyło się uniewinnieniem, prokuratorowi wypłaca się zatrzymane wynagrodzenie.\"; 20) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. 1. Za przewinienia dyscyplinarne mniejszej wagi, nieuzasadniające wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, przełożony prokurator wymierza podległym prokuratorom karę porządkową upomnienia. 2. Ukarany może, w terminie 7 dni od dnia doręczenia mu upomnienia, o którym mowa w ust. 1, wnieść sprzeciw do prokuratora bezpośrednio przełożonego nad prokuratorem, który tę karę wymierzył. 3. W razie wniesienia sprzeciwu, prokurator przełożony, o którym mowa w ust. 2, uchyla karę porządkową upomnienia lub przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu z żądaniem, o którym mowa w art. 77 ust. 1.\"; 21) w art. 73 w ust. 2 wyraz \"Komisji\" zastępuje się wyrazami \"Sądu Dyscyplinarnego\"; 22) w art. 83 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 6 w brzmieniu: \"2. Od orzeczenia wydanego przez sąd dyscyplinarny w drugiej instancji stronom i Prokuratorowi Generalnemu przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego. 3. Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa lub rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej. 4. Termin do wniesienia kasacji wynosi: 1) dla strony - 30 dni, 2) dla Prokuratora Generalnego - 3 miesiące - od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, odpowiednio, stronie lub Prokuratorowi Generalnemu. 5. Strona wnosi kasację za pośrednictwem sądu dyscyplinarnego, który wydał zaskarżone orzeczenie. 6. Prokurator Generalny wnosi kasację bezpośrednio do Sądu Najwyższego.\"; 23) po art. 83 dodaje się art. 83a w brzmieniu: \"Art. 83a. 1. Od kasacji, o której mowa w art. 83 ust. 2, nie uiszcza się opłaty sądowej. 2. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie, w składzie trzech sędziów.\"; 24) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. 1. Przewodniczący sądu dyscyplinarnego przesyła niezwłocznie odpis prawomocnego orzeczenia wraz z uzasadnieniem Prokuratorowi Generalnemu w celu wykonania orzeczenia. 2. Orzeczenie dyscyplinarne, od którego stronie służy kasacja, nie podlega wykonaniu do czasu wniesienia kasacji lub upływu terminu do jej wniesienia. 3. Orzeczenie dyscyplinarne, od którego wniesiono kasację, nie podlega wykonaniu do czasu jej rozpoznania. 4. Prokurator Generalny może z urzędu wstrzymać wykonanie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego po upływie terminu do wniesienia kasacji przez strony, a przed upływem terminu do wniesienia kasacji przez Prokuratora Generalnego. 5. W przypadku wniesienia kasacji przez Prokuratora Generalnego w trybie określonym w ust. 4, stosuje się przepis ust. 3.\"; 25) skreśla się art. 87; 26) art. 89 otrzymuje brzmienie: \"Art. 89. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie: 1) do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, 2) do rozpoznania kasacji, o której mowa w art. 83 ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o kasacji, z wyłączeniem art. 521, art. 524, art. 526 § 2 oraz art. 530 § 2 i 3.\"; 27) art. 112 i 113 otrzymują brzmienie: \"Art. 112. 1. Prokurator wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej bez zezwolenia Sądu Dyscyplinarnego w Naczelnej Prokuraturze Wojskowej, ani zatrzymany bez zgody Naczelnego Prokuratora Wojskowego. Nie dotyczy to zatrzymania na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa. Do wydania zezwolenia na pociągnięcie prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury do odpowiedzialności karnej wolno przedsięwziąć tylko czynności niecierpiące zwłoki, zawiadamiając o tym niezwłocznie prokuratora przełożonego. Przepisy art. 54 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. Za przewinienia dyscyplinarne aplikanci wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury odpowiadają na podstawie wojskowych przepisów dyscyplinarnych."}
{"id":"2000_553_113","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 113. Za przewinienia dyscyplinarne i wykroczenia prokuratorom wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury mogą być wymierzone kary dyscyplinarne: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) ostrzeżenie o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku, 4) przeniesienie na niższe stanowisko, 5) wydalenie ze służby prokuratorskiej.\"; 28) w art. 114: a) w ust. 1 w zdaniu drugim skreśla się przecinek i wyrazy \"wniosek zaś o pozbawienie stopnia oficerskiego jest równoznaczny z wnioskiem oficerskiego sądu honorowego w tym przedmiocie\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i asesorów\"."}
{"id":"2000_553_2","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz.U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) art. 116 otrzymuje brzmienie: \"Art. 116. Prokuratorzy i asesorzy wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za przewinienia dyscyplinarne na zasadach określonych w ustawie o prokuraturze.\"."}
{"id":"2000_553_3","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U. Nr 155, poz. 1016 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360) w art. 51 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Członków Sądu Dyscyplinarnego oraz Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego dla prokuratorów Instytutu Pamięci wybiera, w ustalonej przez siebie liczbie, na okres 4 lat, zgromadzenie prokuratorów Głównej Komisji spośród prokuratorów Instytutu Pamięci. Sąd Dyscyplinarny oraz Odwoławczy Sąd Dyscyplinarny wybierają ze swego grona przewodniczących. 3. Sąd Dyscyplinarny w Instytucie Pamięci orzeka w pierwszej instancji w składzie trzech członków, a w drugiej instancji - w składzie pięciu członków. W składzie orzekającym w drugiej instancji nie może brać udziału członek Sądu, który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia.\"."}
{"id":"2000_553_4","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 4 1. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy komisje dyscyplinarne stają się sądami dyscyplinarnymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Kadencja sądów dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 1, trwa do końca, ustalonej na podstawie przepisów dotychczasowych, kadencji komisji dyscyplinarnych istniejących w dniu wejścia ustawy w życie."}
{"id":"2000_553_5","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 5 Przepisy ustawy stosuje się do spraw niezakończonych w dniu wejścia jej w życie orzeczeniami komisji dyscyplinarnych, wydanymi w drugiej instancji."}
{"id":"2000_553_6","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 6 Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie ustawy są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2000_553_7","title":"Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu","text":"Art. 7 Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_555_1","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) gmina - gminy oraz związki i porozumienia międzygminne w zakresie uregulowanym ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306),\", b) w pkt 17 wyraz \"opłat\" zastępuje się wyrazami \"stawek opłat\"; 2) w art. 5 w ust. 2 wyraz \"ceny\" zastępuje się wyrazami \"cen i stawek opłat oraz warunków wprowadzania w nich zmian\"; 3) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Upoważnieni przedstawiciele przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wykonują kontrole układów pomiarowych, dotrzymania zawartych umów i prawidłowości rozliczeń. 2. Upoważnionym przedstawicielom, o których mowa w ust. 1, po okazaniu legitymacji i pisemnego upoważnienia wydanego przez właściwy organ przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła przysługuje prawo: 1) wstępu na teren nieruchomości lub do pomieszczeń, gdzie przeprowadzana jest kontrola, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, 2) przeprowadzania w ramach kontroli niezbędnych przeglądów urządzeń będących własnością przedsiębiorstwa energetycznego, a także prac związanych z ich eksploatacją lub naprawą oraz dokonywania badań i pomiarów, 3) zbierania i zabezpieczania dowodów naruszania przez odbiorcę warunków używania układów pomiarowych oraz warunków umowy zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, może wstrzymać dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeśli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w ust. 2, stwierdzono, że: 1) instalacja znajdująca się u odbiorcy stwarza bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia albo środowiska, 2) nastąpił nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania kontroli, wzory protokołów kontroli i upoważnień do kontroli oraz wzór legitymacji. 5. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, powinno określać w szczególności: 1) przedmiot kontroli, 2) szczegółowe uprawnienia upoważnionych przedstawicieli, o których mowa w ust. 1, 3) tryb przeprowadzania kontroli.\"; 4) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła są obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie, umowy sprzedaży paliw lub energii, lub umowy o świadczenie usług przesyłowych z odbiorcami lub podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki dostarczania, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy przypadku, gdy ubiegający się o zawarcie umowy nie ma tytułu prawnego do korzystania z obiektu, do którego paliwa gazowe, energia elektryczna lub ciepło mają być dostarczone. 3. Przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do spełniania technicznych warunków dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła określonych w odrębnych przepisach i koncesji. 4. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła są obowiązane zapewniać realizację i finansowanie budowy i rozbudowy sieci, w tym na potrzeby przyłączeń podmiotów ubiegających się o przyłączenie, na warunkach określonych w przepisach, o których mowa w art. 9 i 46, oraz w założeniach, o których mowa w art. 19. Za przyłączenie do sieci przewidzianej w założeniach, o których mowa w art. 19, pobiera się opłatę określoną na podstawie ustalonych w taryfie stawek opłat za przyłączenie do sieci. 5. Stawki opłat za przyłączenie do sieci, o których mowa w ust. 4, kalkuluje się na podstawie jednej czwartej średniorocznych nakładów inwestycyjnych na budowę odcinków sieci służących do przyłączenia podmiotów ubiegających się o przyłączenie, określonych w planie rozwoju, o którym mowa w art. 16. 6. Koszty wynikające z nakładów, o których mowa w ust. 5, w zakresie w jakim zostały pokryte opłatami za przyłączenie do sieci, nie stanowią podstawy do ustalania w taryfie stawek opłat za przesyłanie i dystrybucję paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła. 7. Przyłączany podmiot jest obowiązany umożliwić przedsiębiorstwu energetycznemu, o którym mowa w ust. 1, w obrębie swojej nieruchomości budowę i rozbudowę sieci, w zakresie niezbędnym do realizacji przyłączenia oraz udostępnić pomieszczenia lub miejsca na zainstalowanie układów pomiarowych, na warunkach określonych w umowie o przyłączenie. 8. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane powiadomić przyłączany podmiot o planowanych terminach prac, o których mowa w ust. 7, z wyprzedzeniem umożliwiającym przyłączanemu podmiotowi przygotowanie nieruchomości lub pomieszczeń do przeprowadzenia i odbioru tych prac.\"; 5) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła szczegółowe warunki przyłączenia podmiotów do sieci, obrotu paliwami gazowymi, energią elektryczną i ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardy jakościowe obsługi odbiorców. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności: 1) kryteria podziału przyłączanych podmiotów albo odbiorców na grupy, 2) tryb przyłączania podmiotów do sieci, 3) podstawowe elementy umowy o przyłączenie, umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłowych, 4) sposób prowadzenia przez przedsiębiorstwo energetyczne obrotu paliwami gazowymi, energią elektryczną lub ciepłem, w tym wytwarzanych w źródłach odnawialnych, oraz energią elektryczną wytwarzaną w skojarzeniu z ciepłem, 5) zadania przedsiębiorstw energetycznych prowadzących ruch sieciowy i eksploatację sieci, 6) parametry techniczne nośników energii, 7) sposób załatwiania reklamacji, 8) zakres informacji przekazywanych między przedsiębiorstwami energetycznymi oraz między przedsiębiorstwami energetycznymi a odbiorcami. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, nałoży na przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się obrotem lub przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej lub ciepła obowiązek zakupu energii elektrycznej ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych oraz wytwarzanej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła, a także ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych oraz określi szczegółowy zakres tego obowiązku, uwzględniając technologię wytwarzania energii, wielkość źródła energii oraz sposób uwzględniania w taryfach kosztów jej zakupu.\"; 6) w art. 12 skreśla się ust. 3; 7) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła sporządzają dla obszaru swojego działania plany rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe, energię elektryczną lub ciepło, uwzględniając miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego albo kierunki rozwoju gminy określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. 2. Przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1, sporządzają plany rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe, energię elektryczną lub ciepło na okresy nie krótsze niż trzy lata. 3. Plany, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności: 1) przewidywany zakres dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, 2) przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy albo budowy sieci oraz ewentualnych nowych źródeł paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, w tym źródeł niekonwencjonalnych i odnawialnych, 3) przedsięwzięcia racjonalizujące zużycie paliw i energii u odbiorców, 4) przewidywany sposób finansowania inwestycji, 5) przewidywane przychody niezbędne do realizacji planów, 6) przewidywany harmonogram realizacji inwestycji. 4. Plany, o których mowa w ust. 1, powinny zapewniać minimalizację nakładów i kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwo energetyczne tak, aby nakłady i koszty nie powodowały w poszczególnych latach nadmiernego wzrostu cen i stawek opłat dla paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, przy zapewnieniu ciągłości, niezawodności i jakości dostaw. 5. W celu racjonalizacji przedsięwzięć inwestycyjnych przy sporządzaniu planów, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła są obowiązane współpracować z przyłączonymi podmiotami oraz gminami, na których obszarze przedsiębiorstwa te prowadzą działalność gospodarczą. Współpraca powinna polegać w szczególności na: 1) przekazywaniu przyłączonym podmiotom informacji o planowanych przedsięwzięciach w takim zakresie, w jakim przedsięwzięcia te będą miały wpływ na pracę urządzeń przyłączonych do sieci albo na zmianę warunków przyłączenia lub dostawy energii elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła, 2) zapewnieniu spójności między planami przedsiębiorstw energetycznych a założeniami i planami, o których mowa w art. 19 i 20. 6. Projekty planów, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem planów rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na ciepło, podlegają uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki.\"; 8) w art. 17 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"w zakresie określonym w art. 19 ust. 5\"; 9) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Gmina realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, zgodnie z założeniami polityki energetycznej państwa, miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego albo ustaleniami zawartymi w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.\"; 10) w art. 23: a) w ust. 2: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zatwierdzanie i kontrolowanie taryf paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła pod względem zgodności z zasadami określonymi w art. 45 i 46, w tym: a) analizowanie i weryfikowanie kosztów przyjmowanych przez przedsiębiorstwa energetyczne jako uzasadnione do kalkulacji cen i stawek opłat w taryfach, b) ustalanie współczynników korekcyjnych określających projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego oraz zmianę warunków prowadzenia przez to przedsiębiorstwo danego rodzaju działalności gospodarczej, c) ustalanie okresu obowiązywania współczynnika korekcyjnego, o którym mowa w lit. b,\", - po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) zatwierdzanie i kontrolowanie cen węgla brunatnego na zasadach określonych w art. 48, w zakresie, o którym mowa w pkt 2,\", b) w ust. 3 po wyrazach \"o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3,\" dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 4,\"; 11) w art. 28 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do kopalń węgla brunatnego w zakresie określonym w art. 48.\"; 12) w art. 31 w ust. 3 w pkt 2 wyrazy \"oraz taryf\" zastępuje się wyrazami \"i taryf oraz cen węgla brunatnego, stosowanych przez kopalnie w stosunku do elektrowni,\"; 13) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Uzyskania koncesji wymaga prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie: 1) wytwarzania paliw i energii, z wyłączeniem: wytwarzania paliw stałych, wytwarzania energii elektrycznej w źródłach o mocy poniżej 5 MW, wytwarzania paliw gazowych z gazu płynnego, wytwarzania ciepła w źródłach o mocy poniżej 1 MW, 2) magazynowania paliw gazowych i ciekłych, z wyłączeniem: lokalnego magazynowania gazu płynnego w instalacjach o przepustowości poniżej 1 MJs oraz magazynowania paliw ciekłych w obrocie detalicznym, 3) przesyłania i dystrybucji paliw i energii, z wyłączeniem: przesyłania i dystrybucji paliw gazowych w sieci o przepustowości poniżej 1 MJs oraz przesyłania i dystrybucji ciepła, jeżeli moc zamówiona przez odbiorców nie przekracza 1 MW, 4) obrotu paliwami i energią, z wyłączeniem: obrotu paliwami stałymi, obrotu energią elektryczną za pomocą instalacji o napięciu poniżej 1 kV będącej własnością odbiorcy, obrotu paliwami gazowymi, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 100 000 EURO i obrotu paliwami ciekłymi, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 500 000 EURO. 2. Koncesje na prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 4, w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, będą wydawane z uwzględnieniem dywersyfikacji źródeł gazu oraz bezpieczeństwa energetycznego. 3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, minimalny poziom dywersyfikacji dostaw gazu z zagranicy poprzez ustalenie maksymalnego procentowego udziału gazu z jednego źródła. Rozporządzenie określi poziom dywersyfikacji na okres co najmniej 10 lat. 4. Uzyskania koncesji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie wymaga prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła uzyskiwanego w przemysłowych procesach technologicznych, a także, gdy wielkość mocy zamówionej przez odbiorców nie przekracza 1 MW.\"; 14) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Przedsiębiorstwa energetyczne są obowiązane do prowadzenia, w ramach zakładowych planów kont, ewidencji księgowej w sposób umożliwiający obliczanie ich kosztów stałych, kosztów zmiennych i przychodów, odrębnie dla wytwarzania, przesyłania i dystrybucji oraz obrotu, dla każdego rodzaju paliw lub energii, a także w odniesieniu do poszczególnych grup taryfowych.\"; 15) w art. 45: a) w ust. 1 po wyrazach \"energii elektrycznej i ciepła\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"o których mowa w art. 47 ust. 1,\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględnia się koszty, które wynikają z nakładów ponoszonych na przedsięwzięcia inwestycyjne podjęte przez przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w latach 1993-1998, służące poprawie ochrony środowiska i efektywności wytwarzania energii elektrycznej, w części, jaką zatwierdzi Prezes URE, z uwzględnieniem przychodów uzyskanych ze sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o którym mowa w art. 49 ust. 1.\", c) w ust. 4 wyraz \"taryfy\" zastępuje się wyrazami \"ceny i stawki opłat określone w taryfach\", d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła kalkulują stawki opłat za usługi przesyłowe w taki sposób, aby udział opłat stałych za świadczenie usług przesyłowych w łącznych opłatach za te usługi dla danej grupy odbiorców nie był większy niż: 1) 40% - dla paliw gazowych i energii elektrycznej, 2) 30% - dla ciepła.\"; 16) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie cen i stawek opłat zawartych w taryfie lub cen i stawek opłat ustalanych na rynku konkurencyjnym, o którym mowa w art. 49 ust. 1, wylicza opłaty za dostarczane do odbiorcy paliwa gazowe, energię elektryczną lub ciepło. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem udzielonych odbiorcy upustów i bonifikat, stanowią koszty zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe, zamieszkane lub użytkowane przez osoby nie będące odbiorcami. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne udziela upustów lub bonifikat, o których mowa w ust. 2, za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców w wysokości określonej w taryfie lub w umowie. 4. Koszty zakupu, o których mowa w ust. 2, są rozliczane w opłatach pobieranych od osób, o których mowa w ust. 2. Wysokość opłat powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła. 5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do ustalania przez odbiorcę - właściciela lub zarządcę budynku opłat dla osób, o których mowa w ust. 2, do których ciepło dostarczane jest z własnych źródeł i instalacji cieplnych. 6. W przypadku gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku jest właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne lokale całkowitych kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła. 7. Odbiorca może zlecić prowadzenie rozliczeń, o których mowa w ust. 6, innej osobie albo jednostce organizacyjnej na podstawie odrębnej umowy.\"; 17) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i po zasięgnięciu opinii Prezesa URE określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła oraz szczegółowe zasady rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, energią elektryczną i ciepłem. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności rodzaje stosowanych taryf, w tym rodzaje stosowanych cen i stawek opłat, oraz sposób: 1) ustalania kryteriów podziału odbiorców na grupy taryfowe, 2) kalkulowania cen i stawek opłat oraz obliczania opłat, w tym stawek opłat za przyłączenie do sieci, 3) różnicowania cen i stawek opłat dla grup taryfowych ze względu na ponoszone koszty, 4) uwzględniania w kalkulacji kosztów, o których mowa w art. 9 ust. 3 i art. 45 ust. 1a, poprawy efektywności i warunków prowadzonej działalności przez przedsiębiorstwa energetyczne, 5) prowadzenia rozliczeń między przedsiębiorstwami energetycznymi, w tym w zakresie określonym w art. 45 ust. 1a, 6) prowadzenia rozliczeń z odbiorcami, w tym wysokość opłat za nielegalny pobór paliw i energii oraz niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców.\"; 18) w art. 47: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesje przedkładają taryfy z własnej inicjatywy lub na żądanie Prezesa URE.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prezes URE: 1) ogłasza w Biuletynie URE, na koszt przedsiębiorstwa energetycznego, zatwierdzone taryfy dla paliw gazowych i energii elektrycznej - w terminie 14 dni od dnia zatwierdzenia taryfy, 2) kieruje do ogłoszenia, na koszt przedsiębiorstwa energetycznego, we właściwym miejscowo wojewódzkim dzienniku urzędowym zatwierdzone taryfy dla ciepła - w terminie 7 dni od dnia zatwierdzenia taryfy.\"; 19) w art. 48 w ust. 2 wyrazy \"art. 47 ust. 2-4\" zastępuje się wyrazami \"art. 47 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 oraz ust. 4\"; 20) w art. 49 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć określonej części działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne, w zakresie, w jakim działalność ta prowadzona jest na rynku konkurencyjnym.\"; 21) w art. 52: a) skreśla się ust. 3, b) w ust. 4 w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz wzory etykiet\"; 22) w art. 54: a) w ust. 3 po wyrazach \"są powoływane\" dodaje się wyrazy \"na okres 5 lat\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Organ uprawniony do powoływania komisji kwalifikacyjnych, o których mowa w ust. 3, może odwołać członka komisji w przypadku: 1) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji, 2) rezygnacji z członkostwa w komisji, 3) niewywiązywania się z obowiązków członka komisji, 4) utraty kwalifikacji umożliwiających powołanie w skład komisji.\"; 23) skreśla się art. 55; 24) w art. 56: a) w ust. 1: - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) nie przestrzega obowiązku zakupu energii elektrycznej, nałożonego przepisami wydanymi na podstawie art. 9 ust. 3,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) stosuje ceny i taryfy, nie przestrzegając obowiązku ich przedstawienia Prezesowi URE do zatwierdzenia, o którym mowa w art. 47,\", b) w ust. 3 użyte dwukrotnie wyrazy \"podmiotu gospodarczego\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorcy\", c) w ust. 5 wyrazy \"kierownika podmiotu gospodarczego\" zastępuje się wyrazami \"kierownika przedsiębiorstwa energetycznego\"."}
{"id":"2000_555_2","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 2. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej w terminie do dnia 31 grudnia 2000 r. dostosują uzgodnione z Prezesem URE przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy plany rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną do wymogów określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"2000_555_3","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 3. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Prezes URE udzieli z urzędu koncesji przedsiębiorstwom energetycznym działającym lub będącym w budowie w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, o ile spełniają one warunki określone w dotychczas obowiązujących przepisach, a wymóg uzyskania koncesji wynika z przepisów niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_555_4","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 4. 1. Koncesje udzielone przedsiębiorstwom energetycznym przed dniem wejścia w \"ycie niniejszej ustawy wygasają z dniem 31 grudnia 2000 r. w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą. 2. Przedsiębiorstwa energetyczne, o których mowa w ust. 1, mogą na dotychczasowych zasadach prowadzić obrót gazem ziemnym z zagranicą, jeżeli przed dniem 31 grudnia 2000 r. złożą wniosek o udzielenie przez Prezesa URE koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, jednak nie dłużej niż do dnia prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie. 3. W sprawach o udzielenie koncesji na obrót paliwami gazowymi wszczętych a nie zakończonych do dnia 31 grudnia 2000 r. stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2000_555_5","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 5. Obowiązujące taryfy, sporządzone na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, zachowują ważność po dniu 1 lipca 2000 r. w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy i przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie upoważnień, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2000_555_6","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 6. Komisje kwalifikacyjne powołane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów działają do upływu pięciu lat od dnia powołania tych komisji."}
{"id":"2000_555_7","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 7. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie upoważnień zmienionych tą ustawą zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, o ile nie są sprzeczne z jej przepisami."}
{"id":"2000_555_8","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_579_1","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji Konwencji ramowej o ochronie mniejszości narodowych","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji ramowej o ochronie mniejszości narodowych, sporządzonej w Strasburgu dnia 1 lutego 1995 r."}
{"id":"2000_579_2","title":"Ustawa z dnia 28 kwietnia 2000 r. o ratyfikacji Konwencji ramowej o ochronie mniejszości narodowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_580_1","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Tworzy się Krajowy Rejestr Karny, zwany dalej \"Rejestrem\". 2. W Rejestrze gromadzi się dane o osobach: 1) prawomocnie skazanych za przestępstwa lub przestępstwa skarbowe, 2) przeciwko którym prawomocnie warunkowo umorzono postępowanie karne w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe, 3) przeciwko którym prawomocnie umorzono postępowanie karne w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe na podstawie amnestii, 4) prawomocnie skazanych przez sądy państw obcych, wobec których kara lub środek karny wykonywane są w Rzeczypospolitej Polskiej, 5) wobec których prawomocnie orzeczono środki zabezpieczające w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe, 6) nieletnich, wobec których prawomocnie orzeczono środki wychowawcze, poprawcze lub leczniczo-wychowawcze, albo którym wymierzono karę na podstawie art. 13 lub art. 94 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136), zwanej dalej \"ustawą o postępowaniu w sprawach nieletnich\", 7) prawomocnie skazanych za wykroczenia na karę aresztu, 8) poszukiwanych listem gończym, 9) tymczasowo aresztowanych, 10) nieletnich umieszczonych w schroniskach dla nieletnich."}
{"id":"2000_580_10","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Dane o osobach, o których mowa w art. 1 ust. 2, gromadzone są: 1) w kartotekach, stanowiących zbiory ewidencyjne dokumentów, 2) w bazie danych systemu informatycznego. 2. Dane zawarte w bazie danych systemu informatycznego są tożsame z danymi zawartymi w kartotekach."}
{"id":"2000_580_11","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Dokumentami, na podstawie których przetwarza się dane osobowe, są: 1) karta rejestracyjna, 2) zawiadomienie o zmianach ewidencyjnych, zwane dalej \"zawiadomieniem\". 2. Kartę rejestracyjną sporządza sąd pierwszej instancji niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia wydanego wobec osoby, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1-7. 3. Zawiadomienie sporządzane jest przez organ wykonujący orzeczenie w postępowaniu karnym w sprawach o przestępstwa i przestępstwa skarbowe, w sprawach nieletnich, a także przez sąd orzekający o tymczasowym aresztowaniu lub umieszczeniu nieletniego w schronisku dla nieletnich oraz przez prokuratora."}
{"id":"2000_580_12","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W karcie rejestracyjnej umieszcza się: 1) dane identyfikujące osobę - nazwisko, w tym także przybrane, imiona, nazwisko rodowe, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, obywatelstwo, nazwisko rodowe matki, miejsce zamieszkania, zawód wyuczony i wykonywany, a także numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, zwany dalej numerem PESEL, oraz numer i serię dowodu tożsamości, 2) oznaczenie organu, który wydał orzeczenie oraz sygnaturę akt sprawy, 3) datę wydania oraz uprawomocnienia się orzeczenia, 4) datę i miejsce popełnienia czynu zabronionego, będącego przedmiotem postępowania, 5) kwalifikację prawną czynu zabronionego przyjętą w orzeczeniu, 6) orzeczone kary lub środki karne, zabezpieczające, wychowawcze, poprawcze i wychowawczo-lecznicze oraz podstawę prawną ich orzeczenia, 7) nazwisko, imię, stanowisko oraz podpis osoby sporządzającej. 2. Zawiadomienie zawiera dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7, oraz informacje o: 1) rozesłaniu oraz odwołaniu listów gończych, 2) zastosowaniu oraz uchyleniu aresztu tymczasowego, a także miejscu osadzenia tymczasowo aresztowanego, 3) rozpoczęciu, zakończeniu oraz miejscu wykonywania kar: dożywotniego pozbawienia wolności, 25 lat pozbawienia wolności, pozbawienia wolności, aresztu wojskowego i aresztu, 4) zarządzeniu wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, ograniczenia wolności lub grzywny, 5) odroczeniu i przerwie wykonania kary pozbawienia wolności, 6) warunkowym zwolnieniu i odwołaniu takiego zwolnienia, 7) zawieszeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności, 8) zamianie kary ograniczenia wolności na zastępczą karę grzywny lub zastępczą karę pozbawienia wolności, 9) zwolnieniu z odbycia reszty kary ograniczenia wolności, 10) zawieszeniu wykonania odroczonej kary pozbawienia wolności, 11) podjęciu warunkowo umorzonego postępowania karnego w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe, 12) zamianie grzywny na zastępczą karę pozbawienia wolności albo na pracę społecznie użyteczną, 13) wykonaniu przez podmiot odpowiedzialny posiłkowo kary grzywny lub środka karnego ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, 14) wykonaniu kar, 15) wykonaniu środków karnych, z wyjątkiem środków określonych w art. 39 pkt 5 Kodeksu karnego, w art. 22 § 2 pkt 1 Kodeksu karnego skarbowego oraz w art. 28 § 1 pkt 4 Kodeksu wykroczeń, 16) rozpoczęciu, zakończeniu i miejscu wykonywania środków zabezpieczających, o których mowa w art. 93-98 Kodeksu karnego, oraz o uchyleniu lub wykonaniu pozostałych środków zabezpieczających, 17) umorzeniu postępowania wykonawczego, 18) zarządzeniu wykonania warunkowo zawieszonego umieszczenia w zakładzie poprawczym lub kary orzeczonej w miejsce zakładu poprawczego, 19) warunkowym zwolnieniu z zakładu poprawczego i odwołaniu takiego zwolnienia, 20) warunkowym odstąpieniu od wykonania orzeczenia o umieszczeniu w zakładzie poprawczym, 21) zmianie lub uchyleniu środka wychowawczego oraz leczniczowychowawczego, 22) przerwaniu lub odroczeniu wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych, 23) odstąpieniu od stosowania orzeczonego środka wychowawczego, 24) umieszczeniu lub zwolnieniu nieletniego ze schroniska dla nieletnich, 25) powołaniu nieletniego do zasadniczej służby wojskowej lub służby zastępczej, 26) uchyleniu prawomocnego orzeczenia w wyniku kasacji, 27) zastosowaniu amnestii, 28) ułaskawieniu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 29) wznowieniu postępowania sądowego zakończonego prawomocnym orzeczeniem odnotowanym w Rejestrze, 30) stwierdzeniu nieważności prawomocnego orzeczenia sądu odnotowanego w Rejestrze, 31) przywróceniu terminu do zaskarżenia orzeczenia odnotowanego w Rejestrze, 32) zarządzeniu zatarcia skazania, 33) śmierci osoby, której dane osobowe zgromadzono w Rejestrze. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb sporządzania oraz dostarczania do Rejestru kart rejestracyjnych i zawiadomień, a także wzory kart rejestracyjnych i zawiadomień, o których mowa w art. 11 ust. 1, mając na uwadze konieczność zapewnienia niezwłocznej aktualizacji danych gromadzonych w Rejestrze."}
{"id":"2000_580_13","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W Rejestrze prowadzi się wyodrębnione kartoteki: 1) kart rejestracyjnych i zawiadomień, zawierających informacje o osobach odpowiadających na zasadach określonych w Kodeksie karnym, Kodeksie karnym skarbowym oraz Kodeksie wykroczeń, 2) kart rejestracyjnych i zawiadomień, zawierających informacje o nieletnich, w rozumieniu przepisów ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, 3) zawiadomień zawierających informacje o osobach pozbawionych wolności oraz osobach poszukiwanych listem gończym."}
{"id":"2000_580_14","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Dane osobowe osób, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1-4 i 7, usuwa się z Rejestru, jeżeli z mocy prawa skazanie uległo zatarciu, a nadto po otrzymaniu zawiadomienia o: 1) zarządzeniu zatarcia skazania przez sąd, na podstawie art. 107 § 2 i 4 oraz art. 337 Kodeksu karnego, 2) zatarciu skazania w drodze ułaskawienia lub na podstawie amnestii, 3) przywróceniu terminu do zaskarżenia orzeczenia odnotowanego w Rejestrze albo uchyleniu takiego orzeczenia w wyniku kasacji lub wznowienia postępowania, 4) stwierdzeniu nieważności orzeczenia odnotowanego w Rejestrze, 5) zwolnieniu skazanego od kary pozbawienia wolności, na podstawie art. 336 § 3 i 4 Kodeksu karnego, lub od kary ograniczenia wolności, na podstawie art. 62 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego, 6) podjęciu warunkowo umorzonego postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe. 2. Dane osobowe nieletniego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6, usuwa się z Rejestru: 1) po ukończeniu 18 roku życia przez nieletniego, wobec którego wykonywane były środki wychowawcze, z wyjątkiem przypadków, gdy: a) środek wychowawczy zastosowano w okresie warunkowego zawieszenia wykonania umieszczenia w zakładzie poprawczym, b) wykonanie środka wychowawczego ustało z mocy prawa po ukończeniu przez nieletniego 21 roku życia albo z chwilą powołania nieletniego do zasadniczej służby wojskowej lub służby zastępczej, 2) po upływie terminów określonych w art. 11 § 4, art. 87 § 4, art. 88 § 4 i art. 89 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, 3) po ukończeniu 23 roku życia przez sprawcę czynu karalnego, gdy w miejsce umieszczenia w zakładzie poprawczym wymierzona została kara na podstawie art. 94 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, 4) na zasadach określonych w Rozdziale XII Kodeksu karnego, gdy w miejsce umieszczenia w zakładzie poprawczym wymierzona została kara na podstawie art. 13 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. 3. Dane osób, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5, usuwa się z Rejestru: 1) gdy upłynął termin, o którym mowa w art. 94 § 3 Kodeksu karnego, 2) z upływem roku od uchylenia środka zabezpieczającego orzeczonego na podstawie art. 99 § 1 Kodeksu karnego lub art. 43 § 1 pkt 1 i § 2 Kodeksu karnego skarbowego, 3) z upływem roku od wykonania środka zabezpieczającego orzeczonego na podstawie art. 100 Kodeksu karnego lub art. 43 § 1 pkt 2-5 Kodeksu karnego skarbowego. 4. Dane osoby tymczasowo aresztowanej usuwa się z Rejestru po otrzymaniu zawiadomienia o uchyleniu tego środka zapobiegawczego. 5. Dane osoby poszukiwanej listem gończym usuwa się z Rejestru po otrzymaniu zawiadomienia o odwołaniu listu gończego. 6. Dane osobowe nieletniego umieszczonego w schronisku dla nieletnich usuwa się z Rejestru po otrzymaniu zawiadomienia o jego zwolnieniu. 7. Dane osób zmarłych usuwa się z Rejestru po uzyskaniu zawiadomienia o ich zgonie."}
{"id":"2000_580_15","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Dane oraz informacje, podlegające gromadzeniu w Rejestrze, zawarte w kartach rejestracyjnych i zawiadomieniach, wprowadza się niezwłocznie do bazy danych systemu informatycznego."}
{"id":"2000_580_16","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Do wprowadzania danych do bazy danych systemu informatycznego oraz do dokonywania zmian w bazie danych tego systemu uprawnione są wyłącznie osoby upoważnione przez osobę kierującą biurem informacyjnym."}
{"id":"2000_580_17","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, sposób, tryb oraz warunki techniczne i organizacyjne gromadzenia danych osobowych w Rejestrze oraz usuwania tych danych z Rejestru, mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawnego funkcjonowania Rejestru oraz zabezpieczenia gromadzonych w nim danych osobowych przed dostępem osób nieuprawnionych, wykorzystywaniem przez osoby nieuprawnione, uszkodzeniem lub zniszczeniem."}
{"id":"2000_580_18","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W przypadku stwierdzenia okoliczności, wskazujących na prawdopodobieństwo wprowadzenia do Rejestru danych osobowych sprzecznych z treścią orzeczenia lub nieodpowiadających zapisom w odpowiednich aktach, dyrektor biura informacyjnego przeprowadza postępowanie w celu ustalenia prawidłowych danych. Adnotację o wszczęciu takiego postępowania umieszcza się na odpowiedniej karcie rejestracyjnej lub zawiadomieniu. 2. Prawomocna decyzja, rozstrzygająca o sprostowaniu, stanowi podstawę do dokonania zmiany odpowiednich zapisów na karcie rejestracyjnej lub zawiadomieniu. 3. Sprostowanie oczywistych błędów pisarskich i innych omyłek w danych, o których mowa w art. 10 ust. 2, nie wymaga przeprowadzenia postępowania, jeżeli następuje z urzędu lub jest zgodne z wnioskiem strony. Czynność taką utrwala się w formie adnotacji na właściwej karcie rejestracyjnej lub zawiadomieniu, a o jej dokonaniu zawiadamia się stronę."}
{"id":"2000_580_19","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Informacji o osobie na podstawie zgromadzonych w Rejestrze danych osobowych, udziela się na zapytanie podmiotów wymienionych w art. 6 lub na wniosek osoby, o której mowa w art. 7. 2. Zapytanie o udzielenie informacji o osobie powinno zawierać: 1) nazwisko, w tym także przybrane, imiona, nazwisko rodowe, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, nazwisko rodowe matki, miejsce zamieszkania, obywatelstwo oraz numer PESEL osoby, której zapytanie dotyczy, 2) określenie rodzaju i zakresu danych o osobie, które mają być przedmiotem informacji, 3) wskazanie postępowania, w związku z którym zachodzi potrzeba uzyskania danych o osobie, 4) nazwę podmiotu kierującego zapytanie, 5) datę wystawienia, 6) podpis sędziego, prokuratora albo uprawnionej osoby lub organu podmiotu kierującego zapytanie. 3. Wniosek osoby, o której mowa w art. 7, o udzielenie informacji z Rejestru powinien zawierać: nazwisko, w tym także przybrane, imiona, nazwisko rodowe, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, nazwisko rodowe matki, miejsce zamieszkania, obywatelstwo oraz numer PESEL i podpis wnioskodawcy. Jeżeli we wniosku nie określono rodzaju i zakresu danych, które mają być przedmiotem informacji, informacja ta powinna zawierać odpis wszystkich zapisów dotyczących wnioskodawcy, zamieszczonych na kartach rejestracyjnych i zawiadomieniach. 4. Jeżeli zapytanie lub wniosek nie spełniają wymogów, o których mowa w ust. 2 lub 3, wzywa się pytającego lub wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 14 dni, z pouczeniem, że nieusunięcie braków spowoduje pozostawienie zapytania lub wniosku bez rozpoznania, chyba że braki dotyczą wyłącznie okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 1, a tożsamość osoby, której zapytanie dotyczy, nie budzi wątpliwości."}
{"id":"2000_580_2","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Rejestr prowadzi podległa Ministrowi Sprawiedliwości jednostka budżetowa pod nazwą \"Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego\", zwana dalej \"biurem informacyjnym\". 2. Działalność biura informacyjnego finansowana jest z budżetu państwa, ze środków przewidzianych w budżecie Ministra Sprawiedliwości. 3. Organizację biura określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości."}
{"id":"2000_580_20","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Informacja o osobie, sporządzona na podstawie danych osobowych zgromadzonych w Rejestrze, zawiera: 1) dane identyfikujące osobę - nazwisko, w tym także przybrane, imiona, nazwisko rodowe, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, obywatelstwo, nazwisko rodowe matki, miejsce zamieszkania, zawód wyuczony, a także numer PESEL, 2) dane osobowe w zakresie objętym zapytaniem lub wnioskiem albo stwierdzenie, że osoba nie figuruje w Rejestrze, 3) datę wydania, 4) nazwisko i imię osoby upoważnionej do jej wydania, 5) pieczęć urzędową."}
{"id":"2000_580_21","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, sposób i tryb udzielania informacji o osobach, na podstawie danych zgromadzonych w Rejestrze, mając na uwadze potrzebę przekazywania takich informacji, w określonych przypadkach, także przy pomocy urządzeń służących do automatycznego ich przekazywania, a także określi wzór zapytania o udzielenie informacji o osobie, o którym mowa w art. 19 ust. 2, oraz wzór formularza informacji o osobie, o której mowa w art. 20."}
{"id":"2000_580_22","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Biuro informacyjne niezwłocznie informuje właściwy sąd o ponownym prawomocnym skazaniu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe osoby, wobec której warunkowo umorzono postępowanie karne, warunkowo zawieszono wykonanie kary, zastosowano warunkowe zwolnienie z zakładu karnego albo umorzono postępowanie na podstawie przepisów o amnestii, z których wynika, że takie skazanie może mieć wpływ na jej stosowanie. 2. W sprawach o wykroczenia biuro informacyjne informuje właściwy sąd o ponownym prawomocnym skazaniu za wykroczenie osoby, wobec której warunkowo zawieszono wykonanie kary aresztu."}
{"id":"2000_580_23","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Informacja o osobie, o której mowa w art. 20, stanowi zaświadczenie, w rozumieniu przepisów Działu VII Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2000_580_24","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Za wydanie z Rejestru informacji o osobie pobiera się opłatę, stanowiącą dochód budżetu państwa. Od uiszczenia opłaty zwolnione są podmioty wymienione w art. 6 pkt 1-9 i 11. 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1. Rozdział 3 Przepis karny"}
{"id":"2000_580_25","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Kto bez uprawnienia uzyskuje z Rejestru informację o osobie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"2000_580_26","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) w art. 213 § 3 skreśla się."}
{"id":"2000_580_27","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 84 § 4 skreśla się."}
{"id":"2000_580_28","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255) art. 27 skreśla się."}
{"id":"2000_580_29","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 43 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przetwarzanych przez właściwe organy dla potrzeb postępowania sądowego oraz na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Karnym,\"."}
{"id":"2000_580_3","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Biurem informacyjnym kieruje dyrektor, którego powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości. 2. Dyrektor jest organem biura informacyjnego."}
{"id":"2000_580_30","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Istniejące zasoby danych osobowych oraz informacji zgromadzonych w Centralnym Rejestrze Skazanych, prowadzonym na podstawie rozporządzenia Ministrów Sprawiedliwości i Obrony Narodowej z dnia 30 sierpnia 1993 r. w sprawie prowadzenia rejestru osób prawomocnie skazanych, udzielania informacji z rejestru oraz trybu zbierania danych w postępowaniu karnym dotyczących tych osób (Dz.U. Nr 82, poz. 388), przejmuje Rejestr, jeżeli dane te podlegają gromadzeniu na podstawie niniejszej ustawy; w pozostałym zakresie dane te likwiduje się. 2. Istniejące zasoby danych osobowych oraz informacji zgromadzonych w Centralnym Rejestrze Nieletnich, prowadzonym na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 sierpnia 1996 r. w sprawie gromadzenia danych dotyczących środków wychowawczych i poprawczych stosowanych wobec nieletnich oraz sposobu udzielania informacji sądom i prokuratorom o tych środkach (Dz.U. Nr 107, poz. 509), przejmuje Rejestr, jeżeli dane te podlegają gromadzeniu na podstawie niniejszej ustawy; w pozostałym zakresie dane te likwiduje się. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przejęcia lub likwidacji danych osobowych, o których mowa w ust. 1 i 2, mając na uwadze konieczność zapewnienia ciągłości dostępu do tych danych uprawnionym podmiotom oraz zasady ochrony danych osobowych."}
{"id":"2000_580_31","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Ilekroć w przepisach prawa jest mowa o \"Centralnym Rejestrze Skazanych\" lub \"Centralnym Rejestrze Nieletnich\", należy przez to rozumieć \"Krajowy Rejestr Karny\"."}
{"id":"2000_580_32","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_580_4","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Do zadań biura informacyjnego należy: 1) przetwarzanie danych osobowych, podlegających gromadzeniu w Rejestrze, 2) zabezpieczanie danych osobowych zgromadzonych w Rejestrze przed dostępem osób nieuprawnionych, 3) przygotowywanie projektów decyzji, postanowień i rozpatrywanie skarg w sprawach dotyczących przetwarzania danych osobowych zgromadzonych w Rejestrze. 2. Biuro informacyjne jest administratorem danych osobowych zgromadzonych w Rejestrze, w rozumieniu art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), zwanej dalej \"ustawą o ochronie danych osobowych\"."}
{"id":"2000_580_5","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Dane osobowe zgromadzone w Rejestrze nie mogą być z niego usunięte, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"2000_580_6","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Prawo do uzyskania informacji o osobach, których dane osobowe zgromadzone zostały w Rejestrze, przysługuje: 1) Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Marszałkowi Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, w odniesieniu do posłów, 3) Marszałkowi Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, w odniesieniu do senatorów, 4) sądom sprawującym w Rzeczypospolitej Polskiej wymiar sprawiedliwości, w związku z prowadzonym postępowaniem, 5) Trybunałowi Stanu i Trybunałowi Konstytucyjnemu, w związku z prowadzonymi postępowaniami, 6) prokuratorom, Policji i innym organom uprawnionym do prowadzenia postępowania przygotowawczego w sprawach karnych i karnych skarbowych oraz czynności sprawdzających w sprawach o wykroczenia, w związku z prowadzonym postępowaniem, 7) Urzędowi Ochrony Państwa i Wojskowym Służbom Informacyjnym, w zakresie, w jakim jest to konieczne dla wykonania nałożonych na nie zadań określonych w ustawie, 8) organom wykonującym orzeczenia w postępowaniu karnym, w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, w sprawach o wykroczenia oraz w sprawach nieletnich, w związku z prowadzonym postępowaniem wykonawczym, w zakresie, w jakim jest to konieczne do wykonania orzeczenia, 9) organom administracji rządowej, organom samorządu terytorialnego oraz innym organom wykonującym zadania publiczne, w przypadkach kiedy jest to uzasadnione potrzebą wykonania nałożonych na nie zadań, określonych w ustawie, 10) pracodawcom, w zakresie niezbędnym dla zatrudnienia pracownika, co do którego z przepisów ustawy wynika wymóg niekaralności, korzystania z pełni praw publicznych, a także ustalenia uprawnienia do zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, 11) władzom państw obcych, jeżeli wynika to z ratyfikowanej umowy międzynarodowej, a w przypadku braku takiej umowy, pod warunkiem wzajemności."}
{"id":"2000_580_7","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Każdemu przysługuje prawo do uzyskania informacji, czy jego dane osobowe zgromadzone są w Rejestrze. Osobie, której dane osobowe znajdują się w zbiorach danych zgromadzonych w Rejestrze, na jej wniosek, udostępnia się informację o treści wszystkich zapisów dotyczących tej osoby."}
{"id":"2000_580_8","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zgromadzone w zbiorach Rejestru dane osobowe mogą być, na zasadach określonych w art. 29 i art. 30 ustawy o ochronie danych osobowych, przetwarzane i wykorzystywane do badań naukowych, a także, po pozbawieniu tych danych informacji identyfikujących osobę, do celów statystycznych. 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i sposób przetwarzania oraz przekazywania danych, o których mowa w ust. 1, do celów statystycznych oraz badań naukowych, mając na uwadze potrzebę corocznego przygotowania odpowiednich informacji dla oceny stopnia zagrożenia przestępczością."}
{"id":"2000_580_9","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Do postępowania prowadzonego na podstawie niniejszej ustawy stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Rozdział 2 Zasady i sposób przetwarzania danych osobowych"}
{"id":"2000_581_1","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 108, poz. 1226) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22: a) w ust. 2 wyrazy \"Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw finansów publicznych\", b) w ust. 4 wyrazy \"ministrowi właściwemu do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej\" zastępuje się wyrazami \"Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"; 2) art. 33a otrzymuje brzmienie: \"Art. 33a. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej jest Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 3. Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej. 4. Wiceprezesów Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej na wniosek Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.\"; 3) w art. 33b: a) w pkt 5 wyraz \"projektów\" zastępuje się wyrazem \"programów\", b) w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) wykonywanie przewidzianych przepisami szczególnymi zadań związanych z funkcjonowaniem pracowniczych ogrodów działkowych.\"; 4) w art. 33c: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przygotowuje i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej projekty ustaw, rozporządzeń i uchwał dotyczących polityki mieszkaniowej i rozwoju miast,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wykonuje inne zadania z zakresu gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określone w odrębnych przepisach.\"; 5) w art. 33d ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej nadaje, w drodze rozporządzenia, statut Urzędowi Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, uwzględniając jego organizację wewnętrzną i tryb pracy.\"."}
{"id":"2000_581_2","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 85, poz. 390, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 86, poz. 965) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 w ust. 2 i 3: a) wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\", b) wyrazy \"Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw finansów publicznych\"; 2) w art. 30 w ust. 3 wyrazy \"ministra właściwego do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast\" zastępuje się wyrazami \"Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\"."}
{"id":"2000_581_3","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_5_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 127 w ust. 2 wyrazy \"1 roku\" zastępuje się wyrazami \"3 lat\"; 2) w art. 132 skreśla się ust. 4; 3) po art. 132 dodaje się art. 132a w brzmieniu: \"Art. 132a. 1. Od orzeczenia sądu dyscyplinarnego funkcjonariuszowi, wyższemu przełożonemu oraz Ministrowi Sprawiedliwości służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Minister Sprawiedliwości może wnieść skargę, o której mowa w ust. 1, w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia wyższemu przełożonemu.\"."}
{"id":"2000_5_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853) w art. 19 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dyscyplinarnych, chyba że ustawa stanowi inaczej,\"."}
{"id":"2000_5_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym","text":"Art. 3. 1. Przepisy ustawy stosuje się do spraw niezakończonych orzeczeniami sądów dyscyplinarnych w dniu jej wejścia w życie. 2. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spraw zakończonych orzeczeniami sądów dyscyplinarnych wydanymi po dniu 16 marca 1999 r."}
{"id":"2000_5_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_633_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2000 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256) w art. 32 w ust. 1 wyrazy \"ubezpieczonemu będącemu pracownikiem\" zastępuje się wyrazami \"ubezpieczonemu podlegającemu obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu\"."}
{"id":"2000_633_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2000 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_634_1","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o ratyfikacji Konwencji o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa, sporządzonej w Strasburgu dnia 8 listopada 1990 r."}
{"id":"2000_634_2","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o ratyfikacji Konwencji o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_635_1","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 7 września 1998 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 7 września 1998 r."}
{"id":"2000_635_2","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 7 września 1998 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_636_1","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o ratyfikacji Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego Efektywności Energetycznej i Odnośnych Aspektów Ochrony Środowiska","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego Efektywności Energetycznej i Odnośnych Aspektów Ochrony Środowiska, sporządzonych w Lizbonie dnia 17 grudnia 1994 r."}
{"id":"2000_636_2","title":"Ustawa z dnia 26 maja 2000 r. o ratyfikacji Traktatu Karty Energetycznej oraz Protokołu Karty Energetycznej dotyczącego Efektywności Energetycznej i Odnośnych Aspektów Ochrony Środowiska","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_637_1","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. Nr 24, poz. 83 i Nr 43, poz. 170 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno nadawać opublikowane utwory muzyczne oraz drobne utwory słowne i słownomuzyczne wyłącznie na podstawie umowy zawartej z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. 2. Prawo do pierwszego nadania utworów zamówionych przez nadawcę może przysługiwać mu na podstawie umowy innej niż określona w ust. 1. 3. Twórca może oświadczyć właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności, że o nadaniu swoich opublikowanych utworów, o których mowa w ust. 1, będzie decydować osobiście. 4. Operatorom sieci kablowych wolno reemitować w sieciach kablowych utwory nadawane w programach organizacji radiowych i telewizyjnych wyłącznie na podstawie umowy zawartej z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.\"; 2) w art. 25 w ust. 1: a) w pkt 1 lit. b) i c) otrzymują brzmienie: \"b) aktualne artykuły na tematy polityczne, gospodarcze lub religijne, chyba że zostało wyraźnie zastrzeżone, że ich dalsze rozpowszechnianie jest zabronione, c) aktualne wypowiedzi i fotografie reporterskie,\", b) w pkt 2 wyrazy \" , artykułów i wypowiedzi\" zastępuje się wyrazami \"i artykułów\"; 3) w art. 36: a) w zdaniu wstępnym wyraz \"pięćdziesięciu\" zastępuje się wyrazem \"siedemdziesięciu\", b) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) w odniesieniu do utworu, którego twórca nie jest znany - od daty pierwszego rozpowszechnienia, chyba że pseudonim nie pozostawia wątpliwości co do tożsamości autora lub jeżeli autor ujawnił swoją tożsamość, 3) w odniesieniu do utworu, do którego autorskie prawa majątkowe przysługują z mocy ustawy innej osobie niż twórca - od daty rozpowszechnienia utworu, a gdy utwór nie został rozpowszechniony - od daty jego ustalenia,\", c) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) w odniesieniu do utworu audiowizualnego - od śmierci najpóźniej zmarłej z wymienionych osób: głównego reżysera, autora scenariusza, operatora obrazu, autora dialogów, kompozytora muzyki skomponowanej do utworu audiowizualnego.\"; 4) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. Jeżeli bieg terminu wygaśnięcia autorskich praw majątkowych rozpoczyna się od rozpowszechnienia utworu, a utwór rozpowszechniono w częściach, odcinkach, fragmentach lub wkładkach, bieg terminu liczy się oddzielnie od daty rozpowszechnienia każdej z wymienionych części.\"; 5) skreśla się art. 38; 6) w art. 39 wyrazy \"art. 36-38\" zastępuje się wyrazami \"art. 36 i art. 37\"; 7) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. Współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza.\"; 8) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości. 2. Główny reżyser, operator obrazu, twórcy scenariusza, twórcy innych utworów literackich lub muzycznych, które stworzone zostały do utworu audiowizualnego lub w nim wykorzystane oraz artyści wykonawcy są uprawnieni do: 1) wynagrodzenia proporcjonalnego do wpływów z tytułu wyświetlania utworu audiowizualnego w kinach, 2) stosownego wynagrodzenia z tytułu najmu egzemplarzy utworów audiowizualnych i ich publicznego odtwarzania, 3) stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów, 4) stosownego wynagrodzenia z tytułu reprodukowania utworu audiowizualnego na egzemplarzu przeznaczonym do własnego użytku osobistego. 3. Korzystający z utworu audiowizualnego wypłaca wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. 4. Stosowne wynagrodzenie za korzystanie z polskiego utworu audiowizualnego za granicą lub zagranicznego utworu audiowizualnego w Rzeczypospolitej Polskiej może być ustalone ryczałtowo.\"; 9) w art. 74: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.\", b) w ust. 4: - w pkt 1 po wyrazach \"czynności te\" skreśla się wyraz \"nie\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) rozpowszechniania, w tym najmu, programu komputerowego lub jego kopii.\"; 10) w art. 75: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputerowego w celu poznania jego idei i zasad przez osobę posiadającą prawo korzystania z egzemplarza programu komputerowego, jeżeli będąc do tych czynności upoważniona, dokonuje ona tego w trakcie wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania programu komputerowego,\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie mogą być: 1) wykorzystane do innych celów niż osiągnięcie współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego, 2) przekazane innym osobom, chyba że jest to niezbędne do osiągnięcia współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego, 3) wykorzystane do rozwijania, wytwarzania lub wprowadzania do obrotu programu komputerowego o istotnie podobnej formie wyrażenia lub do innych czynności naruszających prawa autorskie.\"; 11) po art. 77 dodaje się art. 77{1} w brzmieniu: \"Art. 77{1}. Uprawniony może domagać się od użytkownika programu komputerowego zniszczenia posiadanych przez niego środków technicznych (w tym programów komputerowych), których jedynym przeznaczeniem jest ułatwianie niedozwolonego usuwania lub obchodzenia technicznych zabezpieczeń programu.\"; 12) w art. 79 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 1 stosuje się w odniesieniu do usuwania lub obchodzenia zabezpieczeń technicznych przed udostępnianiem, zwielokrotnianiem lub rozpowszechnianiem utworu, jeżeli działania te mają na celu bezprawne korzystanie z utworu. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku usuwania lub zmiany bez upoważnienia jakichkolwiek informacji identyfikujących dzieło, autora, podmiot praw autorskich do dzieła lub informacji o warunkach eksploatacji dzieła, o ile zostały one dołączone do egzemplarza dzieła lub są przekazywane w związku z rozpowszechnianiem dzieła, a także zawinionego rozpowszechniania dzieł z bezprawnie usuniętymi lub zmodyfikowanymi takimi informacjami.\"; 13) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. 1. Każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. 2. Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.\"; 14) art. 89 otrzymuje brzmienie: \"Art. 89. Prawo, o którym mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 i 3, wygasa z upływem pięćdziesięciu lat następujących po roku, w którym artystyczne wykonanie ustalono. Jeżeli jednak w tym czasie nastąpiła publikacja utrwalenia tego wykonania lub jego publiczne odtworzenie, okres ochrony liczy się od tych zdarzeń, a gdy miały miejsce obydwa - od tego z nich, które miało miejsce wcześniej.\"; 15) po oddziale 3 dodaje się oddział 3{1} \"Prawa do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych\" w brzmieniu: \"Art. 99{1}. Wydawcy, który jako pierwszy w sposób zgodny z prawem opublikował lub w inny sposób rozpowszechnił utwór, którego czas ochrony już wygasł, a jego egzemplarze nie były jeszcze publicznie udostępniane, przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania tym utworem i korzystania z niego na wszystkich polach eksploatacji przez okres dwudziestu pięciu lat od daty publikacji."}
{"id":"2000_637_2","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się do korzystania po jej wejściu w życie z utworów, artystycznych wykonań, fonogramów i wideogramów, które według niniejszej ustawy korzystają z ochrony. 2. Jeżeli rozpoczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy korzystanie z artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu lub programu radiowego albo telewizyjnego było według przepisów dotychczasowych dozwolone, natomiast po tym dniu wymaga zezwolenia, to może ono być dokończone, pod warunkiem, że uprawniony otrzyma stosowne wynagrodzenie. 3. Ustawa nie narusza własności egzemplarzy utworów rozpowszechnionych przed dniem jej wejścia w życie i egzemplarzy fonogramu lub wideogramu, na których utrwalono artystyczne wykonania przed dniem jej wejścia w życie. 4. Dokończenie korzystania z fonogramu lub wideogramu dotyczy także zakończenia sprzedaży ich egzemplarzy w ciągu dwunastu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, o ile egzemplarze te zgłoszone zostały w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Zgłoszenie powinno wskazywać numer katalogowy nagrania, zawarte w nim utwory, z podaniem autorów, artystów wykonawców, czasu trwania nagrania, oraz liczbę i rodzaj egzemplarzy. 5. Przepis ust. 1 stosuje się do utworów obywateli państw obcych stale zamieszkałych za granicą, pod warunkiem wzajemności."}
{"id":"2000_637_3","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego."}
{"id":"2000_637_4","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_637_99","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 99{2}. Temu, kto po upływie czasu ochrony prawa autorskiego do utworu przygotował jego wydanie krytyczne lub naukowe, nie będące utworem, przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania takim wydaniem i korzystania z niego w zakresie, o którym mowa w art. 50 pkt 1-3 oraz 8 i 9 przez okres trzydziestu lat od daty publikacji."}
{"id":"2000_637_99","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 99{3}. Przepisy art. 99{1} i art. 99{2} stosuje się odpowiednio do utworów i tekstów, które ze względu na czas ich powstania lub charakter nigdy nie były objęte ochroną prawa autorskiego."}
{"id":"2000_637_99","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 99{4}. Przy wyznaczaniu czasu ochrony, o którym mowa w art. 99{1} i w art. 99{2}, stosuje się odpowiednio przepisy art. 37 i art. 39.\"; 16) art. 100 otrzymuje brzmienie: \"Art. 100. Wykonywanie praw do artystycznych wykonań, fonogramów, wideogramów, nadań programów, a także pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych, podlega odpowiednio ograniczeniom wynikającym z przepisów art. 23-35.\"; 17) art. 101 otrzymuje brzmienie: \"Art. 101. Do artystycznych wykonań, fonogramów, wideogramów, nadań programów, pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych stosuje się odpowiednio przepisy art. 1 ust. 3 i 4, art. 6, art. 22, art. 39, art. 51, art. 79 ust. 1 i 3 oraz art. 80.\"; 18) art. 103 otrzymuje brzmienie: \"Art. 103. Spory dotyczące praw pokrewnych należą do właściwości sądów okręgowych.\"; 19) w art. 115: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w inny sposób niż określony w ust. 1 lub 2, narusza cudze prawa autorskie lub prawa pokrewne określone w art. 16, art. 17, art. 18, art. 19 ust. 1 lub 2, art. 20 ust. 1 i 2, art. 40 ust. 1 lub 2, art. 86, art. 94 ust. 2 i art. 97, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.\"; 20) w art. 117 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom w celu rozpowszechnienia utrwala lub zwielokrotnia cudzy utwór w wersji oryginalnej lub w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.\"; 21) art. 118 otrzymuje brzmienie: \"Art. 118. 1. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedmiot będący nośnikiem utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub zwielokrotnionego bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom nabywa lub pomaga w jego zbyciu albo przedmiot ten przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo działalność przestępną, określoną w ust. 1, organizuje lub nią kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 5. 3. Jeżeli na podstawie towarzyszących okoliczności sprawca przestępstwa określonego w ust. 1 lub 2 powinien i może przypuszczać, że przedmiot został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.\"; 22) po art. 118 dodaje się art. 118{1} w brzmieniu: \"Art. 118{1}. 1. Kto wytwarza przedmioty przeznaczone do niedozwolonego usuwania lub obchodzenia technicznych zabezpieczeń przed odtwarzaniem, przegrywaniem lub zwielokrotnianiem utworu, bądź też służące do nielegalnego odbioru nadawanych programów, przeznaczonych dla zamkniętego grona odbiorców, uzyskujących do nich dostęp po zapłaceniu wynagrodzenia usługodawcy albo dokonuje obrotu takimi przedmiotami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. 2. Kto posiada, przechowuje lub wykorzystuje przedmioty, o których mowa ust. 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.\"; 23) art. 119 otrzymuje brzmienie: \"Art. 119. Kto uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie prawa do kontroli korzystania z utworu, artystycznego wykonania, fonogramu lub wideogramu albo odmawia udzielenia informacji przewidzianych w art. 47, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.\"; 24) skreśla się art. 120; 25) w art. 121 w ust. 1 wyrazy \"lub 118\" zastępuje się wyrazami \" , 118 lub 118{1}\"; 26) art. 122 otrzymuje brzmienie: \"Art. 122. Ściganie przestępstw określonych w art. 115, art. 116 ust. 1, 2 i 4, art. 117 ust. 1, art. 118 ust. 1, art. 118{1} oraz art. 119 następuje na wniosek pokrzywdzonego.\"; 27) po art. 122 dodaje się art. 122{1} w brzmieniu: \"Art. 122{1}. W sprawach o przestępstwa określone w art. 115-119 pokrzywdzonym jest również właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.\"; 28) art. 123 otrzymuje brzmienie: \"Art. 123. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może wyznaczyć sądy rejonowe właściwe do rozpoznawania spraw o przestępstwa, o których mowa w art. 115-119 - na obszarze właściwości danego sądu okręgowego.\"; 29) w art. 124 skreśla się ust. 3; 30) w art. 125 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się zdanie: \"Nie dotyczy to artystycznych wykonań ustalonych wcześniej niż dwadzieścia lat przed dniem jej wejścia w życie.\"; 31) w art. 126: a) w ust. 1 w pkt 3 skreśla się zdanie: \"Nie dotyczy to fonogramów, wideogramów oraz programów radiowych i telewizyjnych sporządzonych lub nadanych wcześniej niż dwadzieścia lat przed dniem jej wejścia w życie.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zasady, o której mowa w ust. 1 pkt 3, nie stosuje się do korzystania przez szkoły w celach dydaktycznych ze sporządzonych przed dniem wejścia w życie ustawy nadań, fonogramów i wideogramów nie będących filmami fabularnymi oraz spektaklami teatralnymi, a także do korzystania z utrwalonych na fonogramach i wideogramach artystycznych wykonań.\"; 32) po art. 127 dodaje się art. 127{1} w brzmieniu: \"Art. 127{1}. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze zarządzenia, utworzy zespół do spraw przeciwdziałania naruszeniom prawa autorskiego i praw pokrewnych oraz określi jego skład, zadania i tryb działania.\"."}
{"id":"2000_638_1","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego przechodzą w stan spoczynku po ukończeniu swojej kadencji.\", b) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Do sędziów, którzy skorzystają z tego prawa, nie ma zastosowania przepis ust. 2a.\"; 2) w art. 39 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wydanie orzeczenia o akcie normatywnym, który utracił moc obowiązującą przed wydaniem orzeczenia, jest konieczne dla ochrony konstytucyjnych wolności i praw.\"; 3) w art. 46: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Skarga konstytucyjna, zwana dalej \"skargą\", może być wniesiona po wyczerpaniu drogi prawnej, o ile droga ta jest przewidziana, w ciągu 3 miesięcy od doręczenia skarżącemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia.\", b) ust. 3 i 4 skreśla się; 4) w art. 48 w ust. 1 wyrazy \"Skarga powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego\" zastępuje się wyrazami \"Skargę i zażalenie na postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu sporządzają adwokat lub radca prawny\"; 5) w art. 59 w ust. 2 skreśla się wyraz \"inny\"."}
{"id":"2000_638_2","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 124, poz. 782 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) w art. 7 skreśla się zdanie drugie."}
{"id":"2000_638_3","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. Uprawnienia nabyte niniejszą ustawą przez sędziów Trybunału Konstytucyjnego przysługują od momentu wejścia w życie ustawy również sędziom Trybunału Konstytucyjnego pozostającym w stanie spoczynku."}
{"id":"2000_638_4","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_693_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511 oraz z 1998 r. Nr 160, poz. 1063) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5) rezydencie - należy przez to rozumieć rezydenta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931), 6) nierezydencie - należy przez to rozumieć nierezydenta w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w pkt 5,\"; 2) użyte w art. 2 w pkt 7 w lit. a) i w pkt 8 oraz w art. 19 w ust. 1 w zdaniu wstępnym w różnych przypadkach wyrazy \"osoba krajowa\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"rezydent\"; 3) użyte w art. 2 w pkt 7 w lit. b), w art. 19 w ust. 1 w zdaniu wstępnym oraz w art. 23 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"osoba zagraniczna\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem \"nierezydent\"; 4) użyte w art. 3 w ust. 1, 2 i w ust. 5, w art. 6 w ust, 2, w art. 10 w ust. 2, w art. 12 w ust. 1, w art. 17 w ust. 2, w art. 19 w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 25 w ust. 3, w art. 26 w ust. 4, w art. 28 w ust. 1, 2 i w ust. 4, w art. 29, w art. 30 w ust. 1, w art. 33 w ust. 2, w art. 34 w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 36 w ust. 2, w art. 38 w ust. 3, w art. 39 w ust. 1, w art. 43 w ust. 1, 3 i w ust. 4 oraz w art. 45 w zdaniu wstępnym w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 5) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Poręczenia lub gwarancje mogą być także udzielane pod warunkiem przeznaczenia objętego nimi kredytu na finansowanie zakupu materiałów lub wyrobów gotowych, przeznaczonych na realizację przedsięwzięć polegających na wykonaniu dóbr inwestycyjnych na eksport, o wartości kontraktowej powyżej 10 mln EURO.\"; 6) w art. 23 w ust. 1 wyrazy \"Minister Kultury i Sztuki\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\"; 7) użyte w art. 26 w ust. 4 i w ust. 5, w art. 28 w ust. 1, 2 i w ust. 4 oraz w art. 35 w ust. 3 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Skarbu Państwa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw Skarbu Państwa\"."}
{"id":"2000_693_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_695_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2000 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy nazwy \"Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego\"","text":"Art. 1. Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy nadaje się nazwę \"Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego\"."}
{"id":"2000_695_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2000 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy nazwy \"Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego\"","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 2000 r."}
{"id":"2000_696_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz.U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245 i z 1997 r. Nr 140, poz. 939) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W razie nabycia nieruchomości wbrew przepisom ustawy, o nieważności nabycia orzeka sąd także na żądanie, właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego lub wojewody albo na żądanie ministra właści wego do spraw wewnętrznych.\"; 2) w art. 8 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi rejestr nieruchomości, udziałów i akcji, nabytych lub objętych przez cudzoziemców bez zezwolenia w przypadkach określonych w art. 8 ust. 1 oraz rejestr nieruchomości, udziałów i akcji nabytych lub objętych przez cudzoziemców na podstawie wymaganych zezwoleń, o których mowa w art. 1 ust. 1 oraz w art. 3e ust. 1 i 3. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania i szczegółowe zasady prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 4.\"; 3) dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Notariusz przesyła ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie 7 dni od dnia sporządzenia, wypis z aktu notarialnego, mocą którego cudzoziemiec nabył lub objął nieruchomość, udziały lub akcje w spółce, będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do sądu, jeżeli nabycie nieruchomości nastąpiło na podstawie prawomocnego orzeczenia oraz gdy nabycie lub objęcie udziałów lub akcji nastąpiło na podstawie wpisu do rejestru handlowego.\"."}
{"id":"2000_696_10","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 10. W dekrecie z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz.U. Nr 23, poz. 93, z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 r. Nr 16, poz. 138, z 1983 r. Nr 44, poz. 200 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1 wyrazy \"prezydia rad narodowych (gminnych, miejskich, powiatowych, wojewódzkich) właściwe\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio właściwy wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta oraz wojewoda \", b) w ust. 2 wyrazy \"prezydiami rad narodowych\" zastępuje się wyrazami \"wójtami, burmistrzami (prezydentami miast), starostami oraz wojewodami\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Koordynację zorganizowanej akcji społecznej odbywającej się na obszarze: 1) gmin, znajdujących się w jednym powiecie, sprawuje - starosta, 2) powiatów, znajdujących się w jednym województwie, sprawuje właściwy miejscowo wojewoda, 3) powiatów, znajdujących się w kilku województwach, sprawuje wskazany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wojewoda tego województwa, którego teren w największym stopniu został objęty klęską, 4) kilku województw sprawuje - minister właściwy do spraw wew nętrznych.\"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3.1. Jeżeli środki, którymi dysponuje właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego albo wojewoda, są niewystarczające, organy te mogą wprowadzić obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych na cele zorganizowanej akcji społecznej. 2. O nałożeniu obowiązku, o którym mowa w ust. 1, właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego zawiadamia bezzwłocznie starostę i wojewodę. 3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Zasady i formy ogłoszenia określają odrębne przepisy.\"; 3) w art. 4 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 4) w art. 5 w ust. 1 wyrazy \"prezydium właściwej miejskiej, dzielnicowej lub gminnej rady narodowej\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo wojewoda\"; 5) w art. 9 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1."}
{"id":"2000_696_100","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 100. W ustawie z dnia 28 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 1998 r. Nr 121, poz. 769): 1) w art. 2 pkt 10 i w art. 22 wyrazy \"podległe mu urzędy statystyczne\" zastępuje się wyrazami \"podlegli mu dyrektorzy urzędów statystycznych\"; 2) w art. 13 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego jest obowiązany do udostępniania organom administracji rządowej i jednostkom samorządu terytorialnego, danych dotyczących realizowanych przez nie zadań, w ujęciu odpowiednim do ustawowego usytuowania poszczególnych zadań publicznych.\"; 3) w art. 14 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Wynikowe informacje statystyczne są ujmowane w programie badań statystyki publicznej, o którym mowa w ust. 3, z uwzględnieniem ustawowego usytuowania poszczególnych zadań publicznych.\"; 4) w art. 25 w ust. 5 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: \"Dyrektor urzędu statystycznego jest organem administracji niezespolonej w województwie\"; 5) użyte w ustawie wyrazy \"samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_101","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 101. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. Nr 83, poz. 420, Nr 118, poz. 574 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) gminy, powiaty, województwa, zwane dalej \"jednostkami samorządu terytorialnego\", a także związki tych jednostek oraz miasto stołeczne Warszawa,\"; 2) w art 5 w ust. 1 w pkt 2 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\"; 3) w art. 6: a) w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) udzieleniu poręczenia przez jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 5,\", b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jednostek samorządu terytorialnego, ich związków oraz miasta stołecznego Warszawy,\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Jednostki samorządu terytorialnego oraz miasto stołeczne Warszawa mogą poręczać zobowiązania wynikające z obligacji emitowanych przez: 1) inne jednostki samorządu terytorialnego oraz związki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, 2) spółki prawa handlowego, w których dana jednostka samorządu terytorialnego lub miasto stołeczne Warszawa dysponuje ponad 50% głosów na zgromadzeniu wspólników lub walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, 3) przedsiębiorstwa, dla których organem założycielskim jest jednostka samorządu terytorialnego lub miasto stołeczne Warszawa do wysokości 15% dochodów jednostki samorządu terytorialnego planowanych w roku, w którym następuje udzielenie poręczenia. Udzielenie poręczenia wymaga uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego lub Rady miasta stołecznego Warszawy.\"; 4) w art. 10 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W przypadku emisji obligacji przez jednostki samorządu terytorialnego, ich związki oraz miasto stołeczne Warszawę, wymagania określone w ust. 1 pkt 7 oraz w ust. 3 i 4 uważa się za spełnione poprzez udostępnienie sprawozdania z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego za rok poprzedzający emisję obligacji wraz z opinią regionalnej izby obrachunkowej.\"; 5) w art. 24 w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"W przypadku zniesienia lub podziału jednostki samorządu terytorialnego będącej emitentem obligacji, odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z emisji obligacji ponoszą solidarnie jednostki samorządu terytorialnego, które przejęły jej mienie.\"."}
{"id":"2000_696_102","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 102. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 479 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej.\"; 2) użyty w art. 23 i w art. 37 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbie wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_103","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 103. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 480 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej.\"; 2) użyty w art. 26 i w art. 43 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbie wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_104","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 104. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 481 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej,\"; 2) użyty w art. 23 w ust. 3 i w art. 35 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbie wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_105","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 105. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 482 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej.\"; 2) użyty w art. 20 i art. 34 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbie wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_106","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 106. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) skreśla się ust. 3, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Na zadania kolejowej służby zdrowia przekazywana jest dotacja z budżetu państwa.\"; 2) w art. 13 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. W przypadkach uzasadnionych względami gospodarczymi lub społecznymi PKP może przekazać zbędne mienie nieodpłatnie na rzecz Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub państwowej jednostki organizacyjnej w drodze umowy. Przepisy ust. 2\"4 stosuje się odpowiednio.\"; 3) skreśla się rozdział 4; 4) w art. 27: a) skreśla się pkt 3, b) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) zatwierdza projekty likwidacji linii kolejowych lub ich części - po uzyskaniu opinii sejmiku województwa i rad powiatów, na obszarze których przebiega ta linia, zaś w przypadku odcinka linii kolejowej przebiegającego wyłącznie na terenie jednego powiatu \" po uzyskaniu opinii rady tego powiatu,\", c) skreśla się pkt 13."}
{"id":"2000_696_107","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 107. W ustawie z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz.U. Nr 90, poz. 446 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 16 oraz w art. 50 w ust. 1 w pkt 1, 2 i 4 skreśla się wyraz \"Państwowej\"; 2) w art. 3 w ust. 2 w pkt 1 oraz w art. 5 w ust. 1 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\"; 3) w art. 34 wyrazy \"Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzkiego inspektora sanitarnego\"; 4) w tytule rozdziału 5 skreśla się wyraz \"Państwowa\"; 5) w art. 39 w ust. 1 wyrazy \"Państwową Inspekcję Ochrony Roślin, zwaną dalej \"Inspekcją\", jako organ administracji państwowej powołany do sprawowania\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcję Ochrony Roślin, zwaną dalej \"Inspekcją\", właściwą w sprawach \"; 6) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. Zadania Inspekcji określone w art. 40 wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Ochrony Roślin, zwany dalej \"Głównym Inspektorem\", 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora ochrony roślin, zwanego dalej \"wojewódzkim inspektorem\", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji ochrony roślin, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 2. Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji określone w ustawie i przepisach odrębnych.\"; 7) w art. 42: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa.\", b) w ust. 4 wyraz \"Inspekcji\" zastępuje się wyrazami \"Ochrony Roślin\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Organizację Głównego Inspektoratu Ochrony Roślin określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.\"; 8) w art. 43: a) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem. 3. Wojewódzki inspektor wykonuje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin. 4. Zastępcę wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony roślin.\"; 9) dodaje się art. 43a i 43b w brzmieniu: \"Art. 43a. 1. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora, może tworzyć zamiejscowe delegatury wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin. Kierownik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego inspektora, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne. 2. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora lub za jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, organom powiatów położonych na terenie województwa."}
{"id":"2000_696_108","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 108. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713 oraz z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 2 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 2) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Posiadanie i hodowanie lub utrzymywanie chartów rasowych lub ich mieszańców wymaga zezwolenia starosty.\"; 3) w art. 29 w ust. 1 w pkt 2 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 4) w art. 45: a) w ust. 1 wyrazy \"dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe\" zastępuje się wyrazami \"nadleśniczy działający z upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe\"; b) w ust. 2 po wyrazie \"nadleśniczy\" dodaje się wyrazy \"działający z upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji\", c) w ust. 3 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"."}
{"id":"2000_696_109","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 109. W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz.U. Nr 149, poz. 724 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 43 w ust. 1 i w art. 44 w ust. 1 po wyrazie \"gmin\" dodaje się wyrazy \"i powiatów\" oraz skreśla się wyrazy \", w drodze rozporządzenia\"; 2) w art. 45: a) w ust. 2 wyrazy \"dyrektor właściwego terytorialnie okręgowego inspektoratu Inspekcji Nasiennej\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzki inspektor inspekcji nasiennej\", b) w ust. 4 wyrazy \"Dyrektor okręgowego inspektoratu\" zastępuje się wyrazami \"Wojewódzki inspektor\"; 3) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Inspekcję Nasienną tworzą Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej oraz wojewódzcy inspektorzy inspekcji nasiennej. 2. Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 3. Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. 4. Zastępcę Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek Głównego Inspektora. 5. Zadania Inspekcji Nasiennej wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora inspekcji nasiennej, zwanego dalej \"wojewódzkim inspektorem\", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji nasiennej, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 6. Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Nasiennej określone w ustawie i przepisach odrębnych. 7. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem Inspekcji Nasiennej. 8. Zastępcę wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora. 9. Wojewódzki inspektor wykonuje swoje zadanie i kompetencje przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu inspekcji nasiennej. 10. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji Nasiennej, organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej. 11. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora inspekcji nasiennej lub za jego zgodą, może powierzyć powiatom, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora inspekcji nasiennej, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych.\"; 4) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. Organizację Głównego Inspektoratu Inspekcji Nasiennej określa statut nadany w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.\"; 5) w art. 54, w art. 56 w ust. 3, w art. 58 i w art. 59 w ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Dyrektor Centralnego Inspektoratu\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Główny Inspektor Inspekcji Nasiennej\"; 6) w art. 56 w ust. 1, w art. 57 w ust. 1 i 2, w art. 59 w ust. 1 i 2, w art. 63 w ust. 1 i 2 oraz w art. 65 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"dyrektor okręgowego inspektoratu\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"wojewódzki inspektor\"; 7) w art. 64 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"okręgowemu inspektoratowi\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzkiemu inspektorowi\"."}
{"id":"2000_696_11","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 11. W dekrecie z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw, związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz.U. z 1959 r. Nr 14, poz. 78, z 1971 r. Nr 27, poz. 250 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1, w art. 11 w ust. 1 i w art. 14 wyrazy \"prezydium powiatowej rady narodowej\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 2) w art. 2, w art. 6 w ust. 3 oraz w art. 19 w ust. 2 i 4 wyrazy \"prezydium wojewódzkiej rady narodowej\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 3) dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. Zadania starosty określone w art. 2, w art. 4 w ust. 1, w art. 6 w ust. 3, w art. 11 w ust. 1, w art. 14 oraz w art. 19 w ust. 2 i 4 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_696_110","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 110. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych, określi, w drodze rozporządzenia, liczbę i teren działania izb, uwzględniając zasadniczy podział terytorialny państwa.\"; 2) w art. 5 ust. 3, w art. 6 ust. 1 i ust. 4 pkt 2 wyrazy \"zadań własnych gminy\" zastępuje się wyrazami \"zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_111","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 111. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 160, poz. 1078) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 wyrazy \"samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 5: a) skreśla się ust. 3, b) w ust. 4 wyrazy \"Gmina realizuje\" zastępuje się wyrazami \"Jednostki samorządu terytorialnego realizują\"; 3) w art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Uczniowskie kluby sportowe podlegają wpisowi do ewidencji, prowadzonej przez starostów właściwych ze względu na siedzibę klubów.\"; 4) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadzór nad działalnością stowarzyszeń kultury fizycznej oraz związków sportowych należy, jako zadanie z zakresu administracji rządowej, z zastrzeżeniem ust. 2, do starosty właściwego ze względu na ich siedzibę.\"; 5) w art. 42 w ust. 1 i w art. 54 w ust. 1 wyrazy \"samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"organów jednostek samorządu terytorialnego\"; 6) w art. 53 w ust. 3 wyrazy \"Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" zastępuje się wyrazami \"Rada Ministrów\", a wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 7) w art. 54 w ust. 2 wyraz \"samorządowej\" zastępuje się wyrazami \"właściwych terytorialnie gmin\"; 8) w art. 56 wyraz \"samorządowej\" zastępuje się wyrazami \"organami jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_112","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 112. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 91, poz. 410) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Pielęgniarka po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej, a położna po ukończeniu szkoły położnych, w celu uzyskania prawa wykonywania zawodu, obowiązana jest do odbycia 12-miesięcznego stażu podyplomowego w zakładzie opieki zdrowotnej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia środki finansowe niezbędne do odbycia stażu podyplomowego dla absolwentów szkół pielęgniarskich i szkół położnych. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program stażu pielęgniarki i stażu położnej, sposób i tryb odbywania oraz zaliczania stażu podyplomowego, zakres uprawnień zawodowych pielęgniarki i położnej w okresie odbywania stażu podyplomowego oraz warunki, jakie powinien spełniać zakład opieki zdrowotnej, w którym odbywane są staże podyplomowe. 4. Marszałek województwa, po zasięgnięciu opinii właściwej okręgowej rady pielęgniarek i położnych, ustala listę zakładów opieki zdrowotnej, uprawnionych do prowadzenia staży podyplomowych.\"."}
{"id":"2000_696_113","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 113. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz.U. Nr 106, poz. 495) w art. 2 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) współpraca z samorządem województwa.\"."}
{"id":"2000_696_114","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 114. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561, Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945) dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1.Z uzasadnionym wnioskiem dokonania komercjalizacji przedsię biorstwa państwowego może wystąpić do ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa sejmik województwa, na obszarze którego znajduje się siedziba tego przedsiębiorstwa. 2. W przypadku uwzględnienia przez ministra wniosku sejmiku województwa stosuje się przepis art. 4 ust. 2, zaś w przypadku nieuwzględnienia wniosku minister informuje sejmik województwa, podając jednocześnie uzasadnienie odmowy.\"."}
{"id":"2000_696_115","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 115. W ustawie z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz.U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Muzea mogą być tworzone przez ministrów i kierowników urzędów centralnych, jednostki samorządu terytorialnego, osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. 2. Muzeami państwowymi są muzea utworzone przez organy administracji rządowej. 3. Muzeami samorządowymi są muzea utworzone albo przejęte przez jednostki samorządu terytorialnego.\"; 2) dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art.5a. Muzea będące instytucjami kultury mogą być łączone tylko z muzeami.\"; 3) w art. 10 w ust. 5 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 4) w art. 11 w ust. 1, w art. 23 w ust. 1, w art. 24 w ust. 1 i w art. 30 użyty w różnych przypadkach wyraz \"komunalne\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"samorządowe\"; 5) w art. 13: a) w ust. 3 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw kultury podaje do publicznej wiadomości wykaz muzeów rejestrowanych.\"; 6) w art. 17 wyrazy \"naczelne i centralne organy administracji rządowej, wojewodowie oraz organy gmin lub związków komunalnych\" zastępuje się wyrazami \"organy administracji rządowej oraz organy jednostek samorządu terytorialnego\"; 7) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. W razie likwidacji muzeum samorządowego, właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 3, zapewnia muzealiom warunki należytego przechowywania. 2. W przypadku określonym w ust. 1, odpowiednio zarząd gminy, powiatu lub województwa ma prawo pierwszeństwa nabycia muzealiów. Jeżeli likwidowane muzeum utworzono w drodze komunalizacji mienia państwowego nabycie tego mienia następuje nieodpłatnie. 3. Jeżeli zarząd gminy, powiatu lub województwa nie skorzystał z prawa pierwszeństwa nabycia, podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 3, po uzgodnieniu z wojewodą, rozstrzyga o dalszym przeznaczeniu muzealiów.\"; 8) w art. 29 w ust. 2 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 9) w art. 32 w ust. 4 wyrazy \"stanowisk w muzeach\" zastępuje się wyrazami \"w muzeach stanowisk, o których mowa w ust.1\"."}
{"id":"2000_696_116","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 116. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1 i 2, przyznaje okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na zamierzone miejsce wykonywania zawodu.\"; 2) w art. 15: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia zapewnia środki finansowe niezbędne do odbycia stażu podyplomowego dla będących obywatelami polskimi absolwentów studiów lekarskich i studiów lekarskostomatologicznych, zamierzających wykonywać zawód lekarza.\", b) w ust. 6 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Marszałek województwa\"; 3) w art. 49 w ust. 2 wyrazy \"Wojewoda jest zobowiązany do\" zastępuje się wyrazami \"Samorząd województwa , w ramach realizacji zadania z zakresu administracji rządowej, ma obowiązek \"."}
{"id":"2000_696_117","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 117. W ustawie z dnia 19 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. Nr 146, poz. 703 i z 1997 r. Nr 121, poz. 769) w art. 1 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) jednostki samorządu terytorialnego, związku jednostek samorządu terytorialnego i innej gminnej, powiatowej i wojewódzkiej osoby prawnej,\"."}
{"id":"2000_696_118","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 118. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa określa zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.\"; 2) dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. Ilekroć w ustawie jest mowa o jednostkach samorządu terytorialnego - należy przez to rozumieć: a) gminę w znaczeniu ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775) lub b) powiat w znaczeniu ustawy z dnia ..... o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr ....., poz. ..... ) lub c) województwo w znaczeniu ustawy z dnia ........... o samorządzie województwa (Dz.U. Nr ....., poz. ..... ).\"; 3) art. 2-4 otrzymują brzmienie: \"Art. 2. Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego."}
{"id":"2000_696_119","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 119. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. w 286 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Organy administracji publicznej oraz inne państwowe i gminne, powiatowe oraz wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne są obowiązane współdziałać i nieodpłatnie udzielać organom celnym pomocy technicznej przy wykonywaniu zadań określonych w ustawie.\"; 2) w art. 287 w § 1 i 2 wyrazy \"administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"administracji publicznej\"."}
{"id":"2000_696_11b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 11b. 1. Do zadań z zakresu pomocy społecznej realizowanych przez samorząd województwa należy: 1) sporządzanie bilansu potrzeb i środków w zakresie pomocy społecznej we współpracy z gminami i powiatami oraz opracowywanie strategii rozwoju, 2) opracowywanie i wdrażanie celowych programów służących realizacji zadań pomocy społecznej i ich dofinansowywanie, 3) organizowanie kształcenia, w tym prowadzenie szkół służb społecznych oraz szkolenia zawodowego kadr pomocy społecznej, 4) identyfikowanie przyczyn ubóstwa oraz wspieranie i prowadzenie działań na rzecz wyrównywania poziomu życia mieszkańców województwa, 5) inspirowanie i promowanie nowych rozwiązań w zakresie polityki społecznej, w tym pomocy społecznej. 2. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, można powołać jednostkę organizacyjną \"regionalny ośrodek polityki społecznej\".\"; 6) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Do zadań wojewody w zakresie pomocy społecznej należy w szczególności: 1) ocena stanu i efektywności pomocy społecznej, 2) ustalanie sposobu realizacji zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, 3) nadzór nad przestrzeganiem wymaganego standardu usług świadczonych przez jednostki organizacyjne pomocy społecznej a także placówki opiekuńczo-wychowawcze oraz odpowiednim poziomem kwalifikacji kadr w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, niezależnie od podmiotu prowadzącego, 4) kontrola usług i akceptacja programów naprawczych w domach pomocy społecznej, a także ocena stopnia realizacji programu naprawczego, o którym mowa w art. 20, 5) wydawanie i cofanie zezwoleń lub zezwoleń warunkowych na prowadzenie domów pomocy społecznej oraz prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej, 6) koordynowanie działań w zakresie integracji ze społeczeństwem osób, posiadających status uchodźcy. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi w drodze rozporządzenia kwalifikacje osób, za pośrednictwem których wojewoda wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1, a w szczególności kwalifikacje osób bezpośrednio wykonujących funkcje nadzoru i kontroli określone w ust. 1 w pkt 3 i 4.\"; 7) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego mogą zlecać, w drodze umowy, organizacjom społecznym, Kościołowi Katolickiemu i innym kościołom, związkom wyznaniowym, fundacjom, stowarzyszeniom, pracodawcom oraz osobom fizycznym i prawnym, zadania z zakresu pomocy społecznej, oraz wspierać je, w tym finansowo.\"; 8) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie niemożności zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę i gminę, osoba wymagająca całodobowej opieki może ubiegać się o skierowanie do domu pomocy społecznej.\", b) skreśla się ust 2; 9) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. Domy pomocy społecznej mogą prowadzić, po uzyskaniu zezwolenia wojewody: 1) organy jednostek samorządu terytorialnego, 2) Kościół Katolicki, inne kościoły, związki wyznaniowe oraz organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, 3) inne osoby prawne i fizyczne.\"; 10) w art. 20: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Domy pomocy społecznej, które nie osiągają obowiązującego standardu, są obowiązane do opracowania i realizacji programu naprawczego do 2006 r.\", b) po ust 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a .Domom pomocy społecznej ,o których mowa w ust. 2, wojewoda wydaje warunkowe zezwolenie na prowadzenie domu\", c) w ust 4 po wyrazie \"zezwolenie\" dodaje się wyrazy \"lub warunkowe zezwolenie\", d) w ust. 7: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego\", - w pkt 2 skreśla się przecinek i wyrazy \"podmioty kontrolujące\", - w pkt 3 po wyrazie \"zezwoleń\" dodaje się przecinek i wyrazy \"w tym warunkowych\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) tryb kierowania i przyjmowania do domu pomocy społecznej osób ubiegających się o przyjęcie do takiego domu.\", - w ust. 8 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego\", a wyrazy \"Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw zdrowia\"; 11) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a.1. W celu zapobiegania powstawania lub pogłębiania się dysfunkcji osób, rodzin lub społeczności, w tym również dotkniętych przemocą, może być podejmowana interwencja kryzysowa. 2. Interwencji kryzysowej udziela się bez względu na warunki określone w art. 3 i w art. 4 ust. 1.\"; 12) w art. 24 w ust. 6 wyrazy \"rejonowym urzędem pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowym urzędem pracy\"; 13) w art. 25 w ust. 2 wyrazy \"Gmina współpracuje\" zastępuje się wyrazami \"Gmina i powiat współpracują\"; 14) w art. 26 po wyrazach \"przez gminę\" dodaje się wyrazy \"lub powiat\"; 15) w art. 27 ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub ubiegającą się o przyjęcie do niego uznaje się za osobę samotnie gospodarującą, jeżeli przed przyjęciem do domu pomocy społecznej lub rozpoczęciem oczekiwania na miejsce w takim domu była uprawniona do zasiłku stałego wyrównawczego.\"; 16) w art. 31b: a) w ust. 2a po wyrazach \"ośrodek pomocy społecznej\" dodaje się wyrazy \"lub powiatowe centrum pomocy rodzinie \", b) w ust. 2b wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego\"; 17) po art. 31b dodaje się art. 31c-31h w brzmieniu: \"Art. 31c.1. Pomoc w integracji ze środowiskiem osób objętych opieką całkowitą w niektórych rodzajach placówek opiekuńczowychowawczych, resocjalizacyjnych i zakładach dla nieletnich, określonych odrębnymi przepisami, oraz rodzin zastępczych, polega na przyznaniu specjalnego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie, pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych i ekonomicznego usamodzielnienia, a także na pracy socjalnej. Pomoc ta przysługuje osobom opuszczającym placówkę lub rodzinę zastępczą, znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i nie mogącym uzyskać pomocy od rodziców lub dziadków. 2. Usamodzielnianym wychowankom placówek i zakładów dla nieletnich, o których mowa w ust. 1, udziela się również pomocy w formie rzeczowej (wyprawki). 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i kryteria, które powinien spełnić usamodzielniany wychowanek oraz jego rodzice lub dziadkowie, do uzyskania uprawnienia i pomocy, o której mowa w ust. 1, 2) szczegółowe zasady udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1, wysokość specjalnego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie oraz wartość i składniki wyprawki, 3) rodzaje placówek, których wychowankowie są uprawnieni do korzystania z pomocy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_696_12","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz.U. z 1963 r. Nr 59, poz. 328) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 i 9 otrzymują brzmienie: \"Art. 8. W sprawach określonych w ustawie rozstrzyga, w drodze decyzji administracyjnej, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy, a w przypadku braku takiego miejsca Prezydent m.st. Warszawy jako organ wykonawczy gminy Warszawa Centrum."}
{"id":"2000_696_120","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 120. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 251 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) w art. 27 w ust. 2 wyrazy \"terenowego organu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"właściwego organu administracji rządowej lub samorządowej\"."}
{"id":"2000_696_121","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 121. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 252 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej.\"; 2) w art. 19 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_122","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 122. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 253 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicz nych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej.\"; 2) w art. 20 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_123","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 123. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 254 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizowanie imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej.\"; 2) użyty w art. 23 i w art. 36 ust. 1 w różnych przypadkach i liczbie wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_124","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 124. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) zaopatrzenie w ciepło, energię elektryczną, paliwa gazowe - procesy związane z dostarczaniem ciepła, energii elektrycznej, paliw gazowych do odbiorców,\", b) pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) przedsiębiorstwo energetyczne - podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw albo energii lub obrotu nimi,\", c) po pkt 21 dodaje się pkt 22 w brzmieniu: \"22) finansowanie oświetlenia - finansowanie kosztów energii elektrycznej pobranej przez punkty świetlne oraz koszty ich budowy i utrzymania.\"; 2) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Samorząd województwa uczestniczy w planowaniu zaopatrzenia w energię i paliwa na obszarze województwa. 2. Wojewoda bada zgodność planów zaopatrzenia w energię i paliwa z polityką energetyczną państwa oraz z obowiązującymi przepisami.\"; 3) w art. 18: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"energię elektryczną i ciepło\" zastępuje się wyrazami \"energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe\", b) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg znajdujących się na terenie gminy,\", - po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg, znajdujących się na terenie gminy, dla których gmina jest zarządcą.\", c) ust.3 otrzymuje brzmienie: \"3. Środki na finansowanie oświetlenia dróg publicznych, dla których gmina nie jest zarządcą pokrywane są z budżetu państwa.\"; 4) użyty w art. 18 ust. 1 pkt 1, w art. 19 ust. 1 i w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz w ust. 7 i 8 w różnych przypadkach wyraz \"ciepło\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"ciepło, energia elektryczna i paliwa gazowe\"; 5) w art. 19: a) w ust. 3: - w pkt 2 wyrazy \"przez odbiorców i użytkowników\" skreśla się, - w pkt 3 wyrazy \"zasobów energii\" zastępuje się wyrazami \"zasobów paliw i energii\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przedsiębiorstwa energetyczne udostępniają nieodpłatnie zarządowi gminy plany, o których mowa w art. 16 ust. 1, w zakresie dotyczącym terenu tej gminy oraz propozycje niezbędne do opracowania projektu założeń.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Projekt założeń podlega opiniowaniu przez samorząd województwa w zakresie koordynacji współpracy z innymi gminami oraz przez wojewodę w zakresie zgodności z założeniami polityki energetycznej państwa.\"; 6) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. W przypadku, gdy plany przedsiębiorstw energetycznych nie zapewniają realizacji założeń, o których mowa w art. 19 ust. 8, zarząd gminy opracowuje projekt planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, dla obszaru gminy lub jej części. Projekt planu opracowywany jest na podstawie uchwalonych przez radę tej gminy założeń i winien być z nim zgodny. 2. Projekt planu, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) propozycje w zakresie rozwoju i modernizacji poszczególnych systemów zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, wraz z uzasadnieniem ekonomicznym, 2) harmonogram realizacji zadań, 3) przewidywane koszty realizacji proponowanych przedsięwzięć oraz źródło ich finansowania. 3. Zarząd gminy przedstawia wojewodzie projekt planu, o którym mowa w ust. 1, celem stwierdzenia zgodności z założeniami, o których mowa w art. 19. 4. Rada gminy uchwala plan zaopatrzenia, o którym mowa w ust. 1. 5. W celu realizacji planu, o którym mowa w ust. 3, gmina może zawierać umowy z przedsiębiorstwami energetycznymi. 6. W przypadku, gdy nie jest możliwa realizacja planu na podstawie umów, rada gminy - dla zapewnienia zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe - może wskazać w drodze uchwały tę część planu, z którą prowadzone na obszarze gminy działania muszą być zgodne.\"; 7) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. W skład Urzędu Regulacji Energetyki wchodzą Oddział Centralny w Warszawie oraz następujące oddziały terenowe: 1) północno-zachodni z siedzibą w Szczecinie, 2) północny z siedzibą w Gdańsku, 3) zachodni z siedzibą w Poznaniu, 4) wschodni z siedzibą w Lublinie, 5) środkowo-zachodni z siedzibą w Łodzi, 6) południowo-zachodni z siedzibą we Wrocławiu, 7) południowy z siedzibą w Katowicach, 8) południowo-wchodni z siedzibą w Krakowie. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zasięg terytorialny i właściwość rzeczową z uwzględnieniem granic powiatów. 3. Dyrektorzy oddziałów URE są powoływani i odwoływani przez Prezesa URE.\"; 8) w art. 23: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do załatwiania spraw, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, niezbędna jest opinia właściwego miejscowo zarządu województwa.\", b) w ust. 4 wyraz \"wojewodę\" zastępuje się wyrazami \"zarząd województwa\"; 9) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W skład Rady wchodzi 9 członków powoływanych i odwoływanych przez Prezesa Rady Ministrów spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje środowisk energetycznych, ogólnokrajowe organizacje samorządu terytorialnego oraz ogólnokrajowe organizacje, dla których ochrona konsumentów stanowi zadanie statutowe.\"; 10) w art. 56 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) realizuje działania niezgodne z częścią planu, o której mowa w art. 20 ust. 6.\"."}
{"id":"2000_696_125","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 125. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 75, poz. 468) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 po wyrazach \"administracji rządowej i\" dodaje się wyraz \"jednostek\"; 2) w art. 5 w ust. 4 skreśla się wyrazy \"naczelnych i\"; 3) w art. 6 po pkt 26 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 27 w brzmieniu: \"27) starosta - także przewodniczącego zarządu miasta w miastach na prawach powiatu.\"; 4) w art. 9: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organy wymienione w ust. 1, każdy w zakresie swojego działania, są obowiązane prowadzić działalność wychowawczą i zapobiegawczą polegającą na: 1) promocji zdrowego stylu życia, 2) tworzeniu placówek prowadzących działalność zapobiegawczą w środowiskach zagrożonych uzależnieniem, 3) wspieraniu działań ogólnokrajowych i lokalnych, o których mowa w art. 3 ust. 3, oraz innych inicjatyw społecznych.\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, są wykonywane przez jednostki samorządu terytorialnego, jako zadania własne. Zadania, o których mowa w ust. 2 pkt 2, są finansowane z budżetu państwa w ramach dotacji celowej na zadania własne realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego. 4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe formy działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.\"; 5) skreśla się art. 10; 6) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Leczenie i rehabilitację osoby uzależnionej prowadzi zakład opieki zdrowotnej lub lekarz wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. 2. Rehabilitację osoby uzależnionej mogą prowadzić także osoby posiadające specjalistyczne wyższe wykształcenie niemedyczne. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki jakie powinien spełniać podmiot realizujący zadania, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz specjalności lekarskich oraz zawodów niemedycznych mogących realizować działalność, o której mowa w ust. 1 i 2. 5. Readaptację osób uzależnionych mogą prowadzić podmioty wymienione w ust. 1 i 2 oraz w art. 3 ust. 3. 6. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, 2 i 5, są udzielane przez zakład opieki zdrowotnej osobie uzależnionej niezależnie od jej stałego miejsca zamieszkania w kraju. Za świadczenia te od wymienionej osoby nie pobiera się opłat.\"; 7) w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Leczenie substytucyjne może prowadzić wyłącznie publiczny zakład opieki zdrowotnej po uzyskaniu zezwolenia wojewody działającego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.\"; 8) użyte w art. 23 w ust. 1 i 2, art. 24 w ust. 1 i art. 25 w ust. 2 i 3 wyrazy \"Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Głównego Inspektora Farmaceutycznego\"; 9) w art. 33: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wojewoda, działając w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określa, w drodze rozporządzenia, ogólną powierzchnię przeznaczoną corocznie pod uprawy maku lub konopi włóknistych oraz rejonizację tych upraw.\", b) skreśla się ust. 3."}
{"id":"2000_696_126","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 126. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. Nr 60, poz. 369) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy, w art. 1, w art. 2 w pkt 4, w art. 4, w art. 19 w ust. 1 w pkt 1 i 6 i w ust. 3, w art. 21, w art. 25 w ust. 1, w tytule rozdziału 6, w art. 34 w ust. 1 i 2, w art. 35, w art. 41 w ust. 1 i 2, w art. 43 w ust. 1, w art. 44 w ust. 1 i 2, w art. 45 w ust. 2, w art. 47, w art. 48 w ust. 3 i 4, w art. 49 w ust. 1, w art. 50 w ust. 1 i 2 oraz w art. 51 w ust. 2 w pkt 1, 5 i 10 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Państwowa Inspekcja Weterynaryjna\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Inspekcja Weterynaryjna\"; 2) w art. 5 w ust. 1 i 2, w art. 6 w ust. 1 i 2, w art. 7 w ust. 6, w art. 8 w ust. 2, w art. 11 w ust. 1-3, w art. 13, w art. 15 w ust. 3, w art. 17 w ust. 3, w art. 19 w ust. 2 i 4, w art. 22, w art. 25 w ust. 3 i 5, w art. 26 w ust. 1 i 2, w art. 29 w ust. 3, w art. 30 w ust. 1, w art. 31 w ust. 1 i 2, w art. 46 oraz w art. 51 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"rejonowy lekarz weterynarii\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"powiatowy lekarz weterynarii\"; 3) w art. 34: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Głównego Lekarza Weterynarii, który jest centralnym organem administracji rządowej, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa.\", b) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: \"4. Zastępcę Głównego Lekarza Weterynarii powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii. 5. Główny Lekarz Weterynarii kieruje Inspekcją Weterynaryjną przy pomocy Głównego Inspektoratu Weterynarii. 6. Organizację Głównego Inspektoratu Weterynarii określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.\"; 4) art.36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Zadania Inspekcji Weterynaryjnej określone w art. 35 wykonują następujące organy: 1) Główny Lekarz Weterynarii, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego lekarza weterynarii jako kierownika wojewódzkiej inspekcji weterynaryjnej, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej, 3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji weterynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji powiatowej, 4) graniczny lekarz weterynarii. 2. Wojewódzki lekarz weterynarii wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Weterynaryjnej określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. Wojewódzki lekarz weterynarii może, za zgodą wojewody, powierzyć powiatowemu lekarzowi weterynarii, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu swojej właściwości, w tym również wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych. 4. Funkcje organów Inspekcji Weterynaryjnej mogą pełnić wyłącznie osoby będące lekarzami weterynarii, posiadające prawo wykonywania zawodu. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, siedziby oraz terytorialny zakres działania granicznych lekarzy weterynarii.\"; 5) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Wojewódzkiego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii. 2. Zastępcę wojewódzkiego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii. 3. Powiatowego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje starosta na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii lub za jego zgodą. 4. Zastępcę powiatowego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje starosta na wniosek powiatowego lekarza weterynarii. 5. Granicznego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii.\"; 6) w art. 38: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wojewódzki, powiatowy i graniczny lekarz weterynarii kieruje odpowiednio: wojewódzkim, powiatowym i granicznym inspektoratem weterynarii.\", b) skreśla się ust. 2 i 3, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji inspektoratów weterynarii.\"; 7) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Weterynaryjnej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, organem właściwym jest powiatowy lub graniczny lekarz weterynarii. 2. W postępowaniu administracyjnym organami wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego są: 1) w stosunku do powiatowego lub granicznego lekarza weterynarii wojewódzki lekarz weterynarii, 2) w stosunku do wojewódzkiego lekarza weterynarii - Główny Lekarz Weterynarii.\"; 8) dodaje się art. 39a -39c w brzmieniu: \"Art. 39a. 1.Główny Lekarz Weterynarii ustala ogólne kierunki działania organów Inspekcji Weterynaryjnej lub - w przypadkach zaistnienia zagrożenia dla bezpieczeństwa sanitarnoweterynaryjnego - szczegółowe zasady postępowania inspektorów, a także zasady współdziałania z innymi inspekcjami i organami administracji publicznej oraz kontroli państwowej. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii w stosunku do powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii, którym wojewódzki lekarz weterynarii może również wydawać polecenia dotyczące podjęcia konkretnych czynności w całym zakresie ich działania. 3. Rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz na rok rozpatrują informacje właściwego lekarza weterynarii o stanie bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego na obszarze powiatu lub województwa. Na żądanie właściwej rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa informację taką właściwy lekarz weterynarii obowiązany jest składać w każdym czasie. 4. W związku z informacją, o której mowa w ust. 3, radzie powiatu służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego lekarza weterynarii, w celu zapewnienia na danym obszarze należytego stanu bezpieczeństwa sanitarnoweterynaryjnego. 5. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa sanitarnoweterynaryjnego starosta, wójt (burmistrz, prezydent miasta) może wydać właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 6. Uchwała podjęta na podstawie ust. 4 lub polecenie wydane na podstawie ust. 5 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji Weterynaryjnej; powinny ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie chodzi. 7. Organ jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie informuje wojewódzkiego lekarza weterynarii o podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 4-6."}
{"id":"2000_696_127","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 127. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) w ust. 1 wyrazy \"autostradach i drogach ekspresowych\" zastępuje się wyrazami \"drogach krajowych\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw transportu, sprawując nadzór nad zarządzaniem ruchem na drogach publicznych, może nakazać zmianę organizacji ruchu ze względu na ważny interes ogólnospołeczny lub konieczność zapewnienia ruchu tranzytowego.\", c) w ust. 2 wyrazy \"autostradach i drogach ekspresowych wojewodzie\" zastępuje się wyrazami \"drogach krajowych marszałkowi województwa\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Marszałek województwa zarządza ruchem na drogach wojewódzkich.\", e) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Starosta zarządza ruchem na drogach powiatowych i gminnych. 3b. Drogami krajowymi, wojewódzkimi, powiatowymi i gminnymi są drogi publiczne określone zgodnie z przepisami o drogach publicznych.\"; 2) w art. 37 w ust. 5 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Rada powiatu\"; 3) w art. 61 ust. 12 otrzymuje brzmienie: \"12. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 11, wydaje na przejazd: 1) w granicach państwa - zarządca drogi właściwy ze względu na miejsce rozpoczęcia przejazdu, 2) którego trasa przekracza granice państwa - Generalny Dyrektor Dróg Publicznych lub upoważniona przez niego państwowa jednostka organizacyjna.\"; 4) w art. 65 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Zawody sportowe, rajdy, wyścigi, zgromadzenia i inne imprezy, które powodują utrudnienie ruchu lub wymagają korzystania z drogi w sposób szczególny, mogą odbywać się pod warunkiem uzyskania zezwolenia. Zezwolenie wydaje organ zarządzający ruchem na drodze, właściwy ze względu na miejsce rozpoczęcia imprezy. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się: 1) w przypadku imprezy mającej się odbyć na drodze krajowej - po zasięgnięciu opinii Komendanta Głównego Policji, 2) w przypadku imprezy mającej się odbyć na drodze innej niż krajowa - po zasięgnięciu opinii wojewodów właściwych ze względu na miejsce odbywania się imprezy. 3. W zakresie określonym w ust. 2 pkt 2, organ wydający zezwolenie działa po zasięgnięciu opinii komendanta wojewódzkiego Policji.\"; 5) w art. 67 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada powiatu może wprowadzić obowiązek wyposażenia pojazdów zaprzęgowych w hamulec uruchamiany z miejsca zajmowanego przez kierującego.\"; 6) użyte w art. 73 ust. 1 i 2, art. 74, ust. 1, art. 75 ust. 1, art. 77 ust. 3, art. 78 ust. 2 i 3, art. 81 ust. 8 pkt 1, art. 89 ust. 2 i 3, art. 93 ust. 2, art. 97 ust. 1, art. 98 ust. 1, art. 102, art. 103 ust. 1, art. 104 ust. 1, art. 106 ust. 1, art. 107 ust. 1, art. 108 ust. 1, art. 109 ust. 2 pkt 3, art. 114 pkt 1, art. 122 ust. 1 pkt 4, art. 136 ust. 1, art. 137 ust. 2, art. 138 ust. 1 i art. 140 ust. 1 i 2 w różnych przypadkach wyrazy \"kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"starosta\". 7) użyty w art. 83 ust. 1, art. 84 ust. 1-4, 6 i 7, art. 86 ust. 2 pkt 7, art. 105 ust. 2 pkt 4, art. 109 ust. 2 pkt 2 i art. 110 ust. 1 pkt 8 lit. b w różnych przypadkach wyraz \"wojewoda\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"starosta\"; 8) w art. 89 w ust. 5 wyraz \"wojewodę\" zastępuje się wyrazami \"marszałka województwa\"; 9) w art. 109 w ust. 3 wyrazy \"powyżej 100 tys. mieszkańców\" zastępuje się wyrazami \"na prawach powiatu\"; 10) użyty w art. 116 ust. 1 i 3, art. 118 ust. 2 i 3 i art. 120 ust. 1 w różnych przypadkach wyraz \"wojewoda\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"zarząd województwa\"; 11) użyte w art. 124 w ust. 2 i 5 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"wojewoda\"; 12) skreśla się art. 144."}
{"id":"2000_696_128","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 128. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 82: a) w ust. 5 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego osiedlenia się\", b) ust. 6 skreśla się; 2) art. 97 otrzymuje brzmienie: \"Art. 97. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, formy i tryb udzielania ze środków budżetu państwa, przez organy administracji publicznej, osobom przybywającym do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy repatriacyjnej, pomocy, o której mowa w art. 10 ust. 4. 2. Tryb udzielania pomocy przez organy jednostek samorządu terytorialnego określają ich organy stanowiące.\"."}
{"id":"2000_696_129","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 129. W ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 4 wyrazy \"Organy państwowe lub organy samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"Organy administracji rządowej lub jednostek samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 10: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Utworzenie, zniesienie i łączenie państwowej uczelni zawodowej następuje na wniosek: 1) ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, 2) sejmiku województwa, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, zaopiniowany przez Radę Główną Szkolnictwa Wyższego i Komisję Akredytacyjną Wyższego Szkolnictwa Zawodowego.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przekształcenia państwowej uczelni zawodowej, z zastrzeżeniem ust. 4a, dokonuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w drodze rozporządzenia.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Przekształcenia państwowej uczelni zawodowej utworzonej w trybie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, dokonuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego na wniosek sejmiku województwa albo z własnej inicjatywy za zgodą sejmiku województwa.\"; 3) w art. 16: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Statut nowo utworzonej, w trybie, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1, państwowej uczelni zawodowej nadaje, na okres jednego roku, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Statut nowo utworzonej, w trybie, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, państwowej uczelni zawodowej nadaje, na okres jednego roku, sejmik województwa po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.\"; 4) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pierwszego rektora nowo utworzonej, w trybie, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1, państwowej uczelni zawodowej powołuje, na okres jednego roku, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Pierwszego rektora nowo utworzonej, w trybie, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, państwowej uczelni zawodowej powołuje, na okres jednego roku, sejmik województwa w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.\"; 5) w art. 21 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku zniesienia państwowej uczelni zawodowej jej majątek, po zaspokojeniu wierzytelności, staje się: 1) własnością Skarbu Państwa, jeżeli uczelnia powstała w try bie, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1, przeznaczenie majątku stającego się własnością Skarbu Państwa określa rozporządzenie o zniesieniu uczelni, 2) własnością województwa, jeżeli uczelnia powstała w trybie, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2.\"; 6) w art. 22 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"gminy lub związków gmin\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków,\"; 7) w art. 23: a) w ust. 1 po wyrazie \"zawodowa\" dodaje się wyrazy \"utworzona na wniosek ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Państwowa uczelnia zawodowa utworzona na wniosek sejmiku województwa otrzymuje z budżetu województwa dotacje na cele, o których mowa w ust. 1. 1b. Środki, o których mowa w ust. 1a, przeznaczone na cele określone w ust. 1, budżet województwa otrzymuje z budżetu państwa, według zasad naliczania określonych w odrębnej ustawie.\"; 8) w art. 59: a) w ust. 3 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego\", a wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw pracy\", b) w ust. 4 po wyrazach \"pkt 1 i 2\" dodaje się wyrazy \"oraz ust. 1a\"."}
{"id":"2000_696_12b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 12b. 1. Przewoźnik wykonujący przewozy zbiorowe osób uwzględnia uprawnienia pasażerów do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów, jeżeli podmiot je ustanawiający uzgodni z nim, w drodze umowy, warunki zwrotu kosztów ich stosowania. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy uprawnień do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów ustanowionych w drodze ustawy. Ustawa określi organ zobowiązany do zwrotu przewoźnikowi kosztów stosowania tych uprawnień oraz tryb przekazywania środków przewoźnikowi.\"; 6) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Właściwe rady gmin i Rada miasta st. Warszawy mogą wprowadzić wymóg uzyskania zezwolenia na zarobkowy przewóz osób taksówką. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, udziela się na pojazd i na obszar: 1) gminy, 2) gmin sąsiadujących, po uprzednim zawarciu porozumienia wszystkich gmin mieszczących się na terenie tego obszaru, 3) miasta st. Warszawy - związku komunalnego.\"; 7) w art. 14 w ust. 1: a) w pkt 1 wyrazy \"w art. 13 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 13 ust. 3 pkt 1\", b) w pkt 2 wyrazy \"w art. 13 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"w art. 13 ust. 3 pkt 2\", c) w pkt 3 wyrazy \"w art. 13 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"w art. 13 ust. 3 pkt 3\"; 8) w art. 15 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) właściciel przedsiębiorstwa, a w przypadku osoby prawnej członkowie organu zarządzającego oraz zatrudnieni kierowcy nie byli karani za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym, przeciwko zdrowiu i życiu oraz przeciwko mieniu lub dokumentom, 2) przedsiębiorca osobiście wykonujący przewozy oraz zatrudnieni kierowcy: a) nie pozostają w innym stosunku pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, b) spełniają warunki określone w odrębnych przepisach.\" ; 9) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wpływy uzyskane z opłat stanowią odpowiednio dochód organu udzielającego zezwolenia.\"."}
{"id":"2000_696_12b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 12b. 1. Starosta, wójt, burmistrz (prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść polecenia wydanego na podstawie art. 12a ust. 5. 2. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 3. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Powiatowy inspektor sanitarny natychmiast przedkłada sprawę wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli polecenie narusza prawo. 4. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga wojewoda."}
{"id":"2000_696_12c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 12c. W sprawach należących do właściwości powiatowego inspektora sanitarnego, w których przedmiot kontroli znajduje się we władaniu powiatu lub w których stroną są organy powiatu albo jednostki organizacyjne im podlegające, uprawnienia organu pierwszej instancji przejmuje wojewódzki inspektor sanitarny.\"; 9) w art. 13 w ust. 1, w art. 23 w ust. 1, w art. 25 w ust. 1, w art. 26 w ust. 1, w art. 28 w ust. 1 i w art. 35 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Państwowy inspektor\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"Inspektor\"; 10) w art. 13 w ust. 2, w art. 21, w art. 27 w ust. 1, 2 i 3, w art. 28 w ust. 2, w art. 29, w art. 30 w ust. 1 i 3, w art. 31 w ust. 1 oraz w art. 34 w ust. 1 skreśla się użyty w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"państwowy\"; 11) w art. 15: a) w ust. 1 wyrazy \"Państwowy inspektor sanitarny\" zastępuje się wyrazami \"Inspektor sanitarny\", b) w ust. 3 wyrazy \"prowadzona jest\" zastępuje się wyrazami \"może być prowadzona\"; 12) skreśla się art. 16; 13) skreśla się art. 18; 14) w art. 19 skreśla się wyrazy \"i 18 ust. 1\"; 15) w art. 30 skreśla się ust. 2; 16) skreśla się art. 32; 17) skreśla się art. 33."}
{"id":"2000_696_13","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 29 maja 1957 r. o uregulowaniu spraw własności niektórych nieruchomości nierolniczych na Ziemiach Odzyskanych i na terenach b. W.M.Gdańska (Dz.U. Nr 31, poz. 137) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Decyzje przewidziane w niniejszej ustawie należą do właściwości starosty. Wydawanie tych decyzji jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_696_130","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 130. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz.U. Nr 85, poz. 539) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 7 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 2) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organizatorami bibliotek są: 1) ministrowie i kierownicy urzędów centralnych, 2) jednostki samorządu terytorialnego.\" 3) w art. 11 w ust. 4 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 4) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Bibliotekami publicznymi są, zorganizowane w formie instytucji kultury, Biblioteka Narodowa oraz biblioteki jednostek samorządu terytorialnego.\"; 5) art. 19 i 20 otrzymują brzmienie: \"Art. 19.1. Biblioteki publiczne są organizowane w sposób zapewniający mieszkańcom dogodny dostęp do materiałów bibliotecznych i informacji. 2. Gmina organizuje i prowadzi co najmniej jedną gminną bibliotekę publiczną, wraz z odpowiednią liczbą filii i oddziałów oraz punktów bibliotecznych. 3. Powiat organizuje i prowadzi co najmniej jedną powia towąbibliotekę publiczną. Zadania powiatowej biblioteki publicznej może wykonywać, na podstawie porozumienia, wojewódzka lub gminna biblioteka publiczna działająca i mająca swoją siedzibę na obszarze powiatu. 4. Samorząd województwa organizuje i prowadzi co najmniej jedną wojewódzką bibliotekę publiczną. 5. Biblioteki samorządowe mogą zawierać, za zgodą organizatora, porozumienia z innymi bibliotekami i instytucjami w sprawie wspól nego prowadzenia obsługi bibliotecznej określonych obszarów i środowisk."}
{"id":"2000_696_131","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 131. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Zezwolenie na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych lub odpadów innych niż niebezpieczne w ilości powyżej jednego tysiąca ton rocznie, z wyłączeniem odpadów komunalnych, wydaje starosta, po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta oraz państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Kopię wydanego zezwolenia starosta przekazuje do wiadomości zarządowi województwa oraz właściwemu wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.\", b) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 6.\", c) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób postępowania z odpadami, o których mowa w ust. 3 i 4, dla wytwarzających te odpady, którzy budują lub utrzymują obiekt zaliczany, na podstawie odrębnych przepisów, do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, wydaje lub uzgadnia wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust. 1 i 3. 7. Kopie zezwolenia lub uzgodnienia, o którym mowa w ust. 6, wojewoda przekazuje do wiadomości właściwemu zarządowi województwa oraz staroście, wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.\"; 2) w art. 9 w ust. 1 w zdaniu wstępnym po wyrazach \"o którym mowa w art. 8 ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i 6\"; 3) w art. 10 w ust. 1 wyrazy \"o którym mowa w art. 8 ust. 3 i 4\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w art. 8 ust. 3, 4 i 6\"; 4) w art. 11: a) w ust. 3 w zdaniu drugim wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3a.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, dla odbiorców odpadów niebezpiecznych, którzy budują lub utrzymują obiekt zaliczany, na podstawie odrębnych przepisów, do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, wydaje wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust. 3.\", c) w ust. 6 po wyrazach \"ust. 3\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3a\", a wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"organ wydający zezwolenie\", d) w ust. 7 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"organ wydający zezwolenie\"; 5) w art. 12: a) w ust. 1 i 2 po wyrazach \"w art. 8 ust. 1\" dodaje się wyraz \"i ust. 6\", a po wyrazach \"w art. 11 ust. 3\" dodaje się wyrazy \"i ust. 3a\", b) w ust. 3 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Organ wydający zezwolenie\", 6) w art.15 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Organ wydający zezwolenie\" oraz po wyrazach \"art. 8 ust. 1\" dodaje się wyrazy \"i ust. 6\"; 7) w art. 21 w ust. 6 w zdaniu wstępnym po wyrazach \"umieszczanie ich przez wytwarzającego\" dodaje się wyrazy \"lub odbiorcę\", a w pkt 1 tego ustępu po wyrazach \"przeznaczonych do wykorzystywania\" dodaje się wyrazy \"lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania\"; 8) w art. 23 w ust. 3 wyraz \"wojewody\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 9) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, wytwarzający odpady wnosi na rachunek redystrybucyjny urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce składowania odpadów.\"; 10) w art. 29: a) wyraz \"wojewodzie\" zastępuje się wyrazem \"marszałkowi województwa\", a dotychczasowe brzmienie oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Wytwarzający odpady pochodzące z obiektów zaliczonych na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi jest zobowiązany do składania wojewodzie informacji, o której mowa w ust. 1.\"; 11) w art. 33: a) w ust. 1 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"zarząd województwa\", b) w ust. 2 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"zarząd województwa \", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W przypadkach, gdy wytwarzający odpady buduje lub utrzymuje obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów, do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, jest wojewoda.\"."}
{"id":"2000_696_132","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 132. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. Nr 96, poz. 593) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 3 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"lub międzywojewódzkie\"; 2) w art. 10: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub międzywojewódzkim\", b) w ust. 3 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia\"; 3) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Samorząd województwa tworzy i utrzymuje wojewódzki ośrodek medycyny pracy.\", 4) skreśla się art. 16; 5) w art. 17: a) w ust. 1: - skreśla się wyrazy \"lub międzywojewódzkiego\", - w pkt 7 skreśla się wyraz \"wojewodom\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"lub międzywojewódzki\"; 6) w art. 18 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"lub międzywojewódzkiego\"; 7) w art. 19 skreśla się wyrazy \"lub międzywojewódzkiego\"; 8) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zdrowia zleca kontrolę jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych w wojewódzkich ośrodkach medycyny pracy oraz kontrolę realizacji zadań, o których mowa w art. 17 ust. 1, jednostkom badawczo-rozwojowym w dziedzinie medycyny pracy\"; 9) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Ze środków pochodzących z dotacji celowej na zadania własne samorządu województwa finansuje się: 1) zadania służby medycyny pracy, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. d)-f) oraz pkt 3 i 4, 2) zadania służby medycyny pracy, wykonywane zgodnie z art. 6 ust. 3, 3) profilaktyczną opiekę zdrowotną sprawowaną w odniesieniu do osób świadczących pracę w czasie odbywania kary pozbawienia wolności w zakładach karnych, przebywania w aresztach śledczych lub wykonujących pracę w ramach kary ograniczenia wolności, jeżeli obowiązek objęcia opieką profilaktyczną nie spoczywa na pracodawcy. 2. Ze środków budżetu województw finansuje się: 1) działalność wojewódzkich ośrodków medycyny pracy, 2) działalność profilaktyczną wynikającą z programów prozdrowotnych dotyczących zapobiegania i zwalczania określonych chorób oraz programów promocji zdrowia ustalanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia lub samorządy województw, 3) okresowe badania lekarskie realizowane w trybie art. 229 § 5 Kodeksu pracy w przypadku, kiedy podmiot, który zatrudniał pracownika, uległ likwidacji.\"."}
{"id":"2000_696_133","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 133. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"Art. 5.1. Linie kolejowe dzielą się na: 1) linie o znaczeniu państwowym, 2) linie o znaczeniu wojewódzkim, 3) pozostałe linie. 2. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii zarządu kolei wykaz linii kolejowych, które ze względów gospodarczych, społecznych, obronnych lub ekologicznych mają znaczenie państwowe. 3. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii zarządu kolei oraz właściwego sejmiku województwa, wykaz linii kolejowych o znaczeniu wojewódzkim."}
{"id":"2000_696_134","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 134. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz.U. Nr 98, poz. 604) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24 w ust. 2 wyrazy \"komunalnych osób prawnych\" zastępuje się wyrazami \"gminnych, powiatowych lub wojewódzkich osób prawnych\"; 2) w art. 25 w ust. 1 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) od jednostek samorządu terytorialnego, ich związków i gminnych, powiatowych lub wojewódzkich osób prawnych, 4) od państwowych jednostek organizacyjnych, a także podmiotów gospodarczych z udziałem Skarbu Państwa jednostek samorządu terytorialnego, ich związków i gminnych, powiatowych lub wojewódzkich osób prawnych.\"."}
{"id":"2000_696_135","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 135. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 123, poz. 774) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Starosta, po zasięgnięciu opinii właściwej izby rolniczej, wydaje na wniosek hodowcy, na czas określony, decyzję o dopuszczeniu reproduktora do rozrodu naturalnego.\", b) w ust. 3 wyrazy \"Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"; 2) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1.Prowadzenie działalności w zakresie pozyskiwania, konfekcjonowania, przechowywania i dostarczania nasienia wymaga zezwolenia. 2. Zezwolenie na prowadzenie działalności określonej w ust. 1 wydaje wojewoda, jeżeli podmiot: 1) wskaże miejsce i zasięg terytorialny wykonywania działalności objętej zezwoleniem, 2) spełnia warunki weterynaryjne określone w odrębnych przepisach, 3) przedstawi, odrębnie dla każdego gatunku i rasy zwierząt, program oceny i selekcji reproduktorów pozytywnie zaopiniowany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje opinię, o której mowa w ust. 2 pkt 3, biorąc pod uwagę stanowisko związku hodowców lub innego podmiotu prowadzącego księgę lub rejestr podmiotów prowadzących ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej oraz właściwych jednostek naukowo-badawczych.\"; 3) w art. 30 po wyrazach \"z naruszeniem przepisów\" dodaje się wyrazy \"dotyczących działalności, na którą zostało wydane zezwolenie\"."}
{"id":"2000_696_136","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 136. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zarząd województwa przygotowuje i wykonuje program upowszechniania znajomości przepisów ustawy wśród rolników przez woje wódzkie ośrodki doradztwa rolniczego.\", b) skreśla się ust. 4; 2) w art. 13 w ust. 1 wyrazy \"Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"; 3) w art. 19 w ust. 4 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 4) w art. 22 w ust. 1 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"; 5) w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wojewoda, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody, Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, czas i sposoby zwalczania zwierząt, o których mowa w ust. 1.\"; 6) w art. 29 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazami \"wojewódzkiego lekarza weterynarii\"."}
{"id":"2000_696_137","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 137. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyty w art. 1 w pkt 1, w art. 4 w pkt 4, w art. 6 w pkt 4, w tytule działu II, w art. 12, w art. 13 w ust. 4 w pkt 2, w art. 15 w ust. 1, w art. 16 w ust. 1, w art. 23 w ust. 1 w pkt 6, w art. 26 w ust. 1, w art. 34 w ust. 3, w art. 68 w ust. 1 w pkt 5, w art. 70 w ust. 2, w art. 113 w ust. 1 i 3, w art. 114 w ust. 2, w art. 115 w ust. 1 i 4, w art. 116 w ust. 1 w pkt 8, w art. 121 w ust. 1 i 2, w art. 124 w ust. 2, w art. 128 w ust. 3, w art. 140 w ust. 1, w art. 143 w ust. 1, w art. 189 w ust. 1 i 2, w art. 218 w ust. 1 oraz w art. 219 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"gmina\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 4: a) w pkt 2 wyrazy \"lub własność gminy,\" zastępuje się wyrazami \", gminy, powiatu lub województwa\", b) w pkt 9 wyrazy \"kierownika urzędu rejonowego w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa i zarząd gminy w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy\" zastępuje się wyrazami \"starostę, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa oraz zarząd gminy, zarząd powiatu i zarząd województwa w odniesieniu do nieruchomości stanowiących odpowiednio własność gminy, powiatu i samorządu województwa\", c) dodaje się pkt 9a-9d w brzmieniu: \"9a) samorządowej osobie prawnej - należy przez to rozumieć osoby prawne powoływane lub tworzone przez organy jednostek samorządu terytorialnego, 9b) jednostce samorządu terytorialnego - należy przez to rozumieć gminę, powiat lub samorząd województwa, 9c) właściwym urzędzie - należy przez to rozumieć starostwo powiatowe, w którym wykonywane są zadania z zakresu administracji rządowej dotyczące gospodarki nieruchomościami Skarbu Państwa albo odpowiednio urząd gminy, starostwo powiatowe lub urząd marszałkowski, w których prowadzone są sprawy gospodarki nieruchomościami stanowiącymi własność jednostek samorządu terytorialnego, 9d) radzie lub sejmiku - należy przez to rozumieć radę gminy lub radę powiatu oraz sejmik województwa,\", d) w pkt 10 wyraz \"komunalną\" zastępuje się wyrazem \"samorządową\"; 3) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. Od decyzji wydanych przez starostę, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa przysługuje stronie odwołanie do wojewody.\"; 4) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Przepisy niniejszego działu stosuje się do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego, z wyłączeniem nieruchomości wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, chyba że przepisy dotyczące gospodarowania tym Zasobem stanowią inaczej. Wyłączenie nie dotyczy art. 13 ust. 4 oraz art. 67 ust. 1. 2. Przepisy dotyczące jednostek samorządu terytorialnego stosuje się odpowiednio do związków tych jednostek.\"; 5) w art. 11 wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego, a organem reprezentującym w tych sprawach gminę jest zarząd gminy\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich zarządy\"; 6) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nieruchomość może być, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1, przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa i jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. Darowizny nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa dokonuje starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, za zgodą wojewody, a nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego jej zarząd - za zgodą swojej rady lub sejmiku. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. W przypadku niewykorzystania nieruchomości na ten cel, darowizna może być odwołana.\"; 7) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14.1. Nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa mogą być sprzedawane jednostkom samorządu terytorialnego za cenę obniżoną lub oddawane nieodpłatnie tym jednostkom w użytkowanie wieczyste. Nieruchomości stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego mogą być sprzedawane Skarbowi Państwa lub innym jednostkom samorządu terytorialnego za cenę obniżoną albo oddawane im nieodpłatnie w użytkowanie wieczyste. 2. Nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa mogą być nieodpłatnie obciążane na rzecz jednostek samorządu terytorialnego ograniczonymi prawami rzeczowymi. Nieruchomości stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego mogą być nieodpłatnie obciążane na rzecz Skarbu Państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego ograniczonymi prawami rzeczowymi. 3. Nieruchomości mogą być przedmiotem zamiany między Skarbem Państwa a jednostkami samorządu terytorialnego oraz między tymi jednostkami, bez obowiązku dokonywania dopłat w przypadku różnej wartości zamienianych nieruchomości. 4. Przepis ust. 3 stosuje się również w razie zamiany własności nieruchomości na prawo użytkowania wieczystego lub prawa użytkowania wieczystego na własność, a także zamiany praw użytkowania wieczystego dokonywanego między Skarbem Państwa, a jednostkami samorządu terytorialnego oraz między tymi jednostkami. 5. Zawarcie umów, o których mowa w ust. 1-4, wymaga uprzedniej zgody wojewody w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa albo zgody odpowiednio rady lub sejmiku w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego.\"; 8) w art. 16: a) w ust. 1 wyraz \"komunalna\" zastępuje się wyrazem \"samorządowa\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W stosunku do nieruchomości będącej przedmiotem własności lub użytkowania wieczystego samorządowej osoby prawnej zrzeczenie się wymaga zgody zarządu właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Z chwilą zrzeczenia się nieruchomość staje się przedmiotem własności albo przedmiotem użytkowania wieczystego tej jednostki samorządu terytorialnego.\"; 9) w art. 17: a) w ust. 1 wyrazy \"a komunalne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej - na własność gminy\" zastępuje się wyrazami \"a samorządowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej - na własność odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego\", b) w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Przepis ten stosuje się również w przypadku nabycia przez samorządową jednostkę organizacyjną prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na nieruchomości gruntowej stanowiącej własność odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego.\"; 10) w art. 20 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu: \"3) powiatowe zasoby nieruchomości, 4) wojewódzkie zasoby nieruchomości.\"; 11) w art. 21 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"przez kierownika urzędu rejonowego\"; 12) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Nieruchomości stanowiące odpowiednio zasób nieruchomości Skarbu Państwa, województwa lub powiatu, przeznaczone w planach miejscowych pod budownictwo mieszkaniowe oraz na realizację związanych z tym budownictwem urządzeń infrastruktury technicznej, przekazuje się gminie w drodze darowizny, na jej wniosek, jeżeli przemawia za tym ważny interes gminy i jeżeli cele te nie są lub nie mogą być realizowane odpowiednio przez Skarb Państwa, województwo lub powiat. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. W przypadku niewykorzystania nieruchomości na ten cel darowizna może być odwołana.\"; 13) użyte w art. 23 w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 52, w art. 54 w ust. 2, w art. 60 w ust. 2 i 3 oraz w art. 223 w ust. 2 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 14) w art. 23 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) zbywają, na podstawie pełnomocnictwa wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu,\"; 15) dodaje się art. 25a -25d w brzmieniu: \"Art. 25a. Powiatowy zasób nieruchomości stanowią nieruchomości, które: 1) stały się własnością powiatu na podstawie odrębnej ustawy, 2) zostały nabyte w drodze umowy na własność lub w użytkowanie wieczyste powiatu, 3) zostały nabyte w drodze wywłaszczenia na rzecz powiatu, 4) stały się własnością powiatu w drodze zamiany lub darowizny albo co do których powiat uzyskał w tym trybie prawo użytkowania wieczystego, 5) stanowiły własność powiatu i w stosunku do których wygasło prawo użytkowania wieczystego, trwałego zarządu lub użytkowania, 6) pozostały po zlikwidowanych lub sprywatyzowanych powiatowych osobach prawnych oraz zlikwidowanych powiatowych jed nostkach organizacyjnych, 7) stały się własnością powiatu na skutek zrzeczenia się, 8) zostały przejęte na własność powiatu na podstawie innych tytułów prawnych."}
{"id":"2000_696_138","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 138. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. Nr 106, poz. 680) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zabezpieczeniu imprezy masowej - należy przez to rozumieć ogół skoordynowanych przedsięwzięć podejmowanych przez organizatora imprezy, wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starostę, wojewodę, Policję, Państwową Straż Pożarną i inne jednostki organizacyjne ochrony przeciwpożarowej, służbę zdrowia, a w razie potrzeby przez inne właściwe służby i organy.\"; 2) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. Rada powiatu może wprowadzić zakaz przeprowadzania imprez masowych na terenie powiatu lub jego części albo w obiektach lub na terenach, o których mowa w art. 3 pkt 1, na czas określony lub do odwołania w przypadku negatywnej oceny stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego, w związku z przeprowadzoną imprezą masową.\"."}
{"id":"2000_696_139","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 139. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) w pkt 1 po wyrazach \"w art. 23 ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 24 ust. 5\", b) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, 3) częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 23 ust. 3 oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3, ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.\", c) skreśla się pkt 4; 2) w art. 6: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Powołuje się zespoły orzekające o stopniu niepełnosprawności: 1) powiatowe zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności przy powiatowym centrum pomocy rodzinie działającym na podstawie odrębnych przepisów - jako pierwsza instancja, 2) wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności - jako druga instancja. 2. Powiatowy zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, zwany dalej \"zespołem\", powołuje i odwołuje starosta, w ramach zadań z zakresu administracji rządowej. Zespół, na mocy porozumienia między powiatami, może obejmować więcej niż jeden powiat. 3. Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności powołuje i odwołuje wojewoda.\", b) w ust. 4 po wyrazie \"ustawowego\" dodaje się wyrazy \"albo, za ich zgodą, instytucji pomocy społecznej\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Postępowanie w sprawach odwołań jest wolne od kosztów i opłat sądowych.\", d) w ust. 9 po wyrazie \"orzekających\" dodaje się wyrazy \"a także jednolity wzór legitymacji dokumentującej niepełnosprawność oraz organy uprawnione do jej wystawiania\"; 3) w art. 11 wyraz \"rejonowym\" zastępuje się wyrazem \"powiatowym\"; 4) w art. 12: a) w ust. 2 wyrazy \"Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy, zwany dalej \"dyrektorem\" \" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", b) użyty w ust. 3 i 4 wyraz \"Dyrektor\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", c) w ust. 5 wyrazy \"Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych\" zastępuje się wyrazami \"marszałek województwa\", a wyraz \"dyrektora\" zastępuje się wyrazem \"starosty\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Od decyzji marszałka województwa przysługuje odwołanie do Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.\"; 5) w art. 13 w ust. 2 wyraz \"dyrektora\" zastępuje się wyrazem \"starostę\"; 6) w art. 26: a) w ust. 1 wyraz \"rejonowy\" zastępuje się wyrazem \"powiatowy\", b) w ust. 2 i 3 użyty w różnych przypadkach wyraz \"dyrektor\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"starosta\", c) w ust. 6 i 7 wyraz \"rejonowy\" zastępuje się wyrazem \"powiatowy\"; 7) w art. 27: a) w ust. 1 wyraz \"rejonowy\" zastępuje się wyrazem \"powiatowy\", b) w ust. 2 wyraz \"dyrektor\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", 8) w art. 29 w ust. 1 wyraz \"Gmina\" zastępuje się wyrazami \"Powiat, gmina\", a użyte w pkt 4 wyrazy \"Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych\" zastępuje się wyrazami \"marszałka województwa\"; 9) w art. 30: a) użyte w ust. 1-4 w różnych przypadkach wyrazy \"Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\", b) w ust. 2 w pkt 2 wyraz \"rejonowy\" zastępuje się wyrazem \"powiatowy\", c) w ust. 5 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\" oraz wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 10) w art. 33 w ust. 4 skreśla się wyraz \"dodatkowe\" oraz wyraz \"społeczne\"; 11) w art. 34: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i realizuje\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zadania wynikające z ustawy realizują właściwe organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego.\"; 12) art. 35 otrzymuje brzmienie:"}
{"id":"2000_696_14","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy oraz w art. 6-11 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Państwowa Inspekcja Handlowa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Inspekcja Handlowa\"; 2) art. 1-5 otrzymują brzmienie: \"Art. 1. 1. Inspekcja Handlowa jest powołana do ochrony interesów konsumentów oraz interesów gospodarczych państwa. 2. Do zadań Inspekcji Handlowej należy: 1) kontrola legalności i rzetelności działania przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów odrębnych, w zakresie produkcji, handlu i usług, 2) kontrola jakości i bezpieczeństwa towarów i usług, w szczególności zagrażających życiu lub zdrowiu konsumentów, 3) podejmowanie kontroli, mediacji i innych działań interwencyjnych w celu ochrony indywidualnych interesów i praw konsumentów, 4) prowadzenie centralnych i wojewódzkich laboratoriów kontrolnoanalitycznych, 5) organizowanie i prowadzenie polubownego sądownictwa konsumenckiego, 6) prowadzenie poradnictwa konsumenckiego, 7) wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych."}
{"id":"2000_696_140","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 140. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934) w art. 141 ust. 1 w pkt 9, 10, 11 i 12 wyrazy \"gminy, związki komunalne lub miasto stołeczne Warszawa\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego, ich związki lub miasto stołeczne Warszawa\"."}
{"id":"2000_696_141","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 141. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Zadania w zakresie budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg oraz zarządzania nimi finansowane są przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu za pośrednictwem Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych w odniesieniu do dróg krajowych, 2) samorząd województwa w odniesieniu do dróg wojewódzkich, 3) samorząd powiatowy w odniesieniu do dróg powiatowych. 2. Zadania w zakresie finansowania budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg gminnych oraz zarządzania nimi finansowane są z budżetów gmin. 3. W granicach miast na prawach powiatu, zadania w zakresie finansowania, budowy, modernizacji, utrzymania, ochrony i zarządzania drogami publicznymi, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, finansowane są z budżetów tych miast.\"; 2) w art. 3: a) w ust. 1 wyrazy \"w art. 2 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 2 ust. 1 i 3\", b) w ust. 2 wyrazy \"6,66%\" zastępuje się wyrazami \"10,5%\"; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu, algorytm podziału środków, o których mowa w art. 3 ust. 1, na poszczególne kategorie dróg, a w ich obrębie pomiędzy poszczególnych zarządców dróg. 2. Algorytm, o którym mowa w ust. 1, powinien uwzględniać w szczególności długość i gęstość sieci dróg, drogową infrastrukturę techniczną, natężenie ruchu, zrównoważenie rozwoju drogowej infrastruktury przygranicznej. 3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, mogą być również przeznaczone na finansowanie zadań w zakresie zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, wynikających z przepisów o drogach publicznych.\"."}
{"id":"2000_696_142","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 142. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) podatków, opłat oraz innych niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe\", b) skreśla się pkt 2; 2) po użytych w art. 5, w art. 6 i w art. 264 w różnych przypadkach wyrazach \"Skarb Państwa\" dodaje się użyte w odpowiednich przypadkach wyrazy \", województwo, powiat\"; 3) użyte w art. 13 w 1 w pkt 1 i 3 oraz w art. 294 w § 1 w pkt 2 w różnym przypadku wyrazy \"wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast)\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego\"; 4) użyte w art. 19 w pkt 4, w art. 130 w § 4, w art. 132 w § 2 w pkt 1 w różnym przypadku wyrazy \"wójt, burmistrz (prezydent miasta)\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego\"; 5) w art. 19 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5) między wójtami, burmistrzami (prezydentami miast) i starostami wspólne dla nich samorządowe kolegium odwoławcze, a w razie braku takiego kolegium - sąd administracyjny, 6) między marszałkami województw - sąd administracyjny.\"; 6) po użytym w art. 22 w § 3 i w art. 65 w § 1 w zdaniu wstępnym i w pkt 3 w różnych przypadkach i liczbie wyrazie \"gmina\" dodaje się użyte w odpowiednich przypadkach i liczbie wyrazy \", powiat lub województwo\"; 7) w art. 28 w § 4 po wyrazach \"Rada gminy\" dodaje się wyrazy \" , rada powiatu oraz sejmik województwa\"; 8) użyty w art. 34 w 1 i w art. 38 trzykrotnie w różnych przypadkach wyraz \"gmina\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\"; 9) w art. 57 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Rada gminy, rada powiatu oraz sejmik województwa może wprowadzić opłatę prolongacyjną - w wysokości nie większej niż określona w 2 z tytułu rozłożenia na raty lub odroczenia terminu płatności podatków stanowiących dochód odpowiednio - dochodów gminy, powiatu lub województwa. Przepisy 3-5 stosuje się odpowiednio.\"; 10) w art. 66: a) w 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) gminy, powiatu lub województwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetów,\", b) 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Przeniesienie własności, o którym mowa w § 1 pkt 1, następuje na wniosek podatnika, na podstawie umowy zawartej, za zgodą właściwego urzędu skarbowego, pomiędzy starostą wykonującym zadanie z zakresu administracji rządowej a podatnikiem, a w przypadku przewidzianym w § 1 pkt 2 - na podstawie umowy zawartej pomiędzy zarządem gminy, powiatu albo województwa a podatnikiem.\"; 11) w art. 95 w 2 po wyrazie \"gminy\" dodaje wyrazy \" , powiatu albo województwa\"; 12) w art. 130: a) w 1 w zdaniu wstępnym po wyrazie \"(miasta)\" dodaje wyrazy \" , starostwa oraz urzędu marszałkowskiego\", b) w 5 w zdaniu drugim wyrazy \"samorządowe kolegium odwoławcze w innym województwie\" zastępuje się wyrazami \"inne samorządowe kolegium odwoławcze\"; 13) w art. 132 w § 1 wyrazy \"Wójt lub burmistrz (prezydent miasta)\" zastępuje się wyrazami \"Przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego\"; 14) w art. 233 dodaje się 3 w brzmieniu: \"3. W sprawach należących do właściwości organów jednostek samorządu terytorialnego organ odwoławczy uprawniony jest do wydania decyzji uchylającej i rozstrzygającej sprawę co do istoty jedynie w przypadku, gdy przepisy prawa nie pozostawiają sposobu jej rozstrzygnięcia uznaniu organu samorządowego. W pozostałych przypadkach organ odwoławczy uwzględniając odwołanie ogranicza się do uchylenia zaskarżonej decyzji.\"; 15) w art. 273 w 1 w pkt 1 po wyrazie \"budżetowej\" dodaje wyrazy \" , województwa, powiatu\"; 16) w art. 283 w 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego pracownikom urzędu gminy (miasta), starostwa lub urzędu marszałkowskiego.\"."}
{"id":"2000_696_143","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 143. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz.U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"lub do których posiada udokumentowane prawo do dysponowania.\"; 2) w art. 4 w ust. 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy \" ,z zastrzeżeniem art. 13.\"; 3) w art. 10 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Zezwolenie na krajowy zarobkowy przewóz osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami udziela się na: 1) przewozy regularne na określonych liniach komunikacyjnych obejmujących zasięgiem: a) gminę, b) miasto st. Warszawę - związek komunalny, c) powiat lub powiaty sąsiadujące z powiatem właściwym dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy, d) województwo lub kilka województw, 2) przewozy nieregularne na określonym obszarze obejmujące zasięgiem: a) gminę, b) miasto st. Warszawę - związek komunalny, c) powiat lub powiaty sąsiadujące z powiatem właściwym dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy, d) województwo, kilka województw lub cały kraj. 2. Organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania, cofnięcia, zmiany lub stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia jest właściwy dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy: 1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a), 2) Prezydent m. st. Warszawy w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b), 3) starosta w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. c) i pkt 2 lit. c), 4) marszałek województwa w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1 lit. d) i pkt 2 lit. d). 3. Udzielenie zezwolenia na prowadzenie regularnych przewozów osób na określonej linii komunikacyjnej obejmującej zasięgiem powiaty lub województwa sąsiadujące, wymaga uzgodnienia z właściwymi ze względu na obszar prowadzenia przewozów, starostami lub marszałkami województw.\"; 4) w art. 11: a) w ust. 1 w pkt 2 po lit. a) dodaje się lit. a1) w brzmieniu: \"a1) świadectwo potwierdzające zdanie egzaminu z zakresu wykonywania krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi, albo\", b) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyraz \"koordynacji\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających krajowych drogowych przewoźników pasażerskich o zasięgu ogólnopolskim, określi, w drodze rozporządzenia, programy szkolenia, jednostki uprawnione do szkolenia i egzaminowania, wysokość opłat za szkolenie i egzaminowanie oraz wzór świadectwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit.a.1).\"; 5) po art. 12 dodaje się art. 12a i 12b w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Organy, o których mowa w art. 10 ust. 2, mogą na wniosek przedsiębiorcy przenieść uprawnienia wynikające z zezwolenia w razie: 1) śmierci osoby fizycznej posiadającej zezwolenie i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki cywilnej, spółki jawnej lub spółki komandytowej, 2) połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z odrębnymi przepisami, przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie, 3) przejęcia w całości lub w części działalności w zakresie krajowego zarobkowego przewozu osób przez innego przedsiębiorcę. 2. Nie można przenosić uprawnień wynikających z zezwolenia poza przypadkami wymienionymi w ust.1. 3. Zezwolenia nie można odstępować osobom trzecim. 4. Przedsiębiorca przejmujący uprawnienia wynikające z zezwolenia w przypadkach, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany spełnić warunki określone w art. 11 ust. 1-3. 5. Zezwolenie zmienia się, na wniosek przedsiębiorcy, w razie: 1) zmiany nazwy lub siedziby posiadacza zezwolenia, 2) zmiany numeru rejestracyjnego pojazdu samochodowego zgłoszonego do przewozów, 3) przeniesienia uprawnień wynikających z zezwolenia na podstawie ust. 1."}
{"id":"2000_696_144","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 144. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz.U. Nr 123, poz. 781) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) w pkt 1 wyrazy \"kierownika urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazami \"starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli użytkowanie wieczyste jest ustanowione na nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego.\"; 2) użyty w art. 3 i w art. 7 w różnym przypadku wyraz \"gmina\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\"; 3) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wysokość raty rocznej, o której mowa w ust. 1, w stosunku do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa określa, w drodze decyzji, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a w stosunku do nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego, przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego.\"; 4) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Uprawnienie do nieodpłatnego przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa stwierdza, w drodze decyzji, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego, przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego.\"; 5) dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. Od decyzji wydawanych przez starostę, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa przysługuje stronie odwołanie do wojewody.\"."}
{"id":"2000_696_145","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 145. 1. Powiaty i miasta na prawach powiatu, z zastrzeżeniem ust. 2, przejmują, z dniem 1 stycznia 1999 r., od wojewodów do prowadzenia, jako zadania własne, instytucje kultury wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę i działające na terenie danego powiatu lub miasta na prawach powiatu. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji kultury o charakterze regionalnym wpisanych do rejestrów prowadzonych przez wojewodów, podlegających przekazaniu do samorządów województw w celu ich prowadzenia, w ramach zadań własnych. 3. Samorząd województwa, z zastrzeżeniem ust. 4, przejmuje z dniem 1 stycznia 1999 r. od ministrów i kierowników urzędów centralnych, do prowadzenia jako zadania własne, instytucje kultury wpisane do prowadzonego przez nich rejestru i działające na obszarze danego województwa. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji kultury wpisanych do rejestrów prowadzonych przez ministrów i kierowników urzędów centralnych: 1) podlegających przekazaniu powiatom lub miastom na prawach powiatu, 2) nie podlegających przekazaniu jednostkom samorządu terytorialnego ze względu na ogólnonarodowy charakter zadań przez nie wykonywanych. 5. Mienie państwowych instytucji kultury, o których mowa w ust. 1-3 i ust. 4 pkt 1, staje się z dniem ich przejęcia mieniem w rozumieniu art. 46 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym i art. 47 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, właściwej jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"2000_696_146","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 146. 1. Powiaty i miasta na prawach powiatu, z zastrzeżeniem ust. 2, z dniem 1 stycznia 1999 r., przejmują od wojewodów pozostającą w ich zarządzie bazę sportowo-rekreacyjną, położoną na terenie danego powiatu lub miasta na prawach powiatu, w celu jej dalszego wykorzystywania w ramach zadań własnych. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, bazę sportoworekreacyjną pozostającą w zarządzie wojewodów, podlegającą przekazaniu do samorządów województw w celu jej dalszego wykorzystywania w ramach zadań własnych. 3. Samorząd województwa, z zastrzeżeniem ust. 4, przejmuje z dniem 1 stycznia 1999 r. od ministrów i kierowników urzędów centralnych pozostającą w ich zarządzie bazę sportowo-rekreacyjną, położoną na terenie danego województwa w celu jej dalszego wykorzystywania w ramach zadań własnych. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, bazę sportoworekreacyjną pozostającą w zarządzie ministrów i kierowników urzędów centralnych: 1) podlegającą przekazaniu powiatom lub miastom na prawach powiatu, 2) nie podlegającą przekazaniu jednostkom samorządu terytorialnego ze względu na ogólnopaństwowy charakter zadań wykonywanych przez tę bazę. 5. Mienie stanowiące bazę, o której mowa w ust. 1-3 i ust. 4 pkt 1 staje się własnością właściwej jednostki samorządu terytorialnego z dniem jej przejęcia."}
{"id":"2000_696_147","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 147. 1. Jednostki samorządu terytorialnego, w zakresie nie objętym art. 145 i 146 przejmują z dniem 1 stycznia 1999 r. mające siedzibę na obszarze tych jednostek instytucje i jednostki organizacyjne, w tym mające osobowość prawną, podległe lub podporządkowane właściwym ministrom lub centralnym organom administracji rządowej, wojewodom lub innym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowane, wykonujące określone w niniejszej ustawie zadania jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników służb, inspekcji i straży. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych właściwym ministrom i centralnym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, które na podstawie niniejszej ustawy są przekazywane określonym jednostkom samorządu terytorialnego. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych wojewodom i innym terenowym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, które na podstawie niniejszej ustawy są przekazywane określonym jednostkom samorządu terytorialnego."}
{"id":"2000_696_148","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 148. 1. Grunty zajęte pod linie kolejowe o znaczeniu wojewódzkim, o których mowa w art. 5 ust.3 ustawy o transporcie kolejowym w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zostaną przekazane samorządom województwa na podstawie decyzji administracyjnych wojewodów wydanych z urzędu. 2. Nabycie gruntów, o których mowa w ust. 1, jest nieodpłatne i następuje z dniem uprawomocnienia się decyzji o ich przekazaniu. Przekazanie gruntów samorządom województwa jest wolne od podatków i opłat. 3. Odwołanie od decyzji w sprawach gruntów, o których mowa w ust. 1, rozpoznaje Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa. 4. Prawomocna decyzja o przekazaniu samorządowi województwa praw, które są lub mogą być ujawnione w księdze wieczystej stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. 5. Postępowanie w przedmiocie wpisu jest wolne od opłat sądowych."}
{"id":"2000_696_149","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 149. Prezes Rady Ministrów lub minister ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolite teksty ustaw, o których mowa w art. 14, 15, 18, 19, 23, 27, 33, 36, 47, 50-53, 60, 61, 62, 64, 74-76, 78, 82, 86, 90, 91, 97, 107, 126, 137, 139 z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitych tekstów ustaw."}
{"id":"2000_696_15","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 1972 r. Nr 47, poz. 298, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz.198, z 1991 r. Nr 64, poz. 271 oraz z 1997 r. Nr 126, poz. 805 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art.1. 1. Zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych należy do zadań własnych gminy. 2. O założeniu lub rozszerzeniu cmentarza komunalnego decyduje rada gminy, a w miastach na prawach powiatu rada miasta, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego. 3. Właściwe władze kościelne decydują o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza wyznaniowego, które może nastąpić na terenie przeznaczonym na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego. 4. O zamknięciu cmentarza komunalnego decyduje właściwa rada gminy lub rada miasta, po zasięgnięciu opinii właściwego inspektora sanitarnego. 5. O zamknięciu cmentarza wyznaniowego decyduje właściwa władza kościelna, po zasięgnięciu opinii właściwego inspektora sanitarnego.\"; 2) w art. 2 w ust. 1 wyrazy \"do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska organów prezydiów rad narodowych miast, osiedli i gromad\" zastępuje się wyrazami \"zarządów gmin (miast)\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie : \"Art.3. 1. Cmentarze zakłada się i rozszerza na terenach określonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. 2. Zasady i tryb nabycia gruntów pod cmentarze określa ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741).\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Cmentarze komunalne zakłada się w zasadzie na terenie każdej gminy lub miasta, jednakże w uzasadnionych przypadkach można założyć cmentarz dla kilku gmin.\"; 5) w art. 5: a) w ust. 2 pkt 2 wyraz \"milicyjnych\" zastępuje się wyrazem \"policyjnych\", b) w ust. 3 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia\"; 6) w art. 6 : a) w ust.1 w zdaniu drugim wyrazy \"właściwy do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa)\" zastępuje się wyrazami \"zarząd gminy (zarząd miasta na prawach powiatu)\", b) w ust. 4 wyrazy \"Ministra Kultury i Sztuki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw kultury\", c) w ust.5 wyrazy \"Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw administracji publicznej\", d) skreśla się ust. 6; 7) w art. 9: a) użyte w ust. 3 i 5 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\", b) w ust. 4 wyrazy \"powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego inspektora sanitarnego\" zastępuje się wyrazami \"miejscowo inspektora sanitarnego\"; 8) w art. 10: a) w ust. 2 w zdaniu 2 wyrazy \"do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", b) w ust. 3 wyrazy \"właściwy do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium rady narodowej miasta, osiedla lub gromady\" zastępuje się wyrazami \"ośrodek pomocy społecznej\", c) w ust. 5 wyrazy \"Minister Sprawiedliwości\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw sprawiedliwości\"; 9) w art. 11: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"zakładu społecznego służby zdrowia\", a wyrazy \"właściwy do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej\" zastępuje się wyrazami \"właściwego starostę\", b) w ust. 3: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\", - w pkt 2 wyrazy \"Ministrem Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw administracji publicznej\", - w pkt 3 wyrazy \"Ministrami Finansów oraz Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw administracji publicznej\", c) w ust. 4 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej i Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia\", d) w ust. 7 skreśla się wyrazy \"administracji prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej\", e) w ust. 8 skreśla się wyrazy \"powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego\", a wyrazy \"Milicji Obywatelskiej\" zastępuje się wyrazem \"Policji\"; 10) w art. 13 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust.1; 11) w art. 14: a) w ust. 1 wyrazy \"miast, osiedli i gromad\" zastępuje się wyrazem \"gmin\", b) w ust. 2 dwukropek zastępuje się myślnikiem i dodaje się wyrazy \"właściwego inspektora sanitarnego.\" oraz skreśla się pkt 1 i 2, c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Na sprowadzenie zwłok i szczątków z obcego państwa należy uzyskać zezwolenie starosty właściwego dla miejsca, w którym zwłoki i szczątki mają być pochowane, działającego w porozumieniu z właściwym inspektorem sanitarnym. 4.W przypadku śmierci na skutek choroby zakaźnej, wymienionej w wykazie ustalanym przez ministra właściwego do spraw zdrowia, zezwolenie na przewóz zwłok nie może być udzielone przed upływem dwóch lat od dnia zgonu. Wyjątki od tej zasady mogą być czynione przez ministra właściwego do spraw zdrowia, który może te uprawnienia przekazać wojewódzkim inspektorom sanitarnym.\"; 12) w art. 15: a) użyte w ust. 1 w pkt 1 i 3 wyrazy \"powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego inspektora sanitarnego\" zastępuje się wyrazami \"właściwego inspektora sanitarnego\", b) w ust.3 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\"; 13) w art. 20 wyrazy \"Ministrowie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.\"; 14) Art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art.21. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów niniejszej ustawy oraz przepisów wykonawczych do ustawy sprawują starostowie, wójtowie, burmistrzowie (prezydenci miast) oraz właściwi miejscowo inspektorzy sanitarni. 2. Ogólny nadzór nad sprawami objętymi niniejszą ustawą sprawują według właściwości ministrowie właściwi: do spraw administracji publicznej i do spraw zdrowia.\"."}
{"id":"2000_696_150","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"2000_696_16","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 16. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadaje obywatelstwo polskie i wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego. 2. Podania do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadanie obywatelstwa polskiego oraz o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, osoby zamieszkałe w Polsce wnoszą za pośrednictwem starosty, a zamieszkałe za granicą - za pośrednictwem konsula Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_696_16","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz.U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1995 r. Nr 141, poz. 692) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane, na żądanie właściwego do spraw zdrowia organu administracji publicznej: 1) poddawać się szczepieniom ochronnym przeciwko gruźlicy, 2) poddawać się badaniom lekarskim, mającym na celu wykrywanie i leczenie gruźlicy, 3) udzielać wyjaśnień mogących mieć znaczenie dla rozpoznania gruźlicy, wykrycia źródła zakażenia bądź zapobiegania szerzeniu się gruźlicy.\"; 2) w art. 6: a) w ust. 1 wyrazy \"Właściwy do spraw zdrowia organ prezydium powiatowej (miejskiej w mieście stanowiącym powiat miejski, dzielnicowej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej\" zastępuje się wyrazami \"Starosta (przewodniczący zarządu miasta w miastach na prawach powiatu)\", b) w ust. 2 wyrazy \"Państwowy inspektor sanitarny\" zastępuje się wyrazami \"Inspektor sanitarny\"; 3) w art. 10: a) w ust. 1 wyrazy \"Zakłady pracy zatrudniające pracowników chorych na gruźlicę i ozdrowieńców są obowiązane\" zastępuje się wyrazami \"Pracodawcy zatrudniający pracowników chorych na gruźlicę i ozdrowieńców są obowiązani\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\", c) w ust. 3 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 4) w art. 11 w ust. 1 wyrazy \"Zakłady pracy powinny\" zastępuje się wyrazami \"Pracodawcy powinni\"; 5) w art. 17 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych\"; 6) w art. 18 wyrazy \"przepisów art. 13, 14 i 15\" zastępuje się wyrazami \"przepisów art. 13\"."}
{"id":"2000_696_17","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 17. 1. Decyzję w sprawie uznania za obywatela polskiego wydaje wojewoda, o ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej. 2. Decyzje w sprawach określonych w art. 6 ust. 3 oraz w art. 10 i 11 wydają: 1) właściwy miejscowo starosta - w stosunku do osób zamieszkałych w Polsce, 2) konsul Rzeczypospolitej Polskiej - w stosunku do osób zamieszkałych za granicą. 3. Oświadczenie o wyborze obywatelstwa obcego, o którym mowa w art. 6 ust. 1 i o wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 8 ust. 5 pkt 3 i ust. 6 oraz w art. 12 ust. 3 i 4, a także o wyrażeniu zgody na utratę przez dzieci obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 13 ust. 3, przyjmuje: 1) właściwy miejscowo starosta - od osób zamieszkałych w Polsce, 2) konsul Rzeczypospolitej Polskiej - od osób zamieszkałych za granicą. 4. Posiadanie i utratę obywatelstwa polskiego stwierdza wojewoda. Odmowa stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego lub jego utraty następuje w drodze decyzji administracyjnej. 5. W sprawach, o których mowa w art. 6 ust. 2 i w art. 13 ust. 4, przekazanych do rozstrzygnięcia sądowi, orzeka sąd polski. Rzeczowo właściwym jest sąd rejonowy, działający jako władza opiekuńcza. Miejscową właściwość sądu określa się według miejsca zamieszkania dziecka w Polsce, a jeżeli nie ma ono miejsca zamieszkania w Polsce - według miejsca jego pobytu w Polsce. W razie braku tych podstaw właściwym jest Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy."}
{"id":"2000_696_17","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 17 lutego 1960 r. o utracie mocy prawnej niektórych ksiąg wieczystych (Dz.U. Nr 11, poz. 67, z 1962 r. Nr 39, poz. 169, z 1968 r. Nr 3, poz. 13, z 1982 r. Nr 11, poz. 80 i z 1989 r. Nr 10, poz. 55) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 wyrazy \"do spraw rolnych i leśnych organu prezydium powiatowej rady narodowej\" zastępuje się wyrazem \"zarządu gminy\"; 2) użyte w art. 2 w ust. 1, w art. 4 w ust. 2 i 3 dwukrotnie, w art. 7 w ust. 3 dwukrotnie, w różnych przypadkach wyraz \"orzeczenie\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"decyzja\"; 3) w art. 6 w ust. 2: - wyrazy \"orzeczenie właściwego do spraw rolnych i leśnych organu prezydium powiatowej rady narodowej\" zastępuje się wyrazami \"decyzja właściwego starosty\", - dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wydawanie tych decyzji jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.\", 4) w art. 7 w ust. 3 wyrazy \"do spraw rolnych i leśnych organ prezydium rady narodowej\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"."}
{"id":"2000_696_18","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 88, poz. 554 i Nr 115, poz. 741) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 wyrazy \"państwowe i samorządowe\" zastępuje się wyrazami \"rządowe i samorządowe\"; 2) art. 7a otrzymuje brzmienie: \"Art. 7a. 1. Służbą Ochrony Zabytków kieruje Generalny Konserwator Zabytków, który jest centralnym organem administracji rządowej. 2. Generalnego Konserwatora Zabytków powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury. 3. Zastępcę Generalnego Konserwatora Zabytków powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw kultury, na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków. 4. Generalny Konserwator Zabytków kieruje Służbą Ochrony Zabytków przy pomocy Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków. 5. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw kultury, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Urzędowi Generalnego Konserwatora Zabytków.\"; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Ochronę dóbr kultury sprawują następujące organy: 1) minister właściwy do spraw kultury, 2) Generalny Konserwator Zabytków, 3) wojewoda, przy pomocy wojewódzkiego konserwatora zabytków, jako kierownika wojewódzkiej Służby Ochrony Zabytków wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej, 4) dyrektorzy (kierownicy) muzeów, w stosunku do zabytków znajdujących się w muzeach, 5) dyrektor Ośrodka Dokumentacji Zabytków, kierujący centralną ewidencją dóbr kultury, 6) dyrektorzy (kierownicy) jednostek organizacyjnych powołanych do ochrony zabytków, 7) Biblioteka Narodowa w Warszawie i biblioteki wyznaczone przez ministra właściwego do spraw kultury w porozumieniu z właściwymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych) i Polską Akademią Nauk, w stosunku do zabytkowych materiałów bibliotecznych w zakresie im zleconym. 2. Wojewódzki konserwator zabytków wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Służby Ochrony Zabytków określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. Wojewódzkiego konserwatora zabytków powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków lub za jego zgodą. 4. Zastępcę wojewódzkiego konserwatora zabytków powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków. 5. Wojewódzki konserwator zabytków kieruje wojewódzkim oddziałem Służby Ochrony Zabytków. 6. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Służby Ochrony Zabytków, organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki konserwator zabytków i jako organ wyższego stopnia Generalny Konserwator Zabytków. 7. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, może tworzyć delegatury wojewódzkiego oddziału Służby Ochrony Zabytków. Kierownik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego konserwatora zabytków, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne. 8. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub za jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego konserwatora zabytków, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, gminom i powiatom, a także związkom gmin i powiatów, położonym na terenie województwa. 9. Minister właściwy do spraw kultury w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich oddziałów Służby Ochrony Zabytków.\"; 4) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. Ochronę dóbr kultury w zakresie określonym ustawą oraz innymi przepisami sprawują również organy jednostek samorządu terytorialnego.\"; 5) w art. 10 w ust. 1 po wyrazie \"powołuje\" dodaje się wyrazy \"i odwołuje\"; 6) w art. 11: a) w ust. 1 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"działającym w imieniu wojewody\", c) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"działającego w imieniu wojewody\"; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Generalny Konserwator Zabytków może powierzyć, w drodze porozumienia, dyrektorom (kierownikom) instytucji kultury, dla których organizatorem jest minister właściwy do spraw kultury, wykonywanie określonych zadań w sprawach ochrony zabytków, w tym wydawanie decyzji administracyjnych. 2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, wymaga zgody ministra właściwego do spraw kultury. 3. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub za jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości, w tym wydawanie decyzji administracyjnych, dyrektorom (kierownikom) muzeów lub bibliotek oraz dyrektorom (kierownikom) specjalistycznych jednostek organizacyjnych powołanych w celu ochrony dóbr kultury. 4. Powierzenie spraw, w tym wydawanie decyzji administracyjnych na rzecz dyrektorów (kierowników) muzeów lub bibliotek oraz dyrektorów (kierowników) jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3, może nastąpić za zgodą właściwego dla tych muzeów, bibliotek lub jednostek organizatora bądź organu nadzoru.\"; 8) w art. 13 : a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"działający w imieniu wojewody\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zarządy gmin są zobowiązane do prowadzenia ewidencji dóbr kultury nie wpisanych do rejestru zabytków, a znajdujących się na terenie ich działania.\"; 9) w art.14 w ust.1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) wojewódzkiego konserwatora zabytków wydanej z urzędu lub na wniosek właściciela dobra kultury, jego użytkownika, bądź właściwego organu powiatu lub gminy, 2) Generalnego Konserwatora Zabytków.\"; 10) w art.15 : a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"działającego w imieniu wojewody\", b) skreśla się ust. 3; 11) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. O skreśleniu zabytku z rejestru decyduje Generalny Konserwator Zabytków, a w przypadku powołania właściwej specjalistycznej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 10 ust. 2, Generalny Konserwator Zabytków, po zasięgnięciu opinii tej jednostki.\"; 12) w art. 17 wyrazy \"ewidencji zabytków\" zastępuje się wyrazami \"ewidencji dóbr kultury\"; 13) w art. 19 wyrazy \"Organy służby konserwatorskiej mają\" zastępuje się wyrazami \"Starosta ma\"; 14) w art. 20 wyraz \"wojewodowie\" zastępuje się wyrazem \"starostowie\"; 15) w art. 21: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"działającego w imieniu wojewody\", b) w ust. 2 po wyrazie \"udzielania\" dodaje się wyrazy \"i cofania\"; 16) w art. 22 w ust. 1 po wyrazach \"zarząd właściwej gminy\" dodaje się wyrazy \"lub zarząd właściwego powiatu\" oraz skreśla się wyrazy \"działającego w imieniu wojewody\"; 17) w art. 23 w ust. 2 wyrazy \"ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1989 r. Nr 14, poz.74 i Nr 29, poz.154 oraz z 1990 r. Nr 14, poz.90 i Nr 34, poz.198)\" zastępuje się wyrazami \"ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz.741)\"; 18) w art. 24 w ust. 3 i 4 po wyrazie \"gminy\" dodaje się wyrazy \"lub powiatu\"; 19) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. Wierzytelność Państwa z tytułu robót wymienionych w art. 31 ust. 2, prowadzonych przy zabytkach nieruchomych, nie stanowiących jego własności, zabezpiecza się na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, w formie hipoteki przymusowej.\"; 20) w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przejęcie na własność Państwa zabytku nieruchomego następuje w trybie przepisów ustawy, o której mowa w art. 23 ust. 2, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub starosty.\"; 21) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. W razie uzasadnionej obawy zniszczenia, uszkodzenia lub wywiezienia dobra kultury bez zezwolenia za granicę, bądź też nie zapewnienia dobru kultury, pomimo wezwania ze strony organu służby konserwatorskiej należytych warunków konserwacji, starosta z urzędu lub na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków wydaje decyzję o zabezpieczeniu tego dobra kultury w formie ustanowienia tymczasowego zajęcia aż do chwili usunięcia niebezpieczeństwa. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nieruchomych dóbr kultury nie wpisanych do rejestru zabytków. 3. Tymczasowe zajęcie polega na przeniesieniu ruchomego dobra kultury, w zależności od przedmiotu, do muzeum, archiwum lub biblioteki, w stosunku zaś do zabytku nieruchomego na oddaniu go w zarząd gminie, bądź innym właściwym organom samorządu województwa lub powiatu.\"; 22) w art. 38: a) w ust. 2 wyrazy \"lokalami lub budynkami\" zastępuje się wyrazami \"gruntami, budynkami lub lokalami\"; b) w ust. 3 po wyrazie \"Państwa\" dodaje się wyrazy \"lub jednostek samorządu terytorialnego\"; 23) w art. 39 po wyrazie \"Państwa\" dodaje się wyrazy \"lub jednostki samorządu terytorialnego\"; 24) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. W celu zapewnienia należytej ochrony i właściwego wykorzystania zabytków nieruchomych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej powinny dążyć do ich zagospodarowania na cele użytkowe. 2. Minister właściwy do spraw kultury określi, w drodze rozporządzenia, warunki wykorzystania zabytków nieruchomych na cele użytkowe oraz zasady i tryb przyznawania dotacji z budżetu państwa przeznaczonych dla użytkowników zabytków, prowadzących prace remontowe i konserwatorskie przy tych zabytkach.\"; 25) w art.41 w ust. 2 i 3 wyrazy \"Minister Kultury i Sztuki\" zastępuje się wyrazami \"Generalny Konserwator Zabytków\"; 26) w art. 70 w ust. 2 wyrazy \"wojewódzkiego konserwatora zabytków\" zastępuje się wyrazami \"zarząd powiatu\"."}
{"id":"2000_696_18","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 18. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach dróg krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Publicznych do którego należy: 1) wykonywanie zadań zarządcy dróg krajowych, 2) realizacja budżetu państwa w zakresie dróg krajowych. 2. Do Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych należy również: 1) współudział w realizacji polityki transportowej w zakresie dróg, 2) gromadzenie danych i sporządzanie informacji o sieci dróg publicznych, 3) nadzór nad przygotowaniem infrastruktury drogowej na potrzeby obrony państwa, 4) koordynowanie zagadnień powodziowych w zakresie dróg publicznych, 5) wydawanie zezwoleń na przejazdy po drogach publicznych pojazdów z ładunkiem lub bez ładunku o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach, których trasa przekracza granice państwa, 6) współpraca z administracjami drogowymi innych państw i organizacjami międzynarodowymi. 3. Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. 4. Zastępców Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw transportu na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych. 5. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych realizuje swoje zadania przy pomocy Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych wykonuje również zadania zarządu dróg krajowych. 6. W skład Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych wchodzą oddział centralny w Warszawie oraz następujące oddziały terenowe: 1) północno-zachodni z siedzibą w Szczecinie, 2) północny z siedzibą w Gdańsku, 3) północno-wschodni z siedzibą w Białymstoku, 4) zachodni z siedzibą w Poznaniu, 5) wschodni z siedzibą w Lublinie, 6) południowo-zachodni z siedzibą we Wrocławiu, 7) południowy z siedzibą w Katowicach, 8) południowo-wschodni z siedzibą w Krakowie. 7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zasięg terytorialny oddziałów Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych z uwzględnieniem granic powiatów. 8. Do oddziału należy: 1) wykonywanie zadań zarządu drogi na obszarze jego działania, 2) wykonywanie zadań zarządcy drogi na obszarze jego działania, powierzonych przez Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych na podstawie upoważnienia określonego w ust. 9. 9. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych może upoważnić pracowników Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych do załatwiania określonych spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych. 10. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, nadaje Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych statut określający jej organizację. 11. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb sporządzania informacji, gromadzenia i udostępniania danych o sieci dróg publicznych."}
{"id":"2000_696_18","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 18. 1. O właściwości miejscowej wojewody - w sprawach określonych w art. 17 ust. 4 - stanowią kolejno: miejsce zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, miejsce jej pobytu, miejsce jej ostatniego zamieszkania lub pobytu. W razie braku tych podstaw, właściwy jest wojewoda warszawski. 2. O właściwości miejscowej starosty w sprawach określonych w art. 16 ust. 2 oraz w art. 17 w ust. 2 pkt 1 i w ust. 3 pkt 1 stanowią kolejno: miejsce zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, miejsce jej pobytu, miejsce jej ostatniego zamieszkania lub pobytu. W razie braku z tych podstaw, właściwy jest Prezydent m.st. Warszawy jako organ wykonawczy gminy Warszawa-Centrum."}
{"id":"2000_696_18a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 18a. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie lub wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego oraz wzory zaświadczeń i wniosków."}
{"id":"2000_696_18b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 18b. Określone w ustawie zadania i kompetencje starosty są zadaniami z zakresu administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_696_19","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. Nr 10, poz. 49, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1997 r. Nr 114, poz. 739) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i który pozostaje co najmniej 3 lata w związku małżeńskim z osobą posiadającą obywatelstwo polskie, nabywa obywatelstwo polskie, jeżeli w terminie określonym w ust. 1a złoży odpowiednie oświadczenie przed właściwym organem i organ ten wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Termin do złożenia oświadczenia woli, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6 miesięcy od dnia uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na osiedlenie się albo 3 lata i 6 miesięcy od dnia zawarcia związku małżeńskiego z osobą posiadającą obywatelstwo polskie.\"; 2) w art. 11 w ust. 1 wyraz \"Kobieta\" zastępuje się wyrazem \"Osoba\"; 3) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obywatel polski traci obywatelstwo polskie na swój wniosek po uzyskaniu zgody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.\", b) w ust. 2 wyrazy \"Zezwolenie na zmianę obywatelstwa udzielone\" zastępuje się wyrazami \"Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa udzielona\", c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielona jednemu z rodziców rozciąga się na dzieci pozostające pod jego władzą rodzicielską, gdy drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska lub nie jest on obywatelem polskim albo gdy jest obywatelem polskim i wyrazi przed właściwym organem zgodę na utratę obywatelstwa polskiego przez dzieci. 4. W przypadku gdy drugie z rodziców jest obywatelem polskim i sprzeciwia się rozciągnięciu na dzieci zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielonej pierwszemu z rodziców lub gdy porozumienie napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, każde z rodziców może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.\", d) w ust. 5 wyrazy \"Zezwolenie na zmianę obywatelstwa\" zastępuje się wyrazami \"Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa\"; 4) skreśla się art. 14 i art. 15; 5) rozdział 4 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 4 Właściwość organów"}
{"id":"2000_696_19","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 19. 1. Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do właściwości którego należą sprawy z zakresu planowania, budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi. 2. Zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, są dla dróg: 1) krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Publicznych, 2) wojewódzkich - zarząd województwa, 3) powiatowych - zarząd powiatu, 4) gminnych - zarząd gminy. 3. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych jest zarządcą autostrady wybudowanej na zasadach określonych w ustawie do czasu przekazania jej koncesjonariuszowi w drodze porozumienia, zawartego pomiędzy Generalnym Dyrektorem Dróg Publicznych, Prezesem Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad oraz koncesjonariuszem. Koncesjonariusz pełni funkcję zarządcy autostrady płatnej na warunkach określonych w umowie koncesyjnej. 4. Zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między zarządcami w trybie porozumień. 5. W granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest zarząd miasta."}
{"id":"2000_696_19a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 19a. 1. Koszty związane z funkcjonowaniem Państwowej Straży Pożarnej są pokrywane z budżetu państwa. 2. Koszty funkcjonowania Państwowej Straży Pożarnej na obszarze powiatu są pokrywane z dotacji celowej budżetu państwa."}
{"id":"2000_696_19b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 19b. W pokrywaniu części kosztów funkcjonowania Państwowej Straży Pożarnej mogą uczestniczyć: 1) gmina, powiat lub samorząd województwa, 2) organizatorzy imprez masowych."}
{"id":"2000_696_19c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 19c. Wykonanie zadań zleconych Państwowej Straży Pożarnej przez osoby prawne lub fizyczne, a wykraczających poza zakres ustawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej, są finansowane przez właściwego zleceniodawcę na podstawie zawartej umowy."}
{"id":"2000_696_19d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 19d. Osoby prawne lub fizyczne mogą uczestniczyć w ponoszeniu kosztów budowy strażnic, ich wyposażenia i utrzymania.\"; 15) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Działania ratownicze organizuje i prowadzi Państwowa Straż Pożarna.\", b) skreśla się ust. 1a; 16) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W celu realizacji nadzoru nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych, rozpoznawania zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń oraz przygotowywania do działań ratowniczych, Państwowa Straż Pożarna przeprowadza czynności kontrolno-rozpoznawcze oraz ćwiczenia i manewry.\"; 17) w art. 24 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"oraz terenowych organów administracji rządowej i samorządowej\"; 18) w art. 26 w ust. 1 wyrazy \"komendant rejonowy\" zastępuje się wyrazami \"komendant powiatowy (miejski)\"; 19) w art. 32 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w komendzie powiatowej (miejskiej) wraz z jednostkami ratowniczogaśniczymi \" komendant powiatowy (miejski),\", b) skreśla się pkt 4, c) dodaje się pkt 8 w brzmieniu\" \"8) w Centralnym Muzeum Pożarnictwa - dyrektor muzeum.\"; 20) w art. 37d w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) komendant powiatowy (miejski) \" na obszarze powiatu.\"; 21) w art. 43 w ust. 2 w pkt 6 skreśla się wyrazy \"lub nabycia obywatelstwa innego państwa\"; 22) w art. 90 po wyrazach \"z góry\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"w pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który przysługuje uposażenie\"; 23) art. 95b otrzymuje brzmienie: \"Art. 95b. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określa, w drodze rozporządzenia, wysokość funduszu na nagrody, o których mowa w art. 73 ust. 1 pkt 2 i art. 95, oraz na zapomogi, o których mowa w art. 95a.\"; 24) w art. 113 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zakwaterowanie, umundurowanie, odzież specjalną i ekwipunek osobisty oraz wyżywienie w naturze albo równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie,\"; 25) w art. 114 w ust. 3 po wyrazach \"art. 61 ust. 1\" dodaje się przecinek i wyrazy \"2, 4 pkt 1 i 2 oraz ust. 5\"; 26) w art. 121 w ust. 1 w pkt 4 po wyrazach \"komendantów wojewódzkich, \" dodaje się wyrazy \"i ich zastępców,\"; 27) art. 124g otrzymuje brzmienie: \"Art. 124g. 1. Koszty funkcjonowania komisji dyscyplinarnej ponosi Skarb Państwa. O kosztach postępowania dyscyplinarnego orzeka komisja dyscyplinarna. 2. Do ustalania kosztów postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy o kosztach sądowych w sprawach karnych.\"."}
{"id":"2000_696_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz.U. Nr 22, poz. 162, z 1948 r. Nr 36, poz. 250, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2.1. Pozwoleń na przeprowadzenie zbiórki udzielają, w drodze decyzji administracyjnej: 1) wójt, burmistrz (prezydent miasta) - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze gminy lub jego części, 2) starosta - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze powiatu lub jego części obejmującej więcej niż jedną gminę, 3) marszałek województwa - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze województwa lub jego części obejmującej więcej niż jeden powiat, 4) minister właściwy do spraw wewnętrznych - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze obejmującym więcej niż jedno województwo. 2. Jeżeli zebrane ofiary mają być zużyte za granicą państwa, pozwolenia na zbiórkę udziela, w drodze decyzji administracyjnej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw finansów publicznych.\"; 2) w art. 3 skreśla się ust. 4; 3) w art. 4 wyrazy \"zarejestrowanym,\" zastępuje się wyrazem \"i\"; 4) w art. 5 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 5) w art. 8: a) w ust. 1 skreśla się zdanie trzecie, b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Wynik zbiórki i sposób zużytkowania zebranych ofiar powinien być podany do wiadomości organu, który udzielił pozwolenia, oraz ogłoszony w terminie 1 miesiąca w prasie, w rozumieniu przepisów Prawa prasowego, o zasięgu obejmującym co najmniej obszar na którym zbiórka została przeprowadzona.\"; 7) skreśla się art. 12; 8) skreśla się art. 14."}
{"id":"2000_696_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 2. 1.Zadania określone w art. 1 wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Inspekcji Handlowej, zwany dalej \"Głównym Inspektorem\", 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej, zwanego dalej \"wojewódzkim inspektorem\", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji handlowej wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 2.Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Handlowej określone w ustawie oraz przepisach odrębnych. 3. Wojewódzki inspektor kieruje działalnością wojewódzkiego inspektoratu inspekcji handlowej. 4. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Handlowej, organem właściwym jest wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor."}
{"id":"2000_696_20","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 20. Do zarządcy drogi należy w szczególności: 1) opracowanie projektów planów rozwoju sieci drogowej, 2) opracowanie projektów planów finansowania budowy, utrzymania i ochrony dróg oraz obiektów mostowych, 3) pełnienie funkcji inwestora, 4) utrzymanie nawierzchni, chodników, obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, 5) realizacja zadań w zakresie inżynierii ruchu, 6) przygotowanie infrastruktury drogowej dla potrzeb obronnych oraz wykonywanie innych zadań na rzecz obronności kraju, 7) koordynacja robót w pasie drogowym, 8) wydawanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego, na zjazdy z dróg, na przejazdy po drogach publicznych pojazdów z ładunkiem lub bez ładunku o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych, 9) prowadzenie ewidencji dróg i drogowych obiektów mostowych, 10) przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i obiektów mostowych, 11) wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających, 12) przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników, 13) przeciwdziałanie niekorzystnym przeobrażeniom środowiska mogącym powstać lub powstającym w następstwie budowy lub utrzymania dróg, 14) wprowadzanie ograniczeń bądź zamykanie dróg i drogowych obiektów mostowych dla ruchu oraz wyznaczanie objazdów, gdy występuje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia, 15) dokonywanie okresowych pomiarów ruchu drogowego, 16) sadzenie, utrzymanie oraz usuwanie drzew i krzewów oraz pielęgnacja zieleni w pasie drogowym poza obszarami zabudowanymi, 17) prowadzenie gospodarki gruntami i innymi nieruchomościami pozostającymi w zarządzie organu zarządzającego drogą."}
{"id":"2000_696_20","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 20. 1.Do zadań wojewódzkiej biblioteki publicznej należy: 1) gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie materiałów bibliotecznych służących obsłudze potrzeb informacyjnych, eduka cyjnych i samokształceniowych, zwłaszcza dotyczących wiedzy o własnym regionie oraz dokumentujących jego dorobek kulturalny, naukowy i gospodarczy, 2) pełnienie funkcji ośrodka informacji bibliotecznobibliograficznego, organizowanie obiegu wypożyczeń między bibliotecznych, opracowywanie i publikowanie bibliografii regionalnych, a także innych materiałów informacyjnych o cha rakterze regionalnym, 3) badanie stanu i stopnia zaspokajania potrzeb użytkowników, analizowanie stanu, organizacji i rozmieszczenia bibliotek oraz formułowanie i przedstawianie organizatorom propozycji zmian w tym zakresie, 4) udzielanie bibliotekom pomocy instrukcyjno-metodycznej i szkoleniowej, 5) sprawowanie nadzoru merytorycznego w zakresie realizacji przez powiatowe i gminne biblioteki publiczne zadań określonych w art. 27 ust. 5. 2. Biblioteka publiczna, której organizatorem jest powiat lub miasto na prawach powiatu, działająca w mieście będącym siedzibą samorządu województwa, może wykonywać zadania, o których mowa w ust. 1, na postawie porozumienia zarządu województwa z zarządem powiatu lub miasta na prawach powiatu. Porozumienie w szczególności określa wielkość środków finansowych, które wnoszą strony porozumienia, niezbędnych do prowadzenia działalności przez bibliotekę.\"; 6) dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art.20a. 1. Powiatowa biblioteka publiczna, realizuje odpowiednio zadania określone w art. 20 w ust. 1 w pkt 1, 2, 4 i 5 oraz współdziała z wojewódzką biblioteką publiczną. 2. Biblioteka publiczna, której organizatorem jest gmina, działająca w mieście będącym siedzibą samorządu powiatowego, może wykonywać zadania, o których mowa w ust. 1, na podstawie porozumienia zarządu powiatu z zarządem gminy. Porozumienie powinno zawierać ustalenia określone w art. 20 ust. 2.\"."}
{"id":"2000_696_20","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. Nr 32, poz. 153, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 45, poz. 199 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 50 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 wyrazy \"Milicji Obywatelskiej lub najbliższy organ administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"Policji lub najbliższy organ administracji publicznej\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Organy wojskowe, Policji i administracji publicznej, jednostki organizacyjne służby zdrowia i ochrony przeciwpożarowej oraz przedsiębiorcy obowiązani są współdziałać z organami wymienionymi w ust. 2, a także brać udział w akcji zapobiegawczej na wezwanie organów ruchu lotniczego w razie zagrożenia bezpieczeństwa statku powietrznego.\"."}
{"id":"2000_696_21","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 21. 1. Zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2-4, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy powołanej przez siebie jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi. W przypadku, gdy jednostka taka nie została powołana, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca. 2. Zarządy dróg, o których mowa w ust. 1 oraz art. 18 ust. 5, mają prawo do: 1) wstępu na grunty przyległe do pasa drogowego, jeżeli jest to niezbędne do wykonywania czynności związanych z utrzymaniem i ochrona dróg, 2) urządzenia czasowego przejazdu przez grunty przyległe do pasa drogowego w razie przerwy komunikacji na drodze, 3) ustawiania na gruntach przyległych do pasa drogowego zasłon przeciwśnieżnych. 3. Właścicielom lub użytkownikom gruntów, którzy ponieśli szkody w wyniku czynności wymienionych w ust. 2, przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami."}
{"id":"2000_696_21","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 21 maja 1963 r. o substancjach trujących (Dz.U. Nr 22, poz. 116, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110) w art. 11 w ust. 1 wyrazy \"do jednostek podległych radom narodowym - prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw)\" zastępuje się wyrazami \"do gminnych, powiatowych i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych - zarządy właściwych: gmin, powiatów i samorządów województw (zarządy miast, miasta na prawach powiatów)\"."}
{"id":"2000_696_21c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 21c. 1. Zadania samorządu powiatowego w zakresie ochrony praw konsumenta, wykonuje powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, zwany dalej \"rzecznikiem konsumentów\". 2. Powiaty mogą, w drodze porozumienia, utworzyć jedno wspólne stanowisko rzecznika konsumentów."}
{"id":"2000_696_21d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 21d. 1. Rzecznika konsumentów powołuje i odwołuje rada powiatu (rada miasta na prawach powiatu). 2. Rzecznika konsumentów powołuje się spośród osób z wyższym wykształceniem i co najmniej pięcioletnią praktyką zawodową."}
{"id":"2000_696_21e","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 21e. 1. Do zadań rzecznika konsumentów w szczególności należy: 1) zapewnienie konsumentom bezpłatnego poradnictwa i informacji prawnej w zakresie ochrony ich interesów, 2) wytaczanie powództw na rzecz konsumentów oraz wstępowanie, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumentów, 3) składanie wniosków w sprawie stanowienia i zmiany przepisów prawa miejscowego w zakresie ochrony interesów konsumentów, 4) współdziałanie z właściwymi terytorialnie delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz organizacjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów. 2. Rzecznik konsumentów może udzielać obywatelom także w innych formach pomocy prawnej w zakresie ochrony praw konsumentów."}
{"id":"2000_696_21f","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 21f. Zarząd powiatu na wniosek rzecznika konsumentów, może zlecać prowadzenie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego, działającym na obszarze powiatu organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów.\"."}
{"id":"2000_696_22","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 22. 1. Zarząd drogi sprawuje nieodpłatny trwały zarząd gruntami w pasie drogowym. 2. Grunty, o których mowa w ust. 1, zarząd drogi może oddawać innym podmiotom gospodarczym w dzierżawę, najem albo je użyczać w drodze umowy na cele związane z gospodarką drogową, potrzebami ruchu drogowego i obsługi podróżnych. 3. W przypadku nabywania gruntów przeznaczonych pod pas drogowy, zarząd drogi może wystąpić z wnioskiem o dokonanie podziału lub scalenia nieruchomości zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami.\" 11) w art. 35 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"terenowego\" i \"administracji państwowej\"; 12) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. W razie samowolnego naruszenia pasa drogowego lub zarezerwowanego pasa terenu, właściwy zarządca drogi orzeka o przywróceniu ich do stanu poprzedniego.\"; 13) w art. 38 ust. 2 i art. 40 ust. 1 wyrazy \"zarządu drogi\" zastępuje się wyrazami \"zarządcy drogi\"; 14) art. 39. ust 3 otrzymuje brzmienie: \" 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach lokalizowanie w pasie drogowym urządzeń lub obiektów nie związanych z gospodarką drogową lub potrzebami ruchu, jak również umieszczanie takich urządzeń na obiektach mostowych może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi.\"; 15) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Obiekty budowlane przy drogach powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni co najmniej: L.p. Rodzaj drogi Na terenie Poza terenem zabudowy zabudowy miast i wsi 1. Autostrada 30 m 50 m 2. Droga ekspresowa 20 m 40 m 3. Droga ogólnodostępna: 10 m 25 m krajowa, 8 m 20 m wojewódzka, 6 m 15 m powiatowa gminna 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach właściwy zarząd drogi może wyrazić zgodę na usytuowanie obiektu budowlanego przy drodze, o której mowa w ust. 1 lp. 3 tabeli, w odległości mniejszej niż określona. 3. Przepisów ust. 1 lp. 2 i 3 tabeli nie stosuje się do podziemnych obiektów telekomunikacyjnych, lokalizowanych poza jezdnią drogi na terenie zabudowy miast i wsi oraz poza koroną drogi na terenach zalewowych i górskich na warunkach ustalonych przez zarząd drogi.\"."}
{"id":"2000_696_22","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. Nr 28, poz. 169, z 1982 r. Nr 11, poz. 80, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1995 r. Nr 141, poz. 692) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Starosta ustala, stosownie do przepisów art. 1 i 3, które nieruchomości stanowią wspólnotę gruntową bądź mienie gromadzkie. 2. Wykaz uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej oraz wykaz obszarów gospodarstw przez nich posiadanych i wielkość przysługujących im udziałów we wspólnocie ustala, w drodze decyzji, starosta. Dla obszarów gmin projekty takich wykazów sporządzają wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast). 3. Jeżeli wspólnota gruntowa położona jest na obszarze dwu lub więcej powiatów, wojewoda określa, który ze starostów będzie właściwy w sprawach wymienionych w ust. 1 i 2.\", b) w ust. 6 wyrazy \"lokalu prezydium gromadzkiej rady narodowej bądź miejskiej (dzielnicowej) rady narodowej lub rady narodowej osiedla\" zastępuje się wyrazami \"urzędzie gminy\"; 2) w art. 9 w ust. 2 wyrazy \"gromady (miasta, osiedla)\" zastępuje się wyrazem \"gminy\"; 3) w art. 15 wyrazy \"ustalą Ministrowie Rolnictwa oraz Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego\" zastępuje się wyrazami \"ustali minister właściwy do spraw rolnictwa\"; 4) użyte w art. 18 w ust. 1, w art. 21 w ust. 6, w art. 23, w art. 25 w ust. 1-3, w art. 26 w ust. 1 i w art. 27 w ust. 2 w różnych przypadkach wyrazy \"do spraw rolnych i leśnych organ prezydium powiatowej rady narodowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"zarząd gminy\"; 5) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1.W terminie oznaczonym w statucie spółki organy spółki są obowiązane przedstawić właściwemu zarządowi gminy do zatwierdzenia plan zagospodarowania i regulamin użytkowania gruntów i urządzeń spółki. Jeżeli zagospodarowanie dotyczy gruntów określonych w art. 6 ust. 2 - organy spółki przedstawiają staroście do zatwierdzenia uproszczony plan zagospodarowania takich gruntów, po wcześniejszym uzyskaniu opinii właściwego terytorialnie nadleśniczego. 2. Zarządy gmin oraz starostowie są uprawnieni do wprowadzenia w przedstawionych planach oraz w regulaminie zmian i uzupełnień uzasadnionych względami gospodarczymi.\"; 6) w art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W razie sprzedaży nieruchomości stanowiącej wspólnotę gruntową, gminie przysługuje prawo pierwokupu.\"."}
{"id":"2000_696_23","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1997 r. Nr 60, poz. 369) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust.1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane, na żądanie inspektora sanitarnego bądź właściwego do spraw zdrowia organu administracji publicznej: 1) poddawać się szczepieniom ochronnym przeciwko chorobom zakaźnym, 2) poddawać się badaniom mającym na celu wykrywanie chorób zakaźnych, 3) wykonywać zalecenia dotyczące zabiegów higieniczno-sanitarnych, jakie okażą się niezbędne w celu zapobiegania chorobom zakaźnym, 4) udzielać wyjaśnień i podawać dane mogące mieć znaczenie dla wykrycia choroby zakaźnej i źródła zakażenia lub zapobiegania szerzeniu się choroby zakaźnej.\"; 2) użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 7 w ust. 3 i w art. 26 w ust. 1 pkt 1 wyrazy \"Państwowej Inspekcji Sanitarnej\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcji Sanitarnej\"; 3) w art. 5 ust.1 otrzymuje brzmienie: \"1. Właściciel, zarządca, administrator oraz pracodawca są obowiązani utrzymywać nieruchomości w należytym stanie higienicznosanitarnym oraz stosować się do wskazań i nakazów wydawanych przez organy Inspekcji Sanitarnej w celu zwalczania chorób zakaźnych.\"; 4) w art. 6 ust.1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zakłady opieki zdrowotnej, akademie medyczne i inne szkoły wyższe prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, instytuty naukowo\"badawcze, osoby wykonujące zawód medyczny, kierownicy statków morskich i śródlądowych oraz statków powietrznych, pracodawcy, zakłady nauczania, wychowania i opieki, hotele, domy wczasowe, schroniska turystyczne i ośrodki turystyczno\"wypoczynkowe, zakłady karne, organy Policji, organy jednostek samorządu terytorialnego mają obowiązek zgłaszania organom Inspekcji Sanitarnej, a także określonym publicznym zakładom opieki zdrowotnej przypadków zachorowania, podejrzenia o zachorowanie i zgonów na choroby zakaźne natychmiast po otrzymaniu o nich wiadomości.\"; 5) w art. 7: a) w ust. 1 i 2 wyrazy \"Powiatowy (miejski, dzielnicowy) lub portowy inspektor sanitarny\" zastępuje się wyrazami \"Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu), portowy lub kolejowy inspektor sanitarny\", b) skreśla się ust. 5; 6) w art. 8: a) w ust. 1 wyrazy \"społeczne służby zdrowia\" zastępuje się wyrazami \"opieki zdrowotnej\", b) w ust. 2 wyrazy \"Powiatowy (miejski, dzielnicowy) lub portowy inspektor sanitarny\" zastępuje się wyrazami \"Powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu), portowy lub kolejowy inspektor sanitarny\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Zarząd powiatu właściwy ze względu na miejsce zamieszkania w stosunku do obywateli polskich oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych w stosunku do cudzoziemców pokrywają: 1) koszty przewozu osób podlegających przymusowej hospitalizacji lub izolacji oraz 2) koszty przejazdu do zakładu opieki zdrowotnej osób podlegających przymusowemu leczeniu lub przymusowym badaniom stanu zdrowia, z wyjątkiem badań określonych w art. 2 ust. 2 pkt 3.\", d) w ust. 7 wyrazy \"zakłady pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 7) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Lekarz, starszy felczer lub felczer, który w czasie wykonywania czynności zawodowych stwierdził przypadek choroby zakaźnej lub powziął podejrzenie co do istnienia takiej choroby, jest obowiązany zastosować środki zapobiegające szerzeniu się choroby. Jeżeli lekarz, starszy felczer lub felczer nie jest upoważniony do wykonywania uprawnień inspektora sanitarnego, przysługują mu w takim przypadku uprawnienia określone w art. 7 ust. 1 pkt 2, 3 i 5 oraz ust. 2, z tym że od jego decyzji może być wniesione odwołanie do właściwego inspektora sanitarnego.\"; 8) w art. 10 wyrazy \"Wojewódzki inspektor sanitarny (inspektor sanitarny miasta wyłączonego z województwa)\" zastępuje się wyrazami \"Inspektor sanitarny\"; 9) w art. 12: a) w ust.1 wyrazy \"prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) na wniosek wojewódzkiego inspektora sanitarnego (inspektora sanitarnego miasta wyłączonego z województwa)\" zastępuje się wyrazami \"właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego bądź wojewoda na wniosek inspektora sanitarnego\", b) w ust. 3 wyrazy \"prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa)\" zastępuje się wyrazami \"zarząd powiatu\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zarządzenia w sprawach określonych w ust. 1 powinny określać sposób wykonania wprowadzanych nakazów i zakazów oraz powinny być podawane do wiadomości w drodze obwieszczeń publicznych.\"; 10) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Główny Inspektor Sanitarny bądź wojewódzki inspektor sanitarny ustala, które przepisy ustawy mogą być stosowane do jednostek chorobowych określonych w ust. 1. Zarządzenie wydane w tej sprawie przez wojewódzkiego inspektora sanitarnego traci moc, jeżeli nie zostanie zatwierdzone, przed upływem tygodnia od dnia jego wydania, przez Głównego Inspektora Sanitarnego.\"; 11) w art. 15: a) w ust. 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\", b) skreśla się ust. 2; 12) w art. 16: a) w ust. 1 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", b) skreśla się ust. 2; 13) w art. 17: a) w ust. 1 i 3 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\", b) w ust. 2 wyrazy \"powiatowy (miejski, dzielnicowy) lub portowy inspektor sanitarny\" zastępuje się wyrazami \"powiatowy (miejski w miastach na prawach powiatu), portowy lub kolejowy inspektor sanitarny\"; 14) w art. 20: a) ust.1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Osoby wykonujące zawody medyczne, a także osoby o innych kwalifikacjach, zatrudnione w zakładach opieki zdrowotnej, mogą być powoływane do pracy przy zwalczaniu epidemii. 2. Decyzję o powołaniu wydaje, na wniosek inspektora sanitarnego: 1) starosta, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub zatrudnienia osoby powoływanej, jeśli powołanie dotyczy obszaru danego powiatu, 2) wojewoda, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub zatrudnienia osoby powoływanej, jeśli powołanie dotyczy obszaru danego województwa, 3) minister właściwy do spraw zdrowia w razie powołania na obszar innego województwa.\", b) w ust. 3 pkt 2-4 otrzymują brzmienie: \"2) posłowie i senatorowie, 3) członkowie organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego, 4) osoby zatrudnione w jednostkach organizacyjnych podległych ministrom właściwym do spraw: obrony narodowej, spraw wewnętrznych, sprawiedliwości i transportu\", c) w ust. 4 wyrazy \"zakładzie społecznym służby zdrowia\" zastępuje się wyrazami \"zakładzie opieki zdrowotnej\"; 15) w art. 21 w ust. 2 wyrazy \"państwowy inspektor sanitarny\" zastępuje się wyrazami \"inspektor sanitarny\"."}
{"id":"2000_696_24","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741 i Nr 117, poz. 751) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 79, w art. 81 § 2 pkt 2, w art. 232, w art. 233, w art. 234, w art. 235 § 1, w art. 236 § 1, w art. 239 § 1, w art. 240, w art. 243, w art. 599 § 2 oraz w art. 600 § 2 użyty w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"gmina\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 179 w § 1 wyrazy \"kierownika rejonowego organu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"starosty wykonującego to zadanie jako zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 3) w art. 4201: a) w § 1 po wyrazie \"funkcjonariusza\" dodaje się wyraz \"jednostki\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Funkcjonariuszami jednostek samorządu terytorialnego w rozumieniu niniejszego tytułu są pracownicy samorządowi, radni, członkowie zarządów gmin, powiatów i województw, a także inne osoby, do których stosuje się przepisy o pracownikach samorządowych. Za funkcjonariuszy jednostek samorządu terytorialnego uważa się także osoby działające na zlecenie organów jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków.\"; 4) art. 4202 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4202. Jeżeli jednak szkoda została wyrządzona przez funkcjonariusza jednostki samorządu terytorialnego przy wykonywaniu określonych ustawami zadań z zakresu administracji rządowej lub zleconych przez ustawy albo powierzonych, odpowiedzialność za szkodę ponoszą Skarb Państwa i jednostka samorządu terytorialnego solidarnie.\"; 5) w art. 421 po wyrazach \"Skarbu Państwa albo\" dodaje się wyraz \"jednostki\"; 6) w art. 951 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Spadkodawca może sporządzić testament także w ten sposób, że w obecności dwóch świadków oświadczy swoją ostatnią wolę ustnie wobec przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, sekretarza powiatu albo gminy lub kierownika urzędu stanu cywilnego.\"."}
{"id":"2000_696_25","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 113, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944) wprowadza się następujące zmiany: 1) w części pierwszej, w księdze pierwszej dodaje się tytuł IIIb w brzmieniu: \"Tytuł IIIb. Powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów"}
{"id":"2000_696_25b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 25b. Powiatowym zasobem nieruchomości gospodaruje zarząd powiatu. Przepisy art. 25 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_696_25c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 25c. Wojewódzki zasób nieruchomości stanowią nieruchomości, które: 1) stały się własnością województwa na podstawie odrębnych ustaw, 2) zostały nabyte w drodze umowy na własność lub w użytkowanie wieczyste województwa, 3) zostały nabyte w drodze wywłaszczenia na rzecz województwa, 4) stały się własnością województwa w drodze zamiany lub darowizny albo co do których województwo uzyskało w tym trybie prawo użytkowania wieczystego, 5) stanowiły własność województwa i w stosunku do których wygasło prawo użytkowania wieczystego, trwałego zarządu lub użytkowania, 6) pozostały po zlikwidowanych lub sprywatyzowanych wojewódzkich osobach prawnych oraz zlikwidowanych wojewódzkich jednostkach organizacyjnych, 7) stały się własnością województwa na skutek zrzeczenia się, 8) zostały przejęte na własność województwa na podstawie innych tytułów prawnych."}
{"id":"2000_696_25d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 25d. Wojewódzkim zasobem nieruchomości gospodaruje zarząd województwa. Przepisy art. 25 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 16) w art. 32 w ust. 3 wyrazy \"a gminą\" zastępuje się wyrazami \"a jednostką samorządu terytorialnego oraz między jednostkami samorządu terytorialnego\"; 17) w art. 34 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Wojewoda w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, a odpowiednia rada lub sejmik w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność jednostki samorządu terytorialnego, mogą przyznać, odpowiednio w drodze zarządzenia lub uchwały, pierwszeństwo w nabywaniu lokali ich najemcom lub dzierżawcom, z zastrzeżeniem art. 60.\"; 18) w art. 35 w ust. 1 wyrazy \"urzędu rejonowego lub urzędu gminy\" zastępuje się wyrazami \"właściwego urzędu\"; 19) w art. 36 wyrazy \"i gmina\" zastępuje się wyrazami \"lub jednostka samorządu terytorialnego\"; 20) w art. 37: a) w ust. 2: - w pkt 2 wyraz \"gminą\" zastępuje się wyrazami \"jednostką samorządu terytorialnego oraz między tymi jednostkami\", - w pkt 7 wyraz \"komunalnej\" zastępuje się wyrazem \"samorządowej\", b) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Wojewoda - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, a odpowiednia rada lub sejmik - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność jednostki samorządu terytorialnego, odpowiednio w drodze zarządzenia lub uchwały, mogą zwolnić z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe lub na realizację urządzeń infrastruktury technicznej albo innych celów publicznych, jeżeli cele te będą realizowane przez podmioty, dla których są to cele statutowe i, których dochody przeznacza się w całości na działalność statutową.\"; 21) w art. 38 w ust. 2 wyrazy \"urzędu rejonowego albo urzędu gminy\" zastępuje się wyrazami \"właściwego urzędu\"; 22) w art. 43: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.\", b) w ust. 5 wyrazy \"gminy - komunalnej\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego - odpowiedniej jednostce samorządowej\", c) w ust. 6 wyrazy \"lub rada gminy\" zastępuje się wyrazami \"albo odpo wiednia rada lub sejmik\" oraz skreśla się wyrazy \" , o których mowa w ust. 1\"; 23) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art.56. Przy tworzeniu lub powoływaniu samorządowych osób prawnych lub samorządowych jednostek organizacyjnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 51 i art. 53-55, z tym że na wyposażenie tych osób lub jednostek zarząd gminy, powiatu lub województwa przeznacza nieruchomości odpowiednio z gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego zasobu nieruchomości.\"; 24) w art. 57: a) w ust. 2 i 3 wyrazy \"Minister Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw Skarbu Państwa\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W razie likwidacji lub prywatyzacji samorządowej osoby prawnej stosuje się odpowiednio ust. 1-3, z tym że nieruchomości, które nie zostały zagospodarowane, zarząd jednostki samorządu terytorialnego włącza protokolarnie odpowiednio do gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego zasobu nieruchomości.\", c) w ust. 5 wyrazy \"własność gminy, organ nadzorujący włącza je protokolarnie do gminnego zasobu nieruchomości\" zastępuje się wyrazami \"własność jednostek samorządu terytorialnego, organ nadzorujący włącza je protokolarnie do zasobu nieruchomości odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego\"; 25) użyte w art. 60 w ust. 1-4 i w art. 223 w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\"; 26) w art. 61 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana wskazać i przenieść własność nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli jest ona niezbędna na cele, o których mowa w ust. 1. Umowę przeniesienia własności nieruchomości do zasobu Skarbu Państwa zawiera z tą jednostką starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej.\"; 27) w art. 68 w ust. 1 w zdaniu wstępnym i w ust. 3 w zdaniu drugim, w art. 73 w ust. 4 oraz w art. 84 w ust. 3 i 4 w zdaniu wstępnym i w ust. 4 w zdaniu drugim wyrazy \"lub rady gminy\" zastępuje się wyrazami \"albo rady lub sejmiku\"; 28) w art. 70 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wojewoda w stosunku do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, a rada lub sejmik w stosunku do nieruchomości stanowiących odpowiednio własność gminy, powiatu lub województwa, mogą zastosować umowne stawki oprocentowania.\"; 29) w art. 73 w ust. 3 wyrazy \"rady gminy\" zastępuje się wyrazami \"rady lub sejmiku\"; 30) w art. 74 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Bonifikaty udziela na wniosek tych osób starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w stosunku do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa albo rada lub sejmik w stosunku do nieruchomości stanowiących odpowiednio własność gminy, powiatu lub samorządu województwa.\"; 31) w art. 76 w ust. 1 wyrazy \"rady gminy w stosunku do nieruchomości stanowiących własność gminy\" zastępuje się wyrazami \"odpowiedniej rady lub sejmiku w stosunku do nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego\"; 32) w art. 86 w zdaniu pierwszym wyrazy \"lub uchwałą rady gminy w stosunku do nieruchomości stanowiących własność gminy\" zastępuje się wyrazami \"albo uchwałą odpowiednio rady lub sejmiku w stosunku do nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego\"; 33) w art. 95 w pkt 5 wyraz \"komunalnych\" zastępuje się wyrazem \"samorządowych\"; 34) w art. 97: a) w ust. 4 wyrazy \"kierownika urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej albo zarządu powiatu lub zarządu województwa\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Podziału nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, powiatu lub województwa można dokonać z urzędu, po zasięgnięciu opinii odpowiednio starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, zarządu powiatu lub zarządu województwa.\"; 35) w art. 98 w ust. 1 w zdaniu drugim i w art. 110 w ust. 4 w pkt 3 po wyrazach \"Skarbu Państwa\" dodaje się wyrazy \" ,powiatu lub województwa\"; 36) w art. 109 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"lub gminy\" zastępuje się wyrazami \"albo jednostek samorządu terytorialnego\"; 37) użyty w art. 112 w ust. 4, w art. 114 w ust. 1 w zdaniu pierwszym, w art. 115 w ust. 2 w zdaniu pierwszym, w art. 117 w ust. 1 i 2, w art. 118 w ust. 1, w art. 122 w ust. 1 w zdaniu pierwszym, w art. 124 w ust. 1 w zdaniu pierwszym i w ust. 5, w art. 125 w zdaniu pierwszym, w art. 126 w ust. 1, w ust. 3 w zdaniu pierwszym i w ust. 4, w art. 129 w ust. 1 w zdaniu pierwszym i w ust. 4, w art. 132 w ust. 4 i 7, w art. 136 w ust. 3 w zdaniu drugim oraz w art. 142 w różnych przypadkach wyraz \"wojewoda\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 38) w art. 114 w ust. 2 wyrazy \"przeprowadza zarząd gminy\" zastępuje się wyrazami \"przeprowadzają ich zarządy\"; 39) w art. 115 w ust. 1 wyrazy \"zarządu gminy\" zastępuje się wyrazami \"jej zarządu\"; 40) w art. 123 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Wpisu dokonuje się na wniosek starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej lub zarządu jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli nieruchomość została wywłaszczona na rzecz tej jednostki.\"; 41) w art. 124 w ust. 7 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Wpisu dokonuje się na wniosek starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej lub zarządu jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli zezwolenie było udzielone na wniosek tej jednostki.\"; 42) w art. 131 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nieruchomość zamienną przyznaje się z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz Skarbu Państwa lub z zasobu nieruchomości odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz tej jednostki.\"; 43) w art. 132 w ust. 5 wyrazy \"wojewoda, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz Skarbu Państwa, albo zarząd gminy, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz gminy\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz Skarbu Państwa albo zarząd jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli wywłaszczenie następuje na rzecz tej jednostki\"; 44) art. 140: a) w ust. 1 wyrazy \"lub gminie\" zastępuje się wyrazami \"lub właściwej jednostce samorządu terytorialnego\", b) w ust. 6 wyrazy \"albo gmina\" zastępuje się wyrazami \"albo właściwa jednostka samorządu terytorialnego\"; 45) w art. 141 w ust. 2 w zdaniu pierwszym i w art. 162 w ust. 2 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"właściwej jednostki samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_26","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 10, poz. 30 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 700 po art. 54a dodaje się art. 54b w brzmieniu: \"Art. 54b. Akademią nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych jest Szkoła Główna Służby Pożarniczej przygotowująca wyspecjalizowane kadry do wykonywania zadań związanych z ochroną przeciwpożarową i ochroną ludności, a także kadry naukowe i dydaktyczne dla szkół i jednostek badawczo-rozwojowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.\"."}
{"id":"2000_696_27","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. Nr 16, poz. 137 oraz z 1975 r. Nr 16, poz. 91) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy, w art. 1 w ust. 1, w art. 3 w ust. 1 i 2, w art. 4 w ust. 1, w art. 5 w ust. 1, w art. 6, w art. 7 w ust. 1 i 2, w art. 8 w pkt 1 i 2, w art. 9 w ust. 1 i w art. 10 w ust. 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Państwowa Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych\"; 2) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zwierzchni nadzór nad działalnością Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych sprawuje minister właściwy do spraw rolnictwa.\"; 3) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Zadania Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych wykonują: 1) Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, jako kierownika wojewódzkiej inspekcji skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.\"; 4) dodaje się art. 2a -2d w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Zastępcę Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. 4. Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. 5. Organizację Głównego Inspektoratu Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2000_696_28","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1992 r. Nr 33, poz. 144 i Nr 91, poz. 456 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 2, w art. 9, w art. 22 w ust. 2-5, w art. 23, w art. 24 w ust. 2, w art. 27, w art. 28 w ust. 2 oraz w art. 34 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyraz \"Państwowej\"; 2) w art. 13a w ust. 3 skreśla się wyraz \"państwowego\"; 3) w art. 17: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, ogólne zasady wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej środków spożywczych i używek w zakładach produkcyjnych lub wprowadzających do obrotu takie artykuły.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, ogólne zasady wewnętrznej kontroli przestrzegania higieny w zakładach produkcyjnych lub wprowadzających do obrotu artykuły, o których mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"2000_696_29","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1997 r. Nr 113, poz. 733) w art. 14 w ust. 2 wyraz \"organ\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"."}
{"id":"2000_696_2b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 2b. 1. Wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych określone w ustawie i odrębnych przepisach. 2. Wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych powołuje i odwołuje wojewoda po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. 3. Zastępcę wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych. 4. Wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych wykonuje swoje zadania i kompetencje przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu skupu i przetwórstwa artykułów rolnych."}
{"id":"2000_696_2c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 2c. W postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji jest wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, a organem wyższego stopnia - Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych."}
{"id":"2000_696_2d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 2d. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych lub za jego zgodą, może powierzyć powiatom, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych.\"; 5) w art. 4 w ust. 2 wyraz \"Państwowej\" zastępuje się wyrazem \"organach\"; 6) w art. 7 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw rolnictwa\"; 7) w art. 8 wyrazy \"Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw rolnictwa\"; 8) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych może ustalać ogólne kierunki działania organów Inspekcji lub - w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa obrotu gospodarczego, w zakresie należącym do właściwości Inspekcji - szczegółowe zasady ich postępowania, a także zasady współdziałania z innymi organami administracji publicznej i kontroli państwowej.\"."}
{"id":"2000_696_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 3. 1. Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Zastępcę Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Głównego Inspektora. 3. Główny Inspektor kieruje działalnością Inspekcji Handlowej przy pomocy Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej. 4. Wojewódzkiego inspektora i jego zastępcę powołuje i odwołuje wojewoda, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora."}
{"id":"2000_696_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art.3. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą powierzać wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, w drodze umowy na zasadach ogólnych, z zastosowaniem przepisów o zamówieniach publicznych. 2. Jeżeli do prowadzenia danego rodzaju działalności na podstawie innych ustaw jest wymagane uzyskanie zezwolenia, jednostki samorządu terytorialnego mogą powierzyć wykonywanie zadań wyłącznie podmiotowi posiadającemu wymagane zezwolenie."}
{"id":"2000_696_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych (Dz.U. Nr 39, poz. 311, z 1959 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\"; 2) ust. 3 i 4 otrzymuje brzmienie: \"3. Wojewoda może powierzyć gminie obowiązek utrzymania grobów i cmentarzy wojennych z jednoczesnym przekazaniem odpowiednich funduszy, o ile gmina lub powiat, nie przejmie obowiązku bezpłatnie. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może powierzyć fundacjom, stowarzyszeniom i instytucjom społecznym, za ich zgodą, obowiązek utrzymania grobów i cmentarzy wojennych.\"."}
{"id":"2000_696_30","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 36, poz.206, z 1991 r. Nr 104, poz.450, z 1992 r. Nr 21, poz.84, z 1993 r. Nr 129, poz.602, z 1994 r. Nr 10, poz.37, z 1995 r. Nr 4, poz.17 i Nr 138, poz.681, z 1996 r. Nr 136, poz. 636 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Starosta na wniosek inwalidy wojennego kieruje go do pracy. Pracodawca, do którego inwalida został skierowany, jest obowiązany zatrudnić go stosownie do sprawności fizycznej i kwalifikacji zawodowych. 3. Rozwiązanie z inwalidą wojennym stosunku pracy przez pracodawcę może być dokonane tylko po uzyskaniu pisemnej zgody starosty: 1) bez wypowiedzenia - z przyczyn określonych w przepisach dotyczących rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia, 2) za wypowiedzeniem - tylko z ważnych przyczyn zawinionych przez inwalidę albo gdy następuje likwidacja pracodawcy. 4. Zgoda, o której mowa w ust. 3, nie jest wymagana do rozwiązania stosunku pracy z inwalidą wojennym: 1) zatrudnionym na podstawie powołania, 2) który spełnia warunki do uzyskania emerytury.\"; 2) w art. 20 w ust. 1 i 2 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"."}
{"id":"2000_696_31","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24114 w § 1 w pkt 2 lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa oraz przewodniczący zarządu związku samorządowego - w imieniu pracodawców zatrudniających pracowników samorządowych jednostek sfery budżetowej.\"; 2) w art. 290 wyrazy \"właściwy terenowy organ rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\"."}
{"id":"2000_696_31d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 31d. 1. Dzieciom i małoletnim pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej starosta organizuje opiekę w rodzinach zastępczych. 2. Umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego. 3. Dziecko może być również umieszczone w rodzinie zastępczej bez orzeczenia sądu opiekuńczego, na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka, na podstawie umowy cywilnoprawnej powierzenia dziecka, zawartej na piśmie między rodziną zastępczą a starostą właściwym z względu na miejsce zamieszkania tej rodziny, o czym starosta zawiadamia sąd opiekuńczy. W razie wątpliwości co do spełniania warunków wymienionych w art. 31e starosta przekazuje sprawę sądowi opiekuńczemu. 4. Rodzina zastępcza podejmuje obowiązek opieki nad dzieckiem i jego wychowaniem z dniem umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego albo z dniem zawarcia umowy, o której mowa w ust 3. 5. Rodziny zastępcze otrzymują: 1) pomoc finansową na utrzymanie każdego dziecka lub 2) wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług opiekuńczych i wychowawczych."}
{"id":"2000_696_31e","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 31e. 1. Pełnienie funkcji rodziny zastępczej może być powierzone małżeństwu lub osobie nie pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli spełniają następujące warunki: 1) dają rękojmię należytego wykonywania zadań rodziny zastępczej, 2) mają obywatelstwo polskie, stałe miejsce zamieszkania w Polsce i korzystają z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 3) nie były pozbawione praw rodzicielskich i opiekuńczych, 4) nie są chore na chorobę uniemożliwiającą właściwą opiekę nad dzieckiem, co zostało stwierdzone zaświadczeniem lekarskim, 5) mają odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz stałe źródło utrzymania. 2. Osobom i rodzinom podejmującym się funkcji rodziny zastępczej starosta zapewnia odpowiednie przygotowanie i szkolenie."}
{"id":"2000_696_31f","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 31f. 1. Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dzieci umieszczonych w rodzinach zastępczych. 2. Podstawą przyznania pomocy pieniężnej jest umowa zawarta między starostą a rodziną zastępczą. 3. Rodzice, których dzieci przebywają w rodzinach zastępczych, są obowiązani do ponoszenia odpłatności z tego tytułu. Starosta wydaje decyzję o wysokości tej odpłatności. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje rodzin zastępczych oraz szczegółowe zasady ich działania i finansowania w zależności od zakresu świadczonej opieki, a także wysokość i szczegółowe zasady wynagradzania, 2) szczegółowe zasady doboru rodzin zastępczych oraz umieszczania dzieci w tych rodzinach, 3) zasady i wysokość odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych oraz sposób i tryb postępowania w tych sprawach."}
{"id":"2000_696_31g","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 31g. 1. Rozwiązanie umowy powierzenia dziecka, o której mowa w art. 31d ust 3, następuje po upływie 3 miesięcy od dnia wypowiedzenia dokonanego na piśmie przez jedną ze stron. 2. Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej może rozwiązać z tą rodziną umowę powierzenia dziecka bez wypowiedzenia w razie: 1) rażącego niewywiązywania się rodziny zastępczej z przyjętych zadań, 2) ustania warunków wymaganych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, wymienionych w art. 31e ust. 1 pkt 1 i 3. W razie rozwiązania umowy powierzenia dziecka, starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej, ma obowiązek zapewnienia dziecku dalszej pieczy i wychowania."}
{"id":"2000_696_31h","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 31h. Należności z tytułu odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych podlegają egzekucji administracyjnej.\"; 18) w art. 34 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W zakresie zadań, o których mowa w art. 10a pkt 3, do powiatu przepis ust 5 stosuje się odpowiednio.\"; 19) w art. 37: a) ust 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W miejscu pobytu są udzielane świadczenia wymienione w art. 13, 15, 16, art. 17 ust 1, art. 22, 23a, 26 i 32\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Gmina właściwa ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy bezdomnego, jest obowiązana do zwrotu gminie lub powiatowi, które udzieliły pomocy w miejscu pobytu świadczeniobiorcy bezdomnego, poniesionych wydatków na świadczenia pomocy społecznej określonej w ust. 3.\"; 20) w art. 39 po wyrazie \"społecznej\" dodaje się wyrazy \"i kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie \"; 21) w art. 46 w ust. 4a wyraz \"inwalidztwa\" zastępuje się wyrazami \"niezdolności do pracy i stopnia niepełnosprawności\"; 22) w art. 47 skreśla się ust. 3; 23) po art. 47 dodaje się art. 47a i 47b w brzmieniu: \"Art. 47a. 1. Zadania powiatu z zakresu pomocy społecznej (własne i z zakresu administracji rządowej) wykonywane są przez powiatowe centra pomocy rodzinie, jednostki organizacyjne wchodzące w skład powiatowej administracji zespolonej. 2. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie powoływany i odwoływany jest przez starostę. 3. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie może wytaczać na rzecz obywateli powództwa o roszczenia alimentacyjne. W postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio przepisy o prokuraturze. 4. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie może kierować wnioski o ustalenie stopnia niepełnosprawności lub niezdolności do pracy do organów określonych odrębnymi przepisami. 5. W indywidualnych sprawach z zakresu pomocy społecznej należących do właściwości powiatu decyzje administracyjne wydaje starosta lub z jego upoważnienia kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie. 6. Kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie składa radzie powiatu coroczne sprawozdanie z działalności centrum oraz przedstawia wykaz potrzeb w zakresie pomocy społecznej. 7. Rada powiatu na podstawie wykazu potrzeb, o którym mowa w ust. 6, opracowuje i wykonuje lokalne programy pomocy społecznej."}
{"id":"2000_696_32","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz.200 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770)) w art. 9 wyraz \"państwowe\" zastępuje się wyrazem \"publiczne\"."}
{"id":"2000_696_33","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Linię brzegu ustala starosta: 1) dla wód żeglownych oraz morskich wód wewnętrznych - jako zadanie z zakresu administracji rządowej, 2) dla pozostałych wód - jako zadanie własne.\"; 2) w art. 9 w ust. 3 wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 3) w art. 11 w ust. 2: a) w pkt 1 wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) w pkt 2 wyrazy \"naczelnik gminy\" zastępuje się wyrazami \"wójt, burmistrz lub prezydent miasta\"; 4) w art. 12 w ust. 1 wyrazy \"Rejonowy organ rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"Wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 5) w art. 13 w ust. 3 skreśla się wyraz \"terenowy\" oraz wyrazy \"administracji rządowej\"; 6) w art. 17 wyrazy \"organom gminy\" zastępuje się wyrazami \"organom jednostek samorządu terytorialnego\"; 7) w art. 18 w ust. 1 skreśla się pkt 5-8; 8) w art. 19b: a) w ust. 3 po wyrazie \"oraz\" dodaje się wyrazy \"organy jednostek\", b) w ust. 4 wyrazy \"właściwymi sejmikami samorządowymi\" zastępuje się wyrazami \"właściwym samorządem województwa\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw środowiska zatwierdza, w drodze rozporządzenia, warunki korzystania z wód dorzecza.\", d) w ust. 6 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska\"; 9) w art. 20 w ust. 2 wyrazy \"terenowy organ administracji rządowej\" zastępuje się wyrazem \"organ\"; 10) w art. 25 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"; 11) w art. 26 wyrazy \"Terenowy organ administracji rządowej\" zastępuje się wyrazami \"Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego\"; 12) w art. 35 w ust. 2 wyrazy \"naczelnika gminy\" zastępuje się wyrazami \"wójta, burmistrza (prezydenta miasta)\"; 13) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1.Organy właściwe do wydawania pozwoleń wodnoprawnych rozstrzygają spory powstałe w związku z tymi pozwoleniami, a ponadto spory: 1) o przekazywanie nadwyżek wody, 2) o udział w kosztach wykonania oraz utrzymania budowli i murów tworzących brzeg wody. 2. Starosta rozstrzyga spory o rozgraniczenie gruntów pokrytych wodami powierzchniowymi z gruntami przyległymi do tych wód. 3. Wójt, burmistrz (prezydent miasta) rozstrzyga spory: 1) o przywrócenie stosunków wodnych na gruntach do stanu poprzedniego, 2) o przynależność do spółki wodnej oraz wysokość składek i innych świadczeń członków spółki.\"; 14) w art. 37 wyrazy \"Terenowy organ administracji rządowej\" zastępuje się wyrazami \"Organ administracji publicznej\"; 15) w art. 38: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Decyzja organu administracji publicznej o odszkodowaniu oraz o rozgraniczeniu gruntów pokrytych wodami powierzchniowymi z gruntami przyległymi do tych wód, a także decyzja w sprawie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie do stanu poprzedniego jest ostateczna. Strona, w terminie trzydziestu dni od otrzymania decyzji, może dochodzić swoich roszczeń przed sądem.\", b) w ust. 2 wyrazy \"lub komisję arbitrażową\" skreśla się; 16) w art. 43 wyrazy \"Wojewoda może w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Starosta może\"; 17) w art. 47: a) w ust. 2 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", b) w ust. 3 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 18) w art. 48 w ust. 2 wyrazy \"naczelnika powiatu\" zastępuje się wyrazem \"starostę\"; 19) w art. 49 w ust. 2 wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 20) w art. 50 w ust. 2 wyrazy \"naczelnik gminy\" zastępuje się wyrazami \"wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 21) w art. 51 wyrazy \"Naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej,\"; 22) w art. 52 wyrazy \"Naczelnik gminy\" zastępuje się wyrazami \"Wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 23) w art. 55: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wydawanie pozwoleń wodnoprawnych na szczególne korzystanie z wód jeżeli ustawa nie stanowi inaczej - należy do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej. Kopię decyzji starosta przekazuje właściwemu wojewodzie.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do wojewody należy wydawanie pozwoleń wodnoprawnych dla zakładu, który buduje lub użytkuje obiekt zaliczony, na podstawie odrębnych przepisów, do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi.\"; 24) w art. 61 w ust. 1 wyrazy \"Naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 25) w art. 65 wyrazy \"organów gminy\" zastępuje się wyrazami \"organów jednostek samorządu terytorialnego\"; 26) w art. 66: a) w ust. 2 wyrazy \"Naczelnik powiatu może w drodze zarządzenia określić\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej może określić,\", b) w ust. 3 wyrazy \"Naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 27) w art. 67 w ust. 2 wyrazy \"Naczelnik powiatu może w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej może\"; 28) w art. 68 w pkt 3 wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 29) w art. 72 wyrazy \"Terenowy organ administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"Wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 30) w art. 73 w ust. 1 wyrazy \"Terenowe organy administracji państwowej mogą\" zastępuje się wyrazami \"Wójt, burmistrz (prezydent miasta może)\"; 31) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. Jeżeli w inny sposób nie można usunąć bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia ludzi lub dla mienia, zarząd gminy może zarządzić ewakuację ludności z obszarów bezpośrednio zagrożonych powodzią. W razie nagłego zagrożenia powodzią, ewakuację może zarządzić wójt, burmistrz (prezydent miasta).\"; 32) w art. 76 w ust. 1 wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 33) w art. 80 w ust. 2 wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego\"; 34) w art. 82: a) w ust. 3 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", a wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"jako zadanie własne\", b) w ust. 4 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", c) w ust. 5 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska\"; 35) w art. 84 wyrazy \"naczelnika gminy\" zastępuje się wyrazami \"wójta, burmistrza (prezydenta miasta)\"; 36) w art. 85: a) w ust. 1 wyrazy \"Naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) w ust. 3 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej,\"; 37) w art. 86 w ust. 1 wyrazy \"naczelnik gminy\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej,\"; 38) w art. 93 w ust. 2 wyrazy \"naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej,\"; 39) w art. 97 w ust. 2 wyrazy \"Naczelnik gminy\" zastępuje się wyrazami \"Wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 40) w art. 101 w ust. 1 wyrazy \"naczelnika powiatu\" zastępuje się wyrazami \"wójta, burmistrza (prezydenta miasta)\"; 41) w art. 105 wyrazy \"wojewoda może w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"wójt, burmistrz (prezydent miasta może)\"; 42) w art. 106: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"państwowej\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinna odpowiadać woda do picia i potrzeb gospodarstw domowych, potrzeb zakładów żywienia zbiorowego, zakładów produkujących środki spożywcze, farmaceutyczne, kosmetyczne, lód albo potrzeb zakładów kąpielowych i pływalni oraz w kąpieliskach, a także zasady sprawowania kontroli jakości wody przez organy Inspekcji Sanitarnej.\"; 43) w art. 110 wyrazy \"naczelnika powiatu\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 44) w art. 112: a) w ust. 2 wyrazy \"Naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", b) w ust. 3 wyrazy \"Naczelnik powiatu\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", c) w ust. 4 wyrazy \"naczelnik gminy\" zastępuje się wyrazami \"wójt, burmistrz (prezydent miasta)\"; 45) w art. 115 w ust. 3 wyrazy \"naczelnika powiatu\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 46) w art. 117: a) w ust. 1 wyrazy \"Organy administracji państwowej sprawują\" zastępuje się wyrazami \"Organ administracji publicznej sprawuje\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli uchwalone przez spółkę wodną lub związek spółek wodnych składki i inne świadczenia nie wystarczają na wykonanie przewidzianych na dany rok zadań statutowych, starosta może podwyższyć wysokość tych składek lub innych świadczeń. Jeżeli spółka wodna lub związek spółek wodnych nie podejmie odpowiedniej uchwały, wysokość składek i innych świadczeń ustali starosta.\", c) w ust. 3 wyrazy \"naczelnikowi gminy\" zastępuje się wyrazami \"wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta)\", d) w ust. 5 wyrazy \"Minister - Kierownik Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska\"."}
{"id":"2000_696_34","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz.144, z 1989 r. Nr 35, poz.192, z 1990 r. Nr 36, poz.206, z 1991 r. Nr 94, poz.422, z 1995 r. Nr 4, poz.17 oraz z 1996 r. Nr 24, poz.110 i Nr 100, poz.461) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 4 wyrazy \"dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 2) skreśla się art. 48."}
{"id":"2000_696_35","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz.250, z 1990 r. Nr 36, poz.206, z 1991 r. Nr 110, poz.474, z 1995 r. Nr 4, poz.17, z 1996 r. Nr 100, poz.461 i Nr 124, poz.585 oraz z 1997 r. Nr 28, poz.153) w art. 22 ust.3 otrzymuje brzmienie: \"3. Gminy, powiaty oraz organy administracji rządowej przekazują Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych z urzędu kopie zaświadczeń o wpisie do ewidencji oraz kopie koncesji udzielonych osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej, jak również kopie decyzji o wykreśleniu z ewidencji lub o cofnięciu koncesji.\"."}
{"id":"2000_696_35","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 35. 1. Do zadań samorządu województwa realizowanych w ramach ustawy należy w szczególności: 1) opracowywanie wojewódzkich programów dotyczących poprawy warunków życia społecznego i zawodowego osób niepełnosprawnych, 2) opracowywanie wojewódzkich programów pomocy w realizacji zadań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych. 2. Do zadań zarządu województwa należy w szczególności : 1) opracowywanie i przedstawianie Pełnomocnikowi planów zadań oraz informacji z prowadzonej działalności, 2) współpraca z instytucjami administracji rządowej oraz powiatami i gminami w realizacji właściwych zadań wynikających z ustawy, 3) współpraca z organizacjami pozarządowymi i fundacjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych.\"; 13) dodaje się art. 35a-35c w brzmieniu: \"Art. 35a. Do zadań powiatowego centrum pomocy rodzinie należy w szczególności: 1) rehabilitacja osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 10 ust. 1, zgodnie z orzeczeniem i wnioskiem, o którym mowa w art. 10 ust. 5, 2) podejmowanie działań zmierzających do ograniczania skutków niepełnosprawności i likwidacji barier utrudniających osobom niepełnosprawnym funkcjonowanie w społeczeństwie, 3) opracowywanie i przedstawianie planów zadań i informacji z prowadzonej działalności oraz ich udostępnianie na potrzeby samorządu województwa."}
{"id":"2000_696_35b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 35b. Do zadań powiatowego urzędu pracy należy w szczególności: 1) opracowywanie powiatowych programów pomocy w realizacji zadań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych, 2) pośrednictwo pracy i poradnictwo zawodowe dla osób niepełnosprawnych, ich szkolenie oraz przekwalifikowywanie, 3) kierowanie osób niepełnosprawnych, które wymagają specjalistycznego programu szkolenia oraz rehabilitacji leczniczej i społecznej, do specjalistycznego ośrodka szkoleniowo-rehabilitacyjnego lub do innej placówki szkoleniowej, 4) współpraca z organami rentowymi w zakresie wynikającym z odrębnych przepisów, 5) doradztwo organizacyjno-prawne i ekonomiczne w zakresie działalności gospodarczej lub rolniczej podejmowanej przez osoby niepełnosprawne, 6) współpraca z organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego, organizacjami pozarządowymi i fundacjami, w zakresie zatrudniania i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, 7) współpraca z właściwym terenowo inspektorem pracy w zakresie oceny i kontroli miejsc pracy osób niepełnosprawnych."}
{"id":"2000_696_35c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 35c. Zarządy województw i starostowie przedstawiają Prezesowi Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacyjnego i Osób Niepełnosprawnych wnioski do planu finansowego tego Funduszu oraz sprawozdania rzeczowo finansowe o zadaniach zrealizowanych z otrzymanych z Funduszu środków.\"; 14) w art. 36: a) w ust. 1 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zadania, o których mowa w ust. 1, mogą być również zlecane organizacjom pozarządowym o charakterze lokalnym.\", c) w ust. 2 w pkt 1 wyraz \"gminom\" zastępuje się wyrazami \"jednostkom samorządu terytorialnego\"; 15) w art. 38 w ust. 1 wyraz \"Dyrektor\" zastępuje się wyrazami \"Kierownik powiatowego urzędu pracy\" oraz wyraz \"rejonowym\" zastępuje się wyrazem \"powiatowym\"; 16) w art. 39: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Specjalistyczne ośrodki są tworzone i likwidowane w zależności od ich zasięgu terytorialnego przez starostę lub marszałka województwa. Starosta lub marszałek województwa może zlecać innym podmiotom zadania, o których mowa w ust. 3.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Koszty utworzenia, działalności oraz realizacji zadań specjalistycznego ośrodka powinny być pokrywane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.\"; 17) w art. 40 w ust. 1 wyraz \"Dyrektor\" zastępuje się wyrazami \"Kierownik powiatowego urzędu pracy\"; 18) w art. 41 w ust. 3 wyraz \"dyrektor\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 19) w art. 43 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"przedstawicieli\" dodaje się wyraz \"jednostek\", 20) w art. 47: a) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"rządowych\" dodaje się wyraz \", samorządowych\", b) w ust. 3 skreśla się pkt 3; 21) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Środki Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych są przekazywane przez Prezesa Zarządu tego Funduszu samorządom wojewódzkim i powiatowym według algorytmu. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, algorytm, o którym mowa w ust. 1. Projekt algorytmu podlega opiniowaniu przez stronę samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. 3. Algorytm, o którym mowa w ust. 1, powinien uwzględniać liczbę osób niepełnosprawnych zamieszkałych na danym terenie, w tym bezrobotnych i poszukujących pracy oraz zapotrzebowanie na środki do realizacji zadań wynikających z ustawy dla prowadzenia przez samorządy aktywnej polityki rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych.\"; 22) w art. 65: a) w ust. 1 wyrazy \"gminne jednostki organizacyjne\" zastępuje się wyrazami \"samorządowe jednostki organizacyjne będące jednostkami lub zakładami budżetowymi\", b) w ust. 3 wyraz \"Gminne\" zastępuje się wyrazem \"Samorządowe\"."}
{"id":"2000_696_36","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196 , z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 , Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 20 w ust. 3 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"; 3) w art. 23 w ust. 1 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Rada powiatu w drodze uchwały\"; 4) w art. 28: a) w ust. 2 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Organem właściwym do wydawania decyzji, o których mowa w ust. 2, dla obiektów zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, określonych w odrębnych przepisach, jest wojewoda.\"; 5) w art. 30: a) w ust. 2: - wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, z zastrzeżeniem ust. 2a\", - dodaje się zdanie w brzmieniu: \" Kopię decyzji starosta przekazuje właściwemu wojewodzie.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Organem właściwym do wydawania decyzji, o której mowa w ust.1, dla obiektów zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, określonych w odrębnych przepisach, jest wojewoda.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Organ właściwy do wydania decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza może także nałożyć na jednostkę organizacyjną obowiązki wynikające z potrzeb ochrony powietrza w drodze odrębnej decyzji.\", d) w ust. 6 skreśla się wyrazy \"administracji państwowej\"; e) w ust. 9 wyrazy \"wojewoda przechowuje\" zastępuje się wyrazami \"organy właściwe do ich wydania przechowują\"; 6) w art. 31 w ust. 1 wyrazy \"z wojewodą\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio z wojewodą lub starostą\"; 7) w art. 32 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1. Wojewoda, na wspólny wniosek wojewódzkiego inspektora sanitarnego i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w porozumieniu z właściwymi starostami, może określić alarmowe poziomy stężeń zanieczyszczeń dla terenu województwa lub jego części oraz określić zakres działań zmierzających do ograniczenia emisji zanieczyszczeń do powietrza, a w szczególności:\"; 8) w art. 44 w ust. 3 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w drodze rozporządzenia\" zastępuje się wyrazem \"Wojewoda\"; 9) w art. 51: a) w ust. 1 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej,\", b) w ust. 2 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"starosta, z zastrzeżeniem ust. 2a,\", c) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, dla obiektów zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, określonych w odrębnych przepisach, jest wojewoda.\"; 10) w art. 66 wyrazy \"organy gminy\" zastępuje się wyrazami \"organy jednostek samorządu terytorialnego\"; 11) w art. 68 w ust. 6 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\"; 12) w art. 70 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wojewoda - w stosunku do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, a starosta - w stosunku do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska, może decyzją zobowiązać inwestora, a także właściciela, zarządcę lub posiadacza obiektu budowlanego albo zespołu obiektów, do przedstawienia, sporządzonej przez biegłego z listy wojewody, oceny oddziaływania inwestycji lub obiektu budowlanego albo zespołu obiektów na środowisko.\"; 13) w art. 70a w ust. 1, 2, 5 i 6 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"Wojewoda\"; 14) w art. 71: a) w ust. 3: - skreśla się wyrazy \"w drodze rozporządzenia\", - po wyrazach \"wojewoda \" dodaje się wyrazy \"dla obiektów zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, z zastrzeżeniem ust. 3a,\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Obszar ograniczonego użytkowania dla obiektów zaliczonych do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska, o których mowa w ust. 2, tworzy rada powiatu w drodze uchwały.\", c) w ust. 4 po wyrazach \"ust. 3\" dodaje się wyrazy \"i 3a\"; 15) skreśla się art. 78; 16) w art. 82: a) w ust. 2 po wyrazie \"Wojewoda\" dodaje się wyrazy \"dla obiektów zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, określonych w odrębnych przepisach, a dla pozostałych obiektów starosta - wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) w ust. 3 po wyrazie \"wojewoda\" dodaje się wyrazy \"lub starosta\", a po wyrazie \"wojewódzkich\" dodaje się przecinek i wyraz \"powiatowych\"; 17) w art. 83 w ust. 1 wyrazy \"z wojewodą\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio z wojewodą lub starostą\"; 18) w art.84 ust.2 otrzymuje brzmienie : \"2. W sprawach wykupu lub zamiany nieruchomości, o której mowa w ust.1, właściwy jest organ określony w przepisach o gospodarce nieruchomościami. Cenę wykupu ustala się i wypłaca według zasad określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. Koszty nabycia lub zamiany nieruchomości ponosi jednostka organizacyjna nabywająca lub zamieniająca nieruchomość.\"; 19) w art. 86b: a) w ust. 1 wyraz \"wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"marszałkowskiego\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Jednostka organizacyjna obowiązana jest bez wezwania przedstawić marszałkowi województwa, w terminie do końca miesiąca następującego po upływie każdego kwartału, informację zawierającą wykaz oraz dane, o których mowa w ust. 4, dotyczące zanieczyszczeń objętych opłatami, wprowadzonych w poprzednim kwartale do powietrza.\", c) w ust. 6 wyraz \"wojewodę\" zastępuje się wyrazami \"marszałka województwa\", d) w ust. 7 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"marszałek województwa\"; 20) w art. 87: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Tworzy się Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej \"Narodowym Funduszem\", wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwany dalej \"wojewódzkim funduszem\", powiatowe fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej \"powiatowymi funduszami\" oraz gminne fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej \"gminnymi funduszami.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Podstawą gospodarki finansowej funduszów ochrony środowiska są roczne plany przychodów i rozchodów uchwalane odpowiednio przez Radę Nadzorczą Narodowego Funduszu, rady nadzorcze wojewódzkich funduszy, rady powiatów i gmin.\", c) w ust. 3 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"; 21) w art. 87a po wyrazach \"wojewódzkich funduszy\" dodaje się przecinek i wyrazy \"powiatowych funduszy\"; 22) w art. 87b: a) w ust. 1 po wyrazach \"wojewódzkich funduszy\" dodaje się przecinek i wyrazy \"powiatowych funduszy\", b) w ust. 3 po wyrazach \"wojewódzkich funduszy\" dodaje się przecinek i wyrazy \"powiatowych funduszy\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zarząd województwa prowadzi wyodrębnione rachunki bankowe w celu gromadzenia i redystrybucji wpływów, o których mowa w ust. 1. Wpływy te, powiększone o dochody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o opłaty poniesione na egzekucję należności oraz o koszty obsługi rachunków bankowych, przekazuje się do dnia 15 następnego miesiąca na rachunki Narodowego Funduszu oraz wojewódzkich, powiatowych i gminnych funduszy.\", d) w ust. 4a wyrazy \"Wojewódzki inspektor ochrony środowiska\" zastępuje się wyrazami \"Zarząd województwa\"; e) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Wpływy za składowanie odpadów stanowią w 50% dochód gminnego funduszu gminy i w 10% dochód powiatowego funduszu powiatu, na których obszarze składowane są te odpady. Dochodami gminnego funduszu jest także całość wpływów z tytułu kar i opłat z terenu danej gminy za usuwanie drzew lub krzewów. Z zastrzeżeniem ust. 7, dochodami gminnego funduszu jest 20%, a powiatowego funduszu 10% wpływów z opłat i kar za pozostałe rodzaje gospodarczego korzystania ze środowiska i dokonywania w nim zmian oraz szczególnego korzystanie z wód i urządzeń wodnych. 6. Pozostałe środki, po dokonaniu podziału, o którym mowa w ust. 5, stanowią, z zastrzeżeniem ust. 7, w 28% dochód Narodowego Funduszu oraz w 72% dochód wojewódzkiego funduszu.\"; 23) dodaje się art. 87d w brzmieniu: \"Art. 87d. 1. Gminy i powiaty, w których dochody funduszy ochrony środowiska są większe niż 15-krotność średniej krajowej dochodów z roku poprzedniego przypadających na 1 mieszkańca, liczonej odpowiednio dla gmin i powiatów, przekazują nadwyżkę dochodów do właściwego funduszu wojewódzkiego. 2. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza w Monitorze Polskim średnią krajową dochodów gminnych i powiatowych funduszy, osiągniętą w roku poprzednim, w terminie do końca I kwartału roku następnego. 3. Gminy i powiaty dokonują wpłat, o których mowa w ust. 1, na rachunek odpowiedniego funduszu wojewódzkiego, w czterech ratach, w terminie do końca miesiąca od zakończenia kwartału. Od kwot nie wpłaconych w terminie nalicza się odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych. 4. Do nie wpłaconych w terminie kwot, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 24) w art. 88e: a) ust. 5-7 otrzymują brzmienie: \"5. W skład rad nadzorczych wojewódzkich funduszy wchodzą: 1) przedstawiciel wojewody, 2) przedstawiciel właściwej komisji do spraw środowiska sejmiku województwa, 3) przewodniczący wojewódzkiej komisji ochrony przyrody, 4) przedstawiciel Narodowego Funduszu, wyznaczony przez Radę, 5) jeden lub dwaj eksperci z dziedziny ochrony środowiska i gospodarki wodnej wyznaczeni przez sejmik województwa, 6) dwóch przedstawicieli wyznaczonych przez sejmik województwa, 7) przedstawiciel pozarządowych organizacji ekologicznych wybrany spośród kandydatów zgłoszonych przez organizacje działające na terenie danego województwa i cieszących się poparciem największej ich liczby. 6. Członków rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu, o których mowa w ust. 5, powołuje i odwołuje zarząd województwa. 7. Funkcji członka rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu nie mogą pełnić wojewoda, wicewojewoda oraz członkowie zarządu województwa.\"; b) w ust. 8 w pkt 9 w lit. a) wyrazy \"Ministrowi Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw środowiska\", a w lit. b) wyrazy \"właściwemu wojewodzie\" zastępuje się wyrazami \"właściwemu zarządowi województwa\", c) w ust. 9 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"; a wyrazy \"właściwy wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"właściwy zarząd województwa\"; 25) w art. 88f: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw środowiska\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w wojewódzkich funduszach - przez właściwy zarząd województwa na wniosek rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Do zadań Prezesa Narodowego Funduszu i odpowiednio prezesów funduszy wojewódzkich należy zatrudnianie pracowników biura Narodowego Funduszu i odpowiednio funduszy wojewódzkich. W odniesieniu do pracowników zatrudnianych na kierowniczych stanowiskach Prezes zasięga opinii Zarządu.\", c) w ust. 3 skreśla się pkt 7, d) w ust. 4 w zdaniu końcowym wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\" a wyrazy \"właściwy wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"właściwy zarząd województwa\"; 26) w art. 88h: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zarządy województw składają ministrowi właściwemu do spraw środowiska oraz sejmikowi województwa, nie później niż do dnia 30 kwietnia, coroczne informacje o działalności wojewódzkich funduszy.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Starostowie, wójtowie, burmistrzowie (prezydenci miast) co roku przedstawiają do zatwierdzenia radzie powiatu lub radzie gminy projekt zestawienia przychodów i wydatków odpowiednio powiatowego i gminnego funduszu.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Starostowie, wójtowie, burmistrzowie (prezydenci miast) zatwierdzone zestawienie przychodów i wydatków odpowiednio powiatowego i gminnego funduszu podają do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.\"; 27) w art. 88i: a) w ust. 2 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\", a wyrazy \"Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw finansów publicznych\", b) w ust. 3 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\", a wyrazy \"Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw finansów publicznych\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Szczegółowe zasady, organizację i tryb działania wojewódzkiego funduszu określa statut nadany przez zarząd województwa po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska.\"; 28) dodaje się art. 88j w brzmieniu: \"Art. 88j. Środki powiatowych funduszy przeznacza się na realizację przedsięwzięć związanych ze składowaniem i unieszkodliwianiem odpadów, w tym współfinansowanie inwestycji ekologicznych o charakterze ponadgminnym.\"; 29) w art 90: a) w ust. 1 po wyrazach \"rządowej i\" dodaje się wyraz \"jednostek\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw środowiska, sejmiki województw oraz rady powiatów i gmin opracowują programy zrównoważonego rozwoju ochrony środowiska wynikające z polityki ekologicznej państwa.\", c) w ust. 4 wyraz \"gminne\" zastępuje się wyrazem \"samorządowe\"; 30) w art. 91: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a wyrazy \"organy gminy\" zastępuje się wyrazami \"organy jednostek samorządu terytorialnego\", b) dodaje się ust. 2 - 6 w brzmieniu: \"2. W uzasadnionych przypadkach zarząd gminy (powiatu) postanawia o przeprowadzeniu kontroli w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie środowiska wskazując jednocześnie przeprowadzającego kontrolę. 3. Kontrolujący, wykonując kontrolę jest uprawniony do: 1) wstępu wraz z rzeczoznawcami i niezbędnym sprzętem przez całą dobę na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, na których prowadzona jest działalność gospodarcza, a w godzinach od 6 do 22 na pozostały teren, 2) przeprowadzania badań lub wykonywania innych niezbędnych czynności kontrolnych, 3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego, 4) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek z problematyką kontroli. 4. Wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub osoba upoważniona przez niego - uprawniony jest do występowania w charakterze oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia przeciw przepisom o ochronie środowiska. 5. Wójt, burmistrz (prezydent miasta) bądź starosta występują do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęcie odpowiednich działań, jeżeli powstaje podejrzenie, co do naruszenia przez kontrolowany podmiot przepisów o ochronie środowiska, wynikających z przepisu art.13 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz.943). 6. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej oraz kontrolowana osoba fizyczna, z zachowaniem przepisów o tajemnicy państwowej i służbowej oraz zakwaterowaniu sił zbrojnych, obowiązani są umożliwić przeprowadzanie kontroli, a w szczególności umożliwić dokonanie czynności, o których mowa w ust. 3.\"; 31) dodaje się art. 91a w brzmieniu: \"Art. 91a. 1. Z czynności kontrolnych kontrolujący sporządza protokół, którego jeden egzemplarz doręcza kierownikowi kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kontrolowanej osobie fizycznej. 2. Protokół podpisują kontrolujący i kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kontrolowana osoba fizyczna, który może wnieść do protokołu zastrzeżenia i uwagi wraz z uzasadnieniem. 3. W razie odmowy podpisania protokołu przez kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kontrolowaną osobę fizyczną, kontrolujący czyni o tym wzmiankę w protokole, a odmawiający podpisu może w terminie siedmiu dni przedstawić swoje stanowisko na piśmie zarządowi gminy (powiatu).\"; 32) w art. 98 wyrazy \"terenowych organów administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego\"; 33) w art. 101 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"; 34) w art. 104 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie nadzwyczajnego stanu zagrożenia środowiska wojewoda, poprzez Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w porozumieniu z marszałkiem województwa, podejmie działania i zastosuje środki niezbędne do usunięcia zagrożenia i jego skutków, określając w szczególności związane z tym obowiązki organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu terytorialnego i jednostek organizacyjnych.\"; 35) w art. 105: a) w ust. 2 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\", b) w ust. 3 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\"; 36) w art. 106a skreśla się wyraz \"Państwowej\"; 37) po art. 116 dodaje się art. 116a w brzmieniu: \"Art. 116a. 1. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o staroście należy przez to także rozumieć przewodniczącego zarządu miasta w miastach na prawach powiatu. 2. Przepisy ustawy dotyczące powiatów stosuje się odpowiednio do miast na prawach powiatów.\"."}
{"id":"2000_696_37","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 85, poz. 390 i z 1997 r. Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 1 w zdaniu drugim wyrazy \"kierownicy urzędów rejonowych\" zastępuje się wyrazami \"starostowie wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) w ust. 2 wyrazy \"gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości\" zastępuje się wyrazem \"nieruchomościami\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Od decyzji wydawanych przez starostę, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa przysługuje stronie odwołanie do wojewody.\"; 2) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W zależności od rodzaju i położenia gruntów oraz warunków geodezyjnych, powierzchnię działek ustala się w granicach od 300 m2 do 500 m2, a w ogrodach czasowych Polski Związek Działkowców, za zgodą zarządu gminy, może ustalić większą powierzchnię wszystkich lub niektórych działek w danym ogrodzie, nie większą jednak niż 1 500 m2.\"; 3) w art. 21 w ust. 1 wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"wojewoda\"."}
{"id":"2000_696_38","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) publicznych placówkach oświatowo-wychowawczych, opiekuńczowychowawczych i resocjalizacyjnych, ośrodkach adopcyjnoopiekuńczych,\", b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) urzędach organów administracji rządowej na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych, w zakresie ustalonym ustawą,\"; 2) w art. 17 w ust. 2, w art. 18 w ust. 3, w art. 94 w ust. 1 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"rządowej\"; 3) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zasady współdziałania w dziedzinie oświaty i wychowania organów administracji rządowej (organów jednostek samorządu terytorialnego) ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli nie ustalone w ustawie o związkach zawodowych określają porozumienia zawierane przez odpowiednie organy administracji rządowej (organy jednostek samorządu terytorialnego) z organami właściwego szczebla tych związków,\"; 4) w art. 6a ust. 12 otrzymuje brzmienie: \"12. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych oraz nauczycieli zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich i rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, odpowiednio - ministrowie właściwi do spraw kultury oraz sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określą, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria oraz szczegółowe zasady i tryb dokonywania oceny pracy nauczyciela, tryb postępowania odwoławczego oraz szczegółowe zasady powoływania przez organ sprawujący nadzór peda gogiczny składu zespołu oceniającego, 2) zadania i obowiązki dyrektora szkoły w zakresie opieki nad nauczycielami rozpoczynającymi pracę w zawodzie.\"; 5) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli może być zawarty przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrami prowadzącymi szkoły, z ponadzakładowymi organizacjami związkowymi zrzeszającymi nauczycieli. 2. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli określa w szczególności: 1) wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego i dodatków oraz zasady zaszeregowania, awansowania i przyznawania dodatków do wynagrodzenia, 2) zasady zatrudniania oraz wynagradzania w godzinach ponadwymiarowych oraz w porze nocnej i w dniach wolnych od pracy, 3) tygodniowy obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli poszczególnych typów szkół, placówek i innych jednostek organizacyjnych systemu oświaty, 4) zasady zmniejszania wymiaru zajęć ze względu na: a) stan zdrowia, b) wykonywanie prac zleconych przez organy szkoły, c) szczególne warunki pracy, d) inne szczególne przypadki, 5) wymiar innych zajęć podyktowanych koniecznością zrealizowania przez nauczycieli procesu dydaktycznego, wychowawczego i opiekuńczego, w trakcie których nauczyciel pozostaje w dyspozycji szkoły, 6) normy zatrudnienia bibliotekarzy i pedagogów szkolnych. 3. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli może być zawarty także przez organy jednostek samorządu terytorialnego prowadzące szkoły z właściwymi dla danego szczebla jednostek samorządu terytorialnego ponadzakładowymi organizacjami związkowymi zrzeszającymi nauczycieli. 4. W sprawach nie uregulowanych w ust. 1-3, dotyczących ponadzakładowego układu zbiorowego pracy, stosuje się przepisy działu jedenastego Kodeksu pracy.\"; 6) w art. 42: a) w ust. 3 w tabeli w rubryce lp. 3 po wyrazach \"szkół podstawowych\" dodaje się wyraz \"gimnazjów\", b) skreśla się ust. 4, c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Organ prowadzący szkołę lub placówkę po uzyskaniu opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny określa: 1) zasady rozliczania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, 2) zasady udzielania i rozmiar zniżek, o których mowa w ust. 6, oraz przyznaje zwolnienia od obowiązku realizacji zajęć, o których mowa w ust. 3, 3) tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczycieli szkół nie wymienionych w ust. 3, w tym również nauczycieli szkół zaocznych, nauczycieli w systemie kształcenia na odległość, nauczycieli przedmiotów w różnym wymiarze godzin, pedagogów, psychologów, bibliotekarzy bibliotek pedagogicznych oraz zasady zaliczania do wymiaru godzin poszczególnych zajęć w kształceniu zaocznym i w systemie kształcenia na odległość.\", d) skreśla się ust. 8 i 9; 7) w art. 42a : a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dyrektor za zgodą organu prowadzącego szkołę lub placówkę może nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze zajęć obniżyć tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć, na czas określony lub do odwołania, ze względu na doskonalenie się, wykonywanie pracy naukowej, albo prac zleconych przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny lub organ prowadzący szkołę lub placówkę albo ze względu na szczególne warunki pracy nauczyciela w szkole lub placówce.\", b) skreśla się ust. 4; 8) w art. 61 w ust. 2 wyraz \"nadzorujący\" zastępuje się wyrazem \"prowadzący\"; 9) w art. 72 w ust. 1 wyrazy \"korzystania z opieki lekarskiej i środków leczniczych na zasadach określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym\" zastępuje się wyrazami \"świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego\"; 10) w art. 79 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"administracji państwowej\"; 11) w art. 81 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"administracji państwowej\"; 12) w art. 91a w ust. 1 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"rządowej\" oraz skreśla się wyrazy \"lub do jednostki organizacyjnej powołanej przez ten organ na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy o systemie oświaty.\"."}
{"id":"2000_696_39","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Ceny urzędowe i marże handlowe urzędowe ustala, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może upoważnić inny organ administracji rządowej do: 1) ustalania cen urzędowych niektórych towarów i usług, 2) ustalania marż handlowych urzędowych, 3) określania zasad ustalania cen regulowanych. 3. Rada gminy może ustalać ceny urzędowe za usługi przewozowe gminnego transportu zbiorowego oraz za przewozy taksówkami. W mieście stołecznym Warszawie uprawnienia te przysługują Radzie Warszawy. 4. Rada powiatu może ustalać ceny urzędowe za usługi przewozowe powiatowego transportu zbiorowego. 5. Rada gminy określa strefy cen (strefy taryfowe) obowiązujące przy przewozie osób i ładunków taksówkami.\"."}
{"id":"2000_696_39b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 39b. 1. Starosta, wójt (burmistrz, prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść polecenia wydanego na podstawie art. 39a ust. 5. 2. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 3. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Właściwy powiatowy lekarz weterynarii natychmiast przedkłada sprawę wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli polecenie narusza prawo. 4. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga wojewoda."}
{"id":"2000_696_39c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 39c. W sprawach należących do właściwości powiatowego lekarza weterynarii, w których przedmiot kontroli znajduje się we władaniu powiatu lub w których stroną są organy powiatu albo jednostki organizacyjne im podlegające, uprawnienia organu pierwszej instancji przejmuje wojewódzki lekarz weterynarii.\"; 9) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. Organy Inspekcji Weterynaryjnej przy wykonywaniu swoich zadań są obowiązane współpracować z właściwymi organami Inspekcji Sanitarnej i organami jednostek samorządu terytorialnego.\"."}
{"id":"2000_696_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 4. 1. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o: 1) wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej, 2) wysokości cen i opłat albo o sposobie ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą powierzyć zarządom tych jednostek.\"; 4) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą powoływać, likwidować lub przekształcać komunalne zakłady budżetowe zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz.U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591, Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601, Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621, Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042 ).\"; 5) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie \"Spółki z udziałem jednostek samorządu terytorialnego\"; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek.\"; 7) w art. 10 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Poza sferą użyteczności publicznej województwo może tworzyć spółki prawa handlowego na zasadach i w formach określonych w ustawie o samorządzie województwa.\"; 8) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art.12. 1. Do wnoszenia wkładów oraz obejmowania udziałów i akcji, nabywania i zbywania praw z udziałów i akcji stosuje się przepisy Kodeksu handlowego, z wyłączeniem art. 310, oraz przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem przepisów ustaw: o samorządzie terytorialnym, o samorządzie powiatowym i o samorządzie województwa. 2. W jednoosobowych spółkach jednostek samorządu terytorialnego funkcję zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia) pełnią zarządy tych jednostek samorządu terytorialnego.\"; 9) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, oraz jego zmiany obowiązują na obszarze jednostek samorządu terytorialnego po zatwierdzeniu przez zarządy tych jednostek.\"; 10) w art. 18: a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Tryb wyboru członków rady nadzorczej przez pracowników spółki może określać jej statut albo regulamin uchwalony w sposób określony w tym statucie.\", b) w ust. 6 na końcu zdania pierwszego dodaje się wyrazy \", z wyjątkiem przypadków określonych w art. 52 Kodeksu pracy\"; 11) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji. 2. Czynności związane z likwidacją zakładu budżetowego, w celu o którym mowa w ust. 1, wykonuje zarząd jednostki samorządu terytorialnego.\"."}
{"id":"2000_696_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 63, poz. 419, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 369) w art. 7 w ust. 1 wyraz \"rejonowych\" zastępuje się wyrazem \"powiatowych\"."}
{"id":"2000_696_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 4. Organizację Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej określi statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2000_696_40","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. z 1989 r. Nr 58, poz. 349, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1994 r. Nr 127, poz. 627) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Scalenie gruntów przeprowadza, na koszt Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2, zarząd gminy, jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej.\"; 2) użyte w art. 3 w ust. 3, w art. 6 dwukrotnie, w art. 7 w ust. 1 i 3, w art. 9 w ust. 2 i 3, w art. 10 w ust. 1, 3 i 4, w art. 11 w ust. 1, w art. 12 w ust. 1 i 3, w art. 13 w ust. 2 i 4, w art. 16 w ust. 2, w art. 21 w ust. 2, w art. 24 w ust. 1 i 2, w art. 27 w ust. 3 oraz w art. 30 i art. 31 w różnych przypadkach wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"zarząd gminy\"; 3) w art. 5 w ust. 1 skreśla się wyrazy \", a w przypadku gruntów Państwowego Funduszu Ziemi - za zgodą terenowego organu administracji państwowej\"; 4) w art. 8: a) w ust. 5 wyrazy \"terenowego rady narodowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazem \"gminy\", b) w ust. 6 wyrazy \"rady narodowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazem \"gminy\"; 5) w art. 17 w ust. 3 wyraz \"Państwa\" zastępuje się wyrazem \"gminy\"; 6) w art. 21 w ust. 1 wyrazy \"Państwowe biuro notarialne, na wniosek terenowego organu administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"Sąd właściwy do prowadzenia ksiąg wieczystych, na wniosek zarządu gminy\"."}
{"id":"2000_696_41","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. Izbę adwokacką stanowią adwokaci i aplikanci adwokaccy, mający siedzibę zawodową na terenie izby, której zasięg terytorialny określa Naczelna Rada Adwokacka biorąc pod uwagę w szczególności podział terytorialny administracji sądowej.\"; 2) w art. 56 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wytyczanie kierunków działania samorządu adwokackiego, a także ustalanie liczby izb adwokackich,\"; 3) w art. 58 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) ustalanie zasięgu terytorialnego izb adwokackich oraz ich siedzib,\"."}
{"id":"2000_696_42","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 75, poz. 471) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 49: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uchwałę o utworzeniu i terenie działania okręgowej izby radców prawnych podejmuje Krajowa Rada Radców Prawnych, biorąc pod uwagę zasadniczy podział terytorialny państwa.\"; 2) w art. 60 pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) tworzenie okręgowych izb radców prawnych, określanie ich liczby oraz terytorialnego zasięgu.\"."}
{"id":"2000_696_43","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940) w art. 66 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_43b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 43b. Wojewódzki inspektor może upoważnić pracowników wojewódzkiego inspektoratu oraz pracowników delegatur, do wykonywania kontroli fitosanitarnej i wydawania w jego imieniu decyzji administracyjnych.\"; 10) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji, organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor\"; 11) skreśla się art. 45; 12) skreśla się art. 48; 13) w art. 49 wyrazy \"rządowej administracji ogólnej, organami administracji specjalnej i\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej i organami jednostek\"; 14) dodaje się art. 49a i 49b w brzmieniu: \"Art. 49a. 1. Główny Inspektor ustala ogólne kierunki działania organów Inspekcji lub - w przypadku zaistnienia nadzwyczajnego zagrożenia fitosanitarnego - szczegółowe zasady postępowania wojewódzkich inspektorów, a także zasady ich współdziałania z innymi organami administracji publicznej. 2. Rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz na rok rozpatrują informacje właściwego wojewódzkiego inspektora o działalności Inspekcji na obszarze powiatu lub województwa. Na żądanie właściwej rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa informację taką właściwy wojewódzki inspektor jest obowiązany składać w każdym czasie. 3. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 2, radzie powiatu służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego organu Inspekcji w celu zapewnienia na danym obszarze należytej ochrony roślin. 4. W przypadkach bezpośrednich zagrożeń fitosanitarnych starosta, wójt, burmistrz i prezydent miasta mogą wydać właściwemu organowi Inspekcji polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 5. Uchwała podjęta na podstawie ust. 3 lub polecenie wydane na podstawie ust. 4 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji lecz powinny ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie chodzi. 6. Organ jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie informuje wojewódzkiego inspektora o podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 3-5."}
{"id":"2000_696_44","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz.U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148 i Nr 74, poz. 422, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organem właściwym w sprawach zezwoleń, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem przepisu ust. 6, jest starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, właściwy ze względu na miejsce, w którym przedsiębiorstwo ma być, jest lub było prowadzone.\"; 2) w art. 19 w ust. 2 wyrazy \"terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej w sprawach zatrudnienia stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"starosty\"."}
{"id":"2000_696_45","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników (Dz.U. Nr 32, poz. 217) w art. 5 w ust. 1 i 2 wyrazy \"administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_46","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101 i z 1995 r. Nr 89, poz. 443) w art. 76 w § 1 wyrazy \"właściwe terenowe organy administracji państwowej\" zastępuje się wyrazem \"starostowie\"."}
{"id":"2000_696_47","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 wyrazy \"Organy władzy i administracji państwowej oraz samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 3 w ust. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie : \"5) współpraca z organami samorządu województw i pełnomocnikami, o których mowa w art.4 ust.3,\"; 3) w art. 4: a) w ust. 1 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Samorząd województwa\", b) ust.2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zarząd województwa odpowiada za koordynację przygotowania i realizację programu, o którym mowa w ust. 1, udziela pomocy merytorycznej instytucjom i osobom fizycznym realizującym zadania objęte tym programem oraz współdziała z innymi organami administracji publicznej w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych.\", c) w ust. 3 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"zarząd województwa\", d) w ust. 4 wyraz \"wojewody\" zastępuje się wyrazem \"województwa\"; 4) w art. 11: a) w ust. 2 wyraz \"alkoholem\" zastępuje się wyrazami \"problemami alkoholowymi\", b) dodaje się ust.3 w brzmieniu : \"3. Rada Ministrów, po porozumieniu ze stroną samorządową komisji wspólnej rządu i samorządu terytorialnego, ustala corocznie, w drodze rozporządzenia, udział samorządów województw i powiatów w środkach, o których mowa w ust. 1.\"; 5) w art. 21: a) w ust.1 wyrazy \"zakłady podstawowej opieki zdrowotnej\" zastępuje się wyrazami \"inne zakłady opieki zdrowotnej\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Od osób uzależnionych od alkoholu nie pobiera się opłat za świadczenia w zakresie leczenia odwykowego udzielane w zakładach opieki zdrowotnej.\"; 6) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zarząd województwa organizuje na obszarze województwa całodobowe zakłady lecznictwa odwykowego oraz wojewódzki ośrodek terapii uzależnienia i współuzależnienia. \", b) dodaje się ust.1a w brzmieniu : \"1a. Starosta organizuje na obszarze powiatu inne niż wymienione w ust.1 zakłady lecznictwa odwykowego.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia: 1) organizację, kwalifikacje personelu, zasady funkcjonowania i rodzaje zakładów lecznictwa odwykowego, a także innych zakładów opieki zdrowotnej w sprawowaniu opieki nad uzależnionymi od alkoholu oraz zasady współdziałania w tym zakresie z instytucjami publicznymi i organizacjami społecznymi, 2) warunki jakie powinny spełniać zakłady lecznicze dla osób uzależnionych od alkoholu prowadzone poza publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, 3) regulaminy stacjonarnych zakładów lecznictwa odwykowego oraz domów pomocy społecznej dla osób uzależnionych od alkoholu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości\"; 7) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie : \"1. Członkowie rodziny osoby uzależnionej od alkoholu, dotknięci następstwami nadużywania alkoholu przez osobę uzależnioną, uzyskują w publicznych zakładach opieki zdrowotnej świadczenia zdrowotne w zakresie terapii i rehabilitacji współuzależnienia oraz profilaktyki. Za świadczenia te od wymienionych osób nie pobiera się opłat.\"; 8) użyte w art. 30, art. 32 ust. 3, art. 33 ust. 1, art. 40 ust. 2 i 3 i art. 42 w różnych przypadkach wyrazy \"Milicja Obywatelska\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"Policja\"; 9) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. Organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50000 mieszkańców i organy powiatu mogą organizować i prowadzić izby wytrzeźwień.\"; 10) w art. 40 w ust.1 wyrazy \"zakładu społecznego służby zdrowia\" zastępuje się wyrazami \"publicznego zakładu opieki zdrowotnej\"."}
{"id":"2000_696_47b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 47b. Do powiatu stosuje się odpowiednio art. 47.\"; 24) art. 48 skreśla się; 25) w art. 50 wyrazy \"urzędach pracy, zakładach pracy\" zastępuje się wyrazami \"u pracodawców oraz w jednostkach organizacyjnych właściwych w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu\"; 26) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. Prawa i obowiązki pracowników zatrudnionych w ośrodkach pomocy społecznej i powiatowych centrach pomocy rodzinie oraz regionalnych ośrodkach polityki społecznej regulują przepisy o pracownikach samorządowych.\" ; 27) po art. 55 dodaje się art. 55a-55f w brzmieniu: \"Art. 55a. 1. Domy pomocy społecznej prowadzone przed 1 stycznia 1999 r. uznaje się do roku 2006 za domy spełniające standard usług, określony odrębnymi przepisami, jeżeli opracowały i realizują program naprawczy, o którym mowa w art. 20. Warunkowe zezwolenie w tym zakresie wydaje wojewoda. 2. Poziom usług świadczonych przez dom pomocy społecznej w zakresie zaspokojenia potrzeb bytowych, opiekuńczych oraz zdrowotnych osobom przebywającym w takim domu nie może ulec obniżeniu po dniu 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"2000_696_48","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz.268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz.1, z 1989 r. Nr 35, poz.190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz.58 i 61, Nr 36, poz.206, Nr 66, poz.390 i Nr 87, poz.506, z 1991 r. Nr 7, poz.24, Nr 80, poz.350 i Nr 94, poz.422, z 1992 r. Nr 21, poz.84 i Nr 64, poz.321, z 1994 r. Nr 74, poz.339 i Nr 108, poz.516, z 1995 r. Nr 4, poz.17, z 1996 r. Nr 100, poz.461, Nr 136, poz.636, Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 93, poz. 569 i Nr 111, poz. 725) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 78 w ust. 3: a) w pkt 1 wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", b) w pkt 2 wyrazy \"dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\", c) w pkt 3 wyrazy \"dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 2) w art. 89 w ust.2 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\", 3) w art. 901: a) w ust. 2 wyrazy \"wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowego urzędu pracy\", b) w ust. 3 wyrazy \"dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\", c) w ust.4 wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 4) art. 93 otrzymuje brzmienie: \"Art.93. Organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego oraz pracodawcy udzielają organom rentowym pomocy i informacji w sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie.\"; 5) w tytule rozdziału 2 działu VI wyrazy \"zakładów pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawców\"; 6) w art. 96: a) w ust.1: - wyrazy \"Uspołecznione zakłady pracy są obowiązane\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawcy są obowiązani\", - w pkt 3 wyrazy \"w poprzednich zakładach pracy\" zastępuje się wyrazami \"u poprzednich pracodawców\", b) w ust.2 wyrazy \"Uspołecznione zakłady pracy są obowiązane\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawcy są obowiązani\"; 7) w art. 97 ust.1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli wskutek niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia przez pracodawcę obowiązków określonych w art. 96 w ust.1 i 2: 1) organ rentowy nie mógł wydać decyzji przyznającej emeryturę lub rentę lub dokonać wypłaty świadczenia w kwocie zaliczkowej od dnia, w którym ustał stosunek pracy - pracodawca jest zobowiązany, na wniosek pracownika, przedłużyć stosunek pracy na czas określony do chwili wydania tej decyzji, 2) pracownik lub pozostali po nim członkowie rodziny ponieśli szkodę - pracodawca jest zobowiązany do wynagrodzenia tej szkody według przepisów prawa cywilnego.\"; 8) skreśla się art. 98."}
{"id":"2000_696_49","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po wyrazach \"kultury i sztuki\" dodaje się wyrazy \"a także o działalności jednostek samorządu terytorialnego i innych samorządowych jednostek organizacyjnych\"; 2) w art. 5 w ust. 1 po wyrazach \"państwowych jednostkach organizacyjnych\" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"w organach jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostkach organizacyjnych\"; 3) w art. 6 w ust. 1 po wyrazach \"państwowe jednostki organizacyjne\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"organy jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządowe jednostki organizacyjne\"; 4) w art. 12 po wyrazach \"państwowe jednostki organizacyjne\" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"organy jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządowe jednostki organizacyjne\"; 5) w art. 15 w ust. 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) organów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych samorządowych jednostek organizacyjnych,\"; 6) w art. 18 w ust. 1, w art. 19 i w art. 25 w ust. 2 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"rządowej\"; 7) w art. 22 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) archiwa zakładowe organów jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych,\"; 8) w art. 33 w ust. 1 po wyrazach \"państwowych jednostkach organizacyjnych\" dodaje się wyrazy \"oraz w jednostkach samorządu terytorialnego i innych samorządowych jednostkach organizacyjnych\"; 9) w art. 36 w ust. 1 po wyrazach \"W państwowych\" dodaje się wyrazy \"i samorządowych\"."}
{"id":"2000_696_49b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 49b. 1. Starosta, wójt, burmistrz i prezydent miasta ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść polecenia wydanego na podstawie art. 49a ust. 4. 2. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 3. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Wojewódzki inspektor natychmiast przedkłada sprawę Głównemu Inspektorowi jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli polecenie narusza prawo. 4. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga wojewoda.\"."}
{"id":"2000_696_5","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 5. W dekrecie z dnia 8 sierpnia 1946 r. o wpisywaniu w księgach hipotecznych (gruntowych) prawa własności nieruchomości przejętych na cele reformy rolnej (Dz.U. Nr 39, poz. 233 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) użyte w ust. 1-4 w różnych przypadkach wyrazy \"wojewódzki urząd ziemski\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"starosta\", b) skreśla się ust. 5; 2) użyte w art. 2 w ust. 3 i w art. 3 w różnych przypadkach wyrazy \"powiatowy urząd ziemski\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"starosta\"; 3) dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. Zadania starosty określone w art. 1 w ust. 1-4, w art. 2 w ust. 3 i w art. 3 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_696_5","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 5. 1. Organy Inspekcji Handlowej wykonują zadania określone w ustawie, na podstawie okresowych planów pracy; mogą też podejmować kontrole nie planowane, jeżeli wymagają tego okoliczności faktyczne. 2. Główny Inspektor opracowuje kierunki działania Inspekcji Handlowej oraz plany kontroli o znaczeniu krajowym, zatwierdzane przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 3. Wojewódzcy inspektorzy ustalają plany pracy uwzględniające kierunki działania i plany kontroli, o których mowa w ust. 2, oraz wnioski wojewody.\"; 3) w art. 6: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Zadania ochrony konsumenta w zakresie określonym ustawą oraz innymi przepisami sprawują również organy jednostek samorządu terytorialnego. 3. W szczególności zadania jednostek samorządu terytorialnego w zakresie ochrony konsumenta wykonuje powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, powoływany i odwoływany przez radę powiatu (radę miasta na prawach powiatu) na zasadach określonych odrębnymi przepisami, które ustalają również szczegółowy zakres jego działania i przysługujące mu uprawnienia.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady współpracy organów Inspekcji Handlowej z powiatowym (miejskim) rzecznikiem konsumentów, a także z innymi organami administracji publicznej i instytucjami kontrolnymi, w tym organizacjami pozarządowymi działającymi w zakresie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 .\"; 4) w art. 7 w ust. 1: a) w pkt 1: - lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) w przedsiębiorstwach produkujących towary na potrzeby handlu i przemysłu gastronomicznego,\", - skreśla się lit. d), b) w pkt 4 wyrazy \"Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia\"; 5) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art.13.1. W postępowaniu kontrolnym przed organami Inspekcji Handlowej w zakresie nie uregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Inspektorzy Inspekcji Handlowej w związku z wykonywanymi czynnościami kontrolnymi korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania organów Inspekcji Handlowej.\"."}
{"id":"2000_696_50","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: \"3. Koordynacja rozkładów jazdy przewoźników wykonujących zarobkowy przewóz osób pojazdami samochodowymi w regularnym transporcie zbiorowym prowadzona jest przez właściwe organy gminy, powiatu i samorządu województwa w zależności od przebiegu linii komunikacyjnej. 4. Organy, o których mowa w ust. 3, są obowiązane do zorganizowania koordynacji rozkładów jazdy na swoim obszarze oraz do wzajemnego porozumiewania się w przypadku, gdy dana linia komunikacyjna przebiega poza ich obszarem. 5. Przewoźnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani do uzgadniania rozkładów jazdy z właściwymi organami. 6. Przewoźnicy ponoszą koszty związane z koordynacją rozkładów jazdy.\"; 2) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) \" ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika \" w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę \" w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa \" w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę \" w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) zarząd gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni.\"; 3) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz ( prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.\"; 4) skreśla się art. 13; 5) w art. 15: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej może określić, w drodze rozporządzenia, przepisy porządkowe związane z przewozem osób i bagażu środkami transportu publicznego, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6.\", b)dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W odniesieniu do gminnego transportu zbiorowego oraz przewozów osób i bagażu taksówkami przepisy porządkowe określa rada gminy. 6. W odniesieniu do powiatowego transportu zbiorowego przepisy porządkowe określa rada powiatu, a w odniesieniu do wojewódzkiego transportu zbiorowego \" sejmik województwa.\"; 6) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34.1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) treść, sposób i terminy ogłaszania rozkładów jazdy, tryb ich uzgadniania i koordynacji oraz warunki ponoszenia kosztów z tym związanych, 2) sposób ustalenia opłat dodatkowych w razie niedopełnienia obowiązków zapłaty należności przewozowych z tytułu przewozu osób, naruszenia przepisów o zabieraniu ze sobą do środka transportowego zwierząt i rzeczy oraz spowodowania zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny. 2. W odniesieniu do transportu zbiorowego gminnego, powiatowego i wojewódzkiego przepisy w zakresie określonym w ust. 1 pkt 2 określają odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo sejmik województwa.\"; 7) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, warunki przewozu rzeczy, które ze względu na kształt, rozmiary lub masę albo drogę przewozu mogą powodować trudności transportowe.\"; 8) w art. 57 skreśla się ust. 3."}
{"id":"2000_696_51","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25, z 1992 r. Nr 33, poz. 144, z 1995 r. Nr 130, poz. 629, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 107, poz. 684, Nr 60, poz. 369 i Nr 107, poz. 684) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy, w tytułach rozdziałów 1-3, w art. 3-7, w art. 9 w ust. 1, w art. 14 w ust. 1, w art. 17 i 18, w art. 20 w ust. 1, w art. 36 w ust. 1 i 2, w art. 37 oraz w art. 38 skreśla się użyty w różnych przypadkach wyraz \"Państwowa\"; 2) w art. 1 wyrazy \"Państwowa Inspekcja Sanitarna jest organem powołanym do nadzoru nad warunkami:\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcja Sanitarna jest powołana do nadzoru nad warunkami:\"; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Główny Inspektor Sanitarny jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 2. Głównego Inspektora Sanitarnego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia.\"; 4) w art. 9 w ust. 2 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazami \"rządowej, jednostek samorządu terytorialnego\"; 5) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Zadania Inspekcji Sanitarnej określone w rozdziale 1 wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Sanitarny, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora sanitarnego, jako kierownika wojewódzkiej inspekcji sanitarnej wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej, 3) powiatowy inspektor sanitarny, jako kierownik powiatowej inspekcji sanitarnej wchodzącej w skład zespolonej administracji powiatowej, 4) portowy inspektor sanitarny dla morskich portów i przystani, wód wewnętrznych i terytorialnych oraz jednostek pływających na tych obszarach, 5) kolejowy inspektor sanitarny dla obszarów kolejowych. 2. Wojewódzki inspektor sanitarny wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Sanitarnej określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. Wojewódzki, powiatowy, portowy i kolejowy inspektor sanitarny kierują działalnością odpowiednio: wojewódzkiej, powiatowej, portowej i kolejowej stacji sanitarno-epidemiologicznej, będących zakładami opieki zdrowotnej. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określa, w drodze rozporządzenia, terytorialny zakres działania oraz siedziby portowych i kolejowych inspektorów sanitarnych. 5. Wojewódzki inspektor sanitarny może, za zgodą wojewody, powierzyć powiatowemu inspektorowi, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu swojej właściwości, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych. 6. Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o inspektorze sanitarnym bez bliższego rozróżnienia, to przepisy te odnoszą się do wojewódzkiego, powiatowego, portowego i kolejowego inspektora sanitarnego.\"; 6) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Wojewódzkiego, portowego i kolejowego inspektora sanitarnego powołuje i odwołuje wojewoda, w porozumieniu z Głównym Inspektorem Sanitarnym. 2. Zastępcę wojewódzkiego inspektora sanitarnego powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora sanitarnego. 3. Powiatowego inspektora sanitarnego powołuje i odwołuje starosta, w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem sanitarnym. 4. Zastępcę powiatowego inspektora sanitarnego powołuje i odwołuje starosta na wniosek powiatowego inspektora sanitarnego. 5. Główny Inspektor Sanitarny może w każdym czasie odwołać wojewódzkiego, powiatowego, portowego i kolejowego inspektora sanitarnego, jeżeli przemawia za tym interes służby, a w szczególności, jeżeli działalność tego inspektora lub podległej mu jednostki może zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji Sanitarnej, a zwłaszcza naruszyć bezpieczeństwo sanitarne na terenie właściwości danej jednostki. Odwołanie w tym trybie następuje w drodze decyzji administracyjnej i wymaga szczegółowego uzasadnienia na piśmie.\"; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji Sanitarnej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, organem właściwym jest powiatowy, portowy lub kolejowy inspektor sanitarny. 2. W postępowaniu administracyjnym organami wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego są: 1) w stosunku do powiatowego, portowego i kolejowego inspektora sanitarnego - wojewódzki inspektor sanitarny, 2) w stosunku do wojewódzkiego inspektora sanitarnego - Główny Inspektor Sanitarny.\"; 8) po art. 12 dodaje się art. 12a -12c w brzmieniu: \"Art. 12a. 1. Główny Inspektor Sanitarny ustala ogólne kierunki działania organów Inspekcji lub - w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa sanitarnego w zakresie należącym do właściwości Inspekcji szczegółowe zasady postępowania inspektorów sanitarnych, a także zasady współdziałania z innymi organami kontroli państwowej. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu w stosunku do powiatowych, portowych i kolejowych inspektorów sanitarnych, którym wojewódzki inspektor sanitarny może również wydawać polecenia dotyczące podjęcia konkretnych czynności w całym zakresie ich działania. 3. Rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz na rok rozpatrują informacje właściwego inspektora o stanie bezpieczeństwa sanitarnego powiatu i województwa. Na żądanie rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa informację taką właściwy inspektor sanitarny jest obowiązany składać w każdym czasie. Wojewódzki inspektor sanitarny informuje zarząd powiatu o wynikach kontroli obiektów o podstawowym znaczeniu dla danego terenu. 4. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 3, radzie powiatu służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego organu Inspekcji Sanitarnej, w celu zapewnienia należytego stanu bezpieczeństwa sanitarnego. 5. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa sanitarnego na terenie gminy lub powiatu, w szczególności zaś zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, starosta, wójt, burmistrz (prezydent miasta) może wydać właściwemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 6. Uchwała podjęta na podstawie ust. 4 lub polecenie wydane na podstawie ust. 5 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji Sanitarnej, lecz winny ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie chodzi. 7. Organ jednostki samorządu terytorialnego, niezwłocznie informuje wojewódzkiego inspektora sanitarnego o podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 4-6."}
{"id":"2000_696_52","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie: 1) drogi krajowe, 2) drogi wojewódzkie, 3) drogi powiatowe, 4) drogi gminne. 2. Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi. 3. Drogi publiczne ze względów funkcjonalno technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi i ich usytuowanie.\"; 2) dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa. 2. Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.\"; 3) art. 4a otrzymuje brzmienie: \"Art. 4a. Rada Ministrów ustali, w drodze rozporządzenia, sieć autostrad, dróg ekspresowych oraz dróg o znaczeniu obronnym.\"; 4) art. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"Art. 5.1. Do dróg krajowych zalicza się : 1) autostrady i drogi ekspresowe oraz drogi leżące w ich ciągach do czasu wybudowania autostrad i dróg ekspresowych, 2) drogi międzynarodowe, 3) drogi stanowiące inne połączenia zapewniające spójność sieci dróg krajowych, 4) drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych obsługujących ruch międzynarodowy osobowy i ciężarowy, 5) drogi alternatywne dla autostrad płatnych, 6) drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych aglomeracji miejskich, 7) drogi o znaczeniu obronnym. 2. Zaliczenie do kategorii dróg krajowych następuje, w drodze rozporządzenia, Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw transportu, przedłożony w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej, spraw wewnętrznych oraz obrony narodowej po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików województw. 3. Przebieg dróg krajowych ustala, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw transportu po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików województw, a w powiatach i miastach na prawach powiatu - opinii ich rad."}
{"id":"2000_696_53","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 128, poz. 602 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 3 wyrazy \"Terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"Wojewoda\"; 2) w art. 7 w ust. 5 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 3) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. Wojewoda ustanawia lub znosi obwody rybackie, obręby hodowlane i obręby ochronne.\"; 4) w art. 17: a) w ust. 1 wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\", b) w ust. 3 skreślić wyrazy \"w drodze obwieszczenia\"; 5) dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. 1. Przegradzanie sieciowymi rybackimi narzędziami połowowymi więcej niż połowy szerokości łożyska wody płynącej jest możliwe wyłącznie na wodach nie zaliczonych do wód śródlądowych żeglownych i wymaga zezwolenia starosty. 2. Ustawianie sieciowych rybackich narzędzi połowowych na wodach śródlądowych żeglownych na szlaku żeglownym lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie wymaga zezwolenia starosty, wydanego w uzgodnieniu z właściwą terytorialnie administracją wód śródlądowych żeglownych oraz organem administracji żeglugi śródlądowej. 3. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny określać uprawnionego do rybactwa, miejsce wystawiania narzędzi, ich rodzaj i ilość, sposób oznakowania oraz okres połowu.\"; 6) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1.Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa właściwość miejscową wojewodów i starostów w dziedzinie rybactwa na rzekach, którymi przebiega granica województw lub powiatów. 2. W odniesieniu do wód jezior i innych zbiorników wodnych, przez które przebiega granica województw lub powiatów, w dziedzinie rybactwa miejscowo jest właściwy wojewoda lub starosta tego województwa lub powiatu, na którego terenie znajduje się większa część powierzchni wody. W innych wypadkach w stosunku do takich wód, właściwość miejscową w dziedzinie rybactwa ustalają, w drodze porozumienia, zainteresowani wojewodowie lub starostowie.\"; 7) w art. 20: a) w ust. 3 wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", b) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Oznakowanie sprzętu pływającego służącego do połowu ryb powinno zawierać numer rejestracyjny składający się z dwuliterowego oznaczenia województwa, myślnika, trzyliterowego oznaczenia powiatu, myślnika, czterocyfrowej liczby od 0001 do 9999 odpowiadającej kolejnemu numerowi wpisu do rejestru oraz litery \"R\" - oznaczającej uprawnionego do rybactwa albo \"A\" - oznaczającej sprzęt pływający służący do amatorskiego połowu ryb. 3b. Wojewoda ustala trzyliterowe oznaczenie powiatu, o którym mowa w ust. 3a.\"; 8) w art. 21 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) szczegółowe warunki ochrony i połowu ryb, rybackie narzędzia i urządzenia połowowe, zasady ustanawiania obwodów rybackich, obrębów hodowlanych i ochronnych, oznakowania obrębów i sprzętu pływającego służącego do połowu ryb oraz rejestracji tego sprzętu, w tym dwuliterowe oznaczenie województwa, o którym mowa w art. 20 ust. 3a.\"; 9) w art. 22 w ust. 7 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Regulaminy Państwowej Straży Rybackiej ustalają wojewodowie.\"; 10) w art. 24: a) w ust. 1 wyrazy \"Wojewódzkie rady narodowe mogą utworzyć\" zastępuje się wyrazami \"Rada powiatu, na wniosek starosty, może utworzyć\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Regulamin Społecznej Straży Rybackiej uchwala rada powiatu.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nadzór specjalistyczny nad Społeczną Strażą Rybacką sprawuje wojewoda poprzez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Rybackiej.\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, określa: 1) zasady sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 3, 2) ramowy regulamin Społecznej Straży Rybackiej, określający szczegółową organizację i sposób działania tej straży.\"; 11) w art. 25: a) w ust. 1 i 2 wyrazy \"o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1-3 i 4 lit. b)\" zastępuje się wyrazami \"o których mowa w art. 23 pkt 1-3 i 4 lit. b)\", b) w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"starostę\"; 12) dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. Karty wędkarskie wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność do dnia 30 czerwca 1999 r.\"."}
{"id":"2000_696_54","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz.441, z 1990 r. Nr 36, poz.206, z 1991 r. Nr 7, poz.24, Nr 104, poz.450 i Nr 110, poz.474, z 1994 r. Nr 84, poz.385, z 1995 r. Nr 4, poz.17 i Nr 85, poz.426 oraz z 1997 r. Nr 121, poz.770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) w ust.3 wyrazy \"właściwym terenowym organom administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"wojewodą\", b) w ust. 5 wyrazy \"właściwym terenowym organom administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"wojewodą\"; 2) w art. 11: a) w ust.1 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4) prowadzenie rozliczeń z pracodawcami, organizacjami spółdzielczymi lub społeczno-zawodowymi z tytułu wypłacanych przez nie świadczeń podlegających finansowaniu przez Zakład, 5) kontrola wykonania przez pracodawców, organizacje spółdzielcze i społeczno-zawodowe oraz organy administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego obowiązków w zakresie ubezpieczenia społecznego.\", b) w ust. 4 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego\"; 3) w art. 16 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ocena wykonywania zadań z zakresu ubezpieczenia społecznego przez pracodawców, organizacje spółdzielcze i społeczno-zawodowe oraz organy administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego,\"; 4) w art. 21; a) w zdaniu wstępnym wyrazy \"właściwy terenowy organ administracji rządowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\", b) w pkt 3 skreśla się wyraz \"terenowe\"; 5) w art. 24 ust.5 otrzymuje brzmienie ; \"5. Przy badaniu zasadności odwoływania rada nadzorcza nie dokonuje oceny ustaleń lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustaleń organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, a także instytucji lub organizacji, które z mocy szczególnych przepisów są wiążące dla oddziałów.\"; 6) w art. 39 w ust.1 wyrazy \"terenowe organy administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_54a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 54a 1. W celu określenia uwarunkowań i kierunków polityki przestrzennej, organy samorządu województwa prowadzą analizy i studia oraz opracowują koncepcje i sporządzają programy, odnoszące się do obszarów i zagadnień - odpowiednio do potrzeb i celów podejmowanych prac. 2. Organy powiatu mogą prowadzić, w granicach swojej właściwości rzeczowej, analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego, odnoszące się do obszaru powiatu i zagadnień jego rozwoju."}
{"id":"2000_696_54b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 54b 1. Sejmik województwa uchwala strategię rozwoju województwa określającą uwarunkowania, cele i kierunki rozwoju województwa. 2. Sejmik województwa uchwala plan zagospodarowania przestrzennego województwa, w którym określa się zasady organizacji struktury przestrzennej, w tym: 1) podstawowe elementy sieci osadniczej, 2) rozmieszczenie infrastruktury społecznej, technicznej i innej, 3) wymagania w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i ochrony dóbr kultury \" z uwzględnieniem obszarów podlegających szczególnej ochronie. 3. W planie zagospodarowania przestrzennego województwa uwzględnia się zadania rządowe, służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych, wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1, oraz ustala się obszary na których przewiduje się realizację tych celów. 4. W planie zagospodarowania przestrzennego województwa umieszcza się zadania samorządu województwa, służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych zawarte w programach, o których mowa w art. 54d, oraz wskazuje się obszary, na których przewiduje się realizację tych zadań, z zastrzeżeniem art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 5. Projekt planu zagospodarowania przestrzennego województwa podlega: 1) uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w zakresie programów, o których mowa w art.58 ust.1, 2) zaopiniowaniu przez: a) Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, z zastrzeżeniem pkt 1, b) organy gmin i powiatów (miast na prawach powiatu). 6. Uchwałę sejmiku województwa o uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego województwa wraz z wykazami zadań rządowych i samorządowych województwa, o których mowa w ust. 3 i 4, marszałek województwa przekazuje wojewodzie celem ogłoszenia ich w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 7. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa podlega okresowej aktualizacji. Przepisy ust. 3 - 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_696_54c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 54c. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa nie jest aktem prawa miejscowego i nie narusza uprawnień gmin określonych w art. 7-10."}
{"id":"2000_696_54d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 54d .1. Sejmik województwa uchwala programy wojewódzkie służące realizacji ponadlokalnych i regionalnych celów publicznych. 2. Programy, o których mowa w ust. 1, przygotowuje zarząd województwa. 3. Uchwalenie programu możliwe jest po zapewnieniu środków finansowych niezbędnych do realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 4. Z dniem uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego zadania rządowe oraz zadania samorządu województwa wynikające z programów przyjętych przed dniem uchwalenia planu umieszczane są w wykazie, o którym mowa w art. 54b ust. 6. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do zadań wynikających z programów uchwalonych po dniu uchwalenia planu. W takim przypadku przed uchwaleniem programu sejmik województwa ocenia jego zgodność z obowiązującym planem i w miarę potrzeby podejmuje kroki mające na celu usunięcie sprzeczności. 6. Marszałek województwa informuje wojewodę o uchwaleniu programu w celu wprowadzenia go do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1.\"; 16) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. W celu określenia podstaw i kierunków polityki przestrzennej państwa ministrowie i centralne organy administracji rządowej prowadzą analizy i studia oraz opracowują koncepcje i sporządzają programy odnoszące się do obszarów i zagadnień - odpowiednio do potrzeb i celów podejmowanych prac.\"; 17) w art.56: a) w ust. 2 po wyrazach \"sporządzania programów\" dodaje się wyrazy \" , zawierających zadania rządowe,\", b) w ust. 3 po wyrazie \"kraju\" dodaje się wyrazy \"oraz okresowe raporty o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju\"; 18) skreśla się art. 57; 19) w art. 58: a) w ust. 1 wyraz \"Naczelne\" zastępuje się wyrazem \"Ministrowie\", b) w ust. 2 po wyrazach \"Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast\" dodaje się wyrazy \"oraz z sejmikami właściwych województw\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przedmiotem uzgodnień, o których mowa w ust. 2, jest spójność programu z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju i planem zagospodarowania przestrzennego województwa oraz zatwierdzonymi programami zadań rządowych i uchwalonymi programami wojewódzkimi.\"; 20) skreśla się art.59; 21) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art.60. Organy, o których mowa w art. 58 ust. 1, przekazują zatwierdzone programy Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, który sporządza i prowadzi centralny rejestr programów rządowych.\"; 22) po art. 60 dodaje się oznaczenie rozdziału 6a i tytuł w brzmieniu: \"Zasady realizacji zadań rządowych i zadań samorządu województwa\"; 23) w art. 61 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zadania rządowe i zadania samorządu województwa, wynikające z programów, o których mowa w art. 54d i art. 58,\"; 24) w art. 62: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i art. 59 ust. 1\", b) w ust. 6 skreśla się wyrazy \"i art. 59 ust. 5\", c) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do uchwalonych programów wojewódzkich. Przedstawicielem samorządu województwa w negocjacjach z gminą jest marszałek województwa, chyba że sejmik województwa ustanowi innego przedstawiciela.\"; 25) w art. 63 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Jeżeli bezskuteczne negocjacje dotyczą wprowadzenia do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zadania samorządu województwa, w sprawie rozstrzyga, na wniosek marszałka województwa, Rada Ministrów, określając również sposób realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 3. Rozstrzygnięcie Rady Ministrów, o którym mowa w ust. 2, jest ostateczne i wiążące dla gminy i dla samorządu województwa.\"; 26) w art. 65: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"lub ogłoszonym\" , b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w sprawie zadania samorządu województwa.\"."}
{"id":"2000_696_55","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (Dz.U. z 1991 r. Nr 109, poz. 471) w art. 13 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"organy gmin i jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"organy jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych\"."}
{"id":"2000_696_55b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 55b. 1. Przepisy określające w ustawie zadania powiatów stosuje się odpowiednio do miast na prawach powiatu. 2. Zadania powiatowych centrów pomocy rodzinie w miastach, o których mowa w ust. 1, realizują miejskie ośrodki pomocy społecznej tych miast, które mogą być nazwane \"miejskimi ośrodkami pomocy rodzinie ."}
{"id":"2000_696_55c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 55c. 1. Powiaty i miasta na prawach powiatów przejmują od wojewodów z dniem 1 stycznia 1999 r. mające siedziby na ich terenie domy pomocy społecznej, placówki i ośrodki, o których mowa w art. 2a ust. 1 pkt 7, z wyłączeniem jednostek organizacyjnych prowadzonych przez gminy. 2. Mienie domów pomocy społecznej, placówek i ośrodków, o których mowa w ust. 1, staje się własnością powiatu z dniem ich przejęcia."}
{"id":"2000_696_55d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 55d. Środki na realizację określonych w ustawie zadań powiatów, w tym prowadzenie placówek, domów pomocy społecznej i ośrodków o których mowa w art. 55c ust. 1, a także zadań samorządu województwa, określają odrębne ustawy."}
{"id":"2000_696_55e","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 55e. 1. Powiat i miasto na prawach powiatu nie może, bez zgody wojewody, w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zmienić przeznaczenia i typu domu pomocy społecznej, placówek i ośrodków wsparcia, o których mowa w art. 2a ust. 1 pkt 7. 2. Decyzję administracyjną o skierowaniu do odpowiedniego typu domu pomocy społecznej wydaje, w imieniu starosty, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym dom, jeżeli okres oczekiwania w domu pomocy społecznej nie przekracza 3 miesięcy. 3. W przypadku niemożliwości wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, w związku z brakiem miejsca w domu pomocy społecznej, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie wydaje decyzję kwalifikującą osobę do domu pomocy społecznej oraz ustala w tej decyzji przewidywany czas oczekiwania i miejsce na liście osób oczekujących, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym dom. 4. Osobie, która przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy otrzymała decyzję o odmowie skierowania do domu pomocy społecznej w związku z brakiem miejsca, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie wydaje ponownie decyzję o skierowaniu do określonego typu domu pomocy społecznej po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym taki dom, a w razie braku miejsca wydaje decyzję kwalifikującą osobę do domu pomocy społecznej i ustala w decyzji przewidywany czas oczekiwania i miejsce na liście osób oczekujących. Decyzja ta nie może być mniej korzystna od posiadanej decyzji w przedmiotowej sprawie."}
{"id":"2000_696_55f","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 55f. Na realizację zadań własnych z zakresu pomocy społecznej powiaty i samorządy województw otrzymują także dotacje celowe z budżetu państwa.\" 28) w art. 2a w ust. 1 w pkt 7 i 9, w art. 19 w ust. 3, w art. 20 w ust. 1, 4, 5, 6 i 7 pkt 1, 2, 3 oraz w ust. 3 i 7 w pkt 4 oraz w ust. 8 użyte w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy \", w tym specjalistyczne\" skreśla się.\"."}
{"id":"2000_696_56","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii (Dz.U. Nr 22, poz. 127, z 1989 r. Nr 6, poz. 33, Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 89, poz. 517) wprowadza się następujące zmiany: 1) preambułę ustawy skreśla się; 2) w art. 16: a) w ust. 1 po wyrazach \"Organem założycielskim dla\" dodaje się wyraz \"państwowych\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Organem założycielskim dla samorządowych jednostek organizacyjnych kinematografii jest zarząd województwa.\"; 3) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Państwowa instytucja filmowa jest powołana do produkcji i opracowywania filmów. 2. Samorządowa instytucja filmowa jest powołana do dystrybucji lub rozpowszechniania filmów.\"; 4) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą utworzyć samorządową instytucję filmową. 2. Prowadzenie dystrybucji i rozpowszechniania filmów jest zadaniem własnym jednostki samorządu terytorialnego.\"; 5) w art. 21: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Statut podlega zatwierdzeniu przez organ założycielski.\", b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Instytucji filmowej nowo utworzonej statut nadaje organ założycielski.\"; 6) w art. 23 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Organami państwowej instytucji filmowej są:\"; 7) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23. Organizację samorządowej instytucji filmowej określa jej statut.\"; 8) w art. 24: a) w ust. 1 po wyrazie \"Dyrektora\" dodaje się wyraz \"państwowej\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W państwowej instytucji filmowej nowo utworzonej dyrektora powołuje Przewodniczący Komitetu po zasięgnięciu opinii Komitetu.\"; 9) w art. 27 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Państwowa instytucja filmowa, na wniosek sejmiku województwa, może być przekazana do prowadzenia samorządowi województwa na zasadach określonych w porozumieniu Przewodniczącego Komitetu Kinematografii z zarządem województwa.\"."}
{"id":"2000_696_57","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86, z 1996 r. Nr 27, poz. 118 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769) wprowadza się następujące zmiany: 1) w preambule ustawy oraz w art.1 ust. 1 wyrazy \"konstytucyjnymi utrzymanymi w mocy przez Ustawę Konstytucyjną z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym\" zastępuje się wyrazem \"Konstytucji\"; 2) w art. 7 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"rad narodowych i innych\" skreśla się; 3) w art. 8 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Nadzór nad działalnością stowarzyszeń należy do: 1) wojewody właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia - w zakresie nadzoru nad działalnością stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego, 2) starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia - w zakresie nadzoru nad innymi niż wymienione w pkt 1 stowarzyszeniami - zwanych dalej \"organami nadzorującymi\".\"."}
{"id":"2000_696_58","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz.U. Nr 30, poz. 158, z 1990 r. Nr 20, poz. 120, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Obszar działania poszczególnych okręgowych izb lekarskich, ich liczbę i siedziby ustala Naczelna Rada Lekarska na wniosek zjazdów okręgowych, uwzględniając zasadniczy podział terytorialny państwa.\"; 2) w art. 4 w ust. 2 w pkt 11 wyrazy \"organami władzy i administracji państwowej, samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"organami administracji publicznej\"; 3) w art. 17 w ust. 2 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 4) art. 18 w ust. 1 i 3 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 5) w art. 35 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"organów państwowych\" zastępuje się wyrazami \"organów administracji publicznej\"."}
{"id":"2000_696_59","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13: a) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy \"Urząd do Spraw Wyznań\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw wyznań religijnych\", - w pkt 2 wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw wyznań stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\", b) w ust. 6 wyrazy \"Ministrem - Kierownikiem Urzędu do Spraw Wyznań\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw wyznań religijnych\"; 2) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organizowanie procesji, pielgrzymek lub innych imprez o charakterze religijnym na drogach publicznych wymaga uzgodnienia, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej.\"; 3) w art. 42: a) w ust. 2 wyrazy \"Grunty stanowiące własność państwa lub mienie komunalne\" zastępuje się wyrazami \"Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Grunty stanowiące własność jednostki samorządu terytorialnego przeznaczone na te cele mogą być sprzedawane za cenę ustaloną uchwałą odpowiedniej rady lub sejmiku tej jednostki.\"; 4) w art. 51 po wyrazie \"państwowe\" dodaje się wyraz \", samorządowe\"; 5) w art. 57 w ust. 2 wyrazy \"organu administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"właściwego organu\"; 6) w art. 60 w ust. 5 wyrazy \"terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw wyznań stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"."}
{"id":"2000_696_6","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6. 1. Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1, stanowiące połączenia między miastami, mające znaczenie dla województwa, i drogi o znaczeniu obronnym nie zaliczone do dróg krajowych. 2. Zaliczenie do kategorii dróg wojewódzkich następuje w drodze uchwały sejmiku województwa w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw transportu oraz obrony narodowej. 3. Przebieg dróg wojewódzkich ustala sejmik województwa w planie regionalnym po zasięgnięciu opinii rad powiatów na obszarze których przebiega droga. W odniesieniu do dróg położonych na obszarze miast na prawach powiatu wniosek opiniują rady tych miast.\"; 5) dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów z siedzibami gmin i siedzib gmin między sobą. 2. Zaliczenie do kategorii dróg powiatowych następuje w drodze uchwały rady powiatu w porozumieniu z marszałkiem województwa po zasięgnięciu opinii rad gmin na obszarze których przebiega droga oraz po zasięgnięciu opinii rad sąsiednich powiatów. 3. Przebieg dróg powiatowych ustala rada powiatu po zasięgnięciu opinii rad gmin na obszarze których przebiega droga.\"; 6) art. 7-9 otrzymują brzmienie: \"Art. 7. 1. Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym nie zaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych. 2. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwej rady powiatu. 3. Przebieg dróg gminnych ustala rada gminy."}
{"id":"2000_696_6","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6. 1. Likwidacji linii kolejowej lub jej części dokonuje zarząd kolei, po uprzednim zawieszeniu przewozów co najmniej przez sześć miesięcy i po uzyskaniu opinii sejmiku województwa i rad powiatów, na terenie których przebiega ta linia, zaś w przypadku odcinka linii kolejowej przebiegającego wyłącznie na terenie jednego powiatu \" po uzyskaniu opinii rady tego powiatu, na zasadach określonych przepisami prawa przewozowego. 2. Jeśli w procesie opiniowania wniosku o likwidację linii kolejowej, organ, o którym mowa w ust. 1, wystąpi z wnioskiem do zarządu kolei o przejęcie likwidowanej linii, zarząd kolei przekazuje ją nieodpłatnie. 3. Opinia, o której mowa w ust. 1, wydawana jest w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie. 4. Koszty likwidacji linii kolejowych są finansowane z budżetu państwa.\"; 2) dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"6a. Grunty zajęte pod linie kolejowe są zwolnione od opłat z tytułu użytkowania wieczystego.\"; 3) w art. 21: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Inwestycje oraz koszty utrzymania linii kolejowych o znaczeniu wojewódzkim mogą być finansowane z budżetu samorządu województwa.\", b) w ust. 5 wyrazy \"o lokalnym znaczeniu\" zastępuje się wyrazami \" ,o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3,\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Inwestycje, o których mowa w ust. 1, 1a i 5, mogą być dofinansowane z innych źródeł.\"; 4) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Przewoźnicy kolejowi wykonujący przewozy pasażerskie na obszarze kraju otrzymują z budżetu państwa dotację przedmiotową na wyrównanie utraconych przychodów z tytułu obowiązujących ustawowych ulg w krajowych przewozach pasażerskich, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Wysokość dotacji, o której mowa w ust. 1, określa ustawa budżetowa.\"; 5) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27.1. Organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji na działalność gospodarczą polegającą na: 1) zarządzaniu liniami kolejowymi, 2) wykonywaniu przewozów kolejowych, jest minister właściwy do spraw transportu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji na działalność gospodarczą prowadzoną wyłącznie na obszarze jednego województwa, a polegającą na: 1) zarządzaniu liniami kolejowymi, 2) wykonywaniu przewozów kolejowych, jest właściwy wojewoda.\"; 6) w art. 39 na końcu dodaje się wyrazy \"lub wojewodę\"; 7) w art. 43 w ust. 1 i w art. 45 wyrazy \"rejonowy organ rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"."}
{"id":"2000_696_6","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6. W dekrecie z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska (Dz.U. Nr 49, poz. 279, z 1947 r. Nr 66, poz. 410, z 1951 r. Nr 5, poz. 39, z 1958 r. Nr 17, poz. 71 i 72, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1971 r. Nr 27, poz. 250 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. Władzami właściwymi w rozumieniu niniejszego dekretu są starostowie.\"; 2) w art. 34 wyrazy \"władz administracji ogólnej, działających jako władze osiedleńcze,\" zastępuje się wyrazem \"starostów\"; 3) w art. 35 i w art. 37 wyrazy \"władzy administracji ogólnej jako władzy ziemskiej\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 4) dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. Zadania starosty określone w art. 33 - 35 oraz w art. 37 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_696_60","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz .163, Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz.198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po wyrazach \"geodezji i kartografii,\" dodaje się wyrazy \"krajowego systemu informacji o terenie,\"; 2) w art. 2: a) w pkt 1 po wyrazach \"i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej,\" dodaje się wyrazy \"zakładanie i aktualizacja informatycznych baz danych,\", a po wyrazach \"w dziedzinie geodezji,\" dodaje się wyrazy \"kartografii, krajowego systemu informacji o terenie oraz wykonywania zdjęć lotniczych,\", b) skreśla się pkt 3, c) w pkt 10 po wyrazie \"wykazów,\" dodaje się wyrazy \"informatycznych baz danych,\"; 3) w art. 3: a) w ust. 1 po wyrazach \"osnowy geodezyjne\" dodaje się wyrazy \"opracowane w państwowym systemie odniesień przestrzennych\", b) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) Głównego Geodetę Kraju w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej - w zakresie osnów podstawowych, 2) starostów - w zakresie osnów szczegółowych.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, państwowy system odniesień przestrzennych obowiązujący na terenie całego kraju, uwzględniając jego parametry techniczne oraz warunki stosowania.\"; 4) w art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Koszty sporządzania mapy zasadniczej, ewidencji gruntów i budynków oraz map topograficznych pokrywa się z budżetu państwa oraz ze środków Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym. W celu realizacji własnych zadań, jednostki samorządu terytorialnego lub inni inwestorzy mogą również uczestniczyć w kosztach sporządzania map.\"; 5)w art. 5 po wyrazach \"terenu oraz\" dodaje się wyrazy \"inne dane zawarte\": 6) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Służba Geodezyjna i Kartograficzna\"; 7) w art. 6: a) w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw administracji publicznej\", b) skreśla się ust. 6; 8) dodaje się art. 6a- 6c w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią: 1) organy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego: a) Główny Geodeta Kraju, b) wojewoda wykonujący zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jako kierownika inspekcji geodezyjnej i kartograficznej, wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie, 2) organy administracji geodezyjnej i kartograficznej: a) marszałek województwa wykonujący zadania przy pomocy geodety województwa wchodzącego w skład urzędu marszałkowskiego, b) starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego. 2. Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Służby Geodezyjnej i Kartograficznej określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. Zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2, wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej. 4. Starosta na wniosek gminy powierza wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), w drodze porozumienia, prowadzenie spraw należących do zakresu jego zadań i kompetencji, w tym wydawanie decyzji administracyjnych po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 6. 5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) prowadzi sprawy powierzone na podstawie ust. 4, przy pomocy geodety gminnego wchodzącego w skład urzędu gminy. 6. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, warunki organizacyjne, kadrowe i techniczne, jakie powinny zostać spełnione przez gminy wnioskujące o przejęcie określonych w ustawie zadań i kompetencji."}
{"id":"2000_696_61","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie\" \"o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów\" 2) w art. 19 w ust. 1: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: \"3a) występowanie do przedsiębiorców i związków przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów, 3b) podejmowanie czynności wynikających z przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,\", b) pkt 7d otrzymuje brzmienie: \"7d) współpraca z organami samorządu terytorialnego oraz z kra jowymi i zagranicznymi organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów,\", c) po pkt 7d dodaje się pkt 7e-7g w brzmieniu: \"7e) udzielanie pomocy organom samorządu województwa i powiatu oraz organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, w zakresie wynikającym z rządowej polityki konsumenckiej, 7f) inicjowanie konsumenckich badań towarów i usług, 7g) opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programów edukacyjnych popularyzujących prawa konsumentów,\"; 3) w art. 19a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wynikający z ust. 1 obowiązek odnosi się również do spraw określonych w art. 19 ust. 1 pkt 2, 3a, 3b, 4 i 5.\"; 4) w art. 21 w ust. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) organy jednostek samorządu terytorialnego,\", b) po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów.\"; 5) dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a. Powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów"}
{"id":"2000_696_62","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163, i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz.554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Wojewoda oraz przewodniczący zarządu gminy lub powiatu sprawujący władzę administracji ogólnej oraz organy gminy, powiatu i samorządu województwa wykonują zadania w zakresie ochrony bezpieczeństwa lub porządku publicznego na zasadach określonych w ustawach.\"; 2) w art. 4w ust. 3 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) jednostki badawczo-rozwojowe.\"; 3) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.\"; 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Organami administracji rządowej na obszarze województwa w sprawach, o których mowa w art. 5 ust. 1, są: 1) wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Policji działającego w jego imieniu albo komendant wojewódzki Policji działający w imieniu własnym w sprawach: a) wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych i czynności z zakresu ścigania wykroczeń, b) wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, jeżeli ustawy tak stanowią, 2) komendant powiatowy (miejski) Policji, 3) komendant komisariatu Policji. 2. Terytorialny zasięg działania organów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, odpowiada zasadniczemu podziałowi administracyjnemu Państwa.\"; 5) po art. 6 dodaje się art. 6a-6h w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. W postępowaniu administracyjnym, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Policji, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, organem właściwym jest komendant powiatowy (miejski) Policji. 2. W postępowaniu administracyjnym w sprawach, o których mowa w ust. 1, organami wyższego stopnia są: 1) w stosunku do komendanta powiatowego (miejskiego) Policji komendant wojewódzki Policji, 2) w stosunku do komendanta wojewódzkiego Policji - Komendant Główny Policji."}
{"id":"2000_696_63","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 4 i w art. 100 w ust.1 skreśla się wyrazy \"w ramach społecznego systemu ochrony zdrowia\"; 2) w art. 7 wyrazy \"Organy państwowe lub organy samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"Organy administracji rządowej lub jednostek samorządu terytorialnego\"; 3) w art. 10: a) w ust. 2 wyrazy \"administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej\", b) w ust. 3 wyrazy \"Minister Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego\"; 4) w art. 23 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"gmin bądź ich związków\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków\"; 5) w art. 84 w ust. 3 wyrazy \"korzystania ze świadczeń społecznej służby zdrowia\" zstępuje się wyrazami \"świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego\"; 6) skreśla się art. 155."}
{"id":"2000_696_633","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 633. W sprawach o ochronę interesów konsumentów, powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów może wytaczać powództwa na rzecz obywateli, a także wstępować, za zgodą powoda, do postępowania w tych sprawach w każdym jego stadium."}
{"id":"2000_696_634","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 634. W sprawach, o których mowa w art. 633, do powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów stosuje się odpowiednio przepisy o prokuratorze.\"; 2) w art. 476 w § 3 po wyrazie \"terminie\" dodaje się wyrazy \", a także sprawy, w których wniesiono odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności\"."}
{"id":"2000_696_64","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust 1: a) w pkt 7: - wyrazy \"wojewódzkie zespoły pomocy społecznej\" zastępuje się wyrazami \"regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie\", - po wyrazie \"wsparcia\" po przecinku dodaje się wyrazy \"ośrodek interwencji kryzysowej\", b) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) rodzinie zastępczej \" oznacza to rodzinę, w której umieszcza się małoletnie dziecko, w celu sprawowania nad nim opieki i jego wychowania, w wypadku, gdy rodzice nie spełniają swojej funkcji,\", c) dodaje się pkt 11-14 w brzmieniu: \"11) interwencji kryzysowej - oznacza to świadczenie specjalistycznych usług, zwłaszcza psychologicznych, prawnych, hostelowych, które są dostępne całą dobę - osobom, rodzinom i społecznościom będącym ofiarami przemocy lub znajdującym się w innej sytuacji kryzysowej - w celu zapobieżenia powstawania lub pogłębiania się dysfunkcji tych osób, rodzin lub społeczności, 12) domu pomocy społecznej - oznacza to jednostkę świadczącą na poziomie obowiązującego standardu osobom wymagającym całodobowej opieki z powodu wieku lub choroby usługi: bytowe, opiekuńcze, zdrowotne, wspomagające, edukacyjne w formach i zakresie wynikającym z indywidualnych potrzeb, 13) placówce opiekuńczo wychowawczej \" oznacza to domy dziecka, rodzinne domy dziecka, pogotowia opiekuńcze, ogniska wychowawcze, świetlice i kluby środowiskowe, działające na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r, Nr 67, poz. 329, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 141, poz. 943), 14) ośrodkach adopcyjno \" opiekuńczych - oznacza to jednostkę inicjującą i wspomagającą zastępcze formy opieki i wychowania rodzinnego, działającą na podstawie ustawy o systemie oświaty.\"; 2) w art. 9: a) w ust 1 wyraz \"gminie\" zastępuje się wyrazami \"organach jednostek samorządu terytorialnego\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Gmina i powiat, obowiązane zgodnie z przepisami ustawy do wykonywania zadań pomocy społecznej, nie mogą odmówić pomocy osobie potrzebującej, pomimo istniejącego obowiązku osób fizycznych lub osób prawnych do zaspokajania jej niezbędnych potrzeb życiowych.\"; 3) w art. 10 w ust 2 w pkt 1 po wyrazach \"tego pozbawionym,\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 10a pkt 5,\"; 4) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. Do zadań z zakresu pomocy społecznej realizowanych przez powiat, należy: 1) organizowanie i zapewnienie usług w określonym standardzie w domu pomocy społecznej o zasięgu ponadgminnym oraz kierowanie osób ubiegających się o przyjęcie do domu pomocy społecznej, 2) opracowywanie powiatowej strategii rozwiązywania problemów społecznych, 3) udzielanie informacji o prawach i uprawnieniach, 4) organizowanie specjalistycznego poradnictwa, 5) udzielanie schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania, sprawienie pogrzebu osobom bezdomnym przebywającym na terenie powiatu, które zerwały w sposób trwały związki z gminą, na terenie której miało miejsce zdarzenie powodujące bezdomność, 6) prowadzenie ośrodka interwencji kryzysowej, 7) zapewnienie szkolenia i doskonalenia zawodowego kadr pomocy społecznej z terenu powiatu, 8) doradztwo metodyczne dla ośrodków pomocy społecznej i pracowników socjalnych, 9) finansowanie powiatowych ośrodków wsparcia, z wyłączeniem ośrodków, o których mowa w art. 11a pkt 1, 10) pomoc w integracji ze środowiskiem osób opuszczających niektóre rodzaje placówek opiekuńczo-wychowawczych, zakładów dla nieletnich i rodzin zastępczych, o których mowa w art. 31c ust. 1, z zastrzeżeniem art. 11a pkt 4, 11) podejmowanie innych działań wynikających z rozeznanych potrzeb, 12) realizacja innych zadań przewidzianych w odrębnych ustawach.\"; 5) po art. 11 dodaje się art. 11a i 11b w brzmieniu: \"Art. 11a. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiat należy: 1) organizowanie i zapewnianie funkcjonowania powiatowych ośrodków wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, 2) przyznawanie oraz wypłacanie świadczeń przewidzianych ustawą osobom bezdomnym, przebywającym na terenie powiatu, które zerwały w sposób trwały związki z gminą, na terenie której miało miejsce zdarzenie powodujące bezdomność, 3) pokrywanie kosztów podstawowej opieki zdrowotnej osobom bezdomnym, o których mowa w art. 10a pkt 5, 4) przyznawanie specjalnego świadczenia pieniężnego dla osób opuszczających niektóre rodzaje placówek opiekuńczowychowawczych, zakładów dla nieletnich i rodzin zastępczych, 5) organizowanie opieki w rodzinach zastępczych oraz udzielanie pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania umieszczonych w nich dzieci, 6) pomoc uchodźcom na podstawie art. 33, 7) organizowanie i prowadzenie placówek opiekuńczo-wychowawczych, 8) utworzenie i utrzymywanie powiatowego centrum pomocy rodzinie i apewnianie środków na wynagrodzenia pracowników realizujących zadania określone w pkt 1-8."}
{"id":"2000_696_65","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 37 w ust. 3 wyraz \"gmin\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 47 w ust. 1 wyrazy \"organu administracji rządowej\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 3) w art. 73 po wyrazach \"i organów\" dodaje się wyraz \"jednostek\"; 4) w art. 118: a) w ust. 3 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Decyzje w sprawach określonych w ust. 1-2a wydaje starosta.\"."}
{"id":"2000_696_66","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz.U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27, z 1995 r. Nr 120, poz. 576 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 369) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 3 po wyrazie \"uwzględniając\" dodaje się wyraz \"zasadniczy\"; 2) w art. 10 w ust. 2 pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) współdziałanie z organami administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, samorządami zawodowymi, związkami zawodowymi i organizacjami społecznymi w sprawach profilaktyki i lecznictwa weterynaryjnego, poprawy warunków hodowli i warunków sanitarnych wsi, kontroli żywności pochodzenia zwierzęcego, zwalczania zakaźnych i pasożytniczych chorób zwierzęcych oraz chorób odzwierzęcych,\"; 3) w art. 21 w ust. 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 4) w art. 22 w ust. 1 i 3 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"."}
{"id":"2000_696_67","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz.U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 469, z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"rządowej\"; 2) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do powoływania i odwoływania Przewodniczącego Komitetu stosuje się przepisy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483). Przewodniczący Komitetu wchodzi w skład Rady Ministrów.\"; 3) w art. 8 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) siedem powołanych przez Komitet osób reprezentujących przedsiębiorców lub jednostki samorządu terytorialnego, z tym że przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego powinno być co najmniej trzech,\"; 4) w art. 14 w ust. 2 w pkt 4 wyrazy \"organów administracji państwowej, rządowej lub organów samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"organów administracji rządowej lub jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_68","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780) w art. 2 w ust. 1 w pkt 3 i 4 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_69","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 i z 1998 r. Nr 37, poz. 204) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 73 otrzymuje brzmienie: \"Art. 73. 1. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiaty należy: 1) realizacja, dla kombatantów i osób represjonowanych zadań w zakresie opieki zdrowotnej i usług opiekuńczych, 2) organizacja na terenie powiatu obchodu rocznic w celu upamiętnienia walki o niepodległość Polski oraz uczczenia pamięci ofiar wojny i okresu powojennego, 3) świadczenia pomocy w przygotowywaniu udokumentowanych wniosków o przyznanie w drodze wyjątku emerytur i rent, 4) analizy sytuacji życiowej kombatantów i osób represjonowanych oraz podejmowanie w tym zakresie stosownych inicjatyw. 2. Do zadań wojewody należy w szczególności: 1) sporządzanie bilansu potrzeb i środków w zakresie realizacji zadań wynikających z ust. 1 we współpracy z gminami i powiatami, 2) ustalanie sposobu wykonywania zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiaty, 3) realizacja działań zmierzających do integracji środowisk kombatanckich i koordynacji ich działań. 3. Samorząd powiatowy oraz wojewoda współdziałają przy realizacji swoich zadań z organizacjami społecznymi oraz stowarzyszeniami kombatantów i osób represjonowanych. 4. Do wypełniania zadań określonych w ust. 1 i 2 wojewoda może powołać pełnomocnika w porozumieniu z Kierownikiem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.\"; 2) w art. 9 w ust.1 wyrazy \"zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"; 3) w art. 11 w ust.1 wyrazy \"kierownika właściwego urzędu rejonowego rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 4) w art. 20 w ust. 6 wyrazy \"gmin i związków komunalnych\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego i ich związków\"; 5) w art. 23 w ust. 3a wyrazy \"wojewódzkich zespołów pomocy społecznej\" zastępuje się wyrazami \"powiatowego centrum pomocy rodzinie\" oraz wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego zespołu pomocy społecznej\" zastępuje się wyrazami \"kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie\"."}
{"id":"2000_696_6b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6b. Głównego Geodetę Kraju powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej."}
{"id":"2000_696_6b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6b. 1. Zadania, o których mowa w art. 6 i 6a, wykonywane są przez powiatowe urzędy pracy wchodzące w skład powiatowej administracji zespolonej. 2. Kierownika powiatowego urzędu pracy powołuje i odwołuje starosta po zasięgnięciu opinii powiatowej rady zatrudnienia. 3. Zastępców kierownika powiatowego urzędu pracy powołuje i odwołuje starosta na wniosek kierownika."}
{"id":"2000_696_6b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6b. 1. Komendanta wojewódzkiego Policji powołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji złożony za zgodą wojewody. 2. Komendant Główny Policji na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji powołuje i odwołuje I i II zastępcę komendanta wojewódzkiego Policji. 3. Na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji oraz I i II zastępcy komendanta wojewódzkiego Policji powołuje się oficerów Policji. Kandydaci na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji zostają wytypowani w drodze konkursu. 4. W razie zwolnienia stanowiska komendanta wojewódzkiego Policji, Komendant Główny Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta wojewódzkiego Policji, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi. 5. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta wojewódzkiego Policji zakres jego zadań i kompetencji rozciąga się na I zastępcę komendanta wojewódzkiego Policji."}
{"id":"2000_696_6c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6c. 1. Komendanta powiatowego (miejskiego) Policji powołuje, z zastrzeżeniem ust. 6 i art. 6h ust. 3, komendant wojewódzki Policji w porozumieniu ze starostą. Przepisu art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym nie stosuje się. 2. Komendant wojewódzki Policji, na wniosek komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, powołuje I i pozostałych zastępców komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. 3. Na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) Policji i zastępcy komendanta powiatowego (miejskiego) Policji powołuje się oficerów Policji. Kandydaci na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) Policji zostają wytypowani w drodze konkursu. 4. W razie zwolnienia stanowiska komendanta powiatowego (miejskiego) Policji komendant wojewódzki Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi. 5. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, zakres jego zadań i kompetencji rozciąga się na I zastępcę komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. 6. W razie braku porozumienia, o którym mowa w ust. 1, komendant wojewódzki Policji po upływie 30 dni od dnia przedstawienia kandydatów do uzgodnienia ze starostą, powołuje na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) oficera Policji wskazanego przez wojewodę."}
{"id":"2000_696_6c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6c. 1. Do zadań wojewody w zakresie przeciwdziałania bezrobociu należy: 1) kontrola realizacji zadań z zakresu administracji rządowej, wynikających z przestrzegania przepisów ustawy wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, 2) sprawowanie merytorycznego nadzoru nad wymaganym standardem usług świadczonych przez urzędy pracy oraz odpowiednim poziomem kwalifikacji kadr w urzędach pracy na terenie województwa. 2. W postępowaniu administracyjnym w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji w zakresie zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej: 1) organem właściwym jest starosta, 2) organem wyższego stopnia jest wojewoda.\"; 9) w art. 7: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministra Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw pracy\", b) w ust. 2: - w pkt 3 wyrazy \"w pkt 21 - 23\" zastępuje się wyrazami \" pkt 21 i 23\", - w pkt 3a wyrazy \"Ministra Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw pracy\", - w pkt 6 wyrazy \"Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw pracy\"; 10) w art. 8: a) w ust. 1 wyraz \"wojewodów\" zastępuje się wyrazami \"marszałków województw\", b) w ust. 2 skreśla się pkt 5; 11) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Powiatowe rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi starostów.\", b) w ust. 2 wyraz \"rejonowych\" zastępuje się wyrazem \"powiatowych\", c) w ust. 3 wyraz \"Rejonowe\" zastępuje się wyrazem \"Powiatowe\"; 12) w art. 10: a) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Wojewódzkie rady zatrudnienia składają się z 15 osób, powołanych w równych częściach spośród przedstawicieli działających na terenie województwa organizacji związków zawodowych, izb rolniczych, organizacji pracodawców, wojewody oraz jednostek samorządu terytorialnego (powiatów i gmin). Przewodniczącym wojewódzkiej rady zatrudnienia jest marszałek województwa. 3. Powiatowe rady zatrudnienia składają się z 12 osób powołanych w równych częściach spośród przedstawicieli działających na terenie danego powiatu organizacji związków zawodowych, izb rolniczych, organizacji pracodawców oraz jednostek samorządu terytorialnego (powiatów i gmin). Przewodniczącym powiatowej rady zatrudnienia jest starosta. 4. Członków Naczelnej Rady Zatrudnienia powołuje minister właściwy do spraw pracy, członków wojewódzkich rad zatrudnienia - marszałek województwa, natomiast członków powiatowych rad zatrudnienia starosta, spośród kandydatów zgłoszonych przez organy i organizacje, o których mowa w ust. 1-3.\", b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) z inicjatywy odpowiednio ministra właściwego do spraw pracy, marszałka województwa oraz starosty, po zasięgnięciu opinii organu lub organizacji, która zgłosiła kandydatury członka rady.\", c) w ust. 7 i 10 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 13) w art. 13 w ust. 3 wyrazy \"Kierownik rejonowego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\"; 14) w art. 18: a) w ust. 4 wyrazy \"kierownika rejonowego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starostę\", b) w ust. 9 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 15) w art. 19 w ust. 1 i 2, w art. 22a w ust. 1, w art. 31 w ust. 6, w art. 37e w ust. 1 i 2 oraz w art. 37f w ust. 1 wyrazy \"Rejonowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\"; 16) w art. 20: a) w ust. 3 wyrazy \"kierownik rejonowego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", b) w ust. 4 wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", a wyraz \"rejonowej\" zastępuje się wyrazem \"powiatowej\", c) w ust. 6 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 17) w art. 21 wyrazy \"Rejonowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\"; 18) art. 22 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy\"; 19) w art. 24 w ust. 6b wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy\"; 20) w art. 31 w ust. 7 i 8 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 21) w art. 36 w ust. 1-3 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 22) w art. 37b w ust. 6 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 23) w art. 37f w ust. 1 wyrazy \"rejonowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 24) w art. 37h w ust. 2 po wyrazie \"gmin\" dodaje się wyrazy \"powiatów\"; 25) art. 37i otrzymuje brzmienie: \"Art. 37i. 1. Lokalne programy, obejmujące swym zakresem obszar jednego lub kilku powiatów, mające na celu: 1) zmniejszenie negatywnych skutków bezrobocia albo tworzenie miejsc pracy, 2) wsparcie przebiegu restrukturyzacji podmiotów położonych na terenie powiatów objętych programami restrukturyzacyjnymi przyjętymi przez Radę Ministrów inicjowane, realizowane i finansowane przez organy samorządu województwa mogą zostać wsparte środkami budżetu państwa określonymi na ten cel w ustawie budżetowej. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki wspierania lokalnych programów, o których mowa w ust. 1.\"; 26) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Samorząd województwa organizuje i prowadzi Ochotnicze Hufce Pracy.\"; 27) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. Minister właściwy do spraw pracy określa, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji i funkcjonowania Ochotniczych Hufców Pracy.\"; 28) w art. 48 w ust. 2 w pkt 1 wyraz \"wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"powiatowego\"; 29) w art. 49: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki\" oraz wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 30) w art. 50: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Pracodawca może zatrudnić lub powierzyć inną pracę zarobkową na terenie Polski cudzoziemcowi nie posiadającemu karty stałego pobytu lub statusu uchodźcy Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyska na to zezwolenie starosty powiatu na terenie którego znajduje się siedziba pracodawcy, a cudzoziemiec uzyskał prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zgodę na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej u tego pracodawcy. 2. Zezwolenie i zgoda na zatrudnienie lub powierzenie innej pracy zarobkowej cudzoziemcom w jednostkach podległych ministrowi właściwemu do spraw kultury, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania oraz Prezesowi Polskiej Akademii Nauk są wydawane przez starostów, jeżeli są spełnione warunki określone w przepisach tej ustawy oraz przepisach innych ustaw.\", b) w ust. 3 wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy wydaje uwzględniając sytuację na rynku pracy\" zastępuje się wyrazami \"starosta wydaje uwzględniając sytuację na rynku pracy oraz kryteria określone przez samorząd województwa\", c) w ust. 5 wyrazy \"wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\", d) w ust. 6 wyrazy \"dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starostę\", e) w ust. 11 wyraz \"wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"powiatowego\", f) w ust. 14 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy oraz wyrazy \"dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 31) w art. 51: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw pracy określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania zezwoleń i zgód, o których mowa w art. 50 ust. 1.\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy\", c) skreśla się ust. 3, d) w ust. 4 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy\"; 32) w art. 57: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 22, - dodaje się pkt 31 w brzmieniu: \"31) koszty szkolenia kadr realizujących zadania objęte ustawą.\", b) skreśla się ust. 2a, c) w ust. 4: - skreśla się wyrazy \"za zgodą Ministra Pracy i Polityki Socjalnej może dokonywać lub z inicjatywy Ministra Pracy i Polityki Socjalnej\", - wyrazy \"w ust. 1 pkt 2-5, 7, 13, 22, 26, 27 i 29\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 pkt 2-5, 7, 13, 26, 27 i 29\", d) w ust. 5 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu\", e) w ust. 6 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy\", f) skreśla się ust. 6a; 33) po art. 57 dodaje się art. 57a w brzmieniu: \"Art. 57a. 1. Środki Funduszu Pracy przekazywane są przez Prezesa Krajowego Urzędu Pracy samorządom wojewódzkim i powiatowym według algorytmu. 2. Algorytm, o którym mowa w ust. 1, powinien uwzględniać w szczególności liczbę osób pobierających zasiłek, zapotrzebowanie na środki do realizacji zadań aktywnej polityki rynku pracy, zapotrzebowanie na roboty publiczne, potrzeby programów regionalnych i specjalnych. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Zatrudnienia algorytm, o którym mowa w ust. 1.\"; 34) w art. 62 wyrazy \"Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw pracy\"; 35) w art. 64 w ust. 1 i 2 wyrazy \"dyrektora właściwego wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\"; 36) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o: 1) rejonowym urzędzie pracy \" należy przez to rozumieć powiatowy urząd pracy, 2) staroście \" należy przez to rozumieć przewodniczącego zarządu miasta w miastach na prawach powiatu.\"; 37) ilekroć w ustawie występują użyte w różnych przypadkach wyrazy: a) \"rejonowy urząd pracy\" - zastępuje się je wyrazami \"powiatowy urząd pracy\" użytymi w odpowiednim przypadku, b) \"rejony administracyjne (gminy)\" - zastępuje się je wyrazami \"powiaty (gminy)\" użytymi w odpowiednim przypadku."}
{"id":"2000_696_6c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6c. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakim powinni odpowiadać wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, geodeci województw, geodeci powiatowi i geodeci gminni.\"; 9) w art. 7: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"Głównego Geodety Kraju\" zastępuje się wyrazami \"Służby Geodezyjnej i Kartograficznej\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) realizacja polityki państwa w zakresie goedezji i kartografii,\", - w pkt 3 wyraz \"uzupełnianie\" zastępuje się wyrazem \"aktualizacja\", - w pkt 5 wyraz \"wyceny\" zastępuje się wyrazem \"taksacji\", - pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) inicjowanie prac naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie standardów klasyfikacyjnych i informacyjnych oraz zastosowania metod informatycznych, fotogrametrycznych i satelitarnych w dziedzinie geodezji i kartografii oraz w krajowym systemie informacji o terenie,\", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wiadomości zawartych w materiałach geodezyjnych i kartograficznych stanowiących tajemnicę państwową.\"; 10) dodaje się art. 7a-7d w brzmieniu: \"Art.7a. 1. Główny Geodeta Kraju wykonuje zadania określone w ustawie, a w szczególności: 1) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewódzkich inspektorów nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, a także nadzoruje i kontroluje ich działania, 2) prowadzi centralny zasób geodezyjny i kartograficzny oraz dysponuje środkami Centralnego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym, 3) zakłada podstawowe osnowy geodezyjne, grawimetryczne i magnetyczne, 4) opracowuje zasady przygotowania organizacyjno-technicznego katastru, uzgadniania usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz wytyczne powszechnej taksacji nieruchomości, 5) prowadzi państwowy rejestr granic Rzeczypospolitej Polskiej oraz granic administracyjnych województw, 6) rejestruje systemy informacji o terenie o znaczeniu ogólnopaństwowym i przechowuje ich kopie zabezpieczające oraz współpracuje z innymi resortami w zakładaniu i prowadzeniu geograficznych systemów informacyjnych, 7) współpracuje z wyspecjalizowanymi w dziedzinie geodezji i kartografii organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi oraz organami i urzędami innych krajów, 8) inicjuje prace naukowe i badawczo-rozwojowe w zakresie standardów organizacyjno-technicznych oraz zastosowania metod informatycznych, fotogrametrycznych i satelitarnych w dziedzinie geodezji i kartografii oraz w krajowym systemie informacji o terenie, 9) nadaje uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii, prowadzi rejestr osób uprawnionych oraz współpracuje z samorządami i organizacjami zawodowymi geodetów i kartografów, 10) prowadzi sprawy związane z ochroną tajemnicy państwowej i służbowej działalności geodezyjnej i kartograficznej. 2. Główny Geodeta Kraju współdziała z ministrem właściwym do spraw rolnictwa przy wykonywaniu zadań Służby Geodezyjnej i Kartograficznej Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach: 1) ewidencji gruntów i budynków - na obszarach wiejskich, 2) podziałów i rozgraniczenia nieruchomości - na obszarach nie objętych działaniem ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr ..., poz. ...)."}
{"id":"2000_696_6d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6d. 1. Komendanta komisariatu Policji powołuje komendant powiatowy (miejski) Policji po zasięgnięciu opinii właściwego terytorialnie wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) lub wójtów. Opiniowanie to nie dotyczy komendanta komisariatu specjalistycznego. 2. Zastępców komendanta komisariatu Policji powołuje komendant powiatowy (miejski) Policji na wniosek komendanta komisariatu Policji. 3. Na stanowisko komendanta komisariatu Policji i zastępcy komendanta komisariatu Policji powołuje się oficerów lub aspirantów Policji. 4. W razie zwolnienia stanowiska komendanta komisariatu Policji, komendant powiatowy (miejski) Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) lub wójtów, pełnienie obowiązków komendanta komisariatu Policji, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców, a w razie braku zastępców, innemu policjantowi. 5. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta komisariatu Policji komendant powiatowy (miejski) Policji, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta komisariatu Policji jednemu z jego zastępców, a w razie braku zastępców, innemu policjantowi."}
{"id":"2000_696_6e","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6e. 1. Odwołać ze stanowiska, o którym mowa w art. 6b ust. 1 i 2, w art. 6c ust. 1 i 2 oraz w art. 6d ust. 1 i 2, może w każdym czasie, niezwłocznie lub w określonym terminie, organ uprawniony do powołania na to stanowisko, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Odwołanie komendanta wojewódzkiego Policji lub komendanta powiatowego (miejskiego) wymaga zasięgnięcia opinii: 1) wojewody - jeżeli odwołanie dotyczy komendanta wojewódzkiego Policji, 2) starosty - jeżeli odwołanie dotyczy komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. 3. W przypadku braku opinii, o której mowa w ust. 2, właściwy organ uprawniony do powołania na stanowisko komendanta, odwołuje odpowiednio komendanta wojewódzkiego Policji lub komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, po upływie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o wydanie opinii. 4. Policjanta odwołanego ze stanowiska przenosi się do dyspozycji przełożonego policjanta uprawnionego do odwołania ze stanowiska z zastrzeżeniem, że policjanta odwołanego ze stanowiska komendanta wojewódzkiego Policji przenosi się do dyspozycji Komendanta Głównego Policji. Policjant przez okres 6 miesięcy ma prawo do uposażenia w wysokości przysługującej przed odwołaniem."}
{"id":"2000_696_6f","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6f. Komendant wojewódzki Policji oraz komendant powiatowy (miejski) Policji są przełożonymi policjantów na terenie swojego działania."}
{"id":"2000_696_6g","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6g. Komendant Główny Policji, komendant wojewódzki Policji, komendant powiatowy (miejski) Policji wykonują swoje zadania przy pomocy podległych im komend, a komendant komisariatu Policji \" przy pomocy komisariatu."}
{"id":"2000_696_6h","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 6h. 1. Konkurs na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji i komendanta powiatowego (miejskiego) Policji ogłasza odpowiednio Komendant Główny Policji i komendant wojewódzki Policji. 2. Konkurs na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji i komendanta powiatowego (miejskiego) Policji przeprowadza się, jeżeli do konkursu zgłosiło się co najmniej 3 kandydatów. W wyniku konkursu wyłania się co najmniej 2 kandydatów. 3. W przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 2, stanowisko: 1) komendanta wojewódzkiego Policji - obejmuje oficer powołany w trybie art. 6b ust. 1, 2) komendanta powiatowego (miejskiego) - obejmuje oficer wskazany przez wojewodę i powołany przez komendanta wojewódzkiego Policji. 4. Konkurs, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza komisja konkursowa w składzie: 1) jeden przedstawiciel sejmiku województwa, dwóch przedstawicieli Komendanta Głównego Policji i dwóch przedstawicieli wojewody jeżeli konkurs dotyczy wyboru kandydata na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji, 2) dwóch przedstawicieli komendanta wojewódzkiego Policji, jeden przedstawiciel wojewody i dwóch przedstawicieli starosty jeżeli konkurs dotyczy wyboru kandydata na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady powoływania komisji konkursowych i regulamin konkursów, o których mowa w ust. 1.\", 6) w art. 7: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) szczegółowe zasady organizacji i zakres działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji,\", - skreśla się pkt 3, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Regulaminy komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji ustala właściwy dla nich komendant Policji w porozumieniu z właściwym przełożonym. Regulamin komendy wojewódzkiej Policji nie stanowi części regulaminu urzędu wojewódzkiego.\"; 7) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Komendant wojewódzki Policji w porozumieniu z Komendantem Głównym Policji tworzy w razie potrzeby, komisariat kolejowy, wodny, lotniczy lub inny komisariat specjalistyczny. Komendanci komisariatów specjalistycznych podlegają właściwemu terytorialnie komendantowi wojewódzkiemu Policji.\"; 8) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Komendant powiatowy (miejski) Policji może tworzyć rewiry dzielnicowych na zasadach określonych przez Komendanta Głównego Policji. 2. Kierownika rewiru mianuje i zwalnia ze stanowiska komendant powiatowy (miejski) Policji, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), chyba że do wyrażania opinii w tej sprawie upoważniony został organ wykonawczy jednostki pomocniczej gminy. 3. Do zadań kierownika rewiru należy, w szczególności: 1) rozpoznawanie zagrożeń i przeciwdziałanie przyczynom ich powstawania, 2) inicjowanie i organizowanie działań społeczności lokalnych mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz innym zjawiskom kryminogennym, 3) wykonywanie czynności administracyjno-porządkowych oraz innych nie cierpiących zwłoki czynności związanych z zawiadomieniem o przestępstwie i zabezpieczeniem miejsca zdarzenia.\"; 9) w art. 10: a) w ust. 1 wyrazy \"sejmikom samorządowym i radom gmin\" zastępuje się wyrazami \"starostom, wójtom (burmistrzom lub prezydentom miast), a także radom powiatu i radom gmin\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Rada powiatu (miasta) oraz rada gminy na podstawie sprawozdań i informacji, o których mowa w ust. 1, może określić, w drodze uchwały, istotne dla wspólnoty samorządowej zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego. 4. Uchwała, o której mowa w ust. 3, nie może dotyczyć wykonania konkretnej czynności służbowej, ani określać sposobu wykonywania zadań przez Policję.\"; 10) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Przewodniczący zarządu gminy lub powiatu może żądać od właściwego komendanta Policji przywrócenia stanu zgodnego z porządkiem prawnym lub podjęcia działań zapobiegających naruszeniu prawa, a także zmierzających do usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz czynności z zakresu ścigania wykroczeń. Żądanie to nie może dotyczyć wykonania konkretnej czynności służbowej, ani określać sposobu wykonania zadania przez Policję. 3. Przewodniczący zarządu gminy lub powiatu ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść żądania, o którym mowa w ust. 1. 4. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 5. Właściwy komendant Policji niezwłocznie przedkłada sprawę komendantowi Policji wyższego stopnia, jeżeli nie jest w stanie wykonać żądania, o którym mowa w ust. 1. 6. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, naruszające prawo jest nieważne. O nieważności żądania stwierdza wojewoda.\"; 11) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia: 1) uzbrojenie Policji, 2) umundurowanie, dystynkcje i znaki identyfikacyjne policjantów, 3) zasady i sposób noszenia umundurowania oraz orderów, odznaczeń, medali i odznak, 4) normy umundurowania, 5) wzór i tryb nadawania sztandaru jednostkom organizacyjnym Policji, 6) wzór odznak policyjnych oraz szczegółowe zasady i tryb ich nadawania policjantom. 2. Komendant Główny Policji określa zasady naliczeń etatowych w Policji.\"; 12) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Koszty związane z funkcjonowaniem Policji są pokrywane z budżetu państwa, w tym z dotacji celowej na zadania Policji w powiecie. 2. Etaty Policji określa ustawa budżetowa. 3. Gmina, powiat lub samorząd województwa może uczestniczyć w pokrywaniu części kosztów funkcjonowania Policji. 4. Na wniosek rady powiatu lub rady gminy, liczba etatów Policji w rewirach dzielnicowych na terenie powiatu lub gminy może ulec zwiększeniu ponad liczbę ustaloną na zasadach określonych w art. 12 ust. 2, jeżeli organy te zapewnią pokrywanie kosztów utrzymania etatów Policji przez okres co najmniej 5 lat, na warunkach określonych w porozumieniu zawartym między organem powiatu lub gminy a właściwym wojewodą i zatwierdzonym przez Komendanta Głównego Policji. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki porozumienia, o którym mowa w ust. 4.\"; 13) w art. 25: a) w ust. 2 wyrazy \"Komendant Główny Policji\" zastępuje się wyrazami \"Komendant wojewódzki Policji\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego w stosunku do osób ubiegających się o przyjęcie do służby w Policji, w tym w stosunku do osób, o których mowa w ust. 2.\"; 14) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1, z wyłączeniem komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, może skrócić okres służby przygotowawczej policjanta albo zwolnić go od odbywania tej służby.\"; 15) w art. 32: a) w ust. 1 wyraz \"rejonowi\" zastępuje się wyrazami \"powiatowi (miejscy)\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \" ,z wyłączeniem dochodzenia roszczeń na drodze sądowej\"; 16) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach komendantów Policji i innych stanowiskach służbowych.\"; 17) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do przenoszenia lub delegowania policjanta właściwi są: Komendant Główny Policji na obszarze całego państwa, komendant wojewódzki Policji na obszarze właściwego województwa, komendant powiatowy (miejski) Policji na obszarze właściwego powiatu (miasta). Jeżeli przeniesienie między województwami następuje w związku z porozumieniem zainteresowanych przełożonych i policjanta, przeniesienia dokonuje komendant wojewódzki Policji, właściwy dla województwa, w którym policjant ma pełnić służbę.\"; 18) w art. 41 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu: \"7) upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby.\"; 19) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby w Policji z powodu jej wadliwości stanowi podstawę przywrócenia do służby na stanowisko równorzędne. 2. Jeżeli zwolniony policjant w ciągu 7 dni od przywrócenia do służby nie zgłosi gotowości niezwłocznego jej podjęcia, stosunek służbowy ulega rozwiązaniu na podstawie art. 41 ust. 3. 3. Jeżeli po przywróceniu do służby okaże się, że mimo zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia służby policjant nie może zostać do niej dopuszczony, gdyż po zwolnieniu zaistniały okoliczności powodujące niemożność jej pełnienia, stosunek służbowy ulega rozwiązaniu na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5, chyba że zaistnieje inna podstawa zwolnienia. 4. Prawo do uposażenia powstaje z dniem podjęcia służby, chyba że po zgłoszeniu do służby zaistniały okoliczności usprawiedliwiające niepodjęcie tej służby. 5. Policjantowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres 6 miesięcy i nie mniej niż za 1 miesiąc. Takie samo świadczenie przysługuje osobie, o której mowa w ust. 3. 6. W zakresie innych praw, niż określone w ust. 1-5 wynikających ze stosunku służbowego okres, za który przyznano świadczenie pieniężne traktuje się za równorzędny ze służbą. Okres pozostawania poza służbą, za który przyznano świadczenie pieniężne, nie uważa się za przerwę w służbie, której skutkiem byłaby utrata uprawnień uzależnionych od nieprzerwanej służby.\"; 20) w art. 43 skreśla się ust. 2; 21) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 dokonuje właściwy komendant wojewódzki Policji. 2. Pozostawienie w służbie policjanta, o którym mowa w art. 41 ust. 2 pkt 2, wymaga zgody właściwego komendanta wojewódzkiego Policji. 3. W pozostałych przypadkach decyzje w sprawach, o których mowa w art. 37-41, podejmuje przełożony wymieniony w art. 32 ust. 1.\"; 22) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art. 46a. Komendant Główny Policji określa, w drodze zarządzenia, zasady prowadzenia przez przełożonych dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem służbowym policjantów oraz sposób prowadzenia akt osobowych.\"; 23) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Na stopień posterunkowego oraz starszego posterunkowego mianuje komendant powiatowy (miejski) Policji. Na stopień posterunkowego mianuje się z dniem mianowania na stanowisko służbowe. 2. Na stopnie podoficerskie oraz na stopnie w korpusie aspirantów mianuje komendant wojewódzki Policji. 3. Na pierwszy stopień oficerski, z zastrzeżeniem art. 56 ust. 3, oraz na stopnie generalnego inspektora Policji i nadinspektora Policji mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Komendant Główny Policji.\"; 24) w art. 52 w ust. 3 wyrazy \"art. 49 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 49\"; 25) w art. 54 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \" Komendant Główny Policji\"; 26) w art. 55 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \" Komendant Główny Policji\"; 27) w art. 56 w ust. 3 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \" Komendant Główny Policji\"; 28) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. 1. Policjant nie może bez zezwolenia przełożonego podjąć zajęcia zarobkowego poza służbą. 2. Policjant obowiązany jest do złożenia, na polecenie przełożonego, oświadczenia o stanie majątkowym. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego, składania oświadczenia o stanie majątkowym oraz właściwość przełożonych w tych sprawach.\"; 29) w art. 63 w ust. 4 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Komendanta Głównego Policji\"; 30) w art. 96: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Policjantowi przeniesionemu z urzędu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił zajmowanego lokalu mieszkalnego lub domu, o którym mowa w ust. 1, można przydzielić tymczasową kwaterę według przysługujących norm, bez uwzględnienia zamieszkałych z nim członków rodziny. Koszty zakwaterowania pokrywane są ze środków budżetowych Policji, nie dłużej niż przez 2 lata od dnia przydzielenia tymczasowej kwatery.\", b) w ust. 5 wyrazy \"Koszt zakwaterowania pokrywa się ze środków Ministerstwa Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Koszty zakwaterowania pokrywa się ze środków budżetu Policji\"; 31) w art. 114 w ust. 3 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Komendant Główny Policji\"; 32) w art. 124 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Po zakończeniu postępowania karnego lub dyscyplinarnego, będącego przyczyną zawieszenia w czynnościach służbowych, policjant otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia, jeżeli nie został skazany prawomocnym wyrokiem sądu, lub ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.\"; 33) w art. 139 w ust. 1 wyrazy \"art. 54 ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 54 ust. 3\"."}
{"id":"2000_696_7","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 7. W dekrecie z dnia 28 października 1947 r. o mocy prawnej ksiąg wieczystych na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska (Dz.U. Nr 66, poz. 410 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 2 w ust. 3, w art. 5, w art. 6 w ust. 1 w zdaniu trzecim i w ust. 3 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"władza administracji ogólnej I instancji\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazem \"starosta\"; 2) użyte w art. 6 w ust. 1 w zdaniu pierwszym i w art. 7 wyrazy \"uprawnione są władze administracji ogólnej I instancji\" zastępuje się wyrazami \"uprawnieni są starostowie\"; 3) dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. Zadania starosty określone w art. 2 w ust. 3, w art. 5, w art. 6 w ust. 1 i 3 oraz w art. 7 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_696_70","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz.U. Nr 41, poz. 178 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 91, poz. 410) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Obszar działania poszczególnych okręgowych izb pielęgniarek i położnych, ich liczbę i siedziby ustala Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych na wniosek zjazdów okręgowych, uwzględniając zasadniczy podział terytorialny państwa.\"; 2) użyte w art. 11 w ust. 1 i art. 41 w ust. 3 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"; 3) w art. 19 w ust. 1 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 4) w art. 44 w ust. 4 wyrazy \"do zakładu pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcy\"."}
{"id":"2000_696_71","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz.U. Nr 41, poz. 179 i Nr 105, poz. 452 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Obszar działania poszczególnych okręgowych izb aptekarskich oraz ich siedziby ustala Naczelna Rada Aptekarska, uwzględniając zasadniczy podział terytorialny państwa.\", b) skreśla się ust. 3; 2) w art. 7 w ust. 1 w pkt 6 wyrazy \"organami władzy i administracji państwowej, samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"organami administracji publicznej\"; 3) w art. 10 w ust. 3 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawca\"; 4) w art. 23 w ust. 1 i 3 wyrazy \"Zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"Pracodawca\"."}
{"id":"2000_696_72","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 21 czerwca 1991 r. o wprowadzeniu częściowej odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatoriach uzdrowiskowych (Dz.U. Nr 64, poz. 272, z 1996 r. Nr 34, poz. 148) w art. 1: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Sejmik województwa, na terenie którego znajdują się sanatoria uzdrowiskowe, w drodze uchwały określa zasady ustalania wysokości opłat za pobyt w sanatorium uzdrowiskowym, uwzględniając sezonowość i standard usług.\", b) ust. 3 skreśla się."}
{"id":"2000_696_73","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) w ust. 1, 4 i 6 wyrazy \"rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw wyznań religijnych\"; 2) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Trasa i czas procesji lub pielgrzymki na drogach publicznych podlegają uzgodnieniu, w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, z właściwymi organami administracji rządowej lub samorządowej\"; 3) w art. 33 w ust. 2 wyrazy \"innych państwowych osób prawnych albo własność gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"; 4) w art. 42 w ust. 2 wyrazy \"terenowego organu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"właściwego organu\"."}
{"id":"2000_696_74","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy, w tytułach rozdziałów 2 i 3, w art. 2, w art. 4 w ust. 1, w art. 6, w art. 9 w ust. 1, w art. 11 w ust. 3, w art. 13 w ust. 2, w art. 14, w art. 15, w art. 16, w art. 17 w ust. 1, w ust. 2 w pkt 2, w ust. 3 i 4, w art. 18 w ust. 2, w art. 18a, w art. 24, w art. 25, w art. 26, w art. 28, w art. 29, w art. 30 oraz w art. 31 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Inspekcja Ochrony Środowiska\"; 2) w art. 2 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zwierzchni nadzór nad wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1, sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Zadania Inspekcji Ochrony Środowiska określone w art. 2 wykonują: 1) Główny Inspektor Ochrony Środowiska, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska jako kierownika wojewódzkiej inspekcji ochrony środowiska, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Ochrony Środowiska określone w ustawie i przepisach odrębnych.\"; 4) w art. 4: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zastępcę Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw środowiska na wniosek Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.\", c) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Organizację Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska.\"; 5) w art. 5: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw środowiska w uzgodnieniu z właściwym wojewodą. 3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska.\", b) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: \"4. Zastępcę wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje Główny Inspektor Ochrony Środowiska na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 5. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, może tworzyć delegatury wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska. Kierownik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne. 6. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska oraz ich delegatur.\"; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska lub za jego zgodą, może powierzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, powiatom położonym na terenie województwa.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Ochrony Środowiska organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor Ochrony Środowiska.\"; 8) po art. 8 dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska ustala ogólne kierunki działania organów Inspekcji lub \" w przypadku nadzwyczajnego zagrożenia środowiska w zakresie należącym do właściwości Inspekcji Ochrony Środowiska \" szczegółowe zasady postępowania inspektorów, a także zasady ich współdziałania z innymi organami administracji publicznej. 2. Rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz na rok rozpatrują informacje właściwego inspektora o stanie środowiska na obszarze powiatu lub województwa. Na żądanie właściwej rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa informację taką właściwy inspektor ochrony środowiska obowiązany jest składać w każdym czasie. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska informuje zarząd powiatu i zarząd województwa o wynikach kontroli obiektów o podstawowym znaczeniu dla danego terenu. 3. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 2, radzie powiatu służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego organu Inspekcji Ochrony Środowiska, w celu zapewnienia na danym obszarze należytej ochrony środowiska. 4. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia środowiska starosta, wójt, burmistrz (prezydent miasta) może wydać właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 5. Uchwała podjęta na podstawie ust. 3 lub polecenie wydane na podstawie ust. 4 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji Ochrony Środowiska, lecz powinny ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie chodzi. 6. Organ jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie informuje wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 3 - 5."}
{"id":"2000_696_75","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1 ) w art. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym \" rozumie się przez to integralną część organizacji bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, obejmującą, w celu ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska, prognozowanie, rozpoznawanie i zwalczanie pożarów, klęsk żywiołowych lub innych miejscowych zagrożeń; system ten skupia jednostki ochrony przeciwpożarowej, inne służby, inspekcje, straże, instytucje oraz podmioty, które dobrowolnie w drodze umowy cywilno-prawnej zgodziły się współdziałać w akcjach ratowniczych. \"; 2) w art. 4 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) zapewnić konserwację i naprawy sprzętu oraz urządzeń określonych w pkt 2, zgodnie z zasadami i wymaganiami gwarantującymi sprawne i niezawodne ich funkcjonowanie,\"; 3) w art. 6: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, określa się w szczególności: 1) rodzaje obiektów, których projekty budowlane wymagają uzgodnienia, 2) tryb i zakres dokonywania uzgodnień przez rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, 3) szczegółowe zasady powoływania i odwoływania rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i nadzorowania ich działalności, 4) szczegółowe zasady prowadzenia kontroli przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej nad uzgadnianiem projektów budowlanych pod względem ochrony przeciwpożarowej.\"; 4) w art. 10 w ust. 1 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej\"; 5) w art. 13 w ust. 1 skreśla się pkt 1; 6) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art.14. 1. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy ma na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska poprzez: 1) walkę z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi, 2) ratownictwo techniczne, 3) ratownictwo chemiczne, 4) ratownictwo ekologiczne, 5) ratownictwo medyczne. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, w szczególności w zakresie: 1) organizacji na obszarze powiatu, województwa i kraju, 2) walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi, 3) ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego, 4) dysponowania do działań ratowniczych, 5) kierowania działaniem ratowniczym, 6) prowadzenia dokumentacji zdarzeń określonych w art. 2 pkt 2 oraz dokumentacji funkcjonowania krajowego systemu ratowniczogaśniczego, 7) organizacji odwodów operacyjnych, 8) organizacji stanowisk kierowania. 3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, wojewoda lub starosta odpowiednio na obszarze kraju, województwa lub powiatu określają zadania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, koordynują jego funkcjonowanie i kontrolują wykonywanie wynikających stąd zadań, a w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń życia, zdrowia lub środowiska kierują tym systemem. 4. Wojewoda i starosta wykonują swoje zadania przy pomocy zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa. 5. Wójt (burmistrz lub prezydent miasta) koordynuje funkcjonowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze gminy w zakresie ustalonym przez wojewodę. Zadanie to wykonywane jest przy pomocy komendanta gminnego ochrony przeciwpożarowej, jeżeli komendant taki został zatrudniony przez gminę. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, skład oraz szczegółowe zasady działania i tryb powoływania zespołów, o których mowa w ust. 4. 7. W sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska występujących na obszarze przekraczającym granice powiatu, koordynacja działań powiatowych zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa należy do wojewody. 8. W sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska występujących na obszarze przekraczającym granice województwa, koordynacja działań wojewódzkich zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa należy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych.\"; 7) w art. 15 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,\"; 8) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, a za jego zgodą inni ministrowie, wojewodowie, organy jednostek samorządu terytorialnego, instytucje, organizacje, osoby prawne lub fizyczne mogą tworzyć, przekształcać lub likwidować zakładowe straże pożarne, zakładowe służby ratownicze, gminne (miejskie) albo powiatowe (miejskie) zawodowe straże pożarne, terenowe służby ratownicze lub inne jednostki ratownicze.\"; 9) w art. 19: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Ochotnicza Straż Pożarna jest jednostką umundurowaną, wyposażoną w specjalistyczny sprzęt, przeznaczoną w szczególności do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi lub innymi miejscowymi zagrożeniami.\", b) w ust. 3 wyrazy \"z Komendantem Wojewódzkim\" zastępuje się wyrazami \"z komendantem powiatowym (miejskim) \"; 10) w art. 21: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz w pkt 3 po wyrazach \"zarządów gmin\" dodaje się wyrazy \"i powiatów\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Uprawnienia wojewody określone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do starosty.\"; 11) po art. 21a dodaje się art. 21b w brzmieniu: \"Art. 21b. Do zadań własnych powiatu w zakresie ochrony przeciwpożarowej należy: 1) prowadzenie analiz i opracowywanie prognoz dotyczących pożarów, klęsk żywiołowych oraz innych miejscowych zagrożeń, 2) prowadzenie analizy sił i środków krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze powiatu, 3) budowanie systemu koordynacji działań jednostek ochrony przeciwpożarowej wchodzących w skład krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz służb, inspekcji, straży oraz innych podmiotów biorących udział w działaniach ratowniczych na obszarze powiatu, 4) organizowanie systemu łączności alarmowania i współdziałania między podmiotami uczestniczącymi w działaniach ratowniczych na obszarze powiatu.\"; 12) w art. 28 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje członkowi ochotniczej straży pożarnej za czas nieobecności w pracy, za który zachował wynagrodzenie.\"; 13) w art. 29: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) budżetów jednostek samorządu terytorialnego,\", b) w pkt 3 skreśla się wyrazy \"od ognia\"; 14) w art. 32: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 1.\", b) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Gmina może zatrudnić komendanta gminnego ochrony przeciwpożarowej.\"; 15) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Budżet państwa uczestniczy w kosztach funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 2-6 i 8, jeżeli jednostki te działają w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zasady przyznawania dotacji na cele określone w ust. 1.\"; 16) w art. 39 w ust. 1 skreśla się wyrazy \" , w tym na cele wynikające z przepisów art. 28 ust. 6, art. 33 ust. 1 i art. 34 ust. 1\"."}
{"id":"2000_696_76","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 76. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2: a) w pkt 4 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz powszechnego systemu ochrony ludności\", b) w pkt 6 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz ochrony ludności.\"; 2) skreśla się art. 4-6; 3) w art. 7 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) staroście - należy przez to rozumieć również przewodniczącego zarządu miasta w miastach na prawach powiatu.\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej są: 1) Komenda Główna, 2) komenda wojewódzka, 3) komenda powiatowa (miejska), 4) Szkoła Główna Służby Pożarniczej, pozostałe szkoły oraz ośrodki szkolenia, 5) jednostki badawczo-rozwojowe, 6) Centralne Muzeum Pożarnictwa. 2. W skład komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej wchodzą jednostki ratowniczo-gaśnicze. 3. Komendanci komend, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą tworzyć jednostki ratowniczo-gaśnicze. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady tworzenia i likwidacji jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej, 2) szczegółowe zasady wyposażenia jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej, a w szczególności: a) standardy wyposażenia jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej w pojazdy gaśnicze i specjalne oraz w sprzęt i środki techniczne, b) normy wyposażenia w sprzęt specjalistyczny, pojazdy i środki techniczne do ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego, c) normy wyposażenia krajowych baz sprzętu specjalistycznego i środków gaśniczych.\"; 5) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Centralnym organem administracji rządowej w sprawach organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz ochrony przeciwpożarowej jest Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, podległy właściwemu ministrowi do spraw wewnętrznych. 2. Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Zastępców Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.\"; 6) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Do zadań Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej należy: 1) kierowanie pracą Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, 2) kierowanie krajowym systemem ratowniczo-gaśniczym, a w szczególności: a) dysponowanie jednostkami krajowego systemu ratowniczogaśniczego na obszarze kraju, poprzez swoje stanowisko kierowania, b) ustalanie zbiorczego planu sieci jednostek krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, c) ustalanie planu rozmieszczania na obszarze kraju sprzętu specjalistycznego w ramach krajowego systemu ratowniczogaśniczego, d) dysponowanie odwodami operacyjnymi i kierowanie ich siłami, e) dowodzenie działaniami ratowniczymi, których rozmiar lub zasięg przekracza możliwość sił ratowniczych województwa, f) organizowanie i kierowanie centralnymi odwodami operacyjnymi, g) analizowanie działań ratowniczych prowadzonych przez jednostki organizacyjne krajowego systemu ratowniczogaśniczego, 3) analizowanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń, 4) inicjowanie przedsięwzięć oraz prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, 5) organizowanie i określanie zasad kształcenia zawodowego, 6) inicjowanie oraz przygotowywanie projektów aktów normatywnych dotyczących ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, 7) powoływanie i odwoływanie rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i nadzór nad ich działalnością, 8) ustalanie programów i zasad szkolenia pożarniczego dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 2-6 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770), 9) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, 10) współdziałanie z Zarządem Głównym Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, 11) prowadzenie współpracy międzynarodowej w zakresie swojej właściwości. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej sprawuje nadzór nad: 1) Szkołą Główną Służby Pożarniczej, w zakresie wykonywania przez nią zadań jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, 2) pozostałymi szkołami oraz jednostkami badawczo-rozwojowymi Państwowej Straży Pożarnej, 3) Centralnym Muzeum Pożarnictwa. 3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej kontroluje działania organów i jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej. 4. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej jest przełożonym strażaków pełniących służbę w Państwowej Straży Pożarnej.\"; 7) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Zadania i kompetencje Państwowej Straży Pożarnej na obszarze województwa wykonują: 1) wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, jako kierownika straży wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie, 2) komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje określone w ustawach.\"; 8) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. W postępowaniu administracyjnym, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, organem właściwym jest komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej. 2. W postępowaniu administracyjnym, w sprawach, o których mowa w ust. 1, organami wyższego stopnia są: 1) w stosunku do komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej - komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, 2) w stosunku do komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej - Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.\"; 9) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej powołuje, spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej, minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej złożony po uzyskaniu zgody wojewody. 2. Komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych - po zasięgnięciu opinii wojewody. 3. W przypadku braku opinii, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw wewnętrznych odwołuje komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej po upływie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o odwołanie. 4. Zastępców komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. 5. Do zadań komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej należy: 1) kierowanie komendą wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej, 2) opracowywanie planów ratowniczych na obszarze województwa, z uwzględnieniem przepisów art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b) i c), 3) organizowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, w tym odwodów operacyjnych na obszarze województwa, 4) dysponowanie oraz kierowanie siłami i środkami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze województwa poprzez swoje stanowisko kierowania, a w szczególności dowodzenie działaniami ratowniczymi, których rozmiar lub zasięg przekracza możliwość sił ratowniczych powiatu, 5) kontrola uzgadniania projektów budowlanych pod względem ochrony przeciwpożarowej, 6) kontrolowanie organów i jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej działających na obszarze województwa 7) analizowanie stanu bezpieczeństwa województwa w zakresie zadań realizowanych przez Państwową Straż Pożarną, 8) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej, 9)współdziałanie z zarządem wojewódzkim Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 10) art. 13 otrzymuje brzmienie: \" Art. 13. 1. Komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, w porozumieniu ze starostą. Przepisu art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym nie stosuje się. 2. Komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej odwołuje komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej po zasięgnięciu opinii starosty. Przepis art. 12 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. Zastępców komendanta powiatowego Państwowego Straży Pożarnej powołuje spośród oficerów lub aspirantów Państwowej Straży Pożarnej i odwołuje komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, na wniosek komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej. 4. Do zadań komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej należy: 1) kierowanie komendą powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej, 2) organizowanie jednostek ratowniczo-gaśniczych, 3) organizowanie na obszarze powiatu krajowego systemu ratowniczogaśniczego, 4) dysponowanie oraz kierowanie siłami i środkami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze powiatu poprzez swoje stanowisko kierowania, 5) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczej, 6) współdziałanie z komendantem gminnym ochrony przeciwpożarowej, jeżeli komendant taki został zatrudniony w gminie, 7) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń, 8) opracowywanie planów ratowniczych na obszarze powiatu, 9) nadzorowanie przestrzegania przepisów przeciwpożarowych, 10) wykonywanie zadań z zakresu ratownictwa, 11) wstępne ustalanie przyczyny oraz okoliczności powstania i rozprzestrzeniania się pożaru oraz miejscowego zagrożenia, 12) organizowanie szkolenia i doskonalenia pożarniczego, 13) szkolenie członków ochotniczych straży pożarnych, 14) współdziałanie z zarządem (oddziałem) powiatowym Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 11) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. Komendanci wykonują swoje zadania przy pomocy komend, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3. 2. Organizację Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Regulamin organizacyjny komendy wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej jest ustalany przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i zatwierdzany przez wojewodę. 4. Regulamin organizacyjny komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej jest ustalany przez komendanta powiatowego i zatwierdzany przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji komendy wojewódzkiej i powiatowej Państwowej Straży Pożarnej.\"; 12) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Rada powiatu przynajmniej raz na rok rozpatruje informacje komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej o stanie bezpieczeństwa ochrony przeciwpożarowej oraz o zagrożeniach pożarowych powiatu (miasta na prawach powiatu). Na polecenie starosty informację taką właściwy komendant jest obowiązany składać w każdym czasie. 2. Rada powiatu (miasta) na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1, może określić w drodze uchwały istotne dla wspólnoty samorządowej zagrożenia bezpieczeństwa pożarowego. 3. W przypadku bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa wspólnoty samorządowej, w szczególności życia lub zdrowia, przewodniczący zarządu gminy lub powiatu może wydać komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży Pożarnej polecenie podjęcia działań w zakresie właściwości Państwowej Straży Pożarnej, zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 4. Uchwała, o której mowa w ust. 1, lub polecenie wydane na podstawie ust. 3 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnej czynności służbowej. Uchwała lub polecenie nie mogą również określać sposobu wykonania zadania przez Państwową Straż Pożarną. 5. Starosta lub wójt (burmistrz lub prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść i skutki, polecenia, o którym mowa w ust. 4. 6. Polecenie, o którym mowa w ust. 4, podlega niezwłocznemu wykonaniu. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 7. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej niezwłocznie przedkłada sprawę komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia, o którym mowa w ust. 4. 8. Polecenie, o którym mowa w ust. 4, naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia stwierdza wojewoda.\"; 13) skreśla się art. 15 i 16; 14) po art. 19 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Zasady finansowania Państwowej Straży Pożarnej"}
{"id":"2000_696_77","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 77. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 141, poz. 692 i Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zakład opieki zdrowotnej może być utworzony przez: 1) ministra lub centralny organ administracji rządowej, 2) wojewodę w przypadkach określonych w ustawie o Inspekcji Sanitarnej, 3) jednostkę samorządu terytorialnego, 4) kościół lub związek wyznaniowy, 5) pracodawcę, 6) fundację, związek zawodowy, samorząd zawodowy lub stowarzyszenie, 7) inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną, 8) spółkę nie mającą osobowości prawnej.\"; 2) w art. 32f w ust. 1 wyrazy \"naczelnym i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom, organom samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"organom administracji rządowej, organom jednostek samorządu terytorialnego\"; 3) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. Tworzenie, przekształcenie i likwidacja publicznego zakładu opieki zdrowotnej następuje w drodze zarządzenia właściwego organu administracji rządowej albo w drodze uchwały właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego, chyba że przepisy ustawy lub przepisy odrębne stanowią inaczej.\"; 4) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii organów samorządów zawodów medycznych ustala, w drodze rozporządzenia, plan rozmieszczenia szpitali publicznych.\"; 5) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Projekt zarządzenia lub uchwały o likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej wymaga opinii wojewody oraz opinii właściwych organów gminy i powiatu, których ludności zakład udziela świadczeń zdrowotnych, a także sejmiku województwa, jeśli zasięg działania zakładu obejmuje województwo lub jego znaczną część.\"; 6) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W skład rady społecznej działającej przy publicznych zakładach opieki zdrowotnej utworzonych przez organy, o których mowa w art. 8 ust. 1-3, wchodzą: 1) jako przewodniczący: a) przedstawiciel organu administracji rządowej - w zakładach utworzonych przez te organy, b) przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego lub osoba przez niego wyznaczona - w zakładzie utworzonym przez organ gminy, powiatu lub samorządu województwa, 2) jako członkowie: a) przedstawiciel wojewody - w zakładzie utworzonym przez organ gminy, powiatu lub samorządu województwa, b) przedstawiciele wyłonieni przez radę gminy lub radę powiatu, z zastrzeżeniem przepisu lit. c) - w liczbie określonej przez organ, który utworzył zakład, c) przedstawiciele wyłonieni przez sejmik województwa - w zakładzie o wojewódzkim obszarze działania - w liczbie nie przekraczającej 15 osób, d) osoby powołane przez organ, który utworzył zakład o ogólnokrajowym lub ponadwojewódzkim obszarze działania - w liczbie nie przekraczającej 15 osób, w tym po jednym przedstawicielu Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, e) przedstawiciel rektora państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych - w zakładzie, w którym oddział szpitalny jest użytkowany na cele kliniki tej uczelni.\"; 7) w art. 53a w ust. 2 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"właściwej jednostki samorządu terytorialnego\"; 8) w art. 57 wyraz \"gmin\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"; 9) w art. 60 w ust. 6 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"właściwej jednostki samorządu terytorialnego\"; 10) w art. 63c w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"wojewodą, wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta\" zastępuje się wyrazami \"przewodniczącym zarządu jednostki samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_78","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 78. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) w ust. 1 wyrazy \"kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej, zwany dalej \"kierownikiem urzędu rejonowego\",\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", b) w ust. 3 wyrazy \"Kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", c) w ust. 4 wyrazy \"kierownika urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"starostę\"; 2) w art. 9 w ust. 2 wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 3) w art. 10: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", b) w ust. 2 wyrazy \"rejonów rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"powiatów\"; 4) w art. 12 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) starosta, na wniosek właściciela lasu, po zaopiniowaniu przez nadleśniczego - w odniesieniu do pozostałych lasów, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.\"; 5) w art. 13 w ust. 3 w pkt 2 lit. a) wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 6) w art. 14 w ust. 5 wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 7) w art. 14a w ust. 3 wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 8) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze decyzji, uznaje las za ochronny lub pozbawia go tego charakteru, na wniosek Dyrektora Generalnego, zaopiniowany przez radę gminy - w odniesieniu do lasów stanowiących własność Skarbu Państwa.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Wojewoda, w drodze decyzji, uznaje las za ochronny lub pozbawia go tego charakteru, na wniosek starosty, uzgodniony z właścicielem lasu i zaopiniowany przez radę gminy \" w odniesieniu do pozostałych lasów.\"; 9) w art. 19 w ust. 3 wyrazy \"kierownika urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazami \"starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 10) w art. 21: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"wojewody i koszt budżetu państwa\" zastępuje się wyrazami \"starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) w ust. 2 wyrazy \"wojewody i koszt budżetu państwa\" zastępuje się wyrazami \"starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej\", c) w ust. 5 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\"; 11) w art. 22: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa zatwierdza, w drodze zarządzenia\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw środowiska zatwierdza\", b) w ust. 2 wyrazy \" ,w drodze zarządzenia,\" - skreśla się, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy w sprawach środowiska nadzoruje wykonanie planów urządzenia lasu dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa oraz wykonanie uproszczonych planów urządzenia lasu dla lasów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa,\", d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, nadzoruje wykonanie zatwierdzonych uproszczonych planów urządzenia lasów nie stanowiących własności Skarbu Państwa.\"; 12) w art. 23 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Pozyskanie drewna w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa, niezgodne z uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3, jest możliwe wyłącznie w przypadkach losowych; decyzję w tej sprawie, na wniosek właściciela lasu, wydaje starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.\"; 13) w art. 24 wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 14) w art. 35a w ust. 2 w pkt 2 wyraz \"rejonowych\" zastępuje się wyrazem \"starostw\"; 15) w art. 36 w ust. 2 wyrazy \"kierownik urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 16) w art. 38d wyrazy \"kierownika urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazami \"starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 17) w art. 58: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Środki funduszu leśnego, o którym mowa w art. 57 ust. 1a, przeznacza się na zalesianie gruntów nie stanowiących własności Skarbu Państwa oraz na cele określone w ust. 2 pkt 2 i 6 w lasach znajdujących się w zarządzie parków narodowych.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Nadleśnictwa zasięgają opinii właściwych starostów w zakresie rocznego planu zalesiania gruntów nie stanowiących własności Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"2000_696_79","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 79. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz.U. z 1991 r. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy oraz w art. 22 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"nadzór farmaceutyczny\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Inspekcja Farmaceutyczna\"; 2) w art. 33 w ust. 4, w art. 38 w ust. 2 i w art. 40 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Wojewódzki Inspektor Nadzoru Farmaceutycznego\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"wojewódzki inspektor farmaceutyczny\"; 3) w art. 41 w pkt 2 oraz w art. 45 w ust. 2 wyrazy \"państwowego nadzoru farmaceutycznego\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcji Farmaceutycznej\"; 4) w art. 42 w ust. 2 po wyrazie \"opinii\" dodaje się wyraz \"jednostki\"; 5) w tytule rozdziału 6, w art. 50 oraz w art. 52 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Państwowy Nadzór Farmaceutyczny\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Inspekcja Farmaceutyczna\"; 6) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. Do zadań Inspekcji Farmaceutycznej należy w szczególności: 1) kontrolowanie warunków wytwarzania, transportu, przeładunku i przechowywania środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, 2) kontrolowanie aptek i innych jednostek prowadzących obrót detaliczny i hurtowy środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, 3) współpraca z samorządem aptekarskim w sprawowaniu nadzoru nad wykonywaniem zawodu aptekarza i technika farmaceutycznego, 4) współpraca z samorządem lekarskim i lekarsko-weterynaryjnym, 5) kontrolowanie jakości leków sporządzonych i wytwarzanych w aptekach, 6) kontrolowanie właściwego oznakowania, informacji i reklamy środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, 7) kontrolowanie obrotu środkami odurzającymi, psychotropowymi i prekursorami, 8) współpraca ze specjalistycznym zespołem konsultantów do spraw farmacji: krajowym, regionalnym i wojewódzkim, 9) ocena obecnego i perspektywicznego zaopatrzenia w środki farmaceutyczne i materiały medyczne, 10) analiza wyników badań jakości środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, 11) opiniowanie przydatności lokalu przeznaczonego na aptekę lub hurtownię oraz placówkę obrotu pozaaptecznego, 12) wyrażanie zgody na uruchomienie apteki i hurtowni.\"; 7) w art. 52 w ust. 2, w art. 53, w art. 61 oraz w art. 62 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Krajowy Inspektor Farmaceutyczny\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Główny Inspektor Farmaceutyczny\"; 8) w art. 53 w ust. 2 oraz w art. 69 wyrazy \"nadzoru farmaceutycznego\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcji Farmaceutycznej\"; 9) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Zadania Inspekcji Farmaceutycznej określone w art. 51 wykonują organy: 1) Główny Inspektor Farmaceutyczny, jako centralny organ administracji rządowej, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego jako kierownika wojewódzkiej inspekcji farmaceutycznej, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 2. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Farmaceutycznej określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Farmaceutycznej, organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki inspektor farmaceutyczny i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor Farmaceutyczny.\"; 10) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. 1. Wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem Farmaceutycznym. Kandydata na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego wyłania się w wyniku postępowania konkursowego, którego zasady i tryb określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej. 2. Zastępcę wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. 3. Główny Inspektor Farmaceutyczny może w każdym czasie odwołać wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, jeżeli przemawia za tym interes służby, a w szczególności jeżeli działalność inspektora, o którego chodzi lub podległej mu jednostki może zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji Farmaceutycznej, a zwłaszcza naruszyć bezpieczeństwo wytwarzania środków farmaceutycznych i materiałów medycznych albo obrotu nimi lub ich jakość, na terenie właściwości danej jednostki. Odwołanie w tym trybie następuje w drodze decyzji administracyjnej i wymaga szczegółowego uzasadnienia na piśmie.\"; 11) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. Zadania Inspekcji Farmaceutycznej mogą wykonywać osoby spełniające warunki określone w ust. 2, zwane dalej \"inspektorami farmaceutycznymi\". 2. Inspektorem farmaceutycznym może być osoba, która spełnia wymagania przewidziane odrębnymi przepisami dla pracowników administracji rządowej oraz: 1) uzyskała w kraju dyplom magistra farmacji, bądź uzyskała za granicą dyplom uznany w kraju za równorzędny, 2) posiada co najmniej pięć lat praktyki zgodnej z kierunkiem wykształcenia. 3. Inspektorzy farmaceutyczni przy wykonywaniu zadań Inspekcji Farmaceutycznej kierują się zaleceniami Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 4. Inspektor farmaceutyczny zobowiązany jest do uczestnictwa w szkoleniach dotyczących zagadnień wynikających z zakresu wykonywanych zadań.\"; 12) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. 1. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny kieruje wojewódzkim inspektoratem inspekcji farmaceutycznej. 2. Przy wojewódzkim inspektorze farmaceutycznym może działać laboratorium kontroli jakości leków, prowadzone w formie zakładu budżetowego.\"; 13) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. 1. W razie stwierdzenia naruszenia wymagań dotyczących warunków wytwarzania, przechowywania i obrotu środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, wojewódzki inspektor farmaceutyczny nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień. 2. Jeżeli naruszenia, o których mowa w ust. 1, mogą powodować bezpośrednio zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, wojewódzki inspektor farmaceutyczny nakazuje unieruchomienie wytwórni, bądź jej części, hurtowni farmaceutycznej, apteki albo innej placówki obrotu środkami farmaceutycznymi lub materiałami medycznymi lub wycofanie z obrotu środka farmaceutycznego lub materiału medycznego.\"; 14) w art. 61 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wstrzymywania i wycofywania z obrotu środków farmaceutycznych i materiałów medycznych.\"; 15) w art. 62 w ust. 1 w pkt 1 wyraz \"producenta\" zastępuje się wyrazem \"wytwórcę\"; 16) skreśla się art. 65."}
{"id":"2000_696_7b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 7b. 1. Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego działający w imieniu wojewody wykonuje zadania nie zastrzeżone na rzecz organów administracji geodezyjnej i kartograficznej, a w szczególności: 1) kontroluje przestrzeganie i stosowanie przepisów ustawy, a w szczególności: a) zgodność wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych z przepisami ustawy, b) posiadanie uprawnień zawodowych przez osoby wykonujące samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii, 2) kontroluje działania administracji geodezyjnej i kartograficznej, 3) współdziała z organami kontroli państwowej w zakresie właściwości nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, 4) rejestruje lokalne systemy informacji o terenie oraz przechowuje kopie zabezpieczające bazy danych, w tym w szczególności bazy danych ewidencji gruntów i budynków, 5) prowadzi rejestr granic administracyjnych gmin i powiatów. 2. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jest organem: 1) pierwszej instancji w sprawach określonych w ustawie, 2) wyższego stopnia w stosunku do organów administracji geodezyjnej i kartograficznej."}
{"id":"2000_696_7c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 7c. Do zadań marszałka województwa należy w szczególności: 1) prowadzenie wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także dysponowanie środkami wojewódzkiego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym, 2) zlecanie wykonania i udostępnianie map topograficznych i tematycznych dla obszarów właściwych województw, 3) prowadzenie wojewódzkich baz danych wchodzących w skład krajowego systemu informacji o terenie,"}
{"id":"2000_696_7d","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 7d. Do zadań starosty należy w szczególności: 1) prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym ewidencji gruntów i budynków, gleboznawczej klasyfikacji gruntów i geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz dysponowanie środkami powiatowego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym, 2) uzgadnianie usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu, 3) zakładanie osnów szczegółowych, 4) zakładanie i aktualizacja mapy zasadniczej, 5) przeprowadzanie powszechnej taksacji nieruchomości oraz opracowywanie i prowadzenie map i tabel taksacyjnych dotyczących nieruchomości, 6) ochrona znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, 7) prowadzenie powiatowych baz danych wchodzących w skład krajowego systemu informacji o terenie.\"; 11) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Przy Głównym Geodecie Kraju działają: 1) Państwowa Rada Geodezyjna i Kartograficzna, jako organ doradczy i opiniodawczy, 2) Komisja Standaryzacji Nazw Poza Granicami Polski. 2. Główny Geodeta Kraju określa skład osobowy Rady i Komisji, o których mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zakres działania Państwowej Rady Geodezyjnej i Kartograficznej i Komisji Standaryzacji Nazw Poza Granicami Polski oraz zasady wynagradzania ich członków.\"; 12) w art. 9 w ust. 1 wyrazy \"Państwowa służba geodezyjna i kartograficzna\" zastępuje się wyrazami \"Służba Geodezyjna i Kartograficzna\"; 13) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami i kierownikami urzędów centralnych określi, w drodze rozporządzenia, tereny niezbędne dla obronności państwa, na których nadzoruje prace geodezyjne i kartograficzne.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb sprawowania nadzoru nad pracami geodezyjnymi i kartograficznymi na terenach niezbędnych dla obronności państwa.\"; 14) w art. 15 w ust. 3 w pkt 2 wyrazy \"właściwy terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"właściwego starostę\"; 15) w art. 18 wyrazy \"Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Głównego Geodety Kraju\"; 16) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz przekazywania materiałów i informacji powstałych w wyniku tych prac do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także rodzaje prac nie podlegających zgłaszaniu i materiałów nie podlegających przekazywaniu oraz rejestrowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych systemu informacji o terenie oraz ogólnych warunków umów o udostępnianie tych baz, 2) sposób i tryb ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz rodzaje znaków nie podlegających ochronie, 3) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności państwa oraz szczegółowe zasady wykonywania tych prac, 4) standardy techniczne dotyczące geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie, 5) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje map, materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych, których reprodukowanie, rozpowszechnianie i rozprowadzanie wymaga zezwolenia oraz tryb udzielania tych zezwoleń.\", b) w ust. 2 wyrazy \"Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się słowami \"Głównym Geodetą Kraju\"; 17) w art. 20: a) w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) lokali \" ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej.\", b) w ust. 2: - w pkt 1 wyraz \"komunalnych\" zastępuje się wyrazem \"samorządowych\", - w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) wartość nieruchomości.\"; 18) w art. 22: a) w ust. 1 wyrazy \"z urzędu terenowe organy administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"starostowie\", b) w ust. 2: - w zdaniu pierwszym wyrazy \"terenowemu organowi administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"właściwemu staroście\", - w zdaniu drugim wyrazy \"terenowych organów administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"właściwych organów\" , c) w ust. 3 wyrazy \"terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"starosty\"; 19) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. Właściwe organy, sądy i kancelarie notarialne przesyłają staroście odpisy prawomocnych decyzji i orzeczeń oraz odpisy aktów notarialnych, z których wynikają zmiany danych objętych ewidencją gruntów i budynków, w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji, orzeczenia lub sporządzenia aktu notarialnego.\"; 20) w art. 24: a) w ust. 2 w zdaniu drugim wyraz \"nieodpłatnie\" zastępuje się wyrazem \"odpłatnie\", b) w ust. 3 skreśla się wyraz \"nieodpłatnie\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Starosta zapewnia nieodpłatnie gminom bezpośredni dostęp do bazy danych ewidencji gruntów i budynków.\"; 21) w art. 25 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Starostowie sporządzają gminne i powiatowe, a marszałkowie województw wojewódzkie zestawienia zbiorcze danych objętych ewidencją gruntów i budynków. 3. Główny Geodeta Kraju sporządza, na podstawie zestawień wojewódzkich, krajowe zestawienia zbiorcze danych objętych ewidencją gruntów i budynków.\"; 22) w art. 26: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Minister Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw rozwoju wsi\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia, sposób zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz szczegółowy zakres informacji objętych tą ewidencją, sposób i terminy sporządzania powiatowych, wojewódzkich i krajowych zestawień zbiorczych danych objętych tą ewidencją, a także rodzaje budynków, które nie będą wykazywane w ewidencji.\", c) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ewidencjonowania przez Służbę Geodezyjną i Kartograficzną Rzeczypospolitej Polskiej przebiegu granic i powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości, określi w drodze rozporządzenia sposób wykazywania w ewidencji gruntów i budynków danych odnoszących się do gruntów i budynków pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych tym ministrom.\"; 23) w art. 27 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"terenowymi organami administracji państwowej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"właściwymi starostami\"; 24) w art. 28: a) w ust. 1 wyrazy \"Terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"Starostowie przy pomocy zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej \", b) w ust. 3: - w pkt 1 wyrazy \"terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazem \"starostowie\", - w pkt 2 wyrazy \"inne terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"inne właściwe organy\", c) w ust. 4 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw administracji publicznej\" i po wyrazach \"branżową sieci\" dodaje się wyrazy \", a także organizację, kompetencje oraz sposób wynagradzania zespołów, o których mowa w ust.1.\"; 25) użyte w art. 29 w ust. 3, w art. 30 w ust.1 oraz w art. 31 w ust.1 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy \"terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"wójt (burmistrz, prezydent miasta)\"; 26) w art. 33: a) w ust.1 wyrazy \"Terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"Wójt (burmistrz, prezydent miasta)\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wydanie decyzji poprzedza ocena prawidłowości wykonania czynności ustalenia przebiegu granic nieruchomości przez upoważnionego geodetę oraz zgodności sporządzonych dokumentów z przepisami; w wypadku stwierdzenia wadliwego wykonania czynności organ, o którym mowa w ust.1, zwraca upoważnionemu geodecie dokumentację do uzupełnienia.\"; 27) w art. 34 w ust. 1 po wyrazach \"o której mowa w art. 33 ust. 1,\" dodaje się wyraz \"upoważniony\", a wyrazy \"terenowemu organowi administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazami \"wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta)\"; 28) w art. 37 w ust. 2 wyrazy \"do właściwego biura notarialnego, o ile nieruchomości te mają założone księgi wieczyste lub zbiory dokumentów, oraz do terenowego organu administracji państwowej\" zastępuje się wyrazami \"do sądów rejonowych właściwych do prowadzenia ksiąg wieczystych i do właściwych starostów\"; 29) w art. 39 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przy wyznaczaniu punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków.\"; 30) w art. 40: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny służy gospodarce narodowej, obronności państwa, nauce, kulturze i potrzebom obywateli. 2. Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, składający się z zasobu centralnego, zasobów wojewódzkich i zasobów powiatowych, stanowi własność Skarbu Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. 3. Gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym należy do: 1) Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego, 2) marszałków województw - w zakresie zasobów wojewódzkich, 3) starostów - w zakresie zasobów powiatowych.\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Nadzór nad prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego należy do Głównego Geodety Kraju, a w zakresie zasobów powiatowych i wojewódzkich także do wojewódzkich inspektorów nadzoru geodezyjnego i kartograficznego.\", c) w ust. 5 w pkt 1 w lit. b po wyrazach \"informacji o terenie,\" dodaje się wyrazy \"za udzielanie informacji,\"; 31) w art. 41: a) w ust. 1 wyrazy \"centralnego i wojewódzkich\" zastępuje się wyrazami \"centralnego, wojewódzkich i powiatowych\", b) w ust. 2: - wyrazy \"z funduszy wojewódzkich w wysokości 20% ich wpływów\" zastępuje się wyrazami \"z funduszy wojewódzkich i powiatowych w wysokości 10% ich wpływów\", - dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wpłaty na fundusz centralny, geodeta powiatowy, przekazuje za pośrednictwem geodety wojewódzkiego.\", c) w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy \"i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu\" zastępuje się wyrazami \", przekazywane w okresach rocznych wpłaty z funduszy powiatowych w wysokości 10% ich wpływów\", d) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Dochodami funduszy powiatowych są wpływy ze sprzedaży map, danych z ewidencji gruntów i budynków oraz innych materiałów i informacji z zasobów powiatowych, z opłat za czynności związane z prowadzeniem tych zasobów i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu, a także inne wpływy. Fundusze powiatowe mogą być uzupełniane dotacją z funduszu centralnego i wojewódzkiego.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Środkami funduszu dysponują: 1) Główny Geodeta Kraju - w zakresie funduszu centralnego, 2) marszałkowie województw - w zakresie funduszy wojewódzkich, 3) starostowie - w zakresie funduszy powiatowych.\", f) skreśla się ust. 6, g) ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"7. Marszałkowie województw i starostowie przedstawiają do zatwierdzenia właściwym sejmikom lub radom coroczne projekty planów oraz sprawozdania z wykonania zadań i gospodarowania funduszami, o których mowa w ust. 3 i ust. 3a. 8. Środki funduszy wojewódzkiego, powiatowego i gminnego gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym. Środki tych funduszy nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny.\"; 32) dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. 1. W przypadku przejęcia kompetencji przez wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), zgodnie z art. 6a ust. 4, tworzy się gminny Fundusz Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym. 2. Do funduszu gminnego stosuje się odpowiednio zasady wynikające z przepisów art. 41, w zakresie dotyczącym funduszu powiatowego.\"; 33) w art. 44 w ust. 4 wyrazy \"Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa\" zastępuje się wyrazami \"Główny Geodeta Kraju\"; 34) w art. 45 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Główny Geodeta Kraju powołuje komisję do spraw uprawnień zawodowych z udziałem przedstawicieli stowarzyszeń społeczno-zawodowych działających w dziedzinie geodezji i kartografii, a także prowadzi centralny rejestr osób posiadających uprawnienia zawodowe.\"; 35) w art. 46 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W sprawach wymienionych w ust. 1 decyzje wydaje Główny Geodeta Kraju.\"; 36) w art. 53 wyrazy \"terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego\" zastępuje się wyrazem \"starostów\"; 37) dodaje się art. 53a w brzmieniu: \"Art.53a. Do czasu przekształcenia ewidencji gruntów i budynków w kataster nieruchomości, przez użyte w niniejszej ustawie pojęcie \"kataster\" rozumie się tę ewidencję.\"."}
{"id":"2000_696_8","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 1 lipca 1949 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz.U. Nr 41, poz. 297, z 1988 r. Nr 41, poz. 324 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Powiatowy lekarz weterynarii\"; 2) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Nadzór nad wykonywaniem przepisów ustawy w odniesieniu do lecznic sprawuje starosta za pośrednictwem powiatowego lekarza weterynarii.\"; 3) w art. 14 w ust. 2, art. 16, art. 21, art. 23 ust. 3 wyrazy \"(art. 22 ust. 2)\" zastępuje się wyrazami \"(art. 22)\"."}
{"id":"2000_696_8","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 8. 1. Drogi nie zaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami są drogami wewnętrznymi. 2. Budowa, utrzymanie, zarządzanie i oznakowanie dróg wewnętrznych należy do zarządcy terenu. 3. Finansowanie zadań, o których mowa w ust. 2, należy do zarządcy terenu. 4. Budowa, utrzymanie i oznakowanie skrzyżowań dróg wewnętrznych z drogami publicznymi oraz urządzeń bezpieczeństwa i organizacji ruchu związanych z funkcjonowaniem skrzyżowań należy do zarządu drogi publicznej."}
{"id":"2000_696_80","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 80. 1. Zadania administracji architektoniczno-budowlanej wykonują, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, następujące organy: 1) starosta, 2) wojewoda, 3) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego. 2. Zadania nadzoru budowlanego wykonują, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, następujące organy: 1) powiatowy inspektor nadzoru budowlanego, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego jako kierownika wojewódzkiego nadzoru budowlanego, wchodzącego w skład zespolonej administracji wojewódzkiej, 3) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego. 3. Administrację architektoniczno-budowlaną i nadzór budowlany w dziedzinie transportu kolejowego sprawują okręgowi inspektorzy kolejnictwa oraz Główny Inspektor Kolejnictwa, jako centralny organ administracji rządowej w dziedzinie transportu kolejowego. 4. Administrację architektoniczno-budowlaną i nadzór budowlany w dziedzinie górnictwa sprawują organy określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"2000_696_80","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 80. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz.272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 wyrazy \"państwowych oraz samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"administracji publicznej\"; 2) w art. 5 w ust. 1 wyrazy \"państwowych oraz samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"administracji publicznej\"; 3) w art. 6 w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 3; 4) w art. 8 w ust. 1 wyrazy \"terenowego organu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"organu administracji rządowej\"; 5) w art. 9 skreśla się ust. 1 i oznaczenie ust. 2; 6) w art. 12 w ust. 1 w pkt 2 wyraz \"samorządowego\" zastępuje się wyrazem \"województwa\"; 7) w art. 23: a) w ust. 3 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"Wojewoda\"; b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Wojewoda w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może znieść ochronę rezerwatową.\", c) w ust. 4 wyrazy \"Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazem \"wojewodę\"; d) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Jeżeli obowiązek utworzenia rezerwatu wynika z zobowiązań międzynarodowych, a wojewoda takiego rezerwatu nie utworzył, minister właściwy do spraw środowiska może uznać, w drodze rozporządzenia, za rezerwat przyrody obszar, w granicach którego znajdują się siedliska, gatunki roślin i zwierząt uznane za ginące lub zagrożone wyginięciem, jak również elementy przyrody nieożywionej mające istotną wartość ze względów naukowych, przyrodniczych, kulturowych lub krajobrazowych. Rozporządzenie określa nazwę, położenie, szczególne cele ochrony, ograniczenia, zakazy i nakazy przewidziane w art. 37 ust. 1 oraz organ sprawujący bezpośrednio nadzór nad rezerwatem. 6. Dla rezerwatu przyrody, o którym mowa w ust. 5, sporządza się plan ochrony, zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw środowiska.\"; 8) w art. 24 w ust. 4 skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"po uzgodnieniu z zainteresowanymi organami jednostek samorządu terytorialnego\"; 9) w art. 39: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw środowiska prowadzi rejestr parków narodowych.\" b) w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz rejestr rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów chronionego krajobrazu\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Starosta wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej prowadzi rejestr pomników przyrody, stanowisk dokumentacyjnych, użytków ekologicznych oraz zespołów przyrodniczo-krajobrazowych.\"; 10) w art. 44 wyraz \"wojewody\" zastępuje się wyrazami \"starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej\"; 11) w art. 47 wyraz \"Wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"Starosta, wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 12) w art. 49 w ust. 2 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"."}
{"id":"2000_696_81","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 81. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 w ust. 3 wyrazy \"rejonowego organu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"starosty wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 2) w art. 24: a) w ust. 4 wyrazy \"rejonowy organ rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jednostce samorządu terytorialnego - na cele związane z inwestycjami infrastrukturalnymi służącymi wykonywaniu ich zadań własnych, \"."}
{"id":"2000_696_81","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 81. 1. Do podstawowych obowiązków organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego należy: 1) nadzór i kontrola nad przestrzeganiem przepisów prawa budowlanego, a w szczególności: a) zgodności zagospodarowania terenu z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego oraz wymaganiami ochrony środowiska, b) warunków bezpieczeństwa ludzi i mienia w rozwiązaniach przyjętych w projektach budowlanych, przy wykonywaniu robót budowlanych oraz utrzymywaniu obiektów budowlanych, c) zgodności rozwiązań architektoniczno-budowlanych z przepisami techniczno-budowlanymi, obowiązującymi Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy technicznej, d) właściwego wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, e) wprowadzania do obrotu i stosowania wyrobów budowlanych dopuszczonych do obrotu i stosowania w budownictwie, 2) wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach określonych ustawą, 3) prowadzenie ujednoliconej ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych. 2. Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b), c) i e) nie stosuje się do budownictwa doświadczalnego, wykonywanego na zamkniętych terenach badawczych. 3. Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego kontrolują posiadanie przez osoby wykonujące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, uprawnień do pełnienia tych funkcji. 4. Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego przy wykonywaniu obowiązków określonych przepisami prawa budowlanego, mogą dokonywać czynności kontrolnych. Protokolarne ustalenia dokonane w toku tych czynności stanowią podstawę do wydania decyzji oraz podejmowania innych środków przewidzianych w przepisach prawa budowlanego."}
{"id":"2000_696_81a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 81a. 1. Organy nadzoru budowlanego lub osoby działające z ich upoważnienia mają prawo wstępu: 1) do obiektu budowlanego, 2) na teren: a) budowy, b) zakładu pracy, c) na którym jest prowadzona działalność gospodarcza polegająca na obrocie wyrobami budowlanymi. 2. Czynności kontrolne związane z wykonywaniem uprawnień organów nadzoru budowlanego, przeprowadza się w obecności kierownika budowy lub robót, kierownika zakładu pracy lub wyznaczonego pracownika, dostawcy wyrobów budowlanych, w rozumieniu przepisów o badaniach i certyfikacji, bądź osób przez nich upoważnionych albo w obecności właściciela lub zarządcy obiektu, a w lokalu mieszkalnym w obecności pełnoletniego domownika i przedstawiciela administracji lub zarządcy budynku. 3. W razie nieobecności osób, o których mowa w ust. 2, w uzasadnionych przypadkach, czynności kontrolne mogą być dokonywane w obecności przywołanego pełnoletniego świadka. 4. Czynności kontrolne dotyczące obiektów budowlanych, które są w zarządzie państw obcych albo są użytkowane przez przedstawicieli dyplomatycznych i konsularnych tych państw lub przez inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, mogą być wykonywane za zgodą tych przedstawicieli lub osób."}
{"id":"2000_696_81b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 81b. Organy administracji architektoniczno-budowlanej lub osoby działające z ich upoważnienia, w celu wykonania czynności, o których mowa w art. 59 ust. 1, mają prawo wstępu na teren budowy. Przepis art. 81a ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_696_81c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 81c. l. Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego przy wykonywaniu zadań określonych przepisami prawa budowlanego mogą żądać od uczestników procesu budowlanego, właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego, a także dostawcy wyrobów budowlanych, w rozumieniu przepisów o badaniach i certyfikacji, informacji i udostępnienia dokumentów: 1) związanych z prowadzeniem robót, przekazywaniem obiektu budowlanego do użytkowania, utrzymaniem i użytkowaniem obiektu budowlanego, 2) świadczących o dopuszczeniu wyrobu budowlanego do obrotu i stosowania w budownictwie. 2. Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego, w razie powstania uzasadnionych wątpliwości co do jakości wyrobów budowlanych lub robót budowlanych, a także stanu technicznego obiektu budowlanego, mogą nałożyć, w drodze postanowienia, na osoby, o których mowa w ust. 1, obowiązek dostarczenia w określonym terminie odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz. Koszty ocen i ekspertyz ponosi osoba zobowiązana do ich dostarczenia. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje zażalenie. 4. W razie niedostarczenia w wyznaczonym terminie żądanych ocen lub ekspertyz albo w razie dostarczenia ocen lub ekspertyz, które niedostatecznie wyjaśniają sprawę będącą ich przedmiotem, organ administracji architektoniczno-budowlanej lub nadzoru budowlanego może zlecić wykonanie tych ocen lub ekspertyz albo wykonanie dodatkowych ocen lub ekspertyz na koszt osoby zobowiązanej do ich dostarczenia."}
{"id":"2000_696_82","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 82. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 3 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"rządowej\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Mecenat, o którym mowa w ust. 2 i 3, sprawują także organy jednostek samorządu terytorialnego w zakresie ich właściwości.\"; 2) w art. 6 wyrazy \"państwo lub gmina\" zastępuje się wyrazami \"administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego\"; 3) w art. 7a ust. 1 i 3 otrzymują brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw kultury oraz inni ministrowie, w odniesieniu do podległych im ośrodków i instytucji kultury, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw kultury, a także jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać i przyznawać doroczne nagrody za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.\", \" 3. Minister właściwy do spraw kultury, w drodze rozporządzenia, a organy samorządu terytorialnego w drodze uchwały, określą szczegółowe zasady i tryb przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz ich wysokość.\"; 4) w art. 7b ust. 1 i 3 otrzymują brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw kultury oraz inni ministrowie, w odniesieniu do podległych im ośrodków i instytucji kultury, a także jednostki samorządu terytorialnego, mogą przyznawać stypendia osobom zajmującym się twórczością artystyczną, upowszechnianiem i ochroną dóbr kultury.\", \" 3. Minister właściwy do spraw kultury, w drodze rozporządzenia, a organy samorządu terytorialnego w drodze uchwały, określą szczegółowe zasady i tryb przyznawania stypendiów, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość.\"; 5) w art. 8 wyrazy \"Naczelne i centralne organy administracji państwowej oraz wojewodowie\" zastępuje się wyrazami \"Ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych\"; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. 2. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.\"; 7) w art. 10 w ust. 2 wyraz \"komunalną\" zastępuje się wyrazem \"samorządową\"; 8) w art. 13: a) w ust. 2 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"w tym zasady współpracy ze społecznym ruchem kulturalnym,\", b) w ust. 3 po wyrazie \"opinii\" dodaje się wyrazy \"organizatora oraz opinii\"; 9) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Tworzy się wykaz obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa, działalność kulturalna lub które dla takiej działalności zostały wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej działalności podstawowej. 2. Minister właściwy do spraw kultury określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wpisywania obiektów do wykazu, o którym mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw kultury ustali, w drodze rozporządzenia, wykaz obiektów, o których mowa w ust. 1.\"; 10) w art. 15: a) w ust. 3 wyraz \"komunalnej\" zastępuje się wyrazem \"samorządowej\", a wyrazy \"zarządzenia, listę komunalnych\" zastępuje się wyrazami \"rozporządzenia, listę samorządowych\", b) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Organizator może powierzyć zarządzanie instytucją kultury osobie fizycznej lub prawnej. Powierzenie zarządzania następuje na podstawie umowy o zarządzaniu instytucją kultury zawartej między organizatorem a zarządcą na czas oznaczony nie krótszy niż trzy lata (kontrakt menedżerski). Jeżeli zarządcą jest osoba prawna, umowa powinna przewidywać, kto w jej imieniu będzie dokonywał czynności zarządu. Do umów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154 poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 oraz Nr 123, poz. 777).\", c) w ust. 5 w pkt 5 skreśla się wyrazy \"lub 21c\"; 11) w art. 19 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Nie podlegają połączeniu instytucje kultury prowadzące gospodarkę finansową w oparciu o odmienne zasady finansowania.\"; 12) w art. 21 w ust. 1 na końcu dodać wyrazy \" , z zastrzeżeniem przepisu art. 19 ust. 1a\"; 13) w art. 21a: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Minister lub kierownik urzędu centralnego administracji rządowej może powierzyć jednostce samorządu terytorialnego, za jej zgodą, prowadzenie instytucji kultury. Instytucja taka pozostaje państwową instytucją kultury i otrzymuje konieczne do wykonania zadań środki finansowe. 2. Minister lub kierownik urzędu centralnego administracji rządowej może przekazać jednostce samorządu terytorialnego, na jej wniosek, państwową instytucję kultury w celu wykonywania zadań własnych tej jednostki samorządu terytorialnego w zakresie działalności kulturalnej. Przekazanie następuje w drodze porozumienia.\", b) w ust. 3 wyrazy \"przez gminę\" zastępuje się wyrazami \"przez jednostkę samorządu terytorialnego\", c) w ust. 4 wyrazy \"prowadzonego przez wojewodę i wpisania do rejestru prowadzonego przez gminę\" zastępuje się wyrazami \"prowadzonego przez organ administracji rządowej i wpisania do rejestru jednostki samorządu terytorialnego\", a wyraz \"komunalnej\" zastępuje się wyrazem \"samorządowej\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Mienie przekazywanej instytucji kultury nabywa nieodpłatnie właściwa jednostka samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 21b.\", e) skreśla się ust. 7; 14) art. 21b otrzymuje brzmienie: \"Art. 21b. 1. W przypadku likwidacji samorządowej instytucji kultury, przekazanej w trybie art. 21a ust. 2-6, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana zwrócić właściwemu organowi administracji rządowej mienie otrzymane na podstawie art. 21a ust. 5 i 6. 2. Na wniosek jednostki samorządu terytorialnego, organ administracji rządowej, w drodze decyzji administracyjnej, może zwolnić jednostkę samorządu terytorialnego od tego obowiązku w części lub w całości; zwolnienie nie dotyczy obiektów wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 14 ust. 4.\"; 15) skreśla się art. 21c; 16) w art. 22 w ust. 1 po wyrazie \"kultury\" stawia się kropkę, a wyrazy \"po zasięgnięciu opinii sejmiku samorządowego właściwego ze względu na siedzibę instytucji kultury\" skreśla się; 17) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przychodami instytucji kultury są wpływy z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, z wyjątkiem dóbr kultury w rozumieniu art. 2 i art. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 88, poz. 554 i Nr 115, poz. 741), oraz z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje z budżetu, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł.\"; 18) w art. 32 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Instytucje kultury, których organizatorem są jednostki samorządu terytorialnego, mogą prowadzić ponadto działalność instruktażowometodyczną dla pracowników instytucji kultury, w zakresie zadań, o których mowa w ust. 2.\"; 19) w art. 34 w ust. 1 i 7 wyraz \"właściwego\" zastępuje się wyrazem \"właściwej\". 20) dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. Do dnia 31 grudnia 2002 r. termin na podanie informacji o zamiarze i przyczynach likwidacji wszystkich instytucji kultury, określony w art. 22 ust. 2, nie może być krótszy niż 12 miesięcy.\"."}
{"id":"2000_696_82","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 82. l. Do właściwości organów administracji architektonicznobudowlanej należą sprawy określone w ustawie i nie zastrzeżone do właściwości innych organów. 2. Organem administracji architektoniczno-budowlanej pierwszej instancji, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, jest starosta. 3. Wojewoda jest organem administracji architektonicznobudowlanej wyższego stopnia w stosunku do starosty oraz organem pierwszej instancji w sprawach obiektów i robót budowlanych: 1) usytuowanych na terenie pasa technicznego, portów i przystani morskich, morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego, a także innych terenach przeznaczonych do utrzymania ruchu i transportu morskiego, 2) hydrotechnicznych piętrzących, upustowych, regulacyjnych, melioracji podstawowych oraz kanałów i innych obiektów służących kształtowaniu zasobów wodnych i korzystaniu z nich, wraz z obiektami towarzyszącymi, 3) dróg publicznych krajowych i wojewódzkich, wraz z obiektami i urządzeniami służącymi do utrzymania tych dróg i transportu drogowego, a w odniesieniu do dróg ekspresowych i autostrad wraz z obiektami i urządzeniami obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek, 4) lotnisk cywilnych wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi, 5) służących celom wojskowym i innym dotyczącym obronności, na terenach zamkniętych, 6) służących celom bezpieczeństwa oraz celom wojskowym jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych i ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, na terenach zamkniętych. 4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, także inne niż wymienione w ust. 3, obiekty i roboty budowlane, w sprawach których organem pierwszej instancji jest wojewoda."}
{"id":"2000_696_82a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 82a. Starosta może powierzyć gminom, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu swojej właściwości jako organu administracji architektoniczno-budowlanej, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, z wyjątkiem spraw, w których inwestorem jest gmina, komunalna osoba prawna lub inna komunalna jednostka organizacyjna."}
{"id":"2000_696_82b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 82b. 1. Organy administracji architektoniczno-budowlanej przekazują bezzwłocznie organom nadzoru budowlanego kopie decyzji, postanowień i zgłoszeń wynikających z przepisów prawa budowlanego oraz zawiadamiają te organy o stwierdzonych nieprawidłowościach przy wykonywaniu robót budowlanych lub utrzymaniu obiektów budowlanych. 2. Organy administracji architektoniczno-budowlanej uczestniczą, na wezwanie organów nadzoru budowlanego w czynnościach inspekcyjnych i kontrolnych oraz udostępniają wszelkie dokumenty i informacje związane z tymi czynnościami."}
{"id":"2000_696_83","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 83. W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 19 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów.\"."}
{"id":"2000_696_83","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 83. 1. Do właściwości powiatowego inspektora nadzoru budowlanego jako organu pierwszej instancji należą zadania i kompetencje, o których mowa w art. 48, art. 50, art. 51, art. 62 ust. 3, art. 65, art. 66, art. 67 ust. 1, art. 68, art. 69, art. 70 ust. 2, art. 74, art. 75 ust. 1 pkt 3 lit. a), art. 76, art. 78 oraz art. 97 ust. 1. 2. Organem wyższego stopnia w stosunku do powiatowego inspektora nadzoru budowlanego jest wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego. 3. Do właściwości wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego jako organu pierwszej instancji należą zadania i kompetencje określone w ust. 1, w sprawach, o których mowa w art. 82 ust. 3 i 4."}
{"id":"2000_696_84","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 84. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"marszałek województwa\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Marszałek województwa, o którym mowa w ust. 1, określa warunki zwrotu jednorazowego świadczenia przez pracodawcę.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wypłaty jednorazowego świadczenia dokonuje pracodawca określony w ust.1, zgodnie z wykazem pracowników, zatwierdzonym przez marszałka województwa, właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy. Przepisy art. 9 i art. 10 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.\", 2) w art. 7: a) w ust. 1b wyrazy \"dyrektorowi wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazami \"kierownikowi wojewódzkiej jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu.\", b) w ust 2 wyrazy \"Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazami \"Kierownik wojewódzkiej jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu\", c) w ust 3: - wyrazy \"dyrektorowi wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazami \"kierownikowi wojewódzkiej jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu\", - wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazami \"kierownik wojewódzkiej jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu\"; 3) w art. 8 w ust. 1 wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazami \"marszałek województwa\"; 4) w art. 12 w ust. 4 wyrazy \"dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy\" zastępuje się wyrazami \"marszałkowie województw\"; 5) w art. 15 w ust. 2 w pkt 1a wyrazy \"dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy\" zastępuje się wyrazami \"marszałków województw\"."}
{"id":"2000_696_84","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 84. 1. Do zadań organów nadzoru budowlanego należy: 1) kontrola przestrzegania i stosowania przepisów prawa budowlanego, 2) kontrola działania organów administracji architektonicznobudowlanej, 3) badanie przyczyn powstawania katastrof budowlanych, 4) współdziałanie z organami kontroli państwowej. 2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego określi zadania i tryb działania organów nadzoru budowlanego w przypadku wystąpienia stanu klęski żywiołowej. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje i zasady wynagradzania pracowników Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich i powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego."}
{"id":"2000_696_84a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 84a. 1. Kontrola przestrzegania i stosowania przepisów prawa budowlanego obejmuje: 1) kontrolę zgodności wykonywania robót budowlanych z przepisami prawa budowlanego, projektem budowlanym i warunkami określonymi w decyzji o pozwoleniu na budowę, 2) sprawdzanie posiadania przez osoby pełniące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie właściwych uprawnień do pełnienia tych funkcji, 3) sprawdzanie dopuszczenia do obrotu i stosowania w budownictwie wyrobów budowlanych. 2. Organy nadzoru budowlanego kontrolując stosowanie przepisów prawa budowlanego: 1) badają prawidłowość postępowania administracyjnego przed organami administracji architektoniczno-budowlanej oraz wydawanych w jego toku decyzji i postanowień, 2) sprawdzają wykonywanie obowiązków wynikających z decyzji i postanowień wydanych na podstawie przepisów prawa budowlanego."}
{"id":"2000_696_84b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 84b. 1. Kontrolę działania organów administracji architektonicznobudowlanej wykonują: 1) wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego w stosunku do starosty, 2) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w stosunku do wojewody. 2. Organy nadzoru budowlanego, w wyniku kontroli działania organów administracji architektoniczno-budowlanej, mogą kierować do właściwych organów zalecenia pokontrolne, z wyznaczeniem terminu ich wykonania. O wykonaniu zaleceń oraz o innych działaniach podjętych w związku z ujawnionymi nieprawidłowościami organy te zawiadamiają niezwłocznie właściwe organy nadzoru budowlanego. 3. W przypadku ustalenia przez organy nadzoru budowlanego, że zachodzą okoliczności uzasadniające wznowienie postępowania albo stwierdzenie nieważności decyzji wydanej przez organ administracji architektoniczno-budowlanej, właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej wznawia lub wszczyna z urzędu postępowanie. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli działania organów administracji architektoniczno-budowlanej oraz wzory protokołów kontrolnych i sposób ich sporządzania."}
{"id":"2000_696_85","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 85. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. Agencja jest właściwa dla gospodarowania funduszami Unii Europejskiej i innymi funduszami pochodzącymi z pomocy zagranicznej przekazywanej na podstawie umów Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej na realizację zadań, określonych w art. 3 ust. 1.\"."}
{"id":"2000_696_85","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 85. Współdziałanie organów nadzoru budowlanego z organami administracji architektoniczno-budowlanej i organami kontroli państwowej obejmuje w szczególności: 1) uzgadnianie w miarę potrzeb planów kontroli i prowadzenie wspólnych działań kontrolnych, 2) przekazywanie i wymianę informacji o wynikach kontroli."}
{"id":"2000_696_86","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 86. 1. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego jest powoływany przez starostę spośród co najmniej trzech kandydatów wskazanych przez wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego. Jeżeli starosta nie powoła powiatowego inspektora nadzoru budowlanego w terminie 30 dni od dnia przedstawienia kandydatów, wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego wskazuje spośród nich kandydata, którego starosta powołuje na stanowisko powiatowego inspektora nadzoru budowlanego. 2. Starosta odwołuje powiatowego inspektora nadzoru budowlanego: 1) w uzgodnieniu z wojewódzkim inspektorem nadzoru budowlanego albo 2) na wniosek wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego. 3. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego wykonuje swoje zadania przy pomocy powiatowego inspektoratu nadzoru budowlanego. 4. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań powiatowego inspektoratu nadzoru budowlanego określa powiatowy inspektor nadzoru budowlanego w regulaminie organizacyjnym."}
{"id":"2000_696_86","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 86. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96 , z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a koncesji udziela minister właściwy do spraw środowiska.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Koncesji na poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin pospolitych z wyjątkiem takiej działalności wykonywanej w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej oraz na działalność, o której mowa w art. 15 pkt 4, udziela wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 2a.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Koncesji na poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin pospolitych na powierzchni nie przekraczającej 2 ha i przewidywanym rocznym wydobyciu nie przekraczającym 10 000 m3, za wyjątkiem takiej działalności wykonywanej w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, udziela starosta.\", d) w ust. 4 wyrazy \"organu samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"wójta, burmistrza lub prezydenta miasta\", e) w ust. 5 wyrazy \"organem samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta\"; 2) w art. 24 w ust. 4 wyrazy \"organem samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta\"; 3) w art. 33 ust. 1, art. 36, art. 45 ust. 1, art. 47 ust. 2 i 5, art. 102, art. 104, art. 105, art. 105a ust. 1 i 2 oraz w tytule rozdziału 1 działu VI wyraz \"państwowej\" skreśla się; 4) w art. 33 w ust. 2 wyrazy \"organu samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"wójta, burmistrza lub prezydenta miasta\"; 5) w art. 35 w ust. 1 po wyrazie \"wojewodzie\" dodaje się przecinek i wyraz \"staroście\"; 6) w art. 35 ust. 3, art. 38 ust. 1 i 2, art. 53 ust. 5, art. 59 ust. 2, art. 60, 64 ust. 4, art. 67 ust. 1, art. 69 ust. 4, art. 71, art. 75 ust. 2, art. 77 ust. 3, art. 81 ust. 4, art. 90 ust. 1, art. 105a ust. 3, art. 109 ust. 1 i 4, art. 110, art. 112, art. 113 ust. 1, art. 114 ust. 1 i 2, art. 115 ust. 1 i 2, art. 116 i art. 117 ust. 1 oraz w tytule rozdziału 2 działu VI wyraz \"państwowego\" skreśla się; 7) w art. 45 w ust. 4 wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"; 8) w art. 47 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Jednostki samorządu terytorialnego mogą żądać nieodpłatnego udostępniania informacji, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotyczą one ich terytorium i są niezbędne do wykonywania ich zadań. Informacje uzyskane w tym trybie nie mogą być wykorzystywane przez jednostki samorządu terytorialnego do prowadzenia działalności gospodarczej ani udostępniane innym podmiotom.\"; 9) w art. 64 w ust. 5 wyrazy \"organu samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"wójta, burmistrza lub prezydenta miasta\"; 10) w art. 81 w ust. 3 wyrazy \"organem samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta\"; 11) tytuł działu VI otrzymuje brzmienie \"Organy administracji geologicznej i nadzoru górniczego\"; 12) art. 101 otrzymuje brzmienie: \"Art. 101. Organami administracji geologicznej są: 1) Minister właściwy do spraw środowiska działający przy pomocy Głównego Geologa Kraju, 2) wojewodowie, 3) starostowie.\"; 13) art. 103 otrzymuje brzmienie: \"Art. 103. 1. Starostowie działają jako organy pierwszej instancji w sprawach należących do właściwości administracji geologicznej, o ile nie zostały one zastrzeżone dla wojewodów lub ministra właściwego do spraw środowiska. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organy administracji geologicznej właściwe do: 1) stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w art. 31, 2) zatwierdzania projektów prac geologicznych, o których mowa w art. 33, 3) zatwierdzania dokumentacji geologicznych, 4) zatwierdzania kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin, 5) wyrażania zgody na przeniesienie praw do informacji uzyskiwanych w wyniku prowadzenia prac geologicznych.\"; 14) art. 106 otrzymuje brzmienie: \"Art. 106. 1 . Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do wydobywania kopalin podstawowych oraz kopalin pospolitych w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej są: 1) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, 2) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych oraz specjalistycznych urzędów górniczych. 2. Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do wydobywania kopalin pospolitych są: 1) minister właściwy do spraw środowiska, 2) wojewodowie, 3) starostowie. 3. Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do bezzbiornikowego magazynowania substancji w górotworze oraz składowania odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych są organy określone w ust. 1. 4. Organami nadzoru górniczego w odniesieniu do wydobywania surowców mineralnych znajdujących się w odpadach powstałych po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin są organy określone w ust. 2.\"; 15) w art. 109 w ust. 3 po wyrazie \"wojewodowie\" dodać wyrazy \"lub starostowie, w zakresie ich właściwości\"; 16) po art. 157 dodaje się art. 157a w brzmieniu: \"Art.157a. 1. Ilekroć w przepisach ustawy mówi się o starostach, rozumie się przez to burmistrzów i prezydentów miast na prawach powiatów. 2. Przepisy ustawy dotyczące powiatów stosuje się odpowiednio do miast na prawach powiatów.\"."}
{"id":"2000_696_87","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 87. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła EwangelickoAugsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 323 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 2 i 5 wyrazy \"rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"administracji rządowej\", b) w ust. 3 w pkt 1 wyrazy \"Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw wyznań religijnych\"; 2) użyty w art. 27 w ust. 1 i w art. 44 w ust. 6 w różnych przypadkach i liczbie wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"; 3) w art. 36 w ust. 2 wyrazy \"terenowego organu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"właściwego organu\"."}
{"id":"2000_696_87","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 87. 1. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego jest powoływany przez wojewodę spośród co najmniej trzech kandydatów wskazanych przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Jeżeli wojewoda nie powoła wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego w terminie 30 dni od dnia przedstawienia kandydatów, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazuje spośród nich kandydata, którego wojewoda powołuje na stanowisko wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego. 2. Wojewoda odwołuje wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego: 1) w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego albo 2) na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. 3. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego wykonuje swoje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu nadzoru budowlanego. 4. Organizację wojewódzkiego inspektoratu nadzoru budowlanego określa regulamin ustalony przez wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego i zatwierdzony przez wojewodę."}
{"id":"2000_696_88","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 88. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest centralnym organem administracji rządowej w sprawach administracji architektonicznobudowlanej i nadzoru budowlanego. 2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych w drodze postępowania administracyjnego, w zakresie wynikającym z przepisów prawa budowlanego. 3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 4. Kadencja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego trwa 6 lat. 5. Po upływie kadencji Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. 6. Ta sama osoba może być Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. 7. Kadencja Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego wygasa w razie jego odwołania lub śmierci. 8. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego jeżeli Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego: 1) zrzekł się stanowiska, 2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby, 3) nie wykonuje lub wykonuje w sposób nienależyty obowiązki określone w ustawie, 4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa. 9. Zastępcy Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego są powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego."}
{"id":"2000_696_88","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 88. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła EwangelickoReformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 324 i z 1998 r. Nr 59, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 po wyrazie \"państwowe\" dodaje się wyraz \" ,samorządowe\"; 2) w art. 18 w ust. 1 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_88a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 88a. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wykonuje zadania określone przepisami prawa budowlanego, a w szczególności: 1) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewodów i wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością, 2) kontroluje działanie organów administracji architektonicznobudowlanej i nadzoru budowlanego stopnia wojewódzkiego, 3) prowadzi centralne rejestry: a) osób posiadających uprawnienia budowlane, b) rzeczoznawców budowlanych, c)ukaranych z tytułu odpowiedzialności zawodowej."}
{"id":"2000_696_88b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 88b. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego. 2. Organizację Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. 3. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego określa Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w regulaminie organizacyjnym."}
{"id":"2000_696_89","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 89. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz.U. Nr 79, poz. 363) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wojewoda dokonuje zbycia nieruchomości w drodze darowizny na rzecz gminy, powiatu lub samorządu województwa na wniosek zarządów tych jednostek. Pierwszeństwo nabycia nieruchomości przysługuje gminie, a w następnej kolejności powiatowi i samorządowi województwa.\", b) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Wojewoda powiadamia o zamiarze zbycia, o którym mowa w ust. 4, wyznaczając jednostkom samorządu terytorialnego 30-dniowy termin do złożenia wniosku o nabycie nieruchomości. Niezłożenie wniosku w tym terminie rozumie się jako rezygnację z nabycia nieruchomości.\"; 2) w art. 9 wyrazy \"rejonowego organu rządowej administracji ogólnej i urzędu gminy\" zastępuje się wyrazami \"wojewody i jednostek samorządu terytorialnego\"; 3) użyty w art. 18 w ust. 1 i w art. 23 w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"gmina\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_89","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 89. 1. Do właściwości organów administracji architektonicznobudowlanej i nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego należą sprawy i związane z nimi środki działania określone w ustawie, z wyjątkiem wydawania uprawnień budowlanych, określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5. 2. Okręgowy inspektor kolejnictwa jest organem pierwszej instancji w dziedzinie transportu kolejowego, w sprawach obiektów i robót budowlanych usytuowanych na obszarze kolejowym, określonym w przepisach o transporcie kolejowym, w zakresie budowy i eksploatacji dróg szynowych wraz z przeznaczonymi do prowadzenia ruchu kolejowego budynkami, budowlami i urządzeniami. 3. Główny Inspektor Kolejnictwa jest organem wyższego stopnia w stosunku do okręgowego inspektora kolejnictwa, w sprawach, o których mowa w ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania okręgowych inspektorów kolejnictwa jako organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego."}
{"id":"2000_696_89a","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 89a. Do właściwości organów administracji architektonicznobudowlanej i nadzoru budowlanego w dziedzinie górnictwa należą sprawy i związane z nimi środki działania określone w ustawie, dotyczące obiektów i robót budowlanych usytuowanych na terenach zamkniętych, będących w dyspozycji zakładów górniczych."}
{"id":"2000_696_89b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 89b. Wojewoda w sprawach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1, 5 i 6 oraz właściwe organy nadzoru budowlanego w dziedzinach transportu kolejowego i górnictwa, przy wydawaniu pozwolenia na budowę są obowiązani do sprawdzenia posiadania przez inwestora postanowienia o uzgodnieniu, o którym mowa w art. 33 ust. 2 pkt 4."}
{"id":"2000_696_89c","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 89c. 1. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia ludzi związanych z budową, utrzymaniem lub rozbiórką obiektów budowlanych starosta, wójt, burmistrz i prezydent miasta mogą wydać właściwemu powiatowemu inspektorowi nadzoru budowlanego polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 2. Starosta, wójt, burmistrz i prezydent miasta ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść polecenia, o którym mowa w ust. 1. 3. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 4. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego natychmiast przedkłada sprawę wojewódzkiemu inspektorowi nadzoru budowlanego, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli polecenie narusza prawo. 5. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga wojewoda.\"; 10) w art. 97 w ust. 1 i w art. 100 skreśla się wyraz \"państwowego\"; 11) skreśla się art. 102."}
{"id":"2000_696_8b","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 8b. 1. Starosta, wójt, burmistrz (prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść polecenia wydanego na podstawie art. 8a ust. 4. 2. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 3. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Właściwy wojewódzki inspektor chrony środowiska natychmiast przedkłada sprawę Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli polecenie narusza prawo. 4. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga wojewoda.\"; 9) w art. 17: a) w ust. 1 skreśla się wyraz \"Państwową\", b) w ust. 2: - skreśla się pkt 1, - w pkt 1a wyrazy \"wojewódzki sejmik samorządu terytorialnego\" zastępuje się wyrazami \"organy jednostek samorządu terytorialnego\", c) w ust. 3 wyrazy \"W uzasadnionych przypadkach wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"Wojewoda\", d) skreśla się ust. 5; 10) w art. 25 w ust. 1 wyrazy \"Organy administracji państwowej i rządowej oraz organy gminy\" zastępuje się wyrazami \"Organy administracji rządowej oraz organy jednostek samorządu terytorialnego\"; 11) w art. 28 w ust. 2 wyrazy \"organom administracji państwowej i rządowej oraz organom gminy\" zastępuje się wyrazami \"organom administracji rządowej oraz organom jednostek samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_9","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 9. Jeżeli droga niezbędna dla komunikacji publicznej nie została zaliczona do kategorii dróg wojewódzkich, powiatowych lub gminnych, zaliczenie do odpowiedniej kategorii może nastąpić w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw transportu.\"; 7) w art. 10: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"- z zastrzeżeniem ust. 3 -\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Drogom publicznym i obiektom mostowym nadaje się numerację. 4. Dla poszczególnych kategorii dróg właściwy zarządca drogi prowadzi ewidencję dróg.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, sposób numeracji oraz zakres, treść i sposób prowadzenia ewidencji dróg i obiektów mostowych.\"; 8) skreśla się art. 11 i 12; 9) w art. 13: a) w ust. 2a po wyrazie \"drogowym\" dodaje się wyrazy \"oraz za nieuiszczenie opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 4\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Minister właściwy do spraw transportu może w uzasadnionych przypadkach zwolnić z opłat niektóre przejazdy pojazdów wykonywane w ramach pomocy humanitarnej, medycznej i ratownictwa lub w przypadku klęsk żywiołowych.\"; 10) rozdział 2 otrzymuje tytuł: \"Administracja drogowa\" i następujące brzmienie: \"Art. 17. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw transportu należy: 1) określanie kierunków rozwoju sieci drogowej, 2) wydawanie przepisów techniczno - budowlanych dotyczących dróg i obiektów mostowych, 3) koordynacja działań w zakresie przygotowania dróg dla potrzeb obrony państwa na zasadach określonych przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia, 4) sprawowanie nadzoru nad Generalnym Dyrektorem Dróg Publicznych."}
{"id":"2000_696_9","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 9. W dekrecie z dnia 6 września 1951 r. o ochronie i uregulowaniu własności osadniczych gospodarstw chłopskich na obszarze Ziem Odzyskanych (Dz.U. Nr 46, poz. 340, z 1957 r. Nr 39, poz. 172, z 1969 r. Nr 13, poz. 95 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 1: - wyrazy \"powiatowa komisja ziemska\" zastępuje się wyrazami \"starosta\", - dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wydawanie tych aktów jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.\"; 2) w art. 6 w ust. 1 i 3 oraz w art. 7 w ust. 3 wyrazy \"prezydium powiatowej rady narodowej\" zastępuje się wyrazami \"starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej\"."}
{"id":"2000_696_9","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 9.1. Podania w sprawach określonych w ustawie osoby zamieszkałe w Polsce składają organom, o których mowa w art. 8. Jeżeli wnioskodawca zamieszkuje za granicą, podanie składa się za pośrednictwem konsula Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Właściwość miejscową starostów określa, w stosunku do osób zamieszkałych za granicą, kolejno: ostatnie miejsce ich zamieszkania albo ostatnie miejsce pobytu w Polsce. W przypadku braku takich podstaw - właściwy jest Prezydent m.st. Warszawy jako organ wykonawczy gminy Warszawa - Centrum.\"; 2) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie wątpliwości, pisownię lub brzmienie imienia i nazwiska ustala starosta, na wniosek strony.\"; 3) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ, o którym mowa w art. 8, zawiadamia o zmianie imienia lub nazwiska urzędy stanu cywilnego właściwe ze względu na miejsce sporządzenia aktu urodzenia i małżeństwa wnioskodawcy oraz miejsce sporządzenia aktów urodzeń jego małoletnich dzieci, a ponadto właściwy urząd skarbowy i organ Policji, Wojskową Komendę Uzupełnień i organy ewidencji ludności oraz Centralny Rejestr Skazanych.\"; 4) dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. Określone w ustawie zadania i kompetencje starosty są zadaniami z zakresu administracji rządowej.\"."}
{"id":"2000_696_90","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 90. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496, Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 wyraz \"państwowej\" zastępuje się wyrazem \"publicznej\"; 2) w art. 3: a) w pkt 7 skreśla się wyraz \"modernizacji\", b) w pkt 8 na końcu dodaje się wyrazy \"przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym,\", c) pkt 17 otrzymuje brzmienie: \"17) właściwym organie - należy przez to rozumieć organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego, stosownie do ich właściwości, określonej w rozdziale 8,\"; 3) w art. 12 w ust. 1 w pkt 6 i w ust. 4 skreśla się wyraz \"państwowego\"; 4) w art. 33: a) w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) w przypadku obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych i terenach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1, postanowienie o uzgodnieniu z organem administracji architektoniczno-budowlanej, o którym mowa w art. 82 ust. 2, projektowanych rozwiązań w zakresie: a) linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych projektowanych od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych, b) przebiegu i charakterystyki technicznej dróg, linii komunikacyjnych oraz sieci uzbrojenia terenu, wyprowadzonych poza granice terenu zamkniętego, portów morskich i przystani morskich, a także podłączeń tych obiektów do sieci użytku publicznego.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, nie przysługuje zażalenie.\"; 5) w art. 56 w ust. 1 w pkt 1 i 2 skreśla się wyraz \"Państwowej\"; 6) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. Postępowanie wyjaśniające w sprawie przyczyn katastrofy budowlanej prowadzi właściwy organ nadzoru budowlanego.\"; 7) w art. 76 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) niezwłocznie zawiadomić o katastrofie budowlanej właściwy organ nadzoru budowlanego wyższego stopnia oraz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego,\"; 8) art. 77 otrzymuje brzmienie: \"Art. 77. Organy, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 2 mogą przejąć prowadzenie postępowania wyjaśniającego przyczyny i okoliczności powstania katastrofy budowlanej.\"; 9) rozdział 8 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 8. Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego"}
{"id":"2000_696_91","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 91. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 89 poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie, w tym uchwalanie strategii rozwoju województwa i planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz koordynacja ponadlokalnych programów zagospodarowania przestrzennego, należy do zadań samorządu województwa.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Kształtowanie polityki przestrzennej państwa, w tym prowadzenie rządowej polityki regionalnej oraz koordynowanie z tą polityką strategii rozwoju i zagospodarowania przestrzennego województw, należy do zadań Rady Ministrów i właściwych organów administracji rządowej.\"; 2) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Organy samorządu terytorialnego mogą powoływać komisje urbanistyczno-architektoniczne jako organy doradcze w sprawach zagospodarowania przestrzennego ustalając ich regulamin, organizację oraz zasady działania.\"; 3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zarząd gminy sporządza studium uwzględniając ustalenia strategii rozwoju województwa zawarte w planie zagospodarowania przestrzennego województwa.\"; 4) w art. 9 w ust. 2 po wyrazach \"rozdziale 6\" dodaje się wyrazy \"oraz zadania samorządowe, o których mowa w rozdziale 5a\"; 5) w art. 13: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 54d i w art. 58 ust. 1\", b) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie \"rządowego\" dodaje się wyrazy \"albo zadania samorządu województwa\"; c) w ust. 3 dwukrotnie użyte wyrazy \"lub gminy\" zastępuje się wyrazami \"lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego\"; 6) w art. 14 w pkt 2 po wyrazie \"państwa\" dodaje się wyrazy \"albo budżet województwa, albo inwestora - w zależności od tego, z czyjej przyczyny wystąpiły koszty sporządzenia bądź zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego\"; 7) skreśla się art. 16; 8) w art. 18 w ust. 2: a) w pkt 2 wyrazy \"sejmik samorządowy\" zastępuje się wyrazami \"zarząd województwa i powiatu\", b) w pkt 4: - w lit. b) po wyrazie \"zadaniami\" dodaje się wyraz \"rządowymi\", - dodaje się lit. b1) w brzmieniu: \"b1) zarządem województwa, w zakresie zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z zadaniami samorządu województwa wpisanymi do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1,\", - w lit. d) skreśla się wyraz \"miejscowym\"; 9) w art. 21: a) w ust. 2 wyrazy \"Skarbem Państwa reprezentowanym przez organ\" zastępuje się wyrazem \"organem\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, działa w ramach zespolonej administracji powiatowej lub w ramach samorządu województwa i wykonuje zadania z zakresu administracji rządowej, Skarb Państwa ponosi koszty zmiany planu lub jego projektu jedynie wówczas, gdy zmiana stanowiska organu wynikła ze zmiany ustawy lub wiążących ten organ nowych ustaleń organu administracji rządowej wyższego stopnia.\"; 10) w art. 30 w ust. 2 wyrazy \"i kierownikowi urzędu rejonowego\" zastępuje się wyrazami \", staroście i marszałkowi województwa\"; 11) skreśla się art. 34; 12) w art. 36 ust. 14 otrzymuje brzmienie: \"14. Zasady określania wartości nieruchomości oraz osoby uprawnione do określania tej wartości określają przepisy o gospodarce nieruchomościami.\"; 13) w art. 40: a) w ust. 3a wyrazy \"właściwy organ specjalistycznego nadzoru budowlanego\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\", b) w ust. 4: - pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) działającymi w imieniu wojewody wojewódzkimi inspektorami: ochrony środowiska oraz sanitarnym - w odniesieniu do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi , 2) powiatowym inspektorem sanitarnym, w odniesieniu do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska,\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) działającym w imieniu wojewody wojewódzkim konserwatorem zabytków, w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską,\"; 14) dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art.46a.1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest nieważna, jeżeli: 1) jest sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, lub 2) nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w przypadkach określonych w art. 13 ust. 1, a decyzja została wydana po powstaniu obowiązku jego sporządzenia. 2. Stwierdzenie nieważności decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego.\"; 15) dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a. Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej województwa"}
{"id":"2000_696_92","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 92. W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz.535 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz.731) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Samorząd województwa zgodnie z potrzebami wynikającymi, w szczególności z liczby i struktury społecznej ludności województwa tworzy i prowadzi zakład psychiatrycznej opieki zdrowotnej w ramach docelowej sieci tych zakładów, określonej przez ministra właściwego do spraw zdrowia.\"; 2) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. Powiat organizuje i zapewnia usługi w odpowiednim standardzie w domach pomocy społecznej dostosowanych do szczególnych potrzeb osób z zaburzeniami psychicznymi. Domy te są tworzone na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414)\"; 3) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Za świadczenia zdrowotne udzielane osobom chorym psychicznie lub upośledzonym umysłowo przez publiczne zakłady psychiatrycznej opieki zdrowotnej nie pobiera się od tych osób opłat. 2. Osobom, o których mowa w ust.1 , przebywającym w publicznym szpitalu psychiatrycznym przysługują ponadto leki i artykuły sanitarne oraz pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, za które nie pobiera się od tych osób opłat.\"."}
{"id":"2000_696_93","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 93. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 27, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) państwowych i samorządowych jednostek budżetowych, ich gospodarstw pomocniczych, zakładów budżetowych, funduszy celowych oraz jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, z zastrzeżeniem art. 80 ust. 1,\", b) w pkt 7 wyrazy \"budżetów gmin\" zastępuje się wyrazami \"budżetów jednostek samorządu terytorialnego\"; 2) w załączniku nr 7 w ust. 2 w pkt 4 wyaz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostki samorządu terytorialnego\"."}
{"id":"2000_696_94","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 94. W ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Zarządzającym może być wyłącznie spółka akcyjna lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w stosunku do której Skarb Państwa lub samorząd województwa posiada większość głosów, które mogą być oddane na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników oraz jest uprawniony do powoływania i odwoływania większości członków jej zarządu i rady nadzorczej.\"; 2) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, jako organ reprezentujący Skarb Państwa, działając w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, zapewnia udział osoby wyznaczonej przez wojewodę oraz osoby wyznaczonej przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego (jeżeli osoba taka została wyznaczona), mających udziały lub akcje w spółce, w radzie nadzorczej tej spółki, będącej zarządzającym strefą. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym może zostać powołana osoba wskazana przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą na terenie strefy. Do składu rady nadzorczej spółki będącej zarządzającym nie może być powołana osoba, która jest członkiem władz lub pracownikiem podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy lub pozostaje w związku gospodarczym z takim podmiotem. 2. W przypadku, gdy zarządzającym jest spółka, w stosunku do której samorząd województwa posiada uprawnienia, o których mowa w art. 6, postanowienia ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 15 w ust. 1 wyrazy \"kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej właściwego\" zastępuje się wyrazami \"starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, właściwy\"."}
{"id":"2000_696_95","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 95. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 w ust. 2 wyrazy \"rad gmin i sejmików samorządowych\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\"; 2) w art. 27: a) w ust. 1 wyraz \"gminy\" zastępuje się wyrazami \"jednostek samorządu terytorialnego\", b) w ust. 2 wyraz \"gminie\" zastępuje się wyrazami \"jednostkom samorządu terytorialnego\"; 3) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wartość nieruchomości określają rzeczoznawcy majątkowi, o których mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741).\"."}
{"id":"2000_696_96","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 96. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz.681 oraz z 1997 r. Nr 93, poz. 569) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20: a) w ust. 1: - w pkt 2 wyrazy \"Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz Ministrowi Sprawiedliwości\" zastępuje się wyrazami \"Ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości\", - w pkt 7 wyrazy \"rejonowe urzędy pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowe urzędy pracy\", - po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) właściwe powiatowe jednostki organizacyjne - działające na podstawie odrębnych przepisów, powiatowe centra pomocy rodzinie - bezdomnym, którym jednostki te udzielają pomocy.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zasady, określone w ust. 2, stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 9a.\" , c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ustalenie uprawnień do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych w przypadkach, o których mowa w ust.1 pkt 2,3,8,9,9a i 10, następuje w formie decyzji.\"; 2) w art. 23 wyrazy \"rejonowe urzędy pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowe urzędy pracy\"; 3) w art. 24: a) w ust. 1 wyrazy \"rejonowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowy urząd pracy\", b) w ust. 2 wyrazy \"rejonowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowy urząd pracy\"; 4) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"rejonowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowy urząd pracy\", b) w ust. 2 po wyrazach \"Ośrodek Pomocy Społecznej\" dodaje się wyrazy \"powiatowe centrum pomocy rodzinie,\"; 5) w art. 33 wyrazy \"rejonowe urzędy pracy\" zastępuje się wyrazami \"powiatowe urzędy pracy\"."}
{"id":"2000_696_97","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 97. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 3 wyrazy \"dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 2) w art. 2 w ust. 1: a) w pkt 8 wyrazy \"Ministra Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw pracy\", b) w pkt 9 w lit. c) i d) wyrazy \"dyrektora właściwego wojewódzkiego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosty\", c) w pkt 12 wyrazy \"oraz dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy i kierowników rejonowych urzędów pracy\" zastępuje się wyrazami \"marszałków województw i starostów \", c) w pkt 21 skreśla się wyrazy \"administracji rządowej\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Zadania określone w ustawie realizuje minister właściwy do spraw pracy przy pomocy Prezesa Krajowego Urzędu Pracy oraz samorząd województwa, wojewoda i samorząd powiatowy, którzy współdziałają z organami, organizacjami i instytucjami zajmującymi się problematyką zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu a w szczególności z organizacjami związków zawodowych, pracodawców i bezrobotnych.\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest centralnym organem administracji rządowej i podlega ministrowi właściwemu do spraw pracy. 2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, zaopiniowany przez Naczelną Radę Zatrudnienia. 3. Wiceprezesów Krajowego Urzędu Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy na wniosek Prezesa Krajowego Urzędu Pracy. 4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy w zakresie objętym ustawą: 1) współdziała z jednostkami samorządu terytorialnego, 2) realizuje politykę państwa w zakresie rynku pracy i polityki regionalnej, 3) inicjuje i stosuje instrumenty polityki rynku pracy, w tym poprzez zawierane z organami zatrudnienia kontrakty na realizację zadań określonych w ustawie, 4) określa standardy realizacji zadań określonych w ustawie, 5) realizuje zadania wynikające z funkcji dysponenta głównego Funduszu Pracy, 6) zapewnienia jednolitości stosowania prawa poprzez m.in.: a) udzielanie wyjaśnień dotyczących przepisów ustawy, b) opracowywanie wzorów dokumentów oraz druków, c) prowadzenie szkoleń kadr realizujących zadania objęte ustawą, 7) realizuje zadania w zakresie ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, 8) jest organem odwoławczym od decyzji wydawanych przez wojewodę jako organu pierwszej instancji, 9) wykonuje zadania określone w odrębnych ustawach. 5. Zadania określone w ust. 4, Prezes Krajowego Urzędu Pracy wykonuje przy pomocy Krajowego Urzędu Pracy. 6. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zasady i zakres działania Krajowego Urzędu Pracy oraz zadania wojewody w zakresie realizacji przepisów ustawy.\"; 5) skreśla się art. 4a; 6) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Do zadań samorządu województwa w zakresie polityki rynku pracy należy w szczególności: 1) opracowywanie analiz i ocen dotyczących problematyki zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu w województwie, 2) współdziałanie z wojewódzką radą zatrudnienia w podejmowaniu przedsięwzięć zmierzających do ograniczenia bezrobocia i jego negatywnych skutków, w tym tworzenie nowych miejsc pracy, 3) planowanie wydatków i gospodarowanie środkami finansowymi przeznaczonymi na realizację polityki rynku pracy oraz rozdział środków Funduszu Pracy, 4) organizowanie pośrednictwa pracy w skali wojewódzkiej i międzywojewódzkiej, 5) współdziałanie z organami właściwymi w sprawach oświaty w planowaniu i podejmowaniu przedsięwzięć w zakresie szkolenia bezrobotnych oraz w organizowaniu kształcenia zawodowego, z uwzględnieniem potrzeb wojewódzkiego rynku pracy, 6) organizowanie i koordynowanie rozwoju usług poradnictwa zawodowego oraz informacji zawodowej na terenie województwa, a także wspierania działalności klubów pracy, 7) ustalanie kryteriów wydawania zezwoleń w sprawach zatrudnienia cudzoziemców, 8) prowadzenie polityki regionalnej w zakresie przeciwdziałania bezrobociu poprzez inspirowanie oraz koordynowanie realizacji programów wojewódzkich, 9) organizowanie inwestycji infrastrukturalnych, wykonywanych, jako zadania własne gmin lub powiatów, w systemie robót publicznych w powiatach (gminach) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, 10) organizowanie lokalnych programów mających na celu tworzenie nowych miejsc pracy i likwidację negatywnych skutków bezrobocia lub wspieranie rządowych programów restrukturyzacyjnych, 11) realizacja innych zadań przewidzianych w odrębnych ustawach. 2. Zadania określone w ust. 1 realizowane są przez wojewódzki urząd pracy wchodzący w skład urzędu marszałkowskiego. 3. Dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy powołuje i odwołuje marszałek województwa, po zasięgnięciu opinii Prezesa Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewódzkiej rady zatrudnienia. 4. Wicedyrektorów wojewódzkich urzędów pracy powołuje i odwołuje marszałek województwa na wniosek dyrektora. 5. Sejmik województwa co najmniej raz w roku dokonuje oceny sytuacji na rynku pracy.\"; 7) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanej przez powiaty należy: 1) rejestrowanie bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy, przedstawianie im propozycji zatrudnienia, szkolenia i innych form mających na celu ich aktywizację zawodową, a w razie braku takich możliwości wypłacanie uprawnionym zasiłków i innych świadczeń pieniężnych, 2) przyznawanie i wypłacanie osobom uprawnionym zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych, 3) prowadzenie poradnictwa zawodowego oraz informacji zawodowej dla bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy, 4) wydawanie biletów kredytowych osobom skierowanym do pracy poza miejsce stałego zamieszkania, 5) wydawanie zezwoleń i zgód w sprawach dotyczących zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej przez cudzoziemców, na podstawie kryteriów ustalonych przez samorząd województwa, 6) wydawanie decyzji w sprawach o: a) uznaniu lub odmowie uznania danej osoby za bezrobotną oraz utracie statusu osoby bezrobotnej, b) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, c) obowiązku zwrotu nienależnie pobranego zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego oraz kosztów szkolenia, d) umorzeniu części pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy, e) refundowaniu pracodawcom wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne młodocianych pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, f) refundowaniu pracodawcom dodatków i premii przysługujących pracownikom za wykonywanie obowiązków opiekunów praktyk uczniowskich, 7) wydawanie innych decyzji w sprawach dotyczących zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu na podstawie innych ustaw, 8) wykonywanie kontroli w zakresie przestrzegania przepisów ustawy, 9) wykonywanie zadań określonych w odrębnych przepisach.\"; 8) po art. 6 dodaje się art. 6a-6c w brzmieniu: \"Art. 6a. Do zadań samorządu powiatowego należy w szczególności: 1) udzielanie pomocy bezrobotnym i innym osobom poszukującym pracy w znalezieniu pracy, a także pracodawcom w pozyskaniu pracowników, 2) podejmowanie i realizacja działań zmierzających do ograniczenia bezrobocia i jego negatywnych skutków, 3) pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na realizację zadań z zakresu przeciwdziałania bezrobociu oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy, 4) inicjowanie tworzenia dodatkowych miejsc pracy oraz udzielanie pomocy bezrobotnym w podejmowaniu działalności na własny rachunek i ścisła współpraca w tym zakresie z izbą rolniczą w odniesieniu do bezrobotnych zamieszkałych na wsi, 5) inicjowanie i finansowanie: a) prac interwencyjnych, b) robót publicznych, c) zatrudnienia absolwentów, d) programów specjalnych, e) szkoleń, 6) współdziałanie z powiatowymi radami zatrudnienia w zakresie ograniczania bezrobocia i jego negatywnych skutków, a w szczególności rozdziału i wykorzystania środków Funduszu Pracy oraz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 7) inicjowanie i wspieranie działalności klubów pracy, 8) opracowywanie analiz, ocen i sprawozdań dotyczących problematyki zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu w powiecie na potrzeby wojewódzkiego urzędu pracy oraz powiatowej rady zatrudnienia."}
{"id":"2000_696_98","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 98. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i wyrazy \"kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zadania starosty, o których mowa w ustawie są zadaniami z zakresu administracji rządowej.\"; 2) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadkach uzasadnionych ważnymi względami społecznymi i brakiem innych gruntów, lasy ochronne mogą być przeznaczone na inne cele niż określone w ust. 2, po uzyskaniu w trybie art. 7 ust. 2 zgody wojewody.\"; 3) w art. 18 w ust. 1 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 4) w art. 22 w ust. 2 wyrazy \"kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 5) w art. 24 w ust. 4 wyraz \"wojewoda\" zastępuje się wyrazami \"samorząd województwa\"."}
{"id":"2000_696_99","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa","text":"Art. 99. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 2 w ust. 1, w art. 3 w ust.1 i w ust. 3-5, w art. 4 w ust. 1, w art. 18 w ust. 4 i w art. 72 w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy \"rejonowy organ rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej\"; 2) po art. 5 dodaje się art. 51 w brzmieniu: \"Art. 51. Od decyzji wydawanych przez starostę, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa przysługuje stronie odwołanie do wojewody.\"; 3) użyty w art. 1 w ust. 1 w pkt 2, w art. 3 w ust. 2 w pkt 5, w art. 17 w pkt 4, w art. 36 w ust. 1, w art. 47 w ust. 9 w pkt 1 dwukrotnie, w art. 63 i w art. 86 w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyraz \"gmina\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\"; 4) użyte w art. 47 w ust. 9 w pkt 1 dwukrotnie i w art. 86 w ust. 1 dwukrotnie w różnych przypadkach wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem \"pracodawca\"; 5) w art. 66 w pkt 1: a) w lit. a) wyrazy \"kierownika rejonowego organu rządowej administracji ogólnej\" zastępuje się wyrazami \"starostę wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej\", b) lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego - w stosunku do nieruchomości stanowiących własność odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego,\"."}
{"id":"2000_697_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2000 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku nazwy \"Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku\"","text":"Art. 1. Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku nadaje się nazwę \"Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku\"."}
{"id":"2000_697_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2000 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku nazwy \"Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku\"","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 2000 r."}
{"id":"2000_698_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) po art. 63 dodaje się art. 63a w brzmieniu: \"Art. 63a. 1. Warunku, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, nie stosuje się do osób kończących staż podyplomowy przed dniem 1 października 2003 r. 2. Egzaminu państwowego, o którym mowa w art. 15 ust. 3, nie przeprowadza się do dnia 30 września 2003 r.\"."}
{"id":"2000_698_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_699_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2000 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 176 dotyczącej bezpieczeństwa i zdrowia w kopalniach, przyjętej przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 22 czerwca 1995 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Nr 176 dotyczącej bezpieczeństwa i zdrowia w kopalniach, przyjętej przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 22 czerwca 1995 r."}
{"id":"2000_699_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2000 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 176 dotyczącej bezpieczeństwa i zdrowia w kopalniach, przyjętej przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 22 czerwca 1995 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_6_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o czasowym podporządkowaniu niektórych jednostek wojskowych","text":"Art. 1. 1. Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Jednostka Wojskowa Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu - oraz jednostki podległe Szefowi Biura Ochrony Rządu - JW. 1061, JW. 2610, JW. 2611, JW. 3049 - zwane dalej \"jednostkami wojskowymi\" - w celu ich restrukturyzacji, pozostają podporządkowane ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych do dnia 31 grudnia 2000r. 2. Jednostki wojskowe wykonują w szczególności zadania w zakresie ochrony osób oraz obiektów o szczególnym znaczeniu, a także zapewniają lotnicze zabezpieczenie realizacji zadań z zakresu ochrony porządku publicznego i ratownictwa. 3. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny jednostki wojskowe stają się z mocy prawa częścią Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_6_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o czasowym podporządkowaniu niektórych jednostek wojskowych","text":"Art. 2. 1. Żołnierzom jednostek wojskowych przysługują uprawnienia funkcjonariuszy Policji określone w art. 15 ust. 1 pkt 1, 3 i 5-7, w art. 16 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz 4 i 5, a także w art. 17 ust. 1 pkt 1-8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz.680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998r. Nr 106, poz. 668), jeżeli wykonują zadania w zakresie niezbędnym do ochrony osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz osób, które ze względu na dobro państwa należy objąć ochroną, ochrony delegacji państw obcych przebywających na terenie Polski, a także ochrony i zapewnienia należytego funkcjonowania urządzeń i obiektów o szczególnym znaczeniu. 2. Żołnierzom Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu przysługują również uprawnienia funkcjonariuszy Policji określone w art. 20a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji, w zakresie, o którym mowa w ust. 1. 3. Do postępowania przy wykonywaniu działań, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące funkcjonariuszy Policji."}
{"id":"2000_6_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o czasowym podporządkowaniu niektórych jednostek wojskowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_700_1","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121, z 1999 r. Nr 49, poz. 484, Nr 62, poz. 689 i Nr 95, poz. 1101 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 488) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1a otrzymuje brzmienie: \"Art. 1a. 1. Podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej \"podatkowymi grupami kapitałowymi\". 2. Podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli a) przeciętny kapitał zakładowy (akcyjny), określony w sposób, o którym mowa w art. 16 ust. 7, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 1 000 000 zł, b) jedna ze spółek, zwana dalej \"spółką dominującą\", posiada bezpośredni 95% udział w kapitale zakładowym (akcyjnym), lub w tej części kapitału zakładowego (akcyjnego) pozostałych spółek, zwanych dalej \"spółkami zależnymi\", która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków, albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji, c) spółki zależne nie posiadają udziałów w kapitale zakładowym (akcyjnym) innych spółek tworzących tę grupę, d) w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu państwa, 2) spółka dominująca i spółki zależne zawarły, w formie aktu notarialnego, umowę o utworzeniu, na okres co najmniej 3 lat podatkowych, podatkowej grupy kapitałowej i umowa ta, zwana dalej \"umową\", została zarejestrowana przez urząd skarbowy, 3) po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają warunki wymienione w pkt 1 lit. a)-c), a ponadto: a) nie korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw lub zwolnień, od podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), b) nie pozostają w związkach powodujących zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 11, z podatnikami podatku dochodowego nie wchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, 4) podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów w przychodach, określony zgodnie z art. 7a ust. 1, w wysokości co najmniej 6%. 3. Umowa musi zawierać co najmniej: 1) wykaz spółek tworzących podatkową grupę kapitałową oraz wysokość ich kapitału zakładowego (akcyjnego), 2) informację o udziałowcach (akcjonariuszach) i wysokości ich udziału w kapitale zakładowym (akcyjnym) w spółce dominującej i w spółkach zależnych tworzących podatkową grupę kapitałową, posiadających co najmniej 5% udziałów (akcji) tych spółek, 3) określenie czasu trwania umowy, 4) wskazanie spółki reprezentującej podatkową grupę kapitałową w zakresie obowiązków wynikających z ustawy oraz z przepisów Ordynacji podatkowej, 5) określenie przyjętego roku podatkowego. 4. Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę wskazaną zgodnie z ust. 3 pkt 4, w urzędzie skarbowym właściwym dla jej siedziby, co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Urząd ten jest urzędem właściwym w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy kapitałowej. 5. Urząd skarbowy dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie urząd skarbowy odmówi zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3 i 4. 6. Po rejestracji umowy nie może być ona rozszerzona na inne spółki. 7. Podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 4. Spółce tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych należnego od podatkowej grupy kapitałowej. 8. Spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 4, obowiązana jest zgłosić urzędowi skarbowemu, o którym mowa w ust. 4, wszelkie zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym (akcyjnym) spółek tworzących podatkową grupę kapitałową - w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności. 9. Do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej wymagane jest zawarcie nowej umowy, podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu we właściwym urzędzie skarbowym. 10. W razie gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków, z zastrzeżeniem ust. 12, oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego. 11. Zbycie udziałów (akcji), objętych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych lub w związku z reprywatyzacją oraz dalszy obrót tymi udziałami (akcjami) przez ich posiadaczy, nie stanowi naruszenia warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego. 12. W przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, za dzień utraty statusu podatnika przez podatkową grupę kapitałową uznaje się ostatni dzień miesiąca, w którym złożono wstępne zeznanie podatkowe, nie później jednak niż dzień, na który, zgodnie z art. 27 ust. 1 przypada termin złożenia tego zeznania. 13. Przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez którąkolwiek ze spółek wchodzących uprzednio w skład grupy, która utraciła ten status ze względu na naruszenie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, nie jest możliwe przed upływem roku podatkowego spółki, następującego po roku, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika. 14. Spółki tworzące podatkową grupę kapitałową odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania z tytułu podatku dochodowego należnego za okres obowiązywania umowy. 15. Informacje o zarejestrowaniu i wykreśleniu podatkowej grupy kapitałowej podlegają ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.\"; 2) w art. 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej: 1) miesiąc - w przypadku roślin, 2) 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek, 3) 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego, 4) 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt, - licząc od dnia nabycia.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji.\"; 3) w art. 6 w ust. 2: a) skreśla się pkt 1, b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) finansowanie inwestycji jednostki budżetowej w zakresie inwestycji dla gospodarstwa pomocniczego tej jednostki.\"; 4) w art. 9 w ust. 2b wyraz \"sprzedaż\" zastępuje się wyrazami \"odpłatne zbycie\"; 5) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej: 1) określenie funkcji jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko), 2) określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty, 3) metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji, 4) określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku, gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot, 5) wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki, 6) określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość: 1) 100 000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego (akcyjnego), określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo 2) 30 000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo 3) 50 000 EURO - w pozostałych przypadkach. 3. Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 EURO. 4. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy są obowiązani do przedłożenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1-3, w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji przez te organy. 5. Wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 2 i 3, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta transakcja objęta obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Sporządzając wykaz krajów i terytoriów minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności treść ustaleń w tym zakresie podjętych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).\"; 6) w art. 10: a) w ust. 1 po wyrazach \"Dochodem z udziału w zyskach osób prawnych\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku połączenia spółek mających osobowość prawną - nie stanowi dochodu (przychodu) nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej, z wyjątkiem nadwyżki tego majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej. Jednakże nadwyżka otrzymanego majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej ponad wysokość kosztów uzyskania przychodów obliczoną zgodnie z art. 15 ust. 1k albo art. 16 ust. 1 pkt 8, nie stanowi dochodu (przychodu), jeżeli udział spółki przejmującej w kapitale zakładowym (akcyjnym) spółki przejmowanej, określony na dzień wykreślenia spółki (spółek) przejmowanej z rejestru handlowego, wynosi co najmniej 25% w przeliczeniu na prawa głosu.\", c) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 2 i art. 12 ust. 4 pkt 12 mają odpowiednio zastosowanie także do łączenia spółek przez zawiązanie nowej spółki. 4. Przepisy ust. 2 i 3 oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 nie mają zastosowania w przypadkach, gdy połączenie spółek nie jest przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych lecz głównym bądź jednym z głównych celów takiej operacji było uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. 5. Przepis art. 10 ust. 2 zdanie drugie ma zastosowanie wyłącznie do spółek, będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.\"; 7) w art. 12: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych: a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy, b) środków na rachunkach bankowych - w bankach,\", - po pkt 4 dodaje się pkt 4a oraz 4b w brzmieniu: \"4a) dla uczestników funduszy inwestycyjnych - otrzymane dochody funduszu, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych, 4b) dla zarządców przedsiębiorstw państwowych - wynagrodzenia z tytułu realizacji umowy o zarządzanie, w tym prawo do udziału w zysku przedsiębiorstwa,\", - po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.\", b) w ust. 2a i ust. 3 skreśla się wyraz \"dewizowy\", c) w ust. 4: - w pkt 11 wyrazy \"kwot wpisowego\" zastępuje się wyrazami \"wartości wpisowego\", - pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) w przypadku połączenia spółek mających osobowość prawną, dochód (przychód) udziałowca (akcjonariusza) spółki przejmowanej, stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą a wydatkami na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) w spółce przejmowanej, nie podlega opodatkowaniu w momencie połączenia spółek; przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki przejmującej, udziałowiec (akcjonariusz) ustala koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1k albo art. 16 ust. 1 pkt 8 w odniesieniu do nabycia (objęcia) udziałów (akcji) w spółce przejętej,\", - po pkt 12 dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy.\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Wartość przychodów w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.\", e) w ust. 6 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.\"; 8) w art. 14: a) w ust. 1 wyraz \"nieruchomości,\" zastępuje się wyrazami \"rzeczy lub\" oraz skreśla się wyrazy \"oraz innych rzeczy\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.\", c) skreśla się ust. 5; 9) w art. 15: a) w ust. 1 i 1a skreśla się wyraz \"dewizowy\", b) po ust. 1h dodaje się ust. 1i-1k w brzmieniu: \"1i. W przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także otrzymanych nieodpłatnie świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 12 ust. 5 i 6, określony został przychód kwota tego przychodu pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych rzeczy, praw lub nieodpłatnych świadczeń. 1j. W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów - ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 w wysokości: 1) wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o dokonaną przed wniesieniem tego wkładu sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, 2) wartości: a) nominalnej wnoszonych w formie wkładu niepieniężnego udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w przypadku gdy zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, b) określonej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny, c) określonej zgodnie z ust. 1k, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, 3) faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu są te inne składniki. 1k. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości: 1) nominalnej wartości objętych udziałów (akcji), wkładów z dnia ich objęcia - jeżeli te udziały (akcje), wkłady zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, 2) wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.\"; 10) w art. 16: a) w ust. 1 - w pkt 4 skreśla się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1,\", - w pkt 6 skreśla się wyrazy \"lub metody jej prowadzenia\", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych oraz certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także dochodu z odpłatnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, a także z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych w przypadku likwidacji funduszu inwestycyjnego,\", - skreśla się pkt 8a, - po pkt 8a dodaje się pkt 8b w brzmieniu: \"8b) wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych,\", - w pkt 25 w lit. b) wyraz \"straconych\" zastępuje się wyrazami \"wymagalnych, a nieściągalnych\", - w pkt 26 w lit. b) i c) wyraz \"straconych\" zastępuje się wyrazami \"wymagalnych, a nieściągalnych\", - w pkt 39 wyraz \"sprzedaży\" zastępuje się wyrazami \"odpłatnego zbycia\", - pkt 47 otrzymuje brzmienie: \"47) strat powstałych w wyniku nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków lub niedoborów,\", - w pkt 49 i 51 skreśla się wyrazy \"lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\", b) skreśla się ust. 1a, c) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisy ust. 1 pkt 26 lit. b) - d) dotyczą rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, utworzonych zgodnie z przepisami prawa bankowego i przepisami o rachunkowości.\", e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Ilekroć w ust. 1 jest mowa o samochodzie osobowym - rozumie się przez to każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kilogramów.\", f) w ust. 7 wyrazy \"przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 16a-16m\", g) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Przepisów ust. 1 pkt 60 i 61 nie stosuje się do odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, nie korzystających z ulg i zwolnień w podatku dochodowym od osób prawnych.\"; 11) w art. 16e w ust. 1: a) w pkt 2 wyrazy \"załącznik do ustawy\" zastępuje się wyrazami \"załącznik nr 1 do ustawy\", b) w pkt 4 po wyrazach \"przekroczył rok\" dodaje się wyrazy \"i naliczoną kwotę odsetek wykazać w składanych deklaracjach lub zeznaniu, o których mowa w art. 25 ust. 1 i art. 27 ust. 1\"; 12) w art. 16g: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5 albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.\", b) w ust. 10 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku nie wystąpienia dodatniej wartości firmy.\"; 13) w art. 16i w ust. 2 w pkt 3 wyrazy \"Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego zwanej dalej \"Klasyfikacją\" \" zastępuje się wyrazami \"Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej \"Klasyfikacją\",\"; 14) w art. 16j: a) w ust. 1 w pkt 2 i w ust. 5 po wyrazach \"samochodów osobowych\" dodaje się wyrazy \" ,o których mowa w art. 16 ust. 3a,\", b) w ust. 1 w pkt 3 wyrazy \"poz. 03 i 62\" zastępuje się wyrazami \"poz. 02 i 05\"; 15) w art. 16k: a) w ust. 1 wyrazy \"lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów\" zastępuje się wyrazami \" ,o których mowa w art. 16 ust. 3a\", b) w ust. 2 po wyrazach \"nie wyższych niż 3,0\" dodaje się wyrazy \" , dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1\"; 16) w art. 16ł w ust. 6 po wyrazach \"właściciel przejmując te środki\" dodaje się wyrazy \"lub wartości\"; 17) w art. 17 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości,\", b) w pkt 21 wyrazy \"przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 16a-16m\", c) pkt 23 otrzymuje brzmienie: \"23) dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc,\"; 18) w art.19 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.\"; 19) w art. 20 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. W przypadku, gdy spółka posiadająca osobowość prawną mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskuje dochody (przychody) z tytułu dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę lub zarząd na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania i w której kapitale spółka mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada nie mniej niż 75% udziałów w przeliczeniu na prawa głosu, odliczeniu podlega również kwota równa podatkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim państwie od tej części zysku, z której dywidenda została wypłacona. Łączna kwota odliczenia nie może jednakże przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu. 3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się w przypadkach, gdy tego rodzaju przychody są następstwem likwidacji spółki wypłacającej dywidendę.\"; 20) w art. 22 w ust. 1 i 2 wyrazy \"20%\" zastępuje się wyrazami \"15%\"; 21) w art. 25: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Deklaracje i zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego składa się i uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.\", b) w ust. 3 po wyrazach \"Przepis ust. 1\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 3a,\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania także do podatników wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a).\", d) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Przepisy ust. 6 i 7 nie mają zastosowania do podatników, którzy: 1) po raz pierwszy podjęli działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym, lub 2) w pierwszym półroczu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy odliczali stratę, lub 3) za pierwsze półrocze roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy ponieśli stratę, lub 4) dokonywali w roku poprzedzającym rok podatkowy odliczeń od dochodu lub dokonują takich odliczeń w trakcie roku podatkowego.\", e) po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Przepis ust. 8 stosuje się również do podatników, u których: 1) rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy trwał dłużej niż 12 kolejnych miesięcy, lub 2) rok podatkowy trwa dłużej niż 12 kolejnych miesięcy.\"; 22) w art. 26 w ust. 1 dodaje się zdanie w brzmieniu: \"Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie za granicą dla celów podatkowych, wydanego przez właściwą administrację podatkową (certyfikat rezydencji).\"; 23) w art. 27: a) w ust. 1 po wyrazach \"art. 6 ust. 1\" dodaje się wyrazy \" ,art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a)\", b) w ust. 1b dodaje się zdanie w brzmieniu: \"W takim przypadku podatnik w terminie określonym do złożenia zeznania o ostatecznej wysokości dochodu (straty) jest obowiązany przekazać dokumenty, o których mowa w ust. 2.\"; 24) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia wzory: 1) deklaracji i informacji, o których mowa w art. 25 ust. 1, w ust. 7 pkt 4 oraz w art. 26 ust. 1b, 3 i 4, 2) zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, 3) oświadczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1a - wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania. 25) w art. 40 w ust. 2 skreśla się pkt 4; 26) załącznik do ustawy - Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych - otrzymuje oznaczenie \"Nr 1\" oraz brzmienie określone w załączniku Nr 1 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2000_700_2","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz.U. Nr 55, poz. 235, z 1996 r. Nr 34, poz. 148 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769) w art. 6 skreśla się ust. 2."}
{"id":"2000_700_3","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz.U. Nr 79, poz. 363 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 15 skreśla się ust. 2."}
{"id":"2000_700_4","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 4. 1. Przepisy art. 1 pkt 5 i pkt 18 stosuje się do transakcji dokonywanych po dniu 31 grudnia 2000 r. oraz transakcji wynikających z umów zawartych po tym dniu, a w przypadkach w których zapłata należności wynikających z transakcji dokonywana jest na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową do dokonanych transakcji albo umów zawartych w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym minister właściwy do spraw finansów publicznych określi wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. 2. Przepis, o którym mowa w art. 1 pkt 9 lit. b), ma zastosowanie do odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych po dniu 31 grudnia 2000 r. 3. W przypadku odpłatnego zbycia udziału (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych przed dniem 1 stycznia 2001 r. w zamian za wkład niepieniężny, koszt uzyskania przychodów określa się na podstawie przepisów obowiązujących w roku objęcia tych udziałów (akcji) lub wkładów; zasada ta ma zastosowanie także w przypadku połączenia spółek, o których mowa w art. 10 ust. 2 i art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy, o której mowa w art. 1. 4. Podatnicy, którzy przekazali do używania samochody, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4, 49 i 51 oraz w art. 16j ust. 1 pkt 2 i w ust. 5 oraz w art. 16k ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, przed dniem 1 stycznia 2001 r., określają wysokość kosztów uzyskania przychodów zgodnie z wymienionymi przepisami w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r. 5. Dla środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2000 r. można stosować po dniu 31 grudnia 2000 r. stawki amortyzacyjne przyjęte przez podatnika po dniu 31 grudnia 1999 r. albo stawki amortyzacyjne z Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik Nr 1 do niniejszej ustawy; postanowienia art. 16i ust. 2 - 5 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio. 6. Zmiana symbolu grupy, podgrupy i rodzaju środków trwałych z tytułu zastąpienia Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych (KRŚT) nową Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT), nie może powodować zmiany wysokości stosowanej stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych oddanych do używania do dnia 31 grudnia 2000 r. 7. Dla środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2001 r., kwalifikowanych według Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych do grupy 5 i 6, a które zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych kwalifikuje się od dnia 1 stycznia 2001 r. do grupy 2, stosuje się metody i zasady ich amortyzacji przyjęte w przepisach w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r."}
{"id":"2000_700_5","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. i ma zastosowanie do dochodów (strat) uzyskanych od tego dnia. Załącznik Nr 1 do ustawy z dnia ........... WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH Symbol Poz Staw KŚT Nazwa środków trwałych Powiąz y- ka (grupa anie z cja % lub KRŚTpodgrupa 91 lub rodzaj) 01 1,5 11 Budynki mieszkalne 15, 16 z wyjątkiem wymienion ych w poz. 02 122 Lokale mieszkalne 02 2,5 10 Budynki niemieszkalne 10,11, z 12, wyjątkiem 13,14, wymienio 15, nych w 17,18, poz.03 i 19 05 110 Z rodzaju 110 domy dziecka, 154 domy opieki społecznej bez 159 opieki medycznej 121 Lokale niemieszkalne 224 Budowle wodne, z wyjątkiem 250 melioracji, doków stałych 251 zalądowionych, wałów i grobli 253 254 255 259 293 297 21 Budowle sklasyfikowane jako 256 z budowle do uzdatniania wód z wyjątkiem wyjątkiem studni wierconych wymienion ych w poz. 03 i 05 290 Budowle sportowe i rekreacyjne 28 z wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych 291 Wieże przeciwpożarowe 291 225 Melioracje podstawowe 01 226 Melioracje szczegółowe 01 03 4,5 102 Podziemne garaże i zadaszone 227 parkingi oraz budynki kontroli 293 ruchu powietrznego (wieże) 104 Zbiorniki, silosy oraz magazyny podziemne, zbiorniki 200 i komory podziemne (z 202 wyłączeniem budynków 203 magazynowych naziemnych) 205 209 220 221 222 2 Obiekty inżynierii lądowej i 2 z wodnej z wyłączeniem ogrodów i wyjątkiem parków publicznych, skwerów, wymienion ogrodów botanicznych i ych w zoologicznych poz. 02 i 05, 06 i 08 600 Zbiorniki naziemne ceglane 600 601 Zbiorniki naziemne betonowe (z 601 wyjątkiem z wykładziną chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego) 623 623-7 urządzenia telefoniczne 623 systemów nośnych na liniach WN 641 Z rodzaju 641-7 wyciągi 641 kopalniane (bez wyciągów przy głębieniu szybów) 648 Towarowe kolejki linowe i 648 dźwignie linowe 657 Akumulatory hydrauliczne 657 660 Wagi pojazdowe, wagonowe i 660 inne wbudowane 04 7,0 3 Kotły i maszyny energetyczne 3 z wyjątkiem wymienion ych w poz. 06 431 431-0 filtry (prasy) 431 błotniarki 431-4 cedzidła mechaniczne 450 Piece do przerobu surowców (z 450 wyjątkiem 450-50 piece do przerobu surowca wielokomorowe) 451 Piece do przetwarzania paliw 451 (z wyjątkiem 451-0 piece koksownicze) 454 Piece do wypalania tunelowe 454 475 Aparaty bębnowe 475 477 Suszarki komorowe: 477 477-0 do 4 oraz 477-6 do 8 506 506-1 i 506-2 aparaty do 506 rektyfikacji powietrza 507 507-2 i 507-3 krystalizatory 507 507-4 komory potne 548 548-0 maszyny, urządzenia i 548 aparaty do produkcji materiału zecerskiego 583 583-0 koparki i zwałowarki w 583 kopalniach odkrywkowych węgla 583-1 koparki w piaskowniach przemysłu węglowego 70 Kolejowy tabor szynowy 70 naziemny 71 Kolejowy tabor szynowy 71 podziemny 72 Tramwajowy tabor szynowy 72 73 Pozostały tabor szynowy 73 naziemny 77 Tabor pływający 77 z wyjątkiem wymienion ych w poz. 06 i 08 05 10,0 103 Kioski towarowe o kubaturze 125 poniżej 500m3 - trwale związane z gruntem 109 Domki kempingowe, budynki 169, zastępcze - trwale związane z 198 gruntem 211 Przewody sieci 651 technologicznych wewnątrzzakładowych 221 Urządzenia zabezpieczające 680 ruch pociągów 4 Maszyny, urządzenia i aparaty 4 z ogólnego zastosowania wyjątkiem wymienion ych w poz.04,06 ,07, 08 i 10 512 Maszyny i urządzenia do 512 eksploatacji otworów wiertniczych 513 Maszyny i urządzenia do 513 przeróbki mechanicznej rud i węgla 514 514-0 maszyny i urządzenia 514 aglomerowni 514-1 maszyny i urządzenia wielkopiecowe 514-2 maszyny i urządzenia hutnicze stalowni Z rodzaju 514-3 do 6 nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy 514-9 inne maszyny, urządzenia i aparaty hutnicze 520 Z rodzaju 520 maszyny i 520 urządzenia przemysłu kamieniarskiego: 520-0 i 520-1 traki ramowe i tarczowe 520-2 cyrkularki 520-3 szlifierki 520-4 tokarki i wiertarki do kamienia 520-5 kombajny do robót przygotowawczych 523 Maszyny i urządzenia przemysłu 523 cementowego 525 525-31 autoklawy 525 529 Z rodzaju 529 maszyny i 529 urządzenia do produkcji materiałów budowlanych: 529-81 do produkcji elementów z lastryko 529-82 do produkcji sztucznego kamienia 56 Maszyny, urządzenia i aparaty 56 z przemysłów rolnych wyjątkiem wymienion ych w poz. 06 582 Z rodzaju 582-1 pojemniki do 582 bitumu stalowe powyżej 20.000 l pojemności oraz z rodzaju 582-2 odśnieżarki o mocy silników powyżej 120 KM 6 Urządzenia techniczne 6 z wyjątkiem wymienion ych w poz.03,07 ,08 i 09 805 Z rodzaju 805 wyposażenie kin, 805 teatrów, placówek kulturalnooświatowych oraz instrumenty muzyczne 806 Kioski, budki, baraki, domki 806 kempingowe - nie związane trwale z gruntem 010 Plantacje wikliny 001 06 14,0 202 Z rodzaju 202 wieże 507 ekstrakcyjne 323 Silniki spalinowe na paliwo 323 lekkie 324 Silniki spalinowe na paliwo 324 ciężkie 325 Silniki spalinowe na paliwo 325 gazowe 326 Silniki powietrzne 326 343 Z rodzaju 343 zespoły 343 elektroenergetyczne przenośne z silnikami spalinowymi na paliwo lekkie 344 Zespoły elektroenergetyczne z 344 silnikami spalinowymi na paliwo ciężkie 349 Reaktory jądrowe 349 41 Obrabiarki do metali 40, 41 44 Maszyny i urządzenia do 44 przetłaczania i sprężania cieczy i gazów 46 Aparaty do wymiany ciepła (z 46 wyjątkiem rodzaju 465 i 469-0) 47 Maszyny, urządzenia i aparaty 47 do operacji i procesów materiałowych (z wyjątkiem rodzaju 474, 475, 477-0 do 4 i 6-8 oraz 479-0) 50 Maszyny, urządzenia i aparaty 50 z przemysłu chemicznego wyjątkiem wymienion ych w poz. 04,07,08 i 09 517 Maszyny i urządzenia 517 torfiarskie 52 Maszyny dla przemysłu surowców 52 z mineralnych wyjątkiem wymienion ych w poz.05 i 09 53 Maszyny do wyrobów z metali i 53 z tworzyw sztucznych wyjątkiem wymienion ych w poz.08 54 Maszyny, urządzenia i aparaty 54 z do obróbki i przerobu drewna, wyjątkiem produkcji wyrobów z drewna wymienion oraz maszyny i aparaty ych w papiernicze i poligraficzne poz.04 55 Maszyny i urządzenia do 55 produkcji wyrobów włókienniczych i odzieżowych oraz do obróbki skóry i produkcji wyrobów z niej 561 561-6 maszyny, urządzenia i 561 aparaty do produkcji napoi 568 Maszyny, urządzenia i aparaty 568 przemysłu piekarniczego (z wyjątkiem 568-40 do 48) 57 Maszyny, urządzenia i aparaty 57 z przemysłów spożywczych wyjątkiem wymienion ych w poz.08 i 09 59 Maszyny, urządzenia i 59 narzędzia rolnicze i gospodarki leśnej 700 700-7 drezyny i przyczepy do 700-7 drezyn 710 710-01 lokomotywy 710-01 akumulatorowe do 03 710-02 i 710-03 lokomotywy 710-02 ognioszczelne i typu \"Karlik\" i 71003 710-10 do 14 wozy kopalniane 710-10 do 14 770 770-13 kontenerowce 770-13 773 773-1010 wodoloty 7731010 780 Samoloty 780 781 Śmigłowce 781 743 Samochody specjalne 743 745 Z rodzaju 745 trolejbusy i 745 samochody ciężarowe o napędzie elektrycznym 746 Ciągniki 746 747 Naczepy 747 748 Przyczepy 748 75 Tabor konny 750 751 752 753 754 76 Pozostały tabor bezszynowy 76 (wózki jezdniowe akumulatorowe, widłowe i inne wózki jezdniowe) 803 803-0 do 1 maszyny biurowe 803 803-30 dalekopisy do maszyn matematycznych 07 18,0 449 Z rodzaju 449-90 urządzenia 449 dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze składowe do cieczy i paliw płynnych 465 Z rodzaju 465 wymienniki 465 płynów obiegowych przy produkcji sody 469 469-0 chłodnice odmulin i prób 469 kołowych rozkładni gazu 474 Kolumny nitracyjne i 474 denitracyjne 479 479-0 odbieralnice 479 hydrauliczne rozkładni gazu 481 Aparaty i urządzenia do 481 powierzchniowej obróbki metali sposobem chemicznym i elektrogalwanicznym 482 Aparaty i urządzenia do 482 powierzchniowej obróbki metali sposobem cieplnym 484 484-0 urządzenia do spawania i 484 napawania łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i napawania plazmowego Z rodzaju 484-1 wytwornice acetylenowe przenośne wysokiego ciśnienia 484-3 zgrzewarki oporowe i tarcicowe Z rodzaju 484-6 urządzenia do metalizacji natryskowej i do natryskiwania tworzywami sztucznymi 490 Maszyny i urządzenia do 490 przygotowywania maszynowych nośników danych oraz maszyny analityczne 492 Samodzielne urządzenia do 492 automatycznej regulacji i sterowania procesami 493 Z rodzaju 493 roboty 493 przemysłowe 505 505-1 piece prażalnicze 505 fluidyzacyjne do produkcji kwasu siarkowego 51 Maszyny, urządzenia i aparaty 51 z wiertnicze, górnicze, wyjątkiem gazownicze, odlewnicze, wymienion torfiarskie oraz geodezyjne i ych w kartograficzne poz.05,06 ,08 i 09 58 Maszyny do robót ziemnych, 58 z budowlanych i drogowych wyjątkiem wymienion ych w poz.04,05 ,08 i 09 61 Z podgrupy 61 urządzenia 610 do rozdzielcze i aparatura 615 energii elektrycznej przewoźna 641 Dźwigniki, wciągarki i 641 wciągniki przejezdne oraz nieprzejezdne, kołowroty, wyciągniki (z wyjątkiem rodzaju 641-63 oraz z rodzaju 641-7 wyciągi kopalniane łącznie z wyciągami przy głębieniu szybów a także wyciągi kolei i kolejek linowych) 662 662-1 projektory przenośne 16 662 mm i 35 mm 681 Kontenery 681 745 Z rodzaju 745 pozostałe 745 z samochody o napędzie wyjątkiem elektrycznym wymienion ych w poz.06 783 Balony 783 788 Inne środki transportu 788 lotniczego 79 Środki transportu pozostałe 08 20,0 200 Z rodzaju 200 wieże 510 wiertnicze, wieżomaszty 434 434-01 maszyny do zamykania 434 słoi Z rodzaju 434-02 maszyny do zamykania puszek 465 Wymienniki przeponowe rurowe 465 sklasyfikowane jako chłodnice kwasu siarkowego 506 506-3 odgazowywacze 506 510 Maszyny i urządzenia 510 wiertnicze 511 Obudowy zmechanizowane 511 518 Z rodzaju 518 aparaty i 518 urządzenia do: 518-01 pomiarów magnetycznych 518-02 pomiarów geoelektrycznych 518-03 pomiarów sejsmicznych i radiometrycznych 518-1 elektrycznego profilowania odwiertów, karotażu gazowego, perforacji otworów wiertniczych 535 Z rodzaju 535-0 aparaty 535 specjalne do wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów metali Z rodzaju 535-1 maszyny do produkcji węglanów i past emulsyjnych Z rodzaju 535-7 urządzenia do produkcji półprzewodników 579 579-000 dystrybutory 579 579-003 młynki młotkowe 579-01 maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych na mąkę pastewną i tłuszcze utylizacyjne 579-09 inne maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych 580 Maszyny do robót ziemnych i 580 fundamentowych 581 Maszyny do robót budowlanych 581 z wyjątkiem wymienion ych w poz.09 582 582-3 szczotki mechaniczne i 582 osprzęt do utrzymania dróg 629 Telefony komórkowe 629 669 Kasy fiskalne i rejestrujące 669 (z wyjątkiem zaliczonych do poz.10 - zespoły komputerowe) 633 Baterie akumulatorów 633 elektrycznych stacjonarnych 634 Baterie akumulatorów 634 elektrycznych zasadowych 662 662-5 ekrany kinowe 662 644 644-0 do 4 przenośniki w 644 kopalniach i zakładach przetwórczych rud i węgla 664 Z rodzaju 664 urządzenia do 664 przeprowadzania badań technicznych 740 Motocykle, przyczepy i wózki 740 motocyklowe 741 Samochody osobowe 741 742 Samochody ciężarowe 742 z wyjątkiem wymienion ych w poz.06 744 Autobusy i autokary 744 782 Szybowce 782 8 Narzędzia, przyrządy, 8 z ruchomości i wyposażenie wyjątkiem wymienion ych w poz.05,06 i 09 09 25,0 501 501-0 aparaty szklane i 501 porcelanowe do destylacji 501-1 porcelanowe młyny kulowe 511 Maszyny górnicze, z 511 wyłączeniem obudów zmechanizowanych 524 Z rodzaju 524 piece do 524 trampowania głowic \"Hagera\" oraz piece do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu 571 571-8 autoklawy do hydrolizy 571 571-30 i 571-31 neutralizatory stalowe oraz neutralizatory i hydralizatory betonowe lub murowane 581 581-2 wibratory 581 581-4 wibromłoty oraz z rodzaju 581-3 zacieraczki do tynku 644 644-0 przenośniki zgrzebłowe 644 ciężkie i lekkie w kopalniach węgla 801 801-0 elektroniczna aparatura 801 kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań laboratoryjnych 802 802-0 aparaty i sprzęt do 802 hydro- i mechanoterapii 804 Z rodzaju 804 wyposażenie 804 cyrkowe 10 30,0 491 Zespoły komputerowe 491 Objaśnienia: 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a), uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. 2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. b), uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. 3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. 4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji środków trwałych (KŚT), poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalnoprodukcyjną. Załącznik Nr 2 do ustawy z dnia ........... TABELA RODZAJÓW I ROZMIARÓW DZIAŁÓW SPECJALNYCH PRODUKCJI ROLNEJ PODLEGAJĄCYCH OPODATKOWANIU PODATKIEM DOCHODOWYM OD OSÓB PRAWNYCH Lp. Rodzaje i rozmiary upraw i produkcji 1 Uprawy w szklarniach ogrzewanych lub nie ogrzewanych powyżej 25 m2 powierzchni ogólnej 2 Uprawy w tunelach foliowych ogrzewanych - powyżej 50 m2 powierzchni ogólnej 3 Uprawy grzybów i ich grzybni - powyżej 25 m2 powierzchni uprawowej 4 Drób rzeźny: kurczęta, gęsi, kaczki, indyki - powyżej 100 sztuk 5 Drób nieśny - powyżej 80 sztuk: a) kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym) b) kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym) c) gęsi (w stadzie reprodukcyjnym) d) kaczki (w stadzie reprodukcyjnym) e) indyki (w stadzie reprodukcyjnym) f) kury (produkcja jaj konsumpcyjnych) 6 Wylęgarnie drobiu: kurczęta, gęsi, kaczki, indyki - bez względu na liczbę sztuk uzyskanych z wylęgu 7 Zwierzęta futerkowe: a) lisy, jenoty, norki, tchórzofretki, szynszyle - 1 samica stada podstawowego i powyżej b) nutrie - powyżej 50 sztuk samic stada podstawowego c) króliki - powyżej 50 sztuk samic stada podstawowego 8 Zwierzęta laboratoryjne: szczury białe, myszy białe - bez względu na liczbę sprzedanych sztuk 9 Jedwabniki - produkcja kokonów 1 dm3 i powyżej 10 Pasieki - powyżej 80 rodzin 11 Uprawy roślin \"in vitro\" - 1 m2 powierzchni półek i powyżej 12 Hodowla entomofagów - 1 m2 powierzchni upraw roślin żywicielskich i powyżej 13 Hodowla dżdżownic - 1 m2 powierzchni łoża hodowlanego i powyżej 14 Hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym: a) krowy - powyżej 5 sztuk b) cielęta - powyżej 10 sztuk c) bydło rzeźne - powyżej 10 sztuk (z wyjątkiem opasów) d) tuczniki - powyżej 50 sztuk e) prosięta i warchlaki - powyżej 50 sztuk f) chów i hodowla owiec - powyżej 10 sztuk matek g) tucz owiec - powyżej 15 sztuk h) konie rzeźne - 1 sztuka i powyżej i) konie hodowlane - 1 sztuka stada podstawowego i powyżej j) hodowla ryb akwariowych - powyżej 700 dm3 objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi k) hodowla psów rasowych - 1 sztuka stada podstawowego i powyżej l) hodowla kotów rasowych - 1 sztuka stada podstawowego i powyżej"}
{"id":"2000_701_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w § 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Ich ograniczenie może wynikać jedynie z ustawy oraz z wydanego na jej podstawie prawomocnego orzeczenia.\"; 2) w art. 129 skreśla się § 2."}
{"id":"2000_701_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_702_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. Nr 83, poz. 420 i Nr 118, poz. 574, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Obligacje mogą emitować: 1) podmioty prowadzące działalność gospodarczą, posiadające osobowość prawną, 2) gminy, powiaty, województwa, zwane dalej \"jednostkami samorządu terytorialnego\", a także związki tych jednostek oraz miasto stołeczne Warszawa, 3) inne podmioty posiadające osobowość prawną, upoważnione do emisji obligacji na podstawie innych ustaw, 4) instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), lub bank centralny takiego państwa lub instytucje, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy regulujące działalność takich instytucji na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i zawierające stosowne postanowienia dotyczące emisji obligacji, - zwane dalej \"emitentami\".\"; 2) w art. 4: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"(wykupu obligacji)\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przez papiery wartościowe emitowane w serii rozumie się papiery wartościowe reprezentujące prawa majątkowe podzielone na określoną liczbę równych jednostek.\", c) skreśla się ust. 3 i 4; 3) w art. 5: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nazwę (firmę) i siedzibę emitenta, miejsce i numer wpisu do właściwego rejestru albo wskazanie jednostki samorządu terytorialnego, związku tych jednostek lub miasta stołecznego Warszawy będących emitentem,\", - w pkt 3 po przecinku dodaje się wyrazy \"jeżeli jest określony,\", - w pkt 4 skreśla się wyrazy \"oraz serię\", - po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) opis świadczeń emitenta, ze wskazaniem w szczególności wysokości tych świadczeń lub sposobu ich ustalania, terminów, sposobów i miejsc ich spełniania,\", - skreśla się pkt 8, - w pkt 10 skreśla się wyrazy \"oraz datę nabycia obligacji\", b) skreśla się ust. 2 i 3; 4) po art. 5 dodaje się art. 5a\"5c w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. Obligacje mogą nie mieć formy dokumentu, w przypadku gdy emitent tak postanowi. 2. Prawa z obligacji, niemających formy dokumentu, powstają z chwilą dokonania zapisu w ewidencji i przysługują osobie w niej wskazanej jako posiadacz tych obligacji. 3. Podmiotami upoważnionymi do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 2, są: 1) Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych SA, 2) dom maklerski, 3) bank. 4. Umowa zobowiązująca do przeniesienia praw z obligacji, niemających formy dokumentu, przenosi te prawa z chwilą dokonania w ewidencji zapisu wskazującego osobę nabywcy i liczbę nabytych obligacji. 5. W przypadku, gdy nabycie obligacji, niemających formy dokumentu, nastąpiło w wyniku zdarzenia powodującego z mocy prawa przeniesienie praw z tych obligacji, zapis w ewidencji jest dokonywany na żądanie nabywcy."}
{"id":"2000_702_10","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_702_11","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_702_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. \" Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 57, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 96, poz. 478, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 769 i 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 369 w § 2 wyrazy \"art. 388 pkt 3, 4 i 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 388 § 1 pkt 3-5\"; 2) w art. 388: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§2. Uchwała, o której mowa w § 1 pkt 5, może określać wielkość całkowitego zadłużenia spółki z tytułu emisji obligacji w określonym czasie (limit zadłużenia); w takim przypadku spółka może emitować obligacje bez odrębnej uchwały walnego zgromadzenia w ramach określonego limitu zadłużenia.\"."}
{"id":"2000_702_23","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23. Jeżeli akcjonariuszom służy prawo poboru do objęcia nowych akcji, uchwała o emisji obligacji zamiennych lub obligacji z prawem pierwszeństwa powinna prawo to wyłączyć, z zachowaniem odrębnych przepisów, w zakresie niezbędnym do wykonania uprawnień obligatariuszy.\"; 17) po art. 23 dodaje się art. 23a\"23c w brzmieniu: \"Art. 23a. 1. Obligacje przychodowe mogą przyznawać obligatariuszowi prawo do zaspokojenia swoich roszczeń z pierwszeństwem przed innymi wierzycielami emitenta: 1) z całości albo z części przychodów lub z całości albo części majątku przedsięwzięć, które zostały sfinansowane ze środków uzyskanych z emisji obligacji lub 2) z całości albo z części przychodów z innych przedsięwzięć określonych przez emitenta. 2. Emitentami obligacji przychodowych mogą być: 1) jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, miasto stołeczne Warszawa, 2) spółka akcyjna albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w których podmiot, o którym mowa w pkt 1, posiada taką liczbę akcji albo udziałów, która zapewnia mu więcej niż 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, o ile jedynym przedmiotem działalności spółki jest zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnych lub wykonywanie zadań z zakresu użyteczności publicznej, 3) spółka akcyjna albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym przedmiotem działalności jest wykonywanie zadań z zakresu użyteczności publicznej na podstawie umowy zawartej z jednostką samorządu terytorialnego, związkiem jednostek samorządu terytorialnego lub miastem stołecznym Warszawa i która zadania te będzie wykonywać co najmniej przez okres równy okresowi zapadalności obligacji, 4) spółka akcyjna, która na podstawie upoważnienia ustawowego lub na podstawie koncesji albo zezwolenia wykonywać będzie zadania z zakresu użyteczności publicznej albo świadczyć usługi w zakresie transportu lub komunikacji oraz utrzymania i rozwoju infrastruktury komunikacyjnej lub transportowej co najmniej przez okres równy okresowi zapadalności obligacji. 3. Uchwała o emisji obligacji przychodowych powinna określać rodzaj i cel przedsięwzięcia, sposób obliczenia przychodów z przedsięwzięcia, a także wskazywać do jakiej części przychodów z przedsięwzięcia lub majątku z przedsięwzięcia służy obligatariuszom prawo pierwszeństwa, o którym mowa w ust. 1. Uchwała o emisji obligacji może wskazywać na więcej niż jedno przedsięwzięcie. 4. Dane, o których mowa w ust. 3, powinny być umieszczone w treści obligacji przychodowej. 5. Emitent obligacji przychodowych, poza obowiązkami określonymi w art. 10, udostępnia dodatkowo obligatariuszom co najmniej na dwa tygodnie przed każdym terminem wypłaty świadczeń z obligacji, jednakże nie rzadziej niż raz w roku sprawozdanie zawierające dane o sumie przychodów z przedsięwzięcia, które wpłynęły na rachunek, o którym mowa w art. 23b ust. 1 oraz o kwotach wypłaconych obligatariuszom oraz emitentowi z tego rachunku w okresie od poprzedniej wypłaty świadczeń, a także omówienie struktury przychodów z przedsięwzięcia oraz struktury kosztów ponoszonych przez emitenta na utrzymanie przedsięwzięcia w tym okresie. 6. Po wyemitowaniu obligacji przychodowych emitent obowiązany jest ogłosić w dwóch dziennikach, w tym co najmniej jednym ogólnopolskim łączną wysokość zadłużenia z tytułu tych obligacji oraz wskazać przedsięwzięcie, o którym mowa w ust. 1. 7. Emitent obligacji przychodowych nie może zbywać ani obciążać składników majątkowych przedsięwzięcia z wyjątkiem sytuacji, gdy dokonuje zbycia w ramach prawidłowej gospodarki, nie powodując istotnego zmniejszenia wartości tego przedsięwzięcia. 8. Wierzytelności tworzące przychody do których pierwszeństwo przysługuje obligatariuszom obligacji przychodowych nie mogą być przedmiotem zabezpieczenia zastawem ani też przedmiotem cesji."}
{"id":"2000_702_23b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23b. 1. W przypadku przyznania obligatariuszom, zgodnie z art. 23a ust. 1, prawa do zaspokojenia swoich roszczeń z przychodów z określonego przedsięwzięcia, wszystkie przychody z takiego przedsięwzięcia powinny wpływać na rachunek bankowy, przeznaczony wyłącznie do ich gromadzenia i dokonywania wypłat, zgodnie z ust. 2 i 3. 2. Emitent nie może dokonywać wypłat środków z tego rachunku dla celów innych, niż zaspokojenie roszczeń obligatariuszy, z zastrzeżeniem ust. 3. W odniesieniu do środków znajdujących się na rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 1 nie przysługuje prawo potrącenia. 3. Emitent może dokonywać wypłat z rachunku bankowego, o którym mowa w ust. 1, w innych celach niż zaspokojenie roszczeń obligatariuszy wyłącznie kwot przewyższających kwotę wystarczającą do zaspokojenia ich roszczeń wynikających z obligacji w okresie następnych 12 miesięcy, o ile możliwość taką przewidziano w warunkach emisji. 4. Środki zgromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 1, nie podlegają egzekucji prowadzonej z rachunku emitenta do wysokości kwoty zobowiązania emitenta wobec obligatariuszy. 5. W przypadku egzekucji przeprowadzanej ze składników majątkowych przedsięwzięcia, zajęciu nie podlega kwota w wysokości niezbędnej do zaspokojenia roszczeń obligatariuszy. Kwota ta przekazywana jest na rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 1 i nie może być wypłacana na inne cele niż zaspokojenie roszczeń obligatariuszy. 6. W przypadku egzekucji wszczętej celem zaspokojenia roszczeń z obligacji przychodowych, ust. 5 nie stosuje się. 7. Środków, o których mowa w ust. 2 oraz świadczeń emitenta należnych obligatariuszom od emitenta obligacji w wykonaniu zobowiązań wynikających z tych obligacji nie uwzględnia się przy ustalaniu ograniczeń zadłużenia jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 113 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485)."}
{"id":"2000_702_23c","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23c. 1. Środki zgromadzone na rachunku bankowym, o którym mowa w art. 23b ust. 1, są wyłączone z masy upadłości emitentów, o których mowa w art. 23a ust. 2 pkt 2-4. 2. Z chwilą otwarcia postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego podmiotu będącego emitentem obligacji przychodowych, zobowiązania z tytułu obligacji przychodowych stają się natychmiast wymagalne. 3. W przypadku podjęcia, w trybie wskazanym właściwymi przepisami, decyzji o podziale jednostek samorządu terytorialnego, będących emitentami zobowiązania z tytułu obligacji przychodowych stają się natychmiast wymagalne. 4. Zaspokojenie roszczeń posiadaczy obligacji przychodowych dokonuje się ze składników majątku przedsięwzięcia, z pierwszeństwem przed innymi wierzycielami upadłego.\"; 18) w art. 24 ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Jeżeli emitent nie wypełni w terminie, w całości lub w części, zobowiązań wynikających z obligacji, obligacje podlegają, na żądanie obligatariusza, natychmiastowemu wykupowi w części, w jakiej przewidują świadczenie pieniężne. 3. W razie likwidacji emitenta obligacje podlegają natychmiastowemu wykupowi z dniem otwarcia likwidacji, chociażby termin ich wykupu jeszcze nie nastąpił. W przypadku zniesienia lub podziału jednostki samorządu terytorialnego, związku tych jednostek lub miasta stołecznego Warszawy, będących emitentami obligacji, odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z emisji obligacji ponoszą solidarnie jednostki samorządu terytorialnego lub ich związki, które przejęły mienie emitenta. 4. Jeżeli emitent zobowiązał się do spełnienia świadczenia niepieniężnego, w razie opóźnienia w jego spełnieniu, na żądanie obligatariusza następuje przekształcenie tego świadczenia w świadczenie pieniężne, do którego stosuje się odpowiednio przepis ust. 2. Zasady przeliczania wartości takiego świadczenia niepieniężnego określają warunki emisji.\"; 19) w art. 25 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Emitent będący w zwłoce z realizacją zobowiązań z obligacji nie może nabywać własnych obligacji.\"; 20) skreśla się art. 27; 21) art. 28 i 29 otrzymują brzmienie: \"Art. 28. 1. Emitent, będący jednostką samorządu terytorialnego, związkiem tych jednostek lub miastem stołecznym Warszawa, jest obowiązany oznaczyć cel emisji i nie może przeznaczyć środków pochodzących z emisji obligacji na inne cele. 2. Emitenci inni niż określeni w ust. 1 nie mogą przeznaczyć środków pochodzących z emisji obligacji na inny cel, jeżeli cel emisji został określony."}
{"id":"2000_702_29","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 29. Emitent może, a w przypadku zabezpieczenia emisji poręczeniem Skarbu Państwa powinien, przed rozpoczęciem emisji obligacji, zawrzeć z bankiem umowę o reprezentację obligatariuszy wobec emitenta, zwaną dalej \"umową o reprezentację\".\"; 22) w art. 30 w ust. 1 wyrazy \"art. 29 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 29\"; 23) w art. 31 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"art. 2 pkt 2a ustawy, o której mowa w art. 9 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 4 pkt 5 ustawy Prawo o publicznym obrocie\"; 24) w art. 33 w pkt 1 wyrazy \"art. 52 § 2 ustawy, o której mowa w art. 9 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 81 ustawy - Prawo o publicznym obrocie\"; 25) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. Roszczenia wynikające z obligacji przedawniają się z upływem 10 lat.\"; 26) w art. 39 w ust. 1 wyrazy \"art. 9 ust. 1 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 9 pkt 2 i 3\"; 27) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto nie udostępnia sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 10 ust. 3-5 lub sprawozdań, o których mowa w art. 23a ust. 5, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.\"; 28) po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu: \"Art. 40a. Kto nie przechowuje środków będących przychodami z przedsięwzięcia na rachunku bankowym, zgodnie z art. 23b ust. 1, lub wypłaca zgromadzone środki w sposób sprzeczny z art. 23b ust. 1-3, podlega grzywnie do 5 000 000 zł, karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie.\"; 29) skreśla się art. 42; 30) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. 1. Kto, działając w imieniu lub na rachunek emitenta, proponuje nabycie obligacji nabytych na podstawie art. 25, podlega grzywnie do 1 000 000 zł. 2. Kto nabywa obligacje z naruszeniem zakazów, o których mowa w art. 25 ust. 2 lub 3, podlega grzywnie do 1 000 000 zł.\"."}
{"id":"2000_702_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) posiadaczy obligacji wyemitowanych na podstawie ustawy o obligacjach oraz innych papierów dłużnych wyemitowanych na podstawie odpowiednich aktów prawnych obowiązujących w krajach należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).\"; 2) w art. 2 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Do ustanowienia zastawu rejestrowego zabezpieczającego wierzytelność z tytułu obligacji, zamiast umowy, o której mowa w ust. 1, jest wymagane przedstawienie uchwały właściwego organu emitenta wskazującej na przedmiot zastawu.\"; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, w przypadku wspólnego udzielenia kredytu lub pożyczki przez dwóch lub więcej wierzycieli, z których przynajmniej jeden jest uprawniony do zabezpieczenia swoich wierzytelności zastawem rejestrowym, wierzyciel taki na podstawie umowy zawartej z pozostałymi wierzycielami może zostać upoważniony do zabezpieczenia zastawem rejestrowym wierzytelności przysługujących pozostałym wierzycielom z tytułu wspólnie udzielonego kredytu lub pożyczki i do wykonywania we własnym imieniu, lecz na ich rachunek, wszelkich praw i obowiązków zastawnika wynikających z umowy zastawniczej i przepisów prawa (administrator zastawu). 2. Zastaw zabezpieczający wierzytelności z tytułu emisji obligacji może być ustanowiony na rzecz wszystkich obligatariuszy bez imiennego ich wskazania. 3. W przypadku zastawu, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązkowe ustanawianie administratora zastawu, na podstawie umowy między nim a emitentem. Administrator zastawu nie musi być obligatariuszem.\"."}
{"id":"2000_702_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) w art. 38 w pkt 15 na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"wzmiankę o uchwale o emisji obligacji zamiennych i akcji wydawanych za te obligacje; wzmiankę o prawie obligatariuszy do udziału w zysku,\"."}
{"id":"2000_702_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W sprawach karnych Przewodniczącemu Komisji przysługują uprawnienia pokrzywdzonego określone w przepisach Kodeksu postępowania karnego w zakresie w jakim zostały naruszone lub zagrożone dobra uczestników publicznego obrotu.\"; 2) w art. 95 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 nie jest wymagane, jeżeli papiery wartościowe mają być jednocześnie przedmiotem obrotu na innej giełdzie lub innym rynku pozagiełdowym w należącym do OECD kraju, innym niż Rzeczpospolita Polska.\"; 3) art. 96 otrzymuje brzmienie: \"Art. 96. Emitent papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu może zawrzeć umowę, na mocy której poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej wystawione będą papiery wartościowe w związku z wyemitowanymi przez niego papierami wartościowymi (kwity depozytowe).\"; 4) w art. 99 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"towarzystwa emerytalne\"; 5) w art. 112 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Akcje spółki prowadzące rynek pozagiełdowy mogą nabywać wyłącznie domy maklerskie, banki, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu i zakłady ubezpieczeń. Za zgodą Komisji akcje spółki mogą obejmować inne krajowe i zagraniczne osoby prawne.\"; 6) w art. 113 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komisja może, na wniosek akcjonariusza, zezwolić na wykonywanie przez akcjonariusza większej liczby głosów.\"; 7) w art. 126 dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: \"6. Za zezwoleniem Komisji, Krajowy Depozyt może powierzyć innemu podmiotowi w drodze umowy wykonywanie niektórych czynności związanych z realizacją zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4. 7. Krajowy Depozyt sprawuje nadzór nad działalnością podmiotu, o którym mowa w ust. 6, a w szczególności określa zasady i tryb wykonywania powierzonych czynności, zakres tych czynności i kontroluje sposób ich wykonywania. 8. Komisja cofa zezwolenie, jeżeli dalsze wykonywanie powierzonych czynności mogłoby zagrozić bezpieczeństwo obrotu lub w przypadku rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 6.\"."}
{"id":"2000_702_5b","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5b. W przypadku obligacji niemających formy dokumentu, prawa i obowiązki emitenta i obligatariuszy są określone w warunkach emisji."}
{"id":"2000_702_5c","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5c. 1. Do emisji obligacji, w której wartość nominalna jednej obligacji jest nie mniejsza niż równowartość 40 000 EURO, ustalonej przy zastosowaniu średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. \" Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej \"ustawą - Prawo o publicznym obrocie\", pod warunkiem, że emitent w terminie 7 dni przed dniem rozpoczęcia emisji zawiadomi Komisję Papierów Wartościowych i Giełd. 2. Wartość nominalną obligacji, o której mowa w ust. 1, przelicza się na złote polskie i EURO według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień podjęcia uchwały o emisji obligacji. 3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, zawierającego podstawowe informacje o emitencie oraz obligacjach i trybie ich zbywania.\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Jednostki samorządu terytorialnego oraz miasto stołeczne Warszawa mogą poręczać zobowiązania wynikające z obligacji emitowanych przez: 1) inne jednostki samorządu terytorialnego, związki tych jednostek oraz miasto stołeczne Warszawę, 2) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki akcyjne, w których dana jednostka samorządu terytorialnego lub miasto stołeczne Warszawa dysponuje odpowiednio ponad 50% głosów na zgromadzeniu wspólników lub walnym zgromadzeniu, 3) przedsiębiorstwa, dla których organem założycielskim jest jednostka samorządu terytorialnego lub miasto stołeczne Warszawa - do wysokości 15% dochodów jednostki samorządu terytorialnego planowanych w roku, w którym następuje udzielenie poręczenia. 2. Udzielenie poręczenia wymaga uchwały, odpowiednio organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego lub Rady miasta stołecznego Warszawy.\"; 6) w art. 7 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym wyrazy \"o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1,\" zastępuje się wyrazami \"stanowiącej zabezpieczenie roszczeń obligatariuszy\", b) w pkt 3 skreśla się wyraz \"serie,\"; 7) art. 8 i 9 otrzymują brzmienie: \"Art. 8.1. Emitent odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązania wynikające z obligacji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Emitent może ograniczyć w treści obligacji swoją odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z tych obligacji do kwoty przychodów lub wartości majątku przedsięwzięcia, do których obligatariuszowi służy prawo pierwszeństwa na zasadach określonych w art. 23a (obligacje przychodowe)."}
{"id":"2000_702_6","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 141: a) pkt 11 i 12 otrzymują brzmienie: \"11) obligacjach emitowanych przez inne podmioty niż jednostki samorządu terytorialnego, ich związki, miasto stołeczne Warszawa, które zostały zabezpieczone w wysokości odpowiadającej pełnej wartości nominalnej i ewentualnemu oprocentowaniu oraz które zostały dopuszczone do publicznego obrotu, 12) obligacjach emitowanych przez inne podmioty, niż jednostki samorządu terytorialnego, ich związki, miasto stołeczne Warszawa, które zostały zabezpieczone w wysokości wartości nominalnej wraz z ewentualnym oprocentowaniem i które nie zostały dopuszczone do publicznego obrotu,\", b) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: \"13a) obligacjach, listach zastawnych i innych dłużnych papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, innych niż w pkt 9 i 11\"; 2) w art. 142 w ust. 1 wyrazy \"pkt 1-9 i 11\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1-9, 11 i 13a\"."}
{"id":"2000_702_7","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70) w art. 8 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. Nr 83, poz. 420 i Nr 118, poz. 574, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z wyjątkiem przepisów art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 28\"39,\"."}
{"id":"2000_702_8","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Do obligacji wyemitowanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_702_9","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Emisja obligacji może nastąpić przez: 1) proponowanie nabycia w sposób wskazany w art. 2 ust. 1 ustawy Prawo o publicznym obrocie, i stanowiący publiczny obrót papierami wartościowymi w rozumieniu tej ustawy, 2) proponowanie nabycia w sposób wskazany w art. 2 ust. 1 ustawy Prawo o publicznym obrocie, obligacji: a) o terminie realizacji praw krótszym niż rok, opiewających wyłącznie na wierzytelności pieniężne, b) o których mowa w art. 5c ust. 1, - do których nie stosuje się przepisów ustawy - Prawo o publicznym obrocie, pod warunkiem, że emitent w terminie 7 dni przed dniem rozpoczęcia emisji zawiadomi Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 3) proponowanie nabycia obligacji w inny sposób niż określony w pkt 1 i 2.\"; 8) w art. 10: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"ust. 1 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2 i 3\", - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) celów emisji, jeżeli są określone,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wartości nominalnej i ceny emisyjnej obligacji lub sposobu jej ustalenia,\", - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) wartości zaciągniętych zobowiązań na ostatni dzień kwartału poprzedzającego udostępnienie propozycji nabycia oraz perspektywy kształtowania zobowiązań emitenta do czasu całkowitego wykupu obligacji proponowanych do nabycia,\", - w pkt 8 dodaje się na końcu wyrazy \"jeżeli przedsięwzięcie jest określone,\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadkach, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 3, emitent prowadzący działalność dłużej niż rok jest obowiązany udostępnić sprawozdanie finansowe, sporządzone na dzień bilansowy przypadający nie wcześniej niż 15 miesięcy przed datą publikacji warunków emisji, wraz z opinią biegłego rewidenta.\", c) w ust. 4 wyrazy \"sprawozdań finansowych i rocznych sprawozdań\" zastępuje się wyrazami \"rocznych sprawozdań finansowych\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W przypadku emisji obligacji przez jednostki samorządu terytorialnego, ich związki oraz miasto stołeczne Warszawę, wymagania określone w ust. 3 i 4 uważa się za spełnione poprzez udostępnianie ostatniego rocznego sprawozdania z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego wraz z opinią regionalnej izby obrachunkowej oraz odpowiednio kolejnych rocznych sprawozdań wraz z opiniami regionalnej izby obrachunkowej.\", e) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W przypadku emisji obligacji przez instytucje finansowe, o których mowa w art. 2 pkt 4, wymagania określone w ust. 3 i 4 uważa się za spełnione poprzez udostępnianie ostatniego rocznego sprawozdania finansowego wraz z opinią biegłego rewidenta.\"; 9) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. W przypadku emisji obligacji, w sposób, o którym mowa w art. 9 pkt 2, emitent zamieszcza w warunkach emisji ogłaszanych w dzienniku ogólnopolskim informacje określone w art. 10.\"; 10) w art. 12: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Termin do zapisywania się na obligacje nie może być dłuższy niż 3 miesiące od dnia rozpoczęcia emisji w sposób, o którym mowa w art. 9 pkt 1 lub 2.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku emisji, o której mowa w art. 9 pkt 3: 1) termin na przyjęcie propozycji nabycia wynosi 3 tygodnie od dnia jej otrzymania, chyba że emitent określi inny termin, 2) termin składania kolejnych propozycji nabycia obligacji nie może być dłuższy niż 6 tygodni od dnia złożenia pierwszej propozycji, 3) termin dokonania przydziału obligacji wynosi 6 tygodni od dnia złożenia ostatniej propozycji nabycia, chyba że emitent określi w warunkach emisji krótszy termin.\"; 11) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Emitent może określić w warunkach emisji minimalną liczbę obligacji, których subskrybowanie jest wymagane dla dojścia emisji do skutku (próg emisji), a gdy emitent jest spółką akcyjną albo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, próg ten określa także w uchwale o emisji obligacji. 2. Jeżeli w terminie wyznaczonym do zapisywania się na obligacje nie zostanie subskrybowana co najmniej taka liczba obligacji, która spowoduje osiągnięcie progu emisji, uważa się, że emisja nie doszła do skutku. 3. O niedojściu emisji do skutku emitent jest obowiązany, w terminie dwóch tygodni od ustalonego terminu przydziału, zawiadomić w dwóch dziennikach, w tym jednym regionalnym lub listami poleconymi wszystkich subskrybentów, wzywając ich jednocześnie do odbioru począwszy od dnia ogłoszenia lub wysłania listu poleconego wpłaconych kwot. Emitent zapewnia możliwość odbioru wpłaconych kwot w miejscu ich wpłaty. Obowiązek emitenta zapewnienia możliwości odbioru wpłaconych kwot w miejscu ich wpłaty ustaje po upływie trzech miesięcy od dnia rozpoczęcia wypłat.\"; 12) skreśla się art. 17; 13) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Jeżeli obligacja przyznaje obligatariuszowi prawo do udziału w zysku emitenta, szczegółowe warunki i zasady udziału powinny być określone w warunkach emisji, a tekst tych warunków powinien być złożony w sądzie rejestrowym właściwym dla emitenta. 2. Jeżeli emitentem jest spółka akcyjna albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, wzmianka o prawie obligatariuszy do udziału w zysku podlega wpisaniu do rejestru handlowego. 3. Rozporządzanie przez emitenta zyskiem w sposób sprzeczny z warunkami emisji jest bezskuteczne wobec obligatariuszy.\"; 14) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. O ile statut spółki tak stanowi, spółka może emitować obligacje uprawniające do objęcia akcji emitowanych przez spółkę w zamian za te obligacje, zwane dalej \"obligacjami zamiennymi\".\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uchwała o emisji obligacji zamiennych i akcji wydawanych w zamian za te obligacje podlega zgłoszeniu do rejestru handlowego. Wzmianka o uchwale wskazująca maksymalną wysokość podwyższenia kapitału akcyjnego podlega wpisowi do rejestru. Data przydziału i wydania obligacji nie może być wcześniejsza niż data wpisu.\", c) w ust. 6 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) informację o obowiązku zgłoszenia przez obligatariuszy Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz innym organom zamiaru nabycia akcji w drodze zamiany obligacji na akcje oraz o skutkach jego niedopełnienia, wynikających z właściwych przepisów prawa.\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Oświadczenie obligatariusza o zamianie obligacji na akcje wymaga formy pisemnej i powinno zostać złożone spółce. W tym przypadku nie stosuje się art. 322 § 1 Kodeksu handlowego.\", e) skreśla się ust. 8; 15) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Złożenie oświadczenia o zamianie obligacji na akcje wywołuje skutek prawny przydziału akcji i podwyższenia kapitału akcyjnego. 2. W warunkach emisji spółka może określić terminy składania oświadczeń, o których mowa w ust. 1. 3. Podwyższenie kapitału, w wyniku oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, uważa się za dokonane przez wniesienie wkładu pieniężnego. 4. W ciągu tygodnia od złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, zarząd spółki ma obowiązek wydać akcje. 5. Podwyższenie kapitału akcyjnego do którego doszło w następstwie złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, zarząd spółki zgłasza do sądu rejestrowego, celem zaktualizowania wpisu w rejestrze handlowym co najmniej jeden raz do roku w terminie 30 dni od dnia zakończenia roku kalendarzowego, a w przypadku spółki publicznej w terminie tygodnia po upływie każdego miesiąca, w którym było złożone oświadczenie.\"; 16) art. 22 i 23 otrzymują brzmienie: \"Art. 22. 1. Spółka może emitować obligacje uprawniające obligatariuszy oprócz innych świadczeń - do subskrybowania akcji spółki z pierwszeństwem przed jej akcjonariuszami, zwane dalej \"obligacjami z prawem pierwszeństwa\". 2. Uchwała o emisji obligacji z prawem pierwszeństwa powinna określać liczbę akcji przypadających na jedną obligację oraz cenę emisyjną akcji lub sposób jej ustalenia. 3. Uchwała o emisji obligacji określa termin wygaśnięcia uprawnień obligatariuszy wynikających z przyznanego prawa pierwszeństwa."}
{"id":"2000_702_9","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o obligacjach oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do działalności Centralnej Tabeli Ofert S.A. nie stosuje się art. 111 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 5."}
{"id":"2000_703_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. Uchyla się ustawę z dnia 4 września 1997 r. o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 141, poz. 945)."}
{"id":"2000_703_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 i Nr 22, poz. 270) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1: a) w pkt 41 skreśla się lit. b), b) skreśla się pkt 60; 2) w art. 52 w pkt 1 w lit. b) skreśla się wyrazy \"oraz świadectw udziałowych wymienialnych na akcje funduszy przemysłowych\"."}
{"id":"2000_703_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 487, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121, z 1999 r. Nr 49, poz. 484, Nr 62, poz. 689 i Nr 95, poz. 1101 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 488) w art. 17 w ust. 1 skreśla się pkt 31 i 32."}
{"id":"2000_703_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) w art. 81 skreśla się ust. 4."}
{"id":"2000_703_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306 i Nr 31, poz. 383) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 38 skreśla się ust. 2a; 2) skreśla się art. 38a."}
{"id":"2000_703_6","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270) w art. 2 w ust. 1 w pkt 9 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 10."}
{"id":"2000_703_7","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 930) w art. 112 w § 1 skreśla się wyrazy \" ,świadectwa udziałowego funduszu przemysłowego\"."}
{"id":"2000_703_8","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o uchyleniu ustawy o funduszach przemysłowych i ich prywatyzacji w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_704_1","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa warunki dopuszczalności, zasady udzielania oraz nadzorowania pomocy publicznej dla przedsiębiorców."}
{"id":"2000_704_10","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Organy udzielające pomocy opracowują programy udzielania pomocy. 2. Programy, o których mowa w ust.1, zawierają w szczególności: 1) cel udzielenia pomocy, a w przypadku wielości celów określenie: a) ich wewnętrznej zgodności oraz przyjętych priorytetów, b) reguł, na podstawie których wskazuje się cele, z których realizacji zrezygnowano lub których realizację ograniczono dla osiągnięcia celów wybranych ostatecznie, a które posłużą przy ocenie alternatywnych kosztów udzielenia pomocy, 2) analizę możliwości udzielenia pomocy w oparciu o prawdopodobne warunki realizacji programu oraz ich ocenę w oparciu o przyjęte kryteria, w szczególności z punktu widzenia ich skuteczności, efektywności oraz czasu realizacji, 3) sposób monitorowania efektów udzielonej pomocy, 4) sposób dokonywania oceny udzielonej pomocy oraz uwzględniania jej wyniku w toku dalszych działań, 5) ocenę zgodności programu z innymi opracowywanymi lub wdrażanymi programami. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi sposób i zakres ogłaszania o przystąpieniu do opracowania programów udzielania pomocy oraz ich publikowania z możliwością zróżnicowania form ogłoszeń i publikacji ze względu na zakres i adresatów tych programów. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi przypadki zwolnienia od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności formy pomocy, jej wartość oraz adresatów."}
{"id":"2000_704_11","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi sposób przeliczania wielkości pomocy udzielanej w różnych formach, w tym wymienionych w art. 4 pkt 1, na równą jej wartość dotacji, w sposób zapewniający porównywalność wartości pomocy udzielanej w różnych formach. Rozdział 3 Pomoc regionalna"}
{"id":"2000_704_12","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12 1. Dopuszczalna jest pomoc konieczna dla pobudzenia długookresowego rozwoju obszarów charakteryzujących się poziomem produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca niższym niż 75% średniego poziomu produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca we Wspólnotach Europejskich jako całości, mierzonego jako średnia za okres ostatnich trzech lat, z zastrzeżeniem art. 45. 2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, jest udzielana jeżeli zarazem: 1) stanowi element polityki regionalnej, 2) jest zróżnicowana co do form, wielkości oraz okresu stosowania w zależności od rodzaju i skali problemów występujących na danym obszarze, 3) nie przekracza dopuszczalnych maksymalnych wielkości pomocy wyrażonych w kategoriach kosztów inwestycji lub utworzonych nowych miejsc pracy, 4) uwzględnia przewidywany lub faktyczny udział poszczególnych sektorów gospodarczych w przyznawanej pomocy."}
{"id":"2000_704_13","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi obszary, o których mowa w art. 12 ust. 1, maksymalne wielkości pomocy dla tych obszarów oraz szczegółowe warunki udzielania pomocy, biorąc pod uwagę poziom bezrobocia, zmiany w jego skali i strukturze, poziom produktu krajowego brutto, gęstość zaludnienia, uwarunkowania demograficzne, migrację, strukturę działalności gospodarczej, a w szczególności udział sektorów wymagających restrukturyzacji, stan infrastruktury oraz poziom inwestycji, określi także rodzaje kosztów niezbędnych do obliczania wielkości pomocy. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może podwyższyć maksymalne wielkości pomocy, o których mowa w ust. 1, dla małych i średnich przedsiębiorców, odpowiednio różnicując te wielkości w zależności od obszaru, na którym pomoc jest udzielana. Rozdział 4 Pomoc sektorowa"}
{"id":"2000_704_14","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Pomoc sektorowa jest dopuszczalna, jeżeli: 1) przyspiesza niezbędne zmiany lub rozwój określonych sektorów, 2) przywraca długookresowe funkcjonowanie określonych sektorów, 3) łagodzi społeczne i gospodarcze koszty zmian w określonych sektorach w oznaczonym okresie. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa sektory, w których może być stosowana pomoc sektorowa, szczegółowe warunki jej dopuszczalności, maksymalne wielkości, uwzględniając konieczność restrukturyzacji, w szczególności nadwyżkę mocy produkcyjnych, przerost zatrudnienia, spadek popytu, a także określa obowiązki związane z monitorowaniem."}
{"id":"2000_704_15","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Dopuszczalna jest pomoc mająca na celu przyspieszenie rozwoju nowych dziedzin działalności gospodarczej, wzrost poziomu nowoczesności, jakości lub obniżenie kosztów produkcji w sektorach, w szczególności gdy wspiera prace badawczo-rozwojowe. 2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie wspierająca prac badawczo-rozwojowych udzielana jest w formie pożyczek, kredytów, poręczeń lub gwarancji. Rozdział 5 Pomoc horyzontalna"}
{"id":"2000_704_16","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Dopuszczalna jest pomoc horyzontalna, wspierająca: 1) restrukturyzację przedsiębiorstw, 2) prace badawczo-rozwojowe, 3) utrzymanie poziomu zatrudnienia lub tworzenie nowych miejsc pracy w przedsiębiorstwach, 4) rozwój małych i średnich przedsiębiorców, 5) działania przedsiębiorcy w zakresie ochrony środowiska, 6) inwestycje energooszczędne w przedsiębiorstwach, 7) rozwój infrastruktury technicznej przeznaczonej dla określonych przedsiębiorców, 8) rehabilitację i zatrudnianie osób niepełnosprawnych, 9) szkolenia dla potrzeb określonych przedsiębiorców bezpośrednio związane z rozwojem ich przedsiębiorstw. 2. Wielkość pomocy uzyskanej przez przedsiębiorców z tytułów, o których mowa w ust. 1, sumuje się z łączną kwotą pomocy otrzymanej przez tych przedsiębiorców z różnych tytułów. 3. Wielkości pomocy wspierającej inwestycje w prace badawczo-rozwojowe dokonywane przez małych i średnich przedsiębiorców nie wlicza się do łącznej kwoty otrzymanej przez nich pomocy."}
{"id":"2000_704_17","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17 1. Pomoc konieczna dla umożliwienia długookresowego rozwoju przedsiębiorstw wymagających restrukturyzacji dotyczy przedsiębiorców, których przedsiębiorstwa tracą zdolność do konkurowania na rynku, co wyraża się w szczególności zmniejszeniem obrotów, nadmierną zdolnością produkcyjną, wzrostem zapasów, spadkiem zyskowności lub ponoszeniem strat, jak również wzrostem zadłużenia i brakiem możliwości uzyskania bankowych kredytów, poręczeń lub gwarancji. 2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, udzielana jest jako pomoc doraźna lub restrukturyzacyjna. 3. Pomocą doraźną jest pomoc, która zarazem: 1) jest docelowo ukierunkowana na restrukturyzację przedsiębiorstwa, 2) umożliwia odzyskanie płynności finansowej przedsiębiorstwa, 3) jest ograniczona do pożyczek, kredytów, poręczeń lub gwarancji oraz rozłożenia na raty lub odroczenia terminu płatności świadczeń pieniężnych stanowiących środki publiczne, a przy tym nie może obejmować swym zakresem dokonywania wydatków na cele inwestycyjne, 4) ma jednorazowy charakter oraz jest świadczona przez okres nie przekraczający 6 miesięcy, poczynając od dnia uzyskania pierwszej części pomocy. 4. Pomocą restrukturyzacyjną jest pomoc, która zarazem: 1) umożliwia przywrócenie wspomaganemu przedsiębiorstwu długookresowej zdolności do konkurowania na rynku, 2) jest oparta na planie restrukturyzacji, z uwzględnieniem programu restrukturyzacji całego sektora, o ile taki program istnieje, 3) jest powiązana z przeciwdziałaniem zniekształceniu lub groźbie zniekształcenia konkurencji na danym rynku, spowodowanych udzieleniem pomocy, w szcze-gólności poprzez zmniejszenie zdolności produkcyjnych restrukturyzowanego przedsiębiorstwa stosownie do skali otrzymanej pomocy w sytuacji, gdy istnieją nadmierne zdolności produkcyjne w danym sektorze, 4) jest proporcjonalna do kosztów związanych z restrukturyzacją przedsiębiorstwa oraz tych kosztów społecznych, jakich daje się uniknąć dzięki tej pomocy, 5) jest powiązana z przeprowadzeniem prywatyzacji przedsiębiorstwa w przypadku przedsiębiorców państwowych lub spółek z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa albo przedstawieniem zaakceptowanego przez organ założycielski lub odpowiednio zgromadzenie akcjonariuszy (wspólników) programu obejmującego w szczególności restrukturyzację majątkową, finansową oraz organizacyjną przedsiębiorstwa."}
{"id":"2000_704_18","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Organy udzielające pomocy wspierającej prace badawczo-rozwojowe: 1) uwzględniają programy ustanawiane przez Wspólnoty Europejskie w zakresie prac badawczo-rozwojowych, 2) minimalizują ryzyko niepowodzenia poprzez zróżnicowanie kierunków oraz wielkości pomocy, przy respektowaniu zasady, o której mowa w art. 9 pkt 4, 3) zapewniają dostępność wyników badań uzyskiwanych dzięki wspomaganym przez te organy pracom zgodnie z obowiązującymi przepisami, 4) nie przekraczają maksymalnych wielkości pomocy, o których mowa w ust. 2 lub ust. 3. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, maksymalne wielkości pomocy dla prac, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę koszty tych prac oraz uwzględniając stopień zbliżenia wspomaganych prac do bezpośrednich zastosowań, z wyłączeniem maksymalnych wielkości pomocy dla tych prac określonych w odrębnych przepisach. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może podwyższyć maksymalne wielkości pomocy, o których mowa w ust. 2, dla małych i średnich przedsiębiorców realizujących prace badawczo-rozwojowe samodzielnie lub we współpracy z jednostkami badawczo-rozwojowymi, placówkami naukowymi Polskiej Akademii Nauk lub szkołami wyższymi, biorąc pod uwagę koszty tych prac oraz uwzględniając stopień zbliżenia wspomaganych prac do bezpośrednich zastosowań."}
{"id":"2000_704_19","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Pomoc udzielana w celu utrzymania poziomu zatrudnienia zarazem: 1) jest udzielana na czas określony, 2) jest ograniczona do obszarów, o których mowa w art. 12 ust. 1, 3) spełnia warunki określone dla pomocy doraźnej lub restrukturyzacyjnej. 2. Pomoc udzielana w celu tworzenia nowych miejsc pracy zarazem: 1) jest udzielana na czas określony, 2) jest zróżnicowana co do wielkości w zależności od rodzaju obszaru, w rozumieniu art. 12 ust. 1, na którym jest udzielana, 3) jest uzależniona od zachowania utworzonych miejsc pracy przez czas określony. 3. Organ udzielający pomocy, o której mowa w ust. 1 i 2, może uzależnić jej udzielenie od powiązania ze szkoleniami lub przekwalifikowaniem pracowników. 4. Pomoc w celu tworzenia nowych miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych jest udzielana zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2, przy czym jej wielkość może wynosić do 150% maksymalnej wielkości pomocy określonej dla danego obszaru, na którym przedsiębiorca prowadzi działalność."}
{"id":"2000_704_2","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się do udzielenia pomocy, w wyniku której przedsiębiorca otrzyma pomoc, której wartość, łącznie z udzieloną pomocą w ciągu kolejnych trzech lat poprzedzających dzień tego udzielenia, przekracza kwotę będącą równowartością 100 tys. EURO. 2. W przypadku, gdy wartość otrzymanej pomocy, o której mowa w ust. 1 nie przekracza kwoty będącej równowartością 100 tys. EURO, stosuje się przepisy art. 1-4, art. 35, 36, 37 ust. 1, 4, art. 38. 3. W przypadku korzystania z pomocy na podstawie różnych tytułów, kwot pomocy spełniających warunek z ust. 2 nie sumuje się. 4. Przepisy ustawy stosuje się do pomocy eksportowej i sektorowej, niezależnie od jej wielkości."}
{"id":"2000_704_20","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Pomoc dla działań przedsiębiorcy w zakresie ochrony środowiska powinna być udzielana z zachowaniem maksymalnych wielkości określonych dla obszarów, o których mowa w art. 13. 2. Jeżeli maksymalne wielkości pomocy, o których mowa w ust. 1, są niższe niż 25% kosztu inwestycji w przypadku małych i średnich przedsiębiorców oraz 15% w przypadku pozostałych przedsiębiorców, o ile dotyczy to inwestycji związanych z dostosowaniem urządzeń do nowych wymagań prawnych z zakresu ochrony środowiska, ulegają one podwyższeniu odpowiednio do 25% i 15% kosztu inwestycji. 3. Jeżeli maksymalne wielkości pomocy, o których mowa w ust. 1, są niższe niż 40% kosztu inwestycji w przypadku małych i średnich przedsiębiorców oraz 30% w przypadku pozostałych przedsiębiorców, o ile dotyczy to inwestycji w urządzenia pozwalające na istotne obniżenie zanieczyszczenia środowiska poniżej obowiązujących wymagań prawnych w tym zakresie, ulegają one podwyższeniu odpowiednio do 40% i 30% kosztu inwestycji. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do pomocy wspierającej inwestycje energooszczędne w przedsiębiorstwach."}
{"id":"2000_704_21","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Pomoc wspierająca rozwój infrastruktury technicznej przeznaczonej dla określonych przedsiębiorców udzielana jest z zachowaniem maksymalnych wielkości pomocy określonych zgodnie z przepisami art. 13."}
{"id":"2000_704_22","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Pomoc wspierającą szkolenia dla potrzeb określonych przedsiębiorców bezpośrednio związane z rozwojem ich przedsiębiorstw stosuje się w przypadku szkoleń specjalistycznych lub ogólnych. 2. Szkolenia specjalistyczne obejmują szkolenia teoretyczne i praktyczne dotyczące bezpośrednio i wyłącznie obecnego lub przyszłego stanowiska danego pracownika u wspieranego przedsiębiorcy, związane ze specyfiką działania tego przedsiębiorcy, przez co możliwości wykorzystania zdobytych kwalifikacji u innych przedsiębiorców albo w innych obszarach działalności są ograniczone. 3. Szkolenia ogólne obejmują szkolenia prowadzące do nabycia kwalifikacji, które mogą być wykorzystane nie tylko u wspieranego przedsiębiorcy, ale także u innych przedsiębiorców lub w innych obszarach działalności. Obejmują one także zatrudnienie młodocianych w celu praktycznej nauki zawodu. 4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, udzielana jest z zachowaniem maksymalnych wielkości pomocy odpowiednio w wysokości: 1) 25% kosztów szkolenia dla szkoleń specjalistycznych, 2) 50% kosztów szkolenia dla szkoleń ogólnych. 5. Maksymalne wielkości pomocy, o których mowa w ust. 4, ulegają podwyższeniu w przypadku pomocy: 1) dla małych i średnich przedsiębiorców o: a) 10% dla szkoleń specjalistycznych, b) 20% dla szkoleń ogólnych, 2) wspierającej szkolenia specjalistyczne lub ogólne o 10% dla obszarów, o których mowa w art. 12 ust. 1. Rozdział 6 Nadzorowanie pomocy"}
{"id":"2000_704_23","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Organem nadzorującym jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Do zadań organu nadzorującego należy w szczególności: 1) nadzorowanie pomocy udzielanej przedsiębiorcom, 2) monitorowanie pomocy, 3) opracowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów sprawozdania zawierającego informacje o wynikach nadzorowania pomocy udzielonej przedsiębiorcom, 4) realizacja, na zasadzie wzajemności, zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie wymiany informacji o pomocy udzielonej przedsiębiorcom, 5) ocena skuteczności oraz efektywności pomocy udzielonej przedsiębiorcom. 3. Nadzorowanie pomocy obejmuje: 1) kontrolę zgodności udzielanej pomocy z niniejszą ustawą oraz ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, 2) podejmowanie działań pokontrolnych zgodnie z art. 31-33. 4. Kontrola, o której mowa w ust. 3 pkt 1, dokonywana będzie zgodnie z art. 63 ust. 2 Układu Europejskiego."}
{"id":"2000_704_24","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Organy administracji rządowej i samorządowej przedkładają organowi nadzorującemu projekty aktów normatywnych, które stanowić będą podstawę udzielenia pomocy, w celu wydania opinii. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do projektów uchwał wydawanych w wykonaniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398, Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770). 3. Organ nadzorujący wydaje opinię w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania projektu aktu normatywnego, który stanowić będzie podstawę udzielenia pomocy, a w przypadku projektu uchwały, o której mowa w ust. 2, w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia jego otrzymania."}
{"id":"2000_704_25","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Organ udzielający pomocy przed wydaniem decyzji lub zawarciem umowy o udzielaniu przedsiębiorcy pomocy, występuje do organu nadzorującego o wydanie opinii dotyczącej projektu decyzji lub umowy, jeżeli wartość tej pomocy łącznie z pomocą udzieloną w okresie trzech kolejnych lat poprzedzających dzień wystąpienia przekracza kwotę będącą równowartością 1 mln EURO. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do: 1) umów zawieranych przez organy udzielające pomocy z przedsiębiorcami na podstawie decyzji podlegających nadzorowi w trybie niniejszej ustawy, 2) uchwał wydawanych w wykonaniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych oraz umów zawartych na podstawie tych uchwał. 3. Organ nadzorujący wydaje opinię w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia otrzymania przez ten organ projektu decyzji lub umowy, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W przypadku pomocy udzielanej w formie poręczeń lub gwarancji organ nadzorujący wydaje opinię w terminie nie dłuższym niż 30 dni."}
{"id":"2000_704_26","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Organ nadzorujący może przed wydaniem opinii przedstawić organowi udzielającemu pomocy warunki, po spełnieniu których organ nadzorujący wydaje opinię o zgodności, wyznaczając mu termin do ustosunkowania się do tych warunków. W przypadku braku odpowiedzi w wyznaczonym terminie lub negatywnego ustosunkowania się do przedstawionych warunków organ nadzorujący wydaje opinię o niezgodności. 2. Terminy do wydania opinii ulegają przedłużeniu o czas wyznaczony organowi udzielającemu pomocy lub adresatowi zamierzonej pomocy na udzielenie dodatkowych informacji i wyjaśnień lub ustosunkowanie się do warunków, o których mowa w ust. 1. 3. Do obliczania terminów do wydania opinii przez organ nadzorujący stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy zakres informacji przedkładanych organowi nadzorującemu w celu wydania opinii o udzielonej pomocy, dotyczących w szczególności adresatów zamierzonej pomocy, tytułu pomocy, formy, wielkości i czasu trwania, a także wspieranej inwestycji."}
{"id":"2000_704_27","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Organ nadzorujący ogłasza w Monitorze Sądowym i Gospodarczym informacje o przedłożeniu przez organ udzielający pomocy projektu decyzji lub umowy niezwłocznie po ich otrzymaniu. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do pomocy udzielanej na podstawie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych. 3. Przedsiębiorca będący adresatem zamierzonej pomocy oraz jego konkurenci mają prawo wglądu w dokumenty zgromadzone w toku postępowania w sprawie wydania opinii dotyczącej projektu decyzji lub umowy, sporządzania notatek i odpisów, jak również zgłaszania uwag w przedmiocie zamierzonego udzielenia pomocy. Uprawnienia te nie dotyczą dokumentów objętych klauzulą \"poufne\" lub zawierających informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. 4. Organ nadzorujący może zwrócić się do konkurentów przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 3, o dostarczenie we wskazanym czasie dodatkowych informacji i wyjaśnień koniecznych do wydania opinii."}
{"id":"2000_704_28","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Pomoc nie może być udzielona do czasu wydania opinii o zgodności lub upływu terminu do jej wydania, z wyjątkiem przypadku gdy projekt decyzji lub umowy będącej podstawą udzielenia pomocy nie podlegał obowiązkowi opiniowania na podstawie art. 25."}
{"id":"2000_704_29","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W przypadku jeżeli projekty aktów normatywnych, projekty decyzji lub umów będących podstawą udzielenia pomocy nie zostały przekazane organowi nadzorującemu w celu wydania opinii mimo ciążącego na organie udzielającym pomocy obowiązku, organ nadzorujący występuje do tego organu o przedłożenie aktów normatywnych, decyzji lub umów będących podstawą udzielenia pomocy wraz z informacjami niezbędnymi do wydania opinii. 2. W przypadku jeżeli pomoc została udzielona przed dniem wystąpienia organu nadzorującego, o którym mowa w ust. 1, terminów do wydania opinii nie stosuje się."}
{"id":"2000_704_3","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do pomocy udzielanej: 1) w zakresie tworzenia i rozbudowy infrastruktury technicznej, pod warunkiem że nie jest przeznaczona dla określonego przedsiębiorcy, 2) w celu zrekompensowania kosztów utrzymywania mocy produkcyjnych i remontowych niezbędnych na potrzeby obrony Państwa, 3) w rolnictwie, łowiectwie, leśnictwie, rybołówstwie i rybactwie, z wyjątkiem przepisów art. 1-4, art. 35, 36, 37 ust. 1, 4, art. 38."}
{"id":"2000_704_30","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Stanowisko organu nadzorującego wyrażone w opinii podlega ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do stanowiska dotyczącego pomocy udzielanej na podstawie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych. 3. Koszty ogłoszeń w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ponosi organ zobowiązany do wystąpienia o wydanie opinii."}
{"id":"2000_704_31","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Jeżeli organ nadzorujący uzna, że ustawa będąca podstawą udzielania pomocy jest niezgodna z Konstytucją lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, może zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie jej zgodności w przypadku gdy: 1) projekt ustawy nie podlegał obowiązkowi poddania opiniowaniu przez organ nadzorujący, 2) projekt ustawy nie został przedstawiony do zaopiniowania, mimo że organ opracowujący projekt był zobowiązany do wystąpienia o wydanie opinii do organu nadzorującego, 3) opinia wydana przez organ nadzorujący nie została uwzględniona. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do aktów normatywnych innych niż ustawa. 3. W przypadku wydania decyzji, na mocy której udzielono pomocy, na podstawie aktu normatywnego, co do którego zapadło orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o jego niezgodności z Konstytucją, niniejszą ustawą lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, organ udzielający pomocy niezwłocznie po wejściu w \"ycie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdza nieważność tej decyzji. W przeciwnym przypadku organ nadzorujący występuje ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu udzielającego pomocy. 4. W przypadku zawarcia umowy, na mocy której udzielono pomocy, na podstawie aktu normatywnego, co do którego zapadło orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o jego niezgodności z Konstytucją, niniejszą ustawą lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, organ udzielający pomocy występuje do sądu właściwego ze względu na siedzibę tego organu o stwierdzenie nieważności tej umowy. 5. Obowiązek zwrotu otrzymanej pomocy powstaje po upływie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku. 6. Decyzja stwierdzająca nieważność decyzji, o której mowa w ust. 3, wywołuje skutki prawne po upływie 3 miesięcy od dnia jej uprawomocnienia się. 7. W szczególnie uzasadnionych przypadkach organ udzielający pomocy może, na wniosek przedsiębiorcy zobowiązanego do zwrotu otrzymanej pomocy, rozłożyć na raty jej zwrot wraz z odsetkami za zwłokę."}
{"id":"2000_704_32","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W przypadku gdy decyzja, na mocy której udzielono pomocy, jest sprzeczna z niniejszą ustawą lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub ma na celu ich obejście, organ nadzorujący występuje do właściwego organu o stwierdzenie nieważności tej decyzji. 2. W przypadku gdy umowa, na mocy której udzielono pomocy, jest sprzeczna z niniejszą ustawą lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub ma na celu ich obejście, organ nadzorujący występuje do sądu właściwego ze względu na siedzibę tego organu o stwierdzenie nieważności tej umowy. 3. W terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku sądu stwierdzającego nieważność umowy, o której mowa w ust. 2, powstaje obowiązek zwrotu otrzymanej pomocy wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia powstania obowiązku zwrotu pomocy. 4. W terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji stwierdzającej nieważność decyzji, o której mowa w ust. 1, powstaje obowiązek zwrotu otrzymanej pomocy wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od dnia powstania obowiązku zwrotu pomocy."}
{"id":"2000_704_33","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W przypadku stwierdzenia przez organ udzielający pomocy, że udzielona pomoc jest wykorzystywana niezgodnie z przeznaczeniem, nakazuje on, w drodze decyzji, zwrot w całości lub w odpowiedniej części uzyskanej pomocy. Przepisy art. 32 ust. 3-4 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku stwierdzenia przez organ nadzorujący, że pomoc jest wykorzystywana niezgodnie z przeznaczeniem, zwraca się on do organu udzielającego pomocy o wydanie decyzji, o której mowa w ust.1."}
{"id":"2000_704_34","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Kwota stanowiąca zwrot pomocy wraz z odsetkami, o której mowa w art. 31 ust. 5, art. 32 ust. 3 i 4 oraz art. 33, podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Do czasu zwrotu kwoty stanowiącej równowartość pomocy wraz z odsetkami, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorcy zobowiązanemu do jej zwrotu pomoc nie może zostać ponownie udzielona."}
{"id":"2000_704_35","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Organy udzielające pomocy zobowiązane są do badania jej skuteczności oraz efektywności. 2. Organy, o których mowa w ust. 1, zobowiązane są, z zastrzeżeniem ust. 3, do przedkładania organowi nadzorującemu, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie 30 dni od zakończenia każdego kwartału kalendarzowego i w terminie 60 dni od zakończenia roku kalendarzowego sprawozdań dotyczących udzielonej pomocy, zawierających w szczególności informacje o rodzajach, formach i wielkości udzielonej pomocy oraz jej przeznaczeniu. 3. Urzędy i izby skarbowe przekazują informacje o udzielonej pomocy za pośrednictwem ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 4. Organy udzielające pomocy zobowiązane są do przekazywania, na wniosek organu nadzorującego, ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw gospodarki, informacji dotyczących pomocy udzielonej przedsiębiorcom w zakresie i terminie wskazanym we wniosku. 5. Organy udzielające pomocy zobowiązane są do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji dotyczących zaległości w regulowaniu należności i zobowiązań przedsiębiorców wobec Skarbu Państwa w terminie 60 dni od zakończenia każdego kwartału kalendarzowego i w terminie 60 dni od zakończenia roku kalendarzowego."}
{"id":"2000_704_36","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Organ nadzorujący na podstawie sprawozdań oraz informacji, o których mowa w art. 35 ust. 2 i 4, prowadzi rejestr udzielanej pomocy i opracowuje roczne sprawozdanie dotyczące pomocy udzielanej w Polsce. 2. W celu realizacji zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej organ nadzorujący przekazuje roczne sprawozdanie i dostarcza informacji na temat poszczególnych indywidualnych przypadków pomocy. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przedstawia Radzie Ministrów zbiorczą informację o zaległościach w regulowaniu należności i zobowiązań przedsiębiorców wobec Skarbu Państwa. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres obowiązków informacyjnych będących podstawą sporządzania sprawozdań dotyczących udzielonej pomocy i informacji o zaległościach w regulowaniu należności i zobowiązań przedsiębiorców wobec Skarbu Państwa, uwzględniając w szczególności nazwę i siedzibę organu udzielającego pomocy, podstawę prawną, wielkość oraz przeznaczenie pomocy."}
{"id":"2000_704_37","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Przedsiębiorcy ubiegający się o pomoc zobowiązani są do przedłożenia organowi udzielającemu pomocy informacji dotyczącej pomocy udzielonej im w okresie trzech kolejnych lat poprzedzających dzień złożenia wniosku o udzielenie pomocy. 2. Przedsiębiorcy korzystający z pomocy są zobowiązani do składania organowi nadzorującemu okresowych sprawozdań dotyczących otrzymanej pomocy. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przedsiębiorców zobowiązanych do składania organowi nadzorującemu sprawozdań dotyczących otrzymanej pomocy, zakres obowiązków sprawozdawczych, okresy sprawozdawcze, termin składania sprawozdań, wzór formularza będącego podstawą składania sprawozdań, o których mowa w ust. 2, oraz zakres informacji pozwalających na ocenę skuteczności i efektywności tej pomocy, jak również wpływu pomocy na konkurencję. 4. Przedsiębiorcy korzystający z pomocy zobowiązani są do udzielania, na żądanie organu nadzorującego, informacji dotyczących otrzymanej pomocy w zakresie i terminie wskazanym w żądaniu. Termin ten nie może być krótszy niż 30 dni od dnia doręczenia żądania."}
{"id":"2000_704_38","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Informacje i materiały dotyczące indywidualnych przedsiębiorców, o których mowa w art. 37 ust. 1, 2 i 4, z wyjątkiem wielkości pomocy otrzymanej przez poszczególnych przedsiębiorców oraz jej przeznaczenia, objęte są tajemnicą służbową. 2. Nie stanowi naruszenia tajemnicy, o której mowa w ust. 1, przekazywanie na zasadzie wzajemności informacji dotyczących poszczególnych indywidualnych przypadków pomocy w wykonaniu zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_704_39","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Organ nadzorujący, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, do końca października każdego roku składa Radzie Ministrów sprawozdanie zawierające wyniki nadzorowania pomocy w roku poprzednim, a w szczególności dane dotyczące wielkości, form i przeznaczenia pomocy oraz ocenę jej skuteczności i efektywności, a także skutków udzielonej pomocy w sferze konkurencji."}
{"id":"2000_704_4","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) pomocy publicznej dla przedsiębiorców, zwanej dalej \"pomocą\" - należy przez to rozumieć przysporzenie, bezpośrednio lub pośrednio, przez organy udzielające pomocy korzyści finansowych określonym przedsiębiorcom, w następstwie którego uprzywilejowuje się ich w stosunku do konkurentów, przede wszystkim w drodze dokonywania na rzecz lub za tych przedsiębiorców wydatków ze środków publicznych lub pomniejszania świadczeń należnych od nich na rzecz sektora finansów publicznych na podstawie odrębnych ustaw lub innego tytułu prawnego, w szczególności w formie: a) dotacji oraz ulg podatkowych, b) dokapitalizowania przedsiębiorców w sytuacjach lub na warunkach odbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych jakie stosują prywatni inwestorzy w gospodarce rynkowej, c) pożyczek lub kredytów udzielanych przedsiębiorcom na warunkach korzystniejszych od oferowanych im na rynku, d) poręczeń lub gwarancji udzielanych za zobowiązania przedsiębiorców na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku, e) zaniechania ustalania zobowiązania podatkowego lub poboru podatku, odroczenia, rozłożenia na raty podatku lub zaległości podatkowej oraz umorzenia zaległości podatkowej, f) umarzania, odraczania lub rozkładania na raty innych niż określone w pkt 1 lit. e) należnych od przedsiębiorcy świadczeń pieniężnych stanowiących środki publiczne w rozumieniu przepisów art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778, Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) oraz odstąpienia od ich ustalania lub poboru, g) zbycia lub oddania do korzystania mienia będącego własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego i ich związków - na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku, 2) dniu udzielenia pomocy - należy przez to rozumieć dzień przysporzenia, o którym mowa w pkt 1, 3) pomocy eksportowej - należy przez to rozumieć wszelką pomoc: a) uzależnioną bezpośrednio od wielkości eksportu lub b) przeznaczoną na tworzenie sieci dystrybucyjnych działających za granicą lub ich funkcjonowanie, lub na bieżące wydatki związane z działalnością eksportową - z wyłączeniem pokrywania kosztów udziału w targach, badań studialnych lub usług konsultacyjnych potrzebnych dla wypromowania nowego produktu lub istniejącego produktu na nowych rynkach, 4) pomocy regionalnej - należy przez to rozumieć pomoc, której podstawowym warunkiem udzielenia jest prowadzenie działalności gospodarczej na oznaczonym obszarze, 5) pomocy sektorowej - należy przez to rozumieć pomoc, której podstawowym warunkiem udzielenia jest przynależność przedsiębiorcy do określonej grupy wyodrębnionej w oparciu o kryterium przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej, 6) pomocy horyzontalnej - należy przez to rozumieć pomoc, której warunki udzielenia nie są związane z prowadzeniem działalności ani na oznaczonym obszarze, ani w oznaczonym sektorze, 7) organach udzielających pomocy - należy przez to rozumieć organy i instytucje, w tym przedsiębiorcę publicznego, które podejmują decyzje lub udzielają pomocy w innej formie prawnej, 8) wielkości pomocy - należy przez to rozumieć kwotę pomocy lub intensywność pomocy mierzoną stosunkiem kwoty pomocy do nakładów inwestycyjnych w ramach projektu objętego pomocą, 9) środkach publicznych - należy przez to rozumieć środki, o których mowa w art. 3 ustawy o finansach publicznych, a ponadto środki Skarbu Państwa powierzone przedsiębiorcy w celu udzielania pomocy, 10) monitorowaniu pomocy - należy przez to rozumieć zbieranie, rejestrowanie oraz przetwarzanie informacji o udzielonej pomocy, a w szczególności o jej rodzajach, formach oraz wielkości, 11) decyzji \" należy przez to rozumieć decyzję administracyjną oraz inne akty z zakresu administracji publicznej, w tym objęte sądową kontrolą sprawowaną przez Naczelny Sąd Administracyjny, 12) opinii organu nadzorującego - należy przez to rozumieć stwierdzenie zgodności lub niezgodności aktów prawnych, decyzji, umów lub ich projektów z niniejszą ustawą oraz ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, 13) pracach badawczo-rozwojowych - należy przez to rozumieć: a) badania podstawowe obejmujące działalność badawczą - eksperymentalną lub teoretyczną podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy o zjawiskach i faktach, nie ukierunkowaną na bezpośrednie zastosowanie w praktyce, b) badania przemysłowe obejmujące planowe badania mające na celu pozyskanie nowej wiedzy, która może być bezpośrednio przydatna do opracowywania nowych albo znaczącego udoskonalenia istniejących produktów, procesów lub usług, c) badania przedkonkurencyjne obejmujące przekształcenie wyników badań przemysłowych na plany, założenia lub projekty nowych, zmodyfikowanych lub udoskonalonych produktów, włączając w to wykonanie prototypu nieprzydatnego komercyjnie, 14) przedsiębiorcy \" należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu art. 2 ust. 2-3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178), 15) przedsiębiorcy publicznym \" należy przez to rozumieć: a) przedsiębiorstwo państwowe, jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, przedsiębiorstwo komunalne w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), jednoosobową spółkę jednostek samorządu terytorialnego, b) spółkę akcyjną albo spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, w stosunku do których Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego lub przedsiębiorcy, o których mowa w lit. a), są podmiotami dominującymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270), c) innego przedsiębiorcę z udziałem mienia państwowego lub mienia jednostek samorządu terytorialnego, 16) małym przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu art. 54 ustawy - Prawo działalności gospodarczej, 17) średnim przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu art. 55 ustawy - Prawo działalności gospodarczej. Rozdział 2 Ogólne warunki dopuszczalności pomocy"}
{"id":"2000_704_40","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Sprawozdanie, o którym mowa w art. 39, Rada Ministrów przedkłada Sejmowi do końca roku kalendarzowego. Rozdział 7 Przepisy karne"}
{"id":"2000_704_41","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Kto wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 37 ust. 1, 2 i 4, nie składa sprawozdań dotyczących otrzymanej pomocy albo nie udziela informacji, przekazuje informacje niezgodne ze stanem faktycznym lub po upływie wyznaczonego terminu, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2000_704_42","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz.U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547 oraz z 2000 r. Nr 31, poz. 381) w art. 19 w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) nadzorowanie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom,\"."}
{"id":"2000_704_43","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 966, Nr 155, poz. 1016, Nr 162, poz. 1116 i poz. 1126) w art. 2 w ust. 3 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) udzielają lub korzystają z pomocy podlegającej przepisom ustawy z dnia .... o warunkach dopuszczalności i nadzorowania pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\"."}
{"id":"2000_704_44","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 114, poz. 739, Nr 144, poz. 971, z 1998 r Nr 162, poz.1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5 i Nr 48, poz. 552) w art. 33 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również organ nadzorujący na podstawie art. 31 ust. 3 ustawy z dnia ............ o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr ... , poz. .... ).\". Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_704_45","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Dla potrzeb niniejszej ustawy dane o produkcie krajowym brutto na jednego mieszkańca na określonym obszarze, o którym mowa w art. 12 ust. 1, obliczane będą w pierwszych latach obowiązywania ustawy odpowiednio: 1) w okresie do dnia 31 października 2001 roku - w wysokości produktu krajowego brutto za rok 1998 - według odpowiednich układów terytorialnych utworzonych dnia 1 stycznia 1999 roku, 2) w okresie od dnia 1 listopada 2001 roku do dnia 31 października 2002 roku - jako średnia z danych o produkcie krajowym brutto - według odpowiednich układów terytorialnych utworzonych dnia 1 stycznia 1999 roku za lata 19981999, 3) w okresie od dnia 1 listopada 2002 roku do dnia 31 października 2003 roku - jako średnia z danych o produkcie krajowym brutto - według odpowiednich układów terytorialnych utworzonych dnia 1 stycznia 1999 roku z lat 19982000."}
{"id":"2000_704_46","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Postępowanie w przedmiocie udzielenia pomocy rozpoczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów obowiązujących w dniu wszczęcia tego postępowania."}
{"id":"2000_704_47","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. W terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy organy udzielające pomocy zobowiązane są do dostosowania przepisów aktów prawnych, na mocy których udzielana jest pomoc, do przepisów niniejszej ustawy. 2. Udzielenie pomocy do czasu dostosowania przepisów aktów prawnych do przepisów niniejszej ustawy nie może być niezgodne z niniejszą ustawą pod rygorem stwierdzenia jej nieważności na podstawie art. 32. 3. Jeżeli podstawą prawną udzielenia pomocy jest akt normatywny objęty zakresem właściwości Trybunału Konstytucyjnego i akt ten w opinii organu nadzorującego jest niezgodny z niniejszą ustawą lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz ponadto upłynął termin, o którym mowa w ust. 1, organ nadzorujący zwraca się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie zgodności tego aktu z niniejszą ustawą lub z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy. 4. W przypadku stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności aktu, o którym mowa w ust. 3, przepisy art. 31 ust. 3-7 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_704_48","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_704_5","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Udzielanie pomocy jest niedopuszczalne, chyba że pomoc ta jest udzielana zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej ustawie oraz ratyfikowanych umowach międzynarodowych regulujących udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, w szczególności Układzie Europejskim ustanawiającym stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, sporządzonym w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U. z 1994 r. Nr 11, poz. 38, z 1995 r. Nr 63, poz. 386, z 1997 r. Nr 10, poz. 74, Nr 104, poz. 662 oraz z 1999 r. Nr 30, poz. 288 i Nr 57, poz. 616). 2. Przepis ust. 1 stosuje się do wszelkich działań organów udzielających pomocy przedsiębiorcom publicznym, w wyniku których nastąpiło dofinansowanie przez te organy tych przedsiębiorców na warunkach odbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których dofinansowanie przedsiębiorców publicznych, o którym mowa w ust. 2, uznane będzie za pomoc. Rozporządzenie określi w szczególności przypadki, w których nabywanie akcji, udziałów lub udzielanie poręczeń albo gwarancji przedsiębiorcom publicznym przez Skarb Państwa lub organy jednostek samorządu terytorialnego uznawane będzie za pomoc publiczną w rozumieniu ustawy."}
{"id":"2000_704_6","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Dopuszczalna jest pomoc: 1) udzielana w celu naprawienia szkód wyrządzonych przez klęski żywiołowe lub inne nadzwyczajne zdarzenia, 2) o charakterze socjalnym dla indywidualnych konsumentów, pod warunkiem że jest ona przyznana bez dyskryminacji ze względu na pochodzenie towarów. 2. Dopuszczalna może być również pomoc: 1) udzielana w celu: a) likwidacji poważnych zakłóceń w gospodarce o charakterze ponadsektorowym, b) wsparcia krajowych przedsiębiorców działających w ramach przedsięwzięcia gospodarczego podejmowanego w interesie europejskim, c) promowania kultury, nauki i oświaty oraz ochrony dziedzictwa kulturowego, 2) stanowiąca rekompensatę dla przedsiębiorcy z tytułu jego udziału w realizacji zadań publicznych, w tym w szczególności wyrównanie: a) strat wynikających ze stosowania prawnie ustalonego poziomu cen lub opłat za towary lub usługi, o ile przy jej udzielaniu nie preferuje się towarów lub usług z uwagi na ich pochodzenie, b) podwyższonych kosztów ponoszonych przez przedsiębiorcę, związanych z rehabilitacją i zatrudnianiem osób niepełnosprawnych."}
{"id":"2000_704_7","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Pomoc, która może istotnie ograniczyć lub zniekształcić konkurencję, a także uniemożliwić lub istotnie utrudnić powstanie konkurencji, jest niedopuszczalna, z wyjątkiem przypadków, gdy takie ograniczenie, zniekształcenie, uniemożliwienie lub istotne utrudnienie powstania konkurencji będzie ograniczone w czasie, a pomoc ta jest instrumentem polityki regionalnej wobec obszarów, o których mowa w art. 12 ust. 1, lub dotyczy przedsiębiorstw wymagających restrukturyzacji, o których mowa w art. 17 ust. 1. 2. Przy ocenie przypadków, o których mowa w ust. 1, należy uwzględniać wielkość i częstotliwość pomocy uzyskanej przez przedsiębiorców z różnych tytułów."}
{"id":"2000_704_8","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Z zastrzeżeniem ust. 4 pomoc może być udzielana jedynie w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją. 2. Nowymi inwestycjami, o których mowa w ust. 1, są: 1) inwestycje w środki trwałe związane z utworzeniem nowego przedsiębiorstwa, rozbudową lub zakupem istniejącego już przedsiębiorstwa, jak również rozpoczęciem w istniejącym przedsiębiorstwie działalności obejmującej dokonywanie zasadniczych zmian produkcji, produktu albo procesu produkcyjnego, 2) inwestycje w wartości niematerialne i prawne poprzez uzyskanie patentów, zakup licencji oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji i zarządzania. 3. Tworzenie nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją oznacza przyrost netto miejsc pracy w określonym przedziale czasu w danym przedsiębiorstwie po dokonaniu inwestycji. 4. Pomoc niezwiązana z nowymi inwestycjami lub tworzeniem nowych miejsc pracy jest niedopuszczalna, chyba że jest to pomoc: 1) doraźna, 2) restrukturyzacyjna, 3) dla małych i średnich przedsiębiorców w formie poręczeń spłaty kredytów przeznaczonych na zakup materiałów i surowców do produkcji, 4) dotycząca obszarów, o których mowa w art. 12 ust. 1, 5) o której mowa w art. 6, z wyłączeniem ust. 2 pkt 1 lit. b), 6) na szkolenia dla potrzeb określonych przedsiębiorców, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 9. 5. Warunkiem pomocy, o której mowa w ust. 4, jest jej ograniczenie w czasie oraz stopniowe zmniejszanie jej wielkości. Warunek ten nie ma zastosowania do pomocy stanowiącej rekompensatę dla przedsiębiorcy z tytułu jego udziału w realizacji zadań publicznych."}
{"id":"2000_704_9","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Pomoc może być udzielana pod warunkiem, że zarazem: 1) stanowi, w przypadkach inwestowania lub tworzenia nowych miejsc pracy, uzupełnienie środków innych niż środki publiczne, angażowanych przez przedsiębiorców, 2) jej wielkość, czas trwania oraz zakres są proporcjonalne do rangi rozwiązywanego problemu, przy czym jest ona udzielana w częściach, o ile nie stoi to w sprzeczności z zasadą, o której mowa w pkt 4, 3) przynosi korzyści społeczne - po uwzględnieniu kosztów związanych z jej udzieleniem \" większe niż korzyści możliwe do osiągnięcia bez jej udzielenia, przy uwzględnieniu związanych z tym kosztów, 4) służy wspieraniu projektów w stopniu, zakresie oraz czasie trwania niezbędnym i wystarczającym do osiągnięcia celu pomocy, 5) charakteryzuje się przejrzystością ułatwiającą nadzorowanie, o którym mowa w art. 23."}
{"id":"2000_787_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zasady corocznego podwyższania przeciętnego wynagrodzenia urzędników państwowych określają przepisy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej. Do urzędników państwowych w tym do Prezesa i wiceprezesów jednostek, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4 i 4a, przepisów ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306) nie stosuje się.\"; 2) w art. 24 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, utworzyć dodatkowy fundusz nagród dla urzędników państwowych, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, w wysokości 3% planowanych wynagrodzeń osobowych pozostających w dyspozycji kierowników urzędów.\"; 3) w art. 26: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Urzędnikowi państwowemu przenoszonemu do pracy w innej miejscowości przysługują zwrot kosztów przeniesienia, diety, zwrot kosztów podróży oraz inne świadczenia.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki wypłacania świadczeń urzędnikom państwowym przeniesionym do pracy w innej miejscowości, w szczególności diet za czas przejazdu i za pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania, zwrotu poniesionych kosztów podróży, przewozu urządzenia domowego, zakwaterowania oraz dodatku za rozłąkę, z uwzględnieniem okresu, na jaki urzędnik został przeniesiony, jak również jego stanu rodzinnego, biorąc pod uwagę, że za członków rodziny uważa się małżonka, dzieci oraz inne osoby prowadzące z nim wspólne gospodarstwo domowe, jeżeli przesiedlają się wraz z urzędnikiem.\"; 4) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach tygodnia ustala kierownik urzędu zgodnie z zasadami określonymi, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Dni tygodnia nie będących dniami pracy w urzędzie nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.\"; 5) w art. 36: a) w ust. 3 wyraz \"zespołach\" zastępuje się wyrazem \"składach\", b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, zasady i tryb powoływania i odwoływania komisji dyscyplinarnych oraz rzeczników dyscyplinarnych, uwzględniając w szczególności przebieg postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, a także zapewnienie należytego działania komisji i rzeczników dyscyplinarnych.\"; 6) dodaje się art. 36{1}-36{8} w brzmieniu: \"Art. 36{1}. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu, na okres kadencji komisji dyscyplinarnej, powołuje kierownik urzędu spośród podległych mu urzędników państwowych mianowanych. 2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie kierownika urzędu. O wszczęciu tego postępowania rzecznik dyscyplinarny zawiadamia urzędnika, którego ono dotyczy. 3. Decyzja o przekazaniu komisji dyscyplinarnej I instancji wniosku o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego należy do kierownika urzędu."}
{"id":"2000_787_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 2. Postępowanie dyscyplinarne w sprawie niezakończonej prawomocnym orzeczeniem przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów tej ustawy."}
{"id":"2000_787_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 3. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_787_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 36{2}. Do zadań rzecznika dyscyplinarnego należy w szczególności: 1) prowadzenie postępowania wyjaśniającego, 2) składanie wniosków o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli wyniki postępowania wyjaśniającego to uzasadniają, 3) udział w rozprawach w charakterze strony, 4) wnoszenie odwołań od orzeczeń komisji dyscyplinarnej I instancji, 5) udział w postępowaniu odwoławczym."}
{"id":"2000_787_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 36{3}. 1. Komisja dyscyplinarna I instancji wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania. 2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. 3. W wypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia z pracy w urzędzie, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród urzędników państwowych. 4. Komisja dyscyplinarna I instancji wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie. 5. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy na rozprawie nie wstrzymuje rozpoznania sprawy. 6. Rozprawa jest jawna dla urzędników państwowych mianowanych. W uzasadnionych wypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne."}
{"id":"2000_787_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 36{4}. 1. Orzeczenie powinno być ogłoszone bezpośrednio po naradzie. 2. W wyjątkowych wypadkach można odroczyć ogłoszenie orzeczenia na czas nie dłuższy niż 3 dni. O terminie ogłoszenia orzeczenia przewodniczący składu orzekającego zawiadamia strony bezpośrednio po zakończeniu narady. 3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego podaje ustnie zasadnicze motywy rozstrzygnięcia. 4. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom z urzędu, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia jego ogłoszenia."}
{"id":"2000_787_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 36{5}. 1. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej I instancji strony mają prawo wniesienia odwołania. W odwołaniu można zaskarżyć całość orzeczenia lub jego część. 2. Odwołanie wnosi się do komisji dyscyplinarnej II instancji za pośrednictwem komisji dyscyplinarnej I instancji, która wydała zaskarżone orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem."}
{"id":"2000_787_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 36{8}. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych urzędnika państwowego mianowanego. 2. Prawomocne orzeczenie o ukaraniu podlega niezwłocznemu wykonaniu.\"; 7) dodaje się art. 37{1} w brzmieniu: \"Art. 37{1}. W postępowaniu przed komisjami dyscyplinarnymi I i II instancji w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.\"; 8) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, jednostki wojskowe oraz stanowiska, na których stosunek pracy z pracownikami określonymi w ust. 1 nawiązuje się w drodze mianowania lub umowy o pracę, a także dostosuje organizację komisji dyscyplinarnych do struktury organizacyjnej jednostek wojskowych.\"."}
{"id":"2000_787_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 36{7}. 1. W postępowaniu przed komisją dyscyplinarną II instancji stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed komisją dyscyplinarną I instancji. 2. Od orzeczeń komisji dyscyplinarnej II instancji stronom służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"2000_787_36","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 36{6}. 1. Przed upływem terminu do wniesienia odwołania orzeczenie nie ulega wykonaniu. 2. Wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie orzeczenia."}
{"id":"2000_787_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_805_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 3 po pkt 3b dodaje się pkt 3c w brzmieniu: \"3c) dostarczenia produktów rolnych na podstawie umowy kontraktacji,\"; 2) w art. 4: a) w pkt 11 po wyrazach w nawiasie kropkę zastępuje się przecinkiem, b) dodaje się pkt 12-17 w brzmieniu: \"12) działalności rolniczej - rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz hodowlę ryb słodkowodnych i pozostałych zwierząt wodnych żywych, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin \"in vitro\", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowlę dżdżownic, hodowlę entomofagów, hodowlę jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowlę i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna liściastego, iglastego i egzotycznego (SWW: 4311, 4312 i 4319), 13) gospodarstwie rolnym - rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, 14) gospodarstwie leśnym - rozumie się przez to gospodarstwo prowadzone przez podatnika, na którym ciąży obowiązek podatkowy w podatku leśnym, w rozumieniu przepisów o lasach, 15) gospodarstwie rybackim - rozumie się przez to prowadzenie działalności w zakresie hodowli ryb słodkowodnych oraz pozostałych zwierząt wodnych żywych, 16) rolniku ryczałtowym - rozumie się przez to podatnika korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7, 17) produktach rolnych - rozumie się przez to towary wymienione w załączniku nr 8.\"; 3) w art. 5 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. W przypadku osób fizycznych prowadzących gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 9 ust. 1. 1b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących działalność rolniczą w rozumieniu art. 4 pkt 12 w innych niż wymienione w ust. 1a przypadkach.\"; 4) w art. 7: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 1, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) eksport usług określonych w pkt 2, jeżeli nie został dotrzymany warunek, o którym mowa w art. 18 ust. 3,\", - w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) sprzedaż produktów rolnych, z wyjątkiem importu, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego, z wyjątkiem sprzedaży produktów rolnych dokonywanej przez: a) rolników ryczałtowych, o których mowa w ust. 2b, b) podatników obowiązanych na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.\", b) dodaje się ust. 2a-2d w brzmieniu: \"2a. Zwolnienie określone w ust. 1 pkt 7 nie dotyczy działalności handlowej, za którą uważa się odprzedaż w stanie nieprzetworzonym nabytych wcześniej produktów rolnych. 2b. Rolnik ryczałtowy dokonujący sprzedaży produktów rolnych zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 7 może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem: 1) dokonania w poprzednim roku podatkowym sprzedaży produktów rolnych, z wyłączeniem produktów importowanych oraz sprzedaży, o której mowa w art. 7 ust. 2a, o wartości przekraczającej 20.000 zł, oraz 2) dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 1a, oraz 3) prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupów towarów i usług umożliwiającej sporządzanie deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. 2c. Rolnik ryczałtowy, który zamierza zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 pkt 7, obowiązany jest do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 1, przez okres co najmniej trzech kolejnych miesięcy poprzedzających bezpośrednio miesiąc, od którego rolnik ten rezygnuje ze zwolnienia. 2d. Podatnicy, o których mowa w ust. 2b, którzy zrezygnowali ze zwolnienia od podatku, mogą po upływie 3 lat od daty rezygnacji ze zwolnienia ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 pkt 7.\"; 5) w art. 9 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 5 ust. 1a i 1b, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.\"; 6) w art. 10: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Podatnicy, o których mowa w art. 7 ust. 2b, sprzedający wyłącznie produkty rolne mogą składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu urzędu skarbowego w terminie do końca kwartału poprzedzającego kwartał, za który po raz pierwszy będzie składana deklaracja. 1b. Podatnicy, o których mowa w ust. 1a, mogą ponownie składać deklaracje dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy miesięczne, nie wcześniej jednak niż po upływie czterech kwartałów, w których rozliczali się za okresy kwartalne.\", c) w ust. 4 wyrazy \"wzór deklaracji, o których mowa w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"wzory deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 1a\"; 7) w art. 14: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku prowadzenia przez rolnika ryczałtowego korzystającego ze zwolnienia określonego w art. 7 ust. 1 pkt 7 także innej działalności niż działalność rolnicza do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 1 oraz w ust. 7, dokonywanej przez tego podatnika nie wlicza się sprzedaży produktów rolnych pochodzących z prowadzonej przez niego działalności rolniczej.\", b) w ust. 7a kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 7 ust. 2d.\"; 8) w art. 18: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1a, 2 i 3\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Dla towarów wymienionych w załączniku nr 1 stawka podatku wynosi 3%.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W eksporcie towarów i usług, w tym również w eksporcie usług, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, oraz w eksporcie towarów i usług dokonywanym przez rolników ryczałtowych oraz podatników określonych w art. 14 ust. 1 pkt 2 stawka podatku wynosi 0%, pod warunkiem prowadzenia przez podatnika ewidencji określonej w art. 27 ust. 4.\"; 9) w art. 23 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) może określić przypadki, w których następuje zwrot, i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wymienionych w art. 21 ust. 3, służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2,\"; 10) w art. 25 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, uwzględniając specyfikę działalności rolniczej, może, w drodze rozporządzenia, określić listę towarów i usług lub przypadki, w których nabycie towarów i usług przez podatników prowadzących działalność rolniczą nie uprawnia do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w całości lub w części lub zwrotu różnicy podatku w całości lub w części.\"; 11) w art. 26 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Podatnicy, o których mowa w art. 10 ust. 1a, są obowiązani, bez wezwania przez urząd skarbowy, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem art. 11.\"; 12) w art. 27 w ust. 4 wyrazy \"pkt 1 i 2 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 14 ust. 1, 5 i 6\"; 13) w art. 28 wyrazy \"pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2, 5 i 7\"; 14) po art. 33 dodaje się art. 33a-33c w brzmieniu: \"Art. 33a. 1. Rolnikowi ryczałtowemu dokonującemu sprzedaży produktów rolnych, pochodzących z własnej działalności rolniczej zwolnionej od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7, podatnikowi podatku od towarów i usług, który rozlicza ten podatek, przysługuje zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Kwota zryczałtowanego zwrotu podatku jest wypłacana rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę produktów rolnych. 2. Stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o którym mowa w ust. 1, wynosi 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży produktów rolnych, pomniejszonej o kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku."}
{"id":"2000_805_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926) w art. 3 w ust. 1 w pkt 5 lit. a) wyrazy \"art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 7 ust. 1 pkt 2 i 7\"."}
{"id":"2000_805_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 3. 1. Podatnicy podatku od towarów i usług są obowiązani do ustalenia wartości zapasów towarów zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1 według stanu na dzień 3 września 2000 r. po zakończeniu działalności. 2. Wartość zapasów towarów, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie spisu z natury. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy podatników, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzili ewidencję wartościową, ilościową lub wartościowoilościową, umożliwiającą ustalenie wartości zapasów w dniu 3 września 2000 r. 4. Wartość zapasów towarów, o których mowa w ust. 1, ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości. 5. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani do zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o wartości zapasów towarów, o których mowa w tym przepisie, w terminie do dnia 20 września 2000 r. 6. Podatnicy podatku od towarów i usług mają prawo do obniżenia podatku należnego za wrzesień 2000 r. o kwotę odpowiadającą 3% wartości zapasów, o których mowa w ust. 1. 7. Jeżeli kwota, o którą podatnik może pomniejszyć podatek należny za wrzesień 2000 r., jest wyższa od kwoty tego podatku, różnica zwiększa podatek naliczony w rozliczeniu za październik 2000 r. 8. Przepisy ust. 1-7 nie dotyczą: 1) podatników prowadzących działalność rolniczą w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy zmienianej w art. 1 w odniesieniu do zapasów towarów związanych z tą działalnością, 2) podatników, którzy nie dopełnili obowiązku określonego w ust. 5, 3) podatników wymienionych w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy zmienianej w art. 1, 4) zapasów towarów, o których mowa w ust. 1, znajdujących się w dniu 3 września 2000 r. u importerów tych towarów. 9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, uwzględniając specyfikę działalności rolniczej, może określić, w drodze rozporządzenia, dla niektórych grup podatników szczególne zasady rozliczeń z tytułu posiadania zapasów towarów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_805_33b","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art.33b. 1. Podatnik podatku od towarów i usług nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą zakup tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany sprzedawcy. 2. Faktura dokumentująca zakup produktów rolnych, oznaczona jako \"Faktura VAT RR\", powinna zawierać co najmniej: 1) imię i nazwisko lub nazwę albo nazwę skróconą sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, 2) numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL sprzedawcy i nabywcy, 3) numer dowodu osobistego sprzedawcy lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, datę wydania tego dokumentu i nazwę organu, który wydał dokument, jeżeli rolnik ryczałtowy sprzedający produkty rolne jest osobą fizyczną, 4) datę dokonania zakupu oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury, 5) nazwy zakupionych produktów rolnych, 6) jednostkę miary i ilość zakupionych produktów rolnych oraz oznaczenie (opis) klasy lub jakości tych produktów, 7) cenę jednostkową zakupionego produktu rolnego, bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku, 8) wartość zakupionych produktów rolnych, bez kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku, 9) stawkę zryczałtowanego zwrotu podatku, 10) kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku od wartości zakupionych produktów rolnych, 11) wartość zakupionych produktów rolnych wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku, 12) kwotę należności ogółem wraz z kwotą zryczałtowanego zwrotu podatku, wyrażoną cyfrowo i słownie, 13) czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób. 3. Faktura VAT RR powinna również zawierać oświadczenie sprzedawcy produktów rolnych w brzmieniu: \"Oświadczam, że jestem rolnikiem ryczałtowym zwolnionym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.\". 4. Zryczałtowany zwrot podatku zwiększa u nabywcy produktów rolnych podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 2 i 2a, w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonano zapłaty, pod warunkiem że: 1) zakup produktów rolnych jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, 2) zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku, nastąpiła na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, 3) w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty, o której mowa w pkt 2, zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej zakup produktów rolnych. 5. Za datę dokonania zapłaty uważa się datę wydania dyspozycji bankowej przekazania środków finansowych na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, o ile dyspozycja ta została zrealizowana. 6. Warunek, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, dotyczy tej części zapłaty, która stanowi różnicę między kwotą należności za sprzedane produkty rolne a kwotą należności za towary i usługi sprzedane rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę tych produktów rolnych. 7. Rolnik ryczałtowy oraz podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przechowywać oryginały (kopie) faktur VAT RR przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono fakturę."}
{"id":"2000_805_33c","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 33c. Z zastrzeżeniem art. 7 ust. 2b, rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej, o której mowa w art. 4 pkt 12, sprzedający produkty rolne, jest zwolniony z obowiązku: 1) wystawiania faktur, o których mowa w art. 32, 2) prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupu towarów i usług, 3) składania w urzędzie skarbowym deklaracji, o której mowa w art. 10 ust. 1, 4) dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9.\"; 15) w załączniku nr 1: a) tytuł załącznika otrzymuje brzmienie: \"Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 3%\", b) w poz. 12 na końcu stawia się przecinek i dodaje wyrazy \" z wyjątkiem drewna liściastego, iglastego i egzotycznego (SWW: 4311, 4312 i 4319)\"; 16) w załączniku nr 3 w poz. 26 w kolumnie trzeciej wyrazy \"zwolnionych od podatku\" zastępuje się wyrazami \"opodatkowanych stawką podatku w wysokości 3%\", 17) dodaje się załącznik nr 8 w brzmieniu: \"Załącznik nr 8 Wykaz towarów, od sprzedaży których przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług Poz. Symbol SWW Nazwa towaru (grupy towarów) 1 2 3 1 2342 Ryby oraz pozostałe zwierzęta wodne żywe 2 2343-1, -2 Ryby słodkowodne świeże i mrożone 3 2549-4 Miód pszczeli standaryzowany 4 40 Produkty upraw polowych i łąkowych, z wyłączeniem produktów konsumpcyjnych z roślin z innych stref klimatycznych (SWW:4035) 5 41 Produkty ogrodnictwa, z wyłączeniem owoców południowych (SWW: 4133) 6 42 Produkty hodowli 7 43 Produkty gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna liściastego, iglastego i egzotycznego (SWW: 4311, 4312 i 4319)\""}
{"id":"2000_805_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 4 września 2000 r., z wyjątkiem art. 3 ust. 1 - 4 i 8, które wchodzą w życie z dniem 28 sierpnia 2000 r."}
{"id":"2000_817_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o ratyfikacji Protokołu poprawek do Europejskiej Konwencji o Telewizji Ponadgranicznej","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu poprawek do Europejskiej Konwencji o Telewizji Ponadgranicznej, sporządzonego w Strasburgu dnia 9 września 1998 r."}
{"id":"2000_817_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2000 r. o ratyfikacji Protokołu poprawek do Europejskiej Konwencji o Telewizji Ponadgranicznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_818_1","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie zabezpieczenia społecznego","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie zabezpieczenia społecznego, podpisanej w Warszawie dnia 1 lipca 1996 r."}
{"id":"2000_818_2","title":"Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie zabezpieczenia społecznego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_819_1","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. 1. Przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych, w zakresie grup ubezpieczeń zgodnie z załącznikiem do ustawy. 2. Czynnościami ubezpieczeniowymi, o których mowa w ust. 1, są: 1) zawieranie umów ubezpieczenia, umów reasekuracji oraz umów gwarancji ubezpieczeniowych, bądź zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu przepisów o pośrednictwie ubezpieczeniowym, 2) wypłacanie ustalonych odszkodowań i innych należnych uprawnionym świadczeń z tytułu umów, o których mowa w pkt 1, 3) przejmowanie i zbywanie przedmiotów lub praw nabytych przez zakład ubezpieczeń w związku z wykonywaniem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej, 4) ustanawianie w drodze czynności cywilnoprawnych zabezpieczeń rzeczowych lub osobistych, jeśli są one bezpośrednio związane z zawieraniem umów, o których mowa w pkt 1. 3. Czynnościami ubezpieczeniowymi są również: 1) ocena ryzyka w ubezpieczeniach majątkowych i osobowych oraz umowach gwarancji ubezpieczeniowych, 2) ustalenie wartości przedmiotu ubezpieczenia, 3) ustalenie składek i prowizji ubezpieczeniowych należnych z tytułu zawieranych umów oraz ich egzekwowanie, 4) kontrola przestrzegania przez ubezpieczających zastrzeżonych w umowie, bądź ogólnych warunków ubezpieczeń, obowiązków i zasad bezpieczeństwa odnoszących się do przedmiotów objętych ochroną ubezpieczeniową, 5) ustalenie przyczyn i okoliczności wypadków ubezpieczeniowych, 6) ustalenie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych, 7) prowadzenie postępowań regresowych, 8) marketing i reklama w zakresie świadczonych usług ubezpieczeniowych, 9) lokowanie środków zakładów ubezpieczeń, 10) inne czynności przewidziane na mocy innych ustaw. 4. Jako czynności ubezpieczeniowe traktuje się także czynności zapobiegania powstawaniu bądź zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych, jeżeli są one wykonywane przez zakłady ubezpieczeń. 5. Zakład ubezpieczeń może zlecać wykonanie czynności określonych w ust. 3 innym podmiotom. Czynności, o których mowa w ust. 3, wykonywane przez te podmioty traktowane są jak czynności ubezpieczeniowe.\"; 2) użyte w art. 2 w ust. 1, w art. 11c, w art. 13, w art. 27 w ust. 1 i w ust. 2, w art. 32 w ust. 6, w art. 57 w ust. 1 w pkt 1, w art. 68 w ust. 1, w art. 82 w ust. 2 i w ust. 3, w art. 85, w art. 87 w ust. 1, w art. 90b w ust. 3, w art. 90c w ust. 3 w różnych przypadkach, wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw instytucji finansowych\"; 3) użyte w art. 5 w ust. 1, w art. 30 w ust. 1, w art. 35, w art. 36 w ust. 1, w art. 37c w ust. 3, w art. 37l w ust. 3, w art. 54 w ust. 4, w art. 65, w art. 68 w ust. 2, w art. 72, w art. 90a w ust. 6, w art. 90b w ust. 5 w różnych przypadkach, wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Minister właściwy do spraw instytucji finansowych\"; 4) w art. 5: a) w ust. 1: - w zdaniu drugim wyrazy \"W szczególności rozporządzenie określa\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia\", - w zdaniu trzecim wyrazy \"Rozporządzenie określa również\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia również\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, sposób potwierdzenia spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, wskazuje rodzaj dokumentu potwierdzającego spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia.\"; 5) w art. 7 w ust. 2 po wyrazach \"do przedstawienia ubezpieczającemu\" dodaje się wyrazy \"w formie pisemnej,\"; 6) w art. 8 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. W razie zaistnienia szkody objętej ubezpieczeniem, o którym mowa w art. 4 pkt 1 w związku z art. 90a ust. 3 pkt 3, uprawniony do odszkodowania może dochodzić roszczeń bezpośrednio od Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych.\"; 7) art. 8a otrzymuje brzmienie: \"Art. 8a. Na wniosek zakładu ubezpieczeń, Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego lub Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych oraz w zakresie zadań wykonywanych przez te instytucje ubezpieczeniowe i w celu ich wykonania, w związku z wypadkiem lub zdarzeniem będącym podstawą ustalania odpowiedzialności, sądy, organy prokuratury, policji oraz inne organy i instytucje mają obowiązek udzielić informacji i udostępnić materiały niezbędne do ustalenia okoliczności tych wypadków i zdarzeń oraz do określenia wysokości odszkodowania lub świadczenia.\"; 8) w art. 9: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem informacji związanych z umową ubezpieczenia, przekazywanych uposażonym i uprawnionym do świadczenia wynikającego z umowy ubezpieczenia oraz osobom trzecim, na rzecz których zawarta jest umowa ubezpieczenia.\", b) w ust. 2: - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"lub osoby trzeciej, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia\", - w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6-11 w brzmieniu: \"6) Prezesa Głównego Urzędu Ceł, w związku z prowadzoną przez urząd celny sprawą: a) skarbową przeciwko będącej osobą fizyczną stronie umowy ubezpieczenia, b) skarbową o przestępstwo popełnione przy wykonywaniu czynności związanych z działalnością osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, będącej stroną umowy ubezpieczenia, 7) Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych o treści umów ubezpieczenia, w zakresie wykonywania przez Biuro zadań określonych ustawą, 8) Rzecznika Ubezpieczonych, w związku z podjętą sprawą w zakresie ochrony konsumenckich interesów ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, 9) reasekuratorów w zakresie umów ubezpieczeń ryzyk objętych lub ryzyk, które mają być objęte umową reasekuracji, 10) innych zakładów ubezpieczeń, dla potrzeb stosowania taryfy w zależności od długości okresu bezszkodowego lub ustalania proporcjonalnej odpowiedzialności w przypadku zawarcia umów ubezpieczenia, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 3, na ten sam okres w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń, 11) podmiotów przetwarzających, na zlecenie zakładu ubezpieczeń, dane dotyczące ubezpieczonych, ubezpieczających i uprawnionych z umów ubezpieczenia oraz administrujących indywidualnymi kontami jednostek uczestnictwa.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przetwarzanie danych przez podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 11, nie ogranicza odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń wynikającej z zakazu, o którym mowa w ust. 1.\"; 9) w art. 11a w ust. 2 wyrazy \"Komisji Papierów Wartościowych\" zastępuje się wyrazami \"Komisji Papierów Wartościowych i Giełd\"; 10) art. 11d otrzymuje brzmienie: \"Art. 11d. 1. Podmiot, który nabył akcje lub prawa z akcji albo objął akcje lub prawa z akcji, jest obowiązany powiadomić ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, w ciągu 7 dni od dnia nabycia akcji lub praw z akcji albo objęcia akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń w ilości zapewniającej przekroczenie 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu. 2. Podmiot zamierzający nabyć akcje lub prawa z akcji albo objąć akcje lub prawa z akcji jest obowiązany uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw instytucji finansowych na nabycie akcji lub praw z akcji albo objęcie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń zapewniających przekroczenie odpowiednio 25%, 50%, 75% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, z zastrzeżeniem art. 11f. 3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych odmawia wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 2, na nabycie akcji lub praw z akcji albo objęcie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń, w tym przez podmiot określony w ust. 5, jeżeli: 1) podmiot, który zamierza nabyć albo objąć nie daje rękojmi prowadzenia spraw zakładu ubezpieczeń w sposób należycie zabezpieczający interesy ubezpieczonych, 2) środki przeznaczone na nabycie albo objęcie pochodzą z kredytu lub pożyczki albo są w jakikolwiek inny sposób obciążone, 3) zagraża to ważnym interesom gospodarczym państwa. 4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych jest obowiązany wydać decyzję w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o wyrażenie zgody, o której mowa w ust. 2. 5. Nabycie akcji lub praw z akcji albo objęcie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń przez podmiot zależny uważa się za nabycie lub objęcie przez podmiot dominujący, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270). 6. Informacje o decyzjach, o których mowa w ust. 3, wydanych w roku poprzedzającym, minister właściwy do spraw instytucji finansowych przedstawia Sejmowi, w terminie do końca pierwszego kwartału następnego roku. 7. Nie można wykonywać prawa głosu z akcji nabytych lub objętych z naruszeniem przepisu ust. 1 lub 2. 8. Uchwała walnego zgromadzenia podjęta z naruszeniem ust. 7 jest nieważna. 9. Przepisy artykułu nie naruszają przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi i przepisów o funduszach inwestycyjnych.\"; 11) dodaje się art. 11f w brzmieniu: \"Art. 11f. Wraz z uzyskaniem przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej podmiot zamierzający nabyć akcje lub prawa z akcji albo objąć akcje lub prawa z akcji jest obowiązany uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw instytucji finansowych na nabycie akcji lub praw z akcji albo objęcie akcji lub praw z akcji zakładu ubezpieczeń zapewniających przekroczenie odpowiednio 20%, 33%, 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu.\"; 12) w art. 13 wyraz \"zarejestrowaniem\" zastępuje się wyrazami \"dokonaniem wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego\"; 13) dodaje się art. 17b w brzmieniu: \"Art. 17b. Do nabycia udziałów lub praw z udziałów albo objęcia udziałów lub praw z udziałów towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 11d oraz art. 11f.\"; 14) w art. 35 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych trzykrotnie ogłasza w dzienniku ogólnopolskim informację o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji.\"; 15) w art. 36 w ust. 1 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"nie mogą być przedłużane\" dodaje się wyrazy \"i nie ulegają przedłużeniu\"; 16) w art. 37: a) w ust. 1 wyrazy \"Osoba krajowa\" zastępuje się wyrazami \"Rezydent\", b) w ust. 1 po wyrazach \"zgodnie z niniejszą ustawą\" dodaje się wyrazy \"oraz z zagranicznym zakładem ubezpieczeń działającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez główny oddział\"; c) w ust. 2 wyrazy \"Osoba zagraniczna podejmująca\" zastępuje się wyrazami \"Nierezydent podejmujący\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki dopuszczalności zawierania umów ubezpieczenia z innym zakładem ubezpieczeń niż określony w ust. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia rodzaje ryzyk, co do których ubezpieczenie jest dozwolone z innym zakładem ubezpieczeń niż określony w ust. 1 oraz procedurę zawierania umowy ubezpieczenia.\"; 17) w art. 37a w ust. 2 wyrazy \"(pozostałe ubezpieczenia majątkowe i osobowe)\" zastępuje się wyrazami \"(pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe)\"; 18) w art. 37b w ust. 2 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Wpis na listę obejmuje następujące dane: imię i nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, datę zdania egzaminu dla aktuariuszy, datę wpisania na listę oraz numer decyzji o wpisie na listę.\"; 19) w art. 37c ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia: 1) powołuje Komisję Egzaminacyjną dla Aktuariuszy i ustala regulamin jej działania, 2) ustala wysokość opłat egzaminacyjnych dla osób przystępujących do egzaminu przed Komisją, o której mowa w pkt 1, a także wysokość wynagrodzenia dla członków Komisji za udział w przeprowadzaniu egzaminu, 3) ustala zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia sposób działania Komisji Egzaminacyjnej, terminy i miejsce przeprowadzenia egzaminów, kontrolę sposobu ich przeprowadzenia, terminy przyjmowania zgłoszeń i uiszczania opłaty egzaminacyjnej oraz ogłaszanie powyższych danych do publicznej wiadomości.\"; 20) w art. 37e ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia: 1) warunki zwalniania niektórych osób wykonujących działalność agencyjną od obowiązku określonego w ust. 2, 2) minimalny zakres szkolenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, oraz zakres obowiązujących tematów egzaminu i tryb jego składania. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia - w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 1 - konieczność nabycia przez szkolonego takiego zakresu wiedzy, który pozwoli na zdanie egzaminu i właściwe wykonywanie działalności - w wypadku przepisów, o których mowa w pkt 2 - konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzenia egzaminu.\"; 21) w art. 37l w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wpis na listę obejmuje następujące dane: imię i nazwisko (firma), numer zezwolenia, adres.\"; 22) art. 37ł otrzymuje brzmienie: \"Art. 37ł. 1. Komisja Egzaminacyjna dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych składa się z członków powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, powołuje przewodniczącego Komisji spośród jej członków. 3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru, w drodze rozporządzenia: 1) określa regulamin działania Komisji, o której mowa w ust. 1, 2) określa regulamin przeprowadzania egzaminu i tryb jego składania oraz zakres obowiązujących tematów egzaminów, 3) ustala wysokość opłat egzaminacyjnych dla osób przystępujących do egzaminu przed Komisją, o której mowa w ust. 1, a także sposób ustalania i wysokość wynagrodzenia dla członków Komisji za udział w przeprowadzeniu egzaminu. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność ustalenia składu i regulaminu Komisji w sposób zapewniający rzetelne sprawdzenie wiedzy osób egzaminowanych.\"; 23) w art. 40 wyrazy \"z wyjątkiem przepisów\" zastępuje się wyrazami \"w tym odpowiednio przepisy\"; 24) w art. 42b dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Ograniczenie co do formy prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do zagranicznych zakładów ubezpieczeń, których siedziba znajduje się w państwach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.\"; 25) w art. 42e w ust. 2 wyrazy \"składki przypisanej brutto\" zastępuje się wyrazami \"zainkasowanej składki brutto\"; 26) w art. 45a w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) wartości niematerialne i prawne (z wyłączeniem prawa użytkowania wieczystego gruntu, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego) - wielkość ujemna,\"; 27) w art. 46 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia, określa: 1) sposób wyliczenia i wysokość marginesu wypłacalności, 2) minimalną wysokość kapitału gwarancyjnego dla każdego rodzaju ubezpieczeń oraz dla reasekuracji czynnej. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność zapewnienia wypłacalności zakładów ubezpieczeń.\"; 28) w art. 46a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, zasady sporządzania kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych przedstawianych organowi nadzoru, formę tych sprawozdań oraz sposób potwierdzania przez zarząd zgodności tych sprawozdań ze stanem faktycznym. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia wysokość i strukturę kapitału akcyjnego, wysokość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, prawidłowość polityki lokacyjnej, wysokość i pokrycie środkami własnymi marginesu wypłacalności oraz inne informacje mające wpływ na sytuację finansową zakładu ubezpieczeń.\"; 29) w art. 51: a) w ust. 4 w pkt 2 wyraz \"ECU\" zastępuje się wyrazem \"EURO\", b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Do zadań Funduszu należy również zaspokajanie roszczeń osób uprawnionych z tytułu umów ubezpieczenia, o których mowa w ust. 4 i w zakresie, o którym mowa w ust. 4, w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń lub umorzenia postępowania upadłościowego, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, a także w przypadku zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń, który nie spełnia świadczeń ubezpieczeniowych.\"; 30) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość procentu składki zainkasowanej brutto wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Funduszu oraz terminy wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia zagwarantowanie płynności finansowej Funduszu.\"; 31) w art. 53a: a) w ust. 1 wyraz \"bilans\" zastępuje się wyrazami \"sprawozdanie finansowe\", b) w ust. 3 po wyrazie \"sprawozdanie\" dodaje się wyrazy \"z działalności Funduszu\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania sprawozdania z działalności Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz jego badania. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, wskaże terminy w jakich powinno być składane sprawozdanie z działalności oraz formę tych sprawozdań.\"; 32) w art. 56: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowy procent składki wnoszonej przez członków Funduszu oraz terminy wpłat, w razie gdy posiadane przez Fundusz środki nie wystarczają na zaspokojenie wszelkich roszczeń kierowanych wobec Funduszu. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia sytuację finansową Funduszu oraz wysokość zobowiązań.\", b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W przypadku, o którym mowa w art. 51 ust. 7, Fundusz przejmuje z zakładu ubezpieczeń akta szkodowe oraz wypłaca poszkodowanym i uprawnionym świadczenia, po ustaleniu odpowiedzialności tego zakładu i wysokości świadczenia. 6. Z dniem wypłaty przez Fundusz świadczenia, o którym mowa w ust. 5, na Fundusz przechodzi, z mocy prawa, roszczenie o zwrot wypłaconego świadczenia do zakładu ubezpieczeń, którego zobowiązanie Fundusz zrealizował.\"; 33) w art. 57 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia zagwarantowanie płynności finansowej Funduszu w przypadku ogłoszenia upadłości zakładu lub zakładów ubezpieczeń prowadzących ubezpieczenia w dziale I.\"; 34) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, zasady reasekuracji ryzyk ubezpieczeniowych za granicą. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia zasady rozpraszania ryzyka reasekuracji zagranicznej w odniesieniu do krajów i grup kapitałowych.\"; 35) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. 1. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany posiadać aktywa spełniające warunki określone w ustawie w wysokości nie niższej niż wartość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. 2. Aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych powinny być dokonane w walucie, w której ustalane są zobowiązania z umów ubezpieczenia, z tytułu których tworzy się odpowiednie rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe. 3. Aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpiecze-niowych powinny być w odpowiedni sposób zróżnicowane tak, aby nie były one związane z jednym rodzajem aktywów lub jednym podmiotem. 4. Termin wymagalności aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych powinien odpowiadać terminowi wymagalności zobowiązań z umów ubezpieczenia. 5. Aktywami stanowiącymi pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych mogą być wyłącznie następujące aktywa znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa i inne instrumenty finansowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa, 2) obligacje jednostek samorządu terytorialnego lub związków tych jednostek, obligacje miasta stołecznego Warszawy i inne instrumenty finansowe emitowane lub gwarantowane przez jednostki samorządu terytorialnego, związki tych jednostek lub miasto stołeczne Warszawę, 3) inne dłużne papiery wartościowe o stałej stopie dochodu, 4) akcje dopuszczone do publicznego obrotu na rynku regulowanym, 5) jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne w funduszach inwestycyjnych, 6) akcje nie dopuszczone do publicznego obrotu na rynku regulowanym, 7) udziały i inne papiery wartościowe o zmiennej stopie dochodu, 8) listy zastawne, 9) pożyczki zabezpieczone hipotecznie, 10) pożyczki zabezpieczone gwarancjami banku lub innej instytucji finansowej, 11) pożyczki pod zastaw praw wynikających z umów ubezpieczenia na życie, 12) inne pożyczki, 13) nieruchomości, z wyłączeniem nieruchomości rolnych i nieruchomości wykorzystywanych na własne potrzeby, 14) depozyty bankowe, 15) należności od reasekuratorów zabezpieczone gwarancjami banku lub innej instytucji finansowej, 16) należności depozytowe od cedentów i należności od cedentów, których okres spłaty nie jest dłuższy niż 3 miesiące, 17) należności od ubezpieczających wynikające z zawartych umów ubezpieczenia, których okres spłaty nie jest dłuższy niż 3 miesiące, 18) należności od pośredników ubezpieczeniowych wynikające z zawartych umów ubezpieczenia lub umów reasekuracji, których okres spłaty nie jest dłuższy niż 3 miesiące, 19) należności od budżetu, 20) środki trwałe inne niż nieruchomości, jeżeli dokonuje się od nich odpisów amortyzacyjnych według stawek amortyzacyjnych ustalonych z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny, 21) środki pieniężne, 22) zarachowane czynsze i odsetki, 23) nie rozliczone koszty akwizycji w zakresie zgodnym z ustaleniem wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. 6. Wartość aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ustalana jest z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. Jeżeli zakład ubezpieczeń ustala wartości aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w sposób naruszający zasadę ostrożnej wyceny, organ nadzoru może zobowiązać zakład ubezpieczeń do dokonywania wyceny indywidualnych aktywów po cenach sprzedaży netto. 7. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne warunki, które spełniać powinny aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. 8. Organ nadzoru może, na wniosek zakładu ubezpieczeń, udzielić czasowego zezwolenia na uznawanie za aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych aktywów innych niż określone w ust. 5. 9. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia, może udzielić zezwolenia ogólnego na uznawanie za aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych aktywów znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych wydając rozporządzenie uwzględnia konieczność zachowania bezpieczeństwa i rentowności aktywów.\"; 36) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych nie mogą przekraczać: 1) 40% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu na rynku regulowanym i jednostkach uczestnictwa lub certyfikatach inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych, 2) 25% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w nieruchomościach i pożyczkach zabezpieczonych hipotecznie; z zastrzeżeniem, że aktywa te nie mogą przekraczać: a) 10% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w jednej nieruchomości lub kilku nieruchomościach, które ze względu na swoje położenie powinny być uznane za jedną lokatę, b) 5% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w pożyczce zabezpieczonej hipotecznie udzielonej temu samemu pożyczkobiorcy lub grupie pożyczkobiorców zależnych lub stowarzyszonych, 3) 10% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w listach zastawnych, akcjach nie dopuszczonych do obrotu publicznego na rynku regulowanym, udziałach i innych papierach wartościowych o zmiennej stopie dochodu, z zastrzeżeniem, że udział zakładu ubezpieczeń w kapitale podstawowym przedsiębiorstwa, które jest emitentem tych papierów wartościowych nie przekracza 10%, 4) 10% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w dłużnych papierach wartościowych o stałej kwocie dochodu i pożyczkach zabezpieczonych gwarancjami banku lub innej instytucji finansowej, z wyłączeniem papierów wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa albo organizacje międzynarodowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska, pożyczek udzielanych Skarbowi Państwa lub gwarantowanych przez Skarb Państwa albo organizacje międzynarodowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska, papierów wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez samorząd terytorialny, pożyczek udzielanych samorządowi terytorialnemu lub gwarantowanych przez samorząd terytorialny, 5) 5% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w papierach wartościowych jednego emitenta lub grupie emitentów zależnych lub stowarzyszonych albo w pożyczkach jednego pożyczkobiorcy lub grupie pożyczkobiorców zależnych lub stowarzyszonych, z wyłączeniem papierów wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa albo organizacje międzynarodowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska, pożyczek udzielanych Skarbowi Państwa lub gwarantowanych przez Skarb Państwa albo organizacje międzynarodowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska, papierów wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez samorząd terytorialny, pożyczek udzielanych samorządowi terytorialnemu lub gwarantowanych przez samorząd terytorialny, 6) 5% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w pożyczkach, które nie są zabezpieczone hipotecznie albo gwarancją banku lub innej instytucji finansowej, przy czym aktywa te nie mogą przekraczać 1% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w jednej pożyczce, 7) 20% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w należnościach od cedentów, reasekuratorów, ubezpieczonych lub pośredników ubezpieczeniowych, pod warunkiem że należności te są zabezpieczone hipotecznie albo gwarancją banku lub innej instytucji finansowej, 8) 5% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w należnościach od cedentów, reasekuratorów, ubezpieczonych lub pośredników ubezpieczeniowych, które nie są zabezpieczone hipotecznie albo gwarancją banku lub innej instytucji finansowej, 9) 5% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w środkach trwałych, 10) 3% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w środkach pieniężnych, 11) 3% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w zarachowanych czynszach i odsetkach. 2. Z ograniczeń określonych w ust. 1 wyłączone są aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla ubezpieczeń na życie, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający.\"; 37) w art. 82c: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organizację Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Radę Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania członków korpusu służby cywilnej będących pracownikami Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Biura Rzecznika Ubezpieczonych.\", c) ust. 4a otrzymuje brzmienie: \"4a. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Biura Rzecznika Ubezpieczonych nie będących pracownikami korpusu służby cywilnej.\"; 38) w art. 83: a) w ust. 6 po wyrazach \"przekazuje organowi nadzoru\" dodaje się wyrazy \"oraz Rzecznikowi Ubezpieczonych\", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność przeprowadzenia skutecznej kontroli, mającej na celu sprawdzenie działalności i stanu majątkowego zakładu ubezpieczeń oraz stwierdzenie zgodności działalności z prawem, uzyskanym zezwoleniem i statutem.\"; 39) w art. 84 w ust. 2 wyrazy \"3%\" zastępuje się wyrazami \"5%\"; 40) w art. 88 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość procentu składki, którą zakład ubezpieczeń ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia zakres zadań Polskiej Izby Ubezpieczeń.\"; 41) w art. 90a ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Działalność Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych jest finansowana przez zakłady ubezpieczeń - członków Biura. Składka członkowska jest ustalona w odniesieniu do zainkasowanej składki brutto z umów ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Ze składek członkowskich finansowana jest bieżąca działalność oraz inne zobowiązania Biura wynikające z umów określonych w ust. 3 pkt 2.\"; 42) w art. 90b ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady działania i tryb powoływania Rzecznika Ubezpieczonych. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia prawne możliwości działania oraz zapewnienie ciągłości funkcjonowania Rzecznika Ubezpieczonych.\"."}
{"id":"2000_819_2","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 2. W okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2001 r. aktywa zakładu ubezpieczeń, o których mowa w art. 63 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, mogą być niższe od wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych o 50% wartości udziału reasekuratorów w rezerwach techniczno-ubezpieczeniowych."}
{"id":"2000_819_3","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2000_819_4","title":"Ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: 1) art. 1 pkt 12, pkt 35 i pkt 36 oraz art. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., 2) art. 1 pkt 11, który wchodzi w życie wraz z uzyskaniem przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2000_820_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 31, poz. 384 i Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 55: a) w ust. 1 po pkt 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu: \"4b) dochody z tytułu posiadania oraz zbywania akcji i udziałów spółek, fundacji i innych osób prawnych, nabytych przed dniem 1 stycznia 2000 r. ze środków Funduszu Pracy,\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Za zgodą ministra właściwego do spraw pracy oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Fundusz Pracy może zaciągać kredyty i pożyczki na uzupełnienie środków niezbędnych na wypłatę zasiłków dla bezrobotnych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 4. Łączna kwota zaciągniętych kredytów i pożyczek nie może w żadnym czasie przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 8,33% dochodów Funduszu Pracy, planowanych na dany rok. 5. Okres spłaty kredytów i pożyczek zaciąganych przez Fundusz Pracy nie może przekroczyć trzech miesięcy oraz wykraczać poza rok budżetowy, w którym kredyty lub pożyczki zostały zaciągnięte.\"; 2) w art. 57 w ust. 1 w pkt 31 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 32 w brzmieniu: \"32) spłaty i obsługi kredytów i pożyczek wraz z odsetkami, zaciągniętych przez Fundusz Pracy.\"."}
{"id":"2000_820_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu","text":"Art. 2. W 2000 r.: 1) art. 55 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się również w zakresie dotyczącym zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych, 2) łączna kwota zaciągniętych kredytów i pożyczek, o których mowa w art. 55 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, nie może przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 12,5% dochodów Funduszu Pracy, planowanych na ten rok, 3) okres spłaty kredytów i pożyczek, o którym mowa w art. 55 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, może wykraczać poza rok budżetowy, i może przekroczyć trzy miesiące, nie więcej jednak niż sześć miesięcy, 4) w zakresie określonym w art. 55 ust. 3-5 ustawy, o której mowa w art. 1, nie stosuje się art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778, Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550)."}
{"id":"2000_820_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_839_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 160, poz. 1078, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 96, poz. 1106 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 117) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Obowiązkowy wymiar zajęć wychowania fizycznego dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów wynosi 5 godzin lekcyjnych, a dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych - 4 godziny lekcyjne, w ciągu tygodnia, z zastrzeżeniem art. 61.\"; 2) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. W celu kształcenia młodzieży o szczególnych uzdolnieniach sportowych oraz odpowiednich warunkach zdrowotnych mogą być tworzone klasy lub szkoły sportowe, albo szkoły mistrzostwa sportowego, realizujące programy szkolenia w określonych dyscyplinach sportu. 2. Programy szkolenia, o których mowa w ust. 1, dopuszcza do użytku szkolnego minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\"; 3) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. 1. Przepis art. 19 ust. 2 stosuje się od dnia 1 września 2003 r. 2. Tygodniowy wymiar godzin lekcyjnych obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów, a także dla uczniów klas pierwszych i drugich dotychczasowych szkół ponadpodstawowych oraz uczniów szkół ponadgimnazjalnych wynosi w okresie: 1) do dnia 31 sierpnia 2001 r. - co najmniej 3 godziny, 2) od dnia 1 września 2001 r. - co najmniej 4 godziny. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu, określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne formy realizacji 4 i 5 godziny obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego, mając w szczególności na względzie potrzeby zdrowotne uczniów, specyfikę ich zainteresowań sportowych, warunki realizacji zajęć wychowania fizycznego oraz tradycje sportowe danego środowiska lub szkoły.\"."}
{"id":"2000_839_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 sierpnia 2000 r."}
{"id":"2000_856_1","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady i warunki restrukturyzacji finansowej jednostek górnictwa siarki. 2. Przez jednostki górnictwa siarki, o których mowa w ust. 1, zwane dalej \"jednostkami\", rozumie się: 1) Kopalnie i Zakłady Przetwórcze Siarki \"Siarkopol\" w Tarnobrzegu, 2) Kopalnie i Zakłady Chemiczne Siarki \"Siarkopol\" w Grzybowie, 3) Kopalnię Siarki \"Machów\" w Tarnobrzegu, 4) Kopalnię Siarki \"Grzybów\" w Rzędowie, 5) Przedsiębiorstwo Rekultywacji Terenów Górniczych \"Jeziórko\" w Tarnobrzegu, 6) Kopalnię Siarki \"Basznia\" w Baszni."}
{"id":"2000_856_2","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 2. 1. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 sierpnia 2003 r. odracza się spłatę zobowiązań jednostek z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, które, zgodnie z odrębnymi przepisami, są pokrywane ze środków tych jednostek, oraz spłatę zobowiązań z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 sierpnia 2003 r. odracza się spłatę zobowiązań jednostek z tytułu zaległych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych powstałych do dnia wejścia w życie ustawy. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do jednostek, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3-6. 4. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 sierpnia 2003 r. zwalnia się jednostki, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1-2, od wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa, określonych przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27, z 1993 r. Nr 18, poz. 82, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 oraz z 1995 r. Nr 154, poz. 791), w części stanowiącej równowartość umorzonych zobowiązań, jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z postępowaniem układowym, w rozumieniu przepisów prawa o postępowaniu układowym."}
{"id":"2000_856_3","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 3. Do dnia 31 sierpnia 2003 r. odracza się termin płatności zobowiązań jednostek z tytułu opłat i kar, powstałych do dnia 31 grudnia 1998 r., za: 1) gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian, określonych przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550), 2) za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych określonych przepisami ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), w części stanowiącej dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej."}
{"id":"2000_856_4","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 4. 1. Zobowiązania, o których mowa w art. 2 i art. 3, podlegają spłacie w równych kwartalnych ratach, począwszy od dnia 1 września 2003 r., według następującego harmonogramu: 1) w 2003 r. - 5%, 2) w 2004 r. - 15%, 3) w 2005 r. - 15%, 4) w 2006 r. - 20%, 5) w 2007 r. - 20%, 6) w 2008 r. - 25% ogólnej kwoty zobowiązania na dzień wejścia w życie ustawy. 2. Za okres odroczenia i ratalnej spłaty zobowiązań nie pobiera się odsetek i opłat prolongacyjnych. 3. Odsetki naliczone do dnia wejścia w życie ustawy mogą podlegać umorzeniu na podstawie odrębnych porozumień między stronami, po rozpoczęciu spłaty zobowiązań. 4. Przychody z tytułu umorzenia odsetek nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. 5. Przepisy ust. 1-4 mają zastosowanie do jednostek, które na bieżąco regulują niesporne zobowiązania powstałe po dniu wejścia w życie ustawy, a w odniesieniu do składek potrąconych - zgodnie z odrębnymi przepisami - z przychodów ubezpieczonych, składki te regulują od dnia 1 stycznia 1999 r. 6. Przepisy ust. 1-4 mają zastosowanie do jednostek, które na bieżąco regulują niesporne zobowiązania powstałe po dniu wejścia w życie ustawy w zakresie dotyczącym należności Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jeśli wynikają z ostatecznych decyzji."}
{"id":"2000_856_5","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 5. 1. Zobowiązania z tytułu opłat, o których mowa w art. 3, powstałe przed wejściem w życie ustawy w wyniku działalności likwidowanych zakładów górniczych, podlegają umorzeniu. 2. Przychody z tytułu umorzenia zobowiązań, o których mowa w ust. 1, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych."}
{"id":"2000_856_6","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 6. W jednostkach za koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107 poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i poz. 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i poz. 1121, z 1999 r. Nr 49, poz. 484, Nr 62, poz. 689 i Nr 95, poz. 1101 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 488), uznaje się: 1) rezerwy tworzone w ciągu roku obrachunkowego w ciężar kosztów na wypłatę świadczeń (nagród) przysługujących na podstawie § 3 ust. 2 i § 22 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta Górnika (Dz.U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13), 2) nieumorzoną wartość likwidowanego majątku kopalń, w stosunku do których podjęta została decyzja o całkowitej lub częściowej likwidacji."}
{"id":"2000_856_7","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 7. 1. Rada Ministrów przedstawi corocznie Sejmowi w projekcie budżetu państwa propozycję odpowiedniej kwoty dotacji dla jednostek, o których mowa w art. 1. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wykorzystania środków budżetowych przeznaczonych na restrukturyzację górnictwa siarki, w szczególności na: 1) likwidację w całości lub w części zakładów górniczych oraz osłony socjalne dla zwalnianych pracowników, 2) usuwanie szkód powstałych na terenach gmin w wyniku eksploatacji górniczej prowadzonej w przeszłości przez będące w likwidacji bądź zlikwidowane kopalnie."}
{"id":"2000_856_8","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 8. Do zobowiązań, o których mowa w art. 2 ust. 1 i ust. 2, nie stosuje się przepisów art. 24 ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 118)."}
{"id":"2000_856_9","title":"Ustawa z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_857_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271) w księdze trzeciej \"Zobowiązania\" wprowadza się następujące zmiany: 1) po tytule XVII dodaje się tytuł XVII{1} w brzmieniu: \"Tytuł XVII{1} Umowa leasingu \"Art. 709{1}. Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego."}
{"id":"2000_857_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 2. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do umów leasingu zawartych przed dniem jej wejścia w życie. 2. Do umów agencyjnych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Do umów agencyjnych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy tej ustawy po upływie roku od dnia jej wejścia w życie, jeżeli umowy te zostały zawarte pomiędzy osobami, o których mowa w art. 758 § 1 Kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2000_857_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{18}. Do umowy, przez którą jedna strona zobowiązuje się oddać rzecz stanowiącą jej własność do używania albo do używania i pobierania pożytków drugiej stronie, a druga strona zobowiązuje się zapłacić właścicielowi rzeczy w umówionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej wartości rzeczy w chwili zawarcia tej umowy stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego tytułu.\"; 2) tytuł XXIII \"Umowa agencyjna\" otrzymuje brzmienie: \"Tytuł XXIII Umowa agencyjna"}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{17}. Do odpowiedzialności finansującego za wady rzeczy powstałe na skutek okoliczności, za które finansujący ponosi odpowiedzialność, uprawnień i obowiązków stron w razie dochodzenia przez osobę trzecią przeciwko korzystającemu roszczeń dotyczących rzeczy, odpowiedzialności korzystającego i osoby trzeciej wobec finansującego w razie oddania rzeczy tej osobie przez korzystającego do używania, zabezpieczenia rat leasingu i świadczeń dodatkowych korzystającego, zwrotu rzeczy przez korzystającego po zakończeniu leasingu oraz do ulepszenia rzeczy przez korzystającego stosuje się odpowiednio przepisy o najmie, a do zapłaty przez korzystającego rat przed terminem płatności stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży na raty."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{16}. Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{15}. W razie wypowiedzenia przez finansującego umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{13}. §1. Korzystający obowiązany jest płacić raty w terminach umówionych. §2. Jeżeli korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty, finansujący powinien wyznaczyć na piśmie korzystającemu odpowiedni termin dodatkowy do zapłacenia zaległości z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystającego są nieważne."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{12}. §1. Bez zgody finansującego korzystający nie może oddać rzeczy do używania osobie trzeciej. §2. W razie naruszenia obowiązku określonego w § 1, finansujący może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{10}. Bez zgody finansującego korzystający nie może czynić w rzeczy zmian, chyba że wynikają one z przeznaczenia rzeczy."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{9}. Korzystający powinien używać rzeczy i pobierać jej pożytki w sposób określony w umowie leasingu, a gdy umowa tego nie określa w sposób odpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{14}. §1. W razie zbycia rzeczy przez finansującego nabywca wstępuje w stosunek leasingu na miejsce finansującego. §2. Finansujący powinien niezwłocznie zawiadomić korzystającego o zbyciu rzeczy."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{7}. §1. Korzystający obowiązany jest utrzymywać rzecz w należytym stanie, w szczególności dokonywać jej konserwacji i napraw niezbędnych do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem jej zużycia wskutek prawidłowego używania oraz ponosić ciężary związane z własnością lub posiadaniem rzeczy. §2. Jeżeli w umowie leasingu nie zostało zastrzeżone, że konserwacji i napraw rzeczy dokonuje osoba mająca określone kwalifikacje, korzystający powinien niezwłocznie zawiadomić finansującego o konieczności dokonania istotnej naprawy rzeczy. §3. Korzystający obowiązany jest umożliwić finansującemu sprawdzenie rzeczy w zakresie określonym w § 1 i 2."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{6}. Jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający obowiązany jest ponosić koszty ubezpieczenia rzeczy od jej utraty w czasie trwania leasingu, w braku odmiennego postanowienia umownego, koszty te obejmują składkę z tytułu ubezpieczenia na ogólnie przyjętych warunkach."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{5}. §1. Jeżeli po wydaniu korzystającemu rzecz została utracona z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, umowa leasingu wygasa. §2. Korzystający powinien niezwłocznie zawiadomić finansującego o utracie rzeczy. §3. Jeżeli umowa leasingu wygasła z przyczyn określonych w § 1, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy, a także naprawienia szkody."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{4}. §1. Finansujący powinien wydać korzystającemu rzecz w takim stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili wydania finansującemu przez zbywcę. §2. Finansujący nie odpowiada wobec korzystającego za przydatność rzeczy do umówionego użytku. §3. Finansujący obowiązany jest wydać korzystającemu razem z rzeczą odpis umowy ze zbywcą lub odpisy innych posiadanych dokumentów dotyczących tej umowy, w szczególności odpis dokumentu gwarancyjnego co do jakości rzeczy, otrzymanego od zbywcy lub producenta."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{3}. Jeżeli rzecz nie zostanie wydana korzystającemu w ustalonym terminie na skutek okoliczności, za które ponosi on odpowiedzialność, umówione terminy płatności rat pozostają niezmienione."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{11}. Jeżeli mimo upomnienia na piśmie przez finansującego, korzystający narusza obowiązki określone w art. 7097 § 1 lub w art. 7099 albo nie usunie zmian w rzeczy dokonanych z naruszeniem art. 70910, finansujący może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{2}. Umowa leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności."}
{"id":"2000_857_709","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 709{8}. §1. Finansujący nie odpowiada wobec korzystającego za wady rzeczy, chyba że wady te powstały na skutek okoliczności, za które finansujący ponosi odpowiedzialność. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystającego są nieważne. §2. Z chwilą zawarcia przez finansującego umowy ze zbywcą z mocy ustawy przechodzą na korzystającego uprawnienia z tytułu wad rzeczy przysługujące finansującemu względem zbywcy, za wyjątkiem uprawnienia odstąpienia przez finansującego od umowy ze zbywcą. §3. Wykonanie przez korzystającego uprawnień określonych w § 2, nie wpływa na jego obowiązki wynikające z umowy leasingu, chyba że finansujący odstąpi od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy. §4. Korzystający może żądać odstąpienia przez finansującego od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy, jeżeli uprawnienie finansującego do odstąpienia wynika z przepisów prawa lub umowy ze zbywcą. Bez zgłoszenia żądania przez korzystającego finansujący nie może odstąpić od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy. §5. W razie odstąpienia przez finansującego od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy, umowa leasingu wygasa. Finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz umowy ze zbywcą."}
{"id":"2000_857_758","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 758{2}. Każda ze stron może żądać od drugiej pisemnego potwierdzenia treści umowy oraz postanowień ją zmieniających lub uzupełniających. Zrzeczenie się tego uprawnienia jest nieważne."}
{"id":"2000_857_758","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 758. §1. Przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. §2. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie."}
{"id":"2000_857_758","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 758{1}. §1. Jeżeli sposób wynagrodzenia nie został w umowie określony, agentowi należy się prowizja. §2. Prowizją jest wynagrodzenie, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów. §3. Jeżeli wysokość prowizji nie została w umowie określona, należy się ona w wysokości zwyczajowo przyjętej w stosunkach danego rodzaju, w miejscu działalności prowadzonej przez agenta, a w razie niemożności ustalenia prowizji w ten sposób, agentowi należy się prowizja w odpowiedniej wysokości, uwzględniającej wszystkie okoliczności bezpośrednio związane z wykonaniem zleconych mu czynności."}
{"id":"2000_857_759","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 759. W razie wątpliwości poczytuje się, że agent jest upoważniony do przyjmowania dla dającego zlecenie zapłaty za świadczenie, które spełnia za dającego zlecenie, oraz do przyjmowania dla niego świadczeń, za które płaci, jak również do odbierania zawiadomień o wadach oraz oświadczeń dotyczących wykonania umowy, którą zawarł w imieniu dającego zlecenie."}
{"id":"2000_857_760","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 760. Każda ze stron obowiązana jest do zachowania lojalności wobec drugiej."}
{"id":"2000_857_760","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 760{1}. §1. Agent obowiązany jest w szczególności przekazywać wszelkie informacje mające znaczenie dla dającego zlecenie oraz przestrzegać jego wskazówek uzasadnionych w danych okolicznościach, a także podejmować, w zakresie prowadzonych spraw, czynności potrzebne do ochrony praw dającego zlecenie. §2. Postanowienia umowy sprzeczne z treścią § 1 są nieważne."}
{"id":"2000_857_760","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 760{2}. §1. Dający zlecenie obowiązany jest przekazywać agentowi dokumenty i informacje potrzebne do prawidłowego wykonania umowy. §2. Dający zlecenie obowiązany jest w rozsądnym czasie zawiadomić agenta o przyjęciu lub odrzuceniu propozycji zawarcia umowy oraz o niewykonaniu umowy, przy zawarciu której agent pośredniczył lub którą zawarł w imieniu dającego zlecenie. §3. Dający zlecenie obowiązany jest zawiadomić w rozsądnym czasie agenta o tym, że liczba umów, których zawarcie przewiduje lub wartość ich przedmiotu będzie znacznie niższa niż ta, której agent mógłby się normalnie spodziewać. §4. Postanowienia umowy sprzeczne z treścią § 1-3 są nieważne."}
{"id":"2000_857_760","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 760{3}. W razie gdy agent zawierający umowę w imieniu dającego zlecenie nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, umowę uważa się za potwierdzoną, jeżeli dający zlecenie niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o zawarciu umowy nie oświadczy klientowi, że umowy nie potwierdza."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761. §1. Agent może żądać prowizji od umów zawartych w czasie trwania umowy agencyjnej, jeżeli do ich zawarcia doszło w wyniku jego działalności lub jeżeli zostały one zawarte z klientami pozyskanymi przez agenta poprzednio dla umów tego samego rodzaju. §2. Jeżeli agentowi zostało przyznane prawo wyłączności w odniesieniu do oznaczonej grupy klientów lub obszaru geograficznego, a w czasie trwania umowy agencyjnej została bez udziału agenta zawarta umowa z klientem z tej grupy lub obszaru, agent może żądać prowizji od tej umowy. Dający zlecenie obowiązany jest w rozsądnym czasie zawiadomić agenta o zawarciu takiej umowy."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761{1}. §1. Agent może żądać prowizji od umowy zawartej po rozwiązaniu umowy agencyjnej, jeżeli - przy spełnieniu przesłanek z art. 761 - propozycję zawarcia umowy dający zlecenie lub agent otrzymał od klienta przed rozwiązaniem umowy agencyjnej. §2. Agent może żądać prowizji od umowy zawartej po rozwiązaniu umowy agencyjnej także wtedy, gdy do jej zawarcia doszło w przeważającej mierze w wyniku jego działalności w okresie trwania umowy agencyjnej, a zarazem w rozsądnym czasie od jej rozwiązania."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761{6}. Przepisy art. 761-7615 stosuje się w razie gdy prowizja stanowi całość lub część wynagrodzenia, chyba że strony uzgodniły stosowanie tych przepisów do innego rodzaju wynagrodzenia."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761{3}. §1. W braku odmiennego postanowienia umowy agencyjnej agent nabywa prawo do prowizji z chwilą, w której dający zlecenie powinien był, zgodnie z umową z klientem, spełnić świadczenie albo faktycznie je spełnił, albo też swoje świadczenie spełnił klient. Jednakże strony nie mogą umówić się, że agent nabywa prawo do prowizji później niż w chwili, w której klient spełnił świadczenie albo powinien był je spełnić, gdyby dający zlecenie spełnił świadczenie. §2. Jeżeli umowa zawarta pomiędzy dającym zlecenie i klientem ma być wykonywana częściami, agent nabywa prawo do prowizji w miarę wykonywania tej umowy. §3. Roszczenie o zapłatę prowizji staje się wymagalne z upływem ostatniego dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym agent nabył prawo do prowizji. Postanowienie umowy mniej korzystne dla agenta jest nieważne."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761{4}. Agent nie może żądać prowizji, gdy oczywiste jest, że umowa z klientem nie zostanie wykonana na skutek okoliczności, za które dający zlecenie nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli zaś prowizja została już agentowi wypłacona, podlega ona zwrotowi. Postanowienie umowy agencyjnej mniej korzystne dla agenta jest nieważne."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761{5}. §1. Dający zlecenie obowiązany jest złożyć agentowi oświadczenie zawierające dane o należnej mu prowizji nie później niż w ostatnim dniu miesiąca następującego po kwartale, w którym agent nabył prawo do prowizji. Oświadczenie to powinno wskazywać wszystkie dane stanowiące podstawę do obliczenia wysokości należnej prowizji. Postanowienie umowy agencyjnej mniej korzystne dla agenta jest nieważne. §2. Agent może domagać się udostępnienia informacji potrzebnych do ustalenia, czy wysokość należnej mu prowizji została prawidłowo obliczona, w szczególności może domagać się wyciągów z ksiąg handlowych dającego zlecenie albo żądać, aby wgląd i wyciąg z tych ksiąg został zapewniony biegłemu rewidentowi wybranemu przez strony. Postanowienie umowy agencyjnej mniej korzystne dla agenta jest nieważne. §3. W razie nieudostępnienia agentowi informacji, o których mowa w § 2, agent może domagać się ich udostępnienia w drodze powództwa wytoczonego w okresie sześciu miesięcy od dnia zgłoszenia żądania dającemu zlecenie. §4. W razie nieosiągnięcia przez strony porozumienia co do wyboru biegłego rewidenta, o którym mowa w § 2, agent może domagać się, w drodze powództwa wytoczonego w okresie sześciu miesięcy od dnia zgłoszenia żądania dającemu zlecenie, dokonania wglądu i wyciągu z ksiąg przez biegłego wskazanego przez sąd."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761{7}. §1. W umowie agencyjnej zawartej w formie pisemnej można zastrzec, że agent za odrębnym wynagrodzeniem (prowizja del credere), w uzgodnionym zakresie, odpowiada za wykonanie zobowiązania przez klienta. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, agent odpowiada za to, że klient spełni świadczenie. W razie niezachowania formy pisemnej poczytuje się umowę agencyjną za zawartą bez tego zastrzeżenia. §2. Odpowiedzialność agenta może dotyczyć tylko oznaczonej umowy lub umów z oznaczonym klientem, przy których zawarciu pośredniczył albo które zawarł w imieniu dającego zlecenie."}
{"id":"2000_857_761","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 761{2}. Agent nie może żądać prowizji, o której mowa w art. 761, jeżeli prowizja ta należy się zgodnie z art. 7611 poprzedniemu agentowi, chyba że z okoliczności wynika, że względy słuszności przemawiają za podziałem prowizji między obu agentów."}
{"id":"2000_857_762","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 762. W braku odmiennego postanowienia umowy agent może domagać się zwrotu wydatków związanych z wykonaniem zlecenia tylko o tyle, o ile były uzasadnione i o ile ich wysokość przekracza zwykłą w danych stosunkach miarę."}
{"id":"2000_857_763","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 763. Dla zabezpieczenia roszczenia o wynagrodzenie oraz o zwrot wydatków i zaliczek udzielonych dającemu zlecenie agentowi przysługuje ustawowe prawo zastawu na rzeczach i papierach wartościowych dającego zlecenie, otrzymanych w związku z umową agencyjną, dopóki przedmioty te znajdują się u niego lub osoby, która je dzierży w jego imieniu, albo dopóki może nimi rozporządzać za pomocą dokumentów."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{9}. Do umowy o treści określonej w art. 758 § 1, zawartej z agentem przez osobę nie będącą przedsiębiorcą stosuje się przepisy niniejszego tytułu, z wyłączeniem art. 761-761{2}, art. 761{5} oraz art. 764{3}-764{8}.\"."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{8}. Jeżeli agent wypowiedział umowę na skutek okoliczności, za które odpowiedzialność ponosi dający zlecenie, może on zwolnić się z obowiązku przestrzegania ograniczenia działalności konkurencyjnej przez złożenie dającemu zlecenie oświadczenia na piśmie przed upływem miesiąca od dnia wypowiedzenia."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{7}. Dający zlecenie może do dnia rozwiązania umowy odwołać ograniczenie działalności konkurencyjnej z takim skutkiem, że po upływie sześciu miesięcy od chwili odwołania jest on zwolniony z obowiązku wypłacania sumy, o której mowa w art. 764{6} § 3 i 4. Odwołanie ograniczenia działalności konkurencyjnej wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{6}. §1. Strony mogą, w formie pisemnej pod rygorem nieważności, ograniczyć działalność agenta mającą charakter konkurencyjny na okres po rozwiązaniu umowy agencyjnej (ograniczenie działalności konkurencyjnej). Ograniczenie jest ważne, jeżeli dotyczy grupy klientów lub obszaru geograficznego, objętych działalnością agenta oraz rodzaju towarów lub usług stanowiących przedmiot umowy. §2. Ograniczenie działalności konkurencyjnej nie może być zastrzeżone na okres dłuższy niż dwa lata od rozwiązania umowy. §3. Dający zlecenie obowiązany jest do wypłacania agentowi odpowiedniej sumy pieniężnej za ograniczenie działalności konkurencyjnej w czasie jego trwania, chyba że co innego wynika z umowy albo że umowa agencyjna została rozwiązana na skutek okoliczności, za które agent ponosi odpowiedzialność. §4. Jeżeli wysokość sumy, o której mowa w § 3, nie została w umowie określona, należy się suma w wysokości odpowiedniej do korzyści osiągniętych przez dającego zlecenie na skutek ograniczenia działalności konkurencyjnej oraz utraconych z tego powodu możliwości zarobkowych agenta."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{5}. Do czasu rozwiązania umowy strony nie mogą umówić się w sposób odbiegający na niekorzyść agenta od postanowień art. 7643 i art. 7644."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{2}. §1. Umowa agencyjna, chociażby była zawarta na czas oznaczony, może być wypowiedziana bez zachowania terminów wypowiedzenia z powodu niewykonania obowiązków przez jedną ze stron w całości lub znacznej części, a także w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności. §2. Jeżeli wypowiedzenia dokonano na skutek okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność druga strona, jest ona zobowiązana do naprawienia szkody poniesionej przez wypowiadającego w następstwie rozwiązania umowy."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{3}. §1. Po rozwiązaniu umowy agencyjnej agent może żądać od dającego zlecenie świadczenia wyrównawczego, jeżeli w czasie trwania umowy agencyjnej pozyskał nowych klientów lub doprowadził do istotnego wzrostu obrotów z dotychczasowymi klientami, a dający zlecenie czerpie nadal znaczne korzyści z umów z tymi klientami. Roszczenie to przysługuje agentowi, jeżeli biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności, a zwłaszcza utratę przez agenta prowizji od umów zawartych przez dającego zlecenie z tymi klientami, przemawiają za tym względy słuszności. §2. Świadczenie wyrównawcze nie może przekroczyć wysokości wynagrodzenia agenta za jeden rok, obliczonego na podstawie średniego rocznego wynagrodzenia uzyskanego w okresie ostatnich pięciu lat. Jeżeli umowa agencyjna trwała krócej niż pięć lat, wynagrodzenie to oblicza się z uwzględnieniem średniej z całego okresu jej trwania. §3. Uzyskanie świadczenia wyrównawczego nie pozbawia agenta możności dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych. §4. W razie śmierci agenta, świadczenia wyrównawczego, o którym mowa w § 1, mogą żądać jego spadkobiercy. §5. Możliwość dochodzenia roszczenia o świadczenie wyrównawcze zależy od zgłoszenia przez agenta lub jego spadkobierców odpowiedniego żądania wobec dającego zlecenie przed upływem roku od rozwiązania umowy."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{1}. §1. Umowa zawarta na czas nieoznaczony może być wypowiedziana na miesiąc naprzód w pierwszym roku, na dwa miesiące naprzód w drugim roku oraz na trzy miesiące naprzód w trzecim i następnych latach trwania umowy. Ustawowe terminy wypowiedzenia nie mogą być skracane. §2. Ustawowe terminy wypowiedzenia mogą zostać umownie przedłużone, z tym że termin ustalony dla dającego zlecenie nie może być krótszy niż termin ustalony dla agenta. Przedłużenie terminu dla agenta powoduje takie samo przedłużenie dla dającego zlecenie. §3. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, termin wypowiedzenia upływa z końcem miesiąca kalendarzowego. §4. Przepisy § 1-3 mają zastosowanie do umowy zawartej na czas oznaczony, a przekształconej z mocy art. 764 w umowę zawartą na czas nieoznaczony. Okres, na jaki umowa na czas oznaczony była zawarta, uwzględnia się przy ustalaniu terminu wypowiedzenia."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764. Umowę zawartą na czas oznaczony, a wykonywaną przez strony po upływie terminu, na jaki została zawarta, poczytuje się za zawartą na czas nieoznaczony."}
{"id":"2000_857_764","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny","text":"Art. 764{4}. Świadczenie wyrównawcze nie przysługuje agentowi jeżeli: 1) dający zlecenie wypowiedział umowę na skutek okoliczności, za które odpowiedzialność ponosi agent, usprawiedliwiających wypowiedzenie umowy bez zachowania terminów wypowiedzenia, 2) agent wypowiedział umowę, chyba że wypowiedzenie jest uzasadnione okolicznościami, za które odpowiada dający zlecenie albo jest usprawiedliwione wiekiem, ułomnością lub chorobą agenta, a względy słuszności nie pozwalają domagać się od niego dalszego wykonywania czynności agenta, 3) agent za zgodą dającego zlecenie, przeniósł na inną osobę swoje prawa i obowiązki wynikające z umowy."}
{"id":"2000_85_1","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 1. 1. Dochody budżetu państwa ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 1, na kwotę 140.909.815 tys. zł. 2. Wydatki budżetu państwa ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 2, na kwotę nie większą niż 156.309.815 tys. zł. 3. Deficyt budżetu państwa ustala się na kwotę nie większą niż 15.400.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_10","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 10. 1. Przychody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych i środków specjalnych wynoszą: 1) przychody własne 4.486.144 tys. zł, 2) dotacje z budżetu, w ujęciu kasowym 29.798 tys. zł, 3) wydatki, bez wpłat do budżetu 4.365.820 tys. zł, 4) wpłaty do budżetu, w ujęciu kasowym 97.057 tys. zł. 2. Zestawienie przychodów własnych, dotacji z budżetu państwa, wydatków oraz wpłat do budżetu państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych i środków specjalnych, w podziale na części budżetowe, określa załącznik nr 5."}
{"id":"2000_85_11","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 11. Ustala się plany finansowe państwowych funduszy celowych, zgodnie z załącznikiem nr 6."}
{"id":"2000_85_12","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 12. Wykaz inwestycji wieloletnich określa załącznik nr 7."}
{"id":"2000_85_13","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 13. Dotacje celowe na finansowanie zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, określa załącznik nr 8."}
{"id":"2000_85_14","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 14. Ustala się dotacje celowe na dofinansowanie zadań własnych gmin polegających na wypłacie dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119 oraz z 1999 r. Nr 111, poz. 1281) w wysokości 550.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_15","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 15. Ustala się ogólną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 651.700 tys. zł, z tego na dopłaty do: 1) krajowych przewozów pasażerskich na wyrównanie przewoźnikom kolejowym utraconych przychodów z tytułu honorowania ustawowych uprawnień do ulgowych i bezpłatnych przejazdów, o których mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), z wyłączeniem uprawnień, o których mowa w art. 43 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 527 i 528), przy czym kwota ta nie uwzględnia podatku od towarów i usług 607.660 tys. zł, 2) podręczników szkolnych do kształcenia zawodowego i podręczników akademickich 11.540 tys. zł, 3) samochodów osobowych sprzedawanych w ramach przedpłat 3.800 tys. zł, 4) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych 19.700 tys. zł, 5) utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych 9.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_16","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 16. Ustala się dotacje przedmiotowe na dofinansowanie kosztów niektórych zadań w zakresie postępu biologicznego w rolnictwie, upowszechniania doradztwa rolniczego, zwalczania zakaźnych chorób zwierząt, w tym wykupu krów chorych na białaczkę oraz badań pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego, monitoringu jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych, prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa, nawozów wapniowych, chemizacji rolnictwa i ochrony roślin uprawnych, produkcji rolnej metodami ekologicznymi, monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu - w wysokości 446.588 tys. zł."}
{"id":"2000_85_17","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 17. Wykaz jednostek, dla których zaplanowano dotacje podmiotowe oraz kwoty dotacji zawiera załącznik nr 9."}
{"id":"2000_85_18","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 18. Zestawienie dotacji dla państwowych agencji i fundacji z udziałem Skarbu Państwa zawiera załącznik nr 10."}
{"id":"2000_85_19","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 19. 1. Upoważnia się Wojewodę Lubuskiego do przekazania dotacji podmiotowej w wy-sokości 2.682 tys. zł na działalność Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki S.A. 2. Zobowiązuje się Radę Ministrów do przekazania komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu sprawozdania Wojewody Lubuskiego z wykorzystania środków dotacji, o której mowa w ust. 1, w terminie określonym dla przedłożenia sprawozdania z wykonania budżetu państwa."}
{"id":"2000_85_2","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 2. Środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi oraz wydatki nimi finansowane w kwocie 2.488.464 tys. zł, określa załącznik nr 3."}
{"id":"2000_85_20","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 20. Ustala się kwotę dotacji na inwestycje realizowane przez przedsiębiorstwo \"Polskie Koleje Państwowe\", na liniach kolejowych o państwowym znaczeniu, w wysokości 480.430 tys. zł."}
{"id":"2000_85_21","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 21. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwy w wysokości: 1) 60.620 tys. zł - na dotacje przeznaczone na wspieranie realizacji lokalnych programów restrukturyzacyjnych, 2) 50.300 tys. zł - na dotacje przeznaczone na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, realizowanych jako zadania własne gmin w systemie robót publicznych w powiatach (gminach) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, 3) 456.000 tys. zł - na usuwanie skutków powodzi, 4) 536.608 tys. zł - finansowane kredytem na usuwanie skutków powodzi, 5) 427.543 tys. zł - finansowane kredytami na infrastrukturę drogową i portową, 6) 234.270 tys. zł - finansowane kredytem na program aktywizacji obszarów wiejskich, 7) 12.300 tys. zł - na dotacje przeznaczone na dofinansowanie inwestycji określonych w programie współpracy przygranicznej, 8) 30.610 tys. zł - na budowę i modernizację drogowych przejść granicznych, w tym międzynarodowego przejścia granicznego w Kuźnicy. 2. Podziału rezerw wymienionych w ust. 1 dokonuje minister właściwy do spraw finansów w porozumieniu z właściwymi dysponentami części budżetowych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego."}
{"id":"2000_85_22","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 22. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 100.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_23","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 23. 1. Ustala się limity zatrudnienia, wynagrodzenia i rezerwę na podwyżki dla pracowników państwowej sfery budżetowej, zgodnie z załącznikami nr 11 i 12. 2. Kwoty bazowe, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255) wynoszą dla: 1) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, członków korpusu służby cywilnej, etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, asesorów i aplikantów sądowych i prokuratorskich oraz funkcjonariuszy Służby Celnej 1.490,30 zł, 2) sędziów i prokuratorów - 1.211,50 zł, 3) żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy podjęli służbę przed dniem 1 stycznia 1999 r. - 1.211,50 zł, 4) żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy, którzy podjęli służbę po dniu 1 stycznia 1999 r. - 1.446,70 zł. 3. Średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej wynosi 106,7%. 4. Tworzy się rezerwy dla państwowych jednostek budżetowych na: 1) zwiększenia wynikające ze zmian organizacyjnych i nowych zadań: a) wynagrodzeń - w wysokości 9.600 tys. zł, b) limitów zatrudnienia dla 400 osób, 2) zwiększenie wynagrodzeń - w wysokości 5.200 tys. zł - przeznaczonych na: a) wypłaty wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, b) wypłaty nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych, odpraw związanych z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz ekwiwalentów za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy dla: - osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, - jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których limit zatrudnienia nie przekracza 50 osób. 5. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej nastąpi od dnia 1 stycznia 2000 r. 6. Podziału rezerwy, o której mowa w ust. 1, dokona Rada Ministrów. 7. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania przeniesień kwoty środków na uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy pomiędzy częściami i działami odpowiednio na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa."}
{"id":"2000_85_24","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 24. Ustala się dla służby cywilnej: 1) limit mianowań urzędników 2800 osób, 2) limity i środki na wynagrodzenia - w wysokości 2.400.089 tys. zł, 3) środki na szkolenia - w wysokości 17.506 tys. zł."}
{"id":"2000_85_25","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 25. Ustala się wskaźniki, o których mowa w art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802): 1) wzrost emerytur i rent - 6,0%, 2) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w odniesieniu do średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem 100,3%, 3) wskaźnik waloryzacji emerytur i rent od dnia 1 czerwca 2000 r. - 104,3%, 4) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów - 105,4%, 5) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem 105,7%, 6) średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej - 107,7%."}
{"id":"2000_85_26","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 26. Wysokość odpisu, o którym mowa w art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162 poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875), wynosi 2.734.200 tys. zł."}
{"id":"2000_85_27","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 27. Kwota wydatków na prewencję rentową, o których mowa w art. 57 ustawy wymienionej w art. 26, wynosi 87.310 tys. zł."}
{"id":"2000_85_28","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 28. Należności, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 26, z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek na otwarte fundusze emerytalne ustala się na 0,76% przypisu składek."}
{"id":"2000_85_29","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 29. Prognozowane na 2000 r. przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej wynosi 1.826 zł."}
{"id":"2000_85_3","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 3. Ustala się przychody budżetu państwa na kwotę 118.243.846 tys. zł, a rozchody budżetu państwa na kwotę nie większą niż 102.843.846 tys. zł, z tytułów wymienionych w załączniku nr 4."}
{"id":"2000_85_30","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 30. Odpis od funduszu emerytalno-rentowego na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wynosi 331.200 tys. zł."}
{"id":"2000_85_31","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 31. Wpływy, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 106, poz. 673), określa się na kwotę 11.000.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_32","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 32. Ustala się etaty Policji w liczbie 102.795."}
{"id":"2000_85_33","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 33. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983) ustala się wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem oraz ochroną dróg krajowych, wojewódzkich i powiatowych a także zarządzaniem nimi - w wysokości 3.860.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_34","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 34. 1. Wydatki budżetowe w kwocie 1.459.233 tys. zł, ujęte w budżecie państwa w części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej, przeznaczone na realizację programów modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, nie mogą być wykorzystane na inne cele. 2. W przypadku wystąpienia oszczędności w wydatkach planowanych w dziale obrona narodowa upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia na realizację programów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_85_35","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 35. Przychody z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego przeznaczone na jego restrukturyzację a także na proces modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, określa się na kwotę 95.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_36","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 36. 1. Wydatki budżetowe w kwocie 1.826.500 tys. zł, ujęte w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, przeznacza się na realizację programów: 1) reformy górnictwa węgla kamiennego w kwocie 1.786.500 tys. zł, z tego na: a) likwidację kopalń 454.500 tys. zł, b) restrukturyzację zatrudnienia 1.118.700 tys. zł, w tym: na spłatę pożyczek zaciągniętych w Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. 50.000 tys. zł, c) usuwanie szkód górniczych wywołanych reaktywacją starych zrobów 30.000 tys. zł, d) ekwiwalenty pieniężne za deputaty węglowe dla emerytów i rencistów górnictwa wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 100.000 tys. zł, e) deputaty węglowe przysługujące emerytom i rencistom górniczym kopalń całkowicie likwidowanych 29.000 tys. zł, f) renty wyrównawcze przysługujące od kopalń całkowicie likwidowanych 20.000 tys. zł, g) tworzenie nowych miejsc pracy w gminach górniczych 20.000 tys. zł, h) monitorowanie przebiegu postępowania oddłużeniowego, zmian stanu zatrudnienia oraz nadzorowanie i kontrolę wydatkowania środków budżetowych 9.800 tys. zł, i) utrzymanie biur pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. 2.500 tys. zł, j) obsługę wypłat ekwiwalentów, o których mowa w lit. d), dokonywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 2.000 tys. zł, 2) restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali - na restrukturyzację zatrudnienia w kwocie 40.000 tys. zł. 2. Wydatki określone w ust. 1 nie mogą być wykorzystane na inne cele. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb udzielania i sposób wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle hutnictwa żelaza i stali oraz warunki uzyskania uprawnień, zasady i tryb przyznawania, ustalania kwot, obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników przemysłu hutnictwa żelaza i stali w ramach dotacji ujętych w budżecie państwa w części, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_85_37","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 37. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania oraz sposób wykorzystania dotacji w kwocie 170.730 tys. zł, przeznaczonej dla górnictwa siarki, soli, rud cynku i ołowiu, barytu i węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową, ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego oraz ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, warunki uzyskania uprawnień, sposób obliczania oraz szczegółowe zasady i tryb wypłacania osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych i zasiłków socjalnych dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa, o którym mowa w ust. 1, w ramach dotacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_85_38","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 38. 1. Upoważnia się dysponentów części budżetu państwa, w których zostały zaplanowane niepodatkowe dochody budżetu państwa, do: 1) odpłatnego zlecania jednostkom organizacyjnym, innym niż organy administracji państwowej, w tym również bankom, poboru niepodatkowych należności budżetu państwa z tytułu: a) przejściowego wykupu odsetek od kredytów mieszkaniowych, b) spłat pożyczek ze zniesionych funduszy celowych, 2) przeznaczenia do 4% dochodów, zrealizowanych w trybie określonym w pkt 1, na pokrycie kosztów związanych z poborem tych dochodów. 2. Upoważnia się państwowe jednostki budżetowe realizujące, w drodze egzekucji administracyjnej, dochody budżetu państwa (nie będące podatkami) do przeznaczania 5% uzyskanych dochodów na opłacenie należnej organom egzekucyjnym opłaty określonej w art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126)."}
{"id":"2000_85_39","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 39. Dochody uzyskane ze sprzedaży lub likwidacji sprzętu stanowiącego wyposażenie jednostek Służby Więziennej, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu oraz komend głównych i wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej i Policji przeznacza się w 95% na pokrycie kosztów sprzedaży, likwidacji sprzętu i jego odtworzenia, a 5% przekazuje się do budżetu państwa."}
{"id":"2000_85_4","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 4. Źródłem pokrycia pożyczkowych potrzeb budżetu państwa, w tym deficytu budżetu państwa, są środki pozostające na rachunku budżetu państwa w dniu 31 grudnia 1999 r., przychody z tytułu sprzedaży skarbowych papierów wartościowych, przychody z prywatyzacji, w tym uzyskane w 1999 r., przychody z tytułu kredytów i pożyczek zagranicznych oraz przychody z innych tytułów."}
{"id":"2000_85_40","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 40. Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, określonej w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636)."}
{"id":"2000_85_41","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 41. 1. W 2000 r. będą realizowane zobowiązania budżetu państwa z tytułu dopłat do należnego bankom oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r. na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów: 1) z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu udzielania kredytobiorcom pomocy ze środków budżetowych w 1991 r. w spłacie części należnego bankom oprocentowania od kredytów (Dz.U. Nr 50, poz. 217), 2) z dnia 3 marca 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1992 (Dz.U. Nr 24, poz. 102), 3) z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1993 (Dz.U. Nr 30, poz. 137). 2. Minister właściwy do spraw finansów zawrze odpowiednie umowy na dopłaty, o których mowa w ust. 1, do kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r."}
{"id":"2000_85_42","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 42. Łączna kwota wpłat gmin, o której mowa w art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) - wynosi 132.649 tys. zł."}
{"id":"2000_85_43","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 43. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymać dotacje celowe na dofinansowanie bieżących zadań własnych, związanych z: 1) kosztami wdrożenia reformy systemu oświaty, 2) realizacją programu ograniczania ubóstwa wśród dzieci i młodzieży oraz na stypendia dla uczniów szczególnie uzdolnionych, 3) poprawą warunków nauczania w szkołach wiejskich i remontami szkół oraz pomocą stypendialną dla młodzieży wiejskiej, 4) usuwaniem skutków powodzi, 5) kosztami wdrażania programów restrukturyzacyjnych i osłonowych w ochronie zdrowia. 2. Środki na zadania, o których mowa w ust. 1, ujęte są w rezerwach celowych. 3. Podziału środków, o których mowa w ust. 1, na poszczególne jednostki samorządu terytorialnego dokonują: 1) minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z wojewodami - w odniesieniu do środków, o których mowa w pkt 1-3, 2) minister właściwy do spraw zdrowia - w odniesieniu do środków, o których mowa w pkt 5. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin, powiatów i województw oraz szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 4."}
{"id":"2000_85_44","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 44. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania w ciągu roku wzajemnych przeniesień wydatków planowanych na obsługę długu publicznego pomiędzy częściami przeznaczonymi na obsługę długu zagranicznego oraz obsługę długu krajowego."}
{"id":"2000_85_45","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 45. 1. W przypadku wystąpienia oszczędności w dotacji przedmiotowej, o której mowa w art. 15 pkt 1, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia na dotację celową na dofinansowanie zadań bieżących samorządów województw w zakresie organizowania i dotowania kolejowych przewozów pasażerskich o zasięgu wojewódzkim. 2. Podziału dotacji dla samorządów poszczególnych województw, powiatów, gmin i związków międzygminnych, dokonuje minister właściwy do spraw finansów na wniosek ministra właściwego do spraw transportu."}
{"id":"2000_85_46","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 46. W przypadku wystąpienia oszczędności w dotacji dla Funduszu Alimentacyjnego upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia na zwiększenie wydatków na zasiłki z pomocy społecznej."}
{"id":"2000_85_47","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 47. 1. W przypadku wystąpienia oszczędności w wydatkach planowanych na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia w pierwszej kolejności na zwiększenie dotacji dla Funduszu Pracy o kwotę nie przekraczającą 100.000 tys. zł. Pozostałe zaś oszczędności w równych kwotach przeznaczyć na: 1) zakup niezbędnego wyposażenia i sprzętu oraz realizacji inwestycji w Policji do kwoty 100.000 tys. zł, 2) wsparcie reformy systemu oświaty do kwoty 100.000 tys. zł, 3) realizację programów rozwoju regionalnego poszczególnych województw do kwoty 60.000 tys. zł. 2. W terminie 30 dni po zakończeniu każdego kwartału minister właściwy do spraw finansów dokonuje oszacowania kwoty oszczędności na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego. Zwiększenie wydatków na cele określone w ust. 1 nie może przekroczyć: 1) 70% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 31 marca i 30 czerwca 2000 r., 2) 90% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 30 września 2000 r. 3. Minister właściwy do spraw finansów w terminie 45 dni po zakończeniu każdego kwartału informuje komisję sejmową właściwą do spraw budżetu o kwotach szacunkowych oszczędności i ich rozdysponowaniu."}
{"id":"2000_85_48","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 48. Upoważnia się ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania do przeprowadzenia centralnych zakupów autobusów szkolnych przeznaczonych na dowożenie dzieci do szkół ze środków zaplanowanych w cz. 83 - rezerwy celowe poz. 22"}
{"id":"2000_85_49","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 49. Upoważnia się ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania do przeprowadzenia centralnych zakupów wyposażenia pracowni internetowych w sprzęt komputerowy i oprogramowanie dla gimnazjów ze środków zaplanowanych w cz. 83 rezerwy celowe poz. 68."}
{"id":"2000_85_5","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 5. 1. Przyrost zadłużenia na dzień 31 grudnia 2000 r. z tytułu emisji i wykupu skarbowych papierów wartościowych w kraju, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 30.000.000 tys. zł. 2. Przyrost zadłużenia z tytułu zaciągniętych w 2000 r. kredytów, uzyskanych pożyczek zagranicznych i z tytułu emisji skarbowych papierów wartościowych, nie może przekroczyć kwoty 5.970.000 tys. zł, w tym z tytułu emisji skarbowych papierów wartościowych, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 2.985.000 tys. zł. 3. Limity określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do kredytów i pożyczek zagranicznych oraz emisji skarbowych papierów wartościowych w kraju i za granicą przeznaczonych na sfinansowanie spłaty, w tym przedterminowej, lub zamiany zobowiązań Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem, że wartość nominalna nowo zaciągniętych zobowiązań, na wymienione cele, nie przekroczy kwoty 24.000.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_50","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 50. Do przeniesień środków i wydatków: 1) o których mowa w art. 44, art. 45 ust. 1, art. 46 i art. 47 - nie stosuje się przepisów art. 96 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255), 2) o których mowa w art. 34 ust. 2 - nie stosuje się ograniczenia określonego w art. 96 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1."}
{"id":"2000_85_51","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 51. 1. Ustanowienie przez Radę Ministrów, na podstawie odrębnych przepisów, kontyngentów taryfowych dla towarów przywożonych na polski obszar celny nie może spowodować ubytków dochodów budżetu państwa z tytułu cła na kwotę większą niż 810.000 tys. zł, w tym 160.000 tys. zł w związku z ustanowieniem kontyngentów taryfowych nie wynikających z zobowiązań międzynarodowych oraz innych zobowiązań zagranicznych Polski. 2. Limit, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy kontyngentów taryfowych wiążących się z importem interwencyjnym podstawowych produktów żywnościowych w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków agrometeorologicznych, importem tzw. towarów strategicznych oraz towarów związanych z modernizacją Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Określa się limit zwolnień od cła, o którym mowa w art. 190 § 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) w wysokości 50.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_52","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 52. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do utworzenia - w przypadku uzyskania oszczędności w części 39 Transport, w rozdz. 5611 Drogi publiczne krajowe i w rozdz. 5895 Pozostała działalność - rezerwy celowej do wysokości 100.000 tys. zł na dofinansowanie inwestycji komunikacyjnych w Warszawie."}
{"id":"2000_85_53","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 53. Ilekroć w ustawie jest mowa o ministrze właściwym do spraw finansów należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw instytucji finansowych."}
{"id":"2000_85_54","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 54. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r., z tym że art. 6, art. 8, art. 36 ust. 3, art. 37, art. 40, art. 43 ust. 4 i art. 45-49 z mocą od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_85_6","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 6. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do sprzedaży aktywów finansowych odzyskanych w wyniku operacji przedterminowego wykupu zadłużenia zagranicznego. 2. Przychody uzyskane ze sprzedaży aktywów określonych w ust. 1, mogą być przeznaczone wyłącznie na spłaty, w tym przedterminowe, zobowiązań Skarbu Państwa."}
{"id":"2000_85_7","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 7. Poręczenia i gwarancje mogą być udzielane przez Skarb Państwa w 2000 r. do kwoty 18.000.000 tys. zł, w tym gwarancje naprawienia szkód - do kwoty 1.000.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_8","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 8. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do udzielania ze środków budżetu państwa: 1) kredytów i pożyczek rządom innych krajów na sfinansowanie importu z Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług - do kwoty 976.125 tys. zł, 2) pożyczek Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. - na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych - do kwoty 128.110 tys. zł, 3) pożyczek Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych - na wypłatę świadczeń gwarantowanych przez państwo - do kwoty 2.000.000 tys. zł, 4) pożyczek dla Kas Chorych - na zapewnienie płynności finansowej - do łącznej kwoty nie przekraczającej 1.000.000 tys. zł."}
{"id":"2000_85_9","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2000 z dnia 21 stycznia 2000 r.","text":"Art. 9. Ustala się w 2000 r. limit ubezpieczeń kontraktów eksportowych, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770) - na kwotę 3.400.000 tys. zł."}
{"id":"2000_867_1","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o jednorazowym dodatku rodzinnym w 2000 r.","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb przyznania oraz wypłaty w 2000 r. jednorazowego dodatku rodzinnego."}
{"id":"2000_867_2","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o jednorazowym dodatku rodzinnym w 2000 r.","text":"Art. 2. 1. Prawo do jednorazowego dodatku rodzinnego przysługuje obywatelowi polskiemu zamieszkałemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemcowi posiadającemu kartę stałego pobytu lub status uchodźcy, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, na którego utrzymaniu pozostaje troje i więcej dzieci, które do dnia 31 października 2000 r.: 1) nie ukończyły 16 roku życia, 2) kształcą się w szkole lub w szkole wyższej i nie ukończyły 20 roku życia, 3) kształcą się w szkole lub w szkole wyższej i ukończyły 20 rok życia, ale ukończenie tego wieku przypadało na ostatni lub przedostatni rok nauki, odpowiednio w poprzednim albo bieżącym roku szkolnym lub akademickim, 4) są uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego. 2. Przez dzieci, o których mowa w ust. 1, rozumie się: 1) dzieci własne uprawnionego, dzieci jego małżonka i dzieci przysposobione, 2) wnuki, rodzeństwo, inne dzieci - których opiekunem prawnym został ustanowiony uprawniony lub jego małżonek, 3) dzieci przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej. 3. Nie pozostaje na utrzymaniu, w rozumieniu ustawy, dziecko, które: 1) pozostaje w związku małżeńskim, chyba że oboje małżonkowie kształcą się w szkole lub w szkole wyższej, 2) przebywa w domu pomocy społecznej, placówce opiekuńczo-wychowawczej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej lub w ośrodku szkolnowychowawczym, w tym specjalnym, jeżeli jest to pobyt całodobowy, za który rodzice lub opiekunowie prawni nie ponoszą odpłatności, 3) kształci się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie (wyżywienie, zakwaterowanie, umundurowanie), 4) przebywa w zakładzie karnym lub poprawczym. 4. Jednorazowy dodatek rodzinny przysługuje uprawnionemu, bez względu na osiągany dochód, na trzecie i każde kolejne dziecko spełniające jeden z warunków określonych w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3. 5. Wysokość jednorazowego dodatku rodzinnego wynosi 145 zł na każde dziecko, o którym mowa w ust. 4."}
{"id":"2000_867_3","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o jednorazowym dodatku rodzinnym w 2000 r.","text":"Art. 3. 1. Prawo do jednorazowego dodatku rodzinnego ustala i dodatek ten wypłaca z urzędu uprawnionemu do zasiłku rodzinnego zgodnie z ustawą z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256) podmiot wypłacający zasiłek rodzinny, na podstawie dokumentów stanowiących podstawę do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego za październik 2000 r. 2. W innych niż określone w ust. 1 przypadkach, ustalenie prawa do jednorazowego dodatku rodzinnego oraz jego wypłata następuje na udokumentowany wniosek złożony przez osobę ubiegającą się o ten dodatek, w terminie do dnia 31 października 2000 r., u pracodawcy lub w innej jednostce organizacyjnej właściwej dla wypłaty zasiłku rodzinnego, zgodnie z art. 20 ustawy, o której mowa w ust. 1. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać dane dotyczące: 1) pracodawcy lub innej jednostki organizacyjnej zobowiązanej do wypłaty jednorazowego dodatku rodzinnego, 2) osoby ubiegającej się o wypłatę jednorazowego dodatku rodzinnego (imię, nazwisko, data urodzenia, numer PESEL, numer NIP, a w razie gdy nie nadano tych numerów lub jednego z nich - seria i numer dowodu osobistego lub paszportu oraz w razie potrzeby numer emeryturyrenty lub numer konta w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego), 3) dzieci pozostających na utrzymaniu osoby ubiegającej się o jednorazowy dodatek rodzinny (imię, nazwisko, numer PESEL, data urodzenia, stan cywilny), 4) inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień do jednorazowego dodatku rodzinnego, wynikające z art. 2. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2. 5. Wypłata jednorazowego dodatku rodzinnego z urzędu następuje w terminie wypłaty zasiłków rodzinnych za październik 2000 r., natomiast na wniosek nie później niż do dnia 15 grudnia 2000 r. 6. Na jedno dziecko wypłaca się tylko jeden jednorazowy dodatek rodzinny. 7. W przypadku zbiegu prawa rodziców lub opiekunów prawnych do jednorazowego dodatku rodzinnego, dodatek wypłaca się temu z rodziców lub opiekunów, który jest uprawniony do zasiłku rodzinnego za październik 2000 r., a w sytuacji, o której mowa w ust. 2, temu, który zażąda wypłaty dodatku, z zastrzeżeniem ust. 8. 8. Jeżeli dzieci nie pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z obojgiem rodziców, uprawnionym do jednorazowego dodatku rodzinnego jest ten z rodziców, z którym dzieci przebywają."}
{"id":"2000_867_4","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o jednorazowym dodatku rodzinnym w 2000 r.","text":"Art. 4. W sprawach określonych w art. 1, w zakresie nieuregulowanym ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1."}
{"id":"2000_867_5","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o jednorazowym dodatku rodzinnym w 2000 r.","text":"Art. 5. Jednorazowe dodatki rodzinne są finansowane z budżetu państwa."}
{"id":"2000_867_6","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o jednorazowym dodatku rodzinnym w 2000 r.","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2000_958_1","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Ustawa określa warunki przygotowania budowy, zasady koncesjonowania budowy i eksploatacji albo koncesjonowania wyłącznie eksploatacji autostrad płatnych, zwanych dalej \"autostradami\", a także organy właściwe w tych sprawach. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, autostrady lub ich odcinki, które będą budowane i eksploatowane albo wyłącznie eksploatowane jako płatne. 3. Na zasadach określonych w ustawie mogą być budowane i eksploatowane albo wyłącznie eksploatowane, jako płatne, drogi ekspresowe. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, drogi ekspresowe, które mogą być budowane i eksploatowane albo wyłącznie eksploatowane jako płatne. 5. Określenie autostrad i dróg ekspresowych w przepisach, o których mowa w ust. 2 i 4, może nastąpić, jeżeli będzie możliwość korzystania z innej, ogólnodostępnej drogi publicznej.\"; 2) użyte w art. 2 w ust. 1, w art. 6, w art. 7 w ust. 2 w pkt 8, w art. 9 w ust. 1 i 2, w art. 16 w ust. 1, w art. 17 w ust. 1 i 2, w art. 18 w pkt 7, w art. 45, w art. 47 w ust. 1, w art. 55 w ust. 1 i w art. 61 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw transportu\"; 3) w art. 2: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw architektury i budownictwa\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, przepisy techniczno-budowlane dotyczące autostrad, uwzględniając w szczególności warunki projektowania i budowy autostrad, ich połączeń z innymi drogami, wyposażenia technicznego autostrad, nośności i stateczności budowli ziemnych oraz konstrukcji nawierzchni autostrad, bezpieczeństwa użytkowania, a także ochrony środowiska.\"; 4) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Za przejazd autostradą są pobierane opłaty. 2. Opłaty za przejazd autostradą pobiera spółka, która posiada koncesję udzieloną na zasadach określonych w ustawie, zwana dalej \"koncesjonariuszem\". 3. Opłaty za przejazd autostradą stanowią przychód koncesjonariusza, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W przypadku udzielania koncesjonariuszowi dofinansowania w formie, o której mowa w art. 39d ust. 1 pkt 3, opłaty za przejazd autostradą stanowią przychód funduszu, o którym mowa w art. 39. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb rozliczeń pomiędzy koncesjonariuszem a funduszem, z uwzględnieniem zakresu i warunków tego dofinansowania. 6. W przypadku, w którym opłaty za przejazd autostradą stanowią przychód koncesjonariusza, umowa koncesyjna określi warunki i zakres podziału zysku pomiędzy koncesjonariuszem a funduszem, o którym mowa w art. 39. 7. Wysokość opłat za przejazd autostradą ustala na warunkach określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8: 1) minister właściwy do spraw transportu w drodze rozporządzenia, jeżeli opłaty stanowią przychody funduszu, o którym mowa w art. 39, 2) koncesjonariusz, jeżeli opłaty stanowią jego przychód. 8. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki ustalania i pobierania opłat za przejazdy autostradami oraz sposób ogłaszania wysokości tych opłat, uwzględniając w szczególności liczbę przejechanych kilometrów oraz kategorię pojazdu. 9. Od opłat za przejazd autostradą są zwolnione pojazdy uprzywilejowane uczestniczące w akcji.\"; 5) w art. 7 w ust. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) nabywanie nieruchomości pod autostrady na rzecz Skarbu Państwa i gospodarowanie nimi w ramach posiadanego prawa do nieruchomości,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) przeprowadzanie postępowań przetargowych i opracowywanie projektów koncesji,\"; 6) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wynagrodzenie Prezesa Agencji ustala Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw transportu.\"; 7) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes Agencji, w uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw transportu oraz finansów publicznych, ustala roczny plan finansowy Agencji.\"; 8) w art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Agencja otrzymuje dotacje, ustalane corocznie w ustawie budżetowej, na związane z budową autostrad prace studialne i dokumentacyjne, nabywanie nieruchomości i gospodarowanie nimi, odszkodowania, należności z tytułu ochrony gruntów leśnych, prace scaleniowe i wymienne, przebudowę urządzeń infrastruktury technicznej, przeprowadzanie ratowniczych badań archeologicznych i badań ekologicznych oraz opracowywanie ich wyników.\"; 9) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Agencja jest uprawniona do gospodarowania środkami pochodzącymi z pomocy zagranicznej, przekazywanymi Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów lub deklaracji dawcy, na realizację zadań w zakresie finansowania budowy i eksploatacji autostrad albo wyłącznie eksploatacji autostrad, jeżeli te umowy lub deklaracje tak stanowią.\"; 10) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Agencja może zaciągać kredyty długoterminowe oraz emitować obligacje za zgodą ministra właściwego do spraw transportu oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych, na zasadach wynikających z odrębnych ustaw. 2. Na zobowiązania Agencji, o których mowa w ust. 1, mogą być udzielone poręczenia lub gwarancje Skarbu Państwa, pod warunkiem przeznaczenia objętych nimi kredytów lub wpływów z emisji obligacji na cele wymienione w art. 39d ust. 1.\"; 11) w art. 14 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw finansów publicznych\"; 12) w art. 17 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Rady, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin działania Rady do Spraw Autostrad, jej organizację i tryb pracy oraz skład, zapewniając w jej składzie uczestnictwo przedstawicieli zainteresowanych organów administracji publicznej.\"; 13) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Minister właściwy do spraw administracji publicznej udziela wskazań lokalizacyjnych autostrady lub jej odcinków po zaopiniowaniu ich projektu przez Prezesa Rządowego Centrum Studiów Strategicznych i po uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, rolnictwa, transportu, środowiska oraz Ministrem Obrony Narodowej, a także z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz z Głównym Inspektorem Sanitarnym.\"; 14) w art. 20: a) w ust. 1: - w pkt 3 wyrazy \"biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"biegłego z listy wojewody\", - w pkt 5 wyrazy \"Ministra Kultury i Sztuki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw rolnictwa i rozwoju wsi, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz transportu określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać oceny, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5, z uwzględnieniem okresu budowy i eksploatacji autostrady, określenia jej wpływu na powietrze, powierzchnię ziemi łącznie z glebą, złoża kopalin, wody powierzchniowe i podziemne, klimat akustyczny, ludzi, świat zwierzęcy i roślinny, a także krajobraz, we wzajemnym ich powiązaniu, oraz analizy przebiegu autostrady i jej wariantów z punktu widzenia strat w rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej oraz wpływu autostrady na zarejestrowane dobra kultury i wartości krajobrazu kulturowego.\"; 15) w art. 25 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"oraz doręcza je wnioskodawcy, a pozostałe strony zawiadamia o jego wydaniu i treści w drodze obwieszczeń w urzędach gmin i w prasie lokalnej.\"; 16) w art. 26 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Agencja może nabywać, w drodze umowy, na własność Skarbu Państwa nieruchomości poza pasem drogowym autostrady w celu dokonania ich zamiany na nieruchomości położone w pasie drogowym autostrady.\"; 17) w art. 27 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Odszkodowanie jest wypłacane przez Agencję z dotacji, o których mowa w art. 12 ust. 3.\"; 18) w art. 29 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W przypadku gdy nieruchomości przeznaczone na pasy drogowe autostrad mają nieuregulowany stan prawny, wszczęcie postępowania następuje na wniosek Prezesa Agencji, bez konieczności zachowania warunków określonych w ust. 1.\"; 19) w art. 31 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, uprawnia do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.\"; 20) w art. 33 w ust. 2 w zdaniu drugim kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"które jest wypłacane przez Agencję z dotacji, o których mowa w art. 12 ust. 3.\"; 21) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Do gruntów rolnych i leśnych objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji autostrady nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych, z tym że określone w tych przepisach należności oraz jednorazowe odszkodowania w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu w odniesieniu do gruntów leśnych i zadrzewionych, przeznacza się na Fundusz Leśny w Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych - z tytułu wyłączenia gruntów Skarbu Państwa, zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne \"Lasy Państwowe\". 2. Należności oraz jednorazowe odszkodowania w wysokości ustalonej przez organy właściwe w sprawach ochrony gruntów leśnych, Agencja przekazuje na rachunek bankowy funduszu, o którym mowa w ust. 1, po nabyciu przez Agencję wszystkich gruntów w danym obrębie ewidencji gruntów, w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku.\"; 22) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Budowę autostrad, z zastrzeżeniem ust. 2, finansuje się: 1) ze środków własnych koncesjonariuszy oraz uzyskanych przez nich kredytów bankowych i pożyczek, 2) ze środków pochodzących z budżetu państwa ustalanych corocznie w ustawie budżetowej na cele, o których mowa w art. 12 ust. 3, 3) ze środków funduszu, o którym mowa w art. 39, na warunkach określonych w koncesji i umowie koncesyjnej, 4) z innych źródeł. 2. W przypadku gdy przewiduje się udzielenie koncesji wyłącznie na eksploatację autostrady lub jej odcinka, budowę tej autostrady lub jej odcinka finansuje się na zasadach dotyczących finansowania i budowy dróg publicznych określonych w odrębnych przepisach. 3. Koncesjonariuszowi mogą być udzielone przez Skarb Państwa gwarancje i poręczenia zgodnie z przepisami o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.\"; 23) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. W Banku Gospodarstwa Krajowego tworzy się Krajowy Fundusz Autostradowy, zwany dalej \"Funduszem.\"; 24) po art. 39 dodaje się art. 39a-39l w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Przychodami Funduszu są: 1) środki przekazywane z budżetu państwa w wysokości stanowiącej część planowanych dochodów budżetowych z tytułu podatku akcyzowego od samochodów, 2) odsetki z tytułu oprocentowania środków Funduszu oraz odsetki od lokat okresowo wolnych środków Funduszu w bankach, 3) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski oraz papiery wartościowe określające świadczenia pieniężne, gwarantowane lub poręczane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, 4) przychody ze sprzedaży akcji i udziałów w spółkach, przekazane Bankowi Gospodarstwa Krajowego przez Skarb Państwa, w celu zasilenia Funduszu, 5) przychody z akcji i udziałów, o których mowa w pkt 4, 6) środki pochodzące z opłat za przejazdy autostradą, o których mowa w art. 3 ust. 4, 7) kwoty wpłacone przez koncesjonariuszy zgodnie z art. 3 ust. 6, 8) kwoty wpłacone z tytułu zwrotu pożyczek udzielonych zgodnie z art. 39d ust. 1 pkt 1 i 2, 9) środki z kredytów zaciągniętych przez Agencję na cele, o których mowa w art. 39d ust. 1, 10) wpływy z obligacji emitowanych przez Agencję na cele, o których mowa w art. 39d ust. 1, 11) darowizny i zapisy, 12) wpływy z innych środków publicznych, 13) wpływy z innych tytułów. 2. Rada Ministrów określa procentowo, w drodze rozporządzenia, w terminie do końca czerwca każdego roku, część planowanych dochodów budżetowych z tytułu podatku akcyzowego od samochodów, o której mowa w ust. 1 pkt 1, przeznaczoną na Fundusz w kolejnym roku budżetowym, z uwzględnieniem przewidywanego zakresu dofinansowania z Funduszu realizacji zadań związanych z budową autostrad."}
{"id":"2000_958_10","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 10. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy, o ile nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"2000_958_11","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw transportu ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, tekst jednolity ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego."}
{"id":"2000_958_12","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_958_2","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838) w art. 13 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 2 pkt 1a otrzymuje brzmienie: \"1a) przejazdy po autostradach i drogach ekspresowych budowanych i eksploatowanych albo wyłącznie eksploatowanych jako płatne, określonych zgodnie z przepisami o autostradach płatnych\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Zasady ustalania i pobierania opłat za przejazdy, o których mowa w ust. 2 pkt 1a, regulują przepisy o autostradach płatnych.\"."}
{"id":"2000_958_3","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679) art. 38a otrzymuje brzmienie: \"Art. 38a. Przekazanie nieruchomości Skarbu Państwa, zarządzanych przez Lasy Państwowe, w użytkowanie Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad następuje nieodpłatnie na podstawie umowy między Dyrektorem Generalnym a Prezesem Agencji.\"."}
{"id":"2000_958_39b","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39b. Dochody Banku Gospodarstwa Krajowego stanowiące równowartość przychodów Funduszu, o których mowa w art. 39a ust. 1, są wolne od podatku dochodowego."}
{"id":"2000_958_39c","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39c. 1. W celu zasilenia Funduszu minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może, w imieniu Skarbu Państwa, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu, przekazać nieodpłatnie Bankowi Gospodarstwa Krajowego akcje i udziały w spółkach, stanowiące własność Skarbu Państwa, z uwzględnieniem zaakceptowanego przez Radę Ministrów zakresu dofinansowania ze środków Funduszu zadań związanych z budową autostrad oraz wartości tych akcji i udziałów. 2. Akcje i udziały Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego zbywa w uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych, Skarbu Państwa oraz transportu. 3. O zbyciu akcji i udziałów, o których mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego zawiadamia ministrów właściwych do spraw finansów publicznych, Skarbu Państwa oraz transportu. 4. Do przekazania akcji i udziałów, o których mowa w ust. 1, oraz do ich zbywania nie stosuje się przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550). 5. Zwalnia się od opłaty skarbowej zbycie akcji i udziałów, o których mowa w ust. 1, przez Bank Gospodarstwa Krajowego."}
{"id":"2000_958_39d","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39d. 1. Środki Funduszu, które przeznacza się na dofinansowanie realizacji zadań związanych z budową autostrad, mogą być przekazywane w następujących formach: 1) dotacji lub pożyczek nieoprocentowanych, udzielanych koncesjonariuszom, na warunkach określonych w koncesji i umowie koncesyjnej, w okresie budowy autostrady lub jej odcinka, 2) pożyczek nieoprocentowanych, udzielanych koncesjonariuszom na pokrycie części okresowych niedoborów bieżących przychodów z tytułu eksploatacji autostrady, w celu zapewnienia płynności wydatków związanych z bieżącą obsługą i spłatą kredytów lub pożyczek bądź obligacji wyemitowanych w związku z budową autostrady, 3) płatności koncesjonariuszom: a) stałych kosztów ponoszonych z tytułu zachowania nieprzerwanej dostępności do autostrady, jej utrzymania i przejezdności, b) zmiennych kwot uzależnionych od spełnienia przez koncesjonariuszy wymogów określonych w koncesji i umowie koncesyjnej, jeżeli opłaty za przejazdy autostradą stanowią przychody Funduszu. 2. Ze środków finansowych Funduszu dokonuje się spłaty kredytów i wykupu obligacji, o których mowa w art. 13 ust. 1, oraz spłaty zobowiązań wynikających z wykonania przez Skarb Państwa obowiązków z tytułu gwarancji i poręczeń, o których mowa w art. 13 ust. 2. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw transportu może, za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych, przeznaczyć środki Funduszu, w części nie przekraczającej 25% tych środków, na pokrycie kosztów działalności Agencji, finansowanych z jej przychodów. 4. Ze środków finansowych Funduszu dokonuje się wypłaty wynagrodzenia prowizyjnego przysługującego Bankowi Gospodarstwa Krajowego."}
{"id":"2000_958_39e","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39e. 1. Wypłaty z Funduszu środków finansowych na podstawie art. 39d ust. 1, w zakresie zaakceptowanym przez Radę Ministrów zgodnie z art. 42a i wynikającym z koncesji i umowy koncesyjnej, są gwarantowane przez Skarb Państwa. 2. Do gwarancji, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 4, art. 31, art. 46 i art. 47 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 60, poz. 693). 3. Gwarancje, o których mowa w ust. 1: 1) udzielane są przez Radę Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych uzgodniony z ministrem właściwym do spraw transportu, po akceptacji przez Radę Ministrów formy i zakresu dofinansowania ze środków Funduszu zgodnie z art. 42a, 2) nie mogą przekraczać zaakceptowanego przez Radę Ministrów zakresu dofinansowania zgodnie z art. 42a, 3) są ograniczone w czasie terminem wypłat dofinansowania w trybie ustalonym zgodnie z art. 42a."}
{"id":"2000_958_39f","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39f. Bank Gospodarstwa Krajowego, działając w uzgodnieniu z Prezesem Agencji, dokonuje na rzecz koncesjonariuszy wypłat ze środków finansowych Funduszu, w formach określonych w art. 39d ust. 1, w zakresie wynikającym z koncesji i umowy koncesyjnej."}
{"id":"2000_958_39g","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39g. 1. Okresowo wolne środki Funduszu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, Bank Gospodarstwa Krajowego może: 1) lokować w innych bankach, 2) inwestować w papiery wartościowe, o których mowa w art. 39a ust. 1 pkt 3. 2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w jednym banku lub grupie banków powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 15% okresowo wolnych środków Funduszu. 3. Wysokość środków Funduszu przeznaczonych na lokaty i inwestycje, o których mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego uzgadnia z Prezesem Agencji."}
{"id":"2000_958_39h","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39h. Bank Gospodarstwa Krajowego, działając w uzgodnieniu z Prezesem Agencji, dokonuje ze środków Funduszu spłaty kredytów, wykupu obligacji oraz spłaty zobowiązań, o których mowa w art. 39d ust. 2."}
{"id":"2000_958_39i","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39i. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje Agencji, ze środków Funduszu, środki finansowe, o których mowa w art. 39d ust. 3, na zlecenie ministra właściwego do spraw transportu."}
{"id":"2000_958_39j","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39j. Szczegółowy sposób i terminy dokonywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego wypłat, lokat i inwestycji ze środków Funduszu, o których mowa w art. 39f-39i, określi umowa zawarta pomiędzy ministrem właściwym do spraw transportu a Bankiem Gospodarstwa Krajowego."}
{"id":"2000_958_39k","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39k. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego pobiera wynagrodzenie prowizyjne z tytułu prowadzenia Funduszu. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz tryb i terminy jego wypłaty, uwzględniając koszty Banku ponoszone w związku z obsługą Funduszu, lokowaniem i inwestowaniem środków Funduszu."}
{"id":"2000_958_39l","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 39l. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego: 1) wyodrębnia w swoim planie finansowym plan finansowy Funduszu, opracowany w uzgodnieniu z Prezesem Agencji i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz ministra właściwego do spraw transportu, 2) sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat, wchodzące w skład sprawozdania finansowego Banku. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego składa ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz ministrowi właściwemu do spraw transportu, w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kwartale, informację o wysokości środków Funduszu oraz zestawienie zbiorcze operacji dokonanych za jego pośrednictwem za dany kwartał.\"; 25) art. 41 otrzymuje brzmienie:"}
{"id":"2000_958_4","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 i Nr 60, poz. 700) w art. 17 w ust. 1 pkt 4k otrzymuje brzmienie: \"4k) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego prowadzącego Krajowy Fundusz Mieszkaniowy, Fundusz Termomodernizacji i Krajowy Fundusz Autostradowy oraz banku prowadzącego kasę mieszkaniową, stanowiące równowartość dochodu uzyskanego przez te Fundusze lub kasę mieszkaniową z tytułów określonych w odrębnych przepisach - w części przeznaczonej wyłącznie na realizację wymienionych w tych przepisach celów, odpowiednio Funduszy lub kasy mieszkaniowej,\";"}
{"id":"2000_958_41","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 41. Wybór koncesjonariusza następuje w drodze przeprowadzanego przez Agencję trójstopniowego postępowania przetargowego: 1) kwalifikacji wstępnej, 2) przetargu ograniczonego do zakwalifikowanych do złożenia oferty, zwanego dalej \"przetargiem\", 3) negocjacji umowy koncesyjnej.\"; 26) w art. 42: a) w ust. 1 po wyrazach \"w prasie o zasięgu krajowym\" dodaje się wyrazy \"oraz w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich\", b) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) przedmiot działalności objęty koncesją,\", c) w ust. 3 po pkt 2dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) informacji o zakresie i formach dofinansowania budowy autostrady ze środków Funduszu.\"; 27) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu: \"Art. 42a. Przed zaproszeniem do udziału w kwalifikacji wstępnej minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Prezesa Agencji, przedkłada Radzie Ministrów informację o przewidywanych warunkach postępowania przetargowego oraz do akceptacji przewidywane zasady dofinansowania ze środków Funduszu, określając zakres i formę tego dofinansowania.\"; 28) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, w postępowaniu przetargowym mogą uczestniczyć spółki akcyjne z siedzibą w Rzeczypospolitej Polskiej o kapitale akcyjnym nie mniejszym niż równowartość 5 mln EURO, których przedmiotem przedsiębiorstwa jest, zgodnie ze statutem, wyłącznie budowa lub eksploatacja autostrad. 2. Na etapie kwalifikacji wstępnej dokumentację mogą składać uczestnicy, którzy nie spełniają warunków określonych w ust. 1. Uczestnicy, którzy złożyli dokumentację do kwalifikacji wstępnej mogą brać udział w dalszych etapach postępowania przetargowego pod warunkiem, że po zakończeniu kwalifikacji wstępnej zostanie zarejestrowana spółka spełniająca wymogi określone w ust. 1. Projekt statutu oraz projekty aktów o zawiązaniu spółki i objęciu akcji powinny zostać złożone w dokumentacji do kwalifikacji wstępnej.\"; 29) w art. 48 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) informacje o terminie i formie wniesienia wadium oraz o jego wysokości, zatwierdzonej na wniosek Prezesa Agencji przez ministra właściwego do spraw transportu.\"; 30) w art. 50 wyrazy \"art. 44-46\" zastępuje się wyrazami \"art. 44-47\"; 31) po art. 50 dodaje się art. 50a-50c w brzmieniu: \"Art. 50a. Komisja przetargowa przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu i Prezesowi Agencji protokół z postępowania przetargowego, o którym mowa w art. 41 pkt 1 i 2, oraz zawiadamia oferentów o wynikach tego postępowania."}
{"id":"2000_958_5","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 131) w art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nie nalicza się obowiązkowej opłaty rocznej od aktywów Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, Funduszu Termomodernizacji oraz Krajowego Funduszu Autostradowego, utworzonych w Banku Gospodarstwa Krajowego, oraz od środków zgromadzonych na rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa w tym banku.\"."}
{"id":"2000_958_50b","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 50b. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, Agencja przeprowadza negocjacje ze spółką, której oferta została w wyniku przetargu uznana przez komisję przetargową za najkorzystniejszą. 2. Negocjacje, o których mowa w ust. 1, mogą być prowadzone jednocześnie z więcej niż jedną spółką, w zakresie treści złożonych ofert, o ile ich oferty zostały uznane przez komisję przetargową za równorzędne. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, Prezes Agencji jest obowiązany do opracowania wytycznych prowadzenia negocjacji, z uwzględnieniem w szczególności wymagań dotyczących stopnia zdolności oferenta do finansowania budowy i eksploatacji autostrady przy ograniczonym korzystaniu ze środków publicznych oraz terminu realizacji procesu inwestycyjnego. 4. Wytyczne, o których mowa w ust. 3, podlegają zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw transportu."}
{"id":"2000_958_50c","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 50c. Jeżeli negocjacje nie zostaną zakończone uzgodnieniem treści umowy koncesyjnej w terminie 9 miesięcy od dnia ich rozpoczęcia, Prezes Agencji może, za zgodą ministra właściwego do spraw transportu, uznać postępowanie przetargowe za bezskuteczne lub przeprowadzić negocjacje ze spółką, której oferta była druga w kolejności po ofercie najkorzystniejszej.\"; 32) w art. 51 w ust. 1 po wyrazie \"przetargu\" dodaje się wyrazy \"lub negocjacji umowy koncesyjnej\"; 33) skreśla się art. 52; 34) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: \"Art. 52a. 1. Prezes Agencji przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu protokół z negocjacji umowy koncesyjnej oraz zawiadamia spółki uczestniczące w negocjacjach o ich wyniku. 2. W przypadku, gdy negocjacje zostaną zakończone uzgodnieniem treści umowy koncesyjnej Prezes Agencji przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu projekt koncesji i umowy koncesyjnej, wraz z protokołem, o którym mowa w ust. 1.\"; 35) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki postępowania przetargowego oraz tryb pracy komisji przetargowej, uwzględniając w szczególności zakres przedmiotowy specyfikacji warunków kwalifikacji wstępnej, informacji o warunkach przetargu oraz ofert składanych przez uczestników przetargu, a także kryteria oceny poszczególnych etapów postępowania przetargowego. 36) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. Koncesji udziela się spółce, z którą została uzgodniona treść umowy koncesyjnej.\"; 37) w art. 55: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Za udzielenie koncesji pobiera się opłatę, która może być uiszczona jednorazowo lub w ratach.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, sposób i termin uiszczenia opłaty za udzielenie koncesji, mając na uwadze przewidywaną wysokość kosztów budowy danego odcinka autostrady, określoną w ofercie złożonej w postępowaniu przetargowym przez oferenta, z którym została uzgodniona treść umowy koncesyjnej.\"; 38) w art. 56 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) wysokość i formy dofinansowania budowy autostrady ze środków Funduszu, w zakresie zaakceptowanym przez Radę Ministrów, 7) wysokość i sposób uiszczenia opłaty za udzielenie koncesji.\"; 39) w art. 57 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) utrzymania autostrady, w zakresie określonym w art. 57a, według standardów określonych w przepisach prawa i umowie.\"; 40) po art. 57 dodaje się art. 57a w brzmieniu:"}
{"id":"2000_958_57a","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 57a. 1. Koncesjonariusz jest obowiązany do utrzymania, modernizacji i ochrony autostrady wraz z nawierzchnią drogową i obiektami mostowymi w jej pasie drogowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanymi z funkcjonowaniem tej autostrady, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Utrzymanie wchodzących w skład pasa drogowego autostrady przejazdów z przecinającymi ją drogami i innymi liniami komunikacyjnymi w części drogowej i mostowej obejmującej skarpy nasypów i wykopów, urządzenia odwadniające, nawierzchnie, torowiska, chodniki, pobocza, poręcze oraz urządzenia organizacji i bezpieczeństwa ruchu, należy do zarządców właściwych dla tych dróg lub linii komunikacyjnych, w których ciągu są one zlokalizowane.\"; 41) w art. 58 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) niezawarcia umowy koncesyjnej w terminie 30 dni od daty, w której decyzja o udzieleniu koncesji stała się ostateczna,\"; 42) skreśla się art. 59; 43) w art. 60 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Na wniosek Prezesa Agencji, minister właściwy do spraw transportu może wezwać koncesjonariusza do usunięcia, w wyznaczonym terminie, stwierdzonych nieprawidłowości. 4. W przypadku gdy koncesjonariusz nie usunął nieprawidłowości w terminie, o którym mowa w ust. 3, art. 58 ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 44) w art. 61 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw transportu uzgadnia z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych postanowienia umowy, o której mowa w ust. 1, w zakresie dotyczącym zobowiązań finansowych Skarbu Państwa.\"; 45) w art. 62 w ust. 1: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) wysokość i formy dofinansowania budowy autostrady ze środków Funduszu, 2b) warunki i zakres podziału zysku pomiędzy koncesjonariusza a Fundusz.\". b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) sposób, terminy i zasady odpłatności z tytułu udostępnienia koncesjonariuszowi przez Agencję gruntów pod budowę autostrady oraz warunki zagospodarowania znajdujących się na nich budynków, budowli, urządzeń, drzewostanu i upraw,\", c) w pkt 7: - w lit d) wyrazy \"Sił Zbrojnych\" zastępuje się wyrazami \"Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej\" i dodaje się wyrazy \"oraz sił zbrojnych państw sojuszniczych\", - po lit. d) dodaje się lit e) w brzmieniu: \"e) zapewnienia Policji pomieszczeń w zakresie przewidzianym w przepisach techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych, umożliwiających skuteczne realizowanie przez nią zadań w zakresie czuwania nad bezpieczeństwem i porządkiem w ruchu drogowym oraz jego kontrolowania na obszarze autostrad płatnych,\", d) po pkt 8 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu: \"8a) warunki dopuszczenia autostrady do eksploatacji, 8b) zakres uprawnień koncesjonariusza jako zarządcy autostrady,\"; 46) po art. 62 dodaje się art. 62a w brzmieniu: \"Art. 62a. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, ogólne kierunki współpracy koncesjonariusza z administracją drogową, Policją, pogotowiem ratunkowym oraz jednostkami systemu ratowniczogaśniczego z uwzględnieniem realizacji ich zadań ustawowych, przy zachowaniu nieprzerwanego dostępu do autostrady i jej przejezdności.\"; 47) w art. 63 otrzymuje brzmienie:"}
{"id":"2000_958_6","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 60, poz. 693) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 2 dodaje się lit. c w brzmieniu: \"c) wykonania zobowiązań wynikających z obligacji wyemitowanych przez Agencję Budowy i Eksploatacji Autostrad,\", b) w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 i 13 w brzmieniu: \"12) Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad - należy przez to rozumieć jednostkę utworzoną na podstawie ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr ..., poz. ...), 13) Krajowym Funduszu Autostradowym - należy przez to rozumieć fundusz, o którym mowa w ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr ..., poz. ...)\"; 2) w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Poręczenia lub gwarancje mogą być również udzielane na zobowiązania Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad pod warunkiem przeznaczenia objętego nimi kredytu na zasilenie Krajowego Funduszu Autostradowego.\"; 3) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Poręczenia i gwarancje wykonania zobowiązań wynikających z obligacji\"; 4) w art. 12 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielać, w imieniu Skarbu Państwa, gwarancji spełnienia świadczeń pieniężnych wynikających z obligacji wyemitowanych przez Agencję Budowy i Eksploatacji Autostrad.\"; 5) w art. 14 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Poręczenia i gwarancje mogą również obejmować wykonanie zobowiązań Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, wynikających z obligacji wyemitowanych w celu zasilenia Krajowego Funduszu Autostradowego.; 6) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. Z tytułu udzielenia poręczenia lub gwarancji pobierana jest opłata prowizyjna w wysokości nie wyższej niż 1% kwoty objętej poręczeniem lub gwarancją.\"; 7) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. Do poręczeń i gwarancji stosuje się odpowiednio przepisy art. 4, 5, 6 i 8.\";"}
{"id":"2000_958_63","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 63. 1. W przypadku udzielenia koncesji wyłącznie na eksploatację autostrady, przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Umowa koncesyjna zawarta wyłącznie na eksploatację autostrady powinna określić warunki przejęcia autostrady od jej dotychczasowego zarządcy.\"."}
{"id":"2000_958_7","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U Nr 101, poz. 1178) w art. 14 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) budowy i eksploatacji albo wyłącznie eksploatacji autostrad płatnych oraz dróg ekspresowych, do których stosuje się przepisy o autostradach płatnych,\"."}
{"id":"2000_958_8","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 8. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, dostosuje w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, w drodze rozporządzenia, statut Banku Gospodarstwa Krajowego do przepisów ustawy, biorąc pod uwagę zasady tworzenia i wykorzystywania Funduszu."}
{"id":"2000_958_9","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 9. 1. Koncesje udzielone przed dniem wejścia w życie ustawy oraz zawarte umowy koncesyjne pozostają w mocy. 2. W przypadku niezawarcia umowy koncesyjnej z koncesjonariuszem, któremu została udzielona koncesja zgodnie z przepisami dotychczasowymi, stosuje się przepisy dotychczasowe i odpowiednio zmiany wynikające z ustawy. 3. Do postępowania przetargowego wszczętego przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się odpowiednio przepisy tej ustawy."}
{"id":"2000_959_1","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 1. 1. Podatkowi podlegają: 1) następujące czynności cywilnoprawne: a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, b) umowy pożyczki, c) umowy poręczenia, d) umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, e) umowy dożywocia oraz ustanowienia odpłatnej renty, f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, g) umowy majątkowe małżeńskie, h) ustanowienie hipoteki, i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, j) umowy depozytu nieprawidłowego, k) umowy spółki (akty założycielskie), 2) zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, 3) orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1. 2. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o czynnościach cywilnoprawnych, przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 1 pkt 2 i 3. 3. W przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się: 1) przy spółce cywilnej lub jawnej - podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, 2) przy spółce komandytowej - wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, 3) przy spółce z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcyjnej wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), 4) dopłaty, pożyczki udzielane spółce przez wspólników (akcjonariuszy) oraz oddanie przez wspólnika (akcjonariusza) spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania. 4. Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, jeżeli ich przedmiotem są: 1) rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Umowa spółki oraz zmiana umowy spółki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli siedziba spółki znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Umowy poręczenia i umowy małżeńskie majątkowe podlegają podatkowi, jeżeli przynajmniej jedna strona umowy ma miejsce zamieszkania albo siedzibę w kraju. 7. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami spółka powstała w wyniku przekształcenia innej spółki lub połączenia się innych spółek wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki przekształconej spółki lub każdej z łączących się spółek, podatek od czynności cywilnoprawnych zapłacony od umowy lub zmiany umowy spółki, która uległa przekształceniu lub połączeniu podlega zaliczeniu na poczet podatku należnego od umowy spółki, która powstała w wyniku przekształcenia spółki lub łączenia się spółek. 8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio również do umowy spółki, która przejęła cały majątek innej spółki lub spółek."}
{"id":"2000_959_10","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 10. 1. Podatnik jest obowiązany bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. 2. Płatnikami podatku są: 1) notariusze - od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego, 2) nabywcy rzeczy - od umów sprzedaży, jeżeli nabywca kupuje te rzeczy do przerobu lub sprzedaży. 3. Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej lub wypłacenie należności od uprzedniego zapłacenia podatku. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady poboru podatku przez określenie: wzoru deklaracji, sposobu pobierania, zapłaty i zwrotu podatku oraz sposobu prowadzenia rejestrów tego podatku."}
{"id":"2000_959_11","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 11. 1. Podatek, z zastrzeżeniem ust. 2, podlega zwrotowi, jeżeli: 1) uchylone zostały skutki prawne oświadczenia woli (nieważność względna), 2) nie spełnił się warunek zawieszający, od którego uzależniono wykonanie czynności cywilnoprawnej, 3) umowa spółki w wyniku ostatecznej decyzji odmawiającej spółce wydania koncesji na podjęcie działalności gospodarczej została rozwiązana, 4) podwyższenie kapitału spółki określone w uchwale zarejestrowane zostanie w wysokości niższej, zwrotowi podlega podatek stanowiący różnicę między podatkiem zapłaconym a podatkiem należnym od podwyższenia kapitału ujawnionego w rejestrze handlowym. 2. Podatek nie podlega zwrotowi po upływie 5 lat od końca roku, w którym został zapłacony. Rozdział 6 Właściwość organów podatkowych"}
{"id":"2000_959_12","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 12. 1. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane w kraju jest: 1) od przeniesienia własności nieruchomości, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego i prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym lub prawa użytkowania wieczystego - urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości, 2) od przeniesienia własność rzeczy lub praw majątkowych, innych niż wymienione w pkt 1 - urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) nabywcy, a jeżeli jedynie zbywca ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) zbywcy, 3) od umowy spółki - urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę spółki, 4) od pozostałych umów - urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) jednej ze stron czynności cywilnoprawnej. 2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej organu podatkowego w sposób, o którym mowa w ust. 1 - właściwym organem podatkowym jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa Śródmieście. 3. W sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów zamiany, których przedmiotem jest wyłącznie przeniesienie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 1 pkt 1, organem podatkowym właściwym do ustalenia wartości nieruchomości lub prawa jest organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości, a do określenia wysokości podatku od czynności cywilnoprawnych - organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości lub prawa, którego wartość jest wyższa. 4. W sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów poręczenia i umów majątkowych małżeńskich właściwym organem podatkowym jest urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę jednej ze stron czynności cywilnoprawnej."}
{"id":"2000_959_13","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 13. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą jest urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) nabywcy. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_959_14","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 14. Do czynności cywilnoprawnych dokonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy obowiązujące w chwili dokonania czynności."}
{"id":"2000_959_15","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 15. 1. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na przepisy o opłacie skarbowej w zakresie dotyczącym czynności cywilnoprawnych opodatkowanych w niniejszej ustawie, rozumie się przez to przepisy o podatku od czynności cywilnoprawnych. 2. W przypadkach, o których mowa w art. 1 ust. 7 i 8 oraz w art. 7 ust. 2, uwzględnia się również opłatę skarbową uiszczoną na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 4, poz. 23, Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 443 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926)."}
{"id":"2000_959_16","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2000_959_2","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 2. Nie podlegają podatkowi: 1) czynności cywilnoprawne w sprawach: a) alimentacyjnych, opieki, kurateli i przysposobienia, b) ubezpieczenia społecznego, ubezpieczenia zdrowotnego, opieki społecznej, ulg określonych w przepisach szczególnych dla żołnierzy niezawodowych i poborowych odbywających służbę zastępczą oraz ich rodzin, a także uprawnień dla osób niepełnosprawnych i osób objętych przepisami o szczególnych uprawnieniach dla kombatantów, c) wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu, Senatu i organów samorządu terytorialnego oraz referendum, d) powszechnego obowiązku obrony, e) zatrudnienia, świadczeń socjalnych i wynagrodzeń za pracę, f) nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia, g) podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami lub przepisom o autostradach płatnych, 2) umowy sprzedaży albo zamiany nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego na podstawie przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska, 3) umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym, 4) czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności na podstawie odrębnych przepisów jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona od tego podatku. Rozdział 2 Obowiązek podatkowy"}
{"id":"2000_959_3","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 3. 1. Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje: 1) z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a w przypadku gdy płatnikami są nabywcy rzeczy przeznaczonych do przerobu lub odprzedaży - z chwilą wypłacenia należności, 2) z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną, 3) z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3, 4) z chwilą powołania się na okoliczność dokonania czynności cywilnoprawnej - jeżeli podatnik nie złożył deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności, a którakolwiek ze stron po upływie tego terminu powołuje się przed organami podatkowymi lub organami kontroli skarbowej na okoliczność jej dokonania; w tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje jedynie w stosunku do podatnika, który powołał się na okoliczność dokonania czynności cywilnoprawnej. 2. Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność."}
{"id":"2000_959_4","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 4. Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na: 1) stronach czynności cywilnoprawnych, 2) spółce mającej osobowość prawną - w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego (akcyjnego)."}
{"id":"2000_959_5","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 5. 1. Obowiązek zapłaty podatku, z zastrzeżeniem ust. 2, ciąży solidarnie na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej będących stronami czynności cywilnoprawnej, a w przypadku określonym w art. 4 pkt 2 na spółce. 2. Jeżeli jedną ze stron czynności cywilnoprawnej jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek zapłaty podatku ciąży solidarnie na pozostałych stronach tej czynności. Rozdział 3 Podstawa opodatkowania oraz wysokość podatku"}
{"id":"2000_959_6","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 6. 1. Podstawę opodatkowania stanowi: 1) przy umowie sprzedaży: a) rzeczy ruchomych nabywanych do przerobu lub odprzedaży - cena sprzedaży, b) zawieranej przez nierezydentów - równowartość w złotych kwoty zagranicznych środków płatniczych, określonej w zezwoleniu dewizowym, przeznaczonych na zapłacenie ceny, c) w pozostałych przypadkach - wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, 2) przy umowie zamiany: a) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego na taki lokal lub prawo do lokalu - różnica wartości rynkowych zamienianych lokali lub praw do lokali, b) w pozostałych przypadkach - wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek, 3) przy umowie darowizny - wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego, 4) przy umowie dożywocia - wartość rynkowa nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, 5) przy umowie o zniesienie współwłasności lub o dział spadku wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności lub spadku, 6) przy ustanowieniu odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności - wartość świadczeń użytkownika bądź osoby, na rzecz której ustanowiono służebność, za okres, na jaki prawa te zostały ustanowione, 7) przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, 8) przy umowie spółki: a) przy zawarciu umowy - wartość wkładów wniesionych do majątku spółki albo wartość kapitału zakładowego (akcyjnego), b) przy zmianie umowy - wartość wkładów powiększających majątek spółki albo wartość podwyższonego kapitału zakładowego (akcyjnego), c) przy dopłatach - wartość dopłat, d) przy pożyczce wspólnika (akcjonariusza) na rzecz spółki - kwota lub wartość pożyczki, e) przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania - roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania, 9) przy umowie renty - skapitalizowana wartość renty, ustalana według zasad przewidzianych w przepisach o podatku od spadków i darowizn lub wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego tytułem wynagrodzenia, jeżeli jest ona wyższa od skapitalizowanej wartości renty, 10) przy ustanowieniu hipoteki - kwota zabezpieczonej wierzytelności. 2. Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczenia długów i ciężarów. 3. Jeżeli strony czynności cywilnoprawnej nie określiły wartości przedmiotu tej czynności lub wartość określona przez strony nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, jej wartości rynkowej, organ ten wezwie strony do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. 4. Jeżeli strony, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określiły wartości lub podały wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia na podstawie opinii biegłego. Jeżeli wartość określona w ten sposób przekroczy o 33% wartość podaną przez strony, koszty opinii ponoszą solidarnie strony czynności cywilnoprawnej. 5. Jeżeli z treści czynności cywilnoprawnych, wymienionych w ust. 1 pkt 6, wynika prawo żądania świadczeń, które nie mogą być oznaczone pod względem wielkości w chwili zawierania umowy, podstawę opodatkowania ustala się w miarę wykonywania świadczeń. Organ podatkowy może jednak, za zgodą stron, przyjąć do podstawy opodatkowania prawdopodobną sumę wszystkich świadczeń za okres trwania czynności. 6. W przypadku zawarcia umów, o których mowa w ust. 1 pkt 6 na czas nieokreślony, podstawę opodatkowania może stanowić zgodnie z oświadczeniem podatnika: 1) wartość świadczeń za lat 10, albo 2) wartość świadczeń należnych w miarę wykonywania umowy. 7. W przypadku zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1 pkt 8 lit. e) na czas nieokreślony przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio. 8. W przypadku zmiany umów wymienionych w ust. 1 pkt 6, podstawę opodatkowania stanowi: 1) przy przedłużeniu okresu na jaki zawarto umowę - wartość świadczeń ustalona według zasad przewidzianych w ust. 1 pkt 6 oraz w ust. 5 i 6, 2) przy podwyższeniu wartości świadczeń - różnica wartości świadczeń według zasad przewidzianych w ust. 1 pkt 6 oraz w ust. 5 i 6."}
{"id":"2000_959_7","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 7. 1. Stawki podatku wynoszą: 1) od umowy sprzedaży: a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2%, b) innych praw majątkowych 1%, 2) od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny: a) przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2%, b) przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych 1%, 3) od umów ustanowienia odpłatnego użytkowania oraz odpłatnej służebności 1%, 4) od umowy pożyczki 2% 5) od umowy ustanowienia odpłatnej renty jeżeli podstawę opodatkowania stanowi: a) skapitalizowana wartość renty 1%, b) wartość rzeczy lub praw nabytych tytułem wynagrodzenia stosuje się odpowiednio stawki określone w pkt 1, 6) od umowy poręczenia 7 zł, 7) od ustanowienia hipoteki: a) na zabezpieczenie wierzytelności istniejących - od kwoty zabezpieczonej wierzytelności 0,1%, b) na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej 19 zł, 8) od umowy majątkowej małżeńskiej 38 zł, 9) od umowy spółki: a) od wartości wkładów wniesionych do majątku spółki, kapitału zakładowego (akcyjnego), b) od podwyższenia wartości wkładów wniesionych do majątku spółki albo kapitału zakładowego (akcyjnego), c) od pożyczek i dopłat, - których łączna wartość wynosi: - do 20.000 1% zł od 20.000 do 30.000 200 zł + 0,5% nadwyżki ponad zł zł 20.000 zł ponad 250 zł + 0,1% nadwyżki ponad 30.000 zł 30.000 zł d) od nieodpłatnego używania oddanych spółce rzeczy lub praw majątkowych 1%. 2. W przypadku zmiany umowy spółki podatek oblicza się od sumy wartości wkładów wniesionych do majątku spółki, kapitału zakładowego (akcyjnego), dopłat i pożyczek, z tym że podatek obliczony według skali określonej w ust. 1 pkt 9 pomniejsza się o kwotę podatku zapłaconego przed powiększeniem majątku spółki, kapitału zakładowego (akcyjnego) oraz od wcześniejszych dopłat i pożyczek, a ponadto o kwotę podatku przypadającego od podmiotów, o których mowa w art. 8 pkt 2-5. 3. Podatek pobiera się według stawki najwyższej: 1) jeżeli strony czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębniły wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki - od łącznej wartości tych rzeczy lub praw, 2) jeżeli przedmiotem umowy zamiany są rzeczy lub prawa majątkowe, co do których obowiązują różne stawki. 4. Jeżeli jedna ze stron czynności cywilnoprawnej jest zwolniona od podatku, stawki podatku określone w ust. 1 pkt 1-8 obniża się o 50%. Rozdział 4 Zwolnienia od podatku"}
{"id":"2000_959_8","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 8. Zwalnia się od podatku następujące strony czynności cywilnoprawnych: 1) państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pod warunkiem wzajemności, 2) jednostki budżetowe, 3) osoby prawne, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, kultu religijnego, dobroczynności, obrony narodowej, ochrony środowiska, ochrony konsumentów, ochrony zdrowia i opieki społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niezdolnych do pracy, jeżeli w całym roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, ich dochody korzystały z całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego oraz pod warunkiem, że przedmiotem zbycia nie jest składnik przedsiębiorstwa prowadzonego przez te osoby lub że nabycia dokonano nie dla takiego przedsiębiorstwa; zwolnienie nie dotyczy przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni i ich związków oraz spółek, 4) jednostki samorządu terytorialnego, 5) Skarb Państwa, 6) osoby nabywające na potrzeby własne sprzęt rehabilitacyjny, wózki inwalidzkie, motorowery, motocykle lub samochody osobowe, zaliczone, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do grupy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności bez względu na rodzaj schorzenia oraz osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku ze schorzeniami narządów ruchu."}
{"id":"2000_959_9","title":"Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania","text":"Art. 9. Zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne: 1) sprzedaż walut obcych, 2) przeniesienie własności nieruchomości, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast, w drodze umów: a) sprzedaży, b) dożywocia, c) o dział spadku, d) o zniesienie współwłasności, e) darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, f) zamiany - do wysokości wartości rynkowej nieruchomości, g) renty, - pod warunkiem, że nabywana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne lub utworzy z nieruchomością nabywcy gospodarstwo rolne albo wejdzie w skład gospodarstwa rolnego nabywcy w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, 3) sprzedaż nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, jeżeli nabywcą jest były właściciel (wieczysty użytkownik): a) nieruchomości wywłaszczonej, któremu przyznano odszkodowanie a nie przyznano nieruchomości zamiennej, b) nieruchomości sprzedanej na cele publiczne określone w przepisach o gospodarce nieruchomościami, który w razie wywłaszczenia spełniałby warunki do przyznania nieruchomości zamiennej, c) nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, wykupionych na podstawie przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska - w wysokości kwoty otrzymanego odszkodowania (uzyskanej ceny), pod warunkiem że nabycie nastąpiło w ciągu 5 lat od daty otrzymania odszkodowania (zapłaty), 4) sprzedaż budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, jeżeli następuje ona: a) w wykonaniu lub w związku z wielostronną umową o zamianie budynku lub praw do lokalu, b)w celu uzyskania w zamian spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu albo budynku mieszkalnego lub jego części, zajmowanego przez nabywcę na podstawie umowy najmu, określonej w przepisach o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, 5) zamianę budynku mieszkalnego lub jego części, lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, spółdzielczych własnościowych praw do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: praw do domu jednorodzinnego lub praw do lokalu w małym domu mieszkalnym, jeżeli stronami umowy są osoby zaliczone do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn, 6) sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł, 7) sprzedaż bonów i obligacji skarbowych, 8) sprzedaż bonów pieniężnych Narodowego Banku Polskiego, 9) sprzedaż papierów wartościowych domom maklerskim i bankom prowadzącym działalność maklerską oraz sprzedaż papierów wartościowych dokonywaną za pośrednictwem domów maklerskich lub banków prowadzących działalność maklerską, 10) pożyczki udzielane: a) przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek, b) osobom prawnym zwolnionym od podatku na podstawie art. 8 pkt 3, c) na podstawie umowy zawartej między osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn - do wysokości kwoty nie podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, d) innym osobom, niż wymienione w lit. c), jeżeli łączna kwota lub wartość tych pożyczek udzielonych tej samej osobie nie przekracza w ciągu roku 1000 zł, e) z kas lub funduszów zakładowych, funduszów związków zawodowych, pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, koleżeńskich kas oszczędnościowopożyczkowych działających w wojsku oraz z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, f) z utworzonych w drodze ustawy innych funduszów celowych, 11) umowy spółki: a) w części dotyczącej kapitału, jego podwyższenia, dopłat, pożyczek udzielanych spółce przez wspólnika (akcjonariusza) oraz nieodpłatnego używania rzeczy lub praw majątkowych wniesionych do spółki przez osoby prawne określone w art. 8 pkt 2-5, b) jeżeli z umowy spółki wynika, że wyłącznym przedmiotem działalności spółki jest pozyskiwanie oraz produkcja materiałów budowlanych z miejscowych surowców, 12) poręczenia: a) na wekslach oraz na deklaracjach dołączonych do weksli, b) na zabezpieczenie pożyczek udzielanych przez pracownicze kasy zapomogowo-pożyczkowe, spółdzielcze kasy oszczędnościowokredytowe, koleżeńskie kasy oszczędnościowo-pożyczkowe działające w wojsku oraz z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, c) w związku z obrotem z zagranicą (gwarancje), d) na skryptach dłużnych zabezpieczających pożyczki udzielane przez banki rolnikom, członkom spółdzielni zajmujących się produkcją rolną, pracownikom służby rolnej i leśnej, pracownikom państwowych przedsiębiorstw rolnych oraz osiedleńcom, jeżeli poręczycielem jest: - małżonek dłużnika - bez względu na kwotę pożyczki, - inna osoba - gdy kwota pożyczki nie przekracza w ciągu roku 1000 zł, e) na skryptach dłużnych zabezpieczających pożyczki udzielane przez banki spółdzielniom produkcji rolnej, spółdzielniom kółek rolniczych, zrzeszeniom branżowym rolników indywidualnych, jeżeli poręczycielem jest członek spółdzielni, kółka, zespołu lub zrzeszenia, f) na zabezpieczenie pożyczek i kredytów udzielanych z funduszów celowych, g) udzielane przez Skarb Państwa, 13) ustanowienie hipoteki: a) na morskich statkach handlowych i rybackich, b) na zabezpieczenie dotacji lub innych form pomocy finansowej, udzielanych organizacjom społecznym działającym w dziedzinie sportu i turystyki, c) na zabezpieczenie wierzytelności banków z tytułu kredytów udzielanych rolnikom indywidualnym lub zespołom rolników indywidualnych na budownictwo inwentarskie lub składowe, wraz z urządzeniami towarzyszącymi, d) przysługującej spółdzielniom mieszkaniowym i wierzycielom spółdzielni mieszkaniowych, e) na zabezpieczenie pożyczek i kredytów udzielanych z funduszy celowych. Rozdział 5 Zapłata, pobór i zwrot podatku"}
{"id":"2000_985_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i tryb przeprowadzania referendum lokalnego. 2. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do referendum lokalnego stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 2, 3 oraz 6-9 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060)."}
{"id":"2000_985_10","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego w sprawie przeprowadzenia referendum podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, przy czym uchwała rady gminy podlega ponadto bezzwłocznemu rozplakatowaniu lub ogłoszeniu w inny sposób zwyczajowo przyjęty w danej gminie. 2. Referendum przeprowadza się w dzień wolny od pracy, w okresie między 30 a 40 dniem od dnia opublikowania uchwały w wojewódzkim dzienniku urzędowym, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli wojewoda wydał rozstrzygnięcie nadzorcze stwierdzające nieważność uchwały w sprawie przeprowadzenia referendum, w przypadku uwzględnienia przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi złożonej na to rozstrzygnięcie, referendum przeprowadza się w dzień wolny od pracy, w okresie między 30 a 40 dniem od dnia ogłoszenia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje uchwałę w sprawie aktualizacji kalendarza czynności, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 4. Rozdział 3 Przepisy ogólne dotyczące referendum przeprowadzanego na wniosek mieszkańców"}
{"id":"2000_985_11","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Z inicjatywą przeprowadzenia referendum na wniosek mieszkańców jednostki samorządu terytorialnego wystąpić może: 1) grupa co najmniej 15 obywateli, którym przysługuje prawo wybierania do organu stanowiącego danej jednostki samorządu terytorialnego, a w odniesieniu do referendum gminnego także pięciu obywateli, którym przysługuje prawo wybierania do rady gminy, 2) statutowa struktura terenowa partii politycznej działająca w danej jednostce samorządu terytorialnego, 3) organizacja społeczna posiadająca osobowość prawną, której statutowym terenem działania jest co najmniej obszar danej jednostki samorządu terytorialnego. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, zwane są dalej \"inicjatorami referendum\"."}
{"id":"2000_985_12","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Inicjator referendum powiadamia na piśmie przewodniczącego zarządu danej jednostki samorządu terytorialnego o zamiarze wystąpienia z inicjatywą przeprowadzenia referendum. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) jeżeli inicjatorem referendum jest grupa obywateli - nazwiska, imiona, adresy zamieszkania oraz numery ewidencyjne PESEL wszystkich członków grupy oraz wskazanie osoby będącej jej pełnomocnikiem, 2) jeżeli inicjatorem referendum jest partia polityczna lub organizacja społeczna - nazwę inicjatora, adres siedziby oraz nazwisko, imię, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL osoby będącej jej pełnomocnikiem, przy czym do powiadomienia dołącza się poświadczony odpis z ewidencji partii politycznych lub odpis z rejestru organizacji wraz z jej statutem, 3) określenie sprawy, w której ma zostać przeprowadzone referendum. 3. Przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie potwierdza na piśmie otrzymanie powiadomienia. 4. Pełnomocnikiem inicjatora referendum może być jedynie osoba, której przysługuje prawo wybierania do organu stanowiącego danej jednostki samorządu terytorialnego. 5. Na pisemny wniosek inicjatora referendum przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego, w ciągu 14 dni od otrzymania wniosku, powiadamia w formie pisemnej inicjatora referendum lub jego pełnomocnika o liczbie mieszkańców jednostki samorządu terytorialnego uprawnionych do głosowania, o której mowa w art. 4, objętych stałym rejestrem wyborców w gminie na koniec kwartału poprzedzającego złożenie wniosku. Liczbę tę dla powiatów i województw ustalają i niezwłocznie przekazują właściwym starostom i marszałkom województw wojewódzcy komisarze wyborczy na podstawie kwartalnych meldunków o stanie rejestrów wyborców składanych przez wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) do 10 dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału. 6. Inicjator referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji powiadamia o zamiarze wystąpienia z taką inicjatywą również wojewódzkiego komisarza wyborczego; do tego powiadomienia stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-3."}
{"id":"2000_985_13","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Inicjator referendum, na swój koszt, podaje do wiadomości mieszkańców danej jednostki samorządu terytorialnego przedmiot zamierzonego referendum, przy czym podanie do wiadomości w gminie następuje w sposób zwyczajowo przyjęty w danej gminie, a w powiecie i w województwie - poprzez ogłoszenie w prasie codziennej ogólnodostępnej w danej jednostce samorządu terytorialnego. 2. Informacja o zamierzonym referendum powinna zawierać pytanie lub pytania referendum albo warianty zaproponowane do wyboru, a jeżeli wniosek dotyczy referendum w sprawie samoopodatkowania - cel lub cele oraz zasady samoopodatkowania. 3. Informacja o zamierzonym referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego zawiera uzasadnienie odwołania."}
{"id":"2000_985_14","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W terminie 60 dni od dnia powiadomienia przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego o zamiarze wystąpienia z inicjatywą przeprowadzenia referendum jego inicjator zbiera podpisy mieszkańców uprawnionych do wybierania organu stanowiącego danej jednostki samorządu terytorialnego, którzy chcą poprzeć inicjatywę w tej sprawie. 2. Podpisy zbiera się na kartach, z których każda zawiera informacje o przedmiocie zamierzonego referendum oraz o tym, że poparcia nie można wycofać. Karta zawiera również: 1) nazwiska i imiona członków grupy oraz imię, nazwisko i miejsce zamieszkania pełnomocnika, jeżeli inicjatorem referendum jest grupa obywateli, 2) nazwę i adres siedziby statutowej struktury terenowej partii politycznej lub organizacji społecznej oraz imię, nazwisko i adres zamieszkania pełnomocnika, jeżeli inicjatorem referendum jest partia polityczna lub organizacja społeczna. 3. Podpisy popierające wniosek w sprawie przeprowadzenia referendum z inicjatywy mieszkańców można zbierać w miejscu, czasie i w sposób wykluczający stosowanie jakichkolwiek nacisków zmierzających do wymuszenia podpisów. 4. Mieszkaniec jednostki samorządu terytorialnego popierający wniosek o przeprowadzenie referendum podaje na karcie nazwisko, imię, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL. Dane te potwierdza własnoręcznym podpisem. Wycofanie udzielonego poparcia jest bezskuteczne. Rozdział 4 Referendum na wniosek mieszkańców w sprawach innych niż odwołanie organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego"}
{"id":"2000_985_15","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Inicjator referendum przekazuje w terminie określonym w art. 14 ust. 1 pisemny wniosek o przeprowadzenie referendum przewodniczącemu zarządu jednostki samorządu terytorialnego. Przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie potwierdza na piśmie otrzymanie wniosku. 2. Wniosek o przeprowadzenie referendum powinien zawierać pytanie lub pytania referendum albo warianty zaproponowane do wyboru, a jeżeli wniosek dotyczy referendum w sprawie samoopodatkowania - cel lub cele oraz zasady samoopodatkowania."}
{"id":"2000_985_16","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego przekazuje niezwłocznie wniosek, o którym mowa w art. 15, przewodniczącemu organu stanowiącego tej jednostki. 2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego powołuje ze swego składu komisję do sprawdzenia czy wniosek mieszkańców o przeprowadzenie referendum odpowiada przepisom ustawy. 3. Do udziału w pracach komisji w charakterze obserwatora zaprasza się inicjatora referendum lub jego pełnomocnika. Inicjator referendum lub jego pełnomocnik może w razie potrzeby, w tym z własnej inicjatywy, składać komisji dodatkowe wyjaśnienia i przedstawiać dowody. Komisja może również żądać od inicjatora referendum lub jego pełnomocnika złożenia takich wyjaśnień i przedstawienia dowodów. 4. Wniosek o przeprowadzenie referendum niespełniający warunków, o których mowa w art. 15, komisja zwraca inicjatorowi referendum, wyznaczając czternastodniowy termin do usunięcia uchybień. 5. Jeżeli komisja stwierdzi, że wniosek o przeprowadzenie referendum zawiera uchybienia, których nie można usunąć, przekazuje wniosek organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego wraz ze swoją opinią. 6. Przepisu ust. 4 nie stosuje się w przypadku, gdy uchybienia wniosku polegają na zebraniu niewystarczającej ilości prawidłowo złożonych podpisów osób popierających wniosek, chyba że nie upłynął jeszcze termin, o którym mowa w art. 14 ust. 1."}
{"id":"2000_985_17","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje uchwałę w sprawie przeprowadzenia referendum, jeżeli wniosek mieszkańców spełnia wymogi ustawy oraz nie prowadzi do rozstrzygnięć sprzecznych z prawem; organ stanowiący jest związany treścią wniosku. 2. W przypadku złożenia dwóch lub więcej wniosków mieszkańców o przeprowadzenie referendum organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje uchwałę o przeprowadzeniu referendów w takiej kolejności, w jakiej wnioski zostały przekazane przewodniczącemu zarządu tej jednostki przez inicjatorów referendów lub ich pełnomocników. Organ stanowiący może również, jeżeli jest to możliwe, poddać jednocześnie wszystkie wnioski lub ich część pod referendum."}
{"id":"2000_985_18","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje uchwałę w sprawie przeprowadzenia referendum lub uchwałę o odrzuceniu wniosku mieszkańców nie później niż w ciągu 30 dni od dnia przekazania wniosku przewodniczącemu zarządu tej jednostki."}
{"id":"2000_985_19","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego w sprawie przeprowadzenia referendum na wniosek mieszkańców podlega opublikowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1."}
{"id":"2000_985_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. W referendum lokalnym, zwanym dalej \"referendum\", mieszkańcy jednostki samorządu terytorialnego jako członkowie wspólnoty samorządowej wyrażają w drodze głosowania swoją wolę co do sposobu rozstrzygania sprawy dotyczącej tej wspólnoty, mieszczącej się w zakresie zadań i kompetencji organów danej jednostki lub w sprawie odwołania organu stanowiącego tej jednostki. 2. Referendum polega na udzieleniu na urzędowej karcie do głosowania pozytywnej lub negatywnej odpowiedzi na postawione pytanie lub pytania w zakresie spraw określonych w ust. 1 albo na dokonaniu wyboru pomiędzy zaproponowanymi wariantami."}
{"id":"2000_985_20","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Na uchwałę organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego odrzucającą wniosek mieszkańców w sprawie przeprowadzenia referendum, a także na niedotrzymanie przez ten organ terminu określonego w art. 18, inicjatorowi referendum służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały lub upływu terminu do jej podjęcia. 2. Naczelny Sąd Administracyjny rozpatruje skargę w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia skargi. Wyrok sądu jest ostateczny. 3. Wyrok sądu uwzględniający skargę zastępuje uchwałę organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"2000_985_21","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Referendum przeprowadza się w dzień wolny od pracy, w okresie między 30 a 40 dniem: 1) od dnia opublikowania uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego w tej sprawie w wojewódzkim dzienniku urzędowym, 2) od dnia ogłoszenia przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroku, o którym mowa w art. 20 ust. 3. Rozdział 5 Referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego"}
{"id":"2000_985_22","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Inicjator referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przekazuje na piśmie, w terminie określonym w art. 14 ust. 1, wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu wniosek mieszkańców wraz z informacją o spełnieniu obowiązków wskazanych w art. 13 ust. 1 i 3. Wojewódzki komisarz wyborczy niezwłocznie potwierdza na piśmie otrzymanie wniosku. 2. Do wniosku dołącza się karty, o których mowa w art. 14 ust. 2. 3. Wojewódzki komisarz wyborczy zwraca inicjatorowi referendum lub jego pełnomocnikowi wniosek zawierający uchybienia i wyznacza czternastodniowy termin do ich usunięcia. 4. Wojewódzki komisarz wyborczy odrzuca wniosek o przeprowadzenie referendum, w którym stwierdził nie dające się usunąć uchybienia, a także, jeśli inicjator referendum nie wywiązał się z obowiązków wskazanych w art. 13 ust. 1 i 3. Postanowienie o odrzuceniu wniosku przekazuje się niezwłocznie inicjatorowi referendum lub jego pełnomocnikowi. 5. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w przypadku, gdy uchybienia wniosku polegają na zebraniu niewystarczającej ilości prawidłowo złożonych podpisów osób popierających wniosek, chyba że nie upłynął jeszcze termin, o którym mowa w art. 14 ust. 1. 6. Inicjator referendum lub jego pełnomocnik może w razie potrzeby, w tym z własnej inicjatywy, składać wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu dodatkowe wyjaśnienia i przedstawiać dowody. Wojewódzki komisarz wyborczy może także żądać od inicjatora referendum lub jego pełnomocnika złożenia takich wyjaśnień i przedstawienia dowodów."}
{"id":"2000_985_23","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy postanawia o przeprowadzeniu referendum, jeżeli wniosek mieszkańców spełnia wymogi określone w ustawie. 2. W przypadku złożenia dwóch lub więcej wniosków, o których mowa w ust. 1, wojewódzki komisarz wyborczy postanawia o przeprowadzeniu referendum w terminie liczonym od dnia otrzymania pierwszego wniosku."}
{"id":"2000_985_24","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Wojewódzki komisarz wyborczy wydaje postanowienie o przeprowadzeniu referendum lub odrzuceniu wniosku nie później niż w ciągu 30 dni od dnia jego złożenia."}
{"id":"2000_985_25","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Postanowienie wojewódzkiego komisarza wyborczego o przeprowadzeniu referendum zawiera: 1) termin przeprowadzenia referendum, 2) wzór i treść karty do głosowania, 3) kalendarz czynności związanych z przeprowadzeniem referendum. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, podlega opublikowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1."}
{"id":"2000_985_26","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Na postanowienie wojewódzkiego komisarza wyborczego odrzucające wniosek o przeprowadzenie referendum, o którym mowa w art. 22, a także w przypadku niedotrzymania przez komisarza terminu określonego w art. 24, inicjatorowi referendum służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia. 2. Naczelny Sąd Administracyjny rozpatruje skargę w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia skargi. Wyrok sądu jest ostateczny. 3. Wyrok sądu uwzględniający skargę zastępuje postanowienie wojewódzkiego komisarza wyborczego. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 3."}
{"id":"2000_985_27","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Referendum przeprowadza się w dzień wolny od pracy w okresie między 30 a 40 dniem od dnia opublikowania postanowienia wojewódzkiego komisarza wyborczego w tej sprawie albo od dnia ogłoszenia przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroku, o którym mowa w art. 26 ust. 3. Rozdział 6 Kampania referendalna"}
{"id":"2000_985_28","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Kampania referendalna służy wyjaśnieniu przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, który zarządził referendum, istoty problemów rozstrzyganych w referendum, treści postawionych pytań i wariantów, a także prezentowaniu stanowiska inicjatora referendum oraz partii politycznych, zrzeszeń i mieszkańców w sprawie poddanej pod referendum. 2. Organom jednostki samorządu terytorialnego zabrania się uczestniczenia w kampanii referendalnej związanej z referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji."}
{"id":"2000_985_29","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Kampania referendalna rozpoczyna się z dniem podjęcia uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego lub postanowienia wojewódzkiego komisarza wyborczego o przeprowadzeniu referendum i ulega zakończeniu na 24 godziny przed dniem głosowania. 2. Zabrania się prowadzenia kampanii referendalnej na terenie: 1) urzędów administracji rządowej i samorządowej oraz sądów, 2) zakładów pracy, w sposób i w formach zakłócających ich normalne funkcjonowanie, 3) jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej oraz oddziałów obrony cywilnej, a także skoszarowanych jednostek policyjnych. 3. W dniu głosowania zwoływanie zgromadzeń, organizowanie pochodów i manifestacji jest zabronione."}
{"id":"2000_985_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. W referendum mają prawo brać udział osoby stale zamieszkujące na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, posiadające czynne prawo wyborcze do organu stanowiącego tej jednostki."}
{"id":"2000_985_30","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Zgromadzenia mieszkańców organizowane w ramach kampanii referendalnej nie podlegają przepisom ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. Nr 51, poz. 297, z 1999 r. Nr 41, poz. 412 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136)."}
{"id":"2000_985_31","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Podczas kampanii referendalnej zabrania się organizowania loterii fantowych, innego rodzaju gier losowych oraz konkursów, w których wygranymi są nagrody pieniężne lub przedmioty o wartości wyższej niż wartość drobnych przedmiotów zwyczajowo używanych w celach reklamowych i promocyjnych."}
{"id":"2000_985_32","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Na 24 godziny przed dniem referendum aż do zakończenia głosowania zabrania się podawania do publicznej wiadomości wyników badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań mieszkańców w referendum i wyników referendum oraz sondaży przeprowadzonych w dniu głosowania."}
{"id":"2000_985_33","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Wszelkie plakaty, hasła lub ulotki dotyczące referendum, które zawierają wyraźne oznaczenie od kogo pochodzą, bądź stwierdzające przez kogo są rozplakatowane, podlegają ochronie prawnej."}
{"id":"2000_985_34","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Na ścianach budynków, ogrodzeniach, latarniach, urządzeniach energetycznych, telekomunikacyjnych i innych można umieszczać plakaty i hasła referendalne wyłącznie po uzyskaniu zgody właściciela lub zarządcy nieruchomości. 2. Przy ustawianiu własnych urządzeń ogłoszeniowych w celu prowadzenia kampanii referendalnej należy stosować właściwe przepisy. 3. Plakaty i hasła referendalne należy umieszczać w taki sposób, aby można je było usunąć bez powodowania szkód. 4. Policja jest obowiązana usuwać plakaty i hasła, których sposób umieszczenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo bezpieczeństwu mienia bądź bezpieczeństwu ludzi w ruchu drogowym. 5. Podmioty biorące udział w kampanii referendalnej obowiązane są usunąć pochodzące od nich plakaty i hasła referendalne oraz urządzenia ogłoszeniowe w terminie 30 dni od dnia referendum. 6. Zarząd gminy postanawia o usunięciu plakatów i haseł referendalnych oraz urządzeń ogłoszeniowych nieusuniętych przez obowiązanych do tego w terminie, o którym mowa w ust. 5. Koszty usunięcia ponoszą obowiązani."}
{"id":"2000_985_35","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Jeżeli plakaty, hasła, ulotki, wypowiedzi albo inne formy propagandy i agitacji zawierają nieprawdziwe dane i informacje, każdy zainteresowany ma prawo złożyć do sądu okręgowego wniosek o: 1) orzeczenie konfiskaty takich materiałów, 2) wydanie zakazu publikowania takich materiałów, 3) nakazanie sprostowania informacji, 4) nakazanie przeproszenia pomówionego, 5) nakazanie uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 10.000 złotych na rzecz instytucji charytatywnej, 6) zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy kwoty do 10.000 złotych tytułem odszkodowania. 2. Sąd okręgowy, w składzie jednego sędziego, rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, w ciągu 24 godzin w postępowaniu nieprocesowym. Sąd może rozpoznać sprawę w przypadku usprawiedliwionej nieobecności wnioskodawcy lub uczestnika postępowania, pod warunkiem że o terminie rozprawy zostali oni prawidłowo powiadomieni. Postanowienie kończące postępowanie w sprawie sąd niezwłocznie doręcza osobie zainteresowanej, o której mowa w ust. 1, i zobowiązanemu do wykonania postanowienia. 3. Na postanowienie sądu okręgowego, w terminie 24 godzin od jego wydania, służy zażalenie do sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny, w składzie trzech sędziów, rozpoznaje zażalenie w postępowaniu nieprocesowym, w trybie i terminie, o których mowa w ust. 2. Na postanowienie sądu apelacyjnego nie przysługuje środek zaskarżenia i podlega ono natychmiastowemu wykonaniu. 4. Postanowienia, o których mowa w ust. 2 i 3, w referendum zarządzonym przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego doręcza się właściwemu przewodniczącemu zarządu jednostki samorządu terytorialnego, a wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu w referendum przez niego zarządzonym."}
{"id":"2000_985_36","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Nieprawdziwe informacje i dane odnoszące się do referendum i związane z kampanią referendalną opublikowane w prasie podlegają sprostowaniu w ciągu 48 godzin. 2. W stosunku do sprostowań informacji i danych opublikowanych w prasie innej niż dziennik, sąd okręgowy wskazuje dziennik, w którym sprostowanie ma być zamieszczane na koszt obowiązanego w ciągu 48 godzin. 3. W razie odmowy zamieszczenia sprostowania lub niezamieszczenia sprostowania przez obowiązanego, w sposób określony w postanowieniu sądu, sąd na wniosek zainteresowanego, zarządza opublikowanie sprostowania w trybie egzekucyjnym na koszt obowiązanego. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 1-3 i art. 35, przepisu art. 29 ust. 1 nie stosuje się."}
{"id":"2000_985_37","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Informacje, komunikaty, apele i hasła referendalne ogłaszane w prasie drukowanej lub w telewizji bądź radiu muszą zawierać wskazanie przez kogo są opłacane i od kogo pochodzą. Odpowiedzialnym za umieszczenie tego wskazania jest redaktor w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. poz. 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999)."}
{"id":"2000_985_38","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Wykonanie uprawnień wynikających z przepisów ustawy nie ogranicza możliwości dochodzenia przez osoby pokrzywdzone lub poszkodowane uprawnień na podstawie przepisów innych ustaw, a w szczególności Kodeksu karnego, Kodeksu cywilnego i Prawa prasowego, wobec osób, których działanie lub zaniechanie w toku kampanii referendalnej naruszyło cudze dobra osobiste lub majątkowe. Rozdział 7 Finansowanie referendum"}
{"id":"2000_985_39","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Finansowanie referendum jest jawne."}
{"id":"2000_985_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Referendum przeprowadza się, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 1, z inicjatywy organu stanowiącego danej jednostki samorządu terytorialnego lub na wniosek co najmniej: 1) 10% uprawnionych do głosowania mieszkańców gminy albo powiatu, 2) 5% uprawnionych do głosowania mieszkańców województwa."}
{"id":"2000_985_40","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Koszty referendum pokrywa się z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, której organ stanowiący zarządził przeprowadzenie referendum. 2. W przypadku referendum wojewódzkiego lub referendum powiatowego środki na podstawie kalkulacji kosztów referendum ponoszonych przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego przekazywane są z budżetu, o którym mowa w ust. 1, nie później niż na 20 dni przed dniem referendum. 3. Ostateczne rozliczenie i przekazanie środków między jednostkami samorządu terytorialnego na pokrycie kosztów przeprowadzenia referendum, o których mowa w ust. 2, winno być zakończone najpóźniej w ciągu miesiąca od dnia przeprowadzenia referendum. 4. Wydatki związane z organizacją i przeprowadzeniem referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji pokrywane są z budżetu państwa z części dotyczącej Państwowej Komisji Wyborczej. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_985_41","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Sprawozdanie finansowe z wydatków budżetowych poniesionych w związku z referendum zarządzonym przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego zarząd tej jednostki przedstawia organowi stanowiącemu na sesji, nie później niż po upływie 3 miesięcy od dnia referendum. 2. Sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 1, zarząd udostępnia do wglądu mieszkańców. Czas, miejsce i sposób udostępniania sprawozdania zarząd podaje do wiadomości mieszkańców."}
{"id":"2000_985_42","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Wydatki inicjatora referendum ponoszone w związku z referendum są pokrywane z jego źródeł własnych. 2. Pełnomocnik inicjatora referendum może organizować zbiórki publiczne środków finansowych na cele referendum na zasadach określonych w przepisach o zbiórkach publicznych. 3. Organizowanie zbiórki publicznej, o której mowa w ust. 2, nie wymaga zezwolenia."}
{"id":"2000_985_43","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Inicjatorowi referendum oraz innym podmiotom uczestniczącym w kampanii referendalnej nie mogą być przekazywane, a inicjator referendum nie może przyjmować na cele referendalne środków finansowych pochodzących: 1) z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, związków jednostek samorządu terytorialnego i innych gminnych, powiatowych i wojewódzkich osób prawnych, 2) od państwowych jednostek organizacyjnych, 3) od przedsiębiorstw państwowych, a także od podmiotów z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, związków jednostek samorządu terytorialnego i innych gminnych, powiatowych i wojewódzkich osób prawnych, z wyłączeniem spółek publicznych, 4) od podmiotów korzystających w ciągu ostatniego roku z dotacji budżetu państwa lub z dotacji budżetu jednostek samorządu terytorialnego, z wyłączeniem partii politycznych, 5) od osób fizycznych nie mających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli polskich zamieszkałych za granicą, 6) od cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 7) od osób prawnych nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 8) od innych podmiotów nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadających zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, 9) od osób prawnych z udziałem podmiotów zagranicznych, z wyłączeniem spółek publicznych, 10) od obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, misji specjalnych i organizacji międzynarodowych oraz innych obcych przedstawicielstw korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych."}
{"id":"2000_985_44","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Pełnomocnik inicjatora referendum obowiązany jest sporządzić sprawozdanie finansowe z dochodów i wydatków, związanych z referendum. Sprawozdanie finansowe w terminie trzech miesięcy od dnia referendum, pełnomocnik składa zarządowi jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze przeprowadzono referendum, z zastrzeżeniem art. 45. 2. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego udostępnia sprawozdanie pełnomocnika do wglądu mieszkańców. Przepisy art. 41 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2000_985_45","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Sprawozdanie finansowe, o którym mowa w art. 44 ust. 1, z referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego pełnomocnik inicjatora referendum składa wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu, który zarządził przeprowadzenie referendum. Do sprawozdania wojewódzki komisarz wyborczy stosuje odpowiednio przepisy art. 41 ust. 2."}
{"id":"2000_985_46","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Inicjator referendum, który uzyskał nadwyżkę pozyskanych środków nad wydatkami na cele referendalne, obowiązany jest przekazać ją instytucji charytatywnej. Informację o tym, ze wskazaniem celu, na który nadwyżka została przekazana, pełnomocnik inicjatora referendum zamieszcza w sprawozdaniu finansowym."}
{"id":"2000_985_47","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi wzór sprawozdania finansowego o źródłach i wysokości pozyskanych funduszy oraz wydatkach poniesionych na cele referendalne, które pełnomocnik inicjatora referendum obowiązany jest sporządzić na podstawie art. 44 i 45."}
{"id":"2000_985_48","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Pełnomocnik inicjatora referendum obowiązany jest przechowywać dokumenty związane z finansowaniem kampanii referendalnej przez 12 miesięcy od dnia referendum. Rozdział 8 Tryb przeprowadzania oraz ustalania i ogłaszania wyników referendum"}
{"id":"2000_985_49","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Referendum przeprowadzają i ustalają jego wynik powołane w tym celu właściwe terytorialne (wojewódzka, powiatowa i gminna) komisje do spraw referendum i obwodowe komisje do spraw referendum, zwane dalej \"terytorialnymi komisjami\" i \"obwodowymi komisjami\". 2. Terytorialną komisję powołuje, najpóźniej na 25 dni przed dniem referendum: 1) wojewódzki komisarz wyborczy - w przypadku referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji, 2) organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego - w pozostałych sprawach. 3. W referendum wojewódzkim do kompetencji zastępców wojewódzkiego komisarza wyborczego należy powołanie powiatowych komisji do spraw referendum i obwodowych komisji oraz nadzór nad ich działalnością zgodnie z właściwością określaną na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2. 4. Obwodowe komisje powołuje, najpóźniej na 21 dni przed dniem referendum: 1) wojewódzki komisarz wyborczy - w przypadku referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji, 2) terytorialna komisja - w pozostałych sprawach. 5. Komisje terytorialne i obwodowe posługują się własną pieczęcią, której wzór ustanawia Państwowa Komisja Wyborcza. 6. Do zasad działalności terytorialnych komisji i obwodowych komisji stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, dotyczące terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych."}
{"id":"2000_985_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. W sprawach odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji rozstrzyga się wyłącznie w drodze referendum przeprowadzonego na wniosek mieszkańców, o którym mowa w art. 4. 2. Referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego nie przeprowadza się: 1) przed upływem 12 miesięcy od dnia wyborów albo od dnia ostatniego referendum w tej sprawie, 2) jeżeli data wyborów przedterminowych, przeprowadzanych w wyniku referendum, miałaby przypaść w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji organu stanowiącego."}
{"id":"2000_985_50","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy powołuje w skład terytorialnej i obwodowych komisji do przeprowadzenia referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, w równej liczbie, osoby pisemnie wskazane przez zarząd tej jednostki oraz inicjatora referendum. W skład komisji nie mogą wchodzić radni, członkowie zarządu danej jednostki samorządu terytorialnego, a także inicjator referendum oraz jego pełnomocnik. 2. W skład terytorialnej komisji wchodzi od 6 do 16 osób; w skład obwodowej komisji wchodzi od 6 do 10 osób. 3. Komisje, o których mowa w ust. 1, na swoich pierwszych posiedzeniach wybierają ze swojego składu przewodniczącego i jego zastępcę. Składy komisji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości przy odpowiednim zastosowaniu art. 13 ust. 1. 4. Zmiany i uzupełnienia w składach komisji następują w szczególnie uzasadnionych sytuacjach, a zwłaszcza na skutek zrzeczenia się członkostwa lub śmierci członka komisji, na zasadach i w trybie określonych w przepisach o ich powołaniu."}
{"id":"2000_985_51","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Zarząd danej jednostki samorządu terytorialnego oraz inicjator referendum mogą wyznaczyć do terytorialnej komisji i każdej obwodowej komisji po jednym mężu zaufania, który ma prawo być obecny przy wszystkich czynnościach wykonywanych przez te komisje oraz wnosić do protokołów wyników głosowania i wyników referendum uwagi z wymienieniem konkretnych zarzutów."}
{"id":"2000_985_52","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Terytorialna komisja zarządza wydrukowanie potrzebnej liczby kart do głosowania i zapewnia dostarczenie ich do obwodowych komisji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego wojewódzki komisarz wyborczy zarządza druk kart do głosowania oraz określa sposób dostarczania ich do obwodowych komisji."}
{"id":"2000_985_53","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Karta do głosowania zawiera: 1) oznaczenie referendum, nazwę organu, który postanowił o przeprowadzeniu referendum, datę referendum, 2) pytanie lub pytania albo warianty rozwiązania sprawy będącej przedmiotem referendum; jeżeli referendum polega na udzieleniu odpowiedzi na postawione pytania, na karcie do głosowania zamieszcza się również wyrazy: \"tak\" i \"nie\" z kratkami z lewej strony przeznaczonymi na postawienie znaku przy odpowiedzi, którą wybrał głosujący, a gdy referendum polega na dokonaniu wyboru pomiędzy zaproponowanymi wariantami, przy każdym z wariantów umieszcza się po lewej stronie numer wariantu i kratkę przeznaczoną na postawienie znaku przy wariancie, za którym głosujący się opowiada, 3) pouczenie o sposobie głosowania. 2. W razie poddania pod referendum więcej niż jednej sprawy, na karcie do głosowania zamieszcza się kolejno wszystkie postawione pytania lub warianty, z zachowaniem wymagań określonych w ust. 1 pkt 2. 3. Karta do głosowania może być zadrukowana tylko po jednej stronie. 4. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci organu właściwego do podjęcia decyzji o przeprowadzeniu referendum. 5. Wydając kartę do głosowania, obwodowa komisja opatruje ją własną pieczęcią."}
{"id":"2000_985_54","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Referendum przeprowadza się w stałych obwodach głosowania utworzonych w celu przeprowadzenia wyborów do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego."}
{"id":"2000_985_55","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Referendum jest ważne, jeżeli wzięło w nim udział co najmniej 30% uprawnionych do głosowania."}
{"id":"2000_985_56","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Wynik referendum jest rozstrzygający, jeżeli za jednym z rozwiązań w sprawie poddanej pod referendum oddano więcej niż połowę ważnych głosów. 2. Wynik referendum gminnego w sprawie samoopodatkowania się mieszkańców na cele publiczne jest rozstrzygający, jeżeli za samoopodatkowaniem oddano co najmniej 23 ważnych głosów."}
{"id":"2000_985_57","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Głos jest nieważny, jeżeli na karcie do głosowania, w odniesieniu do poszczególnego pytania lub wariantu, nie zaznaczono żadnej odpowiedzi lub nie dokonano wyboru żadnego wariantu. 2. Głos jest nieważny w odniesieniu do poszczególnego pytania lub wariantu, jeżeli na karcie do głosowania zaznaczono więcej niż jedną odpowiedź na dane pytanie lub dokonano wyboru więcej niż jednego wariantu."}
{"id":"2000_985_58","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Nieważne są karty do głosowania inne niż urzędowo ustalone lub nie opatrzone pieczęcią obwodowej komisji. 2. Poczynienie na karcie do głosowania dodatkowych uwag lub innych dopisków nie pociąga za sobą skutków prawnych, a w szczególności nie wpływa na ważność karty. 3. Kart do głosowania przedartych całkowicie na dwie lub więcej części nie bierze się pod uwagę przy obliczaniu wyników głosowania."}
{"id":"2000_985_59","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Po zakończeniu głosowania obwodowa komisja sporządza w trzech egzemplarzach protokół wyników głosowania w obwodzie, zawierający liczbę: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) osób, którym wydano karty do głosowania, 3) kart wyjętych z urny, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, czyli liczbę osób, które wzięły udział w głosowaniu, 6) głosów nieważnych, 7) głosów ważnych, 8) głosów ważnych oddanych na poszczególne odpowiedzi na postawione pytanie lub za wyborem określonego wariantu. 2. W razie poddania pod referendum więcej niż jednej sprawy liczby, o których mowa w ust. 1 pkt 6-8, komisja podaje w protokole oddzielnie dla każdego pytania lub wariantu. 3. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji, obecne przy jego sporządzeniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 4. Członkom komisji i mężom zaufania przysługuje prawo wniesienia do protokołu głosowania uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. 5. Po sporządzeniu protokołu obwodowa komisja podaje niezwłocznie do publicznej wiadomości wyniki głosowania poprzez wywieszenie w swojej siedzibie, w miejscu łatwo dostępnym dla obywateli jednego z egzemplarzy protokołu głosowania w obwodzie. 6. Przewodniczący obwodowej komisji niezwłocznie przesyła do terytorialnej komisji (w referendum wojewódzkim - do komisji powiatowej, o której mowa w art. 62) w zapieczętowanej kopercie, jeden egzemplarz protokołu głosowania w obwodzie."}
{"id":"2000_985_6","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Referendum jest, odpowiednio do wspólnoty samorządowej, której spraw dotyczy: 1) referendum gminnym w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 552), 2) referendum powiatowym w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 552), 3) referendum wojewódzkim w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 550 i 552)."}
{"id":"2000_985_60","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Po wykonaniu czynności wymienionych w art. 59 ust. 5 i 6 przewodniczący obwodowej komisji niezwłocznie przekazuje w depozyt wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) dokumenty z głosowania w zapieczętowanych pakietach wraz z pieczęcią komisji."}
{"id":"2000_985_61","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Niezwłocznie po otrzymaniu protokołów głosowania od wszystkich obwodowych komisji, terytorialna komisja sporządza w czterech egzemplarzach protokół wyniku referendum, który zawiera: 1) łączne dane liczbowe, wymienione art. 59 ust. 1, z obszaru całej jednostki samorządu terytorialnego, 2) wynik referendum. 2. Przepisy art. 59 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 3. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1, terytorialna komisja przekazuje właściwemu przewodniczącemu zarządu jednostki samorządu terytorialnego dokumenty komisji wraz z pieczęcią."}
{"id":"2000_985_62","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. W celu przeprowadzenia referendum wojewódzkiego organy, o których mowa w art. 49 ust. 2 i 3, w zakresie swojej właściwości miejscowej powołują komisje powiatowe działające jako organy pomocnicze dla ustalania zbiorczych wyników głosowania z obwodów znajdujących się na obszarze powiatów. Przepisy art. 50 i 51 stosuje się odpowiednio, z tym że w skład komisji powiatowej wchodzi od 6 do 10 osób. 2. Komisja powiatowa niezwłocznie po otrzymaniu protokołów głosowania od wszystkich obwodowych komisji z obszaru powiatu sporządza protokół zbiorczych wyników głosowania na obszarze powiatu, który zawiera: 1) łączne dane liczbowe, wymienione w art. 59 ust. 1, z obszaru powiatu, 2) wynik referendum. 3. Do działania komisji powiatowych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 59 ust. 2-5 i art. 61 ust. 3."}
{"id":"2000_985_63","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Niezwłocznie po sporządzeniu protokołu wyniku referendum terytorialna komisja podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania i wynik referendum poprzez wywieszenie w swojej siedzibie jednego z egzemplarzy tego protokołu. 2. Wojewoda niezwłocznie ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym protokół wyniku referendum otrzymany od terytorialnej komisji. 3. Jeżeli referendum zostało zarządzone przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego jeden egzemplarz protokołu wyniku referendum wraz z protokołami terytorialnej komisji i obwodowych komisji, terytorialna komisja niezwłocznie przekazuje właściwemu wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), staroście albo marszałkowi województwa. 4. Jeżeli referendum dotyczyło odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji, terytorialna komisja niezwłocznie przesyła protokół wyniku referendum wraz z protokołami obwodowych komisji właściwemu wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. 5. W przypadku referendum, o którym mowa w ust. 4, jeden egzemplarz protokołu terytorialna komisja przesyła niezwłocznie także wojewodzie."}
{"id":"2000_985_64","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Wzory urzędowych formularzy protokołów, o których mowa w art. 59, 61 i 62, sporządzanych przez terytorialne i obwodowe komisje ustala organ właściwy do przeprowadzenia referendum."}
{"id":"2000_985_65","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Jeżeli referendum zakończy się wynikiem rozstrzygającym w sprawie poddanej pod referendum, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie podejmie czynności w celu jej realizacji."}
{"id":"2000_985_66","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. W terminie 7 dni od dnia podania wyników referendum do wiadomości publicznej w sposób, o którym mowa w art. 63 ust. 2, każdy uprawniony do wzięcia w nim udziału mieszkaniec danej jednostki samorządu terytorialnego może wnieść protest, jeżeli dopuszczono się naruszenia przepisów ustawy, a naruszenie to mogło wywrzeć istotny wpływ na wynik referendum. 2. Do wnoszenia i rozpoznawania protestów oraz skutków ich uwzględnienia stosuje się odpowiednio przepisy art. 59-61, art. 63 ust. 1 i 2 oraz art. 64 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Sąd okręgowy rozpatruje protest w ciągu 14 dni od dnia zgłoszenia protestu z udziałem wnoszącego protest i przedstawiciela właściwej terytorialnej komisji, a jeżeli protest dotyczy referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego - również z udziałem wojewódzkiego komisarza wyborczego."}
{"id":"2000_985_67","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Ogłoszenie, w trybie art. 63 ust. 2, wyników referendum rozstrzygających o odwołaniu organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji oznacza zakończenie działalności organu stanowiącego i z mocy prawa - zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 2. W przypadku określonym w ust. 1, Prezes Rady Ministrów niezwłocznie wyznacza osobę, która pełni funkcję organów jednostki samorządu terytorialnego do czasu wyboru nowych organów jednostki samorządu terytorialnego oraz zarządza, z zastrzeżeniem ust. 3, wybory przedterminowe do organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego. 3. W razie wniesienia protestu przeciwko ważności referendum w sprawie odwołania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego przed upływem kadencji, do czasu rozstrzygnięcia sprawy w trybie art. 66, nie zarządza się wyborów przedterminowych. Rozdział 9 Przepisy karne"}
{"id":"2000_985_68","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Kto zbiera podpisy osób popierających zgłoszenie wniosku w sprawie przeprowadzenia referendum z naruszeniem art. 14 ust. 3, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_985_69","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Kto prowadzi kampanię referendalną z naruszeniem zakazów określonych w art. 29 ust. 2 i 3 albo art. 31, podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_985_7","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Przedmiotem referendum gminnego może być również samoopodatkowanie się mieszkańców na cele publiczne mieszczące się w zakresie zadań i kompetencji organów gminy; w tych sprawach rozstrzyga się wyłącznie w drodze referendum."}
{"id":"2000_985_70","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Kto podaje do publicznej wiadomości wyniki badań opinii publicznej dotyczące przewidywanych zachowań mieszkańców w referendum i wyniku referendum oraz sondaży przeprowadzanych w dniu głosowania, z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 32, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_985_71","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Kto przekazuje inicjatorowi referendum lub przyjmuje w imieniu inicjatora referendum środki finansowe lub niepieniężne z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 43, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_985_72","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Pełnomocnik inicjatora referendum, który nie wykonuje w terminie obowiązku przedłożenia sprawozdania finansowego organowi określonemu w art. 44 lub art. 45, podlega karze grzywny."}
{"id":"2000_985_73","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Kto, dysponując nadwyżką środków finansowych inicjatora referendum, nie przekazuje jej instytucji charytatywnej wbrew nakazowi wynikającemu z art. 46, podlega grzywnie."}
{"id":"2000_985_74","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 69 i art. 72, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 10 Przepisy zmieniające i końcowe"}
{"id":"2000_985_75","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 552) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Zasady i tryb przeprowadzania referendum gminnego określa odrębna ustawa.\"; 2) skreśla się art. 13; 3) w art. 20: a) w ust. 2 po wyrazach \"do rady gminy\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2b\", b) dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Jeżeli wybory były wynikiem referendum lokalnego w sprawie odwołania rady gminy, pierwszą sesję zwołuje osoba, którą Prezes Rady Ministrów wyznaczył do pełnienia funkcji organów jednostki samorządu terytorialnego.\"."}
{"id":"2000_985_76","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 550 i 552) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 skreśla się ust. 2-4; 2) w art. 21: a) w ust. 3 po wyrazach \"całego kraju\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 4\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeżeli wybory były wynikiem referendum lokalnego w sprawie odwołania sejmiku, pierwszą sesję zwołuje osoba, którą Prezes Rady Ministrów wyznaczył do pełnienia funkcji organów jednostki samorządu terytorialnego.\"."}
{"id":"2000_985_77","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 48, poz. 552) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zasady i tryb przeprowadzania referendum powiatowego określa odrębna ustawa.\"; 2) skreśla się art. 11; 3) w art. 15 w ust. 4 kropkę po pkt 2 zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) jeżeli wybory były wynikiem referendum lokalnego w sprawie odwołania rady powiatu, pierwszą sesję zwołuje osoba, którą Prezes Rady Ministrów wyznaczył do pełnienia funkcji organów jednostki samorządu terytorialnego.\"."}
{"id":"2000_985_78","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Do referendów gminnych, w odniesieniu do których przed wejściem w życie ustawy zostały podjęte uchwały rad gmin w sprawie przeprowadzenia referendum lub inicjator referendum dokonał powiadomienia o zamiarze wystąpienia z inicjatywą przeprowadzenia referendum, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2000_985_79","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Traci moc ustawa z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 84, poz. 386)."}
{"id":"2000_985_8","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) jednostkach samorządu terytorialnego - rozumie się przez to także miasto stołeczne Warszawę, 2) wojewódzkim komisarzu wyborczym - rozumie się przez to właściwego wojewódzkiego komisarza wyborczego, a w odniesieniu do referendów gminnego i powiatowego także właściwego zastępcę wojewódzkiego komisarza wyborczego w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, 3) terytorialnych i obwodowych komisjach - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy, terytorialne i obwodowe komisje wyborcze w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2. Rozdział 2 Referendum przeprowadzane z inicjatywy organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego"}
{"id":"2000_985_80","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_985_9","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje uchwałę w sprawie przeprowadzenia referendum bezwzględną większością głosów swojego ustawowego składu. 2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, zawiera: 1) pytanie lub pytania referendum albo warianty zaproponowane mieszkańcom jednostki do wyboru, 2) termin przeprowadzenia referendum, 3) wzór karty do głosowania, 4) kalendarz czynności związanych z przeprowadzeniem referendum. 3. W przypadku gdy przedmiotem referendum gminnego jest samoopodatkowanie się mieszkańców na cele publiczne, uchwała rady gminy wskazuje również cel lub cele oraz zasady samoopodatkowania."}
{"id":"2000_986_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"z którymi rozwiązano stosunek pracy, po dniu wejścia w życie ustawy, z przyczyn dotyczących pracodawcy,\"; 2) w art. 7 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Podmiot wystawiający książeczki zobowiązany jest do ich ewidencjonowania.\"; 3) w art. 7a: a) w ust. 1 w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"potwierdzonego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego,\"; b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz leków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, sposób realizacji recept oraz tryb rozliczania przez instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego z budżetem państwa kosztów tych leków.\"; 4) załącznik nr 3 do ustawy otrzymuje brzmienie: \"WYKAZ ZAKŁADÓW, KTÓRE ZAPRZESTAŁY PRODUKCJI WYROBÓW ZAWIERAJĄCYCH AZBEST 1. \"Fabryka Okładzin Ciernych\" Spółka Akcyjna w Markach k. Warszawy, 2. Przedsiębiorstwo Państwowe \"Gambit\" w Lubawce, 3. Wytwórnia Uszczelek \"Morpak\" Spółka z o.o. w Gdańsku, 4. Fabryka Odzieży i Tkanin Żaroodpornych \"Izo-term\" w Gryfowie Śląskim, 5. Zakłady Wyrobów Uszczelniających i Termoizolacyjnych \"Polonit\" Spółka z o.o. w Łodzi, 6. Zakłady Uszczelnień i Wyrobów Azbestowych \"Polonit\" w likwidacji, w Łodzi, 7. Zakłady Wyrobów Azbestowo-Cementowych w Małkini, 8. Pruszkowskie Zakłady Materiałów Izolacyjnych w Pruszkowie, 9. Lubelskie Zakłady Eternitu w Lublinie, 10. Lubelskie Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe Ceramiki Budowlanej w Niemcach z siedzibą w Lublinie, 11. Zakład Produkcji Płytek Azbestowo-Cementowych w Końskowoli, 12. Przedsiębiorstwo Materiałów Izolacji Budowlanej \"Izolacja\" w Jarocinie, 13. Zakłady Wyrobów Azbestowo-Cementowych \"COBRPIB\" w Katowicach, 14. Zakład Materiałów Hydroizolacyjnych \"COBRPIB\" w Pruszkowie, 15. Fabryka Płyt Filtracyjnych \"Filtr\" w Pilchowicach, 16. Zakłady Wyrobów Azbestowo-Cementowych w Szczucinie.\"."}
{"id":"2000_986_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2000_991_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje sprawy w zakresie: 1) wprowadzania do obrotu nawozów i ich stosowania, 2) zapobiegania zagrożeniom dla ludzi i zwierząt oraz dla środowiska, które mogą powstać w wyniku przewozu, przechowywania i stosowania nawozów, 3) agrochemicznej obsługi rolnictwa."}
{"id":"2000_991_10","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw: rolnictwa, środowiska oraz zdrowia, w drodze rozporządzenia, określi: 1) szczegółowy sposób zamieszczania informacji dotyczącej identyfikacji nawozów, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1, oraz sposób pakowania nawozów umożliwiający ich ochronę jakości i zapobieganie niekorzystnemu wpływowi nawozu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko, 2) dopuszczalne tolerancje zawartości składników nawozowych, wynikające ze zmienności parametrów produkcji, 3) sposób pobierania próbek i metody badań nawozów mineralnych na potrzeby kontroli jakości, zapewniające odzwierciedlenie parametrów fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych nawozów oraz wartość zanieczyszczeń. Rozdział 3 Stosowanie nawozów"}
{"id":"2000_991_11","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Stosować można tylko nawozy, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oraz nawozy naturalne. 2. Nawozy należy stosować w sposób, który nie powoduje zagrożeń dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska. 3. Dawka nawozu naturalnego, zastosowana w ciągu roku, nie może zawierać więcej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych."}
{"id":"2000_991_12","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Do stosowania nawozów mineralnych może być użyty sprzęt agrolotniczy, jeżeli: 1) sprzęt ten jest wyposażony w specjalne, służące do tego celu, urządzenia, 2) prędkość wiatru nie przekracza 3 m\/s, a wilgotność względna powietrza wynosi co najmniej 60%, 3) powierzchnia upraw, na której stosuje się nawozy, wynosi co najmniej 30 ha i jest umiejscowiona w odległości co najmniej o 500 m od dróg publicznych, budynków i obiektów inwentarskich, pasiek, upraw zielarskich, ogrodów działkowych, rezerwatów przyrody, parków narodowych, obszarów ochrony uzdrowiskowej oraz innych obiektów i obszarów chronionych na podstawie odrębnych przepisów, w stosunku do których obowiązuje zakaz stosowania środków chemicznych."}
{"id":"2000_991_13","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Zabrania się stosowania nawozów: 1) na glebach zalanych wodą oraz przykrytych śniegiem lub zamarzniętych do głębokości 30 cm, 2) naturalnych w postaci płynnej oraz azotowych na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10%, 3) naturalnych w postaci płynnej podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi."}
{"id":"2000_991_14","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Prace polegające na świadczeniu usług w zakresie stosowania nawozów mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające świadectwo ukończenia szkolenia w tym zakresie; nie dotyczy to absolwentów szkół rolniczych. 2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, prowadzą jednostki organizacyjne upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2000_991_15","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska oraz zdrowia, w drodze rozporządzenia, określi: 1) szczegółowy sposób stosowania nawozów, który nie powoduje zagrożeń dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska, 2) jednostki organizacyjne upoważnione do prowadzenia szkoleń z zakresu stosowania nawozów, dysponujące odpowiednim potencjałem technicznym i kadrą posiadającą wiedzę w tym zakresie. Rozdział 4 Przewóz i przechowywanie nawozów"}
{"id":"2000_991_16","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Nawozy w postaci stałej, przewożone luzem, powinny być zabezpieczone w sposób, który uniemożliwia ich rozsypywanie się, pylenie i zamoknięcie. 2. Nawozy w postaci płynnej powinny być przewożone w zamkniętych opakowaniach lub w cysternach."}
{"id":"2000_991_17","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Nawozy mineralne, organiczne i organiczno-mineralne w postaci stałej należy przechowywać w opakowaniach jednostkowych, zgodnie z instrukcją stosowania i przechowywania. 2. Nawozy, o których mowa w ust.1, mogą być również przechowywane luzem w pryzmach formowanych na utwardzonym i nieprzepuszczalnym podłożu, po ich przykryciu materiałem wodoszczelnym, zgodnie z instrukcją stosowania i przechowywania. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy saletry amonowej i nawozów zawierających azotan amonowy w ilości, która odpowiada zawartości azotu całkowitego powyżej 28%. 4. Nawozy w postaci płynnej należy przechowywać w zamkniętych opakowaniach lub w szczelnych, przystosowanych do tego celu zbiornikach."}
{"id":"2000_991_18","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Nawozy naturalne w postaci stałej powinny być przechowywane w pomieszczeniach inwentarskich lub na nieprzepuszczalnych płytach, zabezpieczonych przed przenikaniem wycieku do gruntu oraz posiadających instalację odprowadzającą wyciek do szczelnych zbiorników. 2. Nawóz naturalny w postaci płynnej należy przechowywać wyłącznie w szczelnych zbiornikach o pojemności umożliwiającej gromadzenie co najmniej 4-miesięcznej produkcji tego nawozu. Rozdział 5 Agrochemiczna obsługa rolnictwa"}
{"id":"2000_991_19","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Zadania związane z agrochemiczną obsługą rolnictwa realizuje stacja chemiczno-rolnicza, zwana dalej \"Stacją\", podległa ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Stacja jest jednostką budżetową. 3. Zadania Stacji w terenie realizują jej oddziały. 4. Stacją kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2000_991_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) nawozy - produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych i zwiększania żyzności gleb, 2) nawozy mineralne - nawozy uzyskiwane w drodze procesów chemicznych lub przerobu surowców mineralnych, w tym nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe, 3) nawozy naturalne - odchody zwierząt, obornik, gnojówkę i gnojowicę, przeznaczone do rolniczego wykorzystania, 4) nawozy organiczne - substancje organiczne i ich mieszaniny, w tym komposty zawierające składniki pokarmowe roślin, 5) nawozy organiczno-mineralne - mieszaniny nawozów mineralnych i organicznych, 6) wymagania jakościowe nawozów - zawartość składników nawozowych oraz parametry chemiczne, fizyczne i fizykochemiczne nawozów określone w zezwoleniu, o którym mowa w art. 5, albo w załączniku do ustawy, 7) konfekcjonowanie nawozów - pakowanie nawozów lub ich przepakowywanie, 8) wprowadzenie do obrotu - oferowanie w celu sprzedaży oraz sprzedaż nawozu wyprodukowanego w kraju albo przywiezionego z zagranicy. Rozdział 2 Obrót nawozami"}
{"id":"2000_991_20","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Do zadań Stacji należy w szczególności: 1) wykonywanie analiz gleb, roślin, płodów rolnych i leśnych, 2) doradztwo w sprawach nawożenia, 3) wykonywanie badań i ocena jakości nawozów, 4) wykonywanie ekspertyz i wydawanie opinii dotyczących prawidłowego zastosowania nawozów, 5) prowadzenie działalności szkoleniowej i informacyjnej w zakresie, o którym mowa w pkt 1-4. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może powierzyć Stacji wykonywanie innych zadań z zakresu stosowania nawozów, ochrony środowiska oraz badania jakości płodów rolnych i leśnych. Rozdział 6 Opłaty sankcyjne"}
{"id":"2000_991_21","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kto wprowadził do obrotu nawozy niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania wprowadzającego do obrotu, opłaty sankcyjnej stanowiącej 100% kwoty należnej za sprzedane nawozy. 2. Właściwy ze względu na siedzibę lub adres zamieszkania wprowadzającego do obrotu nawozy wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych stwierdza, w drodze decyzji, wprowadzenie nawozu do obrotu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 oraz określa termin jego wycofania z obrotu, ilość sprzedanego nawozu oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2000_991_22","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Opłata sankcyjna, o której mowa w art. 21, stanowi dochód budżetu państwa. Do opłaty sankcyjnej stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062)."}
{"id":"2000_991_23","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych przekazuje właściwemu urzędowi skarbowemu decyzję, o której mowa w art. 21 ust. 2, która stała się ostateczna. 2. W razie niespełnienia obowiązku wniesienia opłaty sankcyjnej wynikającego z decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 1, właściwy urząd skarbowy zawiadamia o tym wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, który wystawia tytuł wykonawczy, stanowiący podstawę do przymusowego ściągnięcia tej opłaty w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Rozdział 7 Przepisy karne"}
{"id":"2000_991_24","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Kto: 1) konfekcjonuje nawozy bez zgody producenta lub importera i nie uzgadnia z nim rodzaju opakowań, 2) na opakowaniu nawozu lub etykiecie, a w przypadku nawozów luzem - w dokumentach towarzyszących, nie zamieszcza w widocznym miejscu sporządzonych w języku polskim, w sposób zapewniający trwałość i czytelność informacji dotyczących identyfikacji nawozu, jego masy lub objętości, instrukcji stosowania i przechowywania, okresu przydatności do stosowania oraz nie włącza w system zamknięcia opakowań etykiet dołączonych do nawozu, 3) wprowadza do obrotu nawozy niespełniające wymagań jakościowych, 4) wprowadza do obrotu nawozy, w których zanieczyszczenia przekraczają dopuszczalne wartości zanieczyszczeń, 5) stosuje nawozy w sposób niezgodny z obowiązującymi warunkami i zasadami, powodując zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt lub dla środowiska, 6) wykonuje prace polegające na świadczeniu usług w zakresie stosowania nawozów, nie posiadając uprawnień w tym zakresie, 7) przewozi lub przechowuje nawozy w sposób niezgodny z obowiązującymi w tym zakresie zasadami, powodując zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt lub dla środowiska, 8) nie wycofa nawozu wprowadzonego do obrotu wbrew obowiązkowi określonemu w art. 6 ust. 3, art. 21 ust. 1 i art. 29 ust. 2 i 3 - podlega karze grzywny. 2. W sprawach o czyny określone w ust. 1 orzeka się na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2000_991_25","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 293) w art. 4 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wstępu na grunty oraz do pomieszczeń przeznaczonych na skup, przetwórstwo i składowanie towarów, a także do środków transportowych przeznaczonych do transportu towarów, zwierząt rzeźnych i drobiu;\"; 2) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) nieodpłatnego pobierania prób gleb, roślin i towarów;\"."}
{"id":"2000_991_26","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 18 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ściekach - rozumie się przez to wprowadzane do wód lub do ziemi substancje i energie, które ze względu na swój skład lub stan, mogą zanieczyszczać wody, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w przepisach o nawozach i nawożeniu; przez ścieki rozumie się także wody zanieczyszczone wprowadzone do urządzeń kanalizacyjnych,\"."}
{"id":"2000_991_27","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 70, poz. 776 oraz z 2000 r. Nr 43, poz.489) w art. 13 w ust. 5 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) nawozów w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu.\"."}
{"id":"2000_991_28","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 113, poz. 715, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 22, poz. 272) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz ustawy z dnia ...... o nawozach i nawożeniu (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2000_991_29","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Producenci lub importerzy nawozów, których nie można wprowadzać do obrotu, a które znajdują się w obrocie w dniu wejścia w życie ustawy, są obowiązani, w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy, wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa na wprowadzenie tych nawozów do obrotu. 2. Nawozy, których nie można wprowadzać do obrotu i co do których nie wystąpiono z wnioskiem wymienionym w ust.1, mogą pozostawać w obrocie nie dłużej niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy; po upływie tego terminu obowiązek wycofania tych nawozów z obrotu ciąży na producencie lub importerze nawozu. 3. Jeżeli po złożeniu wniosku, o którym mowa w ust.1, minister właściwy do spraw rolnictwa odmówi wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, nawóz ten powinien być wycofany z obrotu przez producenta lub importera w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym decyzja o odmowie wydania zezwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"2000_991_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Do obrotu można wprowadzać: 1) nawozy, w których zanieczyszczenia nie przekraczają dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń: a) odpowiadające typom nawozów mineralnych określonym w załączniku do ustawy, b) powstałe ze zmieszania nawozów, o których mowa w lit. a), 2) nawozy naturalne pochodzące od kur lub zwierząt jednokopytnych, które spełniają wymagania weterynaryjne określone w odrębnych przepisach. 2. Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne inne niż te, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być wprowadzane do obrotu na podstawie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Na polski obszar celny mogą być przywożone z zagranicy nawozy mineralne, które można wprowadzać do obrotu i których okres przydatności do stosowania, licząc od dnia przywozu, wynosi co najmniej 6 miesięcy, a ponadto spełniają wymagania zawarte w art. 8 ust. 2-5. 4. Przepis ust. 3 nie dotyczy nawozów przeznaczonych wyłącznie do celów naukowo-badawczych oraz tranzytu nawozów przez obszar Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2000_991_30","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 14 ust. 1, który wchodzi w życie po upływie roku od dnia ogłoszenia, 2) art. 18, który wchodzi w życie po upływie 8 lat od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 26 lipca 2000 r. poz. ... Typy nawozów mineralnych Tabela 1 - Nawozy azotowe stałe Składniki Składniki Inne wymagania i Lp. Typ Kod podstawowe Minimalna zawartość deklarow dodatkowe nawozu PCN i sposób składników ane ich informacje otrzymywani nawozowych formy dotyczące typu a nawozu i nawozu rozpuszc zalności 1 2 3 4 5 6 7 1a) Saletra Jeśli jest Azotan wapnia jako ­ zawartość azotu Azot Dodatkowo mogą być wapnio to azotan składnik główny, całkowitego lub azotu całkowity deklarowane wa wapnia możliwa obecność azotanowego i azotu zawartości Azotan otrzymywa azotanu amonu. amonowego, % (m\/m), co azotu azotanowego, wapnia ny Nawóz otrzymywany najmniej 15; azotu amonowego. chemiczni w procesie ­ zawartość azotu e i jest chemicznym. amonowego, jedynie % (m\/m), nie więcej niż zanieczys 1,5. zczony śladowymi ilościami azotanu amonu to 2834 29 90 0. Jeżeli mieszanin a azotanu wapnioweg o z azotanem amonowym to kod 3102 60 00 0 1b) Azotan 3102 90 Azotan wapnia ­ zawartość azotu Azot wapnia 00 0 i azotan azotanowego, azotanowy i magnezu magnezu. % (m\/m), co najmniej 13; MgO Azotan Nawóz ­ zawartość związków rozpuszc wapnio otrzymywany magnezu rozpuszczalnych zalny wo- w procesie w wodzie w przeliczeniu w wodzie magnez chemicznym. na MgO, % (m\/m), co owy najmniej 5. Saletr a wapnio womagnez owa 1c) Azotan 2834 29 Nawóz ­ zawartość azotu Azot Gdy sprzedaż w magnezu90 0 otrzymywany azotanowego, % (m\/m), co azotanowy postaci kryształów w procesie najmniej 10; MgO można dodać chemicznym, ­ zawartość związków rozpuszc informację \"Nawóz zawierający jako magnezu rozpuszczalnych zalny krystaliczny\". składnik główny w wodzie w przeliczeniu w wodzie sześciowodny na MgO, % (m\/m), co azotan magnezu. najmniej 14. 2a) Azotan sodu 3102 50 Azotan sodu. ­ zawartość azotu Azot Azotan 90 0 Nawóz azotanowego, azotanowy sodowy otrzymywany % (m\/m), co najmniej 15. Saletr w procesie a chemicznym. sodowa nawozo wa 2b) Saletra 3102 50 Azotan sodu ­ zawartość azotu Azot chilijska10 0 Nawóz azotanowego, azotanowy Azotan otrzymywany ze % (m\/m), co najmniej 15. sodowy złóż saletry natura chilijskiej. lny 3 Siarczan 3102 21 Siarczan amonu ­ zawartość azotu Azot amonu 00 0 Nawóz całkowitego, całkowity Siarcz otrzymywany % (m\/m), co najmniej 20. w formie an w procesie Azotu amonow chemicznym. amonoweg y o 4 Azotan 3102 40 Azotan amonu - zawartość azotu Azot Nawóz może zawierać amonu z10 0 całkowitego wyrażona całkowity wypełniacze takie jak wypełniacze jako suma azotu Azot zmielony wapniak lub m azotanowego i amonowego, azotanow dolomit, siarczan Azotan % (m\/m): y wapnia, siarczan amonow co najmniej 20, Azot magnezu oraz kizeryt. y z najwyżej 28, amonowy Nazwa wypełn w tym: Dopuszcz \"Saletrzak\" może iaczem zawartość każdej z a się być używana dla dwóch wymienionych form deklarow nawozu azotu stanowi około 50 anie MgO zawierającego % azotu całkowitego. przy obok azotanu zawartoś amonu węglan ci co wapnia najmniej (wapniak), 2 % węglan wapnia i (m\/m) magnezu oraz CaO (dolomit) lub przy mieszaninę tych zawartoś związków, gdy ci co minimalna najmniej zawartość 5 % węglanów w (m\/m). nawozie wynosi 20% i mają one stopień czystości co najmniej 90%. 5 Siarczano- 3102 29 Azotan amonu ­ zawartość azotu Azot azotan 00 0 Siarczan amonu całkowitego, całkowity amonu Nawóz % (m\/m), co najmniej 25; Azot Siarcz otrzymywany ­ zawartość azotu amonowy ano- w procesie azotanowego, Azot azotan chemicznym. % (m\/m), co najmniej 5. azotanow amonow y y Saletr osiarc zan amonu Saletr osiarc zan amonow y Sole podwój ne i miesza niny siarcz anu amonow ego i azotan u amonow ego 6 Siarczano- 3102 90 Azotan amonu ­ zawartość azotu Azot azotan 00 0 Siarczan amonu całkowitego, całkowity magnezu Siarczan magnezu % (m\/m), co najmniej 19; Azot Siarczano- Nawóz ­ zawartość azotu azotanow azotan otrzymywany azotanowego, y amonowo- w procesie % (m\/m), co najmniej 6; Azot magnezowy chemicznym. ­ zawartość związków amonowy Saletr magnezu rozpuszczalnych MgO osiarc w wodzie w przeliczeniu rozpuszc zan na MgO, % (m\/m), co zalny w amonow najmniej 5. wodzie omagnez owy 7 Nawóz 3102 90 Azotan amonu ­ zawartość azotu Azot Może być deklarowany azotowy z 00 0 Azotan magnezu całkowitego, całkowity tlenek magnezu zawartością Nawóz % (m\/m), co najmniej 19; Azot rozpuszczalny w magnezu otrzymywany ­ zawartość azotu amonowy wodzie. w procesie azotanowego, Azot Nawóz może zawierać chemicznym. % (m\/m), co najmniej 6; azotanow dolomit, węglan, ­ całkowita zawartość y siarczan magnezu lub magnezu w przeliczeniu MgO ich mieszaninę. na MgO, % (m\/m), co całkowit najmniej 5. y 8 Mocznik 3102 10 Mocznik (dwuamid - zawartość azotu Azot Zawartość biuretu, % Moczni 10 0 kwasu węglowego) całkowitego w formie całkowity (m\/m), najwyżej 1,2. k Nawóz amidowej , % (m\/m), co (jako azot nawozo otrzymywany najmniej 44. amidowy) wy w procesie chemicznym. 9 Krotonylide 2924 21 Nawóz - zawartość azotu Azot no- 90 0 otrzymywany w całkowitego, całkowity dimocznik procesie % (m\/m), co najmniej 28; Azot z chemicznym przez- zawartość azotu krotonyl reakcję mocznikapochodzącego z idenodim z aldehydem krotonylidenodimocznika, ocznika krotonowym. % (m\/m), co najmniej 25; oraz Związek - zawartość azotu przy monomeryczny amidowego, % (m\/m), nie zawartośc . więcej niż 3. i co najmniej 1% (m\/m) Azot amidowy 10 Izobutylide 2924 21 Nawóz - zawartość azotu Azot no- 90 0 otrzymywany całkowitego, całkowity dimocznik w procesie % (m\/m), co najmniej 28; Azot z chemicznym przez- zawartość azotu izobutyl reakcję mocznikapochodzącego z iz aldehydem izobutylidenodimocznika, denodimo izomasłowym. % (m\/m), co najmniej 25; cznika Związek - zawartość azotu oraz monomeryczny amidowego, przy . % (m\/m), nie więcej niż zawartoś 3. ci co najmniej 1% (m\/m) Azot amidowy 11 Ureaform 2924 21 Nawóz - zawartość azotu Azot (związek 90 0 otrzymywany całkowitego, całkowity polimerowy w procesie % (m\/m), co najmniej 36, Azot z mocznikowo- chemicznym przez w tym: ureaform formaldehyd reakcję mocznika co najmniej 3\/5 u, owy) z formaldehydem, zawartości azotu rozpuszc zawierający jako całkowitego zalny w główny składnik rozpuszczalne w gorącej zimnej cząsteczki wodzie; wodzie ureaformu. ­ zawartość azotu Azot z pochodzącego z ureaform ureaformu, % (m\/m), co u, najmniej 31; rozpuszc ­ zawartość azotu zalny amidowego, tylko w % (m\/m), nie więcej niż gorącej 5. wodzie oraz przy zawartośc i co najmniej 1% (m\/m) Azot amidowy 12 Nawóz 3102 90 Nawóz - zawartość azotu Azot Zawartość biuretu, % azotowy 00 0 otrzymywany całkowitego, całkowity (m\/m), najwyżej: zawierający w procesie % (m\/m), co najmniej 18, Azot z (zawartość azotu krotonylide chemicznym w tym: krotonyl amidowego + zawartość nodimocznik zawierający co najmniej 1\/3 idenodim azotu z krotnylidenokrotonylidenodim zawartości azotu ocznika dimocznika) 0,026. ocznik i prosty całkowitego pochodzi z oraz nawóz azotowy krotonylideno- przy zamieszczony w dimocznika; zawartośc tym załączniku z ­ zawartość azotu i co wyłączeniem amonowego, azotanowego, najmniej nawozu amidowego lub mieszanin 1% (m\/m) pozycja 4 - tych form azotu, Azot tabela 1. % (m\/m), co najmniej azotanowy 3. Azot amonowy Azot amidowy 13 Nawóz 3102 90 Nawóz ­ zawartość azotu Azot Zawartość biuretu, % azotowy 00 0 otrzymywany w całkowitego, całkowity (m\/m), najwyżej: zawierający procesie % (m\/m), co najmniej 18, Azot z (zawartość azotu izobutylide chemicznym w tym: izobutylideno amidowego + zawartość no- zawierający co najmniej 1\/3 dimocznika azotu z dimocznik izobutylidenodim zawartości azotu oraz izobutylidenodimoczni ocznik i prosty całkowitego pochodzi z przy ka) 0,026. nawóz azotowy izobutylide- zawartości co zamieszczony w nodimocznika; najmniej 1% tym załączniku z ­ zawartość azotu (m\/m) wyłączeniem amonowego, azotanowego, Azot nawozu amidowego lub mieszaninazotanowy pozycja 4 - tych form azotu, Azot amonowy tabela 1. % (m\/m), co najmniej Azot amidowy 3. 14 Nawóz 3102 90 Nawóz ­ zawartość azotu Azot Zawartość biuretu, % azotowy00 0 otrzymywany w całkowitego, całkowity (m\/m), najwyżej: zawierający procesie % (m\/m), co najmniej 18, Azot z (zawartość azotu ureaform chemicznym w tym: ureaformu amidowego + zawartość zawierający co najmniej 1\/3 Azot z azotu z ureaformu) ureaform i zawartości azotu ureaformu 0,026. prosty nawóz całkowitego musi rozpuszczalny azotowy pochodzić z ureaformu, w zimnej zamieszczony w co najmniej 3\/5 wodzie tym załączniku z zawartości azotu Azot z wyłączeniem całkowitego musi się ureaformu nawozu rozpuszczać w gorącej rozpuszczalny pozycja 4 - wodzie; tylko w tabela 1. ­ zawartość azotu gorącej amonowego, azotanowego, wodzie amidowego lub mieszanin oraz tych form azotu, przy % (m\/m), co najmniejzawartości co 3. najmniej 1% (m\/m) Azot azotanowy Azot amonowy Azot amidowy 15 Siarczan 3102 90 Nawóz ­ zawartość azotu Azot amonu 00 0 otrzymywany całkowitego, całkowity zawierający w procesie % (m\/m), co najmniej 20; Azot inhibitor chemicznym ­ zawartość azotu amonowy nitryfikacj zawierający amonowego, Azot z i siarczan amonu i % (m\/m), co najmniej 18; cyjanogu (cyjanoguan cyjanoguanidynę. ­ zawartość azotu anidyny idynę) pochodzącego z cyjanoguanidyny, % (m\/m), co najmniej 1,5. 16 Siarczano- 3102 90 Nawóz ­ zawartość azotu Azot azotan 00 0 otrzymywany w całkowitego, całkowity amonu procesie % (m\/m), co najmniej 24; Azot zawierający chemicznym ­ zawartość azotu azotanow inhibitor zawierający azotanowego, y nitryfikacj siarczano-azotan % (m\/m), co najmniej 3; Azot i amonowy i ­ zawartość azotu amonowy (cyjanoguan cyjanoguanidynę. pochodzącego z Azot z idynę) cyjanoguanidyny, % cyjanogu (m\/m), co najmniej 1,5. anidyny 17 Siarczan 3102 90 Nawóz ­ zawartość azotu Azot ­ zawartość mocznikowo-00 0 otrzymywany całkowitego (jako suma całkowity biuretu, % (m\/m), amonowy w procesie azotu amonowego i Azot najwyżej 0,9. chemicznym z amidowego), amonowy mocznika i % (m\/m), co najmniej 30; Azot siarczanu - zawartość azotu amidowy amonowego. amonowego, Trójtlen % (m\/m), co najmniej 4; ek - zawartość siarki w siarki postaci trójtlenku rozpuszc siarki (SO3), % (m\/m), zalny w co najmniej 12. wodzie 18 Nawóz 3102 40 Azotan amonu - zawartość azotu Azot ­ retencja oleju azotowy90 0 Nawóz całkowitego (jako suma całkowity po dwóch cyklach o wysokiej otrzymywany azotu amonowego i termicznych w temp. zawartości w procesie azotanowego), 25-50C, azotu na chemicznym. % (m\/m), powyżej 28. % (m\/m), nie więcej bazie niż 4. azotanu -zawartość amonu substancji palnych w Saletr przeliczeniu na a węgiel (C), amonow % (m\/m), nie więcej a niż: nawozo 0,4 - dla nawozu o wa zawartości azotu Miesza całkowitego równej niny 28% (m\/m) i nie azotan przekraczającej u 31,5% (m\/m); amonow 0,2 - dla nawozu o ego zawartości azotu z całkowitego równej węglan 31,5% (m\/m) i em powyżej; wapnio ­ pH roztworu wym wodnego zawierającego o 10 g nawozu w 100 ml zawart wody, co najmniej ości 4,5; azotu ­ skład ziarnowy: większ przesiew przez sito o ej niż wymiarze boku oczek 28% kwadratowych: masy 1 mm, %(m\/m), nie więcej niż 5, - 0,5 mm, %(m\/m), nie więcej niż 3. ­ zawartość chloru w postaci chlorków (Cl), % (m\/m), nie więcej niż 0,02; ­ zawartość miedzi (Cu) mg\/kg, nie więcej niż 10. Nawóz może zawierać dodatki nieorganiczne takie jak: mielony wapniak lub dolomit, siarczan wapnia, siarczan magnezu, kizeryt. Dodatki nieorganiczne inne niż wyżej wymienione nie mogą powodować przekroczenia progu odporności termicznej i granic wybuchowości. Tabela 2 - Nawozy azotowe ciekłe Składniki Lp. Typ Kod Składniki Minimalna zawartość deklarowane, Inne wymagania i nawozu PCN podstawowe i składników nawozowych ich formy i dodatkowe informacje sposób rozpuszczalno dotyczące typu otrzymywania ści nawozu nawozu 1 2 3 4 5 6 7 1 Roztwór Roztwór Nawóz ­ zawartość azotu Azot ­ zawartość nawozu azotanu otrzymywany w całkowitego (lub jeśli całkowity biuretu, % (m\/m), azotowegoamonu - procesie tylko jedna forma) oraz najwyżej: zawartość kod chemicznym i zawartość azotu przy azotu amidowego 3102 30 10 przez azotanowego lub azotu zawartości co 0,026. 01; rozpuszczenie w amonowego lub azotu najmniej 1 %Przy zawartości Roztwór wodzie, w formie amidowego, % (m\/m), co (m\/m) biuretu poniżej 0,2 azotanu stabilnej, pod najmniej 15. Azot % (m\/m) można magnezu - ciśnieniem azotanow dodawać określenie kod atmosferycznym, y \"Nawóz o niskiej 2834 29 90 bez dodatków Azot zawartości biuretu\". 0; substancji amonowy, Roztwór organicznych Azot amidowy azotanu pochodzenia lub ich wapnia - roślinnego lub mieszani kod zwierzęcego. na 2834 29 90 0; Roztwór azotanu sodu z procesu przemysłow ego - kod 3102 50 90 0; Roztwór naturalneg o azotanu - kod 3102 50 10 0; Roztwór siarczanu amonu kod 3102 21 00 0; Roztwór mocznika kod w zależności od zawartości azotu w suchym bezwodnym produkcie: 1kod 3102 10 10 0 - jeśli zawartość azotu powyżej 45%, 2kod 3102 10 90 0 pozostały; Mieszanina roztworów wymieniony ch powyżej - kod 3102 90 00 0 z wyjątkiem: mieszaniny siarczanu amonowego i azotanu amonowego - kod 3102 29 00 0, mieszaniny azotanu amonowego i azotanu wapniowego - kod 3102 60 00 0, mieszaniny mocznika i azotanu amonowego - kod 3102 80 00 0 2 Roztwór 3102 80 00 Azotan amonu i - zawartość azotu Azot ­ zawartość saletrzano-0 mocznik całkowitego (suma azotu całkowity biuretu, % (m\/m), mocznikowy Nawóz azotanowego amonowego i Azot najwyżej 0,5. (RSM) otrzymywany amidowego), azotanow Przy zawartości Miesza chemicznie i % (m\/m), co najmniej 26, y biuretu poniżej 0,2 niny przez w tym : Azot % (m\/m) można moczni rozpuszczenie w zawartość azotu amonowy dodawać określenie ka i wodzie. amidowego stanowi około Azot \"Nawóz o niskiej azotan 50 % azotu całkowitego. amidowy zawartości biuretu\". u amonow ego w roztwo rze wodnym 3 Roztwór 2834 29 90 Nawóz - zawartość azotu Azot - pH co najmniej 4. azotanu0 otrzymywany całkowitego jako azot azotanowy magnezu w procesie azotanowy, % (m\/m), co MgO chemicznym przez najmniej 6; rozpuszc rozpuszczenie - zawartość magnezu zalny w azotanu magnezu rozpuszczalnego w wodziewodzie w wodzie. w przeliczeniu na MgO, % (m\/m), co najmniej 9; 4 Zawiesina 2834 29 90 Nawóz - zawartość azotu Azot Do oznaczenia typu azotanu 0 otrzymywany całkowitego całkowity można dodać jedną z wapnia przez lub suma azotu Azot poniższych wytworzenie azotanowego i amonowego, azotanow informacji: zawiesiny % (m\/m), co najmniej 8, y ­ do zastosowań azotanu wapnia w w tym : CaO pod folią, wodzie. - zawartość azotu rozpuszc ­ do amonowego, zalny w przygotowywania % (m\/m), co najmniej 1; wodzie roztworów i zawiesin - zawartość wapnia odżywczych, rozpuszczalnego ­ do innego typu w wodzie w przeliczeniu nawożenia (wymienić na CaO, jakiego). % (m\/m), co najmniej 14. 5 Roztwór 3102 90 00 Nawóz - zawartość azotu Azot ­ zawartość nawozu 0 otrzymywany całkowitego,% (m\/m), co całkowity biuretu, % (m\/m), azotowego chemicznie albo najmniej 18, oraz najwyżej: (zawartość z przez w tym : przy azotu amidowego + ureaformem rozpuszczenie w co najmniej 1\/3 zawartoś zawartość azotu z wodzie ureaformu zawartości azotu ci co ureaformu) 0,026. i nawozów całkowitego pochodzi z najmniej azotowych ureaformu. 1 % zamieszczonych w (m\/m) tym załączniku z Azot wyłączeniem azotanow nawozu pozycja y 4 \" tabela 1. Azot amonowy Azot amidowy Azot z ureaform u 6 Zawiesina 3102 90 00 Nawóz - zawartość azotu Azot ­ zawartość nawozu 0 otrzymywany całkowitego, całkowity biuretu, % (m\/m), azotowego z chemicznie albo % (m\/m), co najmniej 18, oraz przy najwyżej: (zawartość ureaformem przez uzyskanie w tym : zawartości co azotu amidowego + zawiesiny w co najmniej 1\/3 najmniej 1% zawartość azotu z wodzie ureaformu zawartości azotu (m\/m) ureaformu) 0,026. i nawozów całkowitego pochodzi z Azot azotowych ureaformu, azotanowy zamieszczonych w z czego co najmniej 3\/5 Azot tym załączniku z są rozpuszczalne w amonowy wyłącze-niem gorącej wodzie. Azot nawozu amidowy pozycja 4 - Azot z tabela 1. ureaform u Azot z ureaform u, rozpuszc zalny w zimnej wodzie Azot z ureaform u, rozpuszc zalny tylko w gorącej wodzie Tabela 3 - Nawozy fosforowe Kod Składniki Składniki Inne wymagania i Lp. Typ nawozu PCN podstawowe Minimalna zawartość deklarowane, dodatkowe i sposób składników nawozowych ich formy i informacje otrzymywania rozpuszczalno dotyczące typu nawozu ści nawozu 1 2 3 4 5 6 7 1a) Superfosfat 3103 10 Fosforan ­ zawartość fosforu P2O5 prosty 90 0 jednowapniowy i rozpuszczalnego w obojętnymrozpuszczalny Superf siarczan roztworze cytrynianu amonu,w obojętnym osfat wapnia. w przeliczeniu na P2O5,% roztworze pojedy Nawóz (m\/m), co najmniej 16, cytrynianu nczy otrzymywany w w tym: amonu, reakcji zawartość fosforu P2O5 zmielonego rozpuszczalnego w wodzie wrozpuszczalny fosforytu z przeliczeniu na P2O5, w wodzie kwasem %(m\/m), co najmniej 93. siarkowym. 1b) Superfosfat Jeżeli Fosforan ­ zawartość fosforu P2O5 wzbogaconyzawartość jednowapniowy i rozpuszczalnego w obojętnym rozpuszczalny Superf P2O5 siarczan roztworze cytrynianu amonu w obojętnym osfat powyżej wapnia. w przeliczeniu na P2O5, % roztworze skonce 35%, to Nawóz (m\/m), co najmniej 25, cytrynianu ntrowa kod 3103 otrzymywany w w tym : amonu ny 10 10 0; reakcji ­ zawartość fosforu P2O5 Jeżeli zmielonego rozpuszczalnego w wodzie w rozpuszcz równa lub fosforytu z przeliczeniu na P2O5, % alny w mniejsza kwasem (m\/m), co najmniej 93. wodzie 35% to siarkowym i kod fosforowym. 3103 10 90 0 1c) Superfosfat 3103 10 Fosforan ­ zawartość fosforu P2O5 potrójny10 0 jednowapniowy. rozpuszczalnego w obojętnym rozpuszczalny Nawóz roztworze cytrynianu amonu w obojętnym otrzymywany w przeliczeniu na P2O5, % roztworze w reakcji (m\/m), co najmniej 38, cytrynianu zmielonego w tym: amonu fosforytu z ­ zawartość fosforu P2O5 kwasem rozpuszczalnego w wodzie, % rozpuszcz fosforowym. (m\/m), co najmniej 93. alny w wodzie 2 Fosforyt 3103 90 Ortofosforan ­ zawartość fosforu P2O5 Skład ziarnowy częściowo00 0 wapnia, całkowitego całkowity nawozu pylistego : rozłożony trójfosforan (rozpuszczalnego w kwasach (rozpuszczalnprzesiew przez sito wapnia i mineralnych) w przeliczeniu y w kwasacho wymiarze boku siarczan na P2O5, % (m\/m), co mineralnych)oczek kwadratowych wapnia. najmniej 20, P2O5 : Nawóz w tym: rozpuszcz ­ 0,160 mm, % otrzymywany w ­ zawartość fosforu alny w (m\/m), wyniku rozpuszczalnego w wodzie w wodzie co najmniej 90; częściowego przeliczeniu na P2O5, % ­ 0,630 mm, % rozłożenia (m\/m), co najmniej 40. (m\/m), zmielonego co najmniej 98. fosforytu kwasem siarkowym lub fosforowym. 3 Precypitat 3103 90 Fosforan ­ zawartość fosforu P2O5 Skład ziarnowy Fosfor 00 0 dwuwapniowy rozpuszczalnego w rozpuszczalnynawozu pylistego : an dwuwodny. odczynniku Petermanna, w w odczynnikuprzesiew przez sito dwuwap Nawóz przeliczeniu na P2O5, % Petermannao wymiarze boku niowy otrzymywany (m\/m), co najmniej 38. oczek kwadratowych: dwuwod przez działanie ­ 0,160 mm, % ny rozcieńczonym (m\/m), Dwufos kwasem co najmniej 90; fat fosforowym na 0,630 mm, % (m\/m), nawozo zmielony co najmniej 98. wy fosforyt. 4 Fosforyt 3103 90 Fosforan - zawartość fosforu P2O5 Skład ziarnowy miękki 00 0 trójwapniowy i całkowitego całkowity nawozu pylistego: Mączki węglan wapnia. (rozpuszczalnego w kwasach (rozpuszczalnprzesiew przez sito fosfor Nawóz mineralnych) w przeliczeniu y w kwasacho wymiarze boku ytowe otrzymywany w na P2O5, mineralnych)oczek kwadratowych: procesie % (m\/m), co najmniej P2O5 - 0,063 mm, % przemiału 25, rozpuszcz (m\/m), fosforytów w tym: alny w co najmniej 90; miękkich. zawartość fosforu 2% - 0,125 mm, % rozpuszczalnego w 2% roztworze (m\/m), roztworze kwasu mrówkowego kwasu co najmniej 99. w przeliczeniu na P2O5, % mrówkoweg (m\/m), co najmniej 55. o Tabela 4 - Nawozy potasowe Kod Składniki Składniki Inne wymagania i Lp. Typ nawozu PCN podstawowe i Minimalna zawartość deklarowane, dodatkowe informacje sposób składników nawozowych ich formy i dotyczące typu otrzymywania rozpuszczaln nawozu nawozu ość 1 2 3 4 5 6 7 1 Sól 3104 10 Sole potasu i - zawartość potasu K2O potasowa00 0 magnezu rozpuszczalnego w wodzie w rozpuszczaln surowa Nawóz otrzymywany przeliczeniu na K2O, % y w wodzie z (m\/m), co najmniej 10; MgO nieoczyszczonych - zawartość związków rozpuszc soli potasowych. magnezu rozpuszczalnych w zalny w wodzie w przeliczeniu na wodzie MgO, % (m\/m), co najmniej 5. 2 Surowa sól 3104 90 Sole potasu i - zawartość potasu K2O potasowa 00 0 magnezu rozpuszczalnego rozpuszczaln wzbogacona Nawóz otrzymywany w wodzie, w przeliczeniu y w wodzie, z nie na K2O, nieobowi oczyszczonych % (m\/m), co najmniej 18. ązkowo soli potasowych MgO wzbogacony przez rozpuszc zmieszanie z zalny w chlorkiem potasu. wodzie przy zawartoś ci powyżej 5% (m\/m) 3 Chlorek Jeżeli Chlorek potasu - zawartość potasu K2O potasuzawartość Nawóz otrzymywany rozpuszczalnego rozpuszczaln Chlor potasu w z nie w wodzie w przeliczeniu na y w wodzie ek przelicze oczyszczonych K2O, potas niu na soli potasowych % (m\/m), co najmniej 37. owy K2O zawierających wynosi chlorek potasu odpowiedn jako składnik io: główny. - do 40% - kod 3104 20 10 0, - powyżej 40% lecz nie przekracz a 62% kod 3104 20 50 0, powyżej 62% - kod 3104 20 90 0 4 Chlorek 3104 90 Chlorek potasu i - zawartość potasu K2O potasu z00 0 sole magnezu. rozpuszczalnego w wodzie w rozpuszczaln dodatkiem Nawóz otrzymywany przeliczeniu na K2O, % y w wodzie soli z nie (m\/m), co najmniej 37; MgO magnezu oczyszczonych - zawartość magnezu rozpuszc soli potasowych z rozpuszczalnego w wodzie, zalny w dodatkiem soli w przeliczeniu na MgO, % wodzie magnezowych. (m\/m), co najmniej 5. 5 Siarczan 3104 30 Siarczan potasu. - zawartość potasu K2O - zawartość potasu00 0 Nawóz otrzymywany rozpuszczalnego w wodzie w rozpuszczaln chloru w przeliSiarc w procesie przeliczeniu na K2O, % y w wodzie czeniu na (Cl), % zan chemicznym z soli (m\/m), co najmniej 47. (m\/m), najwyżej 3. potas potasowych Dopuszcza się owy zawierających deklarowanie chloru siarczan potasu przy zawartości jako składnik poniżej 3% (m\/m). główny. 6 Siarczan 3104 90 Siarczan potasu i - zawartość potasu K2O - zawartość potasu00 0 siarczan magnezu. rozpuszczalnego w wodzie, rozpuszczaln chloru w przelizawierając Nawóz otrzymywany w przeliczeniu na K2O, % y w wodzie czeniu na (Cl), % y sole w procesie (m\/m), co najmniej 22; MgO (m\/m), najwyżej 3. magnezu chemicznym z soli - zawartość magnezu w rozpuszc Dopuszcza się potasowych z postaci soli zalny w deklarowanie chloru dodatkiem soli rozpuszczalnych w wodzie, wodzie przy zawartości magnezu. w przeliczeniu na MgO, % poniżej 3% (m\/m). (m\/m), co najmniej 8. Tabela 5 - Nawozy azotowo-fosforowe (NP) stałe Typ Kod Sposób Minimalna Rodzaje form i Deklarowane składniki, ich otrzymy- zawartość rozpuszczalności składników formy i rozpuszczalności. składników nawozowych. Skład ziarnowy Inne wymagania dotyczące typu nawozu. nawozu PCN wania nawozowych N P2O5 N P2O5 1 2 3 4 5 6 7 8 Nawozy NP Jeżeli Nawozy - zawartość 1) Azot 1) P2O5 Azot 1) Nawóz NP nie nawozy otrzymywan sumy azotu i całkowity rozpuszczalny w cał zawierający zawiera e w fosforu w 1) Azot wodzie kow tomasyny, fosforanu ją procesie przeliczeniu azotanowy 1) P2O5 ity glinowo-wapniowego, wyłączn chemicznym na (N+P2O5), % 3) Azot rozpuszczalny w ora termofosfatu, ie lub przez (m\/m), co amonowy obojętnym z fosforytu częściowo azotany zmieszanie najmniej 18; 1) Azot roztworze prz rozłożonego i i mechaniczn- zawartość amidowy cytrynianu amonu y fosforytu miękkiego fosfora e, bez azotu (N), % 5) Azot 3) P2O5 zaw - deklarowane ny, to dodatku(m\/m), co cyjanamido rozpuszczalny w art rozpuszczalności kod substancjinajmniej 3; wy obojętnym ośc określone w 3105 51 organiczny- zawartość roztworze i kolumnie 6 w pkt 00 0. ch fosforu w cytrynianu amonu dla 1, 2 i 3, przy Jeżeli pochodzeniprzeliczeniu i wodzie każ czym: występuj a na P2O5, % 1) P2O5 deg -gdy P2O5 ą w roślinnego(m\/m), co rozpuszczalny o z rozpuszczalny w postaci lub najmniej 5. wyłącznie w nic wodzie poniżej 2% innych zwierzęceg kwasach h (m\/m) związków o. mineralnych co wyłącznie zawieraj 5) P2O5 naj rozpuszczalność ących rozpuszczalny w mni określona w azot i odczynniku ej kolumnie 6 w pkt fosfor, Petermanna 1 % 2; to kod 6a) P2O5 (m\/ -gdy P2O5 3105 59 rozpuszczalny m) rozpuszczalny w 00 0 w kwasach Azot wodzie co najmniej mineralnych i azotanow 2% (m\/m) co najmniej y - rozpuszczalności 75% Azot określone w deklarowanej amo kolumnie 6 w pkt zawartości now 1 i 3; P2O5 y - zawartość P2O5 rozpuszczalne Azot rozpuszczalnego w 2% roztworze ami wyłącznie w kwasu dow kwasach cytrynowego. y mineralnych, % 6b) P2O5 Azot (m\/m), najwyżej 2. rozpuszczalny cyj 2a) Nawóz NP w 2% roztworze ana zawierający kwasu mid fosforyt miękki, cytrynowego. owy fosforyt częściowo 7) P2O5 rozłożony i nie rozpuszczalny w zawierający kwasach tomasyny oraz mineralnych i co fosforanu glinowonajmniej 75% wapniowego; deklarowanej - deklarowane zawartości P2O5 rozpuszczalności rozpuszczalne w określone w zasadowym kolumnie 6 w pkt roztworze 1, 3 i 4, przy czym cytrynianu amonu gdy: wg Joulie. - zawartość P2O5 8) P2O5 rozpuszczalnego rozpuszczalny w wyłącznie w kwasach kwasach mineralnych, mineralnych i co %(m\/m), co najmniej najmniej 55% 2 deklarowanej zawartości P2O5 rozpuszczalność rozpuszczalne w określona w 2% roztworze kolumnie 6 w pkt 4; kwasu - zawartość P2O5 mrówkowego. rozpuszczalnego w Skład ziarnowy wodzie i obojętnym komponentów roztworze nawozowych, cytrynianu amonu, % których (m\/m), co najmniej podstawę 5, stanowią rozpuszczalność fosforany: określona w przesiew przez kolumnie 6 w pkt. sito o wymiarze 3; boku oczek zawartość P2O5 kwadratowych: rozpuszczalnego w wodzie, % (m\/m), co najmniej 25, - 0,160 mm, % rozpuszczalność (m\/m), co określona w najmniej 75 dla kolumnie 6 w pkt 1. tomasyny i Ten typ nawozu termofosfatu, powinien być co najmniej 90 wprowadzany do dla fosforanu obrotu jako glinowo- \"Nawóz NP zawierawapniowego i jący fosforyt fosforytu miękki\" lub \"Nawóz częściowo NP zawierający rozłożonego; fosforyt częściowo - 0,063 mm, % rozłożony\" (m\/m), co 2b) Nawóz NP najmniej 90 dla zawierający fosforytu fosforan glinowomiękkiego. wapniowy i nie zawierający tomasyny, termofosfatu, fosforytu miękkiego i fosforytu częściowo rozłożonego; - deklarowane rozpuszczalności okreś- lone w kolumnie 6 w pkt 1 i 7, przy czym gdy: - zawartość P2O5 rozpuszczalnego w wodzie, % (m\/m), co najmniej 2 rozpuszczalność określona w kolumnie 6 w pkt 1; - zawartość P2O5 rozpuszczalnego w kwasach mineralnych i zasadowym roztworze cytrynianu wg Joulie, %(m\/m),co najmniej 5 rozpuszczalność określona w kolumnie 6 w pkt 7. Ten typ nawozu powinien być wprowadzony do obrotu jako \"Nawóz NP zawierający fosforan glinowowapniowy\". 3) Nawóz NP na bazie: - tomasyny rozpuszczalność określona w kolumnie 6 pkt 6a; - termofosfatu rozpuszczalność określona w kolumnie 6 w pkt 5; - fosforanu glinowo-wapniowego rozpuszczalność określona w kolumnie 6 pkt 7; - fosforytu miękkiego rozpuszczalność określona w kolumnie 6 w pkt 8. Dla nawozu zawierającego jeden z następujących typów nawozów fosforowych tj. tomasynę, termofosfat, fosforan glinowowap-niowy, fosforyt miękki określenie typu nawozu powinno odpowiadać oznaczeniu składnika fosforowego. Nawozy NP 3105 59 Nawozy - zawartość 1) Azot 1) P2O5 Azot Nawóz NP nie zawieraj 00 0 otrzymy- sumy azotu i całkowity rozpuszczalny w cał zawierający ące wane w fosforu 2) Azot wodzie. kow tomasyny, fosforanu krotonyl procesie w przeliczeniu azotanowy 2) P2O5 ity glinowo-wapniowego, ideno- chemicznym na (N+P2O5), % 3) Azot rozpuszczalny oraz termofosfatu, dimoczni , bez (m\/m), co amonowy w obojętnym przy fosforytu częściowo k lub dodatku najmniej 18; 4) Azot roztworze zaw rozłożonego i izobutyl substancji- zawartość amidowy cytrynianu art fosforytu idenodim organicznyazotu (N), % 5) Azot amonu. ośc miękkiego, ocznik ch (m\/m), z 3) P2O5 i - deklarowane lub pochodzenico najmniej 5; krotonylid rozpuszczalny w co rozpuszczalności ureaform a - zawartość e- obojętnym naj określone w roślinnegofosforu w nodimoczni roztworze mni kolumnie 6 w pkt 1, lub przeliczeniu ka cytrynianu amonu ej 2 i 3, zwierzęcegna P2O5, % 6) Azot i wodzie. 1% przy czym gdy: o i (m\/m), co z (m\/ -P2O5 zawierającnajmniej 5. izobutylid m): rozpuszczalny w e Przynajmniej enodimoczn Azot wodzie poniżej 2 krotonylid 1\/4 ika azo % (m\/m), enodimoczn zadeklaro 7) Azot tan wyłącznie ik wanej z owy rozpuszczalność lub zawartośc ureaformu Azot określona w izobutylid i azotu 8) Azot amo kolumnie 6 w pkt enodimoczn całkowite z now 2 ; ik lub go musi ureaformu y -P2O5 ureaform. pochodzić rozpuszcza Azot rozpuszczalny w z lny tylko ami wodzie co krotonyli w gorącej dow najmniej 2 % denodimoc wodzie y (m\/m), znika lub 9) Azot Azot z rozpuszczalności z z kro określone w izobutyli ureaformu ton kolumnie 6 w pkt deno- rozpuszcza yli 1 i 3; dimocznik lny w den - zawartość P2O5 a lub z zimnej odi rozpuszczalnego ureaformu wodzie. mo- wyłącznie w kwasach . czn mineralnych, % Przynajmniej ika (m\/m), najwyżej 2. 3\/5 lub zadeklaro Azo wanej t z zawartośc izo i azotu z but ureaformu yli musi być den rozpuszcz oalne w dim gorącej ocz wodzie. nik a lub Azo t z ure afo rmu . przy dek lar owa niu azo tu z ure afo rmu pod aje się for my okr eśl one w kol umn ie 5 w pkt 8 i 9. Próbka testowa do oznaczania rozpuszczalności wyszczególnionej w kolumnie 6 w pkt 2 i 3, w poszczególnych typach nawozów, powinna wynosić 1g. Tabela 6 - Nawozy azotowo-fosforowe (NP) ciekłe Typ Kod Rodzaje form i Deklarowane składniki, ich formy nawozu PCN Sposób Minimalna rozpuszczalności i rozpuszczalności. otrzymy zawartość składni- składników Inne wymagania dotyczące typu wania nawozowych.Skład nawozu. ziarnowy ków nawozowych N P2O5 N P2O5 1 2 3 4 5 6 7 8 Nawozy NP Jeżeli Nawozy - zawartość 1) Azot P2O5 Azot P2O5 rozpuszczalny w nawozy otrzymywane sumy azotu i całkowity rozpuszcza całkowity w wodzie. postaci zawiera w procesie fosforu w 1) Azot lny w oraz przy roztwor ją chemicznym i przeliczeniu na azotanowy wodzie zawartości u wyłączn przez (N+P2O5), % 3) Azot co ie rozpuszczeni (m\/m), co amonowy najmniej azotany e w wodzie najmniej 18; 1) Azot 1% (m\/m). i pod - zawartość amidowy Azot fosfora ciśnieniemazotu (N), % azotanowy ny, to atmosferyczn(m\/m), co Azot amonowy kod ym, bez najmniej 3; Azot amidowy 310 dodatku - zawartość 5 substancjifosforu w 51 organicz-przeliczeniu na 00 nych P2O5, %, (m\/m), 0. pochodzeniaco najmniej 5; Jeż roślinnego- zawartość eli lub biuretu, % m\/m), wys zwierzęcego.najwyżej: tęp zawartość azotu ują amidowego 0,026 w *\/ pos tac i inn ych zwi ązk ów zaw ier ają cyc h azo t i fos for , to kod 310 5 59 00 Nawozy NP Jeżeli Nawozy - zawartość 1) Azot 1) P2O5 Azot - Deklarowane w nawozy ciekłe, sumy azotu i całkowity rozpuszcza całko rozpuszczalności postaci zawieraj w fosforu w 2) Azot lny w wity określone w kolumnie zawiesiny ą których przeliczeniu na azotanowy wodzie oraz 6 w pkt 1, 2 i 3, wyłączni składnik (N + P2O5), % 3) Azot 2) P2O5 przy przy czym gdy: e i (m\/m), co amonowy rozpuszcza zawar - zawartość P2O5 azotany nawozowe najmniej 18; 4) Azot lny w tości rozpuszczalnego w i znajdują - zawartość amidowy obojętnym co wodzie poniżej 2 % fosforan się w azotu (N), roztworze najmn (m\/m) wyłącznie y, to roztworz % (m\/m), co cytrynianu iej rozpuszczalność kod e i najmniej 3. amonu 1 % określona w kolumnie 3105 51 00 zawiesin - zawartość 3) P2O5 (m\/m) 6 pkt 2 0. ie fosforu w rozpuszcza Azot - zawartość Jeżeli wodnej, przeliczeniu na lny w obo- azota P2O5 rozpuszczalnego występuj bez P2O5, % (m\/m), co jętnym nowy w wodzie co najmniej ą w dodatku najmniej 5; roztworze Azot 2% (m\/m) postaci substanc - zawartość cytrynianu amono rozpuszczalności innych ji biuretu, % (m\/m), amonu i wy określone w kolumnie związków organicz najwyżej: wodzie. Azot 6 w pkt 1 i 3. zawieraj nych zawartość azotu amido Nawóz nie może ących pochodze amidowego 0,026 wy zawierać tomasyny azot i nia *\/ fosforanu glinowofosfor roślinne wapniowego, to kod go lub termofosfatu, 3105 59 00 zwierzęc fosforytu miękkiego ego. oraz fosforytu częściowo rozłożonego. *\/ - Przy zawartości biuretu poniżej 0,2 % (m\/m) można dodać, na opakowaniu lub etykiecie nawozu, określenie \"Nawóz o niskiej zawartości biuretu\". Tabela 7 - Nawozy azotowo-potasowe (NK) stałe Minimalna zawartość Rodzaje form i Deklarowane składniki, Typ Kod Sposób składników rozpuszczalności ich formy nawo PCN otrzymywania nawozowych. składników nawozowych. i rozpuszczalności. zu Inne wymagania Skład ziarnowy Inne wymagania dotyczące dotyczące typu nawozu składu N K2O N K2O 1 2 3 4 5 6 7 8 Nawozy NK 2834 21 Nawozy - zawartość sumy 1) Azot K2O Azot całkowity K2O 00 0 - otrzymywane w azotu i potasu w całkowity rozpuszczal oraz przy rozpus dotyczy pro-cesie przeliczeniu na (N+ 1) Azot ny w wodzie zawartości zczaln azotanu chemicz-nym K2O), % (m\/m), co azotanowy co najmniej y w potasu lub przez najmniej 18; 3) Azot 1% (m\/m) wodzie mechaniczne- zawartość azotu amonowy Azot azotanowy ; zmieszanie,całkowitego (N), % 1) Azot Azot dopuszcza bez dodatku(m\/m), co najmniej amidowy amonowy się substancji3; 5) Azot Azot deklaro organicznych- zawartość cyjanamidowy amidowy wanie pochodzeniapotasu w Azot zawarto roślinnegoprzeliczeniu na cyjanamidowy ści lub K2O, % (m\/m), co chloru* zwierzęcego.najmniej 5. \/ Nawozy NK Gdy jest to Nawozy - zawartość sumy 1) Azot K2O Azot całkowity K2O zawieraj mieszani otrzymyw azotu i potasu w całkowity rozpus oraz przy rozpuszc ące na ane w przeliczeniu na 2) Azot zczaln zawartości zalny w krotonyl związków procesie (N+ K2O), % (m\/m), azotanowy y co najmniej wodzie; idenodim azotowo chemiczn co najmniej 18; 3) Azot w 1% (m\/m) dopuszcza ocznik potasowy ym lub - zawartość azotu amonowy wodzie Azot azotanowy się lub ch z przez całkowitego (N), % 4) Azot Azot amonowy deklarow izobutyl zawartoś mechanic (m\/m), co najmniej amidowy Azot amidowy anie idenodim cią zne 5; 5) Azot z Azot z zawartoś ocznik azotu w zmieszan - zawartość potasu krotonyliden krotonylide ci lub masie ie, bez w przeliczeniu na odimocznika nodimocznik chloru*\/ ureaform nieprzek dodatku K2O, % (m\/m), co 6) Azot z a lub raczając substanc najmniej 5. izobutyliden Azot z ą 10% ji Przynajmniej 1\/4 odimocznika izobutylide suchego organicz zadeklaro-wanej 7) Azot nodimocznik bezwodne nych zawartości z ureaformu a lub go pochodze azotu 8) Azot z Azot z produktu nia całkowitego ureaformu ureaformu , to kod roślinne musi pochodzić rozpuszczaln przy 3105 90 91 go lub z y tylko w deklarowani 0, zwierzęc krotonylidenomo gorącej u Azotu z w pozostałyc ego i cznika lub z wodzie ureaformu h zawieraj izobutylidenodi 9) Azot z podaje się przypadk ące mocznika lub z ureaformu formy ach kod krotonyl ureaformu. rozpuszczaln określone w 3105 90 99 idenodim Przynajmniej 3\/5 y w zimnej kolumnie 5 0 ocznik zadeklarowanej wodzie pkt 8 i 9. lub zawartości izobutyl azotu z idenodim ureaformu musi ocznik być lub rozpuszczalne w ureaform gorącej wodzie. . *\/ - Przy zawartości chloru nie przekraczającej 2 % (m\/m) można dodać, na opakowaniu lub etykiecie nawozu, określenie \"Nawóz o niskiej zawartości chloru\". Tabela 8 - Nawozy azotowo-potasowe (NK) ciekłe Minimalna zawartość Rodzaje form i Deklarowane składniki, ich Typ Kod Sposób składników nawozowych. rozpuszczalności formy na PCN otrzymywania Inne wymagania dotyczące składników i rozpuszczalności. wo nawozowych. Inne wymagania dotyczące zu Skład ziarnowy typu nawozu. składu N K2O N K2O 1 2 3 4 5 6 7 8 Nawozy NKJeżeli jest Nawozy - zawartość sumy 1) Azot K2O Azot całkowity K2O rozpuszczalny w to otrzymy azotu i potasu w całkowity rozpuszcz oraz w wodzie; postac roztwór wane w przeliczeniu na (N + 2) Azot alny w przy dopuszcza się i azotanu procesi K2O), % (m\/m), co azotanowy wodzie zawart deklarowanie roztwo potasu, e najmniej 15; 3) Azot ości zawartości ru to kod chemicz - zawartość azotu amonowy co chloru **\/ 2834 21 00 nym i całkowitego (N), % 4) Azot najmni 0. przez (m\/m), co najmniej 3; amidowy ej 1% Jeżeli jest rozpusz - zawartość potasu (m\/m) to czenie w przeliczeniu na K2O, Azot roztwór w % (m\/m), co najmniej azotanowy mieszanin wodzie 5; Azot y innych pod - zawartość amonow związków ciśnien biuretu, % (m\/m), y azotowo- iem najwyżej: zawartość Azot potasowyc atmosfe azotu amidowego 0,026 amidow h, to: rycznym *\/ y - z , bez zawartośc dodatku ią azotu substan w masie cji nieprzekr organic aczają- znych cą 10% pochodz suchego enia bezwodneg roślinn o ego lub produktu zwierzę - kod cego. 3105 90 91 0, - pozostałe - kod 3105 90 99 0 Nawozy NKJeżeli jest Nawozy - zawartość sumy 1) Azot K2O Azot całkowity K2O w to ciekłe azotu i potasu w całkowity rozp oraz rozpuszczal postac zawiesina w przeliczeniu na (N+ 2) Azot uszc przy ny w i azotanu których K2O), % (m\/m), co azotanowy zaln zawartości wodzie; zawies potasu, to składni najmniej 18; 3) Azot y w co najmniej dopuszcza się iny kod 2834 ki - zawartość azotu amonowy wodz 1% (m\/m) deklarowani 21 00 0. nawozow całkowitego (N), % 4) Azot ie Azot e Jeżeli jest e (m\/m), co najmniej 3; amidowy azotan zawartości to znajduj - zawartość potasu owy chloru **\/ zawiesiny ą się w w przeliczeniu na K2O, Azot mieszaniny roztwor %, (m\/m), co najmniej amonow innych ze i 5; y związków zawiesi - zawartość Azot azotowo- nie biuretu, % (m\/m), amidow potasowych wodnej najwyżej: zawartość y , to: bez azotu amidowego 0,026 - z dodatku *\/ zawartości substan ą azotu w cji masie organic nieprzekra znych czają-cą pochodz 10% enia suchego roślinn bezwodnego ego i produktu - zwierzę kod cego. 3105 90 91 0, - pozostałe - kod 3105 90 99 0 *\/ Przy zawartości biuretu poniżej 0,2% (m\/m) można dodać, na opakowaniu lub etykiecie nawozu, określenie \"Nawóz o niskiej zawartości biuretu\". **\/ Przy zawartości chloru nie przekraczającej 2% (m\/m) można dodać, na opakowaniu lub etykiecie nawozu, określenie \"Nawóz o niskiej zawartości chlo ru\". Tabela 9 - Nawozy fosforowo - potasowe (PK) stałe Typ Kod Sposób Minimalna Rodzaje form i Deklarowane składniki, ich formy i nawo PCN otrzymy zawartość rozpuszczalności rozpuszczalności. zu wania składników składników nawozowych. Inne wymagania dotyczące typu nawozu. Skład ziarnowy nawozowych P2O5 K20 P2O5 K20 1 2 3 4 5 6 7 8 Nawozy 3105 60 90 Nawozy - 1) P2O5 K2O 1) Nawóz PK nie zawie-rający K2O PK 0 otrzymy zawartość rozpuszczalny w rozpus tomasyny, termofosfatu, fosforanu rozpus wane w sumy wodzie zczaln glinowo-wapniowego, fosforytu zczaln procesi fosforu i 2) P2O5 y w częściowo rozłożonego i fosforytu y w e potasu w rozpuszczalny w wodzie miękkiego, wodzie chemicz przeliczen obojętnym - deklarowane rozpuszczalności ; nym lub iu na roztworze określone w kolumnie 5 w pkt 1, 2, dopusz przez (P2O5 + cytrynianu amonu 3, przy czym gdy: cza zmiesza K2O), 3) P2O5 - zawartość P2O5 rozpuszczalnego się nie % (m\/m), rozpuszczalny w w wodzie poniżej 2% (m\/m) wyłącznie deklar mechani co obojętnym rozpuszczalność określona w kolumnie owanie czne, najmniej roztworze 5 w pkt 2; zawart bez 18; cytrynianu amonu - zawartość P2O5 rozpuszczalnego ości dodatku - i wodzie w wodzie co najmniej 2 % (m\/m) chloru substan zawartość 4) P2O5 rozpuszczalności określone w . cji fosforu w rozpuszczalny kolumnie 5 w pkt 1 i 3. Przy organic przeliczen wyłącznie w - zawartość P2O5 rozpuszczalnego zawart znych iu na kwasach wyłącznie w kwasach mineralnych, % ości pochodz P2O5, % mineralnych (m\/m), najwyżej 2 chloru enia (m\/m), co 5) P2O5 2a) Nawóz PK zawierający nie roślinn najmniej rozpuszczalny w fosforyt miękki, fosforyt częściowo przekr ego lub 5; roztworze rozłożony, nie zawierający tomasyny, aczają zwierzę - Petermanna termofosfatu oraz fosforanu glinowo- cej 2% cego. zawartość 6a) P2O5 wapniowego, deklarowane (m\/m) potasu w rozpuszczalny w rozpuszczalności określone w można przeliczen kwasach kolumnie 5 w pkt 1, 3 i 4, dodać iu na K2O, mineralnych i przy czym gdy: określ % (m\/m), co najmniej 75% - zawartość P2O5 rozpuszczalnego enie: co deklarowanej wyłącznie w kwasach mineralnych, % \"Nawóz najmniej zawartości P2O5 (m\/m), co najmniej 2 o 5. rozpuszczalne w rozpuszczalność określona w niskie 2% roztworze kolumnie 5 w pkt 4, j kwasu - zawartość P2O5 rozpuszczalnego w zawart cytrynowego obojętnym roztworze cytrynianu ości 6b) P2O5 amonu i wodzie, % (m\/m), co chloru rozpuszczalny najmniej 5 rozpuszczalność \". w 2% roztworze określona w kolumnie 5 w pkt 3, kwasu - -zawartość P2O5 rozpuszczalnego cytrynowego w wodzie % (m\/m), co najmniej 2,5 7) P2O5 rozpuszczalność określona w kolumnie rozpuszczalny w 5 w pkt 1. kwasach Ten typ nawozu powinien być mineralnych i co wprowadzany do obrotu jako \"Nawóz najmniej 75% PK zawierający fosforyt miękki\" lub deklarowanej \"Nawóz PK zawierający fosforyt zawartości P2O5 częściowo rozłożony\". rozpuszczalne w 2b) Nawóz PK zawierający fosforan zasadowym glinowo-wapniowy, nie zawierający roztworze tomasyny, termofosfatu, fosforytu cytrynianu amonu miękkiego i fosforytu częściowo wg Joulie rozłożonego. 8) P2O5 deklarowane rozpuszczalności rozpuszczalny w określone w kolumnie 5 w pkt 1 i kwasach 7, mineralnych i co przy czym gdy: najmniej 55% zawartość P2O5 rozpuszczalnego deklarowanej w wodzie, % (m\/m), co najmniej 2 zawartości P2O5 rozpuszczalność określona w kolumnie rozpuszczalne w 5 w pkt 1, 2% roztworze - zawartość P2O5 rozpuszczalnego kwasu w kwasach mineralnych i zasadowym mrówkowego. roztworze cytrynianu amonu wg Skład ziarnowy Joulie, % (m\/m), co najmniej 5 komponentów rozpuszczalność okre ślona w nawozowych, kolumnie 5 w pkt 7. których podstawę Ten typ nawozu powinien być stanowią wprowadzany do obrotu jako: \"Nawóz fosforany: PK zawierający fosforan glinowoprzesiew przez sito wapniowy\". o wymiarze boku 3) Nawóz PK na bazie oczek - tomasyny rozpuszczalność kwadratowych: określona w kolumnie 5 w pkt 6a, - 0,160 mm, % - termofosfatu (m\/m), rozpuszczalność określona w co najmniej 75 dla kolumnie 5 w pkt 5, tomasyny i - fosforanu glinowo-wapniowego termofosfatu; rozpuszczalność określona w co najmniej 90 dla kolumnie 5 w pkt 7, fosforanu - fosforytu miękkiego glinowo- rozpuszczalność określona w wapniowego i kolumnie 5 w pkt 8. fosforytu Dla nawozów PK zawierających jeden częściowo z następujących typów nawozów rozłożonego; fosforowych: tomasynę, termofosfat, - 0,063 mm, % fosforan glinowo-wapniowy, fosforyt (m\/m), miękki, określenie typu nawozu co najmniej 90 powinno odpowiadać oznaczeniu dla składnika fosforowego. fosforytu miękkiego. Tabela 10 - Nawozy fosforowo-potasowe (PK) ciekłe Typ Kod Sposób Minimalna Rodzaje form i Deklarowane składniki, ich formy i nawoz PCN otrzymywan zawartość rozpuszczalności rozpuszczalności. u ia składników składników nawozowych. Inne wymagania dotyczące typu Skład ziarnowy nawozu. nawozowych P2O5 K20 P2O5 K20 1 2 3 4 5 6 7 8 Nawozy 3105 60 Nawozy - zawartość P2O5 K2O P2O5 K2O PK w 90 0 otrzymywan sumy fosforu i rozpuszczaln rozpuszczrozpuszczalny w rozpuszczalny w posta e w potasu w y w wodzie alny wwodzie wodzie; ci procesie przeliczeniu na wodzie dopuszcza się roztw chemicznym (P2O5 + K2O), deklarowanie oru i przez % (m\/m), co zawartości rozpuszcze najmniej 18; chloru. nie w - zawartość Przy zawartości wodzie pod fosforu w chloru nie ciśnieniem przeliczeniu na przekraczającej atmosferyc P2O5, % (m\/m), 2% (m\/m) można znym, bez co najmniej 5; dodać dodatku zawartość określenie: substancji potasu w \"Nawóz o niskiej organiczny przeliczeniu na zawartości ch K2O, % (m\/m), co chloru\". pochodzeni najmniej 5. a roślinnego lub zwierzęceg o. Nawozy 3105 60 Nawozy - zawartość 1) P2O5 K2O deklarowane PK w 90 0 ciekłe, w sumy fosforu i rozpuszczalnrozpuszcz rozpuszczalności posta których potasu w y w wodzie alny w określone w ci składniki przeliczeniu na 1) P2O5 wodzie kolumnie 5 w pkt zawie znajdują (P2O5+ K2O), rozpuszczaln 1, 2 i 3; siny się w % (m\/m), co y w przy czym gdy: roztworze najmniej 18; obojętnym -zawartość P2O5 i - zawartość roztworze rozpuszczalnego w zawiesinie fosforu w cytrynianu wodzie poniżej 2 % wodnej bez przeliczeniu na amonu (m\/m) dodatku P2O5, % (m\/m), 3) P2O5 rozpuszczalność substancji co najmniej 5; rozpuszczaln określona w organiczny - zawartość y w kolumnie 5 w pkt ch potasu w obojętnym 2, pochodzeni przeliczeniu na roztworze -zawartość P2O5 a K2O, % (m\/m), co cytrynianu rozpuszczalnego w roślinnego najmniej 5. amonu i wodzie co najmniej i wodzie 2 % (m\/m) zwierzęceg rozpuszczalności o. określone w kolumnie 5 w pkt 1 i 3. Nawóz nie może zawierać tomasyny, termofosfatu, fosforanu glinowowapniowego, fosforytu miękkiego i fosforytu częściowo rozłożonego. Tabela 11 - Nawozy azotowo-fosforowo-potasowe (NPK) stałe Typ Kod Sposób Minimalna Rodzaje form i rozpuszczalności Deklarowane składniki, ich formy i nawozu PCN otrzymyw zawartość składników nawozowych. rozpuszczalności. ania składników Skład ziarnowy Inne wymagania dotyczące typu nawozu. nawozowych N P2O5 K2O N P2O5 K2O 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Nawozy Jeżeli Nawozy - 1) Azot 1) P2O5 K2O Azot całkowity 1) Nawóz NPK K2O NPK zawartoś otrzymyw zawartość całkow rozpuszczalny r oraz nie rozpus Nawozy ć azotu ane w sumy azotu, ity w wodzie o przy zawartości zawierający zczaln zawi w masie procesie fosforu i 2) Azot 2) P2O5 z co najmniej tomasyny, y w eraj wynosi chemiczn potasu w azotano rozpuszczalny p 1% (m\/m) fosforanu wodzie ące powyżej ym lub przeliczeniu wy w obojętnym u Azot azotanowy glinowo- ; azot 10% przez na (N + P2O53) Azot roztworze s Azot wapniowego, d , suchego zmieszan + K2O), % amonowy cytrynianu z amonowy termofosfatu, o fosf bezwodne ie (m\/m), co 4) Azot amonu c Azot amidowy fosforytu p or i go mechanic najmniej 20; amidowy 3) P2O5 z Azot częściowo u pota produktu zne bez - 5) Azot rozpuszczalny a cyjanamidowy rozłożonego i s s , to kod dodatku zawartość cyjanam w obojętnym l fosforytu z 3105 20 10 substanc azotu (N), % idowy roztworze n miękkiego c 0. ji (m\/m), co cytrynianu y - z Jeżeli organicz najmniej 3; amonu i w deklarowane a zawartoś nych - wodzie w rozpuszczalnośs ć azotu pochodze zawartość P2O5 o ci określone wi w masie nia fosforu w rozpuszczalny d kolumnie 6 w ę wynosi roślinne przeliczeniu wyłącznie w z pkt 1, 2 i 3, d 10% lub go i na P2O, % kwasach i przy czym e mniej zwierzęc (m\/m), co mineralnych e gdy: k suchego ego. najmniej 5; 5) P2O5 - l bezowdne - rozpuszczalny zawartość a go zawartość w roztworze P2O5 r produktu potasu w Petermanna rozpuszcz o , to kod przeliczeniu 6a) P2O5 alnego w w 3105 20 90 na K2O, % rozpuszczalny wodzie a 0 (m\/m), w kwasach poniżej n co najmniej mineralnych, 2% (m\/m) i 5. co najmniej wyłącznie e 75% rozpuszcz z deklarowanej alność a zawartości określona w P2O5 w a rozpuszczalne kolumnie r w 2% 6 w pkt t roztworze 2, o kwasu - zawartość ś cytrynowego. P2O5 c 6b) P2O5 rozpuszczalne i rozpuszczalny go w wodzie c w 2% co najmniej 2 h roztworze % (m\/m) l kwasu rozpuszczalno o cytrynowego ści określone r 7) P2O5 w kolumnie 6 u rozpuszczalny w pkt 1 i 3, * w kwasach - zawartość \/ mineralnych, P2O5 co najmniej rozpuszczalne 75% go wyłącznie deklarowanej w kwasach zawartości mineralnych, P2O5 % (m\/m) rozpuszczalne najwyżej 2. w zasadowym 2a) Nawóz NPK roztworze zawierający cytrynianu fosforyt amonu wg miękki, Joulie. fosforyt 8) P2O5 częściowo rozpuszczalny rozłożony, w kwasach nie zawiemineralnych, rający co najmniej tomasyny, 55% termofosfatu, deklarowanej fosforanu zawartości glinowoP2O5 wapniowego rozpuszczalne - deklarowane w 2% rozpuszczalno roztworze ści określone kwasu w kolumnie 6 mrówkowego w pkt 1, 3 i Skład ziarnowy 4, komponentów przy czym, nawozowych, gdy: których -podstawę zawartość P2O5 stanowią rozpuszczalneg fosforany: o wyłącznie w przesiew przez kwasach sito o mineralnych, % wymiarze boku (m\/m), co oczek najmniej 2 kwadratowych: rozpuszczalnoś - 0,160 mm, % ć określona w (m\/m), kolumnie 6 w co najmniej pkt 4, 75 dla - zawartość tomasyny i P2O5 termofosfatu; rozpuszczalne co najmniej 90 go w wodzie i dla fosforanu obojętnym glinowo-wap- roztworze niowego i cytrynianu fosforytu amonu, % częściowo (m\/m), co rozłożonego najmniej 5 -0,063 mm, % rozpuszczalno (m\/m), ść określona co najmniej w kolumnie 6 90 dla w pkt 3, fosforytu - zawartość miękkiego. P2O5 rozpuszczalne go w wodzie, % (m\/m), co najmniej 2,5 rozpuszczalno ść określona w kolumnie 6 w pkt 1. Ten typ nawozu powinien być wprowadzany do obrotu jako \"Nawóz NPK zawierający fosforyt miękki\" lub \"Nawóz NPK zawierający fosforyt częściowo rozłożony\". 2b)Nawóz NPK zawierający fosforan glinowowapniowy, nie zawierający tomasyny, termofosfatu, fosforytu częściowo rozłożonego i fosforytu miękkiego -deklarowane rozpuszczalno ści określone w kolumnie 6 w pkt 1 i 7, przy czym, gdy: -zawartość P2O5 rozpuszczalne go w wodzie, % (m\/m), co najmniej 2 rozpuszczalno ść określona w kolumnie 6 w pkt 1, -zawartość P2O5 rozpuszczalne go w kwasach mineralnych i zasadowym roztworze cytrynianu amonu wg Joulie, % (m\/m), co najmniej 5 rozpuszczalno ść określona w kolumnie 6 w pkt 7. Ten typ nawozu powinien być wprowadzany do obrotu jako \"Nawóz NPK zawierający fosforan glinowowapniowy\". 3 3) Nawóz NPK na bazie: - tomasyny rozpuszczalno ść określona w kolumnie 6 w pkt 6a, termofosfatu rozpuszczalnoś ć określona w kolumnie 6 w pkt 5, fosforanu glinowowapniowego rozpuszczalno ść określona w kolumnie 6 w pkt 7, - fosforytu miękkiego rozpuszczalnoś ć określona w kolumnie 6 w pkt 8. Dla nawozów NPK zawierają cych jeden z następują cych typów nawozów fosforowy ch: tomasynę, termofosf at, fosforan glinowowapniowy, fosforyt miękki określeni e typu powinno odpowiada ć oznaczeni u składnika fosforowg o. Nawozy Jeżeli Nawozy- 1) 1) P2O5 K2O Azot całkowity Nawóz NPK K2O NPK zawartoś otrzymyw zawartość Azot rozpuszczalny rozpus oraz przy nie rozzawi ć azotu ane w sumy azotu, całkowit w wodzie zczaln zawartości zawierają puszcz eraj w masie procesie fosforu i y 1) P2O5 y w co cy alny w ące wynosi chemiczn potasu w 1) rozpuszczalny wodzie najmniej1% tomasyny, wodzie krot powyżej ym, bez przeliczeniuAzot w obojętnym (m\/m) fosforanu ; onyl 10% dodatku na (N + P2O5azotanow roztworze Azot azotanowy glinowo- d iden suchego substanc + K2O), % y cytrynianu Azot wapnioweg o odim bezwodne ji (m\/m), co 3) amonu amonowy o, p oczn go organicz najmniej 20;Azot 3) P2O5 Azot termofosf u ik produktu nych- amonowy rozpuszczalny amidowy atu, s lub , to kod pochodze zawartość 1) w obojętnym Azot z fosforytu z izob 3105 20 nia azotu (N), % Azot ami roztworze krotony częściowo c utyl 10 0. roślinne (m\/m), co dowy cytrynianu lidenod rozłożone z iden Jeżeli go i najmniej 5; 5) amonu i wodzie imoczni go i a odim zawartoś zwierzęc- Azot z ka fosforytu s oczn ć azotu ego,zawartość krotonyl lub miękkiego i ik w masie zawierajfosforu w i- Azot z izobu- , ę lub wynosi ące przeliczeniu denodimo tylidenodimo - d urea 10% lub krotonylna P2O5 cznika lub deklarowane e form mniej i- % (m\/m), co cznika Azot z rozpuszczalnośk suchego denodimonajmniej 5; 1) ureafor ci określone wl bezowdne cznik- Azot z mu kolumnie 6 w a go lub zawartość izobutyl przy pkt 1, 2 i 3 r produktu izobutylpotasu w idenodim deklarowaniu przy czym gdy:o , to kod ideno-przeliczeniu o-cznika Azotu z - zawartość w 3105 20 dimocznina K2O 7) ureaformu po- P2O5 a 90 0 k lub % (m\/m), Azot z daje się rozpuszczalneg n ureaform co ureaform formy o w wodzie po- i najmniej 5. u określone w niżej 2 % e Przynajmni 1) kolumnie 5 (m\/m), z ej 1\/4 Azot z pkt 8 i 9. wyłącznie roz- a zadekla ureaform puszczalność w rowanej u określona w a zawarto rozpuszc kolumnie 6 w r ści za-lny pkt 2, t azotu tylko w - zawartość o całkowi gorącej P2O5 ś tego wodzie rozpuszczalneg c musi 9) o w wodzie co i pochodz Azot z najmniej 2 % c ić z ureaform (m\/m), h krotony u rozpuszczalnoś l lidenod rozpuszc ci określone w o imoczni za-lny w kolumnie 6 w r ka lub zimnej pkt 1 i 3, u z wodzie - zawartość * izobuty P2O5 \/ lidenod rozpuszczalneg i- o wyłącznie w mocznik kwasach a mineralnych, % lub z (m\/m), ureafor najwyżej 2. mu. Przynajmni ej 3\/5 zadekla rowanej zawarto ści azotu z ureafor mu musi być rozpusz czalne w gorącej wodzie. *\/ Przy zawartości chloru nie przekraczającej 2 % (m\/m) można dodać, na opakowaniu lub etykiecie nawozu, określenie \"Nawóz o niskiej zawartości chloru\". Tabela 12 - Nawozy azotowo-fosforowo-potasowe (NPK) ciekłe Minimalna Rodzaje form i Deklarowane składniki, ich Typ Kod Sposób zawartość rozpuszczalności formy nawozu PCN otrzymywa składników składników nawozowych. i rozpuszczalności. nia Skład ziarnowy Inne wymagania dotyczące typu nawozu. nawozowych N P2O5 N P2O5 K2O 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Nawozy Jeżeli Nawozy - 1) P2O5 K2O Azot P2O5 K2O NPK w zawartość otrzymywa zawartość Azot rozpuszcz rozpu cał rozpu rozp postac azotu w ne w sumy azotu, całkowit alny w szcza kow szcza uszc i masie procesie fosforu y wodzie lny w ity lny zaln roztwo wynosi chemiczny i potasu w 1) wodzi oraz w y w ru powyżej m przeliczeniu Azot e przy wodzi wodz 10% i przez na amonowy zaw e ie, suchego rozpu- (N + P2O5 + 3) art dopusz bezwodnego szczenie K2O), % Azot ośc cza produktu, w wodzie (m\/m), co azotanow i się to kod pod najmniej 15; y co dek 3105 ciśnienie- 1) naj lar 20 10 m zawartość Azot mni owa 0. atmosferyazotu amidowy ej nie Jeżel cz-nym,całkowitego 1% zaw i bez (N), % (m\/m), (m\/ art zawar dodatkuco najmniej m) ośc tość substancj2; Azot i azotu i - amo chl w organicznzawartość now oru masie ych fosforu w y **\/ wynos pochodzenprzeliczeniu Azot i 10% ia na P2O5, % azotan lub roślinneg(m\/m), owy mniej o i co najmniej Azot suche zwierzęce3; ami go go. - dow bezow zawartość y dnego potasu w produ przeliczeniu ktu, na K2O, % to (m\/m), kod co najmniej 3105 3; 20 90 0 zawartość biuretu, % (m\/m) najwyżej: zawartość azotu amidowego 0,026 *\/ Nawozy Jeżeli Nawozy - 1) 1) P2O5 K2O Azot Deklarowan K2O NPK w zawar ciek zawartość Azot rozpuszczal rozpuszczcałkowit e rozpuszc posta tość łe, sumy azotu, całkowit ny w wodzie alny wy rozpuszcza zalny w ci azotu w fosforu i y 2) P2O5 wodzie oraz lności wodzie; zawie w któr potasu w 2) Azot rozpuszcz prz określone dopu si masie ych przeliczeniu azotano alny w y w kolumnieszcz ni wynos skła na wy obojętnym zaw 6 w pkta e i dnik (N + P2O5 + 3) Azot roztworze art 1, 2 i 3,się powyż i K2O), %, amonowy cytrynian ośc przy czymdekl ej nawo (m\/m), co 4) Azot u amonu i gdy: arow 10% zowe najmniej 20; amidowy 3) P2O5 co - P2O5 anie suche znaj - rozpuszcz naj rozpuszcza zawa go dują zawartość alny w mni lny w rtoś bezwo się azotu obojętnym ej wodzie ci dnego w całkowitego roztworze 1% poniżej 2 chlo produ rozt (N), % cytrynian (m\/ % (m\/m) ru ktu, worz (m\/m), co u amonu i m) wyłącznie **\/ to e najmniej 3; wodzie Azo rozpuszcza kod i - t lność 3105 20 zawi zawartość azo określona 10 0. esin fosforu w tan w kolumnie Jeżeli ie przeliczeniu owy 6 w pkt 2, zawar wodn na P2O5, % Azo - P2O5 tość ej, (m\/m), t rozpuszcza azotu bez co najmniej amo lny w w doda 4; now wodzie co masie tku - y najmniej wynos subs zawartość Azo 2% (m\/m) i 10% tanc potasu w t rozpuszcza lub ji przeliczeniu ami lność mniej orga na K2O, % dow określona suche nicz (m\/m), y w kolumnie go nych co najmniej 6 w pkt 1 bezow poch 5; i 3. dnego odze - Nawozy nie produ nia zawartość mogą ktu, rośl biuretu, % zawierać to inne (m\/m), tomasyny kod go i najwyżej: fosforanu 3105 20 zwie zawartość glinowo90 0 rzęc azotu wapniowego ego. amidowego , 0,026 *\/ termofosfa tu, fosforytu częściowo rozłożoneg o i fosforytu miękkiego. *\/ - Przy zawartości biuretu poniżej 0,2% (m\/m) można dodać na opakowaniu lub etykiecie nawozu, określenie \"Nawóz o niskiej zawartości biuretu\". **\/ - Przy zawartości chloru poniżej 2% (m\/m) można dodać, na opakowaniu lub etykiecie nawozu, określenie \"Nawóz o niskiej zawartości chloru\". Tabela 13 - Nawozy zawierające głównie wapń, magnez lub siarkę (stałe i ciekłe) Typ Kod Składniki Minimalna zawartość Składniki Inne wymagania Lp. nawozu PCN podstawowe składników nawozowych deklarowane, i dodatkowe i sposób ich formy informacje otrzymywania i dotyczące typu nawozu rozpuszcza nawozu lności 1 2 3 4 5 6 7 1. Siarczan Jeśli jest Siarczan wapnia - zawartość wapnia w SO3 Uziarnienie: wapnia to o różnym stopniu przeliczeniu na CaO, % całkowity przesiew przez Siarczan minerał, uwodnienia. (m\/m), co najmniej 25; CaO sito o wymiarze wapniowy to kod Nawóz - zawartość siarki w całkowity boku oczek 2520 10 00 otrzymywany w przeliczeniu na (dobrowoln kwadratowych: 0, procesie SO3, % (m\/m), co najmniej ie) - 2 mm, % jeśli przemysłowym lub 35. (m\/m), co otrzymywan pochodzenia najmniej 80 y w naturalnego. - 10 mm, % procesie (m\/m), przemysłow co najmniej 99. ym, to kod 2833 29 90 0 2. Roztwór 2827 20 00 Chlorek wapnia - zawartość wapnia w CaO chlorku 0 Nawóz przeliczeniu na CaO, % rozpuszczalny wapnia otrzymywany (m\/m), co najmniej 12. w wodzie Roztwór w procesie chlorku przemysłowym. wapniowe go 3. Siarka Jeśli jest Siarka - zawartość siarki SO3 całkowity elementarnato Nawóz (S), % (m\/m), pochodzeni otrzymywany co najmniej 98. a przez rafinację naturalneg siarki o, naturalnej lub rafinowana pochodzącej z , to kod procesu 2503 00 90 przemysłowego. 0, jeśli otrzymywan a w procesach przemysłow ych to kod 2802 00 00 0 4. Kizeryt 2530 20 00 Siarczan magnezu - zawartość magnezu w MgO 0 jednowodny przeliczeniu na MgO, % rozpuszczalny Nawóz (m\/m), co najmniej 24; w wodzie otrzymywany - zawartość siarki w SO3 z surowca przeliczeniu na rozpuszcza naturalnego. SO3, % (m\/m), co najmniej lny w 45. wodzie (dobrowoln ie) 5. Siarczan Jeśli Siarczan magnezu - zawartość magnezu w MgO magnezu pochodzeni siedmiowodny przeliczeniu rozpuszczalny Siarczan a na MgO, % (m\/m), co w wodzie magnezowy naturalneg najmniej 15; SO3 o, to kod - zawartość siarki w rozpuszcza 2530 20 00 przeliczeniu na SO3, % lny w 0, (m\/m), co najmniej 28. wodzie jeśli (dobrowoln otrzymywan ie) y w procesach przemysłow ych, to kod 2833 21 00 0 5.1. Roztwór 2833 21 00 Nawóz - zawartość magnezu w MgO siarczanu 0 otrzymywany przeliczeniu rozpuszczalny magnezu przez na MgO, % (m\/m), co w wodzie rozpuszczenie najmniej 15; SO3 w wodzie - zawartość siarki w rozpuszcza siarczanu przeliczeniu na SO3, % lny w magnezu (m\/m), co najmniej 10. wodzie pochodzenia (dobrowoln przemysłowego. ie) 5.2. Wodorotlenek 2816 10 00 Nawóz - zawartość magnezu w MgO całkowity magnezu 0 otrzymywany przeliczeniu chemicznie, na MgO, % (m\/m), co zawierający jako najmniej 60. składnik główny wodorotlenek magnezu. 5.3. Zawiesina 2816 10 00 Nawóz - zawartość magnezu w MgO całkowity wodorotlenku 0 otrzymywany przeliczeniu magnezu przez uzyskanie na MgO, % (m\/m), co zawiesiny najmniej 13. wodorotlenku magnezu. 6. Roztwór 2827 31 00 Chlorek magnezu. - zawartość magnezu w MgO całkowity - zawartość chlorku 0 Nawóz przeliczeniu na MgO, % wapnia (Ca), % magnezu otrzymywany (m\/m), co najmniej 13. (m\/m), najwyżej Roztwór przez 3. chlorku rozpuszczenie magnezowego chlorku magnezu pochodzenia przemysłowego. 7. Kizeryt 3105 90 99 Siarczan magnezu - zawartość magnezu w MgO - zawartość z siarczanem 0 jednowodny i przeliczeniu rozpuszczalny chloru, potasu siarczan potasu. na MgO, % (m\/m), co w wodzie % (m\/m), Nawóz najmniej 8; K2O najwyżej 3. otrzymywany - zawartość potasu w rozpuszcza z kizerytu z przeliczeniu lny dodatkiem na K2O, % (m\/m), co w wodzie siarczanu najmniej 6; Cl w potasu. - suma zawartości ilości magnezu i potasu poniżej 3% w przeliczeniu na (MgO + (m\/m) K2O), (dobrowoln % (m\/m), co najmniej 20. ie) 8. Roztwór 2834 29 90 Azotan wapnia. - zawartość azotu Azot - zawartość azotanu 0 Nawóz azotanowego, całkowity azotu amonowego, wapnia otrzymywany % (m\/m), co najmniej 8; Azot % (m\/m), Roztwór przez - zawartość wapnia w azotanowy najwyżej 1. azotanu rozpuszczenie przeliczeniu (dobrowoln wapniowego azotanu wapnia w na CaO - nie normalizuje ie) Roztwór wodzie. się. Azot saletry amonowy wapniowej (dobrowoln ie) CaO (dobrowoln ie) w przypadku nawo-zów do nawożenia dolistnego , do sporządzania roztworów pożywek mineralnyc h i roztworów do fertygacji . 9. Roztwór 3102 90 00 Azotan wapnia i - zawartość azotu Azot azotanu 0 azotan magnezu. całkowitego, całkowity wapniowo- Nawóz % (m\/m), co najmniej 7; CaO magnezowego otrzymywany - zawartość wapnia w całkowity Roztwór przez działanie przeliczeniu MgO saletry kwasem azotowym na CaO, % (m\/m), co całkowity wapniowo- na dolomit. najmniej 6,5; magnezow - zawartość magnezu w ej przeliczeniu na MgO, % (m\/m), co najmniej 3,5. 10. Roztwór 3102 90 00 Azotan wapnia, - zawartość azotu Azot azotanu 0 azotan magnezu i całkowitego, całkowity wapniowo- azotan sodu. % (m\/m), co najmniej 7,5; CaO magnezowego Nawóz - zawartość wapnia w całkowity i azotanu otrzymywany przeliczeniu na CaO, % MgO sodu przez zmieszanie (m\/m), co najmniej 3,2; całkowity Roztwór roztworów - zawartość magnezu w Na2O azotanu saletry wapniowo-przeliczeniu na MgO, % całkowity wapniowo- magnezowej i (m\/m), co najmniej 2; magnezow saletry sodowej. - zawartość sodu w ego i przeliczeniu na Na2O, % azotanu (m\/m), co najmniej 5. sodowego Roztwór saletry wapniowomagnezow ej i saletry sodowej Deklaracja zawartości magnezu, sodu i siarki w nawozach innych niż wymienione w tabeli może być dokonana tylko wtedy, gdy zawierają one nie mniej niż: 2% (m\/m) MgO tj. 1,2% Mg, 3% (m\/m) Na2O, tj. 2,2% (m\/m) Na, 5% (m\/m) SO3 , tj. 2% (m\/m) S. Tabela 14 - Nawozy zawierające tylko jeden mikroelement (stałe i ciekłe) Składniki Inne wymagania Lp. Typ Kod Składniki podstawowe Minimalna zawartość deklarowane, i dodatkowe nawozu PCN i sposób składników nawozowych ich formy informacje otrzymywania nawozu i dotyczące typu rozpuszczalności nawozu 1 2 3 4 5 6 7 Nawozy zawierające bor 1a Kwas Klasyfikac Kwas borowy. - zawartość boru (B) Bor (B) borowyja Nawóz otrzymywany rozpuszczalnego w rozpuszczalny w Kwas taryfowa przez działanie wodzie, wodzie) borny przedmioto kwasem na borany. % (m\/m), co najmniej wych 14 nawozów uzależnion a jest od klasyfikac ji nawozu stanowiące go składnik zasadniczy 1b Boran sodu tzn. Boran sodu. - zawartość boru (B) Bor (B) Boran jeżeli Nawóz otrzymywany w rozpuszczalnego w rozpuszczalny sodow nawóz procesie chemicznym. wodzie, w wodzie y zasadniczy % (m\/m), co najmniej (do 10 którego 1c Boran dodawany Boran wapnia - zawartość boru (B) Bor (B) Przesiew przez sito wapniajest Nawóz otrzymywany z całkowitego, % (m\/m), całkowity o wymiarze boku Boran mikroeleme kolemanitu lub co najmniej 7 oczek kwadratowych: wapni nt) pandermitu. 0,063 mm, % (m\/m), owy klasyfikow co najmniej 98. any jest w dziale 31 lub 38 Taryfy 1d Boroetanol celnej, to Nawóz otrzymywany w - zawartość boru Bor (B) o-aminadodatek reakcji kwasu rozpuszczalnego w rozpuszczalny w mikroeleme borowego z wodzie, wodzie ntu nie etanoloaminą lub % (m\/m), co najmniej zmienia nawóz otrzymywany 8 klasyfikac przez rozpuszczenie ji1 kwasu borowego w natomiast wodnym roztworze w etanoloaminy, przypadku, alkoholi gdy wielowodorotlenowych lub ich mieszanin 1e Nawóz nawóz Nawóz otrzymywany - zawartość boru (B) Bor (B) borowy wzasadniczy przez rozpuszczenie rozpuszczalnego w rozpuszczalny postaciklasyfikow lub sporzą-dzenie wodzie, w wodzie roztw any jest w zawiesiny wodnej % (m\/m), co najmniej oru dziale 28 kwasu borowego, 2 lub lub 29 boranu sodu, boranu zawie Taryfy wapnia lub siny celnej do boroetanoloaminy. dodatek mikroeleme ntu powoduje zmianę klasyfikac ji na dział 31 lub 38 Taryfy celnej. Nawozy zawierające kobalt 2a Sól Każdy Nawóz otrzymywany - zawartość Kobalt (Co) Oznaczenie typu kobaltuprzypadek chemicznie i kobaltu (Co) rozpuszczalny wpowinno zawierać musi być zawierający rozpuszczalnego w wodzie nazwę anionu rozpatrywa jako składnik główny wodzie, nieorganicznego. ny nieorganiczną sól % (m\/m), co najmniej jednostkow kobaltu. 19. o 2b Chelat Nawóz otrzymywany - zawartość Kobalt (Co) Oznaczenie typu kobaltu chemicznie przez kobaltu (Co) rozpuszczalny wpowinno zawierać związanie kobaltu z rozpuszczalnego w wodzie rodzaj czynnika czynnikiem wodzie, chelatującego. chelatującym. % (m\/m), co najmniej 2, w tym: zawartość kobaltu w postaci chelatu, %, co najmniej 80. 2c Roztwór Nawóz otrzymywany - zawartość Kobalt (Co) Oznaczenie typu nawozu przez rozpuszczanie kobaltu (Co) rozpuszczalny wpowinno zawierać kobaltoweg soli kobaltu i rozpuszczalnego w wodzie nazwę anionu o chelatu kobaltu lub wodzie, Kobalt (Co) nieorganicznego i chelatu kobaltu w % (m\/m), co najmniej w postaci rodzaj czynnika wodzie. 2. chelatu chelatującego lub rodzaj czynnika chelatującego. Nawozy zawierające miedź 3a Sól miedzi Nawóz otrzymywany- zawartość miedzi Miedź (Cu) Oznaczenie typu chemicznie i (Cu) rozpuszczalnej w rozpuszczalna wpowinno zawierać zawierający jako wodzie, wodzie nazwę anionu składnik główny % (m\/m), co najmniej nieorganicznego. nieorganiczną sól 20. miedzi. 3b Tlenek Nawóz otrzymywany- całkowita Miedź (Cu) Przesiew przez sito miedziowy chemicznie i zawartość miedzi całkowita o wymiarze boku zawierający jako (Cu), % (m\/m), co oczek kwadratowych: składnik główny najmniej 70. 0,063 mm, % (m\/m), tlenek miedziowy. co najmniej 98. 3c Wodorotlen Nawóz otrzymywany- całkowita Miedź (Cu) Przesiew przez sito ek chemicznie zawartość miedzi całkowita o wymiarze boku miedziowy zawierający jako (Cu), % (m\/m), co oczek kwadratowych: składnik główny najmniej 45. 0,063 mm, % (m\/m), wodorotlenek co najmniej 98. miedziowy. 3d Chelat Nawóz otrzymywany - zawartość miedzi Miedź (Cu) Oznaczenie typu miedzi chemi-cznie przez (Cu) rozpuszczalnej w rozpuszczalna wpowinno zawierać związanie miedzi z wodzie, wodzie rodzaj czynnika czynnikiem % (m\/m), co najmniej Miedź (Cu) chelatującego. chelatującym. 9, w postaci w tym: zawartość chelatu miedzi w postaci chelatu, %, co najmniej 80. 3e Nawóz Nawóz otrzymywany - całkowita Miedź (Cu) Przesiew przez sito stały przez zmieszanie zawartość miedzi całkowita o wymiarze boku miedziowy soli miedzi, tlenku (Cu), % (m\/m), co Miedź (Cu) oczek kwadratowych: miedziowego lub najmniej 5. rozpuszczal 0,063 mm, % (m\/m), chelatu miedzi i na w wodzie co najmniej 98. jeśli to konieczne jeśli Oznaczenie typu z wypełniaczem. stanowi co powinno zawierać najmniej rodzaj czynnika 25% miedzi chelatującego. całkowitej. Miedź (Cu) w postaci chelatu 3f Roztwór Nawóz otrzymywany - zawartość miedzi Miedź (Cu) Oznaczenie typu nawozu poprzez (Cu) rozpuszczalnej w rozpuszczalna wpowinno zawierać miedzioweg rozpuszczenie w wodzie, wodzie rodzaj czynnika o wodzie soli miedzi i % (m\/m), co najmniej Miedź (Cu) chelatującego. chelatu miedzi lub 3. w postaci chelatu miedzi. chelatu 3g Tlenochlor Nawóz otrzymywany - zawartość miedzi Miedź (Cu) Przesiew przez sito ek miedzi chemicznie i (Cu) całkowitej % całkowita o wymiarze boku zawierający jako (m\/m), co najmniej oczek kwadratowych: składnik główny 50. 0,0630 mm, % (m\/m) tlenochlorek miedzi co najmniej 98. ( Cu2Cl(OH)3 ). 3h Zawiesina Nawóz otrzymywany - zawartość miedzi Miedź (Cu) tlenochlor przez uzyskanie (Cu) całkowitej % całkowita ku miedzi zawiesiny tleno- (m\/m), co najmniej chlorku miedzi 17. (Cu2Cl(OH)3 ). Nawozy zawierające żelazo 4a Sól żelaza Nawóz otrzymywany - zawartość żelaza Żelazo (Fe) Oznaczenie typu chemicznie i (Fe) rozpuszczalnego rozpuszczalne wpowinno zawierać zawierający jako w wodzie, wodzie nazwę anionu składnik główny % (m\/m), co najmniej nieorganicznego. nieorganiczną sól 12. żelaza. 4b Chelat Nawóz otrzymywany - zawartość żelaza Żelazo (Fe) Oznaczenie typu żelaza chemicznie przez (Fe) rozpuszczalnego rozpuszczalne wpowinno zawierać związanie żelaza z w wodzie, wodzie rodzaj czynnika czynnikiem % (m\/m), co najmniej Żelazo (Fe) chelatującego. chelatującym. 5, w postaci w tym: zawartość chelatu żelaza w postaci chelatu, %, co najmniej 80. 4c Roztwór Nawóz otrzymywany - zawartość żelaza Żelazo (Fe) Oznaczenie typu nawozu przez rozpuszczenie (Fe) rozpuszczalnego rozpuszczalne wpowinno zawierać żelazowego w wodzie soli żelaza w wodzie, wodzie rodzaj czynnika i chelatu żelaza lub % (m\/m), co najmniej Żelazo (Fe) chelatującego. chelatu żelaza. 2. w postaci chelatu Nawozy zawierające mangan 5a Sól Nawóz otrzymywany - zawartość Mangan (Mn) Oznaczenie typu manganu chemicznie i manganu (Mn) rozpuszczalny wpowinno zawierać zawierający rozpuszczalnego w wodzie nazwę anionu jako składnik główny wodzie, nieorganicznego. nieor-ganiczną sól % (m\/m), co najmniej manganu. 17. 5b Chelat Nawóz otrzymywany - zawartość Mangan (Mn) Oznaczenie typu manganu chemicznie przez manganu (Mn) rozpuszczalny wpowinno zawierać związanie manganu z rozpuszczalnego w wodzie rodzaj czynnika czynnikiem wodzie, Mangan (Mn) chelatującego. chelatującym. % (m\/m), co najmniej w postaci 5, chelatu w tym: zawartość manganu w postaci chelatu, %, co najmniej 80. 5c Tlenek Nawóz otrzymywany - całkowita Mangan (Mn) Przesiew przez sito manganu chemicznie i zawartość manganu całkowity o wymiarze boku zawierający jako (Mn) % (m\/m), co oczek kwadratowych: składnik główny najmniej 40. 0,063 mm, % (m\/m), tlenek manganu. co najmniej 80. 5d Nawóz Nawóz otrzymany - całkowita Mangan (Mn) stały przez zmieszanie zawartość manganu całkowity manganowy soli manganu i (Mn) % (m\/m), co Mangan (Mn) dwutlenku manganu. najmniej 17. rozpuszczal ny w wodzie, jeśli stanowi co najmniej 25 % manganu całkowitego . 5e Roztwór Nawóz otrzymywany- zawartość Mangan (Mn) Oznaczenie typu nawozu przez rozpuszczenie manganu (Mn) rozpuszczalny wpowinno zawierać manga- w wodzie soli rozpuszczalnego w wodzie rodzaj czynnika nowego manganu lub chelatu wodzie, Mangan (Mn) chelatującego. manganu. % (m\/m), co najmniej w postaci 3. chelatu Nawozy zawierające molibden 6a Molibdenia Nawóz otrzymywany - zawartość Molibden (Mo) n chemicznie i molibdenu (Mo) rozpuszczalny w sodu zawierający jako rozpuszczalnego w wodzie Molibdenia składnik główny wodzie, n sodowy molibdenian sodu. % (m\/m), co najmniej 35. 6b Molibdenia Nawóz otrzymywany - zawartość Molibden (Mo) n amonu chemicznie i molibdenu (Mo) rozpuszczalny w Molibdenia zawierający jako rozpuszczalnego w wodzie n amonowy składnik główny wodzie, molibdenian amonu. % (m\/m), co najmniej 50. 6c Nawóz Nawóz otrzymywany - zawartość Molibden (Mo) stały przez zmieszanie molibdenu (Mo) rozpuszczalny w molibdenow molibdenianów sodu i rozpuszczalnego w wodzie y amonu. wodzie, % (m\/m), co najmniej 35. 6d Roztwór Nawóz otrzymywany - zawartość Molibden (Mo) nawozu przez rozpuszczenie molibdenu (Mo) rozpuszczalny w molibdenow w wodzie rozpuszczalnego w wodzie ego molibdenianów sodu i wodzie, amonu. % (m\/m), co najmniej 3. Nawozy zawierające cynk 7a Sól cynku Nawóz otrzymywany - zawartość cynku Cynk (Zn) Oznaczenie typu chemicznie (Zn) rozpuszczalnego rozpuszczalny wpowinno zawierać zawierający jako w wodzie, wodzie nazwę anionu składnik główny % (m\/m), co najmniej nieorganicznego. nieorganiczną sól 15. cynku. 7b Chelat Nawóz otrzymywany - zawartość cynku Cynk (Zn) Oznaczenie typu cynku chemicznie przez (Zn) rozpuszczalnego rozpuszczalny wpowinno zawierać związanie cynku z w wodzie, wodzie rodzaj czynnika czynnikiem % (m\/m), co najmniej Cynk (Zn) chelatującego. chelatującym. 5. w postaci chelatu 7c Tlenek Nawóz otrzymywany - całkowita Cynk (Zn) cynku chemicznie i zawartość cynku (Zn), całkowity Tlene zawierający jako % (m\/m), co najmniej k główny składnik 70. cynko tlenek cynku. wy 7d Nawóz Nawóz otrzymywany - całkowita Cynk (Zn) Oznaczenie typu stały przez zmieszanie zawartość cynku (Zn), całkowity powinno zawierać cynkowy soli cynku i chelatu % (m\/m), co najmniej Cynk (Zn) rodzaj czynnika cynku. 30. rozpuszczal chelatującego. ny w wodzie, jeśli stanowi co najmniej 25% cynku całkowitego 7e Roztwór Nawóz otrzymywany - zawartość cynku Cynk (Zn) Oznaczenie typu nawozu przez rozpuszczenie (Zn) rozpuszczalnego rozpuszczal powinno zawierać cynko-wego w wodzie soli cynku w wodzie, ny w wodzie rodzaj czynnika i chelatu cynku. % (m\/m), co najmniej Cynk (Zn) w chelatującego. 3. postaci chelatu Tabela 15 - Stałe i ciekłe mieszanki nawozów mikroelementowych Forma mikroelementu Lp.Mikroelement Kod wyłącznie chelat lub y mineralna kompleks PCN % (m\/m), co % (m\/m), co najmniej najmniej 1 2 3 4 5 1. Bor (B) Klasyfikacja taryfowa 0,2 0,2 przedmiotowych nawozów uzależniona jest od 2. Kobalt klasyfikacji nawozu 0,02 0,02 (Co) stanowiącego składnik zasadniczy tzn. jeżeli nawóz 3. Miedź zasadniczy (do którego 0,5 0,1 (Cu) dodawany jest mikroelement) klasyfikowany 4. Żelazo jest w dziale 31 lub 38 2,0 0,3 (Fe) Taryfy celnej, to dodatek mikroelementu nie zmie5. Mangan nia klasyfikacji; 0,5 0,1 (Mn) natomiast w przypadku gdy nawóz zasadniczy klasyfi6. Molibden fikowany jest w dziale 28 0,02 nie (Mo) lub 29 Taryfy celnej, normalizu to dodatek je się mikroelementu powoduje zmianę klasyfikacji na 7. Cynk dział 31 lub 38 Taryfy 0,5 0,1 (Zn) celnej. Każdy przypadek musi być rozpatrywany jednostkowo. Całkowita zawartość mikroelementów w mieszance nawozu w postaci stałej co najmniej 5% (m\/m). Całkowita zawartość mikroelementów w mieszance nawozu w postaci ciekłej co najmniej 2% (m\/m). Tabela 16 - Nawozy zawierające azot (N), fosfor (P), potas (K) lub wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarkę (S) lub z dodatkiem mikroelementów stosowane doglebowo do nawożenia do celów Lp. Mikroelement Kod upraw polowych ogrodniczych y i łąk PCN % (m\/m), co % (m\/m), co najmniej najniej 1 2 3 4 4 1. Bor (B) Klasyfikacja taryfowa 0,01 0,01 przedmiotowych nawozów uzależniona 2. Kobalt jest od klasyfikacji 0,002 nie (Co) nawozu stanowiącego normali składnik zasadniczy zuje tzn. jeżeli się 3. Miedź nawóz zasadniczy (do 0,01 0,002 (Cu) którego dodawany jest mikroelement) klasyfiko4. Żelazo wany jest w dziale 31 0,5 0,02 (Fe) lub 38 Taryfy celnej, to dodatek mikroelementu nie zmienia klasyfikacji; natomiast 5. Mangan w przypadku gdy nawóz 0,1 0,01 (Mn) zasadniczy klasyfikowany jest w dziale 28 lub 29 6. Molibde Taryfy celnej, to dodatek 0,001 0,001 n mikroelementu powoduje (Mo) zmianę klasyfikacji 7. Cynk na dział 31 lub 38 Taryfy 0,01 0,002 (Zn) celnej. Każdy przypadek musi być rozpatrywany jednostkowo Minimalna zawartość azotu, fosforu, potasu (N, P, K) lub ich sumy taka jak dla typów nawozów określonych w tabelach 2 do 13. Zawartość magnezu w nawozie, w przeliczeniu na tlenek magnezu (MgO), co najmniej 2% (m\/m) tj. 1,2 % (m\/m) Mg. Zawartość sodu w nawozie, w przeliczeniu na tlenek sodu (Na2O), co najmniej 3 % (m\/m), tj. 2,2 % (m\/m) Na. Zawartość siarki w nawozie, w przeliczeniu na trójtlenek siarki (SO3), co najmniej 5 % (m\/m), tj. 2 % (m\/m) S. Minimalnej zawartości wapnia w nawozie nie określa się. Tabela 17 - Nawozy zawierające azot (N), fosfor (P), potas (K) lub wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarkę (S) lub z dodatkiem mikroelementów stosowane dolistnie Kod Zawartość Lp. Mikroele PCN % (m\/m) co menty najmniej 1 2 3 4 1. Bor (B) Klasyfikacja taryfowa 0,01 przedmiotowych nawozów uzależniona jest od klasyfikacji 2. Kobalt nawozu stanowiącego składnik 0,002 (Co) zasadniczy tzn. jeżeli nawóz zasadniczy (do którego dodawany 3. Miedź jest mikroelement) 0,002 (Cu) klasyfikowany jest w dziale 4. Żelazo 31 lub 38 Taryfy celnej, to 0,02 (Fe) dodatek mikroelementu nie zmienia klasyfikacji; 5. Mangan natomiast w przypadku gdy nawóz 0,01 (Mn) zasadniczy 6. Molibden klasyfikowany jest w dziale 28 lub 0,001 (Mo) 29 Taryfy celnej, to dodatek mikroelementu 7. Cynk powoduje zmianę klasyfikacji na 0,002 (Zn) dział 31 lub 38 Taryfy celnej. Każdy przypadek musi być rozpatrywany jednostkowo. Minimalna zawartość azotu, fosforu, potasu (N, P, K) lub ich sumy taka jak dla typów nawozów określonych w tabelach: 3, 7, 9, 11, i 13. Zawartość wapnia w przeliczeniu na tlenek wapnia (CaO), co najmniej 8 % (m\/m) tj. 5,7 % (m\/m) Ca. Zawartość magnezu w przeliczeniu na tlenek magnezu (MgO), co najmniej 2 % (m\/m) tj. 1,2 % (m\/m) Mg. Zawartość sodu w przeliczeniu na tlenek sodu (Na2O), co najmniej 3 % (m\/m) tj. 2,2 % (m\/m) Na. Zawartość siarki w przeliczeniu na trójtlenek siarki (SO3), co najmniej 5 % (m\/m) tj. 2 % (m\/m) S. Tabela 18 - Nawozy wapniowe Minimalna Lp. Typ Kod Odm Składniki zawartoś Inne wymagania naw PCN i podstawowe ć o a i sposób składnik z n otrzymywani ów u a a nawozu nawozowy (źródło ch pochodzenia CaO % ) 1 2 3 4 5 6 7 1 Naw 2522 10 01 Tlenek 80 odsiew na o 00 0 wapniowy. sicie o z Przerób skał wymiarze y wapiennych. boku oczek w kwadratowyc a h 2 mm, %, p najwyżej n 25. i ow e z p r od u k c j i 2 pod 2522 10 02 Tlenek 70 s 00 0 wapniowy. t Przerób skał a wapiennych. w o w e j 3 2522 10 03 Tlenek 60 00 0 wapniowy. Przerób skał wapiennych. 4 Jeśli 04 Tlenek 50 odsiew na celo wapniowy i sicie o wo węglan wymiarze wymi wapniowy boku oczek esza lub węglan kwadratowyc ne wapniowy. h: to Przerób skał 2 mm, % kod wapiennych. najwyżej 3824 10; 90 przesiew przez 95 sito o 0. wymiarze Jeśli boku oczek mies kwadratowyc za- h: 0,5 mm, nina %, co z najmniej proc 50. esu wypa lani a to kod 2521 00 00 0. Jeśli skał a wapi enna to kod 2521 00 00 0 5 2521 00 05 Węglan 40 0,5 mm, %, co 00 0 wapniowy. najmniej Przerób skał 50. wapiennych. 6 Naw 3824 90 06 Tlenek 35 zawartość o 95 wapniowy, wody, %, z 0, węglan najwyżej y wapniowy, 10; w krze-miany zawartość a wapnia. chlorków, p Wapno %, najwyżej n posodowe 2,51\/. i suche, o wapno w defekacyjne e , wapno z pokarbidowe p . o z y s k u 7 3824 90 07 Węglan 30 zawartość 95 wapniowy. wody, %, 0, Wapno najwyżej pocelulozow 30; e, wapno zawartość posiarkowe, chlorków, wapno %, najwyżej dekarboniza 3,52\/ lub cyjne, 34\/; wapno zawartość defekacyjne siarczków, , wapno %, najwyżej pokarbi- 1,53\/. dowe wilgotne, wapno posodowe podsuszone, wapno pogaszalnic ze podsuszone 8 3824 90 08 Węglan 25 zawartość 95 wapniowy. wody, %, 0, Wapno najwyżej . defekacyjne 40; , wapno zawartość posodowe chlorków, mokre, %, najwyżej wapno 34\/ lub celulozowe 3,52\/. wilgotne, wapno poneutraliz acyjne 9 3824 90 09 Węglan 20 zawartość 95 wapniowy, wody, %, 0, wapno najwyżej defekacyjne 50. mokre 10 Wap 2509 00 06a wapno kredowe 35 zawartość n 00 0 suche wody, %, o najwyżej k 10; r e d o w e 11 poc 2509 00 07a wapno kredowe 30 zawartość h 00 0 podsu-szone wody, %, o najwyżej d 30; z e n i a n a t u12 r 2509 00 08a kreda 25 zawartość aln 00 0 odsączona wody, %, e najwyżej g 40; o k o p a l i n a 13 2509 00 09a wapno kredowe 20 zawartość 00 0 mokre wody, %, najwyżej 50. 1\/ Tylko dla wapna posodowego suchego, 2\/ Tylko dla wapna pocelulozowego, 3\/ Tylko dla wapna pocelulozowego i posiarkowego, 4\/ Tylko dla wapna posodowego podsuszonego i wapna posodowego mokrego. Tabela 19 - Nawozy wapniowo-magnezowe Minimalna Lp. zawartość Składniki składników Inne Typ Kod Odmia- podstawowe nawozowych wymagania i sposób otrzymania nawozu PCN na nawozu w tym (źródło CaO+ MgO produkcji) M % g O % 1 2 3 4 5 6 7 8 1 Naw Jeżeli nawóz 01 Tlenek wapnia 75 25 odsiew na o pochodzi z i tlenek sicie o z prażenia magnezu wymiarz y dolomitu e boku w ,wtedy oraz oczek a obowiązuje węglan wapnia kwadrat p kod 2518 20 i węglan owych: n 00 0. magnezu. 2 mm, %, i Jeżeli nawóz Prażenie, najwyże o powstał ze mielenie, j 25. w zmieszania odsiewanie o-prażonych skał m skał, wtedy wapniowoa obowiązuje magnezowyc g kod 3824 90 h, n 95 0. e z o w e t l e n k o w e 2 Naw Jeżeli nawóz 02 Tlenek wapnia 60 odsiew na o pochodzi z i tlenek 20 sicie o z prażenia magnezu wymiarze y dolomitu, boku w wtedy oraz oczek a obowiązuje węglan wapnia kwadrat p kod 2518 20 i węglan owych: n 00 0. magnezu. 2 mm, %, i Jeżeli nawóz Prażenie, najwyże o powstał ze mielenie, j 25. w zmieszania odsiewanie o-prażonych skał m skał, wtedy wapniowoa obowiązuje magnezowyc g kod 3824 90 h n 95 0. e z o w e t l e n k o w e 3 Naw Jeżeli nawóz 03 Węglan wapnia 50 zawartość o pochodzi z i węglan 15 wody, z prażenia magnezu %, y dolomitu, lub węglan najwyże w wtedy wapnia, j 10; a obowiązuje węglan odsiew na p kod 2518 20 magnezu, sicie o n 00 0. tlenek wapnia wymiarz i Jeżeli nawóz i tlenek e boku o powstał ze magnezu. oczek w zmieszania Mielenie, kwadrat o-prażonych odsiewanie owych m skał, wtedy skał 2 mm, a obowiązuje wapniowo- %, g kod 3824 90 magnezowyc najwyżej n 95 0 h lub 10; e mieszanie przesiew z skał przez o wapniowo- sito o w mgnezowych wymiarz e z e boku w prażonymi oczek ę skałami kwadrat g wapniowo- owych l magnezowym 0,5 mm, a i. %, co n najmnie o j 50. w e 4 Jeżeli nawóz 04 Węglan wapnia 50 zawartość pochodzi ze i węglan 8 wody, zmieszania magnezu %, wypalonych lub węglan najwyże skał, wtedy wapnia, j 10; obowiązuje węglan odsiew kod 3824 90 magnezu i na 95 0. tlenek sicie o Jeżeli jest to wapnia. wymiarz naturalna Mielenie, e boku skała i odsiewanie oczek wtedy , kwadrat klasyfikacja mieszanie owych 2 jest zgodna skał mm , z typem wapniowo- %, skały. magnezowyc najwyżej h ze 10; skałami przesiew wapniowymi przez lub sito o tlenkiem wymiarz wapnia. e boku oczek kwadrat owych 0,5 mm, %, co najmnie j 50. 5 Jeżeli nawóz 05 Węglan wapnia 45 zawartość pochodzi z i węglan 1 wody, prażenia magnezu. 5 %, dolomitu, Mielenie, najwyże wtedy odsiewanie j 10; obowiązuje skał odsiew na kod 2518 20 wapniowo- sicie o 00 0. magnezowyc wymiarz Jeżeli nawóz h. e boku powstał ze oczek zmieszania kwadrat prażonych owych 2 skał, wtedy mm, %, obowiązuje najwyże kod 3824 90 j 10; 95 0 przesiew przez sito o wymiarz e boku oczek kwadrat owych 0,5 mm, %, co najmnie j 50. 6 Jeżeli nawóz 06 Węglan wapnia 45 8 zawartość pochodzi ze i węglan wody, zmieszania magnezu %, wypalonych lub węglan najwyże skał, wtedy wapnia, j 10; obowiązuje węglan odsiew na kod 3824 90 magnezu i sicie o 95 0. tlenek wymiarz Jeżeli jest to wapnia. e boku naturalna Mielenie, oczek skała i odsiewanie kwadrat wtedy , owych 2 klasyfikacja mieszanie mm, %, jest zgodna skał najwyże z typem wapniowo- j 10; skały magnezowyc przesiew h ze przez skałami sito o wapniowymi wymiarz lub e boku tlenkiem oczek wapnia. kwadrat owych 0,5 mm, %, co najmnie j 50. 7 Jeżeli nawóz 07 Węglan wapnia 40 zawartość pochodzi ze i węglan 8 wody, zmieszania magnezu %, wypalonych lub węglan najwyże skał, wtedy wapnia, j 10; obowiązuje węglan odsiew na kod 3824 90 magnezu i sicie o 95 0. tlenek wymiarz Jeżeli jest to wapnia. e boku naturalna Mielenie, oczek skała i odsiewanie kwadrat wtedy , owych 2 klasyfikacja mieszanie mm, %, jest zgodna skał najwyże z typem wapniowo- j 10; skały. magnezowyc przesiew h ze przez skałami sito o wapniowymi wymiarz lub e boku tlenkiem oczek wapnia. kwadrat owych 0,5 mm, %, co najmnie j 50. Dla nawozów wyszczególnionych w tabelach 1÷17, klasyfikowanych w dziale 31 Taryfy celnej, dostarczonych w tabletkach lub podobnych postaciach, lub w opakowaniu o masie brutto nie przekraczającej 10 kg obowiązuje kod PCN 3105 10 00 0."}
{"id":"2000_991_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu składa producent nawozu lub importer. 2. Do wniosku należy dołączyć wyniki badań i opinie, o których mowa w ust. 3, oraz projekt instrukcji stosowania i przechowywania nawozu. 3. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu opinii upoważnionej jednostki organizacyjnej, wydanej na podstawie przeprowadzonych badań, stwierdzających, że nawóz: 1) jest przydatny do nawożenia roślin i gleb lub rekultywacji gleb, 2) po prawidłowym zastosowaniu nie wykazuje bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego oddziaływania na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko, 3) spełnia wymagania jakościowe, 4) nie zawiera zanieczyszczeń powyżej wartości dopuszczalnych. 4. Producent lub importer nawozu jest obowiązany dostarczyć upoważnionej jednostce organizacyjnej, przeprowadzającej badania i wydającej opinie, szczegółową dokumentację dotyczącą nawozu. 5. Koszty badań i koszty związane z wydawaniem opinii, o których mowa w ust.3, ponosi producent lub importer nawozu. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2000_991_5","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. W zezwoleniu na wprowadzenie nawozu do obrotu określa się: 1) nazwę nawozu i jego producenta lub importera oraz symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, a w wypadku nawozów pochodzących z importu również kod Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN), 2) wymagania jakościowe, 3) treść instrukcji stosowania i przechowywania nawozu sporządzoną w języku polskim."}
{"id":"2000_991_6","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się na czas nieokreślony. 2. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania wymagań jakościowych określonych w zezwoleniu lub ujawnienia szkodliwego oddziaływania nawozu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko. 3. W razie cofnięcia zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu producent lub importer nawozu jest obowiązany wycofać nawóz z obrotu w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"2000_991_7","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze obwieszczenia, ogłasza, do dnia 30 czerwca każdego roku, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wykaz nawozów, które można wprowadzać do obrotu na podstawie zezwoleń, o których mowa w art. 3 ust. 2; w obwieszczeniu wyszczególnia się nazwę nawozu i jego producenta lub importera, symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług oraz kod Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN), w wypadku nawozów pochodzących z importu."}
{"id":"2000_991_8","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Konfekcjonowanie nawozów może odbywać się tylko za pisemną zgodą producenta lub importera nawozu i po uzgodnieniu z nim rodzaju opakowań. 2. Na każdym opakowaniu lub etykiecie dołączonej do nawozu wprowadzanego do obrotu, a w przypadku nawozów luzem - w zbiorze dokumentów towarzyszących, należy zamieścić w szczególności: 1) informację dotyczącą identyfikacji nawozu, obejmującą: a) typ nawozu, zgodnie z załącznikiem do ustawy lub numer zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 2, b) dane o zawartości składników nawozowych, c) dane dotyczące formy składników nawozowych i ich rozpuszczalność, d) nazwę handlową nawozu, w przypadku jej nadania, e) nazwę producenta lub importera nawozu i jego adres siedziby lub miejsce zamieszkania, 2) informację o masie nawozu netto lub jego objętości, 3) instrukcję stosowania i przechowywania nawozu, 4) informację o okresie przydatności nawozu do stosowania. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2, sporządza się w języku polskim i wykonuje w sposób zapewniający ich trwałość i czytelność oraz umieszcza się w widocznym miejscu, przy czym informację określoną w pkt 1 lit. d) oraz instrukcję, o której mowa w pkt 3, należy wyraźnie wyodrębnić od innych informacji. 4. Etykietę dołączoną do nawozu włącza się w system zamknięcia opakowań. 5. W przypadku nawozów luzem jeden egzemplarz dokumentów towarzyszących zawierający informacje, o których mowa w ust. 2, dołącza się do nawozu w sposób umożliwiający dostęp do tych informacji."}
{"id":"2000_991_9","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw: zdrowia, środowiska oraz gospodarki, w drodze rozporządzenia, określi: 1) jednostki organizacyjne upoważnione do przeprowadzania badań i wydawania opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, posiadające odpowiedni potencjał badawczy, 2) szczegółowy zakres badań nawozów oraz wymagania dotyczące opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, umożliwiających stwierdzenie spełnienia warunków niezbędnych do wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, 3) szczegółowy zakres dokumentacji dotyczącej nawozów, niezbędnej do przeprowadzenia badań i wydania opinii, 4) wymagania dotyczące treści instrukcji stosowania i przechowywania nawozów, niezbędnej do bezpiecznego ich stosowania, 5) dopuszczalne rodzaje zanieczyszczeń i ich wartości, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska."}
{"id":"2000_992_1","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz. U. Nr 121, poz. 592 oraz z 1996 r. Nr 102, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Tytuł zawodowy \"biegły rewident\" podlega ochronie prawnej.\"; 2) w art. 3 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Biegły rewident nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178).\"; 3) w art. 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba, która uzyskała tytuł biegłego rewidenta, nabywa prawo do wykonywania zawodu po złożeniu ślubowania i wpisaniu jej do rejestru biegłych rewidentów.\", b) w ust. 2 wyraz \"wykonywał\" zastępuje się wyrazem \"wykonywać\"; 4) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Biegły rewident jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, czego dowiedział się w związku z wykonywaniem czynności zawodowych; obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie jest ograniczony w czasie. 2. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz udzielanie informacji w przypadkach określonych w ustawach. 3. Do przestrzegania tajemnicy obowiązane są również inne osoby, którym udostępniono informacje objęte tajemnicą, chyba że na ich ujawnienie zezwala przepis ustawy. 4. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej udostępnienie dokumentacji i informacji z badania (przeglądu) sprawozdań finansowych w związku z toczącymi się postępowaniami przed organami Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.\"; 5) w art. 5: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"posiada obywatelstwo polskie i\", b) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) ukończył studia wyższe w Polsce lub zagraniczne studia wyższe uznawane w Polsce za równorzędne i włada językiem polskim w mowie i w piśmie, 4) odbył trzyletnią praktykę w Polsce, w tym co najmniej dwuletnią aplikację pod kierunkiem biegłego rewidenta, przy czym spełnienie tego warunku zostało uznane przez Komisję Egzaminacyjną, zwaną dalej \"Komisją\",\", c) skreśla się pkt 5, d) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Do rejestru biegłych rewidentów mogą być wpisani biegli rewidenci obywatele polscy lub na zasadach wzajemności nie posiadający polskiego obywatelstwa - którzy posiadają kwalifikacje uzyskane za granicą, uznawane przez państwa Unii Europejskiej, po złożeniu z wynikiem pozytywnym, przed Komisją, egzaminu w języku polskim z prawa gospodarczego obowiązującego w Polsce. Przepis ten nie narusza przepisów dotyczących zatrudnienia cudzoziemców na terenie Polski.\"; 6) skreśla się art. 5a; 7) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Krajowa Rada Biegłych Rewidentów prowadzi rejestr biegłych rewidentów, zwany dalej \"rejestrem\".\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Krajowa Rada Biegłych Rewidentów: 1) dokonuje, na wniosek osoby ubiegającej się o wpis, wpisu do rejestru osoby, która spełnia warunki określone w art. 5 i złoży ślubowanie, 2) wydaje legitymację biegłego rewidenta zawierającą następujące dane: numer legitymacji będący jednocześnie numerem wpisu biegłego rewidenta do rejestru, nazwisko oraz imię.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Biegły rewident ma obowiązek zgłaszania Krajowej Radzie Biegłych Rewidentów zmian danych podlegających wpisowi do rejestru w terminie 30 dni od zaistnienia okoliczności uzasadniających zgłoszenie zmiany.\"; 8) w art. 7 w ust. 1 i w ust. 3 wyrazy \"Ministrem Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw finansów publicznych\"; 9) w art. 8: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Komisja może zwolnić kandydata, na jego wniosek, z egzaminów z przedmiotów objętych postępowaniem kwalifikacyjnym, jeżeli w tym zakresie zdał egzaminy uniwersyteckie lub równorzędne, w okresie 3 lat przed dniem złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 25 ust. 2 pkt 4 lit. b).\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Komisja może zwolnić kandydata, na jego wniosek z praktyki, o której mowa w art. 5 pkt 4, pod warunkiem odbycia dwuletniej aplikacji pod kierunkiem biegłego rewidenta jeżeli: 1) był zatrudniony w podmiocie uprawnionym do badania sprawozdań finansowych przez co najmniej 3 lata, 2) nie będąc zatrudnionym w podmiocie uprawnionym do badania sprawozdań finansowych, pozostawał w stosunku pracy na samodzielnym stanowisku w komórkach finansowo-księgowych co najmniej 3 lata lub posiada uprawnienia inspektora kontroli skarbowej.\"; 10) w art. 9 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"biegłego rewidenta\", b) skreśla się pkt 3, c) w pkt 4 wyrazy \"w art. 5 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2\"; 11) w art. 10: a) w ust. 1 w pkt 3 po lit. c) kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się lit. d) w brzmieniu: \"d) opinie i raport z badania (przeglądu) sprawozdania finansowego podpisują, w imieniu podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, wyłącznie członkowie zarządu będący biegłymi rewidentami.\", b) w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z tym że opinię i raport z badania (przeglądu) sprawozdania finansowego podpisują w imieniu podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, wyłącznie członkowie zarządu będący biegłymi rewidentami.\", c) w ust. 3: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Przedmiotem działalności podmiotów, o których mowa w ust. 1, obok badania sprawozdań finansowych może być, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 2, wyłącznie:\", - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) przeglądy sprawozdań finansowych,\", - w pkt 2 po wyrazie \"ekspertyzy\" dodaje się wyrazy \"i opinie\"; 12) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Biegły rewident wykonuje zawód jako: 1) osoba prowadząca działalność we własnym imieniu i na własny rachunek, 2) wspólnik spółki, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, 3) osoba pozostająca w stosunku pracy z podmiotami, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, 4) osoba nie pozostająca w stosunku pracy i nie prowadząca działalności we własnym imieniu i na własny rachunek, pod warunkiem zawarcia umowy cywilnoprawnej z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2. 2. Biegli rewidenci zatrudnieni w samorządzie biegłych rewidentów oraz pracujący w charakterze pracownika naukowo dydaktycznego lub naukowego mogą wykonywać zawód w formie określonej w ust. 1 pkt 4.\"; 13) w art. 12: a) w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) wnosić opłatę w wysokości nie wyższej niż równowartość 100 EURO z tytułu wpisu na listę podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, 3) wnosić opłatę roczną z tytułu nadzoru, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5 w wysokości nie wyższej niż 1,5 % rocznych przychodów za badanie (przeglądy) sprawozdań finansowych.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych obowiązane są dokonać ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą wyniknąć w związku z prowadzoną działalnością.\"; 14) skreśla się art. 13; 15) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Krajowa Rada Biegłych Rewidentów prowadzi listę podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, zwaną dalej \"listą\". 2. Lista oraz jej zmiany podlegają publikacji w Dzienniku Urzędowym \"Monitor Polski\", przy czym publikacja obejmuje imię, nazwisko i numer legitymacji biegłego rewidenta, pełną i skróconą nazwę oraz adres siedziby podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych.\"; 16) dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Wpis na listę, o której mowa w art. 14 ust. 1, uzyskują na swój wniosek, biegli rewidenci wpisani do rejestru, o którym mowa w art. 6. 2. Biegli rewidenci wpisani na listę, uzyskują wpis do legitymacji biegłego rewidenta, stwierdzający uprawnienie do badania sprawozdań finansowych. 3. Skreślenie biegłego rewidenta z listy następuje: 1) na wniosek biegłego rewidenta, 2) z przyczyn wymienionych w art. 9 ust. 1, 3) w przypadku prawomocnego orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego o zawieszeniu w czynnościach zawodowych, 4) w związku z podjęciem zatrudnienia poza podmiotami wymienionymi w art. 10 ust. 1 i 2, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 11 ust. 2, 5) w przypadku prowadzenia innej działalności niż określona w art. 10 ust. 3.\"; 17) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. Uchwały w przedmiocie wpisu i skreślenia z rejestru biegłych rewidentów oraz listy są decyzjami administracyjnymi.\"; 18) w art. 16: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 14 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ust. 1\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Lista obejmuje następujące dane: 1) imię, nazwisko, adres zamieszkania oraz numer legitymacji biegłego rewidenta, 2) pełną i skróconą nazwę oraz adres siedziby podmiotu, 3) formę organizacyjno-prawną, 4) nazwiska i imiona wspólników lub akcjonariuszy, członków zarządu oraz członków organów nadzorczych, 5) adresy oddziałów podmiotu. 4. Do zgłaszania zmian związanych z wpisem na listę stosuje się odpowiednio art. 6 ust. 3 i 4.\", c) w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) określenie nazw i siedzib podmiotów badanych, podstawowe dane o biegłych rewidentach (numer legitymacji biegłego rewidenta, imię, nazwisko) badających te podmioty oraz daty i rodzaje wydanych opinii,\", d) dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Skreślenie podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych z listy, o której mowa w art. 14 ust. 1, następuje: 1) na wniosek podmiotu, 2) z przyczyn wymienionych w art. 9 ust. 1 - w odniesieniu do podmiotu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, 3) niespełnienia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 17 ust. 1, 4) nieuregulowania rocznych należności z tytułu opłat, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 2. 8. Podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych skreślony z listy z powodów, o których mowa w ust. 7 pkt 2 i 3, może być ponownie wpisany na listę, jeżeli od dnia skreślenia upłynęło nie mniej niż 5 lat oraz spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 i 2.\"; 19) w art. 17: a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyraz \"gospodarczą\", b) ust. 2 skreśla się; 20) w art. 18: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych\" oraz po wyrazie \"zwany\" dodaje się wyraz \"dalej\", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"lub na listę podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych\"; 21) dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. Biegłym rewidentom przysługuje prawo wybierania i wybieralności do przewidzianych niniejszą ustawą organów samorządu zawodowego: 1) czynne prawo wyborcze, z wyłączeniem biegłych rewidentów zawieszonych w czynnościach zawodowych, 2) bierne prawo wyborcze, z wyłączeniem biegłych rewidentów ukaranych karą wymienioną w art. 31 ust. 2 pkt 2 i 3.\"; 22) w art. 19: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Krajowa Izba Biegłych Rewidentów ma prawo używania pieczęci urzędowej.\"; 23) w art. 20: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ustanawianie norm wykonywania zawodu biegłego rewidenta, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych i Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, przy czym w odniesieniu do banków - dodatkowo, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu i przestrzeganiem zasad etyki zawodowej przez członków Krajowej Izby Biegłych Rewidentów oraz przestrzeganiem przez podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych przepisów niniejszej ustawy oraz innych przepisów dotyczących samorządu biegłych rewidentów i przepisów dotyczących przedmiotu działalności podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych,\", - w pkt 6 wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\", - w pkt 7 wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\" oraz skreśla się wyrazy \"będących biegłymi rewidentami\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Krajowa Izba Biegłych Rewidentów opracowuje materiały szkoleniowe dla kandydatów na biegłych rewidentów oraz może prowadzić działalność wydawniczą i szkoleniową.\"; 24) w art. 21: a) w ust. 1 po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) Krajowa Komisja Nadzoru.\", b) w ust. 2 wyrazy \"pkt 2-5\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2-6\"; 25) w art. 22: a) w ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Krajowa Rada Biegłych Rewidentów jest obowiązana do zwołania Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów na żądanie: 1) co najmniej 1\/10 ogółu biegłych rewidentów, 2) Krajowej Komisji Rewizyjnej z powodu rażącego naruszenia prawa w działalności finansowej i statutowej Krajowej Izby Biegłych Rewidentów. 5. Krajowy Zjazd Biegłych Rewidentów stanowią delegaci wybrani przez walne zgromadzenia w regionalnych oddziałach Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, w proporcji do ogólnej liczby biegłych rewidentów wpisanych do rejestru, według zasad określonych przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów, z tym że łączna liczba delegatów nie może być mniejsza niż 300 biegłych rewidentów.\", b) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Mandaty delegatów wybranych na Krajowy Zjazd Biegłych Rewidentów zachowują ważność przez okres 4 lat. 7. W obradach Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów udział biorą członkowie organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, niebędący delegatami.\"; 26) w art. 23: a) w ust. 1 i 3 wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów,\", b) w ust. 4 wyrazy \"pkt 2-5\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2-6\"; 27) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Krajowy Zjazd Biegłych Rewidentów: 1) dokonuje wyboru Prezesa Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, 2) dokonuje wyboru Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego i jego zastępców, 3) dokonuje wyboru pozostałych członków Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, 4) dokonuje wyboru Krajowej Komisji Rewizyjnej, Krajowego Sądu Dyscyplinarnego oraz Krajowej Komisji Nadzoru, 5) uchwala statut Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, 6) uchwala program działania i zasady gospodarki finansowej Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, 7) uchwala zasady etyki zawodowej biegłych rewidentów, 8) określa zasady obligatoryjnego doskonalenia zawodowego biegłych rewidentów, 9) rozpatruje i zatwierdza sprawozdania organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2-6, i udziela im absolutorium, 10) określa zasady ustalania składek członkowskich biegłych rewidentów, 11) określa zasady ustalania opłat z tytułu wpisu na listę oraz opłat rocznych z tytułu nadzoru, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, mogą być odwołane przed upływem kadencji przez organ, który je wybrał. 3. Przewodniczący Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych uchwały Zjazdu w terminie 30 dni od dnia jego zakończenia.\"; 28) w art. 25: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do zadań Krajowej Rady Biegłych Rewidentów należy: 1) wykonywanie uchwał Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów, 2) reprezentowanie Krajowej Izby Biegłych Rewidentów wobec organów państwowych i samorządowych, instytucji naukowych, organizacji gospodarczych i społecznych oraz międzynarodowych organizacji zawodowych, 3) ustanawianie norm wykonywania zawodu biegłego rewidenta, w trybie określonym w art. 20 ust. 1 pkt 2, 4) uchwalanie, po zasięgnięciu opinii Komisji: a) wymagań kwalifikacyjnych oraz programów i zasad przeprowadzania egzaminów na biegłych rewidentów, w tym określanie wysokości opłat egzaminacyjnych, b) warunków uznawania egzaminów uniwersyteckich lub równorzędnych z przedmiotów objętych postępowaniem kwalifikacyjnym, 5) podejmowanie uchwał o wpisie do rejestru i na listę, 6) wydawanie dyplomów i legitymacji biegłego rewidenta, 7) ustalanie, po porozumieniu z Komisją, programów i zasad odbywania praktyk i aplikacji przez kandydatów na biegłych rewidentów. 8) uchwalanie regulaminu postępowania dyscyplinarnego wobec biegłych rewidentów, 9) podejmowanie uchwał o skreślaniu z rejestru i listy, 10) opiniowanie projektów aktów normatywnych w dziedzinie prawa gospodarczego, 11) rozpatrywanie i zatwierdzanie rocznych planów finansowych i sprawozdań z ich wykonania, 12) rozpatrywanie odwołań od uchwał Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, 13) ustalanie wysokości składek członkowskich biegłych rewidentów, opłat z tytułu wpisu na listę oraz opłat z tytułu nadzoru, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5, 14) prowadzenie działalności wydawniczej i szkoleniowej, 15) podejmowanie innych uchwał, które uzna za celowe do właściwego funkcjonowania Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Krajowa Rada Biegłych Rewidentów składa ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych coroczne sprawozdanie z działalności, w tym sprawozdanie finansowe.\"; 29) w art. 26: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Krajowa Rada Biegłych Rewidentów wybiera ze swojego grona, w głosowaniu tajnym, zastępców prezesa, sekretarza i skarbnika.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uchwały Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, które są decyzjami administracyjnymi, zapadają bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy składu Krajowej Rady Biegłych Rewidentów.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezes Krajowej Rady Biegłych Rewidentów: 1) reprezentuje Krajową Radę Biegłych Rewidentów wobec organów państwowych i samorządowych, instytucji naukowych, organizacji gospodarczych i społecznych oraz międzynarodowych organizacji zawodowych, 2) kieruje pracami Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, 3) podpisuje uchwały Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, 4) podpisuje decyzje oraz postanowienia Krajowej Rady Biegłych Rewidentów w sprawach wszczęcia postępowania administracyjnego, 5) wykonuje inne czynności określone w statucie związane z funkcjonowaniem Krajowej Izby Biegłych Rewidentów.\"; 30) w art. 27: a) w ust. 1 wyraz \"Komisja\" zastępuje się wyrazami \"Krajowa Komisja Rewizyjna\", b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) kontroluje finansową działalność Krajowej Izby Biegłych Rewidentów oraz wykonanie uchwał podjętych na Krajowym Zjeździe Biegłych Rewidentów, a także przedstawia wnioski w tym zakresie: a) Krajowej Radzie Biegłych Rewidentów - niezwłocznie po przeprowadzeniu kontroli, b) Krajowemu Zjazdowi Biegłych Rewidentów - w sprawozdaniu ze swojej działalności,\"; 31) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Krajowy Sąd Dyscyplinarny składa się z 15 członków. Krajowy Sąd Dyscyplinarny wybiera ze swojego grona przewodniczącego i wiceprzewodniczących.\"; 32) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. 1. Krajowa Komisja Nadzoru składa się z 5 członków. 2. Do zadań Krajowej Komisji Nadzoru należy organizowanie oraz sprawowanie nadzoru i kontroli nad: 1) należytym wykonywaniem zawodu biegłego rewidenta, 2) przestrzeganiem procedur badania (przeglądów) sprawozdań finansowych przez podmioty, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2. 3. Kontrola, o której mowa w ust. 2 pkt 2, przeprowadzana jest co najmniej raz na trzy lata. 4. W razie stwierdzenia nieprawidłowości Krajowa Komisja Nadzoru składa wnioski do: 1) Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego - o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko biegłym rewidentom, 2) Krajowej Rady Biegłych Rewidentów \" o skreślenie z listy.\"; 33) w art. 29 wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\" oraz wyrazy \"statut Izby\" zastępuje się wyrazami \"statut Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\" oraz wyrazy \"Ministra Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw finansów publicznych\"; 34) w art. 30: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\", b) w ust. 2: - wyraz \"Izbą\" zastępuje się wyrazami \"Krajową Izbą Biegłych Rewidentów\" oraz wyrazy \"Ministra Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw finansów publicznych\", - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zaskarżyć do Sądu Wojewódzkiego uchwały organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów naruszające przepisy prawa lub jej statut, w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały,\", - w pkt 2 wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zaskarżenie przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych do Sądu Wojewódzkiego uchwał organów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, naruszających przepisy prawa albo statut Krajowej Izby Biegłych Rewidentów, wstrzymuje wykonanie uchwał.\", d) w ust. 4 wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\" wyrazy \"Ministrowi Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych\"; 35) w art. 31: a) w ust. 1 skreśla się przecinek i wyrazy \"określonymi przez Krajową Izbę Biegłych Rewidentów\", b) w ust. 3 wyraz \"Izby\" zastępuje się wyrazami \"Krajowej Izby Biegłych Rewidentów\", c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Biegły rewident, w stosunku do którego wszczęto postępowanie dyscyplinarne, ma prawo ustanowić w postępowaniu dyscyplinarnym obrońcę.\"; 36) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są oskarżyciel, obwiniony i pokrzywdzony. 2. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym jest Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny lub jego zastępcy. 3. Obwinionym jest biegły rewident, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne. 4. Pokrzywdzonym jest osoba, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone postępowaniem biegłego rewidenta wbrew zasadom, o których mowa w art. 31 ust. 1. 5. Postępowanie dyscyplinarne toczy się niezależnie od postępowania karnego za ten sam czyn. Może jednak być ono zawieszone do czasu zakończenia postępowania karnego. 6. W razie śmierci obwinionego przed zakończeniem postępowania dyscyplinarnego toczy się ono nadal, jeżeli zażąda tego - w terminie 2 miesięcy od dnia zgonu obwinionego - jego małżonek, krewny w linii prostej lub rodzeństwo. 7. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili ujawnienia czynu upłynął rok albo od chwili popełnienia czynu upłynęły 3 lata.\"; 37) po art. 32 dodaje się art. 32a i 32b w brzmieniu: \"Art. 32a. 1. Postępowanie dyscyplinarne obejmuje: 1) dochodzenie dyscyplinarne, 2) postępowanie przed Krajowym Sądem Dyscyplinarnym, 3) postępowanie wykonawcze. 2. Wszczęcie przez Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego dochodzenia dyscyplinarnego może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym co do okoliczności skutkujących odpowiedzialność dyscyplinarną. 3. Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny może wszcząć postępowanie wyjaśniające również na wniosek Krajowej Rady Biegłych Rewidentów, Krajowej Komisji Nadzoru, Ministra Sprawiedliwości lub ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 4. W razie zebrania przez Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego, w toku dochodzenia dyscyplinarnego, dowodów popełnienia przez biegłego rewidenta czynu zagrożonego karą dyscyplinarną Krajowy Rzecznik Dyscyplinarny, w terminie 14 dni od dnia zamknięcia dochodzenia dyscyplinarnego, sporządza akt obwinienia i niezwłocznie wnosi go do Krajowego Sądu Dyscyplinarnego. 5. Po otrzymaniu aktu obwinienia przewodniczący Krajowego Sądu Dyscyplinarnego wyznacza termin rozprawy i zawiadamia o nim wnioskodawcę, strony i ich przedstawicieli."}
{"id":"2000_992_2","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie","text":"Art. 2. Do rejestru, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, zostają dodatkowo wpisani z mocy ustawy biegli rewidenci wpisani na dotychczasową listę biegłych rewidentów wykonujących zawód biegłego rewidenta. Dotychczasowa lista podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, z mocy ustawy staje się listą podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, o której mowa w art. 14 ust. 1."}
{"id":"2000_992_3","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie","text":"Art. 3 1. Do czasu zwołania najbliższego Krajowego Zjazdu Biegłych Rewidentów organem uprawnionym do podejmowania uchwał, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 8, 10 i 11, jest Krajowa Rada Biegłych Rewidentów. 2. Krajowa Rada Biegłych Rewidentów, w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie ustawy, dostosuje uchwały do niniejszej ustawy. Do czasu dostosowania uchwał zachowują moc uchwały wydane na podstawie dotychczasowych przepisów."}
{"id":"2000_992_32b","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie","text":"Art. 32b. 1. Uzasadnienie orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego sporządza się na piśmie z urzędu w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia. 2. Orzeczenie, wraz z uzasadnieniem, doręcza się obwinionemu i Krajowemu Rzecznikowi Dyscyplinarnemu, a w przypadku, o którym mowa w art. 32a ust. 3, także Krajowej Radzie Biegłych Rewidentów, Krajowej Komisji Nadzoru, Ministrowi Sprawiedliwości lub ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.\"; 38) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Od orzeczeń Krajowego Sądu Dyscyplinarnego pierwszej instancji przysługuje obwinionemu oraz Rzecznikowi Dyscyplinarnemu, a w przypadku, o którym mowa w art. 32a ust. 3, także Krajowej Radzie Biegłych Rewidentów, Krajowej Komisji Nadzoru, Ministrowi Sprawiedliwości lub ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych - odwołanie do Krajowego Sądu Dyscyplinarnego drugiej instancji w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem. 2. Od prawomocnego orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Ministrowi Sprawiedliwości, Rzecznikowi Praw Obywatelskich, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Krajowej Radzie Biegłych Rewidentów oraz stronom przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego, w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania orzeczenia, z powodu rażącego naruszenia prawa lub rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej. 3. W sprawach nie uregulowanych w ustawie do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.\"."}
{"id":"2000_992_4","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie","text":"Art. 4. Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2000_992_5","title":"Ustawa z dnia 21 września 2000 r. o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2 i pkt 12, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2001_1032_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 52, poz. 527 i 528 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Do obsługi swojej działalności parlamentarnej kluby i koła, o których mowa w art. 17, mogą tworzyć biura klubów i kół. 2. Kluby i koła otrzymują środki finansowe na pokrycie kosztów swojej działalności, w tym na pokrycie kosztów działalności biur klubów i kół, w wysokości i na zasadach określonych wspólnie przez Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu. Środki te nie mogą być wykorzystywane na inne cele niż określone w zdaniu pierwszym. 3. Przewodniczący klubu lub koła może zatrudniać w biurze pracowników na czas określony, nie dłuższy niż okres działalności klubu lub koła. Działalność klubów, kół i ich biur może być wspierana przez społecznych współpracowników. 4. Przewodniczący klubu lub koła, w ramach środków, o których mowa w ust. 2, ustala sposób wynagradzania pracowników biur klubów i kół. 5. Pracownikom, o których mowa w ust. 3, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Tryb wypłacania tego wynagrodzenia określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu. 6. Pracownikom zatrudnionym w biurach klubów i kół na podstawie umowy o pracę, przysługuje nagroda za wieloletnią pracę w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. 7. Pracownikom biur klubów i kół, zatrudnionym w dniu zakończenia kadencji Sejmu i Senatu, przysługuje odprawa w związku z zakończeniem kadencji Sejmu i Senatu: 1) jeżeli pracownik był zatrudniony w biurze co najmniej połowę okresu trwania kadencji - w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia, 2) jeżeli pracownik był zatrudniony w biurze krócej niż połowę okresu trwania kadencji - w wysokości odpowiadającej części jednomiesięcznego wynagrodzenia obliczonego za każdy przepracowany miesiąc, proporcjonalnie do przepracowanego okresu. 8. Tryb obliczania oraz wypłacania nagród za wieloletnią pracę oraz odpraw w związku z zakończeniem kadencji Sejmu i Senatu pracownikom, o których mowa w ust. 3, określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu. 9. Środki na cele, o których mowa w ust. 5-7, zapewnia się w budżetach odpowiednio Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu. 10. Przewodniczący klubów i kół są obowiązani złożyć odpowiednio w Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu w okresach rocznych oraz na zakończenie działalności klubu i koła rozliczenie środków przeznaczonych na pokrycie kosztów działalności klubów i kół, w tym na pokrycie kosztów działalności biur klubów i kół. 11. Warunki organizacyjno-techniczne tworzenia, funkcjonowania i znoszenia biur, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu.\"; 2) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Do obsługi swojej działalności w terenie posłowie i senatorowie mogą tworzyć biura poselskie, senatorskie lub poselskosenatorskie. 2. Poseł i senator mogą realizować swoją działalność terenową w wybranym okręgu lub okręgach wyborczych. 3. Posłowi i senatorowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów związanych z funkcjonowaniem biur, na zasadach i w wysokości określonych wspólnie przez Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu. Środki te nie mogą być wykorzystywane na inne cele niż określone w zdaniu pierwszym. 4. Poseł lub senator może zatrudniać pracowników w biurze we własnym imieniu na czas określony, nie dłuższy niż czas sprawowania mandatu. Działalność posła lub senatora może być wspierana przez społecznych współpracowników. 5. Poseł lub senator, w ramach środków, o których mowa w ust. 3, ustala wynagrodzenie pracowników biur. 6. Pracownikom biur przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Tryb wypłacania tego wynagrodzenia określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu. 7. Pracownikom, o których mowa w ust. 4, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, przysługuje nagroda za wieloletnią pracę oraz odprawa w związku z zakończeniem kadencji Sejmu i Senatu na zasadach określonych w art. 18 ust. 6 i 7. 8. Tryb obliczania oraz wypłacania pracownikom biur nagród za wieloletnią pracę oraz odpraw w związku z zakończeniem kadencji Sejmu i Senatu określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu. 9. Środki na cele, o których mowa w ust. 6 i 7, zapewnia się w budżetach odpowiednio Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu. 10. Poseł i senator są obowiązani złożyć odpowiednio w Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu w okresach rocznych, w związku z wygaśnięciem mandatu oraz na koniec kadencji, rozliczenie kwot ryczałtów przeznaczonych na prowadzenie biura. 11. Warunki organizacyjno-techniczne tworzenia, funkcjonowania i znoszenia biur, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu.\"; 3) w art. 28 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, po zasięgnięciu opinii Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu, określa, w drodze rozporządzenia: 1) wzór dokumentu potwierdzającego okres i wysokość pobieranego uposażenia, dodatków do uposażenia i składek od tych świadczeń, 2) skład zespołu powypadkowego badającego okoliczności i przyczyny wypadku przy sprawowaniu mandatu oraz zakres zadań Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu w stosunku do poszkodowanych w tych wypadkach posłów i senatorów, uwzględniając w szczególności czynności niezbędne do ustalenia uprawnienia do świadczeń należnych z tytułu wypadku.\"; 4) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Posłowie i senatorowie są obowiązani do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku odrębnego oraz objętego małżeńską wspólnością majątkową. Oświadczenie to zawiera w szczególności informacje o: 1) zasobach pieniężnych, nieruchomościach, uczestnictwie w spółkach cywilnych lub w osobowych spółkach handlowych, udziałach i akcjach w spółkach handlowych, o nabytym od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, jednostek samorządu terytorialnego, ich związków lub komunalnej osoby prawnej, mieniu, które podlegało zbyciu w drodze przetargu, a także o prowadzonej działalności gospodarczej i stanowiskach zajmowanych w spółkach handlowych, 2) dochodach osiąganych z tytułu zatrudnienia lub innej działalności zarobkowej lub zajęć, z podaniem kwot uzyskiwanych z każdego tytułu, 3) mieniu ruchomym o wartości powyżej 10.000 złotych, 4) zobowiązaniach pieniężnych o wartości powyżej 10.000 złotych, w tym zaciągniętych kredytach i pożyczkach oraz warunkach na jakich zostały udzielone. 2. Wzór oświadczenia o stanie majątkowym stanowi załącznik do ustawy. 3. Oświadczenie o stanie majątkowym składa się w dwóch egzemplarzach odpowiednio Marszałkowi Sejmu albo Marszałkowi Senatu w następujących terminach: 1) do dnia złożenia ślubowania wraz z informacją o sposobie i terminach zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego w związku z wyborem na posła albo senatora oraz z informacją o posiadaniu majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego, 2) do dnia 30 kwietnia każdego roku, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, dołączając kopię rocznego zeznania podatkowego (PIT), 3) w terminie miesiąca od dnia zarządzenia nowych wyborów do Sejmu i Senatu. 4. Jeden egzemplarz oświadczenia o stanie majątkowym Marszałek Sejmu albo Marszałek Senatu przekazuje do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania posła lub senatora. 5. Informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym są jawne, z wyłączeniem informacji o adresie zamieszkania posła albo senatora oraz o miejscu położenia nieruchomości. Jawne informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym są podawane do wiadomości publicznej odpowiednio przez Marszałka Sejmu albo Marszałka Senatu w formie zapisu elektronicznego. 6. Analizy danych zawartych w oświadczeniach o stanie majątkowym dokonują właściwe komisje powołane odpowiednio przez Sejm albo Senat w trybie określonym w regulaminach odpowiednio Sejmu albo Senatu oraz właściwe urzędy skarbowe. Podmiot dokonujący analizy danych zawartych w oświadczeniu jest uprawniony do porównania treści analizowanego oświadczenia z treścią uprzednio złożonych oświadczeń oraz z dołączoną kopią rocznego zeznania podatkowego (PIT). Wyniki analizy przedstawia się odpowiednio Prezydium Sejmu albo Prezydium Senatu. 7. Oświadczenie o stanie majątkowym przechowuje się przez 6 lat. 8. Niezłożenie oświadczenia o stanie majątkowym powoduje odpowiedzialność regulaminową oraz utratę, do czasu złożenia oświadczenia, prawa do uposażenia, a także utratę w danym roku prawa do uposażenia dodatkowego określonego w art. 37. 9. Podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu o stanie majątkowym powoduje odpowiedzialność na podstawie art. 233 § 1 Kodeksu karnego.\"; 5) art. 36 i art. 37 otrzymują brzmienie: \"Art. 36. Posłom i senatorom oraz członkom ich rodzin przysługują świadczenia zdrowotne na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe."}
{"id":"2001_1032_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że do posłów i senatorów kadencji, w czasie której weszła w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1032_37","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 37. 1. Posłowi i senatorowi przysługuje na koniec roku uposażenie dodatkowe w wysokości średniego uposażenia otrzymanego w danym roku. 2. Uposażenie dodatkowe, o którym mowa w ust. 1, jest traktowane jako wynagrodzenie ze stosunku pracy. 3. Zasady wypłacania uposażenia dodatkowego posłom i senatorom określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu.\"; 6) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. Posłowie i senatorowie oraz członkowie ich rodzin są uprawnieni do korzystania z funduszu świadczeń socjalnych, utworzonego na zasadach określonych w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. 2. Byli posłowie i senatorowie oraz członkowie ich rodzin korzystają z funduszu świadczeń socjalnych na zasadach określonych w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. 3. Zasady przeznaczania środków z funduszu, o którym mowa w ust. 1, na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej oraz zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z tego funduszu, określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu.\"; 7) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu i Prezydium Senatu, określa, w drodze rozporządzenia, tryb korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem przejazdów publicznymi środkami komunikacji miejskiej.\"; 8) w art. 45 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wzór legitymacji i karty do głosowania, a także tryb postępowania oraz warunki wydawania ich duplikatów w razie zniszczenia lub zagubienia określają odpowiednio Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu.\"; 9) dodaje się art. 47a w brzmieniu: \"Art. 47a. Nie podlegają ogłoszeniu przepisy wydane na podstawie art. 18 ust. 2, 5, 8 i 11, art. 23 ust. 3, 6, 8 i 11, art. 25 ust. 6, art. 26 ust. 2, art. 37 ust. 3, art. 41 ust. 3, art. 42 ust. 5, art. 44 ust. 3 i art. 45 ust. 3 w zakresie w jakim nie dotyczy wzoru legitymacji poselskiej i senatorskiej i na podstawie art. 46 ust. 3 w zakresie uchwał Prezydium Sejmu i Prezydium Senatu.\"; 10) dodaje się załącznik w brzmieniu: \"Załącznik do ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora Uwaga! 1. Osoba składająca oświadczenie o stanie majątkowym obowiązana jest do zgodnego z prawdą, starannego i zupełnego wypełnienia każdej z rubryk. 2. Jeżeli poszczególne rubryki nie znajdują w konkretnym przypadku zastosowania należy wpisać \"nie dotyczy\". 3. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku w kraju i za granicą. 4. Oświadczenie o stanie majątkowym obejmuje również wierzytelności pieniężne. Oświadczenie o stanie majątkowym Ja niżej podpisany(a) ................................................................................ ........................ (imiona i nazwisko, w przypadku kobiet należy podać również nazwisko panieńskie) urodzony(a) .......................................................... w ........................................................ ................................................................................ ........................................................... ................................................................................ ........................................................... ................................................................................ ........................................................... (miejsce zatrudnienia, stanowisko lub funkcja) zamieszkały(a) ................................................................................ .................................. ................................................................................ ........................................................... po zapoznaniu się z przepisami ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 52, poz. 527 i 528, z 2000 r. Nr 6, poz. 69 oraz z 2001 r. Nr \", poz. \") zgodnie z art. 35 tej ustawy oświadczam, że posiadam wchodzące w skład małżeńskiej wspólności majątkowej lub stanowiące mój majątek odrębny: I. Zasoby pieniężne: - środki pieniężne zgromadzone w walucie polskiej: ....................................................... ................................................................................ ........................................................... ................................................................................ ........................................................... - środki pieniężne zgromadzone w walucie obcej: ........................................................... ................................................................................ ........................................................... ................................................................................ ........................................................... - papiery wartościowe: ................................................................................ ...................... ................................................................................ ............................................................ ..............................................................na kwotę: ............................................................. II. 1. Dom o powierzchni: ....................... m2, adres: ............................................................. .................................................................... o wartości: ................................................. tytuł prawny: ............................................................................. ..................................... 2. Mieszkanie o powierzchni: ................. m2, adres: ......................................................... ................................................. o wartości: ..................................................................... tytuł prawny: ............................................................................. ...................................... 3. Gospodarstwo rolne: rodzaj gospodarstwa: .......................................................... powierzchnia: .................... adres: ............................................................................. .................................................. o wartości: ............................................................................. .......................................... rodzaj zabudowy: ............................................................................. ................................ tytuł prawny: ............................................................................. ....................................... Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym przychód i dochód w wysokości: ................ ............................................................................... ............................................................ 4. Inne nieruchomości: powierzchnia: ................................................................................ ..................................... ................................................................................ ............................................................ adres: ................................................................................ .................................................. ................................................................................ ............................................................ o wartości: ................................................................................ .......................................... ................................................................................ ............................................................ tytuł prawny: ................................................................................ ...................................... ................................................................................ ............................................................ III. Uczestniczę w spółce cywilnej lub w osobowej spółce handlowej (jawnej, partnerskiej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej) - należy podać wysokość wniesionych wkładów: ............................................................................... ................................................. ............................................................................... .......................................................... ............................................................................... .......................................................... Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym przychód i dochód w wysokości: ................ ............................................................................... ............................................................ IV. 1. Posiadam udziały w spółce handlowej z udziałem państwowych lub komunalnych osób prawnych lub przedsiębiorców, w których uczestniczą takie osoby - należy podać liczbę i emitenta udziałów: ............................................................................. . ............................................................................. ......................................................... ............................................................................. ......................................................... udziały te stanowią pakiet większy niż 10% udziałów w spółce: ............................... ............................................................................. ......................................................... Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym dochód w wysokości: ............................. ............................................................................. ......................................................... 2. Posiadam udziały w innych spółkach handlowych - należy podać liczbę i emitenta udziałów: ............................................................................. ........................................ Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym dochód w wysokości: ............................. ............................................................................. ......................................................... V. 1. Posiadam akcje w spółkach handlowych z udziałem państwowych lub komunalnych osób prawnych lub przedsiębiorców, w których uczestniczą takie osoby - należy podać liczbę i emitenta akcji: ............................................................................. ......... ............................................................................. ......................................................... ............................................................................. ......................................................... akcje te stanowią pakiet większy niż 10% akcji w spółce: .......................................... ............................................................................. ......................................................... Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym dochód w wysokości: ............................. ............................................................................. ......................................................... 2. Posiadam akcje w innych spółkach handlowych - należy podać liczbę i emitenta akcji: ............................................................................. .............................................. ............................................................................. ........................................................ ............................................................................. ........................................................ Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym dochód w wysokości: ............................ ............................................................................. ........................................................ VI. Nabyłem(am) (nabył mój małżonek) od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, jednostek samorządu terytorialnego, ich związków lub komunalnej osoby prawnej następujące mienie, które podlegało zbyciu w drodze przetargu - należy podać opis mienia i datę nabycia, od kogo: ................................................................................ ......... ................................................................................ ............................................................ ................................................................................ ............................................................ ................................................................................ ............................................................ ................................................................................ ............................................................ VII. 1. Prowadzę działalność gospodarczą (należy podać formę prawną i przedmiot działalności): ............................................................................. ........................................... ............................................................................. ....................................................... - osobiście ............................................................................. ..................................... ............................................................................. ....................................................... - wspólnie z innymi osobami ............................................................................. ........ ............................................................................. ....................................................... Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym przychód i dochód w wysokości: .......... ............................................................................. ........................................................ 2. Zarządzam działalnością gospodarczą lub jestem przedstawicielem, pełnomocnikiem takiej działalności (należy podać formę prawną i przedmiot działalności): ............................................................................. ....................................................... - osobiście ............................................................................. ..................................... ............................................................................. ....................................................... - wspólnie z innymi osobami ............................................................................. ........ ............................................................................. ........................................................ Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym dochód w wysokości: ............................ ............................................................................. ....................................................... VIII. 1. W spółce handlowej (nazwa, siedziba spółki): ........................................................... ............................................................................. ........................................................ - jestem członkiem zarządu (od kiedy): ...................................................................... ............................................................................. ........................................................ - jestem członkiem rady nadzorczej (od kiedy): ......................................................... ............................................................................. ........................................................ - jestem członkiem komisji rewizyjnej (od kiedy): .................................................... ............................................................................. ........................................................ Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym dochód w wysokości: ............................ ............................................................................. ........................................................ 2. W fundacjach i stowarzyszeniach prowadzących działalność gospodarczą: ............... ............................................................................. ........................................................ - jestem członkiem zarządu (od kiedy): ....................................................................... ............................................................................. ......................................................... - jestem członkiem rady nadzorczej (od kiedy): .......................................................... ............................................................................. ......................................................... - jestem członkiem komisji rewizyjnej (od kiedy): ..................................................... ............................................................................. ......................................................... Z tego tytułu osiągnąłem w roku ubiegłym dochód w wysokości: ............................. ............................................................................. ......................................................... IX. Inne dochody osiągane z tytułu zatrudnienia lub innej działalności zarobkowej lub zajęć, z podaniem kwot uzyskiwanych z każdego tytułu: ............................................................ ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. X. Składniki mienia ruchomego o wartości powyżej 10.000 złotych (w przypadku pojazdów mechanicznych należy podać markę, model i rok produkcji): .................................. ................................................................................ ............................................................ ................................................................................ ............................................................ ................................................................................ ............................................................ ................................................................................ ............................................................ XI. Zobowiązania pieniężne o wartości powyżej 10.000 złotych, w tym zaciągnięte kredyty i pożyczki oraz warunki na jakich zostały udzielone (wobec kogo, w związku z jakim zdarzeniem, w jakiej wysokości): ................................................................................ ...... ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. ................................................................................ ............................................................. Powyższe oświadczenie składam świadomy(a), iż na podstawie art. 233 § 1 Kodeksu karnego za podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy grozi kara pozbawienia wolności. .......................................................... ................................................... (miejscowość, data) (podpis)\"."}
{"id":"2001_1050_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) zasady i tryb kształtowania cen towarów i usług, 2) sposoby informowania o charakterystyce jakościowej oraz o cenach oferowanych towarów i usług, 3) skutki nieprzestrzegania jej uregulowań. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) cen w obrocie pomiędzy osobami fizycznymi, z których żadna nie jest przedsiębiorcą, 2) cen ustalanych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie uregulowanym w tych ustawach."}
{"id":"2001_1050_10","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 10. 1. Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych, przy uzgadnianiu ceny umownej oraz przy stosowaniu ceny urzędowej przedsiębiorca ma obowiązek określić, w formie pisemnej, w sposób dostępny dla kupującego, szczegółową charakterystykę jakościową towaru (usługi), a także wskazać kraj pochodzenia towaru, jeżeli został on wprowadzony na polski obszar celny. 2. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii właściwej organizacji zrzeszającej producentów oraz organizacji, której celem statutowym jest ochrona interesów konsumentów, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów (usług), do których nie ma zastosowania obowiązek określania szczegółowej charakterystyki jakościowej towaru lub usługi albo wskazania kraju pochodzenia towaru, w przypadku gdy spełnienie obowiązku określenia szczegółowej charakterystyki jakościowej towaru lub usługi i wskazania kraju pochodzenia towaru stanowiłoby nadmierne obciążenie dla przedsiębiorcy ze względu na specyficzne warunki sprzedaży lub z uwagi na charakter towaru."}
{"id":"2001_1050_11","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 11. 1. Przedsiębiorca będący producentem ma obowiązek obniżyć cenę, w przypadkach, gdy towar nie posiada wymaganych cech określonych w charakterystyce jakościowej, o której mowa w art. 10 ust. 1, bądź posiada wady polegające na zmniejszeniu ilości, masy lub objętości towaru albo uszkodzenia, chyba że przy dołożeniu staranności wymaganej w stosunkach sprzedaży danego rodzaju nie mógł wiedzieć o wadzie towaru. Taki sam obowiązek ciąży na sprzedawcy towaru. 2. Cena powinna być obniżona w stopniu odpowiadającym zaistniałym wadom lub uszkodzeniom, o których mowa w ust. 1. 3. Przedsiębiorca ma obowiązek uwidocznić przyczynę obniżki ceny lub poinformować konsumenta o tej przyczynie w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscu oferowania towaru, również innym niż miejsce sprzedaży. 4. Organ nadzoru, stwierdzając w wyniku przeprowadzonej kontroli wady lub uszkodzenia, o których mowa w ust. 1, oraz jednoczesny brak odpowiedniej obniżki ceny, określa ich rodzaj i stopień w formie decyzji, od której służy odwołanie na zasadach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego. 5. W przypadku gdy decyzja, o której mowa w ust. 4, stała się ostateczna: 1) organ nadzoru niezwłocznie występuje z wnioskiem do właściwego miejscowo urzędu skarbowego o wszczęcie postępowania i wydanie decyzji, o której mowa w art. 13 ust. 4, 2) przedsiębiorca stosujący cenę zawyżoną, ponosi koszty badań wykonanych w toku postępowania, o którym mowa w ust. 4 i w art. 13 ust. 4."}
{"id":"2001_1050_12","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 12. 1. Towar przeznaczony do sprzedaży detalicznej oznacza się ceną. 2. W miejscach sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się, z zastrzeżeniem ust. 3, ceny jednostkowe towarów i usług w sposób zapewniający prostą i nie budzącą wątpliwości informację o ich wysokości, a w odniesieniu do cen urzędowych - także o ich rodzaju (cena urzędowa) oraz o przyczynach wprowadzenia obniżek cen. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposób oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży, w tym przypadki, w których przez wyznaczony okres nie jest wymagane oznaczanie towarów ceną lub uwidacznianie cen jednostkowych, mając na uwadze potrzebę zapewnienia dostępności informacji o cenie, uwzględniając w szczególności przypadki, gdy oznaczenie towaru ceną lub uwidocznienie ceny jednostkowej jest utrudnione ze względu na charakter towaru, rodzaj miejsca sprzedaży lub świadczenia usługi albo rozmiar działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę."}
{"id":"2001_1050_13","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 13. 1. Przedsiębiorca, który nie obniżył ceny w przypadkach, o których mowa w art. 11, lub stosował ceny albo marże handlowe z naruszeniem przepisów ustawy i w ten sposób osiągnął kwotę nienależną, jest obowiązany do jej zwrotu kupującemu. 2. Jeżeli właściwy organ nadzoru uprawniony z mocy odrębnych przepisów do kontroli cech (właściwości) towarów lub organ kontroli uprawniony, z mocy odrębnych przepisów, do badania prawidłowości stosowania cen i marż handlowych, stwierdzi po rozpoczęciu kontroli, że kwota nienależna, o której mowa w ust. 1, nie została zwrócona kupującemu, przedsiębiorca jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3, niezależnie od zobowiązania wobec kupującego, wpłacić do budżetu państwa kwotę dodatkową w wysokości 150 % kwoty nienależnej. Obowiązek wpłaty do budżetu kwoty dodatkowej ciąży na przedsiębiorcy również wtedy, gdy zwrócił on kupującemu kwotę nienależną po rozpoczęciu kontroli. 3. Do budżetu państwa podlega przekazaniu również kwota nienależna, jeżeli uprawniony do jej otrzymania kupujący nie jest znany. Jeżeli nienależna kwota została wpłacona przez przedsiębiorcę, przed rozpoczęciem kontroli przez właściwy organ, przepisów o kwocie dodatkowej nie stosuje się. 4. Decyzję o określeniu nienależnej kwoty i ustaleniu kwoty dodatkowej, podlegających przekazaniu do budżetu państwa, wydaje urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy, na wniosek organu przeprowadzającego kontrolę, który stwierdzi okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2. 5. Inspektor kontroli skarbowej, który w toku prowadzonej kontroli stwierdzi nieprawidłowości, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje decyzję określającą nienależną kwotę, o której mowa w ust. 3, i ustalającą kwotę dodatkową, o której mowa w ust. 2, podlegające przekazaniu do budżetu państwa. W przypadku gdy nabywca jest znany, inspektor kontroli skarbowej w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości wydaje wynik kontroli i przekazuje go do właściwego urzędu skarbowego. 6. Decyzja o określeniu nienależnej kwoty i o ustaleniu kwoty dodatkowej nie może być wydana, jeżeli od końca roku, w którym pobrano niewłaściwą cenę lub marżę handlową, upłynął okres pięciu lat. 7. Do postępowania w sprawach cen, o którym mowa w ust. 4-6 stosuje się odpowiednio przepisy działu III i IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 476). 8. Wpłaty z tytułu kwot nienależnych i dodatkowych, o których mowa w ust. 5, stanowią dochód budżetu państwa i są dokonywane na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy zobowiązanego do ich uiszczenia."}
{"id":"2001_1050_14","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 14. 1. Jeżeli przedsiębiorca w sposób uporczywy nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 12, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na niego, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość od 1000 do 5000 EURO. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorcy służy odwołanie do Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej."}
{"id":"2001_1050_15","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 37: a) w ust. 5 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Kas Chorych, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Aptekarskiej\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność leków oraz bezpieczeństwo ich stosowania, a także możliwości płatnicze systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.\"; 2) w art. 38 ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Minister właściwy do spraw zdrowia może, po zasięgnięciu opinii Kas Chorych, w drodze rozporządzenia, ustalić limity cen materiałów medycznych, o których mowa w art. 39 ust. 1.\", 3) art. 39 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"Art. 39. 1. Osobom chorującym na choroby zakaźne lub psychiczne oraz upośledzonym umysłowo, a także chorującym na niektóre choroby przewlekłe, wrodzone lub nabyte, leki i materiały medyczne mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Kas Chorych, Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz chorób, o których mowa w ust. 1, 2) wykaz leków i materiałów medycznych, które ze względu na choroby, określone w wykazie, o którym mowa w pkt 1, mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność leków oraz bezpieczeństwo ich stosowania, a także możliwości płatnicze systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.\"; 4) po art. 39 dodaje się art. 39a i 39b w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Producent lub importer leków i materiałów medycznych, zwany dalej \"wnioskodawcą\", może składać do ministra właściwego do spraw zdrowia wnioski o ich umieszczenie w wykazach, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1 i art. 39 ust. 2 pkt 2. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy, jego siedzibę i adres, 2) nazwę i proponowaną cenę leku lub materiału medycznego, 3) wielkość realizowanych dostaw w okresie poprzedzającym złożenie wniosku i deklarowanych w okresie późniejszym, 4) dzienny koszt terapii oraz średni koszt standardowej terapii, 5) uzasadnienie wniosku i proponowanej ceny. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, rozpatruje Zespół do Spraw Gospodarki Lekami, działający na podstawie art. 7 ustawy z dnia ..... o cenach (Dz.U. Nr .... poz. ...), zwany dalej \"Zespołem\". 4. W przypadku nieuwzględnienia wniosku Zespół informuje wnioskodawcę, wskazując uzasadnienie zajętego stanowiska. Wnioskodawca może, w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego stanowiska, zwrócić się do ministra właściwego do spraw zdrowia o ponowne rozpatrzenie wniosku. 5. Do postępowania, o którym mowa w ust. 4, nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_1050_16","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 16. Do postępowań wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy mają zastosowanie przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1050_17","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 17. Do czasu wydania przepisów wykonawczych określonych w niniejszej ustawie, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia jej wejścia w życie, pozostają w mocy przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) ustawy, o której mowa w art. 19, 2) dotychczasowych przepisów art. 37 ust. 5 i art. 39 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 15."}
{"id":"2001_1050_18","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 18. 1. W celu przygotowania po raz pierwszy stanowisk w zakresie ustalania cen urzędowych i marż handlowych urzędowych na pochodzące z importu środki farmaceutyczne i materiały medyczne objęte wykazami, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1 i art. 39 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 15, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, Zespół może zwrócić się do przedsiębiorców zajmujących się obrotem tymi środkami i materiałami o informacje niezbędne do przygotowywania tych stanowisk. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przedkładane w zakresie i w terminie wskazanym przez Zespół."}
{"id":"2001_1050_19","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 19. Traci moc ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 62, poz. 718, Nr 73, poz. 852 i Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_1050_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 2. 1. Ceny towarów i usług uzgadniają strony zawierające umowę, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Ograniczenia swobody uzgadniania cen mogą być wprowadzone wyłącznie na podstawie art. 4, 5 i 8."}
{"id":"2001_1050_20","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 7 i art. 18, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1050_3","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 3. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) cena - wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym, 2) cena jednostkowa towaru (usługi) - cenę ustaloną za jednostkę określonego towaru (usługi), którego ilość lub liczba jest wyrażona w jednostkach miar, w rozumieniu przepisów o miarach, 3) charakterystyka jakościowa towaru (usługi) - właściwości (cechy), skład, parametry techniczne towaru (usługi) oraz jego zgodność z określoną normą lub innym dokumentem normatywnym w rozumieniu odrębnych przepisów, 4) kształtowanie cen - uzgadnianie cen między stronami umowy lub ich ustalanie w trybie art. 4, 5 i 8, 5) lecznictwo zamknięte - zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948 i Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45), 6) marża handlowa - różnicę między ceną płaconą przez kupującego a ceną uprzednio zapłaconą przez przedsiębiorcę, wynikającą z kosztów i zysku przedsiębiorcy; marża handlowa może być wyrażona kwotowo lub w procentach, 7) cena urzędowa i marża handlowa urzędowa - cenę i marżę handlową ustaloną w rozporządzeniu wydanym przez właściwy organ administracji rządowej lub w uchwale wydanej przez organ stanowiący właściwej jednostki samorządu terytorialnego, 8) przedsiębiorca - podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509), a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, 9) towar - rzecz, jak również energię oraz prawa majątkowe zbywalne, 10) usługa - czynność świadczoną odpłatnie, wymienioną w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) cenie - rozumie się przez to również stawkę taryfową, 2) marży handlowej - rozumie się przez to także prowizję, 3) organie nadzoru - rozumie się przez to organ Inspekcji Handlowej, Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, Inspekcji Farmaceutycznej, Inspekcji Sanitarnej lub Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"2001_1050_39b","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 39b. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach, o których mowa w art. 39a ust. 1, 2) sposób składania oraz tryb i terminy rozpatrywania wniosków, o których mowa w art. 39a ust. 1, uwzględniając w szczególności, że rozpatrywanie wniosku nie powinno trwać dłużej niż 90 dni, licząc od dnia jego złożenia, z tym że w przypadku konieczności uzupełnienia danych niezbędnych do umieszczenia danego środka farmaceutycznego i materiału medycznego we właściwym wykazie termin ten liczy się od dnia otrzymania uzupełnienia, oraz że w przypadku gdy procedura umieszczenia środka farmaceutycznego i materiału medycznego, na wykazach, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1 i art. 39 ust. 2 pkt 2 występuje łącznie z rozpatrywaniem informacji lub wniosku o ustalenie ceny urzędowej, łączny termin nie może przekroczyć 180 dni, licząc od dnia otrzymania kompletnych informacji.\"."}
{"id":"2001_1050_4","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 4. 1. W razie szczególnych zagrożeń dla właściwego funkcjonowania gospodarki państwa Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, określić wykaz towarów lub usług, na które ustala się ceny urzędowe i marże handlowe urzędowe, z zastrzeżeniem art. 5 i 8. 2. W wykazie, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów uwzględni towary lub usługi mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania konsumentów oraz ustali okres stosowania cen urzędowych i marż handlowych urzędowych. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, ceny urzędowe i marże handlowe urzędowe na towary i usługi, określone w wykazie, o którym mowa w ust. 1, mając na względzie równoważenie interesów konsumentów i przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i obrotem tymi towarami lub świadczeniem tych usług."}
{"id":"2001_1050_5","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 5. 1. Ceny urzędowe hurtowe i detaliczne ustala się na środki farmaceutyczne i materiały medyczne objęte, na podstawie przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, wykazem leków podstawowych i uzupełniających oraz wykazem leków i materiałów medycznych przepisywanych bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością w związku z chorobami zakaźnymi lub psychicznymi, upośledzeniem umysłowym oraz niektórymi chorobami przewlekłymi, wrodzonymi lub nabytymi. 2. Ceny urzędowe hurtowe i detaliczne ustala się również na inne środki farmaceutyczne i materiały medyczne objęte wykazem, o którym mowa w ust. 3. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Kas Chorych, może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz środków farmaceutycznych i materiałów medycznych nieobjętych wykazami, o których mowa w ust. 1, jeżeli są stosowane wyłącznie w lecznictwie zamkniętym i finansowane w całości ze środków publicznych, uwzględniając w szczególności: 1) istotny udział kosztów danego środka farmaceutycznego i materiału medycznego w wydatkach ponoszonych przez zakłady lecznictwa zamkniętego na farmakoterapię, diagnostykę lub pielęgnację chorych, 2) istotne znaczenie dla prowadzonej terapii. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, ustali, w drodze rozporządzenia, ceny urzędowe hurtowe i detaliczne na środki farmaceutyczne i materiały medyczne objęte wykazami, o których mowa w ust. 1 i 3, mając na względzie równoważenie interesów konsumentów i przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i obrotem tymi środkami i materiałami oraz biorąc pod uwagę możliwości płatnicze systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, w oparciu o kryteria ustalone w art. 7 ust. 3."}
{"id":"2001_1050_6","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 6. 1. Przedsiębiorcy zajmujący się wytwarzaniem i obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi objętymi wykazami, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 3: 1) przedkładają informacje niezbędne do ustalenia cen urzędowych, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, 2) mogą składać wnioski o ustalenie cen urzędowych do ministra właściwego do spraw zdrowia. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres informacji i wniosków, o których mowa w ust. 1, zawierający w szczególności: a) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, b) nazwę środka farmaceutycznego lub materiału medycznego, c) wnioskowaną cenę wraz z uzasadnieniem, d) koszty produkcji, e) wielkość realizowanych dostaw w okresie poprzedzającym złożenie informacji lub wniosku i deklarowanych w okresie późniejszym, f) dzienny koszt terapii oraz średni koszt standardowej terapii, g) strukturę i wielkość sprzedaży, na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 2) sposób i terminy przedkładania informacji oraz tryb i terminy rozpatrywania wniosków i informacji, uwzględniając, iż maksymalny okres rozpatrywania wniosku lub informacji nie może przekroczyć 90 dni, licząc od dnia ich złożenia, z tym że w przypadku konieczności uzupełnienia danych niezbędnych do ustalenia ceny urzędowej termin ten liczy się od dnia otrzymania uzupełnienia oraz że w przypadku gdy procedura ustalania ceny urzędowej występuje łącznie z rozpatrywaniem wniosku o umieszczenie danego środka farmaceutycznego na wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 1, łączny termin nie może przekroczyć 180 dni, licząc od dnia otrzymania kompletnych informacji. W przypadku wniosku o obniżenie ceny urzędowej procedura ustalenia ceny nie może przekroczyć 30 dni."}
{"id":"2001_1050_7","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 7. 1. Przy ministrze właściwym do spraw zdrowia tworzy się Zespół do Spraw Gospodarki Lekami, zwany dalej \"Zespołem\". 2. W skład Zespołu wchodzi po trzech przedstawicieli ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego do spraw finansów publicznych i ministra właściwego do spraw gospodarki. W pracach Zespołu mogą uczestniczyć trzej przedstawiciele Kas Chorych, wyłonieni w trybie określonym w ust. 8 pkt 4. Członkowie Zespołu oraz ich małżonkowie, zstępni i wstępni w linii prostej nie mogą być właścicielami, posiadać akcji lub udziałów oraz zasiadać we władzach spółek i przedsiębiorstw zajmujących się wytwarzaniem i obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi. 3. Do zadań Zespołu należy przygotowywanie i przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia stanowisk w zakresie ustalania wykazów oraz cen urzędowych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, z uwzględnieniem w szczególności następujących kryteriów: 1) poziomu cen w krajach o zbliżonej wysokości dochodu narodowego na jednego mieszkańca, 2) konkurencyjności cenowej, 3) wpływu leku na bezpośrednie koszty leczenia, 4) wielkości realizowanych dostaw w okresie poprzedzającym złożenie wniosku lub informacji i deklarowanych w okresie późniejszym, 5) kosztów produkcji, 6) udowodnionej skuteczności leku, 7) znaczenia leku w zwalczaniu chorób o znacznym zagrożeniu epidemiologicznym i cywilizacyjnym, 8) marża hurtowa liczona przez przedsiębiorcę prowadzącego obrót hurtowy od ceny urzędowej hurtowej wynosi 9,91%, przy czym w przypadku gdy stopy procentowe ustalane przez Radę Polityki Pieniężnej ulegną obniżeniu o więcej niż 30% w stosunku do ich wysokości obowiązującej w dniu wejścia w życie ustawy, marża ta powinna ulec obniżeniu co najmniej o 10%, 9) marża detaliczna liczona przez przedsiębiorcę prowadzącego obrót apteczny wynosi: Cena hurtowa w Marża detaliczna w liczona złotych od ceny hurtowej 0 - 3,60 40% 3,61 - 4,80 1,44 zł 4,81 - 6,50 30% 6,51 - 9,75 1,95 zł 9,76 - 14,00 20% 14,01 - 15,55 2,80 zł 15,56 - 30,00 18% 30,01 - 33,75 5,40 zł 33,76 - 50,00 16% 50,01 - 66,67 8,00 zł 66,68 - 100,00 12% powyżej 100,00 12 zł przy czym w przypadku gdy średnia marża detaliczna realizowana przez obrót apteczny w obrocie środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, o których mowa w art. 5 ust. 1, ulegnie obniżeniu więcej niż o 3 pkt procentowe, dopuszcza się podwyższenie tych wysokości do poziomu zapewniającego realizację średniej marży z dnia wejścia ustawy w życie. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, ogłasza marże hurtową i detaliczną, przyjęte do ustalania urzędowych cen hurtowych i detalicznych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 ust. 3 pkt 8 i 9. 5. Zespół przygotowuje, w drodze uchwały, stanowiska, o których mowa w ust. 3, w oparciu o informacje i wnioski, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz składane na podstawie przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym wnioski o umieszczenie danego środka farmaceutycznego i materiału medycznego w wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 1. 6. Zespół informuje przedsiębiorcę o przyczynach nieuwzględnienia jego wniosku o umieszczenie w wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub wnioskowanej przez niego ceny urzędowej. Przedsiębiorca może zwrócić się w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego stanowiska o ponowne rozpatrzenie wniosku lub informacji: 1) w zakresie ustalenia wykazów - do ministra właściwego do spraw zdrowia, 2) w zakresie ustalenia ceny urzędowej - do ministra właściwego do spraw zdrowia, działającego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych. 7. Do postępowania, o którym mowa w ust. 6, nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze zarządzenia: 1) regulamin Zespołu określający jego organizację, sposób i tryb działania, a także sposób wyłaniania przewodniczącego Zespołu, 2) zasady obsługi organizacyjno-technicznej Zespołu, 3) zasady finansowania działalności Zespołu, 4) tryb wyłaniania przedstawicieli Kas Chorych."}
{"id":"2001_1050_8","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 8. 1. Rada gminy może ustalać ceny urzędowe za usługi przewozowe transportu zbiorowego oraz za przewozy taksówkami na terenie gminy. W mieście stołecznym Warszawie uprawnienia te przysługują Radzie Warszawy. 2. Rada powiatu może ustalać ceny urzędowe za usługi przewozowe transportu zbiorowego na terenie powiatu. 3. Rada gminy określa strefy cen (stawki taryfowe) obowiązujące przy przewozie osób i ładunków taksówkami."}
{"id":"2001_1050_9","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach","text":"Art. 9. Ceny urzędowe i marże handlowe urzędowe mają charakter cen i marż handlowych maksymalnych, chyba że organ administracji publicznej, w przepisach wydanych na podstawie ustawy, ustali inaczej."}
{"id":"2001_1051_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniająca ustawę - Przepisy wprowadzające Kodeks karny","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje § 2 w brzmieniu: \"§2. Przepisu § 1 nie stosuje się do ustaw, które weszły w życie po dniu 6 czerwca 1997 r.\"; 2) w art. 5: a) w § 1 skreśla się pkt 1, 6, 13, 17, 22 i 25, b) w § 2: - skreśla się pkt 1, 2, 7, 18, 23 i 26, - w pkt 49 kropkę na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 50 55 w brzmieniu: \"50) art. 34 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. Nr 70, poz. 443), otrzymują sankcje: ust. 3 - \"podlega grzywnie od 50 000 zł do 250 000 zł oraz karze pozbawienia wolności do lat 2\", ust. 4 - \"podlega grzywnie od 10 000 zł do 250 000 zł oraz karze pozbawienia wolności od roku do lat 10, \"; 51) w ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 75, poz. 468): a) art. 40 ust. 2, art. 41 ust. 1, art. 42, 43 ust. 1 i 2, art. 44 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47, 48 ust. 2 i 3 oraz art. 49 ust. 1 otrzymują sankcje: art. 40 ust. 2, art. 42 ust. 1 i art. 48 ust. 3 - \"podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5\", art. 41 ust. 1, art. 44 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47 i 49 ust. 1 - \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2\", art. 42 ust. 2, art. 43 ust. 2 i art. 48 ust. 2 - \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku\", art. 43 ust. 1 - \"podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8\", art. 43 ust. 3 - \"podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 10\", b) w art. 58 wyrazy \"art. 102\" zastępuje się wyrazami \"art. 96 98\"; 52) art. 46 ust. 5 i art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592) otrzymują sankcje: art. 46 ust. 5 - \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2\", art. 48 ust. 2 - \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku\"; 53) art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679) otrzymuje sankcję: \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku\"; 54) art. 35 ust. 1 i 2 oraz art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724) otrzymują sankcje: art. 35 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1 i 2 - \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku\", art. 35 ust. 2 - \"podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2\"; 55) art. 165 ust. 1, art. 174 ust. 1, art. 175, 176 i 177 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945) otrzymują sankcje: art. 165 ust. 1 - \"podlega grzywnie do 1 000 000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie\", art. 174 ust. 1 i art. 176 ust. 2 - \"podlega grzywnie do 5 000 000 zł i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5\", art. 175 i 176 ust. 1 - \"podlega grzywnie do 1 000 000 zł i karze pozbawienia wolności do lat 3\", art. 177 ust. 1 - \"podlega grzywnie do 5 000 000 zł i karze pozbawienia wolności do lat 3.\" \"; 3) w art. 13 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"§ 1\"."}
{"id":"2001_1051_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniająca ustawę - Przepisy wprowadzające Kodeks karny","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."}
{"id":"2001_1065_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o ratyfikacji Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego","text":"Art. 1 Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, przyjętego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r."}
{"id":"2001_1065_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o ratyfikacji Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego","text":"Art. 2 Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1066_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa, podpisanej w Warszawie dnia 23 sierpnia 2000 r."}
{"id":"2001_1066_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1067_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 1. 1. Ustanawia się wieloletni \"Program dla Odry - 2006\", zwany dalej \"Programem\", obejmujący swym zakresem modernizację Odrzańskiego Systemu Wodnego. 2. Program jest programem wieloletnim w rozumieniu art. 80 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499) i jest realizowany w latach 2002-2016."}
{"id":"2001_1067_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 2. W ramach Programu podejmuje się zadania dotyczące: 1) zbudowania systemu biernego i czynnego zabezpieczenia przeciwpowodziowego, 2) ochrony środowiska przyrodniczego i czystości wód, 3) usunięcia szkód powodziowych, 4) prewencyjnego zagospodarowania przestrzennego oraz renaturyzacji ekosystemów, 5) zwiększenia lesistości, 6) utrzymania i rozwoju żeglugi śródlądowej, 7) energetycznego wykorzystania rzek."}
{"id":"2001_1067_3","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 3. Program jest realizowany przez Radę Ministrów."}
{"id":"2001_1067_4","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 4. 1. Rada Ministrów ustanawia Pełnomocnika Rządu do Spraw \"Programu dla Odry 2006\" zwanego dalej \"Pełnomocnikiem\". 2. Pełnomocnika powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministrów właściwych do spraw gospodarki wodnej i środowiska. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych Pełnomocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością oraz sposób zapewnienia Pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyjnoprawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej, wraz ze wskazaniem sposobu finansowania jego działalności."}
{"id":"2001_1067_5","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 5. 1. Tworzy się Komitet Sterujący \"Programu dla Odry - 2006\", zwany dalej \"Komitetem\", jako organ opiniodawczo-doradczy Rady Ministrów. 2. W skład Komitetu wchodzą: 1) Pełnomocnik jako Przewodniczący, 2) po jednym przedstawicielu ministrów właściwych do spraw: gospodarki wodnej, finansów publicznych, administracji publicznej, rozwoju wsi, rozwoju regionalnego, gospodarki, transportu, gospodarki morskiej i środowiska, 3) przedstawiciel Komitetu Integracji Europejskiej, 4) po jednym przedstawicielu wojewodów i zarządów województw: śląskiego, opolskiego, dolnośląskiego, kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, wielkopolskiego, zachodniopomorskiego, 5) trzej przedstawiciele nauki reprezentujący dziedziny ekologii, gospodarki wodnej i ochrony wód, 6) trzej przedstawiciele organizacji ekologicznych wybrani spośród kandydatów zgłoszonych przez te organizacje. 3. Pracami Komitetu kieruje Prezydium, w skład którego wchodzi Przewodniczący oraz dwóch członków Komitetu powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów. 4. Do zadań Komitetu należy: 1) ustalanie kierunków realizacji zadań, 2) inicjowanie działalności związanej z realizacją zadań Programu, 3) ocenianie stanu prac oraz wyznaczanie kierunków ich realizacji, 4) opiniowanie i inicjowanie aktów prawnych związanych z realizacją zadań Programu, 5) prowadzenie konsultacji społecznych przy realizacji Programu oraz poszczególnych inwestycji przewidzianych w Programie. 5. Komitet działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu pracy zatwierdzonego przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2001_1067_6","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 6. Łączne nakłady na finansowanie Programu w całym okresie jego realizacji nie mogą przekroczyć kwoty 9 048 960 386 zł, w tym 5 561 591 582 zł z budżetu państwa, ustalonej w cenach zadań z roku 2001 i przeliczanej na ceny z roku realizacji zadań."}
{"id":"2001_1067_7","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 7. Planowane nakłady w poszczególnych latach na realizację zadań, o których mowa w art. 2, oraz planowaną strukturę środków finansowych w realizacji zadań inwestycyjnych określają odpowiednio załączniki nr 1-4."}
{"id":"2001_1067_8","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 8. Rada Ministrów przedstawia Sejmowi, nie później niż do dnia 31 marca, roczną informację o realizacji zadań wynikających z Programu."}
{"id":"2001_1067_9","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Program dla Odry - 2006\"","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1068_1","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) w art. 121 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Wysokość grzywny, o której mowa w § 4, stanowi, w przypadku obowiązku przymusowej rozbiórki budynku lub jego części, iloczyn powierzchni zabudowy budynku lub jego części, objętego nakazem przymusowej rozbiórki, i 1\/5 ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonej i ogłoszonej przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na podstawie odrębnych przepisów do obliczania premii gwarancyjnej dla posiadaczy oszczędnościowych książeczek mieszkaniowych.\"."}
{"id":"2001_1068_2","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1069_1","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i poz. 1193, Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508 i Nr 63, poz. 635) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 579 skreśla się wyrazy \"oraz odebranie dziecka\"; 2) skreśla się art. 580; 3) w części pierwszej w księdze drugiej w tytule II w dziale II w rozdziale 2 po oddziale 4 dodaje się oddział 5 w brzmieniu: \"Oddział 5. Sprawy o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką"}
{"id":"2001_1069_2","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79 poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 554 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 635) w art. 10 w pkt 4 wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem i po wyrazach \"o przysposobienie dziecka,\" dodaje się wyrazy \"o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką,\"."}
{"id":"2001_1069_3","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 554) skreśla się art. 52."}
{"id":"2001_1069_4","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 4. 1. Do postępowań wszczętych przed wejściem w życie ustawy stosuje się jej przepisy. 2. Do wykonalnych orzeczeń o odebraniu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką stosuje się przepisy art. 598{6}-598{12} Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2001_1069_5","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{13}. Przepisy art. 598{6}-598{12} stosuje się odpowiednio do wykonania orzeczeń wydanych na zasadzie art. 569 § 2, dotyczących odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, a także orzeczeń o umieszczeniu małoletniego w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub w rodzinie zastępczej. 4) w części drugiej w księdze drugiej: a) skreśla się art. 790, b) w tytule III skreśla się dział VI."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{12}. §1. Przy odbieraniu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką kurator sądowy powinien zachować szczególną ostrożność i uczynić wszystko, aby dobro tej osoby nie zostało naruszone, a zwłaszcza aby nie doznała ona krzywdy fizycznej lub moralnej. W razie potrzeby kurator sądowy może zażądać pomocy organu opieki społecznej lub innej powołanej do tego instytucji. §2. Jeżeli wskutek wykonania orzeczenia miałoby doznać poważnego uszczerbku dobro osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, kurator sądowy wstrzyma się z wykonaniem orzeczenia do czasu ustania zagrożenia, chyba że wstrzymanie wykonania orzeczenia stwarza poważniejsze zagrożenie dla tej osoby."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{11}. §1. Jeżeli przymusowe odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką napotyka przeszkody na skutek ukrycia tej osoby lub na skutek innej czynności przedsięwziętej w celu udaremnienia wykonania orzeczenia, kurator sądowy zawiadomi prokuratora. §2. Jeżeli zobowiązany nie ujawnia miejsca pobytu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, która ma być odebrana, sąd na wniosek kuratora sądowego zarządzi jego przymusowe sprowadzenie celem złożenia oświadczenia o miejscu pobytu tej osoby. Pod względem skutków karnych oświadczenie jest równoznaczne ze złożeniem zeznań pod przyrzeczeniem, o czym sędzia powinien uprzedzić składającego oświadczenie. §3. Jeżeli zobowiązany lub inne osoby przeszkadzają w wykonaniu orzeczenia w miejscu pobytu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką,, na żądanie kuratora sądowego Policja usunie te osoby z miejsca wykonywania orzeczenia."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{10}. Na żądanie kuratora sądowego Policja jest zobowiązana do udzielenia mu pomocy przy czynnościach związanych z przymusowym odebraniem osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{9}. Przymusowe odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką i oddanie jej uprawnionemu może nastąpić tylko w obecności uprawnionego albo osoby lub przedstawiciela instytucji przez niego upoważnionej. Jeżeli żadna z tych osób nie stawi się w terminie wyznaczonym przez kuratora sądowego, czynność nie będzie dokonana."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{1}.§1. W sprawach o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką prokuratorowi doręcza się odpis wniosku i zawiadamia się go o terminach rozprawy. §2. W sprawach, o których mowa w § 1, art. 472 stosuje się odpowiednio. §3. W sprawach, o których mowa w § 1, art. 570 nie stosuje się."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{6}. Jeżeli zobowiązany do oddania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką nie zastosuje się do postanowienia, o którym mowa w art. 598{5}, sąd, na wniosek uprawnionego, zleci kuratorowi sądowemu przymusowe odebranie tej osoby."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{5}. W postanowieniu o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką sąd określa termin, w jakim zobowiązany powinien oddać uprawnionemu osobę podlegającą władzy rodzicielskiej lub pozostającą pod opieką."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{4}. Orzeczenie co do istoty sprawy może być wydane tylko po przeprowadzeniu rozprawy."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{3}. Jeżeli miejsce pobytu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką nie jest znane, sąd przeprowadzi stosowne dochodzenie w celu ustalenia jej miejsca pobytu. W szczególności sąd może zażądać ustalenia miejsca jej pobytu przez Policję."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{8}. Kurator sądowy jest uprawniony do odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką od każdej osoby, u której ona się znajduje."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{7}. W razie potrzeby sąd zwraca się o przymusowe odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką przez kuratora sądowego działającego w sądzie, w którego okręgu osoba ta faktycznie przebywa."}
{"id":"2001_1069_598","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 598{2}.§1. W czasie trwania postępowania o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, toczącego się w trybie Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (Dz.U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528 oraz z 1999 r., Nr 93, poz. 1085), nie można rozstrzygać w przedmiocie władzy rodzicielskiej lub opieki nad tą osobą. Postępowanie w tych sprawach sąd zawiesza z urzędu z chwilą wszczęcia postępowania o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką. §2. Po zakończeniu postępowania o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką sąd podejmie zawieszone postępowanie. §3. W przypadku innym niż określony w § 1, jeżeli do rozstrzygnięcia wniosku o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką niezbędne jest jego łączne rozpoznanie ze sprawą dotyczącą władzy rodzicielskiej, postępowanie toczy się z zachowaniem przepisu art. 579."}
{"id":"2001_1070_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. §1. Sądami powszechnymi są sądy rejonowe, sądy okręgowe oraz sądy apelacyjne. §2. Sądy powszechne sprawują wymiar sprawiedliwości w zakresie nienależącym do sądów administracyjnych, sądów wojskowych oraz Sądu Najwyższego. §3. Sądy powszechne wykonują również zadania z zakresu ochrony prawnej, powierzone w drodze ustaw. §4. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sądach bez bliższego ich określenia, rozumie się przez to sądy powszechne."}
{"id":"2001_1070_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. §1. Sąd rejonowy tworzy się dla jednej lub większej liczby gmin; w uzasadnionych przypadkach może być utworzony więcej niż jeden sąd rejonowy w obrębie tej samej gminy. §2. Sąd okręgowy tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch sądów rejonowych, zwanego dalej \"okręgiem sądowym\". §3. Sąd apelacyjny tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch okręgów sądowych, zwanego dalej \"obszarem apelacji\"."}
{"id":"2001_1070_100","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. §1. Sędziemu, który został przeniesiony w stan spoczynku, w razie zmiany ustroju sądów lub zmiany granic okręgów sądowych, przysługuje do czasu osiągnięcia wieku 65 lat, uposażenie w wysokości wynagrodzenia pobieranego na ostatnio zajmowanym stanowisku. §2. Sędziemu przechodzącemu lub przeniesionemu w stan spoczynku z powodu wieku, choroby lub utraty sił, przysługuje uposażenie w wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat, pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku. §3. Uposażenie, o którym mowa w § 1 i 2, jest waloryzowane w terminach i w wysokości stosownie do zmian wynagrodzeń zasadniczych sędziów czynnych zawodowo. §4. Sędziemu przechodzącemu w stan spoczynku przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w § 1. W takim przypadku sędzia w stanie spoczynku otrzymuje jednorazową odprawę z chwilą osiągnięcia wieku, o którym mowa w § 1. §5. Z tytułu pracy na stanowisku sędziego nie przysługuje prawo do emerytury lub renty z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w art. 91 § 10. §6. W razie zbiegu prawa do uposażenia w stanie spoczynku z prawem do emerytury lub renty z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się wyłącznie uposażenie, z zastrzeżeniem § 7. §7. Jeżeli zbieg praw, o którym mowa w § 6, dotyczy sędziego w stanie spoczynku, który do chwili przejścia w stan spoczynku był zatrudniony na podstawie powołania na stanowisko sędziowskie w niepełnym wymiarze czasu pracy stosownie do art. 62, wypłaca się emeryturę oraz uposażenie, z tym jednak, że wypłatę uposażenia ogranicza się w taki sposób, aby suma emerytury i uposażenia nie przekraczała wysokości całego uposażenia sędziego w stanie spoczynku, jakie by otrzymywał, gdyby nie został powołany w połowie wymiaru czasu pracy. §8. Wynagrodzenie z tytułu pracy na stanowisku sędziego oraz uposażenie przysługujące w stanie spoczynku jest osiąganiem przychodu powodującym zawieszenie prawa do emerytury lub renty albo zmniejszenie tych świadczeń, w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Prezes właściwego sądu i sędzia uprawniony do świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są obowiązani do powiadamiania organu rentowego o osiąganiu wynagrodzenia albo uposażenia i jego wysokości, na zasadach i w terminach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2001_1070_101","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. §1. W razie śmierci sędziego jego rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna na zasadach przewidzianych w Kodeksie pracy dla rodzin pracowników. §2. W razie śmierci sędziego, albo sędziego w stanie spoczynku lub członka jego rodziny, osobie, która pokryła koszty pogrzebu przysługuje świadczenie pieniężne w wysokości i na zasadach określonych dla zasiłku pogrzebowego z ubezpieczenia społecznego. §3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w razie śmierci osoby pobierającej uposażenie rodzinne albo członka rodziny tej osoby. §4. W razie zbiegu prawa do świadczenia, o którym mowa w § 2 i 3, z prawem do zasiłku pogrzebowego z ubezpieczenia społecznego, przysługuje prawo do jednego ze świadczeń, wybranego przez uprawnionego."}
{"id":"2001_1070_102","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. §1. W razie śmierci sędziego albo sędziego w stanie spoczynku członkom jego rodziny, spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przysługuje uposażenie rodzinne w wysokości: 1) dla jednej osoby uprawnionej - 85%, 2) dla dwóch osób uprawnionych - 90%, 3) dla trzech lub więcej osób uprawnionych - 95% - podstawy wymiaru. §2. Podstawę wymiaru uposażenia rodzinnego przysługującego rodzinie stanowi: 1) w przypadku rodziny zmarłego sędziego w stanie spoczynku - uposażenie, jakie przysługiwało w chwili śmierci zmarłemu sędziemu w stanie spoczynku, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) w przypadku rodziny zmarłego sędziego albo zmarłego sędziego w stanie spoczynku przeniesionego na podstawie art. 100 § 1 - uposażenie, jakie przysługiwałoby mu w chwili śmierci zgodnie z art. 100 § 2. §3. Do uposażenia, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 100 § 3. §4. W razie zbiegu prawa do uposażenia rodzinnego z prawem do emerytury lub renty, na wniosek uprawnionego, przysługuje albo uposażenie rodzinne, albo emerytura lub renta."}
{"id":"2001_1070_103","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb ustalania i wypłacania uposażeń oraz uposażeń rodzinnych sędziom w stanie spoczynku i członkom ich rodzin oraz terminy przekazania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w art. 91 § 10 i 11, mając na względzie w szczególności konieczność zapewnienia osobom uprawnionym ciągłości źródeł utrzymania oraz udogodnień w odbiorze uposażeń i uposażeń rodzinnych."}
{"id":"2001_1070_104","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. §1. Sędzia w stanie spoczynku jest obowiązany dochować godności sędziego. §2. Za uchybienie godności sędziego po przejściu w stan spoczynku oraz uchybienie godności urzędu sędziego w okresie pełnienia służby, sędzia w stanie spoczynku odpowiada dyscyplinarnie. §3. Do odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów w stanie spoczynku stosuje się odpowiednio przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, z tym że zamiast kar przewidzianych dla sędziów, sąd dyscyplinarny orzeka kary: 1) upomnienia, 2) nagany, 3) zawieszenia waloryzacji uposażenia na okres od jednego roku do trzech lat, 4) pozbawienia prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia. §4. Skazanie sędziego w stanie spoczynku prawomocnym wyrokiem sądu na pozbawienie praw publicznych za przestępstwo popełnione po przejściu w stan spoczynku, jak również przed przejściem w stan spoczynku lub prawomocne orzeczenie kary wydalenia ze służby, za przewinienie popełnione, w tym przed przejściem w stan spoczynku, powoduje utratę uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia sędziego oraz uposażenia rodzinnego członków jego rodziny. §5. W razie orzeczenia kary wymienionej w § 3 pkt 4, lub w przypadkach przewidzianych w § 4, sędzia pozbawiony prawa do stanu spoczynku i uposażenia, albo członek jego rodziny pozbawiony prawa do uposażenia rodzinnego, nabywa prawo do emerytury lub renty, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym."}
{"id":"2001_1070_105","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Do sędziów w stanie spoczynku stosuje się odpowiednio art. 84 § 3, art. 86 i art. 96."}
{"id":"2001_1070_106","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. W razie utraty uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia w przypadkach, o których mowa w art. 104 § 5, stosuje się odpowiednio przepisy art. 91 § 10 i 11. Rozdział 3 Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów"}
{"id":"2001_1070_107","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. §1. Za przewinienia służbowe, w tym za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawa i uchybienia godności urzędu (przewinienia dyscyplinarne), sędzia odpowiada dyscyplinarnie. §2. Sędzia odpowiada dyscyplinarnie także za swoje postępowanie przed objęciem stanowiska, jeżeli przez nie uchybił obowiązkowi piastowanego wówczas urzędu państwowego lub okazał się niegodnym urzędu sędziego."}
{"id":"2001_1070_108","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. §1. Po upływie trzech lat od chwili czynu nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego. §2. W razie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przed upływem terminu, o którym mowa w § 1, przedawnienie dyscyplinarne następuje z upływem pięciu lat od chwili czynu. Jeżeli jednak przed upływem terminu, o którym mowa w § 1, sprawa nie została prawomocnie zakończona, sąd dyscyplinarny orzeka o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego, umarzając postępowanie w zakresie wymierzenia kary dyscyplinarnej. §3. W zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej za wykroczenie, przedawnienie dyscyplinarne następuje jednocześnie z przedawnieniem przewidzianym dla wykroczeń. §4. Jeżeli jednak przewinienie dyscyplinarne zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie może nastąpić wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego."}
{"id":"2001_1070_109","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. §1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) usunięcie z zajmowanej funkcji, 4) przeniesienie na inne miejsce służbowe, 5) złożenie sędziego z urzędu. §2. Sąd może podać prawomocne orzeczenie dyscyplinarne do wiadomości publicznej. §3. Wymierzenie kary określonej w § 1 pkt 3 lub 4 pociąga za sobą pozbawienie możliwości awansowania na wyższe stanowisko sędziowskie przez okres pięciu lat, niemożność udziału w tym okresie w kolegium sądu, orzekania w sądzie dyscyplinarnym oraz uzyskania utraconej funkcji. §4. Wymierzenie kary określonej w § 1 pkt 5 pociąga za sobą utratę możliwości ponownego powołania ukaranego do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim. §5. W przypadku przewinienia dyscyplinarnego lub wykroczenia mniejszej wagi, sąd dyscyplinarny może odstąpić od wymierzenia kary."}
{"id":"2001_1070_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. §1. Sądy dzielą się na wydziały. §2. Wydziałem kieruje przewodniczący wydziału, którym jest prezes albo wiceprezes sądu lub inny sędzia. §3. Funkcję przewodniczącego wydziału w sądzie apelacyjnym i okręgowym powierza sędziemu prezes tego sądu, a w sądzie rejonowym, na wniosek prezesa tego sądu, prezes przełożonego sądu okręgowego. Przed powierzeniem funkcji przewodniczącego wydziału prezes zasięga opinii właściwego kolegium sądu. §4. W tym samym trybie prezes sądu zwalnia sędziego z funkcji przewodniczącego wydziału."}
{"id":"2001_1070_110","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. §1. Sądami dyscyplinarnymi w sprawach dyscyplinarnych sędziów są: 1) w pierwszej instancji - sądy apelacyjne, 2) w drugiej instancji - Sąd Najwyższy. §2. Sądy dyscyplinarne są ponadto właściwe do orzekania w sprawach, o których mowa w art. 75 § 2 pkt 3 oraz w art. 80. §3. Do rozpoznania spraw wymienionych w § 1 i 2, właściwy miejscowo jest sąd dyscyplinarny, w okręgu którego pełni służbę sędzia objęty postępowaniem. Jeżeli jednak sprawa dotyczy sędziego sądu apelacyjnego albo sędziego sądu okręgowego właściwy jest inny sąd dyscyplinarny wyznaczony, na wniosek rzecznika dyscyplinarnego, przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. §4. Sądy dyscyplinarne orzekają w składzie trzech sędziów. Do orzekania w sądzie dyscyplinarnym są uprawnieni wszyscy sędziowie danego sądu dyscyplinarnego, z wyjątkiem prezesa sądu, wiceprezesów sądu oraz rzecznika dyscyplinarnego. §5. Sąd dyscyplinarny pierwszej instancji może orzekać na sesjach wyjazdowych w sądzie okręgowym, na obszarze właściwości którego obwiniony zajmuje stanowisko sędziego, chyba że sprzeciwia się temu dobro wymiaru sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1070_111","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. §1. Skład sądu dyscyplinarnego wyznacza się w drodze losowania, z listy wszystkich sędziów danego sądu, z tym że w składzie sądu zasiada przynajmniej jeden sędzia stale orzekający w sprawach karnych. Składowi sądu dyscyplinarnego przewodniczy sędzia stale orzekający w sprawach karnych, najstarszy służbą. §2. Protokolantem może być tylko sędzia wyznaczony przez prezesa sądu dyscyplinarnego w porozumieniu z prezesem właściwego sądu."}
{"id":"2001_1070_112","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. §1. Uprawnionym oskarżycielem przed sądem dyscyplinarnym, w sprawach sędziów sądów apelacyjnych, a także prezesów oraz wiceprezesów sądów okręgowych, jest rzecznik dyscyplinarny, zaś w sprawach pozostałych sędziów, zastępca rzecznika dyscyplinarnego. §2. Rzecznika dyscyplinarnego wybiera, spośród kandydatów zgłoszonych przez zgromadzenia ogólne sędziów apelacji, Krajowa Rada Sądownictwa. Rzecznik dyscyplinarny działa przy Krajowej Radzie Sądownictwa. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego trwa cztery lata. §3. Zgromadzenia wymienione w § 2, wybierają spośród sędziów sądu apelacyjnego po jednym kandydacie na rzecznika dyscyplinarnego i wybranych kandydatów zgłaszają Krajowej Radzie Sądownictwa, najpóźniej na trzy miesiące przed upływem kadencji rzecznika dyscyplinarnego, albo w ciągu miesiąca po jego ustąpieniu. §4. Zastępców rzecznika dyscyplinarnego wybierają dla każdej apelacji kolegia sądów apelacyjnych, a dla każdego okręgu kolegia sądów okręgowych spośród sędziów danego sądu. Kadencja zastępców rzecznika trwa dwa lata. §5. Rzecznik dyscyplinarny i jego zastępcy są związani wskazaniem organu uprawnionego, w zakresie przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. §6. Rzecznik dyscyplinarny jest uprawniony do przejęcia każdej sprawy prowadzonej przez zastępcę rzecznika dyscyplinarnego, jeżeli uzna to za uzasadnione interesem wymiaru sprawiedliwości. §7. W razie niemożności prowadzenia sprawy przez właściwego zastępcę rzecznika dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny wyznaczy do jej prowadzenia zastępcę rzecznika dyscyplinarnego z innego okręgu. §8. W razie przeszkód w pełnieniu obowiązków przez rzecznika dyscyplinarnego, jego obowiązki przejmuje najstarszy służbą sędziowską zastępca rzecznika dyscyplinarnego, do czasu ustania przeszkody. §9. Do zastępców rzecznika dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy o rzeczniku dyscyplinarnym."}
{"id":"2001_1070_113","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. Obwiniony może ustanowić obrońcę spośród sędziów lub adwokatów."}
{"id":"2001_1070_114","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. §1. Rzecznik dyscyplinarny podejmuje czynności dyscyplinarne na żądanie Ministra Sprawiedliwości, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, prezesa sądu apelacyjnego lub okręgowego oraz kolegium sądu apelacyjnego lub okręgowego, Krajowej Rady Sądownictwa, a także z własnej inicjatywy, po wstępnym wyjaśnieniu okoliczności koniecznych do ustalenia znamion przewinienia, a także złożeniu wyjaśnień przez sędziego, chyba że złożenie tych wyjaśnień nie jest możliwe. §2. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w § 1, jeżeli zachodzą podstawy do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne i przedstawia sędziemu na piśmie zarzuty. Jednocześnie w sprawach, o których mowa w art. 110 § 3 zdanie drugie, rzecznik dyscyplinarny zwraca się do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o wyznaczenie właściwego sądu dyscyplinarnego, do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji. Wyznaczenie tego sądu powinno nastąpić w terminie siedmiu dni. §3. Po przedstawieniu zarzutów obwiniony, w terminie czternastu dni, może złożyć wyjaśnienia i zgłosić wnioski o przeprowadzenie dowodów. §4. Po upływie terminu, o którym mowa w § 3, a w razie potrzeby po przeprowadzeniu dalszych dowodów, rzecznik dyscyplinarny składa wniosek o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej do właściwego sądu dyscyplinarnego. Wniosek powinien zawierać dokładne określenie czynu, który jest przedmiotem postępowania oraz uzasadnienie. §5. Jeżeli rzecznik dyscyplinarny nie znajduje podstaw do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego na żądanie uprawnionego organu, wydaje postanowienie o odmowie jego wszczęcia. Odpis postanowienia doręcza się organowi, który złożył wniosek o wszczęcie postępowania, kolegium odpowiednio sądu okręgowego lub apelacyjnego i obwinionemu. §6. W terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w § 5, organowi, który złożył wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego i właściwemu kolegium służy zażalenie do sądu dyscyplinarnego. §7. Zażalenie powinno być rozpoznane w terminie dwóch tygodni od dnia wniesienia zażalenia do sądu."}
{"id":"2001_1070_115","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. §1. Po wpłynięciu wniosku o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej, prezes sądu dyscyplinarnego wyznacza rozprawę. §2. Pomiędzy wpływem wniosku, a terminem rozprawy nie powinno upłynąć więcej niż miesiąc. §3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy."}
{"id":"2001_1070_116","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. §1. Postępowanie dyscyplinarne jest jawne. §2. Sąd dyscyplinarny może wyłączyć jawność postępowania dyscyplinarnego ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. §3. W razie wyłączenia jawności postępowania dyscyplinarnego orzeczenie ogłaszane jest publicznie."}
{"id":"2001_1070_117","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. Jeżeli w toku rozprawy ujawni się inne przewinienie, oprócz objętego wnioskiem o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej, sąd może wydać co do tego przewinienia wyrok tylko za zgodą rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego lub jego obrońcy; w razie braku zgody rzecznik dyscyplinarny prowadzi w tym zakresie odrębne postępowanie dyscyplinarne."}
{"id":"2001_1070_118","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. W razie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego w toku postępowania dyscyplinarnego, postępowanie to toczy się nadal. Jeżeli obwiniony podjął pracę w urzędzie państwowym, adwokaturze lub jako radca prawny, albo notariusz sąd przesyła wyrok odpowiednio temu urzędowi, Naczelnej Radzie Adwokackiej lub Krajowej Radzie Radców Prawnych albo Krajowej Radzie Notarialnej."}
{"id":"2001_1070_119","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. Jeżeli przewinienie zawiera znamiona przestępstwa, sąd dyscyplinarny z urzędu rozpoznaje sprawę w zakresie zezwolenia na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej i wydaje uchwałę, o której mowa w art. 80 § 1, co nie wstrzymuje biegu postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1070_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. §1. Sąd rejonowy dzieli się na wydziały: 1) cywilny - do spraw z zakresu prawa cywilnego, 2) karny - do spraw z zakresu prawa karnego, w tym do spraw o wykroczenia rozpoznawanych w drugiej instancji, 3) rodzinny i nieletnich (sąd rodzinny) - do spraw: a) z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, b) dotyczących demoralizacji i czynów karalnych nieletnich, c) dotyczących leczenia osób uzależnionych od alkoholu oraz od środków odurzających i psychotropowych, d) należących do sądu opiekuńczego na podstawie odrębnych ustaw, 4) pracy (sąd pracy) - do spraw z zakresu prawa pracy, 5) ksiąg wieczystych - do prowadzenia ksiąg wieczystych oraz do innych spraw cywilnych z zakresu postępowania wieczystoksięgowego. §2. W sądzie rejonowym mającym siedzibę w mieście będącym siedzibą sądu okręgowego, w którym jest utworzony wydział ubezpieczeń społecznych albo wydział pracy i ubezpieczeń społecznych, w miejsce wydziału, o którym mowa w § 1 pkt 4, tworzy się wydział pracy i ubezpieczeń społecznych do spraw z zakresu prawa pracy oraz do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, należących do właściwości sądów rejonowych w tym samym okręgu sądowym. §3. W sądzie rejonowym mającym siedzibę w mieście będącym siedzibą sądu okręgowego lub w mieście na prawach powiatu tworzy się wydział gospodarczy albo wydziały gospodarcze (sąd gospodarczy) - do spraw z zakresu prawa gospodarczego i cywilnego, powierzonych sądom gospodarczym (spraw gospodarczych). §4. Do orzekania w jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 4, wyznacza się sędziów i ławników wykazujących szczególną znajomość problematyki spraw pracowniczych, a do orzekania w jednostkach, o których mowa w § 2, także sędziów i ławników wykazujących szczególną znajomość celów ubezpieczenia i potrzeb osób ubezpieczonych. §5. Do orzekania w jednostkach, o których mowa w § 3, wyznacza się sędziów wykazujących szczególną znajomość problematyki gospodarczej."}
{"id":"2001_1070_120","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. §1. Po prawomocnym zakończeniu postępowania karnego przeciwko sędziemu, sąd lub prokurator przesyła akta sprawy właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne nie było wszczęte, rzecznik dyscyplinarny podejmuje czynności dyscyplinarne, choćby w postępowaniu karnym został wydany wyrok uniewinniający. §2. Jeżeli przeciwko sędziemu zapadł prawomocny wyrok pociągający za sobą, w myśl ustawy, utratę stanowiska, sąd dyscyplinarny zawiadamia o tym Ministra Sprawiedliwości, który zarządza złożenie ukaranego sędziego z urzędu, chociażby wykonano już wyrok dyscyplinarny skazujący na karę łagodniejszą niż złożenie z urzędu."}
{"id":"2001_1070_121","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. §1. Od wyroku sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji przysługuje odwołanie obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu, a także Krajowej Radzie Sądownictwa i Ministrowi Sprawiedliwości. §2. Odwołanie powinno być rozpoznane w terminie dwóch miesięcy od dnia jego wpłynięcia do sądu dyscyplinarnego drugiej instancji."}
{"id":"2001_1070_122","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. Od wyroku sądu dyscyplinarnego drugiej instancji kasacja nie przysługuje."}
{"id":"2001_1070_123","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. §1. Jeżeli orzeczona została kara złożenia sędziego z urzędu, a sąd dyscyplinarny wcześniej nie zawiesił sędziego w czynnościach służbowych, wyrok wywołuje zawieszenie sędziego w czynnościach służbowych, z jednoczesnym obniżeniem do 50% jego wynagrodzenia na czas trwania zawieszenia. Art. 129 § 3 stosuje się odpowiednio. §2. Przewodniczący sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji przesyła odpis prawomocnego wyroku sądu dyscyplinarnego Krajowej Radzie Sądownictwa i Ministrowi Sprawiedliwości, a ponadto - prezesowi właściwego sądu i kolegium tego sądu. §3. Wykonanie wyroku należy do Ministra Sprawiedliwości co do kar wymienionych w art. 109 § 1 pkt 4 i 5, a co do kar wymienionych w art. 109 § 1 pkt 3 do prezesa sądu okręgowego oraz do prezesa sądu apelacyjnego w stosunku do sędziów tego sądu."}
{"id":"2001_1070_124","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. §1. Odpis prawomocnego wyroku skazującego na karę dyscyplinarną dołącza się do akt osobowych obwinionego. §2. Po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się wyroku orzekającego karę przewidzianą w art. 109 § 1 pkt 1-4, Minister Sprawiedliwości zarządza usunięcie odpisu wyroku z akt osobowych, jeżeli w tym okresie nie wydano przeciwko ukaranemu innego wyroku skazującego."}
{"id":"2001_1070_125","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Krajowa Rada Sądownictwa, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego i Minister Sprawiedliwości mogą wystąpić o wznowienie postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1070_126","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. §1. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść obwinionego może nastąpić, jeżeli umorzenie postępowania lub wydanie wyroku nastąpiło wskutek przestępstwa albo jeżeli w ciągu pięciu lat od umorzenia lub od wydania wyroku wyjdą na jaw nowe okoliczności lub dowody, które mogły uzasadniać skazanie lub wymierzenie kary surowszej. §2. Wznowienie postępowania na korzyść skazanego może nastąpić także po jego śmierci, jeżeli wyjdą na jaw nowe okoliczności lub dowody, które mogłyby uzasadniać uniewinnienie lub wymierzenie kary łagodniejszej. §3. W razie śmierci skazanego, wniosek o wznowienie postępowania mogą złożyć jego małżonek, krewni w linii prostej, rodzeństwo, przysposabiający lub przysposobiony oraz rzecznik dyscyplinarny."}
{"id":"2001_1070_127","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Rozstrzygnięcia zapadające w toku postępowania dyscyplinarnego wymagają z urzędu uzasadnienia na piśmie i doręczenia ich stronom, a także Krajowej Radzie Sądownictwa."}
{"id":"2001_1070_128","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"2001_1070_129","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. §1. Sąd dyscyplinarny może zawiesić w czynnościach służbowych sędziego, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne lub o ubezwłasnowolnienie. §2. Jeżeli sąd dyscyplinarny wydaje uchwałę zezwalającą na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej, z urzędu zawiesza sędziego w czynnościach służbowych. §3. Sąd dyscyplinarny, zawieszając sędziego w czynnościach służbowych, obniża w granicach od 25% do 50% wysokość jego wynagrodzenia na czas trwania tego zawieszenia; nie dotyczy to osób, w stosunku do których wszczęto postępowanie o ubezwłasnowolnienie. §4. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało umorzone lub zakończyło się uniewinnieniem, sędziemu wypłaca się zatrzymane wynagrodzenie."}
{"id":"2001_1070_12e","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12e. 1. Sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia siedemdziesiątego roku życia. 2. Sędzia, o którym mowa w ust. 1, może przejść w stan spoczynku, na swój wniosek, po ukończeniu sześćdziesiątego piątego roku życia.\"."}
{"id":"2001_1070_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. §1. W sądzie rejonowym mogą być tworzone, w jego siedzibie lub poza jego siedzibą, sądy grodzkie jako wydziały lub wydziały zamiejscowe sądów rejonowych. §2. Sądom grodzkim powierza się rozpoznawanie spraw: 1) o wykroczenia w pierwszej instancji, 2) o wykroczenia skarbowe i przestępstwa skarbowe zagrożone karą grzywny do 360 stawek dziennych lub zagrożone karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2, 3) o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, z wyjątkiem spraw podlegających rozpoznaniu z udziałem ławników, 4) o pozostałe przestępstwa, podlegające rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, 5) cywilnych podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym oraz dotyczących depozytów sądowych i przepadku rzeczy. §3. Sądy grodzkie tworzy i znosi Minister Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia. W rozporządzeniu o utworzeniu sądu grodzkiego należy określić jego siedzibę, obszar właściwości w granicach obszaru właściwości sądu rejonowego oraz zakres spraw przekazanych do rozpoznawania sądowi grodzkiemu, spośród spraw wymienionych w § 2. Przy tworzeniu i znoszeniu sądów grodzkich należy kierować się ilością spraw wpływających do sądów oraz względami ekonomii postępowania sądowego."}
{"id":"2001_1070_130","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. §1. Jeżeli sędziego zatrzymano z powodu schwytania na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa albo jeżeli ze względu na rodzaj czynu dokonanego przez sędziego powaga sądu lub istotne interesy służbowe wymagają natychmiastowego odsunięcia go od wykonywania obowiązków służbowych, prezes sądu może zarządzić natychmiastową przerwę w czynnościach służbowych sędziego aż do czasu wydania uchwały przez sąd dyscyplinarny, nie dłużej niż na miesiąc. §2. O zarządzeniu, o którym mowa w § 1, prezes sądu zawiadamia sąd dyscyplinarny, który niezwłocznie wydaje uchwałę w sprawie zawieszenia sędziego w czynnościach służbowych lub uchyla zarządzenie o przerwie w wykonywaniu tych czynności. §3. Jeżeli sędzia, o którym mowa w § 1, pełni funkcję prezesa sądu, zarządzenie przerwy w czynnościach służbowych należy do Ministra Sprawiedliwości. W takim przypadku przepis § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1070_131","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. §1. W przypadkach przewidzianych w art. 75 § 2 pkt 3 oraz w sprawie zawieszenia sędziego w czynnościach służbowych lub uchylenia zarządzenia o przerwie, o której mowa w art. 130 § 1, sąd dyscyplinarny wydaje uchwałę po wysłuchaniu rzecznika dyscyplinarnego oraz sędziego, chyba że nie jest to możliwe. §2. Na uchwałę o zawieszeniu w czynnościach służbowych sędziemu przysługuje zażalenie, a rzecznikowi dyscyplinarnemu - także na uchwałę, o której mowa w art. 130 § 2, o uchyleniu zarządzenia o przerwie; zażalenie nie wstrzymuje wykonania uchwały. §3. Zażalenie rozpoznaje sąd dyscyplinarny drugiej instancji."}
{"id":"2001_1070_132","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. Zawieszenie w czynnościach służbowych ustaje z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego, chyba że sąd dyscyplinarny uchylił je wcześniej."}
{"id":"2001_1070_133","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. Koszty postępowania dyscyplinarnego ponosi Skarb Państwa. Dział III Asesorzy sądowi. Aplikacja sądowa i aplikanci sądowi Rozdział 1 Asesorzy sądowi"}
{"id":"2001_1070_134","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. §1. Minister Sprawiedliwości może mianować asesorem sądowym osobę, która ukończyła aplikację sądową lub prokuratorską i zdała egzamin sędziowski lub prokuratorski i spełnia warunki określone w art. 61 § 1 pkt 1-4. §2. Mianowanie asesorem sądowym nie jest jednak dopuszczalne, jeżeli od zdania egzaminu sędziowskiego lub prokuratorskiego upłynął okres dłuższy niż pięć lat, chyba że osoba ta zajmowała stanowisko lub wykonywała pracę albo zawód, o których mowa w art. 61 § 2 i 3, przez okres co najmniej trzech lat po zdaniu egzaminu. §3. Można mianować asesorem sądowym także tego, kto spełnia wymagania określone w art. 61 § 2 i 3. §4. Kandydat na asesora sądowego przedkłada informację z Krajowego Rejestru Karnego, dotyczącą jego osoby i zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego. Wydanie zaświadczenia oraz badanie kandydatów na asesorów sądowych odbywa się na zasadach dotyczących kandydatów na urząd sędziego. §5. Minister Sprawiedliwości może zwolnić asesora sądowego, po uprzednim wypowiedzeniu, za zgodą kolegium sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1070_135","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. §1. Minister Sprawiedliwości może, za zgodą kolegium sądu okręgowego, powierzyć asesorowi sądowemu pełnienie czynności sędziowskich w sądzie rejonowym na czas określony, nieprzekraczający czterech lat. Możliwe jest przedłużenie tego okresu do ukończenia przez asesora sądowego 29 lat, a także do czasu zakończenia postępowania, o którym mowa w art. 58 § 4-6. §2. W zakresie orzekania asesorzy sądowi są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom. §3. Asesor sądowy, któremu nie powierzono pełnienia czynności sędziowskich, jest upoważniony do wykonywania czynności referendarza sądowego. §4. Asesor sądowy obejmujący stanowisko składa wobec Ministra Sprawiedliwości ślubowanie według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku asesora sądowego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, sumiennie i starannie wykonywać obowiązki urzędowe, stać na straży prawa, w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w razie powierzenia mi czynności sędziowskich sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia.\"; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: \"Tak mi dopomóż Bóg\". §5. Asesor na okres pełnienia czynności sędziowskich pozostaje pod pieczą sędziego wyznaczonego do pełnienia funkcji konsultanta. §6. Sędzia pełniący funkcję konsultanta udziela asesorowi na jego wniosek pomocy z zakresu techniki pracy sędziowskiej oraz wykonywania czynności administracji sądowej. Ponadto sędzia konsultant przeprowadza lustrację posiedzeń sądowych odbywanych pod przewodnictwem powierzonego jego pieczy asesora i sporządza kwartalne sprawozdania z wykonywanej funkcji. §7. Do pełnienia funkcji konsultanta wyznacza się sędziego sądu okręgowego orzekającego w drugiej instancji w zakresie spraw, których rozpoznawanie zostało powierzone asesorowi. §8. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, określi, w drodze rozporządzenia, tryb sprawowania funkcji konsultanta."}
{"id":"2001_1070_136","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. §1. Wynagrodzenie zasadnicze asesora sądowego ustala się według zasad określonych w art. 91 § 1 zdanie pierwsze, w trybie określonym w art. 91 § 8. §2. Do asesorów sądowych, którym powierzono pełnienie czynności sędziowskich, stosuje się przepisy dotyczące sędziów, z wyjątkiem art. 66, art. 68 § 2, art. 69-75, art. 77 § 1-5 i § 7, art. 91 § 1-4 i § 9-11, art. 98 oraz art. 102. Rozdział 2 Aplikacja sądowa"}
{"id":"2001_1070_137","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. Aplikację sądową prowadzi się na zasadach określonych w przepisach niniejszego rozdziału."}
{"id":"2001_1070_138","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. §1. Aplikacja sądowa polega na zaznajomieniu się z czynnościami sędziego, sekretariatów sądowych oraz uzyskaniu wiedzy potrzebnej do zajmowania stanowiska sędziego. §2. Aplikacja obejmuje zajęcia seminaryjne i praktykę."}
{"id":"2001_1070_139","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. §1. Aplikację sądową prowadzą prezesi sądów apelacyjnych dla okręgu apelacji. §2. Zajęcia seminaryjne mogą być prowadzone także dla dwóch lub większej liczby okręgów apelacji. §3. W przypadkach, o których mowa w § 2, zajęcia organizowane są przez prezesa jednego z sądów apelacyjnych, którego aplikanci biorą udział w tych zajęciach, lub przez Ministra Sprawiedliwości. §4. W uzasadnionych przypadkach prezes sądu apelacyjnego może powierzyć prowadzenie zajęć aplikacji sądowej prezesowi sądu okręgowego w granicach jego właściwości."}
{"id":"2001_1070_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. W trybie określonym w art. 13 § 3, Minister Sprawiedliwości może tworzyć poza siedzibą sądu rejonowego inne wydziały zamiejscowe."}
{"id":"2001_1070_140","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. §1. Aplikacja sądowa trwa trzy lata. §2. W trakcie aplikacji aplikant składa kolokwium z dziedziny prawa, która była przedmiotem zajęć seminaryjnych w okresie poprzedzającym kolokwium. §3. W miesiącu poprzedzającym upływ okresu aplikacji aplikant składa egzamin sędziowski. W razie niedostatecznego wyniku egzaminu, aplikant może przystąpić jeden raz do ponownego jego składania, w ciągu roku od dnia egzaminu poprzedniego. §4. Zezwolenia na zdawanie egzaminu w późniejszym terminie od przewidzianego w § 2, można udzielić w razie stwierdzenia okoliczności uniemożliwiających przystąpienie do egzaminu w tym terminie. Zezwolenia udziela prezes sądu okręgowego. Rozdział 3 Aplikanci sądowi"}
{"id":"2001_1070_141","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. §1. Aplikantem sądowym może być mianowany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce, 4) został zakwalifikowany na aplikację przez komisję egzaminacyjną po przeprowadzeniu konkursu, o którym mowa w art. 142 § 3. §2. Aplikant sądowy może odbywać aplikację w ramach stosunku pracy albo poza stosunkiem pracy (aplikant sądowy pozaetatowy)."}
{"id":"2001_1070_142","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. §1. Stosunek pracy z aplikantem sądowym nawiązuje się na podstawie mianowania na czas określony, oznaczony w akcie mianowania. §2. Aplikanta sądowego mianuje i zwalnia prezes sądu apelacyjnego. §3. Mianowanie aplikanta sądowego następuje po przeprowadzeniu konkursu przez prezesa sądu apelacyjnego. §4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania konkursu, o którym mowa w § 3, uwzględniając zakres wiedzy podlegającej sprawdzeniu w trakcie konkursu, pisemną i ustną formę etapów konkursu oraz system punktowy ocen konkursowych."}
{"id":"2001_1070_143","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. §1. Prezes sądu apelacyjnego, mianując aplikanta sądowego w okręgu danego sądu okręgowego, jednocześnie, na wniosek prezesa sądu okręgowego, przydziela aplikanta do określonego sądu rejonowego. W toku aplikacji aplikant sądowy może być skierowany, zgodnie z harmonogramem aplikacji, do innego sądu niż wynika to z przydzielenia. §2. Przed podjęciem obowiązków aplikant sądowy składa ślubowanie wobec prezesa sądu apelacyjnego według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście, sumiennie wypełniać obowiązki aplikanta sądowego, w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości oraz dochować tajemnicy państwowej i służbowej.\"; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: \"Tak mi dopomóż Bóg.\"."}
{"id":"2001_1070_144","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. §1. Mianowanie aplikanta wygasa, jeżeli osoba mianowana nie podejmuje wykonywania obowiązków w terminie określonym w akcie mianowania, bez usprawiedliwionej przyczyny. §2. Zwolnienie aplikanta następuje, po uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniu, jeżeli aplikant: 1) zrzekł się stanowiska, 2) nie czyni postępów w toku aplikacji, a w szczególności - jeżeli uzyskał dwie negatywne opinie patronów lub nie uzyskał pozytywnej oceny z kolokwium, 3) rażąco narusza obowiązki aplikanta sądowego, 4) został uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków aplikanta. §3. Zwolnienie aplikanta z przyczyn, o których mowa w § 2 pkt 2 i 3, następuje na wniosek kolegium sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1070_145","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. §1. Prezes sądu apelacyjnego mianuje aplikanta sądowego pozaetatowego na zasadach określonych w art. 141 § 1, art. 142 § 2 i 3 i art. 143 § 1. Mianowanie aplikanta pozaetatowego nie powoduje nawiązania stosunku pracy. §2. Do aplikantów sądowych pozaetatowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 143 § 2 i art. 144 § 1. §3. Prezes sądu apelacyjnego, na wniosek prezesa sądu okręgowego, odwołuje mianowanie aplikanta sądowego pozaetatowego, jeżeli: 1) zrezygnuje on z odbywania aplikacji, 2) nie czyni postępów w toku aplikacji, a w szczególności - jeżeli uzyskał dwie negatywne opinie patronów lub nie uzyskał pozytywnej oceny z kolokwium, 3) rażąco narusza obowiązki aplikanta, 4) został uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków aplikanta."}
{"id":"2001_1070_146","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) obowiązki związane z zajmowaniem stanowiska aplikanta, uwzględniając wykorzystanie czasu przeznaczonego na zajęcia seminaryjne i praktykę oraz zasady dyscypliny pracy, 2) organizację aplikacji sądowej, uwzględniając zakres wiedzy teoretycznej i praktyki niezbędnej do sprawowania urzędu sędziowskiego, 3) zakres egzaminu sędziowskiego, skład komisji egzaminacyjnej i sposób powoływania jej członków, tryb postępowania komisji egzaminacyjnej uwzględniając zakres odbytej aplikacji, pisemną i ustną formę egzaminu, istotną wagę przyczyn ustalania terminu późniejszego zdawania egzaminu, kwalifikacje członków komisji egzaminacyjnej, zasadę poprawności przebiegu i rzetelności ocen egzaminacyjnych, wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej, uwzględniając zakres i nakład ich pracy w trakcie egzaminu. Dział IV Referendarze sądowi, pracownicy sądów, kuratorzy sądowi, ławnicy oraz organy pomocnicze sądów Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_1070_147","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. §1. Do wykonywania określonych w ustawach czynności należących do sądów w zakresie ochrony prawnej, a w szczególności postępowania w sprawach związanych z prowadzeniem ksiąg wieczystych i rejestrów sądowych, w sądach rejonowych zatrudniani są referendarze sądowi. §2. W sądach działają kuratorzy sądowi (kuratorzy rodzinni i kuratorzy dla dorosłych), którzy stanowią służbę kuratorską i wykonują czynności o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym i profilaktycznym oraz inne czynności określone w przepisach szczególnych. §3. W sądach są zatrudniani urzędnicy i inni pracownicy sądowi. §4. W sądach mogą być zatrudniani asystenci sędziów."}
{"id":"2001_1070_148","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. §1. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, organizację i zakres działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej, a także kategorie pracowników sądowych obowiązanych do noszenia stroju urzędowego lub oznak i warunki ich przydziału. §2. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb dokonywania okresowych ocen kwalifikacyjnych kuratorów, referendarzy sądowych, asystentów sędziów, urzędników oraz innych pracowników sądowych. W rozporządzeniu należy określić terminy dokonywania ocen, sposób ich wyrażania i podawania do wiadomości osobom ocenianym oraz uwzględnić prawo osób ocenianych do kwestionowania dokonanych ocen. Rozdział 2 Referendarze sądowi"}
{"id":"2001_1070_149","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. §1. Na stanowisko referendarza sądowego może być mianowany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce, 4) ukończył 24 lata, 5) odbył aplikację referendarską i złożył egzamin referendarski albo odbył aplikację sądową, prokuratorską, notarialną, adwokacką lub radcowską i złożył odpowiedni egzamin albo złożył egzamin referendarski. §2. Aplikacja referendarska trwa rok i kończy się egzaminem referendarskim."}
{"id":"2001_1070_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W razie zniesienia wydziału zamiejscowego sądu rejonowego pracownicy zatrudnieni w zniesionej jednostce przechodzą do odpowiedniego sądu."}
{"id":"2001_1070_150","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. §1. Stosunek pracy z referendarzem sądowym nawiązuje się na podstawie mianowania, z dniem określonym w akcie mianowania. §2. Referendarza sądowego mianuje i rozwiązuje z nim stosunek pracy Minister Sprawiedliwości na wniosek prezesa sądu okręgowego. Prezes sądu okręgowego przed wystąpieniem z wnioskiem o mianowanie referendarza sądowego zasięga informacji o kandydacie z Krajowego Rejestru Karnego. §3. Przed podjęciem pracy referendarz sądowy składa ślubowanie wobec prezesa sądu okręgowego według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku referendarza sądowego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, sumiennie i starannie wykonywać obowiązki urzędowe, przestrzegać prawa, kierować się zasadami godności i uczciwości oraz dochować tajemnicy państwowej i służbowej.\"; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: \"Tak mi dopomóż Bóg\". §4. Referendarz sądowy w zakresie wykonywanych obowiązków jest niezależny. §5. Rozwiązanie stosunku pracy z referendarzem sądowym może nastąpić w drodze wypowiedzenia w razie: 1) otrzymania ujemnej oceny kwalifikacyjnej, potwierdzonej ponowną ujemną oceną, dokonaną nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy, 2) zniesienia sądu lub jego reorganizacji, powodującej utratę możliwości dalszego zatrudnienia referendarza sądowego, 3) uznania przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków referendarza sądowego, 4) nabycia prawa do emerytury. §6. W razie rozwiązania stosunku pracy z referendarzem sądowym na podstawie § 5 pkt 2, w okresie między ustaniem zatrudnienia w likwidowanym lub reorganizowanym sądzie a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej, referendarzowi przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, obliczone jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy; świadczenie to nie przysługuje referendarzowi sądowemu mianowanemu, który nabył prawo do emerytury. §7. Referendarz sądowy może wypowiedzieć stosunek pracy. §8. Okres wypowiedzenia wynosi trzy miesiące. §9. Stosunek pracy z referendarzem sądowym może być rozwiązany za porozumieniem stron. §10. W razie utraty obywatelstwa polskiego stosunek pracy z referendarzem rozwiązuje się bez wypowiedzenia. Stosunek pracy z referendarzem może być rozwiązany bez wypowiedzenia z przyczyn określonych w art. 53 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1070_151","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. §1. Wynagrodzenie zasadnicze referendarza sądowego wynosi 75% wynagrodzenia zasadniczego w stawce podstawowej sędziego sądu rejonowego, powiększone o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego. Po siedmiu latach pracy na stanowisku referendarza sądowego wynagrodzenie zasadnicze podwyższa się do wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego w stawce pierwszej awansowej sędziego sądu rejonowego, powiększone o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego, a po dalszych siedmiu latach pracy - do wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego w drugiej stawce awansowej sędziego sądu rejonowego, powiększone o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego. §2. Do referendarzy sądowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 45 § 1, art. 47, art. 87-89, art. 92, art. 93 oraz art. 97 § 1 i 2. §3. Minister Sprawiedliwości może delegować referendarza sądowego, za jego zgodą, do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości. W okresie delegowania referendarz sądowy ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego na jego stanowisku oraz dodatku za długoletnią pracę. Przepisy art. 77 § 1 i 6 oraz art. 78 § 3 stosuje się odpowiednio. §4. Za naruszenie swoich obowiązków, w tym za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawa i uchybienie godności stanowiska, referendarz sądowy ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną. §5. Karami dyscyplinarnymi są: 1) nagana, 2) nagana z ostrzeżeniem, 3) nagana z obniżeniem wynagrodzenia zasadniczego o 10% na okres dwóch lat, 4) wydalenie z pracy. §6. W sprawach dyscyplinarnych referendarzy orzekają komisje dyscyplinarne. §7. Komisje dyscyplinarne powołują prezesi sądów okręgowych do rozpatrywania w pierwszej instancji spraw dyscyplinarnych referendarzy zatrudnionych w okręgu sądowym. §8. Minister Sprawiedliwości powołuje komisję dyscyplinarną do rozpatrywania spraw dyscyplinarnych referendarzy w drugiej instancji. §9. Do składu komisji dyscyplinarnych, o których mowa w § 6 i 7, powołuje się referendarzy. §10. Za przewinienia mniejszej wagi referendarz ponosi odpowiedzialność porządkową. Karą porządkową wymierzaną przez prezesa sądu rejonowego jest upomnienie. §11. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do odpowiedzialności dyscyplinarnej i porządkowej referendarzy stosuje się odpowiednio przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej i porządkowej urzędników państwowych mianowanych."}
{"id":"2001_1070_152","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 152. §1. Referendarze sądowi zatrudnieni w sądach rejonowych na obszarze tego samego sądu okręgowego co najmniej raz w roku odbywają zebranie referendarzy sądowych okręgu. §2. Zebranie referendarzy sądowych okręgu zajmuje stanowisko we wszystkich sprawach istotnych dla wykonywania zadań przez referendarzy sądowych, wybiera na okres kadencji przedstawiciela, reprezentuje referendarzy sądowych okręgu wobec organów sądu okręgowego. Przewodniczącym zebrania referendarzy sądowych okręgu jest referendarz sądowy najstarszy wiekiem. §3. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do referendarzy sądowych stosuje się odpowiednio przepisy o pracownikach sądów i prokuratury."}
{"id":"2001_1070_153","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 153. §1. Aplikantem referendarskim może być ten, kto spełnia warunki określone w art. 149 § 1 pkt 1-3. §2. Aplikanta referendarskiego mianuje i zwalnia prezes sądu okręgowego. §3. Wraz z mianowaniem prezes sądu okręgowego przydziela aplikanta referendarskiego do sądu rejonowego, w którym odbywać będzie aplikację. §4. Aplikanta referendarskiego zwalnia się jeżeli: 1) zrezygnował z odbywania aplikacji, 2) nie spełnia warunków przystąpienia do egzaminu referendarskiego, 3) uzyskał z egzaminu referendarskiego ocenę niedostateczną albo nie przystąpił do egzaminu w terminie i nie uzyskał zgody na jego zdawanie w terminie późniejszym. §5. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do aplikantów referendarskich stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o pracownikach sądów i prokuratury. §6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, organizację aplikacji referendarskiej, przebieg egzaminu, skład komisji egzaminacyjnej, sposób powoływania jej członków i postępowania komisji egzaminacyjnej, uwzględniając zakres wiedzy teoretycznej i praktyki niezbędnej do wykonywania obowiązków referendarza, pisemną i ustną formę egzaminu, dopuszczalność jednokrotnego poprawiania niepomyślnego egzaminu, istotną wagę przyczyn ustalania terminu późniejszego zdawania egzaminu, kwalifikacje członków komisji egzaminacyjnej oraz zasadę poprawności przebiegu i rzetelności ocen egzaminacyjnych. §7. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych, uwzględniając zakres i nakład ich pracy w trakcie egzaminu. Rozdział 3 Kuratorzy sądowi"}
{"id":"2001_1070_154","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 154. §1. Kuratorzy sądowi pełnią swoje czynności zawodowo (kuratorzy zawodowi) albo społecznie (kuratorzy społeczni). §2. Zasady organizacji służby kuratorskiej i wykonywania obowiązków przez kuratorów sądowych oraz status kuratorów sądowych określa odrębna ustawa. Rozdział 4 Asystenci sędziów"}
{"id":"2001_1070_155","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 155. §1. Asystent sędziego wykonuje samodzielnie czynności administracji sądowej oraz czynności przygotowania spraw sądowych do ich rozpoznania. §2. Na stanowisku asystenta sędziego może byś zatrudniony ten, kto: 1) jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce, 4) ukończył 24 lata, 5) przepracował rok na stanowisku praktykanta. §3. Przed zatrudnieniem asystenta sędziego prezes sądu zasięga informacji o kandydacie z Krajowego Rejestru Karnego. §4. Asystentowi sędziego przysługuje wynagrodzenie zasadnicze. Poza tym do asystentów sędziego stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz.U. Nr 162, poz. 1125). §5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i sposób wykonywania czynności przez asystentów sędziów mając na uwadze zasady sprawności, racjonalności, ekonomicznego i szybkiego działania, zapewniając rzetelne wykonywanie powierzonych zadań. §6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia asystentów sędziów uwzględniając poziom wynagrodzeń sędziów, referendarzy sądowych i urzędników sądowych oraz zasadę różnicowania wynagrodzenia asystentów sędziów w zależności od tego czy zatrudnieni są w sądzie rejonowym, okręgowym czy apelacyjnym. §7. Asystent sędziego po przepracowaniu sześciu lat na tym stanowisku może zgłosić prezesowi przełożonego sądu apelacyjnego zamiar przystąpienia do egzaminu sędziowskiego. W takim przypadku asystent sędziego dopuszczany jest do egzaminu sędziowskiego w najbliższym terminie przewidzianym dla aplikantów sądowych. Art. 140 § 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Urzędnicy i inni pracownicy sądowi"}
{"id":"2001_1070_156","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 156. Zasady zatrudniania urzędników i innych pracowników sądowych oraz ich obowiązki i prawa określają odrębne przepisy. Rozdział 6 Biegli sądowi i tłumacze przysięgli"}
{"id":"2001_1070_157","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 157. §1. Prezes sądu okręgowego ustanawia biegłych sądowych oraz tłumaczy przysięgłych i prowadzi ich listy. §2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb ustanawiania biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych, pełnienia przez nich czynności, zwalniania ich z funkcji oraz zasady i wysokość wynagrodzeń tłumaczy. W tym samym trybie Minister Sprawiedliwości może również określać zasady powoływania i działania zespołów biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych. Rozdział 7 Ławnicy"}
{"id":"2001_1070_158","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 158. §1. Ławnikiem może być wybrany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył 30 lat, 4) jest zatrudniony lub zamieszkuje w miejscu kandydowania co najmniej od roku, 5) nie przekroczył 65 lat. §2. Do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych ławnikiem powinna być wybrana osoba wykazująca szczególną znajomość spraw pracowniczych oraz celów ubezpieczenia i potrzeb osób ubezpieczonych."}
{"id":"2001_1070_159","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 159. §1. Ławnikami nie mogą być: 1) osoby zatrudnione w sądach powszechnych i innych sądach oraz w prokuraturze, 2) osoby wchodzące w skład organów, od których orzeczenia można żądać skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, 3) funkcjonariusze Policji oraz inne osoby zajmujące stanowiska związane ze ściganiem przestępstw i wykroczeń, 4) adwokaci i aplikanci adwokaccy, 5) radcy prawni i aplikanci radcowscy, 6) duchowni, 7) żołnierze w czynnej służbie wojskowej, 8) funkcjonariusze Służby Więziennej. §2. Nie można być ławnikiem jednocześnie w więcej niż jednym sądzie."}
{"id":"2001_1070_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. §1. Sąd okręgowy dzieli się na wydziały: 1) cywilny - do rozpoznawania w pierwszej instancji spraw cywilnych i rodzinnych oraz do rozpoznawania w drugiej instancji spraw cywilnych oraz spraw należących do właściwości sądów rodzinnych, z wyjątkiem spraw przeciwko nieletnim o popełnienie czynu karalnego, jeżeli wobec nieletniego zastosowano środek poprawczy lub gdy środek odwoławczy zawiera wniosek o orzeczenie środka poprawczego, 2) karny - do spraw z zakresu prawa karnego w pierwszej i drugiej instancji oraz do spraw rozpoznawanych w drugiej instancji przeciwko nieletnim o popełnienie czynu karalnego, jeżeli wobec nieletniego zastosowano środek poprawczy lub gdy środek odwoławczy zawiera wniosek o orzeczenie środka poprawczego, 3) penitencjarny i nadzoru nad wykonywaniem orzeczeń karnych - do spraw penitencjarnych i nadzoru nad sądowym postępowaniem wykonawczym w sprawach z zakresu prawa karnego, 4) pracy (sąd pracy) - do spraw z zakresu prawa pracy oraz wydział ubezpieczeń społecznych (sąd ubezpieczeń społecznych) - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, 5) gospodarczy (sąd gospodarczy) - do spraw gospodarczych. §2. W sądzie okręgowym, w którym wpływ spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych jest niewielki, zamiast odrębnych wydziałów pracy i ubezpieczeń społecznych tworzy się wydział pracy i ubezpieczeń społecznych (sąd pracy i ubezpieczeń społecznych). §3. Do orzekania w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w § 1 pkt 4 oraz w § 2, wyznacza się sędziów i ławników wykazujących szczególną znajomość problematyki spraw pracowniczych oraz celów ubezpieczenia i potrzeb osób ubezpieczonych. §4. Do orzekania w jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 5, wyznacza się sędziów wykazujących się szczególną znajomością problematyki gospodarczej. §5. W Sądzie Okręgowym w Warszawie działają ponadto jako wydziały: 1) odrębna jednostka organizacyjna do spraw z zakresu ochrony konkurencji, regulacji energetyki, telekomunikacji i transportu kolejowego (sąd antymonopolowy), 2) odrębna jednostka organizacyjna do spraw rejestrowych powierzonych temu sądowi na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1070_160","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 160. §1. Ławników do sądów okręgowych oraz do sądów rejonowych wybierają rady gmin, których obszar jest objęty właściwością tych sądów - w głosowaniu tajnym. §2. Wybory przygotowują gminy jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"2001_1070_161","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 161. §1. Liczbę ławników wybieranych przez poszczególne rady gmin do wszystkich sądów działających na obszarze właściwości sądu okręgowego, w tym także liczbę ławników do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, ustala kolegium sądu okręgowego; liczbę ławników do poszczególnych sądów rejonowych ustala się po zasięgnięciu opinii prezesów tych sądów. §2. Prezes sądu okręgowego podaje liczbę ławników do wiadomości poszczególnym radom gmin najpóźniej na trzydzieści dni przed upływem terminu zgłaszania kandydatów."}
{"id":"2001_1070_162","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 162. §1. Kandydatów na ławników zgłaszają radom gmin prezesi sądów, stowarzyszenia, organizacje i związki zawodowe, zarejestrowane na podstawie przepisów prawa, oraz co najmniej dwudziestu pięciu obywateli mających czynne prawo wyborcze, zamieszkujących stale na danym terenie, w terminie do dnia 31 lipca ostatniego roku kadencji, w trybie, który określi Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. §2. Kandydatów na ławników do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych zgłaszają w równej liczbie terenowe organy administracji rządowej, związki zawodowe oraz organizacje pracodawców. §3. O kandydatach na ławników rady gmin zasięgają informacji z Krajowego Rejestru Karnego oraz od właściwych organów Policji."}
{"id":"2001_1070_163","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 163. §1. Wybory ławników odbywają się najpóźniej w październiku roku kalendarzowego, w którym upływa kadencja dotychczasowych ławników. §2. Przed przystąpieniem do wyborów rada gminy powołuje zespół, który przedstawia radzie gminy na sesji swoją opinię o zgłoszonych kandydatach."}
{"id":"2001_1070_164","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 164. §1. Listę wybranych ławników wraz z dotyczącymi ich danymi rady gmin, które dokonały ich wyboru, przesyłają prezesom właściwych sądów, najpóźniej do końca listopada. Spośród ławników znajdujących się na tej liście rady gmin wskazują ławników wybranych do orzekania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, wymieniając oddzielnie ławników spośród kandydatów zgłoszonych przez terenowe organy administracji rządowej oraz przez związki zawodowe. §2. Prezes sądu wręcza ławnikom zawiadomienie o wyborze i odbiera od nich ślubowanie według roty ustalonej dla sędziów, z odpowiednią zmianą. §3. Po odebraniu ślubowania prezes sądu wpisuje ławnika na listę ławników, którzy mogą być wyznaczani do orzekania i wydaje mu legitymację."}
{"id":"2001_1070_165","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 165. §1. Kadencja ławników sądów okręgowych i rejonowych trwa cztery lata kalendarzowe następujące po roku, w którym dokonano wyborów, jednak mandat ławnika wybranego dodatkowo wygasa z upływem kadencji ogółu ławników. §2. Po upływie kadencji ławnik może brać udział jedynie w rozpoznawaniu sprawy rozpoczętej wcześniej z jego udziałem, do czasu jej zakończenia."}
{"id":"2001_1070_166","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 166. §1. Mandat ławnika wygasa w razie orzeczenia prawomocnym wyrokiem pozbawienia go praw publicznych. Wygaśnięcie mandatu z tego powodu stwierdza rada gminy, która wybrała ławnika. §2. Rada gminy, która wybrała ławnika, może go odwołać na wniosek prezesa właściwego sądu, w razie: 1) skazania go prawomocnym wyrokiem w przypadku innym niż określony w § 1, 2) niewykonywania obowiązków ławnika, 3) zachowania godzącego w powagę sądu, 4) niezdolności do wykonywania obowiązków ławnika. §3. Przed upływem kadencji mandat ławnika wygasa z dniem doręczenia mu zawiadomienia prezesa sądu o skreśleniu z listy ławników wskutek zrzeczenia się mandatu z ważnych przyczyn lub odwołania ławnika przez radę gminy."}
{"id":"2001_1070_167","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 167. §1. W czasie trwania kadencji nie powołuje się ławnika do pełnienia obowiązków w razie ujawnienia okoliczności, które nie pozwalały na jego wybór, oraz w razie wszczęcia postępowania karnego przeciwko ławnikowi, do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy. §2. W razie zniesienia sądu, ośrodka zamiejscowego lub wydziału zamiejscowego - ławnicy tych jednostek stają się ławnikami sądów, które przejmują kompetencje zniesionych jednostek."}
{"id":"2001_1070_168","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 168. W razie potrzeby, zwłaszcza z powodu zmniejszenia się w czasie kadencji liczby ławników, rada gminy na wniosek prezesa sądu okręgowego dokonuje uzupełnienia listy, wybierając nowych ławników w sposób określony w ustawie."}
{"id":"2001_1070_169","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 169. §1. W zakresie orzekania ławnicy są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom. §2. Ławnik nie może przewodniczyć na rozprawie i naradzie ani też wykonywać czynności sędziego poza rozprawą, chyba że ustawy stanowią inaczej."}
{"id":"2001_1070_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. §1. W trybie określonym w art. 13 § 3 Minister Sprawiedliwości może tworzyć poza siedzibą sądu okręgowego, a także znosić ośrodki zamiejscowe albo wydziały zamiejscowe sądów okręgowych. §2. Pracownicy zniesionego ośrodka zamiejscowego albo wydziału zamiejscowego przechodzą do odpowiedniego sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1070_170","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 170. §1. Ławnik może być wyznaczony do udziału w rozprawach do dwunastu dni w ciągu roku; liczba tych dni może być zwiększona przez prezesa sądu tylko z ważnych przyczyn, a zwłaszcza w przypadku konieczności zakończenia rozprawy z udziałem tego ławnika. §2. Do udziału w rozprawie w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych prezes sądu wyznacza jednego ławnika wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez terenowy organ administracji rządowej i jednego ławnika wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez związki zawodowe oraz organizacje pracodawców. §3. Wyznaczając ławnika do udziału w rozprawie, zawiadamia się o tym jednocześnie pracodawcę zatrudniającego ławnika."}
{"id":"2001_1070_171","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 171. §1. Prezes sądu może wyznaczyć ławnika dodatkowego do rozprawy, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że będzie ona trwać czas dłuższy. W razie potrzeby można wyznaczyć dwóch ławników dodatkowych; w takim razie należy wskazać kolejność, w której będą oni wstępować do udziału w naradzie i głosowaniu. §2. Ławnik dodatkowy bierze udział w naradzie i głosowaniu, jeżeli jeden z ławników nie może uczestniczyć w składzie sądu."}
{"id":"2001_1070_172","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 172. §1. Pracodawca zatrudniający ławnika jest obowiązany zwolnić go od pracy na czas pełnienia czynności w sądzie. §2. Za czas zwolnienia od pracy ławnik zachowuje prawo do świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia. §3. Ławnik, za czas zwolnienia od pracy, w związku z wykonywaniem czynności w sądzie otrzymuje równowartość utraconego wynagrodzenia za pracę w wysokości ustalanej jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. §4. Ławnik, który nie pozostaje w stosunku pracy, za czas wykonywania czynności w sądzie otrzymuje rekompensatę pieniężną. §5. Koszty wypłaty ławnikom równowartości utraconego wynagrodzenia oraz rekompensaty, o których mowa w § 3 i 4, ponosi Skarb Państwa. §6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość rekompensaty pieniężnej, o której mowa w § 4, uwzględniając poziom świadczeń przysługujących pracownikom delegowanym do pełnienia obowiązków poza stałym miejscem służbowym, 2) sposób dokumentowania wysokości utraconego przez ławnika wynagrodzenia, o którym mowa w § 5."}
{"id":"2001_1070_173","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 173. Ławnicy zamieszkali poza siedzibą sądu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów."}
{"id":"2001_1070_174","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 174. §1. Należności, o których mowa w art. 172 § 5 i art. 173, przyznaje prezes właściwego sądu. §2. Od decyzji prezesa sądu rejonowego przysługuje odwołanie do prezesa sądu okręgowego, a gdy decyzję w pierwszej instancji wydał prezes sądu okręgowego lub prezes sądu apelacyjnego - do Ministra Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1070_175","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 175. §1. Ławnicy każdego sądu wybierają ze swego grona radę ławniczą, jej przewodniczącego i zastępców. §2. Do zadań rady ławniczej należy w szczególności podnoszenie poziomu pracy ławników i ich reprezentowanie oraz pobudzanie działalności wychowawczej ławników w społeczeństwie. §3. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania rady ławniczej oraz jej organizację i sposób działania. Dział V Finansowanie działalności sądów powszechnych Rozdział 1 Budżet sądownictwa"}
{"id":"2001_1070_176","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 176. §1. Dochody i wydatki sądów powszechnych stanowią w budżecie państwa odrębną część, wyodrębnioną w projekcie ustawy budżetowej. §2. Finansowanie zadań sądów powszechnych wspierane jest ze środków specjalnych tworzonych na podstawie odrębnych ustaw."}
{"id":"2001_1070_177","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 177. §1. Dysponentem części budżetowej odpowiadającej sądom powszechnym jest Minister Sprawiedliwości. §2. Dyrektor sądu apelacyjnego wykonuje zadania i kompetencje dysponowania budżetem sądów na obszarze apelacji oraz sprawuje kontrolę gospodarki finansowej i gospodarowania mieniem Skarbu Państwa przez te sądy. §3. Dyrektorowi sądu apelacyjnego podlega Oddział Finansowo-Kontrolny, działający w sądzie apelacyjnym, służący wykonywaniu zadań dyrektora sądu apelacyjnego, określonych w § 2. §4. W zakresie, o którym mowa w § 2, dyrektor sądu apelacyjnego podlega bezpośrednio Ministrowi Sprawiedliwości, dyrektor sądu okręgowego podlega dyrektorowi sądu apelacyjnego, a kierownik finansowy sądu rejonowego podlega dyrektorowi danego sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1070_178","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 178. §1. Projekty planów finansowych oraz plany finansowe dla sądów w obszarze apelacji opracowują dyrektorzy sądów apelacyjnych na podstawie projektów przygotowanych przez dyrektorów sądów okręgowych, prezesów sądów rejonowych lub kierowników finansowych sądów rejonowych w razie ich powołania, według zasad określonych w przepisach o finansach publicznych. §2. Projekty, o których mowa w § 1, dyrektorzy sądów apelacyjnych przedkładają Krajowej Radzie Sądownictwa i Ministrowi Sprawiedliwości. §3. Krajowa Rada Sądownictwa w ciągu miesiąca od otrzymania projektu składa Ministrowi Sprawiedliwości wniosek o opracowanie projektu planu dochodów i wydatków sądów powszechnych wraz ze swymi uwagami i zastrzeżeniami. §4. Projekt planów dochodów i wydatków sądów powszechnych sporządzony w trybie określonym w przepisach § 1-3 Minister Sprawiedliwości przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych w celu włączenia tego projektu do projektu ustawy budżetowej, na zasadach określonych w art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499). Rozdział 2 Gospodarka finansowa sądów"}
{"id":"2001_1070_179","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 179. §1. Organami kierującymi gospodarką finansową sądów apelacyjnych i sądów okręgowych są dyrektorzy tych sądów, a w sądach rejonowych - prezesi tych sądów. §2. Jeżeli w sądzie rejonowym został powołany kierownik finansowy, odpowiada on za gospodarkę finansową danego sądu. §3. Działalność inwestycyjną sądów prowadzą, dla sądu apelacyjnego - dyrektor sądu apelacyjnego, a dla sądu okręgowego i sądów rejonowych działających w danym okręgu sądowym - dyrektor sądu okręgowego. §4. Dyrektor sądu apelacyjnego może przekazać wykonywanie zadań inwestycyjnych dyrektorowi jednego sądu okręgowego dla innego sądu okręgowego oraz sądów rejonowych działających w jego okręgu sądowym. §5. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów. Dział VI Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1070_18","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. §1. Sąd apelacyjny dzieli się na wydziały: 1) cywilny - do rozpoznawanych w drugiej instancji spraw z zakresu prawa cywilnego, gospodarczego oraz rodzinnego i opiekuńczego, 2) karny - do rozpoznawanych w drugiej instancji spraw z zakresu prawa karnego, 3) pracy i ubezpieczeń społecznych - do rozpoznawanych w drugiej instancji spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. §2. W Sądzie Apelacyjnym w Warszawie działa ponadto Wydział Lustracyjny."}
{"id":"2001_1070_180","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 180. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 49, poz. 508) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 461: a) po § 1 dodaje się § 1{1} w brzmieniu: \"§1{1}. Do właściwości sądów rejonowych, bez względu na wartość przedmiotu sporu, należą sprawy z zakresu prawa pracy o ustalenie istnienia stosunku pracy, o uznanie bezskuteczności wypowiedzenia stosunku pracy, o przywrócenie do pracy i przywrócenie poprzednich warunków pracy lub płacy oraz łącznie z nimi dochodzone roszczenia i o odszkodowanie w przypadku nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy wypowiedzenia oraz rozwiązania stosunku pracy, a także sprawy dotyczące kar porządkowych i świadectwa pracy oraz roszczenia z tym związane.\", b) po § 2{1} dodaje się § 2{2} w brzmieniu: \"§2{2}. W sprawach, w których nie można określić właściwości sądu według przepisów paragrafów poprzedzających jak również w sprawach, w których ubezpieczony zamieszkały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej otrzymuje świadczenie wypłacane przez wyznaczony przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyspecjalizowany oddział tego Zakładu albo Biuro Rent Zagranicznych, właściwy jest sąd, w którego okręgu ma siedzibę organ rentowy.\"; 2) art. 4778 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4778 . § 1. Do właściwości sądów okręgowych należą sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość sądów rejonowych. § 2. Do właściwości sądów rejonowych należą sprawy: 1) o zasiłek chorobowy, wyrównawczy, opiekuńczy, macierzyński, porodowy, wychowawczy, pogrzebowy i rodzinny, 2) o świadczenie rehabilitacyjne, 3) o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym, wypadku w drodze do pracy lub z pracy, wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, wypadku lub choroby zawodowej pozostającej w związku ze służbą wojskową, w Policji, w Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej i Służbie Celnej, 4) o ustalenie stopnia niepełnosprawności, 5) o prawo do świadczeń zdrowotnych z powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, 6) o świadczenie z tytułu funduszu alimentacyjnego.\"."}
{"id":"2001_1070_181","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 181. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 39, poz. 439, Nr 94, poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 65 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce,\"; 2) w art. 66 w ust. 2 w zdaniu pierwszym wyraz \"uniwersyteckie\" zastępuje się wyrazem \"wyższe\"."}
{"id":"2001_1070_182","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 182. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, 1996 r. Nr 106, poz. 496, 1997 r. Nr 75, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 545, Nr 94, poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce,\"; 2) w art. 25 w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyraz \"uniwersyteckie\" zastępuje się wyrazem \"wyższe\"."}
{"id":"2001_1070_183","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 183. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 63, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 508) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. Przy powołaniu sędzia Sądu Najwyższego składa ślubowanie wobec Prezydenta według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście jako sędzia Sądu Najwyższego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości\"; składając ślubowanie może dodać na końcu zwrot: \"Tak mi dopomóż Bóg\".\"; 2) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Sędzia Sądu Najwyższego przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia siedemdziesiątego roku życia. 2. Sędzia, o którym mowa w ust. 1, może przejść w stan spoczynku, na swój wniosek, po ukończeniu sześćdziesiątego piątego roku życia.\"; 3) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Prawomocne orzeczenie sądu dyscyplinarnego o złożeniu sędziego z urzędu oraz prawomocne orzeczenie przez sąd środka karnego pozbawienia praw publicznych lub zakazu zajmowania stanowiska sędziego pociąga za sobą z mocy prawa, utratę stanowiska sędziego Sądu Najwyższego; stosunek służbowy sędziego wygasa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 4) w art. 51: a) w ust. 1: - w pkt 3 wyrazy \"usunięcie z zajmowanego stanowiska\" zastępuje się wyrazami \"usunięcie z zajmowanej funkcji\", - w pkt 4 wyrazy \"wydalenie ze służby sędziowskiej\" zastępuje się wyrazami \"złożenie sędziego z urzędu\", b) w ust. 2 wyrazy \"usunięcia z zajmowanego stanowiska\" zastępuje się wyrazami \"usunięcia z zajmowanej funkcji\" a wyrazy \"utraconego stanowiska\" zastępuje się wyrazami \"utraconej funkcji\"; 5) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Sądami dyscyplinarnymi w sprawach dyscyplinarnych sędziów Sądu Najwyższego są: 1) w pierwszej instancji - Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów Sądu Najwyższego, 2) w drugiej instancji - Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów Sądu Najwyższego. 2. Do orzekania w sądzie dyscyplinarnym uprawnieni są wszyscy sędziowie Sądu Najwyższego z wyjątkiem Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesów Sądu Najwyższego oraz Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Najwyższego i jego zastępcy. 3. Skład sądu dyscyplinarnego wyznacza Kolegium Sądu Najwyższego w drodze losowania, z listy sędziów Sądu Najwyższego; składowi przewodniczy sędzia najstarszy służbą. 4. Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Najwyższego i jego zastępcę wybiera Kolegium Sądu Najwyższego na okres 4 lat.\"; 6) skreśla się art. 54; 7) w art. 62 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W sprawach określonych w art. 33 ust. 1, art. 39, art. 43, art. 45, art. 46 ust. 2-5 i art. 48 do sędziów Sądu Najwyższego Izby Wojskowej mają zastosowanie przepisy o służbie żołnierzy zawodowych oraz przepisy wojskowe.\"."}
{"id":"2001_1070_184","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 184. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 20, poz. 85 i z 1996 r. Nr 24, poz. 110) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rozpoznawanie spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych powierza się sądom pracy oraz sądom pracy i ubezpieczeń społecznych, o których mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"2001_1070_185","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 185. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016, Nr 162, poz. 1123 i 1125, z 1990 r. Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 553) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Kandydat na stanowisko prokuratora przedkłada informację z Krajowego Rejestru Karnego, dotyczącą jego osoby i zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków prokuratora. Wydanie zaświadczenia oraz badanie kandydatów na stanowiska prokuratorów odbywa się na zasadach dotyczących kandydatów na urząd sędziego.\"; 2) w art. 14: a) ust.1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prokuratorem może być powołany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce, 4) jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków prokuratora, 5) ukończył 26 lat, 6) złożył egzamin prokuratorski lub sędziowski, 7) pracował w charakterze asesora prokuratorskiego lub sądowego co najmniej rok albo odbył w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury okres służby przewidziany w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.\", b) w ust. 3 wyrazy \"w ust. 1 pkt 4-6\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 6 i 7\", c) w ust. 4 wyrazy \"w ust. 1 pkt 4 i 6\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 pkt 7\"; 3) w art. 16 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Stosunek służbowy prokuratora wygasa z dniem utraty przez niego obywatelstwa polskiego.\"; 4) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. 1. Przeniesienie prokuratora na inne miejsce służbowe może nastąpić tylko za jego zgodą. 2. Zgoda prokuratora na przeniesienie na inne miejsce służbowe nie jest wymagana w przypadkach: 1) zniesienia stanowiska wywołanego zmianą w organizacji prokuratury lub zniesienia danej jednostki organizacyjnej prokuratury albo przeniesienia jej siedziby, 2) przeniesienia w wyniku kary dyscyplinarnej. 3. Do przeniesienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 1.\"; 5) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art.17a. 1. Do budynków jednostek organizacyjnych prokuratury nie wolno wnosić broni ani amunicji a także materiałów wybuchowych i innych środków niebezpiecznych. Nie dotyczy to osób wykonujących w tych budynkach obowiązki służbowe wymagające posiadania broni. 2. Prokurator apelacyjny i odpowiednio prokurator okręgowy może zarządzić stosowanie środków zapewniających bezpieczeństwo w budynkach podlegających mu jednostek organizacyjnych prokuratury oraz zapobiegających naruszaniu zakazu, o którym mowa w ust. 1. W takim przypadku do ochrony tych budynków oraz osób w nich przebywających stosuje się przepisy o ochronie osób i mienia.\"; 6) w art. 44 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prokuratorowi ubiegającemu się o mandat posła albo senatora albo radnego udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej.\"; 7) w art. 45 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przy powołaniu prokurator składa ślubowanie wobec Prokuratora Generalnego według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku prokuratora służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa i strzec praworządności, obowiązki mojego urzędu wypełniać sumiennie, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości\"; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: \"Tak mi dopomóż Bóg\". Prokurator powołany na kolejne stanowisko prokuratorskie ślubowania nie składa.\"; 8) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art. 46a. 1. Prokurator otrzymuje legitymację służbową, wymieniającą zajmowane przez niego stanowisko służbowe. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do prokuratora w stanie spoczynku. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, wzór legitymacji służbowej prokuratora.\"; 9) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Prokurator nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia, z wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowodydaktycznym lub naukowym w łącznym wymiarze nieprzekraczającym pełnego wymiaru czasu pracy pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach, jeżeli wykonywanie tego zatrudnienia nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków prokuratora. 2. Prokuratorowi nie wolno także podejmować innego zajęcia ani sposobu zarobkowania, które by przeszkadzało w pełnieniu obowiązków prokuratora, mogło osłabiać zaufanie do jego bezstronności lub przynieść ujmę godności urzędu prokuratora. 3. Prokurator nie może: 1) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółki prawa handlowego, 2) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółdzielni, 3) być członkiem zarządu fundacji prowadzącej działalność gospodarczą, 4) posiadać w spółce prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziały przedstawiające więcej niż 10% kapitału zakładowego, 5) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem bądź pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. 4. O zamiarze podjęcia dodatkowego zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, a także o podjęciu innego zajęcia lub sposobu zarobkowania, prokurator prokuratury apelacyjnej oraz prokurator prokuratury okręgowej zawiadamia właściwego prokuratora apelacyjnego albo okręgowego, a prokuratorzy Prokuratury Krajowej, prokuratorzy apelacyjni i prokuratorzy okręgowi - Prokuratora Generalnego. Prokurator prokuratury rejonowej kieruje zawiadomienie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, do właściwego prokuratora okręgowego. 5. Właściwy prokurator apelacyjny albo okręgowy w stosunku do podległego mu prokuratora, a Prokurator Generalny w stosunku do prokuratora Prokuratury Krajowej, prokuratora apelacyjnego i prokuratora okręgowego wydaje decyzję o sprzeciwie wobec zamiaru podjęcia zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowodydaktycznym lub naukowym w szkole wyższej, jeżeli uzna, że będzie ono przeszkadzało w pełnieniu obowiązków prokuratora, oraz wobec podejmowania lub kontynuowania innego zajęcia, które przeszkadza w pełnieniu obowiązków prokuratora albo przynosi ujmę godności jego urzędu lub osłabia zaufanie do jego bezstronności. 6. Prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu kierują zawiadomienie, o którym mowa w ust. 4 zdanie pierwsze: 1) prokuratorzy oddziałowych komisji ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwanych dalej \"oddziałowymi komisjami\" - do Dyrektora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwanej dalej \"Główną Komisją\", 2) Dyrektor Głównej Komisji, prokuratorzy Głównej Komisji i naczelnicy oddziałowych komisji - do Prokuratora Generalnego. 7. Uprawnienia, o których mowa w ust. 5, służą: 1) Dyrektorowi Głównej Komisji - wobec prokuratorów oddziałowych komisji, 2) Prokuratorowi Generalnemu - wobec Dyrektora Głównej Komisji, prokuratorów Głównej Komisji i naczelników oddziałowych komisji.\"; 10) w art. 49a: a) w ust. 1 skreśla się zdanie ostatnie, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, prokuratorzy składają odpowiednio właściwemu prokuratorowi apelacyjnemu, wojskowemu prokuratorowi okręgowemu lub naczelnikowi oddziałowej komisji, który dokonuje analizy danych zawartych w oświadczeniach w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku. 3. Prokurator Krajowy, Naczelny Prokurator Wojskowy, Dyrektor Głównej Komisji, prokuratorzy Prokuratury Krajowej, prokuratorzy Naczelnej Prokuratury Wojskowej, prokuratorzy Głównej Komisji, prokuratorzy apelacyjni, wojskowi prokuratorzy okręgowi oraz naczelnicy oddziałowych komisji, oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składają Prokuratorowi Generalnemu, który dokonuje analizy danych zawartych w oświadczeniach w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku.\"; 11) art. 50-53 otrzymują brzmienie: \"Art. 50. 1. Prokurator Generalny może delegować prokuratora do innej jednostki organizacyjnej prokuratury, Ministerstwa Sprawie dliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, zgodnie z kwalifikacjami prokuratora. Delegowanie na okres dłuższy niż sześć miesięcy w ciągu roku może nastąpić tylko za zgodą prokuratora. 2. Delegowanie na okres do dwóch miesięcy w ciągu roku może zarządzić również prokurator apelacyjny i okręgowy. 3. Prokurator delegowany na podstawie ust. 1 na czas nieokreślony może być odwołany z delegowania, względnie z niego ustąpić, za trzymiesięcznym uprzedzeniem. 4. Prokurator delegowany do innej jednostki organizacyjnej prokuratury, z wyjątkiem Prokuratury Krajowej, po trzech miesiącach delegowania uzyskuje na pozostały okres delegacji prawo do wynagrodzenia zasadniczego w stawce podstawowej, przewidzianego dla prokuratora tej jednostki, chyba że przysługuje mu druga stawka awansowa na zajmowanym stanowisku. 5. Jeżeli delegowanie następuje do innej miejscowości niż miejscowość będąca siedzibą jednostki organizacyjnej prokuratury, w której prokurator pełni służbę, niebędącej miejscem jego stałego zamieszkania, prokuratorowi delegowanemu przysługuje prawo do nieodpłatnego zakwaterowania albo zwrot kosztów zamieszkania w miejscu delegowania oraz świadczenia dodatkowe, rekompensujące niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce pełnienia służby. 6. Prokuratorowi delegowanemu do Ministerstwa Sprawiedliwości mogą być powierzone obowiązki na stanowiskach urzędniczych, z wyłączeniem stanowiska dyrektora generalnego urzędu. 7. Prokurator delegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego mu na zajmowanym stanowisku prokuratorskim oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania prokurator otrzymuje dodatek funkcyjny określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 62 ust. 2. 8. Ponadto w okresie delegowania, ze względu na charakter pracy i zakres wykonywanych zadań, prokuratorowi może być przyznany przez Ministra Sprawiedliwości dodatek specjalny w kwocie nieprzekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. Dodatek przyznaje się na czas określony, a w indywidualnych wypadkach - także na czas nieokreślony. 9. W szczególnie uzasadnionych wypadkach dodatek, o którym mowa w ust. 8, może przekraczać wysokość określoną w tymże ustępie. 10. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady delegowania prokuratorów do Ministerstwa Sprawiedliwości oraz szczegółowe zasady dotyczące innych wypadków delegowania i zakres świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem prokuratorów poza stałe miejsce pełnienia służby, mając na względzie poziom świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym."}
{"id":"2001_1070_186","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 186. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950, z 1998 r. Nr 37, poz. 20, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 77, poz. 862 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15: a) w ust. 1 po wyrazach \"emeryturę lub rentę\" dodaje się wyrazy \"bądź uposażenie w stanie spoczynku albo uposażenie rodzinne\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3{1} w brzmieniu: \"3{1}. W razie zbiegu prawa do uposażenia w stanie spoczynku albo uposażenia rodzinnego z prawem do świadczeń o charakterze emerytalnym lub rentowym, ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 2) w art. 20: a) w ust. 2 po wyrazach emerytom, rencistom i inwalidom\" dodaje się wyrazy \"oraz osobom pobierającym uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne\", b) w ust. 3 po wyrazach \"emerytom i rencistom\" dodaje się wyrazy \"oraz osobom pobierającym uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne,\"; 3) w art. 20{1} w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) nie posiadają prawa do żadnych świadczeń rentowych lub emerytalnych, ani prawa do uposażenia w stanie spoczynku albo uposażenia rodzinnego,\"; 4) w art. 24 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Świadczenia oraz ryczałt, o których mowa w ust. 1, przysługujące osobom otrzymującym uposażenie w stanie spoczynku albo uposażenie rodzinne wypłacają, ze środków budżetu państwa, jednostki wypłacające te uposażenia. Jeżeli jednak osoby te są uprawnione także do pobierania świadczenia o charakterze rentowym, świadczenia, o których mowa w ust. 1, wypłaca właściwy organ rentowy.\"."}
{"id":"2001_1070_187","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 187. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216 i Nr 120, poz. 1268) w art. 11 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce,\"."}
{"id":"2001_1070_188","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 188. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 90, poz. 1008 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 508 i poz. 509) po art. 12c dodaje się art. 12d i 12e w brzmieniu: \"Art. 12d. 1. Sądem dyscyplinarnym w sprawach sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego jest Naczelny Sąd Administracyjny, który orzeka: 1) w pierwszej instancji - w składzie trzech sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, 2) w drugiej instancji - w składzie siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Do orzekania w sądzie dyscyplinarnym uprawnieni są wszyscy sędziowie Naczelnego Sądu Administracyjnego z wyjątkiem Prezesa i wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Rzecznika Dyscyplinarnego Naczelnego Sądu Administracyjnego i jego zastępcy. 3. Skład sądu dyscyplinarnego wyznacza Kolegium Sądu w drodze losowania, z listy sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, składowi orzekającemu przewodniczy sędzia najstarszy służbą. 4. Rzecznika Dyscyplinarnego i jego zastępców, spośród sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, wybiera Kolegium Sądu na okres 4 lat."}
{"id":"2001_1070_189","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 189. W ustawie z dnia 1 sierpnia 1997 r. - o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 dodaje się nowy ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Biurem Trybunału Konstytucyjnego kieruje szef, którego powołuje Zgromadzenie Ogólne Sędziów Trybunału Konstytucyjnego na wniosek Prezesa Trybunału. Do Szefa Biura Trybunału stosuje się przepisy ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 48, poz. 552) w zakresie dotyczącym sekretarza stanu.\"; 2) w art. 27: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \" , pytanie prawne\", b) w pkt 2 skreśla się wyrazy \" , pytaniem prawnym\", c) dodaje się nowy pkt 2a w brzmieniu: \"2a) sąd, który przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne, o ile zgłosił udział w postępowaniu wszczętym na skutek tego pytania prawnego i wyznaczył spośród sędziów tego sądu umocowanego przedstawiciela,\"."}
{"id":"2001_1070_19","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. §1. W zależności od potrzeb, w sądzie mogą być tworzone wydziały inne niż wymienione w art. 12-18, z uwzględnieniem rodzaju i liczby spraw wpływających do sądu, liczby sędziów i ilości sądów w obszarze właściwości, a także zapewnienia prawidłowego wykonywania czynności nadzorczych. §2. W przypadkach, o których mowa w § 1, wydziały tworzy i znosi Minister Sprawiedliwości w drodze zarządzenia."}
{"id":"2001_1070_190","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 190. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 117, poz. 753 i z 1999 r. Nr 75, poz. 853) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 skreśla się § 2; 2) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. § 1. Działalność sądów wojskowych jest finansowana z wyodrębnionych środków budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej. § 2. Minister Obrony Narodowej, jako dysponent części budżetowej, nie jest uprawniony do dokonywania przeniesień, o których mowa w art. 96 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497, Nr 46, poz. 499), jeżeli powodowałoby to zmniejszenie wydatków w rozdziale klasyfikacji wydatków dotyczących sądów wojskowych. § 3. Organami kierującymi gospodarką finansową sądów wojskowych są prezesi tych sądów. § 4. Projekty planów finansowych oraz plany finansowe dla sądów wojskowych opracowują prezesi tych sądów, według zasad określonych w odrębnych przepisach o finansach publicznych, które dyrektor departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, przedkłada Krajowej Radzie Sądownictwa, a ta na ich podstawie składa wniosek do Ministra Obrony Narodowej o opracowanie dochodów i wydatków sądów wojskowych. § 5. Organy wymienione w § 4, są związane założeniami, o których mowa w art. 82 ust. 1, ustawy o finansach publicznych. § 6. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady planowania i prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów wojskowych.\"; 3) w art. 5: a) w § 4 po wyrazach \"o którym mowa w § 2\" dodaje się wyrazy \"i 3\", b) § 6 otrzymuje brzmienie: \"§ 6. Sędziów na stanowiska służbowe w departamencie, o którym mowa w § 4, powołuje, spośród sędziów wojskowych sądów okręgowych, i odwołuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\"; 4) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. Osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa w linii prostej lub powinowactwa w linii prostej albo w stosunku przysposobienia, małżonkowie oraz rodzeństwo nie mogą być sędziami oraz asesorami sądowymi w tym samym sądzie.\"; 5) rozdział 2 otrzymuje tytuł \"Samorząd sędziowski i organy sądów\"; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Organem samorządu sędziowskiego jest Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych.\"; 7) w art. 10 w § 3 skreśla się pkt 4; 8) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. Organami sądów wojskowych są: 1) w wojskowych sądach okręgowych - prezes sądu oraz kolegium wojskowego sądu okręgowego, 2) w wojskowych sądach garnizonowych - prezes sądu.\"; 9) w art. 11 po § 4 dodaje się § 5-8 w brzmieniu: \"§ 5.Prezes sądu wojskowego i jego zastępca może być odwołany przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej w przypadku rażącego niewywiązywania się z obowiązków służbowych lub gdy dalsze pełnienie przez prezesa jego funkcji z innych powodów nie da się pogodzić z dobrem wymiaru sprawiedliwości. § 6. Odwołanie następuje po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa. Zamiar odwołania prezesa sądu wojskowego albo jego zastępcy, wraz z pisemnym uzasadnieniem, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa, w celu uzyskania opinii. § 7. Jeżeli Krajowa Rada Sądownictwa w terminie miesiąca, od przedstawienia zamiaru odwołania prezesa sądu wojskowego albo jego zastępcy, opinii nie wyda, uważa się, że opinia jest pozytywna. § 8. W razie złożenia przez prezesa sądu wojskowego albo jego zastępcy rezygnacji z pełnionej funkcji, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej odwołuje go bez zasięgnięcia opinii, o której mowa w § 6.\"; 10) w art. 13 w § 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) opiniowanie wniosków o przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe,\", b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) wypowiadanie się w przypadkach zachowań sędziów naruszających zasady etyki.\"; 11) w art. 15: a) w § 1 w zdaniu drugim na końcu skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy \"albo naruszające sprawność postępowania sądowego lub z innych powodów niecelowe.\", b) po § 3 dodaje się § 4 i 5 w brzmieniu: \"§ 4. Minister Sprawiedliwości może zwrócić prezesowi lub zastępcy prezesa sądu wojskowego pisemną uwagę, jeżeli stwierdzi uchybienia w zakresie kierowania sądem albo sprawowania przez prezesa przysługującego mu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów wojskowych. § 5. Uprawnienia określone w § 4, przysługują Ministrowi Obrony Narodowej odnośnie nadzoru w zakresie czynnej służby wojskowej żołnierzy pełniących służbę w sądach wojskowych.\"; 12) w art. 22 w § 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce,\", b) skreśla się pkt 4, c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) odbył co najmniej trzyletni staż na stanowisku asesora w sądzie wojskowym,\", d) w pkt 7 wyrazy \"26 lat\" zastępuje się wyrazami \"29lat\"; 13) w art. 23: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1.Sędziowie sądów wojskowych do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim są powoływani przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa.\", b) dodaje się § 1a i 1b w brzmieniu: \"§ 1a. Sędziowie sądów wojskowych są powoływani na stanowiska: 1) sędziego wojskowego sądu garnizonowego, 2) sędziego wojskowego sądu okręgowego. § 1b. Powołując do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wyznacza miejsce służbowe (siedzibę) sędziego.\", c) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§ 5.Kandydaci na stanowiska sędziów zgłaszają swoje kandydatury dyrektorowi departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4. Dyrektor, przed zgłoszeniem kandydatur Zgromadzeniu, ocenia kwalifikacje kandydatów, zasięga opinii właściwego kolegium i zawiadamia Ministra Sprawiedliwości oraz Ministra Obrony Narodowej, przekazując wypełnioną kartę zgłoszenia kandydata.\"; 14) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. § 1. Sędziowie zajmują stanowiska: 1) sędziego wojskowego sądu garnizonowego, 2) sędziego wojskowego sądu okręgowego, 3) sędziego departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, 4) sędziego w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego. § 2. Wyznaczenie na stanowisko, o którym mowa w § 1 pkt 4, określają odrębne przepisy. § 3. Objęcie stanowiska przez sędziego stwierdza Minister Obrony Narodowej.\"; 15) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. § 1. Sędziowie i ławnicy na rozprawach używają stroju urzędowego. Strojem urzędowym sędziego i ławnika na rozprawie sądowej jest toga, a sędziego przewodniczącego na rozprawie także nakładany na kołnierz togi łańcuch z wizerunkiem orła. § 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, określi, w drodze rozporządzenia, wzór stroju urzędowego sędziów i ławników, uwzględniając uroczysty charakter stroju, odpowiedni dla powagi sądu i tradycję utrwaloną w sądownictwie.\"; 16) w art. 26 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może delegować sędziego na okres nieprzekraczający trzech miesięcy w roku kalendarzowym, do pełnienia obowiązków sędziowskich lub wykonywania czynności administracyjnych w innym sądzie wojskowym lub w sądzie powszechnym albo w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4, a na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego lub Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego - także, odpowiednio, w Sądzie Najwyższym lub Naczelnym Sądzie Administracyjnym.\"; 17) w art. 28 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2.Oświadczenia, o których mowa w § 1, sędziowie składają prezesowi właściwego wojskowego sądu okręgowego, który dokonuje analizy zawartych w nich danych. Sędziowie zajmujący stanowiska służbowe w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4, oświadczenia składają Ministrowi Sprawiedliwości, który dokonuje analizy zawartych w nich danych.\"; 18) w art. 30 po § 5 dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§ 6.Zasady określone w § 1, stosuje się także odnośnie odpowiedzialności administracyjnej.\"; 19) art. 32-35 otrzymują brzmienie: \"Art. 32. § 1. Stosunek służbowy sędziego rozwiązuje się z mocy prawa, jeżeli sędzia zrzekł się urzędu lub ukończył 60 lat. Zrzeczenie się urzędu jest skuteczne po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia na ręce Ministra Sprawiedliwości oświadczenia, chyba że na wniosek sędziego Minister Sprawiedliwości określi inny termin. O rozwiązaniu stosunku służbowego sędziego z mocy prawa Minister Sprawiedliwości zawiadamia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Krajową Radę Sądownictwa, Ministra Obrony Narodowej i sędziego. § 2. Sędziego, który zrzekł się urzędu, wyznacza się za jego zgodą ponownie na stanowisko zajmowane poprzednio lub na stanowisko równorzędne poprzednio zajmowanemu, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych i istnieje taka możliwość. § 3. W przypadku nieskorzystania przez sędziego z przysługującego mu prawa, o którym mowa w § 2, zwalnia się go z zawodowej służby wojskowej, chociażby nie spełniał warunków określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. § 4. Sędzia, którego stosunek służbowy rozwiązał się z mocy prawa z powodu ukończenia 60 lat przechodzi w stan spoczynku, chyba że został powołany na urząd sędziego sądu powszechnego. § 5. W razie zbiegu prawa do uposażenia w stanie spoczynku z prawem do emerytury lub renty wojskowej, wypłaca się osobie uprawnionej wyłącznie świadczenie wyższe albo przez nią wybrane. § 6. Sędzia, którego stosunek służbowy rozwiązał się z mocy prawa, z powodu ukończenia 60 lat , na swój wniosek jest powoływany, w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia ............. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr ..., poz. ....), z zastrzeżeniem § 7 i 8, na urząd sędziego sądu powszechnego, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych i istnieje taka możliwość. § 7. W wypadku przewidzianym w § 6, Krajowa Rada Sądownictwa, z inicjatywy zainteresowanego, przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, bez zasięgania opinii właściwego zgromadzenia sędziów, wniosek o powołanie sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu powszechnego. § 8. Powołanie sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu powszechnego w trybie, o którym mowa w § 6 i 7, następuje odpowiednio: sędzia wojskowego sądu garnizonowego na stanowisko sędziego w sądzie rejonowym, a sędzia wojskowego sądu okręgowego na stanowisko sędziego w sądzie okręgowym. § 9. W razie odmowy przedstawienia Prezydentowi Rzeczpospolitej Polskiej wniosku, o którym mowa w § 7, zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego."}
{"id":"2001_1070_191","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 191. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 554) w art. 16 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-7 w brzmieniu: \"2. Komornik jest obowiązany do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku odrębnego oraz objętego małżeńską wspólnością majątkową. Oświadczenie to powinno zawierać w szczególności informacje o posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach prawa handlowego, a ponadto o nabytym przez tę osobę albo jej małżonka od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, gminy lub związku międzygminnego mieniu, które podlegało zbyciu w drodze przetargu. Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej oraz pełnienia funkcji w spółkach prawa handlowego lub spółdzielniach, z wyjątkiem funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej. 3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, komornicy składają właściwemu terytorialnie prezesowi sądu apelacyjnego. 4. Analizy danych zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2 i 3, dokonuje właściwe kolegium sądu apelacyjnego. 5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 i 3, składa się przed objęciem stanowiska, a następnie co roku do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, a także w dniu opuszczenia stanowiska komornika. 6. Informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym stanowią tajemnicę służbową, chyba że komornik, który złożył oświadczenie, wyraził pisemną zgodę na ich ujawnienie. W szczególnie uzasadnionych przypadkach podmiot uprawniony, zgodnie z ust. 2 lub 4, do odebrania oświadczenia może je ujawnić pomimo braku zgody składającego oświadczenie. Oświadczenie przechowuje się przez 6 lat. 7. Do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio formularz, określony przepisami o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.\"."}
{"id":"2001_1070_192","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 192. W ustawie z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 607) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie wydania decyzji stwierdzającej okoliczności powodujące utratę uprawnień, osoba pozbawiona prawa do stanu spoczynku lub uposażenia albo uposażenia rodzinnego nabywa prawo do emerytury lub renty, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. W takim wypadku od wynagrodzenia wypłaconego sędziemu lub prokuratorowi w okresie służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenie społeczne, przekazuje się składkę przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. Przepis art. 91 § 11 ustawy z dnia ....... - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr ..., poz. ...), stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"2001_1070_193","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 193. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497, Nr 46, poz. 499) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 67 w ust. 4 po wyrazach \"kierownicy organów wymienionych w art. 83 ust. 2\" dodaje się wyrazy \"a dla sądownictwa powszechnego Minister Sprawiedliwości\"; 2) w art. 83 w ust. 2 przed wyrazami \"Najwyższej Izby Kontroli\" dodaje się wyrazy \"sądownictwa powszechnego,\"; 3) w art. 105 w ust. 2 po wyrazach \"w art. 83 ust. 2\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"z wyjątkiem sądów powszechnych,\"."}
{"id":"2001_1070_194","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 194. W ustawie z dnia 3 grudnia 1998 r. o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, którzy w latach 1944-1989 sprzeniewierzyli się niezawisłości sędziowskiej (Dz.U. z 1999 r. Nr 1, poz. 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wobec sędziego, który w latach 1944-1989, orzekając w procesach będących formą represji za działalność niepodległościową, polityczną, obronę praw człowieka lub korzystanie z podstawowych praw człowieka, sprzeniewierzył się niezawisłości sędziowskiej, nie stosuje się, do dnia 31 grudnia 2002 r., przepisów o przedawnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym dotyczącym sędziów.\"."}
{"id":"2001_1070_195","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 195. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz.U. Nr 162, poz. 1125) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Dyrektora sądu apelacyjnego, dyrektora sądu okręgowego oraz kierownika finansowego sądu rejonowego zatrudnia się na podstawie powołania.\"; 2) skreśla się art. 13. Rozdział 2 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1070_196","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 196. Sądy utworzone na podstawie ustawy wymienionej w art. 211 są sądami powszechnymi w rozumieniu ustawy."}
{"id":"2001_1070_197","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 197. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy ośrodki zamiejscowe i wydziały zamiejscowe sądów okręgowych stają się, odpowiednio, ośrodkami zamiejscowymi albo wydziałami zamiejscowymi odpowiednich sądów okręgowych w rozumieniu ustawy."}
{"id":"2001_1070_198","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 198. §1. Z dniem wejścia w życie ustawy sędziowie sądów powszechnych otrzymują stawkę podstawową wynagrodzenia zasadniczego przysługującą na zajmowanym stanowisku oraz dodatek za długoletnią pracę, według zasad określonych w art. 91 § 7. §2. Z dniem 1 stycznia 2002 r. sędziowie, którzy przepracowali na zajmowanym stanowisku co najmniej siedem lat, otrzymują stawkę pierwszą awansową wynagrodzenia zasadniczego. §3. Z dniem 1 stycznia 2003 r. sędziowie, którzy przepracowali na danym stanowisku sędziowskim co najmniej czternaście lat, otrzymują drugą stawkę awansową wynagrodzenia zasadniczego. §4. Sędziemu, który na podstawie § 2, otrzymał stawkę pierwszą awansową wynagrodzenia zasadniczego, a z dniem 1 stycznia 2003 r. nie spełniał warunku, o którym mowa w § 3, do okresu wymaganego zgodnie z art. 91 § 4 dla uzyskania stawki drugiej awansowej wynagrodzenia zasadniczego, zalicza się pełny okres pracy powyżej 7 lat na zajmowanym stanowisku sędziowskim. §5. Przepisy § 1-3 stosuje się przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia sędziów sądów powszechnych dla potrzeb ustalania uposażenia sędziów sądów wojskowych według zasad określonych w art. 70 § 3 ustawy, o której mowa w art. 190 zdanie wstępne."}
{"id":"2001_1070_199","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 199. Sędziowie Sądu Najwyższego spełniający warunki do przejścia na emeryturę w dniu 30 czerwca 1990 r. na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, o Sądzie Najwyższym, o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, o Trybunale Konstytucyjnym, o ustroju sądów wojskowych i Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 73, poz. 436), nabyli prawo do uposażenia sędziów w stanie spoczynku obliczanego od wynagrodzenia przysługującego sędziom Sądu Najwyższego."}
{"id":"2001_1070_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. §1. Zadania z zakresu wymiaru sprawiedliwości wykonują sędziowie. §2. Zadania z zakresu ochrony prawnej w sądach rejonowych wykonują także referendarze sądowi. §3. Zadania, o których mowa w § 1 i 2, mogą wykonywać asesorzy sądowi, w zakresie udzielonego im upoważnienia."}
{"id":"2001_1070_20","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, w drodze rozporządzenia: 1) tworzy i znosi sądy oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości, 2) może przekazać jednemu sądowi okręgowemu rozpoznawanie spraw z zakresu prawa pracy lub ubezpieczeń społecznych z właściwości innego okręgu sądowego z obszaru tej samej apelacji, a jednemu sądowi rejonowemu rozpoznawanie spraw z zakresu prawa pracy z obszaru właściwości więcej niż jednego spośród sądów rejonowych działających w tym samym okręgu sądowym, 3) może przekazać jednemu sądowi okręgowemu rozpoznawanie spraw gospodarczych z innego okręgu sądowego z obszaru tej samej apelacji oraz utworzyć odrębne jednostki organizacyjne do spraw gospodarczych (sądy gospodarcze) w innych sądach rejonowych niż określone w art. 12 § 3, 4) może przekazać jednemu sądowi rejonowemu rozpoznawanie spraw należących do kompetencji wydziału rodzinnego i nieletnich w zakresie właściwości więcej niż jednego spośród sądów rejonowych działających w tym samym okręgu sądowym, 5) może przekazać jednemu sądowi rejonowemu - sądowi gospodarczemu, w którym został utworzony wydział dla spraw upadłościowych i układowych, rozpoznawanie tych spraw, należących do właściwości innych sądów rejonowych - sądów gospodarczych, działających w tym samym okręgu sądowym, 6) może powierzyć, kierując się ilością spraw wpływających do sądów rejestrowych oraz względami ekonomii postępowania rejestrowego: a) prowadzenie rejestrów, przekazanych ustawami do właściwych sądów rejonowych, jednemu z nich dla dwu lub więcej tych sądów, b) prowadzenie Krajowego Rejestru Sądowego jednemu z sądów rejonowych (sądów gospodarczych) dla obszaru właściwości dwu lub więcej tych sądów lub części obszarów ich właściwości. Rozdział 3 Organy sądów"}
{"id":"2001_1070_200","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 200. §1. Sędziów, którzy przed dniem 1 stycznia 1998 r. przeszli na emerytury lub renty i nabyli prawo do uposażenia, uważa się za sędziów w stanie spoczynku w rozumieniu ustawy, chyba że utracili uprawnienie do tego uposażenia. §2. Uposażenia sędziów w stanie spoczynku z dniem wejścia w życie ustawy ustala się w wysokości 75% sumy wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat, jakie otrzymywałby sędzia w chwili przejścia na emeryturę lub rentę albo w stan spoczynku, przy zastosowaniu zasad określonych w art. 198 § 1. §3. Przepisy art. 100 § 2-8 niniejszej ustawy mają zastosowanie do byłych sędziów, którzy nabyli prawo do emerytury lub renty przed dniem 1 stycznia 1998 r., jeżeli prawo to nabyli zajmując stanowisko sędziego. Przy ustalaniu wysokości uposażenia uwzględnia się wynagrodzenie zasadnicze wraz z dodatkiem za wysługę lat, które pobierałby sędzia w dniu 1 stycznia 1998 r., z zastosowaniem przepisu § 2. §4. Uposażenia rodzinne po zmarłych sędziach albo sędziach w stanie spoczynku, do których prawo powstało po dniu 1 stycznia 1999 r., z dniem wejścia w życie ustawy podwyższa się, przy zastosowaniu zasad określonych w art. 102."}
{"id":"2001_1070_201","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 201. §1. Kadencje prezesów i wiceprezesów sądów okręgowych oraz apelacyjnych, rozpoczęte przed dniem wejścia w życie ustawy, wynoszą sześć lat i liczą się od ich rozpoczęcia, chyba że w ciągu sześciu tygodni po upływie okresu, na który zostali powołani do pełnienia funkcji, właściwe zgromadzenie sędziów wyrazi sprzeciw. Kadencje prezesów i wiceprezesów, którzy pełnią jedną z tych funkcji kolejno po raz drugi, kończą się z upływem okresu, na który zostali powołani. §2. W ciągu trzech miesięcy od wejścia w życie ustawy zgromadzenia ogólne sędziów dostosują swój skład do stanu zgodnego z ustawą. Kadencje zgromadzeń ogólnych sędziów trwają do końca kadencji prezesów sądów. §3. W ciągu miesiąca od rozpoczęcia nowej kadencji zgromadzeń ogólnych sędziów zostaną przeprowadzone wybory członków kolegiów sądów, zgodnie z ustawą. §4. Do aplikacji sądowej oraz do aplikacji w sądzie wojskowym i do asesury oraz do asesury w sądzie wojskowym rozpoczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Asesorzy sądowi i asesorzy sądów wojskowych, mianowani przed dniem wejścia w życie ustawy mogą być asesorami przez okres przekraczający trzy lata, do ukończenia wieku wymaganego do powołania na stanowisko sędziego sądu rejonowego albo sędziego sądu wojskowego."}
{"id":"2001_1070_202","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 202. §1. W okresie do dnia 31 grudnia 2003 r. na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany ten, kto spełnia wymagania określone w art. 61, z tym że wymagany wiek wynosi ukończone 28 lat, a wymagany okres pracy w charakterze asesora sądowego i prokuratorskiego wynosi dwa lata. §2. W okresie, o którym mowa w § 1, na stanowisko sędziego sądu wojskowego może być powołany ten, kto spełnia warunki określone w art. 22 ustawy wymienionej w art. 190, z tym że wymagany wiek wynosi ukończone 28 lat, a wymagany staż na stanowisku asesora wynosi dwa lata."}
{"id":"2001_1070_203","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 203. §1. Dyrektorzy, o których mowa w art. 21 § 2, zostaną zatrudnieni z dniem 1 stycznia 2002 r. §2. Do czasu zatrudnienia dyrektorów sądów apelacyjnych, okręgowych lub kierowników oddziałów finansowych sądów rejonowych ich obowiązki wykonują odpowiednio prezesi sądów apelacyjnych, okręgowych lub rejonowych."}
{"id":"2001_1070_204","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 204. §1. W sprawach przewinień dyscyplinarnych sędziów popełnionych przed wejściem w życie ustawy stosuje się przepisy tej ustawy z wyjątkiem art. 108, z zastrzeżeniem § 2-5. §2. Sąd Dyscyplinarny i Wyższy Sąd Dyscyplinarny powołane na podstawie przepisów dotychczasowych działają do zakończenia postępowania w sprawach, o których mowa w § 3 i 4. §3. Do spraw należących do właściwości sądów dyscyplinarnych niezakończonych w pierwszej instancji do dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. §4. W sprawach, o których mowa w § 2, w których zostały wniesione środki odwoławcze orzeka w drugiej instancji Wyższy Sąd Dyscyplinarny, według przepisów dotychczasowych. §5. W razie uchylenia orzeczenia przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, stosuje się przepisy ustawy. §6. Akta spraw dyscyplinarnych prowadzonych na podstawie dotychczasowych przepisów przechowuje Sąd Najwyższy. §7. Przepisy § 1-6 stosuje się również w sprawach przewinień dyscyplinarnych sędziów sądów wojskowych."}
{"id":"2001_1070_205","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 205. Referendarze sądowi do dnia 31 grudnia 2001 r. zachowują wynagrodzenie ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_1070_206","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 206. §1. Z dniem wejścia w życie ustawy prokuratorzy powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury otrzymują stawkę podstawową wynagrodzenia zasadniczego przysługującą na zajmowanym stanowisku oraz dodatek za długoletnią pracę według zasad określonych w art. 62 ust. 1g ustawy, o której mowa w art. 185 zdanie wstępne. §2. Z dniem 1 stycznia 2002 r. prokuratorzy, którzy przepracowali na zajmowanym stanowisku co najmniej siedem lat, otrzymują stawkę pierwszą awansową wynagrodzenia zasadniczego. §3. Z dniem 1 stycznia 2003 r. prokuratorzy, którzy przepracowali na danym stanowisku prokuratorskim co najmniej czternaście lat, otrzymują drugą stawkę awansową wynagrodzenia zasadniczego. §4. Prokuratorowi, który na podstawie § 2 otrzymał stawkę pierwszą awansową wynagrodzenia zasadniczego, a z dniem 1 stycznia 2003 r. nie spełniał warunku, o którym mowa w § 3, do okresu wymaganego zgodnie z art. 62 ust. 1d ustawy, o której mowa w art. 185 zdanie wstępne, dla uzyskania stawki drugiej awansowej wynagrodzenia zasadniczego, zalicza się pełny okres pracy powyżej siedmiu lat na zajmowanym stanowisku prokuratorskim. §5. Przepisy § 1-3 stosuje się przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury dla potrzeb ustalania uposażenia prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury według zasad określonych w art. 116 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 185 zdanie wstępne. §6. Przepisy art. 200 stosuje się odpowiednio do prokuratorów, byłych prokuratorów, uposażenia prokuratorów w stanie spoczynku i do uposażenia rodzinnego po zmarłych prokuratorach albo prokuratorach w stanie spoczynku. §7. Przepis art. 201 § 4 stosuje się do aplikacji prokuratorskiej oraz do asesury prokuratorskiej."}
{"id":"2001_1070_207","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 207. §1. Sędziowie, którzy na podstawie dotychczasowych przepisów uzyskali zgodę Krajowej Rady Sądownictwa na dalsze zajmowanie stanowiska pomimo ukończenia 65 roku życia, przechodzą w stan spoczynku z upływem okresu, na który Krajowa Rada Sądownictwa wyraziła zgodę. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do prokuratorów, którzy uzyskali zgodę Prokuratora Generalnego na dalsze zajmowanie stanowiska. §3. W sprawach dotyczących wyrażenia zgody, o której mowa w § 1 i 2 niezakończonych w chwili wejścia w życie ustawy, przepis art. 69 § 3 zdanie drugie stosuje się."}
{"id":"2001_1070_208","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 208. §1. Do czasu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 154 § 2, do kuratorów sądowych stosuje się przepisy § 2-10. §2. Kuratorem zawodowym może być mianowany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie, korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) nie był skazany za przestępstwo, 3) nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej, 4) ukończył 24 lata, 5) ukończył wyższe studia prawnicze, pedagogiczne, psychologiczne, socjologiczne lub z zakresu resocjalizacji, albo ma wykształcenie średnie i wykonywał zawodowo lub społecznie obowiązki z zakresu profilaktyki, resocjalizacji lub wychowania, 6) odbył roczny staż kuratorski, 7) złożył egzamin kuratorski. §3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Minister Sprawiedliwości, na wniosek prezesa sądu okręgowego, może zwolnić kandydata do mianowania kuratorem zawodowym od obowiązku odbycia stażu i złożenia egzaminu, a także uznać za wystarczające ukończenie przez kandydata innych studiów wyższych niż wymienione w § 2 pkt 5, jeżeli ich zakres obejmuje wiedzę przydatną do wykonywania funkcji kuratora zawodowego. §4. Kuratora zawodowego mianuje i zwalnia prezes sądu okręgowego. §5. Do kuratorów zawodowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 89, 92 i 93. §6. Wynagrodzenie zasadnicze kuratorów zawodowych stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska, wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. §7. W sprawach nieuregulowanych, do kuratorów zawodowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o pracownikach sądów i prokuratury. §8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia kuratorów zawodowych uwzględniając rangę zawodu i zakres obowiązków pracowniczych oraz poziom wynagrodzeń pracowników sądowych. §9. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe obowiązki i prawa oraz organizację pracy kuratorów zawodowych w sądzie, 2) zakres egzaminu, skład komisji egzaminacyjnej, sposób powoływania jej członków i postępowania komisji egzaminacyjnej, uwzględniając zakres odbytej praktyki, pisemną i ustną formę egzaminu, istotną wagę przyczyn ustalania terminu późniejszego zdawania egzaminu, kwalifikacje członków komisji egzaminacyjnej, zasadę poprawności przebiegu i rzetelności ocen egzaminacyjnych, 3) tryb powoływania i odwoływania kuratorów społecznych oraz szczegółowy zakres ich obowiązków i praw, uwzględniając społeczny charakter wykonywanej funkcji oraz prawo do ekwiwalentu za wydatki ponoszone przy jej wykonywaniu. §10. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej, o których mowa w § 9 pkt 2, uwzględniając zakres i nakład pracy członków komisji egzaminacyjnej w trakcie egzaminu."}
{"id":"2001_1070_209","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 209. §1. W zakresie planowania i uchwalania budżetu państwa na 2002 r. nie stosuje się przepisów art. 178. §2. Projekt planu dochodów i wydatków sądów powszechnych na rok 2002 jako odrębną część w budżecie państwa opracowuje Minister Sprawiedliwości na zasadach dotychczasowych, i po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, przekazuje tak sporządzony projekt ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych w trybie określonym w art. 178 § 4."}
{"id":"2001_1070_21","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. §1. Organami sądów są: 1) w sądzie rejonowym - prezes sądu, 2) w sądzie okręgowym - prezes sądu oraz kolegium sądu okręgowego, 3) w sądzie apelacyjnym - prezes sądu oraz kolegium sądu apelacyjnego. §2. W zakresie finansowym i gospodarczym organem sądu apelacyjnego oraz sądu okręgowego jest dyrektor danego sądu, a w sądzie rejonowym, w razie powołania, kierownik finansowy sądu. §3. Dyrektor sądu oraz kierownik finansowy sądu podlega służbowo prezesowi sądu, z zastrzeżeniem art. 177 § 4."}
{"id":"2001_1070_210","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 210. Do dnia 1 stycznia 2003 r. sądom grodzkim powierza się również rozpoznawanie spraw o przestępstwa określone w art. 178a Kodeksu karnego."}
{"id":"2001_1070_211","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 211. §1. Traci moc ustawa z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125, z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 50, poz. 580, Nr 56, poz. 678, Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314 i 1319). §2. Zachowują moc akty prawne wydane w celu wykonania ustawy, o której mowa w § 1, o ile nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"2001_1070_212","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 212. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r., z wyjątkiem: 1) art. 91 § 2-4, art. 151 § 1, art. 176, art. 178, art. 193, art. 195 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) art. 13 § 2 pkt 4, art. 177 oraz art. 179 § 1-4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_1070_22","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. §1. Prezes sądu: 1) kieruje sądem i reprezentuje go na zewnątrz, z wyjątkiem spraw należących do dyrektora sądu lub kierownika finansowego sądu, 2) pełni czynności z zakresu administracji sądowej, 3) pełni inne czynności przewidziane w ustawie oraz w odrębnych przepisach, 4) jest zwierzchnikiem służbowym sędziów danego sądu, 5) powierza sędziom pełnienie funkcji i zwalnia z ich pełnienia, po zasięgnięciu wymaganych opinii, z zastrzeżeniem art. 11 § 3. §2. Prezes sądu w zakresie administracji sądowej podlega Ministrowi Sprawiedliwości oraz prezesowi sądu przełożonego. §3. Prezes sądu okręgowego wykonuje czynności administracji sądowej w stosunku do sądów rejonowych na obszarze właściwości sądu okręgowego oraz sprawuje nadzór nad działalnością tych sądów. §4. Prezes sądu apelacyjnego sprawuje nadzór nad działalnością administracyjną sądów okręgowych na obszarze właściwości sądu apelacyjnego. Prezes sądu apelacyjnego w uzasadnionych wypadkach lub na wniosek prezesa sądu okręgowego może również podjąć czynności z zakresu nadzoru nad działalnością sądów rejonowych na obszarze apelacji. §5. Prezesa sądu zastępuje wiceprezes, a w razie jego nieobecności, wyznaczony sędzia."}
{"id":"2001_1070_23","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. §1. Prezesa sądu apelacyjnego powołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu apelacyjnego bądź Sądu Najwyższego, po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji. §2. Minister Sprawiedliwości przedstawia zgromadzeniu ogólnemu kandydata na prezesa, w celu wydania opinii. §3. Jeżeli opinia nie zostanie wydana w terminie dwóch miesięcy od przedstawienia kandydata właściwemu zgromadzeniu ogólnemu, Minister Sprawiedliwości może powołać prezesa sądu apelacyjnego bez opinii. §4. W razie wydania przez zgromadzenie ogólne negatywnej opinii o kandydacie, Minister Sprawiedliwości może go powołać po uzyskaniu pozytywnej opinii Krajowej Rady Sądownictwa. Negatywna opinia Krajowej Rady Sądownictwa jest dla Ministra Sprawiedliwości wiążąca. §5. Jeżeli Krajowa Rada Sądownictwa w terminie miesiąca od przedstawienia przez Ministra Sprawiedliwości zamiaru powołania prezesa, mimo negatywnej opinii zgromadzenia ogólnego nie wyda opinii, uważa się że opinia jest pozytywna. §6. Wiceprezesa sądu apelacyjnego powołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu apelacyjnego, na wniosek prezesa danego sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii kolegium tego sądu. §7. Liczbę wiceprezesów sądu apelacyjnego ustala Minister Sprawiedliwości na wniosek prezesa tego sądu."}
{"id":"2001_1070_24","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. §1. Prezesa sądu okręgowego powołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu okręgowego albo sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego sędziów okręgu i opinii prezesa przełożonego sądu apelacyjnego. §2. Do powołania prezesa sądu okręgowego stosuje się przepisy art. 23 § 2-5. §3. Wiceprezesa sądu okręgowego powołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu okręgowego albo sądu apelacyjnego, na wniosek prezesa danego sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kolegium tego sądu i opinii prezesa przełożonego sądu apelacyjnego. §4. Liczbę wiceprezesów sądu okręgowego ustala Minister Sprawiedliwości na wniosek prezesa tego sądu, po zasięgnięciu opinii prezesa przełożonego sądu apelacyjnego."}
{"id":"2001_1070_25","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. §1. Prezesa sądu rejonowego powołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu rejonowego albo sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kolegium przełożonego sądu okręgowego i prezesa przełożonego sądu okręgowego. §2. Do powołania prezesa sądu rejonowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 23 § 2-5, z tym że termin do wydania opinii przez kolegium wynosi jeden miesiąc. §3. Wiceprezesa sądu rejonowego powołuje Minister Sprawiedliwości spośród sędziów sądu rejonowego albo sądu okręgowego na wniosek prezesa danego sądu rejonowego, po zasięgnięciu opinii kolegium przełożonego sądu okręgowego i prezesa przełożonego sądu okręgowego. §4. Liczbę wiceprezesów sądu rejonowego, na wniosek prezesa danego sądu ustala prezes przełożonego sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1070_26","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. §1. Prezes i wiceprezes sądu apelacyjnego oraz sądu okręgowego są powoływani na okres sześciu lat i nie mogą być, bezpośrednio po zakończeniu kadencji, ponownie powołani do pełnienia tej samej funkcji. §2. Prezes i wiceprezes sądu rejonowego są powoływani na okres czterech lat."}
{"id":"2001_1070_27","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. §1. Prezes i wiceprezes sądu może być odwołany przez Ministra Sprawiedliwości w toku kadencji w przypadku rażącego niewywiązywania się z obowiązków służbowych lub gdy dalsze pełnienie przez prezesa jego funkcji z innych powodów nie da się pogodzić z dobrem wymiaru sprawiedliwości. §2. Odwołanie prezesa albo wiceprezesa sądu następuje po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa. Zamiar odwołania, wraz z pisemnym uzasadnieniem, Minister Sprawiedliwości przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa w celu uzyskania opinii. §3. Jeżeli Krajowa Rada Sądownictwa w terminie miesiąca, od przedstawienia zamiaru odwołania prezesa albo wiceprezesa, opinii nie wyda, uważa się że opinia jest pozytywna. §4. W razie złożenia przez prezesa albo wiceprezesa sądu, w trakcie kadencji, rezygnacji z pełnionej funkcji, Minister Sprawiedliwości odwołuje go bez zasięgnięcia opinii, o której mowa w § 2."}
{"id":"2001_1070_28","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. §1. Kolegium sądu apelacyjnego składa się z trzech do pięciu członków, wybieranych przez zgromadzenie ogólne sędziów apelacji spośród sędziów sądu apelacyjnego, a także z prezesa i wiceprezesów sądu apelacyjnego. Liczbę członków kolegium pochodzących z wyboru ustala zgromadzenie ogólne sędziów apelacji. §2. Przewodniczącym kolegium sądu apelacyjnego jest prezes sądu apelacyjnego, a w razie jego nieobecności - najstarszy służbą wiceprezes tego sądu. §3. Kadencja kolegium sądu apelacyjnego trwa dwa lata. §4. Do podjęcia uchwał jest wymagana obecność co najmniej dwóch trzecich składu kolegium sądu apelacyjnego. Uchwały zapadają większością głosów, a w razie równej liczby głosów przesądza głos przewodniczącego. §5. Kolegium sądu apelacyjnego zbiera się w zależności od potrzeb, co najmniej jednak raz na kwartał. Posiedzenia kolegium zwołuje prezes sądu apelacyjnego z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków kolegium. §6. W posiedzeniach kolegium uczestniczy z głosem doradczym dyrektor sądu apelacyjnego w przypadku, o którym mowa w art. 29 § 1 pkt 9."}
{"id":"2001_1070_29","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. §1. Kolegium sądu apelacyjnego realizuje zadania określone w ustawie, a w szczególności: 1) na wniosek prezesa sądu apelacyjnego ustala podział czynności w sądzie apelacyjnym, określa zasady zastępstw sędziów, a także zasady przydziału spraw poszczególnym sędziom, chyba że ustawa stanowi inaczej, 2) przedstawia zgromadzeniu ogólnemu sędziów apelacji opinię o kandydatach na stanowiska sędziów, 3) wyraża opinię o kandydacie na wiceprezesa sądu apelacyjnego, 4) wyraża opinię o kandydatach do pełnienia w sądzie apelacyjnym funkcji przewodniczących wydziałów, wizytatorów, kierownika szkolenia oraz funkcji albo stanowiska rzecznika prasowego, 5) rozpatruje wnioski wynikające z wizytacji i lustracji sądów, 6) rozpatruje odwołania od rozstrzygnięcia prezesa sądu apelacyjnego, odmawiającego zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia przez sędziego, 7) wybiera zastępcę rzecznika dyscyplinarnego, 8) wyraża opinię w innych sprawach osobowych dotyczących sędziów, 9) wyraża opinię o projekcie planu finansowego, o którym mowa w art. 178 § 1, 10) wyraża opinię w innych sprawach przedstawionych przez prezesa sądu apelacyjnego, Krajową Radę Sądownictwa oraz Ministra Sprawiedliwości, 11) wyraża zgodę na delegowanie sędziego sądu okręgowego przez prezesa sądu apelacyjnego, 12) wypowiada się w przypadkach zachowań sędzów naruszających zasady etyki. §2. Podział czynności na następny rok kalendarzowy ustala kolegium sądu apelacyjnego najpóźniej w listopadzie każdego roku, opierając się na projekcie przedstawionym przez prezesa tego sądu."}
{"id":"2001_1070_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Sędziowie tworzą samorząd sędziowski. Organami samorządu sędziowskiego są: zgromadzenie ogólne sędziów okręgu oraz zgromadzenie ogólne sędziów apelacji."}
{"id":"2001_1070_30","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. §1. Kolegium sądu okręgowego składa się z czterech do ośmiu członków wybieranych przez zgromadzenie ogólne sędziów okręgu spośród jego członków, w tym w połowie spośród sędziów sądu okręgowego, a ponadto z prezesa i wiceprezesów sądu okręgowego. §2. Do kolegium sądu okręgowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 28 § 26."}
{"id":"2001_1070_31","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. §1. Kolegium sądu okręgowego realizuje zadania określone w ustawie, a w szczególności: 1) na wniosek prezesa sądu okręgowego ustala podział czynności w sądzie, określa zasady zastępstw sędziów i referendarzy sądowych, a także zasady przydziału spraw poszczególnym sędziom oraz referendarzom sądowym, chyba że ustawa stanowi inaczej, 2) przedstawia zgromadzeniu ogólnemu sędziów okręgu opinię o kandydatach na stanowiska sędziów sądów rejonowych i okręgowych, 3) wyraża opinię o kandydatach na wiceprezesa sądu okręgowego oraz prezesów i wiceprezesów sądów rejonowych, 4) wyraża opinię o kandydatach do pełnienia w sądzie okręgowym funkcji przewodniczących wydziałów, wizytatorów, kierownika szkolenia oraz funkcji albo stanowiska rzecznika prasowego, a także funkcji przewodniczących wydziałów w sądach rejonowych i wyraża opinię w sprawie zwolnienia z pełnienia tych funkcji, 5) rozpatruje wnioski wynikające z wizytacji i lustracji sądów, 6) rozpatruje odwołania od rozstrzygnięcia prezesa sądu okręgowego, odmawiającego zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia przez sędziego, 7) wybiera zastępcę rzecznika dyscyplinarnego. 8) wyraża opinię o projektach planów finansowych, o których mowa w art. 178 § 1, 9) wyraża opinię w sprawach przedstawionych przez prezesa sądu okręgowego, prezesa sądu apelacyjnego, Krajową Radę Sądownictwa oraz Ministra Sprawiedliwości, 10) wyraża opinię o kandydacie na stanowisko asesora sądowego oraz wyraża zgodę na powierzenie asesorowi sądowemu pełnienia czynności sędziowskich w sądzie rejonowym, 11) wyraża zgodę na delegowanie sędziego sądu rejonowego albo sędziego sądu okręgowego przez prezesa sądu okręgowego, 12) wypowiada się w przypadkach zachowań sędziów naruszających zasady etyki. §2. W sprawach istotnych dla danego sądu rejonowego kolegium sądu okręgowego może zasięgnąć opinii sędziów tego sądu, wyrażonej na zebraniu sędziów. §3. Podział czynności na następny rok kalendarzowy ustala kolegium sądu okręgowego najpóźniej w listopadzie każdego roku, opierając się na projekcie przedstawionym przez prezesa sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii prezesów sądów rejonowych co do podziału czynności w tych sądach."}
{"id":"2001_1070_32","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. §1. Dyrektora sądu apelacyjnego powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości na wniosek prezesa danego sądu apelacyjnego. §2. Dyrektora sądu okręgowego powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości na wniosek prezesa danego sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii prezesa przełożonego sądu apelacyjnego. §3. Kierownika finansowego sądu rejonowego powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości, na wniosek prezesa sądu okręgowego, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy, takie jak wielkość sądu rejonowego i rozmiary jego zadań. Rozdział 4 Samorząd sędziowski"}
{"id":"2001_1070_33","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. §1. Zgromadzenie ogólne sędziów apelacji składa się z sędziów sądu apelacyjnego. §2. Przewodniczącym zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji jest prezes sądu apelacyjnego. W razie nieobecności prezesa sądu, obowiązki przewodniczącego pełni najstarszy służbą wiceprezes tego sądu. §3. Członkowie zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji są obowiązani brać udział w posiedzeniach zgromadzenia. Delegowanie do pełnienia czynności na podstawie art. 77 nie zwalnia członka zgromadzenia od tego obowiązku. §4. Sędziowie niebędący członkami zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji mogą brać udział w posiedzeniu tego zgromadzenia, bez prawa głosu i wyboru. §5. Do podjęcia uchwał zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji jest wymagana obecność przynajmniej dwóch trzecich liczby jego członków. Uchwały zapadają bezwzględną większością głosów. Głosowanie jest tajne w sprawach, o których mowa w art. 34 pkt 1-5, a ponadto jeżeli żądanie takie zgłosi chociażby jeden z obecnych członków zgromadzenia. §6. Zgromadzenie ogólne sędziów apelacji zbiera się co najmniej raz w roku; posiedzenia zgromadzenia zwołuje prezes sądu apelacyjnego z własnej inicjatywy lub na wniosek Ministra Sprawiedliwości, kolegium sądu apelacyjnego albo jednej piątej liczby członków zgromadzenia."}
{"id":"2001_1070_33","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. § 1. Sędzia, który został mianowany, powołany lub wybrany do pełnienia funkcji w organach państwowych, samorządu terytorialnego, w służbie dyplomatycznej, konsularnej lub w organach organizacji międzynarodowych i ponadnarodowych działających na podstawie umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską, jest obowiązany zrzec się niezwłocznie swojego urzędu. § 2. Sędzia, który zrzekł się urzędu z przyczyn określonych w § 1, może powrócić na urząd sędziego i poprzednio zajmowane stanowisko, jeżeli przerwa w pełnieniu obowiązków sędziego nie przekracza dziewięciu lat, chyba że pełnił funkcje sędziowskie w międzynarodowych lub ponadnarodowych organach sądowych. § 3. W wypadku przewidzianym w § 2, Krajowa Rada Sądownictwa, z inicjatywy zainteresowanego, po uzyskaniu opinii Zgromadzenia Sądów Wojskowych, przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie byłego sędziego na urząd sędziego na poprzednio zajmowane stanowisko i miejsce służbowe, niezależnie od liczby stanowisk sędziowskich w danym sądzie, chyba że nie spełnia on warunków wymaganych do powołania na urząd sędziego. § 4. W razie odmowy przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku, o którym mowa w § 3, zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego."}
{"id":"2001_1070_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Zgromadzenie ogólne sędziów apelacji realizuje zadania określone w ustawach, a w szczególności: 1) przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa kandydatów na stanowiska sędziów sądu apelacyjnego spośród osób zaopiniowanych przez kolegium właściwego sądu, 2) wybiera przedstawicieli na zebranie przedstawicieli zgromadzeń ogólnych sędziów sądów apelacyjnych, 3) wyraża opinię o kandydatach na prezesa sądu apelacyjnego, 4) wybiera członków kolegium sądu apelacyjnego, 5) wybiera kandydata na rzecznika dyscyplinarnego, 6) wysłuchuje informacji prezesa sądu apelacyjnego o działalności sądów oraz wyraża opinię w tym zakresie, 7) rozpatruje sprawozdania z działalności kolegium sądu apelacyjnego oraz omawia kierunki jego pracy."}
{"id":"2001_1070_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. § 1. Prawomocne orzeczenie sądu dyscyplinarnego o złożeniu sędziego z urzędu oraz prawomocne orzeczenie sądu skazujące na środek karny pozbawienia praw publicznych lub zakazu zajmowania stanowiska sędziego, pociąga za sobą, z mocy prawa, utratę urzędu i stanowiska sędziego. Stosunek służbowy sędziego wygasa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. § 2. O wygaśnięciu stosunku służbowego, o którym mowa w § 1, sędziego zawiadamia Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej."}
{"id":"2001_1070_35","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. §1. Zgromadzenie ogólne sędziów okręgu składa się z sędziów sądu okręgowego oraz delegatów sędziów sądów rejonowych działających na obszarze właściwości sądu okręgowego, w liczbie dwóch trzecich liczby sędziów sądu okręgowego. Delegatów wybiera zebranie sędziów danego sądu rejonowego w głosowaniu tajnym, na okres dwóch lat. Zebraniu sędziów przewodniczy prezes sądu. Liczbę delegatów sędziów dla każdego sądu rejonowego ustala kolegium sądu okręgowego proporcjonalnie do liczby sędziów w danym sądzie. §2. Jeżeli zgromadzenie ogólne sędziów okręgu utworzone na podstawie § 1, miałoby liczyć więcej niż stu pięćdziesięciu członków, jego funkcje wykonuje zgromadzenie przedstawicieli. §3. W przypadku, o którym mowa w § 2, w sądach rejonowych okręgu i w sądzie okręgowym dokonuje się wyboru przedstawicieli. Przedstawicieli wybiera zebranie sędziów danego sądu w głosowaniu tajnym, na okres dwóch lat. Zebraniu sędziów przewodniczy prezes sądu. Liczbę przedstawicieli ustala kolegium sądu okręgowego. Liczbę tę ustala się dla każdego sądu rejonowego przez podzielenie liczby sędziów tego sądu przez liczbę sędziów najmniejszego sądu w okręgu. Jeżeli wynik ten stanowi liczbę niecałkowitą podwyższa się ją do liczby całkowitej w górę. Liczba przedstawicieli wszystkich sądów rejonowych okręgu jest równa dwóm trzecim liczby przedstawicieli sądu okręgowego. §4. Przewodniczącym zgromadzenia ogólnego sędziów okręgu jest prezes sądu okręgowego. W razie nieobecności prezesa sądu obowiązki przewodniczącego pełni najstarszy służbą wiceprezes tego sądu. §5. Członkowie zgromadzenia ogólnego sędziów okręgu są obowiązani brać udział w posiedzeniach zgromadzenia. Delegowanie do pełnienia czynności na podstawie art. 77, nie zwalnia członka zgromadzenia od tego obowiązku. §6. Sędziowie niebędący członkami zgromadzenia ogólnego sędziów okręgu mogą brać udział w posiedzeniu tego zgromadzenia, bez prawa głosu i wyboru. §7. Do podjęcia uchwał zgromadzenia ogólnego sędziów okręgu jest wymagana obecność przynajmniej dwóch trzecich liczby jego członków. Uchwały zapadają bezwzględną większością głosów. Głosowanie jest tajne w sprawach, o których mowa w art. 36 pkt 1-4, a ponadto jeżeli żądanie takie zgłosi chociażby jeden z obecnych członków zgromadzenia. §8. Zgromadzenie ogólne sędziów okręgu zbiera się co najmniej raz w roku; posiedzenia zgromadzenia zwołuje prezes sądu okręgowego z własnej inicjatywy lub na wniosek Ministra Sprawiedliwości, kolegium sądu okręgowego, jednej piątej liczby członków zgromadzenia albo jednej piątej liczby sędziów danego obszaru sądu okręgowego. §9. Przepisy § 4-7 oraz art. 36 stosuje się odpowiednio do zgromadzeń przedstawicieli."}
{"id":"2001_1070_35","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. § 1. Sędziego nie można zwolnić z zawodowej służby wojskowej przed rozwiązaniem stosunku służbowego z mocy prawa lub przed utratą przez niego stanowiska sędziego. § 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, sędziego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej jednocześnie z rozwiązaniem stosunku służbowego z mocy prawa lub utratą przez niego tego stanowiska. § 3. Sędzia, który orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej został uznany za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej, na swój wniosek jest powoływany, w trybie określonym w przepisach ustawy, o której mowa w art. 32 § 6, z zastrzeżeniem § 4 i 5, na urząd sędziego sądu powszechnego, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych i istnieje taka możliwość. § 4. W wypadku przewidzianym w § 3, Krajowa Rada Sądownictwa, z inicjatywy zainteresowanego, przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej - bez zasięgania opinii właściwego zgromadzenia sędziów - wniosek o powołanie byłego sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu powszechnego. § 5. Powołanie sędziego sądu wojskowego na urząd sędziego sądu powszechnego w trybie, o którym mowa w § 3 i 4, następuje w sposób, o którym mowa w art. 32 § 8. § 6 . W razie odmowy przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku, o którym mowa w § 4 , zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego.\"; 20) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. § 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) usunięcie z zajmowanej funkcji, 4) przeniesienie na inne miejsce służbowe, 5) złożenie sędziego z urzędu. § 2. Orzekając karę złożenia sędziego z urzędu, sądy dyscyplinarne mogą wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o pozbawienie ukaranego stopnia oficerskiego. § 3. Sędzia, któremu wymierzono karę określoną w § 1 pkt 3 lub 4, nie może być wyznaczony przez okres pięciu lat na wyższe sędziowskie stanowisko służbowe oraz mianowany na wyższy stopień wojskowy, a także nie może w tym okresie być członkiem kolegium sądu wojskowego, orzekać w sądzie dyscyplinarnym oraz odzyskać utraconej funkcji. § 4. Wymierzenie kary określonej w § 1 pkt 5, pociąga za sobą utratę możliwości ponownego powołania ukaranego na urząd sędziego. § 5. W wypadku przewinienia dyscyplinarnego lub wykroczenia mniejszej wagi, sąd dyscyplinarny może odstąpić od wymierzania kary.\"; 21) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. § 1. Sądami dyscyplinarnymi w sprawach dyscyplinarnych sędziów sądów wojskowych są: 1) w pierwszej instancji - wojskowe sądy okręgowe, 2) w drugiej instancji - Sąd Najwyższy - Izba Wojskowa. § 2. Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy sędziego w postępowaniu dyscyplinarnym oraz w sprawach, o których mowa w art. 30 § 1, jest sąd dyscyplinarny, w okręgu którego znajduje się miejsce służbowe sędziego, objętego postępowaniem. § 3. Sądy dyscyplinarne orzekają w składzie trzech sędziów. Do orzekania w sądzie dyscyplinarnym są uprawnieni wszyscy sędziowie danego sądu dyscyplinarnego, z wyjątkiem prezesa sądu oraz rzecznika dyscyplinarnego.\"; 22) w art. 40: a) § 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"§ 2. Rzecznik dyscyplinarny działa przy Krajowej Radzie Sądownictwa. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego trwa cztery lata. § 3. Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych zgłasza Krajowej Radzie Sądownictwa wybranego rzecznika dyscyplinarnego, najpóźniej na trzy miesiące przed upływem kadencji rzecznika dyscyplinarnego, albo w ciągu miesiąca po jego ustąpieniu.\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Obwiniony może ustanowić obrońcę spośród sędziów sądów wojskowych lub adwokatów.\"; 23) w art. 41: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1.Rzecznik dyscyplinarny podejmuje czynności dyscyplinarne na żądanie Krajowej Rady Sądownictwa, Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, kolegium, prezesów właściwych sądów wojskowych, a także z własnej inicjatywy. Rzecznik dyscyplinarny, w zakresie przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, jest związany wskazaniem organu uprawnionego.\", b) w § 2 po wyrazach \"sądu dyscyplinarnego\" przecinek zastępuje się kropką i skreśla się wyrazy \"w tym wyjaśnień złożonych przez obwinionego.\", c) po § 2 dodaje się § 3-5 w brzmieniu: \"§ 3. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w § 2, jeżeli zachodzą podstawy do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne i przedstawia sędziemu na piśmie zarzuty. § 4. Po przedstawieniu zarzutów obwiniony, w terminie 14 dni, może złożyć wyjaśnienia i zgłosić wnioski o przeprowadzenie dowodów. § 5. Po upływie terminu, o którym mowa w § 4, a w razie potrzeby po przeprowadzeniu dalszych dowodów, rzecznik dyscyplinarny składa wniosek o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej do sądu dyscyplinarnego. Wniosek powinien zawierać dokładne określenie czynu, który jest przedmiotem postępowania oraz uzasadnienie.\"; 24) po art. 41 dodaje się art. 41a-41c w brzmieniu: \"Art. 41a. § 1. Po rozpoznaniu sprawy na rozprawie, sąd dyscyplinarny orzeka wyrokiem. § 2. Jeżeli przewinienie zawiera znamiona przestępstwa, sąd dyscyplinarny z urzędu rozpoznaje sprawę w zakresie zezwolenia na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej i wydaje postanowienie w przedmiocie zezwolenia, o którym mowa w art. 30 § 1, co nie wstrzymuje biegu postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1070_36","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Zgromadzenie ogólne sędziów okręgu realizuje zadania określone w ustawach, a w szczególności: 1) przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa, po uzyskaniu opinii kolegium sądu, kandydatów na stanowiska sędziów, 2) wybiera przedstawicieli na zebranie przedstawicieli zgromadzeń ogólnych sędziów, 3) wyraża opinię o kandydatach na prezesa sądu okręgowego, 4) ustala liczbę i wybiera członków kolegium sądu okręgowego, 5) wysłuchuje informacji prezesa sądu okręgowego o działalności sądów oraz wyraża opinię w tym zakresie, 6) rozpatruje sprawozdania z działalności kolegium sądu okręgowego oraz omawia kierunki jego pracy. Rozdział 5 Nadzór nad działalnością administracyjną sądów"}
{"id":"2001_1070_37","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. §1. Osoby powołane do kierowania sądami i nadzoru nad działalnością administracyjną sądów mają prawo wglądu w czynności sądów, mogą żądać wyjaśnień oraz usunięcia uchybień. Zadania z zakresu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów prezesi sądów wykonują osobiście oraz przez wyznaczone do tego osoby. §2. Minister Sprawiedliwości oraz prezesi sądów uchylają zarządzenia administracyjne niezgodne z prawem. §3. Osoby, o których mowa w § 2, mogą uchylać zarządzenia administracyjne naruszające sprawność postępowania sądowego lub z innych powodów niecelowe. §4. W razie stwierdzenia uchybienia w zakresie sprawności postępowania sądowego, Minister Sprawiedliwości oraz prezesi sądów mogą zwrócić na nie, na piśmie, uwagę i żądać usunięcia skutków tego uchybienia. Sędzia, którego dotyczy zwrócona uwaga, może w terminie siedmiu dni złożyć pisemne zastrzeżenie do organu, który zwrócił uwagę, co nie zwalnia go od obowiązku usunięcia skutków uchybienia. §5. Minister Sprawiedliwości może zwrócić prezesowi lub wiceprezesowi sądu uwagę na piśmie, jeżeli stwierdzi uchybienia w zakresie kierowania sądem albo sprawowania przez prezesa przysługującego mu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów. §6. Prezes sądu przełożonego niezwłocznie zawiadamia prezesa właściwego sądu o stwierdzonych uchybieniach w działaniu tego sądu. W razie stwierdzenia istotnych uchybień w działaniu sądu, prezes tego sądu niezwłocznie zawiadamia o stwierdzonych uchybieniach prezesa sądu przełożonego, a prezes sądu apelacyjnego - Ministra Sprawiedliwości; właściwy prezes informuje równocześnie o działaniach podjętych w celu usunięcia tych uchybień. §7. Osoby, o których mowa w § 1, mogą być obecne na rozprawie toczącej się z wyłączeniem jawności."}
{"id":"2001_1070_38","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. §1. Czynnościami z zakresu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów są w szczególności: 1) wizytacja sądu albo jego niektórych jednostek organizacyjnych, 2) lustracja w sądzie, 3) badanie toku i sprawności postępowania w poszczególnych sprawach, 4) kontrola działalności sekretariatu w sądzie. §2. Wizytacja obejmuje pełną działalność sądu albo jego jednostki organizacyjnej. §3. Lustracja obejmuje wybrane zagadnienia z działalności sądu. §4. Czynności, o których mowa w § 1 pkt 1-3, mogą być wykonywane wyłącznie przez sędziów. §5. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, określi w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb sprawowania nadzoru nad działalnością administracyjną sądów przez organy i osoby do tego wyznaczone oraz podział zadań tego nadzoru pomiędzy prezesami sądów."}
{"id":"2001_1070_39","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Czynności z zakresu nadzoru nad działalnością administracyjną sądów nie mogą wkraczać w dziedzinę, w której sędziowie są niezawiśli."}
{"id":"2001_1070_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. §1. W sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości obywatele biorą udział przez uczestnictwo ławników w rozpoznawaniu spraw przed sądami w pierwszej instancji, chyba że ustawy stanowią inaczej. §2. Przy rozstrzyganiu spraw ławnicy mają równe prawa z sędziami."}
{"id":"2001_1070_40","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. §1. Sąd apelacyjny lub sąd okręgowy jako sąd odwoławczy, w razie stwierdzenia przy rozpoznawaniu sprawy oczywistej obrazy przepisów, niezależnie od innych uprawnień, wytyka uchybienie właściwemu sądowi. Sąd apelacyjny lub sąd okręgowy przed wytknięciem uchybienia może żądać wyjaśnień od sędziego przewodniczącego składowi sądu orzekającego w pierwszej instancji. Stwierdzenie i wytknięcie uchybienia nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy. §2. O wytknięciu uchybienia sąd apelacyjny lub sąd okręgowy, o którym mowa w § 1, zawiadamia prezesa właściwego sądu, a w przypadkach poważniejszych uchybień - także Ministra Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1070_41","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. §1. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, wydaje w drodze rozporządzenia, regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych określający wewnętrzną organizację i porządek funkcjonowania sądów, porządek czynności w sądach, porządek urzędowania organów sądów i wykonywania zadań sędziów pełniących funkcje kierownicze, tok czynności administracyjnych w sprawach należących do właściwości sądów, dopuszczalne systemy i rozkład czasu urzędowania oraz szczegółowe warunki udostępniania pomieszczeń dla uczestników postępowania, świadków i innych osób przebywających w sądach. Wydając rozporządzenie należy brać pod uwagę zasady sprawności, racjonalności, ekonomicznego i szybkiego działania, uwzględniając potrzeby zapewnienia rzetelnego wykonywania zadań powierzonych sądom. §2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe czynności sądów w sprawach z zakresu międzynarodowego postępowania cywilnego oraz karnego w stosunkach międzynarodowych, w tym: uwierzytelnianie dokumentów przeznaczonych do użytku za granicą, sposób wykonywania czynności dotyczących osób korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych oraz czynności z udziałem tych osób, czynności związane ze stawiennictwem przed sądami, tryb ustalania obywatelstwa, szczegółowy tryb występowania o pomoc prawną i udzielania takiej pomocy sądom i innym organom państw obcych oraz szczegółowy tryb występowania o wydanie osób ściganych lub skazanych oraz inne formy współpracy w sprawach karnych. Rozdział 6 Ogólne przepisy o czynnościach sądów"}
{"id":"2001_1070_41b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41b. § 1. Sąd dyscyplinarny może z urzędu lub na wniosek rzecznika dyscyplinarnego zawiesić w czynnościach sędziego, w stosunku do którego wszczęto postępowanie karne, o ubezwłasnowolnienie lub postępowanie dyscyplinarne. § 2. Zawieszenie w czynnościach sędziego pociąga za sobą skutki zawieszenia w czynnościach służbowych na podstawie przepisów o dyscyplinie wojskowej; nie dotyczy to osób, w stosunku do których wszczęto postępowanie o ubezwłasnowolnienie. § 3. Zawieszenie w czynnościach ustaje z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania, o którym mowa w § 1, jeżeli sąd dyscyplinarny wcześniej nie uchylił zawieszenia. § 4. Na uchwałę w przedmiocie zawieszenia w czynnościach sędziego przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania uchwały."}
{"id":"2001_1070_41c","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41c. § 1. Przewodniczący sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji przesyła odpis prawomocnego wyroku sądu dyscyplinarnego Krajowej Radzie Sądownictwa, Ministrowi Sprawiedliwości i Ministrowi Obrony Narodowej, a ponadto prezesowi właściwego sądu i kolegium. § 2. Wykonanie wyroku należy do Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.\"; 25) w art. 42 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się wyroku orzekającego karę przewidzianą w art. 39 § 1 pkt 1-4, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej zarządza usunięcie odpisu wyroku z akt osobowych, jeżeli w tym okresie nie wydano przeciwko ukaranemu innego wyroku skazującego.\"; 26) w art. 43 po § 2 dodaje się § 2 a w brzmieniu: \"§ 2a. Objęcie stanowiska przez asesora stwierdza Minister Obrony Narodowej.\"; 27) w art. 46: a) w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Do asesorów, którym powierzono pełnienie czynności sędziowskich, stosuje się przepisy dotyczące sędziów, z wyjątkiem art. 33, i z zastrzeżeniem art. 70 § 1a.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Asesor obejmujący stanowisko, składa wobec Ministra Sprawiedliwości ślubowanie według roty ustalonej dla asesorów sądowych w ustawie, o której mowa w art. 32 § 6.\"; 28) w art. 49 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Objęcie stanowiska przez aplikanta stwierdza Minister Obrony Narodowej.\"; 29) w art. 50 w § 2 wyrazy \"2 lata i 6 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"3 lata\"; 30) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania konkursu na stanowisko aplikanta, organizację aplikacji sądowej, zakres egzaminu sędziowskiego, skład komisji egzaminacyjnej i sposób powoływania jej członków, wysokość ich wynagrodzenia i tryb postępowania komisji egzaminacyjnej.\"; 31) w art. 58 w § 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) w razie uznania prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym winnym naruszenia honoru i godności żołnierskiej,\"; 32) w art. 70: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Do sądów wojskowych, sędziów wojskowych oraz ławników stosuje się odpowiednio przepisy art. 4 i 5, art. 40, art. 42, art. 44-52, art. 53 § 1-3, art. 54, art. 56, art. 57 § 5, art. 58 § 1, art. 60, art. 65 i 66, art. 69 § 2, art. 70 i 71, art. 73-75, art. 77 § 2, 5 i 6, art. 78 § 1-4, art. 79, 80 § 4, art. 83, art. 84 § 3, art. 85 i 86, art. 89 i 90, art. 91 § 1-7 i § 9-12, art. 92 § 1 i 2, art. 93, art. 94 § 1, 3 i 4, art. 95, art. 96 § 1 i 2, art. 98 § 1, art. 99, art. 100 § 1-4, art. 101 § 2-4, art. 102, art. 104-106, art. 108, art. 111, art. 114 § 5-7, art. 115, art. 116-118, art. 120-122, art. 125128, art. 130, art. 133, art.135 § 5-7, art. 147 § 3, art. 156, art.159 § 1 pkt 5 i 6, art.167, art. 169, art. 170 § 3, art. 171, art. 172 § 1-5, art. 173 i 174 ustawy, o której mowa w art. 32 § 6, oraz przepisy wydane na podstawie art. 57 § 5, art. 78 § 5, art. 91 § 8, art. 96 § 3, art. 103, art.148 i art. 172 § 6 tejże ustawy, z tym że: 1) określone w tych przepisach czynności i uprawnienia Ministra Sprawiedliwości, zgromadzenia ogólnego sędziów, kolegium sądu, prezesów sądów rejonowych i okręgowych oraz prezesa sądu dyscyplinarnego wykonują odpowiednio: Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych, kolegium wojskowego sądu okręgowego, prezesi sądów wojskowych i prezes sądu dyscyplinarnego, a czynności i uprawnienia prezesa sądu apelacyjnego w zakresie nadzoru administracyjnego, Minister Sprawiedliwości za pośrednictwem dyrektora departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4, 2) uprawnienia określone w art. 92 § 1 powołanej ustawy przysługują, jeżeli sędzia wojskowy nie nabył wcześniej prawa do urlopu dodatkowego określonego w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, 3) uprawnienia określone w art. 172-174 powołanej ustawy przysługują w wypadku określonym w art. 61 niniejszej ustawy.\", b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. Do asesorów sądów wojskowych, którym powierzono pełnienie czynności sędziowskich, nie stosuje się art. 66, art. 69-71, art. 74, art. 75, art. 77 § 5 i 7 oraz art. 91 § 1-4 i § 9-11 ustawy, o której mowa w art. 32 § 6.\"."}
{"id":"2001_1070_42","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. §1. Sądy wydają wyroki w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. §2. Sądy rozpoznają i rozstrzygają sprawy w postępowaniu jawnym. §3. Rozpoznanie sprawy w postępowaniu niejawnym lub wyłączenie jawności postępowania jest dopuszczalne jedynie na podstawie przepisów ustaw."}
{"id":"2001_1070_43","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. §1. Sąd może pełnić czynności poza swoją siedzibą, a w razie konieczności także poza obszarem swojej właściwości, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości lub jeżeli przez to nastąpi znaczne zmniejszenie kosztów. §2. Minister Sprawiedliwości może zarządzić odbywanie stałych posiedzeń sądów poza siedzibą sądu."}
{"id":"2001_1070_44","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. §1. W przypadkach przewidzianych w ustawach sądy są obowiązane wykonywać poszczególne czynności sądowe na żądanie innych sądów oraz innych organów. §2. Sądy są obowiązane udzielać pomocy sądowej również na żądanie sądów zagranicznych, jeżeli wzajemność jest zapewniona; żądanie pomocy sądowej, skierowane przez Ministra Sprawiedliwości, jest wiążące dla sądu wezwanego. §3. Sądy są obowiązane wykonywać czynności dowodowe, w zakresie przewidzianym w przepisach o postępowaniu cywilnym, na wniosek organów orzekających w przypadkach innych niż wymienione w § 1 i 2, jeżeli wniosek został skierowany przez Ministra Sprawiedliwości. §4. O wykonanie czynności wymienionych w § 3, należy zwrócić się do sądu rejonowego, w którego obszarze właściwości czynność ma być wykonana."}
{"id":"2001_1070_45","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. §1. Sędziego w jego czynnościach może zastąpić sędzia tego samego sądu, a także delegowany sędzia sądu równorzędnego lub bezpośrednio wyższego albo bezpośrednio niższego. §2. Zastąpienie, o którym mowa w § 1, może nastąpić na podstawie zarządzenia przewodniczącego wydziału lub prezesa sądu, wydane na wniosek sędziego albo z urzędu, w celu zapewnienia sprawności postępowania."}
{"id":"2001_1070_46","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. §1. W składzie sądu może brać udział tylko jeden sędzia innego sądu. Sędzia sądu niższego nie może być przewodniczącym składu sądu. Minister Sprawiedliwości może jednak przyznać sędziemu sądu rejonowego, delegowanemu do sądu okręgowego, prawo przewodniczenia w sprawach rozpoznawanych przez ten sąd w pierwszej instancji, w składzie jednego sędziego i dwóch ławników albo w składzie jednego sędziego. §2. W tym samym składzie sądu nie mogą brać udziału osoby, o których mowa w art. 6."}
{"id":"2001_1070_47","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. §1. Prezes sądu może wyznaczyć sędziego dodatkowego do rozprawy, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że będzie ona trwać czas dłuższy. W razie potrzeby można wyznaczyć dwóch sędziów dodatkowych; w takim razie należy wskazać kolejność, w której będą oni wstępować do udziału w naradzie i głosowaniu. §2. Sędzia dodatkowy bierze udział w naradzie i głosowaniu, jeżeli jeden z sędziów nie może uczestniczyć w składzie sądu."}
{"id":"2001_1070_48","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. §1. Sędzia przewodniczący składowi sądu może upomnieć osobę, która narusza powagę, spokój lub porządek czynności sądowych, a po bezskutecznym upomnieniu może ją wydalić z sali rozpraw. §2. Sąd może wydalić osobę biorącą udział w sprawie tylko wtedy, gdy mimo uprzedzenia o skutkach prawnych jej nieobecności przy czynnościach sądowych nadal zachowuje się w sposób określony w § 1. §3. Sąd może wydalić z sali rozpraw publiczność z powodu jej niewłaściwego zachowania."}
{"id":"2001_1070_49","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. §1. W razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie, sąd może ukarać winnego karą porządkową grzywny do wysokości dwukrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników lub karą pozbawienia wolności do siedmiu dni; osobie pozbawionej wolności, w tym także tymczasowo aresztowanej, można wymierzyć karę przewidzianą w przepisach o wykonywaniu kary pozbawienia wolności albo w przepisach o wykonywaniu tymczasowego aresztowania. §2. Jeżeli czynu określonego w § 1, dopuścił się żołnierz w czynnej służbie wojskowej, sąd - zamiast wymierzenia kary, zwraca się do właściwego dowódcy jednostki wojskowej, który stosuje środki przewidziane w przepisach dotyczących żołnierzy; przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby odbywającej zasadniczą służbę w obronie cywilnej."}
{"id":"2001_1070_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. §1. Językiem urzędowym przed sądami jest język polski. §2. Osoba niewładająca w wystarczającym stopniu językiem polskim ma prawo do występowania przed sądem w znanym przez nią języku i bezpłatnego korzystania z pomocy tłumacza. §3. O przyznaniu tłumacza osobie, o której mowa w § 2, orzeka sąd właściwy do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji. Wniosek o przyznanie tłumacza zgłoszony w toku sprawy rozpoznaje sąd tej instancji, w której sprawa się toczy."}
{"id":"2001_1070_50","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. §1. Postanowienie o ukaraniu karą porządkową jest natychmiast wykonalne. Od postanowienia przysługuje zażalenie do sądu bezpośrednio przełożonego, a gdy zostało wydane przez sąd apelacyjny - do Sądu Najwyższego. Ponadto do zażalenia stosuje się przepisy o postępowaniu właściwe w sprawie, w której zastosowano karę porządkową. W razie wniesienia zażalenia sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, może wstrzymać wykonanie kary porządkowej. §2. Ukaranie karą porządkową nie uchyla odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej za ten sam czyn. §3. W razie nieuiszczenia grzywny, zamienia się ją na karę pozbawienia wolności do siedmiu dni."}
{"id":"2001_1070_51","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Zarządzenia porządkowe przewodniczącego oraz kary porządkowe wymierzane przez sąd nie mają zastosowania do sędziów i ławników należących do składu orzekającego oraz do prokuratora, adwokata i radcy prawnego biorących udział w sprawie, a także osób do udziału których w sprawie stosuje się przepisy o prokuratorze."}
{"id":"2001_1070_51","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby, prokurator otrzymuje wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż przez okres roku. 2. W razie niemożności wykonywania pracy z innych przyczyn, uprawniających do uzyskania świadczeń określonych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, prokuratorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, przez okres przewidziany w tych przepisach. 3. Za inną usprawiedliwioną nieobecność w pracy prokuratorowi przysługuje wynagrodzenie. 4. W przypadkach, w których pracownikom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu przysługują zasiłki niezależnie od prawa do wynagrodzenia, prokuratorowi przysługuje świadczenie pieniężne w wysokości zasiłku z ubezpieczenia społecznego."}
{"id":"2001_1070_52","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Sędziemu dokonującemu czynności sądowej jednoosobowo przysługują prawa przewodniczącego oraz prawa sądu przewidziane w art. 48-50."}
{"id":"2001_1070_52","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Prokuratorowi przysługuje corocznie urlop dodatkowy w wymiarze: 1) sześciu dni roboczych - po dziesięciu latach pracy, 2) dwunastu dni roboczych - po piętnastu latach pracy. 2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu dodatkowego, wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia w prokuraturze lub sądzie na stanowiskach: prokuratorów i sędziów, aplikantów, asesorów, a także okresy wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego lub zajmowania samodzielnego stanowiska w organach władzy publicznej, z którym związana była praktyka prawnicza, oraz inne okresy pracy, jeżeli z tytułu tego zatrudnienia przysługiwał zwiększony wymiar urlopu. 3. Prokuratorowi przysługuje gratyfikacja jubileuszowa w wysokości: 1) po dwudziestu latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po dwudziestu pięciu latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po trzydziestu latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po trzydziestu pięciu latach pracy - 250% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po czterdziestu latach pracy - 350% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po czterdziestu pięciu latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. 4. Do okresu pracy uprawniającego do gratyfikacji jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 5. Do obliczania i wypłacania gratyfikacji jubileuszowej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące nagród jubileuszowych, o których mowa w przepisach o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"2001_1070_53","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Prokuratorowi można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia. 2. Urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać sześciu miesięcy i nie może być udzielony, jeżeli prokurator nie wykonywał czynności przez okres roku z powodu choroby. 3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela Prokurator Generalny.\"; 12) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. Prokurator powinien mieszkać w miejscowości będącej siedzibą jednostki organizacyjnej prokuratury, w której pełni służbę. 2. Przełożony prokurator, w uzasadnionych przypadkach, może wyrazić zgodę na zamieszkanie prokuratora w innej miejscowości. 3. W razie uzyskania zgody, o której mowa w ust. 2, prokuratorowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do jednostki organizacyjnej prokuratury. Zwrot kosztów jednak nie przysługuje, jeżeli zmiana miejsca służbowego nastąpiła w wyniku orzeczenia kary dyscyplinarnej wymienionej w art.67 ust. 1 pkt 4.\"; 13) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. 1. Prokuratorowi, a także prokuratorowi w stanie spoczynku, może być przyznana, jako pożyczka, pomoc finansowa na zaspokojenie jego potrzeb mieszkaniowych. 2. środki na pomoc finansową, o której mowa w ust. 1, nie mogą być niższe niż 5% rocznego funduszu płac przeznaczonego dla prokuratorów. 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób planowania i wykorzystywania środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych prokuratorów oraz warunki przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem zaangażowania środków własnych prokuratora, udziału kolegiów prokuratur w przyznawaniu pomocy oraz zasady racjonalności gospodarowania środkami, przy przyjęciu zasady, że w razie wygaśnięcia stosunku służbowego prokuratora w sposób, o którym mowa w art. 16, pożyczka podlega zwrotowi wraz z oprocentowaniem w wysokości obowiązującej przy powszechnie dostępnych kredytach bankowych.\"; 14) w art. 62: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1l w brzmieniu: \"1a. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora na danym stanowisku ustala się w stawce podstawowej, w stawce pierwszej awansowej albo w stawce drugiej awansowej. Pierwsza stawka awansowa stanowi 110% stawki podstawowej, a druga stawka awansowa - 125% stawki podstawowej dla danego stanowiska prokuratorskiego. 1b. Wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej nie może być niższe niż wynagrodzenie zasadnicze w stawce awansowej drugiej dla bezpośrednio niższego stanowiska prokuratorskiego. 1c. Prokurator obejmując stanowisko otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora podwyższa się do wysokości stawki pierwszej awansowej po siedmiu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim. Okres ten ulega wydłużeniu o trzy lata w razie ukarania prokuratora w tym czasie karą dyscyplinarną lub dwukrotnego wytknięcia uchybienia, o którym mowa w art. 8 ust. 7, jeżeli uchybienie było zawinione. 1d. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora ulega podwyższeniu do stawki drugiej awansowej po siedmiu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim od uzyskania przez prokuratora stawki pierwszej awansowej. Przepis ust. 1c zdanie trzecie stosuje się odpowiednio. 1e. Do czasu pracy na stanowisku prokuratora dolicza się czas pozostawania przez prokuratora poza zawodem prokuratorskim jeżeli spowodowane to było represjami za polityczną postawę prokuratora, o ile powrót do zawodu nastąpił nie później niż do 31 grudnia 1990 r. 1f. W związku z pełnioną funkcją prokuratorowi przysługuje dodatek funkcyjny, stanowiący procent kwoty bazowej, o której mowa w ust. 1 zdanie pierwsze. 1g. Prokuratorowi przysługuje dodatek za długoletnią pracę wynoszący, począwszy od szóstego roku pracy, 5% aktualnie pobieranego przez prokuratora wynagrodzenia zasadniczego i wzrastający po każdym kolejnym roku pracy o 1% tego wynagrodzenia, aż do osiągnięcia 20% wynagrodzenia zasadniczego. Po 20 latach pracy dodatek wypłacany jest, bez względu na staż pracy powyżej tego okresu, w wysokości 20% aktualnie pobieranego przez prokuratora wynagrodzenia zasadniczego. 1h. Od wynagrodzenia prokuratorów nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne. 1i. W razie wygaśnięcia stosunku służbowego prokuratora w sposób, o którym mowa w art. 16, od wypłaconego prokuratorowi w okresie służby wynagrodzenia, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenie społeczne, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składkę przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. 1j. Składka na ubezpieczenie społeczne, o której mowa w ust. 1i, podlega waloryzacji: 1) za okres do 31 grudnia 1998 r. - wskaźnikiem wzrostu płac wynikającym ze wzrostu prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, określanego corocznie w ustawie budżetowej, które stanowiło podstawę do ustalania środków i limitów na wynagrodzenia sędziów, 2) za okres od 1 stycznia 1999 r. - wskaźnikiem waloryzacji składek określonym na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 1k. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie ust. 1j pkt 2, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298 i Nr 39, poz. 459). 1l. Przepisów ust. 1a-1d nie stosuje się do prokuratorów Prokuratury Krajowej.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, stawki podstawowe wynagrodzenia zasadniczego prokuratorów oraz stawki dodatku funkcyjnego przysługującego prokuratorom, mając na względzie w szczególności zasady określone w ust. 1-1b i 1f.\"; 15) art. 62a i 62b otrzymują brzmienie: \"Art. 62a. 1. Do prokuratorów stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2-5, przepisy art. 69-71, art. 73 i 74, art. 76, art. 85 § 4, art. 99-102 i art. 104 ustawy z dnia ...... - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...). Przewidziane w tej ustawie uprawnienia Krajowej Rady Sądownictwa i Ministra Sprawiedliwości przysługują w stosunku do prokuratorów Prokuratorowi Generalnemu, a uprawnienia kolegiów i prezesów właściwych sądów - właściwym prokuratorom przełożonym. 2. Prokuratorzy Prokuratury Krajowej oraz prokuratorzy Głównej Komisji przechodzą w stan spoczynku z dniem ukończenia siedemdziesiątego roku życia. 3. Prokuratorzy, o których mowa w ust. 2, mogą przejść w stan spoczynku, na swój wniosek, po ukończeniu sześćdziesiątego piątego roku życia. 4. Prokuratorzy wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury przechodzą w stan spoczynku z dniem ukończenia sześćdziesiątego roku życia. 5. W razie zbiegu prawa do uposażenia w stanie spoczynku z prawem do emerytury lub renty wojskowej, wypłaca się osobie uprawnionej wyłącznie świadczenie wyższe albo przez nią wybrane."}
{"id":"2001_1070_53","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. §1. Dla każdej sprawy z zakresu, o którym mowa w art. 1 § 2 i 3 tworzy się akta. Akta mogą być tworzone i przetwarzane także z wykorzystaniem technik informatycznych. §2. Akta sprawy przechowuje się w sądzie przez okres niezbędny ze względu na rodzaj i charakter sprawy, terminy przedawnienia, interesy osób biorących udział w postępowaniu oraz znaczenie materiałów zawartych w aktach jako źródła informacji. §3. Po okresie przechowywania w sądzie akta sprawy podlegają przekazaniu do Archiwum Akt Nowych lub Instytutu Pamięci Narodowej \" Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, lub mogą być zniszczone za zgodą dyrektora Archiwum Akt Nowych i Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej \" Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. §4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki i zakres przesłanek określonych w § 2 oraz warunki i tryb przechowywania i przekazywania akt, a także warunki i tryb niszczenia akt po upływie okresu ich przechowywania."}
{"id":"2001_1070_54","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. §1. Do budynków sądowych nie wolno wnosić broni ani amunicji a także materiałów wybuchowych i innych środków niebezpiecznych. Nie dotyczy to osób wykonujących w budynkach sądowych obowiązki służbowe wymagające posiadania broni. §2. Prezes sądu może zarządzić stosowanie środków zapewniających bezpieczeństwo w budynkach sądowych oraz zapobiegających naruszaniu zakazu, o którym mowa w § 1. W takim przypadku do ochrony budynków sądowych oraz osób w nich przebywających stosuje się przepisy o ochronie osób i mienia. Dział II Sędziowie Rozdział 1 Status sędziego"}
{"id":"2001_1070_55","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. §1. Sędziów sądów powszechnych do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim powołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa. §2. Sędziowie sądów powszechnych są powoływani na stanowiska: 1) sędziego sądu rejonowego, 2) sędziego sądu okręgowego, 3) sędziego sądu apelacyjnego. §3. Powołując do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wyznacza miejsce służbowe (siedzibę) sędziego. Zmiana miejsca służbowego sędziego może być dokonana bez zmiany stanowiska w przypadkach i w trybie określonym w art. 75."}
{"id":"2001_1070_56","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. §1. Minister Sprawiedliwości ustala corocznie liczbę wolnych stanowisk sędziowskich dla poszczególnych sądów i obwieszcza o tym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", najpóźniej do dnia 1 czerwca każdego roku. §2. W razie zwolnienia stanowiska sędziowskiego Minister Sprawiedliwości obwieszcza o tym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy od zwolnienia stanowiska. §3. O zwolnieniu stanowiska sędziowskiego nie obwieszcza się, jeżeli jego obsadzenie następuje w drodze przeniesienia służbowego sędziego równorzędnego sądu."}
{"id":"2001_1070_57","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. §1. Każdy, kto spełnia warunki do objęcia stanowiska sędziego sądu powszechnego, może zgłosić swoją kandydaturę na jedno wolne stanowisko sędziowskie, w ciągu miesiąca od obwieszczenia, o którym mowa w art. 56. Zgłaszający swoją kandydaturę wypełnia w dwóch egzemplarzach kartę zgłoszenia kandydata na wolne stanowisko sędziowskie oraz dołącza do niej informację z Krajowego Rejestru Karnego, dotyczącą jego osoby i zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego. §2. Kandydaturę zgłasza się prezesowi sądu okręgowego - gdy zgłoszenie dotyczy stanowiska sędziego sądu rejonowego albo sędziego sądu okręgowego, a prezesowi sądu apelacyjnego - gdy zgłoszenie dotyczy stanowiska sędziego sądu apelacyjnego. §3. Prezes sądu, po stwierdzeniu spełniania warunków przez kandydata, przedstawia jego kandydaturę właściwemu kolegium sądu, wraz z oceną jego kwalifikacji oraz określa termin zgromadzenia ogólnego sędziów, na którym będzie prezentowana kandydatura wraz z opinią kolegium o kandydacie. §4. O zgłoszeniu każdego kandydata na wolne stanowisko sędziowskie właściwy prezes sądu zawiadamia Ministra Sprawiedliwości, przekazując wypełnioną kartę zgłoszenia kandydata. §5. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty zgłoszenia na wolne stanowisko sędziowskie. Karta zgłoszenia powinna zawierać informacje dotyczące warunków wymaganych przez ustawę od kandydatów na stanowisko sędziowskie. §6. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i sposób przeprowadzania badań kandydatów do objęcia urzędu sędziego, w tym badań lekarskich i psychologicznych oraz kwalifikacje wymagane od lekarzy i psychologów uprawnionych do przeprowadzania tych badań i wydawania zaświadczeń o zdolności do pełnienia obowiązków sędziego."}
{"id":"2001_1070_58","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. §1. Jeżeli na wolne stanowisko sędziowskie zostanie zgłoszona więcej niż jedna kandydatura, rozpatrzenie wszystkich kandydatur odbywa się na tym samym posiedzeniu zgromadzenia. §2. Zgromadzenie ogólne sędziów ocenia zgłoszonych kandydatów w drodze głosowania i przekazuje prezesowi właściwego sądu wszystkie zgłoszone kandydatury, ze wskazaniem liczby uzyskanych głosów. §3. Kandydatury ocenione w sposób, o którym mowa w § 2, prezes właściwego sądu przekazuje Krajowej Radzie Sądownictwa, za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości. §4. Minister Sprawiedliwości zasięga od właściwego organu Policji informacji o każdym z kandydatów do objęcia pierwszego stanowiska sędziowskiego, a następnie przedstawia kandydatury Krajowej Radzie Sądownictwa, wyrażając o każdym z kandydatów opinię oraz przekazując informację uzyskaną od organu Policji. §5. Przedstawiając informację, o której mowa w § 4, organ Policji przekazuje Ministrowi Sprawiedliwości wszystkie zebrane materiały, służące do sporządzenia informacji. §6. O treści informacji uzyskanej od organu Policji oraz wyrażonej o kandydacie opinii Minister Sprawiedliwości zawiadamia kandydata najpóźniej z przedstawieniem kandydatury Krajowej Radzie Sądownictwa. §7. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb oraz zakres uzyskiwania i sporządzania informacji przez organy Policji o kandydacie do objęcia pierwszego stanowiska sędziowskiego, mając na względzie sprawność uzyskiwania informacji, dbałość o ochronę dóbr osobistych kandydatów oraz ich praw i wolności chronionych konstytucyjnie, a także potrzebę oceny spełnienia przez kandydatów warunku nieskazitelności charakteru."}
{"id":"2001_1070_59","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Na każde wolne stanowisko sędziowskie może zgłosić Krajowej Radzie Sądownictwa kandydata także Minister Sprawiedliwości. Art. 58 § 1-3 nie stosuje się. Do informacji przedstawianych przez kandydata na urząd sędziego w karcie zgłoszenia przepis art. 57 stosuje się."}
{"id":"2001_1070_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa w linii prostej lub powinowactwa w linii prostej albo w stosunku przysposobienia, małżonkowie oraz rodzeństwo nie mogą być sędziami, asesorami sądowymi ani referendarzami sądowymi w tym samym wydziale sądu."}
{"id":"2001_1070_60","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Krajowa Rada Sądownictwa rozpatruje kandydatury na stanowiska sędziów sądów powszechnych, w trybie określonym w odrębnej ustawie."}
{"id":"2001_1070_61","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. §1. Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce, 4) jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego, 5) ukończył 29 lat, 6) złożył egzamin sędziowski lub prokuratorski, 7) pracował w charakterze asesora sądowego lub prokuratorskiego co najmniej trzy lata lub referendarza sądowego przez okres pięciu lat. §2. Wymagania określone w § 1 pkt 6 i 7 nie dotyczą tego, kto przed powołaniem: 1) zajmował stanowisko sędziego sądu administracyjnego lub sądu wojskowego, 2) zajmował stanowisko prokuratora, 3) pracował w polskiej szkole wyższej, w Polskiej Akademii Nauk, w instytucie naukowo-badawczym lub innej placówce naukowej, mając tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, 4) wykonywał zawód adwokata, radcy prawnego lub notariusza - co najmniej przez trzy lata. §3. Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany ten kto spełnia wymagania określone w §1 pkt 1-5, zajmował stanowisko asystenta sędziego lub referendarza sądowego co najmniej przez sześć lat i złożył egzamin sędziowski. §4. Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany ten, kto zajmował jedno ze stanowisk określonych w § 1 pkt 7 oraz w § 2 i § 3 w okresie 3 lat przed powołaniem."}
{"id":"2001_1070_62","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych w polskich szkołach wyższych, w Polskiej Akademii Nauk oraz w instytutach naukowo-badawczych i innych placówkach naukowych może być powołany na stanowisko sędziego sądu powszechnego, w niepełnym, nie mniejszym niż połowa, wymiarze czasu pracy."}
{"id":"2001_1070_62b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62b. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb ustalania i wypłacania uposażeń oraz uposażeń rodzinnych prokuratorom w stanie spoczynku i członkom ich rodzin oraz terminy przekazania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w art. 62 ust. 1i i 1j, mając na względzie w szczególności konieczność zapewnienia osobom uprawnionym ciągłości źródeł utrzymania oraz udogodnień w odbiorze uposażeń i uposażeń rodzinnych.\"; 16) po art. 62b dodaje się art. 62c w brzmieniu: \"Art. 62c. W razie utraty uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia w przypadkach, o których mowa w art. 104 § 5 ustawy powołanej w art. 62a ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 62 ust. 1i i 1j oraz przepisy wydane na podstawie art. 62b.\"; 17) w art. 64 wyrazy \"49-51\" zastępuje się wyrazami \"49, 50 i 51\"; 18) w art. 65 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie powołania prokuratora do niezawodowej służby wojskowej jego prawa i obowiązki służbowe ulegają zawieszeniu na czas trwania służby. Prokurator zachowuje jednak swoje stanowisko i prawo do wynagrodzenia, a czas służby wojskowej wlicza się do okresu stosunku służbowego na stanowisku prokuratora.\"; 19) w art. 65a: a) w ust. 1 po wyrazach \"organizacji międzynarodowych\" dodaje się wyrazy \"oraz ponadnarodowych\" oraz na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"chyba że przechodzi w stan spoczynku.\", b) w ust. 2 wyrazy \"5 lat\" zastępuje się wyrazami \"9 lat\" oraz kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"chyba że pełnił funkcje sędziowskie lub prokuratorskie w międzynarodowych lub ponadnarodowych organach sądowych\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W wypadku przewidzianym w ust. 2, Prokurator Generalny, na wniosek prokuratora, który zrzekł się stanowiska, powołuje go na poprzednio zajmowane stanowisko niezależnie od liczby stanowisk prokuratorskich w danej powszechnej jednostce organizacyjnej prokuratury, chyba że nie spełnia on warunków wymaganych do powołania na stanowisko prokuratora.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W razie odmowy powołania, o którym mowa w ust. 3, zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego.\"; 20) w art. 90 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W razie potrzeby wynikającej z zakresu działania prokuratury, Minister Sprawiedliwości może, w drodze rozporządzenia, przedłużyć okres aplikacji prokuratorskiej do trzech lat, mając na względzie przeznaczenie dodatkowego czasu trwania aplikacji na przygotowanie aplikantów do należytego wykonywania powierzonych prokuraturze nowych lub poszerzonych zadań oraz na podnoszenie kwalifikacji aplikantów w miarę postępu nauki i techniki w sferze zapobiegania i zwalczania przestępczości.\"; 21) w art. 92 na końcu kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: \"Tak mi dopomóż Bóg.\".\"; 22) w art. 95 wyrazy \"art. 46\" zastępuje się wyrazami \"art. 46 i 46a ust. 1\", a wyrazy \"art. 62\" zastępuje się wyrazami \"art. 62 ust. 1, 1g i 2\"; 23) w art. 100 w ust. 1 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem art. 50 ust. 3 i 4, art. 62 ust. 1a-1d i ust. 1h-1k, art. 62a-62c i art. 65a.\"."}
{"id":"2001_1070_63","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. §1. Na stanowisko sędziego sądu okręgowego może być powołany sędzia sądu rejonowego oraz sędzia wojskowego sądu garnizonowego, który posiada co najmniej czteroletni okres pracy na stanowisku sędziego sądu rejonowego lub sędziego wojskowego sądu garnizonowego lub na stanowisku prokuratora. §2. Na stanowisko sędziego sądu okręgowego może być powołany także ten, kto spełnia wymagania określone w art. 61 § 1 pkt 1-4, jeżeli: 1) wykonywał zawód adwokata, radcy prawnego lub notariusza - co najmniej przez sześć lat, 2) pracował na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym w polskiej szkole wyższej, w Polskiej Akademii Nauk, w instytucie naukowobadawczym lub innej placówce naukowej, mając tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, 3) zajmował stanowisko sędziego wojskowego sądu okręgowego. §3. Na stanowisko sędziego sądu okręgowego może być powołany ten, kto wykonywał zawód lub zajmował stanowisko określone w § 2 w okresie 3 lat przed powołaniem."}
{"id":"2001_1070_64","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. §1. Na stanowisko sędziego sądu apelacyjnego może być powołany sędzia sądu powszechnego i sądu wojskowego, który posiada co najmniej sześcioletni okres pracy na stanowisku sędziego lub prokuratora, w tym co najmniej trzyletni okres pracy na stanowisku sędziego sądu okręgowego, sędziego wojskowego sądu okręgowego lub prokuratora prokuratury okręgowej. §2. Na stanowisko sędziego sądu apelacyjnego może być powołany także ten, kto spełnia wymagania określone w art. 61 § 1 pkt 1-4, jeżeli: 1) wykonywał zawód adwokata, radcy prawnego lub notariusza co najmniej przez osiem lat, 2) pracował na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym w polskiej szkole wyższej, w Polskiej Akademii Nauk, w instytucie naukowobadawczym lub innej placówce naukowej, mając tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych. §3. Na stanowisko sędziego sądu apelacyjnego może być powołany ten, kto wykonywał zawód lub zajmował stanowisko określone w § 2 w okresie 3 lat przed powołaniem."}
{"id":"2001_1070_65","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. §1. Stosunek służbowy sędziego nawiązuje się po doręczeniu mu aktu powołania. §2. Sędzia powinien zgłosić się w celu objęcia pierwszego stanowiska w ciągu czternastu dni od dnia otrzymania aktu powołania. §3. W razie nieusprawiedliwionego nieobjęcia pierwszego stanowiska sędziowskiego w terminie określonym w § 2, powołanie traci moc; okoliczność tę stwierdza Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1070_66","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Przy powołaniu sędzia składa ślubowanie wobec Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście jako sędzia sądu powszechnego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości.\"; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: \"Tak mi dopomóż Bóg\"."}
{"id":"2001_1070_67","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. §1. Prezes sądu okręgowego prowadzi dla każdego sędziego sądu rejonowego i sędziego sądu okręgowego sprawującego urząd w danym okręgu sądowym, osobny wykaz służbowy, zawierający podstawowe dane dotyczące jego stosunków służbowych i osobistych w zakresie mającym wpływ na pełnienie urzędu sędziego. Prezes sądu apelacyjnego prowadzi taki wykaz dla sędziów sądu apelacyjnego. §2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór wykazów służbowych oraz sposób ich prowadzenia, na podstawie akt osobowych prowadzonych dla sędziego, dokumentów oraz innych informacji, stwierdzających dane zamieszczane w wykazie."}
{"id":"2001_1070_68","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. §1. Stosunek służbowy sędziego rozwiązuje się z mocy prawa, jeżeli sędzia zrzekł się urzędu. Zrzeczenie się urzędu jest skuteczne po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia na ręce Ministra Sprawiedliwości oświadczenia, chyba że na wniosek sędziego Minister Sprawiedliwości określi inny termin. O zrzeczeniu się urzędu przez sędziego Minister Sprawiedliwości zawiadamia Krajową Radę Sądownictwa i Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. §2. Prawomocne orzeczenie sądu dyscyplinarnego o złożeniu sędziego z urzędu oraz prawomocne orzeczenie sądu skazujące na środek karny pozbawienia praw publicznych lub zakazu zajmowania stanowiska sędziego pociąga za sobą, z mocy prawa, utratę urzędu i stanowiska sędziego; stosunek służbowy sędziego wygasa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. §3. Stosunek służbowy sędziego wygasa z dniem utraty przez niego obywatelstwa polskiego."}
{"id":"2001_1070_69","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. §1. Sędzia przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 65 roku życia, chyba że Krajowa Rada Sądownictwa, na wniosek sędziego, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez sędziego 70 roku życia. §2. Sędzia przechodzi na swój wniosek w stan spoczynku, z zachowaniem prawa do uposażenia określonego w art. 100 § 2, po ukończeniu 55 lat przez kobietę jeżeli przepracowała na stanowisku sędziego nie mniej niż 25 lat, a 60 lat przez mężczyznę, jeżeli przepracował na stanowisku sędziego nie mniej niż 30 lat. §3. Wniosek, o którym mowa w § 1, składa się do Krajowej Rady Sądownictwa najpóźniej na sześć miesięcy przed ukończeniem przez sędziego 65 roku życia. W razie niezakończenia postępowania związanego z rozpoznaniem wniosku, sędzia pozostaje w służbie do czasu zakończenia postępowania w tym postępowania przed Sądem Najwyższym."}
{"id":"2001_1070_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Nadzór nad działalnością sądów w zakresie orzekania sprawuje Sąd Najwyższy, w trybie określonym ustawami."}
{"id":"2001_1070_70","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. §1. Sędziego przenosi się w stan spoczynku na jego wniosek albo na wniosek właściwego kolegium sądu, jeżeli z powodu choroby lub utraty sił uznany został przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków sędziego. §2. Z żądaniem przeniesienia w stan spoczynku oraz zbadania niezdolności do pełnienia obowiązków przez sędziego i wydania orzeczenia, może wystąpić zainteresowany sędzia lub właściwe kolegium sądu. W przypadku sędziego pełniącego funkcję prezesa sądu okręgowego i apelacyjnego z wnioskiem może wystąpić także Minister Sprawiedliwości. §3. Orzeczenie w sprawie trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego, o którym mowa w § 1 i 2, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych doręcza zainteresowanemu sędziemu oraz odpowiednio prezesowi sądu okręgowego albo apelacyjnego, a w przypadku sędziego pełniącego funkcję prezesa sądu okręgowego albo apelacyjnego orzeczenie doręcza się także Ministrowi Sprawiedliwości. §4. Koszty badania i wydania orzeczenia pokrywa Skarb Państwa."}
{"id":"2001_1070_71","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. §1. Sędzia może być przeniesiony w stan spoczynku, na wniosek kolegium właściwego sądu, jeżeli z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił służby przez okres roku. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, jeżeli okres czynnej służby nie przekroczył 30 dni. §2. Sędzia może być przeniesiony w stan spoczynku, jeżeli bez uzasadnionej przyczyny nie poddał się badaniu, o którym mowa w art. 70 § 2, jeżeli z żądaniem badania wystąpiło kolegium sądu albo Minister Sprawiedliwości. §3. Sędzia może być również przeniesiony w stan spoczynku, na wniosek Ministra Sprawiedliwości, w razie zmiany ustroju sądów lub zmiany granic okręgów sądowych, jeżeli nie został przeniesiony do innego sądu."}
{"id":"2001_1070_72","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. O rozwiązaniu stosunku służbowego, o którym mowa w art. 68 § 1, lub o wygaśnięciu stosunku służbowego, o którym mowa w art. 68 § 2, albo o przejściu sędziego w stan spoczynku na podstawie art. 69, sędziego zawiadamia Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1070_73","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. §1. W sprawach przeniesienia sędziego w stan spoczynku, o których mowa w art. 70 i 71, podejmuje decyzję Krajowa Rada Sądownictwa, na wniosek sędziego, kolegium właściwego sądu albo Ministra Sprawiedliwości. §2. Od decyzji Krajowej Rady Sądownictwa w sprawach, o których mowa w art. 69 § 3, art. 70 i 71, przysługuje odwołanie do Sądu Najwyższego. §3. Odwołanie wnosi się, za pośrednictwem Krajowej Rady Sądownictwa, w terminie miesiąca od doręczenia skarżącemu decyzji. Odwołanie przysługuje sędziemu i prezesowi właściwego sądu, a w sprawach, w których wniosek został złożony przez kolegium sądu albo przez Ministra Sprawiedliwości, także temu kolegium albo Ministrowi Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1070_74","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. §1. Sędzia przeniesiony w stan spoczynku z przyczyn, o których mowa w art. 71 § 3, ma prawo powrócić na stanowisko zajmowane poprzednio albo otrzymać stanowisko równorzędne poprzednio zajmowanemu, jeżeli ustały przyczyny będące podstawą przeniesienia w stan spoczynku. §2. W celu wykonania prawa, o którym mowa w § 1, sędzia zgłasza zamiar powrotu na stanowisko zajmowane poprzednio albo wniosek o wyznaczenie mu stanowiska równorzędnego do Krajowej Rady Sądownictwa, która w terminie miesiąca wydaje w tej sprawie decyzję. W razie decyzji negatywnej sędziemu przysługuje odwołanie do Sądu Najwyższego."}
{"id":"2001_1070_75","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. §1. Przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe może nastąpić tylko za jego zgodą. §2. Zgoda sędziego na przeniesienie na inne miejsce służbowe nie jest wymagana w przypadkach: 1) zniesienia stanowiska wywołanego zmianą w organizacji sądownictwa lub zniesienia danego sądu lub wydziału zamiejscowego albo przeniesienia siedziby sądu, 2) niedopuszczalności zajmowania stanowiska sędziego w danym sądzie, wskutek zawarcia między sędziami związku małżeńskiego albo powstania powinowactwa, o którym mowa w art. 6, 3) gdy wymaga tego wzgląd na powagę stanowiska, na podstawie orzeczenia sądu dyscyplinarnego, wydanego na wniosek kolegium właściwego sądu, 4) przeniesienia w wyniku kary dyscyplinarnej. §3. O przeniesieniu sędziego w przypadkach określonych w § 1 i 2, wydaje decyzję Minister Sprawiedliwości, z tym że przeniesienie sędziego z przyczyn wymienionych w § 2 pkt 1 może nastąpić, jeżeli uwzględnienie wniosku sędziego co do nowego miejsca służbowego nie jest możliwe. §4. W przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2, od decyzji Ministra Sprawiedliwości sędziemu przysługuje odwołanie do Sądu Najwyższego."}
{"id":"2001_1070_76","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. W razie przeniesienia sędziego do innej miejscowości, przysługuje mu zwrot kosztów przeniesienia, z wyjątkiem przypadku, gdy przeniesienie nastąpiło w drodze dyscyplinarnej lub na wniosek sędziego. Sędziemu przenoszonemu na jego wniosek Minister Sprawiedliwości, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może przyznać zwrot kosztów przeniesienia."}
{"id":"2001_1070_77","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. §1. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego, za jego zgodą, do pełnienia obowiązków sędziego lub czynności administracyjnych w innym sądzie, Ministerstwie Sprawiedliwości lub innej jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego - w Sądzie Najwyższym, a na wniosek Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego - w tym Sądzie, na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony. §2. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego, za jego zgodą, na wniosek Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa do pełnienia czynności w Biurze tej Rady. §3. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego na jego wniosek do pełnienia obowiązków w międzynarodowej sędziowskiej organizacji pozarządowej. §4. Sędzia delegowany na podstawie § 1, na czas nieokreślony, może być odwołany z delegowania, względnie z niego ustąpić za trzymiesięcznym uprzedzeniem. §5. Sędzia delegowany do sądu wyższego, po trzech miesiącach delegowania, na pozostały okres delegacji uzyskuje prawo do wynagrodzenia zasadniczego w stawce podstawowej, przewidzianego dla sędziego tego sądu, chyba że przysługuje mu druga stawka awansowa na zajmowanym stanowisku. §6. Jeżeli delegowanie sędziego następuje do innej miejscowości niż miejscowość, w której znajduje się miejsce służbowe sędziego, niebędącej miejscem jego stałego zamieszkania, sędziemu delegowanemu przysługuje prawo do nieodpłatnego zakwaterowania, w warunkach odpowiadających godności urzędu, albo zwrot kosztów zamieszkania w miejscu delegowania oraz świadczenia dodatkowe, rekompensujące niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce służbowe. §7. Delegowanie sędziego w przypadkach, o których mowa w § 1, może nastąpić nawet bez jego zgody na okres nie dłuższy niż trzy miesiące w ciągu roku. Delegowanie sędziego bez jego zgody może być powtórzone nie wcześniej niż po upływie dwóch lat. §8. Prezes sądu okręgowego, po uzyskaniu zgody kolegium sądu okręgowego, może delegować sędziego sądu rejonowego albo sędziego sądu okręgowego do pełnienia obowiązków sędziego na obszarze właściwości tego samego sądu okręgowego, jednakże na czas nie dłuższy niż miesiąc w ciągu roku. Prezes sądu apelacyjnego, po uzyskaniu zgody kolegium sądu apelacyjnego, może delegować do sądu apelacyjnego sędziego sądu okręgowego z obszaru właściwości danego sądu apelacyjnego również na czas nie dłuższy niż miesiąc w ciągu roku."}
{"id":"2001_1070_78","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. §1. Sędziemu delegowanemu do pełnienia czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości mogą być powierzane obowiązki na stanowiskach urzędniczych, z wyłączeniem stanowiska dyrektora generalnego urzędu. §2. Sędzia delegowany do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego mu na zajmowanym stanowisku sędziowskim oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania sędzia otrzymuje dodatek funkcyjny, określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 91 § 8. §3. Ponadto w okresie delegowania, ze względu na charakter pracy i zakres wykonywanych zadań, sędziemu może być przyznany przez Ministra Sprawiedliwości dodatek specjalny w kwocie nieprzekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. Dodatek przyznaje się na czas określony, a w indywidualnych przypadkach - także na czas nieokreślony. §4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dodatek ten może przekraczać wysokość, o której mowa w § 3. §5. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady delegowania sędziów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz szczegółowe zasady i zakres świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem sędziów poza stałe miejsce służbowe, mając na względzie poziom świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym."}
{"id":"2001_1070_79","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Sędzia nie może, powołując się na zasadę niezawisłości sędziowskiej, uchylić się od wykonania poleceń w zakresie czynności administracyjnych, jeżeli z mocy przepisów ustawy należą do obowiązków sędziowskich, a także poleceń dotyczących sprawności postępowania sądowego; może jednak domagać się wydania polecenia na piśmie."}
{"id":"2001_1070_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. §1. Działalność administracyjna sądów ma na celu zapewnienie sądom odpowiednich warunków wykonywania ich zadań, o których mowa w art. 1 § 2 i 3. §2. Działalność administracyjna sądów należy do organów sądów oraz do urzędników; czynności z zakresu działalności administracyjnej sądów należą także do sędziów, jeżeli to wynika z przepisów prawa."}
{"id":"2001_1070_80","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. §1. Sędzia nie może być zatrzymany ani pociągnięty do odpowiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej bez zezwolenia właściwego sądu dyscyplinarnego. Nie dotyczy to zatrzymania w razie ujęcia sędziego na gorącym uczynku przestępstwa, jeżeli zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. Do czasu wydania uchwały zezwalającej na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej wolno podejmować tylko czynności niecierpiące zwłoki. §2. O zatrzymaniu sędziego niezwłocznie powiadamia się prezesa sądu apelacyjnego właściwego ze względu na miejsce zatrzymania. Może on nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego sędziego. O fakcie zatrzymania sędziego, prezes sądu apelacyjnego niezwłocznie zawiadamia Krajową Radę Sądownictwa i Ministra Sprawiedliwości. §3. W terminie siedmiu dni od doręczenia uchwały odmawiającej zezwolenia na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej, organowi lub osobie, która wniosła o zezwolenie oraz rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje zażalenie do sądu dyscyplinarnego drugiej instancji. W tym samym terminie sędziemu przysługuje zażalenie na uchwałę zezwalającą na pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej sądowej. Poza tym do postępowania przed sądem dyscyplinarnym w sprawach o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej stosuje się przepisy o postępowaniu dyscyplinarnym. §4. Orzekając w sprawie, o której mowa w § 1, sąd dyscyplinarny może poprzestać na oświadczeniu sędziego, że wnosi o wydanie uchwały o zezwoleniu na pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej."}
{"id":"2001_1070_81","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Za wykroczenia sędzia odpowiada wyłącznie dyscyplinarnie. Rozdział 2 Prawa i obowiązki sędziów"}
{"id":"2001_1070_82","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. §1. Sędzia jest obowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim oraz stale podnosić kwalifikacje zawodowe. §2. Sędzia powinien w służbie i poza służbą strzec powagi stanowiska sędziego i unikać wszystkiego, co mogłoby przynieść ujmę godności sędziego lub osłabiać zaufanie do jego bezstronności. §3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb kształcenia sędziów."}
{"id":"2001_1070_83","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Czas pracy sędziego jest określony wymiarem jego zadań."}
{"id":"2001_1070_84","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. §1. Sędzia na rozprawach używa stroju urzędowego. Strojem urzędowym sędziego na rozprawie sądowej jest toga, a sędziego przewodniczącego na rozprawie, także nakładany na kołnierz togi łańcuch z wizerunkiem orła. Do stroju urzędowego sędziego należy również biret, jeżeli jego używanie wynika z przepisów o czynnościach sądowych. §2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór stroju urzędowego sędziów, uwzględniając uroczysty charakter stroju, odpowiedni dla powagi sądu i utrwalonej tradycji. §3. Sędzia otrzymuje legitymację służbową, wymieniającą zajmowane przez niego stanowisko i miejsce służbowe. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, wzór legitymacji służbowej sędziego."}
{"id":"2001_1070_85","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. §1. Sędzia jest obowiązany zachować w tajemnicy okoliczności sprawy, o których powziął wiadomość ze względu na swój urząd, poza jawną rozprawą sądową. §2. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa także po ustaniu stosunku służbowego. §3. Obowiązek zachowania tajemnicy ustaje, gdy sędzia składa zeznania jako świadek przed sądem, chyba że ujawnienie tajemnicy zagraża dobru państwa albo takiemu ważnemu interesowi prywatnemu, który nie jest sprzeczny z celami wymiaru sprawiedliwości. W tych przypadkach od obowiązku zachowania tajemnicy może zwolnić sędziego Minister Sprawiedliwości. §4. Sędzia nie podlega postępowaniu sprawdzającemu przewidzianemu w ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580)."}
{"id":"2001_1070_86","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. §1. Sędzia nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia, z wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym w łącznym wymiarze nieprzekraczającym pełnego wymiaru czasu pracy pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach, jeżeli wykonywanie tego zatrudnienia nie przeszkadza w pełnieniu obowiązków sędziego. §2. Sędziemu nie wolno także podejmować innego zajęcia ani sposobu zarobkowania, które przeszkadzałoby w pełnieniu obowiązków sędziego, mogło osłabiać zaufanie do jego bezstronności lub przynieść ujmę godności urzędu sędziego. §3. Sędzia nie może: 1) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółki prawa handlowego, 2) być członkiem zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej spółdzielni, 3) być członkiem zarządu fundacji prowadzącej działalność gospodarczą, 4) posiadać w spółce prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziały przedstawiające więcej niż 10% kapitału zakładowego, 5) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem bądź pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. §4. O zamiarze podjęcia dodatkowego zatrudnienia, o którym mowa w § 1, a także o podjęciu innego zajęcia lub sposobu zarobkowania, sędzia sądu apelacyjnego oraz sędzia sądu okręgowego zawiadamia prezesa właściwego sądu, a prezesi tych sądów - Ministra Sprawiedliwości. Sędzia sądu rejonowego kieruje zawiadomienie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, do prezesa właściwego sądu okręgowego. §5. Prezes właściwego sądu w stosunku do sędziego, a Minister Sprawiedliwości w stosunku do prezesa sądu apelacyjnego i prezesa sądu okręgowego wydaje decyzję o sprzeciwie wobec zamiaru podjęcia zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym w szkole wyższej, jeżeli uzna, że będzie ono przeszkadzało w pełnieniu obowiązków sędziego oraz wobec podejmowania lub kontynuowania innego zajęcia, które przeszkadza w pełnieniu obowiązków sędziego, osłabia zaufanie do jego bezstronności lub przynosi ujmę godności urzędu sędziego. §6. Jeżeli prezes sądu sprzeciwił się podjęciu przez sędziego dodatkowego zatrudnienia lub zajęcia, o których mowa w § 4, sprawę, na wniosek sędziego, rozstrzyga kolegium właściwego sądu."}
{"id":"2001_1070_87","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. §1. Sędziowie są obowiązani do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku odrębnego oraz objętego małżeńską wspólnością majątkową. Oświadczenie to powinno zawierać w szczególności informacje o posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach prawa handlowego, a ponadto o nabytym przez sędziego albo jego małżonka od Skarbu Państwa albo innej państwowej lub samorządowej osoby prawnej mieniu, które podlegało zbyciu w drodze przetargu. §2. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, sędziowie składają właściwemu terytorialnie prezesowi sądu apelacyjnego. §3. Analizy danych zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w § 1, dokonuje właściwe kolegium sądu apelacyjnego w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku i przedstawia jej wyniki zgromadzeniu ogólnemu sędziów apelacji. §4. Prezesi sądów apelacyjnych składają oświadczenie, o którym mowa w § 1, Krajowej Radzie Sądownictwa, która dokonuje analizy zawartych w nim danych w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku. §5. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, składa się przed objęciem urzędu sędziego, a następnie co roku do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, a także w dniu opuszczenia urzędu. §6. Informacje zawarte w oświadczeniu, o którym mowa w § 1, stanowią tajemnicę służbową, chyba że sędzia, który złożył oświadczenie, wyraził pisemną zgodę na ich ujawnienie. W szczególnie uzasadnionych przypadkach podmiot uprawniony, zgodnie z § 2 lub § 4, do odebrania oświadczenia może je ujawnić pomimo braku zgody składającego oświadczenie. §7. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, przechowuje się przez sześć lat."}
{"id":"2001_1070_88","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 87 § 1, stosuje się odpowiednio formularz, określony przepisami o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne."}
{"id":"2001_1070_89","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. §1. Żądania, wystąpienia i zażalenia w sprawach związanych z pełnionym urzędem sędzia może wnosić tylko w drodze służbowej. W takich sprawach sędzia nie może zwracać się do instytucji i osób postronnych ani podawać tych spraw do wiadomości publicznej. §2. W sprawach o roszczenia ze stosunku służbowego sędziemu przysługuje droga sądowa."}
{"id":"2001_1070_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Zwierzchni nadzór nad działalnością administracyjną sądów sprawuje Minister Sprawiedliwości osobiście oraz przez właściwą służbę nadzoru. Podstawowe zadania z zakresu zwierzchniego nadzoru nad działalnością administracyjną sądów bezpośrednio związaną z wykonywaniem wymiaru sprawiedliwości są wykonywane przez sędziów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości w trybie określonym w art. 77. Rozdział 2 Organizacja sądów"}
{"id":"2001_1070_90","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Sędzia sądu rejonowego i sędzia sądu okręgowego jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić prezesa sądu okręgowego, sędzia sądu apelacyjnego i prezes sądu okręgowego - prezesa sądu apelacyjnego, a prezes sądu apelacyjnego - Ministra Sprawiedliwości o toczącej się sprawie sądowej, w której występuje jako strona lub uczestnik postępowania."}
{"id":"2001_1070_91","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. §1. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego stanowi wielokrotność kwoty bazowej ustalonej na dany rok na podstawie przepisów o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej; wysokość wynagrodzenia sędziów sądów równorzędnych różnicuje staż pracy i pełnione funkcje. Wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej nie może być niższe niż wynagrodzenie zasadnicze w stawce awansowej drugiej dla bezpośrednio niższego stanowiska sędziowskiego. §2. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego na danym stanowisku ustala się w stawce podstawowej, w stawce pierwszej awansowej albo w stawce drugiej awansowej. Pierwsza stawka awansowa stanowi 110% stawki podstawowej, a druga stawka awansowa 125% stawki podstawowej dla danego stanowiska sędziowskiego. §3. Sędzia obejmując stanowisko otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce podstawowej. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego podwyższa się do wysokości stawki pierwszej awansowej po siedmiu latach pracy na danym stanowisku sędziowskim. Okres ten ulega wydłużeniu o trzy lata w razie ukarania sędziego w tym czasie karą dyscyplinarną lub dwukrotnego wytknięcia uchybienia, o którym mowa w art. 40, względnie zwrócenia uwagi w trybie określonym w art. 37 § 4. §4. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego ulega podwyższeniu do stawki drugiej awansowej po siedmiu latach pracy na danym stanowisku sędziowskim od uzyskania przez sędziego stawki pierwszej awansowej. Przepis § 3 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio. §5. Do czasu pracy na stanowisku sędziego dolicza się czas pozostawania przez sędziego poza zawodem sędziowskim, jeżeli spowodowane to było represjami za polityczną postawę sędziego, o ile powrót do zawodu nastąpił nie później niż do 31 grudnia 1990 r. §6. W związku z pełnioną funkcją sędziemu przysługuje dodatek funkcyjny, stanowiący procent kwoty bazowej, o której mowa w § 1. §7. Wynagrodzenie sędziów różnicuje ponadto dodatek za długoletnią pracę, wynoszący począwszy od szóstego roku pracy 5% wynagrodzenia zasadniczego i wzrastający po każdym roku o 1%, aż do osiągnięcia 20% wynagrodzenia zasadniczego. §8. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa określa, w drodze rozporządzenia, stawki podstawowe wynagrodzenia zasadniczego oraz stawki dodatku funkcyjnego sędziów. §9. Od wynagrodzenia sędziów nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne. §10. W razie rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego w sposób, o którym mowa w art. 68, od wynagrodzenia wypłaconego sędziemu w okresie służby, od którego nie odprowadzano składki na ubezpieczenie społeczne, przekazuje się składkę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. §11. Składka na ubezpieczenie społeczne, o której mowa w § 10, podlega waloryzacji: 1) za okres do 31 grudnia 1998 r. wskaźnikiem wzrostu płac wynikającym ze wzrostu prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, określanego corocznie w ustawie budżetowej, które stanowiło podstawę do ustalania środków i limitów na wynagrodzenia sędziów, 2) za okres od 1 stycznia 1999 r. wskaźnikiem waloryzacji składek określonym na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. §12. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie § 11 pkt 2, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298 i Nr 39, poz. 459)."}
{"id":"2001_1070_92","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. §1. Sędziemu przysługuje corocznie urlop dodatkowy w wymiarze: 1) sześciu dni roboczych - po dziesięciu latach pracy, 2) dwunastu dni roboczych - po piętnastu latach pracy. §2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu dodatkowego, wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia w sądzie lub prokuraturze na stanowiskach: aplikantów, asesorów, sędziów i prokuratorów, a także okresy wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego lub zajmowania samodzielnego stanowiska w organach władzy publicznej, z którym związana była praktyka prawnicza, oraz inne okresy pracy, jeżeli z tytułu tego zatrudnienia przysługiwał zwiększony wymiar urlopu. §3. Sędziemu przysługuje gratyfikacja jubileuszowa w wysokości: 1) po dwudziestu latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po dwudziestu pięciu latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po trzydziestu latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po trzydziestu pięciu latach pracy - 250% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po czterdziestu latach pracy - 350% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po czterdziestu pięciu latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. §4. Do okresu pracy uprawniającego do gratyfikacji jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. §5. Do obliczania i wypłacania gratyfikacji jubileuszowej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące nagród jubileuszowych, o których mowa w przepisach o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"2001_1070_93","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. §1. Sędziemu można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia. §2. Urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać sześciu miesięcy i nie może być udzielony, jeżeli sędzia nie pełnił służby przez okres roku z powodu choroby. §3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1070_94","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. §1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby sędzia otrzymuje wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż przez okres roku. §2. W razie niemożności wykonywania pracy z innych przyczyn, uprawniających do uzyskania świadczeń, określonych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, sędziemu przysługuje wynagrodzenie w wysokości świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, przez okres przewidziany w tych przepisach. §3. Za inną usprawiedliwioną nieobecność w pracy sędziemu przysługuje wynagrodzenie. §4. W przypadkach, w których pracownikom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu przysługują zasiłki niezależnie od prawa do wynagrodzenia, sędziemu przysługuje świadczenie pieniężne w wysokości zasiłku z ubezpieczenia społecznego."}
{"id":"2001_1070_95","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. §1. Sędzia powinien mieszkać w miejscowości będącej siedzibą sądu, w którym pełni służbę. §2. Prezes sądu okręgowego w stosunku do sędziego sądu rejonowego oraz sędziego sądu okręgowego, a prezes sądu apelacyjnego w stosunku do sędziego tego sądu, w uzasadnionych przypadkach, może wyrazić zgodę na zamieszkanie sędziego w innej miejscowości. §3. W razie uzyskania zgody, o której mowa w § 2, sędziemu przysługuje zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do siedziby sądu. Zwrot kosztów jednak nie przysługuje, jeżeli zmiana miejsca służbowego nastąpiła w wyniku orzeczenia kary dyscyplinarnej wymienionej w art. 109 § 1 pkt 4 oraz orzeczenia sądu dyscyplinarnego o przeniesieniu sędziego na inne miejsce służbowe ze względu na powagę stanowiska."}
{"id":"2001_1070_96","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. §1. Sędziemu może być przyznana, jako pożyczka, pomoc finansowa na zaspokojenie jego potrzeb mieszkaniowych. §2. Środki na pomoc finansową, o której mowa w § 1, nie mogą być niższe niż 5% rocznego funduszu płac przeznaczonego dla sędziów. §3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób planowania i wykorzystywania środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziów oraz warunki przyznawania pomocy, o której mowa w § 1, z uwzględnieniem zaangażowania środków własnych sędziego, udziału kolegiów sądów w przyznawaniu pomocy oraz zasady racjonalności gospodarowania środkami oraz przy przyjęciu zasady, że w razie rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego w sposób, o którym mowa w art. 68, pożyczka podlega zwrotowi wraz z oprocentowaniem w wysokości obowiązującej przy powszechnie dostępnych kredytach bankowych."}
{"id":"2001_1070_97","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. §1. W razie powołania sędziego do niezawodowej służby wojskowej, jego prawa i obowiązki służbowe ulegają zawieszeniu na czas trwania służby. Sędzia zachowuje jednak swoje stanowisko i prawo do wynagrodzenia, a czas służby wojskowej wlicza się do okresu stosunku służbowego na stanowisku sędziego. §2. Inne szczególne uprawnienia związane ze stosunkiem służbowym sędziego powołanego do czynnej służby wojskowej i zwolnionego z tej służby normują przepisy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej lub przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. §3. Sędzia powołany do niezawodowej służby wojskowej odbywa ją w organach sądownictwa wojskowego."}
{"id":"2001_1070_98","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. §1. Sędziemu ubiegającemu się o mandat posła albo senatora albo radnego udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej. §2. Sędzia, który został mianowany, powołany lub wybrany do pełnienia funkcji w organach państwowych, samorządu terytorialnego, w służbie dyplomatycznej, konsularnej lub w organach organizacji międzynarodowych oraz ponadnarodowych działających na podstawie umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską jest obowiązany zrzec się niezwłocznie swojego urzędu, chyba że przechodzi w stan spoczynku. §3. Sędzia, który zrzekł się urzędu z przyczyn określonych w § 2, może powrócić na urząd sędziego i poprzednio zajmowane stanowisko, jeżeli przerwa w pełnieniu obowiązków sędziego nie przekracza dziewięciu lat, chyba że pełnił funkcje sędziowskie lub prokuratorskie w międzynarodowych lub ponadnarodowych organach sądowych. §4. W przypadku przewidzianym w § 3, Krajowa Rada Sądownictwa, z inicjatywy zainteresowanego, przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie byłego sędziego na urząd sędziego, chyba że nie spełnia on warunków wymaganych do powołania na urząd sędziego. Po powołaniu na urząd, sędziemu wyznacza się poprzednio zajmowane stanowisko i miejsce służbowe, niezależnie od liczby stanowisk sędziowskich w danym sądzie. §5. W razie odmowy przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku, o którym mowa w § 4, zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego. §6. Przepisów § 2-5 nie stosuje się do powołania sędziego na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. W takim przypadku, na okres pełnienia tego stanowiska, sędziego deleguje się do Ministerstwa Sprawiedliwości na zasadach określonych w art. 77 § 1."}
{"id":"2001_1070_99","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych Dział I Sądy powszechne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Sędzia w stanie spoczynku może używać dotychczasowego tytułu z dodaniem wyrazów \"w stanie spoczynku\"."}
{"id":"2001_1071_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Kuratorzy sądowi realizują określone przez prawo zadania o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym, diagnostycznym, profilaktycznym i kontrolnym, związane z wykonywaniem orzeczeń sądu."}
{"id":"2001_1071_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Kuratorowi zawodowemu przysługuje prawo do podnoszenia kwalifikacji zawodowych w różnych formach kształcenia."}
{"id":"2001_1071_100","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Prezes sądu okręgowego w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy zwołuje pierwsze okręgowe zgromadzenie kuratorów w celu powołania kuratora okręgowego w trybie określonym w art. 36 ust. 1. Przewodniczącym pierwszego okręgowego zgromadzenia kuratorów jest wyznaczony przez prezesa sądu okręgowego kurator okręgowy. 2. Z dniem powołania kuratora okręgowego dotychczasowe powołanie kuratora okręgowego traci moc. 3. Prezes sądu okręgowego w terminie miesiąca od dnia powołania kuratora okręgowego powoła kierowników zespołów."}
{"id":"2001_1071_101","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy kurator okręgowy zwołuje okręgowe zgromadzenie kuratorów w celu wyboru członków sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji, kandydata na członka sądu dyscyplinarnego drugiej instancji, wyboru rzecznika dyscyplinarnego oraz delegata do Krajowej Rady Kuratorów. 2. Krajowa Rada Kuratorów zbierze się w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Pierwszemu posiedzeniu przewodniczy najstarszy wiekiem delegat."}
{"id":"2001_1071_102","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. Postępowania dyscyplinarne wszczęte, lecz nie zakończone prawomocnie przed wejściem w życie ustawy, toczą się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_1071_103","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Stażyści kuratorscy z dniem wejścia w życie ustawy stają się aplikantami kuratorskimi. 2. Stażysta kuratorski przyjęty na staż przed dniem wejścia w życie ustawy nieposiadający wykształcenia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, lub posiadający wykształcenie średnie może być mianowany kuratorem zawodowym."}
{"id":"2001_1071_104","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, wzory legitymacji kuratora zawodowego, aplikanta kuratorskiego oraz legitymacji kuratora społecznego."}
{"id":"2001_1071_105","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do kuratorów zawodowych oraz aplikantów kuratorskich stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301 i Nr 52, poz. 538)."}
{"id":"2001_1071_106","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, mnożniki wynagrodzenia zasadniczego kuratorów zawodowych, o których mowa w art. 14 ust. 7, w takiej wysokości, aby począwszy od dnia 1 stycznia 2002 r. średnie wynagrodzenie zasadnicze kuratorów zawodowych stanowiło nie mniej niż wynikające z mnożnika 1,8 kwoty bazowej, o której mowa w art. 14 ust. 1."}
{"id":"2001_1071_107","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1071_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Zawodowy kurator sądowy obowiązany jest do: 1) występowania w uzasadnionych wypadkach z wnioskiem o zmianę lub uchylenie orzeczonego środka, 2) przeprowadzania na zlecenie sądu lub sędziego wywiadów środowiskowych, 3) współpracy z właściwym samorządem i organizacjami społecznymi, które statutowo zajmują się opieką, wychowaniem, resocjalizacją, leczeniem i świadczeniem pomocy społecznej w środowisku otwartym, 4) organizacji i kontroli pracy podległych kuratorów społecznych oraz innych osób, uprawnionych do wykonywania dozorów lub nadzorów, 5) sygnalizowania sądowi przyczyn przewlekłości postępowania wykonawczego lub innych uchybień w działalności pozasądowych podmiotów wykonujących orzeczone środki."}
{"id":"2001_1071_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób wykonywania uprawnień i obowiązków kuratorów sądowych, uwzględniając potrzebę szybkiego wykonywania orzeczeń sądu oraz zagwarantowania praw i interesów podopiecznych."}
{"id":"2001_1071_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Czas pracy kuratora zawodowego określony jest wymiarem jego zadań. 2. Kurator wykonuje obowiązki służbowe w terenie oraz pełni dyżury sądowe ustalone przez prezesa sądu rejonowego po zasięgnięciu opinii kierownika zespołu kuratorskiej służby sądowej. 3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Kuratorów, określi, w drodze rozporządzenia, standardy obciążenia pracą kuratora zawodowego, uwzględniając wielkość indywidualnego obciążenia kuratora pracą przy wykonywaniu dozorów, nadzorów oraz innych czynności w stopniu zapewniającym szybkie i prawidłowe wykonywanie orzeczeń sądu."}
{"id":"2001_1071_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Wynagrodzenie zasadnicze kuratorów zawodowych na równorzędnych stopniach służbowych jest równe i stanowi odpowiednio do rangi stopnia służbowego wielokrotność kwoty bazowej, ustalonej na podstawie przepisów o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej. 2. Kuratorowi okręgowemu, jego zastępcy oraz kierownikowi zespołu kuratorskiej służby sądowej przysługuje dodatek funkcyjny, stanowiący procent kwoty bazowej, o której mowa w ust. 1. 3. Kuratorowi zawodowemu przysługuje dodatek patronacki za sprawowanie patronatu nad aplikantem kuratorskim. 4. Kuratorowi zawodowemu może być przyznany na czas określony dodatek specjalny, do wysokości 40% wynagrodzenia zasadniczego powiększonego o kwotę przyznanego dodatku funkcyjnego, w ramach posiadanych środków określonych na wynagrodzenia osobowe kuratorów zawodowych. 5. Kuratorowi zawodowemu przysługuje dodatek za pracę terenową, w wysokości 50% kwoty bazowej, o której mowa w ust. 1, z tym że kierownikowi zespołu kuratorskiej służby sądowej dodatek taki przysługuje w wysokości 12,5% kwoty bazowej. 6. Kuratorowi zawodowemu przysługuje dodatek za wieloletnią pracę, wynoszący począwszy od szóstego roku pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy, aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. 7. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wynagradzania kuratorów zawodowych i aplikantów kuratorskich, mnożniki ich wynagrodzenia zasadniczego, a także stawki dodatku funkcyjnego, patronackiego, jak również okoliczności uzasadniające przyznanie kuratorom zawodowym dodatku specjalnego, uwzględniając rangę zawodu kuratora."}
{"id":"2001_1071_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Kurator zawodowy nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody prezesa sądu okręgowego. 2. Kuratorowi zawodowemu nie wolno także podejmować innego zajęcia ani sposobu zarobkowania, które przeszkadzałoby w pełnieniu obowiązków kuratora sądowego, mogło osłabiać zaufanie do jego bezstronności lub podważać zaufanie do sądu."}
{"id":"2001_1071_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Kuratorowi zawodowemu przysługuje corocznie dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze: 1) 6 dni roboczych - po 10 latach pracy, 2) 12 dni roboczych - po 15 latach pracy. 2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia, z tytułu którego przysługiwał zwiększony wymiar urlopu."}
{"id":"2001_1071_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Kuratorowi zawodowemu można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, w wymiarze nieprzekraczającym 6 miesięcy. 2. Urlopu dla poratowania zdrowia nie można udzielić, jeżeli kurator zawodowy z powodu choroby nie pracował nieprzerwanie przez okres roku. 3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1071_18","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Prezes sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kuratora okręgowego i prezesa sądu rejonowego, może przyznać kuratorowi zawodowemu nagrodę za szczególne osiągnięcia w pracy. 2. Minister Sprawiedliwości może utworzyć, w drodze rozporządzenia, dodatkowy fundusz nagród dla kuratorów zawodowych, z przeznaczeniem na nagrody specjalne za osiągnięcia w pracy, w wysokości do 1% planowanych wynagrodzeń kuratorów zawodowych."}
{"id":"2001_1071_19","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Kuratorowi zawodowemu przysługuje gratyfikacja jubileuszowa w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75%, 2) po 25 latach pracy - 100%, 3) po 30 latach pracy - 150%, 4) po 35 latach pracy - 200%, 5) po 40 latach pracy - 300%, 6) po 45 latach pracy - 400%, wynagrodzenia miesięcznego. 2. Do okresu pracy uprawniającego do gratyfikacji wlicza się wszystkie poprzednio zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do obliczania i wypłacania gratyfikacji jubileuszowej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące nagród jubileuszowych, o których mowa w przepisach o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"2001_1071_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Kuratorami sądowymi są: 1) zawodowi kuratorzy sądowi, zwani dalej \"kuratorami zawodowymi\", 2) społeczni kuratorzy sądowi, zwani dalej \"kuratorami społecznymi\". 2. Kuratorzy sądowi wykonujący orzeczenia w sprawach karnych są kuratorami dla dorosłych, a wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych i nieletnich są kuratorami rodzinnymi."}
{"id":"2001_1071_20","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Kuratorowi, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy albo na emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości: 1) dwumiesięcznego wynagrodzenia - po 10 latach pracy, 2) trzymiesięcznego wynagrodzenia - po 15 latach pracy, 3) sześciomiesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy, 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości przysługującego ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 3. Przepis art. 19 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1071_21","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W razie trwałej utraty zdolności do wykonywania zawodu kuratora, kuratora zawodowego można przenieść do innej pracy na jego wniosek, złożony w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się stosownego orzeczenia. Przez okres 3 miesięcy od dnia przeniesienia kurator zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia. 2. Jeżeli kurator zawodowy zostanie poddany rehabilitacji zawodowej lub przysposobieniu do innej pracy, zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia przez okres 12 miesięcy."}
{"id":"2001_1071_22","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Między kuratorami zawodowymi nie może istnieć stosunek bezpośredniej podległości służbowej, jeżeli są małżonkami albo pozostają ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia albo przysposobienia, opieki lub kurateli."}
{"id":"2001_1071_23","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Kurator zawodowy zostaje z mocy prawa zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych w razie tymczasowego aresztowania. 2. Wynagrodzenie kuratora zawodowego w okresie jego tymczasowego aresztowania ulega ograniczeniu do połowy. Jeżeli w stosunku do kuratora zawodowego zapadł wyrok uniewinniający lub postępowanie karne zostało umorzone na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania karnego, kuratorowi przysługuje wyrównanie wynagrodzenia za okres tymczasowego aresztowania."}
{"id":"2001_1071_24","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Prezes sądu okręgowego, na wniosek kuratora okręgowego lub z urzędu, może zawiesić w pełnieniu obowiązków służbowych kuratora zawodowego, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne. 2. Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1, nie może trwać dłużej niż 3 miesiące. 3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, kurator zachowuje prawo do wynagrodzenia i innych świadczeń przysługujących na podstawie stosunku pracy."}
{"id":"2001_1071_25","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W razie rozwiązania z kuratorem zawodowym stosunku pracy z powodu likwidacji sądu albo jego reorganizacji uniemożliwiającej dalsze zatrudnienie, kuratorowi przysługuje pełna emerytura, jeżeli mężczyzna ukończył 60 lat, a kobieta 55 lat i mają wymagany okres zatrudnienia wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. 2. W razie rozwiązania z kuratorem zawodowym stosunku pracy z przyczyn określonych w art. 27 ust. 1 pkt 3, z wyłączeniem wypadku, gdy kurator odmówił przejścia do innej pracy, o której mowa w tym przepisie, kuratorowi temu przysługuje pełna emerytura, jeżeli mężczyzna ukończył 60 lat, a kobieta 55 lat i mają wymagany okres zatrudnienia wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do kuratorów zawodowych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r."}
{"id":"2001_1071_26","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Stosunek pracy z kuratorem zawodowym wygasa w wypadkach określonych w Kodeksie pracy lub z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia dokonanego przez prezesa sądu okręgowego. 2. Stosunek pracy z kuratorem zawodowym wygasa również w wypadku zrzeczenia się przez niego obywatelstwa polskiego."}
{"id":"2001_1071_27","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Rozwiązanie stosunku pracy z kuratorem zawodowym może nastąpić, w drodze wypowiedzenia, w razie: 1) otrzymania negatywnej oceny pracy, potwierdzonej ponowną taką oceną, która nie może być dokonana wcześniej niż po upływie 4 miesięcy, 2) likwidacji sądu lub jego reorganizacji, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie kuratora na inne stanowisko w tym samym okręgu, 3) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pracy na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie ma możliwości przeniesienia kuratora do innej pracy, odpowiedniej do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy kurator odmawia przejścia do takiej pracy, 4) nabycia prawa do emerytury. 2. Okres wypowiedzenia stosunku pracy wynosi 3 miesiące i kończy się ostatniego dnia miesiąca."}
{"id":"2001_1071_28","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W razie rozwiązania stosunku pracy z kuratorem zawodowym z przyczyn określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2, w okresie między ustaniem zatrudnienia w likwidowanym lub reorganizowanym sądzie a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej kuratorowi temu przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa, przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Świadczenie to nie przysługuje kuratorowi, który nabył prawo do emerytury od dnia nabycia tego prawa. 2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, kurator zawodowy, z którym został rozwiązany stosunek pracy, pobiera zasiłek wychowawczy, chorobowy albo macierzyński, wysokość świadczenia pieniężnego ulega obniżeniu o kwotę pobieranego zasiłku. 3. Okres pobierania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz do okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - na takich warunkach, na jakich wlicza się okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonych w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Od świadczenia pieniężnego właściwy sąd odprowadza składkę na ubezpieczenia społeczne na zasadach przewidzianych dla wynagrodzenia wypłacanego w czasie trwania stosunku pracy."}
{"id":"2001_1071_29","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W okresie wypowiedzenia prezes sądu okręgowego może, na wniosek kuratora okręgowego, zwolnić kuratora zawodowego z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić po wykorzystaniu przez kuratora urlopu wypoczynkowego."}
{"id":"2001_1071_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Kuratorzy sądowi wykonują swoje zadania w środowisku podopiecznych, także na terenie zamkniętych zakładów i placówek ich pobytu, w szczególności na terenie zakładów karnych, placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz leczniczorehabilitacyjnych. 2. Za podopiecznych, o których mowa w ust. 1, uważa się osoby, których dotyczy postępowanie. Rozdział 2 Kuratorzy zawodowi"}
{"id":"2001_1071_30","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Od decyzji w sprawach wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z kuratorem zawodowym, przeniesienia na inne stanowisko bądź zawieszenia w pełnieniu obowiązków, kurator może, w terminie 7 dni, wnieść odwołanie do Ministra Sprawiedliwości. 2. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości w sprawach określonych w ust. 1 kuratorowi przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. W sprawach o roszczenia ze stosunku pracy niewymienionych w ust. 1 stosuje się przepisy Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1071_31","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Minister Sprawiedliwości może delegować kuratora zawodowego, za jego zgodą, do pełnienia czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości, związanych z nadzorem nad pracą kuratorów. 2. Kuratorowi delegowanemu do pełnienia czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości mogą być powierzone obowiązki na stanowiskach pracy należących do służby cywilnej, z wyłączeniem stanowiska dyrektora generalnego urzędu. W razie powierzenia kuratorowi delegowanemu obowiązków na stanowisku pracy należącym do służby cywilnej, stanowisko to uważa się za obsadzone. 3. Kurator delegowany do pełnienia czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego mu na zajmowanym stanowisku kuratorskim oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegacji kurator otrzymuje takie dodatki do wynagrodzenia, jakie przysługują pracownikom Ministerstwa Sprawiedliwości zatrudnionym na stanowiskach pracy, których zakres obowiązków został powierzony kuratorowi."}
{"id":"2001_1071_32","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Stosunek pracy z kuratorem zawodowym ulega z mocy prawa rozwiązaniu z jego winy, bez wypowiedzenia, w razie: 1) prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych albo zakazu wykonywania zawodu, 2) prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną wydalenia ze służby kuratorskiej, 3) zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. 2. Rozwiązanie stosunku pracy z kuratorem bez wypowiedzenia może nastąpić także w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn - po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1071_33","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W razie likwidacji sądu prezes sądu okręgowego przenosi kuratora okręgowego i zastępcę kuratora okręgowego do pracy w sądzie rejonowym. 2. Po przeniesieniu kuratorowi, o którym mowa w ust. 1, przysługuje przez okres 6 miesięcy wynagrodzenie nie niższe od dotychczasowego."}
{"id":"2001_1071_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Jeżeli jest to konieczne ze względu na szczególne potrzeby sądu, kuratora można przenieść do innego sądu lub zespołu kuratorskiego w tej lub innej miejscowości w tym samym okręgu sądowym, zachowując dotychczasowe wynagrodzenie. Kuratorowi przeniesionemu do pracy w sądzie położonym w innej miejscowości przysługują: zwrot uzasadnionych kosztów przeniesienia, diety i zwrot kosztów podróży. 2. Na wniosek kuratora można przenieść go do innego zespołu kuratorskiego lub sądu położonego w tej lub innej miejscowości w tym samym okręgu sądowym. 3. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, dokonuje prezes sądu okręgowego, w którym kurator jest zatrudniony, w porozumieniu z prezesem sądu rejonowego, w którym kurator ma być zatrudniony. 4. Niedopuszczalne jest przeniesienie bez zgody kuratora, do sądu mającego siedzibę w innej miejscowości, kobiety w ciąży lub osoby sprawującej opiekę nad dzieckiem w wieku do 14 lat, a także w wypadkach, gdy stoją temu na przeszkodzie ważne względy osobiste lub rodzinne kuratora. 5. Od decyzji o przeniesieniu przysługuje, w terminie 7 dni, odwołanie do Ministra Sprawiedliwości. Rozdział 3 Organizacja kuratorskiej służby sądowej"}
{"id":"2001_1071_35","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Kuratorską służbę sądową na obszarze właściwości sądu okręgowego stanowią zawodowi kuratorzy sądowi. 2. Nadzór nad działalnością kuratorów sądowych wykonuje kurator okręgowy, z zastrzeżeniem określonych w ustawie uprawnień sądu lub prezesa sądu."}
{"id":"2001_1071_36","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kuratora okręgowego powołuje, na 6-letnią kadencję, prezes sądu okręgowego spośród kandydatów wybranych przez okręgowe zgromadzenie kuratorów ze swego grona, bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy członków zgromadzenia. 2. W wypadku niedokonania wyboru kandydatów przez dwa kolejne zgromadzenia kuratorów, prezes sądu okręgowego powołuje samodzielnie kuratora okręgowego. 3. Kurator okręgowy może być powołany na kolejne kadencje. 4. Prezes sądu okręgowego odwołuje kuratora okręgowego, jeśli zrzekł się funkcji, a po zasięgnięciu opinii okręgowego zgromadzenia kuratorów, jeśli nie wypełnia obowiązków nałożonych przez ustawę. 5. Prezes sądu okręgowego, na wniosek kuratora okręgowego, może powołać zastępcę kuratora okręgowego dla dorosłych i zastępcę kuratora okręgowego rodzinnego, a jeżeli uzna to za wystarczające - jednego zastępcę kuratora okręgowego. 6. Kuratorem okręgowym i jego zastępcą może być ten, kto: 1) posiada co najmniej 7-letni staż pracy kuratorskiej, 2) posiada stopień kuratora specjalisty, a wyjątkowo stopień starszego kuratora zawodowego, 3) wyróżnia się umiejętnościami w zakresie zarządzania i kierowania. 7. Kuratorowi okręgowemu po upływie kadencji oraz zastępcy kuratora okręgowego po odwołaniu przysługuje prawo powrotu do pracy w zespole kuratorskiej służby sądowej, w którym pracował bezpośrednio przed powołaniem na stanowisko kuratora okręgowego."}
{"id":"2001_1071_37","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kurator okręgowy odpowiada przed prezesem sądu okręgowego za funkcjonowanie kuratorskiej służby sądowej w okręgu. Reprezentuje kuratorów sądowych wobec prezesa sądu okręgowego i organów kolegialnych sądu. 2. Do zakresu działania kuratora okręgowego w szczególności należy: 1) wykonywanie działań niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania kuratorskiej służby sądowej w okręgu, 2) koordynowanie działalności kuratorów sądowych na terenie swego działania, 3) reprezentowanie kuratorskiej służby sądowej na zewnątrz, 4) nadzór nad pracą kierowników zespołów kuratorskiej służby sądowej, 5) kontrola i ocena pracy kuratorów sądowych, aplikantów kuratorskich oraz przeprowadzanie wizytacji i lustracji; w uzasadnionych wypadkach dokonanie kontroli i oceny pracy kuratora lub aplikanta, kurator okręgowy może zlecić kierownikowi zespołu kuratorskiej służby sądowej, 6) udział w planowaniu i nadzór nad wydatkowaniem środków przeznaczonych dla kuratorów sądowych i ośrodków kuratorskich, 7) przygotowanie planu etatów kuratorskich i obsługi administracyjnej w okręgu oraz projektu rozdziału etatów pomiędzy poszczególne jednostki, 8) opiniowanie kandydatów na aplikantów kuratorskich, 9) występowanie z wnioskami kadrowymi dotyczącymi kuratorów zawodowych w okręgu, 10) nadzór merytoryczny nad ośrodkami kuratorskimi, 11) organizowanie szkoleń kuratorów zawodowych w okręgu, 12) nadzór nad udzielaniem pomocy postpenitencjarnej, 13) określanie szczegółowych zakresów obowiązków zastępcy kuratora okręgowego, oraz kierowników zespołów kuratorskiej służby sądowej i przedstawianie ich do zatwierdzenia prezesowi sądu okręgowego, 14) rozpoznawanie skarg i wniosków dotyczących czynności kuratorów sądowych w okręgu, 15) wykonywanie innych czynności zleconych przez prezesa sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1071_38","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Dla wykonywania ustawowych zadań kuratora okręgowego i jego zastępców w sądzie okręgowym tworzy się biuro kuratora okręgowego. 2. Biuro tworzą kurator okręgowy i jego zastępcy oraz pracownicy sądowi przydzieleni przez prezesa sądu okręgowego. 3. Prezes sądu okręgowego może, na wniosek kuratora okręgowego, delegować do biura kuratora okręgowego kuratorów zawodowych."}
{"id":"2001_1071_39","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W sądzie rejonowym tworzy się zespoły kuratorskiej służby sądowej, zwane dalej \"zespołami\", wykonujące orzeczenia w sprawach karnych oraz w sprawach rodzinnych i nieletnich. 2. W wypadku gdy powołanie 2 lub więcej zespołów byłoby niecelowe, prezes sądu okręgowego powołuje jeden zespół wykonujący orzeczenia w sprawach karnych, rodzinnych i nieletnich."}
{"id":"2001_1071_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Kuratora zawodowego mianuje, odwołuje, przenosi do innego sądu lub zespołu kuratorskiej służby sądowej albo zawiesza w czynnościach prezes sądu okręgowego, na wniosek kuratora okręgowego."}
{"id":"2001_1071_40","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kierownika zespołu powołuje i odwołuje prezes sądu okręgowego na wniosek kuratora okręgowego, po zasięgnięciu opinii prezesa sądu rejonowego. 2. Prezes sądu okręgowego powołuje na stanowisko kierownika zespołu osobę wyróżniającą się zdolnościami organizacyjnymi, która ponadto posiada: 1) co najmniej 5-letni staż pracy kuratorskiej, 2) stopień kuratora specjalisty, a w wyjątkowym wypadku stopień starszego kuratora zawodowego."}
{"id":"2001_1071_41","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Do obowiązków kierownika zespołu należy wykonywanie działań niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania kuratorskiej służby sądowej w zakresie działań zespołu, a w tym: 1) koordynowanie zadań kuratorów zespołu, 2) udział w planowaniu i nadzór nad wydatkowaniem środków finansowych przeznaczonych dla kuratorów sądowych, 3) przedstawianie kuratorowi okręgowemu wniosków i opinii dotyczących awansowania kuratorów zawodowych zatrudnionych w zespole oraz w zakresie zatrudniania kandydatów do pracy, 4) opiniowanie wniosków zawodowych kuratorów sądowych dotyczących ich przeniesienia, 5) określanie zakresu obowiązków kuratorów zawodowych zespołu, 6) organizowanie działalności kuratorów społecznych, 7) przedstawianie prezesowi sądu rejonowego wniosków o powołanie i odwołanie kuratorów społecznych, 8) przeprowadzanie szkoleń kuratorów społecznych, 9) zatwierdzanie wniosków dotyczących ryczałtów kuratorów sądowych, 10) nadzorowanie terminowości wykonywania obowiązków przez kuratorów sądowych, 11) wyznaczanie patronów dla aplikantów kuratorskich, 12) sporządzanie sprawozdań i informacji o działalności zespołu, 13) nadzorowanie obsługi biurowej zespołu, 14) reprezentowanie zespołu na zewnątrz, 15) współdziałanie z prezesem sądu rejonowego. 2. Kierownik zespołu wykonuje obowiązki kuratora w wymiarze umożliwiającym należyte wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1071_42","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Czynności z zakresu obsługi biurowej zespołów wykonują ich sekretariaty. Rozdział 4 Samorząd kuratorski"}
{"id":"2001_1071_43","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Kuratorzy zawodowi tworzą samorząd kuratorski."}
{"id":"2001_1071_44","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Organami samorządu kuratorskiego są: 1) Krajowa Rada Kuratorów, 2) okręgowe zgromadzenia kuratorów. 2. Kadencja Krajowej Rady Kuratorów trwa 4 lata."}
{"id":"2001_1071_45","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Krajową Radę Kuratorów tworzą delegaci wybrani w poszczególnych okręgach przez okręgowe zgromadzenia kuratorów. Okręgowe zgromadzenie kuratorów wybiera jednego delegata do Krajowej Rady Kuratorów. 2. Krajowa Rada Kuratorów dokonuje wyboru przewodniczącego, jego zastępcy i sekretarza, którzy tworzą prezydium Krajowej Rady Kuratorów. 3. Krajowa Rada Kuratorów jest reprezentantem kuratorów sądowych."}
{"id":"2001_1071_46","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Do zadań Krajowej Rady Kuratorów w szczególności należy: 1) uchwalanie kodeksu etyki kuratora sądowego, 2) podejmowanie działań umożliwiających kuratorom zawodowym podnoszenie kwalifikacji zawodowych i poziomu wykonywanej przez nich pracy, 3) opiniowanie aktów prawnych dotyczących kuratorów sądowych oraz występowanie z inicjatywą opracowania aktów prawnych dotyczących kuratorów sądowych i kurateli sądowej, 4) występowanie do Ministra Sprawiedliwości lub innych organów państwowych z wnioskami dotyczącymi warunków pracy i płacy grupy zawodowej kuratorów sądowych, 5) inicjowanie badań naukowych nad funkcjonowaniem kurateli sądowej, 6) dokonywanie okresowej oceny sądowej kadry kuratorskiej i liczby wykonywanych nadzorów i dozorów oraz przedstawianie wniosków w tym zakresie Ministrowi Sprawiedliwości, 7) coroczna ocena działalności prezydium Krajowej Rady Kuratorów, 8) uchwalenie regulaminu pracy Krajowej Rady Kuratorów, 9) współpraca z organizacjami kuratorów sądowych innych krajów. 2. Krajowa Rada Kuratorów przy realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 5 i 6, uzgadnia swoje działania z Ministrem Sprawiedliwości. 3. Posiedzenia Krajowej Rady Kuratorów odbywają się co najmniej raz w roku. Warunki do odbywania posiedzeń zapewnia Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"2001_1071_47","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Członkami okręgowego zgromadzenia kuratorów są kuratorzy zawodowi zatrudnieni w okręgu sądowym. 2. Przewodniczącym okręgowego zgromadzenia kuratorów jest kurator okręgowy, a w razie jego nieobecności zastępca kuratora okręgowego. 3. W okręgach sądowych, w których powołano dwóch zastępców kuratora okręgowego, pod nieobecność kuratora okręgowego okręgowemu zgromadzeniu kuratorów przewodniczy zastępca kuratora okręgowego starszy służbą."}
{"id":"2001_1071_48","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Członkowie okręgowego zgromadzenia kuratorów obowiązani są uczestniczyć w jego posiedzeniach. 2. W posiedzeniach okręgowego zgromadzenia kuratorów może brać udział z głosem doradczym prezes sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1071_49","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Do podjęcia uchwał okręgowego zgromadzenia kuratorów wymagana jest obecność co najmniej połowy liczby jego członków 2. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów, w razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. 3. Uchwały okręgowego zgromadzenia kuratorów zapadają w głosowaniu jawnym. Głosowanie jest jednakże tajne, jeżeli zażąda tego chociażby jeden z członków zgromadzenia."}
{"id":"2001_1071_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Kuratorem zawodowym może być mianowany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków kuratora zawodowego, 4) ukończył wyższe studia magisterskie z zakresu nauk pedagogicznopsychologicznych, socjologicznych lub prawnych albo inne wyższe studia magisterskie i studia podyplomowe z zakresu nauk pedagogicznopsychologicznych, socjologicznych lub prawnych, 5) odbył aplikację kuratorską, 6) zdał egzamin kuratorski. 2. Minister Sprawiedliwości, na wniosek prezesa sądu okręgowego, może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zwolnić od obowiązku odbycia aplikacji kuratorskiej i złożenia egzaminu kuratorskiego. 3. Do określania stanu zdrowia wymaganego do podjęcia obowiązków kuratora zawodowego lub aplikanta kuratorskiego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przeprowadzania badań kandydatów do objęcia urzędu sędziego."}
{"id":"2001_1071_50","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Okręgowe zgromadzenie kuratorów zbiera się co najmniej raz w roku. 2. Posiedzenia okręgowego zgromadzenia kuratorów zwołuje przewodniczący zgromadzenia z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków zgromadzenia. 3. W wypadku, o którym mowa w art. 51 pkt 5, posiedzenia okręgowego zgromadzenia kuratorów zwołuje również prezes sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1071_51","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Do zadań okręgowego zgromadzenia kuratorów należy: 1) wybór członków sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji, 2) wybór kandydata na członka sądu dyscyplinarnego drugiej instancji, 3) wybór rzecznika dyscyplinarnego, 4) zgłaszanie kandydata na członka komisji egzaminacyjnej, o której mowa w art. 78, 5) wyrażenie opinii w przedmiocie odwołania kuratora okręgowego, 6) wysłuchanie informacji kuratora okręgowego o działalności kuratorskiej służby sądowej i wyrażenie opinii w tym zakresie, 7) wyrażenie opinii w sprawach osobowych kuratorów zawodowych, przedstawionych przez kuratora okręgowego i Ministra Sprawiedliwości, 8) występowanie do Ministra Sprawiedliwości o podjęcie niezbędnych działań dotyczących funkcjonowania kuratorskiej służby sądowej. Rozdział 5 Odpowiedzialność porządkowa i dyscyplinarna kuratorów zawodowych"}
{"id":"2001_1071_52","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Kuratorzy zawodowi ponoszą odpowiedzialność porządkową albo dyscyplinarną za naruszenie obowiązków kuratora. 2. Karę porządkową za przewinienie mniejszej wagi stanowi upomnienie. 3. Karami dyscyplinarnymi są: 1) nagana, 2) nagana z ostrzeżeniem, 3) nagana z pozbawieniem możliwości uzyskania wyższego stopnia służbowego przez okres 2 lat, 4) usunięcie z zajmowanego stanowiska, 5) wydalenie ze służby kuratorskiej."}
{"id":"2001_1071_53","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Karę porządkową upomnienia kuratorowi okręgowemu i jego zastępcy wymierza prezes sądu okręgowego, a pozostałym kuratorom - prezes sądu rejonowego. 2. Kurator w ciągu 3 dni od zawiadomienia go o ukaraniu karą porządkową upomnienia może odwołać się odpowiednio do Ministra Sprawiedliwości lub prezesa sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1071_54","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Sądy dyscyplinarne są dwuinstancyjne. Sąd drugiej instancji działa przy Ministrze Sprawiedliwości 2. Do rozpoznania spraw dyscyplinarnych w pierwszej instancji właściwy jest sąd dyscyplinarny w sądzie okręgowym, w którym kurator objęty postępowaniem pełni służbę. 3. Sądy dyscyplinarne orzekają w składzie trzyosobowym. 4. Do orzekania w sądach dyscyplinarnych uprawnieni są wszyscy kuratorzy zawodowi, z wyjątkiem kuratora okręgowego i jego zastępcy oraz rzecznika dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1071_55","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Członków sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji, w liczbie od 6 do 12, wybiera okręgowe zgromadzenie kuratorów. 2. Okręgowe zgromadzenie kuratorów wybiera kandydata na członka sądu dyscyplinarnego drugiej instancji. 3. Minister Sprawiedliwości spośród kandydatów, o których mowa w ust. 2, wybiera 12 członków sądu dyscyplinarnego drugiej instancji. 4. Kadencja sądu dyscyplinarnego trwa 6 lat."}
{"id":"2001_1071_56","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Skład sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji wyznacza prezes sądu okręgowego w kolejności alfabetycznej, z listy członków odpowiedniego sądu, a skład sądu drugiej instancji wyznacza w kolejności alfabetycznej Minister Sprawiedliwości. 2. Składowi przewodniczy członek najstarszy służbą. 3. Przewodniczący składu wyznacza protokolanta spośród kuratorów zawodowych."}
{"id":"2001_1071_57","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Członkowie sądów dyscyplinarnych są niezawiśli i podlegają tylko ustawie."}
{"id":"2001_1071_58","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Uprawnionym oskarżycielem przed sądem dyscyplinarnym w sprawach kuratorów jest rzecznik dyscyplinarny. 2. Rzecznika dyscyplinarnego wybiera okręgowe zgromadzenie kuratorów spośród swoich członków. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego trwa 6 lat. 3. Rzecznik dyscyplinarny na żądanie prezesa sądu okręgowego przeprowadza postępowanie wyjaśniające i występuje z wnioskiem o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1071_59","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Do zadań rzecznika dyscyplinarnego należy: 1) prowadzenie postępowania wyjaśniającego, 2) składanie wniosków o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli wyniki postępowania wyjaśniającego to uzasadniają, 3) udział w rozprawach w charakterze strony, 4) wnoszenie odwołań od orzeczeń sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji, 5) udział w postępowaniu odwoławczym."}
{"id":"2001_1071_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków kurator zawodowy składa przed prezesem sądu okręgowego, w obecności kuratora okręgowego, następujące ślubowanie: \"Ślubuję uroczyście powierzone mi obowiązki kuratora sądowego wykonywać zgodnie z prawem, sumiennie i rzetelnie, w postępowaniu kierować się zasadami etyki zawodowej, mając na względzie dobro Rzeczypospolitej Polskiej i dobro osób podlegających mojej pieczy, a także zachować w tajemnicy wszystkie okoliczności, o których powziąłem wiadomość w związku z pełnioną funkcją.\". Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania \"Tak mi dopomóż Bóg\". 2. Z odebrania ślubowania sporządza się protokół, który podpisują: składający ślubowanie, prezes sądu okręgowego oraz kurator okręgowy."}
{"id":"2001_1071_60","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Obwiniony może ustanowić obrońcę spośród kuratorów zawodowych. 2. W wypadku gdy obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, a rzecznik dyscyplinarny wnosi o orzeczenie kary wydalenia ze służby kuratorskiej, przewodniczący sądu dyscyplinarnego wyznacza obrońcę z urzędu spośród kuratorów zawodowych."}
{"id":"2001_1071_61","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Sąd dyscyplinarny pierwszej instancji wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania. 2. Sąd dyscyplinarny pierwszej instancji wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego oraz jego obrońcy, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie. 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy na rozprawie nie wstrzymuje rozpoznania sprawy. 4. Rozprawa jest jawna. W uzasadnionych wypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne. 5. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który podpisuje przewodniczący składu orzekającego i protokolant."}
{"id":"2001_1071_62","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Orzeczenie powinno być ogłoszone bezpośrednio po naradzie. 2. W wyjątkowych wypadkach można odroczyć ogłoszenie orzeczenia na czas nie dłuższy niż 3 dni. O terminie ogłoszenia orzeczenia przewodniczący składu orzekającego zawiadamia strony bezpośrednio po zakończeniu narady. 3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego podaje ustnie zasadnicze motywy rozstrzygnięcia. 4. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom z urzędu, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia jego ogłoszenia."}
{"id":"2001_1071_63","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Od orzeczenia sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji strony mają prawo wnieść odwołanie. W odwołaniu można skarżyć całość orzeczenia lub jego część. 2. Odwołanie wnosi się do sądu dyscyplinarnego drugiej instancji za pośrednictwem sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, wraz z uzasadnieniem."}
{"id":"2001_1071_64","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Orzeczenie sądu dyscyplinarnego podlega wykonaniu z chwilą uprawomocnienia."}
{"id":"2001_1071_65","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. W postępowaniu przed sądem dyscyplinarnym drugiej instancji stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem dyscyplinarnym pierwszej instancji. 2. Od orzeczenia sądu dyscyplinarnego drugiej instancji służy stronom skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem."}
{"id":"2001_1071_66","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."}
{"id":"2001_1071_67","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Prawomocną decyzję o ukaraniu karą porządkową upomnienia oraz odpis prawomocnego orzeczenia sądu dyscyplinarnego dołącza się do akt osobowych kuratora."}
{"id":"2001_1071_68","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Nie przeprowadza się postępowania wyjaśniającego po upływie miesiąca od dnia uzyskania pisemnego zawiadomienia o popełnieniu czynu uzasadniającego odpowiedzialność dyscyplinarną ani po upływie roku od dnia popełnienia tego czynu. 2. Jeżeli z powodu nieobecności w pracy kurator nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg miesięcznego terminu, o którym mowa w ust. 1, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty termin ulega zawieszeniu do dnia stawienia się kuratora w pracy. 3. Jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne."}
{"id":"2001_1071_69","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Koszty postępowania dyscyplinarnego ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"2001_1071_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Ustala się następujące stopnie służbowe dla kuratorów zawodowych: I) kurator zawodowy, 2) starszy kurator zawodowy, 3) kurator specjalista."}
{"id":"2001_1071_70","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Prezes sądu okręgowego zarządza, z urzędu, usunięcie z akt osobowych kuratora: 1) decyzji o ukaraniu karą porządkową - po roku od jej uprawomocnienia, 2) odpisu orzeczenia sądu dyscyplinarnego o ukaraniu karą przewidzianą w art. 52 ust. 3 pkt 1-4 - po upływie 2 lat, a karą przewidzianą w art. 52 ust. 3 pkt 5 - po upływie 5 lat, od jej uprawomocnienia. 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach prezes sądu okręgowego, na wniosek ukaranego, może zarządzić usunięcie decyzji lub orzeczeń odpowiednio po upływie połowy terminów określonych w ust. 1. Rozdział 6 Aplikanci kuratorscy"}
{"id":"2001_1071_71","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Aplikacja kuratorska trwa rok."}
{"id":"2001_1071_72","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Aplikantem kuratorskim może zostać ten, kto odpowiada warunkom określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1-4 oraz przedłoży informację z Krajowego Rejestru Karnego, która jego dotyczy."}
{"id":"2001_1071_73","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Prezes sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kuratora okręgowego, zatrudnia aplikanta kuratorskiego na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas określony, uwzględniając możliwość jej rozwiązania przed upływem terminu. 2. W uzasadnionych wypadkach prezes sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kuratora okręgowego, może skrócić aplikację kuratorską do 9 miesięcy, jeżeli aplikant został w tym okresie należycie przygotowany do egzaminu kuratorskiego, uzyskując pozytywną ocenę z przebiegu aplikacji. 3. Czas trwania aplikacji może zostać przedłużony na wniosek aplikanta na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy, jeżeli aplikant nie przystąpił do egzaminu lub nie zdał go w pierwszym terminie. 4. W uzasadnionych wypadkach prezes sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kuratora okręgowego, może także rozwiązać umowę z aplikantem kuratorskim w terminie wcześniejszym, jeżeli przebieg aplikacji wskazuje nieprzydatność aplikanta do kuratorskiej służby sądowej."}
{"id":"2001_1071_74","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Przed podjęciem obowiązków aplikant kuratorski składa ślubowanie wobec prezesa sądu okręgowego i kuratora okręgowego według następującej roty: \"Ślubuję uroczyście sumiennie wypełniać obowiązki aplikanta kuratorskiego, w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości oraz dochować tajemnicy służbowej\"."}
{"id":"2001_1071_75","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Aplikacja kuratorska ma na celu: 1) praktyczne zapoznanie aplikanta z organizacją i działalnością sądu, zakładów dla nieletnich, placówek opiekuńczo-wychowawczych i leczniczoterapeutycznych oraz zakładów penitencjarnych, 2) teoretyczne oraz praktyczne zaznajomienie aplikanta z zadaniami kuratora sądowego, 3) pogłębienie wiedzy aplikanta z zakresu metodyki pracy kuratorskiej, 4) sprawdzenie przydatności aplikanta do wykonywania zawodu kuratora. 2. Kurator okręgowy określa ramowy plan przebiegu aplikacji kuratorskiej. 3. Aplikant kuratorski pozostaje pod patronatem kuratora zawodowego wyznaczonego przez kierownika zespołu kuratorskiego. 4. Patron aplikanta kuratorskiego: 1) ustala w porozumieniu z kierownikiem zespołu plan przebiegu aplikacji, 2) nadzoruje pracę aplikanta, 3) opiniuje aplikanta."}
{"id":"2001_1071_76","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Aplikant kuratorski za naruszenie swoich obowiązków ponosi odpowiedzialność porządkową albo dyscyplinarną na zasadach obowiązujących kuratorów zawodowych."}
{"id":"2001_1071_77","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Do aplikantów kuratorskich stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 ust. 1 i 6, art. 19 i 20."}
{"id":"2001_1071_78","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Aplikant kuratorski składa egzamin kuratorski przed komisją egzaminacyjną. 2. Komisję egzaminacyjną powołuje prezes sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1071_79","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego, którym jest prezes sądu okręgowego bądź wyznaczony przez niego wiceprezes, oraz trzech członków: sędziego, kuratora okręgowego i kuratora zawodowego. 2. Prezes sądu okręgowego może powołać do składu komisji inne osoby, które zawodowo zajmują się kuratelą sądową, za ich zgodą - w liczbie nieprzekraczającej połowy składu komisji określonego w ust. 1. 3. O składzie komisji egzaminacyjnej oraz terminie i miejscu egzaminu przewodniczący zawiadamia członków komisji oraz podlegających egzaminowi aplikantów co najmniej na miesiąc wcześniej."}
{"id":"2001_1071_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Stopnie służbowe nadaje prezes sądu okręgowego na wniosek kuratora okręgowego. 2. Wyższy stopień służbowy można nadać po 3 latach wyróżniającej się pracy, od dnia poprzedniego awansu. W szczególnie uzasadnionych wypadkach okres ten może być skrócony."}
{"id":"2001_1071_80","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Egzamin kuratorski odbywa się w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, w miesiącu poprzedzającym upływ okresu aplikacji. 2. Egzamin pisemny odbywa się w obecności i pod nadzorem co najmniej 2 członków komisji egzaminacyjnej, a egzamin ustny - przed komisją egzaminacyjną. 3. Stosuje się następującą skalę ocen: 1) pozytywne: a) bardzo dobra, b) dobra, c) dostateczna, 2) niedostateczna. 4. W razie niedostatecznego wyniku egzaminu aplikant może przystąpić jeden raz do ponownego jego składania, w ciągu 6 miesięcy od dnia egzaminu poprzedniego."}
{"id":"2001_1071_81","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Egzamin pisemny polega na opracowaniu analizy akt sprawy oraz przygotowaniu stosownego wniosku procesowego lub innego pisma, którego przygotowanie należy do zadań kuratora sądowego. 2. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu ustnego jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu pisemnego. 3. Egzamin ustny obejmuje sprawdzenie znajomości metodyki pracy kuratora sądowego, organizacji wymiaru sprawiedliwości, przepisów prawnych dotyczących działalności kuratorów sądowych oraz innych wiadomości potrzebnych do wykonywania zawodu kuratora sądowego. 4. Uchwały komisji egzaminacyjnej zapadają większością głosów, a w razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. 5. Z przebiegu i wyników egzaminu sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej."}
{"id":"2001_1071_82","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Wynagrodzenie przewodniczącego i członków komisji egzaminacyjnej jest równe wynagrodzeniu przysługującemu przewodniczącemu i członkom komisji egzaminacyjnej dla aplikantów sądowych."}
{"id":"2001_1071_83","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Aplikant kuratorski jest obowiązany do: 1) uczestnictwa w szkoleniu: a) teoretycznym, ze szczególnym uwzględnieniem metodyki pracy kuratora sądowego, organizacji wymiaru sprawiedliwości, przepisów prawnych dotyczących działalności kuratorów sądowych oraz innych wiadomości potrzebnych do wykonywania zawodu kuratora sądowego, b) praktycznym, ze szczególnym uwzględnieniem udziału w rozprawach sądowych i w wysłuchiwaniu nieletnich przez sędziego oraz pobytu w placówkach, o których mowa w art. 3 ust. 1, 2) dokonywania oceny przebiegu spraw znajdujących się w postępowaniu rozpoznawczym i wykonawczym w ramach pracy zespołu, 3) zapoznania się z rejonem pracy kuratora - patrona oraz zadaniami wynikającymi z jego zakresu czynności, 4) przyswojenia zasad prowadzenia dokumentacji kuratorskiej, 5) nawiązywania kontaktów z instytucjami zajmującymi się wychowaniem, profilaktyką i resocjalizacją, 6) zapoznawania się z organizacją i formami pracy ośrodka kuratorskiego, 7) udziału w posiedzeniach zespołu i naradach organizowanych dla kuratorów sądowych, 8) wykonywania innych czynności zleconych przez przełożonych. Rozdział 7 Kuratorzy społeczni"}
{"id":"2001_1071_84","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Do pełnienia funkcji kuratora społecznego może być powołany ten, kto: 1) odpowiada warunkom określonym w art. 5 pkt 1-3, 2) posiada co najmniej wykształcenie średnie i doświadczenie w prowadzeniu działalności resocjalizacyjnej, opiekuńczej lub wychowawczej, 3) złożył informację z Krajowego Rejestru Karnego, która jego dotyczy. 2. Kuratora społecznego powołuje, zawiesza w czynnościach i odwołuje prezes sądu rejonowego na wniosek kierownika zespołu. 3. Kurator społeczny pełni swą funkcję społecznie w jednym zespole."}
{"id":"2001_1071_85","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Przed przystąpieniem do pełnienia funkcji kurator społeczny składa przed prezesem właściwego sądu rejonowego w obecności kierownika zespołu ślubowanie, określone w art. 6 ust. 1. 2. Z odebrania ślubowania sporządza się protokół, który podpisują: składający ślubowanie, prezes sądu rejonowego oraz kierownik zespołu."}
{"id":"2001_1071_86","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Kuratora społecznego wpisuje się na listę kuratorów przy prezesie sądu rejonowego."}
{"id":"2001_1071_87","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Zakres zadań kuratora społecznego określa kierownik zespołu w porozumieniu z wyznaczonym kuratorem zawodowym, pod którego kierunkiem kurator społeczny ma pracować. 2. Liczba dozorów lub nadzorów sprawowanych przez kuratora społecznego nie powinna przekraczać 10. 3. Kuratorowi społecznemu w związku z wykonywaniem czynności zleconych przez sąd lub kuratora zawodowego przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 9."}
{"id":"2001_1071_88","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Prezes sądu rejonowego odwołuje kuratora społecznego, jeżeli: 1) przestał odpowiadać warunkom określonym w art. 84 ust. 1, 2) złożył prośbę o zwolnienie go z powierzonej mu funkcji. 2. W wypadkach określonych w ust. 1 nie jest wymagany wniosek kierownika zespołu. 3. Prezes sądu może odwołać kuratora społecznego, jeżeli: 1) kurator nienależycie wypełnia powierzoną mu funkcję, 2) wymagają tego względy organizacyjne. 4. Odwołanie kuratora społecznego powoduje jego skreślenie z listy kuratorów społecznych."}
{"id":"2001_1071_89","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Prezes sądu rejonowego na wniosek kierownika zespołu zawiesza kuratora społecznego w czynnościach, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego, do czasu jego prawomocnego rozstrzygnięcia."}
{"id":"2001_1071_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wykonując swoje obowiązki służbowe, kurator zawodowy ma prawo do: 1) odwiedzania w godzinach od 7.00 do 22.00 osób objętych postępowaniem w miejscu ich zamieszkania lub pobytu, a także w zakładach zamkniętych, 2) żądania okazania przez osobę objętą postępowaniem dokumentu pozwalającego na stwierdzenie jej tożsamości, 3) żądania niezbędnych wyjaśnień i informacji od podopiecznych objętych dozorem, nadzorem lub inną formą kontroli zleconej przez sąd, 4) przeglądania akt sądowych i sporządzania z nich odpisów w związku z wykonywaniem czynności służbowych oraz dostępu do dokumentacji dotyczącej podopiecznego i innych osób objętych postępowaniem, 5) żądania od Policji oraz innych organów lub instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego, stowarzyszeń i organizacji społecznych w zakresie ich działania, a także od osób fizycznych pomocy w wykonywaniu czynności służbowych."}
{"id":"2001_1071_90","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Prezes sądu rejonowego, na wniosek kierownika zespołu, ustala i przyznaje kuratorowi społecznemu miesięczny ryczałt z tytułu zwrotu kosztów ponoszonych w związku ze sprawowanym przez niego nadzorem lub dozorem, płatny do dnia 20 każdego miesiąca. 2. Ryczałt za sprawowanie jednego dozoru lub nadzoru wynosi od 2% do 4% kwoty bazowej ustalonej dla kuratorów zawodowych na podstawie przepisów o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej. 3. W wypadku gdy ogłoszenie przepisów, o których mowa w ust. 2, nastąpi po dniu 1 stycznia roku, którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia wynagrodzenia za okres od 1 stycznia do dnia ogłoszenia nowych przepisów stanowi kwota bazowa w wysokości obowiązującej w grudniu roku poprzedniego. 4. Za przeprowadzenie wywiadu w postępowaniu wykonawczym w sprawie nieobjętej dozorem lub nadzorem prezes sądu rejonowego przyznaje kuratorowi społecznemu ryczałt z tytułu zwrotu kosztów w wysokości 4% kwoty bazowej, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_1071_91","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Kuratorowi społecznemu przysługuje ryczałt za: 1) przeprowadzenie wywiadu środowiskowego określonego w art. 214 § 1 Kodeksu postępowania karnego, 2) przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w sprawach o unieważnienie małżeństwa, ustalenie istnienia lub nieistnienia małżeństwa, rozwód, separację, 3) obecność przy kontaktach rodziców z dziećmi, ustalonych przez sąd opiekuńczy. 2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wynosi 4%, a w wypadku określanym w ust. 1 pkt 3 - 10% kwoty bazowej, o której mowa w art. 90 ust. 2. 3. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje również kuratorowi zawodowemu. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1071_92","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157, Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82, Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21, Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318, Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92, Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350, Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940, Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i poz. 1193, Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508 i Nr 63, poz. 635) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 561 dodaje się art. 5611 w brzmieniu: \"Art. 5611. W sprawach, o których mowa w art. 561, sąd może zarządzić przeprowadzenie przez kuratora sądowego wywiadu środowiskowego w celu ustalenia warunków, w jakich żyją osoby ubiegające się o udzielenie zezwolenia.\"; 2) po art. 565 dodaje się art. 5651 w brzmieniu: \"Art. 5651. W sprawach, o których mowa w art. 565, sąd może zarządzić przeprowadzenie przez kuratora sądowego wywiadu środowiskowego w celu ustalenia warunków, w jakich żyją małżonkowie.\"; 3) po art. 570 dodaje się art. 5701 w brzmieniu: \"Art. 5701. Sąd opiekuńczy może zarządzić przeprowadzenie przez kuratora sądowego wywiadu środowiskowego w celu ustalenia danych dotyczących małoletniego i jego środowiska, a w szczególności dotyczących zachowania się i warunków wychowawczych małoletniego, sytuacji bytowej rodziny, przebiegu nauki małoletniego i sposobu spędzania czasu wolnego, jego kontaktów środowiskowych, stosunku do niego rodziców lub opiekunów, podejmowanych oddziaływań wychowawczych, stanu zdrowia i znanych w środowisku uzależnień małoletniego.\"."}
{"id":"2001_1071_93","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 554 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 635) w art. 4 w pkt 7 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) ryczałty należne kuratorom sądowym za przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w sprawach o unieważnienie małżeństwa, ustalenie istnienia lub nieistnienia małżeństwa, rozwód, separację oraz za obecność przy kontaktach rodziców z dziećmi, ustalonych przez sąd opiekuńczy.\"."}
{"id":"2001_1071_94","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 66, poz. 787 i Nr 109, poz. 1165) w art. 44 wyrazy \"a także do kuratorów zawodowych,\" skreśla się."}
{"id":"2001_1071_95","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216) w art. 115 w § 13 w pkt 3 skreśla się wyraz \"zawodowy\"."}
{"id":"2001_1071_96","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 214 w § 1 skreśla się wyraz \"zawodowy\"; 2) w art. 618 w § 1 w pkt 11 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) ryczałtu kuratora sądowego za przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, o którym mowa w art. 214 § 1.\"."}
{"id":"2001_1071_97","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318) w art. 176 wyrazy \"Rada Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Minister Sprawiedliwości\" oraz skreśla się wyrazy \"organizację kuratorskiej służby sądowej,\"."}
{"id":"2001_1071_98","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Kuratorzy zawodowi wykonujący dodatkowe zatrudnienie zobowiązani są w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wystąpić do prezesa sądu okręgowego o zgodę, o której mowa w art. 15 ust. 1. 2. W wypadku nieuzyskania zgody, o której mowa w art. 15 ust. 1, kurator zawodowy, który nie zrezygnował z dodatkowego zatrudnienia, zawiadamia niezwłocznie o tym fakcie prezesa sądu okręgowego."}
{"id":"2001_1071_99","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy kuratorzy zawodowi, o których mowa w art. 7, uzyskują stopnie służbowe odpowiednie do stanowiska, na które zostali mianowani na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy kuratorzy społeczni stają się kuratorami społecznymi w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1073_1","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, podpisanej w Bukareszcie dnia 15 maja 1999 r.","text":"Art. 1 Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, podpisanej w Bukareszcie dnia 15 maja 1999 r."}
{"id":"2001_1073_2","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rumunią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, podpisanej w Bukareszcie dnia 15 maja 1999 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1074_1","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu, podpisanej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji konsularnej, podpisanej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r."}
{"id":"2001_1074_2","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu, podpisanej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1075_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668, Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127, Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301 i Nr 52, poz. 538) w art. 180 wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 w zdaniu drugim po wyrazie \"wniosek\" dodaje się wyrazy \"i dopuścić pracownicę do pracy w terminie przez nią wskazanym, a jeżeli nie jest to możliwe, nie później niż z upływem 14 dni od dnia złożenia wniosku na piśmie\"; 2) w § 6 w zdaniu drugim po wyrazie \"wniosek\" dodaje się wyrazy \"i udzielić pracownikowi urlopu w terminie przez niego wskazanym, przypadającym jednak bezpośrednio po zakończeniu urlopu przez pracownicę, a jeżeli nie jest to możliwe, nie później niż z upływem 14 dni od dnia złożenia wniosku na piśmie\"."}
{"id":"2001_1075_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 53, poz. 633) w art. 29 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 pkt 3 na końcu dodaje się wyrazy \" , z wyjątkiem rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego\"; 2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W razie skrócenia okresu pobierania zasiłku macierzyńskiego na wniosek ubezpieczonej - matki dziecka po wykorzystaniu przez nią zasiłku za okres co najmniej 16 tygodni, zasiłek ten przysługuje ubezpieczonemu - ojcu dziecka, który uzyskał prawo do urlopu macierzyńskiego lub przerwał działalność zarobkową w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.\"; 3) w ust. 6 po wyrazach \"w ust. 4\" dodaje się wyrazy \"i 4a\"."}
{"id":"2001_1075_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 26 maja 2001 r."}
{"id":"2001_1080_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 1. 1. Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych, zwana dalej \"Komisją\", stanowi forum dialogu społecznego prowadzonego dla godzenia interesów pracowników, interesów pracodawców oraz dobra publicznego. 2. Celem działalności Komisji jest dążenie do osiągnięcia i zachowania pokoju społecznego. 3. Do kompetencji Komisji należy prowadzenie dialogu społecznego w sprawach wynagrodzeń i świadczeń społecznych oraz w innych sprawach społecznych lub gospodarczych, a także realizacja zadań określonych w odrębnych ustawach."}
{"id":"2001_1080_10","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 10. 1. Komisja obraduje na posiedzeniach plenarnych. 2. Komisja może podejmować uchwały, jeżeli w głosowaniu bierze udział przedstawiciel: 1) Rady Ministrów, 2) co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1, 3) co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1. 3. Podjęcie uchwały przez Komisję wymaga zgody wszystkich biorących udział w głosowaniu, o którym mowa w ust. 2. 4. Posiedzenia Komisji odbywają się w zależności od potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz na 2 miesiące."}
{"id":"2001_1080_11","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 11. 1. Komisja może, w drodze uchwały, powoływać stałe i doraźne zespoły problemowe. 2. Uchwała o powołaniu zespołu określa zadania zespołu oraz jego skład albo sposób ustalenia tego składu."}
{"id":"2001_1080_12","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 12. 1. Pracami Komisji kieruje Prezydium Komisji, w skład którego wchodzą przewodniczący Komisji i wiceprzewodniczący Komisji. 2. Przewodniczącego Komisji wyznacza Prezes Rady Ministrów spośród członków Rady Ministrów będących przedstawicielami Rady Ministrów w składzie Komisji. 3. Przedstawiciele każdej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1, wybierają po jednym wiceprzewodniczącym Komisji. 4. Prezydium Komisji ustala program działania i harmonogram prac Komisji oraz porządek posiedzenia Komisji. 5. Posiedzenia Komisji zwołuje przewodniczący Komisji."}
{"id":"2001_1080_13","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 13. Komisja uchwala regulamin Komisji, który określa szczegółowe zasady i tryb pracy Komisji, Prezydium Komisji oraz zespołów, o których mowa w art. 11, a także uprawnienia członków Komisji związane z udziałem w jej pracach."}
{"id":"2001_1080_14","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 14. 1. Z posiedzenia Komisji sporządza się komunikat, którego formę i sposób udostępniania określa regulamin Komisji. 2. Komunikat, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności uchwały Komisji i stanowiska stron Komisji."}
{"id":"2001_1080_15","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 15. 1. Obsługę Komisji zapewnia sekretariat Komisji będący komórką organizacyjną Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2. Koszty działania Komisji są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Rozdział 3 Wojewódzkie komisje dialogu społecznego"}
{"id":"2001_1080_16","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 16. 1. W województwach mogą być tworzone wojewódzkie komisje dialogu społecznego. 2. O utworzeniu wojewódzkiej komisji dialogu społecznego postanawia wojewoda na wspólny wniosek co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1. 3. Wojewoda postanawia o likwidacji wojewódzkiej komisji dialogu społecznego jeżeli o odwołanie swoich przedstawicieli z jej składu wystąpią wszystkie z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1, lub wszystkie z organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1."}
{"id":"2001_1080_17","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 17. 1. Do właściwości wojewódzkiej komisji dialogu społecznego należy wyrażanie opinii w sprawach objętych zakresem zadań związków zawodowych lub organizacji pracodawców będących w kompetencji administracji rządowej i samorządowej z terenu województwa. 2. Przyjęcie opinii, o której mowa w ust. 1, wymaga zgody przedstawicieli wszystkich stron wojewódzkiej komisji dialogu społecznego; jeżeli wojewódzka komisja dialogu społecznego nie uzgodni wspólnej opinii każdej ze stron wojewódzkiej komisji dialogu społecznego przysługuje prawo wyrażenia stanowiska w sprawie podlegającej opiniowaniu."}
{"id":"2001_1080_18","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 18. 1. W skład wojewódzkiej komisji dialogu społecznego wchodzą przedstawiciele: 1) wojewody - jako strona rządowa, 2) organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 - jako strona pracowników, 3) organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1 - jako strona pracodawców, 4) marszałka województwa - jako strona samorządowa. 2. Wojewódzka komisja dialogu społecznego może zapraszać do udziału w posiedzeniach przedstawicieli powiatów i gmin z terenu województwa. 3. Członków wojewódzkiej komisji dialogu społecznego powołuje i odwołuje wojewoda, który wchodzi w skład tej komisji jako jej przewodniczący. 4. Szczegółowe zasady i tryb działania wojewódzkich komisji dialogu społecznego, a także ustalania ich składu, w tym powoływania i odwoływania członków tych komisji, oraz ich uprawnienia związane z pracą w komisji określa, w drodze rozporządzenia, Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1, oraz strony samorządowej w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. 5. Obsługę wojewódzkiej komisji dialogu społecznego zapewnia biuro wojewódzkiej komisji dialogu społecznego będące komórką organizacyjną urzędu wojewódzkiego. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1080_19","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496, z 1998 r. Nr 113, poz. 717 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 6 w ust. 3 wyrazy \"ogólnokrajowe związki zawodowe, ogólnokrajowe zrzeszenia (federacje) związków zawodowych oraz ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe\" zastępuje się wyrazami \"organizacje związkowe oraz organizacje pracodawców - reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia ... o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"."}
{"id":"2001_1080_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 2. 1. Każdej ze stron Komisji przysługuje prawo wniesienia pod obrady Komisji sprawy o dużym znaczeniu społecznym lub gospodarczym, jeżeli uzna, że jej rozwiązanie jest istotne dla zachowania pokoju społecznego. 2. Każda ze stron Komisji, również wspólnie z inną stroną Komisji, może zająć stanowisko w każdej sprawie dotyczącej polityki społecznej lub gospodarczej. 3. Każda ze stron Komisji może wezwać inną stronę Komisji do zajęcia stanowiska w sprawie, którą uzna za mającą duże znaczenie społeczne lub gospodarcze. 4. Strona pracowników i strona pracodawców Komisji mogą zawierać ponadzakładowe układy zbiorowe pracy obejmujące ogół pracodawców zrzeszonych w organizacjach, o których mowa w art. 7 ust. 1, lub grupę tych pracodawców oraz pracowników zatrudnionych przez tych pracodawców, a także porozumienia określające wzajemne zobowiązania tych stron. 5. Do układów, o których mowa w ust. 4, stosuje się przepisy art. 239-24113 Kodeksu pracy, z wyłączeniem art. 2419 § 3-5."}
{"id":"2001_1080_20","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777, z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18) w art. 37a w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"Komisję Trójstronną\" zastępuje się wyrazami \"Trójstronną Komisję\"."}
{"id":"2001_1080_21","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 589 i Nr 121, poz. 769, z 1999 r. Nr 1, poz. 6 oraz z 2000 r. Nr 107, poz. 1127) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy z dnia ... o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej Sustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych\", ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych. Nie dotyczy to założeń projektu budżetu państwa oraz projektu ustawy budżetowej, opiniowanie których regulują odrębne przepisy.\"; 2) w art. 20 w ust. 1 wyrazy \"Ogólnokrajowa organizacja międzyzwiązkowa, a także ogólnokrajowy związek zawodowy reprezentatywny dla większości zakładów pracy mają prawo\" zastępuje się wyrazami \"Organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych, ma prawo\"; 3) w art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, ma prawo wnieść rewizję nadzwyczajną od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz od prawomocnych orzeczeń organów pozasądowych w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Do rewizji nadzwyczajnej organizacji związkowej stosuje się odpowiednio przepis art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008).\"."}
{"id":"2001_1080_22","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz.U. Nr 55, poz. 235, z 1996 r. Nr 34, poz. 148, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i Nr 107, poz. 1127) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Składka na rzecz związków pracodawców, o których mowa w ust. 1, zaliczana jest w koszty uzyskania przychodu do wysokości określonej rozporządzeniem Rady Ministrów.\"; 2) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organizacja pracodawców, reprezentatywna w rozumieniu ustawy z dnia ... o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...), ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie objętym zadaniami związków pracodawców. Nie dotyczy to założeń projektu budżetu państwa oraz projektu ustawy budżetowej, opiniowanie których regulują odrębne przepisy.\"."}
{"id":"2001_1080_23","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada Funduszu składa się z przedstawicieli: 1) organizacji pracodawców, reprezentatywnych w rozumieniu ustawy z dnia ... o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej \"ustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych\", 2) organizacji związkowych, reprezentatywnych w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, powoływanych w liczbie po jednym przedstawicielu każdej z tych organizacji.\", b) w ust. 8 wyrazy \"34 głosów\" zastępuje się wyrazami \"45 głosów\"; 2) w art. 18 w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Stanowisko w sprawie wysokości składki na Fundusz Rada Funduszu uchwala większością 45 głosów członków Rady.\"."}
{"id":"2001_1080_24","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 i Nr 42, poz. 475) w art. 10: 1) w ust. 1 wyrazy \"reprezentatywnych organizacji związkowych, organizacji pracodawców, organów administracji rządowej oraz\" zastępuje się wyrazami \"organizacji związkowych i organizacji pracodawców - reprezentatywnych w rozumieniu ustawy z dnia ... o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej \"ustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych\", oraz organów administracji rządowej i\"; 2) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W skład wojewódzkiej rady zatrudnienia wchodzi marszałek województwa, jako przewodniczący rady, oraz do 20 osób powoływanych spośród przedstawicieli wojewody i działających na terenie województwa: 1) wojewódzkich struktur każdej organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych, 2) wojewódzkich struktur każdej organizacji pracodawców, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych, 3) społeczno-zawodowych organizacji rolników, 4) związków zawodowych rolników indywidualnych, 5) izb rolniczych, 6) jednostek samorządu terytorialnego (województwa, powiatów i gmin). 3. W skład powiatowej rady zatrudnienia wchodzi starosta jako przewodniczący rady oraz do 16 osób powoływanych spośród działających na terenie powiatu: 1) terenowych struktur każdej organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych, 2) terenowych struktur każdej organizacji pracodawców, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych, 3) społeczno-zawodowych organizacji rolników, 4) związków zawodowych rolników indywidualnych, 5) izb rolniczych, 6) jednostek samorządu terytorialnego (powiatu i gmin).\"."}
{"id":"2001_1080_25","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 162, poz. 1112 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 wyrazy \"Komisja Trójstronna do Spraw Społeczno-Gospodarczych, stanowiąca forum współdziałania naczelnych organów administracji państwowej, związków zawodowych i organizacji pracodawców\" zastępuje się wyrazami \"Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych\"; 2) w art. 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów, w terminie do 15 czerwca każdego roku, przedstawia Komisji Trójstronnej informację o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych stanowiących podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok następny oraz proponowany na następny rok maksymalny roczny wskaźnik przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"oraz proponowany maksymalny roczny wskaźnik przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia\", b) w ust. 3 wyrazy \"31 sierpnia każdego roku, ustala\" zastępuje się wyrazami \"10 września każdego roku, ustala, w drodze uchwały,\"."}
{"id":"2001_1080_26","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. W skład Rady wchodzą, jako członkowie Rady, powołane przez Prezesa Rady Ministrów osoby reprezentujące: 1) organy administracji rządowej - pięć osób, 2) stronę samorządową w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego - jedna osoba, 3) Narodowy Bank Polski - jedna osoba, 4) organizacje społeczne, samorząd zawodowy i gospodarczy - trzy osoby, 5) organizacje pracodawców, reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia ... o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej \"ustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych\" - po jednej osobie z każdej organizacji, 6) organizacje związkowe, reprezentatywne w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych - po jednej osobie z każdej organizacji, oraz dwóch ekspertów - po jednym z zakresu nauk społecznych i ekonomicznych. 2. W pracach Rady uczestniczy Prezes Głównego Urzędu Statystycznego.\"; 2) w art. 17 w ust. 3 w zdaniu drugim wyrazy \"ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1\"."}
{"id":"2001_1080_27","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 9 maja 1997 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 82, poz. 518) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Kwota środków pieniężnych będących przedmiotem przejęcia przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych od Pełnomocnika Komisji do Sprawowania Zarządu Majątkiem b. Central Związkowych, wymieniona w protokole zdawczo-odbiorczym sporządzonym dnia 22 czerwca 1985 roku w pozycji \"IV. 5. Środki pieniężne w wysokości\" - pomniejszona o kwotę środków pieniężnych, wymienioną w tym protokole w pozycji \"VI. 4. 4) wpłaty \"Solidarności\" Regiony\" - podlega waloryzacji. 2. Waloryzacja, o której mowa w ust. 1, polega na podzieleniu kwoty podlegającej waloryzacji, obliczonej zgodnie z ust. 1, przez kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej w grudniu 1981 roku określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1990 r. w sprawie przygotowania do rewaloryzacji emerytur i rent (Dz. U. Nr 83, poz. 484), a następnie pomnożeniu wyniku tego dzielenia przez kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w IV kwartale 2001 roku ogłoszoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 27, poz. 298). 3. Kwota będąca wynikiem waloryzacji, o której mowa w ust. 1 i 2, podlega podziałowi po połowie pomiędzy Niezależny Samorządny Związek Zawodowy \"Solidarność\" i Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. 4. Kwotę należną w wyniku podziału, o którym mowa w ust. 3, Ogólnopolskiemu Porozumieniu Związków Zawodowych pomniejsza się o kwotę środków pieniężnych przekazanych Ogólnopolskiemu Porozumieniu Związków Zawodowych na podstawie decyzji Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 4 września 1997 r. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ureguluje zobowiązania Skarbu Państwa z tytułu waloryzacji, o której mowa w ust. 1 i 2, wobec Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego \"Solidarność\" i Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych - w kwotach wynikających z podziału, o którym mowa w ust. 3, oraz z pomniejszenia, o którym mowa w ust. 4, zaokrąglonych do pełnego tysiąca złotych - w formie obligacji asymilowanych do zerokuponowych obligacji skarbowych sprzedawanych na przetargu poprzedzającym uregulowanie tych zobowiązań. 6. Uregulowanie zobowiązań, o których mowa w ust. 5, nastąpi w terminie do dnia 30 kwietnia 2002 r.\"."}
{"id":"2001_1080_28","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 43: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) piętnastu przedstawicieli organizacji pozarządowych, w tym: a) po dwóch przedstawicieli każdej organizacji pracodawców, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy z dnia ... o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej \"ustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych\", b) po dwóch przedstawicieli każdej organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Członków Rady powołuje na wniosek Pełnomocnika, a w przypadku przedstawicieli, o których mowa w ust. 1 pkt 3, na wniosek uprawnionych organizacji, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.\", c) w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może odwołać członka Rady przed upływem kadencji\"; 2) w art. 50: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) siedmiu przedstawicieli organizacji pozarządowych, w tym: a) po jednym przedstawicielu każdej organizacji pracodawców, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, b) po jednym przedstawicielu każdej organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Członków Rady Nadzorczej powołuje na wniosek Pełnomocnika, a w przypadku przedstawicieli, o których mowa w ust. 2 pkt 2, na wniosek uprawnionych organizacji, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.\", c) w ust. 4 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może odwołać członka Rady Nadzorczej przed upływem kadencji\"."}
{"id":"2001_1080_29","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298 i Nr 39, poz. 459) w art. 75 ust. 1 otrzymuje brzmienie \"1. Rada Nadzorcza Zakładu jest powoływana przez Prezesa Rady Ministrów na pięcioletnią kadencję, przy czym: 1) 3 członków, w tym przewodniczący Rady, powoływanych jest na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, złożony w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, 2) po 1 członku jest powoływanych na wniosek każdej z organizacji pracodawców, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy z dnia .... o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr ..., poz. ...) zwanej dalej \"ustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych\", 3) po 1 członku jest powoływanych na wniosek każdej z organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, 4) 1 członek jest powoływany na wniosek ogólnokrajowych organizacji emerytów i rencistów.\"."}
{"id":"2001_1080_3","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 3. 1. Strona rządowa, w terminie do dnia 15 kwietnia każdego roku, przedstawia Komisji wstępną prognozę wielkości makroekonomicznych stanowiących podstawę do prac nad projektem ustawy budżetowej na rok następny oraz - w celu zajęcia stanowiska przez strony pracowników i pracodawców - propozycje dotyczące wzrostu w następnym roku: 1) wynagrodzeń w gospodarce narodowej, w tym w państwowej sferze budżetowej oraz u przedsiębiorców, 2) emerytur i rent z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Strony pracowników i pracodawców zajmują, w terminie do dnia 10 maja każdego roku, wspólne stanowisko w sprawie każdej z propozycji, o których mowa w ust. 1. 3. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 2, strony nie uzgodnią wspólnego stanowiska, każda ze stron może, w terminie do dnia 20 maja, zająć stanowisko w sprawie każdej z propozycji, o których mowa w ust. 1. 4. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 3, strona nie uzgodni stanowiska w sprawie propozycji, o których mowa w ust. 1, opinię w tej sprawie może przedstawić, w terminie do dnia 25 maja, każda z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę w Komisji. 5. Strona rządowa, w terminie do dnia 15 czerwca każdego roku, kieruje założenia projektu budżetu państwa na rok następny do Komisji w celu zajęcia stanowiska przez strony pracowników i pracodawców. 6. Strony pracowników i pracodawców zajmują, w terminie do dnia 20 lipca każdego roku, wspólne stanowisko w sprawie założeń projektu budżetu państwa na rok następny. 7. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 6, strony nie uzgodnią wspólnego stanowiska, każda ze stron może, w terminie do dnia 25 lipca, zająć stanowisko w sprawie założeń projektu budżetu państwa na rok następny. 8. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 7, strona nie uzgodni stanowiska w sprawie założeń projektu budżetu państwa na rok następny, opinię w sprawie założeń projektu budżetu państwa na rok następny może przedstawić, w terminie do dnia 31 lipca, każda z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę w Komisji. 9. Strona rządowa, nie później niż 20 dni przed przedstawieniem projektu ustawy budżetowej Sejmowi, kieruje projekt ustawy budżetowej na rok następny wraz z uzasadnieniem do Komisji w celu zajęcia stanowiska przez strony pracowników i pracodawców. 10. Strony pracowników i pracodawców zajmują wspólne stanowisko w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok następny, nie później niż w 6 dniu roboczym po dniu, w którym otrzymały ten projekt. 11. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 10, strony nie uzgodnią wspólnego stanowiska, każda ze stron może, w ciągu następnych 3 dni roboczych, zająć stanowisko w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok następny. 12. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 11, strona nie uzgodni stanowiska w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok następny, opinię w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok następny może przedstawić, w ciągu następnych 2 dni roboczych, każda z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę w Komisji. 13. Terminy, o których mowa w ust. 1-8, Komisja może zmieniać na wniosek strony rządowej. 14. Nieprzedstawienie opinii, o których mowa w ust. 4, 8 i 12, w terminie wyznaczonym odpowiednio w każdym z tych przepisów lub w terminie ustalonym przez Komisję oznacza rezygnację z prawa do jej wyrażenia. Rozdział 2 Skład i organizacja Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych"}
{"id":"2001_1080_30","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 83, poz. 932 oraz z 2000 r. Nr 119, poz. 1250) w art. 15 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy \"Komisję Trójstronną\" zastępuje się wyrazami \"Trójstronną Komisję do Spraw Społeczno-Gospodarczych.\"."}
{"id":"2001_1080_31","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 239) w art. 7 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 4 po wyrazie \"uzgodni\" dodaje się przecinek i wyrazy \"w drodze uchwały,\"; 2) w ust. 5 wyrazy \"w ciągu 35 dni od dnia przedstawienia propozycji, o których mowa w ust. 2,\" zastępuje się wyrazami \"w terminie do dnia 20 lipca\"."}
{"id":"2001_1080_32","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 32. Kadencja Rady Ochrony Pracy, Rady Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Naczelnej Rady Zatrudnienia oraz wojewódzkich i powiatowych rad zatrudnienia, a także Rady Statystyki, Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych, Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych trwająca w dniu ogłoszenia ustawy upływa z dniem 30 czerwca 2002 r."}
{"id":"2001_1080_33","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 33. 1. Do pierwszego składu Komisji Prezes Rady Ministrów powoła po pięciu przedstawicieli każdej organizacji związkowej z wymienionych w art. 6 ust. 2 oraz każdej organizacji pracodawców z wymienionych w art. 7 ust. 2. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, regulamin Komisji, który będzie obowiązywał do czasu uchwalenia regulaminu, o którym mowa w art. 13."}
{"id":"2001_1080_34","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 34. Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych działa do dnia powołania pierwszego składu Komisji."}
{"id":"2001_1080_35","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 35. Ilekroć przepisy prawa odwołują się w jakiejkolwiek formie do Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych albo Komisji Trójstronnej do Spraw Społeczno-Gospodarczych, należy przez to rozumieć odesłanie do Komisji, o której mowa w niniejszej ustawie."}
{"id":"2001_1080_36","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 36. Ustawa wchodzi w życie po upływie 1 miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 21 i 22, art. 25 pkt 2 oraz art. 31, które wchodzą w życie po upływie 2 miesięcy od dnia powołania pierwszego składu Komisji, 2) art. 16-19, 23, 24, 26, 28 i 29, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2002 r."}
{"id":"2001_1080_4","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 4. 1. W skład Komisji wchodzą przedstawiciele strony rządowej, strony pracowników oraz strony pracodawców. 2. W pracach Komisji biorą udział przedstawiciele jednostek samorządu terytorialnego, z głosem doradczym, w zakresie dotyczącym wykonywania zadań publicznych przez samorząd terytorialny. 3. W pracach Komisji biorą udział, z głosem doradczym, przedstawiciel Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz przedstawiciel Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"2001_1080_5","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 5. 1. Stronę rządową w Komisji reprezentują przedstawiciele Rady Ministrów wskazani przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Strona rządowa może zapraszać do udziału w pracach komisji z głosem doradczym przedstawicieli administracji rządowej i samorządowej oraz przedstawicieli organizacji społecznych i zawodowych."}
{"id":"2001_1080_6","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 6. 1. Stronę pracowników w Komisji reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych. 2. Reprezentatywnymi organizacjami związkowymi są Niezależny Samorządny Związek Zawodowy \"Solidarność\" i Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. 3. Za reprezentatywne organizacje związkowe uznaje się również ogólnokrajowe związki zawodowe, ogólnokrajowe zrzeszenia (federacje) związków zawodowych i ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe (konfederacje), które spełniają łącznie następujące kryteria: 1) zrzeszają, z zastrzeżeniem ust. 4, więcej niż 300 000 członków będących pracownikami, 2) działają w jednostkach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności określony jest w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. 4. Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100 000 członków organizacji związkowej będących pracownikami zatrudnionymi w jednostkach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności określony jest w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. 5. Strona pracowników może zapraszać do udziału w pracach Komisji, z głosem doradczym, przedstawicieli związków zawodowych i organizacji związkowych nie spełniających kryteriów określonych w ust. 3 i 4 oraz przedstawicieli organizacji społecznych i zawodowych."}
{"id":"2001_1080_7","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 7. 1. Stronę pracodawców w Komisji reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców. 2. Reprezentatywnymi organizacjami pracodawców są Konfederacja Pracodawców Polskich, Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych i Związek Rzemiosła Polskiego. 3. Za reprezentatywne uznaje się również organizacje pracodawców, które spełniają łącznie następujące kryteria: 1) zrzeszają pracodawców zatrudniających, z zastrzeżeniem ust. 4, więcej niż 300 000 pracowników, 2) mają zasięg ogólnokrajowy, 3) działają w jednostkach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności określony jest w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. 4. Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100 000 pracowników zatrudnionych przez pracodawców zrzeszonych w organizacji pracodawców, których podstawowy rodzaj działalności określony jest w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. 5. Strona pracodawców może zapraszać do udziału w pracach Komisji, z głosem doradczym, przedstawicieli organizacji pracodawców niespełniających kryteriów określonych w ust. 3 i 4 oraz przedstawicieli organizacji społecznych i zawodowych."}
{"id":"2001_1080_8","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 8. 1. Wnioski organizacji związkowych, o których mowa w art. 6 ust. 3, o stwierdzenie ich reprezentatywności rozpatruje sąd okręgowy w Warszawie, który wydaje w tej sprawie orzeczenie w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. 2. Wnioski organizacji pracodawców, o których mowa w art. 7 ust. 3, o stwierdzenie ich reprezentatywności rozpatruje sąd okręgowy w Warszawie, który wydaje w tej sprawie orzeczenie w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym."}
{"id":"2001_1080_9","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego Rozdział 1 Cel i zadania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych","text":"Art. 9. 1. Każda z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1, ma równą liczbę przedstawicieli w składzie Komisji. 2. Liczbę przedstawicieli, o której mowa w ust. 1, określa Komisja w drodze uchwały. 3. Liczbę przedstawicieli Rady Ministrów w składzie Komisji oraz liczbę przedstawicieli samorządu terytorialnego biorących udział w pracach Komisji określa Prezes Rady Ministrów, zasięgając - w zakresie liczby przedstawicieli samorządu terytorialnego - opinii strony samorządowej w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. 4. Prezes Rady Ministrów powołuje do składu Komisji i odwołuje ze składu Komisji przedstawicieli: 1) Rady Ministrów, 2) organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1, na wniosek każdej z tych organizacji, 3) organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1, na wniosek każdej z tych organizacji. 5. Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje do udziału w pracach Komisji przedstawicieli: 1) samorządu terytorialnego, na wniosek strony samorządowej w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, 2) Prezesa Narodowego Banku Polskiego, na jego wniosek, 3) Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na jego wniosek. 6. Osoby powołane do składu Komisji albo do udziału w jej pracach uczestniczą osobiście w pracach Komisji."}
{"id":"2001_1081_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb zawierania umów o kredyt konsumencki, zasady ochrony konsumenta, który zawarł umowę o kredyt konsumencki, oraz obowiązki przedsiębiorcy, który udzielił kredytu konsumenckiego."}
{"id":"2001_1081_10","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 10. 1. Wyłączenie lub ograniczenie zarzutów przysługujących konsumentowi w razie przelewu przez kredytodawcę wierzytelności z umowy o kredyt konsumencki jest bezskuteczne. 2. W razie przejęcia albo przystąpienia przez konsumenta do długu wynikającego z umowy, na podstawie której został udzielony kredyt konsumencki innej osobie, kredytodawca obowiązany jest do poinformowania konsumenta na piśmie o warunkach kredytu. Art. 4 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1081_11","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 11. 1. Konsument, z zastrzeżeniem ust. 5 i art. 12 ust. 1, może bez podania przyczyny, odstąpić od umowy o kredyt konsumencki w terminie 3 dni od dnia zawarcia umowy. Jeżeli umowa o kredyt konsumencki nie zawierała informacji o uprawnieniu do odstąpienia od umowy, konsument może odstąpić od umowy w terminie 10 dni od dnia otrzymania pisemnej informacji o prawie odstąpienia od umowy, nie później jednak niż w terminie 2 miesięcy od dnia zawarcia umowy. 2. Kredytodawca obowiązany jest przy zawarciu umowy wręczyć konsumentowi wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy z oznaczeniem swojego imienia, nazwiska (nazwy) i adresu zamieszkania (siedziby). 3. Termin do odstąpienia od umowy jest zachowany, jeżeli konsument przed jego upływem złoży pod wskazanym przez kredytodawcę adresem oświadczenie o odstąpieniu od umowy. W razie spełnienia świadczenia przez kredytodawcę przed upływem terminu do odstąpienia od umowy odstąpienie staje się skuteczne, jeżeli świadczenie zostanie zwrócone kredytodawcy łącznie z oświadczeniem o odstąpieniu od umowy, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli spełnienie świadczenia przez kredytodawcę nastąpiło na rzecz podmiotu, od którego konsument nabył rzecz lub usługę i między tym podmiotem a kredytodawcą istnieje umowa regulująca zasady udzielania kredytu konsumenckiego na nabycie rzeczy lub usługi, konsument może odstąpić od umowy o kredyt konsumencki poprzez złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 3. Warunki zwrotu świadczenia kredytodawcy określa umowa zawarta między podmiotem, od którego konsument nabył rzecz lub usługę, a kredytodawcą. 5. Przed upływem terminu do odstąpienia od umowy konsument nie jest zobowiązany do spłaty kredytu ani zapłaty oprocentowania. W razie odstąpienia od umowy kredytodawca obowiązany jest niezwłocznie zwrócić poniesione przez konsumenta na rzecz kredytodawcy koszty udzielanego kredytu, z wyjątkiem opłaty przygotowawczej oraz pobranych przez kredytodawcę opłat związanych z ustanowieniem zabezpieczenia. 6. Prawo do odstąpienia od umowy nie przysługuje konsumentowi w razie zawarcia umowy o kredyt konsumencki przeznaczony na nabycie rzeczy lub prawa, których cena zależy wyłącznie od ruchu cen na rynku finansowym lub giełdowym. 7. Kredytobiorca jest uprawniony do odstąpienia od umowy, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, przed uzyskaniem kredytu. Za okres utrzymywania wniesionych środków pieniężnych należy mu się oprocentowanie określone w umowie, nie niższe jednak niż określone na podstawie art. 7 ust. 4 i 5. 8. W przypadku odstąpienia od umowy, o której mowa w ust. 7, kredytodawca obowiązany jest rozliczyć się z konsumentem w terminie 14 dni od dnia odstąpienia od umowy."}
{"id":"2001_1081_12","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 12. 1. Jeżeli kredyt konsumencki przeznaczony był na nabycie określonej rzeczy lub usługi na podstawie umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość to odstąpienie przez konsumenta od tej umowy jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. 2. W przypadku odstąpienia od umowy, o którym mowa w ust. 1, kredytodawca obowiązany jest zwrócić poniesione przez konsumenta koszty zgodnie z trybem określonym w art. 11 ust. 5."}
{"id":"2001_1081_13","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 13. 1. W razie odstąpienia przez konsumenta od umowy, na podstawie której nabył on rzecz lub usługę, z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania odstąpienie od tej umowy jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki, jeżeli pomiędzy podmiotem, z którym konsument zawarł umowę o nabycie rzeczy lub usługi a kredytodawcą istnieje umowa, na mocy której kredyt na nabycie rzeczy lub usługi jest dostępny wyłącznie od tego kredytodawcy. 2. Jeżeli podmiot, z którym konsument zawarł umowę o nabycie rzeczy lub usługi, udzielił kredytu we własnym imieniu wówczas odstąpienie od umowy sprzedaży jest skuteczne również wobec umowy o kredyt konsumencki; ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kredytodawca obowiązany jest zwrócić poniesione przez konsumenta koszty zgodnie z trybem określonym w art. 11 ust. 5. 4. Jeżeli pomiędzy podmiotem, z którym konsument zawarł umowę o nabycie rzeczy lub usługi a kredytodawcą istnieje umowa, o której mowa w ust. 1, kredytodawca jest obowiązany względem konsumenta wykonać obowiązki wynikające z przepisów o rękojmi za wady, gdyby spełniający świadczenie ich nie wykonał. 5. Jeżeli z powodu nienależytego wykonania zobowiązania nastąpiło obniżenie ceny rzeczy lub usługi nabytej z wykorzystaniem kredytu konsumenckiego, konsument jest zwolniony z obowiązku spłaty kredytu w części odpowiadającej kwocie, o którą nastąpiło obniżenie ceny."}
{"id":"2001_1081_14","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 14. W razie zwłoki konsumenta z zapłatą dwóch pełnych rat kredytu, kredytodawca może wypowiedzieć umowę po uprzednim wezwaniu konsumenta, w trybie określonym w umowie kredytowej, do zapłaty zaległych rat w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. Termin wypowiedzenia umowy nie może być krótszy niż 30 dni."}
{"id":"2001_1081_15","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 15. 1. W przypadku naruszenia postanowień art. 4-7 treść zawartej umowy o kredyt konsumencki ulega zmianie w ten sposób, że konsument obowiązany jest do zwrotu kredytu bez oprocentowania i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy, z zastrzeżeniem ust. 3, w terminie i w sposób ustalony w umowie. Jeżeli umowa nie określa sposobu spłaty kredytu, konsument obowiązany jest do jego zwrotu w równych ratach, płatnych co miesiąc od dnia zawarcia umowy. Jeżeli umowa nie przewiduje terminu spłaty kredytu, konsument obowiązany jest do jego zwrotu w terminie pięciu lat. 2. W przypadku naruszenia postanowienia art. 10 ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się także do stosunku prawnego powstałego na skutek przystąpienia do długu albo przejęcia długu. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, konsument jest zobowiązany do poniesienia przewidzianych w umowie kosztów ustanowienia zabezpieczenia i ubezpieczenia kredytu."}
{"id":"2001_1081_16","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 16. W ogłoszeniach i reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających warunki udzielenia kredytu kredytodawca lub podmiot pośredniczący w zawarciu umowy obowiązani są podawać rzeczywistą roczną stopę oprocentowania, wyliczoną od całkowitego kosztu kredytu."}
{"id":"2001_1081_17","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 17. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać uprawnień konsumenta przewidzianych w ustawie, także w razie dokonania wyboru prawa obcego. W takich przypadkach stosuje się przepisy ustawy."}
{"id":"2001_1081_18","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 18. Do umów objętych przepisami ustawy nie stosuje się przepisów Rozdziału I Działu IV Tytułu XI Księgi trzeciej Kodeksu cywilnego."}
{"id":"2001_1081_19","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117, poz. 1228) po art. 138b dodaje się art. 138c w brzmieniu: \"Art. 138c. § 1. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa zawiera z konsumentem umowę o kredyt konsumencki z rażącym naruszeniem wymagań dotyczących treści umowy albo z pominięciem obowiązku doręczenia jej dokumentu, podlega karze grzywny. § 2. Tej samej karze podlega, kto w ogłoszeniach i reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego, określając warunki udzielenia kredytu, nie podaje rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania. § 3. Kto przyjmuje od konsumenta weksel lub czek niezawierający klauzuli \"nie na zlecenie\" w celu spełnienia lub zabezpieczenia świadczenia wynikającego z umowy o kredyt konsumencki, podlega karze grzywny. § 4. Jeżeli przedsiębiorcą jest podmiot niebędący osobą fizyczną, odpowiedzialność przewidzianą w przepisach § 1-3 ponosi osoba kierująca przedsiębiorstwem lub osoba upoważniona do zawierania umów z konsumentami.\"."}
{"id":"2001_1081_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 2. 1. Przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej \"kredytodawcą\", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci. 2. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności: 1) umowę pożyczki, 2) umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego, 3) umowę o odroczeniu konsumentowi terminu spełnienia świadczenia pieniężnego, 4) umowę, na mocy której świadczenie pieniężne konsumenta ma zostać spełnione później niż świadczenie kredytodawcy, 5) umowę, na mocy której kredytodawca zobowiązany jest do zaciągnięcia zobowiązania wobec osoby trzeciej, a konsument do zwrotu kredytodawcy spełnionego świadczenia, 6) umowę, na mocy której kredytodawca zobowiązuje się do udzielenia kredytu związanego z obowiązkiem wniesienia przez konsumenta, w jakiejkolwiek formie, środków pieniężnych oprocentowanych poniżej stopy rynkowej lub nieoprocentowych. 3. Ustawę stosuje się także do umów, na mocy których spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia swojemu członkowi kredytu w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą. 4. Konsumentem jest osoba fizyczna, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą."}
{"id":"2001_1081_20","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowokredytowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2, z 1999 r. Nr 101, poz. 1179 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) w art. 29 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do umów o kredyt konsumencki zawieranych przez kasy stosuje się przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_1081_21","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 21. Do umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1081_22","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. Załączniki"}
{"id":"2001_1081_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 3. 1. Ustawy nie stosuje się do umów o kredyt konsumencki: 1) o wysokości mniejszej niż 500 zł i większej niż 80 000 zł albo równowartości tych kwot w innej walucie niż waluta polska, 2) na mocy których termin spłaty kredytu nie przekracza trzech miesięcy, 3) na mocy których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania ani innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego. 2. Ustawy nie stosuje się także do umów o kredyt konsumencki: 1) w postaci nieprzewidzianego w umowie, utrzymującego się za zgodą kredytodawcy przez okres co najmniej trzech miesięcy, ujemnego salda; do umów tych stosuje się art. 6, 9 i 10, 2) dotyczących odpłatnego korzystania z rzeczy lub praw, jeżeli umowa nie przewiduje przejścia własności rzeczy lub praw na konsumenta, 3) przeznaczony na nabycie nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, budowę, odbudowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont budynku lub lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość lub na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wniesienie wkładu członkowskiego do spółdzielni mieszkaniowej, 4) w postaci odroczenia terminu płatności za świadczenie niepieniężne, którego przedmiotem jest stałe lub sukcesywne dostarczanie energii elektrycznej, ciepła, paliw gazowych, wody, odprowadzenia nieczystości, wywóz śmieci lub świadczenie innych usług, jeżeli konsument zobowiązany jest do zapłaty za spełnione świadczenie w ustalonych odstępach czasu w trakcie trwania umowy."}
{"id":"2001_1081_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 4. 1. Umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta na piśmie, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. Kredytodawca obowiązany jest niezwłocznie doręczyć konsumentowi umowę. 2. Umowa powinna zawierać następujące dane: 1) imię, nazwisko konsumenta i jego adres oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy, a gdy kredytodawcą jest osoba prawna, także określenie organu, który zarejestrował działalność kredytodawcy i numer w rejestrze, pod którym kredytodawca został wpisany, 2) wysokość kredytu, 3) zasady i terminy spłaty kredytu, 4) roczną stopę oprocentowania oraz warunki jej zmiany, 5) opłaty i prowizje oraz inne koszty związane z udzieleniem kredytu, w tym opłatę za rozpatrzenie wniosku kredytowego oraz przygotowanie i zawarcie umowy kredytowej, zwaną dalej \"opłatą przygotowawczą\", będące elementem całkowitego kosztu kredytu oraz warunki ich zmiany, 6) informację o całkowitym koszcie kredytu i rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2, 7) sposób zabezpieczenia, jeżeli umowa je przewiduje, oraz opłaty należne kredytodawcy z tego tytułu, 8) informację o pozostałych kosztach, do których zapłaty zobowiązany jest konsument w związku z zawartą umową, 9) informację o łącznej kwocie wszystkich kosztów, opłat i prowizji, do których zapłaty zobowiązany jest konsument, 10) informację o uprawnieniu i skutkach przedterminowej spłaty kredytu przez konsumenta, 11) informację o terminie, sposobie i skutkach wykonania uprawnienia do odstąpienia od umowy przez konsumenta, o którym mowa w art. 11, 12) informację o skutkach uchybienia postanowieniom dotyczącym zasad i terminu spłaty kredytu. 3. Jeżeli nie jest możliwe podanie kosztów, do których poniesienia zobowiązany jest konsument, należy określić ich szacunkową wysokość oraz okoliczności, od których zależy ich ostateczna wysokość i obowiązek zapłaty przez konsumenta. 4. W przypadku umowy, o której mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, kredytodawca obowiązany jest podać dodatkowo maksymalny okres oczekiwania na kredyt oraz warunki odstąpienia od umowy wniesienia środków pieniężnych."}
{"id":"2001_1081_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 5. 1.Jeżeli kredyt konsumencki przeznaczony jest na nabycie określonej rzeczy lub usługi, umowa, niezależnie od danych określonych w art. 4, powinna zawierać: 1) opis rzeczy lub usługi, 2) cenę nabycia rzeczy lub usługi, jeżeli zapłata nastąpiłaby za gotówkę oraz cenę nabycia przy wykorzystaniu kredytu, 3) część ceny, którą konsument jest zobowiązany zapłacić w gotówce, 4) warunki, od których spełnienia uzależnione jest przejście własności rzeczy sprzedanej na konsumenta, jeżeli umowa sprzedaży została zawarta z zastrzeżeniem własności, 5) informację, że kredyt jest dostępny wyłącznie od wskazanego przez sprzedawcę kredytodawcy, jeżeli pomiędzy podmiotem, z którym konsument zawarł umowę o nabycie rzeczy lub usługi a kredytodawcą istnieje umowa, na mocy której kredyt na nabycie rzeczy lub usługi jest dostępny wyłącznie od tego kredytodawcy. 2. Przepisy dotyczące umowy o kredyt konsumencki przeznaczony na nabycie określonej rzeczy lub usługi stosuje się odpowiednio do umowy o kredyt konsumencki przeznaczony na nabycie określonego prawa."}
{"id":"2001_1081_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 6. Jeżeli zadłużenie konsumenta w związku z nieprzewidzianym w umowie przekroczeniem salda na rachunku bankowym utrzymuje się za zgodą kredytodawcy przez okres co najmniej 3 miesięcy, kredytodawca obowiązany jest poinformować konsumenta pisemnie o rocznej stopie oprocentowania i innych kosztach kredytu oraz o każdej ich zmianie."}
{"id":"2001_1081_7","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 7. 1. Całkowity koszt kredytu oznacza wszystkie koszty wraz z odsetkami i innymi opłatami i prowizjami, które konsument jest zobowiązany zapłacić za kredyt wraz z utraconymi korzyściami z tytułu wniesienia środków pieniężnych w przypadku kredytu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, z wyjątkiem kosztów: 1) które ponosi konsument w związku z niewykonaniem swoich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt konsumencki, 2) które w związku z nabyciem rzeczy lub usługi ponosi konsument, niezależnie od tego, czy nabycie następuje z wykorzystaniem kredytu, 3) prowadzenia rachunku, z którego realizowane są spłaty oraz kosztów przelewów i wpłat na ten rachunek, chyba że konsument nie ma prawa wyboru podmiotu prowadzącego rachunek, a koszty te przekraczają koszty dla rachunków oszczędnościowych stosowane przez podmiot prowadzący rachunek, 4) ustanowienia zabezpieczeń i ubezpieczenia, z wyjątkiem kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu - wraz z oprocentowaniem i pozostałymi kosztami - na wypadek śmierci, inwalidztwa, choroby lub bezrobocia konsumenta, 5) wynikających ze zmiany kursów walut. 2. Wzory obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania określa załącznik do ustawy. 3. Utracone korzyści z tytułu wniesienia środków pieniężnych, w przypadku kredytu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6, ustala się jako różnicę pomiędzy oprocentowaniem rynkowym a stosowanym w tej umowie. 4. Przez oprocentowanie rynkowe, o którym mowa w ust. 3, należy rozumieć średnie ważone oprocentowanie w stosunku rocznym rachunków terminowych w złotych osób fizycznych prowadzących gospodarstwa domowe w wysokości odpowiadającej maksymalnemu okresowi oczekiwania na kredyt przewidzianemu w umowie, ogłaszane przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego co sześć miesięcy w Dzienniku Urzędowym Narodowego Banku Polskiego. 5. Jeżeli okres oczekiwania na kredyt, o którym mowa w ust. 4, jest dłuższy niż 36 miesięcy, za oprocentowanie rynkowe przyjmuje się średnie ważone oprocentowanie w stosunku rocznym rachunków terminowych, o których mowa w ust. 4, prowadzonych na 36 miesięcy."}
{"id":"2001_1081_8","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 8. 1. Konsument jest uprawniony do spłaty kredytu przed terminem określonym w umowie. Termin dokonania spłaty powinien odpowiadać terminom wnoszenia rat określonym w umowie. 2. Jeżeli konsument spłaca kredyt przed terminem wówczas w przypadku: 1) kredytu oprocentowanego - nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania za okres po spłacie kredytu, 2) kredytu nieoprocentowanego - konsument ma prawo do zmniejszenia zapłaconych kredytodawcy prowizji i opłat proporcjonalnie do okresu, o który skrócono czas korzystania z kredytu. 3. Kredytodawca może zastrzec prowizję za wcześniejszą spłatę kredytu konsumenckiego tylko w umowach dotyczących kredytów walutowych lub kredytów o stałej stopie procentowej w okresie kredytowania, o ile kwota kredytu jest wyższa niż 5000 zł. 4. Kredytodawca obowiązany jest rozliczyć się z konsumentem w terminie 14 dni od dnia dokonania spłaty kredytu."}
{"id":"2001_1081_9","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim","text":"Art. 9. 1. Weksel lub czek konsumenta wręczony kredytodawcy w celu spełnienia lub zabezpieczenia świadczenia wynikającego z umowy o kredyt konsumencki powinien zawierać klauzulę \"nie na zlecenie\". 2. W razie przyjęcia przez kredytodawcę weksla lub czeku niezawierającego klauzuli \"nie na zlecenie\" i przeniesienia takiego weksla lub czeku na inną osobę kredytodawca obowiązany jest do naprawienia poniesionej przez konsumenta szkody w związku z zapłatą na rzecz posiadacza weksla lub czeku. 3. Przepis ust. 2 stosuje się również, gdy weksel lub czek znalazł się w posiadaniu innej osoby wbrew woli kredytodawcy."}
{"id":"2001_1082_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 1. 1. Krajowa Rada Sądownictwa, zwana dalej \"Radą\", realizuje cele określone w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Siedzibą Rady jest Warszawa."}
{"id":"2001_1082_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 10. 1. Mandat wybieranego członka Rady wygasa przed upływem czteroletniej kadencji w razie: 1) śmierci, 2) zrzeczenia się mandatu, 3) odwołania przez organ, który dokonał wyboru, 4) powołania sędziego na inne stanowisko sędziowskie, z wyjątkiem powołania sędziego sądu rejonowego na stanowisko sędziego sądu okręgowego, 5) wygaśnięcia mandatu posła albo senatora, 6) wygaśnięcia albo rozwiązania stosunku służbowego sędziego, 7) przejścia lub przeniesienia sędziego w stan spoczynku. 2. Mandat członków Rady będących posłami albo senatorami w razie upływu kadencji Sejmu i Senatu, wygasa wraz z wyborem członków Rady wybranych przez Sejm i Senat następnej kadencji. 3. Zrzeczenie się mandatu w Radzie jest skuteczne z chwilą powiadomienia o tym na piśmie Przewodniczącego Rady."}
{"id":"2001_1082_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 11. 1. Rada powołuje i odwołuje ze swego grona członków Prezydium Rady: przewodniczącego, dwóch wiceprzewodniczących i trzech członków. Przewodniczący i wiceprzewodniczący Rady nie mogą sprawować swoich funkcji dłużej niż dwie kadencje. 2. Przewodniczący reprezentuje Radę. 3. Prezydium Rady kieruje pracami Rady."}
{"id":"2001_1082_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 12. 1. Rada obraduje na posiedzeniach plenarnych. 2. Posiedzenia plenarne Rady zwołuje Przewodniczący Rady w miarę potrzeb, co najmniej raz na dwa miesiące. Ponadto posiedzenia plenarne Rady zwołuje się na wniosek co najmniej jednej trzeciej jej członków oraz na wniosek Ministra Sprawiedliwości. 3. Do ważności uchwał Rady potrzebna jest obecność co najmniej połowy jej składu. 4. Rada podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów, w głosowaniu jawnym. Na żądanie członka Rady głosowanie jest tajne. 5. W postępowaniu przed Radą nie stosuje się Kodeksu postępowania administracyjnego. 6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb działania Rady i postępowania przed Radą."}
{"id":"2001_1082_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 13. 1. W sprawach indywidualnych, w których przysługuje odwołanie, uchwały Rady wymagają uzasadnienia i doręczenia zainteresowanemu. 2. Sędzia albo osoba, której praw lub obowiązków dotyczy uchwała, wydana w indywidualnej sprawie, może odwołać się od takiej uchwały do Sądu Najwyższego, z powodu sprzeczności uchwały z prawem, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej. Odwołanie nie przysługuje w sprawach określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2, 3 i 6. 3. Termin do wniesienia odwołania od uchwały wynosi trzydzieści dni od jej doręczenia. 4. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem Przewodniczącego Rady. 5. Rozpoznając sprawę Sąd Najwyższy uchwałę Rady uchyla i sprawę przekazuje Radzie do ponownego rozpatrzenia albo odwołanie oddala. 6. W zakresie nieuregulowanym do postępowania przed Sądem Najwyższym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o kasacji."}
{"id":"2001_1082_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 14. 1. Rada wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rady, zwanego dalej \"Biurem\". 2. Organizację i tryb działania Biura określa regulamin nadawany przez Radę. 3. Do pracowników Biura stosuje się przepisy o pracownikach urzędów państwowych."}
{"id":"2001_1082_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 15. 1. Koszty działalności Rady i Biura są pokrywane z budżetu państwa. Rada zapewnia warunki działania rzecznikowi dyscyplinarnemu sędziów sądów powszechnych. 2. Dochody i wydatki Rady stanowią odrębną część w budżecie państwa. 3. Dysponentem części budżetowej odpowiadającej Radzie jest Przewodniczący Rady. 4. Projekt planu dochodów i wydatków uchwalony przez Radę, Przewodniczący Rady przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w celu włączenia tego projektu do projektu ustawy budżetowej, na zasadach określonych w art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778, Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499)."}
{"id":"2001_1082_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 16. 1. Członkowie Rady w związku z pełnieniem obowiązków w Radzie otrzymują: 1) diety, 2) zwrot kosztów według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych. 2. Rada może wyznaczyć członka Rady będącego sędzią za jego zgodą, do stałego wykonywania pracy w Radzie albo w Biurze, na czas określony. W takim przypadku, w okresie oznaczonym przez Radę sędziemu przysługują te same świadczenia jakie przysługują sędziom sądów powszechnych, delegowanym do pełnienia czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości. 3. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określa, w drodze rozporządzenia, wysokość diet, o których mowa w ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2001_1082_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778, Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 83 w ust. 2 po wyrazach \"Trybunału Konstytucyjnego,\" dodaje się wyrazy \"Krajowej Rady Sądownictwa,\"; 2) w art. 161 w ust. 1 po wyrazach \"Trybunału Konstytucyjnego,\" dodaje się wyrazy \"Krajowej Rady Sądownictwa,\"."}
{"id":"2001_1082_18","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 18. Krajowa Rada Sądownictwa utworzona zgodnie z przepisami dotychczasowymi działa na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1082_19","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 19. Do dnia 31 grudnia 2003 r. działalność Rady finansowana jest na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_1082_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 2. 1. Rada wykonuje czynności określone w ustawach, a w szczególności: 1) podejmuje uchwały w sprawach wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej aktów normatywnych w zakresie dotyczącym niezależności sądów i niezawisłości sędziów, 2) rozpatruje i ocenia kandydatury do pełnienia urzędu sędziowskiego na stanowiskach sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz na stanowiska sędziowskie w sądach powszechnych i w sądach wojskowych, 3) przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wnioski o powołanie sędziów w Sądzie Najwyższym, Naczelnym Sądzie Administracyjnym, sądach powszechnych i sądach wojskowych, 4) rozpatruje wnioski o przeniesienie sędziów w stan spoczynku, wyraża zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który ukończył 65 rok życia, 5) rozpatruje wystąpienia sędziów w stanie spoczynku o powrót na stanowisko sędziowskie, 6) wybiera rzecznika dyscyplinarnego sędziów sądów powszechnych, 7) wyraża opinie w sprawie powołania i odwołania prezesa albo wiceprezesa sądu powszechnego albo sądu wojskowego, 8) uchwala zbiór zasad etyki zawodowej sędziów i czuwa nad ich przestrzeganiem. 2. Rada ponadto: 1) wypowiada się o stanie kadry sędziowskiej, 2) ustala kryteria oceny kandydatów na stanowiska sędziowskie, przeprowadzanej przez prezesów sądów okręgowych i apelacyjnych, 3) opiniuje projekty aktów prawnych w sprawach wynagrodzeń sędziowskich oraz przedstawia wnioski w tym zakresie, 4) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących sądownictwa i sędziów, 5) opiniuje programy szkolenia aplikantów sądowych, zakres i sposób prowadzenia egzaminów sędziowskich i ustalania ich wyników, 6) opiniuje zasady oceny pracy asesorów sądowych, 7) wyraża stanowisko w sprawach dotyczących sądów i sędziów, wniesionych pod obrady Rady przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz inne organy władzy publicznej i organy samorządu sędziowskiego, 8) czuwa nad przestrzeganiem zasad etyki zawodowej przez sędziów."}
{"id":"2001_1082_20","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 20. Traci moc ustawa z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. Nr 73, poz. 435, z 1990 r. Nr 53, poz. 306, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1996 r. Nr 72, poz. 347, z 1997 r. Nr 117, poz. 753 i Nr 124, poz. 782 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607), z wyjątkiem art. 10a i 11, które zachowują moc do dnia 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"2001_1082_21","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r., z tym że: 1) przepisy art. 2 ust. 1 pkt 8, art. 15 oraz art. 17, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. i mają zastosowanie do budżetu państwa, poczynając od budżetu na rok 2004, 2) przepisy art. 14 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2004 r."}
{"id":"2001_1082_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 3. 1. Rada może zarządzić przeprowadzenie: 1) wizytacji sądu albo jego jednostki organizacyjnej, 2) lustracji pracy sędziego, którego indywidualna sprawa podlega rozpatrzeniu przez Radę. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane przez członków Rady lub przez sędziów delegowanych do Biura Rady na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1082_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 4. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego i Minister Sprawiedliwości są członkami Rady przez okres pełnienia tych funkcji."}
{"id":"2001_1082_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 5. 1. Osoba powołana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pełni swoje funkcje w Radzie bez oznaczania okresu kadencji i może być odwołana w każdym czasie. 2. Mandat osoby powołanej przez Prezydenta wygasa najpóźniej w ciągu trzech miesięcy po zakończeniu kadencji Prezydenta."}
{"id":"2001_1082_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 6. 1. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wybiera spośród posłów czterech członków Rady na okres swojej kadencji. 2. Senat Rzeczypospolitej Polskiej wybiera spośród senatorów dwóch członków Rady na okres swojej kadencji. 3. Kadencja członków Rady wybranych przez Sejm i Senat upływa najpóźniej w ciągu trzech miesięcy po zakończeniu kadencji Sejmu i Senatu."}
{"id":"2001_1082_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 7. 1. Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego wybiera spośród sędziów tego Sądu dwóch członków Rady na okres kadencji. 2. Zgromadzenie Ogólne Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wybiera spośród sędziów tego Sądu jednego członka Rady na okres kadencji. 3. Zebranie przedstawicieli zgromadzeń ogólnych sędziów apelacji wybiera spośród sędziów sądów apelacyjnych dwóch członków Rady na okres kadencji. 4. Zebranie przedstawicieli zgromadzeń ogólnych sędziów okręgów wybiera spośród swego grona dziewięciu członków Rady na okres kadencji. 5. Zgromadzenie Sędziów Sądów Wojskowych wybiera spośród swego grona jednego członka Rady na okres kadencji."}
{"id":"2001_1082_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 8. 1. Zgromadzenia ogólne sędziów apelacji wybierają przedstawicieli zgromadzeń ogólnych sędziów apelacji wyłącznie spośród sędziów sądów apelacyjnych, w liczbie jednej piątej liczby tych sędziów. 2. Zgromadzenia ogólne sędziów okręgu wybierają przedstawicieli zgromadzeń ogólnych sędziów okręgów spośród swych członków w liczbie jednej pięćdziesiątej liczby sędziów okręgu. 3. Wybory przedstawicieli zgromadzeń ogólnych przeprowadza się najpóźniej na jeden miesiąc przed upływem kadencji członków Rady, wybieranych spośród sędziów sądów powszechnych. Przedstawiciele wybierani są na okres czterech lat. 4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Przewodniczącym Rady zwołuje zebranie przedstawicieli w celu wyboru członków Rady. Przewodniczący Rady zwołuje zebranie przedstawicieli raz na dwa lata, a także na żądanie jednej trzeciej liczby przedstawicieli albo na wniosek Rady. 5. Zebrania przedstawicieli dokonują oceny działalności wybranych przez nich członków Rady, zgłaszają Radzie postulaty dotyczące jej działalności i podejmują uchwały dotyczące problemów w działalności sądów powszechnych. 6. Zebraniu przedstawicieli przewodniczy najstarszy wiekiem sędzia. Zebrania obradują zgodnie z uchwalanymi przez nie regulaminami."}
{"id":"2001_1082_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa","text":"Art. 9. Sejm i Senat oraz organy samorządu sędziowskiego wybierają członków Rady, w razie upływu ich kadencji oraz w razie wygaśnięcia mandatu członka Rady pochodzącego z ich wyboru. Wybór powinien być dokonany w ciągu dwóch miesięcy od wygaśnięcia mandatu."}
{"id":"2001_1083_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej oraz zasady organizacji i działania samorządu diagnostów laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych zawiadamia, w terminie 30 dni od podjęcia uchwały, ministra właściwego do spraw zdrowia o wpisie na listę diagnostów laboratoryjnych, jak i o odmowie wpisu. 2. Wpis na listę diagnostów laboratoryjnych uważa się za dokonany, jeżeli minister właściwy do spraw zdrowia nie sprzeciwi się wpisowi w terminie 30 dni od daty otrzymania uchwały wraz z dokumentami stanowiącymi podstawę wpisu. Sprzeciw wymaga uzasadnienia. 3. Sprzeciw ministra właściwego do spraw zdrowia może być zaskarżony, przez wnioskodawcę lub Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych, do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia sprzeciwu."}
{"id":"2001_1083_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rota ślubowania składanego przez diagnostę laboratoryjnego ma następujące brzmienie: \"Ślubuję uroczyście, że jako diagnosta laboratoryjny będę wykonywał czynności diagnostyki laboratoryjnej z całą sumiennością i rzetelnością, zgodnie z najlepszą wiedzą, zgodnie z prawem i prawami pacjenta \"Salus aegroti suprema lex\" i zasadami etyki zawodowej. Poznane w związku z wykonywaniem czynności diagnostyki laboratoryjnej fakty i informacje zachowam w tajemnicy w zakresie określonym przepisami prawa\". 2. Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania \"Tak mi dopomóż Bóg\". 3. Ślubowanie odbiera Prezes Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych. Ślubowanie może być również złożone w formie pisemnej."}
{"id":"2001_1083_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych skreśla diagnostę laboratoryjnego z listy diagnostów laboratoryjnych w przypadku: 1) wniosku diagnosty laboratoryjnego, 2) utraty obywatelstwa polskiego, 3) ograniczenia zdolności do czynności prawnych, 4) utraty z mocy wyroku sądowego praw publicznych, 5) orzeczenia dyscyplinarnego lub wyroku sądowego o pozbawieniu prawa do wykonywania czynności z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, 6) nie uiszczania składek członkowskich za okres dłuższy niż 12 miesięcy, 7) śmierci diagnosty laboratoryjnego. 2. W przypadku uchylenia orzeczenia powodującego utratę prawa do wykonywania czynności z zakresu diagnostyki laboratoryjnej następuje przywrócenie wpisu na listę diagnostów laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych jest uprawniona do kontroli i oceny wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej przez diagnostę laboratoryjnego. Kontrolę przeprowadzają i oceny dokonują wizytatorzy powołani przez Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych spośród diagnostów laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Diagnosta laboratoryjny, który nieprzerwanie nie wykonywał czynności diagnostyki laboratoryjnej przez okres dłuższy niż 5 lat, a zamierza podjąć ich wykonywanie, ma obowiązek zawiadomienia o tym Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych i odbycia przeszkolenia. Tryb i zakres przeszkolenia ustala Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Jeżeli Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych stwierdzi, że istnieje uzasadnione podejrzenie niezdolności diagnosty laboratoryjnego do wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej lub ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności diagnostyki laboratoryjnej ze względu na stan zdrowia, powołuje komisję złożoną z lekarzy specjalistów z odpowiednich dziedzin medycyny. Komisja ta wydaje orzeczenie w przedmiocie niezdolności diagnosty laboratoryjnego do wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej albo ogranicza w wykonywaniu ściśle określonych czynności diagnostyki laboratoryjnej. 2. Diagnosta laboratoryjny ma obowiązek stawienia się przed komisją, o której mowa w ust. 1, i poddania się niezbędnym badaniom. 3. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych, na podstawie orzeczenia komisji, może podjąć uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej na okres trwania niezdolności albo o ograniczeniu wykonywania określonych czynności diagnostyki laboratoryjnej na okres trwania niezdolności. Zainteresowany diagnosta laboratoryjny jest uprawniony do uczestnictwa w posiedzeniu Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych w czasie rozpatrywania jego sprawy. 4. Jeżeli diagnosta laboratoryjny odmawia poddania się badaniu przez komisję lub gdy Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych na podstawie wyników postępowania wyjaśniającego uzna, że dalsze wykonywanie czynności diagnostyki laboratoryjnej lub ściśle określonych czynności diagnostyki laboratoryjnej przez diagnostę laboratoryjnego grozi niebezpieczeństwem dla pacjentów, Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych podejmuje uchwałę o zawieszeniu diagnosty laboratoryjnego w prawie wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej albo o ograniczeniu wykonywania ściśle określonych czynności diagnostyki laboratoryjnej do czasu zakończenia postępowania. 5. Diagnosta laboratoryjny, w stosunku do którego podjęto uchwałę, o której mowa w ust. 3 i 4, może wystąpić do Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych o uchylenie uchwały, jeżeli ustaną przyczyny zawieszenia lub ograniczenia, nie wcześniej jednak niż po upływie 6 miesięcy od podjęcia uchwały Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych. 6. W razie podjęcia przez Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych uchwały, o której mowa w ust. 3, diagnoście laboratoryjnemu, którego dotyczy uchwała, służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 7. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1-5, jest poufne. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania i organizację komisji, o której mowa w ust. 1, oraz tryb orzekania o niezdolności do wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej ze względu na stan zdrowia. Rozdział 3 Wykonywanie czynności diagnostyki laboratoryjnej"}
{"id":"2001_1083_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Czynności diagnostyki laboratoryjnej, przeprowadzane przez diagnostę laboratoryjnego, wykonywane są w laboratorium diagnostycznym, zwanym dalej \"laboratorium\""}
{"id":"2001_1083_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Laboratorium jest zakładem opieki zdrowotnej w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256, Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45), z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Laboratorium może być także jednostką organizacyjną zakładu opieki zdrowotnej. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, określa, w drodze rozporządzenia, wymagania jakim powinno odpowiadać laboratorium, ze szczególnym uwzględnieniem wymagań fachowych personelu i kierownika laboratorium, warunków sanitarnych pomieszczeń i urządzeń oraz zasad atestowania aparatury i sprzętu medycznego. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, może określić, w drodze rozporządzenia, standardy postępowania diagnostycznego w laboratoriach, w celu zapewnienia właściwego poziomu i jakości czynności diagnostyki laboratoryjnej."}
{"id":"2001_1083_18","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Uprawnienia do kierowania laboratorium mają tylko osoby posiadające prawo wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej."}
{"id":"2001_1083_19","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych prowadzi Ewidencję Laboratoriów Diagnostycznych, zwaną dalej \"Ewidencją\". 2. Wpis do Ewidencji dokonywany jest na wniosek podmiotu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera: 1) pełną i skróconą nazwę zakładu opieki zdrowotnej prowadzonego w formie laboratorium lub którego jednostką organizacyjną jest laboratorium, 2) nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, siedzibę, adres podmiotu który utworzył lub prowadzi zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w pkt 1. 4. Wpis w Ewidencji zawiera dane, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_1083_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Czynności diagnostyki laboratoryjnej obejmują: 1) badania laboratoryjne, mające na celu określenie właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz składu płynów ustrojowych, wydzielin, wydalin i tkanek pobranych dla celów profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych lub sanitarno-epidemiologicznych, 2) mikrobiologiczne badania laboratoryjne płynów ustrojowych, wydzielin, wydalin i tkanek pobranych dla celów profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych lub sanitarno-epidemiologicznych, 3) działania zmierzające do ustalenia zgodności tkankowej. 2. Za wykonywanie czynności diagnostyki laboratoryjnej uważa się także działalność naukową, dydaktyczną i polegającą na kierowaniu laboratorium, prowadzoną w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej przez osobę wpisaną na listę diagnostów laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_20","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Podmiot, który utworzył lub zlikwidował laboratorium w trybie przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, w terminie 14 dni od daty odpowiedniego wpisu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, składa wniosek o wpis lub wykreślenie z Ewidencji. Rozdział 4 Obowiązki i prawa diagnosty laboratoryjnego"}
{"id":"2001_1083_21","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Diagnosta laboratoryjny jest obowiązany do postępowania zgodnego ze wskazaniami wiedzy zawodowej, z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością."}
{"id":"2001_1083_22","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Diagnosta laboratoryjny może przeprowadzić zabiegi i czynności diagnostyki laboratoryjnej po wyrażeniu zgody przez pacjenta, z zastrzeżeniem art. 23, 24 i 25."}
{"id":"2001_1083_23","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Jeżeli pacjent jest niepełnoletni lub niezdolny do świadomego wyrażenia zgody, wymagana jest zgoda jego przedstawiciela ustawowego, a gdy pacjent nie ma przedstawiciela ustawowego lub porozumienie się z nim jest niemożliwe zgoda sądu opiekuńczego. 2. W przypadku osoby, o której mowa w ust. 1, zgodę na przeprowadzenie zabiegów i czynności może wyrazić także opiekun faktyczny. 3. W przypadku osoby ubezwłasnowolnionej zgodę wyraża przedstawiciel ustawowy tej osoby. Jeżeli osoba taka jest w stanie z rozeznaniem wypowiedzieć opinię w sprawie badania, konieczne jest ponadto uzyskanie zgody tej osoby. 4. Jeżeli pacjent ukończył 16 lat, wymagana jest także jego zgoda. 5. Jeżeli jednak niepełnoletni, który ukończył 16 lat, osoba ubezwłasnowolniona albo pacjent chory psychicznie lub upośledzony umysłowo, lecz dysponujący dostatecznym rozeznaniem, sprzeciwia się zabiegowi i czynnościom diagnostyki laboratoryjnej, poza zgodą jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego albo w przypadku niewyrażenia przez nich zgody, wymagana jest zgoda sądu opiekuńczego. 6. Sądem opiekuńczym właściwym miejscowo dla udzielenia zgody na wykonywanie zabiegów i czynności diagnostyki laboratoryjnej jest sąd, w którego okręgu zabiegi te i czynności mają być wykonane."}
{"id":"2001_1083_24","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Zgoda osób, o których mowa w art. 22 i 23, może być wyrażona ustnie albo nawet przez takie ich zachowanie, które w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje na wolę poddania się proponowanym przez diagnostę laboratoryjnego zabiegom i czynnościom."}
{"id":"2001_1083_25","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25 Zgoda osób, o których mowa w art. 22 i 23, nie jest wymagana w przypadku wykonywania przez diagnostę laboratoryjnego czynności i zabiegów przeprowadzanych na zlecenie lekarskie."}
{"id":"2001_1083_26","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wykonywanie zabiegów i czynności diagnostyki laboratoryjnej bez zgody pacjenta jest dopuszczalne, jeżeli konieczne jest niezwłoczne przeprowadzenie badań diagnostycznych, a ze względu na stan zdrowia lub wiek pacjent ten nie może wyrazić zgody, a nie ma możliwości porozumienia się z jego przedstawicielem ustawowym lub opiekunem faktycznym. 2. Decyzję o podjęciu zabiegów i czynności diagnostyki laboratoryjnej w okolicznościach, o których mowa w ust. 1, diagnosta laboratoryjny podejmuje na pisemne zlecenie lekarza leczącego pacjenta, odnotowane w dokumentacji medycznej pacjenta."}
{"id":"2001_1083_27","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Diagnosta laboratoryjny bierze udział w postępowaniu diagnostycznym, profilaktycznym i monitorowaniu terapii. O ostatecznym zestawie zleconych badań decyduje prowadzący terapię lekarz."}
{"id":"2001_1083_28","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Diagnosta laboratoryjny ma prawo odmówić wykonania zlecenia lekarskiego, jeżeli wykonanie tego zlecenia może zagrozić życiu lub zdrowiu pacjenta, chyba że po zwróceniu lekarzowi uwagi na wspomniane niebezpieczeństwo ten ostatni ponowi zlecenie na piśmie. 2. Odmowę wykonania zlecenia diagnosta laboratoryjny uzasadnia na piśmie oraz powiadamia o tym fakcie niezwłocznie swojego bezpośredniego przełożonego."}
{"id":"2001_1083_29","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Diagnosta laboratoryjny jest obowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej. 2. Od zachowania tajemnicy zawodowej diagnosta laboratoryjny jest zwolniony: 1) w stosunku do osoby, pod której opieką medyczną znajduje się pacjent, 2) w stosunku do samego pacjenta, a gdy jest on niepełnoletni lub ubezwłasnowolniony - w stosunku do jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego, 3) gdy badanie diagnostyczne zostało przeprowadzone na żądanie uprawnionych na podstawie odrębnych ustaw organów lub instytucji, wówczas diagnosta laboratoryjny jest obowiązany poinformować o wynikach badań wyłącznie te organy lub instytucje, 4) gdy jest to niezbędne do praktycznej nauki zawodów medycznych, 5) gdy jest to niezbędne dla celów naukowych, 6) w przypadkach, gdy przewidują to przepisy szczególne. 3. Ujawnianie tajemnicy poza przypadkami, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, może nastąpić wyłącznie w niezbędnym zakresie."}
{"id":"2001_1083_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Diagnosta laboratoryjny jest uprawniony do wykonywania zabiegów i czynności polegających na pobraniu od pacjenta materiału do badań laboratoryjnych. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zabiegów i czynności, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1083_30","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Diagnosta laboratoryjny ma prawo i obowiązek pogłębiania i aktualizowania wiedzy i umiejętności zawodowych, w tym w szczególności ma prawo do uzyskiwania specjalizacji zawodowej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz, tryb i zasady uzyskiwania specjalizacji przez diagnostów laboratoryjnych. Rozdział 5 Egzamin na diagnostę laboratoryjnego"}
{"id":"2001_1083_31","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Celem egzaminu na diagnostę laboratoryjnego, zwanego dalej \"egzaminem\", jest sprawdzenie, czy kandydat na diagnostę laboratoryjnego jest należycie przygotowany do samodzielnego wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej a przede wszystkim, czy poza znajomością wiedzy teoretycznej posiada umiejętność praktycznego jej stosowania."}
{"id":"2001_1083_32","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Do egzaminu jest dopuszczona osoba, która spełnia wymogi, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6 oraz złożyła wniosek o dopuszczenie do egzaminu. 2. Wniosek o dopuszczenie do egzaminu zawiera: 1) nazwisko, imię lub imiona, datę urodzenia, 2) adres zamieszkania, 3) życiorys, 4) odpis dyplomu ukończenia wyższych studiów. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, można dołączyć dokumenty potwierdzające posiadane dodatkowe kwalifikacje."}
{"id":"2001_1083_33","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Egzamin organizuje, przeprowadza oraz komisję egzaminacyjną powołuje Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych. 2. W komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin uczestniczy przedstawiciel ministra właściwego do spraw zdrowia. Rozdział 6 Samorząd diagnostów laboratoryjnych"}
{"id":"2001_1083_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Krajową Izbę Diagnostów Laboratoryjnych tworzą zamieszkali na terenie kraju diagności laboratoryjni. 2. Przynależność diagnostów laboratoryjnych do samorządu jest obowiązkowa."}
{"id":"2001_1083_35","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Do zadań samorządu należy w szczególności: 1) sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem czynności diagnostyki laboratoryjnej, 2) reprezentowanie diagnostów laboratoryjnych oraz ochrona ich interesów zawodowych, 3) działanie na rzecz stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez diagnostów laboratoryjnych, 4) udział w ustalaniu standardów i zasad oceny pracy w diagnostyce laboratoryjnej, 5) integrowanie środowiska diagnostów laboratoryjnych, 6) prowadzenie badań w zakresie ochrony zdrowia."}
{"id":"2001_1083_36","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Organami samorządu są: 1) Krajowy Zjazd Diagnostów Laboratoryjnych, 2) Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych, 3) Komisja Rewizyjna, 4) Wyższy Sąd Dyscyplinarny, 5) Sąd Dyscyplinarny. 2. Członkami organów samorządu mogą być tylko diagności laboratoryjni."}
{"id":"2001_1083_37","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kadencja organów samorządu trwa 4 lata, jednak organy są obowiązane działać do czasu ukonstytuowania się nowo wybranych organów. 2. Tę samą funkcję w organach samorządu można pełnić nie dłużej niż przez 2 następujące po sobie kadencje."}
{"id":"2001_1083_38","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Wybory do organów samorządu odbywają się w głosowaniu tajnym. 2. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim członkom samorządu, z wyjątkiem osób ukaranych karą, o której mowa w art. 58 ust. 1 pkt 3."}
{"id":"2001_1083_39","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Uchwały organów samorządu są podejmowane większością głosów, w obecności co najmniej połowy członków danego organu."}
{"id":"2001_1083_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Tytuł zawodowy \"diagnosta laboratoryjny\" podlega ochronie prawnej."}
{"id":"2001_1083_40","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych przedstawia corocznie informację o funkcjonowaniu samorządu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1083_41","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zaskarżyć do Sądu Najwyższego sprzeczną z prawem uchwałę organu samorządu w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia tej uchwały. Sąd Najwyższy utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy lub ją uchyla. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia może zwrócić się do Krajowego Zjazdu Diagnostów Laboratoryjnych lub Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych o podjęcie uchwały w sprawie należącej do właściwości samorządu. Uchwała Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych powinna być podjęta w terminie 3 miesięcy a uchwała Krajowego Zjazdu Diagnostów Laboratoryjnych na najbliższym Zjeździe."}
{"id":"2001_1083_42","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Najwyższym organem samorządu jest Krajowy Zjazd Diagnostów Laboratoryjnych, zwany dalej \"Krajowym Zjazdem\"."}
{"id":"2001_1083_43","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. W Krajowym Zjeździe biorą udział delegaci wybrani przez zgromadzenia wojewódzkie diagnostów laboratoryjnych, zwane dalej \"zgromadzeniami wojewódzkimi\", oraz z głosem doradczym, nie będący delegatami, członkowie ustępujących organów samorządu. 2. W zgromadzeniu wojewódzkim uczestniczą diagności laboratoryjni zamieszkali na terenie danego województwa. 3. Jeżeli liczba diagnostów laboratoryjnych w danym województwie przekracza 300 osób, wyboru delegatów na Krajowy Zjazd dokonują zebrania rejonowe zgromadzenia wojewódzkiego. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych dokonuje podziału na rejony w danym województwie. 5. Zasady przeprowadzania wyborów delegatów na Krajowy Zjazd oraz liczbę tych delegatów z poszczególnych województw określa Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych. 6. Krajowy Zjazd zwołuje Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_44","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Do Krajowego Zjazdu należy: 1) wybór Prezesa Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, zwanego dalej \"Prezesem Krajowej Rady\", 2) wybór Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, Komisji Rewizyjnej, Sądu Dyscyplinarnego, Wyższego Sądu Dyscyplinarnego oraz Rzecznika Dyscyplinarnego i jego zastępców, 3) uchwalanie wytycznych działania samorządu i jego organów, 4) określenie zasad przeprowadzania wyborów do organów samorządu, liczby członków tych organów oraz trybu ich odwoływania, a także zasad podejmowania uchwał przez organy samorządu, 5) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, Komisji Rewizyjnej, Sądu Dyscyplinarnego, Wyższego Sądu Dyscyplinarnego i Rzecznika Dyscyplinarnego, 6) kodyfikowanie zasad etyki diagnostów laboratoryjnych, 7) ustalanie podstawowych zasad gospodarki finansowej samorządu."}
{"id":"2001_1083_45","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Diagnostów Laboratoryjnych zwołuje Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych: 1) z własnej inicjatywy, 2) na wniosek prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, 3) na wniosek Komisji Rewizyjnej, 4) na wniosek co najmniej 500 diagnostów laboratoryjnych. 2. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Diagnostów Laboratoryjnych powinien być zwołany w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu wniosku o jego zwołanie i obraduje nad sprawami dla których został zwołany."}
{"id":"2001_1083_46","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych, zwaną dalej \"Krajową Radą\" stanowią Prezes Krajowej Rady i członkowie wybrani przez Krajowy Zjazd. 2. Prezydium Krajowej Rady stanowią Prezes Krajowej Rady i wybrani przez Krajową Radę wiceprezesi, sekretarz, skarbnik i członkowie. 3. Prezydium Krajowej Rady jest organem wykonawczym Krajowej Rady i zdaje jej sprawę ze swojej działalności."}
{"id":"2001_1083_47","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Do zakresu działania Krajowej Rady należy: 1) reprezentowanie samorządu wobec organów państwowych i samorządowych, sądów, kas chorych, instytucji i organizacji, 2) wykonywanie uchwał Krajowego Zjazdu, 3) udzielanie opinii o projektach aktów prawnych oraz przedstawianie wniosków dotyczących unormowań prawnych z zakresu ochrony zdrowia, 4) opiniowanie programu studiów wyższych i studiów podyplomowych z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, 5) uchwalanie budżetu Krajowej Rady i zatwierdzanie sprawozdań z jego wykonania oraz rozpatrywanie wniosków Komisji Rewizyjnej, 6) wybór Prezesa Krajowej Rady oraz Rzecznika Dyscyplinarnego, jeżeli ich mandat wygasł w okresie pomiędzy Krajowymi Zjazdami, 7) wybór przewodniczącego Zespołu Wizytatorów, jego zastępcy i członków, 8) koordynowanie doskonalenia zawodowego diagnostów laboratoryjnych, 9) uchwalanie regulaminów: a) działalności samorządu i jego organów, b) zakresu i zasad działania wizytatorów, c) składania egzaminu na diagnostę laboratoryjnego, d) prowadzenia listy diagnostów laboratoryjnych, e) prowadzenia Ewidencji, 10) ustalanie zasad gospodarki finansowej samorządu, 11) określanie wysokości składki członkowskiej i zasad jej podziału oraz wysokości opłat związanych z decyzją w sprawie wpisu na listę diagnostów laboratoryjnych oraz opłat manipulacyjnych, 12) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie oraz przepisach odrębnych."}
{"id":"2001_1083_48","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Do zakresu działania Komisji Rewizyjnej należy kontrola działalności finansowej i gospodarczej Krajowej Rady."}
{"id":"2001_1083_49","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Sąd Dyscyplinarny rozpatruje sprawy dyscyplinarne diagnostów laboratoryjnych, wniesione przez Rzecznika Dyscyplinarnego, oraz sprawuje sądownictwo polubowne. 2. Od orzeczeń Sądu Dyscyplinarnego służy odwołanie do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1083_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Diagności laboratoryjni zorganizowani są na zasadach samorządu zawodowego, zwanego dalej \"samorządem\". 2. Samorząd jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań i podlega wyłącznie przepisom ustawy. 3. Jednostką organizacyjną samorządu, posiadającą osobowość prawną jest Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych, z siedzibą w Warszawie. 4. Nadzór nad działalnością samorządu sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia w zakresie i formach określonych niniejszą ustawą. Rozdział 2 Uprawnienia do wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej"}
{"id":"2001_1083_50","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Wyższy Sąd Dyscyplinarny: 1) uchwala regulaminy wewnętrzne Sądu Dyscyplinarnego i Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, 2) rozpatruje odwołania od orzeczeń Sądu Dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1083_51","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Rzecznik Dyscyplinarny przygotowuje postępowanie dyscyplinarne i wykonuje czynności oskarżyciela przed Sądem Dyscyplinarnym i Wyższym Sądem Dyscyplinarnym."}
{"id":"2001_1083_52","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Pracodawca nie może, bez zgody Krajowej Rady, wypowiedzieć lub rozwiązać umowy o pracę ani wypowiedzieć warunków pracy i płacy diagnoście laboratoryjnemu pełniącemu funkcję z wyboru w organach samorządu, w czasie jej pełnienia oraz w okresie jednego roku po ustaniu kadencji. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 40, 411 oraz art. 43 pkt 2 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1083_53","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Samorząd może prowadzić działalność gospodarczą."}
{"id":"2001_1083_54","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Działalność samorządu jest finansowana: 1) ze składek członkowskich i opłat związanych z postępowaniem w sprawie wpisu na listę diagnostów laboratoryjnych, 2) z dochodów z innych źródeł, a w szczególności z dotacji, subwencji, darowizn i spadków, 3) z działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1083_55","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Nie opłacone w terminie składki członkowskie i koszty postępowania w przedmiocie odpowiedzialności dyscyplinarnej podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Rozdział 7 Odpowiedzialność dyscyplinarna"}
{"id":"2001_1083_56","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Diagności laboratoryjni podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione, nienależyte wykonywanie czynności diagnostyki laboratoryjnej oraz za czyny sprzeczne z zasadami etyki zawodowej lub przepisami dotyczącymi wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej. 2. Od odpowiedzialności dyscyplinarnej wyłączone są czyny naruszające przepisy o odpowiedzialności porządkowej pracowników, określone w Kodeksie pracy."}
{"id":"2001_1083_57","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Postępowanie dyscyplinarne o ten sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego lub postępowania dyscyplinarnego wszczętego w jednostce organizacyjnej, w której przepisy szczególne przewidują takie postępowanie. Postępowanie dyscyplinarne może być jednak zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego. 2. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się a wszczęte umarza, jeżeli zaszła okoliczność, która według Kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie."}
{"id":"2001_1083_58","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) zawieszenie prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego na okres od 12 miesięcy do 5 lat, 4) pozbawienie prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego. 2. W przypadku prawomocnego ukarania karą, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, stosunek pracy diagnosty laboratoryjnego wygasa z mocy prawa. Wygaśnięcie to pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. 3. Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego oznacza skreślenie z listy diagnostów laboratoryjnych. 4. Od orzeczenia dyscyplinarnego, wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny, orzekającego karę, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, ukaranemu przysługuje prawo wniesienia kasacji do Sądu Najwyższego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem."}
{"id":"2001_1083_59","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Diagnosta laboratoryjny, wobec którego Sąd Dyscyplinarny orzekł w pierwszej instancji karę, o której mowa w art. 58 ust. 1 pkt 3 i 4, może być tymczasowo zawieszony w czynnościach zawodowych. Postanowienie o tymczasowym zawieszeniu w czynnościach zawodowych wydaje Sąd Dyscyplinarny z urzędu lub na wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego. 2. Postanowienie Sądu Dyscyplinarnego o tymczasowym zawieszeniu w czynnościach zawodowych jest natychmiast wykonalne. Jeżeli okres tymczasowego zawieszenia w czynnościach zawodowych trwa dłużej niż 3 miesiące, Wyższy Sąd Dyscyplinarny bada z urzędu zasadność zawieszenia i wydaje postanowienie w sprawie. 3. Za okres tymczasowego zawieszenia w czynnościach zawodowych diagnosta laboratoryjny zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia oraz do innych świadczeń ze stosunku pracy. Pracodawca może w tym czasie powierzyć diagnoście laboratoryjnemu wykonywanie innej pracy."}
{"id":"2001_1083_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Prawo samodzielnego wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej powstaje z chwilą dokonania wpisu na listę diagnostów laboratoryjnych i złożenia ślubowania. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz czynności diagnostyki laboratoryjnej, które mogą być wykonywane bez nadzoru diagnosty laboratoryjnego przez analityków medycznych nie posiadających ukończonych studiów wyższych i tytułu magistra."}
{"id":"2001_1083_60","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Do orzekania w sprawach dyscyplinarnych powołane są następujące sądy: 1) Sąd Dyscyplinarny orzekający w sprawach, o których mowa w art. 49 ust. 1 i art. 59 ust. 1, 2) Wyższy Sąd Dyscyplinarny orzekający w sprawach, o których mowa w art. 50 pkt 2 i art. 59 ust. 2, 3) Sąd Najwyższy orzekający w sprawach, o których mowa w art. 58 ust. 4. 2. Członkowie Sądu Dyscyplinarnego i Wyższego Sądu Dyscyplinarnego orzekają na podstawie swojego przekonania opartego na swobodnej ocenie całokształtu dowodów z uwzględnieniem okoliczności przemawiających zarówno na korzyść jak i na niekorzyść obwinionego"}
{"id":"2001_1083_61","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym przed Sądem Dyscyplinarnym i Wyższym Sądem Dyscyplinarnym jest Rzecznik Dyscyplinarny. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się na wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1083_62","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego: 1) jeżeli od chwili popełnienia przewinienia upłynęły 3 lata, 2) po upływie 6 miesięcy od powzięcia wiadomości przez Rzecznika Dyscyplinarnego o popełnieniu przewinienia. 2. Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach karnych. 3. Przedawnienie dyscyplinarne przerywa każda czynność Rzecznika Dyscyplinarnego w sprawie."}
{"id":"2001_1083_63","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Obwiniony diagnosta laboratoryjny może ustanowić obrońcę spośród osób posiadających pełną zdolność do czynności prawnych."}
{"id":"2001_1083_64","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W razie śmierci obwinionego diagnosty laboratoryjnego przed ukończeniem postępowania dyscyplinarnego toczy się ono nadal, jeżeli tego zażąda małżonek obwinionego, jego krewny w linii prostej, brat lub siostra w terminie 2 miesięcy od dnia zgonu obwinionego."}
{"id":"2001_1083_65","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. W przypadku uniewinnienia lub umorzenia postępowania w wyniku kasacji lub wznowienia postępowania, diagnoście laboratoryjnemu przysługuje roszczenie w stosunku do Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych za szkodę pozostającą w związku przyczynowym z prowadzonym postępowaniem lub wydanym orzeczeniem. 2. Roszczenie o odszkodowanie wygasa w razie niezgłoszenia wniosku w terminie 12 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia, o którym mowa w ust. 1. 3. W sprawach roszczeń o odszkodowanie orzeka sąd powszechny."}
{"id":"2001_1083_66","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Na wniosek diagnosty laboratoryjnego orzeczenie o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania w jego sprawie, z zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej, podlega opublikowaniu w organie prasowym samorządu."}
{"id":"2001_1083_67","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Krajowa Rada prowadzi Rejestr Ukaranych Diagnostów Laboratoryjnych zwany dalej \"Rejestrem Ukaranych\". 2. Usunięcie wzmianki o orzeczeniu dyscyplinarnym z Rejestru Ukaranych następuje z urzędu po upływie: 1) 3 lat od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego orzekającego karę upomnienia lub nagany, 2) 5 lat od upływu okresu zawieszenia prawa do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego. 3. Nie usuwa się wzmianki o karze pozbawienia prawa do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego."}
{"id":"2001_1083_68","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację wniesioną od prawomocnego orzeczenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia lub Prezesa Krajowej Rady z powodu rażącego naruszenia przepisów prawa lub oczywistej niesłuszności orzeczenia. 2. Kasacja na niekorzyść obwinionego można być wniesiona w ciągu 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_1083_69","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Sąd Dyscyplinarny w sporach dotyczących wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego, za pisemną zgodą stron, może rozpatrywać jako sąd polubowny spory między diagnostami laboratoryjnymi oraz między diagnostami laboratoryjnymi i innymi pracownikami ochrony zdrowia lub innymi osobami i instytucjami ochrony zdrowia, jeżeli spory te dotyczą wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Sąd Dyscyplinarny stosuje odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2001_1083_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Na listę diagnostów laboratoryjnych wpisuje się osobę fizyczną, która: 1) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra na kierunkach analityki medycznej, biologii, biotechnologii, chemii, farmacji, mikrobiologii lub tytuł lekarza, 2) jest obywatelem polskim, 3) korzysta z pełni praw publicznych, 4) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 5) wykazuje nienaganną postawę etyczną, 6) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu diagnosty laboratoryjnego, 7) złożyła egzamin na diagnostę laboratoryjnego. 2. Od wymogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, są zwolnione osoby, będące lekarzami, posiadające I lub II stopień specjalizacji wchodzącej w zakres diagnostyki laboratoryjnej. 3. Na listę diagnostów laboratoryjnych wpisuje się diagnostę laboratoryjnego, będącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 3-6. 4. Warunkiem wpisania na listę diagnostów laboratoryjnych osób, o których mowa w ust. 3, jest władanie przez nich językiem polskim w mowie i piśmie, w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz dyplomów potwierdzających posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1083_70","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego w stosunku do diagnostów laboratoryjnych ze szczególnym uwzględnieniem składu, trybu powoływania i właściwości sądów dyscyplinarnych, trybu postępowania wyjaśniającego, postępowania dyscyplinarnego w pierwszej instancji oraz postępowania odwoławczego a także zasad wykonania orzeczeń oraz obciążenia kosztami postępowania. Rozdział 8 Odpowiedzialność karna"}
{"id":"2001_1083_71","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Kto bez uprawnień wykonuje czynności diagnostyki laboratoryjnej, podlega karze grzywny 2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej albo wprowadza w błąd co do posiadania takiego uprawnienia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku 3. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, toczy się według przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 9 Zmiana w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1083_72","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) w art. 2 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) laboratorium diagnostyczne,\"."}
{"id":"2001_1083_73","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Osoby, które w dniu wejścia w życie ustawy, spełniają łącznie następujące warunki: 1) ukończyły studia wyższe, 2) spełniają wymogi, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2-6, 3) udzielają lub udzielały świadczeń zdrowotnych związanych z badaniem diagnostycznym, w tym z analityką medyczną, w rozumieniu ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, 4) wykonują lub wykonywały świadczenia zdrowotne, o których mowa w pkt 3, w wyodrębnionych organizacyjnie jednostkach utworzonych i utrzymywanych w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia - stają się diagnostami laboratoryjnymi w rozumieniu tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli osoba ubiegająca się o wpis na listę diagnostów laboratoryjnych w trybie, o którym mowa w ust. 1, w dniu wejścia w życie ustawy, nie wykonywała świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, od ponad 2 lat, licząc od dnia wejścia w życie ustawy, osoba ta musi udokumentować, że wykonywała te świadczenia nieprzerwanie przez okres 5 lat i nie nabyła uprawnień emerytalnych."}
{"id":"2001_1083_74","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Osoby, które do dnia wejścia w życie ustawy spełniły warunki, o którym mowa w art. 73, mogą ubiegać się, w ciągu 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy, o wpis na listę diagnostów laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_75","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Osoby, które w dniu wejścia w życie ustawy są obwinione o popełnienie wykroczenia zawodowego w rozumieniu dotychczasowych przepisów, a postępowanie w zakresie odpowiedzialności zawodowej w tej sprawie nie zostało zakończone, nie mogą ubiegać się o wpis na listę diagnostów laboratoryjnych do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia w tej sprawie."}
{"id":"2001_1083_76","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Czyny diagnostów laboratoryjnych popełnione przed wejściem w życie ustawy, które stanowią wykroczenie zawodowe a postępowanie w zakresie odpowiedzialności zawodowej w tej sprawie, do dnia wejścia w życie ustawy, nie zostało wszczęte, podlegają rozpoznaniu w trybie postępowania dyscyplinarnego, o którym mowa w ustawie."}
{"id":"2001_1083_77","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Czynności diagnostyki laboratoryjnej mogą być wykonywane samodzielnie przez osoby nie wpisane na listę diagnostów laboratoryjnych przez okres 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1083_78","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Samorządu Diagnostów Laboratoryjnych, powoła Komitet Organizacyjny pierwszego Krajowego Zjazdu Diagnostów Laboratoryjnych, zwany dalej \"Komitetem\". 2. Zadaniem Komitetu jest: 1) rozpoznawanie wniosków o wpis i dokonywanie wpisów na listę diagnostów laboratoryjnych, 2) zorganizowanie i zwołanie pierwszych zgromadzeń wojewódzkich oraz w przypadku, o którym mowa w art. 43 ust. 3, dokonanie podziału na rejony i zorganizowanie oraz zwołanie pierwszych zebrań rejonowych zgromadzenia wojewódzkiego, 3) opracowanie projektu regulaminu wyboru delegatów na pierwszy Krajowy Zjazd oraz opracowanie projektu regulaminu pierwszego Krajowego Zjazdu. 3. Zgromadzenia wojewódzkie i zebrania rejonowe zgromadzenia wojewódzkiego są zwoływane najwcześniej w terminie 4 miesięcy a najpóźniej w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia wpisów na listę diagnostów laboratoryjnych. 4. W zgromadzeniach i zebraniach, o których mowa w ust. 3, uczestniczą diagności laboratoryjni wpisani na listę diagnostów laboratoryjnych najpóźniej na 7 dni przed rozpoczęciem zgromadzenia wojewódzkiego lub zebrania rejonowego zgromadzenia wojewódzkiego."}
{"id":"2001_1083_79","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia zwołuje pierwszy Krajowy Zjazd w terminie nie przekraczającym 60 dni od dnia zamknięcia ostatniego zgromadzenia wojewódzkiego lub zebrania rejonowego zgromadzenia wojewódzkiego. 2. Z dniem ukonstytuowania się pierwszego Krajowego Zjazdu, organy samorządu przejmują wszystkie swoje kompetencje, o których mowa w ustawie. Przepis art. 43 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1083_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych prowadzi listę diagnostów laboratoryjnych oraz na wniosek zainteresowanego podejmuje w drodze uchwały decyzję o wpisie. 2. Wpis na listę diagnostów laboratoryjnych obejmuje: 1) numer i datę wpisu, 2) nazwisko, imię lub imiona, datę urodzenia, numer PESEL, 3) adres zamieszkania. 3. Diagnosta laboratoryjny jest obowiązany zawiadomić Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych o wszelkich zmianach danych, o których mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian."}
{"id":"2001_1083_80","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Przepisów ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. o odpowiedzialności zawodowej fachowych pracowników służby zdrowia (Dz.U. Nr 36, poz. 332, z 1989 r. Nr 30, poz. 158, z 1991 r. Nr 41, poz. 178 i 179) nie stosuje się do osób wpisanych na listę diagnostów laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1083_81","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1083_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Uchwała Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych w sprawie wpisu na listę diagnostów laboratoryjnych powinna być podjęta w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku i ma charakter decyzji ostatecznej. 2. Od ostatecznej uchwały Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych odmawiającej wpisu na listę diagnostów laboratoryjnych, w terminie 3 miesięcy od doręczenia uchwały, wnioskodawcy służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. W przypadku niepodjęcia przez Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych uchwały w sprawie wpisu na listę diagnostów laboratoryjnych, wnioskodawcy, służy w terminie 3 miesięcy od upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"2001_1084_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Policja realizuje także zadania wynikające z umów i porozumień międzynarodowych, na zasadach i w zakresie w nich określonych.\"; 2) w art. 6: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Terytorialny zasięg działania organów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, odpowiada zasadniczemu podziałowi administracyjnemu Państwa, z zastrzeżeniem ust. 3-5.\", b) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Wyłącza się z terytorialnego zasięgu działania komendanta wojewódzkiego Policji właściwego dla województwa mazowieckiego obszar: 1) powiatu warszawskiego oraz powiatów: grodziskiego, legionowskiego, otwockiego, piaseczyńskiego, pruszkowskiego, warszawskiego zachodniego i wołomińskiego, 2) innych powiatów lub gmin przyłączonych do Warszawskiego Zespołu Miejskiego w trybie określonym przepisami ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy - z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy. 4. Komendant Stołeczny Policji wykonuje na obszarze, o którym mowa w ust. 3, zadania i kompetencje odpowiadające zadaniom i kompetencjom komendanta wojewódzkiego Policji w stosunku do komendantów powiatowych w powiatach, o których mowa w ust. 3. 5. Komenda Stołeczna Policji stanowi aparat pomocniczy Komendanta Stołecznego Policji, wykonujący swoje zadania na obszarze, o którym mowa w ust. 3.\"; 3) w art. 6b dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Komendanta Stołecznego Policji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji złożony za zgodą wojewody mazowieckiego. Do konkursu na stanowisko Komendanta Stołecznego Policji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące konkursu na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji.\"; 4) w art. 6e w ust. 3 wyraz \"przedstawienia\" zastępuje się wyrazem \"doręczenia\"; 5) w art. 7 w ust. 1: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) szczegółowe zasady szkolenia strażników gminnych (miejskich),\", b) dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) programy szkoleń zawodowych policjantów,\"; 6) art. 8a otrzymuje brzmienie: \"Art. 8a. 1. Komendant powiatowy (miejski) Policji może tworzyć rewiry dzielnicowych oraz posterunki Policji na zasadach określonych przez Komendanta Głównego Policji. 2. Kierownika rewiru oraz kierownika posterunku Policji mianuje i zwalnia ze stanowiska komendant powiatowy (miejski) Policji, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), chyba że do wyrażenia opinii w tej sprawie upoważniony został organ wykonawczy jednostki pomocniczej gminy. 3. Do zadań kierownika rewiru oraz kierownika posterunku Policji należy w szczególności: 1) rozpoznawanie zagrożeń i przeciwdziałanie przyczynom ich powstawania, 2) inicjowanie i organizowanie działań społeczności lokalnych mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz innym zjawiskom kryminogennym, 3) wykonywanie czynności administracyjno-porządkowych oraz innych niecierpiących zwłoki czynności związanych z zawiadomieniem o przestępstwie i zabezpieczeniem miejsca zdarzenia.\"; 7) w art. 10 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Komendanci powiatowi (miejscy) Policji są obowiązani udostępniać komisji bezpieczeństwa i porządku, na żądanie jej przewodniczącego, dokumenty i informacje dotyczące pracy Policji na terenie powiatu, z wyjątkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjnorozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych oraz akt w indywidualnych sprawach administracyjnych.\"; 8) w art. 13: a) w ust. 4 po wyrazach \"w rewirach dzielnicowych\" dodaje się wyrazy \"i w posterunkach Policji\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4c w brzmieniu: \"4a. Rada powiatu lub rada gminy może przekazać, na warunkach określonych w porozumieniu zawartym między zarządem powiatu lub gminy, a właściwym komendantem powiatowym (miejskim) Policji, środki finansowe stanowiące dochody własne powiatu lub gminy, dla Policji z przeznaczeniem na: 1) rekompensatę pieniężną za czas służby przekraczający normę określoną w art. 33 ust. 2, 2) nagrodę za osiągnięcia w służbie, dla policjantów właściwych miejscowo komend powiatowych (miejskich) i komisariatów, którzy realizują zadania z zakresu służby prewencyjnej. 4b. Porozumienie, o którym mowa w ust. 4a, określa w szczególności: 1) rodzaje ustawowych zadań Policji, finansowanych na podstawie porozumienia: a) wykonywanych w czasie przekraczającym normę określoną w art. 33 ust. 2, b) za wykonywanie których może być przyznana nagroda za osiągnięcia w służbie, 2) wysokość oraz tryb i terminy przekazywania środków finansowych, o których mowa w ust. 4a, 3) sposób dokonywania oceny prawidłowości wykonania porozumienia. 4c. Środki finansowe, o których mowa w ust. 4a, są środkami specjalnymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69,Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315).\"; 9) w art. 15 w ust. 1 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych, a w przypadku czynności operacyjnorozpoznawczych i administracyjno-porządkowych podejmowanych na podstawie ustawy - także i dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom,\"; 10) w art. 16 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) psy i konie służbowe,\"; 11) art. 19-19b otrzymują brzmienie: \"Art. 19. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych przez Policję w celu zapobieżenia, wykrycia, ustalenia sprawców, a także uzyskania i utrwalenia dowodów ściganych z oskarżenia publicznego, umyślnych przestępstw: 1) przeciwko życiu, określonych w art. 148-150 Kodeksu karnego, 2) określonych w art. 134, art. 135 § 1, art. 136 § 1, art. 156 § 1 i 3, art. 163 § 1 i 3, art. 164 § 1, art. 165 § 1 i 3, art. 166, 167, 173 § 1 i 3, art. 189, 204 § 4, art. 223, 228, 229, 232, 245, 246, 252 § 1-3, art. 253, 258, 269, 280-282, 285 § 1, art. 286, 296, 299 § 1-6 oraz w art. 310 § 1, 2 i 4 Kodeksu karnego, 3) przeciwko obrotowi gospodarczemu, określonych w art. 297-306 Kodeksu karnego, powodujących szkodę majątkową lub skierowanych przeciwko mieniu, jeżeli wysokość szkody lub wartość mienia przekracza pięćdziesięciokrotną wysokość najniższego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie odrębnych przepisów, 4) skarbowych, jeżeli wartość przedmiotu czynu lub uszczuplenie należności publicznoprawnej przekraczają pięćdziesięciokrotną wysokość najniższego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie odrębnych przepisów, 5) nielegalnego wytwarzania, posiadania lub obrotu bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi albo ich prekursorami oraz materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, 6) określonych w art. 8 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 554, Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715), 7) określonych w art. 20 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz.U. Nr 138, poz. 682, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 104, poz. 661 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), 8) ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne, sąd okręgowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego albo na pisemny wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego miejscowo prokuratora okręgowego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę składającego wniosek organu Policji. 3. W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może zarządzić, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, o którym mowa w ust. 1, kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do właściwego miejscowo sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez sąd zgody w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej, organ zarządzający wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz dokonuje protokolarnego, komisyjnego zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania. 4. Sąd okręgowy może zezwolić, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, na odstąpienie od zniszczenia materiałów, o których mowa w ust. 3, jeżeli stanowią one dowód lub wskazują na zamiar popełnienia przestępstwa, dla wykrycia którego na podstawie przepisów ustawowych może być prowadzona kontrola operacyjna lub czynności operacyjno-rozpoznawcze. 5. W przypadku potrzeby zarządzenia kontroli operacyjnej wobec osoby podejrzanej lub oskarżonego, we wniosku organu Policji, o którym mowa w ust. 1, o zarządzenie kontroli operacyjnej zamieszcza się informację o toczącym się wobec tej osoby postępowaniu. 6. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na: 1) kontrolowaniu treści korespondencji, 2) kontrolowaniu zawartości przesyłek, 3) stosowaniu środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób niejawny informacji i dowodów oraz ich utrwalanie, a w szczególności treści rozmów telefonicznych i innych informacji przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych. 7. Wniosek organu Policji, o którym mowa w ust. 1, o zarządzenie przez sąd okręgowy kontroli operacyjnej, powinien zawierać w szczególności: 1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany, 2) opis przestępstwa z podaniem, w miarę możliwości, jego kwalifikacji prawnej, 3) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym stwierdzonej albo prawdopodobnej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków, 4) dane osoby, wobec której stosowana będzie kontrola operacyjna ze wskazaniem miejsca lub sposobu jej stosowania, 5) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej, o której mowa w ust. 6. 8. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd okręgowy może, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli. 9. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, sąd okręgowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może wydać postanowienie o kontroli operacyjnej przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 8. 10. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 4, 8 i 9, stosuje się odpowiednio przepis ust. 7. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 3, 4, 8 i 9, może zapoznać się z materiałami, uzasadniającymi wniosek, zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie. 11. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3-5, 8 i 9, sąd okręgowy rozpoznaje jednoosobowo, przy czym czynności sądu związane z rozpoznawaniem tych wniosków powinny być realizowane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postępowania karnego. W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator i przedstawiciel organu Policji wnioskującego o zarządzenie kontroli operacyjnej. 12. Operatorzy prowadzący działalność telekomunikacyjną w sieciach publicznych oraz podmioty świadczące usługi pocztowe są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez Policję kontroli operacyjnej. 13. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została wprowadzona. 14. Organ policji, o którym mowa w ust. 1, informuje właściwego prokuratora o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli. 15. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji przekazuje właściwemu prokuratorowi wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów stosuje się odpowiednio przepisy art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 16. Osobie, wobec której kontrola operacyjna była stosowana nie udostępnia się materiałów zgromadzonych podczas trwania tej kontroli. Przepis nie narusza uprawnień wynikających z art. 321 Kodeksu postępowania karnego. 17. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego, przechowuje się po zakończeniu kontroli przez okres 2 miesięcy, a następnie dokonuje się ich protokolarnego, komisyjnego zniszczenia. Zniszczenie materiałów zarządza organ Policji, który wnioskował o zarządzenie kontroli operacyjnej. 18. Trybu, o którym mowa w ust. 1-11, nie stosuje się, jeżeli kontrola operacyjna jest prowadzona za wyrażoną na piśmie zgodą osoby będącej nadawcą lub odbiorcą przekazu informacji. 19. W przypadkach, o których mowa w ust. 18, kontrolę operacyjną zarządza organ Policji właściwy do prowadzenia czynności operacyjno - rozpoznawczych w danej sprawie. 20. Na postanowienia sądu w przedmiocie kontroli operacyjnej, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, a także na postanowienie sądu w przedmiocie odstąpienia od zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas stosowania kontroli operacyjnej, o którym mowa w ust. 4, przysługuje zażalenie organowi Policji, który złożył wniosek o wydanie tego postanowienia. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 21. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw łączności, określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów. 22. Prokurator Generalny przedstawia corocznie Sejmowi i Senatowi informację o działalności określonej w ust. 1-21, w tym informacje i dane, o których mowa w art. 20 ust. 3."}
{"id":"2001_1084_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 10. Jednolity tekst ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji zostanie ogłoszony w terminie 4 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1084_102","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 102. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego, uwzględniając rodzaje okresów służby, pracy i innych okresów podlegających zaliczeniu do wysługi, sposób jej dokumentowania oraz tryb postępowania w tych sprawach.\"; 30) art. 104 i 105 otrzymują brzmienie: \"Art. 104. 1. Policjantowi przysługuje dodatek za stopień w wysokości uzależnionej od posiadanego stopnia policyjnego. 2. Policjantowi pełniącemu służbę lub obowiązki na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym przysługuje dodatek funkcyjny. 3. Na stanowiskach innych niż wymienione w ust. 2 policjant za należyte wykonywanie obowiązków służbowych może otrzymywać dodatek służbowy. 4. Niezależnie od dodatków, o których mowa w ust. 1-3, policjantowi mogą być przyznawane dodatki do uposażenia uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby. 5. Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w stawkach miesięcznych. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady otrzymywania oraz wysokość dodatków do uposażenia, o których mowa w ust. 1-4, uwzględniając ich rodzaj i charakter, przesłanki przyznawania lub podwyższania na stałe lub na czas określony, warunki obniżania lub cofania oraz stanowiska uprawniające do dodatku funkcyjnego."}
{"id":"2001_1084_105","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 105. 1. Uposażenie i inne świadczenia oraz należności pieniężne są płatne bezpośrednio do rąk policjanta, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym są płatne miesięcznie z góry w pierwszym dniu roboczym każdego miesiąca, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne terminy płatności dodatków do uposażenia o charakterze stałym, uwzględniając, które z nich są płatne miesięcznie z dołu. 4. Terminy wypłaty innych świadczeń i należności pieniężnych oraz dodatków do uposażenia, niewymienionych w ust. 2, określają przepisy w sprawie warunków ich otrzymywania. 5. Uposażenie i inne świadczenia oraz należności pieniężne mogą być wypłacane w formie bezgotówkowej, na warunkach ustalonych w pisemnym porozumieniu między płatnikiem i policjantem, nie wcześniej jednak niż w terminach, o których mowa w ust. 2-4.\"; 31) w art. 108 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Policjanci mogą otrzymywać nagrody za osiągnięcia w służbie, ze środków finansowych, o których mowa w art. 13 ust. 4a.\"; 32) art. 114 otrzymuje brzmienie: \"Art. 114. 1. Policjant zwalniany ze służby otrzymuje, z zastrzeżeniem ust. 2-4: 1) odprawę, 2) ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe oraz za niewykorzystany czas wolny od służby udzielany na podstawie art. 33 ust. 3, 3) zwrot kosztów przejazdu policjanta i członków jego rodziny oraz przewozu urządzenia domowego do nowego miejsca zamieszkania w kraju, w zakresie i na zasadach obowiązujących przy przeniesieniach z urzędu. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 3, przysługują policjantowi, jeżeli w dniu zwolnienia ze służby spełniał warunki do uzyskania świadczenia z zaopatrzenia emerytalnego. 3. Policjant zwalniany na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 otrzymuje 50% odprawy oraz ekwiwalent pieniężny za urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe niewykorzystane w latach poprzedzających rok zwolnienia ze służby. 4. Policjantowi zwalnianemu ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 2 Komendant Główny Policji lub upoważniony przez niego przełożony, może w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzeb rodziny policjanta przyznać nie więcej niż 50% odprawy.\"; 33) po art. 115 dodaje się art. 115a w brzmieniu: \"Art. 115a. Ekwiwalent pieniężny za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego oraz za każde rozpoczęte 8 godzin niewykorzystanego czasu wolnego przysługującego na podstawie art. 33 ust. 3, ustala się w wysokości 130 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.\"; 34) w art. 116 w ust. 1 wyrazy \"w art. 114 ust. 1 pkt 2-4\" zastępuje się wyrazami \"w art. 114 ust. 1 pkt 2 i 3\"; 35) po art. 122 dodaje się art. 122a w brzmieniu: \"Art. 122a. Do policjanta delegowanego do pełnienia funkcji oficera łącznikowego w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych w zakresie prawa do uposażenia oraz innych świadczeń i należności pieniężnych stosuje się wyłącznie przepisy dotyczące pracowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych.\"; 36) art. 127 otrzymuje brzmienie: \"Art. 127. 1. Z uposażenia policjanta mogą być dokonywane potrącenia w granicach i na zasadach określonych w przepisach prawa pracy oraz w innych przepisach szczególnych stosowanych do wynagrodzeń za pracę, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć uposażenie wymienione w art. 100, odprawę z tytułu zwolnienia ze służby oraz świadczenia wymienione w art. 112 i 117, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Odprawa z tytułu zwolnienia ze służby podlega egzekucji wyłącznie na zaspokojenie zaległych świadczeń alimentacyjnych, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ust. 1.\"; 37) w art. 129 wyrazy \"art. 104 ust. 3, art. 105\" zastępuje się wyrazami \"art. 104 ust. 6, art. 105 ust. 3\"; 38) w art. 131: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do policjantów w służbie kontraktowej\"; 39) w art. 139: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Od orzeczenia przełożonego o wymierzeniu kary dyscyplinarnej policjantowi służy odwołanie do wyższego przełożonego. 1b. Jeżeli orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wydał Komendant Główny Policji, odwołanie nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z orzeczenia może zwrócić się do Komendanta Głównego Policji z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od orzeczeń.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Na orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne policjantowi przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.\"; 40) art. 141 otrzymuje brzmienie: \"Art. 141. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową organizację sądów honorowych, ich właściwość oraz zasady i tryb postępowania, a także rodzaje stosowanych przez sądy honorowe środków wychowawczych, uwzględniając organizację i właściwość sądów honorowych, szczegółowe zasady postępowania przed sądami honorowymi, sposób rozstrzygania sporów o właściwość sądów honorowych, wybory członków tych sądów, określenie uczestników postępowania i ich prawa procesowe, tryb postępowania przed sądami honorowymi I i II instancji, sposób wykonywania orzeczeń oraz gromadzenia akt spraw.\"; 41) art. 144a otrzymuje brzmienie: \"Art. 144a. Nie popełnia przestępstwa, kto, będąc do tego uprawnionym, wykonuje czynności określone w art. 19a ust. 1 i 2, a także kto wykonuje czynności określone w art. 19b ust. 1.\"; 42) po rozdziale 10 dodaje się rozdział 10a w brzmieniu: \"Rozdział 10a Kontyngenty policyjne wydzielone do realizacji zadań poza granicami państwa"}
{"id":"2001_1084_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 11 i 12 w zakresie dotyczącym art. 20 ust. 1 oraz ust. 3-14, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1084_145a","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 145a. 1. Policjant może zostać delegowany do pełnienia służby poza granicami państwa w celu realizacji zadań określonych w art. 1 ust. 2 pkt 7 i ust. 3, w kontyngencie policyjnym wydzielonym do udziału w: 1) misji pokojowej, 2) akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, 3) akcji ratowniczej i poszukiwawczej lub humanitarnej, 4) szkoleniu i ćwiczeniach policyjnych, 5) przedsięwzięciach reprezentacyjnych. 2. Delegowanie do pełnienia służby poza granicami państwa oraz przedłużanie czasu delegowania w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 następuje za pisemną zgodą policjanta."}
{"id":"2001_1084_145b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 145b. 1. O utworzeniu i likwidacji kontyngentu policyjnego postanawia: 1) Rada Ministrów - uchwałą, w przypadku, o którym mowa w art. 145a ust. 1 pkt 1, 2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - zarządzeniem, w przypadkach, o których mowa w art. 145a ust. 1 pkt 2 i 3, 3) Komendant Główny Policji - decyzją, w przypadkach, o których mowa w art. 145a pkt 4 i 5. 2. W uchwale, zarządzeniu lub decyzji, o których mowa w ust. 1, określa się w szczególności: 1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas pozostawania poza granicami państwa, 2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania, 3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem oraz organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji, 4) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa, 5) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny, 6) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu."}
{"id":"2001_1084_145c","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 145c. 1. W skład kontyngentu policyjnego mogą wchodzić pracownicy Policji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W celu zapewnienia obsady niektórych stanowisk w kontyngencie policyjnym przez osoby posiadające specjalistyczne kwalifikacje można zatrudniać pracowników na zasadach określonych w przepisach Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1084_145d","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 145d. 1. Policjanci i pracownicy Policji wchodzący w skład kontyngentu policyjnego podlegają na terytorium państwa obcego przepisom dyscyplinarnym i porządkowym obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane przestrzegać prawa państwa przyjmującego oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską prawo międzynarodowe."}
{"id":"2001_1084_145e","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 145e. 1. Policjant w czasie delegowania do pełnienia służby w kontyngencie policyjnym poza granicami państwa otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia i inne należności pieniężne przysługujące na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności lub ich wysokość. 2. Policjantowi, o którym mowa w ust. 1, mogą być przyznawane dodatki do uposażenia, świadczenia z tytułu podróży i przejazdów oraz inne należności pieniężne związane z delegowaniem, wypłacane w walucie polskiej lub obcej."}
{"id":"2001_1084_145f","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 145f. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki otrzymywania, rodzaj waluty oraz wysokość dodatków, świadczeń i należności, o których mowa w art. 145e ust. 2, uwzględniając ich rodzaje i zakres przyznawania z uwagi na występujące zagrożenia, uciążliwość lub miejsce pełnienia służby oraz sprawowaną przez policjanta funkcję, 2) uprawnienia i obowiązki policjantów delegowanych do pełnienia służby poza granicami państwa, z uwzględnieniem warunków i trybu delegowania policjantów, przypadków ich odwoływania przed wyznaczonym terminem oraz przedłużania czasu delegowania, a także przełożonych właściwych w tych sprawach, 3) szczegółowe zasady zatrudniania w kontyngentach policyjnych pracowników, o których mowa w art. 145c, i ich wynagradzania, z uwzględnieniem postanowień zawartych w przepisach prawa pracy oraz specyfiki związanej z wykonywaniem pracy w kontyngencie policyjnym realizującym zadania poza granicami państwa, a w szczególności prawa do dodatku zagranicznego, świadczeń z tytułu podróży i przejazdów oraz innych należności pieniężnych związanych z delegowaniem, a także świadczeń odszkodowawczych wynikających z odrębnych ustaw, 4) warunki otrzymywania przez policjantów i pracowników, o których mowa w art. 145c, bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, zaopatrzenia w leki i artykuły sanitarne, 5) szczegółowe zasady i tryb finansowania i działania kontyngentu policyjnego, w tym jego wyposażenia i przewozu, z uwzględnieniem przepisów o finansach publicznych."}
{"id":"2001_1084_145g","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 145g. 1. Wydatki związane z udziałem kontyngentów policyjnych poza granicami państwa finansowane są z budżetu państwa, w części ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Jeżeli środki finansowe na ten cel nie zostały uwzględnione w budżecie ministra właściwego do spraw wewnętrznych i administracji, zapewnia je Rada Ministrów.\"."}
{"id":"2001_1084_19a","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 19a. 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 19 ust. 1 czynności operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej. 2. Czynności operacyjno - rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1, mogą polegać także na złożeniu propozycji nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej. 3. Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może zarządzić, na czas określony, czynności, o których mowa w ust. 1, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego miejscowo prokuratora okręgowego, którego bieżąco informuje o wynikach przeprowadzonych czynności. Prokurator może zarządzić zaniechanie czynności w każdym czasie. 4. Czynności, o których mowa w ust. 1, zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, jednorazowo przedłużyć stosowanie czynności, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny ich zarządzenia. 5. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1, pojawią się nowe okoliczności istotne dla sprawdzenia uzyskanych wcześniej, wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, zarządzić kontynuowanie czynności przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 4. 6. Czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być niejawnie rejestrowane za pomocą urządzeń służących do rejestracji obrazu lub dźwięku. 7. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji przekazuje prokuratorowi okręgowemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów stosuje się odpowiednio przepisy art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 8. Zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, materiały niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego, przechowuje się po zakończeniu kontroli przez okres 2 miesięcy, a następnie dokonuje się ich protokolarnego, komisyjnego zniszczenia. Zniszczenie materiałów zarządza organ Policji, który wnioskował o zarządzenie kontroli operacyjnej. 9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, a także przekazywania, przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tych czynności, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów."}
{"id":"2001_1084_19b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 19b. 1. W celu udokumentowania przestępstw, o których mowa w art. 19 ust. 1, albo ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może zarządzić niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia się niezwłocznie prokuratora okręgowego właściwego miejscowo ze względu na siedzibę zarządzającego dokonanie czynności organu Policji. Prokurator może nakazać zaniechanie czynności w każdym czasie. 3. Organ Policji, o którym mowa w ust. 1, bieżąco informuje prokuratora okręgowego o wynikach przeprowadzonych czynności. 4. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje publiczne oraz przedsiębiorcy są obowiązani dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu albo zastąpieniu w całości lub w części. 5. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji przekazuje prokuratorowi okręgowemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów stosuje się przepisy art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1,uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów.\"; 12) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Policja, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 19, może uzyskiwać informacje, w tym także niejawnie, gromadzić je, sprawdzać oraz przetwarzać. 2. Policja może pobierać, przetwarzać i wykorzystywać w celach wykrywczych i identyfikacyjnych informacje, w tym dane osobowe o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, nieletnich dopuszczających się czynów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, osobach o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swą tożsamość oraz o osobach poszukiwanych, także bez ich wiedzy i zgody, a w szczególności: 1) dane osobowe, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580, Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 474), z tym, że dane dotyczące kodu genetycznego, wyłącznie o niekodujących regionach genomu, 2) odciski linii papilarnych, 3) zdjęcia i opisy wizerunku, 4) cechy i znaki szczególne, pseudonimy, 5) informacje o: a) miejscu zamieszkania lub pobytu, b) wykształceniu, zawodzie, miejscu i stanowisku pracy, c) dokumentach tożsamości, którymi się posługują, d) sposobie działania sprawcy, jego środowisku i kontaktach, e) sposobie zachowania się sprawców wobec osób pokrzywdzonych. 3. Jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom określonym w art. 19 ust. 1 lub ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, Policja może korzystać z informacji dotyczących umów ubezpieczenia, a w szczególności z przetwarzanych przez zakłady ubezpieczeń danych podmiotów, w tym osób, które zawarły umowę ubezpieczenia, a także przetwarzanych przez banki informacji stanowiących tajemnicę bankową. 4. Informacje i dane, o których mowa w ust. 3, oraz informacje związane z przekazywaniem tych informacji i danych podlegają ochronie przewidzianej w przepisach o ochronie informacji niejawnych i mogą być udostępniane jedynie policjantom prowadzącym czynności w danej sprawie i ich przełożonym, uprawnionym do sprawowania nadzoru nad prowadzonymi przez nich w tej sprawie czynnościami operacyjnorozpoznawczymi. Akta zawierające te informacje i dane udostępnia się ponadto wyłącznie sądom i prokuratorom, jeżeli następuje to w celu ścigania karnego. 5. Informacje i dane, o których mowa w ust. 3, udostępnia się na podstawie postanowienia wydanego na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji albo komendanta wojewódzkiego Policji przez sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę wnioskującego organu. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, powinien zawierać: 1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został ustalony, 2) opis przestępstwa z podaniem, w miarę możliwości, jego kwalifikacji prawnej, 3) okoliczności uzasadniające potrzebę udostępnienia informacji i danych, 4) wskazanie podmiotu, którego informacje i dane dotyczą, 5) podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych, 6) rodzaj i zakres informacji i danych. 7. Po rozpatrzeniu wniosku sąd, w drodze postanowienia, wyraża zgodę na udostępnienie informacji i danych wskazanego podmiotu, określając ich rodzaj i zakres, podmiot zobowiązany do ich udostępnienia oraz organ Policji uprawniony do zwrócenia się o przekazanie informacji i danych albo odmawia udzielenia zgody na udostępnienie informacji i danych. Przepis art. 19 ust. 11 stosuje się odpowiednio. 8. Na postanowienie sądu, o którym mowa w ust. 7, przysługuje zażalenie organowi Policji, wnioskującemu o wydanie postanowienia. 9. Uprawniony przez sąd organ Policji pisemnie informuje podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych o rodzaju i zakresie informacji i danych, które mają być udostępnione, podmiocie, którego informacje i dane dotyczą oraz o osobie policjanta upoważnionego do ich odbioru. 10. W terminie do 90 dni od dnia przekazania informacji i danych, o których mowa w ust. 3, Policja, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12, informuje podmiot, o którym mowa w ust. 6 pkt 4, o postanowieniu sądu wyrażającym zgodę na udostępnienie informacji i danych. 11. Sąd, który wydał postanowienie o udostępnieniu informacji i danych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może zawiesić, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością dalszego przedłużania, obowiązek, o którym mowa w ust. 10, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 6 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności operacyjnorozpoznawczych. Przepis art. 19 ust. 11 stosuje się odpowiednio. 12. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10 lub 11, zostało wszczęte postępowanie przygotowawcze, podmiot wskazany w ust. 6 pkt 4 jest powiadamiany o postanowieniu sądu o udostępnieniu informacji i danych przez prokuratora lub, na jego polecenie, przez Policję przed zamknięciem postępowania przygotowawczego albo niezwłocznie po jego umorzeniu. 13. Jeżeli informacje i dane, o których mowa w ust. 3, nie dostarczyły podstaw do wszczęcia postępowania przygotowawczego, organ wnioskujący o wydanie postanowienia, pisemnie zawiadamia o tym podmiot, który informacje i dane przekazał. 14. Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone naruszeniem przepisów ust. 4 na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym. 15. Policja w celu zapobieżenia lub wykrycia przestępstw oraz identyfikacji osób, może uzyskiwać, gromadzić i przetwarzać informacje, w tym również dane osobowe ze zbiorów prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów przez organy władzy publicznej, a w szczególności z Krajowego Rejestru Karnego oraz Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności. Administratorzy danych gromadzonych w tych rejestrach są obowiązani do nieodpłatnego ich udostępniania. 16. Organy władzy publicznej prowadzące rejestry, o których mowa w ust. 15, mogą, w drodze decyzji, wyrazić zgodę na udostępnianie za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych informacji zgromadzonych w rejestrach jednostkom organizacyjnym Policji, bez konieczności składania pisemnych wniosków, jeżeli jednostki te : 1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał, 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania, 3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywania zadań albo prowadzonej działalności. 17. Dane osobowe zebrane w celu wykrycia przestępstwa przechowuje się przez okres, w którym są one niezbędne dla realizacji ustawowych zadań wykonywanych przez Policję. Organy Policji dokonują weryfikacji tych danych nie rzadziej niż co 10 lat od dnia uzyskania informacji, usuwając dane zbędne. 18. Dane osobowe ujawniające pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, przynależność wyznaniową, partyjną lub związkową oraz dane o stanie zdrowia, nałogach lub życiu seksualnym osób podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, które nie zostały skazane za te przestępstwa, podlegają komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu niezwłocznie po uprawomocnieniu się stosownego orzeczenia. 19. Komendant Główny Policji, po zasięgnięciu opinii Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, określi, w drodze zarządzenia, sposób i warunki pobierania, przetwarzania i wykorzystywania informacji, o których mowa w ust. 2, oraz sposób zakładania i prowadzenia zbiorów tych informacji, rodzaje służb policyjnych uprawnionych do korzystania z tych zbiorów, przełożonych właściwych w tych sprawach oraz wzory dokumentów obowiązujących przy przetwarzaniu danych, uwzględniając przepisy o ochronie informacji niejawnych.\"; 13) w art. 20a: a) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Nie popełnia przestępstwa: 1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, 2) kto sporządza dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3, 3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, 4) policjant lub osoba wymieniona w ust. 3, jeżeli dokumentami, o których mowa w ust. 2 i 3, posługują się przy wykonywaniu czynności operacyjno - rozpoznawczych. 3b. Organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego, obowiązane są do udzielania Policji, w granicach swojej właściwości, niezbędnej pomocy w zakresie wydawania i zabezpieczania dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania, posługiwania się, a także przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględniając rodzaje dokumentów i cel w jakim są wydawane, organy i osoby uprawnione do wydawania, posługiwania się i przechowywania dokumentów, czas na jaki wydawane są dokumenty, czynności zapewniające ochronę dokumentów oraz ich sposób przechowywania i ewidencji.\"; 14) w art. 20b w ostatnim zdaniu wyrazy \"w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"w art. 9 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra ( Dz.U. Nr 106, poz. 491, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860).\"; 15) w art. 22: a) w ust. la i 1b wyrazy \"w art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"w art. 9 ustawy, o której mowa w art. 20b\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"wypłacane z funduszu operacyjnego\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Koszty podejmowanych przez Policję czynności operacyjnorozpoznawczych, w zakresie których ze względu na ochronę, o której mowa w art. 20a ust. 1-3, nie mogą być stosowane przepisy o finansach publicznych i rachunkowości, a także wynagrodzenia osób wymienionych w ust. 1, pokrywane są z tworzonego na ten cel funduszu operacyjnego.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, zasady tworzenia i gospodarowania funduszem operacyjnym.\"; 16) w art. 28 po ust. 1 dodaje się ust. 1a - 1c w brzmieniu: \"1a. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić: 1) na okres służby przygotowawczej lub kandydackiej, 2) na okres służby kontraktowej, 3) na stałe. 1b. Mianowanie w służbie kontraktowej może nastąpić po zawarciu umowy, zwanej dalej \"kontraktem\", zawartej pomiędzy osobą, która zgłosiła się do tej służby, a przełożonym wymienionym w art. 32 ust. 1. 1c. Kontrakt zawiera się na okres od 3 do 5 lat. Zawarcie kontraktu z tą samą osobą może nastąpić najwyżej dwukrotnie.\"; 17) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. 1. Mianowanie w służbie kontraktowej może nastąpić na stanowisko podstawowe, jeżeli osoba mianowana ma wykształcenie średnie i odbyła w Policji przeszkolenie podstawowe lub ukończyła służbę kandydacką i zobowiąże się do uzupełnienia przeszkolenia podstawowego w terminie określonym w kontrakcie. 2. Osoba nieposiadająca średniego wykształcenia może być mianowana na stanowisko, o którym mowa w ust. 1, jeżeli postępowanie kwalifikacyjne wykaże posiadanie przez tę osobę szczególnych predyspozycji do służby w Policji. 3. Dla policjanta w służbie kontraktowej początkowe 12 miesięcy służby w ramach pierwszego kontraktu jest okresem próbnym. 4. Policjant lub przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1, mogą oświadczyć na piśmie, najpóźniej na jeden miesiąc przed upływem okresu próbnego, o zamiarze rozwiązania stosunku służbowego. W takim przypadku z dniem upływu okresu próbnego policjanta zwalnia się ze służby. 5. W przypadku niezłożenia oświadczeń, o których mowa w ust. 4, policjant pełni nadal służbę kontraktową bez odrębnego mianowania. 6. Najpóźniej na 6 miesięcy przed upływem okresu, na jaki został zawarty kontrakt, policjant lub przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1, mogą wystąpić z wnioskiem o zawarcie kolejnego kontraktu. W przypadku zawarcia kolejnego kontraktu policjant pełni nadal służbę kontraktową.\"; 18) art. 33 i 34 otrzymują brzmienie: \"Art. 33. 1. Czas pełnienia służby policjanta jest określony wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Zadania służbowe policjanta powinny być ustalone w sposób pozwalający na ich wykonanie w ramach 40-godzinnego tygodnia służby, w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym. 3. W zamian za czas służby przekraczający normę określoną w ust. 2, policjantowi udziela się czasu wolnego od służby w tym samym wymiarze, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 112 ust. 3, albo może mu być przyznana rekompensata pieniężna, o której mowa w art. 13 ust. 4a pkt 1. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do policjanta uprawnionego do dodatku funkcyjnego. 5. Liczba godzin służby przekraczających normę określoną w ust. 2, za którą przyznano rekompensatę pieniężną, o której mowa w art. 13 ust. 4a pkt 1, nie może przekracza 1\/4 tygodniowego wymiaru czasu służby policjanta w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, uwzględniając tygodniowy oraz dzienny wymiar czasu służby, przypadki przedłużenia czasu służby ponad ustaloną normę, a także wprowadzenie dla policjantów zmianowego rozkładu czasu służby. Nadto rozporządzenie winno określić sposób pełnienia przez policjantów dyżurów domowych, jak też warunki i tryb udzielania policjantom czasu wolnego od służby lub przyznawania rekompensaty pieniężnej, o której mowa w art. 13 ust. 4a pkt 1, a ponadto grupy policjantów zwolnionych z pełnienia służby w porze nocnej, niedziele i święta."}
{"id":"2001_1084_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 43, poz. 483, Nr 48, poz. 552, Nr 70, poz. 819, Nr 114, poz. 1193 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 37, poz. 424) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 2 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) Policji, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstw, ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie określonym w art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465 i Nr ..., poz. ...),\"; 2) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Zakład ubezpieczeń i osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za pośrednictwem których zakład wykonuje czynności ubezpieczeniowe są zobowiązane zachować tajemnicę, która obejmuje wszystkie wiadomości dotyczące udzielania Policji danych, na zasadach określonych w art. 20 ust. 4-10 ustawy wymienionej w art. 9 ust. 2 pkt 6a. 2. Zachowanie tajemnicy, o której mowa w ust. 1, obowiązuje również wobec strony umowy ubezpieczenia oraz osób trzecich.\"."}
{"id":"2001_1084_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 104: a) w ust. 1 w pkt 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) dotyczące udzielania Policji informacji na zasadach określonych w art. 20 ust. 4-10 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465 i Nr ..., poz. ...) oraz dotyczące zawiadomienia, o którym mowa w art. 20 ust. 13 tej ustawy.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Bank i osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za pośrednictwem których bank wykonuje czynności bankowe, obowiązuje zachowanie tajemnicy wobec strony umowy oraz osób trzecich w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3.\"; 2) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 dodaje się lit. l w brzmieniu: \"l) Policji, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstw, ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie określonym w art. 20 ustawy wymienionej w art. 104 ust. 1 pkt 3.\"."}
{"id":"2001_1084_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 34. 1. Mianowanie lub powołanie na stanowisko służbowe uzależnione jest od posiadanego przez policjanta wykształcenia, kwalifikacji zawodowych, a także stażu służby w Policji. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Policji może wyrazić zgodę na mianowanie na stanowisko służbowe policjanta w służbie przygotowawczej, przed uzyskaniem przez niego kwalifikacji zawodowych oraz stażu służby wymaganych na tym stanowisku, przy spełnieniu wymagań w zakresie wykształcenia. Kwalifikacje zawodowe policjant zobowiązany jest uzyskać przed mianowaniem na stałe. 3. Warunkiem uzyskania kwalifikacji zawodowych jest ukończenie przez policjanta: 1) szkolenia zawodowego podstawowego, 2) szkolenia zawodowego specjalistycznego, 3) szkolenia zawodowego dla absolwentów szkół wyższych, 4) Wyższej Szkoły Policji. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach komendantów Policji i innych stanowiskach służbowych, uwzględniając jako równoznaczne ze spełnieniem warunku uzyskania kwalifikacji zawodowych ukończenie przeszkolenia na stopień policyjny lub zdanie egzaminu na stopień policyjny, 2) szczegółowe warunki odbywania szkoleń zawodowych w Policji, uwzględniając rodzaje szkoleń zawodowych, formy, warunki i tryb ich odbywania, a także organizację i sposób prowadzenia szkoleń oraz nadzór nad ich realizacją.\"; 19) w art. 41: a) w ust. 1: - w pkt 5 wyraz \"utraty\" zastępuje się wyrazami \"zrzeczenia się\", - w pkt 5 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) upływu okresu służby określonego w kontrakcie, jeżeli nie nastąpi zawarcie kolejnego kontraktu lub mianowanie na stałe, 7) upływu okresu próbnego służby kontraktowej, jeżeli policjant lub przełożony skorzystał z uprawnienia określonego w art. 28a ust. 4.\", b) w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach \"służby stałej\" dodaje się wyrazy \"lub służby kontraktowej\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec policjanta, o którym mowa w ust. 3, zwalnia się go ze służby po zakończeniu postępowania dyscyplinarnego, nie później jednak niż w terminie 12 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia wystąpienia ze służby, z zastrzeżeniem ust. 3b. 3b. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zakończyło się wymierzeniem kary dyscyplinarnej, policjanta zwalnia się ze służby po wykonaniu tej kary.\"; 20) w art. 48 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Na stopień posterunkowego oraz starszego posterunkowego mianuje przełożony wymieniony w art. 32 ust. 1. Na stopień posterunkowego mianuje się z dniem mianowania na stanowisko służbowe. 2. Na stopnie w korpusie podoficerów Policji oraz na stopnie w korpusie aspirantów Policji mianuje przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1, z wyjątkiem komendanta powiatowego (miejskiego) Policji.\"; 21) art. 49 i 50 otrzymują brzmienie: \"Art. 49. 1. Podoficerem Policji może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1 lub 2, ukończył szkolenie podstawowe oraz złożył egzamin podoficerski. 2. Aspirantem Policji może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1, ukończył szkolenie specjalistyczne oraz złożył egzamin aspirancki."}
{"id":"2001_1084_38b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 38b. 1. Przewodniczący komisji, w celu wykonania zadań komisji, może żądać od Policji oraz innych powiatowych służb, inspekcji i straży, a także od powiatowych i gminnych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, dokumentów i informacji o ich pracy, z wyjątkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych oraz akt w indywidualnych sprawach administracyjnych. 2. Komisja przy wykonywaniu swoich zadań może współpracować z samorządami gmin z terenu powiatu, a także ze stowarzyszeniami, fundacjami, kościołami i związkami wyznaniowymi oraz innymi organizacjami i instytucjami. 3. Nie później niż do końca stycznia następnego roku kalendarzowego starosta składa radzie powiatu sprawozdanie z działalności komisji za rok ubiegły. Sprawozdanie starosty ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym."}
{"id":"2001_1084_38c","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 38c. 1. Koszty działania komisji pokrywa się ze środków własnych budżetu powiatu. Rada powiatu określi zasady zwrotu członkom komisji i osobom powołanym do udziału w jej pracach wydatków rzeczywiście poniesionych w związku z udziałem w pracach komisji, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie kosztów podróży służbowych dla radnych powiatu. 2. Obsługę administracyjno-biurową komisji zapewnia starostwo.\"."}
{"id":"2001_1084_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 po pkt 9a dodaje się pkt 9b w brzmieniu: \"9b) uchwalanie powiatowego programu zapobiegania przestępczości oraz ochrony bezpieczeństwa obywateli i porządku publicznego,\"; 2) po art. 38 dodaje się 38a-38c w brzmieniu: \"Art. 38a. 1. W celu realizacji zadań starosty w zakresie zwierzchnictwa nad powiatowymi służbami, inspekcjami i strażami oraz zadań określonych w ustawach w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, tworzy się komisję bezpieczeństwa i porządku, zwaną dalej \"komisją\". 2. Do zadań komisji należy: 1) ocena zagrożeń porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli na terenie powiatu, 2) opiniowanie pracy Policji i innych powiatowych służb, inspekcji i straży, a także jednostek organizacyjnych wykonujących na terenie powiatu zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, 3) przygotowywanie projektu powiatowego programu zapobiegania przestępczości oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, 4) opiniowanie projektów innych programów współdziałania Policji i innych powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych wykonujących na terenie powiatu zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, 5) opiniowanie projektu budżetu powiatu - w zakresie, o którym mowa w pkt 1, 6) opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego i innych dokumentów w sprawach związanych z wykonywaniem zadań, o których mowa w pkt 1, 2 i 4, 7) opiniowanie, zleconych przez starostę, innych niż wymienione w pkt 2 i pkt 4-6 zagadnień dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli. 3. Prezydent miasta na prawach powiatu i starosta powiatu graniczącego z takim miastem mogą utworzyć, w drodze porozumienia, wspólną komisję dla miasta na prawach powiatu oraz powiatu graniczącego z takim miastem. W takim przypadku prezydent miasta i starosta współprzewodniczą komisji. 4. Porozumienie, o którym mowa w ust. 3, określa w szczególności: 1) tryb powoływania członków komisji, o których mowa w ust. 5 pkt 2-4, 2) zasady pokrywania kosztów działania komisji oraz zwrotu członkom komisji i osobom powołanym do udziału w jej pracach wydatków rzeczywiście poniesionych w związku z udziałem w pracach komisji, 3) zasady obsługi administracyjno-biurowej komisji. 5. W skład komisji wchodzi: 1) starosta, jako przewodniczący komisji, 2) dwóch radnych delegowanych przez radę powiatu, 3) trzy osoby powołane przez starostę spośród osób wyróżniających się wiedzą o problemach będących przedmiotem prac komisji oraz cieszących się wśród miejscowej społeczności osobistym autorytetem i zaufaniem publicznym, w szczególności przedstawicieli samorządów gminnych, organizacji pozarządowych, pracowników oświaty, a także instytucji zajmujących się zwalczaniem zjawisk patologii społecznych i zapobieganiem bezrobociu, 4) dwóch przedstawicieli delegowanych przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. 6. W pracach komisji uczestniczy także prokurator wskazany przez właściwego prokuratora okręgowego. 7. Starosta może powołać do udziału w pracach komisji funkcjonariuszy i pracowników innych niż Policja powiatowych służb, inspekcji i straży oraz pracowników innych organów administracji publicznej wykonujących zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli na terenie powiatu. 8. Funkcjonariusze i pracownicy, o których mowa w ust. 7, uczestniczą w pracach komisji z głosem doradczym. 9. Kadencja komisji trwa 3 lata. 10. Odwołanie członka komisji przed upływem kadencji przez organ, który go powołał lub delegował, jest możliwe jedynie z ważnych powodów, które podaje się na piśmie. Członkostwo w komisji radnego delegowanego przez radę powiatu ustaje zawsze z wygaśnięciem jego mandatu. 11. W przypadku śmierci, odwołania lub rezygnacji członka komisji przed upływem kadencji, organ, który go powołał lub delegował, powołuje lub deleguje nowego członka komisji na okres pozostały do upływu kadencji poprzedniego członka."}
{"id":"2001_1084_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 12, poz. 136, Nr 17, poz. 228, Nr 19, poz. 239, Nr 52, poz. 632, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1312) w art. 32 wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ust. 1 i 2 oraz dwukrotnie w ust. 5 wyrazy \"powiatu warszawskiego\" zastępuje się wyrazami \" , o którym mowa w art. 1 w pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrcację publiczną (Dz.U. Nr ..., poz. ...); 2) w ust. 8 wyrazy \"rady powiatu\" zastępuje się wyrazami \"Zgromadzenia Warszawskiego Zespołu Miejskiego\"; 3) dodaje się ust. 12 w brzmieniu: \"12. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, może przekazać określone zadania i kompetencje z zakresu właściwości komendanta powiatowego Policji komendantom poszczególnych komisariatów Policji na obszarze miasta stołecznego Warszawy. Jeżeli kompetencje te dotyczą spraw z zakresu postępowania administracyjnego właściwym organem wyższego stopnia w stosunku do komendanta komisariatu jest Komendant Stołeczny Policji.\"."}
{"id":"2001_1084_50","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 50. Na pierwszy stopień oficerski może być mianowany policjant, który spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1 i ukończył Wyższą Szkołę Policji lub spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1, posiada wykształcenie wyższe, ukończył szkolenie dla absolwentów szkół wyższych oraz złożył egzamin oficerski.\"; 22) w art. 56 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, uzależnione jest od ukończenia szkolenia zawodowego wymienionego w art. 34 ust. 3.\"; 23) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb składania egzaminów oraz mianowania policjantów na stopnie policyjne, uwzględniając jednostki organizacyjne Policji właściwe do przeprowadzania egzaminów na stopnie policyjne, terminy mianowania na stopnie policyjne oraz warunki, od których uzależnione jest mianowanie na stopień policyjny.\"; 24) art. 82 otrzymuje brzmienie: \"Art. 82. 1. Policjantowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych. 2. Policjant uzyskuje prawo do pierwszego urlopu z upływem 6 miesięcy służby w wymiarze połowy urlopu przysługującego po roku służby. 3. Prawo do urlopu w pełnym wymiarze policjant nabywa z upływem roku służby. Do tego urlopu wlicza się urlop, o którym mowa w ust. 2.\"; 25) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić płatne urlopy dodatkowe w wymiarze do 13 dni roboczych rocznie dla policjantów, którzy pełnią służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo osiągnęli określony wiek lub staż służby, albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby.\"; 26) w art. 88 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Policjant traci prawo do lokalu mieszkalnego w razie dyscyplinarnego wydalenia ze służby. 4. Miejscowością pobliską, o której mowa w ust. 1, jest miejscowość, z której czas dojazdu do miejsca pełnienia służby i z powrotem środkami publicznego transportu zbiorowego, zgodnie z rozkładem jazdy, łącznie z przesiadkami nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji (przystanku) położonej najbliżej miejsca zamieszkania do stacji (przystanku) położonej najbliżej miejsca pełnienia służby bez uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której policjant dojeżdża, oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe.\"; 27) w art. 95 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90 ust. 1, wydaje się, jeżeli policjant: 1) podnajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzielony lokal lub jego część, 2) używa lokal mieszkalny w sposób sprzeczny z umową najmu lub niezgodnie z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców, 3) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, 4) jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub opłat za świadczenia związane z eksploatacją lokalu przez okres co najmniej dwóch pełnych okresów płatności, pomimo uprzedzania na piśmie o zamiarze wydania decyzji o opróżnieniu lokalu i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu zapłaty zaległych i bieżących należności, 5) otrzymał pomoc finansową, o której mowa w art. 94 ust. 1, 6) został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości i przydzielono mu w tej lub pobliskiej miejscowości następny lokal mieszkalny, 7) nie zwolnił, w terminie określonym odrębnymi przepisami, wcześniej przydzielonego lokalu mieszkalnego, 8) zrzekł się uprawnień do zajmowanego lokalu mieszkalnego. 3. Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego wydaje się także: 1) jeżeli policjantowi lub jego małżonkowi przysługuje tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90 ust. 1; w takim przypadku osobom tym przysługuje prawo wyboru jednego z zajmowanych lokali, 2) gdy policjant zwolniony ze służby lub pozostali po policjancie członkowie rodziny zajmują lokal mieszkalny położony w budynku przeznaczonym na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego, a osobom tym przydzielono lokal mieszkalny w tej samej lub pobliskiej miejscowości, o powierzchni odpowiadającej przysługującym normom zaludnienia, 3) w przypadku zajmowania lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przez policjanta lub członków jego rodziny albo inne osoby - bez tytułu prawnego. 4. Decyzję o opróżnieniu lokalu wydaje się w stosunku do wszystkich osób zamieszkałych w tym lokalu.\"; 28) w art. 97 w ust. 5 wyrazy \"o których mowa w art. 91, 92 i 94\" zastępuje się wyrazami \"o których mowa w art. 91, 92, 94 i 95 ust. 2-4.\"; 29) art. 101 i 102 otrzymują brzmienie: \"Art. 101. 1. Wysokość uposażenia zasadniczego policjanta jest uzależniona od grupy zaszeregowania jego stanowiska służbowego oraz od posiadanej wysługi lat. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady otrzymywania oraz wysokość uposażenia zasadniczego policjantów, uwzględniając grupy zaszeregowania i odpowiadające im stawki uposażenia, zaszeregowanie stanowisk służbowych do poszczególnych grup i odpowiadające im policyjne stopnie etatowe, warunki podwyższania tego uposażenia, a także sposób ustalania jego wzrostu z tytułu wysługi lat."}
{"id":"2001_1084_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 6. Rady powiatu i komendanci powiatowi (miejscy) Policji delegują, a starostowie powołają członków komisji bezpieczeństwa i porządku, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. W tym samym terminie właściwy prokurator okręgowy wskaże prokuratora uczestniczącego w pracach komisji.\"."}
{"id":"2001_1084_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 7. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowy dodatek służbowy otrzymywany przez policjantów pełniących służbę lub obowiązki na stanowiskach kierowniczych lub samodzielnych staje się z mocy prawa dodatkiem funkcyjnym."}
{"id":"2001_1084_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 8. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy niewykorzystany przez policjanta urlop wypoczynkowy lub dodatkowy przysługujący w dniach kalendarzowych przelicza się na urlop w dniach roboczych przy zastosowaniu mnożnika wynikającego z relacji 26 dni roboczych do 30 dni kalendarzowych. 2. Przy przeliczaniu wymiaru urlopu w sposób określony w ust. 1, niepełny dzień zaokrągla się w górę do pełnego dnia."}
{"id":"2001_1084_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną","text":"Art. 9. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc przepisy dotychczasowe, o ile nie są sprzeczne z przepisami ustawy."}
{"id":"2001_1086_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 84, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na dokonanie czynności prawnych w zakresie rozporządzania składnikami majątku trwałego w rozumieniu przepisów o rachunkowości lub oddania tych składników do korzystania innym podmiotom na podstawie umów prawa cywilnego, których przedmiot przekracza wartość księgową netto 50 000 EURO, przeliczoną według określonego przez Narodowy Bank Polski kursu średniego EURO z dnia złożenia wniosku, PKP S.A. i PLK S.A. są obowiązane uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw transportu.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Do procedury wyrażania zgody określonej w ust. 2 nie stosuje się art. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 26)\"; 2) w art. 20 w ust. 1 po wyrazie \"statuty\" dodaje się wyrazy \"oraz umowy\"; 3) w art. 40 w ust. 1 skreśla się wyrazy: \"lub oddanie mienia do odpłatnego korzystania innym podmiotom\"; 4) w art. 44: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Sprzedaż lokalu mieszkalnego następuje po cenie ustalonej na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami, pomniejszonej o: 1) 6% - za każdy rok pracy najemcy w PKP albo PKP i PKP S.A. łącznie, 2) oraz 3% - za każdy rok najmu mieszkania od PKP albo PKP i PKP S.A. łącznie, - nie więcej jednak niż o 95%.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli osobą uprawnioną jest emeryt, rencista lub wdowa (wdowiec) po niej, to korzysta on (ona) z obniżki 95% ceny.\"; 5) po art. 78 dodaje się art. 78a w brzmieniu: \"Art. 78a. 1. Spółki utworzone przez PKP do dnia, w którym skuteczny stał się wpis PKP S.A. do rejestru handlowego, mogą za zgodą ministra właściwego do spraw transportu prowadzić jednocześnie działalność w zakresie wykonywania przewozów kolejowych i zarządzania liniami kolejowymi o znaczeniu lokalnym, gdy jest to uzasadnione ważnym interesem społecznym lub gospodarczym. 2. Do przekazania mienia spółkom, o których mowa w ust. 1, w tym linii kolejowych oraz innych nieruchomości niezbędnych do zarządzania liniami kolejowymi stosuje się odpowiednio zasady, warunki i tryb określone w art. 17.\"."}
{"id":"2001_1086_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do postępowań w sprawach określonych w art. 41-47 ustawy, o której mowa w art. 1, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1086_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\"","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1087_1","title":"Ustawa z dnia 25 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie danych osobowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 474) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. W rozumieniu ustawy za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. 2. Osobą możliwą do zidentyfikowania jest osoba, której tożsamość można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na numer identyfikacyjny albo jeden lub kilka specyficznych czynników określających jej cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne. 3. Informacji nie uważa się za umożliwiającą określenie tożsamości osoby, jeżeli wymagałoby to nadmiernych kosztów, czasu lub działań.\"; 2) w art. 7 po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) systemie informatycznym - rozumie się przez to zespół współpracujących ze sobą urządzeń, programów, procedur przetwarzania informacji i narzędzi programowych zastosowanych w celu przetwarzania danych, 2b) zabezpieczeniu danych w systemie informatycznym - rozumie się przez to wdrożenie i eksploatację stosownych środków technicznych i organizacyjnych zapewniających ochronę danych przed ich nieuprawnionym przetwarzaniem,\"; 3) w art. 14 w pkt 1 skreśla się wyraz \"zarejestrowany\"; 4) w art. 15 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W toku kontroli zbiorów, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1a, inspektor przeprowadzający kontrolę ma prawo wglądu do zbioru zawierającego dane osobowe jedynie za pośrednictwem upoważnionego przedstawiciela kontrolowanej jednostki organizacyjnej.\"; 5) w art. 18 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Decyzje Generalnego Inspektora, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do zbiorów określonych w art. 43 ust. 1 pkt 1a, nie mogą nakazywać usunięcia danych osobowych zebranych w toku czynności operacyjnorozpoznawczych prowadzonych na podstawie przepisów prawa.\"; 6) w art. 23: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) jest konieczne do realizacji umowy, gdy osoba, której dane dotyczą, jest jej stroną lub gdy jest to niezbędne do podjęcia koniecznych działań przed zawarciem umowy,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) jest niezbędne do wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów administratorów danych, o których mowa w art. 3 ust. 2, lub osób trzecich, którym są przekazywane te dane - a przetwarzanie danych nie narusza praw i wolności osoby, której dane dotyczą.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Za prawnie usprawiedliwiony cel, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, uważa się w szczególności: 1) marketing bezpośredni własnych produktów lub usług administratora danych, 2) dochodzenie roszczeń z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.\"; 7) w art. 24 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się jeżeli: 1) przepis innej ustawy zezwala na przetwarzanie danych bez ujawniania faktycznego celu ich zbierania, 2) osoba, której dane dotyczą, posiada informacje, o których mowa w ust. 1.\"; 8) w art. 25 w ust. 2 w pkt 4 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: \"5) dane są przetwarzane przez administratora, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na podstawie przepisów prawa, 6) osoba, której dane dotyczą, posiada informacje, o których mowa w ust. 1.\"; 9) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. Niedopuszczalne jest ostateczne rozstrzygnięcie indywidualnej sprawy osoby, której dane dotyczą, jeżeli jego treść jest wyłącznie wynikiem operacji na danych osobowych, prowadzonych w systemie informatycznym. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli rozstrzygnięcie zostało podjęte podczas zawierania lub wykonywania umowy i uwzględnia wniosek osoby, której dane dotyczą.\"; 10) w art. 27: a) w ust. 1 po wyrazach \"życiu seksualnym\" dodaje się wyrazy \"oraz danych dotyczących skazań, orzeczeń o ukaraniu i mandatów karnych, a także innych orzeczeń wydanych w postępowaniu sądowym lub administracyjnym\", b) w ust. 2 w pkt 8 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 9 i 10 w brzmieniu: \"9) jest to niezbędne do prowadzenia badań naukowych, w tym do przygotowania rozprawy wymaganej do uzyskania dyplomu ukończenia szkoły wyższej lub stopnia naukowego; publikowanie wyników badań naukowych nie może następować w sposób umożliwiający identyfikację osób, których dane zostały przetworzone, 10) przetwarzanie danych jest prowadzone przez stronę w celu realizacji praw i obowiązków wynikających z orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.\"; 11) w art. 28 skreśla się ust. 1; 12) w art. 32: a) w ust. 1 w pkt 8 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) wniesienia do administratora danych żądania ponownego, indywidualnego rozpatrzenia sprawy rozstrzygniętej z naruszeniem art. 26a ust. 1.\"; b) w ust. 2 wyraz \"podejmuje\" zastępuje się wyrazem \"wydaje\", c) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Administrator danych może jednak pozostawić w zbiorze imię lub imiona i nazwisko osoby oraz numer PESEL lub adres wyłącznie w celu uniknięcia ponownego wykorzystania danych tej osoby w celach objętych sprzeciwem.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W razie wniesienia żądania, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 9, administrator danych bez zbędnej zwłoki rozpatruje sprawę albo przekazuje ją wraz z uzasadnieniem swojego stanowiska Generalnemu Inspektorowi, który wydaje stosowną decyzję.\"; 13) w art. 35 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Administrator danych jest obowiązany poinformować bez zbędnej zwłoki innych administratorów, którym udostępnił zbiór danych, o dokonanym uaktualnieniu lub sprostowaniu danych.\"; 14) w art. 36 po wyrazach \"zabraniem przez osobę nieuprawnioną,\" dodaje się wyrazy \"przetwarzaniem z naruszeniem ustawy, zmianą, utratą,\"; 15) w art. 41 w ust. 1: a) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) informację o odbiorcach lub kategoriach odbiorców, którym dane mogą być przekazywane,\", b) w pkt 6 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) informację dotyczącą ewentualnego przekazywania danych za granicę.\"; 16) w art. 43: a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) które zostały uzyskane w wyniku czynności operacyjno-rozpoznawczych przez funkcjonariuszy organów uprawnionych do tych czynności,\", b) w ust. 2 po wyrazach \"o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3,\" dodaje się wyrazy \"oraz zbiorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1a, przetwarzanych przez służby ochrony państwa w rozumieniu ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247 i Nr 27, poz. 298),\"."}
{"id":"2001_1087_2","title":"Ustawa z dnia 25 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie danych osobowych","text":"Art. 2. Obowiązek wynikający z art. 41 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w odniesieniu do informacji wymienionych w art. 41 ust. 1 tej ustawy, zawartych w zbiorach zgłoszonych do rejestracji przed dniem wejścia w życie ustawy, należy wykonać w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie."}
{"id":"2001_1087_3","title":"Ustawa z dnia 25 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie danych osobowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1088_1","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 października 2001 r. Akademię Techniczno-Humanistyczną w Bielsku-Białej, zwaną dalej \"Akademią\". 2. Siedzibą Akademii jest miasto Bielsko-Biała. 3. Akademia jest uczelnią państwową."}
{"id":"2001_1088_2","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Akademii jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk humanistycznych, ekonomicznych i technicznych."}
{"id":"2001_1088_3","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 3. Nadzór nad Akademią sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego."}
{"id":"2001_1088_4","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 4. 1. Akademię tworzy się z Filii Politechniki Łódzkiej w Łodzi. 2. Z dniem utworzenia Akademii znosi się Filię Politechniki Łódzkiej w BielskuBiałej."}
{"id":"2001_1088_5","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 5. 1. Mienie Politechniki Łódzkiej, obejmujące własność i inne prawa majątkowe będące w zarządzie Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej staje się mieniem Akademii. 2. Akademia, z dniem utworzenia, przyjmuje prawa i zobowiązania Politechniki Łódzkiej dotyczące Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej. 3. Stan gospodarki finansowej jednostki wymienionej w art. 4 ust. 1 zostanie wykazany w bilansie sporządzonym przez tę jednostkę na dzień poprzedzający utworzenie Akademii."}
{"id":"2001_1088_6","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 6. 1. Z dniem 1 października 2001 r.: 1) pracownicy Politechniki Łódzkiej zatrudnieni w Filii w Bielsku-Białej stają się pracownikami Akademii, 2) studenci Politechniki Łódzkiej studiujący w Filii w Bielsku-Białej stają się studentami Akademii. 2. Osoby przyjęte na pierwszy rok studiów na rok akademicki 20012002 do Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej z dniem utworzenia Akademii stają się jej studentami. 3. Podstawowe jednostki organizacyjne Filii Politechniki Łódzkiej w BielskuBiałej stają się podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Akademii. 4. Jednostki organizacyjne Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej, które przed dniem utworzenia Akademii posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po utworzeniu Akademii."}
{"id":"2001_1088_7","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 7. 1. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej stają się z dniem 1 października 2001 r. organami Akademii. 2. Członkowie Senatu Politechniki Łódzkiej reprezentujący Filię Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej pełnią funkcję Senatu Akademii do dnia 31 grudnia 2001 r. 3. Do dnia 31 grudnia 2001 r. zostaną przeprowadzone wybory do Senatu Akademii oraz wybory dziekanów i rad wydziałów w trybie i na okres ustalony w statucie Akademii."}
{"id":"2001_1088_8","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o utworzeniu Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1089_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz.U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27, z 1995 r. Nr 120, poz. 576, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1189) w art. 68 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jakie czynności z zakresu zadań lekarza weterynarii, o których mowa w art. 1 ust. 1, mogą być wykonywane przez osoby nieposiadające tytułu lekarza weterynarii oraz określi kwalifikacje tych osób, uwzględniając konieczność sprawowania nadzoru przez lekarza weterynarii przy wykonywaniu niektórych czynności.\"."}
{"id":"2001_1089_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1115_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137 poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 160, poz. 1078, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 96, poz. 1106 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 9, poz. 117, Nr 72, poz. 839 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Członkiem polskiego związku sportowego mogą być kluby sportowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 i art. 7 ust. 1, oraz związki sportowe działające w dziedzinie lub dyscyplinie sportu, w której funkcjonuje dany polski związek sportowy.\", b) skreśla się ust. 3; 2) w art. 22: a) w ust. 3 w zdaniu pierwszym skreśla się wyraz \"wyłącznie\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Stypendia sportowe dla zawodników osiągających wysokie wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym mogą być finansowane ze środków budżetu jednostki samorządu terytorialnego.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w drodze rozporządzenia, a organ jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, określą szczegółowe zasady i tryb przyznawania, wstrzymywania i cofania oraz wysokość stypendiów sportowych, o których mowa w ust. 4 i 4a, uwzględniając obowiązki zawodnika pobierającego stypendium, skutki ich niewykonywania oraz podstawę i sposób ustalania wysokości stypendium.\"; 3) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym, mogą być przyznawane wyróżnienia i nagrody ze środków budżetu państwa i budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w drodze rozporządzenia, a organ jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, określą rodzaje wyróżnień i wysokości nagród, o których mowa w ust. 1, oraz szczegółowe zasady i tryb ich przyznawania, uwzględniając osiągnięcia sportowe, za które zawodnicy otrzymują wyróżnienia i nagrody.\"; 4) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29.1. Działalność w zakresie sportu profesjonalnego prowadzą sportowe spółki akcyjne i polskie związki sportowe. 2. Profesjonalne współzawodnictwo sportowe organizuje właściwy polski związek sportowy za zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu. 3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 2, polski związek sportowy może przekazać, za zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, innemu podmiotowi. 4. Polski związek sportowy zamierzający organizować profesjonalne współzawodnictwo sportowe składa do Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu pisemny wniosek o udzielenie zgody wraz z programem działalności i projektem budżetu przeznaczonego na finansowanie współzawodnictwa objętego zgodą, który powinien obejmować okres pierwszego roku organizowania profesjonalnego współzawodnictwa sportowego. 5. Wniosek o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) nazwę i adres siedziby polskiego związku sportowego, 2) określenie dziedziny lub dyscypliny sportu, w jakiej ma być organizowane profesjonalne współzawodnictwo sportowe, 3) proponowaną datę rozpoczęcia profesjonalnego współzawodnictwa sportowego, 4) datę sporządzenia wniosku i podpisy osób uprawnionych do składania oświadczeń woli w imieniu polskiego związku sportowego, 5) regulamin profesjonalnego współzawodnictwa sportowego w danej dziedzinie lub dyscyplinie sportu, 6) przyjęte przez polski związek sportowy warunki przyznawania licencji dla zawodników profesjonalnych. 6. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu odmawia udzielenia zgody, jeżeli wniosek dotyczy innej dziedziny lub dyscypliny sportu niż ta, która jest objęta działaniem polskiego związku sportowego, lub jeżeli polski związek sportowy nie przedłoży dokumentów, o których mowa w ust. 4. 7. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, cofa zgodę, jeżeli objęte zgodą współzawodnictwo organizowane jest w sposób sprzeczny z przepisami ustawy lub warunkami określonymi w decyzji udzielającej zgody. 8. Zgody udziela się na okres 5 lat.\"; 5) w art. 36a wyrazy \"przystępująca do ligi zawodowej\" zastępuje się wyrazami \"wstępująca do rozgrywek\"; 6) w art. 39 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Statuty właściwych polskich związków sportowych mogą określać formę zapisu na stały sąd polubowny oraz tryb postępowania odwoławczego od orzeczeń stałych sądów polubownych, a także środki dyscyplinujące zapewniające ich wykonanie w trybie wewnątrzorganizacyjnym.\"; 7) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. Do Trybunału mogą być zaskarżone decyzje dyscyplinarne lub regulaminowe właściwych organów polskich związków sportowych, których przedmiotem jest: 1) wykluczenie lub skreślenie ze związku, klubu lub innej organizacji sportowej zawodnika, sędziego, trenera lub działacza sportowego, 2) dyskwalifikacja dożywotnia lub czasowa osób, o których mowa w pkt 1, 3) pozbawienie zawodnika lub zespołu sportowego tytułu mistrza kraju albo zdobywcy Pucharu Polski, 4) przeniesienie zespołu sportowego do niższej klasy rozgrywek, 5) zakaz reprezentowania sportu polskiego w zawodach międzynarodowych lub międzynarodowych rozgrywkach pucharowych. 2. Prawo zaskarżenia decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, przysługuje osobie uprawnionej, jeżeli decyzja ta zostanie wydana w trybie wewnątrzorganizacyjnym, w którym: 1) nastąpiło naruszenie przepisów prawa, statutów lub regulaminów sportowych, 2) strona została pozbawiona prawa do obrony.\"; 8) w art. 44: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Zorganizowane zajęcia w zakresie wychowania fizycznego, sportu i rekreacji ruchowej mogą prowadzić osoby posiadające kwalifikacje zawodowe nauczyciela wychowania fizycznego lub uprawnienia w tym zakresie określone odrębnymi przepisami. 2. Kształcenie osób, o których mowa w ust. 1, przez jednostki inne niż szkoły wyższe wymaga uzyskania zgody Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zajęcia, o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić także osoby posiadające kwalifikacje zawodowe trenera lub instruktora, przy czym kształcenie tych osób przez uczelnie inne niż uczelnie wychowania fizycznego wymaga uzyskania zgody Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu.\"; 9) w art. 47 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dopingiem jest stosowanie przez zawodników zakazanych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe.\"."}
{"id":"2001_1115_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679) w art. 96 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:\"; 2) w pkt 11 na końcu dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem działalności w zakresie profesjonalnego współzawodnictwa sportowego,\"."}
{"id":"2001_1115_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 3. Działające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, w jednej dyscyplinie lub dziedzinie sportu, polskie związki sportowe osób niepełnosprawnych zachowują dotychczasowy status nie dłużej niż do dnia 30 kwietnia 2002 r."}
{"id":"2001_1115_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 4. Zakłady kształcenia nauczycieli działające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, kształcące osoby, o których mowa w art. 44 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, mają obowiązek uzyskania zgody Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu do dnia 31 sierpnia 2002 r."}
{"id":"2001_1115_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 5. Szkoły wyższe działające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, kształcące trenerów i instruktorów, mają obowiązek uzyskania zgody Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu do dnia 31 sierpnia 2002 r."}
{"id":"2001_1115_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1116_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 49, poz. 485, Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) zasady kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych,\"; 2) art. 28a i art. 28b otrzymują brzmienie: \"Art. 28a. 1. Kierownik jednostki sektora finansów publicznych, zwany dalej \"kierownikiem jednostki\", jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej, w tym za wykonywanie określonych ustawą obowiązków w zakresie kontroli finansowej. 2. Kierownik jednostki może powierzyć określone obowiązki w zakresie gospodarki finansowej pracownikom jednostki. Przyjęcie obowiązków przez te osoby powinno być stwierdzone dokumentem."}
{"id":"2001_1116_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) w art. 39 w ust. 3 w pkt 2 po lit. k) dodaje się lit. l) w brzmieniu: \"l) audytu wewnętrznego.\"."}
{"id":"2001_1116_28b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 28b. 1. Organ sprawujący, na podstawie odrębnych przepisów, nadzór nad jednostką sektora finansów publicznych, kontroluje przestrzeganie przez tę jednostkę realizacji procedur, o których mowa w art. 35a ust. 2 pkt 1. 2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, obejmuje w każdym roku co najmniej 5% wydatków nadzorowanej jednostki.\"; 3) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Głównym księgowym jednostki sektora finansów publicznych, zwanym dalej \"głównym księgowym\", jest pracownik, któremu kierownik jednostki powierza obowiązki i odpowiedzialność w zakresie: 1) prowadzenia rachunkowości jednostki, 2) wykonywania dyspozycji środkami pieniężnymi, 3) dokonywania wstępnej kontroli zgodności operacji gospodarczych i finansowych z planem finansowym, 4) dokonywania wstępnej kontroli kompletności i rzetelności dokumentów dotyczących operacji gospodarczych i finansowych. 2. Głównym księgowym może być osoba, która: 1) ma obywatelstwo polskie, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była prawomocnie skazana za przestępstwa: przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, przeciwko wiarygodności dokumentów lub za przestępstwo karne skarbowe, 4) ukończyła: a) ekonomiczne jednolite studia magisterskie, ekonomiczne wyższe studia zawodowe, uzupełniające ekonomiczne studia magisterskie lub ekonomiczne studia podyplomowe i posiada co najmniej 3letnią praktykę w księgowości, lub b) średnią, policealną lub pomaturalną szkołę zawodową o kierunku rachunkowość i posiada co najmniej 6-letnią praktykę w księgowości. 3. Dowodem dokonania przez głównego księgowego, wstępnej kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, jest jego podpis złożony na dokumentach dotyczących danej operacji. Złożenie podpisu przez głównego księgowego na dokumencie, obok podpisu pracownika właściwego rzeczowo oznacza, że: 1) nie zgłasza zastrzeżeń do przedstawionej przez właściwych rzeczowo pracowników oceny prawidłowości merytorycznej tej operacji i jej zgodności z prawem, 2) nie zgłasza zastrzeżeń do kompletności oraz formalno-rachunkowej rzetelności i prawidłowości dokumentów, dotyczących tej operacji, 3) zobowiązania wynikające z operacji mieszczą się w planie finansowym oraz harmonogramie dochodów i wydatków a jednostka posiada środki finansowe na ich pokrycie. 4. Główny księgowy w razie ujawnienia nieprawidłowości w zakresie określonym w ust. 3, zwraca dokument właściwemu rzeczowo pracownikowi a w razie nieusunięcia nieprawidłowości odmawia jego podpisania. 5. O odmowie podpisania dokumentu i jej przyczynach główny księgowy zawiadamia pisemnie kierownika jednostki. Kierownik jednostki może wstrzymać realizację zakwestionowanej operacji albo wydać w formie pisemnej polecenie jej realizacji. 6. W celu realizacji swoich zadań główny księgowy ma prawo: 1) żądać od kierowników innych komórek organizacyjnych jednostki udzielania w formie ustnej lub pisemnej niezbędnych informacji i wyjaśnień, jak również udostępnienia do wglądu dokumentów i wyliczeń będących źródłem tych informacji i wyjaśnień, 2) wnioskować do kierownika jednostki o określenie trybu, według którego mają być wykonywane przez inne komórki organizacyjne jednostki prace niezbędne do zapewnienia prawidłowości gospodarki finansowej oraz ewidencji księgowej, kalkulacji kosztów i sprawozdawczości finansowej. 7. Przepisy dotyczące głównego księgowego stosuje się odpowiednio do głównego księgowego budżetu państwa, głównego księgowego części budżetowej oraz skarbnika (głównego księgowego budżetu jednostki samorządu terytorialnego).\"; 4) po art. 35 dodaje się rozdział 5 w brzmieniu: \"Rozdział 5 Kontrola finansowa i audyt wewnętrzny w jednostkach sektora finansów publicznych"}
{"id":"2001_1116_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44 i Nr 42, poz. 475) w art. 8 w ust. 2 po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: \"10a) koordynację kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych,\"."}
{"id":"2001_1116_35a","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35a. 1. Kontrola finansowa w jednostkach sektora finansów publicznych dotyczy procesów związanych z gromadzeniem i rozdysponowaniem środków publicznych oraz gospodarowaniem mieniem. 2. Kontrola finansowa obejmuje: 1) zapewnienie przestrzegania procedur kontroli oraz przeprowadzanie wstępnej oceny celowości zaciągania zobowiązań finansowych i dokonywania wydatków, 2) badanie i porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym, pobierania i gromadzenia środków publicznych, zaciągania zobowiązań finansowych i dokonywania wydatków ze środków publicznych, udzielania zamówień publicznych oraz zwrotu środków publicznych, 3) prowadzenie gospodarki finansowej oraz stosowanie procedur, o których mowa w pkt 1. 3. Procedury, o których mowa w ust. 2 pkt 1, ustala w formie pisemnej kierownik jednostki, biorąc pod uwagę standardy, o których mowa w art. 35o ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2001_1116_35b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35b. W urzędach, w rozumieniu przepisów o służbie cywilnej, zadania związane z kontrolą finansową i audytem wewnętrznym, o którym mowa w art. 35c, przypisane kierownikowi jednostki wykonuje dyrektor generalny."}
{"id":"2001_1116_35c","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35c. 1. Audytem wewnętrznym jest ogół działań, przez które kierownik jednostki uzyskuje obiektywną i niezależną ocenę funkcjonowania jednostki w zakresie gospodarki finansowej pod względem legalności, gospodarności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności. 2. Audyt wewnętrzny obejmuje, w szczególności: 1) badanie dowodów księgowych oraz zapisów w księgach rachunkowych, 2) ocenę systemu gromadzenia środków publicznych i dysponowania nimi oraz gospodarowania mieniem, 3) ocenę efektywności i gospodarności zarządzania finansowego."}
{"id":"2001_1116_35d","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35d. 1. Audyt wewnętrzny, z zastrzeżeniem ust. 2, prowadzi się w: 1) jednostkach, o których mowa w art. 83 ust. 2, 2) ministerstwach, 3) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 4) urzędach centralnych, 5) urzędach przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, 6) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, 7) Rządowym Centrum Legislacji, 8) urzędach wojewódzkich, 9) urzędach celnych, 10) urzędach skarbowych, 11) funduszach celowych, stanowiących wyodrębnione jednostki organizacyjne, 12) Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zarządzanych przez nie funduszach, 13) kasach chorych, 14) należących do sektora finansów publicznych państwowych osobach prawnych utworzonych na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych. 2. Audyt wewnętrzny prowadzi się w innych, niż wymienione w ust. 1, jednostkach sektora finansów publicznych, w tym w jednostkach samorządu terytorialnego, jeżeli jednostki te gromadzą znaczne środki publiczne lub dokonują znacznych wydatków publicznych. 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, kwoty przychodów oraz wydatków środków publicznych dokonywanych w ciągu roku kalendarzowego, których przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w ust. 2, oraz termin w ciągu którego jednostki te będą zobowiązane do rozpoczęcia audytu wewnętrznego. 4. Kwoty, o których mowa w ust. 3, nie mogą być niższe niż 0,001% produktu krajowego brutto."}
{"id":"2001_1116_35e","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35e. 1. Audyt wewnętrzny w jednostce sektora finansów publicznych prowadzi audytor wewnętrzny zatrudniony w tej jednostce, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W państwowej jednostce budżetowej działającej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, audyt wewnętrzny przeprowadza audytor wewnętrzny zatrudniony w jednostce nadrzędnej lub nadzorującej. 3. Audytor wewnętrzny podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki, który zapewnia organizacyjną odrębność wykonywania przez niego zadań określonych w ustawie. 4. Rozwiązanie stosunku pracy z audytorem wewnętrznym zatrudnionym w jednostkach, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 2-14 oraz ust. 2 z wyłączeniem jednostek samorządu terytorialnego, nie może nastąpić bez zgody Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego."}
{"id":"2001_1116_35f","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35f. 1. Audyt wewnętrzny, z zastrzeżeniem ust. 2, przeprowadza się na podstawie rocznego planu audytu wewnętrznego jednostki sektora finansów publicznych, zwanego dalej \"planem audytu\". 2. W uzasadnionych przypadkach, audyt wewnętrzny przeprowadza się poza planem audytu. 3. Plan audytu przygotowuje audytor wewnętrzny w porozumieniu z kierownikiem jednostki. 4. Plan audytu zawiera, w szczególności: 1) analizę obszarów ryzyka w zakresie gromadzenia środków publicznych i dysponowania nimi, 2) tematy audytu wewnętrznego, 3) proponowany harmonogram realizacji audytu wewnętrznego, 4) planowane obszary, które powinny zostać objęte audytem wewnętrznym w kolejnych latach. 5. Audytor wewnętrzny przedstawia kierownikowi jednostki, a w przypadku jednostek, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 2-14, także Głównemu Inspektorowi Audytu Wewnętrznego: 1) do końca marca każdego roku - sprawozdanie z wykonania planu audytu za rok poprzedni, 2) do końca października każdego roku - plan audytu na rok następny."}
{"id":"2001_1116_35g","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35g. 1. Do przeprowadzania audytu wewnętrznego uprawnia imienne upoważnienie wystawione przez kierownika jednostki oraz legitymacja służbowa lub dowód osobisty. 2. W przypadkach wymagających specjalnych kwalifikacji audytor wewnętrzny może, w uzgodnieniu z kierownikiem jednostki, powołać rzeczoznawcę."}
{"id":"2001_1116_35h","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35h. 1. Przed rozpoczęciem audytu wewnętrznego w komórce organizacyjnej, audytor wewnętrzny zawiadamia kierownika tej komórki o przedmiocie i czasie trwania audytu wewnętrznego. 2. Kierownik komórki, o której mowa w ust. 1, zapewnia audytorowi wewnętrznemu warunki niezbędne do sprawnego przeprowadzania audytu wewnętrznego, przedstawia żądane dokumenty, oraz ułatwia terminowe udzielanie wyjaśnień przez pracowników tej komórki. 3. Obowiązkiem audytora wewnętrznego jest rzetelne, obiektywne i niezależne: 1) ustalenie stanu faktycznego w zakresie funkcjonowania gospodarki finansowej, 2) określenie oraz analiza przyczyn i skutków uchybień, 3) przedstawienie uwag i wniosków w sprawie usunięcia uchybień. 4. Wyniki audytu wewnętrznego przedstawia się w sprawozdaniu z przeprowadzenia audytu wewnętrznego."}
{"id":"2001_1116_35i","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35i. 1. Sprawozdanie z przeprowadzenia audytu wewnętrznego jest przekazywane kierownikowi jednostki. 2. Kierownik jednostki, na podstawie sprawozdania z przeprowadzenia audytu wewnętrznego, podejmuje działania mające na celu usunięcie uchybień oraz usprawnienie funkcjonowania jednostki w zakresie gospodarki finansowej, informując o tym audytora wewnętrznego 3. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania sprawozdania z przeprowadzenia audytu wewnętrznego, nie zostaną podjęte działania mające na celu usunięcie uchybień w zakresie funkcjonowania gospodarki finansowej, kierownik jednostki informuje o tym Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego oraz audytora wewnętrznego, uzasadniając brak podjęcia działań, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W jednostkach podległych lub nadzorowanych przez właściwych ministrów, w przypadku, o którym mowa w ust. 3, kierownik jednostki informuje również właściwego ministra."}
{"id":"2001_1116_35j","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35j. 1. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności: 1) szczegółowe warunki planowania audytu wewnętrznego, w tym wzór planu audytu, 2) sposób dokumentowania wyników audytu wewnętrznego, 3) sposób współpracy z pracownikami komórki, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny, 4) tryb sporządzania oraz elementy sprawozdania, o którym mowa w art. 35h ust. 4 - z uwzględnieniem powszechnie uznawanych standardów."}
{"id":"2001_1116_35k","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35k. Audytorem wewnętrznym może być osoba, która: 1) ma obywatelstwo polskie, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 4) posiada wyższe wykształcenie, 5) złożyła z pozytywnym wynikiem egzamin przed Komisją Egzaminacyjną, zwaną dalej \"Komisją\"."}
{"id":"2001_1116_35l","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35l. 1. Komisję powołuje na czteroletnią kadencję Minister Finansów spośród pracowników Ministerstwa Finansów, pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych w dziedzinach objętych zakresem tematycznym egzaminu. W skład Komisji mogą wchodzić także przedstawiciele organizacji, których celem jest promowanie i rozwój audytu wewnętrznego. 2. W skład Komisji wchodzi nie więcej niż 8 członków. 3. Przewodniczącego Komisji i sekretarza Komisji wyznacza Minister Finansów z grona jej członków. 4. Członkowie Komisji wykonują swoje funkcje za wynagrodzeniem."}
{"id":"2001_1116_35m","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35m. Do egzaminu może zostać dopuszczona osoba spełniająca warunki, o których mowa w art. 35k pkt 1-4."}
{"id":"2001_1116_35n","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35n. 1. Organem administracji rządowej właściwym w sprawie koordynacji kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych jest Minister Finansów. 2. Zadania określone w ust. 1, Minister Finansów wykonuje przy pomocy: 1) Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego, zatrudnionego w Ministerstwie Finansów na zasadach i w trybie określonych w przepisach o służbie cywilnej, 2) komórki organizacyjnej, wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów. 3. Do Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego stosuje się art. 35k."}
{"id":"2001_1116_35o","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35o. 1. Koordynacja kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych obejmuje: 1) określanie i upowszechnianie standardów kontroli finansowej, zgodnych z powszechnie uznawanymi standardami, 2) określanie i upowszechnianie standardów audytu wewnętrznego, zgodnych z powszechnie uznawanymi standardami, 3) współpracę z zagranicznymi instytucjami, zajmującymi się kontrolą finansową i audytem wewnętrznym, 4) uzyskiwanie, gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie informacji w trybie określonym w niniejszym rozdziale oraz podejmowanie działań w celu poprawy funkcjonowania kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych. 2. Minister Finansów dokonuje w jednostkach, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 2-14 oraz w ust. 2 z wyłączeniem jednostek samorządu terytorialnego, oceny: 1) stosowania przepisów ustawy w zakresie kontroli finansowej i audytu wewnętrznego, 2) funkcjonowania standardów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 - zwanej dalej \"oceną\". 3. Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów, co najmniej raz w roku, zbiorcze sprawozdanie z funkcjonowania kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 2-14, wraz z oceną przestrzegania powszechnie uznawanych standardów w tym zakresie oraz propozycjami działań zmierzających do ich usprawnienia."}
{"id":"2001_1116_35p","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35p. Główny Inspektor Audytu Wewnętrznego opracowuje roczny plan przeprowadzania oceny zatwierdzany przez Ministra Finansów."}
{"id":"2001_1116_35r","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35r. 1. Ocenę w jednostkach, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 214, przeprowadzają pracownicy komórki, określonej w art. 35n ust. 2 pkt 2, na podstawie pisemnego upoważnienia Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego, zwani dalej \"upoważnionymi pracownikami\". 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię i nazwisko upoważnionego pracownika, 2) wskazanie jednostki, w której dokonuje się oceny, 3) szczegółowy przedmiot oceny, 4) termin przeprowadzenia oceny. 3. Przeprowadzenie oceny następuje po okazaniu upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, oraz legitymacji służbowej lub dowodu tożsamości."}
{"id":"2001_1116_35s","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35s. Upoważnieni pracownicy, w zakresie przeprowadzanej oceny, mają prawo do: 1) wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostki, w której przeprowadza się ocenę, 2) wglądu do dokumentów i innych materiałów, 3) uzyskania od pracowników jednostki, w której przeprowadza się ocenę, ustnych i pisemnych wyjaśnień."}
{"id":"2001_1116_35t","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35t. 1. Po zakończeniu oceny upoważniony pracownik przedstawia na piśmie wyniki oceny kierownikowi jednostki, w której przeprowadzono ocenę oraz, za pośrednictwem Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego, Ministrowi Finansów. 2. Kierownik jednostki, w której przeprowadzono ocenę, może przedstawić Ministrowi Finansów, za pośrednictwem Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego, zastrzeżenia do wyników oceny.\"; 5) w art. 91 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przestrzegania realizacji procedur, o których mowa w art. 35a ust. 2 pkt 1,\"; 6) w art. 127 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego kontroluje przestrzeganie, przez podległe i nadzorowane przez siebie jednostki sektora finansów publicznych, realizacji procedur, o których mowa w art. 35a ust. 2 pkt 1.\"."}
{"id":"2001_1116_35ł","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 35ł. 1. W celu sprawdzenia praktycznego i teoretycznego przygotowania kandydata na audytora wewnętrznego Komisja przeprowadza egzamin. 2. Egzamin obejmuje zagadnienia z zakresu metodyki przeprowadzenia audytu, standardów audytu, administracji publicznej, finansów publicznych, mikroekonomii oraz oszacowania ryzyka. 3. Komisja ustala szczegółowy zakres tematów egzaminów. 4. Egzamin składa się z części pisemnej i ustnej. Warunkiem dopuszczenia do części ustnej jest zdanie z wynikiem pozytywnym części pisemnej egzaminu. 5. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. 6. Minister Finansów określi w drodze rozporządzenia: 1) regulamin działania Komisji, 2) sposób organizowania i regulamin przeprowadzania egzaminu, 3) wzór zaświadczenia o złożeniu egzaminu z wynikiem pozytywnym, 4) wysokość opłaty za udział w egzaminie, 5) sposób ustalania i wysokość wynagrodzeń członków Komisji - mając na uwadze zapewnienie sprawnego, obiektywnego i rzetelnego sprawdzenia przygotowania kandydatów oraz uwzględnienie rzeczywistych kosztów postępowania egzaminacyjnego."}
{"id":"2001_1116_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 41 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"dyrektora generalnego urzędu\" dodaje się wyrazy \"oraz Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego\"; 2) w art. 59 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów, Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego i dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej.\"; 3) w art. 64 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów, Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego i dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej.\"; 4) w art. 72 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Urzędnikowi służby cywilnej zajmującemu stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1, zgody udziela Szef Służby Cywilnej.\"; 5) w art. 73 w ust. 2 wyrazy \"dyrektora generalnego urzędu\" zastępuje się wyrazami \"Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego i dyrektora generalnego urzędu\"; 6) w art. 74 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W stosunku do Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego i dyrektora generalnego urzędu ocenę, o której mowa w ust. 1, sporządza Szef Służby Cywilnej w porozumieniu z właściwym ministrem, kierownikiem urzędu centralnego lub wojewodą, a w stosunku do Sekretarza Rady Ministrów - Prezes Rady Ministrów.\"; 7) w art. 75 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Od oceny sporządzonej na podstawie art. 74 ust. 1a sprzeciw służy odpowiednio do Szefa Służby Cywilnej i Prezesa Rady Ministrów.\"; 8) w art. 90 w ust. 5 po wyrazach \"Prezes Rady Ministrów, a\" dodaje się wyrazy \"Głównemu Inspektorowi Audytu Wewnętrznego,\"; 9) w art. 106 w ust. 2 w zdaniu drugim, w art. 108 w ust. 4, w art. 114 w ust. 2, w art. 117 w ust. 1 i 2 po wyrazach \"Sekretarza Rady Ministrów\" dodaje się przecinek i wyrazy \"Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego\"."}
{"id":"2001_1116_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 5. 1. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, do głównego księgowego jednostki sektora finansów publicznych nie stosuje się przepisu art. 35 ust. 2 pkt 4 ustawy o finansach publicznych w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy, audytorem wewnętrznym może być osoba, która posiada co najmniej roczne doświadczenie na stanowisku związanym z przeprowadzaniem kontroli lub audytu. 3. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do audytora wewnętrznego nie stosuje się przepisu art. 35k pkt 5 ustawy o finansach publicznych w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1116_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1117_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 113, poz. 1186) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"i spółek cywilnych osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"oraz spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych i spółek partnerskich,\"; 2) w ust. 2 wyrazy \"lub spółka cywilna osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \" , spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznychi spółka partnerska.\"."}
{"id":"2001_1117_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1234 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) w art. 24a: 1) w ust. 1 wyrazy \"Osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie\", 2) w ust. 4 wyrazy \"osób fizycznych i spółek cywilnych osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich\", 3) w ust. 5 wyrazy \"Osoba fizyczna lub spółka cywilna osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska\"."}
{"id":"2001_1117_3","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94. poz. 1037) po art. 10 dodaje się art. 101 w brzmieniu: \"Art. 101. Jeżeli spółka osobowa nie jest obowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 113, poz. 1186) przepisy kodeksu, które przewidują konieczność sporządzania sprawozdania finansowego wykonuje się w oparciu o podsumowanie zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz innych ewidencji prowadzonych przez spółkę dla celów podatkowych, spis z natury, a także inne dokumenty pozwalające na sporządzanie tego sprawozdania.\"."}
{"id":"2001_1117_4","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości (Dz.U. Nr 113, poz. 1186) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1: a) w lit. a) w drugim tiret, pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800 000 EURO),\", b) w lit. b), w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych,, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 800 000 EURO.\"; 2) w pkt 2 w lit d): a) w zdaniu wstępnym wyrazy \"ust. 4 i 5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4-6\", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W przypadku, gdy roczne sprawozdanie finansowe korzystającego nie podlega obowiązkowi badania i ogłaszania w myśl art. 64 ust. 1, to może on dokonywać kwalifikacji umów, o których mowa w ust. 4, według zasad określonych w przepisach podatkowych i nie stosować ust. 4 i 5.\"; 3) w pkt 11 w lit. a), ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Można nie zamykać i nie otwiera ksiąg rachunkowych w przypadku przekształcenia spółki osobowej oraz spółki cywilnej w inną spółkę osobową, jak również w przypadku połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie przejęcia jednostki następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki.\"."}
{"id":"2001_1117_5","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1118_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 24) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Ustawa dotyczy także zbywców, o których mowa w art. 2 pkt 1, będących w likwidacji lub upadłości.\"; 2) w art. 2: a) w pkt 1: - w lit. a) skreśla się wyrazy \" z wyłączeniem przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje Państwowe,\", - w lit b) na końcu dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem Polskich Kolei Państwowych Spółki Akcyjnej,\", b) dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) poprzedniku prawnym zbywcy - należy przez to rozumieć podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 1: a) jeżeli budynki mieszkalne, które stanowiły ich własność zostały wniesione jako wkład niepieniężny do spółki handlowej albo wyposażono w nie przedsiębiorstwa państwowe lub inną państwową osobę prawną będącą zbywcą, b) które uczestniczyły na podstawie umowy w ponoszeniu kosztów budowy budynków mieszkalnych stanowiących własność zbywcy,\", c) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) osobie uprawnionej - należy przez to rozumieć: a) pracownika, byłego pracownika zbywcy albo jego poprzednika prawnego, który jest najemcą, zajmującym mieszkanie na podstawie umowy najmu zawartej na czas nieoznaczony lub administracyjnej decyzji o przydziale; za osobę uprawnioną uznaje się także pracownika zbywcy albo jego poprzednika prawnego, z którym przed dniem 12 listopada 1994 r. zawarto umowę najmu na czas oznaczony związaną ze stosunkiem pracy, b) stale zamieszkałych z pracownikiem lub byłym pracownikiem w chwili jego śmierci, małżonka, zstępnego, wstępnego, pełnoletnie rodzeństwo, osobę go przysposabiającą albo przez niego przysposobioną oraz osobę pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym,\"; 3) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sprzedaży mieszkania dokonuje się po cenie ustalonej na zasadach określonych w ustawie o gospodarce nieruchomościami łącznie pomniejszonej o: 1) 6% za każdy rok pracy u zbywcy lub jego poprzednika prawnego, 2) 3% za każdy rok najmu tego mieszkania - przy czym łączna obniżka nie może przekraczać 95% ceny sprzedaży mieszkania.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Na wniosek osoby, o której mowa w art. 2 pkt 2 lit. b), uwzględnia się zamiast zaliczonego jej okresu najmu, okres pracy lub najmu pracownika lub byłego pracownika u zbywcy lub u jego poprzednika prawnego, jeżeli jest korzystniejszy.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeśli osobą uprawnioną jest emeryt, rencista lub wdowa (wdowiec) po nim (po niej) cena nabycia mieszkania ustalana jest na 5% jego wartości.\"; 4) w art. 10 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 i 2 mają zastosowanie także do Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.\"."}
{"id":"2001_1118_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1149_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia wchodzi w życie z dniem 17 października 2001 roku."}
{"id":"2001_1149_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_1149_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Po wejściu w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia przepisy, o których mowa w art. 5 § 3-6 i 12, stosuje się jednak do wykroczeń popełnionych odpowiednio przez funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Służby Więziennej przed dniem wejścia w życie tego kodeksu."}
{"id":"2001_1149_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia pozostają w mocy odpowiednie przepisy dotychczasowe, w zakresie w jakim nie są one sprzeczne z przepisami tego kodeksu, jednak nie dłużej niż przez jeden rok."}
{"id":"2001_1149_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W razie wątpliwości, czy stosować prawo dotychczasowe czy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, stosuje się przepisy kodeksu."}
{"id":"2001_1149_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie z dniem 17 października 2001 roku."}
{"id":"2001_1149_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. §1. Z dniem wejścia w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia tracą moc dotychczasowe przepisy w kwestiach unormowanych w tym kodeksie, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. §2. W szczególności tracą moc: 1) ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717); 2) ustawa z dnia 20 maja 1971 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. Nr 12, poz. 117, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 602); 3) ustawa z dnia 20 maja 1971 r. o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 118, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1974 r. Nr 24, poz. 142, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1982 r. Nr 45, poz. 291, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 43, poz. 251, z 1991 r. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717). §3. Pozostają jednak w mocy przepisy ustaw w zakresie, w jakim uprawniają one określone organy do ścigania wykroczeń i występowania w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz nakładania grzywien w drodze mandatu karnego. Organy te uprawnione są także do prowadzenia czynności wyjaśniających, o których mowa w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"2001_1149_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. §1. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na uchylone przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia albo odsyłają ogólnie do przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia, stosuje się w tym zakresie odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, z zastrzeżeniem § 2. §2. Przepisy ustawy, o której mowa w art. 2 § 2 pkt 1, wymienione w art. 170 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499), stosuje się nadal w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"2001_1149_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. §1. Radcowie kolegiów do spraw wykroczeń przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia zachowują prawo do dotychczasowego wynagrodzenia. §2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu okręgowego, może mianować radcę kolegium do spraw wykroczeń, który ukończył aplikację sądową lub prokuratorską i zdał egzamin sędziowski lub prokuratorski, na jego wniosek, złożony w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, asesorem sądowym. §3. Stosunek pracy z radcą kolegium do spraw wykroczeń wygasa z upływem terminu wskazanego w § 1, chyba że przed upływem tego terminu zostanie on mianowany asesorem albo referendarzem sądowym bądź zatrudniony jako pracownik sądowy. Rozdział 2 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1149_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. §1. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 1971 r. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60, Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 60, poz. 310, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117, poz. 1228) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. §1. Jeżeli czyn będący wykroczeniem wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa, orzeka się za przestępstwo i za wykroczenie, z tym że jeżeli orzeczono za przestępstwo i za wykroczenie karę lub środek karny tego samego rodzaju, wykonuje się surowszą karę lub środek karny. W razie uprzedniego wykonania łagodniejszej kary lub środka karnego zalicza się je na poczet surowszych. §2. Przy zaliczaniu kar przyjmuje się jeden dzień aresztu za równoważny jednemu dniowi pozbawienia wolności, dwóm dniom ograniczenia wolności oraz grzywnie w kwocie od 20 do 150 złotych. §3. Karę aresztu orzeczoną za wykroczenie uważa się za karę tego samego rodzaju co kara pozbawienia wolności orzeczona za przestępstwo. §4. Zaliczeniu, o którym mowa w § 1, nie podlegają środki karne w postaci: 1) nawiązki, jeżeli za wykroczenie i za przestępstwo orzeczono je na rzecz różnych podmiotów, 2) obowiązku naprawienia szkody, jeżeli za wykroczenie i za przestępstwo orzeczono je w związku z różnym rodzajem szkód.\". §2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125, z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 50, poz. 580, Nr 56, poz. 678, Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314 i 1319) w art. 161 w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) o wykroczenia oraz wykroczenia skarbowe,\". §3. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465 i Nr 81, poz. 877) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 134: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \" , a w sprawach o wykroczenia w ruchu drogowym - z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów\"; 2) art. 136 i 137 skreśla się; 3) w art. 138 w ust. 3 skreśla się zdanie drugie; 4) w art. 138 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, dotyczący komendantów wojewódzkich Policji i ich zastępców lub policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji kieruje się do Komendanta Głównego Policji.\". §4. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526, Nr 53, poz. 548 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 73, poz. 852 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 877) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 119: a) ust. 2 skreśla się, b) w ust. 3 po wyrazach \"obniżenia stopnia\" skreśla się przecinek oraz wyrazy \"a w sprawach o wykroczenia w ruchu drogowym - z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów\"; 2) art. 121 i 122 skreśla się. §5. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 498) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 138 skreśla się ust. 1-5; 2) art. 139 skreśla się; 3) w art. 140 w ust. 3 skreśla się zdanie drugie. §6. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 2, poz. 5 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 877) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 126 skreśla się ust. 2; 2) art. 128 skreśla się; 3) w art. 131 skreśla się ust. 2. §7. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 § 1 wyrazy \"przez właściwy organ do spraw wykroczeń\" zastępuje się wyrazami \"do właściwego sądu\"; 2) w art. 101 w § 2 wyraz \"sądowym\" zastępuje się wyrazem \"karnym\"; 3) art. 400 otrzymuje brzmienie: \"Art. 400. Jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego ujawni się, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie, sąd, nie przekazując sprawy właściwemu sądowi, rozpoznaje ją w tym samym składzie, stosując w dalszym jej toku, przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"; 4) rozdział 54 skreśla się; 5) art. 646 otrzymuje brzmienie: \"Art. 646. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych nie stosuje się przepisów o postępowaniu uproszczonym, prywatnoskargowym i nakazowym. Poza tym stosuje się przepisy działów poprzednich, chyba że przepisy działu niniejszego stanowią inaczej.\"; 6) rozdział 75 skreśla się. §8. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 2000 r. Nr 62, poz. 717) art. 13 skreśla się. §9. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 136 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zatrzymane prawo jazdy, z wyjątkiem przypadku określonego w art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. c), Policja przekazuje niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni, według właściwości, sądowi uprawnionemu do rozpoznania sprawy o wykroczenie, prokuratorowi lub staroście.\"; 2) w art. 137 ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w sprawie o wykroczenie - sąd właściwy do rozpoznania sprawy.\". §10. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. Postępowanie w sprawach o wykroczenia określone w art. 21 ust. 2-4 prowadzi się na podstawie przepisów o postępowaniu przyspieszonym.\". §11. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 930, z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 82) po art. 167 dodaje się art. 167a w brzmieniu: \"Art. 167a. Kasację w sprawie o wykroczenie skarbowe może wnieść wyłącznie Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny i Rzecznik Praw Obywatelskich, a w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych - także Naczelny Prokurator Wojskowy. Kasację taką wnieść można od każdego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe. §12. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz.U. Nr 27, poz. 298) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 116 po wyrazie \"przestępstwa\" dodaje się wyrazy \"i wykroczenia\"; 2) w art. 118: a) ust. 2 skreśla się, b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \" , a w sprawach o wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji - z zakazem prowadzenia pojazdów\"; 3) art. 120 i 121 skreśla się; 4) w art. 122 w ust. 3 skreśla się zdanie drugie. Rozdział 3 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1149_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. §1. W sprawach, w których w kolegium do spraw wykroczeń nie wydano rozstrzygnięcia w pierwszej instancji przed wejściem w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, stosuje się przepisy tego kodeksu. §2. Przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia stosuje się także w sprawach, w których wniesiono sprzeciw od nakazu karnego wydanego przed wejściem w życie tego kodeksu. §3. W sprawach, w których wniesiono odwołanie od orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń, sąd rozpoznaje odwołanie, stosując przepisy dotychczasowe, nie może jednak uchylić orzeczenia kolegium i przekazać sprawy do ponownego rozpoznania, chyba że z powodu stwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 18c § 1 pkt 1-8 ustawy, o której mowa w art. 2 § 2 pkt 1, zachodzi potrzeba przekazania sprawy do rozpoznania od nowa przez sąd pierwszej instancji. W razie wniesienia odwołania na niekorzyść obwinionego, sąd może skazać obwinionego, którego kolegium do spraw wykroczeń uniewinniło lub co do którego umorzono postępowanie; od takiego orzeczenia obwinionemu służy apelacja. §4. Rozpoznając zażalenie na postanowienie kolegium do spraw wykroczeń lub jego przewodniczącego, sąd stosuje przepisy dotychczasowe. W razie uwzględnienia zażalenia na postanowienie kolegium do spraw wykroczeń o umorzeniu postępowania lub postanowienie jego przewodniczącego o odmowie wszczęcia postępowania, sąd rozpoznaje sprawę w pierwszej instancji. §5. Środek odwoławczy wnoszony z zachowaniem dotychczasowych przepisów po wejściu w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia od orzeczenia wydanego przed jego wejściem w życie, składa się w sądzie, przy którym działało kolegium do spraw wykroczeń, które wydało zaskarżone rozstrzygnięcie. §6. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia w sprawie, w której z uwagi na zniesienie kolegium do spraw wykroczeń nie sporządzono uzasadnienia, traktuje się jako środek odwoławczy, jeżeli w terminie zawitym 7 dni od doręczenia wezwania prezesa sądu, osoba uprawniona uzupełni taki wniosek w sposób spełniający wymogi przewidziane dla środka odwoławczego w art. 427 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego. §7. Czynności przewidziane w ustawie, o której mowa w art. 2 § 2 pkt 1, dla kolegium do spraw wykroczeń i jego przewodniczącego w sprawach niezakończonych do dnia wejścia w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, wykonują odpowiednio sąd właściwy do rozpoznania sprawy i jego prezes, stosując przepisy tego kodeksu."}
{"id":"2001_1149_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W sprawach o wykroczenia przekazanych do sądu w trybie dotychczasowych przepisów, w których do dnia wejścia w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia nie wydano orzeczenia w pierwszej instancji, stosuje się przepisy tego kodeksu."}
{"id":"2001_1149_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. §1. Nierozpoznane wnioski o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia lub o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięcia rozpoznaje się, stosując dotychczasowe przepisy. §2. Przepis § 1 stosuje się także do wskazanych tam wniosków, złożonych po wejściu w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, gdy odnoszą się one do rozstrzygnięć wydanych przed wejściem w życie tego kodeksu."}
{"id":"2001_1149_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. W sprawach podlegających dotychczas orzecznictwu sądów wojskowych, jeżeli wniosek o ukaranie złożono przed dniem wejścia w życie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, orzeka nadal sąd wojskowy, chociażby przestał być właściwy."}
{"id":"2001_1150_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784 i Nr 88, poz. 961) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) w ust. 2 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) wartość zwróconych wierzytelności wynikających z umowy, o której mowa w art. 23f, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23h,\", b) skreśla się ust. 4-6; 2) w art. 22a: a) w ust. 1 w tiret wyrazy \"innej umowy o podobnym charakterze\" zastępuje się wyrazami \"umowy określonej w art. 23a pkt 1\", b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: ,,3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,\"; 3) w art. 22b: a) w ust. 1 w tiret wyrazy \"innej umowy o podobnym charakterze\" zastępuje się wyrazami \"umowy określonej w art. 23a pkt 1\", b) w ust. 2: - w pkt 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,\"; 4) w art. 22ł ust. 4-6 otrzymują brzmienie: \"4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów amortyzacyjnych od tych składników dokonują odpowiednio finansujący lub korzystający na zasadach określonych w art. 22h-22k i art. 22m, z uwzględnieniem przepisów rozdziału 4a. 5. Jeżeli umowy inne niż wymienione w ust. 1, dotyczą środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 Klasyfikacji i zostały zawarte na okres co najmniej 60 miesięcy oraz zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, podatnik może stosować zasady określone w ust. 1-3. 6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, a nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 22g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 23a pkt 7, oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.\"; 5) w art. 23: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2 i 3, - w pkt 4 i 47 wyrazy \"10.000 EURO\" zastępuje się wyrazami \"20.000 EURO\", b) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Przepis ust. 1 pkt 46 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1.\"; 6) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Opodatkowanie stron umowy leasingu"}
{"id":"2001_1150_17a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17a. Ilekroć w rozdziale jest mowa o: 1) umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej \"finansującym\", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej \"korzystającym\", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty, 2) podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona, 3) odpisach amortyzacyjnych - rozumie się przez to odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a16m, z uwzględnieniem art. 16, 4) normatywnym okresie amortyzacji - rozumie się przez to w odniesieniu do: a) środków trwałych okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków trwałych, b) wartości niematerialnych i prawnych okres ustalony w art. 16m, 5) rzeczywistej wartości netto - rozumie się przez to wartość początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaktualizowaną zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, 6) hipotetycznej wartości netto - rozumie się przez to wartość początkową określoną zgodnie z art. 16g pomniejszoną o: a) odpisy amortyzacyjne obliczone według zasad określonych w art. 16k ust. 1 z uwzględnieniem współczynnika 3 - w odniesieniu do środków trwałych, b) odpisy amortyzacyjne obliczone przy zastosowaniu trzykrotnie skróconych okresów amortyzowania, o których mowa w pkt 4b - w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych, 7) spłacie wartości początkowej - rozumie się przez to faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, określoną zgodnie z art. 16g, w podstawowym okresie umowy leasingu; spłaty tej nie koryguje się o kwotę wypłaconą korzystającemu, o której mowa w art. 17d albo art. 17h."}
{"id":"2001_1150_17b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17b. 1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki : 1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz 2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. 2. Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta, ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie: 1) art. 6, 2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych, 3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178) - do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f17h."}
{"id":"2001_1150_17c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17c. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy: 1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 14, 2) kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto."}
{"id":"2001_1150_17d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17d. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę przy określaniu przychodu ze sprzedaży i kosztu jego uzyskania stosuje się przepisy art. 12-16. 2. Kwota wypłacona korzystającemu, w przypadku określonym w ust. 1, stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego w dniu zapłaty do wysokości różnicy pomiędzy rzeczywistą wartością netto a hipotetyczną wartością netto. 3. Kwota otrzymana przez korzystającego, w przypadku określonym w ust. 1, stanowi jego przychód w dniu jej otrzymania."}
{"id":"2001_1150_17e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17e. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony tej umowy."}
{"id":"2001_1150_17f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17f. 1. Do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki : 1) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony, 2) suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, 3) umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający. 2. Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy."}
{"id":"2001_1150_17g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17g. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej umowy: 1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej, 2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy leasingu; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7. 2. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej."}
{"id":"2001_1150_17h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17h. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę: 1) przy określaniu przychodu ze sprzedaży stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12-14, 2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7. 2. Kwota wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów u finansującego i jest przychodem korzystającego w dniu jej otrzymania."}
{"id":"2001_1150_17i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17i. 1. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są grunty a suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości gruntów, równej wydatkom na ich nabycie - do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości; przepis art. 17f ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego lub osobę trzecią własność gruntów będących przedmiotem tej umowy, albo oddaje je korzystającemu do dalszego używania, do ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów stron umowy przepisy art. 17g i art. 17h stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1150_17j","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17j. 1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2 i art. 17f ust. 1 pkt 2. 2. Do sumy opłat, o której mowa w ust. 1, nie zalicza się : 1) płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych, 2) podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z tytułu własności lub posiadania środków trwałych, będących przedmiotem umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzy stający będzie ponosił ciężar tych podatków i składek niezależnie od opłat za używanie, 3) kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego. 3. Kaucji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, nie zalicza się do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego."}
{"id":"2001_1150_17k","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17k. 1. Jeżeli finansujący przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, a nie została przeniesiona na osobę trzecią własność przedmiotu umowy leasingu: 1) do przychodów finansującego nie zalicza się kwot wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu przeniesienia wierzytelności, 2) kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, opłaty ponoszone przez korzystającego na rzecz osoby trzeciej, stanowią przychód finansującego w dniu wymagalności zapłaty."}
{"id":"2001_1150_17l","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 17l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz nie spełniającej warunków, określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1, stosuje się przepisy o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i dzierżawy.\"."}
{"id":"2001_1150_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej \"podatnikami\". 2. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek: cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych, komandytowo-akcyjnych.\"; 2) w art. 7: a) w ust. 3 w pkt 4 wyrazy \"dokonanego na podstawie przepisów działu XIII Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową\", b) w ust. 4 wyrazy \"na podstawie przepisów działu XIII Kodeksu handlowego\" zastępuje się wyrazami \"spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe\", 3) w art. 11 w ust. 7a wyrazy \"spółki cywilnej, spółki jawnej, spółki komandytowej,\" zastępuje się wyrazami \"spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej\"; 4) w art. 12: a) w ust. 1 po pkt 4b dodaje się pkt 4c w brzmieniu: \"4c) wartość zwróconych wierzytelności wynikających z umowy, o której mowa w art. 17f, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 17h,\", b) skreśla się ust. 4a, 7 i 8; 5) w art. 16: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2 i 3, - w pkt 4 i 49 wyrazy \"10.000 EURO\" zastępuje się wyrazami \"20.000 EURO\", b) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Przepis ust. 1 pkt 51 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1.\"; 6) w art. 16a: a) w ust. 1 w tiret wyrazy \"innej umowy o podobnym charakterze\" zastępuje się wyrazami \"umowy określonej w art. 17a pkt 1\", b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: ,,3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający\"; 7) w art. 16b: a) w ust. 1 w tiret wyrazy \"innej umowy o podobnym charakterze\" zastępuje się wyrazami \"umowy określonej w art. 17a pkt 1\", b) w ust. 2: - w pkt 2 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający\"; 8) w art. 16ł ust. 4-6 otrzymują brzmienie: \"4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów amortyzacyjnych od tych składników dokonują odpowiednio finansujący lub korzystający na zasadach określonych w art. 16h-16k i art. 16m, z uwzględnieniem przepisów rozdziału 4a. 5. Jeżeli umowy inne niż wymienione w ust. 1, dotyczą środków trwałych zaliczonych do grupy 3 - 6 Klasyfikacji i zostały zawarte na okres co najmniej 60 miesięcy oraz zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, podatnik może stosować zasady określone w ust. 1-3. 6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, a nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7, oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.\"; 9) w art. 17 w ust. 1a po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k.\"; 10) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Opodatkowanie stron umowy leasingu"}
{"id":"2001_1150_23a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23a. Ilekroć w rozdziale jest mowa o: 1) umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej \"finansującym\", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej \"korzystającym\", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty, 2) podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona, 3) odpisach amortyzacyjnych - rozumie się przez to odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a22m, z uwzględnieniem art. 23, 4) normatywnym okresie amortyzacji - rozumie się przez to w odniesieniu do: a) środków trwałych okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków trwałych, b) wartości niematerialnych i prawnych okres ustalony w art. 22m, 5) rzeczywistej wartości netto - rozumie się przez to wartość początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaktualizowaną zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, 6) hipotetycznej wartości netto - rozumie się przez to wartość początkową określoną zgodnie z art. 22g pomniejszoną o: a) odpisy amortyzacyjne obliczone według zasad określonych w art. 22k ust. 1 z uwzględnieniem współczynnika 3 - w odniesieniu do środków trwałych, b) odpisy amortyzacyjne obliczone przy zastosowaniu trzykrotnie skróconych okresów amortyzowania, o których mowa w pkt 4b - w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych, 7) spłacie wartości początkowej - rozumie się przez to faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, określoną zgodnie z art. 22g, w podstawowym okresie umowy leasingu; spłaty tej nie koryguje się o kwotę wypłaconą korzystającemu, o której mowa w art. 23d albo art. 23h."}
{"id":"2001_1150_23b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23b. 1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 , jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki : 1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz 2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. 2. Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie: 1) art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324), 2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych, 3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178) - do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f23h."}
{"id":"2001_1150_23c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23c. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy: 1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 19, 2) kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto."}
{"id":"2001_1150_23d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23d. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ust. 1, finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę przy określaniu przychodu ze sprzedaży i kosztu jego uzyskania stosuje się przepisy art. 14, art. 19, art. 22 i art. 23. 2. Kwota wypłacona korzystającemu, w przypadku określonym w ust. 1, stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego w dniu zapłaty do wysokości różnicy pomiędzy rzeczywistą wartością netto a hipotetyczną wartością netto. 3. Kwota otrzymana przez korzystającego, w przypadku określonym w ust. 1 stanowi jego przychód w dniu jej otrzymania."}
{"id":"2001_1150_23e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23e. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ust. 1, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony tej umowy."}
{"id":"2001_1150_23f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23f. 1. Do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki : 1) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony, 2) suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, 3) umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający. 2. Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy."}
{"id":"2001_1150_23g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23g. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 23f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej umowy: 1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej, 2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy leasingu; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 23a pkt 7. 2. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 23f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej."}
{"id":"2001_1150_23h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23h. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 23f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę: 1) przy określaniu przychodu ze sprzedaży stosuje się przepisy, o których mowa w art. 14 i art. 19, 2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 23a pkt 7. 2. Kwota wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego i jest przychodem korzystającego w dniu jej otrzymania."}
{"id":"2001_1150_23i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23i. 1. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są grunty a suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości gruntów, równej wydatkom na ich nabycie - do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości; przepis art. 23f ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego lub osobę trzecią własność gruntów będących przedmiotem tej umowy, albo oddaje je korzystającemu do dalszego używania, do ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów stron umowy przepisy art. 23g i art. 23h stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1150_23j","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23j. 1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1 pkt 2 i art. 23f ust. 1 pkt 2. 2. Do sumy opłat, o której mowa w ust. 1, nie zalicza się : 1) płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych, 2) podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z tytułu własności lub posiadania środków trwałych, będących przedmiotem umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił ciężar tych podatków i składek niezależnie od opłat za używanie, 3) kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego. 3. Kaucji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, nie zalicza się do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego."}
{"id":"2001_1150_23k","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23k. 1. Jeżeli finansujący przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, a nie została przeniesiona na osobę trzecią własność przedmiotu umowy leasingu: 1) do przychodów finansującego nie zalicza się kwot wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu przeniesienia wierzytelności, 2) kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, opłaty ponoszone przez korzystającego na rzecz osoby trzeciej, stanowią przychód finansującego w dniu wymagalności zapłaty."}
{"id":"2001_1150_23l","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 23l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz nie spełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 lub art. 23f ust. 1 lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, 22 i 23, dla umów najmu i dzierżawy.\"; 7) w art. 27c w ust. 2 po wyrazach \"spółki prawa cywilnego\" dodaje się wyrazy \"lub osobowej spółki handlowej, z wyjątkiem spółki partnerskiej\"; 8) w art. 52 w pkt 1 skreśla się lit. c)."}
{"id":"2001_1150_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703 z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz.1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92, Nr 39, poz. 459 i Nr 56, poz. 580) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 9 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) może określić przypadki, gdy przyjęcie przez podatnika w odpłatne używanie środków trwałych należących do osób trzecich może być traktowane na równi z zakupem tych środków oraz może określić zasady zwrotu różnicy tego podatku,\"; 2) w art. 25: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika,\", b) w ust. 2 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) wydatków na nabycie towarów celem oddania w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu, jeżeli zgodnie z przepisami podatku dochodowego odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.\"."}
{"id":"2001_1150_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 4. Do umów najmu lub dzierżawy rzeczy lub praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze zawartych przed dniem 1 października 2001 r. stosuje się odpowiednio przepisy ustaw wymienionych w art. 1 albo w art. 2 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2001 r."}
{"id":"2001_1150_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r. i ma zastosowanie do umów zawartych poczynając od tego dnia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 5 lit. a) tiret drugie i pkt 8 oraz art. 2 pkt 1, 3 i pkt 5 lit. a) tiret drugie, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1188_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa środki ochronne przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych, zwane dalej \"środkami ochronnymi\", oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków, zwany dalej \"postępowaniem ochronnym\". 2. Przepisy ustawy stosuje się do towarów tekstylnych i odzieżowych objętych listą stanowiącą Załącznik nr 1 do ustawy. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, będzie ogłaszać listy towarów tekstylnych i odzieżowych wyłączonych spod działania ustawy, mając na względzie wykonanie zobowiązań podjętych przez Rzeczpospolitą Polską w ramach Porozumienia w sprawie tekstyliów i odzieży (Dz.U. z 1996 r. Nr 9, poz. 54), zwanego dalej \"Porozumieniem\", stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), sporządzonego w Marakeszu dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483). 4. Przepisów ustawy nie stosuje się wobec towarów, których listę zawiera Załącznik nr 2 do ustawy. 5. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania ochronnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 6. W wypadku gdy krajem eksportu towarów tekstylnych i odzieżowych będących przedmiotem postępowania jest członek WTO, przepisy ustawy stosuje się zgodnie z wymogami Porozumienia."}
{"id":"2001_1188_10","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Jeżeli z Porozumienia wynika obowiązek zawiadamiania strony (stron) i Organu Kontrolnego do Spraw Tekstyliów WTO, zwanego dalej \"TMB\", o wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki powiadomi strony i TMB."}
{"id":"2001_1188_11","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna, w drodze postanowienia, postępowanie ochronne, jeżeli informacje oraz dane, którymi dysponuje, wskazują, że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 3. 2. W wypadku postępowania wszczynanego na wniosek, o którym mowa w art. 8 ust. l pkt 1, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania ochronnego, nie później niż w terminie 30 dni od daty wpłynięcia wniosku. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności: 1) datę wszczęcia postępowania, 2) oznaczenie wnioskodawcy, 3) nazwę towaru, opis towaru i kod taryfy celnej, 4) nazwę kraju eksportu towaru, 5) określenie krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego wobec towaru objętego postępowaniem, 6) określenie skali wzrostu przywozu towaru objętego postępowaniem, zarówno w wielkościach bezwzględnych, jak i w stosunku do produkcji krajowej, 7) określenie czynników, które stanowią podstawę ustaleń dotyczących poważnej szkody oraz związku przyczynowego, 8) określenie okresu badanego, 9) harmonogram postępowania, w tym: a) termin, w którym strony powinny zgłosić swój udział w postępowaniu, b) termin posiedzenia wyjaśniającego, o ile zachodzi potrzeba jego zwołania, c) przewidywany termin zakończenia postępowania. 4. Przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, informacje w tej sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej. 5. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1188_12","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Minister właściwy do spraw gospodarki dopuszcza do udziału w postępowaniu ochronnym stronę, która uprawdopodobni, że niedotrzymanie terminu określonego w art. 11 ust. 3 pkt 9 lit. a) nastąpiło z przyczyny od niej niezależnej."}
{"id":"2001_1188_13","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wezwać strony do dostarczenia w wyznaczonym terminie informacji lub do złożenia wyjaśnień, jeżeli jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania ochronnego. 2. Jeżeli strona odmawia udzielenia w wyznaczonym terminie informacji lub złożenia wyjaśnień, o których mowa w ust. l, lub w inny sposób utrudnia postępowanie ochronne, ustaleń dokonuje się na podstawie dostępnych organowi prowadzącemu postępowanie danych i informacji. 3. Jeżeli w toku postępowania zostanie ustalone, że przedstawione informacje lub wyjaśnienia są nieprawdziwe lub mylące, to takie informacje lub wyjaśnienia pomija się w postępowaniu ochronnym."}
{"id":"2001_1188_14","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Strony w toku postępowania ochronnego mogą składać wyjaśnienia, zgłaszać wnioski oraz dostarczać dowody na ich poparcie. 2. Wyjaśnienia i informacje przekazane ustnie, w toku postępowania ochronnego, mogą być dopuszczone jako dowód, o ile zostaną utrwalone w formie protokołu włączonego do akt sprawy."}
{"id":"2001_1188_15","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W celu ustalenia, czy wzrost przywozu towaru objętego postępowaniem wyrządził poważną szkodę lub też zagraża rzeczywiście wyrządzeniem takiej szkody, minister właściwy do spraw gospodarki zbada w toku postępowania ochronnego, w szczególności: 1) wielkość i tempo wzrostu przywozu ogółem w ilościach bezwzględnych, w tym z kraju, z którego nastąpił nadmierny przywóz, oraz stosunek wielkości przywozu z tego kraju do przywozu ogółem oraz do wielkości krajowej produkcji lub konsumpcji, 2) wpływ przywozu na sytuację producentów krajowych towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, wyrażający się w zmianach: a) wielkości produkcji, b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych, c) stanu zapasów, d) poziomu sprzedaży, e) udziału w rynku krajowym towarów objętych postępowaniem, f) wysokości cen towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego na rynku krajowym (obniżenie cen lub zapobieżenie wzrostowi cen, które nastąpiły w normalnych okolicznościach), g) wysokości zysku lub straty, h) rozmiarów inwestycji, i) stanu zatrudnienia, j) wydajności pracy, k) wysokości wynagrodzenia, l) rozmiarów eksportu, 3) istnienie związku przyczynowego pomiędzy przywozem towarów na polski obszar celny, a sytuacją krajowych producentów, o której mowa w pkt 2. 2. W celu stwierdzenia, czy przywóz towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, minister właściwy do spraw gospodarki zbada: 1) wielkość i tempo wzrostu przywozu na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym, 2) możliwości eksportowe kraju eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym i prawdopodobieństwo wykorzystania tych możliwości dla zwiększenia przywozu na polski obszar celny. 3. W toku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki zbada także czynniki inne niż przywóz, które wyrządziły lub mogły wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu lub przyczyniły się do powstania takiej szkody. Stwierdzona szkoda wyrządzona przez te czynniki nie będzie przypisywana przywozowi."}
{"id":"2001_1188_16","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W wypadku gdy zgromadzony materiał daje podstawę do uznania, że powstała poważna szkoda lub istnieje groźba powstania poważnej szkody, minister właściwy do spraw gospodarki wystąpi z wnioskiem do właściwego organu kraju eksportu o podjęcie konsultacji mających na celu osiągnięcie porozumienia odnośnie do ustanowienia środka ochronnego dla towarów objętych postępowaniem ochronnym."}
{"id":"2001_1188_17","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W toku prowadzonego postępowania ochronnego mogą być zwoływane posiedzenia w celu wyjaśnienia budzących wątpliwości okoliczności oraz faktów stanowiących przedmiot badania. 2. Posiedzeniu przewodniczy wyznaczony przez ministra właściwego do spraw gospodarki pracownik ministerstwa. Ustala on porządek posiedzenia, kieruje jego przebiegiem oraz sporządza protokół z przeprowadzonego posiedzenia. 3. Termin posiedzenia powinien być tak wyznaczony, aby informacja o jego zwołaniu umożliwiła stronom, których obecność jest uzasadniona, przygotowanie do udziału w posiedzeniu."}
{"id":"2001_1188_18","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Protokół, o którym mowa w art. 17 ust. 2, sporządza się tak, aby z niego wynikało, jakie budzące wątpliwości okoliczności oraz fakty stanowiące przedmiot badania zostały omówione i wyjaśnione, kto i w jakim charakterze składał wyjaśnienia, jakie uwagi zgłosiły obecne na posiedzeniu strony. 2. Protokół doręcza się niezwłocznie uczestniczącym w posiedzeniu stronom. 3. Stronom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo do zgłaszania na piśmie zastrzeżeń, w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu. Zastrzeżenie powinno zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na jego poparcie."}
{"id":"2001_1188_19","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego minister właściwy do spraw gospodarki stwierdzi, że przywóz na polski obszar celny jest nadmierny, to wobec przywozu takiego towaru, po konsultacjach z właściwym organem kraju eksportu, ustanowi, w drodze rozporządzenia, środek ochronny. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje rozporządzenie, o którym mowa w ust. l, nie później niż przed upływem 90 dni od dnia wystąpienia z wnioskiem do władz kraju eksportu o podjęcie konsultacji i nie wcześniej niż po upływie 60 dni od tej daty, z zastrzeżeniem art. 22. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli w wyniku konsultacji osiągnięto porozumienie w sprawie zasadności ustanowienia w innym terminie środka ochronnego wobec towarów objętych postępowaniem. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności określać: 1) nazwę kraju eksportu, 2) nazwę towaru, opis towaru i kod taryfy celnej, 3) okres, na jaki ustanowiono środek ochronny, jego wielkość i sposób rozdysponowania, 4) warunki liberalizacji, jeżeli środek ochronny został ustanowiony na okres dłuższy niż 12 miesięcy, 5. Środek ochronny może być ustanowiony na okres nie dłuższy niż 3 lata lub do czasu wyłączenia z listy towarów tekstylnych i odzieżowych, o której mowa w art. 1 ust. 2, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki może uchylić lub zmienić rozporządzenie o ustanowieniu środka ochronnego, jeżeli TMB uzna, że ustanowienie środka ochronnego nie było zasadne. 7. Środka ochronnego nie stosuje się w odniesieniu do towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, pod warunkiem że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie tego rozporządzenia."}
{"id":"2001_1188_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ustawie, przed ich wydaniem opiniowane są przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Przepisów art. 106 § 2 i 5 Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ust. 1, obowiązują od dnia ich ogłoszenia. 3. Obwieszczenia o postanowieniach i decyzjach wraz z uzasadnieniem, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski B\" . 4. Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza niezwłocznie ogłoszone rozporządzenia właściwym organom kraju eksportu, natomiast postanowienia oraz decyzje doręcza stronom uczestniczącym w postępowaniu. 5. W wypadku gdy liczba uczestniczących stron jest większa niż 50, minister właściwy do spraw gospodarki może zastąpić doręczenie publicznym obwieszczeniem w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim."}
{"id":"2001_1188_20","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wielkość kontyngentu, stanowiącego środek ochronny, nie może być niższa od wielkości przywozu towaru w okresie 12 miesięcy, kończącym się na 2 miesiące przed wystąpieniem do władz kraju eksportu z wnioskiem, o którym mowa w art. 16. 2. W wypadku ustanowienia środka ochronnego obowiązującego dłużej niż 12 miesięcy, poziom kontyngentu dla każdego następnego roku będzie wyższy o co najmniej 6% niż dla roku poprzedniego. 3. Na wniosek właściwego organu kraju eksportu wielkość kontyngentu, o którym mowa w ust. 2, może być zwiększona: 1) w drugim roku o nie więcej niż 5% kontyngentu roku następnego, 2) w drugim i trzecim roku \" o wielkość niewykorzystanych kontyngentów lat poprzednich. 4. Zwiększenia, o których mowa w ust. 3, nie mogą w każdym roku przekraczać łącznie 10% kontyngentu dla danego roku. 5. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 3, dopuszczalne jest po dokonaniu oceny jego wpływu na sytuację przemysłu krajowego."}
{"id":"2001_1188_21","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że: 1) przywóz na polski obszar celny towarów objętych postępowaniem nie wyrządził poważnej szkody przemysłowi krajowemu ani nie zagraża powstaniem takiej szkody, lub 2) przemawia za tym interes publiczny, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego."}
{"id":"2001_1188_22","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy poważna szkoda mogłaby stać się trudna do naprawienia wskutek opóźnienia wprowadzenia środka ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki może wprowadzić środek ochronny przed podjęciem konsultacji, o których mowa w art. 16. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki może uchylić albo zmienić środek ochronny wprowadzony na podstawie ust. 1, jeżeli w wyniku konsultacji, o których mowa w art. 16, uzna, że wymaga tego interes publiczny. Rozdział 4 Postępowanie w sprawie obejścia środka ochronnego"}
{"id":"2001_1188_23","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Jeżeli nastąpiło naruszenie zasad realizacji ustanowionego kontyngentu poprzez przeładunek, zmianę kierunku przywozu, fałszowanie świadectw pochodzenia lub innych oficjalnych dokumentów, co sprawiło, że towar został dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym z naruszeniem ustanowionych ograniczeń, minister właściwy do spraw gospodarki wystąpi bezzwłocznie do właściwego organu kraju eksportu o podjęcie konsultacji w celu likwidacji powstałych nieprawidłowości. 2. Konsultacje będą prowadzone w okresie 30 dni od dnia doręczenia wniosku. 3. W wypadku nieprzystąpienia przez stronę, w terminie określonym w ust. 2, do konsultacji lub jeżeli konsultacje nie doprowadzą do pozytywnych rezultatów, zostaną zastosowane środki mające na celu przeciwdziałanie naruszaniu ustalonych ograniczeń."}
{"id":"2001_1188_24","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Środki, o których mowa w art. 23 ust. 3, polegają na: 1) wprowadzeniu przez Radę Ministrów zakazu przywozu towaru na polski obszar celny na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami, albo 2) ustanowieniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki opłaty celnej dodatkowej, albo 3) pomniejszeniu obowiązującego kontyngentu o ilość towaru dopuszczonego do obrotu na polskim obszarze celnym z pominięciem kontyngentu. 2. Opłata celna dodatkowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stanowi należność celną przywozową w rozumieniu przepisów prawa celnego. 3. Wymiaru i poboru opłaty celnej dodatkowej dokonuje organ celny."}
{"id":"2001_1188_25","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W wypadku ustanowienia kontyngentu, warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru klasyfikowanego według takiego kodu taryfy celnej, jak towar objęty środkiem ochronnym, jest udokumentowanie pochodzenia towaru na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, przepis art. 59 Kodeksu celnego stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli ustanowiona zostanie opłata celna dodatkowa, warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru klasyfikowanego według takiego kodu taryfy celnej, jak towar objęty środkiem ochronnym, jest udokumentowanie pochodzenia towaru na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, stosuje się opłatę celną dodatkową. 3. Do opłaty celnej dodatkowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 31 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz.U. Nr 43, poz. 477). Rozdział 5 Kontrola Naczelnego Sądu Administracyjnego"}
{"id":"2001_1188_26","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. l. Decyzje ministra właściwego do spraw gospodarki wydane w postępowaniu ochronnym oraz postanowienia tego organu o: pozostawieniu wniosku o wszczęcie postępowania ochronnego bez rozpoznania, umorzeniu postępowania ochronnego, odmowie wszczęcia postępowania ochronnego i zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, podlegają zaskarżeniu przez stronę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku ich niezgodności z prawem, w terminie 30 dni od dnia doręczenia aktu. 2. Wniesienie i rozpoznanie skargi następuje w trybie określonym ustawą z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008), z wyłączeniem przepisów art. 34. 3. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia, chyba że sąd tak postanowi. Rozdział 6 Przepisy końcowe"}
{"id":"2001_1188_27","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Postępowanie wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlega rozpatrzeniu według dotychczasowych przepisów."}
{"id":"2001_1188_28","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Traci moc ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz.U. Nr 157, poz. 1029)."}
{"id":"2001_1188_29","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia. Załącznik nr 1 do ustawyz dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) LISTA TOWARÓW TEKSTYLNYCH I ODZIEŻOWYCH, KTÓRE MOGĄ BYĆ OBJĘTE ŚRODKAMI OCHRONNYMI Nr Zharmonizowanego systemu określania i kodowania towarów ( HS) Opis produktu Dział 51 Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego. 5105 10 Wełna zgrzeblona 5105 29 Czesanka wełniana i pozostałe wełny czesane, inne niż czesana wełna cięta 5105 30 Cienka sierść zwierzęca, zgrzeblona lub czesana 5106 10 Przędza z wełny zgrzeblonej, zawierająca 85% lub więcej masy wełny, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5106 20 Przędza z wełny zgrzeblonej, zawierająca mniej niż 85% masy wełny, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5107 10 Przędza z wełny czesanej, zawierająca 85% lub więcej masy wełny, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5108 10 Przędza z cienkiej sierści zwierzęcej zgrzeblonej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5108 20 Przędza z cienkiej sierści zwierzęcej czesanej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5109 10 Przędza z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, zawierająca 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5109 90 Przędza z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, zawierająca mniej niż 85% masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5110 00 Przędza z grubej sierści zwierzęcej i przędza z włosia końskiego 5111 11 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny lub zgrzeblonej sierści zwierzęcej cienkiej, zawierające 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, o masie jednostkowej nie przekraczającej 300 g\/m2 5111 19 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny lub zgrzeblonej sierści zwierzęcej cienkiej, zawierające 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, o masie jednostkowej przekraczającej 300 g\/m2 5111 20 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny lub zgrzeblonej sierści zwierzęcej cienkiej, zawierające 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi ciągłymi 5111 30 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny lub zgrzeblonej sierści zwierzęcej cienkiej, zawierające 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, mieszane głownie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi ciętymi 5111 90 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny lub zgrzeblonej sierści zwierzęcej cienkiej, zawierające 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, pozostałe 5112 11 Tkaniny z wełny czesankowej lub cienkiej sierści zwierzęcej czesankowej, zawierające 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2 5112 19 Tkaniny z wełny czesankowej lub cienkiej sierści zwierzęcej czesankowej, zawierające 85% lub więcej masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, o masie jednostkowej przekraczającej 200 g\/m2 5112 20 Tkaniny z wełny czesankowej lub cienkiej sierści zwierzęcej czesankowej, zawierające mniej niż 85% masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, mieszane głównie lub wyłącznie ze sztucznymi włóknami ciągłymi 5112 30 Tkaniny z wełny czesankowej lub cienkiej sierści zwierzęcej czesankowej, zawierające mniej niż 85% masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, mieszane głównie lub wyłącznie ze sztucznymi włóknami ciętymi 5112 90 Tkaniny z wełny czesankowej lub cienkiej sierści zwierzęcej czesankowej, zawierające mniej niż 85% masy wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, pozostałe 5113 00 Tkaniny z grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego Dz. 52 Bawełna 5204 11 Nici bawełniane do szycia, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej 5204 19 Nici bawełniane do szycia, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej 5204 20 Nici bawełniane do szycia, przeznaczone do sprzedaży detalicznej 5205 11 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 12 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 714.29 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 13 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 232.56 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 14 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 192.32 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 15 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 21 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 22 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej poniżej 714.29 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 23 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej poniżej 232.56 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 24 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej poniżej 192.32 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5205 26 Przędza bawełniana, o masie jednostkowej poniżej 125 decyteksów, lecz nie mniejszej niż 106,38 decyteksów (o numerze metrycznym powyżej 80 ale nieprzekraczającym numeru metrycznego 94 dla przędzy pojedynczej)_PRIVATE 5205 27 Przędza bawełniana, o masie jednostkowej poniżej 106,38 decyteksów, lecz nie mniejszej niż 83,33 decy teksów (o numerze metrycznym powyżej 94, lecz nieprzekraczającym numeru metrycznego 120) 5205 28 Przędza bawełniana, o masie jednostkowej mniejszej niż 83,33 decyteksów (o numerze metrycznym powyżej 120) 5205 31 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 32 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 714.29 decyteksa lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 33 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 232.56 decyteksa lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 34 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 192.31 decyteksa lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 35 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 41 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 42 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 714.29 decyteksa lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 43 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 232.56 decyteksa lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 44 Przędza bawełniana, zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 192.31 decyteksa lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5205 46 Przędza bawełniana, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 125 decyteksów, lecz nie mniejszej niż 106,38 decyteksów (o numerze metrycznym powyżej 80, lecz nieprzekraczającym numeru metrycznego 94 dla przędzy pojedynczej), pozostała 5205 47 Przędza bawełniana, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 106,38 decyteksów ale nie mniejszej niż 83,33 decyteksów (o numerze metrycznym powyżej 94, lecz nieprzekraczającym numeru metrycznego 120 dla przędzy pojedynczej), pozostała 5205 48 Przędza bawełniana, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 83,33 decyteksów (o numerze metrycznym powyżej 120, dla przędzy pojedynczej), pozostała 5206 11 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 12 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 714.29 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 13 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 232.56 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 14 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 192.31 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 15 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej poniżej 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 21 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 22 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej poniżej 714.29 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 23 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej poniżej 232.56 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 24 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej poniżej 192.31 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 25 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, pojedyncza z włókien czesanych, o masie jednostkowej poniżej 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5206 31 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 32 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 714.29 decyteksa lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 33 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 232.56 decyteksa lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 34 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 192.31 decyteksa lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 35 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien nieczesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 41 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej 714.29 decyteksa lub większej, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 42 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 714.29 decyteksa lecz nie mniejszej niż 232.56 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 43 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o decyteksa lecz nie mniejszej niż 192.31 decyteksa, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 44 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 192.31 decyteksa lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5206 45 Przędza bawełniana, zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z włókien czesanych, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej poniżej 125 decyteksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej, pozostała 5207 10 Przędza bawełniana (inna niż nici do szycia), zawierająca 85% lub więcej masy bawełny, przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5207 90 Przędza bawełniana (inna niż nici do szycia), zawierająca mniej niż 85% masy bawełny, przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5208 11 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 100 g\/m2, niebielone 5208 12 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej przekraczającej 100 g\/m2 lecz nieprzekraczającej 200 g\/m2, niebielone 5208 13 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, niebielone 5208 19 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, niebielone 5208 21 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 100 g\/m2, bielone 5208 22 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej przekraczającej 100 g\/m2 lecz nieprzekraczającej 200 g\/m2, bielone 5208 23 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, bielone 5208 29 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, bielone 5208 31 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 100 g\/m2, barwione 5208 32 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej przekraczającej 100 g\/m2 lecz nieprzekraczającej 200 g\/m2, barwione 5208 33 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, barwione 5208 39 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, barwione 5208 41 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej100 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5208 42 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej przekraczającej 100 g\/m2 lecz nieprzekraczającej 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5208 43 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5208 49 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5208 51 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 100 g\/m2, drukowane 5208 52 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej przekraczającej 100 g\/m2 lecz nieprzekraczającej 200 g\/m2, drukowane 5208 53 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, drukowane 5208 59 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, drukowane 5209 11 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, niebielone 5209 12 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, niebielone 5209 19 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, nie bielone 5209 21 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, bielone 5209 22 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, bielone 5209 29 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, bielone 5209 31 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, barwione 5209 32 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, barwione 5209 39 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, barwione 5209 41 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5209 42 Tkaniny drelichowe z bawełny, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2 5209 43 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, inne niż drelich, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5209 49 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5209 51 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, drukowane 5209 52 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, drukowane 5209 59 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające 85% lub więcej masy bawełny, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, drukowane 5210 11 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, niebielone 5210 12 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, niebielone 5210 19 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, niebielone 5210 21 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, bielone 5210 22 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, bielone 5210 29 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, bielone 5210 31 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, barwione 5210 32 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, barwione 5210 39 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, barwione 5210 41 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5210 42 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5210 49 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5210 51 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, drukowane 5210 52 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, drukowane 5210 59 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej nie większej niż 200 g\/m2, drukowane 5211 11 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, niebielone 5211 12 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, niebielone 5211 19 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, niebielone 5211 21 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, bielone 5211 22 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, bielone 5211 29 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, bielone 5211 31 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, barwione 5211 32 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, barwione 5211 39 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, barwione 5211 41 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5211 42 Tkaniny drelichowe z bawełny, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2 5211 43 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, inne niż drelich, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5211 49 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5211 51 Tkaniny bawełniane o splocie płóciennym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, drukowane 5211 52 Tkaniny bawełniane o splocie skośnym, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, drukowane 5211 59 Pozostałe tkaniny bawełniane, zawierające mniej niż 85% masy bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami sztucznymi, o masie jednostkowej ponad 200 g\/m2, drukowane 5212 11 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, niebielone 5212 12 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, bielone 5212 13 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, barwione 5212 14 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5212 15 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 200 g\/m2, drukowane 5212 21 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej przekraczającej 200 g\/m2, niebielone 5212 22 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej przekraczającej 200 g\/m2, bielone 5212 23 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej przekraczającej 200 g\/m2, barwione 5212 24 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej przekraczającej 200 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5212 25 Inne tkaniny bawełniane, o masie jednostkowej przekraczającej 200 g\/m2, drukowane Dz. 53 Inne roślinne materiały włókiennicze, przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej 5306 10 Przędza lniana, pojedyncza 5306 20 Przędza lniana nitkowana lub nitkowana wielokrotnie 5307 20 Przędza z juty lub innych łykowatych włókien przędnych, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie 5308 20 Przędza z konopi naturalnych 5309 11 Tkaniny lniane, zawierające 85% lub więcej masy lnu, niebielone lub bielone 5309 19 Tkaniny lniane, zawierające 85% lub więcej masy lnu, inne niż niebielone lub bielone 5309 21 Tkaniny lniane, zawierające mniej niż 85% masy lnu, niebielone lub bielone 5309 29 Tkaniny lniane, zawierające mniej niż 85% masy lnu, inne niż niebielone lub bielone 5310 10 Tkaniny z juty lub innych łykowatych włókien przędnych, niebielone 5310 90 Tkaniny z juty lub innych łykowatych włókien przędnych, inne niż niebielone Dz. 54 Włókna chemiczne ciągłe 5401 10 Nici do szycia z włókien ciągłych syntetycznych 5401 20 Nici do szycia z włókien ciągłych przetworzonych 5402 10 Przędza o dużej wytrzymałości na rozciąganie (inna niż nici do szycia), z nylonu lub innych poliamidów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 20 Przędza o dużej wytrzymałości na rozciąganie (inna niż nici do szycia), z poliestrów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 31 Pozostała przędza teksturowana z nylonu lub innych poliamidów, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej do 50 teksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 32 Pozostała przędza teksturowana z nylonu lub innych poliamidów, o masie jednostkowej przędzy pojedynczej ponad 50 teksów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 33 Pozostała przędza teksturowana z poliestrów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 39 Pozostała przędza teksturowana z włókien ciągłych syntetycznych, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 41 Pozostała przędza, pojedyncza, nieskręcana, z nylonu lub innych poliamidów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 42 Pozostała przędza z poliestrów, pojedyncza, częściowo orientowana, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 43 Pozostała przędza z poliestrów, pojedyncza, nieskręcana, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 49 Pozostała przędza z włókien ciągłych syntetycznych, nieskręcana, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 51 Przędza z nylonu lub innych poliamidów, pojedyncza, o skręcie przekraczającym 50 obrotów na metr, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 52 Przędza z poliestrów, pojedyncza, o skręcie przekraczającym 50 obrotów na metr, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 59 Pozostała przędza z włókien ciągłych syntetycznych, pojedyncza, o skręcie przekraczającym 50 obrotów na metr, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 61 Pozostała przędza, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z nylonu lub innych poliamidów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 62 Pozostała przędza, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, z poliestrów, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5402 69 Pozostała przędza z włókien ciągłych syntetycznych, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5403 10 Przędza z jedwabiu wiskozowego (inna niż nici do szycia), o dużej wytrzymałości na rozciąganie, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5403 31 Pozostała przędza, pojedyncza, z jedwabiu wiskozowego, nieskręcana, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5403 32 Pozostała przędza, pojedyncza, z jedwabiu wiskozowego, o skręcie przekraczającym 120 obrotów na metr, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5403 33 Pozostała przędza, pojedyncza, z octanu celulozy, nieskręcana, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5404 90 Pasek i podobne z syntetycznych materiałów włókienniczych o pozornej szerokości nieprzekraczającej 5 mm 5405 00 Przetworzone włókno pojedyncze o masie jednostkowej 67 decyteksów lub większej, którego żaden wymiar przekroju poprzecznego nie przekracza 1 mm; pasek lub podobne z przetworzonego materiału włókienniczego o pozornej szerokości nieprzekraczającej 5 mm 5406 20 Przędza z przetworzonego włókna ciągłego (inna niż nici do szycia), przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5407 10 Tkaniny z przędzy z o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów lub z poliestrów 5407 20 Tkaniny wykonane z pasków lub podobnego materiału z syntetycznych materiałów włókienniczych 5407 30 Tkaniny wyszczególnione w uwadze 9 do Sekcji XI (warstwy równoległej przędzy syntetycznej) 5407 41 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% lub więcej masy włókna ciągłego z nylonu lub innych poliamidów, niebielone lub bielone 5407 42 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% lub więcej masy włókna ciągłego z nylonu lub innych poliamidów, barwione 5407 43 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% lub więcej masy włókna ciągłego z nylonu lub innych poliamidów, z przędzy o różnych barwach 5407 44 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% lub więcej masy włókna ciągłego z nylonu lub innych poliamidów, drukowane 5407 51 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% i więcej masy teksturowanego włókna poliestrowego, niebielone lub bielone 5407 52 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% i więcej masy teksturowanego włókna poliestrowego, barwione 5407 53 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% i więcej masy teksturowanego włókna poliestrowego, z przędzy o różnych barwach 5407 54 Pozostałe tkaniny, zawierające 85% i więcej masy teksturowanego włókna poliestrowego, drukowane 5407 61 Pozostałe tkaniny, zawierające w masie 85% lub więcej włókna poliestrowego nieteksturowanego 5407 69 Pozostałe tkaniny, zawierające w masie 85% lub więcej pozostałego włókna poliestrowego 5407 71 Pozostałe tkaniny zawierające 85% i więcej masy włókna syntetycznego, niebielone lub bielone 5407 72 Pozostałe tkaniny zawierające 85% i więcej masy włókna syntetycznego, barwione 5407 73 Pozostałe tkaniny zawierające 85% i więcej masy włókna syntetycznego, z włókien o różnych barwach 5407 74 Pozostałe tkaniny zawierające 85% i więcej masy włókna syntetycznego, drukowane 5407 81 Pozostałe tkaniny zawierające do 85% masy włókna syntetycznego, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, niebielone lub bielone 5407 82 Pozostałe tkaniny zawierające do 85% masy włókna syntetycznego, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, barwione 5407 83 Pozostałe tkaniny zawierające do 85% masy włókna syntetycznego, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, z przędzy o różnych barwach 5407 84 Pozostałe tkaniny zawierające do 85% masy włókna syntetycznego, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, drukowane 5407 91 Pozostałe tkaniny z włókna syntetycznego, niebielone lub bielone 5407 92 Pozostałe tkaniny z włókna syntetycznego, barwione 5407 93 Pozostałe tkaniny z włókna syntetycznego, z przędzy o różnych barwach 5407 94 Pozostałe tkaniny z włókna syntetycznego, drukowane 5408 10 Tkaniny wykonane z przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z jedwabiu wiskozowego 5408 21 Pozostałe tkaniny zawierające 85% lub więcej masy włókna przetworzonego lub paska, lub podobnego materiału, niebielone lub bielone 5408 22 Pozostałe tkaniny zawierające 85% lub więcej masy włókna przetworzonego lub paska, lub podobnego materiału, barwione 5408 23 Pozostałe tkaniny zawierające 85% lub więcej masy włókna przetworzonego lub paska, lub podobnego materiału, z przędzy o różnych barwach 5408 24 Pozostałe tkaniny zawierające 85% lub więcej masy włókna przetworzonego lub paska, lub podobnego materiału, drukowane 5408 31 Pozostałe tkaniny z włókna przetworzonego, bielone lub niebielone 5408 32 Pozostałe tkaniny z włókna przetworzonego, barwione 5408 33 Pozostałe tkaniny z włókna przetworzonego, z przędzy o różnych barwach 5408 34 Pozostałe tkaniny z włókna przetworzonego, drukowane Dz. 55 Włókna chemiczne cięte 5501 10 Kabel z nylonu lub innych poliamidów 5501 20 Kabel z poliestrów 5501 30 Kabel akrylowy lub modakrylowy 5501 90 Pozostały kabel z włókna syntetycznego 5502 00 Kabel z włókna przetworzonego 5503 20 Syntetyczne włókna cięte, niezgrzeblone, nieczesane, z poliestrów 5503 90 Pozostałe syntetyczne włókna cięte, niezgrzeblone, nieczesane 5505 10 Odpady włókien syntetycznych 5506 10 Syntetyczne włókna cięte, zgrzeblone lub czesane, z nylonu lub innych poliamidów 5506 30 Syntetyczne włókna cięte, zgrzeblone lub czesane, akrylowe lub modakrylowe 5507 00 Przetworzone włókna chemiczne cięte, zgrzeblone lub czesane 5508 10 Nici do szycia z syntetycznych włókien ciętych 5508 20 Nici do szycia z przetworzonych włókien ciętych 5509 11 Przędza, zawierająca 85% lub więcej masy włókien ciętych z nylonu lub innych poliamidów, pojedyncza, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 12 Pozostała przędza, zawierająca 85% lub więcej masy włókien ciętych z nylonu lub innych poliamidów, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 21 Przędza zawierająca 85% lub więcej masy ciętych włókien poliestrowych, pojedyncza, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 22 Pozostała przędza, zawierająca 85% lub więcej masy ciętych włókien poliestrowych, nitkowana, lub nitkowana wielokrotnie, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 31 Przędza zawierająca 85% lub więcej masy ciętych włókien akrylowych lub modakrylowych, pojedyncza, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 32 Pozostała przędza, zawierająca 85% lub więcej masy ciętych włókien akrylowych lub modakrylowych, nitkowana, lub nitkowana wielokrotnie, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 41 Przędza, zawierająca 85% lub więcej masy syntetycznych włókien ciętych, pojedyncza, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 42 Pozostała przędza, zawierająca 85% lub więcej masy syntetycznych włókien ciętych, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 51 Pozostała przędza z poliestrowych włókien ciętych, mieszana głównie lub wyłącznie z przetworzonymi włóknami ciętymi, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 52 Pozostała przędza z poliestrowych włókien ciętych, mieszana głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 53 Pozostała przędza z poliestrowych włókien ciętych, mieszana głównie lub wyłącznie z bawełną, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 61 Pozostała przędza z ciętych włókien akrylowych, mieszana głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 62 Pozostała przędza z ciętych włókien akrylowych, mieszana głównie lub wyłącznie z bawełną, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 69 Pozostała przędza z ciętych włókien akrylowych, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 91 Pozostała przędza z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, mieszana głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą 5509 92 Pozostała przędza z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, mieszana głównie lub wyłącznie z bawełną, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5509 99 Pozostała przędza z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5510 11 Przędza z przetworzonych włókien ciętych, zawierająca 85% lub więcej masy przetworzonych włókien ciętych, pojedyncza, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5510 12 Przędza z przetworzonych włókien ciętych, zawierająca 85% lub więcej masy przetworzonych włókien ciętych, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5510 20 Pozostała przędza z przetworzonych włókien ciętych, mieszana głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5510 30 Pozostała przędza z przetworzonych włókien ciętych, mieszana głównie lub wyłącznie z bawełną, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5510 90 Pozostała przędza z przetworzonych włókien ciętych, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej 5511 10 Przędza (z wyłączeniem nici do szycia), z syntetycznych włókien ciętych, zawierająca 85% lub więcej masy takich włókien, przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5511 20 Pozostała przędza (z wyłączeniem nici do szycia), z syntetycznych włókien ciętych, zawierająca poniżej 85% masy takich włókien, przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5511 30 Przędza z przetworzonych włókien ciętych (z wyłączeniem nici do szycia), przeznaczona do sprzedaży detalicznej 5512 11 Tkaniny z syntetycznych włókien ciętych, zawierające 85% lub więcej masy poliestrowych włókien ciętych, niebielone lub bielone 5512 19 Tkaniny z syntetycznych włókien ciętych, zawierające 85% lub więcej masy poliestrowych włókien ciętych, inne niż niebielone lub bielone 5512 21 Tkaniny z syntetycznych włókien ciętych, zawierające 85% lub więcej masy akrylowych lub modakrylowych włókien ciętych, niebielone lub bielone 5512 29 Tkaniny z syntetycznych włókien ciętych, zawierające 85% lub więcej masy akrylowych lub modakrylowych włókien ciętych, inne niż niebielone lub bielone 5512 91 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające 85% lub więcej masy takich włókien ciętych, niebielone lub bielone 5512 99 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające 85% lub więcej masy takich włókien ciętych, inne niż niebielone lub bielone 5513 11 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone, o splocie płóciennym 5513 12 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone, o splocie skośnym 5513 13 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone 5513 19 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone, 5513 21 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, o splocie płóciennym, barwione 5513 22 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, o splocie skośnym, barwione 5513 23 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, barwione 5513 29 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, barwione 5513 31 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, o splocie płóciennym, z przędzy o różnych barwach 5513 32 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, o splocie skośnym, z przędzy o różnych barwach 5513 33 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5513 39 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5513 41 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, o splocie płóciennym, drukowane 5513 42 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, o splocie skośnym, drukowane 5513 43 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, drukowane 5513 49 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej nieprzekraczającej 170 g\/m2, drukowane 5514 11 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone, o splocie płóciennym 5514 12 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone, o splocie skośnym 5514 13 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone 5514 19 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, niebielone lub bielone, 5514 21 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, o splocie płóciennym, barwione 5514 22 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, o splocie skośnym, barwione 5514 23 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, barwione 5514 29 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, barwione 5514 31 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, o splocie płóciennym, z przędzy o różnych barwach 5514 32 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, o splocie skośnym, z przędzy o różnych barwach 5514 33 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5514 39 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, z przędzy o różnych barwach 5514 41 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, o splocie płóciennym, drukowane 5514 42 Tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, o splocie skośnym, drukowane 5514 43 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, drukowane 5514 49 Tkaniny z pozostałych syntetycznych włókien ciętych, zawierające poniżej 85% masy takich włókien, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, o masie jednostkowej przekraczającej 170 g\/m2, drukowane 5515 11 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z ciętymi włóknami jedwabiu wiskozowego 5515 12 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z chemicznymi włóknami ciągłymi 5515 13 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą 5515 19 Pozostałe tkaniny z poliestrowych włókien ciętych 5515 21 Pozostałe tkaniny z ciętych włókien akrylowych lub modakrylowych, mieszane głównie lub wyłącznie z chemicznymi włóknami ciągłymi 5515 22 Pozostałe tkaniny z ciętych włókien akrylowych lub modakrylowych, mieszane głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą 5515 29 Pozostałe tkaniny z ciętych włókien akrylowych lub modakrylowych 5515 91 Tkaniny z pozostałych ciętych włókien syntetycznych, mieszane głównie lub wyłącznie z chemicznymi włóknami ciągłymi 5515 92 Tkaniny z pozostałych ciętych włókien syntetycznych, mieszane głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą 5515 99 Pozostałe tkaniny z ciętych włókien syntetycznych 5516 11 Tkaniny zawierające 85% lub więcej masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, niebielone lub bielone 5516 12 Tkaniny zawierające 85% lub więcej masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, barwione 5516 13 Tkaniny zawierające 85% lub więcej masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, z przędzy o różnych barwach 5516 14 Tkaniny zawierające 85% lub więcej masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, drukowane 5516 21 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z chemicznymi włóknami ciętymi, niebielone lub bielone 5516 22 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z chemicznymi włóknami ciętymi, barwione 5516 23 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z chemicznymi włóknami ciętymi, z przędzy o różnych barwach 5516 24 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z chemicznymi włóknami ciętymi, drukowane 5516 31 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą, niebielone lub bielone 5516 32 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą, barwione 5516 33 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą, z przędzy o różnych barwach 5516 34 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z wełną lub cienką sierścią zwierzęcą, drukowane 5516 41 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, niebielone lub bielone 5516 42 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, barwione 5516 43 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, z przędzy o różnych barwach 5516 44 Tkaniny zawierające poniżej 85% masy przetworzonych chemicznych włókien ciętych, mieszane głównie lub wyłącznie z bawełną, drukowane 5516 91 Pozostałe tkaniny z przetworzonych włókien ciętych, niebielone lub bielone 5516 92 Pozostałe tkaniny z przetworzonych włókien ciętych, barwione 5516 93 Pozostałe tkaniny z przetworzonych włókien ciętych, z przędzy o różnych barwach 5516 94 Pozostałe tkaniny z przetworzonych włókien ciętych, drukowane Dz. 56 Wata, filc i włókniny; przędze specjalne; szpagat, powrozy, linki i liny oraz wyroby z nich 5601 10 Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki dla niemowląt oraz podobne artykuły sanitarne z waty 5601 21 Wata bawełniana i wyroby z niej, inne niż artykuły sanitarne 5601 22 Wata z włókien chemicznych i wyroby z niej, inne niż artykuły sanitarne 5601 29 Wata z innych wyrobów włókienniczych i wyroby z niej, inne niż artykuły sanitarne 5601 30 Kosmyki włókiennicze i proszek oraz rozdrobnione resztki włókien 5602 10 Filc igłowany i wyroby płaskie, których spójność zwiększono przez zszycie 5602 21 Filc inny niż filc igłowany, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, nie impregnowany, nie powlekany, nie pokrywany ani nie laminowany 5601 29 Filc inny niż filc igłowany, z innych materiałów włókienniczych, nie impregnowany, nie powlekany, nie pokrywany ani nie laminowany 5602 90 Pozostały filc z materiałów włókienniczych 5603 11 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane, z włókien chemicznych, o masie jednostkowej nie większej niż 25 g\/m2 5603 13 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane, z włókien chemicznych, o masie jednostkowej powyżej 25 g\/m2, ale nie większej niż 70 g\/m2 5603 13 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane, z włókien chemicznych, o masie jednostkowej powyżej 70 g\/m2, ale nie większej niż 150 g\/m2 5603 13 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane, z włókien chemicznych, o masie jednostkowej powyżej 150 g\/m2 5603 91 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane z pozostałych włókien, o masie jednostkowej nie większej niż 25 g\/m2 5603 92 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane z pozostałych włókien, o masie jednostkowej powyżej 25 g\/m2, ale nie większej niż 70 g\/m2 5603 93 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane z pozostałych włókien, o masie jednostkowej powyżej 70 g\/m2, ale nie większej niż 150 g\/m2 5603 94 Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane z pozostałych włókien, o masie jednostkowej powyżej 150 g\/m2 5604 10 Nić gumowa lub szpagat pokryty materiałem włókienniczym 5604 20 Przędza o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z poliestru, nylonu lub innego poliamidu, lub jedwabiu wiskozowego, impregnowana albo powlekana 5604 90 Pozostała przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały, impregnowane, powlekane, pokryte lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym 5607 10 Szpagat, powróz, linki i liny, z juty lub innych łykowych włókien przędnych 5607 21 Szpagat do wiązania lub belowania z sizalu lub innych włókien przędnych z rodzaju Agave 5607 29 Pozostały szpagat, powróz, linki i liny, z sizalu 5607 30 Szpagat, powróz, linki i liny, z manili (konopie manilskie lub \"Musa textilis Nee\") lub innych twardych włókien z liści 5607 41 Szpagat do wiązania lub belowania, z polietylenu lub polipropylenu 5607 49 Pozostały szpagat, powróz, linki i liny, z polietylenu lub polipropylenu 5607 50 Szpagat, powróz, linki i liny, z pozostałych włókien syntetycznych 5607 90 Szpagat, powróz, linki i liny, z pozostałych materiałów 5608 19 Siatki wiązane ze szpagatu, powroza lub liny oraz inne gotowe sieci wykonane z chemicznych materiałów włókienniczych 5608 90 Pozostałe siatki wiązane ze szpagatu, powroza lub liny oraz gotowe siatki wykonane z innych materiałów włókienniczych 5609 00 Wyroby z przędzy, taśmy, szpagatu, powroza, linki lub liny, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Dz. 57 Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe 5701 10 Dywany wiązane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 5701 90 Dywany wiązane z innych materiałów włókienniczych 5702 10 Kilimy ręcznie tkane \"Kelem\", \"Schumacks\", \"Karamanie\" i podobne 5702 20 Wykładziny podłogowe z włókna kokosowego 5702 31 Inne dywany, strzyżone, niekonfekcjonowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 5702 32 Inne dywany, strzyżone, niekonfekcjonowane, z chemicznych materiałów włókienniczych 5702 39 Inne dywany, strzyżone, niekonfekcjonowane, z innych materiałów włókienniczych 5702 41 Pozostałe dywany, strzyżone, konfekcjonowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 5702 42 Pozostałe dywany, strzyżone, konfekcjonowane, z chemicznych materiałów włókienniczych 5702 49 Pozostałe dywany, strzyżone, konfekcjonowane, z innych materiałów włókienniczych 5702 51 Pozostałe dywany, niestrzyżone, niekonfekcjonowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 5702 52 Pozostałe dywany, niestrzyżone, niekonfekcjonowane, z chemicznych materiałów włókienniczych 5702 59 Pozostałe dywany, niestrzyżone, niekonfekcjonowane, z innych materiałów włókienniczych 5702 91 Inne dywany, niestrzyżone, konfekcjonowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 5702 92 Inne dywany, niestrzyżone, konfekcjonowane, z chemicznych materiałów włókienniczych 5702 99 Inne dywany, niestrzyżone, konfekcjonowane, z innych materiałów włókienniczych 5703 10 Dywany pluszowe z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 5703 20 Dywany pluszowe z nylonu lub innych poliamidów 5703 30 Dywany pluszowe z innych chemicznych materiałów włókienniczych 5703 90 Dywany pluszowe z innych materiałów włókienniczych 5704 10 Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe z filcu, o powierzchni maksimum 0.3 m2 5704 90 Pozostałe dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe z filcu 5705 00 Inne dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe Dz. 58 Tkaniny specjalne; tkaniny pluszowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty 5801 10 Tkaniny \"z włosem\", pętelkowe i szenilowe, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5801 21 Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z wątkiem runowym, z bawełny, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5801 22 Sztruks strzyżony z bawełny, z wyjątkiem tkanin wąskich 5801 23 Pozostałe tkaniny z wątkiem runowym z bawełny 5801 24 Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runową, z bawełny, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5801 25 Strzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runową, z bawełny, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5801 26 Tkaniny szenilowe z bawełny, inne niż tkaniny wąskie 5801 31 Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z wątkiem runowym, z włókien chemicznych, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5801 32 Sztruks strzyżony, z włókien chemicznych, inny niż tkaniny wąskie 5801 33 Pozostałe tkaniny z wątkiem runowym, z włókien chemicznych 5801 34 Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runową, z włókien chemicznych, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5801 35 Strzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runową, z włókien chemicznych, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5801 36 Tkaniny szenilowe, z włókien chemicznych, inne niż tkaniny wąskie 5801 90 Tkaniny \"z włosem\", pętelkowe i szenilowe, z innych materiałów włókienniczych, inne niż tkaniny z poz. nr 5802 i 5806 5802 11 Tkaniny ręcznikowe niestrzyżone i podobne tkaniny niestrzyżone z bawełny, z wyjątkiem tkanin wąskich objętych poz. nr 5806, niebielone 5802 19 Tkaniny ręcznikowe niestrzyżone i podobne tkaniny niestrzyżone z bawełny, z wyjątkiem tkanin wąskich objętych poz. nr 5806 inne niż niebielone 5802 20 Tkaniny ręcznikowe niestrzyżone i podobne tkaniny niestrzyżone z innych materiałów włókienniczych, z wyjątkiem tkanin wąskich objętych poz. nr 5806 5802 30 Rózgowe tkaniny włókiennicze inne niż w pozycji 5703 5803 10 Gaza, z wyjątkiem wąskiej tkaniny objętej pozycją nr 5806, z bawełny 5803 90 Gaza, z wyjątkiem wąskiej tkaniny objętej pozycją nr 5806, z innych materiałów włókienniczych 5804 10 Tiule i inne tkaniny siatkowe, z wyjątkiem tkanin o konstrukcji tkanej, dzianej lub szydełkowanej 5804 21 Koronki wykonane maszynowo, z włókien chemicznych, w sztukach, w taśmach lub w postaci motywów 5804 29 Koronki wykonane maszynowo, z innych materiałów włókienniczych, w sztukach, w taśmach lub w postaci motywów 5804 30 Koronki wykonane ręcznie, w sztukach, w taśmach lub w postaci motywów 5805 00 Tkaniny obiciowe ręcznie tkane typu gobelinów oraz tkaniny obiciowe haftowane na kanwie, również konfekcjonowane 5806 10 Wąskie tkaniny pętelkowe oraz wąskie tkaniny szenilowe 5806 31 Pozostałe wąskie tkaniny, z bawełny 5806 32 Pozostałe wąskie tkaniny, z włókien chemicznych 5806 39 Pozostałe wąskie tkaniny, z innych materiałów włókienniczych 5806 40 Wyroby bez wątku sklejane (bolducs) 5807 10 Etykietki, odznaki i podobne wyroby z materiałów włókienniczych, tkane 5807 90 Pozostałe etykietki, odznaki i podobne wyroby z materiałów włókienniczych 5808 10 Plecionki w sztukach 5808 90 Ozdobne wyroby pasmanteryjne w sztukach, bez haftów, z wyłączeniem dzianych lub szydełkowanych; frędzle, pompony i podobne wyroby 5809 00 Tkaniny z nitką metalową oraz tkaniny z przędzy metalizowanej, stosowane w odzieży, w meblarstwie lub w podobnych celach, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej 5810 10 Hafty bez widocznego podłoża, w sztukach, taśmach lub motywach 5810 91 Pozostałe hafty, w sztukach, taśmach lub motywach, z bawełny 5810 92 Pozostałe hafty, w sztukach, taśmach lub motywach, z włókien chemicznych 5810 99 Pozostałe hafty, w sztukach, taśmach lub motywach, z innych materiałów włókienniczych 5811 00 Pikowane wyroby włókiennicze w sztukach Dz. 59 Tkaniny impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane; wyroby włókiennicze do celów technicznych 5901 10 Tkaniny powlekane gumą lub substancją skrobiową, używane do opraw książek itp. 5901 90 Techniczna kalka płócienna; płótna zagruntowane dla celów malarskich; płótno klejone i podobne tkaniny usztywniane do formowania stożków kapeluszy 5902 10 Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów 5902 20 Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z poliesterów 5902 90 Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z jedwabiu wiskozowego 5903 10 Tkaniny impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane polichlorkiem winylu 5903 20 Tkaniny impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane poliuretanem 5903 90 Pozostałe tkaniny impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane tworzywem sztucznym 5904 10 Linoleum, także wycinane według kształtu 5904 91 Wykładziny podłogowe, inne niż linoleum, z podłożem z filcu igłowego lub z włóknin 5904 92 Wykładziny podłogowe, inne niż linoleum, z innymi podkładami włókienniczymi 5905 00 Włókiennicze wykładziny ścienne 5906 10 Taśma do klejenia z tkaniny gumowanej, o szerokości nieprzekraczającej 20 cm 5906 91 Pozostałe tkaniny gumowane, dziane lub szydełkowane 5906 99 Pozostałe tkaniny gumowane 5908 00 Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny cylindryczne do ich wyrobu 5909 00 Przewody rurowe do pomp i podobne przewody, z materiałów włókienniczych 5910 00 Pasy transmisyjne lub taśmy przenośnikowe z materiałów włókienniczych 5911 10 Tkaniny stosowane do wyrobu obić zgrzeblarskich oraz podobne wyroby do innych zastosowań technicznych 5911 20 Gaza młynarska, konfekcjonowana lub nie 5911 31 Tkaniny stosowane w maszynach papierniczych lub podobnych, o masie jednostkowej poniżej 650 g\/m2 5911 32 Tkaniny stosowane w maszynach papierniczych lub podobnych, o masie jednostkowej 650 g\/m2 lub większej 5911 40 Tkanina filtracyjna stosowana w prasach olejarskich lub podobnych urządzeniach, łącznie z tkaniną z włosów ludzkich 5911 90 Pozostałe tkaniny i wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych Dz. 60 Dzianiny i wyroby szydełkowane 6001 10 Wyroby \"o długim włosie\", dziane lub szydełkowane 6001 21 Wyroby pętelkowe, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6001 22 Wyroby pętelkowe, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6001 29 Wyroby pętelkowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6001 91 Inne wyroby z włosem, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6001 92 Inne wyroby z włosem, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6001 99 Pozostałe wyroby z włosem, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6002 10 Inne wyroby dziane lub szydełkowane, o szerokości nieprzekraczającej 30 cm, zawierające 5% lub więcej masy przędzy elastomerowej lub nitki gumowej 6002 20 Pozostałe wyroby dziane lub szydełkowane, o szerokości nieprzekraczającej 30 cm 6002 30 Inne wyroby dziane lub szydełkowane, o szerokości przekraczającej 30 cm, zawierające 5% lub więcej masy przędzy elastomerowej lub nitki gumowej 6002 41 Pozostałe wyroby z dzianin osnowowych, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6002 42 Pozostałe wyroby z dzianin osnowowych, z bawełny 6002 43 Pozostałe wyroby z dzianin osnowowych, z włókien chemicznych 6002 49 Pozostałe wyroby z dzianin osnowowych, z innych materiałów 6002 91 Pozostałe wyroby dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6002 92 Pozostałe wyroby dziane lub szydełkowane, z bawełny 6002 93 Pozostałe wyroby dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6002 99 Pozostałe wyroby dziane lub szydełkowane, z innych materiałów Dz. 61 Odzież i dodatki odzieżowe dziane lub szydełkowane 6101 10 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6101 20 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z bawełny 6101 30 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6101 90 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6102 10 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6102 20 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z bawełny 6102 30 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6102 90 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak etc., dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6103 11 Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6103 12 Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6103 19 Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6103 21 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6103 22 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6103 23 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6103 29 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6103 31 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6103 32 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6103 33 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6103 39 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6103 41 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6103 42 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6103 43 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6103 49 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6104 11 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6104 12 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6104 13 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6104 19 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6104 21 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6104 22 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6104 23 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6104 29 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6104 31 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6104 32 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6104 33 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6104 39 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6104 41 Damskie lub dziewczęce suknie, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6104 42 Damskie lub dziewczęce suknie, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6104 43 Damskie lub dziewczęce suknie, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6104 44 Damskie lub dziewczęce suknie, dziane lub szydełkowane, z włókien przetworzonych 6104 49 Damskie lub dziewczęce suknie, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6104 51 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6104 52 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6104 53 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6104 59 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6104 61 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowne, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6104 62 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6104 63 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6104 69 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6105 10 Koszule męskie lub chłopięce, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6105 20 Koszule męskie lub chłopięce, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6105 90 Koszule męskie lub chłopięce, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6106 10 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6106 20 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6106 90 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6107 11 Męskie lub chłopięce kalesony i majtki, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6107 12 Męskie lub chłopięce kalesony i majtki, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6107 19 Męskie lub chłopięce kalesony i majtki, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6107 21 Męskie lub chłopięce koszule nocne i pidżamy, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6107 22 Męskie lub chłopięce koszule nocne i pidżamy, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6107 29 Męskie lub chłopięce koszule nocne i pidżamy, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6107 91 Męskie lub chłopięce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6107 92 Męskie lub chłopięce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6107 99 Męskie lub chłopięce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6108 11 Damskie lub dziewczęce slipy i halki, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6108 19 Damskie lub dziewczęce slipy i halki, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6108 21 Damskie lub dziewczęce majtki i figi, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6108 22 Damskie lub dziewczęce majtki i figi, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6108 29 Damskie lub dziewczęce majtki i figi, dziane lub szydełkowane, z innych włókien chemicznych 6108 31 Damskie lub dziewczęce koszule nocne i pidżamy, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6108 32 Damskie lub dziewczęce koszule nocne i pidżamy, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6108 39 Damskie lub dziewczęce koszule nocne i pidżamy, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6108 91 Damskie lub dziewczęce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6108 92 Damskie lub dziewczęce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6108 99 Damskie lub dziewczęce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6109 10 Podkoszulki, trykoty wszelkiego rodzaju, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6109 90 Podkoszulki, trykoty wszelkiego rodzaju, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6110 10 Swetry, golfy, pulowery, swetry typu cardigan, kamizelki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6110 20 Swetry, golfy, pulowery, swetry typu cardigan, kamizelki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6110 30 Swetry, golfy, pulowery, swetry typu cardigan, kamizelki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6110 90 Swetry, golfy, pulowery, swetry typu cardigan, kamizelki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6111 20 Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6111 30 Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, dziane lub szydełkowane, z włókien chemicznych 6111 90 Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6112 11 Ubiory do turystyki pieszej, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6112 12 Ubiory do turystyki pieszej, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6112 19 Ubiory do turystyki pieszej, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6112 20 Ubiory narciarskie, dziane lub szydełkowane 6112 31 Męskie lub chłopięce stroje kąpielowe, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6112 39 Męskie lub chłopięce stroje kąpielowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6112 41 Damskie lub dziewczęce stroje kąpielowe, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6112 49 Damskie lub dziewczęce stroje kąpielowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6113 00 Odzież wykonana z dzianin, również szydełkowanych, objętych pozycjami nr 5903, 5906 lub 5907 6114 10 Pozostała odzież dziana lub szydełkowana, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6114 20 Pozostała odzież dziana lub szydełkowana, z bawełny 6114 30 Pozostała odzież dziana lub szydełkowana, z włókien chemicznych 6114 90 Pozostała odzież dziana lub szydełkowana, z innych materiałów włókienniczych 6115 11 Rajstopy i trykoty, z włókien syntetycznych, o masie jednostkowej pojedynczej przędzy poniżej 67 decyteksów, dziane lub szydełkowane 6115 12 Rajstopy i trykoty, z włókien syntetycznych, o masie jednostkowej pojedynczej przędzy 67 decyteksów lub większej, dziane lub szydełkowane 6115 19 Rajstopy i trykoty, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6115 20 Damskie trykotaże pełnej długości i do kolan, dziane lub szydełkowane, o masie jednostkowej pojedynczej przędzy poniżej 67 decyteksów 6115 91 Pozostałe trykotaże, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6115 92 Pozostałe trykotaże, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6115 93 Pozostałe trykotaże, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6115 99 Pozostałe trykotaże, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6116 91 Pozostałe rękawiczki, mitenki, rękawiczki z jednym palcem, dziane lub szydełkowane, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6116 92 Pozostałe rękawiczki, mitenki, rękawiczki z jednym palcem, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6116 93 Pozostałe rękawiczki, mitenki, rękawiczki z jednym palcem, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6116 99 Pozostałe rękawiczki, mitenki, rękawiczki z jednym palcem, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6117 10 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne, z materiałów włókienniczych, dziane lub szydełkowane 6117 20 Krawaty, muszki i fulary, z materiałów włókienniczych, dziane lub szydełkowane 6117 80 Pozostałe dodatki odzieżowe, z materiałów włókienniczych, dziane lub szydełkowane 6117 90 Części odzieży lub dodatków odzieżowych, z materiałów włókienniczych, dziane lub szydełkowane Dz. 62 Odzież i dodatki odzieżowe, bez dzianych i szydełkowanych 6201 11 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6201 12 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z bawełny 6201 13 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z włókien chemicznych 6201 19 Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z innych materiałów włókienniczych 6201 91 Męskie lub chłopięce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind jacket\" oraz podobne artykuły, z wyłączeniem artykułów objętych pozycją nr 6203, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6201 92 Męskie lub chłopięce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind jacket\" oraz podobne artykuły, z wyłączeniem artykułów objętych pozycją nr 6203, z bawełny 6201 93 Męskie lub chłopięce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-jacket\" oraz podobne artykuły, z wyłączeniem artykułów objętych pozycją nr 6203, z włókien chemicznych 6201 99 Męskie lub chłopięce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-jacket\" oraz podobne artykuły, z wyłączeniem artykułów objętych pozycją nr 6203, z innych materiałów włókienniczych 6202 11 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6202 12 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z bawełny 6202 13 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z włókien chemicznych 6202 19 Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły, z innych materiałów włókienniczych 6202 91 Damskie lub dziewczęce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-jacket\" oraz podobne artykuły, inne niż te, które objęte są pozycją nr 6204, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6202 92 Damskie lub dziewczęce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-jacket\" oraz podobne artykuły, inne niż te, które objęte są pozycją nr 6204, z bawełny 6202 93 Damskie lub dziewczęce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-jacket\" oraz podobne artykuły, inne niż te, które objęte są pozycją nr 6204, z włókien chemicznych 6202 99 Damskie lub dziewczęce kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-cheater\", kurtki chroniące przed wiatrem \"wind-jacket\" oraz podobne artykuły, inne niż te, które objęte są pozycją nr 6204, z innych materiałów włókienniczych 6203 11 Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6203 12 Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, z włókien syntetycznych 6203 19 Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, z innych materiałów włókienniczych 6203 21 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6203 22 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, z bawełny 6203 23 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, z włókien syntetycznych 6203 29 Męskie lub chłopięce zestawy odzieżowe, z innych materiałów włókienniczych 6203 31 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6203 32 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, z bawełny 6203 33 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, z włókien syntetycznych 6203 39 Męskie lub chłopięce marynarki i blezery, z innych materiałów włókienniczych 6203 41 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6203 42 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z bawełny 6203 43 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z włókien syntetycznych 6203 49 Męskie lub chłopięce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z innych materiałów włókienniczych 6204 11 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6204 12 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, z bawełny 6204 13 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, z włókien syntetycznych 6204 19 Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, z innych materiałów włókienniczych 6204 21 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6204 22 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, z bawełny 6204 23 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, z włókien syntetycznych 6204 29 Damskie lub dziewczęce zestawy odzieżowe, z innych materiałów włókienniczych 6204 31 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6204 32 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, z bawełny 6204 33 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, z włókien syntetycznych 6204 39 Damskie lub dziewczęce żakiety i blezery, z innych materiałów włókienniczych 6204 41 Damskie lub dziewczęce suknie, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6204 42 Damskie lub dziewczęce suknie, z bawełny 6204 43 Damskie lub dziewczęce suknie, z włókien syntetycznych 6204 44 Damskie lub dziewczęce suknie, z włókien przetworzonych 6204 49 Damskie lub dziewczęce suknie, z innych materiałów włókienniczych 6204 51 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6204 52 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, z bawełny 6204 53 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, z włókien syntetycznych 6204 59 Damskie lub dziewczęce spódnice i spodniumy, z innych materiałów włókienniczych 6204 61 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6204 62 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z bawełny 6204 63 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z włókien syntetycznych 6204 69 Damskie lub dziewczęce spodnie, spodnie typu \"ogrodniczki\", bryczesy i szorty, z innych materiałów włókienniczych 6205 10 Koszule męskie lub chłopięce, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6205 20 Koszule męskie lub chłopięce, z bawełny 6205 30 Koszule męskie lub chłopięce, z włókien chemicznych 6205 90 Koszule męskie lub chłopięce, z innych materiałów włókienniczych 6206 10 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, z jedwabiu i odpadów jedwabiu 6206 20 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6206 30 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, z bawełny 6206 40 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, z włókien chemicznych 6206 90 Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, z innych materiałów włókienniczych 6207 11 Męskie lub chłopięce kalesony i majtki, z bawełny 6207 19 Męskie lub chłopięce kalesony i majtki, z innych materiałów włókienniczych 6207 21 Męskie lub chłopięce koszule nocne i pidżamy, z bawełny 6207 22 Męskie lub chłopięce koszule nocne i pidżamy, z włókien chemicznych 6207 29 Męskie lub chłopięce koszule nocne i pidżamy, z innych materiałów włókienniczych 6207 91 Męskie lub chłopięce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, z bawełny 6207 92 Męskie lub chłopięce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, z włókien chemicznych 6207 99 Męskie lub chłopięce płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, z innych materiałów włókienniczych 6208 11 Damskie lub dziewczęce slipy i halki, z włókien chemicznych 6208 19 Damskie lub dziewczęce slipy i halki, z innych materiałów włókienniczych 6208 21 Damskie lub dziewczęce koszule nocne i pidżamy, z bawełny 6208 22 Damskie lub dziewczęce koszule nocne i pidżamy, z włókien chemicznych 6208 29 Damskie lub dziewczęce koszule nocne i pidżamy, z innych materiałów włókienniczych 6208 91 Damskie lub dziewczęce majtki, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, z bawełny 6208 92 Damskie lub dziewczęce majtki, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, z włókien chemicznych 6208 99 Damskie lub dziewczęce majtki, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, z innych materiałów włókienniczych 6209 10 Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6209 20 Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, z bawełny 6209 30 Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, z włókien syntetycznych 6210 10 Odzież wykonana z tkanin objętych poz. nr 5602 i 5603 6210 20 Inna odzież typu określonego w podpozycjach 6201 11 do 6201 19 6210 30 Inna odzież typu określonego w podpozycjach 6202 11 do 6202 19 6210 40 Inna odzież męska lub chłopięca, wykonana z impregnowanych, powlekanych, pokrywanych itp. tkanin 6210 50 Inna odzież damska lub dziewczęca, wykonana z impregnowanych, powlekanych, pokrywanych itp. tkanin 6211 11 Męskie lub chłopięce stroje kąpielowe 6211 12 Damskie lub dziewczęce stroje kąpielowe 6211 20 Ubiory narciarskie 6211 31 Inna odzież męska lub chłopięca, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6211 32 Inna odzież męska lub chłopięca, z bawełny 6211 33 Inna odzież męska lub chłopięca, z włókien chemicznych 6211 39 Inna odzież męska lub chłopięca, z innych materiałów włókienniczych 6211 41 Inna odzież damska lub dziewczęca, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6211 42 Inna odzież damska lub dziewczęca, z bawełny 6211 43 Inna odzież damska lub dziewczęca, z włókien chemicznych 6211 49 Inna odzież damska lub dziewczęca, z innych materiałów włókienniczych 6212 10 Biustonosze i ich części z materiałów włókienniczych 6212 20 Pasy i majtki spełniające rolę pasa i ich części z materiałów włókienniczych 6212 30 Gorsety i ich części z materiałów włókienniczych 6213 20 Chusteczki do nosa, z bawełny 6213 90 Chusteczki do nosa, z innych materiałów włókienniczych 6214 20 wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6214 30 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły, z włókien syntetycznych 6214 40 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły, z włókien przetworzonych 6214 90 Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły, z innych materiałów włókienniczych 6215 20 Krawaty, muszki i fulary, z włókien chemicznych 6215 90 Krawaty, muszki i fulary, z innych materiałów włókienniczych 6216 00 Rękawiczki, rękawice z jednym palcem i mitenki 6217 10 Inne konfekcjonowane dodatki odzieżowe 6217 90 Inne konfekcjonowane części odzieży lub dodatków odzieżowych Dz. 63 Inne konfekcjonowane artykuły włókiennicze; zestawy; odzież zużyta i zużyte artykuły włókiennicze; szmaty 6301 20 Koce (oprócz elektrycznych) i pledy, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6301 30 Koce (oprócz elektrycznych) i pledy, z bawełny 6301 40 Koce (oprócz elektrycznych) i pledy, z włókien syntetycznych 6301 90 Koce (oprócz elektrycznych) i pledy, z innych materiałów włókienniczych 6302 10 Bielizna pościelowa, dziana lub szydełkowana 6302 21 Bielizna pościelowa, drukowana, niedziana lub szydełkowana, z bawełny 6302 22 Bielizna pościelowa, drukowana, niedziana lub szydełkowana, z włókien chemicznych 6302 29 Bielizna pościelowa, drukowana, niedziana lub szydełkowana, z innych materiałów włókienniczych 6302 31 Pozostała bielizna pościelowa, z bawełny 6302 32 Pozostała bielizna pościelowa, z włókien chemicznych 6302 39 Pozostała bielizna pościelowa, z innych materiałów włókienniczych 6302 40 Bielizna stołowa, dziana lub szydełkowana 6302 51 Inna bielizna stołowa, z bawełny 6302 52 Inna bielizna stołowa, z lnu 6302 53 Inna bielizna stołowa, z włókien chemicznych 6302 59 Inna bielizna stołowa, z innych materiałów włókienniczych 6302 60 Bielizna do celów toaletowych i kuchennych, z tkaniny frotte lub podobnych tkanin niestrzyżonych, z bawełny 6302 91 Pozostała bielizna do celów toaletowych i kuchennych, z bawełny 6302 92 Pozostała bielizna do celów toaletowych i kuchennych, z lnu 6302 93 Pozostała bielizna do celów toaletowych i kuchennych, z włókien chemicznych 6302 99 Pozostała bielizna do celów toaletowych i kuchennych, z innych materiałów włókienniczych 6303 11 Firanki, zasłony i rolety; lambrekiny okienne i łóżkowe, dziane lub szydełkowane, z bawełny 6303 12 Firanki, zasłony i rolety; lambrekiny okienne i łóżkowe, dziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6303 19 Firanki, zasłony i rolety; lambrekiny okienne i łóżkowe, dziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6303 91 Firanki, zasłony i rolety; lambrekiny okienne i łóżkowe, niedziane lub szydełkowane, z bawełny 6303 92 Firanki, zasłony i rolety; lambrekiny okienne i łóżkowe, niedziane lub szydełkowane, z włókien syntetycznych 6303 99 Firanki, zasłony i rolety; lambrekiny okienne i łóżkowe, niedziane lub szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6304 11 Narzuty, dziane lub szydełkowane 6304 19 Inne narzuty, niedziane lub szydełkowane 6304 91 Inne artykuły wyposażenia wnętrz, dziane lub szydełkowane 6304 92 Inne artykuły wyposażenia wnętrz, niedziane i nieszydełkowane, z bawełny 6304 93 Inne artykuły wyposażenia wnętrz, niedziane i nieszydełkowane, z włókien syntetycznych 6304 99 Inne artykuły wyposażenia wnętrz, niedziane i nieszydełkowane, z innych materiałów włókienniczych 6305 10 Worki i torby stosowane do pakowania towarów, z juty lub innych włókien łykowych 6305 20 Worki i torby stosowane do pakowania towarów, z bawełny 6305 32 Giętkie zbiorcze opakowania z chemicznych materiałów włókienniczych 6305 33 Pozostałe worki i torby stosowane do pakowania towarów, z taśmy polietylenowej lub polipropylenowej lub podobnej 6305 39 Worki i torby stosowane do pakowania towarów, z innych tkanin sztucznych 6305 90 Worki i torby stosowane do pakowania towarów, z innych materiałów włókienniczych 6306 11 Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy i zasłony przeciwsłoneczne, z bawełny 6306 12 Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy i zasłony przeciwsłoneczne, z włókien syntetycznych 6306 19 Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy i zasłony przeciwsłoneczne, z innych materiałów włókienniczych 6306 21 Namioty, z bawełny 6306 22 Namioty, z włókien syntetycznych 6306 29 Namioty, z innych materiałów włókienniczych 6306 31 Żagle, z włókien syntetycznych 6306 39 Żagle, z innych materiałów włókienniczych 6306 41 Materace nadmuchiwane, z bawełny 6306 49 Materace nadmuchiwane, z innych materiałów włókienniczych 6306 91 Pozostałe wyposażenie kempingowe, z bawełny 6306 99 Pozostałe wyposażenie kempingowe, z innych materiałów włókienniczych 6307 10 Ścierki do podłogi, ścierki do naczyń, ścierki do kurzu oraz podobne ścierki do wycierania, z materiałów włókienniczych 6307 20 Kamizelki i pasy ratunkowe, z materiałów włókienniczych 6307 90 Inne artykuły konfekcjonowane, łącznie z wykrojami odzieży 6308 00 Zestawy tkanin i przędzy, z dodatkami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek lub podobnych artykułów włókienniczych 6309 00 Odzież używana i inne artykuły używane Wyroby włókiennicze i odzieżowe z Działów 30-49, 64-96 3005 90 Wata, gaza, bandaże i podobne artykuły ex 3921 12 } { ex 4202 12 } { ex 4202 22 } {Torby, torebki ręczne i pokrowce z zewnętrzną }{powierzchnią głównie z materiałów włókienniczych ex 4202 32 } { ex 4202 92 } { ex 6405 20 Obuwie z podeszwą i cholewką z filcu z wełny ex 6406 10 Cholewki, w których 50% lub więcej zewnętrznej powierzchni wykonano z materiałów włókienniczych ex 6406 99 Ocieplacze i getry z materiałów włókienniczych 6501 00 Formy kapeluszy, korpusy kapeluszy i stożki z filcu; płaty i rury z filcu 6502 00 Stożki kapeluszy plecione lub wykonane przez łączenie pasków z jakiegokolwiek materiału 6504 00 Kapelusze i inne nakrycia głowy, plecione lub wykonane przez łączenie pasków z jakiegokolwiek materiału 6601 91 Pozostałe parasole, z trzonem teleskopowym 6601 99 Pozostałe parasole 8708 21 Pasy bezpieczeństwa do pojazdów samochodowych 8804 00 Spadochrony; ich części i akcesoria 9113 90 Paski i bransoletki do zegarków z materiałów włókienniczych ex 9404 90 Poduszki i jaśki z bawełny; kołdry; pierzyny; szaliki i podobne artykuły z materiałów włókienniczych 9502 91 Ubranka dla lalek Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) LISTA TOWARÓW, DO KÓRYCH NIE BĘDĄ MIAŁY ZASTOSOWANIA ŚRODKI OCHRONNE Środki ochronne nie będą stosowane w odniesieniu do: 1) towarów przywożonych z krajów rozwijających się \" członków WTO, obejmujących: ręcznie produkowane tkaniny wyrabiane chałupniczo, produkty chałupnictwa wykonane z takich tkanin lub produkty tekstylne i odzieżowe tradycyjnego rzemiosła ludowego, pod warunkiem iż towary takie będą w odpowiedni sposób udokumentowane zgodnie z porozumieniami zawartymi między zainteresowanymi członkami; 2) towarów tekstylnych, którymi handel międzynarodowy nosi charakter historyczny i którymi handlowano w znaczących ilościach do 1982 r., takich jak torby, worki, podkłady dywanowe, liny, torby podróżne, maty, materiały do wyrobu mat oraz dywany, produkowanych zazwyczaj z juty, włókna kokosowego, sizalu, manili (konopie manilskie), włókien roślin z rodzaju Agave i Fucraea oraz włókien z liści Agave fourcroydes z rodziny Amaryllidaceae; 3) towarów wykonanych z naturalnego jedwabiu. W odniesieniu do takich towarów będą mieć zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz.U. Nr 43, poz. 477)."}
{"id":"2001_1188_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przywóz towarów na polski obszar celny uważa się za nadmierny, jeżeli występuje w tak zwiększonych ilościach, że wyrządza poważną szkodę lub zagraża wyrządzeniem takiej szkody przemysłowi krajowemu wytwarzającemu towar podobny lub towar bezpośrednio konkurencyjny."}
{"id":"2001_1188_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru objętego postępowaniem ochronnym lub w razie braku takiego towaru, inny towar, który pomimo że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego tym postępowaniem, 2) towar bezpośrednio konkurencyjny - towar, który chociaż nie spełnia wymogów określonych w pkt 1, ze względu na możliwość użycia go do tych samych celów i spełniania przez niego tych samych funkcji oraz ze względu na jego cenę może być uznany za substytutywny w odniesieniu do towaru objętego postępowaniem ochronnym, 3) poważna szkoda - znaczące i ogólne pogorszenie sytuacji przemysłu krajowego, 4) zagrożenie poważną szkodą - sytuację, w której na podstawie faktów ustalono, że wystąpienie poważnej szkody jest wysoce prawdopodobne oraz bliskie w czasie, 5) przemysł krajowy \" ogół producentów wytwarzających towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tych spośród nich, których łączna produkcja towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego stanowi znaczącą część całkowitej produkcji krajowej tego towaru, 6) kraj eksportu - kraj pochodzenia towaru w rozumieniu przepisów prawa celnego; jeżeli nie można ustalić kraju pochodzenia, jest nim kraj wysyłki; za kraj eksportu nie może być uznany kraj, przez którego obszar towar jest przewożony, 2. Stronami biorącymi udział w postępowaniu ochronnym mogą być: 1) zagraniczni producenci lub eksporterzy towaru objętego postępowaniem ochronnym, krajowi importerzy tego towaru lub organizacje oraz zrzeszenia przedsiębiorców, jeżeli większość ich członków jest zagranicznymi producentami lub eksporterami albo krajowymi importerami danego towaru, 2) właściwe organy kraju eksportu, 3) krajowi producenci lub organizacje oraz zrzeszenia producentów, jeżeli większość ich członków jest producentami towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, 4) producenci wykorzystujący w procesie produkcji towar objęty postępowaniem lub ich organizacje, lub organizacje konsumenckie, 5) inne krajowe lub zagraniczne osoby fizyczne lub prawne, które wykażą swój bezpośredni interes materialny lub inny prawem chroniony interes w badanej sprawie. Rozdział 2 Środki ochronne"}
{"id":"2001_1188_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zostanie stwierdzone, że przywóz na polski obszar celny towarów pochodzących z określonego kraju jest nadmierny, to wobec towarów pochodzących z tego kraju, dopuszczanych do obrotu na polskim obszarze celnym, może zostać zastosowany środek ochronny. 2. Przy ustanowieniu środka ochronnego: 1) kraje najmniej rozwinięte, będące członkami WTO, będą traktowane w sposób znacznie bardziej korzystny niż inne kraje \" członkowie WTO, 2) członkowie WTO, których wielkość eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym jest niewielka w porównaniu z wielkością eksportu innych członków WTO i stanowi niewielką część przywozu towaru do kraju objętego postępowaniem, będą traktowani w sposób bardziej korzystny niż inne kraje - członkowie WTO, uwzględniający przyszłe możliwości rozwoju ich handlu i zapewniający im znaczącą poprawę dostępu do rynku."}
{"id":"2001_1188_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Środek ochronny ustanawia się w formie kontyngentu ilościowego w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 grudnia 1997r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami ( Dz. U. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 119, poz. 1250)."}
{"id":"2001_1188_7","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W wypadku ustanowienia środka ochronnego, warunkiem dopuszczenia do obrotu towarów, o których mowa w art. 1 ust. 2, jest przedstawienie pozwolenia ministra właściwego do spraw gospodarki, wydanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami, Rozdział 3 Postępowanie ochronne"}
{"id":"2001_1188_8","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie ochronne: 1) na pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, występującej na rzecz przemysłu krajowego; wniosek uważa się za złożony na rzecz przemysłu krajowego, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna produkcja stanowi co najmniej 25 % produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, a wnioskodawca przedstawi dane i informacje dotyczące znaczącej części łącznej produkcji krajowej tego towaru. 2) z urzędu, jeżeli dysponuje danymi uzasadniającymi wszczęcie postępowania ochronnego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinien zawierać w szczególności informacje lub dane dotyczące: 1) wnioskodawcy, 2) nazwy towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne, 3) sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego produkcji krajowej, 4) przemysłu krajowego w zakresie: a) wielkości produkcji krajowej, b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych, c) relacji przywozu ogółem do produkcji krajowej, d) stanu zapasów, e) zysków i strat, f) eksportu, g) inwestycji, h) stanu zatrudnienia, wydajności i wynagrodzenia, 5) udziału produkcji krajowej i importu w rynku, 6) kraju eksportu towaru, 7) importerów, 8) ceny towaru przywożonego na polski obszar celny, 9) istnienia związku przyczynowego zachodzącego między nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny a poważną szkodą lub zagrożeniem wyrządzenia takiej szkody przemysłowi krajowemu. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, a także sposób jego złożenia, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 2. 4. W wypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych zgodnie z ust. 2 i 3 lub przedstawione dane okażą się niewystarczające, minister właściwy do spraw gospodarki, nie później niż w terminie 15 dni od dnia wpłynięcia wniosku, wzywa wnioskodawcę, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, do usunięcia braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni od dnia otrzymania wezwania. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie minister właściwy do spraw gospodarki może, gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, wyznaczyć dodatkowy termin do usunięcia braków. 5. Za datę wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 4, uznaje się datę wpływu wniosku, w którym usunięto braki. 6. W wypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się. 7. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny. 8. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 7, przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1188_9","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego, jeżeli: 1) informacje i dane zawarte we wniosku wskazują, że nie zachodzą warunki, o których mowa w art. 3, 2) wymaga tego interes publiczny. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1189_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady postępowania przy gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych w celu wykrywania i ścigania sprawców przestępstw oraz zapobiegania i zwalczania przestępczości, a także podmioty właściwe w tych sprawach."}
{"id":"2001_1189_10","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W przypadku choroby lub zdarzenia losowego powodujących czasową niemożność sprawowania funkcji przez Szefa Centrum, minister właściwy do spraw wewnętrznych powierza pełnienie obowiązków Szefa Centrum jego zastępcy lub innej osobie zatrudnionej w Centrum. 2. Jeżeli niemożność sprawowania funkcji przez Szefa Centrum z przyczyn, o których mowa w ust. 1, trwa przez okres dłuższy niż 3 miesiące, minister właściwy do spraw wewnętrznych występuje do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o odwołanie Szefa Centrum. 3. Osoba, której powierzono pełnienie obowiązków Szefa Centrum, wykonuje je do czasu ustania przyczyny powierzenia tych obowiązków lub powołania nowego Szefa Centrum."}
{"id":"2001_1189_11","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Szef Centrum składa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych coroczne sprawozdanie ze swojej działalności za ubiegły rok kalendarzowy wraz z wnioskami wynikającymi z realizacji niniejszej ustawy, w terminie do dnia 31 marca. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po uzyskaniu opinii Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, przedkłada Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie z działalności Szefa Centrum wraz z uzyskanymi opiniami oraz własną oceną sprawozdania, w terminie do dnia 31 maja. 3. Prezes Rady Ministrów przyjmuje bądź odrzuca sprawozdanie z działalności Szefa Centrum. 4. W przypadku negatywnej oceny sprawozdania, minister właściwy do spraw wewnętrznych występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o zawieszenie w czynnościach Szefa Centrum i powierzenie pełnienia jego obowiązków jego zastępcy lub innej osobie zatrudnionej w Centrum. Prezes Rady Ministrów może zawiesić Szefa Centrum i powierzyć pełnienie jego obowiązków osobie wskazanej we wniosku do czasu przyjęcia bądź odrzucenia sprawozdania."}
{"id":"2001_1189_12","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Do pracy w Centrum mogą być, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, oddelegowywani żołnierze oraz funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej, Inspekcji Celnej lub Służby Więziennej, jak również pracownicy i funkcjonariusze podmiotów uprawnionych. Rozdział 3 Informacje kryminalne, ich rejestracja i ochrona"}
{"id":"2001_1189_13","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Zakres gromadzonych informacji kryminalnych obejmuje następujące dane: 1) datę i miejsce popełnienia przestępstwa, 2) rodzaj popełnionego przestępstwa i kwalifikację prawną czynu, 3) sygnaturę akt, pod którą zostały zarejestrowane czynności lub postępowanie, 4) nazwę organu lub jednostki organizacyjnej prowadzącej czynności lub postępowanie oraz informację o sposobie nawiązania kontaktu z tym organem lub jednostką organizacyjną, 5) informacje o: a) osobach, przeciwko którym prowadzone jest postępowanie karne, w tym postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe lub w stosunku do których prowadzone są czynności operacyjno\"rozpoznawcze, b) przedmiotach wykorzystanych do popełnienia przestępstwa lub utraconych w związku z przestępstwem, c) przedsiębiorcach, spółkach cywilnych, fundacjach, stowarzyszeniach co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że zostały wykorzystane w celu popełnienia przestępstwa, zgromadzone w rejestrach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów, d) numerach rachunków bankowych lub rachunków papierów wartościowych, co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że zostały wykorzystane w celu popełnienia przestępstwa lub że gromadzone są na nich środki pochodzące z przestępstwa, e) innych postępowaniach lub czynnościach prowadzonych na podstawie ustaw przez podmioty, o których mowa w art. 19 i 20, istotnych z punktu widzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych lub postępowania karnego, w tym postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe, 2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a) obejmują: 1) dane personalne: a) nazwisko, b) imiona, c) imiona i nazwiska poprzednie, d) datę i miejsce urodzenia, e) płeć, f) pseudonim, g) adres miejsca zameldowania, h) adres miejsca pobytu, i) cechy dokumentów tożsamości: rodzaj dokumentu, datę wystawienia dokumentu, organ wystawiający dokument, numer, serię dokumentu, j) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), k) numer identyfikacji podatkowej NIP, l) numer identyfikacyjny REGON, 2) inne dane przekazane przez podmioty, o których mowa w art. 19 i 20, pozwalające na określenie tożsamości osoby, a w szczególności rysopis i przynależność do grupy przestępczej."}
{"id":"2001_1189_14","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Informacje kryminalne, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1\"4 oraz pkt 5 lit. a) i e) są przechowywane w bazach danych przez okres 15 lat. 2. Informacje kryminalne, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 5 lit. b), c) i d) są przechowywane w bazach danych przez okres 5 lat. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Szef Centrum może przedłużyć okres, o którym mowa w ust. 2, do lat 15. 4. Terminy, o których mowa w ust. 1\"3, liczy się od dnia zarejestrowania informacji kryminalnych w bazach danych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Jeżeli po dniu zarejestrowania nastąpiło przekazanie informacji kryminalnych przez Szefa Centrum, bieg terminów, o których mowa w ust. 1\"3, liczy się od dnia ich przekazania."}
{"id":"2001_1189_15","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Informacje kryminalne przekazane Szefowi Centrum przez podmiot zobowiązany podlegają zarejestrowaniu w bazach danych na karcie rejestracyjnej, o której mowa w art. 22 ust. 1."}
{"id":"2001_1189_16","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Informacje kryminalne gromadzone, przetwarzane i przekazywane podlegają ochronie określonej w ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych. 2. Szef Centrum udostępnia informacje kryminalne zgromadzone w bazach danych jedynie podmiotom uprawnionym oraz podmiotom zagranicznym na zasadach określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"2001_1189_17","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Szef Centrum jest uprawniony do otrzymywania wszelkich informacji kryminalnych od podmiotów zobowiązanych, które weszły w ich posiadanie zgodnie z prawem, w zakresie, o którym mowa w art. 13, nawet jeśli są one objęte ochroną na podstawie odrębnych przepisów o tajemnicach i informacjach prawnie chronionych. 2. Podmioty zobowiązane mają obowiązek przekazywania Szefowi Centrum informacji kryminalnych, o których mowa w ust. 1. 3. Przy przekazywaniu informacji kryminalnych podmiotom uprawnionym stosuje się przepisy odrębnych ustaw o tajemnicach i informacjach prawnie chronionych, a w szczególności o ochronie tajemnicy bankowej i skarbowej w zakresie uprawnień do ich otrzymywania. W przypadku gdy podmiot uprawniony nie posiada prawa do otrzymywania informacji kryminalnych chronionych na podstawie odrębnych przepisów, przekazuje się mu skrócone informacje kryminalne zawierające wyłącznie dane, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 24."}
{"id":"2001_1189_18","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Gromadzenie i przetwarzanie informacji kryminalnych podlega kontroli Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. 2. W zakresie gromadzenia, przetwarzania i udostępniania informacji kryminalnych stosuje się przepisy art. 12, art. 14-19, art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 2 pkt 2, art. 32 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 6, art. 33 ust. 1 pkt 1-3, art. 34-39 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych Rozdział 4 Gromadzenie, przetwarzanie, przekazywanie i analiza informacji kryminalnych"}
{"id":"2001_1189_19","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Podmiotami uprawnionymi, w zakresie swoich zadań ustawowych, do otrzymywania informacji kryminalnych z Centrum, zwanymi w niniejszej ustawie \"podmiotami uprawnionymi\", są: 1) organy prokuratury, 2) organy Policji, 3) organy Straży Granicznej, 4) organy Inspekcji Celnej, 5) organy celne, 6) urzędy skarbowe, 7) organy kontroli skarbowej, 8) Biuro Ochrony Rządu, 9) Żandarmeria Wojskowa, 10) organy informacji finansowej, 11) Generalny Inspektor Informacji Finansowej."}
{"id":"2001_1189_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych może odbywać się jedynie w celu zapobiegania i zwalczania przestępczości. 2. Gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych na zasadach określonych w niniejszej ustawie, odbywa się bez wiedzy osób, których one dotyczą."}
{"id":"2001_1189_20","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Podmiotami zobowiązanymi do przekazywania informacji kryminalnych do Centrum są podmioty uprawnione oraz: 1) organy administracji rządowej lub organy samorządu terytorialnego właściwe w sprawach ewidencji ludności, Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, ewidencji wojskowej osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej, centralnej ewidencji pojazdów, centralnej ewidencji kierowców, rejestracji pojazdów, nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, administracji geodezyjnej i kartograficznej, ewidencji gruntów i budynków lub rejestracji stanu cywilnego, 2) sądy prowadzące Krajowy Rejestr Sądowy i księgi wieczyste, 3) organy Inspekcji Ochrony Środowiska, 4) organy Państwowej Straży Pożarnej, 5) organy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 6) Komisja Nadzoru Bankowego, 7) Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, 8) Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, 9) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, 10) Państwowa Straż Rybacka, 11) nadleśniczowie i dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, 12) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 13) Prezes Głównego Urzędu Statystycznego i dyrektorzy urzędów statystycznych w zakresie prowadzonych przez nich krajowych rejestrów urzędowych, 14) dyrektor Biura Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego, 15) dyrektorzy jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, 16) Główny Inspektor Inspekcji Handlowej, 17) dyrektorzy parków narodowych, 18) Państwowa Straż Łowiecka - zwane w niniejszej ustawie \"podmiotami zobowiązanymi\"."}
{"id":"2001_1189_21","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Podmioty uprawnione przekazują informacje kryminalne Szefowi Centrum niezwłocznie po jej uzyskaniu, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1. Informacje kryminalne, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 5 lit. e), podmioty uprawnione przekazują na zapytanie. 2. Podmioty zobowiązane, nie będące uprawnionymi, przekazują informacje kryminalne Szefowi Centrum wyłącznie udzielając odpowiedzi na jego zapytanie, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1."}
{"id":"2001_1189_22","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Podmioty uprawnione przekazują z urzędu informacje kryminalne Szefowi Centrum na wypełnionych kartach rejestracyjnych. 2. Podmioty zobowiązane, w odpowiedzi na zapytanie Szefa Centrum, o którym mowa w art. 28 ust. 2, przekazują informacje kryminalne na wypełnionych kartach odpowiedzi. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory kart rejestracyjnych oraz kart odpowiedzi, uwzględniając zakres gromadzonych informacji kryminalnych, określonych w art. 13."}
{"id":"2001_1189_23","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Przekazywanie informacji kryminalnych oraz zapytań w trybie niniejszej ustawy może następować również w drodze przekazu teleinformatycznego uwzględniającego wzory kart, o których mowa w art. 22 ust. 3."}
{"id":"2001_1189_24","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Podmioty zobowiązane nie przekazują informacji kryminalnych Szefowi Centrum lub ograniczają zakres przekazywanych informacji kryminalnych, jeżeli ich przekazanie mogłoby spowodować ujawnienie niejawnego osobowego źródła informacji. 2. Podmioty zobowiązane przekazują Szefowi Centrum informacje kryminalne niezwłocznie po ustaniu przyczyny nieprzekazania lub ograniczenia zakresu przekazanych informacji kryminalnych."}
{"id":"2001_1189_25","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Podmiot zobowiązany, który stwierdził nieprawdziwość przekazanej przez siebie Szefowi Centrum informacji kryminalnej, zawiadamia o tym Szefa Centrum. 2. W przypadku określonym w ust. 1, Szef Centrum niezwłocznie zawiadamia o nieprawdziwości informacji kryminalnej podmioty zobowiązane, które tę informację od niego otrzymały lub mu przekazały."}
{"id":"2001_1189_26","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Przetwarzanie informacji kryminalnych dokonuje się przy wykorzystaniu urządzeń i systemów informatycznych i teleinformatycznych, kartotek, skorowidzów, ksiąg, wykazów i zbiorów ewidencyjnych."}
{"id":"2001_1189_27","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Informacje kryminalne podlegają usunięciu z baz danych, jeżeli: 1) jej gromadzenie jest zabronione, 2) zarejestrowane informacje kryminalne okazały się nieprawdziwe, 3) upłynie okres, o którym mowa w art. 14 ust. 1-3. 2. Zarządzając usunięcie informacji kryminalnej z bazy danych, Szef Centrum wskazuje informację kryminalną, miejsce, datę i tryb jej usunięcia oraz skład osobowy komisji."}
{"id":"2001_1189_28","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Szef Centrum przekazuje informacje kryminalne niezwłocznie po otrzymaniu od podmiotu uprawnionego zapytania wraz z uzasadnieniem. Szef Centrum może przekazać informacje kryminalne podmiotowi zobowiązanemu, nie będącemu podmiotem uprawnionym, na jego zapytanie zadane w związku z prowadzonym przez niego, na podstawie odrębnych przepisów, postępowaniem karnym. 2. Jeżeli zgromadzone w bazach danych informacje kryminalne są niewystarczające do udzielenia odpowiedzi na zapytanie, Szef Centrum występuje z zapytaniem do podmiotów zobowiązanych w zakresie koniecznym do udzielenia odpowiedzi. Podmiot zobowiązany, do którego Szef Centrum wystąpił z zapytaniem, jest obowiązany do niezwłocznego udzielenia odpowiedzi. 3. Szef Centrum przekazuje informacje kryminalne, udzielając odpowiedzi na zapytanie, na wypełnionej karcie odpowiedzi, o której mowa w art. 22 ust. 2. 4. Skierowanie zapytania przez podmiot zobowiązany do Szefa Centrum oraz skierowanie zapytania przez Szefa Centrum do podmiotu zobowiązanego jest dokonywane na wypełnionej karcie zapytania. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty zapytania, uwzględniając zakres gromadzonych informacji kryminalnych, określony w art. 13."}
{"id":"2001_1189_29","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. O przekazaniu informacji kryminalnej uzyskanej od podmiotu uprawnionego, Szef Centrum niezwłocznie informuje ten podmiot."}
{"id":"2001_1189_3","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ustawę stosuje się do organów administracji rządowej, państwowych jednostek organizacyjnych oraz organów samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 19 i 20, w zakresie w jakim realizują zadania publiczne na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1189_30","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Szef Centrum nie przekazuje informacji kryminalnych, jeżeli ich przekazanie mogłoby spowodować ujawnienie niejawnego osobowego źródła informacji."}
{"id":"2001_1189_31","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Podmiot zobowiązany prowadzący czynności operacyjno-rozpoznawcze, który przekazał informację kryminalną, może zastrzec, jeżeli groziłoby to niepowodzeniem tych czynności, aby nie została ona przekazana bez jego zgody."}
{"id":"2001_1189_32","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W sytuacji, o której mowa w art. 30, oraz w przypadku braku zgody, o której mowa w art. 31, Szef Centrum informuje podmiot występujący z zapytaniem, iż nie posiada informacji kryminalnych pozwalających na udzielenie odpowiedzi."}
{"id":"2001_1189_33","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że zapytanie zostało skierowane w celu innym niż wykrywanie i ściganie sprawców przestępstw oraz zapobieganie i zwalczanie przestępczości, Szef Centrum wstrzymuje przekazanie informacji kryminalnej oraz powiadamia o treści zapytania organ nadrzędny nad podmiotem kierującym zapytanie i żąda pisemnych wyjaśnień. 2. Po uzyskaniu wyjaśnień, o których mowa w ust. 1, Szef Centrum przekazuje bądź odmawia przekazania informacji kryminalnej."}
{"id":"2001_1189_34","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. W imieniu podmiotu uprawnionego zapytanie może kierować upoważniony funkcjonariusz lub pracownik. 2. Upoważnienie powinno określać rodzaje spraw, których może dotyczyć zapytanie. 3. Szef Centrum prowadzi rejestr osób upoważnionych uwzględniający zakres udzielonych upoważnień. 4. Jeżeli zapytanie pochodzi od osoby nieupoważnionej lub przekracza zakres upoważnienia, Szef Centrum nie przekazuje informacji kryminalnych oraz zawiadamia o tym podmiot uprawniony, przekazując mu treść złożonego zapytania."}
{"id":"2001_1189_35","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Podmiot zobowiązany, który poweźmie istotną wątpliwość co do prawdziwości przekazanej mu przez Szefa Centrum informacji kryminalnej jest obowiązany niezwłocznie poinformować o tym Szefa Centrum. 2. Szef Centrum przeprowadza czynności zmierzające do ustalenia, czy informacja, o której mowa w ust. 1, jest prawdziwa. 3. W razie ustalenia, że informacja kryminalna, o której mowa w ust. 1, jest nieprawdziwa, Szef Centrum zawiadamia o tym podmioty zobowiązane, które tę informację od Szefa Centrum otrzymały lub mu przekazały."}
{"id":"2001_1189_36","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Treść zapytania skierowanego przez Szefa Centrum oraz do Szefa Centrum, a także treść odpowiedzi podmiotu zobowiązanego lub Szefa Centrum podlega zarejestrowaniu w bazach danych."}
{"id":"2001_1189_37","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Szef Centrum składa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, raz w roku, w terminie do 31 marca, zbiorczą analizę zgromadzonych w Centrum informacji kryminalnych uwzględniającą w szczególności: rodzaje popełnionych przestępstw, ich rozkład geograficzny, wiek i płeć podejrzanych, użycie niebezpiecznych narzędzi, stosunek liczby wszczętych postępowań do liczby przedstawionych zarzutów, a także do liczby wyroków skazujących. Rozdział 5 Współpraca międzynarodowa"}
{"id":"2001_1189_38","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W celu realizacji swoich zadań ustawowych Szef Centrum może kierować zapytania do podmiotów zagranicznych. Przepis art. 36 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1189_39","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Szef Centrum może, w celu wykrywania i ścigania sprawców przestępstw oraz zapobiegania i zwalczania przestępczości, przekazywać informacje kryminalne podmiotom zagranicznym. Przepis art. 15 stosuje się odpowiednio. 2. Przed przekazaniem informacji kryminalnej podmiotowi zagranicznemu Szef Centrum, z zastrzeżeniem ust. 3, uzyskuje zgodę podmiotu zobowiązanego, który tę informację przekazał. 3. Jeżeli obowiązek przekazania informacji kryminalnej wynika z postanowień ratyfikowanej umowy międzynarodowej, ust. 2 nie stosuje się."}
{"id":"2001_1189_4","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W rozumieniu ustawy: 1) informacje kryminalne \" to określone w art. 13 ust. 1 dane dotyczące spraw będących przedmiotem czynności operacyjno-rozpoznawczych, wszczętego lub zakończonego postępowania karnego, w tym postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe, oraz dotyczące innych postępowań lub czynności prowadzonych na podstawie ustaw przez podmioty określone w art. 19 i 20, istotnych z punktu widzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych lub postępowania karnego, 2) podmioty zagraniczne \" to zagraniczne i międzynarodowe organy, instytucje i jednostki organizacyjne, właściwe w zakresie wykrywania i ścigania sprawców przestępstw oraz zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz wymiany informacji kryminalnych, 3) gromadzenie informacji kryminalnych \" to wprowadzanie do bazy danych informacji kryminalnych otrzymanych od podmiotów zobowiązanych, o których mowa w art. 20, oraz podmiotów zagranicznych, przekazanych w odpowiedzi na zapytanie lub z własnej inicjatywy, 4) przetwarzanie informacji kryminalnych \" to czynności związane z utrwalaniem, przechowywaniem, wyszukiwaniem, analizowaniem i usuwaniem informacji kryminalnych, 5) usuwanie informacji kryminalnych \" to trwałe zniszczenie informacji kryminalnych w bazach danych, 6) analiza informacji kryminalnych \" to zestawianie cech, części lub składników informacji kryminalnych, a także wniosków z nich wynikających, 7) bazy danych \" to prowadzone w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych uporządkowane i utrwalone zbiory przekazanych i zarejestrowanych informacji kryminalnych oraz zarejestrowanych zapytań i udzielonych odpowiedzi. Rozdział 2 Szef Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych"}
{"id":"2001_1189_40","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Przekazywanie informacji kryminalnej za granicę może nastąpić, gdy kraj, do którego informacje są przekazywane, daje gwarancje ich ochrony co najmniej takie, jakie obowiązują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przekazanie informacji za granicę do kraju, który nie daje gwarancji, o których mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz właściwej służby ochrony państwa w rozumieniu ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych."}
{"id":"2001_1189_41","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W przypadku ustalenia, że informacja kryminalna przekazana podmiotowi zagranicznemu lub od niego otrzymana jest nieprawdziwa, Szef Centrum jest obowiązany poinformować o tym ten podmiot. Rozdział 6 Przepisy karne"}
{"id":"2001_1189_42","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Kto, wbrew przepisom ustawy, wstrzymuje przekazanie informacji kryminalnej albo świadomie przekazuje nieprawdziwą informację kryminalną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_1189_43","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Kto, pomimo ciążącego na nim obowiązku, nie powiadamia o nieprawdziwości przekazanej lub otrzymanej informacji kryminalnej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_1189_44","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Kto, wbrew przepisom ustawy, nie zarządza usunięcia bądź nie usuwa informacji kryminalnej z bazy danych Centrum, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"2001_1189_45","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1156) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W granicach swoich zadań Żandarmeria Wojskowa współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"; 2) w art. 49 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Wojskowi komendanci uzupełnień współpracują z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_46","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 733, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 108, poz. 1227 oraz z 2001 r. Nr 43, poz. 476) w art. 47 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Organ gminy prowadzący ewidencję ludności współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_47","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499, z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 74, poz. 855) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. Sądy rejonowe prowadzące księgi wieczyste współpracują z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_48","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750, Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) w art. 22 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Państwowa Straż Rybacka współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_49","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752, Nr 117, poz. 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944, z 1998 Nr 98, poz. 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016, Nr 162, poz. 1123 i Nr 162, poz. 1125, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 553) w art. 3 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) współpracę z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych,\"."}
{"id":"2001_1189_5","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach gromadzenia, przetwarzania i przekazywania informacji kryminalnych jest Szef Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych, zwany dalej \"Szefem Centrum\". 2. Szefa Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Szefa Centrum nadzoruje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 4. Zastępcę Szefa Centrum powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Szefa Centrum."}
{"id":"2001_1189_50","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 36, poz. 180, z 1988 Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. 117, poz. 757 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 532) w art. 6 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Kierownik urzędu stanu cywilnego współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_51","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268) po art. 7d dodaje się art. 7e w brzmieniu: \"7e. Służba Geodezyjna i Kartograficzna współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_52","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 7 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"; 2) w art. 14 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Policja może, w zakresie koniecznym do wykonywania jej ustawowych zadań, korzystać z informacji kryminalnej zgromadzonej w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych.\"; 3) w art. 21 w ust. 1 po wyrazie ,,prokuratora\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"a także Szefa Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych\"."}
{"id":"2001_1189_53","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 483, Nr 48, poz. 552, Nr 70, poz. 819, Nr 114, poz. 1193 i Nr 116, poz. 1216) w art. 82b po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Organ nadzoru współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_54","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz.422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 498) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Straż Graniczna współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"; 2) w art. 9 po ust. 1d dodaje się ust. 1e w brzmieniu: \"1e. Straż Graniczna może, w zakresie koniecznym do wykonywania jej ustawowych zadań, korzystać z informacji kryminalnej zgromadzonej w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych.\"; 3) w art. 9a w ust. 1 po wyrazie \"prokuratora\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"a także Szefa Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych\"."}
{"id":"2001_1189_55","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157) w art. 2 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Inspekcja Ochrony Środowiska współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_56","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, Nr 152, poz. 723 i Nr 156, poz. 773, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 45, poz. 436 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...) w art. 1 w ust. 2 w pkt 6 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_57","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103 i Nr 116, poz. 1216)wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Organy kontroli skarbowej współpracują z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"; 2) w art. 34b w ust.3 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w celu realizacji jego zadań ustawowych,\"."}
{"id":"2001_1189_58","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, Nr 86, poz. 958 i Nr 120, poz. 1268) dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. Nadleśniczy i dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych współpracują z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_59","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 Nr 89, poz. 415, z 1995 Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 21) w art. 16 po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Dyrektor parku narodowego współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_6","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Do zadań Szefa Centrum w szczególności należy: 1) gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych oraz zapewnienie ich legalności, prawdziwości i rzetelności, 2) organizacja i kierowanie pracą Centrum, 3) prowadzenie baz danych, 4) opracowywanie analiz informacji kryminalnych, 5) zapewnienie bezpieczeństwa gromadzonym i przetwarzanym w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych informacjom kryminalnym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 32, poz. 474 i Nr 49, poz. 509) oraz ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580), 6) współpraca międzynarodowa przy wykonywaniu ratyfikowanych umów międzynarodowych w zakresie przekazywania informacji kryminalnych."}
{"id":"2001_1189_60","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 162, poz.1118, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 116, poz. 1216 i Nr 119, poz. 1249) w art.15 w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \",1a) Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w celu realizacji jego zadań ustawowych,\"."}
{"id":"2001_1189_61","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715, i Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 401 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) w art. 37 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Państwowa Straż Łowiecka współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_62","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5) w art. 1 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Służba Więzienna współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_63","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz.U. Nr 106, poz. 489, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) w art. 5 w ust. 6 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych,\"."}
{"id":"2001_1189_64","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269, Nr 119, poz. 1250 i Nr 120, poz. 1268) po art. 283 dodaje się art. 283a w brzmieniu: \"Art. 283a. Organy celne współpracują z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_65","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 104, poz. 1103) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 7 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"; 2) w art. 27 w ust. 4 po wyrazie ,,prokurator\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"a także Szef Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych\"."}
{"id":"2001_1189_66","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 80c w ust. 1 w pkt 10 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych.\"; 2) w art. 100c w ust. 1 w pkt 8 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych.\"."}
{"id":"2001_1189_67","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 702, Nr 84, poz. 948 i Nr 114, poz. 1193) w art. 21 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Sąd rejestrowy współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_68","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1315) w art. 13 wprowadza się następujące zmiany: 1) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Komisja współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"; 2) w art. 161 w ust. 1 wyrazy \"art. 13 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 13 ust. 1 pkt 1\"."}
{"id":"2001_1189_69","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 702) po art. 200 dodaje się art. 200a w brzmieniu: \"Art. 200a. Urząd Nadzoru współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_7","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Szef Centrum wykonuje swoje zadania przy pomocy Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych, zwanego dalej \"Centrum\". 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego wewnętrzną organizację, uwzględniając konieczność zapewnienia ochrony informacji kryminalnych i sprawność działania Centrum."}
{"id":"2001_1189_70","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 28, poz. 394 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) w art. 299 w §3 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) Szefowi Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w celu realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_71","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252) w art. 25 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Komisja współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_72","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298 i Nr 39, poz. 459) po art. 75 dodaje się art. 75a w brzmieniu: \"Art. 75a. Organy Zakładu współpracują z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_73","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247 i Nr 27, poz. 298) w Załączniku nr 1w Dziale II pkt 28 i 29 otrzymują brzmienie: \"28. Szczegółowa struktura organizacyjna i etatowa jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej oraz Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 29. System ewidencji danych o funkcjonariuszach, żołnierzach i pracownikach Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej i Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych oraz dane z tej ewidencji, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności.\"."}
{"id":"2001_1189_74","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. Nr 122, poz. 1319) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \",Art. 26a. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_75","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. Główny Inspektor współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.\"."}
{"id":"2001_1189_76","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1189_8","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Na stanowisko Szefa Centrum może być powołana osoba, która spełnia następujące warunki: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) jest nieskazitelnego charakteru, 4) nie była skazana za przestępstwo, 5) posiada wyższe wykształcenie."}
{"id":"2001_1189_9","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Zwolnienie stanowiska Szefa Centrum następuje w przypadku: 1) rezygnacji ze stanowiska, 2) odwołania ze stanowiska, 3) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, 4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo, 5) śmierci. 2. W przypadku zwolnienia stanowiska Szefa Centrum, minister właściwy do spraw wewnętrznych powierza pełnienie jego obowiązków, do czasu powołania nowego Szefa Centrum, jednak na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, jego zastępcy lub innej osobie zatrudnionej w Centrum."}
{"id":"2001_1190_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 10. 1. Przedsiębiorca, który przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskał koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, obejmującą także ich wydobywanie i wobec którego organ koncesyjny nie wydał odrębnej decyzji określającej szczegółowe warunki wydobywania kopaliny, przedstawi organowi koncesyjnemu dokumentację geologiczną, projekt zagospodarowania złoża. 2. Organ koncesyjny, na podstawie dokumentów o których mowa w ust. 1, ustala, w drodze odrębnej decyzji, szczegółowe warunki wydobywania kopaliny. Przepis art. 25 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio. 3. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 2, wymaga uzgodnienia z właściwym wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta. Przepis art. 16 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1190_107","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 107. 1. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest centralnym organem administracji rządowej i podlega Prezesowi Rady Ministrów. 2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego trwa 6 lat. 4. Po upływie kadencji Prezes Wyższego Urzędu Górniczego pełni obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Ta sama osoba może być Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. 5. Kadencja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego wygasa w razie jego odwołania lub śmierci. 6. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, jeżeli: 1) zrzekł się stanowiska, 2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby, 3) nie wykonuje lub wykonuje w sposób nienależyty obowiązki określone przepisami ustawy, 4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione przestępstwo. 7. Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 8. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego w szczególności: 1) jest organem właściwym w sprawach indywidualnych, rozpatrywanych w drodze postępowania administracyjnego w zakresie wynikającym z przepisów ustawy, 2) pełni funkcję organu wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do dyrektorów okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością, 3) powołuje specjalne komisje do kompleksowego opiniowania stanu rozpoznania i zwalczania zagrożeń naturalnych i technicznych w zakładach górniczych oraz zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego, związanego z ruchem zakładu górniczego. 4) gromadzi i archiwizuje dokumentację mierniczo-geologiczną zlikwidowanych zakładów górniczych oraz udostępnia tę dokumentację na zasadach i w sposób określony w odrębnych przepisach. 9. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wyższego Urzędu Górniczego, działającego pod jego bezpośrednim kierownictwem. 10. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Wyższemu Urzędowi Górniczemu statut. W statucie Wyższego Urzędu Górniczego Prezes Rady Ministrów określa strukturę organizacyjną Urzędu i jego siedzibę."}
{"id":"2001_1190_108","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 108. 1. Terenowymi organami administracji rządowej, podległymi Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego, są dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych. 2. Dyrektorów i zastępców dyrektorów, o których mowa w ust. 1, powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. 3. Dyrektorzy okręgowych i specjalistycznych urzędów górniczych wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, działających pod ich bezpośrednim kierownictwem. 4. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe urzędy górnicze oraz ustala ich siedziby i właściwość miejscową zgodnie z podziałem terytorialnym Państwa, określonym w odrębnych przepisach. 5. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, może tworzyć i znosić specjalistyczne urzędy górnicze, obejmujące niektóre dziedziny działalności urzędów górniczych oraz określa ich nazwę, właściwość i siedzibę. 6. Organizację i zasady działania okręgowych i specjalistycznych urzędów górniczych określa Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.\"; 73) w art. 109: a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) budowy i likwidacji zakładu górniczego, w tym rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów po działalności górniczej.\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Organy nadzoru górniczego wydają, w drodze decyzji, zezwolenia na: 1) oddanie do ruchu w zakładzie górniczym obiektów, maszyn i urządzeń określonych w przepisach, wydanych na podstawie art. 78 ust. 1, 2) nabywanie, przechowywanie i używanie środków strzałowych i sprzętu strzałowego w zakładach górniczych. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do: 1) bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, 2) wykonywania robót geologicznych.\", c) skreśla się ust. 4; 74) w art. 110 wyrazy \"art. 78 ust. 1 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 78 ust. 3\"; 75) art. 111 i 112 otrzymują brzmienie: \"Art. 111. 1. W zakresie ustalonym przepisami, o których mowa w ust. 2, maszyny, urządzenia, materiały, a także środki strzałowe oraz sprzęt strzałowy, zwane dalej \"wyrobami\", mogą być stosowane w zakładach górniczych tylko po dopuszczeniu ich, w drodze decyzji, przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 2. Rada Ministrów, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania wyrobów w warunkach zagrożeń występujących w ruchu zakładów górniczych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wyroby, których stosowanie w zakładach górniczych wymaga dopuszczenia, 2) wymagania techniczne dla wyrobów, o których mowa w pkt 1, 3) warunki i tryb wydawania, cofania lub unieważniania oraz terminy ważności decyzji o dopuszczeniu wyrobów do stosowania w zakładach górniczych, zakres oraz konieczność i przyczyny ponownego wydania decyzji i sposób przeprowadzania badań wyrobów, w tym prób wyrobów w ruchu zakładu górniczego, jednostki upoważnione do przeprowadzania badań wyrobów, rodzaje dokumentów wymaganych przed dopuszczeniem, znaki dopuszczenia oraz sposób oznaczania wyrobów tymi znakami."}
{"id":"2001_1190_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 11. 1. Do informacji geologicznej uzyskanej przed wejściem w życie ustawy stosuje się przepisy art. 47 ustawy, o której mowa w art. 1, w dotychczasowym brzmieniu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli w ciągu 6 miesięcy od trzykrotnego ogłoszenia, zamieszczonego w prasie ogólnopolskiej i specjalistycznej przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, nie zgłosi się podmiot posiadający prawo do danej informacji geologicznej, uzyskanej przed dniem wejścia w życie ustawy, zgromadzonej w Centralnym Archiwum Geologicznym, minister ten może, w drodze decyzji, stwierdzić prawo własności Skarbu Państwa do tej informacji geologicznej. 3. Zawiadomień o podjętych decyzjach i innych czynnościach organu, o którym mowa w ust. 2, dokonuje się w drodze ogłoszeń zamieszczonych w prasie ogólnopolskiej i specjalistycznej. Zawiadomienia są skuteczne z upływem 10 dni od ich dokonania."}
{"id":"2001_1190_112","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 112. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli, pracownikom organów nadzoru górniczego przysługuje prawo wstępu do zakładów górniczych oraz do siedzib, obiektów i urządzeń podmiotów zawodowo trudniących się wykonywaniem czynności ratownictwa górniczego oraz dostępu do niezbędnych informacji, urządzeń i dokumentów. Mogą oni żądać udzielania wyjaśnień w zakresie ich uprawnień wynikających z ustawy.\"; 76) w art. 113 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) może zakazać, na czas nie przekraczający dwóch lat, wykonywania określonych czynności w ruchu zakładu górniczego osobom, o których mowa w art. 68 ust. 1 oraz w art. 70 ust. 1, w razie stwierdzenia naruszenia przez te osoby dyscypliny i porządku pracy, a zwłaszcza obowiązków określonych ustawą i wydanymi na jej podstawie przepisami.\"; 77) w art. 114 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"zapobiegawczą i\"; 78) w tytule Działu VII skreśla się wyrazy \"i kary pieniężne.\"; 79) w art. 118 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) bezzbiornikowego magazynowania substancji lub składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych\", b) skreśla się pkt 4 i 5; 80) w art. 119: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) bezzbiornikowego magazynowania substancji lub składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych\", b) skreśla się pkt 4 i 5; 81) w art. 122 w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wykracza przeciwko innym niż określone w ust. 1 nakazom lub zakazom zawartym w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 78, albo nakazom lub zakazom określonym w art. 73, art. 75 ust. 1, art. 76 i art. 80,\"; 82) art. 125 otrzymuje brzmienie: \"Art. 125. Kto wykonuje czynności kierownictwa lub dozoru ruchu zakładu górniczego lub inne czynności w ruchu zakładu górniczego, bez kwalifikacji przewidzianych ustawą podlega karze grzywny.\"; 83) dodaje się art. 126a i 126b w brzmieniu: \"Art. 126a. Kto nie wykonuje decyzji organu nadzoru górniczego, dotyczącej: 1) usunięcia nieprawidłowości powstałych wskutek naruszenia przepisów o ruchu zakładu górniczego, lub 2) wstrzymania w całości lub w części ruchu zakładu górniczego lub jego urządzeń, albo podjęcia niezbędnych środków zapobiegawczych ze względu na bezpośrednie zagrożenie dla zakładu, jego pracownika, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, lub 3) zakazu wykonywania określonych czynności przez osoby, które naruszyły obowiązki określone ustawą i wydanymi na jej podstawie przepisami, lub 4) wstrzymania działalności lub podjęcia określonych czynności w celu doprowadzenia środowiska do właściwego stanu, w razie wykonywania działalności bez wymaganej koncesji, bez zatwierdzonego projektu prac geologicznych lub niezgodnie z koncesją albo zatwierdzonym projektem prac geologicznych podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_1190_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 12. 1. Ten, kto rozpoznał i udokumentował złoże kopaliny, stanowiące przedmiot własności Skarbu Państwa oraz sporządził dokumentację geologiczną z dokładnością wymaganą do uzyskania koncesji na wydobywanie kopaliny, może żądać ustanowienia na jego rzecz użytkowania górniczego z pierwszeństwem przed innymi. 2. Spory w sprawach, o których mowa w ust. 1, rozstrzygają sądy powszechne. 3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa z upływem dwóch lat od dnia pisemnego zawiadomienia o przyjęciu dokumentacji przez organ administracji geologicznej.\"; 5) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W odniesieniu do działalności, na którą ustawa nie wymaga koncesji, uprawnienia Skarbu Państwa, określone w art. 7 ust. 2, wykonują wojewodowie. W odniesieniu do takiej działalności, lecz prowadzonej w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, organem właściwym jest minister właściwy do spraw środowiska, działający w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej.\"; 6) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Koncesji wymaga działalność gospodarcza w zakresie: 1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, 2) wydobywania kopalin ze złóż, 3) bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych. 2. Do koncesjonowania działalności, o której mowa w ust. l, stosuje się przepisy o działalności gospodarczej, chyba że ustawa stanowi inaczej. 3. Koncesji na działalność gospodarczą określoną w ust. 1 udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 3 miesiące.\"; 7) w art. 16: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Koncesji na działalność: 1) określoną w art. 15 ust. l, wykonywaną w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, 2) w zakresie poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin podstawowych wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3, solanek, wód leczniczych i termalnych oraz innych kopalin leczniczych zaliczonych do kopalin podstawowych na podstawie art. 5 ust. 6, 3) określoną w art. 15 ust. 1 pkt 3, udziela minister właściwy do spraw środowiska. 2. Z zastrzeżeniem przepisów ust. l i 2a, koncesji na poszukiwanie, rozpoznawanie lub wydobywanie kopalin podstawowych i pospolitych udziela wojewoda. 2a. Koncesji na poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin pospolitych, jeżeli jednocześnie spełnione są odpowiednio następujące wymagania: 1) obszar zamierzonej działalności nie przekroczy powierzchni 2 ha, 2) wydobycie kopaliny w roku kalendarzowym nie przekroczy 20 000 m3, 3) działalność będzie prowadzona bez użycia materiałów wybuchowych - udziela starosta. 3. Udzielenie koncesji na: 1) wydobywanie kopalin podstawowych wymaga uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw gospodarki, 2) wydobywanie kopalin leczniczych wymaga opinii ministra właściwego do spraw zdrowia, 3) działalność w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej wymaga uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, 4) poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie rud pierwiastków promieniotwórczych wymaga opinii Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki, 5) wydobywanie kopalin z gruntów pod wodami śródlądowymi oraz z obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi wymaga opinii organu odpowiedzialnego za utrzymanie wód oraz uzgodnienia z organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego, 6) działalność, o której mowa w ust. 2a, wymaga uzgodnienia z właściwym wojewodą oraz z właściwym organem nadzoru górniczego.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Udzielenie koncesji na działalność, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 3, a także każda jej zmiana, z wyjątkiem takiej działalności wykonywanej w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, wymaga uzgodnienia z właściwym wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta. Uzgodnienie następuje na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W razie braku takiego planu, stosuje się odpowiednio przepisy o ustalaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.\"; 8) w art. 18: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. 1 skreśla się pkt 1 i 2, c) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Dane objęte wnioskiem należy uzupełnić dowodami ich istnienia, w szczególności przez dołączenie załączników graficznych sporządzonych zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych. 3. Organ koncesyjny może zobowiązać wnioskodawcę do przedstawienia danych określających stan prawny nieruchomości objętych wpływami zamierzonej działalności, a w przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym danych z ewidencji gruntów i budynków. Organ koncesyjny może również żądać złożenia kopii wniosku koncesyjnego wraz z załącznikami.\"; 9) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Do wniosku o udzielenie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, poza wymaganiami określonymi w art. 18, należy dołączyć projekt prac geologicznych.\"; 10) w art. 20: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) projektowane położenie obszaru górniczego i terenu górniczego oraz ich granic.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dowód istnienia prawa przysługującego wnioskodawcy do wykorzystania dokumentacji geologicznej w celu ubiegania się o koncesję, 2) projekt zagospodarowania złoża, zaopiniowany przez właściwy organ nadzoru górniczego, 3) dowód istnienia prawa przysługującego wnioskodawcy do nieruchomości gruntowej, w granicach której ma być wykonywana zamierzona działalność w zakresie wydobywania kopaliny metodą odkrywkową lub dowód przyrzeczenia jego ustanowienia.\", c) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Wymagania określonego w ust. 2 pkt 3 nie stosuje się do wniosku o udzielenie koncesji na wydobywanie węgla brunatnego. 4. Organ koncesyjny może żądać przedłożenia dokumentacji geologicznej. 5. Wymagania określonego w art. 20 ust. 2 pkt 2 nie stosuje się do wniosku o udzielenie koncesji na wydobywanie kopalin pospolitych w zakresie uregulowanym art. 16 ust. 2a.\"; 11) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1.Wniosek o udzielenie koncesji na bezzbiornikowe magazynowanie substancji oraz składowanie odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, poza wymaganiami przewidzianymi w art. 18, powinien określać: 1) rodzaj, ilość i właściwości substancji lub odpadów, 2) aktualne i przewidywane warunki geologiczne, hydrogeologiczne i geologiczno-inżynierskie, 3) technologię magazynowania lub składowania, 4) projektowane granice przestrzeni, w której przewiduje się bezzbiornikowe magazynowanie substancji lub składowanie odpadów oraz granice przestrzeni objętej przewidywanymi szkodliwymi wpływami takiej działalności. 2. W razie zamierzonego składowania odpadów promieniotwórczych w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć zezwolenie Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki, jeżeli wydania tego zezwolenia wymagają przepisy Prawa atomowego.\"; 12) skreśla się art. 24; 13) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Koncesja na wydobywanie kopalin, poza wymaganiami przewidzianymi w art. 22, powinna ponadto wyznaczać granice obszaru i terenu górniczego oraz określać zasoby złoża kopaliny możliwe do wydobycia, a także minimalny stopień ich wykorzystania.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli rzeczywiste szkodliwe wpływy robót górniczych zakładu górniczego przekroczą granice określonego w koncesji terenu górniczego, organ koncesyjny zmienia decyzję w zakresie dotyczącym granic terenu górniczego.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Koncesja na działalność, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3, powinna także wyznaczać granice przestrzeni bezzbiornikowego magazynowania substancji lub składowania odpadów oraz granice przestrzeni objętej przewidywanymi szkodliwymi wpływami takiej działalności. Przy wyznaczaniu tych granic stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2 i 3.\"; 14) dodaje się art. 26a, 26b i 26c w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. Jeżeli nie sprzeciwia się temu interes publiczny związany z ochroną środowiska, zwłaszcza z racjonalną gospodarką złożami kopalin, bądź szczególnie ważny interes gospodarki narodowej, organ koncesyjny jest obowiązany, za zgodą przedsiębiorcy na rzecz którego koncesja została wydana, do przeniesienia tej koncesji na rzecz podmiotu, który: 1) wyraża zgodę na wszystkie wynikające z niej warunki, 2) w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności wykaże się prawem do nieruchomości gruntowej, prawem użytkowania górniczego, bądź przyrzeczeniem ich uzyskania, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 3, 3) wykaże, iż jest w stanie spełnić wymagania związane z wykonywaniem zamierzonej działalności. 2. Przeniesienie koncesji, o której mowa w ust. 1, powoduje również przeniesienie praw i obowiązków wynikających z innych decyzji podjętych na podstawie ustawy. 3. W razie podjęcia decyzji, o której mowa w ust. 1, organ koncesyjny może, w drodze odrębnej decyzji, zmienić warunki zabezpieczenia, o których mowa w art. 17."}
{"id":"2001_1190_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 12. 1. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych decyzją ostateczną albo prawomocnym orzeczeniem sądu, stosuje się przepisy ustawy. 2. Do opłat eksploatacyjnych i kar pieniężnych, należnych za okres sprzed wejścia w życie ustawy oraz ich egzekucji, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1190_126b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 126b. Kto nie dopełnia ciążącego na nim obowiązku w zakresie tworzenia funduszu likwidacyjnego zakładu górniczego oraz gromadzenia środków na tym funduszu podlega karze grzywny.\"; 84) art. 127 otrzymuje brzmienie: \"Art. 127. Orzekanie w sprawach określonych w art. 119-126b następuje na zasadach i w trybie określonych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.\"; 85) skreśla się art. 128; 86) skreśla się art. 157a."}
{"id":"2001_1190_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 13. Z upływem jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy, tracą moc zezwolenia na wydobywanie torfu wydane przed dniem 2 września 1994 r."}
{"id":"2001_1190_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 14. Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc decyzje o ustanowieniu terenów zamkniętych zakładów górniczych."}
{"id":"2001_1190_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 15. 1. Po wejściu w życie ustawy wojewodowie i starostowie, niezwłocznie przekażą właściwym organom nadzoru górniczego akta spraw dotyczących zakładów górniczych, dotychczas nadzorowanych i kontrolowanych przez wojewodów i starostów jako organy nadzoru górniczego. 2. Po wejściu w życie ustawy minister właściwy do spraw środowiska niezwłocznie przekaże właściwym wojewodom akta spraw dotyczących kopalin podstawowych, dla których od dnia wejścia w życie ustawy wojewodowie staną się właściwymi organami."}
{"id":"2001_1190_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 16. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie stosuje się przepisy dotychczasowe, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1190_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 14 w zakresie dotyczącym art. 26a ustawy, o której mowa w art. 1, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. (poz. .....) GÓRNE I DOLNE GRANICE STAWEK OPŁAT EKSPLOATACYJNYCH Lp. Rodzaj kopaliny Jednostka Dolne granice Górne granice miary stawek stawek (zł\/j.m.) (zł\/j.m.) 1 Alabastry t 0,84 4,22 2 Amfibolity t 0,27 1,36 3 Anhydryty t 1,00 5,02 4 Baryty t 1,52 7,62 5 Bazalty t 0,32 1,60 6 Chalcedonity t 0,17 0,85 7 Diabazy t 0,20 1,01 8 Dolomity t 0,23 1,15 9 Gabra t 0,27 1,36 10 Gaz ziemny wysokometanowy tys. m3 2,08 10,40 11 Gaz ziemny pozostały tys. m3 0,92 4,58 12 Gipsy t 0,42 2,11 13 Gliny ogniotrwałe i t 0,94 4,70 ceramiczne 14 Gnejsy t 0,24 1,18 15 Granity t 0,29 1,44 16 Hornfelsy t 0,24 1,18 17 Kamienie ozdobne i kg 2,70 13,54 półszlachetne 18 Kreda jeziorna t 0,04 0,18 19 Kreda pisząca t 0,19 0,93 20 Kwarc t 0,51 2,54 21 Kwarcyty t 0,25 1,26 22 Łupki t 0,34 1,70 23 Magnezyty t 1,34 6,72 24 Margle t 0,11 0,54 25 Marmury t 1,01 5,07 26 Melafiry t 0,29 1,46 27 Opoki t 0,17 0,85 28 Piaski i żwiry t 0,15 0,77 29 Piaskowce t 0,20 1.02 30 Porfiry t 0,20 1,01 31 Ropa naftowa t 10,98 54,90 32 Rudy cynkowo-ołowiowe t 0,84 4,21 33 Rudy miedzi t 0,75 3,76 34 Rudy złota g Au (w 0,10 0,51 rudzie) 35 Serpentynity t 0,20 1,01 36 Siarka rodzima t 1,08 5,41 37 Sjenity t 0,24 1,18 38 Skały diatomitowe t 1,69 8,46 39 Solanki m{3} 0,68 3,38 40 Sól kamienna t NaCl 0,42 2,08 41 Surowce bentonitowe t 0,51 2,54 42 Surowce ilaste pozostałe t 0,34 1,71 43 Surowce kaolinowe t 0,84 4,22 44 Surowce skaleniowe t 0,68 3,38 45 Szarogłazy t 0,24 1,18 46 Torfy m3 0,20 1,01 47 Torfy lecznicze (borowiny) m3 0,68 3,38 48 Trawertyny t 0,17 0,85 49 Tufy t 0,20 1,01 50 Wapienie t 0,20 0,99 51 Węgiel brunatny t 0,43 2,14 52 Węgiel kamienny t 0,77 3,87 53 Wody lecznicze m3 0,69 3,44 54 Wody termalne m3 0,00 0,00 55 Zieleńce t 0,24 1,18 56 Ziemia krzemionkowa t 1,69 8,46 57 Zlepieńce t 1,01 5,07 58 Inne kopaliny t 1,01 5,07"}
{"id":"2001_1190_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 w ust. 1 skreśla się pkt 24; 2) w art. 26 w ust. 1 skreśla się pkt 7."}
{"id":"2001_1190_26b","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 26b. Odmowa udzielenia koncesji może nastąpić, jeżeli zamierzona działalność narusza wymagania ochrony środowiska, w tym związane z racjonalną gospodarką złożami kopalin, również w zakresie wydobycia kopalin towarzyszących, bądź uniemożliwia wykorzystanie nieruchomości zgodnie z ich przeznaczeniem."}
{"id":"2001_1190_26c","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 26c. 1. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na działalność, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 3, obowiązany jest utworzyć fundusz likwidacji zakładu górniczego, zwany dalej \"funduszem\", chyba że obowiązek taki wynika z odrębnych przepisów. 2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, prowadzący: 1) wydobywanie kopaliny systemem podziemnym lub otworowym, bezzbiornikowe magazynowanie substancji lub składowanie odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, przeznacza na fundusz równowartość od 3% do 10% odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zakładu górniczego, ustalanych stosownie do przepisów o podatku dochodowym, 2) wydobywanie kopaliny systemem odkrywkowym, przeznacza na fundusz równowartość 10% należnej opłaty eksploatacyjnej, o której mowa w art. 84. 3. Przedsiębiorca gromadzi środki funduszu na wyodrębnionym rachunku bankowym, dokonując wpłat na fundusz począwszy od dnia powstania obowiązku uiszczania opłaty eksploatacyjnej albo od rozpoczęcia działalności, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie objętej obowiązkiem uiszczania opłaty eksploatacyjnej, do rozpoczęcia likwidacji zakładu górniczego. 4. Środki funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i mogą być wykorzystane wyłącznie w celu pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, również w razie upadłości przedsiębiorcy. 5. O ile ustawa nie stanowi inaczej, bank rozpoczyna dokonywanie wypłat z funduszu wyłącznie po przedstawieniu przez przedsiębiorcę ostatecznej decyzji właściwego organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, a w przypadku przedsiębiorcy wydobywającego kopalinę pospolitą w warunkach określonych w art. 16 ust. 2a - po przedstawieniu decyzji stwierdzającej wygaśnięcie koncesji. 6. Przedsiębiorca jest obowiązany przedstawiać organowi koncesyjnemu oraz organowi nadzoru górniczego, na ich żądanie, aktualne wyciągi z rachunku bankowego, na którym gromadzi środki funduszu, a także informacje o sposobie ich wykorzystania. 7. Środki funduszu nie podlegają egzekucji, z wyjątkiem przypadków, gdy egzekucja jest prowadzona w związku z niewykonaniem przez przedsiębiorcę obowiązków w zakresie likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części. 8. Po zakończeniu likwidacji zakładu górniczego, organ nadzoru górniczego, po zasięgnięciu opinii właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, wyraża zgodę na likwidację funduszu. 9. Określone w ust. 1-8 wymagania stosuje się odpowiednio do następcy prawnego przedsiębiorcy, który przejmuje niewykorzystane środki funduszu. 10. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady: 1) tworzenia i funkcjonowania funduszu, 2) ustalania wysokości równowartości odpisów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, w zależności od rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, 3) ustalania terminów przekazywania środków na fundusz, 4) wykorzystania środków funduszu, kierując się metodą i wielkością prowadzonej działalności oraz jej szkodliwością dla środowiska, a także potrzebą skutecznego zabezpieczenia środków na likwidację zakładów górniczych.\"; 15) skreśla się art. 27; 16) w art. 28: a) w ust. 1 pkt 3 skreśla się wyrazy \"lub upadłości\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W razie ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy organ koncesyjny w drodze decyzji może cofnąć koncesję bez odszkodowania.\"; 17) w art. 29: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Cofnięcie albo wygaśnięcie koncesji nie zwalnia dotychczasowego przedsiębiorcy z wykonania określonych w niej obowiązków dotyczących ochrony środowiska oraz obowiązków związanych z likwidacją zakładu górniczego. 2. Zakres i sposób wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, ustala organ koncesyjny w decyzji o cofnięciu koncesji albo w decyzji stwierdzającej wygaśnięcie koncesji, w uzgodnieniu z właściwym wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Do podmiotu, na który nałożono obowiązki określone w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące przedsiębiorcy.\"; 18) dodaje się art. 29a w brzmieniu: \"Art. 29a. Kopie decyzji wydawanych na podstawie przepisów niniejszego rozdziału, organ koncesyjny przesyła do wiadomości właściwym miejscowo organom administracji geologicznej i nadzoru górniczego.\"; 19) skreśla się art. 30; 20) w art. 31: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Kwalifikacje osób, o których mowa w ust. 1, stwierdza: 1) minister właściwy do spraw środowiska, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) wojewoda - w odniesieniu do osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień do wykonywania czynności dozoru geologicznego nad pracami geologicznymi, z wyjątkiem badań geofizycznych oraz uprawnień do kierowania w terenie robotami geologicznymi wykonywanymi poza granicami obszaru górniczego, wykonywanymi bez użycia materiałów wybuchowych, albo gdy projektowana głębokość wyrobiska nie przekracza 100 m.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się wymaganiami w zakresie bezpieczeństwa powszechnego, prawidłowości wykonywania prac geologicznych oraz potrzebami ochrony środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) kategorie prac geologicznych, 2) kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób wykonujących, dozorujących i kierujących określonymi kategoriami prac geologicznych, 3) sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji, 4) tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzania wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, 5) wysokość opłat związanych ze stwierdzaniem kwalifikacji, sposób ich uiszczania oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej.\", c) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Stwierdzenia kwalifikacji dokonuje się przez wydanie świadectwa. 4. Organ administracji geologicznej właściwy do stwierdzenia kwalifikacji odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, dopuszczenia do egzaminu kandydata nie spełniającego wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 2.\"; 21) w art. 32 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prace geologiczne obejmujące roboty geologiczne mogą być wykonywane tylko na podstawie projektu prac geologicznych.\"; 22) w art. 33: a) w ust. 2 wyrazy \"Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Projekt zatwierdza się na czas oznaczony.\"; 23) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wykonawca prac geologicznych jest zobowiązany zgłosić zamiar przystąpienia do wykonywania robót geologicznych organowi nadzoru górniczego oraz zarządowi gminy właściwym ze względu na miejsce wykonywanych robót.\", b) skreśla się ust. 3; 24) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. Do wykonywania robót geologicznych stosuje się odpowiednio przepisy o ruchu zakładu górniczego, z zastrzeżeniem przepisów art. 67a.\"; 25) w art. 39 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do prac i robót geologicznych związanych z ruchem zakładu górniczego.\"; 26) w art. 41: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dokumentację geologiczną złoża kopaliny sporządza się w celu określenia granic złoża, jego zasobów oraz geologicznych warunków występowania.\", b) w ust. 2: - skreśla się pkt 4, - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) hydrogeologiczne i inne geologiczno-górnicze warunki występowania złoża.\", - skreśla się pkt 6, c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. W przypadku gdy dokumentacja geologiczna ma stanowić podstawę do udzielenia koncesji na wydobywanie kopalin, stopień rozpoznania złoża powinien umożliwić opracowanie projektu zagospodarowania złoża oraz wskazanie możliwości i kierunków rekultywacji terenów poeksploatacyjnych. 4. Dokumentację geologiczną sporządza się z uwzględnieniem kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin. Właściwy organ administracji geologicznej może zezwolić, w drodze decyzji, na zmianę kryteriów bilansowości.\"; 27) w art. 42: a) w ust. 1 w pkt 2: - lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) projektowaniem odwodnień do wydobywania kopalin ze złóż,\", - lit. f) otrzymuje brzmienie: \"f) ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych,\", - dodaje się lit. g) w brzmieniu: \"g) zakończeniem lub zmianą poziomu odwadniania likwidowanych zakładów górniczych.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Poza wymaganiami, o których mowa w ust. 2, dokumentacja hydrogeologiczna powinna również określać, stosownie do potrzeb: 1) zasoby i depresję w oznaczonych poziomach wodonośnych oraz w oznaczonym czasie, 2) techniczne możliwości wydobycia wody, 3) techniczne możliwości zatłaczania wód do górotworu, 4) wpływ, jaki na stosunki wodne wywiera bezzbiornikowe magazynowanie substancji w górotworze lub składowanie odpadów, 5) granice projektowanych stref ochronnych ujęć wód podziemnych oraz obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych, 6) ocenę hydrogeologiczną i prognozę skutków po zakończeniu odwodnienia zakładów górniczych, 7) rodzaj, charakter i stopień zanieczyszczeń gruntów i wód podziemnych.\"; 28) w art. 43: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych,\", - skreśla się pkt 3, b) w ust. 2 w pkt 2 wyraz \"inżynierskich\" zastępuje się wyrazem \"budowlanych\"; 29) skreśla się art. 44; 30) w art. 45: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dokumentację geologiczną przekazuje się w czterech egzemplarzach właściwemu organowi administracji geologicznej.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania dokumentacji geologicznej organ, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia pisemnie o przyjęciu dokumentacji bez zastrzeżeń, a w przypadku gdy dokumentacja nie odpowiada wymaganiom określonym w przepisach prawa zażąda, w drodze decyzji, uzupełnienia lub poprawienia dokumentacji. W terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania uzupełnionej lub poprawionej dokumentacji organ zawiadamia o przyjęciu jej bez zastrzeżeń.\", c) skreśla się ust. 4; 31) w art. 46 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do zmiany dokumentacji geologicznej stosuje się przepisy art. 45.\"; 32) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47.1. Prawo do informacji uzyskanych w wyniku prac geologicznych przysługuje Skarbowi Państwa. 2. Prawem do informacji geologicznej rozporządza Skarb Państwa, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. Ten, kto poniósł koszt wykonania prac geologicznych prowadzonych na mocy decyzji wydanych na podstawie ustawy, ma wyłączne prawo do nieodpłatnego wykorzystywania uzyskanych w ich wyniku informacji geologicznych w celach badawczych, naukowych, jak również w celu wykonywania działalności regulowanej ustawą. Prawo to wygasa z upływem 5 lat od utraty mocy odpowiedniej decyzji, na podstawie której wykonano prace będące źródłem informacji, lub zezwalającej na wykonywanie innej działalności regulowanej ustawą albo przepisami odrębnymi. Jeżeli koncesja lub decyzja o zatwierdzeniu projektu prac geologicznych nie stanowi inaczej, ten, komu przysługuje prawo wykorzystywania uzyskanych w ten sposób informacji geologicznych, może udostępnić je innym podmiotom. 4. Podmiot ubiegający się o koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin albo podmiot zamierzający prowadzić badania naukowe lub prace geologiczne, których wykonywanie nie wymaga uzyskania koncesji, ma prawo do nieodpłatnego wykorzystania informacji geologicznej przysługującej Skarbowi Państwa w celu sporządzenia projektu prac geologicznych lub wykonywania opracowań naukowych. 5. Jeżeli informacja geologiczna, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, zawarta jest w dokumentacji geologicznej, rozporządzenie nią następuje wyłącznie na czas oznaczony. 6. Ten, kto prowadzi działalność na podstawie ustawy, jest obowiązany do bieżącego przekazywania organom administracji geologicznej informacji geologicznych, o których mowa w ust. 1, w tym próbek wraz z wynikami ich badań. Zakres i harmonogram przedstawiania informacji oraz próbek, może określać odpowiednio koncesja lub decyzja o zatwierdzeniu projektu prac geologicznych. 7. Jednostki samorządu terytorialnego mogą żądać od Skarbu Państwa nieodpłatnego udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1, dotyczących ich terytoriów, niezbędnych do wykonywania ich zadań własnych. Informacje uzyskane w tym trybie nie mogą być wykorzystywane przez jednostki samorządu terytorialnego do prowadzenia działalności gospodarczej ani udostępniane innym podmiotom. W sprawach spornych orzekają sądy powszechne. 8. Przychody z tytułu rozporządzania prawem do informacji geologicznej, należącej do Skarbu Państwa, pozostają w dyspozycji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa i stanowią środek specjalny w rozumieniu przepisów o finansach publicznych. 9. Przychody, o których mowa w ust. 8, przeznacza się na pokrycie kosztów: 1) przechowywania, udostępniania i obrotu informacją geologiczną, 2) pozyskiwania nowych informacji geologicznych, w tym sporządzania dokumentacji geologicznych. 10. W zakresie spraw, o których mowa w ust. 1, 2, 4, 5 i 7-9, zadania Skarbu Państwa wykonuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa.\"; 33) art. 48-50 otrzymują brzmienie: \"Art. 48. Udokumentowane złoża kopalin oraz udokumentowane wody podziemne, w granicach projektowanych stref ochronnych ujęć oraz obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych, uwzględnia się w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"2001_1190_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 3. Jeżeli wymaga tego potrzeba zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony środowiska, Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, obejmie przepisami ustawy, w całości lub w części, prowadzenie określonych robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej, określając miejsce oraz cel wykonywanych robót i zakres stosowania ustawy.\"; 2) w art. 5: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W rozumieniu ustawy wszystkie kopaliny występujące w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej są kopalinami podstawowymi.\", b) w ust. 3 po wyrazach \"w ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i ust. 2a\", c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) złoża wód podziemnych zaliczonych do solanek, wód leczniczych i termalnych, mając na względzie ich szczególne walory wynikające z mineralizacji, własności fizycznych i chemicznych, ilości i warunków występowania, 2) złoża innych kopalin leczniczych o szczególnie cennych walorach ze względu na rodzaj i jakość kopaliny. 6. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może zaliczyć kopalinę pospolitą, występującą w określonym złożu lub określonej jednostce geologicznej, do kopalin podstawowych, biorąc pod uwagę jej rodzaj, ilość lub warunki zalegania.\"; 3) w art. 6: a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) pracą geologiczną jest projektowanie i wykonywanie badań w celu ustalenia budowy geologicznej kraju, a zwłaszcza poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin, wód podziemnych, określania warunków geologiczno-inżynierskich oraz sporządzanie map i dokumentacji geologicznych, 3) robotą geologiczną jest wykonywanie w ramach prac geologicznych wszelkich czynności poniżej powierzchni ziemi, w tym wykonywanych przy użyciu materiałów wybuchowych oraz likwidacja wyrobisk po tych czynnościach z wyłączeniem prac dotyczących ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych,\", b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) zakładem górniczym jest wyodrębniony technicznie i organizacyjnie zespół środków służących bezpośrednio do wydobywania kopaliny ze złoża, w tym wyrobiska górnicze, obiekty budowlane oraz technologicznie związane z nimi obiekty i urządzenia przeróbcze,\", c) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) terenem górniczym jest przestrzeń objęta przewidywanymi szkodliwymi wpływami robót górniczych zakładu górniczego,\", d) dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu: \"10) wyrobiskiem górniczym jest przestrzeń w nieruchomości gruntowej lub w górotworze powstała w wyniku robót górniczych, 11) robotami górniczymi jest wykonywanie, zabezpieczanie lub likwidowanie wyrobisk górniczych w związku z działalnością regulowaną ustawą.\"; 4) art. 11 i 12 otrzymują brzmienie: \"Art. 11. 1.Ustanowienie użytkowania górniczego może być poprzedzone przetargiem, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 2. Z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1, ustanowienie użytkowania górniczego, obejmującego poszukiwanie, rozpoznawanie lub wydobywanie gazu ziemnego, ropy naftowej oraz jej naturalnych pochodnych, a także metanu z węgla kamiennego, poprzedza się przetargiem. 3. Organami właściwymi do przeprowadzenia przetargu na nabycie prawa użytkowania górniczego są organy właściwe do udzielania koncesji. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady zamieszczania obwieszczeń o przetargu na nabycie prawa użytkowania górniczego i dane, które powinny być zamieszczone w obwieszczeniu, wymagania jakie powinien spełniać oferent oraz jakim powinna odpowiadać oferta, termin składania ofert oraz zakończenia przetargu, a także zasady i tryb organizowania i przeprowadzania przetargu, w tym powoływania i pracy komisji przetargowej. 5. Rada Ministrów wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, będzie kierowała się potrzebą zapewnienia obiektywnych i niedyskryminujących kryteriów wyboru oferenta na nabycie użytkowania górniczego."}
{"id":"2001_1190_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 564, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 w ust. 1 skreśla się pkt 31; 2) w art. 18 w ust. 1 skreśla się pkt 2."}
{"id":"2001_1190_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) terenie zamkniętym - należy przez to rozumieć teren, a w szczególnych przypadkach obiekt budowlany lub jego część, dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych oraz wyznaczony w sposób określony w przepisach Prawa geodezyjnego i kartograficznego, niezbędny na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, będący w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych ministrom właściwym do: spraw wewnętrznych, spraw zagranicznych, Ministrowi Obrony Narodowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa\", 2) art. 89a otrzymuje brzmienie: \"Art. 89a. Do właściwości organów administracji architektonicznobudowlanej i nadzoru budowlanego w dziedzinie górnictwa należą sprawy i związane z nimi środki działania określone w ustawie, dotyczące obiektów i robót budowlanych zakładów górniczych.\"."}
{"id":"2001_1190_49","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 49. Na podstawie dokumentacji geologicznych i ewidencji zasobów, minister właściwy do spraw środowiska sporządza corocznie krajowy bilans zasobów złóż kopalin."}
{"id":"2001_1190_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 5. 1. Decyzje, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów prawa geologicznego i górniczego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, pozostają w mocy z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy tracą moc, wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze, koncesje na poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie surowców mineralnych znajdujących się w odpadach po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin. 3. Pozostają w mocy świadectwa lub decyzje o stwierdzeniu (zatwierdzeniu) kwalifikacji osób, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów. Osoby, które legitymowały się uprawnieniami do kierowania w terenie wierceniami do głębokości 30 m, wykonywanymi poza obszarem górniczym złoża kopaliny podstawowej, z dniem wejścia w życie ustawy uzyskują uprawnienia do kierowania w terenie robotami geologicznymi wykonywanymi poza granicami obszaru górniczego, wykonywanymi bez użycia materiałów wybuchowych albo gdy projektowana głębokość wyrobiska nie przekracza 100 m. 4. Do projektów zagospodarowania złoża zatwierdzonych przed dniem wejścia w życie ustawy, których termin ważności upłynął po wejściu w życie ustawy, stosuje się odpowiednio jej przepisy o zmianie projektu zagospodarowania złoża."}
{"id":"2001_1190_50","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 50. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać projekty prac geologicznych, a także zasady przedkładania do zatwierdzania projektów prac geologicznych, których wykonywanie nie wymaga uzyskania koncesji, 2) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać: a) dokumentacje geologiczne złóż kopalin, b) dokumentacje hydrogeologiczne i geologiczno-inżynierskie, 3) kryteria bilansowości złóż kopalin, z wyłączeniem kopalin, o których mowa w art. 16 ust. 2a, oraz przypadki, w których można dopuścić zmianę kryteriów bilansowości, 4) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać operaty ewidencyjne zasobów złóż kopalin, 5) zasady gromadzenia i udostępniania próbek i dokumentacji geologicznych, sposób postępowania z nimi, a także zakres ochrony informacji oraz próbek geologicznych uzyskanych w wyniku prowadzenia prac geologicznych, 6) przypadki, w których konieczne jest sporządzenie innej dokumentacji geologicznej niż określona w niniejszym rozdziale, szczegółowe wymagania, jakim powinna odpowiadać taka dokumentacja oraz zasady i tryb postępowania z nią, 7) sposób i zakres wykonywania obowiązku udostępniania i przekazywania informacji oraz próbek organom administracji geologicznej przez wykonawcę prac geologicznych. 2. Minister właściwy do spraw środowiska: 1) wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 i 6, będzie kierował się wymaganiami w zakresie ochrony środowiska, potrzebą ochrony zasobów kopalin lub wód podziemnych, a ponadto w przypadku rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), uzależni szczegółowe wymagania od stanu skupienia kopaliny, rozmiarów działalności, a także od kategorii rozpoznania złoża, 2) wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 7, uwzględni potrzebę zróżnicowania wymagań dotyczących przechowywania, udostępniania i likwidowania próbek geologicznych, a także przypadki odstępstw od tych wymagań, w zależności od rodzaju próbek i ich znaczenia dla celów stratygraficznych i naukowych.\"; 34) w art. 51 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podstawą wyznaczenia obszaru górniczego jest dokumentacja geologiczna i projekt zagospodarowania złoża.\"; 35) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. 1. Rejestr obszarów górniczych prowadzi minister właściwy do spraw środowiska. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, obejmuje także przestrzenie wyznaczone do prowadzenia działalności określonej w art. 2. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru obszarów górniczych, dane podlegające wpisowi do rejestru oraz dokumenty przechowywane w rejestrze, a także zakres i sposób udostępniania oraz przekazywania danych zawartych w rejestrze. 4. W rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 3, minister właściwy do spraw środowiska zapewni, aby rejestr stanowił wyczerpującą ewidencję obszarów górniczych utworzonych na terenie całego kraju, a ponadto uwzględni zróżnicowanie dostępności danych, przewidując, które dane będą miały charakter powszechnie dostępny, a które będą dostępne wyłącznie dla przedsiębiorców, których dotyczą.\"; 36) w art. 53: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Plan, o którym mowa w ust. 1, może w szczególności określić obiekty lub obszary, dla których wyznacza się filar ochronny, w granicach którego, ze względu na ochronę oznaczonych dóbr, wydobywanie kopalin nie może być prowadzone albo może być dozwolone tylko w sposób zapewniający ochronę tych dóbr.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Jeżeli przewidywane szkodliwe wpływy na środowisko będą nieznaczne, rada gminy może podjąć uchwałę o odstąpieniu od sporządzenia planu, o którym mowa w ust. 1.\"; 37) art. 54-56 otrzymują brzmienie: \"Art. 54. 1. Projekt zagospodarowania złoża, o którym mowa w art. 20 ust. 2 pkt 2, sporządza ubiegający się o koncesję na wydobywanie kopalin ze złoża, na podstawie dokumentacji geologicznej z uwzględnieniem uwarunkowań techniczno-ekonomicznych. Projekt ten powinien określać zamierzenia w zakresie: 1) ochrony złóż kopalin, w tym kopalin towarzyszących i użytecznych pierwiastków śladowych występujących w złożu, zwłaszcza przez ich kompleksowe i racjonalne wykorzystanie, 2) technologii eksploatacji, zapewniającej ograniczenie ujemnych jej wpływów na środowisko. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać projekty zagospodarowania złóż, kierując się zasadami racjonalnej gospodarki złożem, wymaganiami w zakresie ochrony środowiska, bezpieczeństwa życia i zdrowia ludzkiego oraz technicznych możliwości wydobywania kopaliny."}
{"id":"2001_1190_55","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 55. 1. Projekt zagospodarowania złoża podlega zmianie w przypadku: 1) zmiany dokumentacji geologicznej, 2) gdy wymagają tego warunki określone w koncesji, 3) gdy wymagają tego ustalenia planu, o którym mowa w art. 53, 4) istotnych zmian warunków technicznych lub szczególnych uwarunkowań ekonomicznych wydobywania kopalin. 2. Zmiany projektu zagospodarowania złoża dokonuje przedsiębiorca w formie dodatku do projektu zagospodarowania złoża. 3. Przedsiębiorca przedkłada dodatek, o którym mowa w ust. 2, organowi koncesyjnemu. 4. Organ koncesyjny w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania dodatku, o którym mowa w ust. 2, po uprzednim zasięgnięciu opinii organu nadzoru górniczego, zawiadamia pisemnie przedsiębiorcę o przyjęciu dodatku bez zastrzeżeń, a w przypadku gdy dodatek nie odpowiada wymaganiom ustawy lub ujęte w nim zmiany są nieuzasadnione zażąda od przedsiębiorcy, w drodze decyzji, zmiany lub uzupełnienia dodatku."}
{"id":"2001_1190_56","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 56. W razie istotnych zmian projektu zagospodarowania złoża, mających bezpośredni wpływ na warunki określone w koncesji, organ koncesyjny może, z urzędu lub na wniosek przedsiębiorcy, zmienić koncesję bez odszkodowania.\"; 38) po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu: \"Art. 56a. Przepisów art. 54-56 nie stosuje się do wydobywania kopalin pospolitych w warunkach określonych w art. 16 ust. 2a.\"; 39) art. 57 i 58 otrzymują brzmienie: \"Art. 57. 1. Do projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych zakładu górniczego stosuje się przepisy prawa budowlanego, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. W odniesieniu do działalności, o której mowa w ust. 1, zadania z zakresu administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego określone w przepisach prawa budowlanego, wykonują właściwe organy nadzoru górniczego."}
{"id":"2001_1190_58","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 58. Obiektami budowlanymi zakładu górniczego są obiekty budowlane w rozumieniu prawa budowlanego zlokalizowane w całości na powierzchni ziemi, służące do bezpośredniego wydobywania kopaliny ze złoża.\"; 40) skreśla się art. 59 i 60; 41) w art. 62 skreśla się wyrazy \"usytuowanych na terenie zamkniętym\"; 42) w art. 64: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na podstawie warunków określonych w koncesji oraz projektu zagospodarowania złoża, przedsiębiorca sporządza plan ruchu każdego zakładu górniczego.\", b) w ust. 6 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) szczegółowe wymagania dotyczące części i treści planu ruchu zakładu: a) prowadzącego bezzbiornikowe magazynowanie substancji w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, b) prowadzącego składowanie odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, c) wykonującego roboty geologiczne, z uwzględnieniem specyfiki prowadzenia tych prac na obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej,\"; 43) w art. 65: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie zmiany naturalnych, technicznych lub organizacyjnych warunków wydobywania kopaliny, plan ruchu zakładu górniczego może ulec zmianie.\", b) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Jeżeli zmiana planu ruchu nie dotyczy robót eksploatacyjnych i nie dotyczy ujemnego wpływu na środowisko, w tym na obiekty budowlane, przepisu art. 64 ust. 5 nie stosuje się.\"; 44) dodaje się art. 67a w brzmieniu: \"Art. 67a. 1. Przepisów o planach ruchu zakładu górniczego nie stosuje się do: 1) prowadzenia ruchu zakładu górniczego wydobywającego kopalinę pospolitą w warunkach określonych w art. 16 ust. 2a, 2) robót geologicznych wykonywanych poza granicami obszaru górniczego lub wykonywanych bez użycia materiałów wybuchowych, albo gdy projektowana głębokość wyrobiska nie przekracza 100 m. 2. Wykonywanie robót albo prowadzenie ruchu zakładu górniczego, o których mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie projektu prac geologicznych lub warunków określonych w koncesji, uwzględniających wymagania określone w art. 64 ust. 2.\"; 45) w art. 68: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób kierownictwa i dozoru ruchu w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych oraz w działach ruchu tych zakładów, 2) wykaz stanowisk w ruchu zakładu górniczego, innych niż wymienione w pkt 1, które mogą zajmować osoby o szczególnych kwalifikacjach zawodowych i warunkach zdrowotnych oraz rodzaj tych kwalifikacji i warunków, 3) sposób postępowania w sprawach stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w pkt 1 i 2, tryb powoływania komisji egzaminacyjnych, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzania wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, wysokość opłat związanych ze stwierdzaniem kwalifikacji i sposób ich uiszczania, tryb stwierdzania kwalifikacji oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych.\", b) dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Kwalifikacje osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładu górniczego oraz osób, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stwierdza właściwy organ nadzoru górniczego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 4. 4. Kwalifikacje kierowników ruchu w podziemnych zakładach górniczych stwierdza Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. 5. Do stwierdzania kwalifikacji, o których mowa w ust. 3 i 4, przepisy art. 31 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.\"; 46) w art. 70 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Kwalifikacje mierniczego górniczego i geologa górniczego stwierdza Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. Przepisy art. 31 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 5. Stwierdzenie kwalifikacji mierniczego górniczego lub geologa górniczego, w trybie określonym w ust. 3, stanowi równocześnie stwierdzenie kwalifikacji osoby kierownictwa i dozoru ruchu w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych.\"; 47) art. 72 i 73 otrzymują brzmienie: \"Art. 72. 1. Przedsiębiorca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji zasobów złoża na podstawie dokumentacji geologicznej i projektu zagospodarowania złoża. 2. Prowadzenie ewidencji zasobów złoża kopaliny polega na ustalaniu zmian w zasobach, których przyczyną powstania jest: 1) dokładniejsze rozpoznanie złoża, 2) eksploatacja złoża i straty spowodowane eksploatacją złoża, 3) zmiana granic lub podział złoża, 4) przeklasyfikowanie geologicznych zasobów bilansowych do pozabilansowych, zasobów pozabilansowych do bilansowych, zasobów przemysłowych do nieprzemysłowych bądź zasobów nieprzemysłowych do przemysłowych lub do strat. 3. W złożach wielopokładowych, zmiany wynikające z dokładniejszego rozpoznania wprowadza się tylko w pokładach eksploatowanych lub objętych pracami i robotami geologicznymi, związanymi z prowadzeniem ruchu zakładu górniczego. 4. Jeżeli zmiany w okresie sprawozdawczym przekraczają 50% wielkości rocznego wydobycia ze złoża, przeklasyfikowania, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, dokonuje przedsiębiorca po uzyskaniu zgody, w drodze decyzji, właściwego organu koncesyjnego. 5. Corocznie, w terminie do dnia 31 marca, przedsiębiorca ujmuje zmiany zasobów złoża w operacie ewidencyjnym. 6. Operat ewidencyjny dla złóż kopalin pospolitych, z których wydobycie w roku kalendarzowym przekracza 20 000 m3 kopaliny, a także dla złóż kopalin podstawowych przedsiębiorca sporządza na podstawie obmiaru wyrobiska. Dla kopalin gazowych i płynnych, operat ewidencyjny przedsiębiorca sporządza na podstawie pomiarów wydajności odwiertów. Operat ewidencyjny należy dołączyć do posiadanego egzemplarza dokumentacji geologicznej oraz projektu zagospodarowania złoża, według stanu zasobów złoża na dzień 31 grudnia danego roku. 7. Obmiaru złóż kopalin pospolitych, z których wydobycie w roku kalendarzowym nie przekracza 20 000 m3 kopaliny, przedsiębiorca dokonuje co trzy lata. Corocznie w operacie ewidencyjnym należy określić stan zasobów, wielkość wydobycia i strat jako wielkości szacunkowe, pozostawiając szczegółowe ich ustalenie do czasu dokonania ścisłego pomiaru stanu wyrobisk. 8. Organ koncesyjny może, w drodze decyzji, zobowiązać przedsiębiorcę do wykonania obmiaru wyrobisk w innym terminie w przypadku: 1) zrzeczenia się koncesji, 2) wyczerpania zasobów złoża, 3) naruszenia przepisów o ochronie środowiska. 9. Sporządzanie przez przedsiębiorcę zbiorczego zestawienia zasobów geologicznych i przemysłowych określają przepisy o statystyce publicznej."}
{"id":"2001_1190_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 6. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy tracą moc koncesje udzielone gminom i innym gminnym osobom prawnym, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów prawa geologicznego i górniczego, wykonywane z naruszeniem przepisów o samorządzie gminnym. 2. Organ koncesyjny stwierdza, w drodze decyzji, utratę mocy koncesji wykonywanych w warunkach określonych w ust. 1. 3. Utrata mocy koncesji nie zwalnia gminy lub innej gminnej osoby prawnej z wykonania określonych w niej obowiązków dotyczących ochrony środowiska oraz obowiązków związanych z likwidacją zakładu górniczego. 4. Zakres i sposób wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 3, ustala organ koncesyjny w drodze decyzji stwierdzającej utratę mocy koncesji."}
{"id":"2001_1190_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 7. 1. Do czasu powołania państwowej służby geologicznej w drodze odrębnych przepisów, nie później niż do dnia 31 grudnia 2003 r. wykonywanie zadań tej służby minister właściwy do spraw środowiska powierzy Państwowemu Instytutowi Geologicznemu, w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388). 2. Nadzór nad wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1, sprawuje minister właściwy do spraw środowiska, działający przy pomocy Głównego Geologa Kraju. 3. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zadania państwowej służby geologicznej przez Państwowy Instytut Geologiczny, minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć jego wykonanie podmiotom określonym w art. 102 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1190_73","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 73. Przedsiębiorca jest obowiązany w szczególności: 1) rozpoznawać zagrożenia związane z ruchem zakładu górniczego i podejmować środki zmierzające do zapobiegania i usuwania tych zagrożeń, w tym oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe występujące w ruchu zakładu górniczego oraz stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające to ryzyko, 2) posiadać odpowiednie środki materialne i techniczne oraz właściwie zorganizowane służby ruchu do zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego, 3) prowadzić ewidencję osób przebywających w zakładzie górniczym.\"; 48) dodaje się art. 73a w brzmieniu: \"Art. 73a. 1.Występujące w zakładach górniczych zagrożenia naturalne: tąpaniami, metanowe, wyrzutami gazów i skał, wybuchem pyłu węglowego, wodne, erupcyjne, siarkowodorowe, radiacyjne naturalnymi substancjami promieniotwórczymi, a także działaniem pyłów szkodliwych dla zdrowia, podlegają zaliczeniu do poszczególnych stopni (kategorii, klas) zagrożeń. 2. Zaliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje właściwy organ nadzoru górniczego w drodze decyzji, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria oceny zagrożeń naturalnych, o których mowa w ust. 1, w zależności od rodzaju kopaliny, natężenia występowania zagrożeń, przestrzeni występowania zagrożeń i rodzaju zakładu górniczego, a także szczegółowe zasady zaliczania tych zagrożeń, 2) sposób zaliczania złóż (pokładów), ich części lub wyrobisk do poszczególnych stopni (kategorii, klas) zagrożeń, 3) przypadki, w których zaliczeń może dokonywać kierownik ruchu zakładu górniczego.\"; 49) w art. 74: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Obowiązek przeszkolenia pracowników, o którym mowa w ust. 1 przedsiębiorca może powierzyć jednostce organizacyjnej trudniącej się szkoleniem. 3. Przedsiębiorca lub jednostka organizacyjna trudniąca się szkoleniem pracowników zakładu górniczego, zobowiązani są posiadać odpowiednią kadrę oraz niezbędne środki umożliwiające właściwe przeszkolenie pracowników. 4. Spełnianie warunków, o których mowa w ust. 3 stwierdza, w drodze decyzji, organ nadzoru górniczego na wniosek przedsiębiorcy lub jednostki organizacyjnej trudniącej się szkoleniem.\"; 50) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75. 1. Przedsiębiorca: 1) posiada zorganizowane ratownictwo górnicze, 2) zapewnia stałą możliwość udziału w akcji ratowniczej zawodowych specjalistycznych służb Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub innego podmiotu, zawodowo trudniącego się wykonywaniem czynności w zakresie ratownictwa górniczego. 2. Przedsiębiorca może, za zgodą organu nadzoru górniczego wyrażoną w drodze decyzji, powierzyć wykonywanie czynności w zakresie ratownictwa górniczego Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego lub innemu podmiotowi trudniącemu się zawodowo wykonywaniem takich czynności. 3. Zgody, o której mowa w ust. 2, udziela się wówczas gdy podmiot, któremu przedsiębiorca zamierza powierzyć wykonywanie czynności dotyczących ratownictwa górniczego spełnia, w zakresie powierzonych czynności, wymagania przewidziane dla podmiotów zawodowo trudniących się ratownictwem górniczym, zawarte w przepisach określających organizację, szczegółowe zadania służb ratownictwa górniczego przedsiębiorcy i podmiotu zawodowo trudniącego się ratownictwem górniczym, wymagania w zakresie wyposażenia technicznego tych służb, zasady tworzenia i zatwierdzania planu ratownictwa górniczego, kwalifikacje wymagane od członków drużyn ratowniczych, a także zasady szkolenia z zakresu ratownictwa górniczego oraz prowadzenia akcji ratowniczych. 4. Właściwy organ nadzoru górniczego może nakazać przedsiębiorcy: 1) dokonanie koniecznych zmian w organizacji ratownictwa górniczego, 2) uzupełnienie lub zmianę wyposażenia ratownictwa górniczego. 5. Organ, o którym mowa w ust. 4, może zwolnić przedsiębiorcę z obowiązku określonego w ust. 1 w całości lub w części, jeżeli występujące w danym zakładzie górniczym zagrożenia naturalne i ich natężenie nie wymagają spełnienia przez przedsiębiorcę w całości obowiązków, o których mowa w ust. 1 i jeżeli zwolnienie takie nie spowoduje pogorszenia stanu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego w zakładzie górniczym.\"; 51) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. l. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do: spraw pracy i spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego związanego z ruchem w poszczególnych rodzajach zakładów górniczych, a także szczegółowe zasady oceniania i dokumentowania ryzyka zawodowego oraz stosowania niezbędnych środków profilaktycznych zmniejszających to ryzyko, w formie dokumentu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnianych w ruchu zakładów górniczych. W przepisach tych powinny ponadto zostać uwzględnione przypadki, w których: 1) oddanie do ruchu określonych obiektów, maszyn i urządzeń wymaga zezwolenia organu nadzoru górniczego, 2) przedsiębiorca obowiązany jest dokonać sprawdzenia rozwiązań technicznych w drodze badań przeprowadzanych przez rzeczoznawców. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady nabywania, przechowywania i używania środków strzałowych w zakładach górniczych oraz tryb postępowania w tych sprawach. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, organizację, szczegółowe zadania służb ratownictwa górniczego przedsiębiorcy oraz podmiotów zawodowo trudniących się ratownictwem górniczym, w tym Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego, wymagania w zakresie wyposażenia technicznego tych służb, szczegółowe zasady tworzenia i zatwierdzania planu ratownictwa górniczego, wymagane kwalifikacje zawodowe, zdrowotne i wiekowe członków drużyn ratowniczych, szczegółowe zasady szkolenia z zakresu ratownictwa górniczego oraz zasady prowadzenia akcji ratowniczych w zależności od rodzaju zagrożeń naturalnych, występujących w zakładach górniczych. 4. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych warunkami bezpieczeństwa lub gdy to jest niezbędne do wprowadzenia postępu technicznego, przeprowadzenia prac naukowo-badawczych lub doświadczalnych, Prezes Wyższego Urzędu Górniczego na wniosek przedsiębiorcy może, w drodze decyzji, udzielić zezwolenia na odstępstwo od określonych wymagań przewidzianych w przepisach wydanych na podstawie ust. l i 2. Zezwolenie powinno szczegółowo określać zakład górniczy, zakres odstępstwa, warunki jego stosowania oraz okres ważności zezwolenia.\"; 52) dodaje się art. 78a w brzmieniu: \"Art. 78a. 1. Rzeczoznawcą do spraw ruchu zakładu górniczego może być: 1) jednostka naukowa upoważniona przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, 2) osoba fizyczna. 2. Postępowanie w sprawie uprawnień rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego wszczyna się na wniosek zainteresowanej jednostki lub osoby, o których mowa w ust. 1. 3. Rzeczoznawcą, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być osoba, która: 1) korzysta w pełni z praw publicznych, 2) posiada: a) dyplom ukończenia wyższej uczelni technicznej, b) stwierdzenie kwalifikacji co najmniej osoby wyższego dozoru ruchu oraz co najmniej 5 lat praktyki w wyższym dozorze ruchu po uzyskaniu tego stwierdzenia, c) pozytywną opinię właściwego stowarzyszenia zawodowego. 4. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego nadaje osobie fizycznej uprawnienia rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego w formie świadectwa, określając w nim zakres spraw, dla których funkcja rzeczoznawcy może być wykonywana, oraz termin ważności uprawnień. 5. Odmowa upoważnienia rzeczoznawcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz odmowa nadania uprawnień rzeczoznawcy, o którym mowa w ust. 4, następuje w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 6. Rzeczoznawcy upoważnieni na podstawie ust. 1 pkt 1 oraz rzeczoznawcy, o których mowa w ust. 4, podlegają wpisowi do rejestru rzeczoznawców do spraw ruchu zakładu górniczego. Rejestr ten prowadzi Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. 7. Skreślenie z rejestru rzeczoznawców do spraw ruchu zakładu górniczego następuje: 1) po upływie terminu, o którym mowa w ust. 4, 2) na wniosek rzeczoznawcy, 3) w razie: a) pozbawienia rzeczoznawcy praw publicznych, b) śmierci rzeczoznawcy. 8. Rejestr, o którym mowa w ust. 6, podlega ogłoszeniu w dzienniku urzędowym Wyższego Urzędu Górniczego.\"; 53) w art. 80: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) przedsięwziąć niezbędne środki w celu ochrony środowiska oraz rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów po działalności górniczej.\", c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Do rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, przepisy o ochronie gruntów rolnych i leśnych stosuje się odpowiednio. Z zastrzeżeniem przepisów art. 109 ust. 1 pkt 5, w sprawach dotyczących rekultywacji gruntów i zagospodarowania terenów właściwe są organy określone w tych przepisach.\"; 54) dodaje się art. 81a w brzmieniu: \"Art. 81a. 1. W razie niewykonania obowiązku likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, organ nadzoru górniczego nakazuje przedsiębiorcy, w drodze decyzji, wykonanie tego obowiązku. 2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ nadzoru górniczego określi termin wykonania obowiązku likwidacji zakładu górniczego, a po jego bezskutecznym upływie wdroży postępowanie egzekucyjne. 3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, wymaga uzgodnienia z wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta. 4. W razie wątpliwości uważa się, że decyzja, o której mowa w ust. 1, upoważnia do niezbędnego do jej wykonania korzystania z cudzej nieruchomości. Do ustalenia sposobu korzystania z cudzej nieruchomości przepis art. 90 stosuje się odpowiednio.\"; 55) po art. 82 dodaje się art. 82a w brzmieniu: \"Art. 82a. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do likwidacji wyrobisk górniczych oraz obiektów i urządzeń pozostałych po zakończeniu wydobywania kopaliny w byłym zakładzie górniczym, prowadzonej przez podmioty inne niż określone w art. 29 i art. 80.\"; 56) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1.Przedsiębiorca wydobywający kopalinę ze złoża uiszcza opłatę eksploatacyjną za wydobytą kopalinę. 2. Opłatę eksploatacyjną ustala się, jako iloczyn stawki opłaty eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny i ilości kopaliny wydobytej w okresie rozliczeniowym. 3. Opłatę eksploatacyjną za wydobytą kopalinę towarzyszącą ustala się jako iloczyn 50% kwoty stawki opłaty eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny i ilości kopaliny towarzyszącej wydobytej w okresie rozliczeniowym. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat, o których mowa w ust. 2, dla poszczególnych rodzajów kopalin. Rada Ministrów, ustalając stawki opłat, będzie kierowała się zasadą, iż ich wysokości nie mogą być niższe od dolnych i wyższe od górnych granic stawek opłat. 5. Górną i dolną granicę stawek opłat eksploatacyjnych dla poszczególnych rodzajów kopalin określa załącznik do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7. 6. Górne i dolne granice stawek opłat eksploatacyjnych, określone w załączniku do ustawy, podlegają corocznie zmianie stosownie do średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, planowanego w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy. 7. Na podstawie wskaźnika, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw środowiska ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", górne i dolne granice stawek opłat eksploatacyjnych na następny rok kalendarzowy, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy. 8. Opłatę eksploatacyjną, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorca ustala kwartalnie we własnym zakresie i wnosi ją, bez wezwania, na rachunki bankowe podmiotów określonych w art. 86. 9. Opłatę eksploatacyjną wnosi się w terminie jednego miesiąca po upływie każdego kwartału. W tym samym terminie przedsiębiorca przedstawia organowi koncesyjnemu i podmiotom określonym w art. 86 kopie dowodów dokonanych wpłat, a także informację zawierającą dane dotyczące nazwy przedsiębiorcy, złoża, rodzaju, ilości wydobytej w kwartale kopaliny, przyjętej stawki oraz wysokości ustalonej opłaty, nazwy gminy, a w przypadku, gdy wydobywanie prowadzone jest na terenie więcej niż jednej gminy - ilości wydobytej kopaliny, a także wysokość opłaty przypadającej na poszczególne gminy. 10. W razie niedopełnienia przez przedsiębiorcę obowiązku wniesienia opłaty eksploatacyjnej lub niezłożenia informacji, o której mowa w ust. 9, albo w razie złożenia informacji nasuwającej zastrzeżenia, organ koncesyjny na podstawie własnych ustaleń wydaje decyzję, w której określa wysokość należnej opłaty, stosując stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania. 11. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzory druków informacji, o której mowa w ust. 9, kierując się potrzebą przedstawienia w niej szczegółowych danych określonych w tym przepisie.\"; 57) w art. 85: a) w ust. 1 wyraz \"powierzchni\" zastępuje się wyrazem \"przestrzeni\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz terminy i sposób jej wnoszenia ustala się w koncesji. Kopie dowodów wniesionych opłat przedsiębiorca przedstawia niezwłocznie organowi koncesyjnemu i podmiotom określonym w art. 86.\"; 58) dodaje się art. 85a w brzmieniu: \"Art. 85a. 1. W razie wydobywania kopaliny bez wymaganej koncesji lub z rażącym naruszeniem jej warunków, właściwe organy ustalają, w drodze decyzji, prowadzącemu taką działalność, opłatę eksploatacyjną w wysokości osiemdziesięciokrotnej stawki opłaty eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny, pomnożonej przez ilość wydobytej w ten sposób kopaliny, stosując stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania. 2. Organami właściwymi w sprawie ustalania opłat, o których mowa w ust. 1, są: 1) za wydobywanie bez wymaganej koncesji: a) kopalin, o których mowa w art. 5 ust. 2a - minister właściwy do spraw środowiska, b) pozostałych kopalin - właściwy starosta, 2) za wydobywanie kopaliny z rażącym naruszeniem warunków koncesji - właściwy organ koncesyjny. 3. W razie prowadzenia działalności innej, niż określona w ust. 1, bez wymaganej koncesji lub z rażącym naruszeniem jej warunków właściwe organy ustalają, w drodze decyzji, opłatę w wysokości: 1) za poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin bez wymaganej koncesji, za każdy kilometr kwadratowy terenu, na którym prowadzona jest działalność - 50.000 zł; każdy rozpoczęty kilometr kwadratowy terenu liczy się jako cały, 2) za poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin z rażącym naruszeniem warunków koncesji - trzykrotną wysokość opłaty za tę działalność, ustaloną w koncesji, 3) za bezzbiornikowe magazynowanie substancji w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, bez wymaganej koncesji 8.000 zł za jeden metr sześcienny wykorzystanej przestrzeni, 4) za bezzbiornikowe magazynowanie substancji lub składowanie odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, z rażącym naruszeniem warunków koncesji - trzykrotną wysokość opłaty za tę działalność, ustaloną w koncesji, 5) za jednostkę (Mg) składowanych odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, bez wymaganej koncesji dziesięciokrotnej stawki opłaty przewidzianej za składowanie w środowisku odpadów określonej grupy; podział na grupy odpadów i jednostkowe stawki opłat określają przepisy dotyczące klasyfikacji odpadów i opłat za ich umieszczanie na składowisku. 4. Organami właściwymi do ustalania opłat, o których mowa w ust. 3, są: 1) za działalność prowadzoną bez wymaganej koncesji w zakresie: a) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin \" starosta, b) bezzbiornikowego magazynowania substancji lub składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych \" minister właściwy do spraw środowiska. 2) za działalność prowadzoną z rażącym naruszeniem warunków koncesji w zakresie poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, bezzbiornikowego magazynowania substancji lub składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych - organ koncesyjny.\"; 59) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. 1. Opłaty, o których mowa w art. 84, art. 85 i art. 85a, stanowią, z zastrzeżeniem ust. 2, w 60% dochód gminy, na terenie której jest prowadzona działalność objęta koncesją, w 40% natomiast dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Jeżeli działalność ta prowadzona jest na terenie więcej niż jednej gminy, opłaty stanowią dochód tych gmin; w przypadkach określonych w art. 84 i art. 85a ust. 1, proporcjonalnie do ilości wydobytej kopaliny, a w przypadkach określonych w art. 85 i art. 85a ust. 3, proporcjonalnie do wielkości przestrzeni objętej działalnością. 2. Jeżeli działalność, o której mowa w art. 84, art. 85 i art. 85a, prowadzona jest w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, opłaty z tego tytułu stanowią w całości dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.\"; 60) dodaje się art. 86a w brzmieniu: \"Art. 86a. W razie wydobywania kopaliny występującej pod wodami powierzchniowymi, przedsiębiorca uiszczający opłatę eksploatacyjną nie ponosi opłaty za szczególne korzystanie z wód.\"; 61) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. 1. Do opłat, o których mowa w przepisach niniejszego rozdziału, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o zobowiązaniach podatkowych, z tym że określone w nich uprawnienia organów podatkowych przysługują wierzycielom. 2. Wierzycielem jest odpowiednio gmina lub Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. 3. Organem właściwym do podejmowania decyzji, o których mowa w ust. 1, w części dotyczącej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jest jego prezes. Dla decyzji wydawanych w pierwszej instancji przez Prezesa Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej organem odwoławczym jest minister właściwy do spraw środowiska.\"; 62) w art. 96 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W imieniu Skarbu Państwa czynności procesowe podejmuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa.\"; 63) w art. 97: a) w ust. 2 wyrazy \"21 dni\" zastępuje się wyrazami \"30 dni.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Ugoda, o której mowa w ust. 2, zawarta w formie aktu notarialnego, stanowi tytuł egzekucyjny w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego i podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej.\"; 64) w Dziale VI: a) tytuł Działu VI otrzymuje brzmienie: \"Organy administracji geologicznej, państwowa służba geologiczna i organy nadzoru górniczego\", b) tytuł Rozdziału 1 otrzymuje brzmienie: \"Organy administracji geologicznej i państwowa służba geologiczna\"; 65) w art. 101: a) w pkt 2 dodaje się wyrazy \"działający przy pomocy geologów wojewódzkich,\", b) w pkt 3 dodaje się wyrazy \"działający przy pomocy geologów powiatowych\"; 66) w art. 102: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) bilansowanie zasobów kopalin,\", - dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) prowadzenie prac geologicznych o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, zwłaszcza dla odnowienia bazy surowcowej kraju, ustalenia zasobów złóż kopalin, bilansowania i ochrony zasobów wód podziemnych, a także ochrony środowiska,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) gromadzenie, archiwizowanie i przetwarzanie danych geologicznych,\", - dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) prowadzenie rejestru obszarów górniczych.\", c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 4a i 6, minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć jednostkom organizacyjnym utworzonym na podstawie odrębnych przepisów, a także przedsiębiorcom w rozumieniu art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193) - jeżeli przedmiot ich działania obejmuje prowadzenie prac geologicznych.\"; 67) dodaje się art. 102a w brzmieniu: \"Art. 102a. Do zadań państwowej służby geologicznej należy: 1) obsługa centralnego archiwum geologicznego, 2) prowadzenie centralnego banku danych geologicznych i hydrogeologicznych, 3) przygotowanie materiałów do bilansu zasobów kopalin i obsługa rejestru tych zasobów, 4) koordynowanie wykonywania prac kartografii geologicznej oraz wykonywanie prac pilotażowych, 5) obsługa rejestru obszarów górniczych.\"; 68) w art. 103: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do właściwości ministra właściwego do spraw środowiska, jako organu pierwszej instancji, należą sprawy: 1) zatwierdzania projektów prac geologicznych i działania w sprawach określonych w art. 45 ust. 1 i 1a, dotyczących: a) złóż kopalin podstawowych wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3 i ust. 2a, kopalin pospolitych występujących jako towarzyszące tym złożom oraz kopalin leczniczych innych niż wody lecznicze, zaliczonych do kopalin podstawowych na podstawie art. 5 ust. 6, b) regionalnych badań hydrogeologicznych, c) ustalania zasobów ujęć solanek, wód termalnych i leczniczych, d) warunków hydrogeologicznych w związku z ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych, e) warunków hydrogeologicznych w związku z projektowaniem odwodnień do wydobywania kopalin podstawowych, wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3, ze złóż i wtłaczaniem wód do górotworu, f) warunków hydrogeologicznych i geologiczno-inżynierskich w związku z magazynowaniem substancji lub składowaniem odpadów w górotworze, g) warunków hydrogeologicznych w związku z zakończeniem odwadniania lub zmianą poziomu odwadniania likwidowanych zakładów górniczych, w odniesieniu do kopalin podstawowych wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3, h) badań geologiczno-inżynierskich do projektowania i wykonywania inwestycji liniowych o zasięgu ponadwojewódzkim, obiektów budownictwa wodnego o wysokości piętrzenia przekraczającej 5 m oraz obiektów energetycznych o mocy przekraczającej 100 MW. 2) zatwierdzania projektów prac geologicznych, dotyczących: a) regionalnych badań budowy geologicznej kraju, w tym dna morskiego, b) prac kartografii geologicznej, c) otworów wiertniczych do rozpoznania budowy głębokiego podłoża, nie związanego z dokumentowaniem złóż kopalin, 3) udzielania zezwoleń na zmianę kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin podstawowych, wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 1-3 i ust. 2a oraz kopalin leczniczych innych niż wody lecznicze, zaliczonych do kopalin podstawowych na podstawie art. 5 ust. 6.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do właściwości wojewodów, jako organów pierwszej instancji, należą sprawy: 1) zatwierdzania projektów prac geologicznych i działania w sprawach określonych w art. 45 ust. l i 1a, dotyczących: a) złóż kopalin podstawowych, nie wymienionych w ust. 2 pkt l lit. a), i kopalin pospolitych na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m3, b) ustalania zasobów ujęć wód podziemnych, w tym ujęć źródeł naturalnych i odwodnień budowlanych, jeżeli udokumentowane zasoby lub przewidywana wydajność przekracza 50 m3\/h, c) warunków hydrogeologicznych w związku z projektowaniem odwodnień do wydobywania kopalin podstawowych nie wymienionych w ust. 2 pkt l lit. a), i do wydobywania kopalin pospolitych ze złóż na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m3, d) warunków hydrogeologicznych w związku z zakończeniem odwadniania lub zmianą poziomu odwadniania likwidowanych zakładów górniczych - w odniesieniu do kopalin podstawowych nie wymienionych w ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz w odniesieniu do kopalin pospolitych na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m3, e) badań geologiczno-inżynierskich na potrzeby planów zagospodarowania przestrzennego województwa, f) badań geologiczno-inżynierskich do projektowania i wykonywania inwestycji liniowych o zasięgu ponadpowiatowym, 2) udzielania zezwoleń na zmianę kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin podstawowych, nie wymienionych w ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz kopalin pospolitych ze złóż na powierzchni przekraczającej 2 ha lub przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 20.000 m3.\"; 69) dodaje się art. 103a w brzmieniu: \"Art. 103a. 1. Ilekroć w przepisach ustawy mówi się o starostach, rozumie się przez to również burmistrzów i prezydentów miast na prawach powiatu. 2. Przepisy ustawy dotyczące powiatów stosuje się odpowiednio do miast na prawach powiatu. 3. Wynikające z przepisów ustawy zadania starostów są zadaniami z zakresu administracji rządowej. 4. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego organem wyższego stopnia w stosunku do starosty w postępowaniu administracyjnym, w sprawach o których mowa w ust. 3, jest wojewoda.\"; 70) dodaje się art. 104a w brzmieniu: \"Art. 104a. 1. Przy wykonywaniu nadzoru i kontroli organ administracji geologicznej: 1) nakazuje wstrzymanie działalności lub podjęcie określonych czynności w celu doprowadzenia środowiska do właściwego stanu, w razie stwierdzenia wykonywania działalności bez wymaganej koncesji, bez zatwierdzonego projektu prac geologicznych lub niezgodnie z koncesją albo zatwierdzonym projektem prac geologicznych, 2) może zakazać wykonywania określonych czynności osobom, o których mowa w art. 31 ust. 1, na czas nie przekraczający dwóch lat, w razie stwierdzenia wykonywania przez te osoby czynności z rażącym niedbalstwem bądź z rażącym naruszeniem prawa. 2. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 1, jest odpowiednio organ właściwy do udzielania koncesji, zatwierdzania projektów prac geologicznych albo stwierdzania kwalifikacji do wykonywania, dozorowania lub kierowania pracami geologicznymi. 3. Wniesienie odwołania od decyzji wydanej na podstawie ust. 1 nie wstrzymuje jej wykonania.\"; 71) w art. 105a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli ustawa uzależnia rozstrzygnięcie organu administracji geologicznej od jego uzgodnienia lub zaopiniowania przez inny organ, zajęcie stanowiska przez ten organ powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia projektu rozstrzygnięcia.\"; 72) art. 106-108 otrzymują brzmienie: \"Art. 106. 1. Organami nadzoru górniczego są: 1) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, 2) dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych oraz specjalistycznych urzędów górniczych. 2. Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych działają jako organy pierwszej instancji w sprawach należących do właściwości organów nadzoru górniczego, chyba że sprawy te zostały zastrzeżone do właściwości Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego."}
{"id":"2001_1190_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 8. W przypadku, jeżeli decyzje ostateczne, podjęte przed wejściem w życie ustawy, a dotyczące dokumentacji geologicznej lub projektu zagospodarowania złoża, zostały uchylone, zmienione albo stwierdzono ich nieważność w trybie przepisów działu II rozdziału 12 i 13 Kodeksu postępowania administracyjnego, do ponownych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1190_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. 9. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność, polegającą na wydobywaniu kopalin ze złóż, bezzbiornikowym magazynowaniu substancji lub składowaniu odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, utworzą fundusz likwidacji zakładu górniczego, na zasadach określonych w art. 26c ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2001_1190_l","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze","text":"Art. l. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, z wyjątkiem takiej działalności prowadzonej w odkrywkowych wyrobiskach górniczych."}
{"id":"2001_1193_1","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o szkolnictwie wyższym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 1991 r. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256, Nr 84, poz. 939, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Nazwa zakładu opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, zawiera oznaczenie \"kliniczny\" albo oznaczenie \"uniwersytecki\".\"; 2) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb podziału dotacji, o których mowa w ust. 2, dla państwowych uczelni medycznych i państwowych uczelni prowadzących działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, uwzględniając w szczególności liczbę kształconych studentów.\"; 3) w art. 8: a) w ust. 1 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Publicznym zakładem opieki zdrowotnej jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez organ, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3a.\", c) w ust. 3 skreśla się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2\", d) skreśla się ust. 3a; 4) w art. 12 w ust. 4 wyrazy \"oraz ust. 2 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"i 3a\"; 5) w art. 35b w ust. 1 wyrazy \"pkt 1-3\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1-3a\"; 6) dodaje się art. 36a i 36b w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Tworzenie, przekształcenie i likwidacja publicznego zakładu opieki zdrowotnej, którego organem założycielskim jest państwowa uczelnia medyczna lub państwowa uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, następuje w drodze uchwały senatu właściwej państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. 2. Uchwała senatu, o której mowa w ust. 1, dotycząca likwidacji lub przekształcenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w wyniku którego ma nastąpić jego likwidacja lub istotne ograniczenie poszczególnych rodzajów działalności zakładu i udzielanych świadczeń zdrowotnych, wymaga zgody ministra właściwego do spraw zdrowia w formie decyzji, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. W przypadku uczelni, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3a, nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, uchwała senatu w sprawach określonych w ust. 2, wymaga zgody Ministra Obrony Narodowej w formie decyzji. 4. Do uchwał, o których mowa w ust. 1 i 2, nie ma zastosowania art. 43."}
{"id":"2001_1193_2","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o szkolnictwie wyższym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i poz. 1118 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 48 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 11 w brzmieniu: \"11) podejmowanie uchwał w sprawach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej.\"; 2) w art. 49 w ust. 3 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu: \"5) podejmuje decyzje w sprawach zastrzeżonych w ustawie do jego kompetencji, a także określonych w innych przepisach.\"; 3) skreśla się art. 65a."}
{"id":"2001_1193_3","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o szkolnictwie wyższym","text":"Art. 3. Przepisy wykonawcze, wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych, wydanych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, w zakresie, w jakim nie pozostają w sprzeczności z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1193_36b","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o szkolnictwie wyższym","text":"Art. 36b. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może odmówić zgody na likwidację lub przekształcenie publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w wyniku którego ma nastąpić jego likwidacja lub istotne ograniczenie poszczególnych rodzajów działalności zakładu i udzielanych świadczeń zdrowotnych, tylko w przypadku gdy zakład udziela określonych świadczeń zdrowotnych jako jedyny w województwie i nie jest możliwe dalsze udzielanie tych świadczeń w innym zakładzie opieki zdrowotnej. 2. W decyzji odmawiającej wyrażenia zgody, minister właściwy do spraw zdrowia przyznaje publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej środki publiczne niezbędne do dalszego funkcjonowania zakładu w zakresie gwarantującym realizację świadczeń zdrowotnych na dotychczasowym poziomie. 3. Za zobowiązania publicznego zakładu opieki zdrowotnej, powstałe po wydaniu decyzji odmawiającej zgody na likwidację lub przekształcenie zakładu w wyniku którego miała nastąpić likwidacja lub istotne ograniczenie poszczególnych rodzajów działalności zakładu i udzielanych świadczeń zdrowotnych, odpowiedzialność ponosi Skarb Państwa.\"; 7) w art. 39 w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Nie dotyczy to zakładu utworzonego na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a.\"; 8) po art. 43 skreśla się wyrazy \"Rozdział 2a Szpitale kliniczne\"; 9) skreśla się art. 43a-art. 43d; 10) w art. 43f skreśla się wyrazy \"szpitala klinicznego albo\"; 11) skreśla się art. 43g; 12) w art. 44: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Z kierownikiem zakładu opieki zdrowotnej, utworzonego na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a, nawiązuje stosunek pracy albo zawiera umowę cywilnoprawną rektor właściwej uczelni państwowej; do żołnierzy zawodowych stosuje się przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.\", b) dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Kierownikowi zakładu opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 5, przysługuje prawo do przedstawiania senatowi właściwej uczelni medycznej opinii i wniosków w sprawach zastrzeżonych do kompetencji organu założycielskiego a wywołujących skutki w sferze związanej z zarządzaniem szpitalem klinicznym, na warunkach i w trybie określonych w statucie uczelni. 5b. Komendanta zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Wojskową Akademię Medyczną wyznacza Minister Obrony Narodowej, na wniosek rektora, po zasięgnięciu opinii szefa (dyrektora) komórki organizacyjnej właściwej do spraw służby zdrowia w Ministerstwie Obrony Narodowej.\", c) skreśla się ust. 6; 13) w art. 44a: a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"oraz kierownika szpitala klinicznego\", b) w ust. 2a kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"na zasadach określonych w statucie uczelni.\", c) dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Rektor, o którym mowa w ust. 2a, powołuje ordynatora - kierownika kliniki oraz ordynatora - kierownika oddziału klinicznego, po uprzednim zasięgnięciu opinii kierownika zakładu opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 44 ust. 5.\"; 14) art. 44c otrzymuje brzmienie: \"Art. 44c 1. W zakładzie opieki zdrowotnej, utworzonym na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a, skład rady społecznej, zadania, czas trwania kadencji oraz okoliczności odwołania członków rady przed upływem kadencji ustala w statucie tego zakładu, senat właściwej państwowej uczelni medycznej albo państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. 2. W skład rady społecznej działającej przy zakładzie opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1, wchodzą z zastrzeżeniem ust. 4: 1) jako przewodniczący - przedstawiciel rektora uczelni, 2) jako członkowie: a) przedstawiciel ministra właściwego do spraw zdrowia, b) przedstawiciel wojewody, c) przedstawiciel przewodniczącego zarządu samorządu województwa, d) przedstawiciel okręgowej izby lekarskiej, e) przedstawiciel okręgowej rady pielęgniarek i położnych, f) osoby powołane przez senat - w ilości nieprzekraczającej 5 osób. 3. Członkiem rady społecznej zakładu, o którym mowa w ust. 1, nie może być osoba pozostająca w stosunku pracy z zakładem opieki zdrowotnej utworzonym przez państwową uczelnię medyczną lub państwową uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. 4. Do zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez uczelnię, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3a, nadzorowaną przez Ministra Obrony Narodowej, nie stosuje się przepisów ust. 2 pkt 2 lit. b) i c); do żołnierzy zawodowych stosuje się odpowiednio postanowienia ust. 3. 5. Radę społeczną powołuje, odwołuje oraz zwołuje jej pierwsze posiedzenie rektor właściwej państwowej uczelni.\"; 15) w art. 53a ust. 2 po wyrazie \"terytorialnego\" dodaje wyrazy \"lub własnością państwowej uczelni medycznej albo państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\"; 16) w art. 55: a) w ust. 2 po wyrazach \"opieki zdrowotnej\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 3 i 4\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Zakładom opieki zdrowotnej utworzonym na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a, dotacje wymienione w ust. 1, przyznaje minister właściwy do spraw zdrowia za pośrednictwem właściwej państwowej uczelni medycznej albo państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. 4. Zakładom opieki zdrowotnej utworzonym na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a, przez uczelnie nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, dotacje wymienione w ust. 1, przyznaje Minister Obrony Narodowej za pośrednictwem tych uczelni.\"; 17) w art. 56 ust. 2 po wyrazie \"komunalnego\" dodaje się wyrazy \"lub mienia państwowej uczelni medycznej albo państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\"; 18) w art. 60: a) dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. Postanowienia ust. 3 i 4 nie dotyczą zakładu opieki zdrowotnej utworzonego na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a. 4b. Uchwała organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej o likwidacji winna zawierać: 1) określenie zakładu podlegającego likwidacji, 2) oznaczenie dnia otwarcia likwidacji, 3) określenie sposobu i trybu zadysponowania składnikami materialnymi i niematerialnymi, 4) wskazanie podmiotu który przejmie prawa i obowiązki likwidowanego zakładu oraz określenie zakresu tych praw i zobowiązań, 5) oznaczenie dnia zakończenia czynności likwidacyjnych.\", b) dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Postanowienia ust. 5 stosuje się odpowiednio do zakładu opieki zdrowotnej utworzonego na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a.\", c) w ust. 6 po wyrazie \"terytorialnego\" dodaje się wyrazy \"lub odpowiednio państwowej uczelni medycznej albo państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych\"; 19) w art. 67 w ust. 3a skreśla się wyrazy \"o którym mowa w art. 43b ust. 1,\"."}
{"id":"2001_1193_4","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o szkolnictwie wyższym","text":"Art. 4. 1. Właściwa państwowa uczelnia medyczna oraz państwowa uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych staje się z mocy prawa organem założycielskim, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3a ustawy, o której mowa w art. 1, szpitala klinicznego istniejącego w dniu wejścia w życie ustawy. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy państwowe uczelnie medyczne oraz państwowe uczelnie prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych przejmują uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia, który utworzył szpitale kliniczne na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Pracownicy dotychczasowego samodzielnego publicznego szpitala klinicznego, utworzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia, stają się z dniem wejścia w życie ustawy pracownikami zakładu opieki zdrowotnej tworzonego na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a ustawy, o której mowa w art. 1. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz szpitali klinicznych oraz państwowych uczelni medycznych i państwowych uczelni prowadzących działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, o których mowa w ust. 2, właściwych do przejęcia uprawnień organu założycielskiego."}
{"id":"2001_1193_5","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o szkolnictwie wyższym","text":"Art. 5. Właściwa państwowa uczelnia medyczna oraz państwowa uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych będąca organem założycielskim zakładu opieki zdrowotnej utworzonego na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3a ustawy, o której mowa w art. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy: 1) dostosuje brzmienie statutu i innych wewnętrznych aktów normatywnych do zmian wprowadzonych niniejszą ustawą, 2) dokona wpisu zakładu do rejestru, o którym mowa w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, 3) dokona zmiany w rejestrze publicznych zakładów opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 35b ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, 4) powoła radę społeczną zakładu."}
{"id":"2001_1193_6","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o szkolnictwie wyższym","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1194_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz. 550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1320) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w pkt 4 wyrazy \"opieki psychologicznej\" zastępuje się wyrazami \"pomocy psychologiczno-pedagogicznej\", b) w pkt 5a wyrazy \"indywidualnych form i programów nauczania\" zastępuje się wyrazami \"zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych\", c) w pkt 13 wyraz \"dostosowanie\" zastępuje się wyrazem \"dostosowywanie\", d) w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: \"14) przygotowywanie uczniów do wyboru zawodu i kierunku kształcenia.\"; 2) w art. 2: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy \"ogólnokształcące i zawodowe\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) placówki oświatowo-wychowawcze, w tym ogniska artystyczne, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego,\", c) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) placówki kształcenia ustawicznego i placówki kształcenia praktycznego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych,\", d) w pkt 4 wyrazy \"oraz inne\" zastępuje się wyrazami \" , w tym\", e) w pkt 5 wyrazy \"ośrodki szkolno-wychowawcze, w tym specjalne,\" zastępuje się wyrazami \"specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze\", f) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania,\"; 3) w art. 3: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) szkole specjalnej lub oddziale specjalnym - należy przez to rozumieć odpowiednio: a) szkołę lub oddział dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, zorganizowane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 71b ust. 7 pkt 2, b) szkołę lub oddział zorganizowane w zakładzie opieki zdrowotnej, w tym w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, a także w jednostce pomocy społecznej, w celu kształcenia dzieci i młodzieży przebywających w tym zakładzie lub jednostce, w których stosuje się odpowiednią organizację kształcenia oraz specjalne działania opiekuńczo-wychowawcze, zorganizowane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 71c ust. 2,\", b) skreśla się pkt 4, c) po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: 11a) szkole integracyjnej lub oddziale integracyjnym - należy przez to rozumieć odpowiednio szkołę lub oddział, w których uczniowie posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego uczą się i wychowują razem z pozostałymi uczniami, zorganizowane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 71b ust. 7 pkt 3,\"; 4) w art. 5: a) po ust. 3b dodaje się ust. 3c w brzmieniu: \"3c. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego zakłada i prowadzi publiczne szkoły artystyczne.\", b) w ust. 5a skreśla się wyrazy \"szkół artystycznych,\", c) ust. 5b otrzymuje brzmienie: \"5b. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zakładać i prowadzić szkoły i placówki, których prowadzenie nie należy do ich zadań własnych, po zawarciu porozumienia z jednostką samorządu terytorialnego, dla której prowadzenie danego typu szkoły lub placówki jest zadaniem własnym.\", d) po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu: \"5c. Przepis ust. 5b stosuje się również w przypadku przekazywania szkół i placówek pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego.\", e) skreśla się ust. 8, f) w ust. 9 po wyrazie \"placówek\" dodaje się wyrazy \"lub organizować wspólną obsługę administracyjną, finansową i organizacyjną prowadzonych szkół i placówek, o której mowa w ust. 7 pkt 3\"; 5) art. 5b otrzymuje brzmienie: \"Art. 5b. Prawa i obowiązki nauczycieli przedszkoli, szkół i placówek określa ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i Nr 122, poz. 1323 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...).\"; 6) po art. 5b dodaje się art. 5c w brzmieniu: \"Art. 5c. W przypadku szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, zadania i kompetencje organu prowadzącego określone w: 1) art. 5 ust. 9, art. 58 ust. 6, art. 59 ust. 1 oraz art. 62 ust. 1 i 5 - wykonuje odpowiednio: rada gminy, rada powiatu, sejmik województwa, 2) art. 5 ust. 7, art. 36 ust. 2, art. 36a ust. 1, 2, 4, 4a, 5, 6 i 9, art. 38 ust. 1, art. 39 ust. 4a i 5, art. 62 ust. 6 oraz art. 71c ust. 1 - wykonuje odpowiednio: zarząd gminy, zarząd powiatu, zarząd województwa, 3) art. 31 pkt 6a, art. 34 ust. 2, art. 34a, art. 37 ust. 1, art. 39 ust. 6, art. 41 ust. 3, art. 58 ust. 3, art. 59 ust. 3 i 4, art. 71b ust. 2b, art. 77 ust. 6, art. 82 ust. 1 i 3-5 oraz art. 85 ust. 3 - wykonuje odpowiednio: wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa.\"; 7) w art. 6 w pkt 1 wyrazy \"podstaw programowych\" zastępuje się wyrazami \"podstawy programowej\"; 8) w art. 7: a) w ust. 1 w pkt 3 po wyrazie \"przepisach\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 1a\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. W uzasadnionych przypadkach w szkole publicznej może być, za zgodą kuratora oświaty, zatrudniona osoba niebędąca nauczycielem, posiadająca przygotowanie uznane przez dyrektora szkoły za odpowiednie do prowadzenia danych zajęć. 1b. Osobę, o której mowa w ust. 1a, zatrudnia się na zasadach określonych w Kodeksie pracy, z tym że do osób tych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć edukacyjnych nauczycieli oraz ustala się wynagrodzenie jak dla nauczyciela kontraktowego.\", c) w ust. 3 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.\"; 9) w art. 9 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) szkoły ponadgimnazjalne: a) trzyletnie licea profilowane, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, b) szkoły zawodowe o okresie nauczania nie krótszym niż 2 lata i nie dłuższym niż 3 lata, których ukończenie daje możliwość dalszego kształcenia w szkole wymienionej w lit. c), a także, po zdaniu egzaminu, umożliwia uzyskanie świadectwa potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, c) dwuletnie licea uzupełniające, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu, o którym mowa w lit. a), d) szkoły policealne o okresie nauczania nie dłuższym niż 2 lata, a w przypadku szkół policealnych kształcących w zawodzie pracownika socjalnego - nie dłuższym niż 2,5 roku, których ukończenie umożliwia absolwentom szkół wymienionych w lit. a) i c) uzyskanie świadectwa potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, po zdaniu egzaminu.\"; 10) w art. 9a w ust. 2 w pkt 1 i 2 po wyrazie \"egzaminów\" dodaje się wyrazy \" , o których mowa w art. 9 ust. 1,\"; 11) w art. 9c w ust. 2: a) w pkt 2 po wyrazie \"egzaminów\" dodaje się wyrazy \" , o których mowa w art. 9 ust. 1\", b) w pkt 2a, 3 i 4 po wyrazie \"egzaminów\" dodaje się wyrazy \" , o których mowa w art. 9 ust. 1,\"; 12) w art. 9d po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Działalnością Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisji egzaminacyjnych kierują dyrektorzy powoływani po przeprowadzeniu konkursu i odwoływani przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może odwołać dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej na wniosek lub po zasięgnięciu opinii dyrektora Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. 2b. Wicedyrektorów Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisji egzaminacyjnych powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania na wniosek dyrektora odpowiednio Centralnej Komisji Egzaminacyjnej lub okręgowej komisji egzaminacyjnej.\"; 13) w art. 10 w ust. 2 po wyrazach \"oświaty i wychowania\" dodaje się wyrazy \" , a w przypadku szkół artystycznych minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,\"; 14) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Świadectwa i dyplomy państwowe wydawane przez uprawnione do tego szkoły, placówki kształcenia ustawicznego i placówki kształcenia praktycznego, zakłady kształcenia nauczycieli oraz okręgowe komisje egzaminacyjne są dokumentami urzędowymi.\"; 15) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Wykształcenie podstawowe posiada osoba, która ukończyła szkołę podstawową lub ukończyła podstawowe studium zawodowe. 2. Wykształcenie gimnazjalne posiada osoba, która ukończyła gimnazjum. 3. Wykształcenie zasadnicze zawodowe posiada osoba, która: 1) ukończyła zasadniczą szkołę zawodową, szkołę zasadniczą lub inną szkołę równorzędną, albo 2) ukończyła szkołę zawodową, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. b). 4. Wykształcenie średnie posiada osoba, która: 1) ukończyła szkołę ponadpodstawową, z wyjątkiem szkół wymienionych w ust. 3 pkt 1, lub 2) ukończyła szkołę ponadgimnazjalną, z wyjątkiem szkoły wymienionej w ust. 3 pkt 2.\"; 16) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Wychowanie przedszkolne, obowiązek szkolny i obowiązek nauki\"; 17) w art. 14: a) w ust.1a dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Obowiązek szkolny tych dzieci może być odroczony do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat.\", b) w ust. 2 wyrazy \"podstawy programowe wychowania przedszkolnego, określone\" zastępuje się wyrazami \"podstawę programową wychowania przedszkolnego określoną\"; 18) w art. 16: a) w ust. 3 skreśla się zdanie drugie, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Dyrektorzy niepublicznych szkół podstawowych i gimnazjów oraz dyrektorzy publicznych szkół podstawowych i gimnazjów, a także dyrektorzy szkół specjalnych i ośrodków, o których mowa w art. 2 pkt 5, prowadzonych przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego, którym nie ustalono obwodów, o przyjęciu ucznia do szkoły są obowiązani powiadomić dyrektora publicznej szkoły podstawowej lub gimnazjum, w których obwodzie uczeń mieszka, oraz informować go o spełnianiu przez ucznia obowiązku szkolnego.\", c) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do dyrektora publicznej szkoły podstawowej i publicznego gimnazjum o ustalonym obwodzie, który przyjął do szkoły ucznia zamieszkującego w obwodzie innej szkoły publicznej.\", d) w ust. 7 po wyrazach \"obowiązku szkolnego\" dodaje się wyrazy \"i obowiązku nauki\"; 19) w art. 17: a) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, gimnazjum lub placówki wymienionej w art. 2 pkt 5, do której uczniowie zostali skierowani przez organy wymienione w art. 71b ust. 5-5b.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada gminy, z uwzględnieniem ust. 1 i 2, ustala plan sieci publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzonych przez gminę, a także określa granice obwodów publicznych szkół podstawowych i gimnazjów, z wyjątkiem specjalnych, mających siedzibę na obszarze gminy, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 2. W przypadku publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzonych przez inne organy, określenie granic ich obwodów następuje w uzgodnieniu z tymi organami. Uchwała rady gminy podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Rada powiatu ustala plan sieci publicznych szkół ponadgimnazjalnych oraz szkół specjalnych, z uwzględnieniem szkół ponadgimnazjalnych i specjalnych mających siedzibę na obszarze powiatu prowadzonych przez inne organy prowadzące, tak aby umożliwić dzieciom i młodzieży zamieszkującym na obszarze powiatu lub przebywającym w zakładach i jednostkach, o których mowa w art. 3 pkt 1a lit. b), realizację odpowiednio obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki.\"; 20) w art. 22: a) w ust. 1 w pkt 4 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 5, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może wyłączyć stosowanie niektórych przepisów ustawy w odniesieniu do szkół i szkolnych punktów konsultacyjnych przy placówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 5 ust. 3b, w zakresie wynikającym ze szczególnych warunków funkcjonowania tych szkół i szkolnych punktów konsultacyjnych, a także wprowadzić w tym zakresie odrębne unormowania.\", c) w ust. 2: - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) organizację roku szkolnego, uwzględniającą w szczególności terminy rozpoczynania i kończenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych, przerw świątecznych i ferii szkolnych,\", - skreśla się pkt 9, - w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) warunki i sposób organizowania przez szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki, z uwzględnieniem celów edukacyjnych i wychowawczych oraz bezpieczeństwa uczniów.\", d) w ust. 3 wyrazy \"w szkołach, zakładach poprawczych i schroniskach\" zastępuje się wyrazami \"w szkołach w zakładach poprawczych i w schroniskach\", e) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rozporządzenie wydane na podstawie ust. 2 pkt 4, określi warunki zwalniania uczniów z obowiązku zdawania odpowiednio sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego.\"; 21) w art. 23 skreśla się ust. 3; 22) w art. 24: a) skreśla się ust. 3, b) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i specjalności\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia przez szkoły kształcenia w zawodach nieobjętych klasyfikacją zawodów szkolnictwa zawodowego zasadniczego i średniego technicznego, z uwzględnieniem w szczególności potrzeb lokalnego rynku pracy.\"; 23) w art. 30: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku odwołania kuratora oświaty, wojewoda, z dniem odwołania kuratora, powierza pełnienie jego obowiązków wicekuratorowi oświaty.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kandydata na stanowisko kuratora oświaty wyłania się w drodze konkursu. Konkurs ogłasza wojewoda najpóźniej w ciągu miesiąca od dnia, w którym nastąpiło odwołanie kuratora.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Kandydatem na stanowisko kuratora oświaty może być nauczyciel mianowany lub dyplomowany mający wykształcenie wyższe magisterskie oraz posiadający co najmniej 7-letni staż pracy w swoim zawodzie, w tym co najmniej 3-letni staż na stanowisku wymagającym sprawowania nadzoru pedagogicznego. 2b. Konkurs na stanowisko kuratora oświaty przeprowadza komisja konkursowa powoływana przez wojewodę. W skład komisji konkursowej wchodzi po dwóch przedstawicieli: 1) ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, 2) wojewody, 3) sejmiku województwa oraz po jednym przedstawicielu wojewódzkich struktur związków zawodowych o zasięgu ogólnokrajowym, zrzeszających nauczycieli.\"; 24) w art. 31 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) opiniuje arkusze organizacji publicznych szkół i placówek w zakresie ich zgodności z przepisami, przedkładane przez organy prowadzące szkoły i placówki przed zatwierdzeniem arkuszy,\"; 25) w art. 32a ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W odniesieniu do publicznych szkół i placówek, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania przepisy określone w art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1-8.\"; 26) w art. 32b wyrazy \"z ministrem właściwym do spraw transportu\" zastępuje się wyrazami \"z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej\"; 27) w art. 34: a) w ust. 1 po wyrazie \"terminie\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 5\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisów ust. 1 i 4 nie stosuje się, jeżeli naruszenie przepisów ustawy nastąpiło w uchwale organu jednostki samorządu terytorialnego. W tym przypadku kurator oświaty jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o naruszeniu przepisów ustawy wojewodę.\"; 28) w art. 34a w ust. 1 po wyrazie \"administracyjnych\" dodaje się wyrazy \" , z uwzględnieniem odrębnych przepisów\"; 29) w art. 35: a) w ust. 2a po wyrazie \"ogólnokształcących\" dodaje się wyrazy \" , który sprawuje kurator oświaty\", b) w ust. 4 wyrazy \"a w szkołach zawodowych\" zastępuje się wyrazami \"a w szkołach i placówkach prowadzących kształcenie zawodowe oraz u pracodawców, u których jest organizowana praktyczna nauka zawodu\", c) w ust. 5 po wyrazach \"art. 32a\" dodaje się wyrazy \"i 32b\"; 30) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Szkołą lub placówką może również kierować osoba niebędąca nauczycielem, powołana na stanowisko dyrektora przez organ prowadzący, z tym że osoba ta nie może sprawować nadzoru pedagogicznego. W tym przypadku nadzór pedagogiczny sprawuje nauczyciel zajmujący inne stanowisko kierownicze w szkole lub placówce.\"; 31) w art. 36a: a) w ust. 3a po wyrazie \"szkół\" dodaje się wyrazy \"i placówek publicznych\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Do czasu powierzenia stanowiska dyrektora, zgodnie z ust. 3 lub 4, organ prowadzący może powierzyć pełnienie obowiązków dyrektora szkoły wicedyrektorowi, a w szkołach, w których nie ma wicedyrektora nauczycielowi tej szkoły, jednak nie dłużej niż na okres 6 miesięcy.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W celu przeprowadzenia konkursu organ prowadzący szkołę lub placówkę określa regulamin konkursu oraz powołuje komisję konkursową w składzie: 1) trzech przedstawicieli organu prowadzącego szkołę lub placówkę, 2) dwóch przedstawicieli organu sprawującego nadzór pedagogiczny, 3) po jednym przedstawicielu: a) rady pedagogicznej, b) rodziców, c) zakładowych organizacji związkowych, przy czym przedstawiciel związku zawodowego nie może być zatrudniony w szkole lub placówce, której konkurs dotyczy - z zastrzeżeniem ust. 5a.\", d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Liczba przedstawicieli organów, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, nie może być mniejsza niż łączna liczba przedstawicieli, o których mowa w ust. 5 pkt 3.\", e) w ust. 8 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"W uzasadnionych przypadkach, w uzgodnieniu z kuratorem oświaty, można powierzyć to stanowisko na krótszy okres, jednak nie krótszy niż 1 rok szkolny.\", f) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 8, organ prowadzący, po zasięgnięciu opinii rady szkoły lub placówki i rady pedagogicznej, w uzgodnieniu z kuratorem oświaty, może przedłużyć powierzenie stanowiska na kolejny okres wymieniony w ust. 8.\", g) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: \"9a. Przepisy ust. 1-9 stosuje się odpowiednio do osoby, o której mowa w art. 36 ust. 2.\", h) w ust. 10 wyrazy \"ust. 1-9\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1-9a\"; 32) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce: 1) odwołuje nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w razie: a) złożenia przez nauczyciela rezygnacji, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem, b) ustalenia negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań wymienionych w art. 34a ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli - bez wypowiedzenia, c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa w art. 34 ust. 2a, 2) w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkoły artystycznej prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia. 2. Wymogu uzyskania pozytywnej opinii kuratora oświaty nie stosuje się do szkół i placówek prowadzonych przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.\"; 33) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. Przepisy art. 38 stosuje się odpowiednio do osoby, o której mowa w art. 36 ust. 2.\"; 34) w art. 39: a) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"pedagogiczny\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 36 ust. 2\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Dyrektor liceum profilowanego, w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę oraz po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, ustala profile kształcenia prowadzone w tym liceum.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Dyrektor szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe, w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę i po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty oraz opinii odpowiednio wojewódzkiej lub powiatowej rady zatrudnienia, ustala zawody, w których kształci szkoła.\"; 35) w art. 51: a) w ust. 1 po wyrazie \"wchodzą\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 1a,\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W skład rady szkoły w szkołach podstawowych nie wchodzą uczniowie, a w gimnazjach udział uczniów w radzie szkoły nie jest obowiązkowy.\", c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Powstanie rady szkoły lub placówki organizuje dyrektor szkoły lub placówki na wniosek rady rodziców, a w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych także na łączny wniosek samorządu uczniowskiego i rady rodziców.\"; 36) w art. 58: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Szkołę lub placówkę publiczną zakłada się na podstawie aktu założycielskiego, który określa jej typ, nazwę i siedzibę.\", b) w ust. 2 w zdaniu drugim wyraz \"gmina\" zastępuje się wyrazami \"jednostka samorządu terytorialnego\", c) w ust. 3: - wyrazy \"szkoły publicznej\" zastępuje się wyrazami \"szkoły lub placówki publicznej\", - wyrazy \"szkół publicznych\" zastępuje się wyrazami \"szkół lub placówek publicznych\", - wyrazy \"ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\" zastępuje się wyrazami \"zezwolenia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wydanego po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, łącznie z projektami aktu założycielskiego i statutu, powinien być złożony nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok, w którym ma nastąpić uruchomienie szkoły lub placówki. Termin ten może zostać przedłużony za zgodą organu jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w ust. 3.\", e) w ust. 5 po wyrazie \"szkoły\" dodaje się wyrazy \"lub placówki\"; 37) w art. 59: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Szkoła i placówka publiczna prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego może zostać zlikwidowana po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a szkoła lub placówka publiczna prowadzona przez inną osobę prawną lub osobę fizyczną - za zgodą organu, który udzielił zezwolenia na jej założenie. W przypadku szkoły i placówki artystycznej wymagana jest pozytywna opinia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.\", b) w ust. 4 po wyrazie \"szkoły\" dodaje się wyrazy \"lub placówki publicznej\"; 38) w art. 60 w ust. 3 po wyrazach \"Kurator oświaty\" dodaje się wyrazy \" , a w przypadku szkół i placówek artystycznych minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,\"; 39) w art. 62: a) w ust. 1b po wyrazach \"z oddziałami specjalnymi,\" dodaje się wyrazy \"szkół w zakładach opieki zdrowotnej, w tym w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, w domach pomocy społecznej, szkół dla dorosłych,\", a po wyrazach \"art. 5 ust. 3b\" dodaje się wyrazy \"i art. 35 ust. 2a\", b) po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: \"1c. Przepis ust. 1a nie wyłącza możliwości zorganizowania wspólnej obsługi, o której mowa w art. 5 ust. 9.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Organ prowadzący zespół szkół lub placówek albo szkół i placówek może wyłączyć z zespołu niektóre szkoły lub placówki, włączyć do zespołu inne szkoły lub placówki, a także może rozwiązać zespół za zgodą kuratora oświaty. W przypadku wyłączenia szkół lub placówek z zespołu oraz rozwiązania zespołu, przepisów art. 58 i 59 nie stosuje się.\", d) w ust. 6 po wyrazach \"lub placówki\" dodaje się wyrazy \"albo szkoły i placówki\"; 40) w art. 64: a) w pkt 1 i 2 wyraz \"lekcyjne\" zastępuje się wyrazem \"edukacyjne\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze i specjalistyczne organizowane dla uczniów mających trudności w nauce oraz inne zajęcia wspomagające rozwój dzieci i młodzieży z zaburzeniami rozwojowymi, które mogą być prowadzone także z udziałem wolontariuszy,\", c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe - praktyczna nauka zawodu.\"; 41) w art. 68 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, organizację oraz sposób działania placówek kształcenia ustawicznego i placówek kształcenia praktycznego, w tym ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego, uwzględniając w szczególności możliwość uzyskania lub uzupełniania przez młodzież i osoby dorosłe kwalifikacji zawodowych w dostosowaniu do wymogów rynku pracy, a także może określić formy kształcenia w tych placówkach, za które mogą być pobierane opłaty, biorąc pod uwagę koszty kształcenia.\"; 42) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Praktyczna nauka zawodu może odbywać się w placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, warsztatach szkolnych, pracowniach szkolnych, szkolnych gospodarstwach pomocniczych, u pracodawców, a także w indywidualnych gospodarstwach rolnych. 2. Praktyczna nauka zawodu odbywa się w podmiotach, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy zawartej pomiędzy szkołą a tym podmiotem. Umowa powinna określać w szczególności sposób ponoszenia kosztów realizowania praktycznej nauki zawodu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do praktycznej nauki zawodu organizowanej przez szkołę w swoich warsztatach, pracowniach szkolnych oraz szkolnych gospodarstwach pomocniczych dla uczniów tej szkoły. 4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb organizowania praktycznej nauki zawodu w warsztatach szkolnych, pracowniach szkolnych i szkolnych gospodarstwach pomocniczych, a także w innych podmiotach wymienionych w ust. 1, uwzględniając w szczególności zakres spraw, które powinny być określone w umowie, o której mowa w ust. 2, w tym prawa i obowiązki podmiotów, o których mowa w ust. 1, a także kwalifikacje wymagane od osób prowadzących praktyczną naukę zawodu i przysługujące im uprawnienia. 5. Przepisy ust. 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio do młodocianych pracowników odbywających praktyczną naukę zawodu w ramach odbywania przygotowania zawodowego. W przypadku młodocianego pracownika umowę z podmiotem, o którym mowa w ust. 1, zawiera pracodawca, który zatrudnia tego młodocianego.\"; 43) w art. 71: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"oraz innych\" zastępuje się wyrazami \" ,w tym\", b) w ust. 2 wyrazy \" , a także zapewnienie warunków bezpieczeństwa wychowanków\" zastępuje się wyrazami \"i zapewnienie warunków bezpieczeństwa wychowanków, a także określi warunki i zasady działania wolontariuszy\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno uwzględniać warunki zaspokajania potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży, pomoc dzieciom i młodzieży w wyborze kierunku dalszego kształcenia i zawodu, realizację zadań profilaktycznych i wspierających rolę wychowawczą i edukacyjną szkoły i rodziny oraz udzielanie pomocy dzieciom i młodzieży przez wolontariuszy.\"; 44) w art. 71b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, wymagające stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy. Kształcenie to może być prowadzone w formie nauki w szkołach ogólnodostępnych, szkołach lub oddziałach integracyjnych, szkołach lub oddziałach specjalnych i ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5.\", b) w ust. 2 wyrazy \"formy kształcenia i wychowania, które stosownie do potrzeb umożliwiają\" zastępuje się wyrazami \"kształcenie i wychowanie, które stosownie do potrzeb umożliwia\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. W przedszkolach i szkołach podstawowych, w tym specjalnych, oraz w ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5, może być organizowane wczesne wspomaganie rozwoju dziecka mające na celu stymulowanie psychofizycznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole, prowadzone bezpośrednio z dzieckiem oraz jego rodziną. 2b. Dyrektorzy przedszkoli specjalnych i szkół podstawowych specjalnych oraz ośrodków, o których mowa w art. 2 pkt 5, a także dyrektorzy właściwych ze względu na miejsce zamieszkania dziecka szkół podstawowych ogólnodostępnych i integracyjnych mogą organizować wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, w porozumieniu z organami prowadzącymi.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego albo indywidualnego nauczania, a także o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, organizowanych zgodnie z odrębnymi przepisami, wydają zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologicznopedagogicznych, w tym publicznych poradniach specjalistycznych. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego określa zalecane formy kształcenia specjalnego, z uwzględnieniem rodzaju zaburzeń i odchyleń rozwojowych, zastrzeżeniem ust. 3a.\", e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, o których mowa w ust. 3, mogą wydawać również niepubliczne poradnie psychologicznopedagogiczne, w tym niepubliczne poradnie specjalistyczne, założone zgodnie z art. 82 oraz zatrudniające pracowników posiadających kwalifikacje określone dla pracowników publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych. 3b. Opinie w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom, wydają również niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym niepubliczne specjalistyczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne założone zgodnie z art. 82 oraz zatrudniające pracowników posiadających kwalifikacje określone dla pracowników publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych.\", f) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, na wniosek rodziców, zapewnia odpowiednią formę kształcenia, uwzględniając rodzaj zaburzeń i odchyleń rozwojowych, z zastrzeżeniem ust. 5a, a dyrektor szkoły, do której uczęszcza uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, organizuje indywidualne nauczanie.\", g) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Jeżeli orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zaleca kształcenie dziecka odpowiednio w przedszkolu specjalnym albo w przedszkolu, szkole podstawowej lub gimnazjum, ogólnodostępnych lub integracyjnych, odpowiednią formę kształcenia, na wniosek rodziców, zapewnia jednostka samorządu terytorialnego właściwa ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, do której zadań własnych należy prowadzenie przedszkoli lub szkół. 5b. Jeżeli powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nie prowadzi szkoły specjalnej lub ośrodka, o którym mowa w art. 2 pkt 5, odpowiednich ze względu na rodzaj zaburzeń i odchyleń rozwojowych, starosta tego powiatu kieruje dziecko do najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek. Starosta najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek nie może odmówić przyjęcia dziecka do szkoły lub ośrodka.\", h) po ust. 6 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci, o których mowa w ust. 2a, z uwzględnieniem w szczególności form współpracy z rodziną dziecka, 2) warunki organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży, o których mowa w ust. 1, w tym warunki przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów oraz ich formy, w przedszkolach i szkołach lub oddziałach specjalnych oraz w ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5, uwzględniając szczególne potrzeby psychofizyczne i edukacyjne tych dzieci i młodzieży, 3) warunki organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży, o których mowa w ust. 1, w tym warunki przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów oraz ich formy, w przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych oraz przedszkolach i szkołach lub oddziałach integracyjnych, uwzględniając w szczególności konieczność dostosowania programów nauczania oraz metod pracy do koncepcji programowej i organizacyjnej kształcenia w formach integracyjnych, a także zatrudnienie specjalistów dla jej realizacji. 8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb organizowania indywidualnego nauczania, o którym mowa w ust. 1a, uwzględniając w szczególności wymiar godzin zajęć edukacyjnych realizowanych bezpośrednio z uczniem.\"; 45) po art. 71b dodaje się art. 71c w brzmieniu: \"Art. 71c. 1. Zakład opieki zdrowotnej, w tym zakład opiekuńczo-leczniczy i zakład lecznictwa uzdrowiskowego, a także jednostka pomocy społecznej, w których zorganizowana jest szkoła specjalna, zapewniają korzystanie z pomieszczeń dla prowadzenia zajęć edukacyjnych i wychowawczych. Warunki korzystania z pomieszczeń oraz ponoszenia kosztów ich utrzymania określa umowa zawarta pomiędzy zakładem a organem prowadzącym szkołę. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, organizację kształcenia oraz warunki i formy realizowania specjalnych działań opiekuńczo-wychowawczych w szkołach, o których mowa w ust. 1, uwzględniając szczególne potrzeby psychofizyczne dzieci i młodzieży.\"; 46) w art. 77 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych,\"; 47) po art. 77 dodaje się art. 77a w brzmieniu: \"Art. 77a. 1. W celu doskonalenia zawodowego nauczycieli mogą być tworzone placówki doskonalenia nauczycieli, zwane dalej \"placówkami doskonalenia\". 2. Doskonalenie zawodowe nauczycieli prowadzą również nauczyciele, którym powierzono zadania doradców metodycznych. 3. Niepubliczne placówki doskonalenia mogą zakładać i prowadzić osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego oraz osoby fizyczne. W zakresie nieuregulowanym w przepisach wydanych na podstawie art. 78 ust. 1 do niepublicznych placówek doskonalenia stosuje się przepisy rozdziału 8.\"; 48) w art. 78: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz organizację i sposób działania placówek doskonalenia, w tym zakres ich działalności obowiązkowej oraz zadania doradców metodycznych, warunki i tryb powierzania nauczycielom zadań doradcy metodycznego, z uwzględnieniem zapewnienia nauczycielom dostępu do form doskonalenia umożliwiających podnoszenie wiedzy ogólnej i umiejętności zawodowych.\", b) w ust. 3 skreśla się wyraz \"publicznych\"; 49) w art. 79: a) w ust. 2 po wyrazie \"przepisach\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2a\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Szkoły i placówki artystyczne oraz placówki doskonalenia nauczycieli będące jednostkami budżetowymi mogą uzyskiwać środki finansowe z tytułu działalności usługowej, wydawniczej i szkoleniowej oraz z innych źródeł określonych w przepisach o finansach publicznych. Środki te są przekazywane na rachunek środków specjalnych tych szkół lub placówek z przeznaczeniem na poprawę warunków realizacji ustawowych i statutowych zadań szkoły lub placówki.\", c) w ust. 3 po wyrazach \"ust. 2\" dodaje się wyrazy \"i 2a\"; 50) w art. 80: a) w ust. 1 wyrazy \"Przedszkola i szkoły\" zastępuje się wyrazami \"Przedszkola, szkoły i placówki\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3c w brzmieniu: \"3a. Placówki publiczne, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7, prowadzone przez osoby prawne i fizyczne otrzymują na każdego wychowanka dotację z budżetu powiatu w wysokości równej wydatkom przewidzianym na jednego wychowanka w placówkach tego samego typu i rodzaju prowadzonych przez powiat. W przypadku braku na obszarze powiatu placówki publicznej danego typu lub rodzaju podstawą ustalenia wysokości dotacji jest kwota przewidziana na jednego wychowanka placówki danego typu lub rodzaju, w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego. 3b. Placówki publiczne prowadzone przez osoby prawne i fizyczne, niewymienione w ust. 3a, mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu w wysokości i na zasadach ustalonych przez radę powiatu. 3c. Dotacje, o których mowa w ust. 2-3a, są przekazywane w 12 częściach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego ustala tryb udzielania i rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 2-3a, uwzględniając w szczególności podstawę obliczania dotacji i zakres danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji.\", d) dodaje się ust. 5-7 w brzmieniu: \"5. Publiczne szkoły artystyczne niewymienione w art. 79 otrzymują na każdego ucznia dotację z budżetu państwa w wysokości równej wydatkom przewidzianym na jednego ucznia w szkołach tego samego typu prowadzonych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 6. Dotacje, o których mowa w ust. 5, są przekazywane w 12 częściach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca. 7. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania i rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 5, uwzględniając w szczególności podstawę obliczania dotacji i zakres danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji.\"; 51) w art. 82 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: 2) określenie typu szkoły lub rodzaju placówki oraz daty rozpoczęcia jej funkcjonowania, w przypadku liceum profilowanego - profilu lub profili kształcenia, a w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe nazw zawodów, w jakich szkoła będzie kształcić,\"; 52) w art. 83a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 2 i dodaje się ust. 1 w brzmieniu: \"1. Do prowadzenia, szkoły lub placówki nie mają zastosowania przepisy o działalności gospodarczej.\"; 53) w art. 85 w ust. 3 po wyrazach \"kuratora oświaty\" dodaje się wyrazy \" ,w przypadku szkół medycznych - także opinię ministra właściwego do spraw zdrowia\"; 54) w art. 90: a) w ust. 2 wyrazy \" , szkoły artystyczne i szkoły ponadgimnazjalne\" zastępuje się wyrazami \"oraz szkoły ponadgimnazjalne\", b) w ust. 2a po wyrazie \"przysługują\" dodaje się wyrazy \"na każdego ucznia\", c) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej iż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczne przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. W przypadku braku na terenie gminy przedszkola publicznego podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę na prowadzenie przedszkola publicznego.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dotacje dla niepublicznych szkół o uprawnieniach szkół publicznych niewymienionych w ust. 2a, przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 50% ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczną szkołę poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. W przypadku braku na terenie gminy lub powiatu szkoły publicznej danego typu i rodzaju podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie szkoły publicznej danego typu lub rodzaju.\", e) w ust. 3a po wyrazie \"otrzymują\" dodaje się wyrazy \"na każdego wychowanka\", a wyraz \"typu\" zastępuje się wyrazem \"rodzaju\", f) po ust. 3b dodaje się ust. 3c w brzmieniu: \"3c. Dotacje, o których mowa w ust. 2-3a, są przekazywane w 12 częściach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca.\", g) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego ustala tryb udzielania i rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 2a-3b, uwzględniając w szczególności podstawę obliczania dotacji i zakres danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji.\", h) dodaje się ust. 4a-4f w brzmieniu: \"4a. Niepubliczne szkoły artystyczne o uprawnieniach szkół publicznych otrzymują dotacje z budżetu państwa. 4b. Dotacje dla niepublicznych szkół artystycznych o uprawnieniach szkół publicznych, w których realizowany jest obowiązek szkolny lub obowiązek nauki, przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż kwota wydatków bieżących ustalonych dla szkół tego samego typu prowadzonych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczną szkołę poda ministrowi do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego planowaną liczbę uczniów, nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. 4c. Dotacje dla niepublicznych szkół artystycznych o uprawnieniach szkół publicznych niewymienionych w ust. 4b, przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 50% wydatków bieżących ustalonych dla szkół tego samego typu prowadzonych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczną szkołę poda ministrowi do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego planowaną liczbę uczniów, nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. 4d. Niepubliczne szkoły artystyczne nieposiadające uprawnień szkoły publicznej mogą otrzymywać dotacje z budżetu państwa. 4e. Dotacje, o których mowa w ust. 4a-4c, są przekazywane w 12 częściach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca. 4f. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania i rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 4a-4d, uwzględniając w szczególności podstawę obliczania dotacji i zakres danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji.\"; 55) po art. 90 dodaje się art. 90a w brzmieniu: \"Art. 90a. 1. Osoba fizyczna lub osoba prawna niebędąca jednostką samorządu terytorialnego, prowadząca szkoły publiczne, szkoły niepubliczne lub placówki, może dla celów organizacyjnych połączyć je w zespół i określić zasady działania zespołu. Połączenie nie narusza odrębności szkół lub placówek w zakresie określonym w ustawie, w szczególności w zakresie uzyskiwania zezwolenia, cofania zezwolenia, wpisywania do ewidencji i wykreślania z niej, uzyskiwania i utraty uprawnień szkoły publicznej oraz uzyskiwania dotacji. 2. Zespół, o którym mowa w ust. 1, wpisuje się jako odrębny podmiot do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej.\"; 56) po art. 95 dodaje się art. 95a w brzmieniu: \"Art. 95a. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, ogólne przepisy bezpieczeństwa i higieny obowiązujące w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach, z uwzględnieniem w szczególności warunków pracy i nauki w czasie pobytu w szkole, w tym w warsztatach, laboratoriach i pracowniach szkolnych oraz w czasie zajęć z wychowania fizycznego, w czasie zawodów sportowych i wycieczek turystycznych oraz postępowanie w sprawach wypadków uczniów.\"; 57) użyte w art. 9 ust. 3, art. 32a ust. 1 i 2, art. 36 ust. 3, art. 47 ust. 1, art. 58 ust. 5, art. 82 ust. 3, art. 85 ust. 2 i 3 oraz art. 89 ustawy w różnych przypadkach wyrazy \"minister właściwy do spraw kultury\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\"."}
{"id":"2001_1194_10","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 20, poz. 256 i Nr 103, poz. 1097) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania uwzględni w podstawie programowej kształcenia ogólnego problematykę promocji zdrowia psychicznego i zdrowego stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących zapobiegania narkomanii.\"."}
{"id":"2001_1194_10b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10b. Organy prowadzące dotychczasowe publiczne szkoły ponadpodstawowe, w terminie do dnia 31 grudnia 2001 r., przygotują dokumenty związane odpowiednio z przekształceniem lub likwidacją dotychczasowych szkół ponadpodstawowych oraz tworzeniem szkół ponadgimnazjalnych w roku szkolnym 2002\/2003, w szczególności akty przekształcenia lub likwidacji dotychczasowych szkół ponadpodstawowych oraz akty założycielskie i statuty szkół nowozakładanych."}
{"id":"2001_1194_10c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10c. 1. Dyrektorzy dotychczasowych publicznych szkół ponadpodstawowych, które podlegają przekształceniu w szkoły ponadgimnazjalne, są obowiązani co najmniej na 6 miesięcy przed dniem przekształcenia: 1) sporządzić wykazy nauczycieli, którzy w związku z przekształceniem szkół nie będą mogli być zatrudnieni w pełnym wymiarze w szkole ponadgimnazjalnej, 2) poinformować zainteresowanych nauczycieli o umieszczeniu w wykazie, o którym mowa w pkt 1, 3) przekazać wykazy, o których mowa w pkt 1, do wiadomości organowi prowadzącemu szkołę i kuratorowi oświaty, 4) ustalić w przypadku dyrektorów szkół przekształcanych w licea profilowane planowane profile kształcenia, a w przypadku dyrektorów szkół przekształcanych w szkoły zawodowe planowane zawody, z uwzględnieniem odpowiednio art. 39 ust. 4a i 5 ustawy wymienionej w art. 1. 2. Nauczyciele nieumieszczeni w wykazie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz inni pracownicy dotychczasowej publicznej szkoły ponadpodstawowej przekształcanej w szkołę ponadgimnazjalną stają się pracownikami szkoły ponadgimnazjalnej z dniem przekształcenia."}
{"id":"2001_1194_10d","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10d. Starostowie oraz osoby prawne i osoby fizyczne, o których mowa w art. 11a, przedstawią właściwym kuratorom oświaty: 1) w terminie do dnia 31 stycznia 2002 r. informację o siedzibach szkół ponadgimnazjalnych rozpoczynających działalność z dniem 1 września 2002 r., 2) w terminie do dnia 15 marca 2002 r. informację o planowanych profilach kształcenia w poszczególnych liceach profilowanych, kierunkach kształcenia zawodowego w szkołach zawodowych rozpoczynających działalność z dniem 1 września 2002 r. oraz o liczbie miejsc w tych szkołach, a także liczbie miejsc w internatach i bursach."}
{"id":"2001_1194_10e","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10e. 1. Kuratorzy oświaty, w terminie do dnia 15 kwietnia 2002 r., opracują i przekażą dyrektorom gimnazjów na obszarze województwa, zbiorczą informację dla absolwentów gimnazjów zawierającą wskazanie publicznych szkół ponadgimnazjalnych na obszarze województwa rozpoczynających działalność z dniem 1 września 2002 r. oraz prowadzonych w nich profili i kierunków kształcenia zawodowego. 2. Organy prowadzące publiczne szkoły ponadgimnazjalne, w terminie 14 dni po zakończeniu rekrutacji do tych szkół na rok szkolny 2002\/2003, są obowiązane powiadomić kuratora oświaty o liczbie kandydatów przyjętych do poszczególnych szkół oraz o wolnych miejscach w tych szkołach."}
{"id":"2001_1194_10f","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10f. Kuratorzy oświaty zorganizują system informacji dla kandydatów do szkół ponadgimnazjalnych na obszarze województwa."}
{"id":"2001_1194_10g","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10g. 1. Dyrektorzy szkół, o których mowa w art. 7a, w terminie do dnia 20 maja 2002 r., przygotują i przedstawią organom prowadzącym arkusze organizacji szkół ponadgimnazjalnych w roku szkolnym 2002\/2003. 2. Organy prowadzące, w terminie do dnia 15 czerwca 2002 r., po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, zatwierdzą arkusze organizacji publicznych szkół ponadgimnazjalnych.\"; 8) po art. 11 dodaje się art. 11a-11c w brzmieniu: \"Art. 11a. Osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego oraz osoby fizyczne, zamierzające założyć publiczne szkoły ponadgimnazjalne w terminach wymienionych w art. 2 ust. 3-5, są obowiązane złożyć do właściwych organów wnioski o udzielenie zezwolenia na założenie tych szkół nie później niż do dnia 30 września roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym ma być utworzona dana szkoła."}
{"id":"2001_1194_11","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318) w art. 130 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. W zakładach karnych prowadzi się nauczanie obowiązkowe w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjum, a także nauczanie w zakresie szkół ponadpodstawowych, ponadgimnazjalnych i na kursach zawodowych.\"."}
{"id":"2001_1194_11b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11b. 1. Osoby prawne i osoby fizyczne zamierzające założyć niepubliczne szkoły ponadgimnazjalne w terminach wymienionych w art. 2 ust. 3-5, są obowiązane złożyć wniosek o wpis do ewidencji, nie później niż do dnia 30 września roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym ma być utworzona dana szkoła. 2. Osoby prawne i osoby fizyczne prowadzące dotychczasowe niepubliczne szkoły ponadpodstawowe przekształcane zgodnie z art. 2c w szkoły ponadgimnazjalne, są obowiązane, nie później niż do dnia 31 maja roku, w którym następuje przekształcenie danego typu szkoły, złożyć wnioski o dokonanie zmian we wpisach do ewidencji, dotyczące przekształcenia dotychczasowych szkół ponadpodstawowych w szkoły ponadgimnazjalne. 3. Przepisy art. 10b i art. 10d stosuje się odpowiednio do osób prowadzących dotychczasowe niepubliczne szkoły ponadpodstawowe. 4. W przypadku przekształcenia dotychczasowej niepublicznej szkoły ponadpodstawowej posiadającej uprawnienia szkoły publicznej w szkołę ponadgimnazjalną, szkoła ta zachowuje uprawnienia szkoły publicznej."}
{"id":"2001_1194_11c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11c. Przepisu art. 10d nie stosuje się do dotychczasowych szkół ponadpodstawowych prowadzonych przez ministrów, o których mowa w art. 5 ust. 3a i 3b ustawy wymienionej w art. 1.\"."}
{"id":"2001_1194_12","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) w art. 97 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kartę rowerową lub motorowerową wydaje nieodpłatnie dyrektor szkoły podstawowej, gimnazjum, szkoły ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej.\"."}
{"id":"2001_1194_13","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314) w art. 71: a) w ust. 2 wyrazy \"Zasady i tryb przyjmowania\" zastępuje się wyrazami \"Warunki i tryb rekrutacji\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli warunki rekrutacji przewidują egzaminy wstępne z przedmiotów zdawanych przez kandydata na egzaminie maturalnym, podstawę przyjęcia na studia, w ramach miejsc dostępnych w danej uczelni, stanowią wyniki egzaminu maturalnego. W tym przypadku senat ustala, jakie wyniki egzaminu maturalnego stanowią podstawę przyjęcia na studia.\"."}
{"id":"2001_1194_14","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. Nr 96, poz. 593, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 634) w art. 5 w ust. 1 w pkt 4 po wyrazie \"ponadpodstawowych\" dodaje się wyrazy \"i ponadgimnazjalnych\"."}
{"id":"2001_1194_15","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 21) w art. 8: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania uwzględni problematykę ochrony zwierząt w podstawie programowej kształcenia ogólnego.\"."}
{"id":"2001_1194_16","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 12, poz. 136, Nr 17, poz. 228, Nr 19, poz. 239, Nr 52, poz. 632, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1312 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) skreśla się art. 49."}
{"id":"2001_1194_17","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459 i Nr 72, poz. 748) w art. 6 w ust. 4 po wyrazie \"uczniami\" dodaje się wyrazy \"gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych,\"."}
{"id":"2001_1194_18","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 27, poz. 298) w art. 58 w ust. 3 po wyrazie \"ponadpodstawowej\" dodaje się wyrazy \" , ponadgimnazjalnej\"."}
{"id":"2001_1194_19","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255) art. 95 otrzymuje brzmienie: \"Art. 95. Członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym na stanowisku kuratora oświaty lub na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych przysługują uprawnienia określone w art. 9a-9i, 3033, 49 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 51, 58-60, 86, 88 i 90 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i Nr 122, poz. 1323 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...), a okres zatrudnienia na tych stanowiskach wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia nauczyciela określone w tej ustawie.\"."}
{"id":"2001_1194_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz.U. Nr 12, poz. 96 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1312) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po wyrazach \"poz. 943\" dodaje się przecinek a wyrazy \"oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126\" zastępuje się wyrazami \" z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz. 550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz. 1268, Nr 122, poz. 1320 i Nr ..., poz. ...\"; 2) w art. 2: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Licea profilowane oraz szkoły zawodowe są tworzone z dniem 1 września 2002 r.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Licea uzupełniające są tworzone z dniem 1 września 2004 r. 5. Szkoły policealne, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy wymienionej w art. 1, są tworzone z dniem 1 września 2005 r.\"; 3) po art. 2 dodaje się art. 2a -2e w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Z dniem 1 września 2001 r., a w przypadku szkół dla dorosłych - z dniem 1 września 2003 r., likwiduje się klasę pierwszą, a w latach następnych kolejne klasy dotychczasowej szkoły zasadniczej i szkół średnich, z wyjątkiem technikum oraz liceum na podbudowie programowej szkoły zasadniczej oraz szkoły policealnej i szkoły pomaturalnej, z zastrzeżeniem art. 6a. 2. Na rok szkolny 2001\/2002, a w przypadku szkół dla dorosłych - na rok szkolny 2003\/2004, nie prowadzi się rekrutacji kandydatów do klasy pierwszej dotychczasowej szkoły zasadniczej i szkół średnich, z wyjątkiem technikum oraz liceum na podbudowie programowej szkoły zasadniczej oraz szkoły policealnej i szkoły pomaturalnej."}
{"id":"2001_1194_20","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1323) w art. 63 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku braku możliwości zorganizowania gimnazjum w budynku jednej szkoły, oddziały gimnazjum do dnia 31 sierpnia 2003 r. mogą mieścić się w budynkach kilku szkół.\"."}
{"id":"2001_1194_21","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 19, poz. 239) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku nauczycieli, którzy do dnia 31 grudnia 2006 r. nabyliby uprawnienia emerytalne, o których mowa w art. 88 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, stosunek pracy wygasa z dniem 31 grudnia 2006 r.\", b) w ust. 2 po wyrazie \"stażu\" dodaje się wyrazy \" , a w przypadku nauczycieli, o których mowa w art. 9e ust. 1 i 2 ustawy wymienionej w art. 1, po przepracowaniu okresu pracy,\", c) w ust. 4: - w pkt 1 wyrazy \"organ prowadzący szkołę, na wniosek dyrektora szkoły\" zastępuje się wyrazami \"dyrektor szkoły\", - skreśla się pkt 2, d) w ust. 5 wyraz \"dwóch\" zastępuje się wyrazem \"trzech\"; 2) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. W terminie do dnia 31 grudnia 2002 r. minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, na wniosek nauczyciela, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, a w przypadku nauczyciela szkoły artystycznej - minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w szczególnie uzasadnionych przypadkach może zwolnić z obowiązku odbycia stażu i postępowania egzaminacyjnego oraz nadać stopień nauczyciela mianowanego, zatrudnionemu w szkole: 1) nauczycielowi akademickiemu, posiadającemu stopień naukowy oraz co najmniej trzyletni okres pracy pedagogicznej w szkole w wymiarze nie niższym niż 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, 2) nauczycielowi szkoły artystycznej posiadającemu wybitny i uznany dorobek w zakresie nauczanej przez niego dziedziny sztuki, 3) nauczycielowi, który w dniu 5 kwietnia 2000 r. był zatrudniony w szkole w wymiarze nie niższym niż 12 obowiązkowego wymiaru zajęć oraz spełniał obowiązujące w tym dniu warunki wymagane do zatrudnienia na podstawie mianowania, z wyjątkiem warunku określonego w art. 10 ust. 2 pkt 6, a w przypadku nauczyciela posiadającego obywatelstwo państwa Unii Europejskiej, z wyjątkiem warunku, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w tym dniu. 2. W terminie do dnia 31 grudnia 2001 r. minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, innych niż wymienione w ust. 1, może zwolnić z obowiązku odbycia stażu i postępowania egzaminacyjnego oraz nadać stopień nauczyciela mianowanego zatrudnionemu w szkole nauczycielowi posiadającemu znaczny dorobek zawodowy oraz wymagane kwalifikacje.\"; 3) w art. 10: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2 i 3\", a po wyrazie \"dyrektora\" dodaje się wyrazy \" , na stanowiskach, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 9e ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 9e ust. 2 i 3 oraz dyrektorów szkół i placówek, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1 \", c) po ust. 6 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Nauczyciele zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w jednostkach organizacyjnych wymienionych w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, niebędący nauczycielami mianowanymi, mogą być nadal zatrudnieni na tych stanowiskach do dnia 31 sierpnia 2005 r. 8. Do nauczycieli, o których mowa w ust. 7, stosuje się art. 91a ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, z tym że przepisy art. 9e ust. 2, art. 9g ust. 6 i 6a oraz art. 17 ust. 2 tej ustawy stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"2001_1194_22","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 22. 1. Wymogu zawarcia porozumienia, o którym mowa w art. 5 ust. 5b ustawy wymienionej w art. 1, nie stosuje się do szkół i placówek założonych przez jednostki samorządu terytorialnego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Przepis art. 5 ust. 3c ustawy wymienionej w art. 1 nie dotyczy publicznych szkół artystycznych, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzone są przez jednostki samorządu terytorialnego, inne osoby prawne lub osoby fizyczne."}
{"id":"2001_1194_23","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy zespoły szkół, w skład których wchodzi szkoła podstawowa i gimnazjum, mogą funkcjonować po dniu 1 września 2001 r. za zgodą kuratora oświaty, nie dłużej jednak niż do dnia 31 sierpnia 2003 r., a zespoły szkół, w skład których wchodzi gimnazjum i szkoła podstawowa podlegająca stopniowej likwidacji, mogą funkcjonować do czasu pełnej likwidacji szkoły podstawowej nie dłużej jednak niż do dnia 31 sierpnia 2005 r."}
{"id":"2001_1194_24","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 24. Akty nadania stopnia awansu zawodowego nauczycieli, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, nie podlegają wymianie."}
{"id":"2001_1194_25","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 25. 1. Wszczęte i niezakończone przed dniem 6 kwietnia 2000 r. postępowania kwalifikacyjne na stopnie specjalizacji zawodowej nauczycieli, na wniosek zainteresowanych nauczycieli są prowadzone przez komisje kwalifikacyjne powoływane przez właściwych kuratorów oświaty, nie dłużej jednak niż do dnia 31 sierpnia 2002 r. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki prowadzenia postępowań, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności tryb pracy komisji. 3. Do nauczycieli, którzy uzyskali stopień specjalizacji zawodowej zgodnie z ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 7 ust. 2 i 5 ustawy wymienionej w art. 20 niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1194_26","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 26. 1. Od prawomocnych orzeczeń w sprawach dyscyplinarnych, od których w dniu 5 kwietnia 2000 r. przysługiwało prawo złożenia podania o wniesienie rewizji nadzwyczajnej na korzyść nauczyciela lub odwołania do Sądu Najwyższego, osoby uprawnione, które nie skorzystały z tych środków mogą wnieść odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Do rozpatrzenia odwołania stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego, o którym mowa w ust. 1, kasacja nie przysługuje."}
{"id":"2001_1194_27","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 27. Nauczyciele, którzy byli zatrudnieni na podstawie mianowania przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 19, poz. 239) zgodnie z kwalifikacjami, jednak w tym dniu byli zatrudnieni w szkole na stanowisku, do którego zajmowania nie posiadali wymaganych kwalifikacji, uzyskują z mocy prawa w dniu wejścia w życie ustawy stopień nauczyciela mianowanego. W przypadku nieuzupełnienia kwalifikacji stosunek pracy wygasa z dniem 31 sierpnia 2006 r., a w przypadku nauczycieli, którzy do dnia 31 grudnia 2006 r. nabyliby uprawnienia emerytalne, o których mowa w art. 88 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 3, stosunek pracy wygasa z dniem 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2001_1194_28","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 28. Nauczyciele, którzy w dniu 31 sierpnia 2000 r. spełniali warunki określone w art. 10 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu obowiązującym w dniu 5 kwietnia 2000 r., otrzymują z mocy prawa stopień nauczyciela mianowanego: 1) z dniem wejścia w życie ustawy, jeżeli są zatrudnieni w przedszkolu, szkole lub placówce w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, 2) z dniem ponownego zatrudnienia w przedszkolu, szkole lub placówce w wymiarze co najmniej 12 obowiązkowego wymiaru zajęć, jeżeli przerwa w zatrudnieniu nie przekracza 5 lat - o ile wcześniej nie uzyskali stopnia nauczyciela mianowanego."}
{"id":"2001_1194_29","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 29. 1. Nauczyciele, którym do dnia 31 sierpnia 2002 r. powierzono stanowisko dyrektora szkoły lub placówki, niebędący nauczycielami mianowanymi, mogą zajmować to stanowisko do końca okresu powierzenia, nie dłużej jednak niż do dnia 31 sierpnia 2005 r. 2. Do nauczycieli, o których mowa w ust. 1, przepis art. 9e ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 3, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1194_2b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2b. 1. Z dniem 1 września 2004 r., a w przypadku szkół dla dorosłych - z dniem 1 września 2006 r., likwiduje się klasę pierwszą, a w latach następnych kolejne klasy dotychczasowego technikum oraz liceum na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, z zastrzeżeniem art. 6a. 2. Na rok szkolny 2004\/2005, a w przypadku szkół dla dorosłych - na rok szkolny 2006\/2007, nie prowadzi się rekrutacji kandydatów do klasy pierwszej technikum wymienionego w ust. 1."}
{"id":"2001_1194_2c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2c. 1. Z dniem 1 września 2002 r. organy prowadzące dotychczasowe szkoły zasadnicze oraz szkoły średnie, z wyjątkiem techników oraz liceów na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, szkół policealnych i szkół pomaturalnych oraz szkół dla dorosłych przekształcą je w szkoły ponadgimnazjalne, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. a) i b) ustawy wymienionej w art. 1. 2. Organ prowadzący może w okresie od 1 września 2002 r. do 31 sierpnia 2004 r. prowadzić w dotychczasowej szkole ponadpodstawowej dla dorosłych oddziały szkoły ponadgimnazjalnej dla dorosłych. W takim przypadku w nazwie szkoły ponadpodstawowej dodaje się informację o prowadzeniu oddziałów określonego typu szkoły ponadgimnazjalnej. 3. Do oddziałów, o których mowa w ust. 2, stosuje się przepisy dotyczące szkół ponadgimnazjalnych, a uczniowie tych oddziałów otrzymują świadectwa ustalone dla tych szkół, opatrzone pieczęcią dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej. 4. Z dniem 1 września 2004 r. organy prowadzące dotychczasowe technika oraz licea na podbudowie programowej szkoły zasadniczej oraz dotychczasowe szkoły ponadpodstawowe dla dorosłych - przekształcą je w szkoły ponadgimnazjalne, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. a)-c) ustawy wymienionej w art. 1, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty oraz urzędu pracy i rady zatrudnienia odpowiednio powiatowych lub wojewódzkich. 5. Z dniem 1 września 2005 r. dotychczasowe szkoły policealne i szkoły pomaturalne - stają się szkołami policealnymi, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy wymienionej w art. 1. 6. Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli organ prowadzący dotychczasową szkołę ponadpodstawową postanowił o stopniowej likwidacji szkoły z zapewnieniem możliwości jej ukończenia przez dotychczasowych uczniów. 7. Przepisy ust. 1-5 nie uchybiają uprawnieniom organów prowadzących do zakładania szkół, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1. 8. Do przekształceń, o których mowa w ust. 1, 4 i 5, nie stosuje się przepisów art. 59 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"2001_1194_2d","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2d. Szkoła ponadpodstawowa, o której mowa w art. 2c ust. 6, do czasu zakończenia likwidacji może być połączona w zespół z inną szkołą ponadpodstawową tego samego lub innego typu, oraz ze szkołą ponadgimnazjalną."}
{"id":"2001_1194_2e","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2e. Przepisy art. 2a-2d stosuje się odpowiednio do dotychczasowych ponadpodstawowych szkół specjalnych oraz szkół dwujęzycznych o wydłużonym cyklu kształcenia.\"; 4) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, sposób i terminy dostosowania działalności dotychczasowych szkół podstawowych do wymogów nowego systemu szkolnego oraz tworzenia gimnazjów, z uwzględnieniem zasady zapobiegania rozdrobnieniu sieci szkolnej.\"; 5) po art. 6 dodaje się art. 6a-6c w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Uczniowie dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej, którzy nie ukończą klasy ulegającej likwidacji i nie uzyskają tym samym promocji do klasy programowo wyższej, mogą jednorazowo powtórzyć tę klasę i kontynuować naukę w zakresie szkoły ponadpodstawowej w oddziale zbiorczym dla uczniów niepromowanych lub w szkole dla dorosłych, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Organy prowadzące dotychczasowe szkoły ponadpodstawowe zorganizują dla uczniów, o których mowa w ust. 1, oddziały zbiorcze obejmujące odpowiednie klasy dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej albo zapewnią tym uczniom możliwość kontynuowania nauki w zakresie szkoły ponadpodstawowej w innej formie. 3. Uczniowie klas drugich dotychczasowych szkół ponadpodstawowych, z wyjątkiem uczniów techników oraz liceów na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, uczniów szkół policealnych i pomaturalnych oraz uczniów szkół ponadpodstawowych dla dorosłych, którzy w roku szkolnym 2001\/2002 nie uzyskają promocji do klasy trzeciej, mogą z dniem 1 września 2002 r. podjąć naukę odpowiednio w klasie pierwszej liceum profilowanego lub szkoły zawodowej. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w roku szkolnym 2003\/2004 do uczniów dotychczasowych szkół ponadpodstawowych dla dorosłych."}
{"id":"2001_1194_3","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i Nr 122, poz. 1323) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"ust. 2\" dodaje się wyrazy \"pkt 1a oraz\", b) w ust. 2: - w pkt 1 w lit. e) wyrazy \"oraz ośrodkami diagnostycznokonsultacyjnymi\" zastępuje się wyrazami \" , rodzinnymi ośrodkami diagnostyczno-konsultacyjnymi oraz szkołami przy zakładach karnych\", - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) nauczyciele zatrudnieni w publicznych szkołach i szkolnych punktach konsultacyjnych przy placówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej,\", - w pkt 2 w lit. a) wyrazy \"przedszkolach publicznych i szkołach\" zastępuje się wyrazami \"przedszkolach publicznych, szkołach i placówkach\", - w pkt 2 w lit. b) wyrazy \"placówkach niepublicznych\" zastępuje się wyrazami \"niepublicznych placówkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1,\"; 2) w art. 3 w pkt 3 po wyrazach \"rozdziału 3a\" dodaje się wyrazy \" , z tym że w przypadku nauczycieli, o których mowa w art. 9e ust. 1-3, równoważny z odbywaniem stażu jest odpowiednio okres zatrudnienia na tych stanowiskach lub czas urlopowania lub zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy\"; 3) w art. 6a: a) w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) organ sprawujący nadzór pedagogiczny w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, jeżeli organ prowadzący szkołę nie sprawuje nadzoru pedagogicznego,\", b) ust. 13 otrzymuje brzmienie: \"13. Praca nauczyciela zatrudnionego w przedszkolu, placówce lub szkole, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, podlega ocenie w każdym czasie na jego wniosek, a także z inicjatywy dyrektora lub na wniosek organu prowadzącego. Praca nauczyciela, któremu powierzono stanowisko dyrektora w przedszkolu, placówce lub szkole, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, podlega ocenie na jego wniosek lub na wniosek organu prowadzącego. W przypadku gdy dyrektorem przedszkola, placówki lub szkoły jest osoba nieposiadająca kwalifikacji pedagogicznych, oceny pracy nauczycieli dokonuje nauczyciel upoważniony przez organ prowadzący. Przepisy ust. 410 i 12 stosuje się odpowiednio.\"; 4) w art. 9: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym po wyrazie \"nauczyciela\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 1a,\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Kwalifikacje wymagane od nauczycieli zatrudnionych w publicznych i niepublicznych placówkach i ośrodkach wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 3 określają odrębne przepisy.\", c) w ust. 2 po wyrazach \"wyższego wykształcenia\" dodaje się wyrazy \"lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli\"; 5) w art. 9a: a) w ust. 3 po wyrazie \"kontraktowego\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 4\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Nauczyciele akademiccy posiadający stopień naukowy oraz legitymujący się co najmniej 3-letnim okresem pracy w szkole wyższej, z dniem nawiązania stosunku pracy w zakładzie kształcenia nauczycieli uzyskują stopień nauczyciela mianowanego.\"; 6) w art. 9b: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"posiadanie kwalifikacji, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"spełnianie wymagań kwalifikacyjnych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 i 3\", b) w ust. 5 wyrazy \"a także wymienia kwalifikacje nauczyciela oraz typy i rodzaje szkół, w których nauczyciel może być zatrudniony\" zastępuje się wyrazami \"a także informację o poziomie wykształcenia nauczyciela\"; 7) w art. 9c po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Nauczycielowi mianowanemu ubiegającemu się o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego, za spełnienie odpowiednich wymagań, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 9g ust. 10, uznaje się także jego odpowiedni dorobek zawodowy ze szczególnym uwzględnieniem okresu od dnia uzyskania stopnia nauczyciela mianowanego.\"; 8) w art. 9d: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczyciel rozpoczyna staż z początkiem roku szkolnego, nie później jednak niż w ciągu 14 dni od dnia rozpoczęcia zajęć, na swój wniosek skierowany do dyrektora szkoły, z tym że nauczyciel stażysta rozpoczyna staż bez złożenia wniosku.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. W przypadku nawiązania stosunku pracy po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, nauczyciel nie rozpoczyna stażu do końca tego roku szkolnego. 1b. Przepisy ust. 1 i 1a stosuje się również do dodatkowego stażu, o którym mowa w art. 9c ust. 11 i art. 9g ust. 8.\", c) w ust. 3 po wyrazie \"miesiące\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 3a\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W przypadku nieobecności w pracy z powodu urlopu macierzyńskiego staż ulega przedłużeniu o czas trwania tego urlopu.\", e) w ust. 4 po wyrazie \"wymiarze\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 4a\", f) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Przepisu ust. 4 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się do nauczycieli skierowanych, na podstawie odrębnych przepisów, do pracy za granicą.\"; 9) w art. 9e: a) w ust. 1 po wyrazach \"2 lata i 9 miesięcy\" dodaje się wyrazy \" , a w przypadku nauczyciela posiadającego co najmniej stopień naukowy doktora co najmniej 9 miesięcy\", b) w ust. 2 po wyrazach \"2 lata i 9 miesięcy\" dodaje się wyrazy \" , a w przypadku nauczyciela posiadającego co najmniej stopień naukowy doktora co najmniej 9 miesięcy\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Nauczycielom, o których mowa w ust. 1-3, którzy odpowiednio: przestali zajmować stanowisko dyrektora, przestali być zatrudnieni na stanowisku, na którym wymagane są kwalifikacje pedagogiczne, przestali korzystać z urlopu lub zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, do stażu wymaganego do uzyskania kolejnego stopnia awansu zawodowego zalicza się odpowiednio okres zajmowania stanowiska, zatrudnienia, urlopowania lub zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy. 5. Jeżeli w okresie stażu nauczycielowi powierzono stanowisko dyrektora, zatrudniono go na stanowisku, na którym wymagane są kwalifikacje pedagogiczne, urlopowano go lub zwolniono z obowiązku świadczenia pracy, do nieprzerwanego okresu, o którym mowa w ust. 1-3 zalicza się okres odbytego stażu.\"; 10) w art. 9f ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nauczycielowi, który w trakcie pracy zawodowej uzyskał wyższy poziom wykształcenia, niż określony w akcie nadania stopnia awansu zawodowego, dyrektor szkoły lub określony organ, o którym mowa w art. 9b ust. 4 pkt 2-4, wydaje na wniosek nauczyciela nowy akt nadania odpowiedniego stopnia awansu zawodowego, uwzględniający uzyskany poziom wykształcenia.\"; 11) w art. 9g: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dyrektor (wicedyrektor) szkoły, z wyjątkiem przypadku ubiegania się o awans przez dyrektora szkoły,\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Na wniosek nauczyciela w skład komisji, o których mowa w ust. 1-3, wchodzi przedstawiciel wskazanego we wniosku związku zawodowego.\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Przedstawiciela związku zawodowego wskazuje właściwy organ statutowy związku.\", d) w ust. 6 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich, szkołami przy zakładach karnych oraz rodzinnymi ośrodkami diagnostyczno-konsultacyjnymi - Minister Sprawiedliwości,\", e) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. W skład komisji kwalifikacyjnej, o której mowa w ust. 6, wchodzą: 1) przedstawiciel właściwego ministra, 2) kierownik jednostki, w której jest zatrudniony nauczyciel ubiegający się o awans, lub jego przedstawiciel, z wyjątkiem przypadku ubiegania się o awans przez kierownika jednostki, 3) trzej eksperci z listy ekspertów ustalonej przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Przepisy ust. 5 i 5a stosuje się odpowiednio.\", f) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. W skład komisji, o której mowa w ust. 7, wchodzą: 1) przedstawiciel właściwego ministra, 2) dyrektor szkoły, z której nauczyciel został urlopowany lub zwolniony z obowiązku świadczenia pracy, 3) trzej eksperci z listy ekspertów ustalonej przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Przepisy ust. 5 i 5a stosuje się odpowiednio.\", g) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. Nauczyciele, o których mowa w art. 9e ust. 1-3, którzy nie uzyskali akceptacji lub nie zdali egzaminu, mogą ponownie złożyć wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego lub egzaminacyjnego po upływie 9 miesięcy.\", h) w ust. 11 skreśla się wyrazy \" , o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3,\", i) w ust. 12 skreśla się wyrazy \" , o których mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3,\", a po wyrazach \"szkolnictwa wyższego i nauki\" dodaje się wyrazy \"lub na ich rzecz\"; 12) w art. 9h w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"w art. 9g ust. 3\" dodaje się wyrazy \" , 6a i 7a\"; 13) w art. 10: a) w ust. 2 po wyrazie \"kontraktowego\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 7\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Stosunek pracy z nauczycielem kontraktowym nawiązuje się na podstawie umowy o pracę zawieranej na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem ust. 7.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W przypadku nieuzyskania przez nauczyciela kontraktowego w ciągu 4 lat od dnia zatrudnienia w danej szkole stopnia nauczyciela mianowanego stosunek pracy: 1) z nauczycielami zatrudnionymi w szkołach, w których w organizacji pracy przewidziano ferie wygasa z końcem roku szkolnego, 2) z nauczycielami zatrudnionymi w szkołach, w których w organizacji pracy nie przewidziano ferii wygasa z końcem roku kalendarzowego.\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. W przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela, w tym w trakcie roku szkolnego, z osobą rozpoczynającą pracę w szkole, z nauczycielem kontraktowym lub z nauczycielami, o których mowa w ust. 5, stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony.\", e) w ust. 8 po wyrazach \"ust. 5 pkt 2-5\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 9\", f) po ust. 8 dodaje się ust. 9-11 w brzmieniu: \"9. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, jeżeli nie ma możliwości zatrudnienia osoby posiadającej wymagane kwalifikacje, można za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny zatrudnić nauczyciela, który nie spełnia warunku wymienionego w ust. 5 pkt 5. 10. Do nauczycieli zatrudnionych na podstawie ust. 9 nie stosuje się przepisów rozdziału 3a. Dla celów płacowych nauczyciele ci są traktowani jak nauczyciele stażyści. 11. W przypadku nauczyciela zatrudnionego na podstawie ust. 7, posiadającego wymagane kwalifikacje, na jego wniosek odstępuje się od stosowania przepisów rozdziału 3a. Dla celów płacowych nauczyciele ci są traktowani jak nauczyciele stażyści, chyba że posiadają wyższy niż stażysta stopień awansu zawodowego.\"; 14) w art. 20 w ust. 4 wyrazy \"przewidziane są ferie szkolne, jeżeli likwidacja szkoły następuje w trakcie roku szkolnego\" zastępuje się wyrazami \"zakończenie cyklu kształcenia następuje w trakcie roku szkolnego\"; 15) w art. 23: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w razie ukończenia przez nauczyciela 65 lat życia; jeżeli z ukończeniem 65 lat życia nauczyciel nie nabył prawa do emerytury, dyrektor szkoły przedłuża okres zatrudnienia, nie dłużej jednak niż o 2 lata od ukończenia przez nauczyciela 65 lat życia,\", b) w ust. 2 w pkt 4 wyrazy \"osiągnął wiek emerytalny\" zastępuje się wyrazami \"ukończył 65 lat życia\"; 16) w art. 26 w ust. 1 w pkt 5 po wyrazach \"art. 10 ust. 5 pkt 1-5\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 10 ust. 9\"; 17) w art. 28 w ust. 1 wyrazy \"pracy nauczycielskiej, zaliczanej do okresów pracy pedagogicznej w myśl przepisów wydanych na podstawie art. 31 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"pracy na stanowisku nauczyciela, w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 1a\"; 18) w art. 30: a) w ust. 7 po wyrazach \"odrębnych przepisach\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 7a\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu: \"7a. Minister Sprawiedliwości, uwzględniając wysokość średniego wynagrodzenia nauczycieli, o których mowa w ust. 3 i 4, określi, w drodze rozporządzenia, dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego zatrudnionych w szkołach przy zakładach karnych, zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich oraz rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33, a także szczegółowy sposób obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w przepisach ustawy lub w odrębnych przepisach. 7b. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, składniki wynagrodzenia przysługującego nauczycielom, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1a, ich wysokość oraz warunki i sposób wypłacania, z uwzględnieniem posiadanych stopni awansu zawodowego.\"; 19) w art. 42: a) w ust. 3 w tabeli: - w lp. 3 w rubryce 2: \"Stanowisko - typ (rodzaj) szkoły\" po wyrazach Sliceów ogólnokształcących\" dodaje się wyrazy \" , liceów profilowanych i liceów uzupełniających,\", - w lp. 6 w rubryce 2: \"Stanowisko - typ (rodzaj) szkoły\" wyrazy \"wychowawcy młodzieżowych ośrodków socjoterapii, w tym turnusowych\" zastępuje się wyrazami \"wychowawcy placówek resocjalizacyjnych prowadzących działalność w formie dziennej, okresowej i turnusowej\", - lp. 9 otrzymuje brzmienie: \" Wychowawcy: a) w placówkach socjalizacyjnych, zakładach 26 opiekuńczo-leczniczych dla dzieci, b) w domach wczasów dziecięcych 26 - w tym na zajęcia dydaktyczne 10 c) w specjalnych ośrodkach szkolno- wychowawczych, 24 zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, świetlicach szkół specjalnych, placówkach interwencyjnych, rodzinnych ośrodkach diagnostyczno - konsultacyjnych, placówkach resocjalizacyjnych, zespołach pozalekcyjnych zajęć wychowawczych zorganizowanych w zakładach opieki zdrowotnej, wychowawcy realizujący zajęcia w domach pomocy społecznej b) w ust. 6 użyty dwukrotnie wyraz \"kierownika\" zastępuje się wyrazem \"kierownicze\", c) w ust. 7 w pkt 3 po wyrazach \"w tym również\" dodaje się wyrazy \"nauczycieli szkół, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1a,\"; 20) w art. 49: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"planowanego rocznego osobowego funduszu wynagrodzeń\" zastępuje się wyrazami \"planowanych rocznych wynagrodzeń osobowych\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Organy prowadzące szkoły ustalają kryteria i tryb przyznawania nagród dla nauczycieli ze środków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniając zasadę, że nagroda może być przyznana nauczycielowi po przepracowaniu w szkole co najmniej 1 roku.\"; 21) w art. 59 po wyrazie \"ponadpodstawowych\" dodaje się wyrazy \"oraz ponadgimnazjalnych\"; 22) w art. 61 w ust. 1 po wyrazie \"nauczyciel\" dodaje się wyrazy \"posiadający wymagane kwalifikacje\"; 23) art. 70a otrzymuje brzmienie: \"Art. 70a. 1. W budżetach organów prowadzących szkoły wyodrębnia się środki na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli, w tym organizację systemu doradztwa zawodowego - w wysokości 1% planowanych rocznych środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe nauczycieli, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepis ust. 1 nie obejmuje finansowania publicznych placówek doskonalenia nauczycieli i bibliotek pedagogicznych prowadzonych przez samorząd województwa. 3. W budżetach wojewodów wyodrębnia się środki na wspieranie na obszarze województwa doskonalenia zawodowego nauczycieli, w łącznej wysokości 5000 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty. 4. W budżecie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania wyodrębnia się środki na realizację ogólnokrajowych zadań w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli, w łącznej wysokości 5000 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Przepis ust. 4 nie obejmuje finansowania publicznych placówek doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym prowadzonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału środków, o których mowa w ust. 3, pomiędzy budżety poszczególnych wojewodów, uwzględniając w szczególności liczbę nauczycieli zatrudnionych w poszczególnych województwach, formy doskonalenia zawodowego dofinansowywane ze środków, o których mowa w ust. 1-5, oraz szczegółowe kryteria i tryb przyznawania tych środków, uwzględniając kompetencje organów wymienionych w ust. 1, a także dyrektorów szkół i placówek w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli.\"; 24) w art. 72 skreśla się ust. 2; 25) w art. 73: a) po ust. 3a dodaje się ust. 3b i 3c w brzmieniu: \"3b. O potrzebie udzielenia nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia, w celu przeprowadzenia zalecanego leczenia orzeka lekarz ubezpieczenia zdrowotnego leczący nauczyciela. 3c. Od orzeczenia, o którym mowa w ust. 3b, przysługuje odwołanie do lekarza ubezpieczenia zdrowotnego specjalisty właściwego ze względu na rodzaj rozpoznanego u nauczyciela schorzenia.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o potrzebie udzielenia nauczycielowi urlopu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności indywidualne wskazanie w orzeczeniu rodzajów zatrudnienia i działalności sprzecznych z celami urlopu dla poratowania zdrowia, jaki ma być udzielony danemu nauczycielowi oraz sposób prowadzenia dokumentacji związanej z wydawaniem orzeczeń o potrzebie udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia.\"; 26) w art. 88 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Do okresu 20 lat wykonywania pracy w szczególnym charakterze, o którym mowa w ust. 1, zalicza się także okres skierowania, na podstawie odrębnych przepisów, do pracy pedagogicznej za granicą.\"; 27) w art. 91a: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) mianowanym lub dyplomowanym, zatrudnionym w urzędach organów administracji rządowej, kuratoriach oświaty oraz w organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich, rodzinnymi ośrodkami diagnostycznokonsultacyjnymi oraz szkołami przy zakładach karnych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych, przysługują uprawnienia wynikające z art. 9a-9i, 30-33, 49 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 51, 58-60, 86, 88 i 90,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nauczycielowi mianowanemu lub dyplomowanemu, zatrudnionemu w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej lub okręgowych komisjach egzaminacyjnych albo w specjalistycznej jednostce nadzoru na stanowisku wymagającym kwalifikacji pedagogicznych, przysługują uprawnienia wynikające z art. 9a-9i, 30-33, 47, 49 ust. 1 pkt 3, art. 51, 58-60, 86-88 i 90.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do nauczycieli, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1a, mają zastosowanie przepisy rozdziałów 2-4, art. 42 ust. 1, 2 i 7a, art. 51, 64-67 oraz rozdziałów 8-11.\"; 28) w art. 91b w ust. 2: a) w pkt 1 wyrazy \"art. 6, 9-9i, 22 ust. 3 i 4, art. 26, 51, 75-86, 88 i 90\" zastępuje się wyrazami \"art. 6, 9-9i, 22 ust. 3 i 4, art. 26, 49 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 51, 70a ust. 3, 4 i 6, art. 75-86, 88 i 90\", b) w pkt 2 wyrazy \"art. 6, 9-9i, 22 ust. 3 i 4, art. 26, 51, 75-85\" zastępuje się wyrazami \"art. 6, 9-9i, 22 ust. 3 i 4, art. 26, 49 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 51, 70a ust. 3, 4 i 6, art. 75-85\"; 29) po art. 91c dodaje się art. 91d w brzmieniu: \"Art. 91d. W przypadku szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, zadania i kompetencje organu prowadzącego określone w: 1) art. 30 ust. 6, art. 42 ust. 7, art. 49 ust. 1a, art. 54 ust. 7 oraz art. 72 ust. 1 - wykonuje odpowiednio: rada gminy, rada powiatu, sejmik województwa, 2) art. 9g ust. 2, art. 29 ust. 1 oraz art. 53 ust. 3a i 4 wykonuje odpowiednio: zarząd gminy, zarząd powiatu, zarząd województwa, 3) art. 6a ust. 1 pkt 3 oraz ust. 6 i 13, art. 9b ust. 4 pkt 2 oraz ust. 6 i 7 pkt 1, art. 9f ust. 1, art. 9g ust. 3 pkt 1 i ust. 4, art. 18 ust. 4 i 5, art. 19 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 26 ust. 2, art. 31, 42a ust. 1, art. 54 ust. 2 i 5, art. 56 ust. 2, art. 61 ust. 2, art. 63, 66 ust. 1, art. 82 ust. 2 oraz art. 83 ust. 1 wykonuje odpowiednio: wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa.\"."}
{"id":"2001_1194_30","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 30. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, na podstawie upoważnień, które zostały zmienione niniejszą ustawą, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1194_31","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 31. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 39 lit. a) i b) i art. 23, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 2001 r., 2) art. 1 pkt 50 lit. d), pkt 54 lit. a), c) i h), art. 2 pkt 9 oraz art. 3 pkt 23, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 3) art. 6 i 13, które wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 2003 r., 4) art. 5 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2002 r."}
{"id":"2001_1194_4","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1156 oraz z 2001 r. Nr 48, poz. 506) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) pobieranie nauki w szkole ponadgimnazjalnej, a do dnia 31 sierpnia 2008 r. także w szkole ponadpodstawowej - na czas pobierania tej nauki, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym poborowy kończy dwudziesty drugi rok życia.\"; 2) w art. 50 w ust. 2 wyrazy \"Rektorzy (dyrektorzy) szkół wyższych, policealnych, pomaturalnych i średnich\" zastępuje się wyrazami \"Rektorzy szkół wyższych, dyrektorzy zakładów kształcenia nauczycieli oraz dyrektorzy szkół ponadgimnazjalnych, a do dnia 31 sierpnia 2008 r. również dyrektorzy szkół ponadpodstawowych\"."}
{"id":"2001_1194_5","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301 i Nr 52, poz. 538) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 94 w pkt 7 wyrazy \"szkoły zawodowej\" zastępuje się wyrazami \"szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe\"; 2) w art. 190: a) w § 1 wyrazy \"15 lat\" zastępuje się wyrazami \"16 lat\", b) w § 2 wyrazy \"15 lat\" zastępuje się wyrazami \"16 lat\"; 3) w art. 191: a) w § 1 w pkt 1 wyrazy \"szkołę podstawową\" zastępuje się wyrazem \"gimnazjum\", b) w § 5: - w pkt 1 wyrazy \"szkoły podstawowej\" zastępuje się wyrazem \"gimnazjum\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zatrudnianie osób niemających 16 lat, które ukończyły gimnazjum.\", - w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) zatrudnianie osób niemających 16 lat, które nie ukończyły gimnazjum.\"; 4) w art. 197: a) w § 1 skreśla się wyrazy \" , chyba że uzyskał on kwalifikacje zawodowe przez naukę w szkole\", b) w § 2: - w pkt 1 po wyrazie \"podstawowej\" dodaje się wyrazy \"i gimnazjum\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) do dokształcania się w zakresie szkoły ponadgimnazjalnej lub w formach pozaszkolnych.\"."}
{"id":"2001_1194_6","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141 poz. 943, z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 6 wyrazy \"szkoły ponadpodstawowe\" zastępuje się wyrazami \"gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne\"; 2) w art. 48 w ust. 1 w pkt 5 wyrazy \"szkoły ponadpodstawowej\" zastępuje się wyrazami \"gimnazjum lub szkoły ponadgimnazjalne\"; 3) w art. 101 w ust. 1 po wyrazach \"szkole ponadpodstawowej\" dodaje się wyrazy \" , gimnazjum lub szkole ponadgimnazjalnej\"; 4) w art. 141: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: Senat uczelni na wniosek rady wydziału uchwala warunki i tryb rekrutacji na studia.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jeżeli warunki rekrutacji przewidują egzaminy wstępne z przedmiotów zdawanych przez kandydata na egzaminie maturalnym, podstawę przyjęcia na studia, w ramach miejsc dostępnych w danej uczelni, stanowią wyniki egzaminu maturalnego. W tym przypadku senat ustala, jakie wyniki egzaminu maturalnego stanowią podstawę przyjęcia na studia.\"."}
{"id":"2001_1194_6b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6b. 1. W szkołach ponadgimnazjalnych utworzonych w wyniku przekształcenia dotychczasowych szkół ponadpodstawowych prowadzi się klasy dotychczasowych szkół ponadpodstawowych aż do czasu likwidacji tych klas zgodnie z przepisami art. 2a i 2b. 2. Do klas, o których mowa w ust. 1, oraz oddziałów zbiorczych, o których mowa w art. 6a ust. 1 i 2, stosuje się przepisy dotyczące dotychczasowych szkół ponadpodstawowych. 3. Uczniowie klas i oddziałów, o których mowa w ust. 1 i 2, otrzymują świadectwa i dyplomy ustalone dla dotychczasowych szkół ponadpodstawowych, opatrzone pieczęciami dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej."}
{"id":"2001_1194_6c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6c. W przypadku postawienia w stan likwidacji dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej, do czasu zakończenia cyklu kształcenia przez wszystkie klasy, szkoła ta działa zgodnie z przepisami dotyczącymi dotychczasowych szkół ponadpodstawowych.\"; 6) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Dyrektorzy dotychczasowych publicznych szkół ponadpodstawowych, z dniem przekształcenia tych szkół w szkoły ponadgimnazjalne, stają się dyrektorami szkół ponadgimnazjalnych i zajmują to stanowisko do końca okresu, na jaki im powierzono stanowisko dyrektora dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dyrektorów zespołów szkół, w skład których wchodzą dotychczasowe szkoły ponadpodstawowe.\"; 7) po art. 10 dodaje się art. 10a-10g w brzmieniu: \"Art. 10a. Rady powiatów, po uzgodnieniu z kuratorem oświaty oraz po zasięgnięciu opinii powiatowego urzędu pracy i powiatowej rady zatrudnienia, w terminie do dnia 31 października 2001 r., ustalą i ogłoszą plany sieci publicznych szkół ponadgimnazjalnych, o których mowa w art. 2 ust. 3."}
{"id":"2001_1194_7","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238 oraz z 2001 r. Nr 72, poz. 748) w art. 27a w ust. 2 po wyrazie \"ponadpodstawowej\" dodaje się wyrazy \" , ponadgimnazjalnej\"."}
{"id":"2001_1194_8","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 7 po wyrazie \"szkoły,\" dodaje się wyrazy \"specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego,\"; 2) w art. 4: a) w ust. 3 w pkt 2 wyrazy \"nauczyciele szkół podstawowych i ponadpodstawowych\" zastępuje się wyrazami \"nauczyciele szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych\", b) w ust. 4 w pkt 1 po wyrazie \"ponadpodstawowej\" dodaje się wyrazy \"lub ponadgimnazjalnej\"; 3) w art. 5: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie \"ponadpodstawowej\" dodaje się wyrazy \"lub ponadgimnazjalnej\", b) w ust. 2 wyrazy \"nauczyciele szkół podstawowych i ponadpodstawowych\" zastępuje się wyrazami \"nauczyciele szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych\"."}
{"id":"2001_1194_9","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 70, poz. 776 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489 i Nr 89, poz. 991) w art. 18 po wyrazie \"ministrowie,\" dodaje się wyrazy \"a w odniesieniu do szkół i placówek objętych systemem oświaty minister właściwy do spraw oświaty i wychowania,\"."}
{"id":"2001_1195_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po wyrazach \"banków zagranicznych\" dodaje się wyrazy \" ,a także oddziałów instytucji kredytowych\"; 2) w art. 4: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) bank zagraniczny - bank mający siedzibę za granicą Rzeczypospolitej Polskiej, na terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej,\", b) dodaje się pkt 5-24 w brzmieniu: \"5) pieniądz elektroniczny - wartość pieniężną stanowiącą elektroniczny odpowiednik znaków pieniężnych, która spełnia łącznie następujące warunki: a) jest przechowywana na elektronicznych nośnikach informacji, b) jest wydawana do dyspozycji na podstawie umowy w zamian za środki pieniężne o nominalnej wartości nie mniejszej niż ta wartość, c) jest przyjmowana jako środek płatniczy przez przedsiębiorców innych niż wydający ją do dyspozycji, d) na żądanie jest wymieniana przez wydawcę na środki pieniężne, 6) znaczny pakiet akcji lub udziałów - posiadane przez bank bezpośrednio lub pośrednio pakiety akcji lub udziałów w podmiocie, wniesione dopłaty w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością lub wkłady w spółce komandytowej lub komandytowo-akcyjnej oraz sumy komandytowe w spółce komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, spełniające co najmniej jeden z poniższych warunków: a) pakiet stanowi co najmniej 10% kapitału podmiotu, b) pakiet uprawnia do wykonywania co najmniej 10% głosów w organie stanowiącym podmiotu lub umożliwia wywieranie znaczącego wpływu na zarządzanie podmiotem, c) wartość pakietu, według wyceny przyjętej w celu sporządzenia sprawozdania finansowego, stanowi co najmniej 10% funduszy własnych banku, 7) instytucja finansowa - podmiot niebędący bankiem, który łącznie co najmniej 75% przychodów uzyskuje z wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie: a) nabywania i zbywania udziałów lub akcji, b) udzielania pożyczek ze środków własnych, c) udostępniania składników majątkowych na podstawie umowy leasingu, d) świadczenia usług w zakresie nabywania i zbywania wierzytelności, e) świadczenia usług związanych z transferem środków pieniężnych, f) emitowania instrumentów płatniczych i administrowania nimi, g) udzielania gwarancji, poręczeń lub zaciągania innych zobowiązań nie ujmowanych w bilansie, h) prowadzenia na rachunek własny lub rachunek innej osoby fizycznej lub prawnej obrotu: - w zakresie operacji terminowych, - instrumentami rynku pieniężnego, - zbywalnymi papierami wartościowymi, i) uczestniczenia w emisji akcji lub świadczenia usług związanych z taką emisją, j) świadczenia usług w zakresie zarządzania aktywami, k) świadczenia usług w zakresie doradztwa finansowego, w tym inwestycyjnego, l) świadczenia usług brokerskich na rynku pieniężnym, 8) podmiot dominujący - podmiot w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1315) lub podmiot, który w ocenie Komisji Nadzoru Bankowego może w inny sposób wywierać znaczący wpływ na inny podmiot zależny, 9) podmiot zależny - podmiot, w stosunku do którego inny podmiot jest podmiotem dominującym, przy czym wszystkie podmioty zależne od tego podmiotu zależnego uważa się również za podmioty zależne od pierwotnego podmiotu dominującego, 10) holding finansowy - grupę co najmniej dwóch podmiotów, w której podmiotem dominującym jest instytucja finansowa, a w skład grupy wchodzą wyłącznie lub w większości banki lub instytucje finansowe i przynajmniej jednym podmiotem zależnym jest bank, 11) holding o działalności mieszanej - grupę co najmniej dwóch podmiotów, w której podmiotem dominującym jest podmiot niebędący bankiem ani instytucją finansową, a przynajmniej jednym podmiotem zależnym jest bank, 12) przedsiębiorstwo pomocniczych usług bankowych - podmiot, którego podstawowa działalność ma charakter pomocniczy w stosunku do podstawowej działalności jednego lub więcej banków, a w szczególności polega na zarządzaniu własnym lub powierzonym majątkiem lub świadczeniu usług w zakresie przetwarzania danych, 13) właściwe władze nadzorcze - władze uprawnione na mocy obowiązujących przepisów do sprawowania nadzoru nad podmiotami działającymi na rynku finansowym, 14) znaczący wpływ - zdolność do udziału w podejmowaniu decyzji w zakresie wyznaczania kierunków polityki finansowej i operacyjnej, w tym również dotyczącej podziału zysku lub pokrycia straty bilansowej innego podmiotu, 15) bliskie powiązania - posiadanie przez podmiot bezpośrednio lub pośrednio ponad 10 % kapitału innego podmiotu lub prawa do wykonywania co najmniej 10 % głosów w organach innego podmiotu, lub pozostawanie z innym podmiotem w takim związku gospodarczym, opartym na stałej współpracy, w szczególności wynikającej z zawartej umowy lub umów, który w ocenie Komisji Nadzoru Bankowego może mieć istotny wpływ na pogorszenie się sytuacji finansowej jednego z podmiotów, 16) podmioty powiązane kapitałowo lub organizacyjnie - co najmniej dwa podmioty, z których przynajmniej jeden bezpośrednio lub pośrednio wywiera znaczący wpływ na pozostałe lub które stanowią dla banku jedno ryzyko gospodarcze ze względu na to, że kondycja finansowa jednego z nich może mieć wpływ na spłatę zobowiązań przez pozostałe, 17) instytucja kredytowa - podmiot mający swoją siedzibę za granicą Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, zwanych dalej \"państwami członkowskimi\", prowadzący we własnym imieniu i na własny rachunek, na podstawie zezwolenia właściwych władz nadzorczych, działalność polegającą na przyjmowaniu depozytów lub innych środków powierzonych pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym i udzielaniu kredytów lub na wydawaniu pieniądza elektronicznego, 18) oddział instytucji kredytowej - jednostkę organizacyjną instytucji kredytowej wykonującą w jej imieniu i na jej rzecz wszystkie lub niektóre czynności wynikające z zezwolenia udzielonego tej instytucji kredytowej, przy czym wszystkie jednostki organizacyjne danej instytucji kredytowej odpowiadające powyższym cechom, utworzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uważa się za jeden oddział, 19) oddział banku krajowego - jednostkę organizacyjną banku krajowego wykonującą w jego imieniu i na jego rzecz wszystkie lub niektóre czynności wynikające z zezwolenia udzielonego bankowi krajowemu, przy czym wszystkie jednostki organizacyjne danego banku krajowego odpowiadające powyższym cechom, utworzone na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, uważa się za jeden oddział, 20) oddział banku zagranicznego - jednostkę organizacyjną banku zagranicznego wykonującą w jego imieniu i na jego rzecz wszystkie lub niektóre czynności wynikające z zezwolenia udzielonego temu bankowi, przy czym wszystkie jednostki organizacyjne danego banku zagranicznego odpowiadające powyższym cechom, utworzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uważa się za jeden oddział, 21) działalność transgraniczna - wykonywanie przez instytucję kredytową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przez bank krajowy na terytorium państwa goszczącego wszystkich lub niektórych czynności w zakresie wynikającym z udzielonego zezwolenia, bez uczestnictwa oddziału tej instytucji lub banku, 22) państwo macierzyste - państwo członkowskie, w którym dana instytucja kredytowa uzyskała zezwolenie na wykonywanie działalności i na terenie którego ma swoją siedzibę, 23) państwo goszczące - państwo członkowskie, na terytorium którego bank krajowy wykonuje lub zamierza wykonywać działalność, 24) instytucja pośrednicząca - bank lub inną instytucję uczestniczącą w wykonywaniu przelewów transgranicznych, niebędącą bankiem zleceniodawcy ani bankiem beneficjenta.\"; 3) w art. 5: a) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) udzielanie i potwierdzanie gwarancji bankowych oraz otwieranie akredytyw,\", - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) wydawanie, rozliczanie i umarzanie pieniądza elektronicznego,\", b) w ust. 2: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) udzielanie pożyczek pieniężnych oraz pożyczek i kredytów konsumenckich w rozumieniu przepisów odrębnej ustawy,\", - pkt 8 otrzymuje brzmienie : \"8) udzielanie i potwierdzanie poręczeń,\", c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Wydawanie, rozliczanie i umarzanie pieniądza elektronicznego oraz dokonywanie płatności z jego użyciem określają odrębne przepisy. 4. Działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności, o których mowa w ust. 1, może być wykonywana wyłącznie przez banki, z zastrzeżeniem ust. 5.\", d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Jednostki organizacyjne inne niż banki mogą wykonywać czynności, o których mowa w ust. 1, jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają je do tego.\" ; 4) art. 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"Art. 6. Poza wykonywaniem czynności bankowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, banki mogą: 1) obejmować lub nabywać akcje i prawa z akcji, udziały innej osoby prawnej i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, 2) zaciągać zobowiązania związane z emisją papierów wartościowych, 3) dokonywać obrotu papierami wartościowymi, 4) dokonywać, na warunkach uzgodnionych z dłużnikiem, zamiany wierzytelności na składniki majątku dłużnika, z tym że bank jest obowiązany do ich sprzedaży w okresie nie dłuższym niż 3 lata od daty nabycia, 5) nabywać i zbywać nieruchomości, 6) świadczyć usługi konsultacyjno-doradcze w sprawach finansowych, 7) świadczyć inne usługi finansowe, 8) wykonywać inne czynności, jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają je do tego."}
{"id":"2001_1195_128","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 128. 1. Bank jest obowiązany utrzymywać: 1) fundusze własne na poziomie nie niższym niż równowartość w złotych kwoty określonej w art. 32 ust. 1, przeliczonej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu sprawozdawczym, z tym że wkłady niepieniężne nie mogą przekroczyć 15% funduszy zasadniczych banku, 2) sumę funduszy własnych oraz dodatkowych pozycji bilansu banku określonych przez Komisję Nadzoru Bankowego, pomniejszoną o kwotę przekroczenia progu koncentracji kapitałowej, o której mowa w ust. 2, na poziomie nie niższym, niż suma wymogów kapitałowych z tytułu poszczególnych rodzajów ryzyka prowadzonej działalności, z zastrzeżeniem pkt 3, 3) współczynnik wypłacalności na poziomie co najmniej 8%, a bank rozpoczynający działalność operacyjną na poziomie co najmniej 15% przez pierwsze 12 miesięcy działalności, a przez następne 12 miesięcy działalności - co najmniej 12%. 2. Przekroczenie progu koncentracji kapitałowej stanowi większa z liczb określonych jako: 1) suma kwot, o które poszczególne znaczne pakiety akcji lub udziałów przekraczają 15% funduszy własnych banku, 2) kwota, o którą suma znacznych pakietów akcji lub udziałów przekracza 60% funduszy własnych banku. 3. Obliczając przekroczenie progu koncentracji kapitałowej, o którym mowa w ust. 2, nie uwzględnia się znacznych pakietów akcji lub udziałów: 1) w bankach, 2) w instytucjach finansowych, 3) w zakładach ubezpieczeń, 4) w izbach rozliczeniowych, o których mowa w art. 67, 5) w międzybankowych przedsiębiorstwach telekomunikacyjnych, w których banki są posiadaczem co najmniej 75% akcji lub udziałów, 6) w instytucji, o której mowa w art. 105 ust. 4, w której banki są posiadaczem co najmniej 75% akcji lub udziałów, 7) w podmiotach, których wyłącznym przedmiotem działalności jest świadczenie usług w zakresie edukacji kadr bankowych, w których banki są posiadaczem co najmniej 75% akcji lub udziałów, 8) w przedsiębiorstwach pomocniczych usług bankowych, w których banki są posiadaczem co najmniej 75% akcji lub udziałów, 9) w podmiotach, w których bank jest posiadaczem akcji lub udziałów w związku z jego udziałem w procesie naprawczym tych podmiotów, 10) przejętych w związku z wykonywaniem umowy o subemisję usługową. 4. Komisja Nadzoru Bankowego określi, w drodze uchwały: 1) zakres i szczegółowe zasady wyznaczania wymogów kapitałowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, z tytułu poszczególnych rodzajów ryzyka, w tym z tytułu przekroczenia limitów koncentracji wierzytelności, o których mowa w art. 71 ust. 1, 2) sposób i szczegółowe zasady obliczania współczynnika wypłacalności banku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. 5. W przypadku niespełnienia wymogów, o których mowa w ust. 1, bank obowiązany jest niezwłocznie powiadomić Komisję Nadzoru Bankowego. 6. Komisja Nadzoru Bankowego, w drodze uchwały: 1) określi dodatkowe pozycje bilansu banku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz zakres i sposób ich wyznaczania, 2) może określić wiążące banki normy ostrożnościowe, określające dopuszczalne ryzyko w działalności banków inne niż wymogi kapitałowe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz zakres ich stosowania. 7. Komisja Nadzoru Bankowego może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, wyrazić zgodę na przekroczenie limitu dotyczącego wielkości wkładów niepieniężnych, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.\"; 45) po art. 128 dodaje się art. 128a w brzmieniu: \"Art. 128a. Bank jest obowiązany do udzielenia na żądanie Komisji Nadzoru Bankowego wszelkich informacji dotyczących struktury funduszy własnych, o których mowa w art. 127, oraz dotyczących spełnienia wymogów i norm określonych w art. 128.\"; 46) w art. 131 ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Nadzór nad działalnością oddziału lub przedstawicielstwa banku zagranicznego w kraju oraz oddziału lub przedstawicielstwa banku krajowego za granicą, w tym zakres i tryb dokonywania czynności kontrolnych, może być wykonywany w zakresie uzgodnionym w porozumieniu Komisji Nadzoru Bankowego z właściwymi władzami nadzorczymi. 3. Komisja Nadzoru Bankowego może, stosownie do postanowień porozumienia, o którym mowa w ust. 2, udzielić informacji dotyczących banku organowi nadzoru bankowego innego kraju, jeżeli: 1) wskutek tego nie zostanie naruszony interes gospodarczy Rzeczypospolitej Polskiej, 2) zapewnione jest wykorzystanie udzielonych informacji tylko na potrzeby nadzoru bankowego, 3) zagwarantowane jest, że przekazywanie udzielonych informacji poza organ nadzoru bankowego możliwe jest wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Nadzoru Bankowego. 4. Komisja Nadzoru Bankowego może, na zasadach wzajemności, udzielać i otrzymywać informacje od Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi oraz Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, niezbędne dla prawidłowego wykonywania ustawowo określonych zadań w zakresie nadzoru. Zasady i tryb udzielania informacji określają porozumienia zawarte przez Komisję Nadzoru Bankowego z wymienionymi organami nadzoru.\"; 47) w art. 135 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Zlecenie badania określonego w ust. 1 może zostać udzielone także bezpośrednio przez Komisję Nadzoru Bankowego. Koszty badania ponosi wówczas Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli w wyniku badania zleconego przez Komisję Nadzoru Bankowego stwierdzono nieprawidłowości, koszty badania ponosi bank.\"; 48) w art. 136 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do biegłych rewidentów badających sprawozdania finansowe podmiotów posiadających bliskie powiązania z bankiem.\"; 49) art. 137 otrzymuje brzmienie: \"Art. 137. Komisja Nadzoru Bankowego: 1) określa, w drodze uchwały, wykaz informacji i dokumentów, które rada nadzorcza załącza do wniosku, o którym mowa w art. 22 ust. 3, i informacji, o której mowa w art. 22. ust. 4, 2) określa, w drodze uchwały, wykaz dokumentów, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 3, 3) może ustalać wiążące banki normy płynności oraz inne normy dopuszczalnego ryzyka w działalności banków.\"; 50) w art. 138: a) w ust. 3: - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) nałożyć na bank karę finansową w wysokości do 1 000 000 zł; przepisy art. 141 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio,\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) uchylić zezwolenie na utworzenie banku i podjąć decyzję o likwidacji banku; art. 147 ust. 3 i art. 153-156 stosuje się odpowiednio.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Decyzja Komisji Nadzoru Bankowego o ograniczeniu zakresu działalności banku może zawierać warunki i terminy.\", c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Komisja Nadzoru Bankowego odwołuje członka zarządu banku w przypadku prawomocnego skazania go za przestępstwo wymienione w art. 22 ust. 6 pkt 1. 6. Ograniczenie zakresu działalności banku lub uchylenie zezwolenia na utworzenie banku może również nastąpić w razie stwierdzenia, że bank: 1) przestał spełniać warunki ustalone w zezwoleniu, 2) uzyskał zezwolenie na podstawie fałszywych dokumentów, nieprawdziwych oświadczeń lub wskutek innych działań sprzecznych z prawem, 3) przez okres dłuższy niż 6 miesięcy nie prowadzi działalności bankowej, 4) stał się podmiotem zależnym od osób, wobec których nie jest możliwe skuteczne wykonywanie przez Komisję Nadzoru Bankowego nadzoru nad bankiem ze względu na przepisy prawa obowiązujące w miejscu ich zamieszkania lub siedziby, lub ze względu na powiązania tych osób z innymi podmiotami.\", d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a-6d w brzmieniu: \"6a. Komisja Nadzoru Bankowego uchyla zezwolenie na utworzenie oddziału banku zagranicznego, jeśli właściwe władze nadzorcze kraju, w którym bank zagraniczny ma swoją siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu uchyliły zezwolenie na prowadzenie działalności bankowej przez ten bank. 6b. Przed uchyleniem zezwolenia na utworzenie oddziału banku zagranicznego Komisja Nadzoru Bankowego zasięgnie opinii właściwych władz nadzorczych kraju, w którym bank zagraniczny ma swoją siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu, jeżeli porozumienie, o którym mowa w art. 131 ust. 2, przewiduje zasięgnięcie opinii. W razie konieczności natychmiastowego uchylenia zezwolenia Komisja Nadzoru Bankowego może odstąpić od zasięgnięcia opinii. 6c. O uchyleniu zezwolenia, o którym mowa w ust. 6a, Komisja Nadzoru Bankowego powiadamia właściwe władze nadzorcze banku zagranicznego. 6d. O uchyleniu zezwolenia na utworzenie banku krajowego Komisja Nadzoru Bankowego niezwłocznie powiadamia właściwe władze nadzorcze państwa, w którym działa oddział tego banku.\", e) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Środki podejmowane w ramach nadzoru nie mogą naruszać umów zawartych przez bank, z wyłączeniem umów zawartych przez bank krajowy z podmiotami od niego zależnymi lub z którymi posiada bliskie powiązania oraz umów zawartych przez bank krajowy z podmiotami działającymi w tym samym holdingu finansowym lub holdingu o działalności mieszanej.\"; 51) po art. 140 dodaje się art. 140a-140c w brzmieniu: \"Art. 140a. Przed wydaniem zezwolenia na utworzenie banku krajowego Komisja Nadzoru Bankowego zasięga opinii właściwych władz nadzorczych państwa członkowskiego Unii Europejskiej, gdy bank ten będzie: 1) podmiotem zależnym od instytucji kredytowej, 2) podmiotem zależnym od podmiotu dominującego wobec instytucji kredytowej, 3) kontrolowany przez te same osoby fizyczne lub prawne, które kontrolują instytucję kredytową."}
{"id":"2001_1195_140b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 140b. Komisja Nadzoru Bankowego powiadamia Komisję Europejską o każdym przypadku: 1) udzielenia zezwolenia na utworzenie banku krajowego, w tym podmiotom bezpośrednio lub pośrednio zależnym od jednego lub więcej podmiotów dominujących, podlegających ustawodawstwu państw niebędących członkami Unii Europejskiej, 2) utworzenia oddziału banku zagranicznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) nabywania przez podmiot dominujący, o którym mowa w pkt 1, pakietu akcji w banku krajowym, co powoduje, że bank krajowy staje się podmiotem od niego zależnym."}
{"id":"2001_1195_140c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 140c. 1. Komisja Nadzoru Bankowego informuje Komisję Europejską o każdym przypadku utraty mocy lub uchylenia zezwolenia na utworzenie banku krajowego lub oddziału banku zagranicznego. 2. W informacji, o której mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Bankowego podaje powody utraty mocy lub uchylenia zezwolenia na utworzenie banku krajowego lub oddziału banku zagranicznego.\"; 52) po art. 141 dodaje się rozdział 11a w brzmieniu: \"Rozdział 11a Nadzór nad oddziałami instytucji kredytowych"}
{"id":"2001_1195_141a","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141a. 1. W przypadku gdy instytucja kredytowa prowadząca działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej nie przestrzega przepisów prawa polskiego, Komisja Nadzoru Bankowego: 1) wzywa, w formie pisemnej, tę instytucję do przestrzegania przepisów prawa polskiego i wyznacza jej odpowiedni termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, 2) po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w pkt 1, zawiadamia właściwe władze nadzorcze państwa macierzystego o stwierdzonych nieprawidłowościach. 2. W przypadku gdy pomimo zastosowania środków przez właściwe władze nadzorcze państwa macierzystego, oddział instytucji kredytowej nadal nie przestrzega przepisów prawa polskiego oraz w przypadku nieadekwatności tych środków do zaistniałego naruszenia prawa lub niemożności ich zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja Nadzoru Bankowego może zastosować odpowiednio środki określone w art. 138 ust. 3 pkt 1 i 3 i art. 141, a w zakresie płynności - w art. 138 ust. 1 pkt 1 i ust. 2. 3. W nagłych przypadkach, przed zastosowaniem procedur, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja Nadzoru Bankowego, mając na względzie ochronę interesów deponentów, może, bez konieczności uprzedniego pisemnego upomnienia, odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 138 ust. 3 pkt 1, 3 i 3a. 4. Decyzje Komisji Nadzoru Bankowego wydane w trybie ust. 2 i 3 są natychmiast wykonalne. Przepisu art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 5. Od decyzji Komisji Nadzoru Bankowego, o których mowa w ust. 2 i 3, instytucja kredytowa może wnieść skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia."}
{"id":"2001_1195_141b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141b. 1. Komisja Nadzoru Bankowego po otrzymaniu od właściwych władz nadzorczych państwa goszczącego informacji, iż bank krajowy wykonujący czynności na jego terytorium poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej narusza obowiązujące w państwie goszczącym przepisy prawa, może zastosować w stosunku do banku środki przewidziane w art. 138 ust. 3. 2. Decyzje Komisji Nadzoru Bankowego wydane na podstawie ust. 1 są natychmiast wykonalne. Przepisu art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 3. Decyzję Komisji Nadzoru Bankowego, wydaną na podstawie ust. 1, bank krajowy może zaskarżyć do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia."}
{"id":"2001_1195_141c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141c. 1. Nadzór nad działalnością instytucji kredytowej prowadzącej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej sprawują, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 141a ust. 2, właściwe władze nadzorcze państwa macierzystego. 2. Komisja Nadzoru Bankowego obowiązana jest do sprawowania nadzoru nad oddziałami instytucji kredytowych w zakresie przestrzegania obowiązku określonego w art. 8. 3. Nadzór nad działalnością banku krajowego, prowadzącego działalność na terytorium państwa goszczącego poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej, sprawuje Komisja Nadzoru Bankowego."}
{"id":"2001_1195_141d","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141d. 1. Inspektorzy nadzoru bankowego wykonują czynności kontrolne w oddziałach instytucji kredytowych, w zakresie określonym w art. 141c ust. 2, a w pozostałym zakresie - na podstawie upoważnienia, o którym mowa w ust. 2. 2. Właściwe władze nadzorcze państwa macierzystego mogą przeprowadzać czynności kontrolne w oddziale, o którym mowa w ust. 1, we własnym zakresie lub poprzez osoby przez nie upoważnione, po uprzednim zawiadomieniu Komisji Nadzoru Bankowego o terminie i zakresie przeprowadzanej kontroli."}
{"id":"2001_1195_141e","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141e. 1. Komisja Nadzoru Bankowego może zawierać porozumienia z właściwymi władzami nadzorczymi państwa macierzystego instytucji kredytowej prowadzącej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej, w celu wymiany informacji pomagających w monitorowaniu płynności i wypłacalności tych instytucji, a także informacji dotyczących w szczególności: 1) zarządzania i struktury własności instytucji kredytowych, 2) zasad gwarantowania depozytów, 3) koncentracji wierzytelności, 4) zasad rachunkowości, 5) stosowanych procedur administracyjnych, 6) mechanizmów kontroli wewnętrznej, 7) trybu i zasad przeprowadzania czynności kontrolnych. 2. Porozumienia w zakresie, o którym mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Bankowego może zawierać również na wniosek właściwych władz nadzorczych państwa goszczącego, na terytorium którego bank krajowy prowadzi działalność.\"; 53) po art. 141e dodaje się rozdział 11b w brzmieniu: \"Rozdział 11b Nadzór skonsolidowany"}
{"id":"2001_1195_141f","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141f. 1. Nadzorowi skonsolidowanemu podlega bank krajowy, który: 1) jest podmiotem dominującym w stosunku do innego banku krajowego, banku zagranicznego, instytucji kredytowej, instytucji finansowej lub przedsiębiorstwa pomocniczego usług bankowych, lub który posiada bliskie powiązania z innym podmiotem lub podmiotami, 2) działa w holdingu finansowym, 3) działa w holdingu o działalności mieszanej. 2. Sprawowanie nad bankiem nadzoru skonsolidowanego nie wyłącza stosowania odpowiednich przepisów ustawy regulujących działalność banku jako podmiotu podlegającego nadzorowi indywidualnemu. 3. Komisja Nadzoru Bankowego może zawierać z właściwymi władzami nadzorczymi innych państw porozumienia określające zakres i tryb wykonywania nadzoru skonsolidowanego nad bankami, które działają w holdingu finansowym lub w holdingu o działalności mieszanej z udziałem podmiotu dominującego, mającego siedzibę w innym państwie oraz bankami zagranicznymi lub instytucjami kredytowymi, w stosunku do których podmiotem dominującym jest bank krajowy. Przepis art. 131 ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1195_141g","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141g. 1. Bank, o którym mowa w art. 141f ust. 1 pkt 1, obowiązany jest przekazać Komisji Nadzoru Bankowego niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 30 dni od dnia zatwierdzenia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy banku, skonsolidowane sprawozdanie finansowe oraz sprawozdania finansowe wszystkich podmiotów zależnych lub z którymi posiada bliskie powiązania. 2. Podmiot dominujący w stosunku do banku, o którym mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2 i 3, obowiązany jest przekazać Komisji Nadzoru Bankowego niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 30 dni od dnia zatwierdzenia przez walne zgromadzenie podmiotu dominującego, skonsolidowane sprawozdanie finansowe sporządzone dla całego holdingu oraz sprawozdania finansowe wszystkich podmiotów zależnych. 3. W przypadku gdy podmiot dominujący ma siedzibę za granicą, bank krajowy ma obowiązek przekazania skonsolidowanego sprawozdania finansowego holdingu w terminie 90 dni od dnia odbycia walnego zgromadzenia podmiotu dominującego zatwierdzającego to sprawozdanie oraz sprawozdanie finansowe tych podmiotów holdingu, w stosunku do których bank jest wierzycielem lub dłużnikiem, wraz z ich tłumaczeniem na język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego."}
{"id":"2001_1195_141h","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141h. 1. W celu sprawdzenia uzyskanych informacji, inspektorzy nadzoru bankowego oraz osoby upoważnione przez Komisję Nadzoru Bankowego mogą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, dokonywać czynności kontrolnych w podmiotach, w stosunku do których podmiotem dominującym jest bank, o którym mowa w art. 141f ust. 1 pkt 1, lub które posiadają bliskie powiązania z tym bankiem, oraz w podmiotach wchodzących w skład holdingów, o których mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2 i 3. Przepis art. 139 ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku gdy nadzór nad podmiotami, o których mowa w ust. 1, wykonuje Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi albo Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, Komisja Nadzoru Bankowego może zwrócić się do właściwego organu o przeprowadzenie w danym podmiocie czynności kontrolnych. W czynnościach kontrolnych mogą uczestniczyć inspektorzy nadzoru bankowego oraz osoby upoważnione przez Komisję Nadzoru Bankowego, którym przysługują takie same prawa i obowiązki jak pracownikom danego organu. 3. Szczegółowy tryb wykonywania czynności kontrolnych, o których mowa w ust. 2, określają porozumienia, o których mowa w art. 131 ust. 4. 4. Komisja Nadzoru Bankowego może żądać od banku, o którym mowa w art. 141f ust. 1 pkt 1, a także od podmiotu dominującego w holdingu, o którym mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2 i 3, zlecenia niezależnemu biegłemu rewidentowi zbadania sytuacji finansowej podmiotów zależnych lub podmiotów posiadających bliskie powiązania z tym bankiem w przypadku gdy w ocenie Komisji istnieją wątpliwości co do rzetelności zatwierdzonych sprawozdań lub gdy konieczne jest zbadanie związku gospodarczego z innym podmiotem. Koszt zleconego badania ponosi odpowiednio bank lub podmiot dominujący w holdingu, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Jeżeli w wyniku badania zleconego przez Komisję Nadzoru Bankowego nie stwierdzono wątpliwości, o których mowa w ust. 4, koszt badania ponosi Narodowy Bank Polski."}
{"id":"2001_1195_141i","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141i. Podmiot dominujący w stosunku do banku działającego w holdingu finansowym lub w holdingu o działalności mieszanej obowiązany jest zapewnić właściwe funkcjonowanie wewnętrznej kontroli danych i informacji wymaganych w związku ze sprawowaniem nadzoru skonsolidowanego a także udzielić, na żądanie Komisji Nadzoru Bankowego lub osób upoważnionych przez Komisję Nadzoru Bankowego, wszelkich informacji i wyjaśnień dotyczących działalności holdingu oraz wchodzących w jego skład podmiotów."}
{"id":"2001_1195_141j","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 141j. Określając sposób obliczania funduszy własnych, wymogów kapitałowych, współczynnika wypłacalności, progów koncentracji kapitałowej oraz limitów koncentracji wierzytelności, Komisja Nadzoru Bankowego może uwzględnić powiązania banków, o których mowa w art. 141f ust. 1, z innymi podmiotami zależnymi lub działającymi w tym samym holdingu.\"; 54) w art. 144 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Decyzja Komisji Nadzoru Bankowego o ustanowieniu kuratora jest natychmiast wykonalna. Od decyzji o ustanowieniu kuratora bank może wnieść skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przepisu art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.\"; 55) w art. 145 w ust. 4 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Przepisu art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.\"; 56) w art. 147 w ust. 3 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Przepisu art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.\"; 57) w art. 171 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Kto, będąc odpowiedzialnym za zapewnienie właściwego funkcjonowania wewnętrznej kontroli danych i informacji wymaganych w związku ze sprawowaniem nadzoru skonsolidowanego lub za udzielanie informacji i wyjaśnień na żądanie Komisji Nadzoru Bankowego, nie wykonuje ciążącego na nim obowiązku albo wykonuje go nierzetelnie lub nieterminowo, podlega grzywnie do 1 000 000 zł lub karze pozbawienia wolności do lat 3. 7. Kto, będąc odpowiedzialnym za sporządzenie lub przedstawienie Komisji Nadzoru Bankowego skonsolidowanego sprawozdania finansowego lub innych sprawozdań związanych z nadzorem skonsolidowanym, nie wykonuje ciążącego na nim obowiązku albo wykonuje go nierzetelnie lub nieterminowo, podlega grzywnie do 500 000 zł lub karze pozbawienia wolności do lat 2.\"; 58) w art. 178: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Bank, który rozpoczął działalność przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 193, i nie posiada zezwolenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego na utworzenie banku, jest upoważniony do wykonywania czynności bankowych ustalonych w statucie w zakresie, w jakim nie sprzeciwiają się temu przepisy ustawy.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Bank, o którym mowa w ust. 1, może wykonywać na terytorium państwa goszczącego czynności bankowe ustalone w statucie w zakresie, w jakim nie sprzeciwiają się temu przepisy ustawy.\"; 59) w art. 184 wyrazy \"w art. 27 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 4 pkt 8\"."}
{"id":"2001_1195_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 113, poz. 1186) w art. 81 w ust. 2 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego: a) szczególne zasady rachunkowości banków, w tym zakres informacji wykazywanych w informacji dodatkowej sprawozdania finansowego, b) zasady sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych dla potrzeb wykonywania nadzoru skonsolidowanego, w tym skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków oraz skonsolidowanych sprawozdań finansowych holdingu finansowego w rozumieniu ustawy - Prawo bankowe oraz zakres informacji wykazanych w tych sprawozdaniach finansowych, c) zasady tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków.\"."}
{"id":"2001_1195_26","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 26. 1. Osoba, która objęła lub nabyła akcje bez zezwolenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1, ma prawo do wykonywania 5% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku albo, z zastrzeżeniem art. 25 ust. 2, do takiej liczby głosów, która wynika z wcześniej uzyskanego zezwolenia. 2. Uchwała walnego zgromadzenia akcjonariuszy banku powzięta z naruszeniem ust. 1 jest nieważna.\"; 9) po art. 26 dodaje się art. 26a i 26b w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. Komisja Nadzoru Bankowego może cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 25 ust. 1, 2 i 6, wyznaczając jednocześnie termin do sprzedaży akcji, jeżeli wpływ osoby, która bezpośrednio objęła lub nabyła akcje banku może okazać się niekorzystny dla ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem lub jeżeli przepisy prawa obowiązujące w miejscu siedziby lub zamieszkania tej osoby uniemożliwiają Komisji Nadzoru Bankowego wykonywanie efektywnego nadzoru. 2. W przypadku cofnięcia zezwolenia akcjonariusz ma prawo do wykonywania 5% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku, bez względu na liczbę posiadanych akcji. 3. Uchwała walnego zgromadzenia akcjonariuszy banku powzięta z naruszeniem ust. 2 jest nieważna."}
{"id":"2001_1195_26b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 26b. Obowiązek powiadomienia, określony w art. 25 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia lub zbycia obligacji zamiennych na akcje banku, kwitów depozytowych w rozumieniu art. 96 ustawy, o której mowa w art. 4 pkt 8, jak również innych papierów wartościowych, z których wynika prawo lub obowiązek nabycia akcji banku.\"; 10) w art. 27: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 2 wyrazy \"o której mowa w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"o której mowa w art. 4 pkt 8\"; 11) w art. 28 w ust. 1 wyrazy \"do rejestru handlowego\" zastępuje się wyrazami \"do rejestru przedsiębiorców\"; 12) w art. 30: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) założyciele oraz osoby przewidziane do objęcia w banku stanowisk członków zarządu dają rękojmię ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem,\", - w pkt 3 po wyrazach \"do kierowania bankiem,\" dodaje się wyrazy \"a w przypadku obywateli innych państw również potwierdzoną znajomość języka polskiego,\", b) ust. 3 skreśla się, c) w ust. 4 wyrazy \"limitów, o których mowa w ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"limitu, o którym mowa w ust. 2\"; 13) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. 1. Wnoszony przez założycieli banku kapitał założycielski, z zastrzeżeniem ust. 2, nie może być niższy od równowartości w złotych 5 000 000 EURO przeliczonej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu wydania zezwolenia na utworzenie banku. 2. W przypadku banków spółdzielczych, których założyciele wyrazili zamiar zawarcia umowy zrzeszenia, na podstawie ustawy wymienionej w art. 20 ust. 1, kapitał założycielski nie może być niższy od równowartości w złotych 1 000 000 EURO przeliczonej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu wydania zezwolenia na utworzenie banku. 3. Kapitał założycielski banku wnoszony w formie pieniężnej musi być wpłacony przez założycieli w walucie polskiej na rachunek bankowy w banku krajowym, otwarty w celu dokonania wpłat na kapitał założycielski banku. 4. Pokrycie pełnej kwoty kapitału założycielskiego banku w formie spółki akcyjnej oraz banku spółdzielczego powinno być dokonane przed wpisaniem banku do właściwego rejestru. 5. Wpłata kapitału założycielskiego banku państwowego, jak również wydzielenie z majątku Skarbu Państwa innych środków na pokrycie kapitału założycielskiego powinno nastąpić przed złożeniem przez bank państwowy do Komisji Nadzoru Bankowego wniosku o zezwolenie na rozpoczęcie działalności.\"; 14) w art. 34 w ust. 2 wyrazy \" ; art. 310 Kodeksu handlowego nie stosuje się\" skreśla się; 15) w art. 37 po wyrazach \"w banku środków\" dodaje się wyrazy \"lub gdy przepisy prawa obowiązujące w miejscu siedziby lub zamieszkania założyciela lub jego powiązania z innymi podmiotami mogłyby uniemożliwić skuteczne sprawowanie nadzoru nad bankiem\"; 16) w art. 39: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Utworzenie za granicą banku przez bank krajowy, jak również utworzenie oddziału banku krajowego za granicą, z zastrzeżeniem art. 48a - 48g, wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego.\", b) w ust. 2 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"przez osoby krajowe lub z udziałem osób krajowych\", c) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) projekt statutu oraz uzasadnienie utworzenia banku za granicą,\", d) w ust. 4 wyrazy \"list intencyjny\" zastępuje się wyrazami \"uzasadnienie utworzenia oddziału banku za granicą\"; 17) w art. 40: a) w ust. 5 wyrazy \"rejestru handlowego\" zastępuje się wyrazami \"rejestru przedsiębiorców\", b) w ust. 6 wyrazy \"art. 33-38 oraz przepisy wydane na podstawie art. 32\" zastępuje się wyrazami \"art. 32-38\"; 18) po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu: \"Art. 40a. 1. Oddział banku zagranicznego jest obowiązany: 1) używać nazwy banku zagranicznego w języku państwa jego siedziby wraz z przetłumaczonym na język polski określeniem formy prawnej banku oraz dodaniem wyrazów \"oddział w Polsce\", 2) prowadzić oddzielną rachunkowość w języku polskim, zgodnie z przepisami obowiązującymi banki krajowe. 2. Powołanie dyrektora i jednego z zastępców dyrektora oddziału banku zagranicznego następuje za zgodą Komisji Nadzoru Bankowego. Z wnioskiem o wyrażenie zgody występuje bank zagraniczny. Przepisy art. 22 stosuje się odpowiednio.\"; 19) po art. 48 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Podejmowanie i prowadzenie działalności przez banki krajowe na terytorium państwa goszczącego oraz przez instytucje kredytowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej"}
{"id":"2001_1195_3","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz.U. Nr 119, poz. 1252) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) uprawnionych osobach - należy przez to rozumieć osoby, które od dnia przekształcenia Banku Gospodarki Żywnościowej w spółkę akcyjną do dnia wejścia w życie ustawy przepracowały łącznie co najmniej 3 lata w BGŻ S.A., banku spółdzielczym lub banku regionalnym utworzonym na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 80, poz. 369, z 1995 r. Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 939),\"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Za zgodą banku zrzeszającego banki spółdzielcze mogą wykonywać czynności, o których mowa w art. 6 pkt 1 i 3-8 ustawy Prawo bankowe. 2. Zgody banku zrzeszającego nie wymaga obejmowanie lub nabywanie akcji lub praw z akcji lub udziałów banków.\"."}
{"id":"2001_1195_4","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 4. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"2001_1195_48a","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48a. Bank krajowy może prowadzić działalność na terytorium państwa goszczącego poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej."}
{"id":"2001_1195_48b","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48b. Bank krajowy może wykonywać na terytorium państwa goszczącego czynności wynikające z zezwolenia, o którym mowa w art. 34 ust. 1."}
{"id":"2001_1195_48c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48c. 1. Bank krajowy, który zamierza utworzyć oddział na terytorium państwa goszczącego, zawiadamia o tym w formie pisemnej Komisję Nadzoru Bankowego. 2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) nazwę państwa goszczącego, na terytorium którego bank zamierza utworzyć oddział, 2) nazwę oddziału, 3) adres oddziału, pod którym możliwe będzie uzyskanie dokumentów dotyczących jego działalności, 4) program działalności oddziału określający w szczególności czynności, jakie bank zamierza wykonywać poprzez oddział oraz opis struktury organizacyjnej oddziału, 5) nazwiska osób przewidzianych do objęcia w oddziale stanowisk dyrektora oddziału i jego zastępcy. 3. Komisja Nadzoru Bankowego może żądać uzupełnienia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, w zakresie określonym w ust. 2 pkt 2-5. 4. W terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia lub jego uzupełnienia Komisja Nadzoru Bankowego przesyła właściwym władzom nadzorczym państwa goszczącego informacje, o których mowa w ust. 2, oraz informacje o kwocie funduszy własnych i wysokości współczynnika wypłacalności banku, który zamierza utworzyć oddział. O fakcie przesłania informacji do właściwych władz nadzorczych Komisja Nadzoru Bankowego powiadamia zainteresowany bank."}
{"id":"2001_1195_48d","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48d. 1. Komisja Nadzoru Bankowego odmawia przesłania informacji, o których mowa w art. 48c ust. 4, w przypadku gdy: 1) nie zostały spełnione wymagania określone w art. 48c ust. 2, 2) struktura organizacyjna banku lub jego sytuacja finansowa są nieadekwatne do zamierzonej działalności, 3) zamierzona działalność naruszałaby przepisy prawa, 4) zamierzona działalność mogłaby okazać się niekorzystna dla ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem. 2. Komisja Nadzoru Bankowego przesyła zainteresowanemu bankowi decyzję odmowną w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia lub jego uzupełnienia."}
{"id":"2001_1195_48e","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48e. O zamiarze dokonania zmiany w zakresie wskazanym w art. 48c ust. 2 pkt 2-4 bank krajowy powiadamia, w formie pisemnej, Komisję Nadzoru Bankowego i właściwe władze nadzorcze państwa goszczącego, najpóźniej na miesiąc przed dokonaniem tej zmiany. Przepisy art. 48c ust. 3 i 4 oraz art. 48d stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1195_48f","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48f. 1. Bank krajowy, który zamierza prowadzić działalność transgraniczną zawiadamia o tym Komisję Nadzoru Bankowego. Zawiadomienie powinno wskazywać każdorazowo czynności wynikające z udzielonego bankowi zezwolenia, jakie bank zamierza wykonywać. 2. Komisja Nadzoru Bankowego przesyła zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, właściwym władzom nadzorczym państwa goszczącego w terminie miesiąca od dnia jego otrzymania i powiadamia o tym zainteresowany bank."}
{"id":"2001_1195_48g","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48g. Komisja Nadzoru Bankowego niezwłocznie powiadamia właściwe władze nadzorcze państwa goszczącego o utracie przez bank krajowy, prowadzący działalność na jego terytorium, zezwolenia na jego utworzenie."}
{"id":"2001_1195_48h","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48h. 1. Instytucja finansowa mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wykonywać na terytorium państwa goszczącego czynności, o których mowa w art. 5 ust. 2 i art. 6 pkt 1-4 i 6-8, w zakresie określonym w akcie prawnym o jej utworzeniu, poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej pod warunkiem, że: 1) jest podmiotem zależnym od co najmniej jednego banku krajowego podlegającego nadzorowi skonsolidowanemu, 2) podlega nadzorowi skonsolidowanemu, 3) faktycznie prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) bank lub banki krajowe, o których mowa w pkt 1, dysponują prawem do wykonywania co najmniej 90% głosów w organie stanowiącym danej instytucji finansowej, 5) bank lub banki krajowe, o których mowa w pkt 1, spełniają określone w przepisach ustawy wymogi dotyczące funduszy własnych, współczynnika wypłacalności, koncentracji wierzytelności, płynności oraz ryzyka rynkowego, 6) bank lub banki krajowe, o których mowa w pkt 1, po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Nadzoru Bankowego, złożą poręczenie, w którym przyjmą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania zaciągnięte przez daną instytucję finansową. 2. Spełnienie warunków określonych w ust. 1 podlega weryfikacji przez Komisję Nadzoru Bankowego. 3. Instytucja finansowa zawiadamia w formie pisemnej Komisję Nadzoru Bankowego o zamiarze utworzenia oddziału lub prowadzenia działalności transgranicznej na terytorium państwa goszczącego. Przepisy art. 48c ust. 2-4 i art. 48d-48f stosuje się odpowiednio, z tym że Komisja Nadzoru Bankowego: 1) powiadamia właściwe władze nadzorcze państwa goszczącego o kwocie funduszy własnych zależnej instytucji finansowej i o wysokości skonsolidowanego współczynnika wypłacalności dominującego wobec niej banku lub banków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2) odmawia przesłania informacji właściwym władzom nadzorczym także w przypadku, gdy instytucja finansowa nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1. 4. W przypadku, gdy instytucja finansowa przestanie spełniać warunki, o których mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Bankowego powiadamia o tym właściwe władze nadzorcze. Z chwilą powiadomienia instytucja finansowa podlega ustawodawstwu państwa goszczącego."}
{"id":"2001_1195_48i","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48i. Instytucja kredytowa może prowadzić działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddział lub w ramach działalności transgranicznej."}
{"id":"2001_1195_48j","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48j. Instytucja kredytowa może wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czynności określone w art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 6 pkt 1-4 i 6-8 w zakresie wynikającym z zezwolenia udzielonego przez właściwe władze nadzorcze państwa macierzystego."}
{"id":"2001_1195_48k","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48k. 1. Do działalności instytucji kredytowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się przepisy prawa polskiego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Do oddziałów instytucji kredytowych przepisy art. 1-11, art. 40a ust. 1, art. 49-70, art. 73-78a, art. 80-98, art. 101-112, art. 133 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, art. 137, art. 138 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1, 3 i 3a , art. 139 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 141 i art. 171 ust. 4-7 stosuje się odpowiednio. 3. W zakresie polityki pieniężnej prowadzonej przez Narodowy Bank Polski, do dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Gospodarczej i Walutowej, oddziały instytucji kredytowych mają takie same prawa i obowiązki jak banki krajowe i oddziały banków zagranicznych."}
{"id":"2001_1195_48l","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48l. 1. Oddział instytucji kredytowej może, z zastrzeżeniem ust. 2, rozpocząć działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej najwcześniej po upływie dwóch miesięcy od dnia otrzymania przez Komisję Nadzoru Bankowego od właściwych władz nadzorczych państwa macierzystego następujących informacji: 1) nazwy i adresu oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod którym możliwe będzie uzyskanie dokumentów dotyczących jego działalności, 2) programu działalności określającego w szczególności czynności, jakie instytucja kredytowa zamierza wykonywać oraz opisu struktury organizacyjnej oddziału, 3) nazwisk osób przewidzianych do objęcia stanowisk dyrektora oddziału i jego zastępcy, 4) wysokości kwoty funduszy własnych instytucji kredytowej i wysokości współczynnika wypłacalności. 2. W ciągu dwóch miesięcy od dnia otrzymania informacji, o których mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Bankowego może wskazać warunki, które w interesie dobra ogólnego, w szczególności w celu ochrony dóbr konsumenta, zapewnienia bezpieczeństwa obrotu gospodarczego lub zapobieżenia naruszeniom prawa, oddział instytucji kredytowej musi spełniać przy prowadzeniu działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. O zamiarze dokonania zmiany w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3, instytucja kredytowa zawiadamia Komisję Nadzoru Bankowego najpóźniej w terminie miesiąca przed dokonaniem takiej zmiany. Zmiany mają charakter wiążący od dnia otrzymania przez Komisję Nadzoru Bankowego stosownego zawiadomienia od właściwych władz nadzorczych państwa macierzystego. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1195_48m","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48m. Oddział instytucji kredytowej prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do przekazywania Narodowemu Bankowi Polskiemu okresowych sprawozdań ze swej działalności w zakresie i trybie ustalonym na podstawie art. 23 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64).\"; 20) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. Rachunek bankowy może być prowadzony dla kilku osób fizycznych (rachunek wspólny), z których każda korzysta z uprawnień posiadacza rachunku w granicach określonych w umowie.\"; 21) w art. 54 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W umowie rachunku bankowego określa się ponadto wysokość prowizji i opłat za czynności związane z prowadzeniem rachunku i warunki ich zmiany.\"; 22) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Rozliczenia pieniężne przeprowadzane za pośrednictwem banków\"; 23) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. 1. Rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub elektronicznych nośników informacji. 2. Rozliczenia gotówkowe przeprowadza się czekiem gotówkowym lub przez wpłatę gotówki na rachunek wierzyciela. 3. Rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności: 1) poleceniem przelewu, 2) poleceniem zapłaty, 3) czekiem rozrachunkowym, 4) kartą płatniczą.\"; 24) po art. 63a dodaje się art. 63b-63h w brzmieniu: \"Art. 63b. 1. Czek gotówkowy stanowi dyspozycję wystawcy czeku udzieloną trasatowi obciążenia jego rachunku kwotą, na którą czek został wystawiony, oraz wypłaty tej kwoty okazicielowi czeku lub osobie wskazanej na czeku. 2. Czek gotówkowy może być przedstawiony do zapłaty bezpośrednio u trasata albo w innym banku. Zapłata czeku gotówkowego przedstawionego do zapłaty w innym banku następuje, z zastrzeżeniem ust. 3, po uzyskaniu przez ten bank od trasata środków wystarczających do zapłaty czeku. Szczegółowe warunki przedstawienia czeku gotówkowego do zapłaty w innym banku określa umowa między tym bankiem i posiadaczem czeku. 3. Banki mogą zawierać porozumienia, w których - na zasadach wzajemności - określą inny niż w ust. 2 tryb przedstawienia czeków gotówkowych do zapłaty z rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych."}
{"id":"2001_1195_48ł","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 48ł. Instytucja kredytowa może rozpocząć działalność transgraniczną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po otrzymaniu przez Komisję Nadzoru Bankowego zawiadomienia od właściwych władz nadzorczych państwa macierzystego, które określa rodzaje czynności, jakie instytucja zamierza wykonywać."}
{"id":"2001_1195_5","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5. 1. Do wydanych zgód Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz zezwoleń Komisji Nadzoru Bankowego na nabycie lub objęcie akcji bądź praw z akcji, na podstawie obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przepisów, stosuje się przepisy dotyczące zezwoleń Komisji Nadzoru Bankowego na wykonywanie prawa głosu na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku. 2. Do wniosków o wydanie przez Komisję Nadzoru Bankowego zezwolenia na nabycie lub objęcie akcji bądź praw z akcji złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1195_6","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Upoważnia się Narodowy Bank Polski do przekazania nieodpłatnie - do dnia 31 stycznia 2003 r. - Bankowi Gospodarstwa Krajowego niektórych jednostek organizacyjnych Narodowego Banku Polskiego lub ich zorganizowanych części. 2. Wykaz jednostek organizacyjnych Narodowego Banku Polskiego lub ich zorganizowanych części, o których mowa w ust. 1, wraz ze wskazaniem składników majątkowych podlegających przekazaniu, określa umowa między Narodowym Bankiem Polskim a Bankiem Gospodarstwa Krajowego. 3. Pracownicy jednostek organizacyjnych Narodowego Banku Polskiego lub pracownicy, którzy wykonują pracę w ich zorganizowanych częściach podlegających przekazaniu, stają się z mocy prawa pracownikami Banku Gospodarstwa Krajowego od dnia określonego w umowie, o której mowa w ust. 2. Do pracowników tych stosuje się przepis art. 231 Kodeksu pracy. 4. Wartość przejętych składników majątkowych jednostek organizacyjnych Narodowego Banku Polskiego lub ich zorganizowanych części zwiększa fundusz statutowy Banku Gospodarstwa Krajowego."}
{"id":"2001_1195_63c","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 63c. Polecenie przelewu stanowi udzieloną bankowi, z zastrzeżeniem art. 63g, dyspozycję dłużnika obciążenia jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Bank wykonuje dyspozycję dłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku bankowego."}
{"id":"2001_1195_63d","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 63d. 1. Polecenie zapłaty stanowi udzieloną bankowi dyspozycję wierzyciela obciążenia określoną kwotą rachunku bankowego dłużnika i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Dyspozycja wierzyciela oznacza równocześnie jego zgodę na cofnięcie przez bank dłużnika obciążenia rachunku dłużnika i cofnięcie uznania rachunku wierzyciela w przypadku dokonanego przez dłużnika odwołania polecenia zapłaty, o którym mowa w ust. 6. 2. Przeprowadzenie rozliczeń poleceniem zapłaty jest dopuszczalne pod warunkiem: 1) posiadania przez wierzyciela i dłużnika rachunków w bankach, które zawarły porozumienie w sprawie stosowania polecenia zapłaty, określające w szczególności: zakres odpowiedzialności banków wykonujących polecenie zapłaty, przyczyny odmowy wykonania polecenia zapłaty przez bank dłużnika, procedury dochodzenia wzajemnych roszczeń banków, wynikających ze skutków odwołania polecenia zapłaty przez dłużnika, wzory jednolitych formularzy oraz zasady wykonywania przez banki poleceń zapłaty za pomocą elektronicznych nośników informacji, 2) udzielenia przez dłużnika wierzycielowi zgody do obciążania rachunku dłużnika w drodze polecenia zapłaty w umownych terminach zapłaty z tytułu określonych zobowiązań, 3) zawarcia pomiędzy wierzycielem a bankiem prowadzącym jego rachunek umowy w sprawie stosowania polecenia zapłaty przez wierzyciela, zawierającej w szczególności: zgodę banku na stosowanie polecenia zapłaty przez wierzyciela, zasady składania i realizowania poleceń zapłaty, zgodę wierzyciela na obciążenie jego rachunku kwotami odwoływanych poleceń zapłaty wraz z odsetkami, o których mowa w ust. 7, zwróconymi dłużnikowi w związku z odwołaniem polecenia zapłaty oraz zakres odpowiedzialności wierzyciela i banku, 4) że maksymalna kwota pojedynczego polecenia zapłaty nie przekracza równowartości, przeliczonej na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu kwartału poprzedzającego kwartał, w którym dokonywane jest rozliczenie pieniężne: a) 1 000 EURO - w przypadku gdy dłużnikiem jest osoba fizyczna niewykonująca działalności gospodarczej, b) 10 000 EURO - w przypadku pozostałych dłużników. 3. Bank, który udzielił wierzycielowi zgody na stosowanie poleceń zapłaty, jest wobec banków - stron porozumienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, odpowiedzialny za działania wierzyciela związane ze stosowaniem poleceń zapłaty, w szczególności jest obowiązany do natychmiastowego uznania kwotą odwołanego polecenia zapłaty rachunku banku dłużnika wraz z odsetkami, o których mowa w ust. 7, również w przypadku braku środków na rachunku wierzyciela lub wystąpienia innej przyczyny uniemożliwiającej obciążenie rachunku bankowego wierzyciela. 4. Uznanie rachunku bankowego wierzyciela następuje po uzyskaniu przez jego bank od banku dłużnika środków wystarczających na pokrycie polecenia zapłaty. 5. Dłużnikowi przysługuje prawo do cofnięcia w każdym czasie zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 2. 6. Dłużnik może odwołać pojedyncze polecenie zapłaty, w banku prowadzącym jego rachunek, w terminie: 1) 30 dni kalendarzowych od dnia dokonania obciążenia rachunku bankowego - w przypadku gdy dłużnikiem jest osoba fizyczna niewykonująca działalności gospodarczej, 2) 5 dni roboczych od dnia dokonania obciążenia rachunku bankowego - w przypadku pozostałych dłużników. 7. Odwołanie polecenia zapłaty przez dłużnika zobowiązuje bank dłużnika do natychmiastowego uznania rachunku bankowego dłużnika kwotą odwołanego polecenia zapłaty. Uznanie rachunku dłużnika następuje z datą złożenia odwołania polecenia zapłaty, z obowiązkiem naliczenia - od dnia obciążenia rachunku dłużnika kwotą odwołanego polecenia zapłaty - odsetek należnych dłużnikowi z tytułu oprocentowania rachunku bankowego. 8. Bank będący wierzycielem może przeprowadzić rozliczenia poleceniem zapłaty na warunkach określonych w ustawie z tym, że : 1) do rozliczeń tych nie stosuje się przepisów ust. 2 pkt 3 i ust. 3, 2) bank ten jest obowiązany do natychmiastowego uznania kwotą odwołanego polecenia zapłaty rachunku banku dłużnika."}
{"id":"2001_1195_63e","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 63e. 1. Czek rozrachunkowy stanowi dyspozycję wystawcy czeku udzieloną trasatowi do obciążenia jego rachunku kwotą, na którą czek został wystawiony, oraz uznania tą kwotą rachunku posiadacza czeku. 2. Na wniosek wystawcy czeku bank może potwierdzić czek rozrachunkowy, rezerwując jednocześnie na rachunku wystawcy odpowiedni fundusz na pokrycie czeku. Bank może potwierdzić również czek niezupełny. 3. Czek rozrachunkowy może być przedstawiony do rozrachunku ze skutkami zapłaty bezpośrednio u trasata lub w banku, w którym posiadacz czeku ma rachunek. Uznanie rachunku posiadacza czeku sumą czekową, z zastrzeżeniem ust. 4, następuje po uzyskaniu przez bank posiadacza czeku od trasata środków wystarczających do zapłaty czeku. Szczegółowe warunki przedstawienia czeku do rozrachunku ze skutkami zapłaty w banku innym niż trasata określa umowa między tym bankiem i posiadaczem czeku. 4. Banki mogą zawierać porozumienia, w których - na zasadach wzajemności - określą inny niż w ust. 3 tryb przedstawienia czeków rozrachunkowych do zapłaty z rachunków oszczędnościoworozliczeniowych."}
{"id":"2001_1195_63f","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 63f. 1. Na warunkach określonych w umowach strony mogą stosować w rozliczeniach bezgotówkowych także karty płatnicze. 2. Prawa i obowiązki wydawcy i posiadacza karty płatniczej określa odrębna ustawa."}
{"id":"2001_1195_63g","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 63g. 1. Przy wykonywaniu zlecanych przez klientów banków poleceń przelewu i wpłat gotówkowych w obrocie z krajami członkowskimi Unii Europejskiej oraz z Islandią, Lichtensteinem i Norwegią, w kwocie nieprzekraczającej równowartości w złotych 50 000 EURO przeliczonej według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski w dniu przyjęcia zlecenia, zwanych dalej \"przelewami transgranicznymi\", banki obowiązane są do: 1) złożenia przed przyjęciem dyspozycji od klienta - na jego żądanie - oświadczenia, dotyczącego przelewu transgranicznego, którego elementy zostały wskazane przez klienta, zawierającego w szczególności termin wykonania przelewu, wysokość opłat i prowizji, z wyłączeniem kosztów związanych z zastosowaniem kursów walut obcych w złotych, 2) wykonania przelewu transgranicznego w pełnej kwocie objętej zleceniem, chyba że zleceniodawca określił, że koszty pokrywa w całości lub części beneficjent; nie wyklucza to uprawnień banku beneficjenta do pobierania opłat związanych z prowadzeniem jego rachunku zgodnie z obowiązującymi przepisami, 3) wykonania przelewu transgranicznego poprzez uznanie rachunku banku beneficjenta, w terminie do końca piątego dnia roboczego następującego po dniu przyjęcia zlecenia przez bank zleceniodawcy, chyba że inny termin został ustalony w umowie pomiędzy zleceniodawcą a bankiem zleceniodawcy, 4) uznania rachunku bankowego beneficjenta przez bank beneficjenta do końca dnia roboczego następującego po dniu uznania rachunku banku beneficjenta, chyba że inny termin został ustalony pomiędzy bankiem beneficjenta a beneficjentem. 2. W przypadku opóźnienia w wykonaniu przelewu transgranicznego: 1) bank zleceniodawcy wypłaca zleceniodawcy odsetki ustawowe od kwoty objętej zleceniem za okres liczony od końca terminu umownego, lub w przypadku braku takiego terminu - od końca piątego dnia roboczego, następującego po dniu przyjęcia zlecenia - do dnia uznania rachunku banku beneficjenta, 2) bank beneficjenta, jeżeli nie uzna rachunku beneficjenta w terminach określonych w ust. l pkt 4, wypłaca beneficjentowi odsetki ustawowe od kwoty objętej zleceniem za okres od końca umownego terminu, lub w przypadku braku takiego terminu - od końca dnia roboczego, następującego po dniu uznania rachunku banku beneficjenta - do dnia, w którym został uznany rachunek beneficjenta. 3. Odsetek, o których mowa w ust. 2, nie wypłaca się, jeżeli bank zleceniodawcy lub bank beneficjenta ustali, że opóźnienie powstało z przyczyn leżących po stronie zleceniodawcy lub beneficjenta. 4. W przypadku niewykonania przyjętych zleceń przelewu transgranicznego, bank zleceniodawcy obowiązany jest uznać rachunek zleceniodawcy lub postawić do jego dyspozycji, na jego wniosek, w terminie 14 dni roboczych następujących po dniu złożenia wniosku, kwotę objętą zleceniem, nie więcej jednak niż do równowartości w złotych kwoty 12 500 EURO przeliczonej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w momencie przyjęcia zlecenia przez bank zleceniodawcy, powiększoną o odsetki ustawowe za okres od dnia zlecenia do dnia uznania jego rachunku kwotą odszkodowania lub postawienia do jego dyspozycji tej kwoty, oraz powiększoną o opłacone przez zleceniodawcę koszty związane z wykonaniem zlecenia, jeżeli po przyjęciu zlecenia przez bank zleceniodawcy odpowiednia kwota nie wpłynęła na rachunek banku beneficjenta. Bank zleceniodawcy zwolniony jest z powyższego obowiązku, jeżeli kwotą objętą zleceniem został wcześniej uznany rachunek banku beneficjenta. 5. Wniosek zleceniodawcy, o którym mowa w ust. 4, nie może być złożony przed upływem terminu wykonania przelewu transgranicznego, ustalonego zgodnie z przepisami ust. 1 pkt 3. 6. Instytucja pośrednicząca, która przyjęła i nie wykonała zlecenia przelewu transgranicznego, jest obowiązana zwrócić na rzecz banku zleceniodawcy, na własny koszt, kwotę objętą zleceniem wraz ze wszystkimi odpowiednimi kosztami i odsetkami, jeżeli kwota objęta zleceniem nie wpłynęła na rachunek beneficjenta. 7. Przepisów ust. 4-6 nie stosuje się w przypadku gdy zlecenie przelewu transgranicznego nie zostało zrealizowane z przyczyn leżących po stronie instytucji pośredniczącej wskazanej przez bank beneficjenta. W takim przypadku bank beneficjenta obowiązany jest postawić do dyspozycji beneficjenta kwotę objętą zleceniem, nie większą niż równowartość w złotych 12 500 EURO przeliczoną według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w momencie przyjęcia zlecenia przez bank zleceniodawcy. 8. Przepisów ust. 4-6 nie stosuje się w przypadku gdy zlecenie przelewu transgranicznego nie zostało zrealizowane z powodu błędów lub przeoczeń w instrukcji udzielonej przez zleceniodawcę lub z przyczyn leżących po stronie instytucji pośredniczącej wskazanej przez zleceniodawcę. W takim przypadku bank zleceniodawcy i instytucje pośredniczące w wykonaniu zlecenia powinny podjąć niezwłocznie starania w celu odzyskania kwoty objętej zleceniem. Gdy kwota objęta zleceniem zostanie odzyskana przez bank zleceniodawcy, jest on obowiązany do przekazania jej na rachunek zleceniodawcy lub postawienia do dyspozycji zleceniodawcy. W takim przypadku bank zleceniodawcy i instytucje pośredniczące w wykonaniu zlecenia nie są obowiązane do zwrotu zleceniodawcy opłat i naliczonych odsetek oraz mogą potrącić własne koszty poniesione przy odzyskiwaniu kwoty objętej zleceniem. 9. Odpowiedzialność banków oraz instytucji pośredniczących w wykonaniu przelewów transgranicznych za nienależyte wykonanie lub niewykonanie zlecenia, określona w ust. 2-8, jest wyłączona w przypadku wystąpienia siły wyższej oraz w przypadku zastosowania przez bank przepisów o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł. 10. Banki i instytucje pośredniczące obowiązane są do zwrotu na rzecz zleceniodawcy lub odpowiednio banku zleceniodawcy lub beneficjenta potrąceń z tytułu kosztów wykonania przelewu transgranicznego, dokonanych z naruszeniem ust. 1 pkt 2. 11. Bankowi zleceniodawcy przysługuje w stosunku do instytucji pośredniczącej roszczenie o zwrot wypłaconych na podstawie ust. 2 pkt 1 odsetek, jeżeli opóźnienie wykonania przelewu transgranicznego powstało z przyczyn leżących po stronie instytucji pośredniczącej. 12. Przepisy ust. 2 i 6 nie wyłączają ani nie ograniczają uprawnień klientów, banków i instytucji pośredniczących, uczestniczących w wykonaniu zlecenia przelewu transgranicznego, wynikających z odrębnych przepisów. 13. Do wykonywania zleceń przelewu transgranicznego art. 64 nie stosuje się. 14. Jeżeli strony nie sporządziły zapisu na sąd polubowny, na żądanie osoby uprawnionej sprawy przeciwko bankom lub instytucjom pośredniczącym z zakresu przelewów transgranicznych rozpoznawane są przez sądy polubowne wyznaczone przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, chyba że strona pozwana sprzeciwi się temu nie później niż w odpowiedzi na pozew. 15. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje przelewów transgranicznych, wykonywanych na zasadach określonych w ust. 1-13, 2) szczegółowy zakres informacji, o których mowa w art. 111 ust. 1 pkt 7, 3) szczegółowe obowiązki banków oraz instytucji pośredniczących, związane z wykonywaniem przelewów transgranicznych, oraz 4) wyznaczy sądy polubowne właściwe do rozpoznawania spraw związanych z wykonaniem przelewu transgranicznego - kierując się zasadami zawartymi w dyrektywie 97\/5 WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. o przelewach transgranicznych (Dz. Urz. WE nr L 43, s. 25)."}
{"id":"2001_1195_63h","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 63h. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, wzór formularza polecenia przelewu\/wpłaty gotówkowej stosowanego w rozliczeniach pieniężnych przeprowadzanych za pośrednictwem banku.\"; 25) w art. 65 skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz ust. 2 i 3; 26) art. 67 otrzymuje brzmienie: \"Art. 67. Banki wspólnie z bankowymi izbami gospodarczymi mogą tworzyć izby rozliczeniowe w formie spółek handlowych w celu wymiany zleceń płatniczych oraz ustalania wzajemnych wierzytelności wynikających z tych zleceń. Dla zabezpieczenia przeprowadzania rozrachunku izba może tworzyć ze środków banków fundusz gwarancyjny; środki tego funduszu nie podlegają egzekucji z majątku banku.\"; 27) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. Prezes Narodowego Banku Polskiego określa, w drodze zarządzenia: 1) sposób przeprowadzania rozrachunków międzybankowych, w tym za pomocą elektronicznych nośników informacji, 2) sposób i tryb przeliczania, sortowania, pakowania i oznaczania opakowań banknotów i monet oraz wykonywania czynności związanych z zaopatrywaniem banków w te znaki, 3) sposób numeracji banków i ich jednostek organizacyjnych, 4) sposób numeracji rachunków bankowych prowadzonych w bankach.\"; 28) art. 71 otrzymuje brzmienie: \"Art. 71. 1. Suma wierzytelności banku oraz udzielonych przez bank zobowiązań pozabilansowych obciążonych ryzykiem jednego podmiotu lub podmiotów powiązanych kapitałowo lub organizacyjnie nie może przekroczyć, z zastrzeżeniem art. 128 ust. 4, limitu koncentracji wierzytelności, który wynosi: 1) 20% funduszy własnych banku - w przypadku gdy którykolwiek z tych podmiotów jest w stosunku do banku podmiotem dominującym lub zależnym albo jest podmiotem zależnym od podmiotu dominującego wobec banku, z zastrzeżeniem art. 79 ust. 3, 2) 25% funduszy własnych banku - w przypadku gdy podmioty te nie są podmiotami powiązanymi z bankiem, w sposób określony w pkt 1. 2. Suma wierzytelności banku oraz udzielonych przez bank zobowiązań pozabilansowych, przekraczających 10% funduszy własnych banku w stosunku do podmiotów, o których mowa w ust. 1, nie może być wyższa niż 800% tych funduszy. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli: 1) stroną zobowiązaną wobec banku jest: Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, Europejski Bank Centralny, rządy lub banki centralne państw członkowskich Unii Europejskiej, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, z wyłączeniem państw, które restrukturyzują lub restrukturyzowały swoje zadłużenie zagraniczne w ciągu ostatnich 5 lat, 2) stroną zobowiązaną wobec banku jest bank mający siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, z wyłączeniem państw, które restrukturyzują lub restrukturyzowały swoje zadłużenie zagraniczne w ciągu ostatnich 5 lat, 3) wierzytelność lub udzielone zobowiązanie pozabilansowe są zabezpieczone gwarancją lub poręczeniem udzielonym przez podmioty wymienione w pkt 1 do wysokości zabezpieczenia, 4) wierzytelność lub udzielone zobowiązanie pozabilansowe są zabezpieczone zastawem na prawach wynikających z papierów wartościowych, których emitentami są podmioty wymienione w pkt 1 do wysokości zabezpieczenia, 5) wierzytelność lub udzielone zobowiązanie pozabilansowe są zabezpieczone kwotą pieniężną, która została przeniesiona na własność i na rachunek banku do wysokości tej kwoty. 4. Komisja Nadzoru Bankowego: 1) określi, w drodze uchwały, szczegółowe zasady i warunki uwzględniania wierzytelności oraz udzielonych zobowiązań pozabilansowych, o których mowa w ust. 1, przy ustalaniu przestrzegania limitów, o których mowa w ust. 1 i 2, 2) może określić, w drodze uchwały, inne niż wymienione w ust. 3, wierzytelności i udzielone zobowiązania pozabilansowe, wobec których nie stosuje się przepisów ust. 1 i 2. 5. Zarząd banku jest obowiązany niezwłocznie zgłosić do Komisji Nadzoru Bankowego każdorazowe przekroczenie granicy 10% funduszy własnych banku w odniesieniu do wierzytelności banku lub udzielonych przez bank zobowiązań pozabilansowych obciążonych ryzykiem jednego podmiotu lub podmiotów powiązanych kapitałowo lub organizacyjnie. 6. Banki we własnym zakresie ustalają i okresowo weryfikują wewnętrzne limity koncentracji wierzytelności według kryteriów uwzględniających specyfikę ich działalności, a w szczególności sektor gospodarki i region geograficzny, z zachowaniem limitów obowiązujących.\"; 29) art. 72 skreśla się; 30) po art. 78 dodaje się art. 78a w brzmieniu: \"Art. 78a. Do umów kredytu konsumenckiego zawieranych przez banki stosuje się przepisy odrębnej ustawy.\"; 31) w art. 79: a) w ust. 1 po wyrazach \"rachunków bankowych\" dodaje się wyrazy \"podmiotom zależnym od banku, podmiotom działającym w tym samym co bank holdingu finansowym lub holdingu o działalności mieszanej,\", b) w ust. 5 w zdaniu wstępnym wyrazy \"kapitałowo i organizacyjnie\" zastępuje się wyrazami \"kapitałowo lub organizacyjnie\", c) w ust. 6 wyrazy \"kapitałowo i organizacyjnie\" zastępuje się wyrazami \"kapitałowo lub organizacyjnie\"; 32) w art. 92 wyrazy \"w art. 27 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 4 pkt 8\"; 33) w art. 95 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dokonania wpisu hipoteki obciążającej użytkowanie wieczyste, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.\"; 34) w art. 101: a) w ust. 1 po wyrazie \"dłużnika\" dodaje się wyrazy \"lub osobę trzecią\", b) w ust. 2 wyrazy \"dłużnik obowiązany jest\" zastępuje się wyrazami \"dłużnik lub osoba trzecia obowiązani są\"; 35) art. 103 otrzymuje brzmienie: \"Art. 103. 1. Jeżeli umowa ramowa z bankiem zastrzega, że poszczególne porozumienia mające za przedmiot terminowe operacje finansowe będą zawierane w wykonaniu umowy ramowej, oraz że rozwiązanie umowy ramowej powoduje rozwiązanie wszystkich porozumień zawartych w wykonaniu tej umowy, w postępowaniu upadłościowym syndykowi masy upadłości nie przysługuje uprawnienie z art. 39 §1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 84, poz. 948, Nr 94, poz. 1037 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18) do odstąpienia od umowy ramowej. 2. Syndyk masy upadłości może rozwiązać umowę ramową, o której mowa w ust. 1, ze skutkiem natychmiastowym, z zachowaniem ustalonego w tej umowie sposobu rozliczeń stron na wypadek rozwiązania umowy. 3. Bank może rozwiązać umowę ramową z zachowaniem ustalonego w tej umowie trybu jej rozwiązania i rozliczeń stron na wypadek jej rozwiązania, mimo złożenia przez syndyka masy upadłości żądania wykonania poszczególnych porozumień, z tym że oświadczenie banku o rozwiązaniu umowy ramowej powinno nastąpić niezwłocznie po ogłoszeniu przez syndyka żądania wykonania poszczególnych porozumień.\"; 36) w art. 105 w ust. 1: a) w pkt 1: - po wyrazach \"innym bankom\" dodaje się wyrazy \"oraz - na zasadzie wzajemności - innym instytucjom ustawowo upoważnionym do udzielania kredytów\", - wyrazy \"- bankom należącym do bankowej grupy kapitałowej\" skreśla się, b) w pkt 2: - lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) Komisji Nadzoru Bankowego w zakresie nadzoru sprawowanego na podstawie niniejszej ustawy i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64), inspektorów nadzoru bankowego w zakresie, o którym mowa w art. 139 ust. 1 pkt 2, oraz osób upoważnionych uchwałą Komisji Nadzoru Bankowego w zakresie określonym w tym upoważnieniu,\", - w lit. g) wyrazy \"w art. 27 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 4 pkt 8\"; 37) w art. 105 w ust. 3 po wyrazie \"Banki\" dodaje się wyrazy \" , inne instytucje ustawowo upoważnione do udzielania kredytów\"; 38) w art. 105 w ust. 4 wyraz \"instytucję\" zastępuje się wyrazem \"instytucje\" oraz po wyrazach \"udostępniania bankom\" dodaje się wyrazy \"oraz innym instytucjom ustawowo upoważnionym do udzielania kredytów\"; 39) w art. 110 wyrazy \"pobierać prowizje\" zastępuje się wyrazami \"pobierać przewidziane w umowie prowizje i opłaty\"; 40) art. 111 otrzymuje brzmienie: \"Art. 111. 1. Bank obowiązany jest ogłaszać w miejscu wykonywania czynności, w sposób ogólnie dostępny: 1) stosowane stawki oprocentowania środków na rachunkach bankowych, kredytów i pożyczek, 2) stosowane stawki prowizji i wysokość pobieranych opłat, 3) terminy kapitalizacji odsetek, 4) stosowane kursy walutowe, 5) bilans z opinią biegłego rewidenta za ostatni okres podlegający badaniu, 6) skład zarządu i rady nadzorczej banku, 7) informacje o warunkach wykonywania przelewów transgranicznych, 8) nazwiska osób upoważnionych do zaciągania zobowiązań w imieniu banku albo jednostki organizacyjnej banku. 2. Banki spółdzielcze są obowiązane oprócz informacji, o których mowa w ust. 1, podać także obszar swojego działania oraz bank zrzeszający.\"; 41) w art. 113: a) w ust. 5 wyrazy \"rejestru handlowego\" zastępuje się wyrazami \"rejestru przedsiębiorców\", b) w ust. 7 wyrazy \"kapitałowo i organizacyjnie\" zastępuje się wyrazami \"kapitałowo lub organizacyjnie\"; 42) w art. 117 w ust. 6 w pkt 3 wyrazy \"rejestru handlowego\" zastępuje się wyrazami \"rejestru przedsiębiorców\"; 43) po art. 124 dodaje się art. 124a w brzmieniu: \"Art. 124a. Nabycie przedsiębiorstwa bankowego przez bank wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego, z zastrzeżeniem art. 165 ust. 2.\"; 44) art. 127 i 128 otrzymują brzmienie: \"Art. 127. 1. Fundusze własne banku obejmują: 1) fundusze podstawowe banku, 2) fundusze uzupełniające banku w kwocie nie przewyższającej funduszy podstawowych banku, 3) pozycje pomniejszające fundusze własne banku, które stanowią: a) brakująca kwota rezerw na ryzyko związane z działalnością banku, rozumiana jako różnica pomiędzy wymaganym odrębnymi przepisami a faktycznym poziomem rezerw celowych banku, b) inne pomniejszenia funduszy własnych banku określone przez Komisję Nadzoru Bankowego. 2. Fundusze podstawowe banku obejmują: 1) fundusze zasadnicze banku z wyłączeniem akcji i udziałów uprzywilejowanych w zakresie spłaty jakichkolwiek zobowiązań banku z ich tytułu, które stanowią: a) w banku państwowym - fundusz statutowy, fundusz zapasowy i fundusz rezerwowy, b) w banku w formie spółki akcyjnej - wpłacony i zarejestrowany kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy i kapitały rezerwowe, c) w banku spółdzielczym - wpłacony fundusz udziałowy oraz fundusz zasobowy i fundusz rezerwowy, d) w oddziale banku zagranicznego - zarejestrowany kapitał przeznaczony na działalność oddziału banku w kraju, 2) pozycje dodatkowe funduszy podstawowych, które stanowią: a) fundusz ogólnego ryzyka na niezidentyfikowane ryzyko działalności bankowej, b) niepodzielony zysk z lat ubiegłych, 3) pozycje pomniejszające fundusze podstawowe, które stanowią: a) akcje własne posiadane przez bank, wycenione według cen nabycia, pomniejszone o odpisy spowodowane trwałą utratą ich wartości, b) wartości niematerialne i prawne, c) niepokrytą stratę z lat ubiegłych, w tym również stratę w trakcie zatwierdzania, d) stratę na koniec okresu sprawozdawczego, obliczoną narastająco od początku roku obrotowego. 3. Fundusze uzupełniające banku obejmują: 1) kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny majątku trwałego dokonanej na podstawie odrębnych przepisów, 2) za zgodą Komisji Nadzoru Bankowego: a) dodatkową kwotę odpowiedzialności członków banku spółdzielczego, w części określonej przez Komisję Nadzoru Bankowego, nie większej niż połowa kwoty, o której mowa w art. 10 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 20 ust. 1, b) zobowiązania podporządkowane, rozumiane jako zobowiązania z tytułu przyjęcia przez bank - w kwocie i na zasadach ustalonych w decyzji Komisji Nadzoru Bankowego, wydanej na wniosek banku, pomniejszanej na koniec każdego roku w ciągu ostatnich 5 lat trwania umowy o 20% tej kwoty, z tym że w banku państwowym, banku w formie spółki akcyjnej oraz w oddziale banku zagranicznego kwota ta nie może przewyższać połowy funduszy podstawowych, zaś w banku spółdzielczym suma tej kwoty i dodatkowej kwoty odpowiedzialności członków, o której mowa w lit. a), nie może przewyższać połowy funduszy podstawowych banku - środków pieniężnych spełniających zgodnie z umową łącznie następujące warunki: - środki pieniężne przyjęto na okres co najmniej 5 lat (okres umowy), - środki pieniężne nie mogą być wycofane z banku przed upływem okresu umowy, z zastrzeżeniem ust. 4, - środki pieniężne podlegają zwrotowi w ostatniej kolejności w przypadku upadłości banku lub jego likwidacji, - zwrot środków pieniężnych nie jest zabezpieczony przez bank bezpośrednio lub pośrednio, 3) inne pozycje bilansu banku w części, która zgodnie z odrębnymi przepisami i postanowieniami statutu banku służy wyłącznie pokryciu strat bilansowych banku, określone przez Komisję Nadzoru Bankowego. 4. Na wniosek banku Komisja Nadzoru Bankowego może wyrazić zgodę na wcześniejszy zwrot środków pieniężnych, o których mowa w ust. 3 pkt 2 lit. b), pod warunkiem spełnienia wymogu, o którym mowa w art. 128 ust. 1. 5. Komisja Nadzoru Bankowego: 1) określi, w drodze uchwały, wysokość i warunki zaliczania do funduszy własnych banku spółdzielczego części dodatkowej kwoty odpowiedzialności członków banku spółdzielczego, o której mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a), 2) może określić, w drodze uchwały: a) wysokość, szczegółowy zakres i warunki pomniejszania funduszy podstawowych banku o pozycje, o których mowa w ust. 2 pkt 3, b) inne pozycje bilansu banku, o których mowa w ust. 3 pkt 3, ich wysokość i warunki ich zaliczania do funduszy uzupełniających banku, c) inne pomniejszenia funduszy własnych banku, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b), ich wysokość i warunki pomniejszania o nie funduszy własnych."}
{"id":"2001_1195_7","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 7. 1. Oświadczenia woli składane w związku z dokonywaniem czynności bankowych mogą być wyrażone za pomocą elektronicznych nośników informacji. 2. Dokumenty związane z czynnościami bankowymi mogą być sporządzane na elektronicznych nośnikach informacji, jeżeli dokumenty te będą w sposób należyty utworzone, utrwalone, przechowywane i zabezpieczone. Usługi związane z zabezpieczeniem tych dokumentów mogą być wykonywane przez banki i spółki tworzone przez banki i inne podmioty. 3. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną uznaje się, że czynność dokonana w formie, o której mowa w ust. 1, spełnia wymagania formy pisemnej także wtedy, gdy forma pisemna została zastrzeżona pod rygorem nieważności. 4. Prezes Narodowego Banku Polskiego określa, w drodze zarządzenia, zasady tworzenia, utrwalania, przechowywania i zabezpieczania dokumentów bankowych, o których mowa w ust. 2.\"; 5) w art. 11 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Przewidziane w ustawie zezwolenia, zgody i upoważnienia udzielane są w drodze decyzji właściwych organów. 2. Przy wydawaniu decyzji stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie. 3. Decyzje Komisji Nadzoru Bankowego i Prezesa Narodowego Banku Polskiego mają moc ostatecznych decyzji administracyjnych. Art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, stosuje się odpowiednio.\"; 6) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. Zarząd banku działa i wykonuje swoje funkcje w siedzibie określonej w statucie banku.\"; 7) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Prezesa zarządu banku państwowego powołuje i odwołuje rada nadzorcza. 2. Pozostałych członków zarządu banku powołuje i odwołuje rada nadzorcza, na wniosek prezesa zarządu banku. 3. Powołanie prezesa zarządu oraz jednego członka zarządu następuje za zgodą Komisji Nadzoru Bankowego. Przepisy art. 22 stosuje się odpowiednio.\"; 8) art. 25 i 26 otrzymują brzmienie: \"Art. 25. 1. Osoba zamierzająca bezpośrednio lub pośrednio objąć lub nabyć akcje banku obowiązana jest wystąpić każdorazowo z wnioskiem o wydanie przez Komisję Nadzoru Bankowego zezwolenia na wykonywanie prawa głosu na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku, jeżeli w wyniku objęcia lub nabycia akcji uzyskałaby prawo do wykonywania ponad 10%, 20%, 25%, 33%, 50%, 66% i 75% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku. 2. Obowiązek uzyskania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także osoby, która po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego na wykonywanie prawa głosu na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku na poziomie określonym w zezwoleniu, w wyniku zbycia akcji lub z innej przyczyny, utraciła prawo do wykonywania prawa głosu na tym poziomie. 3. Komisja Nadzoru Bankowego udzielając zezwolenia może określić w jego treści warunek, że nieprzekroczenie określonego progu liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku w terminie wskazanym w zezwoleniu powoduje jego wygaśnięcie. 4. Osoba, która objęła lub nabyła akcje banku jest obowiązana niezwłocznie powiadomić o tym bank, którego akcje nabyła lub objęła, jeżeli stanowią one wraz z akcjami objętymi lub nabytymi wcześniej pakiet uprawniający do wykonywania ponad 5% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku. Bank przesyła Komisji Nadzoru Bankowego powiadomienie w terminie 14 dni od daty jego otrzymania. 5. Komisja Nadzoru Bankowego może odmówić udzielenia zezwolenia, jeżeli wpływ osoby zamierzającej objąć lub nabyć akcje może okazać się niekorzystny dla ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem lub gdy środki przeznaczone na nabycie akcji pochodzą z pożyczki, kredytu lub źródeł nieudokumentowanych, lub gdy przepisy prawa obowiązujące w miejscu siedziby lub zamieszkania tej osoby uniemożliwiają Komisji Nadzoru Bankowego wykonywanie efektywnego nadzoru. 6. Przepisy ust. 1, 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio do sytuacji, w których następuje zmiana w liczbie głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku w wyniku zmiany statutu banku lub w następstwie wygaśnięcia uprzywilejowania akcji. Akcjonariusz występuje z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, do Komisji Nadzoru Bankowego w terminie 30 dni od przekazania mu przez bank informacji o zmianie statutu lub wygaśnięcia uprzywilejowania akcji. 7. Osoba zamierzająca zbyć pakiet akcji: 1) uprawniający do wykonywania ponad 10% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku, 2) w wyniku zbycia którego pozostały w jej posiadaniu pakiet akcji będzie uprawniał do wykonywania mniej niż 10%, 20%, 25%, 33%, 50%, 66% i 75% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy banku - obowiązana jest powiadomić o swoim zamiarze Komisję Nadzoru Bankowego."}
{"id":"2001_1195_7","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 7. Ogłoszenie tekstu jednolitego ustawy, o której mowa w art. 1, nastąpi w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1195_8","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: 1) art. 1 pkt 28, pkt 44, pkt 53 oraz art. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) art. 1 pkt 39, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., 3) art. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a), pkt 19, pkt 24 w zakresie dotyczącym art. 63g oraz pkt 51, pkt 52 i pkt 58 lit. b), które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1196_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady wspierania restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali, zwanej dalej \"restrukturyzacją\", w tym zasady: 1) restrukturyzacji finansowej hut, 2) restrukturyzacji zatrudnienia w hutach, 3) restrukturyzacji organizacyjnej hut, 4) restrukturyzacji majątkowej hut, 5) gospodarowania mieniem, 6) sprawowania nadzoru nad realizacją restrukturyzacji."}
{"id":"2001_1196_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Z dniem zawarcia umowy, o której mowa w art. 8, wstrzymuje się egzekucję zobowiązań, a wszczęte postępowania egzekucyjne podlegają zawieszeniu do dnia zakończenia albo umorzenia postępowania oddłużeniowego."}
{"id":"2001_1196_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Zobowiązania huty albo PHS S.A. wobec Polskich Kolei Państwowych S.A. podlegają restrukturyzacji w szczególności poprzez: 1) ich sprzedaż, za zgodą ministra właściwego do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki, 2) zamianę ich na akcje huty albo PHS S.A., 3) zawieszenie ich spłaty i rozłożenie jej na raty."}
{"id":"2001_1196_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy huta zawarła z wierzycielem porozumienie lub umowę w sprawie restrukturyzacji zadłużenia z tytułu zobowiązań, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, huta może dokonać wyboru pomiędzy restrukturyzacją finansową prowadzoną na zasadach określonych w ustawie a wykonaniem postanowień zawartego porozumienia albo umowy. O wyborze prowadzenia restrukturyzacji, w terminie 30 dni od dnia dokonania wyboru, huta zawiadamia wierzyciela. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do umów i porozumień zawartych z jednostkami samorządu terytorialnego."}
{"id":"2001_1196_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Agencja Rozwoju Przemysłu S.A., zwana dalej \"Agencją\", w latach 2002-2004 wyemituje obligacje na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. Nr 83, poz. 420 i Nr 118, poz. 574, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 702 i Nr 94, poz. 1037) lub zaciągnie kredyty bankowe na finansowanie celów, o których mowa w ust. 2 i 3. 2. Środki pochodzące z emisji obligacji lub z kredytów, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie na restrukturyzację finansową PHS S.A., w szczególności poprzez wykup powstałych do dnia 31 grudnia 2000 r.: 1) zobowiązań finansowych, w tym kredytów bankowych wraz z odsetkami od tych kredytów, 2) zobowiązań handlowych, a w szczególności: a) wobec przedsiębiorstw energetycznych oraz dostawców energii i paliw gazowych, b) wobec dostawców towarów i usług, w tym wobec Polskich Kolei Państwowych S.A., dostawców węgla kamiennego i koksu oraz surowców i półproduktów do produkcji hutniczej, 3) zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne wraz z odsetkami. 3. Środki pochodzące z emisji obligacji lub z kredytu, o którym mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone na pokrycie kosztów emisji obligacji, z wyjątkiem kosztów wykupu obligacji oraz płatności z tytułu odsetek lub dyskonta. 4. W zamian za wykupione w wyniku restrukturyzacji zobowiązania PHS S.A., o których mowa w ust. 2, PHS S.A. wyda Agencji po uzgodnieniu z nią przedmiotu wydania, warunków wydania oraz sposobu jego wyceny i po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego do spraw gospodarki, wycenione według wartości rynkowej, w szczególności: nieruchomości, rzeczy ruchome, akcje, udziały będące własnością PHS S.A., której zobowiązania wykupiono, do wysokości wykupionych zobowiązań. 5. W przypadku gdy wartość rynkowa wydanych Agencji składników majątkowych, o których mowa w ust. 4, jest niższa od kwoty dokonanego wykupu zobowiązań, Agencja w ramach rekompensaty otrzyma od PHS S.A. akcje w podwyższonym kapitale zakładowym PHS S.A., wycenione według wartości rynkowej. 6. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielić, w imieniu Skarbu Państwa, poręczeń lub gwarancji spłaty zobowiązań wynikających z emisji obligacji lub zaciągniętego kredytu. 7. Do poręczeń lub gwarancji, o których mowa w ust. 6, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 167), z wyjątkiem art. 4, art. 31, art. 43, art. 46 pkt 1 i art. 47. 8. Łączna kwota objęta poręczeniami i gwarancjami, o których mowa w ust. 6, może wynosić maksymalnie 600.000.000 zł. Poręczenia lub gwarancje, o których mowa w ust. 6, zostaną udzielone do wysokości 100 % kwoty zobowiązań wynikających z emisji obligacji lub z kredytu, objętej poręczeniem albo gwarancją, oraz do 100 % odsetek od tej kwoty wraz z innymi kosztami bezpośrednio związanymi z emisją obligacji lub obsługą tego kredytu. 9. Umowę poręczenia lub gwarancji oraz umowę o udzielenie poręczenia lub gwarancji podpisuje, w imieniu Skarbu Państwa z upoważnienia Rady Ministrów, minister właściwy do spraw finansów publicznych. 10. Zabezpieczenie wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu poręczeń lub gwarancji, o których mowa w ust. 6, stanowi w szczególności ustanowienie na rzecz Skarbu Państwa zabezpieczeń na majątku przejętym przez Agencję od PHS S.A. 11. W przypadku gdy PHS S.A. nie zostanie powołana, bądź też gdy spółka ta będzie posiadała jedynie większościowe pakiety akcji hut wymienionych w art. 22 ust. 1, Agencja może wyemitować obligacje, z których uzyskane środki pieniężne przeznaczone będą na restrukturyzację finansową tych hut poprzez wykup zobowiązań, o których mowa w ust. 2. Rozdział 3 Restrukturyzacja zatrudnienia w hutach"}
{"id":"2001_1196_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Środki finansowe na realizację restrukturyzacji zatrudnienia zapewnia huta albo PHS S.A., wykorzystując w tym celu środki własne, dotacje z budżetu państwa oraz inne źródła finansowania."}
{"id":"2001_1196_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W okresie restrukturyzacji zatrudnienia pracownikom huty albo PHS S.A., którzy nie spełniają warunków określonych w odrębnych przepisach do uzyskania uprawnień emerytalno-rentowych oraz do świadczeń przedemerytalnych, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2 : 1) doradztwo zawodowe i jednorazowe bezpłatne szkolenie, 2) świadczenie na przekwalifikowanie - kontrakt szkoleniowy, 3) jednorazowa odprawa warunkowa. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie przysługują pracownikom huty, w stosunku do której postanowieniem właściwego sądu ogłoszono upadłość. 3. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznane pracownikowi huty albo PHS S.A. tylko jeden raz, na wniosek pracownika, za zgodą pracodawcy, jeżeli przed dniem złożenia wniosku pracownik ten nie korzystał z takich świadczeń oraz oświadczy, że nie będzie z nich korzystał w przyszłości. 4. Pracownikowi huty albo PHS S.A. korzystającemu z uprawnień, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje odprawa pieniężna, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51 poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21 poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136)."}
{"id":"2001_1196_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Świadczenie na przekwalifikowanie - kontrakt szkoleniowy, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2, jest przyznawane przez pracodawcę na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, na wniosek pracownika, który złoży oświadczenie, że wyraża zgodę na rozwiązanie stosunku pracy po zakończeniu okresu, na który świadczenie to przyznano, i rozpocznie szkolenie. 2. W okresie korzystania ze świadczenia na przekwalifikowanie - kontraktu szkoleniowego pracownikowi przysługuje pomoc w zakresie doradztwa zawodowego i jednorazowe bezpłatne szkolenie. 3. Huta albo PHS S.A., przyznając pracownikowi świadczenie na przekwalifikowanie - kontrakt szkoleniowy, jest obowiązana do dokonywania wpłat składek na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe - finansowanych ze środków ubezpieczonego oraz huty albo PHS S.A., a także zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz składki płaconej na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w wysokości określonej w odrębnych przepisach. 4. Świadczenie na przekwalifikowanie - kontrakt szkoleniowy, jest wypłacane pracownikowi co miesiąc, począwszy od miesiąca, w którym rozpoczął on szkolenie, w wysokości równej wynagrodzeniu pracownika, obliczanemu jak za urlop wypoczynkowy."}
{"id":"2001_1196_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Jednorazowa odprawa warunkowa, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3, przysługuje pracownikowi korzystającemu ze świadczenia na przekwalifikowanie - kontraktu szkoleniowego, który po zakończeniu szkolenia i przed upływem 12 miesięcy od dnia przyznania tego świadczenia: 1) wystąpi z wnioskiem o rozwiązanie stosunku pracy, a także 2) podejmie zatrudnienie poza hutami, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 2, albo rozpocznie działalność gospodarczą, udokumentowaną powstaniem obowiązku podatkowego. 2. Odprawa, o której mowa w ust. 1, jest wypłacana w kwocie równej iloczynowi liczby pełnych miesięcy pozostających do zakończenia 12 miesięcznego okresu pobierania świadczenia na przekwalifikowanie - kontraktu szkoleniowego oraz wynagrodzenia w wysokości ustalonej zgodnie art. 16 ust. 4 i pomniejszonej o kwotę odpowiadającą 18,71% wynagrodzenia pracownika, obliczanego jak za urlop wypoczynkowy."}
{"id":"2001_1196_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Huta albo PHS S.A., którym jest przekazywana dotacja na restrukturyzację zatrudnienia, jest obowiązana do niezatrudniania nowych pracowników, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zatrudnienie pracowników o specjalistycznych kwalifikacjach, po uprzednim uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw gospodarki. 3. W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, wstrzymuje się wypłatę dotacji, a huta albo PHS S.A., która otrzymywała dotację ze środków publicznych przeznaczoną na restrukturyzacje zatrudnienia, jest obowiązana do zwrotu tej dotacji na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_1196_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia, biorąc pod uwagę rodzaje świadczeń, na których dofinansowanie przyznana będzie dotacja, a w szczególności określi treść wniosku oraz sposób rozliczania przyznanej dotacji."}
{"id":"2001_1196_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz hut podlegających restrukturyzacji oraz wykaz hut, do których stosuje się przepisy rozdziału 3, biorąc pod uwagę zaawansowanie wdrażania procesu restrukturyzacji. Rozdział 2 Restrukturyzacja finansowa hut"}
{"id":"2001_1196_20","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Pracownicy hut, o których mowa w art. 22 ust. 1, zachowują uprawnienia określone w niniejszym rozdziale po połączeniu tych hut w PHS S.A. Rozdział 4 Restrukturyzacja organizacyjna hut"}
{"id":"2001_1196_21","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Od dnia wejścia w życie ustawy w odniesieniu do hut i Towarzystwa Finansowego \"Silesia\" Sp. z o.o. kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 i 6 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 26), wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"2001_1196_22","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może, za zgodą Rady Ministrów, połączyć w imieniu Skarbu Państwa Hutę Cedler S.A., Hutę Florian S.A., Hutę Katowice S.A. oraz Hutę im. Tadeusza Sendzimira S.A. w PHS S.A., poprzez zadysponowanie ich majątkiem lub akcjami, na zasadach określonych w przepisach odrębnych ustaw. 2. Uprawnienia Skarbu Państwa jako założyciela i akcjonariusza PHS S.A. wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki. 3. Zamiar połączenia, o którym mowa w ust. 1, nie podlega zgłoszeniu Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w rozumieniu ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. Nr 122, poz. 1319). 4. PHS S.A. przejmie koncesje i inne zezwolenia udzielone hutom, o których mowa w ust. 1, na podstawie odrębnych przepisów. 5. Czynności związane z połączeniem hut, o których mowa w ust. 1, zwalnia się z opłat od czynności cywilnoprawnych."}
{"id":"2001_1196_23","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Połączenie hut, o którym mowa w art. 22 ust. 1, nie stanowi zbycia akcji przez Skarb Państwa na zasadach ogólnych w rozumieniu art. 33 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 4 ust. 5 pkt 1. 2. Pracownicy połączonych hut, o których mowa w art. 22 ust. 1, uprawnieni do nieodpłatnego nabycia akcji hut podlegających połączeniu, zachowują prawo do nabycia akcji PHS S.A., objętych przez Skarb Państwa, na zasadach i w trybie określonych przepisami działu IV rozdziału 2 ustawy wymienionej w art. 4 ust. 5 pkt 1."}
{"id":"2001_1196_24","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Minister właściwy do spraw gospodarki może powierzyć zarządzanie PHS S.A. podmiotowi wyłonionemu w drodze przetargu nieograniczonego, w trybie ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 93, poz. 1027 i Nr 110, poz. 1167)."}
{"id":"2001_1196_25","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może dokonać połączenia z PHS S.A. przedsiębiorstwa państwowego lub jednostki badawczo-rozwojowej, prowadzących działalność w zakresie hutnictwa żelaza i stali, za ich zgodą i zgodą PHS S.A. 2. Przed połączeniem z PHS S.A.: 1) przedsiębiorstwo państwowe podlega komercjalizacji na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 4 ust. 5 pkt 1, 2) jednostka badawczo-rozwojowa podlega komercjalizacji na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczorozwojowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388). 3. Przepisy art. 23 ust. 2 stosuje się odpowiednio do uprawnień pracowników przedsiębiorstwa państwowego oraz jednostki badawczo-rozwojowej do nieodpłatnego nabycia akcji podmiotu powstałego w wyniku komercjalizacji tego przedsiębiorstwa oraz tej jednostki."}
{"id":"2001_1196_26","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Do restrukturyzacji hut stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych."}
{"id":"2001_1196_27","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Prywatyzacji hut dokonuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki. Rozdział 5 Restrukturyzacja majątkowa hut"}
{"id":"2001_1196_28","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Grunty będące własnością Skarbu Państwa, znajdujące się w dniu 5 grudnia 1990 r. w posiadaniu hut lub ich poprzedników prawnych, co do których huty nie legitymują się dokumentami o przekazaniu im tych gruntów w zarząd w formie przewidzianej prawem, stają się z dniem wejścia w życie ustawy przedmiotem użytkowania wieczystego hut. 2. Budynki, budowle oraz inne urządzenia znajdujące się na gruntach, o których mowa w ust. 1, stają się z mocy prawa, nieodpłatnie, własnością hut. 3. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1 i 2, nie może naruszać praw osób trzecich. 4. Nabycie prawa, o którym mowa w ust. 1, następuje bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego."}
{"id":"2001_1196_29","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Nabycie praw, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2, potwierdza wojewoda, w drodze decyzji, na wniosek huty. 2. Ostateczna decyzja stwierdzająca nabycie praw, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2, stanowi podstawę do dokonania wpisów do ksiąg wieczystych oraz ewidencji gruntów i budynków. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób potwierdzania posiadania przez huty podlegające restrukturyzacji gruntów, o których mowa w art. 28 ust. 1, w tym rodzaje dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach."}
{"id":"2001_1196_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Restrukturyzacji finansowej podlegają zobowiązania pieniężne hut wraz z odsetkami, zwane dalej \"zobowiązaniami\" wobec: 1) budżetu państwa - z wyłączeniem zobowiązań pieniężnych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, 2) Funduszu Pracy - z tytułu należnych składek, 3) Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - z tytułu należnych składek, 4) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - z tytułu należnych wpłat, 5) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz właściwych wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej z tytułu opłat i kar w częściach dotyczących tych funduszy, 6) powiatu i gminy - z tytułu opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i kar za nieprzestrzeganie wymogów ochrony środowiska, należnych powiatowi i gminie, 7) Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - z tytułu należnych składek na ubezpieczenia społeczne. 2. Restrukturyzacji finansowej podlegają zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6, powstałe do końca kwartału poprzedzającego wejście w życie ustawy oraz zobowiązania, o których mowa w ust. 1 pkt 7, powstałe do dnia 31 grudnia 1998 r. 3. Restrukturyzacja finansowa hut może polegać na: 1) odroczeniu terminu spłaty ich zobowiązań na określony czas, 2) rozłożeniu spłaty ich zobowiązań na raty, 3) umorzeniu całości lub części ich zobowiązań, z wyłączeniem zobowiązań, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, 4) zamianie podlegających spłacie zobowiązań na ich akcje albo udziały."}
{"id":"2001_1196_30","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu nabycia przez huty własności budynków, budowli oraz innych urządzeń, nieuiszczone w całości lub w części przed wejściem w życie ustawy, wygasają. 2. Kwoty uiszczone przez huty z tytułu nabycia własności budynków, budowli oraz innych urządzeń, przed wejściem w życie ustawy, nie podlegają zwrotowi."}
{"id":"2001_1196_31","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Nabycie przez huty albo PHS S.A. na podstawie art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) prawa użytkowania wieczystego gruntów następuje bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty, a nabycie własności budynków, budowli oraz innych urządzeń następuje nieodpłatnie."}
{"id":"2001_1196_32","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Zwalnia się od podatku dochodowego dochód hut z tytułu nieodpłatnego nabycia praw majątkowych, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2 oraz art. 31, oraz zwolnienia z długu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, także PHS S.A., w przypadku, o którym mowa w art. 31. Rozdział 6 Gospodarowanie mieniem"}
{"id":"2001_1196_33","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. PHS S.A. może zrzec się na rzecz Agencji, za zgodą walnych zgromadzeń Agencji i PHS S.A.: 1) własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niewykorzystywanych na cele produkcyjne, 2) własności innych niż określone w pkt 1 środków trwałych i obiektów trwale wyłączonych z eksploatacji. 2. Zrzeczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dokonuje się w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Przekazanie nieruchomości, co do której nastąpiło zrzeczenie, następuje na podstawie protokołu zdawczo - odbiorczego. 3. Zrzeczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dokonuje się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego."}
{"id":"2001_1196_34","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Agencja samodzielnie gospodaruje mieniem, o którym mowa w art. 33 ust. 1, a w szczególności: 1) prowadzi ewidencję mienia, 2) zabezpiecza mienie przed dewastacją, 3) zapewnia wycenę nieruchomości i mienia ruchomego, 4) zbywa nieruchomości oraz mienie ruchome, a także ustanawia ograniczone prawa rzeczowe, 5) wydzierżawia, wynajmuje lub użycza posiadane mienie, 6) likwiduje części składowe nieruchomości, dokonuje rekultywacji gruntów, 7) podejmuje czynności w postępowaniu sądowym w sprawach o wpis w księdze wieczystej lub założenie księgi wieczystej."}
{"id":"2001_1196_35","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Sprzedaż albo zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, o których mowa w art. 33 ust. 1, następuje w drodze przetargu, na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami."}
{"id":"2001_1196_36","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Agencja może dokonać darowizny mienia, o którym mowa w art. 33 ust. 1, na rzecz Skarbu Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego albo spółdzielni mieszkaniowej, za ich zgodą, na cele związane z budownictwem mieszkaniowym, realizacją urządzeń infrastruktury technicznej lub innych celów publicznych, a także dla realizacji zadań własnych tej jednostki."}
{"id":"2001_1196_37","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. PHS S.A. przekaże do Agencji, określone uchwałą Walnego Zgromadzenia wkłady niepieniężne oraz składniki materialne wyodrębnione z jej przedsiębiorstwa, inne niż wymienione w art. 33 ust. 1. 2.Wkłady niepieniężne oraz składniki materialne, o których mowa w ust. 1, zostaną przekazane według wartości skorygowanej aktywów netto."}
{"id":"2001_1196_38","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. PHS S.A. albo Agencja może pomniejszyć kapitał zapasowy o wartość księgową netto przekazywanego mienia, o którym mowa w art. 33 ust. 1."}
{"id":"2001_1196_39","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Nie pobiera się podatku od czynności cywilnoprawnych, których stroną jest Agencja, mających za przedmiot mienie, o którym mowa w art. 33 ust. 1. 2. Agencja jest zwolniona z obowiązku uiszczania opłat sądowych w sprawach dotyczących mienia, o którym mowa w art. 33 ust. 1."}
{"id":"2001_1196_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zobowiązania podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty zobowiązań głównych oraz odsetek podlega odroczeniu do dnia 31 grudnia 2005 r., za okres odroczenia nie nalicza się odsetek, 2) od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. spłata zobowiązań głównych oraz odsetek w następujących terminach: a) od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. - spłata 20% kwoty zobowiązań w 24 równych miesięcznych ratach, b) od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. - spłata 80% kwoty zobowiązań w 36 równych miesięcznych ratach. 2. Umorzone kwoty zobowiązań uwzględnia się w rachunku zysków i strat, na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości, z tym że przychody z tytułu umorzenia nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 oraz Nr 122, poz. 1315 i poz. 1324). 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do innych, niż określone w art. 3 ust. 1, zobowiązań hut podlegających do dnia 31 grudnia 2010 r. restrukturyzacji finansowej. 4. Zaspokojenie wierzycieli huty podlegającej połączeniu może nastąpić w drodze podwyższenia kapitału zakładowego spółki akcyjnej pod nazwą \"Polskie Huty Stali S.A.\", powstałej w wyniku połączenia hut, o którym mowa w art. 22 ust. 1, zwanej dalej \"PHS S.A.\", i objęcie akcji nowej emisji przez jej wierzycieli na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037). 5. Do zamiany wierzytelności na akcje, o których mowa w ust. 4, nie stosuje się przepisów: 1) art. 33 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315), 2) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1315)."}
{"id":"2001_1196_40","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Przychody uzyskane z gospodarowania mieniem, o którym mowa w art. 34, pomniejszone o koszty związane z utrzymywaniem i gospodarowaniem tym mieniem oraz prowadzeniem jego ewidencji, przeznacza się w szczególności na wykup obligacji, o których mowa w art. 13 ust. 1. Rozdział 7 Nadzór nad restrukturyzacją hutnictwa żelaza i stali"}
{"id":"2001_1196_41","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad realizacją restrukturyzacji. 2. Przebieg restrukturyzacji monitoruje przedsiębiorca wyłoniony w drodze przetargu nieograniczonego, w trybie ustawy, o której mowa w art. 24. 3. Huta oraz PHS S.A. są obowiązane do dnia 31 grudnia 2010 r. przekazywać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informacje dotyczące przebiegu procesu ich restrukturyzacji, za pośrednictwem przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki składa Radzie Ministrów roczne sprawozdania z realizacji restrukturyzacji w terminie określonym przez Radę Ministrów. Rozdział 8 Przepisy końcowe"}
{"id":"2001_1196_42","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1417 i art. 19, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. i obowiązują do 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"2001_1196_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. W okresie odroczenia terminu spłaty zobowiązań oraz w okresie spłaty tych zobowiązań nie stosuje się przepisów art. 57 § 1-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 475)."}
{"id":"2001_1196_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Restrukturyzację finansową, o której mowa w art. 3-5, przeprowadza się w drodze postępowania, zwanego dalej \"postępowaniem oddłużeniowym\". 2. Postępowanie oddłużeniowe wszczyna się na wniosek huty albo PHS S.A. złożony wierzycielowi w terminie do 30 dni od dnia zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki programu restrukturyzacyjnego, zwanego dalej \"progra-mem\". 3. Program powinien zawierać: 1) określenie sposobu i środków działania, które zapewnią hucie albo PHS S.A. osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego na działalności operacyjnej wraz ze wskazaniem terminu, w jakim huta albo PHS S.A. osiągnie dodatni wynik finansowy na działalności operacyjnej, 2) opis zadań wykonywanych przez huty albo PHS S.A. w zakresie ochrony środowiska wraz z harmonogramem ich realizacji, 3) analizę stanu i prognozę ekonomiczno-finansową huty albo PHS S.A. na okres restrukturyzacji, 4) założenia i harmonogram realizacji restrukturyzacji zatrudnienia. 4. Huta albo PHS S.A. załącza do programu, sporządzone według stanu na ostatni dzień kwartału poprzedzającego dzień przedłożenia programu do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, następujące dokumenty: 1) odpis z właściwego rejestru o wpisie huty albo PHS S.A. do tego rejestru, 2) bilans z rachunkiem zysków i strat na ostatni dzień roku za ostatni rok obrotowy, zbadany przez biegłego rewidenta i zaopiniowany przez Radę Nadzorczą, 3) spis wierzycieli zawierający oznaczenie wierzyciela, wysokość wierzytelności, datę ich powstania, terminy płatności tych wierzytelności oraz zabezpieczenie ich spłat, 4) określające wysokość zobowiązań wobec Funduszu Ubezpieczeń Społecznych powstałych na koniec 1998 r., 1999 r. i 2000 r. w podziale na poszczególne tytuły, 5) wykaz udzielonych przez hutę albo PHS S.A. poręczeń, poręczeń wekslowych i wystawionych weksli oraz hipotek ustanowionych na majątku tej huty albo PHS S.A., 6) wykaz niewykonanych tytułów egzekucyjnych wystawionych przeciwko hucie albo PHS S.A. wraz z uzasadnieniem przyczyn ich niewykonania, 7) wykaz dłużników z podaniem wysokości należności i terminów ich płatności oraz zabezpieczenia ich spłat. 5. Huta albo PHS S.A., sporządzając program, jest obowiązana zasięgnąć opinii organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"2001_1196_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki zatwierdza program hut w drodze decyzji, po uzyskaniu opinii: 1) ministrów właściwych do spraw: finansów publicznych, pracy i zabezpieczenia społecznego, ochrony środowiska, Skarbu Państwa, 2) Prezesów: Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Program PHS S.A. minister właściwy do spraw gospodarki zatwierdza w drodze decyzji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po uzyskaniu opinii, o których mowa w ust. 1. 3. Udzielenie opinii, o których mowa w ust. 1, powinno nastąpić w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania programu. Nieudzielenie opinii w tym terminie oznacza akceptację programu. 4. Program powinien zostać przedłożony do zatwierdzenia w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki może w decyzji zatwierdzającej program zamieścić zalecenia dotyczące jego realizacji. 6. Huta albo PHS S.A. jest obowiązana ogłosić, co najmniej w jednym dzienniku o zasięgu ogólnopolskim, informację o zatwierdzeniu programu, w terminie do 21 dni od dnia jego zatwierdzenia."}
{"id":"2001_1196_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zatwierdzony program stanowi podstawę do zawarcia przez hutę albo PHS S.A. umowy dotyczącej restrukturyzacji finansowej z wierzycielami, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Umowa dotycząca restrukturyzacji finansowej zawarta z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych obejmuje także zobowiązania powstałe po dniu 31 grudnia 1998 r., a przed dniem zawarcia tej umowy. 3. Do zobowiązań, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 7, nie zalicza się należności z tytułu składek finansowanych z własnych środków przez ubezpieczonych, ustalanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8 poz. 64, Nr 27, poz. 298 i Nr 39, poz. 459), 4. Jeżeli zatwierdzony program spowoduje zmniejszenie dochodów jednostki samorządu terytorialnego, umowa, o której mowa w ust. 1, może być zawarta po wyrażeniu zgody przez organ stanowiący tej jednostki."}
{"id":"2001_1196_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Przesłanką prowadzenia postępowania oddłużeniowego jest spełnienie przez hutę albo PHS S.A. następujących warunków: 1) terminowego regulowania bieżących płatności od dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 8 ust. 1, z tytułu: podatków, składek na ubezpieczenie zdrowotne, opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i kar za nieprzestrzeganie wymogów ochrony środowiska, ubezpieczeń społecznych finansowanych ze środków pracodawcy i ubezpieczonego oraz składek: na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 2) nieprzekraczanie maksymalnego rocznego wskaźnika przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego na zasadach określonych w ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 162, poz. 1112 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45), 3) niedokonywania darowizn, z wyjątkiem darowizn przekazywanych na cele, o których mowa w art. 36, 4) realizacji przez hutę albo PHS S.A. zatwierdzonego programu. 2. W przypadku niespełnienia przez hutę albo PHS S.A. któregokolwiek z warunków, o których mowa w ust. 1, postępowanie oddłużeniowe podlega umorzeniu, a objęte restrukturyzacją zobowiązania wraz z odsetkami stają się wymagalne. 3. Postępowanie oddłużeniowe ulega umorzeniu z mocy prawa z dniem ogłoszenia upadłości huty albo PHS S.A., a objęte restrukturyzacją zobowiązania wraz z odsetkami stają się wymagalne."}
{"id":"2001_1197_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 62, poz. 685 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) infrastrukturze portowej - rozumie się przez to znajdujące się w granicach portu lub przystani morskiej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje, związane z funkcjonowaniem portu, przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5,\", b) w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) nieruchomości gruntowej - rozumie się przez to nieruchomości gruntowe określone ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543).\"; 2) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 2 Gospodarka nieruchomościami gruntowymi w portach i przystaniach morskich\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, wyrażonej, w drodze decyzji administracyjnej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, wymaga: 1) przeniesienie własności, użytkowania wieczystego albo oddanie w użytkowanie wieczyste, 2) oddanie w użytkowanie, dzierżawę lub najem na okres powyżej 10 lat - nieruchomości gruntowych stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, położonych w granicach portów i przystani morskich.\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Podmiot zarządzający portem ma prawo: 1) pierwokupu przy sprzedaży lub przeniesieniu użytkowania wieczystego, 2) pierwszeństwa przy oddaniu w użytkowanie wieczyste - nieruchomości gruntowych znajdujących się w granicach portów lub przystani morskich. 2. W przypadku nieskorzystania z prawa pierwokupu przy sprzedaży nieruchomości gruntowych przez podmiot zarządzający portem prawo to przysługuje Skarbowi Państwa. 3. Sprzedaż, przeniesienie użytkowania wieczystego lub oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych z naruszeniem ust. 1 i ust. 2 są nieważne. 4. Podmiot zarządzający portem, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2, Skarb Państwa, wykonuje prawo pierwokupu lub prawo pierwszeństwa przy oddaniu w użytkowanie wieczyste przez złożenie oświadczenia, w formie aktu notarialnego, w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o zamiarze sprzedaży lub przeniesienia użytkowania wieczystego albo o zamiarze oddania nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste. 5. Skutki prawne czynności, o których mowa w ust. 4, następują z dniem złożenia zawiadamiającemu oświadczenia. 6. Do czynności prawnych, o których mowa w ust. 1-5, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami.\"; 5) w art. 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Własność akwenów portowych, własność infrastruktury zapewniającej dostęp do portów lub przystani morskich przysługuje Skarbowi Państwa i jest wyłączona z obrotu.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, dla każdego portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje wchodzące w skład infrastruktury portowej, uwzględniając usytuowanie obiektów, urządzeń i instalacji oraz ich rodzaj, liczbę lub wymiary.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dyrektor właściwego urzędu morskiego w akcie prawa miejscowego określi: 1) obiekty, urządzenia i instalacje wchodzące w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do każdego portu innego niż określony w ust. 2 i do przystani morskich, 2) akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje wchodzące w skład infrastruktury portowej każdego portu innego niż określony w ust. 2 i przystani morskich, uwzględniając usytuowanie obiektów, urządzeń i instalacji oraz ich rodzaj, liczbę lub wymiary.\"; 6) w art. 7: a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) zapewnianie odbioru i unieszkodliwiania odpadów i pozostałości ładunkowych ze statków.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa podmiotu zarządzającego nie może być prowadzenie innej działalności gospodarczej niż ta, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 5 i 6.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Za użytkowanie infrastruktury portowej pobierane są opłaty portowe. 2. Ustala się następujące rodzaje opłat portowych: 1) opłatę tonażową pobieraną za wejście statku do portu i wyjście statku z portu, przejście statku tranzytem przez obszar portu, umożliwienie odbioru i unieszkodliwiania odpadów i pozostałości ładunkowych ze statków, która nie może być wyższa niż 1,10 euro za 1 GT (tonę rejestrową brutto), 2) opłatę przystaniową pobieraną za korzystanie przez statek z nabrzeża lub przystani, która nie może być wyższa niż 0,17 euro za 1 GT (tonę rejestrową brutto), 3) opłatę ładunkową pobieraną za korzystanie przez ładunek z infrastruktury portowej: a) od ładunków, która nie może być wyższa niż 1,80 euro za 1 tonę, b) od pojazdów samochodowych, która nie może być wyższa niż 13,80 euro za 1 sztukę, c) od ładunków w kontenerach, która nie może być wyższa niż 5,80 euro za standardowy kontener 20-stopowy, 4) opłatę pasażerską pobieraną za zejście pasażera na ląd albo za wejście pasażera na statek, która nie może być wyższa niż 1,74 euro od 1 pasażera. 3. Opłaty, o których mowa w ust. 2, pobiera od użytkowników infrastruktury portowej podmiot zarządzający portem, z zastrzeżeniem ust. 4. Użytkownikiem infrastruktury portowej jest każda osoba prawna lub fizyczna korzystająca z tej infrastruktury. 4. Opłatę przystaniową od obiektów infrastruktury portowej, które nie są zarządzane przez podmiot zarządzający portem, pobiera podmiot będący właścicielem tych obiektów, chyba że umowy cywilne lub decyzje administracyjne stanowią inaczej. 5. Nie pobiera się opłat portowych od jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji oraz od statków pełniących specjalną służbę państwową. 6. Nie pobiera się opłat portowych, na zasadzie wzajemności, od jednostek pływających sił zbrojnych Państw - Stron Traktatu Północnoatlantyckiego. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, wysokości opłat portowych, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju, typów i wielkości statków, czasu użytkowania infrastruktury portowej, wielkości i rodzaju ładunków oraz rodzaju ruchu pasażerskiego.\"; 8) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Budowa, modernizacja i utrzymanie infrastruktury portowej znajdującej się na gruntach, którymi gospodaruje podmiot zarządzający, oraz utrzymanie akwenów portowych są finansowane ze środków podmiotu zarządzającego.\"; 9) w art. 13 w ust. 3 wyrazy \"Zarząd Morskiego Portu Szczecin-Świnoujście\" zastępuje się wyrazami \"Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście\"; 10) w art. 15 wyrazy \"Ministra Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa\"; 11) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Przedstawicielami Skarbu Państwa w radach nadzorczych spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1-3, są osoby wskazane przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej. 2. W skład rad nadzorczych spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, wchodzą ponadto przedstawiciele gmin, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2, wskazani przez zarządy tych gmin. Przewodniczącymi tych rad nadzorczych są przedstawiciele gmin. 3. W skład rady nadzorczej spółki, o której mowa w art. 13 ust. 3, wchodzą przedstawiciele gmin, o których mowa w art. 13 ust. 3, w równej liczbie, wskazani przez zarządy tych gmin. Przewodniczącym rady nadzorczej są na przemian przedstawiciele gmin Szczecin i Świnoujście.\"; 12) skreśla się art. 21; 13) w art. 23 w ust. 1 wyraz \"grunty\" zastępuje się wyrazami \"nieruchomości gruntowe\"; 14) w art. 24 w ust. 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku\"; 15) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. W przypadku niepowołania podmiotu zarządzającego portem lub przystanią morską, o których mowa w art. 23 ust. 1, zadania i uprawnienia podmiotu zarządzającego przewidziane w art. 7, 8 i art. 11 należą do dyrektora właściwego urzędu morskiego.\"."}
{"id":"2001_1197_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1315) w art. 7 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty,\"."}
{"id":"2001_1197_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz.U. Nr 47, poz. 243 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1156) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Statek podczas postoju w porcie, przystani morskiej lub w stoczni remontowej jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2, zdać do portowych urządzeń odbiorczych wszystkie odpady, określone w załączniku V do Konwencji MARPOL 1973\/78, i pozostałości ładunkowe, których zrzut do morza nie jest dozwolony na Morzu Bałtyckim. 2. Dyrektor właściwego urzędu morskiego może: 1) udzielić zwolnienia od obowiązku każdorazowego zdawania odpadów i pozostałości ładunkowych przed opuszczeniem portu lub przystani morskiej statkom odbywającym podróże po Morzu Bałtyckim, 2) zezwolić statkowi - zgodnie z załącznikiem IV do Konwencji helsińskiej, na zatrzymanie znikomych ilości odpadów i pozostałości ładunkowych, których zdanie do portowych urządzeń odbiorczych nie znajduje uzasadnienia. 3. Organy portowej inspekcji sanitarnej mogą uzależnić przyjęcie odpadów i pozostałości ładunkowych lub usunięcie wód balastowych od wyniku przeprowadzonej inspekcji. 4. Podmiot zarządzający portem lub przystanią morską jest obowiązany zapewnić sprawne działanie portowych urządzeń odbiorczych do przyjmowania odpadów i pozostałości ładunkowych, o których mowa w ust. 1, i do ich unieszkodliwiania; urządzenia te powinny być wystarczające do zaspokojenia potrzeb korzystających z nich statków. 5. Jeżeli portowe urządzenia odbiorcze okażą się niewystarczające do odbioru ze statku odpadów i pozostałości ładunkowych, statek, po otrzymaniu od podmiotu zarządzającego portem dokumentu potwierdzającego ten fakt, może zatrzymać posiadane odpady i pozostałości ładunkowe celem zdania ich do portowych urządzeń odbiorczych w następnym porcie. 6. W razie niesprawności portowych urządzeń odbiorczych, o których mowa w ust. 4, podmiot zarządzający portem lub przystanią morską jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym dyrektora właściwego urzędu morskiego.\"."}
{"id":"2001_1197_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) w art. 2 w pkt 12 wyrazy \"art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich\" zastępuje się wyrazami \"art. 2 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich\"."}
{"id":"2001_1197_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Organy spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1-3 ustawy określonej w art. 1, powołane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów działają do końca swoich kadencji na podstawie tych przepisów."}
{"id":"2001_1197_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W sprawach, o których mowa w art. 3 i art. 4 ustawy określonej w art. 1, wszczętych na podstawie dotychczasowych przepisów stosuje się te przepisy."}
{"id":"2001_1197_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1198_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. 2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi."}
{"id":"2001_1198_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniana na wniosek. 2. Informacja publiczna, która może być niezwłocznie udostępniona, jest udostępniana w formie ustnej lub pisemnej bez pisemnego wniosku."}
{"id":"2001_1198_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Informacja publiczna może być udostępniana: 1) w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych, 2) przez zainstalowane w miejscach, o których mowa w pkt 1, urządzenia umożliwiające zapoznanie się z tą informacją."}
{"id":"2001_1198_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Informacje publiczne udostępniane w sposób, o którym mowa w art. 10 i 11, są oznaczane danymi określającymi podmiot udostępniający informację, danymi określającymi tożsamość osoby, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji, danymi określającymi tożsamość osoby, która udostępniła informację, oraz datą udostępnienia. 2. Podmiot udostępniający informację publiczną jest obowiązany zapewnić możliwość: 1) kopiowania informacji publicznej albo jej wydruk lub 2) przesłania informacji publicznej albo przeniesienia jej na odpowiedni, powszechnie stosowany nośnik informacji."}
{"id":"2001_1198_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2. 2. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku."}
{"id":"2001_1198_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. 2. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się."}
{"id":"2001_1198_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Jeżeli w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, podmiot obowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, powiadomi wnioskodawcę o wysokości opłaty. Udostępnienie informacji zgodnie z wnioskiem następuje po upływie 14 dni od dnia powiadomienia wnioskodawcy, chyba że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek."}
{"id":"2001_1198_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji. 2. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że: 1) odwołanie od decyzji rozpoznaje się w terminie 14 dni, 2) uzasadnienie decyzji o odmowie udostępnienia informacji zawiera także imiona, nazwiska i funkcje osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji, oraz oznaczenie podmiotów ze względu na których dobra, o których mowa w art. 5 ust. 2, wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji."}
{"id":"2001_1198_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Do rozstrzygnięć podmiotów obowiązanych do udostępnienia informacji, niebędących organami władzy publicznej, o odmowie udostępnienia informacji oraz o umorzeniu postępowania o udostępnienie informacji przepisy art. 16 stosuje się odpowiednio. 2. Wnioskodawca może wystąpić do podmiotu, o którym mowa w ust. 1, o ponowne rozpatrzenie sprawy. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołania."}
{"id":"2001_1198_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów są jawne i dostępne. 2. Posiedzenia kolegialnych organów pomocniczych organów, o których mowa w ust. 1, są jawne i dostępne, o ile stanowią tak przepisy ustaw albo akty wydane na ich podstawie lub gdy organ pomocniczy tak postanowi. 3. Organy, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane zapewnić lokalowe lub techniczne środki umożliwiające wykonywanie prawa, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3. W miarę potrzeby zapewnia się transmisję audiowizualną lub teleinformatyczną z posiedzeń organów, o których mowa w ust. 1. 4. Ograniczenie dostępu do posiedzeń organów, o których mowa w ust. 1 i 2, z przyczyn lokalowych lub technicznych nie może prowadzić do nieuzasadnionego zapewnienia dostępu tylko wybranym podmiotom."}
{"id":"2001_1198_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Organy, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 2, sporządzają i udostępniają protokoły lub stenogramy swoich obrad, chyba że sporządzą i udostępnią materiały audiowizualne lub teleinformatyczne rejestrujące w pełni te obrady."}
{"id":"2001_1198_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, zwane dalej \"prawem do informacji publicznej\". 2. Od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego."}
{"id":"2001_1198_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Przepisy art. 18 i 19 stosuje się odpowiednio do pochodzących z powszechnych wyborów kolegialnych organów jednostek pomocniczych jednostek samorządu terytorialnego i ich kolegialnych organów pomocniczych."}
{"id":"2001_1198_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się, z zastrzeżeniem przypadku, o którym mowa w art. 22, przepisy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, z tym że: 1) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi, 2) skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę."}
{"id":"2001_1198_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Podmiotowi, któremu odmówiono prawa dostępu do informacji publicznej ze względu na wyłączenie jej jawności z powołaniem się na ochronę danych osobowych, prawo do prywatności oraz tajemnicę inną niż państwowa, służbowa, skarbowa lub statystyczna, przysługuje prawo wniesienia powództwa do sądu powszechnego o udostępnienie takiej informacji. 2. Podmiot, którego dotyczy wyłączenie informacji publicznej, ma interes prawny w przystąpieniu w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej. 3. Sądem właściwym do orzekania w sprawach, o których mowa w ust. 1, jest sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę podmiotu, który odmówił udostępnienia informacji publicznej."}
{"id":"2001_1198_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie udostępnia informacji publicznej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Rozdział 3 Przepisy o zmianie przepisów obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1198_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. W zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia ........... 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 2) w art. 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile na podstawie odrębnych przepisów informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności.\", b) ust. 2 skreśla się, c) w ust. 3 wyrazy \"Na żądanie redaktora naczelnego\" zastępuje się wyrazami \"W przypadku odmowy udzielenia informacji, na żądanie redaktora naczelnego,\", d) ust. 5 i 6 skreśla się; 3) w art. 11 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa organizację i zadania rzeczników prasowych w urzędach organów administracji rządowej.\"."}
{"id":"2001_1198_25","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Do spraw z zakresu dostępu do informacji publicznej, niezakończonych w dniu wejścia w życie ustawy ostatecznym albo prawomocnym rozstrzygnięciem, stosuje się przepisy niniejszej ustawy. 2. Podmioty są obowiązane w sprawach, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, udostępnić informację publiczną albo wydać decyzję o odmowie udostępnienia informacji."}
{"id":"2001_1198_26","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem przepisu art. 8 ust. 3, który odnośnie do nałożonego obowiązku udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznych w zakresie, o którym mowa w: 1) art. 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 lit. e) oraz pkt 4 lit. a) tiret drugie, lit. c) i d) - wchodzi w życie po upływie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, 2) art. 6 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 lit. a)-d) i lit. f) - wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, 3) art. 6 ust. 1 pkt 5 - wchodzi w życie po upływie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1198_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do: 1) uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego, 2) wglądu do dokumentów urzędowych, 3) dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. 2. Prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych."}
{"id":"2001_1198_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: 1) organy władzy publicznej, 2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych, 3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa, 4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, 5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. 2. Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są związki zawodowe i ich organizacje oraz partie polityczne. 3. Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, będące w posiadaniu takich informacji."}
{"id":"2001_1198_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. 2. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. 3. Nie można, z zastrzeżeniem ust. 1 i 2, ograniczać dostępu do informacji o sprawach rozstrzyganych w postępowaniu przed organami państwa, w szczególności w postępowaniu administracyjnym, karnym lub cywilnym, ze względu na ochronę interesu strony, jeżeli postępowanie dotyczy władz publicznych lub innych podmiotów wykonujących zadania publiczne albo osób pełniących funkcje publiczne - w zakresie tych zadań lub funkcji. 4. Ograniczenia dostępu do informacji w sprawach, o których mowa w ust. 3, nie naruszają prawa do informacji o organizacji i pracy organów prowadzących postępowania, w szczególności o czasie, trybie i miejscu oraz kolejności rozpatrywania spraw. Rozdział 2 Dostęp do informacji publicznej"}
{"id":"2001_1198_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o: 1) polityce wewnętrznej i zagranicznej, w tym o: a) zamierzeniach działań władzy ustawodawczej oraz wykonawczej, b) projektowaniu aktów normatywnych, c) programach w zakresie realizacji zadań publicznych, sposobie ich realizacji, wykonywaniu i skutkach realizacji tych zadań, 2) podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o: a) statusie prawnym lub formie prawnej, b) organizacji, c) przedmiocie działalności i kompetencjach, d) organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach, e) strukturze własnościowej podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3-5, f) majątku, którym dysponują, 3) zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o: a) trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych, b) trybie działania państwowych osób prawnych i osób prawnych samorządu terytorialnego w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich działalności w ramach gospodarki budżetowej i pozabudżetowej, c) sposobach stanowienia aktów publicznoprawnych, d) sposobach przyjmowania i załatwiania spraw, e) stanie przyjmowanych spraw, kolejności ich załatwiania lub rozstrzygania, f) prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawartych, 4) danych publicznych, w tym: a) treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności: - treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć, - dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających, b) stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez organy władzy publicznej i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej, d) informacja o stanie państwa, samorządów i ich jednostek organizacyjnych, 5) majątku publicznym, w tym o: a) majątku Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych, b) innych prawach majątkowych przysługujących państwu i jego długach, c) majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządów zawodowych i gospodarczych oraz majątku osób prawnych samorządu terytorialnego, a także kas chorych, d) majątku podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5, pochodzącym z zadysponowania majątkiem, o którym mowa w lit. a) - c), oraz pożytkach z tego majątku i jego obciążeniach, e) dochodach i stratach spółek handlowych, w których podmioty, o których mowa w lit. a)-c), mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów Kodeksu spółek handlowych, oraz dysponowaniu tymi dochodami i sposobie pokrywania strat, f) długu publicznym, g) pomocy publicznej, h) ciężarach publicznych. 2. Dokumentem urzędowym w rozumieniu ustawy jest treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji, skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy."}
{"id":"2001_1198_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Udostępnianie informacji publicznych następuje w drodze: 1) ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych, w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8, 2) udostępniania, o którym mowa w art. 10 i 11, 3) wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, i udostępniania materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia. 2. Dostęp do informacji publicznej jest bezpłatny, z zastrzeżeniem art. 15."}
{"id":"2001_1198_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Tworzy się urzędowy publikator teleinformatyczny - Biuletyn Informacji Publicznej - w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej, w postaci ujednoliconego systemu stron w sieci teleinformatycznej, zwany dalej \"Biuletynem Informacji Publicznej\". 2. Informacje publiczne są udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2. 3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, obowiązane są do udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, pkt 4 lit. a) tiret drugie, lit. c) i d) i pkt 5. Podmioty, o których mowa w zdaniu pierwszym, mogą udostępniać w Biuletynie Informacji Publicznej również inne informacje publiczne. 4. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane do udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji dotyczących sposobu dostępu do informacji publicznych będących w ich posiadaniu i nieudostępnionych w Biuletynie Informacji Publicznej. 5. W przypadku wyłączenia jawności informacji publicznej, w Biuletynie Informacji Publicznej podaje się zakres wyłączenia, podstawę prawną wyłączenia jawności oraz wskazuje się organ lub osobę, które dokonały wyłączenia, a w przypadku, o którym mowa w art. 5 ust. 2, podmiot, w interesie którego dokonano wyłączenia jawności. 6. Podmioty udostępniające informacje publiczne w Biuletynie Informacji Publicznej są obowiązane do: 1) oznaczenia informacji danymi określającymi podmiot udostępniający informację, 2) podania w informacji danych określających tożsamość osoby, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji, 3) dołączenia do informacji danych określających tożsamość osoby, która wprowadziła informację do Biuletynu Informacji Publicznej, 4) oznaczenia czasu wytworzenia informacji i czasu jej udostępnienia, 5) zabezpieczenia możliwości identyfikacji czasu rzeczywistego udostępnienia informacji."}
{"id":"2001_1198_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej tworzy stronę główną Biuletynu Informacji Publicznej zawierającą wykaz podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wraz z odnośnikami umożliwiającymi połączenie z ich stronami. 2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, tworzą własne strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje podlegające udostępnieniu w tej drodze. 3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane przekazać ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej informacje niezbędne do zamieszczenia na stronie, o której mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe standardy ujednoliconego systemu stron Biuletynu Informacji Publicznej, w szczególności: a) strukturę strony głównej, o której mowa w ust. 1, b) standardy struktury stron, o których mowa w ust. 2, 2) zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3 , 3) standardy zabezpieczania treści informacji publicznych udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej - mając na względzie sprawność i jednolitość działania systemu stron Biuletynu Informacji Publicznej."}
{"id":"2001_1207_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. W celu zapewnienia sprawnej i efektywnej realizacji zadania państwa, polegającego na podejmowaniu medycznych działań ratowniczych wobec każdej osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, tworzy się system Państwowe Ratownictwo Medyczne."}
{"id":"2001_1207_10","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem roku od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o stracie majątkowej. Jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem trzech lat od dnia podjęcia medycznych działań ratowniczych lub udzielenia pierwszej pomocy. 2. Roszczenie o naprawienie szkody przechodzi na następców prawnych poszkodowanego."}
{"id":"2001_1207_11","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia bądź śmierci: 1) kierującego medycznymi działaniami ratowniczymi - chyba że odszkodowanie przysługuje mu na podstawie przepisów szczególnych lub umowy cywilnoprawnej - w związku z kierowaniem medycznymi działaniami ratowniczymi, lub 2) osoby udzielającej pierwszej pomocy - w związku z jej udzieleniem przysługuje roszczenie o odszkodowanie, o którym mowa w art. 444 lub 446 Kodeksu cywilnego. 2. Odszkodowanie nie przysługuje od Skarbu Państwa, jeżeli uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia bądź śmierć osoby, o której mowa w ust. 1, nastąpiły z winy tej osoby."}
{"id":"2001_1207_12","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez osoby uprawnione do podejmowania medycznych działań ratowniczych przy wykonywaniu tych działań ponosi dysponent jednostki. 2. Dysponent jednostki jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, o których mowa w ust. 1. 3. Brak ważnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o którym mowa w ust. 2, jest równoznaczny z wypowiedzeniem umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych w ramach systemu. 4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń określi, w drodze rozporządzenia, sposób spełnienia obowiązku ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 2, w tym w szczególności termin powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia oraz minimalne sumy gwarancyjne. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność zapewnienia gwarancji spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1207_13","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Osoba podejmująca medyczne działania ratownicze oraz osoba udzielająca pierwszej pomocy korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. Rozdział 2 Organizacja administracji publicznej w zakresie wykonywania zadań systemu"}
{"id":"2001_1207_14","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Organami administracji publicznej właściwymi w zakresie wykonywania zadań systemu są: 1) minister właściwy do spraw zdrowia, 2) wojewoda, 3) starosta. 2. Organy, o których mowa w ust. 1, organizują system oraz zapewniają jego nieprzerwaną gotowość, odpowiednio na obszarze kraju, województwa i powiatu."}
{"id":"2001_1207_15","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Do zadań ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie wykonywania zadań systemu należy w szczególności: 1) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemu, 2) uzgadnianie i zatwierdzanie wojewódzkich planów zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych oraz wojewódzkich programów w zakresie ratownictwa medycznego, 3) przygotowywanie i aktualizacja przynajmniej raz w roku krajowego planu zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych, 4) organizacja transportu medycznego z zagranicy obywateli polskich nieposiadających uprawnień do leczenia poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wymagających transportu ze względu na stan zagrożenia życia, oraz finansowanie tego transportu wyłącznie w granicach Rzeczypospolitej Polskiej, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, 5) finansowanie działalności lotniczych służb ratowniczych w zakresie medycznych działań ratowniczych, 6) prowadzenie rejestru jednostek lotniczych służb ratowniczych i lotniczych grup poszukiwawczo-ratowniczych, włączonych do systemu, 7) monitorowanie zagrożeń dla życia lub zdrowia na obszarze kraju, 8) inicjowanie programów badawczych i prac naukowych z zakresu medycyny ratunkowej i ratownictwa medycznego, 9) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie pogłębiania wiedzy o medycynie ratunkowej i ratownictwie medycznym, 10) współpraca z organami właściwymi w zakresie ratownictwa medycznego innych państw oraz z organizacjami międzynarodowymi, 11) udział w finansowaniu kosztów inwestycyjnych związanych z systemem. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia ma prawo żądania od wojewodów i starostów niezbędnych informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania systemu odpowiednio na obszarze województwa lub powiatu. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki organizacji i finansowania transportu obywateli polskich, o których mowa w ust. 1 pkt 4, uwzględniając w szczególności wykorzystywane środki transportu. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia uzgadnia krajowy plan zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych w części dotyczącej działania systemu na obszarze przygranicznym z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_1207_16","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Do zadań wojewody w zakresie wykonywania zadań systemu należy w szczególności: 1) określanie liczby i rozmieszczenia centrów powiadamiania ratunkowego, szpitalnych oddziałów ratunkowych oraz zespołów ratownictwa medycznego, 2) przeprowadzanie konkursu ofert na świadczenie usług z zakresu świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych, 3) zawieranie umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych z dysponentami jednostek (zespołów ratownictwa medycznego) i finansowanie działalności zespołów ratownictwa medycznego, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 i 3, 4) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemu na obszarze województwa, 5) prowadzenie rejestru jednostek systemu, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 11, 6) prowadzenie rejestru ośrodków nauczających prowadzących kształcenie dyspozytorów medycznych, rejestru ośrodków nauczających prowadzących kursy doskonalenia zawodowego, rejestru ośrodków nauczających prowadzących szkolenia w celu uzyskania kwalifikacji ratownika przedmedycznego, o których mowa w ustawie, 7) uzgadnianie i zatwierdzanie rocznych powiatowych planów zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych, 8) przygotowywanie i aktualizacja przynajmniej raz w roku wojewódzkiego planu zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych i wojewódzkiego programu w zakresie ratownictwa medycznego oraz przedstawianie ich ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, 9) określenie szczegółowych zadań z zakresu wykonywania zadań systemu dla jednostek systemu, których obszar działania obejmuje obszar województwa, 10) przesyłanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, na jego żądanie, informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania systemu na obszarze województwa, 11) monitorowanie zagrożeń dla życia lub zdrowia na obszarze województwa, 12) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie pogłębiania wiedzy o ratownictwie medycznym. 2. Wojewoda ma prawo żądania od starostów niezbędnych informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania systemu na obszarze powiatu."}
{"id":"2001_1207_17","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Do zadań starosty w zakresie wykonywania zadań systemu należy w szczególności: 1) zarządzanie systemem na obszarze powiatu, 2) organizacja i finansowanie bieżącej działalności centrum powiadamiania ratunkowego, 3) przygotowywanie i aktualizacja przynajmniej raz w roku powiatowego planu zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych oraz przedstawianie go wojewodzie, 4) przygotowywanie planu działań ratowniczych, 5) współdziałanie z organami gmin leżących na obszarze powiatu i starostami powiatów sąsiadujących w celu zawarcia porozumień i powierzania zadań w zakresie ratownictwa medycznego, 6) przesyłanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia lub wojewodzie, informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania systemu na obszarze powiatu, odpowiednio na żądanie ministra właściwego do spraw zdrowia lub wojewody, 7) rozpoznawanie i monitorowanie zagrożeń dla życia lub zdrowia na obszarze powiatu, 8) zapewnienie i finansowanie kształcenia dyspozytorów medycznych, 9) wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie pogłębiania wiedzy o ratownictwie medycznym. 2. Wykonywanie zadań i kompetencji z zakresu ratownictwa medycznego starosta może powierzyć powoływanemu i odwoływanemu przez siebie pełnomocnikowi do spraw ratownictwa medycznego. 3. Starosta wykonuje zadania określone w ust. 1 jako zadania z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"2001_1207_18","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. W przypadku wystąpienia nagłego zagrożenia życia lub zdrowia o skali przekraczającej możliwości organizacyjne starosty, wojewoda koordynuje funkcjonowanie systemu na obszarze województwa. W szczególności, w celu podjęcia, przeprowadzenia i zapewnienia kierowania medycznymi działaniami ratowniczymi, wydaje polecenia starostom."}
{"id":"2001_1207_19","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Zadanie określone w art. 17 ust. 1 pkt 1 starosta wykonuje przy pomocy centrum powiadamiania ratunkowego. 2. Centrum powiadamiania ratunkowego jest zintegrowanym stanowiskiem dyspozytorskim usytuowanym w strukturze powiatowej administracji zespolonej, działającym w ramach powiatowego centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego, o którym mowa w ustawie z dnia .....o gotowości cywilnej i cywilnym zarządzaniu kryzysowym w czasie pokoju (Dz.U. Nr ....., poz. .....). 3. Na podstawie porozumienia między właściwymi powiatami centrum powiadamiania ratunkowego może obejmować zasięgiem działania obszar powiatu lub powiatów sąsiadujących, z zastrzeżeniem ust. 5. W powiecie, objętym na podstawie porozumienia zasięgiem działania centrum powiadamiania ratunkowego z innego powiatu, nie tworzy się centrum powiadamiania ratunkowego. 4. Porozumienie, o którym mowa w ust. 3, wymaga dla swej ważności zatwierdzenia przez wojewodę. 5. Obszar działania centrum powiadamiania ratunkowego nie może wykraczać poza granice województwa, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 2."}
{"id":"2001_1207_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. System Państwowe Ratownictwo Medyczne, zwany dalej \"systemem\", działający w ramach systemu gotowości cywilnej i cywilnego zarządzania kryzysowego w czasie pokoju oraz systemu ochrony zdrowia, obejmuje strukturę organizacyjną oraz zespół przedsięwzięć mających na celu realizację zadania określonego w art. 1. 2. System może być wykorzystywany w stanach nadzwyczajnych. 3. Ustawa określa zasady organizacji i funkcjonowania systemu, a w szczególności: 1) organy administracji publicznej właściwe w zakresie wykonywania zadań systemu oraz ich zadania w tym zakresie, 2) jednostki systemu oraz zasady ich włączania do systemu, 3) zasady finansowania systemu."}
{"id":"2001_1207_20","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Do zadań centrum powiadamiania ratunkowego należy w szczególności: 1) przyjmowanie powiadomień o stanach nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, ustalanie priorytetów i niezwłoczne dysponowanie jednostek systemu, z uwzględnieniem ust. 2, 2) przekazywanie niezbędnych informacji osobom udzielającym pierwszej pomocy, w szczególności przed przybyciem zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia, 3) przekazywanie kierującemu działaniami ratowniczymi niezbędnych informacji ułatwiających podejmowanie rozstrzygnięć na miejscu zdarzenia, 4) przekazywanie niezbędnych informacji o stanach zagrożenia życia lub zdrowia innym jednostkom wykonującym zadania w zakresie ratownictwa medycznego, 5) koordynacja medycznych działań ratowniczych podejmowanych przez poszczególne jednostki systemu, a także działań podejmowanych przez inne jednostki uczestniczące w działaniach ratowniczych, w szczególności przez jednostki współdziałające z systemem, o których mowa w art. 32 ust. 1, oraz inne jednostki wykonujące zadania w zakresie ratownictwa medycznego, 6) monitorowanie i analiza działań ratowniczych. 2. W razie konieczności użycia dodatkowych jednostek systemu, rozlokowanych poza obszarem działania centrum powiadamiania ratunkowego, dyspozytor medyczny tego centrum zwraca się do dyspozytora medycznego centrum powiadamiania ratunkowego działającego na sąsiednim obszarze o wydanie dyspozycji wyjazdu albo wylotu na miejsce zdarzenia zespołu ratownictwa medycznego lub o przyjęcie osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia do szpitalnego oddziału ratunkowego. 3. W sytuacji, o której mowa w ust. 2, dyspozytor wydaje dyspozycję wyjazdu albo wylotu na miejsce zdarzenia lub przyjęcia osoby do szpitalnego oddziału ratunkowego. Dyspozytor może odmówić wydania dyspozycji, o której mowa w ust. 2, wyłącznie w sytuacji, gdy jednostka systemu nie ma możliwości wykonania w danej chwili określonego zadania. 4. Wydanie dyspozycji wyjazdu albo wylotu zespołu ratownictwa medycznego w przypadku określonym w ust. 2, nie rodzi roszczeń finansowych."}
{"id":"2001_1207_21","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Centrum powiadamiania ratunkowego działa z zachowaniem standardów, o których mowa w ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia: 1) standardy postępowania centrum powiadamiania ratunkowego, 2) standardy techniczne pomieszczeń centrum powiadamiania ratunkowego, 3) standardy w zakresie wyposażenia centrów powiadamiania ratunkowego, w szczególności w sprzęt telekomunikacyjny, uwzględniając procedury przyjęcia zgłoszenia o zdarzeniu i priorytety zgłoszeń, procedury kierowania jednostek systemu i innych jednostek, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5, oraz koordynowania ich działań, procedury postępowania w sytuacjach kryzysowych i przekraczających możliwości organizacyjne centrum, a także system ewidencjonowania i monitorowania zgłoszeń, system baz danych dotyczących potencjału ratowniczego oraz potencjalnych zagrożeń na obszarze działania właściwego centrum powiadamiania ratunkowego oraz względy zabezpieczenia odpowiednich warunków pracy. 3. W centrum powiadamiania ratunkowego stały dyżur pełni dyspozytor medyczny. W gotowości do pracy w zakresie koordynacji medycznych działań ratowniczych pozostaje lekarz koordynator medyczny. 4. Dyspozytor medyczny i lekarz koordynator medyczny spełnia wymagania, o których mowa w ust. 5. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania w zakresie kwalifikacji zawodowych osób pełniących funkcje dyspozytora medycznego i lekarza koordynatora medycznego, uwzględniając wykształcenie medyczne, staż pracy w ratownictwie oraz wymagane kursy specjalistyczne, 2) tryb pełnienia funkcji przez dyspozytora medycznego i lekarza koordynatora medycznego oraz odpłatności z tego tytułu, uwzględniając zatrudnienie na podstawie umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej."}
{"id":"2001_1207_22","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Wojewódzki program w zakresie ratownictwa medycznego stanowi dokument zawierający założenia i wytyczne dotyczące rozwoju, organizacji i infrastruktury systemu. 2. Powiatowy, wojewódzki i krajowy plan zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych stanowią dokumenty, ustalające sposoby kierowania oraz zasady współdziałania, a także procedury podejmowania działań zmierzających do ograniczenia czynników wywołujących stany nagłego zagrożenia życia lub zdrowia oraz do ograniczenia następstw tych stanów. 3. Plany, o których mowa w ust. 2, obejmują w szczególności: 1) charakterystykę potencjalnych zagrożeń dla życia lub zdrowia występujących na danym obszarze, 2) rozmieszczenie w terenie jednostek systemu oraz centrów powiadamiania ratunkowego, z zastrzeżeniem ust. 4, 3) przydział zadań dla podmiotów wymienionych w pkt 2, 4) sposób koordynowania działań jednostek systemu i innych jednostek wykonujących zadania w zakresie ratownictwa medycznego lub pomocy doraźnej, określonych w planie, 5) kalkulację kosztów działalności zespołów ratownictwa medycznego i centrów powiadamiania ratunkowego. 4. Rozmieszczenie w terenie szpitalnych oddziałów ratunkowych w wojewódzkim planie zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych ustala wojewoda po uzyskaniu opinii właściwej kasy chorych. 5. W przypadku współdziałania w celu utworzenia wspólnego centrum powiadamiania ratunkowego na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 19 ust. 3, plan, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3, tworzy się dla wszystkich powiatów objętych zasięgiem działania wspólnego centrum powiadamiania ratunkowego. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb tworzenia powiatowych, wojewódzkich oraz krajowych rocznych planów zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych, uwzględniając strukturę i rodzaj zagrożeń na danym obszarze, strukturę geograficzną danego obszaru oraz strukturę demograficzną populacji, jak również rodzaj i strukturę posiadanego potencjału ratowniczego na danym obszarze i optymalny model systemu dla danego obszaru. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe elementy planów działań ratowniczych, uwzględniając sposób współdziałania jednostek systemu z innymi jednostkami i służbami uczestniczącymi w medycznej akcji ratowniczej, w szczególności z jednostkami krajowego systemu ratowniczogaśniczego i Policji, oraz zasady funkcjonowania systemu w przypadku zdarzeń masowych. Rozdział 3 Zasady działania systemu"}
{"id":"2001_1207_23","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Jednostkami systemu są: 1) szpitalne oddziały ratunkowe, 2) zespoły ratownictwa medycznego, włączone do systemu na podstawie art. 24, 2. W szpitalnych oddziałach ratunkowych oraz zespołach ratownictwa medycznego udziela się świadczeń zdrowotnych w ramach podejmowanych medycznych działań ratowniczych. 3. Jednostki systemu stosują odpowiednie do postawionych zadań medyczne procedury ratownicze oraz posiadają wyposażenie pozwalające na realizację tych zadań. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zadania szpitalnych oddziałów ratunkowych, 2) szczegółowe zadania zespołów ratownictwa medycznego, uwzględniając wiedzę i praktykę w zakresie zarządzania i systemów informacyjnych w ochronie zdrowia, 3) szczegółowe wymagania dotyczące lokalizacji w strukturze szpitala oraz warunków technicznych i budowlanych, jakim powinien odpowiadać szpitalny oddział ratunkowy, 4) strukturę organizacyjną szpitalnego oddziału ratunkowego, uwzględniając względy zabezpieczenia sprawności prowadzenia medycznych działań ratowniczych, 5) standardy medycznych procedur ratowniczych, uwzględniając aktualny stan wiedzy medycznej, obejmujący w szczególności osiągnięcia w zakresie medycyny ratunkowej na świecie, i dorobek innych państw w zakresie określenia standardów medycznych procedur ratowniczych, 6) rodzaje zespołów ratownictwa medycznego oraz niezbędne wymagania w zakresie ich składu osobowego i wyposażenia, uwzględniając niezbędne kwalifikacje i liczbę osób wchodzących w skład zespołów ratownictwa medycznego oraz minimalne wymagania techniczne i niezbędne wyposażenie środków transportu zespołów ratownictwa medycznego, 7) dodatkowe wymagania w zakresie wyposażenia szpitalnych oddziałów ratunkowych, uwzględniając wymagania dotyczące warunków technicznych i budowlanych, jakim powinien odpowiadać szpitalny oddział ratunkowy, strukturę organizacyjną szpitalnego oddziału ratunkowego oraz minimalne wyposażenie szpitalnego oddziału ratunkowego w wyroby medyczne."}
{"id":"2001_1207_24","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Do systemu mogą być włączone szpitalne oddziały ratunkowe i zespoły ratownictwa medycznego, których lokalizacja jest zgodna z wojewódzkim planem zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych, spełniające wymagania, o których mowa w art. 23 ust. 4, oraz zdolne do: 1) wykonywania medycznych działań ratowniczych w ramach systemu, 2) zachowania spójności i ciągłości procedur ratowniczych, 3) zachowania podległości w ramach systemu, 4) koordynacji medycznych działań ratowniczych, podejmowanych wspólnie z innymi jednostkami systemu, poprzez zapewnienie odpowiedniego standardu procedur ratowniczych i wyposażenia, 5) właściwego dokumentowania przeprowadzonych medycznych działań ratowniczych, 6) przestrzegania zasady dyspozycyjności. 2. Włączenie do systemu jednostki, o której mowa w ust. 1, odmowa włączenia, wyłączenie jednostki z systemu oraz odmowa wyłączenia następuje w drodze decyzji właściwego wojewody, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. Wojewoda podejmuje decyzję o włączeniu jednostki do systemu na podstawie wojewódzkiego planu zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych w części określającej liczbę i lokalizację jednostek systemu. 3. Włączenie do systemu jednostek lotniczych służb ratowniczych, odmowa włączenia, wyłączenie jednostki z systemu oraz odmowa wyłączenia następuje w drodze decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia. 4. Włączenie do systemu jako zespołów ratownictwa medycznego lotniczych grup poszukiwawczo-ratowniczych podległych Ministrowi Obrony Narodowej następuje w drodze porozumienia ministra właściwego do spraw zdrowia z Ministrem Obrony Narodowej. 5. Jednostki, o których mowa w ust. 3 i 4, muszą spełniać wymagania określone dla zespołów ratownictwa medycznego, o których mowa w ustawie. 6. Włączenie jednostki do systemu następuje na wniosek dysponenta jednostki ubiegającej się o włączenie do systemu, z tym że włączenie zespołu ratownictwa medycznego do systemu następuje po przeprowadzeniu konkursu ofert. Konkursu nie przeprowadza się w stosunku do lotniczych grup poszukiwawczo-ratowniczych, o których mowa w ust. 4. 7. Konkurs przeprowadza organ uprawniony do wydania decyzji o włączeniu jednostki do systemu. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania ofert przez zespoły ratownictwa medycznego, sposób przeprowadzania konkursu oraz zgłaszania i rozpatrywania skarg i protestów związanych z tymi czynnościami, uwzględniając wymagania zabezpieczenia równości jednostek ubiegających się o włączenie do systemu. 9. Wyłączenie jednostki z systemu może nastąpić na wniosek dysponenta jednostki lub z urzędu. Wojewoda albo minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje z urzędu decyzję o wyłączeniu jednostki z systemu, jeżeli jednostka nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 23 ust. 4 lub art. 25, bądź utraciła zdolności określone w ust. 1. 10. Rejestr jednostek systemu prowadzi wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 11. 11. Rejestr włączonych do systemu jednostek lotniczych służb ratowniczych oraz lotniczych grup poszukiwawczo-ratowniczych prowadzi minister właściwy do spraw zdrowia. 12. Rejestry, o których mowa w ust. 10 i 11, są jawne i dostępne do wglądu dla osób trzecich. 13. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, dane objęte rejestrami, o których mowa w ust. 10 i 11, wzory rejestrów, tryb dokonywania wpisów i zmian w rejestrze oraz wykreśleń z rejestru, uwzględniając w szczególności kwalifikacje personelu, standardy wyposażenia oraz dane dotyczące obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej."}
{"id":"2001_1207_25","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw zdrowia i właściwy wojewoda podejmują działania organizacyjne zmierzające do zapewnienia od dnia 1 stycznia 2004 r. następujących parametrów czasu przybycia na miejsce zdarzenia dla zespołu ratownictwa medycznego od chwili przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora medycznego centrum powiadamiania ratunkowego: 1) mediana czasu dojazdu - w skali każdego miesiąca - jest nie większa niż 8 minut w aglomeracji miejskiej i 15 minut poza aglomeracją miejską, 2) trzeci kwartyl czasu dojazdu - w skali każdego miesiąca - jest nie większy niż 12 minut w aglomeracji miejskiej i 20 minut poza aglomeracją miejską, 3) maksymalny czas dojazdu nie może być dłuższy niż 20 minut w aglomeracji miejskiej i 30 minut poza aglomeracją miejską, przy czym przyjmuje się, że 0,5% przypadków o najdłuższych czasach dojazdu w skali każdego miesiąca nie bierze udziału w naliczaniu parametrów określonych w pkt 1-3, z dodatkowym zastrzeżeniem, że przypadki te nie podlegają kumulacji pomiędzy miesiącami."}
{"id":"2001_1207_26","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Kierowanie medycznymi działaniami ratowniczymi rozpoczyna się z chwilą zawiadomienia centrum powiadamiania ratunkowego. 2. Medycznymi działaniami ratowniczymi kieruje lekarz ratunkowy zespołu ratownictwa medycznego, który przybył pierwszy na miejsce zdarzenia. 3. Do czasu przybycia na miejsce zdarzenia lekarza ratunkowego, o którym mowa w ust. 2, dyspozytor medyczny centrum powiadamiania ratunkowego może wyznaczyć jako kierującego medycznymi działaniami ratowniczymi innego lekarza ratunkowego, niż określony w ust. 2, a w szczególnie uzasadnionym przypadku innego lekarza, nie będącego lekarzem ratunkowym, w szczególności lekarza, który przybył pierwszy na miejsce zdarzenia. 4. Do czasu przybycia na miejsce zdarzenia zespołu ratownictwa medycznego lub do czasu wyznaczenia osoby, o której mowa w ust. 3, kierującym medycznymi działaniami ratowniczymi jest dyspozytor medyczny centrum powiadamiania ratunkowego. 5. Podczas zdarzeń, w których prowadzone są także działania w zakresie gaszenia pożarów, ratownictwa chemicznego, ekologicznego lub technicznego, kierowanie jest prowadzone przez kierującego działaniem ratowniczym w rozumieniu przepisów o ochronie przeciwpożarowej i krajowym systemie ratowniczogaśniczym. 6. W sytuacjach, o których mowa w ust. 5, lekarz ratunkowy koordynuje medyczne działania ratownicze i wspomaga kierującego działaniem ratowniczym."}
{"id":"2001_1207_27","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Jednostki systemu obowiązane są prowadzić dokumentację medycznych działań ratowniczych, będącą dokumentacją medyczną w rozumieniu art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i poz. 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45), z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) dodatkowe dane, jakie powinny znaleźć się w dokumentacji medycznych działań ratowniczych, uwzględniając dane i wymagania wynikające ze szczególnych warunków organizacyjnych procesu podejmowania medycznych działań ratowniczych, a w szczególności określenie lokalizacji zdarzenia powodującego stan nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, wskazanie centrum powiadamiania ratunkowego, które przyjęło zgłoszenie, wskazanie jednostek systemu podejmujących medyczne działania ratownicze na wezwanie centrum powiadamiania ratunkowego, określenie czasu przyjęcia zgłoszenia przez centrum powiadamiania ratunkowego, przybycia zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia i przyjęcia pacjenta do szpitalnego oddziału ratunkowego, 2) szczególne wymagania w zakresie sposobu prowadzenia, udostępniania i przechowywania dokumentacji medycznych działań ratowniczych, uwzględniając sposób prowadzenia dokumentacji działań zespołów ratownictwa medycznego, szpitalnych oddziałów ratunkowych i centrów powiadamiania ratunkowego."}
{"id":"2001_1207_28","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Do realizacji zadań systemu wykorzystuje się w szczególności publiczną sieć telekomunikacyjną. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, organizację systemu łączności na potrzeby systemu, a w szczególności: 1) procedury łączności pomiędzy miejscem zdarzenia a centrum powiadamiania ratunkowego, 2) procedury łączności wewnątrz systemu, 3) procedury łączności pomiędzy systemem i świadczeniodawcami usług medycznych, 4) organizację systemu kierowania połączeń inicjowanych za pomocą numerów alarmowych do właściwych terytorialnie centrów powiadamiania ratunkowego, uwzględniając zadania operatora systemu łączności oraz system łączności przywoławczej przewodowej i bezprzewodowej, łączności wewnątrzsystemowej i łączności zewnętrznej oraz standardy istniejące w państwach członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1207_29","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W przypadku powstania nagłego zagrożenia życia lub zdrowia w pomieszczeniach misji dyplomatycznej, urzędu konsularnego lub instytucji międzynarodowej, korzystającej z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego, prowadzenie medycznych działań ratowniczych przez jednostkę systemu jest dopuszczalne po uprzednim uzyskaniu zgody odpowiednio szefa misji dyplomatycznej, kierownika urzędu konsularnego lub kierownika instytucji międzynarodowej. 2. W przypadku powstania nagłego zagrożenia życia lub zdrowia na terenach zamkniętych w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, prowadzenie medycznych działań ratowniczych przez jednostkę systemu jest dopuszczalne po uprzednim uzyskaniu zgody osoby upoważnionej."}
{"id":"2001_1207_3","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) nagłym zagrożeniu życia lub zdrowia - należy przez to rozumieć stan wywołany czynnikiem zewnętrznym lub przyczyną wewnętrzną prowadzący do szybkiego pogarszania się zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być zagrożenie życia, 2) miejscu zdarzenia - należy przez to rozumieć miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące stan nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, i obszar, na który rozciągają się jego skutki, 3) pierwszej pomocy - należy przez to rozumieć zespół czynności podejmowanych w celu ratowania osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, wykonywanych bez użycia wyrobów medycznych oraz produktów leczniczych przez osoby nieposiadające uprawnień do podejmowania medycznych działań ratowniczych, 4) medycznych działaniach ratowniczych - należy przez to rozumieć działania medyczne, w tym udzielanie świadczeń zdrowotnych, podejmowane przez jednostkę systemu, służące ratowaniu osoby w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, 5) kierującym medycznymi działaniami ratowniczymi - należy przez to rozumieć osobę oddziałującą na podległe jednostki systemu zgodnie z przyjętymi procedurami, o których mowa w ustawie, w celu wykonania medycznych działań ratowniczych, 6) lekarzu ratunkowym - należy przez to rozumieć lekarza posiadającego tytuł specjalisty lub specjalizującego się w dziedzinie medycyny ratunkowej, 7) pielęgniarce ratunkowej - należy przez to rozumieć pielęgniarkę posiadającą tytuł specjalisty lub specjalizującej się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, 8) ratowniku medycznym - należy przez to rozumieć osobę posiadającą kwalifikacje, o których mowa w ustawie, 9) ratowniku przedmedycznym - należy przez to rozumieć osobę posiadającą kwalifikacje, o których mowa w ustawie, 10) jednostce systemu - należy przez to rozumieć jednostkę uprawnioną do podejmowania medycznych działań ratowniczych, o której mowa w ustawie, 11) szpitalnym oddziale ratunkowym - należy przez to rozumieć oddział szpitalny, będący komórką organizacyjną szpitala, w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej, stanowiący jednostkę systemu, utworzony w celu podejmowania medycznych działań ratowniczych w warunkach szpitalnych, spełniający kryteria, o których mowa w ustawie, 12) zespole ratownictwa medycznego - należy przez to rozumieć jednostkę systemu (środek transportu wraz z personelem) utworzoną w celu podejmowania medycznych działań ratowniczych w warunkach przedszpitalnych, w skład której wchodzą co najmniej trzy osoby posiadające kwalifikacje do podejmowania takich działań, w tym co najmniej jedna osoba uprawniona do prowadzenia środka transportu; jednostka ta jest wyposażona w odpowiedni środek transportu, a także w środki łączności, niezbędne produkty lecznicze i wyroby medyczne oraz spełnia inne kryteria, o których mowa w ustawie, 13) dysponencie jednostki - należy przez to rozumieć samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, w szczególności pogotowie ratunkowe, lub podmiot, który utworzył jednostkę i zgłasza ją do systemu, 14) świadczeniu zdrowotnym przedszpitalnym - należy przez to rozumieć świadczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej udzielane w ramach medycznych działań ratowniczych podejmowanych przez zespół ratownictwa medycznego, 15) działaniach ratowniczych - należy przez to rozumieć działania ratownicze w rozumieniu przepisów o ochronie przeciwpożarowej, 16) ośrodku nauczającym - należy przez to rozumieć szkoły wyższe, ośrodki doskonalenia zawodowego i inne placówki kształcenia ustawicznego dorosłych, jednostki badawczo-rozwojowe i inne placówki naukowe, naukowobadawcze, stowarzyszenia, fundacje oraz inne podmioty uprawnione do organizowania oświaty dorosłych na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1207_30","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Medyczne działania ratownicze w jednostkach systemu podejmują: 1) lekarz ratunkowy, 2) pielęgniarka ratunkowa, 3) ratownik medyczny. 2. Tryb nabywania kwalifikacji lekarza ratunkowego oraz pielęgniarki ratunkowej określają przepisy o zawodzie lekarza oraz przepisy o zawodach pielęgniarki i położnej. 3. Zawód ratownika medycznego może wykonywać osoba, która: 1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych oraz 2) uzyskała w kraju dyplom ukończenia wyższych studiów zawodowych w zakresie ratownictwa medycznego, bądź uzyskała za granicą dyplom uznany w kraju za równorzędny, lub 3) uzyskała tytuł ratownika medycznego na dotychczas obowiązujących zasadach w policealnych szkołach medycznych przed 30 września 2006 r. - w zakresie, o którym mowa w ust. 7. 4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, minimalne wymagania programowe wyższych studiów zawodowych dla kierunków kształcących ratowników medycznych oraz zakres wiedzy niezbędnej dla przygotowania zawodowego ratowników medycznych. 5. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do stałego aktualizowania swojej wiedzy zawodowej nie rzadziej niż raz na cztery lata, w formie kursów doskonalenia zawodowego, potwierdzonych dyplomem lub świadectwem ukończenia, organizowanych przez ośrodki nauczające lub przez pracodawcę we współpracy z ośrodkami nauczającymi. 6. W przypadku gdy osoby, o których mowa w ust. 1, są pracownikami, zapewnienie wykonywania obowiązku określonego w ust. 5, jest obowiązkiem pracodawcy. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zakres medycznych działań ratunkowych, które mogą być podejmowane przez ratownika medycznego, samodzielnie lub pod nadzorem lekarza ratunkowego, uwzględniając minimalne wymagania programowe wyższych studiów zawodowych dla ratowników medycznych, oraz aktualny stan wiedzy w zakresie medycyny ratunkowej."}
{"id":"2001_1207_31","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Jednostki systemu używają oznaczenia systemu. 2. Oznaczenie systemu może być używane wyłącznie do oznaczenia osób wykonujących medyczne działania ratownicze oraz jednostek systemu i centrów powiadamiania ratunkowego. 3. Wzór graficznego systemu identyfikacji Państwowego Ratownictwa Medycznego, będącego oznaczeniem systemu, stanowi załącznik do ustawy. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania kierującego medycznymi działaniami ratowniczymi, osób wykonujących medyczne działania ratownicze oraz jednostek systemu i centrów powiadamiania ratunkowego, uwzględniając zapewnienie możliwości rozpoznania rodzaju funkcji i zadań wykonywanych w systemie przez oznaczone osoby i jednostki."}
{"id":"2001_1207_32","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Jednostki systemu biorące udział w medycznych działaniach ratowniczych współdziałają z: 1) jednostkami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i Policji - na zasadach określonych w przepisach o ochronie przeciwpożarowej dotyczących krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz w przepisach o Policji, 2) z pododdziałami Sił Zbrojnych - na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 3) organizacjami społecznymi i stowarzyszeniami, w szczególności z Górskim Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym, Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym, Wodnym Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym, z Polskim Czerwonym Krzyżem oraz z ochotniczymi strażami pożarnymi - na zasadach określonych w umowie zawartej między organem administracji publicznej, o którym mowa w art. 14 ust. 1, i organizacją społeczną lub stowarzyszeniem - z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W ramach współdziałania, o którym mowa w ust. 1, osoby uprawnione do podejmowania medycznych działań ratowniczych w jednostkach systemu współpracują z osobami, będącymi pracownikami albo funkcjonariuszami jednostek, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub członkami organizacji społecznych i stowarzyszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 3, które posiadają kwalifikacje ratownika przedmedycznego, lub kwalifikacje osób uprawnionych do podejmowania medycznych działań ratowniczych w rozumieniu ustawy. 3. Jednostki biorące udział w działaniach ratowniczych w transporcie morskim, lotniczym oraz górnictwie podlegają odrębnym przepisom."}
{"id":"2001_1207_33","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, programy: 1) kursów doskonalenia zawodowego, o których mowa w art. 30 ust. 5, 2) szkolenia w celu uzyskania kwalifikacji ratownika przedmedycznego, 3) kursu pierwszej pomocy, uwzględniając aktualny stan wiedzy w zakresie medycyny ratunkowej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program kształcenia dyspozytorów medycznych uwzględniając procedury dotyczące przyjęcia zgłoszenia o zdarzeniu, priorytety zgłoszeń, dysponowanie środkami, koordynację działań jednostek systemu i innych jednostek, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5, postępowanie w sytuacjach kryzysowych i przekraczających możliwości organizacyjne centrum, gromadzenie i ewidencjonowanie danych oraz prowadzenie dokumentacji centrum powiadamiania ratunkowego, a także znajomość topografii obszaru i znajomości sprzętu. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kryteria kwalifikacji ośrodków nauczających, prowadzących: 1) kursy doskonalenia zawodowego, o których mowa w art. 30 ust. 5, 2) kształcenie dyspozytorów medycznych, 3) szkolenia w celu uzyskania kwalifikacji ratownika przedmedycznego, uwzględniając wymagania w zakresie zaplecza dydaktycznego i sprzętowego. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje, jakie powinna posiadać osoba przeprowadzająca kurs pierwszej pomocy, uwzględniając wykształcenie medyczne oraz ukończone kursy lub szkolenia. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia podaje do publicznej wiadomości w drodze obwieszczenia ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" listę ośrodków nauczających, o których mowa w ust. 3. Rozdział 4 Zasady finansowania systemu"}
{"id":"2001_1207_34","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Świadczenia zdrowotne przedszpitalne są finansowane z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji właściwego wojewody, na podstawie umów zawieranych z dysponentami jednostek (zespołów ratownictwa medycznego), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Świadczenia te są finansowane w formie zryczałtowanej stawki dobowej. 2. Świadczenia zdrowotne przedszpitalne udzielane przez jednostki lotniczych służb ratowniczych są finansowane z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia, na podstawie umów zawieranych z dysponentami jednostek. 3. Świadczenia zdrowotne przedszpitalne udzielane przez lotnicze grupy poszukiwawczo-ratownicze są finansowane z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej. 4. Koszt udzielenia świadczenia zdrowotnego w ramach medycznych działań ratowniczych, z wyjątkiem świadczeń zdrowotnych udzielanych osobom nieobjętym powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym oraz kosztów transportu i udzielania świadczeń zdrowotnych na miejscu zdarzenia i w środku transportu, ponosi właściwa kasa chorych. 5. Podstawę do planowania środków w budżecie państwa na świadczenia zdrowotne przedszpitalne stanowią: 1) wojewódzkie plany zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych, w części określającej liczbę i lokalizację zespołów ratownictwa medycznego, 2) krajowy plan zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych w stosunku do świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych udzielanych przez jednostki lotniczych służb ratowniczych, - z uwzględnieniem wielkości środków, które dysponenci jednostek (zespołów ratownictwa medycznego) uzyskują z kas chorych na podstawie ust. 10. 6. Organy uprawnione do wydawania decyzji o włączeniu zespołów ratownictwa medycznego do systemu zawierają umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych z dysponentami jednostek systemu (zespołów ratownictwa medycznego), które spełniają wymagania, o których mowa w ustawie i w przepisach odrębnych. Umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych nie zawiera się z lotniczymi grupami poszukiwawczoratowniczymi. 7. Umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych, o których mowa w ust. 5, powinny określać w szczególności: 1) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń, 2) zasady rozliczeń z dysponentami jednostek, 3) maksymalną kwotę zobowiązania budżetu państwa wobec dysponenta jednostki, 4) zasady kontroli jakości, zasadności i dostępności świadczeń oraz realizacji umów, 5) zasady rozpatrywania kwestii spornych, zażaleń, przeprowadzania i udokumentowania postępowania kontrolnego oraz wydawania wniosków pokontrolnych, 6) sposób informowania odpowiednio wojewody albo ministra właściwego do spraw zdrowia o wielkości środków uzyskiwanych z kas chorych na podstawie ust. 10. 8. Przy zawieraniu umów odpowiednio wojewoda albo minister właściwy do spraw zdrowia uwzględnia wielkość środków uzyskanych z kas chorych w roku ubiegłym na postawie ust. 10. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) górny i dolny limit zryczałtowanej stawki dobowej w zależności od rodzaju zespołu ratownictwa medycznego, uwzględniając koszty eksploatacyjne środka transportu, wynagrodzenie personelu, koszty amortyzacji środka transportu i wyrobów medycznych, 2) algorytm określenia zryczałtowanej stawki dobowej, uwzględniając gęstość zaludnienia na obszarze działania zespołu ratownictwa medycznego, ilość świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach podejmowanych przez zespół ratownictwa medycznego medycznych działań ratowniczych w poprzednim roku budżetowym oraz średnią odległość pokonywaną przez zespół ratownictwa medycznego w ramach jednego wyjazdu albo lotu w poprzednim roku budżetowym. 10. Jeżeli przyczyną wezwania zespołu ratownictwa medycznego nie był stan nagłego zagrożenia życia lub zdrowia zakończony hospitalizacją lub diagnostyką w szpitalu, a pacjentowi udzielono jedynie świadczeń zdrowotnych w miejscu zdarzenia, właściwa kasa chorych ponosi na rzecz dysponenta jednostki koszt udzielania świadczeń zdrowotnych i przejazdu albo przelotu zespołu na miejsce zdarzenia. 11. Jeżeli na miejscu zdarzenia lub w czasie transportu przez zespół ratownictwa medycznego nastąpił zgon pacjenta, koszt udzielonych świadczeń zdrowotnych ponosi budżet państwa w ramach zryczałtowanej stawki dobowej, o której mowa w ust. 1. 12. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób rozliczeń między dysponentem jednostki i kasą chorych w przypadkach, o których mowa w ust. 10, uwzględniając czas trwania interwencji, rodzaj zespołu ratownictwa medycznego oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych. 13. Świadczenia zdrowotne udzielane w szpitalu i świadczenia zdrowotne poszpitalne dla osób objętych powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, udzielane w ramach medycznych działań ratowniczych i po wykonaniu medycznych działań ratowniczych, są finansowane na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539). 14. Leczenie szpitalne i świadczenia zdrowotne poszpitalne dla osób nieobjętych powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym są finansowane na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_1207_35","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, inni właściwi ministrowie oraz jednostki samorządu terytorialnego zapewniają finansowanie nakładów inwestycyjnych pozwalających na utworzenie i modernizację: 1) zespołów ratownictwa medycznego - w liczbie właściwej dla spełnienia wymagań, określonych w art. 25, poprzez udział w finansowaniu zakupów i modernizacji środków transportu oraz ich niezbędnego wyposażenia, 2) szpitalnych oddziałów ratunkowych - w liczbie nie mniejszej niż jeden szpitalny oddział ratunkowy na 100-300 tys. mieszkańców, poprzez udział w finansowaniu wyposażenia w standardowe wyroby medyczne, 3) centrów powiadamiania ratunkowego w części pozwalającej na wykonywanie zadań określonych w art. 20 ust. 1, poprzez udział w finansowaniu wyposażenia w sprzęt komputerowy i środki łączności. 2. Finansowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, dokonywane jest także na podstawie programów wieloletnich ustanawianych przez Radę Ministrów na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych, dotyczących rozwoju ratownictwa medycznego, w formie dotacji celowej z budżetu państwa na rzecz właściwego dysponenta jednostki."}
{"id":"2001_1207_36","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Zadania wojewody określone w art. 16 ust. 1 są finansowane z części budżetu państwa, pozostającej w dyspozycji właściwego wojewody. 2. Podstawę do planowania środków na finansowanie działalności bieżącej centrów powiadamiania ratunkowego stanowią powiatowe i wojewódzkie plany zabezpieczenia medycznych działań ratowniczych. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2001_1207_37","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 18 lipca 1950 r. o odpowiedzialności zawodowej fachowych pracowników służby zdrowia (Dz.U. Nr 36, poz. 332) w art. 1 w ust. 1 po wyrazie \"położnych\" dodaje się wyrazy \" , ratowników medycznych\"."}
{"id":"2001_1207_38","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) w art. 14: a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) współpracę z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne.\", b) w ust. 2 w pkt 8 po wyrazie \"organizacji\" dodaje się wyrazy \"centrów powiadamiania ratunkowego i\"."}
{"id":"2001_1207_39","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i poz. 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Świadczenia zdrowotne w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia powodujących zagrożenia życia są udzielane w szczególności przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne na zasadach określonych w ustawie z dnia ............... o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr ..., poz. ...). 2. Pogotowie ratunkowe może udzielać świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, w szczególności w ramach systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne.\", 2) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskiwać środki finansowe: 1) z odpłatnych świadczeń zdrowotnych udzielanych na podstawie umowy, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, 2) na realizację programów zdrowotnych i programu Zintegrowane Ratownictwo Medyczne, w tym na niezbędne do ich wykonania wydatki inwestycyjne lub zakup specjalistycznych wyrobów medycznych, na podstawie umowy i w zakresie w niej określonym, 3) z wydzielonej działalności gospodarczej innej niż wymieniona w pkt 1 i 2, jeżeli statut zakładu przewiduje prowadzenie takiej działalności, 4) z darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego, z zastrzeżeniem z art. 42. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być finansowane ze środków publicznych pozostających w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia, organu, który utworzył zakład oraz jednostki samorządu terytorialnego lub innych podmiotów, uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów. 3. Wyboru realizatora programu zdrowotnego dokonuje się w drodze konkursu ofert, przeprowadzanego przez dysponenta środków publicznych. 4. O przeprowadzeniu konkursu ofert, o którym mowa w ust. 3, dysponent środków publicznych ogłasza w swojej siedzibie co najmniej na 30 dni przed wyznaczonym upływem terminu składania ofert. 5. W ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności: 1) przedmiot konkursu ofert, 2) wymagania stawiane oferentom, niezbędne do realizacji programu zdrowotnego, 3) termin i miejsce składania ofert. 6. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do trybu przeprowadzenia konkursu ofert i zawarcia umów o realizację programu zdrowotnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące przetargu pisemnego. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przekazywania samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej środków publicznych na realizację zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, a także sposób rozliczania tych środków oraz sprawowania kontroli nad prawidłowością ich wykorzystania - z uwzględnieniem sporządzania przez zakład planu rzeczowo-finansowego zadania, rodzaju wydatków, jakie mogą być finansowane oraz istotnych elementów umowy o realizację zadania. 8. Do warunków i trybu przekazywania środków publicznych, o których mowa w ust. 2, przez dysponentów tych środków, nie mają zastosowania przepisy o zamówieniach publicznych.\"."}
{"id":"2001_1207_4","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W systemie wykonywane są zadania polegające w szczególności na: 1) zapewnieniu możliwości natychmiastowego wezwania pomocy przy użyciu środków łączności, 2) niezwłocznym przybyciu na miejsce zdarzenia zespołu ratownictwa medycznego, 3) niezwłocznym podjęciu na miejscu zdarzenia właściwych medycznych działań ratowniczych, 4) zapewnieniu transportu stosownego do potrzeb, 5) zapewnieniu niezwłocznego przyjęcia do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego lub oddziału szpitalnego, stosownych do rodzaju nagłego zagrożenia życia lub zdrowia."}
{"id":"2001_1207_40","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 60, poz. 698, Nr 94, poz. 1037 i Nr 120, poz. 1268) w art. 50: 1) w ust. 3 po wyrazach \"z zastrzeżeniem\" dodaje się wyrazy \"ust. 5d oraz\", 2) dodaje się ust. 5d w brzmieniu: \"5d. Wykonywanie funkcji lekarza koordynatora medycznego, w rozumieniu ustawy z dnia ... o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr ..., poz. ...), na podstawie umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej nie jest równoznaczne z indywidualną praktyką lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską.\"."}
{"id":"2001_1207_41","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158, Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i poz. 44 i Nr 42, poz. 475) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dział zdrowie obejmuje sprawy: 1) ochrony zdrowia i zasad organizacji opieki zdrowotnej, 2) nadzoru nad produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi, 3) organizacji i nadzoru nad systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, 4) zawodów medycznych, 5) warunków sanitarnych oraz nadzoru sanitarnego, 6) lecznictwa uzdrowiskowego, 7) koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w zakresie rzeczowych świadczeń leczniczych.\"."}
{"id":"2001_1207_42","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o kursie pierwszej pomocy, należy przez to rozumieć szkolenie z zakresu podejmowania czynności, o których mowa w art. 3 pkt 3."}
{"id":"2001_1207_43","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Do dnia 31 grudnia 2009 r. osobami uprawnionymi do podejmowania medycznych działań ratowniczych w jednostkach systemu są: 1) lekarze ratunkowi, lekarze odbywający specjalizację w dziedzinie medycyny ratunkowej, lekarze posiadający specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie anestezjologii, chirurgii, interny i pediatrii, 2) pielęgniarki ratunkowe, pielęgniarki odbywające specjalizację w pielęgniarstwie ratunkowym, pielęgniarki specjalistki z anestezjologii, chirurgii, interny, pediatrii, oraz pielęgniarki posiadające co najmniej 3letni staż pracy w tych specjalnościach, 3) ratownicy medyczni, spełniający wymagania określone w art. 30. 2. Od dnia 1 stycznia 2004 r. nie przeprowadza się naboru do policealnych szkół dla ratowników medycznych."}
{"id":"2001_1207_44","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Szpitalne oddziały ratunkowe oraz zespoły ratownictwa medycznego istniejące w dniu wejścia w życie ustawy i spełniające wymagania w niej określone, po złożeniu wniosku przez dysponenta jednostki stają się jednostkami systemu i uzyskują wpis do rejestru tych jednostek, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy lotniczych grup poszukiwawczo-ratowniczych. 3. Centra powiadamiania ratunkowego spełniające wymagania określone w ustawie z dniem wejścia w życie ustawy stają się centrami powiadamiania ratunkowego w rozumieniu ustawy."}
{"id":"2001_1207_45","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z tym że art. 34 ust. 5 w części dotyczącej uwzględnienia wielkości środków, które dysponenci jednostek i zespołów ratownictwa medycznego uzyskują z kas chorych, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. Załącznik"}
{"id":"2001_1207_5","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, obowiązany jest w miarę posiadanych możliwości: 1) do niezwłocznego udzielenia pierwszej pomocy, 2) do niezwłocznego zawiadomienia centrum powiadamiania ratunkowego."}
{"id":"2001_1207_6","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Kierujący medycznymi działaniami ratowniczymi, a także osoba udzielająca pierwszej pomocy lub podejmująca medyczne działania ratownicze, może poświęcić dobra osobiste innej osoby, inne niż życie lub zdrowie, a także dobra majątkowe w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia osoby w stanie nagłego zagrożenia."}
{"id":"2001_1207_7","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Osobie, która poniosła szkodę na mieniu powstałą w następstwie podjęcia przez nią medycznych działań ratowniczych lub udzielenia pierwszej pomocy, zwanej dalej \"poszkodowanym\", przysługuje roszczenie o naprawienie tej szkody od Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 12. 2. Naprawienie szkody, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wyrównanie szkody rzeczywistej. 3. Naprawienie szkody nie przysługuje, jeżeli strata majątkowa powstała wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą Skarb Państwa nie ponosi odpowiedzialności. 4. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą do naprawienia szkody, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem art. 418."}
{"id":"2001_1207_8","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W sprawie o naprawienie szkody orzeka w drodze decyzji minister właściwy do spraw zdrowia. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję w sprawie o naprawienie szkody niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie trzech miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. 3. W przypadku wydania decyzji o wypłacie odszkodowania minister właściwy do spraw zdrowia dokonuje wypłaty w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. 4. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1-3, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, o ile ustawa nie stanowi inaczej. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości odszkodowań, o których mowa w ust. 3, uwzględniając w szczególności kryteria oceny wartości szkody poniesionej w następstwie podjęcia medycznych działań ratowniczych lub udzielenia pierwszej pomocy."}
{"id":"2001_1207_9","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Poszkodowany niezadowolony z decyzji w sprawie o naprawienie szkody, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, może wnieść powództwo do sądu powszechnego. 2. Wniesienie powództwa, o którym mowa w ust. 1, nie wstrzymuje wykonania decyzji."}
{"id":"2001_1208_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 93, poz. 1027 i Nr 110, poz. 1167 oraz z 2001 r. Nr 56, poz. 580 i Nr 76, poz. 813) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 i 12 w brzmieniu: \"11) publikowanie w Biuletynie Zamówień Publicznych na podstawie otrzymanych ogłoszeń informacji zbiorczych o dostawcach lub wykonawcach, którym w poprzednim roku udzielone zostało zamówienie publiczne o wartości zamówienia przekraczającej wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, 12) prowadzenie listy organizacji pracodawców i przedsiębiorców zrzeszających dostawców lub wykonawców uprawnionych do wnoszenia środków odwoławczych.\"; b) w ust. 2: - w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"we wskazanym przez siebie terminie.\", - skreśla się pkt 3, c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku ujawnienia naruszenia dyscypliny finansów publicznych Prezes Urzędu zawiadamia właściwego rzecznika dyscypliny finansów publicznych o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych.\"; 2) w art. 19 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dostawców lub wykonawców, którzy zalegają z uiszczeniem podatków, opłat, składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne, z wyjątkiem przypadków, kiedy uzyskali oni przewidzianą prawem zgodę na zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji organu podatkowego,\"; 3) w art. 20 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Osoby występujące w imieniu zamawiającego, w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, składają oświadczenia pisemne o braku lub istnieniu okoliczności, o których mowa w ust. 1. 3. Zaistnienie okoliczności wymienionych w ust. 1 skutkuje wyłączeniem danej osoby z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.\"; 4) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. W przypadku zamówień publicznych, których wartość przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 30 000 EURO, zamawiający jest obowiązany, a w przypadku zamówień publicznych poniżej tej kwoty - może, powołać komisję przetargową. 2. Członkami komisji przetargowej mogą być wyłącznie pracownicy zamawiającego. Inne osoby mogą uczestniczyć w pracach komisji jedynie w charakterze biegłych (rzeczoznawców). 3. Członkowie komisji przetargowej przygotowują i przeprowadzają postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, w szczególności dokonują oceny, czy dostawcy lub wykonawcy spełniają wymagane warunki, oceniają oferty oraz proponują wybór oferty najkorzystniejszej. 4. Wyboru oferty najkorzystniejszej dokonuje kierownik jednostki lub osoba upoważniona, zatwierdzając propozycję komisji przetargowej, jeżeli została ona powołana. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady powoływania członków komisji przetargowej oraz tryb jej pracy.\"; 5) w art. 25: a) w ust. 1 w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 16 i 17 w brzmieniu: \"16) imię i nazwisko osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie postępowania o zamówienie publiczne, 17) imię i nazwisko osób występujących w imieniu zamawiającego.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Oferty, opinie biegłych (rzeczoznawców) oraz wszelkie oświadczenia i zawiadomienia składane przez zamawiającego oraz dostawców lub wykonawców stanowią załączniki do protokołu.\"; 6) w art. 27a w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny.\"; 7) art. 27b otrzymuje brzmienie: \"Art. 27b. 1. Postępowanie o zamówienie publiczne unieważnia się, jeżeli: 1) w postępowaniu prowadzonym w trybie innym, niż tryb zamówienia z wolnej ręki, wpłynęły mniej niż dwie oferty niepodlegające odrzuceniu lub mniej niż dwa wnioski o dopuszczenie do udziału w przetargu ograniczonym, 2) cena najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą zamawiający może przeznaczyć na finansowanie zamówienia, 3) wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć, 4) zamawiający nie dopełnił obowiązku zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenia o postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego albo postępowanie jest dotknięte wadą uniemożliwiającą zawarcie ważnej umowy. 2. O unieważnieniu postępowania zamawiający zawiadamia dostawców lub wykonawców biorących udział w postępowaniu, podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 3. W przypadku unieważnienia z winy zamawiającego postępowania o zamówienie publiczne na podstawie ust. 1 pkt 3 lub 4, dostawcom lub wykonawcom, którzy założyli oferty niepodlegające odrzuceniu, przysługuje roszczenie o zwrot uzasadnionych kosztów uczestnictwa w postępowaniu, w szczególności kosztów przygotowania oferty.\"; 8) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29.1. Zamawiający zaprasza do udziału w przetargu nieograniczonym zamieszczając ogłoszenie w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie, na stronie internetowej oraz za pośrednictwem Prezesa Urzędu w Biuletynie Zamówień Publicznych. 2. Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30 000 EURO, ogłoszenie o przetargu nieograniczonym zamieszczane jest w siedzibie zamawiającego, w miejscu publicznie dostępnym oraz na stronie internetowej, co najmniej na 7 dni przed terminem składania ofert. 3. Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 30 000 EURO zamawiający obowiązany jest zamieścić ogłoszenie o przetargu nieograniczonym w swojej siedzibie oraz na stronie internetowej, od dnia publikacji ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych do dnia składania ofert. 4. Zamawiający może także ogłosić organizację przetargu nieograniczonego w prasie. Ogłoszenie to nie może być jednak opublikowane w prasie przed publikacją w Biuletynie Zamówień Publicznych.\"; 9) w art. 30 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 i 10 w brzmieniu: \"9) kryteria oceny ofert, 10) kwotę wadium.\"; 10) w art. 35 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zamawiający może żądać w specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego wskazania przez dostawcę lub wykonawcę, w ofercie, części zamówienia, której wykonanie zamierza on powierzyć osobie trzeciej.\"; 11) w art. 36 w ust. 1 wyrazy \"Dostawca lub wykonawca może\" zastępuje się wyrazami \"Dostawca, wykonawca lub organizacje, o których mowa w art. 79b, mogą\"; 12) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. Dostawca lub wykonawca jest związany ofertą do czasu upływu terminu określonego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego, jednak nie dłużej niż przez okres 45 dni. Bieg terminu rozpoczyna się wraz z upływem terminu składania ofert. 2. W uzasadnionych przypadkach, przed upływem terminu związania złożoną ofertą, zamawiający może tylko jeden raz zwrócić się do dostawców lub wykonawców o przedłużenie tego terminu o kolejne 45 dni. 3. Odmowa przychylenia się do prośby zamawiającego ze strony dostawcy lub wykonawcy nie powoduje utraty wadium. 4. Zgoda dostawcy lub wykonawcy na przedłużenie okresu związania ofertą jest dopuszczalna tylko z jednoczesnym przedłużeniem okresu ważności wadium albo, jeżeli nie jest to możliwe, z wniesieniem nowego wadium na przedłużony okres związania ofertą. 5. Dostawca lub wykonawca może przed upływem terminu do składania ofert zmienić lub wycofać ofertę. 6. Wycofanie oferty przed upływem terminu do składania ofert nie powoduje utraty wadium.\"; 13) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. Dostawca lub wykonawca przystępujący do przetargu jest obowiązany wnieść wadium, jeżeli wartość zamówienia publicznego przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 30 000 EURO. Kwotę wadium, w granicach od 0,5% do 3% wartości zamówienia, określa zamawiający. 2. W przypadku, gdy koszty zorganizowania przetargu nie są znaczne, Prezes Urzędu może, na wniosek zamawiającego, wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku wnoszenia wadium przez dostawców lub wykonawców przystępujących do danego przetargu. 3. Jeżeli wartość zamówienia publicznego nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30 000 EURO, zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy wniesienia wadium w wysokości określonej w ust. 1. 4. Dostawca lub wykonawca może wnieść wadium w pieniądzu, poręczeniach lub gwarancjach bankowych, gwarancjach ubezpieczeniowych, wekslach z poręczeniem wekslowym banku, a za zgodą zamawiającego również w czekach potwierdzonych. 5. Wadium wniesione w pieniądzu zamawiający przechowuje na rachunku bankowym.\"; 14) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42.1. Zamawiający jest obowiązany niezwłocznie zwrócić wadium, jeżeli: 1) upłynął termin związania ofertą, 2) zawarto umowę i wniesiono zabezpieczenie należytego wykonywania umowy, 3) zamawiający unieważnił postępowanie, a protesty zostały ostatecznie rozstrzygnięte lub upłynął termin do ich składania. 2. Na pisemny wniosek dostawcy lub wykonawcy zamawiający jest obowiązany zwrócić wadium w ciągu 3 dni od dnia złożenia tego wniosku przez dostawcę lub wykonawcę: 1) który wycofał ofertę przed upływem terminu składania ofert, 2) którego oferta została odrzucona, przy czym złożenie wniosku powoduje utratę prawa do wniesienia protestu. 3. Jeżeli wadium wniesiono w pieniądzu, zamawiający zwraca je wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszonym o koszty prowadzenia rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek dostawcy lub wykonawcy. 4. Wadium wraz z odsetkami wniesione w pieniądzu przez dostawcę lub wykonawcę, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą, na wniosek tego dostawcy lub wykonawcy, zaliczane jest przez zamawiającego na poczet zabezpieczenia należytego wykonania umowy. 5. Dostawca lub wykonawca, którego oferta została wybrana, traci wadium wraz z odsetkami na rzecz zamawiającego w przypadku gdy: 1) odmówił podpisania umowy na warunkach określonych w ofercie, 2) nie wniósł zabezpieczenia należytego wykonania umowy na zasadach określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego, 3) zawarcie umowy stało się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie dostawcy lub wykonawcy. 6. Wycofanie oferty po upływie terminu składania ofert powoduje utratę wadium.\"; 15) w art. 43: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zamawiający określa w specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego miejsce i termin otwarcia ofert.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Oferty otwiera się po upływie terminu do składania ofert, przy czym dzień, w którym upływa termin składania ofert, jest dniem ich otwarcia.\"; 16) w art. 50: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. O wyborze najkorzystniejszej oferty zamawiający niezwłocznie zawiadamia wszystkich dostawców lub wykonawców biorących udział w postępowaniu o zamówienie, wskazując imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz adres (siedzibę) tego dostawcy lub wykonawcy, którego ofertę wybrano oraz cenę.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Informacja przesłana do dostawcy lub wykonawcy, którego ofertę wybrano, zawiera poza danymi, o których mowa w ust. 1, określenie miejsca i terminu zawarcia umowy.\"; 17) w art. 69 w ust. 4 wyrazy \"kwoty 20 000\" zastępuje się wyrazami \"kwoty 30 000\"; 18) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75.1. Zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy, z zastrzeżeniem ust. 7, zabezpieczenia należytego wykonywania umowy. 2. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy służy do pokrycia roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zamówienia. 3. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy może być wnoszone w pieniądzu, poręczeniach bankowych, gwarancjach bankowych, gwarancjach ubezpieczeniowych, a za zgodą zamawiającego również w wekslach z poręczeniem wekslowym banku, oraz przez ustanowienie zastawu rejestrowego, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 4. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy nie może przekraczać 10% ceny ofertowej. 5. Jeżeli zabezpieczenie należytego wykonania umowy wniesiono w pieniądzu, zamawiający przechowuje je na oprocentowanym rachunku bankowym. 6. Zamawiający zwraca zabezpieczenie należytego wykonania umowy wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszone o koszt prowadzenia rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek wykonawcy. 7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje oraz wartość zamówień, co do których konieczne jest zabezpieczenie należytego wykonania umowy, wysokość zabezpieczenia oraz sposób jego wnoszenia i zwrotu, z uwzględnieniem, że wysokość tego ubezpieczenia nie może przekraczać wartości, o której mowa w ust. 4.\"; 19) po art. 79 dodaje się art. 79a i 79b w brzmieniu: \"Art. 79a. 1. Przed upływem terminu do składania ofert środki odwoławcze, wobec czynności podjętych przez zamawiającego, przysługują również organizacjom pracodawców i przedsiębiorców zrzeszającym dostawców lub wykonawców wpisanym na listę prowadzoną przez Prezesa Urzędu. 2. Wniesienie protestu, o którym mowa w ust. 1, dopuszczalne jest nie później niż 6 dni przed upływem terminu składania ofert."}
{"id":"2001_1208_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 2. Do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1208_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1208_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 4. Jednolity tekst ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych zostanie ogłoszony w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1208_5","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 8 w zakresie dotyczącym obowiązku zamieszczenia ogłoszeń na stronie internetowej, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1208_79b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych","text":"Art. 79b. 1. Przez organizacje pracodawców i przedsiębiorców zrzeszające dostawców lub wykonawców należy rozumieć organizacje, o których mowa w art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. Nr 109, poz. 1158). 2. Na listę, o której mowa w art. 79a ust. 1, wpisuje się reprezentatywne organizacje pracodawców i przedsiębiorców zrzeszające dostawców lub wykonawców. 3. Wpisu dokonuje się na wniosek zainteresowanej organizacji, w drodze decyzji administracyjnej. Decyzje o wpisie, o odmowie wpisu lub o skreśleniu z listy wydaje Prezes Urzędu. 4. Lista organizacji, o której mowa w art. 79a ust. 1, podlega ogłoszeniu w Biuletynie Zamówień Publicznych.\"; 20) w art. 86 w ust. 1 wyrazy \"dostawcy lub wykonawcy\" zastępuje się wyrazami \"dostawcy, wykonawcy lub organizacjom, o których mowa w art. 79b,\"; 21) w art. 88 w ust. 1 i w art. 89 w ust. 1 wyrazy \"dostawca lub wykonawca\" zastępuje się wyrazem \"odwołujący\"; 22) w art. 92 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Skreślenie z listy arbitrów następuje w przypadku: 1) wniosku arbitra, 2) ograniczenia zdolności do czynności prawnych, 3) utraty praw publicznych, 4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, 5) prawomocnego skazania za przestępstwo umyślne, 6) śmierci arbitra, 7) rażącego naruszenia obowiązków arbitra, 8) podjęcia wykonywania zawodu sędziego, prokuratora, asesora sądowego lub prokuratorskiego. 4. Za rażące naruszenie obowiązków arbitra, o którym mowa w ust. 3 pkt 7, należy rozumieć w szczególności: pełnienie funkcji arbitra w sposób stronniczy, występowanie jako pełnomocnik w postępowaniach odwoławczych w sprawach zamówień publicznych, niezłożenie wniosku o wyłączenie z udziału w postępowaniu w przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wykonywanie arbitrowi jego obowiązków. 5. Skreślenia z listy arbitrów dokonuje Prezes Urzędu w drodze decyzji administracyjnej.\"."}
{"id":"2001_1209_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości","text":"Art. 1. 1. Osobom fizycznym będącym w dniu 26 maja 1990 r. oraz w dniu wejścia w życie ustawy użytkownikami wieczystymi lub współużytkownikami wieczystymi nieruchomości, położonych na obszarach Państwa Polskiego, wymienionych w dekrecie z dnia 6 września 1951 r. o ochronie i uregulowaniu własności osadniczych gospodarstw chłopskich na obszarze Ziem Odzyskanych (Dz.U. Nr 46, poz. 340, z 1957 r. Nr 39, poz. 172, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 141, poz. 692 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 1) zabudowanych na cele mieszkaniowe, 2) stanowiących nieruchomości rolne przysługuje roszczenie o nieodpłatne nabycie prawa własności tych nieruchomości. 2. Na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1, a także osoby fizycznej będącej jej następcą prawnym, złożony nie później niż w ciągu roku od dnia wejścia w życie ustawy, starosta - w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa lub przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego - w odniesieniu do nieruchomości będącej jej własnością, wydaje decyzję o nabyciu prawa własności nieruchomości. 3. Ostateczna decyzja, o której mowa w ust. 2, stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. 4. W przypadku niezłożenia wniosku w terminie, o którym mowa w ust. 2, roszczenie o nieodpłatne nabycie prawa własności nieruchomości wygasa. 5. Ustala się opłatę sądową z tytułu założenia i wpisu do księgi wieczystej prawa własności nieruchomości nabytych na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 2, w wysokości 1\/3 najniższego wynagrodzenia ogłaszanego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy, od jednej nieruchomości. 6. Koszty pomiarów oraz opracowań geodezyjnych i kartograficznych związanych z postępowaniem w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, pokrywają osoby zainteresowane."}
{"id":"2001_1209_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości","text":"Art. 2. 1. Do osób, o których mowa w art. 1 ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz.U. z 1999 r. Nr 65, poz. 746, z 2000 r. Nr 28, poz. 352 i Nr 114, poz. 1196 oraz z 2001 r. Nr 72, poz. 749). 2. Decyzje o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, które stały się ostateczne przed wejściem w życie ustawy, pozostają w mocy."}
{"id":"2001_1209_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości","text":"Art. 3. 1. Do osób, które skorzystały z uwłaszczenia mieniem, o którym mowa w art. 56a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561, Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400, Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 637 i Nr 72, poz. 745) nie stosuje się przepisów niniejszej ustawy. 2. Osoby, które nabyły prawo własności nieruchomości na podstawie niniejszej ustawy, nie korzystają z uwłaszczenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1209_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia."}
{"id":"2001_1229_1","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi. 2. Gospodarowanie wodami jest prowadzone z zachowaniem zasady racjonalnego i całościowego traktowania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, z uwzględnieniem ich ilości i jakości. 3. Gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizowane przez współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności tak, aby uzyskać maksymalne korzyści społeczne."}
{"id":"2001_1229_10","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wody stanowią własność Skarbu Państwa, innych osób prawnych albo osób fizycznych. 2. Wody stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego są wodami publicznymi. 3. Płynące wody publiczne nie podlegają obrotowi cywilnoprawnemu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie."}
{"id":"2001_1229_100","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Tworzy się rady gospodarki wodnej regionów wodnych, zwane dalej \"radami regionów\", jako organy opiniodawczo-doradcze dyrektorów regionalnych zarządów. 2. Do zakresu działania rady regionu należy wyrażanie opinii w sprawach gospodarowania wodami w regionie wodnym, a w szczególności: 1) projektów warunków korzystania z wód regionu wodnego, 2) projektów planów ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego, 3) projektów planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, 4) planowanych przedsięwzięć związanych z odbudową ekosystemów zdegradowanych przez eksploatację zasobów wodnych, 5) projektów inwestycji związanych z gospodarowaniem wodami w regionie wodnym, 6) projektów programów, o których mowa w art. 47, 7) gminnych, powiatowych i wojewódzkich planów gospodarki odpadami. 3. Rada regionu składa się z 30 członków zgłoszonych przez organy samorządu terytorialnego, organizacje gospodarcze, rolnicze, rybackie oraz społeczne związane z gospodarką wodną, a także przez zakłady korzystające z wód oraz właścicieli wód nienależących do Skarbu Państwa, powoływanych na okres 4 lat, z zastrzeżeniem ust. 5. 4. Członków rady regionu powołuje Prezes Krajowego Zarządu na wniosek regionalnego dyrektora zarządu spośród osób, o których mowa w ust. 3. 5. Prezes Krajowego Zarządu może odwołać członka rady regionu przed upływem jego kadencji na wniosek organizacji, która zgłosiła jego kandydaturę. 6. Do organizacji rad regionu stosuje się odpowiednio przepisy art. 98."}
{"id":"2001_1229_101","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Wydatki związane z działalnością rad regionu, konieczne dla realizacji zadań, o których mowa w art. 100 ust. 2, są pokrywane ze środków regionalnego zarządu. 2. Członkom rady regionu oraz zapraszanym na jej posiedzenia specjalistom zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i biorącym udział w posiedzeniu, przysługuje zwrot diet, kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze państwa. 3. Obsługę biurową rady regionu zapewnia regionalny zarząd. Rozdział 2 Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna oraz państwowa służba hydrogeologiczna"}
{"id":"2001_1229_102","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna wykonuje zadania państwa w zakresie osłony hydrologicznej i meteorologicznej społeczeństwa oraz gospodarki, a także na potrzeby bilansowania zasobów wód powierzchniowych. 2. Państwowa służba hydrogeologiczna wykonuje zadania państwa na potrzeby rozpoznawania, bilansowania i ochrony wód podziemnych w celu racjonalnego ich wykorzystania przez społeczeństwo oraz gospodarkę. 3. Państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną pełni Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. 4. Państwową służbę hydrogeologiczną pełni Państwowy Instytut Geologiczny. 5. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny są jednostkami badawczo-rozwojowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388)."}
{"id":"2001_1229_103","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. Do zadań państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej należy: 1) wykonywanie pomiarów i obserwacji hydrologicznych oraz meteorologicznych, 2) gromadzenie, przetwarzanie, archiwizowanie i udostępnianie informacji hydrologicznych oraz meteorologicznych, 3) wykonywanie bieżących analiz i ocen sytuacji hydrologicznej oraz meteorologicznej, 4) opracowywanie i przekazywanie prognoz meteorologicznych oraz hydrologicznych, 5) opracowywanie i przekazywanie organom administracji publicznej ostrzeżeń przed niebezpiecznymi zjawiskami zachodzącymi w atmosferze i hydrosferze."}
{"id":"2001_1229_104","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna posiada i utrzymuje podstawową i specjalną sieć obserwacyjno-pomiarową, system wymiany danych oraz biura prognoz meteorologicznych i biura prognoz hydrologicznych. 2. Podstawową sieć obserwacyjno-pomiarową stanowią: 1) stacje hydrologiczno-meteorologiczne i stacje hydrologiczne, 2) standardowe posterunki pomiarowe hydrologiczno-meteorologiczne, 3) stacje pomiarów aerologicznych, 4) stacje radarów meteorologicznych. 3. Specjalną sieć obserwacyjno-pomiarową stanowią: 1) stacje badań specjalnych, 2) lotniskowe biura meteorologiczne, 3) specjalne posterunki i sieci pomiarowe, 4) punkty pomiarowe dla Morza Bałtyckiego oraz strefy brzegowej. 4. Biura prognoz meteorologicznych oraz biura prognoz hydrologicznych: 1) opracowują i udostępniają krótkoterminowe i średnioterminowe ogólne i specjalistyczne prognozy hydrologiczne i meteorologiczne, 2) udzielają informacji o aktualnych warunkach hydrologicznych i meteorologicznych, 3) opracowują i udostępniają ostrzeżenia przed żywiołowym działaniem sił przyrody oraz przed suszą, 4) prowadzą na bieżąco osłonę hydrologiczną i meteorologiczną społeczeństwa oraz gospodarki."}
{"id":"2001_1229_105","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Do zadań państwowej służby hydrogeologicznej należy: 1) wykonywanie pomiarów i obserwacji hydrogeologicznych, 2) gromadzenie, przetwarzanie, archiwizowanie oraz udostępnianie zgromadzonych informacji, w szczególności dotyczących zasobów, stanów i jakości wód podziemnych, 3) wykonywanie bieżących analiz i ocen sytuacji hydrogeologicznej, 4) opracowywanie oraz przekazywanie prognoz zmian zasobów, jakości oraz zagrożeń wód podziemnych, 5) opracowywanie i przekazywanie organom administracji publicznej ostrzeżeń przed niebezpiecznymi zjawiskami zachodzącymi w strefach zasilania oraz poboru wód podziemnych."}
{"id":"2001_1229_106","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Państwowa służba hydrogeologiczna posiada i utrzymuje sieć stacjonarnych obserwacji wód podziemnych oraz zespoły do spraw ocen i prognoz hydrogeologicznych. 2. Sieć obserwacji wód podziemnych stanowią: 1) stacje hydrogeologiczne, 2) punkty obserwacyjne stanów wód podziemnych, 3) punkty monitoringu jakości wód podziemnych, 4) piezometry obserwacyjne, 5) obudowane źródła. 3. Państwowa służba hydrogeologiczna sprawuje nadzór nad funkcjonowaniem krajowej sieci monitoringu jakości wód podziemnych oraz sieci monitoringów regionalnych."}
{"id":"2001_1229_107","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Urządzenia pomiarowe służb państwowych podlegają ochronie na warunkach określonych w ustawie. 2. Zabrania się: 1) przemieszczania urządzeń pomiarowych służb państwowych przez osoby nieupoważnione, 2) wykonywania w pobliżu urządzeń pomiarowych służb państwowych, czynności powodujących ich zniszczenie, uszkodzenie, zakłócenie prawidłowego funkcjonowania lub zmianę warunków obserwacji. 3. Właściciel gruntu jest obowiązany udostępnić grunt na potrzeby budowy oraz ustanowienia strefy ochronnej urządzeń pomiarowych służb państwowych. 4. W celu zapewnienia reprezentatywności dokonywanych pomiarów lub obserwacji mogą być ustanawiane strefy ochronne urządzeń pomiarowych służb państwowych stanowiące obszary, na których obowiązują zakazy, nakazy i ograniczenia w zakresie użytkowania gruntów oraz korzystania z wód. 5. Na obszarach stref ochronnych urządzeń pomiarowych służb państwowych może być zabronione wznoszenie obiektów budowlanych oraz wykonywanie robót lub czynności, które mogą spowodować czasowe lub trwałe zaburzenie reprezentatywności pomiarów i obserwacji, a w szczególności: 1) w odległości 30 metrów od urządzeń pomiarowych - wznoszenie wszelkich obiektów budowlanych, sadzenie drzew lub krzewów oraz sztuczne zraszanie upraw, 2) w odległości od 30 do 500 metrów od urządzeń pomiarowych - wznoszenie zwartej zabudowy piętrowej oraz sadzenie drzew w zwartych zespołach. 6. Strefę ochronną urządzeń pomiarowych służb państwowych ustanawia, w drodze decyzji, starosta, na wniosek właściwej służby, określając zakazy, nakazy, ograniczenia oraz obszary, na których obowiązują, stosownie do przepisów ust. 5. Wniosek powinien zawierać propozycje granic strefy wraz z planem sytuacyjnym oraz propozycje dotyczące zakazów, nakazów lub ograniczeń w zakresie użytkowania gruntów lub korzystania z wód. 7. W decyzji, o której mowa w ust. 6, starosta może nakazać usunięcie drzew lub krzewów. 8. Za szkody, poniesione w związku z udostępnieniem gruntu na potrzeby budowy urządzeń pomiarowych służb państwowych oraz w związku z wprowadzeniem w strefie ochronnej urządzeń pomiarowych służb państwowych zakazów, nakazów lub ograniczeń w zakresie użytkowania gruntów lub korzystania z wód, właścicielowi nieruchomości położonej w tej strefie przysługuje odszkodowanie, odpowiednio od państwowej służby hydrologicznometeorologicznej lub państwowej służby hydrogeologicznej, na zasadach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_1229_108","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Osoby wykonujące prace pomiarowe, kontrolne oraz prace związane z wykonywaniem, obsługą lub utrzymaniem urządzeń pomiarowych służb państwowych mają prawo: 1) wstępu na grunt, do obiektów budowlanych, na wody powierzchniowe oraz dokonywania niezbędnych czynności związanych z wykonywanymi pracami, 2) umieszczania na gruntach, obiektach budowlanych oraz w wodach powierzchniowych urządzeń pomiarowych służb państwowych, 3) usuwania drzew lub krzewów z obszaru strefy ochronnej oraz wykonywania niwelacji terenu. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, nie naruszają przepisów dotyczących ochrony zabytków, dróg publicznych, ochrony środowiska i prawa budowlanego. 3. Na terenach zamkniętych, o których mowa w ustawie - Prawo budowlane, prace, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane tylko za zgodą właściwego ministra. 4. Właściciel nieruchomości jest obowiązany umożliwić wykonanie prac, o których mowa w ust. 1, przez osoby upoważnione przez państwową służbę hydrologicznometeorologiczną lub państwową służbę hydrogeologiczną."}
{"id":"2001_1229_109","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Państwowa służba hydrologiczno-meteorologiczna oraz państwowa służba hydrogeologiczna są finansowane ze środków budżetu państwa. 2. Ze środków budżetu państwa w części dotyczącej gospodarki wodnej, będących w dyspozycji Prezesa Krajowego Zarządu, finansowane jest: 1) utrzymywanie bieżącej działalności państwowej służby hydrologicznometeorologicznej oraz państwowej służby hydrogeologicznej, 2) utrzymywanie i modernizacja podstawowej sieci obserwacyjno-pomiarowej państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej oraz systemu wymiany danych, 3) utrzymywanie i modernizacja hydrogeologicznych urządzeń pomiarowych państwowej służby hydrogeologicznej, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4, 4) modernizacja systemu gromadzenia i przetwarzania informacji, 5) utrzymywanie i rozwój komórek metodycznych, 6) opracowywanie danych oraz informacji hydrologiczno-meteorologicznych i hydrogeologicznych, 7) opracowywanie i publikowanie ostrzeżeń, prognoz oraz komunikatów hydrologicznych oraz meteorologicznych, a także roczników hydrologicznych, meteorologicznych i hydrogeologicznych. 3. Ze środków będących w dyspozycji innych, odpowiednich dysponentów części budżetu państwa, finansuje się: 1) osłonę meteorologiczną lotnictwa cywilnego, 2) osłonę hydrologiczno-meteorologiczną żeglugi morskiej i żeglugi śródlądowej, 3) osłonę hydrologiczno-meteorologiczną rolnictwa, 4) monitoring jakości wód podziemnych, wraz ze związanymi z nim hydrogeologicznymi urządzeniami pomiarowymi, 5) informacje przekazywane na potrzeby obronności państwa, 6) utrzymywanie specjalnych sieci obserwacyjno-pomiarowych."}
{"id":"2001_1229_11","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prawa właścicielskie w stosunku do wód publicznych stanowiących własność Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 13, wykonują: 1) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej - w stosunku do wód morza terytorialnego oraz morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej, 2) Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej - w stosunku do wód istotnych dla kształtowania zasobów wodnych oraz ochrony przeciwpowodziowej, w szczególności wód podziemnych oraz śródlądowych wód powierzchniowych: a) w potokach górskich i ich źródłach, b) w ciekach naturalnych, od źródeł do ujścia, o średnim przepływie z wielolecia równym lub wyższym od 2,0 m{3}\/s w przekroju ujściowym, c) w jeziorach oraz sztucznych zbiornikach wodnych, przez które przepływają cieki, o których mowa w lit. b), d) granicznych, e) w śródlądowych drogach wodnych, 3) dyrektor parku narodowego - w stosunku do wód znajdujących się w granicach parku, 4) marszałek województwa, jako zadanie z zakresu administracji rządowej wykonywane przez samorząd województwa - w stosunku do wód istotnych dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa, służących polepszeniu zdolności produkcyjnej gleby i ułatwieniu jej uprawy oraz w stosunku do pozostałych wód niewymienionych w pkt 1-3. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, śródlądowe wody powierzchniowe lub ich części, stanowiące własność publiczną, istotne dla: 1) kształtowania zasobów wodnych oraz ochrony przeciwpowodziowej, 2) regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa - kierując się podziałem zawartym w ust. 1 pkt 2 i 4, a także uwzględniając w wykazie nazwę z charakterystycznymi informacjami, wskazanie nazwy odbiornika, przyjęte kryterium oraz wskazanie dla wód, o których mowa w pkt 2, właściwego marszałka województwa. 3. Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, może powierzyć marszałkowi województwa wykonywanie uprawnień Skarbu Państwa w stosunku do wód innych niż określone w ust. 1 pkt 4, i zaliczyć do wód istotnych dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa niektóre wody określone w ust. 1 pkt 2 lit. b) i c), jeżeli: 1) wody te są wykorzystywane przede wszystkim do regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa, 2) tereny, na których te wody się znajdują, mają charakter rolniczy i warunkiem rozwoju i restrukturyzacji rolnictwa na tych terenach jest regulacja stosunków wodnych w glebie, 3) zakres i rozmiar utrzymywania tych wód wynika z potrzeb funkcjonowania systemów melioracji wodnych."}
{"id":"2001_1229_110","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Właścicielem informacji zbieranych i przetwarzanych na podstawie standardowych procedur przez państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną oraz przez państwową służbę hydrogeologiczną jest Skarb Państwa. 2. W imieniu Skarbu Państwa informacją, o której mowa w ust. 1, rozporządzają, odpowiednio - Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny. 3. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej jest obowiązany udostępniać nieodpłatnie informacje o stanie atmosfery i hydrosfery, przetwarzane na podstawie standardowych procedur, organom władzy publicznej oraz właścicielom wód lub działającym w ich imieniu zarządcom. 4. Państwowy Instytut Geologiczny jest obowiązany udostępniać nieodpłatnie zebrane informacje o stanie zasobów wód podziemnych, przetwarzane na podstawie standardowych procedur, organom władzy publicznej. 5. Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, udostępnia się w zakresie niezbędnym do wykonania zadań ustawowych. 6. Udostępnione informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, nie mogą być przekazywane. 7. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny mogą sprzedawać informacje, o których mowa w ust. 1, innym odbiorcom, niż określeni w ust. 3 i 4; wpływy z tego tytułu stanowią dochód budżetu państwa. 8. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny mogą sprzedawać informacje przetworzone na podstawie procedur niestandardowych; wpływy z tego tytułu stanowią odpowiednio przychód tych Instytutów. 9. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, standardowe i niestandardowe procedury przetwarzania informacji posiadanych przez państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną oraz państwową służbę hydrogeologiczną, uwzględniając w wykazie rodzaje i nazwy procedur właściwe dla każdej ze służb."}
{"id":"2001_1229_111","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Informacje zebrane i przetworzone na podstawie standardowych procedur przez państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną oraz państwową służbę hydrogeologiczną publikuje się w komunikatach, biuletynach lub rocznikach. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, podmioty, którym państwowa służba hydrologicznometeorologiczna oraz państwowa służba hydrogeologiczna są obowiązane przekazywać komunikaty, biuletyny oraz ostrzeżenia przed żywiołowym działaniem sił przyrody oraz przed suszą, świadczyć osłonę hydrologicznometeorologiczną, a także sposób i częstotliwość przekazywania tych informacji, kierując się względami bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia. Rozdział 3 Planowanie w gospodarowaniu wodami"}
{"id":"2001_1229_112","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. Planowanie w gospodarowaniu wodami służy programowaniu i koordynowaniu działań mających na celu: 1) osiągnięcie lub utrzymanie co najmniej dobrego stanu ekologicznego wód oraz ekosystemów od wody zależnych, 2) poprawę stanu zasobów wodnych, 3) poprawę możliwości korzystania z wód, 4) zmniejszanie ilości wprowadzanych do wód lub do ziemi substancji i energii mogących negatywnie oddziaływać na wody, 5) poprawę ochrony przeciwpowodziowej."}
{"id":"2001_1229_113","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Planowanie w gospodarowaniu wodami obejmuje: 1) plany gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, 2) plany ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze państwa, z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy, 3) plany ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego, 4) warunki korzystania z wód regionu wodnego, 5) sporządzane w miarę potrzeby warunki korzystania z wód zlewni. 2. Plany, o których mowa w ust. 1 pkt 1, weryfikuje się co 6 lat."}
{"id":"2001_1229_114","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza uwzględnia w szczególności: 1) cele i zadania w zakresie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza uwzględniające potrzeby ludności, przemysłu, rolnictwa, rybactwa, umożliwiające powiększenie zasobów wodnych oraz uzyskanie i utrzymanie ich dobrego stanu ekologicznego, 2) sposoby osiągnięcia celów, o których mowa w pkt 1, oraz harmonogram realizacji działań, 3) nakłady niezbędne dla osiągnięcia celów, o których mowa w pkt 1, 4) sposoby i źródła finansowania ustalonych zadań. 2. Plan, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: 1) analizę stanu dorzecza, uwzględniającą: a) geograficzną i geologiczną charakterystykę obszaru dorzecza, b) hydrograficzne charakterystyki obszaru dorzecza, c) charakterystykę demograficzną obszaru dorzecza, d) charakterystykę wykorzystania powierzchni ziemi oraz działalności gospodarczej na obszarze dorzecza, e) przegląd wpływu działalności człowieka na środowisko na obszarze dorzecza, wskazanie obszarów chronionych, ustanowionych na podstawie ustawy oraz przepisów o ochronie przyrody, 2) przedsięwzięcia służące ochronie zasobów wodnych, ujęte w szczegółowe programy dotyczące zasobów wodnych: a) wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, b) wykorzystywanych do urządzania kąpielisk, c) przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz migracji ryb, 3) programy eliminowania zanieczyszczenia wód substancjami szczególnie szkodliwymi dla środowiska wodnego z wykazu I, oraz pogramy zmniejszania zanieczyszczenia wód substancjami szczególnie szkodliwymi dla środowiska wodnego z wykazu II, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1, 4) wykaz zbiorników wód śródlądowych, dla których zasadna jest ochrona, o której mowa w art. 59, 5) analizę ekonomiczną gospodarowania wodami na obszarze dorzecza. 3. Plan, o którym mowa w ust. 1, opracowuje się na podstawie sporządzonych przez dyrektorów regionalnych zarządów: 1) analiz stanu zasobów wodnych w regionach wodnych, 2) analiz ekonomicznych gospodarowania wodami w regionach wodnych, 3) wykazów wód powierzchniowych i podziemnych wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, 4) wykazu wód powierzchniowych wykorzystywanych do celów rekreacyjnych, a w szczególności do kąpieli, 5) wykazu wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb, 6) wykazu wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych. 4. Plan, o którym mowa w ust. 1, stanowi podstawę do opracowywania warunków korzystania z wód regionu wodnego."}
{"id":"2001_1229_115","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Warunki korzystania z wód regionu wodnego obejmują: 1) aktualny stan ilościowy i jakościowy zasobów wód powierzchniowych i podziemnych regionu wodnego oraz aktualny stan ekosystemów wodnych i od wody zależnych, wynikający z dotychczasowego użytkowania zasobów wodnych i gospodarki przestrzennej, 2) perspektywiczny stan ilościowy i jakościowy zasobów wód powierzchniowych i podziemnych oraz perspektywiczny stan ekosystemów wodnych i od wody zależnych na obszarze regionu wodnego, wynikający z planu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, 3) wymagania dotyczące jakości wody, wynikające z ustawy, 4) ustalenia planów zagospodarowania przestrzennego, 5) ustalenia zawarte w dokumentacji hydrogeologicznej szczególnie dotyczącej określenia zasobów wód podziemnych oraz wyznaczenia głównych zbiorników wód podziemnych, 6) ustalenia zawarte w obowiązujących pozwoleniach wodnoprawnych - z uwzględnieniem podziału na zlewnie. 2. Warunki korzystania z wód regionu wodnego mogą określać ograniczenia w korzystaniu z wód regionu lub jego części, niezbędne dla osiągnięcia celów ustalonych w planie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, a w szczególności ograniczenia w zakresie: 1) pobierania wód powierzchniowych lub podziemnych, 2) wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, 3) wprowadzania substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego do wód, ziemi lub urządzeń kanalizacyjnych, 4) lokalizowania nowych urządzeń wodnych."}
{"id":"2001_1229_116","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. Warunki korzystania z wód zlewni sporządza się dla obszarów, dla których w wyniku ustaleń planu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1 i 4, konieczne jest określenie szczególnych zasad ochrony zasobów wodnych, a zwłaszcza ich ilości i jakości, w celu osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego. 2. Warunki korzystania z wód zlewni zawierają odpowiednio dane, o których mowa w art. 115."}
{"id":"2001_1229_117","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Plany ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze państwa powinny uwzględniać w szczególności: 1) powiększenie dyspozycyjnych zasobów wodnych oraz rezerw pojemności powodziowej, 2) poprawę gospodarowania rezerwami pojemności retencyjnej oraz powodziowej, 3) kształtowanie dolin rzecznych oraz wykorzystanie naturalnej retencji, 4) budowę oraz rozbudowę lub przebudowę urządzeń wodnych. 2. Plany ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego powinny uwzględniać ustalenia planów, o których mowa w ust. 1, oraz dokumentów, o których mowa w art. 82."}
{"id":"2001_1229_118","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. Ustalenia planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1 i 2, uwzględnia się w strategii rozwoju kraju, strategii rozwoju województwa oraz w planach zagospodarowania przestrzennego województwa, a ustalenia planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 3, w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"2001_1229_119","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. Plany, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1 i 2, opracowuje Prezes Krajowego Zarządu w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, a zatwierdza Rada Ministrów."}
{"id":"2001_1229_12","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Wody stojące oraz wody w rowach znajdujące się w granicach nieruchomości gruntowej stanowią własność właściciela tej nieruchomości."}
{"id":"2001_1229_120","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. Warunki korzystania z wód regionu wodnego oraz warunki korzystania z wód zlewni ustala, w drodze rozporządzenia, dyrektor regionalnego zarządu, po ich uzgodnieniu z Prezesem Krajowego Zarządu, kierując się ustaleniami planu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, oraz potrzebą osiągnięcia celów, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1, a także aktualnym i perspektywicznym stanem zasobów wodnych i możliwości korzystania z nich."}
{"id":"2001_1229_121","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i tryb opracowywania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy oraz warunków korzystania z wód regionu wodnego, uwzględniając szczegółowy zakres informacji koniecznych do sporządzania planów, sposób ich wykorzystania i przetwarzania, metodykę dokonania analizy stanu dorzecza, tryb opracowywania dokumentacji, metodykę ustalania celów środowiskowych i przygotowywania programów ochrony wód, oraz częstotliwości weryfikacji pozyskiwanych informacji i sporządzanych dokumentów, kierując się zasadami i potrzebami ochrony wód ustalonymi w ustawie. Rozdział 4 Pozwolenia wodnoprawne"}
{"id":"2001_1229_122","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozwolenie wodnoprawne jest wymagane na: 1) szczególne korzystanie z wód, 2) regulację wód oraz zmianę ukształtowania terenu na gruntach przylegających do wód, mającą wpływ na warunki przepływu wody, 3) wykonanie urządzeń wodnych, 4) rolnicze wykorzystanie ścieków, w zakresie nieobjętym zwykłym korzystaniem z wód, 5) długotrwałe obniżenie poziomu zwierciadła wody podziemnej, 6) piętrzenie wody podziemnej, 7) gromadzenie ścieków oraz odpadów w obrębie obszarów górniczych utworzonych dla wód leczniczych, 8) odwodnienie obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych, 9) wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów, 10) wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1. 2. Pozwolenie wodnoprawne jest wymagane również na: 1) gromadzenie ścieków, a także innych materiałów, prowadzenie odzysku lub unieszkodliwianie odpadów, 2) wznoszenie obiektów budowlanych oraz wykonywanie innych robót, 3) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku, innych materiałów oraz ich składowanie - na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano decyzje, o których mowa w art. 40 ust. 3 i art. 83 ust. 2 pkt 1. 3. Pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód jest jednocześnie pozwoleniem na wykonanie urządzeń wodnych służących do tego korzystania. 4. Pozwolenia wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód wydawane są z uwzględnieniem postanowień rozdziałów 1-4 w dziale IV tytułu III ustawy Prawo ochrony środowiska."}
{"id":"2001_1229_123","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Jeżeli o wydanie pozwolenia wodnoprawnego ubiega się kilka zakładów, których działalność wzajemnie się wyklucza z powodu stanu zasobów wodnych, pierwszeństwo w uzyskaniu pozwolenia mają zakłady zaopatrujące w wodę ludność, następnie - zakłady, których korzystanie z wód przyczyni się do zwiększenia naturalnej lub sztucznej retencji wód lub poprawy stosunków biologicznych w środowisku wodnym. 2. Pozwolenie wodnoprawne nie rodzi praw do nieruchomości i urządzeń wodnych koniecznych do jego realizacji oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich przysługujących wobec tych nieruchomości i urządzeń. Informację tej treści zamieszcza się w pozwoleniu wodnoprawnym. 3. Wnioskodawcy, który nie uzyskał praw do nieruchomości lub urządzeń koniecznych do realizacji pozwolenia wodnoprawnego, nie przysługuje roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z otrzymaniem pozwolenia."}
{"id":"2001_1229_124","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Pozwolenie wodnoprawne nie jest wymagane na: 1) uprawianie żeglugi na śródlądowych drogach wodnych, 2) holowanie oraz spław drewna, 3) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku, innych materiałów oraz wycinanie roślin w związku z utrzymywaniem wód, szlaków żeglownych oraz remontem urządzeń wodnych, 4) wykonanie pilnych prac zabezpieczających w okresie powodzi, 5) wykonanie studni o głębokości do 30 m na potrzeby zwykłego korzystania z wód, 6) odwadnianie obiektów lub wykopów budowlanych, jeżeli zasięg leja depresji nie wykracza poza granice terenu, którego zakład jest właścicielem, 7) rybackie korzystanie ze śródlądowych wód powierzchniowych."}
{"id":"2001_1229_125","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Pozwolenie wodnoprawne nie może naruszać: 1) ustaleń warunków korzystania z wód regionu wodnego lub warunków korzystania z wód zlewni, 2) ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, 3) wymagań ochrony zdrowia ludzi, środowiska oraz dóbr kultury wpisanych do rejestru zabytków, wynikających z odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1229_126","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Wydania pozwolenia wodnoprawnego odmawia się jeżeli: 1) projektowany sposób korzystania z wody narusza ustalenia dokumentów, o których mowa w art. 125 pkt 1 i 2, lub nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 125 pkt 3, 2) projektowany sposób korzystania z wody dla celów energetyki wodnej nie zapewni wykorzystania potencjału hydroenergetycznego w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony."}
{"id":"2001_1229_127","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. 1. Pozwolenie wodnoprawne wydaje się, w drodze decyzji, na czas określony. 2. Pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód wydaje się na okres nie krótszy niż 10 lat, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, chyba, że zakład ubiegający się o pozwolenie wnosi inaczej. 3. Pozwolenie wodnoprawne dotyczące wprowadzania do wód, ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje niebezpieczne określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż 4 lata. 4. Pozwolenie na wycinanie roślin oraz wydobywanie kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów z wód lub z obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią wydaje się na okres nie dłuższy niż 5 lat. 5. Obowiązek ustalenia czasu obowiązywania nie dotyczy pozwoleń wodnoprawnych na wykonanie urządzeń wodnych. 6. Informację o wszczęciu postępowania wodnoprawnego właściwy organ podaje do publicznej wiadomości."}
{"id":"2001_1229_128","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. 1. W pozwoleniu wodnoprawnym ustala się cel i zakres korzystania z wód, warunki wykonywania uprawnienia oraz obowiązki niezbędne ze względu na ochronę zasobów środowiska, interesów ludności i gospodarki, a w szczególności: 1) ilość pobieranej wody, 2) ograniczenia wynikające z konieczności zachowania przepływu nienaruszalnego, 3) sposób gospodarowania wodą, 4) ilość, stan i skład ścieków wykorzystywanych rolniczo oraz wprowadzanych do wód, do ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych, a w przypadku ścieków przemysłowych, jeżeli jest to uzasadnione, dopuszczalne ilości zanieczyszczeń, zwłaszcza ilości substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, wyrażone w jednostkach masy przypadających na jednostkę wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu, 5) terminy pobierania i odprowadzania wody oraz wprowadzania ścieków dla zakładów, których działalność cechuje się sezonową zmiennością, 6) usytuowanie, warunki wykonania urządzenia wodnego, charakterystyczne rzędne piętrzenia oraz przepływy, 7) obowiązki wobec innych zakładów posiadających pozwolenie wodnoprawne, uprawnionych do rybactwa oraz osób narażonych na szkody w związku z wykonywaniem tego pozwolenia wodnoprawnego, 8) niezbędne przedsięwzięcia ograniczające negatywne oddziaływanie na środowisko, 9) sposób i zakres prowadzenia pomiarów ilości i jakości pobieranej wody, ścieków wprowadzanych do wód, do ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych oraz wykorzystywanych rolniczo, a także sposób postępowania w przypadku uszkodzenia urządzeń pomiarowych, 10) prowadzenie okresowych pomiarów wydajności i poziomu zwierciadła wody w studni, 11) sposób postępowania w przypadku rozruchu, zatrzymania działalności bądź awarii urządzeń istotnych dla realizacji pozwolenia, a także rozmiar i warunki korzystania z wód oraz urządzeń wodnych w tych sytuacjach wraz z maksymalnym, dopuszczalnym czasem trwania tych warunków, 12) zasięg obszaru objętego zakazem, o którym mowa w art. 65 ust. 1 pkt 3. 2. W razie potrzeby w pozwoleniu wodnoprawnym dodatkowo ustala się obowiązek: 1) prowadzenia pomiarów jakości wód podziemnych oraz wód płynących poniżej i powyżej miejsca zrzutu ścieków, z określeniem częstotliwości i metod tych pomiarów, 2) prowadzenia badań ścieków przeznaczonych do rolniczego wykorzystania, a w uzasadnionych przypadkach także badań zawartości metali ciężkich w glebie na obszarach, na których rolniczo wykorzystuje się ścieki, 3) wykonania robót lub uczestniczenia w kosztach utrzymania urządzeń wodnych, stosownie do odnoszonych korzyści, 4) wykonania robót lub uczestniczenia w kosztach utrzymania wód, stosownie do zwiększenia tych kosztów w wyniku realizacji tego pozwolenia, 5) odtworzenia retencji przez budowę służących do tego celu urządzeń wodnych lub realizację innych przedsięwzięć, jeżeli w wyniku realizacji pozwolenia wodnoprawnego nastąpi zmniejszenie naturalnej lub sztucznej retencji wód śródlądowych, 6) wykonania przedsięwzięć służących zarybianiu wód powierzchniowych lub uczestniczenia w kosztach tych przedsięwzięć, jeżeli w wyniku realizacji pozwolenia wodnoprawnego nastąpi zmniejszenie populacji ryb lub utrudnienie ich migracji. 3. Integralną część pozwolenia wodnoprawnego na korzystanie z wód powierzchniowych za pomocą urządzeń do jej piętrzenia lub na zależne od siebie korzystanie z wód przez kilka zakładów, stanowi instrukcja gospodarowania wodą, zatwierdzona w tym pozwoleniu lub odrębnej decyzji, przez organ wydający pozwolenie. 4. Integralną część pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzeń melioracji wodnych stanowi instrukcja utrzymywania systemu tych urządzeń, zatwierdzona w tym pozwoleniu lub odrębnej decyzji, przez organ wydający pozwolenie."}
{"id":"2001_1229_129","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. Na szczególne korzystanie z wód przez zakład pobierający wodę a następnie wprowadzający ścieki do wód lub do ziemi wydaje się jedno pozwolenie wodnoprawne."}
{"id":"2001_1229_13","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Ryby oraz inne organizmy żyjące w wodzie stanowią jej pożytki, do pobierania których jest uprawniony właściciel wody. 2. Rybackie korzystanie z publicznych śródlądowych wód powierzchniowych płynących następuje w drodze oddania w użytkowanie obwodów rybackich, ustanowionych na podstawie ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268). 3. Oddanie w użytkowanie obwodów rybackich następuje za opłatą roczną, na czas nie krótszy niż 10 lat, na podstawie umowy, do zawarcia której upoważniony jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej. 4. Warunkiem oddania w użytkowanie obwodu rybackiego jest przedłożenie pozytywnie zaopiniowanego operatu rybackiego, o którym mowa w ustawie wymienionej w ust. 2. 5. Oddanie w użytkowanie następuje w drodze konkursu ofert, przy czym maksymalna oferowana stawka opłaty rocznej za 1ha powierzchni obwodu rybackiego nie może być wyższa niż równowartość 0,5 dt żyta, ustalona na podstawie ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 43, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681), zależnie od rybackiego typu wody i jej położenia. 6. Nie pobiera się opłat za oddanie w użytkowanie następujących części obwodu rybackiego: 1) obrębu ochronnego, 2) uzupełniającego obwodu rybackiego, 3) wód uznanych, na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w ust. 2, za nieprzydatne do prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej. 7. W przypadku nierealizowania założeń zawartych w operacie rybackim, umowa użytkowania może być rozwiązana w każdym czasie i bez odszkodowania, przez organ, o którym mowa w ust. 3. 8. W sprawach nieuregulowanych dotyczących użytkowania stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego. 9. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki przeprowadzania konkursu ofert, o którym mowa w ust. 5, zasady oceniania ofert i elementy oferty podlegającej ocenie, a także maksymalną stawkę opłaty rocznej za 1ha powierzchni obwodu rybackiego zależnie od rybackiego typu wody i jej położenia. 10. Minister wydając rozporządzenie kierować się będzie potrzebą wyłonienia oferenta, którego przygotowanie i doświadczenie zawodowe zapewni realizację zasad racjonalnej gospodarki rybackiej, zgodnie z przedłożonym operatem rybackim, w celu utrzymania lub uzyskania dobrego stanu ekologicznego wód obwodu rybackiego. Minister określając tryb i warunki przeprowadzania konkursu ofert uwzględni w szczególności konieczność udostępnienia oferentom informacji na temat: 1) rozliczenia obciążeń publiczno-prawnych związanych z przedmiotem użytkowania oraz nakładów rzeczowo-finansowych, określonych w operacie rybackim, 2) zasad udostępniania wód obwodu rybackiego do celów badań naukowych oraz przekazywania danych na temat wyników prowadzonej gospodarki rybackiej, 3) ograniczeń związanych z oddaniem w użytkowanie gruntów pod wodami w obwodzie rybackim na cele określone w art. 20 ust. 1."}
{"id":"2001_1229_130","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. 1. Na wspólne korzystanie z wód przez kilka zakładów może być wydane jedno pozwolenie wodnoprawne. 2. Zakłady, o których mowa w ust. 1, występują z wnioskiem o pozwolenie wodnoprawne wskazując jeden z tych zakładów, jako zakład główny. 3. Urządzenia wodne służące do wspólnego korzystania z wód utrzymuje zakład główny. 4. Rozliczenia finansowe zakładu głównego z pozostałymi zakładami, posiadającymi wspólne pozwolenie wodnoprawne, w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych ponoszonych na podstawie ustawy - Prawo ochrony środowiska, następuje na podstawie umowy."}
{"id":"2001_1229_131","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. 1. Pozwolenie wodnoprawne wydaje się na wniosek. 2. Do wniosku dołącza się: 1) operat wodnoprawny, zwany dalej \"operatem\", 2) decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów jest ona wymagana; jeżeli decyzja ta nie jest wymagana - wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli plan ten został sporządzony, 3) opis prowadzenia zamierzonej działalności sporządzony w języku nietechnicznym. 3. Do wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, oprócz odpowiednich dokumentów, o których mowa w ust. 2, dołącza się zgodę właściciela tych urządzeń. 4. Pozwolenie wodnoprawne na wykonanie urządzeń wodnych może być wydane na podstawie projektu tych urządzeń, jeżeli projekt ten odpowiada wymaganiom operatu, o którym mowa w art. 132."}
{"id":"2001_1229_132","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. 1. Operat sporządza się w formie opisowej i graficznej. 2. Część opisowa operatu zawiera: 1) oznaczenie zakładu ubiegającego się o wydanie pozwolenia, jego siedziby i adresu, 2) wyszczególnienie: a) celu i zakresu zamierzonego korzystania z wód, b) rodzaju urządzeń pomiarowych oraz znaków żeglugowych, c) stanu prawnego nieruchomości usytuowanych w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, d) obowiązków ubiegającego się o wydanie pozwolenia w stosunku do osób trzecich, 3) charakterystykę wód objętych pozwoleniem wodnoprawnym, 4) ustalenia wynikające z warunków korzystania z wód regionu wodnego, 5) określenie wpływu gospodarki wodnej zakładu na wody powierzchniowe oraz podziemne, 6) sposób postępowania w przypadku rozruchu, zatrzymania działalności bądź wystąpienia awarii, jak również rozmiar i warunki korzystania z wód oraz urządzeń wodnych w tych sytuacjach. 3. Część graficzna operatu zawiera: 1) plan urządzeń wodnych, naniesiony na mapę sytuacyjno-wysokościową terenu z zaznaczonymi nieruchomościami, usytuowanymi w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, z oznaczeniem powierzchni nieruchomości oraz właścicieli, ich siedzib i adresów, 2) zasadnicze przekroje podłużne i poprzeczne urządzeń wodnych oraz koryt wody płynącej w zasięgu oddziaływania tych urządzeń, 3) schemat rozmieszczenia urządzeń pomiarowych oraz znaków żeglugowych, 4) schemat funkcjonalny lub technologiczny urządzeń wodnych. 4. Operat, na którego podstawie wydaje się pozwolenie wodnoprawne na pobór wód, oprócz odpowiednich danych, o których mowa w ust. 2 i 3, zawiera: 1) określenie wielkości średniego dobowego poboru wody z podaniem bilansu zapotrzebowania wody w okresie obowiązywania pozwolenia wodnoprawnego, 2) opis techniczny urządzeń służących do poboru wody, 3) określenie rodzajów urządzeń służących do rejestracji oraz pomiaru poboru wody, 4) określenie zakresu i częstotliwości wykonywania wymaganych analiz pobieranej wody. 5. Operat, na podstawie którego wydaje się pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód, ziemi lub do urządzeń kanalizacyjnych, oprócz odpowiednich danych, o których mowa w ust. 2 i 3, zawiera: 1) określenie ilości, stanu i składu ścieków oraz przewidywanego sposobu i efektu ich oczyszczania, 2) opis instalacji i urządzeń służących do gromadzenia, oczyszczania oraz odprowadzania ścieków, 3) określenie zakresu i częstotliwości wykonywania wymaganych analiz odprowadzanych ścieków oraz wód podziemnych lub wód powierzchniowych powyżej i poniżej miejsca zrzutu ścieków, 4) opis urządzeń służących do pomiaru oraz rejestracji ilości, stanu i składu odprowadzanych ścieków, 5) opis jakości wody w miejscu zamierzonego wprowadzania ścieków, 6) informację o sposobie zagospodarowania osadów ściekowych. 6. Operat, na podstawie którego wydaje się pozwolenie wodnoprawne na rolnicze wykorzystanie ścieków, oprócz odpowiednich danych, o których mowa w ust. 2 i 3, zawiera określenie: 1) ilości, składu i rodzaju ścieków, 2) jednostkowych dawek ścieków i okresów ich stosowania, 3) powierzchni i charakterystyki gruntów przeznaczonych do rolniczego wykorzystania ścieków. 7. Operat, na podstawie którego wydaje się pozwolenie wodnoprawne na piętrzenie wód powierzchniowych lub na zależne od siebie korzystanie z wód przez kilka zakładów, oprócz odpowiednich danych, o których mowa w ust. 2 i 3, zawiera projekt instrukcji gospodarowania wodą, a operat, na podstawie którego wydaje się pozwolenie wodnoprawne na wykonanie urządzeń melioracji wodnych - projekt instrukcji utrzymywania systemu tych urządzeń. 8. Do operatu, na podstawie którego wydaje się pozwolenie wodnoprawne na pobór wód podziemnych oraz na odwodnienie zakładu górniczego lub obiektu budowlanego za pomocą otworów wiertniczych, dołącza się dokumentację hydrogeologiczną. 9. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego może odstąpić od niektórych wymagań dotyczących operatu, z wyjątkiem wymagań, o których mowa w ust. 8. 10. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia, zakres instrukcji gospodarowania wodą i instrukcji utrzymania systemów melioracyjnych kierując się funkcją urządzeń wodnych oraz koniecznością zaspokojenia potrzeb wodnych korzystających z wód, stosownie do posiadanych przez nich uprawnień."}
{"id":"2001_1229_133","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. 1. W przypadku naruszenia interesów osób trzecich, zmiany sposobu użytkowania wód w regionie wodnym lub zmiany uprawnień innego zakładu, mających wpływ na wykonywanie pozwolenia wodnoprawnego, organ wydający pozwolenie wodnoprawne może je odpowiednio zmienić, w szczególności nakładając na zakład obowiązki, o których mowa w art. 128 ust. 2, lub obowiązek: 1) wykonania ekspertyzy, 2) wykonania i utrzymywania urządzeń zapobiegających szkodom, 3) opracowania lub zaktualizowania instrukcji gospodarowania wodą albo instrukcji utrzymywania systemu urządzeń melioracji wodnych. 2. Zakład, który odnosi korzyści ze zmiany pozwolenia wodnoprawnego na podstawie ust. 1, uczestniczy w kosztach zmiany tego pozwolenia wodnoprawnego stosownie do uzyskanych korzyści. 3. Podziału kosztów, o których mowa w ust. 2, dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego."}
{"id":"2001_1229_134","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. 1. Następca prawny zakładu, który uzyskał pozwolenie wodnoprawne, przejmuje prawa i obowiązki wynikające z tego pozwolenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli pozwolenie wodnoprawne dotyczy eksploatacji instalacji, przejęcie praw i obowiązków wynikających z pozwolenia następuje na zasadach określonych w ustawie - Prawo ochrony środowiska."}
{"id":"2001_1229_135","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. Pozwolenie wodnoprawne wygasa jeżeli: 1) upłynął okres, na który było wydane, 2) zakład zrzekł się uprawnień ustalonych w tym pozwoleniu, 3) zakład nie rozpoczął wykonywania urządzeń wodnych w terminie 2 lat od dnia, w którym pozwolenie wodnoprawne na wykonanie tych urządzeń stało się ostateczne."}
{"id":"2001_1229_136","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. 1. Pozwolenie wodnoprawne można cofnąć lub ograniczyć bez odszkodowania, jeżeli: 1) zakład zmienia cel i zakres korzystania z wód lub warunki wykonywania uprawnień ustalonych w pozwoleniu, 2) urządzenia wodne wykonane zostały niezgodnie z warunkami ustalonymi w pozwoleniu wodnoprawnym lub nie są należycie utrzymywane, 3) zakład nie realizuje obowiązków wobec innych zakładów posiadających pozwolenie wodnoprawne, uprawnionych do rybactwa oraz osób narażonych na szkody, albo nie realizuje przedsięwzięć ograniczających negatywne oddziaływanie na środowisko, ustalonych w pozwoleniu, 4) zasoby wód podziemnych uległy zmniejszeniu w sposób naturalny, 5) zakład nie rozpoczął w terminie korzystania z uprawnień wynikających z pozwolenia wodnoprawnego, z powodów innych, niż określone w art. 135 pkt 3, lub nie korzystał z tych uprawnień przez okres co najmniej 2 lat, 6) nastąpiła zmiana przepisów, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 3 i ust. 2. 2. Przeglądu ustaleń pozwoleń wodnoprawnych na pobór wody lub wprowadzanie ścieków do wód, do ziemi lub urządzeń kanalizacyjnych, a także realizacji tych pozwoleń właściwy organ dokonuje co najmniej raz na 4 lata; w przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, właściwy organ z urzędu może cofnąć lub ograniczyć pozwolenie wodnoprawne bez odszkodowania."}
{"id":"2001_1229_137","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. 1. Pozwolenie wodnoprawne można cofnąć lub ograniczyć za odszkodowaniem, jeżeli jest to uzasadnione interesem ludności, ochroną środowiska albo ważnymi względami gospodarczymi. 2. O odszkodowaniu orzeka, w drodze decyzji, organ właściwy do cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia wodnoprawnego, na warunkach określonych w ustawie. 3. Odszkodowanie przysługuje od: 1) starosty, z budżetu powiatu - jeżeli cofnięcie lub ograniczenie pozwolenia jest uzasadnione interesem ludności, 2) marszałka województwa, z budżetu urzędu marszałkowskiego - jeżeli cofnięcie lub ograniczenie pozwolenia jest uzasadnione ochroną środowiska, 3) tego, który odniesie korzyści z cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia wodnoprawnego - jeżeli cofnięcie lub ograniczenie pozwolenia wodnoprawnego jest uzasadnione ważnymi względami gospodarczymi."}
{"id":"2001_1229_138","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. 1. Stwierdzenie wygaśnięcia, cofnięcie lub ograniczenie pozwolenia wodnoprawnego następuje z urzędu lub na wniosek strony, w drodze decyzji. 2. Decyzją o wygaśnięciu lub cofnięciu można nałożyć obowiązek usunięcia negatywnych skutków w środowisku wynikających z wykonywania pozwolenia wodnoprawnego lub powstałych w wyniku działalności prowadzonej niezgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu wodnoprawnym oraz określić zakres i termin wykonania tego obowiązku."}
{"id":"2001_1229_139","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. 1. W decyzji stwierdzającej wygaśnięcie lub cofnięcie pozwolenia wodnoprawnego, można określić obowiązki zakładu niezbędne do kształtowania zasobów wodnych, a w szczególności zobowiązać zakład do usunięcia urządzeń wodnych i innych obiektów, które zostały wykonane lub były użytkowane na podstawie tego pozwolenia. 2. W przypadku wygaśnięcia lub cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego urządzenia wodne lub ich części, których pozostawienie jest niezbędne do kształtowania zasobów wodnych, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą być przejęte bez odszkodowania na własność właściciela wody, chyba, że właściciel urządzenia wodnego, w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym decyzja o wygaśnięciu lub cofnięciu pozwolenia wodnoprawnego stała się ostateczna, rozporządzi prawem własności tego urządzenia. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy stawów oraz gruntów, na których znajdują się urządzenia wodne, o których mowa w ust. 2. 4. W decyzji stwierdzającej wygaśnięcie lub cofnięcie pozwolenia wodnoprawnego orzeka się o niezbędności pozostawienia urządzenia wodnego. 5. Przeniesienie prawa własności do urządzenia wodnego, o którym mowa w ust. 2, następuje w drodze decyzji, stanowiącej podstawę dokonania wpisu właściciela urządzenia wodnego w księdze wieczystej nieruchomości (zbiorze dokumentów)."}
{"id":"2001_1229_14","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Grunty pokryte wodami powierzchniowymi stanowią własność właściciela tych wód w granicach określonych liniami brzegów. 2. Grunty pokryte płynącymi wodami powierzchniowymi stanowiącymi własność publiczną nie podlegają obrotowi cywilnoprawnemu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie. 3. Gospodarowanie gruntami stanowiącymi własność Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 5, wykonują, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa, odpowiednio organy, o których mowa w art. 11 ust. 1. 4. Gospodarowanie innym mieniem związanym z gospodarką wodną, stanowiącym własność Skarbu Państwa, wykonują w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa, odpowiednio organy, o których mowa w art. 11 ust. 1, oraz jednostki, którym to mienie zostało powierzone. 5. Prawo do zbywania gruntów pod śródlądowymi wodami powierzchniowymi stojącymi, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, przysługuje ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa, działającemu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej."}
{"id":"2001_1229_140","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. 1. Organem właściwym do wydawania pozwoleń wodnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 2, jest starosta, wykonujący to zadanie jako zadanie z zakresu administracji rządowej. 2. Wojewoda wydaje pozwolenia wodnoprawne: 1) jeżeli szczególne korzystanie z wód lub wykonywanie urządzeń wodnych jest związane z przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska oraz z eksploatacją instalacji lub urządzeń wodnych na terenach zakładów w rozumieniu ustawy Prawo ochrony środowiska zaliczanych do tych przedsięwzięć, 2) na wykonanie urządzeń wodnych zabezpieczających przed powodzią, 3) na przerzuty wody, 4) na wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji chemicznych hamujących rozwój glonów, 5) o których mowa w art. 122 ust. 2, 6) jeżeli szczególne korzystanie z wód lub wykonanie urządzeń wodnych odbywa się na terenach zamkniętych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo ochrony środowiska. 3. Organ właściwy do wydawania pozwolenia wodnoprawnego jest właściwy w sprawach stwierdzenia wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia tego pozwolenia, a także orzeczenia o przeniesieniu prawa własności urządzenia wodnego na własność właściciela wody."}
{"id":"2001_1229_141","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. Przepisy art. 122-140 dotyczące wykonywania studni do poboru wód podziemnych nie naruszają przepisów ustawy - Prawo geologiczne i górnicze. Rozdział 5 Instrumenty ekonomiczne służące gospodarowaniu wodami"}
{"id":"2001_1229_142","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. Instrumenty ekonomiczne służące gospodarowaniu wodami stanowią: 1) należności za korzystanie ze śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych stanowiących własność Skarbu Państwa, usytuowanych na śródlądowych wodach powierzchniowych, 2) opłaty, o których mowa w art. 13 ust. 3, 3) opłaty, o których mowa w art. 20 ust. 10."}
{"id":"2001_1229_143","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. Należności za korzystanie ze śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych stanowiących własność Skarbu Państwa, usytuowanych na śródlądowych wodach powierzchniowych, zwane dalej \"należnościami\", uiszcza się za: 1) żeglugę oraz przewóz ludzi lub towarów obiektami pływającymi, 2) holowanie lub spław drewna, 3) korzystanie ze śluz lub pochylni."}
{"id":"2001_1229_144","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. 1. Z uiszczania należności zwolnione są: 1) łodzie sportowo-turystyczne i inne małe statki (do 15 ton nośności); zwolnienie nie dotyczy należności za korzystanie ze śluz lub pochylni, 2) statki jednostek organizacyjnych właściciela wód lub urządzeń wodnych zlokalizowanych na wodach oraz jednostek państwowej służby hydrologicznometeorologicznej, 3) statki jednostek sił zbrojnych, jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych oraz jednostek ratowniczych, 4) statki inspektoratów żeglugi śródlądowej, 5) statki Państwowej i Społecznej Straży Rybackiej, 6) statki urzędów morskich, 7) promy leżące w ciągach dróg publicznych. 2. Od uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych ogólnokształcących i zawodowych oraz od studentów szkół wyższych należności za śluzowanie obniża się o połowę."}
{"id":"2001_1229_145","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. Należności za żeglugę statków pasażerskich oraz wycieczkowych ustala się w zależności od ilości miejsc pasażerskich i długości przebytej drogi w jednym rejsie, a za żeglugę pustych statków towarowych oraz barek - za jeden tonokilometr nośności wymierzonej."}
{"id":"2001_1229_146","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. 1. Należność za przewóz towarów ustala się dla odcinków dróg wodnych w zależności od masy przewożonych towarów i długości trasy; masę towarów zaokrągla się do pełnych ton, a wysokość należności - do pełnych dziesiątek groszy. 2. Jeżeli należność za przewóz towarów byłaby niższa od należności za żeglugę pustego statku, należność ustala się jak za przejazd pustego statku. 3. W śluzach wielostopniowych każdą komorę uznaje się za osobną śluzę."}
{"id":"2001_1229_147","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. 1. Należność za przewóz, holowanie lub spław drewna ustala się za tonokilometry. 2. Masę drewna ustala się na podstawie dokumentu przewozowego wystawionego przez przewoźnika; jeżeli w dokumencie przewozowym nie podano ilości metrów sześciennych drewna albo przewoźnik nie wystawił dokumentu przewozowego, przyjmuje się, że 1 m{3} drewna odpowiada 3,5 m{2} powierzchni tratwy, co równa się masie 0,7 t."}
{"id":"2001_1229_148","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. Należność za korzystanie ze śluz lub pochylni ustala się w zależności od rodzaju i wielkości statku oraz od godzin korzystania z tych urządzeń: w godzinach od 7 do 16 albo od 16 do 7."}
{"id":"2001_1229_149","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. 1. Wysokość należności ustala jednostka organizacyjna odpowiedzialna za utrzymanie odcinków śródlądowych dróg wodnych lub urządzeń wodnych stanowiących własność Skarbu Państwa, zwana dalej \"właściwą jednostką organizacyjną\", na podstawie informacji składanej przez zakład obowiązany do uiszczania należności, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać dane dotyczące przewozów towarowych wyrażonych w tonokilometrach, rejsów statków pasażerskich lub wycieczkowych, rejsów pustych statków towarowych lub barek, liczby śluzowań oraz przejść przez pochylnię uwzględniając odpowiednio art. 145-147. 3. Zakład, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do składania informacji, o której mowa w ust. 2, właściwej jednostce organizacyjnej w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym żegluga była wykonywana. 4. Jeżeli zakład nie złoży informacji w terminie, o którym mowa w ust. 3, właściwa jednostka organizacyjna ustala wysokość należności na podstawie własnych ustaleń. 5. Należności za korzystanie ze śluz lub pochylni przez statki, o których mowa w art. 144 ust. 1 pkt 1, pobiera się bezpośrednio w miejscu śluzowania lub przejścia przez pochylnię, z uwzględnieniem zasady, o której mowa w art. 144 ust. 2; za pobraną należność wystawia się potwierdzenie uiszczenia należności."}
{"id":"2001_1229_15","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Linię brzegu dla cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników wodnych stanowi krawędź brzegu lub linia stałego porostu traw albo linia, którą ustala się według średniego stanu wody ustalanego przez państwową służbę hydrologiczno-meteorologiczną z okresu co najmniej ostatnich 10 lat. 2. Linię brzegu ustala w drodze decyzji: 1) właściwy terenowy organ administracji morskiej - dla morskich wód wewnętrznych, 2) właściwy wojewoda - dla wód granicznych oraz śródlądowych dróg wodnych, 3) właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej dla pozostałych wód. 3. Podstawę ustalenia linii brzegu stanowi dostarczony przez wnioskodawcę projekt rozgraniczenia gruntów pokrytych wodami od gruntów przyległych, który, z zastrzeżeniem ust. 4, zawiera: 1) opis uwzględniający oznaczenie wnioskodawcy, ze wskazaniem jego siedziby i adresu, przyjęty sposób ustalenia projektowanej linii brzegu, ustalenie stanu prawnego nieruchomości objętych projektem z oznaczeniem właścicieli wraz ze wskazaniem ich siedziby i adresu, oraz stan stosunków wodnych na gruntach przylegających do projektowanej linii brzegu, 2) mapę inwentaryzacji powykonawczej budowli regulacyjnych lub zaktualizowaną kopię mapy zasadniczej, w skali, w jakiej sporządzony jest projekt regulacji wód śródlądowych, lub w skali 1:5000 albo 1:2000, z wykazaniem: a) punktów stałych osnowy poziomej nawiązanych do sieci państwowej, b) granicy stałego porostu traw, c) krawędzi brzegów, przymulisk, odsypisk i wysp, d) proponowanej linii brzegu. 4. Organ, o którym mowa w ust. 2, może, w drodze decyzji, zwolnić wnioskodawcę, na jego wniosek, z obowiązku zawarcia w projekcie niektórych informacji, o których mowa w ust. 3. 5. Jeżeli krawędź brzegu jest wyraźna, linia brzegu biegnie tą krawędzią. 6. Jeżeli krawędź brzegu nie jest wyraźna, linia brzegu biegnie granicą stałego porostu traw, a jeżeli granica stałego porostu traw leży powyżej stanu wody, o którym mowa w ust. 1 - linią przecięcia się zwierciadła wody przy tym stanie z gruntem przyległym. 7. Jeżeli brzegi wód są uregulowane, linia brzegu biegnie linią łączącą zewnętrzne krawędzie budowli regulacyjnych, a przy plantacjach wikliny na gruntach uzyskanych w wyniku regulacji - granicą plantacji od strony lądu. 8. Decyzja ustalająca linię brzegu obejmuje swym zakresem odcinek i brzegi cieku naturalnego objęte projektem regulacji. 9. Jeżeli ustalenie linii brzegu jest konieczne w związku z wykonaniem budowli regulacyjnych, postępowanie w sprawie ustalenia linii brzegu, z zastrzeżeniem ust. 10, przeprowadza się łącznie z postępowaniem w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie budowli regulacyjnych. 10. Decyzja o ustaleniu linii brzegu może być wydana po uzyskaniu przez zakład pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie niecierpiących zwłoki budowli regulacyjnych. 11. W przypadku zmiany linii brzegu decyzja, o której mowa w ust. 2, może być zmieniona w trybie i na zasadach właściwych dla jej wydania. 12. Jeżeli ustalenie linii brzegu następuje w związku z trwałym zajęciem przez wody płynące lub wody morskie, w sposób naturalny, gruntu niestanowiącego własności właściciela wody, koszty projektu, o którym mowa w ust. 3, ponosi właściciel wody."}
{"id":"2001_1229_150","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia: 1) odcinki dróg wodnych, o których mowa w art. 146 ust. 1, kierując się infrastrukturą oraz kosztami utrzymania tych dróg, 2) stawki należności, 3) jednostki organizacyjne, uprawnione do pobierania należności oraz sposób ustalania i pobierania należności 4) wzór formularza do składania informacji, o której mowa w art. 149 ust. 2. 2. Realizując upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, minister będzie kierował się rodzajem i wielkością obiektów pływających, masą przewożonych towarów, ilością miejsc pasażerskich oraz nośnością wymierzoną, rodzajem i wielkością obiektów pływających oraz porą korzystania z tych urządzeń, uwzględniając komu zostało powierzone utrzymanie poszczególnych odcinków śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych, potrzebą jednolitego ujęcia w składanych informacjach danych koniecznych do ustalenia należności, mając na względzie, że maksymalna stawka należności za: 1) żeglugę pustych statków towarowych i barek nie może być wyższa niż 0,5 gr za jeden tonokilometr nośności wymierzonej, a statków pasażerskich i wycieczkowych - 2,5 gr za iloczyn jednego miejsca na statku i każdego kilometra przebytej drogi wodnej. 2) przewóz towarów oraz holowanie i spław drewna nie może być wyższa niż 2 gr za jeden tonokilometr. 3) jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 7 do 16 nie może być wyższa niż 2% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów dla roku poprzedniego, a w godzinach od 16 do 7 - 4% tego wynagrodzenia."}
{"id":"2001_1229_151","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. 1. Stawki należności, o których mowa w art. 150, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi zmian cen towarów i usług konsumpcyjnych planowanemu w ustawie budżetowej na ten rok. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, nie później niż do dnia 30 listopada każdego roku, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", ogłasza wysokość stawek należności na rok następny."}
{"id":"2001_1229_152","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 152. Należności i opłaty, o których mowa w art. 142, stanowią dochód środka specjalnego Prezesa Krajowego Zarządu przeznaczonego na: 1) utrzymanie katastru wodnego, 2) opracowanie planów gospodarowania wodami, 3) odbudowę ekosystemów zdegradowanych przez niewłaściwą eksploatację zasobów wodnych. Rozdział 6 Kataster wodny"}
{"id":"2001_1229_153","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 153. 1. Kataster wodny jest systemem informacyjnym o gospodarowaniu wodami, składającym się z dwóch działów (Dział I i Dział II). 2. W Dziale I katastru wodnego gromadzi się i aktualizuje dane dotyczące: 1) sieci hydrograficznej oraz hydrologicznych i meteorologicznych posterunków obserwacyjno-pomiarowych, 2) zasobów wód podziemnych, lokalizacji głównych zbiorników wód podziemnych oraz sieci stacjonarnych obserwacji wód, 3) ilości i jakości zasobów wód powierzchniowych oraz podziemnych, 4) wielkości poboru wody powierzchniowej i podziemnej, 5) źródeł i charakterystyki zanieczyszczeń punktowych oraz obszarowych, 6) stanu biologicznego środowiska wodnego oraz terenów zalewowych, 7) obwodów rybackich oraz rybackiej przydatności wód (bonitacji), 8) użytkowania wód wraz z charakterystyką korzystania z wód, 9) pozwoleń wodnoprawnych, 10) urządzeń wodnych, 11) stref i obszarów ochronnych oraz obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi, ustanowionych na podstawie ustawy, 12) spółek wodnych. 3. Dział II katastru wodnego zawiera plany, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1-3 oraz listy, o których mowa w art. 90 ust. 1 pkt 8 i w art. 92 ust. 3 pkt 14. 4. Źródłem danych katastru wodnego w zakresie nieruchomości jest ewidencja gruntów i budynków, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_1229_154","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 154. 1. Kataster wodny, o którym mowa w art. 153, prowadzi się dla obszaru państwa z uwzględnieniem podziału państwa na obszary dorzeczy i regiony wodne. 2. Kataster wodny dla obszaru państwa prowadzony jest przez Prezesa Krajowego Zarządu i obejmuje dane określone w art. 153 ust. 2 pkt 1-3 i 10 oraz w ust. 3. 3. Kataster wodny dla regionu wodnego prowadzony jest przez dyrektora regionalnego zarządu i obejmuje dane określone w art. 153 ust. 2 i 3."}
{"id":"2001_1229_155","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 155. 1. Organy administracji publicznej, jednostki badawczo-rozwojowe, a także zakłady oraz właściciele urządzeń wodnych, obowiązani są do nieodpłatnego przekazywania danych niezbędnych do prowadzenia katastru wodnego. 2. Kataster wodny jest udostępniany do wglądu nieodpłatnie. 3. Wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów oraz ich przesyłanie odbywa się na podstawie przepisów ustawy - Prawo ochrony środowiska, regulujących zasady dostępu do informacji o środowisku i jego ochronie. Rozdział 7 Kontrola gospodarowania wodami"}
{"id":"2001_1229_156","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 156. 1. Kontrola gospodarowania wodami dotyczy: 1) stanu realizacji planów i programów dotyczących gospodarki wodnej, ustalonych na podstawie ustawy, 2) korzystania z wód, 3) ochrony wód przed zanieczyszczeniem, 4) przestrzegania warunków ustalonych w decyzjach wydanych na podstawie ustawy, 5) utrzymania wód oraz urządzeń wodnych, 6) przestrzegania nałożonych na właścicieli gruntów obowiązków oraz ograniczeń, 7) przestrzegania warunków obowiązujących w strefach i obszarach ochronnych ustanowionych na podstawie ustawy, 8) stanu jakości wody ujmowanej do zaopatrzenia ludności oraz wody w kąpieliskach, 9) jakości wód przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków w warunkach naturalnych, 10) stężeń azotanów w wodach wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych, 11) przestrzegania warunków obowiązujących na wałach przeciwpowodziowych oraz na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią, 12) stanu zabezpieczenia przed powodzią oraz przebiegu usuwania skutków powodzi związanych z utrzymaniem wód oraz urządzeń wodnych, 13) ustawiania i utrzymywania stałych urządzeń pomiarowych na brzegach i w wodach, 14) wykonywania w pobliżu urządzeń wodnych robót lub czynności, które mogą zagrażać tym urządzeniom lub spowodować ich uszkodzenie, 15) usuwania szkód związanych z ruchem zakładu górniczego w zakresie gospodarki wodnej. 2. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, wykonują odpowiednio Prezes Krajowego Zarządu oraz dyrektorzy regionalnych zarządów, z wyjątkiem kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 8, wykonywanej przez Inspekcję Sanitarną, oraz kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 3, 9 i 10, wykonywanej przez Inspekcję Ochrony Środowiska. 3. Przepis ust. 2 nie narusza przepisów ustawy - Prawo budowlane oraz przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452, Nr 63, poz. 638 i 639)."}
{"id":"2001_1229_157","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 157. 1. Kontrolę wykonują Prezes Krajowego Zarządu, dyrektorzy regionalnych zarządów oraz upoważnieni przez nich pracownicy, odpowiednio Krajowego Zarządu i regionalnych zarządów, zwani dalej \"inspektorami\". 2. Przy wykonywaniu kontroli w zakresie gospodarki wodnej inspektor uprawniony jest do: 1) wstępu wraz z pracownikami pomocniczymi, rzeczoznawcami i niezbędnym wyposażeniem przez całą dobę na teren nieruchomości, na której znajdują się urządzenia wodne lub prowadzona jest działalność związana z korzystaniem z wód, 2) przeprowadzania niezbędnych badań lub wykonywania innych czynności kontrolnych w celu ustalenia na terenie kontrolowanej nieruchomości, przestrzegania warunków wynikających z ustawy, a także stanu urządzeń wodnych, 3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego, 4) żądania okazywania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek z problematyką kontroli."}
{"id":"2001_1229_158","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 158. Kontrolowany z zachowaniem przepisów o tajemnicy państwowej i służbowej oraz o zakwaterowaniu sił zbrojnych, jest obowiązany umożliwić inspektorowi przeprowadzenie kontroli, a w szczególności umożliwić dokonanie czynności, o których mowa w art. 157 ust. 2."}
{"id":"2001_1229_159","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 159. 1. Z czynności kontrolnych inspektor sporządza protokół, którego jeden egzemplarz doręcza kontrolowanemu zakładowi. 2. Protokół podpisują inspektor i upoważniony przedstawiciel kontrolowanego, który może wnieść do protokołu umotywowane zastrzeżenia i uwagi. 3. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez upoważnionego przedstawiciela kontrolowanego, inspektor czyni o tym wzmiankę w protokole, a odmawiający podpisu może w terminie 7 dni przedstawić swoje stanowisko na piśmie odpowiednio Prezesowi Krajowego Zarządu lub dyrektorowi regionalnego zarządu."}
{"id":"2001_1229_16","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Właściciel wody nie nabywa praw do gruntów pokrytych przez wodę podczas powodzi. 2. Właścicielowi gruntów zalanych podczas powodzi, z zastrzeżeniem ust. 3, nie przysługuje z tego tytułu odszkodowanie od właściciela wody. 3. Właścicielowi gruntów zalanych podczas powodzi w wyniku nieprzestrzegania przepisów ustawy przez właściciela wody lub właściciela urządzenia wodnego przysługuje odszkodowanie na warunkach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_1229_160","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 160. 1. Na podstawie ustaleń kontroli Prezes Krajowego Zarządu lub dyrektor regionalnego zarządu może: 1) wydać kontrolowanemu zarządzenie pokontrolne, 2) wystąpić do właściwego organu o wszczęcie postępowania administracyjnego przewidzianego przepisami ustawy. 2. Prezes Krajowego Zarządu oraz dyrektor regionalnego zarządu może wystąpić z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania służbowego lub innego przewidzianego prawem postępowania przeciwko osobom winnym dopuszczenia do uchybień i powiadomienie, w określonym terminie, o wynikach tego postępowania i podjętych działaniach."}
{"id":"2001_1229_161","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 161. 1. Prezes Krajowego Zarządu oraz dyrektor regionalnego zarządu współdziałają w wykonywaniu czynności kontrolnych z innymi organami kontroli, organami administracji publicznej, organami obrony cywilnej oraz organizacjami społecznymi. 2. Współdziałanie to obejmuje w szczególności: 1) rozpatrywanie wniosków o przeprowadzenie kontroli, 2) przekazywanie właściwym organom administracji publicznej informacji o wynikach przeprowadzonych kontroli, 3) wymianę informacji o wynikach kontroli, 4) współpracę ze Strażą Graniczną w wykonywaniu kontroli w strefie nadgranicznej."}
{"id":"2001_1229_162","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 162. 1. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego wzywa zakład do usunięcia, w określonym terminie, zaniedbań w zakresie gospodarki wodnej, w wyniku których może powstać stan zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi albo zwierząt, bądź środowisku. 2. Jeżeli zaniedbania zakładu nie zostaną usunięte w określonym terminie, organ, o którym mowa w ust. 1, może wydać decyzję o unieruchomieniu zakładu lub jego części, do czasu usunięcia zaniedbań. 3. Podjęcie wstrzymanej działalności może nastąpić za zgodą organu, o którym mowa w ust. 1, działającego w porozumieniu z właściwym dyrektorem regionalnego zarządu, po stwierdzeniu, że usunięto zaniedbania, o których mowa w ust. 1. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się, jeżeli zaniedbania, o których mowa w ust. 1, dotyczą wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi."}
{"id":"2001_1229_163","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 163. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli, iż woda w kąpielisku nie spełnia warunków, o których mowa w art. 50 ust. 3, organ Inspekcji Sanitarnej orzeka o zakazie kąpieli i powiadamia o tym miejscową ludność w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień Inspekcji Sanitarnej, określonych w odrębnych przepisach. Dział VII Spółki wodne i związki wałowe Rozdział 1 Tworzenie spółek wodnych i związków wałowych"}
{"id":"2001_1229_164","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 164. 1. Spółki wodne oraz związki wałowe są formami organizacyjnymi, które nie działają w celu osiągnięcia zysku, zrzeszają osoby fizyczne lub prawne i mają na celu zaspokajanie wskazanych ustawą potrzeb w dziedzinie gospodarowania wodami. 2. Spółki wodne mogą być tworzone w szczególności do wykonywania, utrzymywania oraz eksploatacji urządzeń służących do: 1) zapewnienia wody dla ludności, 2) ochrony wód przed zanieczyszczeniem, 3) ochrony przed powodzią, 4) melioracji wodnych oraz prowadzenia racjonalnej gospodarki na terenach zmeliorowanych, 5) wykorzystywania wody do celów przeciwpożarowych, 6) utrzymywania wód. 3. Spółki wodne nie mogą prowadzić działalności w zakresie uregulowanym ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. 4. Spółki wodne mogą korzystać z pomocy państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego, w formie dotacji, udzielanej zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych dotyczącymi dotacji podmiotowych udzielanych z budżetu państwa oraz dotacji przedmiotowych udzielanych z budżetów jednostek samorządu terytorialnego. 5. Udzielenie spółce wodnej, wykonującej urządzenia melioracji wodnych, pomocy, o której mowa w ust. 4, może nastąpić wówczas, gdy obszar przewidziany do melioracji stanowi zwarty kompleks i został zakwalifikowany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego do rolniczego zagospodarowania, zasięg oraz projekt techniczny melioracji zostały uzgodnione z wojewodą, a udział własny członków spółki odpowiada co najmniej kwocie wyliczonej zgodnie z art. 74 oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 78 ust. 1. 6. Spółki wodne mogą łączyć się w związki spółek wodnych. 7. Do związków spółek wodnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółek wodnych, z tym, że prawa i obowiązki przysługujące wobec spółek wodnych staroście, w stosunku do związków spółek wodnych wykonuje marszałek województwa. 8. Związki wałowe mogą być tworzone do wykonywania i utrzymywania wałów przeciwpowodziowych wraz z urządzeniami wodnymi stanowiącymi ich wyposażenie. 9. Przepisy dotyczące spółek wodnych i ich związków stosuje się odpowiednio do związków wałowych."}
{"id":"2001_1229_165","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 165. 1. Utworzenie spółki wodnej następuje w drodze porozumienia co najmniej 3 osób fizycznych lub prawnych, zawartego w formie pisemnej. 2. Do utworzenia spółki wodnej wymagane jest: 1) uchwalenie statutu spółki przez osoby zainteresowane utworzeniem spółki, 2) dokonanie wyboru organów spółki. 3. Starosta właściwy miejscowo dla siedziby spółki wodnej zatwierdza statut spółki w drodze decyzji; w przypadku niezgodności statutu z prawem starosta wzywa do usunięcia niezgodności statutu z prawem w określonym terminie, a jeżeli niezgodności nie zostaną usunięte - odmawia, w drodze decyzji, jego zatwierdzenia. 4. Spółka wodna nabywa osobowość prawną z chwilą uprawomocnienia się decyzji starosty o zatwierdzeniu statutu. 5. Osoby, które działały w imieniu spółki przed nabyciem przez nią osobowości prawnej, odpowiadają solidarnie za szkody powstałe w wyniku tego działania. 6. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do zmiany statutu. 7. Następca prawny członka spółki wodnej wstępuje w jego prawa i obowiązki."}
{"id":"2001_1229_166","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 166. 1. Statut spółki wodnej określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę spółki oraz teren jej działalności, 2) cel spółki oraz sposób i środki służące do osiągnięcia tego celu, 3) zasady ustalania wysokości składek i innych świadczeń na rzecz spółki, adekwatnych do celów spółki, 4) prawa i obowiązki członków spółki, 5) ograniczenia praw członków dotyczące ich gruntów i obiektów niezbędnych do wykonywania zadań spółki, 6) warunki przyjmowania nowych członków oraz wykluczania członków ze spółki, 7) warunki następstwa prawnego członków spółki, 8) organy spółki, ich skład, zasady powoływania i odwoływania oraz zakres działania, 9) zasady nawiązywania stosunku pracy w ramach spółki, 10) przypadki wymagające zwołania walnego zgromadzenia, 11) czas trwania spółki oraz sposób jej rozwiązania lub likwidacji, 12) warunki zaciągania zobowiązań i udzielania pełnomocnictw do reprezentowania spółki, 13) przeznaczenie mienia pozostałego po rozwiązaniu lub likwidacji spółki. 2. Do statutu dołącza się wykaz członków spółki, zawierający ich oznaczenie, wskazanie ich siedzib i adresów."}
{"id":"2001_1229_167","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 167. 1. Zarząd spółki wodnej zgłasza utworzenie spółki w celu wpisania do katastru wodnego, w terminie 30 dni od dnia nabycia przez spółkę osobowości prawnej. 2. Wpis spółki wodnej do katastru wodnego obejmuje: 1) nazwę, siedzibę, adres i przedmiot działania spółki, 2) imiona i nazwiska członków zarządu oraz sposób reprezentowania spółki, 3) czas trwania spółki, 4) dane dotyczące decyzji starosty o zatwierdzeniu statutu. 3. Wszelkie zmiany danych, o których mowa w ust. 2, zarząd niezwłocznie zgłasza do katastru wodnego."}
{"id":"2001_1229_168","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 168. Na wniosek spółki wodnej lub zainteresowanego zakładu, starosta, w drodze decyzji, może włączyć zakład do spółki, jeżeli jest to uzasadnione celami, dla których spółka została utworzona."}
{"id":"2001_1229_169","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 169. 1. Spółka wodna odpowiada za swoje zobowiązania całym majątkiem. 2. Członek spółki wodnej nie odpowiada za zobowiązania spółki."}
{"id":"2001_1229_17","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Jeżeli śródlądowa woda powierzchniowa płynąca lub wody morza terytorialnego albo morskie wody wewnętrzne zajmą trwale, w sposób naturalny, grunt niestanowiący własności właściciela wody, grunt ten staje się własnością właściciela wody. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dotychczasowemu właścicielowi gruntu przysługuje odszkodowanie od właściciela wody na warunkach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_1229_170","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 170. 1. Członek spółki wodnej jest obowiązany do wnoszenia składek i ponoszenia na jej rzecz innych określonych w statucie świadczeń, niezbędnych do wykonywania statutowych zadań spółki. 2. Wysokość składek i innych świadczeń na rzecz spółki wodnej powinna być proporcjonalna do korzyści odnoszonych przez członków spółki, w związku z działalnością spółki. 3. Jeżeli uchwalone przez spółkę wodną, zajmującą się utrzymaniem urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, składki i inne świadczenia nie wystarczają na wykonanie przewidzianych na dany rok zadań statutowych, starosta może organom spółki zwrócić uwagę na konieczność podwyższenia wysokości tych składek lub innych świadczeń. 4. W przypadku osiągnięcia zysku netto może być on przeznaczony wyłącznie na cele statutowe. 5. Do egzekucji składek i świadczeń, o których mowa w ust. 1, na rzecz spółki wodnej stosuje się odpowiednio przepisy o egzekucji należności podatkowych."}
{"id":"2001_1229_171","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 171. 1. Jeżeli osoby, które nie są członkami spółki wodnej, odnoszą korzyści z urządzeń spółki lub przyczyniają się do zanieczyszczania wody, dla której ochrony spółka została utworzona, obowiązane są do ponoszenia świadczeń na rzecz spółki. 2. Wysokość i rodzaj świadczeń, o których mowa w ust. 1, ustala, w drodze decyzji, starosta. Rozdział 2 Organy spółki"}
{"id":"2001_1229_172","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 172. 1. Organami spółki wodnej są: 1) walne zgromadzenie, 2) zarząd, 3) komisja rewizyjna, o ile spółka liczy więcej niż dziesięciu członków. 2. Statut może określać inne organy spółki, niż wymienione w ust. 1, oraz określać warunki, przy których walne zgromadzenie złożone z członków spółki zostaje zastąpione przez walne zgromadzenie delegatów."}
{"id":"2001_1229_173","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 173. 1. Do walnego zgromadzenia należy: 1) uchwalanie planu prac spółki wodnej oraz jej budżetu, w którym można upoważnić zarząd do zaciągania pożyczek lub kredytów, w imieniu spółki, do ustalonej wysokości, 2) uchwalania wysokości składek i innych świadczeń na rzecz spółki, 3) wybór oraz odwołanie członków zarządu i członków komisji rewizyjnej, 4) rozpatrywanie i zatwierdzanie rocznych sprawozdań oraz udzielanie zarządowi absolutorium, 5) podejmowanie uchwał w sprawie nabycia nieruchomości albo zbycia lub obciążenia nieruchomości spółki wodnej, 6) uchwalanie zmian statutu spółki wodnej, 7) podejmowanie uchwał w sprawie przystąpienia spółki wodnej do związku spółek wodnych, 8) podejmowanie uchwał w sprawie połączenia spółki wodnej z inną spółką wodną, albo podziału spółki wodnej na dwie lub więcej spółek, 9) podjęcie uchwały w sprawie rozwiązania spółki wodnej oraz powołania likwidatorów, 10) zatwierdzanie ostatecznych rachunków i sprawozdań likwidatora spółki wodnej, 11) podejmowanie uchwał w sprawach przedstawionych przez zarząd lub komisję rewizyjną 2. Nieudzielenie absolutorium zarządowi spółki wodnej jest równoznaczne z odwołaniem zarządu."}
{"id":"2001_1229_174","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 174. Walne zgromadzenie jest zwoływane przez zarząd co najmniej raz w roku."}
{"id":"2001_1229_175","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 175. 1. Jeżeli statut spółki nie stanowi inaczej, uchwały walnego zgromadzenia zapadają zwykłą większością głosów, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Uchwały walnego zgromadzenia w sprawie zmiany statutu, rozwiązania spółki wodnej, połączenia z inną spółką lub podziału spółki zapadają większością dwóch trzecich głosów przy obecności co najmniej połowy liczby członków spółki wodnej. 3. Członkowi spółki wodnej przysługuje jeden głos, przy czym w sprawach, o których mowa w ust. 1, statut może przyznać członkowi spółki wodnej taką liczbę głosów, ile razy jego świadczenia na rzecz spółki są większe od świadczeń pozostałych członków spółki; w takim przypadku statut określi sposób obliczania podwyższonej liczby głosów. 4. Do walnego zgromadzenia delegatów przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1229_176","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 176. 1. Zarząd spółki wodnej wykonuje uchwały walnego zgromadzenia, kieruje działalnością spółki, zarządza jej majątkiem, prowadzi gospodarkę finansową i reprezentuje ją na zewnątrz. 2. Zarząd może być jednoosobowy lub wieloosobowy; liczbę członków zarządu określa statut spółki. 3. Zarząd wybierany jest na 5 lat, jeżeli statut spółki wodnej nie stanowi inaczej. 4. Do właściwości zarządu należą sprawy niezastrzeżone dla innych organów spółki. 5. Do składania oświadczeń w imieniu spółki wodnej, jeżeli statut nie stanowi inaczej, uprawniony jest: 1) 1 członek zarządu - gdy w skład zarządu wchodzą nie więcej niż 2 osoby, 2) 2 członków zarządu - w pozostałych przypadkach. 6. Zarząd spółki wodnej ma prawo obciążania członków spółki kosztami świadczeń lub prac niewykonanych w terminie."}
{"id":"2001_1229_177","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 177. 1. Komisja rewizyjna kontroluje działalność spółki wodnej. 2. Komisja rewizyjna jest obowiązana do przeprowadzenia kontroli gospodarki finansowej spółki wodnej co najmniej raz w roku, przed walnym zgromadzeniem i przedstawienia wyników tej kontroli walnemu zgromadzeniu w formie sprawozdania. 3. Komisja rewizyjna składa się co najmniej z 3 członków; liczbę członków komisji rewizyjnej określa statut spółki wodnej. 4. Komisja rewizyjna wybierana jest na okres 5 lat, jeżeli statut spółki wodnej nie stanowi inaczej. 5. Członek komisji rewizyjnej nie może wchodzić w skład zarządu. Rozdział 3 Nadzór i kontrola nad działalnością spółek"}
{"id":"2001_1229_178","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 178. Nadzór i kontrolę nad działalnością spółek wodnych sprawuje starosta."}
{"id":"2001_1229_179","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 179. 1. Zarząd spółki wodnej obowiązany jest do przedłożenia staroście uchwał organów spółki w terminie 7 dni od dnia ich podjęcia. 2. Uchwały organów spółki wodnej sprzeczne z prawem lub statutem są nieważne; o nieważności uchwał w całości lub w części orzeka, w drodze decyzji, starosta w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały. 3. Starosta, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, może wstrzymać jej wykonanie. 4. Decyzja, o której mowa w ust. 2, jest ostateczna; spółka wodna, której uchwała została uchylona, może zwrócić się do starosty z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, a po wyczerpaniu tego trybu spółce wodnej przysługuje skarga do sądu administracyjnego."}
{"id":"2001_1229_18","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Wyspy oraz przymuliska powstałe w sposób naturalny na wodach powierzchniowych stanowią własność właściciela wody."}
{"id":"2001_1229_180","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 180. 1. W przypadku powtarzającego się naruszania przez zarząd prawa lub statutu starosta może, w drodze decyzji, rozwiązać zarząd wyznaczając osobę pełniącą jego obowiązki. 2. W terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna, osoba wyznaczona do pełnienia obowiązków zarządu jest obowiązana zwołać walne zgromadzenie w celu wybrania nowego zarządu. 3. Jeżeli walne zgromadzenie nie dokona wyboru nowego zarządu starosta może ustanowić, w drodze decyzji, zarząd komisaryczny spółki wodnej na czas oznaczony, nie dłuższy niż rok. Rozdział 4 Rozwiązanie spółki wodnej"}
{"id":"2001_1229_181","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 181. 1. Spółka wodna może być rozwiązana uchwałą walnego zgromadzenia. 2. Spółka wodna może być rozwiązana przez starostę, w drodze decyzji jeżeli: 1) działalność spółki narusza prawo lub statut, albo 2) upłynął termin, na jaki został ustanowiony zarząd komisaryczny, o którym mowa w art. 180 ust. 3, a walne zgromadzenie nie dokonało wyboru nowego zarządu, 3) liczba członków jest mniejsza niż określona w art. 165 ust. 1."}
{"id":"2001_1229_182","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 182. 1. Rozwiązanie spółki wodnej następuje po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego. W okresie tego postępowania spółka działa pod dotychczasową nazwą z dodaniem wyrazów \"w likwidacji\" oraz zachowuje osobowość prawną. 2. Likwidatorem spółki może być członek zarządu lub inna osoba powołana uchwałą walnego zgromadzenia. 3. W przypadku rozwiązania spółki na podstawie decyzji, o której mowa w art. 181 ust. 2, likwidatora wyznacza starosta. 4. Likwidator wstępuje w prawa i obowiązki zarządu spółki i podejmuje w imieniu spółki czynności niezbędne do zakończenia jej działalności. 5. Likwidator wynagradzany jest na koszt spółki; wysokość wynagrodzenia ustala starosta. 6. Likwidator odpowiada za szkody powstałe wskutek przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego z naruszeniem zasad określonych w ustawie lub statucie spółki wodnej; w przypadku powołania więcej niż jednego likwidatora - odpowiadają oni solidarnie."}
{"id":"2001_1229_183","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 183. Zobowiązania przypadające od spółki wodnej będącej w likwidacji pokrywane są w następującej kolejności: 1) zobowiązania ze stosunku pracy, 2) zobowiązania w zakresie danin publicznych, 3) koszty prowadzenia likwidacji, 4) inne zobowiązania."}
{"id":"2001_1229_184","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 184. Starosta po otrzymaniu uchwały walnego zgromadzenia spółki wodnej w likwidacji o zatwierdzeniu ostatecznych rachunków i sprawozdań likwidatora występuje z wnioskiem o wykreślenie spółki wodnej z katastru wodnego. Dział VIII Odpowiedzialność za szkody"}
{"id":"2001_1229_185","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 185. Do naprawienia szkód, o których mowa w ustawie, z wyłączeniem przepisów art. 8288, stosuje się przepisy art. 186-188."}
{"id":"2001_1229_186","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 186. 1. W sprawie naprawienia szkód innych niż określone w art. 16 ust. 3 i art. 17 ust. 1, droga sądowa przysługuje po wyczerpaniu trybu, o którym mowa w ust. 3. 2. Naprawienie szkody, o której mowa w ust. 1, obejmuje pokrycie strat poniesionych przez poszkodowanego. 3. Na żądanie poszkodowanego organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, a jeżeli szkoda nie jest następstwem pozwolenia wodnoprawnego - właściwy wojewoda, ustala wysokość odszkodowania w drodze decyzji; decyzja jest niezaskarżalna. 4. Stronie niezadowolonej z ustalonego odszkodowania przysługuje droga sądowa; droga sądowa przysługuje również w przypadku niewydania decyzji przez właściwy organ w ciągu trzech miesięcy od zgłoszenia żądania przez poszkodowanego. 5. Wystąpienie na drogę sądową nie wstrzymuje wykonania decyzji, o której mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_1229_187","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 187. 1. Jeżeli w związku z przyjęciem rozporządzenia, wydanego na podstawie ustawy korzystanie z nieruchomości lub jej część w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel może żądać: 1) odszkodowania za poniesioną szkodę albo 2) wykupu nieruchomości lub jej części. 2. Do wypłacenia odszkodowania albo wykupu nieruchomości obowiązany jest organ, który wydał rozporządzenie, a w przypadku ustanowienia strefy ochronnej właściciel ujęcia wody. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do gruntów, na których znajdują się urządzenia wodne, przejęte na podstawie art. 139 ust. 2 na własność właściciela wody."}
{"id":"2001_1229_188","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 188. 1. Do naprawienia szkody, o której mowa w art. 16 ust. 3 i art. 17 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, z tym, że odszkodowanie obejmuje koszty sporządzenia projektu, o którym mowa w art. 15 ust. 3. 2. Roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się z upływem 2 lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o zalaniu gruntu podczas powodzi albo o trwałym, naturalnym zajęciu gruntu przez wodę. Dział IX Przepisy karne"}
{"id":"2001_1229_189","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 189. 1. Kto wbrew postanowieniu art. 33 uniemożliwia lub utrudnia korzystanie z wody do zwalczania poważnych awarii, klęsk żywiołowych, pożarów albo innych miejscowych zagrożeń lub do zapobieżenia poważnemu niebezpieczeństwu grożącemu życiu, zdrowiu osób lub mieniu znacznej wartości - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w ust. 1 jest śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka lub znaczna szkoda w mieniu - sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5."}
{"id":"2001_1229_19","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Starorzecza oraz grunt powstały w wyniku wykonania budowli regulacyjnych pozostają własnością dotychczasowego właściciela wody. 2. Grunt powstały na skutek trwałego, naturalnego lub sztucznego odkładu na obszarach wód morza terytorialnego lub morskich wód wewnętrznych pozostaje własnością Skarbu Państwa. 3. Grunt, o którym mowa w ust. 2, może podlegać obrotowi cywilnoprawnemu na warunkach określonych w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543)."}
{"id":"2001_1229_190","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 190. 1. Kto wbrew postanowieniom art. 65 ust. 1 pkt 3, art. 85 ust. 1 oraz art. 107 ust. 2 pkt 2 wykonuje w pobliżu urządzeń wodnych roboty lub czynności zagrażające tym urządzeniom - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w ust. 1 jest znaczna szkoda - sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_1229_191","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 191. Kto niszczy lub uszkadza brzegi śródlądowych wód powierzchniowych, tworzące brzeg wody budowle lub mury niebędące urządzeniami wodnymi oraz grunty pod śródlądowymi wodami powierzchniowymi albo utrudnia przepływ wody w związku z wykonywaniem lub utrzymywaniem urządzeń wodnych - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"2001_1229_192","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 192. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo z przekroczeniem warunków określonych w pozwoleniu wodnoprawnym korzysta z wody lub wykonuje urządzenia wodne albo inne czynności wymagające pozwolenia wodnoprawnego - podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto nie wykonuje obowiązków określonych w decyzji stwierdzającej wygaśnięcie lub cofnięcie pozwolenia wodnoprawnego. 3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli korzystanie z wód dotyczy wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi."}
{"id":"2001_1229_193","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 193. Kto wbrew obowiązkowi: 1) nie utrzymuje w należytym stanie wód lub urządzeń wodnych, 2) uniemożliwia dostęp do wód, o którym mowa w art. 28 ust. 1 i 2, 3) nie prowadzi pomiarów, o których mowa w art. 46, 4) nie wykonuje lub nie utrzymuje w należytym stanie urządzeń zapobiegających szkodom, o których mowa w art. 133 ust. 1 pkt 2 - podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_1229_194","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 194. Kto: 1) zmienia stan wody na gruncie, 2) grodzi nieruchomości przyległe do powierzchniowych wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu, 3) nie przekazuje danych niezbędnych do prowadzenia katastru wodnego, 4) nie stosuje się do zakazów, o których mowa w art. 39 i art. 40 ust. 1, 5) rozcieńcza ścieki wodą w celu uzyskania ich stanu i składu zgodnego z przepisami, 6) wykorzystuje ścieki w sposób niezgodny z ustawą, 7) nie zapewnia ochrony wód przed zanieczyszczeniem zgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 42, 8) nie usuwa ścieków ze statku do urządzenia odbiorczego na lądzie, 9) nie stosuje koniecznego sposobu lub rodzaju upraw rolnych oraz leśnych w pasie gruntu przylegającym do linii brzegu, 10) nie oznacza granic terenu ochrony bezpośredniej i ochrony pośredniej ujęcia wody, 11) nie stosuje się do zakazów, nakazów i ograniczeń obowiązujących w strefie ochronnej ujęcia wody albo w strefie ochronnej urządzeń pomiarowych, 12) niszczy, uszkadza, przemieszcza oznakowanie stref ochronnych ujęć wód albo stref ochronnych urządzeń pomiarowych służb państwowych, 13) wykonuje na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią roboty oraz czynności, które mogą utrudnić ochronę przed powodzią, 14) przemieszcza bez upoważnienia urządzenia pomiarowe służb państwowych - podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_1229_195","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 195. Postępowanie w sprawach, o których mowa w art. 192-194, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Dział X Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1229_196","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 196. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Do chowu, hodowli lub połowu ryb jest uprawniony właściciel, posiadacz samoistny lub zależny gruntów pod wodami stojącymi lub stawami oraz władający obwodem rybackim na podstawie umowy zawartej z właścicielem wody, zwany dalej \"uprawnionym do rybactwa\". 2. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany udokumentować działania związane z prowadzoną gospodarką rybacką.\"; 2) w art. 6: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Racjonalna gospodarka rybacka polega na wykorzystywaniu produkcyjnych możliwości wód, zgodnie z operatem rybackim, w sposób nienaruszający interesów uprawnionych do rybactwa w tym samym dorzeczu, z zachowaniem zasobów ryb w równowadze biologicznej i na poziomie umożliwiającym gospodarcze korzystanie z nich przyszłym uprawnionym do rybactwa.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Właściwy wojewoda, co najmniej raz na trzy lata, dokonuje na podstawie operatu rybackiego i dokumentacji, o której mowa w ust. 4, oceny wypełnienia przez uprawnionego do rybactwa obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej. 2b. O wynikach oceny, o której mowa w ust. 2a, wojewoda powiadamia właściciela wody.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentacji i zasady jej prowadzenia przez uprawnionego do rybactwa, a także zasady i zakres dokonywanej oceny wypełniania przez uprawnionego do rybactwa obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej.\", d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister realizując upoważnienie, o którym mowa w ust. 4, kierować się będzie potrzebą uzyskania informacji dotyczących stanu gospodarki rybackiej oraz koniecznością zapewnienia ichtiologicznej oceny gospodarki rybackiej prowadzonej przez uprawnionego do rybactwa.\"; 3) po art. 6 dodaje art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Operat rybacki określający zasady prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim sporządza uprawniony do rybactwa. 2. Operat rybacki sporządza się raz na 10 lat w formie opisowej i graficznej. 3. Część opisowa operatu rybackiego powinna zawierać w szczególności: 1) dane dotyczące uprawnionego do rybactwa, 2) dane i informacje dotyczące obwodu rybackiego, 3) zasady prowadzenia gospodarki rybackiej, opracowane z uwzględnieniem zróżnicowania obwodu rybackiego na zasadniczy i uzupełniający obwód rybacki. 4. Uprawniony do rybactwa może dokonać zmian w operacie rybackim przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, o ile warunki korzystania z wód regionu uległy istotnej zmianie. 5. Operat rybacki oraz jego zmiany wymagają uzyskania pozytywnej opinii uprawnionej jednostki. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi sposoby sporządzania i opiniowania operatu rybackiego, szczegółowe wymagania jakim powinien odpowiadać operat rybacki, a także wskaże jednostki uprawnione do opiniowania operatów rybackich. 7. Minister, określając sposoby sporządzania i opiniowania operatu rybackiego oraz wymagania jakim powinien odpowiadać operat rybacki, wskaże niezbędne elementy, które powinny być zawarte w operacie rybackim i zaopiniowane przez uprawnioną jednostkę. Minister uwzględni potrzebę opracowania i zaopiniowania szczegółowej charakterystyki obwodu rybackiego oraz planu gospodarki rybackiej obejmującego w szczególności informacje o nakładach rzeczowofinansowych, zasadach i warunkach odtwarzania zasobów ryb z gatunków wędrownych lub zagrożonych pogarszającymi się warunkami rozrodu naturalnego w wodach obwodu rybackiego.\"; 4) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Publiczne śródlądowe wody powierzchniowe płynące dzieli się na obwody rybackie. 2. Obwód rybacki składa się z: 1) zasadniczego obwodu rybackiego oraz 2) uzupełniającego obwodu rybackiego. 3. Zasadniczy obwód rybacki obejmuje wody jezior, zbiorników wodnych, rzek, kanałów lub cieków naturalnych niezbędnych do prowadzenia przez uprawnionego do rybactwa racjonalnej gospodarki rybackiej. 4. Uzupełniający obwód rybacki obejmuje wody płynące dopływów zasadniczego obwodu rybackiego, na których uprawniony do rybactwa okresowo wykonuje czynności związane z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rybackiej, określone w operacie rybackim, a w szczególności połowy tarlaków, zarybiania oraz zabiegi ochronne. 5. W obwodzie rybackim uprawnioną do rybactwa może być tylko jedna osoba fizyczna albo prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej.\"; 5) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w drodze rozporządzenia, ustanawia i znosi obwody rybackie. 2. Wojewoda ustanawia lub znosi: 1) obręby ochronne, w drodze rozporządzenia, 2) obręby hodowlane, w drodze decyzji, na wniosek uprawnionego do rybactwa. 3. Ustanowienie obrębu hodowlanego w ramach obwodu rybackiego wymaga zawarcia umowy pomiędzy uprawnionymi do rybactwa.\"; 6) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. W obwodach rybackich, przez które przebiega granica województw lub powiatów, w sprawach dotyczących rybactwa właściwy jest wojewoda lub starosta tego województwa lub powiatu, na terenie którego znajduje się większa część powierzchni obwodu rybackiego. W innych przypadkach właściwość miejscową w sprawach dotyczących rybactwa ustalają, w drodze porozumienia, zainteresowani wojewodowie lub starostowie.\"; 7) po art. 27a dodaje się art. 27b w brzmieniu: \"Art. 27b. 1. Uprawniony do rybactwa, który: 1) nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 4 ust. 2, 2) korzysta z wód obwodu rybackiego bez wymaganego operatu rybackiego albo wbrew jego założeniom - podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, na podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez właściwego wojewodę.\"."}
{"id":"2001_1229_197","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 197. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268) dodaje się art. 40a w brzmieniu: \"Art. 40a. Przepisy ustawy dotyczące państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego nie naruszają przepisów ustawy z dnia 18 lipca Prawo wodne (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_1229_198","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 198. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 603) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Nieruchomości wchodzące w skład Zasobu mogą być przekazane państwowym jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej w trwały zarząd, zwany dalej \"zarządem\". 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych samorządu województwa, realizujących zadania związane z melioracjami wodnymi, jako zadania z zakresu administracji rządowej, w zakresie niezbędnym do wykonywania tych zadań.\"."}
{"id":"2001_1229_199","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 199. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) wtłaczanie wód do górotworu jest to wprowadzanie wód z odwodnień zakładów górniczych oraz wykorzystanych solanek, wód leczniczych oraz termalnych polegające na ich wtłaczaniu otworami wiertniczymi do formacji geologicznych, izolowanych od użytkowych poziomów wodonośnych lub w uzasadnionych przypadkach również do użytkowanych poziomów wodonośnych,\"; 2) w art. 20 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli w związku z wydobywaniem kopaliny ze złoża przewiduje się wtłaczanie do górotworu wód pochodzących z odwodnienia zakładu górniczego lub wykorzystanych solanek, wód leczniczych oraz termalnych, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć dokumentację hydrogeologiczną określającą warunki w związku z wtłaczaniem wód do górotworu.\"; 3) w art. 25 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W razie, gdy koncesja na wydobywanie kopaliny ze złoża przewiduje wtłaczanie do górotworu wód pochodzących z odwodnienia zakładu górniczego lub wykorzystanych solanek, wód leczniczych oraz termalnych, powinna ponadto określać warunki wtłaczania wód do górotworu.\"; 4) w art. 54 w ust. 2 po wyrazach \"w zakresie ochrony środowiska\" dodaje się wyrazy \"w tym dotyczącymi wtłaczania wód do górotworu,\"."}
{"id":"2001_1229_2","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie: 1) zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody dla ludności, 2) ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz niewłaściwą lub nadmierną eksploatacją, 3) utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależnych, 4) ochrony przed powodzią oraz suszą, 5) zapewnienia wody na potrzeby rolnictwa oraz przemysłu, 6) zaspokojenia potrzeb związanych z turystyką, sportem oraz rekreacją, 7) tworzenia warunków dla energetycznego, transportowego oraz rybackiego wykorzystania wód. 2. Instrumenty zarządzania zasobami wodnymi stanowią: 1) plany gospodarki wodnej, 2) pozwolenia wodnoprawne, 3) opłaty i należności w gospodarce wodnej, 4) kataster wodny, 5) kontrola gospodarowania wodami. 3. Dokumentacje hydrologiczne, stanowiące podstawę projektowania i planowania w zakresie budownictwa wodnego, ochrony przed powodzią i zapobiegania skutkom suszy oraz zarządzania zasobami śródlądowych wód powierzchniowych, w tym wydawania decyzji administracyjnych, mogą być wykonywane tylko przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, kierując się wymaganiami w zakresie bezpieczeństwa powszechnego oraz prawidłowości wykonywanych dokumentacji hydrologicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób wykonujących dokumentacje hydrologiczne, 2) sposób postępowania w sprawach stwierdzenia kwalifikacji, 3) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej, skład komisji egzaminacyjnej do sprawdzenia wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, 4) wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji, sposób ich uiszczania oraz wysokość wynagrodzenia dla członków komisji egzaminacyjnej. 5. Stwierdzenia kwalifikacji dokonuje się przez wydanie świadectwa. 6. Organ właściwy do stwierdzenia kwalifikacji odmawia, w drodze decyzji, dopuszczenia do egzaminu kandydata, który nie spełnia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 4. 7. Organ właściwy do stwierdzenia kwalifikacji prowadzi i aktualizuje rejestr osób posiadających wymagane kwalifikacje."}
{"id":"2001_1229_20","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Grunty pokryte wodami stanowiące własność Skarbu Państwa, niezbędne do realizacji przedsięwzięć związanych z: 1) energetyką wodną, 2) transportem wodnym, 3) wydobywaniem kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów lub wycinaniem roślin z wody, 4) wykonaniem infrastruktury transportowej, 5) wykonaniem infrastruktury przemysłowej, komunalnej lub rolnej, 6) działalnością rekreacyjno-usługową - oddaje się w użytkowanie za opłatą roczną, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Umowa użytkowania wymaga formy aktu notarialnego, a do jej zawarcia upoważnione są odpowiednio organy, o których mowa w art. 11 ust. 1. 3. Zwalnia się z opłaty rocznej, o której mowa w ust. 1, grunty pokryte wodami oddawane w użytkowanie jednostkom organizacyjnym zarządzającym wodami w imieniu Skarbu Państwa lub przeznaczone pod wykonanie urządzeń melioracji wodnych podstawowych. 4. Oddanie w użytkowanie gruntów pokrytych wodami w wyniku wykonania budowli piętrzących wymaga zgody właściciela tych budowli. 5. Warunkiem oddania w użytkowanie gruntów, o których mowa w ust. 1, jest posiadanie przez użytkownika pozwolenia wodnoprawnego, jeżeli jest ono wymagane przepisami ustawy. 6. Umowa użytkowania może zostać w każdym czasie rozwiązana przez każdą ze stron w przypadku cofnięcia lub wygaśnięcia pozwolenia wodnoprawnego albo ograniczenia pozwolenia, o ile ograniczenie to dotyczyło przedmiotu użytkowania. 7. W sprawach nieuregulowanych dotyczących użytkowania stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat rocznych za oddanie w użytkowanie gruntów pokrytych wodami, uwzględniając rodzaj działalności, na potrzeby której następuje oddanie w użytkowanie, przy czym maksymalna opłata roczna za 1 m{2} gruntu nie może być wyższa niż 10% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów dla roku poprzedniego. 9. Opłaty, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 10, stanowią dochód budżetu państwa. 10. Opłaty za oddanie w użytkowanie gruntów pod wodami, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2, stanowią dochód środka specjalnego Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Rozdział 3 Obowiązki właścicieli wody oraz właścicieli innych nieruchomości"}
{"id":"2001_1229_200","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 200. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412, Nr 111, poz. 1279, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 1 w pkt 8 po wyrazie \"kulturowego\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"zasobów wodnych\"; 2) w art. 40 w ust. 4 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w odniesieniu do przedsięwzięć, które wymagają pozwolenia wodnoprawnego.\"."}
{"id":"2001_1229_201","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 201. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2000 r. Nr 11, poz. 26, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42) w art. 2 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"budowli hydrotechnicznych\" zastępuje się wyrazami \"urządzeń wodnych\"."}
{"id":"2001_1229_202","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 202. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475 i Nr 63, poz. 634) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Dział gospodarka wodna obejmuje sprawy: 1) kształtowania, ochrony i racjonalnego wykorzystywania zasobów wodnych, 2) utrzymania śródlądowych wód powierzchniowych, stanowiących własność Skarbu Państwa wraz z infrastrukturą techniczną związaną z tymi wodami, obejmującą budowle oraz urządzenia wodne, 3) budowy, modernizacji oraz utrzymania śródlądowych dróg wodnych, 4) ochrony przeciwpowodziowej, w tym budowy, modernizacji oraz utrzymania urządzeń wodnych zabezpieczających przed powodzią oraz koordynacji przedsięwzięć służących osłonie i ochronie przeciwpowodziowej państwa, 5) funkcjonowania państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej i państwowej służby hydrogeologicznej, z wyłączeniem zagadnień monitoringu jakości wód podziemnych, 6) współpracy międzynarodowej na wodach granicznych w zakresie zadań należących do działu. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej oraz Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej.\"."}
{"id":"2001_1229_203","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 203. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43)\" zastępuje się wyrazami \"z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"; 2) w art. 73 w ust. 1 w pkt 3 wyraz \"dorzecza\" zastępuje się wyrazami \"regionu wodnego i zlewni\", a wyraz \"podziemnych\" zastępuje się wyrazem \"śródlądowych\"; 3) w art. 98 w ust. 2 wyraz \"podziemnych\" zastępuje się wyrazem \"śródlądowych\"; 4) w art. 99 skreśla się ust. 2 i 3 oraz oznaczenie ust. 1; 5) w art. 130 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ustalenie warunków korzystania z wód regionu wodnego lub zlewni oraz ustanowienie obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych na podstawie przepisów ustawy - Prawo wodne.\"; 6) w art. 134 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) reprezentowany przez dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej Skarb Państwa - jeżeli ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości nastąpiło w wyniku wydania przez niego rozporządzenia.\"; 7) w art. 181: a) w ust. 2 po wyrazie \"wydawania,\" dodaje się wyraz \"wygaszania,\", b) w ust. 3 wyrazy \"187 i 198\" zastępuje się wyrazami \"187, 188 ust. 3 pkt 2 i ust. 4, art. 190, 191, 193 ust. 2 i art. 198\"; 8) w art. 190 w ust. 1 po wyrazie \"nabyciem\" dodaje się wyrazy \"tytułu prawnego do\". Rozdział 2 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1229_204","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 204. 1. Sprawy wszczęte, a niezakończone wydaniem decyzji ostatecznej przed dniem wejścia w życie ustawy, podlegają rozpoznaniu w trybie określonym w ustawie, z zastrzeżeniem ust. 2-3. 2. W sprawach wszczętych, a niezakończonych wydaniem decyzji ostatecznej przed dniem wejścia w życie ustawy w zakresie opłat: 1) za szczególne korzystanie z wód, z wyłączeniem opłat za pobór wody i odprowadzanie ścieków, 2) za korzystanie ze stanowiących własność Skarbu Państwa urządzeń wodnych - stosuje się przepisy dotychczasowe. 3. W sprawach opłat należnych za okres sprzed wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. 4. Jeżeli decyzje ostateczne w sprawach, o których mowa w ust. 2, zostały uchylone, zmienione lub stwierdzono ich nieważność, w trybie przepisów działu II rozdziału 12 i 13 Kodeksu postępowania administracyjnego, do postępowań w tych sprawach stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1229_205","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 205. 1. Pozwolenia wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód do celów rybackich, wydane na podstawie ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554, Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 891, Nr 109, poz. 1157, Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747) wygasają w terminie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy; wygaśnięcie pozwolenia wodnoprawnego stwierdza, w drodze decyzji, wojewoda. 2. Zakłady posiadające pozwolenie wodnoprawne na pobór wody oraz pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, są obowiązane wystąpić z wnioskiem o wydanie pozwolenia wodnoprawnego, o którym mowa w art. 129, w terminie do trzech miesięcy przed upływem okresu obowiązywania pozwolenia o najkrótszym terminie obowiązywania. 3. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, w decyzji, wydanej zgodnie z art. 129 zakładowi, o którym mowa w ust. 2, orzeka o wygaśnięciu pozostałych pozwoleń wodnoprawnych na pobór wody lub na wprowadzanie ścieków do wód albo do ziemi. 4. Zakłady wprowadzające do urządzeń kanalizacyjnych ścieki zawierające substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, obowiązane są do uzyskania pozwoleń wodnoprawnych, o których mowa w art. 122 ust. 1 pkt 10, w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1229_206","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 206. 1. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, może, w terminie do 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy, w drodze decyzji, nałożyć na zakład posiadający urządzenia wodne wykonane przed dniem wejścia w życie ustawy, na podstawie decyzji lub dokumentów odpowiednich organów, innych niż pozwolenie wodnoprawne na wykonanie urządzenia wodnego, obowiązek dostosowania tych urządzeń do przepisów ustawy, ustalając rozmiar, sposób i termin wykonania obowiązku. 2. Jeżeli urządzenia wodne nie zostaną dostosowane do przepisów ustawy w ustalonym terminie, o którym mowa w ust. 1, lub w przypadku braku technicznych możliwości takiego dostosowania, zostaną rozebrane na koszt właściciela. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do istniejących w dniu wejścia w życie ustawy, obiektów, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. d) i e). 4. Zakład, który użytkuje system urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, wykonany przed dniem wejścia w życie ustawy, jest obowiązany opracować instrukcję utrzymywania systemu tych urządzeń, o której mowa w art. 128 ust. 4, i, w terminie do 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy, przedłożyć ją do zatwierdzenia organowi właściwemu do wydania pozwolenia wodnoprawnego. 5. Dla zakładu, o którym mowa w ust. 4, do czasu zatwierdzenia instrukcji utrzymania systemu urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, obowiązki, o których mowa w art. 77, ustala się na podstawie dokumentacji powykonawczej tego systemu."}
{"id":"2001_1229_207","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 207. Zakaz, o którym mowa w art. 39 pkt 4, dotyczy obiektów wybudowanych po dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1229_208","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 208. 1. Obowiązek, o którym mowa w art. 43, aglomeracje zrealizują: 1) do dnia 31 grudnia 2015 r., w przypadku aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców od 2000 do 15000, 2) do dnia 31 grudnia 2010 r., w przypadku aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 15000. 2. Rada Ministrów zatwierdzi krajowy program oczyszczania ścieków komunalnych, o którym mowa w art. 43, w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1229_209","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 209. Statki, o których mowa w art. 48, nieposiadające urządzeń zabezpieczających wody przed zanieczyszczeniem, zostaną dostosowane do wymagań określonych w ustawie w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1229_21","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Utrzymywanie wód stanowi obowiązek ich właściciela. 2. Obowiązek utrzymywania tworzących brzeg wody budowli lub murów niebędących urządzeniami wodnymi należy do ich właścicieli, a w kosztach utrzymania tych budowli lub murów właściciel wody uczestniczy proporcjonalnie do odnoszonych korzyści. Podziału kosztów dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego."}
{"id":"2001_1229_210","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 210. Wymagania dotyczące jakości wody w kąpieliskach określone w przepisach wydanych na podstawie art. 50 ust. 3 muszą być, w odniesieniu do kąpielisk specjalnie wyposażonych w tym celu, spełnione w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1229_211","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 211. 1. Projekty planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1 i 2, Prezes Krajowego Zarządu opracuje w terminie do 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy. 2. W terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej sporządzą wykazy: 1) wód powierzchniowych i podziemnych, które są lub mogą być w przyszłości wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, 2) wód powierzchniowych wykorzystywanych do celów rekreacyjnych, a w szczególności do kąpieli, 3) wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków lub innych organizmów w warunkach naturalnych oraz umożliwiających migracje ryb, 4) wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych oraz obszarów szczególnie narażonych, z których odpływ azotu ze źródeł rolniczych do tych wód należy ograniczyć. 3. W terminie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy dyrektorzy regionalnych zarządów sporządzą: 1) analizy stanów zasobów wodnych w regionach wodnych, 2) analizy ekonomiczne gospodarowania wodami w regionach wodnych. 4. W terminie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy utworzony zostanie kataster wodny uwzględniający treść istniejącego w dniu wejścia w życie ustawy katastru gospodarki wodnej oraz treść ksiąg wodnych. 5. Wojewodowie, niezwłocznie po wejściu w życie ustawy, przekażą księgi wodne właściwym terytorialnie dyrektorom regionalnych zarządów gospodarki wodnej."}
{"id":"2001_1229_212","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 212. Spółki wodne, które w dniu wejścia w życie ustawy wykonywały działalność, o której mowa w art. 164 ust. 3, mogą prowadzić tę działalność nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1229_213","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 213. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy zatrudnieni w dotychczasowym Biurze Gospodarki Wodnej stają się pracownikami Krajowego Zarządu. Do pracowników tych z dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255). 2. Wynagrodzenia pracowników, o których mowa w ust. 1, z dniem wejścia w życie ustawy ustalone zostaną przez zastosowanie mnożników kwoty bazowej służącej do ustalenia wysokości wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej, określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy z pracownikami świadczącymi dotychczas pracę na innej podstawie niż umowa o pracę stosunek pracy nawiązany zostanie na podstawie umowy o pracę. 4. Z dniem wejścia w życie ustawy mienie znajdujące się w użytkowaniu Biura Gospodarki Wodnej staje się mieniem Krajowego Zarządu."}
{"id":"2001_1229_214","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 214. 1. Do dnia wejścia w życie rozporządzenia wydanego na podstawie art. 3 ust. 3 zadania dyrektorów regionalnych zarządów określone w ustawie, wykonują dyrektorzy dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej. 2. Z dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, mienie, o którym mowa w ustawie, stanowiące własność Skarbu Państwa, związane z gospodarką wodną, pozostające w trwałym zarządzie istniejących w dniu wejścia w życie ustawy regionalnych zarządów gospodarki wodnej, staje się mieniem będącym w trwałym zarządzie właściwych terytorialnie regionalnych zarządów utworzonych na podstawie tego rozporządzenia. 3. Mienie, wykorzystywane w dniu wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, przez istniejące w dniu wejścia w życie ustawy regionalne zarządy gospodarki wodnej, staje się z tym dniem mieniem wykorzystywanym przez regionalne zarządy utworzone na podstawie tego rozporządzenia. 4. Podziału mienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, pomiędzy utworzone regionalne zarządy dokona Prezes Krajowego Zarządu, stosownie do art. 3 ust. 3. 5. Przejęcie mienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego."}
{"id":"2001_1229_215","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 215. 1. Zobowiązania i wierzytelności dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej, stają się z dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa art. 3 ust. 3, zobowiązaniami i wierzytelnościami regionalnych zarządów utworzonych na podstawie tego rozporządzenia. 2. W toczących się postępowaniach administracyjnych i sądowych, których stroną jest dyrektor istniejącego w dniu wejścia w życie ustawy regionalnego zarządu gospodarki wodnej stroną staje się dyrektor regionalnego zarządu utworzonego na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3."}
{"id":"2001_1229_216","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 216. Pracownicy dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej stają się, z dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3, pracownikami utworzonych regionalnych zarządów na zasadach określonych w art. 23{1} Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1229_217","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 217. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy stanowiące własność Skarbu Państwa wody oraz grunty pokryte tymi wodami, przechodzą w trwały zarząd odpowiednio - urzędów morskich, regionalnych zarządów gospodarki wodnej, parków narodowych, stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 1-3. 2. Przejście mienia, o którym mowa w ust. 1, stwierdza, na wniosek zainteresowanego, właściwy starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą mienia w stosunku, do którego zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. 4. Jeżeli mienie, o którym mowa w ust. 1, zostało przed dniem wejścia w życie ustawy oddane w użytkowanie, wydzierżawione lub wynajęte, z dniem wejścia w życie ustawy w prawa i obowiązki oddającego w użytkowanie, wydzierżawiającego lub wynajmującego, wstępują odpowiednio organy, o których mowa w art. 11 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 5. W terminie 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy w stosunku do jezior zaliczonych do wód, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 i 4, uprawnienia Skarbu Państwa w zakresie rybactwa śródlądowego, oraz wynikające z art. 14 ust. 5, wykonuje Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, na warunkach określonych przepisami ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 603). 6. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 5, organy, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 i 4, wstępują z mocy prawa w miejsce Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w umowy dzierżawy i inne, dotyczące wykonywania rybactwa śródlądowego. 7. Posiadacze gruntów służących do przedsięwzięć, o których mowa w art. 20 ust. 1, nieposiadający do dnia wejścia w życie ustawy umów, o których mowa w ust. 4, są obowiązani, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wystąpić do właściwego organu o zawarcie umowy użytkowania."}
{"id":"2001_1229_218","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 218. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"2001_1229_219","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 219. Traci moc ustawa z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747)."}
{"id":"2001_1229_22","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Utrzymywanie śródlądowych wód powierzchniowych polega na zachowaniu lub odtworzeniu stanu ich dna lub brzegów oraz na konserwacji lub remoncie istniejących budowli regulacyjnych w celu zapewnienia swobodnego spływu wód oraz lodów, a także właściwych warunków korzystania z wody. 2. Zakłady, które przez wprowadzanie ścieków do wód lub urządzeń wodnych albo w inny sposób przyczyniają się do wzrostu kosztów utrzymania tych wód lub urządzeń, ponoszą taką część kosztów, w jakiej nastąpił ten wzrost. Podziału kosztów dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego."}
{"id":"2001_1229_220","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 220. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 2 ust. 3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_1229_23","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Utrzymywanie morskich wód wewnętrznych oraz brzegu morskiego polega na budowie, utrzymywaniu i ochronie umocnień brzegowych oraz utrzymywaniu zabudowy ochronnej w obrębie pasa technicznego ustanowionego przepisami ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej."}
{"id":"2001_1229_24","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Utrzymywanie śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych i brzegu morskiego nie może naruszać istniejącego dobrego stanu ekologicznego tych wód oraz warunków wynikających z ochrony wód."}
{"id":"2001_1229_25","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Zabrania się niszczenia lub uszkadzania brzegów śródlądowych wód powierzchniowych, tworzących brzeg wody budowli lub murów niebędących urządzeniami wodnymi oraz gruntów pod śródlądowymi wodami powierzchniowymi."}
{"id":"2001_1229_26","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Do obowiązków właściciela śródlądowych wód powierzchniowych należy: 1) zapewnienie utrzymywania w należytym stanie technicznym koryt cieków naturalnych oraz kanałów, 2) dbałość o utrzymanie dobrego stanu ekologicznego wód, 3) regulowanie stanu wód lub przepływów w ciekach naturalnych oraz kanałach stosownie do możliwości wynikających ze znajdujących się na nich urządzeń wodnych oraz warunków hydrologicznych, 4) zapewnienie swobodnego spływu wód powodziowych oraz lodów, 5) współudział w odbudowywaniu ekosystemów zdegradowanych przez niewłaściwą eksploatację zasobów wodnych, 6) umożliwienie wykonywania obserwacji i pomiarów hydrologicznometeorologicznych oraz hydrogeologicznych."}
{"id":"2001_1229_27","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zabrania się grodzenia nieruchomości przyległych do powierzchniowych wód publicznych w odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu, a także zakazywania lub uniemożliwiania przechodzenia przez ten obszar. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy grodzenia terenów stref ochronnych ustanowionych na podstawie ustawy oraz obrębów hodowlanych ustanowionych na podstawie przepisów ustawy o rybactwie śródlądowym."}
{"id":"2001_1229_28","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Właściciel nieruchomości przyległej do powierzchniowych wód publicznych jest obowiązany umożliwić dostęp do wody na potrzeby wykonywania robót związanych z utrzymywaniem wód oraz dla ustawiania znaków żeglugowych lub hydrologicznometeorologicznych urządzeń pomiarowych. 2. Właściciel nieruchomości przyległej do wód objętych powszechnym korzystaniem jest obowiązany zapewnić dostęp do wody w sposób umożliwiający to korzystanie; części nieruchomości umożliwiające dostęp do wody wyznacza zarząd gminy w drodze decyzji. 3. Właścicielowi nieruchomości, o którym mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie odpowiednio od właściciela wody lub właściciela hydrologicznometeorologicznych urządzeń pomiarowych, a właścicielowi nieruchomości, o którym mowa w ust. 2 - z budżetu gminy, na warunkach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_1229_29","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Właściciel gruntu, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, nie może: 1) zmieniać stanu wody na gruncie, a zwłaszcza kierunku odpływu znajdującej się na jego gruncie wody opadowej, ani kierunku odpływu ze źródeł - ze szkodą dla gruntów sąsiednich, 2) odprowadzać wód oraz ścieków na grunty sąsiednie. 2. Na właścicielu gruntu ciąży obowiązek usunięcia przeszkód oraz zmian w odpływie wody, powstałych na jego gruncie wskutek przypadku lub działania osób trzecich, ze szkodą dla gruntów sąsiednich. 3. Jeżeli spowodowane przez właściciela gruntu zmiany stanu wody na gruncie szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać właścicielowi gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom."}
{"id":"2001_1229_3","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Zarządzanie zasobami wodnymi jest realizowane z uwzględnieniem podziału państwa na obszary dorzeczy i regiony wodne. 2. Ustala się następujące obszary dorzeczy: 1) obszar dorzecza Wisły, obejmujący oprócz dorzecza Wisły znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także znajdujące się na tym terytorium dorzecza Dniestru, Dunaju poprzez rzekę Wag, dorzecze Niemna, Słupi, Łupawy, Łeby, Redy oraz rzek wpadających bezpośrednio do Zalewu Wiślanego, a także znajdujące się na tym terytorium dorzecza Świeżej i Pregoły, 2) obszar dorzecza Odry, obejmujący oprócz dorzecza Odry znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także znajdujące się na tym terytorium dorzecza Łaby oraz Dunaju przez rzekę Morawę, a także dorzecza Regi, Parsęty, Wieprzy, cker i rzek wpadających do Zalewu Szczecińskiego. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przebieg granic obszarów dorzeczy oraz przyporządkuje zbiorniki wód podziemnych do właściwych obszarów dorzeczy, a także utworzy regionalne zarządy gospodarki wodnej wskazując ich siedziby oraz dokona podziału obszarów dorzeczy na regiony wodne ustalając przebieg ich granic. 4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów kierować się będzie podziałem określonym w ust. 2 oraz zróżnicowaniem warunków hydrologicznych i hydrogeologicznych na obszarze dorzecza, a także lokalizacją zbiorników wód podziemnych i sposobem ich wykorzystania."}
{"id":"2001_1229_30","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Właściciele gruntów mogą, w drodze pisemnej ugody, ustalić zmiany stanu wody na gruntach, jeżeli zmiany te nie wpłyną szkodliwie na inne nieruchomości lub na gospodarkę wodną; ugoda nie może dotyczyć wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi. 2. Realizacja postanowień ugody jest możliwa po zatwierdzeniu, w drodze decyzji, odpowiednio przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta; z wnioskiem o zatwierdzenie ugody występują umawiający się właściciele gruntów. Dział II Korzystanie z wód"}
{"id":"2001_1229_31","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Korzystanie z wód polega na ich używaniu na potrzeby ludności oraz gospodarki. 2. Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu ekologicznego wód i ekosystemów od nich zależnych, a także marnotrawstwa wody, marnotrawstwa energii wody ani wyrządzać szkód. 3. Korzystanie z wód polega na korzystaniu powszechnym, zwykłym lub szczególnym. 4. Przepisy ustawy dotyczące korzystania z wód stosuje się odpowiednio do: 1) nawadniania lub odwadniania gruntów, 2) odwadniania obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych, 3) użytkowania wód znajdujących się w rowach, 4) wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, 5) wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, 6) rolniczego wykorzystania ścieków, 7) wydobywania z wód powierzchniowych kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinania roślin z wód lub brzegu."}
{"id":"2001_1229_32","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Wody podziemne, z zastrzeżeniem art. 33, wykorzystuje się przede wszystkim: 1) do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia oraz na cele socjalno-bytowe, 2) na potrzeby produkcji artykułów żywnościowych oraz farmaceutycznych."}
{"id":"2001_1229_33","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Dopuszczalne jest korzystanie z każdej wody w rozmiarze i w czasie wynikającym z konieczności: 1) zwalczania poważnych awarii, klęsk żywiołowych, pożarów lub innych miejscowych zagrożeń, 2) zapobieżenia poważnemu niebezpieczeństwu grożącemu życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, którego w inny sposób nie można uniknąć. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do morskich wód wewnętrznych Zatoki Gdańskiej oraz wód morza terytorialnego."}
{"id":"2001_1229_34","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej i z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej. 2. Powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przypisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb. 3. Powszechne korzystanie z wód nie obejmuje: 1) wydobywania kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów z morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej oraz z wód morza terytorialnego, 2) wycinania roślin z wód lub brzegu, 3) wydobywania kamienia i żwiru z potoków górskich. 4. Wydobywanie kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów w granicach powszechnego korzystania z wód, może odbywać się, po uzyskaniu zgody właściciela wody, w miejscach wyznaczonych przez radę gminy w drodze uchwały."}
{"id":"2001_1229_35","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Rada powiatu może, w drodze uchwały, w celu zaspokajania niezbędnych potrzeb społecznych wprowadzić powszechne korzystanie, służące zaspokajaniu potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, z wód powierzchniowych innych niż wymienione w art. 34 ust. 1, ustalając jednocześnie dopuszczalny zakres tego korzystania. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właścicielowi wody przysługuje z budżetu powiatu odszkodowanie na warunkach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_1229_36","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Właścicielowi gruntu przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód stanowiących jego własność oraz z wody podziemnej znajdującej się w jego gruncie; prawo to nie stanowi prawa do wykonywania urządzeń wodnych bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego. 2. Zwykłe korzystanie z wód służy zaspokojeniu potrzeb własnego gospodarstwa domowego oraz gospodarstwa rolnego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Nie stanowi zwykłego korzystania z wód: 1) nawadnianie gruntów lub upraw wodą podziemną za pomocą deszczowni, 2) korzystanie z wody podziemnej, jeżeli urządzenia do poboru wody umożliwiają pobór w ilości większej niż 5 m{3} na dobę, 3) korzystanie z wód na potrzeby działalności gospodarczej, 4) wprowadzanie do wód lub do ziemi oczyszczonych ścieków, jeżeli ich ilość jest większa niż 5 m{3} na dobę."}
{"id":"2001_1229_37","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Szczególnym korzystaniem z wód jest korzystanie wykraczające poza korzystanie powszechne lub zwykłe, w szczególności: 1) pobór oraz odprowadzanie wód powierzchniowych lub podziemnych, 2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, 3) przerzuty wody oraz sztuczne zasilanie wód podziemnych, 4) piętrzenie oraz retencjonowanie śródlądowych wód powierzchniowych, 5) korzystanie z wód do celów energetycznych, 6) korzystanie z wód do celów żeglugi oraz spławu, 7) wydobywanie z wód kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinanie roślin z wód lub brzegu, 8) rybackie korzystanie ze śródlądowych wód powierzchniowych. Dział III Ochrona wód Rozdział 1 Zasady ochrony wód"}
{"id":"2001_1229_38","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Wody podlegają ochronie, niezależnie od tego, czyją stanowią własność. 2. Celem ochrony wód jest utrzymywanie lub poprawa jakości wód, biologicznych stosunków w środowisku wodnym i na obszarach zalewowych tak, aby wody osiągnęły co najmniej dobry stan ekologiczny i w zależności od potrzeb nadawały się do: 1) zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, 2) bytowania ryb w warunkach naturalnych oraz umożliwiały ich migrację, 3) rekreacji oraz uprawiania sportów wodnych. 3. Ochrona wód polega w szczególności na: 1) unikaniu, eliminacji i ograniczaniu zanieczyszczenia wód, w szczególności zanieczyszczenia substancjami szczególnie szkodliwymi dla środowiska wodnego, 2) zapobieganiu niekorzystnym zmianom naturalnych przepływów wody albo naturalnych poziomów zwierciadła wody. 4. Ochrona wód jest realizowana z uwzględnieniem postanowień działu I i działu III w tytule II oraz działów I-III w tytule III ustawy - Prawo ochrony środowiska."}
{"id":"2001_1229_39","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Zabrania się wprowadzania ścieków: 1) bezpośrednio do poziomów wodonośnych wód podziemnych, 2) do wód powierzchniowych oraz do ziemi, a) jeżeli byłoby to sprzeczne z warunkami wynikającymi z utworzenia obszarów chronionych, ustanowionych na podstawie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 21), stref oraz obszarów ochronnych ustanowionych na podstawie art. 57 i 59, b) w pasie technicznym, o którym mowa w art. 23, c) w obrębie kąpielisk, plaż publicznych nad wodami oraz w odległości mniejszej niż 1 km od ich granic, 3) do wód stojących, 4) do jezior oraz do ich dopływów, jeżeli czas dopływu ścieków do jeziora byłby krótszy niż jedna doba, 5) do ziemi, jeżeli stopień oczyszczenia ścieków lub miąższość warstwy gruntu nad zwierciadłem wód podziemnych nie stanowi zabezpieczenia tych wód przed zanieczyszczeniem."}
{"id":"2001_1229_4","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Organami właściwymi w sprawach gospodarowania wodami są: 1) minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, 2) Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej - jako centralny organ administracji rządowej, nadzorowany przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, 3) dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej - jako organ administracji rządowej niezespolonej, podlegający Prezesowi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, 4) wojewoda, 5) organy jednostek samorządu terytorialnego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, składa Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, co dwa lata, nie później niż do dnia 30 czerwca, informację o gospodarowaniu wodami dotyczącą: 1) stanu zasobów wodnych państwa, 2) stanu wykorzystywania zasobów wodnych, 3) realizowania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, 4) współpracy międzynarodowej na wodach granicznych i realizacji umów w tym zakresie, 5) utrzymywania wód powierzchniowych oraz urządzeń wodnych, 6) prowadzonych inwestycji, 7) stanu ochrony ludności i mienia przed powodzią lub suszą. 3. Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewodów i dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej, w sprawach określonych ustawą. 4. Do właściwego wojewody wnosi się odwołania od decyzji wydanych przez starostę realizującego: 1) zadania z zakresu administracji rządowej, określone w ustawie, 2) kompetencje organu właściwego do wydania pozwolenia wodnoprawnego."}
{"id":"2001_1229_40","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Zabrania się: 1) wprowadzania do wód odpadów, w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628) oraz ciekłych odchodów zwierzęcych, 2) spławiania do wód śniegu wywożonego z terenów zanieczyszczonych, a w szczególności z centrów miast, terenów przemysłowych, terenów składowych, baz transportowych, dróg o dużym natężeniu ruchu wraz z parkingami, oraz jego składowania na terenach położonych między wałem przeciwpowodziowym a linią brzegu wody lub w odległości mniejszej niż 50 m od linii brzegu wody, 3) lokalizowania na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią inwestycji zaliczanych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, gromadzenia ścieków, odchodów zwierzęcych, środków chemicznych, a także innych materiałów, które mogą zanieczyścić wody, prowadzenia odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, w tym w szczególności ich składowania, 4) mycia pojazdów w wodach powierzchniowych oraz nad brzegami tych wód, 5) pobierania z wód powierzchniowych wody bezpośrednio do opryskiwaczy rolniczych oraz ich mycia w tych wodach, 6) używania farb produkowanych na bazie związków organiczno-cynowych (TBT) do konserwacji technicznych konstrukcji podwodnych. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, nie dotyczą wykorzystywania gruzu, mas ziemnych oraz skalnych przy wykonywaniu robót związanych z utrzymywaniem lub regulacją wód, a także lokalizowania inwestycji gospodarki rybackiej. 3. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może, w drodze decyzji, zwolnić od zakazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, w części dotyczącej gromadzenia ścieków, a także innych materiałów, prowadzenia odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, jeżeli wystąpi istotna potrzeba ekonomiczna lub społeczna, a zwolnienie to nie spowoduje zagrożenia dla jakości wód w przypadku wystąpienia powodzi."}
{"id":"2001_1229_41","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi w ramach zwykłego albo szczególnego korzystania z wód, oczyszczone w stopniu wymaganym przepisami ustawy, nie mogą: 1) zawierać: a) odpadów oraz zanieczyszczeń pływających, b) dwuchloro-dwufenylo-trójchloroetanu (DDT), wielopierścieniowych chlorowanych dwufenyli (PCB) oraz wielopierścieniowych chlorowanych trójfenyli (PCT), c) chorobotwórczych drobnoustrojów pochodzących z obiektów, w których leczeni są chorzy na choroby zakaźne, 2) powodować w tych wodach: a) zmian w naturalnej, charakterystycznej dla nich biocenozie, b) zmian naturalnej mętności, barwy, zapachu, c) formowania się osadów lub piany. 2. Zabrania się rozcieńczania ścieków wodą w celu uzyskania ich stanu oraz składu zgodnego z przepisami."}
{"id":"2001_1229_42","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Wprowadzający ścieki do wód lub do ziemi są obowiązani zapewnić ochronę wód przed zanieczyszczeniem, w szczególności przez budowę i eksploatację urządzeń służących tej ochronie, a tam gdzie jest to celowe powtórne wykorzystanie oczyszczonych ścieków. Wybór miejsca i sposobu wykorzystania albo usuwania ścieków powinien minimalizować negatywne oddziaływania na środowisko. 2. Obiekt budowlany lub zespół takich obiektów, których użytkowanie jest związane z wprowadzaniem ścieków do wód lub do ziemi, nie może zostać oddany do użytkowania, jeżeli nie zostały spełnione wymagania, o których mowa w art. 76 ustawy - Prawo ochrony środowiska. 3. Budowę urządzeń służących do zaopatrzenia w wodę realizuje się jednocześnie z rozwiązaniem spraw gospodarki ściekowej, w szczególności przez budowę systemów kanalizacyjnych i oczyszczalni ścieków. 4. W miejscach, gdzie budowa systemów kanalizacyjnych nie przyniosłaby korzyści dla środowiska lub powodowałaby nadmierne koszty, należy stosować systemy indywidualne lub inne rozwiązania zapewniające ochronę środowiska."}
{"id":"2001_1229_43","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Aglomeracje, o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 2000, powinny być wyposażone w sieci kanalizacyjne dla ścieków komunalnych zakończone oczyszczalniami ścieków, zgodnie z ustaleniami krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych. 2. Aglomeracja oznacza teren, na którym zaludnienie lub działalność gospodarcza są wystarczająco skoncentrowane, aby ścieki komunalne były zbierane i przekazywane do oczyszczalni ścieków komunalnych, natomiast przez jednego równoważnego mieszkańca rozumie się ładunek substancji organicznych biologicznie rozkładalnych wyrażony jako wskaźnik pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania na tlen w ilości 60 g tlenu na dobę. 3. Krajowy program oczyszczania ścieków komunalnych, którego integralną część stanowi wykaz aglomeracji, o których mowa w ust. 1, oraz wykaz niezbędnych przedsięwzięć w zakresie budowy i modernizacji zbiorczych sieci kanalizacyjnych i oczyszczalni ścieków komunalnych sporządza minister właściwy do spraw środowiska, a zatwierdza Rada Ministrów. 4. Minister właściwy do spraw środowiska przedkłada co dwa lata Radzie Ministrów sprawozdanie z wykonania krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych. 5. Przepisy ust. 1-4 nie naruszają obowiązku gmin w zakresie usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych wynikających z przepisów o samorządzie gminnym."}
{"id":"2001_1229_44","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Ścieki bytowe oraz ścieki komunalne lub przemysłowe o składzie zbliżonym do ścieków bytowych, a także ścieki, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. f), mogą być oczyszczane przez ich rolnicze wykorzystanie. 2. Przez rolnicze wykorzystanie ścieków, o którym mowa w ust. 1, rozumie się zastosowanie ścieków do nawadniania oraz nawożenia użytków rolnych oraz stawów wykorzystywanych do chowu lub hodowli ryb. 3. Roczne i sezonowe dawki ścieków wykorzystywanych rolniczo nie mogą przekroczyć zapotrzebowania roślin na azot, potas, wodę oraz utrudniać przebiegu procesów samooczyszczania się gleby. 4. Zabrania się rolniczego wykorzystania ścieków: 1) gdy grunt jest zamarznięty do głębokości 30 cm lub przykryty śniegiem, z wyjątkiem dna stawów ziemnych wykorzystywanych do chowu i hodowli ryb, 2) na gruntach wykorzystywanych do upraw roślin, przeznaczonych do spożycia w stanie surowym, 3) na gruntach, w których zwierciadło wód podziemnych znajduje się płycej niż 1,5 m od powierzchni ziemi lub od dna rowu rozprowadzającego ścieki, 4) na obszarach o spadku terenu większym niż: a) 10% dla gruntów ornych, b) 20% dla łąk, pastwisk oraz plantacji drzew leśnych."}
{"id":"2001_1229_45","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, powodujące zanieczyszczenie wód, które powinno być eliminowane (wykaz I), oraz substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, powodujące zanieczyszczenie wód, które powinno być ograniczane (wykaz II), 2) metodyki referencyjne badania stopnia biodegradacji substancji powierzchniowoczynnych zawartych w produktach, których stosowanie może mieć wpływ na jakość wód, 3) warunki, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w celu rolniczego wykorzystania ścieków, a także miejsce i częstotliwość pobierania próbek ścieków, metodyki referencyjne analizy i sposób oceny czy ścieki odpowiadają wymaganym warunkom. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne masy substancji, które mogą być odprowadzane w ściekach przemysłowych, w jednym lub więcej okresach, przypadające na jednostkę masy wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu. 3. Ministrowie, wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględnią: 1) właściwości substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, a zwłaszcza ich toksyczność, trwałość w środowisku, zdolność do bioakumulacji oraz zagrożenie, jakie mogą one powodować dla wód oraz życia lub zdrowia ludzi, 2) obecny stan wód i ich podatność na eutrofizację, 3) efektywność usuwania zanieczyszczeń ze ścieków w procesach ich oczyszczania, 4) rozwój technik umożliwiających stopniowe zmniejszanie emisji, 5) położenie, rzeźbę terenu i rodzaj gleb na obszarach, na których może być stosowane rolnicze wykorzystanie ścieków. 4. Ministrowie, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, będą się kierować potrzebą: 1) zapobieżenia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi powodowanego wprowadzaniem do wód substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, 2) zapewnienia 75% redukcji całkowitego ładunku azotu i fosforu w ściekach komunalnych pochodzących z całego terytorium państwa w celu ochrony wód powierzchniowych, w tym wód morskich, przed eutrofizacją, 3) minimalizacji kosztów oczyszczania ścieków komunalnych przy osiągnięciu celów zakładanych w pkt 2, 4) spełnienia wymagań zdrowotnych dotyczących żywności i pasz na terenach rolniczego wykorzystania ścieków. 5. Zasady postępowania z osadami ściekowymi określają przepisy ustawy o odpadach."}
{"id":"2001_1229_46","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Zakłady pobierające wodę oraz przeznaczające ścieki do rolniczego wykorzystania obowiązane są prowadzić pomiary ich ilości i jakości. 2. Obowiązki w zakresie pomiarów ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi określają przepisy ustawy - Prawo ochrony środowiska. 3. Zakłady wprowadzające ścieki do wód lub do ziemi mogą zostać obowiązane do prowadzenia pomiarów jakości: 1) wód powierzchniowych powyżej i poniżej miejsca zrzutu ścieków, 2) wód podziemnych. 4. Zakłady pobierające wodę w ilości większej niż 100 m{3} na dobę są obowiązane do dokonywania systematycznego pomiaru ilości pobieranej wody."}
{"id":"2001_1229_47","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Produkcję rolną prowadzi się w sposób ograniczający i zapobiegający zanieczyszczaniu wód związkami azotu pochodzącymi ze źródeł rolniczych, przy czym przez związki azotu rozumie się wszelkie substancje zawierające azot, z wyjątkiem gazowego azotu cząsteczkowego. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, biorąc pod uwagę wymagania, o których mowa w ust. 1, opracuje zbiór zasad dobrej praktyki rolniczej i upowszechni te zasady, w szczególności w drodze organizowania szkoleń dla rolników. 3. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia, wody powierzchniowe i podziemne wrażliwe na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych oraz obszary szczególnie narażone, z których odpływ azotu ze źródeł rolniczych do tych wód należy ograniczyć, uwzględniając: 1) zawartość związków azotu w wodach powierzchniowych i podziemnych, ze szczególnym uwzględnieniem wód pobieranych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, 2) stopień eutrofizacji śródlądowych wód powierzchniowych, morskich wód wewnętrznych i wód przybrzeżnych, dla których czynnikiem eutrofizacji jest azot, 3) charakterystykę terenu, ze szczególnym uwzględnieniem: rodzaju działalności rolniczej, struktury użytków rolnych, koncentracji produkcji zwierzęcej, rodzaju gleb i klimatu. 4. Wody i obszary, o których mowa w ust. 3, poddaje się co 4 lata weryfikacji w celu uwzględnienia zmian czynników nieprzewidzianych podczas ich wyznaczania. 5. Wyznaczenia i weryfikacji wód i obszarów, o których mowa w ust. 3, dokonuje się w oparciu o pomiary dokonywane w ramach państwowego monitoringu środowiska. 6. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska dokonuje, co 4 lata, oceny stopnia eutrofizacji śródlądowych wód powierzchniowych, morskich wód wewnętrznych i wód przybrzeżnych. 7. Dla każdego z obszarów, o którym mowa w ust. 3, w ciągu 2 lat od jego wyznaczenia dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej opracuje program działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych, o którym mowa w art. 84 ustawy - Prawo ochrony środowiska; program wprowadzany jest w drodze rozporządzenia dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej. 8. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa oraz ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria wyznaczania wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych, 2) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać programy działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych. 9. Minister właściwy do spraw środowiska określając: 1) kryteria wyznaczania wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych, uwzględni w szczególności dopuszczalne stężenie azotanów w wodach stanowiących źródło poboru wody przeznaczonej do spożycia oraz podatność wód na eutrofizację, 2) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać programy działań, wskaże w szczególności: a) rodzaj i zakres działań, jakie mogą być wprowadzone do obowiązkowego stosowania w obszarach szczególnie narażonych, dotyczących w szczególności stosowania nawozów, przechowywania nawozów naturalnych, sposobu gospodarowania gruntami, b) terminy wprowadzania poszczególnych działań w życie i okresy ich obowiązywania, c) wzory dokumentów stosowanych w celu kontroli i monitorowania oraz dokumentowania realizacji działań wynikających z programu i efektów wdrażania programu, 3) tryb opracowania programów, uwzględni potrzebę wszechstronnych konsultacji projektów programów, w szczególności z organizacjami społecznozawodowymi rolników."}
{"id":"2001_1229_48","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Ścieki ze statku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, usuwa się do urządzenia odbiorczego na lądzie. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do statków bez napędu mechanicznego o iloczynie długości i szerokości nieprzekraczającym 20 m{2} lub o napędzie mechanicznym o mocy silników do 20 kW, niewyposażonych w urządzenia sanitarne, a używanych wyłącznie do celów sportowych oraz rekreacyjnych. 3. Warunki ochrony morskich wód wewnętrznych oraz wód morza terytorialnego przed zanieczyszczeniem ze statków i innych obiektów morskich określają przepisy ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz.U. Nr 47, poz. 243 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1156)."}
{"id":"2001_1229_49","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Oceny jakości wód powierzchniowych i podziemnych dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. 2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska prowadzi okresowe badania kontrolne jakości wód powierzchniowych i podziemnych. 3. Gdy jest to uzasadnione specyfiką badań, obowiązki dotyczące prowadzenia badania jakości wód powierzchniowych i podziemnych wykonuje Główny Inspektor Ochrony Środowiska. 4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia: 1) klasyfikację dla prezentowania stanu: a) wód powierzchniowych, biorąc w szczególności za podstawę elementy: biologiczne, hydrologiczne, morfologiczne, chemiczne i fizycznochemiczne, b) wód podziemnych, biorąc za podstawę elementy ilościowe i chemiczne, 2) sposób prowadzenia monitoringu stanu wód powierzchniowych i podziemnych, uwzględniający: a) kryteria wyznaczania punktów poboru próbek do badań, b) zakres i częstotliwość badań, c) wybór elementów jakości, d) dodatkowe wymogi monitoringu dla obszarów chronionych, e) metodyki referencyjne badań oraz warunki zapewnienia jakości danych, f) sposób oceny wyników badań, g) zakres badań, o których mowa w ust. 3, 3) sposób interpretacji wyników i prezentacji stanu wód powierzchniowych i podziemnych. 5. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, będzie się kierować istniejącymi metodykami badań oraz oceny jakości wód, a także potrzebą zapewnienia wiarygodności prezentowanych informacji o stanie jakości wód."}
{"id":"2001_1229_5","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Wody dzielą się na powierzchniowe i podziemne. 2. Wody, z wyjątkiem wód morza terytorialnego i morskich wód wewnętrznych, są wodami śródlądowymi. 3. Śródlądowe wody powierzchniowe dzielą się na: 1) płynące - w ciekach naturalnych, kanałach oraz w źródłach, z których cieki biorą początek, 2) stojące - znajdujące się w jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych niezwiązanych z ciekami naturalnymi. 4. Przepisy o wodach płynących mają zastosowanie do jezior oraz innych zbiorników wodnych o ciągłym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych, a także do wód znajdujących się w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach płynących."}
{"id":"2001_1229_50","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać wody powierzchniowe wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, a także częstotliwość pobierania próbek wody, metodyki referencyjne analiz i sposób oceny czy wody odpowiadają wymaganym warunkom. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać wody śródlądowe będące środowiskiem życia ryb w warunkach naturalnych oraz morskie wody wewnętrzne i wody przybrzeżne będące środowiskiem życia skorupiaków i mięczaków, a także częstotliwość pobierania próbek wody, metodyki referencyjne analiz i sposób oceny czy wody odpowiadają wymaganym warunkom. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinna odpowiadać woda w kąpieliskach, a także częstotliwość pobierania próbek wody, metodyki referencyjne analiz i sposób oceny czy wody odpowiadają wymaganym warunkom oraz sposób informowania ludności o jakości wody w kąpieliskach. 4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa: 1) w ust. 1 - minister uwzględni podział wód na 3 kategorie w dostosowaniu do standardowych procesów uzdatniania, jakim wody z uwagi na ich zanieczyszczenie muszą być poddane w celu uzyskania wody przeznaczonej do spożycia, a także będzie się kierował efektywnością tych procesów oraz potrzebą sukcesywnej poprawy jakości wód wykorzystywanych do poboru wody przeznaczonej do spożycia, 2) w ust. 2 - minister uwzględni podział wód na wody dla ryb łososiowatych oraz wody dla ryb karpiowatych i będzie się kierował potrzebą ochrony populacji ryb przed szkodliwymi skutkami zanieczyszczenia wody, a ponadto będzie miał na uwadze ochronę zdrowia konsumentów ryb oraz produktów wytwarzanych ze skorupiaków i mięczaków, a tym samym potrzebę zabezpieczenia określonych populacji skorupiaków i mięczaków przed szkodliwymi skutkami wprowadzania zanieczyszczeń do wód morskich, 3) w ust. 3 - minister uwzględni ochronę zdrowia publicznego, potrzebę sukcesywnej poprawy jakości wody w kąpieliskach oraz potrzebę dostarczania społeczeństwu informacji w tym zakresie. 5. Wody powierzchniowe, które nie spełniają wymagań określonych na podstawie ust. 1, nie mogą być wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia. Mogą one być użyte do tego celu tylko w sytuacjach wyjątkowych, pod warunkiem zastosowania odpowiednich procedur, w tym mieszania z wodami innego pochodzenia, gwarantujących spełnienie wymagań dotyczących jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi określonych na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. Nr 72, poz. 747). Rozdział 2 Strefy oraz obszary ochronne"}
{"id":"2001_1229_51","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W celu zapewnienia odpowiedniej jakości wody ujmowanej do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia oraz zaopatrzenia zakładów wymagających wody wysokiej jakości, a także ze względu na ochronę zasobów wodnych, mogą być ustanawiane: 1) strefy ochronne ujęć wody, 2) obszary ochronne zbiorników wód śródlądowych."}
{"id":"2001_1229_52","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Strefę ochronną ujęcia wody, zwaną dalej \"strefą ochronną\", stanowi obszar, na którym obowiązują zakazy, nakazy i ograniczenia w zakresie użytkowania gruntów oraz korzystania z wody. 2. Strefę ochronną dzieli się na teren ochrony: 1) bezpośredniej, 2) pośredniej. 3. Dopuszcza się ustanowienie strefy ochronnej obejmującej wyłącznie teren ochrony bezpośredniej, jeżeli jest to uzasadnione lokalnymi warunkami hydrogeologicznymi, hydrologicznymi i geomorfologicznymi oraz zapewnia konieczną ochronę ujmowanej wody."}
{"id":"2001_1229_53","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Na terenie ochrony bezpośredniej ujęć wód podziemnych oraz powierzchniowych zabronione jest użytkowanie gruntów do celów niezwiązanych z eksploatacją ujęcia wody. 2. Na terenie ochrony bezpośredniej ujęć wód należy: 1) odprowadzać wody opadowe w sposób uniemożliwiający przedostawanie się ich do urządzeń służących do poboru wody, 2) zagospodarować teren zielenią, 3) odprowadzać poza granicę terenu ochrony bezpośredniej ścieki z urządzeń sanitarnych, przeznaczonych do użytku osób zatrudnionych przy obsłudze urządzeń służących do poboru wody, 4) ograniczyć do niezbędnych potrzeb przebywanie osób niezatrudnionych przy obsłudze urządzeń służących do poboru wody. 3. Teren ochrony bezpośredniej należy ogrodzić, a jego granice przebiegające przez wody powierzchniowe oznaczyć za pomocą rozmieszczonych w widocznych miejscach stałych znaków stojących lub pływających; na ogrodzeniu oraz znakach należy umieścić tablice zawierające informacje o ujęciu wody i zakazie wstępu osób nieupoważnionych."}
{"id":"2001_1229_54","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Na terenach ochrony pośredniej może być zabronione lub ograniczone wykonywanie robót oraz innych czynności powodujących zmniejszenie przydatności ujmowanej wody lub wydajności ujęcia, a w szczególności: 1) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, 2) rolnicze wykorzystanie ścieków, 3) przechowywanie lub składowanie odpadów promieniotwórczych, 4) stosowanie nawozów oraz środków ochrony roślin, 5) budowa autostrad, dróg oraz torów kolejowych, 6) wykonywanie robót melioracyjnych oraz wykopów ziemnych, 7) lokalizowanie zakładów przemysłowych oraz ferm chowu lub hodowli zwierząt, 8) lokalizowanie magazynów produktów ropopochodnych oraz innych substancji, a także rurociągów do ich transportu, 9) lokalizowanie składowisk odpadów komunalnych lub przemysłowych, 10) mycie pojazdów mechanicznych, 11) urządzanie parkingów, obozowisk oraz kąpielisk, 12) lokalizowanie nowych ujęć wody, 13) lokalizowanie cmentarzy oraz grzebanie zwłok zwierzęcych. 2. Na terenach ochrony pośredniej ujęcia wody podziemnej oprócz zakazów lub ograniczeń, o których mowa w ust. 1, może być zabronione lub ograniczone: 1) wydobywanie kopalin, 2) wykonywanie odwodnień budowlanych lub górniczych. 3. Na terenie ochrony pośredniej ujęcia wody powierzchniowej, oprócz zakazów lub ograniczeń, o których mowa w ust. 1, może być zabronione lub ograniczone: 1) lokalizowanie budownictwa mieszkalnego oraz turystycznego, 2) używanie samolotów do przeprowadzania zabiegów rolniczych. 3) urządzanie pryzm kiszonkowych, 4) chów lub hodowla ryb, ich dokarmianie lub zanęcanie, 5) pojenie oraz wypasanie zwierząt, 6) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinanie roślin z wód lub brzegu, 7) uprawianie sportów wodnych, 8) użytkowanie statków o napędzie spalinowym. 4. Na właścicieli gruntów położonych na terenie ochrony pośredniej może być nałożony obowiązek stosowania odpowiednich upraw rolnych lub leśnych, a także zlikwidowania nieczynnych studni oraz, na ich koszt, ognisk zanieczyszczeń wody. 5. Przy ustalaniu zakazów, nakazów i ograniczeń dotyczących użytkowania gruntów na terenie ochrony pośredniej należy uwzględnić warunki infiltracji zanieczyszczeń do poziomu wodonośnego, z którego woda jest ujmowana."}
{"id":"2001_1229_55","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Teren ochrony pośredniej ujęcia wód podziemnych obejmuje obszar zasilania ujęcia wody; jeżeli czas przepływu wody od granicy obszaru zasilania do ujęcia jest dłuższy od 25 lat, strefa ochronna powinna obejmować obszar wyznaczony 25-letnim czasem wymiany wody w warstwie wodonośnej. 2. Teren ochrony pośredniej ujęcia wód podziemnych wyznacza się na podstawie ustaleń zawartych w dokumentacji hydrogeologicznej tego ujęcia."}
{"id":"2001_1229_56","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Strefę ochronną ujęcia wód powierzchniowych określa się tak, aby trwale zapewnić jakość wody zgodną z przepisami wydanymi na podstawie art. 50 ust. 1, oraz aby zabezpieczyć wydajność ujęcia wody. 2. Strefę ochronną wyznacza się na podstawie wyników przeprowadzonych badań hydrologicznych, hydrograficznych i geomorfologicznych obszaru zasilania ujęcia. 3. Strefa ochronna ujęcia wody z potoku górskiego lub z górnego biegu rzeki może obejmować całą zlewnię cieku powyżej ujęcia wody."}
{"id":"2001_1229_57","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Granice terenu ochrony pośredniej ujęcia wody należy oznaczyć przez umieszczenie, w punktach przecięcia się granic ze szlakami komunikacyjnymi oraz w innych charakterystycznych punktach terenu, tablic zawierających informacje o ustanowieniu strefy. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzory tablic informacyjnych, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 53 ust. 3, a w szczególności ich rozmiar, kształt, kolor, wzór i wielkość napisu."}
{"id":"2001_1229_58","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Strefę ochronną, z zastrzeżeniem ust. 5, ustanawia, w drodze rozporządzenia, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, na wniosek i koszt właściciela ujęcia wody, wskazując zakazy, nakazy, ograniczenia oraz obszary, na których obowiązują, stosownie do przepisów art. 52-57. 2. Wniosek o ustanowienie strefy ochronnej ujęcia wody zawiera: 1) uzasadnienie potrzeby ustanowienia strefy ochronnej oraz propozycje granic wraz z planem sytuacyjnym, 2) charakterystykę techniczną ujęcia wody, 3) propozycje zakazów, nakazów i ograniczeń dotyczących użytkowania gruntów oraz korzystania z wód na terenach ochrony pośredniej. 3. Do wniosku o ustanowienie strefy ochronnej ujęcia wody podziemnej dołącza się dokumentację hydrogeologiczną. 4. Obowiązek, o którym mowa w art. 53 ust. 3 i art. 57 ust. 1, należy do właściciela ujęcia wody. 5. W przypadku, o którym mowa w art. 52 ust. 3, strefę ochronną obejmującą wyłącznie teren ochrony bezpośredniej ustanawia, na wniosek i koszt właściciela ujęcia wody, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego; kopię wydanej decyzji organ przekazuje właściwemu dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarki wodnej."}
{"id":"2001_1229_59","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Obszary ochronne zbiorników wód śródlądowych, zwane dalej \"obszarami ochronnymi\", stanowią obszary, na których obowiązują zakazy, nakazy oraz ograniczenia w zakresie użytkowania gruntów lub korzystania z wody w celu ochrony zasobów tych wód przed degradacją. 2. Na obszarach ochronnych można zabronić wznoszenia obiektów budowlanych oraz wykonywania robót lub innych czynności, które mogą spowodować trwałe zanieczyszczenie gruntów lub wód, a w szczególności lokalizowania inwestycji zaliczonych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko."}
{"id":"2001_1229_6","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, granice między śródlądowymi wodami powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi i wodami morza terytorialnego, kierując się znaczeniem gospodarczym oraz sposobem wykorzystywania tych wód."}
{"id":"2001_1229_60","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Obszar ochronny ustanawia, w drodze rozporządzenia, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, na podstawie planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza wskazując zakazy, nakazy lub ograniczenia oraz obszary, na których obowiązują, stosownie do przepisów art. 59."}
{"id":"2001_1229_61","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Za szkody poniesione w związku z wprowadzeniem w strefie ochronnej zakazów, nakazów oraz ograniczeń w zakresie użytkowania gruntów lub korzystania z wód, właścicielowi nieruchomości położonej w tej strefie przysługuje odszkodowanie od właściciela ujęcia wody na zasadach określonych w ustawie. 2. Zasady wypłaty odszkodowań w wyniku ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ustanowieniem obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych określają przepisy o ochronie środowiska. Dział IV Budownictwo wodne Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_1229_62","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Budownictwo wodne polega na wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń wodnych. 2. Przepisy art. 63-66 nie naruszają przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2000 r. Nr 11, poz. 26, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42)."}
{"id":"2001_1229_63","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Przy projektowaniu, wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń wodnych należy kierować się zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zachowaniem dobrego stanu ekologicznego wód i charakterystycznych dla nich biocenoz, potrzebą zachowania istniejącej rzeźby terenu oraz biologicznych stosunków w środowisku wodnym i na obszarach zalewowych. 2. Budowle piętrzące powinny umożliwiać migrację ryb, o ile jest to uzasadnione lokalnymi warunkami środowiska. 3. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących dóbr kultury, zawartych w ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_1229_64","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Utrzymywanie urządzeń wodnych polega na ich eksploatacji, konserwacji oraz remontach w celu zachowania ich funkcji. 2. Właściciel urządzenia wodnego znajdującego się na śródlądowych wodach powierzchniowych jest obowiązany do zapewnienia obsługi, bezpieczeństwa oraz właściwego funkcjonowania tego urządzenia, z uwzględnieniem wymagań wynikających z warunków utrzymywania wód. 3. Właściciel budowli piętrzącej jest obowiązany zapewnić prowadzenie badań i pomiarów umożliwiających ocenę stanu oraz bezpieczeństwa budowli, a w szczególności: 1) stanów wód podziemnych, ich filtracji przez budowlę, przez podłoże oraz w otoczeniu budowli, 2) wytrzymałości budowli oraz podłoża, 3) stanu urządzeń upustowych, 4) zmian na górnym i na dolnym stanowisku budowli. 4. W ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 3, budowle piętrzące stanowiące własność Skarbu Państwa, zaliczone na podstawie przepisów ustawy Prawo budowlane do I lub II klasy, poddaje się okresowym badaniom wykonywanym przez ośrodek technicznej kontroli zapór Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. 5. Zakład, który wzniósł urządzenie wodne bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego, jest obowiązany do jego rozebrania na własny koszt."}
{"id":"2001_1229_65","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Zabrania się: 1) niszczenia lub uszkadzania urządzeń wodnych, 2) utrudniania przepływu wody w związku z wykonywaniem lub utrzymywaniem urządzeń wodnych, 3) wykonywania w pobliżu urządzeń wodnych robót oraz innych czynności, które mogą powodować w szczególności: a) niedopuszczalne osiadanie urządzeń wodnych lub ich części, b) pojawienie się szczelin, rys lub pęknięć w korpusach oraz koronach zapór, okładzinach betonowych, szybach, sztolniach oraz przepławkach dla ryb, c) nadmierną filtrację wody, d) uszkodzenie budowli regulacyjnych, e) unieruchomienie zamknięć budowli piętrzących lub upustowych, f) erozję gruntu powyżej oraz poniżej urządzeń wodnych, g) osuwanie się gruntu przy urządzeniach wodnych, h) zmniejszenie stateczności lub wytrzymałości urządzeń wodnych albo ich przydatności gospodarczej, i) uszkodzenie wylotów urządzeń kanalizacyjnych, służących do wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, j) uszkodzenie urządzeń pomiarowych, k) uszkodzenie znaków usytuowanych na wodach. 2. Właściciel urządzenia wodnego jest obowiązany do oznaczenia obszaru objętego zakazami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, tablicami zawierającymi informację o zakazach, stosownie do ustaleń pozwolenia wodnoprawnego."}
{"id":"2001_1229_66","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, śródlądowe wody powierzchniowe uznane za żeglowne, zwane dalej śródlądowymi drogami wodnymi. 2. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, określić śródlądowe drogi wodne lub ich odcinki wymagające modernizacji lub przebudowy według klas śródlądowych dróg wodnych ustalonych na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43) oraz może wyodrębnić śródlądowe drogi wodne przeznaczone lub używane wyłącznie do sportu, rekreacji lub przewozu osób. 3. Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, Rada Ministrów kierować się będzie potrzebami śródlądowego transportu wodnego i żeglugowym wykorzystaniem śródlądowych dróg wodnych przez statki. 4. Inwestycje polegające na budowie lub przebudowie urządzeń wodnych, urządzeń komunikacyjnych lub przesyłowych prowadzonych przez śródlądowe drogi wodne, a także roboty regulacyjne i inne, mogące mieć wpływ na te drogi, powinny spełniać warunki projektowe określone dla klasy ustalonej dla danej drogi wodnej lub jej odcinka. Rozdział 2 Regulacja koryt cieków naturalnych"}
{"id":"2001_1229_67","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Regulacja koryt cieków naturalnych, zwana dalej \"regulacją wód\", służy poprawie warunków korzystania z wód i ochronie przeciwpowodziowej. 2. Regulacja wód polega na podejmowaniu przedsięwzięć, których zakres wykracza poza działania związane z utrzymywaniem wód, a w szczególności na kształtowaniu przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta cieku naturalnego. 3. Regulacja wód powinna zapewnić dynamiczną równowagę koryta cieku naturalnego."}
{"id":"2001_1229_68","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Zakład, który otrzymał pozwolenie wodnoprawne na regulację wód, ponosi także koszt rozbudowy lub przebudowy urządzeń wodnych, a właściciel tych urządzeń uczestniczy w kosztach stosownie do uzyskanych korzyści. 2. Zakład, o którym mowa w ust. 1, ponosi także koszty ograniczenia lub cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego posiadanego przez inny zakład, jeżeli jest to niezbędne do wykonania regulacji wód. 3. Ustalenia i podziału kosztów, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego na regulację wód."}
{"id":"2001_1229_69","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Przepisy art. 67 i 68 stosuje się odpowiednio do zabudowy potoków górskich, kształtowania nowych koryt cieków naturalnych oraz do wykonywania polderów przeciwpowodziowych. Rozdział 3 Melioracje wodne"}
{"id":"2001_1229_7","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przepisy ustawy mają zastosowanie do wód śródlądowych oraz morskich wód wewnętrznych, z wyłączeniem morskich wód wewnętrznych Zatoki Gdańskiej. 2. Przepisy ustawy mają zastosowanie również do wód morza terytorialnego oraz morskich wód wewnętrznych Zatoki Gdańskiej w zakresie ochrony przed zanieczyszczeniem ze źródeł lądowych oraz przed powodzią, a w pozostałym zakresie - w przypadkach w niej określonych. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych oraz do wód morza terytorialnego w zakresie, w jakim korzystanie z tych wód uregulowane jest odrębnymi przepisami. 4. Ustawa nie narusza przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1321) w zakresie kompetencji organów administracji morskiej."}
{"id":"2001_1229_70","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Melioracje wodne polegają na regulacji stosunków wodnych w celu polepszenia zdolności produkcyjnej gleby, ułatwienia jej uprawy oraz na ochronie użytków rolnych przed powodziami. 2. Urządzenia melioracji wodnych dzielą się na podstawowe i szczegółowe, w zależności od ich funkcji i parametrów. 3. Ewidencję wód, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, urządzeń melioracji wodnych oraz zmeliorowanych gruntów prowadzi marszałek województwa; ewidencja jest udostępniana nieodpłatnie organom administracji publicznej. 4. Przy planowaniu, wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń melioracji wodnych, podstawowych i szczegółowych, należy kierować się potrzebą zachowania zróżnicowanych biocenoz polnych i łąkowych."}
{"id":"2001_1229_71","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Do urządzeń melioracji wodnych podstawowych zalicza się: 1) budowle piętrzące, budowle upustowe oraz obiekty służące do ujmowania wód, 2) stopnie wodne, zbiorniki wodne, 3) kanały, wraz z budowlami związanymi z nimi funkcjonalnie, 4) rurociągi o średnicy co najmniej 0,6 m, 5) budowle regulacyjne oraz przeciwpowodziowe, 6) stacje pomp, z wyjątkiem stacji wykorzystywanych do nawodnień ciśnieniowych - jeżeli służą celom, o których mowa w art. 70 ust. 1. 2. Przepisy dotyczące urządzeń melioracji wodnych podstawowych stosuje się odpowiednio do budowli wstrzymujących erozję wodną oraz do dróg dojazdowych, niezbędnych do właściwego użytkowania obszarów zmeliorowanych."}
{"id":"2001_1229_72","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Urządzenia melioracji wodnych podstawowych wykonywane są na koszt Skarbu Państwa i stanowią jego własność."}
{"id":"2001_1229_73","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Do urządzeń melioracji wodnych szczegółowych zalicza się: 1) rowy, wraz z budowlami związanymi z nimi funkcjonalnie, drenowania oraz deszczownie z pompami przenośnymi, 2) rurociągi o średnicy poniżej 0,6 m, 3) stacje pomp do nawodnień ciśnieniowych, 4) ziemne stawy rybne oraz groble na obszarach nawadnianych, 5) systemy nawodnień grawitacyjnych - jeżeli służą celom, o których mowa w art. 70 ust. 1. 2. Przepisy dotyczące urządzeń melioracji wodnych szczegółowych stosuje się odpowiednio do: 1) fitomelioracji oraz agromelioracji, 2) systemów przeciwerozyjnych, 3) zagospodarowania zmeliorowanych trwałych łąk lub pastwisk, 4) zagospodarowania nieużytków przeznaczonych na trwałe łąki lub pastwiska."}
{"id":"2001_1229_74","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Wykonywanie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych należy do właścicieli gruntów. 2. Urządzenia melioracji wodnych szczegółowych mogą być wykonywane na koszt Skarbu Państwa, jeżeli: 1) teren cechuje duże rozdrobnienie gospodarstw rolnych, 2) urządzeniom melioracji wodnych szczegółowych grozi dekapitalizacja, 3) warunkiem restrukturyzacji rolnictwa jest regulacja stosunków wodnych w glebie - przy czym właściciele gruntów, na które urządzenia te wywierają korzystny wpływ, zwani dalej \"zainteresowanymi właścicielami gruntów\", zwracają część kosztów w formie opłaty melioracyjnej; zwrot ten stanowi dochód budżetu państwa. 3. Rozstrzygnięcie w sprawie, o której mowa w ust. 2, podejmuje, w drodze decyzji, marszałek województwa, w uzgodnieniu z wojewodą, na wniosek zainteresowanych właścicieli gruntów lub spółki wodnej. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 3, marszałek województwa ustala wysokość opłaty melioracyjnej każdemu zainteresowanemu właścicielowi gruntu, proporcjonalnie do powierzchni gruntów, na które korzystny wpływ wywierają urządzenia melioracji wodnych szczegółowych. Po zakończeniu procesu inwestycyjnego i rozliczeniu wartości wykonanych robót marszałek województwa, w drodze decyzji, koryguje w czasie 9 miesięcy ustaloną wysokość opłaty melioracyjnej, odpowiednio do wysokości poniesionych kosztów inwestycji oraz zmian w projekcie technicznym, dokonanych w trakcie realizacji inwestycji. 5. Decyzję, o której mowa w ust. 3, podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz poprzez umieszczenie jej, na co najmniej 14 dni, na tablicach ogłoszeń w urzędach gmin. 6. Właściciel gruntów, którego dotyczy decyzja, o której mowa w ust. 3, jest obowiązany umożliwić wejście na grunt oraz do obiektów budowlanych w celu zaprojektowania i wykonania urządzeń melioracyjnych."}
{"id":"2001_1229_75","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Programowanie, planowanie, nadzorowanie wykonywania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, w trybie określonym w art. 74 ust. 2, urządzeń melioracji wodnych podstawowych oraz utrzymywanie melioracji wodnych podstawowych, a także wykonywanie uprawnień, o których mowa w art. 74 ust. 3 i 4, należy do marszałka województwa. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, marszałek województwa realizuje jako zadania z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"2001_1229_76","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. W przypadku wykonania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych na podstawie art. 74 właścicielowi gruntu przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, odszkodowanie za szkody powstałe w trakcie robót związanych z wykonywaniem urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, na zasadach określonych w ustawie, z tym, że roszczenie o odszkodowanie przedawnia się z upływem trzech miesięcy od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o powstaniu szkody. 2. Właścicielowi gruntu odnoszącemu korzyści z wykonania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych nie przysługuje odszkodowanie za zajęcie gruntu pod te urządzenia, a także za szkody w uprawach rolnych związane z wykonywaniem tych urządzeń, jeżeli szkody te powstały przy prawidłowej organizacji i technologii robót."}
{"id":"2001_1229_77","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Utrzymywanie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych należy do zainteresowanych właścicieli gruntów, a jeżeli urządzenia te są objęte działalnością spółki wodnej - do tej spółki. 2. Organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego, może ustalać, w drodze decyzji, proporcjonalnie do korzyści odnoszonych przez właścicieli gruntu, szczegółowe zakresy i terminy wykonywania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, stosownie do pozwolenia wodnoprawnego lub instrukcji utrzymania systemu urządzeń melioracji wodnych."}
{"id":"2001_1229_78","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb ustalania wysokości oraz poboru opłaty melioracyjnej. 2. Rada Ministrów, realizując ustalenia ust. 1, uzależni wysokość opłaty melioracyjnej od rodzajów urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, wielkości obszaru korzystnego oddziaływania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, stawek opłaty przypadających na 1ha tego obszaru, kosztów budowy urządzeń, przynależności użytkowników zmeliorowanych użytków rolnych do spółki wodnej, przy czym: 1) dla urządzeń odwadniających oraz nawadniających, z wyjątkiem nawodnień ciśnieniowych, opłata melioracyjna będzie zależna od wielkości obszaru korzystnego oddziaływania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych i stawki jednostkowej opłaty melioracyjnej określonej w formie jednostkowych zryczałtowanych stawek wyrażonych w kilogramach żyta przypadających na hektar zmeliorowanych użytków rolnych; maksymalne stawki nie mogą przekroczyć 5000 kg\/ha; za cenę żyta będzie przyjmowana średnia cena skupu żyta stanowiąca podstawę obliczania podatku rolnego, 2) dla urządzeń do nawodnień ciśnieniowych, ziemnych stawów rybnych, odbudowy oraz modernizacji pojedynczych urządzeń w systemach melioracyjnych opłata melioracyjna nie będzie niższa niż 30% i nie wyższa niż 80% kosztów wykonania tych urządzeń, 3) opłata melioracyjna będzie wnoszona w rocznych równych ratach w terminie zależnym od rodzaju melioracji, jednak nie dłuższym niż 15 lat, 4) przynależność do spółki wodnej będzie stanowiła podstawę do zmniejszenia wysokości opłaty melioracyjnej o 15%. 3. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, sposób: 1) prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 70 ust. 3, 2) ustalania obszaru, na który wywierają korzystny wpływ urządzenia melioracji wodnych szczegółowych. 4. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi, ustalając sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 70 ust. 3, uwzględni potrzebę stworzenia bazy informacyjnej do planowania odbudowy, modernizacji oraz utrzymania wód, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, i urządzeń melioracji wodnych, zawierającej dane dotyczące rodzajów, ilości, lokalizacji oraz parametrów technicznych wód i urządzeń melioracji wodnych lub obszarów zmeliorowanych, a także wskaże sposób jej prowadzenia. 5. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi, określając sposób ustalania obszaru, na który wywierają korzystny wpływ urządzenia melioracji wodnych szczegółowych, będzie uwzględniał zasięg wpływu poszczególnych rodzajów urządzeń melioracji wodnych szczegółowych na poprawę zdolności produkcyjnej gleby. Dział V Ochrona przed powodzią oraz suszą"}
{"id":"2001_1229_79","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Ochronę przed powodzią oraz suszą prowadzi się zgodnie z planami ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze państwa."}
{"id":"2001_1229_8","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W zakresie uregulowanym w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268), ustawy nie stosuje się do: 1) poszukiwania i rozpoznawania wód podziemnych, 2) solanek, wód leczniczych oraz termalnych, 3) wprowadzania do górotworu wód pochodzących z odwodnienia zakładów górniczych oraz wykorzystanych wód, o których mowa w pkt 2. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do korzystania z wód zgromadzonych za pomocą urządzeń oraz instalacji technicznych niebędących urządzeniami wodnymi."}
{"id":"2001_1229_80","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Ochronę ludzi i mienia przed powodzią oraz suszą realizuje się w szczególności przez: 1) zachowanie i tworzenie wszelkich systemów retencji wód, budowę i rozbudowę zbiorników retencyjnych, suchych zbiorników przeciwpowodziowych oraz polderów przeciwpowodziowych, 2) racjonalne retencjonowanie wód oraz użytkowanie budowli przeciwpowodziowych, a także sterowanie przepływami wód, 3) funkcjonowanie systemu ostrzegania przed niebezpiecznymi zjawiskami zachodzącymi w atmosferze oraz hydrosferze, 4) kształtowanie zagospodarowania przestrzennego dolin rzecznych lub terenów zalewowych, budowanie oraz utrzymywanie wałów przeciwpowodziowych, a także kanałów ulgi."}
{"id":"2001_1229_81","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Ochrona przed powodzią oraz suszą jest zadaniem organów administracji rządowej i samorządowej."}
{"id":"2001_1229_82","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi obejmują: 1) obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią, w szczególności tereny między wałem przeciwpowodziowym a linią brzegu, strefę wybrzeża morskiego oraz strefę przepływów wezbrań powodziowych określoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na podstawie studium, o którym mowa w ust. 2, 2) obszary potencjalnego zagrożenia powodzią, obejmujące tereny narażone na zalanie w przypadku: a) przelania się wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, b) zniszczenia lub uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych, c) zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących albo budowli ochronnych pasa technicznego. 2. Dla obszarów nieobwałowanych narażonych na niebezpieczeństwo powodzi, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej sporządza studium określające w szczególności granice obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią, uwzględniające częstotliwość występowania powodzi, ukształtowanie dolin rzecznych i tarasów zalewowych, strefę przepływu wezbrań powodziowych, tereny zagrożone osuwiskami skarp lub zboczy, tereny depresyjne oraz bezodpływowe. 3. Obszary, o których mowa w ust. 1 pkt 2, może określić, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw: administracji publicznej, spraw wewnętrznych, gospodarki morskiej oraz rozwoju wsi, kierując się: 1) klasą obiektu piętrzącego lub klasą wału przeciwpowodziowego, określonych przepisami ustawy - Prawo budowlane, 2) ukształtowaniem i budową geologiczną terenów poniżej obiektu piętrzącego lub w rejonie wału przeciwpowodziowego, 3) zagospodarowaniem terenu, a w szczególności wiążącym się z nim potencjalnym zagrożeniem życia ludzi oraz wielkością mogących powstać szkód i strat."}
{"id":"2001_1229_83","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią zabrania się wykonywania robót oraz czynności, które mogą utrudnić ochronę przed powodzią, a w szczególności: 1) wykonywania urządzeń wodnych oraz wznoszenia innych obiektów budowlanych, 2) sadzenia drzew lub krzewów, z wyjątkiem plantacji wiklinowych na potrzeby regulacji wód oraz roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej dolin rzecznych lub służącej do wzmacniania brzegów, obwałowań lub odsypisk, 3) zmiany ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz wykonywania innych robót; z wyjątkiem robót związanych z regulacją lub utrzymywaniem wód oraz brzegu morskiego. 2. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, może, w drodze decyzji, na obszarach, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 1: 1) zwolnić od zakazów określonych w ust. 1, 2) wskazać sposób uprawy i zagospodarowania gruntów oraz rodzaje upraw wynikające z wymagań ochrony przed powodzią, 3) nakazać usunięcie drzew lub krzewów. 3. Na obszarze pasa technicznego decyzje, o których mowa w ust. 2, wydaje dyrektor właściwego urzędu morskiego."}
{"id":"2001_1229_84","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Obszary, o których mowa w art. 82 ust. 1 i 2, uwzględnia się przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego województwa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 2. Dla terenów o szczególnym znaczeniu społecznym, gospodarczym lub kulturowym, określonych w studium, o którym mowa w art. 82 ust. 2, przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się poziom wód maksymalnych o prawdopodobieństwie występowania raz na 100 lat."}
{"id":"2001_1229_85","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Dla zapewnienia szczelności i stabilności wałów przeciwpowodziowych zabrania się: 1) przejeżdżania przez wały oraz wzdłuż korony wałów pojazdami, konno lub przepędzania zwierząt, z wyjątkiem miejsc do tego przeznaczonych, 2) uprawy gruntu, sadzenia drzew lub krzewów na wałach oraz w odległości mniejszej niż 3 m od stopy wału, 3) rozkopywania wałów, wbijania słupów, ustawiania znaków przez nieupoważnione osoby, 4) wykonywania obiektów budowlanych, kopania studni, sadzawek, dołów oraz rowów w odległości mniejszej niż 50 m od stopy wału, 5) uszkadzania darniny lub innych umocnień. 2. Zakazów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do robót związanych z utrzymywaniem wałów przeciwpowodziowych. 3. Marszałek województwa może, w drodze decyzji, zwolnić od niektórych zakazów, określonych w ust. 1. 4. Starosta może, w drodze decyzji, nakazać usunięcie drzew lub krzewów z wałów przeciwpowodziowych oraz terenów, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2001_1229_86","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. W przypadku wykonania na wale przeciwpowodziowym lub w jego pobliżu, albo na obszarze bezpośredniego zagrożenia powodzią, robót lub innych czynności, które mogą utrudnić ochronę przed powodzią, a nie zostały objęte decyzją, o której mowa w art. 83 ust. 2 pkt 1 lub w art. 85 ust. 3, starosta może nakazać, w drodze decyzji, przywrócenie stanu poprzedniego na koszt tego, kto je wykonał. 2. Drogi, urządzenia do przepędzania zwierząt oraz przejazdy przez wały przeciwpowodziowe wykonuje na swój koszt inwestor budujący wał, a utrzymuje ten, na którym ciąży obowiązek utrzymania drogi, urządzenia lub przejazdu. 3. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów ustawy - Prawo budowlane."}
{"id":"2001_1229_87","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. W przypadku ostrzeżenia o nadejściu fali powodziowej dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w drodze decyzji, może nakazać zakładowi piętrzącemu wodę obniżenie piętrzenia wody lub opróżnienie zbiornika, bez odszkodowania; decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, wymaga uzgodnienia z właściwymi wojewodami; brak stanowiska w ciągu 6 godzin uznaje się za dokonanie uzgodnienia."}
{"id":"2001_1229_88","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. W przypadku wprowadzenia stanu klęski żywiołowej w celu zapobieżenia skutkom powodzi lub suszy dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, czasowe ograniczenia w korzystaniu z wód, w szczególności w zakresie poboru wody lub wprowadzania ścieków do wód albo do ziemi oraz zmiany sposobu gospodarowania wodą w zbiornikach retencyjnych. 2. Wprowadzenie czasowych ograniczeń, o których mowa w ust. 1, zawiesza wykonywanie uprawnień wynikających z pozwoleń wodnoprawnych; zakładom nie przysługuje z tego tytułu odszkodowanie. Dział VI Zarządzanie zasobami wodnymi Rozdział 1 Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej oraz dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej"}
{"id":"2001_1229_89","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, zwany dalej \"Prezesem Krajowego Zarządu\", jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach gospodarowania wodami, a w szczególności w sprawach zarządzania wodami oraz korzystania z wód. 2. Prezes Krajowego Zarządu jest powoływany oraz odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej. 3. Zastępcy Prezesa Krajowego Zarządu są powoływani oraz odwoływani przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej na wniosek Prezesa Krajowego Zarządu. 4. Nadzór ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej nad działalnością Prezesa Krajowego Zarządu polega w szczególności na: 1) zatwierdzaniu programów realizacji zadań związanych z utrzymywaniem wód lub urządzeń wodnych oraz inwestycji w gospodarce wodnej, 2) zatwierdzaniu corocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 91, 3) zatwierdzaniu planu kontroli gospodarowania wodami wykonywanej przez Prezesa Krajowego Zarządu, 4) polecaniu przeprowadzenia kontroli nieujętych w planie kontroli."}
{"id":"2001_1229_9","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) ciekach naturalnych - rozumie się przez to rzeki, strugi, strumienie oraz inne wody płynące w sposób ciągły lub okresowy, naturalnymi korytami, 2) dobrym stanie ekologicznym - rozumie się przez to stan zasobów wodnych, w którym wartości elementów jakości biologicznej właściwej dla danego rodzaju wód powierzchniowych wykazują niskie poziomy degradacji na skutek działalności człowieka, przy czym są to niewielkie odchylenia od wartości, jakie zwykle towarzyszą temu rodzajowi zasobów wodnych w niezakłóconych warunkach, 3) dorzeczu - rozumie się przez to obszar, z którego całkowity odpływ wód powierzchniowych następuje ciekami naturalnymi przez jedno ujście do morza, 4) eutrofizacji - rozumie się przez to wzbogacanie wody biogenami, w szczególności związkami azotu lub fosforu, powodującymi przyspieszony wzrost glonów oraz wyższych form życia roślinnego, w wyniku którego następują niepożądane zakłócenia biologicznych stosunków w środowisku wodnym oraz pogorszenie jakości tych wód, 5) kanałach - rozumie się przez to sztuczne koryta prowadzące wodę w sposób ciągły lub okresowy, o szerokości dna co najmniej 1,5 m przy ich ujściu lub ujęciu, 6) morskich wodach wewnętrznych - rozumie się przez to wody, określone zgodnie z ustawą o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, 7) obszarze dorzecza - rozumie się przez to obszar lądu i morza, składający się z jednego lub więcej dorzeczy razem ze związanymi z nimi wodami podziemnymi oraz morskimi wodami wewnętrznymi i wodami przybrzeżnymi, 8) osłonie hydrologiczno-meteorologicznej - rozumie się przez to zespół czynności polegających na wykonywaniu i udostępnianiu prognoz meteorologicznych oraz hydrologicznych, mających na celu informowanie społeczeństwa i administracji publicznej o zjawiskach meteorologicznych oraz hydrologicznych, a także ostrzeganie przed nimi, 9) potokach górskich - rozumie się przez to cieki naturalne o łącznych poniższych cechach: a) powierzchnia zlewni jest nie większa niż 180 km{2}, b) stosunek przepływu o prawdopodobieństwie wystąpienia 1% do przepływu średniego z wielolecia jest większy niż 120, c) spadek zwierciadła jest nie mniejszy niż 0,3%, 10) powodzi - rozumie się przez to takie wezbranie wody w ciekach naturalnych, zbiornikach wodnych, kanałach lub na morzu, podczas którego woda po przekroczeniu stanu brzegowego zalewa doliny rzeczne albo tereny depresyjne i powoduje zagrożenie dla ludności lub mienia, 11) przerzutach wody - rozumie się przez to ujmowanie i przemieszczanie wód powierzchniowych oraz niezanieczyszczonych wód pochodzących z odwodnienia zakładów górniczych, w celu zwiększenia zasobów wodnych innych cieków naturalnych, kanałów, jezior oraz innych zbiorników wodnych, 12) regionie wodnym - rozumie się przez to część obszaru dorzecza wyodrębnioną na podstawie kryterium hydrograficznego na potrzeby zarządzania zasobami wodnymi lub całość obszaru dorzecza, 13) rowach - rozumie się przez to sztuczne koryta prowadzące wodę w sposób ciągły lub okresowy, o szerokości dna mniejszej niż 1,5 m przy ich ujściu, 14) ściekach - rozumie się przez to wprowadzane do wód lub do ziemi: a) wody zużyte na cele bytowe lub gospodarcze, b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w przepisach o nawozach i nawożeniu, c) wody opadowe lub roztopowe, ujęte w systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych, w tym z centrów miast, terenów przemysłowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów o trwałej nawierzchni, d) wody odciekowe ze składowisk odpadów, wykorzystane solanki, wody lecznicze i termalne, e) wody pochodzące z odwodnienia zakładów górniczych, z wyjątkiem wód wprowadzanych do górotworu, jeżeli rodzaje i ilość substancji zawartych w wodzie wprowadzanej do górotworu są tożsame z rodzajami i ilością zawartymi w pobranej wodzie, f) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów gospodarki rybackiej, jeżeli występują w nich nowe substancje lub zwiększone zostaną ilości substancji w stosunku do zawartych w pobranej wodzie, 15) ściekach bytowych - rozumie się przez to ścieki z budynków przeznaczonych na pobyt ludzi, z osiedli mieszkaniowych oraz z terenów usługowych, powstające w szczególności w wyniku ludzkiego metabolizmu oraz funkcjonowania gospodarstw domowych, 16) ściekach komunalnych - rozumie się przez to ścieki bytowe lub mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami przemysłowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, 17) ściekach przemysłowych - rozumie się przez to ścieki odprowadzane z terenów, na których prowadzi się działalność handlową lub przemysłową albo składową, niebędące ściekami bytowymi lub wodami opadowymi, 18) śródlądowych drogach wodnych - rozumie się przez to śródlądowe wody powierzchniowe, na których, z uwagi na warunki hydrologiczne oraz istniejące urządzenia wodne, możliwy jest przewóz osób i towarów statkami żeglugi śródlądowej, 19) urządzeniach wodnych - rozumie się przez to urządzenia służące kształtowaniu zasobów wodnych oraz korzystaniu z nich, a w szczególności: a) budowle: piętrzące, upustowe, przeciwpowodziowe i regulacyjne, a także kanały i rowy, b) obiekty zbiorników i stopni wodnych, c) stawy, d) obiekty służące do ujmowania wód powierzchniowych oraz podziemnych, e) obiekty energetyki wodnej, f) wyloty urządzeń kanalizacyjnych służące do wprowadzania ścieków do wód, g) stałe urządzenia służące do połowu ryb lub do pozyskiwania innych organizmów wodnych, h) mury oporowe, bulwary, nabrzeża, pomosty, przystanie, kąpieliska, i) stałe urządzenia służące do dokonywania przewozów międzybrzegowych, 20) wodach granicznych - rozumie się przez to wody, którymi przebiega granica państwa lub wody w tych miejscach, w których są one przecięte granicą państwa, 21) wodzie w kąpieliskach - rozumie się przez to wody płynące lub stojące, albo ich części oraz wody morskie, w których kąpiel jest w wyraźny sposób dozwolona albo nie jest zakazana i jest tradycyjnie dokonywana przez znaczną liczbę kąpiących się, 22) wodach podziemnych - rozumie się przez to wody występujące pod powierzchnią ziemi w wolnych przestrzeniach skał skorupy ziemskiej, tworzące, w zależności od głębokości występowania wody, przypowierzchniowe oraz głębsze użytkowe poziomy wodonośne, 23) wodach przybrzeżnych - rozumie się przez to część obszaru morza terytorialnego w odległości jednej mili morskiej od linii podstawowej morza terytorialnego, określonej zgodnie z ustawą o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, 24) wodzie przeznaczonej do spożycia - wodę przeznaczoną do picia, gotowania, przygotowywania pożywienia lub do innych celów w gospodarstwach domowych oraz każdą wodę używaną do produkcji żywności, środków farmaceutycznych i kosmetycznych, a także na potrzeby basenów kąpielowych i pływalni, 25) zakładach - rozumie się przez to podmioty korzystające z wód, w ramach korzystania szczególnego albo wykonujące urządzenia wodne, 26) zasobach wodnych dorzecza - rozumie się przez to wody śródlądowe powierzchniowe i podziemne, morskie wody wewnętrzne oraz wody przybrzeżne znajdujące się na obszarze dorzecza. 2. Przepisy ustawy dotyczące: 1) urządzeń wodnych stosuje się odpowiednio do: a) urządzeń pomiarowych służących do pomiarów ilości oraz jakości wód, a także obserwacji poziomu zwierciadła wód podziemnych, b) urządzeń pomiarowych państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej oraz urządzeń pomiarowych państwowej służby hydrogeologicznej, wraz z urządzeniami towarzyszącymi, zwanych dalej \"urządzeniami pomiarowymi służb państwowych\", c) urządzeń melioracji wodnych niezaliczonych do urządzeń wodnych, d) prowadzonych przez wody oraz wały przeciwpowodziowe obiektów mostowych, rurociągów, linii energetycznych, linii telekomunikacyjnych oraz innych urządzeń, e) obiektów budowlanych oraz robót na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią lub w wodach, 2) wykonania urządzeń wodnych - stosuje się odpowiednio do odbudowy, rozbudowy, przebudowy lub rozbiórki tych urządzeń, 3) właścicieli - stosuje się odpowiednio do posiadaczy samoistnych oraz użytkowników wieczystych; a w przypadku eksploatacji instalacji, stosuje się do prowadzącego instalację w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627). 3. Przepisy ustawy, z zastrzeżeniem ust. 4, nie naruszają postanowień działu II w tytule I ustawy - Prawo ochrony środowiska. 4. Zasada, o której mowa w ust. 3, nie dotyczy ust. 1 pkt 25. Rozdział 2 Prawo własności wód"}
{"id":"2001_1229_90","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Prezes Krajowego Zarządu wykonuje zadania określone ustawą, a w szczególności: 1) opracowuje plany gospodarowania wodami dla obszaru państwa z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy, 2) przygotowuje projekt planu ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze państwa, 3) zatwierdza projekt warunków korzystania z wód regionu wodnego, 4) prowadzi kataster wodny dla obszaru państwa z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy, 5) sprawuje nadzór nad działalnością dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej, a w szczególności kontroluje ich działanie, zatwierdza plany działalności oraz sprawozdania z ich wykonania, a także poleca przeprowadzenie doraźnej kontroli gospodarowania wodami w regionie wodnym, 6) sprawuje nadzór nad funkcjonowaniem państwowej służby hydrologicznometeorologicznej oraz państwowej służby hydrogeologicznej, 7) reprezentuje Skarb Państwa w stosunku do mienia związanego z gospodarką wodną określonego ustawą, a w szczególności programuje, planuje i nadzoruje realizację zadań związanych z utrzymywaniem wód lub urządzeń wodnych oraz inwestycje w gospodarce wodnej, 8) uzgadnia, w części dotyczącej gospodarki wodnej, projekty list programów priorytetowych Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, o których mowa w art. 415 ust. 5 pkt 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska. 2. Prezes Krajowego Zarządu wykonuje swoje zadania przy pomocy Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, zwanego dalej \"Krajowym Zarządem\". 3. Działania w zakresie gospodarowania wodami morskich wód wewnętrznych i wodami morza terytorialnego Prezes Krajowego Zarządu wykonuje we współpracy z właściwymi organami administracji morskiej. 4. Organizację Krajowego Zarządu określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej; przy nadawaniu statutu uwzględnia się zakres działalności Krajowego Zarządu oraz podział państwa na obszary dorzeczy."}
{"id":"2001_1229_91","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Prezes Krajowego Zarządu składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej, nie później niż do dnia 15 maja następnego roku, coroczne sprawozdanie z realizacji zadań, o których mowa w art. 90 ust. 1, oraz udziela informacji w tym zakresie, a także przedstawia wnioski w sprawach dotyczących kształtowania polityki państwa w zakresie gospodarowania zasobami wodnymi."}
{"id":"2001_1229_92","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, zwany dalej \"dyrektorem regionalnego zarządu\", jest organem administracji rządowej niezespolonej właściwym w sprawach gospodarowania wodami w regionie wodnym, w zakresie określonym w ustawie. 2. W przypadkach określonych ustawą dyrektor regionalnego zarządu wydaje rozporządzenia mające charakter aktów prawa miejscowego. 3. Do zadań dyrektora regionalnego zarządu należy w szczególności: 1) opracowywanie analiz stanu zasobów wodnych oraz stanu ochrony przed powodzią w regionie wodnym, 2) opracowywanie warunków korzystania z wód regionu wodnego, 3) opracowywanie projektów planów ochrony przeciwpowodziowej w regionie wodnym, 4) opiniowanie projektów planów gospodarowania zasobami wodnymi na obszarze dorzecza, 5) opracowywanie analizy ekonomicznej gospodarowania wodami w regionie wodnym, 6) sporządzanie wykazów: a) wód powierzchniowych i podziemnych, które są lub mogą być wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, b) wód powierzchniowych wykorzystywanych do celów rekreacyjnych, a w szczególności do kąpieli, c) wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków lub innych organizmów w warunkach naturalnych oraz umożliwiających migracje ryb, d) wód wrażliwych na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł rolniczych, 7) koordynowanie działań związanych z ochroną przed powodzią oraz suszą w regionie wodnym, w szczególności prowadzenie ośrodków koordynacyjnoinformacyjnych ochrony przeciwpowodziowej, 8) prowadzenie katastru wodnego dla regionu wodnego, 9) występowanie na prawach strony w postępowaniach administracyjnych, prowadzonych na podstawie przepisów ustawy, w sprawach dotyczących regionu wodnego, 10) uzgadnianie projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, 11) uzgadnianie projektów decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w odniesieniu do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, 12) wykonywanie kontroli gospodarowania wodami, 13) planowanie przedsięwzięć związanych z odbudową ekosystemów zdegradowanych przez eksploatację zasobów wodnych, 14) uzgadnianie, w zakresie przedsięwzięć dotyczących gospodarki wodnej na terenie regionu, projektów list przedsięwzięć priorytetowych przedkładanych przez wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o których mowa w art. 414 ust. 2 pkt 3 ustawy - Prawo ochrony środowiska. 4. W ramach gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, związanym z gospodarką wodną, dyrektor regionalnego zarządu realizuje w imieniu Prezesa Krajowego Zarządu zadania związane z utrzymywaniem wód lub urządzeń wodnych oraz pełni funkcję inwestora w zakresie gospodarki wodnej w regionie wodnym. 5. Dyrektor regionalnego zarządu wykonuje swoje zadania przy pomocy regionalnego zarządu gospodarki wodnej, zwanego dalej \"regionalnym zarządem\". 6. Dyrektor regionalnego zarządu, dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 4, może tworzyć jednostki organizacyjne, w trybie przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 49, poz. 485, Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499), ustalając szczegółowy zakres zadań, siedzibę, obszar i czas działania. 7. Organizację regionalnego zarządu określa statut nadany przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej na wniosek Prezesa Krajowego Zarządu; przy nadawaniu statutu uwzględnia się zakres działalności regionalnego zarządu oraz charakter obszaru działania."}
{"id":"2001_1229_93","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Dyrektora regionalnego zarządu powołuje oraz odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej na wniosek Prezesa Krajowego Zarządu, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Gospodarki Wodnej. 2. Zastępców dyrektora regionalnego zarządu powołuje oraz odwołuje Prezes Krajowego Zarządu na wniosek dyrektora regionalnego zarządu, po zasięgnięciu opinii rady gospodarki wodnej regionu wodnego."}
{"id":"2001_1229_94","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Dyrektor regionalnego zarządu składa Prezesowi Krajowego Zarządu, nie później niż do dnia 31 marca, coroczne sprawozdanie z realizacji zadań, o których mowa w art. 92 ust. 3 i 4, uwzględniające działalność jednostek, o których mowa w art. 92 ust. 6."}
{"id":"2001_1229_95","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Pracownicy regionalnych zarządów oraz podległych im jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 92 ust. 6, zatrudnieni na stanowiskach określonych na podstawie ust. 3, obowiązani są w trakcie wykonywania obowiązków służbowych do noszenia munduru. 2. Koszty umundurowania ponosi pracodawca. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz stanowisk, na których pracownicy obowiązani są do noszenia munduru, elementy składowe i wzory mundurów oraz czas ich używania, uwzględniając rodzaj stanowisk i celowość umundurowania pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach, a także potrzebę odróżnienia tego umundurowania od wykorzystywanego przez inne służby."}
{"id":"2001_1229_96","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Tworzy się Krajową Radę Gospodarki Wodnej, zwaną dalej \"Krajową Radą\", jako organ opiniodawczo-doradczy Prezesa Krajowego Zarządu. 2. Do zakresu działania Krajowej Rady należy wyrażanie opinii w sprawach gospodarowania wodami, ochrony przed powodzią oraz ochrony przed skutkami suszy, a w szczególności: 1) przedstawianie propozycji oraz wniosków dotyczących poprawy stanu zasobów wodnych oraz ochrony przeciwpowodziowej w państwie, 2) opiniowanie projektów planów, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, 3) opiniowanie programów inwestycyjnych w zakresie gospodarowania wodami, 4) opiniowanie projektów aktów prawnych regulujących sprawy gospodarowania wodami."}
{"id":"2001_1229_97","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Krajowa Rada składa się z 30 członków zgłoszonych przez ogólnopolskie organizacje zrzeszające jednostki samorządu terytorialnego, uczelnie, jednostki naukowo-badawcze i organizacje społeczne, gospodarcze, ekologiczne związane z gospodarką wodną, powoływanych na okres 4 lat, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Członków Krajowej Rady powołuje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej na wniosek Prezesa Krajowego Zarządu spośród osób, o których mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej może odwołać członka Krajowej Rady przed upływem jego kadencji na wniosek uczelni, jednostki naukowobadawczej lub organizacji, która zgłosiła jego kandydaturę."}
{"id":"2001_1229_98","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Krajowa Rada wybiera ze swego grona przewodniczącego, zastępcę i sekretarza, którzy tworzą prezydium Krajowej Rady. 2. Prezydium Krajowej Rady reprezentuje Krajową Radę na zewnątrz oraz organizuje jej prace. 3. Krajowa Rada może tworzyć stałe lub doraźne komisje albo zespoły; do pracy w komisjach albo zespołach mogą być zapraszane osoby spoza składu Krajowej Rady. 4. Uchwały Krajowej Rady podejmowane są w głosowaniu, zwykłą większością głosów, przy obecności co najmniej połowy liczby członków. 5. Tryb działania Krajowej Rady określa regulamin przez nią uchwalony."}
{"id":"2001_1229_99","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne Dział I Zasady ogólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Wydatki związane z działalnością Krajowej Rady są pokrywane z części budżetu państwa będącej w dyspozycji Prezesa Krajowego Zarządu. 2. Członkom Krajowej Rady oraz zapraszanym na jej posiedzenia specjalistom zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i biorącym udział w posiedzeniu, przysługuje zwrot diet, kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze państwa. 3. Obsługę biurową Krajowej Rady zapewnia Prezes Krajowego Zarządu."}
{"id":"2001_124_1","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie \"zagospodarowania,\" dodaje się wyrazy \"w tym tereny, które mogą być przeznaczone pod budowę obiektów handlowych o powierzchni sprzedażowej powyżej 1 000 m{2} - w gminach o liczbie mieszkańców do 20 000, oraz o powierzchni sprzedażowej powyżej 2 000 m{2} - w gminach o liczbie mieszkańców ponad 20 000,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zarząd gminy dołącza prognozę skutków wpływu ustaleń planu na środowisko przyrodnicze oraz, w przypadku ustalenia w planie terenów, które mogą być przeznaczone pod budowę obiektów handlowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, prognozę skutków budowy tych obiektów dla rynku pracy, komunikacji, istniejącej sieci handlowej oraz zaspokojenia potrzeb i interesów konsumentów, a także opinię zarządu powiatu, zarządów gmin sąsiednich i powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów, dotyczącą budowy tego obiektu.\"; 2) w art. 13 w ust. 1 w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) dla obszaru, na którym przewiduje się budowę obiektów handlowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.\"; 3) w art. 18 w ust. 2 w pkt 6 wyrazy \"prognozę, o której mowa\" zastępuje się wyrazami \"prognozy, o których mowa\"; 4) w art. 22 w ust. 1 po wyrazach \"o których mowa w\" dodaje się wyrazy \"art. 10 ust. 2 i\"; 5) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. 1. Jeżeli w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie przeznaczono terenów pod budowę obiektów handlowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, zarząd gminy może dokonać analizy terenów przeznaczonych w tym planie pod usługi i handel w zakresie możliwości ich wykorzystania pod budowę tych obiektów. Analizy dokonuje się na podstawie prognozy skutków budowy obiektów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, dla rynku pracy, komunikacji, istniejącej sieci handlowej oraz zaspokojenia potrzeb i interesów konsumentów. 2. Zarząd gminy jest obowiązany do dokonania analizy, o której mowa w ust. 1, jeżeli został złożony wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu pod budowę obiektu handlowego określonego w art. 10 ust. 1 pkt 1 albo dla zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego z przeznaczeniem na taki obiekt. 3. Analizę wraz z prognozą zarząd gminy przekazuje radzie gminy ze stosownym wnioskiem. Wniosek może dotyczyć w szczególności zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, polegającej na wprowadzeniu zakazu budowy obiektów handlowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1. 4. Jeżeli rada gminy, w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez zarząd gminy, podejmie uchwałę o przystąpieniu do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przepis art. 45 ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 6) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Nie można odmówić ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli zamierzenie jest zgodne z przepisami prawa i ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z zastrzeżeniem art. 2 ust. 2.\"."}
{"id":"2001_124_2","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 2. Do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się jej przepisy."}
{"id":"2001_124_3","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1319_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Mongolią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych podpisanej w Warszawie dnia 19 października 1998 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Mongolią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Warszawie dnia 19 października 1998 r."}
{"id":"2001_1319_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Mongolią o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych podpisanej w Warszawie dnia 19 października 1998 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1320_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady organizowania zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przez przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym, 2) organy administracji rządowej właściwe w zakresie organizowania oraz sprawowania nadzoru nad realizacją zadań, o których mowa w pkt 1, 3) zasady finansowania zadań, o których mowa w pkt 1."}
{"id":"2001_1320_10","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1320_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 2. W rozumieniu ustawy do zadań na rzecz obronności państwa należą w szczególności przedsięwzięcia w zakresie: 1) mobilizacji gospodarki, obejmujące zespół działań związanych z przystosowaniem gospodarki do funkcjonowania w warunkach zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny, 2) militaryzacji, obejmujące uzupełnienie potrzeb kadrowych i sprzętowych wynikających ze struktury jednostki zmilitaryzowanej oraz inne przedsięwzięcia w zakresie przygotowań organizacyjno-mobilizacyjnych, jeżeli na mocy odrębnych przepisów przedsiębiorca jest przewidziany do objęcia militaryzacją, 3) planowania operacyjnego, obejmujące przedsięwzięcia planistyczne, dotyczące w szczególności funkcjonowania przedsiębiorcy w warunkach zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny, 4) szkolenia obronnego, obejmujące działania podejmowane w czasie pokoju, mających na celu przygotowanie załogi do realizowania zadań obronnych, 5) wynikającym z obowiązków państwa-gospodarza, obejmujące przedsięwzięcia związane z udzieleniem wsparcia przybywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wojskom sojuszniczym, w tym udostępnienie lokalnej infrastruktury, realizację zabezpieczenia logistycznego oraz ochrony wojsk i obiektów."}
{"id":"2001_1320_3","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 3. W rozumieniu ustawy przedsiębiorcą o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym jest przedsiębiorca realizujący zadania, o których mowa w art. 2, którego terenem działania jest obszar większy niż jedno województwo lub którego przedmiotem wykonywanej działalności gospodarczej jest: 1) eksploatacja lotnisk i portów morskich, 2) kolportaż, 3) nadawanie programów radiowych i telewizyjnych, 4) produkcja, transport i magazynowanie produktów naftowych, 5) produkcja, remont lub modernizacja uzbrojenia i sprzętu wojskowego, 6) realizacja obrotu specjalnego, 7) transport, 8) usługi pocztowe, 9) usługi telekomunikacyjne, 10) wytwarzanie, dystrybucja i przesyłanie gazu ziemnego, paliw płynnych oraz energii elektrycznej."}
{"id":"2001_1320_4","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 4. Organy administracji rządowej organizują zadania na rzecz obronności państwa, realizowane przez przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz sprawują nadzór nad ich realizacją."}
{"id":"2001_1320_5","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 5. Organem administracji rządowej właściwym do organizowania oraz sprawowania nadzoru nad realizacją zadań na rzecz obronności państwa, wykonywanych przez przedsiębiorcę, jest: 1) wobec spółek handlowych, w których Skarb Państwa posiada co najmniej 50% akcji lub udziałów - minister wykonujący prawa z tytułu posiadania akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa, w uzgodnieniu z ministrem właściwym ze względu na przedmiot działania spółki, 2) wobec pozostałych spółek - właściwy terytorialnie wojewoda, z zastrzeżeniem pkt 3, 3) wobec przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym organy wskazane w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 6."}
{"id":"2001_1320_6","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym, o których mowa w art. 3. W rozporządzeniu należy określić organy organizujące i nadzorujące wykonywanie zadań, wyszczególnionych w art. 2, przez poszczególnych przedsiębiorców."}
{"id":"2001_1320_7","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 7. 1. Zadania na rzecz obronności państwa, o których mowa w art. 2, są nakładane na przedsiębiorcę w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez organ, o którym mowa w art. 5. 2. Wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy zawartej z przedsiębiorcą, przez organ, który wydał decyzję nakładającą obowiązek ich realizacji, i jest finansowane z budżetu państwa oraz planowane w części budżetowej organu będącego stroną umowy, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Prace związane z prowadzeniem przygotowań do realizacji zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa zewnętrznego państwa, mające charakter planistyczny, są finansowane ze środków własnych przedsiębiorcy."}
{"id":"2001_1320_8","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 8. Ustawa nie narusza określonych w odrębnych przepisach zasad i trybu oraz kompetencji organów administracji rządowej i samorządowej w zakresie nakładania na przedsiębiorców zadań na rzecz obronności państwa, ich finansowania oraz sprawowania nadzoru nad ich wykonywaniem."}
{"id":"2001_1320_9","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 637, Nr 72, poz. 745, Nr 76, poz. 807) skreśla się art. 20."}
{"id":"2001_1321_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prezes URT zgłasza, w drodze decyzji, w terminie 21 dni od dnia wpływu zgłoszenia, sprzeciw wobec podjęcia przez przedsiębiorcę zgłaszanej działalności telekomunikacyjnej, jeżeli: 1) zgłoszenie narusza przepisy ustawy, 2) jest niekompletne lub zawarte w nim dane nie są zgodne ze stanem faktycznym, 3) podjęcie działalności telekomunikacyjnej objętej zgłoszeniem stwarza zagrożenie dla obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego.\", b) dodaje się 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, Prezes URT zgłasza sprzeciw, po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie ich właściwości. Opinia Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa stwierdzająca, że zachodzą okoliczności prowadzące do zagrożenia obronności lub bezpieczeństwa państwa, nie wymaga uzasadnienia.\"; 2) dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Prezes URT zgłasza, w drodze decyzji, sprzeciw wobec wykonywanej działalności telekomunikacyjnej objętej zgłoszeniem, jeżeli: 1) operator narusza przepisy ustawy i w terminie określonym w decyzji Prezesa URT, wydanej w trybie, o którym mowa w art. 119, nie usunął stanu niezgodnego z prawem, 2) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 lit. a). 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, Prezes URT zgłasza sprzeciw, po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie ich właściwości. Opinia Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa stwierdzająca, że zachodzą okoliczności prowadzące do zagrożenia obronności lub bezpieczeństwa państwa, nie wymaga uzasadnienia.\"; 3) w art. 16 wyrazy \"art. 14 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ust. 2 i 2a oraz w art. 14a\"; 4) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rezerwacji częstotliwości dokonuje się dla podmiotu, który spełnia wymagania określone ustawą, a także jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, oraz jeżeli spełnione są warunki określone w art. 18 ust. 1 pkt 2.\"."}
{"id":"2001_1321_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1322_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru (Dz.U. Nr 76, poz. 810) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 8 i 9 skreśla się wyrazy \"w okresie roku rozliczeniowego\", b) w pkt 18 skreśla się wyrazy \"i wykonujący zadania wynikające z Porozumienia Branżowego\" ; 2) w art. 3: a) w ust. 8 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) opiniowanie szczegółowych zasad współpracy między producentami cukru i plantatorami buraków cukrowych, określonych w drodze rozporządzenia, o którym mowa w ust. 9,\", b) w ust. 8 skreśla się pkt 4, c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady współpracy między producentami cukru i plantatorami buraków cukrowych, w tym: 1) zasady przyznawania prawa do uprawy i dostawy buraków cukrowych dla poszczególnych plantatorów, odpowiednio do przyznanego producentowi limitu A i B cukru, oraz zasady zbywania tego prawa, 2) bazę dostawy i jakość standardową buraków cukrowych, 3) warunki produkcji i organizacji dostaw buraków cukrowych, 4) warunki odbioru buraków cukrowych i zapłaty za nie - uwzględniając zapewnienie jednakowej ochrony interesów producentów cukru i plantatorów buraków cukrowych.\", d) skreśla się ust. 10 - 12; 3) w art. 4 wyrazy \"określonych w Porozumieniu Branżowym\" zastępuje się wyrazami \"określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 3 ust. 9,\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Plantator otrzymuje od producenta limit produkcji cukru. Limit stanowi wartość niematerialną gospodarstwa rolnego plantatora. 2. Suma limitów rozdzielona przez producenta plantatorom musi być równa sumie limitu A i limitu B, które zostały przyznane producentowi na podstawie art. 6 ust. 2. 3. Szczegółowe zasady podziału oraz obrotu limitami przez plantatorów, z uwzględnieniem średniej produkcji buraka cukrowego wykonanej przez plantatorów w ostatnich pięciu latach, zostaną określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 3 ust. 9. 4. Producent cukru, który otrzymał limit A i limit B, jest obowiązany zawrzeć z plantatorami buraków cukrowych umowy kontraktacji na buraki w wysokości odpowiadającej przyznanemu plantatorowi limitowi produkcji cukru. Umowy kontraktacji powinny uwzględniać szczegółowe zasady określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 3 ust. 9. 5. Plantator buraka cukrowego może zbywać w całości lub w części limit, o którym mowa w ust. 1, innemu plantatorowi buraka cukrowego bez zgody producenta cukru. Z dniem nabycia całości lub części limitu na nabywcę przechodzą prawa i obowiązki wynikające z umowy kontraktacji, o której mowa w ust. 4, odpowiednio do całości lub części limitu. 6. Nabywca jest obowiązany powiadomić producenta cukru, pod rygorem nieważności umowy, o nabyciu całości lub części limitu, o którym mowa w ust. 5, w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy. 7. Producent cukru, który nie zawarł umów kontraktacji na dostawę buraków cukrowych w ilości odpowiadającej przyznanym limitom A i B, jest obowiązany do dokonania zapłaty za wszystkie buraki przerobione na cukier w wysokości nie niższej niż cena minimalna za buraki A ustalona na podstawie art. 13. 8. W przypadku niewykonania przez producenta cukru w danym roku rozliczeniowym kontraktacji buraka cukrowego w zakresie przyznanego limitu A i limitu B, minister właściwy do spraw rynków rolnych może, na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego, wydać decyzję o zmniejszeniu tych limitów proporcjonalnie do niewykonanej kontraktacji.\"; 5) skreśla się art. 14; 6) w art. 15: a) w ust. 1 wyrazy \"jest zobowiązana zakupić\" zastępuje się wyrazami \"może zakupić\" i skreśla się wyrazy \"spełniającego warunki, o których mowa w art. 14 ust. 4\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady dokonywania zakupów interwencyjnych cukru białego, w tym: 1) minimalne wymagania co do jakości i ilości cukru oferowanego Agencji, 2) dopłaty i opusty związane z odchyleniami od jakości standardowej, 3) warunki i procedury przejęcia cukru przez Agencję - uwzględniając wymóg zapewnienia zbytu cukru A i B wyprodukowanego przez producentów cukru, oraz właściwej organizacji rynku cukru.\"; 7) w art. 16: a) w ust. 1 wyraz \"Eksporterzy\" zastępuje się wyrazem \"Producenci\", b) w ust. 3 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Prezes Agencji Rynku Rolnego\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego,\"; 8) w art. 17: a) w ust. 5 wyrazy \"Prezesa Agencji Rynku Rolnego\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw rynków rolnych, na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego,\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb oraz terminy pobierania opłat cukrowych, uwzględniając zabezpieczenie prawa eksporterów do całkowitej wartości dopłat do eksportu cukru B, izoglukozy B, syropu inulinowego B oraz przetwórców cukru do przerobu cukru na cele niespożywcze.\"; 9) skreśla się rozdział V."}
{"id":"2001_1322_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1323_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 i Nr 42, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 37k: a) w ust. 1, zdanie pierwsze, po wyrazie \"przysługuje\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 9,\", b) w ust. 2, po wyrazach \"Wysokość świadczenia przedemerytalnego wynosi\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 10,\", c) dodaje się ust. 9 i 10 w brzmieniu: \"9. Pracownikowi byłego państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej spełniającemu określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego przysługuje świadczenie przedemerytalne, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy: 1) osiągnął wiek 50 lat - kobieta i 55 lat - mężczyzna, 2) przepracował w państwowym przedsiębiorstwie gospodarki rolnej najmniej 10 lat, 3) zamieszkuje w dniu nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego w powiecie (gminie) uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 10. Świadczenie przedemerytalne przyznawane jest w kwocie aktualnie obowiązującego zasiłku przedemerytalnego. Przepis art. 37l ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 2) w art. 37l: a) w ust. 1 po wyrazach \"pobieranego zasiłku\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2a.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie spełniającej warunki, o których mowa w art. 37k ust. 9, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku i dokumentów niezbędnych do ustalenia prawa do świadczenia, w powiatowym urzędzie pracy, właściwym dla miejsca zamieszkania.\"; 3) w art. 37o: a) w ust. 2 po wyrazach \"Funduszu Pracy\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 3.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Świadczenia przedemerytalne, o których mowa w art. 37k ust. 10, są finansowane z wpływów pieniężnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, przekazywanych na ten cel Funduszowi Pracy.\"."}
{"id":"2001_1323_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 49, poz. 484, z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 12, poz. 136, Nr 49, poz. 550 i Nr 122, poz. 1323 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 52, poz. 539) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w pkt 9 po wyrazie \"życiowych\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"a w szczególności poprzez przyznawanie stypendiów dzieciom byłych pracowników uczących się w szkołach ponadgimnazjalnych.\"; 2) po art. 20c dodaje się art. 20d w brzmieniu: \"Art. 20d. Agencja jest obowiązana wpłacać corocznie, przez okres 10 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy na rachunek Funduszu Pracy do 15% wpływów pieniężnych Agencji, z tytułów określonych w art. 20 ust. 2, uzyskiwanych w poszczególnych latach z przeznaczeniem na finansowanie świadczeń przedemerytalnych, o których mowa w art. 37k ust. 9 i 10 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 i Nr 42, poz. 475).\"."}
{"id":"2001_1323_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1324_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz, 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92, Nr 39, poz. 459, Nr 56, poz. 580, Nr 63, poz. 639 i Nr 80, poz. 858) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana.\"; 2) w art. 19 w ust. 1 po wyrazie \"usług\" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"związanych ze sprzedażą opodatkowaną\"; 3) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obowiązek podatkowy w zakresie akcyzy, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 7, ciąży na: 1) producencie wyrobów akcyzowych, 2) importerze wyrobów akcyzowych, 3) sprzedawcy wyrobów akcyzowych, 4) podmiocie świadczącym usługi w zakresie wyrobów akcyzowych, 5) nabywcy wyrobów akcyzowych, od których nie pobrano podatku akcyzowego lub pobrano w kwocie niższej niż należna, 6) podmiocie posiadającym importowany wyrób akcyzowy, od którego nie pobrano podatku akcyzowego lub pobrano w kwocie niższej niż należna, 7) podmiocie, u którego stwierdzono nadmierne ubytki lub zawinione niedobory wyrobów akcyzowych, wymienionych w załączniku nr 6 poz. 1315 i 17, 8) podmiocie zużywającym spirytus własnej produkcji lub nabyty po cenach niezawierających najwyższej stawki podatku akcyzowego.\", b) skreśla się ust. 4; 4) w art. 36 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inną podstawę opodatkowania akcyzą w przypadku, gdy podatnikami akcyzy są osoby lub jednostki inne niż określone w art. 35 ust. 1 pkt 1 i 2, uwzględniając przy tym specyfikę produkcji i obrotu poszczególnych wyrobów akcyzowych.\"; 5) w art. 37: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Stawki akcyzy w stosunku do ceny sprzedaży u podatników dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a u importerów do podstawy określonej w art. 36 ust. 2-2b, wynoszą odpowiednio u podatników dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i u importera, dla:\", b) w ust. 8 wyrazy \"dla producenta\" zastępuje się wyrazami \"dla podatników dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej\"; 6) w art. 38: a) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) może zwolnić niektóre grupy podatników z obowiązku podatkowego, których obciążenie mogłoby prowadzić do podwójnego opodatkowania wyrobu podatkiem akcyzowym lub zagrażałoby interesom tych grup podatników lub interesowi publicznemu,\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 2, uwzględnia: 1) specyfikę produkcji i obrotu poszczególnych wyrobów akcyzowych, 2) możliwość wystąpienia podwójnego opodatkowania akcyzą tych samych wyrobów akcyzowych, 3) założenia ustawy budżetowej, w szczególności dotyczące dochodów z tytułu podatków pośrednich oraz zapewnienie płynności wpływów budżetowych.\"; 7) w art. 50 w ust. 5 w pkt 3 w lit. a) wyrazy \"(ex PCN 4901)\" zastępuje się wyrazami \"(SWW 2712)\"; 8) w załączniku nr 2: a) w poz. 23 w kolumnie 3 skreśla się przecinek i wyrazy \"w tym połączenia z Internetem w placówkach oświatowych, szkołach wyższych i wyższych szkołach zawodowych\", b) dodaje się poz. 31 w brzmieniu: \"Poz. Symbol KWiU Nazwa usługi 31 Usługi dostępu do sieci Internet świadczone na rzecz szkół, zakładów kształcenia nauczycieli, placówek oświatowych, szkół wyższych, wyższych szkół zawodowych i placówek naukowych Polskiej Akademii Nauk\" 9) w załączniku nr 3 poz. 88 otrzymuje brzmienie: \"88. Usługi dostępu do sieci Internet świadczone na rzecz innych usługobiorców niż wymienieni w załączniku nr 2 poz. 31.\"."}
{"id":"2001_1324_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1325_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół","text":"Art. 1. Przepisy ustawy stosuje się do osób, które są: 1) absolwentami, którzy uczęszczali w systemie dziennym do ponadpodstawowych oraz ponadgimnazjalnych szkół publicznych lub niepublicznych o uprawnieniach szkoły publicznej albo szkoły wyższej, 2) absolwentami szkół, o których mowa w pkt 1, do których uczęszczali w systemie wieczorowym lub zaocznym, jeżeli w ostatnich 12 miesiącach trwania nauki nie byli zatrudnieni, 3) absolwentami co najmniej 12-miesięcznego przygotowania zawodowego, odbytego w ramach Ochotniczych Hufców Pracy, 4) absolwentami dziennych kursów zawodowych, trwających co najmniej 24 miesiące, jeżeli w okresie ostatnich 12 miesięcy ich trwania nie byli zatrudnieni, 5) absolwentami szkół specjalnych, 6) niepełnosprawnymi, którzy uzyskali uprawnienia do wykonywania zawodu, którzy w okresie do 6 miesięcy, a zamieszkali w powiatach (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym do 12 miesięcy, od dnia określonego w dyplomie, świadectwie ukończenia szkoły lub zaświadczeniu o ukończeniu kursu, podjęli zatrudnienie po raz pierwszy lub we własnym imieniu podjęli i wykonują działalność gospodarczą, zwanych dalej \"absolwentami\"."}
{"id":"2001_1325_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół","text":"Art. 2. 1. Składki za absolwentów na ubezpieczenie rentowe w części należnej od płatnika składek oraz na ubezpieczenie wypadkowe lub składki na ubezpieczenie rentowe i wypadkowe należne od ubezpieczonego zobowiązanego do opłacenia składek na własne ubezpieczenia społeczne, o których mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459 i Nr 72, poz. 748) finansowane są z budżetu państwa. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do absolwentów przez okres 12 miesięcy od dnia nawiązania stosunku pracy."}
{"id":"2001_1325_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół","text":"Art. 3. 1. Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił absolwenta koszty składek, o których mowa w art. 2. 2. Zwrot, o którym mowa w ust. 1, następuje na udokumentowany wniosek pracodawcy w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku. 3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb, terminy, szczegółowe zasady zwrotu, o którym mowa w ust. 1, oraz wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_1325_4","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół","text":"Art. 4. Przepis art. 2 nie dotyczy absolwentów, do których stosuje się przepisy art. 25 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459)."}
{"id":"2001_1325_5","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56, Nr 42, poz. 475 i Nr ..., poz. ...) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 55 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"świadczeń przedemerytalnych\" dodaje się wyrazy \"oraz zwrotu składek, o których mowa w ustawie z dnia \"\" 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół (Dz.U. Nr \", poz. \")\"; 2) w art. 57 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) zwrotu składek, o których mowa w ustawie z dnia .... 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół (Dz.U. Nr ..., poz. ....).\"."}
{"id":"2001_1325_6","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1351_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1 Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) system płatności - podlegające prawu polskiemu prawne powiązania pomiędzy co najmniej trzema instytucjami, w tym co najmniej jedną z instytucji, o których mowa w pkt 5 lit. a)-e) lub lit. h), z wyłączeniem uczestnika pośredniego, w ramach których obowiązują wspólne dla tych uczestników zasady realizacji ich zleceń rozrachunku, o których mowa w pkt 12 lit. a), 2) system rozrachunku papierów wartościowych - podlegające prawu polskiemu prawne powiązania pomiędzy co najmniej trzema instytucjami, w tym co najmniej jedną z instytucji, o których mowa w pkt 5 lit. a)-e) lub lit. h), z wyłączeniem uczestnika pośredniego, w ramach których obowiązują wspólne dla tych uczestników zasady realizacji ich zleceń rozrachunku, o których mowa w pkt 12 lit. b), 3) system - systemy, o których mowa w pkt 1 i 2, 4) inne państwo członkowskie - inne niż Rzeczpospolita Polska państwo, które jest członkiem Unii Europejskiej oraz Islandia, Liechtenstein i Norwegia, 5) instytucja - każdy z następujących podmiotów, który jest uczestnikiem systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych, odpowiedzialny za wykonanie zobowiązań wynikających z realizacji zleceń rozrachunku w systemie: a) Narodowy Bank Polski, zwany dalej \"NBP\", b) bank centralny innego państwa, c) bank krajowy, oddział banku zagranicznego oraz instytucja kredytowa w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr ..., poz. ...), spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa oraz Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa, d) dom maklerski w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715, z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64), e) zagraniczna osoba prawna, o której mowa w art. 52 ustawy wymienionej w lit. d), f) zagraniczna osoba prawna, prowadząca na terenie Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską na podstawie art. 52a ustawy wymienionej w lit. d), g) mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i lokujące na własny rachunek środki pieniężne na rynku papierów wartościowych: - zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej, - fundusz inwestycyjny w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych, - fundusz emerytalny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, h) organ władzy publicznej, i) podmiot objęty gwarancjami, udzielonymi przez organ władzy publicznej, j) podmiot, którego siedziba znajduje się poza terytorium innych państw członkowskich, prowadzący działalność analogiczną do działalności instytucji kredytowej, o której mowa w lit. c), lub zagranicznej osoby prawnej, o której mowa w art. 52 i art. 52a ustawy wymienionej w lit. d), k) inny niż wymieniony w lit. a)-j) uczestnik systemu rozrachunku papierów wartościowych, ponoszący odpowiedzialność za wykonanie zobowiązań wynikających z realizacji zleceń rozrachunku w tym systemie, pod warunkiem, że co najmniej trzema uczestnikami tego systemu są podmioty, o których mowa w lit. a)-c), 6) partner centralny - podmiot, który działa w systemie jako wyłączny kontrahent dla instytucji w odniesieniu do ich zleceń rozrachunku, 7) agent rozrachunkowy - podmiot prowadzący w ramach systemu rachunki rozliczeniowe dla instytucji lub partnera centralnego, poprzez które dokonuje rozrachunku i udziela - w zależności od posiadanych uprawnień kredytu dla celów rozrachunkowych instytucji lub partnerowi centralnemu, 8) izba rozliczeniowa - podmiot, do którego obowiązków należy obliczanie należności lub zobowiązań netto instytucji, partnera centralnego lub agenta rozrachunkowego, 9) uczestnik - instytucja, partner centralny, agent rozrachunkowy lub izba rozliczeniowa, 10) uczestnik pośredni - podmiot, o którym mowa w pkt 5 lit. c), związany z instytucją umową umożliwiającą przekazywanie jego zleceń rozrachunku do systemu, 11) papiery wartościowe - papiery wartościowe w rozumieniu art. 3 ustawy, o której mowa w pkt 5 lit. d), 12) zlecenie rozrachunku: a) zlecenie uczestnika dotyczące przekazania kwoty pieniężnej na rachunek odbiorcy prowadzony przez agenta rozrachunkowego lub inne zlecenie, które powoduje wykonanie lub zwolnienie z zobowiązania pieniężnego, zgodnie z zasadami systemu płatności, lub b) zlecenie uczestnika dotyczące przeniesienia papierów wartościowych w drodze dokonania odpowiednich zapisów w prowadzonej ewidencji papierów wartościowych lub w inny sposób, 13) zagraniczne postępowanie upadłościowe - prowadzone na podstawie prawa innego państwa członkowskiego postępowanie sądowe lub administracyjne, w tym także postępowanie zabezpieczające, w ramach których mienie uczestnika systemu poddane jest kontroli lub zarządowi sądu lub innego organu w celu reorganizacji lub likwidacji uczestnika, jeżeli skutkiem tego postępowania jest zawieszenie realizacji zleceń rozrachunku lub nałożenie na nie ograniczeń, 14) ogłoszenie upadłości: a) uczestnika krajowego - zgodne z rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770, Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 84, poz. 948, Nr 94, poz. 1037 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18) wydanie przez sąd właściwy w sprawach upadłości postanowienia o ogłoszeniu upadłości, b) uczestnika zagranicznego - wydanie przez zagraniczny sąd lub zagraniczny organ orzeczenia, postanowienia lub decyzji, którymi pozbawiono lub ograniczono uczestnika prawa zarządu jego majątkiem lub poddano kontroli celem jego reorganizacji lub likwidacji, w postępowaniu, o którym mowa w pkt 13, 15) właściwe organy - organy sprawujące nadzór nad podmiotami, o których mowa w pkt 5 lit. c) - g) oraz i) - k), 16) kompensowanie - przekształcenie, dla każdego uczestnika, w jedno zobowiązanie netto lub jedną należność netto wzajemnych zobowiązań i należności wynikających z przekazywanych pomiędzy uczestnikami zleceń rozrachunku, 17) rachunek rozliczeniowy - prowadzony przez agenta rozrachunkowego i przeznaczony do dokonywania rozrachunku pomiędzy uczestnikami systemu: rachunek bankowy, rachunek pieniężny, rachunek papierów wartościowych lub konto depozytowe papierów wartościowych, 18) przedmiot zabezpieczenia - zbywalne aktywa: a) na których został ustanowiony w związku z uczestnictwem w systemie zastaw, kaucja lub inne zabezpieczenie, lub b) przyjęte przez NBP, bank centralny innego państwa członkowskiego lub Europejski Bank Centralny, w związku z wykonywaniem zadań banku centralnego, 19) podmiot prowadzący system - partner centralny, agent rozrachunkowy, izba rozliczeniowa lub inny podmiot określający wspólne dla uczestników systemu zasady realizacji ich zleceń rozrachunku."}
{"id":"2001_1351_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Mienie upadłego uczestnika, określone w art. 9, a także inne aktywa niezbędne do wykonania obowiązków wynikających z uczestnictwa w systemie, powstałych przed ogłoszeniem upadłości, nie wchodzi do masy upadłości, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. W celu wykonania obowiązków określonych w ust. 1 podmiot prowadzący system jest upoważniony do dysponowania tym mieniem. 3. Mienie upadłego uczestnika, o którym mowa w ust. 1, pozostałe po wykonaniu obowiązków wynikających z uczestnictwa w systemie, wchodzi do masy upadłości."}
{"id":"2001_1351_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W razie ogłoszenia upadłości uczestnika systemu do jego praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w systemie stosuje się przepisy prawa polskiego, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2 pkt 2."}
{"id":"2001_1351_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W razie ogłoszenia upadłości uczestnika systemu lub podmiotu dokonującego operacji z NBP, bankiem centralnym innego państwa członkowskiego lub Europejskim Bankiem Centralnym, przedmiot zabezpieczenia ustanowionego na rzecz innego uczestnika w związku z uczestnictwem w systemie lub na rzecz tych banków nie wchodzi do masy upadłości, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli przedmiotem zabezpieczenia ustanowionego na rzecz uczestnika systemu, NBP, banku centralnego innego państwa członkowskiego lub Europejskiego Banku Centralnego są papiery wartościowe, to do określenia praw tych podmiotów, wynikających z tych papierów, stosuje się: 1) przepisy prawa polskiego, o ile te papiery są zapisane w rejestrze lub na rachunku prowadzonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) przepisy innego państwa członkowskiego, o ile te papiery są zapisane w rejestrze lub na rachunku prowadzonym na terytorium tego państwa."}
{"id":"2001_1351_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. O ogłoszeniu upadłości podmiotów będących uczestnikami bądź uczestnikami pośrednimi systemu, sądy powiadamiają NBP w dniu wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości, podając jednocześnie godzinę i minutę jego wydania. 2. Obowiązek powiadamiania NBP, o którym mowa w ust. 1, dotyczy sądów i właściwych organów w razie wydania orzeczenia, postanowienia albo decyzji o likwidacji, zawieszeniu lub ograniczeniu prowadzenia działalności uczestnika, skutkujących zawieszeniem lub ograniczeniem realizacji zleceń rozrachunku w systemie dotyczącym tego uczestnika. 3. NBP niezwłocznie po uzyskaniu informacji o wydaniu orzeczenia, postanowienia lub decyzji, o których mowa w ust. 1 lub 2, powiadamia o nich: 1) podmiot prowadzący system, 2) Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, zwaną dalej \"KPWiG\", jeżeli decyzja dotyczy uczestnika systemu rozrachunku papierów wartościowych, 3) właściwe władze innych państw członkowskich, zgłoszone przez te państwa Komisji Europejskiej. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do informacji o orzeczeniach, postanowieniach i decyzjach wydanych w zakresie zagranicznego postępowania upadłościowego, otrzymanych przez NBP od właściwych władz innych państw członkowskich. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób powiadamiania, o którym mowa w ust. 1, 2 i w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz w ust. 4, uwzględniając w szczególności właściwości postępowania, w którym wydano orzeczenie, postanowienie lub decyzję, oraz możliwość wykorzystania technicznych środków łączności."}
{"id":"2001_1351_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Instytucje, o których mowa w art. 1 pkt 5 lit. c)-k), są obowiązane do udzielania każdemu, kto ma uzasadniony prawnie interes, informacji o systemach, których są uczestnikami oraz o podstawowych zasadach ich funkcjonowania."}
{"id":"2001_1351_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Przepisy art. 4-14 stosuje się do systemów rozrachunku papierów wartościowych prowadzonych przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., zwany dalej \"Krajowym Depozytem\" oraz do systemów prowadzonych przez NBP. 2. Przepisy art. 4-14 stosuje się także do systemów prowadzonych przez inne podmioty niż NBP i Krajowy Depozyt, wskazanych przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia, wydanego po zasięgnięciu opinii Prezesa NBP oraz KPWiG. 3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, wskazuje te systemy, w których istnieje ryzyko wystąpienia sytuacji, w której niewywiązanie się z zobowiązań przez uczestnika systemu może spowodować niewywiązanie się z zobowiązań przez innego jego uczestnika lub uczestników (ryzyko systemowe). Rozdział 3 Zasady nadzoru"}
{"id":"2001_1351_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prowadzenie systemów płatności, z wyjątkiem sytemów prowadzonych przez NBP, wymaga zgody Prezesa NBP. 2. Prowadzenie systemów rozrachunku papierów wartościowych, z wyjątkiem systemów prowadzonych przez NBP i Krajowy Depozyt, wymaga zgody KPWiG, wydanej po zasięgnięciu opinii Prezesa NBP. 3. Zgody wymaga również wprowadzenie zmian w zasadach funkcjonowania systemu, na którego prowadzenie wymagana jest zgoda; przepisy art. 17-19 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1351_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Postępowanie w sprawie uzyskania zgody, o której mowa w art. 16 ust. 1 i 2, wszczyna się na wniosek podmiotu zamierzającego prowadzić system. 2. Wniosek składa się do organu wydającego zgodę najpóźniej na 3 miesiące przed planowanym terminem rozpoczęcia funkcjonowania systemu, określając w nim nazwę i zasady funkcjonowania systemu oraz dołączając dokumenty wskazujące: 1) zadania podmiotu, który będzie prowadził system lub prowadzącego system, 2) kryteria uczestnictwa w systemie, 3) moment wprowadzenia zlecenia rozrachunku do systemu oraz moment, od którego zlecenie rozrachunku nie może zostać odwołane przez uczestnika lub osobę trzecią, 4) zasady przekazywania, wprowadzania i wykonywania zleceń rozrachunku w systemie, 5) zakres wzajemnej odpowiedzialności uczestników systemu i podmiotu prowadzącego system, 6) formę prawną podmiotu zamierzającego prowadzić system. 3. Do wniosku dołącza się ponadto listę uczestników i - o ile jest to możliwe listę uczestników pośrednich systemu, wraz z danymi o ich nazwie (firmie), siedzibie i miejscu prowadzenia działalności przez każdego z nich. 4. Podmioty prowadzące systemy informują organ wydający zgodę o każdej zmianie danych, o których mowa w ust. 3, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od dnia ich wystąpienia."}
{"id":"2001_1351_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Zgody, o której mowa w art. 16 ust. 1 i 2, odmawia się, jeżeli zasady funkcjonowania systemu: 1) są niezgodne z przepisami prawa polskiego, lub 2) nie zapewniają sprawnego lub bezpiecznego funkcjonowania systemu. 2. Zgoda może być uchylona, jeżeli: 1) działanie systemu narusza przepisy prawa polskiego, 2) działanie systemu w sposób rażący narusza sprawne lub bezpieczne jego funkcjonowanie, 3) w zasadach funkcjonowania systemu zostały wprowadzone zmiany bez uzyskania zgody, o której mowa w art. 16 ust. 3. 3. W przypadku uchylenia zgody podmiot prowadzący system ma obowiązek zamknięcia systemu w oznaczonym terminie."}
{"id":"2001_1351_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Do decyzji, o których mowa w art. 16 i art. 18, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 4 Przepisy szczegółowe"}
{"id":"2001_1351_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisy ustawy dotyczące papierów wartościowych stosuje się również do praw majątkowych, o których mowa w art. 97 ustawy, wymienionej w art. 1 pkt 5 lit. d)."}
{"id":"2001_1351_20","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Jeżeli podmiotem prowadzącym system jest spółka handlowa w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną - powstałą w związku z połączeniem lub podziałem - nie przechodzi zgoda, o której mowa w art. 16."}
{"id":"2001_1351_21","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Do prowadzenia systemu nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509) dotyczących zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1351_22","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Prezes NBP, w drodze obwieszczenia, ogłasza listy podmiotów będących uczestnikami systemów, o których mowa w art. 15, w tym także uczestników pośrednich. W obwieszczeniu zamieszcza się nazwę (firmę), siedzibę i miejsce prowadzenia działalności każdego z tych podmiotów, a także zmiany w tym zakresie."}
{"id":"2001_1351_23","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Prezes NBP informuje Komisję Europejską o systemach, o których mowa w art. 15. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"2001_1351_24","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Kto bez wymaganej zgody, o której mowa w art. 16, prowadzi system lub dokonuje zmian w zasadach jego funkcjonowania, nie wykonuje obowiązku zamknięcia systemu w oznaczonym terminie pomimo decyzji uchylającej zgodę na jego prowadzenie lub decyzji nakazującej jego zamknięcie podlega grzywnie do 5 000 000 zł. 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopełnia obowiązku przekazania dokumentów, o którym mowa w art. 27 ust. 2. 3. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 lub 2, działając w imieniu lub na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej."}
{"id":"2001_1351_25","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Kto nie dopełnia obowiązku przekazania informacji, o którym mowa w art. 17 ust. 4, podlega grzywnie do 500 000 zł. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1351_26","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715, z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) skreśla się art. 139."}
{"id":"2001_1351_27","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Przepisu art. 16 ust. 1 i 2 nie stosuje się do systemów w rozumieniu art. 1 pkt 1 i 2 prowadzonych w dniu wejścia w życie ustawy. 2. Podmioty prowadzące systemy, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem NBP i Krajowego Depozytu, przekażą odpowiednio NBP w odniesieniu do systemów płatności lub KPWiG w odniesieniu do systemów rozrachunku papierów wartościowych, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, dokumenty wskazane w art. 17 ust. 2. 3. Ocena zasad funkcjonowania systemów, o których mowa w ust. 1, na podstawie dokumentów przekazanych zgodnie z ust. 2, dokonywana jest pod względem: 1) zgodności z przepisami prawa polskiego, 2) zapewnienia sprawnego i bezpiecznego funkcjonowania systemu. 4. Jeżeli zasady funkcjonowania systemu, o którym mowa w ust. 1, nie spełniają kryteriów wymienionych w ust. 3, Prezes NBP w odniesieniu do systemu płatności lub KPWiG po zasięgnięciu opinii Prezesa NBP w odniesieniu do systemów rozrachunku papierów wartościowych, wydaje w oznaczonym terminie: 1) zalecenie dostosowania systemu, lub 2) decyzję nakazującą zamknięcie systemu. 5. Do decyzji, o których mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_1351_28","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych przed dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej poinformuje Komisję Europejską, że NBP jest podmiotem, który sądy lub właściwe organy powiadamiają o wydanych przez siebie orzeczeniach, postanowieniach lub decyzjach, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2."}
{"id":"2001_1351_29","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Przepisy art. 1 pkt 4 i 5 lit. f) i lit. j), art. 4-15, art. 22-23 i art. 26 stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1351_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. W zależności od zasad funkcjonowania systemu ten sam uczestnik może działać jako partner centralny, agent rozrachunkowy lub izba rozliczeniowa oraz realizować część lub całość ich zadań. Rozdział 2 Ostateczność rozrachunków"}
{"id":"2001_1351_30","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1351_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przepisy ustawy dotyczące skutków ogłoszenia upadłości uczestnika krajowego stosuje się odpowiednio w razie wydania postanowienia o otwarciu postępowania układowego lub orzeczenia albo decyzji o likwidacji, zawieszeniu lub ograniczeniu prowadzenia działalności uczestnika, skutkujących zawieszeniem lub ograniczeniem realizacji zleceń rozrachunku w systemie dotyczącym tego uczestnika. 2. Przepisy ustawy dotyczące skutków ogłoszenia upadłości uczestnika zagranicznego stosuje się odpowiednio do orzeczeń, postanowień lub decyzji wydanych wobec tego uczestnika przez zagraniczny sąd lub inny organ w ramach zagranicznych postępowań upadłościowych."}
{"id":"2001_1351_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Skutki prawne wynikające z podjęcia wobec mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiotu, będącego uczestnikiem systemu podlegającego prawu innego państwa członkowskiego, zagranicznego postępowania upadłościowego, odnoszące się do praw i obowiązków tego podmiotu pozostających w związku z uczestnictwem w tym systemie, są określone przez prawo właściwe dla tego systemu."}
{"id":"2001_1351_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Wprowadzone do systemu zlecenie rozrachunku nie może być skutecznie odwołane przez uczestnika albo przez osobę trzecią od momentu określonego przez zasady funkcjonowania systemu."}
{"id":"2001_1351_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W zakresie uregulowanym ustawą skutki ogłoszenia upadłości uczestnika krajowego powstają z chwilą otrzymania przez NBP powiadomienia o ogłoszeniu upadłości, wydaniu postanowienia o otwarciu postępowania układowego albo o wydaniu przez sąd lub właściwy organ orzeczenia lub decyzji o likwidacji, zawieszeniu lub ograniczeniu prowadzenia działalności uczestnika skutkujących zawieszeniem lub ograniczeniem realizacji zleceń rozrachunku w systemie dotyczącym uczestnika."}
{"id":"2001_1351_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W razie ogłoszenia upadłości uczestnika: 1) jeżeli zlecenie rozrachunku zostało wprowadzone do systemu przed ogłoszeniem upadłości, skutki prawne wynikające z jego wprowadzenia do systemu oraz wyniki kompensowania są niepodważalne i wiążące dla osób trzecich, 2) jeżeli zlecenie rozrachunku zostało wprowadzone do systemu po ogłoszeniu upadłości i jest wykonane w dniu jej ogłoszenia, skutki prawne wynikające z wprowadzenia tego zlecenia do systemu są niepodważalne i wiążące dla osób trzecich tylko wtedy, gdy po terminie rozrachunku agent rozrachunkowy, partner centralny lub izba rozliczeniowa wykażą, że nie wiedzieli, ani nie mogli wiedzieć o ogłoszeniu upadłości. 2. Przepisów umożliwiających zaskarżanie czynności prawnych upadłego uczestnika lub określających bezskuteczność czynności prawnych, dokonanych przez niego w związku z jego uczestnictwem w systemie, przed ogłoszeniem upadłości, nie stosuje się do kompensowania i jego wyników."}
{"id":"2001_1351_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Ogłoszenie upadłości uczestnika nie wstrzymuje możliwości wykorzystania: 1) środków pieniężnych i papierów wartościowych, zgromadzonych i zapisanych na jego rachunku rozliczeniowym, nieobciążonych prawem rzeczowym lub niebędących przedmiotem zabezpieczenia, 2) papierów wartościowych zapisanych na rachunku rozliczeniowym uczestnika jako przedmiotu zabezpieczenia kredytu uzyskanego w ramach systemu w dniu ogłoszenia upadłości, jeżeli kredyt taki może być udostępniony w ramach istniejącej umowy o kredyt, w celu wykonania zobowiązań uczestnika wynikających ze zleceń rozrachunku wprowadzonych do systemu najpóźniej w dniu ogłoszenia upadłości."}
{"id":"2001_1352_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa środki ochronne przed wyrządzającym szkodę przemysłowi krajowemu przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych, zwane dalej \"środkami antydumpingowymi\", oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków, zwanego dalej \"postępowaniem antydumpingowym\". 2. Jeżeli krajem eksportu towaru będącego przedmiotem postępowania jest kraj będący członkiem Światowej Organizacji Handlu (WTO), środki antydumpingowe i postępowanie antydumpingowe określone w ustawie będą stosowane z zachowaniem wymogów określonych w Porozumieniu WTO o stosowaniu Artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994. 3. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania antydumpingowego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_1352_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W przypadku gdy krajem eksportu towaru objętego postępowaniem antydumpingowym jest kraj o gospodarce nierynkowej, wartość normalną tego towaru można ustalić na podstawie: 1) ceny zapłaconej lub należnej w zwykłym obrocie handlowym za towar podobny, gdy jest on przeznaczony do konsumpcji w odpowiednim kraju trzecim o gospodarce rynkowej, 2) ceny w eksporcie z kraju trzeciego o gospodarce rynkowej zapłaconej lub należnej w zwykłym obrocie handlowym do innych krajów, łącznie z Rzecząpospolitą Polską, 3) ceny faktycznie zapłaconej lub należnej na polskim obszarze celnym za krajowy towar podobny, w miarę potrzeby odpowiednio zmodyfikowanej, tak aby uwzględniała odpowiednią marżę zysku w danym sektorze, 4) jakiejkolwiek innej rozsądnej podstawie, a w szczególności na podstawie wartości konstruowanej w warunkach gospodarki rynkowej kraju trzeciego. 2. Wyboru kraju trzeciego, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na podstawie informacji o warunkach produkcji towaru podobnego w tym kraju, w szczególności dotyczących procesu i skali produkcji towaru podobnego oraz z uwzględnieniem wszelkich dostępnych informacji o warunkach rynkowych istniejących w tym kraju w badanym okresie i po porównaniu ich z warunkami w kraju objętym postępowaniem antydumpingowym. Jeżeli jest to możliwe, wyboru dokonuje się spośród krajów o gospodarce rynkowej objętych tym samym postępowaniem antydumpingowym. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, niezwłocznie po wszczęciu postępowania antydumpingowego, poinformuje zagranicznych eksporterów i krajowych importerów oraz ich organizacje i zrzeszenia, władze kraju eksportu oraz wnioskodawcę lub wnioskodawców o wyborze kraju trzeciego o gospodarce rynkowej, wyznaczając termin co najmniej 10 dni na zgłoszenie uwag w sprawie tego wyboru. 4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, kraje o gospodarce nierynkowej oraz przypadki, w których poszczególni zagraniczni eksporterzy lub producenci z krajów o gospodarce nierynkowej mogą wystąpić o uznanie ich za podmioty działające na zasadach gospodarki rynkowej. Wydając rozporządzenie Rada Ministrów weźmie pod uwagę w szczególności, czy w kraju eksportu sektor państwowy posiada dominujący udział w handlu lub w ustalaniu ceny towaru, którego postępowanie antydumpingowe dotyczy."}
{"id":"2001_1352_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Za cenę eksportową towaru uważa się cenę faktycznie zapłaconą lub należną za towar przywożony z kraju eksportu na polski obszar celny. 2. W przypadku braku możliwości ustalenia ceny eksportowej zgodnie z ust. 1 lub gdy stwierdzona zostanie jej niewiarygodność z powodu istnienia powiązania lub zawarcia jednej z umów, o których mowa w art. 3 pkt 6 lit. c), pomiędzy zagranicznym eksporterem i krajowym importerem lub stroną trzecią, cenę eksportową ustala się: 1) na podstawie ceny, po której towar przywożony na polski obszar celny sprzedaje się pierwszemu nabywcy z nim niepowiązanemu, 2) na innej uzasadnionej podstawie (cena eksportowa konstruowana) - w przypadku gdy towar nie jest sprzedawany nabywcy z nim niepowiązanemu albo nie jest sprzedawany w stanie, w jakim został przywieziony."}
{"id":"2001_1352_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Margines dumpingu stanowi kwotę, o jaką wartość normalna przewyższa cenę eksportową. 2. Porównywanie ceny eksportowej z wartością normalną dokonywane jest na tym samym poziomie obrotu, zazwyczaj na poziomie cen zbytu producenta, w odniesieniu do transakcji sprzedaży dokonanych możliwie w jak najbardziej zbliżonych terminach oraz z uwzględnieniem różnic wpływających na porównywalność cen."}
{"id":"2001_1352_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W celu zapewnienia porównywalności, o której mowa w art. 12 ust. 2, dokonuje się korekty z tytułu różnic czynników, które zostały zgłoszone i mogą wpłynąć na ceny oraz ich porównywalność. 2. Korekta, o której mowa w ust. 1, powinna uwzględniać w szczególności: 1) właściwości fizyczne towaru objętego postępowaniem antydumpingowym i towaru podobnego, z tym że rozmiary korekty powinny odpowiadać stosownej ocenie różnicy wartości rynkowej wynikającej z różnic fizycznych, 2) należności celne i podatki; w tym przypadku dokonuje się korekty wartości normalnej o kwotę odpowiadającą wszelkim należnościom celnym i podatkom pośrednim od towaru podobnego lub jego fizycznych składników, jakim towar ten podlega w razie przeznaczenia do konsumpcji w kraju eksportu, a nie pobranym bądź zwracanym w związku z przywozem na polski obszar celny, 3) rabaty i wielkość sprzedaży; w tym przypadku dokonuje się korekty z tytułu różnic w wielkości rabatów, w tym rabatów przyznawanych w związku z wielkością sprzedaży, jeżeli te zależności są należycie określone i bezpośrednio związane ze sprzedażą objętą postępowaniem antydumpingowym; korekty można dokonać także z tytułu odroczonych rabatów, pod warunkiem że roszczenie ma podstawę w praktyce ustalonej w poprzednich okresach, w tym w zależności od spełnienia wymagań warunkujących przyznanie rabatu, 4) poziom obrotu; korekty z tytułu różnic w poziomach obrotu, w tym z tytułu wszelkich różnic, jakie mogą występować w sprzedaży towaru badanego na zasadach \"OEM\", tj. z przejęciem przez nabywcę niektórych obowiązków producenta, dokonuje się, jeśli zostanie wykazane, że w sieci dystrybucji na obu rynkach cena eksportowa, w tym konstruowana cena eksportowa, występuje na innym poziomie obrotu niż wartość normalna, zaś różnica wpływa na porównywalność ceny, co odzwierciedlają stałe i znaczące różnice funkcji i cen na różnych poziomach obrotu na rynku wewnętrznym kraju eksportu; kwota korekty powinna być oparta na wartości rynkowej właściwych różnic, 5) transport, ubezpieczenie, przeładunek, załadunek i koszty dodatkowe; korekty dokonuje się z tytułu różnic w kosztach bezpośrednio związanych z tymi operacjami i poniesionych z tytułu dostarczenia towaru z obiektu zagranicznego eksportera do nabywcy niebędącego nabywcą zależnym, jeżeli koszty te są uwzględnione w pobieranych cenach, 6) opakowanie; korekty dokonuje się z tytułu różnic w kosztach bezpośrednio związanych z opakowaniem danego towaru, 7) kredyt; korekty dokonuje się z tytułu różnic w kosztach kredytów udzielonych na dokonanie danej sprzedaży, jeżeli czynnik ten jest uwzględniony przy ustalaniu cen, 8) koszty ponoszone po sprzedaży; korekty dokonuje się z tytułu różnic bezpośrednich kosztów udzielania rękojmi, gwarancji, pomocy technicznej i serwisu, zgodnie z przepisami prawa lub postanowieniami umowy sprzedaży, 9) prowizje; korekty dokonuje się z tytułu różnic prowizji naliczanych przy danej sprzedaży, 10) przeliczenie walut; jeżeli dla porównania cen niezbędne jest przeliczenie waluty, to dokonuje się go po kursie waluty z dnia sprzedaży; jeżeli z daną sprzedażą eksportową bezpośrednio związana jest sprzedaż waluty obcej na rynkach terminowych, to stosuje się wówczas kurs waluty w sprzedaży terminowej; za datę sprzedaży uznaje się datę wystawienia faktury bądź też datę zawarcia umowy, złożenia zamówienia lub potwierdzenia zamówienia, jeżeli dokumenty te lepiej określają istotne warunki sprzedaży; wahań kursów wymiany nie uwzględnia się; zagraniczni eksporterzy w terminie 60 dni mogą dostosować swoje ceny eksportowe do trwałej zmiany kursu wymiany występującej w badanym okresie, 11) inne czynniki - jeżeli zostanie wykazane, że wpływają one na porównywalność, o której mowa w art. 12 ust. 2. 3. Nie dokonuje się powtórnej korekty z tytułu tych samych czynników."}
{"id":"2001_1352_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, w celu ustalenia wiarygodnej ceny eksportowej, dokonuje się korekty ceny eksportowej konstruowanej, uwzględniając wszystkie koszty, łącznie z podatkami i należnościami celnymi przywozowymi, poniesione w okresie pomiędzy przywozem i sprzedażą, a także zyski. Jeżeli taka korekta wpłynęła na porównywalność cen, ustalenia wartości normalnej dokonuje się na poziomie obrotu równoważnym poziomowi, na którym wyznaczono cenę eksportową konstruowaną, przy uwzględnianiu różnic czynników, o których mowa w art. 13 ust. 2. 2. Korekta ceny, o której mowa w ust. 1, powinna obejmować koszty zwykle ponoszone przez krajowego importera, zapłacone przez jakąkolwiek stronę na polskim obszarze celnym lub poza nim, która jest związana z krajowym importerem lub zagranicznym eksporterem lub zawarła jedną z umów, o których mowa w art. 3 pkt 6 lit. c), w tym zwykłe koszty transportu, ubezpieczenia, przeładunku, załadunku i koszty dodatkowe, należności celne, cła antydumpingowe oraz należne podatki z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów, jak również uzasadnioną marżę ze sprzedaży, koszty ogólnego zarządu i wszelkie inne koszty oraz zysk."}
{"id":"2001_1352_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Margines dumpingu w badanym okresie ustala się na podstawie: 1) porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną wszystkich porównywalnych transakcji eksportowych w przywozie na polski obszar celny, albo 2) porównania, na poziomie poszczególnych transakcji, wartości normalnych ustalonych dla danych transakcji z cenami porównywalnych transakcji eksportowych w przywozie na polski obszar celny. 2. Wartość normalną w formie średniej ważonej można porównać z cenami poszczególnych transakcji eksportowych w przywozie na polski obszar celny pod warunkiem, że występują istotne różnice w zakresie cen eksportowych w zależności od nabywcy, regionu lub okresu. Dokonanie takiego porównania wymaga wykazania, że różnice te nie mogą być właściwie uwzględnione przy zastosowaniu jednej z metod, o których mowa w ust. 1. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie wykluczają zastosowania metody kontroli wyrywkowej, o której mowa w art. 30 ust. 3 i 5."}
{"id":"2001_1352_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W przypadku wystąpienia różnych marginesów dumpingu można ustalić średni ważony margines dumpingu. Rozdział 2 Ustalenie szkody"}
{"id":"2001_1352_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Szkodę ustala się na podstawie zebranego materiału dowodowego po dokonaniu oceny: 1) wielkości przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych oraz jego wpływu na poziom cen towarów podobnych na rynku krajowym oraz 2) wpływu tego przywozu na przemysł krajowy. 2. Wielkość przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych ocenia się z uwzględnieniem okoliczności, czy przywóz ten wzrósł w stopniu znaczącym w wielkościach bezwzględnych bądź w stosunku do wielkości produkcji lub konsumpcji na polskim obszarze celnym. 3. W celu ustalenia wpływu przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych na ceny towarów podobnych na rynku krajowym należy zbadać: 1) czy ceny tych towarów są znacznie niższe od cen krajowych towarów podobnych, lub 2) czy przywóz po cenach dumpingowych w jakikolwiek inny sposób nie powoduje znacznego spadku cen krajowych towarów podobnych, albo czy nie hamuje wzrostu tych cen, który w przypadku niewystępowania przywozu towarów po cenach dumpingowych mógłby być znaczący."}
{"id":"2001_1352_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. W przypadku gdy przedmiotem postępowania antydumpingowego jest przywóz na polski obszar celny towarów z więcej niż jednego kraju, skutki tego przywozu ocenia się łącznie, pod warunkiem że: 1) ustalony margines dumpingu w przywozie z każdego kraju przekracza minimalny poziom określony w art. 50 ust. 1 pkt 3, 2) wielkość przywozu towaru po cenach dumpingowych z poszczególnych krajów nie jest nieznaczna, 3) dokonanie łącznej oceny skutków przywozu jest zasadne po uwzględnieniu warunków konkurencji pomiędzy towarami przywożonymi na polski obszar celny oraz warunków konkurencji pomiędzy towarami przywożonymi i podobnymi towarami krajowymi."}
{"id":"2001_1352_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wpływ przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych na sytuację przemysłu krajowego bada się z uwzględnieniem wszystkich istotnych wskaźników i czynników ekonomicznych oddziałujących na stan tego przemysłu, a w szczególności: 1) procesu przezwyciężania przez przemysł krajowy trudności spowodowanych przywozem na polski obszar celny w przeszłości towarów po cenach dumpingowych, 2) wielkości marginesu dumpingu, 3) rzeczywistego bądź potencjalnego spadku wielkości: a) sprzedaży, b) zysków, c) produkcji, d) udziału w rynku, e) wydajności, f) stopy zwrotu inwestycji, g) poziomu wykorzystania zdolności produkcyjnych, 4) czynników wpływających na ceny krajowe, 5) niekorzystnych rzeczywistych bądź potencjalnych skutków w zakresie przepływów pieniężnych, 6) stanu zapasów, 7) stanu zatrudnienia, 8) poziomu wynagrodzeń, 9) rozwoju przemysłu, 10) zdolności do pozyskania kapitału i inwestycji. 2. Żaden pojedynczy czynnik, o którym mowa w ust. 1, bądź kilka z nich, nie muszą stanowić koniecznej ani wystarczającej przesłanki dla stwierdzenia istnienia wpływu, o którym mowa w ust. 1. 3. Skutki przywozu na polski obszar celny towaru po cenach dumpingowych ocenia się dla produkcji krajowego towaru podobnego, wydzielonej w oparciu o: 1) proces produkcyjny, 2) obroty producenta, 3) zyski producenta. 4. W przypadku gdy dostępne dane nie pozwalają na wydzielenie, o którym mowa w ust. 3, szkodę ocenia się na podstawie badania najwęższej grupy bądź kategorii towaru obejmującej towar podobny, dla której można uzyskać niezbędne informacje."}
{"id":"2001_1352_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Postanowienia, decyzje i rozporządzenia, o których mowa w ustawie, przed ich wydaniem opiniowane są przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Przepisów art. 106 § 2 i 5 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Obwieszczenia o postanowieniach i decyzjach wraz z uzasadnieniem są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski B\". 3. Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza niezwłocznie ogłoszone rozporządzenia organom kraju eksportu, natomiast postanowienia i decyzje doręcza wszystkim uczestniczącym w postępowaniu stronom."}
{"id":"2001_1352_20","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W przypadku gdy w tym samym czasie oprócz przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych również inne czynniki mogą wyrządzać szkodę przemysłowi krajowemu, bada się je w celu wykluczenia możliwości, że szkoda wyrządzona przez te czynniki została uznana za wyrządzoną przez przywóz towarów po cenach dumpingowych. 2. Badania, o których mowa w ust. 1, powinny objąć w szczególności: 1) wielkość i ceny przywozu towaru nie realizowanego po cenach dumpingowych, 2) spadek popytu na krajowe towary podobne, 3) zmiany w poziomie i strukturze konsumpcji krajowej, 4) restrykcyjnie stosowane praktyki handlowe, 5) konkurencję między producentami zagranicznymi i krajowymi, 6) rozwój techniki i technologii, 7) zmiany w eksporcie i wydajności przemysłu krajowego. 3. Przepisy art. 19 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1352_21","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Stwierdzenia, że przywóz po cenach dumpingowych wyrządza szkodę przemysłowi krajowemu, dokonuje się na podstawie analizy wskaźników i czynników, o których mowa w art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 2."}
{"id":"2001_1352_22","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Zagrożenie wyrządzeniem szkody przemysłowi krajowemu stwierdza się, z zastrzeżeniem ust. 2, na podstawie ustalonych faktów lub przewidywań, że wystąpienie istotnej szkody jest wysoce prawdopodobne oraz bliskie w czasie. 2. Dla stwierdzenia zagrożenia przemysłu krajowego szkodą należy zbadać, czy wystąpiły w szczególności następujące okoliczności: 1) znacząca stopa wzrostu przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych, wskazująca na prawdopodobieństwo dalszego znacznego wzrostu przywozu, 2) dysponowanie przez eksportera wystarczającymi rezerwami mocy produkcyjnych, bądź istotne, bliskie w czasie zwiększenie przez niego mocy produkcyjnych, uprawdopodabniające znaczący wzrost przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych, z uwzględnieniem dostępności innych rynków eksportowych, które mogłyby wchłonąć dodatkowy przywóz, 3) możliwości przywozu na polski obszar celny towarów po cenach, które mogłyby w znacznym stopniu spowodować obniżenie cen na rynku krajowym bądź zapobiec ich wzrostowi, który w przypadku niewystępowania przywozu towarów po cenach dumpingowych miałby miejsce, zwiększając tym prawdopodobieństwo dalszego wzrostu popytu na przywóz tych towarów, 4) stan zapasów towaru objętego postępowaniem, 5) ograniczenie sprzedaży towaru objętego postępowaniem w wyniku zastosowania ograniczeń przywozu towaru objętego postępowaniem przez kraje trzecie."}
{"id":"2001_1352_23","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Jeżeli na podstawie okoliczności, o których mowa w art. 22 ust. 2, ustalono, że dalszy przywóz towaru objętego postępowaniem, po cenach dumpingowych jest wysoce prawdopodobny oraz bliski w czasie i w razie niezastosowania środków antydumpingowych wyrządzi on przemysłowi krajowemu istotną szkodę, to takie ustalenie stanowi wystarczającą podstawę do sformułowania uzasadnionych przewidywań dotyczących powstania takiej szkody. Dział III Postępowanie antydumpingowe Rozdział 1 Wszczęcie postępowania antydumpingowego"}
{"id":"2001_1352_24","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie antydumpingowe: 1) na pisemny wniosek osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, złożony w imieniu lub na rzecz przemysłu krajowego, 2) z urzędu - gdy zachodzą szczególne okoliczności, a posiadane dane i informacje wskazują na znaczne prawdopodobieństwo występowania dumpingu, szkody i związku przyczynowego między nimi. 2. Wniosek uważa się za złożony zgodnie z ust. 1 pkt 1, jeżeli popierają go producenci krajowi produkujący nie mniej niż 25% całej produkcji krajowego towaru podobnego, przy czym ich produkcja stanowi ponad 50% produkcji krajowych producentów wyrażających pisemnie swoje stanowisko wobec wniosku, niezależnie od tego, czy stanowisko to wyraża poparcie czy sprzeciw. 3. Wniosek o wszczęcie postępowania antydumpingowego powinien zawierać w szczególności informacje i dane dotyczące: 1) wnioskodawcy, 2) nazwy towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie, 3) producentów i eksporterów towaru, 4) importerów, 5) wielkości produkcji i sprzedaży krajowego towaru podobnego, 6) wielkości importu ogółem - w podziale na kraje pochodzenia towaru podobnego i kraje wysyłki, 7) wielkości importu z kraju, z którego przywozowi zarzuca się dumping, 8) wartości normalnej i ceny eksportowej towaru, 9) cenowego efektu dumpingu, 10) sytuacji przemysłu krajowego, 11) szkody wyrządzonej przez dumping przemysłowi krajowemu, 12) związku przyczynowego między dumpingiem a szkodą. 4. W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych w ust. 3 lub przedstawione dane okażą się niewystarczające, minister właściwy do spraw gospodarki, nie później niż w terminie 45 dni od dnia wpłynięcia wniosku, zawiadomi o tym wnioskodawcę i wezwie go, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, do usunięcia braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni od dnia wezwania. 5. W przypadku nieusunięcia braków w terminie, o którym mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw gospodarki może, gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, wyznaczyć dodatkowy termin do usunięcia braków. 6. Za dzień wpłynięcia wniosku, o którym mowa w ust. 4 i 5, uznaje się dzień wpłynięcia wniosku, w którym usunięto braki. 7. W przypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się. 8. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego, minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze postanowienia, umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny. 9. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 8, przysługuje zażalenie. 10. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 3, a także sposób jego złożenia, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_1352_25","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w terminie 45 dni od dnia wpłynięcia wniosku, wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania antydumpingowego, gdy: 1) dane oraz inne informacje przedstawione przez wnioskodawcę: a) nie uprawdopodabniają w sposób wystarczający występowania przywozu na polski obszar celny towaru po cenach dumpingowych i wyrządzenia przez niego szkody przemysłowi krajowemu, lub b) świadczą, że przywóz na polski obszar celny towaru objętego wnioskiem z kraju lub krajów w nim wskazanych jest nieznaczny, lub c) świadczą, że margines dumpingu jest mniejszy niż 2% ceny eksportowej, lub 2) wymaga tego interes publiczny. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie. 3. Przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania antydumpingowego informacje w sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej. 4. Jeżeli z umów międzynarodowych wynika obowiązek zawiadomienia władz kraju eksportu o zamiarze wszczęcia postępowania antydumpingowego, minister właściwy do spraw gospodarki powiadomi o tym właściwe władze."}
{"id":"2001_1352_26","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po stwierdzeniu, że zgromadzone dane i informacje uprawdopodobniają przywóz na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych i wyrządzenie przez ten przywóz szkody, wydaje, w terminie 45 dni od dnia wpłynięcia kompletnego wniosku, postanowienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać istotne informacje, które uzasadniają podejrzenie występowania dumpingu, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi. Powinno ono określać: 1) datę wszczęcia postępowania antydumpingowego, 2) dane dotyczące wnioskodawcy, 3) nazwę towaru, którego postępowanie dotyczy i jego opis, w tym jego charakterystykę techniczną i sposoby wykorzystania oraz kod taryfy celnej, 4) kraj eksportu towaru objętego postępowaniem, 5) szacunkowy margines zarzucanego dumpingu, 6) czynniki, które stanowią podstawę ustaleń dotyczących szkody oraz związku przyczynowego, 7) okres badany dla potrzeb ustalenia dumpingu oraz szkody, 8) harmonogram postępowania, a w szczególności: a) termin, w którym strony mogą zgłosić swój udział w postępowaniu antydumpingowym, b) termin składania pisemnych wyjaśnień, informacji oraz opinii przez strony w sprawach, które uznają za istotne dla postępowania antydumpingowego, c) przewidywane terminy, do których powinno nastąpić dokonanie wstępnych i ostatecznych ustaleń dotyczących stanu faktycznego oraz prawnego. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza postanowienie o wszczęciu postępowania antydumpingowego znanym mu zagranicznym producentom i eksporterom, których postępowanie dotyczy, oraz władzom kraju eksportu, a także wnioskodawcy. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje znanym mu zagranicznym producentom i eksporterom oraz władzom kraju eksportu wniosek, na podstawie którego wszczęto postępowanie. W przypadku gdy liczba zagranicznych eksporterów jest szczególnie duża, wniosek przekazuje się wyłącznie władzom kraju eksportu bądź właściwej organizacji lub zrzeszeniu eksporterów, a także wniosek przekazuje się, na ich prośbę, innym stronom. 5. Strony mające siedzibę za granicą, niemające adresu do doręczeń w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli nie ustanowiły pełnomocnika w Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązane są wskazać adres lub pełnomocnika w Rzeczypospolitej Polskiej do doręczeń dla celów postępowania antydumpingowego. W uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw gospodarki może stronę od tego obowiązku zwolnić, jeżeli nie przedłuży to postępowania. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki dopuszcza do udziału w postępowaniu antydumpingowym stronę, która uprawdopodobni, że niedotrzymanie terminu określonego w art. 26 ust. 2 pkt 8 lit. a) nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych."}
{"id":"2001_1352_27","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje kwestionariusz postępowania antydumpingowego tym spośród stron, które w jego opinii mogą posiadać informacje istotne dla toczącego się postępowania. 2. Udzielenie przez strony odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, o którym mowa w ust. 1, powinno nastąpić w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni, z tym że dla zagranicznych producentów oraz eksporterów termin ten rozpoczyna bieg po upływie 7 dni od dnia wysłania im kwestionariusza lub przekazania go przedstawicielstwu dyplomatycznemu kraju eksportu. 3. Terminy, o których mowa w ust. 2, mogą być przedłużone nie więcej jednak niż o 30 dni, o ile strona przedstawi argumenty, mające dla niej istotne znaczenie w toczącym się postępowaniu, uzasadniające przedłużenie terminu. 4. Niezachowanie przez stronę terminów określonych w ust. 2 lub 3 spowoduje skutki, o których mowa w art. 29 ust. 2-4. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór kwestionariusza, o którym mowa w ust. 1. Kwestionariusz zawiera w szczególności informacje ogólne o przedsiębiorstwie, opis produktu, informacje o działalności przedsiębiorstwa, eksporcie na polski obszar celny towaru będącego przedmiotem postępowania, sprzedaży na rynku polskim towarów będących przedmiotem postępowania i kosztach produkcji."}
{"id":"2001_1352_28","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki zapewnia stronom czynny udział w postępowaniu, a przed zakończeniem postępowania umożliwia tym stronom wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i informacji oraz zgłoszonych w nich wniosków. 2. Stronie przysługuje, na jej pisemny wniosek, prawo przeglądania akt sprawy, z wyłączeniem dokumentów zawierających informacje niejawne oraz materiałów objętych tajemnicą służbową. 3. Wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów, o których mowa w ust. 1, może nastąpić także w formie ustnej, o ile zostanie przez stronę potwierdzone w formie pisemnej, pod rygorem pominięcia."}
{"id":"2001_1352_29","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w przypadku gdy jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania, może zwrócić się do stron o dostarczenie wszelkich informacji i opinii. 2. Jeżeli strona nie udzieli informacji, nie przekaże wypełnionego kwestionariusza lub w inny sposób będzie utrudniać prowadzenie postępowania antydumpingowego, ustaleń dokonuje się na podstawie dostępnych ministrowi właściwemu do spraw gospodarki danych i informacji. 3. Jeżeli strona przedstawiła mylące lub nieprawdziwe informacje, minister właściwy do spraw gospodarki pomija je przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy. 4. Stronę informuje się o skutkach braku współpracy. 5. W przypadku gdy ustalenia, w szczególności dotyczące wartości normalnej, zostały dokonane na podstawie informacji zawartych w kwestionariuszu postępowania antydumpingowego, podlegają one łącznemu sprawdzeniu z informacjami dostarczonymi przez wnioskodawcę przez porównanie z informacjami pochodzącymi z innych niezależnych źródeł, takich jak publikowane cenniki, urzędowe statystyki dotyczące przywozu towarów na polski obszar celny, lub z informacjami uzyskanymi w toku postępowania antydumpingowego."}
{"id":"2001_1352_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru objętego postępowaniem antydumpingowym, lub w razie braku takiego towaru - inny towar, który, pomimo że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego postępowaniem antydumpingowym, 2) szkoda - istotną szkodę wyrządzoną przemysłowi krajowemu; za szkodę uważa się również groźbę wyrządzenia istotnej szkody, jak też istotne opóźnienie w powstaniu przemysłu krajowego, 3) przemysł krajowy - ogół producentów wytwarzających towar podobny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tych spośród producentów, których łączna produkcja stanowi znaczącą część produkcji krajowej tego towaru; w przypadku gdy producenci są powiązani z zagranicznymi eksporterami lub krajowymi importerami albo sami są importerami towaru będącego przedmiotem postępowania - przez przemysł krajowy można rozumieć pozostałych producentów krajowych wytwarzających towar podobny, 4) producenci powiązani - producentów powiązanych z zagranicznymi eksporterami lub krajowymi importerami w jeden z następujących sposobów: a) jeden z nich bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugiego, b) obaj są bezpośrednio lub pośrednio kontrolowani przez osobę trzecią, c) obaj bezpośrednio lub pośrednio kontrolują osobę trzecią - pod warunkiem, że istnieje uzasadnione przekonanie lub podejrzenie, że na skutek powiązań dany producent postępuje odmiennie od producentów niemających powiązań, 5) osoba kontrolująca drugą osobę - przedsiębiorcę uczestniczącego w obrocie, który prawnie lub faktycznie może ukierunkować lub ograniczyć postępowanie drugiego przedsiębiorcy, 6) sprzedaż w zwykłym obrocie handlowym - każdą sprzedaż dokonaną przez producenta towaru objętego postępowaniem antydumpingowym, na warunkach ogólnie przyjętych w jego kraju, z wyjątkiem sprzedaży: a) po cenach niższych od kosztów produkcji w rozumieniu art. 8, b) między osobami powiązanymi w rozumieniu pkt 4, c) między stronami, które dokonują rozliczeń w ramach umowy barterowej, umowy clearingu, umowy offsetowej lub innej umowy polegającej na wzajemnych świadczeniach niepieniężnych, 7) środki antydumpingowe - tymczasowe i ostateczne cła antydumpingowe oraz zobowiązania cenowe; tymczasowe i ostateczne cła antydumpingowe stanowią należności celne przywozowe w rozumieniu przepisów prawa celnego, 8) strony: a) zagranicznych producentów lub eksporterów towaru objętego postępowaniem antydumpingowym, krajowych importerów tego towaru lub organizacje oraz zrzeszenia przedsiębiorców, jeżeli większość ich członków jest zagranicznymi producentami lub eksporterami albo krajowymi importerami danego towaru, b) organy kraju eksportu, c) krajowych producentów lub organizacje oraz zrzeszenia producentów, jeżeli większość ich członków jest producentami towaru podobnego, d) producentów wykorzystujących w procesie produkcji towar objęty postępowaniem lub ich organizacje, lub organizacje konsumenckie, e) inne krajowe lub zagraniczne osoby fizyczne lub prawne, które wykażą swój bezpośredni interes materialny lub inny prawem chroniony interes w badanej sprawie. 9) kraj eksportu - kraj pochodzenia towaru w rozumieniu przepisów prawa celnego; jeżeli nie można ustalić kraju pochodzenia towaru jest nim kraj wysyłki; za kraj eksportu nie może być uznany kraj, przez którego obszar towar jest przewożony, 10) badany okres - okres, w odniesieniu do którego prowadzi się badanie, czy przywóz na polski obszar celny został dokonany po cenach dumpingowych i czy wyrządził on szkodę; okres ten dla ustalenia dumpingu powinien wynosić 12 miesięcy, a w szczególnych przypadkach może być krótszy, ale nie może wynosić mniej niż 6 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień wszczęcia postępowania antydumpingowego i jest określany szczegółowo w postanowieniu o wszczęciu postępowania antydumpingowego, 11) nieznaczny przywóz - przywóz na polski obszar celny po cenach dumpingowych z jednego kraju stanowiący mniej niż 3% przywozu towaru podobnego, chyba że kraje, których udział każdego z nich wynosi mniej niż 3% takiego przywozu osiągną łączny udział przekraczający 7% przywozu towaru podobnego."}
{"id":"2001_1352_30","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w celu weryfikacji informacji i materiałów przedłożonych przez strony, może przeprowadzić niezbędną kontrolę w ich siedzibie lub miejscu prowadzenia działalności. 2. W przypadku zagranicznych eksporterów i producentów kontrola, o której mowa w ust. 1, może zostać przeprowadzona, o ile zainteresowane zagraniczne podmioty wyrażą zgodę, a władze danego kraju zostały o tym oficjalnie powiadomione i nie zgłaszają sprzeciwu. 3. W przypadku dużej liczby wnioskodawców, zagranicznych producentów, eksporterów, krajowych importerów, typów towaru objętego postępowaniem antydumpingowym lub transakcji, minister właściwy do spraw gospodarki może wydać postanowienie o ograniczeniu badania do reprezentantów wybranych w ramach próby statystycznej lub do reprezentanta mającego największy udział w produkcji, sprzedaży lub eksporcie (kontrola wyrywkowa). 4. W przypadku gdy po wydaniu postanowienia o kontroli wyrywkowej wybrane podmioty nie dostarczą niezbędnych informacji, w ich miejsce wybiera się nowych reprezentantów, chyba że nie miałoby to istotnego wpływu na wynik kontroli. 5. W przypadku zastosowania kontroli wyrywkowej, dla każdego zagranicznego eksportera lub producenta, który w terminie udzielił odpowiedzi na pytania kwestionariusza antydumpingowego, lecz nie został wybrany na reprezentanta, ustala się indywidualne marginesy dumpingu, chyba że liczba zagranicznych eksporterów lub producentów jest tak duża, że uniemożliwi to terminowe zakończenie postępowania."}
{"id":"2001_1352_31","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Nie później niż 15 dni przed wyznaczoną datą dokonania wstępnych ustaleń, strony mogą zgłaszać na piśmie wyjaśnienia, informacje oraz opinie, pod rygorem pominięcia przy dokonywaniu ustaleń."}
{"id":"2001_1352_32","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Na podstawie materiałów dowodowych zgromadzonych w toku postępowania, minister właściwy do spraw gospodarki dokona, nie wcześniej niż na 2 miesiące i nie później niż na 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania antydumpingowego, w drodze postanowienia, wstępnych ustaleń co do występowania dumpingu, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać wstępne ustalenia dotyczące stanu faktycznego oraz prawnego, istotne dla prowadzonego postępowania, a w szczególności: 1) określenie towaru objętego postępowaniem w sposób wystarczający dla potrzeb postępowania przed organami celnymi, w tym nazwę towaru i kod taryfy celnej, 2) wykaz ustalonych eksporterów oraz producentów towaru objętego postępowaniem, 3) określenie marginesu dumpingu, o ile ustalono istnienie dumpingu oraz podstawę, na jakiej oparto ustalenia, w tym opis metody zastosowanej przy określaniu wartości normalnej, ceny eksportowej oraz dostosowań, jeśli takich dokonano przy ich porównywaniu, 4) w przypadku zastosowania metody, o której mowa w art. 15 ust. 2 uzasadnienie dla posłużenia się tą metodą, 5) w przypadku odmowy ustalenia indywidualnych marginesów dumpingu, w sytuacji, o której mowa w art. 30 ust. 4 - uzasadnienie przyczyny odmowy, 6) wskazanie okoliczności, na których oparto ustalenia co do występowania szkody spowodowanej stwierdzonym dumpingiem oraz innych okoliczności, z wyłączeniem dumpingu, które wzięto pod uwagę, 7) określenie, w przypadku gdy istnieje potrzeba ich zastosowania, wysokości niezbędnych środków tymczasowych, okresu ich stosowania oraz przesłanek uzasadniających ich stosowanie. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie doręcza władzom kraju eksportu oraz innym stronom, które zgłosiły swój udział w postępowaniu. 4. Stronom, o których mowa w ust. 3, przysługuje prawo do wniesienie zastrzeżeń co do wstępnych ustaleń w terminie 15 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zastrzeżenia powinny zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na ich poparcie. 5. Składając zastrzeżenia, o których mowa w ust. 4, producenci lub eksporterzy biorący udział w postępowaniu mogą złożyć wniosek o przeprowadzenie z nimi odrębnego posiedzenia wyjaśniającego w sprawie zastosowanej wobec nich metody ustalenia dumpingu. 6. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1352_33","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Na wniosek strony złożony nie później niż w terminie miesiąca od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w art. 32 ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wyznacza datę posiedzenia wyjaśniającego, na którym strony mogą przedstawiać informacje, wyjaśnienia oraz opinie, w szczególności dotyczące wstępnych ustaleń. Posiedzenie wyjaśniające powinno odbyć się nie później niż na 2 miesiące przed wyznaczoną datą dokonania ustaleń ostatecznych. 2. Strona nie ma obowiązku uczestniczenia w posiedzeniu, o którym mowa w ust. 1, a nieobecność w trakcie posiedzenia nie może powodować dla niej niekorzystnych skutków z tego powodu. 3. Termin posiedzenia powinien być tak wyznaczony, aby informacja o jego zwołaniu umożliwiła stronom przygotowanie się do udziału w posiedzeniu. 4. Posiedzeniu przewodniczy wyznaczony przez ministra właściwego do spraw gospodarki pracownik ministerstwa. Ustala on porządek posiedzenia, kieruje jego przebiegiem oraz sporządza protokół z przeprowadzonego posiedzenia. 5. Protokół, o którym mowa w ust. 4, sporządza się tak, aby z niego wynikało, jakie budzące wątpliwości okoliczności oraz fakty stanowiące przedmiot badania zostały omówione i wyjaśnione, kto i w jakim charakterze składał wyjaśnienia, a także jakie uwagi zgłosiły obecne na posiedzeniu strony. 6. Protokół doręcza się niezwłocznie uczestniczącym w posiedzeniu stronom. 7. Stronom uczestniczącym w posiedzeniu przysługuje prawo do zgłaszania na piśmie zastrzeżeń, w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu. Zastrzeżenie powinno zawierać uzasadnienie wraz z danymi i informacjami na jego poparcie."}
{"id":"2001_1352_34","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W przypadku gdy nie złożono wniosku o zwołanie posiedzenia wyjaśniającego, strony mogą składać na piśmie wyjaśnienia, informacje oraz opinie, nie później niż w terminie 45 dni przed wyznaczoną datą dokonania ustaleń ostatecznych, pod rygorem pominięcia przy dokonywaniu ustaleń."}
{"id":"2001_1352_35","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W trakcie postępowania antydumpingowego, przedstawiciele krajowych organizacji konsumenckich lub przemysłu przetwarzającego towar objęty postępowaniem, mogą przedstawiać informacje oraz opinie w sprawach istotnych dla toczącego się postępowania, w tym na temat interesu publicznego, któremu miałoby służyć zastosowanie środków antydumpingowych."}
{"id":"2001_1352_36","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Na podstawie materiałów dowodowych zgromadzonych w toku postępowania, minister właściwy do spraw gospodarki dokonuje, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia wstępnych ustaleń, w drodze postanowienia, ostatecznych ustaleń co do występowania dumpingu, szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy nimi. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera ostateczne ustalenia dotyczące stanu faktycznego oraz prawnego, istotne dla prowadzonego postępowania oraz powody dla ich przyjęcia, a w szczególności: 1) informacje, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1-6, 2) powody, dla których odrzucono lub zaakceptowano argumenty, wnioski lub żądania eksporterów lub producentów, 3) wysokość proponowanego cła antydumpingowego, biorąc pod uwagę interes publiczny związany z jego nałożeniem oraz po rozważeniu, czy cło mniejsze niż margines dumpingu, wystarczyłoby do zlikwidowania szkody wyrządzonej przemysłowi krajowemu, 4) uzasadnienie proponowanej wysokości cła antydumpingowego. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie doręcza władzom kraju lub krajów eksportu oraz innym stronom biorącym udział w postępowaniu. 4. Na wniosek zainteresowanych producentów lub eksporterów w okresie 25 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się z nimi odrębne posiedzenia wyjaśniające w sprawie ostatecznie zastosowanej wobec każdego z nich metody ustalenia dumpingu. 5. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1352_37","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Po wszczęciu postępowania antydumpingowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może zobowiązać, w drodze postanowienia, organy celne do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych postępowaniem antydumpingowym. 2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się przez okres nie dłuższy niż 9 miesięcy, a dla towarów rolnych - przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy. 3. Mając na względzie potrzeby postępowania antydumpingowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia przez organy celne ewidencji na potrzeby postępowania antydumpingowego, 2) dane, które umieszcza się w ewidencji prowadzonej na potrzeby postępowania antydumpingowego, 3) rodzaje dokumentów, na podstawie których dokonuje się wpisów do ewidencji prowadzonej na potrzeby postępowania antydumpingowego. Rozdział 2 Środki tymczasowe"}
{"id":"2001_1352_38","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Jeżeli w postanowieniu, o którym mowa w art. 32 ust. 1, wstępnie ustalono istnienie dumpingu i będącej jego wynikiem szkody, minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, może ustanowić tymczasowe cła antydumpingowe w celu zapobieżenia powstawaniu dalszej szkody w czasie toczącego się postępowania. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa wysokość tymczasowego cła antydumpingowego, a także sposób, warunki, zakres i okres jego stosowania. 3. Tymczasowe cła antydumpingowe ustanawia się w wysokości niezbędnej do zapobieżenia szkodzie, nieprzekraczającej wstępnie marginesu dumpingu określonego w postanowieniu, o którym mowa w art. 32 ust. 1. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje niezwłocznie stronom biorącym udział w postępowaniu oraz Prezesowi Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"2001_1352_39","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Tymczasowe cło antydumpingowe ustanawia się nie wcześniej niż po upływie 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania antydumpingowego, ale nie później niż w terminie 9 miesięcy od tej daty. 2. Tymczasowe cło antydumpingowe ustanawia się na okres 6 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 3. Okres ten można przedłużyć o dalsze 3 miesiące w przypadku gdy zagraniczni producenci lub eksporterzy, reprezentujący znaczny udział w handlu towarem, którego postępowanie dotyczy, wystąpią o to lub nie wyrażą sprzeciwu w terminie 7 dni od powiadomienia ich o takim zamiarze. 3. Tymczasowe cło antydumpingowe można ustanowić na okres 9 miesięcy w przypadku gdy postanowienie, o którym mowa w art. 32 ust. 1, taki termin przewiduje, a strony, o których mowa w ust. 2, nie wniosą do tego zastrzeżeń."}
{"id":"2001_1352_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Środki antydumpingowe mogą być zastosowane wobec towaru objętego postępowaniem antydumpingowym jedynie wówczas, gdy w wyniku postępowania zostanie stwierdzone, że przez dopuszczenie towaru do obrotu na polskim obszarze celnym po cenie dumpingowej wyrządzana jest szkoda przemysłowi krajowemu. 2. Towar uważa się za dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym po cenie dumpingowej, jeżeli jego cena eksportowa jest niższa od wartości normalnej. 3. Przy ustanawianiu środków antydumpingowych będzie brana pod uwagę szczególna sytuacja krajów rozwijających się będących członkami WTO."}
{"id":"2001_1352_40","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru, wobec którego ustanowiono tymczasowe cło antydumpingowe, jest złożenie zabezpieczenia w wysokości równej należności z tytułu tego cła oraz kwoty, o którą wzrosną podatki pośrednie w wyniku ustanowienia tymczasowego cła antydumpingowego. 2. Do postępowania dotyczącego zabezpieczeń stosuje się przepisy prawa celnego i podatkowego. Rozdział 3 Zobowiązania cenowe"}
{"id":"2001_1352_41","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. W toku postępowania antydumpingowego, po dokonaniu wstępnych ustaleń, o których mowa w art. 32 ust. 1, lecz nie później niż na 2 miesiące przed upływem wyznaczonego terminu dla dokonania ustaleń ostatecznych, zagraniczny eksporter może wystąpić do ministra właściwego do spraw gospodarki z inicjatywą złożenia zobowiązania do zmiany cen lub do zaprzestania przywozu po cenach dumpingowych na polski obszar celny. 2. W przypadku gdy w kraju eksportu sektor państwowy posiada dominujący udział w handlu albo w ustalaniu ceny towaru, którego postępowanie antydumpingowe dotyczy, organy kraju eksportu mogą złożyć zobowiązanie cenowe w imieniu wszystkich zagranicznych eksporterów. W tym przypadku stosuje się przepis art. 42 ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki może zaproponować zagranicznemu eksporterowi przyjęcie zobowiązania, o którym mowa w ust. 1, a zagraniczny eksporter może propozycję przyjąć lub odrzucić. 4. W zobowiązaniach cenowych wzrost ceny powinien być ustalony w wysokości wystarczającej do usunięcia szkody wyrządzonej przez przywóz towaru po cenach dumpingowych, ale nie wyższej niż ustalony margines dumpingu. 5. Strona występująca z inicjatywą złożenia zobowiązania cenowego sporządza tekst tego zobowiązania niezawierający informacji o charakterze poufnym celem udostępnienia go pozostałym stronom."}
{"id":"2001_1352_42","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wyrazić, w drodze postanowienia, zgodę na przyjęcie zobowiązania cenowego, jeżeli jest ono wystarczające do usunięcia skutków dumpingu. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności: 1) nazwę towaru i kod taryfy celnej, 2) zagranicznego eksportera lub kraj eksportu, których zobowiązanie cenowe wiąże, 3) zobowiązanie określające cenę, do której stosowania podjęto zobowiązanie lub sposób ustalenia ceny, 4) sposób, warunki, zakres i okres stosowania zobowiązania cenowego, w tym terminy składania informacji niezbędnych do oceny wywiązywania się przez stronę z przyjętego zobowiązania. 3. Na stronie, która zaciągnęła zobowiązanie cenowe, spoczywa obowiązek przekazywania ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, w terminach określonych w postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, wszelkich informacji niezbędnych do oceny wywiązywania się przez tę stronę z przyjętego zobowiązania. Niedopełnienie tego obowiązku stanowi naruszenie zobowiązania cenowego."}
{"id":"2001_1352_43","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Po przyjęciu zobowiązania cenowego minister właściwy do spraw gospodarki kontynuuje postępowanie w celu ostatecznego ustalenia, czy miał miejsce przywóz towaru po cenach dumpingowych oraz czy wyrządzona została przez taki przywóz szkoda. 2. Ustalenia ostateczne zostaną dokonane nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wydania postanowienia w sprawie przyjęcia zobowiązania cenowego."}
{"id":"2001_1352_44","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze postanowienia, odmówić przyjęcia zobowiązania cenowego zgłoszonego przez zagranicznego eksportera lub organy kraju eksportu. 2. Zagranicznego eksportera lub organy kraju eksportu, których inicjatywa zobowiązania cenowego nie została przyjęta, powiadamia się na piśmie o powodach odmowy oraz o możliwości wyrażenia opinii w tej sprawie."}
{"id":"2001_1352_45","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W trakcie obowiązywania zobowiązania cenowego, tymczasowe i ostateczne cła antydumpingowe nie będą stosowane wobec towaru objętego tym zobowiązaniem, o ile zostało ono przyjęte w drodze postanowienia, o którym mowa w art. 42 ust. 1."}
{"id":"2001_1352_46","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W przypadku, gdy istnieją podstawy do przypuszczenia, że strona nie wywiązuje się z przyjętego zobowiązania cenowego, minister właściwy do spraw gospodarki po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego stwierdza, w drodze postanowienia, czy nastąpiło naruszenie zobowiązania cenowego. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, stronie której postanowienie dotyczy służy zażalenie. 3. W przypadku stwierdzenia naruszenia zobowiązania cenowego minister właściwy do spraw gospodarki ustanowi, w drodze rozporządzenia, cło antydumpingowe zgodnie z dokonanymi ustaleniami wstępnymi albo ostatecznymi. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw gospodarki może ustanowić ostateczne cło antydumpingowe z mocą wsteczną na towary, które dopuszczono do obrotu nie wcześniej niż na 3 miesiące przed ustanowieniem tymczasowych ceł antydumpingowych. 5. Ostateczne cło antydumpingowe, o którym mowa w ust. 4, nie może zostać ustanowione na towary dopuszczone do obrotu przed naruszeniem zobowiązania cenowego. Rozdział 4 Zakończenie postępowania antydumpingowego"}
{"id":"2001_1352_47","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Minister właściwy do spraw gospodarki zakończy postępowanie antydumpingowe w terminie 12 miesięcy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin ten może być przedłużony do 18 miesięcy."}
{"id":"2001_1352_48","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W przypadku gdy ostateczne ustalenia, o których mowa w art. 36, wykazały że ma miejsce przywóz na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych i przywóz ten wyrządza szkodę, minister właściwy do spraw gospodarki zakończy postępowanie antydumpingowe i ustanowi, w drodze rozporządzenia, ostateczne cło antydumpingowe."}
{"id":"2001_1352_49","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. W przypadku gdy ostateczne ustalenia wykażą, że przyjęte zobowiązanie cenowe nie jest wystarczające do usunięcia szkody wyrządzonej przez przywóz po cenach dumpingowych, minister właściwy do spraw gospodarki może zaproponować zagranicznemu eksporterowi przyjęcie nowego zobowiązania cenowego; odrzucenie tej propozycji będzie traktowane jak naruszenie zobowiązania cenowego. 2. W przypadku gdy ostateczne ustalenia wykażą, że przyjęte zobowiązanie cenowe przewyższa ustalony margines dumpingu, minister właściwy do spraw gospodarki zmienia postanowienie, o którym mowa w art. 42 ust. 1, dostosowując wysokość zobowiązania cenowego lub warunki, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 4, do przyjętych ustaleń. 3. W przypadku gdy ostateczne ustalenia wykażą, że towar nie był przywożony po cenach dumpingowych lub, że przywóz taki nie wyrządza szkody, minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza w postanowieniu, w którym dokonuje ostatecznych ustaleń, wygaśnięcie zobowiązania cenowego."}
{"id":"2001_1352_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Zastosowanie środków antydumpingowych wymaga rozważenia interesu publicznego, którego ocena obejmuje w szczególności interes przemysłu krajowego, na rzecz którego toczy się postępowanie, interes użytkowników oraz konsumentów towaru objętego postępowaniem, jak również skutki nałożenia ceł w sferze konkurencji. Dział II Wartość normalna, cena eksportowa, dumping oraz szkoda Rozdział I Określenie wartości normalnej oraz marginesu dumpingu"}
{"id":"2001_1352_50","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Minister właściwy do spraw gospodarki zakończy, w drodze decyzji, postępowanie antydumpingowe bez ustanowienia środka antydumpingowego: 1) w stosunku do kraju, z którego przywóz na polski obszar celny uznano, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, za nieznaczny, 2) gdy na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego nie stwierdzono, że ma miejsce przywóz na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem antydumpingowym po cenach dumpingowych, który wyrządza szkodę przemysłowi krajowemu, 3) jeżeli margines dumpingu jest mniejszy niż 2% ceny eksportowej, 4) jeżeli wymaga tego interes publiczny."}
{"id":"2001_1352_51","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Minister właściwy do spraw gospodarki zakończy, w drodze decyzji, postępowanie antydumpingowe przez jego umorzenie, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe."}
{"id":"2001_1352_52","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. W przypadku zakończenia postępowania antydumpingowego z przyczyn, o których mowa w art. 50 pkt 2 i art. 51, zabezpieczenie, o którym mowa w art. 40 ust. 1, organ celny zwraca na pisemny wniosek osoby zainteresowanej. 2. Od kwoty zwracanego zabezpieczenia organ celny nie płaci odsetek."}
{"id":"2001_1352_53","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Cła antydumpingowe ustanawia się w wysokości niezbędnej do usunięcia szkody, ale nieprzekraczającej marginesu dumpingu."}
{"id":"2001_1352_54","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Cło antydumpingowe powinno być ustanowione indywidualnie dla każdego znanego producenta lub eksportera towaru przywożonego na polski obszar celny po cenach dumpingowych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku stosowania kontroli wyrywkowej, ostateczne cło antydumpingowe nałożone na towary sprzedawane lub produkowane przez zagranicznych eksporterów lub producentów nieobjętych kontrolą wyrywkową nie może przekraczać średniego ważonego marginesu dumpingu ustalonego dla zagranicznych eksporterów lub producentów objętych kontrolą wyrywkową. Dla ustalenia średniego ważonego marginesu dumpingu pomija się marginesy mniejsze niż 2% do ceny eksportowej oraz marginesy ustalone z zastosowaniem art. 29 ust. 2. 3. W przypadku gdy towar jest przywożony na polski obszar celny z wielu źródeł, ostateczne cła antydumpingowe nakłada się w każdym przypadku, w sposób niedyskryminacyjny, w przywozie ze wszystkich tych źródeł, wobec których stwierdzono stosowanie dumpingu i wyrządzanie szkody, z wyjątkiem przywozu objętego zobowiązaniami cenowymi."}
{"id":"2001_1352_55","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w rozporządzeniu ustanawiającym ostateczne cło antydumpingowe określa w szczególności: 1) nazwę towaru i kod taryfy celnej, 2) zagranicznych producentów lub eksporterów oraz kraje eksportu, których ostateczne cła antydumpingowe dotyczą, 3) wysokość ostatecznych ceł antydumpingowych, a także sposób, warunki, zakres i okres ich stosowania, 4) marginesy dumpingu dla poszczególnych zagranicznych producentów lub eksporterów i krajów eksportu oraz wysokość ustanowionych ostatecznych ceł antydumpingowych w stosunku do poszczególnych lub wszystkich eksporterów z danego kraju, 5) zagranicznych eksporterów bądź organy krajów eksportu, które złożyły zobowiązania cenowe. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie zagranicznym producentom lub eksporterom, którzy biorą udział w postępowaniu oraz organom krajów eksportu, a także Prezesowi Głównego Urzędu Ceł."}
{"id":"2001_1352_56","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. W przypadku okresowej zmiany warunków rynkowych, które były podstawą ustanowienia ostatecznych ceł antydumpingowych, minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek strony lub z urzędu, w drodze rozporządzenia, zawiesić stosowanie ceł antydumpingowych na okres 9 miesięcy. Zawieszenie może zostać przedłużone na dalsze 3 miesiące. 2. Przed wydaniem rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki umożliwi wypowiedzenie się wnioskodawcy, przemysłowi krajowemu oraz przedstawicielom krajowych organizacji konsumenckich co do zamierzonego zawieszenia stosowania ceł antydumpingowych. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, może zostać uchylone, jeżeli ustała przyczyna zawieszenia."}
{"id":"2001_1352_57","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Wymiaru i poboru ceł antydumpingowych dokonuje organ celny."}
{"id":"2001_1352_58","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Tymczasowe i ostateczne cła antydumpingowe ustanawia się na towary dopuszczane do obrotu na polskim obszarze celnym od daty określonej w rozporządzeniu je nakładającym, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej."}
{"id":"2001_1352_59","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Jeżeli ustanowione zostanie tymczasowe lub ostateczne cło antydumpingowe, warunkiem dopuszczenia do obrotu towaru klasyfikowanego według takiego kodu taryfy celnej, jak towar objęty środkiem antydumpingowym, jest udokumentowanie pochodzenia towaru na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, stosuje się cło antydumpingowe. 2. W przypadku gdy retrospektywnie zostanie przedstawiony dowód pochodzenia towaru, a organ celny stwierdzi, że towar nie podlega środkowi antydumpingowemu, cło antydumpingowe pobrane zgodnie z ust. 1, zostanie zwrócone na zasadach określonych w przepisach prawa celnego. Od zwracanego cła organ celny nie płaci odsetek."}
{"id":"2001_1352_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wartość normalną towaru objętego postępowaniem antydumpingowym, zwaną dalej \"wartością normalną\", ustala się, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, na podstawie cen sprzedaży towaru podobnego, faktycznie zapłaconych lub należnych w zwykłym obrocie handlowym, gdy jest on przeznaczony do konsumpcji w kraju eksportu. 2. Jeżeli w kraju eksportu nie produkuje się towaru podobnego lub nie można ustalić dla niego porównywalnej ceny, to wartość normalną tego towaru można ustalić na podstawie porównywalnej ceny zapłaconej lub należnej w zwykłym obrocie handlowym za ten towar przeznaczony do konsumpcji w kraju pochodzenia. 3. W przypadku gdy zagraniczny eksporter nie produkuje lub nie sprzedaje podobnych towarów w zwykłym obrocie handlowym w kraju eksportu, wartość normalną można ustalić na podstawie cen towaru podobnego, stosowanych w kraju eksportu przez innych sprzedawców lub producentów. 4. Ceny stosowane pomiędzy stronami, które są ze sobą powiązane lub zawarły jedną z umów, o których mowa w art. 3 pkt 6 lit. c), nie mogą być uznane za płacone w zwykłym obrocie handlowym i nie można ich wykorzystać do ustalenia wartości normalnej, chyba że zostanie wykazane, iż powiązanie to nie wywiera wpływu na ceny stosowane między tymi stronami."}
{"id":"2001_1352_60","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. W przypadku gdy w trakcie postępowania antydumpingowego było ustanowione tymczasowe cło antydumpingowe, a ostatecznie ustalono, że miał miejsce przywóz na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych i że przywóz ten wyrządził szkodę przemysłowi krajowemu, niezależnie od tego czy zostanie ustalone ostateczne cło antydumpingowe, minister właściwy do spraw gospodarki w drodze rozporządzenia, określi, w jakim zakresie tymczasowe cło antydumpingowe ma zostać pobrane, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Tymczasowe cło antydumpingowe nie może zostać pobrane, jeżeli ostateczne ustalenia stwierdzają tylko groźbę wyrządzenia szkody lub opóźnienia powstania przemysłu krajowego, chyba że istotna szkoda powstałaby, gdyby nie nałożono tymczasowego cła antydumpingowego. 3. W przypadku gdy nie ustanowiono ostatecznego cła antydumpingowego i nie pobrano tymczasowego cła antydumpingowego, organy celne zwracają zabezpieczenie pobrane zgodnie z art. 40. 4. Jeżeli minister właściwy do spraw gospodarki ustanowi ostateczne cło antydumpingowe, a jego wysokość jest wyższa niż wysokość tymczasowego cła antydumpingowego, organ celny pobiera tymczasowe cło w wysokości, jaka została ustalona zgodnie z art. 39 ust. 1. W przypadku gdy ostateczne cło antydumpingowe jest niższe niż tymczasowe cło antydumpingowe, organ celny pobiera cło tymczasowe w wysokości ostatecznego cła antydumpingowego."}
{"id":"2001_1352_61","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Organ celny, na pisemny wniosek osoby zainteresowanej, zwraca zabezpieczenie pobrane zgodnie z art. 40 ust. 1: 1) po uiszczeniu kwoty wynikającej z tymczasowego cła antydumpingowego, albo 2) jeżeli ostateczne ustalenia nie stwierdzają istnienia dumpingu lub będącej jego wynikiem szkody. 2. Od kwoty zabezpieczenia zwracanego zgodnie z ust. 1 i art. 60 ust. 3, organ celny nie płaci odsetek."}
{"id":"2001_1352_62","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Ostateczne cło antydumpingowe może być ustanowione z mocą wsteczną na towary, które zostały dopuszczone do obrotu nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem ustanowienia tymczasowego cła antydumpingowego, pod warunkiem że stronom umożliwiono wypowiedzenie się w tej sprawie oraz gdy zachodzą łącznie następujące okoliczności: 1) przywóz tych towarów podlegał ewidencjonowaniu, o którym mowa w art. 37, 2) wobec tego rodzaju towarów stwierdzono już w przeszłości przywóz po cenach dumpingowych przez dłuższy okres lub gdy krajowy importer wiedział lub powinien był wiedzieć o rozmiarze stosowanego dumpingu i wyrządzanej przez niego szkody, 3) przywóz towarów po cenach dumpingowych, który wyrządził szkodę w okresie objętym postępowaniem antydumpingowym, nadal znacznie wzrasta w takich rozmiarach i w takim czasie, że ostateczne cła antydumpingowe mogą okazać się niewystarczające, czyniąc wyrządzoną szkodę trudną do naprawienia. 2. Ustanowienie ostatecznego cła antydumpingowego, o którym mowa w ust. 1, nie narusza przepisów art. 58. 3. Ostateczne cła antydumpingowe nie mogą być ustanowione z mocą wsteczną na towary przywiezione na polski obszar celny przed datą naruszenia lub odstąpienia od zobowiązania cenowego. Dział IV Postępowanie w sprawie obejścia ceł antydumpingowych"}
{"id":"2001_1352_63","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. W przypadku wystąpienia okoliczności wskazujących na przywóz na polski obszar celny towarów podobnych lub ich części w celu obejścia ustanowionych ceł antydumpingowych minister właściwy do spraw gospodarki może wszcząć postępowanie w sprawie obejścia ceł antydumpingowych. 2. Do postępowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 2437 oraz art. 48-59, przy czym powinno być ono zakończone w terminie 9 miesięcy od daty jego rozpoczęcia."}
{"id":"2001_1352_64","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Obejście, o którym mowa w art. 63, oznacza zmianę struktury przywozu, niemającą uzasadnionych podstaw ekonomicznych, w celu uniknięcia następstw ceł antydumpingowych, w wyniku której nastąpiło: 1) osłabienie skutków nałożonego cła antydumpingowego polegające na obniżeniu cen towarów krajowych, 2) rekompensowanie w jakikolwiek sposób przez zagranicznego eksportera nałożonych ceł. 2. Działalność montażową prowadzoną w Polsce lub w kraju trzecim uznaje się za mającą na celu obejście ustanowionych ceł antydumpingowych w przypadku gdy: 1) rozpoczęła albo zwiększyła się ona po lub bezpośrednio przed wszczęciem postępowania antydumpingowego, a części używane do montażu są przywożone z kraju, z którego przywożone towary są objęte cłami antydumpingowymi, 2) wartość części używanych do montażu, pochodzących z kraju, o którym mowa w pkt 1, stanowi nie mniej niż 60% łącznej wartości części zmontowanego towaru; za obchodzenie ceł antydumpingowych nie zostanie uznana sytuacja, w której wartość dodana do przywiezionych części w trakcie montażu lub wykończenia przekracza 25% kosztów produkcji, 3) skutki cła antydumpingowego są osłabione i nie eliminują szkody dla przemysłu krajowego, biorąc pod uwagę ceny albo ilość zmontowanych towarów podobnych oraz istnieją dowody na istnienie dumpingu w stosunku do wartości normalnej uprzednio ustalonej dla tego towaru."}
{"id":"2001_1352_65","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Po wszczęciu postępowania w sprawie obejścia ceł antydumpingowych, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może zobowiązać, w drodze postanowienia, organy celne do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych tym postępowaniem. 2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się przez okres określony w art. 37 ust. 2 i zgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 37 ust. 3."}
{"id":"2001_1352_66","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W przypadku stwierdzenia w wyniku postępowania, że objęty nim przywóz towarów ma na celu obejście ustanowionych ceł antydumpingowych, minister właściwy do spraw gospodarki nakłada ostateczne cło antydumpingowe na objęte postępowaniem towary podobne lub ich części od dnia wprowadzenia obowiązku ewidencjonowania przywozu tych towarów na polski obszar celny. Dział V Postępowanie przeglądowe, weryfikacyjne i rewizyjne. Zasady zwrotu ceł antydumpingowych oraz podatków"}
{"id":"2001_1352_67","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Cła antydumpingowe stosuje się tak długo i w takim zakresie, jak to będzie niezbędne dla przeciwdziałania dumpingowi wyrządzającemu szkodę. 2. Ostateczne cła antydumpingowe przestają być stosowane najpóźniej z upływem 5 lat od dnia ich ustanowienia lub dnia zakończenia postępowania przeglądowego. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli podczas postępowania przeglądowego stwierdzono, że zaprzestanie stosowania ustanowionych ceł antydumpingowych doprowadzi do utrzymania bądź ponownego stosowania dumpingu wyrządzającego szkodę."}
{"id":"2001_1352_68","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wszcząć, w drodze postanowienia, postępowanie przeglądowe: 1) na wniosek złożony w imieniu przemysłu krajowego, 2) z urzędu, nie później niż na 2 miesiące przed końcem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 67 ust. 2. 2. Przemysł krajowy może wystąpić, nie później niż na 3 miesiące przed końcem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 67 ust. 2, z wnioskiem o poddanie przeglądowi dotychczasowych rezultatów stosowania ustanowionych ceł antydumpingowych w celu ustalenia, czy zaprzestanie ich stosowania jest zasadne. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinien w szczególności zawierać: 1) dowody utrzymywania się dumpingu i szkody, lub 2) dowody, że usunięcie szkody częściowo lub w całości stało się możliwe dzięki ustanowionym cłom antydumpingowym, lub 3) dowody świadczące o tym, że pozycja zagranicznego eksportera lub warunki rynkowe wskazują na prawdopodobieństwo dalszego występowania dumpingu i szkody. 4. W toku postępowania przeglądowego minister właściwy do spraw gospodarki zapewni biorącym udział w postępowaniu zagranicznym producentom lub eksporterom, krajowym importerom, organom kraju eksportu i przemysłowi krajowemu możliwość odniesienia się do zarzutów oraz ustosunkowania się do wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 5. Ustalenia końcowe postępowania przeglądowego powinny uwzględniać wszystkie istotne dowody przedstawione w postępowaniu. 6. Nałożone cła antydumpingowe stosuje się do czasu zakończenia postępowania przeglądowego. 7. Po wszczęciu postępowania przeglądowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może zobowiązać, w drodze postanowienia, organy celne do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych tym postępowaniem. 8. Ewidencję, o której mowa w ust. 7, prowadzi się przez okres określony w art. 37 ust. 2 i zgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 37 ust. 3."}
{"id":"2001_1352_69","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Po upływie co najmniej roku od dnia ustanowienia ostatecznych ceł antydumpingowych, minister właściwy do spraw gospodarki, na uzasadniony i udokumentowany wniosek zainteresowanego zagranicznego producenta bądź zagranicznego eksportera lub na wniosek krajowego importera lub krajowych producentów, może dokonać weryfikacji celowości stosowania ceł antydumpingowych. 2. Postępowanie weryfikacyjne, o którym mowa w ust. 1, może być w każdym czasie wszczęte z urzędu. 3. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, wszczyna się nie częściej niż raz na 12 miesięcy. 4. W trakcie postępowania weryfikacyjnego należy ustalić w szczególności, czy okoliczności związane z dumpingiem lub szkodą uległy istotnej zmianie, oraz czy stosowane dotychczas cła antydumpingowe przynoszą zamierzone efekty w usuwaniu szkody poprzednio ustalonej. W tym celu uwzględnia się wszystkie istotne i udokumentowane informacje oraz dane przedstawione w toku postępowania. 5. Po wszczęciu postępowania weryfikacyjnego, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może zobowiązać, w drodze postanowienia, organy celne do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych tym postępowaniem. 6. Ewidencję, o której mowa w ust. 5, prowadzi się przez okres określony w art. 37 ust. 2 i zgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 37 ust. 3. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, uchyli cło antydumpingowe, jeżeli w wyniku postępowania weryfikacyjnego stwierdzi, że dalsze stosowanie cła antydumpingowego nie jest konieczne dla usunięcia dumpingu lub że nie jest prawdopodobne dalsze istnienie szkody lub jej powtórne powstanie w przypadku uchylenia cła antydumpingowego. 8. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, umarza postępowanie weryfikacyjne, jeżeli stwierdzi, że nie zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 7."}
{"id":"2001_1352_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W przypadku gdy towar nie jest sprzedawany w zwykłym obrocie handlowym na rynku kraju eksportu towaru bądź jest sprzedawany w wielkościach niewystarczających lub gdy z powodu szczególnej sytuacji rynkowej sprzedaż ta nie pozwala na dokonanie właściwego porównania, wartość normalną towaru podobnego ustala się na podstawie: 1) porównywalnej ceny w eksporcie, w zwykłym obrocie handlowym, do kraju trzeciego, pod warunkiem że cena ta jest reprezentatywna, lub 2) kosztów wytwarzania w kraju pochodzenia towaru, powiększonych w rozsądnym zakresie o koszty sprzedaży, koszty ogólnego zarządu i wszelkie inne koszty oraz o kwotę zysku (wartość normalna konstruowana). 2. Sprzedaż towaru podobnego z przeznaczeniem do konsumpcji na rynku kraju eksportu lub sprzedaż do kraju trzeciego wykorzystuje się do ustalenia wartości normalnej, jeżeli stanowi ona co najmniej 5% wielkości sprzedaży danego towaru na polski obszar celny. Sprzedaż w mniejszych ilościach może być wykorzystana do ustalenia wartości normalnej, jeżeli stosowane ceny zostaną uznane za reprezentatywne dla danego rynku."}
{"id":"2001_1352_70","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wydać postanowienie o wszczęciu postępowania rewizyjnego w celu ustalenia indywidualnych marginesów dumpingu dla nowych zagranicznych eksporterów z kraju eksportu towaru objętego postępowaniem antydumpingowym, jeżeli eksporterzy ci nie byli dostawcami tego towaru w badanym okresie, pod warunkiem wykazania że: 1) nie są oni powiązani z zagranicznymi eksporterami ani producentami kraju eksportu, których towar jest objęty ustanowionymi środkami antydumpingowymi, 2) nowy zagraniczny producent lub eksporter dokonał przywozu towaru na polski obszar celny po zakończeniu postępowania antydumpingowego lub wykaże, że zaciągnął wymagalne zobowiązania kontraktowe dotyczące przywozu znacznej ilości towaru na polski obszar celny. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wszczyna postępowanie rewizyjne, o którym mowa w ust. 1, po umożliwieniu producentom krajowym wyrażenia opinii w sprawie wniosku. 3. Po wszczęciu postępowania rewizyjnego minister właściwy do spraw gospodarki uchyla, w drodze rozporządzenia, wobec nowych zagranicznych producentów lub eksporterów, o których mowa w ust. 1, cła antydumpingowe ustanowione w wyniku postępowania antydumpingowego. 4. Po wszczęciu postępowania rewizyjnego, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może zobowiązać, w drodze postanowienia, organy celne do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych tym postępowaniem. 5. Ewidencję, o której mowa w ust. 4, prowadzi się przez okres określony w art. 37 ust. 2 i zgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 37 ust. 3. 6. Cła antydumpingowe ustanowione w wyniku postępowania rewizyjnego mogą być nałożone z mocą wsteczną, po ostatecznym ustaleniu dumpingu i szkody w wyniku postępowania określonego w ust. 1, poczynając od daty obowiązywania postanowienia o wszczęciu postępowania określonego w ust. 1. 7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się w przypadku gdy cła antydumpingowe ustanowiono w postępowaniu na podstawie wyników przeprowadzonej kontroli wyrywkowej, o której mowa w art. 30 ust. 3-5."}
{"id":"2001_1352_71","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W przypadku gdy w wyniku postępowania przeglądowego lub weryfikacyjnego, cła antydumpingowe będą stosowane tylko wobec niektórych zagranicznych producentów lub eksporterów z danego kraju, to pozostali zagraniczni producenci i eksporterzy są nadal stronami, które mogą być w każdym czasie poddane ponownemu postępowaniu przeglądowemu lub weryfikacyjnemu."}
{"id":"2001_1352_72","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W przypadku przyjęcia zobowiązania cenowego przepisy dotyczące postępowania przeglądowego, weryfikacyjnego i rewizyjnego stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1352_73","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Postępowania przeglądowe i weryfikacyjne będą zakończone w terminie 12 miesięcy, a w wyjątkowych wypadkach - w terminie 18 miesięcy od dnia ich wszczęcia. 2. Postępowanie rewizyjne powinno być wszczęte bez nieuzasadnionej zwłoki i zakończone nie później niż w terminie 12 miesięcy. 3. Do postępowań przeglądowych, weryfikacyjnych i rewizyjnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 24-37 i art. 41-56. 4. Przyjęte zobowiązanie cenowe nie wygasa, jeżeli niewystępowanie dumpingu lub szkody jest w znacznym stopniu następstwem stosowania zobowiązania cenowego."}
{"id":"2001_1352_74","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może wszcząć z urzędu postępowanie w celu zmiany lub uchylenia rozporządzenia ustanawiającego środki antydumpingowe po uprzednim przeprowadzeniu konsultacji z zagranicznymi eksporterami i krajowymi importerami towaru, w przypadku gdy przemysł krajowy przedstawi wystarczające dane i informacje świadczące o tym, że zastosowane środki antydumpingowe nie doprowadziły do oczekiwanych zmian cen krajowych. 2. Do postępowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 24-32 i art. 48-56, z zastrzeżeniem, że będzie ono wznowione bez nieuzasadnionej zwłoki i zakończone w terminie 6 miesięcy od daty jego wznowienia. 3. Po wszczęciu postępowania, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może zobowiązać, w drodze postanowienia, organy celne do prowadzenia ewidencji przywożonych na polski obszar celny towarów objętych tym postępowaniem. 4. Ewidencję, o której mowa w ust. 3, prowadzi się przez okres określony w art. 37 ust. 2 i zgodnie z zasadami określonymi na podstawie art. 37 ust. 3."}
{"id":"2001_1352_75","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Uiszczone cło antydumpingowe i podatki są zwracane krajowemu importerowi w całości lub w części na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw gospodarki, stwierdzającej zasadność zwrotu cła antydumpingowego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, na pisemny wniosek krajowego importera zawierający dokładne informacje na temat żądanej kwoty zwrotu cła antydumpingowego i podatku, złożony wraz z pełną dokumentacją dotyczącą ich obliczenia i uiszczenia. Wniosek powinien ponadto wykazać zasadność zwrotu cła antydumpingowego, a w szczególności to, że margines dumpingu w chwili poboru cła antydumpingowego nie istniał lub był mniejszy niż stawka cła antydumpingowego. 3. Pisemny wniosek krajowego importera, o którym mowa w ust. 2, powinien zostać złożony przed upływem 6 miesięcy, licząc od dnia powiadomienia osoby zobowiązanej do zapłacenia ostatecznego cła antydumpingowego. 4. Decyzja o zasadności zwrotu cła antydumpingowego i podatków powinna w szczególności określać dane dotyczące zgłoszeń celnych towarów, w odniesieniu do których cło antydumpingowe ma być zwrócone, oraz wysokość kwot podlegających zwrotowi. Decyzja powinna zostać wydana w terminie 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin ten może zostać przedłużony do 18 miesięcy. 5. Na pisemny wniosek krajowego importera, złożony wraz z decyzją ministra właściwego do spraw gospodarki o zasadności zwrotu cła antydumpingowego, oryginałem dowodu uiszczenia cła antydumpingowego i dokumentami, których przedstawienie było niezbędne do nadania towarowi przeznaczenia celnego, organ podatkowy i organ celny, który pobrał cło antydumpingowe, wydaje decyzje o zwrocie podatków i cła antydumpingowego w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku przez krajowego importera. 6. Kwota cła antydumpingowego i podatków podlegających zwrotowi zaliczana jest z urzędu na zaległe lub bieżące zadłużenie z tytułu innych należności odpowiednio celnych i podatkowych. 7. W razie braku zadłużenia, o którym mowa w ust. 6, cło antydumpingowe i podatki zwraca się w terminie 30 dni, licząc od dnia wydania decyzji orzekającej ich zwrot. 8. Od zwracanego cła antydumpingowego i podatku nie płaci się odsetek."}
{"id":"2001_1352_76","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. We wszystkich badaniach dotyczących przeglądów, weryfikacji, rewizji i zwrotów stosuje się metodę wykorzystaną w trakcie postępowania, które doprowadziło do nałożenia opłat."}
{"id":"2001_1352_77","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Wszelkie informacje, które ze swej istoty mają charakter poufny, w szczególności których ujawnienie stanowiłoby znaczną korzyść dla konkurencyjnych przedsiębiorców lub miałoby zdecydowanie negatywne skutki dla osoby przekazującej informacje lub osoby, od której osoba przekazująca informacje je otrzymała, lub przekazywane z klauzulą poufności przez strony postępowania, traktuje się jako poufne, jeżeli osoba przekazująca informacje wskaże przyczynę, dla której wnioskuje o takie potraktowanie tych informacji. 2. Zainteresowane strony, które przekazały informacje poufne, są obowiązane dostarczyć także ich streszczenie nie opatrzone klauzulą poufności. Streszczenie powinno umożliwić zrozumienie istoty informacji. W uzasadnionych okolicznościach zainteresowane strony mogą zawiadomić ministra właściwego do spraw gospodarki, że streszczenie tych informacji nie jest możliwe. W takim wypadku są one obowiązane umotywować swoje stanowisko. 3. W przypadku gdy osoba dostarczająca informacje odmawia ujawnienia tych informacji w formie uogólnionej, informacje te mogą zostać pominięte, chyba że inne wiarygodne źródła potwierdzają te informacje."}
{"id":"2001_1352_78","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Jeżeli zachodzi potrzeba ujawnienia ogólnych informacji oraz dowodów uzyskanych w postępowaniu antydumpingowym prowadzonym na podstawie przepisów ustawy, to minister właściwy do spraw gospodarki może ujawnić je w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia podjętych w postępowaniu rozstrzygnięć. 2. Ujawnienie informacji i dowodów, o których mowa w ust. 1, nie może naruszyć prawa stron do zachowania tajemnicy handlowej."}
{"id":"2001_1352_79","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Informacje uzyskane na podstawie przepisów ustawy z zastrzeżeniem poufności nie mogą być ujawnione bez wyraźnego zezwolenia osoby, która je dostarczyła. 2. Informacje dotyczące konsultacji urzędowych prowadzonych na podstawie przepisów ustawy, jak i inne dokumenty opracowane przez właściwe organy w związku z postępowaniem prowadzonym na podstawie przepisów ustawy mogą być ujawnione jedynie za zgodą właściwych organów. 3. Informacje uzyskane na podstawie przepisów ustawy mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których zostały zgromadzone. Dział VI Kontrola Naczelnego Sądu Administracyjnego"}
{"id":"2001_1352_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W przypadku gdy sprzedaż towaru podobnego na rynku kraju eksportu lub jego sprzedaż do kraju trzeciego następuje po cenach niższych od jednostkowych kosztów wytwarzania, powiększonych o koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą, koszty ogólnego zarządu i wszelkie inne koszty, może ona być traktowana jako niedokonana w zwykłym obrocie handlowym z uwagi na cenę i może być pominięta przy ustalaniu wartości normalnej wyłącznie w przypadku stwierdzenia, że sprzedaż ta była dokonywana: 1) w dłuższym okresie w znacznych ilościach, oraz 2) po cenach nie gwarantujących pełnego pokrycia kosztów w rozsądnym okresie. 2. Za dłuższy okres uznaje się zazwyczaj okres 12 miesięcy, nie mniej jednak niż 6 miesięcy. 3. Sprzedaż po cenach niższych od jednostkowych kosztów wytwarzania, o których mowa w ust. 1, uznaje się za dokonaną w znacznych ilościach w dłuższym okresie, jeżeli stwierdzi się że: 1) cena średnia ważona sprzedaży w transakcjach objętych badaniem jest niższa od ważonych kosztów przeciętnych ustalonych na podstawie kosztów, o których mowa w ust. 1, lub 2) wielkość sprzedaży poniżej kosztów, o których mowa w ust. 1, jest nie mniejsza niż 20% sprzedaży wykorzystanej do ustalenia wartości normalnej. 4. Jeżeli w chwili sprzedaży, ceny towaru podobnego stosowane na rynku kraju eksportu lub w sprzedaży do kraju trzeciego są niższe od kosztów, o których mowa w ust. 1, lecz w badanym okresie przewyższają ważone koszty przeciętne, to ceny te uważa się za gwarantujące pełne pokrycie kosztów w rozsądnym okresie."}
{"id":"2001_1352_80","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Decyzje ministra właściwego do spraw gospodarki wydane w postępowaniu antydumpingowym oraz postanowienia tego organu: o pozostawieniu wniosku o wszczęcie postępowania antydumpingowego bez rozpoznania, o zakończeniu postępowania antydumpingowego bez nałożenia środka antydumpingowego, o umorzeniu postępowania antydumpingowego, o odmowie wszczęcia postępowania antydumpingowego, podlegają zaskarżeniu przez stronę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku ich niezgodności z prawem, w terminie 30 dni od daty doręczenia. 2. Wniesienie i rozpoznanie skargi następuje w trybie określonym ustawą z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 508 i poz. 509), z wyłączeniem przepisów art. 35. 3. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu, chyba że sąd tak postanowi. Dział VII Przepisy przejściowe, zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"2001_1352_81","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Postępowania wszczęte i niezakończone ostatecznym postanowieniem lub decyzją przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według jej przepisów."}
{"id":"2001_1352_82","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. W ustawie z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz. U. Nr 43, poz. 477) w art. 6 w ust. 1 wyrazy \"obejmowanego procedurą dopuszczenia do obrotu\" zastępuje się wyrazami \"dopuszczanego do obrotu na polskim obszarze celnym\"."}
{"id":"2001_1352_83","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Traci moc ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 157, poz. 1028)."}
{"id":"2001_1352_84","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1352_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Koszty, o których mowa w art. 8 ust. 1, ustala się na podstawie dokumentacji księgowej producenta lub eksportera objętego postępowaniem, pod warunkiem że dokumentacja ta prowadzona jest zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości kraju eksportu i zapisy w niej zawarte właściwie dokumentują koszty związane z produkcją i sprzedażą towaru objętego postępowaniem. Przedstawione dowody dotyczące właściwego podziału kosztów uwzględnia się pod warunkiem, że zostanie wykazane, iż taki podział był rzeczywiście stosowany w przeszłości przez producenta lub eksportera. 2. Wielkość kosztów związanych ze sprzedażą, kosztów ogólnego zarządu i wszelkich innych kosztów oraz kwot zysku ustala się na podstawie danych faktycznych odnoszących się do produkcji i sprzedaży towarów podobnych zagranicznego producenta lub eksportera objętego postępowaniem antydumpingowym w zwykłym obrocie handlowym. 3. W przypadku gdy nie można ustalić wielkości kosztów, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub zysku, przy pomocy metody określonej w ust. 2, wielkości te ustala się na podstawie: 1) faktycznych kosztów lub zysków poniesionych lub zrealizowanych przez producenta lub eksportera przy produkcji lub sprzedaży na rynku kraju pochodzenia towaru należącego do tej samej kategorii co towar podobny, 2) średniej ważonej faktycznych kosztów lub zysków poniesionych lub zrealizowanych przez innych eksporterów lub producentów objętych postępowaniem antydumpingowym w zakresie produkcji i sprzedaży towaru podobnego na rynku w kraju pochodzenia, 3) innej rozsądnej metody, pod warunkiem że ustalona przy jej stosowaniu marża zysku nie przekroczy zysku zwykle uzyskiwanego przez innych zagranicznych eksporterów lub producentów towarów tej samej kategorii na rynku kraju pochodzenia towaru podobnego. 4. Dowody dotyczące właściwego podziału kosztów uwzględnia się pod warunkiem, że zostanie wykazane, iż taki podział był rzeczywiście stosowany w przeszłości przez producenta lub eksportera, w szczególności przy: 1) ustalaniu okresów amortyzacji, 2) przeszacowaniu wartości aktywów, 3) korzystaniu z ulg z tytułu wydatków inwestycyjnych, 4) innych kosztów związanych z rozwojem. 5. W razie niemożności zastosowania metody podziału kosztów stosowanej przez stronę objętą postępowaniem, stosuje się metodę podziału kosztów w proporcji do obrotów. 6. Koszty koryguje się odpowiednio o: 1) jednorazowe nakłady związane z bieżącą lub przyszłą produkcją, 2) koszty poniesione w związku z możliwą w badanym okresie koncentracją kosztów rozruchu nowych urządzeń produkcyjnych, które wymagały znacznych nakładów inwestycyjnych. 7. Korekta kosztów z tytułu rozruchu powinna odzwierciedlać koszty na koniec okresu rozruchu lub w przypadku gdy okres ten wykracza poza badany okres, koszty, jakie rozsądnie można przyjąć na koniec okresu badanego w świetle innych dowodów zgromadzonych w postępowaniu."}
{"id":"2001_1353_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Tworzy się Żandarmerię Wojskową jako wyodrębnioną i wyspecjalizowaną służbę wchodzącą w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ustawa określa: 1) zakres działania i organizację Żandarmerii Wojskowej oraz uprawnienia i obowiązki żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, 2) rodzaje i zadania wojskowych organów porządkowych oraz uprawnienia i obowiązki żołnierzy tych organów. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) żołnierzach Żandarmerii Wojskowej - rozumie się przez to żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową na stanowiskach służbowych w jednostkach organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej, 2) żołnierzach wojskowych organów porządkowych - rozumie się przez to żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową, wyznaczonych przez właściwy organ wojskowy do pełnienia służby określonej w art. 45, 3) Siłach Zbrojnych - rozumie się przez to Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Zakres działania i organizacja Żandarmerii Wojskowej"}
{"id":"2001_1353_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Dokumentem potwierdzającym pełnienie przez żołnierza czynnej służby wojskowej na stanowisku służbowym w jednostce organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej oraz posiadanie przez niego prawa wykonywania czynności należących do jej zakresu działania jest legitymacja żołnierza Żandarmerii Wojskowej. 2. Prawo wykonywania czynności należących do zakresu działania Żandarmerii Wojskowej potwierdza również odznaka identyfikacyjna żołnierza Żandarmerii Wojskowej. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór legitymacji żołnierza Żandarmerii Wojskowej oraz szczegółowy sposób postępowania z nią związanego, a w szczególności ustali dane osobowe wpisywane do legitymacji, organy wydające, wymieniające i odbierające legitymację, przypadki, w których podlega ona zdeponowaniu, wymianie i zwrotowi, oraz sposób jej używania, przechowywania i niszczenia, z rozróżnieniem żołnierzy zawodowych i niezawodowych, 2) wzór odznaki identyfikacyjnej żołnierza Żandarmerii Wojskowej oraz szczegółowy sposób postępowania z nią związanego, a w szczególności ustali organy wydające i odbierające odznakę, przypadki, w których podlega ona zdeponowaniu i zwrotowi oraz sposób jej używania, przechowywania i noszenia, z rozróżnieniem żołnierzy zawodowych i niezawodowych."}
{"id":"2001_1353_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej podczas wykonywania czynności służbowych są obowiązani: 1) nosić mundury, 2) mieć przy sobie legitymację żołnierza Żandarmerii Wojskowej, 3) mieć przy sobie odznakę identyfikacyjną żołnierza Żandarmerii Wojskowej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się przy wykonywaniu czynności operacyjnorozpoznawczych, o których mowa w art. 40 ust. 2."}
{"id":"2001_1353_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej przed przystąpieniem do wykonania czynności służbowej są obowiązani przedstawić się, podając stopień wojskowy oraz imię i nazwisko, a ponadto na żądanie osoby, której czynność ta dotyczy, są obowiązani okazać legitymację żołnierza Żandarmerii Wojskowej w sposób umożliwiający odczytanie oraz zanotowanie serii i numeru legitymacji, a także danych osobowych żołnierza. 2. Przepis art. 11 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1353_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Środki finansowe, w wysokości 20% wpływów uzyskanych przez Skarb Państwa z tytułu przepadku przedmiotów pochodzących z ujawnionych przez Żandarmerię Wojskową przestępstw przeciwko mieniu wojskowemu i obrotowi gospodarczemu mieniem wojskowym oraz przestępstw skarbowych, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Żandarmerii Wojskowej i na nagrody dla żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, którzy przyczynili się bezpośrednio do ujawnienia tych przestępstw. 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób gospodarowania środkami, o których mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania nagród wymienionych w ust. 1, ustali w szczególności organy właściwe w sprawach gospodarowania tymi środkami i ich przeznaczenie oraz sposób ewidencjonowania, z uwzględnieniem przepisów o finansach publicznych."}
{"id":"2001_1353_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Żandarmeria Wojskowa, wykonując zadania, o których mowa w art. 4, współdziała z: 1) Wojskowymi Służbami Informacyjnymi, wojskowymi organami porządkowymi oraz dowódcami jednostek wojskowych i dowódcami (komendantami) garnizonów, 2) Urzędem Ochrony Państwa, Policją, Strażą Graniczną, Inspekcją Celną, organami kontroli skarbowej, Biurem Ochrony Rządu, strażami ochrony kolei oraz innymi organami uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjnorozpoznawczych, a także organami uprawnionymi do prowadzenia dochodzeń w sprawach o przestępstwa oraz organami, którym przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego, i organami uprawnionymi do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego w sprawach o wykroczenia. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb współdziałania Żandarmerii Wojskowej z Urzędem Ochrony Państwa, Policją, Strażą Graniczną, Inspekcją Celną, organami kontroli skarbowej, Biurem Ochrony Rządu oraz innymi organami uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno - rozpoznawczych, a także organami uprawnionymi do prowadzenia dochodzeń w sprawach o przestępstwa oraz organami, którym przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego, i organami uprawnionymi do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego w sprawach o wykroczenia, z uwzględnieniem właściwości i kompetencji tych organów oraz zadań Żandarmerii Wojskowej. 3. Zakres i tryb współdziałania Żandarmerii Wojskowej ze strażami ochrony kolei określają przepisy o transporcie kolejowym. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb współdziałania Żandarmerii Wojskowej z organami wojskowymi, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem właściwości i kompetencji tych organów oraz zadań Żandarmerii Wojskowej."}
{"id":"2001_1353_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Świętem Żandarmerii Wojskowej jest dzień 13 czerwca."}
{"id":"2001_1353_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, znak Żandarmerii Wojskowej, z uwzględnieniem przepisów o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 3 Uprawnienia i obowiązki żołnierzy Żandarmerii Wojskowej"}
{"id":"2001_1353_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej, wykonując zadania, o których mowa w art. 4, wobec osób określonych w art. 3 ust. 2 mają prawo: 1) legitymowania w celu ustalenia tożsamości, 2) sprawdzania posiadania uprawnień określonych w odrębnych przepisach, 3) zatrzymywania w przypadkach i w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym, 4) zatrzymywania w przypadkach określonych w art. 18 i w przepisach innych ustaw, 5) doprowadzania do miejsca pełnienia czynnej służby wojskowej lub miejsca zamieszkania, w przypadkach określonych ustawą, 6) osadzania w izbie zatrzymań w przypadkach i w trybie określonym w przepisach o dyscyplinie wojskowej, 7) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia, na zasadach i w trybie określonym dla funkcjonariuszy Policji w przepisach o postępowaniu w sprawach o wykroczenia, a także wykonywania czynności sprawdzających oraz zawiadamiania prokuratora wojskowego o popełnieniu wykroczenia, na zasadach i w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym, 8) występowania do dowódców jednostek wojskowych z wnioskami o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, na zasadach i w trybie określonym w przepisach o dyscyplinie wojskowej, postępowaniu karnym i w innych prze pisach, 9) przeszukiwania osób i pomieszczeń w przypadkach i w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym i w innych przepisach, 10) dokonywania kontroli osobistej, przeglądania zawartości bagażu osobistego i sprawdzania ładunków w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego, z wyjątkiem środków transportu przewożących znaki pieniężne, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego przez ustawę pod groźbą kary albo w celu ustalenia miejsca pobytu lub ujęcia poszukiwanej osoby, 11) udzielania pouczeń oraz wydawania rozkazów (poleceń) w granicach niezbędnych do wykonania czynności służbowej, 12) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców, 13) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek organizacyjnych niż wymienione w pkt 10 oraz stowarzyszeń i fundacji, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, 14) usuwania pojazdów i blokowania kół pojazdów w przypadkach i w trybie określonym w przepisach o ruchu drogowym, 15) stosowania środków przymusu bezpośredniego w przypadkach i na zasadach określonych w art. 42 oraz używania broni palnej w przypadkach i na zasadach określonych w art. 43. 2. Instytucje, organy i przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1 pkt 10, są obowiązani, w zakresie swojego działania, do udzielania żądanej pomocy w ramach obowiązujących przepisów prawa. 3. Jednostki, stowarzyszenia, fundacje i osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 11, są obowiązane do udzielania pomocy w ramach obowiązujących przepisów prawa."}
{"id":"2001_1353_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej mają prawo zatrzymać żołnierza: 1) który stwarza w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego albo dla mienia, 2) co do którego istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełnił on wykroczenie, a zachodzi obawa co do jego ucieczki lub ukrycia się albo zatarcia śladów, bądź też nie można ustalić jego tożsamości, 3) który został ujęty na gorącym uczynku popełnienia wykroczenia albo w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu tego czynu, 4) który rażąco narusza dyscyplinę wojskową lub porządek publiczny, jeżeli zachodzi obawa co do jego ucieczki lub ukrycia się albo zatarcia śladów czynu, bądź nie można ustalić jego tożsamości albo gdy zatrzymanie jest niezbędne do niezwłocznego przywrócenia dyscypliny wojskowej lub porządku publicznego, 5) który, będąc pozbawiony wolności, samowolnie opuścił izbę zatrzymań, areszt śledczy, zakład karny lub wojskowy areszt dyscyplinarny albo opuścił je na podstawie zezwolenia właściwego organu i w wyznaczonym terminie nie powrócił do nich, 6) który, pełniąc niezawodową służbę wojskową, samowolnie przebywa poza jednostką wojskową lub wyznaczonym miejscem przebywania, 7) który, w mundurze wojskowym - znajduje się w miejscu publicznym pod wpływem środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego, 8) który nosi mundur wojskowy albo posiada uzbrojenie lub wyekwipowanie wojskowe, niezgodne z obowiązującymi przepisami."}
{"id":"2001_1353_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykroczenia, za które żołnierze Żandarmerii Wojskowej są upoważnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego."}
{"id":"2001_1353_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Nazwa \"Żandarmeria Wojskowa\", jej skrót \"ŻW\" przysługuje wyłącznie służbie, o której mowa w art. 1 w ust. 1."}
{"id":"2001_1353_20","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, zakres czynności policji sądowej, wykonywanych przez żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 15, oraz szczegółowy sposób ich wykonywania, w szczególności usytuowanie policji sądowej, wykonywane przez nią czynności oraz sposób jej współdziałania z sądami wojskowymi i prokuratorami wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz ze Służbą Więzienną."}
{"id":"2001_1353_21","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, osoby, w stosunku do których Żandarmeria Wojskowa wykonuje czynności ochronne, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 18, w sposób nienaruszający właściwości innych organów, a także zakres i tryb współdziałania w tym przedmiocie z Biurem Ochrony Rządu. 2. W przypadku wykonywania czynności ochronnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 18, Żandarmerii Wojskowej przysługują uprawnienia określone w art. 17, 42 i 43 wobec osób stwarzających zagrożenie dla osób ochranianych."}
{"id":"2001_1353_22","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób wykonywania uprawnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 i 10-13, w szczególności sposób postępowania i zachowanie żołnierzy Żandarmerii Wojskowej w zależności od stopnia wojskowego żołnierza, wobec którego są wykonywane odpowiednie czynności, a także szczegółowe przypadki dopuszczalności podejmowania oraz sposób dokumentowania tych czynności."}
{"id":"2001_1353_23","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej w toku wykonywania czynności służbowych mają obowiązek respektowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka, a także wykonywania tych czynności w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której są podejmowane."}
{"id":"2001_1353_24","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, 2, 10 i 12-14, osobie, wobec której została wykonana taka czynność, przysługuje zażalenie do prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej właściwej ze względu na miejsce dokonania czynności w terminie 7 dni od dnia jej dokonania. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu karnym w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych, dotyczące postępowania odwoławczego."}
{"id":"2001_1353_25","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Zatrzymanie żołnierza w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 może nastąpić, gdy zastosowanie innych środków jest nieskuteczne. 2. Żołnierzowi zatrzymanemu w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 przysługują uprawnienia przewidziane w przepisach o postępowaniu karnym dla osób zatrzymanych w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych, a na Żandarmerii Wojskowej ciążą obowiązki wynikające z tych przepisów. 3. Osoba zatrzymana w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 może być okazywana, fotografowana i poddawana badaniom daktyloskopijnym, gdy jej tożsamości nie można ustalić w inny sposób. 4. Żołnierza zatrzymanego w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 osadza się w izbie zatrzymań. 5. Osobie zatrzymanej w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 albo osadzonej w przypadku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 w razie uzasadnionej potrzeby - należy niezwłocznie udzielić - niezbędnej pomocy medycznej. 6. W wypadku niewątpliwie niesłusznego zatrzymania w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, osobie, której ono dotyczyło, przysługuje odszkodowanie i zadośćuczynienie, na zasadach i w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym. 7. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, sposób udzielania pomocy medycznej, o której mowa w ust. 5, w szczególności szczegółowe przypadki udzielania pomocy medycznej, osoby jej udzielające, miejsce udzielania oraz sposób odpłatności za udzielenie tej pomocy."}
{"id":"2001_1353_26","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, tworzy i likwiduje izby zatrzymań w dowództwach (komendach) garnizonów, w jednostkach wojskowych i na okrętach wojennych, z uwzględnieniem struktury i rozmieszczenia Sił Zbrojnych. 2. O utworzeniu i likwidacji izby zatrzymań zawiadamia się właściwy miejscowo wojskowy sąd garnizonowy i wojskowego prokuratora garnizonowego. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki jakim powinny odpowiadać izby zatrzymań, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem ich obsługi, budowy i wyposażenia, a także sposobu postępowania z osadzonymi żołnierzami i prowadzenia dokumentacji ich osadzenia oraz osób uprawnionych do kontrolowania izb zatrzymań i zakresu tej kontroli."}
{"id":"2001_1353_27","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Osobom udzielającym pomocy, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 12 i 13, przysługują w czasie jej udzielania uprawnienia żołnierzy Żandarmerii Wojskowej określone w art. 17 ust. 1 pkt 1, 3, 4, 10 i 14. 2. Osobom udzielającym pomocy, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 12 i 13, w związku z użyciem ich nieruchomości i rzeczy ruchomych oraz zainstalowanie i eksploatowanie urządzeń technicznych przysługuje ryczałt, a także odszkodo wanie za szkody dotyczące tych nieruchomości i rzeczy ruchomych powstałe w czasie udzielania pomocy i w związku z nią, na zasadach i w trybie określonych w przepisach o świadczeniach rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju. 3. Osobom, które doznały uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku powstałego w czasie udzielania pomocy, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 12 i 13, lub w związku z jej udzielaniem, oraz członkom rodzin osób zmarłych wskutek takiego wypadku przysługuje jednorazowe odszkodowanie, renta inwalidzka i rodzinna oraz świadczenie wyrównawcze, na zasadach i w trybie określonym w przepisach o świadczeniach osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju."}
{"id":"2001_1353_28","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W celu odnalezienia żołnierza poszukiwanego listem gończym Żandarmeria Wojskowa może, za zgodą prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej, publikować w środkach masowego przekazu dane osobowe i fotografie lub inne wizerunki tego żołnierza. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie zaginięcia żołnierza, z tym że zgoda prokuratora wojskowego jest w takim przypadku również wymagana."}
{"id":"2001_1353_29","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Żandarmeria Wojskowa, w granicach zadań określonych w art. 4 ust. 1 oraz w stosunku do osób wskazanych w art. 3 ust. 2 pkt 1, pkt 3 lit. b) i pkt 5, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 30-33 oraz z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 474 i Nr 49, poz. 509), może uzyskiwać informacje, w tym niejawnie, gromadzić je, przechowywać, sprawdzać, przetwarzać i przekazywać. 2. Żandarmeria Wojskowa może pobierać, gromadzić i wykorzystywać w celach wykrywczych i identyfikacyjnych odciski linii papilarnych, zdjęcia oraz dane osobowe, w tym ujawniające pochodzenie etniczne, przynależność wyznaniową oraz dane o stanie zdrowia, osób podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, a także osób o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swoją tożsamość, bez zgody i wiedzy osoby, której dane dotyczą. 3. Dane osobowe, o których mowa w ust. 2, z wyłączeniem danych ujawniających pochodzenie etniczne lub przynależność wyznaniową, przechowuje się, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, przez okres niezbędny do wykonania ustawowych zadań przez Żandarmerię Wojskową. Organy Żandarmerii Wojskowej dokonują weryfikacji tych danych nie rzadziej niż co 10 lat od dnia uzyskania informacji. 4. Do przechowywania danych osobowych ujawniających pochodzenie etniczne lub przynależność wyznaniową osób skazanych za popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego nie stosuje się ograniczeń, o których mowa w ust. 3. 5. Dane osobowe ujawniające pochodzenie etniczne lub przynależność wyznaniową osób podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, które nie zostały skazane za te przestępstwa, podlegają komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu niezwłocznie po uprawomocnieniu się stosownego orzeczenia. 6. Żandarmeria Wojskowa w celu realizacji ustawowych zadań może korzystać z informacji o osobie, w tym danych osobowych uzyskanych przez uprawnione organy, służby i instytucje państwowe w wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych lub prowadzenia kontroli operacyjnej, oraz przetwarzać je w rozumieniu ustawy o ochronie danych osobowych bez wiedzy i zgody osoby, której dane dotyczą. Administrator danych, o których mowa w ust. 2, jest obowiązany udostępnić dane na podstawie imiennego upoważnienia Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej okazanego przez żołnierza Żandarmerii Wojskowej wraz z legitymacją służbową. Fakt udostępnienia tych danych podlega ochronie na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580). 7. Organy, o których mowa w ust. 6, mogą wyrazić pisemną zgodę na udostępnianie danych zgromadzonych w zbiorach jednostkom organizacyjnym Żandarmerii Wojskowej, za pomocą urządzeń teletransmisyjnych, bez konieczności składania pisemnego wniosku, jeżeli jednostki te spełniają łącznie następujące warunki: 1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał, 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania, 3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych zadań albo prowadzonej działalności. 8. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób gromadzenia odcisków linii papilarnych, zdjęć oraz danych osobowych, o których mowa w ust. 2, w szczególności przypadki i sposoby pobierania odcisków linii papilarnych, przeprowadzania wywiadu daktyloskopijnego oraz wykonywania zdjęć sygnalitycz nych, a także reguły ich przechowywania i wykorzystywania. 9. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 6, uwzględniając niezbędne dane żołnierza Żandarmerii Wojskowej."}
{"id":"2001_1353_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Żandarmeria Wojskowa wykonuje zadania należące do jej zakresu działania w Siłach Zbrojnych oraz w stosunku do osób określonych w ust. 2. 2. Żandarmeria Wojskowa jest właściwa wobec: 1) żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową, 2) żołnierzy nie będących w czynnej służbie wojskowej w czasie noszenia przez nich mundurów oraz odznak i oznak wojskowych, 3) pracowników zatrudnionych w jednostkach wojskowych: a) w związku z ich zachowaniem się podczas pracy w tych jednostkach, b) w związku z popełnieniem przez nich czynu zabronionego przez ustawę pod groźbą kary, wiążącego się z tym zatrudnieniem, 4) osób przebywających na terenach lub w obiektach jednostek wojskowych, 5) innych osób niż określone w pkt 1-4, podlegających orzecznictwu sądów wojskowych albo jeżeli wynika to z odrębnych przepisów, 6) osób niebędących żołnierzami, jeżeli współdziałają z osobami, o których mowa w pkt 1-5, w popełnieniu czynu zabronionego przez ustawę pod groźbą kary albo też jeżeli dokonują czynów zagrażających dyscyplinie wojskowej albo czynów przeciwko życiu lub zdrowiu żołnierza albo mieniu wojskowemu, 7) żołnierzy sił zbrojnych państw obcych, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz członków ich personelu cywilnego, jeżeli pozostają w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, o ile umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, nie stanowi inaczej."}
{"id":"2001_1353_30","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Dane identyfikujące użytkownika sieci telekomunikacyjnej lub zakończenia sieci, między którymi wykonano połączenie, oraz dane dotyczące uzyskania lub próby uzyskania połączenia między określonymi zakończeniami sieci, a także okoliczności i rodzaje wykonanego połączenia, mogą być ujawnione Żandarmerii Wojskowej oraz przetwarzane przez Żandarmerię Wojskową wyłącznie w celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw. 2. Ujawnienie danych, o których mowa w ust. 1, następuje: 1) na pisemny wniosek Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej, 2) na ustne żądanie żołnierza Żandarmerii Wojskowej posiadającego upoważnienie organów, o których mowa w pkt 1. 3. Przedsiębiorcy prowadzący działalność w dziedzinie telekomunikacji w sieciach publicznych są obowiązani udostępnić na koszt własny dane, o których mowa w ust. 1, żołnierzom wskazanym we wniosku właściwego organu Żandarmerii Wojskowej lub żołnierzom, o których mowa w ust. 2 pkt 2. 4. Ujawnienie Żandarmerii Wojskowej danych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za pomocą sieci telekomunikacyjnych, bez konieczności składania pisemnych wniosków, jeżeli: 1) sieci te są wyposażone w: a) urządzenia umożliwiające zachowanie informacji, kto, kiedy oraz jakie dane uzyskał, b) zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych przez osoby nieuprawnione, przy ich udostępnianiu za pomocą urządzeń teletransmisyjnych, 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych przez jednostki organizacyjne Żandarmerii Wojskowej zadań albo prowadzonych przez nie czynności. 5. Materiały uzyskane w wyniku czynności podjętych na podstawie ust. 1, które zawierają informacje mające znaczenie dla postępowania karnego, Żandarmeria Wojskowa przekazuje właściwemu prokuratorowi wojskowemu. 6. Materiały uzyskane w wyniku czynności podjętych na podstawie ust. 1, które nie zawierają informacji mających znaczenie dla postępowania karnego, podlegają niezwłocznemu komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu."}
{"id":"2001_1353_31","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych przez Żandarmerię Wojskową w granicach zadań określonych w art. 4 ust. 1 oraz w stosunku do osób wskazanych w art. 3 ust. 2 pkt 1, pkt 3 lit. b) i pkt 5, w celu zapobieżenia, wykrycia, ustalenia sprawców oraz uzyskania i utrwalenia dowodów, ściganych z oskarżenia publicznego, umyślnych przestępstw: 1) przeciwko pokojowi i ludzkości, 2) przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, 3) zamachu na jednostki i komórki organizacyjne Sił Zbrojnych, 4) zabójstwa, 5) uprowadzenia statku powietrznego lub wodnego, 6) użycia przemocy lub groźby bezprawnej w związku z postępowaniem karnym, 7) przyjęcia lub udzielenia korzyści majątkowej lub jej obietnicy w związku z pełnieniem funkcji publicznej, 8) uprowadzenia osoby, 9) handlu ludźmi, 10) wymuszenia okupu, 11) udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, 12) nielegalnego wyrabiania, posiadania lub handlu bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi lub psychotropowymi albo materiałami jądrowymi lub substancjami trującymi, 13) ujawnienia informacji stanowiących tajemnicę państwową, 14) rozboju i kradzieży rozbójniczej, 15) dezercji z bronią lub wspólnie dezercji z innymi żołnierzami, 16) zaboru środków walki, 17) przestępstw ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych - gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne, wojskowy sąd okręgowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, lub na pisemny wniosek komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej, złożony po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej i pisemnej zgody właściwego miejscowo wojskowego prokuratora okręgowego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną. 2. Pisemną zgodę komendantowi oddziału Żandarmerii Wojskowej, o którym mowa w ust. 1, wydaje wojskowy prokurator okręgowy właściwy ze względu na siedzibę tego komendanta. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje wojskowy sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę organu Żandarmerii Wojskowej składającego wniosek. 4. W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa: 1) Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, 2) komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej, po poinformowaniu Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej i po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 2, może zarządzić kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do właściwego miejscowo wojskowego sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez sąd zgody w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej, organ zarządzający wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz dokonuje protokolarnego, komisyjnego zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania. 5. Wojskowy sąd okręgowy może zezwolić, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora wojskowego, na odstąpienie od zniszczenia materiałów, o których mowa w ust. 4, jeżeli stanowią one dowód lub wskazują na zamiar popełnienia przestępstwa, dla wykrycia którego na podstawie przepisów ustawowych może być prowadzona kontrola operacyjna lub czynności operacyjno-rozpoznawcze. 6. W przypadku zarządzenia kontroli operacyjnej wobec osoby podejrzanej lub oskarżonego, we wniosku organu Żandarmerii Wojskowej o zarządzenie kontroli operacyjnej, zamieszcza się informację o toczącym się wobec tej osoby postępowaniu. 7. Kontrola operacyjna jest prowadzona niejawnie i polega na: 1) kontrolowaniu treści korespondencji, 2) kontrolowaniu zawartości przesyłek, 3) stosowaniu środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób niejawny informacji i dowodów oraz ich utrwalanie, a w szczególności obrazu, treści rozmów telefonicznych i innych informacji przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych. 8. Wniosek organu Żandarmerii Wojskowej, o którym mowa w ust. 1, o zarządzenie przez sąd wojskowy kontroli operacyjnej powinien zawierać w szczególności: 1) numer sprawy i jej kryptonim, 2) opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej, 3) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym stwierdzonej albo prawdopodobnej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków, 4) dane osoby, wobec której stosowana będzie kontrola operacyjna, i wskazanie miejsca lub sposobu jej stosowania, 5) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej, o której mowa w ust. 7. 9. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Wojskowy sąd okręgowy może, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej i właściwego prokuratora wojskowego, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli. 10. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, wojskowy sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę wnioskującego organu Żandarmerii Wojskowej, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej oraz właściwego prokuratora wojskowego, może wydać postanowienie o kontroli operacyjnej prowadzonej przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 9. 11. Do wniosków, o których mowa w ust. 4, 5, 9 i 10, stosuje się odpowiednio ust. 8. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 9 lub 10, może zapoznać się z materiałami uzasadniającymi wniosek zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie. 12. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 4, 5, 9 i 10, wojskowy sąd okręgowy rozpoznaje na posiedzeniu jednoosobowo, przy czym czynności sądu związane z rozpoznaniem tych wniosków są wykonywane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postępowania karnego. W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator wojskowej prokuratury okręgowej i przedstawiciel organu Żandarmerii Wojskowej wnioskującego o zarządzenie kontroli operacyjnej. 13. Przedsiębiorcy prowadzący działalność telekomunikacyjną w sieciach publicznych oraz podmioty świadczące usługi pocztowe są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez Żandarmerię Wojskową kontroli operacyjnej. 14. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została wprowadzona. 15. Organ Żandarmerii Wojskowej, o którym mowa w ust. 1, informuje właściwego prokuratora wojskowego o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli. 16. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej przekazuje właściwemu prokuratorowi wojskowemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem w odniesieniu do tych materiałów stosuje się odpowiednio przepis art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 17. Osobie, w stosunku do której była stosowana kontrola operacyjna, nie udostępnia się materiałów zgromadzonych podczas tej kontroli. Przepis nie narusza uprawnień wynikających z art. 321 Kodeksu postępowania karnego. 18. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub niemające znaczenia dla toczącego się postępowania karnego przechowuje się po zakończeniu kontroli przez okres 2 miesięcy, a następnie dokonuje się ich protokolarnego, komisyjnego zniszczenia. Zniszczenie materiałów zarządza organ Żandarmerii Wojskowej, który wnioskował o zarządzenie kontroli operacyjnej. 19. Na postanowienia sądu w przedmiocie kontroli operacyjnej, o których mowa w ust. 1, 4, 9 i 10, a także na postanowienie sądu wydane na podstawie ust. 5, przysługuje zażalenie organowi Żandarmerii Wojskowej, który złożył wniosek o wydanie tego postanowienia. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 20. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów."}
{"id":"2001_1353_32","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W sprawach o przestępstwa, o których mowa w art. 31 ust. 1, w granicach zadań określonych w art. 4 ust. 1 oraz w stosunku do osób wskazanych w art. 3 ust. 2 pkt 1, pkt 3 lit. b) i pkt 5, czynności operacyjno\"rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej. 2. Czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1, mogą polegać także na złożeniu propozycji nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej. 3. Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej w sprawach o przestępstwa, o którym mowa w art. 31 ust. 1, może zarządzić na czas określony czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego miejscowo wojskowego prokuratora okręgowego, którego na bieżąco informuje o wynikach przeprowadzonych czynności. Wojskowy prokurator okręgowy może zarządzić zaniechanie czynności w każdym czasie. 4. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej może, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora wojskowego, jednorazowo przedłużyć stosowanie czynności, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny ich zarządzenia. 5. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być stosowane środki techniczne umożliwiające uzyskiwanie i utrwalanie treści informacji, w tym obrazu lub dźwięku. 6. W przypadku uzyskania materiałów mogących być dowodem, pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej przekazuje właściwemu wojskowemu prokuratorowi okręgowemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów stosuje się odpowiednio przepis art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 7. W uzasadnionych przypadkach, jeżeli podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1, pojawią się nowe okoliczności istotne dla sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej może, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora wojskowego, zarządzić kontynuowanie czynności przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 4. 8. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów."}
{"id":"2001_1353_33","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw, o których mowa w art. 31 ust. 1, albo ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej może zarządzić niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia się niezwłocznie właściwego miejscowo, ze względu na siedzibę organu zawiadamiającego, wojskowego prokuratora okręgowego, który może nakazać zaniechanie czynności w każdym czasie. 3. Organ Żandarmerii Wojskowej, o którym mowa w ust. 1, na bieżąco informuje wojskowego prokuratora okręgowego, o którym mowa w ust. 2, o wynikach przeprowadzonych czynności. 4. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane środki techniczne umożliwiające uzyskiwanie i utrwalanie treści informacji, w tym obrazu lub dźwięku. 5. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje publiczne oraz przedsiębiorcy są obowiązani dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu albo zastąpieniu w całości lub w części. 6. W przypadku uzyskania materiałów mogących być dowodem, pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej, za zgodą Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, przekazuje wojskowemu prokuratorowi okręgowemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem w odniesieniu do tych materiałów stosuje się przepis art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 7. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów."}
{"id":"2001_1353_34","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Żandarmeria Wojskowa, w zakresie koniecznym do wykonania zadań określonych w art. 4 ust. 1, może korzystać z informacji o osobach wskazanych w art. 3 ust. 2 pkt 1, pkt 3 lit. b) i pkt 5, uzyskanych przez organy uprawnione do wykony wania czynności operacyjno - rozpoznawczych w czasie wykonywania tych czynności. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania Żandarmerii Wojskowej informacji o osobach, uzyskanych przez organy uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, w czasie wykonywania tych czynności. Rozporządzenie to ustali w szczególności zakres czynności wykonywanych przez te organy na rzecz Żandarmerii Wojskowej, a także sposób występowania Żandarmerii Wojskowej do tych organów o udzielenie informacji oraz sposób ich przekazywania."}
{"id":"2001_1353_35","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Żandarmeria Wojskowa udostępnia organom uprawnionym do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, na wniosek tych organów, informacje o osobach, uzyskane przez nią w czasie wykonywania tych czynności."}
{"id":"2001_1353_36","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Żandarmeria Wojskowa, wykonując czynności operacyjno-rozpoznawcze może korzystać z pomocy osób niebędących żołnierzami Żandarmerii Wojskowej. Przepis art. 27 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Zabronione jest ujawnianie danych o osobie udzielającej pomocy Żandarmerii Wojskowej w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. W razie odmowy zwolnienia żołnierza Żandarmerii Wojskowej lub osoby udzielającej mu pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno - rozpoznawczych od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej w związku z postępowaniem karnym albo odmowy zezwolenia na udostępnienie materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym w sprawie o przestępstwo przeciwko pokojowi lub ludzkości, przestępstwo wojenne, przestępstwo przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, przestępstwo zamachu terrorystycznego albo też przestępstwo zabójstwa lub spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, którego następstwem była śmierć człowieka, Minister Obrony Narodowej przedstawia żądane wyjaśnienia i materiały Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do zapewnienia prawidłowości postępowania karnego, Minister Obrony Narodowej jest zobowiązany zwolnić od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej żołnierza Żandarmerii Wojskowej albo udostępnić żądane wyjaśnienia i materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową. 4. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być ujawnione na żądanie prokuratora również w razie uzasadnionego podejrzenia, że popełniła ona przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno - rozpoznawczych. W takim przypadku Minister Obrony Narodowej przedstawia żądane wyjaśnienia i materiały Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do zapewnienia prawidłowości postępowania karnego, Minister Obrony Narodowej jest zobowiązany zwolnić od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej żołnierza Żandarmerii Wojskowej albo udostępnić żądane wyjaśnienia i materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową. 5. Jeżeli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez Żandarmerię Wojskową z pomocy, o której mowa w ust. 1, osoby udzielające tej pomocy utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu, osobom tym oraz członkom ich rodzin przysługuje jednorazowe odszkodowanie, renta inwalidzka i rodzinna oraz świadczenie wyrównawcze, na zasadach określonych i w trybie przepisów o świadczeniach osobistych na rzecz obrony w czasie pokoju."}
{"id":"2001_1353_37","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Za udzielenie pomocy, o której mowa w art. 36 ust. 1, osobom niebędącym żołnierzami Żandarmerii Wojskowej Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej może przyznać wynagrodzenie wypłacane z funduszu operacyjnego Żandarmerii Wojskowej. 2. Zadania Żandarmerii Wojskowej, których koszty ze względu na wyłączenie kosztów według zadań jawności postępowania nie mogą być pokrywane na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych, a finansowanie wykonania czynności operacyjno-rozpoznawczych w szczególności realizowanie kosztów związanych z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych, są finansowane z funduszu operacyjnego. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, przeznaczenie funduszu operacyjnego Żandarmerii Wojskowej oraz sposób tworzenia i dysponowania nim, w szczególności sposób prowadzenia i kontrolowania gospodarki finansowej funduszem operacyjnym i właściwość organów wojskowych w tych sprawach, szczegółowe cele, na które mogą być przeznaczone środki funduszu, sposób dokumentowania wydatków z funduszu i zatwierdzania dowodów księgowych oraz sposób ewidencjonowania środków funduszu i przechowywania jego dokumentacji."}
{"id":"2001_1353_38","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Udzielanie informacji o osobie, uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno - rozpoznawczych oraz w trybie, o którym mowa w art. 37 ust. 1, jest dozwolone wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora, a wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli ustawa zezwala na udzielenie takich informacji określonemu organowi albo obowiązek taki wynika z umowy międzynarodowej, a także w przypadkach gdy zatajenie takiej informacji prowadziłoby do zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego."}
{"id":"2001_1353_39","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Ujawnienie danych o osobie, co do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że popełniła przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem przez tę osobę czynności operacyjno - rozpoznawczych, może nastąpić tylko na żądanie prokuratora lub sądu. W takim przypadku Minister Obrony Narodowej przedstawia żądane wyjaśnienia i materiały Pierwszemu Prezesowi Sądu Naj wyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do zapewnienia prawidłowości postępowania karnego, Minister Obrony Narodowej jest obowiązany zwolnić od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej żołnierza Żandarmerii Wojskowej i udostępnić żądane wyjaśnienia i materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową."}
{"id":"2001_1353_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zadaniami Żandarmerii Wojskowej są: 1) zapewnianie przestrzegania dyscypliny wojskowej, 2) ochranianie porządku publicznego na terenach i obiektach jednostek wojskowych oraz w miejscach publicznych, 3) ochranianie życia i zdrowia ludzi oraz mienia wojskowego przed zamachami naruszającymi te dobra, 4) wykrywanie przestępstw i wykroczeń, w tym skarbowych, popełnionych przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2, ujawnianie i ściganie ich sprawców oraz ujawnianie i zabezpieczanie dowodów tych przestępstw i wykroczeń, 5) zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz innym zjawiskom patologicznym, a w szczególności: alkoholizmowi i narkomanii w Siłach Zbrojnych, 6) współdziałanie z polskimi oraz zagranicznymi organami i służbami właściwymi w sprawach bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz policjami wojskowymi, 7) zwalczanie klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidowanie ich skutków oraz czynne uczestniczenie w akcjach poszukiwawczych, ratowniczych i humanitarnych, mających na celu ochronę życia i zdrowia oraz mienia, 8) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, Żandarmeria Wojskowa wykonuje poprzez: 1) kontrolowanie przestrzegania dyscypliny wojskowej oraz porządku publicznego, 2) interweniowanie w przypadkach naruszenia dyscypliny wojskowej lub porządku publicznego, 3) opracowywanie dla właściwych organów informacji o stanie dyscypliny wojskowej i przestępczości w Siłach Zbrojnych, a także występowanie do tych organów z wnioskami mającymi na celu zapobieżenie popełnianiu przestępstw, wykroczeń i przewinień dyscyplinarnych, 4) wykonywanie czynności operacyjno \" rozpoznawczych, 5) wykonywanie czynności procesowych w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu karnym i karnym skarbowym, 6) zabezpieczanie śladów i dowodów popełnienia przestępstw i wykroczeń oraz sporządzanie ekspertyz i opinii kryminalistycznych, 7) poszukiwanie sprawców przestępstw i wykroczeń oraz zaginionych żołnierzy, a także poszukiwanie utraconych przez jednostki wojskowe: broni, amunicji, materiałów wybuchowych i innego mienia wojskowego oraz materiałów zawierających informacje niejawne, 8) wykonywanie kontroli ruchu drogowego, pilotowanie kolumn wojskowych oraz kierowanie ruchem drogowym, w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach o ruchu drogowym i o drogach publicznych, 9) kontrolowanie uprawnień żołnierzy do noszenia munduru oraz odznak i oznak wojskowych, posiadania uzbrojenia i ekwipunku wojskowego oraz przebywania poza terenami i obiektami jednostek wojskowych, 10) kontrolowanie posiadania uprawnień do używania munduru oraz odznak i oznak wojskowych, w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach o odznakach i mundurach, 11) konwojowanie osób, dokumentów i mienia wojskowego, 12) przymusowe doprowadzanie osób, w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu karnym, karnym skarbowym, karnym wykonawczym i cywilnym, 13) asystowanie przy czynnościach egzekucyjnych, w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu cywilnym i o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, 14) współuczestniczenie w zapewnianiu porządku podczas trwania imprez masowych przeprowadzanych na terenach i w obiektach jednostek wojskowych, w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach o bezpieczeństwie imprez masowych, 15) wykonywanie zadań policji sądowej w sądach wojskowych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, 16) kontrolowanie ochrony mienia wojskowego, a w szczególności przechowywania uzbrojenia i środków bojowych, 17) kontrolowanie przestrzegania przepisów o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz o narkomanii, a także wykonywanie czynności przewidzianych w tych przepisach dla organów wojskowych, 18) wykonywanie czynności ochronnych w stosunku do uprawnionych osób, a także zabezpieczanie pobytu w jednostkach wojskowych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe i delegacji zagranicznych. 3. Żandarmeria Wojskowa wykonuje również czynności na polecenie sądu wojskowego i prokuratora wojskowego oraz sądu powszechnego i prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej Prokuratury, a także organów administracji rządowej i wojskowej oraz samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten wynika z odrębnych przepisów. 4. W czasie stanów nadzwyczajnych oraz w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny Żandarmeria Wojskowa wykonuje ponadto zadania określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_1353_40","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Żandarmeria Wojskowa, wykonując czynności operacyjno-rozpoznawcze, zapewnia ochronę środków, form i metod ich wykonywania, zgromadzonych informacji oraz własnych obiektów i danych identyfikacyjnych pozwalających na ustalenie tożsamości żołnierzy Żandarmerii Wojskowej. 2. Wykonując czynności operacyjno-rozpoznawcze, żołnierze Żandarmerii Wojskowej mogą posługiwać się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych pozwalających na identyfikację oraz środków, którymi posługują się, wykonując te czynności. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania oraz posługiwania się i przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2, z uwzględnieniem przepisów dotyczących odpowiednich dokumentów oraz przepisów o ochronie informacji niejawnych."}
{"id":"2001_1353_41","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej w czasie wykonywania czynności służbowych i w związku z nimi korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Rozdział 4 Stosowanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej przez Żandarmerię Wojskową"}
{"id":"2001_1353_42","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa rozkazom (poleceniom) żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, a także wobec osób uniemożliwiających wykonanie przez nich czynności służbowych, żołnierze Żandarmerii Wojskowej mogą stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: 1) siłę fizyczną w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony, 2) kajdanki, 3) pałki wielofunkcyjne, 4) paralizatory elektryczne, 5) wodne, chemiczne i techniczne środki obezwładniające, 6) psy służbowe, 7) broń gazową i ręczne miotacze gazu, 8) pociski niepenetracyjne, miotane z broni palnej. 2. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej mogą stosować również urządzenia techniczne umożliwiające zatrzymanie pojazdu, a w szczególności kolczatkę drogową, zaporę drogową, kozły oporowe i zasieki. 3. Żołnierze Żandarmerii Wojskowej mogą stosować środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym rozkazom (poleceniom). 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposoby użycia środków przymusu bezpośredniego przez żołnierzy Żandarmerii Wojskowej przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1. Rozporządzenie to ustali w szczególności postępowanie żołnierzy Żandarmerii Wojskowej związane z użyciem środków przymusu bezpośredniego oraz cel i sposób użycia poszczególnych środków, a także sposób dokumentowania użycia tych środków."}
{"id":"2001_1353_43","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 42 ust. 1, okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności zdarzenia nie jest możliwe, żołnierze Żandarmerii Wojskowej mają prawo użycia broni palnej: 1) w celu odparcia bezpośredniego zamachu na życie, zdrowie lub wolność żołnierza Żandarmerii Wojskowej lub innej osoby albo w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie, która nie zastosowała się do wezwania do natychmiastowego porzucenia broni, materiałów wybuchowych lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie może zagrozić życiu lub zdrowiu żołnierza Żandarmerii albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie przemocą odebrać broń palną żołnierzowi Żandarmerii Wojskowej albo innemu funkcjonariuszowi publicznemu uprawnionemu do posiadania broni palnej, 4) w celu odparcia bezpośredniego gwałtownego i niebezpiecznego zamachu na obiekty i urządzenia wojskowe albo inne obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, 5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia człowieka, 6) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni palnej jest dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1-3 lub 5 albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zamachu terrorystycznego, zabójstwa, umyślnego uszczerbku na zdrowiu, umyślnego sprowadzenia zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu wielu osób, pozbawienia człowieka wolności, zgwałcenia, wzięcia zakładnika, rozboju, kradzieży rozbójniczej albo wymuszenia rozbójniczego, 7) w celu ujęcia osoby, o której mowa w pkt 6, jeżeli schroniła się ona w miejscu trudno dostępnym, a z okoliczności zdarzenia wynika, że może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie może zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka, 8) w celu odparcia, bezpośredniego i gwałtownego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową albo środki pieniężne lub inne przedmioty wartościowe, 9) w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeżeli: a) ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub innego niebezpiecznego narzędzia, c) pozbawienie wolności nastąpiło w związku z podejrzeniem lub stwierdzeniem popełnienia przestępstwa, o którym mowa w pkt 6. 2. Żołnierz Żandarmerii Wojskowej, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania. 3. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której ją użyto, i nie powinno zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia inne osoby. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej przez żołnierzy Żandarmerii Wojskowej przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1. Rozporządzenie to ustali w szczególności postępowanie żołnierzy Żandarmerii Wojskowej związane z użyciem broni palnej oraz sposób dokumentowania jej użycia."}
{"id":"2001_1353_44","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Na sposób zastosowania środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez żołnierzy Żandarmerii Wojskowej osobie, wobec której zostały zastosowane te środki lub użyta ta broń, przysługuje zażalenie do prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej właściwej ze względu na miejsce zdarzenia w terminie 7 dni od dnia zdarzenia. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu karnym w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych dotyczące postępowania odwoławczego. Rozdział 5 Wojskowe organy porządkowe"}
{"id":"2001_1353_45","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wojskowymi organami porządkowymi są: 1) wchodzący w skład służby garnizonowej: a) oficer inspekcyjny garnizonu i jego pomocnik, b) komendant i profos wojskowego aresztu dyscyplinarnego oraz izby zatrzymań, c) dowódca i żołnierze warty garnizonowej, d) dowódca i żołnierze pododdziału alarmowego garnizonu, 2) wchodzący w skład służby wewnętrznej jednostki wojskowej: a) oficer dyżurny jednostki wojskowej i jego pomocnik, b) komendant i profos izby zatrzymań jednostki wojskowej, c) dowódca i żołnierze warty wewnętrznej jednostki wojskowej, d) dowódca i żołnierze pododdziału alarmowego jednostki wojskowej. 2. Wojskowymi organami porządkowymi są również dowódcy i żołnierze patroli, konwojów i asyst wyznaczonych przez dowódców (komendantów) garnizonów lub dowódców jednostek wojskowych, a także dowódcy i żołnierze pododdziałów regulacji ruchu jednostek wojskowych."}
{"id":"2001_1353_46","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Zadaniami wojskowych organów porządkowych wchodzących w skład służby garnizonowej są: 1) utrzymanie dyscypliny wojskowej, 2) ochrona porządku publicznego, 3) zapewnienie przestrzegania przepisów porządkowych obowiązujących w miejscach publicznych, 4) ochrona i obrona obiektów wojskowych, 5) wykonywanie czynności przewidzianych dla wojskowych organów porządkowych w przepisach o postępowaniu karnym, karnym skarbowym, karnym wykonawczym i cywilnym oraz w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Wojskowe organy porządkowe wchodzące w skład służby garnizonowej wykonują zadania, o których mowa w ust. 1, w stosunku do osób określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 3-6. 3. Wojskowe organy porządkowe wchodzące w skład służby garnizonowej wykonują zadania, o których mowa w ust. 1, do czasu przybycia Żandarmerii Wojskowej lub innego właściwego organu również w stosunku do osób określonych w art. 3 ust. 2 pkt 7. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe czynności wojskowych organów porządkowych wchodzących w skład służby garnizonowej, w granicach zadań wymienionych w ust. 1."}
{"id":"2001_1353_47","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Wojskowe organy porządkowe wchodzące w skład służby garnizonowej wykonują zadania, o których mowa w art. 46 ust. 1, na terenie garnizonu, w którym jest wyznaczona ta służba, z wyjątkiem terenów jednostek wojskowych rozmieszczonych w tym garnizonie, w których jest wyznaczona służba wewnętrzna."}
{"id":"2001_1353_48","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Zadaniami wojskowych organów porządkowych wchodzących w skład służby wewnętrznej jednostki wojskowej są: 1) utrzymanie porządku i dyscypliny wojskowej, 2) zapewnienie przestrzegania wojskowych przepisów porządkowych, 3) ochrona i obrona obiektów jednostki wojskowej, 4) wykonywanie czynności przewidzianych dla wojskowych organów porządkowych w przepisach o postępowaniu karnym, karnym skarbowym, karnym wykonawczym i cywilnym oraz w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Wojskowe organy porządkowe wchodzące w skład służby wewnętrznej jednostki wojskowej wykonują zadania, o których mowa w ust. 1, w stosunku do osób określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 3-6. 3. Wojskowe organy porządkowe wchodzące w skład służby wewnętrznej jednostki wojskowej wykonują zadania, o których mowa w ust. 1, do czasu przybycia Żandarmerii Wojskowej lub innego właściwego organu również w stosunku do osób określonych w art. 3 ust. 2 pkt 7. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe czynności wojskowych organów porządkowych wchodzących w skład służby wewnętrznej jednostki wojskowej, w granicach zadań wymienionych w ust. 1."}
{"id":"2001_1353_49","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Wojskowe organy porządkowe wchodzące w skład służby wewnętrznej jednostki wojskowej wykonują zadania, o których mowa w art. 48 ust. 1, na terenie jednostki wojskowej, w której jest wyznaczona ta służba."}
{"id":"2001_1353_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Żandarmeria Wojskowa wykonuje zadania należące do jej zakresu działania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Żandarmeria Wojskowa może wykonywać zadania należące do jej zakresu działania również poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do żołnierzy polskich oraz - w przypadkach określonych w art. 3 ust. 2 pkt 5 - w stosunku do polskich pracowników zatrudnionych za granicą w polskich jednostkach wojskowych i w polskich przedstawicielstwach wojskowych, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej."}
{"id":"2001_1353_50","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Skład warty garnizonowej i pododdziału alarmowego garnizonu oraz patrolu, konwoju i asysty służby garnizonowej, a także ich uzbrojenie i wyposażenie określa dowódca (komendant) garnizonu. 2. Skład warty wewnętrznej i pododdziału alarmowego jednostki wojskowej oraz patrolu, konwoju i asysty służby wewnętrznej jednostki wojskowej, a także ich uzbrojenie i wyposażenie określa dowódca jednostki wojskowej."}
{"id":"2001_1353_51","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Żołnierzom wojskowych organów porządkowych wchodzących w skład służby garnizonowej i służby wewnętrznej jednostki wojskowej w związku z wykonywaniem czynności służbowych przysługują uprawnienia określone w art. 17 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5, 6, 8, 10 i 11, a także prawo stosowania środków przymusu bezpośredniego w przypadkach i na zasadach określonych w art. 42 oraz używania broni palnej w przypadkach i na zasadach określonych w art. 43. 2. Do żołnierzy, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 23 i 41. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i sposoby użycia środków przymusu bezpośredniego, 2) warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej - przez żołnierzy wojskowych organów porządkowych przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 46 ust. 1 i art. 48 ust. 1. Rozporządzenie to ustali w szczególności: 1) postępowanie żołnierzy wojskowych organów porządkowych związane z użyciem środków przymusu bezpośredniego oraz cel i sposób użycia poszczególnych środków, a także sposób dokumentowania użycia tych środ ków, 2) postępowanie żołnierzy wojskowych organów porządkowych związane z użyciem broni palnej oraz sposób dokumentowania jej użycia."}
{"id":"2001_1353_52","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, 2 i 10, przez żołnierzy wojskowych organów porządkowych oraz na sposób zastosowania przez nich środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej osobie, wobec której zostały wykonane te czynności, przysługuje zażalenie do prokuratora wojskowej prokuratury garnizonowej właściwej ze względu na miejsce dokonania czynności w terminie 7 dni od dnia jej dokonania. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu karnym w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych dotyczące postępowania odwoławczego."}
{"id":"2001_1353_53","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Zadania wojskowych organów porządkowych, o których mowa w art. 45 ust. 2, oraz osoby, wobec których wykonują one te zadania, określają odrębne przepisy. 2. Do żołnierzy wojskowych organów porządkowych, o których mowa w art. 45 ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 51. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1353_54","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Traci moc oznaczenie i tytuł rozdziału 6 oraz przepisy art. 33, 36-38 oraz 39 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 753 i Nr 141, poz. 944)."}
{"id":"2001_1353_55","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39 poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508 i Nr 63, poz. 635) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 163: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. O przymusowe sprowadzenie żołnierza w czynnej służbie wojskowej sąd zwraca się do dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, lub do Żandarmerii Wojskowej, a o przymusowe sprowadzenie funkcjonariusza Policji, Biura Ochrony Rządu, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej - do jego przełożonego.\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. O ukaranie żołnierza w czynnej służbie wojskowej sąd występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, a o ukaranie fun kcjonariusza Policji, Biura Ochrony Rządu, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej - do jego przełożonego.\"; 2) w art. 814 w § 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Przeszukania odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariuszu Policji, Biura Ochrony Rządu, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej przeprowadza w obecności komornika odpowiednio żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego funkcjonariusza.\"; 3) w art. 1057 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. O wykonanie aresztu w stosunku do dłużnika będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariuszem Policji, Biura Ochrony Rządu, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej sąd zwraca się do dowódcy jednostki wojskowej albo komendanta jednostki organizacyjnej Policji, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej, w której pełni on służbę, przesyłając w tym celu nakaz.\"."}
{"id":"2001_1353_56","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 76, poz. 809) wprowadza się następujące zmiany : 1) w art. 48 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Przeszukania odzieży na żołnierzu w czynnej służbie wojskowej albo funkcjonariuszu Policji, Biura Ochrony Rządu, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej przeprowadza w obecności egzekutora odpowiednio żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego funkcjonariusza.\"; 2) w art. 153: a) w § 1 wyrazy \"właściwy organ wojskowy lub\" zastępuje się wyrazami \"odpowiednio Żandarmerię Wojskową lub wojskowy organ porządkowy albo\", b) w § 2 wyrazy \"właściwego organu wojskowego lub\" zastępuje się wyrazami \"Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego albo właściwego\"; 3) po art. 153 dodaje się art. 153a w brzmieniu: \"Art. 153a. Jeżeli przepisy szczególne przewidują przymusowe doprowadzenie żołnierza w czynnej służbie wojskowej, doprowadzenia tego dokonuje Żandarmeria Wojskowa lub wojskowy organ porządkowy.\"."}
{"id":"2001_1353_57","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1156 oraz z 2001 r. Nr 48, poz. 506 i Nr 81, poz. 877) wprowadza się następujące zmiany : 1) w art. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wchodzą również Wojskowe Służby Informacyjne i Żandarmeria Wojskowa jako ich wyodrębnione i wyspecjalizowane służby.\"; 2) skreśla się art. 16."}
{"id":"2001_1353_58","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz.U. Nr 31, poz. 130, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) w art. 12 w ust. 3 wyrazy \"Wojskowe organy porządkowe mogą\" zastępuje się wyrazami \"Żandarmeria Wojskowa może\"."}
{"id":"2001_1353_59","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 60, poz. 610) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu : \"2. Jeżeli zarządzenie przymusowego doprowadzenia dotyczy żołnierza, wykonuje je Żandarmeria Wojskowa lub wojskowy organ porządkowy.\"; 2) w art. 32 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeżeli zarządzenie przymusowego doprowadzenia dotyczy żołnierza, wykonuje je Żandarmeria Wojskowa lub wojskowy organ porządkowy\".; 3) w art. 33: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Policja, Żandarmeria Wojskowa i wojskowy organ porządkowy, wykonując zarządzenie przymusowego doprowadzenia osób, o których mowa w art. 30 oraz art. 32 ust. 3 i 4, ma prawo ich zatrzymania tylko w niezbędnych wypadkach i na czas konieczny do wykonania tego zarządzenia.\", b) w ust. 2 wyrazy \"w ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 30 ust. 1 i art. 32 ust. 3\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb doprowadzania osób, o których mowa w art. 30 ust. 2 i art. 32 ust. 4.\"; 4) w art. 40 w ust. 4 wyrazy \"właściwemu organowi wojskowemu\" zastępuje się wyrazami \"Żandarmerii Wojskowej lub wojskowemu organowi porządkowemu\"."}
{"id":"2001_1353_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Dowódcą Żandarmerii Wojskowej i przełożonym wszystkich żołnierzy Żandarmerii Wojskowej jest Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej. 2. Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej podlega bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej. 3. Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej i jego zastępcę wyznacza na stanowisko służbowe i zwalnia z tego stanowiska Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"2001_1353_60","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465 i Nr 81, poz. 877) w art. 2 po wyrazie \"żołnierzy\" dodaje się wyrazy \"Żandarmeria Wojskowa i\"."}
{"id":"2001_1353_61","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56, Nr 102, poz. 474, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 skreśla się pkt 19; 2) w art. 5 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu : \"1a) Żandarmeria Wojskowa,\"."}
{"id":"2001_1353_62","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 104, poz. 1103 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 877) w art. 29 w ust. 7 po wyrazach \"Policją i\" dodaje się wyrazy \"Żandarmerią Wojskową oraz\"."}
{"id":"2001_1353_63","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"żołnierz\" dodaje się wyrazy \"Żandarmerii Wojskowej lub\"; 2) w art. 129 w ust. 4 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"również do\" i w zdaniu drugim po wyrazie \"zakresie\" dodaje się wyrazy \"Żandarmerii Wojskowej i\"."}
{"id":"2001_1353_64","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) komendanta terenowej jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, w przypadku przeprowadzania imprez masowych na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej.\"; 2) w art. 17: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku gdy działania podjęte w trybie określonym w ust. 1, przez służby porządkowe organizatora imprezy masowej są nieskuteczne, organizator imprezy lub kierownik do spraw bezpieczeństwa w imieniu organizatora imprezy występuje o pomoc do Policji, a jeżeli impreza masowa jest przeprowadzana na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej - do Żandarmerii Wojskowej, potwierdzając ten fakt pisemnym zgłoszeniem.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"Policji\" dodaje się wyrazy \"albo Żandarmerii Wojskowej\"; 3) w art. 19: a) w ust. 1 po wyrazie \"Policja,\" dodaje się wyrazy \"Żandarmeria Wojskowa,\", b) w ust. 3 po wyrazie \"Policję,\" dodaje się wyrazy \"Żandarmerię Wojskową,\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania szkód, o których mowa w ust. 3, oraz tryb wypłaty odszkodowań.\"."}
{"id":"2001_1353_65","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 29, poz. 357 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 23 i Nr 27, poz. 298) w art. 44 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Kontrolę ochrony terenów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne może przeprowadzać Żandarmeria Wojskowa.\"."}
{"id":"2001_1353_66","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 761 i Nr 76, poz. 811) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Obrony Narodowej oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa, ustala, w drodze rozporządzenia, szczegółowy rozdział kompetencji między Policję, Urząd Ochrony Państwa, Biuro Ochrony Rządu, Państwową Straż Pożarną, Straż Graniczną i Obronę Cywilną Kraju oraz Żandarmerię Wojskową, wojskowe organy porządkowe i Wojskowe Służby Informacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej oraz zasady ich współdziałania.\"."}
{"id":"2001_1353_67","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 po wyrazie \"Policja,\" dodaje się wyrazy \"Żandarmeria Wojskowa,\"; 2) w art. 42 w ust. 3 w pkt 2 i w ust. 5 po wyrazach \"Komendantowi Głównemu Policji,\" dodaje się wyrazy \"Komendantowi Głównemu Żandarmerii Wojskowej,\", 3) w art. 48m: a) w pkt 1 po wyrazie \"Policji\" dodaje się wyrazy \" , Żandarmerii Wojskowej\", b) w pkt 2 po wyrazie \"Policji\" dodaje się wyrazy \" , Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej\"; 4) w załączniku nr 1 do ustawy w części II \"Informacje niejawne oznaczone klauzulą \"< < tajne > >\" ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa oraz porządek publiczny\" w pkt 28 i 29 po wyrazie \"Policji,\" dodaje się wyrazy \"Żandarmerii Wojskowej,\"."}
{"id":"2001_1353_68","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 66, poz. 787 i Nr 109, poz. 1165) w art. 43 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepisy ustawy stosuje się do pracowników zatrudnionych w Komendzie Głównej Żandarmerii Wojskowej i innych jednostkach organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej.\". Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1353_69","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W sprawach uregulowanych niniejszą ustawą do czasu wydania przewidzianych w niej przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się odpowiednio dotychczas obowiązujące przepisy dotyczące wojskowych organów porządkowych, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"2001_1353_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Żandarmerię Wojskową tworzą: 1) Komenda Główna Żandarmerii Wojskowej, 2) terenowe jednostki organizacyjne Żandarmerii Wojskowej, 3) specjalistyczne jednostki organizacyjne Żandarmerii Wojskowej. 2. Terenowymi jednostkami organizacyjnymi Żandarmerii Wojskowej są: 1) oddziały Żandarmerii Wojskowej, 2) wydziały Żandarmerii Wojskowej, 3) placówki Żandarmerii Wojskowej. 3. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, tworzy, przekształca i znosi terenowe oraz specjalistyczne jednostki organizacyjne Żandarmerii Wojskowej, a także określa ich organizację oraz szczegółowe zakresy i obszary działania jednostek organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej, z uwzględnieniem struktury i rozmieszczenia Sił Zbrojnych oraz zadań Żandarmerii Wojskowej."}
{"id":"2001_1353_70","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1353_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Żandarmeria Wojskowa składa się z następujących pionów funkcjonalnych: 1) dochodzeniowo-śledczego, 2) prewencyjnego, 3) administracyjno-logistyczno-technicznego. 2. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi inne niż wymienione w ust. 1 rodzaje pionów funkcjonalnych, określając ich organizację i zakres działania."}
{"id":"2001_1353_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Do jednostek organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej oraz żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach, w sprawach nie uregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy dotyczące jednostek wojskowych i żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe - poza warunkami ogólnymi ustalonymi dla żołnierzy \" warunki fizyczne i psychiczne oraz kwalifikacje żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, w szczególności wymagania co do stanu zdrowia i sprawności fizycznej oraz wykształcenia i umiejętności, a także wymogu niekaralności, z rozróżnieniem żołnierzy zawodowych i niezawodowych. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe - obok posiadanego przez żołnierzy - umundurowanie, uzbrojenie i wyposażenie żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, niezbędne im do wykonywania zadań Żandarmerii Wojskowej. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia: 1) plany i programy szkolenia specjalistycznego żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, 2) formy, metody, sposoby i środki wykonywania czynności służbowych przez żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, w zakresie objętym przepisami ustawy."}
{"id":"2001_1354_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Przepisy ustawy mają zastosowanie do kierowców zatrudnionych w ramach stosunku pracy oraz innych kierowców wykonujących transport drogowy. 2. Ustawa określa: 1) normy dotyczące okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku, 2) normy czasu pracy, 3) obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów. 3. W zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1354_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Po cztero i półgodzinnym okresie prowadzenia pojazdu kierowca wykorzystuje co najmniej 45-minutową przerwę, chyba że zaczyna okres odpoczynku. 2. Przerwa, o której mowa w ust. 1, może być zastąpiona przerwami trwającymi co najmniej 15 minut każda, wykorzystanymi w trakcie cztero i półgodzinnego prowadzenia pojazdu lub natychmiast po tym okresie. 3. W przewozach regularnych może być stosowana przerwa trwająca nie krócej niż 30 minut po okresie prowadzenia pojazdu nieprzekraczającym czterech godzin, jeżeli przerwa trwająca powyżej 30 minut zakłócałaby miejski ruch uliczny a kierowca nie ma możliwości wykorzystania pozostałych 15 minut w ciągu czterech i półgodziny prowadzenia pojazdu przed przerwą 30-minutową. 4. Podczas przerw, o których mowa w ust. 1-3, kierowca nie może wykonywać żadnej innej pracy; przerw tych nie wlicza się do dobowego okresu odpoczynku. 5. Czas oczekiwania i czas nie poświęcony prowadzeniu pojazdu, spędzony w pojeździe będącym w ruchu, na promie lub w pociągu, nie stanowi \"innej pracy\", o której mowa w ust. 4, i jest traktowany jako przerwa w prowadzeniu. 6. W przypadku stosowania przerwy, o której mowa w art. 20 ust. 8, przerwy wymienione w ust. 1-3, ulegają odpowiedniemu skróceniu."}
{"id":"2001_1354_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Przerwy, o których mowa w art. 10, uwzględnia się przy ustalaniu dziennego rozkładu czasu pracy kierowców."}
{"id":"2001_1354_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Do przewozów wykonywanych: 1) pojazdami używanymi przez władze publiczne do pełnienia służby publicznej, które nie stanowią konkurencji dla uprawnionych przewoźników drogowych, 2) pojazdami używanymi przez zakłady rolnicze, ogrodnicze, leśne lub gospodarstwa rybackie do przewozu towarów na odcinku nie dłuższym niż 50 km od miejsca bazy pojazdu włączając teren miejscowości, których centrum znajduje się w zasięgu tego promienia, 3) pojazdami używanymi do przewozu odpadków lub szkieletów zwierzęcych, nie przeznaczonych do spożycia przez ludzi, 4) pojazdami używanymi do przewozu żywych zwierząt w gospodarstwach rolnych na miejscowy rynek i odwrotnie lub z rynku do miejscowych rzeźni, 5) pojazdami używanymi w charakterze sklepów na miejscowym rynku lub w handlu obwoźnym lub jako ruchome punkty do wykonywania transakcji bankowych, walutowych, oszczędnościowych, do czynności związanych z kultem, do wypożyczania książek, płyt lub kaset, do obsługi wydarzeń kulturalnych lub wystaw - specjalnie przystosowanymi do tych celów, 6) pojazdami przewożącymi materiały lub urządzenia służące kierowcy do wykonywania jego pracy na odcinku nie dłuższym niż 50 km od miejsca bazy pojazdu, jeżeli prowadzenie pojazdu nie stanowi głównej czynności kierowcy, 7) pojazdami poruszającymi się wyłącznie na wyspach o powierzchni nieprzekraczającej 2300 km2, które nie są połączone z terytorium państwa mostem, brodem ani tunelem dostępnym dla ruchu pojazdów silnikowych, 8) pojazdami używanymi do przewozu towarów, napędzanymi gazem o napędzie elektrycznym lub wyposażonymi w ogranicznik prędkości, o ile pojazdy te, zgodnie z przepisami polskimi, są uznane za równoważne z pojazdami napędzanymi silnikiem spalinowym lub silnikiem na olej napędowy i których dopuszczalna masa całkowita włączając przyczepy lub naczepy, nie przekracza 3,5 tony, 9) ciągnikami używanymi wyłącznie do prac rolniczych i leśnych, nie mają zastosowania przepisy art. 6 ust. 1 i 2 oraz art. 10."}
{"id":"2001_1354_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W przypadku wystąpienia nadzwyczajnych lub niedających się przewidzieć okoliczności, wymagających dojazdu do odpowiedniego miejsca postoju ze względu na bezpieczeństwo osób, pojazdu lub rzeczy, kierowca może przedłużyć czas prowadzenia pojazdu ponad normę określoną w art. 6 i skrócić czas odpoczynku, o którym mowa w art. 7 i 10, pod warunkiem, że dłuższe prowadzenie pojazdu nie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego."}
{"id":"2001_1354_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Zakres i przyczyny przedłużenia czasu prowadzenia pojazdu i skrócenia czasu odpoczynku, o których mowa w art. 13, kierowca wpisuje do dokumentu rejestrującego przebieg jego pracy."}
{"id":"2001_1354_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Kierowca, na żądanie osoby uprawnionej do przeprowadzenia kontroli, przedstawia zapisy z przyrządu kontrolnego za bieżący tydzień i za ostatni dzień poprzedniego tygodnia, w którym prowadził pojazd. Rozdział 3 Przepisy szczególne"}
{"id":"2001_1354_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do kierowców zatrudnionych w ramach stosunku pracy oraz innych kierowców wykonujących transport drogowy pojazdami wymienionymi w art. 5 pkt 1-2; przepisy te nie dotyczą kierowców taksówek."}
{"id":"2001_1354_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Maksymalny czas prowadzenia pojazdu wynosi 10 godzin na dobę. 2. Po sześciu godzinach prowadzenia pojazdu kierowca jest obowiązany wykorzystać przerwę trwającą co najmniej 30 minut , chyba że zaczyna okres odpoczynku dobowego. 3. Przerwa, o której mowa w ust. 2, może być zastąpiona przerwami trwającymi co najmniej 15 minut każda, wykorzystywanymi w okresie prowadzenia pojazdu lub niezwłocznie po tym okresie. 4. Przepisy art. 10 ust. 4-6, art. 11, 13 i 14 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1354_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. W każdej dobie kierowca wykorzystuje co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Rozdział 4 Normy czasu pracy kierowców pozostających w stosunku pracy"}
{"id":"2001_1354_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do kierowców, którzy są pracownikami w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_1354_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) kierowca - osobę uprawnioną do kierowania pojazdem silnikowym, 2) przewóz drogowy - każde przemieszczenie pojazdu po drogach publicznych, załadowanego lub w stanie pustym, przeznaczonego do przewozu osób lub rzeczy, 3) transport drogowy - działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi, 4) przewóz regularny - publiczny przewóz osób i ich bagażu wykonywany według uprzednio uzgodnionego rozkładu jazdy podanego do publicznej wiadomości oraz zgodnie z warunkami przewozu określonymi w zezwoleniu, 5) tydzień - okres pomiędzy godziną 00.00 w poniedziałek i godziną 24.00 w niedzielę, 6) odpoczynek - każdy nieprzerwany okres co najmniej jednej godziny, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem, 7) czas prowadzenia - czas kierowania pojazdem od momentu uruchomienia silnika do momentu jego zatrzymania, z uwzględnieniem chwilowych postojów, w szczególności zatrzymania się pojazdu na światłach, na przejeździe kolejowym."}
{"id":"2001_1354_20","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Czasem pracy kierowców jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy i obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu, a w szczególności : 1) prowadzenie pojazdu, 2) załadunek i rozładunek, 3) kontrolę i nadzór nad osobami wsiadającymi i wysiadającymi, 4) kontrolne sprawdzanie pojazdu i ładunku, 5) czynności spedycyjne, 6) obsługę codzienną pojazdów i przyczep, 7) niezbędne czynności administracyjne, 8) inne prace podejmowane w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy, 9) utrzymanie pojazdu w czystości. 2. Czasu dyżuru pełnionego przez kierowcę poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru kierowca nie wykonywał pracy. 3. Czasem dyżuru kierowców jest również czas, poza normalnymi godzinami pracy, w którym kierowca nie wykonuje czynności wymienionych w ust. 1, ale jest obowiązany pozostawać w pojeździe lub w jego pobliżu, w celu zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy. Czas dyżuru nie może być wliczany do przysługującego kierowcy dobowego nieprzerwanego odpoczynku. Do czasu dyżuru zalicza się przerwy, o których mowa w art. 10 i 17. 4. W przypadku gdy pojazd jest prowadzony przez dwóch lub więcej kierowców, czas nieprzeznaczony na kierowanie pojazdem jest czasem dyżuru. 5. Wykorzystywanie dobowego odpoczynku w pojeździe w sposób określony w art. 6 ust. 6 nie może być traktowane jako czas dyżuru. 6. Za czas dyżuru przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej w przepisach o wynagradzaniu obowiązujących u danego pracodawcy, nie niższe jednak niż w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju. 7. Do czasu pracy nie wlicza się: 1) czasu dyżuru, 2) nieusprawiedliwionych postojów w czasie jazdy, 3) dobowego nieprzerwanego odpoczynku. 8. Do czasu pracy kierowców wlicza się przerwę w pracy trwającą 15 minut, którą pracodawca jest obowiązany wprowadzić, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin."}
{"id":"2001_1354_21","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Czas przestoju: 1) wynikającego z przepisów w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów na drogach, 2) na przejściach granicznych, 3) spowodowanego awarią pojazdu, blokadą dróg, lokalnym zakazem ruchu, zalicza się do czasu pracy w wymiarze nieprzekraczającym 8 godzin na dobę, jeżeli wskutek tego przestoju kierowca nie wypracował dobowego wymiaru czasu pracy określonego w rozkładzie czasu pracy, a w przypadku zadaniowego czasu pracy - 8 godzin."}
{"id":"2001_1354_22","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Czas pracy w pięciodniowym tygodniu pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż trzy miesiące, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1, 3 i 4."}
{"id":"2001_1354_23","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 10 godzin na dobę, a do pozostałych kierowców do 12 godzin na dobę - w ramach systemu równoważnego czasu pracy. 2. W systemie równoważnego czasu pracy wymiar czasu pracy przedłużony w poszczególnych dniach, zostaje wyrównany skróconym czasem pracy w innych dniach lub dniami wolnymi od pracy, z tym że w okresie rozliczeniowym czas ten nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień. 3. Okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż miesiąc. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, po wyrażeniu na to zgody przez zakładową organizację związkową, a jeżeli taka organizacja nie działa u danego pracodawcy - po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy, okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do trzech miesięcy. 4. Przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być przedłużony, w trybie określonym w ust. 3, nie więcej jednak niż do sześciu miesięcy. 5. W systemie czasu pracy, o którym mowa w ust. 1-4, praca wykonywana: 1) w godzinach przekraczających przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika rozkładu czasu pracy, 2) w godzinach przekraczających 8 godzin na dobę, jeżeli obowiązujący pracownika rozkład czasu pracy przewiduje w danej dobie pracę przez 8 godzin lub przez czas krótszy niż 8 godzin, 3) w godzinach przekraczających przeciętną tygodniową normę czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, o których mowa w pkt 1 i 2, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych."}
{"id":"2001_1354_24","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym może być stosowany, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin. 2. Przerwy, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju; podczas przerwy kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. 3. Przy ustalaniu rozkładu czasu pracy w systemie przerywanego czasu pracy stosuje się przepisy art. 10 i 17 dotyczące przerw przeznaczonych na odpoczynek. Jeżeli przerwa przewidziana w ustalonym rozkładzie, o którym mowa w ust. 1, następuje nie później niż po upływie cztero i półgodzinnego okresu prowadzenia pojazdu, nie stosuje się przerw przeznaczonych na odpoczynek, o których mowa w art. 10 i 17."}
{"id":"2001_1354_25","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym może być stosowany, w przypadkach uzasadnionych rodzajem wykonywanych przewozów lub ich szczególną organizacją, zadaniowy czas pracy, w którym zadania przewozowe ustala pracodawca w takim wymiarze, aby mogły być wykonane w ramach czasu pracy określonego w art. 22 oraz przy zachowaniu norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i okresów odpoczynku. Rozkład czasu pracy w okresie wykonywania danego zadania przewozowego ustala kierowca. 2. Zadaniowy czas pracy wprowadza się na podstawie układu zbiorowego pracy, regulaminu pracy lub umowy o pracę."}
{"id":"2001_1354_26","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Niezależnie od stosowanych systemów czasu pracy, dobowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekraczać maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu określonego w art. 6 ust. 1. 2. Przy ustalaniu rozkładów czasu pracy stosuje się przepisy art. 10 i 17 dotyczące przerw przeznaczonych na odpoczynek, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 6 oraz art. 24 ust. 3."}
{"id":"2001_1354_27","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Systemy czasu pracy określone w art. 23 i 24 mogą być stosowane również w przypadku niezarobkowego przewozu wykonywanego pomocniczo w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej przedsiębiorcy, pojazdami samochodowymi będącymi jego własnością lub pojazdami, do których ma udokumentowane prawo dysponowania. 2. W uzasadnionych przypadkach w ramach równoważnych norm czasu pracy, o których mowa w art. 23, dopuszcza się stosowanie przerywanego czasu pracy określonego w art. 24, z zastrzeżeniem przestrzegania przepisów o obowiązkowym dobowym odpoczynku oraz według z góry ustalonego harmonogramu; harmonogram powinien obejmować okres co najmniej miesiąca."}
{"id":"2001_1354_28","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Praca wykonywana ponad normy czasu pracy ustalone w art. 22 i 23, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Praca taka jest dopuszczalna tylko w razie: 1) nieprzewidzianych sytuacji i zdarzeń wymagających od kierowcy podjęcia działań dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia albo usunięcia awarii, 2) szczególnych potrzeb pracodawcy. 2. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych przez kierowcę w związku z okolicznościami określonymi w ust. 1 pkt 2 nie może przekroczyć 260 godzin w roku kalendarzowym."}
{"id":"2001_1354_29","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Tygodniowy czas pracy kierowców, łącznie z godzinami nadliczbowymi (łączony tygodniowy wymiar czasu pracy), nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym trzech miesięcy."}
{"id":"2001_1354_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Dla celów rozliczania czasu pracy i ustalania uprawnienia do wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych, przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której kierowca rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do okresów prowadzenia pojazdu i odpoczynku dobowego kierowcy. Rozdział 2 Normy dotyczące okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku kierowców"}
{"id":"2001_1354_30","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W zakresie norm określających: czas pracy, czas prowadzenia pojazdu, obowiązkowe przerwy przeznaczone na odpoczynek w czasie dnia pracy oraz odpoczynek dobowy, układy zbiorowe pracy mogą przewidywać wyższe normy minimalne oraz niższe normy maksymalne niż przewiduje to ustawa. Rozdział 5 Obowiązki pracodawcy"}
{"id":"2001_1354_31","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Pracodawca jest obowiązany regularnie kontrolować okresy prowadzenia pojazdu, czas trwania innej pracy oraz okresy odpoczynku, na podstawie zapisów przyrządu kontrolnego, a w przypadku pojazdów nie wyposażonych w te przyrządy, na podstawie karty drogowej. 2. Zapisy z przyrządów kontrolnych pracodawca przechowuje przez okres co najmniej dwunastu miesięcy po wykorzystaniu i udostępnia ich kopie na wniosek kierowców, których one dotyczą. Zapisy te są okazywane lub wydawane na żądanie każdej osoby uprawnionej do przeprowadzenia kontroli."}
{"id":"2001_1354_32","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy kierowców z uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, niedziele i święta w rozliczeniu dobowym, tygodniowym i przyjętym okresie rozliczeniowym. 2. Ewidencję czasu pracy, o której mowa w ust. 1, pracodawca każdorazowo udostępnia kierowcy na jego wniosek."}
{"id":"2001_1354_33","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Systemy wynagradzania kierowców nie mogą przewidywać składników wynagrodzenia, których wysokość jest uzależniona od liczby przejechanych kilometrów lub ilości przewiezionego ładunku, jeżeli ich stosowanie wpłynęłoby na pogorszenie bezpieczeństwa jazdy."}
{"id":"2001_1354_34","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. W przypadku wykonywania: 1) krajowych przewozów regularnych, 2) międzynarodowych przewozów regularnych, których końcowe punkty tras znajdują się w odległości do 50 km w linii prostej od granicy pomiędzy dwoma krajami członkowskimi Unii Europejskiej i których trasa nie przekracza 100 km, pojazdami niewyposażonymi w przyrządy kontrolne - pracodawca sporządza rozkład jazdy oraz plan pracy kierowcy. 2. Plan pracy jest imienny i zawiera informacje dotyczące miejsca zatrudnienia kierowcy oraz harmonogram uwzględniający okresy prowadzenia pojazdu, wykonywania innej pracy , okresy odpoczynku i dyżuru. Plan pracy podpisuje pracodawca lub osoba przez niego upoważniona. 3. Harmonogram obejmuje tydzień bieżący oraz tydzień bezpośrednio poprzedzający i następujący. 4. W czasie wykonywania pracy kierowca jest obowiązany posiadać wyciąg z planu pracy oraz kopię rozkładu jazdy. 5. Pracodawca przechowuje plan pracy przez rok po upływie okresu, którego dotyczył. 6. Pracodawca każdorazowo udostępnia kierowcy kopię planu pracy na jego wniosek. Rozdział 6 Przyrząd kontrolny i karta drogowa"}
{"id":"2001_1354_35","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. W pojazdach samochodowych używanych do przewozu osób (pasażerów) i rzeczy, z wyłączeniem pojazdów wymienionych w art. 5 oraz z zastrzeżeniem art. 34, należy instalować i użytkować przyrządy kontrolne. Konstrukcję, instalację, działanie i kontrolę przyrządów kontrolnych określają odrębne przepisy. 2. Przyrządy kontrolne służą do rejestrowania w szczególności następujących okresów: 1) czasu prowadzenia pojazdu, 2) czasu wykonywania innej pracy, 3) przerw w prowadzeniu przeznaczonych na odpoczynek i okresów odpoczynku dobowego, 4) czasu dyżuru. 3. Pracodawcy zapewniają prawidłowe funkcjonowanie przyrządu kontrolnego, a kierowcy jego właściwe użytkowanie. 4. Kierowca jest obowiązany używać przyrząd kontrolny każdego dnia pracy począwszy od przejęcia pojazdu. 5. W przypadku gdy w pojeździe znajduje się dwóch lub więcej kierowców, przyrząd kontrolny rejestruje okresy, o których mowa w ust. 2, każdego z kierowców prowadzących pojazd."}
{"id":"2001_1354_36","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kierowcy, o których mowa w rozdziale 3, prowadzą karty drogowe, służące do rejestrowania przebiegu dnia pracy. Karta drogowa powinna zawierać w szczególności następujące dane: imię i nazwisko kierowcy, numer rejestracyjny pojazdu, datę i cel wyjazdu, liczbę przejechanych kilometrów, czas prowadzenia pojazdu oraz wykonywania innej pracy, okresy przerw w prowadzeniu pojazdu i okresy odpoczynku, podpis pracodawcy. 2. Kierowca na żądanie osoby uprawnionej do przeprowadzania kontroli przedstawia kartę drogową do wglądu. 3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty drogowej, z uwzględnieniem danych, o których mowa w ust. 1. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"2001_1354_37","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999r. Nr 99, poz. 1152, z 2000r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127, Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001r. Nr 11, poz. 84 i Nr 28, poz. 301) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1294 w §1 po wyrazach \"do 12 godzin na dobę\" przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się wyrazy \"a w stosunku do kierowców w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej - do 10 godzin na dobę.\"; 2) skreśla się art. 1296; 3) w art. 1297 wyrazy \" , art. 1294 i art. 1296\" zastępuje się wyrazami \"i art. 1294\"."}
{"id":"2001_1354_38","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Przepis art. 34 ust. 1 pkt 2 stosuje się z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1354_39","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003r."}
{"id":"2001_1354_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do kierowców zatrudnionych w ramach stosunku pracy oraz innych kierowców wykonujących transport drogowy, z zastrzeżeniem art. 5."}
{"id":"2001_1354_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do przewozów wykonywanych pojazdami: 1) przeznaczonymi do przewozu rzeczy, których dopuszczalna masa całkowita włączając przyczepy lub naczepy nie przekracza 3,5 tony, 2) przeznaczonymi do przewozu osób i które ze względu na typ konstrukcyjny oraz wyposażenie nadają się do przewozu najwyżej dziewięciu osób łącznie z kierowcą, 3) przeznaczonymi do przewozu osób w przewozach regularnych, których droga przejazdu nie przekracza 50 kilometrów, 4) których maksymalna prędkość dopuszczalna nie przekracza 30 kilometrów na godzinę, 5) przeznaczonymi dla sił zbrojnych, służb obrony cywilnej, pożarniczych i sił odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego lub podlegającymi ich kontroli, 6) wykorzystywanymi do wykonywania robót kanalizacyjnych, ochrony przeciwpowodziowej, wodociągowych, gazowniczych i energetycznych, zarządów dróg, usług oczyszczania, telegraficznych, przewozu artykułów pocztowych, transmisji radiowej, usług telewizyjnych oraz związanych z wykrywaniem nadajników, odbiorników radiowych lub telewizyjnych, 7) używanymi w stanach nadzwyczajnych lub przeznaczonymi do zadań ratownictwa, 8) przeznaczonymi do zadań medycznych, 9) przewożącymi wyposażenie cyrków i wesołych miasteczek, 10) pomocy technicznej, 11) poddawanymi próbom drogowym w celach ulepszeń technicznych, naprawczych lub utrzymania oraz pojazdami nowymi bądź przebudowanymi, które jeszcze nie zostały dopuszczone do ruchu, 12) używanymi do niehandlowych przewozów rzeczy na potrzeby własne, 13) używanymi do przewozu mleka odbieranego w gospodarstwach rolnych lub odwożenia do tych gospodarstw pojemników na mleko, bądź produkty mleczne przeznaczone do karmienia bydła."}
{"id":"2001_1354_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Maksymalny czas prowadzenia pojazdu wynosi 9 godzin na dobę, z możliwością przedłużenia do 10 godzin, nie więcej niż dwukrotnie w każdym tygodniu. 2. Całkowity czas prowadzenia pojazdu w każdym okresie dwutygodniowym nie może przekroczyć 90 godzin. 3. W każdej dobie kierowca wykorzystuje co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Odpoczynek może być skrócony nie więcej niż do 9 godzin i nie częściej niż trzykrotnie w ciągu jednego tygodnia. Równoważny okres odpoczynku kierowca ma obowiązek wykorzystać przed upływem następnego tygodnia. 4. Odpoczynek, o którym mowa w ust. 3, może być podzielony na dwie lub trzy części. Jedna z tych części powinna wynosić co najmniej 8 kolejnych godzin, a dobowy odpoczynek 12 godzin. 5. W przypadku prowadzenia pojazdu przez dwóch lub więcej kierowców, każdy z nich wykorzystuje co najmniej 8 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdym 30godzinnym okresie. 6. Dobowy odpoczynek może być wykorzystany w pojeździe, jeżeli pojazd znajduje się na postoju i jest wyposażony w miejsce do spania."}
{"id":"2001_1354_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W każdym tygodniu kierowca wykorzystuje odpoczynek w wymiarze co najmniej 45 kolejnych godzin. Odpoczynek może być skrócony nie więcej niż do 36 kolejnych godzin, jeżeli zostanie udzielony w miejscowości gdzie znajduje się siedziba pracodawcy lub w miejscu zamieszkania kierowcy i nie więcej niż do 24 kolejnych godzin, jeżeli zostanie udzielony w innym miejscu. Tygodniowy nieprzerwany odpoczynek obejmuje dobowy odpoczynek przypadający w dniu, w którym kierowca rozpoczął odpoczynek tygodniowy. 2. Okres odpoczynku niewykorzystany wskutek skrócenia, o którym mowa w ust. 1, kierowca powinien wykorzystać nie później niż przed upływem trzeciego tygodnia następującego po tygodniu, w którym odpoczynek został skrócony. 3. Tygodniowy odpoczynek kierowca powinien wykorzystać nie później niż po sześciu dobowych okresach prowadzenia pojazdu. 4. Przełożenie tygodniowego odpoczynku do końca szóstego dobowego okresu prowadzenia jest dopuszczalne w przypadku, gdy całkowity czas prowadzenia pojazdu nie przekracza maksymalnej normy, odpowiadającej sześciu dobowym okresom prowadzenia."}
{"id":"2001_1354_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Każdy odpoczynek wykorzystany za skrócenie dobowego lub tygodniowego okresu odpoczynku jest odbierany łącznie z innym odpoczynkiem dobowym co najmniej ośmiogodzinnym i na żądanie zainteresowanego kierowcy jest udzielany w miejscu parkowania pojazdu lub w miejscu zamieszkania kierowcy."}
{"id":"2001_1354_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Dobowy okres odpoczynku kierowcy wykonującego przewozy osób lub rzeczy, który towarzyszy pojazdowi transportowanemu promem lub pociągiem może być przerwany nie więcej niż jeden raz, przy równoczesnym spełnieniu następujących warunków: 1) część odpoczynku dobowego spędzonego na lądzie kierowca wykorzystuje przed lub po części odpoczynku dobowego wykorzystanego na pokładzie promu lub w pociągu, 2) przerwa pomiędzy dwiema częściami odpoczynku dobowego powinna być możliwie najkrótsza i nie może w żadnym przypadku przekraczać jednej godziny przed wejściem na pokład lub zejściem z pokładu, łącznie z czasem przeznaczonym na formalności celne, 3) w czasie obu części odpoczynku dobowego kierowca powinien korzystać z łóżka lub miejsca do spania. 2. Dobowy okres odpoczynku przerwany w sposób określony w ust. 1 przedłuża się o dwie godziny."}
{"id":"2001_1363_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady zakładania i prowadzenia, zakres oraz przeznaczenie krajowego systemu ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich."}
{"id":"2001_1363_10","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. 1. Rejestr płatności bezpośrednich zawiera dane związane z przyznawaniem i wypłacaniem płatności bezpośrednich oraz przeprowadzanymi przez Agencję kontrolami przestrzegania przepisów dotyczących tych płatności. 2. W rejestrze płatności bezpośrednich zamieszcza się, w odniesieniu do wnioskodawcy ubiegającego się o wypłatę płatności bezpośrednich, dane, o których mowa w ust. 1, dotyczące: 1) terminów złożenia wniosków o wypłatę płatności bezpośrednich, 2) powierzchni upraw roślin i gruntów odłogowanych, w stosunku do których wnioskodawca ubiega się o przyznanie płatności bezpośrednich, 3) liczby zwierząt gospodarskich, w stosunku do których wnioskodawca ubiega się o przyznanie płatności bezpośrednich, 4) sposobu rozpatrzenia wniosku, ze wskazaniem przypadków odmowy przyznania płatności bezpośrednich, 5) wysokości przyznanych płatności bezpośrednich, 6) wysokości wypłaconych płatności bezpośrednich, 7) zastosowania obniżenia lub redukcji płatności bezpośrednich, 8) dat przeprowadzonych kontroli u wnioskodawcy, któremu zostały przyznane płatności bezpośrednie, oraz wyniki tej kontroli, 9) kwot nienależnie wypłaconych płatności bezpośrednich, 10) sankcji zastosowanych wobec wnioskodawcy. 3. Decyzję administracyjną w sprawie zwrotu nienależnie wypłaconej płatności bezpośredniej wydaje dyrektor oddziału regionalnego Agencji, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu, któremu nienależnie wypłacono płatność bezpośrednią. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 5. Do postępowania w sprawach zwrotu nienależnie wypłaconej płatności bezpośredniej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475)."}
{"id":"2001_1363_11","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. Dane zawarte w systemie oraz dokumentację, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4 i 5, przechowuje się przez okres co najmniej 5 lat."}
{"id":"2001_1363_12","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. 1. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę posiadacza gospodarstwa rolnego nadaje, w drodze decyzji administracyjnej, numer gospodarstwa rolnego na wniosek jego posiadacza. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 3. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się przed złożeniem pierwszego wniosku o wypłatę płatności bezpośredniej nie później jednak niż 3 miesiące przed ostatecznym terminem złożenia wniosku o wypłatę danej płatności określonym w odrębnych przepisach. 4. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności imię i nazwisko albo nazwę posiadacza gospodarstwa rolnego, jego adres, miejsce zamieszkania albo siedzibę oraz numer gospodarstwa rolnego. 5. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji."}
{"id":"2001_1363_13","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. 1. Agencja może powierzać, na podstawie umowy, wykonywanie czynności technicznych związanych z prowadzeniem systemu, w tym z przyjmowaniem wniosków o wypłatę płatności bezpośrednich, wyspecjalizowanym w tym zakresie podmiotom. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje czynności technicznych, o których mowa w ust. 1, oraz warunki organizacyjne, techniczne i kadrowe, jakie powinny spełniać podmioty, którym mogą być powierzone do wykonania te czynności, mając na względzie zapewnienie wykonywania ich w jednolity sposób na obszarze całego kraju oraz sprawne funkcjonowanie systemu."}
{"id":"2001_1363_14","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego udostępnia nieodpłatnie Agencji wykazy gospodarstw rolnych wpisanych do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej wraz z nadanym im numerem identyfikacyjnym (REGON) i zakodowanym opisem informacji objętych rejestrem."}
{"id":"2001_1363_15","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 21 otrzymuje brzmienie : \"Art. 21. 1. Podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. 2. Organy i jednostki organizacyjne realizujące zadania, o których mowa w ust. 1, współdziałają z organami Służby Geodezyjnej i Kartograficznej w zakresie utworzenia i sfinansowania systemu dostępu i wymiany danych między ewidencją gruntów i budynków a ewidencjami i rejestrami publicznymi prowadzonymi przez te organy i jednostki organizacyjne.\" ; 2) w art. 24 w ust. 4 po wyrazach \"nieodpłatnie gminom\" dodaje się wyrazy \"oraz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w celu założenia i prowadzenia krajowego systemu ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich\"."}
{"id":"2001_1363_16","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 po pkt 47 dodaje się pkt 47a w brzmieniu: \"47a) dotacje z budżetu państwa otrzymane na dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych w ramach Specjalnego Przedakcesyjnego Programu na Rzecz Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (SAPARD),\"; 2) w art. 23 w ust. 1 w pkt 56 po wyrazach \"pkt 46\" dodaje się przecinek i wyrazy \"47 a\"."}
{"id":"2001_1363_17","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 oraz Nr 122, poz. 1315 i 1324) w art. 17 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) po pkt 14 dodaje się pkt 14a w brzmieniu: \"14a) dotacje z budżetu państwa otrzymane na dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych w ramach Specjalnego Przedakcesyjnego Programu na Rzecz Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (SAPARD),\"; 2) w pkt 21 wyrazy \"pkt 14\" zastępuje się wyrazami \"pkt 14 i 14a\"."}
{"id":"2001_1363_18","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i 550 i Nr 88, poz. 983 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 19, Nr 29, poz. 320 i Nr 38, poz. 452) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. W ramach Agencji wyodrębnia się Centralę Agencji i oddziały regionalne. 2. Oddziałem regionalnym kieruje dyrektor, powoływany i odwoływany przez Prezesa Agencji. 3. Prezes Agencji i dyrektorzy oddziałów regionalnych wydają decyzje administracyjne w zakresie określonym w odrębnych przepisach. 4. W postępowaniu administracyjnym organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do dyrektorów oddziałów regionalnych jest Prezes Agencji.\"."}
{"id":"2001_1363_19","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 oraz z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324) w art. 10 po wyrazach \"pkt 43, 46,\" dodaje się wyrazy \"47a i\"."}
{"id":"2001_1363_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. 1. Tworzy się krajowy system ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich, zwany dalej \"systemem\". 2. System zakłada i prowadzi Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwana dalej \"Agencją\"."}
{"id":"2001_1363_20","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704) w art. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w rolnictwie, przetwórstwie rolno-spożywczym, łowiectwie, leśnictwie, rybołówstwie i rybactwie, na skup i przechowywanie produktów rolnych oraz zapasów przetworów z tych produktów, a także na skup i przechowywanie zapasów ryb morskich, z wyjątkiem przepisów art. 1, 4, 35, 36, art. 37 ust. 1 i 4 oraz art. 38.\"."}
{"id":"2001_1363_21","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1363_3","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) gospodarstwo rolne - wszystkie nieruchomości rolne będące w posiadaniu tego samego podmiotu, 2) działka rolna - zwarty obszar gruntu rolnego, wchodzący w skład gospodarstwa rolnego, na którym prowadzona jest jedna uprawa, 3) płatności bezpośrednie - pomoc finansową udzielaną na podstawie odrębnych przepisów, 4) zwierzęta gospodarskie - bydło, owce i kozy, 5) powierzchnia paszowa - grunt rolny, na którym prowadzone są uprawy roślin przeznaczonych na paszę dla zwierząt albo który jest wykorzystany do wypasu zwierząt, 6) grunt odłogowany - grunt rolny o powierzchni co najmniej 0,3 ha i szerokości 20 m, który był uprawiany z przeznaczeniem pod zbiory a obecnie został wycofany z produkcji uprawnej lub jest na nim prowadzona produkcja na cele nieżywnościowe."}
{"id":"2001_1363_4","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. System składa się z: 1) ewidencji gospodarstw rolnych, 2) ewidencji zwierząt gospodarskich, 3) rejestru płatności bezpośrednich, 4) dokumentacji związanej z ewidencją gospodarstw rolnych oraz przyznawaniem i wypłatą płatności bezpośrednich, 5) dokumentacji związanej z przeprowadzanymi przez Agencję kontrolami przestrzegania przepisów dotyczących płatności bezpośrednich. 2. W skład systemu wchodzą także rejestry: 1) producentów bydła, 2) producentów owiec, 3) producentów kóz, - którzy są uprawnieni do otrzymywania limitów określających maksymalną liczbę zwierząt, za które mogą być przyznane płatności bezpośrednie na podstawie odrębnych przepisów ."}
{"id":"2001_1363_5","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. System obejmuje dane, o których mowa w art. 8, art. 9 oraz art. 10 ust. 1 i 2, dotyczące posiadaczy gospodarstw rolnych oraz posiadaczy zwierząt gospodarskich, którzy spełniają warunki do ubiegania się o płatności bezpośrednie lub którym płatności takie przyznano i wypłacono, na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1363_6","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. System wykorzystuje się w zakresie: 1) przyznawania i wypłaty płatności bezpośrednich, 2) nadzoru nad przestrzeganiem przepisów, dotyczących płatności bezpośrednich, sprawowanego przez Agencję, 3) postępowania w sprawie zwrotu nienależnie wypłaconych płatności bezpośrednich. 2. Zbiorcze dane zawarte w systemie mogą być udostępniane organom administracji publicznej prowadzącym inne systemy informacyjne."}
{"id":"2001_1363_7","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. Ewidencję gospodarstw rolnych, ewidencję zwierząt gospodarskich oraz rejestr płatności bezpośrednich Agencja prowadzi w systemie informatycznym, zapewniając ochronę i zabezpieczenie danych przed ich utratą oraz nieuprawnionym dostępem do nich."}
{"id":"2001_1363_8","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Ewidencja gospodarstw rolnych zawiera: 1) imię i nazwisko albo nazwę posiadacza gospodarstwa rolnego oraz jego adres, miejsce zamieszkania albo siedzibę, a w przypadku osoby fizycznej również numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL), 2) niepowtarzalny numer gospodarstwa rolnego nadany przez Agencję w trybie, o którym mowa w art. 12, oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), jeżeli numer taki został nadany, 3) powierzchnię gospodarstwa rolnego, z podaniem identyfikatorów działek ewidencyjnych wchodzących w jego skład, 4) dane umożliwiające identyfikację działek rolnych i gruntów odłogowanych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, a w szczególności: a) powierzchnię wykazaną w hektarach z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku, b) lokalizację działek rolnych, z podaniem numerów działek ewidencyjnych, na których są one położone, c) sposób ich wykorzystywania, 5) powierzchnię paszową gospodarstwa rolnego. 2. Do prowadzenia ewidencji gospodarstw rolnych wykorzystuje się dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej na podstawie przepisów Prawa geodezyjnego i kartograficznego. 3. Do określenia danych, o których mowa w ust. 1 pkt 4 należy wykorzystywać systemy, o których mowa w art. 7a pkt 7, ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086, Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_1363_9","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. Ewidencja zwierząt gospodarskich zawiera: 1) dane dotyczące zwierząt gospodarskich, w tym: a) numery identyfikacyjne zwierząt gospodarskich, określenie ich gatunku, płci, kategorii oraz rasy, b) miejsce przetrzymywania zwierząt gospodarskich, z podaniem numeru gospodarstwa rolnego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, c) daty urodzin, uboju oraz eksportu zwierząt gospodarskich, 2) dane dotyczące posiadacza zwierząt gospodarskich, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1. 2. Do prowadzenia ewidencji zwierząt gospodarskich Agencja wykorzystuje dane zawarte w rejestrze zwierząt prowadzonym na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"2001_1364_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 182 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci, przyjętej w Genewie dnia 17 czerwca 1999 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Nr 182 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci, przyjętej w Genewie dnia 17 czerwca 1999 r."}
{"id":"2001_1364_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 182 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej zakazu i natychmiastowych działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci, przyjętej w Genewie dnia 17 czerwca 1999 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1365_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 178 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej inspekcji warunków pracy i życia marynarzy, przyjętej w Genewie dnia 22 października 1996 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Nr 178 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej inspekcji warunków pracy i życia marynarzy, przyjętej w Genewie dnia 22 października 1996 r."}
{"id":"2001_1365_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 178 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej inspekcji warunków pracy i życia marynarzy, przyjętej w Genewie dnia 22 października 1996 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1366_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715, Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 401 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 4 w ust. 2 w pkt 2, w art. 5, w art. 6, w art. 15 w ust. 4, w art. 16 w ust. 2, w art. 23 w ust. 2, w art. 28 w ust. 2 i 3, w art. 32 w ust. 3, w art. 34 w pkt 12, w art. 38 w ust. 1 w pkt 8, w art. 41 w ust. 1 i 2, w art. 43 w ust. 2 i 3 i w art. 44 w ust. 1, 3 i 4, w różnych przypadkach, wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\", zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"; 2) użyte w art. 5 i w art. 44 w ust. 1, w różnych przypadkach, wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw rolnictwa\"; 3) rozdział 4 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 4 Zezwolenia"}
{"id":"2001_1366_17","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art.17. 1. Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie: 1) obrotu zwierzyną żywą, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) obrotu tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem, o którym mowa w pkt 1, 3) sprzedaży usług turystycznych obejmujących: a) polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) polowania za granicą. 2. Organem właściwym do wydania, odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia jest minister właściwy do spraw środowiska, zwany dalej \"organem zezwalającym\"."}
{"id":"2001_1366_18","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 18. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać informacje o uprzednim wykonywaniu działalności gospodarczej wymagającej uzyskania zezwolenia, o którego wydanie ubiega się przedsiębiorca."}
{"id":"2001_1366_18a","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 18a. 1. Do wniosku o wydanie zezwolenia załącza się: 1) odpis z rejestru przedsiębiorców prowadzonego na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym, 2) zaświadczenie o nadanym przedsiębiorcy numerze indentyfikacyjnym, wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej, 3) umowę o ustanowienie zabezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, 4) informację o niekaralności przedsiębiorcy lub osób kierujących jego działalnością za przestępstwa, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, wydawaną na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Karnym. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3, załącza się ponadto: 1) zaświadczenie o złożonym z wynikiem pozytywnym przez przedsiębiorcę lub osobę przez niego zatrudnioną egzaminu, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 1, 2) odpis z księgi rejestrowej prowadzonej na podstawie przepisów o usługach turystycznych, potwierdzający uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2, jeżeli przepisy o usługach turystycznych wymagają jego uzyskania."}
{"id":"2001_1366_19","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 19. 1. Warunkiem uzyskania zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1, jest: 1) ustanowienie przez przedsiębiorcę zabezpieczenia majątkowego roszczeń osób trzecich z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez przedsiębiorcę, 2) niekaralność przedsiębiorcy lub osób kierujących jego działalnością za przestępstwo określone ustawą oraz przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu. 2. Warunkiem uzyskania zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3, jest ponadto: 1) złożenie z wynikiem pozytywnym przez przedsiębiorcę lub osobę przez niego zatrudnioną egzaminu ze znajomości zasad wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody, 2) posiadanie przez przedsiębiorcę zezwolenia na działalność organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, jeżeli przepisy o usługach turystycznych wymagają jego uzyskania."}
{"id":"2001_1366_19a","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 19a. 1. Ustanowienie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, polega na zawarciu: 1) umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej bądź 2) umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1. Wysokość zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1 nie będzie ograniczała wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1."}
{"id":"2001_1366_19b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 19b. 1. Egzamin ze znajomości wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody, przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez ministra właściwego do spraw środowiska. 2. Złożenie z pozytywnym wynikiem egzaminu, o którym mowa w ust. 1, komisja, o której mowa w ust. 1, stwierdza zaświadczeniem. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) liczbę członków komisji, o której mowa w ust. 1, oraz jej skład tak, aby w skład komisji wchodziło: a) nie mniej niż 3 członków spośród ekspertów z dziedziny ochrony przyrody, gospodarki łowieckiej oraz zasad posiadania i posługiwania się myśliwską bronią palną, b) przedstawiciel ministra właściwego do spraw środowiska jako przewodniczący komisji, c) przedstawiciel Polskiego Związku Łowieckiego, d) przedstawiciel Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, 2) dokumenty, jakie przedkłada osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając aby umożliwiały one pełną identyfikację tej osoby, 3) sposób przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając aby obejmował on sprawdzenie znajomości przepisów dotyczących ochrony przyrody, gospodarki łowieckiej oraz posiadania i posługiwania się myśliwską bronią palną, 4) wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_1366_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 2. 1. Sprawy o wydanie zezwolenia, wszczęte i niezakończone do czasu wejścia ustawy w życie, rozpoznaje się zgodnie z przepisami niniejszej ustawy. 2. Jeżeli wniosek złożony w sprawach, o których mowa w ust. 1, nie spełnia wymagań określonych niniejszą ustawą, organ zezwalający wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie jednego miesiąca."}
{"id":"2001_1366_20","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 20. 1. Warunkiem wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, jest: 1) prowadzenie ewidencji skupu, 2) zapewnienie badań zwierzyny i mięsa zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcji Weterynaryjnej. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres ewidencji, o której mowa w ust. 1 pkt 1 oraz jej wzór, kierując się rodzajem wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie obrotu zwierzyną żywą lub tuszami zwierzyny i ich częściami."}
{"id":"2001_1366_21","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 21. Organ zezwalający odmawia wydania zezwolenia, jeżeli przedsiębiorca nie spełnia warunków uzyskania zezwolenia."}
{"id":"2001_1366_21a","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 21a. 1. Organ zezwalający cofa zezwolenie, jeżeli przedsiębiorca: 1) złoży wniosek o cofnięcie zezwolenia, 2) przestał spełniać warunki do uzyskania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 2, 3) nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2, 4) nie usunął stanu sprzecznego z warunkami uzyskania zezwolenia lub wykonywania działalności gospodarczej w terminie, o którym mowa w ust. 2. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, organ zezwalający może wezwać przedsiębiorcę do usunięcia stanu sprzecznego z warunkami uzyskania zezwolenia i wykonywania działalności gospodarczej, w terminie podanym w wezwaniu."}
{"id":"2001_1366_22","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 22. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do zezwoleń stosuje się przepisy o działalności gospodarczej.\"; 4) w art. 27 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"obszaru kraju\"; 5) w art. 38 w ust. 1 w pkt 8, w art. 41 w ust. 1 i 2 i w art. 43 w ust. 2, wyrazy \"Ministrem Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw wewnętrznych\"; 6) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Cudzoziemiec nie będący członkiem Polskiego Związku Łowieckiego może wykonywać polowanie po wykupieniu polowania u przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na wykonywanie działalności, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3, bądź na podstawie zgody ministra właściwego do spraw środowiska.\"; 7) w art. 44 w ust. 1 wyrazy \"obszaru całego kraju\" zastępuje się wyrazami Sterytorium Rzeczypospolitej Polskiej\"; 8) w art. 52 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) bez wymaganego zezwolenia wprowadza do obrotu zwierzynę żywą lub mięso zwierzyny ubitej,\"."}
{"id":"2001_1366_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie upoważnień zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1366_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_1367_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 20, poz. 256 i Nr 103, poz. 1097) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) ograniczanie szkód zdrowotnych spowodowanych używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych.\"; 2) w art. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) środków farmaceutycznych, które są środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi lub prekursorami, w zakresie nieuregulowanym w przepisach o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym,\"; 3) dodaje się art. 3a i 3b w brzmieniu: \"Art. 3a. 1. Ograniczenie używania środków odurzających i substancji psychotropowych jest celem działania Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwanego dalej \"Biurem\". 2. Biuro jest państwową jednostką budżetową. 3. Biuro podlega ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 4. Do zadań Biura należy w szczególności: 1) opracowywanie projektu Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii oraz koordynowanie i monitorowanie jego wykonania, przy współpracy w tym zakresie z innymi podmiotami realizującymi zadania wynikające z Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii, 2) inicjowanie oraz wdrażanie działań merytorycznych i organizacyjnych zmierzających do ograniczenia używania środków odurzających, substancji psychotropowych albo substancji zastępczych, 3) prowadzenie Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii, 4) inicjowanie, wspieranie i prowadzenie analiz oraz badań nad problematyką narkomanii, w tym sporządzanie oceny epidemiologicznej zagrożeń narkomanią, 5) inicjowanie i prowadzenie prac nad nowymi rozwiązaniami legislacyjnymi służącymi przeciwdziałaniu narkomanii, 6) dokonywanie okresowych ocen programów profilaktycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych i readaptacyjnych pod kątem ich skuteczności w zakresie ograniczenia używania środków odurzających, substancji psychotropowych albo substancji zastępczych, 7) wypracowywanie standardów postępowania w zakresie profilaktyki uzależnień oraz leczenia, rehabilitacji i readaptacji osób uzależnionych, 8) organizowanie i prowadzenie szkoleń dla osób realizujących zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii, 9) udzielanie pomocy merytorycznej podmiotom realizującym zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii, w tym jednostkom samorządu terytorialnego oraz innym podmiotom prowadzącym działalność oświatowo-informacyjną, profilaktyczną, leczniczą, rehabilitacyjną i readaptacyjną, 10) współpraca z organizacjami międzynarodowymi prowadzącymi działalność w zakresie przeciwdziałania narkomanii, 11) w ramach pełnomocnictwa ministra właściwego do spraw zdrowia zlecanie, finansowanie (w formie udzielania dotacji oraz zakupu usług), monitorowanie i sprawowanie nadzoru nad realizacją zadań zleconych z zakresu ochrony zdrowia obejmujących: - promocję zdrowia, profilaktykę, leczenie, rehabilitację oraz readaptację osób uzależnionych, - inne formy służące ograniczaniu używania środków odurzających, substancji psychotropowych lub substancji zastępczych, - zadania z zakresu minimalizacji szkód zdrowotnych i społecznych związanych z używaniem środków odurzających, substancji psychotropowych albo substancji zastępczych, 12) wykonywanie zadań wynikających z przepisów odrębnych."}
{"id":"2001_1367_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12. poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 29, poz. 320 oraz Nr 42, poz. 473 i Nr 63, poz. 634) w art. 4 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) przestrzegania przez podmioty wprowadzające do obrotu prekursory grupy IIA-R i IIB-R obowiązków wynikających z ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 2000 r. Nr 20, poz. 256 i Nr 103, poz. 1097 oraz ...).\"."}
{"id":"2001_1367_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 oraz z 2001 r. Nr 41, poz. 465) w art. 19a w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) nielegalnego wytwarzania, posiadania lub obrotu bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i ich preparatami, prekursorami grupy I-R oraz materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi,\"."}
{"id":"2001_1367_3b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3b. 1. W skład Biura wchodzi Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii, zwane dalej \"Centrum\". 2. Centrum wykonuje zadania związane z gromadzeniem informacji i monitorowaniem działań podejmowanych na rzecz przeciwdziałania narkomanii na poziomie krajowym i międzynarodowym.\"; 4) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W skład Rady wchodzą przedstawiciele ministrów i centralnych organów administracji rządowej zajmujących się problematyką przeciwdziałania narkomanii.\"; 5) w art. 6: a) pkt 19 otrzymuje brzmienie: \"19) konopie włókniste - rośliny z gatunku konopie siewne (Cannabis sativa L.) o zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu poniżej 0,20 % w suchej masie ziela,\", b) dodaje się pkt 28-30 w brzmieniu: \"28) producent - podmiot wytwarzający środki odurzające lub substancje psychotropowe albo ich prekursory, 29) importer - przedsiębiorcę dokonującego wprowadzenia środków odurzających lub substancji psychotropowych albo ich prekursorów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 30) wprowadzanie do obrotu - wszelkie udostępnienie osobom trzecim odpłatnie lub nieodpłatnie środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich prekursorów.\"; 6) w art. 12: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jednostki organizacyjne administracji rządowej wykonujące czynności operacyjno-rozpoznawcze mogą wchodzić w posiadanie środków odurzających, substancji psychotropowych i ich preparatów oraz prekursorów grupy I-R w ilości niezbędnej do przeprowadzenia stosownych badań potwierdzających popełnienie przestępstwa.\", b) w ust. 3 na końcu zdania, kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także warunki przechowywania środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów i prekursorów grupy I-R oraz sposób ich niszczenia przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2a, uwzględniając zabezpieczenie tych substancji przed dostępem osób trzecich.\"; 7) w art. 22 w ust. 1, w art. 23 w ust. 1, 2 i 5, w art. 25 w ust. 1 i 5, w art. 27 w ust. 1 i 4 oraz w art. 30 w ust. 1 użyte w różnym przypadku wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębiorca\" użytym w tej samej liczbie i tym samym przypadku; 8) w art. 23: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i 13\", b) w ust. 3 wyrazy \"lub, z zastrzeżeniem ust. 13, prekursory grupy I-R\" zastępuje się wyrazami \"lub prekursory grupy I-R\", c) skreśla się ust. 6 i 7, d) w ust. 9 i 10 skreśla się wyraz \" ,6\", e) ust. 11 otrzymuje brzmienie: \"11. Środki odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory grupy IR, może stosować, w celu prowadzenia badań naukowych, wyłącznie szkoła wyższa, jednostka badawczo-rozwojowa lub placówka naukowa - w zakresie swojej działalności statutowej - po zgłoszeniu tego faktu i uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego.\", f) skreśla się ust. 12, g) ust. 13 otrzymuje brzmienie: \"13. Producent, importer prekursorów lub inny podmiot wprowadzający do obrotu prekursory grupy IIA-R i IIB-R prowadzi ewidencję produkcji lub obrotu, uwzględniającą wielkości produkcji lub obrotu, zmiany w produkcji i w obrocie oraz dokonane transakcje.\", h) dodaje się ust. 13a i 13b w brzmieniu: \"13a. Producent, importer, lub inny podmiot wprowadzający do obrotu prekursory grupy IIA-R zgłasza do Inspektora do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych aktualne adresy miejsc, gdzie dane prekursory są wytwarzane lub miejsc, z których są wprowadzane do obrotu. 13b. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia ewidencji produkcji lub obrotu prekursorów grupy IIA-R i IIB-R, o której mowa w ust. 13, w tym sposób dokumentowania produkcji lub obrotu - z uwzględnieniem wielkości produkcji lub obrotu, zmian w produkcji i w obrocie oraz dokonanych transakcji, 2) tryb zgłaszania prekursorów grupy IIA-R, o których mowa w ust. 13a, z uwzględnieniem danych dotyczących tych prekursorów oraz innych danych, niezbędnych do gromadzenia i wykorzystania przez służby medyczne i ratownicze, informacji o zagrożeniach dla zdrowia człowieka.\", i) w ust. 14: - w pkt 1 skreśla się wyraz \" ,6\", - w pkt 2 skreśla się wyrazy \"i 13\"; 9) dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. 1. Dokumentacja dotycząca posiadania i obrotu prekursorami grupy I-R, IIA-R i IIB-R powinna zawierać oświadczenie podmiotu nabywającego te prekursory o ich przeznaczeniu. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem niezbędnych danych dotyczących: 1) podmiotu składającego oświadczenie, 2) celu i sposobu przeznaczenia prekursorów.\"; 10) dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Do obrotu mogą być wprowadzane wyłącznie prekursory oznakowane. 2. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 powinno zawierać nazwę umożliwiającą jednoznaczną identyfikację prekursorów grupy I-R, IIAR i II-BR, zgodnie z wykazem prekursorów określonym w załączniku nr 1 do ustawy.\"; 11) w art. 26 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 12) w art. 27: a) w ust. 2 wyrazy \"może być prowadzony, z zastrzeżeniem ust. 3, przez podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazami \"może być prowadzony przez przedsiębiorcę\", b) skreśla się ust. 3, c) w ust. 6 skreśla się pkt 2; 13) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obrót detaliczny środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami będącymi środkami farmaceutycznymi prowadzą wyłącznie apteki.\", b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) szczegółowe warunki przechowywania przez apteki środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów grupy I-R i preparatów zawierających te środki lub substancje oraz sposób prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i obrotu, uwzględniając zabezpieczenie tych substancji przed dostępem osób trzecich,\"; 14) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Preparaty zawierające środki odurzające grup I-N, II-N i IIIN lub substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P, które zostały dopuszczone do obrotu jako środki farmaceutyczne na podstawie przepisów, o których mowa w art. 2 pkt 1, może posiadać, w celach medycznych, po uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, zakład opieki zdrowotnej nie mający apteki zakładowej, zakład leczniczy dla zwierząt oraz lekarz, lekarz stomatolog lub lekarz weterynarii, prowadzący indywidualną praktykę lekarską, a także inny podmiot, którego działalność wymaga posiadania i stosowania tych preparatów. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje preparatów i ich ilości, jakie mogą posiadać podmioty, o których mowa w ust. 1, szczegółowe warunki zaopatrywania, przechowywania tych preparatów oraz prowadzenia dokumentacji w zakresie ich posiadania i stosowania, a także rodzaje podmiotów, których działalność wymaga posiadania i stosowania preparatów, o których mowa w ust. 1, uwzględniając zabezpieczenie tych substancji przed niewłaściwym użyciem.\"; 15) art. 31: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Nadzór nad wytwarzaniem, przetwarzaniem, przerobem, przechowywaniem, obrotem i niszczeniem środków odurzających i substancji psychotropowych będących środkami farmaceutycznymi oraz prekursorami grupy I-R, sprawuje wojewódzki inspektor farmaceutyczny - na zasadach i w trybie określonych w przepisach o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej. 2. Nadzór nad prekursorami grup II-AR i II-BR sprawuje powiatowy inspektor sanitarny właściwy ze względu na siedzibę wytwórcy, importera lub innego podmiotu wprowadzającego do obrotu poprzez kontrolę realizacji obowiązków nałożonych na producenta, importera lub inny podmiot wprowadzający do obrotu wynikających z art. 23 ust. 13 i 13a na zasadach i w trybie określonych w przepisach o Inspekcji Sanitarnej.\", b) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Inspektor do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych prowadzi rejestr producentów, importerów i innych podmiotów wprowadzających do obrotu prekursory grupy IIA-R uwzględniający dane, o których mowa w art. 23 ust. 13a i 13b oraz powiadamia o zgłoszeniu powiatowego inspektora sanitarnego. 2b. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania ze środkami farmaceutycznymi, podrobionymi, zepsutymi, sfałszowanymi, lub którym upłynął termin ważności, zawierającymi w swoim składzie środki odurzające, substancje psychotropowe i prekursory grupy I-R, oraz prekursorami grupy I-R stosowanymi w przemyśle kosmetycznym lub spożywczym, uwzględniając w szczególności wymogi zabezpieczenia przed ich niewłaściwym użyciem, sposoby niszczenia tych środków w zależności od ich rodzaju i ilości oraz podmioty zobowiązane do pokrywania kosztów związanych z niszczeniem tych środków.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej sprawuje nadzór nad przerobem, przechowywaniem, obrotem oraz zapasami środków odurzających i substancji psychotropowych w podległych jednostkach organizacyjnych - na zasadach i w trybie określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1 i 2.\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad przerobem, przechowywaniem, obrotem oraz zapasami prekursorów grupy IIA-R i IIB-R w podległych jednostkach organizacyjnych - na zasadach i w trybie określonych w przepisach, o których mowa w ust. 2.\"; 16) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. Producent, importer lub inny podmiot wprowadzający do obrotu prekursory grupy I-R, IIA-R i IIB-R, są obowiązani niezwłocznie informować właściwy organ nadzoru , o którym mowa w art. 31 ust. 1 i 2, o transakcjach, które mogą budzić podejrzenie, że prekursory wytwarzane lub wprowadzane do obrotu mogą służyć nielegalnej produkcji środków odurzających lub substancji psychotropowych.\"; 17) w art. 32 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Uprawa konopi włóknistych może być prowadzona wyłącznie na potrzeby przemysłu włókienniczego, chemicznego i celulozowo - papierniczego oraz nasiennictwa.\"; 18) użyty w art. 33 w ust. 4, w art. 34 w ust. 1 w pkt 2 oraz w art. 35 w ust. 1 w różnych przypadkach wyraz \"gospodarczy\" skreśla się; 19) w art. 36 wyrazy \"podmiot gospodarczy zajmujący się hodowlą roślin lub\" zastępuje się wyrazami \"podmiot zajmujący się hodowlą roślin i\"; 20) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. Kto, wbrew przepisom ustawy, w celu niedozwolonego wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej, wytwarza, przetwarza, przerabia, przywozi z zagranicy, wywozi za granicę, przewozi w tranzycie, nabywa, posiada lub przechowuje prekursory, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.\"; 21) załączniki nr 1-3 do ustawy otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-3 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1367_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. Nr 11, poz. 84) w art. 11 w ust. 1 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) przyjmowanie i gromadzenie danych dotyczących prekursorów grupy IIA-R, określonych w przepisach o przeciwdziałaniu narkomanii,\"."}
{"id":"2001_1367_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii działające na podstawie zarządzenia ministra właściwego do spraw zdrowia staje się Biurem w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2001_1367_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 8 lit. g) oraz lit. h) w części dotyczącej art. 23 ust. 13a, art. 1 pkt 15 lit. a) i b) w części dotyczącej art. 31 ust. 2 i 2a oraz art. 2 i 4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1368_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa prowadzone przez organy egzekucyjne postępowanie i stosowane przez nie środki przymusu służące doprowadzeniu do wykonania przez zobowiązanych obowiązków, o których mowa w art. 2, a także sposób zabezpieczenia wykonania tych obowiązków.\"; 2) dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) biegłym skarbowym - rozumie się przez to rzeczoznawcę w określonej dziedzinie, uprawnionego do wyceny majątku zobowiązanego i wpisanego na listę biegłych skarbowych prowadzoną przez izbę skarbową, 2) czynności egzekucyjnej - rozumie się przez to wszelkie podejmowane przez organ egzekucyjny działania zmierzające do zastosowania lub zrealizowania środka egzekucyjnego, 3) dłużniku zajętej wierzytelności - rozumie się przez to dłużnika zobowiązanego, jak również bank, pracodawcę, podmiot prowadzący działalność maklerską, trasata oraz inne podmioty realizujące, na wezwanie organu egzekucyjnego, zajęcie wierzytelności lub innego prawa majątkowego zobowiązanego, 4) egzekutorze - rozumie się przez to pracownika organu egzekucyjnego wyznaczonego do dokonywania czynności egzekucyjnych, 5) nieruchomości - rozumie się przez to również: a) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, b) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, c) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, w tym także prawo do lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu przeniesienia jego własności na członka spółdzielni, 6) opłacie komorniczej - rozumie się przez to opłatę wynoszącą 5% kwot przekazanych wierzycielowi przez organ egzekucyjny lub przekazanych wierzycielowi przez zobowiązanego w wyniku zastosowania środków egzekucyjnych, 7) organie egzekucyjnym - rozumie się przez to organ uprawniony do stosowania w całości lub w części określonych w ustawie środków służących doprowadzeniu do wykonania przez zobowiązanych ich obowiązków o charakterze pieniężnym lub obowiązków o charakterze niepieniężnym oraz zabezpieczania wykonania tych obowiązków, 8) organie rekwizycyjnym - rozumie się przez to organ egzekucyjny o tej samej właściwości rzeczowej co organ egzekucyjny prowadzący egzekucję, któremu organ egzekucyjny zlecił wykonanie czynności egzekucyjnych, 9) poborcy skarbowym - rozumie się przez to pracownika organu egzekucyjnego wyznaczonego do dokonywania czynności egzekucyjnych w egzekucji obowiązku o charakterze pieniężnym, 10) pracodawcy - rozumie się przez to podmioty wypłacające wynagrodzenia, o których mowa w pkt 17, 11) składkach na ubezpieczenie społeczne - rozumie się przez to również składki na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 12) środku egzekucyjnym - rozumie się przez to: a) w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnych, egzekucję: - z pieniędzy, - z wynagrodzenia za pracę, - ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz ubezpieczenia społecznego, - z rachunków bankowych, - z innych wierzytelności pieniężnych, - z praw z papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych oraz z wierzytelności z rachunku pieniężnego, - z papierów wartościowych nie zapisanych na rachunku papierów wartościowych, - z weksla, - z autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz z praw własności przemysłowej, - z udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, - z pozostałych praw majątkowych, - z ruchomości, - z nieruchomości, b) w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym obowiązków o charakterze niepieniężnym: - grzywnę w celu przymuszenia, - wykonanie zastępcze, - odebranie rzeczy ruchomej, - odebranie nieruchomości, opróżnienie lokali i innych pomieszczeń, - przymus bezpośredni, 13) wierzycielu - rozumie się przez to podmiot uprawniony do żądania wykonania obowiązku lub jego zabezpieczenia w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym, 14) właściwym organie jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to odpowiednio wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę lub marszałka województwa, 15) wstrzymaniu czynności egzekucyjnych - rozumie się przez to wstrzymanie wykonania wszystkich lub części zastosowanych środków egzekucyjnych, które nie powoduje uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych, 16) wstrzymaniu postępowania egzekucyjnego - rozumie się przez to wstrzymanie wykonania zastosowanych środków egzekucyjnych, które nie powoduje uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych, oraz niepodejmowanie nowych środków egzekucyjnych, 17) wynagrodzeniu - rozumie się przez to wynagrodzenia oraz niewyłączone spod egzekucji inne świadczenia pieniężne związane z pracą lub funkcją wykonywaną przez zobowiązanego na podstawie stosunku pracy oraz innej podstawie, jeżeli z tego tytułu zobowiązany otrzymuje okresowe świadczenia pieniężne, 18) zajęciu egzekucyjnym - rozumie się przez to czynność organu egzekucyjnego, w wyniku której organ egzekucyjny nabywa prawo rozporządzania składnikiem majątkowym zobowiązanego w zakresie niezbędnym do wykonania obowiązku objętego tytułem wykonawczym, 19) zajęciu zabezpieczającym - rozumie się przez to czynność organu egzekucyjnego, w wyniku której organ egzekucyjny nabywa prawo rozporządzania składnikiem majątkowym zobowiązanego w zakresie niezbędnym do zabezpieczenia wykonania przez niego obowiązku objętego zarządzeniem zabezpieczenia, ale która nie prowadzi do przymusowego wykonania obowiązku, 20) zobowiązanym - rozumie się przez to osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo osobę fizyczną, która nie wykonała w terminie obowiązku o charakterze pieniężnym lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, a w postępowaniu zabezpieczającym - również osobę lub jednostkę, której zobowiązanie nie jest wymagalne albo jej obowiązek nie został ustalony lub określony, ale zachodzi obawa, że brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a odrębne przepisy na to zezwalają, 21) zwolnieniu spod egzekucji - rozumie się przez to niepodejmowanie lub odstąpienie od egzekucji z całości lub części składników majątkowych zobowiązanego.\"; 3) w art. 2: a) w § 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) podatki, opłaty i inne należności, do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166 i Nr 39, poz. 459),\", - dodaje się pkt 1a - 1d w brzmieniu: \"1a) grzywny i kary pieniężne wymierzane przez organy administracji publicznej, 1b) należności pieniężne, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, jeżeli pozostają we właściwości rzeczowej organów administracji publicznej, 1c) należności przypadające od jednostek budżetowych, wynikające z zastosowania wzajemnego potrącenia zobowiązań podatkowych z zobowiązaniami tych jednostek, 1d) należności pieniężne przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie innych ustaw,\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Poddanie obowiązku egzekucji administracyjnej nie przesądza o wyłączeniu sporu co do jego istnienia lub wysokości przed sądem powszechnym, jeżeli z charakteru obowiązku wynika, że do rozpoznania takiego sporu właściwy jest ten sąd.\"; 4) dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. § 1. W zakresie zobowiązań: powstałych w przypadkach określonych w art. 8 i 21 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, długów celnych powstałych w przypadkach określonych w art. 209 § 1 oraz art. 217 § 1 Kodeksu celnego, podatków wykazanych w zgłoszeniu celnym, a także składek na ubezpieczenie społeczne stosuje się również egzekucję administracyjną, jeżeli wynikają one odpowiednio: 1) z deklaracji lub zeznania złożonego przez podatnika lub płatnika, 2) ze zgłoszenia celnego złożonego przez zobowiązanego, 3) z deklaracji rozliczeniowej złożonej przez płatnika składek na ubezpieczenie społeczne. § 2. W przypadkach, o których mowa w § 1, stosuje się egzekucję administracyjną, jeżeli: 1) w deklaracji, zeznaniu, zgłoszeniu celnym albo w deklaracji rozliczeniowej zostało zamieszczone pouczenie, że stanowią one podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, 2) wierzyciel przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego przesłał zobowiązanemu upomnienie, o którym mowa w art. 15 § 1.\"; 5) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Do obowiązków, które wynikają z decyzji, postanowień lub innych orzeczeń niż określone w art. 3 i art. 3a, stosuje się egzekucję administracyjną tylko wówczas, gdy odrębne ustawy tak stanowią.\"; 6) w art. 5 w §1 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \" , zwanym dalej wierzycielem,\"; 7) w art. 6: a) dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. Na bezczynność wierzyciela w podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1, służy skarga podmiotowi, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w wyniku niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu wykonaniem obowiązku. Postanowienie w sprawie skargi wydaje organ wyższego stopnia. Na postanowienie oddalające skargę przysługuje zażalenie.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1, zapewniający terminowość i prawidłowość przesyłania do zobowiązanych upomnień, o których mowa w art. 15 § 1, a także terminowość i prawidłowość kierowania do organu egzekucyjnego wniosków egzekucyjnych i tytułów wykonawczych.\"; 8) art. 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"Art. 7. § 1. Organ egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne przewidziane w ustawie. § 2. Organ egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne, które prowadzą bezpośrednio do wykonania obowiązku, a spośród kilku takich środków - środki najmniej uciążliwe dla zobowiązanego. § 3. Stosowanie środka egzekucyjnego jest niedopuszczalne, gdy egzekwowany obowiązek o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym został wykonany albo stał się bezprzedmiotowy."}
{"id":"2001_1368_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz.926, Nr 160, poz.1083, z 1998 r. Nr 106, poz.668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33 § 6 otrzymuje brzmienie: \"§ 6. Wygaśnięcie decyzji, o której mowa w § 4, nie narusza zarządzenia zabezpieczenia dokonanego na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 2) w art. 64 dodaje się § 7 w brzmieniu: \"§ 7. Jednostka budżetowa, której zobowiązanie zostało potrącone z wierzytelności podatnika, jest obowiązana wpłacić równowartość wygasłego podatku do organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia dokonania potrącenia. Od niewpłaconej w terminie równowartości wygasłego podatku nalicza się odsetki za zwłokę.\"; 3) w art. 65 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Przepisy art. 64 § 2-7 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"2001_1368_105b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 105b. § 1. Jeżeli szacunkowa wartość sprzedawanej ruchomości przekracza kwotę 4 500 zł, osoby przystępujące do przetargu obowiązane są złożyć organowi egzekucyjnemu wadium w wysokości 1\/10 kwoty oszacowania. § 2. Wadium zalicza się na cenę sprzedaży lub zwraca, chyba że niniejsza ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"2001_1368_105c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 105c. § 1. Licytacja odbywa się ustnie i rozpoczyna się od wywołania ceny. Zaoferowana cena przestaje wiązać uczestnika licytacji, jeżeli inny uczestnik zaoferował cenę wyższą, zwaną dalej \"postąpieniem\". Poborca skarbowy przyzna własność sprzedanej ruchomości, zwane dalej \"przybiciem\", osobie, która zaoferowała najwyższą cenę, jeżeli po trzykrotnym wezwaniu do dalszych postąpień nikt więcej nie zaoferował. § 2. Licytację uważa się za niedoszłą do skutku, jeżeli nie weźmie w niej udziału przynajmniej dwóch uczestników, jak również gdy żaden z uczestników nie zaoferował nawet ceny wywołania. § 3. Ponowna licytacja może być wyznaczona po podaniu o tym do publicznej wiadomości w terminach i w sposób określony w art. 105a § 3 - 5. § 4. Jeżeli kwota uzyskana ze sprzedaży części zajętych ruchomości wystarcza na zaspokojenie egzekwowanych należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi, poborca skarbowy przerywa licytację, a organ egzekucyjny zwalnia pozostałe ruchomości spod zajęcia. § 5. Przepisu § 4 nie stosuje się do ruchomości zajętych w postępowaniu celnym."}
{"id":"2001_1368_105d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 105d. § 1. Nabywca jest obowiązany uiścić natychmiast po udzieleniu mu przybicia przynajmniej cenę wywołania lub przedłożyć poborcy skarbowemu czek potwierdzony wystawiony na organ egzekucyjny na kwotę wynoszącą co najmniej cenę wywołania ruchomości. Jeżeli tej ceny nie uiści lub nie przedłoży czeku potwierdzonego , traci prawo wynikłe z przybicia i nie może uczestniczyć w dalszej licytacji. Poborca skarbowy wznawia niezwłocznie licytację tej samej ruchomości, rozpoczynając ją od ceny wywołania. § 2. Różnicę między ceną nabycia a kwotą, na którą wystawiony został czek potwierdzony lub wpłaconą po udzieleniu przybicia, nabywca ureguluje, pod rygorem przewidzianym w § 1, do godziny dwunastej dnia następnego. Nabywca, który w tym terminie nie zapłaci reszty ceny, traci prawo wynikłe z przybicia i prawo do zwrotu kwoty uregulowanej w czasie licytacji gotówką lub czekiem potwierdzonym. § 3. Osoby, które utraciły prawo wynikłe z przybicia, tracą prawo do zwrotu kwoty wpłaconej tytułem wadium.\"; 72) w art. 107: a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Prawo własności zajętych ruchomości, będących przedmiotem licytacji, nabywa osoba, która z zachowaniem przepisów o przeprowadzaniu licytacji zaoferowała najwyższą cenę, uzyskała przybicie i zapłaciła całą cenę w terminie. Nabywca nie może domagać się unieważnienia licytacji i nabycia ruchomości ani też obniżenia ceny jej nabycia z powodu jej wad, mylnego oszacowania lub innej przyczyny. § 2. Nabywca, który stał się właścicielem nabytej ruchomości, natychmiast ją odbiera, z zastrzeżeniem § 2c. Jeżeli nabywca nie odbierze natychmiast nabytej ruchomości, obowiązany jest uiścić koszty jej przechowywania od dnia licytacji do dnia odbioru. Wysokość kosztów określa organ egzekucyjny.\", b) dodaje się § 2a - 2d w brzmieniu: \"§ 2a. Zobowiązany, wierzyciel oraz uczestnik licytacji mogą zgłosić do protokołu licytacji skargę na naruszenie przepisów o przeprowadzaniu licytacji. Skarga podlega rozpatrzeniu w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia. § 2b. W sprawie skargi na naruszenie przepisów o przeprowadzaniu licytacji postanowienie wydaje organ nadzoru. Na postanowienie organu nadzoru oddalające skargę służy zażalenie. § 2c. Wniesienie skargi wstrzymuje wydanie sprzedanej rzeczy nabywcy do czasu rozpatrzenia skargi. Nie dotyczy to rzeczy łatwo psujących się oraz rzeczy wydanych nabywcy przed wniesieniem zażalenia. § 2d. Nabywca może zrzec się nabytej rzeczy i żądać zwrotu zapłaconej ceny, jeżeli w terminie, o którym mowa w § 2a, skarga nie została rozpatrzona, a nabywcy rzecz nie została wydana.\"; 73) dodaje się art. 107a - 107d w brzmieniu: \"Art. 107a. § 1. Organ egzekucyjny organizuje, za zgodą wierzyciela i zobowiązanego, przetarg ofert, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w wyniku sprzedaży zajętej ruchomości w drodze licytacji publicznej nie uzyska się korzystnej ceny. § 2. W przetargu ofert nie mogą uczestniczyć osoby, o których mowa w art. 107 § 4. § 3. Każdy oferent może złożyć jedną ofertę."}
{"id":"2001_1368_107b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 107b. § 1. Organ egzekucyjny zaprasza do udziału w przetargu ofert, zamieszczając ogłoszenia w sposób i w miejscach wskazanych w art. 105a § 3 i 5. § 2. Ogłoszenie o przetargu ofert zawiera co najmniej : 1) nazwę i adres organu egzekucyjnego, 2) ruchomości, które mają być sprzedane, z podaniem ich rodzaju oraz wartości szacunkowej i ceny wywołania, 3) miejsce i termin składania ofert, 4) miejsce i termin otwarcia ofert, 5) miejsce i termin, w którym można oglądać ruchomości, 6) imię i nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego. § 3. Wyznaczony przez organ egzekucyjny termin do zgłaszania oferowanej ceny za ruchomości zgłoszone do sprzedaży w drodze przetargu ofert nie może być krótszy niż 3 dni od daty podania ogłoszenia o przetargu ofert do publicznej wiadomości. § 4. Cena wywołania przy sprzedaży w drodze przetargu ofert wynosi 3\/4 wartości szacunkowej ruchomości. Sprzedaż ta nie może nastąpić za cenę niższą od ceny wywołania."}
{"id":"2001_1368_107c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 107c. § 1. Oferty otwiera w miejscu i terminie określonym w ogłoszeniu o przetargu komisja powołana przez organ egzekucyjny. § 2. W przetargu ofert uczestniczą oferenci obecni przy otwieraniu ofert. § 3. Imię i nazwisko lub firma oraz adres oferenta, którego oferta jest otwierana, a także cena podana w ofercie ogłaszane są osobom obecnym oraz odnotowywane w protokole postępowania przetargowego. § 4. Przy dokonywaniu wyboru oferty wybiera się ofertę z najkorzystniejszą ceną. § 5. Wynik przetargu ogłasza się niezwłocznie po otwarciu wszystkich ofert."}
{"id":"2001_1368_107d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 107d. § 1. Przy sprzedaży zajętych ruchomości w drodze przetargu ofert stosuje się odpowiednio przepisy art. 105b, 105c i art. 107 § 1-3, z tym że przez datę licytacji rozumie się dzień otwarcia ofert. § 2. Jeżeli sprzedaż zajętych ruchomości w drodze przetargu ofert nie dojdzie do skutku, organ egzekucyjny sprzedaje je w drodze licytacji publicznej.\"; 74) art. 108 otrzymuje brzmienie: \"Art. 108. § 1. Zajęte ruchomości, które nie zostały sprzedane w trybie wskazanym w art. 105 § 1 pkt 1-4, a w przypadku sprzedaży licytacyjnej - w drugim jej terminie, organ egzekucyjny sprzedaje z wolnej ręki po cenie określonej przez ten organ, jednak nie niższej od 1\/3 ich wartości szacunkowej. § 2. Zajęte ruchomości, niesprzedane w trybie § 1, organ egzekucyjny sprzedaje po cenie stosowanej przy skupie przedmiotów używanych lub skupie surowców wtórnych, jednostkom organizacyjnym ochrony zdrowia i pomocy społecznej, placówkom oświatowym, instytucjom kultury oraz organizacjom charytatywnym, jeżeli mogą być przez te podmioty wykorzystane przy realizacji ich zadań statutowych. § 3. Zajęte ruchomości, niesprzedane w trybie § 2, organ egzekucyjny sprzedaje jednostkom prowadzącym skup przedmiotów używanych lub surowców wtórnych.\"; 75) dodaje się art. 108a w brzmieniu: \"Art. 108a. Zajęte ruchomości, które nie zostały sprzedane w trybie określonym w art. 108, organ egzekucyjny zwraca zobowiązanemu.\"; 76) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109 § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczególny tryb postępowania przy: 1) sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu zapewniający ich niezwłoczną sprzedaż, 2) przechowywaniu i sprzedaży zajętych ruchomości ze szlachetnych metali, kamieni szlachetnych i półszlachetnych, pereł naturalnych i hodowlanych, korali i bursztynów, zapewniający prawidłową wycenę zajętych ruchomości oraz zapobiegający ich kradzieży. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczególny tryb postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży zajętych broni, amunicji, materiałów wybuchowych i innych przedmiotów, na których posiadanie jest wymagane zezwolenie, wykluczający możliwość dostania się tych ruchomości do osób nieuprawnionych.\"; 77) skreśla się art. 110 i 111; 78) w dziale II rozdziały 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"Rozdział 7 Egzekucja z nieruchomości Oddział 1. Zasady ogólne"}
{"id":"2001_1368_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499) w art. 153 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 153. 1. Przewodniczący organu orzekającego w pierwszej instancji kieruje do wykonania prawomocne rozstrzygnięcia.\"."}
{"id":"2001_1368_110","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110. § 1. Z nieruchomości może być przeprowadzona egzekucja administracyjna, jeżeli zastosowanie środków egzekucyjnych, o których mowa w rozdziałach 2 - 6, nie było możliwe lub okazało się bezskuteczne. § 2. Egzekucja administracyjna z nieruchomości może być prowadzona tylko w celu wyegzekwowania należności pieniężnych określonych lub ustalonych w decyzji ostatecznej lub wynikających z orzeczenia sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. § 3. Organ egzekucyjny, jeżeli nie jest jednocześnie wierzycielem dochodzonej należności, podejmuje czynności egzekucyjne związane z egzekucją z nieruchomości po otrzymaniu od wierzyciela zaliczki na pokrycie przewidywanych wydatków. § 4. Wierzyciel wpłaca organowi egzekucyjnemu zaliczkę sukcesywnie, w miarę podejmowania przez ten organ kolejnych czynności egzekucyjnych. Wysokość poszczególnych wpłat zaliczki określa organ egzekucyjny na podstawie przewidywanych wydatków egzekucyjnych. § 5. Łączna kwota zaliczki nie może być większa niż 5% egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i nie większa niż piętnastokrotna wysokość najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach, z tym że kwotę odsetek i wysokość najniższego wynagrodzenia przyjmuje się na dzień ustalenia pierwszej zaliczki. § 6. Organ egzekucyjny zwraca zaliczkę wierzycielowi przy podziale kwot uzyskanych z egzekucji do wysokości wyegzekwowanych kwot na pokrycie wydatków egzekucyjnych. § 7. W przypadku niewpłacenia zaliczki, o której mowa w § 4, organ egzekucyjny wzywa wierzyciela do jej wpłacenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, a po bezskutecznym upływie tego terminu, umarza postępowanie egzekucyjne."}
{"id":"2001_1368_110a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110a. Jeżeli nieruchomość położona jest na obszarze działania kilku organów egzekucyjnych, organ prowadzący egzekucję powiadamia o wszczęciu, a następnie o ukończeniu egzekucji inne organy egzekucyjne, na których obszarze działania nieruchomość jest położona."}
{"id":"2001_1368_110b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110b. Uczestnikami postępowania egzekucyjnego z nieruchomości oprócz wierzyciela i zobowiązanego są również osoby, którym przysługują prawa rzeczowe ograniczone lub roszczenia albo prawa osobiste zabezpieczone na nieruchomości, a gdy przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste, także organ, który zawarł umowę o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Oddział 2. Zajęcie"}
{"id":"2001_1368_110c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110c. § 1. Organ egzekucyjny przystępuje do egzekucji administracyjnej z nieruchomości przez zajęcie nieruchomości. § 2. Zajęcie następuje przez wezwanie zobowiązanego, aby zapłacił egzekwowaną należność pieniężną wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztami egzekucyjnymi w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem przystąpienia do opisu i oszacowania wartości nieruchomości. § 3. Równocześnie z wysłaniem zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w § 2, organ egzekucyjny przesyła do sądu właściwego do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o dokonanie w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji lub składa wniosek do zbioru dokumentów, a także przesyła wierzycielowi zawiadomienie o zajęciu nieruchomości. § 4. Zajęcie nieruchomości jest dokonane z chwilą doręczenia zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w § 2, z tym że dla zobowiązanego, któremu nie doręczono wezwania, jak też w stosunku do osób trzecich, nieruchomość jest zajęta z chwilą dokonania wpisu w księdze wieczystej lub złożenia wniosku organu egzekucyjnego do zbioru dokumentów, z zastrzeżeniem § 5. § 5. Dla każdego, kto wiedział o wszczęciu egzekucji, skutki zajęcia powstają z chwilą, gdy o wszczęciu egzekucji powziął wiadomość, chociażby wezwanie nie zostało jeszcze zobowiązanemu wysłane ani wpis w księdze wieczystej nie był jeszcze dokonany. § 6. W przypadku gdy miejsce pobytu zobowiązanego lub innego uczestnika postępowania egzekucyjnego nie jest znane, organ egzekucyjny występuje do właściwego sądu o ustanowienie kuratora do zastępowania osoby nieobecnej. Kurator wykonuje swoje czynności także w interesie innych osób, którym w dalszym toku postępowania doręczenia nie będą mogły być dokonane. Kurator może jednak reprezentować równocześnie tylko osoby, których interesy nie są sprzeczne."}
{"id":"2001_1368_110d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110d. § 1. Organ egzekucyjny łączy postępowania egzekucyjne prowadzone co do kilku nieruchomości tego samego zobowiązanego lub co do kilku części tej samej nieruchomości, jak również postępowania egzekucyjne dotyczące części nieruchomości i jej całości, jeżeli odpowiada to celowi egzekucji i nie ma przeszkód natury prawnej lub gospodarczej. § 2. Jeżeli nieruchomości są położone na obszarze działania różnych organów egzekucyjnych, połączenie zarządza ten organ, który pierwszy wszczął egzekucję. § 3. Postępowanie egzekucyjne można rozdzielić, jeżeli w dalszym jego toku odpadną przyczyny, które spowodowały połączenie."}
{"id":"2001_1368_110e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110e. § 1. Zajęcie obejmuje nieruchomość i to wszystko, co może stanowić przedmiot obciążenia hipoteką, a także pożytki z nieruchomości. § 2. Jeżeli egzekucję prowadzi się w celu dochodzenia należności z umów ubezpieczenia lub wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zajęcie obejmuje także prawa wynikające z umów ubezpieczenia przedmiotów wymienionych w § 1."}
{"id":"2001_1368_110f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110f. § 1. Rozporządzenie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na dalsze postępowanie egzekucyjne. Nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze zobowiązanego. W każdym przypadku czynności egzekucyjne są ważne w stosunku do nabywcy. § 2. Rozporządzenia przedmiotami podlegającymi zajęciu razem z nieruchomością po ich zajęciu są nieważne. Nie dotyczy to rozporządzeń zarządcy nieruchomości w zakresie jego ustawowych uprawnień."}
{"id":"2001_1368_110g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110g. § 1. Zajętą nieruchomość pozostawia się w zarządzie zobowiązanego, do którego stosuje się wówczas przepisy o zarządcy. § 2. Jeżeli prawidłowe sprawowanie zarządu tego wymaga, organ egzekucyjny odbiera zobowiązanemu zarząd i ustanawia innego zarządcę. § 3. Przepis § 2 stosuje się również do zarządcy ustanowionego przez organ egzekucyjny. § 4. Zarządca może zatrudnić zobowiązanego i jego rodzinę za wynagrodzeniem. § 5. Zobowiązanemu, któremu odebrano zarząd, pozostawia się pomieszczenia w zajętej nieruchomości, jeżeli z nich korzystał w chwili zajęcia. Organ egzekucyjny może jednak zarządzić, w formie postanowienia, odebranie pomieszczeń, jeżeli zobowiązany lub jego domownik przeszkadza zarządcy w wykonywaniu zarządu. § 6. Zobowiązany, w stosunku do którego organ egzekucyjny zarządził odebranie pomieszczeń, może wytoczyć powództwo o pozostawienie pomieszczeń w jego użytkowaniu. Do powództwa stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji administracyjnej. § 7. Jeżeli sąd oddalił powództwo, o którym mowa w § 6, organ egzekucyjny występuje z wnioskiem o odebranie pomieszczeń do właściwego organu egzekucyjnego w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym. Podstawą wszczęcia egzekucji jest orzeczenie sądowe oddalające powództwo, zaopatrzone w klauzulę wykonalności. § 8. Organ egzekucyjny wydaje w sprawach dotyczących ustanowienia bądź odebrania zarządu postanowienie, na które przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1368_110h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110h. § 1. Jeżeli zarządca przy obejmowaniu zarządu napotyka przeszkody, organ egzekucyjny wprowadza go w zarząd nieruchomością. Do wprowadzenia w zarząd nieruchomością stosuje się odpowiednio art. 46. § 2. Po ustanowieniu zarządcy organ egzekucyjny wzywa osoby korzystające z nieruchomości, aby przypadające od nich zaległe, bieżące i przyszłe świadczenia, które stanowią dochód z nieruchomości, uiszczały do rąk zarządcy. W wezwaniu należy uprzedzić, że uiszczenie do rąk zobowiązanego będzie bezskuteczne w stosunku do wierzyciela."}
{"id":"2001_1368_110i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art.110i. § 1. Zarządca zajętej nieruchomości jest obowiązany wykonywać czynności potrzebne do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Ma on prawo pobierać zamiast zobowiązanego wszelkie pożytki z nieruchomości, rozporządzać nimi w granicach zwykłego zarządu oraz prowadzić sprawy, które przy wykonywaniu takiego zarządu okażą się potrzebne. W sprawach wynikających z zarządu nieruchomością zarządca może pozywać i być pozywany. § 2. Zarządcy wolno zaciągać tylko takie zobowiązania, które mogą być zaspokojone z pożytków z nieruchomości i są gospodarczo uzasadnione. § 3. Czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu zarządca może wykonywać tylko za zgodą zobowiązanego, a w jej braku - za zezwoleniem organu egzekucyjnego, który przed wydaniem postanowienia wysłuchuje zobowiązanego i zarządcę, chyba że zwłoka groziłaby powstaniem szkody. § 4. Zarząd nie ma wpływu na umowy dotyczące nieruchomości obowiązujące w chwili jego ustanowienia. Zarządcy wolno jednak wypowiadać takie umowy z zachowaniem obowiązujących przepisów oraz zawierać umowy na czas określony. Do zawarcia umowy dotyczącej nieruchomości jest wymagana zgoda zobowiązanego, a w jej braku - zezwolenie organu egzekucyjnego."}
{"id":"2001_1368_110j","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110j. § 1. Zarządca składa organowi egzekucyjnemu w wyznaczonych przez ten organ terminach, co najmniej raz w roku oraz po ukończeniu zarządu, sprawozdania ze swoich czynności oraz udokumentowane sprawozdania rachunkowe. § 2. Organ egzekucyjny po wysłuchaniu wierzycieli, zobowiązanego i zarządcy oraz po rozpatrzeniu sprawozdań zatwierdza sprawozdania zarządcy albo odmawia ich zatwierdzenia w całości lub w części. § 3. W przypadku odmowy zatwierdzenia sprawozdania przepisy art. 110g § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 4. Zarządca jest odpowiedzialny względem wszystkich uczestników za należyte wykonywanie swoich obowiązków."}
{"id":"2001_1368_110k","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110k. § 1. Zarządca może żądać wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków, które w związku z zarządem poniósł z własnych środków. Wysokość wynagrodzenia określa organ egzekucyjny odpowiednio do nakładu pracy i dochodowości nieruchomości. § 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, nie należy się zarządcy, który jest zobowiązanym. Może on tylko pokrywać z pożytków z nieruchomości najkonieczniejsze potrzeby własne i rodziny w rozmiarze, jaki oznacza organ egzekucyjny, oraz swoje wydatki związane z zarządem. § 3. Organ egzekucyjny w sprawach dotyczących wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków zarządcy wydaje postanowienie, na które przysługuje zażalenie. § 4. Roszczenia o wynagrodzenie za sprawowanie zarządu i o zwrot poniesionych w związku z zarządem wydatków przedawniają się po upływie 30 dni od dnia ustąpienia z zarządu lub jego ustania."}
{"id":"2001_1368_110l","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110l. § 1. Z pożytków z nieruchomości zarządca pokrywa w następującej kolejności: 1) koszty egzekucji wraz ze swoim wynagrodzeniem oraz zwrot własnych wydatków, 2) bieżące należności pracowników zatrudnionych w nieruchomości lub w znajdującym się na niej przedsiębiorstwie należącym do zobowiązanego, 3) bieżąco przypadające w czasie zarządu alimenty przyznane prawomocnym wyrokiem sądu od zobowiązanego, z wyjątkiem alimentów przysługującym członkom rodziny zobowiązanego pozostającym z nim we wspólnym gospodarstwie domowym w chwili wszczęcia egzekucji, 4) bieżące zobowiązania podatkowe oraz bieżące należności z tytułu ubezpieczenia społecznego pracowników, o których mowa w pkt 2, 5) zobowiązania związane z wykonywaniem zarządu, 6) należności z tytułu ubezpieczenia nieruchomości, jej przynależności i pożytków. § 2. Nadwyżkę dochodów, po pokryciu zobowiązań, o których mowa w § 1, zarządca przekazuje do depozytu organu egzekucyjnego. Nadwyżkę dołącza się do kwoty uzyskanej przez organ egzekucyjny za sprzedaż nieruchomości. Jeżeli egzekucja ulega umorzeniu, nadwyżkę tę otrzymuje zobowiązany. Oddział 3. Opis i oszacowanie wartości nieruchomości"}
{"id":"2001_1368_110m","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110m. § 1. Po upływie terminu określonego w wezwaniu zobowiązanego do zapłaty dochodzonych należności organ egzekucyjny dokonuje opisu i oszacowania wartości zajętej nieruchomości. § 2. Przed przystąpieniem do opisu i oszacowania wartości zajętej nieruchomości, organ egzekucyjny żąda od właściwych organów: 1) wyciągu - a w przypadku potrzeby odpisu księgi wieczystej albo zaświadczenia sądu wystawionego na podstawie zbioru dokumentów prowadzonego dla nieruchomości, zawierającego wskazanie jej właściciela i wykaz ujawnionych w tym zbiorze obciążeń, jeżeli zaś nieruchomość jest objęta ewidencją gruntów i budynków - także wyciągu z ich rejestru; 2) podania adresów miejsc zamieszkania uczestników postępowania. § 3. Jeżeli nieruchomość nie ma księgi wieczystej lub zbioru dokumentów, organ egzekucyjny jest obowiązany uzyskać inny dokument stwierdzający własność nieruchomości zobowiązanego."}
{"id":"2001_1368_110n","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110n. § 1. Jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze przeznaczonym w planie miejscowym na cele publiczne, organ egzekucyjny przed przystąpieniem do opisu i oszacowania wartości nieruchomości wzywa właściwą jednostkę samorządu terytorialnego do oświadczenia w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia wezwania, czy skorzysta z prawa pierwokupu. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie skorzystała z prawa pierwokupu albo organowi egzekucyjnemu w wyznaczonym terminie nie zostanie doręczone oświadczenie w tej sprawie, prawo pierwokupu wygasa. § 2. Jeżeli oświadczenie, o którym mowa w § 1, zostało doręczone organowi egzekucyjnemu w wyznaczonym terminie, organ ten oznacza cenę nabycia w wysokości odpowiadającej wartości zajętej nieruchomości, określonej przez rzeczoznawcę majątkowego. § 3. Postanowienie w sprawie wysokości ceny nabycia wywiera skutki przybicia. Do ceny nabycia stosuje się odpowiednio art. 112 § 1. § 4. Postanowienie w sprawie wysokości ceny nabycia doręcza się jednostce, o której mowa w § 1, zobowiązanemu i wierzycielowi. Na postanowienie to przysługuje zażalenie. § 5. Jeżeli jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo pierwokupu nieruchomości lub prawo to wygasło, przepisy § 1 - 4 stosuje się odpowiednio do prawa pierwokupu wpisanego do księgi wieczystej na rzecz innych osób."}
{"id":"2001_1368_110o","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110o. § 1. O terminie opisu i oszacowania wartości nieruchomości organ egzekucyjny zawiadamia znanych mu uczestników postępowania egzekucyjnego. § 2. Organ egzekucyjny wzywa ponadto, przez obwieszczenie publiczne wywieszone w siedzibie urzędu skarbowego oraz urzędu właściwej jednostki samorządu terytorialnego, uczestników, o których nie ma wiadomości, oraz inne osoby, które roszczą sobie prawa do nieruchomości i jej przynależności, aby przed ukończeniem opisu zgłosiły swoje prawa. § 3. Zawiadomienia i obwieszczenia dokonywane są nie później niż na 14 dni przed rozpoczęciem opisu."}
{"id":"2001_1368_110p","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110p. § 1. Na wniosek zobowiązanego, zgłoszony nie później niż podczas opisu i oszacowania wartości nieruchomości, jak również z urzędu, może być wystawiona na licytację wydzielona na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami część zajętej nieruchomości, której cena wywoławcza wystarcza na zaspokojenie wierzyciela egzekwującego. O prowadzeniu egzekucji z wydzielonej części nieruchomości organ egzekucyjny rozstrzyga po oszacowaniu wartości nieruchomości. § 2. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie prowadzenia egzekucji z wydzielonej części nieruchomości i oszacowania jej wartości przysługuje zażalenie. § 3. W przypadku prowadzenia egzekucji z wydzielonej części nieruchomości dalsze postępowanie co do reszty nieruchomości zawiesza się do czasu zakończenia licytacji wydzielonej części."}
{"id":"2001_1368_110r","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110r. § 1. W protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości organ egzekucyjny podaje: 1) oznaczenie nieruchomości, w tym numer ewidencyjny działki, obręb, powierzchnię, a także oznaczenie księgi wieczystej lub w przypadku jej braku - zbioru dokumentów, 2) obiekty budowlane ze wskazaniem ich przeznaczenia gospodarczego oraz przynależności nieruchomości, jak również zapasy objęte zajęciem, 3) stwierdzone prawa i obciążenia, 4) umowy ubezpieczenia, 5) osoby, w których posiadaniu znajduje się nieruchomość, jej przynależności i pożytki, 6) sposób korzystania z nieruchomości przez zobowiązanego, 7) określenie wartości nieruchomości z podaniem jego podstaw, 8) zgłoszone prawa do nieruchomości, 9) inne okoliczności istotne dla oznaczenia lub oszacowania wartości nieruchomości. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzenia opisu i oszacowania wartości nieruchomości mając na uwadze zapewnienie prawidłowej wyceny nieruchomości i uwzględniając przepisy o gospodarce nieruchomościami."}
{"id":"2001_1368_110s","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110s. § 1. Do oszacowania wartości zajętej nieruchomości organ egzekucyjny wyznacza rzeczoznawcę majątkowego, o którym mowa w przepisach o gospodarce nieruchomościami. § 2. Przy oszacowaniu wartości nieruchomości podaje się wartość: 1) gruntów, 2) obiektów budowlanych, 3) przynależności i pożytków, § 3. W przypadku, o którym mowa w art. 110p, przy oszacowaniu wartości nieruchomości podaje się wartość składników określonych w § 2 w odniesieniu do wydzielonej części nieruchomości. § 4. Wartości, o których mowa w § 2 i 3, podaje się z uwzględnieniem oraz bez uwzględnienia praw, które pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia, oraz wartości praw nie określonych sumą pieniężną obciążających nieruchomość, w szczególności świadczeń z tytułu takich praw."}
{"id":"2001_1368_110t","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110t. Jeżeli zostały zgłoszone prawa osób trzecich do gruntu, obiektów budowlanych, przynależności lub pożytków albo gdy składniki takie znajdują się we władaniu osób trzecich, oznacza się: 1) wartość spornego składnika i wartość całości nieruchomości po wyłączeniu tego składnika, 2) wartość całości nieruchomości z uwzględnieniem i bez uwzględnienia praw, które pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia, 3) wartości praw nieokreślonych sumą pieniężną, obciążających nieruchomość, w szczególności świadczeń z tytułu takich praw."}
{"id":"2001_1368_110u","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art.110u. § 1. Zarzuty do opisu i oszacowania wartości nieruchomości mogą być wnoszone przez wszystkich uczestników postępowania egzekucyjnego w terminie 14 dni od dnia ukończenia opisu i oszacowania wartości nieruchomości. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie opisu i oszacowania wartości nieruchomości przysługuje zażalenie. § 2. Jeżeli w stanie nieruchomości, w okresie pomiędzy sporządzeniem opisu i oszacowaniem jej wartości a wyznaczonym terminem licytacji, zajdą istotne zmiany, organ egzekucyjny może przeprowadzić dodatkowy opis i oszacowanie wartości nieruchomości. Oddział 4. Obwieszczenie o licytacji"}
{"id":"2001_1368_110w","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110w. § 1. Zajętą nieruchomość organ egzekucyjny sprzedaje w drodze licytacji publicznej. § 2. Termin licytacji nie może być wyznaczony wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu opisu i oszacowania wartości nieruchomości. § 3. O licytacji organ egzekucyjny zawiadamia przez publiczne obwieszczenie, w którym podaje: 1) termin i miejsce licytacji, 2) oznaczenie nieruchomości, która ma być sprzedana, ze wskazaniem miejsca jej położenia i przeznaczenia gospodarczego oraz księgi wieczystej lub zbioru dokumentów ze wskazaniem sądu, w którym są prowadzone, 3) oszacowaną wartość nieruchomości i cenę wywoławczą, 4) firmę lub imię i nazwisko zobowiązanego, 5) wysokość wadium, jakie licytant przystępujący do przetargu powinien złożyć, z zaznaczeniem, że wadium składa się w gotówce albo w postaci czeku potwierdzonego wystawionego na organ egzekucyjny; 6) czas, w którym w terminie 14 dni przed dniem licytacji będzie wolno oglądać nieruchomość oraz przeglądać w urzędzie skarbowym akta postępowania egzekucyjnego, 7) wzmiankę, że prawa osób trzecich nie będą przeszkodą do licytacji i przyznania nabywcy własności nieruchomości bez zastrzeżeń, jeżeli osoby te nie wystąpiły wcześniej o wyłączenie nieruchomości lub jej przynależności spod egzekucji, 8) wyjaśnienie, że użytkowanie, służebności i prawa dożywotnika, jeżeli nie są ujawnione w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów i nie zostaną zgłoszone najpóźniej na 3 dni przed rozpoczęciem licytacji, nie będą uwzględnione w dalszym toku egzekucji i wygasną z chwilą, w której postanowienie o przyznaniu własności stanie się ostateczne. § 4. Obwieszczenie o licytacji doręcza się: 1) uczestnikom postępowania, 2) właściwej jednostce samorządu terytorialnego oraz organom ubezpieczeń społecznych z wezwaniem, aby najpóźniej w terminie licytacji zgłosiły zestawienie podatków i innych danin publicznych, należnych na dzień licytacji, pod rygorem utraty prawa dochodzenia zaległych świadczeń od nabywcy, 3) osobom mającym prawo pierwokupu nieruchomości, jeżeli prawo to zostało wpisane do księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości . § 5. Obwieszczenie o licytacji wywiesza się w siedzibach urzędu skarbowego oraz urzędu właściwej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej na 30 dni przed jej terminem, a jeżeli wartość nieruchomości została oszacowana na kwotę wyższą niż sto dziesięciokrotna wysokość najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach - także w dzienniku poczytnym w danej miejscowości. § 6. Na wniosek i koszt zobowiązanego lub wierzyciela organ egzekucyjny może zarządzić ogłoszenie o licytacji również w inny wskazany przez nich sposób. § 7. W ogłoszeniu w dzienniku podaje się oznaczenie nieruchomości, termin i miejsce licytacji, oszacowaną wartość nieruchomości i cenę wywoławczą oraz wysokość wadium, jakie licytant powinien złożyć. § 8. Jeżeli egzekucja dotyczy jednej lub kilku nieruchomości położonych na obszarze działania różnych organów egzekucyjnych, obwieszczenie wywiesza się ponadto w siedzibach właściwych urzędów skarbowych, a jeżeli obwieszczenie ma być także ogłoszone w prasie, ogłasza się je w dziennikach poczytnych w miejscowościach, w których te urzędy się znajdują."}
{"id":"2001_1368_110y","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110y. § 1. Z chwilą obwieszczenia o licytacji nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego współwłaścicielowi tej nieruchomości, który nie jest dłużnikiem osobistym, przysługuje prawo przejęcia nieruchomości na własność za cenę nie niższą od oszacowanej wartości nieruchomości. Wniosek o przejęcie składa się nie później niż 3 dnia poprzedzającego dzień licytacji. § 2. Jeżeli kilku współwłaścicieli zgłosi wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje temu z nich, który prowadzi gospodarstwo rolne lub pracuje w nim. Jeżeli warunek ten spełnia kilku współwłaścicieli albo nie spełnia go żaden z nich, organ egzekucyjny przyznaje pierwszeństwo temu współwłaścicielowi, który daje najlepszą gwarancję należytego prowadzenia gospodarstwa rolnego. § 3. O pierwszeństwie przejęcia nieruchomości rozstrzyga organ egzekucyjny, wydając postanowienie o przybiciu. Na postanowienie to przysługuje zażalenie. § 4. Jeżeli nikt nie skorzysta z prawa przejęcia nieruchomości na podstawie przepisów § 1-3, albo jeżeli przedmiotem egzekucji nie jest nieruchomość wchodząca w skład gospodarstwa rolnego, organ egzekucyjny po dokonaniu obwieszczeń przedstawia akta organowi nadzoru. W przypadku spostrzeżenia niedokładności lub wadliwości postępowania organ nadzoru poleci organowi egzekucyjnemu ich usunięcie."}
{"id":"2001_1368_110z","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 110z. § 1. Na czynności organu egzekucyjnego dotyczące obwieszczenia o licytacji przysługuje skarga. Skargę można wnieść w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia o licytacji. § 2. W sprawie skargi, o której mowa w § 1, postanowienie wydaje organ nadzoru. § 3. Na postanowienie organu nadzoru o oddaleniu skargi przysługuje zażalenie. Oddział 5. Wadium"}
{"id":"2001_1368_111","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111. § 1. Wadium wynosi jedną dziesiątą części oszacowanej wartości nieruchomości. § 2. Z zastrzeżeniem § 5 i 6, wadium składa: 1) przystępujący do licytacji, 2) osoba, która składa wniosek o przejęcie nieruchomości, o którym mowa w art. 110y § 1, art. 111h § 2 i art. 111i § 3. § 3. Osoba, o której mowa w § 1 pkt 2, składa wadium w terminie złożenia wniosku o przejęcie nieruchomości. § 4. Wadium składa się w gotówce lub w postaci czeku potwierdzonego wystawionego na organ egzekucyjny. § 5. Nie składa wadium osoba, której przysługuje ujawnione w opisie i oszacowaniu prawo do nieruchomości lub jej przynależności, jeżeli jego wartość nie jest niższa od wysokości wadium i zostało ono stwierdzone w protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości. § 6. Jeżeli wartość prawa, o którym mowa w § 5, jest niższa od wysokości wadium, wysokość wadium obniża się do różnicy między pełnym wadium a wartością prawa."}
{"id":"2001_1368_111a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111a. Wadium złożone przez licytanta, któremu udzielono przybicia, zatrzymuje się; pozostałym licytantom zwraca się je niezwłocznie."}
{"id":"2001_1368_111b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111b. § 1. Nabywca, który nie wykonał w terminie warunków licytacyjnych co do zapłaty ceny, traci wadium. § 2. Od nabywcy nieskładającego wadium, który nie wykonał warunków licytacyjnych, ściąga się wadium w trybie egzekucji administracyjnej. § 3. Z wadium utraconego przez nabywcę lub od niego ściągniętego pokrywa się koszty egzekucji związane ze sprzedażą. Oddział 6. Licytacja"}
{"id":"2001_1368_111c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111c. § 1. Licytacja odbywa się publicznie, w obecności i pod nadzorem kierownika komórki organizacyjnej urzędu skarbowego prowadzącej egzekucję administracyjną, zwanego dalej \"komornikiem skarbowym\". § 2. Po wywołaniu licytacji poborca skarbowy podaje do wiadomości obecnych: 1) przedmiot licytacji, 2) cenę wywoławczą, 3) wysokość wadium, 4) termin uiszczenia ceny nabycia, 5) prawa obciążające nieruchomość, które będą utrzymane w mocy z zaliczeniem i bez zaliczenia na cenę nabycia, 6) zmiany w stanie faktycznym i prawnym nieruchomości, jeżeli zaszły po jej opisie i oszacowaniu wartości. § 3. Przedmiotem licytacji jest nieruchomość według stanu objętego opisem i oszacowaniem wartości z uwzględnieniem zmian, o których mowa w § 2 pkt 6. § 4. Jeżeli przedmiotem licytacji jest kilka nieruchomości lub kilka części jednej nieruchomości, zobowiązany ma prawo wskazać kolejność, w jakiej ma być przeprowadzona licytacja poszczególnych nieruchomości lub ich części."}
{"id":"2001_1368_111d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111d. § 1. W licytacji nie mogą uczestniczyć: 1) zobowiązany, 2) pracownicy organu egzekucyjnego, 3) małżonkowie, dzieci, rodzice i rodzeństwo osób, o których mowa w pkt 1 i 2, 4) osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym, 5) licytant, który nie wykonał warunków poprzedniej licytacji tej samej nieruchomości, 6) osoby, które mogą nabyć nieruchomość tylko za zezwoleniem organu administracji publicznej, a zezwolenia tego nie przedstawiły. § 2. Stawienie się jednego licytanta wystarcza do przeprowadzenia licytacji. § 3. Pełnomocnictwo do udziału w licytacji stwierdzone jest dokumentem z podpisem urzędowo lub notarialnie poświadczonym. Podpisy na pełnomocnictwach udzielonych przez państwowe jednostki organizacyjne lub jednostki samorządu terytorialnego oraz na pełnomocnictwach udzielonych adwokatom lub radcom prawnym nie wymagają poświadczenia."}
{"id":"2001_1368_111e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111e. Cena wywoławcza, za którą nieruchomość można nabyć w pierwszej licytacji, wynosi trzy czwarte oszacowanej wartości nieruchomości."}
{"id":"2001_1368_111f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111f. § 1. Licytacja odbywa się ustnie. § 2. Postąpienie nie może wynosić mniej niż jeden procent ceny wywołania, z zaokrągleniem wzwyż do pełnych złotych. § 3. Zaoferowana cena przestaje wiązać, gdy inny licytant zaoferował cenę wyższą. § 4. Po ustaniu postąpień poborca skarbowy, uprzedzając obecnych, że po trzecim obwieszczeniu dalsze postąpienia nie będą przyjęte, obwieszcza trzykrotnie ostatnio zaoferowaną cenę, zamyka licytację i wymienia licytanta, który zaoferował najwyższą cenę. § 5. Jeżeli należność wierzyciela zostanie uiszczona wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztami egzekucyjnymi przed zamknięciem licytacji, poborca skarbowy zamyka licytację i organ egzekucyjny umarza postępowanie egzekucyjne."}
{"id":"2001_1368_111g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111g. Jeżeli przedmiotem licytacji jest kilka nieruchomości lub kilka części nieruchomości, poborca skarbowy wstrzymuje licytację pozostałych nieruchomości lub ich części z chwilą, gdy osiągnięto kwotę wystarczającą na zaspokojenie dochodzonej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztami egzekucyjnymi oraz organ egzekucyjny umarza postępowanie egzekucyjne."}
{"id":"2001_1368_111h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111h. § 1. Jeżeli nikt nie przystąpił do licytacji, a przedmiotem licytacji jest nieruchomość wchodząca w skład gospodarstwa rolnego, współwłaściciel tej nieruchomości niebędący dłużnikiem osobistym, ma prawo przejęcia nieruchomości na własność za cenę nie niższą od trzech czwartych oszacowanej wartości nieruchomości. Przepis art. 110y § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 2. Wniosek o przejęcie nieruchomości należy zgłosić w terminie 7 dni od dnia licytacji. § 3. Jeżeli nikt nie przystąpił do licytacji, a przedmiotem egzekucji jest własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, wierzyciel hipoteczny, inny niż urząd skarbowy, może przejąć to prawo za cenę nie niższą od trzech czwartych oszacowanej wartości nieruchomości; wniosek o przejęcie należy zgłosić w terminie 7 dni od dnia licytacji."}
{"id":"2001_1368_111i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art.111i. § 1. Jeżeli nikt nie zgłosił wniosku, o którym mowa w art. 111h, organ egzekucyjny wyznacza drugą licytację, na której cena wywoławcza wynosi 70% oszacowanej wartości nieruchomości. § 2. Jeżeli nikt nie przystąpił do drugiej licytacji, przejęcie nieruchomości na własność może nastąpić za cenę nie niższą od 70% wartości nieruchomości, przy czym prawo przejęcia przysługuje wierzycielowi egzekwującemu lub hipotecznemu, z wyjątkiem urzędu skarbowego, oraz współwłaścicielowi. § 3. Wniosek o przejęcie nieruchomości wierzyciel lub współwłaściciel składa do organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia licytacji. § 4. Jeżeli kilku wierzycieli składa wniosek o przejęcie, pierwszeństwo przysługuje temu, kto zaoferował cenę wyższą, a przy równych cenach - temu, czyja należność jest większa."}
{"id":"2001_1368_111j","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111j. § 1. Jeżeli po drugiej licytacji żaden z wierzycieli lub współwłaścicieli nie przejął nieruchomości na własność, organ egzekucyjny wyznacza trzecią licytację, na której cena wywoławcza wynosi 65% oszacowanej wartości nieruchomości. § 2. Jeżeli nikt nie przystąpił do trzeciej licytacji, przejęcie nieruchomości na własność może nastąpić przez osoby, o których mowa w art. 111i § 2, za cenę nie niższą od 65% wartości nieruchomości. Do przejęcia nieruchomości na własność stosuje się odpowiednio przepisy art. 111i § 3 i 4."}
{"id":"2001_1368_111k","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111k. § 1. Jeżeli po trzeciej licytacji żaden z wierzycieli nie przejął nieruchomości na własność, postępowanie egzekucyjne umarza się. Nowa egzekucja z tej samej nieruchomości może być wszczęta dopiero po upływie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu egzekucji. § 2. Jeżeli wniosek o wszczęcie nowej egzekucji złożono przed upływem 3 lat od trzeciej licytacji, organ egzekucyjny dokonuje nowego opisu i oszacowania wartości nieruchomości tylko na wniosek wierzyciela lub zobowiązanego. Zobowiązany może złożyć taki wniosek przed upływem 14 dni od dnia ponownego doręczenia mu wezwania do zapłaty, o czym należy go uprzedzić przy doręczeniu wezwania."}
{"id":"2001_1368_111l","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111l. Skargę na czynności poborcy skarbowego w toku licytacji aż do jej zamknięcia zgłasza się ustnie komornikowi skarbowemu, który przyjmuje skargę do protokołu i natychmiast ją rozstrzyga, chyba że nie jest to możliwe. Rozstrzygnięcie komornika skarbowego ma moc postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Oddział 7. Przybicie"}
{"id":"2001_1368_111m","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111m. § 1. Po zamknięciu licytacji organ egzekucyjny wydaje postanowienie o przybiciu na rzecz licytanta, który zaoferował najwyższą cenę. § 2. Postanowienie o przybiciu ogłasza się niezwłocznie po zamknięciu licytacji, z zastrzeżeniem § 3. § 3. Jeżeli skargi lub zażalenia wniesione w toku postępowania egzekucyjnego nie są jeszcze ostatecznie rozstrzygnięte, organ egzekucyjny wstrzymuje wydanie postanowienia o przybiciu do czasu ich rozstrzygnięcia. § 4. Gdy przejęcie nieruchomości na własność ma nastąpić po niedojściu do skutku licytacji, organ egzekucyjny udziela przybicia na rzecz przejmującego po wysłuchaniu wnioskodawcy. § 5. Postanowienie o przybiciu zawiera firmę lub imię i nazwisko nabywcy, oznaczenie nieruchomości, datę licytacji i cenę nabycia."}
{"id":"2001_1368_111n","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111n. § 1. Organ egzekucyjny odmawia przybicia, jeżeli ostateczne rozstrzygnięcia skarg lub zażaleń wniesionych w toku postępowania egzekucyjnego potwierdzą naruszenie przepisów postępowania w toku licytacji i jeżeli uchybienia te mogły mieć istotny wpływ na wynik licytacji. § 2. Organ egzekucyjny odmawia przybicia również wtedy, gdy postępowanie podlegało umorzeniu lub zawieszeniu albo jeżeli uczestnik nie otrzymał zawiadomienia o licytacji, chyba że będąc na licytacji, nie wystąpił ze skargą na to uchybienie. § 3. Jeżeli organ egzekucyjny odmówi przybicia, wyznacza na wniosek wierzyciela ponowną licytację."}
{"id":"2001_1368_111o","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111o. § 1. Jeżeli przybicie nie następuje niezwłocznie po zamknięciu licytacji, organ egzekucyjny na wniosek licytanta, który zaoferował najwyższą cenę, może, w przypadku gdy zarządcą jest zobowiązany, odebrać mu zarząd i ustanowić innego zarządcę. § 2. W sprawie odebrania zarządu organ egzekucyjny wydaje postanowienie na wniosek nabywcy. Nabywca może być na własne żądanie ustanowiony zarządcą, jeżeli oprócz wadium złożył w gotówce nie mniej niż piątą część ceny nabycia albo jeżeli do tej wysokości przysługuje mu prawo zaliczenia swej wierzytelności na poczet ceny nabycia. § 3. W przypadku wygaśnięcia skutków przybicia bez równoczesnego umorzenia egzekucji, organ egzekucyjny wydaje postanowienie co do osoby zarządcy, jeżeli dotychczasowym zarządcą był nabywca."}
{"id":"2001_1368_111p","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111p. Jeżeli nabywca nie uzyska przyznania własności, należność przypadająca jemu z tytułu zarządu pokrywa się z kwot pieniężnych złożonych na poczet ceny poza wadium."}
{"id":"2001_1368_111r","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art.111r. § 1. Postanowienie o przybiciu doręcza się wierzycielowi, dłużnikowi, nabywcy i osobom, które w toku licytacji zaskarżyły czynności związane z udzieleniem przybicia, jak też zarządcy, który nie jest dłużnikiem, a postanowienie o odmowie przybicia wierzycielowi, dłużnikowi i licytantowi, który zaoferował najwyższą cenę. § 2. Na postanowienie organu egzekucyjnego co do przybicia przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1368_111s","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111s. Jeżeli nabywca nie wykonał w terminie warunków licytacyjnych co do zapłaty ceny, wygasają skutki przybicia. Uiszczoną część ceny zwraca się. Następstwa te organ egzekucyjny stwierdza postanowieniem, na które przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1368_111t","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 111t. Wyznaczenie ponownej licytacji może nastąpić gdy postanowienie stwierdzające wygaśnięcie przybicia stanie się ostateczne. Oddział 8. Przyznanie własności"}
{"id":"2001_1368_112","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art.112. § 1. Z chwilą gdy postanowienie o przybiciu stało się ostateczne, organ egzekucyjny wzywa licytanta, który uzyskał przybicie, aby w terminie 14 dni od otrzymania wezwania złożył do depozytu organu egzekucyjnego cenę nabycia z potrąceniem wadium złożonego w gotówce. Na wniosek nabywcy organ egzekucyjny może wyznaczyć dłuższy termin uiszczenia ceny nabycia, nieprzekraczający jednak 3 miesięcy. § 2. Nabywca może zaliczyć na poczet ceny własną wierzytelność lub jej część, jeżeli znajduje ona pokrycie w cenie nabycia. § 3. Za zgodą wierzyciela, którego wierzytelność znajduje pokrycie w cenie nabycia, nabywca może tę wierzytelność zaliczyć na poczet ceny. Zgoda wierzyciela stwierdzona jest dokumentem z podpisem urzędowo lub notarialnie poświadczonym albo wyrażona do protokołu nie później niż w terminie, w którym nabywca ma obowiązek uiścić cenę nabycia."}
{"id":"2001_1368_112a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 112a. Kwota przypadająca zobowiązanemu w chwili zajęcia na podstawie umowy ubezpieczenia przechodzi na nabywcę w całości. O kwotę tę podwyższa się cenę nabycia."}
{"id":"2001_1368_112b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 112b. § 1. Jeżeli postanowienie o przybiciu stało się ostateczne i nabywca uiścił cenę nabycia albo postanowienie o ustaleniu ceny nabycia stało się ostateczne i jednostka lub osoba, o których mowa w art. 110n, uregulowała całą cenę nabycia, organ egzekucyjny wydaje postanowienie o przyznaniu własności. § 2. Na postanowienie o przyznaniu własności przysługuje zażalenie. § 3. Postanowienie o przyznaniu własności, które stało się ostateczne, przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub podlega złożeniu do zbioru dokumentów. Postanowienie o przyznaniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości. § 4. Z chwilą kiedy postanowienie o przyznaniu własności stało się ostateczne, do nabywcy należą pożytki z nieruchomości. Od tej chwili nabywca ponosi również daniny publiczne przypadające z nieruchomości, których płatność przypada w dniu, w którym postanowienie o przyznaniu własności stało się ostateczne lub po tym dniu. § 5. Przepisy § 4 nie uchybiają przepisom podatkowym."}
{"id":"2001_1368_112c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 112c. § 1. Z chwilą gdy postanowienie o przyznaniu własności staje się ostateczne, wygasają wszelkie prawa i skutki ujawnienia praw i roszczeń osobistych, ciążące na nieruchomości. W miejsce tych praw powstaje prawo do zaspokojenia z ceny nabycia w kolejności przewidzianej w przepisach o podziale kwoty uzyskanej z egzekucji. § 2. Pozostają w mocy bez potrącenia ich wartości z ceny nabycia: 1) prawa ciążące na nieruchomości z mocy ustawy; 2) służebności, o których mowa w art. 1000 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. § 3. Pozostają również w mocy ujawnione przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru albo nieujawnione w ten sposób, lecz zgłoszone najpóźniej na 3 dni przed terminem licytacji użytkowanie, służebności i prawa dożywotnika, jeżeli przysługuje im pierwszeństwo przed wszystkimi hipotekami lub jeżeli nieruchomość nie jest obciążona hipotekami albo jeżeli wartość użytkowania, służebności lub praw dożywotnika znajduje pełne pokrycie w cenie nabycia. Jednakże w ostatnim przypadku wartość tych praw będzie zaliczona na cenę nabycia."}
{"id":"2001_1368_112d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 112d. Na wniosek właściciela nieruchomości władnącej, zgłoszony najpóźniej na 3 dni przed terminem licytacji, organ egzekucyjny może postanowić, że służebność gruntowa, która nie znajduje pełnego pokrycia w cenie nabycia, będzie utrzymana w mocy, jeżeli jest dla nieruchomości władnącej konieczna, a nie obciąża w sposób istotny wartości nieruchomości obciążonej."}
{"id":"2001_1368_112e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 112e. Z chwilą gdy postanowienie o przyznaniu własności stało się ostateczne, nabywca wstępuje w prawa i obowiązki zobowiązanego wynikające z umów dotyczących nieruchomości stosownie do przepisów prawa normujących te umowy."}
{"id":"2001_1368_112f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 112f. § 1. Postanowienie o przyznaniu własności, które stało się ostateczne, wraz z planem podziału kwoty uzyskanej z egzekucji jest tytułem do wykreślenia w księdze wieczystej lub w zbiorze dokumentów wszelkich praw, które według planu podziału wygasły. § 2. Na podstawie postanowienia o przyznaniu własności wykreśla się wszystkie hipoteki obejmujące nieruchomość, jeżeli w postanowieniu stwierdzono zapłacenie przez nabywcę całej ceny nabycia gotówką lub czekiem potwierdzonym."}
{"id":"2001_1368_112g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 112g. Nabywca nie może żądać unieważnienia nabycia ani zmniejszenia ceny z powodu wad nieruchomości lub przedmiotów razem z nią nabytych. Rozdział 8. Egzekucja z ułamkowej części nieruchomości oraz użytkowania wieczystego"}
{"id":"2001_1368_114","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114. Do egzekucji z ułamkowej części nieruchomości i do egzekucji z użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o egzekucji z nieruchomości, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_1368_114a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114a. O zajęciu ułamkowej części nieruchomości organ egzekucyjny zawiadamia także pozostałych współwłaścicieli, a o zajęciu użytkowania wieczystego także właściciela nieruchomości oraz właściwy organ administracji publicznej."}
{"id":"2001_1368_114b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114b. § 1. Jeżeli przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste, zajęcie obejmuje użytkowanie wieczyste gruntu wraz z jego pożytkami oraz znajdujące się na gruncie obiekty budowlane stanowiące własność użytkownika wieczystego wraz z: 1) ruchomościami, będącymi własnością użytkownika wieczystego, a potrzebnymi do korzystania z przedmiotu użytkowania wieczystego zgodnie z jego przeznaczeniem, jeżeli pozostają z tym przedmiotem w faktycznym związku, odpowiadającym temu celowi, 2) wyposażeniem obiektów budowlanych stanowiących własność użytkownika wieczystego, 3) prawami wynikającymi z umów ubezpieczenia przedmiotów zajęcia, a także należnościami z tych umów już przypadającymi. § 2. Zajęcie obejmuje także przedmioty, o których mowa w § 1 pkt 1i 2, wprowadzone później oraz później wzniesione obiekty budowlane i posadzone rośliny, jak również prawa z umów ubezpieczenia później zawartych."}
{"id":"2001_1368_114c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114c. Gdy przedmiotem zarządu jest ułamkowa część nieruchomości, zarządca działa tylko w granicach uprawnień zobowiązanego jako współwłaściciela."}
{"id":"2001_1368_114d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114d. Jeżeli egzekucja jest prowadzona z użytkowania wieczystego, postępowanie ulega zawieszeniu, jeżeli właściwy organ wystąpił z żądaniem rozwiązania umowy użytkowania wieczystego. Egzekucja może być podjęta na wniosek wierzyciela, jeżeli sąd orzeknie, że brak jest podstaw do rozwiązania umowy użytkowania wieczystego. W przypadku rozwiązania umowy użytkowania wieczystego organ egzekucyjny umarza postępowanie egzekucyjne."}
{"id":"2001_1368_114e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114e. W przypadku prowadzenia egzekucji z ułamkowej części nieruchomości, opisowi i oszacowaniu wartości podlega cała nieruchomość. Wartością takiej części nieruchomości jest odpowiednia część oszacowanej wartości całej nieruchomości."}
{"id":"2001_1368_114f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114f. Jeżeli egzekucja jest prowadzona z użytkowania wieczystego, w protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości podaje się końcową datę użytkowania wieczystego oraz ujawniony w księdze wieczystej sposób korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego."}
{"id":"2001_1368_114g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114g. Jeżeli przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste, postanowienie o przyznaniu tego prawa nie narusza ograniczonych praw rzeczowych na nieruchomości powstałych przed jej oddaniem w użytkowanie wieczyste."}
{"id":"2001_1368_114h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114h. § 1. Jeżeli przedmiotem licytacji jest ułamkowa część nieruchomości, pozostają w mocy, bez potrącenia ich wartości z ceny nabycia, obciążenia tej części ułamkowej nieruchomości ujawnione przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. § 2. Pozostają w mocy również obciążenia części ułamkowej nieruchomości nie ujawnione w sposób, o którym mowa w § 1, lecz zgłoszone najpóźniej na 3 dni przed terminem licytacji, jeżeli zostały ustanowione przed dniem powstania współwłasności."}
{"id":"2001_1368_114i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 114i. Postanowienie o przyznaniu własności ułamkowej części nieruchomości nie narusza obciążających ją hipotek wpisanych przed powstaniem współwłasności.\"; 79) w dziale II dodaje się rozdział 9 w brzmieniu: \"Rozdział 9 Podział kwoty uzyskanej z egzekucji Oddział 1. Zasady ogólne"}
{"id":"2001_1368_115","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115. § 1. Z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspakaja się w następującej kolejności: 1) koszty egzekucyjne i koszty upomnienia, 2) należności zabezpieczone hipotecznie wynikające z wierzytelności banku hipotecznego wpisanych do rejestru zabezpieczenia listów zastawnych prowadzonego zgodnie z przepisami o listach zastawnych i bankach hipotecznych, 3) należności zabezpieczone hipotecznie lub zastawem rejestrowym albo zabezpieczone przez wpisanie do innego rejestru, 4) należności, do których stosuje się przepisy działu III Ordynacji podatkowej, oraz należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, o ile nie zostały zaspokojone w trzeciej kolejności, 5) należności zabezpieczone prawem zastawu lub które korzystały z ustawowego pierwszeństwa, niewymienionego w pkt 2 - 4, 6) inne należności i odsetki, z zastrzeżeniem § 3. § 2. Przy podziale kwoty uzyskanej z egzekucji z nieruchomości lub egzekucji przejętej po wystąpieniu zbiegu egzekucji administracyjnej z sądową, po kosztach egzekucyjnych i kosztach upomnienia zaspokaja się należności alimentacyjne, a następnie należności za pracę za okres 3 miesięcy do wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i koszty zwykłego pogrzebu zobowiązanego, a po należnościach zabezpieczonych hipotecznie lub zastawem rejestrowym albo zabezpieczonych przez wpisanie do innego rejestru prowadzonego na podstawie odrębnych przepisów- należności za pracę nie zaspokojone w kolejności wcześniejszej. § 3. Odsetki za zwłokę od należności pieniężnych, do których mają zastosowanie przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa zaspokaja się w kolejności określonej dla tych należności. § 4. Jeżeli przedmiotem egzekucji jest własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, wierzytelność spółdzielni mieszkaniowej z tytułu niewniesionego wkładu budowlanego związana z tym prawem zaspokaja się przed należnością zabezpieczoną hipotecznie na tym prawie. § 5. Należności wymienione w § 1 pkt 2, 3 i 5 zaspokaja się do wysokości kwoty uzyskanej ze sprzedaży rzeczy obciążonej hipoteką lub zastawem albo z realizacji prawa zbywalnego obciążonego. Jeżeli kwota uzyskana ze sprzedaży nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich zabezpieczonych należności, należności te zaspokaja się w kolejności odpowiadającej przysługującemu im pierwszeństwu, a jeżeli mają równe pierwszeństwo albo nie stosuje się do nich zasady pierwszeństwa proporcjonalnie w stosunku, w jakim pozostają do siebie. § 6. Jeżeli kwota przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności, należności dalszej kolejności zaspokaja się dopiero po zupełnym zaspokojeniu należności wcześniejszej kolejności, a gdy kwota nie wystarcza na pokrycie w całości wszystkich należności tej samej kolejności, należności te zaspokaja się proporcjonalnie do wysokości każdej z nich."}
{"id":"2001_1368_115a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115a. Jeżeli następuje podział kwoty uzyskanej ze sprzedaży rzeczy lub z realizacji prawa zbywalnego, do których wystąpił zbieg egzekucji, organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie podziału kwoty uzyskanej z egzekucji, na które wierzycielom przysługuje zażalenie. Oddział 2. Zasady szczególne dotyczące podziału kwoty uzyskanej z egzekucji z nieruchomości"}
{"id":"2001_1368_115b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115b. Organ egzekucyjny sporządza plan podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości niezwłocznie, gdy postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości staje się ostateczne."}
{"id":"2001_1368_115c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115c. W podziale kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości oprócz wierzyciela egzekwującego uczestniczą: 1) wierzyciele posiadający tytuł wykonawczy z dowodem doręczenia zobowiązanemu wezwania do zapłaty oraz wierzyciele, którzy uzyskali zabezpieczenie powództwa, jeżeli zgłosili się najpóźniej w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przyznaniu własności nieruchomości, 2) osoby, które przed zajęciem nieruchomości nabyły do niej prawa stwierdzone w protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości lub zostały zgłoszone i udowodnione najpóźniej w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przyznaniu własności, 3) pracownicy co do stwierdzonych dokumentem należności za pracę, jeżeli zgłosili swe roszczenia przed sporządzeniem planu podziału."}
{"id":"2001_1368_115d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115d. § 1. Jeżeli przy sporządzaniu planu podziału okaże się, że nabywca uiszczając cenę, potrącił wierzytelność, która się w niej nie mieści, organ egzekucyjny postanowieniem zobowiązuje nabywcę do uzupełnienia ceny w terminie 7 dni. Na postanowienie to przysługuje zażalenie. § 2. W planie podziału organ egzekucyjny wymienia osoby, dla których jest przeznaczona kwota przypadająca od nabywcy. W tej części plan podziału stanowi dla nich tytuł egzekucyjny przeciwko nabywcy. § 3. Wierzyciel, któremu przysługuje roszczenie przeciwko nabywcy, nabywa z mocy prawa hipotekę na sprzedanej nieruchomości. Ujawnienie hipoteki w księdze wieczystej lub w zbiorze dokumentów następuje na wniosek wierzyciela."}
{"id":"2001_1368_115e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115e. Jeżeli hipoteka kaucyjna nie jest wyczerpana i może jeszcze służyć zabezpieczeniu wierzyciela, reszta kwoty pozostaje w depozycie organu egzekucyjnego aż do ustania stosunku prawnego uzasadniającego korzystanie z hipoteki kaucyjnej."}
{"id":"2001_1368_115f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115f. Jeżeli wierzytelność jest zabezpieczona na kilku nieruchomościach łącznie, wierzyciel powinien przed uprawomocnieniem się postanowienia o przyznaniu własności złożyć oświadczenie, czy i w jakiej wysokości żąda zaspokojenia z każdej ze sprzedanych nieruchomości. Jeżeli w powyższym terminie tego nie uczyni, a podzielona ma być suma uzyskana tylko z jednej nieruchomości, jego wierzytelność przyjmuje się do rozrachunku w całości; jeżeli natomiast podziałowi podlegają kwoty uzyskane ze sprzedaży kilku łącznie obciążonych nieruchomości, na wierzytelność łącznie zabezpieczoną przypada z każdej z kwot podlegających podziałowi taka część, jaka odpowiada stosunkowi kwoty pozostającej po zaspokojeniu należności z wcześniejszą kolejnością do sumy tych kwot."}
{"id":"2001_1368_115g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 115g. § 1. Kwotę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której uiszczenie jest zależne od warunku zawieszającego albo od wyniku sporu, w którym wierzyciel uzyskał zabezpieczenie powództwa, pozostawia się w depozycie organu egzekucyjnego. § 2. Kwotę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której uiszczenie jest zależne od warunku rozwiązującego, wydaje się wierzycielowi bez zabezpieczenia. Jeżeli jednak obowiązek zabezpieczenia zwrotu ciąży na wierzycielu z mocy istniejącego między nim a zobowiązanym stosunku prawnego, organ egzekucyjny pozostawia wydzieloną kwotę w depozycie organu egzekucyjnego.\"; 80) skreśla się art. 116; 81) w art. 117 wyrazy \"art. 116 pkt 2, 3 i 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 1a pkt 12 lit. b) tiret drugie, trzecie i piąte\"; 82) w art. 135 wyrazy \"art. 64 i 65\" zastępuje się wyrazami \"art. 64c-65\"; 83) w art. 142 skreśla się wyrazy \"(art. 31)\"; 84) w art. 151 wyrazy \"art. 116\" zastępuje się wyrazami \"art. 1a pkt 12 lit. b)\"; 85) w art. 154: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Organ egzekucyjny dokonuje zabezpieczenia należności pieniężnej lub wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym, jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić egzekucję, w szczególności jeżeli stwierdzono: - brak płynności finansowej zobowiązanego, - unikanie wykonania przez zobowiązanego obowiązku przez nieujawnianie zobowiązań powstających z mocy prawa lub nierzetelne prowadzenie ksiąg podatkowych, - dokonywanie przez zobowiązanego wyprzedaży majątku.\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Zajęcie zabezpieczające przekształca się w zajęcie egzekucyjne z dniem wygaśnięcia decyzji, o którym mowa w art. 33 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pod warunkiem, że organ podatkowy wystawi tytuł wykonawczy nie później niż przed upływem 14 dni od dnia wygaśnięcia decyzji lub od dnia doręczenia upomnienia, jeżeli doręczenie to było wymagane.\"; 86) art. 155 otrzymuje brzmienie: \"Art. 155. Zabezpieczenie może być dokonane również przed ustaleniem albo określeniem kwoty należności pieniężnej lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a przepisy odrębne zezwalają na takie zabezpieczenie.\"; 87) dodaje się art. 155a w brzmieniu: \"Art. 155a. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zabezpieczenia na wniosek wierzyciela i na podstawie wydanego przez niego zarządzenia zabezpieczenia. § 2. Wniosek, o którym mowa w § 1, może również zgłosić: 1) inspektor kontroli skarbowej, 2) dyrektor urzędu celnego w przypadkach, o których mowa w art. 19 § 5 i 6, jeżeli dokonane przez niego zabezpieczenie jest niewystarczające. § 3. Jeżeli wniosek o zabezpieczenie jest zgłaszany po wszczęciu albo zakończeniu postępowania podatkowego lub kontrolnego, we wniosku tym wyszczególnia się składniki majątkowe zobowiązanego, które mogą być przedmiotem zabezpieczenia.\"; 88) art. 156 i 157 otrzymują brzmienie: \"Art. 156. § 1. Zarządzenie zabezpieczenia zawiera: 1) oznaczenie wierzyciela, 2) wskazanie imienia i nazwiska lub firmy zobowiązanego, jego adresu, a w przypadku zabezpieczania należności pieniężnej na wynagrodzeniu za pracę zobowiązanego - oznaczenie zatrudniającego go pracodawcy i jego adres, jeżeli wierzyciel posiada taką informację, 3) podanie treści obowiązku podlegającego zabezpieczeniu, podstawy prawnej tego obowiązku, a w przypadku zabezpieczania należności pieniężnej - także określenie jej wysokości, 4) wskazanie podstawy prawnej zabezpieczenia obowiązku, 5) wskazanie okoliczności świadczących o wystąpieniu możliwości utrudnienia bądź udaremnienia egzekucji, 6) datę wydania zarządzenia zabezpieczenia, nazwę wierzyciela, który je wydał oraz podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego podpisującego, a także odcisk pieczęci urzędowej, 7) klauzulę organu egzekucyjnego o przyjęciu zarządzenia zabezpieczenia do wykonania, 8) pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie 7 dni prawie zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów, 9) sposób i zakres zabezpieczenia. § 2. W przypadku zabezpieczania należności pieniężnych, zarządzenie zabezpieczenia, o którym mowa w § 1, sporządza się według wzoru określonego w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Wzór zarządzenia zabezpieczenia powinien zawierać dane, o których mowa w § 1, a ponadto umożliwiać elektroniczne przetwarzanie tych danych."}
{"id":"2001_1368_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. 1. Wszczęcie egzekucji administracyjnej z nieruchomości nie może nastąpić, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy wierzyciel skierował do komornika sądowego wniosek o przeprowadzenie egzekucji z nieruchomości. W takim przypadku stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. W okresie pierwszych 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy organ egzekucyjny może zwracać się do biegłych o oszacowanie wartości majątku zobowiązanego na zasadach określonych w dotychczasowych przepisach. 3. Termin do wniesienia skargi na dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora, kończy się z upływem 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 4. Wnioski, zarzuty, skargi i żądania wniesione przed dniem wejścia w życie ustawy podlegają rozpatrzeniu na podstawie dotychczasowych przepisów. 5. Dłużnik zajętej wierzytelności realizując zajęcie dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy jest obowiązany obliczyć i przekazać organowi egzekucyjnemu odsetki z tytułu niewpłacenia w terminie dochodzonej należności, jeżeli organ egzekucyjny przesłał mu zajęcie uzupełniające wskazujące kwotę odsetek należnych do dnia wystawienia tego zajęcia oraz stawkę odsetek, według której są naliczone odsetki należne po tym dniu. 6. W przypadku kwestionowania prawidłowości wykonania przed dniem wejścia w życie ustawy obowiązków ciążących na wierzycielach, zobowiązanych lub dłużnikach zajętej wierzytelności organ egzekucyjny stosuje przepisy dotychczasowe. 7. Wierzyciele, którzy z dniem wejścia w życie ustawy utracili prawo do dochodzenia swych należności w trybie egzekucji administracyjnej, nie tracą tego prawa w stosunku do należności, co do których wszczęto postępowanie egzekucyjne lub zabezpieczające przed tym dniem."}
{"id":"2001_1368_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Przepisy ustawy stosuje się również do postępowań egzekucyjnych wszczętych przed dniem jej wejścia w życie, z tym że wydane postanowienia oraz czynności egzekucyjne dokonane przed tym dniem z zachowaniem przepisów dotychczasowych, są skuteczne, z zastrzeżeniem art. 14."}
{"id":"2001_1368_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. § 1. Organ egzekucyjny, na wniosek zobowiązanego i ze względu na ważny jego interes, może zwolnić z egzekucji określone składniki majątkowe zobowiązanego, jeżeli zobowiązany uzyskał na to zgodę wierzyciela. § 2. Na postanowienie w sprawie zwolnienia z egzekucji składników majątkowych zobowiązanego służy zażalenie zobowiązanemu i wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.\"; 13) w art. 14 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. W przypadku wątpliwości co do stosowania przepisów § 1-3 organ egzekucyjny zwraca się do ministra właściwego do spraw zagranicznych, który rozstrzyga w drodze postanowienia, czy zobowiązany korzysta z immunitetów i przywilejów, o których mowa w § 1.\"; 14) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. § 1. Egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy szczególne inaczej stanowią. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia. § 2. Koszty upomnienia obciążają zobowiązanego i, z zastrzeżeniem § 3, są pobierane na rzecz wierzyciela. Obowiązek uiszczenia kosztów upomnienia przez zobowiązanego powstaje z chwilą doręczenia upomnienia. Koszty te podlegają ściągnięciu w trybie określonym dla kosztów egzekucyjnych. § 3. Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, koszty upomnienia są pobierane na rzecz komórki organizacyjnej wierzyciela, do której zadań należy prowadzenie egzekucji. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kosztów upomnienia. Wysokość kosztów upomnienia nie może przekraczać czterokrotnej wysokości kosztów związanych z doręczeniem upomnienia jako przesyłki poleconej. § 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, należności pieniężne, których egzekucja może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia upomnienia. Określając należności, których egzekucja może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia upomnienia, minister kieruje się rodzajem należności oraz sposobem ich powstawania.\"; 15) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. § 1. O ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, rozstrzygnięcie i zajmowane przez organ egzekucyjny lub wierzyciela stanowisko w sprawach dotyczących postępowania egzekucyjnego następuje w formie postanowienia. Na postanowienie to służy zażalenie, jeżeli niniejsza ustawa lub Kodeks postępowania administracyjnego tak stanowi. Zażalenie wnosi się do organu odwoławczego za pośrednictwem organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia postanowienia. § 2. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny lub organ odwoławczy może jednak w uzasadnionych przypadkach wstrzymać postępowanie egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zażalenia.\"; 16) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. § 1. Z zastrzeżeniem § 2 - 8, naczelnik urzędu skarbowego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych. § 2. Właściwy organ gminy o statusie miasta, wymienionej w odrębnych przepisach oraz gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, dla których ustalania lub określania i pobierania jest właściwy ten organ. § 3. Przewodniczący organu orzekającego w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej instancji jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę ukaranego, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu kar pieniężnych i kosztów postępowania orzeczonych w tych sprawach. § 4. Dyrektor oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę, ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, z wierzytelności pieniężnych oraz z rachunków bankowych, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i należności pochodnych od składek oraz nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub innych świadczeń wypłacanych przez ten oddział, które nie mogą być potrącane z bieżących świadczeń. § 5. Dyrektor urzędu celnego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę, z rachunków bankowych oraz z zajętych w celu zabezpieczenia pieniędzy, ruchomości i wierzytelności pieniężnych oraz innych praw majątkowych, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu należności celnych, wraz z odsetkami, pobieranego na granicy podatku od towarów i usług i podatku akcyzowego od importu towarów, grzywien, kar pieniężnych, kosztów postępowania i innych należności pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym skarbowym w zakresie spraw należących do właściwości organów administracji celnej. § 6. Organ, o którym mowa w § 5, jest również uprawniony do zabezpieczenia, w trybie i na zasadach określonych w dziale IV, należności celnych przypadających od towarów przywiezionych z zagranicy na polski obszar celny i dopuszczonych na polski obszar celny z zastrzeżeniem powrotnego ich wywozu lub z innym zastrzeżeniem, na podstawie stwierdzenia niezastosowania się do dokonanego zastrzeżenia. § 7. Dyrektor rejonowego oddziału Wojskowej Agencji Mieszkaniowej jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę oraz ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego albo z ubezpieczenia społecznego, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu czynszów, opłat i innych świadczeń związanych z zajmowaniem kwater i lokali mieszkalnych, stanowiących zasób mieszkaniowy Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. § 8. Organem egzekucyjnym w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych może być ponadto inny organ w zakresie określonym odrębnymi ustawami.\"; 17) w art. 20 w §1 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu: \"3) kierownik wojewódzkiej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydawanych w imieniu własnym lub wojewody decyzji i postanowień, 4) kierownik powiatowej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydawanych w zakresie swojej właściwości decyzji i postanowień.\"; 18) skreśla się art. 21; 19) art. 22 i 23 otrzymują brzmienie: \"Art. 22. § 1. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych z nieruchomości ustala się według miejsca jej położenia. Jeżeli jednak nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub większej liczby organów - egzekucję prowadzi organ, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości, a jeżeli nie można w powyższy sposób ustalić właściwości, egzekucję z nieruchomości prowadzi organ wyznaczony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. § 2. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 3. § 3. Jeżeli znany przed wszczęciem egzekucji majątek zobowiązanego lub większa jego część nie znajduje się na terenie działania organu egzekucyjnego ustalonego zgodnie z § 2, właściwość miejscową ustala się według miejsca położenia składników tego majątku. § 4. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby zobowiązanego, a w braku zamieszkania lub siedziby w kraju - według miejsca jego pobytu, z zastrzeżeniem § 5. § 5. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym w sprawach o odebranie rzeczy lub opróżnienie budynków i pomieszczeń ustala się według miejsca wykonania obowiązku."}
{"id":"2001_1368_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1368_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1368_157","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 157. § 1. Jeżeli obowiązek, którego dotyczy zarządzenie zabezpieczenia, nie podlega zabezpieczeniu w trybie administracyjnym lub zarządzenie zabezpieczenia nie zawiera treści określonej w art. 156 § 1, organ egzekucyjny nie przystępuje do zabezpieczenia. Na postanowienie organu egzekucyjnego odmawiające dokonania zabezpieczenia przysługuje wierzycielowi nie będącemu jednocześnie organem egzekucyjnym zażalenie. § 2. Organ egzekucyjny może uzależnić nadanie klauzuli o przyjęciu zarządzenia zabezpieczenia do wykonania od złożenia przez wierzyciela kaucji na zabezpieczenie roszczeń zobowiązanego o naprawienie szkód spowodowanych wskutek wykonania zarządzenia zabezpieczenia.\"; 89) dodaje się art. 157a w brzmieniu: \"Art. 157a. Organ egzekucyjny może w każdym czasie uchylić lub zmienić sposób lub zakres zabezpieczenia. Na postanowienie w sprawie zmiany lub uchylenia zabezpieczenia służy zażalenie.\"; 90) art. 158 otrzymuje brzmienie: \"Art. 158. W przypadku potrzeby organ egzekucyjny może stosować kilka sposobów zabezpieczenia.\"; 91) w art. 159: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Organ egzekucyjny na żądanie zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2, uchyla zabezpieczenie, jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie został zgłoszony w terminie 30 dni od dokonania zabezpieczenia należności pieniężnej, a w terminie 3 miesięcy od dokonania zabezpieczenia w związku z wydaniem decyzji, o której mowa w art. 33 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa lub zabezpieczenia obowiązku o charakterze niepieniężnym.\", b) dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. O uchyleniu zabezpieczenia organ egzekucyjny wydaje postanowienie. Na postanowienie to przysługuje zażalenie zobowiązanemu i wierzycielowi nie będącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.\"; 92) w art. 163: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Przepisy art. 64c stosuje się odpowiednio do opłat za czynności zabezpieczenia i wydatków związanych z postępowaniem zabezpieczającym, jeżeli postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Organ egzekucyjny obciąża wierzyciela opłatami za czynności zabezpieczające oraz wydatkami związanymi z zabezpieczeniem, jeżeli postępowanie egzekucyjne nie zostało wszczęte wskutek braku wniosku, o którym mowa w art. 159 § 2, lub wniosek ten nie został uwzględniony, a jeżeli nie zostało wszczęte z innych powodów wydatkami związanymi z postępowaniem zabezpieczającym. Przepis art. 64c § 7 stosuje się odpowiednio.\", c) dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Nie pobiera się opłat, o których mowa w § 2, jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym dokonującym zabezpieczenia.\", d) w § 4 skreśla się wyrazy \"opłat i\"; 93) art. 164-166 otrzymują brzmienie: \"Art. 164. § 1. Organ egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2, po wydaniu zarządzenia zabezpieczenia dokonuje zabezpieczenia należności pieniężnej przez: 1) zajęcie pieniędzy, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z rachunków bankowych, innych wierzytelności i praw majątkowych lub ruchomości, 2) obciążenie nieruchomości zobowiązanego hipoteką przymusową, w tym przez złożenie dokumentów do zbioru dokumentów w przypadku nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej, 3) obciążenie statku morskiego zastawem wpisanym do rejestru okrętowego, 4) ustanowienie zakazu zbywania i obciążania nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej albo której księga wieczysta zginęła lub uległa zniszczeniu, 5) ustanowienie zakazu zbywania spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. § 2. Jeżeli organ egzekucyjny nie jest jednocześnie wierzycielem, obciążenia nieruchomości hipoteką przymusową dokonuje wierzyciel. § 3. Przed skierowaniem wniosku do sądu o ustanowienie hipoteki przymusowej wierzyciel występuje do organu egzekucyjnego o nadanie tytułowi wykonawczemu lub zarządzeniu zabezpieczenia klauzuli o skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji lub zarządzenia zabezpieczenia do wykonania. § 4. Do zajęcia zabezpieczającego stosuje się odpowiednio przepisy o zajęciu egzekucyjnym pieniędzy, wynagrodzenia za pracę, świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz ubezpieczenia społecznego, egzekucję z rachunków bankowych, innych wierzytelności pieniężnych, praw z papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych oraz z wierzytelności z rachunku pieniężnego, papierów wartościowych niezapisanych na rachunku papierów wartościowych, weksla, autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz własności przemysłowej, udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, pozostałych praw majątkowych oraz ruchomości. § 5. Zajęcie zabezpieczające nie może dotyczyć rzeczy lub praw zwolnionych z egzekucji."}
{"id":"2001_1368_165","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 165. § 1. Wydane w formie dokumentu papiery wartościowe zajęte w celu zabezpieczenia należności pieniężnych podlegają złożeniu do depozytu organu egzekucyjnego. § 2. Zajęte pieniądze w celu zabezpieczenia wpłaca się na wydzielony oprocentowany rachunek bankowy organu egzekucyjnego z oprocentowaniem udzielonym przez bank dla wkładów wypłacanych na każde żądanie, z zastrzeżeniem § 3. § 3. Jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że zabezpieczenie trwać będzie dłużej niż 3 miesiące, zajęte pieniądze, na wniosek zobowiązanego, wpłaca się na rachunek lokaty terminowej. § 4. Zajęta wierzytelność po nadejściu terminu jej płatności przez dłużnika tej wierzytelności zrealizowana jest w celu zabezpieczenia przez przekazanie jej na rachunek, o którym mowa w § 2. Tak samo przekazywane są zajęte w celu zabezpieczenia wynagrodzenia za pracę i inne należności płatne w przyszłości, bez ponawiania ich zajęcia aż do wysokości należności zabezpieczonej."}
{"id":"2001_1368_166","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 166. Na wniosek zobowiązanego, zabezpieczenie należności pieniężnej może być dokonane przez złożenie kaucji. Jeżeli zobowiązany składa wniosek o przyjęcie kaucji w gotówce albo wniosek o przyjęcie kaucji w innej postaci zostanie uwzględniony przez organ egzekucyjny, organ ten określa kwotę kaucji, nie wyższą jednak od należności podlegającej zabezpieczeniu.\"; 94) dodaje się art. 166a i 166b w brzmieniu: \"Art. 166a. § 1. Zobowiązany nie może rozporządzać składnikiem majątkowym zajętym w celu zabezpieczenia, z zastrzeżeniem § 2. § 2. W okresie zabezpieczenia mogą być dokonywane za zgodą organu egzekucyjnego wypłaty z zajętego w celu zabezpieczenia rachunku bankowego zobowiązanego, po przedstawieniu przez niego wiarygodnych dokumentów świadczących o konieczności poniesienia tych wydatków dla wykonywania działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1368_166b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 166b. W postępowaniu zabezpieczającym stosuje się odpowiednio przepisy art. 31-34, art. 36, art. 38, art. 40, art. 45-54, art. 71 i art. 168d.\"; 95) w art. 167 § 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 167. § 1. Organ egzekucyjny w zarządzeniu zabezpieczenia wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym określa środek zabezpieczania lub inną czynność, które stosownie do okoliczności jest zastosowane.\"; 96) dodaje się dział IVa w brzmieniu: \"DZIAŁ IVa ODPOWIEDZIALNOść ZA NARUSZENIE PRZEPISÓW USTAWY Rozdział 1 Odpowiedzialność odszkodowawcza"}
{"id":"2001_1368_168a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 168a. Osoba, która rości sobie prawo do rzeczy lub prawa majątkowego, z których przeprowadzono egzekucję przez sprzedaż rzeczy lub wykonanie prawa majątkowego, może dochodzić od zobowiązanego odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę."}
{"id":"2001_1368_168b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 168b. Zobowiązany może dochodzić odszkodowania od wierzyciela lub organu egzekucyjnego, na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, za szkody wyrządzone wskutek niezgodnego z przepisami prawa wszczęcia lub prowadzenia egzekucji administracyjnej lub postępowania zabezpieczającego."}
{"id":"2001_1368_168c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 168c. Dłużnik zajętej wierzytelności, który nie wykonał lub nienależycie wykonał ciążące na nim obowiązki związane z realizacją zajęcia egzekucyjnego lub zabezpieczającego wierzytelności lub prawa majątkowego, odpowiada za wyrządzone przez to wierzycielowi szkody na postawie przepisów Kodeksu cywilnego. Rozdział 2 Odpowiedzialność porządkowa"}
{"id":"2001_1368_168d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 168d. § 1. Na osobę, która wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi odmawia udzielenia organowi egzekucyjnemu informacji lub wyjaśnień niezbędnych do prowadzenia egzekucji albo udziela fałszywych informacji lub wyjaśnień może być nałożona kara pieniężna w wysokości nieprzekraczającej pięciokrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach. § 2. Jeżeli żądanie udzielenia informacji lub wyjaśnień było skierowane do osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej, karę pieniężną nakłada się na pracownika odpowiedzialnego za udzielenie informacji lub wyjaśnień, a gdyby ustalenie takiego pracownika było utrudnione - karę pieniężną nakłada się na odpowiedzialnego kierownika. § 3. Karę, o której mowa w § 1, można nałożyć również na zobowiązanego, który nie powiadamia organu egzekucyjnego o zmianie miejsca swego pobytu, a także zarządcę nieruchomości, który bez usprawiedliwionej przyczyny nie składa sprawozdania lub nie wykonuje polecenia organu egzekucyjnego. § 4. W przypadku uchybienia obowiązkowi, o którym mowa w § 1, przez żołnierza, zamiast nałożenia kary pieniężnej występuje się do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej."}
{"id":"2001_1368_168e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 168e. § 1. Na dłużnika zajętej wierzytelności, który nie wykonuje lub nienależycie wykonuje ciążące na nim obowiązki związane z egzekucją lub zabezpieczaniem wierzytelności lub prawa majątkowego można nałożyć karę pieniężną w wysokości nie przekraczającej pięciokrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach. § 2. Kara, o której mowa w § 1, może być powtarzana w przypadku uchylania się od wykonania, w dodatkowo wyznaczonych terminach, obowiązków wynikających z zajęcia egzekucyjnego lub zabezpieczającego. § 3. Jeżeli dłużnikiem zajętej wierzytelności jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, karę pieniężną nakłada się na wyznaczonego pracownika, a jeżeli nie został wyznaczony - kierownika bezpośrednio odpowiedzialnego za realizację zajęcia, a w spółce prawa handlowego - odpowiedzialnego członka zarządu, natomiast w spółce cywilnej - odpowiedzialnego wspólnika. § 4. Postanowienie w sprawie nałożenia kary pieniężnej wydaje organ egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 5. § 5. Jeżeli egzekucję z wierzytelności prowadzi organ egzekucyjny, o którym mowa w art. 19 § 3 - 5, 7 i 8, postanowienie w sprawie nałożenia kary pieniężnej wydaje naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę tego organu. § 6. Na postanowienie o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje zażalenie. § 7. Kara pieniężna nałożona w związku z egzekucją prowadzoną przez organ, o którym mowa w art. 19 § 3 - 5, 7 i 8, przypada na rzecz tego organu.\"; 97) art. 170 otrzymuje brzmienie: \"Art. 170. § 1. Pozostają w mocy przepisy ustaw szczególnych dotyczące administracyjnego postępowania zabezpieczającego na podstawie orzeczenia prokuratora, sądu, organów administracji celnej lub organów kontroli administracji publicznej o zabezpieczeniu rzeczy, w stosunku do których może być orzeczony przepadek. § 2. W postępowaniu o zabezpieczenie, o którym mowa w § 1, postanowienie o wyłączeniu wydaje naczelnik urzędu skarbowego, stosując przepisy niniejszej ustawy. Na postanowienie o wyłączeniu przysługuje prawo wniesienia zażalenia organowi, który wydał postanowienie o zabezpieczeniu, oraz wierzycielowi. Do czasu rozstrzygnięcia zażalenia dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy.\"; 98) skreśla się art. 173; 99) art. 174 otrzymuje brzmienie: \"Art. 174. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, rozciągnąć stosowanie w całości lub w części przepisów działu II rozdziału 6 w zakresie przechowywania, oszacowania i sprzedaży zajętych ruchomości na określone ruchomości, które stały się własnością Skarbu Państwa na podstawie przepisów o likwidacji mienia, o przepadku mienia, z tytułu spadków lub z innych tytułów albo gdy Skarb Państwa na podstawie szczególnych przepisów jest upoważniony do sprzedaży cudzej ruchomości. Rozporządzenie to w szczególności określi przypadki, w których może nastąpić nieodpłatne przekazanie ruchomości lub ich niszczenie, a także sposób rozliczania wydatków związanych z przechowywaniem lub sprzedażą ruchomości niestanowiących własności Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"2001_1368_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 , z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508 i Nr 63, poz. 635) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 773 otrzymuje brzmienie: \"Art. 773 § 1. W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej co do tej samej rzeczy lub prawa majątkowego, administracyjny organ egzekucyjny i komornik wstrzymują czynności egzekucyjne na wniosek wierzyciela, dłużnika lub z urzędu i przekazują akta egzekucji administracyjnej i egzekucji sądowej sądowi rejonowemu, w którego okręgu wszczęto egzekucję, w celu rozstrzygnięcia, który organ egzekucyjny - sądowy czy administracyjny - ma dalej prowadzić łącznie egzekucje w trybie właściwym dla danego organu. Sąd wydaje postanowienie w terminie 14 dni, biorąc pod uwagę stan każdego z postępowań egzekucyjnych, a jeżeli są one w równym stopniu zaawansowane, wysokość egzekwowanych należności i kolejność ich zaspokojenia, z zastrzeżeniem § 2. Równocześnie sąd postanawia, jakie już dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy. § 2. Jeżeli egzekucje są prowadzone w celu zrealizowania zastawu rejestrowego lub skarbowego, łączne prowadzenie egzekucji przejmuje organ egzekwujący należność korzystającą z pierwszeństwa zaspokojenia. § 3. W przypadku wystąpienia dalszych zbiegów egzekucji do tej samej rzeczy lub prawa majątkowego, łączne prowadzenie egzekucji przejmuje organ egzekucyjny wyznaczony przy pierwszym zbiegu egzekucji. § 4. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie stronom oraz administracyjnemu organowi egzekucyjnemu.\"; 2) w art. 999 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości.\"; 3) art. 1008 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1008. Jeżeli egzekucja jest prowadzona z użytkowania wieczystego, postępowanie ulega zawieszeniu, jeżeli właściwy organ wystąpił z żądaniem rozwiązania umowy użytkowania wieczystego. Egzekucja może być podjęta na wniosek wierzyciela, jeżeli sąd orzeknie, ze brak jest podstaw do rozwiązania umowy użytkowania wieczystego. W przypadku rozwiązania umowy użytkowania wieczystego, komornik umarza postępowanie egzekucyjne.\"; 4) w art. 1025: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności: 1) koszty egzekucyjne, 2) należności alimentacyjne, 3) należności za pracę za okres 3 miesięcy do wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i koszty zwykłego pogrzebu dłużnika, 4) należności zabezpieczone hipotecznie wynikające z wierzytelności banku hipotecznego wpisanych do rejestru zabezpieczenia listów zastawnych prowadzonego zgodnie z przepisami o listach zastawnych i bankach hipotecznych, 5) należności zabezpieczone hipotecznie lub zastawem rejestrowym albo zabezpieczone przez wpisanie do innego rejestru, 6) należności za pracę nie zaspokojone w kolejności trzeciej, 7) należności do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 475) o ile nie zostały zaspokojone w kolejności piątej, 8) należności zabezpieczone prawem zastawu lub które korzystały z ustawowego pierwszeństwa niewymienionego w kolejnościach wcześniejszych, 9) należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję, 10) inne należności.\", b) w § 3 wyrazy \"szóstej kategorii\" zastępuje się wyrazami \"czwartej, piątej i ósmej kategorii\" oraz wyrazy \"kategorii ósmej\" zastępuje się wyrazami \"kategorii dziesiątej\"; 5) w art. 1026 w § 1 wyraz \"szóstej\" zastępuje się wyrazami \"czwartej, piątej i ósmej\"."}
{"id":"2001_1368_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 23. § 1. Nadzór nad egzekucją administracyjną sprawują organy wyższego stopnia w stosunku do organów właściwych do wykonywania tej egzekucji. § 2. W przypadku braku organu wyższego stopnia w stosunku do organów egzekucyjnych, o których mowa w art. 19, nadzór nad egzekucją należności pieniężnych sprawuje właściwy miejscowo dyrektor izby skarbowej, z zastrzeżeniem § 3. § 3. W stosunku do organów egzekucyjnych będących organami samorządu terytorialnego nadzór nad egzekucją należności pieniężnych sprawuje samorządowe kolegium odwoławcze. § 4. Organy sprawujące nadzór są jednocześnie: 1) organami odwoławczymi dla postanowień wydanych przez nadzorowane organy egzekucyjne, 2) organami sprawującymi kontrolę przestrzegania w toku czynności egzekucyjnych przepisów ustawy przez wierzycieli i nadzorowane organy egzekucyjne. § 5. Dla postanowień wydanych w pierwszej instancji przez dyrektora izby skarbowej organem odwoławczym jest minister właściwy do spraw finansów publicznych. § 6. Organy sprawujące nadzór mogą, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, wstrzymać, na czas określony, czynności egzekucyjne lub postępowanie egzekucyjne prowadzone przez nadzorowany organ, z zastrzeżeniem § 7. § 7. Dyrektor izby skarbowej może wstrzymać czynności egzekucyjne lub postępowanie egzekucyjne dotyczące innych należności pieniężnych niż pozostających we właściwości urzędów skarbowych wyłącznie za zgodą wierzyciela. § 8. Na postanowienie w sprawie wstrzymania czynności egzekucyjnych lub postępowania egzekucyjnego służy zażalenie zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.\"; 20) skreśla się art. 24; 21) w art. 25 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje zwierzchni nadzór i kontrolę przestrzegania w toku czynności egzekucyjnych przepisów ustawy przez wierzycieli i organy egzekucyjne w zakresie egzekucji należności pieniężnych.\"; 22) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. § 1. Organ egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru. § 2. Wzór, o który m mowa w § 1, określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych. Wzór ten zawiera treść określoną w art. 27, a ponadto umożliwia elektroniczne przetwarzanie danych zawartych w tytule wykonawczym. § 3. Obowiązek wystawienia tytułu wykonawczego według wzoru, o którym mowa w § 1, spoczywa również na wierzycielu, którego należność pieniężna wynika z orzeczenia sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, z tym że w tym przypadku nie wymaga się opatrzenia tytułu wykonawczego pieczęcią urzędową. § 4. Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego. § 5. Wszczęcie egzekucji administracyjnej następuje z chwilą: 1) doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego, lub 2) doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub innego prawa majątkowego, jeżeli to doręczenie nastąpiło przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego. § 6. W przypadku przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne zobowiązanemu doręcza się odpis tytułu wykonawczego.\"; 23) skreśla się art. 26a; 24) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. § 1. Tytuł wykonawczy zawiera: 1) oznaczenie wierzyciela, 2) wskazanie imienia i nazwiska lub firmy zobowiązanego i jego adresu, a także określenie zatrudniającego go pracodawcy i jego adresu, jeżeli wierzyciel posiada taką informację, 3) treść podlegającego egzekucji obowiązku, podstawę prawną tego obowiązku oraz stwierdzenie, że obowiązek jest wymagalny, a w przypadku egzekucji należności pieniężnej - także określenie jej wysokości, terminu, od którego nalicza się odsetki z tytułu niezapłacenia należności w terminie, oraz rodzaju i stawki tych odsetek, 4) wskazanie zabezpieczenia należności pieniężnej hipoteką przymusową albo przez ustanowienie zastawu skarbowego lub rejestrowego lub zastawu nieujawnionego w żadnym rejestrze, ze wskazaniem terminów powstania tych zabezpieczeń, 5) wskazanie podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnej, jeżeli należność korzysta z tego prawa i prawo to nie wynika z zabezpieczenia należności pieniężnej, 6) wskazanie podstawy prawnej prowadzenia egzekucji administracyjnej, 7) datę wystawienia tytułu, podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego podpisującego oraz odcisk pieczęci urzędowej wierzyciela, 8) pouczenie zobowiązanego o skutkach niezawiadomienia organu egzekucyjnego o zmianie miejsca pobytu, 9) pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie 7 dni prawie zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, 10) klauzulę organu egzekucyjnego o skierowaniu tytułu do egzekucji administracyjnej, 11) wskazanie środków egzekucyjnych stosowanych w egzekucji należności pieniężnych. § 2. Jeżeli tytuł wykonawczy dotyczy należności spółki nieposiadającej osobowości prawnej, w tytule wykonawczym podaje się również imiona i nazwiska oraz adresy wspólników. § 3. Do tytułu wykonawczego wierzyciel dołącza dowód doręczenia upomnienia, a jeżeli doręczenie upomnienia nie było wymagane, podaje w tytule wykonawczym podstawę prawną braku tego obowiązku.\"; 25) dodaje się art. 27a -27c w brzmieniu: \"Art. 27a. § 1. W tytule wykonawczym wykazuje się należności pieniężne po zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do odsetek z tytułu niezapłacenia w terminie należności pieniężnej i kosztów egzekucyjnych. § 3. Zaokrąglenie następuje w ten sposób, że kwoty wynoszące: 1) mniej niż 5 groszy pomija się, 2) 5 i więcej groszy podwyższa się do pełnych dziesiątek groszy. § 4. Zaokrąglenie, o którym mowa w § 1 i 2, stosuje się w każdym przypadku częściowej realizacji egzekwowanej należności pieniężnej, odsetek z tytułu niezapłacenia jej w terminie oraz kosztów egzekucyjnych. § 5. Różnice występujące w końcowym rozliczeniu kwot uzyskanych z egzekucji, wynikające z zaokrąglenia, traktuje się odpowiednio jako kwoty należne albo umorzone z mocy prawa."}
{"id":"2001_1368_27b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 27b. Wierzyciele, którzy na mocy odrębnych przepisów nie zostali upoważnieni do korzystania z pieczęci urzędowej, mogą jej używać do oznaczania tytułów wykonawczych oraz zarządzeń zabezpieczenia."}
{"id":"2001_1368_27c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 27c. Jeżeli egzekucja ma być prowadzona zarówno z majątku wspólnego zobowiązanego i jego małżonka, jak i z ich majątków osobistych, tytuł wykonawczy wystawia się na oboje małżonków.\"; 26) w art. 28 skreśla się § 2 i oznaczenie § 1; 27) dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. W przypadku przejścia obowiązku objętego tytułem wykonawczym na następcę prawnego zobowiązanego, postępowanie egzekucyjne jest kontynuowane, a dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy. Zastosowanie dalszych środków egzekucyjnych może jednak nastąpić po wystawieniu przez wierzyciela nowego tytułu wykonawczego i skierowaniu go do organu egzekucyjnego wraz z urzędowym dokumentem wykazującym przejście dochodzonego obowiązku na następcę prawnego.\"; 28) w art. 29: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Jeżeli obowiązek, którego dotyczy tytuł wykonawczy, nie podlega egzekucji administracyjnej lub tytuł wykonawczy nie spełnia wymogów określonych w art. 27 § 1 i 2, organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji zwracając tytuł wierzycielowi. Na postanowienie organu egzekucyjnego o zwrocie tytułu wykonawczego przysługuje wierzycielowi, niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym, zażalenie.\", b) skreśla się § 3; 29) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. Organ egzekucyjny w egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym może zastosować inny środek egzekucyjny niż wskazany we wniosku, jeżeli jest mniej uciążliwy dla zobowiązanego, a prowadzi bezpośrednio do wykonania obowiązku. O powyższym organ egzekucyjny zawiadamia wierzyciela nie będącego jednocześnie organem egzekucyjnym.\"; 30) w art. 31: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Organ egzekucyjny może zlecić organowi rekwizycyjnemu wykonanie czynności egzekucyjnych w zakresie składników majątku zobowiązanego znajdujących się na terenie działania tego organu. Organ egzekucyjny zlecający wykonanie czynności egzekucyjnych, sporządza odpis tytułu wykonawczego oznaczając cel, któremu ma służyć, i jego liczbę porządkową, a także określa kwotowo zakres zlecenia.\", b) dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. Organ rekwizycyjny wykonuje prawa i obowiązki organu egzekucyjnego w zakresie zleconych czynności egzekucyjnych.\"; 31) art. 32-35 otrzymują brzmienie: \"Art. 32. Organ egzekucyjny lub egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony."}
{"id":"2001_1368_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299 , Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747) w art. 114 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Egzekucja należności, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\""}
{"id":"2001_1368_33","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 33. Podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być: 1) wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku, 2) odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej, 3) określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4, 4) błąd co do osoby zobowiązanego, 5) niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym, 6) niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego, 7) brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1, 8) zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego, 9) prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny, 10) niespełnienie wymogów określonych w art. 27."}
{"id":"2001_1368_34","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 34. § 1. Zarzuty zgłoszone na podstawie art. 33 pkt 1-7, 9 i 10, a przy egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym - także na podstawie art. 33 pkt 8, organ egzekucyjny rozpatruje po uzyskaniu stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów, z tym że w zakresie zarzutów, o których mowa w art. 33 pkt 1-5, wypowiedź wierzyciela jest dla organu egzekucyjnego wiążąca. § 2. Na postanowienie w sprawie stanowiska wierzyciela przysługuje zażalenie. § 3. Jeżeli wierzyciel nie wyraził stanowiska w terminie 14 dni od dnia powiadomienia go przez organ egzekucyjny o wniesionych zarzutach, organ egzekucyjny wydaje postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w § 4. § 4. Organ egzekucyjny po otrzymaniu ostatecznego postanowienia w sprawie stanowiska wierzyciela wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów, z tym że jeżeli wierzyciel uznał zarzuty za uzasadnione o umorzeniu postępowania egzekucyjnego albo o zastosowaniu mniej uciążliwego środka egzekucyjnego. § 5. Na postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów służy zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym zażalenie. Zażalenie na postanowienie w sprawie zarzutów podlega rozpatrzeniu w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi odwoławczemu."}
{"id":"2001_1368_35","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 35. § 1. Wniesienie przez zobowiązanego zarzutu w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego nie wstrzymuje tego postępowania. Organ egzekucyjny może jednak w uzasadnionych przypadkach wstrzymać postępowanie egzekucyjne lub niektóre czynności egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zarzutu. § 2. Organ nadzoru w uzasadnionych przypadkach może wstrzymać czynności egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zażalenia.\"; 32) dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. Jeżeli ze względu na rodzaj egzekwowanej należności dopuszczalne jest kwestionowanie istnienia lub wysokości tej należności w drodze powództwa, a zobowiązany wniesie takie powództwo do sądu, wierzyciel po otrzymaniu powództwa zawiadamia o tym organ egzekucyjny, żądając wstrzymania postępowania egzekucyjnego do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy przez sąd.\"; 33) w art. 36: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W zakresie niezbędnym do prowadzenia egzekucji organ egzekucyjny może żądać od uczestników postępowania informacji i wyjaśnień, jak również zwracać się o udzielenie informacji do organów administracji publicznej oraz jednostek organizacyjnych im podległych lub podporządkowanych, a także innych podmiotów.\", b) dodaje się § 1a i 1b w brzmieniu: \"§ 1a. Informacje i wyjaśnienia, o których mowa w § 1, udzielane są nieodpłatnie przez uczestników postępowania egzekucyjnego oraz organy administracji publicznej i jednostki im podległe lub przez nie nadzorowane. § 1b. Udostępnianie informacji przez organy i jednostki, o których mowa w § 1a, oraz dłużników zajętej wierzytelności nie narusza obowiązku zachowania przez nich tajemnicy określonej w odrębnych przepisach.\"; 34) skreśla się art. 37 i 37a; 35) w art. 38 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku zgłoszenia roszczeń do rzeczy lub praw majątkowych zajętych w celu zabezpieczenia.\"; 36) art. 39 i 40 otrzymują brzmienie: \"Art. 39. Jeżeli w egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym rzecz lub prawo majątkowe, których wyłączenia spod egzekucji żądano, zostały również objęte środkiem egzekucyjnym wskazanym przez wierzyciela, organ egzekucyjny doręcza mu postanowienie o wyłączeniu. Na to postanowienie przysługuje wierzycielowi zażalenie. Do czasu rozstrzygnięcia zażalenia dokonane czynności egzekucyjne pozostają w mocy."}
{"id":"2001_1368_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499, z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 74, poz. 855 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459 i Nr 63, poz. 635) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. W granicach przewidzianych w odrębnych przepisach hipoteka zabezpiecza także roszczenia o odsetki nieprzedawnione oraz o przyznane koszty postępowania.\"; 2) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75. Zaspokojenie wierzyciela hipotecznego z nieruchomości następuje według przepisów o sądowym postępowaniu egzekucyjnym, chyba że z nieruchomości dłużnika jest prowadzona egzekucja przez administracyjny organ egzekucyjny.\"; 3) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. Hipotekę przymusową można uzyskać także na podstawie tymczasowego zarządzenia sądu, postanowienia prokuratora, na mocy przepisów szczególnych na podstawie decyzji, chociażby decyzja nie była ostateczna albo zarządzenia zabezpieczenia dokonanego na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"."}
{"id":"2001_1368_40","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 40. § 1. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie odmowy wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego przysługuje zażalenie osobie, o której mowa w art. 38 § 1. § 2. Na ostateczne postanowienie w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy lub prawa majątkowego nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Osobie, której żądanie wyłączenia rzeczy lub prawa nie zostało uwzględnione, przysługuje natomiast prawo żądania zwolnienia ich od zabezpieczenia lub egzekucji administracyjnej w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Osoba ta odpis pozwu o zwolnienie kieruje równocześnie do organu egzekucyjnego.\"; 37) w art. 41 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia żądania w sprawie wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego i w okresie 14 dni po tym rozstrzygnięciu oraz w okresie od dnia skierowania do organu egzekucyjnego pozwu, o którym mowa w art. 40 § 2, do dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w sprawie wyłączenia spod egzekucji objęte żądaniem wyłączenia rzeczy nie mogą być sprzedane, a prawa majątkowe wykonywane.\"; 38) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Żądanie wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego nie może być zgłoszone, jeżeli z rzeczy lub prawa przeprowadzona została egzekucja przez sprzedaż rzeczy lub wykonanie prawa majątkowego.\"; 39) w art. 45 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 oraz dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu: \"§ 2. Organ egzekucyjny i egzekutor są obowiązani odstąpić od egzekucji ze składnika majątkowego zobowiązanego, jeżeli okazał on dowody stwierdzające częściowe wykonanie obowiązku lub umorzenie należności pieniężnej, a wartość zajętego składnika majątkowego znacznie przekracza kwotę ostatecznie dochodzonej należności i zobowiązany posiada inne składniki majątkowe, z których egzekucja może być prowadzona. § 3. Organ egzekucyjny zawiadamia wierzyciela o odstąpieniu od czynności egzekucyjnych i na jego żądanie wydaje postanowienie w sprawie odstąpienia od czynności egzekucyjnych. Na postanowienie to przysługuje zażalenie wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.\"; 40) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. § 1. Jeżeli cel egzekucji prowadzonej w sprawie należności pieniężnej lub wydania rzeczy tego wymaga, organ egzekucyjny zarządzi otwarcie środków transportu zobowiązanego, lokali i innych pomieszczeń zajmowanych przez zobowiązanego oraz schowków w tych środkach, lokalach i pomieszczeniach. § 2. Przeszukania rzeczy, środków transportu, lokali i innych pomieszczeń oraz schowków dokonuje komisja powołana przez organ egzekucyjny. Z dokonanych czynności spisuje się protokół. Zakończeniem czynności jest zabezpieczenie przeszukiwanego środka transportu, pomieszczenia lub lokalu. Protokół z dokonanych czynności przekazuje się niezwłocznie zobowiązanemu. § 3. Zarządzenie, o którym mowa w § 1, doręcza się zobowiązanemu.\"; 41) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. § 1. Podczas przeszukania ma prawo być obecny zobowiązany. § 2. Jeżeli zobowiązany lub inna obecna przy przeszukaniu osoba zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza w dokonywaniu czynności egzekucyjnych, egzekutor może upomnieć, a po bezskutecznym upomnieniu wydalić z miejsca dokonywania czynności egzekucyjnych tę osobę.\"; 42) dodaje się art. 49a i 49b w brzmieniu: \"Art. 49a. Przeszukanie rzeczy dokonywane jest zgodnie z celem tej czynności, z zachowaniem umiaru i poszanowania godności osób, których ta czynność dotyczy, oraz bez wyrządzania niepotrzebnych szkód i dolegliwości."}
{"id":"2001_1368_49b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 49b. § 1. Jeżeli podczas przeszukania egzekutor natrafi na dokument opatrzony klauzulą tajności, egzekutor odstępuje od jego egzekucji. § 2. Rzeczy, których posiadanie jest zabronione, przekazuje się właściwemu urzędowi lub instytucji.\"; 43) w art. 50 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Przeszukania rzeczy osoby obowiązanej do zachowania tajemnicy zawodowej dokonuje się w obecności przedstawiciela organizacji zawodowej, do której osoba ta przynależy.\"; 44) w art. 51 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Egzekutor przywołuje co najmniej dwóch świadków, jeżeli zobowiązany nie może być obecny przy czynnościach egzekucyjnych na skutek wydalenia z miejsca dokonywania czynności egzekucyjnych lub z innych przyczyn, chyba że zachodzi obawa, iż wskutek upływu czasu potrzebnego na przywołanie świadków egzekucja będzie udaremniona.\"; 45) art. 53 i 54 otrzymują brzmienie: \"Art. 53. § 1. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, egzekutor sporządza protokół z czynności egzekucyjnych, który zawiera: 1) oznaczenie miejsca, czasu i rodzaju czynności, 2) imiona i nazwiska osób uczestniczących w czynności, 3) sprawozdanie z przebiegu czynności, 4) zgłoszone przez obecnych wnioski i oświadczenia, 5) podpisy obecnych lub wzmiankę o przyczynie braku podpisów, 6) podpis egzekutora. § 2. Odpis protokołu, o którym mowa w § 1, doręcza się niezwłocznie zobowiązanemu."}
{"id":"2001_1368_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 113, poz. 732, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 60, poz. 610) w art. 42 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Egzekucja należności, o których mowa w ust. 5, następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"."}
{"id":"2001_1368_54","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 54. § 1. Zobowiązanemu przysługuje skarga na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora oraz skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. § 2. Na przewlekłość postępowania egzekucyjnego skarga przysługuje również wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym, a także podmiotowi, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w wyniku niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu w wykonaniu obowiązku. § 3. Skargę na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora oraz na przewlekłość postępowania egzekucyjnego wnosi się za pośrednictwem organu egzekucyjnego. § 4. Skargę na czynności egzekucyjne, o których mowa w § 3, wnosi się w terminie 14 dni od dnia dokonania zakwestionowanej czynności egzekucyjnej, o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. § 5. W sprawie skargi, o której mowa w § 1 i 2, postanowienie wydaje organ nadzoru. Na postanowienie o oddaleniu skargi przysługuje zażalenie. § 6. Wniesienie skargi, o której mowa w § 1, nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny lub organ nadzoru może jednak, w drodze postanowienia, wstrzymać w uzasadnionych przypadkach prowadzenie postępowania egzekucyjnego.\"; 46) skreśla się art. 55; 47) w art. 56 w § 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) w innych przypadkach przewidzianych w ustawach.\"; 48) w art. 58: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W przypadku zawieszenia postępowania egzekucyjnego pozostają w mocy dokonane czynności egzekucyjne, z tym że w okresie zawieszenia z przyczyn określonych w art. 56 § 1 pkt 1 i 4 mogą być dokonywane, za zgodą organu egzekucyjnego, wypłaty z rachunków bankowych zobowiązanego po przedstawieniu przez niego dokumentów świadczących o konieczności poniesienia danych wydatków.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie uchylenia czynności egzekucyjnych przysługuje zażalenie zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.\"; 49) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. § 1. Postępowanie egzekucyjne umarza się: 1) jeżeli obowiązek został wykonany przed wszczęciem postępowania, 2) jeżeli obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu albo jeżeli obowiązek nie istniał, 3) jeżeli egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji organu administracyjnego, orzeczenia sądowego albo bezpośrednio z przepisu prawa, 4) gdy zachodzi błąd co do osoby zobowiązanego lub gdy egzekucja nie może być prowadzona ze względu na osobę zobowiązanego, 5) jeżeli obowiązek o charakterze niepieniężnym okazał się niewykonalny, 6) w przypadku śmierci zobowiązanego, gdy obowiązek jest ściśle związany z osobą zmarłego, 7) jeżeli egzekucja administracyjna lub zastosowany środek egzekucyjny są niedopuszczalne albo zobowiązanemu nie doręczono upomnienia, mimo iż obowiązek taki ciążył na wierzycielu, 8) jeżeli postępowanie egzekucyjne zawieszone na żądanie wierzyciela nie zostało podjęte przed upływem 12 miesięcy od dnia zgłoszenia tego żądania, 9) na żądanie wierzyciela, 10) w innych przypadkach przewidzianych w ustawach. § 2. Postępowanie egzekucyjne może być umorzone w przypadku stwierdzenia, że w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnej nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne. § 3. W przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego, chyba że umorzenie postępowania egzekucyjnego następuje na podstawie art. 34 § 4. § 4. Postanowienie, o którym mowa w § 1, wydaje się na żądanie zobowiązanego albo wierzyciela niebędącego jednocześnie organem egzekucyjnym, z tym że w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego obowiązku o charakterze niepieniężnym również z urzędu. § 5. Na postanowienie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego przysługuje zażalenie zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.\"; 50) w art. 60 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Umorzenie postępowania egzekucyjnego z przyczyny, o której mowa w art. 59 § 1 pkt 1-8 i 10, powoduje uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Pozostają jednak w mocy prawa osób trzecich nabyte na skutek tych czynności.\"; 51) w art. 61 wyrazy \"art. 59 §1 pkt 9\" zastępuje się wyrazami \"art. 59 §2\"; 52) art. 62-64 otrzymują brzmienie: \"Art. 62. W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i egzekucji sądowej do tej samej nieruchomości, rzeczy albo prawa majątkowego lub niemajątkowego, organ egzekucyjny wstrzymuje czynności egzekucyjne na wniosek wierzyciela, zobowiązanego lub z urzędu i przekazuje akta egzekucji administracyjnej sądowi rejonowemu zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego."}
{"id":"2001_1368_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1156) w art. 10 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Egzekucja obowiązku określonego w ust. 3 następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\""}
{"id":"2001_1368_63","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 63. § 1. W przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego, prowadzonej przez organy egzekucyjne, o których mowa w art. 19, łączne prowadzenie egzekucji przejmuje naczelnik urzędu skarbowego, który pierwszy zastosował środek egzekucyjny, a jeżeli naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał takiej czynności lub nie dokonał jej jako pierwszy - łączne prowadzenie egzekucji przejmuje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby lub miejsca zamieszkania zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Jeżeli środek egzekucyjny zastosował naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca położenia majątku zobowiązanego, łączne prowadzenie egzekucji przejmuje ten organ. § 3. W przypadku wystąpienia dalszych zbiegów egzekucji łączne prowadzenie egzekucji przejmuje naczelnik urzędu skarbowego, który przejął prowadzenie egzekucji zgodnie z § 1 lub 2."}
{"id":"2001_1368_64","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 64. § 1. Organ egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2, w egzekucji należności pieniężnych pobiera za dokonane czynności egzekucyjne opłaty w następującej wysokości, z zastrzeżeniem art. 64d: 1) za pobranie pieniędzy na miejscu u zobowiązanego - 5% kwoty pobranej należności, nie mniej jednak niż 2 zł 50 gr, 2) za zajęcie świadczeń z ubezpieczenia społecznego - 4% kwoty egzekwowanej należności, nie mniej jednak niż 1 zł 40 gr, 3) za zajęcie wynagrodzenia za pracę - 4% egzekwowanej należności, nie mniej jednak, niż 2 zł 50 gr, 4) za zajęcie innych niż wymienione w pkt 2 i 3 wierzytelności pieniężnych lub innych praw majątkowych - 5% kwoty egzekwowanej należności, nie mniej jednak niż 4 zł 20 gr, 5) za zajęcie ruchomości - 6% kwoty egzekwowanej należności, nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr, 6) za zajęcie nieruchomości - 8% kwoty egzekwowanej należności, nie więcej jednak niż czterdziestopięciokrotna wysokość najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach, obowiązującego w dniu, w którym opłata stała się należna, 7) za odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego - 5% kwoty wartości szacunkowej tych ruchomości, nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr, 8) za odebranie pomieszczeń w zajętej nieruchomości - w wysokości i na zasadach określonych w art. 64a § 1 pkt 6, 9) za ogłoszenie sprzedaży zajętych ruchomości w drodze licytacji lub przetargu ofert lub za czynności przygotowawcze do sprzedaży egzekucyjnej w inny sposób - 6 zł 80 gr, 10) za ogłoszenie sprzedaży zajętej nieruchomości - 10 zł, 11) za przeprowadzenie licytacji lub dokonanie sprzedaży egzekucyjnej w inny sposób - 5% kwoty uzyskanej ze sprzedaży, nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr, 12) za spisanie protokołu o udaremnieniu przez zobowiązanego przeprowadzenia egzekucji z zajętych ruchomości lub praw majątkowych przez ich usunięcie, zbycie lub uszkodzenie - 10% wartości szacunkowej tych ruchomości, nie mniej jednak niż 13 zł 50 gr, 13) za wezwanie pomocy Policji, Straży Granicznej, Urzędu Ochrony Państwa, Żandarmerii Wojskowej lub wojskowych organów porządkowych - 13 zł 50 gr, 14) za spisanie na miejscu u zobowiązanego protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego - 10% kwoty egzekwowanej należności, nie więcej jednak niż 3 zł. § 2. Organ egzekucyjny pobiera opłaty za czynności egzekucyjne, jeżeli nie później niż po upływie 14 dni od dnia dokonania pierwszego zajęcia nieruchomości, rzeczy lub prawa majątkowego nadał w placówce pocztowej za pokwitowaniem lub doręczył zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego lub zawiadomienie o zajęciu wierzytelności lub innego prawa majątkowego. § 3. Opłaty za czynności egzekucyjne, o których mowa w § 1 pkt 1-6, oblicza się oddzielnie od każdego tytułu wykonawczego, który był podstawą dokonania czynności egzekucyjnych. § 4. Opłaty za zajęcia, o których mowa w § 1 pkt 2-6, pobiera się tylko raz w toku postępowania egzekucyjnego, chociażby takie same czynności były następnie ponawiane. § 5. Jeżeli w celu wyegzekwowania tej samej należności pieniężnej dokonano czynności egzekucyjnych, o których mowa w § 1 pkt 2-6, opłatę egzekucyjną pobiera się tylko za jedno zajęcie, za które należy się najwyższa opłata, nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr. § 6. Organ egzekucyjny pobiera opłatę manipulacyjną z tytułu zwrotu wydatków za wszystkie czynności manipulacyjne związane ze stosowaniem środków egzekucyjnych. Opłata wynosi 1% kwoty egzekwowanych należności objętych każdym tytułem wykonawczym, nie mniej jednak niż 1 zł 40 gr. § 7. Jeżeli wysokość opłaty egzekucyjnej jest określona stosunkowo do egzekwowanej lub pobranej należności pieniężnej, w podstawie obliczenia opłaty uwzględnia się również odsetki z tytułu niezapłacenia należności w terminie, przypadające w dniu powstania obowiązku uiszczenia opłaty. § 8. Zapłata egzekwowanej należności po dokonaniu czynności egzekucyjnych nie zwalnia od obowiązku uiszczenia opłaty manipulacyjnej oraz opłat za czynności egzekucyjne i wydatków egzekucyjnych. § 9. Obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w § 1 i 6, powstaje: 1) za pobranie pieniędzy - z chwilą pobrania, 2) za zajęcie wierzytelności pieniężnych lub innych praw majątkowych u dłużnika zajętej wierzytelności - z chwilą doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu, 3) za zajęcie wierzytelności pieniężnych lub innych praw majątkowych w inny sposób niż określony w pkt 2 - z chwilą zawiadomienia zobowiązanego o zajęciu, 4) za zajęcie ruchomości - z chwilą podpisania protokołu zajęcia przez poborcę skarbowego, 5) za zajęcie nieruchomości - z chwilą doręczenia zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w art. 110c § 2, 6) za odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego lub odebranie pomieszczeń w zajętej nieruchomości - z chwilą podpisania przez poborcę skarbowego protokołu ich odebrania, 7) za ogłoszenie o licytacji ruchomości lub za czynności przygotowawcze do sprzedaży egzekucyjnej zajętych ruchomości w inny sposób lub ogłoszenie sprzedaży zajętej nieruchomości - z chwilą doręczenia zobowiązanemu odpisu obwieszczenia o licytacji lub zawiadomienia o dokonaniu czynności przygotowawczych do sprzedaży w inny sposób, 8) za przeprowadzenie licytacji lub dokonanie sprzedaży egzekucyjnej w inny sposób - z chwilą podpisania przez poborcę skarbowego protokołu sprzedaży, 9) za spisanie protokołu o udaremnieniu egzekucji - z chwilą podpisania przez poborcę skarbowego tego protokołu, 10) za wezwanie pomocy organów, o których mowa w § 1 pkt 13 - z chwilą przybycia funkcjonariusza na miejsce wykonywania czynności egzekucyjnej, 11) za spisanie protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego - z chwilą podpisania protokołu przez poborcę skarbowego lub innego upoważnionego pracownika oraz przez zobowiązanego lub świadka przywołanego do tej czynności. § 10. Obowiązek uiszczenia opłaty manipulacyjnej powstaje z chwilą doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego. Jeżeli pierwszą czynnością egzekucyjną jest zajęcie wierzytelności pieniężnej lub innego prawa majątkowego u dłużnika zajętej wierzytelności, obowiązek uiszczenia opłaty manipulacyjnej powstaje równocześnie z obowiązkiem uiszczenia opłaty za zajęcie.\"; 53) dodaje się art. 64a - 64f w brzmieniu: \"Art. 64a. § 1. Organ egzekucyjny w egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym pobiera opłaty za dokonane czynności egzekucyjne w następującej wysokości, z zastrzeżeniem art. 64d: 1) za wydanie postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia - 10% kwoty nałożonej grzywny, nie więcej jednak niż 68 zł; w przypadku wielokrotnego nakładania grzywien opłatę pobiera się osobno od każdego postanowienia, 2) za wydanie postanowienia o: a) zastosowaniu wykonania zastępczego, b) wezwaniu zobowiązanego do wydania rzeczy ruchomej albo dokumentu, c) wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wydania nieruchomości albo opróżnienia lokalu, d) wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym, z zagrożeniem zastosowania przymusu bezpośredniego - 6 zł 80 gr, 3) za odebranie rzeczy ruchomej - 6 zł 80 gr, 4) za odebranie dokumentu - 4 zł 20 gr, 5) za odebranie nieruchomości - 68 zł, 6) za opróżnienie lokalu i innych pomieszczeń - 6 zł 80 gr od każdej izby; za opróżnienie pomieszczeń mieszkalnych nie pobiera się odrębnej opłaty od pomieszczeń pomocniczych, jak przedpokoje, korytarze, werandy, łazienki, spiżarnie, a za opróżnienie pomieszczeń gospodarczych, w szczególności garaży i stajni, pobiera się opłatę za każde pomieszczenie jak za izbę, 7) za czynności dotyczące sprzedaży licytacyjnej, za spisanie protokołu o udaremnieniu przeprowadzenia egzekucji oraz za wezwanie pomocy organów, o których mowa w art. 64 § 1 pkt 13, pobiera się odpowiednio opłaty określone w art. 64 § 1 pkt 7, 9 i 11 - 13. § 2. Obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w § 1, powstaje: 1) za wydanie postanowień wymienionych w pkt 1 i 2 - z chwilą doręczenia zobowiązanemu postanowienia, 2) za czynności wymienione w pkt 3-6 - z chwilą podpisania przez egzekutora protokołu czynności egzekucyjnych, 3) za czynności wymienione w pkt 7 - z chwilą doręczenia zobowiązanemu odpisu obwieszczenia o licytacji, z chwilą podpisania protokołu przeprowadzenia licytacji, z chwilą przybycia funkcjonariusza organów, o których mowa w art. 64 § 1 pkt 13, na miejsce wykonywania czynności egzekucyjnych lub z chwilą podpisania protokołu o udaremnieniu przeprowadzenia egzekucji."}
{"id":"2001_1368_64b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 64b. Wydatkami egzekucyjnymi są koszty faktycznie poniesione przez organ egzekucyjny w związku z prowadzeniem egzekucji, a w szczególności na opłacenie: 1) przejazdu i delegacji poborcy lub egzekutora, 2) przewozu, załadowania, rozładowania, przechowania, utrzymania i dozoru zwierząt oraz ruchomości odebranych albo usuniętych z opróżnionych budynków, lokali i pomieszczeń, 3) przymusowego otwarcia środków transportu, pomieszczeń i schowków, 4) należności świadków, biegłych i rzeczoznawców, 5) ogłoszenia w prasie, 6) sporządzenia dokumentów, 7) prowadzenia zarządu zajętej nieruchomości, 8) prowizji i opłat pobieranych w związku z realizacją zajęcia przez dłużnika zajętej wierzytelności lub przekazywaniem dochodzonych kwot do organu egzekucyjnego, 9) kosztu uzyskania informacji o majątku dłużnika, 10) wykonania zastępczego, 11) zastosowania przymusu bezpośredniego."}
{"id":"2001_1368_64c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 64c. § 1. Opłaty, o których mowa w art. 64 § 1 i 6 oraz w art. 64a, wraz z wydatkami poniesionymi przez organ egzekucyjny stanowią koszty egzekucyjne. Koszty egzekucyjne, z zastrzeżeniem § 2 - 4, obciążają zobowiązanego. § 2. Jeżeli tytuł wykonawczy zawiera wady uniemożliwiające przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego, które nie mogły być znane organowi egzekucyjnemu w chwili skierowania tego tytułu do egzekucji, wierzyciel nie będący jednocześnie organem egzekucyjnym obowiązany jest uiścić, tytułem zwrotu wydatków poniesionych przez organ egzekucyjny, kwotę wynoszącą 3 zł 40 gr. § 3. Jeżeli po pobraniu od zobowiązanego należności z tytułu kosztów egzekucyjnych okaże się, że wszczęcie i prowadzenie egzekucji było niezgodne z prawem, należności te, wraz z naliczonymi od dnia ich pobrania odsetkami ustawowymi, organ egzekucyjny zwraca zobowiązanemu, a jeżeli niezgodne z przepisami ustawy wszczęcie i prowadzenie egzekucji spowodował wierzyciel, obciąża nimi wierzyciela. § 4. Wierzyciel pokrywa koszty postępowania egzekucyjnego, jeżeli nie mogą być one ściągnięte od zobowiązanego. § 5. Egzekucja kosztów egzekucyjnych następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przy egzekucji kosztów egzekucyjnych nie pobiera się opłat za czynności egzekucyjne. § 6. Koszty egzekucyjne powstałe w egzekucji należności pieniężnej są dochodzone na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego na tę należność, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. § 7. Organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie kosztów egzekucyjnych na żądanie zobowiązanego albo z urzędu, jeżeli koszty te obciążają wierzyciela. Na postanowienie to przysługuje zażalenie. § 8. Żądanie, o którym mowa w § 7, nie podlega rozpatrzeniu, jeżeli zostało wniesione po upływie 14 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, a w przypadku zakończenia postępowania egzekucyjnego wskutek wyegzekwowania wykonania obowiązku - od dnia powiadomienia zobowiązanego o wysokości pobranych kosztów egzekucyjnych. § 9. Koszty egzekucyjne przypadają na rzecz tego organu, który dokonał czynności egzekucyjnych powodujących powstanie kosztów, z zastrzeżeniem § 10. § 10. W przypadku bezskuteczności egzekucji prowadzonej przez organy egzekucyjne, o których mowa w art. 19 § 3 - 5 i 7, i przejęcia dalszego postępowania egzekucyjnego przez naczelnika urzędu skarbowego, opłaty za czynności egzekucyjne przypadają w całości na rzecz komórki organizacyjnej urzędu skarbowego prowadzącej egzekucję administracyjną."}
{"id":"2001_1368_64d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 64d. § 1. Kwoty opłat za czynności egzekucyjne ulegają podwyższaniu w stopniu odpowiadającym wzrostowi cen towarów i usług konsumpcyjnych wynikającemu ze wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", z uwzględnieniem zaokrąglenia, o którym mowa w art. 27a. § 2. Podwyższanie kwot opłat za czynności egzekucyjne następuje z ostatnim dniem kwartału następującego po kwartale, w którym wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych, liczony od dnia 1 stycznia 2002 roku przekroczył 20% lub wielokrotność tej wielkości. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, podwyższone kwoty opłat za czynności egzekucyjne w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". § 4.Przepisy § 1-3 stosuje się również do innych należności lub wartości określonych w ustawie kwotowo."}
{"id":"2001_1368_64e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 64e. § 1. Organ egzekucyjny może umorzyć w całości lub w części przypadające na jego rzecz koszty egzekucyjne. § 2. Koszty egzekucyjne mogą być umorzone, jeżeli: 1) stwierdzono nieściągalność od zobowiązanego dochodzonego obowiązku lub gdy zobowiązany wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów egzekucyjnych bez znacznego uszczerbku dla swojej sytuacji finansowej, 2) za umorzeniem przemawia ważny interes publiczny, 3) ściągnięcie tylko kosztów egzekucyjnych spowodowałoby niewspółmierne wydatki egzekucyjne. § 3. Koszty egzekucyjne powstałe w egzekucji należności pieniężnych mogą być umorzone w przypadkach określonych w § 2 pkt 1, jeżeli obciążenie wierzyciela obowiązkiem uiszczenia tych kosztów byłoby gospodarczo nieuzasadnione. § 4. W przypadku częściowego umorzenia kosztów egzekucyjnych umarza się przede wszystkim opłaty za czynności egzekucyjne. § 5. Na postanowienie w sprawie umorzenia kosztów egzekucyjnych służy zażalenie zobowiązanemu i wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym."}
{"id":"2001_1368_64f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 64f. Organ egzekucyjny, ze względu na ważny interes zobowiązanego, może rozłożyć na raty zapłatę przypadających na jego rzecz kosztów egzekucyjnych. Na postanowienie w sprawie rozłożenia na raty spłaty kosztów egzekucyjnych przysługuje zażalenie.\"; 54) art. 65 i 66 otrzymują brzmienie: \"Art. 65. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania i dokumentowania wydatków egzekucyjnych, w szczególności sposób ustalania i rozliczania wydatków wspólnych, poniesionych w związku z egzekucją u dwu lub więcej zobowiązanych oraz przypadki, w których wydatki ustala się w formie zryczałtowanej. Określając sposób ustalania i dokumentowania wydatków egzekucyjnych minister uwzględnia rodzaj wydatków oraz ich udział w prowadzonych egzekucjach."}
{"id":"2001_1368_66","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 66. § 1. Wierzyciel ponosi wydatki związane z przekazaniem mu egzekwowanej należności lub przedmiotu. § 2. Wydatki, o których mowa w § 1, organ egzekucyjny pokrywa z wyegzekwowanych kwot. § 3. Wierzyciel, na rzecz którego organ egzekucyjny dokonał czynności egzekucyjnych, jest obowiązany, z zastrzeżeniem § 4, do uiszczenia opłaty komorniczej. § 4. Nie pobiera się opłaty komorniczej od kwot wpłaconych po wystąpieniu wierzyciela z żądaniem zawieszenia albo umorzenia postępowania egzekucyjnego, a także od należności, których wierzycielem jest organ będący jednocześnie organem egzekucyjnym, również i wtedy, gdy na jego zlecenie część czynności egzekucyjnych wykonał organ rekwizycyjny. § 5. Opłata komornicza przypada na rzecz tego organu, który dokonał ściągnięcia należności pieniężnej lub zastosował środki egzekucyjne, w wyniku których należność została zapłacona. § 6. Do opłaty komorniczej stosuje się odpowiednio § 2. § 7. Jeżeli wierzyciel uchyla się od uiszczenia opłaty komorniczej, opłata ta, w części, w jakiej nie została potrącona przez organ egzekucyjny, podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej, po uprzednim doręczeniu upomnienia z zagrożeniem egzekucją, a następnie wystawieniu tytułu wykonawczego. § 8. Państwowe jednostki budżetowe, których należności dochodzone w trybie egzekucyjnym stanowią dochód budżetu państwa, z zastrzeżeniem § 4, są upoważnione do przeznaczania odpowiedniej części uzyskanych z egzekucji wpływów na pokrycie opłaty komorniczej i wydatków, o których mowa w § 1.\"; 55) w dziale II rozdział 1 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_1368_67","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 67. § 1. Z zastrzeżeniem art. 68 § 1, podstawę zastosowania środków egzekucyjnych, o których mowa w art. 1a pkt 12 lit. a), stanowi zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego zobowiązanego u dłużnika zajętej wierzytelności albo protokół zajęcia prawa majątkowego albo protokół zajęcia i odbioru ruchomości albo protokół odbioru dokumentu, sporządzone według wzoru określonego w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Określając wzór minister uwzględni uwarunkowania wynikające z elektronicznego przetwarzania danych zawartych w tym zawiadomieniu lub protokołach. § 2. Zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego zobowiązanego u dłużnika zajętej wierzytelności zawiera: 1) oznaczenie zobowiązanego, wierzyciela i organu egzekucyjnego, 2) oznaczenie dłużnika zajętej wierzytelności, 3) określenie stosowanego środka egzekucyjnego, 4) numer tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę do zajęcia, 5) kwotę należności, okres za który należność została ustalona lub określona, termin płatności należności, rodzaj i stopę odsetek z tytułu niezapłacenia należności w terminie oraz kwotę odsetek naliczonych do dnia wystawienia zawiadomienia, 6) kwotę należnych kosztów egzekucyjnych, 7) wezwanie dłużnika zajętej wierzytelności do realizacji zajęcia lub powiadomienia organu egzekucyjnego o przeszkodzie w realizacji zajęcia, 8) pouczenie zobowiązanego i dłużnika zajętej wierzytelności o skutkach zajęcia, 9) datę wystawienia zawiadomienia, podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego podpisującego oraz odcisk pieczęci organu egzekucyjnego. § 3. Do protokołu zajęcia prawa majątkowego stosuje się odpowiednio § 4. § 4. Protokół zajęcia i odbioru ruchomości zawiera treść określoną w § 2 pkt 1, 4 - 6 i 9 oraz w art. 53 § 1 pkt 5, a ponadto: 1) wyszczególnienie zajętych ruchomości z podaniem ich ilości, rodzaju jednostki miary i wartości szacunkowej ruchomości, jeżeli jej oszacowanie nie zostało zastrzeżone dla biegłego skarbowego, 2) adnotację, które z zajętych ruchomości mogą być sprzedane bezpośrednio po zajęciu, a także które ruchomości poborca pozostawia pod dozorem zobowiązanego lub osoby zastępującej zobowiązanego a które odbiera, 3) pouczenie zobowiązanego o skutkach zajęcia ruchomości i przysługującym mu prawie zaskarżenia w postaci zgłoszenia zarzutów, 4) pouczenie dozorcy o skutkach przyjęcia ruchomości pod dozór. § 5. Protokół odebrania dokumentu zawiera treść określoną w § 2 pkt 1, 4 - 6 i 9 i § 4 pkt 3 oraz w art. 53 § 1 pkt 1, 2 i 4 - 6, a ponadto; 1) oznaczenie lub opis odebranego dokumentu, 2) wartość szacunkową prawa majątkowego związanego z tym dokumentem."}
{"id":"2001_1368_67a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 67a. § 1. Organ egzekucyjny może z mocy samego zajęcia wierzytelności lub innego prawa majątkowego albo ruchomości wykonywać wszelkie prawa zobowiązanego w zakresie niezbędnym do prowadzenia egzekucji. § 2. Zobowiązany udziela organowi egzekucyjnemu wszelkich wyjaśnień, potrzebnych do dochodzenia należności pieniężnej."}
{"id":"2001_1368_67b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 67b. O ile dalsze przepisy nie stanowią inaczej, organ egzekucyjny zwraca się do biegłego skarbowego o oszacowanie wartości zajętej ruchomości lub prawa majątkowego."}
{"id":"2001_1368_67c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 67c. § 1. Uprawnienia do oszacowania wartości ruchomości lub prawa majątkowego zobowiązanego mogą być nadane osobie, która : 1) korzysta w pełni z praw publicznych, 2) posiada: a) dyplom ukończenia wyższej, średniej lub zasadniczej szkoły o profilu technicznym lub artystycznym lub dyplom mistrza, w zawodzie lub kierunku odpowiadającym rodzajowi majątku, którego wartość podlega oszacowaniu, b) opinię właściwego stowarzyszenia, organizacji zawodowej, szkoły wyższej lub innej instytucji stwierdzającej posiadanie przez tę osobę teoretycznych i praktycznych wiadomości w danej gałęzi techniki, sztuki, rzemiosła, a także innych umiejętności niezbędnych do oszacowania wartości majątku, § 2. Z wnioskiem o nadanie uprawnień do szacowania wartości majątku zobowiązanego kandydat na biegłego skarbowego występuje do dyrektora izby skarbowej. § 3. Do wniosku, o którym mowa w § 2, dołącza się: 1) uwierzytelniony odpis dokumentu oraz opinię, o których mowa w § 1 pkt 2, 2) informację określającą zakres uprawnień, o które kandydat się ubiega, 3) dokumenty stwierdzające tożsamość kandydata oraz jego niekaralność, 4) opinię zakładu pracy, jeżeli kandydat jest pracownikiem. § 4. Na postanowienie dyrektora izby skarbowej, odmawiające dokonania wpisu na listę biegłych skarbowych, przysługuje zażalenie. § 5. Podstawę do podjęcia czynności biegłego skarbowego stanowi wpis kandydata na listę prowadzoną przez izbę skarbową. § 6. W prowadzonej przez izbę skarbową liście biegłych skarbowych uwzględnia się: 1) imię i nazwisko biegłego skarbowego i jego adres zamieszkania, 2) zakres przyznanych uprawnień, 3) termin wpisania na listę, 4) wzór uwierzytelnionego podpisu biegłego skarbowego, § 7. Lista biegłych skarbowych jest prowadzona według wzoru określonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dostosowanego do techniki informatycznej. § 8. Lista biegłych skarbowych jest dostępna dla zainteresowanych w siedzibie odpowiedniej izby skarbowej. § 9. W styczniu każdego roku izba skarbowa przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych listę biegłych skarbowych, a także zawiadamia niezwłocznie o każdym przypadku wpisania lub wykreślenia z listy biegłego skarbowego. § 10. Skreślenie z listy biegłych skarbowych następuje: 1) na własną prośbę, 2) w przypadku: a) pozbawienia praw publicznych lub utraty innych warunków do pełnienia tej funkcji albo stwierdzenia, że z chwilą dokonania wpisu na listę biegły skarbowy warunkom tym nie odpowiadał i nadal nie odpowiada, b) śmierci biegłego skarbowego, c) stwierdzenia nienależytego wykonywania funkcji biegłego skarbowego. § 11. Na postanowienie dyrektora izby skarbowej w sprawie skreślenia biegłego skarbowego z listy biegłych skarbowych przysługuje zażalenie. § 12. Biegły skarbowy może odmówić dokonania szacunku wartości majątku zobowiązanego znajdującego się na terenie działania izby skarbowej, na listę której został wpisany, tylko z ważnych przyczyn. § 13. Biegły skarbowy wydając opinię używa tytułu biegłego skarbowego z oznaczeniem izby skarbowej, na listę której został wpisany. § 14. Biegły skarbowy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić izbę skarbową o: 1) każdej zmianie swojego adresu, 2) zamierzonej przerwie w wykonywaniu czynności biegłego skarbowego przez okres dłuższy niż 3 miesiące. § 15. Biegłemu skarbowemu za oszacowanie wartości ruchomości lub prawa majątkowego zobowiązanego przysługuje wynagrodzenie zgodne z zakresem wykonanej pracy w wysokości określonej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia. Określając wysokość wynagrodzenia minister uwzględnia rodzaj i czas pracy oraz wysokość poniesionych przez biegłego skarbowego wydatków związanych z oszacowaniem wartości ruchomości lub prawa majątkowego."}
{"id":"2001_1368_67d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 67d. § 1. Organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego o wyznaczonym terminie oszacowania wartości ruchomości lub prawa majątkowego przez biegłego skarbowego i przesyła zobowiązanemu odpis protokołu oszacowania. § 2. Jeżeli zobowiązany nie zgadza się z oszacowaniem przez biegłego skarbowego wartości ruchomości lub prawa majątkowego, może wystąpić do organu egzekucyjnego z wnioskiem o dokonanie tego oszacowania przez biegłego sądowego. § 3. Jeżeli wartość zajętej ruchomości lub prawa majątkowego oszacowana przez biegłego sądowego nie różni się co najmniej o 25% od wartości oszacowanej przez biegłego skarbowego, koszty oszacowania przez biegłego sądowego ponosi zobowiązany. § 4. Wniesienie przez zobowiązanego wniosku, o którym mowa w § 2, wstrzymuje sprzedaż zajętych rzeczy."}
{"id":"2001_1368_68","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 68. § 1. Jeżeli zobowiązany na wezwanie poborcy skarbowego płaci dochodzoną należność pieniężną, poborca wystawia pokwitowanie odbioru pieniędzy. Pokwitowanie to wywiera ten sam skutek prawny co pokwitowanie wierzyciela. Za pokwitowaną należność pieniężną organ egzekucyjny ponosi odpowiedzialność wobec wierzyciela. § 2. Do czynności egzekucyjnych, o których mowa w § 1, nie stosuje się przepisów art. 53. § 3. W przypadku odebrania pieniędzy w wyniku przeszukania pomieszczeń i schowków, środków transportu oraz odzieży, teczek, waliz i podobnych przedmiotów stosuje się odpowiednio przepis § 1."}
{"id":"2001_1368_68a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 68a. Wpłata dokonana przez dłużnika zajętej wierzytelności do organu egzekucyjnego wywiera ten sam skutek, co wpłata dokonana przez zobowiązanego do rąk wierzyciela."}
{"id":"2001_1368_68b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 68b. § 1. Stwierdzenie nabycia w postępowaniu egzekucyjnym praw własności lub innych praw albo ruchomości następuje w drodze postanowienia. § 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny wydaje na żądanie nabywcy, a jeżeli do wykonywania praw lub dysponowania ruchomościami niezbędne jest posiadanie dowodu nabycia - z urzędu."}
{"id":"2001_1368_68c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 68c. Nabycie w drodze egzekucji papierów wartościowych wystawionych za granicą oraz kuponów od takich papierów, a także udziałów i akcji w spółkach lub przedsiębiorstwach mających siedzibę za granicą, jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych i powierniczych mających siedzibę za granicą oraz innych praw o podobnym charakterze, nie wymaga zezwolenia dewizowego określonego w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_1368_68d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 68d. Prawa majątkowe i ruchomości nabyte w postępowaniu egzekucyjnym są wolne od obciążeń."}
{"id":"2001_1368_69","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 69. § 1. Gdy zobowiązanym do uiszczenia należności pieniężnej jest państwowa jednostka budżetowa, wierzyciel w celu otrzymania tej należności składa tytuł wykonawczy bezpośrednio tej państwowej jednostce, z której działalnością wiąże się egzekwowana należność. Jednostka ta jest obowiązana bezzwłocznie należność uiścić. Jeżeli należność nie zostanie uiszczona w terminie 7 dni od dnia złożenia tytułu wykonawczego, jednostka nadrzędna zobowiązanego, na wniosek wierzyciela, zarządza pokrycie należności ze środków zobowiązanego. § 2. W zakresie zarządzenia, o którym mowa w § 1, jednostce nadrzędnej przysługują uprawnienia jednostki budżetowej do dysponowania środkami zgromadzonymi na jej rachunku. § 3. Przepis § 1 nie ma zastosowania do należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zobowiązań podatkowych oraz należności, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 1c."}
{"id":"2001_1368_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 24) w art. 45 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Egzekucja wydatków związanych z przekwaterowaniem, o którym mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\""}
{"id":"2001_1368_70","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 70. § 1. Dłużnik zajętej wierzytelności jest obowiązany do naliczenia odsetek z tytułu niezapłacenia należności w terminie, należnych od następnego dnia po dniu wystawienia przez organ egzekucyjny zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub prawa majątkowego do dnia przekazania organowi egzekucyjnemu środków pieniężnych uzyskanych z zajęcia, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności przekazuje organowi egzekucyjnemu środki pieniężne za pośrednictwem rachunku bankowego, nalicza odsetki, o których mowa w § 1, do dnia obciążenia rachunku bankowego zobowiązanego przekazywaną kwotą. § 3. Organ egzekucyjny w okresie realizacji zajęcia jest obowiązany powiadamiać dłużnika zajętej wierzytelności o każdorazowej zmianie stawki odsetek z tytułu niezapłacenia należności w terminie. § 4. Dłużnik zajętej wierzytelności nie odpowiada za nieprawidłowe obliczenie odsetek, jeżeli organ egzekucyjny nie powiadomił go w porę o zmianie, o której mowa w § 3. § 5. Przepisy § 1 - 4 stosuje się do dłużników zajętej wierzytelności obowiązanych do prowadzenia ksiąg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej."}
{"id":"2001_1368_70a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 70a. § 1. Jeżeli rzecz lub prawo majątkowe, do których skierowano egzekucję zostały obciążone hipoteką lub zastawem, organ egzekucyjny ustala kolejność zaspokojenia dochodzonej należności pieniężnej. W przypadku stwierdzenia, że przed dochodzoną należnością pieniężną podlegają zaspokojeniu inne wierzytelności zabezpieczone hipoteką lub zastawem, organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie wstrzymania czynności egzekucyjnych podjętych w stosunku do zajętych rzeczy lub praw majątkowych. § 2. Jeżeli hipoteki lub zastawy ustanowione dla zabezpieczenia wierzytelności podlegających zaspokojeniu przed dochodzoną należnością pieniężną wygasną bez przeniesienia własności zajętych rzeczy lub praw majątkowych, organ egzekucyjny podejmuje wstrzymane czynności egzekucyjne."}
{"id":"2001_1368_70b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 70b. § 1. Jeżeli dłużnikowi zajętej wierzytelności jest wiadome, że zajęta wierzytelność lub inne prawo majątkowe obciążone zostały zastawem rejestrowym, wstrzymuje realizację zajęcia, z zastrzeżeniem § 2, i powiadamia o tym niezwłocznie organ egzekucyjny. § 2. Jeżeli należności pieniężnej dochodzonej przez organ egzekucyjny przysługuje wcześniejsza kolejność zaspokojenia niż wierzytelności zabezpieczonej zastawem rejestrowym, organ egzekucyjny powiadamia o tym dłużnika zajętej wierzytelności, który niezwłocznie podejmuje wstrzymaną realizację zajęcia."}
{"id":"2001_1368_71","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 71. § 1. Jeżeli egzekucja administracyjna należności pieniężnych staje się bezskuteczna, organ egzekucyjny lub wierzyciel może zwrócić się do sądu o nakazanie zobowiązanemu wyjawienia majątku, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. § 2. O nakazanie wyjawienia przez zobowiązanego majątku można zwrócić się także przed wszczęciem egzekucji administracyjnej lub w toku tej egzekucji, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że egzekwowana należność pieniężna nie będzie mogła być zaspokojona ze znanego majątku zobowiązanego ani też z jego wynagrodzenia za pracę lub z przypadających mu okresowo świadczeń za okres 6 miesięcy. § 3. Podstawą żądania nakazania wyjawienia przez zobowiązanego majątku jest tytuł wykonawczy, o którym mowa w art. 27, albo zarządzenie zabezpieczenia wydane na podstawie przepisów działu IV."}
{"id":"2001_1368_71a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 71a. § 1. Organy egzekucyjne uprawnione są do przeprowadzania u dłużników zajętej wierzytelności, z wyłączeniem banków, kontroli prawidłowości realizacji zastosowanego środka egzekucyjnego, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Jeżeli środek egzekucyjny zastosowany został przez organ egzekucyjny, o którym mowa w art. 19 § 3 - 5 i 7-8, kontrolę prawidłowości realizacji zastosowanego środka egzekucyjnego przeprowadza, z urzędu lub na wniosek tego organu, naczelnik urzędu skarbowego. § 3. Udostępnienie organowi egzekucyjnemu dokumentów i informacji niezbędnych do przeprowadzenia kontroli prawidłowości realizacji zastosowanego środka egzekucyjnego nie narusza obowiązku zachowania przez dłużników zajętej wierzytelności tajemnicy określonej w odrębnych przepisach. § 4. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności dłużnika zajętej wierzytelności lub osoby odpowiedzialnej za realizację zajęcia. § 5. Osoba dokonująca czynności kontrolnych obowiązana jest okazać pisemne upoważnienie naczelnika urzędu skarbowego do dokonywania tych czynności. § 6. Kopię protokołu z czynności kontrolnych doręcza się dłużnikowi zajętej wierzytelności lub osobie odpowiedzialnej za realizację zajęcia. § 7. Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w protokole, może zgłosić niezwłocznie do protokołu odpowiednie wyjaśnienia lub zastrzeżenia albo w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia przedłożyć je w formie pisemnej. § 8. Przepisy § 1 - 7 stosuje się odpowiednio do zobowiązanego. § 9. Jeżeli w wyniku kontroli stwierdzono, że dłużnik zajętej wierzytelności bezpodstawnie uchyla się od przekazania zajętej wierzytelności albo części wierzytelności organowi egzekucyjnemu, organ ten wydaje postanowienie, w którym określa wysokość nieprzekazanej kwoty. Na postanowienie w sprawie wysokości nieprzekazanej kwoty przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1368_71b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 71b. Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności bezpodstawnie uchyla się od przekazania zajętej wierzytelności albo części wierzytelności organowi egzekucyjnemu, zajęta wierzytelność albo część wierzytelności może być ściągnięta od dłużnika zajętej wierzytelności w trybie egzekucji administracyjnej. Podstawą wystawienia tytułu wykonawczego jest postanowienie, o którym mowa w art. 71a § 9. Tytuł wykonawczy wystawia organ egzekucyjny, który dokonał u dłużnika zajętej wierzytelności zajęcia wierzytelności.\"; 56) art. 72 - 73 otrzymują brzmienie: \"Art. 72. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wynagrodzenia za pracę przez przesłanie do pracodawcy zobowiązanego zawiadomienia o zajęciu tej części jego wynagrodzenia, która nie jest zwolniona spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa pracodawcę, aby nie wypłacał zajętej części wynagrodzenia zobowiązanemu, lecz przekazał ją organowi egzekucyjnemu aż do pełnego pokrycia egzekwowanych należności pieniężnych. § 2. Zajęcie wynagrodzenia za pracę jest dokonane z chwilą doręczenia pracodawcy zawiadomienia o zajęciu, o którym mowa w § 1. Zajęcie to zachowuje moc również w przypadku zmiany stosunku pracy lub zlecenia, nawiązania nowego stosunku pracy lub zlecenia z tym samym pracodawcą, a także w przypadku przejęcia pracodawcy przez innego pracodawcę. § 3. W stosunku do egzekwowanej należności pieniężnej nieważne są rozporządzenia wynagrodzeniem przekraczające część wolną od zajęcia, dokonane po jego zajęciu, a także przed tym zajęciem, jeżeli są wymagalne po zajęciu. § 4. Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny: 1) zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego wynagrodzenia za pracę, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis wezwania przesłanego do pracodawcy, pouczając ponadto zobowiązanego, że nie może odbierać wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia ani rozporządzać nim w żaden inny sposób, 2) wzywa pracodawcę, aby: a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia złożył za okres 3 miesięcy poprzedzających zajęcie, za każdy miesiąc oddzielnie, zestawienie otrzymanego w tym czasie wynagrodzenia zobowiązanego z wyszczególnieniem wszystkich jego składników, b) składał, w przypadku zaistnienia przeszkód do wypłacenia wynagrodzenia za pracę, oświadczenie o rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał, czy inne osoby roszczą sobie prawa do zajętego wynagrodzenia, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o to wynagrodzenie oraz czy i o jakie roszczenia została skierowana do tego wynagrodzenia egzekucja przez innych wierzycieli, 3) poucza pracodawcę o określonych w art. 71b, art. 168c i art. 168e skutkach niestosowania się do wezwań, o których mowa w pkt 1 i 2."}
{"id":"2001_1368_73","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 73. Jeżeli wynagrodzenie za pracę zostało uprzednio zajęte przez inny organ egzekucyjny, pracodawca niezwłocznie zawiadamia o tym właściwe organy egzekucyjne.\"; 57) skreśla się art. 74; 58) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75. § 1. Jeżeli w czasie prowadzenia egzekucji z wynagrodzenia za pracę zobowiązany przestał pracować u pracodawcy, u którego dokonano zajęcia wynagrodzenia, pracodawca ten niezwłocznie zawiadamia o tym organ egzekucyjny oraz we wzmiance o zajęciu wynagrodzenia w wydanym zobowiązanemu świadectwie pracy wskazuje organ egzekucyjny, numer sprawy egzekucyjnej i wysokość potrąconych już kwot. § 2. Jeżeli nowe miejsce pracy zobowiązanego jest znane dotychczasowemu pracodawcy, pracodawca ten przesyła niezwłocznie dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia zobowiązanego nowemu pracodawcy i zawiadamia o tym organ egzekucyjny. Doręczenie tych dokumentów nowemu pracodawcy ma skutki prawne zajęcia wynagrodzenia zobowiązanego u tego pracodawcy. § 3. Nowy pracodawca, któremu zobowiązany przedstawił świadectwo pracy ze wzmianką o zajęciu wynagrodzenia, zawiadamia niezwłocznie o zatrudnieniu dawnego pracodawcę oraz organ egzekucyjny.\"; 59) skreśla się art. 76-78; 60) art. 79 - 82 otrzymują brzmienie: \"Art. 79. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz z ubezpieczenia społecznego zobowiązanego, zwanych dalej \"świadczeniami\", przez przesłanie do właściwego do spraw wypłaty zobowiązanemu świadczeń organu rentowego zawiadomienia o zajęciu tej części przysługujących zobowiązanemu świadczeń, która nie jest zwolniona spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa organ rentowy, aby nie wypłacał zajętej części świadczenia zobowiązanemu, lecz przekazał ją organowi egzekucyjnemu aż do pełnego pokrycia egzekwowanych należności pieniężnych. § 2. Zajęcie świadczeń jest dokonane z chwilą doręczenia organowi rentowemu zawiadomienia o zajęciu. Zajęcie to zachowuje moc również w przypadku zmiany organu rentowego właściwego do wypłaty świadczeń. § 3. W stosunku do egzekwowanej należności pieniężnej nieważne są rozporządzenia świadczeniami przekraczające część wolną od zajęcia, dokonane po ich zajęciu, a także przed tym zajęciem, jeżeli są wymagalne po zajęciu. § 4. Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny: 1) zawiadamia zobowiązanego o zajęciu przysługujących mu świadczeń, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis zawiadomienia przesłanego do organu rentowego, pouczając ponadto zobowiązanego, że nie może odbierać świadczeń poza częścią wolną od zajęcia, ani rozporządzać nimi w żaden inny sposób, 2) wzywa organ rentowy, aby: a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia podał wysokość przysługujących zobowiązanemu miesięcznych świadczeń i zawiadamiał o każdej zmianie ich wysokości, b) składał, w przypadku zaistnienia przeszkód do wypłacenia świadczeń, oświadczenie o rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał, czy inne osoby roszczą sobie prawa do zajętych świadczeń, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o te świadczenia oraz czy i o jakie roszczenia została skierowana do tych świadczeń egzekucja przez innych wierzycieli, 3) poucza organ rentowy o określonych w art. 71b, art. 168c i art. 168e skutkach niestosowania się do wezwań, o których mowa w pkt 1 i 2. § 5. Przy egzekucji ze świadczeń stosuje się odpowiednio przepisy art. 73 i 75."}
{"id":"2001_1368_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802, z 2000 r. Nr 22, poz. 269, Nr 119, poz. 1250 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92, Nr 29, poz. 320 i Nr 63, poz. 640) w art. 65 skreśla się § 6."}
{"id":"2001_1368_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. § 1. Nie podlegają egzekucji administracyjnej: 1) przedmioty urządzenia domowego, pościel, bielizna i ubranie niezbędne dla zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu członków rodziny, a także ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu, 2) zapasy żywności i opału, niezbędne dla zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu członków rodziny na okres 30 dni, 3) jedna krowa lub dwie kozy albo trzy owce, potrzebne do wyżywienia zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu członków rodziny, wraz z zapasem paszy i ściółki do najbliższych zbiorów, 4) narzędzia i inne przedmioty niezbędne do pracy zarobkowej wykonywanej osobiście przez zobowiązanego, z wyłączeniem środka transportu, oraz surowce niezbędne do tej pracy na okres 7 dni, 5) przedmioty niezbędne do pełnienia służby przez zobowiązanego lub do wykonywania przez niego zawodu, 6) pieniądze w kwocie, która w dniu zastosowania środka egzekucyjnego skierowanego do pieniędzy odpowiada kwocie najniższego wynagrodzenia za pracę określonego w odrębnych przepisach, 7) wkłady oszczędnościowe złożone w bankach na zasadach i w wysokości określonej przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64), 8) wkłady oszczędnościowe złożone w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych w wysokości określonej przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64), 9) dokumenty osobiste, po jednej obrączce zobowiązanego i jego współmałżonka, wykonanej z metali szlachetnych, ordery i odznaczenia oraz przedmioty niezbędne zobowiązanemu i członkom jego rodziny do nauki lub wykonywania praktyk religijnych, a także przedmioty codziennego użytku, które mogą być sprzedane znacznie poniżej ich wartości, a które dla zobowiązanego mają znaczną wartość użytkową, 10) kwoty otrzymane na pokrycie wydatków służbowych, w tym kosztów podróży i wyjazdów, 11) kwoty otrzymane jako stypendia, 12) kwoty otrzymane z tytułu zasiłku stałego, zasiłku stałego wyrównawczego, renty socjalnej, gwarantowanego zasiłku okresowego, pomocy pieniężnej dla rodzin zastępczych oraz pomocy dla uczących się i studiujących wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych i rodzin zastępczych, 13) rzeczy niezbędne ze względu na ułomność fizyczną zobowiązanego lub członków jego rodziny, 14) kwoty otrzymane z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń majątkowych, 15) środki pochodzące z dotacji przyznanej z budżetu państwa na określone cele i znajdujące się na wyodrębnionym rachunku bankowym prowadzonym dla obsługi bankowej dotacji, 16) rzeczy służące w kościołach i innych domach modlitwy do odprawiania nabożeństwa lub do wykonywania innych praktyk religijnych albo będące obiektami kultu religijnego, choćby były kosztownościami lub dziełami sztuki. § 2. Za przedmioty niezbędne zobowiązanemu i członkom jego rodziny, w rozumieniu § 1 pkt 1, nie uważa się w szczególności: 1) mebli stylowych i stylizowanych, 2) telewizorów do odbioru programu w kolorze, chyba że zobowiązany wykaże, że od roku produkcji telewizora upłynęło więcej niż 5 lat, 3) stereofonicznych radioodbiorników, 4) urządzeń służących do nagrywania lub odtwarzania obrazu lub dźwięku, 5) komputerów i urządzeń peryferyjnych, chyba że są one niezbędne zobowiązanemu do pracy zarobkowej wykonywanej przez niego osobiście, 6) futer ze skór szlachetnych, 7) dywanów wełnianych i ze skór naturalnych, 8) porcelany, szkła ozdobnego i kryształów, 9) sztućców z metali szlachetnych, 10) dzieł sztuki.\"; 9) dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. § 1. Jeżeli zobowiązanym jest rolnik prowadzący gospodarstwo rolne, egzekucji nie podlegają również: 1) jeden koń wraz z uprzężą, jedna krowa, dwie kozy, jeden tryk i dwie owce, jedna maciora oraz dziesięć sztuk drobiu, 2) jedna jałówka lub cieliczka w przypadku braku krowy, 3) zapasy paszy i ściółki dla inwentarza, o którym mowa w pkt 1 i 2, aż do najbliższych zbiorów, 4) jeden pług, jeden zespół bron, jeden kultywator, jeden kierat, jedna sieczkarnia, jeden wóz, jedne sanie robocze, 5) zboże lub inne ziemiopłody, niezbędne do najbliższych siewów lub najbliższego sadzenia w gospodarstwie rolnym zobowiązanego, 6) zwierzęta gospodarskie w drugiej połowie okresu ciąży i w okresie odchowu potomstwa oraz to potomstwo w okresie: źrebaki do 5 miesięcy, cielęta do 4 miesięcy, jagnięta do 3 miesięcy, prosięta do 2 miesięcy i koźlęta do 5 miesięcy, 7) zakontraktowane zwierzęta rzeźne, jeżeli ich waga nie odpowiada warunkom handlowym albo termin dostawy nie upłynął lub nie upływa w miesiącu przeprowadzenia egzekucji, 8) jeden ciągnik na 25 ha powierzchni gruntów, nie mniej jednak niż jeden ciągnik na gospodarstwo rolne, wraz z urządzeniami towarzyszącymi niezbędnymi do uprawy, pielęgnacji, zbioru i transportu ziemiopłodów, 9) jeden silnik elektryczny, 10) podstawowe maszyny i narzędzia rolnicze w ilości niezbędnej do pracy w gospodarstwie rolnym zobowiązanego, 11) podstawowy sprzęt techniczny niezbędny do zakończenia cyklu danej technologii produkcji w gospodarstwie specjalistycznym zobowiązanego, 12) zapasy paliwa i części zamienne niezbędne do normalnej pracy ciągnika i maszyn rolniczych na okres do zakończenia cyklu produkcyjnego, 13) nawozy oraz środki ochrony roślin w ilości niezbędnej na dany rok gospodarczy dla gospodarstwa rolnego zobowiązanego, 14) stado użytkowe kur niosek w okresie pierwszych 6 miesięcy nośności, 15) stado podstawowe zwierząt futerkowych oraz zwierzęta futerkowe, co do których hodowca zawarł umowę kontraktacyjną na dostawę skór z tych zwierząt, 16) zapasy paszy i ściółki dla inwentarza, o którym mowa w pkt 6, 7, 14 i 15, aż do najbliższych zbiorów, 17) zapasy opału na okres 6 miesięcy, 18) zaliczki kontraktacyjne. § 2. Egzekucji nie podlega ponadto nadwyżka inwentarza żywego ponad ilości określone w § 1, jeżeli naczelnik urzędu skarbowego, po uzgodnieniu z zarządem gminy, uzna ją za niezbędną do prowadzenia tego gospodarstwa rolnego, a dłużnik zobowiąże się do spłacenia egzekwowanej należności w terminie lub w ratach określonych przez wierzyciela. W przypadku niedotrzymania przez zobowiązanego warunków spłaty należności podjęte zostaną dalsze czynności egzekucyjne. § 3. W przypadku, o którym mowa w § 2, egzekucji nie podlega także taka ilość paszy, jaka jest niezbędna do utrzymania inwentarza żywego objętego wyłączeniem. § 4. Wyłącza się spod egzekucji zajęte zwierzęta gospodarskie, wpisane do ksiąg zwierząt zarodowych albo uznane za rozpłodniki odpowiednie do dalszej hodowli, jeżeli nie mogą być sprzedane osobie, która wykaże, że posiada gospodarstwo rolne, w którym istnieją warunki do dalszej hodowli. § 5. Wierzytelność pieniężna, przypadająca rolnikowi z tytułu umowy kontraktacji, może być zajęta egzekucyjnie do wysokości 25% należności za dostarczony towar bez uwzględnienia ewentualnych potrąconych pożyczek i zaliczek kontraktacyjnych. § 6. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio do świadczeń w naturze przypadających rolnikowi z tytułu umowy kontraktacyjnej.\"; 10) w art. 10 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do emerytur i rent otrzymywanych z zagranicy, po przeliczeniu ich przez dłużnika zajętej wierzytelności na złote według kursu banku z dnia wpłacenia do organu egzekucyjnego zajętych kwot.\"; 11) skreśla się art. 11; 12) art. 12 i 13 otrzymują brzmienie: \"Art. 12. W przypadku, gdy w wyniku zbiegu egzekucji administracyjnej i egzekucji sądowej administracyjny organ egzekucyjny prowadzi obie egzekucje, przepisy art. 8-10 stosuje się również do należności podlegających egzekucji sądowej, chyba że określone w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego ograniczenia egzekucji są mniejsze."}
{"id":"2001_1368_80","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 80. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego przez przesłanie do banku, a jeżeli bank posiada oddziały - do właściwego oddziału, zawiadomienia o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanego z rachunku bankowego do wysokości egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia w terminie dochodzonej wierzytelności oraz kosztami egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa bank, aby bez zgody organu egzekucyjnego nie dokonywał wypłat z rachunku bankowego do wysokości zajętej wierzytelności, lecz bezzwłocznie przekazał zajętą kwotę organowi egzekucyjnemu na pokrycie egzekwowanej należności albo zawiadomił organ egzekucyjny, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, o przeszkodzie w dokonaniu wpłaty. § 2. Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego jest dokonane z chwilą doręczenia bankowi zawiadomienia o zajęciu, o którym mowa w § 1, i obejmuje również kwoty, które nie były na rachunku bankowym w chwili zajęcia, a zostały wpłacone na ten rachunek po dokonaniu zajęcia. § 3. Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego wierzytelności z rachunku bankowego, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis zawiadomienia skierowanego do banku o zakazie wypłaty zajętej kwoty z rachunku bankowego bez zgody organu egzekucyjnego."}
{"id":"2001_1368_81","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 81. § 1. Zajęcie wierzytelności jest skuteczne w odniesieniu do rachunków bankowych zobowiązanego prowadzonych przez bank, niezależnie od tego, czy organ egzekucyjny wskazał w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 80 § 1, numery tych rachunków. § 2. Jeżeli zobowiązanym jest jednostka budżetowa, zajęciu podlega wyłącznie rachunek wydatków. § 3. Jeżeli wierzytelności z innych rodzajów rachunków bankowych zobowiązanego niż lokata terminowa, nie pokrywają dochodzonej należności, bank realizuje zajęcie wierzytelności z rachunku tej lokaty w ostatniej kolejności. § 4. Wynikający z zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego zakaz wypłat z tego rachunku bez zgody organu egzekucyjnego nie dotyczy wypłat na bieżące wynagrodzenia za pracę oraz na zasądzone alimenty i renty o charakterze alimentacyjnym zasądzone tytułem odszkodowania. Wypłata na wynagrodzenia za pracę może nastąpić po złożeniu bankowi odpisu listy płac lub innego wiarygodnego dowodu, a wypłata alimentów lub renty o charakterze alimentacyjnym - tytułu stwierdzającego obowiązek zobowiązanego do płacenia alimentów lub renty. Bank dokonuje wypłat alimentów lub renty do rąk osoby uprawnionej do tych świadczeń. § 5. Przepis § 4 stosuje się również do podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne, należnych od dokonywanych wypłat na bieżące wynagrodzenia."}
{"id":"2001_1368_82","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 82. W przypadku zbiegu kilku egzekucji administracyjnych lub zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej do tej samej wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego, jeżeli kwoty znajdujące się na rachunku bankowym nie wystarczają na pokrycie wszystkich egzekwowanych należności, bank obowiązany jest wstrzymać wypłaty z tego rachunku do wysokości należności pieniężnych, na rzecz których zajęcie nastąpiło, oraz niezwłocznie zawiadomić o tym właściwe organy egzekucyjne. Przepisy art. 81 § 4-5 stosuje się odpowiednio.\"; 61) skreśla się art. 83; 62) art. 84-86 otrzymują brzmienie: \"Art. 84. § 1. Jeżeli przed zajęciem wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego w trybie art. 80 zostanie ujawniony dokument potwierdzający posiadanie rachunku bankowego, zwany dalej \"dokumentem\", organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego związanego z tym dokumentem przez wpisanie jej do protokołu zajęcia. § 2. W protokole, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny podaje wysokość egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi. § 3. Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem jest skuteczne wobec zobowiązanego z chwilą podpisania przez poborcę skarbowego protokołu zajęcia, o którym mowa w § 1. § 4. Organ egzekucyjny zawiadamia niezwłocznie zobowiązanego o zajęciu jego wierzytelności w części, w jakiej nie została zwolniona spod egzekucji, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego oraz odpis protokołu zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem. Jednocześnie organ egzekucyjny poucza zobowiązanego, że nie może realizować zajętej wierzytelności poza częścią wolną od egzekucji, ani rozporządzać nią w żaden inny sposób. § 5. Niezależnie od zawiadomienia, o którym mowa w § 4, organ egzekucyjny przesyła do banku zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z rachunku bankowego. Przepisy art. 80 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1368_85","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 85 § 1. Jeżeli dokument jest tego rodzaju, że bez jego okazania zobowiązany nie może realizować wierzytelności z rachunku bankowego, organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego związanego z tym dokumentem przez jego odbiór. § 2. Organ egzekucyjny potwierdza odbiór dokumentu protokołem odbioru dokumentu. Przepisy art. 84 § 2 - 4 stosuje się odpowiednio. § 3. Niezależnie od zajęcia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny przesyła do banku zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z rachunku bankowego. Przepisy art. 80 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1368_86","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 86 § 1. Organ egzekucyjny poucza wierzyciela, żeby w terminie 14 dni od dnia zajęcia, o którym mowa w art. 85 § 1, wystąpił do sądu o umorzenie dokumentu i zawiadomił o tym właściwy oddział banku przez doręczenie mu w tym samym terminie odpisu złożonego do sądu wniosku w sprawie wszczęcia postępowania o umorzenie dokumentu. § 2. W przypadku nieotrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania o umorzenie dokumentu właściwy oddział banku, po upływie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego, odwołuje wstrzymanie wypłat z tego rachunku, o czym zawiadamia posiadacza rachunku. § 3. Sąd rozpatruje wniosek o umorzenie dokumentu na zasadach i w trybie przewidzianych w przepisach o umarzaniu utraconych dokumentów. W postępowaniu w sprawie umorzenia dokumentu nie mogą być zgłaszane zarzuty dotyczące zasadności roszczenia wierzyciela. Koszty postępowania obciążają właściciela dokumentu. Sąd przesyła właściwemu oddziałowi banku wypis prawomocnego postanowienia w sprawie umorzenia dokumentu. § 4. W przypadku umorzenia dokumentu, właściwy oddział banku wystawia w jego miejsce nowy, aktualny dokument, który wydaje właścicielowi. W przypadku nieuwzględnienia wniosku o umorzenie dokumentu, właściwy oddział banku niezwłocznie odwołuje wstrzy-manie wypłat z rachunku bankowego i zawiadamia o tym właściciela.\"; 63) dodaje się art. 86a w brzmieniu: \"Art. 86a. § 1. Wskutek zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego, bank wstrzymuje wszelkie wypłaty z zajętego rachunku i niezwłocznie zawiadamia o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego inne oddziały banku, inne banki, placówki pocztowe i inne podmioty uprawnione do dokonywania wypłat zobowiązanemu z zajętego rachunku. Zajęcie nie dotyczy kwot wolnych od egzekucji. § 2. Inne banki, placówki pocztowe i inne podmioty uprawnione do dokonywania wypłat, o których mowa w § 1, po zawiadomieniu ich o zajęciu, ponoszą względem wierzyciela odpowiedzialność za dokonane wypłaty. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności i Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb zawiadamiania oddziałów banków, placówek pocztowych i innych podmiotów uprawnionych do dokonywania wypłat z zajętego rachunku w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zapewniający prawidłowe orzekanie o ich odpowiedzialności za dokonane wypłaty.\"; 64) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. Przepisy dotyczące egzekucji z rachunków bankowych i wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem stosuje się odpowiednio w egzekucji z wkładów oszczędnościowych gromadzonych w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.\"; 65) w dziale II rozdział 5 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 5 Egzekucja z innych wierzytelności pieniężnych i innych praw majątkowych Oddział 1. Egzekucja z innych wierzytelności pieniężnych"}
{"id":"2001_1368_89","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 89. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności pieniężnej innej, niż określona w art. 72-85, przez przesłanie do dłużnika zobowiązanego zawiadomienia o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanego i jednocześnie wzywa dłużnika zajętej wierzytelności, aby należnej od niego kwoty do wysokości egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi bez zgody organu egzekucyjnego nie uiszczał zobowiązanemu, lecz należną kwotę przekazał organowi egzekucyjnemu na pokrycie należności. § 2. Zajęcie wierzytelności jest dokonane z chwilą doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu, o którym mowa w § 1. Zajęcie wierzytelności z tytułu dostaw, robót i usług dotyczy również wierzytelności, które nie istniały w chwili zajęcia, a powstaną po dokonaniu zajęcia z tytułu tych dostaw, robót i usług. § 3. Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny: 1) wzywa dłużnika zajętej wierzytelności, aby w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia złożył oświadczenie dotyczące tego, czy: a) uznaje zajętą wierzytelność zobowiązanego, b) przekaże organowi egzekucyjnemu z zajętej wierzytelności kwoty na pokrycie należności lub z jakiego powodu odmawia tego przekazania, c) - i w jakim sądzie lub przed jakim organem toczy się albo toczyła się sprawa o zajętą wierzytelność, 2) zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu zajętej kwoty odebrać ani też rozporządzać nią lub ustanowionym dla niej zabezpieczeniem, 3) doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, a także odpis wniosku, o którym mowa w art. 90 § 1."}
{"id":"2001_1368_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101, i Nr 111 poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459) w art. 49 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do egzekucji wpłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z tym że tytuł wykonawczy wystawia Prezes Zarządu Funduszu.\""}
{"id":"2001_1368_90","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 90. § 1. Jeżeli organowi egzekucyjnemu jest wiadomo, że zajęta wierzytelność jest zabezpieczona przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów, przesyła on do sądu wniosek o dokonanie w księdze wieczystej wpisu o zajęciu wierzytelności lub o złożenie tego wniosku do zbioru dokumentów. Do wniosku organu egzekucyjnego dołącza się odpis tytułu wykonawczego. § 2. Jeżeli zajęta wierzytelność należy się zobowiązanemu od organów będących jednocześnie jednostkami budżetowymi lub zakładami budżetowymi albo od funduszy pozostających w ich zarządzie, za dłużnika zajętej wierzytelności uważa się organ właściwy do wydania polecenia wypłaty."}
{"id":"2001_1368_91","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 91. Jeżeli dłużnik zajętej wierzytelności uchyla się od przekazania zajętej kwoty organowi egzekucyjnemu, mimo że wierzytelność została przez niego uznana i jest wymagalna, stosuje się odpowiednio przepisy art. 71b."}
{"id":"2001_1368_92","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 92. W egzekucji z kwot będących przedmiotem krajowych przekazów pocztowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące egzekucji z innych wierzytelności pieniężnych. Za wierzyciela zajętej wierzytelności uważa się w tym przypadku adresata przekazu, a za dłużnika zajętej wierzytelności - placówkę pocztową, która obowiązana jest wypłacić kwotę przekazu adresatowi. Oddział 2. Egzekucja z praw z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych oraz z wierzytelności z rachunków pieniężnych"}
{"id":"2001_1368_93","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 93. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia praw z papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych oraz wierzytelności z rachunku pieniężnego zobowiązanego przez przesłanie do podmiotu prowadzącego rachunki papierów wartościowych lub rachunki pieniężne, zwanego dalej \"prowadzącym rachunki\", zawiadomienia o zajęciu praw z papierów wartościowych oraz wierzytelności z rachunku pieniężnego zobowiązanego do wysokości dochodzonych należności, o których mowa w § 2. § 2. Organ egzekucyjny wzywa prowadzącego rachunki, aby przekazał organowi egzekucyjnemu z rachunku pieniężnego zobowiązanego środki do wysokości egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi, a jeżeli środki na rachunku pieniężnym nie są wystarczające do pokrycia egzekwowanych kwot, aby dokonał na żądanie organu egzekucyjnego sprzedaży zajętych papierów wartościowych i uzyskaną ze sprzedaży kwotę wpłacił organowi egzekucyjnemu, albo zawiadomił ten organ w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o przeszkodzie w dokonaniu realizacji zajęcia, w tym również o nieprowadzeniu rachunku pieniężnego lub rachunku papierów wartościowych zobowiązanego. § 3. Zajęcie praw z papierów wartościowych i wierzytelności z rachunku pieniężnego jest dokonane z chwilą doręczenia prowadzącemu rachunki zawiadomienia o zajęciu tych praw i obejmuje również prawa i wierzytelności, które nie zostały zapisane lub nie znajdowały się na rachunkach zobowiązanego w chwili zajęcia. § 4. Zajęcie praw z papierów wartościowych oraz wierzytelności z rachunku pieniężnego jest skuteczne także wtedy, gdy zawiadomienie, o którym mowa w § 1, zawiera tylko imię i nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego. § 5. Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny: 1) zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego praw z papierów wartościowych i wierzytelności z rachunku pieniężnego, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i odpis zawiadomienia skierowanego do prowadzącego rachunki o zajęciu praw z papierów wartościowych i wierzytelności z rachunku pieniężnego, jak również zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu zajętymi prawami rozporządzać, 2) wzywa zobowiązanego, aby w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w pkt 1, poinformował organ egzekucyjny w jakiej kolejności i po jakiej cenie papiery wartościowe mają być zbywane. § 6. W przypadku, o którym mowa w § 5 pkt 2, organ egzekucyjny wystawia zlecenie sprzedaży papierów wartościowych stosownie do dyspozycji zobowiązanego. § 7. Jeżeli zobowiązany w wyznaczonym terminie nie wskazał ceny lub kolejności zbycia papierów wartościowych lub jeżeli w terminie 5 kolejnych dni transakcyjnych sprzedaż papierów wartościowych zgodnie z dyspozycją zobowiązanego nie dojdzie do skutku, organ egzekucyjny wystawia zlecenie sprzedaży papierów wartościowych po cenie umożliwiającej realizację zlecenia na rynku regulowanym. § 8. Organ egzekucyjny ustala zakres i kolejność sprzedaży papierów wartościowych na podstawie notowań giełdowych z dnia poprzedzającego dzień zlecenia ich sprzedaży. § 9. W pierwszej kolejności sprzedaży podlegają papiery wartościowe, których ceny w dniu poprzedzającym dzień zlecenia sprzedaży zapewniały najwyższy dochód lub najniższą stratę liczoną w stosunku do wartości nominalnej tych papierów. § 10. Jeżeli w pierwszym dniu transakcyjnym po upływie okresu, o którym mowa w § 7, sprzedaż papierów wartościowych nie dojdzie do skutku lub uzyskana ze sprzedaży kwota nie wystarcza na pokrycie dochodzonych należności, organ egzekucyjny zleca dokonanie sprzedaży uzupełniających, stosując zasady określone w § 8 i 9."}
{"id":"2001_1368_94","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 94 § 1. Do zajęcia papierów zapisanych na rachunku papierów wartościowych lecz niebędących przedmiotem obrotu na rynku giełdowym lub regulowanym rynku pozagiełdowym stosuje się odpowiednio przepisy art. 93 § 1, 3 - 4 i § 5 pkt 1. § 2. Po otrzymaniu zawiadomienia o zajęciu papierów wartościowych, o których mowa w § 1, prowadzący rachunki niezwłocznie przesyła organowi egzekucyjnemu wyciąg z rachunków zobowiązanego. § 3. Sprzedaż papierów wartościowych, o których mowa w § 1, następuje na rzecz osób fizycznych w trybie przepisów działu II rozdziału 6 oddziału 2."}
{"id":"2001_1368_94a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 94a. Prowadzący rachunki dokonuje zapisu papierów wartościowych nabywcy na jego rachunku papierów wartościowych na podstawie postanowienia, o którym mowa w art. 68b."}
{"id":"2001_1368_94b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 94b. W przypadku dokonania przez prowadzącego rachunki wypłaty zobowiązanemu zajętych kwot lub kwot uzyskanych ze sprzedaży zajętych praw z papierów wartościowych albo wykonania rozporządzeń zobowiązanego powodujących nieskuteczność prowadzonej egzekucji, stosuje się odpowiednio przepis art. 71b."}
{"id":"2001_1368_94c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 94c. Jeżeli zajęte prawa z papierów wartościowych zobowiązanego i wierzytelności z rachunku pieniężnego zostały uprzednio zajęte przez inny organ egzekucyjny, prowadzący rachunki niezwłocznie zawiadamia o tym właściwe organy egzekucyjne. Oddział 3. Egzekucja z papierów wartościowych niezapisanych na rachunku papierów wartościowych"}
{"id":"2001_1368_95","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 95. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia papierów wartościowych nie zapisanych na rachunku papierów wartościowych przez odbiór dokumentu, którego posiadanie jest koniecznym warunkiem wykonywania prawa z tych papierów. Przepisy art. 84 § 2 - 4 stosuje się odpowiednio. § 2. Zajęte papiery wartościowe niezapisane na rachunku papierów wartościowych organ egzekucyjny przekazuje do sprzedaży podmiotowi posiadającemu zezwolenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd na podejmowanie czynności związanych z obrotem takimi papierami, a w przypadku jego braku lub gdy sprzedaż w tym trybie wiązałaby się z poniesieniem zbyt dużych kosztów, sprzedaje je w trybie określonym przepisami działu II rozdziału 6 oddziału 2. § 3. Zlecając sprzedaż papierów wartościowych podmiotowi, o którym mowa w § 2, organ egzekucyjny stosuje zasady określone w art. 93 § 8-9. § 4. Jeżeli sprzedaż papierów wartościowych zobowiązanego następuje w trybie przepisów działu II rozdziału 6 oddziału 2, a oszacowanie wartości zajętych papierów wartościowych przez biegłego skarbowego wiązałoby się ze zbyt dużymi kosztami, organ egzekucyjny, za zgodą zobowiązanego, przyjmuje cenę wywołania w wysokości ceny nominalnej papierów wartościowych. Oddział 4. Egzekucja z weksla"}
{"id":"2001_1368_96","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia weksla, w rozumieniu ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz.U. Nr 37, poz. 282), przez odbiór weksla, stosując odpowiednio zasady określone w art. 84."}
{"id":"2001_1368_96a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96a. Jednocześnie z zajęciem weksla organ egzekucyjny: 1) wzywa trasata, aby należnej od niego sumy wekslowej nie uiszczał prawnemu posiadaczowi weksla, lecz należną sumę wpłacił w terminie wykupu weksla organowi egzekucyjnemu, 2) zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu rozporządzać zajętym wekslem ani też odebrać od trasata sumy wekslowej."}
{"id":"2001_1368_96b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96b. § 1. Organ egzekucyjny może wykonywać wszelkie prawa zobowiązanego w zakresie realizacji zajętego weksla. § 2. Zobowiązany udziela organowi egzekucyjnemu wszelkich wyjaśnień potrzebnych do dochodzenia praw przeciwko trasatowi."}
{"id":"2001_1368_96c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96c. Organ egzekucyjny przedstawia weksel do zapłaty w trybie określonym w przepisach ustawy - Prawo wekslowe lub sprzedaje w trybie określonym przepisami działu II rozdziału 6 oddziału 2."}
{"id":"2001_1368_96d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96d. § 1. Jeżeli egzekucja z weksla jest dokonywana w formie sprzedaży, organ egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2, indosuje weksel na nabywcę. Dokonany przez organ egzekucyjny indos wywiera skutki indosu wpisanego przez zobowiązanego. § 2. Jeżeli na wekslu zostały umieszczone wyrazy \"nie na zlecenie\" lub inne zastrzeżenie równoznaczne, organ egzekucyjny może przenieść weksel na nabywcę tylko w formie i ze skutkami zwykłego przelewu."}
{"id":"2001_1368_96e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96e. Jeżeli weksel został już uprzednio zajęty przez inny organ egzekucyjny, zobowiązany niezwłocznie zawiadamia o tym właściwe organy egzekucyjne."}
{"id":"2001_1368_96f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96f. § 1. Jeżeli egzekucja z weksla w trybie określonym w art. 96c okaże się nieskuteczna, zajęcie weksla staje się zajęciem wierzytelności zabezpieczonej wekslem. § 2. Do wierzytelności, o której mowa w § 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu II rozdziału 5 oddziału 1. Oddział 5. Egzekucja z autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz z praw własności przemysłowej"}
{"id":"2001_1368_96g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96g. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia: 1) autorskiego prawa majątkowego i praw pokrewnych, 2) patentu, 3) prawa ochronnego na wzór użytkowy, 4) prawa z rejestracji wzoru zdobniczego, 5) prawa z rejestracji znaku towarowego, 6) prawa do używania znaku towarowego powszechnie znanego niezarejestrowanego, 7) prawa z rejestracji topografii układu scalonego, 8) prawa do projektu racjonalizatorskiego oraz korzyści z tych praw, przez wpisanie ich do protokołu zajęcia i podpisanie protokołu przez poborcę skarbowego, a także zobowiązanego lub świadków. § 2. Zajęcie praw, o których mowa w § 1 pkt 2-5, 7 i 8, może również nastąpić przez przesłanie do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomienia o zajęciu prawa. § 3. Zajęciu nie podlega: 1) autorskie prawo majątkowe służące twórcy za jego życia, z wyjątkiem wymagalnych wierzytelności, 2) prawo do utworu nieopublikowanego, jeżeli spadkobiercy sprzeciwiają się egzekucji z tego prawa i sprzeciw ten jest zgodny z ujawnioną wolą twórcy nierozpowszechniania utworu, 3) patent i prawo ochronne na wzór użytkowy o charakterze tajnym. § 4. Zajęcie jest skuteczne z chwilą podpisania protokołu zajęcia przez osoby, o których mowa w § 1, albo doręczenia Urzędowi Patentowemu Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomienia o zajęciu, jeżeli było wcześniejsze. § 5. Organ egzekucyjny niezwłocznie po dokonaniu zajęcia: 1) doręcza zobowiązanemu protokół zajęcia, 2) doręcza odpis tytułu wykonawczego, jeżeli uprzednio nie został on zobowiązanemu doręczony, 3) zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu rozporządzać zajętymi prawami, 4) przesyła do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o dokonanie we właściwym rejestrze wpisu o zajęciu prawa, jeżeli przedmiotem zajęcia są prawa objęte tymi rejestrami."}
{"id":"2001_1368_96h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96h. § 1. Poborca skarbowy zamieszcza w protokole zajęcia opis zajętych praw i jeżeli jest to możliwe - wartość szacunkową zajętych praw. § 2. Jeżeli oszacowanie przez poborcę skarbowego wartości zajętych praw nie jest możliwe lub zajęcie jest dokonane przez doręczenie Urzędowi Patentowemu Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomienia o zajęciu, organ egzekucyjny zwraca się do biegłego skarbowego o oszacowanie wartości tych praw. § 3. Na oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego zobowiązanemu przysługuje prawo wniesienia do organu egzekucyjnego zarzutu - w terminie 7 dni od dnia zajęcia. W przypadku nieuwzględnienia zarzutu zobowiązanego, organ egzekucyjny zwraca się do biegłego skarbowego o oznaczenie wartości zajętych praw. § 4. Sprzedaż zajętych praw następuje w trybie przepisów działu II rozdziału 6 oddziału 2. § 5. Jeżeli zajęte prawa zostały już uprzednio zajęte przez inny organ egzekucyjny, zobowiązany niezwłocznie zawiadamia o tym właściwe organy egzekucyjne."}
{"id":"2001_1368_96i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96i. W egzekucji z wierzytelności z praw, o których mowa w art. 96g § 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące egzekucji z innych wierzytelności pieniężnych. Oddział 6. Egzekucja z udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością"}
{"id":"2001_1368_96j","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96j. § 1. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, zwanej dalej \"spółką\", oraz wierzytelności z tego prawa przez przesłanie do spółki zawiadomienia o zajęciu udziału i wezwanie jej, aby żadnych należności przypadających zobowiązanemu z tytułu zajętego udziału do wysokości egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi nie uiszczała zobowiązanemu, lecz należne kwoty przekazała organowi egzekucyjnemu na pokrycie należności. § 2. Zajęcie udziału oraz wierzytelności z tego prawa jest dokonane z chwilą doręczenia spółce zawiadomienia, o którym mowa w § 1. § 3. Organ egzekucyjny jednocześnie z przesłaniem spółce zawiadomienia o zajęciu: 1) kieruje do sądu rejestrowego wniosek o dokonanie w Krajowym Rejestrze Sądowym wpisu o zajęciu udziału, 2) zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu odebrać należności, o których mowa w § 1, ani rozporządzać zajętym udziałem, 3) doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, a także odpis wniosku, o którym mowa w pkt 1."}
{"id":"2001_1368_96k","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96k. § 1. Jeżeli egzekucja z należności przysługujących zobowiązanemu z tytułu zajętego udziału nie prowadzi do pełnego pokrycia dochodzonej należności, organ egzekucyjny występuje do właściwego sądu rejestrowego o zarządzenie sprzedaży zajętego udziału. § 2. Jeżeli sąd nie zarządzi sprzedaży zajętego udziału, pozostają w mocy dokonane czynności egzekucyjne. § 3. Jeżeli sąd zarządzi sprzedaż udziału, a umowa spółki: 1) nie zawiera ograniczeń zbycia udziału, albo 2) zawiera ograniczenia zbycia udziału, lecz spółka, w terminach i na zasadach określonych w Kodeksie spółek handlowych, nie wystąpi o dokonanie oszacowania wartości zajętego udziału albo wystąpi o takie oszacowanie ale nie wskaże osoby, która nabędzie udział, albo osoba wskazana przez spółkę nie wpłaci organowi egzekucyjnemu ustalonej ceny - organ egzekucyjny sprzedaje zajęty udział stosując odpowiednio przepisy rozdziału 6 oddziału 2, z zastrzeżeniem § 4. § 4. Jeżeli sąd rejestrowy dokonał oszacowania wartości zajętego udziału, organ egzekucyjny przyjmuje kwotę oszacowania jako cenę wywołania. Oddział 7. Egzekucja z pozostałych praw majątkowych"}
{"id":"2001_1368_96l","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96l. Organ egzekucyjny dokonuje zajęcia innych praw majątkowych niż określone w art. 89-96k, przez: 1) odbiór dokumentu, jeżeli warunkiem wykonywania prawa majątkowego jest posiadanie dokumentu, albo 2) zawiadomienie dłużnika zobowiązanego, jeżeli zajęte prawo majątkowe jest tego rodzaju, że jest oznaczony podmiot obciążony względem zobowiązanego."}
{"id":"2001_1368_96m","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 96m. W egzekucji z pozostałych praw majątkowych stosuje się odpowiednio przepisy działu II rozdziału 5 oddziału 1, z tym że w przypadku sprzedaży stosuje się przepisy dotyczące sprzedaży ruchomości.\"; 66) w art. 97: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Zajęciu podlegają ruchomości zobowiązanego, znajdujące się zarówno w jego władaniu, jak i we władaniu innej osoby, jeżeli nie zostały wyłączone spod egzekucji lub od niej zwolnione.\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Można dokonać zajęcia ruchomości stanowiącej współwłasność łączną spółki nieposiadającej osobowości prawnej lub współwłasność w częściach ułamkowych, której zobowiązany jest współwłaścicielem, jeżeli pozostali współwłaściciele wyrażą zgodę na sprzedaż takiej ruchomości. Po sprzedaży ruchomości każdemu z pozostałych współwłaścicieli organ egzekucyjny przekazuje kwotę uzyskaną ze sprzedaży odpowiadającą ich części ułamkowej we współwłasności lub udziałowi określonemu w umowie spółki.\", c) dodaje się § 4a i 4b w brzmieniu: \"§ 4a. Jeżeli organ egzekucyjny nie uzyskał zgody, o której mowa w § 4, dokonuje zajęcia udziału zobowiązanego we współwłasności. Zajęcie części ułamkowej współwłasności ruchomości następuje w sposób przewidziany dla zajęcia ruchomości, lecz sprzedaży podlega tylko zajęty udział zobowiązanego. § 4b. Innym współwłaścicielom lub każdemu z nich przysługuje prawo nabycia zajętego udziału zobowiązanego po cenie oszacowania tego udziału. Jeżeli zamiar nabycia zajętego udziału zgłosi więcej niż jeden współwłaściciel, organ egzekucyjny sprzedaje udział temu współwłaścicielowi, który zaoferował najwyższą cenę.\", d) § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Nie podlegają zajęciu ruchomości o wartości ponad kwotę potrzebną do zaspokojenia egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli zobowiązany posiada inną podlegającą egzekucji ruchomość o wartości wystarczającej na zaspokojenie tych należności, a sprzedaż egzekucyjna tej ruchomości nie nastręcza trudności.\"; 67) w art. 98: a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Zajęcie ruchomości następuje przez wpisanie jej do protokołu zajęcia i podpisanie protokołu przez poborcę skarbowego. Protokół podpisują także zobowiązany lub świadkowie. § 2. Zobowiązanemu doręcza się odpis protokołu zajęcia, a także odpis tytułu wykonawczego, jeżeli uprzednio nie został on zobowiązanemu doręczony.\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: § 4. W przypadku zajęcia środka transportu podlegającego rejestracji na podstawie odrębnych przepisów, organ egzekucyjny niezwłocznie zawiadamia właściwy organ prowadzący rejestrację o dokonanym zajęciu.\"; 68) art. 99 otrzymuje brzmienie: \"Art. 99. § 1. Poborca skarbowy zamieszcza w protokole zajęcia opis każdej zajętej ruchomości według cech jej właściwych, a ponadto oznacza jej wartość szacunkową, o ile przepisy § 2 i 3 nie stanowią inaczej. Przy sporządzaniu protokołu zajęcia zobowiązanemu przysługuje prawo przedstawienia rachunków i innych dowodów dla oznaczenia wartości szacunkowej zajętej ruchomości. § 2. Zobowiązanemu przysługuje w terminie 5 dni od daty zajęcia ruchomości prawo wniesienia do organu egzekucyjnego skargi na oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego. W tym przypadku organ egzekucyjny jest obowiązany wezwać biegłego skarbowego do oszacowania wartości zajętej ruchomości. § 3. Zajęte wyroby użytkowe ze złota, platyny i srebra nie mogą być oszacowane poniżej wartości kruszcu, z którego zostały wytworzone. Oszacowanie wartości takich ruchomości następuje przez biegłego skarbowego. Dotyczy to również oszacowania wartości zajętych innych kosztowności, a także maszyn i innych urządzeń produkcyjnych oraz środków transportu. § 4. Organ egzekucyjny może wezwać biegłego skarbowego dla oszacowania wartości innych zajętych ruchomości, jeżeli uzna to za potrzebne. Organ egzekucyjny może również w tych przypadkach zwrócić się o wyrażenie opinii do instytucji zajmującej się badaniem cen.\"; 69) w art. 100 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Jeżeli zajęta ruchomość stanowi dobro kultury w rozumieniu odrębnych przepisów, poborca skarbowy oddaje ją pod dozór właściwej państwowej instytucji kultury. Dozór nad zajętymi ruchomościami ze złota, platyny i srebra oraz innymi kosztownościami niestanowiącymi dóbr kultury sprawuje organ egzekucyjny.\"; 70) art. 105 otrzymuje brzmienie: \"Art. 105. § 1. Zajęte ruchomości, z zastrzeżeniem § 2 i 3, organ egzekucyjny: 1) sprzedaje w drodze licytacji publicznej, 2) sprzedaje po cenie oszacowania podmiotom prowadzącym działalność handlową, 3) przekazuje do sprzedaży podmiotom prowadzącym sprzedaż komisową tego rodzaju ruchomości, 4) sprzedaje w drodze przetargu ofert, 5) sprzedaje z wolnej ręki. § 2. Zajęte przedmioty stanowiące dobro kultury w rozumieniu odrębnych przepisów, organ egzekucyjny, w uzgodnieniu z właściwym ze względu na miejsce zajęcia tych przedmiotów wojewódzkim konserwatorem zabytków, a w przypadku materiałów bibliotecznych - dyrektorem Biblioteki Narodowej w Warszawie, zgłasza w celu nabycia instytucji, o której mowa w art. 100 § 3, lub przedsiębiorcy zajmującemu się obrotem tymi przedmiotami. Oszacowanie wartości takich przedmiotów następuje w trybie przewidzianym w art. 99 § 3. § 3. Sprzedaż, o której mowa w § 2, następuje po cenie oszacowania. § 4. Zajęte waluty obce lub inne wartości dewizowe organ egzekucyjny sprzedaje bankom posiadającym zezwolenie dewizowe w rozumieniu odrębnych przepisów.\"; 71) dodaje się art. 105a -105d w brzmieniu: \"Art. 105a. § 1. Licytacja publiczna odbywa się w terminie i miejscu wyznaczonym przez organ egzekucyjny. § 2. Organ egzekucyjny ogłasza o licytacji przez obwieszczenie. Obwieszczenie zawiera: 1) miejsce i termin licytacji, 2) określenie ruchomości, które mają być sprzedane, z podaniem ich rodzaju i kwoty oszacowania, 3) miejsce i termin, w którym można oglądać ruchomości przed licytacją, 4) imię i nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego. § 3. Najpóźniej na 3 dni przed dniem licytacji, a w przypadkach określonych w art. 104 § 2 - najpóźniej na godzinę przed rozpoczęciem licytacji, organ egzekucyjny umieszcza obwieszczenie o licytacji w miejscu, w którym ma odbyć się licytacja, na tablicy ogłoszeń organu egzekucyjnego i w innych miejscach, gdzie umieszczenie takiego obwieszczenia uzna za celowe. § 4. Odpis obwieszczenia o licytacji organ egzekucyjny doręcza zobowiązanemu najpóźniej na 3 dni przed dniem licytacji. § 5. Jeżeli szacunkowa wartość sprzedawanej ruchomości przewyższa kwotę 4 500 zł, organ egzekucyjny zamieszcza ponadto obwieszczenie o licytacji w prasie, a w szczególności w dzienniku poczytnym w danej miejscowości. § 6. Przepisu § 5 nie stosuje się w przypadkach, gdy sprzedaż może nastąpić bezpośrednio po zajęciu ruchomości. § 7. Licytacji nie można rozpocząć później niż w dwie godziny po terminie oznaczonym w obwieszczeniu o licytacji."}
{"id":"2001_1369_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930, z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 74, poz. 784 i Nr 88, poz. 961) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 w ust. 6 w pkt 2: a) skreśla się lit. c), b) w lit. f) wyrazy \"jednego bezrobotnego absolwenta skierowanego\" zastępuje się wyrazami \"nie więcej niż czterech bezrobotnych absolwentów skierowanych\", c) dodaje się lit. g) w brzmieniu: \"g) łącznie nie więcej niż trzech zatrudnionych bezrobotnych lub absolwentów - w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - zarejestrowanych w urzędzie pracy, przy czym okres zarejestrowania w urzędzie pracy bezrobotnego musi trwać co najmniej 6 miesięcy w okresie bezpośrednio poprzedzającym jego zatrudnienie.\"; 2) w art. 27 w ust. 1: a) w pkt 1 wyrazy \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. a) i c)\" zastępuje się wyrazami \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. a)\", b) w pkt 3 wyrazy \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. c) i d)\" zastępuje się wyrazami \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d)\"; 3) w art. 28: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. c) i d)\" zastępuje się wyrazami \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d)\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. W przypadku rozwiązania umowy o pracę chociażby z jedną z osób, o których mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. g), przed upływem 3 miesięcy od dnia zawarcia umowy, stawkę karty podatkowej podwyższa się o 50% poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę, do upływu okresu 3 miesięcy, licząc od dnia zawarcia umowy, która została rozwiązana. 4. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania: 1) jeżeli pracodawca, na podstawie Kodeksu pracy, rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia, 2) w razie ponownego zawarcia umowy o pracę z inną osobą zarejestrowaną w urzędzie pracy, nie później jednak niż w ciągu 10 dni po dniu rozwiązania poprzedniej umowy o pracę.\"; 4) w art. 35 w ust. 1 wyrazy \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. a), c), d) i f)\" zastępuje się wyrazami \"art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. a), d), f) i g)\"; 5) w art. 36: a) w ust. 4: - w pkt 1 wyraz \"trzech\" zastępuje się wyrazem \"sześciu\", - w pkt 2 wyraz \"dwóch\" zastępuje się wyrazem \"pięciu\", - w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) nie więcej niż trzech pracowników w latach 2001 i 2002 w całym kraju.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Podatnikowi spełniającemu równocześnie warunki określone w ust. 4 pkt 1-3 przysługuje prawo do przekroczenia stanu zatrudnienia nie więcej niż o sześciu pracowników.\"."}
{"id":"2001_1369_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 1 lit. a), pkt 2, pkt 3 lit. a), pkt 4 w części dotyczącej art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. c), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1370_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784 i Nr 88, poz. 961) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21: a) w ust. 1: - pkt 39 otrzymuje brzmienie: \"39) stypendia otrzymywane na podstawie przepisów wydanych przez właściwego ministra w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania,\", - dodaje się pkt 40b w brzmieniu: \"40b) stypendia dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, oraz stypendia dla uczniów i studentów przyznane przez fundacje lub stowarzyszenia na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie połowy najniższego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, za grudzień roku poprzedzającego rok podatkowy,\", b) dodaje się ust. 10 w brzmieniu: \"10. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 40b, stosuje się, jeżeli podatnik przed pierwszą wypłatą świadczenia złoży płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie uzyskuje równocześnie innych dochodów podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem renty rodzinnej oraz dochodów określonych w art. 28 i 30.\"; 2) w art. 35 dodaje się ust. 10 w brzmieniu: \"10. Płatnicy stypendiów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b, są obowiązani w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku podatkowym sporządzić w trzech egzemplarzach według ustalonego wzoru, odrębnie dla każdego podatnika, informację o wysokości wypłaconego stypendium i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika.\"; 3) w art. 42b w pkt 1 po wyrazach \"art. 34 ust. 8,\" dodaje się wyrazy \"art. 35 ust. 10,\"; 4) w art. 45b: a) w pkt 1 wyrazy \"art. 35 ust. 7\" zastępuje się wyrazami \"art. 35 ust. 7 i 10\", b) w pkt 4 po wyrazach \"oświadczeń, o których mowa w\" dodaje się wyrazy \"art. 21 ust. 10,\"."}
{"id":"2001_1370_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1371_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania: 1) krajowego transportu drogowego, 2) międzynarodowego transportu drogowego, 3) niezarobkowego krajowego przewozu drogowego, 4) niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego. 2. Ustawa określa również zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego."}
{"id":"2001_1371_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wnioski o udzielenie licencji rozpatruje się według kolejności ich złożenia. 2. W razie niespełnienia przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa w art. 5 lub art. 6, odmawia się udzielenia licencji. 3. Minister właściwy do spraw transportu odmawia udzielenia licencji na międzynarodowy transport drogowy w razie: 1) braku możliwości zapewnienia wystarczającej liczby zezwoleń zagranicznych, 2) sytuacji kryzysowej na rynku transportowym. 4. Sytuacja kryzysowa na rynku transportowym może być uznana za przyczynę: 1) odmowy udzielenia licencji przez okres 6 miesięcy od dnia uznania sytuacji za kryzysową z możliwością jednorazowego przedłużenia tego okresu o kolejne 6 miesięcy, 2) ograniczenia liczby zezwoleń zagranicznych wydawanych dla celów niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego. 5. Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może, w drodze rozporządzenia, określić liczbę promes i licencji na międzynarodowy transport drogowy na dany rok kalendarzowy, uwzględniając liczbę zezwoleń zagranicznych będących w jego dyspozycji oraz sytuację na rynku transportowym."}
{"id":"2001_1371_100","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r, Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Podatnikom wykorzystującym środki transportu, o których mowa w art. 8 pkt 1-6, dla wykonywania przewozów w transporcie kombinowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przysługuje zwrot zapłaconego podatku od tych środków. 2. Kwotę zwrotu podatku od środków transportowych, o którym mowa w ust. 1, ustala się przyjmując za podstawę liczbę jazd z ładunkiem lub bez ładunku wykonanych przez środek transportu w przewozie koleją w danym roku podatkowym w następujący sposób: 1) od 100 jazd i więcej - 100% kwoty rocznego podatku, 2) od 70 do 99 jazd włącznie - 75% kwoty rocznego podatku, 3) od 50 do 69 jazd włącznie - 50% kwoty rocznego podatku, 4) od 20 do 49 jazd włącznie - 25% kwoty rocznego podatku. 3. Zwrotu zapłaconego podatku od środków transportowych na zasadach określonych w ust. 1 i 2 dokonuje organ podatkowy, na rachunek którego uiszczono podatek, na wniosek podatnika złożony nie później niż do dnia 31 marca roku następującego po roku podatkowym. Podstawą sporządzenia wniosku są dane zawarte w dokumentach przewozowych stosowanych przy wykonywaniu przewozów w transporcie kombinowanym, w których dokonano wpisu o wykonaniu przewozu koleją. 4. Zwrot podatku od środków transportowych następuje w gotówce albo na rachunek bankowy podatnika wskazany we wniosku, w terminie 3 miesięcy od dania złożenia wniosku.\"; 2) w art. 12 w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) środki transportowe, o których mowa w art. 8 pkt 1-6, wykorzystywane w dowozie i odwozie na maksymalną odległość w linii prostej do 150 km na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w transporcie kombinowanym. Warunkiem zwolnienia jest przeznaczenie wymienionych pojazdów wyłącznie dla tych przewozów, potwierdzone na podstawie dokumentów określonych w odrębnych przepisach.\"."}
{"id":"2001_1371_101","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: ,,3a) inspektor Inspekcji Transportu Drogowego,\"; 2) w art. 80b w ust. 2 w pkt 2 lit. d) otrzymuje brzmienie: \"d) właściwa jednostka organizacyjna Policji, Inspekcji Transportu Drogowego lub Żandarmerii Wojskowej albo stacja kontroli pojazdów, niezwłocznie po dokonaniu tych czynności,\"; 3) w art. 80c w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) Inspekcji Transportu Drogowego,\"; 4) w art. 100b w ust. 2 w pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) odpowiednio do swoich kompetencji: właściwa jednostka organizacyjna Policji, Inspekcji Transportu Drogowego lub Żandarmerii Wojskowej, organ właściwy w sprawach wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami, prokurator, sąd, kolegium do spraw wykroczeń lub inny organ uprawniony do orzekania w sprawach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym, niezwłocznie po dokonaniu tych czynności,\"; 5) w art. 100c w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) Inspekcji Transportu Drogowego,\"; 6) w art. 100d w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dla podmiotów, o których mowa w art. 100c ust. 1, 1a i 2 nieodpłatnie,\"; 7) po art. 129 dodaje się art. 129a w brzmieniu: ,,Art. 129a. Kontrola ruchu drogowego w stosunku do kierujących pojazdami, którzy wykonują krajowy lub międzynarodowy transport drogowy należy również do inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego. W tym zakresie inspektorom przysługują uprawnienia określone w art. 129 ust. 2.\"; 8) po art. 134 dodaje się art. 134a w brzmieniu: \"Art. 134a. W stosunku do pojazdów wykonujących krajowy lub międzynarodowy transport drogowy, uprawnienia i obowiązki policjantów oraz organów Policji określone w art. 132 ust. 1-3, 5 i 6 oraz w art. 133 wykonują również odpowiednio inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego oraz organy tej inspekcji.\"; 9) w art. 139 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: ,,4. W stosunku do kierujących pojazdami, którzy wykonują krajowy lub międzynarodowy transport drogowy uprawnienia i obowiązki policjantów określone w art. 135 ust. 1 i art. 136 ust. 1 wykonują również inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego.\"."}
{"id":"2001_1371_102","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634 i Nr 73, poz. 761) w art. 27 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy ,,Głównym Inspektorem Transportu Drogowego.\"."}
{"id":"2001_1371_103","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Przedsiębiorcy prowadzący do dnia wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w zakresie międzynarodowego transportu drogowego obowiązani są w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy spełnić wymagania określone w ustawie do uzyskania licencji na międzynarodowy transport drogowy pod rygorem wygaśnięcia dotychczasowych uprawnień do prowadzenia tej działalności. 2. Przedsiębiorcy prowadzący do dnia wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w zakresie krajowego drogowego przewozu osób mogą ją nadal wykonywać w dotychczasowym zakresie, na podstawie posiadanych uprawnień, przez okres 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy. Nie później niż w terminie 6 miesięcy przed upływem tego okresu przedsiębiorcy ci powinni wystąpić do organu udzielającego licencji z wnioskiem o udzielenie licencji na krajowy transport drogowy osób. 3. Przedsiębiorcy prowadzący do dnia wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w zakresie krajowego drogowego przewozu rzeczy obowiązani są w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy wystąpić do organu udzielającego licencji z wnioskiem o udzielenie licencji na krajowy transport drogowy rzeczy. 4. Organ udzielający licencji jest obowiązany udzielić lub odmówić udzielenia licencji w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2 i ust. 3. 5. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1-3, do czasu uzyskania licencji prowadzą działalność gospodarczą na dotychczasowych warunkach. 6. Za wymianę uprawnień przewozowych, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, gdy nie ulegają zmianie dotychczasowe dane określone w tych uprawnieniach, właściwe organy pobierają opłatę w wysokości 100 zł."}
{"id":"2001_1371_104","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Zezwolenia na wykonywanie transportu drogowego udzielone przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują moc. 2. Do postępowań administracyjnych wszczętych, a niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się jej przepisy."}
{"id":"2001_1371_105","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Świadectwo potwierdzające zdanie egzaminu z zakresu wykonywania krajowego zarobkowego przewozu osób wydane na podstawie dotychczasowych przepisów o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób staje się z mocy prawa certyfikatem kompetencji zawodowych w zakresie krajowego transportu drogowego osób."}
{"id":"2001_1371_106","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Wysokości minimalnych wymaganych zabezpieczeń, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3 lit. a), wynoszą w 2002 r. - 3 000 euro i w 2003 r. - 6 000 euro. 2. Wysokości minimalnych wymaganych zabezpieczeń, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3 lit. b), wynoszą w 2002 r. - 1 000 euro i w 2003 r. - 2 000 euro."}
{"id":"2001_1371_107","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej do przedsiębiorców zagranicznych z państw członkowskich Unii Europejskiej nie stosuje się przepisów art. 18 ust. 2, art. 19, art. 28 ust. 1 i art. 29."}
{"id":"2001_1371_108","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. W terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wojewodowie przejmą, z mocy prawa, na własność urządzenia techniczne do ważenia pojazdów, będące we władaniu Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. 2. Przekazanie urządzeń, o których mowa w ust. 1, nastąpi w drodze protokołu zdawczo-odbiorczego."}
{"id":"2001_1371_109","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz.U. Nr 106, poz. 677, z 1999 r. Nr 32, poz. 310 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), 2) ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz.U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 963, Nr 91, poz. 1043 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136). 2. Przepisy wydane na podstawie ustaw, o których mowa w ust. 1, zachowują moc do czasu wydania przepisów na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2002 r., o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1371_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W licencji określa się w szczególności: 1) numer ewidencyjny licencji, 2) organ, który udzielił licencji, 3) datę udzielenia licencji, 4) podstawę prawną, 5) przedsiębiorcę, jego siedzibę i adres, 6) zakres transportu drogowego, 7) rodzaj przewozów, 8) oznaczenie obszaru przewozów w krajowym lub międzynarodowym transporcie drogowym albo w krajowym transporcie drogowym taksówką, 9) czas, na jaki udzielono licencji. 2. Załącznikiem do licencji na międzynarodowy transport drogowy rzeczy jest wykaz numerów rejestracyjnych pojazdów samochodowych, określonych we wniosku o udzielenie licencji. 3. Organ udzielający licencji wydaje jej wypis lub wypisy w liczbie odpowiadającej liczbie pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 2. 4. Wypis z licencji na międzynarodowy transport drogowy rzeczy jest ważny wraz z wypisem z wykazu, o którym mowa w ust. 2. 5. Na każdy pojazd wykonujący międzynarodowy transport drogowy rzeczy organ udzielający licencji wydaje wypis, o którym mowa w ust. 4."}
{"id":"2001_1371_110","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z tym że rozdział 9 wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2001 r., z wyjątkiem art. 50, art. 68-75 i art. 80-82, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1371_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Licencja na krajowy transport drogowy uprawnia do wykonywania przewozów wyłącznie na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Licencja na międzynarodowy transport drogowy uprawnia do wykonywania przewozów z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie i na obszarze w niej określonych. Licencja ta uprawnia również do wykonywania przewozów w krajowym transporcie drogowym. 3. Licencja nie zastępuje zezwoleń wymaganych przepisami ustawy lub umów międzynarodowych."}
{"id":"2001_1371_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Licencji nie można odstępować osobom trzecim ani przenosić uprawnień z niej wynikających na osobę trzecią, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Organ, który udzielił licencji, przenosi, w drodze decyzji administracyjnej, uprawnienia z niej wynikające w razie: 1) śmierci osoby fizycznej posiadającej licencję i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej będącej wspólnikiem w szczególności spółki jawnej lub spółki komandytowej, 2) połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z odrębnymi przepisami, przedsiębiorcy posiadającego licencję, 3) przejęcia przez innego przedsiębiorcę w całości lub w części działalności w zakresie transportu drogowego od przedsiębiorcy posiadającego licencję - pod warunkiem spełnienia przez przedsiębiorcę, przejmującego uprawnienia wynikające z licencji, wymagań określonych w art. 5 ust. 3. 3. Postępowanie, o którym mowa w ust. 2, wszczyna się na wniosek. 4. Minister właściwy do spraw transportu może, w drodze decyzji administracyjnej, wyrazić zgodę na wykonywanie uprawnień wynikających z licencji przez spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w których spółka posiadająca licencję posiada akcje lub udziały, jeżeli zawarły one umowę leasingu lub dzierżawy na używanie pojazdu samochodowego zgłoszonego do prowadzenia działalności objętej licencją, pod warunkiem spełnienia przez te spółki wymagań określonych w art. 5 ust. 3."}
{"id":"2001_1371_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Przewoźnik drogowy jest obowiązany zgłaszać na piśmie organowi, który udzielił licencji, wszelkie zmiany danych, o których mowa w art. 8, nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania. 2. Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 1, obejmują dane zawarte w licencji, przedsiębiorca jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę treści licencji. 3. Do zmiany treści licencji na międzynarodowy transport drogowy rzeczy w zakresie zmiany obszaru przewozów stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 3."}
{"id":"2001_1371_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Licencję cofa się: 1) w przypadku gdy: a) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej licencją, b) przedsiębiorca nie podjął działalności objętej licencją w ciągu 6 miesięcy od dnia jej wydania, pomimo wezwania organu licencyjnego do jej podjęcia, 2) jeżeli jej posiadacz: a) przestał spełniać wymagania uprawniające do jej udzielenia, b) rażąco naruszył warunki określone w licencji lub inne warunki wykonywania działalności objętej licencją określone przepisami prawa, c) odstąpił licencję osobie trzeciej, d) zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej objętej licencją, a w szczególności nie wykonuje, na skutek okoliczności zależnych od niego, transportu drogowego co najmniej przez 6 miesięcy, 3) jeżeli posiadacz licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką samowolnie zmienia wskazania urządzeń pomiarowo-kontrolnych, zainstalowanych w pojeździe. 2. Cofnięcie licencji w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 powinno być poprzedzone pisemnym ostrzeżeniem przedsiębiorcy o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia licencji. 3. Licencja może być cofnięta, jeżeli jej posiadacz: 1) nie przedłożył, w wyznaczonym terminie, informacji i dokumentów, o których mowa w art. 8 ust. 2 i ust. 3 i art. 14, 2) rażąco lub wielokrotnie narusza przepisy w zakresie dopuszczalnej masy, nacisków osi lub wymiaru pojazdu, 3) zalega w regulowaniu, stwierdzonych decyzją ostateczną lub prawomocnym orzeczeniem, zobowiązań: a) celnych, podatkowych lub innych zobowiązań na rzecz Skarbu Państwa z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego, b) wobec kontrahenta, 4) samowolnie zmienia wskazania urządzeń pomiarowo-kontrolnych zainstalowanych w pojeździe, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 3. 4. Przedsiębiorca jest obowiązany zwrócić licencję organowi, który jej udzielił, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu licencji stała się ostateczna. 5. W przypadku cofnięcia licencji nie może być ona ponownie udzielona wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu licencji stała się ostateczna."}
{"id":"2001_1371_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Licencja wygasa w razie: 1) upływu okresu, na który została udzielona, 2) zrzeczenia się jej, z zastrzeżeniem ust. 3, 3) śmierci posiadacza licencji, z zastrzeżeniem ust. 4, 4) likwidacji albo postanowienia o upadłości przedsiębiorcy, któremu została udzielona, chyba że zachodzą okoliczności określone w art. 13 ust. 2. 2. Przepis art. 15 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 3. Przedsiębiorca nie może zrzec się licencji w przypadku wszczęcia postępowania o cofnięcie licencji. 4. W razie śmierci osoby fizycznej posiadającej licencję organ, który jej udzielił, na wniosek osoby, która złożyła wniosek o stwierdzenie nabycia spadku, wyraża zgodę, w drodze decyzji administracyjnej, na wykonywanie uprawnień wynikających z licencji przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy od daty śmierci posiadacza tej licencji."}
{"id":"2001_1371_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory: licencji, wypisu z licencji oraz wykazu pojazdów samochodowych. 2. Minister właściwy do spraw transportu może upoważnić, w drodze zarządzenia, na określonych warunkach, kierownika jednostki specjalnie w tym celu działającej do wykonywania niektórych czynności, określonych w ustawie, związanych z postępowaniem w sprawie licencji na międzynarodowy transport drogowy, mając na uwadze usprawnienie procedury w tym zakresie. Rozdział 3 Transport drogowy osób"}
{"id":"2001_1371_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wykonywanie przewozów regularnych i przewozów regularnych specjalnych wymaga zezwolenia: 1) w krajowym transporcie drogowym - wydanego, w zależności od zasięgu przewozów i siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, odpowiednio przez: a) wójta, burmistrza lub prezydenta miasta - na obszar gminy, b) Prezydenta m. st. Warszawy - na obszar m. st. Warszawy, c) starostę - na obszar wykraczający poza granice jednej gminy, d) marszałka województwa właściwego dla siedziby przedsiębiorcy - na obszar wykraczający poza granice jednego powiatu, 2) w międzynarodowym transporcie drogowym - wydanego przez ministra właściwego do spraw transportu. 2. Wykonywanie przewozów wahadłowych i okazjonalnych w międzynarodowym transporcie drogowym wymaga zezwolenia wydanego przez organ, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Nie wymaga zezwolenia wykonywanie przewozu okazjonalnego, jeżeli: 1) tym samym pojazdem samochodowym na całej trasie przejazdu przewozi się tę samą grupę osób i dowozi się ją do miejsca początkowego albo 2) polega on na przewozie osób do miejsca docelowego, natomiast jazda powrotna jest jazdą bez osób (podróżnych), albo 3) polega on na jeździe bez osób do miejsca docelowego i odebraniu oraz przewiezieniu do miejsca początkowego grupy osób, która przez tego samego przewoźnika drogowego została przewieziona na zasadzie określonej w pkt 2."}
{"id":"2001_1371_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wykonywanie przez zagranicznego przewoźnika drogowego przewozu kabotażowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga zezwolenia na przewóz kabotażowy wydanego przez ministra właściwego do spraw transportu. Przepisy art. 22 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane na wniosek zagranicznego przewoźnika drogowego pod warunkiem dołączenia do niego co najmniej dwóch pozytywnych opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających przewoźników drogowych."}
{"id":"2001_1371_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Na zasadzie wzajemności, o ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, przedsiębiorca zagraniczny uprawniony do wykonywania transportu drogowego na podstawie prawa właściwego dla kraju jego siedziby może go wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_1371_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W zezwoleniu określa się w szczególności: 1) warunki wykonywania przewozów, 2) przebieg trasy przewozów, w tym miejscowości, w których znajdują się miejsca początkowe i docelowe przewozów, 3) miejscowości, w których znajdują się przystanki - przy przewozach regularnych osób. 2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór zezwolenia, o którym mowa w art. 18."}
{"id":"2001_1371_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 18, wydaje się, na wniosek przedsiębiorcy, na czas nie dłuższy niż: 1) 5 lat - na wykonywanie przewozów regularnych lub przewozów regularnych specjalnych, 2) rok - na wykonywanie przewozów wahadłowych lub przewozów okazjonalnych. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopię licencji i odpowiednie dokumenty, o których mowa w art. 22. 3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zezwolenie przedłuża się, na wniosek przedsiębiorcy, na okres nieprzekraczający 5 lat, o ile nie zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 23 pkt 2 i art. 24 ust. 4."}
{"id":"2001_1371_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych w transporcie krajowym dołącza się: 1) rozkład jazdy uzgodniony na zasadach koordynacji określonych w przepisach prawa przewozowego, uwzględniający przystanki, czas odjazdów i przyjazdów oraz długość linii regularnej podaną w kilometrach i odległości między przystankami, 2) mapę z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami, 3) zasady korzystania z obiektów dworcowych i przystanków ustalone z ich właścicielami lub zarządzającymi, 4) taryfę i cennik z zasadami zmian stawek. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych w międzynarodowym transporcie drogowym dołącza się: 1) rozkład jazdy uzgodniony z zagranicznym przewoźnikiem drogowym przewidzianym do prowadzenia przewozów regularnych na danej linii regularnej, uwzględniający przystanki, czas odjazdów i przyjazdów, przejścia graniczne oraz długość linii regularnej podaną w kilometrach i odległości między przystankami, 2) kopię umowy z zagranicznym przewoźnikiem drogowym o wspólnym prowadzeniu linii regularnej, 3) harmonogram czasu pracy i odpoczynku kierowców, 4) mapę z zaznaczoną linią komunikacyjną i przystankami, 5) taryfę i cennik z zasadami zmian stawek. 3. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów wahadłowych i okazjonalnych w międzynarodowym transporcie drogowym dołącza się: 1) przebieg trasy przewozu uwzględniający miejsce początkowe i docelowe przewozu, długość tej trasy podaną w kilometrach oraz przejścia graniczne, 2) wykaz terminów przewozów, 3) mapę z zaznaczoną trasą przewozu, 4) kopię umowy między organizatorem przewozu a przewoźnikiem drogowym, 5) harmonogram czasu pracy i odpoczynku kierowców. 4. Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych specjalnych dołącza się: 1) rozkład jazdy uwzględniający miejsca do wsiadania i wysiadania podróżnych, czas odjazdów i przyjazdów oraz długość linii regularnej podaną w kilometrach, 2) mapę z zaznaczoną linią komunikacyjną i miejscami do wsiadania i wysiadania podróżnych, 3) zasady korzystania z miejsc do wsiadania i wysiadania przez podróżnych ustalone z ich właścicielami lub zarządzającymi, 4) wykaz terminów przewozów. 5. Do wniosków w sprawach, o których mowa w ust. 2 i ust. 3, dołącza się informację potwierdzającą przekazanie marszałkom właściwych województw map z zaznaczoną trasą przewozu."}
{"id":"2001_1371_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Minister właściwy do spraw transportu: 1) odmawia udzielenia zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych w międzynarodowym transporcie drogowym gdy: a) wnioskodawca nie jest w stanie świadczyć usług będących przedmiotem wniosku, korzystając ze sprzętu pozostającego w jego bezpośredniej dyspozycji, b) projektowana linia regularna będzie stanowiła bezpośrednie zagrożenie dla istnienia już zatwierdzonych linii regularnych, z wyjątkiem sytuacji kiedy linie te są obsługiwane tylko przez jednego przewoźnika lub przez jedną grupę przewoźników, c) zostanie wykazane, iż wydanie zezwolenia poważnie wpłynęłoby na rentowność porównywalnych usług kolejowych na liniach bezpośrednio związanych z trasą usług drogowych, d) można wywnioskować, że usługi wymienione we wniosku są nastawione tylko na najbardziej dochodowe spośród usług istniejących na danych trasach, 2) może odmówić udzielenia zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych, wahadłowych lub okazjonalnych w międzynarodowym transporcie drogowym, gdy przedsiębiorca: a) nie przestrzega warunków określonych w posiadanym już zezwoleniu, b) nie wykonuje, na skutek okoliczności zależnych od niego, przewozów regularnych co najmniej przez 3 miesiące, c) wykonuje przewozy bez wymaganego zezwolenia."}
{"id":"2001_1371_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Zezwolenie zmienia się na wniosek jego posiadacza w razie zmiany : 1) oznaczenia przedsiębiorcy, 2) siedziby i adresu przedsiębiorcy. 2. Zezwolenie może być zmienione na wniosek jego posiadacza w razie zmiany: 1) przebiegu linii regularnej, 2) zagranicznego przewoźnika drogowego, z którym zawarto umowę o wspólnym prowadzeniu linii regularnej w międzynarodowym transporcie drogowym. 3. Zezwolenie wygasa w razie: 1) zrzeczenia się zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 6, 2) upływu terminu określonego w zezwoleniu, 3) wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 1. 4. Zezwolenie cofa się w razie: 1) cofnięcia licencji, 2) naruszenia lub zmiany warunków, na jakich zezwolenie zostało wydane oraz określonych w zezwoleniu, 3) niewykonywania przez przedsiębiorcę, na skutek okoliczności zależnych od niego, przewozów regularnych co najmniej przez 3 miesiące, 4) odstąpienia zezwolenia osobie trzeciej. 5. W razie cofnięcia zezwolenia wniosek o ponowne wydanie zezwolenia nie może być rozpatrzony wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna. 6. Przedsiębiorca nie może zrzec się zezwolenia w przypadku wszczęcia postępowania o cofnięcie zezwolenia."}
{"id":"2001_1371_25","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw transportu wydaje przewoźnikowi drogowemu zezwolenie zagraniczne na przewóz osób pod warunkiem posiadania przez niego odpowiedniej licencji. 2. Minister właściwy do spraw transportu: 1) odmawia wydania zezwolenia zagranicznego w razie braku możliwości zapewnienia wystarczającej liczby zezwoleń, 2) odmawia wydania zezwolenia zagranicznego w przypadkach, o których mowa w art. 15 ust. 1, 3) może odmówić wydania zezwolenia zagranicznego w przypadkach, o których mowa w art. 15 ust. 3."}
{"id":"2001_1371_26","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie usprawnienie procedur wydawania zezwoleń zagranicznych, może upoważnić do wydawania tych dokumentów: 1) w drodze zarządzenia - kierownika jednostki, o którym mowa w art. 17 ust. 2, na określonych warunkach, 2) w drodze rozporządzenia - polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych, uwzględniając w szczególności właściwe zabezpieczenie tych dokumentów uniemożliwiające dostęp osób niepowołanych, wyposażenie pomieszczeń w urządzenia gwarantujące bezpieczeństwo przechowywanych dokumentów, ubezpieczenie od wszelkiego ryzyka oraz sposób rozliczania się w przypadku zaginięcia, zniszczenia lub utraty tych dokumentów."}
{"id":"2001_1371_27","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Przy wykonywaniu przewozów wahadłowych i okazjonalnych w międzynarodowym transporcie drogowym wymagany jest formularz jazdy zawierający w szczególności dane dotyczące oznaczenia przedsiębiorcy, numeru rejestracyjnego pojazdu, rodzaju usługi, miejsca początkowego i miejsca docelowego przewozu drogowego oraz listę imienną przewożonych osób. Rozdział 4 Transport drogowy rzeczy"}
{"id":"2001_1371_28","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagranicznego przewoźnika drogowego wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw transportu, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone na okres nieprzekraczający danego roku kalendarzowego. 3. Przepisy ust. 1 i ust. 2 stosuje się również w przypadku przejazdu pojazdu samochodowego bez ładunku."}
{"id":"2001_1371_29","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Wykonywanie przez zagranicznego przewoźnika przewozu kabotażowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga uzyskania zezwolenia na przewóz kabotażowy wydanego przez ministra właściwego do spraw transportu. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane na wniosek zagranicznego przewoźnika pod warunkiem dołączenia do niego co najmniej dwóch pozytywnych opinii polskich organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających przewoźników drogowych."}
{"id":"2001_1371_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi: 1) przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą - w niezarobkowym krajowym i międzynarodowym przewozie drogowym osób, 2) o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t."}
{"id":"2001_1371_30","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw transportu wydaje przewoźnikowi drogowemu zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy pod warunkiem posiadania przez niego odpowiedniej licencji. 2. Przepis art. 25 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1371_31","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Wykonywanie międzynarodowego transportu kombinowanego nie wymaga posiadania zezwolenia zagranicznego ani zezwolenia polskiego przez przewoźnika zagranicznego, jeżeli w umowach międzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana, przewidziano wzajemne zwolnienie w tym zakresie."}
{"id":"2001_1371_32","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie usprawnienie procedur wydawania zezwoleń zagranicznych, może upoważnić do wydawania tych dokumentów: 1) w drodze zarządzenia - kierownika jednostki, o którym mowa w art. 17 ust. 2, na określonych warunkach, 2) w drodze rozporządzenia - polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych, uwzględniając w szczególności właściwe zabezpieczenie tych dokumentów uniemożliwiające dostęp osób niepowołanych, wyposażenie pomieszczeń w urządzenia gwarantujące bezpieczeństwo przechowywanych dokumentów, ubezpieczenie od wszelkiego ryzyka oraz sposób rozliczania się w przypadku zaginięcia, zniszczenia lub utraty tych dokumentów. Rozdział 5 Przewozy na potrzeby własne"}
{"id":"2001_1371_33","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Przewozy drogowe na potrzeby własne mogą być wykonywane po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przewozów drogowych na potrzeby własne w zakresie działalności wytwórczej w rolnictwie dotyczącej upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego. 3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, numer w rejestrze przedsiębiorców, rodzaj i zakres wykonywania przewozów drogowych na potrzeby własne oraz rodzaj i liczbę pojazdów samochodowych. 4. Wniosek o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać informacje i dokumenty określone w art. 8 ust. 2 pkt 1-4 i ust. 3 pkt 1-3,7 i pkt 8. 5. Zaświadczenie oraz wypis z zaświadczenia wydaje właściwy dla siedziby przedsiębiorcy organ, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, na okres do 5 lat. 6. W przypadku wykonywania przewozów, o których mowa w ust. 1, niezgodnie z wydanym zaświadczeniem właściwy organ odmawia wydania nowego zaświadczenia przez okres 3 lat od dnia upływu ważności posiadanego zaświadczenia. 7. Minister właściwy do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, oraz wypisu z tego zaświadczenia."}
{"id":"2001_1371_34","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Niezarobkowy międzynarodowy przewóz drogowy może wymagać uzyskania odpowiedniego zezwolenia, jeżeli umowy międzynarodowe, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana, tak stanowią. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca obowiązany jest dołączyć zaświadczenie określone w art. 33 ust. 1. 3. Przepis art. 25 oraz art. 30 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 4. Przy wykonywaniu niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego osób wymagany jest formularz jazdy, o którym mowa w art. 27. 5. Minister właściwy do spraw transportu prowadzi rejestr pojazdów i przedsiębiorców wykonujących niezarobkowy międzynarodowy przewóz drogowy, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Minister właściwy do spraw transportu może upoważnić, w drodze zarządzenia, kierownika jednostki, o którym mowa w art. 17 ust. 2, do prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 5. 7. Minister właściwy do spraw transportu odmawia wydania zezwolenia na wykonywanie niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego, przez okres 3 lat od dnia stwierdzenia wykonywania przewozu niezgodnie z wydanym zaświadczeniem. Rozdział 6 Zwolnienie z obowiązku uzyskania zezwolenia"}
{"id":"2001_1371_35","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Przedsiębiorca wykonujący transport drogowy, może być zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia w przypadku wykonywania przez niego przewozów w ramach pomocy humanitarnej, medycznej lub w przypadku klęski żywiołowej. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje, w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez ministra właściwego do spraw transportu."}
{"id":"2001_1371_36","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty potwierdzające wykonywanie przez przedsiębiorcę przewozów, o których mowa w art. 35 ust. 1. Rozdział 7 Warunki i tryb uzyskiwania certyfikatów kompetencji zawodowych"}
{"id":"2001_1371_37","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Uzyskanie certyfikatu kompetencji zawodowych wymaga wykazania się wiedzą lub praktyką niezbędnymi do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Osoby legitymujące się co najmniej 5-letnią praktyką przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego lub zarządzania przedsiębiorstwem wykonującym taką działalność otrzymują certyfikat kompetencji zawodowych po uzyskaniu pozytywnego wyniku testu z wiedzy potwierdzającego kompetencje zawodowe. 3. Do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego wymagane jest ponadto wykazanie się znajomością zagadnień w zakresie obowiązujących międzynarodowych umów i przepisów transportowych, przepisów celnych oraz warunków i dokumentów wymaganych do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego. 4. Certyfikat kompetencji zawodowych w międzynarodowym transporcie drogowym osób jest jednocześnie certyfikatem kompetencji zawodowych w krajowym transporcie drogowym osób. 5. Certyfikat kompetencji zawodowych w międzynarodowym transporcie drogowym rzeczy jest jednocześnie certyfikatem kompetencji zawodowych w krajowym transporcie drogowym rzeczy."}
{"id":"2001_1371_38","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Sprawdzianem znajomości zagadnień, o których mowa w art. 37 ust. 1 i ust. 3, jest egzamin pisemny zdany przed komisją egzaminacyjną. 2. Minister właściwy do spraw transportu wyznacza jednostkę certyfikującą, akredytowaną zgodnie z odrębnymi przepisami, przy której działają komisje egzaminacyjne. 3. Jednostka, o której mowa w ust. 2, wydaje certyfikat kompetencji zawodowych i prowadzi centralny rejestr tych certyfikatów."}
{"id":"2001_1371_39","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres zagadnień objętych egzaminem, o którym mowa w art. 38 ust. 1, oraz jego formę, 2) jednostkę certyfikującą , o której mowa w art. 38 ust. 2 i ust. 3, 3) wymagania kwalifikacyjne dotyczące członków komisji egzaminacyjnej i jej skład, 4) wzory certyfikatów kompetencji zawodowych w: a) krajowym transporcie drogowym osób, b) międzynarodowym transporcie drogowym osób, c) krajowym transporcie drogowym rzeczy, d) międzynarodowym transporcie drogowym rzeczy. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określa się odrębnie zakres oraz formę testu z wiedzy dla osób, o których mowa w art. 37 ust. 2. Rozdział 8 Opłaty"}
{"id":"2001_1371_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) krajowy transport drogowy - podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju, za które uważa się również zespoły pojazdów składające się z pojazdu samochodowego i przyczepy lub naczepy, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym jazda pojazdu, miejsce rozpoczęcia lub zakończenia podróży i przejazdu oraz droga znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) międzynarodowy transport drogowy - podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób lub rzeczy pojazdami samochodowymi, za które uważa się również zespoły pojazdów składające się z pojazdu samochodowego i przyczepy lub naczepy, przy czym jazda pojazdu między miejscem początkowym i docelowym odbywa się z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej, 3) transport drogowy - krajowy transport drogowy i międzynarodowy transport drogowy, 4) niezarobkowy przewóz drogowy zwany dalej \"przewozem na potrzeby własne\" przewóz niezarobkowy (nieodpłatny) osób lub rzeczy wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej, spełniający łącznie następujące warunki: a) rzeczy przewożone są własnością przedsiębiorcy lub zostały sprzedane, kupione, wynajęte, wydzierżawione, wyprodukowane, wydobyte, przetworzone lub naprawione przez przedsiębiorcę, b) celem przejazdu jest przewiezienie rzeczy lub osób z lub do przedsiębiorstwa, lub przeniesienie ich, wewnątrz przedsiębiorstwa lub poza przedsiębiorstwem, na jego własne potrzeby, c) pojazdy mechaniczne używane do przewozu muszą być prowadzone przez pracowników przedsiębiorcy, d) pojazdy przewożące rzeczy lub osoby znajdują się w prawnej dyspozycji przedsiębiorcy, e) nie jest przewozem osób w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług turystycznych, 5) niezarobkowy krajowy przewóz drogowy - przewóz na potrzeby własne wykonywany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 6) niezarobkowy międzynarodowy przewóz drogowy - przewóz na potrzeby własne wykonywany z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej, 7) przewóz regularny - publiczny przewóz osób i ich bagażu wykonywany według rozkładu jazdy podanego przez przewoźnika do publicznej wiadomości co najmniej poprzez ogłoszenia wywieszone na przystankach i dworcach autobusowych, w którym należność za przejazd pobierana jest zgodnie z taryfą opłat podaną do publicznej wiadomości oraz z warunkami przewozu określonymi w zezwoleniu, o którym mowa w art. 18, 8) linia osobowa regularna - połączenie komunikacyjne na określonej drodze, po której odbywają się regularne przewozy osób oraz na której znajdują się wyznaczone przystanki, 9) przewóz regularny specjalny - niepubliczny przewóz regularny określonej grupy osób, z wyłączeniem innych osób, 10) przewóz wahadłowy - wielokrotny przewóz zorganizowanych grup osób tam i z powrotem, między tym samym miejscem początkowym a tym samym miejscem docelowym, przy spełnieniu łącznie następujących warunków: a) każda grupa osób przewiezionych do miejsca docelowego wraca do miejsca początkowego, b) miejsce początkowe i miejsce docelowe oznaczają odpowiednio miejsce rozpoczęcia usługi przewozowej oraz miejsce zakończenia usługi przewozowej, z uwzględnieniem w każdym przypadku okolicznych miejscowości leżących w promieniu 50 km, 11) przewóz okazjonalny - przewóz osób, który nie stanowi przewozu regularnego, przewozu regularnego specjalnego albo przewozu wahadłowego, 12) przewóz kabotażowy - przewóz wykonywany pojazdem samochodowym zarejestrowanym za granicą lub przez przedsiębiorcę zagranicznego między miejscami położonymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 13) transport kombinowany - przewóz rzeczy, podczas którego samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa z jednostką ciągnącą lub bez jednostki ciągnącej, nadwozie wymienne lub kontener 20-stopowy lub większy korzysta z drogi w początkowym lub końcowym odcinku przewozu, a na innym odcinku z usługi kolei, żeglugi śródlądowej lub transportu morskiego, przy czym odcinek morski przekracza 100 km w linii prostej; odcinek przewozu początkowego lub końcowego oznacza przewóz: a) pomiędzy punktem, gdzie rzeczy są załadowane i najbliższą odpowiednią kolejową stacją załadunkową dla odcinka początkowego oraz pomiędzy najbliższą odpowiednią kolejową stacją wyładunkową a punktem, gdzie rzeczy są wyładowane dla końcowego odcinka lub b) wewnątrz promienia nieprzekraczającego 150 km w linii prostej ze śródlądowego lub morskiego portu załadunku lub wyładunku, 14) międzynarodowy transport kombinowany - transport kombinowany, podczas którego następuje przekroczenie granicy Rzeczypospolitej Polskiej, 15) przewoźnik drogowy - przedsiębiorca uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego, 16) zagraniczny przewoźnik drogowy- zagraniczny przedsiębiorca uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego na podstawie przepisów obowiązujących w państwie, w którym znajduje się jego siedziba, 17) licencja - decyzja administracyjna wydana przez ministra właściwego do spraw transportu lub określony w ustawie organ samorządu terytorialnego, uprawniająca do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego, 18) zezwolenie - decyzja administracyjna wydana przez ministra właściwego do spraw transportu lub określony w ustawie organ samorządu terytorialnego, uprawniająca przewoźnika drogowego do wykonywania określonego rodzaju transportu drogowego, 19) zezwolenie zagraniczne - dokument otrzymany na podstawie umowy międzynarodowej od właściwego organu innego państwa lub organizacji międzynarodowej przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej przekazywany przewoźnikowi drogowemu i upoważniający go do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego, jednokrotnie lub wielokrotnie, do lub z terytorium państwa określonego w zezwoleniu lub tranzytem przez jego terytorium, 20) certyfikat kompetencji zawodowych - dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji i wiedzy niezbędnych do podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego, 21) sytuacja kryzysowa na rynku transportowym - występowanie poważnej i potencjalnie trwałej nadwyżki podaży nad popytem, powodującej zagrożenie dla stabilności lub przetrwania znacznej liczby przedsiębiorstw transportu drogowego. Rozdział 2 Zasady podejmowania i wykonywania transportu drogowego"}
{"id":"2001_1371_40","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Przedsiębiorca podejmujący i wykonujący transport drogowy jest obowiązany do ponoszenia opłat za: 1) czynności administracyjne określone w ustawie, 2) przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w art. 38 ust. 1, 3) wydanie certyfikatu kompetencji zawodowych, o którym mowa w art. 38 ust. 3."}
{"id":"2001_1371_41","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Opłaty za czynności administracyjne pobiera się z tytułu: 1) udzielenia licencji lub zmiany licencji, wydania wypisu z licencji, wydania wtórnika licencji, przeniesienia uprawnień wynikających z licencji oraz wyrażenia zgody na wykonywanie uprawnień wynikających z licencji, 2) wydania zezwolenia na wykonywanie przewozu regularnego, przewozu regularnego specjalnego, przewozu wahadłowego lub przewozu okazjonalnego, 3) wydania zezwolenia na przewóz kabotażowy, 4) wydania zezwolenia zagranicznego, 5) wydania zaświadczenia o zgłoszeniu działalności w zakresie przewozów na potrzeby własne. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, pobierają organy dokonujące tych czynności. 3. Opłaty, o których mowa w art. 40 pkt 2 i pkt 3, pobiera jednostka, o której mowa w art. 38 ust. 2 i ust. 3. 4. Minister właściwy do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, upoważnić, na określonych warunkach, do pobierania opłat za czynności administracyjne w międzynarodowym transporcie drogowym, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 4, jednostki określone w art. 17 ust. 2 i art. 26 pkt 2."}
{"id":"2001_1371_42","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Przedsiębiorcy wykonujący transport drogowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wykonujący przewozy na potrzeby własne są obowiązani do uiszczania opłaty za przejazd pojazdu samochodowego po drogach krajowych, której maksymalna wysokość nie może być wyższa niż równowartość 800 euro rocznie z wyłączeniem: 1) przedsiębiorców wykonujących transport drogowy taksówką, 2) przejazdów po autostradach płatnych, 3) transportu kombinowanego, 4) zbiorowego transportu miejskiego. 2. Stawki opłaty, o której mowa w ust. 1, uzależnione są od: 1) czasu przejazdu po drogach krajowych, 2) rodzaju pojazdu samochodowego, 3) dopuszczalnej masy całkowitej oraz liczby osi i emisji spalin pojazdu samochodowego. 3. Opłata, o której mowa w ust. 1, może być w szczególności wnoszona w: 1) jednostce, o której mowa w art. 17 ust. 2, 2) granicznych urzędach celnych, 3) urzędach celnych wewnątrz kraju, 4) stacjach benzynowych, z zastrzeżeniem ust. 4, 5) polskich organizacjach zrzeszających przewoźników drogowych o zasięgu ogólnokrajowym, z zastrzeżeniem ust. 5. 4. Przedsiębiorcy prowadzący stacje benzynowe mogą pobierać wyłącznie opłatę dobową, siedmiodniową i miesięczną po zawarciu porozumień z jednostką, o której mowa w art. 17 ust. 2. 5. Polskie organizacje zrzeszające przewoźników drogowych o zasięgu ogólnokrajowym mogą pobierać opłatę po zawarciu porozumień z jednostką, o której mowa w art. 17 ust. 2. 6. W porozumieniach, o których mowa w ust. 4 i ust. 5, określa się w szczególności: 1) sposób zabezpieczenia przekazywanych kart opłaty drogowej uniemożliwiający dostęp do nich osobom niepowołanym, 2) wyposażenie w odpowiednie urządzenia gwarantujące zabezpieczenie przed zaginięciem, zniszczeniem lub utratą dokumentów, 3) obowiązek ubezpieczenia otrzymanych dokumentów od wszelkiego ryzyka związanego z ich zaginięciem, zniszczeniem lub utratą, 4) zasady rozliczania z jednostką, o której mowa w art. 17 ust. 2, w przypadku zaginięcia, zniszczenia lub utraty otrzymanych dokumentów. 7. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj i stawki opłaty za przejazd po drogach krajowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2, oraz tryb wnoszenia i sposób rozliczania tej opłaty w przypadku niewykorzystania w całości lub w części dokumentu potwierdzającego jej wniesienie za okres półroczny lub roczny z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy, a także wzory dokumentów potwierdzających wniesienie tej opłaty."}
{"id":"2001_1371_43","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Na zasadach wzajemności mogą być pobierane od przedsiębiorców zagranicznych opłaty inne niż określone w art. 42. 2. Minister właściwy do spraw transportu może wprowadzić dla przedsiębiorców zagranicznych opłaty, o których mowa w ust. 1, określając ich wysokość, tryb wnoszenia oraz jednostki właściwe do ich pobierania."}
{"id":"2001_1371_44","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Jednostki, o których mowa w art. 17 ust. 2, art. 26 pkt 2, art. 42 ust. 3 i art. 43 ust. 2, otrzymują prowizję od pobranych opłat, w wysokości nie wyższej niż 4%. 2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawek prowizji oraz sposób jej pobierania i rozliczania z jednostkami, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1371_45","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Przedsiębiorca wykonujący transport drogowy może być zwolniony z opłat, o których mowa w art. 42 i art. 43, w przypadku wykonywania przez niego przewozów w ramach pomocy humanitarnej, medycznej lub w przypadku klęski żywiołowej. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje, w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez ministra właściwego do spraw transportu, na zgodny wniosek przedsiębiorcy i właściwego organu państwowego lub organizacji humanitarnej."}
{"id":"2001_1371_46","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Wpływy uzyskane z opłat, o których mowa w art. 42 i art. 43, oraz z opłat z tytułu licencji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, zezwoleń na wykonywanie przewozów regularnych i przewozów regularnych specjalnych oraz przewozów wahadłowych i przewozów okazjonalnych, a także przewozów kabotażowych w międzynarodowym transporcie drogowym jak również z tytułu zezwoleń zagranicznych przekazywane są na wyodrębniony rachunek środków specjalnych w Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, z przeznaczeniem na budowę i utrzymanie dróg krajowych. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych sprawuje nadzór nad prawidłową realizacją wpływów z opłat, o których mowa w art. 42 i 43. 2. Wpływy uzyskane z innych opłat niż wymienione w ust. 1 stanowią odpowiednio dochód właściwego organu samorządu terytorialnego lub budżetu państwa. 3. Minister właściwy do spraw transportu może przeznaczyć część wpływów, o których mowa w ust. 1, na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz na budowę autostrad."}
{"id":"2001_1371_47","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość opłat za czynności administracyjne, o których mowa w art. 41 ust. 1, mając na uwadze w szczególności rodzaj udzielanych uprawnień i okres, na jaki zostaną wydane, 2) wysokość opłat za egzaminowanie oraz za wydanie certyfikatu kompetencji zawodowych. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, wysokość opłat zostanie określona w zależności od: 1) okresu ważności licencji, 2) liczby pojazdów samochodowych, na które wydaje się wypisy z licencji lub zezwoleń, 3) obszaru objętego licencją, 4) w zakresie transportu drogowego osób: a) rodzaju przewozów, b) okresu ważności zezwolenia, 5) w zakresie transportu drogowego rzeczy: a) dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, b) liczby państw objętych zezwoleniem, c) rodzaju zezwolenia (jednorazowe, wielokrotne), 6) zakresu i formy testu z wiedzy z uwzględnieniem kosztów jego przeprowadzenia, 7) rodzaju certyfikatu kompetencji zawodowych z uwzględnieniem kosztów jego wydania. 3. Wysokość opłaty z tytułu: 1) udzielenia licencji - nie może być wyższa niż równowartość 1 000 000 euro, 2) udzielenia zezwolenia na transport drogowy osób - nie może być wyższa niż równowartość 800 euro, 3) udzielenia zezwolenia na przewóz kabotażowy - nie może być wyższa niż równowartość 800 euro za przewóz jednorazowy, 4) wydania zezwolenia zagranicznego - nie może być wyższa niż równowartość: a) 500 euro za wielokrotne zezwolenie roczne, b) 15 euro za zezwolenie jednorazowe. Rozdział 9 Inspekcja Transportu Drogowego"}
{"id":"2001_1371_48","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Tworzy się Inspekcję Transportu Drogowego, zwaną dalej \"Inspekcją\", powołaną do kontroli przestrzegania przepisów w zakresie transportu drogowego i niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi, za wyjątkiem pojazdów, o których mowa w art. 3."}
{"id":"2001_1371_49","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Przepisy ustawy nie naruszają przewidzianych w odrębnych ustawach obowiązków i uprawnień organów publicznych w zakresie kontroli przestrzegania przepisów."}
{"id":"2001_1371_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Podjęcie i zarobkowe wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji na wykonywanie transportu drogowego, zwanej dalej \"licencją\". 2. Licencji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat, uwzględniając wniosek przedsiębiorcy. 3. Przedsiębiorcy udziela się licencji, z zastrzeżeniem art. 6, jeżeli: 1) członkowie organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzające spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy - osoby prowadzące działalność gospodarczą, spełniają wymogi dobrej reputacji; wymóg dobrej reputacji nie jest spełniony lub przestał być spełniany, przez te osoby, jeżeli: a) zostały skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne: karne skarbowe, przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów, ochronie środowiska lub warunkom pracy i płacy albo innym przepisom dotyczącym wykonywania zawodu, b) zostały uznane za niezdolne do wykonywania zawodu przewoźnika drogowego na podstawie odrębnych przepisów, 2) przynajmniej jedna z osób zarządzających przedsiębiorstwem legitymuje się certyfikatem kompetencji zawodowych, 3) posiada zabezpieczenie w postaci: środków pieniężnych dostępnych przez okres posiadania licencji, poręczeń albo gwarancji bankowych, poręczeń osób fizycznych lub prawnych, obligacji państwowych, zastawu na papierach wartościowych gwarantowanych przez Skarb Państwa, gwarancji ubezpieczeniowych, polis ubezpieczeniowych auto-casco lub weksli w wysokości: a) na pierwszy pojazd samochodowy przeznaczony do transportu drogowego - 9 000 euro, b) na każdy następny pojazd samochodowy - 5 000 euro, 4) przedsiębiorca sam wykonujący przewozy i zatrudnieni przez przedsiębiorcę kierowcy mają świadectwa kwalifikacji określone przepisami prawa o ruchu drogowym oraz nie byli skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa umyślne przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, wiarygodności dokumentów lub ochronie środowiska, 5) posiada tytuł prawny do dysponowania pojazdem lub pojazdami samochodowymi spełniającymi wymagania techniczne określone przepisami prawa o ruchu drogowym, którymi transport drogowy ma być wykonywany."}
{"id":"2001_1371_50","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Do zadań Inspekcji należy kontrola: 1) dokumentów związanych z wykonywaniem transportu drogowego oraz przestrzegania warunków w nich określonych, z wyłączeniem kontroli w zasięgu terytorialnym przejścia granicznego, 2) dokumentów przewozowych związanych z wykonywaniem transportu, o którym mowa w art. 1, 3) ruchu drogowego w zakresie transportu, o którym mowa w art. 1, na zasadach określonych w przepisach działu V ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123 poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106 poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298), a w tym stanu technicznego pojazdów, 4) przestrzegania przepisów dotyczących okresów prowadzenia pojazdu i obowiązkowych przerw oraz czasu odpoczynku kierowcy, 5) przestrzegania szczegółowych zasad i warunków transportu zwierząt."}
{"id":"2001_1371_51","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Organami Inspekcji są: 1) Główny Inspektor Transportu Drogowego, zwany dalej ,,Głównym Inspektorem\", 2) wojewoda działający za pośrednictwem wojewódzkiego inspektora transportu drogowego, zwanego dalej ,,wojewódzkim inspektorem\", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji transportu drogowego wchodzącej w skład wojewódzkiej administracji zespolonej. 2. Czynności związane z realizacją zadań określonych w art. 50 w zakresie określonym w art. 68-75 mogą wykonywać inspektorzy wojewódzkich inspektoratów transportu drogowego, zwani dalej \"inspektorami\". 3. Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji określone w ustawie oraz przepisach odrębnych. 4. W sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji, organem właściwym jest wojewódzki inspektor, a organem wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, Główny Inspektor."}
{"id":"2001_1371_52","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Główny Inspektor kieruje Inspekcją przy pomocy podległego mu Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego. 2. Organizację Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego określi statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. 3. Wojewódzki inspektor kieruje wojewódzką inspekcją przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu transportu drogowego. 4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich inspektoratów transportu drogowego, uwzględniając podział na komórki organizacyjne."}
{"id":"2001_1371_53","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw transportu. 2. Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. 3. Zastępcę Głównego Inspektora powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Głównego Inspektora. 4. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem. 5. Zastępcę wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora."}
{"id":"2001_1371_54","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Główny Inspektor sprawuje nadzór nad wojewódzkimi inspektorami oraz ma prawo kontroli ich działalności, a także wydawania im wiążących poleceń w tym zakresie. 2. Główny Inspektor opracowuje kierunki działania Inspekcji i plany kontroli o znaczeniu krajowym, zatwierdzane przez ministra właściwego do spraw transportu, oraz organizuje kursy specjalistyczne i szkolenia dla inspektorów. 3. Wojewódzki inspektor opracowuje kierunki działania wojewódzkiej inspekcji transportu drogowego, zatwierdzane przez Głównego Inspektora."}
{"id":"2001_1371_55","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Inspektor wykonując zadania, o których mowa w art. 50, ma prawo do: 1) wstępu do pojazdu, 2) kontroli dokumentów, 3) kontroli urządzeń pomiarowo-kontrolnych znajdujących się w pojeździe, 4) kontrolowania masy, nacisków osi i wymiarów pojazdu przy użyciu przyrządu pomiarowego. 2. Inspektor ma również prawo do: 1) stosowania środków przymusu bezpośredniego, 2) używania broni palnej."}
{"id":"2001_1371_56","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Inspektor ma prawo w szczególności do nakładania i pobierania kar pieniężnych: 1) zgodnie z przepisami ustawy, 2) zgodnie z przepisami o drogach publicznych."}
{"id":"2001_1371_57","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Środki przymusu bezpośredniego stosuje się wobec osób określonych w art. 68 ust. 1 pkt 1, niepodporządkowujących się poleceniom wydanym przez inspektorów, a także wobec osób uniemożliwiających im wykonanie czynności kontrolnych. 2. Środki przymusu bezpośredniego mogą być użyte jedynie w zakresie niezbędnym do osiągnięcia podporządkowania się poleceniom, o których mowa w ust. 1, lub do skutecznego odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na inspektora. 3. Dopuszczalne jest stosowanie tylko takich środków przymusu bezpośredniego, jakie odpowiadają potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji, i pod warunkiem, że w inny dostępny w tej sytuacji sposób nie można skutecznie oraz bezpiecznie wykonać czynności kontrolnych."}
{"id":"2001_1371_58","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Do środków przymusu bezpośredniego zalicza się użycie: 1) siły fizycznej, w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony, 2) indywidualnych technicznych i chemicznych środków lub urządzeń przeznaczonych do obezwładniania osób oraz unieruchamiania pojazdów. 2. Siłę fizyczną można stosować w celu odparcia czynnej napaści lub zmuszenia do wykonania polecenia albo zatrzymania osoby ściganej. 3. Indywidualne techniczne i chemiczne środki przymusu bezpośredniego można stosować w przypadku odpierania czynnej napaści, pokonywania czynnego oporu lub udaremniania ucieczki osoby kontrolowanej. 4. Inspektor może stosować również kolczatkę drogową lub inne urządzenia techniczne umożliwiające unieruchomienie pojazdu. 5. Zastosowanie urządzenia technicznego, o którym mowa w ust. 4, należy poprzedzić: 1) sygnałem zatrzymania, podanym przez inspektora w sposób zrozumiały i widoczny dla kierującego zatrzymywanym pojazdem, 2) wstrzymaniem ruchu drogowego w obu kierunkach na odległość nie mniejszą niż 100 metrów od tego urządzenia."}
{"id":"2001_1371_59","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Środki przymusu bezpośredniego mogą być stosowane po uprzednim wezwaniu do zachowania się zgodnego z prawem oraz po bezskutecznym uprzedzeniu o zamiarze ich użycia. 2. Inspektor może odstąpić od wezwania osoby do zachowania się zgodnego z prawem oraz od uprzedzenia o zamiarze użycia środków przymusu bezpośredniego, jeżeli zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia. 3. Środki przymusu bezpośredniego stosuje się w taki sposób, aby osiągnięcie podporządkowania się wydanym poleceniom powodowało możliwie najmniejszą dolegliwość osobie, wobec której zostały one użyte. 4. Od dalszego stosowania środków przymusu bezpośredniego należy odstąpić, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom."}
{"id":"2001_1371_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką udziela się przedsiębiorcy, jeżeli: 1) spełnia wymagania określone w art. 5 ust. 3 pkt 1 i pkt 5, 2) zatrudnieni przez niego kierowcy oraz sam przedsiębiorca osobiście wykonujący przewozy: a) spełniają wymagania określone w przepisach prawa o ruchu drogowym, b) nie byli skazani za przestępstwa, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4, a ponadto za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, c) posiadają zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie transportu drogowego taksówką, potwierdzonego zdanym egzaminem lub wykażą się co najmniej 5-letnią praktyką w zakresie wykonywania tego transportu; przerwa w wykonywaniu transportu drogowego nie może być dłuższa niż kolejnych 6 miesięcy z przyczyn zależnych od nich. 2. Egzamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), przeprowadzają komisje egzaminacyjne powołane przez starostę. 3. Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających taksówkarzy, określi, w drodze rozporządzenia, program szkolenia oraz wzór zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), mając na uwadze zakres i obszar działalności, ze szczególnym uwzględnieniem znajomości topografii miejscowości, w której przedsiębiorca prowadzi lub zamierza prowadzić działalność gospodarczą oraz znajomości przepisów porządkowych, a także określi składniki kosztów szkolenia i egzaminowania oraz wysokość opłat z tego tytułu wynikających. 4. Licencja, o której mowa w ust. 1, udzielana jest na określony pojazd i obszar obejmujący: 1) gminę, 2) gminy sąsiadujące - po uprzednim zawarciu przez nie porozumienia, 3) miasto st. Warszawa - związek komunalny. 5. Dopuszcza się wykonywanie przewozu z obszaru określonego w licencji poza ten obszar, lecz bez prawa świadczenia usług przewozowych poza obszarem określonym w tej licencji, z wyjątkiem przewozu wykonywanego w drodze powrotnej lub w przypadku złożenia zamówienia przez klienta z innego obszaru. 6. Właściwe rady gmin i Rada m. st. Warszawy określają na dany rok kalendarzowy, nie później niż do dnia 30 listopada roku poprzedniego, liczbę przeznaczonych do wydania nowych licencji po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających miejscowych taksówkarzy i organizacji, których statutowym celem jest ochrona praw konsumenta. 7. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 6, oznacza zachowanie dotychczasowej liczby licencji."}
{"id":"2001_1371_60","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Jeżeli wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby, inspektor jest obowiązany udzielić jej pierwszej pomocy, a w razie potrzeby wezwać lekarza."}
{"id":"2001_1371_61","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. O fakcie zastosowania środka przymusu bezpośredniego inspektor niezwłocznie zawiadamia pisemnie bezpośredniego przełożonego. 2. Przełożony jest obowiązany każdorazowo zbadać zasadność, warunki i sposób zastosowania środków przymusu bezpośredniego przez podległych mu inspektorów."}
{"id":"2001_1371_62","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. W przypadku gdy środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 58 ust. 1 okażą się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie będzie możliwe, inspektor może użyć broni palnej. 2. Użycie broni palnej przez inspektora w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić wyłącznie w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na jego życie lub zdrowie. 3. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu toku postępowania określonego w art. 63. 4. Inspektor, który podjął decyzję o użyciu broni palnej, powinien postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń jako ostateczny środek działania. 5. Broni palnej należy użyć w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której jej użyto, i jej użycie nie może zmierzać do pozbawienia tej osoby życia ani narażać osób postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia."}
{"id":"2001_1371_63","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Inspektor przed użyciem broni palnej jest obowiązany: 1) po okrzyku \"Inspekcja drogowa\" wezwać osobę, w stosunku do której przewiduje się użycie broni palnej, do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy albo zaniechania ucieczki, 2) w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1, zagrozić użyciem broni palnej okrzykiem \"Stój bo strzelam\", 3) oddać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli czynności określone w pkt 1 i pkt 2 okażą się bezskuteczne. 2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy z zachowania osoby posiadającej broń lub inne niebezpieczne narzędzie wynika, że wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego. 3. Użycie broni palnej w sytuacji, o której mowa w ust. 2, musi być poprzedzone okrzykiem \"Inspekcja drogowa\"."}
{"id":"2001_1371_64","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Jeżeli wskutek użycia broni palnej następuje zranienie lub zachodzi podejrzenie śmierci osoby, inspektor jest obowiązany, bez zbędnej zwłoki, do udzielenia pierwszej pomocy i niezwłocznego wezwania lekarza oraz powiadomienia najbliższej jednostki Policji. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku użycia broni palnej doszło do wyrządzenia szkody w mieniu, inspektor jest obowiązany ponadto do zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce osób trzecich oraz jeżeli jest to możliwe \" ustalenia świadków zdarzenia."}
{"id":"2001_1371_65","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. O każdym przypadku użycia broni palnej lub podjęcia czynności, o których mowa w art. 63, inspektor jest obowiązany niezwłocznie powiadomić bezpośredniego przełożonego oraz sporządzić pisemną notatkę. 2. Do obowiązków wojewódzkiego inspektora należy: 1) zbadanie, czy użycie broni palnej lub podjęcie czynności określonych w art. 63 było zgodne z obowiązującymi przepisami, 2) niezwłoczne zawiadomienie prokuratora - w przypadku stwierdzenia, że użycie broni palnej było niezgodne z obowiązującymi przepisami, 3) wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w przypadku określonym w pkt 2 oraz w razie stwierdzenia, że podjęcie czynności określonych w art. 63 było niezgodne z obowiązującymi przepisami."}
{"id":"2001_1371_66","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Pozwolenie na broń palną na okaziciela wydaje, na wniosek wojewódzkiego inspektora, w trybie określonym przepisami o broni i amunicji, właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji. 2. Wojewódzki inspektor dokonuje zakupu broni palnej i amunicji według zasad określonych w przepisach o broni i amunicji. 3. Wojewódzki inspektor występuje z wnioskiem do właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji o dopuszczenie inspektora do posiadania broni palnej oraz amunicji na zasadach określonych w ustawie o broni i amunicji. 4. Inspektorzy, po zakończeniu pracy, są obowiązani do codziennego zdania broni i amunicji do magazynu broni. 5. Spełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 4, nie jest wymagane w przypadku wykonywania zadań służbowych wymagających przebywania poza siedzibą organu Inspekcji po upływie urzędowego czasu pracy."}
{"id":"2001_1371_67","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Inspekcja współdziała z Policją, Strażą Graniczną, Służbą Celną, Inspekcją Celną, Państwową Inspekcją Pracy, Inspekcją Handlową i zarządcami dróg w zakresie bezpieczeństwa i porządku ruchu na drogach publicznych oraz zwalczania przestępstw gospodarczych dokonywanych w zakresie transportu drogowego lub w związku z tym transportem, z uwzględnieniem właściwości i kompetencji tych organów oraz zadań Inspekcji. 2. W celu realizacji zadań określonych w art. 50 Inspekcja współdziała z organami samorządu terytorialnego, jak również z organizacjami zrzeszającymi przewoźników drogowych."}
{"id":"2001_1371_68","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Kontroli, o której mowa w art. 50, z zastrzeżeniem ust. 2, podlegają: 1) kierowcy wykonujący transport drogowy lub niezarobkowy krajowy i międzynarodowy przewóz drogowy, 2) przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego lub niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego. 2. Kontroli, o której mowa w ust. 1, nie podlegają pojazdy przewożące wartości pieniężne w rozumieniu przepisów o ochronie osób i mienia."}
{"id":"2001_1371_69","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Inspektor wykonuje czynności kontrolne w umundurowaniu oraz posługuje się legitymacją służbową i znakiem identyfikacyjnym, a także używa oznakowanego pojazdu służbowego. 2. Głównemu Inspektorowi, wojewódzkiemu inspektorowi oraz ich zastępcom, a także inspektorom przysługuje umundurowanie służbowe. 3. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór umundurowania, o którym mowa w ust. 2, oraz sposób przydziału umundurowania. Rozporządzenie ustali kryteria przydziału umundurowania, warunki jego używania, mając na uwadze okres używalności umundurowania, a także sposób postępowania z tym związany. 4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji inspektora oraz szczegółowy sposób postępowania z nią związanego. Do legitymacji służbowej podlegają wpisaniu następujące dane osobowe: imię, nazwisko, stanowisko. Rozporządzenie ustali sposób wydawania legitymacji oraz przypadki, w których podlega ona wymianie i zwrotowi, a także sposób jej używania i przechowywania. 5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór odznaki identyfikacyjnej inspektora i oznakowania pojazdu służbowego oraz szczegółowy sposób postępowania z nimi związany. Rozporządzenie to ustali w szczególności sposób używania i przechowywania odznaki."}
{"id":"2001_1371_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje, w drodze decyzji administracyjnej. 2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest: 1) w krajowym transporcie drogowym - starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) w przewozach taksówkowych: a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 - wójt, burmistrz lub prezydent miasta, b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 - wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, c) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 - Prezydent m. st. Warszawy, 3) w międzynarodowym transporcie drogowym - minister właściwy do spraw transportu."}
{"id":"2001_1371_70","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Rozpoczęcie kontroli przez inspektora poprzedzone jest okazaniem kontrolowanemu legitymacji służbowej. 2. Legitymacja, o której mowa w ust. 1, upoważnia inspektora do dokonania czynności kontrolnych. 3. Inspektor ma obowiązek zapoznać kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami wynikającymi z ustawy. 4. Inspektor wykonuje czynności kontrolne w obecności kontrolowanego, osoby zastępującej kontrolowanego lub przez niego zatrudnionej."}
{"id":"2001_1371_71","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Zatrzymanie pojazdu samochodowego do kontroli może być dokonane tylko przez umundurowanych inspektorów, znajdujących się w pobliżu oznakowanego pojazdu służbowego."}
{"id":"2001_1371_72","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić inspektorowi dokonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udzielić ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazać dokumenty lub inne nośniki informacji oraz udostępnić dane mające związek z przedmiotem kontroli, 2) udostępnić pojazd, obiekt lub lokal, w których badanie wchodzi w zakres kontroli określonych przepisami ustawy, 3) umożliwić sporządzenie kopii dokumentów wskazanych przez kontrolującego, 4) umożliwić sporządzenie dokumentacji filmowej lub fotograficznej, jeżeli może ona stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli."}
{"id":"2001_1371_73","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. W toku kontroli inspektor może: 1) legitymować kierowców i inne osoby w celu ustalenia tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 2) badać dokumenty i inne nośniki informacji objęte zakresem kontroli, 3) dokonywać oględzin i zabezpieczać zebrane dowody, 4) przesłuchiwać świadków i zasięgać opinii biegłych, 5) przesłuchiwać kontrolowanego w charakterze strony, jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub z powodu ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla ustaleń kontroli. 2. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawienia się kontrolowanego, świadka lub biegłego na wezwanie inspektora stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_1371_74","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych inspektor sporządza protokół, a jego kopię doręcza się kontrolowanemu. 2. Protokół podpisują inspektor i kontrolowany. Do protokołu kontroli kontrolowany może wnieść zastrzeżenia. 3. Odmowę podpisania protokołu przez kontrolowanego odnotowuje się w protokole."}
{"id":"2001_1371_75","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Wyniki kontroli wykorzystywane są do formułowania wniosków o wszczęcie postępowania: 1) administracyjnego o cofnięcie uprawnień przewozowych przedsiębiorcy, określonych przepisami ustawy, 2) karnego lub karno-skarbowego, 3) w sprawach o wykroczenia, 4) przed organami Państwowej Inspekcji Pracy, 5) przewidzianego w umowach międzynarodowych w stosunku do przedsiębiorców zagranicznych."}
{"id":"2001_1371_76","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Inspektorem może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) ma nienaganną opinię i nie była karana za przestępstwo umyślne, 3) legitymuje się świadectwem dojrzałości po zdanym egzaminie maturalnym, 4) posiada prawo jazdy co najmniej kategorii B, 5) ukończyła 25 lat oraz posiada wymagany stan zdrowotny, 6) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny. 2. Zatrudnienie pracownika Inspekcji na stanowisku inspektora poprzedzone jest praktyką w ramach sześciomiesięcznego kursu specjalistycznego zakończonego egzaminem kwalifikacyjnym, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Inspektor podlega co najmniej raz w roku szkoleniu organizowanemu przez Głównego Inspektora w celu podniesienia poziomu wiedzy fachowej. 4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki odbywania praktyki, programy szkolenia oraz sposób organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych, a także obowiązujące kryteria kwalifikacji, z uwzględnieniem czasu trwania praktyki i wiedzy niezbędnej dla inspektorów, kryteriów oceny osób przystępujących do egzaminu kwalifikacyjnego oraz trybu jego przeprowadzenia, 2) warunki i tryb przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania czynności inspektora."}
{"id":"2001_1371_77","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Do pracowników Inspekcji zatrudnionych na stanowiskach urzędniczych, w tym inspektorów, stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255), z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do pracowników Inspekcji zatrudnionych na stanowiskach inspektorów nie mają zastosowania przepisy art. 4 i art. 25-27 ustawy, o której mowa w ust. 1. 3. Do pracowników innych niż wymienieni w ust. 1 mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953)."}
{"id":"2001_1371_78","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Inspektorom wykonującym czynności kontrolne przysługuje miesięczny dodatek inspekcyjny do wynagrodzenia w wysokości do 100% wynagrodzenia."}
{"id":"2001_1371_79","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Inspektorzy w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"2001_1371_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Licencji udziela się na pisemny wniosek przedsiębiorcy. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, 2) numer w rejestrze przedsiębiorców, 3) określenie rodzaju, zakresu i obszaru wykonywania transportu drogowego, 4) rodzaj i liczbę pojazdów samochodowych, którymi dysponuje przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie licencji, 5) czas, na jaki licencja ma być udzielona. 3. Do wniosku o udzielenie licencji, z zastrzeżeniem ust. 4, należy dołączyć: 1) odpis z rejestru przedsiębiorców, 2) kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej (REGON), 3) kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP), 4) certyfikat kompetencji zawodowych, 5) zaświadczenie z rejestru skazanych stwierdzające niekaralność osób, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 6) dokumenty potwierdzające posiadanie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3, 7) oświadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowców spełniających warunki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 lub w art. 6 ust. 1 pkt 2, 8) wykaz pojazdów samochodowych wraz z urzędowo potwierdzonymi kopiami dowodów rejestracyjnych, a w przypadku gdy przedsiębiorca nie jest właścicielem tych pojazdów - również dokument stwierdzający prawo do dysponowania nimi. 4. Przy składaniu wniosku o udzielenie licencji, o której mowa w art. 6, nie dołącza się dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i pkt 6."}
{"id":"2001_1371_80","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Tworzy się centralną ewidencję naruszeń stwierdzonych w wyniku przeprowadzanych kontroli, zwaną dalej \"ewidencją\". 2. W ewidencji gromadzi się dane i informacje o przedsiębiorcach i kierowcach oraz popełnianych przez nich naruszeniach, o których mowa w ust. 1. 3. Ewidencję prowadzi w systemie telefonicznym lub elektronicznym Główny Inspektor, który jest administratorem danych i informacji zgromadzonych w ewidencji."}
{"id":"2001_1371_81","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Dane i informacje przekazują do ewidencji: 1) wojewódzki inspektor, 2) uprawnieni do kontroli, o których mowa w przepisach ustawy."}
{"id":"2001_1371_82","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. Administrator danych przetwarzający dane osobowe na potrzeby ewidencji jest zwolniony z obowiązku informacyjnego określonego w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 32, poz. 474 i Nr 49, poz. 509). Rozdział 10 Nadzór i kontrola"}
{"id":"2001_1371_83","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Organ, który udzielił licencji lub zezwolenia, może nałożyć na przewoźnika drogowego obowiązek przedstawienia w oznaczonym terminie informacji i dokumentów potwierdzających, że spełnia on wymagania ustawowe i warunki określone w licencji lub zezwoleniu. 2. Na żądanie ministra właściwego do spraw transportu lub organu właściwego w sprawach licencji lub zezwoleń, przewoźnik drogowy obowiązany jest przekazywać informacje związane z działalnością transportową dotyczące stosowanych cen i taryf oraz liczby przewiezionych osób lub masy przewiezionych rzeczy. 3. Organy, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 oraz art. 18 ust. 1 pkt 1, obowiązane są przedstawiać ministrowi właściwemu do spraw transportu, co najmniej dwa razy w roku, w terminach do dnia 15 stycznia oraz do dnia 15 lipca, informacje dotyczące liczby i zakresu udzielonych licencji i zezwoleń. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do jednostki uprawnionej do egzaminowania w zakresie wymaganym do uzyskania certyfikatu kompetencji zawodowych. 5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych i informacji, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, sposób i terminy ich przedstawiania, mając na względzie konieczność monitorowania rynku przewozów drogowych."}
{"id":"2001_1371_84","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Organ udzielający licencji lub zezwolenia albo organ wydający zaświadczenie jest uprawniony do kontroli przedsiębiorcy w zakresie zgodności wykonywania transportu drogowego lub przewozów na potrzeby własne z przepisami ustawy i warunkami udzielonej licencji lub zezwolenia albo zaświadczenia. 2. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, organ udzielający licencji przeprowadza co najmniej raz na 5 lat."}
{"id":"2001_1371_85","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Postępowanie kontrolne przeprowadza się na podstawie wydanego w tej sprawie postanowienia określającego zakres kontroli oraz osoby upoważnione do jej przeprowadzenia. 2. Osoby upoważnione do przeprowadzenia kontroli mają prawo do: 1) żądania od przedsiębiorcy i jego pracowników pisemnych lub ustnych wyjaśnień, okazania dokumentów i innych nośników informacji oraz udostępnienia wszelkich danych mających związek z przedmiotem kontroli, 2) wstępu na teren przedsiębiorcy, w tym do pomieszczeń, gdzie prowadzi on działalność gospodarczą, w dniach i godzinach, w których jest lub powinna być wykonywana ta działalność, oraz wstępu do pojazdów użytkowanych przez przedsiębiorcę. 3. Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności przedsiębiorcy lub osoby przez niego wyznaczonej."}
{"id":"2001_1371_86","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Organ udzielający licencji lub zezwolenia może powierzyć czynności kontrolne wyspecjalizowanej jednostce administracji publicznej."}
{"id":"2001_1371_87","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Podczas przejazdu wykonywanego w ramach transportu drogowego kierowca pojazdu samochodowego, z zastrzeżeniem ust. 4, jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać, na żądanie uprawnionego organu kontroli, wypis z licencji, dowód uiszczenia należnej opłaty za korzystanie z dróg krajowych, zapisy urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku, a ponadto: 1) w transporcie drogowym osób: a) przy wykonywaniu przewozów regularnych, przewozów regularnych specjalnych, przewozów wahadłowych lub okazjonalnych - odpowiednie zezwolenie, b) przy wykonywaniu przewozów okazjonalnych lub wahadłowych, a także przewozów na potrzeby własne - formularz jazdy, 2) w transporcie drogowym rzeczy - dokumenty związane z przesyłką: a) odpowiednie zezwolenie wymagane w międzynarodowym transporcie drogowym, b) wymagane przy przewozie drogowym materiałów niebezpiecznych, c) świadectwo wymagane zgodnie z umową o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), d) zezwolenie na przejazd pojazdu, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach, e) wymagane przy przewozie żywych zwierząt, 3) w międzynarodowym transporcie drogowym rzeczy - wypis z wykazu numerów rejestracyjnych pojazdów samochodowych. 2. Podczas przewozu drogowego wykonywanego na potrzeby własne przedsiębiorcy kierowca pojazdu samochodowego, oprócz dokumentów określonych w ust. 1, jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać, na żądanie uprawnionego organu kontroli, zaświadczenie lub wypis z zaświadczenia, o którym mowa w art. 33. 3. Przedsiębiorca jest odpowiedzialny za wyposażenie kierowcy wykonującego przewóz w wymagane dokumenty. 4. Podczas przejazdu wykonywanego w ramach transportu drogowego kierowca taksówki jest obowiązany mieć przy sobie i okazać na żądanie licencję."}
{"id":"2001_1371_88","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Przepisy art. 87 nie naruszają praw i obowiązków przedsiębiorców i kierowców wykonujących transport drogowy, wynikających z odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych."}
{"id":"2001_1371_89","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Do kontroli dokumentów, o których mowa w art. 87, uprawnieni są: 1) Policja, 2) inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego, 3) organ celny, 4) funkcjonariusze Straży Granicznej, 5) zarządcy dróg - z wyłączeniem dokumentów, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit a) i ust. 4, 6) organy udzielające licencji lub zezwolenia poprzez osoby upoważnione do przeprowadzania kontroli lub organy, którym powierzono czynności kontrolne, zgodnie z art. 85 i art. 86. 2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, kierując się zasadą skuteczności kontroli, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób wykonywania kontroli, o której mowa w ust. 1, oraz stosowane przez uprawnionych do tej kontroli dokumenty, a także ich wzory."}
{"id":"2001_1371_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Przedsiębiorca zamierzający podjąć działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego może ubiegać się o przyrzeczenie udzielenia licencji, zwane dalej ,,promesą\". 2. W postępowaniu o udzielenie promesy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące udzielenia licencji, z wyjątkiem przepisu art. 8 ust. 3 pkt 8."}
{"id":"2001_1371_90","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzającej uchybienia, organ udzielający licencji lub zezwolenia: 1) wzywa przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie, 2) cofa licencję lub zezwolenie, z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 15 i art. 24 ust. 4-6."}
{"id":"2001_1371_91","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Minister właściwy do spraw transportu kontroluje sposób egzaminowania i wydawania certyfikatów kompetencji zawodowych oraz gospodarkę finansową jednostki certyfikującej. 2. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono uchybienia, minister właściwy do spraw transportu: 1) wzywa kontrolowaną jednostkę do niezwłocznego usunięcia uchybień lub 2) pozbawia ją uprawnień, o których mowa w art. 38 ust. 3. Rozdział 11 Kary pieniężne"}
{"id":"2001_1371_92","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Kto wykonuje transport drogowy lub przewozy na potrzeby własne: 1) bez wymaganej licencji oraz wypisu z wykazu numerów rejestracyjnych pojazdów samochodowych stanowiącego załącznik do tej licencji lub bez wymaganego zaświadczenia, 2) bez wymaganego zezwolenia na przewóz osób lub rzeczy, 3) bez wymaganego zezwolenia na przewóz, który zaczyna się i kończy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pojazdem zarejestrowanym za granicą (kabotaż), 4) bez świadectwa wymaganego zgodnie z umową o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), 5) bez formularza jazdy lub z nieprawidłowo wypełnionym formularzem, przy wykonywaniu przewozu osób na potrzeby własne, 6) bez uiszczenia opłat za przejazd po drogach krajowych, 7) naruszając przepisy dotyczące przewozu materiałów niebezpiecznych i odpadów, 8) naruszając przepisy dotyczące wymagań co do pojazdu w zakresie ochrony środowiska, 9) naruszając przepisy dotyczące wymaganych dokumentów odnośnie przewozu żywych zwierząt, 10) nie przestrzegając przepisów o czasie pracy i odpoczynku kierowców oraz nie posiadając zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy oraz czas jazdy i postoju, 11) nie przestrzegając przepisów w sprawie okresowych ograniczeń ruchu pojazdów na drogach lub zakazu ruchu niektórych ich rodzajów, 12) nie mając przy sobie dokumentów, o których mowa w pkt 1-5, lub nie przestrzegając warunków określonych w tych dokumentach, 13) samowolnie zmieniając wskazania urządzeń pomiarowo-kontrolnych zainstalowanych w pojeździe - podlega karze pieniężnej w wysokości od 200 zł do 15 000 zł. 2. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokości kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznogospodarczej szkodliwości."}
{"id":"2001_1371_93","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Uprawnieni do kontroli, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-5, mają prawo nałożyć na kontrolowanego karę pieniężną, w drodze decyzji administracyjnej. 2. W przypadku gdy podczas kontroli granicznej na kontrolowanego zostanie nałożona kara, o której mowa w ust. 1, przeprowadzający kontrolę uprawnieni są do uniemożliwienia kontrolowanemu wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Dopuszcza się uiszczenie kary pieniężnej przez krajowego przedsiębiorcę w terminie 21 dni od dnia nałożenia kary. W takim przypadku krajowy przedsiębiorca obowiązany jest niezwłocznie przekazać dowód uiszczenia kary pieniężnej organowi, który ją nałożył. 5. Od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje odwołanie do organu nadrzędnego nad organem, który karę tę nałożył, w terminie 14 dni od dnia wręczenia kontrolowanemu tej decyzji."}
{"id":"2001_1371_94","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Kary pieniężne stanowią dochody budżetu państwa. 2. Karę pieniężną uiszcza się w formie gotówkowej bezpośrednio organowi, który ją nałożył, lub przekazuje na rachunek bankowy. 3. W przypadku uiszczenia kary pieniężnej w formie gotówkowej organ wydaje pokwitowanie na druku ścisłego zarachowania, stanowiące dowód uiszczenia tej kary. 4. Koszty związane z uiszczeniem kary pieniężnej poprzez przekazanie jej na rachunek bankowy pokrywa wpłacający. 5. W przypadku uwzględnienia odwołania uiszczona kara pieniężna podlega zwrotowi w terminie 14 dni od dnia wydania decyzji o zwrocie tej kary."}
{"id":"2001_1371_95","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Do czasu uiszczenia kary pieniężnej pojazd kieruje się lub usuwa na koszt przedsiębiorcy na najbliższy parking strzeżony, z zastrzeżeniem art. 93 ust. 4. 2. W zakresie postępowania w związku z usuwaniem pojazdu stosuje się odpowiednio przepisy prawa o ruchu drogowym. 3. Zwrot pojazdu z parkingu następuje po przedstawieniu przez kontrolowanego organowi, który karę nałożył, dowodu uiszczenia kary pieniężnej oraz usunięcia przyczyny skierowania pojazdu na parking. 4. Jeżeli kara pieniężna nie zostanie uiszczona i pojazd nie zostanie odebrany z parkingu w ciągu 30 dni od dnia nałożenia kary pieniężnej, stosuje się odpowiednio przepisy działu 2 rozdziału 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) dotyczące egzekucji należności pieniężnych z ruchomości."}
{"id":"2001_1371_96","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r.- Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86 poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679). Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1371_97","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12 poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203 z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117, poz. 1228) art. 103a skreśla się."}
{"id":"2001_1371_98","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601) w art. 72: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 i ust. 3 w brzmieniu: \"2. Nadawca przesyłki w transporcie drogowym rzeczy odpowiada za wszelkie koszty, jakie mógłby ponieść przewoźnik na skutek nieścisłości lub niedostateczności danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1. 3. Nadawca ponosi także koszty związane z przeładunkiem przesyłki w przypadku, gdy dane dotyczące masy przesyłki, zawarte w liście przewozowym, są niezgodne ze stanem faktycznym.\"."}
{"id":"2001_1371_99","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 i Nr 86, poz. 958) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Za przejazd po drogach publicznych pojazdów, o których mowa w ust. 2 pkt 3, bez zezwolenia określonego przepisami Prawa o ruchu drogowym lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu oraz za nieuiszczenie opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 4, pobiera się kary pieniężne.\", b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 2a, określa załącznik do ustawy.\", c) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"i ust. 2a\"; 2) art. 40a otrzymuje brzmienie: \"Art. 40a. 1. Opłaty pochodzące ze źródeł, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2-5, i kary pieniężne określone w art. 13 ust. 2a, a także opłaty i kary pieniężne określone w art. 40 ust. 4 stanowią dochody środków specjalnych zarządów dróg przeznaczonych na utrzymanie dróg. 2. Opłaty za zezwolenia na przejazdy pojazdów wymienionych w art. 13 ust. 2 pkt 3, których trasa przekracza granicę państwa i kary, o których mowa w art. 13 ust. 2a, dotyczące tych pojazdów, stanowią dochody środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych przeznaczonego na budowę i utrzymanie dróg krajowych oraz na zakup urządzeń do ważenia pojazdów.\"; 3) w art. 40b: a) w ust. 2 dodaje się na końcu wyrazy \"i kary pieniężne ustalone zgodnie z art. 13 ust. 2b\", b) w ust. 3 dodaje się na końcu wyrazy \"i kar pieniężnych\"; 4) po art. 40b dodaje się art. 40c w brzmieniu: ,,Art. 40c. 1. W razie stwierdzenia, że pojazd przekracza dopuszczalną masę, naciski osi, wymiary lub przejazd pojazdu odbywa się bez zezwolenia wymaganego przepisami Prawa o ruchu drogowym, inspektor Inspekcji Transportu Drogowego ma również prawo nakładania i pobierania kary pieniężnej ustalonej zgodnie z art. 13 ust. 2b. 2. Od decyzji o nałożeniu kary, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Transportu Drogowego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.\"; 5) dodaje się załącznik do ustawy w brzmieniu: \"Załącznik do ustawy z dnia 21 marca 1995 o drogach publicznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 i Nr 86, poz. 958) Kary pieniężne, o których mowa w art. 13 ust. 2a: Lp. Wyszczególnienie Wysokość kary w zł 1 Za przekroczenie dopuszczalnej długości pojazdu, 120 za każdy rozpoczęty 1 m ponad dopuszczalną długość 2 Za przekroczenie wysokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem: 120 a) od 4,00 m do 4,50 m włącznie 160 b) dodatkowo za każde rozpoczęte 10 cm ponad 4,50 m 3 Za przekroczenie szerokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem: 160 a) od wartości dopuszczalnej do 3,20 m 360 szerokości pojazdu włącznie 320 b) ponad 3,20 do 4,50 m szerokości pojazdu włącznie c) dodatkowo za każdy rozpoczęty 0,50 m ponad 4,50 m 4 Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków na drogach, gdzie dopuszczalny jest ruch pojazdów o naciskach osi do 80 kN: 1) dla osi pojedynczej: 480 a) ponad 80 kN do 84 kN 1 320 b) ponad 84 kN do 92 kN 3 120 c) ponad 92 kN do 100 kN 6 600 d) ponad 100 kN do 112 kN 4 800 e) za każde rozpoczęte przekroczenie 8 kN ponad 112 kN, dodatkowo 2) dla osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi do 1,20 m: 120 a) ponad 57,5 kN do 60,5 kN 600 b) ponad 60,5 kN do 66 kN 1 560 c) ponad 66 kN do 72 kN 2 880 d) ponad 72 kN do 80,5 kN 1 440 e) za każde rozpoczęte przekroczenie 6 kN ponad 80,5 kN, dodatkowo 3) dla osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,20 m do 1,30 m: a) ponad 65 kN do 68 kN 240 b) ponad 68 kN do 74,5 kN 1 200 c) ponad 74,5 kN do 81 kN 2 520 d) ponad 81 kN do 91 kN 4 440 e) za każde przekroczenie 6,50 kN ponad 91 kN, 4 680 dodatkowo 4) dla osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,30 m do 2,00 m: a) ponad 72,5 kN do 76 kN 360 b) ponad 76 kN do 83,5 kN 1 680 c) ponad 83,5 kN do 90,5 kN 3 480 d) ponad 90,5 kN do 101,5 kN 5 640 e) za każde rozpoczęte przekroczenie 7 kN ponad 1001,5 kN, dodatkowo 5 880 5 Za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, gdzie dopuszczony jest ruch pojazdów o naciskach osi do 100 kN: 1) dla osi pojedynczej: 720 a) ponad 100 kN do 105 kN 1 560 b) ponad 105 kN do 115 kN 2 880 c) ponad 115 kN do 125 kN 5 040 d) ponad 125 kN do 140 kN e) za każde rozpoczęte przekroczenie 10 kN ponad 2 400 140 kN, dodatkowo 2) dla osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi do 1,10 m: 240 a) ponad 57,5 kN do 60,5 kN 720 b) ponad 60,5 kN do 66 kN 1 200 c) ponad 66 kN do 72 kN 2 760 d) ponad 72 kN do 80,5 kN 3 600 e) za każde rozpoczęte przekroczenie 6 kN ponad 140 kN, dodatkowo 3) dla osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,10 m do 1,20 m: a) ponad 65 kN do 68 kN 1 200 b) ponad 68 kN do 74,5 kN 600 c) ponad 74,5 kN do 81 kN 1 560 d) ponad 81 kN do 91 kN 3 240 e) za każde rozpoczęte przekroczenie 6,5 kN ponad 91 kN, dodatkowo 3 840 4) dla osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,20 m do 1,30 m: a) ponad 72,5 kN do 76 kN 1 200 b) ponad 76 kN do 83,5 kN 1 080 c) ponad 83,5 kN do 90,5 kN 2 640 d) ponad 90,5 kN do 101,5 kN 4 920 e) za każde rozpoczęte przekroczenie 7 kN ponad 101,5 kN, dodatkowo 5 040 5) dla osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,30 m: a) ponad 80 kN do 84 kN 720 b) ponad 84 kN do 92 kN 2 040 c) ponad 92 kN do 100 kN 4 200 d) ponad 100 kN do 112 kN 7 560 e) za każde przekroczenie 8 kN ponad 112 kN, 6 720 dodatkowo 6 Za przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu: 1) pojedynczego: 600 a) do 5 t włącznie 1 440 b) ponad 5 t do 10 t włącznie 2 880 c) ponad 10 t do 20 t włącznie 2 160 d) za każde rozpoczęte 5 t ponad 20 t, dodatkowo 2) członowego lub zespołu pojazdów składającego się z pojazdu silnikowego i przyczepy: a) do 10 t włącznie 600 b) ponad 10 t do 24 t włącznie 1 440 c) ponad 24 t do 40 t włączenie 2 880 d) za każde rozpoczęte 10 t ponad 40 t, 4 320 dodatkowo 7 Za nieuiszczenie opłaty za parkowanie pojazdów 50 samochodowych na drogach"}
{"id":"2001_1378_1","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 168 otrzymuje brzmienie: „Art. 168. Urlopu niewykorzystanego w terminie ustalonym zgodnie z art. 163 należy pracownikowi udzielić najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego; nie dotyczy to części urlopu udzielanego zgodnie z art. 1672.”; 2) w art. 213 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Pracodawca jest obowiązany zapewniać, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.”; 3) w art. 283 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wbrew obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy,”."}
{"id":"2001_1378_10","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[11])) w art. 42 dodaje się ust. 5–8 w brzmieniu: „5. Komisja Nadzoru Finansowego zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej wykaz wydanych, uchylonych i wygasłych zezwoleń, o których mowa w ust. 1. 6. Bank zagraniczny i instytucja kredytowa są obowiązane zgłaszać Komisji Nadzoru Finansowego: 1) wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych, o których mowa w ust. 2, 2) informacje o zaprzestaniu wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności w formie przedstawicielstwa. 7. Komisja Nadzoru Finansowego, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych, uchyla zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy: 1) bank zagraniczny lub instytucja kredytowa rażąco narusza prawo polskie lub nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w ust. 6, 2) nastąpiło otwarcie likwidacji banku zagranicznego lub instytucji kredytowej lub bank zagraniczny utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej, 3) działalność przedstawicielstwa banku zagranicznego lub instytucji kredytowej rażąco wykracza poza zakres ustalony w zezwoleniu, 4) właściwe władze nadzorcze państwa, w którym bank zagraniczny lub instytucja kredytowa ma swoją siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu, uchyliły zezwolenie na prowadzenie działalności bankowej przez ten bank lub instytucję kredytową. 8. W przypadku zaprzestania przez bank zagraniczny lub instytucję kredytową wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności w formie przedstawicielstwa, zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wygasa. Komisja Nadzoru Finansowego, w drodze decyzji, stwierdza wygaśnięcie zezwolenia.”."}
{"id":"2001_1378_11","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.[12])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 5–6.”, b) w ust. 6g wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Nienależnie opłacone składki ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia:”; 2) w art. 41: a) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Informacje zawarte w raportach, o których mowa w ust. 1–6, płatnik składek przekazuje ubezpieczonemu w podziale na poszczególne miesiące, za rok ubiegły w terminie do dnia 28 lutego roku następnego, na piśmie lub za zgodą ubezpieczonego – w formie dokumentu elektronicznego – w celu ich weryfikacji.”, b) po ust. 8a dodaje się ust. 8b w brzmieniu: „8b. Informacje, o których mowa w ust. 8, płatnik składek jest obowiązany przekazać na żądanie ubezpieczonego – nie częściej niż raz na miesiąc – za miesiąc poprzedni.”, c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Przepisy ust. 1–8b stosuje się odpowiednio do składek na ubezpieczenie zdrowotne, z zastrzeżeniem ust. 9a i 10.”; 3) w art. 47 ust. 3c otrzymuje brzmienie: „3c. Kopie deklaracji rozliczeniowych i imiennych raportów miesięcznych oraz dokumentów korygujących te dokumenty płatnik składek jest zobowiązany przechowywać przez okres 5 lat od dnia ich przekazania do wskazanej przez Zakład jednostki organizacyjnej Zakładu, w formie dokumentu pisemnego lub elektronicznego.”."}
{"id":"2001_1378_12","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. Dziennikami urzędowymi w rozumieniu ustawy są: Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, dzienniki urzędowe ministrów kierujących działami administracji rządowej, dzienniki urzędowe urzędów centralnych oraz wojewódzkie dzienniki urzędowe.”; 2) uchyla się art. 11; 3) w art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W dziennikach urzędowych nie zamieszcza się aktów prawnych, które podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw lub Monitorze Polskim, jak również, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1, aktów prawnych organów innych niż ten, który wydaje dziennik urzędowy.”; 4) w art. 15 uchyla się ust. 2; 5) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego organu, prostuje błędy w tekstach aktów innych niż wymienione w ust. 2a i 2b, ogłoszonych w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim.”; 6) w art. 20: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Dziennik urzędowy wydaje się z zachowaniem kolejności pozycji w danym roku kalendarzowym. 2. Dniem ogłoszenia aktu jest dzień jego ogłoszenia w postaci elektronicznej na stronie internetowej organu wydającego dziennik urzędowy.”, b) uchyla się ust. 4; 7) w art. 20b uchyla się ust. 2; 8) w art. 21: a) w ust. 1 uchyla się pkt 2, b) uchyla się ust. 2; 9) w art. 24: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do dzienników urzędowych, o których mowa w art. 22 ust. 1, 3 i 4, oraz wojewódzkich dzienników urzędowych.”, b) w ust. 4 uchyla się pkt 2; 10) w art. 26 uchyla się ust. 2; 11) w art. 27 ust. 2b otrzymuje brzmienie: „2b. W przypadku dzienników urzędowych, o których mowa w art. 22 ust. 5, zbiór, o którym mowa w ust. 1, jest prowadzony w postaci papierowej.”."}
{"id":"2001_1378_13","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz. 1287, z późn. zm.[13])) w art. 21 ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: „7. Organ restrukturyzacyjny ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” listę przedsiębiorców, którym wydał decyzję o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w ust. 1 – niezwłocznie po wydaniu decyzji. 8. Przepis ust. 7 nie ma zastosowania, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” podlegają listy przedsiębiorców, w stosunku do których wydano decyzje o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego.”."}
{"id":"2001_1378_14","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 149, poz. 887) w art. 23 uchyla się ust. 7."}
{"id":"2001_1378_15","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66, z późn. zm.[14])) w art. 13 po ust. 3a dodaje się ust. 3aa w brzmieniu: „3aa. Pisemne informacje, o których mowa w ust. 2–3a, zakład ubezpieczeń może przekazać za zgodą ubezpieczającego za pomocą środków komunikacji elektronicznej, pod warunkiem opatrzenia tych wiadomości bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.[15])).”."}
{"id":"2001_1378_16","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.[16])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) przedsiębiorca zagraniczny – osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność gospodarczą za granicą;”; 2) art. 92 otrzymuje brzmienie: „Art. 92. Do likwidacji oddziału będącej następstwem: 1) decyzji o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach oddziału, wydanej przez ministra właściwego do spraw gospodarki, 2) decyzji przedsiębiorcy zagranicznego o likwidacji oddziału – stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych o likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.”; 3) w art. 95 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przedstawicielstwo mogą utworzyć również osoby zagraniczne, powołane aktem właściwego organu kraju ich siedziby, do promocji gospodarki tego kraju, z tym że zakres działania takiego przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie promocję i reklamę gospodarki tego kraju.”; 4) w art. 96 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Utworzenie przedstawicielstwa przez bank zagraniczny lub instytucję kredytową w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[17])) nie wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw.”; 5) w art. 97: a) w ust. 1 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3) imię, nazwisko oraz adres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby upoważnionej w przedstawicielstwie do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego; 4) adres siedziby głównej przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której są przechowywane oryginały dokumentów związanych z działalnością przedstawicielstwa.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Do wniosku należy dołączyć: 1) urzędowy odpis dokumentu potwierdzającego rejestrację przedsiębiorcy zagranicznego, na podstawie którego przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą; 2) uwierzytelnioną urzędowo kopię dokumentu określającego adres siedziby przedsiębiorcy zagranicznego, zasady reprezentacji przedsiębiorcy zagranicznego oraz wskazanie osób uprawnionych do jego reprezentacji, jeżeli dokument, o którym mowa w pkt 1, nie zawiera niezbędnych informacji w tym zakresie; 3) uwierzytelnioną kopię dokumentu uprawniającego przedsiębiorcę zagranicznego do wykorzystywania lokalu lub nieruchomości na potrzeby siedziby głównej przedstawicielstwa.”, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Jeżeli wniosek zawiera braki formalne, minister właściwy do spraw gospodarki wzywa wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie nie krótszym niż 7 dni. Wyznaczony termin na uzupełnienie wniosku, na umotywowany wniosek wnioskodawcy złożony przed upływem tego terminu, może zostać przedłużony. Nieusunięcie braków formalnych w wyznaczonym terminie skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.”, d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, sporządzone w języku obcym, należy przedstawić wraz z tłumaczeniem na język polski, sporządzonym i poświadczonym przez tłumacza przysięgłego albo sprawdzonym i poświadczonym przez tłumacza przysięgłego, wykonującego zawód tłumacza przysięgłego na warunkach określonych w ustawie z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702, z 2006 r. Nr 107, poz. 722, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622), lub przez tłumacza przysięgłego mającego siedzibę na terytorium jednego z państw, o których mowa w art. 13 ust. 1.”, e) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Dołączony do wniosku o wpis do rejestru przedstawicielstw dokument, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, powinien być poświadczony przez apostille, jeżeli przedsiębiorca zagraniczny działa na terytorium państwa będącego stroną Konwencji znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze w dniu 5 października 1961 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 112, poz. 938), albo przez legalizację, jeżeli przedsiębiorca zagraniczny działa na terytorium państwa niebędącego stroną tej konwencji. 5. Poświadczenie przez apostille albo legalizację nie jest wymagane, jeżeli umowa międzynarodowa, którą jest związana Rzeczpospolita Polska, zniosła lub uprościła legalizację lub zwolniła z legalizacji dokumenty w sprawach objętych zakresem tych umów.”; 6) w art. 99 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wniosek, o którym mowa w art. 96 ust. 2, dotyczy działalności wykraczającej poza zakres określony w art. 94 i art. 95 ust. 1.”; 7) po art. 102 dodaje się art. 102a w brzmieniu: „Art. 102a. Do przedstawicielstw utworzonych przez bank zagraniczny lub instytucję kredytową, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, przepisów art. 100 pkt 3, art. 101 ust. 1 i art. 102 nie stosuje się.”."}
{"id":"2001_1378_17","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.[18])) w art. 104 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Roczny plan finansowy Funduszu, sprawozdanie finansowe Funduszu, sprawozdanie z działalności Funduszu Prezes Funduszu publikuje, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.”."}
{"id":"2001_1378_18","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 78, poz. 684, z późn. zm.[19])) art. 33 otrzymuje brzmienie: „Art. 33. Organ restrukturyzacyjny, co najmniej raz na 6 miesięcy, ogłasza w: 1) dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia – w przypadku gdy organem restrukturyzacyjnym jest minister właściwy do spraw zdrowia, 2) wojewódzkim dzienniku urzędowym – w przypadku gdy organem restrukturyzacyjnym jest wojewoda – listę zakładów, w stosunku do których wydał decyzję o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego.”."}
{"id":"2001_1378_19","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 26 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, z późn. zm.[20])) w załączniku do ustawy w części I ust. 29 otrzymuje brzmienie: 1 2 3 4 29. Dokonanie wpisu przedstawicielstwa przedsiębiorcy zagranicznego do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych 1 000 zł"}
{"id":"2001_1378_2","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, z późn. zm.[3])) w art. 41b wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 2–7.”; 2) ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Nadpłacone lub nienależnie opłacone składki nie podlegają zwrotowi, jeżeli od dnia ich opłacenia upłynęło 5 lat.”."}
{"id":"2001_1378_20","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 7 listopada 2008 r. o europejskim ugrupowaniu współpracy terytorialnej (Dz. U. Nr 218, poz. 1390) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. Konwencja i statut ugrupowania oraz ich zmiany podlegają ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Ogłoszenia dokonuje minister właściwy do spraw zagranicznych.”."}
{"id":"2001_1378_21","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, Nr 120, poz. 690 i Nr 171, poz. 1016) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) po pkt 1 dodaje się pkt la w brzmieniu: „la) wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy;”, b) w pkt 20 w lit. b na końcu średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu: ,,c) wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy;”, c) po pkt 23 dodaje się pkt 23a w brzmieniu: „23a) pośredniczący podmiot węglowy – podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy;”, d) pkt 25 otrzymuje brzmienie: „25) miejsce importu – miejsce inne niż skład podatkowy, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego;”; 2) w dziale I po art. 7b dodaje się art. 7c w brzmieniu: „Art. 7c. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych nie stosuje się pojedynczego pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, o którym mowa w art. 1 pkt 13 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454\/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny. 2. Procedur uproszczonych, o których mowa w art. 76 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, nie stosuje się w odniesieniu do: 1) alkoholu etylowego; 2) paliw silnikowych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. Procedury uproszczone, o których mowa w art. 76 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, mają zastosowanie do podmiotów, których wysokość obrotu w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, paliwami silnikowymi, przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40 mln zł. 4. W przypadku podmiotu rozpoczynającego działalność w zakresie paliw silnikowych, warunkiem stosowania procedur uproszczonych, o których mowa w art. 76 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, jest: 1) w roku rozpoczęcia działalności – złożenie oświadczenia, w którym podmiot zadeklaruje osiągnięcie w danym roku obrotu przekraczającego wymaganą wysokość obrotu zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzenia działalności; 2) w roku następującym po roku rozpoczęcia działalności – uzyskanie w roku rozpoczęcia działalności obrotu przekraczającego wymaganą wysokość obrotu zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzenia działalności.”; 3) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. 1. W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: 1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju; 2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych; 3) dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych; 4) import wyrobów węglowych; 5) eksport wyrobów węglowych; 6) użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 3la ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych; 7) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary; 8) powstanie ubytków wyrobów węglowych. 2. Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich: 1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; 2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; 3) wydanie w zamian za wierzytelności; 4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego; 5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; 6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności; 7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy; 8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników; 9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. 3. Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.”; 4) w art. 10: a) po ust. 1 dodaje się ust. la i 1b w brzmieniu: „la. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2–9, z dniem wykonania tych czynności. lb. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.”, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika.”; 5) w art. 13 w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary.”; 6) w art. 16: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu: „3a. Podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić pisemnie o tym właściwego naczelnika urzędu celnego. Powiadomienie powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. 3b. Właściwy naczelnik urzędu celnego bez zbędnej zwłoki pisemnie potwierdza przyjęcie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy. Potwierdzenie to powinno zawierać dane, o których mowa w ust. 3a, oraz oznaczenie organu potwierdzającego. 3c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub upoważniony przez niego organ publikuje bez zbędnej zwłoki w Biuletynie Informacji Publicznej aktualną listę pośredniczących podmiotów węglowych, obejmującą ich następujące dane: imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym lub w pisemnym powiadomieniu o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy ulegną zmianie, podmiot jest obowiązany zgłosić zmianę właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Pośredniczący podmiot węglowy jest obowiązany poinformować właściwego naczelnika urzędu celnego o zaprzestaniu prowadzenia działalności w tym charakterze, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym zaprzestał prowadzenia działalności.”; 7) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: „Art. 2la. 1. W przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego: 1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru, 2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej – za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3. 2. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów węglowych może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów węglowych. 3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy.”; 8) w art. 26 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wyroby akcyzowe, w przypadku których podatnicy mogą stosować dłuższe niż wymienione w art. 21 ust. 1, 2 i 9, w art. 21a ust. 1, w art. 23 ust. 2 i w art. 24 ust. 1 okresy rozliczeniowe, terminy składania deklaracji lub wpłaty akcyzy, lub warunki, które muszą spełniać podmioty stosujące te okresy lub terminy;”; 9) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku importu podatnik jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3, do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy, z uwzględnieniem obowiązujących stawek akcyzy: 1) w zgłoszeniu celnym, 2) w przypadku stosowania procedur uproszczonych, o których mowa w art. 76 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w: a) zgłoszeniu niekompletnym lub b) zgłoszeniu uproszczonym, lub c) wpisie do ewidencji – oraz w zgłoszeniu uzupełniającym, w rozumieniu przepisów prawa celnego.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku objęcia importowanych wyrobów akcyzowych procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub w przypadku importu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, podatnik jest obowiązany zamieścić w dokumentach, o których mowa w ust. 1, informację o kwocie akcyzy, która byłaby należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub zwolnieniem od akcyzy.”, c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. W przypadku stosowania procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, zarejestrowany wysyłający przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu celnego kopię wpisu lub wydruku z ewidencji towarów dopuszczonych do obrotu, niezwłocznie po przesłaniu do Systemu projektu e-AD dotyczącego wyrobów akcyzowych będących przedmiotem wpisu, z wyłączeniem sytuacji, gdy po przesłaniu projektu e-AD niezwłocznie zostanie przesłane zgłoszenie uzupełniające, w rozumieniu przepisów prawa celnego.”; 10) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: „Art. 3la. 1. Zwalnia się od akcyzy: 1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2; 2) dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy; 3) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2; 4) import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2; 5) eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy. 2. Zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane: 1) w procesie produkcji energii elektrycznej; 2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych; 3) przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.[21])), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.[22])), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 149, poz. 887); 4) do przewozu towarów i pasażerów koleją; 5) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej; 6) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie; 7) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037\/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. U. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.); 8) przez zakłady energochłonne do celów opałowych; 9) przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. 3. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest: 1) pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; 2) posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; 3) dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy. 4. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. 5. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 6. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. 7. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę. 8. W przypadku zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, sprzedawca wyrobów węglowych może zażądać przedstawienia mu pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a nabywca wyrobów węglowych powinien przedstawić sprzedawcy to pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy. 9. W przypadku zwrotu wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy przez: 1) podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, do pośredniczącego podmiotu węglowego, 2) pośredniczący podmiot węglowy do pośredniczącego podmiotu węglowego – przemieszczanie tych wyrobów odbywa się na podstawie dokumentu dostawy. 10. Przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.”; 11) w art. 40 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii elektrycznej i wyrobów węglowych.”; 12) w art. 47 w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) wyrobów węglowych.”; 13) w art. 88: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).”, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio: 1) 23,8 GJ\/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701; 2) 8,6 GJ\/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702; 3) 27,5 GJ\/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.”."}
{"id":"2001_1378_22","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 19, poz. 100 oraz z 2010 r. Nr 106, poz. 675) w art. 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Do odpowiedzialności za wykonanie umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym i wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy przepisu art. 141 ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 2, nie stosuje się.”."}
{"id":"2001_1378_23","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 23. 1. Z dniem 1 stycznia 2013 r. znosi się Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski B”. 2. Sprawozdania finansowe, ogłoszenia i obwieszczenia przedsiębiorców oraz inne akty prawne, a także informacje, komunikaty, ogłoszenia i obwieszczenia organów, instytucji i osób, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 12 w brzmieniu dotychczasowym, przekazane i nieogłoszone w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski B” do dnia 31 grudnia 2012 r., ogłasza się na zasadach określonych przepisami ustaw wymienionych w art. 4, art. 7, art. 13, art. 17, art. 18 oraz art. 20 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1378_24","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 24. Pierwszy raport zawierający informację, o której mowa w art. 41 ust. 8 ustawy wymienionej w art. 11, płatnik składek przekaże ubezpieczonemu do dnia 28 lutego 2013 r. za rok 2012."}
{"id":"2001_1378_25","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przekaże Komisji Nadzoru Finansowego dane rejestrowe przedstawicielstw banków zagranicznych i instytucji kredytowych wpisanych do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych. 2. Komisja Nadzoru Finansowego w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zamieści w Biuletynie Informacji Publicznej wykaz zezwoleń na otwarcie przedstawicielstwa banku zagranicznego lub instytucji kredytowej udzielonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wykreśli z rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych dane rejestrowe przedstawicielstw banków zagranicznych i instytucji kredytowych."}
{"id":"2001_1378_26","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 26. 1. Postępowania w sprawie wpisu banków zagranicznych lub instytucji kredytowych do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy umarza się. 2. Opłata skarbowa za dokonanie wpisu przedstawicielstwa banku zagranicznego lub instytucji kredytowej do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych podlega zwrotowi na rachunek wskazany przez bank zagraniczny lub instytucję kredytową."}
{"id":"2001_1378_27","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 27. 1. Do przedawnienia należności z tytułu składek, o którym mowa w art. 41b ust. 1 ustawy wymienionej w art. 2 oraz w art. 24 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 11, którego bieg rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2012 r., stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z tym że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 2012 r. 2. Jeżeli przedawnienie rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2012 r. nastąpiłoby zgodnie z przepisami dotychczasowymi wcześniej, przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do: 1) nadpłaconych lub nienależnie opłaconych składek, o których mowa w art. 41b ust. 11 ustawy wymienionej w art. 2; 2) nienależnie opłaconych składek, o których mowa w art. 24 ust. 6g ustawy wymienionej w art. 11."}
{"id":"2001_1378_28","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 28. 1. Pisemne powiadomienie o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a ustawy wymienionej w art. 21, może być złożone do właściwego naczelnika urzędu celnego, przed dniem 2 stycznia 2012 r., a właściwy naczelnik urzędu celnego może je potwierdzić przed tym dniem. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub upoważniony przez niego organ może opublikować w Biuletynie Informacji Publicznej aktualną listę pośredniczących podmiotów węglowych przed dniem 2 stycznia 2012 r."}
{"id":"2001_1378_29","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 29. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r., z wyjątkiem: 1) art. 21 pkt 1 lit. a–c i pkt 6 oraz art. 28, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia; 2) art. 21 pkt 3–5, 7, 8 i 10–13, które wchodzą w życie z dniem 2 stycznia 2012 r.; 3) art. 4 pkt 1–6, art. 5 pkt 2, art. 6, art. 7 pkt 2, art. 12–14, art. 17, art. 18, art. 20 oraz art. 23, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.”. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Grzegorz Schetyna [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, ustawę z dnia 22 grudnia 1995 r. o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego, ustawę z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, ustawę z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców, ustawę z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawę z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 26 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, ustawę z dnia 7 listopada 2008 r. o europejskim ugrupowaniu współpracy terytorialnej, ustawę z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz ustawę z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr 182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700 oraz z 2011 r. Nr 36, poz. 181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855 i Nr 149, poz. 887. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 67, poz. 411, Nr 70, poz. 416, Nr 180, poz. 1112, Nr 227, poz. 1505, Nr 228, poz. 1507 i Nr 237, poz. 1654 i 1656, z 2009 r. Nr 69, poz. 595, Nr 79, poz. 667 i Nr 97, poz. 800 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 149, poz. 887. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 620, Nr 225, poz. 1461 i Nr 226, poz. 1475 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 584, Nr 112, poz. 654 i Nr 171, poz. 1016. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 165, poz. 1316, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 oraz z 2006 r. Nr 73, poz. 501, Nr 208, poz. 1540 i Nr 220, poz. 1600. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 169, poz. 1414 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 337, Nr 98, poz. 817, Nr 157, poz. 1241 i Nr 161, poz. 1277, z 2010 r. Nr 57, poz. 354 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676 i Nr 185, poz. 1092. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 888, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 53, poz. 434 i Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 28, poz. 146 i Nr 96, poz. 620 oraz z 2011 r. Nr 92, poz. 531, Nr 112, poz. 654, Nr 142, poz. 828 i Nr 144, poz. 851. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 858 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 106, poz. 622, Nr 171, poz. 1016 i Nr 187, poz. 1111. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 44, poz. 362, Nr 57, poz. 466, Nr 131, poz. 1075, Nr 157, poz. 1241, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 213, poz. 1652 i Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 57, poz. 355, Nr 127, poz. 858, Nr 167, poz. 1131, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1306 oraz z 2011 r. Nr 34, poz. 173, Nr 75, poz. 398, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 781, Nr 171, poz. 1016 i Nr 186, poz. 1100. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545, Nr 71, poz. 609, Nr 127, poz. 1045, Nr 131, poz. 1075, Nr 144, poz. 1176, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 40, poz. 226, Nr 81, poz. 530, Nr 126, poz. 853, Nr 182, poz. 1228 i Nr 257, poz. 1724 oraz z 2011 r. Nr 72, poz. 388, Nr 126, poz. 715, Nr 131, poz. 763, Nr 134, poz. 779 i 781 i Nr 165, poz. 984. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 218, poz. 1690, z 2010 r. Nr 105, poz. 668, Nr 182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474, Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 75, poz. 398, Nr 138, poz. 808 i Nr 171, poz. 1016. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 202, poz. 1956, z 2004 r. Nr 82, poz. 745 oraz z 2005 r. Nr 101, poz. 851. [14]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 126, poz. 853 i Nr 127, poz. 858 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 80, poz. 432, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654 i Nr 133, poz. 767. [15]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 i Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, z 2006 r. Nr 145, poz. 1050, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, z 2010 r. Nr 40, poz. 230 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622. [16]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 120, poz. 690, Nr 131, poz. 764, Nr 132, poz. 766, Nr 153, poz. 902, Nr 163, poz. 981 i Nr 171, poz. 1016. [17]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545, Nr 71, poz. 609, Nr 127, poz. 1045, Nr 131, poz. 1075, Nr 144, poz. 1176, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 40, poz. 226, Nr 81, poz. 530, Nr 126, poz. 853, Nr 182, poz. 1228 i Nr 257, poz. 1724 oraz z 2011 r. Nr 72, poz. 388, Nr 126, poz. 715, Nr 131, poz. 763, Nr 134, poz. 779 i 781 i Nr 165, poz. 984. [18]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887 i Nr 171, poz. 1016. [19]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 137, poz. 971, z 2007 r. Nr 158, poz. 1104, z 2008 r. Nr 192, poz. 1181 oraz z 2009 r. Nr 65, poz. 545 i Nr 215, poz. 1664. [20]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 64, poz. 427, Nr 124, poz. 859, Nr 127, poz. 880 i Nr 128, poz. 883, z 2008 r. Nr 44, poz. 262, Nr 63, poz. 394, Nr 182, poz. 1121, Nr 195, poz. 1198, Nr 216, poz. 1367 i Nr 220, poz. 1414, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 57, poz. 466 i Nr 72, poz. 619, z 2010 r. Nr 8, poz. 51, Nr 81, poz. 531, Nr 107, poz. 679 i Nr 167, poz. 1131 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 133, poz. 768, Nr 149, poz. 887, Nr 152, poz. 897, Nr 163, poz. 981 i Nr 171, poz. 1016. [21]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091, Nr167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658, z2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz. 818, Nr 180, poz. 1280 i Nr 181,poz. 1292, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 145, poz. 917, Nr 216, poz. 1370 i Nr 235, poz. 1618, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206, Nr 56, poz. 458, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1705, z 2010 r. Nr 44, poz. 250, Nr 54, poz. 320, Nr 127, poz. 857 i Nr 148, poz. 991 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 139, poz. 814 i Nr 149, poz. 887. [22]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 202, poz. 1551, Nr 219, poz. 1706 i Nr 221, poz. 1738, z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 40, poz. 229, Nr 81, poz. 527, Nr 125, poz. 842 i Nr 217, poz. 1427 oraz z 2011 r. Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622 i Nr 149, poz. 887."}
{"id":"2001_1378_3","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.[4])) w art. 6 w ust. 9 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) składać, w terminie do dnia 31 stycznia, organowi podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania, deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku;”; 2) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości – bez wezwania – na rachunek właściwej gminy, w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 15 każdego miesiąca, a za styczeń do dnia 31 stycznia.”."}
{"id":"2001_1378_4","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 3 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) poddanie badaniu, składanie do właściwego rejestru sądowego, udostępnianie i ogłaszanie sprawozdań finansowych w przypadkach przewidzianych ustawą.”; 2) tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie: „Badanie, składanie do właściwego rejestru sądowego, udostępnianie i ogłaszanie sprawozdań finansowych”; 3) w art. 64: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Badaniu podlegają roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe grup kapitałowych oraz roczne sprawozdania finansowe – kontynuujących działalność:”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Badaniu podlegają również roczne połączone sprawozdania finansowe funduszy inwestycyjnych z wydzielonymi subfunduszami oraz roczne sprawozdania jednostkowe subfunduszy.”; 4) uchyla się art. 64a i art. 64b; 5) w art. 69: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kierownik jednostki składa we właściwym rejestrze sądowym roczne sprawozdanie finansowe, opinię biegłego rewidenta, jeżeli podlegało ono badaniu, odpis uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty, a w przypadku jednostek, o których mowa w art. 49 ust. 1 – także sprawozdanie z działalności – w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego.”, b) ust. 1b otrzymuje brzmienie: „1b. Kierownik oddziału przedsiębiorcy zagranicznego składa we właściwym rejestrze sądowym roczne sprawozdanie finansowe oddziału.”, c) po ust. 1b dodaje się ust. 1c–1f w brzmieniu: „1c. Kierownik oddziału, mających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu ubezpieczeń, zakładu reasekuracji, banku zagranicznego, instytucji kredytowej lub instytucji finansowej – w rozumieniu przepisów Prawa bankowego, zwanych dalej „instytucją kredytową lub finansową”, składa we właściwym rejestrze sądowym, sporządzone i zbadane zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w państwie siedziby instytucji kredytowej lub finansowej oraz przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego, roczne sprawozdanie finansowe tej instytucji wraz ze sprawozdaniem z działalności oraz opinią biegłego rewidenta. 1d. Przepis ust. 1c stosuje się odpowiednio do skonsolidowanego sprawozdania finansowego wraz ze skonsolidowanym sprawozdaniem z działalności oraz opinią biegłego rewidenta. 1e. Złożeniu we właściwym rejestrze sądowym nie podlega, z zastrzeżeniem ust. 1f, roczne sprawozdanie finansowe oddziału instytucji kredytowej lub finansowej. 1f. Kierownik oddziału instytucji kredytowej lub finansowej mającej siedzibę w państwie spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego, oprócz dokumentów wymienionych w ust. 1c, składa również we właściwym rejestrze sądowym podlegające obowiązkowi badania roczne sprawozdanie finansowe oddziału wraz z opinią biegłego rewidenta, jeżeli: 1) roczne sprawozdanie finansowe tej instytucji kredytowej lub finansowej nie jest sporządzone według zasad przyjętych bądź równoważnych z przyjętymi w Europejskim Obszarze Gospodarczym lub 2) w państwie siedziby tej instytucji kredytowej lub finansowej nie jest spełniony warunek wzajemności w odniesieniu do instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w państwie z Europejskiego Obszaru Gospodarczego.”; 6) w art. 70: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kierownik jednostki, o której mowa w art. 64, do której nie ma zastosowania art. 69, jest obowiązany złożyć wprowadzenie do sprawozdania finansowego stanowiące część informacji dodatkowej, bilans, rachunek zysków i strat, zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz rachunek przepływów pieniężnych za rok obrotowy, do ogłoszenia w ciągu 15 dni od dnia ich zatwierdzenia, wraz z opinią biegłego rewidenta oraz odpisem uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i podziale zysku lub pokryciu straty.”, b) uchyla się ust. 1a–1d, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, następuje w ogólnokrajowym dzienniku urzędowym „Monitor Sądowy i Gospodarczy”, a w odniesieniu do spółdzielni – w „Monitorze Spółdzielczym”.”, d) uchyla się ust. 3; 7) w art. 76g ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dane z wykazu, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, i dokonywane w nich zmiany, są zamieszczane w celach informacyjnych na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.”."}
{"id":"2001_1378_5","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 22 grudnia 1995 r. o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego (Dz. U. z 1996 r. Nr 6, poz. 42, z późn. zm.[6])) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 3: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) ogłoszenia wymagane przez Kodeks spółek handlowych,”, b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) ogłoszenia przewidziane przepisami Kodeksu postępowania cywilnego, o ile obowiązek ich ogłaszania wynika z tej ustawy,”; 2) uchyla się ust. 4."}
{"id":"2001_1378_6","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.[7])) w art. 29 uchyla się pkt 2."}
{"id":"2001_1378_7","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz. 1186, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 44 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Po uzyskaniu informacji o otwarciu likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego sąd rejestrowy przekazuje tę informację ministrowi właściwemu do spraw gospodarki niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni roboczych od dnia zgłoszenia tej informacji przez przedsiębiorcę zagranicznego.”; 2) w art. 47a ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, spółki mogą ogłaszać w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.”."}
{"id":"2001_1378_8","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 34, poz. 189, z późn. zm.[9])) w art. 83 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Członek otwartego funduszu jest obowiązany zawiadomić fundusz o każdorazowej zmianie w stosunku do treści oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, o ile zmiana taka obejmuje środki zgromadzone na jego rachunku. Zawiadomienie o zmianie treści oświadczenia składa się na piśmie, a na wniosek członka otwartego funduszu może być złożone za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Na żądanie funduszu należy przedstawić dowód takiej zmiany.”."}
{"id":"2001_1378_9","title":"Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[10])) art. 14a otrzymuje brzmienie: „Art. 14a. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności ich interpretacji, z urzędu lub na wniosek, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne); wnioskodawcą nie może być organ administracji publicznej. § 2. Wniosek o wydanie interpretacji ogólnej powinien zawierać uzasadnienie konieczności wydania interpretacji ogólnej, w szczególności: 1) przedstawienie zagadnienia oraz wskazanie przepisów prawa podatkowego wymagających wydania interpretacji ogólnej; 2) wskazanie niejednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego w określonych decyzjach, postanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych, oraz w takich samych stanach prawnych. § 3. Interpretację ogólną wydaje się, jeżeli w dniu złożenia wniosku w sprawach, o których mowa w § 2 pkt 2, nie toczy się postępowanie podatkowe lub postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej albo od decyzji lub na postanowienie nie zostało wniesione odwołanie lub zażalenie. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych pozostawia wniosek o wydanie interpretacji ogólnej bez rozpatrzenia, jeżeli: 1) nie są spełnione warunki, o których mowa w § 2 i 3, lub wniosek nie spełnia innych wymogów określonych przepisami prawa, lub 2) przedstawione we wniosku zagadnienie jest przedmiotem interpretacji ogólnej i stan prawny nie uległ w tym zakresie zmianie. § 5. W sprawie pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji ogólnej bez rozpatrzenia wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. Postanowienie nie zawiera danych identyfikujących stronę postępowania, w którym wydano decyzję, postanowienie lub interpretację indywidualną, wskazaną we wniosku o wydanie interpretacji ogólnej. Przepisy rozdziałów 14 i 16 działu IV stosuje się odpowiednio. § 6. Prawo dostępu do akt sprawy wydania interpretacji ogólnej nie obejmuje danych identyfikujących stronę postępowania, w którym wydano decyzję, postanowienie lub interpretację indywidualną, wskazaną we wniosku o wydanie interpretacji ogólnej. § 7. Na pisemne żądanie ministra właściwego do spraw finansów publicznych organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej przekazują niezwłocznie akta dotyczące wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji ogólnej decyzji, postanowień oraz interpretacji indywidualnych. § 8. Opłata podlega zwrotowi wyłącznie w przypadku wydania interpretacji ogólnej. Zwrot opłaty następuje w terminie 7 dni od dnia opublikowania interpretacji ogólnej. § 9. W sprawach dotyczących wydawania interpretacji ogólnych na wniosek przepisy art. 14d, art. 14f, art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV stosuje się odpowiednio. § 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w celu usprawnienia obsługi wnioskodawców może, w drodze rozporządzenia, upoważnić podległe organy do wydawania, jako organ pierwszej instancji, postanowień o których mowa w § 5, oraz wykonywania czynności, o których mowa w § 7, określając jednocześnie właściwość rzeczową oraz miejscową upoważnionych organów. § 11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, biorąc pod uwagę zapewnienie sprawności postępowania, określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie interpretacji ogólnej, który zawiera dane identyfikujące wnioskodawcę, dane wskazane w § 2, oraz sposób uiszczenia opłaty.”."}
{"id":"2001_1379_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 1. 1. Tworzy się Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej \"Urzędem\". 2. Prezes Urzędu wykonuje zadania przy pomocy Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. 3. Organizację i funkcjonowanie Urzędu określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia."}
{"id":"2001_1379_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawę Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych."}
{"id":"2001_1379_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 2. 1. Prezes Urzędu jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach oceny jakości, skuteczności i bezpieczeństwa: 1) produktów leczniczych w zakresie określonym ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr \", poz. \"), 2) wyrobów medycznych w zakresie określonym ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. Nr \", poz. \"), 3) produktów biobójczych określonych w odrębnych przepisach. 2. Na czele Urzędu stoi Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej \"Prezesem Urzędu\". 3. Prezes Urzędu jest powoływany na okres 5 lat i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia. Ta sama osoba może być powołana na stanowisko Prezesa Urzędu najwyżej na dwie kolejne kadencje. 4. Kandydata na stanowisko Prezesa Urzędu wyłania się w wyniku postępowania konkursowego, którego sposób i tryb określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, uwzględniając w szczególności: 1) skład komisji konkursowej, 2) wymogi wobec członków komisji konkursowej, 3) procedury przeprowadzania konkursu."}
{"id":"2001_1379_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 3. Prezesem Urzędu może zostać osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) nie była karana za przestępstwa z winy umyślnej, 3) ukończyła wyższe studia i uzyskała tytuł zawodowy lekarza, lekarza stomatologa lub tytuł magistra farmacji, 4) posiada wiedzę w zakresie prawa polskiego i prawa wspólnotowego dotyczącą produktów leczniczych i biobójczych, wyrobów medycznych oraz co najmniej 5letni okres zatrudnienia na stanowiskach kierowniczych w: a) szkołach wyższych i innych placówkach naukowych, które posiadają prawo nadawania stopni naukowych, b) jednostkach badawczo-rozwojowych, c) administracji publicznej związanej z ochroną zdrowia."}
{"id":"2001_1379_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 4. W okresie trwania kadencji Prezes Urzędu może zostać odwołany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia w przypadku: 1) złożenia rezygnacji ze stanowiska, 2) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za popełnienie przestępstwa z winy umyślnej, 4) nawiązania stosunku pracy z innym pracodawcą, 5) naruszenia przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. z 1997 r. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 493 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306), 6) rażącego naruszenia swoich obowiązków."}
{"id":"2001_1379_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 5. 1. Wiceprezesów Urzędu w liczbie nie przekraczającej 3 osób, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Prezesa Urzędu, spośród kandydatów spełniających wymagania określone w ust. 2. 2. Kandydatami mogą zostać osoby które ukończyły wyższe studia i uzyskały tytuł magistra lub równoważny oraz spełniają wymogi określone w art. 3 pkt 1-2 i 4."}
{"id":"2001_1379_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 6. 1. Do zakresu działania Prezesa Urzędu należy: 1) w zakresie produktów leczniczych w szczególności: a) prowadzenie postępowań w sprawach dopuszczania do obrotu produktów leczniczych, w tym również produktów leczniczych weterynaryjnych, b) udzielanie informacji w zakresie dokumentacji i czynności dotyczących dopuszczania do obrotu, c) prowadzenie Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, d) prowadzenie Centralnej Ewidencji Badań Klinicznych, e) sprawowanie nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych i jego monitorowaniem oraz prowadzenie Centralnej Ewidencji zgłaszanych niepożądanych działań produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu, f) publikowanie w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia, co najmniej raz w roku, Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z oddzielnym wykazem produktów leczniczych weterynaryjnych; wykaz zawiera nazwę produktu leczniczego, jego postać, niezbędne informacje o składzie, informacje wskazujące na ograniczenie w jego wydawaniu bądź stosowaniu, wielkość opakowania, nazwę podmiotu odpowiedzialnego za wprowadzenie produktu leczniczego na rynek oraz nazwę i kraj wytwórcy, g) wydawanie raz w miesiącu biuletynu zawierającego wykaz produktów leczniczych, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu lub odmowę pozwolenia; wykaz powinien zawierać nazwę produktu leczniczego, jego postać, wielkość opakowania, oraz nazwę i kraj wytwórcy, a w przypadku decyzji pozytywnych ponadto nazwę podmiotu odpowiedzialnego za wprowadzenie produktu leczniczego na rynek, h) opracowywanie i wydawanie Farmakopei Polskiej zatwierdzanej przez ministra właściwego do spraw zdrowia, 2) w zakresie wyrobów medycznych, w szczególności: a) nadzór w zakresie wprowadzania do obrotu i wprowadzania do używania wyrobów medycznych, b) prowadzenie Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych, c) prowadzenie Rejestru Incydentów Medycznych, d) publikowanie w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia, co najmniej raz do roku, Urzędowego Wykazu Wyrobów Medycznych wprowadzonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, e) wydawanie raz na miesiąc biuletynu zawierającego wykaz wyrobów medycznych, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu lub odmowę pozwolenia; wykaz powinien zawierać nazwę wyrobu medycznego, jego rodzaj oraz nazwę wytwórcy, f) dopuszczanie na zasadach określonych w art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. Nr ...., poz. ...) do używania pojedynczych egzemplarzy wyrobów medycznych bez przeprowadzania oceny zgodności, g) zawierania porozumień z Prezesem Polskiego Komitetu Normalizacyjnego w sprawach opracowywania projektów Polskich Norm dotyczących wyrobów medycznych, systemów zapewnienia jakości odnoszących się do tej dziedziny oraz przygotowywania i udostępniania w postaci elektronicznej i drukowanej aktualnego wykazu Polskich Norm zharmonizowanych związanych z wyrobami medycznymi, 3) w zakresie produktów biobójczych: a) prowadzenie postępowań w sprawach wprowadzania do obrotu produktów biobójczych oraz postępowań w sprawach wpisu do rejestru produktów biobójczych stanowiących niewielkie zagrożenie, b) współdziałanie z organami Komisji Europejskiej w zakresie wpisów substancji czynnej produktu biobójczego do ewidencji substancji czynnych. 2. Prezes Urzędu składa ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, do dnia 31 marca każdego roku, sprawozdanie ze swojej działalności za poprzedni rok kalendarzowy."}
{"id":"2001_1379_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 7. Organami opiniodawczymi-doradczymi Prezesa Urzędu są: 1) Komisja do Spraw Produktów Leczniczych w zakresie dopuszczenia do obrotu produktów leczniczych, 2) Komisja Farmakopei w zakresie opracowywania i wydawania Farmakopei Polskiej, 3) Komisja do Spraw Wyrobów Medycznych w zakresie dotyczącym wyrobów medycznych, 4) Komisja do Spraw Produktów Biobójczych w zakresie dotyczącym produktów biobójczych."}
{"id":"2001_1379_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 8. 1. W skład Komisji, o których mowa w art. 7, wchodzą w liczbie, nie więcej niż 15 osób, członkowie powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw zdrowia na wniosek Prezesa Urzędu spośród przedstawicieli nauk medycznych, weterynaryjnych odpowiednich specjalności medycznych i weterynaryjnych oraz farmaceutycznych, a w przypadku Komisji do Spraw Wyrobów Medycznych także przedstawiciele nauk technicznych, a w odniesieniu do Komisji do Spraw Produktów Biobójczych przedstawiciele nauk przyrodniczych i chemicznych. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określa w drodze rozporządzenia szczegółowy sposób zgłaszania kandydatów na członków Komisji, o których mowa w art. 7, uwzględniając w szczególności podmioty uprawnione do zgłaszania kandydatów oraz sposób ich powoływania i odwoływania, a także zadania i skład komisji."}
{"id":"2001_1379_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych","text":"Art. 9. 1. Należność za pracę w Komisji wypłacana jest w formie ryczałtu miesięcznego w wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za okres ostatnich 6 miesięcy, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 2. Wynagrodzenie przewodniczącego, wiceprzewodniczącego oraz członków Komisji ulega obniżeniu o 15% wynagrodzenia za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności na posiedzeniu. 3. Koszty działania Komisji, o których mowa w art. 7, są finansowane z budżetu państwa w części, której dysponentem jest Prezes Urzędu. 4. Za udział w posiedzeniach Komisji, o których mowa w art. 7, zamiejscowym członkom i ekspertom przysługuje zwrot kosztów przejazdów i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju."}
{"id":"2001_1380_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje: 1) wymagania zasadnicze, klasyfikację, ocenę zgodności i badania kliniczne wyrobów medycznych, 2) wprowadzanie wyrobów medycznych do obrotu i do używania, 3) nadzór nad wytwarzaniem, wprowadzaniem do obrotu i do używania wyrobów medycznych."}
{"id":"2001_1380_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Obrót wyrobami medycznymi może być prowadzony przez hurtownie farmaceutyczne, apteki i placówki obrotu pozaaptecznego, 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, wykazy wyrobów medycznych, których obrót może być prowadzony przez hurtownie farmaceutyczne, apteki i placówki obrotu pozaaptecznego, uwzględniając rodzaje wyrobów medycznych i ich przeznaczenie."}
{"id":"2001_1380_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne warunki wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów medycznych przeznaczonych do stosowania w weterynarii, uwzględniając odmienne oceny ryzyka. Rozdział 3 Wymagania zasadnicze wyrobów medycznych"}
{"id":"2001_1380_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Wyroby medyczne wprowadzane do obrotu i do używania muszą spełniać wymagania zasadnicze. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wymagania zasadnicze dla wyrobów medycznych, o których mowa w ust. 1, uwzględniając wymagania prawa wspólnotowego, w szczególności w zakresie projektowania, wytwarzania, opakowania i oznakowania tych wyrobów."}
{"id":"2001_1380_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Przyjmuje się domniemanie zgodności wyrobów medycznych z wymaganiami zasadniczymi, jeżeli stwierdzono ich zgodność z Polskimi Normami zharmonizowanymi, Normami Europejskimi zharmonizowanymi lub z monografiami Farmakopei Europejskiej, odnoszącymi się do tych wyrobów i systemów zarządzania jakością zastosowanych przy ich projektowaniu, produkcji, instalowaniu i serwisie. Rozdział 4 Klasyfikacja wyrobów medycznych i ocena zgodności wyrobów medycznych z wymaganiami zasadniczymi"}
{"id":"2001_1380_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Wyroby medyczne podlegają klasyfikacji na klasy I, IIa, IIb i III, w zależności od potencjalnego ryzyka związanego z oddziaływaniem na organizm ludzki, z zastrzeżeniem ust.2. 2. Wyroby medyczne do diagnostyki in vitro o potencjalnie dużym ryzyku podlegają klasyfikacji według listy A i B, w zależności od rodzaju i przewidzianego zastosowania. Pozostałych wyrobów do diagnostyki in vitro nie klasyfikuje się. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kryteria klasyfikacji wyrobów medycznych, uwzględniając ust.1 i ust. 2 oraz wymagania prawa wspólnotowego."}
{"id":"2001_1380_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Klasyfikację wyrobów medycznych, o której mowa w art. 14, przeprowadza wytwórca. W przypadku niezgodności pomiędzy wytwórcą a jednostką notyfikowaną, co do zakwalifikowania wyrobu medycznego, decyzję podejmuje organ notyfikujący tą jednostkę."}
{"id":"2001_1380_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Ocenę zgodności wyrobu medycznego z wymaganiami zasadniczymi przeprowadza wytwórca, a w przypadku wyrobu medycznego klasy I mającego funkcję pomiarową lub będącego urządzeniem pomiarowym lub sterylnym wyrobem medycznym oraz w przypadku wyrobu medycznego klasy IIa, IIb i III lub wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro zakwalifikowanego do listy A lub B, lub przeznaczonego do samodzielnego testowania - wytwórca przy współudziale jednostki notyfikowanej, z zastrzeżeniem ust.3 pkt 1. 2. Ocena zgodności uwzględnia klasyfikację wyrobu medycznego oraz powinna uwzględniać ocenę kliniczną. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób oceny zgodności wyrobów medycznych z wymaganiami zasadniczymi, uwzględniając w szczególności: 1) wyroby medyczne, których ocenę zgodności przeprowadza się bez udziału jednostki notyfikowanej, 2) wystawienie deklaracji zgodności przez wytwórcę, który ma pełny system zapewnienia jakości, 3) wystawienie deklaracji zgodności przez wytwórcę, który ma system zapewnienia jakości produkcji wyrobów medycznych, 4) ocenę typu wyrobu medycznego, 5) weryfikację wyrobu medycznego, 6) oświadczenie dotyczące wyrobów medycznych specjalnego przeznaczenia. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia publikuje raz w roku listę jednostek przez siebie notyfikowanych wraz z ich numerami identyfikacyjnymi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"2001_1380_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W przypadku gdy ocena zgodności wymaga udziału jednostki notyfikowanej, wytwórca zawiera umowę z jednostką notyfikowaną właściwą ze względu na zakres notyfikacji."}
{"id":"2001_1380_18","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Certyfikaty jednostek notyfikowanych wydawane są na okres nie dłuższy niż 5 lat, po zakończeniu postępowania z zakresu oceny zgodności wyrobów medycznych z wymaganiami zasadniczymi, prowadzonego na podstawie umowy, o której mowa w art.17. 2. Jeżeli jednostka notyfikowana, w związku z prowadzonym postępowaniem, o którym mowa w ust.1, stwierdzi niedające się usunąć nieprawidłowości, informuje o tym Prezesa Urzędu. 3. Jednostka notyfikowana informuje Prezesa Urzędu o wszystkich zawieszonych i cofniętych certyfikatach oraz, na wniosek Prezesa Urzędu lub jednostki notyfikowanej, o wydanych certyfikatach i przypadkach odmowy wydania certyfikatu. 4. Jednostka notyfikowana, na wniosek innych jednostek notyfikowanych, udostępnia im dodatkowe informacje mające związek z zawieszeniem, cofnięciem, wydaniem lub odmową wydania certyfikatu."}
{"id":"2001_1380_19","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Dokumentacja oceny zgodności wyrobów medycznych z wymaganiami zasadniczymi przechowywana jest przez okres 5 lat od dnia zakończenia produkcji, lecz nie krócej niż do upływu daty ważności lub przewidzianego przez wytwórcę czasu życia wyrobu. 2. Prezes Urzędu ma prawo do wglądu i wykorzystania dokumentacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1380_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ustawy nie stosuje się do: 1) produktów leczniczych, 2) kosmetyków, 3) sprzętu ochrony osobistej, 4) implantów tkanek i komórek pochodzenia ludzkiego, jak również do wyrobów zawierających takie tkanki lub komórki bądź otrzymanych z tkanek lub komórek poza wyrobami zawierającymi substancje pochodzące z krwi ludzkiej lub plazmy, 5) implantów tkanek i komórek pochodzenia zwierzęcego, chyba że w wyrobie stosuje się tkanki lub komórki uznane za niezdolne do życia lub niezdolne do życia produkty z nich pozyskane. 2. Do wytwarzania, wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów medycznych: 1) zawierających produkty lecznicze - stosuje się odpowiednio przepisy o produktach leczniczych, 2) będących źródłem promieniowania jonizującego - stosuje się odpowiednio przepisy prawa atomowego i o ochronie radiologicznej, 3) zawierających zbiorniki ciśnieniowe - stosuje się odpowiednio przepisy o zbiornikach ciśnieniowych, 4) spełniających funkcje pomiarowe lub będących wzorcami kalibracyjnymi lub materiałami odniesienia - stosuje się odpowiednio przepisy o miarach."}
{"id":"2001_1380_20","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Jednostki notyfikowane mogą żądać udostępnienia przez wytwórców lub ich autoryzowanych przedstawicieli dokumentacji technicznej i informacji koniecznych do dokonania czynności objętych prowadzonym postępowaniem z zakresu oceny zgodności wyrobu medycznego z wymaganiami zasadniczymi. 2. Jednostki notyfikowane oraz inne podmioty uczestniczące w ocenie zgodności wyrobów medycznych są obowiązane do ochrony, otrzymanych w toku prowadzonych w tym zakresie postępowań, informacji stanowiących tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstw, w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Rozdział 5 Badania kliniczne wyrobów medycznych"}
{"id":"2001_1380_21","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Badania kliniczne wyrobów medycznych przeprowadza się w celu wydania oceny klinicznej, jeżeli istniejąca literatura naukowa i opinie o wyrobach medycznych podobnych nie stanowią wystarczających podstaw do sformułowania takiej oceny. 2. Badania kliniczne wyrobów medycznych przeprowadza się, jeżeli są niezbędne dla oceny przydatności klinicznej wyrobu medycznego lub oceny, czy ryzyko związane ze stosowaniem wyrobu medycznego nie jest nadmierne w porównaniu z korzyściami dla pacjenta."}
{"id":"2001_1380_22","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Wytwórca wyrobu medycznego przeznaczonego do badań klinicznych przeprowadza postępowanie w sprawie oceny klinicznej wyrobu medycznego. 2. Badania klinicznie wyrobów medycznych przeprowadzają jednostki spełniające wymagania organizacyjne oraz w zakresie wyposażenia i kwalifikacji personelu. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie powinny spełniać jednostki prowadzące badania kliniczne, i sposób przeprowadzania oceny klinicznej wyrobów medycznych, uwzględniając w szczególności wymagania bezpieczeństwa dla ludzkiego życia i zdrowia podczas prowadzenia badań."}
{"id":"2001_1380_23","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Badania kliniczne wyrobów medycznych prowadzone są na podstawie umów zawieranych przez wytwórców lub ich autoryzowanych przedstawicieli z jednostkami prowadzącymi badania kliniczne."}
{"id":"2001_1380_24","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Warunkiem rozpoczęcia badań klinicznych z udziałem wyrobu medycznego jest uzyskanie pozwolenia Prezesa Urzędu. 2. Prezes Urzędu wydając pozwolenie na rozpoczęcie badań klinicznych uwzględnia skutki tych badań dla zdrowia publicznego. 3. Prezes Urzędu wydaje pozwolenie na rozpoczęcie badań klinicznych na podstawie wniosku wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, złożonego wraz z programem badań klinicznych. 4. Jeżeli badanie kliniczne wiąże się z przeprowadzeniem eksperymentu medycznego, wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel jest obowiązany dołączyć do wniosku, o którym mowa w ust. 3, opinię niezależnej komisji bioetycznej, o której mowa w ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz.152 i Nr 88, poz.554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz.1115, z 1999 r. Nr 60, poz.636 i Nr 64, poz.729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz.136, Nr 60, poz. 698, Nr 94, poz. 1037 i Nr 120, poz. 1268). 5. Pozwolenie na rozpoczęcie badań klinicznych wyrobu medycznego, którego działanie opiera się na nowych zjawiskach fizycznych lub chemicznych, wydaje się po zasięgnięciu opinii Komisji do Spraw Wyrobów Medycznych. 6. W przypadku wyrobów medycznych zaliczanych do klasy III oraz wyrobów medycznych implantowanych i inwazyjnych, których czas ciągłego użycia przekracza 30 dni, należących do klas IIa lub IIb, brak odmowy wydania pozwolenia na rozpoczęcie badań klinicznych w ciągu 60 dni od dnia złożenia wniosku o pozwolenie na rozpoczęcie badań klinicznych jest równoznaczny z udzieleniem pozwolenia. 7. W przypadku wyrobów medycznych innych niż wymienione w ust.5 i ust. 6, brak odmowy wydania pozwolenia na rozpoczęcie badań klinicznych w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku o pozwolenie na rozpoczęcie tych badań jest równoznaczny z udzieleniem pozwolenia. 8. Prezes Urzędu cofa pozwolenie na rozpoczęcie badań klinicznych w szczególności w przypadku przerwania przez lekarza prowadzenia eksperymentu medycznego. 9. Wydanie pozwolenia na rozpoczęcie badań klinicznych, odmowa jego wydania i cofnięcie następuje, w drodze decyzji."}
{"id":"2001_1380_25","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przedmiotem badań klinicznych wyrobu medycznego jest wszechstronna analiza jego oddziaływania na ludzki organizm i ludzką psychikę podczas obsługi i używania w normalnych warunkach, w tym ustalenie niepożądanych skutków ubocznych, oraz ocena, czy stanowią one zagrożenie ze względu na ich przewidziane zastosowanie. Za prowadzenie badań klinicznych odpowiedzialny jest lekarz lub inne osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. 2. Osoba odpowiedzialna, o której mowa w ust.1, sporządza pisemne sprawozdanie zawierające krytyczną ocenę wszystkich danych zebranych podczas badań klinicznych i potwierdza je swoim podpisem, z podaniem daty. Rozdział 6 Rejestr Wytwórców i Wyrobów Medycznych oraz Rejestr Incydentów Medycznych"}
{"id":"2001_1380_26","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wyroby medyczne podlegają obowiązkowi wpisu do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wpisowi do rejestru, o którym mowa w ust.1, nie podlegają wyroby medyczne specjalnego przeznaczenia, to jest: 1) wyroby medyczne przeznaczone do badań klinicznych, wprowadzane do używania zgodnie z przepisami dotyczącymi oceny klinicznej wyrobów medycznych, i wyroby do diagnostyki in vitro przeznaczone do oceny działania, 2) wyroby medyczne wykonane na zamówienie. 3. Wytwórca zobowiązany jest do niezwłocznego zgłoszenia wyrobu medycznego, wprowadzanego do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych."}
{"id":"2001_1380_27","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Rejestr Incydentów Medycznych obejmuje incydenty medyczne związane z wyrobami medycznymi. 2. Podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych na podstawie odrębnych przepisów mają obowiązek zgłosić niezwłocznie incydent medyczny, który miał u nich miejsce, do Rejestru Incydentów Medycznych. 3. W przypadku zgłoszenia incydentu Prezes Urzędu informuje o tym fakcie wytwórcę lub autoryzowanego przedstawiciela. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb zgłaszania incydentów, wstrzymywania i wycofywania z obrotu wyrobów medycznych."}
{"id":"2001_1380_28","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Rejestr Wytwórców i Wyrobów Medycznych i Rejestr Incydentów Medycznych, prowadzone są przez Prezesa Urzędu w jednolitym systemie informatycznym. 2. Podstawę wpisów do rejestrów, o których mowa w ust. 1, zmian we wpisach lub wykreśleń z rejestrów stanowią zgłoszenia wytwórców. 3. Do zgłoszenia o wpis do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych dołącza się, z zastrzeżeniem ust. 4: 1) deklarację zgodności - dla wyrobów medycznych należących do klasy I, lub 2) deklarację zgodności z podaniem numeru identyfikacyjnego jednostki notyfikowanej - dla wyrobów medycznych należących do klasy IIa, IIb i III, wyrobów do diagnostyki in vitro z listy A i B oraz przeznaczonych do samodzielnego testowania, 3) dokumentację potwierdzającą zgodność wyrobu medycznego z wymaganiami zasadniczymi, 4) świadectwo weryfikacji deklaracji zgodności wyrobów oznaczonych znakiem CE, wydane przez akredytowaną w Rzeczypospolitej Polskiej jednostkę certyfikującą - dla wyrobów wyprodukowanych za granicą. 4. Wpisy do rejestrów, zmiany we wpisach lub wykreślenia z rejestrów dokonywane są na podstawie decyzji Prezesa Urzędu."}
{"id":"2001_1380_29","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Rejestr Wytwórców i Wyrobów Medycznych zawiera: 1) nazwę, siedzibę i numer identyfikacyjny wytwórcy, 2) nazwę handlową i techniczno-medyczną wyrobu medycznego, jego przeznaczenie, klasyfikację, informacje wskazujące na ograniczenia w używaniu oraz krótki opis wyrobu. 2. Rejestr Incydentów Medycznych zawiera dane, o których mowa w ust. 1, oraz rodzaj, rozmiar, skutki, przyczyny, miejsce i czas incydentu medycznego. 3. Zmiany w zakresie danych objętych rejestrami powinny być zgłoszone w ciągu 14 dni od dnia ich wystąpienia. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 1 i ust. 2."}
{"id":"2001_1380_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) autoryzowanym przedstawicielu - należy przez to rozumieć osobę fizyczną zamieszkałą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osobę prawną, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działającą na podstawie upoważnienia zagranicznego wytwórcy, która w imieniu tego wytwórcy dokonuje czynności związanych z uzyskaniem wpisu do rejestru lub oceną zgodności wyrobu medycznego, 2) deklaracji zgodności - należy przez to rozumieć oświadczenie wytwórcy albo autoryzowanego przedstawiciela składane po przeprowadzeniu postępowania określonego w ustawie, stwierdzające, że należycie zidentyfikowany wyrób medyczny albo proces jego wytwarzania jest zgodny z wymaganiami zasadniczymi, 3) incydencie medycznym - należy przez to rozumieć: a) uszkodzenie lub pogorszenie się parametrów lub działania wyrobów medycznych wprowadzanych do obrotu lub do używania, które doprowadziły lub mogły doprowadzić do poważnego pogorszenia zdrowia lub śmierci pacjenta, użytkownika, lub b) niezgodności w oznakowaniu lub instrukcjach używania, które doprowadziły lub mogły doprowadzić do poważnego pogorszenia zdrowia lub śmierci pacjenta, użytkownika, lub c) powtarzające się usterki i awarie dotyczące niezgodności, o których mowa w lit. a) i b), powodujące wycofywanie z obrotu wyrobów medycznych tego samego typu, 4) przewidzianym zastosowaniu - należy przez to rozumieć przeznaczenie wyrobu medycznego według danych dostarczanych przez wytwórcę w oznakowaniach, instrukcjach używania, dokumentacjach technicznych lub materiałach promocyjnych, 5) wprowadzeniu do obrotu-należy przez to rozumieć przekazanie, nieodpłatnie albo za opłatą, po raz pierwszy wyrobu medycznego nowego lub odtworzonego, innego niż wyrób medyczny przeznaczony do badań klinicznych, przez wytwórcę, dostawcę lub autoryzowanego przedstawiciela, w celu używania lub dystrybucji, zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, 6) wprowadzeniu do używania - należy przez to rozumieć pierwsze udostępnienie użytkownikowi wyrobu medycznego w celu użycia zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, 7) wymaganiach zasadniczych - należy przez to rozumieć zestaw wymagań, których spełnienie jest obligatoryjne, odnoszących się głównie do zagadnień bezpieczeństwa wyrobów, zapewniających harmonizację techniczną według prawa wspólnotowego, 8) wyrobie medycznym - należy przez to rozumieć wszelkie narzędzia, przyrządy, aparaty, sprzęt, materiały i inne artykuły stosowane samodzielnie lub w połączeniu z niezbędnym wyposażeniem i oprogramowaniem, przeznaczone przez wytwórców do stosowania u ludzi w celu: a) diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób, b) diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia skutków urazów lub upośledzeń, c) prowadzenia badań, korygowania budowy anatomicznej lub procesów fizjologicznych, d) regulacji poczęć, jeżeli nie osiągają swojego zasadniczego zamierzonego działania środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz mogą być przez nie wspomagane, 9) wyrobie medycznym do diagnostyki in vitro - należy przez to rozumieć wyrób medyczny będący odczynnikiem, produktem odczynników, wzorcem odniesienia, materiałem kontrolnym, zestawem, przyrządem, sprzętem lub systemem stosowanym samodzielnie lub w połączeniu, przeznaczonym przez wytwórcę do stosowania in vitro, w celu badania próbek pobranych z organizmu ludzkiego, włączając próbki krwi i tkanek, dla dostarczenia informacji: a) o stanie fizjologicznym lub patologicznym lub b) odnoszących się do wad wrodzonych, lub c) wskazujących na bezpieczeństwo i zgodność potencjalnego dawcy i biorcy, lub d) umożliwiających nadzorowanie działań terapeutycznych; do wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro zalicza się także pojemniki na próbki, 10) wyrobie medycznym do diagnostyki in vitro przeznaczonym do oceny działania - należy przez to rozumieć wyrób medyczny do diagnostyki in vitro przeznaczony do oceny jednego lub wielu parametrów użytkowych wyrobu w laboratoriach analiz medycznych lub w odpowiednich jednostkach poza przedsiębiorstwem wytwórcy, w celu oceny działania wyrobu medycznego, 11) wyrobie medycznym implantowanym - należy przez to rozumieć wyrób medyczny przeznaczony przez wytwórcę do chirurgicznego wprowadzania do ciała ludzkiego, w tym do zastąpienia powierzchni nabłonka lub powierzchni gałki ocznej, oraz wyrób medyczny częściowo wprowadzany do ludzkiego ciała drogą zabiegu chirurgicznego i przeznaczony do pozostawania w nim, 12) wyrobie medycznym inwazyjnym - należy przez to rozumieć wyrób medyczny przeznaczony przez wytwórcę do wprowadzania do ludzkiego ciała przez otwory ciała lub przez powierzchnię ciała, 13) wyrobie medycznym przeznaczonym do badań klinicznych - należy przez to rozumieć wyrób medyczny przeznaczony przez wytwórcę do zastosowania przez lekarza, w celu oceny zgodności z przypisanymi przez wytwórcę parametrami i funkcjami i z wymaganiami zasadniczymi oraz ustalenia i oceny niepożądanych skutków ubocznych występujących w normalnych warunkach używania, 14) wyrobie medycznym wykonywanym na zamówienie - należy przez to rozumieć wyrób medyczny wykonywany zgodnie z pisemną instrukcją wskazującą właściwości i zastosowanie wyrobu, sporządzoną przez lekarza lub inne osoby, posiadających odpowiednie kwalifikacje i na ich odpowiedzialność, do używania przez określonego pacjenta; wyrobem medycznym wykonywanym na zamówienie nie jest wyrób medyczny wykonywany metodami produkcji seryjnej, wymagający odpowiedniego przystosowania do specyficznych potrzeb lekarza lub innego użytkownika, 15) wytwórcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę, w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679), odpowiedzialnego za zaprojektowanie, wykonanie, opakowanie i oznakowanie wyrobu medycznego wprowadzanego do obrotu albo za dokonanie remontu odtworzeniowego, sterylizację lub kompletowanie wyrobów medycznych w celu przewidzianego zastosowania i wprowadzenia do obrotu pod nazwą własną, 16) znakowaniu znakiem zgodności - należy przez to rozumieć znakowanie w oparciu o deklarację zgodności wystawioną przez wytwórcę, a przy współudziale jednostki notyfikowanej dla wyrobu medycznego klasy I, mającego funkcję pomiarową lub będącego sterylnym wyrobem medycznym, klasy IIa, IIb i III lub wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro. Rozdział 2 Wprowadzanie wyrobów medycznych do obrotu i do używania"}
{"id":"2001_1380_30","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Za wpis do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych pobiera się opłaty rejestrowe. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzory zgłoszeń rejestrowych do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych, uwzględniając dane objęte wpisem do tego rejestru oraz wysokość opłat rejestrowych. Wysokość opłat będzie uwzględniała opłaty w innych państwach członkowskich o zbliżonym dochodzie narodowym brutto na jednego mieszkańca oraz nakład pracy związany z wykonaniem danej czynności i poziom kosztów ponoszonych przez Prezesa Urzędu."}
{"id":"2001_1380_31","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Rejestr Wytwórców i Wyrobów Medycznych jest jawny. 2. Dane objęte wpisem do Rejestru Incydentów Medycznych udostępniane są osobom, które wykażą swój interes prawny. Rozdział 7 Nadzór nad wytwarzaniem, wprowadzaniem do obrotu i używania wyrobów medycznych"}
{"id":"2001_1380_32","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Nadzór nad wytwarzaniem, wprowadzaniem do obrotu i używania wyrobów medycznych sprawuje Prezes Urzędu. 2. Prezes Urzędu współpracuje z organami właściwych inspekcji oraz jednostkami do których zadań należy wykonywanie badań bezpieczeństwa wyrobów lub przeprowadzanie kontroli w tym zakresie. 3. Organy i jednostki, o których mowa w ust.2, oraz organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do niezwłocznego powiadamiania Prezesa Urzędu o stwierdzonych zagrożeniach, wynikających z używania wyrobów medycznych, i podjętych w związku z tym działaniach. 4. Prezes Urzędu może zlecić wykonanie badań laboratoryjnych i klinicznych w szczególności w przypadkach, o których mowa art. 33 i art. 34."}
{"id":"2001_1380_33","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Prezes Urzędu przeprowadza kontrolę wytwórców wyrobów klasy I i jednostek prowadzących badania kliniczne. 2. Kontrola prowadzona jest na podstawie upoważnienia Prezesa Urzędu, udzielonego osobom prowadzącym czynności kontrolne. 3. Czynności kontrolne zostają podjęte po okazaniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli i prowadzone są w godzinach pracy podmiotu kontrolowanego oraz w obecności jego pracownika lub innej upoważnionej osoby. 4. W ramach prowadzonego postępowania kontrolnego osoba kontrolująca może: 1) przeglądać dokumentację związaną z wyrobami medycznymi oraz odnośną działalnością podmiotu kontrolowanego, 2) żądać od przedstawicieli i pracowników podmiotu kontrolowanego potrzebnych informacji i wyjaśnień związanych z wyrobami medycznymi, 3) dokonywać oględzin wyrobów medycznych oraz pomieszczeń, w których znajdują się wyroby medyczne bądź w inny sposób są z nimi związane, 4) przeprowadzać obserwacje, pomiary i testy wyrobów medycznych oraz dokumentować ich przebieg."}
{"id":"2001_1380_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządzany jest protokół, który podpisuje osoba kontrolująca oraz upoważniony przedstawiciel podmiotu kontrolowanego. 2. W przypadku zastrzeżeń, upoważniony przedstawiciel podmiotu kontrolowanego załącza do protokołu podpisane przez siebie wyjaśnienia. 3. W razie potrzeby, na podstawie protokołu kontroli oraz zebranych materiałów w jej toku, Prezes Urzędu przekazuje podmiotowi kontrolowanemu zalecenia pokontrolne dotyczące usunięcia stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości"}
{"id":"2001_1380_35","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. W przypadku otrzymania informacji, iż wyrób medyczny, po prawidłowym zainstalowaniu, podczas prawidłowej obsługi lub zgodnego z przeznaczeniem używania, stwarza zagrożenie dla życia, zdrowia lub bezpieczeństwa pacjentów, użytkowników lub osób postronnych, Prezes Urzędu, w zależności od stopnia powstałego zagrożenia, wydaje decyzje w sprawie: 1) wstrzymania, do czasu wyjaśnienia, wprowadzenia do obrotu wyrobu medycznego lub 2) ponownego przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu medycznego z wymaganiami zasadniczymi. 2. W przypadku ustalenia zagrożenia, iż wyrób medyczny, po prawidłowym zainstalowaniu, podczas prawidłowej obsługi lub zgodnego z przeznaczeniem używania, stwarza zagrożenie dla życia, zdrowia lub bezpieczeństwa pacjentów, użytkowników lub osób postronnych, Prezes Urzędu, w zależności od stopnia powstałego zagrożenia, wydaje decyzje w sprawie: 1) wycofania wyrobu medycznego z używania i obrotu, 2) wykreślenia wyrobu medycznego z Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych, 3) poinformowania przez wytwórcę lub autoryzowanego przedstawiciela, na jego koszt, użytkowników o zagrożeniu związanym ze stosowaniem wyrobu medycznego. 3. W przypadkach, o których mowa w ust.1 i ust. 2, Prezes Urzędu bezzwłocznie podejmuje działania mające na celu ustalenie: 1) przyczyn powstałego zagrożenia ludzkiego życia lub zdrowia, 2) osób odpowiedzialnych za powstałe nieprawidłowości. 4. Jeżeli nie zachodzi bezpośrednie zagrożenie życia, decyzje, o których mowa w ust.1 i ust. 2, są podejmowane po przeprowadzeniu kontroli u wytwórcy wyrobu medycznego, którego dotyczy decyzja. Decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 1 i pkt 2, może być podjęta wyłącznie po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego. 5. W przypadku ustalenia, że przyczyną powstałych zagrożeń są nieprawidłowości występujące w związku z: 1) niespełnieniem wymagań zasadniczych, 2) niewłaściwym zastosowaniem norm lub niedociągnięciami i brakami występującymi w normach, o których mowa w art.13 - Prezes Urzędu powiadamia o tym Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, Prezesa Polskiego Centrum Akredytacji albo inny właściwy organ państwowy lub właściwe organy Wspólnot Europejskich. 6. Jeżeli sytuacja, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dotyczy wyrobu medycznego oznaczonego znakiem CE, Prezes Urzędu dodatkowo powiadamia Komisję Europejską i kompetentne organy państwa będącego członkiem Wspólnot Europejskich, na którego terenie ma siedzibę jednostka notyfikowana. Rozdział 8 Przepisy karne"}
{"id":"2001_1380_36","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Kto wprowadza do obrotu wyroby medyczne bez wymaganego wpisu do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_1380_37","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Kto niezgodnie z wymaganiami ustawy znakuje wyroby medyczne znakiem zgodności lub w sposób nieuprawniony stosuje numery jednostek notyfikowanych, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności, albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2001_1380_38","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Kto będąc odpowiedzialnym za niezwłoczne zgłoszenie wyrobu medycznego do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych lub incydentu medycznego do Rejestru Incydentów Medycznych, nie dokonuje tego zgłoszenia, podlega grzywnie. Rozdział 9 Przepis końcowy"}
{"id":"2001_1380_39","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych, oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych."}
{"id":"2001_1380_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Do obrotu i do używania mogą być wprowadzane wyroby medyczne spełniające wymagania określone w art. 5 i art. 12. 2. Wyroby medyczne wprowadzone do obrotu i do używania muszą być prawidłowo zainstalowane, obsługiwane, konserwowane i używane, zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. 3. Użytkownicy wyrobów medycznych są obowiązani do zachowania należytej staranności w zakresie doboru, instalowania, uruchamiania oraz przeprowadzania przeglądów i konserwacji tych wyrobów, a w szczególności są obowiązani przestrzegać instrukcji używania dołączonej przez dostawców. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, warunki używania wyrobów medycznych, w tym wymagania odnoszące się do kwalifikacji użytkowników, w szczególności biorąc pod uwagę przewidziane zastosowanie wyrobów i związanych z ich używaniem poziomy ryzyka."}
{"id":"2001_1380_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Do obrotu i do używania mogą być wprowadzane, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, wyroby medyczne: 1) dla których wystawiono deklarację zgodności lub 2) oznaczone znakiem zgodności, lub 3) znakiem zgodności CE. 2. Znakiem zgodności albo znakiem zgodności CE nie są oznaczane wyroby medyczne wykonane na zamówienie, przeznaczone do badań klinicznych albo do diagnostyki in vitro w celu przeprowadzania oceny ich działania. Dla wyrobów takich wytwórca wystawia oświadczenie o ich zgodności z wymaganiami zasadniczymi. 3. Do obrotu i do używania mogą być wprowadzane także wyroby posiadające świadectwo rejestracji, świadectwo dopuszczenia do obrotu, świadectwo jakości, świadectwo dopuszczenia do stosowania lub pozytywną opinię o wyrobie medycznym. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, podmioty uprawnione do wydawania dokumentów, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_1380_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Znak zgodności umieszczany jest w widocznej, czytelnej i nieusuwalnej formie na wyrobie medycznym lub na jego sterylnym opakowaniu, o ile jest to możliwe, a także na instrukcji używania. Znak zgodności umieszcza się również na opakowaniach, w których wyroby medyczne są sprzedawane, jeżeli jest to możliwe. 2. Wraz ze znakiem zgodności umieszczany jest numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, o ile przy jej udziale przeprowadzono ocenę zgodności wyrobu medycznego. 3. Zabronione jest umieszczanie na wyrobie medycznym, jego opakowaniu oraz instrukcji używania oznaczeń lub napisów, które mogłyby wprowadzić w błąd co do znaczenia znaku zgodności lub znaku zgodności CE, a także numeru identyfikacyjnego jednostki notyfikowanej."}
{"id":"2001_1380_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Wytwórca łączący różne wyroby medyczne lub dokonujący sterylizacji różnych wyrobów medycznych, oznaczonych znakiem zgodności, w celu wprowadzenia ich do obrotu jako systemu lub zestawu zabiegowego, w miejsce wystawienia deklaracji zgodności i nadania znaku zgodności sporządza oświadczenie, w którym potwierdza: 1) wzajemną zgodność poszczególnych wyrobów stosownie do ich instrukcji używania oraz stwierdza, że dokonane przez niego czynności są zgodne z tymi instrukcjami, 2) że wszystkie dokonane przez niego czynności podlegają odpowiednim metodom kontroli i badań, 3) że zestaw opakowano i dołączono odpowiednie instrukcje jego używania, do których włączono instrukcje ich wytwórców. 2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wytwórca jest zobowiązany zachować przez 5 lat od dnia jego sporządzenia. 3. Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej \"Prezesem Urzędu\" ma prawo do wglądu i wykorzystania oświadczenia, o którym mowa w ust. 2. 4. W przypadkach gdy określone w ust.1 warunki nie są spełnione, system lub zestaw zabiegowy jest traktowany jako wyrób medyczny podlegający ocenie zgodności."}
{"id":"2001_1380_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Prezes Urzędu może dopuścić w wyjątkowych przypadkach, w drodze decyzji, bez konieczności spełnienia wymagań, o których mowa w art. 5, pojedyncze egzemplarze wyrobów medycznych sprowadzanych z zagranicy, jeżeli ich zastosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem że dany wyrób medyczny jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany. 2. Podstawą sprowadzenia wyrobu medycznego, o którym mowa w ust. 1, jest zapotrzebowanie szpitala lub lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem."}
{"id":"2001_1380_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wyroby medyczne niespełniające wymagań, o których mowa w art. 5 i art. 12, mogą być wystawiane, w szczególności na targach, wystawach i pokazach, pod warunkiem umieszczenia oznakowania, wyraźnie wskazującego, że dany wyrób nie może być wprowadzany do obrotu i do używania przed przeprowadzeniem oceny zgodności."}
{"id":"2001_1381_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) zasady i tryb dopuszczania do obrotu produktów leczniczych, z uwzględnieniem w szczególności wymagań dotyczących jakości, skuteczności i bezpieczeństwa ich stosowania, 2) warunki wytwarzania produktów leczniczych, 3) wymagania dotyczące reklamy produktów leczniczych, 4) warunki obrotu produktami leczniczymi, 5) wymagania dotyczące aptek, hurtowni farmaceutycznych i placówek obrotu pozaaptecznego, 6) zadania Inspekcji Farmaceutycznej i uprawnienia jej organów. 2. Przepisy ustawy stosuje się również do produktów leczniczych będących środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii, w zakresie nie uregulowanym tymi przepisami."}
{"id":"2001_1381_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wniosek o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, z zastrzeżeniem art. 15, 20 i 21, powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego za produkt leczniczy, miejsce wytwarzania, miejsce wytwarzania gdzie następuje zwolnienie serii, wytwórcę, jeżeli nie jest nim podmiot odpowiedzialny oraz numer zezwolenia na wytwarzanie, 2) nazwę produktu leczniczego i nazwę powszechnie stosowaną składnika lub składników czynnych, 3) szczegółowe dane ilościowe i jakościowe, odnoszące się do produktu leczniczego i jego wszystkich składników, oraz ich nazwy powszechnie stosowane, jeżeli występują, 4) wskazania, przeciwwskazania, działania niepożądane i interakcje, 5) sposób stosowania, dawkowanie, postać farmaceutyczną i drogę podania oraz okres ważności produktu leczniczego, dane i ostrzeżenia związane z bezpieczeństwem, dotyczące: a) warunków przechowywania i transportu, b) podawania pacjentom, c) ochrony środowiska związane ze zniszczeniem produktu leczniczego, jeśli jest to niezbędne i wynika z charakteru produktu. 2. Do wniosku dołącza się: 1) skrócony opis wytwarzania produktu leczniczego, 2) opis metod kontroli stosowanych w procesie wytwarzania w tym metod badania analitycznego, ilościowego i jakościowego składników i gotowego produktu leczniczego, a także testów specjalnych w zakresie: jałowości, obecności substancji gorączkotwórczych lub endotoksyn, metali ciężkich, testów biologicznych i toksyczności oraz testów przeprowadzanych w poszczególnych etapach procesu wytwarzania, 3) wyniki, streszczenia oraz sprawozdania z badań: a) jakościowych, biologicznych, mikrobiologicznych, b) farmakologicznych i toksykologicznych, c) klinicznych - wraz z raportami ekspertów, 4) charakterystykę produktu leczniczego, zgodnie z art. 11, 5) wzory opakowań bezpośrednich i zewnętrznych, które są przedstawione w formie opisowej i graficznej oraz ulotkę, 6) kopie pozwoleń na dopuszczenie do obrotu wydane w innych krajach, jeżeli ma to zastosowanie, 7) listę państw członkowskich, w których wniosek o pozwolenie jest rozpatrywany oraz szczegółowe informacje dotyczące odmowy udzielenia pozwolenia w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, jeżeli go dotyczy, 8) uwierzytelniona kopia zezwolenia na wytwarzanie produktu leczniczego w kraju wytwarzania produktu. 3. Prezes Urzędu w razie uzasadnionej wątpliwości, wynikającej z przedłożonej dokumentacji dotyczącej jakości produktu leczniczego, może zażądać przedstawienia wyników audytu przeprowadzonego w miejscu wytwarzania produktu leczniczego wytworzonego za granicą, w celu potwierdzenia zgodności warunków wytwarzania z zezwoleniem, o którym mowa w ust. 2 pkt 8. 4. Audyt dokonywany jest przez inspektorów do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego lub inspektorów do spraw wytwarzania właściwych organów państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw wzajemnie uznających inspekcję do spraw wytwarzania, na wniosek podmiotu odpowiedzialnego lub na wniosek wytwórcy jeżeli nie jest nim podmiot odpowiedzialny. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przedstawienia dokumentacji, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"2001_1381_100","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Farmaceuta występujący o zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej składa wniosek zawierający: 1) imię, nazwisko oraz adres farmaceuty, 2) nr PESEL i NIP osoby o której mowa w pkt 1, 3) wskazanie adresu apteki, 4) nazwę apteki, o ile taka występuje, 5) datę podjęcia działalności, 6) datę sporządzenia wniosku i podpis osoby składającej wniosek. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) tytuł prawny do pomieszczeń apteki ogólnodostępnej, 2) wyciąg z rejestru zgodnie z odrębnymi przepisami, 3) plan i opis techniczny pomieszczeń przeznaczonych na aptekę sporządzony przez osobę uprawnioną, 4) opinię Inspekcji Sanitarnej o lokalu zgodnie z odrębnymi przepisami, 5) imię i nazwisko aptekarza odpowiedzialnego za prowadzenie apteki oraz dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów określonych w art. 88 ust. 2. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, farmaceuta ubiegający się o zezwolenie składa do wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, dane wymagane w opisie technicznym lokalu, uwzględniające w szczególności usytuowanie lokalu, jego dostępność, warunki dostaw towaru, dane dotyczące powierzchni podstawowej i pomocniczej."}
{"id":"2001_1381_101","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny odmawia udzielenia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, gdy: 1) wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 88, art. 97, art. 99 ust. 4 oraz art. 100 ust. 2 i ust. 4, 2) wnioskodawcy w okresie trzech lat przed złożeniem wniosku cofnięto zezwolenie na prowadzenie apteki, 3) wnioskodawca prowadzi lub wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie hurtowni, 4) wnioskodawca nie daje rękojmi należytego prowadzenia apteki."}
{"id":"2001_1381_102","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. Zezwolenie na prowadzenie apteki powinno zawierać: 1) imię, nazwisko i adres farmaceuty, na rzecz którego zezwolenie zostanie wydane, 2) gminę, na obszarze której apteka ma być utworzona, 3) adres prowadzenia apteki, 4) nazwę apteki, o ile taka jest nadana, 5) numer zezwolenia na prowadzenie apteki, 6) termin ważność zezwolenia na prowadzenie apteki, jeżeli jest oznaczony, 7) podstawowe warunki prowadzenia apteki."}
{"id":"2001_1381_103","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny cofa zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, o ile zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej lub apteka prowadzi obrót produktami leczniczymi nie dopuszczonymi do obrotu. 2. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny może cofnąć zezwolenie, jeżeli: 1) nie usunięto w ustalonym terminie uchybień wskazanych w decyzji wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, wydanej na podstawie ustawy, 2) pomimo uprzedzenia, uniemożliwiono lub utrudniono wykonywanie czynności urzędowych przez Inspekcję Farmaceutyczną lub kasę chorych, 3) apteka nie zaspakaja w sposób uporczywy potrzeb ludności w zakresie wydawania produktów leczniczych, 4) apteka nie została uruchomiona w ciągu 4 miesięcy od dnia uzyskania zezwolenia lub w aptece nie jest prowadzona działalność objęta zezwoleniem przez okres co najmniej 6 miesięcy."}
{"id":"2001_1381_104","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Zezwolenie na prowadzenie apteki wygasa w przypadku: 1) śmierci osoby na rzecz której zostało wydane zezwolenie, 2) rezygnacji z prowadzonej działalności. 2. Stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia następuje w drodze decyzji organu, który ją wydał. 3. Jeżeli wygaśnięcie zezwolenia nastąpiło z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 1, następca prawny osoby na rzecz której wydano zezwolenie może prowadzić aptekę nie dłużej niż przez okres jednego roku. 4. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny, potwierdza fakt prowadzenia działalności, na rzecz osób, o których mowa w ust. 3, wydając zezwolenie na okres jednego roku pod warunkiem spełnienia wymogów, o których mowa w art. 88 ust. 1 i 2, oraz przedstawienia orzeczenia sądowego potwierdzającego prawo do nabycia spadku lub następstwo prawne."}
{"id":"2001_1381_105","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. 1. Za udzielenie zezwolenia na prowadzenie apteki pobierana jest opłata skarbowa w wysokości pięciokrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw pracy i polityki społecznej. 2. Za zmianę zezwolenia lub jego przedłużenie w przypadku wydania zezwolenia na czas ograniczony, pobiera się opłatę w wysokości połowy kwoty, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1381_106","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Apteka szpitalna może być uruchomiona po uzyskaniu zgody właściwego wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 98, i zatrudnienia kierownika apteki spełniającego wymogi określone w art. 88 ust. 2. 2. Zgoda, o której mowa w ust. 1, jest udzielana na wniosek dyrektora zakładu opieki zdrowotnej, w którym ma zostać uruchomiona apteka szpitalna. 3. Apteka szpitalna może zaopatrywać w leki inne zakłady opieki zdrowotnej przeznaczone dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu nie posiadające aptek, na podstawie umowy, zawartej przez uprawnione do tego podmioty pod warunkiem, że nie wpłynie to negatywnie na prowadzenie podstawowej działalności apteki. 4. Kierownik apteki szpitalnej obowiązany jest niezwłocznie powiadomić wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego o zawarciu umowy, o której mowa w ust. 3, z innym zakładem opieki zdrowotnej, a także o zamiarze likwidacji apteki szpitalnej, z podaniem przyczyn jej likwidacji."}
{"id":"2001_1381_107","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny prowadzi rejestr zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych, punktów aptecznych oraz rejestr udzielonych zgód na prowadzenie aptek szpitalnych i zakładowych. 2. Rejestr powinien zawierać: 1) w odniesieniu do aptek ogólnodostępnych i punktów aptecznych dane określone w art. 102 pkt 1-6 oraz imię i nazwisko kierownika apteki, 2) w odniesieniu do aptek szpitalnych i zakładowych: a) zakład opieki zdrowotnej, b) adres apteki, c) zakres działalności apteki oraz imię i nazwisko jej kierownika. 3. Zmiana zezwolenia, jego cofnięcie lub wygaśnięcie, a także zmiana, cofnięcie lub wygaśnięcie zgody, wymaga wprowadzenia stosownych zmian w rejestrze. Rozdział 8 Inspekcja Farmaceutyczna"}
{"id":"2001_1381_108","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Inspekcja Farmaceutyczna sprawuje nadzór nad warunkami wytwarzania produktów leczniczych, z zastrzeżeniem ust. 2, jak również nad jakością i obrotem produktami leczniczymi oraz wyrobami medycznymi, w celu zabezpieczenia interesu społecznego w zakresie bezpieczeństwa zdrowia i życia obywateli przy stosowaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, znajdujących się w hurtowniach farmaceutycznych, aptekach, punktach aptecznych i placówkach obrotu pozaaptecznego. 2. Nadzór nad warunkami wytwarzania w wytwórniach wytwarzających produkty lecznicze weterynaryjne, Inspekcja Farmaceutyczna sprawuje przy współudziale Inspekcji Weterynaryjnej. 3. Współudział, o którym mowa w ust. 2, dotyczy przeprowadzania kontroli tych wytwórni. 4. Organy Inspekcji Farmaceutycznej wydają decyzje w zakresie: 1) wstrzymania lub wycofania z obrotu lub stosowania w zakładach opieki zdrowotnej produktów leczniczych, w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia, że dany produkt lub wyrób nie jest dopuszczony do obrotu w Polsce, 2) wstrzymania lub wycofania z obrotu lub stosowania w zakładach opieki zdrowotnej produktów leczniczych, w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia, że dany produkt lub wyrób nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym, 3) wstrzymania lub wycofania z aptek ogólnodostępnych i hurtowni farmaceutycznych towarów, którymi obrót jest niedozwolony, 4) wstrzymania w obrocie w hurtowni farmaceutycznej, aptece, punkcie aptecznym lub placówkach obrotu pozaaptecznego, o których mowa w art. 71 ust. 1 pkt 1-4 lub stosowania w zakładach opieki zdrowotnej wyrobów medycznych w przypadku podejrzenia, że dany produkt lub wyrób nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym, 5) udzielenia, zmiany, cofnięcia lub odmowie udzielenia zezwolenia: a) na prowadzenie apteki, b) na wytwarzanie produktów leczniczych, c) na obrót hurtowy produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi."}
{"id":"2001_1381_109","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. Do zadań Inspekcji Farmaceutycznej należy w szczególności: 1) kontrolowanie warunków wytwarzania produktów leczniczych oraz warunków transportu, przeładunku i przechowywania produktów leczniczych i wyrobów medycznych, 2) sprawowanie nadzoru nad jakością produktów leczniczych i wyrobów medycznych, będących przedmiotem obrotu, 3) kontrolowanie aptek i innych jednostek prowadzących obrót detaliczny i hurtowy produktami leczniczymi i wyrobami medycznym, 4) kontrolowanie jakości leków recepturowych i aptecznych sporządzonych w aptekach, 5) kontrolowanie właściwego oznakowania i reklamy produktów leczniczych oraz właściwego oznakowania wyrobów medycznych, 6) kontrolowanie obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami grupy I-R, 7) współpraca ze specjalistycznym zespołem konsultantów do spraw farmacji, 8) opiniowanie przydatności lokalu przeznaczonego na aptekę lub hurtownię oraz placówkę obrotu pozaaptecznego, 9) współpraca z samorządem aptekarskim i innymi samorządami, 10) prowadzenie rejestru aptek ogólnodostępnych i szpitalnych oraz punktów aptecznych, 11) prowadzenie Rejestru Hurtowni Farmaceutycznych oraz Wytwórni Farmaceutycznych."}
{"id":"2001_1381_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Charakterystyka produktu leczniczego, o której mowa w art. 10 ust. 2 pkt 4, zawiera: 1) nazwę produktu leczniczego, 2) skład jakościowy i ilościowy składników czynnych, 3) postać farmaceutyczną, 4) dane kliniczne obejmujące: a) wskazania do stosowania, b) dawkowanie i sposób podawania, c) przeciwwskazania, d) specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania, e) interakcje z innymi lekami i inne formy niezgodności, f) stosowanie podczas ciąży lub laktacji, g) wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu, h) działania niepożądane, i) przedawkowanie, 5) właściwości farmakologiczne obejmujące: a) właściwości farmakodynamiczne, b) właściwości farmakokinetyczne, c) przedkliniczne dane o bezpieczeństwie, 6) dane farmaceutyczne obejmujące: a) wykaz składników pomocniczych, b) niezgodności farmaceutyczne, c) okres trwałości, d) specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu, e) rodzaj i zawartość pojemnika, f) instrukcję dotyczącą użytkowania leku, 7) wskazanie podmiotu odpowiedzialnego, 8) numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, 9) datę wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu oraz data jego przedłużenia, 10) datę zatwierdzenia lub częściowej zmiany tekstu charakterystyki produktu leczniczego. 2. W przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych w charakterystyce, o której mowa w ust. 1, należy podać dodatkowo okres karencji, który musi upłynąć od ostatniego podania, zgodnie z zaleceniami, produktu stosowanego u zwierząt, których tkanki lub produkty przeznaczone są do spożycia."}
{"id":"2001_1381_110","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Inspekcją Farmaceutyczną kieruje Główny Inspektor Farmaceutyczny. 2. Nadzór nad Głównym Inspektorem Farmaceutycznym sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia."}
{"id":"2001_1381_111","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Głównego Inspektora Farmaceutycznego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia. 2. Kandydata na stanowisko Głównego Inspektora Farmaceutycznego wyłania się w wyniku postępowania konkursowego, którego zasady i tryb określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, uwzględniając w szczególności: 1) skład komisji konkursowej, 2) wymagania odnośnie kandydatów, 3) pocedury przeprowadzania konkursu. 3. Zastępcę Głównego Inspektora Farmaceutycznego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek Głównego Inspektora Farmaceutycznego."}
{"id":"2001_1381_112","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Zadania Inspekcji Farmaceutycznej określone w ustawie wykonują organy: 1) Główny Inspektor Farmaceutyczny, jako centralny organ administracji rządowej, przy pomocy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego jako kierownika wojewódzkiej inspekcji farmaceutycznej, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 2. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny wykonuje zadania i kompetencje Inspekcji Farmaceutycznej określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. W sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Farmaceutycznej, organem pierwszej instancji jest wojewódzki inspektor farmaceutyczny, a jako organ odwoławczy Główny Inspektor Farmaceutyczny. 4. Organizację Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, określa statut nadany przez ministra właściwego do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia."}
{"id":"2001_1381_113","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 2. Kandydata na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego wyłania się w wyniku postępowania konkursowego, którego zasady i tryb określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, uwzględniając w szczególności: 1) skład komisji konkursowej, 2) wymagania odnośnie kandydatów, 3) procedury przeprowadzania konkursu. 3. Zastępcę wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. 4. Główny Inspektor Farmaceutyczny może w każdym czasie wystąpić do wojewody o odwołanie wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, jeżeli przemawia za tym interes służby, a w szczególności, jeżeli działalność inspektora lub podległej mu jednostki na terenie właściwości danego inspektoratu: 1) zagraża prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji Farmaceutycznej, 2) narusza bezpieczeństwo wytwarzania produktów leczniczych lub jakości produktów leczniczych i wyrobów medycznych, 3) narusza bezpieczeństwo obrotu produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi; - odwołanie wymaga szczegółowego uzasadnienia na piśmie."}
{"id":"2001_1381_114","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Zadania Inspekcji Farmaceutycznej wykonują osoby spełniające warunki określone w ust. 2 lub 3, 2. Inspektorem farmaceutycznym może być osoba, która spełnia wymagania przewidziane odrębnymi przepisami dla pracowników zatrudnionych w urzędach organów administracji rządowej oraz: 1) uzyskała w kraju dyplom magistra farmacji bądź uzyskała za granicą dyplom uznany w kraju za równorzędny, 2) posiada co najmniej pięć lat praktyki zgodnej z kierunkiem wykształcenia, 3) odbyła szkolenie według programu określonego przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 3. Inspektorem farmaceutycznym do spraw wytwarzania, zwanym dalej \"inspektorem do spraw wytwarzania\" może być osoba, która posiada wykształcenie wyższe z następujących dziedzin nauki: farmacji, chemii, inżynierii chemicznej, biotechnologii, mikrobiologii, technologii farmaceutycznej oraz spełnia wymagania określone w ust. 2 pkt 2 i 3 i ukończyła szkolenie w zakresie Dobrej Praktyki Wytwarzania, według programu określonego przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 4. Szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 obejmuje realizację programu służby przygotowawczej w rozumieniu przepisów ustawy o służbie cywilnej oraz program specjalistyczny w zakresie Inspekcji Farmaceutycznej. 5. Odbycie szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 jest warunkiem zawarcia umowy o pracę w Inspekcji Farmaceutycznej na czas nieokreślony. 6. Koszty szkolenia są pokrywane z budżetu państwa. 7. Osoby zatrudnione na czas nieokreślony na stanowiskach inspektorów farmaceutycznych oraz inspektorów farmaceutycznych do spraw wytwarzania w Inspekcji Farmaceutycznej podlegają, co najmniej raz na trzy lata, szkoleniu według programu określonego przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego z zakresu: 1) Inspekcji Farmaceutycznej, 2) zadań, które wykonują, 3) prawa polskiego, prawa Unii Europejskiej oraz prawa państw trzecich. 8. Inspektorzy farmaceutyczni przy wykonywaniu zadań Inspekcji Farmaceutycznej kierują się zaleceniami Głównego Inspektora Farmaceutycznego."}
{"id":"2001_1381_115","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. Główny Inspektor Farmaceutyczny: 1) ustala kierunki działania Inspekcji Farmaceutycznej, 2) koordynuje i kontroluje wykonywanie zadań przez wojewódzkich inspektorów farmaceutycznych, 3) może wydawać wojewódzkim inspektorom farmaceutycznym polecenia dotyczące podjęcia konkretnych czynności w zakresie ich merytorycznego działania z zastrzeżeniem spraw objętych wydawaniem decyzji administracyjnych jako organu I instancji, a także może żądać od nich informacji w całym zakresie działania Inspekcji Farmaceutycznej, 4) pełni funkcje organu II instancji w stosunku do decyzji wojewódzkich inspektorów farmaceutycznych, 5) sprawuje nadzór nad warunkami wytwarzania produktów leczniczych stosowanych u ludzi i zwierząt, 6) współpracuje z właściwymi Inspekcjami Farmaceutycznymi państw trzecich, w tym państw członkowskich Unii Europejskiej, 7) opracowuje programy szkoleń dla pracowników Inspekcji Farmaceutycznej, 8) jest organem I instancji w sprawach, określonych w ustawie, 9) wydaje decyzje, o których mowa w art. 108 ust. 4 pkt 1-4, 5 lit. b) i c)."}
{"id":"2001_1381_116","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny kieruje wojewódzkim inspektoratem farmaceutycznym. 2. W skład wojewódzkiego inspektoratu farmaceutycznego wchodzą, z zastrzeżeniem ust. 3, laboratoria kontroli jakości leków wykonujące zadania, określone w art. 65 ust. 8, badania kontrolne jakości leków recepturowych i aptecznych oraz próbek pobranych w trakcie kontroli. 3. Główny Inspektor Farmaceutyczny może w uzasadnionych przypadkach, wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku tworzenia laboratorium; badania kontrolne jakości leków w tym przypadku wykonywane są na podstawie umowy zlecenia zawartej z jednostkami określonymi w art. 22 ust. 2 i 3. 4. Jednostkom określonym w art. 22 ust. 2 i 3 zlecane są również badania laboratoryjne, których wykonanie nie jest możliwe w laboratoriach kontroli jakości leków z uwagi na brak odpowiedniej aparatury. 5. Laboratoria kontroli jakości leków mogą świadczyć usługi, określone w ust. 6; usługi nie mogą naruszać realizacji obowiązków ustawowo nałożonych na Inspekcję Farmaceutyczną. 6. Środki finansowe Inspekcji Farmaceutycznej uzyskiwane ze świadczenia usług w zakresie analizy farmaceutycznej są środkami specjalnymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 roku o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r., Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497, Nr 46, poz. 499 i Nr 88, poz. 961) i są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym. 7. Środkami specjalnymi, o których mowa w ust. 6, dysponują wojewódzcy inspektorzy farmaceutyczni na podstawie regulaminu środków specjalnych oraz zgodnie z rocznym planem finansowym środków specjalnych. 8. Środki specjalne mogą być przeznaczane wyłącznie na: 1) zakup odczynników do badań, 2) zakup aparatury, 3) fundusz premiowy, w wysokości nie przekraczającej 20% wysokości środka specjalnego."}
{"id":"2001_1381_117","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Inspektorzy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego sprawujący nadzór nad warunkami wytwarzania mogą pełnić swoją funkcję na terenie kilku województw i mogą być usytuowani we wskazanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego wojewódzkich inspektoratach farmaceutycznych. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, właściwy wojewódzki inspektor farmaceutyczny organizuje miejsca pracy umożliwiające wykonywanie zadań przez inspektorów, a także pokrywa koszty ich utrzymania związane z wykonywaniem czynności administracyjnych. 3. Główny Inspektor Farmaceutyczny zapewni prowadzenie inspekcji wytwarzania i dystrybucji hurtowej według jednolitych standardowych procedur inspekcji. 4. Zadanie, o którym mowa w ust. 2, finansowane jest ze środków publicznych zarezerwowanych na ten cel w budżecie wojewody."}
{"id":"2001_1381_118","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Nadzór nad wytwarzaniem i obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi w zakładach opieki zdrowotnej tworzonych przez Ministra Obrony Narodowej sprawują wyznaczone przez tego ministra podległe mu jednostki organizacyjne, uwzględniając zasady Dobrej Praktyki Wytwarzania oraz Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej. 2. W stosunku do produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych przeznaczonych wyłącznie dla zwierząt nadzór nad obrotem sprawuje Główny Lekarz Weterynarii oraz wojewódzcy lekarze weterynarii. Przepisy art. 119 ust. 3, art. 120 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3, art. 121 ust. 1 i 2, art. 122 i art. 123 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia koordynuje wykonywanie zadań przez organy wymienione w ust. 1 i 2; może on w szczególności żądać informacji w tym zakresie. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia szczegółowe zasady i sposób sprawowania nadzoru przez wojewódzkich lekarzy weterynarii oraz wymagane kwalifikacje osób pełniących funkcje kontrolne w szczególności zadania, kompetencje i wymagania fachowe niezbędne do sprawowania nadzoru. 5. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia: wyznacza organy wojskowe sprawujące nadzór nad wytwarzaniem i obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi w zakładach opieki zdrowotnej tworzonymi przez Ministra Obrony Narodowej i jednostkach wojskowych, uwzględniając w szczególności zadania, kompetencje i wymagania fachowe niezbędne do sprawowania nadzoru."}
{"id":"2001_1381_119","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. Inspektor farmaceutyczny do spraw wytwarzania w związku z wykonywaną kontrolą na podstawie art. 46 ust. 1 ma prawo: 1) wstępu do wszystkich pomieszczeń, w których wytwarza się i kontroluje produkty lecznicze, 2) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień, a także okazania dokumentów, 3) pobierania próbek do badań. 2. Inspektor farmaceutyczny do spraw wytwarzania w związku z wykonywaną kontrolą na podstawie art. 46 ust. 3 ma prawo: 1) wstępu o każdej porze do wszystkich pomieszczeń, w których wytwarza się i kontroluje produkty lecznicze, 2) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień, a także okazania dokumentów, 3) pobierania próbek do badań. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do inspektorów farmaceutycznych w odniesieniu do kontroli aptek, hurtowni farmaceutycznych oraz innych placówek obrotu pozaaptecznego produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi w zakresie ich działalności."}
{"id":"2001_1381_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W odniesieniu do produktów radiofarmaceutycznych, poza wymaganiami określonymi w art. 10, 11 i 14, wniosek w części dotyczącej generatora radiofarmaceutycznego, powinien również zawierać następujące informacje i dane: 1) ogólny opis systemu wraz ze szczegółowym opisem składników systemu, które mogą mieć wpływ na skład lub jakość generowanych preparatów radionuklido wych, 2) dane jakościowe i ilościowe eluatu lub sublimatu, 3) szczegółowe informacje na temat wewnętrznej dozymetrii promieniowania, 4) szczegółowe wskazówki w sprawie bezpośredniego przygotowania i kontroli jakości preparatu oraz jeżeli wskazane, maksymalny okres przechowywania, w którym eluat lub produkt radiofarmaceutyczny gotowy do użytku zachowują swe właściwości zgodnie ze specyfikacją."}
{"id":"2001_1381_120","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. W razie stwierdzenia naruszenia wymagań dotyczących: 1) warunków wytwarzania produktów leczniczych, 2) przechowywania i obrotu produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi - właściwy organ nakazuje w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień. 2. Jeżeli naruszenia, o których mowa w ust. 1, mogą powodować bezpośrednio zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, właściwy organ nakazuje w drodze decyzji unieruchomienie wytwórni bądź jej części, hurtowni farmaceutycznej bądź jej części, apteki albo innej placówki obrotu produktami leczniczymi lub wyrobami medycznymi lub wycofanie z obrotu produktu leczniczego lub wyrobu medycznego. 3. Do postępowania zabezpieczającego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_1381_121","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. 1. W razie uzasadnionego podejrzenia, że produkt leczniczy lub wyrób medyczny, nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym, wojewódzki inspektor farmaceutyczny wydaje decyzję o wstrzymaniu na terenie swojego działania obrotu określonych serii produktu leczniczego lub wyrobu medycznego. O podjętej decyzji wojewódzki inspektor farmaceutyczny powiadamia niezwłocznie Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 2. Decyzję o wstrzymaniu obrotu produktem leczniczym lub wyrobem medycznym, na obszarze całego kraju podejmuje Główny Inspektor Farmaceutyczny. 3. O podjęciu decyzji o wstrzymaniu w obrocie wyrobów medycznych, o których mowa w ust. 1 i 2, organy Inspekcji Farmaceutycznej zawiadamiają Prezesa Urzędu. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być opatrzone klauzulą natychmiastowej wykonalności. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wstrzymywania i wycofywania z obrotu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, uwzględniając w szczególności procedurę i zakres obowiązków organów Inspekcji Farmaceutycznej w związku z podejmowanymi czynnościami oraz wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania."}
{"id":"2001_1381_122","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. W razie stwierdzenia, że produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym wymaganiom jakościowym, Główny Inspektor Farmaceutyczny podejmuje decyzje o zakazie wprowadzenia lub o wycofaniu z obrotu produktu oraz w zależności od okoliczności może: 1) nakazać jego zniszczenie na koszt podmiotu odpowiedzialnego lub przedsiębiorcy prowadzącego obrót, 2) zezwolić na jego wykorzystanie lub zużycie w innym celu. 2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje wojewódzkiemu inspektorowi farmaceutycznemu, jeżeli produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym wymaganiom jakościowym i znajduje się wyłącznie na obszarze jego działania. 3. Jeżeli ustalonym wymaganiom jakościowym nie odpowiadają, znajdujące się w hurtowni lub aptece produkty, o których mowa w art. 72 ust. 5, wojewódzki inspektor farmaceutyczny wydaje decyzje o wstrzymaniu dalszego obrotu tymi produktami, zawiadamiając o tym organ uprawniony na podstawie odrębnych przepisów do wycofania produktu z obrotu. 4. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 3, w odniesieniu do produktu znajdującego się w hurtowni farmaceutycznej prowadzącej obrót produktami leczniczymi weterynaryjnymi przysługuje wojewódzkim lekarzom weterynarii."}
{"id":"2001_1381_123","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Doraźne zalecenia, uwagi i wnioski wynikające z przeprowadzonych kontroli inspektor farmaceutyczny albo inspektor farmaceutyczny do spraw wytwarzania wpisują do książki kontroli, którą jest obowiązany posiadać podmiot prowadzący działalność gospodarczą określoną w ustawie oraz apteka szpitalna i zakładowa. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia, określa tryb przeprowadzania kontroli uwzględniając w szczególności: 1) rodzaje kontroli, sposób i tryb pobierania próbek do badań, przeprowadzania badań oraz sposób odpłatności, 2) tryb przeprowadzania kontroli przyjmowanych i wydawanych produktów leczniczych i wyrobów medycznych oraz warunki ich transportowania, 3) wzór i sposób prowadzenia książki kontroli, zasady dokonywania wpisów oraz tryb powiadamiania o usunięciu stwierdzonych uchybień. Rozdział 9 Przepisy karne i przepis końcowy"}
{"id":"2001_1381_124","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Kto wprowadza do obrotu lub przechowuje w celu wprowadzenia do obrotu produkt leczniczy nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_1381_125","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Kto bez wymaganego zezwolenia podejmuje działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania produktu leczniczego podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_1381_126","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Kto wprowadza do obrotu produkt leczniczy dla którego upłynął termin ważności podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_1381_127","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Kto bez wymaganego zezwolenia podejmuje działalność w zakresie prowadzenia: 1) hurtowni farmaceutycznej, lub 2) apteki ogólnodostępnej, lub 3) punktu aptecznego podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_1381_128","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. 1. Kto w ramach reklamy lub w celu promocji sprzedaży produktu leczniczego daje lub obiecuje osobom uprawnionym do wystawiania recept, właścicielom lub pracownikom aptek korzyści materialne przekraczające znikomą wartość materialną, w szczególności prezenty, nagrody, wycieczki, a także organizuje lub finansuje dla osób uprawnionych do wystawiania recept, właścicieli lub pracowników aptek spotkania promocyjne produktów leczniczych, podczas których podejmuje w stosunku do zaproszonych działania przekraczające główny cel spotkania podlega grzywnie. 2. Tej samej karze podlega osoba, która przyjmuje korzyści materialne, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1381_129","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. 1. Kto nie będąc uprawnionym prowadzi reklamę produktów leczniczych podlega grzywnie. 2. Kto będąc uprawnionym prowadzi reklamę: 1) produktów leczniczych niedopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 2) niezgodnie z zatwierdzoną charakterystyką produktu leczniczego, lub 3) produktów leczniczych wydawanych z przepisu lekarza, lub 4) produktów leczniczych zawierających środki odurzające i substancje psychotropowe, lub 5) produktów leczniczych wydawanych bez recepty o nazwie identycznej z nazwą leku umieszczonego na wykazie leków refundowanych, lub 6) nie przechowuje wzorów reklam, lub 7) nie wykonuje niezwłocznie decyzji nakazujących zaprzestanie ukazywania się reklamy produktu leczniczego lub nakazującej zamieszczenie reklamy prostującej błąd podlega grzywnie."}
{"id":"2001_1381_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W odniesieniu do produktu leczniczego otrzymywanego z krwi ludzkiej lub zwierzęcej w każdym dokumencie, objętym wnioskiem, o którym mowa w art. 10 i 14, należy podać przynajmniej raz, nazwę międzynarodową, a w przypadku jej braku nazwę powszechnie stosowaną składników czynnych. W dalszych częściach dokumentu nazwa może być podana w postaci skróconej. 2. Dane ilościowe produktu leczniczego otrzymywanego z krwi ludzkiej lub zwierzęcej powinny być wyrażone według jednostek masy lub w jednostkach międzynarodowych albo w jednostkach aktywności biologicznej, w zależności od tego co jest właściwe dla danego produktu. 3. Wniosek, o którym mowa w art. 10 i 14, w odniesieniu do produktu leczniczego otrzymywanego z krwi ludzkiej lub zwierzęcej, powinien wskazać metody stosowane w celu eliminacji wirusów i innych czynników patogennych, które mogłyby być przenoszone za pośrednictwem produktów leczniczych pochodzących z krwi ludzkiej lub zwierzęcej."}
{"id":"2001_1381_130","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. Kto wprowadzanemu do obrotu produktowi przypisuje właściwości produktu leczniczego, pomimo że produkt ten nie spełnia wymogów określonych w ustawie podlega grzywnie."}
{"id":"2001_1381_131","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. 1. Kto nie będąc uprawnionym kieruje apteką podlega grzywnie. 2. Tej samej karze podlega osoba, która nie posiadając uprawnień zawodowych wydaje z apteki produkt leczniczy."}
{"id":"2001_1381_132","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia kontroli w zakresie inspekcji farmaceutycznej udaremnia lub utrudnia wykonywanie czynności służbowych podlega grzywnie albo karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2001_1381_133","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. W przypadku skazania za przestępstwo określone w art. 124 oraz 126, sąd orzeka przepadek przedmiotu przestępstwa, chociażby nie stanowił on własności sprawcy i może zarządzić jego zniszczenie."}
{"id":"2001_1381_134","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych, oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych."}
{"id":"2001_1381_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. W przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego we wniosku, o którym mowa w art. 10, należy określić odpowiednio: 1) w ust. 1 w pkt 5 przy opisie dawkowania: a) dawkowanie dla różnych gatunków zwierząt, dla których produkt jest przeznaczony, b) zalecane środki ostrożności i bezpieczeństwa przy stosowaniu produktu leczniczego zwierzętom; 2) w ust. 2 w pkt 3 przy opisie badań farmakologicznych - wyniki badań pozostałości w tkankach i produktach, a przy opisie badań toksykologicznych - kliniczne badania ekotoksyczności, 3) okres karencji, wraz z podaniem metod analitycznych, które mogą być zastosowane do kontroli pozostałości przez upoważnione instytucje."}
{"id":"2001_1381_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Podmiot odpowiedzialny nie jest zobowiązany do przedstawienia wyników badań toksykologicznych, farmakologicznych i klinicznych, jeżeli może wskazać, przez odniesienie do opublikowanej literatury naukowej, że składnik czynny bądź składniki czynne produktu leczniczego mają ugruntowane zastosowanie medyczne oraz uznaną skuteczność i bezpieczeństwo stosowania. 2. Podmiot odpowiedzialny nie jest zobowiązany do przedstawienia wyników badań toksykologicznych, farmakologicznych i klinicznych jeżeli może łącznie wykazać, że: 1) produkt leczniczy jest odpowiednikiem produktu leczniczego, który został dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie na rynek oryginalnego produktu leczniczego wyraził zgodę na wykorzystanie wyników badać farmakologicznych, toksykologicznych i klinicznych oryginalnego produktu leczniczego do oceny odpowiednika produktu leczniczego. 3. Podmiot odpowiedzialny nie jest zobowiązany do przedstawienia wyników badań toksykologicznych, farmakologicznych i klinicznych, jeżeli może łącznie wykazać, że: 1) produkt leczniczy jest odpowiednikiem produktu leczniczego, który został dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) od daty dopuszczenia oryginalnego produktu leczniczego do obrotu na terytorium Unii Europejskiej do daty złożenia wniosku upłynął okres 6 lat, chyba że ochrona patentowa leku oryginalnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wygasła wcześniej; w przypadku produktu leczniczego pochodzącego z istotnie innowacyjnej technologii, dopuszczonego do obrotu zgodnie z art. 3 ust. 2, okres powyższy wynosi do 10 lat, niezależnie od terminu wygaśnięcia ochrony patentowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. W przypadku innych wskazań, innej drogi podania lub innego dawkowania odpowiednika produktu leczniczego w porównaniu z produktem leczniczym dopuszczonym do obrotu, podmiot odpowiedzialny zobowiązany jest do przedstawienia wyników odpowiednich badań toksykologicznych i farmakologicznych, a także badań klinicznych. 5. W przypadku produktu leczniczego złożonego, zawierającego mieszaninę znanych składników nie stosowanych dotąd w podanym składzie podmiot odpowiedzialny zobowiązany jest do przedstawienia wyników odpowiednich badań toksykologicznych i farmakologicznych, a także badań klinicznych w odniesieniu do takiej mieszaniny; podmiot odpowiedzialny nie jest zobowiązany do przedstawienia wyników takich badań w odniesieniu do każdego składnika z osoba."}
{"id":"2001_1381_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. W przypadkach, kiedy podmiot odpowiedzialny nie jest w stanie przedstawić wystarczających danych dotyczących skuteczności terapeutycznej i bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego z powodu: 1) zbyt małej ilości przypadków występowania schorzenia, w którym określony produkt leczniczy mógłby być przebadany, 2) niewłaściwego stanu wiedzy w zakresie ocenianych właściwości, 3) niemożliwości prowadzenia badań ze względów etycznych, Prezes Urzędu może wydać decyzję o dopuszczeniu do obrotu produktu leczniczego na czas krótszy niż określono w art. 7 ust. 3. 2. W okresie dopuszczenia do obrotu, o którym mowa w ust.1, podmiot odpowiedzialny zobowiązany jest do przeprowadzenia badań i przedstawienia danych w zakresie i terminie określonym w decyzji o dopuszczeniu do obrotu. 3. Produkt leczniczy dopuszczony do obrotu na zasadach, o których mowa w ust. 1, może być dostępny wyłącznie na podstawie recepty lekarskiej i podawany pod ścisłą pod kontrolą lekarza. 4. Podmiot odpowiedzialny winien zamieścić informację, że dane zawarte w drukach informacyjnych mają charakter tymczasowy i mogą ulec zmianie podczas rozpatrywania wniosku o przedłużenie okresu ważności dopuszczenia do obrotu produktu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1381_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Badania, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 lit. b) i c), winny być wykonane odpowiednio, zgodnie z wymaganiami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej i Dobrej Praktyki Klinicznej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktu leczniczego weterynaryjnego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące dokumentacji wyników badań, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3, a w szczególności sposób dokumentowania wyników badań: 1) jakościowych: chemicznych, farmaceutycznych i biologicznych produktu leczniczego wraz ze szczegółową dokumentacją zawierającą: a) skład produktu leczniczego i proponowany sposób opakowania, b) skrócony opis metody otrzymywania substancji czynnej produktu leczniczego, c) metody kontroli surowców użytych do wytworzenia produktu leczniczego, d) wyniki badań kontrolnych produktów pośrednich użytych w czasie wytwarzania, e) wyniki badań kontrolnych produktu leczniczego, f) wyniki badań oznaczeń trwałości, na podstawie których określono okres ważności produktu leczniczego, 2) badań farmakologicznych i toksykologicznych, w tym: a) badań toksyczności ostrej i przedłużonej, b) badań wpływu na reprodukcję, c) embriotoksyczności i toksyczności okołoporodowej, d) oznaczenie działania mutagennego, e) oznaczenie działania rakotwórczego, f) wyniki badań farmakodynamicznych, g) wyniki badań farmakokinetycznych, h) wyniki badań tolerancji miejscowej, i) wyniki badań pozostałości w tkankach i produktach oraz wyniki badań ekotoksyczności - w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych, 3) klinicznych, w tym: a) badań skuteczności terapeutycznej w proponowanych wskazaniach wraz z określeniem bezpieczeństwa stosowania, uzyskane w miarę możliwości w badaniach klinicznych z zastosowaniem podwójnie ślepej próby z losowym doborem chorych, b) badań farmakologicznych określających skuteczność działania w zależności od stosowanej dawki, c) badań biorównoważności - jeżeli wykonanie takich badań jest wskazane, d) badań farmakokinetycznych, e) występujących interakcji, f) zaobserwowane działania niepożądane, stwierdzone po wprowadzeniu do obrotu produktu leczniczego w innych krajach."}
{"id":"2001_1381_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Postępowanie w sprawie dopuszczenia do obrotu produktu leczniczego powinno zakończyć się, z zastrzeżeniem ust. 2, nie później niż w ciągu 210 dni od dnia złożenia wniosku. 2. W przypadku uzależnienia wydania pozwolenia od oceny zawartej w raporcie, o którym mowa w art. 19 ust. 1, postępowanie w sprawie dopuszczenia do obrotu produktu leczniczego powinno zakończyć się w ciągu 90 dni. 3. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, liczy się od dnia otrzymania raportu. 4. Bieg terminu, o których mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu w przypadku konieczności uzupełnienia dokumentów lub złożenia wyjaśnień. 5. Prezes Urzędu wydaje postanowienie o zawieszeniu biegu terminu w przypadku, o którym mowa w ust. 4."}
{"id":"2001_1381_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Jeżeli podmiot odpowiedzialny złoży wniosek o wszczęcie procedury wzajemnego uznawania, to jest o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego na podstawie pozwolenia wydanego przez jedno z państw członkowskich Unii Europejskiej, albo jeżeli Prezes Urzędu poweźmie informację, że ten produkt leczniczy został już dopuszczony do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, albo że w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej zostało wszczęte postępowanie o dopuszczenie do obrotu tego produktu leczniczego, Prezes Urzędu zawiesza postępowanie o dopuszczenie do obrotu tego produktu i występuje do tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przesłanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu z zatwierdzoną charakterystyką produktu oraz raportem. 2. W ciągu 90 dni od daty otrzymania dokumentów, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu wydaje pozwolenie albo, jeśli uzna, że dopuszczenie do obrotu tego produktu leczniczego może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, wszczyna odrębną procedurę wyjaśniającą. 3. Prezes Urzędu jest zobowiązany do niezwłocznego przesłania pozwolenia, wraz z zatwierdzoną przez siebie charakterystyką produktu leczniczego i raportem, jeżeli wystąpi o to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a przedmiotowa dokumentacja ma być podstawą do wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu tego produktu leczniczego w tym państwie. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania dotyczącego procedury wzajemnego uznawania, o którym mowa w ust. 1-3, uwzględniając w szczególności przebieg procedury wzajemnego uznawania obejmującej rozpatrzenie wniosku, zawieszenie procedury, procedurę wyjaśniającą, wydanie pozwolenia i jego zmianę."}
{"id":"2001_1381_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W rozumieniu ustawy: 1) aktywnością biologiczną produktu leczniczego - jest siła działania jego substancji czynnej lub substancji czynnych, wyrażona w jednostkach między narodowych lub biologicznych, 2) audytem - jest ocena zgodności warunków wytwarzania z zasadami Dobrej Praktyki Wytwarzania, przeprowadzana przez inspektorów do spraw wytwarzania. 3) ciężkim niepożądanym działaniem produktu leczniczego - jest takie niepożądane działanie, które bez względu na zastosowaną dawkę produktu leczniczego powoduje: zgon pacjenta, zagrożenie życia, konieczność hospitalizacji lub jej przedłużenie, trwały lub znaczny uszczerbek na zdrowiu lub wadę wrodzoną; działaniem niepożądanym produktu leczniczego - jest każde niekorzystne i niezamierzone działanie produktu leczniczego występujące podczas stosowania dawek zalecanych u ludzi lub zwierząt w leczeniu chorób, w celach profilaktycznych, diagnostycznych lub modyfikacji funkcji fizjologicznych, 4) Dobrą Praktyką Dystrybucyjną - jest praktyka, która gwarantuje bezpieczne przyjmowanie, transportowanie, przechowywanie i wydawanie produktów leczniczych, 5) Dobrą Praktyką Laboratoryjną - jest praktyka zapewniająca standard systemu jakości dotyczący organizacji procesu oraz warunków planowania, prowadzenia monitorowania, dokumentowania, archiwizowania i raportowania wyników badań przedklinicznych prowadzonych nad pozyskiwaniem nowych produktów leczniczych, 6) Dobrą Praktyką Kliniczną - jest praktyka zapewniająca standard określający sposób planowania, prowadzenia, monitorowania, dokumentowania i raportowania wyników badań klinicznych prowadzonych z udziałem ludzi, 7) Dobrą Praktyką Wytwarzania - jest praktyka, która gwarantuje, że produkty lecznicze są wytwarzane i kontrolowane odpowiednio do ich zamierzonego zasto sowania oraz zgodnie z wymaganiami zawartymi w ich specyfikacjach i dokumentach stanowiących podstawę wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, 8) kopaliną leczniczą - jest nieprzetworzony surowiec mineralny tworzący złoże w skorupie ziemskiej, mający zastosowanie dla celów leczniczych, w szczególności są to wody lecznicze i torfy lecznicze, 9) kontrolą seryjną wstępną - jest kontrola każdej serii wytworzonego produktu leczniczego dokonywana przed wprowadzeniem tego produktu do obrotu, 10) lekiem aptecznym - jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z przepisem przygotowania zawartym w Farmakopei Polskiej lub farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej przeznaczony do wydawania bezpośrednio w tej aptece, 11) lekiem gotowym - jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu, 12) lekiem recepturowym - jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej, 13) Najwyższe Dopuszczalne Stężenie Pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych - jest to najwyższe dopuszczalne stężenie pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych wynikające z ich stosowania u zwierząt w celach terapeutycznych wyrażone w mgkg lub gkg świeżej tkanki lub produktów pozyskiwanych od zwierząt takich produktów jak mleko, jaja, miód, pozyskiwanych od zwierząt, które jest uznane za dozwolone w Unii Europejskiej. 14) nazwą produktu leczniczego - jest nazwa nadana produktowi leczniczemu, która może być nazwą własną lub nazwą powszechnie stosowaną wraz ze znakiem towarowym lub nazwą wytwórcy; nadana nazwa własna nie powinna stwarzać możliwości pomyłki z nazwą powszechnie stosowaną produktu leczniczego, 15) nazwą powszechnie stosowaną - jest nazwa międzynarodowa zalecana przez Światową Organizację Zdrowia, a jeżeli takiej nie ma, nazwa potoczna produktu leczniczego, 16) niepożądanym zdarzeniem natury medycznej - jest każde niepożądane zdarzenie występujące w wyniku terapii, niezależnie od tego czy jest spowodowane działaniem leku, czy wynika z innych przyczyn, 17) niespodziewane działanie niepożądane produktu leczniczego - jest to niepożądana reakcja nie wymieniona w charakterystyce produktu leczniczego, 18) odpowiednikiem gotowego produktu leczniczego - jest produkt leczniczy posiadający taki sam skład jakościowy i ilościowy substancji czynnych, postać farmaceutyczną i jeżeli to niezbędne potwierdzoną właściwie przeprowadzonymi badaniami równoważność biologiczną wobec porównywanego produktu leczniczego; za odpowiednik gotowego produktu leczniczego do podawania doustnego uważa się również produkt leczniczy o innej postaci farmaceutycznej, w szczególności tabletkę i kapsułkę zawierającą tę samą substancję czynną o nie zmodyfikowanym uwalnianiu, 19) okres karencji - oznacza czas jaki musi upłynąć od ostatniego podania weterynaryjnego produktu leczniczego do uboju zwierzęcia, a w przypadku mleka, jaj lub miodu, do momentu rozpoczęcia pozyskiwania tych produktów do celów spożywczych, aby jego tkanki oraz produkty nie zawierały pozostałości w ilości przekraczającej ich Najwyższe Dopuszczalne Stężenia Pozostałości, 20) opakowaniem bezpośrednim produktu leczniczego - jest opakowanie mające bezpośredni kontakt z produktem leczniczym, 21) opakowaniem zewnętrznym produktu leczniczego - jest opakowanie, w którym umieszcza się opakowanie bezpośrednie, 22) oznakowaniem produktu leczniczego - jest informacja umieszczona na opakowaniu bezpośrednim lub opakowaniu zewnętrznym produktu leczniczego, 23) paszą leczniczą - jest każda mieszanka paszy lub pasz z weterynaryjnym produktem leczniczym lub weterynaryjnymi produktami leczniczymi przystosowanymi do mieszania z paszą, przeznaczona do bezpośredniego stosowania u zwierząt, w celu zapobiegania lub leczenia chorób zwierząt. 24) podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie produktu leczniczego na rynek jest przedsiębiorca, w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679), który wnioskuje lub uzyskał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, zwany dalej \"podmiotem odpowiedzialnym\", 25) pozostałościami produktów leczniczych weterynaryjnych - są substancje farmakologicznie czynne w tym substancje aktywne i pomocnicze wchodzące w skład weterynaryjnych produktów leczniczych, produkty ich rozpadu i metabolity, które pozostają w żywności pochodzącej od zwierząt leczonych z użyciem tych produktów, 26) pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu - jest decyzja wydana przez uprawniony organ, potwierdzająca, że dany produkt leczniczy może być przedmiotem obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 27) premiksem leczniczym - jest weterynaryjny produkt leczniczy, który w wyniku procesu technologicznego został przygotowany w postaci umożliwiającej jego mieszanie z paszą w celu wytworzenia paszy leczniczej, 28) produktem biobójczym - jest preparat zawierający jedną lub więcej substancji czynnych, w postaci dostarczonej do użytkownika, przeznaczony do niszczenia, odstraszania, unieszkodliwiania, uniemożliwiania lub zapobiegania działaniu szkodliwych organizmów poprzez działanie chemiczne lub biologicznej, 29) produktem homeopatycznym - jest produkt leczniczy przygotowany z różnych składników lub ich mieszanin zwanych surowcami homeopatycznymi zgodnie z procedurą homeopatyczną opisaną w odpowiednich farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, 30) produktem immunologicznym - jest produkt leczniczy stanowiący w szczególności surowicę, szczepionkę, alergen lub toksynę, działający przede wszystkim na układ immunologiczny, 31) produktem krwiopochodnym - jest produkt leczniczy przygotowany z krwi lub jej składników, w szczególności jest to albumina, czynniki krzepnięcia, immunoglobuliny, które są przemysłowo wytwarzane lub przetwarzane, 32) produktem leczniczym - jest substancja lub mieszanina substancji, przeznaczona do zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt, lub podawana człowiekowi lub zwierzęciu w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia czy modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu ludzkiego lub zwierzęcego; pojęcie produktu leczniczego nie obejmuje dodatków paszowych uregulowanych w odrębnych przepisach, 33) produktem leczniczym oryginalnym - jest produkt leczniczy, wprowadzony do stosowania w lecznictwie na podstawie pełnej dokumentacji badań chemicznych, biologicznych, farmaceutycznych, farmakologicznych, toksykologicznych i klinicznych, 34) produktem leczniczym weterynaryjnym - jest produkt leczniczy stosowany wyłącznie u zwierząt, 35) produktem radiofarmaceutycznym - jest produkt leczniczy, który zawiera jeden lub więcej izotopów radioaktywnych, 36) przyszłym produktem leczniczym - jest substancja lub mieszanina substancji, którym nadano postać farmaceutyczną, nad którą prowadzone są badania kliniczne w celu potwierdzenia ich jakości, skuteczności i bezpieczeństwa stosowania, 37) serią - jest określona ilość produktu leczniczego lub surowca farmaceutycznego lub materiału opakowaniowego wytworzona w procesie składającym się z jednej lub wielu operacji w taki sposób, że może być uważana za jednorodną, 38) substancją - jest każda materia, która może być pochodzenia: a) ludzkiego, w szczególności ludzka krew, elementy i składniki pochodzące z krwi ludzkiej, b) zwierzęcego, w szczególności mikroorganizmy, całe organizmy zwierzęce, fragmenty organów, wydzieliny zwierzęce, toksyny, wyciągi, elementy i składniki pochodzące z krwi zwierzęcej; c) roślinnego, w szczególności mikroorganizmy, całe rośliny, części roślin, wydzieliny roślinne, wyciągi, d) chemicznego, w szczególności pierwiastki lub związki chemiczne naturalnie występujące w przyrodzie lub otrzymane w drodze przemian chemicznych lub syntezy, 39) substancją znacznikową - jest substancja wprowadzona do organizmu zwierzęcia wraz z weterynaryjnym produktem leczniczym w celu oceny jego pobrania przez zwierzę, dystrybucji lub metabolizmu; substancja znacznikowa może być także dodawana do premiksu leczniczego w celu oceny równomierności wymieszania w paszy leczniczej, 40) surowcem farmaceutycznym - jest substancja lub mieszanina substancji wykorzystywana do sporządzania lub wytwarzania produktów leczniczych, 41) ulotką - jest informacja przeznaczona dla użytkownika, zatwierdzona w procesie dopuszczenia do obrotu, sporządzona w formie odrębnego druku i dołączona do produktu leczniczego, 42) wytwarzaniem produktów leczniczych - jest każde działanie prowadzące do powstania produktu leczniczego, w tym zakup i przyjmowanie w miejscu wytwarzania przez wytwórcę materiałów używanych do produkcji, produkcję, dopuszczanie do kolejnych etapów wytwarzania w tym także pakowanie lub przepakowywanie oraz magazynowanie i dystrybucja własnych produktów leczniczych, a także czynności kontrolne związane z tymi działaniami, 43) wytwórcą - jest przedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej, który na podstawie zezwolenia wydanego przez upoważniony organ wykonuje co najmniej jedno z działań wymienionych w pkt 42, 44) zwolnieniem serii - jest poświadczenie przez osobę wykwalifikowaną, że dana seria produktu leczniczego została wytworzona i skontrolowana zgodnie z przepisami prawa oraz wymaganiami pozwolenia na dopuszczenia do obrotu. Rozdział 2 Dopuszczanie do obrotu produktów leczniczych"}
{"id":"2001_1381_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wniosek o dopuszczenie do obrotu nieprzetworzonego surowca farmaceutycznego używanego w celach leczniczych, surowca roślinnego w postaci rozdrobnionej, kopaliny leczniczej, produktu leczniczego weterynaryjnego, który nie wymaga szczególnych środków ostrożności przy jego stosowaniu, przeznaczonego w szczególności dla małych zwierząt towarzyszących, zawierać powinien w szczególności: 1) nazwę produktu leczniczego i nazwę substancji czynnej łącznie z określeniem postaci farmaceutycznej, sposobu stosowania, dawki i wielkości opakowania, 2) nazwę oraz stały adres podmiotu odpowiedzialnego występującego z wnioskiem oraz dane dotyczące wytwórcy lub wytwórców w przypadku, gdy podmiot odpowiedzialny nie jest wytwórcą produktu leczniczego, 3) wykaz dokumentów dołączonych do wniosku. 2. Nieprzetworzone surowce farmaceutyczne używane w celach leczniczych oraz surowce roślinne w postaci rozdrobnionej mogą być dopuszczone do obrotu o ile posiadają monografie określone w Farmakopei Polskiej bądź Farmakopei Europejskiej, a w przypadku ich braku w tych farmakopeach, posiadają monografie w odpowiednich farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi w drodze rozporządzenia szczegółowy wykaz danych objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 1 oraz dokumentów dołączanych do wniosku uwzględniając w szczególności rodzaj produktu leczniczego objętego dopuszczeniem do obrotu oraz wykaz nieprzetworzonych surowców farmaceutycznych używanych w celach leczniczych oraz surowców roślinnych w postaci rozdrobnionej, które mogą być dopuszczone do obrotu zgodnie z ust. 1."}
{"id":"2001_1381_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Dopuszczeniu do obrotu podlegają produkty homeopatyczne z wyłączeniem produktów homeopatycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt, których tkanki i produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, wytworzonego według technologii homeopatycznej z pojedynczego surowca homeopatycznego: który jest podawany doustnie lub zewnętrzne, którego oznakowanie nie zawiera wskazań terapeutycznych lub innych podobnej informacji, który charakteryzuje się odpowiednim stopniem rozcieńczenia gwarantującym bezpieczeństwo stosowania; nie może on zawierać więcej niż 11000 części macierzystego roztworu lub więcej niż 1\/100 najmniejszej dawki substancji czynnej zawartej w produkcie leczniczym, który posiada monografię w Farmakopei Europejskiej, odpowiednich farmakopeach narodowych lub innych uznanych przez poszczególne państwa członkowskie Unii Europejskiej. 2. Wniosek o dopuszczenie do obrotu produktów, o których mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego za produkt leczniczy, miejsce wytwarzania, wytwórcę, jeżeli nie jest nim podmiot odpowiedzialny oraz numer zezwolenia na wytwarzanie, 2) nazwę naukową lub farmakopealną produktu homeopatycznego, 3) sposób stosowania, dawkowanie, postać farmaceutyczną i drogę podania oraz termin ważności produktu leczniczego, dane i ostrzeżenia związane z bezpieczeństwem, dotyczące: a) warunków przechowywania i transportu, b) podawania pacjentom. 3. Do wniosku o dopuszczenie do obrotu produktów, o których mowa w ust.1, dołącza się: 1) opis sposobu otrzymywania i kontroli surowca homeopatycznego, 2) dokumentację zawierającą opis procedury wytwarzania produktu gotowego, w tym opis metody rozcieńczenia i dynamizacji, 3) potwierdzenie, w oparciu o literaturę, homeopatycznego charakteru produktu, 4) dokumentację dotyczącą kontroli produktu gotowego dla każdej postaci farmaceutycznej, w tym badania stabilności i czystości mikrobiologicznej, 5) uwierzytelniona kopia zezwolenia na wytwarzanie produktu homeopatycznego, 6) kopię każdego pozwolenia wydanego w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej, 7) zobowiązanie podmiotu odpowiedzialnego do dostarczenia próbki roztworu macierzystego, z którego ma być wytworzony produkt, a także próbki produktu końcowego, 8) wzory opakowań bezpośrednich i zewnętrznych, które mogą być przedstawione w formie opisowej lub graficznej. 4. Wniosek o dopuszczenie homeopatycznych produktów leczniczych, innych niż te, o których mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego za produkt leczniczy, miejsce wytwarzania, wytwórcę, jeżeli nie jest nim podmiot odpowiedzialny oraz numer zezwolenia na wytwarzanie, 2) skład wraz z podaniem stopnia rozcieńczenia poszczególnych składników, 3) wskazania, przeciwwskazania, działania niepożądane i interakcje, 4) nazwę naukową lub farmakopealną produktu homeopatycznego, 5) sposób stosowania, dawkowanie, postać farmaceutyczną i drogę podania oraz termin ważności produktu leczniczego, dane i ostrzeżenia związane z bezpieczeństwem, dotyczące: a) warunków przechowywania i transportu, b) podawania pacjentom. 5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się: 1) opis wytwarzania homeopatycznego produktu leczniczego w tym opis metody rozcieńczania i dynamizacji, 2) metody kontroli stosowane w procesie wytwarzania, w tym metody badań ilościowych i jakościowych składników i gotowego produktu leczniczego, 3) opis sposobu otrzymywania i kontroli surowców homeopatycznych, 4) dokumenty zawierające opis badania produktu gotowego, w tym badania stabilności i czystości mikrobiologicznej, 5) dane bibliograficzne uzasadniające użycie poszczególnych składników, gotowego produktu lub jeśli potrzeba dane farmakologiczne, toksykologiczne lub kliniczne, 6) ocenę skuteczności i bezpieczeństwa stosowania kompleksowego produktu homeopatycznego produktu w oparciu o bibliografię lub jeśli potrzeba dane farmakologiczne, toksykologiczne lub kliniczne, 7) uwierzytelnioną kopię zezwolenia na wytwarzanie homeopatycznych produktów leczniczych, 8) kopie każdego pozwolenia wydanego w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej, 9) wzory opakowań bezpośrednich i zewnętrznych, które mogą być przedstawione w formie opisowej i graficznej oraz ulotkę, 10) próbkę produktu homeopatycznego. 6. Wniosek o dopuszczenie do obrotu produktu homeopatycznego wytworzonego w postaci iniekcji winien odpowiadać wymogom art. 10 z wyłączeniem ust. 1 pkt 3."}
{"id":"2001_1381_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W toku postępowania o udzielenie pozwolenia produkt leczniczy jest zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3, poddany badaniom jakościowym. 2. Badania, o których mowa w ust. 1, wykonują upoważnione przez ministra właściwego do spraw zdrowia jednostki badawczo-rozwojowe. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia jednostki badawczo-rozwojowe podległe ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, zajmujące się badaniami produktów leczniczych, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych podległe ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, uwzględniając zakres badań, o których mowa w ust. 1, jakie powinny być wykonane dla oceny jakości produktu leczniczego."}
{"id":"2001_1381_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Pozwolenie określa: 1) podmiot odpowiedzialny, 2) nazwę i adres wytwórcy, miejsca wytwarzania gdzie następuje zwolnienie serii, 3) nazwę produktu leczniczego i nazwę powszechnie stosowaną produktu leczniczego jeżeli taka występuje, jego postać, dawkę substancji czynnej, pełny skład jakościowy oraz wielkość i rodzaj opakowania, 4) kategorię dostępności produktu leczniczego, 5) okres ważności produktu leczniczego, 6) termin ważności pozwolenia, 7) okres karencji w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych, 8) gatunki zwierząt, u których może być stosowany dany produkt leczniczy, 9) wymagania dotyczące przechowywania i transportu, 10) kod zgodny z systemem EAN UCC, 11) numer pozwolenia oraz datę jego wydania. 2. Wydanie pozwolenia jest równoznaczne z zatwierdzeniem charakterystyki produktu leczniczego, ulotki oraz opakowań produktu leczniczego, w tym jego oznakowania, wymagań jakościowych i metod badań jakościowych produktu leczniczego oraz wymogów jakościowych dotyczących ich opakowań. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktu leczniczego weterynaryjnego minister właściwy do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, kategorie dostępności, kryteria zaliczenia produktu leczniczego do poszczególnych kategorii, uwzględniając w szczególności bezpie czeństwo jego stosowania."}
{"id":"2001_1381_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Podmiot odpowiedzialny, który uzyskał pozwolenie jest zobowiązany do: 1) wskazania osoby, do obowiązków której należeć będzie ciągły nadzór nad monitorowaniem bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, 2) prowadzenia rejestru wszelkich działań niepożądanych zgłaszanych przez lekarzy i farmaceutów, 3) przedstawienia Prezesowi Urzędu raportów o działaniach niepożądanych produktów leczniczych: a) bieżących - na każde żądanie, b) okresowych - co sześć miesięcy w ciągu dwu pierwszych lat po otrzymaniu pozwolenia i co dwanaście miesięcy przez następne trzy lata, 4) przekazywania Prezesowi Urzędu informacji o ciężkich niepożądanych działaniach zgłaszanych przez lekarza, 5) zawiadamiania o zamiarze dokonania zmian danych objętych wnioskiem o dopuszczenie do obrotu. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, podmiot odpowiedzialny zobowiązany jest zgłaszać Prezesowi Urzędu niezwłocznie, nie później niż w ciągu 14 dni od ich powzięcia. 3. Podmiot odpowiedzialny zobowiązany jest również do zapewnienia: 1) wprowadzania ciągłego postępu naukowo-technicznego związanego z metodami wytwarzania i kontroli produktów leczniczych, w oparciu o uznawane metody naukowe, 2) sprzedaży produktów leczniczych wyłącznie: a) podmiotom uprawnionym do prowadzenia obrotu hurtowego, b) zakładom opieki zdrowotnej do aptek szpitalnych, c) jednostkom badawczo-rozwojowym w celu prowadzenia badań naukowych, d) w ramach prowadzonego przez siebie lub zleconego innemu podmiotowi wywozu poza polski obszar celny. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktu leczniczego weterynaryjnego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb monitorowania bezpieczeństwa produktów leczniczych uwzględniając w szczególności: 1) utworzenie i utrzymywanie systemu zapewniającego, iż wszelkie informacje odnośnie podejrzeń wszelkich niepożądanych działań produktów leczniczych przekazywane podmiotowi odpowiedzialnemu oraz przedstawicielom medycznym będą zbierane tak, aby był do nich łatwy dostęp w jednym miejscu, 2) przygotowywanie raportów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 3) zapewnienie, aby na każdą prośbę Prezesa Urzędu o przekazanie dodatkowych informacji niezbędnych do oceny korzyści oraz zagrożeń związanych ze stosowaniem danego produktu leczniczego, udzielano szybkich i pełnych odpowiedzi łącznie z informacjami o ilości sprzedaży danego produktu leczniczego, 4) obowiązki lekarzy i farmaceutów w zakresie zgłaszania działań niepożądanych oraz tryb i sposób ich zgłoszenia oraz wzór zgłoszenia."}
{"id":"2001_1381_25","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Podstawowe wymagania jakościowe oraz metody badań produktów leczniczych i ich opakowań oraz surowców farmaceutycznych określa Farmakopea Polska, a w przypadku ich braku odpowiednie farmakopee uznawane w państwach członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1381_26","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Opakowanie, jego oznakowanie oraz treść ulotki informacyjnej produktu leczniczego, powinny odpowiadać danym zawartym w dokumentach zgodnie z art. 23 ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące oznakowania produktu leczniczego oraz treści ulotek i druków informacyjnych, uwzględniając w szczególności specjalne wymogi dotyczące właściwego stosowania produktów leczniczych, w tym produktów radiofarmaceutycznych i produktów homeopatycznych."}
{"id":"2001_1381_27","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Produkty lecznicze mogą zawierać środki konserwujące, słodzące, barwniki, przeciwutleniacze a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych także substancje znacznikowe, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji, o których mowa w ust. 1, które mogą być składnikami produktów leczniczych, uwzględniając w szczególności bezpieczeństwo produktów leczniczych oraz ujednolicone postępowanie z państwami członkowskimi Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1381_28","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Produkt leczniczy dopuszczony do obrotu podlega wpisowi do Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej \"Rejestrem\". 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzi Prezes Urzędu. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb prowadzenia rejestru, uwzględniając w szczególności tryb postępowania przy dokonywaniu wpisów, zmian i skreśleń w rejestrze, a także tryb jego udostępniania."}
{"id":"2001_1381_29","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Okres ważności pozwolenia, o którym mowa w art. 7 ust. 3, może zostać przedłużony lub skrócony na wniosek podmiotu odpowiedzialnego. 2. Okres ważności pozwolenia może zostać przedłużony na okres kolejnych pięciu lat, na podstawie wniosku złożonego przez podmiot odpowiedzialny, co najmniej na 3 miesiące przed upływem terminu ważności; wniosek powinien zawierać w szczególności dane z zakresu monitorowania bezpieczeństwa terapii zebrane przez podmiot odpowiedzialny w sposób i na zasadach określonych w art. 24 ust. 4, wraz z ich oceną. 3. Wydanie decyzji o przedłużeniu okresu ważności pozwolenia, powoduje wydanie uaktualnionego tekstu pozwolenia obejmującego zmiany dokonane w okresie jego obowiązywania. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, ze szczególnym uwzględnieniem danych z zakresu monitorowania bezpieczeństwa terapii. 5. Produkt leczniczy, z wyłączeniem weterynaryjnych produktów leczniczych, o których mowa w art. 7 ust. 4, który nie uzyskał przedłużenia pozwolenia może być produkowany przez sześć miesięcy, licząc od daty wydania ostatecznej decyzji oraz pozostawać w obrocie do czasu upływu terminu ważności, chyba że decyzji odmawiającej przedłużenia został nadany rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1381_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Do obrotu dopuszczone są, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 4, produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, zwane dalej \"pozwoleniem\". 2. Do obrotu dopuszczone są także produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie wydane przez Radę lub Komisję Europejską. 3. Organem uprawnionym do wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jest Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej \"Prezesem Urzędu\". 4. Do obrotu dopuszczone są bez konieczności uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1: 1) leki recepturowe, 2) leki apteczne, 3) produkty radiofarmaceutyczne przygotowywane w momencie stosowania w upoważnionych jednostkach służby zdrowia, z dopuszczonych do obrotu genera torów, zestawów, radionuklidów i prekursorów, zgodnie z instrukcją wytwórcy, 4) krew i osocze w pełnym składzie lub komórki krwi pochodzenia ludzkiego, 5) surowce farmaceutyczne nie przeznaczone do sporządzania leków recepturowych i aptecznych."}
{"id":"2001_1381_30","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Prezes Urzędu wydaje decyzję o odmowie wydania pozwolenia jeżeli: 1) wniosek oraz dołączona do wniosku dokumentacja nie spełnia wymagań określonych w ustawie, 2) z wyników badań wynika, że produkt leczniczy charakteryzuje ryzyko stosowania niewspółmierne do spodziewanego efektu terapeutycznego, w zakresie podanych we wniosku wskazań, przeciwwskazań oraz zalecanego dawkowania, 3) z wyników badań wynika, że produkt leczniczy nie wykazuje deklarowanej skuteczności terapeutycznej lub gdy ta jest niewystarczająca, 4) z wyników badań wynika, że skład jakościowy lub ilościowy albo inna cecha jakościowa produktu leczniczego jest niezgodna z zadeklarowaną, 5) podany przez podmiot odpowiedzialny okres karencji nie jest wystarczająco długi dla zapewnienia, że produkty żywnościowe otrzymane od leczonych zwierząt nie zawierają produktów, które mogą stanowić ryzyko dla zdrowia ludzi lub okres ten jest niewystarczająco udowodniony. 2. Ponadto Prezes Urzędu, z zastrzeżeniem ust. 3, wydaje decyzję o odmowie wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu immunologicznego produktu leczniczego stosowanego wyłącznie u zwierząt, jeżeli: 1) podawanie produktów zwierzętom kolidowałoby z realizacją krajowego programu diagnozy, kontroli lub likwidacji chorób zakaźnych, lub uniemożliwiałoby monitorowania występowania zakażeń, 2) choroba, na którą produkt ma uodparniać, nie występuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do unieczynnionych immunologicznych produktów leczniczych weterynaryjnych, które są wytwarzane z patogenów i antygenów uzyskanych od zwierzęcia lub zwierząt w gospodarstwie i są stosowane do leczenia tego zwierzęcia lub zwierząt w danym gospodarstwie w tym samym miejscu. 4. Prezes Urzędu wydaje decyzję o odmowie przedłużenia ważności pozwolenia, z przyczyn określonych w ust. 1 lub ust. 2. 5. Jeżeli Prezes Urzędu w postępowaniu o dopuszczenie do obrotu prowadzonym na podstawie art. 19 ust. 1, uzna, że produkt leczniczy z przyczyn wymienionych w ust. 1 nie powinien być dopuszczony do obrotu występuje do władz Unii Europejskiej o wszczęcie odpowiedniej procedury."}
{"id":"2001_1381_31","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Zmiana danych objętych pozwoleniem oraz zmiany dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia, dokonywane są przez Prezesa Urzędu na wniosek podmiotu odpowiedzialnego. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o dokonanie zmian w pozwoleniu i dokumentacji dotyczącej wprowadzenia do obrotu produktu leczniczego, 2) rodzaj i zakres dokonywanych zmian, oraz zakres wymaganych dokumentów i badań uzasadniających wprowadzenie zmiany, 3) rodzaje zmian, które wymagają złożenia wniosku, o którym mowa w art. 10, uwzględniając w szczególności dane objęte zmianami, sposób ich dokumentowania oraz zakres badań potwierdzających zasadność wprowadzenia zmiany."}
{"id":"2001_1381_32","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W przypadku zmiany podmiotu odpowiedzialnego Prezes Urzędu wydaje nowe pozwolenie na podstawie wniosku osoby wstępującej w prawa i obowiązki dotychczasowego podmiotu odpowiedzialnego. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, nowy podmiot odpowiedzialny dołączyć powinien umowę o przejęciu praw i obowiązków oraz oświadczenie, że nie uległy zmianie pozostałe elementy pozwolenia oraz dokumentacja będąca podstawą jego wydania."}
{"id":"2001_1381_33","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Prezes Urzędu cofa pozwolenie w razie: 1) stwierdzenia niespodziewanego ciężkiego niepożądanego działania produktu leczniczego zagrażającego życiu lub zdrowiu ludzkiemu, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych zagrażających życiu lub zdrowiu zwierzęcia, 2) braku deklarowanej skuteczności terapeutycznej lub stwierdzenia ryzyka stosowania niewspółmiernego do efektu terapeutycznego, 3) stwierdzenia, że produkt leczniczy jest wprowadzany do obrotu niezgodnie z pozwoleniem , 4) stwierdzenia, że zalecany okres karencji jest zbyt krótki dla zapewnienia, że produkty żywnościowe otrzymane od leczonych zwierząt nie będą zawierały pozostałości, które mogą stanowić ryzyko dla zdrowia konsumenta, 5) niezgłoszenia Prezesowi Urzędu nowych informacji objętych dokumentacją, o której mowa w art. 10, które mogą mieć wpływ na ograniczenie stosowania produktu leczniczego. 2. W przypadku cofnięcia pozwolenia organ uprawniony wykreśla z Rejestru produkt leczniczy. 3. O cofnięciu pozwolenia Prezes Urzędu powiadamia Radę lub Komisję Europejską."}
{"id":"2001_1381_34","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Rejestr oraz dokumenty przedłożone w postępowaniu w sprawie dopuszczenia do obrotu są dostępne dla osób mających w tym interes prawny, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz ochronie własności przemysłowej."}
{"id":"2001_1381_35","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W sprawach nieuregulowanych w ustawie, w odniesieniu do dopuszczenia do obrotu produktów leczniczych, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_1381_36","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Podmiot odpowiedzialny wnosi opłatę związaną z dopuszczeniem do obrotu produktu leczniczego, w tym za: 1) złożenie wniosku o: a) wydanie pozwolenia, b) przedłużenie terminu ważności pozwolenia, c) zmianę danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, d) zmiany w drukach informacyjnych i w dokumentach o dopuszczeniu do obrotu produktu leczniczego, e) inne zmiany wynikające z czynności administracyjnych związanych z wydanym pozwoleniem, 2) wydanie pozwolenia, 3) przedłużenie terminu ważności pozwolenia, 4) zmianę danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, 5) zmianę w drukach informacyjnych i w dokumentach dopuszczenia do obrotu oraz inne zmiany wynikające z czynności administracyjnych związanych z wydanym pozwoleniem. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając wysokość opłaty w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej o zbliżonym dochodzie narodowym brutto na jednego mieszkańca oraz nakład pracy związany z wykonaniem danej czynności i poziom kosztów ponoszonych przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych działający na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1381_37","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Uzyskanie pozwolenia nie zwalnia podmiotu odpowiedzialnego od odpowiedzialności karnej lub cywilnej wynikającej ze stosowania produktu leczniczego. Rozdział 3 Wytwarzanie produktów leczniczych"}
{"id":"2001_1381_38","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania produktu leczniczego wymaga, z zastrzeżeniem ust. 4, uzyskania zezwolenia na wytwa rzanie. 2. Organem właściwym do wydania, odmowy wydania i cofnięcia, a także zmiany zezwolenia na wytwarzanie jest Główny Inspektor Farmaceutyczny, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli zezwolenie dotyczy wytwarzania wyłącznie produktów leczniczych weterynaryjnych właściwym do wydania, odmowy wydania i cofnięcia oraz zmian zezwolenia jest Główny Lekarz Weterynarii; decyzję tę Główny Lekarz Weterynarii wydaje w porozumieniu z Głównym Inspektorem Farmaceutycznym; przepisy ust. 1, 2, 4 i 5, art. 41-44 i art. 48-50 stosuje się odpowiednio. 4. Główny Inspektor Farmaceutyczny może w drodze decyzji uznać lub odmówić uznania, zezwolenia na wytwarzanie produktu leczniczego wytwarzanego za granicą, wydanego przez uprawniony organ innego państwa jeżeli: 1) podmiot odpowiedzialny występuje z wnioskiem o uzyskanie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, lub 2) produkt leczniczy przywożony jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w celu dalszego przetworzenia, po stwierdzeniu na podstawie audytu, że zostały spełnione albo nie zostały spełnione, wymagania niezbędne do uzyskania produktu leczniczego odpowiadającego deklarowanej jakości. 5. O decyzji, o której mowa w ust. 4 pkt 1, Główny Inspektor Farmaceutyczny informuje Prezesa Urzędu. 6. Audyt, o którym mowa w ust. 4 przeprowadza inspektor do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, o którym mowa w art. 114, na koszt podmiotu odpowiedzialnego występującego o uzyskanie pozwolenia, lub wytwórcy występującego o uznanie zezwolenia. 7. Uznanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 4, w przypadku państw członków Unii Europejskiej oraz państw mających równoważne z Unią Europejską wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania i równoważny system inspekcji, następuje na zasadach określonych w porozumieniu o wzajemnym uznawaniu inspekcji. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób uznawania zezwoleń wydanych w krajach wytwarzania, określonych w ust. 7, uwzględniając w szczególności spełnienie wymagań niezbędnych do wytwarzania produktu leczniczego odpowiadającego deklarowanej jakości."}
{"id":"2001_1381_39","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Wnioskodawca ubiegający się o zezwolenie na wytwarzanie powinien: 1) złożyć wniosek o wydanie zezwolenia określając rodzaj i nazwę produktu leczniczego, formę farmaceutyczną, miejsce wytwarzania i kontroli, 2) dostarczyć szczegółowe dane o zapewnieniu jakości, w tym spełnieniu wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania, o których mowa w ust. 4 pkt 1, 3) dysponować odpowiednimi pomieszczeniami i urządzeniami technicznymi i kontrolnymi niezbędnymi do wytwarzania, kontroli i przechowywania produktów leczniczych wymienionych we wniosku, 4) zatrudniać osobę wykwalifikowaną, odpowiedzialną za zapewnienie przed wprowadzeniem na rynek, że każda seria produktu leczniczego została wytworzona i skontrolowana zgodnie z przepisami ustawy oraz wymaganiami zawartymi w specyfikacjach i dokumentach stanowiących podstawę dopuszczenia do obrotu tego produktu. 2. Zezwolenie na wytwarzanie wydaje się po stwierdzeniu przez Inspekcję Farmaceutyczną, że podmiot ubiegający się o zezwolenie spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1. 3. Jeżeli wniosek o zezwolenie dotyczy większej liczby produktów leczniczych, nazwy produktów leczniczych objętych wnioskiem mogą być podane w załączniku do wniosku. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania, uwzględniając w szczególności konieczność skutecznego zarządzania jakością przez wszystkich wytwórców produktów leczniczych według jednakowych standardów przyjętych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, 2) wymagania, jakim odpowiadać powinna osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 4, uwzględniając w szczególności wykształcenie oraz doświadczenie zawodowe, 3) wzór wniosku o udzielenie zezwolenia na wytwarzanie produktów leczniczych, z uwzględnieniem danych, które mają być w nim zawarte, określonych w ust. 1."}
{"id":"2001_1381_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Do obrotu dopuszczone są bez konieczności uzyskania pozwolenia produkty lecznicze, sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich zastosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta pod warunkiem, że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 2. Podstawą sprowadzenia produktu leczniczego, o którym mowa w ust. 1, jest zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny. 3. Do obrotu, o którym mowa w ust. 1, nie dopuszcza się produktów leczniczych: 1) w odniesieniu, do których Prezes Urzędu wydał decyzję o odmowie wydania pozwolenia, odmowie przedłużenia okresu ważności pozwolenia, cofnięcia pozwolenia, oraz 2) zawierających tę samą lub te same substancje czynne, tę samą dawkę i postać, co produkty lecznicze, które otrzymały pozwolenie. 4. Do obrotu nie dopuszcza się również produktów leczniczych, określonych w ust. 1, które z uwagi na ich właściwości oraz wielkość importu powinny być dopuszczone do obrotu zgodnie z art. 3 ust. 1. 5. Apteki, hurtownie i szpitale prowadzące obrót produktami leczniczymi, o których mowa w ust. 1, prowadzą ewidencję tych produktów, 6. Na podstawie prowadzonej ewidencji hurtownia farmaceutyczna przekazuje Prezesowi Urzędu, nie później niż do 10 dnia po zakończeniu każdego kwartału, zestawienie sprowadzonych produktów leczniczych. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określa w drodze rozporządzenia: 1) nie rzadziej niż dwa razy w roku wykaz produktów leczniczych, o których mowa w ust. 4, uwzględniając w szczególności potrzeby rynku krajowego, dostępność produktów leczniczych o podobnym działaniu oraz dane dotyczące produktu leczniczego objęte wykazem, 2) szczegółowy sposób i tryb, sprowadzania z zagranicy produktów leczniczych, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności: a) wzór zapotrzebowania, b) sposób potwierdzania przez Prezesa Urzędu okoliczności, o których mowa w ust. 3, c) sposób potwierdzania przez Zarząd Kasy Chorych okoliczności, o których mowa w art. 37 ust. 8 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929, Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236, Nr 110, poz. 1255 i poz. 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041, Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539 i Nr 88, poz. 961), d) sposób prowadzenia przez hurtownie, apteki i szpitale ewidencji sprowadzanych produktów leczniczych, oraz e) zakres informacji przekazywanych przez hurtownię farmaceutyczną Prezesowi Urzędu. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia może w przypadku klęski żywiołowej lub innego zagrożenia życia lub zdrowia dopuścić do obrotu na czas określony produkty lecznicze nie posiadające pozwolenia."}
{"id":"2001_1381_40","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Zezwolenie zawiera: 1) nazwę i adres wytwórcy, 2) wskazanie miejsca wytwarzania i kontroli, 3) rodzaj i nazwę produktu leczniczego, 4) termin ważności zezwolenia jeżeli nie jest wydane na czas nieokreślony, 5) numer zezwolenia oraz datę jego wydania. 2. Jeżeli zezwolenie dotyczy większej liczby produktów leczniczych, nazwy produktów leczniczych objęte zezwoleniem mogą być określone w załączniku do zezwolenia."}
{"id":"2001_1381_41","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Wydanie decyzji w sprawie udzielenia lub odmowy udzielenia zezwolenia na wytwarzanie produktów leczniczych, nie może trwać dłużej niż 90 dni licząc od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę. 2. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu, jeżeli wniosek wymaga uzupełnienia 3. Wydanie decyzji w sprawie zmiany zezwolenia na wytwarzanie dokonywane jest w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku; w uzasadnionych przypadkach termin może ulec przedłużeniu nie dłużej jednak niż o kolejne 60 dni; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1381_42","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Do obowiązków wytwórcy należy: 1) wytwarzanie jedynie produktów leczniczych objętych zezwoleniem, o którym mowa w art. 38 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 50, 2) zawiadamianie na piśmie Głównego Inspektora Farmaceutycznego, co najmniej 30 dni wcześniej, o zamierzonej zmianie dotyczącej warunków wytwarzania, a zwłaszcza niezwłoczne zawiadamianie o konieczności zmiany osoby wykwalifikowanej, 3) przechowywanie próbek archiwalnych produktów leczniczych, w warunkach określonych w pozwoleniu, przez okres dłuższy o jeden rok od daty ważności produktu leczniczego, nie krócej jednak niż trzy lata, 4) udostępnianie w celu przeprowadzenia inspekcji, inspektorom farmaceutycznym do spraw wytwarzania, pomieszczeń wytwórni, dokumentacji i innych danych dotyczących wytwarzania, a także możliwości pobrania próbek produktów leczniczych do badań jakościowych, w tym z archiwum, 5) umożliwianie osobie wykwalifikowanej zatrudnionej w wytwórni, podejmowania niezależnych decyzji w ramach udzielonych uprawnień, 6) zapewnienie jakości produktu leczniczego poprzez stosowanie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania. 2. Przy wytwarzaniu produktu leczniczego, ze stosowaniem jako wyrobu wyjściowego ludzkiej krwi, wytwórca obowiązany jest: 1) podejmować wszystkie niezbędne środki w celu zapobiegania przekazywania chorób zakaźnych, 2) przestrzegać ustaleń przyjętych w Polskiej Farmakopei lub w farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, 3) przestrzegać w zakresie selekcji badania dawców krwi zaleceń Rady Europy i Światowej Organizacji Zdrowia, 4) każdorazowo wyraźnie określać stan zdrowia dawców krwi."}
{"id":"2001_1381_43","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Zezwolenie na wytwarzanie cofa się gdy wytwórca przestał spełniać wymagania, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1-3 oraz art. 42 ust. 1 pkt 1 i ust. 2. 2. Zezwolenie może być cofnięte w przypadku naruszenia przepisów art. 42 ust. 1 pkt 2-6. 3. Zezwolenie cofa w drodze decyzji Główny Inspektor Farmaceutyczny."}
{"id":"2001_1381_44","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W sprawach nieuregulowanych w ustawie, do zezwolenia na wytwarzanie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1381_45","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wytwarzanie pasz leczniczych nie wymaga uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 38 ust. 1. 2. Pasze lecznicze mogą być sporządzane wyłącznie z weterynaryjnych produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu zgodnie z niniejszą ustawą. 3. Wytwarzanie pasz leczniczych odbywa się w mieszalniach pasz leczniczych pod kontrolą lekarza weterynarii. 4. Zezwolenie na wytwarzanie pasz leczniczych wydaje wojewódzki lekarz weterynarii. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi w drodze rozporządzenia, warunki jakie powinna spełniać mieszalnia pasz leczniczych, sposób sprawowania nadzoru przez Inspekcję Weterynaryjną oraz sposób prowadzenia dokumentacji wytwarzania i obrotu, a także sposób transportu."}
{"id":"2001_1381_46","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Inspektor farmaceutyczny do spraw wytwarzania niezależnie od kontroli, o których mowa w ust. 3, nie rzadziej niż raz na trzy lata kontroluje czy wytwórca spełnia obowiązki wynikające z ustawy; o terminie rozpoczęcia kontroli informuje wytwórcę co najmniej na 30 dni przed planowanym terminem. 2. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się raport, na podstawie którego wydawana jest opinia o spełnianiu przez wytwórcę wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania; raport dostarczany jest wytwórcy. 3. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia o uchybieniach wytwórcy powodujących zagrożenie dla jakości, bezpieczeństwa stosowania lub skuteczności wytwarzanych przez niego produktów leczniczych, Główny Inspektor Farmaceutyczny zarządza doraźną kontrolę wytwórni bez uprzedzenia. 4. Na podstawie ustaleń kontroli, o której mowa w ust. 1 i 3 w celu ochrony ludzi oraz zwierząt przed produktami leczniczymi nieodpowiadającymi ustalonym wymaganiom jakościowym, bezpieczeństwie stosowania, lub skuteczności, lub w celu zapewnienia, że produkty lecznicze będą wytwarzane zgodnie z ustawą, Główny Inspektor Farmaceutyczny w drodze decyzji może: 1) nałożyć na wytwórcę nakaz usunięcia stwierdzonych w raporcie uchybień w wyznaczonym terminie, w tym pod rygorem cofnięcia zezwolenia, 2) wstrzymać wytwarzanie produktu leczniczego całkowicie lub do czasu usunięcia stwierdzonych uchybień."}
{"id":"2001_1381_47","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Wytwórca, eksporter lub organ uprawniony w sprawach dopuszczenia do obrotu w kraju importera może wystąpić z wnioskiem do Głównego Inspektora Farmaceutycznego o wydanie zaświadczenia stwierdzającego, że wytwórca produktu leczniczego posiada zezwolenie na wytwarzanie danego produktu leczniczego. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być zgodne z formularzami przyjętymi przez Światową Organizację Zdrowia. 3. Do wniosku , o którym mowa w ust. 1, dołączyć należy: 1) charakterystykę produktu leczniczego - jeżeli wytwórca jest podmiotem odpowiedzialnym, 2) wyjaśnienia dotyczące braku charakterystyki jeżeli wytwórca nie jest podmiotem odpowiedzialnym."}
{"id":"2001_1381_48","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Osoba wykwalifikowana jest odpowiedzialna za stwierdzenie i poświadczenie, że: 1) w przypadku produktów leczniczych wytworzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej każda seria produktu leczniczego została wytworzona i skontrolowana zgodnie z przepisami prawa oraz z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu, 2) w przypadku produktu leczniczego pochodzącego z innych krajów dla każdej serii produktu leczniczego wykonano na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pełną analizę jakościową i ilościową przynajmniej w odniesieniu do składników czynnych oraz wykonano badania, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, niezbędne aby upewnić się, że jakość produktu leczniczego jest zgodna z wymaganiami jakościowymi określonymi w dokumentacji dopuszczenia do obrotu. 2. Serie produktów leczniczych, które przeszły kontrolę w państwie członkowskim Unii Europejskiej są wyłączone z kontroli, o której mowa w ust. 1, jeżeli znajdują się w sprzedaży w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej i jeżeli zostało przedłożone świadectwo zwolnienia serii podpisane przez osobę wykwalifikowaną. 3. W przypadku produktów leczniczych przywiezionych z innych krajów, z którymi Unia Europejska dokonała odpowiednich uzgodnień zapewniających, że wytwórca produktów leczniczych spełnia co najmniej takie wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania jak obowiązujące w Unii Europejskiej oraz że kontrole, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zostały wykonane w kraju eksportującym, osoba wykwalifikowana może odstąpić od przeprowadzenia tych kontroli. 4. We wszystkich przypadkach, a w szczególności gdy seria produktu leczniczego zwalniana jest do obrotu, osoba wykwalifikowana musi zaświadczyć, że każda wytworzona seria spełnia wymagania określone w ust. 1 5. Dokument, o którym mowa w ust. 4, musi być przechowywany przez okres dłuższy o rok od terminu ważności produktu leczniczego, ale nie krótszy niż pięć lat i udostępniany Inspekcji Farmaceutycznej na każde żądanie."}
{"id":"2001_1381_49","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Osoba wykwalifikowana zatrudniona w wytwórni może być na wniosek Głównego Inspektora Farmaceutycznego zawieszona przez pracodawcę w czynnościach określonych w art. 48 ust. 1, jeżeli wszczęto przeciw niej postępowanie w związku z zaniedbaniem obowiązków."}
{"id":"2001_1381_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Nie wymagają uzyskania pozwolenia: 1) produkty wytworzone w celu prowadzenia badań nad pozyskiwaniem przyszłych produktów leczniczych, 2) półprodukty wytworzone w celu wykorzystania w dalszym procesie wytwórczym realizowanym przez posiadającego zezwolenie wytwórcę."}
{"id":"2001_1381_50","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Podmiot odpowiedzialny lub wytwórca może zawrzeć umowę o wytwarzanie produktów leczniczych z innym wytwórcą spełniającym wymagania określone w ustawie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 i o zawarciu umowy zawiadamia Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 2. Umowa o wytwarzanie produktów leczniczych powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności i określać obowiązki obu stron w zakresie zapewniania jakości farmaceutycznej, a także wskazywać osobę wykwalifikowaną odpowiedzialną za zwolnienie serii. 3. Umowa o wytwarzanie produktów leczniczych nie jest uznana przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego jeżeli podmiot, który na podstawie umowy przyjmuje produkty lecznicze do wytwarzania nie spełnia wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania. 4. Wytwórca przyjmujący zlecenie na wytwarzanie produktu leczniczego do wytwarzania na podstawie umowy o wytwarzanie produktów leczniczych, nie może zlecać wytwarzania tych produktów innym podwykonawcom, bez zgody zamawiającego wyrażonej na piśmie."}
{"id":"2001_1381_51","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Uzyskanie zezwolenia na wytwarzanie nie zwalnia wytwórcy od odpowiedzialności karnej lub cywilnej wynikającej ze stosowania produktu leczniczego lub produktu leczniczego weterynaryjnego. Rozdział 4 Reklama produktów leczniczych"}
{"id":"2001_1381_52","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu i zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego mającą na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych. 2. Działalność, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 1) reklamę produktu leczniczego, kierowaną do publicznej wiadomości, 2) reklamę produktu leczniczego, kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w te produkty, 3) odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept i osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze, przez przedstawicieli handlowych i medycznych, 4) dostarczanie próbek produktów leczniczych, 5) sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze, 6) sponsorowanie zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze, a zwłaszcza pokrywanie kosztów podróży i pobytu. 3. Za reklamę produktów leczniczych nie uważa się: 1) informacji umieszczonych na opakowaniach oraz załączonych do opakowań produktów leczniczych, zgodnych z pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu, 2) korespondencji, której towarzyszą materiały informacyjne o charakterze nie promocyjnym niezbędne do udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące konkretnego produktu leczniczego, w tym zatwierdzonej charakterystyki produktu leczniczego, 3) ogłoszeń o charakterze informacyjnym dotyczących w szczególności zmiany opakowania, ostrzeżeń o działaniach niepożądanych, katalogów handlowych i list cenowych pod warunkiem, że nie zawierają treści o charakterze reklamowym, 4) informacji dotyczących zdrowia lub chorób ludzi i zwierząt, pod warunkiem, że nie odnoszą się nawet pośrednio do produktów leczniczych."}
{"id":"2001_1381_53","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Reklama kierowana do osób uprawnionych do wystawiania recept będąca przypomnieniem pełnej reklamy, może być ograniczona wyłącznie do nazwy własnej i nazwy powszechnie stosowanej produktu leczniczego. 2. Jeśli w treści reklamy kierowanej do osób, o których mowa w ust. 1, znajduje się informacja o objęciu produktu leczniczego refundacją, to musi w niej być zamieszczona maksymalna kwota dopłaty ponoszonej przez pacjenta."}
{"id":"2001_1381_54","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Reklama polegająca na bezpłatnym dostarczaniu próbek produktu leczniczego może być kierowana wyłącznie do osób uprawionych do wystawiania recept oraz farmaceutów pod warunkiem, że: 1) osoba upoważniona do wystawiania recept lub farmaceuta wystąpiła w formie pisemnej do przedstawiciela handlowego lub medycznego o dostarczenie próbki produktu leczniczego, 2) osoba dostarczająca próbkę, kontroluje i prowadzi ewidencję dostarczanych próbek, 3) każda dostarczana próbka, stanowi jedno najmniejsze opakowanie produktu leczniczego dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) każda dostarczana próbka jest opatrzona napisem \"próbka bezpłatna - nie do sprzedaży\", 5) do każdej dostarczanej próbki, dołączona jest charakterystyka produktu leczniczego, 6) ilość dostarczanych próbek tej samej sobie, tego samego produktu leczniczego, nie przekracza pięciu opakowań w ciągu jednego roku. 2. Przepis ust. 1 z wyłączeniem pkt 6, stosuje się również do próbek dostarczanych do zakładów opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 1991 r. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 i z 2001 r. Nr 5, poz. 45 i Nr 88, poz. 961). Próbki te muszą być przyjmowane i ewidencjonowane przez aptekę szpitalną, o której mowa w art. 87 ust. 1 pkt 2, aptekę zakładową, o której mowa w art. 87 ust. 1 pkt 3 lub dział farmacji szpitalnej, o której mowa w art. 87 ust. 4."}
{"id":"2001_1381_55","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Reklama produktu leczniczego nie może wprowadzać w błąd, powinna prezentować produkt leczniczy obiektywnie oraz informować o racjonalnym stosowaniu. 2. Reklama nie może polegać na: 1) oferowaniu lub obiecywaniu jakichkolwiek korzyści w sposób pośredni lub bezpośredni, w zamian za dostarczanie dowodów, że doszło do nabycia produktu leczniczego, 2) prezentowaniu przez osoby pełniące funkcje publiczne, bądź osoby posiadające wykształcenie medyczne lub sugerujące posiadanie takiego wykształcenia, 3) odwoływaniu się do zaleceń naukowców, osób pełniących funkcje publiczne, uprawnionych do wystawiania recept i wydawania produktów leczniczych lub osób sugerujących, że mają takie uprawnienia. 3. Reklama produktu leczniczego nie może być prowadzona z udziałem dzieci lub być kierowana do dzieci. 4. Reklama nie może zawierać wskazań terapeutycznych do stosowania w leczeniu: 1) gruźlicy, 2) chorób przenoszonych drogą płciową, 3) innych poważnych chorób zakaźnych, 4) nowotworów złośliwych i innych chorób nowotworowych, 5) chronicznej bezsenności, 6) cukrzycy i innych chorób metabolicznych. 5. Reklama kierowana do publicznej wiadomości nie może ponadto zawierać treści, które: 1) sugerują, że: a) możliwe jest uniknięcie porady lekarskiej lub zabiegu chirurgicznego, zwłaszcza przez postawienie diagnozy lub zalecanie leczenia na drodze korespondencyjnej, b) nawet osoba zdrowa przyjmująca lek poprawi swój stan zdrowia, c) nie przyjmowanie leku może pogorszyć stan zdrowia danej osoby, zastrzeżenie nie dotyczy szczepień, o których mowa w art. 57 ust. 2, d) produkt leczniczy jest środkiem spożywczym, kosmetycznym lub innym artykułem konsumpcyjnym, e) skuteczność lub bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego wynika z jego naturalnego pochodzenia, 2) zapewniają, że przyjmowanie leku gwarantuje właściwy skutek, nie towarzyszą mu żadne działania niepożądane lub, że skutek jest lepszy lub taki sam, jak w przypadku innej metody leczenia albo leczenia innym produktem leczniczym, 3) mają prowadzić do błędnej autodiagnozy przez przytaczanie szczegółowych opisów przypadków i objawów choroby, 4) zawierają niewłaściwe, niepokojące lub mylące określenia przedstawionych graficznie zmian chorobowych, obrażeń ludzkiego ciała lub działania produktu leczniczego na ludzkie ciało lub jego części, 5) uzasadniają stosowanie produktu leczniczego faktem dopuszczenia go do obrotu. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w drodze rozporządzenia, objąć zakazem, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, inne wskazania terapeutyczne, uwzględniając w szczególności zabezpieczenie zdrowia ludności oraz skuteczność i bezpieczeństwo leczenia."}
{"id":"2001_1381_56","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Zabrania się reklamy produktów leczniczych: 1) niedopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) zawierających informacje niezgodne z zatwierdzoną charakterystyką produktu leczniczego."}
{"id":"2001_1381_57","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Zabrania się kierowania do publicznej wiadomości, reklamy dotyczącej produktów leczniczych: 1) wydawanych z przepisu lekarza, 2) zawierających środki odurzające i substancje psychotropowe, 3) umieszczonych na wykazach leków refundowanych, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz dopuszczonych do wydawania bez recept o nazwie identycznej z umieszczonymi na tych wykazach, 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy szczepień ochronnych określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_1381_58","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Zabrania się kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz właścicieli i pracowników aptek, reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania. 2. Zabrania się przyjmowania korzyści o których mowa w ust. 1. 3. Przepis ust. 1 i 2 nie dotyczy dawania lub przyjmowania przedmiotów o znikomej wartości materialnej opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę."}
{"id":"2001_1381_59","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, warunki i formy reklamy produktów leczniczych kierowanej do publicznej wiadomości, do osób uprawnionych do wystawiania recept i do farmaceutów oraz ich dostarczanie, uwzględniając w szczególności: 1) niezbędne dane jakie reklama ma zawierać, 2) sposób przekazywania reklamy, 3) dokumentację będącą podstawą do wprowadzenia na polski obszar celny próbek produktów leczniczych przeznaczonych do dostarczania w ramach reklamy."}
{"id":"2001_1381_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Do przeprowadzania badań klinicznych produktu leczniczego oraz przyszłego produktu leczniczego mają zastosowanie przepisy o eksperymencie medycznym, o którym mowa w rozdziale 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 698, Nr 94, poz. 1037 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 89, poz. 969), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Badanie kliniczne produktu leczniczego, podmiot odpowiedzialny lub inny podmiot podejmujący badanie kliniczne produktu leczniczego zgłasza, do Centralnej Ewidencji Badań Klinicznych prowadzonej przez Prezesa Urzędu. 3. Badanie kliniczne produktu leczniczego prowadzone jest zgodnie z Dobrą Praktyką Kliniczną. 4. Przewóz z zagranicy produktów niezbędnych do prowadzenia badań klinicznych wymaga uzyskania zaświadczenia wydanego przez Prezesa Urzędu, że sprowadzane produkty lecznicze wykorzystywane będą w związku z prowadzonymi badaniami. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określa w drodze rozporządzenia: 1) sposób i zakres prowadzenia inspekcji badań klinicznych w zakresie zgodności tych badań z wymaganiami Dobrej Praktyki Klinicznej, 2) sposób i tryb prowadzenia Centralnej Ewidencji Badań Klinicznych uwzględniając w szczególności dane objęte ewidencją."}
{"id":"2001_1381_60","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Reklama produktu leczniczego może być prowadzona wyłącznie przez podmiot odpowiedzialny lub na jego zlecenie. 2. Podmiot odpowiedzialny ustanawia w ramach swego przedsiębiorstwa osobę, do obowiązków której należy między innymi informowanie o produktach leczniczych wprowadzonych do obrotu przez podmiot odpowiedzialny. 3. Do obowiązków podmiotu odpowiedzialnego należy zapewnienie, aby: 1) reklama zgodna była z obowiązującymi przepisami, 2) przechowywane były wzory reklam, 3) decyzje podejmowane przez organ, o którym mowa w art. 62 ust. 2, były wykonywane niezwłocznie. 4. Podmiot odpowiedzialny zatrudnia w charakterze przedstawicieli medycznych i handlowych osoby, które mają wystarczającą wiedzę naukową pozwalającą na przekazywanie możliwie pełnej i ścisłej informacji o reklamowanym produkcie leczniczym."}
{"id":"2001_1381_61","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Podmiot odpowiedzialny zapewni, że jego przedstawiciele medyczni będą zbierać i przekazywać mu wszelkie informacje o produktach leczniczych, a zwłaszcza o ich działaniach niepożądanych zgłoszonych przez osoby wizytowane. 2. Podmiot odpowiedzialny zapewni system szkolenia swoich przedstawicieli medycznych."}
{"id":"2001_1381_62","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny, a w odniesieniu do produktów weterynaryjnych Główny Lekarz Weterynarii, sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy w zakresie reklamy. 2. Organy, o których mowa w ust. 1, mogą w drodze decyzji nakazać: 1) zaprzestania ukazywania się reklamy produktu leczniczego, sprzecznej z obowiązującymi przepisami, 2) publikację wydanej decyzji w miejscach, w których ukazała się reklama sprzeczna z obowiązującymi przepisami wraz ze sprostowaniem błędnej reklamy. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 2, mają rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1381_63","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Podmiot odpowiedzialny obowiązany jest na żądanie organów Inspekcji Farmaceutycznej udostępnić: 1) wzór każdej reklamy skierowanej do publicznej wiadomości, wraz z informacją o sposobie i dacie jej rozpowszechnienia, 2) informację o każdej reklamie skierowanej do osób upoważnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze."}
{"id":"2001_1381_64","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Przepisy art. 62 i 63 nie naruszają ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 356 i Nr 93, poz. 1027). Rozdział 5 Obrót produktami leczniczymi"}
{"id":"2001_1381_65","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Obrót produktami leczniczymi może być prowadzony tylko na zasadach określonych w ustawie. 2. Nie stanowi obrotu przywóz z zagranicy, w celach reklamowych, próbek produktu leczniczego przez podmiot odpowiedzialny. 3. Produkty lecznicze, o których mowa w ust. 4, mogą znajdować się w obrocie pod warunkiem, że zostały poddane kontroli seryjnej wstępnej na koszt podmiotu odpowiedzialnego. 4. Kontroli seryjnej wstępnej, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, podlegają: 1) produkty immunologiczne, 2) produkty krwiopochodne, 3) produkty przywiezione z zagranicy, w tym surowce do sporządzania leków recepturowych oraz leków aptecznych. 5. Kontrolę seryjną wstępną produktów leczniczych, o których mowa w ust. 4, wykonuje właściwy podmiot odpowiedzialny zgodnie z ust. 10. 6. Obowiązkowi kontroli seryjnej wstępnej nie podlegają produkty lecznicze, określone w ust. 4 pkt 3 pod warunkiem, że spełniają wymagania, o których mowa w art. 48 ust. 2 i 3. 7. Jednostki badawczo-rozwojowe oraz laboratoria kontroli jakości leków upoważnione na podstawie ust. 10, mogą zwolnić z kontroli seryjnej wstępnej daną serię produktu leczniczego, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, jeżeli przeprowadzone uprzednio badania innych serii produktów leczniczych wykazywały ich należytą jakość i posiadają świadectwo kontroli wydane przez osobę wykwalifikowaną zatrudnioną w wytwórni. 8. Kontrolę seryjną wstępną surowców do sporządzania leków recepturowych oraz leków aptecznych przeprowadzają upoważnione laboratoria kontroli jakości. 9. Termin wykonywania kontroli seryjnej wstępnej dla produktów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, wynosi do 60 dni , a dla produktów, o których mowa w ust. 4 pkt 3, wynosi do 30 dni. 10. Minister właściwy do spraw zdrowia a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb przeprowadzania kontroli seryjnej wstępnej - uwzględniając w szczególności liczbę próbek pobieranych do badań, wskazanie dokumentów niezbędnych do zgłoszenia kontroli seryjnej, sposób przekazania prób do badań, 2) jednostki badawczo-rozwojowe, a także laboratoria kontroli jakości leków, w zakresie badań produktów leczniczych określonych w ust. 4 i 7 uwzględniając spełnienie przez podmioty wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania, w zakresie kontroli laboratoryjnej, 3) wzór orzeczenia wydawanego przez jednostki, o których mowa w pkt 2."}
{"id":"2001_1381_66","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Produkty lecznicze mogą znajdować się w obrocie w ustalonym dla nich terminie ważności."}
{"id":"2001_1381_67","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Zakazany jest obrót, a także stosowanie produktów leczniczych nie odpowia dających ustalonym wymaganiom jakościowym oraz produktami leczniczymi w odniesieniu do których upłynął termin ważności. 2. Produkty lecznicze i wyroby medyczne, o których mowa w ust. 1, podlegają zniszczeniu, z zastrzeżeniem art. 122 ust. 1 pkt 2. 3. Koszt zniszczenia produktu leczniczego, który nie spełnia wymagań jakościowych ponosi podmiot wskazany w decyzji wydanej na podstawie art. 122, a w odniesieniu do produktów leczniczych dla których upłynął termin ważności - podmiot u którego powstała przyczyna konieczności wycofania produktu leczniczego z obrotu."}
{"id":"2001_1381_68","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Obrót detaliczny produktami leczniczymi prowadzony jest w aptekach ogólnodostępnych, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i art. 70 ust. 1 i art. 71 ust. 1. 2. Obrót detaliczny produktami leczniczymi weterynaryjnymi zakupionymi w hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych może być prowadzony przez lekarza weterynarii wyłącznie przy wykonywaniu przez niego praktyki lekarsko-weterynaryjnej. 3. Zabrania się prowadzenia wysyłkowej sprzedaży produktów leczniczych. 4. Nie uznaje się za obrót detaliczny bezpośrednie zastosowanie u pacjenta przez lekarza, lekarza stomatologa lub inną osobę wykonującą zawód medyczny lub lekarza weterynarii, produktów leczniczych, oraz produktów leczniczych wchodzących w skład zestawów przeciwstrząsowych, których potrzeba zastosowania wynika z rodzaju udzielanego świadczenia zdrowotnego. 5. Nie wymaga zgody ministra właściwego do spraw zdrowia przywóz z zagranicy produktu leczniczego na własne potrzeby lecznicze w liczbie nie przekraczającej pięć najmniejszych opakowań. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do środków odurzających i substancji psychotropowych, których przywóz z zagranicy określają przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113 poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 20, poz. 256 i Nr 103, poz. 1097). 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz produktów leczniczych, które mogą być doraźnie dostarczane w związku z udzielanym świadczeniem zdrowotnym, uwzględniając rodzaj udzielanego świadczenia, 2) wykaz produktów leczniczych wchodzących w skład zestawów przeciwwstrząsowych, które powinny być do dyspozycji lekarza, lekarza stomatologii lub lekarza weterynarii."}
{"id":"2001_1381_69","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Lekarz weterynarii prowadzący obrót detaliczny produktami leczniczymi weterynaryjnymi lub paszami leczniczymi jest zobowiązany do: 1) prowadzenia dokumentacji obrotu produktami leczniczymi weterynaryjnymi, 2) przeprowadzania przynajmniej raz w roku spisu kontrolnego stanu magazynowego produktów leczniczych weterynaryjnych oraz ich dostaw i wydania z odnotowaniem wszelkich zaistniałych niezgodności. 2. Jeżeli tkanki i produkty zwierząt przeznaczone są do spożycia przez ludzi to właściciele tych zwierząt lub osoby odpowiedzialne za zwierzęta są obowiązani do posiadania dokumentów weterynaryjnych produktów leczniczych posiadających właściwości anaboliczne, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, hormonalne i psychotropowe zawierających następujące informacje: 1) datę, 2) dokładne określenie weterynaryjnego produktu leczniczego z numerem serii i datą ważności, 3) ilość, 4) nazwę i adres dostawcy weterynaryjnego produktu leczniczego, 5) oznakowanie leczonych zwierząt. 3. Lekarz weterynarii wydaje właścicielowi zwierząt lub osobie odpowiedzialnej za zwierzęta, dokument potwierdzający nabycie produktów leczniczych weterynaryjnych lub pasz leczniczych, zawierający dane, o którym mowa w ust. 2. 4. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 i 3, właściciel zwierzęcia lub osoba odpowiedzialna za zwierzęta przechowuje przez okres trzech lat. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentacji, o której mowa w ust. 1 i 3, uwzględniając gatunki zwierząt oraz informacje, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_1381_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Z wnioskiem o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego występuje podmiot odpowiedzialny. 2. Wydanie pozwolenia, odmowa jego wydania, zmiana danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, przedłużenie terminu ważności pozwolenia, odmowa przedłużenia, skrócenie terminu jego ważności, a także cofnięcie pozwolenia następuje w drodze decyzji Prezesa Urzędu. 3. Pozwolenie wydaje się na okres pięciu lat, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Ważność pozwolenia wydanego dla weterynaryjnego produktu leczniczego, stosowanego u zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia, nie może przekraczać terminu obowiązywania przepisów określających tymczasową wartość Najwyższego Dopuszczalnego Stężenia Pozostałości substancji będącej składnikiem tego produktu. 5. Od decyzji w sprawach wymienionych w ust. 2, podmiotowi odpowiedzialnemu służy odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia. 6. Z wnioskiem o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego może wystąpić także podmiot odpowiedzialny posiadający siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub osoba fizyczna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej. 7. Przepisy niniejszego rozdziału dotyczące podmiotu odpowiedzialnego stosuje się odpowiednio do podmiotów, o których mowa w ust. 6."}
{"id":"2001_1381_70","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Poza aptekami obrót detaliczny produktami leczniczymi, z uwzględnieniem art. 71 ust. 1 i 3 pkt 2 mogą prowadzić punkty apteczne. 2. Punkty, o których mowa w ust. 1, mogą być prowadzone przez techników farmaceutycznych posiadających pięcioletni staż pracy w aptekach ogólnodostępnych. 3. Punkty apteczne tworzone po dniu wejścia w życie ustawy mogą być usytuowane jedynie na terenach wiejskich. 4. Prowadzenie punktów aptecznych wymaga uzyskania zezwolenia. Przepisy art. 99 ust. 2 i 3, art. 100 ust. 1-3, art. 101-104 oraz art. 107 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1381_71","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Poza aptekami i punktami aptecznymi, obrót detaliczny produktami leczniczymi wydawanymi bez recepty lekarskiej, z uwzględnieniem ust. 3, mogą prowadzić: 1) sklepy zielarsko-medyczne, 2) sklepy specjalistyczne zaopatrzenia medycznego, 3) sklepy zoologiczne, 4) sklepy zielarsko-drogeryjne, 5) sklepy ogólnodostępne. - zwane dalej \"placówkami obrotu pozaaptecznego\". 2. Sklepy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być prowadzone jedynie przez farmaceutę, technika farmaceutycznego lub przedsiębiorców zatrudniających wymienione osoby jako kierowników tych placówek. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria klasyfikacji produktów leczniczych do wykazów, o których mowa w pkt 2, 2) wykaz poszczególnych produktów leczniczych, które mogą być dopuszczone do obrotu w placówkach obrotu pozaaptecznego oraz punktach aptecznych, 3) kwalifikacje osób wydających produkty lecznicze w placówkach obrotu pozaaptecznego, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, 4) wymogi jakim powinien odpowiadać lokal i wyposażenie placówek obrotu pozaaptecznego i punktu aptecznego, o którym mowa w art. 70 - uwzględniając bezpieczeństwo stosowania produktów leczniczych oraz wymagania dotyczące przechowywania i dystrybucji produktów leczniczych w tych placówkach."}
{"id":"2001_1381_72","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Obrót hurtowy produktami leczniczymi, w tym również przywożonymi z zagranicy i wywożonymi za granicę, z zastrzeżeniem ust. 8 pkt 2, mogą prowadzić wyłącznie hurtownie farmaceutyczne, składy celne i konsygnacyjne produktów leczniczych. 2. Do składów celnych i konsygnacyjnych produktów leczniczych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące hurtowni farmaceutycznej. 3. Obrotem hurtowym jest wszelkie działanie polegające na nabywaniu i zbywaniu oraz przechowywanie i dostarczanie produktów leczniczych prowadzone z wytwórcami oraz przedsiębiorcami zajmującymi się obrotem hurtowym, a także z aptekami oraz innymi upoważnionymi podmiotami, z wyłączeniem bezpośredniego zaopatrywania ludności. 4. Obrotem hurtowym w rozumieniu ust. 3 jest również przywóz z zagranicy i wywóz za granicę produktów leczniczych. 5. Hurtownie farmaceutyczne mogą również prowadzić obrót hurtowy: 1) wyrobami medycznymi, 2) środkami specjalnego żywieniowego przeznaczenia, 3) środkami kosmetycznymi, w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach (Dz.U. Nr 42, poz. 473) z wyłączeniem kosmetyków przeznaczonych do perfumowania lub upiększania, 4) środkami higienicznymi, 5) przedmiotami do pielęgnacji niemowląt i chorych, 6) środkami spożywczymi zawierającymi w swoim składzie farmakopealne naturalne składniki pochodzenia roślinnego, 7) środkami dezynfekcyjnymi stosowanymi w medycynie - spełniającymi wymagania określone w odrębnych przepisach. 6. Hurtownie farmaceutyczne mogą prowadzić obrót hurtowy środkami zaopatrzenia technicznego przydatnymi w pracy szpitali, aptek oraz placówek, o których mowa w art. 70 i 71. 7. Hurtownie farmaceutyczne produktów leczniczych weterynaryjnych mogą prowadzić obrót hurtowy także: 1) środkami żywienia zwierząt (paszami, dodatkami paszowymi, premiksami) 2) środkami higienicznymi, 3) środkami do dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji przeznaczonymi dla zwierząt lub do stosowania w pomieszczeniach dla zwierząt, spełniającymi wymagania określone w odrębnych przepisach. 8. Nie stanowi obrotu hurtowego: 1) sprzedaż produktów leczniczych prowadzony przez ich wytwórcę, 2) przyjmowanie i wydawanie, w tym przywóz z zagranicy i wywóz za granicę produktów leczniczych i wyrobów medycznych przeznaczonych na pomoc humanitarną z wyłączeniem środków odurzających i substancji psychotropowych oraz zawierających prekursory z grupy I-R, jeżeli odbiorca wyrazi zgodę na ich przyjęcie - pod warunkiem, że produkty te będą spełniać wymagania określone odrębnymi przepisami. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, wymagania jakie powinny spełniać produkty lecznicze będące przedmiotem pomocy humanitarnej oraz szczegółowe procedury postępowania dotyczące przyjmowania i wydawania produktów leczniczych przeznaczonych na pomoc humanitarną."}
{"id":"2001_1381_73","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W sprawach dotyczących obrotu produktami leczniczymi nieuregulowanych w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy Prawo działalności gospodarczej. Rozdział 6 Hurtownie farmaceutyczne"}
{"id":"2001_1381_74","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia hurtowni farmaceutycznej wymaga uzyskania zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 2. Wydanie zezwolenia, odmowa wydania zezwolenia, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia dokonywane jest w drodze decyzji, wydawanej przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. Wydanie zezwolenia, odmowa wydania zezwolenia, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych, dokonywane jest w drodze decyzji wydawanej przez Głównego Lekarza Weterynarii. 4. O wydaniu decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 3 Główny Lekarz Weterynarii zawiadamia Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 5. Prowadzenie obrotu hurtowego środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami grupy I-R wymaga dodatkowego zezwolenia określonego odrębnymi przepisami."}
{"id":"2001_1381_75","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, zwany dalej \"wnioskiem\", powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie, 2) siedzibę i adres przedsiębiorcy, 3) określenie rodzajów produktów leczniczych mających stanowić przedmiot obrotu w przypadku ograniczenia asortymentu, 4) wskazanie miejsca i pomieszczeń przeznaczonych na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, 5) wskazanie dodatkowych komór przeładunkowych, o których mowa w art. 76, zlokalizowanych poza miejscem prowadzenia hurtowni farmaceutycznej, jeżeli takie występują, 6) datę podjęcia zamierzonej działalności, 7) datę sporządzenia wniosku i podpis osoby składającej wniosek. 2. Do wniosku należy załączyć: 1) wyciąg z rejestru zgodnie z odrębnymi przepisami, 2) tytuł prawny do pomieszczeń hurtowni, 3) plan i opis techniczny pomieszczeń hurtowni, z uwzględnieniem ust. 1 pkt 5, sporządzony przez osobę uprawnioną zgodnie z odrębnymi przepisami, 4) uwierzytelnione odpisy dokumentów stwierdzających uprawnienia osoby wykwalifikowanej odpowiedzialnej za prowadzenie hurtowni oraz jej oświadczenie, że podejmie się tych obowiązków, 5) opis procedur postępowania umożliwiających skuteczne wstrzymywanie lub wycofywanie produktu leczniczego z obrotu i aptek szpitalnych. 3. W przypadku, gdy przedsiębiorca zamierza prowadzić hurtownię w dwóch lub więcej miejscach, na każde miejsce działalności należy złożyć odrębny wniosek. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca składa do Głównego Inspektora Farmaceutycznego, a w przypadku hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych do Głównego Lekarza Weterynarii."}
{"id":"2001_1381_76","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej zawierać powinno: 1) nazwę przedsiębiorcy i jego siedzibę, 2) nazwę hurtowni farmaceutycznej, jeżeli taka występuje, 3) numer zezwolenia, 4) miejsce prowadzenia hurtowni farmaceutycznej, 5) wskazanie dodatkowych komór przeładunkowych, jeżeli takie występują. 6) okres ważności zezwolenia, jeżeli jest ograniczony, 7) podstawowe warunki prowadzenia hurtowni farmaceutycznej oraz obowiązki nałożone na przedsiębiorcę w związku z prowadzeniem hurtowni farmaceutycznej, 8) określenie rodzajów produktów leczniczych do prowadzenia obrotu, którymi upoważniona jest hurtownia, w przypadku ograniczenia asortymentu. 2. Zezwolenie na prowadzenie hurtowni wydaje się na czas nieokreślony, chyba że wnioskodawca wystąpił o wydanie zezwolenia na czas określony. 3. Komora przeładunkowa stanowi element systemu transportowego hurtowni i może być zlokalizowana poza miejscem prowadzenia hurtowni. Do produktów leczniczych znajdujących się w komorach przeładunkowych należy dołączyć dokumentację transportową , w tym określającą czas dostawy tych produktów do komory. 4. Pomieszczenia komory przeładunkowej muszą odpowiadać warunkom technicznym wymaganym dla pomieszczeń hurtowni farmaceutycznej, co stwierdza w drodze postanowienia wojewódzki inspektor farmaceutyczny, na którego terenie zlokalizowana jest komora przeładunkowa. 5. Komory przeładunkowe znajdujące się poza miejscem prowadzenia hurtowni mogą służyć przedsiębiorcy posiadającemu zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, do czasowego składowania, nie dłużej niż 36 godzin, produktów leczniczych wyłącznie w zamkniętych opakowaniach transportowych lub w zbiorczych opakowaniach wytwórcy w warunkach określonych dla danych produktów leczniczych. 6. Uruchomienie komory przeładunkowej może nastąpić, jeżeli w terminie 14 dni od daty zgłoszenia przez przedsiębiorcę, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, Główny Inspektor Farmaceutyczny nie wniesie sprzeciwu. Do zgłoszenia należy dołączyć postanowienie, o którym mowa w ust. 4."}
{"id":"2001_1381_77","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Przedsiębiorca podejmujący działalność polegającą na prowadzeniu hurtowni farmaceutycznej powinien: 1) dysponować obiektami umożliwiającymi prawidłowe prowadzenie obrotu hurtowego, 2) zatrudniać osobę wykwalifikowaną - kierownika hurtowni - odpowiedzialną za prowadzenie hurtowni odpowiadającą wymogom określonym w art. 84, 3) wypełniać obowiązki określone w art. 78. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli podejmującym działalność jest magister farmacji spełniający wymagania, o których mowa w art. 84, osobiście pełniący funkcję kierownika."}
{"id":"2001_1381_78","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Do obowiązków przedsiębiorcy prowadzącego działalność polegającą na prowadzeniu hurtowni farmaceutycznej należy: 1) zakup produktów leczniczych i wyrobów medycznych wyłącznie od przedsiębiorcy zajmującego się wytwarzaniem lub prowadzącego obrót hurtowy, 2) posiadanie jedynie produktów leczniczych uzyskiwanych od podmiotów uprawnionych do ich dostarczania, 3) dostarczanie produktów leczniczych wyłącznie podmiotom uprawnionym, 4) przestrzeganie Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej, 5) zapewnienie stałych dostaw odpowiedniego asortymentu. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz podmiotów uprawnionych do zakupu produktów leczniczych w hurtowniach farmaceutycznych uwzględniając w szczególności zakres prowadzonej działalności przez poszczególne podmioty."}
{"id":"2001_1381_79","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do hurtowni farmaceutycznej prowadzącej produkty lecznicze weterynaryjne w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, procedury Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej, uwzględniając w szczególności: 1) zasady przechowywania produktów leczniczych zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu, 2) utrzymanie właściwego stanu technicznego i sanitarnego lokalu, 3) zasady i tryb przyjmowania i wydawania produktów leczniczych, 4) warunki transportu i załadunku, 5) procedury prawidłowego prowadzenia hurtowni, w tym czynności należące do pracownika przyjmującego i wydającego towar, oraz zasady i tryb sporządzania protokołu przyjęcia, 6) sposób powierzania zastępstwa osoby wykwalifikowanej odpowiedzialnej za prowadzenie hurtowni w zakresie zadań, o których mowa w art. 85."}
{"id":"2001_1381_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 7 ust. 2, Prezes Urzędu: 1) weryfikuje wniosek, o którym mowa w art. 10, wraz z dołączoną dokumentacją, 2) może zażądać od podmiotu odpowiedzialnego uzupełnień lub wyjaśnień dotyczących dokumentacji, o której mowa w art. 10, 3) w przypadku wystąpienia zastrzeżeń co do metod badania składników, jakości i składu produktu leczniczego, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, może zażądać od podmiotu odpowiedzialnego próbki produktu leczniczego w celu skierowania do badań, o których mowa w art. 22, 4) zasięga opinii Komisji do Spraw Produktów Leczniczych działającej na podstawie odrębnych przepisów, 5) sporządza raport stanowiący podstawę wydanej decyzji. 2. Komisja jest zobowiązana wydać opinię wraz z uzasadnieniem w terminie do 30 dni od dnia otrzymania wniosku; brak opinii Komisji traktowany jest jako opinia pozytywna. 3. Nie może być podjęta decyzja o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu weterynaryjnego produktu leczniczego stosowanego u zwierząt, których tkanki lub produkty przeznaczone są do spożycia, jeśli nie zostały wyznaczone przynajmniej tymczasowe Najwyższe Dopuszczalne Stężenia Pozostałości akceptowane u Unii Europejskiej lub zostało uznane, że dla ich składników limity takie nie są wymagane. 4. Dane i dokumenty dołączone do wniosku, raporty oraz inne dokumenty gromadzone w postępowaniu o dopuszczenie do obrotu o przedłużenie pozwolenia lub o zmianie powinny być przechowywane przez 10 lat po wycofaniu produktu leczniczego."}
{"id":"2001_1381_80","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny odmawia udzielenia zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej: 1) gdy wnioskodawca nie spełnia warunków prowadzenia hurtowni określonych w art. 77-79, 2) gdy wnioskodawcy w okresie trzech lat przed złożeniem wniosku cofnięto zezwolenie na prowadzenie apteki lub hurtowni farmaceutycznej, 3) gdy wnioskodawca prowadzi lub wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie apteki. 2. W przypadku hurtowni produktów leczniczych weterynaryjnych decyzje, o których mowa w ust. 1, wydaje Główny Lekarz Weterynarii."}
{"id":"2001_1381_81","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny cofa zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, o ile zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej lub przedsiębiorca prowadzi obrót produktami leczniczymi nie dopuszczonymi do obrotu. 2. Główny Inspektor Farmaceutyczny, może cofnąć zezwolenie, w szczególności jeżeli: 1) pomimo uprzedzenia, przedsiębiorca uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie czynności urzędowych przez Inspekcję Farmaceutyczną, 2) przedsiębiorca przechowuje produkty lecznicze niezgodnie z warunkami dopuszczenia do obrotu, 3) przedsiębiorca nie uruchomił hurtowni w ciągu 4 miesięcy od dnia uzyskania zezwolenia lub nie prowadzi działalności objętej zezwoleniem przez okres co najmniej sześciu miesięcy. 3. Zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej wygasa: 1) w przypadku śmierci osoby, na rzecz której zostało wydane zezwolenie, 2) wykreślenia spółki z rejestru prowadzonego zgodnie z odrębnymi przepisami. 4. Cofnięcie lub stwierdzenie wygaśnięcia następuje w drodze decyzji organu, który wydał zezwolenie na prowadzenie hurtowni."}
{"id":"2001_1381_82","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. O cofnięciu lub wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej Główny Inspektor Farmaceutyczny zawiadamia: 1) właściwe organy celne, 2) właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej ."}
{"id":"2001_1381_83","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny prowadzi Rejestr Zezwoleń na Prowadzenie Hurtowni Farmaceutycznej. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane, wymienione w art. 76 ust. 1 pkt 1-6 i 8. 3. Wydanie zezwolenia, jego zmiana, cofnięcie lub wygaśnięcie wymaga wprowadzenia stosownych zmian w rejestrze, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1381_84","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Osobą wykwalifikowaną, o której mowa w art. 77 ust. 1 pkt 2, może być farmaceuta mający dwuletni staż pracy w hurtowni farmaceutycznej lub w aptece, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Osobą wykwalifikowaną w hurtowni produktów leczniczych weterynaryjnych może być także lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu i dwuletni staż pracy w zawodzie lekarza weterynarii, pod warunkiem, że jest to jego jedyne miejsce zatrudnienia w zawodzie lekarza weterynarii oraz nie jest właścicielem lub współwłaścicielem zakładu leczniczego dla zwierząt i nie prowadzi praktyki lekarsko-weterynaryjnej. 3. Osobą wykwalifikowaną odpowiedzialną za prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, prowadzącej obrót wyłącznie gazami medycznymi może być także osoba posiadająca świadectwo maturalne oraz odpowiednie przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. 4. Nie można równocześnie być osobą wykwalifikowaną odpowiedzialną za prowadzenie hurtowni farmaceutycznej i pełnić funkcji kierownika apteki. 5. Osobą wykwalifikowaną odpowiedzialną za prowadzenie hurtowni farmaceutycznej można być tylko w jednej hurtowni farmaceutycznej."}
{"id":"2001_1381_85","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Do obowiązków osoby wykwalifikowanej odpowiedzialnej za prowadzenie hurtowni farmaceutycznej należy przestrzeganie Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej a zwłaszcza wydawanie uprawnionym podmiotom produktów leczniczych, a ponadto: 1) przekazywanie organom Inspekcji Farmaceutycznej informacji o podejrzeniu lub stwierdzeniu, że dany produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym, 2) wstrzymywanie i wycofywanie z obrotu i stosowania produktów leczniczych, po uzyskaniu decyzji właściwego organu, 3) przekazywanie Prezesowi Urzędu informacji o niepożądanym działaniu produktu leczniczego, 4) właściwy przebieg szkoleń dla personelu w zakresie powierzonych im obowiązków. Rozdział 7 Apteki"}
{"id":"2001_1381_86","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Apteka jest placówką ochrony zdrowia publicznego, w której osoby uprawnione świadczą w szczególności usługi farmaceutyczne, o których mowa w ust. 2. 2. Nazwa apteka zastrzeżona jest wyłącznie dla miejsca świadczenia usług farmaceutycznych obejmujących: 1) wydawanie produktów leczniczych i wyrobów medycznych, określonych w odrębnych przepisach, 2) sporządzanie leków recepturowych, w terminie nie dłuższym niż 48 godzin od złożenie recepty przez pacjenta, a w przypadku recepty na lek recepturowy zawierający środki odurzające lub oznaczonej \"wydać natychmiast\", w ciągu 4 godzin, 3) sporządzenie leków aptecznych, 4) udzielanie informacji o produktach leczniczych i wyrobach medycznych. 3. W odniesieniu do aptek szpitalnych usługą farmaceutyczną jest również: 1) sporządzanie leków do żywienia pozajelitowego, 2) sporządzanie leków do żywienia dojelitowego, 3) przygotowywanie leków w dawkach dziennych, w tym leków cytostatycznych, 4) wytwarzanie płynów infuzyjnych, 5) organizowanie zaopatrzenia szpitala w produkty lecznicze i wyroby medyczne, 6) przygotowywanie roztworów do hemodializy i dializy dootrzewnowej, 7) udział w monitorowaniu działań niepożądanych leków, 8) udział w badaniach klinicznych prowadzonych na terenie szpitala, 9) udział w racjonalizacji farmakoterapii, 10) współuczestniczenie w prowadzeniu gospodarki produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi w szpitalu. 4. W aptekach szpitalnych poza udzielaniem usług farmaceutycznych: 1) prowadzona jest ewidencja próbek do badań klinicznych oraz uzyskiwanych darów produktów leczniczych i wyrobów medycznych, 2) ustalane są procedury wydawania produktów leczniczych lub wyrobów medycznych przez aptekę szpitalną na oddziały oraz dla pacjenta. 5. W aptekach ogólnodostępnych mogą być wydawane na podstawie recepty produkty lecznicze lub sporządzane leki recepturowe przeznaczone dla zwierząt, z których lub od których nie pozyskuje się środków spożywczych. 6. Dopuszcza się wydanie z apteki na receptę lekarza weterynarii produktu leczniczego lub leku recepturowego przeznaczonego do zastosowania u zwierząt, z których lub od których pozyskuje się środki spożywcze w sytuacji ratowania życia lub zdrowia zwierzęcia, a zwłaszcza uniknięcia cierpienia zwierzęcia. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy zastosowaniu produktów leczniczych w sytuacji, o której mowa w ust. 6, sposób oznaczania recept na podstawie których mogą być te produkty lecznicze wydawane, uwzględniając konieczność zapewnienia, że żywność otrzymana od leczonych zwierząt nie zawiera pozostałości szkodliwych dla konsumenta. 8. W aptekach ogólnodostępnych na wydzielonych stoiskach, można sprzedawać produkty określone w art. 72 ust. 5 posiadające wymagane prawem atesty lub zezwolenia pod warunkiem, że ich przechowywanie i sprzedaż nie będą przeszkadzać podstawowej działalności apteki. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, inne rodzaje działalności niż określone w ust. 2-4 i 8 związane z ochroną zdrowia dopuszczalne do prowadzenia w aptece."}
{"id":"2001_1381_87","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Apteki dzielą się na: 1) ogólnodostępne, 2) szpitalne, zaopatrujące oddziały szpitalne lub inne nie wymienione z nazwy zakłady przeznaczone dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych wykonywanych w tym zakładzie lub jednostce organizacyjnej wchodzącej w skład zakładu, 3) zakładowe, zaopatrujące w zakładach opieki zdrowotnej, utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej i Ministra Sprawiedliwości, gabinety, pracownie, izby chorych i oddziały terapeutyczne, a także inne nie wymienione z nazwy zakłady przeznaczone dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielenia całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych wykonywanych w tym zakładzie lub jednostce organizacyjnej wchodzącej w skład zakładu. 2. Apteki ogólnodostępne przeznaczone są do: 1) zaopatrywania ludności w produkty lecznicze, leki apteczne, leki recepturowe, wyroby medyczne i inne artykuły, o których mowa w art. 86 ust. 8, 2) wykonywania czynności określonych w art. 86 ust. 1 i 2. 3. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny może zwolnić jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 2 z obowiązku prowadzenia apteki szpitalnej, uwzględniając: 1) rodzaj udzielanych świadczeń, 2) liczbę łóżek oraz ich wykorzystanie. 4. Funkcję apteki szpitalnej w jednostkach, o których mowa w ust. 3, spełnia Dział Farmacji Szpitalnej, do którego należy wykonywanie zadań określonych w art. 86 ust. 2 pkt 1 i 4, ust. 3 pkt 5, 7, 9 i 10 oraz ust. 4."}
{"id":"2001_1381_88","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. W aptece ogólnodostępnej musi być ustanowiony aptekarz w rozumieniu ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz.U. Nr 41, poz. 179 i Nr 105, poz. 452, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) odpowiedzialny za prowadzenie apteki, zwany dalej \"kierownikiem apteki\"; można być kierownikiem apteki tylko w jednej aptece. 2. Kierownikiem apteki może być aptekarz, który nie przekroczył 65 roku życia, posiadający prawo samodzielnego wykonywania zawodu aptekarza, specjalizację uprawniającą do prowadzenia apteki i co najmniej trzyletni staż pracy w aptece. 3. Za zgodą wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego wydaną na wniosek zainteresowanego po zasięgnięciu opinii okręgowej izby aptekarskiej prowadzącemu aptekę, który ukończył 65 lat, okres o którym mowa w ust. 2 może być przedłużony do 70 roku życia. 4. Kierownik apteki wyznacza, na czas swojej nieobecności spowodowanej chorobą lub urlopem, aptekarza do jego zastępowania, w trybie określonym w art. 95 ust. 4 pkt 5. 5. Do zadań kierownika apteki należy: 1) organizację pracy w aptece, przyjmowanie, wydawanie, przechowywanie, oznakowanie i tożsamość produktów leczniczych i wyrobów medycznych, prawidłowe sporządzanie leków recepturowych i leków aptecznych oraz udzielanie informacji o lekach, 2) nadzór nad praktykami studenckimi oraz praktykami techników farmaceutycznych, 3) przekazywanie Prezesowi Urzędu informacji o niepożądanym działaniu produktu leczniczego lub wyrobu medycznego, 4) przekazywanie organom Inspekcji Farmaceutycznej informacji o podejrzeniu lub stwierdzeniu, że dany produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym, 5) zakup produktów leczniczych i wyrobów medycznych wyłącznie od podmiotów posiadających zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej oraz ich wydawanie zgodnie z art. 96, 6) prowadzenie ewidencji zatrudnionych w aptece osób wymienionych w art. 90, 7) przekazywanie okręgowym izbom aptekarskim danych niezbędnych do prowadzenia rejestru aptekarzy przewidzianego ustawą o izbach aptekarskich. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór prowadzenia ewidencji osób, o których mowa w ust. 5, uwzględniając dane takie jak: 1) imiona i nazwiska magistra farmacji lub technika farmaceutycznego, 2) data i miejsce urodzenia magistra farmacji lub technika farmaceutycznego, 3) numer i data dyplomu (świadectwa) ukończenia uczelni (szkoły) przez magistra farmacji lub technika farmaceutycznego oraz nazwa uczelni lub szkoły wydającej dyplom (świadectwo), 4) numer i data wydania zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu magistra farmacji, 5) numer i data wydania zaświadczenia o odbyciu rocznej praktyki przez magistra farmacji, 6) numer i data wydania zaświadczenia stwierdzającego posiadanie przez magistra farmacji stopnia specjalizacji, 7) data i podpis kierownika apteki."}
{"id":"2001_1381_89","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Farmaceuta może uzyskać tytuł specjalisty, potwierdzający posiadanie określonych kwalifikacji zawodowych, po odbyciu przeszkolenia ustalonego programem specjalizacji i zdaniu egzaminu. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego określa, w drodze rozporządzenia, wykaz specjalizacji farmaceutycznych, w tym wymaganych do prowadzenia apteki, określając w szczególności, ramowe programy specjalizacji, sposób i tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego i zdawania egzaminu oraz jednostki prowadzące szkolenie i przeprowadzające egzamin, a także wysokość opłat za szkolenie i egzamin."}
{"id":"2001_1381_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Wszczęcie postępowania w sprawach, o których mowa w art. 7, następuje z chwilą złożenia wniosku. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi w drodze rozporządzenia wzór wniosku o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, uwzględniając art. 10 ust. 2."}
{"id":"2001_1381_90","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Przy wykonywaniu w aptece czynności fachowych mogą być zatrudnieni wyłącznie farmaceuci i technicy farmaceutyczni w granicach ich uprawnień zawodowych."}
{"id":"2001_1381_91","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Technik farmaceutyczny posiadający dwuletnią praktykę w aptece w pełnym wymiarze czasu pracy, może wykonywać w aptece czynności fachowe polegające na sporządzaniu, wytwarzaniu, wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych za wyjątkiem produktów leczniczych mających w swoim składzie: 1) substancje bardzo silnie działające określone w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) substancje odurzające, 3) substancje psychotropowe grupy I-P oraz II-P - określone w odrębnych przepisach. 2. Technik farmaceutyczny, o którym mowa w ust. 1, może również wykonywać czynności pomocnicze przy sporządzaniu i przygotowywaniu preparatów leczni czych, o których mowa w art. 86 ust. 3 pkt 1-4 oraz pkt 6. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, program praktyki w aptece oraz sposób i tryb jej odbywania przez technika farmaceutycznego, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy niezbędnej do wykonywania czynności określonych w ust. 1 i 2, obowiązki opiekuna praktyki, zakres czynności, które mogą być wykonywane samodzielnie przez praktykanta, formę i sposób prowadzenia dziennika praktyki aptecznej."}
{"id":"2001_1381_92","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. W godzinach czynności apteki powinien być w niej obecny aptekarz."}
{"id":"2001_1381_93","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. W aptece szpitalnej oraz zakładowej ustanawia się kierownika apteki. 2. Do kierownika apteki szpitalnej lub zakładowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 88 ust. 2-5."}
{"id":"2001_1381_94","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych powinien być dostosowany do potrzeb ludności i zapewniać dostępność świadczeń również w porze nocnej, w niedzielę, święta i inne dni wolne od pracy. 2. Rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych na danym terenie ustala zarząd powiatu po zasięgnięciu opinii zarządu gmin z terenu powiatu i samorządu aptekarskiego. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określa, w drodze rozporządzenia: 1) maksymalną wysokość dopłat, które są pobierane przez aptekę za ekspedycję w porze nocnej uwzględniając potrzebę wydania leku, 2) grupę produktów leczniczych za wydawanie, których w porze nocnej, nie pobiera się opłaty, biorąc pod uwagę konieczność udzielenia pomocy ratującej życie lub zdrowie."}
{"id":"2001_1381_95","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Apteki ogólnodostępne są obowiązane do posiadania produktów leczniczych i wyrobów medycznych w ilości i asortymencie niezbędnym do zaspokojenia potrzeb zdrowotnych miejscowej ludności ze szczególnym uwzględnieniem leków refundowanych, na które ustalono limit ceny na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny na wniosek kierownika apteki może zwolnić aptekę z prowadzenia środków odurzających grupy I-N i substancji psychotropowych grupy II-P. 3. Jeżeli w aptece ogólnodostępnej brak poszukiwanego produktu leczniczego, w tym również leku recepturowego aptekarz powinien zapewnić jego nabycie w tej aptece w terminie uzgodnionym z pacjentem. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, podstawowe warunki prowadzenia apteki uwzględniając w szczególności: 1) warunki przechowywania produktów leczniczych i wyrobów medycznych, 2) warunki sporządzania leków recepturowych i aptecznych, w tym w warunkach aseptycznych, 3) warunki sporządzania produktów homeopatycznych, 4) prowadzenie dokumentacji w szczególności zakupywanych, sprzedawanych, sporządzanych, wstrzymywanych i wycofywanych z obrotu produktów leczniczych lub wyrobów medycznych, 5) szczegółowe zasady powierzania zastępstwa kierownika apteki na czas określony i powiadamiania wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego i okręgowej izby aptekarskiej, 6) sposób i tryb przeprowadzania kontroli przyjmowania do apteki produktów leczniczych i wyrobów medycznych, 7) tryb zwalniania z prowadzania środków odurzających grupy I-N i substancji psychotropowych grupy II- P, 8) warunki i tryb przekazywania przez kierownika apteki określonych informacji o obrocie i stanie posiadania określonych produktów leczniczych i wyrobów medycznych."}
{"id":"2001_1381_96","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Produkty lecznicze i wyroby medyczne wydawane są z apteki ogólnodostępnej przez farmaceutę lub technika farmaceutycznego w ramach jego uprawnień zawodowych: 1) na podstawie recepty, 2) bez recepty, 3) na podstawie zapotrzebowania uprawnionych jednostek organizacyjnych lub osób fizycznych uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów. 2. W przypadku nagłego zagrożenia zdrowia lub życia, aptekarz może wydać bez recepty lekarskiej produkt leczniczy zastrzeżony do wydawania na receptę w najmniejszym terapeutycznym opakowaniu z wyłączeniem środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów grupy I-R. 3. Fakt wydania produktu leczniczego, o którym mowa w ust. 2, aptekarz odnotowuje na sporządzanej recepcie farmaceutycznej; recepta farmaceutyczna powinna zawierać nazwę wydanego produktu leczniczego, dawkę, przyczynę wydania produktu leczniczego, tożsamość i adres osoby, dla której produkt leczniczy został wydany, datę wydania, podpis i pieczątkę aptekarza. Recepta farmaceutyczna zastępuje receptę za 100% odpłatnością i podlega ewidencjonowaniu. 4. Farmaceuta i technik farmaceutyczny mogą odmówić wydania produktu leczniczego, jeżeli jego wydanie może zagrażać życiu lub zdrowiu pacjenta. 5. Produkty lecznicze i wyroby medyczne wydane z apteki nie podlegają zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Przepis ust. 5 nie dotyczy produktu leczniczego lub wyrobu medycznego zwracanego aptece, z powodu wady jakościowej lub niewłaściwego ich wydania. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do aptek szpitalnych i zakładowych podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Sprawiedliwości odpowiednio Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wydawanie z apteki produktów leczniczych i wyrobów medycznych, uwzględniając w szczególności: 1) obowiązki osób realizujących receptę lub zapotrzebowanie, sporządzających lek recepturowy lub apteczny, 2) przypadki, kiedy można odmówić wydania produktu leczniczego lub wyrobu medycznego, 3) dane jakie powinno zawierać zapotrzebowanie na zakup produktów leczniczych lub wyrobów medycznych, 4) sposób i tryb ewidencjonowania, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_1381_97","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Apteka ogólnodostępna może stanowić odrębny budynek lub może być usytuowana w obiekcie o innym przeznaczeniu pod warunkiem wydzielenia od innych lokali obiektu i innej działalności, 2. Lokal apteki ogólnodostępnej obejmuje powierzchnię podstawową i powierzchnię pomocniczą. Izba ekspedycyjna wchodząca w skład powierzchni podstawowej musi stwarzać warunki zapewniające dostęp osób niepełnosprawnych. 3. Powierzchnia podstawowa apteki ogólnodostępnej, nie może być mniejsza niż 100 m2. Dopuszcza się, aby w aptekach ogólnodostępnych zlokalizowanych w miejscowościach liczących do 1500 mieszkańców oraz na terenach wiejskich powierzchnia podstawowa była nie mniejsza niż 60 m2. 4. W przypadku sporządzania produktu homeopatrycznego powierzchnia podstawowa apteki w zależności od asortymentu tych produktów musi być odpowiednio zwiększona. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz pomieszczeń wchodzących w skład powierzchni podstawowej i pomocniczej apteki uwzględniając w szczególności wielkość poszczególnych pomieszczeń mając na względzie zapewnienie realizacji zadań apteki."}
{"id":"2001_1381_98","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Lokal apteki szpitalnej - jego wielkość, rodzaj, liczba pomieszczeń, z uwzględnieniem ust. 5 i 6, powinna wynikać z rodzaju wykonywanych przez aptekę czynności, przy uwzględnieniu profilu leczniczego, a także ilości wykonywanych świadczeń zdrowotnych w placówce, w której została utworzona. 2. Powierzchnia podstawowa lokalu apteki szpitalnej nie może być mniejsza niż 80 m2. 3. W przypadku sporządzania leków recepturowych, przygotowywania leków do żywienia pozajelitowego, dojelitowego, indywidualnych dawek terapeutycznych oraz dawek leków cytostatycznych powierzchnię podstawową, należy zwiększyć w zależności od rodzaju udzielanych świadczeń. 4. W przypadku prowadzenia pracowni płynów infuzyjnych powierzchnię podstawową, należy zwiększyć o powierzchnię na utworzenie pracowni płynów infuzyjnych oraz laboratorium kontroli jakości z możliwością przeprowadzania badań fizyko chemicznych, mikrobiologicznych i biologicznych. Za zgodą wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego badania biologiczne mogą być wykonywane w innej jednostce. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, jakim powinien odpowiadać lokal apteki, w szczególności określając jego organizację i wyposażenie. 6. Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości w porozumieniu, z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określą w drodze rozporządzeń, szczegółowe wymagania jakim powinien odpowiadać lokal apteki zakładowej, o którym mowa w art. 87 ust. 1 pkt 3, w szczególności określając jego organizację i wyposażenie."}
{"id":"2001_1381_99","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Apteka ogólnodostępna może być prowadzona tylko na podstawie uzyskanego zezwolenia na prowadzenie apteki. 2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana, cofnięcie lub stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki należy do wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. 3. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, nie wydaje się, jeżeli podmiot ubiegający się o zezwolenie prowadzi lub wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie obrotu hurtowego produktami leczniczymi. 4. Prawo do uzyskania zezwolenia na prowadzenie apteki posiada wyłącznie farmaceuta, który jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej oraz 1) posiada obywatelstwo polskie lub jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, 2) zatrudnia osobę odpowiedzialną za prowadzenie apteki, o której mowa w art. 88 ust. 2, dającą rękojmię należytego prowadzenia apteki, co potwierdzone jest przez właściwą okręgową izbę aptekarską, 3) przedstawi oświadczenie o niewykonywaniu zawodu lekarza - dotyczy lekarza i lekarza stomatologa. 5. Farmaceuta może uzyskać wyłącznie jedno zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. 6. Przepis ust. 4 pkt 2 nie dotyczy farmaceuty, który jest aptekarzem posiadającym uprawnienia, o których mowa w art. 88 ust. 2, potwierdzone przez właściwą okręgową izbę aptekarską."}
{"id":"2001_1382_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa - Prawo farmaceutyczne, zwana dalej \"Prawem farmaceutycznym\", wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 4 oraz art. 116, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 2. Ustawa o wyrobach medycznych wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. 3. Ustawa o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1382_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r., Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 60, poz. 698, Nr 94, poz. 1037 i Nr 120, poz. 1268) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Lekarz zobowiązany jest zgłosić podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego na rynek, a w przypadku trudności z ustaleniem podmiotu odpowiedzialnego Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, niepożądane działanie produktu leczniczego. 2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, lekarz dokonuje pisemnie na formularzu zgłoszenia działania niepożądanego produktu leczniczego. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, sposób zgłaszania niepożądanego działania produktu leczniczego oraz wzór formularza, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności termin i tryb dokonania zgłoszenia, a także zakres danych podlegających zgłoszeniu dotyczących identyfikacji pacjenta i produktu leczniczego, a także opisu niepożądanego działania produktu leczniczego.\"."}
{"id":"2001_1382_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"6) leku uzupełniającym - rozumie się przez to produkt leczniczy, w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr ....., poz. .....), wspomagający lub uzupełniający działanie leków podstawowych, a także produkt leczniczy najnowszej generacji o zbliżonych właściwościach terapeutycznych, a wysokiej cenie, 7) leku podstawowym - rozumie się przez to produkt leczniczy ratujący życie lub niezbędny w terapii dla podtrzymania zdrowia, najbardziej uzasadniony w danej grupie produktów leczniczych,\", b) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) materiałach medycznych, które zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. Nr ..., poz. ....) mogą być przedmiotem obrotu w hurtowniach farmaceutycznych i aptekach,\"; 2) w art. 37 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Po wniesieniu opłaty ryczałtowej, określonej dla leków podstawowych, mogą być wydawane ubezpieczonemu z apteki ogólnodostępnej, również leki i materiały medyczne nie wpisane w Rzeczypospolitej Polskiej do Rejestru Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych, sprowadzane z zagranicy na warunkach i w trybie określonych w art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr ..., poz. ...) pod warunkiem, że konieczność sprowadzenia z zagranicy potwierdzona została przez zarząd kasy chorych lub osobę upoważnioną przez zarząd kasy do której należy ubezpieczony, zgodnie z odrębnymi przepisami.\"; 3) w art. 47 w ust. 3 po wyrazach \"w zakresie którego\" dodaje się wyrazy \"kasa chorych\"."}
{"id":"2001_1382_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz.U. Nr 106, poz. 681 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) preparacie krwiopochodnym bez bliższego oznaczenia - należy przez to rozumieć produkty krwiopochodne w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr ......, poz ......),\"; 2) skreśla się art. 18."}
{"id":"2001_1382_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634 i Nr 73, poz. 761) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) ochrony zdrowia zwierząt, produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych stosowanych u zwierząt,\"; 2) w art. 33: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nadzoru nad produktami leczniczymi wyrobami medycznymi i produktami biobójczymi,\", b) w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy \" , a także Prezesem Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych ,Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych\". Rozdział 3 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2001_1382_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Świadectwa rejestracji i świadectwa dopuszczenia do obrotu wydane przed dniem 1 stycznia 2002 r. stają się pozwoleniami w rozumieniu Prawa farmaceutycznego i zachowują ważność w określonych dla nich terminach ważności, z zastrzeżeniem ust. 9. 2. W celu uzyskania przedłużenia okresu ważności pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, podmiot odpowiedzialny obowiązany jest do uzupełnienia dokumentacji produktu leczniczego i doprowadzenia jej do zgodności z wymaganiami Prawa farmaceutycznego. 3. Wniosek o przedłużenie okresu ważności pozwolenia podmiot odpowiedzialny składa do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwanego dalej \"Prezesem Urzędu\", najpóźniej na 6 miesięcy przed upływem terminu ważności pozwolenia. 4. Przedłużenie lub odmowa przedłużenia ważności pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, dokonywane są przez Prezesa Urzędu, w drodze decyzji. Odmowa wydania decyzji o przedłużeniu ważności pozwolenia może nastąpić wyłącznie w przypadkach określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2-5 i ust. 2 Prawa farmaceutycznego. 5. Jeżeli podmiot odpowiedzialny nie może przedstawić dokumentacji zgodnej z wymaganiami Prawa farmaceutycznego, Prezes Urzędu wydaje decyzję o przedłużeniu okresu ważności pozwolenia, określając w niej termin i zakres uzupełnienia dokumentacji zgodnej z wymaganiami Prawa farmaceutycznego. 6. Jeżeli Prezes Urzędu nie może wydać decyzji w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku, wydaje decyzję o przedłużeniu terminu ważności pozwolenia na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy. 7. W przypadku odmowy wydania decyzji o przedłużeniu terminu ważności pozwolenia przepis art. 29 ust. 5 Prawa farmaceutycznego stosuje się odpowiednio. 8. Pozwolenia, o których mowa w ust. 5 i ust. 6, zachowują ważność w terminach w nich określonych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.; przepis art. 29 ust. 5 Prawa farmaceutycznego stosuje się odpowiednio. 9. Zezwolenia wydane na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 5, na wprowadzenie do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej środków farmaceutycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2002 r."}
{"id":"2001_1382_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania środków farmaceutycznych, wydane przed dniem wejścia w życie Prawa farmaceutycznego zachowują ważność, pod warunkiem złożenia do Głównego Inspektora Farmaceutycznego, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie Prawa farmaceutycznego, wykazu wytwarzanych produktów leczniczych. 2. Wytwórcy prowadzący wytwórnie w dniu wejścia w życie Prawa farmaceutycznego obowiązani są dostosować swoją działalność do przepisów tej ustawy, w terminie roku od dnia wejścia jej w życie."}
{"id":"2001_1382_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1, prowadzili na podstawie obowiązujących przepisów aptekę lub hurtownię, zachowują uprawnienia do ich prowadzenia. 2. Przedsiębiorcy prowadzący apteki ogólnodostępne w dniu wejścia w życie Prawa farmaceutycznego obowiązani są dostosować swoją działalność do przepisów tej ustawy w terminie roku od dnia wejścia jej w życie, z wyłączeniem wymagań określonych w art. 97 Prawa farmaceutycznego, które należy spełnić w terminie 5 lat od dnia wejścia jej w życie. 3. Przepis art. 99 ust. 3 i 4 Prawa farmaceutycznego nie narusza uprawnień nabytych przez przedsiębiorców, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1, prowadzili apteki lub hurtownie zgodnie z obowiązującymi przepisami. 4. Przepis art. 88 ust. 2 Prawa farmaceutycznego w zakresie posiadania specjalizacji uprawniającej do prowadzenia apteki nie dotyczy osób, które w dniu wejścia w życie tej ustawy pełniły funkcję kierowników aptek, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r. 5. Istniejące w dniu wejścia w życie Prawa farmaceutycznego apteki szpitalne niespełniające wymogów, o których mowa w art. 98 ust. 5 Prawa farmaceutycznego, muszą dostosować się do tych wymogów w terminie 3 lat, a niespełniające wymogów, o których mowa w art. 98 ust. 1 i ust. 4 Prawa farmaceutycznego, w terminie 5 lat. 6. Do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej warunkiem ubiegania się o zezwolenie na prowadzenie apteki jest posiadanie obywatelstwa polskiego."}
{"id":"2001_1382_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia hurtowni farmaceutycznej, wydane przed dniem wejścia w życie Prawa farmaceutycznego, zachowują ważność, z tym że przedsiębiorcy prowadzący hurtownie są obowiązani dostosować swoją działalność do przepisów tej ustawy, w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r. 2. Przedsiębiorcy prowadzący obrót hurtowy środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi niewymagającymi według przepisów dotychczasowych uzyskania zezwolenia są obowiązani do złożenia wniosku o uzyskanie zezwolenia zgodnie z przepisami Prawa farmaceutycznego do dnia 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"2001_1382_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Sklepy zielarsko-drogeryjne określone w art. 71 ust. 1 pkt 4 Prawa farmaceutycznego, działające w dniu wejścia w życie tej ustawy, mogą prowadzić obrót detaliczny produktami leczniczymi i materiałami medycznymi, w zakresie określonym tą ustawą, do dnia 31 grudnia 2005 r. 2. Przepis art. 71 ust. 3 Prawa farmaceutycznego stosuje się odpowiednio. 3. Z dniem wejścia w życie Prawa farmaceutycznego nie tworzy się sklepów zielarsko-drogeryjnych."}
{"id":"2001_1382_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Postępowania w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych, w drodze decyzji, wydawanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 5, wszczęte przed dniem wejścia w życie Prawa farmaceutycznego rozpatruje się zgodnie z dotychczasowymi przepisami. 2. Do dnia 31 grudnia 2002 r. wnioski o dopuszczenie do obrotu mogą być składane także zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 5; takie wnioski rozpatrywane są przez Prezesa Urzędu według przepisów dotychczasowych. 3. W stosunku do pozwoleń na dopuszczenie do obrotu, wydanych na podstawie ust. 2 - przepis art. 14 ust. 8 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1382_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisy art. 3 ust. 2, art. 7 ust. 6 i ust. 7, art. 10 ust. 2 pkt 7, art. 15 ust. 2 i ust. 3, art. 18 ust. 2 i ust. 3, art. 19, art. 30 ust. 5, art. 48 ust. 2 i ust. 3, art. 65 ust. 6, art. 82 pkt 2, art. 99 ust. 4 pkt 1 Prawa farmaceutycznego stosuje się z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1382_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Organy prowadzące postępowania, o których mowa w art. 19 ust. 1, przekażą akta spraw wraz z pełną posiadaną dokumentacją, w tym elektroniczną - Prezesowi Urzędu, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia jego powołania. 2. Rejestry prowadzone na podstawie art. 6 ustawy, o której mowa w art. 5, minister właściwy do spraw zdrowia i minister właściwy do spraw rolnictwa przekażą Prezesowi Urzędu nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia jego powołania."}
{"id":"2001_1382_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Główny Inspektor Farmaceutyczny powołany na podstawie ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 599, Nr 96, poz. 1056 i Nr 120, poz. 1268) pełni swoją funkcję do czasu powołania Głównego Inspektora Farmaceutycznego na podstawie art. 111 Prawa farmaceutycznego."}
{"id":"2001_1382_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Do dnia 1 stycznia 2004 r. na stanowisku inspektora farmaceutycznego do spraw wytwarzania można zatrudnić na czas określony osobę, która nie ukończyła szkolenia według programu określonego przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego, spełniającą jednak inne wymagania określone w art. 114 ust. 3 Prawa farmaceutycznego."}
{"id":"2001_1382_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Dokumenty określone w art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, zachowują ważność w określonych w nich terminach. Na wniosek wytwórcy terminy ważności mogą być przedłużone, ale nie dłużej niż do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1382_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Wyroby medyczne, będące w obrocie i użyciu w dniu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, wytwórca jest obowiązany zgłosić do Rejestru Wytwórców i Wyrobów Medycznych nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy."}
{"id":"2001_1382_25","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Prezes Urzędu składa ministrowi właściwemu do spraw zdrowia pierwsze sprawozdanie ze swej działalności po upływie 6 miesięcy od dnia utworzenia Urzędu, następne - corocznie do dnia 30 czerwca."}
{"id":"2001_1382_26","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o środkach farmaceutycznych lub lekach rozumie się przez to produkty lecznicze w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr ....., poz. ...). 2. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o sprzęcie, aparaturze medycznej i materiałach medycznych rozumie się przez to wyroby medyczne, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. Nr ....., poz. ...)."}
{"id":"2001_1382_27","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawach, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, pozostają w mocy dotychczasowe przepisy, o ile nie są z nimi sprzeczne, nie dłużej jednak niż do dnia 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_1382_28","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 11 pkt 2 i 3, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1382_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej podmiot odpowiedzialny nie jest zobowiązany do przedstawienia wyników badań toksykologicznych, farmakologicznych i klinicznych, jeżeli może wykazać, że produkt leczniczy jest odpowiednikiem gotowego produktu leczniczego, który został dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1382_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przepis art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, stosuje się do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. 2. Przepisu art. 28 ust. 3 pkt 4 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, nie stosuje się do państw członkowskich Unii Europejskiej po uzyskaniu przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1382_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Z dniem wejścia w życie Prawa farmaceutycznego traci moc ustawa z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz.U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 599, Nr 96, poz. 1056 i Nr 120, poz. 1268) . Rozdział 2 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1382_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 29, poz. 320, Nr 42, poz. 473 i Nr 63, poz. 634) w art. 4 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Do zakresu działania Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie bieżącego nadzoru sanitarnego należy również kontrola przestrzegania przepisów dotyczących wprowadzania do obrotu produktów biobójczych i substancji czynnych oraz ich stosowania w działalności zawodowej.\"."}
{"id":"2001_1382_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz.U. Nr 41, poz. 179 i Nr 105, poz. 452, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 6, 2) w art. 7 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) prowadzenie rejestru aptekarzy,\"."}
{"id":"2001_1382_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Zakłady opieki zdrowotnej nabywają i stosują wyroby medyczne - odpowiadające wymaganiom ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medy-cznych (Dz.U. Nr ..., poz. ....).\"; 2) w art. 65 w ust. 1 w pkt 1 lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) sprawdzania używania przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych wyrobów medycznych oraz wyposażenia ambulansów medycznych w wyroby medyczne zgodne z wymaganiami art. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wyrobach medycznych,\"."}
{"id":"2001_1382_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo probiercze (Dz.U. Nr 55, poz. 249, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 636) w art. 8 w ust. 1: a) w pkt 2 skreśla się wyraz \" , leczniczych\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) wyrobów medycznych lub ich części,\"."}
{"id":"2001_1383_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 60, poz. 698, Nr 94, poz. 1037 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 89, poz. 969) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2a.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Osoba będąca obywatelem innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej może wykonywać zawód lekarza stomatologa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada kwalifikacje potwierdzone odpowiednim dokumentem, o którym mowa w art. 6b.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Okręgowa rada lekarska przyznaje, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 5a, prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa osobie, która: 1) jest obywatelem polskim lub obywatelem innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, 2) posiada: a) dyplom lekarza lub lekarza stomatologa wydany przez polską szkołę wyższą, lub b) dyplom lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza stomatologa, wydane przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej, wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 6b, lub c) dyplom lekarza lub lekarza stomatologa wydany przez inne państwo niż państwo członkowskie Unii Europejskiej pod warunkiem, że dyplom został uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędny zgodnie z odrębnymi przepisami, 3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 4) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza stomatologa, 5) wykazuje nienaganną postawą etyczną. 2. Lekarzowi będącemu obywatelem innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej spełniającemu warunki, o których mowa w ust. 1, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, jeżeli: 1) przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że posiada na terenie tego państwa prawo do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza stomatologa, które nie zostało zawieszone ani którego nie został pozbawiony, oraz że nie toczy się przeciwko niemu postępowanie w sprawie pozbawienia albo zawieszenia prawa do wykonywania zawodu, 2) złoży oświadczenie, że włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza stomatologa. 3. Lekarzowi lub lekarzowi stomatologowi, który spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a) lub c) oraz pkt 3-5, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, jeżeli ponadto: 1) odbył staż podyplomowy, oraz 2) złożył z wynikiem pozytywnym państwowy egzamin kończący staż podyplomowy. 4. W celu odbycia stażu podyplomowego i złożenia egzaminu kończącego staż, o których mowa w ust. 3, okręgowa rada lekarska przyznaje lekarzowi, lekarzowi stomatologowi ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza albo ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa. 5. Zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie konieczny do wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniając w szczególności zakres uprawnień zawodowych określonych w art. 2.\"; 3) dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. Okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa lekarzowi będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie spełniającemu wymagań określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2, ale: 1) posiadającemu dokument poświadczający formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza stomatologa, świadczący o rozpoczęciu kształcenia przed: a) 1 stycznia 1995 r. w Austrii, Finlandii i Szwecji, b) 3 kwietnia 1992 r. w Niemieckiej Republice Demokratycznej pod warunkiem, że dokument uprawnia do wykonywania zawodu lekarza na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych zasadach jak dokument poświadczający tego rodzaju kwalifikacje przyznany przez odpowiednie władze Republiki Federalnej Niemiec, c) 1 stycznia 1986 r. w Hiszpanii lub Portugalii, d) 1 stycznia 1981 r. w Grecji, e) 20 grudnia 1976 r. w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze danego państwa członkowskiego potwierdzające, że lekarz ten wykonywał zawód przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo 2) posiadającemu zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej potwierdzające, że posiadany przez niego dokument poświadczający formalne kwalifikacje został wydany po uzyskaniu odpowiedniego wykształcenia niezbędnego do wykonywania zawodu i jest w tym państwie uznawany za odpowiadający dokumentom poświadczającym kwalifikacje wymienionym w wykazie, o którym mowa w art. 6b. 2. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt. 1 i 2, mogą być przedstawiane w ciągu 12 miesięcy od daty ich wydania. 3. Lekarz będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, posiadający dyplom lub dokument wymieniony w wykazie, o którym mowa w art. 6b, ale nie posiadający prawa wykonywania zawodu uzyskuje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa po spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3-5 i ust. 3.\"; 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu, lekarz lub lekarz stomatolog, przedstawia okręgowej radzie lekarskiej, na obszarze której zamierza wykonywać zawód, odpowiednie dokumenty stwierdzające spełnienie wymagań określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2, 4 i 5 oraz w ust. 2, a w przypadku, jeżeli lekarzem tym jest osoba, o której mowa w art. 5 ust. 3 - dokumenty stwierdzające odbycie stażu podyplomowego i złożenie egzaminu państwowego, kończącego staż podyplomowy z wynikiem pozytywnym. 2. Lekarz, lekarz stomatolog, o którym mowa w art. 5a ust. 3, poza dyplomem lub dokumentem potwierdzającym formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza stomatologa, przedstawia dokumenty określone w art. 5 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 3. 3. W celu uzyskania ograniczonego prawa wykonywania zawodu, lekarz, lekarz stomatolog przedstawia, okręgowej radzie lekarskiej, na obszarze której zamierza odbyć staż podyplomowy, dokumenty stwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a) lub c) oraz pkt 4 i 5. 4. Poza dokumentami, o których mowa w ust. 1-3, lekarz, lekarz stomatolog, składa okręgowej radzie lekarskiej oświadczenie odnoszące się do okoliczności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3. 5. Za wystarczające w stosunku do obywatela innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w zakresie spełnienia wymagań: 1) o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 - uznaje się dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia wymagane dla wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa w państwie członkowskim, którego obywatelem jest lekarz, lekarz stomatolog, lub w państwie członkowskim, z którego lekarz, lekarz stomatolog przybywa; w przypadku, gdy dokumenty tego rodzaju nie są wymagane, za wystarczające uważa się dokumenty wydane w tym państwie odnoszące się do stanu zdrowia, 2) o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 - uznaje się dokumenty wydane przez odpowiednie władze państwa, którego lekarz, lekarz stomatolog jest obywatelem lub państwa, z którego on przybywa poświadczające, że obowiązujące w tym państwie wymagania dotyczące postawy etycznej dla podjęcia zawodu lekarza, lekarza stomatologa zostały spełnione; jeżeli w państwie, którego obywatelem jest lub z którego przybywa lekarz, lekarz stomatolog, nie wydaje się dokumentu poświadczającego spełnienie wymagań dotyczących postawy etycznej, za wystarczający uznaje się wyciąg z rejestru skazanych wydany w państwie, którego lekarz, lekarz stomatolog jest obywatelem lub z którego przybywa. 6. Dokumenty, o których mowa w ust. 5, mogą być przedstawiane w ciągu 3 miesięcy od daty ich wydania. 7. Na podstawie złożonych dokumentów i oświadczeń, o których mowa w ust. 1-5, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa albo ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza albo ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa i wydaje dokument \"Prawo wykonywania zawodu lekarza\" albo \"Prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa\" albo \"Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza\" albo \"Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa\". 8. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów prawa wykonywania zawodu, o których mowa w ust. 7, uwzględniając w szczególności niezbędne dane osobowe lekarza, numer prawa wykonywania zawodu, adnotacje o wpisie do okręgowego rejestru lekarzy oraz dane dotyczące kwalifikacji lekarza.\"; 5) dodaje się art. 6a i 6b w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza albo ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza albo odmowa przyznania tego prawa przez okręgową radę lekarską powinna być dokonana niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 miesięcy od złożenia wszystkich dokumentów określonych ustawą. 2. Jeżeli okręgowa rada lekarska posiada informacje dotyczące ważnych zdarzeń, które wystąpiły przed podjęciem w Polsce działalności przez obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i które mogą mieć wpływ na podjęcie lub wykonywanie zawodu lekarza, może poinformować o tych zdarzeniach państwo, którego obywatelstwo cudzoziemiec posiada lub państwo, z którego cudzoziemiec przybywa, wnosząc o weryfikację tych informacji oraz o zawiadomienie o wszelkich dalszych działaniach, które zostały podjęte w odniesieniu do dokumentów wydanych przez to państwo. 3. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu w przypadku, gdy okręgowa rada lekarska poinformowała o zdarzeniach, o których mowa w ust. 2, do czasu otrzymania odpowiedzi, nie dłużej jednak niż na trzy miesiące. 4. W przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących autentyczności dyplomów lub dokumentów wydanych przez władze państw członkowskich Unii Europejskiej, okręgowa rada lekarska powinna zwrócić się do odpowiednich władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej o potwierdzenie autentyczności dyplomów lub innych dokumentów poświadczających formalne kwalifikacje, w tym dotyczące specjalizacji, wydanych w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, a także o poświadczenie, że lekarz zamierzający wykonywać zawód w Rzeczypospolitej Polskiej uzyskał pełne wykształcenie zgodne z przepisami obowiązującymi w określonym państwie członkowskim Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1383_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz.U. Nr 30, poz. 158, z 1990 r. Nr 90, poz. 120, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wojskowa Izba Lekarska ma uprawnienia i obowiązki okręgowej izby lekarskiej i działa na terenie całego kraju\"; 2) w art. 4 w ust. 2: a) w pkt 1 wyraz \"stwierdzanie\" zastępuje się wyrazem \"przyznawanie\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) współdziałanie w sprawach doskonalenia zawodowego lekarzy,\"; 3) w art. 17 skreśla się ust. 1; 4) w art. 25: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa albo ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa,\", b) dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu: \"1a) prowadzi okręgowy rejestr lekarzy, 1b) wykonuje zadania i czynności określone w art. 4 ust. 1 pkt 1 i 3-9 oraz ust. 2 pkt 2-8, 10 i 11,\"; 5) w art. 35 w ust. 1 dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) prowadzi Centralny Rejestr Lekarzy Rzeczypospolitej Polskiej\"; 6) po Rozdziale 8 \"Majątek i gospodarka finansowa\" dodaje się Rozdział 8a w brzmieniu: \"Rozdział 8a Obowiązki informacyjne"}
{"id":"2001_1383_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 1990 r. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 63, poz. 314 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 1, poz. 3, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 121, poz. 770, Nr 104, poz. 661 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 162, poz. 1115, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314 oraz z 2001 r. Nr 85, poz. 924) w art. 4: 1) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W uczelniach medycznych w ramach kursów specjalnych, o których mowa w ust. 2 mogą być prowadzone również kursy szkoleniowe, określone programem specjalizacji odbywanej przez lekarzy, lekarzy stomatologów, farmaceutów oraz inne osoby wykonujące zawód medyczny, określone odrębnymi przepisami.\"; 2) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii właściwych naczelnych organów samorządów zawodów medycznych określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na studia w poszczególnych uczelniach medycznych lub uczelniach prowadzących działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, z uwzględnieniem poszczególnych kierunków i trybów kształcenia, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych uczelni.\"."}
{"id":"2001_1383_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 141, poz. 692 i Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 Nr 104 poz. 661 i Nr 121, poz. 769, 1998 Nr 162, poz. 1115, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 oraz Nr 84, poz. 935 , z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 3, poz. 28, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948 i Nr 120, poz. 1268, oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45 i Nr 88, poz. 961) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 66 w ust. 1 po wyrazach \"w sposób ciągły:\" dodaje się wyrazy \"konsultantom, o których mowa w art. 66a,\"; 2) art. 66a otrzymuje brzmienie: \"Art. 66a 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może powołać konsultantów krajowych spośród specjalistów z poszczególnych dziedzin medycyny, farmacji oraz innych dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, do wykonywania zadań opiniodawczych, doradczych i kontrolnych dla organów administracji rządowej, podmiotów tworzących zakłady opieki zdrowotnej oraz Kas Chorych, a także do prowadzenia nadzoru nad stroną merytoryczną doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy stomatologów, szkolenia podyplomowego farmaceutów oraz osób wykonujących inne zawody medyczne. 2. W celu realizacji zadań państwa związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju, minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może powołać konsultanta krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny związanych z realizacją tych zadań. 3. Wojewoda albo właściwi wojewodowie w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia mogą powołać konsultanta wojewódzkiego do wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1, odpowiednio na obszarze województwa albo kilku województw, w dziedzinach określonych w ust. 1. 4. Działalność konsultanta krajowego jest finansowana ze środków ministra właściwego do spraw zdrowia, a w odniesieniu do konsultantów wymienionych w ust. 2 ze środków Ministra Obrony Narodowej. 5. Działalność konsultanta wojewódzkiego jest finansowana ze środków właściwego wojewody albo ze środków właściwych wojewodów. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia, określi w drodze rozporządzenia, tryb powoływania konsultantów krajowych i wojewódzkich, ich szczegółowe zadania, a także uprawnienia do udziału w komisjach i zespołach powoływanych w celu realizacji polityki zdrowotnej, sposób finansowania tych zadań, zasady wynagradzania konsultantów oraz zakres współpracy pomiędzy konsultantami i organami, które utworzyły zakłady opieki zdrowotnej, oraz pomiędzy konsultantem krajowym i wojewódzkim.\"."}
{"id":"2001_1383_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5. 1. Dokumenty \"Prawo wykonywania zawodu lekarza\", \"Prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa\", \"Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza\", \"Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa\", wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność. 2. Do dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, lekarz może wykonywać indywidualną praktykę lekarską, specjalistyczną praktykę lekarską oraz grupową praktykę lekarską, jeżeli wykonywał zawód co najmniej przez okres 2 lat od ukończenia stażu podyplomowego."}
{"id":"2001_1383_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1383_61a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 61a. 1. W przypadku, jeżeli Naczelna Rada Lekarska lub okręgowe rady lekarskie posiadają informacje dotyczące spraw, które mogą mieć wpływ na wykonywanie zawodu lekarza, a w szczególności dotyczące postępowania dyscyplinarnego lub karnego wobec osoby, która zamierza wykonywać lub wykonuje zawód lekarza w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, przekaże takie informacje odpowiednim władzom tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. 2. W przypadku, jeżeli Naczelna Rada lekarska lub okręgowa rada lekarska otrzyma informacje od odpowiednich władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej o zdarzeniu, które może mieć wpływ na wykonywanie przez daną osobę zawodu lekarza lub lekarza stomatologa, podejmie odpowiednie działania dla sprawdzenia prawdziwości tych informacji oraz w zależności od ustaleń podejmie postępowanie, o którym mowa w art. 41-57. Właściwa rada poinformuje odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, od których pochodzi informacja o podjętych środkach w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania informacji. 3. Rady lekarskie zapewniają poufność otrzymanych i przekazanych informacji."}
{"id":"2001_1383_61b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 61b. Naczelna Rada Lekarska i okręgowe rady lekarskie udzielają zainteresowanym lekarzom informacji dotyczących ogólnych zasad wykonywania zawodu, a także zasad etyki zawodowej lekarzy.\"; 7) w art. 65 skreśla się ust. 2."}
{"id":"2001_1383_6b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6b. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłosi, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz dyplomów i innych dokumentów poświadczających formalne kwalifikacje dla wykonywania zawodu lekarza lub lekarza stomatologa przez obywateli innych niż Rzeczpospolita Polska państw członkowskich Unii Europejskiej, uwzględniając oryginalne i polskie brzmienie nazw dokumentów oraz podmiotów właściwych do ich wydania, wynikające z przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej.\"; 6) w art. 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Cudzoziemcowi nie będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej można przyznać prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa na stałe albo na czas określony, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 1 pkt 2-5 i ust. 3 oraz w art. 16c ust. 1.\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, można przyznać ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, jeżeli spełnia warunki określone w art. 5 ust. 1 pkt 2-5. 3. Cudzoziemcowi, o którym mowa w ust. 1, można przyznać prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1, 1a i 2, jeżeli ukończył studia medyczne w języku polskim albo jeżeli wykazał znajomość języka polskiego niezbędną do wykonywania zawodu lekarza potwierdzoną egzaminem z języka polskiego.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Egzamin, o którym mowa w ust. 3, przeprowadza Naczelna Rada Lekarska zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz.U. Nr 90, poz. 999 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 358).\", d) dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Opłatę za egzamin, o którym mowa w ust. 3, ponosi osoba zdająca, a wpływy z tego tytułu stanowią przychód Naczelnej Rady Lekarskiej. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za egzamin, o którym mowa w ust. 3.\"; 7) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Lekarz o odpowiednio wysokich kwalifikacjach, nie posiadający prawa wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale posiadający to prawo w innym państwie, może brać udział w konsylium lekarskim i wykonywać zabiegi, których potrzeba wynika z tego konsylium, jeżeli: 1) został zaproszony przez lekarza posiadającego prawo wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, każdorazowo po uzyskaniu zgody właściwej okręgowej rady lekarskiej, lub 2) został zaproszony przez lekarza wykonującego zawód w zakładzie opieki zdrowotnej, każdorazowo po uzyskaniu zgody kierownika tego zakładu i właściwej okręgowej rady lekarskiej, lub 3) został zaproszony przez szpital kliniczny lub medyczny instytut naukowo-badawczy, który informuje o tym właściwą okręgową radę lekarską. 2. Lekarz będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej czasowo przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może czasowo wykonywać zawód lekarza, lekarza stomatologa bez konieczności uzyskania prawa wykonywania zawodu lekarza albo prawa wykonywania zawodu stomatologa, jeżeli każdorazowo przed rozpoczęciem wykonywania zawodu złoży w okręgowej izbie lekarskiej, właściwej ze względu na miejsce wykonywania zawodu: 1) pisemne oświadczenie o zamiarze wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa z podaniem miejsca i czasu jego wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 2) zaświadczenie wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej stwierdzające, że wykonuje zawód lekarza, lekarza stomatologa w tym państwie. 3. Przez czasowe wykonywanie zawodu lekarza należy rozumieć wykonywanie zawodu w sposób ciągły, nie dłużej niż 3 miesiące w okresie roku. 4. Lekarz, o którym mowa ust. 2, który nie dopełnił obowiązków niezbędnych do czasowego wykonywania zawodu może udzielać pomocy lekarskiej w przypadkach określonych w art. 30, pod warunkiem, iż oświadczenie i zaświadczenie określone w ust. 2, lekarz ten złoży po udzieleniu pomocy lekarskiej, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia jej udzielenia. 5. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może być przedstawiane w ciągu 12 miesięcy od daty jego wydania. 6. Okręgowa rada lekarska wydaje lekarzowi zaświadczenie o spełnieniu przez niego obowiązku złożenia oświadczenia oraz o posiadaniu zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2. 7. Przepis art. 6a ust. 4 stosuje się odpowiednio.\"; 8) w art. 10 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do lekarza będącego obywatelem innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który posiada dyplom lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 6b i dotychczas nie uzyskał prawa wykonywania zawodu lekarza albo prawa wykonywania zawodu lekarza stomatologa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 9) w art. 14 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) utraty obywatelstwa polskiego lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli nie nabył równocześnie obywatelstwa innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,\"; 10) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 3 Staż podyplomowy\"; 11) w art. 15: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Okres stażu podyplomowego lekarza nie może być krótszy niż 12 miesięcy. 2. Okres stażu podyplomowego lekarza stomatologa wynosi 12 miesięcy. 3. Egzamin państwowy kończący staż podyplomowy organizuje i przeprowadza Centrum Egzaminów Medycznych, o którym mowa w art. 19f.\", b) dodaje się ust. 3a-3f w brzmieniu: \"3a. Lekarz odbywający staż podyplomowy wykonuje zawód na podstawie ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza albo ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza stomatologa pod nadzorem lekarza posiadającego specjalizację, o której mowa w art. 64 ust. 1, tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny albo lekarza stomatologa wykonującego zawód przez okres co najmniej 5 lat zwanego dalej \"opiekunem\". 3b. Lekarz, o którym mowa w ust. 3a, jest uprawniony do wykonywania zawodu wyłącznie w miejscu odbywania stażu, z zastrzeżeniem art. 30, oraz sytuacji gdy prowadzi prace badawcze w dziedzinie nauk medycznych pod kierunkiem lekarza posiadającego prawo wykonywania zawodu. Stażysta jest uprawniony w szczególności do: 1) przedmiotowego i podmiotowego badania pacjenta oraz udzielania porad lekarskich po konsultacji z opiekunem, 2) wydawania, po konsultacji z opiekunem, zleceń lekarskich, 3) wydawania, po konsultacji z opiekunem, skierowań na badania laboratoryjne oraz inne badania diagnostyczne, z wyjątkiem badań wymagających metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta, 4) samodzielnego stosowania, na zlecenie opiekuna, metod diagnostycznych i leczniczych, których praktyczna umiejętność została potwierdzona przez opiekuna, 5) wykonywania wspólnie z opiekunem zabiegów operacyjnych oraz wspólnie stosowania metod leczniczych i diagnostycznych objętych programem stażu, 6) prowadzenia, pod nadzorem opiekuna, historii choroby i innej dokumentacji medycznej, 7) udzielania informacji o stanie zdrowia pacjenta, po skonsultowaniu z opiekunem treści tych informacji, 8) zlecania czynności pielęgnacyjnych, 9) w stanach nagłych do doraźnego podania lub zlecenia podania pacjentowi leków, a jeżeli są to leki silnie lub bardzo silnie działające - po zasięgnięciu, w miarę możliwości, opinii jednego lekarza. 3c. Lekarz odbywający staż nie jest uprawniony do wystawiania recept oraz wydania opinii i orzeczeń lekarskich. 3d. Lekarz, lekarz stomatolog odbywa staż podyplomowy na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas określony, w celu przygotowania zawodowego obejmującego realizację programu stażu podyplomowego, z zastrzeżeniem ust. 7a. 3e. Cudzoziemiec, nie będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, któremu udzielono zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo któremu nadano status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, odbywa staż podyplomowy na zasadach obowiązujących obywateli polskich. 3f. Cudzoziemiec, nie będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 3e, może odbyć staż podyplomowy za zgodą ministra właściwego do spraw zdrowia na zasadach określonych w przepisach o odbywaniu studiów i uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby nie będące obywatelami polskimi.\", c) w ust. 5: - wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\", - w pkt 1 skreśla się wyrazy \"lekarza stomatologa,\", - w pkt 4 wyrazy \"art. 5 ust. 1 pkt 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 5 ust. 3 pkt 2\", - skreśla się pkt 5, - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wymagania oraz warunki jakim powinny odpowiadać zakłady opieki zdrowotnej, indywidualne praktyki lekarskie i indywidualne specjalistyczne praktyki lekarskie, w których odbywane są staże podyplomowe oraz sposób dokonywania oceny realizacji programu stażu przez te podmioty,\", d) dodaje się ust. 6b i 6c w brzmieniu: \"6b. Wojewoda sprawuje nadzór nad odbywaniem stażu podyplomowego lekarzy, lekarzy stomatologów oraz w zakresie spełniania przez podmioty prowadzące staż wymagań i warunków, o których mowa w art. 15 ust. 5 pkt 6. 6c. Wojewoda w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 6b, jest uprawniony do: 1) wizytacji podmiotu wpisanego na listę, o której mowa w ust. 6, 2) żądania dokumentacji dotyczącej realizacji programu stażu oraz finansowania, 3) żądania wyjaśnień dotyczących realizacji programu stażu przez lekarza, 4) wydawania zaleceń pokontrolnych, 5) przekazywania informacji dotyczących przeprowadzonej kontroli marszałkowi województwa oraz okręgowej izbie lekarskiej, 6) wnioskowania do marszałka województwa o skreślenie podmiotu wpisanego na listę, o której mowa w ust. 6.\", e) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. W uzasadnionych przypadkach, minister właściwy do spraw zdrowia może uznać staż podyplomowy odbyty za granicą za równoważny ze stażem podyplomowym odbytym w kraju, z zastrzeżeniem ust. 9.\", f) dodaje się ust. 9-10 w brzmieniu: \"9. Staż podyplomowy i egzamin kończący staż podyplomowy albo staż podyplomowy, o ile nie jest wymagany egzamin kończący staż podyplomowy, odbyty w kraju członkowskim Unii Europejskiej przez lekarza będącego obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej lub innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej, minister właściwy do spraw zdrowia uznaje za równoważny ze stażem podyplomowym i egzaminem kończącym staż podyplomowy lub stażem podyplomowym odbytym w kraju, pod warunkiem, że staż podyplomowy i egzamin kończący staż podyplomowy albo staż podyplomowy odpowiadają odpowiednio warunkom określonym w ust. 1-3 albo ust. 1 i 2 oraz przepisom wydanym na podstawie ust. 5, z zastrzeżeniem ust. 10. 10. Lekarzowi, obywatelowi Rzeczypospolitej Polskiej, któremu minister właściwy do spraw zdrowia uznał staż podyplomowy, o którym mowa w ust. 9, za równoważny ze stażem odbytym w kraju, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, jeżeli spełni warunek określony w art. 5 ust. 3 pkt 2.\"; 12) dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Lekarz zobowiązany jest zgłosić podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego na rynek, a w przypadku trudności z ustaleniem podmiotu odpowiedzialnego, Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, niepożądane działanie produktu leczniczego. 2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, lekarz dokonuje pisemnie na formularzu zgłoszenia działania niepożądanego produktu leczniczego. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, sposób zgłaszania niepożądanego działania produktu leczniczego oraz wzór formularza, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności termin i tryb dokonania zgłoszenia, a także zakres danych podlegających zgłoszeniu, dotyczących identyfikacji pacjenta i produktu leczniczego, a także opisu niepożądanego działania produktu leczniczego.\"; 13) w art. 50: a) w ust. 1 skreśla się pkt 2, b) w ust. 2 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i 2\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Do lekarzy będących obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej czasowo wykonujących zawód lekarza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio art. 54 ust. 1-3, a także przepisy wydane na podstawie art. 50b ust. 3.\", d) w ust. 4 w pkt 1 wyrazy \"ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1\", e) w ust. 5a: - po wyrazie \"Lekarz\" dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem lekarza stomatologa,\", - w pkt 1 wyrazy \"ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1\"; 14) w art. 50a: a) w ust. 2 wyrazy \"ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1\", b) w ust. 4 w pkt 3 wyrazy \"ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1\"; 15) w art. 50b ust. 1 wyrazy \"ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1\"; 16) w art. 51 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zdrowia ustali, w drodze rozporządzenia, opłatę za wydanie zezwolenia oraz dokumentów stwierdzających wpis, o którym mowa w art. 50 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 oraz w art. 50a ust. 3, uwzględniając w szczególności rodzaj praktyki lekarskiej objętej zezwoleniem oraz liczbę miejsc jej wykonywania.\"; 17) w art. 52: a) w ust. 1 w pkt 4 wyrazy \"ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1\", b) w ust. 2 wyrazy \"ust. 1 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1\"; 18) w art. 57: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 5, art. 7 ust. 1-5\" zastępuje się wyrazami \"art. 57 ust. 1-5\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Uchwały, o których mowa w ust. 1, podpisują przewodniczący lub zastępca przewodniczącego i sekretarz okręgowej rady lekarskiej albo prezes lub wiceprezes i sekretarz Naczelnej Rady Lekarskiej.\"; 19) po art. 57 dodaje się art. 57a w brzmieniu: \"Art. 57a. 1. Lekarzowi będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej zamierzającemu lub wykonującemu zawód lekarza na stałe lub czasowo na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, niezbędnych informacji w zakresie ogólnych zasad wykonywania zawodu lekarza, z uwzględnieniem przepisów dotyczących ochrony zdrowia udziela podmiot upoważniony przez ministra właściwego do spraw zdrowia. 2. Minister właściwy dla spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz podmiotów, o których mowa w ust. 1, uwzględniając szczegółowy zakres informacji niezbędnych do wykonywania zawodu lekarza na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 20) użyte w art. 12 ust. 6, art. 16 ust. 2 i 3, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2, art. 19 ust. 2, w art. 29 ust. 5 i 6, w art. 41 ust. 2, w art. 45 ust. 3, w art. 47 i w art. 50b ust. 3 i 4 w różnych przypadkach wyrazy: \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\"."}
{"id":"2001_1383_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 7. Jednolity tekst ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza zostanie ogłoszony w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1383_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 8. Przepisy art. 1 pkt 1-5, pkt 6 lit. a) i b), pkt 7-9, pkt 11 lit. f, pkt 13 lit. a, pkt 16 oraz art. 2 pkt 6 stosuje się do obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1383_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1384_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb postępowania w zakresie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych i zakażeń u ludzi, a w szczególności rozpoznawanie i śledzenie sytuacji epidemiologicznej oraz podejmowanie działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych celem unieszkodliwienia źródła zakażenia i przecięcia dróg szerzenia, w tym również uodpornienie osób wrażliwych na zakażenie."}
{"id":"2001_1384_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej i osoby wykonujące zawody medyczne poza zakładami opieki zdrowotnej są obowiązani do zapewnienia przestrzegania wymagań higienicznych i zdrowotnych obejmujących w szczególności: 1) zapewnienie warunków skutecznej sterylizacji materiałów medycznych, narzędzi i innego sprzętu medycznego oraz prowadzenia prawidłowych procesów dezynfekcji, 2) stosowanie indywidualnych środków ochrony pracowników. 2. Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej udzielających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych obowiązani są do postępowania przeciwdziałającego szerzeniu się zakażeń zakładowych przez opracowanie i wdrożenie procedur zapewniających ochronę przed zakażeniami zakładowymi zgodnie z obowiązującymi standardami, a w szczególności do: 1) bieżącego dozoru i przestrzegania standardów higieny wewnątrzzakładowej, 2) kontroli stosowanych metod leczenia, w tym antybiotykoterapii, 3) wprowadzenia zakładowego systemu badań, identyfikacji i rejestracji szczepów bakteryjnych w celu oceny stanu zakażenia hospitalizowanych pacjentów i skażenia środowiska zakładu wieloopornymi szczepami szpitalnymi, 4) zapewnienia, w razie potrzeby, warunków do izolacji pacjentów szczególnie podatnych na zakażenia zakładowe oraz 5) zapewnienia środków na realizację zadań, o których mowa w pkt 1\"4."}
{"id":"2001_1384_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej udzielających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych obowiązani są do bieżącej oceny sytuacji epidemiologicznej w zakładzie, do prowadzenia rejestrów zakażeń zakładowych oraz sporządzania i przekazywania powiatowemu inspektorowi sanitarnemu raportów o występowaniu tych zakażeń. Do rejestrów stosuje się przepisy o dokumentacji medycznej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestrów zakażeń zakładowych oraz sposób sporządzania raportów o występowaniu zakażeń zakładowych i tryb ich przekazywania a także wzory tych dokumentów, uwzględniając w szczególności rodzaje informacji o występowaniu zakażeń zakładowych oraz drobnoustrojów chorobotwórczych o szczególnej oporności i oporności wielolekowej."}
{"id":"2001_1384_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej udzielających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych obowiązani są do powołania zespołu oraz komitetu kontroli zakażeń zakładowych. 2. W skład zespołu kontroli zakażeń zakładowych wchodzi lekarz jako przewodniczący zespołu oraz pielęgniarki jedna przypadająca na 250 łóżek. 3. Do zadań zespołu kontroli zakażeń zakładowych należy nadzór nad przestrzeganiem procedur zapewniających ochronę przed zakażeniami zakładowymi, analiza występujących zakażeń zakładowych, opracowywanie raportów o występowaniu zakażeń zakładowych oraz szkolenie personelu w zakresie zasad, praktyki i metod kontroli zakażeń zakładowych. 4. W skład komitetu kontroli zakażeń zakładowych wchodzi przewodniczący zespołu, o którym mowa w ust. 2, kierownik zakładu lub jego przedstawiciel, kierownicy właściwych komórek organizacyjnych, naczelna pielęgniarka oraz lekarz sprawujący opiekę profilaktyczną nad pracownikami zakładu. 5. Do zadań komitetu, o którym mowa w ust. 4, należy planowanie, ocena i wdrażanie metod kontroli zakażeń zakładowych oraz podejmowanie decyzji o rozdziale środków, o których mowa w art. 10 ust. 2. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje członków zespołu kontroli zakażeń zakładowych, o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności wymagane specjalizacje i kursy specjalistyczne."}
{"id":"2001_1384_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Użytkownicy nieruchomości obowiązani są utrzymywać je w stanie sanitarnym nienaruszającym wymagań higienicznych i zdrowotnych, w tym w szczególności niestwarzającym zagrożenia przeniesienia chorób zakaźnych i zakażeń. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzeń, szczegółowe wymagania sanitarne, jakim powinny odpowiadać niektóre obiekty produkcyjne, usługowe, handlowe, a także sposoby postępowania, mające na celu zapobieganie zakażeniom i chorobom zakaźnym, uwzględniając w szczególności rodzaje prowadzonej działalności oraz procedury postępowania przeciwepidemicznego."}
{"id":"2001_1384_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Osoby przebywające na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym zgodnie z programem szczepień ochronnych oraz w przypadku, o którym mowa w art. 15 ust. 1. 2. Przeprowadzenie szczepienia ochronnego obejmuje kwalifikacyjne badanie lekarskie i wykonanie szczepienia. 3. Kwalifikacyjne badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 2, powinno być przeprowadzone bezpośrednio przed szczepieniem w celu wykluczenia przeciwwskazań do szczepienia. 4. Szczepienia ochronne wykonują lekarze, felczerzy, pielęgniarki i położne, którzy posiadają kwalifikacje, o których mowa w ust. 8. 5. Osoby wystawiające zaświadczenie o urodzeniu żywym obowiązane są do założenia karty uodpornienia i przekazania jej świadczeniodawcy sprawującemu opiekę profilaktyczną nad dzieckiem. 6. Osoby przeprowadzające szczepienia ochronne prowadzą dokumentację medyczną dotyczącą szczepień ochronnych oraz sporządzają sprawozdania z wykonanych szczepień, które przekazują powiatowemu inspektorowi sanitarnemu. 7. Do szczepień mogą być stosowane wyłącznie preparaty dopuszczone do obrotu na podstawie odrębnych przepisów. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz obowiązkowych szczepień ochronnych, zasady przeprowadzania i dokumentacji szczepień, uwzględniając w szczególności: 1) choroby zakaźne, przeciw którym prowadzone są szczepienia ochronne, wiek i grupy osób objętych obowiązkiem szczepień, 2) kwalifikacje osób przeprowadzających szczepienia i sposób prowadzenia szczepień, 3) szczegółowe zasady dotyczące prowadzenia dokumentacji i sprawozdawczości ze szczepień z podaniem form, rodzajów, wzorów, terminów i sposobu obiegu dokumentów, w których odnotowuje się szczepienia. 9. Program szczepień ochronnych ze szczegółowym schematem stosowania poszczególnych szczepionek oraz wskazaniami do szczepień obowiązkowych i zalecanych, wynikający z aktualnej sytuacji epidemiologicznej i rozporządzeń, o których mowa w ust. 8 i art. 9 ust. 1, podaje Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu publikowanego do końca I kwartału każdego roku. 10. Obowiązkiem lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, wybranego przez osobę ubezpieczoną, jest powiadomienie osoby ubezpieczonej o obowiązku poddania się szczepieniom ochronnym i poinformowanie o szczepieniach zalecanych."}
{"id":"2001_1384_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W przypadku stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego na obszarze całego kraju lub na obszarze obejmującym tereny należące do więcej niż jednego województwa, minister właściwy do spraw zdrowia, może w drodze rozporządzenia, nałożyć obowiązek szczepień ochronnych przeciw chorobom epidemicznym na inne osoby i inne choroby niż wymienione w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 14 ust. 8. 2. W przypadku wystąpienia sytuacji, o której mowa w ust. 1, na obszarze jednego województwa, rozporządzenie takie wydaje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora sanitarnego i w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz publikuje je w wojewódzkim dzienniku urzędowym."}
{"id":"2001_1384_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Obowiązkowe szczepienia ochronne osób ubezpieczonych przeprowadzają świadczeniodawcy, z którymi Kasy Chorych zawarły umowy na te świadczenia. 2. Koszty przeprowadzenia obowiązkowych szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 1, są finansowane na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, z zastrzeżeniem ust. 3 i 6. 3. Jeżeli osoba ubezpieczona dokona obowiązkowego szczepienia ochronnego u innego świadczeniodawcy niż określony w ust. 1, koszty preparatu oraz koszty przeprowadzenia szczepienia ponosi ta osoba. 4. Koszty przeprowadzenia obowiązkowych szczepień ochronnych osób nieubezpieczonych finansowane są z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb finansowania kosztów, o których mowa w ust. 4, uwzględniając w szczególności sposób dokumentowania przeprowadzenia szczepień oraz terminy rozliczeń. 6. Koszty preparatów służących przeprowadzaniu obowiązkowych szczepień ochronnych finansowane są z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 7. Preparaty do szczepień, o których mowa w ust. 6, zakupuje minister właściwy do spraw zdrowia zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych. 8. Preparaty zakupione przez ministra właściwego do spraw zdrowia są transportowane i przechowywane, z zachowaniem łańcucha chłodniczego, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób przekazywania preparatów, o których mowa w ust. 6, uwzględniając w szczególności: 1) podmioty, którym przekazywane są preparaty i ich obowiązki w zakresie ustalania rocznego zapotrzebowania na preparaty, 2) sposób przechowywania i rotacji preparatów stanowiących rezerwę przeciwepidemiczną kraju z zachowaniem odrębnych przepisów, 3) zaopatrywanie się świadczeniodawców prowadzących szczepienia w preparaty."}
{"id":"2001_1384_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W celu zapobiegania szerzeniu się chorób zakaźnych u osób pracujących, narażonych na działanie czynników biologicznych przeprowadza się, po uzyskaniu ich zgody, szczepienia ochronne wskazane na danym stanowisku pracy. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach, uwzględniając w szczególności standardy Unii Europejskiej. 3. O rodzaju wskazanego szczepienia ochronnego pracodawca informuje pracownika. 4. Koszty przeprowadzania szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 1, oraz preparatów do tych szczepień ponosi pracodawca. 5. Przy przeprowadzaniu szczepień wskazanych na danym stanowisku pracy obowiązują zasady określone w art. 14 ust. 2-7."}
{"id":"2001_1384_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może ogłosić, w drodze obwieszczenia, wykaz zalecanych szczepień ochronnych dla określonych grup osób z uwagi na wiek, stan zdrowia, sytuację epidemiologiczną występującą na danym terenie oraz przemieszczanie się poza granice Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem wymagań innych krajów oraz zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia. 2. Przy przeprowadzaniu szczepień zalecanych obowiązują zasady określone w art. 14 ust. 2-7. 3. Koszty zakupu preparatów do szczepień określonych w ust. 1 ponosi osoba poddająca się szczepieniu. 4. Zalecane szczepienia ochronne osób ubezpieczonych przeprowadzają świadczeniodawcy, z którymi Kasy Chorych zawarły umowy na te świadczenia. 5. Koszty przeprowadzania zalecanych szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 1, osób ubezpieczonych są finansowane na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, z wyjątkiem szczepień wykonywanych w związku z podróżą za granicę. 6. Jeżeli osoba ubezpieczona dokona zalecanego szczepienia ochronnego u innego świadczeniodawcy niż określony w ust. 4, koszty przeprowadzenia szczepienia ponosi ta osoba. 7. Koszty przeprowadzania zalecanych szczepień ochronnych osób nieubezpieczonych ponoszą te osoby."}
{"id":"2001_1384_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Lekarz, który podejrzewa wystąpienie niepożądanego odczynu poszczepiennego, ma obowiązek niezwłocznego zgłoszenia takiego przypadku do powiatowego (portowego) inspektora sanitarnego, właściwego ze względu na miejsce udzielania świadczenia zdrowotnego przez tego lekarza. 2. Powiatowy (portowy) inspektor sanitarny prowadzi rejestry niepożądanych odczynów poszczepiennych. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kategorie i kryteria rozpoznawania niepożądanych odczynów poszczepiennych, sposób i tryb ich zgłaszania oraz wzory formularzy i obieg dokumentacji, uwzględniając w szczególności objawy ogólne i miejscowe. 4. Leczenie niepożądanych odczynów poszczepiennych u osób ubezpieczonych prowadzone jest na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 5. Koszty leczenia niepożądanych odczynów poszczepiennych u osób nieubezpieczonych finansowane są z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb finansowania kosztów, o których mowa w ust. 5, uwzględniając w szczególności sposób dokumentowania przeprowadzonego leczenia oraz terminy rozliczeń. Rozdział 3 Postępowanie w przypadku podejrzenia lub rozpoznania choroby zakaźnej lub zakażenia oraz w przypadku stwierdzenia zgonu z powodu choroby zakaźnej"}
{"id":"2001_1384_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) badanie diagnostyczne \" kliniczne lub laboratoryjne badanie medyczne wykonywane w celu identyfikacji zakażenia lub ustalenia rozpoznania choroby, 2) choroby zakaźne \" choroby, które zostały wywołane przez drobnoustroje, ich toksyczne produkty, a także przez pasożyty lub inne biologiczne czynniki chorobotwórcze, które ze względu na charakter i sposób szerzenia się stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi, 3) dezynfekcja niszczenie form wegetatywnych drobnoustrojów za pomocą metod fizycznych, chemicznych lub biologicznych, 4) dochodzenie epidemiologiczne \" wykrywanie przyczyn, źródeł i mechanizmów szerzenia się choroby, 5) epidemia \" wystąpienie na danym obszarze zachorowań na chorobę zakaźną w liczbie wyraźnie większej niż w poprzedzającym okresie lub nagłe wystąpienie chorób zakaźnych wcześniej niewystępujących, 6) hospitalizacja \" umieszczenie zakaźnie chorego lub podejrzanego o chorobę zakaźną w szpitalu w celu diagnozowania, leczenia lub izolacji, 7) izolacja \" odosobnienie zakaźnie chorego lub podejrzanego o chorobę zakaźną w celu uniemożliwienia przeniesienia zakażenia, 8) kwarantanna \" odosobnienie osoby zdrowej narażonej na zakażenie w celu wczesnego rozpoznania choroby zakaźnej lub zakażenia, 9) lekarz \" również lekarza stomatologa, 10) nadzór epidemiologiczny \" indywidualną kliniczno-epidemiologiczną obserwację osoby przewlekle zakażonej lub podejrzanej o chorobę zakaźną lub zakażenie, bez ograniczenia jej swobody przemieszczania się, 11) niepożądany odczyn poszczepienny \" objawy kliniczne czasowo związane z dokonanym szczepieniem ochronnym, 12) nosiciel \" osobę bez objawów chorobowych, w której organizmie bytują i rozmnażają się drobnoustroje chorobotwórcze, stanowiącą potencjalne źródło zakażenia innych osób, 13) osoba ubezpieczona \" osobę objętą ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236, Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041, Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539), 14) podejrzany o chorobę zakaźną \" osobę, u której występują objawy kliniczne wskazujące na chorobę zakaźną lub która pozostawała w bezpośredniej bądź pośredniej styczności ze źródłem zakażenia, 15) podejrzany o zakażenie \" osobę bez objawów choroby zakaźnej, która pozostawała w bezpośredniej bądź pośredniej styczności ze źródłem zakażenia, jeżeli rodzaj styczności zagrażał przeniesieniem drobnoustrojów, 16) przedsiębiorca przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. \" Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509), a także: a) osobę fizyczną, osobę prawną bądź jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, organizującą lub świadczącą usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, b) osobę fizyczną wykonującą zawód we własnym imieniu i na własny rachunek lub prowadzącą działalność w ramach wykonywania takiego zawodu, 17) skażenie \" zanieczyszczenie drobnoustrojami lub ich toksynami powierzchni przedmiotów, żywności, gleby, wody i powietrza, 18) stan epidemii \" sytuację wymagającą podjęcia określonych w ustawie działań w związku z wystąpieniem epidemii w celu zminimalizowania jej skutków, 19) stan zagrożenia epidemicznego \" stan wysokiego prawdopodobieństwa powstania epidemii lub zawleczenia choroby zakaźnej wymagający podjęcia określonych działań w celu zapobieżenia epidemii lub zminimalizowaniu jej skutków, 20) sterylizacja zniszczenie wszystkich drobnoustrojów oraz ich form przetrwalnikowych przez zastosowanie czynników fizycznych lub chemicznych, 21) szczepienie ochronne \" podanie szczepionki przeciw chorobie zakaźnej w celu sztucznego uodpornienia przeciwko tej chorobie, 22) świadczenie zdrowotne świadczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45), 23) świadczeniodawca \" świadczeniodawcę w rozumieniu art. 7 pkt 23 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 24) zagrożenie epidemiczne \" prawdopodobieństwo narastania liczby zachorowań występujących dotąd sporadycznie lub niewystępujących wcześniej na danym terenie, 25) zakażenie \" wniknięcie do organizmu i rozwój w nim żywego biologicznego czynnika chorobotwórczego, 26) zakażenie zakładowe \" zakażenie, które zostało nabyte w czasie pobytu w zakładzie opieki zdrowotnej udzielającym całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych, a które nie było w okresie inkubacji w chwili przyjęcia do zakładu, 27) zatrucie pokarmowe \" ostre zachorowanie o charakterze zakaźnym, inwazyjnym lub toksycznym, którego przyczyną było spożycie skażonej żywności lub wody."}
{"id":"2001_1384_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Lekarz lub felczer, który podejrzewa lub rozpoznaje chorobę zakaźną lub zakażenie, jest obowiązany pouczyć pacjenta, jego ustawowego przedstawiciela lub osobę sprawującą nad pacjentem faktyczną opiekę o środkach ostrożności zapobiegających przeniesieniu zakażenia na inne osoby oraz o obowiązku wynikającym z art. 7 ust. 2. 2. W przypadku rozpoznania zakażenia, które może przenosić się drogą kontaktów seksualnych, lekarz jest obowiązany poinformować pacjenta o konieczności zgłoszenia się do lekarza jego partnera lub partnerów seksualnych. Fakt powiadomienia pacjenta powinien być odnotowany w dokumentacji medycznej i potwierdzony podpisem pacjenta. 3. W przypadku podejrzenia zakażenia lub zachorowania na chorobę zakaźną, określoną w wykazie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, lub rozpoznania takiej choroby lekarz lub felczer ma obowiązek zgłoszenia tego faktu, w ciągu 24 godzin, właściwemu ze względu na miejsce zachorowania powiatowemu (portowemu) inspektorowi sanitarnemu, z zastrzeżeniem ust. 4\"6. 4. Podejrzenie lub rozpoznanie zachorowania na gruźlicę lekarz lub felczer ma obowiązek zgłosić właściwemu ze względu na miejsce zachorowania wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu lub wskazanej przez niego specjalistycznej jednostce właściwej w zakresie gruźlicy i chorób płuc. 5. Podejrzenie lub rozpoznanie zachorowania na AIDS, kiłę, rzeżączkę, nierzeżączkowe zakażenia dolnych odcinków narządów moczowo-płciowych i inne chlamydiozy oraz rzęsistkowicę lekarz lub felczer ma obowiązek zgłosić bezpośrednio właściwemu ze względu na miejsce zachorowania wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu lub wskazanej przez niego specjalistycznej jednostce właściwej w zakresie chorób przenoszonych drogą płciową. 6. W przypadku stwierdzenia lub podejrzenia, że zgon nastąpił z powodu choroby zakaźnej określonej w wykazie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, lekarz ma obowiązek powiadomić o tym fakcie wojewódzkiego inspektora sanitarnego. 7. W zgłoszeniach, o których mowa w ust. 3\"6, z zastrzeżeniem ust. 8, zamieszcza się następujące dane osoby, której dotyczy zgłoszenie: 1) imię i nazwisko, 2) datę urodzenia, 3) nr PESEL, 4) płeć, 5) adres zamieszkania (lub zameldowania), 6) rozpoznanie oraz kod jednostki chorobowej zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób, 7) inne informacje niezbędne do przeciwdziałania chorobom zakaźnym i zakażeniom oraz rozpoznania i oceny sytuacji epidemiologicznej. 8. W zgłoszeniu zachorowań na AIDS lekarz zamieszcza dane określone w ust. 7, a jeżeli pacjent je zastrzeże, to następujące dane osoby, której dotyczy zgłoszenie: 1) inicjały imienia i nazwiska lub hasło, 2) wiek, 3) płeć, 4) obywatelstwo, 5) województwo, na obszarze którego posiada stałe zameldowanie, a w przypadku niemożliwości ustalenia \" województwo, na obszarze którego przebywa osoba, której dotyczy zgłoszenie, 6) rozpoznanie. 9. W zgłoszeniach, o których mowa w ust. 3\"6, należy zamieścić imię, nazwisko, adres i numer telefonu lekarza dokonującego zgłoszenia. 10. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy zgłoszeń, o których mowa w ust. 3\"6, oraz sposób ich przekazywania, uwzględniając w szczególności wymogi zabezpieczenia ochrony danych osobowych."}
{"id":"2001_1384_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kierownik laboratorium wykonującego badania mikrobiologiczne, serologiczne i molekularne ma obowiązek zgłaszania, w ciągu 24 godzin, dodatnich wyników badań w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych, określonych w wykazie, o którym mowa w art. 3 ust. 2, do powiatowego (portowego) inspektora sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Zgłoszenie zakażenia gruźlicą należy kierować bezpośrednio do wojewódzkiego inspektora sanitarnego lub wskazanej przez niego specjalistycznej jednostki właściwej w zakresie gruźlicy i chorób płuc. 3. Zgłoszenie zakażenia HIV, kiłą, rzeżączką, nierzeżączkowymi zakażeniami dolnych odcinków narządów moczowo-płciowych i innymi chlamydiozami oraz rzęsistkowicą należy kierować bezpośrednio do wojewódzkiego inspektora sanitarnego lub wskazanej przez niego specjalistycznej jednostki właściwej w zakresie chorób przenoszonych drogą płciową. 4. W zgłoszeniach, o których mowa w ust. 1\"3, z zastrzeżeniem ust. 5, kierownik laboratorium umieszcza następujące dane osoby, której dotyczy zgłoszenie: 1) imię i nazwisko, 2) datę urodzenia, 3) nr PESEL, 4) płeć, 5) adres zamieszkania (lub zameldowania), 6) wynik badania i datę pobrania próby, 7) inne informacje niezbędne do rozpoznania i oceny sytuacji epidemiologicznej oraz przeciwdziałania zakażeniom. 5. W zgłoszeniu zakażenia HIV kierownik laboratorium zamieszcza dane określone w ust. 4, a jeżeli pacjent je zastrzeże (badanie anonimowe), to następujące dane: 1) inicjały imienia i nazwiska lub hasło, 2) wiek, 3) płeć, 4) obywatelstwo, 5) miejsce stałego pobytu: województwo, typ miejscowości (miastowieś), 6) wynik badania i datę pobrania próby. 6. W zgłoszeniach, o których mowa w ust. 1\"3, należy zamieścić imię, nazwisko, adres i numer telefonu kierownika laboratorium dokonującego zgłoszenia oraz nazwę i adres placówki. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy zgłoszeń, o których mowa w ust. 1\"3, oraz sposób ich przekazywania, uwzględniając w szczególności wymogi zabezpieczenia ochrony danych osobowych."}
{"id":"2001_1384_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Weryfikację poprawności rozpoznań zakażeń oraz wykonywania wysokospecjalistycznych badań diagnostycznych przeprowadzają krajowe ośrodki referencyjne do spraw diagnostyki mikrobiologicznej i serologicznej. 2. Krajowymi ośrodkami referencyjnymi do spraw diagnostyki mikrobiologicznej i serologicznej są podmioty, które uzyskały akredytację na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489), z którymi minister właściwy do spraw zdrowia zawarł umowę w zakresie zadań, o których mowa w ust. 1. 3. W umowie, o której mowa w ust. 2, określa się w szczególności zakres badań, sposób dokumentacji badań, rodzaje analiz dla celów epidemiologicznych, sposób udostępniania wzorców niezbędnych do kontroli jakości diagnostycznych badań mikrobiologicznych i serologicznych, tryb uczestniczenia w zewnętrznych sprawdzianach jakości badań. 4. Koszty szczegółowej identyfikacji zakaźnych czynników chorobotwórczych dla celów epidemiologicznych finansowane są z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb finansowania kosztów, o których mowa w ust. 4, uwzględniając w szczególności sposób dokumentowania przeprowadzonych badań oraz terminy rozliczeń."}
{"id":"2001_1384_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Powiatowy (portowy) inspektor sanitarny prowadzi rejestr zachorowań na choroby zakaźne podlegające zgłoszeniu oraz dodatnich wyników badań laboratoryjnych, z zastrzeżeniem ust. 3. W rejestrze mogą być przetwarzane dane osobowe pacjenta, określone w art. 20 ust 7 i 8 oraz w art. 21 ust. 4 i 5. 2. Powiatowy (portowy) inspektor sanitarny sporządza zbiorcze raporty zawierające dane liczbowe o wystąpieniu zachorowań na choroby zakaźne podlegające zgłoszeniu oraz o dodatnich wynikach badań laboratoryjnych i przekazuje właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu. 3. Wojewódzki inspektor sanitarny lub wskazana przez niego specjalistyczna jednostka prowadzi rejestr zachorowań na choroby określone w art. 20 ust. 4 i 5, dodatnich wyników badań laboratoryjnych określonych w art. 21 ust. 2 i 3 oraz zgonów, o których mowa w art. 20 ust. 6. W rejestrze mogą być przetwarzane dane osobowe pacjenta określone w art. 20 ust. 7 i 8 oraz w art. 21 ust. 4 i 5. 4. Wojewódzki inspektor sanitarny lub wskazana przez niego specjalistyczna jednostka sporządza zbiorcze raporty zawierające dane liczbowe o występowaniu zachorowań na choroby określone w art. 20 ust. 4 i 5, o dodatnich wynikach badań laboratoryjnych określonych w art. 21 ust. 2 i 3 oraz zgonach, o których mowa w art. 20 ust. 6. 5. Wojewódzki inspektor sanitarny sporządza na podstawie raportów przekazanych przez powiatowych (portowych) inspektorów sanitarnych oraz raportów określonych w ust. 4 raporty wojewódzkie i przekazuje je Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu. 6. W przypadku chorób zawlekanych z innych krajów, rzadko występujących lub o ciężkim przebiegu klinicznym albo objętych programami, o których mowa w art. 9 ust. 1, inspektorzy sporządzają raporty indywidualne na podstawie przeprowadzonych wywiadów kliniczno-epidemiologicznych. 7. Główny Inspektor Sanitarny sporządza i publikuje raporty krajowe o zachorowaniach i zgonach na choroby zakaźne podlegające zgłoszeniu oraz o dodatnich wynikach badań laboratoryjnych. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 1 i 3, oraz wzory raportów, o których mowa w ust. 2 i w ust. 4\"7 oraz terminy ich przekazywania, uwzględniając w szczególności zasady ochrony danych osobowych w rejestrach."}
{"id":"2001_1384_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Właściwy inspektor sanitarny lub wskazana przez niego jednostka, o której mowa w art. 20 ust. 4 i 5, po otrzymaniu zgłoszenia chorób i zakażeń podlegających rejestracji jest obowiązany niezwłocznie podjąć czynności mające na celu zapobieżenie szerzeniu się tych chorób i zakażeń, a w wypadku chorób odzwierzęcych powiadomić także właściwego lekarza weterynarii. 2. W przypadku powzięcia podejrzenia epidemicznego wzrostu zachorowań lub zaistnienia zagrożenia epidemią bądź wystąpienia choroby o wysokiej zaraźliwości, powiatowy (portowy) inspektor sanitarny ma obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia tego faktu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu."}
{"id":"2001_1384_25","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W przypadku stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej lub zakażenia właściwy inspektor sanitarny, w przypadkach określonych w ustawie, w drodze decyzji administracyjnej, może nakazać poddanie się chorego lub podejrzanego o zachorowanie lub zakażenie badaniom, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, obowiązkowemu leczeniu, obowiązkowej hospitalizacji, izolacji, kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu. 2. W celu zapobieżenia szerzeniu się choroby zakaźnej powiatowy (portowy) inspektor sanitarny, w drodze decyzji administracyjnej, może: 1) nakazać podejrzanemu o chorobę zakaźną lub podejrzanemu o zakażenie wstrzymanie się od wykonywania pracy lub uczęszczania do przedszkoli, szkół i placówek działających w systemie oświaty oraz szkół wyższych, 2) zakazać korzystania z wody do picia i na potrzeby gospodarcze pochodzącej z ujęć, co do których istnieje podejrzenie skażenia, 3) nakazać przeprowadzenie niezbędnych zabiegów z zakresu dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji, 4) wprowadzić czasowy zakaz wstępu do pomieszczeń skażonych, 5) wprowadzić zakaz spożywania żywności podejrzanej o skażenie, a w razie potrzeby zarządzić jej odkażenie, zniszczenie lub przeznaczenie do innych celów niż spożywcze, z wyjątkiem przeznaczenia do żywienia zwierząt, 6) nakazać sekcję zwłok osoby zmarłej na chorobę zakaźną lub podejrzanej o taką chorobę, 7) zakazać wykonywania sekcji zwłok, gdy sekcja zwłok mogłaby prowadzić do zakażenia osób lub skażenia środowiska, chyba że zachodzi podejrzenie, że zgon nastąpił w wyniku popełnienia przestępstwa."}
{"id":"2001_1384_26","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W celu monitorowania sytuacji epidemiologicznej chorób zakaźnych oraz zapewnienia systemu wczesnego powiadamiania o zagrożeniu epidemicznym tworzy się sieć nadzoru epidemiologicznego i kontroli chorób zakaźnych w kraju. 2. Sieć określoną w ust. 1 stanowią organy i jednostki realizujące zadania określone w art. 14 i art. 20\"24."}
{"id":"2001_1384_27","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Osoby, przybywające z zagranicy chore lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie choroby zakaźnej, mogą być poddane badaniom, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, i obowiązkowemu leczeniu lub obowiązkowej hospitalizacji, izolacji, kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu, na zasadach określonych w art. 25 ust. 1. 2. Obowiązkowej kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu podlegają osoby zdrowe, które pozostawały w styczności z chorymi na cholerę, dżumę płucną i wirusowe gorączki krwotoczne przez okres nie dłuższy niż w przypadku cholery \" 5 dni, dżumy płucnej \" 6 dni, wirusowych gorączek krwotocznych \" 21 dni od ostatniego dnia styczności. 3. W przypadku uzasadnionego podejrzenia wystąpienia skażenia bagaży, przedmiotów, materiałów i środków transportu mogą być one poddane dezynfekcji i dezynsekcji, a środki transportu ponadto deratyzacji. Postępowanie ze zwierzętami określają odrębne przepisy. 4. W przypadku konieczności izolowania lub poddania kwarantannie osób wojewoda obowiązany jest zorganizować warunki izolacji lub kwarantanny przez zapewnienie odpowiednich pomieszczeń, wyposażenia oraz osób posiadających odpowiednie kwalifikacje."}
{"id":"2001_1384_28","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Obowiązkowej hospitalizacji podlegają: 1) osoby chore na gruźlicę płuc w okresie prątkowania oraz osoby z uzasadnionym podejrzeniem o prątkowanie, 2) osoby chore i podejrzane o zachorowanie na: a) błonicę, b) cholerę, c) dur brzuszny, d) dury rzekome A, B, C, e) dżumę, f) nagminne porażenie dziecięce oraz inne ostre porażenia wiotkie, w tym zespół Guillaina-Barrgo. g) tularemię, h) zapalenie mózgu, i) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, j) żółtą gorączkę i wirusowe gorączki krwotoczne."}
{"id":"2001_1384_29","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Koszty świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 27 i 28, udzielane osobom ubezpieczonym są finansowane na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 2. Koszty świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 27 i 28, udzielane osobom nieubezpieczonym są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb finansowania kosztów świadczeń, o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności sposób dokumentowania udzielonych świadczeń oraz terminy rozliczeń."}
{"id":"2001_1384_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Wykaz chorób zakaźnych i zakażeń, do których stosuje się przepisy ustawy, określa załącznik nr 1 do ustawy. 2. Wykaz biologicznych czynników chorobotwórczych, do których stosuje się przepisy ustawy, określa załącznik nr 2 do ustawy. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, kryteria rozpoznawania niektórych chorób i zakażeń, objętych wykazami, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając w szczególności objawy i wyniki badań niezbędnych do ustalenia rozpoznania."}
{"id":"2001_1384_30","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Lekarz sprawujący opiekę nad osobą poddaną obowiązkowej hospitalizacji, izolacji lub kwarantannie, na podstawie decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 1, ma obowiązek poinformowania tej osoby o przyczynach zastosowania tego środka. 2. Wyrażenie zgody na obowiązkową hospitalizację, izolację lub kwarantannę następuje w formie złożenia podpisu w dokumentacji medycznej przez osobę, wobec której zastosowano ten środek, lub w odniesieniu do osób, o których mowa w art. 5 ust. 2, przez osobę sprawującą nad nimi prawną lub faktyczną opiekę. 3. W przypadku braku zgody na obowiązkową hospitalizację, izolację lub kwarantannę kierownik jednostki, w której umieszczona jest osoba poddana obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany powiadomić tę osobę o przysługującym jej prawie odwołania się do sądu w celu niezwłocznego ustalenia legalności pozbawienia wolności oraz umożliwić tej osobie odwołanie się do sądu. 4. Kierownik jednostki, w której wykonywana jest obowiązkowa hospitalizacja, izolacja lub kwarantanna, jest obowiązany do powiadomienia rodziny lub osoby wskazanej przez osobę poddaną obowiązkowej hospitalizacji, izolacji lub kwarantannie o zastosowaniu tego środka. 5. Czynności, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, odnotowuje się w dokumentacji medycznej."}
{"id":"2001_1384_31","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Obowiązkowemu leczeniu ambulatoryjnemu podlegają osoby chore na gruźlicę płuc. Wypełnienie obowiązku polega na poddawaniu się badaniom lekarskim oraz innym badaniom diagnostycznym i stosowaniu zaleconego leczenia. 2. Świadczenie zdrowotne polegające na leczeniu, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również podawanie leków. 3. Koszty świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 2, osób ubezpieczonych finansowane są na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 4. Koszty świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 2, osób nieubezpieczonych finansowane są z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb finansowania kosztów, o których mowa w ust. 4, uwzględniając w szczególności sposób dokumentowania udzielania świadczeń oraz terminy rozliczeń."}
{"id":"2001_1384_32","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Środki transportu, którymi przewożone były osoby chore lub podejrzane o zakażenie, podlegają zabiegom dezynfekcyjnym po każdym przewozie takiej osoby. 2. Chorzy na choroby zakaźne są hospitalizowani w specjalistycznych jednostkach zapewniających warunki ograniczenia przenoszenia zakażenia. Rozdział 4 Zasady postępowania w razie stanu zagrożenia epidemicznego i epidemii"}
{"id":"2001_1384_33","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze województwa lub jego części ogłasza i odwołuje wojewoda, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Sanitarnego. 2. Jeżeli stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii występuje na obszarze więcej niż jednego województwa, stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii ogłasza i odwołuje, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji. 3. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, organ je wydający może wprowadzić: 1) czasowe ograniczenie w ruchu osobowym, 2) czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania przedmiotów lub artykułów spożywczych, 3) czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy, 4) zakaz organizowania widowisk, zgromadzeń i innych skupisk ludności, 5) obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych i innych, 6) nakaz poddania się określonym szczepieniom ochronnym, 7) nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przeciwepidemicznych. 4. Rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są niezwłocznie ogłaszane w odpowiednim dzienniku urzędowym, w rozumieniu ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, i wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Wojewoda ma obowiązek poinformowania obywateli o obowiązkach wynikających z przepisów, o których mowa w ust. 13, w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie."}
{"id":"2001_1384_34","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Pracownicy zakładów opieki zdrowotnej i inne osoby, z zastrzeżeniem ust. 2, mogą być skierowani do pracy przy zwalczaniu epidemii w drodze decyzji administracyjnej. 2. Skierowaniu do pracy niosącej ryzyko zakażenia przy zwalczaniu epidemii nie podlegają: 1) osoby, które nie ukończyły 18 lat bądź ukończyły 60 lat, 2) kobiety w ciąży lub wychowujące dzieci w wieku do 14 lat, 3) osoby niepełnosprawne. 3. Decyzję o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii na terenie województwa, w którym osoba skierowana mieszka lub jest zatrudniona, wydaje wojewoda, a w razie skierowania do pracy na obszarze innego województwa minister właściwy do spraw zdrowia. 4. Od decyzji wojewody przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji wojewody. 5. Decyzja o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii stwarza obowiązek pracy przez okres do 3 miesięcy w zakładzie opieki zdrowotnej wskazanym w decyzji. 6. Osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii dotychczasowy pracodawca jest obowiązany udzielić urlopu bezpłatnego na czas określony w decyzji, o której mowa w ust. 3. Okres urlopu bezpłatnego zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u tego pracodawcy. 7. Zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 5, nawiązuje z osobą skierowaną do pracy stosunek pracy na czas wykonywania określonej pracy na okres nie dłuższy niż wskazany w decyzji. 8. Osobie skierowanej do pracy na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje wyłącznie wynagrodzenie zasadnicze w wysokości nie niższej niż 150% przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na danym stanowisku pracy w zakładzie wskazanym w tej decyzji lub w innym podobnym zakładzie, jeżeli w zakładzie wskazanym nie ma takiego stanowiska. 9. Osobie, o której mowa w ust. 7, przysługuje zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju. Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu wykonywania pracy bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia. 10. Koszty świadczeń zdrowotnych udzielanych w związku ze zwalczaniem epidemii oraz koszty, o których mowa w ust. 8 i 9, finansowane są z budżetu państwa z części, której dysponentem jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce udzielania świadczeń. 11. Przez czas trwania obowiązku, o którym mowa w ust. 6, z osobą skierowaną do pracy przy zwalczaniu epidemii nie może być rozwiązany dotychczasowy stosunek pracy ani nie może być dokonane wypowiedzenie umowy o pracę, chyba że istnieje podstawa do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. 12. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb kierowania osób do pracy przy zwalczaniu epidemii, uwzględniając w szczególności sposoby powiadamiania osób skierowanych do zwalczania epidemii oraz ich pracodawców, 2) tryb finansowania kosztów, o których mowa w ust. 10, uwzględniając w szczególności sposób dokumentowania poniesionych kosztów oraz terminy rozliczeń. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"2001_1384_35","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Kto: 1) wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, o którym mowa w art. 20 ust. 36, oraz art. 21 ust. 13, nie zgłasza przypadków zakażenia, zachorowania, podejrzenia o zakażenie, zachorowanie lub zgonu na chorobę zakaźną, 2) nie stosuje się do obowiązków wynikających z art. 5 i 13, nakazów lub zakazów określonych w art. 25, podlega grzywnie. 2. Postępowanie w sprawach o czyny określone w ust. 1 jest prowadzone na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1384_36","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) w art. 24 w ust. 4 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: '4) określonych w przepisach o chorobach zakaźnych i zakażeniach'."}
{"id":"2001_1384_37","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236, Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041, Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) w art. 165: 1) w ust. 1 skreśla się pkt 2 i 3, 2) w ust. 2 skreśla się wyrazy 'oraz zapobieganiem i zwalczaniem chorób wenerycznych', 3) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: '4. Zasady i tryb finansowania z budżetu państwa kosztów świadczeń zdrowotnych związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych i zakażeń udzielanych na rzecz osób nieposiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego określają przepisy ustawy z dnia ....................... o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz.U. Nr ........, poz. ........)'."}
{"id":"2001_1384_38","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1384_39","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Tracą moc: 1) dekret z dnia 16 kwietnia 1946 r. o zwalczaniu chorób wenerycznych (Dz.U. z 1949 r. Nr 51, poz. 394, z 1975 r. Nr 17, poz. 94 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), 2) ustawa z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz.U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), 3) ustawa z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_1384_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa oraz ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, formy i tryb współdziałania między organami Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej oraz Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie zwalczania chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone ze zwierząt na ludzi lub z ludzi na zwierzęta, uwzględniając w szczególności: 1) wykaz chorób zakaźnych, których dotyczy współdziałanie, 2) sposoby wymiany informacji epidemiologicznych i epizootiologicznych oraz opracowań statystycznych, 3) sposoby uzgadniania postępowania między organami przy zwalczaniu chorób, które mogą być przenoszone ze zwierząt na ludzi lub z ludzi na zwierzęta, 4) formy powiadamiania o wykryciu ognisk chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone ze zwierząt na ludzi lub z ludzi na zwierzęta. Rozdział 2 Zapobieganie chorobom zakaźnym i zakażeniom"}
{"id":"2001_1384_40","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 17 i 22, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., oraz art. 11 i 12, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. Załączniki do ustawy o chorobach zakaźnych i zakażeniach (poz. ) Załącznik Nr 1 WYKAZ chorób zakaźnych i zakażeń Wykaz chorób zakaźnych i zakażeń: 1) AIDS i zakażenie HIV, 2) biegunki dzieci do lat 2, 3) błonica, 4) borelioza, 5) bruceloza, 6) cholera, 7) choroba Creutzfeldta-Jakoba i inne encefalopatie gąbczaste, 8) choroba kociego pazura, 9 cytomegalia, 10) czerwonka bakteryjna, 11) dur brzuszny i zakażenia pałeczkami durowymi, 12) dur wysypkowy i inne riketsjozy, 13) dury rzekome A, B, C i zakażenia pałeczkami rzekomodurowymi, 14) dżuma, 15) glistnica i inwazje innymi nicieniami przewodu pokarmowego, 16) gorączka powrotna, 17) gorączka Q, 18) gruźlica i inne mykobakteriozy, 19) grypa, 20) grzybice, 21) jaglica, 22) jersinioza, 23) kampylobakterioza, 24) kiła, 25) krwotoczne zapalenie jelit E. coli, 26) kryptosporydioza, 27) krztusiec, 28) lamblioza (giardioza), 29) legioneloza, 30) leptospirozy, 31) listerioza, 32) mononukleoza, 33) mykoplazmoza wywołana przez Mycoplasma pneumoniae, 34) nagminne porażenie dziecięce oraz inne ostre porażenie wiotkie (w tym zespół Guillaina- Barrégo), 35) nagminne zapalenie przyusznic (świnka), 36) nierzeżączkowe zakażenia dolnych odcinków narządów moczowo- płciowych i inne chlamydiozy, 37) nosacizna, 38) odra, 39) ornitozy, 40) ospa wietrzna, 41) owsica, 42) pastereloza, 43) pełzakowica, 44) płonica, 45) pneumocystodoza, 46) posocznica, 47) promienica, 48) pryszczyca, 49) róża, 50) różyca, 51) różyczka, 52) rzeżączka, 53) rzęsistkowica, 54) salmonelozy odzwierzęce, 55) świerzb, 56) tasiemczyce (w tym bąblowica), 57) tężec, 58) toksokaroza, 59) toksoplazmoza, 60) trąd, 61) tularemia, 62) twardziel, 63) wąglik, 64) włośnica, 65) wszawica, 66) wścieklizna i podejrzenie o zakażenie wirusem wścieklizny, 67) zakażenia Haemophilus influenzae typ b, 68) zakażenia meningokokowe, 69) zakażenia wirusami hepatotropowymi (HAV, HBV, HCV, HDV i HEV), 70) zapalenia mózgu, 71) zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, 72) zapalenia płuc o etiologii zakaźnej, 73) zatrucie jadem kiełbasianym 74) zatrucia pokarmowe, 75) zespół hemolityczno-mocznicowy w przebiegu zakażenia enterokrwotocznymi i enterotoksycznymi pałeczkami E.coli, 76) zgorzel gazowa, 77) zimnica, 78) żółta gorączka i inne wirusowe gorączki krwotoczne. Załącznik Nr 2 WYKAZ biologicznych czynników chorobotwórczych 1) Bacillus anthracis, 2) Bordetella pertussis, 3) Borrelia species, 4) Campylobacter jejuni, 5) Chlamydia trachomatis i pneumoniae, 6) Clostridium botulinum, difficile i perfringens, 7) Corynebacterium diphtheriae, 8) Coxiella burneti, 9) Enterococcus faecalis lub faecium (VRE), 10) enterowirusy, 11) Escherichia coli (EHEC, ETEC, EPEC, EIEC), 12) Francisella tularensis, 13) Haemophilus influezae typ b, 14) Helicobacter pylori, 15) Legionella pneumophila, 16) Leptospira species, 17) Listeria monocytogenes, 18) Mycobacterium tuberculosis i inne prątki chorobotwórcze, 19) Mycoplasma pneumoniae, 20) Neisseria meningitidis i gonorrhoeae, 21) Plasmodium species, 22) pneumokoki, 23) riketsje, 24) rotawirusy, 25) Salmonella \" odzwierzęce typy serologiczne, 26) Salmonella paratyphi A, B i C, 27) Salmonella typhi, 28) Shigella sonnei i pozostałe gatunki, 29) Staphylococcus aureus wankomycynooporne, 30) Streptococcus pyogenes \" inwazyjne i penicylinooporne, 31) Toxoplasma gondii, 32) Trichinella spiralis, 33) Vibrio cholerae, 34) wirus grypy i paragrypy, 35) wirus kleszczowego zapalenia mózgu, 36) wirus ludzkiego upośledzenia odporności (HIV), 37) wirus odry, 38) wirus różyczki, 39) wirus wścieklizny, 40) wirusy zapalenia wątroby przenoszone drogą krwi, 41) Yersinia enterocolitica i pseudotuberculosis, 42) Yersinia pestis. Załącznik Nr 3 WYKAZ obowiązkowych szczepień ochronnych Obowiązkowe szczepienia ochronne przeprowadza się: 1) przeciw błonicy - u dzieci i młodzieży od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 lat oraz osób w wieku powyżej 19 lat narażonych w sposób szczególny na zakażenie, 2) przeciw krztuścowi \" u dzieci od 7 tygodnia życia do ukończenia 7 lat, 3) przeciw tężcowi - u dzieci i młodzieży od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 lat oraz osób w wieku powyżej 19 lat narażonych w sposób szczególny na zakażenie, 4) przeciw nagminnemu porażeniu dziecięcemu - u dzieci i młodzieży od tygodnia życia do ukończenia 19 lat, 5) przeciw odrze - u dzieci i młodzieży od 13 miesiąca życia do ukończenia 19 lat, 6) przeciw różyczce - u dziewcząt od 13 roku życia do ukończenia 19 lat, 7) przeciw śwince - u dzieci i młodzieży od 13 miesiąca życia do ukończenia 19 lat, 8) przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B u: a) dzieci i młodzieży od dnia urodzenia do ukończenia 15 lat, b) uczniów szkół medycznych, c) studentów wyższych szkół medycznych, d) osób wykonujących zawód medyczny narażonych na zakażenie HBV, e) osób z otoczenia chorych na wirusowe zapalenie wątroby typu B i nosicieli HBV, f) innych osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie, 9) przeciw gruźlicy - dla dzieci i młodzieży od dnia urodzenia do ukończenia 19 lat, 10) przeciw wściekliźnie - dla osób podejrzanych o zakażenie wirusem wścieklizny."}
{"id":"2001_1384_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Osoby przebywające na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane na zasadach określonych w ustawie do: 1) poddawania się badaniom mającym na celu wykrywanie zakażeń i chorób zakaźnych, w tym również poddawania się postępowaniu mającemu na celu pobranie lub dostarczenie materiału do tych badań, 2) poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym, 3) poddawania się obowiązkowemu leczeniu, obowiązkowej hospitalizacji, izolacji, kwarantannie i nadzorowi epidemiologicznemu, 4) udzielania wyjaśnień istotnych dla zapobiegania chorobom zakaźnym. 2. W przypadku osoby małoletniej lub nieposiadającej zdolności do czynności prawnych odpowiedzialność za wypełnienie obowiązków, o których mowa w ust. 1, spoczywa na osobie, która sprawuje nad nią prawną lub faktyczną opiekę. 3. W stosunku do osób przebywających w zakładach karnych, aresztach śledczych, zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, placówkach opiekuńczowychowawczych oraz innych placówkach sprawujących całodobową opiekę odpowiedzialność za umożliwienie wypełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 1, spoczywa na kierowniku zakładu albo placówki, w której te osoby przebywają. 4. Obowiązek wynikający z ust. 1 pkt 2 nie dotyczy osób przebywających na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przez okres krótszy niż trzy miesiące, z wyjątkiem szczepień przeciwko wściekliźnie i tężcowi osób podejrzanych o zakażenie."}
{"id":"2001_1384_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Badaniom mającym na celu wykrywanie zakażeń i chorób zakaźnych podlegają: 1) kobiety w ciąży, które były narażone na zakażenie HIV, oraz noworodki urodzone przez matki zakażone HIV lub krętkiem bladym - badaniom w kierunku tych zakażeń, 2) osoby, które były narażone na zakażenie poprzez kontakt z osobami zakażonymi, chorymi lub materiałem zakaźnym \" badaniom w kierunku błonicy, cholery, czerwonki, duru brzusznego, durów rzekomych A, B i C, nagminnego porażenia dziecięcego, 3) nosiciele i ozdrowieńcy po błonicy, cholerze, durze brzusznym, durach rzekomych A, B, C, salmonelozach i czerwonce wywołanej pałeczkami Shigella - badaniom na nosicielstwo, 4) osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby \" badaniom w kierunku zakażenia prątkami gruźlicy, pałeczkami duru brzusznego, durów rzekomych A, B, C, innymi pałeczkami z rodzaju Salmonella i Shigella, 5) uczniowie szkół oraz studenci szkół wyższych kształcących do wykonywania prac, o których mowa w pkt 4 badaniom w kierunku zakażenia prątkami gruźlicy, pałeczkami duru brzusznego, durów rzekomych A, B, C, innymi pałeczkami z rodzaju Salmonella i Shigella, bezpośrednio przed rozpoczęciem praktycznej nauki zawodu. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje badań lekarskich i laboratoryjnych, którym podlegają osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, oraz tryb ich przeprowadzania, uwzględniając w szczególności: 1) terminy przeprowadzania badań lekarskich i laboratoryjnych w celu wykrywania określonych zakażeń, 2) sposób dokumentowania badań lekarskich i laboratoryjnych i ich wyników, 3) postępowanie kliniczno-epidemiologiczne z osobami zakażonymi. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje badań lekarskich i laboratoryjnych, którym podlegają osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, oraz tryb ich przeprowadzania, uwzględniając w szczególności: 1) terminy przeprowadzania badań lekarskich i laboratoryjnych w celu wykrywania określonych zakażeń, 2) sposób dokumentowania badań lekarskich i laboratoryjnych i ich wyników, w tym wzór karty badań dla celów epidemiologicznych. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby, uwzględniając drogi szerzenia się zakażeń. 5. Osoby chore na gruźlicę płuc w okresie prątkowania oraz osoby zakażone pałeczkami duru brzusznego, durów rzekomych A, B, C, innymi pałeczkami z rodzaju Salmonella i Shigella nie mogą wykonywać prac określonych w wykazie, o którym mowa w ust. 4. 6. Badania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przeprowadzają świadczeniodawcy, z którymi Kasy Chorych zawarły umowy o udzielanie tych świadczeń zdrowotnych. 7. Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, osób ubezpieczonych są finansowane na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 8. Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, osób nieubezpieczonych oraz osób, o których mowa w ust 1 pkt 3, są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb finansowania kosztów, o których mowa w ust. 8, uwzględniając sposób dokumentowania wykonania badań oraz terminy rozliczeń. 10. Badania, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5, przeprowadzają stacje sanitarnoepidemiologiczne. 11. Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 4, ponosi przedsiębiorca. 12. Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 5, są finansowane przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego ze środków na zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. 13. Badania w kierunku chorób zakaźnych i zakażeń kandydatów na dawców oraz dawców komórek, tkanek i narządów oraz krwi regulują odrębne przepisy. 14. Badania, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się bez względu na badania wynikające z odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1384_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Orzeczenie o braku przeciwwskazań bądź o czasowym lub trwałym przeciwwskazaniu do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby, lekarz wpisuje do karty badań dla celów epidemiologicznych, o której mowa w art. 6 ust. 3 pkt 2. 2. W przypadku stwierdzenia w wyniku badań, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, przeciwwskazań do wykonywania prac określonych w wykazie, o którym mowa w art. 6 ust. 4: 1) osoby z przeciwwskazaniami obowiązane są zawiadomić pracodawcę o zakażeniu, 2) pracodawca jest obowiązany, z zachowaniem poufności, niezwłocznie odsunąć pracownika od takich prac."}
{"id":"2001_1384_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W przypadku wystąpienia określonych chorób zakaźnych i zakażeń minister właściwy do spraw zdrowia może wprowadzić jednolite procedury postępowania w celu ich zwalczania. 2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, jednolite procedury postępowania wobec osób chorych, zakażonych lub osób narażonych na czynniki zakaźne wywołujące te choroby lub zakażenia, uwzględniając w szczególności sposób diagnozowania, leczenia i zapobiegania powstawaniu antybiotykooporności."}
{"id":"2001_1384_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, programy zapobiegania, eliminacji i wykorzenienia określonych zakażeń i chorób zakaźnych, wynikające z sytuacji epidemiologicznej kraju i dostosowane do programów międzynarodowych. 2. Koszty realizacji zadań objętych programami, o których mowa w ust. 1, są finansowane z budżetu państwa odpowiednio z części, których dysponentami są właściwi ministrowie realizujący programy. 3. Zadania objęte programami, o których mowa w ust. 1, realizowane są przez podmioty wskazane w tych programach, na podstawie umów zawieranych przez ministrów, o których mowa w ust. 2, z tymi podmiotami, chyba że obowiązek ich realizacji wynika z odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_1401_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady produkcji i rozlewu wyrobów winiarskich oraz obrotu tymi wyrobami, a także zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) wyrobów winiarskich wytworzonych domowym sposobem na własny użytek i nieprzeznaczonych do obrotu, 2) soku winogronowego oraz moszczu gronowego i zagęszczonego moszczu gronowego przeznaczonych do produkcji soku winogronowego. 3. Ustawa nie narusza przepisów o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia. 4. Zasady informowania o wyrobach winiarskich i ich oznakowania określają odrębne przepisy."}
{"id":"2001_1401_10","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Udział soku owocowego w nastawach win owocowych w przeliczeniu na soki surowe nie może być mniejszy niż: 1) 40% objętościowych w przypadku jednorodnych nastawów porzeczkowych lub agrestowych, 2) 60% objętościowych w przypadku jednorodnych nastawów jabłkowych lub truskawkowych, 3) 75% objętościowych w przypadku jednorodnych nastawów winogronowych z zagęszczonych soków winogronowych lub winogron innych odmian niż należących do gatunku winorośli właściwej (Vitis vinifera L.), 4) 20% objętościowych w przypadku soków z owoców aronii, róży, głogu, tarniny, rokitnika, berberysu, bzu czarnego lub borówki czernicy, 5) 50% objętościowych w przypadku pozostałych jednorodnych nastawów owocowych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do nastawów mieszanych, z uwzględnieniem proporcjonalnego udziału poszczególnych soków."}
{"id":"2001_1401_11","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W produkcji napojów winopodobnych udział soków w nastawach w przeliczeniu na soki surowe nie może być mniejszy niż: 1) 20% objętościowych w przypadku jednorodnych nastawów porzeczkowych lub agrestowych, 2) 30% objętościowych w przypadku jednorodnych nastawów jabłkowych lub truskawkowych, 3) 45% objętościowych w przypadku jednorodnych nastawów winogronowych, 4) 25% objętościowych w przypadku pozostałych jednorodnych nastawów owocowych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do nastawów mieszanych, z uwzględnieniem proporcjonalnego udziału poszczególnych soków."}
{"id":"2001_1401_12","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W produkcji napojów winopodobnych z brzeczki miodowej udział miodu pszczelego nie może być niższy niż 150 kilogramów miodu na 1000 litrów brzeczki."}
{"id":"2001_1401_13","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W produkcji miodu pitnego dopuszcza się zastąpienie najwyżej 20% wagowo miodu pszczelego sacharozą, przyjmując, że 1 kilogram miodu pszczelego odpowiada 0,7 kilograma sacharozy. 2. W ramach dozwolonego dodatku sacharozy, o którym mowa w ust. 1, można dodać do półtoraka i dwójniaka spirytus rektyfikowany pochodzenia rolniczego, przy czym 1 litr spirytusu 100% odpowiada 1,7 kilograma sacharozy."}
{"id":"2001_1401_14","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Do wyrobów winiarskich nie można dodawać pozostałości odwarowej, stanowiącej odpad w produkcji destylatów, a także jej koncentratów i produktów fermentacji. 2. Wyroby winiarskie nie mogą być wytwarzane z osadów winiarskich albo wytłoków winogronowych."}
{"id":"2001_1401_15","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W produkcji fermentowanych i aromatyzowanych napojów winiarskich dopuszcza się: 1) dosładzanie, 2) dokwaszanie spożywczym kwasem organicznym, 3) dodanie barwników lub karmelu, 4) dodanie cukru palonego, 5) dodanie soku owocowego lub zagęszczonego soku owocowego, 6) dodanie dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów naturalnych lub identycznych z naturalnymi substancji aromatycznych, 7) dodanie alkoholu, 8) dodanie wody technologicznie niezbędnej. 2. Przepis ust. 1: 1) pkt 3 i 6 nie dotyczy miodu pitnego, 2) pkt 6 nie dotyczy wina owocowego. 3. Do barwienia miodu pitnego można stosować wyłącznie cukier palony. 4. Miód pitny można doaromatyzować wyłącznie alkoholowym wyciągiem z ziół aromatycznych i przypraw korzennych."}
{"id":"2001_1401_16","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Minimalne całkowite stężenie alkoholu w aromatyzowanych winach gronowych musi wynosić 17,5% objętościowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Minimalne całkowite stężenie alkoholu w aromatyzowanych winach gronowych wytrawnych musi wynosić 16% objętościowych. 3. Minimalne całkowite stężenie alkoholu w aromatyzowanych winach gronowych ekstra wytrawnych musi wynosić 15% objętościowych."}
{"id":"2001_1401_17","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W produkcji wyrobów winiarskich gronowych jest zabronione: 1) dodawanie wody, poza przypadkami, gdy jest to uzasadnione koniecznością zastosowania wody technologicznie niezbędnej do przygotowania dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów substancji dodatkowych dodawanych po zakończeniu fermentacji alkoholowej, 2) dodawanie alkoholu. 2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świeżego moszczu gronowego z fermentacją powstrzymaną przez dodanie alkoholu, produkcji win gronowych likierowych oraz produkcji win gronowych musujących."}
{"id":"2001_1401_18","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wino gronowe likierowe może być produkowane wyłącznie z moszczu gronowego w trakcie fermentacji, wina gronowego lub mieszanki moszczu gronowego w trakcie fermentacji i wina gronowego, oraz musi mieć początkowe naturalne stężenie alkoholu co najmniej 12% objętościowych. 2. W produkcji win gronowych likierowych dodaje się: 1) alkohol uzyskany w procesie destylacji wyrobów winiarskich gronowych łącznie z alkoholem z suszonych winogron, o rzeczywistym stężeniu alkoholu co najmniej 96% objętościowych lub 2) destylat winny o rzeczywistym stężeniu alkoholu co najmniej 65% objętościowych i nie większym niż 86% objętościowych lub 3) destylat z suszonych winogron o rzeczywistym stężeniu alkoholu co najmniej 52% objętościowych i nie większym niż 86% objętościowych. 3. W produkcji win gronowych likierowych składniki, o których mowa w ust. 2 dodaje się wraz z: 1) zagęszczonym moszczem gronowym lub 2) mieszaniną jednego z składników, o których mowa w ust. 2, z moszczem gronowym w trakcie fermentacji. 4. Zwiększenie naturalnego stężenia alkoholu w % objętościowych win gronowych likierowych może nastąpić wyłącznie w wyniku stosowania składników, o których mowa w ust. 2 i 3."}
{"id":"2001_1401_19","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Łączna zawartość dwutlenku siarki w winach gronowych likierowych po zakończeniu produkcji nie może przekroczyć: 1) 150 miligramów na litr gdy zawartość cukru jest niższa niż 5 gramów na litr, 2) 200 miligramów na litr gdy zawartość cukru wynosi 5 gramów na litr albo jest wyższa."}
{"id":"2001_1401_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w niniejszej ustawie wyrażenia oznaczają: 1) aromatyzacja - używanie przy wytwarzaniu wyrobów winiarskich jednego lub więcej, dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów, ziół aromatycznych, przypraw korzennych lub naturalnych i identycznych z naturalnymi substancji aromatycznych, 2) barwienie - używanie przy wytwarzaniu wyrobów winiarskich jednego lub więcej, dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów, barwników, karmelu lub cukru palonego, 3) cukier palony - produkt uzyskany wyłącznie w wyniku kontrolowanego ogrzewania sacharozy bez zasad, kwasów mineralnych lub innych dodatków chemicznych, 4) nastaw - mieszaninę sporządzoną z owoców, moszczu, soku, koncentratu owocowego lub miodu pszczelego oraz wody i dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów substancji słodzących, z ewentualnym dodatkiem pożywek, drożdży i kwasów spożywczych, poddawaną fermentacji alkoholowej, 5) osad winiarski - pozostałości osadzające się w naczyniach z wyrobami winiarskimi po zakończeniu fermentacji alkoholowej, podczas składowania, po zakończeniu procesu technologicznego, po filtracji lub odwirowaniu, jak również pozostałości osadzające się w naczyniach z moszczami podczas składowania, po zakończeniu procesu technologicznego, po filtracji lub odwirowaniu tych produktów, 6) świeże winogrona - owoce winorośli używane do produkcji wina gronowego, dojrzałe lub częściowo podsuszone, które mogą być rozgniecione lub wytłoczone oraz mogą spontanicznie wywoływać fermentację alkoholową, 7) wytłoki winogronowe - pozostałości powstałe w wyniku tłoczenia świeżych winogron, sfermentowane lub niesfermentowane, 8) cuvée - baza do wtórnej fermentacji - moszcz gronowy, wino gronowe, mieszanka moszczy gronowych lub win gronowych o różnych cechach charakterystycznych przeznaczona do przygotowania win gronowych musujących, 9) tirage liqueur- syrop do wtórnej fermentacji - substancja dodawana podczas produkcji wina gronowego musującego do cuvée w celu rozpoczęcia wtórnej fermentacji alkoholowej, która jest sporządzona z moszczu gronowego, moszczu gronowego w trakcie fermentacji, zagęszczonego moszczu gronowego, rektyfikowanego moszczu gronowego lub sacharozy i wina gronowego, 10) expedition liqueur - likier aromatyczno-smakowy - substancja dodawana podczas produkcji do win gronowych musujących w celu nadania im specyficznych właściwości i smaku, która składa się z sacharozy, moszczu gronowego, moszczu gronowego w trakcie fermentacji, rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego lub zagęszczonego moszczu gronowego, z ewentualnym dodatkiem destylatu winnego gronowego, 11) rzeczywiste stężenie alkoholu w % objętościowych - liczba jednostek objętości czystego alkoholu zawarta, w temperaturze 20° C, w 100 jednostkach objętości produktu w tej samej temperaturze, 12) potencjalne stężenie alkoholu w % objętościowych - liczba jednostek objętości czystego alkoholu w temperaturze 20° C, którą można wyprodukować na drodze całkowitej fermentacji alkoholowej cukrów zawartych w 100 jednostkach objętości produktu w tej samej temperaturze, 13) całkowite stężenie alkoholu w % objętościowych - suma rzeczywistego i potencjalnego stężenia alkoholu w % objętościowych, 14) naturalne stężenie alkoholu w % objętościowych - całkowite stężenie alkoholu w produkcie mierzone przed wzmocnieniem, 15) zakwaszanie i odkwaszanie - czynności technologiczne stosowane w celu zmiany kwasowości wyrobów winiarskich, 16) woda technologicznie niezbędna: a) woda niezbędna do korekty składu fermentowanych i aromatyzowanych napojów winiarskich lub b) woda niezbędna do przygotowania dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów substancji dodatkowych, 17) alkohol etylowy pochodzenia rolniczego - alkohol etylowy uzyskany z destylatu rolniczego wytworzonego w wyniku destylacji po fermentacji alkoholowej produktów pochodzenia rolniczego i po oczyszczeniu w procesie rektyfikacji, 18) destylat owocowy - produkt wytworzony w wyniku destylacji przefermentowanego moszczu owocowego, 19) destylat winny - produkt wytworzony w wyniku destylacji przefermentowanego moszczu gronowego, 20) destylat z suszonych winogron - produkt otrzymany w wyniku destylacji przefermentowanego ekstraktu z suszonych winogron."}
{"id":"2001_1401_20","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Łączna zawartość dwutlenku siarki w winach gronowych innych niż wina gronowe musujące i wina gronowe likierowe, z zastrzeżeniem art. 28 ust. 2, po zakończeniu produkcji nie może przekroczyć: 1) 160 miligramów na litr dla win gronowych czerwonych, 2) 210 miligramów na litr dla win gronowych białych i różowych."}
{"id":"2001_1401_21","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Po zakończeniu produkcji maksymalna zawartość kwasów lotnych nie może przekraczać: 1) 18 milirównoważników na litr w moszczu gronowym w trakcie fermentacji oraz winach gronowych białych i różowych, 2) 20 milirównoważników na litr w winach gronowych czerwonych."}
{"id":"2001_1401_22","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Wyroby winiarskie mogą być zakwaszane albo odkwaszane. 2. Zakwaszanie świeżych winogron, moszczu gronowego, moszczu gronowego w trakcie fermentacji i wina gronowego w trakcie fermentacji kwasem winowym jest dopuszczalne wyłącznie dawką nie wyższą niż 1,5 grama kwasu winowego na litr lub 20 milirównoważników na litr. 3. Zakwaszanie wina gronowego kwasem winowym jest dopuszczalne maksymalnie o 2,5 grama kwasu winowego na litr lub 33,3 milirównoważników na litr. 4. Odkwaszanie wina gronowego jest dopuszczalne maksymalnie o 2,5 grama kwasu winowego na litr lub 33,3 milirównoważników na litr."}
{"id":"2001_1401_23","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Wzmacniania naturalnego stężenia alkoholu moszczu gronowego w trakcie fermentacji oraz wina gronowego w trakcie fermentacji można dokonać wyłącznie poprzez dodanie: 1) sacharozy poprzez \"cukrzenie suche\" albo 2) zagęszczonego moszczu gronowego albo 3) rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego, - oraz częściowe zagęszczanie łącznie z odwróconą osmozą."}
{"id":"2001_1401_24","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Słodzenie win gronowych oraz win gronowych likierowych może nastąpić wyłącznie przy użyciu: 1) moszczu gronowego mającego najwyżej to samo stężenie całkowite alkoholu w % objętościowych jak słodzone wino gronowe, jeżeli wino gronowe lub surowiec użyty do jego produkcji zostały poddane procesowi wzbogacania naturalnego stężenia alkoholu w % objętościowych, 2) zagęszczonego moszczu gronowego lub rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego lub moszczu gronowego, pod warunkiem, że całkowite stężenie alkoholu w % objętościowych słodzonego wina gronowego nie zostanie zwiększone o więcej niż 2% objętościowo, jeżeli produkty, o których mowa w pkt 1, nie zostały poddane procesowi wzbogacania naturalnego stężenia alkoholu w % objętościowych. 2. Słodzenie importowanych win gronowych posiadających geograficzne oznaczenie miejsca pochodzenia (\"psr\") jest zabronione."}
{"id":"2001_1401_25","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Dodanie tirage liqueur nie może spowodować zwiększenia całkowitego stężenia alkoholu cuvée o więcej niż 1,5% objętościowych. 2. Zwiększenie rzeczywistego stężenia alkoholu w % objętościowych mierzy się poprzez zbadanie różnicy między całkowitym stężeniem alkoholu cuvée w % objętościowych a całkowitym stężeniem alkoholu wina gronowego musującego przed dodaniem expedition liqueur. 3. W produkcji win musujących gronowych dodanie expedition liqueur nie może spowodować zwiększenia rzeczywistego stężenia alkoholu wina gronowego musującego o więcej niż 0,5% objętościowych. 4. W produkcji win gronowych musujących jest zabronione: 1) słodzenie cuvée oraz jego składników, 2) bezpośrednie wzmacnianie cuvée. 5. Cuvée może być zakwaszane albo odkwaszane. 6. Zakwaszanie lub odkwaszanie cuvée może być przeprowadzone najwyżej o 2,5 grama na litr lub o 34 milirównoważników na litr kwasu winowego jedynie pod warunkiem, że naturalny poziom kwasowości produktów jest nie mniejszy niż 3 gramy na litr lub 40 milirównoważników kwasu winowego. 7. Dwutlenek węgla zawarty w winie gronowym musującym może powstawać wyłącznie w wyniku fermentacji alkoholowej cuvée, z którego jest produkowane wino gronowe, z zastrzeżeniem, że fermentacja jest wywołana wyłącznie przez dodanie tirage liqueur i zachodzi w butelkach lub zamkniętych zbiornikach. 8. Przepis ust. 7 nie dotyczy win gronowych musujących otrzymanych bezpośrednio drogą fermentacji zachodzącej w butelkach lub zamkniętych zbiornikach z winogron, moszczu gronowego lub moszczu gronowego w trakcie fermentacji. 9. Czynności technologiczne wykonywane po zakończeniu fermentacji wina gronowego musującego nie mogą spowodować zwiększenia zawartości dwutlenku węgla w tym winie."}
{"id":"2001_1401_26","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wina gronowe musujące mogą być produkowane wyłącznie z cuvée o całkowitym stężeniu alkoholu nie mniejszym niż 8% objętościowych, a tirage liqueur, użyty do ich produkcji może składać się wyłącznie z: 1) moszczu gronowego, 2) moszczu gronowego w trakcie fermentacji, 3) zagęszczonego moszczu gronowego, 4) rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego lub sacharozy i wina gronowego, 2. Całkowite stężenie alkoholu wina gronowego musującego, włączając w to alkohol zawarty w dodanym expedition liqueur, nie może być mniejsze niż 9,5% objętościowo, a zawartość dwutlenku siarki ogółem nie może przekroczyć 235 miligramów na litr."}
{"id":"2001_1401_27","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Zabrania się produkowania lub wprowadzania do obrotu wyrobów winiarskich gronowych uzyskanych z winogron odmian: \"Noah\", \"Othello\", \"Isabelle\", \"Jacquez\", \"Clinton\", \"Herbemont\"."}
{"id":"2001_1401_28","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Zasady obrotu hurtowego i sprzedaży detalicznej wyrobów winiarskich określają odrębne przepisy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Do obrotu mogą być wprowadzane tylko wyroby winiarskie spełniające wymagania określone w ustawie oraz importowane wina gronowe o kontrolowanej jakości, posiadające geograficzne oznaczenie miejsca pochodzenia (\"psr\"), w których łączna zawartość dwutlenku siarki może być wyższa od określonej w art. 20. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do wyrobów winiarskich produkowanych z przeznaczeniem wyłącznie na eksport, jeżeli odmienne wymagania wynikają z umów międzynarodowych albo zostały odmiennie określone przez odbiorcę tych wyrobów."}
{"id":"2001_1401_29","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy sposób produkcji: a) wyrobów winiarskich gronowych, b) fermentowanych napojów winiarskich, 2) metody analiz wyrobów winiarskich do celów urzędowej kontroli pod względem jakości handlowej, - z uwzględnieniem przepisów Unii Europejskiej w tym zakresie. Rozdział 3 Zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich"}
{"id":"2001_1401_3","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Wyrobami winiarskimi w rozumieniu ustawy są: 1) fermentowane napoje winiarskie, w tym: a) wina owocowe będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 9% do 18% objętościowych, otrzymanymi w wyniku fermentacji alkoholowej owoców ziarnkowych, pestkowych i jagodowych innych niż winogrona lub ich soków, również zagęszczonych, z dodatkiem do nastawu wody i substancji słodzących, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz z ewentualnym dodatkiem alkoholu, b) wina owocowe aromatyzowane będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 9% do 18% objętościowych, otrzymanymi z co najmniej 75% wina owocowego, poddanymi aromatyzacji naturalnymi lub identycznymi z naturalnymi substancjami aromatycznymi, c) \"Wino Polskie\" będące napojem o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 9% do 18% objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej moszczu gronowego, zagęszczonego moszczu gronowego, soku winogronowego lub koncentratu soku winogronowego, z dodatkiem do nastawu wody i substancji słodzących, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz z ewentualnym dodatkiem alkoholu, d) \"Wino Polskie aromatyzowane\" będące napojem o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 9% do 18% objętościowych, otrzymanym z co najmniej 75% \"Wina Polskiego\", poddanym aromatyzacji naturalnymi lub identycznymi z naturalnymi substancjami aromatycznymi, e) napoje winopochodne będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 4,5% do 15% objętościowych, otrzymanymi z co najmniej 50% win owocowych (napoje winopochodne owocowe)lub co najmniej 50% miodu pitnego (napoje winopochodne miodowe), ewentualnie poddanymi aromatyzacji (napoje winopochodne aromatyzowane), f) napoje winopodobne będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 9% do 15% objętościowych, różniącymi się od win owocowych i miodów pitnych mniejszym udziałem soków, otrzymanymi w wyniku fermentacji alkoholowej nastawów sporządzonych ze świeżych lub zagęszczonych soków owocowych lub miodu pszczelego, z dodatkiem wody i substancji słodzących, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz ewentualnie poddanymi aromatyzacji (napoje winopodobne aromatyzowane), g) miody pitne będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 9% do 18% objętościowych, otrzymanymi w wyniku fermentacji alkoholowej wodnego roztworu miodu pszczelego (brzeczki miodowej), z ewentualnym dodatkiem ziół aromatycznych lub przypraw korzennych, h) napoje niskoalkoholowe będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 0,5% do 8,5% objętościowych, otrzymanymi metodą całkowitej lub częściowej fermentacji alkoholowej nastawów owocowych lub gronowych albo otrzymanymi z win gronowych lub win owocowych w wyniku częściowego usunięcia alkoholu wyłącznie metodami fizycznymi, 2) aromatyzowane napoje winiarskie, w tym: a) aromatyzowane wina gronowe będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 14,5% do 22% objętościowych i całkowitym stężeniu alkoholu co najmniej 17,5% objętościowych, otrzymanymi z co najmniej 75% win gronowych, poddanymi aromatyzacji, b) aromatyzowane napoje winopochodne gronowe będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 7% do 14,5% objętościowych, otrzymanymi z co najmniej 50% win gronowych, poddanymi aromatyzacji oraz do których mogą być dodane smakowe substancje spożywcze, c) aromatyzowane koktajle winopodobne gronowe będące napojami o rzeczywistym stężeniu alkoholu 7% objętościowych, otrzymanymi z wina gronowego, moszczu gronowego lub obu tych substancji, bez dodatku alkoholu, poddanymi aromatyzacji oraz do których mogą być dodane smakowe substancje spożywcze, 3) wyroby winiarskie gronowe, w tym: a) sok winogronowy będący niesfermentowanym, lecz mogącym podlegać fermentacji, ciekłym produktem o rzeczywistym stężeniu alkoholu nie wyższym niż 1% objętościowy, nadającym się do bezpośredniego spożycia, otrzymanym w wyniku obróbki świeżych winogron lub moszczu gronowego albo na drodze odtworzenia z zagęszczonego moszczu gronowego lub zagęszczonego soku winogronowego, b) zagęszczony sok winogronowy będący nieskarmelizowanym sokiem winogronowym o rzeczywistym stężeniu alkoholu nie wyższym niż 1% objętościowy, otrzymanym przez częściowe usunięcie wody z soku winogronowego, dokonane metodami innymi niż bezpośrednie nagrzewanie, w taki sposób aby wskazania refraktometru przy temperaturze 20° C nie były niższe niż 50,9% wagowo, c) moszcze gronowe będące produktami w stanie ciekłym, o rzeczywistym stężeniu alkoholu nie wyższym niż 1% objętościowy, otrzymanymi ze świeżych winogron należących do gatunku winorośli właściwej (Vitis vinifera L.) lub krzyżówek winorośli właściwej z innymi gatunkami, należącymi do rodzaju - winorośl (Vitis L.), w sposób naturalny lub przy pomocy procesów fizycznych - rozgniatania lub wytłaczania, d) octy winne będące produktami o kwasowości ogólnej wyrażonej jako kwas octowy nie niższej od 60 gramów na litr, otrzymanymi wyłącznie w wyniku fermentacji octowej wina gronowego, e) wina gronowe w trakcie fermentacji będące winami gronowymi, w których fermentacja alkoholowa nie zakończyła się i z których nie odseparowano osadu, f) wina gronowe o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 8,5% do 18% objętościowych, otrzymane w wyniku całkowitej lub częściowej fermentacji alkoholowej świeżych winogron należących do gatunku winorośli właściwej (Vitis vinifera L.) lub krzyżówek winorośli właściwej z innymi gatunkami, należącymi do rodzaju - winorośl (Vitis L.), rozgniecionych lub nierozgniecionych albo z moszczu gronowego, g) wina gronowe likierowe o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 15% do 22% objętościowych i całkowitym stężeniu alkoholu nie niższym niż 17,5% objętościowych, otrzymane z moszczu gronowego w trakcie fermentacji, wina gronowego lub mieszanki tych surowców, h) wina gronowe musujące o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 8,5% do 18% objętościowych, otrzymane w wyniku pierwszej albo wtórnej fermentacji alkoholowej świeżych winogron należących do gatunku winorośli właściwej (Vitis vinifera L.) lub krzyżówek winorośli właściwej (Vitis vinifera L.) z innymi gatunkami należącymi do rodzaju - winorośl (Vitis L.), moszczu gronowego lub wina gronowego, zawierające naturalny dwutlenek węgla pochodzący z procesu fermentacji o ciśnieniu wynoszącym nie mniej niż 3 bary w temperaturze 200C, który po otwarciu butelki uchodzi, powodując perlenie się napoju, i) wina gronowe musujące gazowane o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 8,5% do 18% objętościowych, otrzymane z win gronowych, zawierające całkowicie lub częściowo dodany dwutlenek węgla o ciśnieniu wynoszącym nie mniej niż 3 bary w temperaturze 200C, który po otwarciu butelki uchodzi, powodując perlenie się napoju, j) wina gronowe półmusujące o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 7% do 18% objętościowych, otrzymane w wyniku pierwszej albo wtórnej fermentacji alkoholowej świeżych winogron należących do gatunku winorośli właściwej (Vitis vinifera L.) lub krzyżówek winorośli właściwej (Vitis vinifera L.) z innymi gatunkami należącymi do rodzaju - winorośl (Vitis L.), moszczu gronowego lub wina gronowego, pod warunkiem że surowce te mają całkowite stężenie alkoholu nie niższe niż 9% objętościowych, zawierające naturalny dwutlenek węgla pochodzący z procesu fermentacji o ciśnieniu wynoszącym od 1,0 do 2,5 bara w temperaturze 200C, który po otwarciu butelki uchodzi, powodując perlenie się napoju, k) wino gronowe półmusujące gazowane o rzeczywistym stężeniu alkoholu od 7% do 18% objętościowych, otrzymane z win gronowych, zawierające całkowicie lub częściowo dodany dwutlenek węgla o ciśnieniu wynoszącym od 1,0 do 2,5 bara w temperaturze 200C, który po otwarciu butelki uchodzi, powodując perlenie się napoju."}
{"id":"2001_1401_30","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich wymaga uzyskania zezwolenia, zwanego dalej \"zezwoleniem\". 2. Zezwolenie na wyrób wyrobów winiarskich może dotyczyć również rozlewu wytworzonych wyrobów."}
{"id":"2001_1401_31","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Organem właściwym w sprawach wydania, odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia jest minister właściwy do spraw rynków rolnych, zwany dalej \"organem zezwalającym\"."}
{"id":"2001_1401_32","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, poza wymaganiami określonymi w przepisach o działalności gospodarczej, powinien ponadto zawierać informacje dotyczące: 1) zdolności produkcyjnych posiadanych przez wnioskodawcę urządzeń technicznych w skali roku, 2) rodzaju przerabianego surowca. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do obiektów budowlanych, w których ma być wykonywana działalność gospodarcza objęta wnioskiem, 2) pozytywną opinię techniczno-technologiczną w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, wydaną przez właściwego, ze względu na planowane miejsce wykonywania działalności gospodarczej, wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, potwierdzającą spełnianie przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2, 3) zaświadczenia komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej objętej wnioskiem spełniają wymagania określone odpowiednio w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska, 4) zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stwierdzające, że wnioskodawca nie zalega wobec nich z wpłatami należności, 5) zaświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, ubiegającego się o zezwolenie lub członków zarządu osoby prawnej, za przestępstwa przeciwko mieniu i wiarygodności dokumentów."}
{"id":"2001_1401_33","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zezwolenie wydaje się, jeżeli: 1) przedsiębiorca dysponuje obiektami budowlanymi wyposażonymi w: a) zbiorniki do magazynowania i przechowywania wyrobów winiarskich, których całkowita pojemność technologiczna powinna wynosić co najmniej 50% miesięcznej wielkości produkcji wyrobów winiarskich gronowych lub 75% miesięcznej wielkości produkcji fermentowanych napojów winiarskich, a w przypadku rozlewu wyrobów winiarskich pojemność technologiczna zbiorników powinna wynosić co najmniej 25% miesięcznej wielkości rozlewu, b) urządzenia filtracyjne zapewniające uzyskanie wymaganej klarowności wyrobów winiarskich, c) urządzenia do przygotowywania opakowań jednostkowych, w szczególności urządzenia do ich mycia i dezynfekcji, d) urządzenia do napełniania opakowań jednostkowych, 2) w obiektach produkcyjnych znajduje się laboratorium umożliwiające przeprowadzanie analiz fizykochemicznych produkowanych i rozlewanych wyrobów winiarskich w zakresie spełniania przez nie wymogów określonych w ustawie i przepisach wykonawczych, 3) wniosek spełnia warunki określone w art. 32 ust. 1, 4) do wniosku dołączono dokumenty, o których mowa w art. 32 ust. 2. 2. Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c) i d) nie dotyczą przedsiębiorców ubiegających się o uzyskanie zezwolenia na produkcję wyrobów winiarskich bez ich rozlewu do opakowań jednostkowych. 3. Zezwolenie określa w szczególności: 1) rodzaj działalności gospodarczej objętej zezwoleniem, 2) wielkość produkcji w skali roku, zgodną ze zdolnościami produkcyjnymi posiadanych przez przedsiębiorcę urządzeń technicznych, 3) miejsce wykonywania działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1401_34","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W razie powzięcia przez organ zezwalający informacji lub stwierdzenia okoliczności uzasadniających cofnięcie zezwolenia, organ ten wszczyna z urzędu postępowanie w tej sprawie."}
{"id":"2001_1401_35","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie, oprócz wymagań określonych odrębnymi przepisami, jest obowiązany do: 1) wdrożenia systemu wewnętrznej kontroli, obejmującego w szczególności: a) częstotliwość i sposób pobierania próbek do badań jakościowych, b) metody badań, c) sposób postępowania z produktami nie odpowiadającymi wymaganiom jakościowym, 2) dysponowania planem zakładu obejmującym w szczególności pomieszczenia produkcyjne, magazynowe, socjalne i sanitarne, z zaznaczeniem: a) linii technologicznych, b) dróg przemieszczania surowców i produktów gotowych, c) stanowisk pracy, 3) wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za kontrolę jakości. 2. W przypadku zakończenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić o tym, w terminie 14 dni, organ zezwalający. Rozdział 4 Przepisy karne"}
{"id":"2001_1401_36","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kto wyrabia lub rozlewa wyrób winiarski bez wymaganego zezwolenia - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 2. Kto dopuszcza się czynu określonego ust. 1, jeżeli czyn ten dotyczy wyrobów winiarskich znacznej wartości - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_1401_37","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Kto posiadając zezwolenie na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich: 1) nie wdrożył systemu kontroli wewnętrznej, nie dysponuje planem zakładu lub nie wyznaczył osoby odpowiedzialnej za kontrolę jakości, 2) nie zawiadomił organu zezwalającego o zakończeniu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia zakończenia tej działalności, - podlega grzywnie."}
{"id":"2001_1401_38","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Kto: 1) wyrabia wyrób winiarski niezgodnie w wymaganiami określonymi w art. 5 - 27, 2) wprowadza do obrotu importowany wyrób winiarski gronowy, w którym łączna zawartość dwutlenku siarki jest wyższa od określonej w art. 20, a wyrób ten nie jest wyrobem o kontrolowanej jakości, posiadającym geograficzne oznaczenie miejsca pochodzenia, - podlega grzywnie."}
{"id":"2001_1401_39","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W przypadkach określonych w art. 36 sąd orzeka przepadek rzeczy stanowiących przedmiot przestępstwa albo służących lub przeznaczonych do jego popełnienia, choćby nie były własnością sprawcy. Rozdział 5 Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1401_4","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi w drodze rozporządzenia: 1) szczególne rodzaje fermentowanych napojów winiarskich oraz szczegółowe wymagania organoleptyczne, fizyczne i chemiczne dla tych napojów, 2) rodzaje moszczy gronowych i szczegółowe wymagania dla tych moszczy, - z uwzględnieniem w szczególności przepisów Unii Europejskiej w tym zakresie. Rozdział 2 Wytwarzanie i rozlewanie wyrobów winiarskich oraz obrót tymi wyrobami"}
{"id":"2001_1401_40","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz.1268 oraz z 2001 r. Nr 60, poz. 610) w art. 46 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1) napojem alkoholowym w rozumieniu niniejszej ustawy jest produkt przeznaczony do spożycia zawierający alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w stężeniu przekraczającym 0,5% objętościowych alkoholu.\"."}
{"id":"2001_1401_41","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Zachowują ważność zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich wydane na podstawie przepisów dotychczasowych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Do wszczętych, a niezakończonych w dniu wejścia w życie ustawy postępowań w sprawach zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_1401_42","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Traci moc ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz.U. Nr 124, poz.783 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 44 i Nr 11 poz. 85)."}
{"id":"2001_1401_43","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1401_5","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Do produkcji wyrobów winiarskich, z zastrzeżeniem ust. 2, jest dozwolone dodanie następujących alkoholi: 1) alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, 2) destylatu owocowego, destylatu winnego lub destylatu z suszonych winogron. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy miodów pitnych, aromatyzowanych koktajli winopodobnych gronowych oraz wyrobów winiarskich gronowych innych niż wina gronowe likierowe."}
{"id":"2001_1401_6","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Alkohole, o których mowa w art. 5 ust. 1, muszą spełniać następujące wymagania: 1) brak posmaków i zapachów innych niż pochodzące z użytego surowca, 2) minimalna zawartość alkoholu etylowego wynosi 96,0% objętościowych, 3) maksymalny poziom: a) kwasowości - 1,5 grama kwasu octowego na hektolitr 100% objętościowych alkoholu, b) estrów - 1,3 grama, wyrażony jako octan etylowy na hektolitr 100% objętościowych alkoholu, c) aldehydów - 0,5 grama, wyrażony jako aldehyd octowy na hektolitr 100% objętościowych alkoholu, d) alkoholi wyższych - 0,5 grama, wyrażony jako dwumetylopropanol na hektolitr 100% objętościowych alkoholu, e) metanolu - 50 gramów na hektolitr 100% objętościowych alkoholu, f) suchej pozostałości po odparowaniu - 1,5 grama na hektolitr 100% objętościowych alkoholu, g) lotnych zasad azotowych - 0,1 grama azotu na hektolitr 100% objętościowych alkoholu, 4) brak furfuralu (aldehydu furfurylowego). 2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się podczas dodawania alkoholu do win gronowych likierowych, o których mowa w art. 18 ust. 2."}
{"id":"2001_1401_7","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przy produkcji wyrobów winiarskich mogą być stosowane wyłącznie następujące substancje słodzące: 1) sacharoza w postaci cukru pół-białego, cukru białego, rafinowanego cukru białego, 2) dekstroza, 3) fruktoza, 4) syrop glukozowy, 5) cukier płynny, 6) inwertowany cukier płynny, 7) inwertowany syrop cukrowy, 8) rektyfikowany zagęszczony moszcz gronowy, 9) zagęszczony moszcz gronowy, 10) świeży moszcz gronowy 11) cukier palony, 12) miód pszczeli, 13) syrop \"carob\", 14) inne naturalne substancje węglowodanowe, dozwolone na podstawie odrębnych przepisów, dające efekt podobny do substancji, o których mowa w pkt 1-13, - z zastrzeżeniem ust 3 i art. 24. 2. Słodzenie fermentowanych napojów winiarskich i aromatyzowanych napojów winiarskich może być wykonywane również innymi substancjami słodzącymi dozwolonymi na podstawie odrębnych przepisów. 3. Miody pitne mogą być dosładzane wyłącznie miodem pszczelim lub sacharozą."}
{"id":"2001_1401_8","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W procesie produkcji fermentowanych i aromatyzowanych napojów winiarskich, jest dopuszczalne dodanie wody technologicznie niezbędnej do korekty składu tych napojów, pod warunkiem, że dodatek wody nie zmieni charakteru napoju, a także jest dopuszczalne użycie wody technologicznie niezbędnej do przygotowania dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów substancji dodatkowych dodawanych po zakończeniu fermentacji alkoholowej. 2. Woda, o której mowa w ust. 1, musi spełniać wymagania, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze, określone w odrębnych przepisach. 3. Do win owocowych i miodów pitnych woda technologicznie niezbędna do korekty składu tych napojów nie może być dodana po zakończeniu procesu fermentacji alkoholowej. 4. Alkohol etylowy używany do rozpuszczania barwników, ziół aromatycznych i przypraw korzennych lub innych dozwolonych na podstawie odrębnych przepisów dodatków stosowanych w produkcji aromatyzowanych napojów winiarskich musi być wytworzony z surowców pochodzenia rolniczego i stosowany wyłącznie w dawkach niezbędnych do rozpuszczenia tych substancji."}
{"id":"2001_1401_9","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wino lub moszcz gronowy użyte do produkcji aromatyzowanego koktajlu winopodobnego gronowego muszą występować w gotowym produkcie w ilości nie mniejszej niż 50%."}
{"id":"2001_1402_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 1. Ochronie określonej w ustawie podlegają bazy danych, z wyłączeniem baz danych spełniających cechy utworu określone w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904)."}
{"id":"2001_1402_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 10. 1. Czas trwania ochrony bazy danych liczy się od jej sporządzenia przez okres piętnastu lat następujących po roku, w którym baza danych została sporządzona. 2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, baza danych została w jakikolwiek sposób udostępniona publicznie, okres jej ochrony wygasa z upływem piętnastu lat następujących po roku, w którym doszło do jej udostępnienia po raz pierwszy. 3. W przypadku jakiejkolwiek istotnej, zmiany treści bazy danych, co do jakości lub ilości, w tym jej uzupełnienia, zmiany lub usunięcia jej części, mających znamiona nowego istotnego, co do jakości lub ilości, nakładu okres jej ochrony liczy się odrębnie."}
{"id":"2001_1402_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 11. Producent bazy danych może żądać od osoby, która naruszyła jego prawo do bazy danych, zaniechania naruszeń, przywrócenia stanu zgodnego z prawem i wydania bezprawnie uzyskanej korzyści majątkowej; producent bazy danych może również żądać naprawienia wyrządzonej szkody na zasadach ogólnych."}
{"id":"2001_1402_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 12. 1. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowych, bez uprawnienia lub wbrew jego warunkom, pobiera dane lub wtórnie wykorzystuje w całości lub w istotnej, co do jakości lub ilości, części bazy danych, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie następuje na podstawie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. 3. Sąd może orzec przepadek, na rzecz Skarbu Państwa, bezprawnie wykonanych egzemplarzy bazy danych."}
{"id":"2001_1402_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 13. Prawo do bazy danych nie narusza ochrony treści bazy danych udzielanej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, lub ochrony jakichkolwiek składających się na bazę danych elementów, udzielanej na podstawie przepisów o wynalazkach, znakach towarowych, wzorach przemysłowych, oznaczeniach pochodzenia, zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, tajemnicy prawnie chronionej, ochronie informacji niejawnych, ochronie danych osobowych, a także prawa cywilnego i prawa pracy."}
{"id":"2001_1402_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku baz danych spełniających cechy utworu zezwolenie twórcy jest konieczne także na sporządzenie opracowania.\"; 2) w art. 3 po wyrazach \"bazy danych\" dodaje się wyrazy \"spełniające cechy utworu\"; 3) po art. 17 dodaje się art. 17{1} w brzmieniu: \"Art. 17{1}. Opracowanie lub zwielokrotnienie bazy danych spełniającej cechy utworu, dokonane przez legalnego użytkownika bazy danych lub jej kopii, nie wymaga zezwolenia autora bazy danych, jeśli jest ono konieczne dla dostępu do zawartości bazy danych i normalnego korzystania z jej zawartości. Jeżeli użytkownik jest upoważniony do korzystania tylko z części bazy danych, niniejsze postanowienie odnosi się tylko do tej części.\"; 4) w art. 23 w ust. 1 po wyrazach \"architektoniczno-urbanistycznego\" dodaje się wyrazy \"oraz do korzystania z elektronicznych baz danych spełniających cechy utworu, chyba że dotyczy to własnego użytku naukowego nie związanego z celem zarobkowym\"; 5) po art. 30 dodaje się art. 30{1} w brzmieniu: \"Art. 30{1}. Do baz danych spełniających cechy utworu nie stosuje się art. 28, art. 29 ust. 2 i 3 i art. 30.\"; 6) po art. 77{1} dodaje się art. 77{2} w brzmieniu: \"Art. 77{2}. Ochrona przyznana bazom danych spełniającym cechy utworu nie obejmuje programów komputerowych używanych do sporządzenia lub obsługi baz danych dostępnych przy pomocy środków elektronicznych.\"."}
{"id":"2001_1402_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 15. 1. Ustawę stosuje się także do baz danych istniejących w dniu jej wejścia w życie w odniesieniu do korzystania z nich po tej dacie. 2. Dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy czynności prawne odnoszące się do baz danych są skuteczne i podlegają ochronie według zasad dotychczasowych."}
{"id":"2001_1402_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 16. 1. Przepisy art. 5 pkt 2 i 3 oraz art. 9 ust. 2 stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. 2. Przepisy art. 5 pkt 1 i art. 9 ust. 1 tracą moc z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1402_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1402_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 2. 1. W rozumieniu ustawy: 1) baza danych oznacza zbiór danych lub jakichkolwiek innych materiałów i elementów zgromadzonych według określonej systematyki lub metody, indywidualnie dostępnych w jakikolwiek sposób, w tym środkami elektronicznymi, wymagający istotnego, co do jakości lub ilości, nakładu inwestycyjnego w celu sporządzenia, weryfikacji lub prezentacji jego zawartości, 2) pobieranie danych oznacza stałe lub czasowe przejęcie lub przeniesienie całości lub istotnej, co do jakości lub ilości, części zawartości bazy danych na inny nośnik, bez względu na sposób lub formę tego przejęcia lub przeniesienia, z zastrzeżeniem art. 3, 3) wtórne wykorzystanie oznacza publiczne udostępnienie bazy danych w dowolnej formie, a w szczególności poprzez rozpowszechnianie, bezpośrednie przekazywanie lub najem, z zastrzeżeniem art. 3, 4) producentem bazy danych jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która ponosi ryzyko nakładu inwestycyjnego przy tworzeniu bazy danych. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o producencie należy przez to rozumieć także jego następcę prawnego."}
{"id":"2001_1402_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 3. Wypożyczenie baz danych nie stanowi pobierania danych lub wtórnego ich wykorzystania."}
{"id":"2001_1402_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 4. Ochrona przyznana bazom danych nie obejmuje programów komputerowych użytych do sporządzenia baz danych lub korzystania z nich."}
{"id":"2001_1402_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 5. Z ochrony korzystają bazy danych, których: 1) producent jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej albo ma na jej terytorium swoją siedzibę, 2) producent jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Wspólnoty Europejskiej, 3) producent jest osobą prawną założoną zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, posiadającą siedzibę i zakład główny wykonywania działalności na terytorium Wspólnoty Europejskiej; jeżeli producent posiada tylko siedzibę na terytorium Wspólnoty Europejskiej, jego działalność musi być istotnie i trwale związana z gospodarką państwa członkowskiego Unii Europejskiej, 4) ochrona wynika z umów międzynarodowych, na zasadach i w zakresie w nich określonych, 5) producent jest podmiotem niewymienionym w pkt 1-4 i jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679)."}
{"id":"2001_1402_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 6. Producentowi bazy danych przysługuje wyłączne i zbywalne prawo pobierania danych i wtórnego ich wykorzystania w całości lub w istotnej części, co do jakości lub ilości."}
{"id":"2001_1402_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 7. 1. Producent bazy danych udostępnionej publicznie w jakikolwiek sposób nie może zabronić użytkownikowi korzystającemu zgodnie z prawem z takiej bazy danych, pobierania lub wtórnego wykorzystania w jakimkolwiek celu nieistotnej, co do jakości lub ilości, części jej zawartości. 2. Jeżeli użytkownik korzystający zgodnie z prawem z bazy danych jest uprawniony do pobierania lub wtórnego wykorzystania jedynie części bazy danych, przepis ust. 1 dotyczy tylko tej części. 3. Korzystanie z baz danych, o którym mowa w ust. 1, nie może naruszać normalnego korzystania z baz danych lub godzić w słuszne interesy producenta baz danych."}
{"id":"2001_1402_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 8. 1. Wolno korzystać z istotnej, co do jakości lub ilości, części rozpowszechnionej bazy danych: 1) do własnego użytku osobistego, ale tylko z zawartości nieelektronicznej bazy danych, 2) w charakterze ilustracji, w celach dydaktycznych lub badawczych, ze wskazaniem źródła, jeżeli takie korzystanie jest uzasadnione niekomercyjnym celem, dla którego wykorzystano bazę, 3) do celów bezpieczeństwa wewnętrznego, postępowania sądowego lub administracyjnego. 2. Nie jest dozwolone powtarzające się i systematyczne pobieranie lub wtórne wykorzystanie sprzeczne z normalnym korzystaniem i powodujące nieusprawiedliwione naruszenie słusznych interesów producenta."}
{"id":"2001_1402_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych","text":"Art. 9. 1. Pierwsza sprzedaż kopii bazy danych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez uprawnionego lub za jego zgodą wyczerpuje prawo do kontrolowania odsprzedaży tej kopii na tym terytorium. 2. Pierwsza sprzedaż kopii bazy danych w państwach członkowskich Unii Europejskiej przez uprawnionego lub za jego zgodą wyczerpuje prawo do kontrolowania odsprzedaży tej kopii na ich terytorium."}
{"id":"2001_1403_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa organizację i funkcjonowanie służby zagranicznej, a także szczególne prawa i obowiązki osób wchodzących w jej skład."}
{"id":"2001_1403_10","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Stosunek służbowy oraz wynikające z niego prawa i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w placówkach zagranicznych określają odrębne przepisy. 2. Osobom wyznaczonym do wykonywania zadań Ministra Obrony Narodowej w placówce zagranicznej, nadaje się stopień dyplomatyczny: 1) attaché obrony (wojskowego, morskiego, lotniczego) albo 2) zastępcy attaché obrony (wojskowego, morskiego, lotniczego). 3. Minister właściwy do spraw zagranicznych i Minister Obrony Narodowej określą, w drodze zarządzenia, szczególne zasady wykonywania obowiązków służbowych przez osoby, o których mowa w ust. 1, a także organizację i funkcjonowanie w placówkach zagranicznych ataszatów obrony, z uwzględnieniem przepisów o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych."}
{"id":"2001_1403_11","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Stopnie dyplomatyczne, z zastrzeżeniem ust. 2, nadaje dyrektor generalny służby zagranicznej. 2. Stopień ambasadora tytularnego, na wniosek dyrektora generalnego służby zagranicznej, nadaje minister właściwy do spraw zagranicznych."}
{"id":"2001_1403_12","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Stopień dyplomatyczny można, z zastrzeżeniem ust. 2, art. 7 ust. 2 oraz art. 18 ust. 1, nadać członkowi służby zagranicznej, który: 1) odbył, z zastrzeżeniem art. 40 ust. 2, aplikację dyplomatycznokonsularną, o której mowa w art. 38, albo jest urzędnikiem służby cywilnej lub ukończył Krajową Szkołę Administracji Publicznej, 2) złożył egzamin dyplomatyczno-konsularny, 3) zna co najmniej dwa języki obce, 4) posiada tytuł magistra lub równorzędny, 5) wykazuje się odpowiednim stanem zdrowia psychicznego i fizycznego. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, członkowi służby zagranicznej nie spełniającemu wymagań określonych w ust. 1 pkt 1-4, w związku z wykonywaniem zadań w placówce zagranicznej można nadać stopień dyplomatyczny na czas niezbędny do wykonywania tych zadań. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje badań lekarskich, jakim podlega członek służby zagranicznej ubiegający się o stopień dyplomatyczny, 2) rodzaje dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5 - mając na względzie charakter zadań wykonywanych przez członków personelu dyplomatyczno-konsularnego."}
{"id":"2001_1403_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Konsul czuwa, aby obywatele polscy zatrzymani, aresztowani lub w inny sposób pozbawieni wolności w państwie przyjmującym mieli zapewnioną ochronę prawną i traktowanie zgodne z prawem tego państwa oraz z prawem i zwyczajami międzynarodowymi. W szczególności może podejmować następujące działania : 1) zwracać się do sądów i innych organów państwa przyjmującego o udzielenie informacji o przyczynach zatrzymania, aresztowania lub pozbawienia wolności w inny sposób, a zwłaszcza o zarzutach stawianych tym obywatelom, 2) odwiedzać tych obywateli oraz porozumiewać się z nimi w inny sposób, 3) na wniosek obywatela ułatwiać mu porozumiewanie się z rodziną i innymi osobami bliskimi.\"; 4) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. Konsul wykonuje czynności dotyczące zabezpieczenia i realizacji spadków lub innych należności przysługujących Skarbowi Państwa.\"; 5) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. Konsul wykonuje czynności konsularne na podstawie upoważnienia ministra właściwego do spraw zagranicznych, a w stosunku do czynności określonych w art. 19 ust. 1-3, art. 20 i 21 upoważnienia ministra właściwego do spraw zagranicznych wydanego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości.\"; 6) w art. 23 w ust. 1: a) w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem, b) dodaje się pkt. 3 w brzmieniu: \"3) wydaje zastępcze dokumenty podróży obywatelom innych państw oraz udziela wiz uprawniających do wjazdu do innych państw.\"; 7) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. Konsul : 1) wydaje decyzje o przyjęciu oświadczenia w sprawie wyboru i odzyskania obywatelstwa polskiego, 2) wydaje decyzje w sprawie uznania za osobę pochodzenia polskiego w rozumieniu ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz.U. Nr 106, poz. 1118 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 475), 3) przyjmuje od osób zamieszkałych w okręgu konsularnym podania o nadanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej obywatelstwa polskiego oraz podania o wyrażenie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.\"; 8) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. 1. Konsul wykonuje funkcje w odniesieniu do statków podnoszących polską banderę oraz ich załóg, pasażerów i ładunków, a w szczególności: 1) kontroluje, czy statek jest uprawniony do podnoszenia bandery polskiej oraz wystawia statkowi, który otrzymał polską przynależność, tymczasowe świadectwo polskiej przynależności statku, 2) przeprowadza inspekcje statku lub występuje z wnioskiem do organu administracji państwa, w którego porcie przebywa statek, o przeprowadzenie inspekcji lub przeglądów statku związanych z przedłużeniem ważności międzynarodowych świadectw, 3) przedłuża termin ważności dokumentów bezpieczeństwa statku i dokumentów dotyczących ochrony środowiska morskiego, 4) wydaje statkom o polskiej przynależności dokumenty przewidziane w odrębnych przepisach oraz przedłuża termin ich ważności, 5) wystawia książeczki żeglarskie oraz przedłuża termin ich ważności, 6) w razie uszkodzenia lub innego wypadku morskiego statku udziela pomocy w organizowaniu akcji ratowniczej oraz podejmuje czynności niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa uratowanych osób, jak również zabezpieczenia ich mienia oraz ładunku i mienia statku, a także interesów armatora polskiego, 7) przyjmuje protesty morskie oraz przesłuchuje kapitana i innych członków załogi, a także pasażerów na okoliczność wypadku morskiego, 8) uczestniczy przy wszelkich czynnościach podejmowanych na statku przez władze państwa przyjmującego związanych z zatrzymaniem, aresztowaniem lub pozbawieniem wolności w inny sposób członka załogi statku względnie pasażera albo zajęcia mienia znajdującego się na statku, 9) zapewnia opiekę i pomoc prawną członkom załogi statku w razie ich zatrzymania, aresztowania lub pozbawienia wolności w inny sposób, a także przy rozpatrywaniu przez sądy i organy administracyjne państwa przyjmującego spraw dotyczących tych osób, 10) udziela pomocy członkom załogi statku pozostałym na lądzie z powodu choroby lub z innych przyczyn oraz umożliwia im powrót do Rzeczypospolitej Polskiej, 11) podejmuje interwencje w razie dyskryminowania przez władze państwa przyjmującego statku lub członków jego załogi. 2. O czynnościach, o których mowa w ust. 1 pkt. 1-3, konsul powiadamia polską instytucję klasyfikacyjną i urząd morski właściwy dla portu macierzystego statku. 3. Szczegółowy zakres funkcji, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy.\"; 9) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. Konsul odmówi wykonania czynności, która byłaby sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego.\"; 10) dodaje się art. 32a w brzmieniu: \"Art. 32a. Konsul prowadzi, w szczególności w formie zapisu elektronicznego, rejestry spraw, rejestry czynności konsularnych jak również inne rejestry określone odrębnymi przepisami i przetwarza umieszczone w nich dane osobowe na zasadach określonych w przepisach odrębnych.\"."}
{"id":"2001_1403_13","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Nadanie kolejnego, wyższego stopnia dyplomatycznego członkowi personelu dyplomatyczno-konsularnego następuje stosownie do przebiegu służby, posiadanych kwalifikacji zawodowych i oceny służbowej: 1) na wniosek lub po zasięgnięciu opinii kierującego placówką zagraniczną w stosunku do członka personelu dyplomatyczno-konsularnego wykonującego zadania w placówce zagranicznej, 2) na wniosek bezpośredniego przełożonego po uzyskaniu pozytywnej oceny służbowej - w stosunku do członków personelu dyplomatyczno-konsularnego, innych niż wymienieni w pkt 1. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach członkowi personelu dyplomatycznokonsularnego, który otrzymał pozytywną ocenę służbową, można nadać wyższy stopień dyplomatyczny na czas określony, nie dłuższy niż rok, z pominięciem kolejności nadawanych stopni i z zawieszeniem na ten czas dotychczasowego stopnia."}
{"id":"2001_1403_14","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Członek personelu dyplomatyczno-konsularnego, przy otrzymaniu po raz pierwszy stopnia dyplomatycznego, składa ślubowanie następującej treści: \"Przyrzekam i zobowiązuję się godnie reprezentować Rzeczpospolitą Polską, dbać o jej interesy i dobre imię, rzetelnie i sumiennie wykonywać powierzone mi obowiązki.\". 2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych i po zasięgnięciu opinii Szefa Służby Cywilnej, określi, w drodze zarządzenia, tryb, formę i ceremoniał nadania stopnia dyplomatycznego oraz składania ślubowania, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając historyczne tradycje i zwyczaje dyplomatyczne."}
{"id":"2001_1403_15","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Przedstawicielstwem dyplomatycznym w innym państwie lub stałym przedstawicielstwem przy organizacji międzynarodowej kieruje ambasador, a do czasu objęcia placówki zagranicznej przez ambasadora - kierownik przedstawicielstwa, którego wyznacza, spośród członków personelu dyplomatyczno-konsularnego, i odwołuje minister właściwy do spraw zagranicznych. 2. Placówką zagraniczną, inną niż wymieniona w ust. 1, kieruje kierownik placówki zagranicznej, którego wyznacza, spośród personelu dyplomatycznokonsularnego, i odwołuje minister właściwy do spraw zagranicznych na wniosek dyrektora generalnego służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_16","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Kierujący placówką zagraniczną: 1) jest przełożonym wszystkich członków służby zagranicznej w kierowanej przez niego placówce zagranicznej oraz osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, 2) odpowiada przed dyrektorem generalnym służby zagranicznej za prawidłowe gospodarowanie mieniem, przestrzeganie dyscypliny finansów publicznych, przestrzeganie przepisów, w szczególności przepisów prawa pracy oraz przepisów dotyczących tajemnic ustawowo chronionych."}
{"id":"2001_1403_17","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Ambasadora mianuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, zaakceptowany przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Ambasador, z zastrzeżeniem art. 16 pkt 2, podlega służbowo ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych. 3. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, określi, w drodze zarządzenia, formę i tryb wydawania poleceń ambasadorowi, kierując się zadaniami służby zagranicznej i potrzebami polityki państwa."}
{"id":"2001_1403_18","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dyrektor generalny nawiązuje z ambasadorem, który przed mianowaniem nie był członkiem służby zagranicznej, stosunek pracy na podstawie powołania, na czas pełnienia funkcji ambasadora, nadając mu, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 2, na ten czas stopień dyplomatyczny. 2. Odwołanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ambasadora, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z odwołaniem w rozumieniu przepisów prawa pracy."}
{"id":"2001_1403_19","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Ambasador w państwie przyjmującym, w zakresie swoich pełnomocnictw, w szczególności: 1) reprezentuje Rzeczpospolitą Polską, 2) chroni interesy Rzeczypospolitej Polskiej oraz jej obywateli, zgodnie z prawem międzynarodowym i prawem państwa przyjmującego, 3) uczestniczy w czynnościach przedstawicieli organów władzy publicznej w zakresie prowadzonych przez nich negocjacji i podejmowanych działań, zapewnia współdziałanie tych przedstawicieli, dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej, a także udziela im pomocy i współdziała z nimi w zakresie ich zadań w stosunkach z państwem przyjmującym, 4) działa na rzecz promocji Polski, a zwłaszcza polskiej kultury, nauki i gospodarki, 5) udziela pomocy i współdziała w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań przez członków służby zagranicznej oraz innych osób delegowanych do załatwienia określonych spraw w państwie przyjmującym, 6) nadzoruje działalność wszystkich placówek zagranicznych w państwie przyjmującym, 7) prowadzi rokowania z państwem przyjmującym, 8) popiera przyjazne stosunki między Rzecząpospolitą Polską a państwem przyjmującym, 9) zaznajamia się z warunkami, wydarzeniami i działalnością prowadzoną przez państwo przyjmujące i przekazuje właściwym organom władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej informacje na ten temat."}
{"id":"2001_1403_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. W skład służby zagranicznej wchodzą: 1) członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych, 2) nie będące członkami korpusu służby cywilnej osoby zatrudnione w służbie zagranicznej, z zastrzeżeniem ust. 2, 3) pełnomocni przedstawiciele Rzeczypospolitej Polskiej w innym państwie lub przy organizacji międzynarodowej. 2. Nie wchodzą w skład służby zagranicznej: 1) osoby zatrudnione w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy o pracę zawartej zgodnie z prawem państwa przyjmującego, 2) osoby zatrudnione w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony - wykonywania funkcji na placówce przez członka rodziny - chyba, że są one członkami korpusu służby cywilnej, 3) konsul honorowy, o którym mowa w ustawie określonej w art. 4 pkt 3."}
{"id":"2001_1403_20","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Ambasador przy organizacji międzynarodowej, zwanej dalej \"organizacją\", w szczególności: 1) reprezentuje Rzeczpospolitą Polską wobec organizacji, 2) utrzymuje łączność między Rzecząpospolitą Polską a organizacją, 3) prowadzi rokowania z organizacją i w ramach organizacji, 4) zaznajamia się z działalnością prowadzoną przez organizację i przekazuje właściwym organom władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej informację na temat jej działalności, 5) zapewnia udział Rzeczypospolitej Polskiej w pracach organizacji, 6) chroni interesy Rzeczypospolitej Polskiej, jej obywateli oraz polskich osób prawnych w stosunkach z organizacją, 7) popiera realizację celów i zasad organizacji przez współpracę z organizacją i w ramach organizacji, 8) uczestniczy, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie przedmiotu działalności organizacji, w czynnościach przedstawicieli organów władzy publicznej w zakresie prowadzonych przez nich negocjacji i podejmowanych działań, zapewnia współdziałanie tych przedstawicieli, dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej, a także udziela im pomocy i współdziała z nimi w zakresie ich zadań w stosunkach z organizacją."}
{"id":"2001_1403_21","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Funkcje konsula wykonuje, wyznaczony przez dyrektora generalnego służby zagranicznej, członek personelu dyplomatyczno-konsularnego, który złożył egzamin konsularny. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres egzaminu konsularnego oraz sposób jego przeprowadzania, uwzględniając możliwość powtarzania egzaminu, a także sposób powoływania członków komisji egzaminacyjnej oraz wysokość ich wynagrodzenia."}
{"id":"2001_1403_22","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Urzędem konsularnym kieruje konsul albo konsul honorowy, o którym mowa w przepisach określonych w art. 4 pkt 3. 2. Funkcje konsulów oraz tryb postępowania przed konsulem określają przepisy, o których mowa w art. 4 pkt 3."}
{"id":"2001_1403_23","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Placówki zagraniczne podlegają okresowej inspekcji wykonywanej na polecenie dyrektora generalnego służby zagranicznej. 2. Zakres i szczegółowy tryb kontroli określi, w drodze zarządzenia, minister właściwy do spraw zagranicznych z uwzględnieniem organizacji służb kontrolnych, wymagań jakie muszą spełniać kontrolujący, ich uprawnień w toku przeprowadzania czynności kontrolnych, a także dokumentów jakie muszą posiadać kontrolujący, jak też uprawnień przysługujących w toku czynności kontrolnych kierującemu kontrolowaną placówką zagraniczną. Rozdział 3 Prawa i obowiązki członków służby zagranicznej"}
{"id":"2001_1403_24","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Stanowisko w służbie zagranicznej wyznacza i odwołuje ze stanowiska dyrektor generalny służby zagranicznej. 2. Jeżeli wyznaczenie stanowiska pociąga za sobą zmianę miejsca pobytu członka służby zagranicznej, wyznaczenie stanowiska następuje z wyprzedzeniem nie krótszym niż 3 miesiące, chyba że na skrócenie tego okresu członek służby zagranicznej wyraził zgodę lub jeśli za skróceniem okresu przemawiają szczególne potrzeby służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_25","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przeniesienia, o którym mowa w art. 51 ustawy o służbie cywilnej, urzędnika służby cywilnej do służby zagranicznej, dokonuje Szef Służby Cywilnej w porozumieniu z dyrektorem generalnym służby zagranicznej. 2. Przeniesienie, o którym mowa w art. 52 ust. 2 ustawy o służbie cywilnej, urzędnika służby cywilnej do służby zagranicznej, następuje na wspólny wniosek Szefa Służby Cywilnej i dyrektora generalnego służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_26","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Dyrektor generalny służby zagranicznej, jeżeli przemawia za tym szczególna potrzeba służby zagranicznej, może przenieść członka personelu dyplomatycznokonsularnego w stan nieczynny; przepisy art. 57 ustawy o służbie cywilnej stosuje się odpowiednio, z tym że czynności Szefa Służby Cywilnej wykonuje dyrektor generalny służby zagranicznej. 2. O przeniesieniu członka personelu dyplomatyczno-konsularnego w stan nieczynny, przedłużeniu okresu pozostawania w stanie nieczynnym oraz wezwaniu i podjęciu wykonywania obowiązków służbowych przez członka tego personelu dyrektor generalny służby zagranicznej powiadamia Szefa Służby Cywilnej."}
{"id":"2001_1403_27","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Wynagrodzenie członków służby zagranicznej składa się z wynagrodzenia określonego dla członków korpusu służby cywilnej, z tym że członkom personelu dyplomatyczno-konsularnego przysługuje dodatek służby zagranicznej z tytułu posiadanego stopnia dyplomatycznego. 2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Służby Cywilnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) stanowiska w służbie zagranicznej, w tym stanowiska kierownicze w służbie zagranicznej, a w ich ramach stanowiska obsadzane w drodze konkursu - z uwzględnieniem porównywalności stanowisk pracy personelu dyplomatycznokonsularnego ze stanowiskami w służbie cywilnej oraz stanowiska personelu pomocniczego i personelu obsługi - z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych na tych stanowiskach, 2) mnożniki do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby zagranicznej, 3) mnożniki dodatku służby zagranicznej, 4) mnożniki dodatku z tytułu zajmowania stanowiska kierowniczego w ramach personelu dyplomatyczno-konsularnego - kierując się specyfiką i charakterem zadań służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_28","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. O stanowiska obsadzane w drodze konkursu może ubiegać się członek personelu dyplomatyczno-konsularnego lub osoba, która spełnia wymagania określone w art. 12 ust. 1 pkt 2-5 oraz inne warunki sformułowane w ogłoszeniu o konkursie. 2. Konkursy na stanowiska, o których mowa w ust. 1, przeprowadza dyrektor generalny służby zagranicznej, z wyłączeniem konkursu na stanowisko dyrektora generalnego służby zagranicznej, który przeprowadza Szef Służby Cywilnej z udziałem wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych członków personelu dyplomatyczno-konsularnego posiadających stopnie dyplomatyczne nie niższe niż radca. 3. W celu przeprowadzenia konkursu dyrektor generalny służby zagranicznej powołuje zespół konkursowy. W skład zespołu konkursowego wchodzą: dyrektor generalny służby zagranicznej, trzech członków personelu dyplomatycznokonsularnego wyznaczonych przez dyrektora generalnego służby zagranicznej oraz trzech przedstawicieli Szefa Służby Cywilnej. 4. Konkursy na stanowiska, o których mowa w ust. 1, ogłasza się w Biuletynie Służby Cywilnej, w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz w placówkach zagranicznych, z co najmniej miesięcznym wyprzedzeniem przed otwarciem konkursu - powiadamiając o tym Szefa Służby Cywilnej."}
{"id":"2001_1403_29","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Warunki pracy w placówkach zagranicznych powinny zapewniać prawidłowe i godne wykonywanie zadań służby zagranicznej. 2. Członek służby zagranicznej wykonujący obowiązki służbowe w placówce zagranicznej może otrzymać, na swój pisemny wniosek, wynagrodzenie w walucie państwa przyjmującego. 3. Członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej przysługuje dodatek zagraniczny na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych w placówce zagranicznej, uwzględniający poziom kosztów utrzymania w państwie przyjmującym. 4. Członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej zapewnia się: 1) nieodpłatne korzystanie z lokalu mieszkalnego odpowiedniego do sytuacji rodzinnej członka służby zagranicznej, oraz częściowy zwrot kosztów jego eksploatacji, 2) pokrycie kosztów podróży przesiedleniowej, w tym przewozu mienia oraz, raz na 2 lata, podróży urlopowej do kraju członka służby zagranicznej i członków jego rodziny, a także zwrot kosztów podróży i przewozu w przypadkach szczególnych i losowych, 3) zwrot uzasadnionych, udokumentowanych kosztów leczenia w państwie przyjmującym, oraz kosztów leczenia przebywających z nim stale za granicą członków rodziny, 4) zwrot opłat za naukę dzieci ze względu na szczególne warunki państwa przyjmującego, jeżeli nie mają one możliwości uczęszczania do bezpłatnej publicznej szkoły typu podstawowego lub średniego, 5) zasiłek adaptacyjny, na pokrycie kosztów zagospodarowania się w państwie przyjmującym, 6) ryczałt z tytułu używania do celów służbowych samochodów osobowych i motocykli niebędących własnością pracodawcy. 5. Ambasadorowi i konsulowi kierującemu urzędem konsularnym, którego małżonek przebywa wraz z nim na placówce zagranicznej i nie jest zatrudniony na podstawie art. 31 ust. 1, przysługuje dodatek na pokrycie zwiększonych kosztów utrzymania rodziny. 6. Do osób niepełnosprawnych wymagających stałej opieki członka służby zagranicznej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące dzieci członka służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. W zakresie nieuregulowanym w ustawie, do osób wchodzących w skład służby zagranicznej, zwanych dalej \"członkami służby zagranicznej\", z wyłączeniem żołnierzy pełniących służbę w placówkach zagranicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255)."}
{"id":"2001_1403_30","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość i szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty dodatku zagranicznego, 2) rodzaje, wysokość, tryb i szczegółowe zasady przyznawania świadczeń, o których mowa w art. 29 ust. 4 i 5 - uwzględniając funkcje dyplomatyczne lub konsularne na placówce, specyfikę państw przyjmujących i kierując się potrzebą zachowania warunków socjalnobytowych porównywalnych do warunków posiadanych przez członków korpusu dyplomatycznego lub konsularnego innych państw, a także mając na względzie wypadki szczególne takie jak związane ze zgonami lub innymi wyjątkowymi wydarzeniami rodzinnymi."}
{"id":"2001_1403_31","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Jeżeli wymagają tego szczególne potrzeby służby zagranicznej, małżonkowie oraz osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli mogą być, za zgodą dyrektora generalnego służby zagranicznej, zatrudnione w tej samej placówce zagranicznej, nawet gdyby powstał między nimi stosunek podległości służbowej. 2. Małżonek ambasadora albo konsula kierującego urzędem konsularnym nie może podejmować zatrudnienia poza granicami kraju w czasie pełnienia funkcji przez współmałżonka, z zastrzeżeniem ust. 1."}
{"id":"2001_1403_32","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Jeżeli wymagają tego potrzeby służby zagranicznej, członek służby zagranicznej wykonuje pracę poza normalnymi godzinami pracy, a w wyjątkowych przypadkach także w niedziele i święta, bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia i prawa do czasu wolnego w zamian za czas przepracowany. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do członków służby zagranicznej będących kobietami w ciąży oraz do członków służby zagranicznej sprawujących pieczę nad osobami wymagającymi stałej opieki lub opiekujących się dziećmi w wieku do 8 lat, chyba że na taką pracę wyrażą oni zgodę. 3. Członek służby zagranicznej ma prawo do nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku."}
{"id":"2001_1403_33","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Członek służby zagranicznej wykonujący obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, jeżeli wymagają tego szczególne potrzeby służby zagranicznej, obowiązany jest wykonywać polecenia kierującego placówką nie związane z pełnioną funkcją. 2. Członek służby zagranicznej wykonujący obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, jeżeli wymagają tego potrzeby służby zagranicznej, może być czasowo przeniesiony do innej placówki zagranicznej. Czas tego przeniesienia nie powinien przekraczać 6 miesięcy. 3. Członkowi personelu dyplomatyczno-konsularnego, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, jeżeli czas przeniesienia przekracza 3 miesiące, przysługuje wynagrodzenie przewidziane dla stopnia dyplomatycznego lub funkcji dyplomatycznej, na których okresowo wypełnia obowiązki, jeżeli jest ono wyższe od dotychczasowego."}
{"id":"2001_1403_34","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Członkowi personelu dyplomatyczno-konsularnego po 10 latach pozostawania w służbie zagranicznej przysługuje urlop dodatkowy w wymiarze 6 dni roboczych, a po 20 latach - 12 dni roboczych. 2. Członkowi służby zagranicznej w okresie służby w placówce zagranicznej w miejscu o klimacie szczególnie szkodliwym dla zdrowia, przysługuje, w okresie służby w tej placówce, urlop dodatkowy w wymiarze 5 dni roboczych rocznie. 3. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz miejsc o klimacie szczególnie szkodliwym dla zdrowia przebywających w nich na placówkach zagranicznych członków służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_35","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Do urlopu wypoczynkowego członka służby zagranicznej wykonującego obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, nie wlicza się przypadających w tym okresie dni niebędących dniami pracy w państwie przyjmującym. 2. Członkowi służby zagranicznej, wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, jeżeli przemawia za tym interes służby zagranicznej, może być, za jego zgodą, udzielony urlop wypoczynkowy łącznie za 2 lata kalendarzowe, zamiast dwóch corocznych urlopów wypoczynkowych."}
{"id":"2001_1403_36","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Członek służby zagranicznej nie może podejmować zatrudnienia lub wykonywać innych zajęć zarobkowych bez pisemnej zgody dyrektora generalnego służby zagranicznej. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki: 1) ogłaszania przez członków służby zagranicznej prac naukowych i publicystycznych związanych ze stosunkami międzynarodowymi, a także rozpowszechniania w środkach masowego przekazu wiadomości dotyczących takich stosunków lub służby zagranicznej, w tym udzielania wywiadów i ogłaszania prac naukowych, 2) przyjmowania upominków i innych świadczeń o podobnym charakterze - biorąc pod uwagę interes służby zagranicznej i tradycje w dyplomacji oraz zapewnienie rozwoju intelektualnego i naukowego członków służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_37","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Członek służby zagranicznej za naruszenie obowiązków służbowych odpowiada dyscyplinarnie na zasadach określonych w przepisach o służbie cywilnej, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. W służbie zagranicznej działa rzecznik dyscyplinarny służby zagranicznej, będący rzecznikiem dyscyplinarnym w rozumieniu przepisów o służbie cywilnej. 3. Do ambasadorów, o których mowa w art. 18 ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 107 ust. 2 pkt 4-6 ustawy o służbie cywilnej. 4. W placówce zagranicznej, postępowanie wyjaśniające może prowadzić zamiast rzecznika dyscyplinarnego służby zagranicznej członek personelu dyplomatycznokonsularnego wyznaczony, na wniosek rzecznika, przez dyrektora generalnego służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_38","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W celu przygotowania do służby zagranicznej osób nie posiadających stopnia dyplomatycznego ustanawia się odbywaną w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych aplikację dyplomatyczno-konsularną, trwającą rok i sześć miesięcy oraz obejmującą również służbę przygotowawczą w rozumieniu ustawy o służbie cywilnej, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Program aplikacji dyplomatyczno-konsularnej, w części nie obejmującej służby przygotowawczej, przygotowuje dyrektor generalny służby zagranicznej po zasięgnięciu opinii Szefa Służby Cywilnej. 3. W przypadku odbycia służby przygotowawczej aplikacja trwa rok i obejmuje jedynie program przygotowany przez dyrektora generalnego służby zagranicznej, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_1403_39","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Aplikantem dyplomatyczno-konsularnym może zostać osoba, będąca obywatelem polskim, spełniająca wymagania określone w art. 12 ust. 1 pkt 3-5. 2. Nabór na aplikację jest otwarty oraz odbywa się w drodze konkursu. Konkurs ma na celu sprawdzenie poziomu wiedzy ogólnej i stopnia znajomości języka obcego u kandydatów oraz ich predyspozycji i przydatność do pracy w służbie zagranicznej, przy czym sprawdzenie wiedzy odbywane jest z zachowaniem zasady anonimowości. 3. Ogłoszenie o konkursie na aplikację zamieszcza w Biuletynie Służby Cywilnej dyrektor generalny służby zagranicznej, który konkurs organizuje i przeprowadza. 4. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Szefa Służby Cywilnej, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania konkursu, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem przeprowadzania testów, w tym testów psychologicznych, treści i formy wniosku o przyjęcie na aplikację dyplomatyczno-konsularną, z możliwością wykorzystania elektronicznych środków przekazu danych."}
{"id":"2001_1403_4","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) ambasadorze - oznacza to, mianowanego w trybie określonym w Konstytucji, pełnomocnego przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w innym państwie lub przy organizacji międzynarodowej, 2) placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej \"placówką zagraniczną\" - oznacza to przedstawicielstwo dyplomatyczne, stałe przedstawicielstwo przy organizacji międzynarodowej, urząd konsularny, instytut polski lub inną placówkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającą siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 3) konsulu - oznacza to osobę wyznaczoną do wykonywania funkcji konsularnych określonych w ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 475), 4) służbie cywilnej - oznacza to służbę cywilną, w rozumieniu ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255), 5) państwie przyjmującym - oznacza to państwo przyjmujące w rozumieniu Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, sporządzonej w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz.U. z 1965 r. Nr 37, poz. 232), 6) członkach rodziny - oznacza to współmałżonka, dzieci własne, przysposobione oraz inne dzieci wzięte na utrzymanie i wychowanie w ramach rodzin zastępczych, w wieku do lat 18 bądź będące w wieku określonym odrębnymi przepisami dotyczącymi zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych, a także osoby niepełnosprawne wymagające stałej opieki członka służby zagranicznej. Rozdział 2 Organizacja i funkcjonowanie służby zagranicznej"}
{"id":"2001_1403_40","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Aplikację dyplomatyczno-konsularną organizuje i przeprowadza dyrektor generalny służby zagranicznej. 2. Dyrektor generalny służby zagranicznej może skrócić okres aplikacji dyplomatyczno-konsularnej lub zwolnić z obowiązku jej odbywania osobę spełniającą warunki, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3-5, której doświadczenie zawodowe w sferze stosunków zagranicznych gwarantuje fachowe wykonywanie obowiązków członka personelu dyplomatyczno-konsularnego służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_41","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Aplikacja dyplomatyczno-konsularna kończy się egzaminem dyplomatycznokonsularnym. 2. Celem egzaminu dyplomatyczno-konsularnego jest sprawdzenie wiedzy, kwalifikacji i posiadania predyspozycji niezbędnych do wykonywania obowiązków członka personelu dyplomatyczno-konsularnego. 3. Absolwent Krajowej Szkoły Administracji Publicznej oraz urzędnik służby cywilnej, spełniający wymogi, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3-5, a także osoba, o której mowa w art. 40 ust. 2, mogą przystąpić do egzaminu dyplomatyczno-konsularnego bez konieczności odbycia aplikacji dyplomatycznokonsularnej. 4. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, organizację aplikacji dyplomatyczno-konsularnej, sposób dokumentowania znajomości języków obcych oraz szczegółowe zasady i tryb dopuszczenia do egzaminu dyplomatyczno-konsularnego oraz zakres tego egzaminu, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu powoływania członków komisji egzaminacyjnej, wysokości ich wynagrodzenia oraz sposobu przeprowadzania egzaminu dyplomatycznokonsularnego, z zachowaniem zasady anonimowości przy sprawdzaniu wiedzy i z uwzględnieniem możliwości powtarzania egzaminu. Rozdział 4 Przepisy szczególne"}
{"id":"2001_1403_42","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych tworzy się środki specjalne, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, w celu wsparcia finansowania inwestycji i utrzymania placówek zagranicznych oraz finansowania wydatków wynikających z art. 27 i 29. 2. Środki specjalne tworzy się z następujących źródeł: 1) opłat z tytułu zryczałtowanych kosztów rzeczywistych za wykonywane czynności konsularne, 2) wpływów ze sprzedaży składników majątkowych placówek zagranicznych, 3) przychodów uzyskiwanych z najmu pokoi gościnnych, mieszkań i lokali służbowych w placówkach zagranicznych, 4) zwrotów w państwie przyjmującym placówkom zagranicznym kwot podatku od towarów i usług, 5) odsetek z tytułu wkładów i lokat na rachunkach bankowych placówek zagranicznych, 6) darowizn, spadków i zapisów. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu i ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydatkowania środków, a także rodzaj sprawozdawczości i tryb przekazywania danych o przychodach ze środków specjalnych oraz tryb przekazywania na rachunek środka specjalnego jego przychodów - biorąc pod uwagę uzyskiwanie przychodów w różnych walutach i w bankach różnych państw."}
{"id":"2001_1403_43","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Zamówienia publiczne, o wartości od ponad 3.000 euro do 200.000 euro składane przez placówkę zagraniczną na roboty budowlane, dostawy lub usługi wykonywane poza granicami kraju, wymagają uprzedniej zgody dyrektora generalnego służby zagranicznej, która określa również zakres uprawnień kierującego placówką zagraniczną przy udzielaniu zamówienia. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim musi odpowiadać zamówienie, o którym mowa w ust. 1, oraz szczegółowy tryb wydawania i zakres zgody, a także zakres i sposób prowadzenia dokumentacji zamówienia - kierując się koniecznością zapewnienia ochrony interesów państwa przy wykonywaniu zamówienia, jak też zapewnienia kontroli prawidłowości udzielania zamówienia i wydatkowania środków na jego realizację z uwzględnieniem specyfiki i szczególnych obowiązków służby zagranicznej wykonywanej w placówkach zagranicznych. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1403_44","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 9, poz. 59, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 122, poz. 1322) w art. 1 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Mężczyzna i kobieta, będący obywatelami polskimi przebywającymi za granicą mogą zawrzeć małżeństwo przed konsulem lub przed osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula.\"."}
{"id":"2001_1403_45","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 66, poz. 787 i Nr 109, poz. 1165) w art. 47 skreśla się wyrazy \"urzędników służby dyplomatyczno-konsularnej oraz\"."}
{"id":"2001_1403_46","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 120 poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany : 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2 .1. Konsulem może być mianowany ten kto : 1) jest obywatelem polskim i korzysta z pełni praw publicznych, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych, 3) jest nieskazitelnego charakteru oraz ze względu na posiadane kwalifikacje i praktykę zawodową daje rękojmię należytego wykonywania obowiązków służbowych, zgodnie z prawem i interesami Rzeczypospolitej Polskiej, 4) posiada tytuł magistra lub równorzędny, 5) nie był karany za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 6) spełnia inne wymogi określone w przepisach o pracownikach służby dyplomatyczno-konsularnej. 2. Jeżeli wymagają tego potrzeby służby, wykonywanie funkcji konsula można powierzyć osobie, która nie spełnia wymogów określonych w ust. 1 w pkt. 4.\"; 2) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach polskich, odnosi się to, z wyłączeniem przepisów art. 11-13, 16, 23-26, odpowiednio do osób prawnych, instytucji i innych polskich jednostek organizacyjnych.\"; 3) art. 12 i 13 otrzymują brzmienie: \"Art. 12. 1. Konsul, o ile nie zabrania tego prawo państwa przyjmującego, z urzędu podejmuje przed sądami lub innymi władzami tego państwa czynności niezbędne dla ochrony praw i interesów obywateli polskich, jeżeli z powodu nieobecności lub innej ważnej przyczyny nie mogą oni w odpowiednim czasie bronić swoich praw i interesów, ani nie ustanowili pełnomocników. O podjęciu tych czynności konsul zawiadamia niezwłocznie osobę zainteresowaną. 2. Konsul, za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych i na podstawie udzielonego pełnomocnictwa może zastępować lub zapewniać zastępstwo obywateli polskich przed sądami i innymi organami państwa przyjmującego w celu ochrony praw i interesów reprezentowanych osób, o ile nie zabrania tego prawo państwa przyjmującego. 3. Przyjęcie pełnomocnictwa konsul może uzależnić od dostarczenia dokumentów oraz wskazania innych dowodów i okoliczności potwierdzających istnienie wymagających ochrony praw i interesów obywatela polskiego, a ponadto od złożenia na piśmie zobowiązania do pokrycia poniesionych kosztów."}
{"id":"2001_1403_47","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 93, poz. 1027 i Nr 110, poz. 1167 oraz z 2001 r. Nr 56, poz. 580 i Nr 76, poz. 813) w art. 6 w ust. 1: 1) w pkt 7 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem; 2) dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) udzielania zamówień o wartości od ponad 3.000 EURO do 200.000 EURO przez placówkę zagraniczną Rzeczypospolitej Polskiej na towary i usługi wykonywane poza granicami kraju, określonych w przepisach o służbie zagranicznej.\"."}
{"id":"2001_1403_48","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (Dz.U Nr 156, poz. 777) wprowadza się, następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Szczegółowy zakres działania i organizację Instytutu określa statut Instytutu nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych - z uwzględnieniem organizacji i funkcjonowania służby zagranicznej.\"; 2) w art. 5 w ust. 2 wyrazy \"Ministra Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw zagranicznych\"; 3) w art. 6 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zagranicznych\"; 4) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Oddział zamiejscowy tworzy, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zagranicznych, na wniosek Dyrektora Instytutu, po zasięgnięciu opinii Rady Instytutu - z uwzględnieniem możliwości zatrudnienia na terenie działania oddziału pracowników o odpowiednich kwalifikacjach.\", b) w ust. 3 wyrazy\"Ministra Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw zagranicznych\"; 5) w art. 10 wyrazy \"Minister Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zagranicznych\"; 6) w art. 11: a) wyrazy \"Minister Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zagranicznych\", b) wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw pracy\", c) kropkę zastępuje się myślnikiem i dodaje się wyrazy \"kierując się charakterem zadań Instytutu.\"; 7) w art. 12 wyrazy \"Minister Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw zagranicznych\"."}
{"id":"2001_1403_49","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz.U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802) w art. 1904 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§2a. Warunek, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie dotyczy członków służby zagranicznej.\""}
{"id":"2001_1403_5","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Służbą zagraniczną kieruje minister właściwy do spraw zagranicznych. 2. Służba zagraniczna działa w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych i w placówkach zagranicznych."}
{"id":"2001_1403_50","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255) w art. 111 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Wyższą Komisję Dyscyplinarną powołuje Prezes Rady Ministrów. 2. W skład Wyższej Komisji Dyscyplinarnej wchodzi 15 członków powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów na okres 6 lat, w tym 12 członków powoływanych na wniosek Szefa Służby Cywilnej spośród urzędników służby cywilnej oraz 3 członków powoływanych przez dyrektora generalnego służby zagranicznej spośród członków personelu dyplomatyczno-konsularnego. Członkowie Wyższej Komisji Dyscyplinarnej pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców.\"."}
{"id":"2001_1403_51","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz.U. Nr 106, poz. 1118 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 475) w art. 5 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o uznanie za osobę pochodzenia polskiego oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawach wydawania przez konsula decyzji o uznaniu za osobę pochodzenia polskiego w rozumieniu ustawy.\". Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1403_52","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Ambasadorowie pełniący swoje funkcje w dniu wejścia ustawy w życie, pełnią je na zasadach dotychczasowych do czasu odwołania w trybie określonym w Konstytucji."}
{"id":"2001_1403_53","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Z dniem wejścia ustawy w życie: 1) członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w Ministerstwie Spraw Zagranicznych stają się członkami służby zagranicznej, 2) osoby zatrudnione w placówkach zagranicznych, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, stają się członkami służby zagranicznej, 3) dyrektor generalny w Ministerstwie Spraw Zagranicznych staje się dyrektorem generalnym służby zagranicznej, 4) pracownicy oddelegowani lub wyznaczeni, w trybie określonym w przepisach odrębnych, do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych lub w placówkach zagranicznych, z dniem wejścia ustawy w życie, stają się członkami personelu dyplomatyczno-konsularnego zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę w służbie zagranicznej; przepisy art. 54 stosuje się odpowiednio. 2. Z dniem wejścia ustawy w życie osoby, o których mowa w ust. 1 i art. 2 ust. 2, wykonują swoje obowiązki na dotychczasowych warunkach."}
{"id":"2001_1403_54","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Osobom zatrudnionym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i w placówkach zagranicznych, spełniającym wymagania określone w art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz znającym przynajmniej jeden język obcy, odpowiednio dyrektor generalny służby zagranicznej lub minister właściwy do spraw zagranicznych, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie, nada, z zastrzeżeniem ust. 4, stopień dyplomatyczny odpowiedni do zajmowanego stanowiska, biorąc pod uwagę stopień służbowy nadany na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1983 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej (Dz.U. Nr 20, poz. 90), przy czym osoby, które przed zatrudnieniem w placówce zagranicznej nie były zatrudnione w Ministerstwie Spraw Zagranicznych stopień dyplomatyczny otrzymują na czas określony, do dnia odwołania z placówki zagranicznej. 2. Osoby wykonujące obowiązki służbowe w placówce zagranicznej wykonują je do czasu odwołania z placówki zagranicznej, pełniąc funkcje posiadane w dniu wejścia ustawy w życie. 3. Osobom, które w dniu wejścia w życie ustawy nie posiadają stopnia służbowego nadanego na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów, określonego w ust. 1, lub też nie spełniają wymagań określonych w art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz nie znają języka obcego, dyrektor generalny służby zagranicznej wyznacza, z zastrzeżeniem ust. 4, stanowisko, przy czym osobom, które przed zatrudnieniem w placówce zagranicznej nie były zatrudnione w Ministerstwie Spraw Zagranicznych - dyrektor generalny służby zagranicznej wyznacza stanowisko na czas określony, do dnia odwołania z placówki zagranicznej. 4. Wyznaczenie stanowiska osobom, które nie spełniają wymogu określonego w art. 12 ust. 1 pkt 3, następuje na okres nie dłuższy niż 5 lat od dnia wejścia ustawy w życie."}
{"id":"2001_1403_55","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W okresie 5 lat od dnia wejścia ustawy w życie, określony w art. 12 ust. 1 pkt 1 wymóg odbycia aplikacji dyplomatyczno-konsularnej uważa się za spełniony także w przypadku gdy doświadczenie zawodowe danej osoby w sferze stosunków zagranicznych gwarantuje fachowe wykonywanie obowiązków członka personelu dyplomatyczno-konsularnego służby zagranicznej."}
{"id":"2001_1403_56","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Prowadzone z udziałem konsula postępowania w sprawach spadkowych, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia ustawy w życie, toczą się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_1403_57","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Minister właściwy do spraw zagranicznych może wyrazić zgodę na utrzymanie zatrudnienia poza granicami kraju przez zatrudnionego w dniu wejścia w życie ustawy małżonka ambasadora albo małżonka konsula kierującego urzędem konsularnym."}
{"id":"2001_1403_58","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych, określonych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 2 lat od dnia wejścia ustawy w życie, zachowują moc przepisy rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w art. 54 ust. 1, i przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy określonej w art. 4 pkt 4 - w zakresie niesprzecznym z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1403_59","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z tym że art. 42, w zakresie w jakim dotyczy utworzenia środka specjalnego w celu wsparcia inwestycji i utrzymania placówek zagranicznych, oraz art. 43 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1403_6","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. W służbie zagranicznej tworzy się stanowisko dyrektora generalnego służby zagranicznej. 2. Dyrektor generalny służby zagranicznej jest dyrektorem generalnym urzędu w rozumieniu przepisów o służbie cywilnej, wykonującym także zadania określone w ustawie. 3. Dyrektorem generalnym służby zagranicznej może zostać osoba posiadająca stopień dyplomatyczny, o którym mowa w art. 8."}
{"id":"2001_1403_7","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Zadania służby zagranicznej wykonują: 1) personel dyplomatyczno-konsularny, który stanowią, z zastrzeżeniem ust. 2, członkowie służby zagranicznej posiadający stopień dyplomatyczny, 2) personel pomocniczy, 3) personel obsługi. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, dyrektor generalny służby zagranicznej może powierzyć obowiązki członka personelu dyplomatycznokonsularnego na czas określony osobie, która spełnia wymagania określone w art. 12 ust. 1 pkt 2-5, oddelegowanej lub wyznaczonej, za zgodą dyrektora generalnego służby zagranicznej, w trybie określonym w odrębnych przepisach, do służby zagranicznej - zatrudniając ją na podstawie umowy o pracę i nadając jej odpowiedni stopień dyplomatyczny."}
{"id":"2001_1403_8","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Ustanawia się, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2, następujące stopnie dyplomatyczne w służbie zagranicznej: 1) ambasador tytularny, 2) radca - minister, 3) I radca, 4) radca, 5) I sekretarz, 6) II sekretarz, 7) III sekretarz, 8) attaché. 2. Najniższym stopniem dyplomatycznym jest stopień attaché."}
{"id":"2001_1403_9","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Stopnie dyplomatyczne są jednocześnie stanowiskami pracy, a w placówkach zagranicznych funkcjami na których członek personelu dyplomatycznokonsularnego wykonuje czynności służbowe. 2. Zatrudnienie członka personelu dyplomatyczno-konsularnego na stanowisku kierowniczym w służbie zagranicznej, o którym mowa w art. 27 ust. 2 pkt 1, nie powoduje zmiany posiadanego stopnia dyplomatycznego."}
{"id":"2001_1404_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i Nr 122, poz. 1323) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Wynagrodzenie nauczycieli, z zastrzeżeniem art. 32, składa się z: 1) wynagrodzenia zasadniczego, 2) dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy, 3) wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw, 4) nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyłączeniem świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i dodatków socjalnych określonych w art. 54. 2. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela uzależniona jest od stopnia awansu zawodowego, posiadanych kwalifikacji oraz wymiaru zajęć obowiązkowych, a wysokość dodatków odpowiednio od okresu zatrudnienia, jakości świadczonej pracy, wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, powierzonego stanowiska oraz trudnych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia warunków pracy. 3. Średnie wynagrodzenie nauczyciela stażysty stanowi 82% kwoty bazowej określonej dla pracowników państwowej sfery budżetowej, na podstawie art. 5 pkt 1 lit.. a) i art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255), ustalanej corocznie w ustawie budżetowej. 4. Średnie wynagrodzenie pozostałych nauczycieli stanowi dla: 1) nauczyciela kontraktowego - 125%, 2) nauczyciela mianowanego - 175%, 3) nauczyciela dyplomowanego - 225% wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3. 5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z właściwymi ministrami, uwzględniając wysokości średniego wynagrodzenia nauczycieli, o których mowa w ust. 3 i 4, określa w drodze rozporządzenia dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, oraz przez organy administracji rządowej: 1) wysokość minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli realizujących tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, o którym mowa w art. 42 ust. 3, oraz dla nauczycieli, których tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin ustala się na podstawie art. 42 ust. 7, a także szczegółowe zasady zaszeregowania nauczycieli, 2) sposób obliczania wysokości stawki wynagrodzenia zasadniczego za jedną godzinę przeliczeniową i minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli realizujących tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, o którym mowa w art. 42 ust. 4a, 3) wykaz stanowisk oraz dodatkowych zadań i zajęć uprawniających nauczyciela do dodatku funkcyjnego, wysokość minimalnych stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33 i 34, 4) szczegółowy sposób obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 3 oraz za godziny doraźnych zastępstw, 5) wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach. 6. Środki niezbędne na wynagrodzenia nauczycieli dla liczby nauczycieli poszczególnych stopni zatrudnionych zgodnie ze standardami, o których mowa w ust. 7, wraz z pochodnymi od wynagrodzeń i odpisami, o których mowa w ustawie, zagwarantowane są przez państwo w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, a w przypadku szkół prowadzonych przez właściwych ministrów - w budżetach tych ministrów. 7. Jednostki samorządu terytorialnego prowadzące szkoły mogą zwiększyć wysokość środków na wynagrodzenia nauczycieli ponad poziom gwarantowany przez państwo. 8. Podwyższenie wynagrodzeń nauczycieli następuje nie później niż w terminie określonym dla pracowników państwowej sfery budżetowej, o których mowa w ust. 3 z wyrównaniem od dnia 1 stycznia danego roku. 9. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami i Stroną Samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, w drodze rozporządzenia, standardy zatrudnienia nauczycieli, biorąc pod uwagę w szczególności liczbę nauczycieli na oddział, liczbę uczniów w oddziale oraz liczbę obowiązkowych zajęć dla uczniów i wychowanków w poszczególnych typach i rodzajach szkół.\"."}
{"id":"2001_1404_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1404_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1405_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. \" Kodeks pracy ( Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301 i Nr 52, poz. 538) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów oraz statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, naruszające zasadę równego traktowania kobiet i mężczyzn w zatrudnieniu, nie obowiązują.\"; 2) w art. 11{2} wyrazy \"dziedzinie pracy\" zastępuje się wyrazem \"zatrudnieniu\"; 3) w art. 11{3} wyrazy \"Jakakolwiek dyskryminacja w stosunkach pracy\" zastępuje się wyrazami \"Jakakolwiek dyskryminacja, bezpośrednia lub pośrednia, w zatrudnieniu\"; 4) w art. 18 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§3. Postanowienia umów o pracę i innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, naruszające zasadę równego traktowania kobiet i mężczyzn w zatrudnieniu, są nieważne; zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy, a w razie braku takich przepisów - postanowienia te należy zastąpić odpowiednimi postanowieniami nie mającymi charakteru dyskryminacyjnego.\"; 5) w dziale pierwszym rozdział IIa oznacza się jako IIb oraz po rozdziale II dodaje się rozdział IIa w brzmieniu: \"Rozdział IIa Równe traktowanie kobiet i mężczyzn"}
{"id":"2001_1405_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18{3e}. Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia przez pracodawcę zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub rozwiązanie tego stosunku bez wypowiedzenia.\"; 6) w art. 29 po § 1 dodaje się § 1{1} i 1{2} w brzmieniu: \"§1{1}. Umowa o pracę z pracownikiem skierowanym do pracy na obszarze państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej na okres przekraczający 1 miesiąc, niezależnie od warunków określonych w § 1, powinna określać: 1) czas wykonywania pracy za granicą, 2) walutę, w której będzie wypłacane pracownikowi wynagrodzenie w czasie wykonywania pracy za granicą. §1{2}. Pracodawca jest obowiązany poinformować na piśmie pracownika, o którym mowa w § 1{1}, o świadczeniach przysługujących mu z tytułu skierowania do pracy za granicą, obejmujących zwrot kosztów przejazdu oraz zapewnienie zakwaterowania.\"; 7 ) w dziale drugim po rozdziale II dodaje się rozdział IIa w brzmieniu : \"Rozdział IIa Warunki zatrudnienia pracowników skierowanych do pracy za granicą w państwach Unii Europejskiej"}
{"id":"2001_1405_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18{3d}. Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania kobiet i mężczyzn, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie za pracę i nie wyższej niż sześciokrotność tego wynagrodzenia."}
{"id":"2001_1405_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18{3c}.§1. Pracownicy, bez względu na płeć, mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. §2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej i w innej formie niż pieniężna. §3. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku."}
{"id":"2001_1405_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18{3b}.§1. Za naruszenie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracowników ze względu na płeć, którego skutkiem jest w szczególności: 1) odmowa nawiązania lub kontynuowania stosunku pracy, 2) niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą, 3) pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe, chyba że pracodawca udowodni, że kierował się innymi względami. §2. Nie narusza zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn odmowa pracodawcy nawiązania stosunku pracy uzasadniona potrzebą świadczenia określonej pracy - ze względu na jej rodzaj lub warunki wykonywania - wyłącznie przez pracowników jednej płci. §3. Nie narusza zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn stosowanie środków, które różnicują sytuację prawną pracowników ze względu na ochronę macierzyństwa. Nie stanowią także naruszenia tej zasady działania podejmowane przez określony czas zmierzające do wyrównywania szans pracowników obu płci poprzez zmniejszanie, na korzyść pracowników jednej płci, rozmiaru faktycznych nierówności, w zakresie określonym w art. 18{3a} § 1."}
{"id":"2001_1405_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 18{3a}. §1. Kobiety i mężczyźni powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. §2. Równe traktowanie kobiet i mężczyzn oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, ze względu na płeć. §3. Dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy występują dysproporcje w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników jednej płci, jeżeli nie mogą one być obiektywnie uzasadnione innymi względami niż płeć."}
{"id":"2001_1405_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496, z 1998 r. Nr 113, poz. 717 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 oraz z 2001 r. Nr 76, poz. 809 i 811) w art. 8 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"ochrony pracy kobiet\" zastępuje się wyrazami \"uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem\"."}
{"id":"2001_1405_200","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 200{2}. §1. Pracodawca ustala wymiar i rozkład czasu pracy młodocianego zatrudnionego przy lekkiej pracy, uwzględniając tygodniową liczbę godzin nauki wynikającą z programu nauczania, a także z rozkładu zajęć szkolnych młodocianego. §2. Tygodniowy wymiar czasu pracy młodocianego w okresie odbywania zajęć szkolnych nie może przekraczać 12 godzin. W dniu uczestniczenia w zajęciach szkolnych wymiar czasu pracy młodocianego nie może przekraczać 2 godzin. §3. Wymiar czasu pracy młodocianego w okresie ferii szkolnych nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin w tygodniu. Dobowy wymiar czasu pracy młodocianego w wieku do 16 lat nie może jednak przekraczać 6 godzin. §4. Wymiar czasu pracy określony w § 2 i 3 obowiązuje także w przypadku, gdy młodociany jest zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy. Przed nawiązaniem stosunku pracy pracodawca ma obowiązek uzyskania od młodocianego oświadczenia o zatrudnieniu albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy.\"; 15) w art. 201 dodaje się § 3 w brzmieniu : \"§3. Pracodawca jest obowiązany przekazać informacje o ryzyku zawodowym, które wiąże się z pracą wykonywaną przez młodocianego, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami również przedstawicielowi ustawowemu młodocianego.\"; 16) w art. 202: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Do czasu pracy młodocianego wlicza się czas nauki w wymiarze wynikającym z obowiązkowego programu zajęć szkolnych, bez względu na to, czy odbywa się ona w godzinach pracy.\", b) po § 3 dodaje się § 3{1} w brzmieniu : \"§3{1}. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy młodocianego jest dłuższy niż 4,5 godziny, pracodawca jest obowiązany wprowadzić przerwę w pracy trwającą nieprzerwanie 30 minut, wliczaną do czasu pracy.\"; 17) w art. 203 : a) po § 1 dodaje się § 1{1} w brzmieniu : \"§1{1}. Pora nocna dla młodocianego przypada pomiędzy godzinami 22.00 a 6.00. W przypadkach określonych w art. 191 § 5 pora nocna przypada pomiędzy godzinami 20.00 a 6.00.\" , b) w § 2 po wyrazach \"powinna trwać\" dodaje się wyraz \"nieprzerwanie\", c) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu : \"§3. Młodocianemu przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 48 godzin nieprzerwanego odpoczynku, który powinien obejmować niedzielę.\"; 18) w art. 281 w pkt 5 wyrazy \"o ochronie pracy kobiet\" zastępuje się wyrazami \"o uprawnieniach pracowników związanych z rodzicielstwem\"; 19) w art. 295{1} w § 2 wyrazy \"wyrazy \"o ochronie pracy młodocianych i kobiet\" zastępuje się wyrazami \"o ochronie pracy młodocianych oraz uprawnieniach pracowników związanych z rodzicielstwem\"; 20) po art. 298{2} dodaje się art. 298{3} w brzmieniu : \"Art. 298{3}. §1. Podmiot, który zamierza korzystać z pracy pracownika zatrudnionego przez pracodawcę będącego agencją pracy tymczasowej, jest obowiązany przekazać tej agencji informacje dotyczące rodzaju pracy, która ma być powierzona temu pracownikowi, wymagań kwalifikacyjnych oczekiwanych od pracownika oraz warunków wykonywania tej pracy. §2. W czasie korzystania z pracy pracownika skierowanego przez pracodawcę będącego agencją pracy tymczasowej, podmiot, o którym mowa w § 1, jest obowiązany zapewnić pracownikowi bezpieczne i higieniczne warunki pracy.\"."}
{"id":"2001_1405_200","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 200{1}. §1. Młodociany może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę przy wykonywaniu lekkich prac. §2. Praca lekka nie może powodować zagrożenia dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego młodocianego, a także nie może utrudniać młodocianemu wypełniania obowiązku szkolnego. §3. Wykaz lekkich prac określa pracodawca po uzyskaniu zgody lekarza wykonującego zadania służby medycyny pracy. Wykaz ten wymaga zatwierdzenia przez właściwego inspektora pracy. Wykaz lekkich prac nie może zawierać prac wzbronionych młodocianym, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 204. §4. Wykaz lekkich prac ustala pracodawca w regulaminie pracy. Pracodawca, który nie ma obowiązku wydania regulaminu, ustala wykaz lekkich prac w osobnym akcie. §5. Pracodawca jest obowiązany zapoznać młodocianego z wykazem lekkich prac przed rozpoczęciem przez niego pracy."}
{"id":"2001_1405_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz.U. z 1983 r. Nr 35, poz. 163, z 1985 r. Nr 35, poz. 162, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) w art. 4 w pkt 2 wyrazy \"ochrony pracy kobiet\" zastępuje się wyrazami \"uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem\"."}
{"id":"2001_1405_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. 2001 r. Nr 79, poz. 854) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 26 dodaje się art. 26{1} w brzmieniu: \"Art. 26{1}. 1. W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca są obowiązani do poinformowania na piśmie działających u każdego z nich zakładowych organizacji związkowych o przewidywanym terminie tego przejścia, jego przyczynach, prawnych, ekonomicznych oraz socjalnych skutkach dla swoich pracowników, a także zamierzonych działaniach dotyczących warunków zatrudnienia tych pracowników, w szczególności warunków pracy, płacy i przekwalifikowania. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, dotychczasowy i nowy pracodawca są obowiązani przekazać co najmniej na 30 dni przed przewidywanym terminem przejścia zakładu pracy lub jego części. 3. Jeżeli dotychczasowy lub nowy pracodawca zamierza podjąć działania dotyczące warunków zatrudnienia pracowników, jest obowiązany do podjęcia negocjacji z zakładowymi organizacjami związkowymi w celu zawarcia porozumienia w tym zakresie, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia przekazania informacji o tych działaniach. 4. W razie niezawarcia porozumienia w terminie, o którym mowa w ust. 3, z powodu niemożności uzgodnienia przez strony jego treści, pracodawca samodzielnie podejmuje działania w sprawach dotyczących warunków zatrudnienia pracowników, uwzględniając ustalenia dokonane z zakładowymi organizacjami związkowymi w toku negocjacji nad zawarciem porozumienia. 5. Przepisy ust. 3 i 4 nie mają zastosowania, gdy tryb dokonania działań dotyczących warunków zatrudnienia pracowników, jakie zamierza podjąć pracodawca, określają odrębne przepisy.\"; 2) w art. 35 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 26{1}, 33{1} i 34{1}\"."}
{"id":"2001_1405_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 104, poz. 1104) w art. 30a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W okresie równoczesnego korzystania z urlopu wychowawczego przez oboje rodziców lub opiekunów dziecka, zasiłek wychowawczy wypłaca się tylko jednemu z nich.\"."}
{"id":"2001_1405_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 i Nr 42, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 4 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) realizuje zadania instytucji właściwej do informowania obywateli państw Unii Europejskiej o minimalnych warunkach zatrudnienia pracowników na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) realizacja zadań instytucji właściwej do informowania obywateli państw Unii Europejskiej o minimalnych warunkach zatrudnienia pracowników na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 3) w art. 66 po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania, zwłaszcza polityczne lub religijne, przynależność związkową odmówi zatrudnienia kandydata na wolnym miejscu zatrudnienia lub miejscu przygotowania zawodowego,\"."}
{"id":"2001_1405_67","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 67{3}. §1. Minimalne warunki zatrudnienia dotyczą: 1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego, 2) minimalnego wymiaru urlopu wypoczynkowego, 3) najniższego wynagrodzenia za pracę, 4) minimalnej wysokości dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych, 5) bezpieczeństwa i higieny pracy, 6) uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem i zatrudniania młodocianych, 7) zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu. §2. Do pracowników, o których mowa w art. 67{2}, wykonujących wstępne prace montażowe lub instalacyjne poza budownictwem przez okres nie dłuższy niż 8 dni, przepisu § 1 pkt 2-4 nie stosuje się.\"; 8) po art. 94 dodaje się art. 94{1} w brzmieniu: \"Art. 94{1}. Pracodawca jest obowiązany udostępnić pracownikom tekst przepisów dotyczących równego traktowania kobiet i mężczyzn w zatrudnieniu w formie pisemnej informacji rozpowszechnionej na terenie zakładu pracy lub zapewnić pracownikom dostęp do tych przepisów w inny sposób przyjęty u danego pracodawcy.\"; 9) w art. 104{1} w § 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) wykaz lekkich prac dozwolonych pracownikom młodocianym zatrudnionym w innym celu niż przygotowanie zawodowe,\"; 10) tytuł działu ósmego otrzymuje brzmienie: \"Uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem\"; 11) art. 179 otrzymuje brzmienie: \"Art. 179. §1. Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią przy pracy wymienionej w przepisach wydanych na podstawie art. 176, wzbronionej takiej pracownicy bez względu na stopień narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia lub niebezpieczne, jest obowiązany przenieść pracownicę do innej pracy, a jeżeli jest to niemożliwe, zwolnić ją na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. §2. Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią przy pozostałych pracach wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 176 jest obowiązany dostosować warunki pracy do wymagań określonych w tych przepisach lub tak ograniczyć czas pracy, aby wyeliminować zagrożenia dla zdrowia lub bezpieczeństwa pracownicy. Jeżeli dostosowanie warunków pracy na dotychczasowym stanowisku pracy lub skrócenie czasu pracy jest niemożliwe lub niecelowe, pracodawca jest obowiązany przenieść pracownicę do innej pracy, a w razie braku takiej możliwości zwolnić pracownicę na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. §3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do pracodawcy w przypadku gdy pracownica w ciąży lub karmiąca dziecko piersią przedstawi zaświadczenie lekarskie stwierdzające przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej pracy. §4. W razie gdy zmiana warunków pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku pracy, skrócenie czasu pracy lub przeniesienie pracownicy do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje dodatek wyrównawczy. §5. Pracownica w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia. §6. Po ustaniu przyczyn uzasadniających przeniesienie pracownicy do innej pracy, skrócenie jej czasu pracy lub zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy, pracodawca jest obowiązany zatrudnić pracownicę przy pracy i w wymiarze czasu pracy określonych w umowie o pracę. §7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wydawania zaświadczeń lekarskich stwierdzających przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej pracy przez pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią, uwzględniając zagrożenia dla jej zdrowia lub bezpieczeństwa występujące w środowisku pracy.\"; 12) w art. 189{1} w § 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W zakresie uprawnienia określonego w art. 186 ograniczenie to nie obowiązuje przez okres trzech miesięcy korzystania z urlopu wychowawczego.\"; 13) w art. 191 skreśla się § 4; 14) w dziale dziewiątym po rozdziale III dodaje się rozdział IIIa w brzmieniu: \"Rozdział IIIa Zatrudnianie młodocianych w innym celu niż przygotowanie zawodowe"}
{"id":"2001_1405_67","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 67{2}. §1. Pracodawca kierujący pracownika do pracy w państwie będącym członkiem Unii Europejskiej: 1) w związku z realizacją umowy zawartej przez tego pracodawcę z podmiotem zagranicznym, 2) w zagranicznym oddziale (filii) tego pracodawcy - jest obowiązany zapewnić pracownikowi, w zakresie określonym w art. 67{3}, warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż obowiązujące w państwie, w którym pracownik ma świadczyć pracę. §2. Przepis § 1 stosuje się także do pracodawcy będącego agencją pracy tymczasowej."}
{"id":"2001_1405_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, o której mowa w art. 1, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1405_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy \" Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. z wyjątkiem art. 1 pkt 7 i art. 6 pkt 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1406_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady stosowania dopłat ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów udzielanych przez banki na adaptacje pomieszczeń, zakup wyposażenia, aparatury lub sprzętu medycznego oraz środków transportu, służących prowadzeniu: 1) indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, indywidualnej praktyki pielęgniarek, indywidualnej praktyki położnych, indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęgniarek, indywidualnej specjalistycznej praktyki położnych, grupowej praktyki lekarskiej, grupowej praktyki pielęgniarek, grupowej praktyki położnych albo 2) niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej - zwanych dalej \"dopłatami\", oraz warunki umarzania tych kredytów."}
{"id":"2001_1406_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 2. Dopłaty stosuje się do oprocentowania kredytów udzielanych przez banki lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym, zwanym dalej \"kredytobiorcami\", jeżeli: 1) rozwiązano z nimi umowę o pracę w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej po dniu 31 lipca 1997 r. z przyczyn dotyczących pracodawcy albo 2) są zatrudnieni w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej w dniu wejścia w życie ustawy i złożą pisemne oświadczenie o gotowości rozwiązania umowy o pracę, z zastrzeżeniem art. 8 ust.1 pkt 2, oraz 3) nie nabyli uprawnień do świadczeń emerytalno-rentowych."}
{"id":"2001_1406_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 3. 1. Dopłaty i umorzenia są finansowane ze środków budżetu państwa w granicach kwot określonych w ustawie budżetowej. 2. Dopłaty są stosowane do oprocentowania kredytów udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego oraz przez inne banki, które zawarły z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowy, określające w szczególności zasady korzystania ze środków budżetu państwa na cele określone w ustawie oraz wskazujące terminy i formy przekazywania zapotrzebowań na środki finansujące dopłaty i umorzenia. 3. Dopłaty stanowią kwotę odsetek będącą różnicą między kwotą odsetek wyliczoną przy zastosowaniu stopy procentowej określonej w umowie kredytowej, a kwotą odsetek spłaconych bankom przez kredytobiorców, przy czym wysokość odsetek spłacanych przez kredytobiorcę wynosi 0,5 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych do redyskonta przez Narodowy Bank Polski."}
{"id":"2001_1406_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 4. 1. Banki, o których mowa w art. 3 ust. 2, umarzają 20% udzielonego kredytu po terminowej spłacie 80% kapitału oraz należnych odsetek, w przypadku gdy zachodzi jeden z wymienionych warunków: 1) kredytobiorca, prowadzący indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, indywidualną praktykę pielęgniarek, indywidualną praktykę położnych, indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarek, indywidualną specjalistyczną praktykę położnych, przez okres nie krótszy niż 3 lata zatrudniać będzie, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, co najmniej jednego pracownika, 2) kredytobiorca, prowadzący grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek lub grupową praktykę położnych, oraz kredytobiorca prowadzący niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, przez okres nie krótszy niż 3 lata zatrudniać będzie pracowników, których łączny czas pracy w przeliczeniu na pełny miesięczny wymiar czasu pracy, stanowi równoważnik 1,5, 3) kredytobiorca rozpoczyna działalność, o której mowa w art. 1 ust. 1, w miejscowości o liczbie mieszkańców nie przekraczającej 10 tys. - przy jednoczesnym wykorzystaniu kredytu zgodnie z przeznaczeniem określonym w art. 1. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach losowych, niezależnych od kredytobiorcy, Bank Gospodarstwa Krajowego, po rozważeniu zaistniałej sytuacji, może umorzyć 20% udzielonego kredytu, pod warunkiem jego wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem określonym w art. 1. 3. Bankowi udzielającemu kredytu i umorzenia nie przysługuje prawo do odsetek od ostatniej spłaconej raty kredytu."}
{"id":"2001_1406_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 5. 1. Środki na dopłaty i umorzenia, w wysokości wynikającej z zapotrzebowania złożonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego, są przekazywane przez ministra właściwego do spraw zdrowia, zwanego dalej \"Ministrem\", na podstawie umowy zawartej z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, na wyodrębniony rachunek w tym banku. 2. Umowa powinna ustalać w szczególności: 1) limity dopłat, 2) terminy, formę i tryb przekazywania zapotrzebowań na dopłaty i umorzenia, 3) szczegółowy tryb i sposób przekazywania środków na dopłaty i umorzenia oraz zwrotu środków, o których mowa w art. 8 ust.3. 3. Z tytułu czynności związanych z przekazywaniem dopłat, umorzeń i zwrotu środków, o których mowa w art. 8 ust. 3, Bankowi Gospodarstwa Krajowego przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej w umowie."}
{"id":"2001_1406_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 6. 1. Kredytobiorca ubiegający się o przyznanie kredytu z dopłatami powinien do wniosku o kredyt dołączyć plan wykorzystania kredytu, informację o innych kredytach zaciągniętych na prowadzenie działalności gospodarczej oraz następujące dokumenty: 1) zaświadczenie o wpisie do rejestru indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, indywidualnej praktyki pielęgniarek, indywidualnej praktyki położnych, indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęgniarek, indywidualnej specjalistycznej praktyki położnych, grupowej praktyki lekarskiej, grupowej praktyki pielęgniarek, grupowej praktyki położnych, albo 2) decyzję wojewody o wpisie niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, - wydane na podstawie odrębnych przepisów, albo 3) oświadczenie, o którym mowa w art. 2 pkt 2. 2. Kredytobiorca może korzystać z więcej niż jednego kredytu z dopłatami, jeżeli łączna kwota tych kredytów nie przekroczy kwoty określonej w art. 7 ust. 1. 3. Banki, o których mowa w art. 3 ust. 2, przekazują do Banku Gospodarstwa Krajowego w terminie 14 dni od dnia wydania decyzji wstępnej o przyznaniu kredytu poświadczoną kopię tej decyzji wraz z przewidywanym harmonogramem dopłat. 4. Bank Gospodarstwa Krajowego informuje bank kredytujący o możliwości sfinansowania dopłat, w ramach limitu określonego przez Ministra. 5. Umowa kredytu bez otrzymania z Banku Gospodarstwa Krajowego potwierdzenia o możliwości sfinansowania dopłat jest nieważna. 6. Opłaty związane z udzieleniem kredytu preferencyjnego ponosi się z chwilą wydania ostatecznej decyzji o jego udzieleniu."}
{"id":"2001_1406_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 7. 1. Kwota kredytu objętego dopłatami nie może przekroczyć : 1) 70.000 zł - dla lekarza, lekarza stomatologa, 2) 40.000 zł - dla pielęgniarki, położnej i technika medycznego. 2. W przypadku wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa, pielęgniarki i położnej w formie grupowej praktyki albo zamiaru wykonywania tych zawodów w tej formie, kredytobiorcą może być każda osoba wykonująca lub zamierzająca wykonywać zawód w ramach takiej praktyki, o ile spełnia ona wymagania określone w art. 2. 3. Jeżeli wspólnikiem, udziałowcem albo akcjonariuszem spółki, tworzącej niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, jest więcej niż jedna osoba będąca lekarzem, lekarzem stomatologiem, pielęgniarką lub położną lub technikiem medycznym i spełniająca wymagania, o których mowa w art. 2, kredytobiorcą może być każda z tych osób. 4. Kredyty objęte dopłatami są udzielane na okres do 5 lat z możliwością karencji w spłacie kapitału do 12 miesięcy. Okresu karencji nie wlicza się do okresu kredytowania."}
{"id":"2001_1406_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 8. 1. Dopłaty nie mogą być udzielane, jeżeli: 1) bank udzielający kredytu stwierdzi, że kredyt został wykorzystany w całości albo w części niezgodnie z jego przeznaczeniem określonym w art. 1, lub 2) kredytobiorca nie przedstawi w terminie 3 miesięcy od dnia uruchomienia kredytu dokumentu potwierdzającego ustanie stosunku pracy z publicznym zakładem opieki zdrowotnej. 2. W przypadkach, o którym mowa w ust. 1, kredytobiorca jest obowiązany do spłaty odsetek bankowych w pełnej wysokości wynikającej z umowy kredytowej za okres korzystania z kredytu, zaś bank, który udzielił kredytu, zwraca na rachunek prowadzony w Banku Gospodarstwa Krajowego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia kredytobiorcy wezwania do zapłaty odsetek w pełnej wysokości, kwotę udzielonych dopłat. 3. Zwrócone kwoty dopłat, o których mowa w ust. 2, Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania do budżetu państwa. 4. Banki, o których mowa w art. 3 ust. 2, dokonują kontroli zgodności wykorzystania udzielonego przez siebie kredytu z jego przeznaczeniem, z własnej inicjatywy lub na wniosek: 1) okręgowej rady właściwego samorządu zawodowego, jeżeli kredyt jest przeznaczony na wykonywanie zawodu w formie praktyk, o których mowa w art. 1 pkt 1, 2) wojewody - w odniesieniu do niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej."}
{"id":"2001_1406_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1407_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 29, poz. 320, Nr 42, poz. 473 i Nr 63, poz. 634) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami: 1) higieny środowiska, 2) higieny pracy w zakładach pracy, 3) higieny radiacyjnej, 4) higieny procesów nauczania i wychowania, 5) higieny wypoczynku i rekreacji, 6) zdrowotnymi żywności, żywienia i przedmiotów użytku, 7) higieniczno-sanitarnymi, jakie powinien spełniać personel medyczny, sprzęt oraz pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne - w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych.\"; 2) w art. 2 skreśla się przecinek i wyrazy \"jeżeli ich występowanie ma charakter epidemiczny\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Do zakresu działania Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego należy w szczególności: 1) uzgadnianie projektów wojewódzkich i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz warunków zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji, a także wskazań lokalizacyjnych i lokalizacji autostrad pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, 2) uzgadnianie dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych dotyczących: a) budowy oraz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych, statków morskich, żeglugi śródlądowej i powietrznych, b) nowych materiałów i procesów technologicznych przed ich zastosowaniem w produkcji lub budownictwie, 3) uczestniczenie w dopuszczeniu do użytku obiektów budowlanych, statków morskich, żeglugi śródlądowej i powietrznych oraz środków komunikacji lądowej, 4) inicjowanie przedsięwzięć oraz prac badawczych w dziedzinie zapobiegania negatywnym wpływom czynników i zjawisk fizycznych, chemicznych i biologicznych na zdrowie ludzi.\"; 4) w art. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) higieny środowiska, a zwłaszcza wody do spożycia, czystości powietrza atmosferycznego, gleby, wód i innych elementów środowiska w zakresie ustalonym w odrębnych przepisach,\"; 5) w art. 5: a) w pkt 2 skreśla się wyraz \"publicznym\", b) dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) wydawanie decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub decyzji o braku podstaw do jej stwierdzenia,\"; 6) w art. 8 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zastępców Głównego Inspektora Sanitarnego w liczbie 2 powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego.\"; 7) w art. 9 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Rada Sanitarno-Epidemiologiczna składa się z przewodniczącego, sekretarza i 15 członków, których powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego, spośród pracowników nauki i osób posiadających wybitne przygotowanie praktyczne z dziedziny sanitarno-epidemiologicznej. W pracach Rady, na zaproszenie Głównego Inspektora Sanitarnego, uczestniczą przedstawiciele centralnych organów administracji rządowej, jednostek samorządu terytorialnego oraz związków zawodowych, organizacji pracodawców i organizacji społecznych statutowo zajmujących się problemami sanitarno-epidemiologicznymi. 3. Rada Sanitarno-Epidemiologiczna działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu zatwierdzonego, w drodze zarządzenia, przez Głównego Inspektora Sanitarnego.\"; 8) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Zadania Inspekcji Sanitarnej określone w rozdziale 1 wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Sanitarny, 2) wojewódzki inspektor sanitarny, 3) powiatowy inspektor sanitarny, 4) graniczny inspektor sanitarny dla obszarów przejść granicznych drogowych, kolejowych, lotniczych, rzecznych i morskich, portów lotniczych i morskich oraz jednostek pływających na obszarze wód terytorialnych. 2. Organy, wymienione w ust. 1, wykonują zadania Inspekcji Sanitarnej zgodnie z kompetencjami określonymi w ustawie i w przepisach odrębnych. 3. Główny Inspektor Sanitarny koordynuje i nadzoruje ustawową działalność inspektorów sanitarnych. 4. Wojewódzki, powiatowy i graniczny inspektor sanitarny kierują działalnością odpowiednio wojewódzkiej, powiatowej i granicznej stacji sanitarno-epidemiologicznej, będących zakładami opieki zdrowotnej. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz granicznych stacji sanitarnoepidemiologicznych, uwzględniając w szczególności terytorialny zakres działania oraz siedziby granicznych inspektorów sanitarnych. 6. Wojewódzki inspektor sanitarny może powierzyć powiatowemu i granicznemu inspektorowi sanitarnemu, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu swojej właściwości, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych. 7. Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o inspektorze sanitarnym bez bliższego rozróżnienia, to przepisy te odnoszą się do wojewódzkiego, powiatowego i granicznego inspektora sanitarnego.\"; 9) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Wojewódzkiego, powiatowego i granicznego inspektora sanitarnego powołuje Główny Inspektor Sanitarny, po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego, przeprowadzonego z udziałem wojewody, w odniesieniu do wojewódzkiego i granicznego inspektora sanitarnego lub starosty, w odniesieniu do powiatowego inspektora sanitarnego. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki i kryteria prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności sposób ogłaszania o zamiarze przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego, skład i zasady działania komisji kwalifikacyjnej. 3. Powołanie na stanowisko inspektora sanitarnego następuje na okres 5 lat. 4. Zastępcę wojewódzkiego, powiatowego i granicznego inspektora sanitarnego powołuje i odwołuje Główny Inspektor Sanitarny na wniosek właściwego inspektora sanitarnego. 5. Główny Inspektor Sanitarny może w każdym czasie odwołać wojewódzkiego, powiatowego i granicznego inspektora sanitarnego, jeżeli przemawia za tym interes służby, a w szczególności, jeżeli działalność tego inspektora sanitarnego lub podległej mu jednostki może zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji Sanitarnej, a zwłaszcza naruszyć bezpieczeństwo sanitarne na terenie właściwości danej jednostki. Odwołanie w tym trybie następuje w drodze decyzji administracyjnej i wymaga szczegółowego uzasadnienia na piśmie.\"; 10) w art. 12: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji Sanitarnej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, organem właściwym jest powiatowy lub graniczny inspektor sanitarny, z zastrzeżeniem ust. 1a.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Wojewódzki inspektor sanitarny jest organem właściwym w zakresie higieny radiacyjnej.\", c) w ust. 2 w pkt 1 wyraz \"portowego\" zastępuje się wyrazem \"granicznego\"; 11) w art. 12a: a) w ust. 1 użytym dwukrotnie po wyrazie \"Inspekcji\" dodaje się wyraz \"Sanitarnej\", b) w ust. 2 wyraz \"portowych\" zastępuje się wyrazem \"granicznych\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz na rok rozpatrują informacje właściwego inspektora sanitarnego o stanie bezpieczeństwa sanitarnego powiatu i województwa. Wojewódzki inspektor sanitarny informuje zarząd powiatu o wynikach kontroli obiektów o podstawowym znaczeniu dla danego terenu.\", d) skreśla się ust. 4-7.\"; 12) skreśla się art. 12b; 13) w art. 13 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) jest lekarzem i uzyskała kierunkową specjalizację w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach, albo posiada inne wyższe wykształcenie i uzyskała specjalizację z dziedziny medycyny,\"; 14) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, a także jego wysokość, uwzględniając w szczególności, przy określaniu trybu przyznawania dodatku - zadania, które będą zaliczane do czynności kontrolnych.\"; 15) w art. 15: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw zdrowia posiada w stosunku do stacji sanitarno-epidemiologicznych uprawnienia organu założycielskiego w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, strukturę organizacyjną, warunki i sposób działania stacji sanitarnoepidemiologicznych oraz kwalifikacje wymagane na poszczególne stanowiska pracy, a także wzór legitymacji służbowej pracownika stacji sanitarnoepidemiologicznej, uwzględniając w szczególności: 1) przy określaniu struktury organizacyjnej - komórki organizacyjne stacji sanitarno-epidemiologicznych, 2) przy określaniu warunków działania - sposób nadawania regulaminu organizacyjnego stacji sanitarno-epidemiologicznych, 3) przy określaniu kwalifikacji - kwalifikacje zawodowe, wykształcenie, specjalizacje, przeszkolenia oraz minimalną liczbę lat pracy.\"; 16) skreśla się art. 17; 17) skreśla się art. 19; 18) w art. 20 w ust. 1 po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Biura Ochrony Rządu,\"; 19) dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. Na terenach jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, w rejonach zakwaterowania przejściowego jednostek wojskowych oraz w stosunku do wojsk obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz przemieszczających się przez to terytorium, zadania Inspekcji Sanitarnej wykonują organy Wojskowej Inspekcji Sanitarnej. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz warunki i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję Sanitarną: 1) na terenie jednostek organizacyjnych określonych w ust. 1, oraz w rejonach zakwaterowania przejściowego jednostek wojskowych, 2) w stosunku do żołnierzy w służbie czynnej oraz pracowników wojska zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych określonych w ust. 1, 3) w stosunku do żołnierzy wojsk obcych i ich personelu cywilnego, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo przemieszczających się.\"; 20) skreśla się art. 24; 21) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Główny Inspektor Sanitarny może osobie posiadającej wymagane kwalifikacje nadać, z zastrzeżeniem ust. 2, w określonym zakresie oraz cofnąć uprawnienie rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych do uzgadniania w imieniu inspektora sanitarnego dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych. 2. Rzeczoznawcą do spraw sanitarno-higienicznych nie może być osoba będąca pracownikiem stacji sanitarno-epidemiologicznej lub członkiem korpusu służby cywilnej zatrudnionym w Głównym Inspektoracie Sanitarnym. 3. Główny Inspektor Sanitarny powołuje w drodze zarządzenia Komisję Kwalifikacyjną do spraw oceny kwalifikacji kandydata na rzeczoznawcę do spraw sanitarno-higienicznych oraz prowadzi listę rzeczoznawców. 4. Za przyznanie uprawnienia rzeczoznawcy pobierana jest opłata. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje rzeczoznawców, warunki, zakres i tryb przyznawania i cofania uprawnień rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych, wysokość opłat ponoszonych w związku z przyznaniem uprawnienia rzeczoznawcy, warunki i tryb działania oraz wynagradzania Komisji Kwalifikacyjnej, a także warunki i tryb uzgadniania przez rzeczoznawców dokumentacji projektowej, uwzględniając w szczególności: 1) przy określaniu kwalifikacji - wykształcenie, praktykę zawodową oraz egzamin kwalifikacyjny, 2) przy określeniu warunków, zakresu i trybu przyznawania i cofania uprawnień rzeczoznawcy - wykaz dokumentów niezbędnych do wszczęcia postępowania, zakres uprawnień rzeczoznawców oraz ich obowiązki.\"; 22) w art. 35 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Rozporządzenie w szczególności ustali zakres uprawnień oraz rodzaj czynności kontrolnych, do wykonywania których został dany pracownik upoważniony.\"; 23) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. Kto utrudnia lub udaremnia działalność organów Inspekcji Sanitarnej podlega karze aresztu do 30 dni, ograniczenia wolności albo grzywny.\"."}
{"id":"2001_1407_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. z 2001 r. Nr 80, poz. 872) w załączniku do ustawy w pkt 16 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 17 w brzmieniu: \"17) Główny Inspektor Sanitarny i inspektorzy sanitarni.\"."}
{"id":"2001_1407_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769, Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256, Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45) w art. 8 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"w przypadkach określonych w ustawie o Inspekcji Sanitarnej\"."}
{"id":"2001_1407_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, graniczne stacje sanitarno-epidemiologiczne przejmujące portowe stacje sanitarnoepidemiologiczne, a także kryteria i warunki przejęcia portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych przez właściwe graniczne stacje sanitarnoepidemiologiczne, uwzględniając w szczególności sposób i tryb podziału portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych pomiędzy właściwe dla nich graniczne stacje sanitarno-epidemiologiczne. 2. Z dniem 1 stycznia 2002 r.: 1) portowe stacje sanitarno-epidemiologiczne wchodzą w skład właściwych granicznych stacji sanitarno-epidemiologicznych, 2) wygasają akty powołania portowych inspektorów sanitarnych, 3) zadania Inspekcji Sanitarnej w odniesieniu do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego oraz portów i przystani, wykonywane przez portowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, przejmują właściwe graniczne stacje sanitarno-epidemiologiczne, 4) pracownicy portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych stają się pracownikami właściwych granicznych stacji sanitarno-epidemiologicznych, 5) budynki, urządzenia oraz inne składniki mienia, będące we władaniu portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, przechodzą we władanie właściwych granicznych stacji sanitarno-epidemiologicznych na dotychczasowych zasadach, 6) zobowiązania i należności portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych przejmują właściwe graniczne stacje sanitarno-epidemiologiczne. 3. Z dniem przejęcia portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych przez graniczne stacje sanitarno-epidemiologiczne tracą moc wpisy portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych do rejestru zakładów opieki zdrowotnej."}
{"id":"2001_1407_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Dotychczasowe uprawnienia rzeczoznawców do spraw sanitarno-higienicznych, upoważniające do opiniowania dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, zachowują swoją ważność w zakresie uzgadniania dokumentacji projektowej obiektów realizowanych na obszarze kraju, w tym na obszarach kolejowych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Pracownicy stacji sanitarno-epidemiologicznych i członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w Głównym Inspektoracie Sanitarnym, którzy otrzymali przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uprawnienie rzeczoznawcy do spraw sanitarno-higienicznych do uzgadniania w imieniu inspektora sanitarnego dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, nie mogą wykonywać obowiązków rzeczoznawcy w okresie zatrudnienia w stacji sanitarno-epidemiologicznej lub Głównym Inspektoracie Sanitarnym."}
{"id":"2001_1407_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych ustaw","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1408_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa warunki wytwarzania i przetwarzania materiałów i wyrobów, które w stanie gotowym do użytkowania są przeznaczone do kontaktu z żywnością lub pozostają z nią w kontakcie oraz warunki wprowadzania do obrotu tych materiałów i wyrobów w celu zapewnienia bezpieczeństwa zdrowia lub życia człowieka. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) materiałów pokrywających lub powlekających środki spożywcze, które stanowią część środków spożywczych i mogą być spożywane razem z tymi środkami, 2) materiałów i wyrobów: a) używanych w instalacjach i urządzeniach wodociągowych oraz w studniach, b) będących przedmiotami zabytkowymi, 3) materiałów i wyrobów przeznaczonych na eksport do państw niebędących członkami Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1408_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 10. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do postępowania w sprawie pozwoleń stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_1408_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 11. Producent posiadający pozwolenie jest obowiązany poinformować Głównego Inspektora Sanitarnego o wystąpieniu wszelkich zmian i okoliczności, które były podane we wniosku i dokumentacji składanych przy ubieganiu się o wydanie pozwolenia w terminie do 7 dni od ich wystąpienia."}
{"id":"2001_1408_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 12. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr wydanych pozwoleń."}
{"id":"2001_1408_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 13. O wydaniu i cofnięciu pozwolenia Główny Inspektor Sanitarny powiadamia w terminie do 7 dni ministra właściwego do spraw zdrowia."}
{"id":"2001_1408_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 14. 1. O wydaniu oraz cofnięciu pozwolenia minister właściwy do spraw zdrowia zawiadamia Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej w terminie 2 miesięcy od dnia wydania albo cofnięcia pozwolenia. Do zawiadomienia dołącza się kopię pozwolenia. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek producenta, złożony za pośrednictwem Głównego Inspektora Sanitarnego, występuje do Komisji Europejskiej o umieszczenie nowej substancji określonej w pozwoleniu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 na liście substancji dozwolonych do stosowania w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Do wystąpienia dołącza się dokumentację, o której mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2."}
{"id":"2001_1408_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 15. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, w razie otrzymania nowych danych wskazujących, że stosowanie substancji, o których mowa w art. 3 ust. 5 lub art. 4, zagraża zdrowiu lub życiu człowieka, w drodze rozporządzenia: 1) zakazuje czasowo lub ogranicza wytwarzanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu materiałów i wyrobów z udziałem takich substancji, 2) nakazuje wycofanie z obrotu materiałów i wyrobów określonych w pkt 1. - w celu zapobiegania ujemnym skutkom dla zdrowia lub życia człowieka. 2. O wydaniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, w tym o przyczynach jego wydania, minister właściwy do spraw zdrowia powiadamia niezwłocznie Komisję Europejską i właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1408_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 16. 1. Materiały i wyroby wprowadzane do obrotu powinny być oznakowane, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, zgodnie z przepisami o ogólnym bezpieczeństwie produktów. 2. Materiały i wyroby wprowadzane do obrotu podlegają oznakowaniu w formie nadruków, etykiet lub ulotek informacyjnych w sposób widoczny, czytelny i trwały. 3. Oznakowanie powinno zawierać: 1) określenie \"do kontaktu z żywnością\" lub wskazania określające zastosowanie materiałów i wyrobów lub symbol, którego wzór zawiera załącznik do ustawy, 2) informacje o warunkach użytkowania materiałów i wyrobów, jeżeli jest to niezbędne dla zdrowia lub życia człowieka. 4. Materiały i wyroby wytworzone z zastosowaniem nowych substancji powinny być dodatkowo oznakowane w sposób określony w pozwoleniu. 5. Oznakowanie umieszcza się w odniesieniu do materiałów i wyrobów wprowadzanych do obrotu: 1) detalicznego - w formie nadruku umieszczonego bezpośrednio na materiałach i wyrobach lub na ich opakowaniu albo na etykietach lub ulotkach informacyjnych dołączonych do materiałów i wyrobów, 2) hurtowego - w sposób określony w pkt 1 oraz w dokumentach dołączonych do partii materiałów i wyrobów. 6. Umieszczanie oznakowań, o których mowa w ust. 3 pkt 1, nie jest obowiązkowe w przypadku materiałów i wyrobów, które z istoty i w sposób oczywisty są przeznaczone do kontaktu z żywnością."}
{"id":"2001_1408_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 17. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia."}
{"id":"2001_1408_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 18. 1. Kto wytwarza, przetwarza, sprowadza z zagranicy lub wprowadza do obrotu materiały i wyroby niespełniające wymagań określonych w art. 3 i art. 11 lub oznakowane w sposób nieodpowiadający wymogom, o których mowa w art. 16 podlega karze aresztu albo grzywny. 2. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w ust. 1, można orzec o przepadku przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, jeżeli nawet nie stanowiły własności sprawcy. 3. W przypadku orzeczenia środka karnego, o którym mowa w ust. 2, koszty zniszczenia materiałów i wyrobów określonych w ust. 1 ponosi producent."}
{"id":"2001_1408_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 19. Producent materiału lub wyrobu, który uzyskał świadectwo dopuszczenia ich do obrotu wydane przez Państwowy Zakład Higieny na podstawie dotychczasowych przepisów, dostosuje do wymagań określonych w ustawie warunki wytwarzania, przetwarzania i wprowadzania do obrotu materiałów i wyrobów do dnia 31 grudnia 2002 r."}
{"id":"2001_1408_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) materiały i wyroby - materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634), które w stanie gotowym do użytkowania są przeznaczone do kontaktu z żywnością lub pozostają z nią w kontakcie, 2) producent - przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958, Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679), który wytwarza, przetwarza, sprowadza z zagranicy lub wprowadza do obrotu materiały i wyroby, 3) wprowadzanie do obrotu - oferowanie do nabycia odpłatnie lub nieodpłatnie oraz sprzedaż hurtową lub detaliczną materiałów i wyrobów wytworzonych w kraju lub przywiezionych z zagranicy w celu ich dystrybucji lub użytkowania, 4) żywność - żywność w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 1."}
{"id":"2001_1408_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 29, poz. 320, Nr 42, poz. 473 i Nr 63, poz. 634) w art. 4 pkt 4, art. 24 ust. 1, art. 27 ust 2, art. 29 i art. 36 ust. 3 po użytych w różnych przypadkach wyrazach \"przedmioty użytku\" dodaje się użyte w różnych przypadkach wyrazy \"materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością\"."}
{"id":"2001_1408_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634) w art. 60 skreśla się wyrazy \"z wyjątkiem art. 37 ust. 1 pkt 1 w zakresie dotyczącym przedmiotów użytku nieobjętych niniejszą ustawą\"."}
{"id":"2001_1408_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 22. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz. U. Nr 36, poz. 343, z 1934 r. Nr 110, poz. 977, z 1939 r. Nr 54, poz. 343, z 1946 r. Nr 5, poz. 11, z 1949 r. Nr 42, poz. 311, z 1969 r. Nr 13, poz. 95 oraz z 1970 r. Nr 29, poz. 245), z tym że zachowują moc przepisy w części dotyczącej przedmiotów użytku innych niż określone w niniejszej ustawie."}
{"id":"2001_1408_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 23. Z dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej przepisu art. 4 ust. 2 nie stosuje się do obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1408_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 24. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 8 ust. 1 pkt 5, art. 14 i art. 15 ust. 2, które wchodzą w życie z dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1408_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 3. 1. Materiały i wyroby wprowadzane do obrotu użytkowane w normalnych lub możliwych do przewidzenia warunkach nie mogą powodować: 1) migracji polegającej na przenikaniu substancji z tych materiałów i wyrobów do żywności w ilościach stanowiących zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka, 2) zmian w składzie żywności lub zmian powodujących pogorszenie się jej cech organoleptycznych. 2. Materiały i wyroby powinny być wytwarzane lub przetwarzane tak, aby w normalnych lub możliwych do przewidzenia warunkach ich użytkowania spełniały wymagania, o których mowa w ust. 1. 3. W procesie wytwarzania lub przetwarzania materiałów i wyrobów stosuje się substancje dozwolone znajdujące się w wykazach, o których mowa w ust. 5, albo dopuszczone do stosowania na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1. 4. Producent jest obowiązany posiadać dokumentację potwierdzającą, że materiały i wyroby spełniają wymagania określone w ustawie. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzeń: 1) wykaz substancji, których stosowanie jest dozwolone w procesie wytwarzania lub przetwarzania materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych, z uwzględnieniem dopuszczalnych limitów migracji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, lub zawartości oraz innych ograniczeń i specyfikacji dla tych substancji, a także sposób sprawdzania zgodności tych materiałów i wyrobów z ustalonymi limitami, 2) wykaz substancji, których stosowanie jest dozwolone w procesie wytwarzania lub przetwarzania materiałów i wyrobów z innych tworzyw niż określone w pkt 1, z uwzględnieniem dopuszczalnych limitów migracji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, lub zawartości oraz innych ograniczeń i specyfikacji dla tych substancji, a także sposób sprawdzania zgodności tych materiałów i wyrobów z ustalonymi limitami, - uwzględniając substancje objęte wykazem przyjętym przez Komisję Europejską."}
{"id":"2001_1408_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 4. 1. Stosowanie w procesie wytwarzania lub przetwarzania materiałów i wyrobów substancji innych niż określone w wykazach, o których mowa w art. 3 ust. 5 pkt. 1 i 2, zwanych dalej \"nowymi substancjami\" wymaga uzyskania pozwolenia. 2. Wprowadzanie do obrotu przywiezionych z zagranicy materiałów i wyrobów wytworzonych z udziałem nowych substancji, o których mowa w ust. 1 wymaga uzyskania pozwolenia."}
{"id":"2001_1408_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 5. 1. Pozwolenia, o których mowa w art. 4, wydaje na wniosek producenta Główny Inspektor Sanitarny. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia powinien zawierać: 1) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres lub siedzibę producenta, a w odniesieniu do materiałów i wyrobów przywiezionych z zagranicy \" również nazwę kraju, w którym zostały wytworzone, 2) nazwę i charakterystykę nowej substancji objętej wnioskiem, 3) określenie zastosowania nowej substancji oraz uzasadnienie technologiczne stosowania tej substancji. 3. Do wniosku o wydanie pozwolenia producent jest obowiązany dołączyć: 1) odpis, wyciąg albo zaświadczenie z Krajowego Rejestru Sądowego, 2) dokumentację pozwalającą na ocenę nowej substancji. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zakres dokumentacji, o której mowa w ust. 3 pkt 2 uwzględniając właściwości fizykochemiczne oraz wyniki badań, a także jednostki naukowe właściwe do wydawania opinii ze względu na przedmiot wniosku, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa zdrowia lub życia człowieka. 5. Koszty opinii, o których mowa w ust. 4 ponosi producent ubiegający się o pozwolenie."}
{"id":"2001_1408_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 6. 1. Główny Inspektor Sanitarny wydaje pozwolenie, jeżeli stosowanie nowej substancji w materiałach i wyrobach nie spowoduje naruszenia wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 1. 2. Główny Inspektor Sanitarny odmawia wydania pozwolenia, jeżeli z dokumentacji, o której mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2 wynika, że stosowanie nowej substancji przy wytwarzaniu lub przetwarzaniu materiałów i wyrobów albo wprowadzanie do obrotu tych materiałów i wyrobów mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka. 3. Wydawanie, odmowa wydania i cofnięcie pozwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2001_1408_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 7. Pozwolenie wydaje się na okres 2 lat, jednakże wygasa ono w dniu umieszczenia nowej substancji w wykazie, o którym mowa w art. 3 ust. 5."}
{"id":"2001_1408_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 8. 1. Pozwolenie podlega cofnięciu w przypadku, gdy: 1) wniosek o wydanie pozwolenia lub załączona do wniosku dokumentacja zawiera nieprawdziwe dane, 2) producent wprowadza do obrotu materiały i wyroby z naruszeniem warunków określonych w pozwoleniu, 3) producent narusza określone w pozwoleniu warunki stosowania nowej substancji, 4) badania naukowe wykażą, że stosowanie nowych substancji zagraża zdrowiu lub życiu człowieka, 5) Komisja Europejska odmówi umieszczenia nowej substancji w wykazie, o którym mowa w art. 14 ust. 2. 2. Decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1408_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością","text":"Art. 9. Pozwolenie powinno zawierać: 1) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres lub siedzibę producenta, 2) nazwę nowej substancji, 3) charakterystykę nowej substancji, 4) określenie warunków stosowania nowej substancji, 5) określenie rodzaju materiałów i wyrobów, do których wytwarzania lub przetwarzania może być używana nowa substancja, 6) określenie sposóbu znakowania materiałów i wyrobów zawierających nowe substancje."}
{"id":"2001_1409_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady paczkowania produktów przeznaczonych do sprzedaży w opakowaniach i oznaczania opakowań znakiem \"e\" oraz zasady produkcji butelek miarowych i oznaczania ich znakiem \"3\". 2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów odrębnych dotyczących produktów, opakowań oraz warunków wprowadzania ich do obrotu. 3. Przepisy ustawy stosuje się do środków farmaceutycznych i materiałów medycznych w zakresie, w jakim nie naruszają przepisów dotyczących tych produktów."}
{"id":"2001_1409_10","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W przypadku towarów paczkowanych importowanych importer powinien posiadać dokumentację świadczącą o tym, że w procesie paczkowania stosowane były odpowiednie metody kontroli ilości rzeczywistej, pozwalające uznać spełnienie warunków, o których mowa w art. 8 ust. 1, bez przeprowadzenia dodatkowej kontroli, o której mowa w art. 9."}
{"id":"2001_1409_11","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Wymagania dotyczące kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego uważa się za spełnione, jeżeli paczkujący wykorzystuje przy paczkowaniu butelki miarowe i napełnia je do poziomu odpowiadającego pojemności, określonej w pkt 1 lit. a) załącznika nr 4 do ustawy."}
{"id":"2001_1409_12","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Paczkujący, w terminie co najmniej 30 dni przed rozpoczęciem paczkowania produktów, jest obowiązany zgłosić ten fakt dyrektorowi okręgowego urzędu miar, właściwego dla miejsca siedziby paczkującego. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) oznaczenie paczkującego, 2) siedzibę i adres, 3) miejsce paczkowania lub, w przypadku towarów importowanych, miejsce ich składowania, 4) rodzaj paczkowanego produktu. 3. Do zgłoszenia paczkujący powinien dołączyć aktualny wypis z Krajowego Rejestru Sądowego."}
{"id":"2001_1409_13","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W przypadku gdy w trakcie sprawowania nadzoru, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2, właściwe terytorialnie organy administracji miar stwierdzą stosowanie w procesie paczkowania niezalegalizowanych przyrządów pomiarowych lub wadliwość stosowanego systemu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego, organ przeprowadzający kontrolę może wystąpić z wnioskiem do właściwych terytorialnie organów inspekcji, o których mowa w art. 5 ust. 1, o przeprowadzenie badania partii zgodnie z metodą referencyjną określoną w załączniku nr 2 do ustawy. 2. Badania próbek mogą być przeprowadzane w pomieszczeniach paczkującego lub w laboratoriach właściwych inspekcji. 3. Stwierdzenie wadliwości partii następuje po wykonaniu badań kontrolnych przy zastosowaniu metody zapewniającej skuteczność porównywalną ze skutecznością metody referencyjnej. Rozdział 3 Warunki oznaczania towarów paczkowanych znakiem \"e\""}
{"id":"2001_1409_14","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do towarów paczkowanych wprowadzanych do obrotu w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej wyrażonej w jednostkach masy lub objętości, która jest nie mniejsza niż 5 g lub 5 ml i nie większa niż 10 kg lub 10 l."}
{"id":"2001_1409_15","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Paczkujący może na własną odpowiedzialność oznaczać znakiem \"e\" towary paczkowane, o których mowa w art. 14, jeżeli towary te oraz proces kontroli ich paczkowania spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale. 2. Znak \"e\" oznacza gwarancję paczkującego, że towar paczkowany spełnia wymagania określone w przepisach niniejszego rozdziału. Wzór znaku \"e\" określa załącznik nr 3 do ustawy. 3. Umieszczanie na opakowaniach znaków podobnych do znaku \"e\" jest zabronione. 4. Znak \"e\", o wysokości co najmniej 3 mm, umieszcza się na opakowaniu obok oznaczenia nominalnej masy lub objętości. 5. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, ograniczyć możliwość oznaczania znakiem \"e\" niektórych grup towarów paczkowanych i dopuścić ich wprowadzanie do obrotu wyłącznie w opakowaniach o ściśle określonych ilościach nominalnych, uwzględniając konieczność ochrony praw konsumentów oraz zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1409_16","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Paczkujący w terminie co najmniej 60 dni przed rozpoczęciem paczkowania produktów jest obowiązany przekazać dyrektorowi właściwego terytorialnie okręgowego urzędu miar opis przyjętego przez siebie systemu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego, gwarantującego właściwą kontrolę ilości rzeczywistej. 2. Dyrektor właściwego terytorialnie okręgowego urzędu miar w terminie 45 dni od dnia otrzymania od paczkującego opisu przyjętego systemu kontroli, o którym mowa w ust. 1, może wydać zalecenia niezbędne do spełnienia wymagań wynikających z ustawy. 3. Paczkujący może wystąpić do dyrektora właściwego terytorialnie okręgowego urzędu miar z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że przedstawiony opis przyjętego przez niego systemu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego jest zgodny z przepisami ustawy."}
{"id":"2001_1409_17","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Paczkujący może oznaczać towary paczkowane znakiem \"e\" tylko w przypadku, gdy podczas ich paczkowania stosowany był system kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego, którego opis został przekazany dyrektorowi właściwego terytorialnie okręgowego urzędu miar w trybie, o którym mowa w art. 16 ust. 1. 2. W przypadku otrzymania zaleceń, o których mowa w art. 16 ust. 2, paczkujący jest obowiązany do ich uwzględnienia przed przystąpieniem do oznaczania znakiem \"e\". 3. Stosowany przez paczkującego system kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego powinien zapewniać skuteczność porównywalną do skuteczności metody referencyjnej."}
{"id":"2001_1409_18","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Paczkujący jest obowiązany do dokumentowania w formie pisemnej przeprowadzanych kontroli wewnętrznych ilości towaru paczkowanego w sposób zapewniający możliwość sprawdzenia przez organy administracji miar: 1) czasu i miejsca przeprowadzenia tych kontroli, 2) wielkości sprawdzanej partii i pobranej próbki, 3) wyników badania próbki wraz z określeniem, czy stwierdzony błąd nie przekracza dopuszczalnej wartości i czy dana partia spełnia kryteria dopuszczalności wprowadzenia do obrotu. 2. Paczkujący może wprowadzić do obrotu partię po przeprowadzeniu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego i stwierdzeniu, że dana partia spełnia kryteria dopuszczalności wprowadzenia do obrotu. 3. Paczkujący obowiązany jest do przechowywania dokumentacji, o której mowa w ust. 1, w sposób uporządkowany chronologicznie, przez okres przydatności danej partii towaru do użytku, co najmniej przez okres roku i nie dłużej niż przez okres dwóch lat od daty przeprowadzenia kontroli. 4. Na żądanie organu administracji miar paczkujący jest obowiązany udostępnić dokumentację przeprowadzonych kontroli wewnętrznych ilości towaru paczkowanego. 5. Organy inspekcji, o których mowa w art. 5, mają prawo wglądu do dokumentacji określonej w ust. 1 w celu ustalenia ilości rzeczywistej towarów wprowadzonych przez paczkującego do obrotu."}
{"id":"2001_1409_19","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Dyrektor właściwego terytorialnie okręgowego urzędu miar, nie częściej niż raz w roku, przeprowadza w pomieszczeniach paczkującego kontrole planowe w celu stwierdzenia poprawności stosowanego przez paczkującego systemu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego. 2. Za czynności wykonywane przez dyrektora, właściwego terytorialnie okręgowego urzędu miar, związane z planowaną kontrolą towarów paczkowanych, pobiera się od paczkującego opłaty zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (Dz.U. Nr 63, poz. 636). 3. Właściwe terytorialnie organy administracji miar mogą w każdym czasie przeprowadzać kontrole doraźne. Za czynności wykonywane przez dyrektora, o którym mowa w ust. 1, związane z kontrolą doraźną nie pobiera się opłaty, chyba że w ich wyniku zostanie stwierdzone stosowanie niewłaściwych przyrządów pomiarowych lub, że przyjęty system kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego może powodować przekroczenie dopuszczalnej ujemnej wartości błędu ilości towaru paczkowanego T1. W takim przypadku pobierane są opłaty jak za kontrole planowe. 4. Do kontroli planowych i doraźnych stosuje się odpowiednio przepis art. 13 ust. 1."}
{"id":"2001_1409_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) błąd ilości towaru paczkowanego, oznaczony znakiem T - różnicę między ilością rzeczywistą a ilością nominalną towaru paczkowanego, 2) butelka miarowa - pojemnik oznaczony znakiem \"3\", zamykany lub przystosowany do zamykania, przeznaczony do przechowywania, transportu lub dostarczania cieczy, o pojemności nominalnej od 5 ml do 5 l włącznie, posiadający charakterystykę konstrukcyjną i jednolitość wytwarzania zapewniającą odpowiednią dokładność pomiaru zawartej w nim cieczy poprzez napełnienie do określonego poziomu lub w określonym procencie jego pojemności całkowitej, bez konieczności wykonywania niezależnego pomiaru ilości nalewanej do niego cieczy, wykonany ze szkła lub innego materiału posiadającego taką sztywność i stabilność, która zapewnia pojemnikowi zachowanie takich samych właściwości metrologicznych, jakie zapewnia szkło, 3) dopuszczalna ujemna wartość błędu ilości towaru paczkowanego, oznaczona znakiem T{1} - maksymalną dopuszczalną różnicę między ilością rzeczywistą a ilością nominalną produktu podaną przez paczkującego, 4) ilość nominalna towaru paczkowanego - deklarowaną przez paczkującego i oznaczoną na opakowaniu ilość produktu w towarze paczkowanym, bez opakowania oraz bez dodatkowych materiałów lub produktów zapakowanych razem z produktem, jaką towar paczkowany powinien zawierać, 5) ilość rzeczywista towaru paczkowanego - przeznaczoną dla nabywcy ilość produktu w towarze paczkowanym, bez opakowania i bez dodatkowych materiałów lub produktów dodatkowych zapakowanych razem z produktem, jaką towar paczkowany faktycznie zawiera; w przypadku produktów, których ilość wyraża się w jednostkach objętości, z wyjątkiem produktów zamrożonych, ilość rzeczywista powinna być określana w temperaturze 20 °C, 6) kontrola wewnętrzna ilości towaru paczkowanego - kontrolę dotyczącą ilości produktu w opakowaniu, wykonywaną przez paczkującego w procesie paczkowania, 7) kontrola wewnętrzna butelek miarowych - kontrolę dotyczącą określonych w ustawie wymagań dla butelek miarowych, wykonywaną przez producenta w procesie ich produkcji, 8) metoda referencyjna - metodę kontroli towarów paczkowanych lub kontroli butelek miarowych, którą stosują organy kontroli w celu stwierdzenia poprawności procesu paczkowania produktów lub poprawności produkcji butelek miarowych, 9) opakowanie - w rozumieniu art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. Nr 63, poz. 638), 10) paczkowanie - umieszczenie odmierzonej porcji produktu w opakowaniu jednostkowym z przeznaczeniem go do sprzedaży w formie towaru paczkowanego, 11) paczkujący - przedsiębiorcę w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509), który odmierza porcje produktu, umieszcza je w opakowaniu jednostkowym i wprowadza towar paczkowany do obrotu po raz pierwszy; dla potrzeb ustawy przedsiębiorca wprowadzający na polski obszar celny towary paczkowane, zwany dalej \"importerem\", traktowany jest jako paczkujący, 12) partia towaru paczkowanego, zwana dalej \"partią\" - określoną liczbę jednakowych towarów paczkowanych, o takiej samej ilości nominalnej, zapakowanych w tych samych warunkach i w tym samym czasie, 13) produkt - produkt w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. Nr 15, poz. 179), 14) próbka towaru paczkowanego, zwana dalej \"próbką\" - pobraną losowo z partii określoną liczbę towarów paczkowanych, na podstawie której dokonuje się oceny partii, 15) towar paczkowany - produkt przeznaczony do sprzedaży, umieszczony w opakowaniu jednostkowym dowolnego rodzaju, którego deklarowana ilość, odmierzona bez udziału nabywcy, nie może zostać zmieniona bez otworzenia, uszkodzenia lub wyraźnego naruszenia opakowania."}
{"id":"2001_1409_20","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Towary paczkowane oznaczone znakiem \"e\" przez paczkującego w krajach członkowskich Unii Europejskiej zgodnie z obowiązującymi w tych krajach przepisami, są dopuszczane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności przeprowadzania dodatkowej kontroli. Rozdział 4 Butelki miarowe"}
{"id":"2001_1409_21","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Producent butelek może na własną odpowiedzialność oznaczać je znakiem \"3\" (odwrócony epsilon) o wysokości co najmniej 3 mm, stanowiącym gwarancję producenta, że butelka spełnia wymagania określone w ustawie. Wymagania metrologiczne dotyczące butelek miarowych zawiera załącznik nr 4 do ustawy. 2. Wzór znaku \"3\"określa załącznik nr 5 do ustawy."}
{"id":"2001_1409_22","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Butelka miarowa powinna posiadać łatwe do odczytania, dobrze widoczne oraz nieusuwalne oznakowania: 1) na boku, przy krawędzi dna lub na dnie: a) wartości pojemności nominalnej w litrach, centylitrach lub mililitrach, podane wraz z symbolem zastosowanej jednostki miary, cyframi o wysokości co najmniej: - 3 mm, jeżeli nominalna pojemność jest mniejsza od 20 cl, - 4 mm, jeżeli nominalna pojemność wynosi od 20 cl do 100 cl, - 6 mm, jeżeli nominalna pojemność jest większa od 100 cl, b) znak identyfikacyjny producenta, c) znak \"3\", 2) na dnie lub przy krawędzi dna w sposób zapewniający rozróżnienie z oznakowaniami, o których mowa w pkt 1, cyframi o tej samej wysokości, w jakich jest wyrażana odpowiednia pojemność nominalna, zgodnie z metodą lub metodami napełniania: a) wartość pojemności brzegowej wyrażonej w centylitrach bez symbolu cl lub b) wartość odległości, wyrażonej w milimetrach, od poziomu krawędzi do poziomu napełnienia odpowiadającego pojemności nominalnej z symbolem mm. 2. Na butelce mogą być umieszczane inne oznakowania, pod warunkiem że nie będą podobne do oznakowań, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1409_23","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Producent przed rozpoczęciem produkcji butelek miarowych jest obowiązany zgłosić Prezesowi Głównego Urzędu Miar znak służący do identyfikacji producenta. 2. Znak identyfikacyjny producenta powinien posiadać indywidualne cechy graficzne pozwalające jednoznacznie odróżnić go od zarejestrowanych już znaków identyfikacyjnych innych producentów. 3. Każdy producent jest obowiązany umieszczać na produkowanych przez siebie butelkach miarowych spełniających wymagania niniejszej ustawy znak identyfikacyjny producenta."}
{"id":"2001_1409_24","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Prezes Głównego Urzędu Miar prowadzi jawny rejestr znaków identyfikacyjnych producentów butelek miarowych, zwany dalej \"rejestrem\". 2. Rejestr powinien zawierać: 1) oznaczenie producenta, 2) siedzibę i adres, 3) numer, pod którym producent został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym, 4) symbol graficzny stanowiący znak identyfikacyjny producenta."}
{"id":"2001_1409_25","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Prezes Głównego Urzędu Miar dokonuje wpisu znaku identyfikacyjnego producenta do rejestru w terminie 14 dni od dnia otrzymania zgłoszenia. Zgłoszenie winno zawierać dane, o których mowa w art. 24 ust. 2, aktualny wypis z Krajowego Rejestru Sądowego i 5 egzemplarzy wzoru znaku o wymiarach nie większych niż 5 cm x 5 cm. 2. Prezes Głównego Urzędu Miar odmawia wpisu w przypadku, gdy znak zgłoszony przez producenta jest identyczny ze znakiem już wcześniej wpisanym do rejestru. 3. Prezes Głównego Urzędu Miar jest obowiązany wydać pisemne zaświadczenie o wpisie znaku identyfikacyjnego do rejestru w terminie 14 dni od dnia dokonania wpisu. 4. W przypadku gdy zgłoszony przez producenta wniosek posiada braki formalne lub znak identyfikacyjny producenta nie posiada indywidualnych cech graficznych pozwalających jednoznacznie odróżnić go od wpisanych już do rejestru znaków identyfikacyjnych innych producentów, co może wprowadzać w błąd co do tożsamości producenta butelek miarowych, Prezes Głównego Urzędu Miar zawiadamia o powyższym wnioskodawcę w terminie 14 dni od dnia otrzymania zgłoszenia oraz wzywa go do usunięcia braków formalnych lub do zmiany znaku w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia. 5. Jeżeli w wyznaczonym terminie producent nie uzupełni wniosku lub nie przedstawi innego znaku identyfikacyjnego, Prezes Głównego Urzędu Miar pozostawia sprawę bez rozpoznania, informując o powyższym wnioskodawcę. 6. Odmowa wpisu następuje w formie decyzji administracyjnej."}
{"id":"2001_1409_26","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Prezes Głównego Urzędu Miar jest obowiązany informować właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Komisję Europejską o znakach identyfikacyjnych producenta wpisanych do rejestru w terminie 30 dni od dnia dokonania wpisu."}
{"id":"2001_1409_27","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Producent butelek miarowych jest odpowiedzialny za zorganizowanie i przeprowadzanie kontroli wewnętrznej butelek miarowych. Kontrola ta może być przeprowadzana wyłącznie przy pomocy zalegalizowanych przyrządów pomiarowych, odpowiednich do wykonywania niezbędnych czynności. 2. Stosowany przez producenta system kontroli wewnętrznej butelek miarowych powinien zapewniać skuteczność porównywalną do skuteczności metody referencyjnej. Opis metody referencyjnej kontroli butelek miarowych zawiera załącznik nr 6 do ustawy. 3. Producent, w terminie co najmniej 60 dni przed rozpoczęciem produkcji butelek miarowych jest obowiązany przekazać dyrektorowi właściwego terytorialnie okręgowego urzędu miar opis przyjętego przez siebie systemu kontroli wewnętrznej butelek miarowych. Przepisy art. 16 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 4. Producent może wprowadzać do obrotu partię butelek miarowych po przeprowadzeniu kontroli wewnętrznej, o której mowa w ust. 1 i stwierdzeniu pozytywnego wyniku kontroli."}
{"id":"2001_1409_28","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Butelki miarowe podlegają kontroli administracji miar przez pobranie próbek w pomieszczeniach producenta. 2. Do kontroli butelek miarowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 18 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 19. 3. Stwierdzenie poprawności danej partii w ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, następuje po wykonaniu badań kontrolnych, przy zastosowaniu metody zapewniającej skuteczność porównywalną ze skutecznością metody referencyjnej. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"2001_1409_29","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Kto, paczkując lub wprowadzając po raz pierwszy do obrotu towary paczkowane, oznacza je znakiem \"e\", będąc świadomym, że nie spełniają one wymagań określonych dla tego znaku, podlega karze grzywny do 5.000 złotych."}
{"id":"2001_1409_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Paczkujący może wprowadzać do obrotu tylko towary paczkowane spełniające wymagania określone w ustawie. 2. Importer towaru paczkowanego jest odpowiedzialny za spełnienie wymagań obowiązujących paczkującego zgodnie z ustawą, o ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_1409_30","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Kto, oznacza znakiem \"3\" butelki niespełniające wymagań określonych dla tego znaku lub butelki takie wprowadza po raz pierwszy do obrotu, podlega karze grzywny do 5.000 złotych."}
{"id":"2001_1409_31","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Kto, będąc odpowiedzialnym za działalność produkcyjną lub za kontrolę ilości rzeczywistej, nie przestrzega obowiązków wynikających z przyjętego systemu kontroli wewnętrznej ilości towarów paczkowanych lub kontroli wewnętrznej butelek miarowych lub prowadzi wymaganą dokumentację tych systemów nierzetelnie, podlega karze grzywny do 1.000 złotych. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1409_32","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117 poz. 1228) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 136 § 1 po wyrazie \"jakość\" dodaje się wyrazy \"lub ilość nominalną\", 2) w art. 137 § 1 po wyrazie \"cen\" dodaje się wyrazy \"lub ilości nominalnej\"."}
{"id":"2001_1409_33","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 62, poz. 718, Nr 73 poz. 852 i Nr 120, poz. 1268) w art. 16 w ust. 1 w pkt. 2 po wyrazach: \"przy ustalaniu ceny\", dodaje się wyrazy \"lub zadeklarowanej na opakowaniu towaru paczkowanego,\". Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1409_34","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Paczkujący produkty oraz producenci butelek miarowych przed wejściem w życie ustawy, mogą prowadzić produkcję pod warunkiem spełnienia obowiązków zgłoszeniowych i rejestracyjnych, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 16 ust. 1, art. 23 ust. 1 i art. 27 ust. 3, w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_1409_35","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., z wyjątkiem art. 6 ust. 3 i 4, art. 20 i art. 26, które stosuje się z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. Załączniki"}
{"id":"2001_1409_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Paczkowanie produktów i produkcja butelek miarowych podlegają nadzorowi właściwych organów administracji miar. 2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje: 1) kontrolę stosowania w procesie paczkowania zalegalizowanych przyrządów pomiarowych, 2) kontrolę stosowanego przez paczkującego systemu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego, 3) kontrolę stosowanego przez producenta butelek miarowych systemu kontroli wewnętrznej tych butelek. 3. Nadzór jest sprawowany przez: 1) wydawanie zaleceń pokontrolnych i sprawdzanie stanu ich realizacji, 2) kierowanie do organu właściwego w sprawach o wykroczenia wniosków o ukaranie, 3) kierowanie do właściwych terytorialnie organów inspekcji wniosków o przeprowadzenie kontroli towarów paczkowanych, w zakresie ich właściwości, w razie stwierdzenia niezgodności paczkowania z przepisami ustawy."}
{"id":"2001_1409_5","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Towary paczkowane znajdujące się w obrocie lub przeznaczone do wprowadzenia do obrotu podlegają kontroli Inspekcji Handlowej, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych i Inspekcji Farmaceutycznej, w zakresie przewidzianym w niniejszej ustawie oraz w zakresie ich właściwości, w trybie i na warunkach określonych w przepisach odrębnych. 2. Inspekcje wymienione w ust. 1 mogą organizować kontrole wspólnie z organami administracji miar. Rozdział 2 Zasady paczkowania towarów"}
{"id":"2001_1409_6","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Produkty mogą być umieszczane w opakowaniach jednostkowych dowolnego rodzaju pod warunkiem, że nie wprowadzają nabywcy w błąd co do ilości rzeczywistej. 2. Towary paczkowane, z wyjątkiem tych, o których mowa w ust. 3, wprowadzane są do obrotu w opakowaniach jednostkowych o dowolnej ilości nominalnej. 3. Produkty określone w załączniku nr 1 do ustawy, przeznaczone do sprzedaży jako towary paczkowane w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej nie mniejszej niż 5 g lub 5 ml i nie większej niż 10 kg lub 10 l mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie w opakowaniach o określonych ilościach nominalnych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, ilości nominalne zawartości opakowań jednostkowych towarów paczkowanych dla produktów, o których mowa w ust. 3, uwzględniając zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1409_7","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Oznakowanie umieszczone na towarach paczkowanych powinno być łatwe do odczytania i widoczne w normalnych warunkach prezentacji, a także wykonane w sposób nie dający się usunąć bez uszkodzenia opakowania. Poza wymaganiami dotyczącymi oznakowania produktów określonymi w przepisach odrębnych, towary paczkowane wprowadzane do obrotu powinny posiadać następujące oznakowania: 1) nazwę produktu, 2) ilość nominalną produktu, 3) oznaczenie paczkującego. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące oznakowań, o których mowa w ust. 1, jak również przypadki, w których paczkujący zwolniony będzie z obowiązku umieszczania tych oznakowań, uwzględniając konieczność ochrony praw konsumentów oraz zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1409_8","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Paczkujący jest odpowiedzialny za to, aby towar paczkowany spełniał wymagania określone w ustawie. W szczególności ponosi on odpowiedzialność za zapewnienie, że ilość rzeczywista odpowiada ilości nominalnej podanej na opakowaniu jednostkowym, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Partię towaru uznaje się za spełniającą wymagania ustawy w zakresie dotyczącym ilości rzeczywistej, jeżeli wynik kontroli przeprowadzonej według metody referencyjnej lub metody o porównywalnej skuteczności jest pozytywny. 3. Partia towaru, której wynik kontroli według metody referencyjnej jest negatywny, nie może być wprowadzona do obrotu."}
{"id":"2001_1409_9","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o towarach paczkowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Paczkujący jest odpowiedzialny za zorganizowanie i przeprowadzanie kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego. Kontrola ta może być przeprowadzana wyłącznie przy pomocy zalegalizowanych przyrządów pomiarowych, odpowiednich do wykonywania niezbędnych czynności. 2. Kontroli dokonuje się przez zbadanie każdej sztuki towaru paczkowanego lub przez zbadanie próbki zgodnie z przyjętym systemem kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego. 3. Jeżeli paczkujący dokonuje kontroli przez zbadanie próbki, przyjęty system kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego powinien zapewniać skuteczność porównywalną do skuteczności metody referencyjnej. Opis metody referencyjnej statystycznej kontroli towarów paczkowanych zawiera załącznik nr 2 do ustawy."}
{"id":"2001_1438_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz.U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27, z 1995 r. Nr 120, poz. 576, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1189) w art. 2: 1) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) posiada dyplom lekarza weterynarii wydany przez polską uczelnię realizującą program nauczania określony, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa lub posiada dyplom lekarza weterynarii wydany przez uczelnię zagraniczną uznany za równorzędny na podstawie odrębnych przepisów,\", 2) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, minister właściwy do spraw rolnictwa będzie miał na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.\", 3) dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Cudzoziemiec, który posiada prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii na terenie krajów członkowskich Unii Europejskiej, uzyskuje wpis na listę lekarzy weterynarii po przedłożeniu okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej dokumentów potwierdzających prawo do wykonywania zawodu w krajach Unii Europejskiej i po złożeniu oświadczenia, że będzie wykonywał zawód, przestrzegając obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej prawa.\", 4) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach o stwierdzenie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz szczegółowe zasady prowadzenia listy lekarzy weterynarii posiadających prawo wykonywania zawodu, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.\"."}
{"id":"2001_1438_10","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 10. Weterynaryjnej kontroli granicznej podlega: 1) wprowadzanie lub zamiar wprowadzenia towarów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"przywozem\", 2) wyprowadzanie lub zamiar wyprowadzenia towarów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"wywozem\", 3) przewóz towarów lub zamiar przewozu w procedurze tranzytu w rozumieniu przepisów Kodeksu celnego przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innych krajów, zwany dalej \"przewozem\".\"; 9) dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. Zabrania się: 1) przywozu lub przewozu zwierząt chorych, podejrzanych o zakażenie, produktów, surowców i odpadów pochodzących od takich zwierząt oraz materiału wysokiego i szczególnego ryzyka, 2) przywozu mięsa niezdatnego do spożycia lub mięsa warunkowo zdatnego do spożycia, 3) przywozu lub przewozu rzeczy, w stosunku do których istnieje podejrzenie o możliwość przeniesienia przez nie zakażenia, z wyłączeniem hodowli materiału zakaźnego przeznaczonego do badań naukowych, 4) przywozu lub przewozu zwierząt niezdolnych do kontynuowania podróży w rozumieniu przepisów o ochronie zwierząt, 5) przywozu towarów zawierających niedopuszczalne pozostałości chemiczne i biologiczne, 6) przywozu lub przewozu towarów bez wymaganej dokumentacji, 7) przewozu zwierząt bez pisemnego potwierdzenia, że zostaną one przyjęte przez pierwszy kraj sąsiadujący z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 8) przewozu produktów bez pisemnej deklaracji osoby zainteresowanej ładunkiem, że w przypadku nieprzyjęcia przesyłki pokryje ona wszelkie koszty związane ze zniszczeniem lub odesłaniem przesyłki do miejsca pochodzenia, 9) przywozu i przewozu towarów przez inne przejścia graniczne niż określone na podstawie przepisów art. 14 ust. 14 pkt 1, 10) przywozu lub przewozu towarów, które niespełniają innych warunków weterynaryjnych określonych niniejszą ustawą lub przepisami szczególnymi.\"; 10) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Zwierzęta mogą być przywożone, jeżeli: 1) są zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia sporządzony w co najmniej dwóch językach - w języku polskim i w języku kraju ich pochodzenia lub w języku polskim i angielskim, wydany przez właściwy organ państwa, z którego pochodzą, oraz w inne dokumenty towarzyszące przesyłce, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia państwa, z których pochodzą, lub ich części są wpisane do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, 3) są oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację, 4) osoba zainteresowana ładunkiem poinformuje, z wyprzedzeniem przynajmniej jednego dnia roboczego, w formie pisemnej lub za pomocą elektronicznych nośników informacji, granicznego lekarza weterynarii z właściwego przejścia granicznego, przez które zwierzęta będą przewożone, o przewidywanym czasie przywozu zwierząt, ich gatunku i liczbie, 5) importer uzyska decyzję właściwego powiatowego lekarza weterynarii w sprawie ustalenia miejsca kwarantanny lub uboju zwierząt. 2. Mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, materiał biologiczny, niejadalne produkty zwierzęce oraz środki żywienia zwierząt mogą być przywożone, jeżeli: 1) są zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia sporządzony w co najmniej dwóch językach - w języku polskim i w języku kraju ich pochodzenia lub w języku polskim i angielskim, wydany przez właściwy organ państwa, z którego pochodzą, oraz w inne dokumenty towarzyszące przesyłce. W przypadku rozładunku świeżej ryby lub świeżych produktów rybnych pochodzących bezpośrednio z połowów ze statków pod banderą innego kraju świadectwo zdrowia wydawane jest przez urzędowego lekarza weterynarii na podstawie pisemnej deklaracji kapitana, która spełnia rolę świadectwa pochodzenia ryb, mięczaków i skorupiaków, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia państwa, z których pochodzą, lub ich części są wpisane do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, a ponadto jeżeli pochodzą z zakładów uprawnionych do eksportu lub dopuszczonych do handlu na terytorium Unii Europejskiej, 3) osoba zainteresowana ładunkiem poinformuje, w formie pisemnej lub za pomocą elektronicznych nośników informacji, z wyprzedzeniem przynajmniej jednego dnia roboczego, granicznego lekarza weterynarii z właściwego przejścia granicznego, przez które produkty będą przewożone, o ilości, rodzaju i przewidywanym czasie ich przywozu, 4) importer uzyska decyzję właściwego powiatowego lekarza weterynarii w sprawie ustalenia miejsca ich składowania, 5) osoba zainteresowana ładunkiem zadeklaruje w świadectwie przekroczenia granicy, że produkty spełniają wymagania przywozowe. 3. Trofea łowieckie oraz nawóz naturalny pochodzące od zwierząt jednokopytnych i drobiu mogą być przywożone, jeżeli: 1) są zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia sporządzony w co najmniej dwóch językach - w języku polskim i w języku kraju ich pochodzenia lub w języku polskim i angielskim, wydany przez właściwy organ państwa, z którego pochodzą, oraz w inne dokumenty towarzyszące przesyłce wymagane odrębnymi przepisami, 2) pochodzą z terenu nieobjętego, w dniu wystawienia świadectwa zdrowia, restrykcjami z powodu występowania chorób zakaźnych zwierząt, 3) osoba zainteresowana ładunkiem poinformuje, w formie pisemnej lub za pomocą elektronicznych nośników informacji, z wyprzedzeniem granicznego lekarza weterynarii z właściwego przejścia granicznego, przez które produkty będą przewożone, o ilości, rodzaju i oczekiwanym czasie ich przywozu, 4) importer uzyska decyzję właściwego powiatowego lekarza weterynarii w sprawie ustalenia miejsca ich składowania. 4. Przywóz towarów niespełniających warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, oraz hodowli materiału zakaźnego przeznaczonego do badań naukowych, o których mowa w art. 10a pkt 3, wymaga zezwolenia Głównego Lekarza Weterynarii. Zezwolenie określa szczegółowe wymagania, jakim powinno odpowiadać świadectwo zdrowia, w które towar ma być zaopatrzony, oraz inne warunki, w zależności od rodzaju towaru, po spełnieniu których towar może być przywieziony. 5. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać, w szczególności: 1) adres oraz imię i nazwisko lub nazwę importera, 2) nazwę i ilość towaru, 3) określenie kraju zakupu towaru, a w przypadku importu jadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego lub materiału biologicznego numer weterynaryjny producenta, 4) nazwę przejścia granicznego, 5) kopię decyzji powiatowego lekarza weterynarii o ustaleniu: w przypadku zwierząt - miejsca kwarantanny lub uboju, w przypadku jadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego - miejsca składowania, a w przypadku materiału biologiczengo miejsca składowania lub wykorzystywania, 6) kopię dowodu opłaty za zezwolenie. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki weterynaryjne dla towarów, o których mowa w ust. 1-3, oraz wzory świadectw zdrowia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, a także możliwość przemieszczania towarów między terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a terytoriami innych państw. 7. Główny Lekarz Weterynarii ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi rejestry państw i ich części, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2. 8. Produkty: 1) przeznaczone dla kraju członkowskiego Unii Europejskiej lub obszarów, na których obowiązują specjalne warunki weterynaryjne określone w prawie Unii Europejskiej, 2) z których pobrano próbki, ale wyniki badań nie są znane w czasie, w którym środki transportu opuszczają punkt kontroli granicznej, 3) przywożone dla specjalnych potrzeb w przypadkach określonych w prawie Unii Europejskiej, 4) zwierzęta dzikie nieoskórowane po odstrzeleniu - są objęte specjalnymi wymogami. 9. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) procedury dotyczące weterynaryjnej kontroli granicznej towarów, o których mowa w ust. 6, oraz dalsze postępowanie z tymi towarami, 2) warunki kontroli weterynaryjnej produktów przy ich przeładunku, wwożonych drogą morską lub powietrzną na terytorium krajów członkowskich Unii Europejskiej przez punkt kontroli granicznej inny niż punkt kontroli granicznej przeznaczenia, 3) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych - procedury kontroli weterynaryjnej produktów, niespełniających wymagań określonych w przepisach dotyczących przywozu, a przeznaczonych do spożycia przez załogę i pasażerów korzystających z transportu morskiego - mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej. 10. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia: 1) określi sposoby postępowania w zakresie kontroli weterynaryjnej w przypadku wprowadzania i wyprowadzania towarów do składu celnego, wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, 2) określi, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, listę składów celnych, w których mogą być składowane produkty podlegające kontroli weterynaryjnej, 3) może określić, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, listę składów celnych, w których mogą być składowane produkty podlegające kontroli weterynaryjnej niespełniające wymagań określonych w prawie Unii Europejskiej - mając na względzie zapewnienie przestrzegania warunków weterynaryjnych przy wprowadzaniu i wyprowadzaniu produktów do składu celnego, wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego oraz zapewnienie odpowiednich warunków składowania produktów pochodzenia zwierzęcego.\"; 11) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Towary mogą być przewożone do krajów członkowskich Unii Europejskiej, jeżeli na przewóz została uprzednio wyrażona zgoda urzędowego lekarza weterynarii kraju przeznaczenia, w którym towary te mogą być poddane kontroli, a także gdy na przewóz uzyskano zezwolenie krajów, przez które są przewożone, jeżeli jest ono wymagane przepisami tych krajów. 2. Zwierzęta mogą być przewożone, jeżeli: 1) są oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację, 2) są zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia wystawiony przez właściwy organ państwa, z którego pochodzą, oraz urzędowe tłumaczenie tego świadectwa na język polski, 3) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia państwa, z których pochodzą lub ich części są wpisane do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii lub jeżeli spełniają wymagania określone w zezwoleniu Głównego Lekarza Weterynarii, 4) osoba zainteresowana ładunkiem poinformuje z wyprzedzeniem granicznego lekarza weterynarii z właściwego przejścia granicznego, przez które zwierzęta będą przewożone, o przewidywanym czasie przywozu zwierząt, ich gatunku i liczbie. 3. W przypadku przewozu zwierząt graniczny lekarz weterynarii może zlecić przeprowadzenie badań zwierząt na stacji kwarantanny. 4. Produkty mogą być przewożone, jeżeli: 1) są zaopatrzone w oryginał świadectwa zdrowia wystawiony przez właściwy organ państwa, z którego pochodzą oraz urzędowe tłumaczenie tego świadectwa na język polski i inne wymagane dokumenty towarzyszące przesyłce, 2) osoba zainteresowana ładunkiem poinformuje z wyprzedzeniem lekarza weterynarii z właściwego przejścia granicznego, przez które produkty będą przewożone, o ich ilości, rodzaju i przewidywanym czasie ich przywozu, 3) osoba zainteresowana ładunkiem zgłosiła towar do weterynaryjnej kontroli granicznej w wymaganej formie i w sposób, o których mowa w art. 14 ust. 14 pkt 5. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) procedury kontroli produktów w przewozie między krajami trzecimi, 2) warunki weterynaryjnej kontroli granicznej zwierząt nie objętych przepisami Unii Europejskiej - mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz ujednolicenie warunków przeprowadzania weterynaryjnej kontroli granicznej zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.\"; 12) w art. 13 po wyrazach \"powiatowego lekarza weterynarii\" dodaje się wyrazy \"lub właściwego granicznego lekarza weterynarii\"; 13) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Towary przywożone oraz przewożone podlegają weterynaryjnej kontroli granicznej. 2. Osoba zainteresowana ładunkiem jest obowiązana zgłosić towar do weterynaryjnej kontroli granicznej w wymaganej formie i w sposób, określone na podstawie przepisów ust. 14 pkt 5. 3. Towary przywiezione bez weterynaryjnej kontroli granicznej zostaną zatrzymane do czasu wydania przez właściwego granicznego lub powiatowego lekarza weterynarii decyzji o ich zniszczeniu lub powrotnym wywozie, w rozumieniu przepisów celnych, do kraju pochodzenia. 4. Weterynaryjna kontrola graniczna obejmuje: 1) w przypadku przywozu: a) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy art. 10a, b) kontrolę dokumentów, c) kontrolę tożsamości, d) kontrolę fizyczną, e) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy dotyczące ochrony zwierząt podczas transportu, 2) w przypadku przewozu: a) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy art. 10a, b) kontrolę dokumentów, c) kontrolę tożsamości, d) kontrolę fizyczną, jeżeli istnieje jakiekolwiek podejrzenie zagrożenia zdrowia ludzi lub zwierząt, e) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy dotyczące ochrony zwierząt podczas transportu, f) założenie plomb weterynaryjnych na środki transportu lub partie produktów w punkcie kontroli granicznej wejścia i kontrolę tych plomb w punkcie kontroli granicznej wyjścia. 5. Kontrola graniczna, o której mowa w ust. 1, obejmuje również postawienie w świadectwie zdrowia odpowiedniej pieczęci i dokonanie wpisu przez granicznego lekarza weterynarii o przeprowadzeniu kontroli i jej wyniku. 6. Osoba zainteresowana ładunkiem deklaruje w świadectwie weterynaryjnym przekroczenia granicy przeznaczenie celne towaru. Świadectwo przekroczenia granicy jest jednocześnie dokumentem zgłoszenia towaru do weterynaryjnej kontroli granicznej. 7. W przypadku przywozu deklarowane przeznaczenie celne towaru powinno być zgodne z określonym w decyzji, wydanej przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii, miejscem: 1) składowania, w przypadku produktów albo 2) kwarantanny lub uboju, w przypadku zwierząt. 8. W razie braku deklaracji określającej przeznaczenie celne w świadectwie weterynaryjnym przekroczenia granicy towar będzie podlegał takiej kontroli weterynaryjnej jak towar przywożony. 9. W przypadku przywozu towaru graniczny lekarz weterynarii zatrzymuje oryginalne świadectwo zdrowia lub inne dokumenty weterynaryjne towarzyszące przesyłce i wystawia świadectwo weterynaryjne przekroczenia granicy zawierające wynik przeprowadzonej weterynaryjnej kontroli granicznej oraz wydaje poświadczone kopie zatrzymanych oryginalnych dokumentów. W przypadku przewozu towaru graniczny lekarz weterynarii wydaje weterynaryjne świadectwo przekroczenia granicy i zatrzymuje kopię oryginału weterynaryjnego świadectwa zdrowia lub innych dokumentów weterynaryjnych towarzyszących przesyłce oraz wydaje poświadczone kopie innych otrzymanych dokumentów. Organ celny uzna za dopuszczalne tylko takie przeznaczenie celne towaru, które jest zgodne z warunkami określonymi przez granicznego lekarza weterynarii w weterynaryjnym świadectwie przekroczenia granicy. 10. Procedura, o której mowa w ust. 9, odnosi się do przywozu towarów do wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. 11. Graniczny lekarz weterynarii wydaje decyzję w sprawie zakazu przywozu lub przewozu towarów albo nakazu zabicia, uboju lub uboju sanitarnego zwierząt, zniszczenia produktów lub innych rzeczy, jeżeli kontrola wykaże, że: 1) towary nie spełniają warunków określonych w art. 11 i 12, 2) zostały naruszone przepisy art. 10a. 12. Graniczny lekarz weterynarii może: 1) w razie zagrożenia zdrowia ludzi i zwierząt zastosować środki przewidziane w przepisach art. 22 pkt 1-10 i 13, 2) nakazać przeprowadzenie uboju z konieczności zwierząt, które ze względu na stan zdrowia nie nadają się do dalszego transportu, a w szczególności zwierząt, które doznały urazów lub zranień, 3) zakazać przywozu z zagranicy towarów nieoznakowanych zgodnie z przepisami o znakowaniu środków spożywczych lub przepisami o znakowaniu zwierząt, 4) w uzasadnionych przypadkach przeprowadzić kontrolę weterynaryjną w zakresie, jaki uzna za stosowny. 13. Organ celny odmówi przyjęcia zgłoszenia celnego, jeżeli towar podlegający weterynaryjnej kontroli granicznej nie został poddany takiej kontroli lub nie zostały uiszczone opłaty za przeprowadzenie weterynaryjnej kontroli granicznej. 14. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej oraz ministrem właściwym do spraw transportu, wykaz przejść granicznych, na których będzie dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna, i ich kategorie, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz zapewnienie spełniania wymogów określonych dla danej kategorii przejścia granicznego przez poszczególne przejścia graniczne, 2) wymagania, jakie powinny być spełniane dla zatwierdzenia poszczególnych kategorii przejść granicznych, na których będzie dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna, mając na względzie ochronę zdrowia zwierząt i ludzi, a także zapewnienie szczególnych warunków, jakim powinna odpowiadać każda kategoria przejść granicznych, aby mogła być na niej przeprowadzona weterynaryjna kontrola graniczna, 3) wymogi, jakie powinny być spełnione dla zatwierdzenia stacji kwarantanny zwierząt, mając na względzie wyeliminowanie możliwości rozprzestrzeniania chorób zakaźnych zwierząt przez zwierzęta przywożone, 4) wzory i warunki stosowania pieczęci oraz plomb przez granicznego lekarza weterynarii, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej, 5) formę i sposób zgłoszenia towaru do weterynaryjnej kontroli granicznej oraz wzory weterynaryjnych świadectw przekroczenia granicy dla zwierząt i produktów, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz możliwość przemieszczania się towarów między terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a terytoriami innych państw, 6) częstotliwość i sposób przeprowadzania kontroli fizycznej w ramach weterynaryjnej kontroli granicznej towarów, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz możliwość przemieszczania się towarów między terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a terytoriami innych państw oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej. 7) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, szczegółowe zasady i sposób współdziałania organów Inspekcji Weterynaryjnej z organami celnymi, mając na względzie zapewnienie sprawnej kontroli granicznej towarów, zapewnienie wymogów weterynaryjnych przy ich wprowadzaniu i wyprowadzaniu do składu celnego, wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego oraz zapewnienie warunków weterynaryjnych przy składowaniu. 15. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, procedury kontroli oraz listę portów morskich, w których mogą być rozładowywane świeże ryby lub świeże produkty rybne pochodzące bezpośrednio z połowów, ze statków pod banderą innego kraju, mając na względzie zapewnienie właściwej jakości zdrowotnej ryb poławianych przez statki będące pod banderą innego kraju i produktów rybnych pochodzących z tych statków. 16. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wykaz towarów podlegających weterynaryjnej kontroli granicznej, z uwzględnieniem kodów nomenklatury towarowej taryfy celnej (PCN). 17. Koszty związane z działaniami, o których mowa w ust. 11-13, obciążają w całości właściciela towarów. Koszty są pomniejszane o ewentualny dochód uzyskany ze sprzedaży surowców po uboju zwierząt lub produktów po ich uzdatnieniu. 18. Weterynaryjnej kontroli granicznej nie przeprowadza się w przypadku handlu. Organy Inspekcji Weterynaryjnej mogą jednak przeprowadzać wyrywkowe, niedyskryminujące kontrole towarów przywiezionych z krajów członkowskich Unii Europejskiej, a także przeprowadzać takie kontrole w sytuacjach, o których mowa w art. 18 ust. 2 i 3. 19. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się możliwość przywozu zwierząt przez porty morskie lub lotnicze, w których nie prowadzi się weterynaryjnej kontroli granicznej, pod warunkiem, że zwierzęta są transportowane tym samym statkiem lub samolotem do punktu weterynaryjnej kontroli granicznej, w którym ta kontrola zostanie przeprowadzona.\"; 14) w art. 15: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Towary przywiezione mogą być poddane kwarantannie lub badaniom w miejscu ich przeznaczenia, które określi decyzją graniczny lekarz weterynarii. Szczegółowy zakres badań ustala w instrukcji Główny Lekarz Weterynarii. 2. Uboju przywiezionych zwierząt rzeźnych dokonuje się bez zbędnej zwłoki w rzeźni wyznaczonej przez powiatowego lekarza weterynarii, stosownie do wymagań zdrowotnych zwierząt, przy czym zwierzęta muszą być ubite w tej rzeźni nie później niż 5 dni po ich przywiezieniu do rzeźni. 3. Ostateczna kontrola weterynaryjna towaru odbywa się w punkcie weterynaryjnej kontroli granicznej, a graniczny lekarz weterynarii w zależności od jej wyniku wydaje jedną z następujących decyzji: 1) o dopuszczeniu do handlu, 2) o uzdatnianiu produktów z przeznaczeniem na cele paszowe, 3) nakazującą wywóz za granicę, 4) nakazującą zniszczenie, 5) nakazującą zabicie zwierzęcia lub ubój sanitarny w wyznaczonej rzeźni albo wyładunek zwierzęcia, 6) pozwalającą na złożenie w magazynie celnym, 7) pozwalającą, na wniosek zainteresowanego, na wprowadzenie do składu celnego, wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego.\", b) w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przywóz cofniętego towaru może nastąpić tylko przez ten punkt kontroli granicznej, przez który nastąpił wywóz.\", c) dodaje się ust. 6-9 w brzmieniu: \"6. Towary przywiezione mogą być poddane wyrywkowemu badaniu w miejscach przeznaczenia przed wprowadzeniem na rynek lub przetworzeniem zgodnie z procedurą postępowania ustaloną w instrukcji wydanej przez Głównego Lekarza Weterynarii. 7. Jeżeli graniczny lekarz weterynarii nakaże kwarantannę zwierząt, to powinna ona odbyć się, w zależności od stwierdzonego ryzyka, w jednym z następujących miejsc: 1) w punkcie kontroli granicznej lub w jego pobliżu, 2) w gospodarstwie przeznaczenia, 3) w stacji kwarantanny usytuowanej w pobliżu miejsca przeznaczenia zwierząt. 8. Dopuszcza się ustalenie stacji kwarantanny w kraju eksportującym, pod warunkiem że spełnia warunki weterynaryjne obowiązujące w Unii Europejskiej. 9. Właściwy powiatowy lekarz weterynarii sprawujący nadzór nad składem celnym, wolnym obszarem celnym, składem wolnocłowym, w zakresie przestrzegania warunków weterynaryjnych, kontroluje wprowadzanie i wyprowadzanie towarów ze składu celnego, wolnego obszaru celnego, składu wolnocłowego w zakresie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1-4.\"; 15) dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Przepisów o przywozie i przewozie towarów, o których mowa w art. 11-15, nie stosuje się do: 1) niewielkich partii towaru przeznaczonych do własnego spożycia i stanowiących część bagażu osobistego, 2) paczek wysyłanych przez osoby prywatne do osób prywatnych, 3) próbek handlowych, 4) produktów przeznaczonych do określonych badań lub analiz, 5) produktów przeznaczonych do spożycia na pokładzie międzynarodowych środków transportu, pod warunkiem że nie zostaną one wprowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 6) psów i kotów towarzyszących podróżnym i nie przeznaczonych do obrotu, pod warunkiem że są zaopatrzone w świadectwo zdrowia, 7) spreparowanych zwierząt lub ich części nieprzeznaczonych do działalności gospodarczej. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) wielkości oraz wymagania weterynaryjne w zakresie przywozu i przewozu towarów, o których mowa w ust. 1, 2) szczegółowe zasady kontroli przez organy celne przywożonych z zagranicy i przewożonych psów i kotów, o których mowa w ust. 1 pkt. 6 - mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.\"; 16) art. 16 i 17 otrzymują brzmienie: \"Art. 16. 1. W razie uzasadnionego niebezpieczeństwa przeniesienia z zagranicy choroby zakaźnej zwierząt lub innego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi lub zwierząt Rada Ministrów, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, w drodze rozporządzenia: 1) zakazuje przywozu do kraju lub przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarów lub innych produktów, 2) może określić postępowanie granicznego lekarza weterynarii w stosunku do osób przybywających z zagranicy oraz ich produktów - mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt."}
{"id":"2001_1438_12b","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 12b. 1. Koniowate, które zostały wpisane do ksiąg hodowlanych lub zostały w nich zarejestrowane i kandydują do wpisu, zwane dalej \"koniowatymi zarejestrowanymi\", powinny posiadać dokument identyfikacyjny wydany przez podmiot prowadzący księgę lub rejestr i przy transporcie powinny być zaopatrzone w ten dokument. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu identyfikacyjnego dla koniowatych, informacje, które powinien zawierać, uwzględniając dane dotyczące pochodzenia i opis zwierzęcia.\"; 9) art. 13 skreśla się; 10) art. 14-16 otrzymują brzmienie: ,,Art. 14. 1. Księgi są prowadzone przez związki hodowców lub inne podmioty po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich otwarcie lub prowadzenie, wydanej w drodze decyzji administracyjnej. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa udziela zgody na otwarcie lub prowadzenie określonej księgi, jeżeli związek hodowców lub inny podmiot przedstawi: 1) krajowy program hodowlany, 2) wzorzec rasy, odmiany, stada zwierząt futerkowych lub linii hodowlanej oraz standard hodowlany dla części wstępnej księgi, 3) sposób identyfikacji zwierząt, 4) zakres informacji o zwierzętach wpisywanych do księgi, 5) regulamin wpisu do księgi, 6) minimalne wymagania dotyczące zwierząt wpisywanych do części wstępnej księgi, 7) oświadczenie, że w posiadaniu członków związku hodowców lub innego podmiotu znajduje się dostatecznie duże pogłowie zwierząt danej rasy, odmiany, stada zwierząt futerkowych lub linii hodowlanej, aby można było realizować krajowy program hodowlany. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania wobec związków hodowców lub innych podmiotów, w szczególności dotyczące warunków i sposobu prowadzenia ksiąg, wiedzy fachowej i sprawności działania tych podmiotów w zakresie prowadzenia ksiąg, procedur rejestracyjnych, zwłaszcza w aspekcie zasady równości członków organizacji, mając na względzie zapewnienie prawidłowości prowadzonej hodowli, w tym wysokiej jakości użytkowej i hodowlanej."}
{"id":"2001_1438_15","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw rolnictwa może odmówić udzielenia zgody na otwarcie lub prowadzenie księgi dla zwierząt określonych gatunków, ras, odmian, linii, płci lub stad, jeżeli księga dla tych zwierząt jest już prowadzona przez związek hodowców lub inny podmiot na podstawie wcześniej wydanej zgody."}
{"id":"2001_1438_16","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 16. Minister właściwy do spraw rolnictwa może cofnąć zgodę, jeżeli związek hodowców lub inny podmiot prowadzący księgę narusza przepisy dotyczące jej prowadzenia; w tym przypadku prowadzenie księgi przejmuje jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 6.\"; 11) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa udziela zgody, w drodze decyzji administracyjnej, na otwarcie lub prowadzenie określonego rejestru podmiotom, które: 1) zapewnią, że w realizacji krzyżowniczych programów hodowlanych weźmie udział dostatecznie duże pogłowie zwierząt, 2) przedstawią: a) cel hodowlany, b) programy hodowlane krzyżownicze, c) system identyfikacji zwierząt, d) system rejestracji danych o pochodzeniu zwierząt, e) regulamin prowadzenia rejestru, f) informacje o podmiotach biorących udział w krzyżowniczym programie hodowlanym, w tym nazwę i adres posiadacza zwierząt, dane o liczbie zwierząt uczestniczących w programie, 3) poddadzą zwierzęta ocenie wartości użytkowej, a w przypadku świń i drobiu: a) poddadzą się na własny koszt ocenie mieszańców, co najmniej raz na trzy lata, b) zobowiążą się do publikowania lub udostępniania do publikacji wyników oceny mieszańców. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może cofnąć zgodę na prowadzenie rejestru, jeżeli podmiot prowadzący rejestr narusza przepisy dotyczące jego prowadzenia. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania wobec podmiotów ubiegających się o otwarcie lub prowadzenie określonego rejestru, a w szczególności dotyczące warunków i sposobu prowadzenia rejestrów, wiedzy fachowej i sprawności ich działania w zakresie prowadzenia rejestrów, procedur rejestracyjnych oraz liczebności pogłowia zwierząt, mając na względzie zapewnienie prawidłowości prowadzonej hodowli.\"; 12) dodaje się art. 20a i 20b w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. Prowadzący księgi nie może odmówić wpisu do księgi lub rejestru zwierząt pochodzących z importu, jeżeli spełniają one warunki wpisu. 2. Zwierzęta hodowlane, ich nasienie, komórki jajowe, zarodki i jaja wylęgowe wprowadzane do obrotu, powinny być zaopatrzone w zaświadczenia hodowlane. 3. Zaświadczenie hodowlane dla zwierząt hodowlanych powinno zawierać: 1) dane umożliwiające identyfikację zwierzęcia, 2) informacje dotyczące przodków zwierzęcia, 3) wyniki oceny wartości użytkowej lub hodowlanej zwierzęcia oraz jego przodków, 4) wskazanie właściciela lub hodowcy zwierzęcia. 4. Zaświadczenie hodowlane dla nasienia, komórek jajowych i zarodków powinno zawierać informacje o: 1) dawcy lub dawcach materiału biologicznego w zakresie określonym w ust. 3, 2) terminie pobrania lub produkcji, 3) producencie i odbiorcy materiału biologicznego, 4) wyniku badania grup i białek krwi dawcy lub dawców materiału biologicznego, a w przypadku koniowatych wyniku badania grup i białek krwi lub wyniku badania DNA, jeżeli wynika to z regulaminu prowadzenia księgi danej rasy albo rejestru. 5. Zaświadczenie hodowlane dla jaj wylęgowych powinno zawierać informacje o: 1) gatunku drobiu, poziomie reprodukcji stada i liniach, od których pochodzą jaja, 2) terminie ich zniesienia, 3) producencie i odbiorcy."}
{"id":"2001_1438_17","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 17. 1. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi listy krajowych zakładów uprawnionych do produkcji na rynki innych krajów, zwanych dalej \"listami Głównego Lekarza Weterynarii\". Zakłady produkujące materiał biologiczny, pozyskujące, przetwarzające i składujące mięso i inne środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, niejadalne produkty zwierzęce, środki żywienia zwierząt mogą zostać wpisane na właściwą listę Głównego Lekarza Weterynarii, jeżeli spełniają warunki weterynaryjne obowiązujące w produkcji na rynek krajów członkowskich Unii Europejskiej lub określone przez właściwe organy weterynaryjne kraju, do którego przeznaczony jest produkt. 2. Nadzór nad przestrzeganiem przez producenta warunków, o których mowa w ust. 1, sprawuje powiatowy lekarz weterynarii. 3. Wpis zakładu na listę, o której mowa w ust. 1, następuje na wniosek właściciela zakładu, po przeprowadzeniu kontroli przez powiatowego lekarza weterynarii i wydaniu, na podstawie kontroli sprawdzającej, pozytywnej opinii przez wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz po zatwierdzeniu zakładu przez właściwy organ weterynaryjny Unii Europejskiej albo kraju, do którego są przeznaczone produkty, jeżeli takie zatwierdzenie jest wymagane. 4. Jeżeli zakład nie spełnia albo nie przestrzega wymaganych warunków weterynaryjnych, albo uniemożliwia przeprowadzenie skutecznej kontroli, Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, dokonuje zawieszenia uprawnień, o których mowa w ust. 1, lub skreślenia zakładu z listy Głównego Lekarza Weterynarii. 5. O wpisach i zmianach dokonywanych na listach, o których mowa w ust. 1, Główny Lekarz Weterynarii powiadamia właściwego wojewódzkiego, a także powiatowego lekarza weterynarii, którzy dokonują odpowiednich adnotacji w rejestrze, o którym mowa w art. 5 ust. 3c i art. 31 ust. 4. 6. Produkcja środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego w zakładach posiadających uprawnienia, o których mowa w ust. 1, może być prowadzona wyłącznie z użyciem surowców pochodzących z zakładów uprawnionych do produkcji na rynek danego kraju lub obszaru, z wyłączeniem produktów niepodlegających takim wymaganiom. 7. Jeżeli zakłady, o których mowa w ust. 6, prowadzą produkcję z zastosowaniem surowców pochodzących z zakładów nieposiadających takich uprawnień, to surowce te powinny być przechowywane w oddzielnych magazynach, a proces produkcji z ich użyciem powinien być prowadzony w oddzielnych pomieszczeniach lub w wydzielonym cyklu produkcyjnym i czasie. Uzyskane w ten sposób produkty nie mogą być oznakowane inaczej niż produkty przeznaczone na rynek krajowy i mogą być wprowadzone wyłączenie do obrotu krajowego.\"; 17) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Towary przeznaczone do wywozu podlegają kontroli weterynaryjnej w miejscu wysyłki, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Organy Inspekcji Weterynaryjnej mogą przeprowadzać kontrole przesyłek zwierząt w trakcie transportu, w punktach kontroli granicznej oraz w punkcie postojowym, mające na celu sprawdzenie przestrzegania przepisów o ochronie zwierząt. 3. Właściwy organ Inspekcji Weterynaryjnej może w każdym czasie zarządzić, z zachowaniem wymogów prawa celnego, weterynaryjną kontrolę graniczną przy wywozie towarów, w przypadku podejrzenia wystąpienia: 1) nieprawidłowości dotyczących przebiegu kontroli, 2) nieprawidłowości w wydanych dokumentach weterynaryjnych, 3) innych okoliczności stanowiących zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwierząt. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, gatunki zwierząt i produkty, którymi handel określają przepisy Unii Europejskiej, sposób prowadzenia kontroli weterynaryjnej, wymagania weterynaryjne, jakim muszą odpowiadać zwierzęta i produkty, oraz wzory wymaganych świadectw zdrowia lub dokumentów handlowych, mając na względzie swobodne przemieszczanie towarów między terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a terytoriami innych krajów członkowskich Unii Europejskiej.\"; 18) w art. 19 w ust. 1: a) po wyrazie \"zwierzęcia\" dodaje się wyrazy \"wymienionej w załączniku nr 1 do ustawy,\", b) w pkt 1 wyrazy \"niezwłocznego, nie później niż w ciągu 24 godzin,\" zastępuje się wyrazem \"natychmiastowego\"; 19) dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. Tworzy się system gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących występowania chorób zakaźnych, o których mowa w art. 3. 2. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi księgę chorób zakaźnych zwierząt zawierającą informacje o chorobach podlegających: 1) natychmiastowemu zgłoszeniu, 2) rejestracji. 3. Lekarze weterynarii, o których mowa w art. 20 ust. 1, przekazują właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii roczne informacje o chorobach podlegających rejestracji. 4. Powiatowi lekarze weterynarii przekazują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii: 1) informacje o chorobach zakaźnych zwierząt, o których mowa w art. 3 ust. 1, natychmiast po ich wystąpieniu oraz za każdy miesiąc w formie zbiorczej, 2) zbiorcze informacje roczne o występowaniu chorób, o których mowa w art. 3 ust. 2. 5. Wojewódzcy lekarze weterynarii, w trybie określonym w ust. 4, przekazują informacje Głównemu Lekarzowi Weterynarii, który wykonując postanowienia konwencji i umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, powiadamia Komisję Europejską, właściwe organizacje międzynarodowe oraz inne kraje o występowaniu chorób zakaźnych zwierząt w Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór księgi chorób zakaźnych zwierząt, wzory raportów oraz sposoby przekazywania informacji o występowaniu chorób zakaźnych zwierząt, mając na względzie ujednolicenie sposobu zbierania i przekazywania danych dotyczących występowania chorób zakaźnych zwierząt.\"; 20) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposoby postępowania przy zwalczaniu poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt, a w szczególności procedury stwierdzania i wygaszania ognisk tych chorób oraz sposób prowadzenia dokumentacji w tym zakresie, 2) procedurę uznawania obszaru kraju lub jego części za wolne od chorób, o których mowa w pkt 1 - mając na względzie zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych zwierząt, ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, jak również możliwość przemieszczania zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego między obszarami o takim samym statusie zdrowotnym.\"; 21) dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. W powiatach, województwach, a także w skali całego kraju przygotowuje się i poddaje stałej aktualizacji plany gotowości zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, o których mowa w załączniku nr 1 do ustawy, oraz innych chorób charakteryzujących się wysokim stopniem zaraźliwości, o których mowa w art. 3 ust. 2. W planach tych przydzielone zostaną zadania organom administracji rządowej i samorządowej, a także poszczególnym podmiotom na wypadek wystąpienia chorób zakaźnych zwierząt. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii Rady SanitarnoEpizootiologicznej, określi, w drodze rozporządzenia, warunki tworzenia i wykonywania planów gotowości, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą szybkiego i skutecznego likwidowania ognisk chorób zakaźnych zwierząt. 3. Projekty planów gotowości zwalczania chorób, wyszczególnionych w załączniku nr 1 do ustawy, przygotowują odpowiednio powiatowy lekarz weterynarii, wojewódzki lekarz weterynarii, Główny Lekarz Weterynarii, powołując w swoich strukturach organizacyjnych zespoły kryzysowe.\"; 22) w art. 22: a) w pkt 2 po wyrazach \"miejsca pochodzenia\" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"lub świadectw zdrowia zwierząt\", b) w pkt 4 wyrazy \"paszy, surowców paszowych\" zastępuje się wyrazami \"środków żywienia zwierząt\", c) pkt 9 i 13 otrzymują brzmienie: \"9) wyznaczyć określone miejsca, w odniesieniu do których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania zwierząt lub sprowadzania i wywożenia mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych produktów zwierzęcych, zwłok zwierzęcych i środków żywienia zwierząt,\", 13) określać sposób postępowania ze zwierzętami chorymi albo podejrzanymi o zakażenie, zwłokami zwierzęcymi, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego i niejadalnymi produktami zwierzęcymi oraz środkami żywienia zwierząt zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie,\"; 23) w art. 23: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) nakazać przegląd zwierząt, oczyszczanie, odkażanie, deratyzację i dezynfekcję miejsc przebywania zwierząt lub miejsc przechowywania i przetwarzania zwłok zwierzęcych, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych produktów zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, a także oczyszczanie i odkażanie środków transportu,\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii wojewoda uchyla wydane rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2.\"; 24) w art. 25: a) w ust. 1 po wyrazie \"kozy\" dodaje się wyrazy \" ,drób, jelenie i daniele utrzymywane w warunkach fermowych\", b) w ust. 2 wyraz \"surowców\" zastępuje się wyrazem \"produktów\", c) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Odszkodowanie przysługuje również za zniszczone z nakazów organów Inspekcji Weterynaryjnej środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, środki żywienia zwierząt oraz sprzęt, który nie może być poddany dezynfekcji.\", d) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi tryb i sposób ustalania odszkodowania, o którym mowa w ust. 3a uwzględniając wartość rynkową zniszczonych produktów oraz sprzętu.\"; 25) dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Wprowadza się obowiązek zwalczania chorób lub infekcji, które mogą być w naturalny sposób przenoszone ze zwierzęcia na człowieka lub przez środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia: 1) listę chorób, o których mowa w ust. 1, podlegających zwalczaniu u zwierząt, 2) programy zwalczania chorób, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość odszkodowania w przypadku nakazu zabicia zwierząt - kierując się potrzebą ochrony zdrowia i życia ludzi. 3. Do zwalczania chorób, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19-21 i 22-25.\"; 26) art. 26-29 otrzymują brzmienie: \"Art. 26. 1. Zwierzęta rzeźne i ich mięso, mięso zwierząt łownych i innych zwierząt przeznaczone do spożycia przez ludzi, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego oraz środki żywienia zwierząt objęte są obowiązkiem badania, które należy do zadań powiatowego lekarza weterynarii. 2. Powiatowy lekarz weterynarii organizuje i nadzoruje badania, o których mowa w ust. 1, ustala terenowe obwody badania i obwody badania dla poszczególnych rzeźni oraz wyznacza dla nich lekarzy weterynarii i inne osoby, o których mowa w art. 44, uprawnione do przeprowadzania badań."}
{"id":"2001_1438_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752 oraz z 2001 r. Nr 29, poz. 320) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa zasady zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, badania zwierząt rzeźnych i mięsa, wymagania weterynaryjne dotyczące produkcji towarów i obrotu nimi oraz organizację, zasady i tryb działania Inspekcji Weterynaryjnej.\"; 2) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zwierzęta - zwierzęta gospodarskie, zwierzęta domowe i udomowione, ryby, skorupiaki i mięczaki, zwierzęta laboratoryjne, zwierzęta łowne i inne wolno żyjące, zwierzęta znajdujące się w parkach zwierzęcych, w ogrodach zoologicznych, cyrkach, w obrocie oraz zwierzęta dzikie utrzymywane przez człowieka,\", b) dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) zwierzęta dzikie utrzymywane przez człowieka - ssaki lądowe lub ptaki, które nie są uważane za udomowione, lecz które są utrzymywane jak zwierzęta gospodarskie, z wyłączeniem dzikich ssaków żyjących na terytorium zamkniętym w warunkach zbliżonych do życia na wolności, które nie są uważane za zwierzęta dzikie utrzymywane przez człowieka,\", c) w pkt 2 po wyrazie \"nutrie\" dodaje się wyrazy \"jelenie i daniele utrzymywane w warunkach fermowych oraz zwierzęta dzikie utrzymywane przez człowieka,\", d) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zwierzę chore - zwierzę, u którego organ Inspekcji Weterynaryjnej stwierdził za życia lub po śmierci chorobę zakaźną lub inną chorobę mającą wpływ na ocenę przydatności do spożycia mięsa pochodzącego od niego,\", e) pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"6) niejadalne produkty zwierzęce - nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi produkty w stanie naturalnym pochodzące od zwierząt lub ze zwierząt inne niż materiał biologiczny i środki żywienia zwierząt, 7) materiał biologiczny: a) nasienie, komórki jajowe, zarodki oraz tkanki użyte do ich produkcji, pochodzące od zwierząt gospodarskich należących do gatunków: bydło, świnie, konie, owce, kozy oraz od zwierząt udomowionych i dzikich, a także od innych zwierząt, przeznaczone do wykorzystania w rozrodzie zwierząt, b) jaja wylęgowe oraz ikrę, mlecz i ikrę zaoczkowaną (zarodki ryb),\", f) w pkt 9 po wyrazach \"chorobą zakaźną\" dodaje się przecinek i wyrazy \"dokonany w wyznaczonej rzeźni lub, jeżeli lekarz weterynarii uzna to za konieczne, poza rzeźnią,\", g) w pkt 11 po wyrazach \"zwierząt łownych\" skreśla się wyrazy \" , a także ryb, mięczaków i skorupiaków\" i dodaje się wyrazy \"oraz innych zwierząt przeznaczonych do spożycia przez ludzi\" , h) pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) rzeźnia - zakład, w którym dokonuje się uboju zwierząt i obróbki poubojowej, w tym podziału półtuszy wieprzowej lub wołowej odpowiednio na nie więcej niż dwie lub trzy części, w celu uzyskania mięsa przeznaczonego do spożycia przez ludzi,\" , i) dodaje się pkt 16-47 w brzmieniu: \"16) towary - zwierzęta, mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, materiał biologiczny, niejadalne produkty zwierzęce, środki żywienia zwierząt, 17) wprowadzanie na rynek - przechowywanie, oferowanie do sprzedaży, sprzedaż bezpośrednią, dostawę towarów lub każdy inny sposób dysponowania nimi, 18) handel - wymianę towarów pomiędzy krajami członkowskimi Unii Europejskiej, 19) stado - zwierzęta tego samego gatunku przebywające na terenie tego samego gospodarstwa posiadające ten sam status epizootyczny, 20) produkty - towary inne niż zwierzęta, 21) posiadacz zwierzęcia - właściciela albo każdą osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za zwierzę, nawet tymczasowo, 22) gospodarstwo - gospodarstwo rolne, przedsiębiorstwo, obiekty budowlane i inne obiekty lub przestrzenie wolne, gdzie utrzymywane są zwierzęta, 23) odpady kuchenne - odpady z placówek żywienia zbiorowego, w tym z restauracji, szpitali i zakładów przetwarzających do celów spożywczych produkty pochodzenia zwierzęcego, przeznaczone do żywienia świń, 24) partia towaru - ilość produktów tego samego rodzaju lub pewną liczbę zwierząt tego samego gatunku objętą tym samym świadectwem zdrowia lub innym dokumentem weterynaryjnym, dokumentem handlowym, znakiem weterynaryjnym, przewożoną tym samym środkiem transportu oraz pochodzącą z terytorium jednego państwa lub jego części, 25) chów - zespół zabiegów zmierzających do pełnego wykorzystania założeń genetycznych zwierząt, w celu uzyskania od nich określonych produktów lub innych korzyści, 26) odpady zwierzęce - materiały niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka, z wyjątkiem ekskrementów i odpadów kuchennych, 27) materiał niskiego ryzyka - ryby złowione na otwartym morzu przeznaczone na mączkę rybną; odpady z ryb pochodzące z zakładów przetwórstwa rybnego; wszystkie odpady pochodzenia zwierzęcego, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt pochodzące od zwierząt uznanych za zdatne do spożycia, w tym skórę, wełnę, sierść, pióra, rogi, racice, krew, 28) materiał wysokiego ryzyka - zwłoki zwierząt, z wyjątkiem wymienionych jako materiał szczególnego ryzyka, w tym zwierząt zabitych ze względów humanitarnych i w trakcie likwidacji choroby zakaźnej; płody i zwierzęta martwo urodzone; odpady zwierzęce poubojowe, w tym krew, pochodzące od zwierząt, u których stwierdzono objawy choroby zakaźnej niebezpiecznej dla ludzi lub zwierząt; niebadane części zwierząt rzeźnych, z wyjątkiem skóry, włosów, sierści, piór, rogów, wełny i krwi; zwierzęta rzeźne, ryby, dziczyznę i produkty pochodzenia zwierzęcego niewłaściwej jakości; zwierzęta rzeźne, dziczyznę, mięso, ryby, produkty mleczne importowane z innych krajów, niespełniające wymagań polskich; odpady zwierzęce i produkty żywnościowe zawierające pozostałości stanowiące zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt; ryby wykazujące objawy kliniczne choroby przenoszącej się na zwierzęta; zawartość przewodu pokarmowego przeżuwaczy; osad z oczyszczalni zakładów przetwarzających materiał wysokiego i niskiego ryzyka, 29) materiał szczególnego ryzyka: a) czaszka łącznie z mózgiem, gałkami ocznymi i migdałkami z wyłączeniem języka oraz rdzeń kręgowy, pozyskiwane od bydła powyżej dwunastego miesiąca życia, a także otrzymane z nich produkty, b) jelita pozyskiwane od bydła niezależnie od wieku, c) głowa łącznie z mózgiem, gałkami ocznymi i migdałkami z wyłączeniem języka oraz rdzeń kręgowy, pozyskiwane od owiec i kóz powyżej dwunastego miesiąca życia lub od tych, u których wyrżnął się pierwszy stały siekacz, a także otrzymane z nich produkty, d) śledziona owiec i kóz bez względu na wiek, e) zwłoki przeżuwaczy, f) stałe odpady powstające przy uboju i obróbce poubojowej bydła, owiec i kóz, g) osad z oczyszczalni ścieków w zakładach przetwarzających materiał szczególnego ryzyka, 30) region - obszar administracyjny kraju nie mniejszy niż powiat, 31) miejsce odpoczynku zwierząt - zatwierdzone przez powiatowego lekarza weterynarii miejsce, w którym zwierzęta są pojone i karmione w czasie przerwy w transporcie, 32) miejsce gromadzenia zwierząt - zatwierdzone przez powiatowego lekarza weterynarii miejsce, w którym zwierzęta są przygotowywane do wprowadzenia do obrotu, 33) kontrola weterynaryjna - kontrolę fizyczną lub kontrolę dokumentów odnoszącą się do towarów, zmierzającą bezpośrednio lub pośrednio do ochrony zdrowia ludzi i zwierząt, 34) weterynaryjna kontrola graniczna - kontrolę przeprowadzaną przez granicznego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w celu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt, 35) kontrola dokumentów - sprawdzenie świadectw zdrowia oraz innych dokumentów towarzyszących przesyłce, w tym dokumentów handlowych, 36) świadectwo zdrowia - dokument weterynaryjny określający stan zdrowotny zwierzęcia lub grupy zwierząt albo jakość zdrowotną produktu pochodzenia zwierzęcego, 37) kontrola tożsamości - sprawdzenie zgodności pomiędzy świadectwami zdrowia lub innymi dokumentami towarzyszącymi przesyłce, a towarami oraz sprawdzenie obecności i zgodności stempli lub znaków, ze znakami lub stemplami, które powinny występować na partiach towarów, lub oznaczeń na zwierzętach, a gdy jest to wymagane - plomb założonych przez urzędowego lekarza weterynarii, 38) kontrola fizyczna - sprawdzenie towaru i jego otoczenia, w tym pobranie próbek i przeprowadzenie badań laboratoryjnych, a w przypadku zwierząt - także dodatkowych kontroli weterynaryjnych podczas kwarantanny, jeżeli zachodzi taka potrzeba, 39) punkt kontroli granicznej - punkt inspekcyjny wraz z granicznym inspektoratem weterynarii, znajdujący się na przejściu granicznym, na którym dokonywana jest weterynaryjna kontrola graniczna, 40) osoba zainteresowana ładunkiem - osobę fizyczną lub prawną właściciela, przewoźnika, spedytora albo ich przedstawiciela lub osobę zgłaszającą towary podlegające weterynaryjnej kontroli granicznej, 41) właściwy organ - organ kraju członkowskiego Unii Europejskiej, który jest kompetentny do dokonywania kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych lub jakikolwiek inny organ, któremu te kompetencje zostały przekazane przez organ władzy publicznej, 42) urzędowy lekarz weterynarii - lekarza weterynarii zatrudnionego lub wyznaczonego przez właściwy organ, 43) eksport - wywóz towarów do krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, 44) import - przywóz towarów z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, 45) obrót - wprowadzanie na rynek towarów, handel nimi, ich przywóz, wywóz i przewóz, 46) premiks leczniczy - każdy weterynaryjny produkt leczniczy lub mieszaninę weterynaryjnych produktów leczniczych, przeznaczone do wytwarzania paszy leczniczej, 47) weterynaryjny numer indentyfikacyjny - numer nadawany podmiotom przez organ Inspekcji Weterynaryjnej służący do identyfikacji produktów pochodzenia zwierzęcego wytworzonych przez te podmioty.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Obowiązkowi zgłaszania i zwalczania podlegają choroby zakaźne zwierząt wyszczególnione w załączniku nr 1 do ustawy. 2. Obowiązkowi rejestracji podlegają choroby zakaźne zwierząt wymienione w załączniku nr 2 do ustawy. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, inne choroby zakaźne zwierząt niewymienione w załączniku nr 1 i 2 do ustawy podlegające zgłaszaniu i zwalczaniu albo rejestracji na obszarze całego kraju lub jego części, mając na względzie rozwój sytuacji epizootycznej i epidemiologicznej, jak również ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz wymagania sanitarnoweterynaryjnye obowiązujące w międzynarodowym obrocie towarami.\"; 4) w art. 5: a) w ust. 1: - po wyrazie \"Podmioty\" dodaje się wyrazy \"podejmujące działalność lub\", - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zarobkowym przewozem zwierząt lub ich skupem i sprzedażą\", - pkt 3-5 otrzymują brzmienie: \"3) produkcją, przechowywaniem niejadalnych produktów zwierzęcych oraz obrotem nimi i ich przewozem, 4) wytwarzaniem lub obrotem środkami żywienia zwierząt oraz dodatkami paszowymi, z wyjątkiem premiksów leczniczych, 4a) wytwarzaniem pasz leczniczych, 4b) prowadzeniem miejsc odpoczynku i gromadzenia zwierząt, 5) produkcją, pozyskiwaniem, konserwacją, obróbką, przechowywaniem, wprowadzaniem do obrotu lub wykorzystywaniem materiału biologicznego,\", - w pkt 7 skreśla się wyrazy \"i narybku\", - dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) wylęganiem ryb oraz hodowlą ryb, skorupiaków i mięczaków,\", - pkt 9 otrzymuje brzmienie: 9) zbieraniem, przetwarzaniem, grzebaniem lub spalaniem materiału niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka,\", - dodaje się pkt 9a i 9b w brzmieniu: \"9a) prowadzeniem składów celnych lub działalnością w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych w zakresie obrotu towarami podlegającymi weterynaryjnej kontroli granicznej, 9b) utrzymywaniem zwierząt dzikich,\", - dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) zaopatrywaniem środków transportu morskiego w produkty podlegające kontroli weterynaryjnej , które są niezgodne z przepisami dotyczącymi przywozu, a są przeznaczone do konsumpcji przez załogę i pasażerów,\", - po pkt 12 wyrazy \"co najmniej 7 dni\" zastępuje się wyrazami \"co najmniej 30 dni\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku prowadzenia gospodarstwa, w którym są utrzymywane zwierzęta gospodarskie.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1 i 1a, wymaga spełnienia warunków lokalizacyjnych, technicznych, sanitarnych, technologicznych i organizacyjnych zabezpieczających przed zagrożeniem epizootycznym lub epidemicznym i zapewniających właściwą jakość zdrowotną towarów, zwanych dalej \"warunkami weterynaryjnymi.\", d) dodaje się ust. 3a-3f w brzmieniu: \"3a. Powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 4 - 5, 7, 7a, 9, 9a i 12, wydaje decyzję administracyjną stwierdzającą spełnienie warunków weterynaryjnych do prowadzenia tej działalności albo ich niespełnieniu. Odwołanie od decyzji przysługuje w trybie przewidzianym w art. 39 ust. 2. 3b. Powiatowy lekarz weterynarii może w każdym czasie kontrolować, czy spełnione są warunki, o których mowa w ust. 3. 3c. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów, o których mowa w ust. 1 i 1a, 3d. Rejestr podmiotów, o których mowa w ust. 3c, powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę podmiotu, a w przypadku osoby fizycznej imię i nazwisko, 2) adres podmiotu, 3) określenie rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, 4) informacje dotyczące przeprowadzonych kontroli oraz decyzji, o których mowa w ust. 3a i art. 6. 3e. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi wykaz podmiotów zajmujących się działalnością, o której mowa w ust. 1 pkt 9 i 12. 3f. Wykaz podmiotów, o których mowa w ust. 3e, powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę podmiotu, 2) adres podmiotu, 3) zakres prowadzonej działalności.\", e) w ust. 4 wyrazy \"pkt 1-9\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1-9b oraz pkt 12, a także sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 3c, oraz otrzymywania z niego wypisu, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej\", f) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki weterynaryjne, jakie muszą spełniać gospodarstwa i stada zwierząt poszczególnych gatunków w przypadku, gdy zwierzęta lub produkty pochodzące od tych zwierząt są wprowadzane na rynek, oraz wzór świadectwa zdrowia dla tych stad, mając na względzie zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób ludzi i zwierząt oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. W razie stwierdzenia, że działalność, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1-10 i 12 oraz ust. 1a, jest prowadzona niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, powiatowy lekarz weterynarii może wydać decyzję administracyjną nakazującą usunięcie uchybień lub wstrzymującą prowadzenie działalności do czasu ich usunięcia. 2. W razie stwierdzenia, że prowadzenie działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 11, stwarza zagrożenie epizootyczne lub epidemiczne, powiatowy lekarz weterynarii nakazuje, w drodze decyzji administracyjnej, niezwłoczne usunięcie uchybień, zawiadamiając o tym właściwą okręgową izbę lekarsko-weterynaryjną. 3. Jeżeli podmiot prowadzący działalność nie stosuje się do zaleceń wynikających z decyzji, o której mowa w ust. 1 i 2, powiatowy lekarz weterynarii może zakazać, w drodze decyzji, dalszego prowadzenia działalności określonej w art. 5 ust. 1 i 1a.\"; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Bydło, owce, kozy, świnie oraz jelenie i daniele utrzymywane w warunkach fermowych podlegają oznakowaniu. 2. Bydło i konie, z wyjątkiem koni wolno żyjących, są zaopatrywane w dokumenty identyfikacyjne, zwane dalej \"paszportami zwierząt\". 3. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na zakładaniu kolczyków z numerem identyfikacyjnym zwierzęcia lub na wytatuowaniu numeru identyfikacyjnego zwierzęcia, ustalonego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej \"Agencją\". 4. Posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do jego oznakowania i zgłoszenia tego faktu Agencji przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa, nie później jednak niż: 1) w terminie 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku bydła, 2) w terminie 21 dni od dnia urodzenia zwierzęcia, w przypadku pozostałych gatunków zwierząt. 5. Posiadacz konia jest obowiązany do zgłoszenia Agencji w terminie 21 dni faktu urodzenia się tego zwierzęcia. 6. Po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4 lub 5, Agencja wydaje zgłaszającemu paszport zwierzęcia. 7. Paszport zwierzęcia powinien zawierać w szczególności: 1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni również ich opis, 2) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza zwierzęcia oraz jego adres zamieszkania lub określenie jego siedziby, 3) numer identyfikacyjny zwierzęcia. 8. Agencja prowadzi rejestr zwierząt oznakowanych i zaopatrzonych w paszporty. 9. Rejestr prowadzi się przy użyciu elektronicznych nośników informacji. 10. Rejestr zawiera w szczególności: 1) miejsce oraz datę urodzenia zwierzęcia, a w przypadku koni również ich opis, 2) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza zwierzęcia oraz adres zamieszkania lub określenie jego siedziby, 3) numer identyfikacyjny zwierzęcia. 11. Posiadacz zwierząt, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany do prowadzenia księgi zwierząt, zwanej dalej \"księgą rejestracji\", do której wpisuje się w szczególności: 1) datę urodzenia zwierzęcia, 2) numer identyfikacyjny zwierzęcia, 3) miejsce przebywania zwierzęcia, 4) imię, nazwisko lub nazwę poprzedniego posiadacza zwierzęcia. 12. Księgę rejestracji prowadzi się odrębnie dla poszczególnych gatunków zwierząt. Księgę rejestracji wydaje Agencja. 13. Księga rejestracji jest udostępniana organom Inspekcji Weterynaryjnej i Agencji. 14. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są: 1) oznakowane, z wyjątkiem koni, 2) zaopatrzone w paszport, w przypadku bydła i koni, 3) wpisane do księgi rejestracji, z wyjątkiem koni, 4) zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione przez powiatowego lekarza weterynarii. 15. Zwierzęta inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mogą być wprowadzane do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwa zdrowia, wystawiane przez powiatowego lekarza weterynarii oddzielnie dla każdej partii zwierząt lub dla poszczególnego zwierzęcia. 16. Świadectwa zdrowia są wystawiane dla zwierząt pochodzących z gospodarstw lub stad spełniających warunki weterynaryjne. 17. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 i 2, sprowadzonego z zagranicy jest obowiązany zgłosić Agencji fakt wwozu zwierzęcia w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia granicznej kontroli weterynaryjnej. 18. Posiadacz zwierząt sprowadzonych z zagranicy, z wyjątkiem koni i zwierząt sprowadzanych z krajów będących członkami Unii Europejskiej, jest zobowiązany oznakować je w terminie, o którym mowa w ust. 17. 19. Bydło i konie sprowadzane z zagranicy po dokonaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 17, zaopatrywane są w paszporty. Dokonując zgłoszenia bydła i koni sprowadzanych z zagranicy, należy okazać Agencji paszporty tych zwierząt wystawione za granicą. 20. Posiadacz zwierzęcia, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest zobowiązany zgłosić Agencji w terminie 7 dni fakt: 1) padnięcia zwierzęcia, 2) zbycia zwierzęcia poza granice kraju, 3) uboju zwierzęcia. 21. Posiadacz paszportu zwierzęcia jest obowiązany w terminie 7 dni do zwrotu paszportu do Agencji w przypadku padnięcia lub uboju zwierzęcia. 22. W przypadku zmiany posiadacza zwierzęcia poprzedni i nowy posiadacz są obowiązani zawiadomić Agencję w terminie 7 dni o tej zmianie. 23. Poprzedni posiadacz obowiązany jest przekazać nowemu posiadaczowi wraz ze zwierzęciem jego paszport. 24. Za czynności związane z oznakowaniem, wydawaniem paszportów zwierząt Agencja pobiera opłaty. 25. Agencja może zlecać wykonywanie czynności związanych z oznakowaniem zwierząt lub wydawaniem paszportów zwierząt innym podmiotom, w szczególności izbom rolniczym i związkom hodowców. 26. Organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą nadzór nad oznakowaniem i rejestracją zwierząt i mają prawo do bezpłatnego dostępu do danych zawartych w rejestrze, o którym mowa w ust. 8, oraz do zgłaszania korekt i uzupełnień w tym rejestrze. 27. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady: a) prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 8, w tym tryb zgłaszania zwierząt do rejestru, b) oznakowania zwierząt, w tym wzory znaków identyfikacyjnych, c) wydawania i zwracania paszportów zwierząt, d) prowadzenia księgi rejestracji, 2) szczegółowe warunki weterynaryjne przy wprowadzaniu na rynek zwierząt, o których mowa w ust. 1, 2 i 15, oraz wzory świadectw zdrowia, 3) wzory księgi rejestracji oraz paszportu zwierząt - mając na względzie potrzebę zapewnienia kontroli przemieszczania się zwierząt, a także ochronę zdrowia ludzi i zwierząt, 4) wysokość opłat za oznakowanie, wydawanie paszportów zwierząt i ksiąg rejestracji, uwzględniając koszty ponoszone przez Agencję, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, 5) harmonogram wdrażania systemu znakowania i rejestracji zwierząt w poszczególnych województwach.\"; 7) w art. 8: a) w ust. 1 wyraz \"dwóch\" zastępuje się wyrazem \"trzech\", b) w ust. 2: - w zdaniu wstępnym po wyrazach \"doprowadzać psy\" skreśla się wyrazy \"na smyczy\", - w pkt 1 wyraz \"dwóch\" zastępuje się wyrazem \"trzech\", c) w ust. 4: - po wyrazie \"rolnictwa\" dodaje się wyrazy \" , mając na względzie zmniejszenie ryzyka wystąpienia niektórych chorób zakaźnych zwierząt na określonych obszarach kraju\", - w pkt 2 po wyrazie \"wściekliźnie\" dodaje się wyrazy \"oraz psów przeciwko nosówce\"; 8) art. 9 i 10 otrzymują brzmienie: \"Art. 9. 1. Materiał szczególnego, wysokiego i niskiego ryzyka, o ile nie zachodzi podejrzenie o chorobę zakaźną, należy niezwłocznie zgłosić i przekazać podmiotom zajmującym się jego zbieraniem lub przetwarzaniem, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Obowiązek przekazania materiału wysokiego ryzyka podmiotom, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy pojedynczych zwłok zwierząt domowych, zwłok prosiąt, królików, owiec i kóz poniżej czwartego tygodnia życia oraz pojedynczych sztuk drobiu, które mogą być zagrzebane lub spalone w warunkach nienaruszających przepisów o ochronie środowiska. 3. Mieszanina materiału wysokiego i niskiego ryzyka jest uznawana za materiał wysokiego ryzyka, natomiast mieszanina, w skład której wchodzi materiał szczególnego ryzyka, stanowi materiał szczególnego ryzyka. 4. Posiadacz materiału szczególnego ryzyka lub osoba kierująca zakładem, w którym ten materiał powstaje, są obowiązani do segregowania i oznakowania tego materiału. 5. Materiał szczególnego ryzyka spala się lub grzebie po uprzednim przetworzeniu. 6. W wyjątkowych przypadkach, materiał wysokiego i szczególnego ryzyka może zostać przekazany na grzebowisko lub zostać spalony bez przetworzenia, po uzyskaniu decyzji powiatowego lekarza weterynarii wyrażającej na to zgodę. 7. Do dokonania zgłoszenia i przekazania materiału szczególnego i wysokiego ryzyka jest obowiązana osoba kierująca zakładem, w którym powstał materiał wysokiego lub szczególnego ryzyka, posiadacz tego materiału, a jeżeli posiadacza takiego nie można ustalić - zarządca terenu, na którym znajduje się ten materiał. 8. Tworzenie i utrzymywanie grzebowisk oraz miejsc spalania zwłok zwierzęcych i ich części określają przepisy o utrzymaniu czystości i porządku w gminie. Koszty budowy grzebowisk i przygotowania miejsc spalania zwłok zwierzęcych i ich części są refundowane gminie ze środków budżetu państwa. 9. Odpady kuchenne pochodzące z zakładów zajmujących się żywieniem zbiorowym mogą być przeznaczane na karmę dla trzody chlewnej jedynie po obróbce cieplnej. 10. Minister właściwy do spraw rolnictwa: 1) określi, w drodze rozporządzenia: a) sposób przekazywania, zbierania, składowania i bezpiecznego unieszkodliwiania materiału niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka oraz segregowania i oznakowania materiału szczególnego ryzyka, b) warunki przekazywania i przetwarzania odpadów kuchennych oraz obrotu gotową paszą wytworzoną z tych odpadów, 2) może określić, w drodze rozporządzenia: a) inny sposób postępowania z materiałem wysokiego i szczególnego ryzyka niż ten, o którym mowa w ust. 1, b) inne odpady jako materiał szczególnego, wysokiego i niskiego ryzyka - w celu dostosowania zasad postępowania z odpadami kuchennymi, materiałami niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka do wymogów Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1438_20b","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 20b. Za wpis zwierząt do ksiąg i rejestrów pobiera się opłatę, którą ustala prowadzący księgę lub rejestr, uwzględniając koszty wynikające bezpośrednio z prowadzenia ksiąg lub rejestrów.\"; 13) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres niezbędnych informacji zawartych w księgach i rejestrach dla poszczególnych gatunków zwierząt oraz wymagania, jakie powinien spełniać program hodowlany, mając na względzie ujednolicenie warunków prowadzenia ksiąg i rejestrów. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki wystawiania zaświadczeń hodowlanych oraz zakres niezbędnych informacji, jakie powinny zawierać zaświadczenia hodowlane dla zwierząt hodowlanych, nasienia, komórek jajowych, zarodków i jaj wylęgowych, mając na względzie konieczność zapewnienia wiarygodności przekazywanych informacji oraz uznawanie dokumentów polskich w międzynarodowym obrocie zwierzętami hodowlanymi.\"; 14) w art. 22: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i nadaje mu się nowe brzmienie: \"1. Reproduktor lub jego nasienie jest dopuszczane do wykorzystania w rozrodzie naturalnym lub w sztucznym unasiennianiu na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych i jego rozwoju osobniczego lub wartości hodowlanej, a w przypadku bydła po uprzednim przeprowadzeniu identyfikacji za pomocą analiz grup krwi.\", b) dodaje się ust. 2 -4 w brzmieniu: \"2. Nie ogranicza się użycia reproduktorów, z wyjątkiem koniowatych, również ich nasienia: 1) w ilości niezbędnej do przeprowadzenia oceny wartości hodowlanej lub oceny mieszańców w zakresie określonym dla poszczególnych gatunków w programach hodowlanych, 2) jeżeli zostały poddane ocenie wartości hodowlanej lub ocenie mieszańców i na tej podstawie oszacowano ich wartość hodowlaną. 3. Nasienie koniowatych może być używane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2, o ile wynika to z krajowego programu hodowlanego danej rasy lub odmiany w obrębie rasy. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, laboratoria uprawnione do przeprowadzania analiz grup krwi, mając na względzie prawidłowość wykonywania analiz.\"; 15) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. W punkcie kopulacyjnym mogą być wykorzystywane reproduktory: 1) wpisane do księgi albo rejestru, a w przypadku świń również pochodzące od rodziców wpisanych do ksiąg albo rejestrów, 2) spełniające warunki weterynaryjne określone odrębnymi przepisami, 3) dopuszczone do użytkowania w punkcie kopulacyjnym. 2. Starosta, po zasięgnięciu opinii właściwego związku hodowców lub innego podmiotu prowadzącego księgę lub rejestr, wydaje, na wniosek posiadacza reproduktora, na czas określony, decyzję o dopuszczeniu reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym. 3. Do wniosku powinny być załączone: 1) zaświadczenie potwierdzające wpis reproduktora do księgi albo rejestru lub świadectwo pochodzenia reproduktora, 2) świadectwo zdrowia. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 2, przysługuje odwołanie do wojewody.\"; 16) w art. 24 ust. 1 i 3 otrzymują brzmienie: \"1. Sztuczne unasiennianie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, może być dokonywane wyłącznie nasieniem reproduktora wpisanego do księgi albo rejestru, a w przypadku świń również pochodzącego od rodziców wpisanych do ksiąg albo rejestrów. 3. Reproduktor lub jego nasienie dopuszczone do wykorzystania w kraju członkowskim Unii Europejskiej może być używane na podstawie zaświadczeń hodowlanych wydanych przez prowadzącego księgę w kraju pochodzenia oraz stację unasienniania uprawnioną do pozyskiwania nasienia.\"; 17) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Wprowadzane do obrotu komórki jajowe i zarodki mogą być pobierane, konserwowane oraz przechowywane przez podmioty posiadające zezwolenie. 2. Zezwolenie na prowadzenie działalności, określonej w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek podmiotu, jeżeli spełnia on warunki weterynaryjne określone w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) określenie nazwy i siedziby podmiotu, 2) szczegółowy opis przedmiotu wykonywanej działalności. 4. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie o wpisie do rejestru prowadzonego przez powiatowego lekarza weterynarii. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli działalność objęta zezwoleniem będzie prowadzona z naruszeniem przepisów, a w szczególności gdy nie zostaną spełnione warunki weterynaryjne określone w przepisach, o których mowa w ust. 2. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi listę podmiotów uprawnionych do pobierania, konserwowania i przechowywania komórek jajowych i zarodków.\"; 18) dodaje się art. 29a w brzmieniu: \"Art. 29a. 1. Podmiot posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 29, powinien na żądanie zainteresowanych posiadaczy zwierząt lub podmiotów prowadzących sztuczne unasiennianie dostarczyć nasienie każdego rozpłodnika dopuszczonego do użycia w inseminacji. 2. Ceny za nasienie ustala podmiot, który nasienie wyprodukował lub importował, a opłata za dostawę nasienia nie może być wyższa od kosztów związanych bezpośrednio z jego przechowywaniem i dostarczeniem.\"; 19) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. Przepisy art. 22, 24, 26, 27 i art. 29 ust. 1 nie dotyczą badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych z dziedziny hodowli i rozrodu zwierząt prowadzonych przez jednostki naukowo-badawcze i wyższe szkoły rolnicze.\"; 20) skreśla się art. 34; 21) skreśla się art. 35; 22) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi listę podmiotów, związków hodowców i instytucji państw niebędących członkami Unii Europejskiej, które są uznawane za właściwe do wystawiania dokumentów pochodzenia dla zwierząt i materiału biologicznego oraz jaj wylęgowych.\"; 23) dodaje się rozdziały 4a i 4b w brzmieniu: \"Rozdział 4a Kontrola hodowli i rozrodu zwierząt"}
{"id":"2001_1438_27","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 27. 1. Ubój zwierząt rzeźnych, których świeże mięso lub jego przetwory mają być wprowadzane na rynek, wykonywany jest wyłącznie w rzeźni, przy czym ubój z konieczności może być wykonywany również poza rzeźnią za zgodą i pod nadzorem lekarza weterynarii. 2. Do uboju w rzeźni mogą być dopuszczone zwierzęta rzeźne zaopatrzone w świadectwo zdrowia oraz w przypadku bydła, owiec, kóz, świń, oznakowane zgodnie z systemem rejestracji i identyfikacji zwierząt. 3. Powiatowy lekarz weterynarii, kierując do uboju sanitarnego zwierzęta rzeźne wydaje skierowanie określające w szczególności przyczynę wydania skierowania i dane identyfikujące zwierzę lub zwierzęta oraz inne informacje istotne z uwagi na ocenę mięsa. 4. Lekarz weterynarii, kierując do uboju z konieczności zwierzęta, wydaje skierowanie zawierające dane identyfikujące zwierzę, przyczynę wydania skierowania, informację o stosowanych środkach farmaceutycznych oraz inne informacje istotne z uwagi na ocenę mięsa. 5. Dopuszcza się ubój drobiu na terenie ferm drobiu o małej zdolności produkcyjnej oraz królików na terenie gospodarstw, jeżeli mięso ma być dostarczone do sprzedaży detalicznej lub bezpośrednio do konsumenta w tej samej lub sąsiedniej miejscowości oraz po spełnieniu warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 32 pkt 3. 6. Dopuszcza się: 1) ubój zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka oraz jeleni i danieli utrzymywanych w warunkach fermowych na terenie gospodarstwa, w którym są chowane, pod warunkiem uzyskania zgody powiatowego lekarza weterynarii, 2) ubój świń, owiec i kóz na terenie gospodarstw, pod warunkiem wykorzystania uzyskanego mięsa wyłącznie na potrzeby własne, 3) obrót niewielką ilością mięsa zwierząt łownych, polegający na bezpośrednim dostarczaniu towaru przez uprawniony podmiot do konsumenta lub sprzedaży detalicznej, 4) przechowywanie i rozbiór mięsa zwierząt łownych w miejscach sprzedaży detalicznej lub przyległych pomieszczeniach produkcyjnych, jeżeli jest ono przechowywane i przygotowywane wyłącznie w celu bezpośredniej sprzedaży konsumentowi."}
{"id":"2001_1438_28","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 28. 1. Obowiązkiem badania są objęte: 1) przed ubojem - zwierzęta rzeźne, z których świeże mięso oraz jego przetwory mają być wprowadzane na rynek, 2) po uboju - mięso i narządy zwierząt rzeźnych, z wyjątkiem nieprzeznaczonego do wprowadzania na rynek mięsa królików i drobiu, 3) po odstrzeleniu - mięso i narządy zwierząt łownych, z wyjątkiem zwierzyny drobnej niepoddanej patroszeniu, skórowaniu lub odpierzeniu, dostarczonej bezpośrednio do konsumenta lub sprzedaży detalicznej. 2. W zależności od wyniku badania zwierzęcia, przeprowadzonego przed ubojem, może być wydane: 1) zezwolenie na ubój, 2) zezwolenie na ubój z zachowaniem określonych warunków, 3) zakaz uboju. 3. Po uboju wszystkie części zwierzęcia powinny pozostać w miejscu uboju do czasu zbadania, wydania oceny i oznakowania mięsa, z wyłączeniem prób pobranych do badań laboratoryjnych."}
{"id":"2001_1438_29","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 29. 1. W zależności od wyniku badania mięsa rozróżnia się i odpowiednio znakuje: 1) mięso zdatne do spożycia, 2) mięso warunkowo zdatne do spożycia, 3) mięso niezdatne do spożycia. 2. Mięso pozyskane ze świń, kóz i owiec poddanych ubojowi we własnym gospodarstwie podlega dodatkowemu znakowaniu i może być wykorzystane wyłącznie na własne potrzeby. 3. Mięso i jego przetwory przeznaczone do wprowadzania na rynek powinny być zaopatrzone w jeden z następujących dokumentów: 1) świadectwo zdrowia wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii, 2) handlowy dokument identyfikacyjny zawierający znak weterynaryjny. 4. Przeznaczone do spożycia mięso wołowe, poza wymaganiami określonymi w ust. 3, może być wprowadzone na rynek po dołączeniu do każdego elementu lub porcji mięsa etykiety zawierającej dane pochodzące z dokumentu identyfikacyjnego zwierzęcia. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, systemy znakowania mięsa i informacje, jakie powinny zawierać etykiety, o których mowa w ust. 4, mając na względzie możliwość zidentyfikowania zwierzęcia, od którego mięso pochodzi, jak również miejsca jego pochodzenia i przebywania. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób uzdatnienia mięsa warunkowo zdatnego do spożycia oraz postępowania z mięsem niezdatnym do spożycia, mając na względzie zachowanie zdrowia ludzi i zwierząt.\"; 27) w art. 30: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Ocena wydana w tym trybie ma charakter ostateczny.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wniosek o zmianę oceny mięsa, o którym mowa w ust. 1, składany jest na piśmie powiatowemu lekarzowi weterynarii za pośrednictwem lekarza, który dokonał badania.\"; 28) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. 1. Podmioty podejmujące działalność lub zajmujące się ubojem zwierząt rzeźnych lub skupem zwierząt łownych, rozbiorem i przetwórstwem mięsa oraz produkcją mięsa mielonego i wyrobów mięsnych niepoddanych obróbce termicznej, pozyskiwaniem, przetwórstwem mleka, ryb, skorupiaków, mięczaków, jaj konsumpcyjnych i innych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, a także ich składowaniem i transportem, są obowiązane: 1) zapewnić warunki weterynaryjne, w tym wynikające z projektu technologicznego zakładu, opracowanego na etapie projektu budowlanego zaopiniowanego przez powiatowego lekarza weterynarii lub rzeczoznawcę uznanego przez Głównego Lekarza Weterynarii, 2) zgłosić zamiar rozpoczęcia działalności właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii co najmniej 60 dni przed jej rozpoczęciem oraz zaprzestanie działalności w terminie 7 dni od jej zaprzestania. 2. Obowiązek wynikający z ust. 1 nie dotyczy podmiotów zajmujących się pozyskiwaniem mleka i jaj konsumpcyjnych dla własnych potrzeb. 3. Powiatowy lekarz weterynarii, po dokonaniu kontroli w zakresie, o którym mowa w ust. 1, wydaje decyzję w sprawie dopuszczenia lub niedopuszczenia zakładu do prowadzenia produkcji, nadaje weterynaryjny numer identyfikacyjny, o ile jest on wymagany, a także kwalifikuje zakład do prowadzenia sprzedaży: 1) na rynek Unii Europejskiej lub innych państw, 2) na rynek krajowy, 3) bezpośredniej. 4. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr zakładów dopuszczonych do prowadzenia produkcji na obszarze jego właściwości. Do rejestru wpisuje się informacje dotyczące przeprowadzonych kontroli oraz decyzji wydanych w trybie ust. 3 i art. 31b. 5. Powiatowy lekarz weterynarii może w każdym czasie kontrolować, czy są spełnione i utrzymywane warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1.\"; 29) dodaje się art. 31a-31c w brzmieniu: \"Art. 31a. 1. Dla zakładów prowadzących działalność, o której mowa w art. 31, którym nadano weterynaryjny numer indentyfikacyjny, wprowadza się system numeracji, który prowadzi Główny Lekarz Weterynarii. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia: 1) określi sposób prowadzenia systemu numeracji, o którym mowa w ust. 1, 2) może rozszerzyć zakres nadawania numeracji innym rodzajom działalności, w tym wymienionym w art. 5 - mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1438_3","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich ( Dz.U. Nr 123, poz. 774, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) drób - ptaki gatunków: kura (Gallus domesticus), kaczka (Anas platyrchynchos, Cairina moschata), gęś (Anser anser), indyk (Meleagris gallopavo), przepiórka (Coturnix coturnix japonica), perlica (Numida meleagris), struś (Struthio camelus),\", - pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) zwierzęta gospodarskie: a) koniowate - zwierzęta gatunków: koń lub osioł, b) bydło - zwierzęta gatunków: bydło domowe oraz bawoły (Bubalus bubalis), c) jeleniowate - zwierzęta gatunków: jeleń lub daniel utrzymywane w warunkach fermowych, w celu pozyskania mięsa i skór, d) drób, e) świnie, f) owce, g) kozy, h) pszczoły, i) zwierzęta futerkowe,\", - pkt 17 otrzymuje brzmienie: \"17) zwierzę hodowlane - zwierzę, które spełnia jeden z następujących warunków: a) zostało wpisane, zarejestrowane lub kwalifikuje się do wpisu, rejestracji w księdze lub rejestrze, b) jego rodzice i dziadkowie zostali wpisani lub zarejestrowani w księdze hodowlanej lub rejestrze tej samej rasy lub ras, c) ich wykorzystanie jest przewidziane w programie hodowlanym prowadzonym dla danej księgi lub rejestru,\", - dodaje się pkt 18-25 w brzmieniu: \"18) zwierzę hodowlane czystorasowe - zwierzę pochodzące co najmniej od dwóch pokoleń przodków wpisanych do księgi danej rasy, które spełnia wymagania wpisu do księgi; w przypadku koniowatych - z wyjątkiem koni rasy pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej, zwierzę pochodzące co najmniej od dwóch pokoleń przodków wpisanych do księgi danej rasy lub ras biorących udział w doskonaleniu tej rasy, które spełnia wymagania wpisu do księgi, 19) księga zwierząt hodowlanych - książkę, kartotekę lub inny nośnik danych, prowadzone przez upoważniony związek hodowców lub inny podmiot, w którym są wpisywane, a w przypadku koniowatych również są rejestrowane zwierzęta wraz z informacją o ich hodowcach, właścicielach, pochodzeniu oraz wynikach oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, 20) rejestr zwierząt hodowlanych - książkę, kartotekę lub inny nośnik danych, prowadzone przez upoważniony związek hodowców lub inny podmiot, w którym są wpisywane zwierzęta wraz z informacją o ich hodowcach, właścicielach, pochodzeniu oraz wynikach oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, 21) mieszaniec - wpisane do rejestru zwierzę będące produktem planowego krzyżowania zwierząt: a) różnych ras lub linii, b) będących produktem krzyżowania, c) czystorasowych i zwierząt będących produktem krzyżowania, 22) zawody konne - każde konne współzawodnictwo łącznie z różnymi formami wyścigów konnych, dyscyplinami sportu konnego, wystawami i pokazami, 23) ocena mieszańców - ocenę wartości użytkowej w ramach krzyżowania, w której na podstawie oceny wyników próby reprezentatywnej ocenia się wartość użytkową produktów końcowych i rodziców ocenianych zwierząt, 24) produkt końcowy - zwierzę pochodzące z krzyżowania, przeznaczone do tuczu albo produkcji jaj, a w przypadku świń także zwierzę przeznaczone do dalszej reprodukcji w celu produkcji zwierząt przeznaczonych do tuczu, 25) punkt kopulacyjny - miejsce, w którym prowadzona jest działalność usługowa polegająca na utrzymywaniu reproduktorów i wykorzystywaniu ich w rozrodzie naturalnym.\"; 2) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepis ust. 1 nie dotyczy koni, stad rodzicielskich i towarowych drobiu oraz zwierząt futerkowych.\"; 3) w art. 7: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i publikowanie wyników tej oceny\", b) dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) publikowanie wyników oceny wartości użytkowej lub hodowlanej zwierząt,\"; c) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) kontrola w zakresie hodowli i rozrodu zwierząt.\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek związków hodowców lub innych podmiotów, które uzyskały zgodę na prowadzenie ksiąg, może powierzyć im, w drodze rozporządzenia, prowadzenie zadań, o których mowa w art. 7, biorąc pod uwagę zapewnienie wiarygodności prowadzonej dokumentacji i wyników oceny. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, upoważnić inne podmioty do prowadzenia oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, o ile mogą one zapewnić wiarygodność wyników, oraz do publikowania wyników tej oceny.\"; 5) dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji, upoważnia podmioty do prowadzenia specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej, sztucznego unasienniania oraz do wydawania zaświadczeń w tym zakresie.\"; 6) w art. 11 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) ras lub odmian w obrębie rasy oraz płci koni, bydła, świń, owiec i kóz,\"; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Księga dzieli się na część główną i część wstępną. 2. Do części głównej księgi mogą być wpisywane świnie, bydło, owce, kozy, stada zwierząt futerkowych, linie drobiu lub linie hodowlane pszczół, które: 1) pochodzą co najmniej od dwóch pokoleń przodków tej samej rasy, odmiany w obrębie rasy, stada lub linii hodowlanej, wpisanych do księgi krajowej lub zagranicznej, 2) mają rodowód odpowiadający warunkom określonym dla danej księgi, 3) zostały zidentyfikowane po urodzeniu według warunków określonych dla księgi, 4) są poddawane ocenie wartości użytkowej. 3. Do części głównej księgi mogą być wpisywane koniowate, które spełniają warunki określone w ust. 2 pkt 2-4, oraz pochodzą co najmniej od dwóch pokoleń przodków tej samej rasy lub ras biorących udział w doskonaleniu tej rasy, z wyjątkiem koni rasy pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej. 4. Dla koni pełnej krwi angielskiej, czystej krwi arabskiej, koni huculskich i koników polskich prowadzi się wyłącznie główną część księgi. 5. Do księgi koni pełnej krwi angielskiej wpisuje się ogiery, klacze i źrebięta pochodzące co najmniej od ośmiu pokoleń przodków wpisanych do polskiej księgi koni pełnej krwi angielskiej lub odpowiedniej księgi zagranicznej, uznanej przez Międzynarodową Komisję Ksiąg Stadnych (ISBC). 6. Do księgi koni arabskich czystej krwi wpisuje się ogiery, klacze i źrebięta pochodzące od rodziców wpisanych do polskiej księgi koni arabskich czystej krwi lub odpowiedniej księgi zagranicznej, uznanej przez Światową Organizację Konia Arabskiego (WAHO). 7. Część główna księgi może być podzielona na rozdziały, do których zwierzęta są wpisywane w zależności od cech użytkowych. 8. Jeżeli część główna księgi jest podzielona na rozdziały, to wpisy o zwierzętach czystorasowych przenoszonych z księgi zagranicznej do krajowej księgi danej rasy są wpisywane do odpowiedniego rozdziału w zależności od swoich cech użytkowych. 9. Samica, z wyjątkiem klaczy czystej krwi arabskiej i pełnej krwi angielskiej, której matka i babka ze strony matki są wpisane do części wstępnej księgi i której ojciec i dziadkowie są wpisani do części głównej księgi, jest zwierzęciem czystorasowym i powinna być wpisana do części głównej księgi. 10. Dla buhajów, knurów, ogierów, tryków ras plennych i mięsnych oraz kozłów ras mięsnych prowadzona jest tylko część główna księgi. 11. Do części wstępnej księgi mogą być wpisywane zwierzęta, stada zwierząt futerkowych lub linie hodowlane, które, z zastrzeżeniem ust. 13,: 1) są poddawane ocenie wartości użytkowej, 2) zostały zidentyfikowane według zasad określonych dla księgi, 3) zostały uznane za odpowiadające standardowi hodowlanemu, 4) spełniają minimalne wymagania określone dla danej księgi. 12.Wymagania określone w ust. 11 pkt 3 i 4 mogą być zróżnicowane w zależności od tego, czy zwierzę jest wpisywane do księgi danej rasy pomimo tego, że jego pochodzenie nie jest znane lub jest wynikiem krzyżowania uwzględnionego w programie hodowlanym dla księgi. 13. Do części wstępnej księgi mogą być wpisywane konie, które spełniają wymagania określone w ust. 11 i pochodzą po ojcu co najmniej wpisanym do księgi lub rejestru. 14. Tryki oraz kozły ras nie wymienionych w ust. 10 mogą być wpisywane do części wstępnej księgi, jeżeli spełniają wymagania określone w ust. 11 oraz jeżeli wynika to z programu hodowlanego prowadzonego dla danej księgi. 15. Listę owiec ras plennych i mięsnych oraz kóz ras mięsnych ustali, w drodze decyzji administracyjnej, minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek związku hodowców lub innego podmiotu prowadzącego księgę.\"; 8) dodaje się art. 12a i 12b w brzmieniu: \"Art. 12a. Koniowate wprowadzane na polski obszar celny powinny być zarejestrowane lub wpisane do odpowiedniej księgi krajowej pod tym samym imieniem ze znakiem inicjałów kraju urodzenia. Do pierwotnego imienia zwierzęcia może być dodane, przed lub po nim, inne imię, pod warunkiem że imię oryginalne przez całe życie zwierzęcia będzie podawane w nawiasie, a kraj jego pochodzenia wskazywany za pomocą inicjałów uznanych przez umowy międzynarodowe."}
{"id":"2001_1438_31b","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 31b. 1. Powiatowy lekarz weterynarii w razie stwierdzenia, że działalność, o której mowa w art. 31, prowadzona jest niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, w zależności od zagrożenia zdrowia ludzi, zwierząt albo naruszenia przepisów o ochronie zwierząt, wydaje decyzję: 1) nakazującą usunięcie uchybień, 2) zakazującą produkcji niektórych produktów lub handlu, 3) ograniczającą wielkość produkcji lub nakazującą jej wstrzymanie, 4) ograniczającą obszar wprowadzania na rynek. 2. Powiatowy lekarz weterynarii może cofnąć decyzję o dopuszczeniu zakładu do prowadzenia produkcji oraz o nadaniu weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego, o którym mowa w art. 31 ust. 3, jeżeli kierujący zakładem nie zastosuje się do zaleceń wydanych w celu zapewnienia wymaganych warunków weterynaryjnych w określonym terminie. 3. Przepisy art. 31 i 31b nie naruszają przepisów art. 5 i 6."}
{"id":"2001_1438_31c","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 31c. 1. Podmioty, o których mowa w art. 31 ust. 1, odpowiadają za jakość i bezpieczeństwo zdrowotne środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego w zakresie prowadzonej przez nie działalności. 2. W przypadku podejrzenia niewłaściwej jakości zdrowotnej środków spożywczych, o których mowa w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii podejmuje czynności kontrolne w celu sprawdzenia jakości zdrowotnej tych środków, przed wprowadzeniem ich na rynek. Przepisy art. 31b stosuje się odpowiednio. 3. Środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego przeterminowane lub o niewłaściwej jakości zdrowotnej wprowadzone do obrotu nie podlegają zwrotowi do producenta. 4. W razie stwierdzenia, że środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego o niewłaściwej jakości zdrowotnej zostały wprowadzone na rynek, właściwy powiatowy lekarz weterynarii powiadamia o tym właściwy organ Inspekcji Sanitarnej. 5. Postępowanie ze środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego o niewłaściwej jakości zdrowotnej regulują przepisy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.\"; 30) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi: 1) sposób badania zwierząt rzeźnych, badania, oceny i znakowania mięsa tych zwierząt oraz mięsa zwierząt łownych, wykorzystania mięsa warunkowo zdatnego do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenia dokumentacji w tym zakresie i wzory świadectw lub innych dokumentów identyfikacyjnych, o których mowa w art. 27 ust. 2, 2) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu działalności, o których mowa w art. 31 ust. 1, oraz wzory świadectw, o których mowa w art. 29 ust. 3 pkt 1, 3) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy uboju zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka, królików, jeleni i danieli utrzymywanych w warunkach fermowych na terenie gospodarstw, oraz szczegółowe warunki udzielania zgody na ubój, 4) rodzaje działalności gospodarczej i rodzaje zakładów nadzorowanych przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, którym nadaje się weterynaryjny numer indentyfikacyjny, 5) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu działalności związanej ze sprzedażą bezpośrednią - mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej, jak również potrzebę ujednolicenia sposobów badania zwierząt rzeźnych i ich mięsa, prowadzenia dokumentacji w tym zakresie, oceny, znakowania i postępowania z mięsem oraz przestrzegania zasad ochrony zwierząt.\"; 31) w art. 34 ust. 4 wyraz \"Zastępcę\" zastępuje się wyrazami \"Zastępców, nie więcej niż dwóch,\"; 32) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do zakresu działania Inspekcji Weterynaryjnej należy zapobieganie chorobom zakaźnym zwierząt i ich zwalczanie oraz nadzór nad jakością zdrowotną produktów pochodzenia zwierzęcego, a w szczególności: 1) badanie zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych oraz innych zwierząt, przeznaczonego do spożycia przez ludzi, 2) sprawowanie weterynaryjnej kontroli granicznej, 3) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem warunków weterynaryjnych, 4) sprawowanie nadzoru nad jakością zdrowotną środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, w tym nad warunkami sanitarnymi ich pozyskiwania, produkcji, przetwarzania, składowania, transportu oraz sprzedaży bezpośredniej, 5) sprawowanie nadzoru nad obrotem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego, 6) sprawowanie nadzoru nad jakością zdrowotną środków żywienia zwierząt, 7) sprawowanie nadzoru nad stosowaniem środków farmaceutycznych i materiałów medycznych przeznaczonych dla zwierząt i nad obrotem tymi środkami i materiałami, 8) kontrola występowania pozostałości chemicznych i biologicznych, leków oraz skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz środkach żywienia zwierząt, 9) sprawowanie nadzoru nad zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz nad jakością zdrowotną materiału biologicznego, 10) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt, 11) sprawowanie kontroli nad przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz kontroli ich przemieszczania, 12) przeprowadzanie przez zakłady higieny weterynaryjnej, wchodzące w skład wojewódzkich inspektoratów weterynaryjnych, rozpoznawczych badań laboratoryjnych. b) dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Inspekcja Weterynaryjna wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1, na podstawie niniejszej ustawy oraz przepisów odrębnych w zakresie określonym tymi przepisami. 1b. Inspekcja Weterynaryjna może inicjować, organizować i prowadzić działalność oświatowo-informacyjną dla podmiotów podlegających nadzorowi Inspekcji Weterynaryjnej oraz popularyzować przepisy z zakresu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, higieny środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i środków żywienia zwierząt oraz ochrony zwierząt.\"; 33) w art. 36: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji weterynaryjnej, wchodzącej w skład zespolonej administracji powiatowej, pod zwierzchnictwem starosty,\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Funkcje wojewódzkiego, powiatowego i granicznego lekarza weterynarii i ich zastępców mogą pełnić wyłącznie osoby będące lekarzami weterynarii, posiadające prawo wykonywania zawodu oraz: 1) w przypadku wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy co najmniej 5-letni staż pracy w administracji weterynaryjnej, 2) w przypadku powiatowego i granicznego lekarza weterynarii i ich zastępców co najmniej 3-letni staż pracy w administracji weterynaryjnej.\", c) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Dodatkowo na stanowisko wojewódzkiego, powiatowego i granicznego lekarza weterynarii i ich zastępców wymagane jest posiadanie tytułu specjalisty z jednej z wymienionych dziedzin: 1) epizootiologii i administracji weterynaryjnej, 2) higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego.\"; 34) w art. 37: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"lub za jego zgodą\", b) w ust. 5 po wyrazach \"Granicznego lekarza weterynarii\" dodaje się wyrazy \"i jego zastępcę\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Główny Lekarz Weterynarii może w każdym czasie zawiesić lub odsunąć od wykonywania obowiązków wojewódzkiego, powiatowego i granicznego lekarza weterynarii, jeżeli działalność tego lekarza lub podległej mu jednostki może zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji Weterynaryjnej, a zwłaszcza naruszyć bezpieczeństwo sanitarnoweterynaryjne na obszarze właściwości danego organu. Zawieszenie lub odsunięcie od wykonywania obowiązków następuje w drodze decyzji i wymaga niezwłocznego powiadomienia odpowiednio wojewody lub starosty. Doręczenie decyzji wraz ze szczegółowym uzasadnieniem powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki. 7. Kompetencje Głównego Lekarza Weterynarii, o których mowa w ust. 6, przysługują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii w stosunku do granicznego i powiatowego lekarza weterynarii.\"; 35) art. 39a otrzymuje brzmienie: \"Art. 39a. 1. Główny Lekarz Weterynarii: 1) ustala ogólne kierunki działania Inspekcji Weterynaryjnej, 2) koordynuje i kontroluje wykonywanie zadań przez wojewódzkich, powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii, 3) może wydawać wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzom weterynarii polecenia dotyczące podjęcia czynności w zakresie ich merytorycznego działania oraz żądać od nich informacji o całym zakresie działania Inspekcji Weterynaryjnej, 4) w przypadku stwierdzenia w trakcie prowadzonej kontroli uchybień, może wydać decyzję o czasowym zawieszeniu lub odebraniu uprawnień, uchylając decyzję powiatowego, granicznego lub wojewódzkiego lekarza weterynarii, 5) współpracuje z właściwymi organami weterynaryjnymi krajów członkowskich Unii Europejskiej i krajów trzecich, Komisją Europejską, Międzynarodowym Urzędem do Spraw Epizootii oraz innymi organizacjami międzynarodowymi, których Polska jest członkiem, w zakresie swoich właściwości, 6) dokonuje analiz i ocen sytuacji epizootycznej, jakości zdrowotnej środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i stanu sanitarnego ich produkcji, 7) opracowuje programy i plany dotyczące zapobiegania chorobom zakaźnym zwierząt i ich zwalczania, 8) wydaje instrukcje określające sposób postępowania organów i inspektorów Inspekcji Weterynaryjnej, 9) organizuje szkolenia dla pracowników Inspekcji Weterynaryjnej, 10) inicjuje zmiany przepisów prawnych z dziedziny weterynarii oraz opiniuje projekty aktów normatywnych, 11) utrzymuje niezbędną rezerwę szczepionek i biopreparatów niezbędnych do diagnozowania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, 12) wykonuje inne zadania określone w ustawie i przepisach odrębnych. 2. Główny Lekarz Weterynarii składa Prezesowi Rady Ministrów oraz ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coroczne sprawozdanie o stanie bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego kraju. 3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 i 9, przysługują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii w stosunku do powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii. 4. Wojewódzki lekarz weterynarii i powiatowy lekarz weterynarii raz na rok, a na żądanie w każdym czasie, przekazują odpowiednio wojewodzie i staroście informacje o stanie bezpieczeństwa sanitarnoweterynaryjnego na obszarze województwa lub powiatu. 5. Informacje, o których mowa w ust. 4, wojewódzki lekarz weterynarii przekazuje również Głównemu Lekarzowi Weterynarii. 6. W przypadku bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa sanitarnoweterynaryjnego odpowiednio wojewoda lub starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) może wydać właściwemu organowi Inspekcji Weterynaryjnej polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 7. Polecenie wydane na podstawie ust. 6 nie może dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji Weterynaryjnej. Polecenie powinno ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, którego usunięcie dotyczy.\"; 36) w art. 39b w ust. 1 wyrazy \"art. 39a ust. 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 39a ust. 6; 37) w art. 39c: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli między organami powiatu a powiatowym lekarzem weterynarii zachodzą rozbieżności co do stanowisk dotyczących przedmiotu kontroli i działań podejmowanych na podstawie niniejszej ustawy.\"; 38) w art. 41 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Uzyskane w wyniku kontroli informacje, dokumenty i inne dane, dotyczące w szczególności stosowanej przez kontrolowanego technologii, są objęte tajemnicą służbową i nie mogą być przekazywane innym organom ani ujawniane, jeśli nie wymaga tego dobro publiczne.\"; 39) dodaje się art. 41a w brzmieniu: ,,Art. 41a. 1. Urzędowy lekarz weterynarii nie może poświadczać w świadectwie zdrowia zwierząt lub innym dokumencie weterynaryjnym danych, których sprawdzenie nie jest możliwe, oraz podpisywać świadectw zdrowia lub innych dokumentów weterynaryjnych in blanco, lub dokumentów dotyczących towarów, których nie kontrolował lub których kontrola nie należała do jego właściwości. 2. Urzędowy lekarz weterynarii może wystawić świadectwo zdrowia na podstawie wyników badań kontrolnych, a także badań wykonanych w trakcie kontroli wewnętrznej, kontroli epizootycznej lub epidemiologicznej oraz na podstawie wyników innych urzędowych kontroli, jeżeli są prowadzone systematycznie. 3. Organy Inspekcji Weterynaryjnej oraz osoby, o których mowa w art. 44, nie mogą pracować na rzecz gospodarstw lub zakładów, wobec których wykonują czynności urzędowe. 4. Kopie wystawianych świadectw zdrowia powinny być przechowywane przez wystawiającego przez okres 3 lat w celu umożliwienia identyfikacji podpisów. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wystawiania świadectw zdrowia mając na względzie utworzenie jednolitego systemu certyfikacji w miejscach produkcji i wysyłki towarów.\"; 40) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Dla oceny stanu epizootycznego oraz zapewnienia zdrowia ludzi i zwierząt na obszarze kraju lub jego części organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą badania kontrolne zakażeń zwierząt, w tym zoonoz. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia: 1) określi rodzaj jednostek chorobowych, sposób prowadzenia kontroli, zakres badań oraz zasady ich finansowania, 2) może wprowadzić zakaz przeprowadzania ochronnych szczepień zwierząt przeciwko określonym chorobom zakaźnym - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa sanitarnego kraju.\"; 41) dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. 1. Dla zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej żywności i ochrony zdrowia publicznego organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą badania kontrolne pozostałości chemicznych, biologicznych, leków i skażeń promieniotwórczych u zwierząt żywych, w tkankach lub narządach zwierząt po uboju i w produktach spożywczych pochodzenia zwierzęcego. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji objętych badaniami kontrolnymi, zakres i sposób prowadzenia programu badań, sposób pobierania próbek, zakres badań, rodzaj i wielkość próbek, sposób dokumentowania, tryb postępowania wyjaśniającego w przypadku stwierdzenia obecności substancji zakazanych lub przekroczenia dopuszczalnego maksymalnego poziomu pozostałości, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej żywności oraz ochrony zdrowia publicznego. 3. Dopuszczalne maksymalne poziomy pozostałości, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy.\"; 42) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. 1. Organ Inspekcji Weterynaryjnej może: 1) wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej do wykonywania niektórych czynności, w tym: a) ochronnych szczepień i badań rozpoznawczych, b) nadzoru nad spędami i innymi miejscami gromadzenia zwierząt, c) badania zwierząt wprowadzanych na rynek i wystawiania świadectw zdrowia, d) badania zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych oraz nadzoru nad jego rozbiorem, przetwórstwem i składowaniem, wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia, e) nadzoru nad warunkami pozyskiwania mleka, punktami skupu i przetwórstwem mleka, f) nadzoru nad przetwórstwem i składowaniem ryb i jaj konsumpcyjnych, g) kontroli i nadzoru nad gospodarstwami, 2) wyznaczać inne osoby, niebędące pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, posiadające odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności pomocniczych. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ Inspekcji Weterynaryjnej określi rodzaj i zakres czynności oraz prowadzi listę osób wyznaczonych do ich wykonywania. 3. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, może nastąpić po zawarciu umowy, określającej w szczególności sposób, zakres i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności. 4. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, nie stanowi zatrudnienia na podstawie stosunku pracy. 5. Wyznaczenie, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady LekarskoWeterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) kwalifikacje osób wyznaczonych do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, 2) warunki wynagradzania i wysokość wynagrodzenia za wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 44b - mając na względzie zapewnienie odpowiedniego poziomu i jakości wykonywanych czynności. 7. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi listę lekarzy weterynarii upoważnionych do wystawiania świadectw zdrowia dla towarów wywożonych za granicę, z dołączonymi do niej wzorami ich podpisów.\"; 43) dodaje się art. 44a i 44b w brzmieniu: \"Art. 44a. 1. Pracownicy Inspekcji Weterynaryjnej oraz osoby wyznaczone do wykonywania czynności, o których mowa w art. 44 ust. 1, są obowiązane przy wykonywaniu tych czynności posiadać upoważnienie i nosić na widocznym miejscu odznakę identyfikacyjną. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory upoważnienia i odznaki identyfikacyjnej, mając na względzie potrzebę zapewnienia identyfikacji osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli w imieniu Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"2001_1438_4","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 4. Zwierzęta urodzone przed dniem wejścia w życie przepisów art. 2 pkt 6 podlegają oznakowaniu i zgłoszeniu do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie przepisów dotyczących poszczególnych gatunków zwierząt, a do tego czasu mogą zostać wprowadzone do obrotu na dotychczasowych zasadach."}
{"id":"2001_1438_40a","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 40a. Jednostka, o której mowa w art. 6, jest uprawniona do kontroli jednostek upoważnionych przez: 1) ministra właściwego do spraw rolnictwa do: a) prowadzenia oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, b) publikowania wyników oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, c) prowadzenia specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej, sztuczne unasiennianie oraz wydawania zaświadczeń w tym zakresie, d) prowadzenia ksiąg, e) prowadzenia rejestrów, f) przeprowadzania analiz grup krwi, g) wykorzystania reproduktorów lub ich nasienia w sztucznym unasiennianiu bydła, h) pobierania, konserwowania, przechowywania oraz wprowadzania do obrotu komórek jajowych i zarodków, i) wydawania świadectw potwierdzających spełnienie warunków dla materiału biologicznego, zwierząt hodowlanych i jaj wylęgowych przywożonych z zagranicy, 2) wojewodę do: a) pozyskiwania, konfekcjonowania, przechowywania i dostarczania nasienia, b) prowadzenia sztucznego wylęgu drobiu, 3) starostę do wykorzystywania reproduktorów w punkcie kopulacyjnym."}
{"id":"2001_1438_40b","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 40b. Kontrola w zakresie hodowli i rozrodu zwierząt dotyczy w szczególności: 1) przeprowadzania oceny wartości użytkowej i hodowlanej, 2) prowadzenia: a) dokumentacji hodowlanej, b) ksiąg zwierząt hodowlanych i rejestrów, c) sztucznego unasiennienia, d) sztucznego wylęgu drobiu, 3) realizacji: a) krajowych programów hodowlanych, b) programów hodowlanych krzyżowania zwierząt, c) programów oceny i selekcji reproduktorów, 4) wykorzystywania reproduktorów w punktach kopulacyjnych, 5) wydawania świadectw potwierdzających spełnienie warunków dla materiału biologicznego, zwierząt hodowlanych i jaj wylęgowych sprowadzanych z zagranicy, 6) potwierdzania pochodzenia zwierząt w oparciu o badanie grup krwi lub innych markerów genetycznych."}
{"id":"2001_1438_40c","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 40c. 1. Pracownicy jednostki, o której mowa w art. 6, upoważnieni przez dyrektora tej jednostki do wykonywania czynności kontrolnych, są uprawnieni do: 1) wstępu na grunty, w tym leśne, i do obiektów, w których utrzymywane są zwierzęta, oraz do obiektów, w których jest produkowany i przechowywany materiał biologiczny, 2) oględzin zwierząt, przeprowadzania badań i pobierania próbek krwi oraz próbek materiału biologicznego, 3) kontroli dokumentów hodowlanych i innych niezbędnych dokumentów, 4) żądania pisemnych i ustnych wyjaśnień. 2. Czynności kontrolnych dokonuje się z zachowaniem przepisów sanitarno-weterynaryjnych w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej. 3. Osoba, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwić przeprowadzenie kontroli, przedłożyć dokumenty hodowlane oraz inne niezbędne dokumenty, a także doprowadzić zwierzęta. 4. Pracownicy jednostki, o której mowa w art. 6, są obowiązani, podczas wykonywania czynności kontrolnych posiadać upoważnienie dyrektora tej jednostki."}
{"id":"2001_1438_40d","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 40d. 1. Z przebiegu kontroli osoba kontrolująca sporządza protokół. 2. W przypadku stwierdzenia uchybień dyrektor jednostki, o której mowa w art. 6, lub osoba przez niego upoważniona wyznacza termin ich usunięcia, nie krótszy niż 7 dni. 3. W przypadku nieusunięcia uchybień w określonym terminie dyrektor jednostki, o której mowa w art. 6, lub osoba przez niego upoważniona występuje z wnioskiem do: 1) ministra właściwego do spraw rolnictwa o cofnięcie zezwoleń, o których mowa w art. 8, art. 8a, art. 14 ust. 1, art. 20 ust. 1, art. 22, art. 24 ust. 2, art. 26 ust. 2, art. 36 ust. 2, 2) wojewody o cofnięcie zezwoleń, o których mowa w art. 29 ust. 1 i art. 33 ust. 2, 3) starosty o cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w art. 23 ust. 2."}
{"id":"2001_1438_40e","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 40e. W terminie do dnia 31 stycznia dyrektor jednostki, o której mowa w art. 6, składa ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coroczne sprawozdanie z kontroli przeprowadzonych w roku poprzednim. Rozdział 4b Warunki udziału koniowatych w zawodach"}
{"id":"2001_1438_40f","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 40f.1. Zawody konne służą ocenie wartości użytkowej koniowatych. 2. Warunki dotyczące zawodów konnych, z zastrzeżeniem ust. 3, nie mogą wprowadzać różnic pomiędzy koniowatymi zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej, a koniowatymi zarejestrowanymi w krajach członkowskich Unii Europejskiej, a w szczególności w odniesieniu do: 1) warunków udziału w zawodach, a zwłaszcza wymagań minimalnych lub maksymalnych, 2) kryteriów sędziowania, 3) nagród pieniężnych lub zysków, które pochodzą z zawodów. 3. Przepisy ust. 2 nie dotyczą: 1) zawodów przeznaczonych dla koniowatych, wpisanych do ksiąg, których organizacja ma na celu ich selekcję, 2) zawodów regionalnych, których celem jest selekcja koniowatych, 3) imprez historycznych lub tradycyjnych. 4. O organizacji zawodów, o których mowa w ust. 3, organizator informuje ministra właściwego do spraw rolnictwa. 5. Organizator zawodów konnych jest obowiązany do niezwłocznego pisemnego powiadomienia posiadacza o przyczynach niedopuszczenia zwierzęcia do udziału w zawodach. 6. Organizator zawodów konnych może przeznaczyć nie więcej niż 20% nagród lub zysków pieniężnych, o których mowa w ust. 2 pkt 3, na ochronę, rozwój lub doskonalenie hodowli koniowatych, informując ministra właściwego do spraw rolnictwa o kryteriach rozdziału tych środków.\"; 24) w art. 41 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wykorzystuje reproduktora w punkcie kopulacyjnym bez decyzji starosty o dopuszczeniu reproduktora do użytkowania,\", b) w pkt 4: - w lit. a) wyrazy \"Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw rolnictwa\", - w lit. c) wyrazy \"Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazem \"wojewody\"."}
{"id":"2001_1438_44b","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 44b. Organ Inspekcji Weterynaryjnej w razie stwierdzenia zagrożenia epizootycznego lub epidemicznego nakazuje, w drodze decyzji, lekarzom weterynarii wykonywanie czynności koniecznych do likwidacji zagrożenia.\"; 44) w art. 45 ust. 1 i 3 otrzymują brzmienie: \"1. Powiatowe inspektoraty weterynarii w celu realizacji zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 44 ust. 3, mogą tworzyć środki specjalne o nazwie inspekcja zwierząt wprowadzonych na rynek oraz higieny produktów zwierzęcych.\", \"3. Z opłat gromadzonych na środkach specjalnych pokrywane są wydatki na realizację wynagrodzeń osób niebędących pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej oraz koszty wykonywania zadań określonych w art. 44 ust. 1, a w szczególności koszty obsługi wyodrębnionego rachunku bankowego, druków do prowadzenia dokumentacji, pieczęci do znakowania mięsa, odczynników do badania metodą wytrawiania, badań laboratoryjnych niezbędnych do oceny mięsa, dojazdów, badań odwoławczych i szkoleń wyznaczonych lekarzy weterynarii.\"; 45) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Stwierdzenie choroby zakaźnej zwierzęcia, wydanie oceny mięsa, oceny zdrowotnej jakości środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych produktów zwierzęcych, materiału biologicznego, środków żywienia zwierząt może być poprzedzone przeprowadzeniem laboratoryjnych badań rozpoznawczych. Badania te obejmują również kontrolowanie szkodliwych dla ludzi i zwierząt czynników biologicznych, chemicznych i fizycznych, o których mowa w art. 43a. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki bezpieczeństwa epizootycznego i epidemiologicznego dla poszczególnych rodzajów laboratoriów, mając na względzie w szczególności zabezpieczenie przed możliwością rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych zwierząt i ludzi. 3. Nadzór nad jakością badań wykonywanych przez uprawnione laboratoria oraz wykonywanie badań niezbędnych do rozpatrzenia odwołania od decyzji organu Inspekcji Weterynaryjnej należy do laboratoriów, o których mowa w art. 48a ust. 1, w zakresie ich kompetencji. 4. Uprawnionymi laboratoriami są laboratoria zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw rolnictwa na podstawie przepisów o systemie zgodności i akredytacji. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb zatwierdzania laboratoriów, mając na względzie właściwą jakość wykonywanych badań.\"; 46) dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. 1. Tworzy się laboratoria wzorcowe koordynujące badania innych laboratoriów, zwane dalej \"laboratoriami referencyjnymi\". 2. Zadaniem laboratoriów referencyjnych jest: 1) ujednolicanie standardów i metod diagnostycznych, 2) sprawdzanie jakości preparatów diagnostycznych używanych do badań, o których mowa w art. 48 ust. 1, 3) organizacja okresowych testów porównawczych poszczególnych metod diagnostycznych, stosowanych przez laboratoria uprawnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, 4) prowadzenie szkoleń pracowników uprawnionych laboratoriów, 5) prowadzenie badań laboratoryjnych mających na celu potwierdzanie wyników badań przeprowadzonych przez uprawnione laboratoria, w szczególności dotyczących chorób podlegających obowiązkowi zwalczania, jeżeli zachodzi wątpliwość co do prawidłowości tych wyników. 3. Zadania wymienione w ust. 2 pkt 1-3 są finansowane z budżetu państwa z części, którymi dysponuje minister właściwy do spraw rolnictwa. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz laboratoriów referencyjnych właściwych dla poszczególnych rodzajów i kierunków badań.\"; 47) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Za badania i inne czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną pobiera się opłaty weterynaryjne, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Opłaty weterynaryjne pobiera się za: 1) badanie: a) zwierząt przeznaczonych do obrotu, b) środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych produktów zwierzęcych, środków żywienia zwierząt oraz materiału biologicznego, w trakcie produkcji i przechowywania, przeznaczonych do obrotu, c) zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych oraz ryb, 2) szczepienia ochronne zwierząt, 3) kontrolę: a) mięsa przeznaczonego do rozbioru, przetwórstwa i składowania, jeżeli mięso to pochodzi z innego zakładu, b) ryb, skorupiaków i mięczaków, wprowadzanych do zakładów przetwórstwa i składowania, c) mleka w punktach skupu mleka surowego i mleka surowego wprowadzanego do przetwórstwa, 4) czynności związane z: a) pobieraniem prób do badań kontrolnych, b) weterynaryjną kontrolą graniczną, c) kontrolą statków połowowych i statków przetwórni, d) kontrolą towarów, spędów i wystaw zwierząt, 5) ustalanie miejsc kwarantanny albo uboju zwierząt lub miejsc składowania innych towarów sprowadzanych z zagranicy, 6) wpisy do rejestrów, wykazów i list, o których mowa w art. 5, 17 i 31, 7) wystawianie zezwoleń weterynaryjnych, o których mowa w art. 11 - wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia i innych dokumentów weterynaryjnych. 3. Przy kontroli statków do opłaty, o której mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c), dolicza się koszty przejazdu i pobytu inspektora przeprowadzającego kontrolę. 4. Opłaty za czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 3, obejmują koszty sprawowania nadzoru nad rozbiorem, przetwórstwem i składowaniem mięsa oraz przetwórstwem ryb i mleka. 5. Nie pobiera się opłat: 1) za badanie, szczepienie, zabiegi dezynfekcyjne oraz inne czynności związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, z wyjątkiem ochronnego szczepienia przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu i ochronnego szczepienia psów i kotów przeciwko wściekliźnie, 2) za badania kontrolne oraz inne czynności z tym związane w zakresie występowania zakażeń zwierząt, wykonywane według programu określonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, 3) za badania laboratoryjne w zakresie występowania pozostałości chemicznych, biologicznych, leków oraz skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych produktach zwierzęcych, wykonywane według programu określonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, z wyjątkiem przypadków, gdy w wyniku badań stwierdzono obecność niedozwolonych substancji lub przekroczenie maksymalnego dopuszczalnego poziomu pozostałości, 4) za badania i inne czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad: a) przestrzeganiem warunków weterynaryjnych przez podmioty, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 3-12 oraz ust. 1a, b) obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt - jeżeli w wyniku badań nie stwierdzono naruszeń warunków weterynaryjnych, sanitarnych i jakościowych, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. W przypadku konieczności, w trakcie sprawowania nadzoru, pobrania próbek do badań laboratoryjnych za wykonanie tych badań pobiera się opłaty. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia: 1) ustala wysokość opłat za wykonane czynności, o których mowa w ust. 2, oraz za urzędowe badania laboratoryjne, 2) może odstąpić od pobierania opłat za niektóre czynności określone w ust. 2 - mając na względzie zapewnienie utworzenia zharmonizowanego z prawem Unii Europejskiej systemu pobierania opłat za czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną. 8. Opłaty, o których mowa w ust. 2, nie obejmują kosztów badań laboratoryjnych. 9. Do należności pieniężnych z tytułu opłat, o których mowa w ust. 2, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz przepisy o umarzaniu należności państwowych.\"; 48) dodaje się art. 49a w brzmieniu: \"Art. 49a. 1. Wojewódzkie Inspektoraty Weterynarii mogą gromadzić środki finansowe uzyskiwane z opłat za czynności usługowe niewynikające z ustawowych zadań i obowiązków Inspekcji, w tym za usługowe badania laboratoryjne, na wyodrębnionych rachunkach bankowych jako środki specjalne. 2. Środki specjalne uzyskane z opłat za czynności usługowe, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone na pokrycie kosztów wykonywanych usług oraz na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji Weterynaryjnej. 3. Wysokość opłat za czynności usługowe, o których mowa w ust. 1, ustala Wojewódzki Lekarz Weterynarii.\"; 49) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. 1. Na terenach jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej oraz w stosunku do wojsk obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zadania określone w art. 35 dla organów Inspekcji Weterynaryjnej wykonują, wyznaczone w tym celu przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej, wojskowe organy weterynaryjne. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw obrony narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, formy współdziałania organów Inspekcji Weterynaryjnej z wojskowymi organami weterynaryjnymi, uwzględniając: 1) sposób przekazywania informacji o stanie bezpieczeństwa sanitarnoweterynaryjnego, 2) zasady współpracy w zapobieganiu chorobom zakaźnym zwierząt i ich zwalczaniu, 3) zasady współpracy w sprawowaniu nadzoru nad jakością zdrowotną produktów pochodzenia zwierzęcego.\"; 50) dodaje się art. 50a w brzmieniu: \"Art. 50a. 1. Główny Lekarz Weterynarii, przy użyciu elektronicznych nośników informacji, utworzy sieci wymiany informacji służących: 1) do kontroli przemieszczania towarów z i do krajów członkowskich Unii Europejskiej oraz 2) prowadzeniu granicznej kontroli weterynaryjnej towarów w obrocie z innymi krajami. 2. Do sieci, o których mowa w ust. 1, podłączone będą jednostki organizacyjne Inspekcji Weterynaryjnej.\"; 51) w art. 51 w ust. 2 dodaje się pkt 4a-4d w brzmieniu: \"4a) wprowadza do obrotu zwierzęta nieoznakowane lub bez świadectwa zdrowia lub dokumentu identyfikacyjnego stosownie do przepisów art. 7 ust. 14, 4b) nie dopełnia obowiązku określonego w art. 7 ust. 4, 5, 11, 17, 18, 20 i 21, 4c) nie dopełnia obowiązku określonego w art. 29 ust. 3, 4d) nie dopełnia obowiązku określonego w art. 29 ust. 4,\"; 52) art. 63 skreśla się; 53) dotychczasowy załącznik do ustawy oznacza się jako załącznik nr 1 i otrzymuje on brzmienie: \"Wykaz chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zgłaszania i zwalczania 1) pryszczyca (Foot and mouth disease), 2) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej (Vesicular stomatitis), 3) choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease), 4) księgosusz (Rinderpest), 5) pomór małych przeżuwaczy (Peste des petits ruminants), 6) zaraza płucna bydła (Contagious bovine pleuropneumonia), 7) guzowata choroba skóry bydła (Lumpy skin disease), 8) gorączka doliny Rift (Rift valley fever), 9) choroba niebieskiego języka (Bluetongue), 10) ospa owiec i kóz (Sheep and goat pox), 11) afrykański pomór koni (African horse sickness), 12) afrykański pomór świń (African swine fever), 13) klasyczny pomór świń (Clasical swine fever, Hog cholera), 14) influenza ptaków o wysokiej zjadliwości d. pomór drobiu (Highly pathogenic avian influenza d. Fowl plague), 15) rzekomy pomór drobiu (Newcastle disease), 16) enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia u świń d. choroba cieszyńska i taflańska (Enterovirus encephalomyelitis), 17) zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (Infectious haematopoietic necrosis, IHN), 18) wścieklizna (Rabies), 19) wąglik (Anthrax), 20) gruźlica bydła (Bovine tuberculosis), 21) bruceloza bydła (B. Abortus), kóz i owiec (B. Melitensis), świń (B. suis, B. Abortus), owiec (B. ovis), 22) enzootyczna białaczka bydła (Enzootic bovine leucosis), 23) gąbczasta encefalopatia bydła (Bovine spongiform encephalopathy), 24) zgnilec amerykański pszczół (American foulbrood).\"; 54) dodaje się załącznik nr 2 w brzmieniu: \"Wykaz chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi rejestracji 1) paratuberkuloza (Paratuberculosis), 2) listerioza (Listeriosis), 3) toksoplazmoza (Toxoplasmosis), 4) tularemia (Tularaemia), 5) wirusowe zapalenie mózgu i rdzenia koni (Equine encephalomyelitis), 6) nosacizna (Glanders), 7) niedokrwistość zakaźna koni (Equine infectious anaemia), 8) zakaźne zapalenie macicy u klaczy (Contagious equine metritis), 9) wirusowe zapalenie tętnic koni (Equine viral arteritis), 10) zaraza stadnicza (Dourine), 11) zakaźne zapalenie nosa i tchawicy\/otręt bydła (Infectious bovine rhinotracheitis\/infetious pustular vulvovaginitis), 12) choroba mętwikowa bydła (Bovine genital campylobacterosis), 13) zaraza rzęsistkowa bydła(Trichomonosis), 14) gorączka Q (Q fever), 15) salmonelozy bydła i świń (Salmonellosis of cattles and pigs), 16) wirusowe zapalenie żołądka i jelit u świń( Transmissible gastroenteritis), 17) choroba Aujeszky u świń (Aujeszky` s disease), 18) włośnica (Trichinellosis), 19) zakaźna bezmleczność owiec (Contagious agalactia), 20) choroba Maedi Visna (Maedi-visna disease), 21) trzęsawka owiec (Scrapie), 22) gruczolakowatość płuc u owiec ( Ovine pulmonary adenomatosis), 23) zakaźne zapalenia stawów i mózgu kóz (Caprine arthritis\/encephalitis), 24) zapalenie gruczołów chłonnych (Lymphadenitis), 25) salmoneloza drobiu (S. Gallinarum, S. Pullorum, S. Enteritidis, S. Typhimurium, S. Arizone) \/ Avian salmonellosis (S. Gallinarum, S. Pullorum, S. Enteritidis, S. Typhimurium, S. Arizone)\/, 26) chlamydioza ptaków (Avian chlamydiosis), 27) zakaźne zapalenie torby Fabrycjusza (choroba Gumboro) \/Infectious bursal disease (Gumboro disease)\/, 28) choroba Mareka (Marek` s disease), 29) choroba Derzsy` ego (Derzsy` s disease), 30) mykoplazmozy drobiu (Mycoplasma gallisepticum, M. synoviae, M. meleagridis) \/ Avian mycoplasmosis (M. gallisepticum, M. synoviae, M. meleagridis)\/, 31) wirusowe zapalenie jelit u norek (Mink virus enteritis), 32) choroba Aleucka (Aleution disease), 33) myksomatoza (Myxomatosis), 34) wirusowa krwotoczna choroba królików (Viral hemorrhagenic disease of rabbits), 35) wiosenna wiremia karpi (Spring viraemia of carp), 36) wirusowa posocznica krwotoczna ryb łososiowatych ( Viral haemorrhagic septicaemia), 37) bakteryjna choroba nerek ryb łososiowatych (Renibacteriosis), 38) zgnilec europejski (European foulbrood), 39) waroza (Varroosis), 40) choroba roztoczowa (Acariosis of bees), 41) nosówka psów (Dog distemper).\"."}
{"id":"2001_1438_5","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 5. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej niż do 31 grudnia 2002 r., zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"2001_1438_6","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114; z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60, Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884, Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, Nr 101, poz. 1178, oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855, Nr 117, poz. 1228) w art. 118 § 2 pkt 2 wyrazy \"o ograniczonej przydatności do spożycia\" zastępuje się wyrazami \"warunkowo zdatne dla spożycia\"."}
{"id":"2001_1438_7","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i 550, Nr 88, poz. 983, oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 19 i Nr 29, poz. 320) wprowadza się następującą zmianę: 1) dodaje się art. 3c w brzmieniu: \"Art. 3c. Do zadań Agencji należy prowadzenie rejestru i oznakowanie bydła, owiec, kóz, świń i koni, z wyjątkiem koni wolno żyjących.\"."}
{"id":"2001_1438_8","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 8. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 2-6. 2. Przepisy art. 2 pkt 48 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia ustawy. 3. Przepisy: 1) art. 2: a) pkt 3, b) pkt 6 w odniesieniu do bydła, c) pkt 13 w zakresie dotyczącym art. 14 ust. 14 pkt 3, d) pkt 18, 20, 21, 24 lit. a), 25, e) pkt 26 w zakresie dotyczącym art. 29 ust. 1, 2, 3 pkt 1, f) pkt 32 w zakresie dotyczącym art. 35 ust. 1 pkt 10 i 11, g) pkt 35 w zakresie dotyczącym art. 39a ust. 1 pkt 7, 9 i 11 oraz ust. 2, h) pkt 46, 47, 50, i) pkt 51 w zakresie dotyczącym art. 51 ust. 2 pkt 4a i 4b w odniesieniu do bydła oraz pkt 4c, j) pkt 53, 54, 2) art. 3: a) pkt 10 w zakresie dotyczącym art. 14 ust. 3, b) pkt 11 w zakresie dotyczącym art. 20 ust. 3, c) pkt 23 w zakresie dotyczącym art. 40a, d) pkt 28 w zakresie dotyczącym art. 31 ust. 3 pkt 3, 3) art. 6 - wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. 4. Przepisy art. 2: 1) pkt 4 w zakresie dotyczącym art. 5 ust. 1a, ust. 3 i 3c w odniesieniu do gospodarstw, w których utrzymywane są zwierzęta gospodarskie, 2) pkt 5 w zakresie dotyczącym art. 6 ust. 1 i 3 w odniesieniu do gospodarstw, w których utrzymywane są zwierzęta gospodarskie, 3) pkt 6 w odniesieniu do owiec, kóz, świń, koni, jeleni i danieli, 4) pkt 19, 5) pkt 24 w zakresie dotyczącym art. 25 ust. 3a i 9, 6) pkt 26 w zakresie dotyczącym art. 27 i art. 29 ust. 4 i 5, 7) pkt 30 w zakresie dotyczącym art. 32 pkt 5, 8) pkt 51 w zakresie dotyczącym art. 51 ust. 2 pkt 4a i 4b w odniesieniu do owiec, kóz, świń i koni oraz pkt 4d - wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. 5. Przepisy: 1) art. 1 pkt 3, 2) art. 2: a) pkt 4 w zakresie dotyczącym art. 5 ust. 1 pkt 12, ust. 3e i 3f, b) pkt 10 w zakresie dotyczącym art. 11 ust. 7, 8 i 9 pkt 3, c) pkt 11 w zakresie dotyczącym art. 12 ust. 1, 3, 5, d) pkt 13 w zakresie dotyczącym art. 14 ust. 4 pkt 2 lit. f), ust. 10, 14 pkt 6 oraz ust. 18 i 19, e) pkt 14 w zakresie dotyczącym art. 15 ust. 1, 3, 6, 7, 8, f) pkt 17, g) pkt 26 w zakresie dotyczącym art. 29 ust. 3 pkt 2, h) pkt 33 lit. b) i c), 3) art. 3: a) pkt 16 w zakresie dotyczącym art. 24 ust. 3, b) pkt 22, c) pkt 23 w zakresie dotyczącym art. 40b - wchodzą w życie z dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. 6. Przepis art. 2 pkt 45 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r."}
{"id":"2001_1438_9","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarskoweterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich","text":"Art. 9. Przepisy art. 2: 1) pkt 8 w zakresie dotyczącym art. 10 pkt 2, 2) pkt 10 w zakresie dotyczącym art. 11 ust. 1 pkt 5, ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 4 oraz ust. 4 i 5, 3) pkt 13 w zakresie dotyczącym art. 14 ust. 7 - obowiązują do dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1439_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. \" Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 18 otrzymuje brzmienie: \"18) wyrobie budowlanym \" należy przez to rozumieć wyrób w rozumieniu przepisów o ocenie zgodności, wytworzony w celu wbudowania, wmontowania, zainstalowania lub zastosowania w sposób trwały w obiekcie budowlanym, wprowadzany do obrotu jako wyrób pojedynczy lub jako zestaw wyrobów do stosowania we wzajemnym połączeniu stanowiącym integralną całość użytkową,\"; 2) w art. 5 w ust. 1 w pkt 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1) spełnienie wymagań podstawowych dotyczących w szczególności:\"; 3) w art. 7 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie, uwzględniające wymagania, o których mowa w art. 5,\"; 4) w art. 10: a) w ust. 2 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) wyroby budowlane: a) oznaczone znakowaniem CE, dla których zgodnie z odrębnymi przepisami dokonano oceny zgodności ze zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną do zbioru Polskich Norm, z europejską aprobatą techniczną lub krajową specyfikacją techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami podstawowymi, b) wyroby znajdujące się w określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla których producent wydał deklaracje zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej.\", b) dodaje się ust. 6 - 8 w brzmieniu: \"6. Przy dokonywaniu oceny zgodności, o której mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a), należy stosować następujące metody kontroli zgodności wyrobów: 1) wstępne badanie typu prowadzone przez producenta lub notyfikowaną jednostkę, 2) badanie próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, prowadzone przez producenta lub notyfikowaną jednostkę zgodnie z ustalonym planem badań, 3) badanie sondażowe próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, w obrocie handlowym lub na budowie, prowadzone przez producenta lub notyfikowaną jednostkę, 4) badanie przez producenta lub notyfikowaną jednostkę próbek z partii przygotowanej do wysłania albo dostarczonej odbiorcy, 5) zakładową kontrolę produkcji, 6) wstępną inspekcję zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji przez notyfikowaną jednostkę, 7) dozorowanie, ocenę i akceptację zakładowej kontroli produkcji przez notyfikowaną jednostkę. 7. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) systemy oceny zgodności, o której mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a), z zastosowaniem metod kontroli zgodności wyrobów, o których mowa w ust. 6, oraz wymagania, jakie powinny spełniać notyfikowane jednostki uczestniczące w ocenie zgodności, a także sposób oznaczania wyrobów znakowaniem CE, uwzględniając odpowiednie unormowania Unii Europejskiej, 2) polskie jednostki organizacyjne upoważnione do wydawania europejskich aprobat technicznych, zakres i formę aprobat oraz tryb ich udzielania, uchylania lub zmiany, mając na uwadze, że jednostki wydające europejskie aprobaty techniczne powinny: a) uzależniać pozytywną ocenę przydatności wyrobu do zamierzonego zastosowania w budownictwie od spełnienia przez obiekt budowlany, w którym stosuje się ten wyrób, wymagań podstawowych, o których mowa w art. 5 ust. 1, b) dokonywać oceny przydatności wyrobu w oparciu o podstawy naukowe i wiedzę praktyczną, c) zapewniać podejmowanie bezstronnych rozstrzygnięć, d) dokonywać analiz danych w sposób zapewniający uzyskanie wyważonej oceny, 3) wykaz wyrobów budowlanych, które są dopuszczane do obrotu wyłącznie w sposób określony w ust. 2 pkt 3 lit. a), mając na uwadze dostosowanie właściwości użytkowych tych wyrobów do wymagań podstawowych, o których mowa w art. 5 ust. 1. 8. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa ogłosi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" : 1) wykaz Polskich Norm i specyfikacji technicznych, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. a), 2) wykaz wyrobów, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b), 3) wykaz jednostek organizacyjnych państw członkowskich Unii Europejskiej upoważnionych do wydawania europejskich aprobat technicznych.\"; 5) w art. 12a dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się do osób, którym państwo członkowskie Unii Europejskiej nadało tytuł zawodowy architekta za szczególnie wyróżniające się osiągnięcia w dziedzinie architektury.\"; 6) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do obowiązków inwestora należy zorganizowanie procesu budowy z uwzględnieniem zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, a w szczególności zapewnienie: 1) opracowania projektu budowlanego i, stosownie do potrzeb, innych projektów, 2) objęcia kierownictwa budowy przez kierownika budowy, 3) opracowania planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, 4) wykonania i odbioru robót budowlanych - przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych.\"; 7) w art. 20 w ust. 1: a) pkt 1a otrzymuje brzmienie: \"1a) zapewnienie, w razie potrzeby, udziału w opracowaniu projektu osób posiadających uprawnienia budowlane do projektowania w odpowiedniej specjalności oraz wzajemne skoordynowanie techniczne wykonanych przez te osoby opracowań projektowych, zapewniające uwzględnienie zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w procesie budowy, z uwzględnieniem specyfiki projektowanego obiektu budowlanego,\", b) po pkt 1a dodaje się pkt 1b w brzmieniu: \"1b) sporządzenie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego, uwzględnianej w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,\"; 8) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Kierownik budowy jest obowiązany sporządzić lub zapewnić sporządzenie, przed rozpoczęciem budowy, planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych, w tym planowane jednoczesne prowadzenie robót budowlanych i produkcji przemysłowej. 2. W planie, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić specyfikę następujących rodzajów robót budowlanych: 1) których charakter, organizacja lub miejsce prowadzenia stwarza szczególnie wysokie ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a w szczególności przysypania ziemią lub upadku z wysokości, 2) przy prowadzeniu których występują działania substancji chemicznych lub czynników biologicznych zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu ludzi, 3) stwarzających zagrożenie promieniowaniem jonizującym, 4) prowadzonych w pobliżu linii wysokiego napięcia lub czynnych linii komunikacyjnych, 5) stwarzających ryzyko utonięcia pracowników, 6) prowadzonych w studniach, pod ziemią i w tunelach, 7) wykonywanych przez kierujących pojazdami zasilanymi z linii napowietrznych, 8) wykonywanych w kesonach, z atmosferą wytwarzaną ze sprężonego powietrza, 9) wymagających użycia materiałów wybuchowych, 10) prowadzonych przy montażu i demontażu ciężkich elementów prefabrykowanych. 3. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i formę planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz szczegółowy zakres rodzajów robót budowlanych, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze stopień zagrożeń jakie stwarzają poszczególne ich rodzaje.\"; 9) w art. 22 dodaje się pkt 3a - 3d w brzmieniu: \"3a) koordynowanie realizacji zadań zapobiegających zagrożeniom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia: a) przy opracowywaniu technicznych lub organizacyjnych założeń planowanych robót budowlanych lub ich poszczególnych etapów, które mają być prowadzone jednocześnie lub kolejno, b) przy planowaniu czasu wymaganego do zakończenia robót budowlanych lub ich poszczególnych etapów, 3b) koordynowanie działań zapewniających przestrzeganie podczas wykonywania robót budowlanych zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zawartych w przepisach wydanych na podstawie art. 23a oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, 3c) wprowadzanie niezbędnych zmian w informacji, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wynikających z postępu wykonywanych robót budowlanych, 3d) podejmowanie niezbędnych działań uniemożliwiających wstęp na budowę osobom nieupoważnionym,\"\"; 10) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki bezpieczeństwa i ochrony zdrowia podczas wykonywania robót budowlanych, w szczególności dotyczące: 1) rozmieszczenia stanowisk pracy uwzględniającego odpowiedni dostęp do nich oraz rozplanowanie dróg, stref pracy i przemieszczania się maszyn, 2) warunków użytkowania materiałów i dostępu do nich podczas wykonywania robót budowlanych, 3) utrzymywania właściwego stanu technicznego instalacji i wyposażenia, 4) sposobu przechowywania i przemieszczania materiałów i substancji niebezpiecznych, 5) przechowywania i usuwania odpadów i gruzu oraz utrzymania na budowie porządku i czystości, 6) organizacji pracy na budowie, 7) sposobów informowania pracowników o podejmowanych działaniach dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.\"; 11) w art. 41 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Inwestor jest obowiązany zawiadomić o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych, na które jest wymagane pozwolenie na budowę, właściwy organ oraz projektanta sprawującego nadzór nad zgodnością realizacji budowy z projektem, co najmniej na 7 dni przed ich rozpoczęciem, dołączając na piśmie: 1) oświadczenie kierownika budowy (robót), stwierdzające sporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz przyjęcie obowiązku kierowania budową (robotami budowlanymi), 2) oświadczenie inspektora nadzoru inwestorskiego, stwierdzające przyjęcie obowiązku pełnienia nadzoru inwestorskiego nad danymi robotami budowlanymi, w przypadku ustanowienia nadzoru inwestorskiego, 3) informację zawierającą dane zamieszczone w ogłoszeniu, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2.\"; 12) w art. 42: a) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazach \"tablicę informacyjną\" dodaje się wyrazy Soraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się do budowy lub rozbiórki, na której przewiduje się prowadzenie robót budowlanych trwających dłużej niż 30 dni roboczych i jednoczesne zatrudnienie co najmniej 20 pracowników albo na których planowany zakres robót przekracza 500 osobodni.\"; 13) w art. 45: a) w ust. 4 po wyrazach \"tablica informacyjna\" dodaje się wyrazy \"oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności: 1) kształt i wymiary tablicy informacyjnej oraz napisów na niej umieszczonych, 2) formę ogłoszenia, 3) miejsce umieszczenia tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia, 4) zakres danych osobowych uczestników procesu budowlanego i pełnionych przez nich funkcji w dziedzinie bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, 5) informacje dotyczące decyzji o pozwoleniu na budowę, 6) informacje dotyczące podmiotów wykonujących roboty budowlane, w tym imię lub imiona i nazwisko lub nazwę i adres, 7) przewidywane terminy rozpoczęcia i zakończenia wykonywania robót budowlanych oraz maksymalną liczbę pracowników zatrudnionych na budowie, 8) informacje dotyczące telefonów alarmowych.\"; 14) w art. 46 skreśla się wyrazy \"certyfikaty, deklaracje zgodności i\"; 15) w art. 91 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Kto wprowadza do obrotu lub przy wykonywaniu robót budowlanych stosuje wyroby budowlane niedopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie, naruszając przepisy art. 10, podlega karze grzywny do 100 000 zł.\"; 16) w art. 93 skreśla się pkt 2."}
{"id":"2001_1439_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 2 Przepisy art. 1 pkt 4 lit. a) i pkt 5 stosuje się z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1439_3","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1440_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o bibliotekach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz.U. Nr 85, poz. 539 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 6 ust. 3, w art. 7 ust. 1, 3, 4, 6 i 7, w art. 16 ust. 3 i 4, w art. 17 ust. 3, w art. 21 ust. 4, w art. 26 ust. 2, w art. 27 ust. 3, w art. 28 i w art. 29 ust. 4 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Kultury i Sztuki\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego\"; 2) w art. 13 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Biblioteki publiczne nie mogą być łączone z innymi instytucjami oraz z biliotekami szkolnymi i pedagogicznymi.\"."}
{"id":"2001_1440_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o bibliotekach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2001 r."}
{"id":"2001_1441_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady wykonywania działalności w zakresie rybołówstwa morskiego, w tym sposób zarządzania i racjonalnego wykorzystywania żywych zasobów morza oraz zasady wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa morskiego, a także organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje. 2. Przepisy ustawy stosuje się do rybołówstwa morskiego: 1) wykonywanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w wyłącznej strefie ekonomicznej, w odniesieniu do produktów rybołówstwa pozyskiwanych z obszarów morskich, 2) wykonywanego poza granicami polskich obszarów morskich przez statki rybackie o polskiej przynależności."}
{"id":"2001_1441_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Odmawia się wydania licencji, jeżeli: 1) został wyczerpany nakład połowowy floty, 2) armator ubiegający się o wydanie licencji: a) w okresie ostatnich 2 lat został ukarany za prowadzenie ukierunkowanych połowów organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym albo b) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa popełnione przy użyciu statku rybackiego. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, nakład połowowy floty, mając na względzie dostosowanie tego nakładu do wielkości żywych zasobów morza."}
{"id":"2001_1441_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji: 1) może wstrzymać wykonywanie rybołówstwa morskiego na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, jeżeli armator prowadził ukierunkowane połowy organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym, 2) cofa licencję, jeżeli: a) statek rybacki został wykreślony z ewidencji statków rybackich lub b) armator został skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo popełnione przy użyciu statku rybackiego. 2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1441_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Przepisy dotyczące licencji stosuje się do armatorów, o których mowa w art. 4 ust. 3, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej."}
{"id":"2001_1441_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wykonywanie rybołówstwa morskiego, w danym roku kalendarzowym w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia połowowego. 2. Specjalne zezwolenie połowowe jest wydawane armatorowi na statek rybacki, na który wydano licencję, z zastrzeżeniem ust. 6. 3. Specjalne zezwolenie połowowe wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek armatora statku rybackiego. 4. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego, 2) określenie organizmów morskich, które będą celem połowu, 3) wnioskowaną kwotę połowową, jeżeli jest wymagana, 4) rejon prowadzenia połowów, 5) rodzaj narzędzi połowowych. 5. Jeżeli armator występuje z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego na statek, na który posiada licencję, do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się kopię licencji. 6. Armator występujący z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia na statek, na który nie posiada licencji, składa wniosek, o którym mowa w ust. 4, łącznie z wnioskiem o wydanie licencji, o którym mowa w art. 8 ust. 1."}
{"id":"2001_1441_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego składa się, za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok, na który ma być wydane specjalne zezwolenia połowowe."}
{"id":"2001_1441_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Specjalne zezwolenie połowowe zawiera: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego, 2) określenie organizmów morskich, które mogą być poławiane, 3) kwotę połowową, jeżeli jest wymagana, 4) rejon prowadzenia połowów, 5) rodzaj i ilość narzędzi połowowych, 6) określenie aktywności połowowej statku rybackiego. 2. Określenie kwoty połowowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, następuje poprzez podział ogólnej kwoty połowowej, określonej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa na podstawie ust. 3. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa corocznie, w drodze rozporządzenia, organizmy morskie objęte ogólną kwotą połowową, a także sposób i warunki podziału tej kwoty, mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza."}
{"id":"2001_1441_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. W przypadku cofnięcia licencji, cofa się również specjalne zezwolenie połowowe. 2. W przypadku stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych lub w przypadku gdy armator w ciągu 6 miesięcy został dwukrotnie ukarany za naruszanie tego samego przepisu o rybołówstwie morskim może być wydana decyzja o czasowym, nie dłuższym niż 6 miesięcy, zakazie połowów organizmów morskich określonych w specjalnym zezwoleniu połowowym. 3. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1441_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Kwoty połowowe określone w specjalnym zezwoleniu połowowym mogą być przekazywane w całości lub w części armatorom posiadającym kwotę połowową na ten sam gatunek organizmu morskiego, którego dotyczy przekazanie. 2. Przekazanie kwoty połowowej, o którym mowa w ust. 1, następuje za zgodą ministra właściwego do spraw rolnictwa wyrażoną po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków."}
{"id":"2001_1441_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Niewykorzystane kwoty połowowe po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 i art. 16 ust. 1, rozdziela, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw rolnictwa po zasięgnięciu opinii organizacji społecznozawodowych rybaków."}
{"id":"2001_1441_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Za wydanie specjalnego zezwolenia połowowego pobierana jest opłata. 2. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn stawki opłaty i wielkości kwoty połowowej. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłaty, o której mowa w ust. 2, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, mając na uwadze znaczenie gospodarcze poszczególnych organizmów morskich, na których połów wymagane jest specjalne zezwolenie połowowe."}
{"id":"2001_1441_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) aktywność połowowa statku rybackiego - czas, w którym dany statek rybacki znajduje się w określonym rejonie połowu w danym roku kalendarzowym, 2) kwota połowowa - maksymalną liczbę lub masę organizmów morskich poszczególnych gatunków, wyodrębnioną w ramach ogólnej kwoty połowowej, udostępnioną do odłowienia posiadaczowi specjalnego zezwolenia połowowego w określonym czasie, 3) licencja połowowa, zwana dalej \"licencją\" - zezwolenie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679), 4) nakład połowowy floty - liczbę statków rybackich poszczególnych rodzajów, przy użyciu których może być wykonywane rybołówstwo morskie w danym roku kalendarzowym, w określonym rejonie połowu, 5) ogólna kwota połowowa - wielkość wskazującą, jaka część stada organizmów morskich określonego gatunku może być wyłowiona w danym rejonie połowu w określonym czasie, 6) połowy ukierunkowane - połowy prowadzone z wykorzystaniem określonej techniki połowu lub sprzętu połowowego, których celem jest pozyskanie organizmów morskich ściśle określonych gatunków, 7) produkty rybołówstwa morskiego - organizmy morskie pochodzące z połowu, chowu lub hodowli, niezależnie od stopnia ich przetworzenia, 8) przyłów - część połowu obejmującą organizmy morskie poszczególnych gatunków, które nie są celem połowów ukierunkowanych, 9) rybołówstwo morskie - połów w morzu lub skup organizmów morskich w celach zarobkowych, połów w morzu lub skup organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, połów w celach szkoleniowych, połów w celach sportowo-rekreacyjnych, zarybianie, chów, hodowlę ryb i innych organizmów morskich, 10) specjalne zezwolenie połowowe - podstawowe uprawnienie rybackie wydane armatorowi na statek rybacki w celu uzupełnienia licencji, a tym samym umożliwiające wykonywanie działalności połowowej w określonym czasie, na określonym obszarze i w ramach określonego rodzaju rybołówstwa morskiego, 11) statek rybacki - statek przeznaczony do połowu, skupu, przetwórstwa lub transportu organizmów morskich, do celów szkoleniowych oraz naukowo-badawczych w zakresie rybołówstwa morskiego, 12) wprowadzenie do obrotu - wyładunek, transport i magazynowanie produktów rybołówstwa morskiego na lądzie do czasu przeniesienia po raz pierwszy prawa własności, z wyłączeniem przeładunku ze statku na statek w morzu, 13) żywe zasoby morza - zasoby żywych organizmów morskich, łącznie z organizmami gatunków dwuśrodowiskowych w okresie ich życia w wodach morskich, stanowiące bazę surowcową rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Połowy lub skup organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo połowy w celach szkoleniowych, w polskich obszarach morskich, mogą być dokonywane wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego. 2. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze albo w celach szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpić instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe i wyższe szkoły zawodowe kształcące w kierunku rybołówstwo morskie oraz szkoły ponadgimnazjalne o profilu rybołówstwo morskie, których siedziba lub adres znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze zawiera: 1) planowany zakres i sposób badań, 2) przewidywany rejon i zakres połowów, 3) zakres i wielkość skupu, 4) przewidywany czas badań. 4. Wniosek o wydanie zezwolenia na połowy szkoleniowe zawiera przewidywany rejon i zakres połowów. 5. Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się nie później niż na 1 miesiąc przed przewidywanym dniem rozpoczęcia połowów."}
{"id":"2001_1441_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Zezwolenie na połowy naukowo-badawcze, o którym mowa w art. 20 ust. 1, określa termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów oraz może przewidywać odstępstwa od przepisów dotyczących: 1) okresów ochronnych, 2) obwodów ochronnych, 3) wymiarów ochronnych, 4) rodzaju sprzętu połowowego. 2. Zezwolenie na połowy szkoleniowe, o którym mowa w art. 20 ust. 1, określa termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów."}
{"id":"2001_1441_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Odmawia się wydania zezwolenia na połowy naukowo-badawcze, jeżeli: 1) przeprowadzenie badań stanowiłoby zagrożenie dla środowiska morskiego lub 2) wnioskodawca powtórnie ubiegający się o zezwolenie nie złożył sprawozdania, o którym mowa w art. 24, lub 3) podczas badania zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie morskim lub warunki określone w zezwoleniu na połowy naukowobadawcze. 2. Odmawia się wydania zezwolenia na połowy szkoleniowe, jeżeli podczas połowu zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie morskim lub warunki określone w zezwoleniu na połowy szkoleniowe."}
{"id":"2001_1441_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Organ wydający zezwolenie na połowy naukowo-badawcze albo szkoleniowe może je cofnąć, w drodze decyzji, w przypadku rażącego naruszania przepisów o rybołówstwie morskim. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1441_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Podmiot, który przeprowadził badania, jest obowiązany złożyć pisemne sprawozdanie z tych badań, w terminie 3 miesięcy od dnia ich zakończenia organowi, który wydał zezwolenie, o którym mowa w art. 20 ust. 1."}
{"id":"2001_1441_25","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Połowy w celach sportowo-rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą prowadzić, po uzyskaniu sportowego zezwolenia połowowego, osoby fizyczne. 2. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego na wniosek zainteresowanej osoby. 3. Do prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą być używane narzędzia połowowe wykorzystywane do połowów w celach zarobkowych. 4. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje się na okres 1 miesiąca albo 1 roku. 5. Sportowe zezwolenie połowowe zawiera: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy, 2) okres jego ważności, 3) ilość i gatunek ryb oraz sposób prowadzenia połowu. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz warunki prowadzenia połowów w celach sportoworekreacyjnych, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza i zapewnienie, aby połowy te nie utrudniały wykonywania rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_26","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Prowadzenie chowu, hodowli albo zarybiania, w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, określa: 1) gatunek organizmów morskich, 2) miejsce i czas planowanego zarybienia albo miejsce i okres prowadzenia chowu lub hodowli. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wykaz organizmów morskich określonych gatunków, określenie miejsca i czasu zarybienia albo 2) określenie miejsca i okresu prowadzenia chowu lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunek. 4. Odmawia się wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli planowana działalność stanowiłaby zagrożenie dla środowiska morskiego. 5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, cofa się, w drodze decyzji, jeżeli jest wykonywane niezgodnie z warunkami w nim określonymi lub działalność objęta zezwoleniem szkodzi środowisku morskiemu. 6. Decyzji, o której mowa w ust. 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1441_27","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Koszty zarybiania polskich obszarów morskich ponoszone są corocznie przez budżet państwa."}
{"id":"2001_1441_28","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Rybołówstwo morskie wykonuje się zgodnie z zasadami racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami morza polegającymi na optymalnym wykorzystaniu żywych zasobów morza przy zapewnieniu ich odnawialności, w szczególności poprzez: 1) określenie nakładu połowowego floty, 2) badanie stanu żywych zasobów morza, 3) ustanawianie okresów ochronnych, podczas których nie można poławiać określonych organizmów morskich, 4) określanie wymiarów ochronnych, poniżej których nie można poławiać organizmów morskich, 5) określanie dopuszczalnych narzędzi połowowych, 6) ustanawianie obwodów ochronnych, na których działalność połowowa jest zabroniona lub ograniczona. 2. Obwody ochronne ustanawia się w szczególności w miejscach rozrodu organizmów morskich i w miejscach masowego występowania narybku. 3. Organizmy morskie, z zastrzeżeniem art. 49 pkt 2, są poławiane na cele konsumpcyjne. 4. Przepis ust. 3 nie dotyczy wykonywania rybołówstwa morskiego w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych. 5. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego może określić, w drodze zarządzenia, po zasięgnięciu opinii jednostki naukowo-badawczej wskazanej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz organizacji społeczno-zawodowych rybaków: 1) stałe obwody ochronne oraz zakaz poławiania w nich niektórych lub wszystkich organizmów morskich, 2) obwody ochronne na czas określony i ich granice oraz szczegółowe warunki wykonywania w nich rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_29","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Zabrania się, z zastrzeżeniem ust. 2: 1) połowu w morzu lub skupu organizmów morskich, które: a) nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, b) znajdują się w ustanowionych dla nich okresach ochronnych, 2) niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku, 3) wykonywania rybołówstwa morskiego w obwodzie ochronnym, 4) stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych, 5) przekraczania dopuszczalnej liczby narzędzi połowowych, 6) używania materiałów wybuchowych, środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie, 7) wyrzucania za burtę statku rybackiego wyłowionych organizmów morskich określonych gatunków, z wyjątkiem tych, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych lub złowionych w okresie ochronnym, określonych zgodnie z art. 31 ust. 1, 8) przeładunku dorszy, ze statku rybackiego na statek rybacki, w polskich obszarach morskich, 9) wprowadzania do obrotu organizmów morskich wyłowionych na podstawie sportowego zezwolenia połowowego. 2. Przepisów ust. 1 pkt 1, 3 i 4 nie stosuje się do połowów w celach naukowo-badawczych, w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1. 3. Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b) nie stosuje się do połowów sportoworekreacyjnych."}
{"id":"2001_1441_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, granice między wodami morskimi a wodami śródlądowymi, mając na względzie zróżnicowanie metod zarządzania żywymi zasobami morza i wód śródlądowych dla celów rybołówstwa morskiego. Rozdział 2 Wykonywanie rybołówstwa morskiego"}
{"id":"2001_1441_30","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Zabrania się wyładowywania na ląd, wprowadzania do obrotu, magazynowania i transportu organizmów morskich złowionych lub skupionych z naruszeniem art. 29 ust. 1."}
{"id":"2001_1441_31","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz gatunków organizmów morskich, dla których ustanawia się wymiary lub okresy ochronne, 2) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich - mając na względzie zapewnienie ochrony żywych zasobów morza. 2. Przepisy wydane na podstawie ust. 1 nie dotyczą morskich wód wewnętrznych, dla których przepisy w tym zakresie wydaje, w drodze zarządzenia, właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_32","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Narzędzia połowowe wydaje się lub wystawia w wodzie w taki sposób, aby wymagane oznakowanie było widoczne i pozwalało ustalić właściciela oraz rodzaj narzędzi połowowych."}
{"id":"2001_1441_33","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zabrania się naruszania stanowiących cudzą własność narzędzi połowowych, chyba że jest to konieczne ze względu na działanie siły wyższej, bezpieczeństwo żeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad rybołówstwem morskim. 2. Narzędzia połowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie są oznakowane, uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się własności. 3. Narzędzia połowowe, o których mowa w ust. 2, oraz wyłowione wraz z nimi organizmy morskie podlegają sprzedaży. 4. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego dokonując sprzedaży, o której mowa w ust. 3, stosuje odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z ruchomości."}
{"id":"2001_1441_34","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zabrania się wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych w taki sposób lub w takim miejscu, aby: 1) powodowały uszkodzenia innych narzędzi połowowych lub 2) utrudniały połów innym rybakom. 2. Narzędzia połowowe, może posiadać wyłącznie podmiot, o którym mowa w art. 4, po uzyskaniu licencji i specjalnego zezwolenia połowowego. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do: 1) armatorów występujących z wnioskiem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub w art. 13 ust. 4, 2) podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 i art. 25 ust. 1, 3) podmiotów występujących o zezwolenie, o którym mowa w art. 26 ust. 1. 4. Przepis ust. 2 nie dotyczy przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie produkcji i obrotu narzędziami połowowymi."}
{"id":"2001_1441_35","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, w drodze zarządzenia: 1) określi, w sposób szczegółowy, porządek przy połowach oraz oznakowanie narzędzi połowowych, 2) może określić sposób zajmowania miejsc przez rybaków w określonych rejonach wód wewnętrznych."}
{"id":"2001_1441_36","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kapitan statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do prowadzenia i przechowywania na statku dziennika połowowego, zwanego dalej \"dziennikiem\". 2. Obowiązek prowadzenia dziennika nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 10 m. 3. Kapitan statku, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany do sporządzania miesięcznych raportów połowowych. 4. Do miesięcznego raportu połowowego wpisuje się: 1) ilość i gatunek złowionych organizmów morskich, 2) rejon połowu, 3) rodzaj i liczbę użytych narzędzi połowowych. 5. Wpisu do miesięcznego raportu połowowego dokonuje się każdorazowo, przed upływem 24 godzin, po powrocie z łowiska i dokonaniu wyładunku. 6. Po zakończeniu połowów w danym miesiącu raport, o którym mowa w ust. 3, składa się właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego nie później niż do 5 dnia następnego miesiąca."}
{"id":"2001_1441_37","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Dziennik, na wniosek armatora, wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego statku rybackiego. 2. Wpisów do dziennika dokonuje się po każdej operacji połowowej. 3. Do dziennika wpisuje się w szczególności: 1) ilość i gatunek złowionych organizmów morskich, 2) rejon połowowy, 3) rodzaj i liczbę użytych narzędzi połowowych. 4. Wpisów do dziennika mogą dokonywać także inspektorzy rybołówstwa morskiego oraz funkcjonariusze Straży Granicznej w granicach swoich uprawnień."}
{"id":"2001_1441_38","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Po zakończeniu rejsu, nie później niż w ciągu 48 godzin, kapitan statku rybackiego jest obowiązany do złożenia, właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, oryginałów stron dziennika zawierających wpisy z ostatniego rejsu połowowego."}
{"id":"2001_1441_39","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Dzienniki przechowuje się na statku w sposób zapewniający ich ochronę przed uszkodzeniem. 2. Dzienniki, w których wszystkie strony zostały wypełnione, przechowuje armator przez okres 3 lat od dnia dokonania ostatniego wpisu."}
{"id":"2001_1441_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Rybołówstwo morskie wykonuje w polskich obszarach morskich, statkami o polskiej przynależności armator, którego siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Rybołówstwo morskie statkami o polskiej przynależności poza polskimi obszarami morskimi, wykonują armatorzy, o których mowa w ust. 1. 3. Armatorzy, których siedziba lub miejsce zamieszkania znajduje się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą wykonywać rybołówstwo morskie tylko: 1) w wyłącznej strefie ekonomicznej oraz 2) statkami o obcej przynależności - jeżeli umowa międzynarodowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a państwem przynależności statku taką możliwość przewiduje."}
{"id":"2001_1441_40","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz szczegółowy sposób prowadzenia i składania dzienników, mając na względzie zapewnienie kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim."}
{"id":"2001_1441_41","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Przepisy art. 36-40 stosuje się odpowiednio do kapitana statku rybackiego o obcej przynależności państwowej prowadzącego połowy w polskich obszarach morskich, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej."}
{"id":"2001_1441_42","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Kapitan statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do złożenia deklaracji wyładunkowej, po każdym rejsie, nie później niż w ciągu 48 godzin od dokonania wyładunku. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 10 m. 3. Deklaracja wyładunkowa zawiera: 1) liczbę lub masę organizmów morskich wyładowanych ze statku rybackiego oraz przeładowanych w morzu, z podziałem na gatunki, 2) rejon połowu, 3) zastosowane narzędzia połowowe, 4) miejsce przeznaczenia wyładunku. 4. Deklarację, o której mowa w ust. 1, składa się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego. 5. Jeżeli rejs połowowy trwa dłużej niż 15 dni, kapitan statku rybackiego, niezależnie od obowiązku określonego w ust. 1, jest obowiązany przekazać, drogą radiową lub w inny zwyczajowo przyjęty sposób, właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego informacje, o których mowa w ust. 3, wymagane w deklaracji wyładunkowej, a w przypadku przeładunku w morzu informacje o tym przeładunku. 6. Informacje, o których mowa w ust. 5, przekazuje się, po raz pierwszy, w terminie 15 dni od dnia rozpoczęcia rejsu, a następnie co dwa tygodnie od dnia przekazania pierwszej informacji. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz sposób sporządzania i składania deklaracji wyładunkowej, mając na względzie zapewnienie kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim."}
{"id":"2001_1441_43","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. W przypadku transportu produktów rybołówstwa morskiego przewoźnik jest obowiązany posiadać dokument określający: 1) liczbę lub masę produktów, z podziałem na gatunki, 2) oznakę rybacką statku rybackiego, z którego pochodzą produkty, 3) czas i miejsce załadunku produktów, 4) miejsce ich przeznaczenia. 2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli: 1) przewoźnik posiada kopię deklaracji wyładunkowej lub 2) transport produktów rybołówstwa morskiego do miejsca pierwszej sprzedaży odbywa się na terenie portu lub na odległość mniejszą niż 20 km od miejsca wyładunku ze statku rybackiego."}
{"id":"2001_1441_44","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu, o którym mowa w art. 43 ust. 1, mając na względzie zwiększenie skuteczności kontroli obrotu produktami rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_45","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Statek rybacki o polskiej przynależności, o długości większej niż 20 m, mierzonej pomiędzy pionami lub o długości całkowitej większej niż 24 m, może być wykorzystywany do wykonywania rybołówstwa morskiego, jeżeli jest wyposażony w urządzenie pozwalające określić przy użyciu satelitarnych systemów nawigacyjnego i komunikacyjnego, jego pozycję geograficzną, oraz umożliwiające przekazanie informacji o tej pozycji, zwane dalej \"urządzeniem monitorowania\". 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane za pomocą łącz satelitarnych do okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego wyznaczonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2001_1441_46","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Statki rybackie, o których mowa w art. 45 ust. 1, nie mogą rozpocząć rejsu połowowego bez sprawnego urządzenia monitorowania. 2. W przypadku awarii urządzenia monitorowania lub systemów satelitarnych, o których mowa w art. 45 ust. 1, informacje o pozycji geograficznej statku rybackiego należy przekazywać co 24 godziny, poczynając od chwili stwierdzenia awarii, za pośrednictwem stacji radiowej uprzednio uzgodnionej z inspektorem, o którym mowa w art. 45 ust. 2, lub w inny sposób z nim uzgodniony."}
{"id":"2001_1441_47","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Przepisy art. 45 i 46 nie mają zastosowania do statków rybackich o polskiej przynależności prowadzących połowy na morzu terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej lub do połowów trwających nie dłużej niż 24 godziny."}
{"id":"2001_1441_48","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne, jakie powinno spełniać urządzenie monitorowania, mając na względzie zapewnienie skutecznej obserwacji przemieszczania się statków rybackich."}
{"id":"2001_1441_49","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa morskiego, w tym: a) rodzaj i ilość narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję, b) sposób prowadzenia połowów, c) wielkość dopuszczalnego przyłowu, 2) gatunki organizmów morskich, które mogą być poławiane na cele paszowe - mając na względzie ochronę żywych zasobów morza. Rozdział 3 Ewidencja i rejestr statków rybackich"}
{"id":"2001_1441_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Wykonywanie rybołówstwa morskiego przez armatorów, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wymaga uzyskania licencji i specjalnego zezwolenia połowowego."}
{"id":"2001_1441_50","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Statek rybacki o polskiej przynależności może być używany do wykonywania rybołówstwa morskiego po jego wpisaniu do ewidencji statków rybackich, zwanej dalej \"ewidencją\", i nadaniu oznaki rybackiej. 2. Wpisu do ewidencji i nadania oznaki rybackiej dokonuje, na wniosek armatora, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego statku rybackiego. 3. Wniosek o wpis do ewidencji zawiera: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę i siedzibę armatora i właściciela statku, 2) nazwę statku, jeżeli została nadana, 3) oznakę rybacką, jeżeli statek ją posiada, 4) numer rejestrowy polskiego rejestru okrętowego, jeżeli statek jest wpisany do polskiego rejestru okrętowego prowadzonego przez izbę morską właściwą dla portu macierzystego statku, 5) międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeżeli został nadany, 6) nazwę portu macierzystego statku, 7) rodzaj statku, 8) rodzaj napędu statku, moc w kW silników głównych i pomocniczych, ich typy, numery i rok zamontowania, 9) długość całkowitą statku, 10) długość między pionami, 11) szerokość i zanurzenie statku, 12) ładowność i pojemność statku, 13) rok i miejsce budowy statku, 14) datę rozpoczęcia użytkowania statku, 15) materiał główny i rok położenia stępki, 16) pojemność ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa morskiego, 17) typ: a) pierwszego zestawu połowowego, b) drugiego zestawu połowowego, c) trzeciego zestawu połowowego, 18) kraj, w którym został nabyty lub do którego został zbyty statek rybacki. 4. Do wniosku o wpis do ewidencji statku rybackiego dołącza się dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku. 5. Wymóg, o którym mowa w ust. 3 pkt 16, dotyczy statków rybackich o długości całkowitej powyżej 17 m."}
{"id":"2001_1441_51","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Wpis do ewidencji zawiera: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę i siedzibę armatora i właściciela statku rybackiego, 2) nazwę statku, jeżeli została nadana, 3) numer ewidencji statku rybackiego, 4) nadaną oznakę rybacką, 5) numer rejestrowy polskiego rejestru okrętowego, jeżeli statek jest wpisany do polskiego rejestru okrętowego prowadzonego przez izbę morską właściwą dla portu macierzystego statku, 6) poprzednią nazwę i oznakę rybacką, jeżeli były nadane, 7) międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeżeli został nadany, 8) nazwę portu macierzystego statku rybackiego, 9) rodzaj statku rybackiego, 10) rodzaj napędu statku, moc w kW silników głównych i pomocniczych, ich typy, numery i rok zamontowania, 11) długość całkowitą statku rybackiego, 12) szerokość i zanurzenie statku rybackiego, 13) ładowność i pojemność brutto, 14) rok i miejsce budowy statku rybackiego, 15) datę rozpoczęcia użytkowania statku rybackiego, 16) materiał główny i rok położenia stępki, 17) pojemność ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa morskiego, 18) datę wpisu statku do ewidencji, 19) datę wykreślenia statku z ewidencji, 20) podstawę wykreślenia statku z ewidencji, 21) typ: a) pierwszego zestawu połowowego, b) drugiego zestawu połowowego, c) trzeciego zestawu połowowego."}
{"id":"2001_1441_52","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Wszelkie zmiany danych zawartych w ewidencji oraz okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z ewidencji zgłasza się w terminie 30 dni od dnia ich powstania. 2. W zgłoszeniu zmiany danych wpisanych do ewidencji oraz okoliczności uzasadniających wykreślenie statku rybackiego z ewidencji podaje się: 1) numer ewidencyjny statku rybackiego, 2) oznakę rybacką, 3) nazwę statku, jeżeli została nadana, 4) dane podlegające wpisowi albo okoliczność uzasadniającą wykreślenie statku z ewidencji. 3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, dołącza się: 1) dokumenty potwierdzające dane podlegające wpisowi albo okoliczność uzasadniającą wykreślenie, 2) zaświadczenie o wpisie statku rybackiego do ewidencji i wszystkie jego odpisy."}
{"id":"2001_1441_53","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Po dokonaniu wpisu statku rybackiego do ewidencji wydaje się zaświadczenie o jego wpisie, które przechowuje się na tym statku w czasie wykonywania rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_54","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Wykreślenie statku rybackiego z ewidencji następuje: 1) na wniosek armatora, 2) z urzędu: a) w razie zatonięcia statku rybackiego, b) jeżeli statek nie był używany do wykonywania rybołówstwa morskiego przez okres dłuższy niż 12 miesięcy."}
{"id":"2001_1441_55","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Oznakę rybacką stanowi trzyliterowy skrót nazwy portu macierzystego oraz numer ewidencji, o którym mowa w art. 51 pkt 3. 2. Oznakę, o której mowa w ust. 1, umieszcza się na statku rybackim w sposób trwały."}
{"id":"2001_1441_56","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia ewidencji oraz oznakowania statków rybackich i narzędzi połowowych, mając na uwadze zapewnienie nadzoru nad wykonywaniem rybołówstwa morskiego poprzez identyfikację statku i narzędzi połowowych."}
{"id":"2001_1441_57","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Statek rybacki o polskiej przynależności może być używany do wykonywania rybołówstwa morskiego po jego wpisaniu do rejestru statków rybackich, zwanego dalej \"rejestrem\", prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Rejestr jest prowadzony przy użyciu elektronicznych nośników informacji. 3. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego w terminie 7 dni po dokonaniu wpisu statku rybackiego do ewidencji statków rybackich oraz nadaniu oznaki rybackiej, przekazuje dane, o których mowa w art. 50 ust. 3 pkt 1-15, 17 i 18, ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa w celu wpisania statku do rejestru. 4. W przypadku zmiany danych wpisanych do ewidencji, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1441_58","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Rejestr zawiera dane, o których mowa w art. 50 ust. 3 pkt 2-15, 17 i 18, oraz niepowtarzalny w skali kraju numer identyfikacyjny statku rybackiego nadany przez prowadzącego rejestr. 2. Po dokonaniu wpisu statku do rejestru armatorowi wydaje się zaświadczenie o wpisie do rejestru. 3. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, podaje się numer identyfikacyjny statku rybackiego."}
{"id":"2001_1441_59","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Wykonywanie rybołówstwa morskiego w polskich obszarach morskich odbywa się przy użyciu statków rybackich o długości całkowitej nieprzekraczającej 30 m i mocy silnika głównego nieprzekraczającej 611 kW."}
{"id":"2001_1441_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Licencję, na wniosek armatora, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa. 2. Licencja jest wydawana armatorowi, na statek rybacki, na okres od 1 roku do 5 lat. 3. W czasie wykonywania rybołówstwa morskiego licencja znajduje się na tym statku rybackim, na który została wydana."}
{"id":"2001_1441_60","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Kapitan statku rybackiego o długości całkowitej powyżej 17 m przechowuje na pokładzie statku, zgodne ze stanem faktycznym, plany lub opisy ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa morskiego wraz ze wskazaniem pojemności ładowni w metrach sześciennych. 2. Kapitan statku rybackiego wyposażonego w schładzane zbiorniki z wodą morską, przechowuje na pokładzie tego statku uwierzytelnione kopie dokumentów wskazujących pojemność tych zbiorników, określaną w metrach sześciennych w odstępach co 10 cm głębokości zbiornika. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, muszą być potwierdzone przez organy do tego upoważnione. Rozdział 4 Organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje"}
{"id":"2001_1441_61","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Organami administracji rybołówstwa morskiego są: 1) minister właściwy do spraw rolnictwa, 2) okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego - jako organy administracji niezespolonej."}
{"id":"2001_1441_62","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego podlegają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa za zgodą właściwego miejscowo wojewody. Zastępców okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego, mając na względzie zwiększenie efektywności działania tych organów. 4. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_63","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa, mając na względzie zwiększenie efektywności działania organów administracji rybołówstwa morskiego. 2. Organizację okręgowego inspektoratu rybołówstwa morskiego określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2001_1441_64","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W sprawach należących do właściwości organów administracji rybołówstwa morskiego, rozstrzyganych w trybie postępowania administracyjnego, decyzje w pierwszej instancji wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, chyba że na podstawie przepisu szczególnego organem właściwym w pierwszej instancji jest minister właściwy do spraw rolnictwa."}
{"id":"2001_1441_65","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Organy administracji rybołówstwa morskiego działają na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Organy administracji rybołówstwa morskiego są właściwe także w sprawach wykonywania, określonych umowami międzynarodowymi, zadań poza polskimi obszarami morskimi."}
{"id":"2001_1441_66","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W zakresie nieunormowanym w przepisach ustawy, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony żywych zasobów morza i zachowania porządku przy połowach, okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego mogą wydawać zarządzenia porządkowe, zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania."}
{"id":"2001_1441_67","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie morskim sprawują okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego za pośrednictwem inspektorów rybołówstwa morskiego, zwanych dalej \"inspektorami\". 2. Inspektorzy, wykonując swoje czynności, współdziałają z organami Inspekcji Ochrony Środowiska, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów RolnoSpożywczych, Policji, Straży Granicznej oraz z terenowymi organami administracji morskiej. 3. Czynności kontrolne wykonuje się w taki sposób, aby w jak najmniejszym stopniu zakłócić prowadzenie połowów. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób współdziałania inspektorów z organami, o których mowa w ust. 2, w celu skoordynowania kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem portów morskich, transportu, zakładów przetwórstwa i punktów handlowych, mając na względzie zwiększenie efektywności kontroli i obniżenie jej kosztów."}
{"id":"2001_1441_68","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest uprawniony do: 1) zatrzymania statku rybackiego i wejścia na jego pokład w sposób w jak najmniejszym stopniu zakłócający jego normalną działalność połowową, 2) kontroli dokumentów uprawniających do wykonywania rybołówstwa morskiego, 3) sprawdzania, czy rybołówstwo morskie wykonywane jest zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i umowami międzynarodowymi, 4) kontroli narzędzi połowowych i złowionych organizmów morskich, 5) kontroli pomieszczeń statków, magazynów, przetwórni i innych pomieszczeń służących do przechowywania organizmów morskich na lądzie, 6) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów ustawy do zatrzymania: a) dokumentów, o których mowa w pkt 2, b) organizmów morskich i narzędzi połowowych oraz ich zabezpieczenia."}
{"id":"2001_1441_69","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów ustawy, inspektor lub funkcjonariusz Straży Granicznej może zatrzymać i skontrolować oraz doprowadzić do portu polskiego statek rybacki o obcej przynależności znajdujący się w polskich obszarach morskich. 2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku rybackiego o obcej przynależności do portu polskiego inspektor lub funkcjonariusz Straży Granicznej zawiadamia niezwłocznie właściwy organ państwa bandery tego statku."}
{"id":"2001_1441_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Wniosek o wydanie licencji składa się, za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego okres, na który ma być wydana licencja, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli armator, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2, nabył uprawnienia do wykonywania rybołówstwa morskiego na wodach będących pod jurysdykcją innych państw, na podstawie umowy międzynarodowej lub z innego tytułu, może ubiegać się o wydanie licencji w ciągu całego roku."}
{"id":"2001_1441_70","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Po zakończeniu kontroli inspektor lub funkcjonariusz Straży Granicznej sporządza protokół, który zawiera w szczególności: 1) datę jego sporządzenia, 2) imię i nazwisko przeprowadzającego kontrolę, 3) dane dotyczące kontrolowanego podmiotu oraz oznaczenie miejsca kontroli, a w razie kontroli statku rybackiego oznakę tego statku, 4) opis czynności kontrolnych, 5) stwierdzone naruszenia przepisów o rybołówstwie morskim. 2. Funkcjonariusz Straży Granicznej sporządza protokół, o którym mowa w ust. 1, po zakończeniu kontroli w zakresie wykonywania rybołówstwa morskiego. 3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują: 1) przeprowadzający kontrolę oraz 2) osoba kontrolowana albo inna osoba upoważniona do występowania w imieniu kontrolowanego podmiotu. 4. Osoba, o której mowa w ust. 3 pkt 2, ma prawo wnieść zastrzeżenia co do treści protokołu. 5. W protokole umieszcza się informację o braku zastrzeżeń albo odmowie podpisania protokołu. 6. Jeden egzemplarz protokołu przekazuje się osobie, o której mowa w ust. 3 pkt 2. 7. Kontrolowany podmiot może, w terminie 7 dni od dnia zakończenia kontroli, wnieść do właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego zastrzeżenia co do sposobu przeprowadzenia kontroli oraz ustaleń zawartych w protokole."}
{"id":"2001_1441_71","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest obowiązany posiadać przy sobie legitymację służbową i okazać ją na żądanie osoby, której czynności dotyczą, a także nosić na widocznym miejscu służbową oznakę. 2. Na statku, z którego dokonuje się kontroli, wywiesza się flagę administracji rybołówstwa morskiego. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór protokołu, o którym mowa w art. 70 ust. 1, wzór legitymacji, oznaki służbowej inspektorów oraz flagi administracji rybołówstwa morskiego mając na względzie ułatwienie identyfikacji służb kontrolnych."}
{"id":"2001_1441_72","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Dokonujący połowu organizmów morskich w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora, zatrzymać się i na jego żądanie umożliwić wykonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udzielić niezbędnych wyjaśnień, 2) przedstawić do wglądu żądane dokumenty, 3) umożliwić obejrzenie złowionych organizmów morskich i narzędzi połowowych, sprzętu używanego do badań oraz pobranych w trakcie badań próbek i dokonanych analiz, 4) umożliwić dokonanie wpisów do dziennika, 5) umożliwić korzystanie ze środków łączności, 6) udzielić wszelkiej innej pomocy niezbędnej do prawidłowego przeprowadzenia kontroli. 2. Kapitan statku rybackiego jest obowiązany udzielać inspektorowi pomocy w czasie wykonywania przez niego czynności w zakresie nadzoru nad rybołówstwem morskim."}
{"id":"2001_1441_73","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Inspektor może dokonać kontroli statku rybackiego o polskiej przynależności poławiającego poza polskimi obszarami morskimi w celu stwierdzenia, czy są przestrzegane na tym statku przepisy o rybołówstwie morskim, a także postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. 2. Kapitan statku rybackiego poławiającego poza polskimi obszarami morskimi jest obowiązany zapewnić inspektorowi niezbędne zakwaterowanie. Rozdział 5 Kary pieniężne"}
{"id":"2001_1441_74","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Armator, który wykonuje rybołówstwo morskie w polskich obszarach morskich, z naruszeniem przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej do wysokości 1 000 000 złotych. 2. Karze, o której mowa w ust. 1, podlega również armator statku o polskiej przynależności, który wykonuje rybołówstwo morskie poza polskimi obszarami morskimi, z naruszeniem przepisów ustawy lub postanowień umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznej szkodliwości."}
{"id":"2001_1441_75","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Kto nie stosuje się do polecenia inspektora lub funkcjonariusza Straży Granicznej, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego."}
{"id":"2001_1441_76","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Kto narusza przepisy o wykonywaniu rybołówstwa morskiego przez: 1) niewykonywanie obowiązku sporządzania i składania dzienników, deklaracji wyładunkowych oraz miesięcznych raportów połowowych, 2) poławianie w morzu, skup, wprowadzanie do obrotu, magazynowanie, wyładowywanie i transport organizmów morskich, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, 3) niszczenie tarlisk, ikry oraz narybku, 4) obstawianie obwodów ochronnych sprzętem rybackim lub dokonywanie innych czynności, które wpływają niekorzystnie na stan żywych zasobów morza na obszarze obwodu ochronnego lub uniemożliwiają swobodne przemieszczanie się organizmów morskich, 5) używanie do połowów środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie, materiałów wybuchowych, prądu elektrycznego oraz niedozwolonych narzędzi połowowych, 6) posiadanie narzędzi połowowych bez wymaganych zezwoleń, o których mowa w art. 34 ust. 2, 7) wykonywanie rybołówstwa morskiego bez wymaganego specjalnego zezwolenia połowowego, licencji lub sportowego zezwolenia połowowego albo wbrew warunkom w nich określonym, 8) niedopełnienie obowiązku zgłaszania zmiany danych do ewidencji, 9) niedopełnienie obowiązku oznakowania narzędzi połowowych, 10) połów organizmów morskich niezgodnie z obowiązującymi zasadami określonymi w ustawie, 11) nieprzekazywanie informacji dotyczących satelitarnego nadzoru ruchu statków, o których mowa w art. 45 ust. 1, 12) poławianie organizmów morskich w okresie ochronnym oraz ich skup w morzu, wprowadzanie do obrotu, magazynowanie, wyładowywanie i transport, 13) przekroczenie kwot połowowych, 14) przekroczenie dopuszczalnego przyłowu, 15) wprowadzanie do obrotu organizmów morskich wyłowionych na podstawie sportowego zezwolenia połowowego - podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 2. Kto, wykonując rybołówstwo morskie przy użyciu statku rybackiego o długości całkowitej do 10 m, narusza przepisy, o których mowa w ust. 1, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznej szkodliwości."}
{"id":"2001_1441_77","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 74-76, wymierzają w drodze decyzji administracyjnej okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego. 2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_1441_78","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub zaniechania działania upłynęło 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary. 3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony. 4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne. 5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia."}
{"id":"2001_1441_79","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Od nieuiszczonych w terminie kar wymierzonych na podstawie art. 74-76 pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości obowiązujących dla zaległości podatkowych. 2. Egzekucja kar wymierzanych na podstawie art. 74-76 wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_1441_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wniosek o wydanie licencji zawiera: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego, 2) dane dotyczące statku rybackiego określające: a) przynależność państwową, b) rodzaj statku, c) międzynarodowy sygnał wywoławczy, d) oznakę rybacką, nazwę oraz port macierzysty, e) długość całkowitą statku, f) moc silnika, g) pojemność brutto, 3) planowany rejon połowów, 4) rodzaj i ilość narzędzi połowowych, 5) proponowany okres ważności licencji. 2. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające prawdziwość danych podanych we wniosku."}
{"id":"2001_1441_80","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. W ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw rolnictwa tworzy się środki specjalne. 2. Przychodami środków specjalnych są środki z tytułu kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 75 i 76 wraz z odsetkami za zwłokę oraz opłaty pobierane za wydawanie specjalnych zezwoleń połowowych. 3. Przychody środków specjalnych przeznaczane są na zarybianie oraz ochronę żywych zasobów morza. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1441_81","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997r. Nr 111, poz. 726, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1321) skreśla się art. 20 i 21."}
{"id":"2001_1441_82","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz.136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3 poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 761, Nr 76, poz. 811 i Nr 87, poz. 954) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 1 skreśla się pkt 4; 2) w art. 22 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami morza.\"."}
{"id":"2001_1441_83","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811 i Nr 87, poz. 954) w załączniku do ustawy, w części IV, w kolumnie drugiej i trzeciej wprowadza się następujące zmiany: 1) poz. 25 i 26 otrzymują brzmienie: \"25. Od licencji połowowych na wykonywanie rybołówstwa morskiego wydawanych: 1) na okres jednego roku, 570 zł 2) na okres powyżej jednego roku 1140 zł 26. Od zezwoleń wydawanych na prowadzenie połowów w celach sportowo- rekreacyjnych: 1) na okres jednego miesiąca, 11 zł 2) na okres jednego roku: a) emerytom, rencistom oraz młodzieży szkolnej w wieku 25 zł do 24 lat, b) od pozostałych\". 42 zł 2) po poz. 26 dodaje się poz. 26 a w brzmieniu: \"26a. Od zezwoleń na prowadzenie w polskich obszarach morskich: 1) połowów w celach 10 zł naukowo\"badawczych lub szkoleniowych 2) chowu, hodowli albo zarybiania\". 10 zł"}
{"id":"2001_1441_84","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. Wymóg, o którym mowa w art. 59, nie dotyczy statków rybackich, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy były wpisane do ewidencji prowadzonej na podstawie ustawy, o której mowa w art. 89."}
{"id":"2001_1441_85","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Zezwolenia i licencje połowowe wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane."}
{"id":"2001_1441_86","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Sprawy wszczęte, a niezakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają rozpoznaniu w trybie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_1441_87","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Wpisy do ewidencji statków rybackich dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych, z dniem wejścia w życie ustawy stają się wpisami do ewidencji w rozumieniu ustawy. 2. Armatorzy statków rybackich wpisanych do ewidencji, o których mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy złożą wniosek o uzupełnienie danych wpisanych do ewidencji, odpowiednio do treści art. 50 ust. 3. 3. Do dnia 1 stycznia 2003 r. wykonywanie rybołówstwa morskiego nie jest uzależnione od wpisania statku rybackiego do rejestru, o którym mowa w art. 57 ust. 1."}
{"id":"2001_1441_88","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 89, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1441_89","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Traci moc ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz.U. Nr 34, poz. 145 i z 1999 r. Nr 70, poz. 778)."}
{"id":"2001_1441_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Licencja zawiera: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego, 2) dane dotyczące statku rybackiego: a) rodzaj statku, b) międzynarodowy sygnał wywoławczy, c) oznakę rybacką, nazwę oraz port macierzysty, d) długość całkowitą statku, e) moc silnika, f) pojemność brutto, 3) okres ważności licencji, 4) rodzaj i ilość narzędzi połowowych, 5) numer identyfikacyjny statku rybackiego wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 58 ust. 1, 6) rejon połowów. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór licencji, mając na względzie usprawnienie kontroli wykonywania rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2001_1441_90","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 45-47 i art. 76 ust. 1 pkt 11, które wchodzą w życie z dniem 1 listopada 2002 r."}
{"id":"2001_1442_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 15. 1. W celu zapewnienia bezpiecznego zaopatrzenia kraju w paliwa ciekłe na wypadek wystąpienia zakłóceń lub kryzysu w ich dostawach na rynku krajowym ustala się zapasy paliw ciekłych, których ilość w każdym roku kalendarzowym, z zastrzeżeniem przepisów wydanych na podstawie ust. 5, ma być równa ilości takich paliw z okresu 90 dni ich średniej dziennej wewnętrznej konsumpcji. 2. Przez średnią dzienną wewnętrzną konsumpcję, o której mowa w ust. 1, rozumie się średnią dzienną wielkość dostaw paliw ciekłych na rynek wewnętrzny w roku poprzedzającym, ustaloną na podstawie odpowiednich danych statystycznych. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki corocznie, w terminie do dnia 31 marca, ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w drodze obwieszczenia, wielkość średniej dziennej wewnętrznej konsumpcji w roku poprzedzającym, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 2. 4. W skład zapasów, o których mowa w ust. 1, wchodzą: 1) rezerwy gospodarcze paliw ciekłych określone w art. 3 ust. 1 pkt 2, z wyłączeniem wyodrębnionej ich części, o której mowa w art. 3 ust. 2, 2) zapasy obowiązkowe paliw ciekłych, o których mowa w art. 16. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy harmonogram osiągnięcia wymaganej ilości zapasów paliw ciekłych, mając na względzie potrzebę stopniowego osiągnięcia poziomu tych zapasów, o którym mowa w ust. 1, i biorąc pod uwagę możliwości ich magazynowania, stan rezerw gospodarczych paliw ciekłych, wielkość produkcji i importu, a także zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1442_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 16. 1. Wprowadza się obowiązek tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub przetwarzania paliw ciekłych, zwanych dalej \"producentami\", oraz przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie przywozu paliw ciekłych na polski obszar celny, zwanych dalej \"importerami\", wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 17 ust. 1. 2. Producenci i importerzy tworzą zapasy obowiązkowe paliw ciekłych w zakresie tych rodzajów paliw, które są przedmiotem ich działalności. 3. Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych stanowią majątek przedsiębiorców tworzących i utrzymujących te zapasy."}
{"id":"2001_1442_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 17. 1. Tworzy się rejestr producentów i importerów, zwany dalej \"rejestrem\". 2. Rejestr prowadzi Prezes Agencji Rezerw Materiałowych. 3. Rejestr zawiera w szczególności: 1) dokładne oznaczenie producenta lub importera, 2) niezbędne dane ekonomiczne i towarowe dotyczące producenta lub importera, 3) informacje dotyczące magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i sposób prowadzenia rejestru, wskazując jednocześnie dokumenty będące podstawą do dokonania wpisu do rejestru i uwzględniając możliwość prowadzenia rejestru w systemie elektronicznym pod warunkiem, że dane w nim zawarte znajdują potwierdzenie w dokumentach przechowywanych przez prowadzącego rejestr. 5. Producenci i importerzy są obowiązani zarejestrować się w rejestrze w terminie 30 dni od dnia podjęcia działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1442_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 18. Do paliw ciekłych objętych obowiązkiem, o którym mowa w art. 16 ust. 1, zalicza się następujące grupy produktów wytwarzanych z ropy naftowej: 1) benzyny silnikowe i materiały pędne do silników lotniczych, 2) oleje napędowe do silników i materiały pędne do silników lotniczych na bazie nafty, 3) oleje opałowe, z wyłączeniem olejów do silników statków morskich."}
{"id":"2001_1442_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19. 1. Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych mogą być utrzymywane w postaci: 1) paliw ciekłych, 2) półproduktów rafinacji ropy naftowej, 3) ropy naftowej. 2. Zapasy utrzymywane w postaci, o której mowa w ust. l pkt 2 i 3, powinny umożliwiać rzeczywiste wytworzenie produktów wymienionych w art. 18 w ilości określonej w art. 15 ust. 1 i w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 15 ust. 5. 3. Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych utrzymywane w postaci półproduktu rafinacji ropy naftowej lub ropy naftowej powinny być obliczane proporcjonalnie do ilości każdej kategorii produktu otrzymanego w procesie przerobu ropy naftowej w poprzednim roku kalendarzowym przez danego producenta."}
{"id":"2001_1442_19a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19a. 1. Do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych można zaliczać paliwa zmagazynowane: 1) w terminalach i magazynach hurtowych, 2) w zbiornikach rafinerii ropy naftowej, z wyłączeniem paliw ciekłych znajdujących się w instalacjach i rurociągach produkcyjnych, 3) w zbiornikach instalacji rurociągowych, 4) w zbiornikach i magazynach portowych, 5) na barkach i statkach żeglugi przybrzeżnej wynajętych do transportowania paliw w strefie nadgranicznej, pod warunkiem zapewnienia możliwości bezzwłocznego przeprowadzenia kontroli stanu zapasów. 6) w zbiornikowcach znajdujących się w portach docelowych, po załatwieniu formalności portowych i celnych zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych nie zalicza się paliw znajdujących się w: 1) złożach ropy naftowej niewydobytej, 2) tranzycie, z przeznaczeniem do innych państw, 3) rurociągach, 4) cysternach kolejowych i samochodowych, 5) zbiornikach magazynowych na stacjach paliw, 6) magazynach o przeznaczeniu wojskowym. 3. Do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych nie zalicza się także produktów naftowych dostarczanych przez osoby zagraniczne ich oddziałom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeśli produkty te nie stanowią importu. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz paliw ciekłych, w zakresie których tworzy się zapasy obowiązkowe paliw ciekłych, mając na względzie obowiązujące klasyfikacje wyrobów oraz zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób tworzenia i ustalania ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych gromadzonych przez producentów i importerów, a także szczegółowe zasady i sposób interwencyjnego wykorzystania tych zapasów, mając na względzie stan rezerw gospodarczych, sytuację na krajowym rynku paliw ciekłych oraz zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1442_19b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19b. 1. Na zasadach określonych w umowach międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską zapasy obowiązkowe paliw ciekłych mogą być magazynowane poza jej granicami pod warunkiem zapewnienia możliwości bezzwłocznego przeprowadzenia kontroli stanu zapasów i dysponowania nimi. 2. Z dniem przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej przepis ust. 1 stosuje się do magazynowania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych wyłącznie na terytoriach państw należących do Unii Europejskiej. 3. Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych utrzymywane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej nie mogą przekraczać 10% ogólnej ilości takich zapasów utrzymywanych przez producentów i importerów. 4. Producenci i importerzy gromadzą zapasy obowiązkowe paliw ciekłych w magazynach własnych albo u przedsiębiorców zajmujących się magazynowaniem takich paliw (przedsiębiorca magazynujący). 5. Producenci i importerzy mogą gromadzić i utrzymywać zapasy obowiązkowe paliw ciekłych u przedsiębiorców magazynujących na warunkach określonych w umowie. 6. Umowa, o której mowa w ust. 5, powinna określać w szczególności: 1) ilość magazynowanych zapasów, 2) warunki utrzymywania odpowiedniego poziomu ilościowego i jakościowego magazynowanych zapasów, 3) sposób postępowania przy magazynowaniu zapasów, ich wymianie i konserwacji oraz obniżaniu, 4) okres magazynowania zapasów, przy czym okres ten nie powinien być krótszy niż rok kalendarzowy, 5) wynagrodzenie za świadczone usługi magazynowania, 6) zasady odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, 7) okres jej obowiązywania i warunki rozwiązania. 7. W terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w ust. 5, producenci i importerzy są obowiązani do przekazania Agencji Rezerw Materiałowych kopii umowy w celu dokonania odpowiedniej adnotacji w rejestrze."}
{"id":"2001_1442_19c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19c. Producenci i importerzy mogą zlecać wykonanie swoich zadań innym przedsiębiorcom posiadającym koncesję na obrót paliwami ciekłymi lub koncesję na magazynowanie paliw ciekłych."}
{"id":"2001_1442_19d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19d. 1. Koszty tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych ponoszą producenci i importerzy. 2. Koszty, o których mowa w ust. l, zaliczane są do kosztów działalności producentów i importerów. 3. Producenci i importerzy są obowiązani do ubezpieczenia zapasów obowiązkowych paliw ciekłych od ognia i innych zdarzeń losowych."}
{"id":"2001_1442_19e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19e. 1. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych jest uprawniony do przeprowadzania kontroli u producentów, importerów lub przedsiębiorców magazynujących. 2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, polega na sprawdzeniu zgodności stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym zapasów obowiązkowych paliw ciekłych oraz jakości tych zapasów. 3. Osoby upoważnione przez Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych do przeprowadzania kontroli są uprawnione do: 1) wejścia na teren nieruchomości i obiektów, 2) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień. 4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera: 1) imię, nazwisko, stanowisko służbowe osoby przeprowadzającej kontrolę, 2) nazwę kontrolowanego, 3) zakres kontroli, 4) czas trwania kontroli. 5. Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej. 6. Po przeprowadzeniu kontroli sporządza się protokół dokonanych czynności, który powinien zawierać wnioski i zalecenia oraz pouczenie o sposobie złożenia zastrzeżeń co do jego treści, przy czym termin do złożenia zastrzeżeń nie może być krótszy niż 7 dni, licząc od dnia doręczenia protokołu. 7. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych może wezwać producenta, importera lub przedsiębiorcę magazynującego do usunięcia stwierdzonych uchybień, na podstawie protokołu, o którym mowa w ust. 6."}
{"id":"2001_1442_19f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19f. 1. W razie wystąpienia zakłóceń na krajowym rynku paliw ciekłych, polegających na obniżeniu dostaw paliw ciekłych na krajowy rynek co najmniej o 7 procent w stosunku do średniej dziennej wewnętrznej konsumpcji w roku poprzedzającym, lub w przypadku wystąpienia kryzysu na krajowym rynku paliw ciekłych, polegającego na obniżeniu dostaw paliw ciekłych na krajowy rynek więcej niż o 12 procent w stosunku do średniej dziennej wewnętrznej konsumpcji w roku poprzedzającym, ilość zapasów obowiązkowych paliw ciekłych może być obniżona w celu wykorzystania na bieżące potrzeby gospodarki. 2. W przypadku wystąpienia zakłóceń na krajowym rynku paliw ciekłych, minister właściwy do spraw gospodarki w celu pokrycia zapotrzebowania na paliwa może, w drodze rozporządzenia, zezwolić na obniżenie ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych na określonym obszarze kraju, określając wielkość tego obniżenia oraz sposób i termin odtworzenia zapasów. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki w celu pokrycia zapotrzebowania na paliwa może, w drodze decyzji, zezwolić na obniżenie ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych przez określonych producentów lub importerów, określając wielkość tego obniżenia oraz sposób i termin odtworzenia zapasów. 4. Obniżenia ilości zapasów, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą obejmować okres nie dłuższy niż 60 dni. 5. W przypadku wystąpienia kryzysu na krajowym rynku paliw ciekłych minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, może nałożyć na producentów lub importerów obowiązek sprzedaży zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, po cenie rynkowej, w celu pokrycia zapotrzebowania na paliwa na rynku krajowym, określając wielkość sprzedaży oraz sposób i termin odtworzenia tych zapasów. 6. Wpływy uzyskane ze sprzedaży, o której mowa w ust. 5, producenci i importerzy przeznaczą na odtworzenie zapasów obowiązkowych paliw ciekłych. 7. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze decyzji, nakazać producentom lub importerom sprzedaż określonej ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, po cenie rynkowej, wskazanym podmiotom."}
{"id":"2001_1442_19g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19g. 1. Producenci, importerzy i przedsiębiorcy magazynujący są obowiązani do przekazywania Prezesowi Agencji Rezerw Materiałowych comiesięcznych informacji o ilości i strukturze produkcji i importu oraz o ilości i strukturze tworzonych i magazynowanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w terminie 30 dni od upływu ostatniego dnia miesiąca, którego dotyczy przekazywana informacja, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku wystąpienia kryzysu na krajowym rynku paliw ciekłych informacje, o których mowa w ust. l, powinny być przekazywane na każde żądanie ministra właściwego do spraw gospodarki lub Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych. 3. Do informacji, o których mowa w ust. l, przepisy ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298 i Nr 56, poz. 580) stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1442_19h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 19h. 1. W terminie 45 dni od końca miesiąca następującego po upływie okresu sprawozdawczego Prezes Agencji Rezerw Materiałowych składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki półroczne sprawozdania dotyczące stanu zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, ich struktury oraz obszarów magazynowania. 2. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych przekazuje bieżące informacje, o których mowa w ust. 1, na każde żądanie ministra właściwego do spraw gospodarki.\"; 2) w art. 23 w ust. 1: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy \"art. 15 ust. 1\", b) skreśla się pkt 2; 3) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. 1. Za naruszenia przez przedsiębiorcę wymagań ustawy polegające na: 1) niedopełnieniu ciążącego na nim obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, o którym mowa w art. 16 ust. 1, w przewidzianym terminie i wymaganej ilości, 2) obniżeniu ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych poniżej poziomu określonego w rozporządzeniu ministra gospodarki wydanym na podstawie art. 15 ust. 5 lub w decyzji wydanej na podstawie art. 19f ust. 3 - Prezes Agencji Rezerw Materiałowych wymierza karę pieniężną w drodze decyzji, w wysokości 150% wartości niedoboru zapasów obowiązkowych paliw ciekłych. 2. Za naruszenie przez przedsiębiorcę wymagań ustawy, polegające na niedopełnieniu obowiązku, o którym mowa w art. 19f ust. 5, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych wymierza karę pieniężną, w drodze decyzji, w wysokości do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym. 3. Niezależnie od kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w przypadkach określonych w tych przepisach, może nałożyć karę pieniężną na osobę kierującą działalnością przedsiębiorcy, przy czym kara ta może być wymierzona w kwocie nie wyższej niż 300% jej miesięcznego wynagrodzenia. 4. Od decyzji Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych służy odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki. 5. W postępowaniu w sprawach odwołań od decyzji, o których mowa w ust. 1-3, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.\"; 4) w art. 24: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 22 i 23\" zastępuje się wyrazami \"art. 22, 23 i 23a\", b) w ust. 2 wyrazy \"i art. 23 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \" , art. 23 ust. 1 i art. 23a ust. 1-3\"."}
{"id":"2001_1442_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 2. 1. Osiągnięcie poziomu zapasów paliw ciekłych, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy określonej w art. 1, powinno nastąpić nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 r. 2. Począwszy od dnia 1 stycznia 2002 roku, przedsiębiorcy obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy mają obowiązek powiększania poziomu tych zapasów do ilości określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1. 3. Począwszy od dnia 1 stycznia 2002 roku, przedsiębiorcy prowadzący w dniu 31 grudnia 2001 r. działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub importu paliw ciekłych, którzy na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nie byli obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych, są obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w ilości odpowiadającej co najmniej ilości średniej siedmiodniowej produkcji lub importu, zrealizowanych przez danego przedsiębiorcę w roku poprzednim, przy czym w dniu 31 grudnia 2008 r. są obowiązani do uzyskania poziomu tych zapasów w ilości określonej w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1. 4. W przypadku przedsiębiorców, którzy po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy rozpoczną działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub importu paliw ciekłych, podstawą obliczenia wymaganej w pierwszym roku ich działalności ilości zapasów obowiązkowych paliw ciekłych jest zadeklarowana na dany rok przez przedsiębiorcę produkcja lub import. 5. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 4, w kolejnych latach swej działalności są obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w ilości odpowiadającej co najmniej ilości średniej siedmiodniowej produkcji lub importu, zrealizowanych przez danego przedsiębiorcę w roku poprzednim, przy czym w dniu 31 grudnia 2008 r. są obowiązani do uzyskania poziomu tych zapasów w ilości określonej w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1. 6. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 2 i 3, są obowiązani zarejestrować się w rejestrze utworzonym i prowadzonym stosownie do przepisów art. 17 ust. 1-3 ustawy, o której mowa w art. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_1442_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 3. Do dnia wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w rozdziale 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres sześciu miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"2001_1442_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1442_l","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw","text":"Art. l. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz.U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 487) wprowadza się następujące zmiany: 1) rozdział 4 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 4 Zapasy obowiązkowe paliw ciekłych"}
{"id":"2001_1443_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o terminach zapłaty w obrocie gospodarczym","text":"Art. 1. 1. Ustawę stosuje się do umów, których przedmiotem jest odpłatne dostarczanie towarów lub świadczenie usług przez małego przedsiębiorcę, w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679), na rzecz przedsiębiorcy nieposiadającego takiego statusu, z wyjątkiem umów, których przedmiotem jest: 1) świadczenie usług związanych z wykonywaniem czynności bankowych, 2) świadczenie polegające na odpłatnym dostarczaniu towarów lub świadczeniu usług, finansowane w całości lub w części ze środków międzynarodowych instytucji finansowych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem lub z którymi ma podpisane umowy o współpracy oraz ze środków pochodzących z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej. 2. Ustawę stosuje się także do umów, których przedmiotem jest odpłatne dostarczanie towarów lub świadczenie usług przez osoby, które prowadzą działalność, o której mowa w art. 3 ustawy - Prawo działalności gospodarczej i spełniają warunki, o których mowa w art. 54 tej ustawy. 3. Ustawy nie stosuje się do umów, których jedną ze stron jest podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45 i Nr 88, poz. 961), apteka lub hurtownia farmaceutyczna w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr \", poz. \")."}
{"id":"2001_1443_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o terminach zapłaty w obrocie gospodarczym","text":"Art. 2. 1. Jeżeli strony w umowie przewidziały termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, wierzyciel może żądać odsetek ustawowych, za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu swego świadczenia niepieniężnego i doręczeniu dłużnikowi faktury lub rachunku - do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego. 2. Nie można przez czynność prawną wyłączyć lub ograniczyć roszczenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1443_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o terminach zapłaty w obrocie gospodarczym","text":"Art. 3. Jeżeli strony w umowie zastrzegły wyższe od ustawowych odsetki za opóźnienie, wierzyciel może żądać odsetek określonych w umowie za cały okres, o którym mowa w art. 2."}
{"id":"2001_1443_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o terminach zapłaty w obrocie gospodarczym","text":"Art. 4. Ustawa niniejsza nie narusza przepisów Kodeksu cywilnego o wymagalności świadczeń pieniężnych oraz o skutkach opóźnienia i zwłoki dłużnika."}
{"id":"2001_1443_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o terminach zapłaty w obrocie gospodarczym","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_1444_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483, Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) droga twarda - drogę z jezdnią o nawierzchni bitumicznej, betonowej, kostkowej, klinkierowej lub brukowcowej oraz z płyt betonowych lub kamienno-betonowych, jeżeli długość nawierzchni przekracza 20 m; inne drogi są drogami gruntowymi,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) droga dla rowerów - drogę lub jej część przeznaczoną do ruchu rowerów jednośladowych, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi,\", c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) jezdnia - część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów; określenie to nie dotyczy torowisk wydzielonych z jezdni,\", d) pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) przejście dla pieszych - powierzchnię jezdni, drogi dla rowerów lub torowiska przeznaczoną do przechodzenia przez pieszych, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi,\", e) pkt 23 otrzymuje brzmienie: \"23) ustąpienie pierwszeństwa - powstrzymanie się od ruchu, jeżeli ruch mógłby zmusić innego kierującego do zmiany kierunku lub pasa ruchu albo istotnej zmiany prędkości, a pieszego - do zatrzymania się, zwolnienia lub przyśpieszenia kroku,\", f) po pkt 41 dodaje się pkt 41a w brzmieniu: \"41a) autobus szkolny \" autobus przeznaczony do przewozu dzieci do szkoły, barwy pomarańczowej, oznaczony z przodu i z tyłu prostokątnymi tablicami barwy białej, z napisem barwy czarnej \"autobus szkolny\"; 2) w art. 6: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) funkcjonariusz Straży Granicznej w strefie nadgranicznej,\", - w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) kierujący autobusem szkolnym w miejscach postoju związanych z wsiadaniem lub wysiadaniem dzieci.\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przepis ust. 2 w zakresie łatwej rozpoznawalności: 1) dotyczy osoby wymienionej w ust. 1 pkt 1 tylko poza obszarem zabudowanym, 2) nie dotyczy kierującego autobusem szkolnym, jeżeli sygnał do zatrzymania innych pojazdów dawany jest przez tą osobę bez wychodzenia z odpowiednio oznaczonego pojazdu. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa i porządku w trakcie kierowania ruchem drogowym oraz sprawnego wykonywania czynności w tym zakresie: 1) określi, w drodze rozporządzenia, organizację i sposób kierowania ruchem drogowym, 2) może upoważnić, w drodze rozporządzenia, inne osoby do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, oraz określić okoliczności, szczegółowe warunki i sposób wykonywania tych czynności.\"; 3) w art. 7 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu i minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając w szczególności konieczność dostosowania sygnałów drogowych do postanowień umów międzynarodowych, określi w drodze rozporządzenia, znaki i sygnały obowiązujące w ruchu drogowym, ich znaczenie i zakres obowiązywania. 3. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, uwzględniając konieczność zapewnienia czytelności i zrozumiałości znaków i sygnałów drogowych dla uczestników ruchu drogowego, określi w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki techniczne dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego, a także warunki ich umieszczania na drogach.\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Osoba niepełnosprawna o obniżonej sprawności ruchowej, kierująca pojazdem samochodowym zaopatrzonym w kartę parkingową może nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, w zakresie określonym przepisami, o których mowa w art. 7 ust. 2. 2. Przepis ust. 2 stosuje się również do kierującego pojazdem przewożącego osobę o obniżonej sprawności ruchowej. 3. Karta parkingowa powinna być umieszczona za przednią szybą pojazdu samochodowego w sposób umożliwiający jej odczytanie. 4. Kartę parkingową wydaje osobie niepełnosprawnej starosta. Za wydanie karty parkingowej pobiera się opłatę w wysokości ustalonej przez ministra właściwego do spraw transportu. 5. Kartę parkingową wydaje się na podstawie orzeczenia i opinii wydanych przez zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności przy powiatowym centrum pomocy rodzinie działającym na podstawie odrębnych przepisów. 6. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w stosunku do kierujących pojazdami zaopatrzonymi w kartę parkingową wydaną za granicą. 7. Minister właściwy do spraw transportu określi w drodze rozporządzenia: 1) wzór karty parkingowej, uwzględniając w szczególności konieczność ujednolicenia wzoru karty parkingowej z rozwiązaniami przyjętymi w krajach europejskich, w celu umożliwienia korzystania osobom niepełnosprawnym z ulg i przywilejów w ruchu drogowym, określonych w przepisach prawa krajowego, 2) wysokość opłat za wydanie karty parkingowej, uwzględniając koszty związane z jej wydaniem i dystrybucją\"; 5) skreśla się art. 8a; 6) w art. 10 ust. 11 i 12 otrzymują brzmienie: \"11. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze konieczność ochrony dróg przed zniszczeniem oraz zapewnienie bezpieczeństwa ruchu w okresie zwiększonego natężenia ruchu pojazdów osobowych, może wprowadzić w drodze rozporządzenia, okresowe ograniczenia ruchu pojazdów na drogach lub zakaz ruchu niektórych rodzajów pojazdów. 12. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając w szczególności: 1) konieczność zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom ruchu drogowego, 2) potrzebę efektywnego wykorzystania dróg publicznych, 3) potrzeby społeczności lokalnej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem.\"; 7) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pieszy jest obowiązany korzystać z chodnika lub drogi dla pieszych, a w razie ich braku - z pobocza. Jeżeli nie ma pobocza lub czasowo nie można z niego korzystać, pieszy może korzystać z jezdni, pod warunkiem zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Korzystanie przez pieszego z drogi dla rowerów jest dozwolone tylko w razie braku chodnika lub pobocza albo niemożności korzystania z nich. Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi jest obowiązany ustąpić miejsca rowerowi.\"; 8) w art. 16 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Kierujący pojazdem zaprzęgowym, rowerem, motorowerem, wózkiem ręcznym oraz osoba prowadząca pojazd napędzany silnikiem, są obowiązani poruszać się po poboczu, chyba, że nie nadaje się ono do jazdy lub ruch pojazdu utrudniałby ruch pieszych. 6. Kierujący pojazdem znajdującym się na części jezdni, po której jeżdżą pojazdy szynowe, jest obowiązany ustąpić miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi szynowemu.\"; 9) w art. 17 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) na jezdnię z pobocza, z chodnika lub z pasa ruchu dla pojazdów powolnych,\", b) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) na jezdnię lub pobocze z drogi dla rowerów, z wyjątkiem wjazdu na przejazd dla rowerzystów\"; 10) dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Kierujący pojazdem, zbliżając się do miejsca postoju autobusu szkolnego jest obowiązany: 1) zatrzymać się, o ile kierujący tym autobusem podał sygnał zatrzymania, 2) zmniejszyć prędkość, a w razie potrzeby zatrzymać się, aby umożliwić kierującemu tym autobusem wjazd na jezdnię lub sąsiedni pas ruchu, o ile sygnalizuje on zamiar wykonania takiego manewru. 2. Kierujący autobusem szkolnym w sytuacji, o której mowa w ust. 1, może wjechać na sąsiedni pas ruchu lub jezdnię dopiero po upewnieniu się, że nie spowoduje to zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego.\"; 11) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym wynosi 60 kmh, z zastrzeżeniem ust. 2.\"; 12) w art. 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kierujący pojazdem, zmieniając zajmowany pas ruchu, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdowi jadącemu po pasie ruchu na który zamierza wjechać, oraz pojazdowi wjeżdżającemu na ten pas z prawej strony.\"; 13) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejazdu dla rowerzystów, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa rowerowi znajdującemu się na przejeździe.\", b) skreśla się ust. 2; 14) w art. 32: a) skreśla się ust. 3, b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, kierując się koniecznością zapewnienia porządku oraz zasadą bezpieczeństwa ruchu drogowego, określą, w drodze rozporządzenia, sposób organizacji i oznakowania kolumn pojazdów jednostek podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej.\"; 15) w art. 33: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kierujący rowerem jednośladowym jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów lub z drogi dla rowerów i pieszych. Kierujący rowerem korzystając z drogi dla rowerów i pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustępować miejsca pieszym.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W razie braku drogi dla rowerów lub drogi dla rowerów i pieszych kierujący rowerem jednośladowym jest obowiązany korzystać z pobocza, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 5, a jeżeli nie jest to możliwe - z jezdni.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Korzystanie z chodnika lub drogi dla pieszych przez kierującego rowerem jednośladowym, jest dozwolone wyjątkowo, gdy: 1) opiekuje się on osobą w wieku do lat 10 kierującą rowerem, lub 2) szerokość chodnika wzdłuż drogi, po której ruch pojazdów dozwolony jest z prędkością większą niż 60 km\/h, wynosi co najmniej 2 m i brak jest wydzielonej drogi dla rowerów\", d) po ust. 5 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Kierujący rowerem korzystając z chodnika lub drogi dla pieszych jest obowiązany jechać powoli, zachować szczególną ostrożność i ustępować miejsca pieszym. 7. Kierujący rowerem może jechać lewą stroną jezdni na zasadach określonych dla ruchu pieszych w przepisach art. 11 ust. 1-3, jeżeli opiekuje się on osobą kierującą rowerem w wieku do lat 10.\"; 16) w art. 39: a) w ust. 2: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) osoby mającej orzeczenie lekarskie o przeciwwskazaniu do używania pasów,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) policjanta, funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Służby Więziennej, żołnierza Sił Zbrojnych \" podczas przewożenia osoby ( osób ) zatrzymanej,\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W pojeździe samochodowym wyposażonym w pasy bezpieczeństwa dziecko w wieku do 12 lat, nie przekraczające 150 cm wzrostu, przewozi się w foteliku ochronnym lub innym urządzeniu do przewożenia dzieci, odpowiadającym wadze i wzrostowi dziecka oraz właściwym warunkom technicznym.\"; 17) w art. 40 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do motocykli fabrycznie wyposażonych w pasy bezpieczeństwa.\"; 18) w art. 45 w ust. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) korzystania podczas jazdy z telefonu wymagającego trzymania słuchawki lub mikrofonu w ręku,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) przewożenia, poza specjalnym fotelikiem ochronnym, dziecka w wieku do 12 lat na przednim siedzeniu pojazdu samochodowego.\"; 19) skreśla się art. 48; 20) dodaje się art. 50a w brzmieniu: \"Art. 50a. 1. Pojazd pozostawiony bez tablic rejestracyjnych lub pojazd, którego stan wskazuje na to że nie jest używany, może zostać usunięty z drogi przez straż gminną lub Policję na koszt właściciela lub posiadacza. 2. Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1, nie odebrany na wezwanie gminy przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia, uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na własność gminy z mocy ustawy. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, gdy nieodebranie pojazdu nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zobowiązanej. 4. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, gdy w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia pojazdu nie została ustalona osoba uprawniona do jego odbioru. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się zasadą poszanowania prawa własności oraz potrzebą zapewnienia porządku na drogach publicznych, określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb oraz jednostki i warunki ich współdziałania w zakresie usuwania pojazdów bez tablic rejestracyjnych lub których stan wskazuje na to, że nie są używane, 2) tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na własność gminy.\"; 21) w art. 52 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kierujący pojazdem silnikowym lub szynowym, w warunkach niedostatecznej widoczności, podczas zatrzymania nie wynikającego z warunków ruchu lub przepisów ruchu drogowego oraz podczas postoju, jest obowiązany używać świateł pozycyjnych przednich i tylnych lub świateł postojowych. W pojeździe nie złączonym z przyczepą oraz w zespole pojazdów o długości nie przekraczającej 6 m dopuszcza się włączenie świateł postojowych jedynie od strony środka jezdni.\"; 22) w art. 53: a) w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) Sił Zbrojnych,\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdza wygaśnięcie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, gdy ustaną okoliczności uzasadniające wykorzystanie pojazdu jako uprzywilejowanego.\", c) w ust. 2 w pkt 1 po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu: \"c) w wykonywaniu zadań związanych bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, którym na mocy odrębnych przepisów przysługuje ochrona.\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia porządku, sprawności i bezpieczeństwa ruchu drogowego, określi w drodze rozporządzenia okoliczności, w jakich używane są pojazdy uprzywilejowane w kolumnach.\"; 23) w art. 54 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Kierujący pojazdem, o którym mowa w ust. 1, może korzystać z autostrady lub drogi ekspresowej nawet wtedy, gdy pojazd ten nie jest pojazdem samochodowym lub jego konstrukcja uniemożliwia rozwinięcie prędkości co najmniej 40 kmh.\"; 24) w art. 56: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrami właściwymi: do spraw wewnętrznych i środowiska, mając na uwadze zagrożenie dla bezpieczeństwa, jakie może nastąpić w wyniku niewłaściwego przewozu materiałów niebezpiecznych, oraz kierując się koniecznością ujednolicenia zasad krajowego przewozu tych materiałów z zasadami obowiązującymi w ich międzynarodowym przewozie, określi, w drodze rozporządzenia: 1) materiały niebezpieczne oraz zasady ich klasyfikacji, 2) warunki i sposób przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych, 3) dodatkowe wymagania dotyczące pojazdu przewożącego określone materiały niebezpieczne, jego wyposażenia i ładunku, 4) wymagania odnoszące się do urządzeń technicznych służących do tego przewozu, 5) dokumenty wymagane przy przewozie materiałów niebezpiecznych, ich wzory oraz tryb ich wydawania, 6) szczegółowy sposób oznaczania pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne.\", b) skreśla się ust. 5; 25) dodaje się art. 57a w brzmieniu: \"Art. 57a. 1. Kierujący autobusem szkolnym podczas wsiadania lub wysiadania dzieci jest obowiązany włączyć światła awaryjne. 2. Kierujący pojazdem przejeżdżając obok autobusu szkolnego jest obowiązany zachować szczególną ostrożność. 3. Jeżeli autobus szkolny przewozi inne osoby lub nie przewozi żadnych osób, tablice z napisem \"autobus szkolny\" powinny być zdjęte, zasłonięte lub złożone.\"; 26) w art. 61 skreśla się ust. 12 \" 14; 27) w art. 62: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zespół pojazdów może składać się najwyżej z 3 pojazdów, a zespół ciągnięty przez pojazd silnikowy inny niż ciągnik rolniczy lub pojazd wolnobieżny - z 2 pojazdów.\", b) dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. Długość zespołu 2 pojazdów nie może przekraczać 18,75 m, a 3 pojazdów - 22 m, z wyjątkiem zespołu pojazdów złożonego z: 1) pojazdu samochodowego i naczepy, których długość nie może przekraczać 16,5 m, 2) motocykla i przyczepy, motoroweru lub roweru i przyczepy, którego długość nie może przekraczać 4 m. 4b. Przejazd zespołu pojazdów złożonego z liczby pojazdów większej, niż określona w ust. 4, lub o długości większej, niż określona w ust. 4a, wymaga zezwolenia, o którym mowa w art. 64 ust. 1.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Długości zespołów pojazdów określone w ust. 4a nie dotyczą tramwajów.\"; 28) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego masa, naciski osi lub wymiary wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach określających warunki techniczne pojazdów oraz określonych w art. 61 ust. 6, 8 i 10 jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia. 2. Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1 wydaje się: 1) na czas nieokreślony, 2) na czas określony w zezwoleniu, 3) na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie. 3. Zezwolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2 wydaje starosta. 4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Publicznych lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu. 5. Przepis ust. 1 nie dotyczy: 1) pojazdów straży pożarnej biorących udział w akcjach ratowniczych, 2) należących do Sił Zbrojnych, Policji lub Straży Granicznej pojazdów specjalnych, pojazdów używanych do celów specjalnych oraz pojazdów używanych w związku z przewozem pojazdów specjalnych. 6. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, ustalając w szczególności: 1) pojazdy, dla których wydawane są poszczególne rodzaje zezwoleń, 2) wymagania i stan techniczny dróg, który umożliwia wyznaczenie trasy przejazdu. 7. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Sprawiedliwości, uwzględniając szczególny charakter zadań związanych z obronnością oraz konieczność zapewnienia porządku, sprawności i bezpieczeństwa ruchu, określą w drodze rozporządzenia: 1) warunki poruszania się po drogach pojazdów, o których mowa w ust. 5, 2) warunki przewozu osób pojazdami, o których mowa w art. 63 ust. 4.\"; 29) w art. 66: a) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane przez producenta, z zastrzeżeniem art. 66a, cechy identyfikacyjne: 1) numer VIN albo numer nadwozia, podwozia lub ramy, 2) numer silnika.\", b) w ust. 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: \"5) wymiany zespołów posiadających cechy identyfikacyjne, o których mowa w ust. 3a pkt 1, 6) dokonywania zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj pojazdu\", c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 5 \" 7, należy uwzględnić w szczególności: 1) konieczność zapewnienia bezpiecznego korzystania z pojazdów, 2) zapewnienie możliwie najmniejszego negatywnego wpływu pojazdów na środowisko, 3) przepisy i porozumienia międzynarodowe dotyczące pojazdów, ich wyposażenia i części, 4) przeznaczenie pojazdów oraz sposób ich wykorzystania.\"; 30) dodaje się art. 66a w brzmieniu: \"Art. 66a. 1. Cechy identyfikacyjne, o których mowa w art. 66 ust. 3a, nadaje i umieszcza producent. 2. Starosta właściwy w sprawach rejestracji pojazdu wydaje decyzję o nadaniu cech identyfikacyjnych w przypadku pojazdu: 1) zbudowanego przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, którego markę określa się jako \"SAM\", 2) w którym dokonano wymiany silnika na silnik bez numeracji fabrycznej, 3) odzyskanego po kradzieży, w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu, 4) nabytego na licytacji publicznej lub od podmiotu wykonującego orzeczenie o przepadku pojazdu na rzecz Skarbu Państwa, w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu, 5) w którym cecha identyfikacyjna uległa zatarciu lub sfałszowaniu, a prawomocnym orzeczeniem sądu zostało ustalone prawo własności pojazdu, 6) w którym cecha identyfikacyjna uległa skorodowaniu lub została zniszczona podczas wypadku drogowego albo podczas naprawy. 3. Okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 6, powinny być stwierdzone pisemną opinią rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a; opinia powinna wskazywać pierwotne cechy identyfikacyjne lub jednoznacznie wykluczać ingerencję w pole numerowe w celu umyślnego ich zniszczenia lub zafałszowania. 4. Umieszczone cechy identyfikacyjne starosta wpisuje w dowodzie rejestracyjnym i w karcie pojazdu, jeżeli była wydana. 5. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając znaczenie cech identyfikacyjnych dla zapewnienia pewności i bezpieczeństwa obrotu pojazdami, określi, w drodze rozporządzenia szczegółowy sposób oraz tryb ich nadawania i umieszczania w przypadkach, o których mowa w ust. 2.\"; 31) w art. 68: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Producent lub importer nowego typu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, motoroweru, tramwaju lub przyczepy oraz przedmiotów ich wyposażenia lub części, prowadzący działalność gospodarczą w tym zakresie, jest obowiązany uzyskać na nie świadectwo homologacji typu wydane przez ministra właściwego do spraw transportu.\", b) w ust. 11: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) specjalnego lub używanego do celów specjalnych Sił Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz straży pożarnej.\", - dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) wyprodukowanego lub importowanego w ilości jednej sztuki rocznie.\", c) ust. 13 i 14 otrzymują brzmienie: \"13. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając w szczególności przepisy i porozumienia międzynarodowe w zakresie badań homologacyjnych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wydawania lub cofania świadectw homologacji, zakres i sposób przeprowadzania badań homologacyjnych, kontroli zgodności produkcji lub montażu z warunkami homologacji, wzory dokumentów związanych z homologacją oraz jednostki upoważnione do przeprowadzania badań homologacyjnych, kontroli zgodności produkcji lub montażu z warunkami homologacji. 14. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia bezpiecznego korzystania z pojazdów oraz zakres warunków technicznych pojazdów podlegających badaniu, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzania badań zgodności pojazdów z warunkami technicznymi, o których mowa w ust. 12, wzory dokumentów związanych z tymi badaniami oraz jednostki upoważnione do tych badań.\"; 32) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Producent lub importer nowych pojazdów, są obowiązani wydać wyciąg ze świadectwa homologacji do każdego pojazdu, na którego typ wydano świadectwo homologacji, lub odpis decyzji zwalniającej pojazd z homologacji.\"; 33) w art. 71 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Pojazdy określone w ust. 1, są dopuszczone do ruchu, jeżeli odpowiadają warunkom określonym w art. 66 oraz są zarejestrowane i zaopatrzone w zalegalizowane tablice ( tablicę ) rejestracyjne, a w przypadku pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, w nalepkę kontrolną.\"; 34) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. 1. Rejestracji dokonuje się na podstawie: 1) dowodu własności pojazdu lub dokumentu potwierdzającego powierzenie pojazdu, o którym mowa w art. 73 ust. 5, 2) karty pojazdu, jeżeli była wydana, 3) wyciągu ze świadectwa homologacji albo odpisu decyzji zwalniającej pojazd z homologacji, jeżeli są wymagane, 4) zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu, jeżeli jest wymagane, 5) dowodu rejestracyjnego, jeżeli pojazd był zarejestrowany, 6) dowodu odprawy celnej przywozowej, jeżeli pojazd został sprowadzony z zagranicy i jest rejestrowany po raz pierwszy, 7) świadectwa oryginalności. 2. Wymagania ust. 1 nie dotyczą: 1) pojazdu, który był już zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w zakresie ust. 1 pkt 3, 2) pojazdu zakupionego po przepadku na rzecz Skarbu Państwa lub na rzecz jednostki samorządu terytorialnego - w zakresie ust. 1 pkt 2 i 5, 3) pojazdu zakupionego od Policji lub Sił Zbrojnych - w zakresie ust. 1 pkt 5, 4) pojazdu sprowadzonego z zagranicy - w zakresie ust. 1 pkt 5; w tym przypadku zamiast dowodu rejestracyjnego dopuszcza się przedstawienie innego dokumentu potwierdzającego rejestrację za granicą. 3. Dodatkowo wymaga się dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań, o których mowa w art. 2 pkt 39 - w stosunku do pojazdów zabytkowych. 4. W przypadku zagubienia dowodu rejestracyjnego lub karty pojazdu, zamiast tych dokumentów należy przedstawić zaświadczenie wystawione przez organ rejestrujący właściwy ze względu na miejsce ostatniej rejestracji, potwierdzające dane zawarte w zagubionym dokumencie, niezbędne do rejestracji.\"; 35) w art. 73: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rejestracji pojazdu dokonuje na wniosek właściciela, starosta właściwy ze względu na miejsce jego zamieszkania (siedzibę), wydając dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, jeżeli jest wymagana, z zastrzeżeniem ust. 2-5.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Rejestracji pojazdów Sił Zbrojnych, Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej dokonują właściwe organy tych jednostek. Organy te wydają dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne oraz nalepkę kontrolną, chyba że dla danego pojazdu tablice (tablica) rejestracyjne lub nalepka kontrolna nie są wymagane, a numer rejestracyjny umieszcza się bezpośrednio na pojeździe.\", c) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Starostowie przekazują odpłatnie wojewodzie mazowieckiemu częściowo wypełnione blankiety dowodów rejestracyjnych, tablice rejestracyjne oraz nalepki kontrolne niezbędne do rejestracji, o której mowa w art. 76 ust. 4. Informacje dotyczące przekazanych blankietów dowodów rejestracyjnych, tablic rejestracyjnych i nalepek kontrolnych są informacjami niejawnymi stanowiącymi tajemnicę państwową, podlegającymi ochronie na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych.\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \" 4. Rejestracji pojazdu należącego do przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego i misji specjalnej państw obcych lub organizacji międzynarodowej, a także ich personelu korzystającego z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw, umów bądź powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności, dokonuje wojewoda mazowiecki na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych.\"; 36) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. 1. Czasowej rejestracji pojazdu dokonuje, w przypadkach określonych w ust. 2, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) właściciela pojazdu, wydając pozwolenie czasowe i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne. 2. Czasowej rejestracji dokonuje się: 1) z urzędu \" po złożeniu wniosku o rejestrację pojazdu, 2) na wniosek właściciela pojazdu - w celu umożliwienia: a) wywozu pojazdu za granicę, b) przejazdu pojazdu z miejsca jego zakupu lub odbioru na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, c) przejazdu pojazdu związanego z koniecznością dokonania jego badania technicznego lub naprawy, 3) na wniosek jednostki upoważnionej do przeprowadzania badań homologacyjnych lub jednostki badawczej producenta pojazdu, jego wyposażenia lub części - w celu umożliwienia odpowiednich badań. 3. Czasowej rejestracji dokonuje się na okres nie przekraczający 30 dni, z zastrzeżeniem ust. 4. Termin ten może być jednorazowo przedłużony o 14 dni w celu wyjaśnienia spraw związanych z rejestracją pojazdu. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, rejestracji dokonuje się na okres wynikający z wniosku, nie dłuższy jednak niż 6 miesięcy. 5. Po upływie terminu czasowej rejestracji pozwolenie czasowe i tablice rejestracyjne zwraca się do organu, który je wydał, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a).\"; 37) w art. 75 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dowód rejestracyjny, pozwolenie czasowe, zalegalizowane tablice (tablica) rejestracyjne i nalepka kontrolna wydawane są za opłatą. Opłatę pobiera organ dokonujący rejestracji.\"; 38) dodaje się art. 75a, 75b , 75c i 75d w brzmieniu: \"Art. 75a. 1. Tablice rejestracyjne może produkować, po uzyskaniu zezwolenia wojewody, przedsiębiorca, który spełnia następujące wymagania: 1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 2) ma możliwości techniczne gwarantujące wykonywanie tablic rejestracyjnych lub materiałów służących do ich produkcji zgodnie z warunkami technicznymi; warunek ten nie dotyczy przedsiębiorców sprowadzających z zagranicy materiały służące do wyrobu tablic rejestracyjnych, 3) posiada certyfikat na zgodność tablic rejestracyjnych lub materiałów służących do ich produkcji z warunkami technicznymi, 4) nie jest podmiotem, w stosunku do którego wszczęto postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne, 5) nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne, 6) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko dokumentom - dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej. 2. Za przedsiębiorcę produkującego tablice rejestracyjne, o którym mowa w ust. 1, uważa się jednostkę: 1) produkującą tablice rejestracyjne z wytłoczonymi numerami rejestracyjnymi, 2) produkującą tablice rejestracyjne bez wytłoczonych numerów rejestracyjnych, 3) tłoczącą numery rejestracyjne, 4) produkującą lub sprowadzającą z zagranicy, określone przez ministra właściwego do spraw transportu w drodze rozporządzenia, materiały służące do produkcji tablic rejestracyjnych. 3. Wojewoda wydaje zezwolenie na produkcję tablic rejestracyjnych na wniosek przedsiębiorcy, o ile spełnia on wymagania, o których mowa w ust. 1. 4. Do wniosku o wydanie zezwolenia przedsiębiorca ubiegający się o jego wydanie załącza: 1) dokument określający status jednostki będącej osobą prawną lub nie posiadającą osobowości prawnej jednostką organizacyjną albo dokument stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fizycznej, 2) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego stwierdzające niekaralność za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych lub przestępstwo przeciwko dokumentom: a) przedsiębiorcy, jeżeli jest on osobą fizyczną, b) osób - członków władz organów osoby prawnej lub nie posiadającej osobowości prawnej jednostki organizacyjnej, 3) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej (REGON), 4) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP). 5. Wojewoda odmawia wydania zezwolenia w przypadku, gdy przedsiębiorca nie spełnia wymagań określonych w ust. 1. 6. Tablice rejestracyjne produkowane są wyłącznie na zamówienie: 1) organu właściwego w sprawach rejestracji pojazdów - z wytłoczonymi numerami rejestracyjnymi, 2) przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 - bez wytłoczonych numerów rejestracyjnych. 7. Materiały, o których mowa w ust. 2 pkt 4 są produkowane lub sprowadzane z zagranicy na zamówienie przedsiębiorcy, posiadającego zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, lub ubiegającego się o jego wydanie. 8. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, prowadzi ewidencje: 1) materiałów do produkcji tablic rejestracyjnych, o których mowa w ust. 2 pkt 4, 2) wyprodukowanych tablic rejestracyjnych, 3) sprzedanych tablic rejestracyjnych. 9. Wojewoda cofa zezwolenie, jeżeli przedsiębiorca przestaje spełniać, co najmniej jeden z warunków, o których mowa w ust. 1 lub narusza przepisy w zakresie produkcji i dystrybucji tablic rejestracyjnych. 10. W przypadku cofnięcia zezwolenia do produkcji tablic rejestracyjnych, ponowne zezwolenie nie może być wydane wcześniej niż po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna."}
{"id":"2001_1444_115a","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 115a. 1. Kierowca pojazdu samochodowego przeznaczonego konstrukcyjnie do przewozu osób oraz kierowca pojazdu samochodowego lub zespołu pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 7,5 t jest zobowiązany uzyskać świadectwo kwalifikacji, o ile pojazdem wykonywana jest działalność gospodarcza w zakresie przewozu osób lub rzeczy. 2. Kierowca, o którym mowa w ust. 1, podlega: 1) kontrolnym badaniom lekarskim przeprowadzanym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem. Badanie jest przeprowadzane przed wydaniem pierwszego świadectwa kwalifikacji, następnie w wieku do 55 lat - co 5 lat i w wieku powyżej 55 lat corocznie, 2) badaniom psychologicznym przeprowadzanym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem przed wydaniem pierwszego świadectwa kwalifikacji i następnie w ciągu roku od ukończenia 55 lat. 3. Badania, o których mowa wykonywane są na koszt: 1) przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób lub rzeczy - w przypadku osoby przez niego zatrudnionej lub osobiście wykonującej tę działalność, 2) osoby badanej - w innych przypadkach."}
{"id":"2001_1444_115b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 115b. 1. Świadectwo kwalifikacji uzyskuje osoba, która: 1) ukończyła 21 lat, 2) przedstawiła zaświadczenie o ukończeniu odpowiedniego kursu dokształcającego: a) kierowców przewożących rzeczy - kierowca samochodu ciężarowego lub zespołu pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 7,5 t, b) kierowców przewożących osoby - kierowca pojazdu samochodowego przeznaczonego konstrukcyjnie do przewozu powyżej 5 osób łącznie z kierowcą, 3) przedstawiła orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem, 4) przedstawiła orzeczenie psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem. 2. Świadectwo kwalifikacji wydaje starosta: 1) na okres wynikający z terminów badań, o których mowa w art. 115a ust. 2, 2) za opłatą, której koszt ponosi: a) przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób lub rzeczy - w przypadku osoby przez niego zatrudnionej lub osobiście wykonujący tę działalność, b) osoba zainteresowana - w innych przypadkach."}
{"id":"2001_1444_115c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 115c. 1. Kursy dokształcające, o których mowa w art. 115b ust. 1 pkt 2 prowadzone są w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego. 2. Nadzór nad prowadzeniem kursów sprawuje wojewoda. W ramach nadzoru wojewoda może: 1) kontrolować sposób prowadzenia kursu oraz dokumentację z nim związaną, 2) zawiesić prowadzenie kursu do czasu usunięcia nieprawidłowości. 3. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie podniesienie kwalifikacji zawodowych kierowców wykonujących transport drogowy, określi, w drodze rozporządzenia: 1) program kursów dokształcających, 2) wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu dokształcającego, 3) szczegółowe zasady przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 2 pkt 1."}
{"id":"2001_1444_115d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 115d. 1. Przepisy art. 115a stosuje się do kierujących pojazdami uprzywilejowanymi oraz przewożącymi materiały niebezpieczne. 2. Przepisy ust. 1 oraz art. 115b ust. 1 pkt 2 - 4 stosuje się do kierującego tramwajem."}
{"id":"2001_1444_115e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 115e. 1. Kierujący pojazdem przewożącym materiały niebezpieczne, zobowiązany jest uzyskać i posiadać przy sobie zaświadczenie o ukończeniu kursu dokształcającego kierowców pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. 2. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając wymagania w stosunku do kierowców wykonujących międzynarodowy przewóz materiałów niebezpiecznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz materiałów niebezpiecznych, przy przewozie których wymagane jest ukończenie kursu dokształcającego, 2) jednostki prowadzące kursy dokształcające dla kierowców przewożących materiały niebezpieczne, 3) zakres i warunki prowadzenia kursu, 4) program kursu, 5) wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu dokształcającego.\"; 76) w art. 117 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Ośrodek może wykonywać działalność gospodarczą, której wyniki będą przeznaczane na działalność, o której mowa w ust. 1 i 2.\"; 77) w art. 119: a) w ust. 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) wpływy z działalności, o której mowa w art. 117 ust. 3\", b) w ust. 3 dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu: \"3) inwestycje związane z działalnością ośrodka, o której mowa w art. 117, 4) poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego na obszarze województwa, w szczególności na popularyzację przepisów o ruchu drogowym i podnoszenie kultury jazdy kierowców, na które ośrodek może przeznaczyć pozostałe wolne środki, nie wykorzystane na wydatki, o których mowa w pkt 1 \" 3.\", c) skreśla się ust. 4, d) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"6. Składniki majątkowe nabyte w ramach pierwszego wyposażenia ośrodka tworzą jego fundusz założycielski. 7. Ośrodek prowadzi odrębnie ewidencję przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem szkolenia lub egzaminowaniem jako działalnością oświatową i odrębnie dla każdej innej działalności.\"; 78) art. 122 otrzymuje brzmienie: \"Art. 122. 1. Badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem podlegają: 1) osoba ubiegająca się o wydanie prawa jazdy lub świadectwa kwalifikacji, 2) osoba ubiegająca się o przywrócenie uprawnienia do kierowania pojazdem cofniętego ze względu na stan zdrowia, 3) kierujący pojazdem skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego, jeżeli: a) uczestniczy w wypadku drogowym, w którym jest zabity lub ranny, b) kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu, 4) kierujący pojazdem skierowany decyzją starosty w przypadkach nasuwających zastrzeżenia co do stanu zdrowia, 5) osoba niepełnosprawna posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie do kierowania tramwajem, skierowana decyzją starosty na podstawie zawiadomienia powiatowego lub wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, 6) kandydat na instruktora lub egzaminatora osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami. 2. Zadanie i kompetencja określone w ust. 1 pkt 4 nie mogą być powierzone w drodze porozumienia gminie. Przepis ten nie dotyczy powiatu warszawskiego. 3. W stosunku do osób, o których mowa w art. 97 ust. 3, decyzję o skierowaniu na badanie lekarskie, w trybie określonym w ust. 1 pkt 4, wydaje wojewoda mazowiecki. 4. Badanie lekarskie, o którym mowa w ust. 1 oraz w art. 115a ust. 2, przeprowadza i wykonuje uprawniony lekarz. 5. Przepisy ust. 1 pkt 1-4 stosuje się odpowiednio do kierującego tramwajem. 6. Badanie lekarskie wykonywane jest na koszt osoby badanej, chyba, że przepisy odrębne stanowią inaczej. 7. Wykonywanie badań lekarskich i wydawanie orzeczeń podlega kontroli wojewody.\"; 79) art. 123 otrzymuje brzmienie: \"Art. 123. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając zróżnicowane wymagania zdrowotne oraz konieczność przyjęcia obiektywnych i niezbędnych kryteriów oceny stanu zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb: a) kierowania na badania lekarskie i ich przeprowadzania w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami silnikowymi oraz kierowania tramwajami, b) wydawania orzeczeń lekarskich stwierdzających istnienie lub brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, c) odwoływania się od orzeczeń lekarskich, d) uzyskiwania uprawnień przez lekarzy przeprowadzających badania lekarskie, 2) zakres badań lekarskich, 3) dodatkowe kwalifikacje lekarzy przeprowadzających badania lekarskie, 4) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami lekarskimi oraz wzory stosowanych dokumentów, 5) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie.\"; 80) art. 124 otrzymuje brzmienie: \"Art. 124. 1. Badaniu psychologicznemu przeprowadzanemu w celu orzeczenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem podlega: 1) osoba ubiegająca się o świadectwo kwalifikacji, 2) kandydat na instruktora lub egzaminatora osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, 3) kierujący pojazdem silnikowym skierowany, w drodze decyzji, przez organ kontroli ruchu drogowego, jeżeli: a) kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu, b) przekroczył liczbę 24 punktów otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1, 4) kierujący będący sprawcą wypadku drogowego, w którym jest zabity lub ranny. 5) kierujący skierowany przez lekarza, jeżeli w wyniku badania lekarskiego stwierdzona zostanie konieczność przeprowadzenia badania psychologicznego, 6) osoba skierowana przez kierownika właściwej jednostki organizacyjnej Sił Zbrojnych, jeżeli jest ona przewidziana do szkolenia na kierowcę na potrzeby wojska, 7) osoba ubiegająca się o przywrócenie uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym, cofniętego ze względu na istnienie przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do kierującego tramwajem. 3. Badania, o których mowa w ust. 1 i 2, przeprowadzane są przez uprawnionego do orzekania psychologa w pracowni psychologicznej posiadającej upoważnienie wojewody. 4. Badanie psychologiczne wykonywane jest na koszt osoby badanej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.\"; 81) dodaje się art. 124a i 124b w brzmieniu: \"Art. 124a. 1. Wojewoda wydaje zezwolenie na przeprowadzanie badań psychologicznych przedsiębiorcy, który złożył wniosek o jego wydanie i który spełnia następujące wymagania: 1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 2) posiada zestaw metod badawczych określonych metodyką oraz warunki lokalowe gwarantujące wykonywanie badań psychologicznych, zgodnie ze standardami określonymi w metodyce, 3) posiada świadectwo wydane przez Regionalną Izbę Psychologów potwierdzające zgodność posiadanych metod badawczych oraz warunków lokalowych ze szczegółowymi warunkami przeprowadzania badań psychologicznych, 4) zatrudnia psychologa uprawnionego do orzekania lub sam jest uprawnionym psychologiem, 5) nie jest podmiotem, w stosunku do którego wszczęto postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne, 6) nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne. 2. Psychologiem uprawnionym do przeprowadzania badań psychologicznych i orzekania w zakresie zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych jest osoba, która: 1) spełnia wymagania określone w art. 7 i 8 oraz 15 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów, 2) została wpisana przez wojewodę do ewidencji psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych i orzekania w zakresie zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych. 3. Do wniosku o wydanie zezwolenia przedsiębiorca ubiegający się o jego wydanie załącza: 1) dokument określający status jednostki, będącej osobą prawną lub nieposiadającą osobowości prawnej jednostką organizacyjną, albo dokument stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fizycznej, 2) świadectwo, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, 3) dokument potwierdzający posiadanie odpowiedniego lokalu wraz z wykazem pomieszczeń, 4) dokument potwierdzający zatrudnienie uprawnionego psychologa. 4. Zezwolenie określa zakres wykonywanych badań psychologicznych."}
{"id":"2001_1444_124b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 124b. 1. Wojewoda sprawuje nadzór nad wykonywaniem badań psychologicznych. 2. W ramach sprawowanego nadzoru wojewoda prowadzi kontrolę w zakresie: 1) zasad i metodyki przeprowadzanych badań, 2) prowadzonej dokumentacji, 3) wydawanych orzeczeń, 4) warunków lokalowych. 3. Wojewoda cofa zezwolenie na przeprowadzanie badań psychologicznych, jeżeli: 1) przedsiębiorca nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 124a ust. 1, 2) przedsiębiorca odmówił poddania się kontroli, o której mowa w ust. 2, 3) zostały stwierdzone naruszenia przepisów w zakresie przeprowadzania badań psychologicznych. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, ponowne zezwolenie może być wydane po upływie roku, od dnia w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna.\"; 82) art. 125 otrzymuje brzmienie: \"Art. 125. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając konieczność przyjęcia obiektywnych i niezbędnych kryteriów oceny istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb: a) kierowania osób na badania psychologiczne, b) uzyskiwania i cofania uprawnień w zakresie przeprowadzania badań psychologicznych i orzekania oraz uzyskiwania i cofania zezwoleń przedsiębiorcom przeprowadzającym te badania, c) odwoływania się od orzeczeń psychologicznych, d) kontroli przeprowadzania badań psychologicznych oraz wydawanych orzeczeń psychologicznych, 2) warunki, zakres i sposób przeprowadzania badań psychologicznych, 3) sposób postępowania z dokumentacją związaną z przeprowadzanymi badaniami psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów, 4) szczegółowe warunki wymagane od pracowni psychologicznych, 5) maksymalne stawki opłat za badania psychologiczne.\"; 83) w art. 127 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia, kierując się skutkami oddziaływania na organizm kierowcy środków działających podobnie do alkoholu, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz tych środków, 2) warunki i sposób przeprowadzania badań na ich obecność w organizmie.\"; 84) w art. 129: a) w ust. 2: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) sprawdzania stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów, masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze,\", - pkt 8 lit. d otrzymuje brzmienie: \"d) kierowania pojazdem przez osobę nie posiadającą wymaganych dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu.\", - pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) usuwania lub przemieszczania pojazdu w przypadkach, o których mowa w art. 130a ust. 1-3.\", - pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) pilotowania pojazdów, których wymiary, masa lub naciski osi przekraczają określone wielkości; pilotowanie wykonywane jest za opłatą ponoszoną przez właściciela lub posiadacza pojazdu.\", b) dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. Kontrolę ruchu drogowego w stosunku do pojazdów przekraczających granicę Rzeczypospolitej Polskiej oraz w strefie nadgranicznej mogą przeprowadzać funkcjonariusze Straży Granicznej lub organów celnych, którym przysługują uprawnienia, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4 i 7-12 oraz w art. 130a ust. 4 pkt 1. 4b. Dodatkowo funkcjonariusze ci mogą odmówić prawa przekroczenia granicy pojazdem, jeżeli: 1) pojazd kierowany jest przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia pojazdu w inny sposób, 2) pojazd kierowany jest przez osobę nie posiadającą przy sobie wymaganych dokumentów uprawniających do kierowania pojazdem lub używania pojazdu, dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia, 3) stan techniczny pojazdu zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania ochrony środowiska, 4) pojazd przekracza dopuszczalną masę całkowitą lub naciski osi określone w przepisach ruchu drogowego.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, kierując się w szczególności możliwością zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz rzeczywistymi kosztami ponoszonymi przez Policję w związku z pilotowaniem pojazdów, określi w drodze rozporządzenia, warunki i sposób pilotowania pojazdów których wymiary, masa lub naciski osi przekraczają dopuszczalne wielkości oraz określi wysokość opłat uiszczanych przez ich właścicieli lub posiadaczy.\"; 85) w art. 130: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Policja prowadzi ewidencję kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Określonemu naruszeniu przypisuje się odpowiednią liczbę punktów w skali od 0 do 10 i wpisuje się do tej ewidencji.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W ewidencji policja wpisuje także naruszenia przepisów ruchu drogowego, którym nie przypisano wartości punktowej.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Punkty za naruszenie przepisów ruchu drogowego wpisane do ewidencji usuwa się po upływie 1 roku od dnia naruszenia, chyba że przed upływem tego okresu kierowca dopuścił się naruszeń, za które na podstawie prawomocnych rozstrzygnięć przypisana liczba punktów przekroczyłaby 24 punkty lub w przypadku kierowców, o których mowa w art. 140 ust. 1 pkt 3 - 20 punktów.\", d) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do osób posiadających pozwolenie do kierowania tramwajem.\", e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Sprawiedliwości, mając na uwadze dyscyplinowanie i wdrażanie kierujących pojazdami do przestrzegania przepisów ustawy oraz zapobieganie wielokrotnemu naruszaniu przepisów ruchu drogowego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób punktowania i liczbę punktów odpowiadających naruszeniu przepisów ruchu drogowego, 2) warunki i sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, oraz tryb występowania z wnioskami o kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, 3) program szkolenia i jednostki upoważnione do prowadzenia szkolenia, o którym mowa w ust. 3, 4) liczbę punktów odejmowanych z tytułu odbytego szkolenia, 5) podmioty uprawnione do uzyskiwania informacji zawartych w ewidencji, o której mowa w ust. 1.\"; 86) dodaje się art. 130a w brzmieniu: \"Art. 130a. 1. Pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w przypadku: 1) pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu, 2) nie okazania przez kierującego dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia, 3) przekroczenia wymiarów, dopuszczalnej masy całkowitej lub nacisku osi określonych w przepisach ruchu drogowego. 2. Pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy: 1) kierowała nim osoba: a) znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, b) nie posiadająca przy sobie dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu, 2) jego stan techniczny zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania ochrony środowiska. 3. Pojazd może być przemieszczony lub usunięty z drogi, jeżeli utrudnia prowadzenie akcji ratowniczej. 4. Decyzję o przemieszczeniu lub usunięciu pojazdu z drogi podejmuje: 1) policjant - w sytuacjach, o których mowa w ust. 1-3, 2) osoba dowodząca akcją ratowniczą - w sytuacji, o której mowa w ust. 3. 5. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 pojazd jest usuwany z drogi przez jednostkę wyznaczoną przez starostę. 6. Usunięty pojazd umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie. Wysokość opłat ustala rada powiatu. 7. Wydanie pojazdu następuje po okazaniu dowodu uiszczenia opłaty o której mowa w ust. 6. 8. Pojazd może być unieruchomiony przez zastosowanie urządzenia do blokowania kół w przypadku pozostawienia go w miejscu, gdzie jest to zabronione, lecz nie utrudniającego ruchu lub nie zagrażającego bezpieczeństwu. 9. Pojazd unieruchamia Policja lub straż gminna (miejska). 10. Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1 lub 2 i nie odebrany przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na rzecz Skarbu Państwa z mocy ustawy. 11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się zasadą zagwarantowania ochrony prawa własności oraz potrzebą zapewnienia porządku na drogach publicznych bezpieczeństwa ruchu drogowego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb oraz warunki współdziałania z Policją i innymi podmiotami uprawnionymi do podejmowania decyzji o usunięciu pojazdu jednostek usuwających pojazdy lub prowadzących strzeżone parkingi, o których mowa w ust. 7, 2) tryb i warunki wydawania pojazdu z parkingu, 3) tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na rzecz Skarbu Państwa.\"; 87) art. 131 otrzymuje brzmienie: \"Art. 131. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu i Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa i porządku w czasie wykonywania kontroli drogowej oraz sprawne wykonywanie czynności w tym zakresie, określi, w drodze rozporządzenia: 1) organizację, warunki i sposób wykonywania kontroli ruchu drogowego, 2) warunki i tryb udzielania upoważnień do zatrzymywania pojazdów lub wykonywania niektórych czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego przez funkcjonariuszy innych organów oraz strażników straży gminnych (miejskich), 3) wymagany sposób zachowania się kontrolowanego uczestnika ruchu. 2. Minister Obrony Narodowej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa i porządku w czasie wykonywania kontroli drogowej oraz sprawne wykonywanie czynności w tym zakresie, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw transportu oraz spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) organizację, warunki i sposób wykonywania czynności, o których mowa w art. 129 ust. 4, 2) warunki i tryb współdziałania Żandarmerii Wojskowej z Policją w sprawach, o których mowa w art. 130 ust. 1.\"; 88) w art. 138 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zwrot zatrzymanego prawa jazdy następuje po ustaniu przyczyny zatrzymania, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 4.\"; 89) w art. 140: a) w ust. 1: - dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) stwierdzenia na podstawie orzeczenia psychologicznego wydanego po przeprowadzeniu badania psychologicznego, w trybie określonym w art. 124 ust. 1 pkt 5, braku predyspozycji psychicznych do kierowania pojazdem.\", - w pkt 4 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 ust. 1 pkt 1,\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, kierując się koniecznością zapobieżenia uczestnictwu w ruchu drogowym sprawców wielokrotnych naruszeń przepisów ruchu drogowego, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wnioskowania o cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 3.\"; 90) po art. 140a dodaje się dział Va w brzmieniu: \"Dział Va Działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego"}
{"id":"2001_1444_140b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140b. 1. Tworzy się Krajową Radę Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego zwaną dalej \" Krajową Radą\". 2. Krajowa Rada działa przy ministrze właściwym do spraw transportu jako międzyresortowy organ pomocniczy Rady Ministrów w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego."}
{"id":"2001_1444_140c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art.140c. 1. Krajowa Rada określa kierunki i koordynuje działania administracji rządowej w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego. 2. Do zadań Krajowej Rady w zakresie poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego należy w szczególności: 1) proponowanie kierunków polityki państwa, 2) opracowywanie programów poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego w oparciu o propozycje przedstawiane przez właściwych ministrów i ocena ich realizacji, 3) inicjowanie badań naukowych, 4) inicjowanie i opiniowanie projektów aktów prawnych oraz umów międzynarodowych, 5) inicjowanie kształcenia kadr administracji publicznej, 6) inicjowanie współpracy zagranicznej, 7) współpraca z właściwymi organizacjami społecznymi i instytucjami pozarządowymi, 8) inicjowanie działalności edukacyjno \" informacyjnej, 9) analizowanie i ocena podejmowanych działań."}
{"id":"2001_1444_140d","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140d. W skład Krajowej Rady wchodzą: 1) Przewodniczący \" minister właściwy do spraw transportu, 2) Zastępcy Przewodniczącego: a) sekretarz lub podsekretarz stanu w ministerstwie właściwym do spraw wewnętrznych, b) sekretarz lub podsekretarz stanu w ministerstwie właściwym do spraw transportu, 3) Sekretarz Krajowej Rady wskazany przez ministra właściwego do spraw transportu, 4) Członkowie Krajowej Rady wskazani przez: Prezesa Rady Ministrów spośród wojewodów, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości oraz ministrów właściwych do spraw: administracji publicznej, budżetu, finansów publicznych, gospodarki, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, oświaty i wychowania, środowiska, transportu, wewnętrznych, pracy oraz Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Pożarnej, Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych."}
{"id":"2001_1444_140e","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140e. 1. Przewodniczący Krajowej Rady kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz. 2. Przewodniczący Krajowej Rady otrzymuje od ministrów i innych organów, których przedstawiciele są członkami Krajowej Rady: 1) sprawozdania i informacje dotyczące realizacji zadań określonych w programach bezpieczeństwa ruchu drogowego, 2) informacje dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego. 3. Przewodniczący Krajowej Rady składa Radzie Ministrów corocznie, do końca marca, sprawozdanie dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działań realizowanych w tym zakresie. 4. Prezes Rady Ministrów składa Sejmowi, Senatowi i Prezydentowi corocznie, do końca kwietnia, sprawozdanie dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działań realizowanych w tym zakresie."}
{"id":"2001_1444_140f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140f. 1. Krajowa Rada wykonuje swoje zadania przy pomocy Sekretariatu Krajowej Rady. 2. Sekretariat Krajowej Rady działa jako wewnętrzna jednostka organizacyjna ministra właściwego do spraw transportu. 3. Szczegółową organizację i tryb prac Krajowej Rady określa regulamin przyjęty w drodze uchwały na pierwszym posiedzeniu Krajowej Rady."}
{"id":"2001_1444_140g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140g. 1. Tworzy się Wojewódzką Radę Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, zwaną dalej \"Wojewódzką Radą\". 2. Wojewódzka Rada działa przy wojewodzie jako wojewódzki zespół koordynacyjny w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego."}
{"id":"2001_1444_140h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140h. 1. Wojewódzka Rada koordynuje i określa kierunki działań administracji publicznej w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego. 2. Do zadań Wojewódzkiej Rady w zakresie, o którym mowa w ust. 1, należy w szczególności: 1) opracowywanie regionalnych programów poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego, 2) opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, 3) zatwierdzanie planu wydatków Wojewódzkich Ośrodków Ruchu Drogowego w części przeznaczonej na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego, 4) inicjowanie kształcenia kadr administracji publicznej i szkolenie w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, 5) inicjowanie współpracy międzywojewódzkiej, 6) współpraca z właściwymi organizacjami społecznymi i instytucjami pozarządowymi, 7) inicjowanie działalności edukacyjno \" informacyjnej, 8) analizowanie i ocena podejmowanych działań."}
{"id":"2001_1444_140i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140i. W skład Wojewódzkiej Rady wchodzą: 1) Przewodniczący \" Wojewoda, 2) Zastępcy Przewodniczącego: a) marszałek województwa, b) wojewódzki komendant Policji, 3) sekretarz \" wskazany przez wojewodę. 4) członkowie Wojewódzkiej Rady wskazani przez wojewodę, zarząd województwa, zarządy powiatów, zarządy gmin, komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Państwowej Straży Pożarnej, dyrektora właściwego oddziału terenowego Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, zarząd dróg wojewódzkich, zarządy dróg powiatowych, wojewódzkiego kuratora oświaty."}
{"id":"2001_1444_140j","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140j. 1. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz. 2. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady otrzymuje od organów, których przedstawiciele są członkami Wojewódzkiej Rady: 1) sprawozdania i informacje dotyczące realizacji zadań określonych w programach bezpieczeństwa ruchu drogowego, 2) informacje dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego. 3. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady składa Przewodniczącemu Krajowej Rady corocznie, do końca stycznia, sprawozdanie dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego na terenie województwa oraz działań realizowanych w tym zakresie."}
{"id":"2001_1444_140k","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140k. Obsługę Wojewódzkiej Rady zapewnia wyznaczony przez wojewodę Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego."}
{"id":"2001_1444_140l","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 140l. W pracach Krajowej Rady i Wojewódzkiej Rady mogą brać udział z głosem doradczym: 1) przedstawiciele organizacji pozarządowych, których statutowy zakres działalności obejmuje zagadnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego, 2) pracownicy naukowi wyższych uczelni lub jednostek badawczorozwojowych, 3) niezależni eksperci.\"; 91) art. 149 otrzymuje brzmienie: \"Art. 149. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Sprawiedliwości, kierując się potrzebą zapewnienia stabilnego obrotu pojazdami samochodowymi, może określić, w drodze rozporządzenia: 1) obowiązek uzyskania karty pojazdu przez właścicieli pojazdów zarejestrowanych przed dniem, o którym mowa w art. 152 pkt 3, 2) warunki, terminy i tryb uzyskiwania karty pojazdu przez osoby, o których mowa w pkt 1, organy właściwe do ich wydania, dokumenty stosowane w tych sprawach oraz wysokość opłaty za wydanie karty pojazdu.\"; 92) w art. 150 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając wszystkie wydawane przed dniem wejścia w życie ustawy dokumenty uprawniające do kierowania pojazdem oraz koszty związane z ich wymianą, określi w drodze rozporządzenia, warunki i terminy wymiany praw jazdy i innych dokumentów uprawniających do kierowania pojazdami lub potwierdzających dodatkowe kwalifikacje kierujących pojazdami oraz wysokość opłat za ich wymianę.\"."}
{"id":"2001_1444_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. Użyte w ustawie, o której mowa w art. 1, w różnych przypadkach: 1) wyrazy \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw transportu\", 2) wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\", 3) wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\", 4) wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw budżetu, spraw instytucji finansowych oraz spraw finansów publicznych\", 5) wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\", 6) wyrazy \"Minister Spraw Zagranicznych\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw zagranicznych\", 7) wyrazy \"Wojewoda Warszawski\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"wojewoda mazowiecki\", 8) wyrazy \"droga (ścieżka) dla pieszych\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"droga dla pieszych\", 9) wyrazy \"droga (ścieżka) dla rowerów\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"droga dla rowerów\", 10) wyrazy \"jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych\" skreśla się."}
{"id":"2001_1444_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101, Nr 111, poz. 1280, z 2000 r Nr 48, poz. 550, Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459) w art. 6: a) w ust. 6a po pkt. 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) spełnienia przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.\", b) dodaje się ust. 6b w brzmieniu: \"6b. W przypadku gdy osoba niepełnosprawna posiada prawo jazdy lub pozwolenie do kierowania tramwajem, zespół orzekający o stopniu niepełnosprawności zawiadamia o wydaniu orzeczenia organ właściwy w sprawach wydawania uprawnień do kierowania pojazdami.\"."}
{"id":"2001_1444_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 4. 1. Osoba niepełnosprawna posiadająca legitymację potwierdzającą uprawnienie do niestosowania się do niektórych znaków drogowych może używać, od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 1 lipca 2002 r., tego dokumentu zamiast karty parkingowej, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. \" Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Osobę, która posiadała uprawnienia rzeczoznawcy w specjalnościach związanych z techniką samochodową na podstawie przepisów zarządzenia Nr 11 Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki z dnia 29 stycznia 1970 r. w sprawie ustalenia wykazu specjalności oraz określenia ministrów właściwych do wyznaczania jednostek organizacyjnych uprawnionych do wydawania ocen i opinii i do ustanawiania rzeczoznawców (Dz.Urz.KNT Nr 2, poz. 5) i zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 3 listopada 1970 r. w sprawie ustalenia jednostek organizacyjnych państwowych i społecznych uprawnionych do wydawania ocen i opinii w zakresie rzeczoznawstwa (Dz.Urz.MK Nr 32, poz. 224) uważa się za spełniającą wymagania określone w art. 79a ust. 1 pkt 6 ustawy, do dnia 31 grudnia 2004 r. 3. Osobę w wieku od 17 do 18 lat, ubiegającą się o prawo jazdy kategorii A lub B, która przed dniem 1 czerwca 2002 r. ukończyła wymagane szkolenie lub w dniu 1 czerwca 2002 r. w nim uczestniczy, uważa się za spełniającą wymagania określone w art. 90 ust. 2 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1. 4. Osobę, o której mowa w art. 115a ust. 1, posiadającą świadectwo kwalifikacji wydane na podstawie art. 89 ust. 3 wspomnianej ustawy, uważa się za spełniającą wymagania określone w art. 115a i 115b tej ustawy, do czasu upływu terminu ważności badań. 5. Osoba posiadająca uprawnienia wykładowcy na podstawie przepisów obowiązujących w okresie od 1 stycznia 1992 r do 30 czerwca 1999 r. może prowadzić szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, w zakresie posiadanych dotychczas uprawnień. 6. Przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą, przed wejściem w życie przepisów ustawy w zakresie określonym przepisami art. 75a, 83, 102 lub 124a ustawy, o której mowa w art. 1, uważa się za posiadającego wymagane zezwolenie przez okres jednego roku od dnia wejścia w życie nowych przepisów określających zasady wykonywania tej działalności. 7. Przedsiębiorcę produkującego w dniu wejścia w życie ustawy blankiety: dowodów rejestracyjnych, pozwoleń czasowych, kart pojazdów, praw jazdy, pozwoleń do kierowania tramwajem i świadectw kwalifikacji, a także znaki legalizacyjne, nalepki kontrolne i karty pojazdów na podstawie umowy zawartej z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej, uznaje się za wybranego w trybie art. 75d i 99a ustawy, o której mowa w art. 1, przez okres na jaki została zawarta umowa. 8. Pojazdy usunięte z drogi przed dniem wejścia w życie ustawy i nieodebrane przez uprawnioną osobę, z dniem 1 lipca 2002 r. uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się. 9. Pojazdy zaopatrzone w tablice rejestracyjne, wydane przed dniem 1 maja 2002 r., uważa się za spełniające wymagania art. 71 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w zakresie zaopatrzenia w zalegalizowane tablice rejestracyjne i nalepkę kontrolną. 10. Pojazdy zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1998 r. jako motocykle lub motorowery uważa się za spełniające kryteria określone odpowiednio w art. 2 pkt 45 lub 46 ustawy, o której mowa w art. 1. 11. Przepis art. 75 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, nie dotyczy pojazdów zarejestrowanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 stycznia 1998 r. 12. Przepisu art. 115b ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, nie stosuje się w stosunku do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej kierujących pojazdami Sił Zbrojnych przez 3 lata od dnia wejścia w życie ustawy. W okresie tym świadectwo kwalifikacji wydaje żołnierzom, na czas zasadniczej służby wojskowej, dowódca jednostki wojskowej według wzoru określonego przez Ministra Obrony Narodowej w drodze rozporządzenia, które uwzględni konieczność zapewnienia zgodności tego dokumentu z wymaganiami określonymi w obowiązujących przepisach. 13. Określonego w art. 80f ust. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, wymogu posiadania dowodu legalnego nabycia części zamontowanych w pojeździe nie stosuje się do pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 2003 r., chyba że części zamontowane w pojeździe są poszukiwane jako kradzione."}
{"id":"2001_1444_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 5. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień zmienionych niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc przepisy wydane przed dniem jej wejścia w życie, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_1444_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 16 lit. b), który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia oraz art. 1 pkt 54 lit. c), który wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2002 r., a także art. 1 pkt 34 w zakresie art. 72 ust. 1 pkt 7, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_1444_75","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 75 d. Minister właściwy do spraw transportu dokona wyboru producenta blankietów dowodów rejestracyjnych, pozwoleń czasowych, znaków legalizacyjnych, nalepek kontrolnych oraz kart pojazdów na zasadach określonych przepisami o zamówieniach publicznych.\"; 39) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej: a) warunki i tryb rejestracji pojazdów, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, oraz wzory dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego, nalepki kontrolnej, tablic rejestracyjnych oraz innych tablic, cech identyfikacyjnych i oznaczeń, w które zaopatruje się pojazd, a także ich opis, b) warunki dystrybucji blankietów dowodów rejestracyjnych, pozwoleń czasowych i nalepek kontrolnych, 2) wysokość opłat za wydanie dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego i tablic (tablicy) rejestracyjnych, 3) szczegółowe czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzory dokumentów w tych sprawach. 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi w drodze rozporządzenia, warunki i tryb rejestracji oraz wzory dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych pojazdów Sił Zbrojnych, a także jednostki organizacyjne właściwe w tych sprawach. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej oraz po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb rejestracji oraz wzory dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych pojazdów Biura Ochrony Rządu, Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej, a także jednostki organizacyjne właściwe w tych sprawach. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw transportu, Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz wojewoda mazowiecki, ustalą, w drodze porozumienia, szczególny tryb dystrybucji i wymagania dotyczące blankietów dowodów rejestracyjnych i nalepek kontrolnych o których mowa w art. 73 ust. 3a, zasady rozliczeń pomiędzy stronami porozumienia oraz tryb rejestracji niektórych pojazdów resortu spraw wewnętrznych, obrony narodowej i Urzędu Ochrony Państwa. 5. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 \" 4 należy uwzględnić w szczególności: 1) konieczność przeciwdziałania dopuszczeniu do ruchu pojazdów pochodzących z kradzieży, 2) prawidłowe zabezpieczenie dokumentów związanych z rejestracją, tablicami rejestracyjnymi i innymi oznaczeniami, 3) koszty działania administracji publicznej w sprawach rejestracji pojazdów, 4) sposób wykorzystania pojazdów, o których mowa w ust. 2 i 3 przy wykonywaniu zadań, określonych w przepisach dotyczących Biura Ochrony Rządu, Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej.\"; 40) w art. 77: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kartę pojazdu dla pojazdu samochodowego, innego niż określony w ust. 1, wydaje, za opłatą właściwy w sprawach rejestracji, starosta przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\", b) w ust. 4 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) określi w drodze rozporządzenia, warunki dystrybucji kart pojazdów.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy uwzględnić znaczenie tych dokumentów dla rejestracji pojazdu oraz wysokość kosztów związanych z drukiem i dystrybucją kart pojazdów.\"; 41) art. 79 otrzymuje brzmienie: \"Art. 79. 1. Pojazd podlega wyrejestrowaniu, na wniosek jego właściciela, w przypadku: 1) przekazania, w celu jego utylizacji do przedsiębiorstwa utylizacji pojazdów lub do składnicy złomu wyznaczonej przez wojewodę: a) pojazdu, b) zespołów posiadających cechy identyfikacyjne, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1, 2) kradzieży pojazdu, jeżeli jego właściciel złożył stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania, 3) wywozu pojazdu z kraju, jeżeli pojazd został zarejestrowany za granicą lub zbyty za granicę, 4) zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą, 5) udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności. 2. W przypadku przekazania zespołów pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit b, pozostałe jego elementy powinny zostać wykorzystane w sposób nie sprzeczny z przepisami ustawy regulującymi postępowanie z odpadami. 3. Przyjmując do utylizacji pojazd lub jego elementy składnica złomu wydaje zaświadczenie. 4. Pojazd wyrejestrowany nie podlega powtórnej rejestracji, z wyjątkiem pojazdu: 1) odzyskanego po kradzieży, 2) zabytkowego, 3) mającego co najmniej 25 lat, którego model nie jest produkowany od lat 15, uznanego przez rzeczoznawcę samochodowego za unikatowy lub mający szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, warunkiem wyrejestrowania pojazdu jest wniesienie przez właściciela pojazdu opłaty na rzecz gminy na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w gminach. 6. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, uwzględniając w szczególności koszty ponoszone przez gminy związane z usuwaniem negatywnych skutków utraty pojazdu oraz kosztów związanych z usuwaniem wraków, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 5.\"; 42) dodaje się art. 79a w brzmieniu: \"Art. 79a. 1. Rzeczoznawcą samochodowym jest osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) posiada wyższe wykształcenie, 3) posiada 5-letnią wymaganą praktykę zawodową w dziedzinie związanej z motoryzacją, 4) posiada prawo jazdy kategorii A, B oraz C1 lub C, 5) nie była karana wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, 6) posiada certyfikat w zakresie rzeczoznawstwa samochodowego wydany przez jednostkę akredytowaną w polskim systemie akredytacji, 7) została wpisana na listę rzeczoznawców samochodowych. 2. Minister właściwy do spraw transportu wpisuje na listę rzeczoznawców samochodowych osobę, która spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 1 \" 6 i potwierdza wpis wydając zaświadczenie. 3. Wpis dokonywany jest za opłatą, na okres wynikający z terminu ważności certyfikatu, o którym mowa w ust. 1 pkt 6. 4. Na liście rzeczoznawców samochodowych umieszcza się imię i nazwisko rzeczoznawcy oraz jego numer identyfikacyjny. 5. Lista rzeczoznawców jest ogólnie dostępna. 6. Minister właściwy do spraw transportu prowadzi ewidencję i listę rzeczoznawców samochodowych. 7. Minister właściwy do spraw transportu skreśla rzeczoznawcę z listy rzeczoznawców samochodowych : 1) po upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, 2) nie spełniającego wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6, 3) w razie śmierci rzeczoznawcy. 8. Minister właściwy do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wpis na listę rzeczoznawców samochodowych oraz wzory dokumentów z tym związanych, w szczególności zaświadczenia potwierdzającego wpis.\"; 43) w art. 80b ust. 1 pkt 6 dodaje się lit. e) w brzmieniu: \"e) wydaniu lub odmowie wydania świadectwa oryginalności pojazdu.\"; 44) w art. 80c ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może udostępnić dane lub informacje zgromadzone w ewidencji innym podmiotom niż wymienione w ust. 1-3, w tym osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, jeżeli wykażą swój uzasadniony interes.\"; 45) po art. 80e dodaje się rozdział 2b w brzmieniu: \"Rozdział 2b Badania oryginalności pojazdu."}
{"id":"2001_1444_75b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 75b. Organ właściwy w sprawach rejestracji legalizuje tablice rejestracyjne umieszczając na nich znak legalizacyjny."}
{"id":"2001_1444_75c","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 75c. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając konieczność prawidłowego zabezpieczenia obrotu tablicami rejestracyjnymi oraz materiałami związanymi z ich produkcją, określi w drodze rozporządzenia: 1) warunki produkcji i szczegółowy sposób dystrybucji tablic rejestracyjnych i znaków legalizacyjnych oraz prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 75a ust. 8, 2) tryb legalizacji tablic rejestracyjnych oraz warunki techniczne oraz wzór znaku legalizacyjnego, o którym mowa w art. 75b."}
{"id":"2001_1444_80f","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 80f. 1. W celu stwierdzenia oryginalności pojazdu przeprowadza się specjalistyczne badania techniczne pojazdu. 2. Pojazd jest uznany za pojazd oryginalnego pochodzenia, jeżeli składa się z części: 1) wytworzonych lub zamontowanych przez producenta, 2) zamontowanych przez właściciela albo posiadacza pojazdu w rozumieniu art. 73 ust. 5, na które osoby te posiadają dowód ich legalnego nabycia, 3) którym cechy identyfikacyjne zostały nadane w przypadkach określonych w art. 66a ust. 2. 3. Badaniom, o których mowa w ust. 1, podlegają jawne lub ukryte identyfikatory pojazdu, a w tym następujące jego części składowe: 1) silnika, 2) nadwozia, 3) układu przeniesienia napędu, 4) zawieszenia. 4. Wykonywanie specjalistycznych badań technicznych pojazdu, o których mowa w ust. 1, wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_1444_80g","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 80g. 1. Zezwolenie wydaje się przedsiębiorcy, który spełnia następujące wymagania: 1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 2) posiada możliwości organizacyjne i techniczne gwarantujące wykonanie specjalistycznych badań technicznych wszystkich typów pojazdów, w zakresie o jakim mowa w art. 80f ust. 3, a także możliwości organizacyjne i techniczne przesyłania drogą teleinformatyczną danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 6e, 3) nie jest podmiotem w stosunku do którego wszczęto postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne, 4) nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne, 5) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przeciw dokumentom, 6) nie figuruje w rejestrze dłużników niewypłacalnych w Krajowym Rejestrze Sądowym, 7) jest ubezpieczony w ramach odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia przedsiębiorca ubiegający się o jego wydanie załącza: 1) dokument określający status jednostki, będącej osobą prawną lub nie posiadającą osobowości prawnej jednostką organizacyjną, albo dokument stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fizycznej, 2) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego stwierdzające niekaralność, za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przeciw dokumentom: a) przedsiębiorcy, jeżeli jest on osobą fizyczną, b) osób \" członków władz osoby prawnej lub nie posiadającej osobowości prawnej jednostki organizacyjnej, 3) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej (REGON), 4) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP). 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, mając na uwadze konieczność zapewnienia należytego wykonywania specjalistycznych badań technicznych pojazdu, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 5."}
{"id":"2001_1444_80h","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 80h. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie specjalistycznych badań technicznych pojazdu, przedsiębiorcy, który nie spełnia wymagań określonych w art. 80g ust. 1. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych cofa wydane zezwolenie, przedsiębiorcy, gdy: 1) przedsiębiorca przestał spełniać wymagania, określone w art. 80g ust. 1, 2) zostało wydane prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej, 3) przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku określonego w art. 80i, 4) przedsiębiorca uniemożliwia przeprowadzenie przez organ wydający zezwolenie, kontroli wykonywania działalności w zakresie specjalistycznych badań technicznych pojazdu."}
{"id":"2001_1444_80i","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 80i. 1. Przedsiębiorca, który otrzymał zezwolenie na prowadzenie specjalistycznych badań technicznych pojazdu, jest obowiązany: 1) podjąć działalność w zakresie prowadzenia specjalistycznych badań pojazdu w terminie 3 miesięcy od daty uzyskania zezwolenia, 2) powiadomić, w terminie 14 dni, ministra właściwego do spraw wewnętrznych o podjęciu lub zaprzestaniu działalności, 3) powiadomić ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w terminie 7 dni, o zmianach stanu faktycznego lub prawnego w zakresie danych, o których mowa w art. 80g ust. 1, powstałych po dacie uzyskania zezwolenia, 4) prowadzić ewidencję wydanych świadectw oryginalności pojazdu. 5) do przekazywania drogą teleinformatyczną, do centralnej ewidencji pojazdu o której mowa w art. 80a, na bieżąco danych zawartych w ewidencji wydanych świadectw oryginalności pojazdu. 2. Przedsiębiorca jest obowiązany udostępnić dane, zawarte w ewidencji wydanych świadectw oryginalności pojazdu, podmiotom o których mowa w art. 80c ust.1, a także właścicielowi lub posiadaczowi pojazdu w rozumieniu art. 73 ust. 5. 3. Przepis ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku odmowy wydania świadectwa oryginalności pojazdu."}
{"id":"2001_1444_80j","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 80j. 1. Po przeprowadzeniu specjalistycznych badań technicznych pojazdu przedsiębiorca wydaje osobom, o których mowa w art. 80f ust. 2, świadectwo oryginalności pojazdu. 2. Świadectwo oryginalności pojazdu jest wydawane na okres jednego roku. 3. Przedsiębiorca odmawia wydania świadectwa oryginalności pojazdu w przypadku, jeżeli w wyniku przeprowadzonych badań specjalistycznych pojazdu stwierdzono, że części pojazdu o których mowa w art. 80f ust. 3, nie spełniają wymogów określonych w art. 80f ust. 2. O fakcie odmowy wydania świadectwa oryginalności pojazdu przedsiębiorca natychmiast powiadamia właściwą miejscowo jednostkę Policji. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, kierując się potrzebą zagwarantowania prawa własności i koniecznością przeciwdziałania dopuszczeniu do ruchu pojazdów pochodzących z przestępstwa lub posiadających części pochodzące z przestępstwa, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb wydawania oraz wzór świadectwa oryginalności pojazdu, 2) zakres i sposób przeprowadzania specjalistycznych badań technicznych pojazdu, 3) rodzaje dokumentów, stanowiących podstawę dokonania wpisu danych do świadectwa oryginalności pojazdu, 4) maksymalną wysokość opłat za wydanie świadectwa oryginalności pojazdu, w zależności od jego typu i rodzaju.\"; 46) w art. 81: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, ciągnika rolniczego, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem 2 lat od dnia przeprowadzenia badania i następnie corocznie. Nie dotyczy to pojazdu określonego w przepisach o których mowa w art. 56 ust. 4 pkt 3, pojazdu do nauki jazdy, pojazdu do przeprowadzania egzaminu państwowego, taksówki osobowej, pojazdu marki \"SAM\", pojazdu zasilanego gazem lub pojazdu uprzywilejowanego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.\", b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Motorower, przyczepa lekka i pojazd zabytkowy nie podlegają okresowym badaniom technicznym.\", c) w ust. 8: - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym z zastrzeżeniem art. 66 ust. 4 pkt 5 i 6, oraz z wyłączeniem montażu instalacji do zasilania gazem, 3) który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa, pojazd uprzywilejowany, pojazd do nauki jazdy, pojazd do przeprowadzania egzaminu państwowego lub pojazd określony w przepisach o których mowa w art. 56 ust. 4 pkt 3, przewożący materiały niebezpieczne.\", d) dodaje się ust. 9a w brzmieniu: \"9a. W razie powstania trudności w ustaleniu podstawowych parametrów pojazdu, badanie techniczne może być przeprowadzone po przedstawieniu opinii rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a.\", e) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając w szczególności zakres warunków technicznych pojazdów podlegających badaniu, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzenia badań technicznych oraz wzory dokumentów stosowanych przy tych badaniach.\"; 47) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. 1. Badanie techniczne przeprowadzane jest, na koszt właściciela pojazdu, w stacji kontroli pojazdów posiadającej zezwolenie starosty. 2. Starosta wydaje zezwolenie na przeprowadzanie badań technicznych pojazdów przedsiębiorcy, który złożył wniosek o jego wydanie i który spełnia następujące warunki: 1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 2) posiada wyposażenie kontrolno \" pomiarowe oraz warunki lokalowe gwarantujące wykonywanie odpowiedniego zakresu badań technicznych pojazdów zgodnie ze szczegółowymi warunkami przeprowadzania tych badań, 3) posiada certyfikat wydany przez jednostkę naukowo \" badawczą na zgodność wyposażenia i warunków lokalowych stacji z warunkami technicznymi, 4) zatrudnia uprawnionych diagnostów, 5) nie jest podmiotem, w stosunku do którego wszczęto postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne, 6) nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne, 7) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub za przestępstwo przeciwko dokumentom \" dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej. 3. We wniosku o wydanie zezwolenia przedsiębiorca określa rodzaj stacji, który ma obejmować zezwolenie oraz załącza: 1) dokument określający status jednostki, będącej osobą prawną lub nie posiadającą osobowości prawnej jednostką organizacyjną, albo dokument stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fizycznej, 2) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego stwierdzające niekaralność, za przestępstwa o których mowa w ust. 2 pkt 7, 3) dokumenty potwierdzające spełnienie pozostałych wymogów określonych w ust. 2. 4. Zezwolenie określa rodzaj stacji i zakres wykonywanych przez nią badań technicznych. Wyróżnia się następujące rodzaje stacji: 1) stacje kontroli pojazdów - przeprowadzające badania obejmujące sprawdzenie oraz ocenę prawidłowości działania poszczególnych zespołów i układów pojazdu, zwłaszcza pod względem bezpieczeństwa jazdy i ochrony środowiska, 2) okręgowe stacje kontroli pojazdów \" przeprowadzające badania co do zgodności z warunkami technicznymi autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km\/h, pojazdu używanego do przewozu materiałów niebezpiecznych, pojazdu przystosowanego do zasilania gazem, pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za granicą (przed rejestracją w kraju), pojazdu zabytkowego, pojazdu marki \"SAM\" oraz pojazdu skierowanego na badania techniczne przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę. 5. Starosta może w wydanym zezwoleniu upoważnić stacje przeprowadzające badania, w zakresie o którym mowa w ust. 4 pkt 1, do wykonywania niektórych badań z zakresu, o którym mowa w ust. 4 pkt 2. 6. Starosta przeprowadza, co najmniej raz w roku, kontrolę stacji kontroli pojazdów w zakresie zgodności z wymaganiami, o których mowa w ust. 2, prawidłowości wykonywania badań technicznych pojazdów oraz prowadzenia wymaganej dokumentacji. 7. Starosta cofa zezwolenie, jeżeli przedsiębiorca: 1) przestał spełniać wymagania , o których mowa w ust. 2, 2) odmówił poddania się kontroli, o której mowa w ust. 6, 3) wykonywał badanie techniczne pojazdów niezgodnie z przepisami. 8. W przypadku cofnięcia zezwolenia na przeprowadzanie badań technicznych, z przyczyn określonych w ust. 7 pkt 2 i 3, ponowne zezwolenie nie może być wydane wcześniej niż po upływie 5 lat, od dnia w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna.\"; 48) art. 84 otrzymuje brzmienie: \"Art. 84. 1. Badanie techniczne pojazdów wykonuje zatrudniony w stacji kontroli pojazdów uprawniony diagnosta. 2. Starosta wydaje uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli osoba ubiegająca się o jego wydanie posiada wymagane wykształcenie techniczne i praktykę oraz odbyła szkolenie zakończone egzaminem z wynikiem pozytywnym, w jednostce wyznaczonej przez ministra właściwego do spraw transportu. 3. Starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych jeżeli, w wyniku przeprowadzonej kontroli o której mowa w art. 83 ust. 6, stwierdzono: 1) przeprowadzenie przez diagnostę badania technicznego niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania, 2) wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami. 4. W przypadku cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych, ponowne uprawnienie nie może być wydane wcześniej niż po upływie 5 lat, od dnia w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna.\"; 49) dodaje się art. 84a w brzmieniu: \"Art. 84a. 1. Minister właściwy do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe wymagania w stosunku do stacji kontroli pojazdów przeprowadzających badania techniczne w określonym zakresie oraz wzór upoważnienia, 2) szczegółowe wymagania w stosunku do diagnostów, programu szkolenia i dokumentów związanych z uzyskaniem uprawnień do wykonywania badań technicznych, 3) wysokość opłat za przeprowadzenie badań technicznych. 2. Wydając rozporządzenie o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw transportu uwzględni w szczególności warunki techniczne pojazdów podlegających badaniu, konieczność zapewnienia odpowiednich kwalifikacji diagnostów wykonujących badanie oraz koszty wykonywania badań.\"; 50) w art. 85 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia zakres, warunki, terminy i sposób przeprowadzania badań technicznych tramwajów i trolejbusów oraz jednostki wykonujące te badania, uwzględniając w szczególności: 1) warunki techniczne pojazdów podlegających badaniu, 2) proces zużywania podstawowych części i elementów wyposażenia tych pojazdów mających bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ruchu, 3) odpowiednie wyposażenie jednostek wykonujących te badania.\"; 51) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"1. Do pojazdów Sił Zbrojnych, Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej, których dotyczą warunki i tryb rejestracji określone w art. 73 ust. 3, a także do pojazdów Państwowej Straży Pożarnej, mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 4, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, uwzględniając specyfikę wynikającą z przeznaczenia pojazdów Sił Zbrojnych, Policji i innych pojazdów użytkowanych w sposób szczególny, określą, w drodze rozporządzenia: 1) jednostki organizacyjne sprawujące nadzór nad stacjami kontroli pojazdów oraz wydające upoważnienia do przeprowadzania badań technicznych, wzory dokumentów związanych z uzyskaniem upoważnień do wykonywania badań oraz wzór upoważnienia do ich przeprowadzania, 2) wymagania w stosunku do stacji kontroli pojazdów upoważnionych do przeprowadzania badań technicznych pojazdów, 3) wzory dokumentów stosowanych przy badaniach technicznych pojazdów, 4) warunki i terminy przeprowadzania badań technicznych pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych, Policji i innych pojazdów użytkowanych w sposób szczególny, 5) warunki przeprowadzania badań technicznych niektórych pojazdów w stacjach kontroli pojazdów wymienionych w art. 83 ust. 4, 6) jednostki organizacyjne prowadzące szkolenie diagnostów, 7) warunki współdziałania jednostek organizacyjnych sprawujących nadzór nad stacjami kontroli pojazdów ze starostami.\"; 52) w art. 88: a) skreśla się ust. 4 i 5, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, uwzględniając konieczność posiadania szczególnych kwalifikacji przez osoby wykonujące zadania związane z obronnością oraz utrzymaniem porządku publicznego, określą, w drodze rozporządzenia, w sposób odmienny od przepisów ust. 2 i 3, wymagane uprawnienia do kierowania przez żołnierzy zasadniczej służby wojskowej pojazdami specjalnymi Sił Zbrojnych.\"; 53) art. 89 skreśla się; 54) w art. 90: a) w ust. 1 pkt 2-4 otrzymują brzmienie: \"2) uzyskała orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem i orzeczenie psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, o ile jest ono wymagane, 3) odbyła wymagane dla danej kategorii szkolenie, 4) zdała z wynikiem pozytywnym egzamin państwowy wymagany dla danej kategorii,\", b) w ust. 2 pkt 2 skreśla się, c) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) 18 lat - dla kategorii A, B, B+E, C, C+E, C1 lub C1+E,\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Osoba, która nie ukończyła 18 lat, może uzyskać prawo jazdy kategorii A1, B1 lub T za pisemną zgodą rodziców lub opiekunów.\", e) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Dodatkowym warunkiem uzyskania prawa jazdy: 1) dla kategorii C, C1, D lub D1 \" jest spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, określonych dla prawa jazdy kategorii B, 2) dla kategorii B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E - jest spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, określonych odpowiednio dla praw jazdy kategorii B, C, C1, D lub D1.\"; 55) w art. 97: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kartę rowerową wydaje nieodpłatnie dyrektor szkoły podstawowej, gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej oraz szkoły ponadpodstawowej.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Kartę motorowerową wydaje nieodpłatnie dyrektor gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej lub szkoły ponadpodstawowej.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Szefom i cudzoziemskiemu personelowi przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw, umów bądź powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności, oraz innym osobom korzystającym z tych przywilejów i immunitetów, uprawnienie do kierowania pojazdem wydaje, za opłatą, wojewoda mazowiecki, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych.\", d) dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Żołnierzom zasadniczej służby wojskowej, dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem, wydaje na czas nie dłuższy niż jeden rok dowódca jednostki wojskowej. 3b. Po zakończeniu zasadniczej służby wojskowej, wydany przez dowódcę jednostki, dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem podlega wymianie na dokument, o którym mowa w ust. 1.\"; 56) art. 98 otrzymuje brzmienie: \"Art. 98. 1. Osoba, posiadająca uprawnienie do kierowania pojazdem, jest obowiązana zawiadomić starostę w terminie nie przekraczającym 30 dni o utracie prawa jazdy, pozwolenia do kierowania tramwajem lub świadectwa kwalifikacji, o zniszczeniu tych dokumentów w stopniu powodującym ich nieczytelność, a także o zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych w nich zawartych. 2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, starosta, na wniosek osoby uprawnionej, wydaje za opłatą wtórnik dokumentu pod warunkiem: 1) złożenia, pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, oświadczenia o utracie dokumentu, 2) zwrotu zniszczonego dokumentu, albo 3) zwrotu dokumentu wymagającego zmiany danych. 3. W razie odzyskania utraconego dokumentu, o którym mowa w ust. 1, dokument ten należy zwrócić do starosty. 4. W razie utraty lub zniszczenia karty rowerowej lub motorowerowej wtórniki tych dokumentów wydaje organ, który je wydał. 5. W stosunku do osób, o których mowa w art. 97 ust. 3, organem właściwym w sprawach określonych w ust. 1-2a jest wojewoda mazowiecki.\"; 57) dodaje się art. 99a w brzmieniu: \"Art. 99a. Minister właściwy do spraw transportu dokona wyboru producenta blankietów praw jazdy, pozwoleń do kierowania tramwajem i świadectw kwalifikacji w trybie określonym przepisami o zamówieniach publicznych.\"; 58) art. 100 otrzymuje brzmienie: \"Art.100. 1. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, uwzględniając konieczność prawidłowego zabezpieczenia praw jazdy przed podrobieniem, przerobieniem lub kradzieżą, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami oraz ich opis, 2) szczegółowe czynności organów w sprawach związanych z wydawaniem dokumentów, cofaniem i przywracaniem uprawnień do kierowania, z wydawaniem świadectw kwalifikacji oraz wzory dokumentów stosowanych w tych sprawach. 2. Minister Obrony Narodowej, kierując się koniecznością zapewnienia zgodności tego dokumentu z obowiązującym podziałem uprawnień oraz mając na uwadze skrócenie okresu niezbędnego do uzyskania prawa jazdy, określi, w drodze rozporządzenia, wzór i opis dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej.\"; 59) w art. 100b w ust. 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) datę i miejsce urodzenia\"; 60) art. 100e otrzymuje brzmienie: \"Art.100e. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, transportu oraz finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia ewidencji, 2) warunki i sposób współdziałania podmiotów, które przekazują dane do ewidencji, 3) rodzaj danych zgromadzonych w ewidencji, które mogą być udostępnione poszczególnym podmiotom, o których mowa w art. 100c ust. 1-3, 4) wysokość opłat za udostępnienie danych zgromadzonych w ewidencji oraz warunki i sposób ich wnoszenia. 2. W rozporządzeniu należy uwzględnić w szczególności: 1) organizację systemu teleinformatycznego, w którym prowadzona jest ewidencja, 2) nieprzekraczalne terminy przekazywania danych do ewidencji oraz sposób ich przekazywania, 3) zakres danych udostępnianych poszczególnym podmiotom, 4) zróżnicowaną wysokość opłat w zależności od zakresu udostępnianych danych.\"; 61) art. 102 otrzymuje brzmienie: \"Art. 102. 1. Szkolenie osoby ubiegającej się o wydanie uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym albo tramwajem prowadzone jest w ośrodku szkolenia kierowców. 2. Ośrodek szkolenia kierowców może być prowadzony na podstawie zezwolenia przez przedsiębiorcę, szkołę lub jednostkę resortu obrony narodowej.\"; 62) art. 103 otrzymuje brzmienie: \"Art. 103. 1. Starosta wydaje zezwolenie na prowadzenie szkolenia przedsiębiorcy, który złożył wniosek o jego wydanie i który spełnia następujące wymagania: 1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 2) posiada warunki lokalowe, wyposażenie dydaktyczne, plac do wykonywania manewrów, gwarantujące przeprowadzenie szkolenia zgodnie z jego szczegółowymi warunkami oraz co najmniej jeden pojazd przystosowany do nauki jazdy, 3) zatrudnia co najmniej jednego instruktora lub sam jest instruktorem, 4) nie jest podmiotem w stosunku do którego wszczęto postępowanie likwidacyjne lub upadłościowe, 5) nie zalega z uiszczaniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne, 6) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko dokumentom. 2. Wymagania określone w ust. 1 pkt 6 dotyczą osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej lub nie posiadającej osobowości prawnej jednostki organizacyjnej. 3. Do wniosku o wydanie zezwolenia przedsiębiorca załącza: 1) dokument określający status jednostki, będącej osobą prawną lub nie posiadającą osobowości prawnej jednostką organizacyjną, albo dokument stwierdzający tożsamość osoby w przypadku osoby fizycznej, 2) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego stwierdzające niekaralność, za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko dokumentom, 3) dokumenty, potwierdzające spełnienie pozostałych wymogów określonych w ust. 1. 4. Starosta wydaje zezwolenie na prowadzenie szkolenia szkole, która złożyła wniosek o jego wydanie i która spełnia następujące wymagania: 1) w programie nauczania szkoły przewidziane jest uzyskanie przez uczniów umiejętności kierowania pojazdem silnikowym, 2) posiada warunki lokalowe, wyposażenie dydaktyczne, plac do wykonywania manewrów, gwarantujące przeprowadzenie szkolenia zgodnie z jego szczegółowymi warunkami oraz co najmniej jeden pojazd przystosowany do nauki jazdy, 3) zatrudnia co najmniej jednego nauczyciela będącego instruktorem. 5. Do wniosku o wydanie zezwolenia szkoła załącza: 1) dokument określający status szkoły, 2) dokumenty potwierdzające spełnienie pozostałych wymogów określonych w ust. 4. 6. Przepisy ust. 4 i ust. 5 stosuje się odpowiednio do jednostek resortu obrony narodowej.\"; 63) dodaje się art. 103a w brzmieniu: \"Art. 103a. Starosta odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 102 ust. 2, przedsiębiorcy, szkole lub jednostce resortu obrony narodowej w przypadku niespełnienia wymagań określonych w art. 103.\"; 64) Art. 104 otrzymuje brzmienie: \"Art. 104. 1. Starosta cofa zezwolenie jeżeli przedsiębiorca, szkoła lub jednostka resortu obrony narodowej: 1) prowadzi szkolenie niezgodnie z przepisami, 2) wydaje niezgodne ze stanem faktycznym zaświadczenie o ukończeniu szkolenia, 3) uniemożliwia przeprowadzenie kontroli o której mowa w art. 108 ust. 2 pkt 1. 2. Ponowne zezwolenie nie może być wydane wcześniej niż po upływie 2 lat, od dnia w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna.\"; 65) w art. 105 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przedstawiła orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem oraz orzeczenie psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem,\"; 66) art. 106 otrzymuje brzmienie: \"Art. 106. 1. Starosta dokonuje wpisu osoby do ewidencji instruktorów, jeżeli spełnia ona warunki określone w art. 105 ust. 2 pkt 1-6 i wydaje jej legitymację instruktora na okres wynikający z terminów badań, o których mowa w art. 115a ust. 2. 2. Instruktor podlega kontrolnym badaniom lekarskim i badaniom psychologicznym, o których mowa w art. 115a ust. 2. 3. Instruktor jest obowiązany posiadać w czasie szkolenia legitymację instruktora i okazywać ją na żądanie.\"; 67) w art. 107 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nie przedstawił orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem lub orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem,\"; 68) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. 1. Egzamin państwowy sprawdzający kwalifikacje osoby ubiegającej się o uprawnienie do kierowania pojazdem oraz osoby, o której mowa w art. 114, przeprowadza egzaminator zatrudniony przez dyrektora wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego: 1) na podstawie umowy o pracę - w zakresie wszystkich kategorii prawa jazdy, 2) na podstawie umowy zlecenia - w zakresie pozwolenia do kierowania tramwajem. 2. Egzamin państwowy jest organizowany w: 1) wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego - w zakresie wszystkich kategorii prawa jazdy, 2) przedsiębiorstwie komunikacji publicznej, upoważnionym przez starostę - w zakresie pozwolenia do kierowania tramwajem. 3. Egzamin państwowy w zakresie wszystkich kategorii prawa jazdy jest przeprowadzany w mieście wojewódzkim lub w zależności od potrzeb w mieście na prawach powiatu, albo w mieście, w którym do dnia 31 grudnia 1998 r. funkcjonował wojewódzki ośrodek ruchu drogowego. 4. Sprawdzenia kwalifikacji osoby ubiegającej się o kartę rowerową lub motorowerową dokonują: 1) nauczyciel wychowania komunikacyjnego uprawniony przez dyrektora szkoły, 2) policjant posiadający specjalistyczne przeszkolenie z zakresu ruchu drogowego, 3) egzaminator.\"; 69) w art. 110 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przedstawiła orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem oraz orzeczenie psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem,\"; 70) dodaje się art. 110a w brzmieniu: \"Art. 110a. 1. Egzaminator zobowiązany jest do: 1) rzetelnego i bezstronnego wykonywania powierzonych zadań, 2) rozwijania wiedzy zawodowej i podnoszenia kwalifikacji, 3) godnego zachowania w czasie wykonywania obowiązków. 2. Egzaminator zatrudniony w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego nie może jednocześnie prowadzić szkoleń dla kandydatów na kierowców, szkoły nauki jazdy ani być jej właścicielem lub współwłaścicielem. 3. Egzaminator w czasie wykonywania obowiązków zawodowych podlega ochronie przysługującej funkcjonariuszowi publicznemu.\"; 71) art. 111 otrzymuje brzmienie: \"Art. 111. 1. Wojewoda dokonuje wpisu osoby do ewidencji egzaminatorów, jeżeli spełnia ona warunki określone w art. 110 ust. 1 pkt 1-9. 2. Dyrektor wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego wydaje na okres wynikający z terminów badań, o których mowa w art. 115a ust. 2, legitymację egzaminatora osobie, o której mowa w ust. 1, zatrudnionej w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego. 3. Egzaminator podlega kontrolnym badaniom lekarskim i psychologicznym w terminach, o których mowa w art. 115a ust. 2. 4. Egzaminator zatrudniony w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego podlega corocznie szkoleniu organizowanemu przez dyrektora wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego . 5. Egzaminator jest obowiązany posiadać w czasie prowadzenia egzaminów legitymację egzaminatora oraz okazywać ją na żądanie.\"; 72) w art. 113 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) nie przedstawił orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem lub orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem,\"; 73) w art. 114 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. W stosunku do osób, o których mowa w art. 97 ust. 3, decyzję o skierowaniu na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1, wydaje wojewoda mazowiecki. 4. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2, dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem wydaje się po zdaniu, przez osobę ubiegającą się o jego wydanie, odpowiedniego do rodzaju uprawnienia egzaminu państwowego sprawdzającego kwalifikacje.\"; 74) art. 115 otrzymuje brzmienie: \"Art. 115. 1. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając konieczność właściwego przygotowania osób ubiegających się o wydanie uprawnień do kierowania pojazdami oraz zapewnienie obiektywnego sprawdzenia ich kwalifikacji, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania w stosunku do podmiotów prowadzących szkolenie w zakresie wyposażenia dydaktycznego, warunków lokalowych, placu manewrowego, pojazdów przeznaczonych do szkolenia, 2) wymagania w stosunku do podmiotów prowadzących egzaminy państwowe w zakresie wyposażenia, warunków lokalowych, placu manewrowego i pojazdów przeznaczonych do egzaminowania, 3) program szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, tramwajami oraz kandydatów na instruktorów i egzaminatorów, 4) warunki i tryb: a) uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi i tramwajami, szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o te uprawnienia lub podlegających sprawdzeniu kwalifikacji oraz wzory dokumentów z tym związanych, b) szkolenia i egzaminowania kandydatów na instruktorów i egzaminatorów, pracy komisji egzaminacyjnych oraz wzory dokumentów z tym związanych. 2. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając koszty związane z prowadzeniem egzaminów sprawdzających kwalifikacje oraz koszty związane z wydawaniem dokumentów, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na instruktorów i instruktorów oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji sprawdzających ich kwalifikacje, 2) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji osób ubiegających się o wydanie uprawnienia do kierowania pojazdami lub podlegających sprawdzeniu kwalifikacji, 3) wysokość stawek wynagrodzenia egzaminatorów zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia, 4) wysokość opłat za wydanie prawa jazdy, pozwolenia do kierowania tramwajem, świadectwa kwalifikacji, legitymacji instruktora i egzaminatora.\"; 75) po art. 115 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Wymagania w stosunku do kierowców wykonujących transport drogowy"}
{"id":"2001_1445_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rzemiośle","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz.U. Nr 17, poz. 92 i z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się preambułę ustawy; 2) w art. l wyrazy \"z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324)\" zastępuje się wyrazami \"z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679)\"; 3) w art. 2: a) w ust. l skreśla się wyrazy \"lub spółkę cywilną osób fizycznych\" oraz wyrazy \"przy zatrudnieniu do 15 pracowników najemnych\" zastępuje się wyrazami \"przy zatrudnieniu do 50 pracowników\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Rzemiosłem jest również zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej przez wspólników spółki cywilnej osób fizycznych, z udziałem kwalifikowanej pracy własnej, w imieniu własnym tych wspólników i na ich rachunek, zatrudniających do 50 pracowników.\", c) skreśla się ust. 2, 3 i 5; 4) w art. 3: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"ukończenia wyższej, średniej lub zasadniczej szkoły\" zastępuje się wyrazami \"ukończenia wyższej lub ponadgimnazjalnej szkoły\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Nadzór nad działalnością komisji egzaminacyjnych izb rzemieślniczych sprawuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, stosując kryterium zgodności z prawem.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania po zasięgnięciu opinii Związku Rzemiosła Polskiego określi, w drodze rozporządzenia, zasady powoływania i działania komisji egzaminacyjnych izb rzemieślniczych, sposób przeprowadzania egzaminów, zasady ustalania opłat egzaminacyjnych i wynagradzania członków komisji egzaminacyjnych, wzory świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich oraz szczegółowe zasady, zakres i tryb sprawowania nadzoru nad działalnością komisji egzaminacyjnych, uwzględniając w szczególności: 1) skład komisji egzaminacyjnych, 2) wymagania, jakim powinni odpowiadać członkowie komisji egzaminacyjnych, 3) zakres obowiązujących tematów egzaminów i tryb ich składania, 4) sposób oceniania osób biorących udział w egzaminie.\", d) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Rzemieślnicy zatrudniający pracowników w celu przygotowania zawodowego w rzemiośle obowiązani są spełniać warunki określone odrębnymi przepisami oraz być członkami jednej z organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3. 6. Nadzór nad przebiegiem przygotowania zawodowego w rzemiośle pracowników młodocianych sprawuje izba rzemieślnicza lub z jej upoważnienia cech, właściwe ze względu na siedzibę rzemieślnika.\"; 5) w art. 4: a) w ust. l pkt l otrzymuje brzmienie: \"1) zrzeszania się w organizacjach, o których mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3, na zasadach określonych w ustawie,\", b) w ust. 3 wyrazy \"w szkołach średnich\" zastępuje się wyrazami \"w szkołach ponadgimnazjalnych\", c) w ust. 4 wyrazy \"w szkołach ponadpodstawowych\" zastępuje się wyrazami \"w gimnazjach, szkołach ponadgimnazjalnych\", d) w ust. 5 wyrazy \"dowodami kwalifikacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności gospodarczej\" zastępuje się wyrazami \"posiadaniem uprawnień zawodowych, o których mowa w art. 10 ustawy wymienionej w art. 1\"; 6) w art. 5 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 1 dotyczy także członków organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, o których mowa w art. 7 ust. 7.\"; 7) w art. 6 w ust. 1 skreśla się wyraz \"cechowi\"; 8) w art. 7: a) ust. l otrzymuje brzmienie: \"1. Tworzy się samorząd gospodarczy rzemiosła.\", b) w ust. 3 skreśla się pkt 2 i 5, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Do zadań samorządu gospodarczego rzemiosła należy w szczególności: 1) promocja działalności gospodarczej i społeczno-zawodowej rzemiosła, 2) nadzór nad organizacją i przebiegiem procesu przygotowania zawodowego w rzemiośle, 3) udzielanie pomocy rzemieślnikom i innym przedsiębiorcom zrzeszonym w organizacjach samorządu gospodarczego rzemiosła, 4) reprezentowanie interesów środowiska rzemieślniczego wobec organów administracji publicznej, 5) uczestniczenie w realizacji zadań z zakresu oświaty i wychowania w celu zapewnienia wykwalifikowanych kadr dla gospodarki.\", d) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Właściwi ministrowie zasięgają opinii Związku Rzemiosła Polskiego odnośnie projektów aktów prawnych dotyczących rzemiosła. 7. Za zgodą organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła jej członkami mogą być, na czas określony, także osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, nie będące rzemieślnikami zatrudniające nie więcej niż 50 pracowników.\"; 9) w art. 8 skreśla się wyrazy \"pkt 1-4\"; 10) w art. 9 ust. l otrzymuje brzmienie: \"1. Cechy są organizacjami samorządu gospodarczego rzemiosła zrzeszającymi rzemieślników według kryterium terytorialnego lub według rodzaju działalności gospodarczej.\"; 11) w art. 10 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"jako organizacje rzemiosła\"; 12) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Izby rzemieślnicze są organizacjami samorządu gospodarczego rzemiosła zrzeszającymi cechy, spółdzielnie rzemieślnicze, rzemieślników nienależących do cechów, a także inne jednostki organizacyjne, jeżeli ich celem jest wspieranie rozwoju gospodarczego rzemiosła. Izby mogą w swych statutach przyjmować nazwy z dodatkiem wyrazów \"przedsiębiorczość\" lub \"przedsiębiorca\" użytych w odpowiednim przypadku, a także określeń zawierających wskazanie regionu. 2. Podstawowym zadaniem izb rzemieślniczych jest pomoc w reprezentowaniu, zrzeszonych organizacji oraz rzemieślników, wobec organów administracji publicznej oraz innych organizacji i instytucji, udzielanie swym członkom pomocy instruktażowej i doradczej, oraz przeprowadzanie egzaminów kwalifikacyjnych. Szczegółowy zakres zadań izb rzemieślniczych określają ich statuty. 3. Izby rzemieślnicze są uprawnione do potwierdzania egzaminów kwalifikacyjnych świadectwami czeladniczymi i dyplomami mistrzowskimi oraz do opatrywania ich pieczęcią z godłem Państwa. 4. Ilekroć w przepisach prawa mówi się o izbie rzemieślniczej, należy przez to rozumieć izbę rzemieślniczą, utworzoną w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, bez względu na nazwę przyjętą w jej statucie.\"; 13) w art. 12: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W Związku Rzemiosła Polskiego mogą się zrzeszać izby rzemieślnicze, a także cechy o zasięgu ogólnopolskim.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Związek Rzemiosła Polskiego pełni względem spółdzielni rzemieślniczych funkcje związku rewizyjnego, w trybie i na zasadach określonych w przepisach Prawa spółdzielczego.\"; 14) w art. 13 wyrazy \"Zadania organizacji rzemieślniczych\" zastępuje się wyrazami \"Szczegółowe zadania organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła\" oraz wyraz \"i\" zastępuje się wyrazem \"lub\"; 15) w art. 14 wyrazy \"organizacji rzemiosła\" zastępuje się wyrazami \"organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła\"; 16) użyte w ustawie w odpowiednich przypadkach wyrazy \"samorząd rzemiosła\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"samorząd gospodarczy rzemiosła\"."}
{"id":"2001_1445_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o rzemiośle","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1446_1","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych, w tym: 1) kwotowania krajowej produkcji mleka, 2) zakupu i sprzedaży interwencyjnej niektórych przetworów mlecznych, 3) stosowania dopłat do przechowywania, przetwórstwa i konsumpcji przetworów mlecznych. 2. Ustawa określa także organizację i kompetencje Komisji Porozumiewawczej do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych."}
{"id":"2001_1446_10","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W przypadku zbycia gospodarstwa rolnego przez dostawcę hurtowego lub dostawcę bezpośredniego przyznane im prawo do indywidualnej kwoty mlecznej przechodzi na nabywcę tego gospodarstwa. 2. Jeżeli przejście prawa do indywidualnej kwoty mlecznej następuje w trakcie trwania roku kwotowego, wysokość kwoty, którą może wykorzystać nabywca do końca tego roku, jest równa wysokości kwoty niewykorzystanej przez zbywcę. 3. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, stwierdza przejście prawa do indywidualnej kwoty mlecznej na nabywcę gospodarstwa rolnego, o którym mowa w ust. 1, oraz wielkość kwoty do wykorzystania, o której mowa w ust. 2, w drodze decyzji, wydawanej na wniosek nabywcy tego gospodarstwa."}
{"id":"2001_1446_11","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prawo do przyznanej indywidualnej kwoty mlecznej lub jej części może być zbywane lub wydzierżawiane, w drodze umowy, wyłącznie posiadaczowi gospodarstwa rolnego. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna być zawarta w formie pisemnej i dla swej ważności wymaga zarejestrowania przez dyrektora oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa. 3. Umowa zbycia może być zawarta wyłącznie z posiadaczem gospodarstwa rolnego położonego na obszarze działania oddziału terenowego Agencji, w którym zarejestrowany jest dostawca hurtowy zbywający kwotę. 4. Umowa dzierżawy na dany rok kwotowy jest zawierana, nie później niż do dnia 31 stycznia tego roku kwotowego, wyłącznie pomiędzy posiadaczami kwot mlecznych sprzedającymi mleko temu samemu podmiotowi skupującemu. 5. Dostawca hurtowy jest obowiązany niezwłocznie powiadomić podmiot skupujący o zbyciu lub wydzierżawieniu przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej lub jej części. 6. Zbywca indywidualnej kwoty mlecznej nie może otrzymać kwoty z rezerwy, o której mowa w art. 9, przed upływem 5 lat od dnia zbycia."}
{"id":"2001_1446_12","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Prawo do przyznanej indywidualnej kwoty mlecznej jest przedmiotem dziedziczenia, z tym że dziedziczy je osoba, która odziedziczyła gospodarstwo rolne. W przypadku braku spadkobierców prawo do indywidualnej kwoty mlecznej dziedziczy Skarb Państwa. 2. Do czasu wydania prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku po spadkodawcy będącym dostawcą hurtowym lub dostawcą bezpośrednim uprawnienia spadkobierców do indywidualnej kwoty mlecznej wykonuje upoważniony przez nich spadkobierca. 3. Spadkobierca, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany, w terminie 3 miesięcy od dnia otwarcia spadku, przedstawić dokument dotyczący upoważnienia dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania spadkodawcy. 4. W terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana powiadomić o tym dyrektora oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego."}
{"id":"2001_1446_13","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Następca prawny osoby prawnej będącej dostawcą hurtowym lub dostawcą bezpośrednim jest obowiązany powiadomić dyrektora oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego tej osoby, o nabyciu prawa do indywidualnej kwoty mlecznej, w terminie 3 miesięcy od dnia nabycia tego prawa."}
{"id":"2001_1446_14","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W przypadku wykorzystania przez dostawcę hurtowego lub dostawcę bezpośredniego przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej poniżej 70% dyrektor oddziału terenowego Agencji, w drodze decyzji, może zmniejszyć indywidualną kwotę mleczną o jej niewykorzystaną część, chyba że niewykorzystanie kwoty spowodowane było działaniem siły wyższej lub innymi niezależnymi od dostawcy hurtowego lub dostawcy bezpośredniego przyczynami albo prawo do indywidualnej kwoty mlecznej zostało wydzierżawione. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 3. Część, o którą zmniejszono indywidualną kwotę mleczną, powiększa krajową rezerwę krajowej kwoty mlecznej."}
{"id":"2001_1446_15","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W przypadku przekroczenia krajowej kwoty mlecznej dostawca hurtowy lub dostawca bezpośredni, który wprowadził do obrotu mleko lub przetwory mleczne w ilości przekraczającej przysługującą mu indywidualną kwotę mleczną w danym roku kwotowym, jest obowiązany do wniesienia na wyodrębniony rachunek Agencji kwoty pieniężnej, zwanej dalej \"opłatą\", w wysokości stanowiącej iloczyn: 1) ilości mleka wprowadzonego do obrotu ponad przysługującą mu indywidualną kwotę mleczną, w tym mleka wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, 2) różnicy liczby 1 i krajowego współczynnika realokacji okreęlonego na podstawie art. 19 ust. 2, 3) 115% docelowej ceny mleka określonej na podstawie art. 29 ust. 1. 2. Na poczet opłaty dostawca hurtowy jest obowiązany do wnoszenia zaliczki w wysokości 30 gr za każdy litr mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, wprowadzony do obrotu ponad przysługującą mu indywidualną kwotę mleczną."}
{"id":"2001_1446_16","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zaliczka, o której mowa w art. 15 ust. 2, jest obliczana przez podmiot skupujący i potrącana przy zapłacie należności za mleko sprzedane przez dostawcę hurtowego, od dnia stwierdzenia przez podmiot skupujący przekroczenia przez danego dostawcę przysługującej mu indywidualnej kwoty mlecznej. 2. Podmioty skupujące przekazują kwoty pobranych zaliczek na poczet opłaty, w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na wyodrębniony rachunek oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu skupującego."}
{"id":"2001_1446_17","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W terminie określonym w art. 16 ust. 2 podmioty skupujące są obowiązane przesłać: 1) dostawcom hurtowym - imienne informacje o ilości kupionego od nich mleka, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, ponad przysługującą im indywidualną kwotę mleczną oraz o łącznej kwocie potrąconych zaliczek, 2) dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu skupującego - zbiorcze zestawienia, które zawierają dane o łącznej ilości mleka, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, kupionego od poszczególnych dostawców hurtowych ponad przysługujące im indywidualne kwoty mleczne oraz łączną kwotę potrąconych zaliczek. 2. W terminie do dnia 15 maja roku następującego po roku kwotowym podmioty skupujące są obowiązane przesłać: 1) dostawcom hurtowym imienne informacje o łącznej ilości mleka skupionego od nich w danym roku kwotowym, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, a także o pobranych i przekazanych na rachunek oddziału terenowego Agencji zaliczkach na poczet opłaty, 2) dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, imienne informacje o łącznej ilości mleka skupionego w danym roku kwotowym od dostawców hurtowych, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, a także o pobranych i przekazanych na rachunek oddziału terenowego Agencji zaliczkach na poczet opłaty."}
{"id":"2001_1446_18","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dostawcy bezpośredni prowadzą rejestr, w którym wpisuje się ilości: 1) wyprodukowanego mleka, 2) mleka wykorzystanego do produkcji przetworów przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonych do obrotu. 2. W terminie 30 dni po upływie danego roku kwotowego dostawcy bezpośredni są obowiązani do przekazywania dyrektorom oddziałów terenowych Agencji, właściwych ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę dostawcy, rocznych informacji o ilości mleka: 1) wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonych do obrotu, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, 2) wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonego do obrotu ponad indywidualną kwotę mleczną. 3. Dostawca bezpośredni jest obowiązany do przechowywania dowodów sprzedaży lub innych dokumentów potwierdzających wprowadzenie do obrotu przetworów mlecznych przez okres 3 lat. 4. Dostawca bezpośredni traci prawo do indywidualnej kwoty mlecznej, jeżeli nie spełnił obowiązków, o których mowa w ust. 1-3. 5. Dyrektor oddziału terenowego Agencji wydaje decyzję w sprawie utraty prawa do indywidualnej kwoty mlecznej. Od decyzji w sprawie utraty prawa do indywidualnej kwoty mlecznej przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 6. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, szczegółowe zasady jego prowadzenia oraz wzór informacji rocznej, o której mowa w ust. 2, mając na uwadze potrzebę zapewnienia bieżącej informacji o stopniu wykorzystania krajowej kwoty mlecznej."}
{"id":"2001_1446_19","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Prezes Agencji na podstawie informacji, o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 oraz art. 18 ust. 2, ustala stopień wykorzystania krajowej kwoty mlecznej i informuje o nim ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 2. W przypadku przekroczenia krajowej kwoty mlecznej minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, krajowy współczynnik realokacji stanowiący iloraz sumy niewykorzystanych indywidualnych kwot mlecznych i krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej oraz sumy przekroczeń indywidualnych kwot mlecznych."}
{"id":"2001_1446_2","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) Agencja - Agencję Rynku Rolnego, 2) gospodarstwo rolne - grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, 3) mleko - surowe mleko krowie, 4) dostawca hurtowy - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzącą produkcję mleka w posiadanym gospodarstwie rolnym i sprzedającą je podmiotom skupującym, 5) dostawca bezpośredni - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzącą produkcję mleka w posiadanym gospodarstwie rolnym i wprowadzającą do obrotu przetwory z tego mleka przeznaczone do bezpośredniego spożycia, 6) rok referencyjny - okres od dnia 1 kwietnia 2002 r. do dnia 31 marca 2003 r., 7) rok kwotowy - okres od dnia 1 kwietnia danego roku kalendarzowego do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem art. 41, 8) referencyjna zawartość tłuszczu - średnią ważoną zawartość tłuszczu w mleku wyprodukowanym i wprowadzonym do obrotu przez dostawców hurtowych i dostawców bezpośrednich w roku referencyjnym, w skali kraju, 9) zakład przetwórczy - zakład, w którym dokonuje się przerobu mleka na przetwory mleczne, 10) podmiot skupujący - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzącą działalność w zakresie skupu mleka od dostawców hurtowych, 11) przetwory mleczne - mleko spożywcze, odtłuszczone mleko płynne przeznaczone do skarmiania zwierząt lub produkcji mieszanek paszowych, odtłuszczone mleko w proszku, maślankę, jogurt, kefir oraz inne produkty poddane procesowi fermentacji lub zakwaszenia mleka, niezawierające dodatku w postaci cukru lub innych substancji słodzących, niezawierające substancji smakowych lub zapachowych i niezawierające dodatku w postaci owoców, w tym orzechów lub kakao, oraz masło, bezwodny tłuszcz mleczny, sery długo dojrzewające, 12) Komisja Porozumiewawcza - Komisję Porozumiewawczą do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych utworzoną na podstawie art. 37."}
{"id":"2001_1446_20","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Rozliczenia wykorzystania poszczególnych indywidualnych kwot mlecznych, zaliczek na poczet opłaty oraz ustalenia wysokości opłaty za dany rok kwotowy od dostawców hurtowych, po uwzględnieniu współczynnika realokacji, dokonują podmioty skupujące w terminie do dnia 1 czerwca roku następującego po zakończeniu danego roku kwotowego. 2. W wyniku rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, dostawca hurtowy: 1) otrzymuje zwrot kwot wpłaconych w ramach zaliczek, jeżeli krajowa kwota mleczna nie została przekroczona, 2) otrzymuje zwrot części kwot wpłaconych w ramach zaliczek, jeżeli należna opłata jest niższa od sumy kwot wpłaconych tytułem zaliczek, 3) jest obowiązany do zapłaty określonej kwoty pieniężnej tytułem dopłaty do należnej opłaty, jeżeli opłata ta jest wyższa niż suma kwot wpłaconych tytułem zaliczek. 3. Kwotę z tytułu zwrotu zaliczek, o których mowa w ust. 2 pkt 1, lub jej części, o której mowa w ust. 2 pkt 2, dyrektor właściwego oddziału terenowego Agencji przekazuje dostawcy hurtowemu za pośrednictwem podmiotu skupującego w terminie do dnia 1 września roku następującego po zakończeniu danego roku kwotowego, z tym że środki z tego tytułu muszą się znaleźć na rachunku podmiotu skupującego 30 dni przed upływem tego terminu. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, dyrektor oddziału terenowego Agencji potrąca kwotę stanowiącą 3% wpłaconej zaliczki lub jej części. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, podmiot skupujący w imieniu dostawcy hurtowego jest obowiązany wpłacić dopłatę z tytułu należnej opłaty na rachunek oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa, w którym produkowane jest mleko, w terminie do dnia 31 lipca roku następującego po zakończeniu danego roku kwotowego. 6. W odniesieniu do dostawców bezpośrednich rozliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa, w którym produkowane jest mleko, w terminie do dnia 1 czerwca roku następującego po zakończeniu danego roku kwotowego. 7. Dostawca bezpośredni obowiązany jest wpłacić należną kwotę z tytułu przekroczenia przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej na rachunek oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa, w którym produkowane jest mleko, w ciągu 1 miesiąca od dnia otrzymania decyzji dyrektora oddziału terenowego Agencji nakazującej wniesienie należnej opłaty. 8. Od decyzji, o których mowa w ust. 4 i 7, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 9. Na wniosek dostawcy hurtowego dyrektor oddziału terenowego Agencji może przedłużyć termin wpłaty należności, o której mowa w ust. 5, lub rozłożyć tę należność na raty. 10. W sprawach nieuregulowanych w ust. 1-4 i 6 oraz w art. 15, 16 i 18 ust. 3 i 4 do opłaty i zaliczek na poczet opłaty stosuje się odpowiednio przepisy Działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 475)."}
{"id":"2001_1446_21","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Wpływy z tytułu opłat, wynikające z rozliczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, Agencja przekazuje na rachunek dochodów budżetu państwa w terminie do dnia 1 września roku następującego po zakończeniu danego roku kwotowego. 2. Środki pochodzące z potrąceń, o których mowa w art. 20 ust. 4, oraz z oprocentowania wpłat z tytułu zaliczek zwracanych dostawcom hurtowym Agencja przeznacza na fundusz promocji, o którym mowa w art. 39."}
{"id":"2001_1446_22","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dyrektor oddziału terenowego Agencji prowadzi rejestr dostawców hurtowych i dostawców bezpośrednich, którym przysługują indywidualne kwoty mleczne, zwany dalej \"rejestrem dostawców\". 2. Rejestr dostawców może być prowadzony w formie elektronicznych nośników informacji. 3. Rejestr dostawców zawiera: 1) nazwy, numery NIP oraz adresy siedzib dostawców hurtowych i dostawców bezpośrednich (w przypadku osób fizycznych imiona i nazwiska, numery PESEL i NIP oraz miejsca zamieszkania), 2) numery dostawców hurtowych i numery dostawców bezpośrednich niepowtarzalne w skali kraju, nadane przez dyrektora oddziału terenowego Agencji przy wpisie do rejestru, 3) wielkość indywidualnych kwot mlecznych przysługujących poszczególnym dostawcom hurtowym i dostawcom bezpośrednim, 4) numery decyzji, na podstawie których przyznano indywidualne kwoty mleczne, 5) informacje o podstawie, z której wynika prawo dostawcy hurtowego lub dostawcy bezpośredniego do indywidualnej kwoty mlecznej, jeżeli prawo to nie wynika z decyzji, o której mowa w pkt 4. 4. Wszelkie zmiany danych, o których mowa w ust. 3, wymagają zgłoszenia do rejestru dostawców. 5. Dla każdego dostawcy hurtowego i dostawcy bezpośredniego prowadzi się oddzielne akta rejestrowe, które obejmują dokumenty stanowiące podstawę wpisu, w tym dokumenty, o których mowa w art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 2, oraz inne dokumenty składane dyrektorowi oddziału terenowego na podstawie przepisów ustawy. 6. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory formularzy do przekazywania informacji, o których mowa w art. 7 ust. 5 pkt 2 i 3 oraz w art. 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, a także zestawień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2, 2) sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 5 pkt 1, 3) szczegółowe zasady prowadzenia rejestru podmiotów skupujących i rejestru dostawców."}
{"id":"2001_1446_23","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Agencja sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy przez dostawców hurtowych, dostawców bezpośrednich i podmioty skupujące w zakresie wykonywania przez te podmioty obowiązków związanych z kwotowaniem produkcji mleka, a w szczególności w zakresie zgodnego z prawem: 1) wykonywania prawa do indywidualnej kwoty mlecznej, 2) zbywania i wydzierżawiania prawa do indywidualnej kwoty mlecznej, 3) prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 5 pkt 1, 4) przekazywania informacji, o których mowa w art. 7 ust. 5 pkt 2 i 3, art. 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz art. 18 ust. 2, a także zestawień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2. 2. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, upoważnieni przez Prezesa Agencji pracownicy Agencji lub inne upoważnione osoby mają prawo: 1) wstępu do pomieszczeń kontrolowanych podmiotów, 2) żądać pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli, 3) żądać okazywania i udostępniania dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, 4) pobierać nieodpłatnie próbki do badań na zawartość tłuszczu w mleku. Rozdział 3 Zakup interwencyjny i sprzedaż interwencyjna"}
{"id":"2001_1446_24","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Agencja może dokonywać interwencyjnego zakupu i interwencyjnej sprzedaży masła i odtłuszczonego mleka w proszku. 2. Przetwory mleczne, o których mowa w ust. 1, produkowane są wyłącznie z surowców krajowych. 3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wymagania co do jakości przetworów mlecznych, o których mowa w ust. 1, mając na względzie ich przydatność do długotrwałego przechowywania. 4. Agencja dokonuje zakupu lub sprzedaży przetworów mlecznych, o których mowa w ust. 1, wyprodukowanych w zakładach przetwórczych wpisanych do rejestru zakładów prowadzonego przez Agencję. Rejestr zakładów jest jawny. 5. Wpisu do rejestru zakładów dokonuje Prezes Agencji na wniosek zakładu przetwórczego po przedłożeniu przez ten zakład zaświadczenia powiatowego lekarza weterynarii o spełnieniu warunków weterynaryjnych określonych w przepisach odrębnych. 6. Rejestr zakładów zawiera: 1) nazwę zakładu przetwórczego i adres siedziby, 2) numer NIP, 3) numer identyfikacyjny niepowtarzalny w skali kraju, nadany przez Prezesa Agencji przy wpisie do rejestru."}
{"id":"2001_1446_25","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Agencja dokonuje zakupu interwencyjnego masła na rynku, jeżeli cena rynkowa masła, w okresie kolejnych 7 dni, jest niższa niż 92% ceny interwencyjnej masła. 2. Agencja dokonuje zakupu, o którym mowa w ust. 1, w drodze przetargu. 3. Cena masła zakupywanego przez Agencję w ramach interwencji: 1) nie może być niższa niż 90% ceny interwencyjnej masła, 2) obejmuje koszty dostarczenia masła do magazynów wskazanych przez Agencję na odległość nie większą niż określona na podstawie art. 28. 4. Jeżeli masło jest dostarczane do magazynów wskazanych przez Agencję położonych w odległości większej od ustalonej na podstawie art. 28, Agencja pokrywa koszty transportu ponad tę odległość. 5. Jednorazowa partia zakupu interwencyjnego masła nie może być mniejsza niż 10 ton. 6. Interwencyjny zakup masła jest zawieszany, jeżeli cena rynkowa masła w okresie kolejnych 7 dni jest równa lub wyższa od 92% ceny interwencyjnej masła."}
{"id":"2001_1446_26","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Agencja dokonuje zakupu interwencyjnego odtłuszczonego mleka w proszku na rynku w okresie od dnia 15 maja do 31 października danego roku w ramach limitu zakupów interwencyjnych, określonego przez Radę Ministrów. 2. Agencja dokonuje zakupu, o którym mowa w ust. 1, po cenach interwencyjnych. 3. W przypadku powstania na rynku mleka i przetworów mlecznych sytuacji wskazującej na wystąpienie nierównowagi rynkowej, po wykorzystaniu limitu zakupów interwencyjnych odtłuszczonego mleka w proszku, Agencja może dokonywać dalszych zakupów interwencyjnych tego mleka w drodze przetargów. Przedmiotem przetargu jest wysokość ceny zakupu. 4. Cena, o której mowa w ust. 2, obejmuje koszty dostarczenia odtłuszczonego mleka w proszku do magazynów wskazanych przez Agencję na odległość nie większą niż określona na podstawie art. 28 5. Jeżeli odtłuszczone mleko w proszku jest dostarczane do magazynów wskazanych przez Agencję położonych w odległości większej od ustalonej na podstawie art. 28, Agencja pokrywa koszty transportu ponad tę odległość. 6. Jednorazowa partia zakupu interwencyjnego odtłuszczonego mleka w proszku nie może być mniejsza niż 40 ton. 7. Rada Ministrów określa corocznie w terminie do 31 marca, w drodze rozporządzenia, limit zakupów interwencyjnych odtłuszczonego mleka w proszku na następny rok kwotowy, mając na względzie zapewnienie stabilizacji rynku mleka i przetworów mlecznych."}
{"id":"2001_1446_27","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Masło i odtłuszczone mleko w proszku zakupione przez Agencję w ramach zakupu interwencyjnego mogą być sprzedawane: 1) na rynku krajowym, 2) za granicę - na podstawie odrębnych przepisów. 2. Decyzje o sprzedaży przetworów mlecznych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podejmuje Prezes Agencji po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej. 3. Sprzedaż przetworów mlecznych, o których mowa w ust. 1, odbywa się w drodze przetargów. 4. Cena wywoławcza masła i odtłuszczonego mleka w proszku sprzedawanego przez Agencję na rynek krajowy nie może być niższa niż cena interwencyjna. 5. Ceny rynkowe masła i odtłuszczonego mleka w proszku są to ceny masła i odtłuszczonego mleka w proszku ogłaszane przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych na podstawie ustawy z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych (Dz.U. Nr 42, poz. 471)."}
{"id":"2001_1446_28","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, odległości, powyżej których Agencja pokrywa koszty transportu masła i odtłuszczonego mleka w proszku z miejsca przechowywania do magazynów wskazanych przez Agencję, oraz szczegółowe zasady obliczania kosztów transportu masła i odtłuszczonego mleka w proszku, a w szczególności stawkę szacowanych kosztów za transport 1 tony masła i odtłuszczonego mleka w proszku na odcinku 1 kilometra."}
{"id":"2001_1446_29","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Rada Ministrów określa corocznie, w drodze rozporządzenia, do dnia 31 marca, docelową cenę mleka o zawartości tłuszczu 3,7%, na okres od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca, uwzględniając, iż cena docelowa mleka jest to cena skupu, do której osiągnięcia dąży się na rynku, oraz mając na względzie stabilizację rynku mleka i przetworów mlecznych, a także zapewnienie odpowiedniego poziomu dochodów dostawców hurtowych i bezpośrednich z produkcji mleka. Cena ta stanowi podstawę do ustalania cen interwencyjnych na masło i odtłuszczone mleko w proszku. 2. Rada Ministrów określa corocznie, w drodze rozporządzenia, ceny interwencyjne masła i odtłuszczonego mleka w proszku, na okres od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca, biorąc pod uwagę docelową cenę mleka. 3. Rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są wydawane na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych, składany po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji i Komisji Porozumiewawczej. Rozdział 4 Dopłaty do przechowywania i konsumpcji przetworów mlecznych"}
{"id":"2001_1446_3","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Do postępowania w sprawach indywidualnych związanych z kwotowaniem krajowej produkcji mleka, rozstrzyganych przez Prezesa Agencji oraz dyrektora oddziału terenowego Agencji, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 2. Do działalności prowadzonej przez Agencję na podstawie ustawy nie stosuje się przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów. 3. Do przetargów przeprowadzanych przez Agencję na podstawie ustawy nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. Rozdział 2 Kwotowanie produkcji mleka"}
{"id":"2001_1446_30","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W przypadku powstania na rynku mleka i przetworów mlecznych sytuacji wskazującej na możliwość wystąpienia poważnych zakłóceń równowagi rynkowej Agencja może stosować dopłaty do przechowywania, wyprodukowanych przez zakłady przetwórcze wpisane do rejestru zakładów, następujących przetworów mlecznych: 1) masła niesolonego o minimalnej zawartości tłuszczu 82% i maksymalnej zawartości wody nieprzekraczającej 16%, 2) masła solonego o minimalnej zawartości tłuszczu 80% i maksymalnej zawartości wody nieprzekraczającej 16%, 3) odtłuszczonego mleka w proszku, 4) śmietanki o zawartości tłuszczu od 35% do 85%, 5) serów o co najmniej trzymiesięcznym okresie dojrzewania."}
{"id":"2001_1446_31","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Dopłaty, o których mowa w art. 30, stosuje się na podstawie programu przechowywania przetworów mlecznych zatwierdzonego przez Radę Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 2. Program, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzany przez Agencję i zawiera w szczególności: 1) rodzaje przetworów mlecznych objętych dopłatami do przechowywania, z podaniem ich ilości i jakości, 2) maksymalny okres przechowywania przetworów mlecznych, 3) maksymalną jednostkową wysokość dopłat do przechowywania 1 tony przetworów mlecznych, 4) wielkość środków finansowych przeznaczonych na dopłaty do przechowywania przetworów mlecznych."}
{"id":"2001_1446_32","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Agencja udziela dopłat do przechowywania przetworów mlecznych po zawarciu umowy z zakładem przetwórczym, określającej w szczególności: 1) rodzaj, ilość i jakość przetworów mlecznych objętych dopłatą do ich przechowywania, 2) wysokość dopłaty, 3) okres i warunki przechowywania przetworów mlecznych, 4) możliwość zmiany jej warunków, w przypadku gdy będzie to niezbędne dla przeciwdziałania destabilizacji rynku mleka i przetworów mlecznych. 2. Zakłady przetwórcze, z którymi Agencja zawiera umowę, są wyłaniane w drodze przetargu. Przedmiotem przetargu jest wysokość dopłaty jednostkowej."}
{"id":"2001_1446_33","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Agencja może stosować dopłaty do: 1) spożycia przez uczniów szkół podstawowych i gimnazjów, mleka spożywczego oraz fermentowanych napojów mlecznych bez dodatków smakowych, 2) zakupu masła lub bezwodnego tłuszczu mlecznego, dokonywanego przez producentów wyrobów cukierniczych, piekarniczych i lodów, 3) zakupu masła dokonywanego przez szkoły, przedszkola, żłobki, domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adaptacyjnoopiekuńcze, 4) zakupu bezwodnego tłuszczu mlecznego, dokonywanego przez zakłady żywienia zbiorowego, 5) zakupu odtłuszczonego mleka w proszku i maślanki w proszku przeznaczonych do karmienia zwierząt lub do produkcji mieszanek paszowych, 6) zakupu odtłuszczonego mleka przeznaczonego do produkcji kazeiny i kazeinianów. 2. Dopłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 2-6, mogą być stosowane wyłącznie w przypadku zaistnienia nadmiernej podaży przetworów mlecznych na rynku krajowym, grożącej destabilizacją rynku mleka i przetworów mlecznych, a także w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu dochodów dostawców hurtowych i bezpośrednich z produkcji mleka."}
{"id":"2001_1446_34","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Dopłaty, o których mowa w art. 33, stosuje się na podstawie programu stosowania dopłat, zatwierdzonego przez Radę Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 2. Program, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzany przez Agencję i zawiera w szczególności: 1) rodzaj przetworów mlecznych objętych dopłatami, z podaniem ich ilości i jakości, 2) maksymalny okres stosowania dopłat, 3) maksymalną wysokość dopłat, które mogą być udzielone jednemu podmiotowi, 4) wysokość środków finansowych przeznaczonych na dopłaty."}
{"id":"2001_1446_35","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Dopłatami, o których mowa w art. 30 i 33, mogą być objęte wyłącznie mleko i przetwory mleczne wyprodukowane z surowca krajowego."}
{"id":"2001_1446_36","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Agencja udziela dopłat, o których mowa w art. 33, po zawarciu umowy określającej w szczególności: 1) rodzaj, ilość i jakość przetworów mlecznych objętych dopłatą, 2) wysokość dopłaty, 3) okres i warunki stosowania dopłaty, 4) możliwość zmiany jej warunków, w przypadku gdy będzie to niezbędne dla przeciwdziałania destabilizacji rynku mleka i przetworów mlecznych. Rozdział 5 Komisja Porozumiewawcza do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych"}
{"id":"2001_1446_37","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Tworzy się Komisję Porozumiewawczą. 2. Członków Komisji Porozumiewawczej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych. 3. Komisja Porozumiewawcza składa się z 16 członków, w tym: 1) 8 członków reprezentujących dostawców hurtowych lub bezpośrednich, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe branżowe organizacje zrzeszające dostawców hurtowych lub bezpośrednich, 2) 8 członków reprezentujących podmioty skupujące i zakłady przetwórcze niebędące podmiotami skupującymi, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe branżowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz podmioty skupujące niebędące zakładami przetwórczymi. 4. Członek Komisji Porozumiewawczej może zostać odwołany na wniosek organizacji, która zgłosiła jego kandydaturę. 5. Kadencja Komisji Porozumiewawczej trwa 4 lata, licząc od dnia pierwszego posiedzenia komisji. Pierwsze posiedzenie zwołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych w terminie 14 dni od dnia powołania komisji. 6. Komisja Porozumiewawcza działa na podstawie regulaminu określającego w szczególności tryb powoływania i odwoływania członków komisji, częstotliwość posiedzeń oraz tryb podejmowania uchwał. 7. Jeżeli Komisja Porozumiewawcza nie uchwali regulaminu w ciągu 1 miesiąca od dnia pierwszego posiedzenia, o którym mowa w ust. 5, regulamin zostanie nadany, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych, z uwzględnieniem ust. 6. 8. Koszty działania Komisji Porozumiewawczej pokrywają organizacje, których kandydaci zostali powołani do komisji."}
{"id":"2001_1446_38","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Do zadań Komisji Porozumiewawczej należy: 1) reprezentowanie interesów dostawców, zakładów przetwórczych i podmiotów skupujących niebędących zakładami przetwórczymi wobec ministra właściwego do spraw rynków rolnych lub innych organów administracji rządowej oraz Prezesa Agencji, a w szczególności opiniowanie: a) propozycji ceny docelowej mleka oraz cen interwencyjnych masła i odtłuszczonego mleka w proszku, b) programów stosowania dopłat do przechowywania, przetwórstwa i konsumpcji produktów mleczarskich, c) decyzji o sprzedaży masła i odtłuszczonego mleka w proszku z zapasów interwencyjnych Agencji na rynek krajowy, 2) ustalenie szczegółowych zasad rozdysponowania rezerwy krajowej kwoty mlecznej, 3) ustalenie szczegółowych zasad gospodarowania funduszem promocji, o którym mowa w art. 39, a w szczególności coroczne ustalanie planu finansowego tego funduszu, 4) przyjmowanie corocznych sprawozdań Prezesa Agencji z wykonania planu finansowego funduszu promocji, 5) ustalenie zasad współdziałania w warunkach rynkowych pomiędzy dostawcami, zakładami przetwórczymi i podmiotami skupującymi niebędącymi zakładami przetwórczymi. 2. Jeżeli Komisja Porozumiewawcza nie ustali zasad, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie do 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia roku kwotowego, zasady te ustali, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rynków rolnych, mając na względzie potrzebę restrukturyzacji gospodarstw rolnych, w których produkowane jest mleko wprowadzane do obrotu, oraz uwzględniając odwołania, jak również zabezpieczenie przed przekroczeniem krajowej kwoty mlecznej."}
{"id":"2001_1446_39","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Tworzy się fundusz promocji, zwany \"Funduszem Promocji Mleczarstwa\", którego celem jest w szczególności: 1) promocja spożycia artykułów mleczarskich w szczególności wśród dzieci i młodzieży, 2) wspieranie sprzedaży polskich produktów mleczarskich za granicą, 3) pomoc w organizacji wystaw i udziału w targach, 4) wspieranie prac badawczo-rozwojowych, 5) poprawa jakości produktów mleczarskich. 2. Podmioty skupujące obowiązane są do wpłat na fundusz promocji w wysokości 0,2 grosza od każdego skupionego przez nie litra mleka. Wpłaty naliczane są za okresy kwartalne i przekazywane na konto funduszu w terminie 1 miesiąca po upływie danego kwartału. 3. Źródłami finansowania funduszu promocji są: 1) wpłaty przekazywane przez podmioty skupujące, o których mowa w ust. 2, 2) darowizny, zapisy, dotacje, 3) środki, o których mowa w art. 21 ust. 2. 4. Środkami funduszu promocji, gromadzonymi na wyodrębnionym rachunku Agencji, dysponuje Prezes Agencji w zakresie określanym corocznie przez Komisję Porozumiewawczą w planie finansowym. 5. Prezes Agencji w ciągu 1 miesiąca od zakończenia roku przedkłada ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych oraz Komisji Porozumiewawczej sprawozdanie z wykorzystania funduszu promocji. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_1446_4","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Wprowadza się kwotowanie krajowej produkcji mleka. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy mleka wyprodukowanego na własne potrzeby, w tym na cele żywienia zwierząt. 3. Kwotowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na określeniu: 1) maksymalnej ilości mleka o referencyjnej zawartości tłuszczu, jaka może być wyprodukowana w kraju i wprowadzona do obrotu w roku kwotowym, zwanej dalej \"krajową kwotą mleczną\", 2) maksymalnej ilości mleka o referencyjnej zawartości tłuszczu, jaka może być wyprodukowana i wprowadzona do obrotu w roku kwotowym przez poszczególnych dostawców hurtowych i dostawców bezpośrednich, zwanej dalej \"indywidualną kwotą mleczną\". 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, krajową kwotę mleczną z podziałem na kwotę mleczną przeznaczoną dla dostawców hurtowych, kwotę mleczną przeznaczoną dla dostawców bezpośrednich oraz krajową rezerwę krajowej kwoty mlecznej, o której mowa w art. 9, biorąc za podstawę ilość mleka wyprodukowanego w kraju i wprowadzonego do obrotu w roku referencyjnym oraz przewidywany wzrost popytu na mleko i przetwory mleczne."}
{"id":"2001_1446_40","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 951, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 29, poz. 320 i Nr 81, poz. 875) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W ramach Agencji wyodrębnia się biuro Agencji i oddziały terenowe.\"; 2) po art. 7 dodaje się art. 7a i 7b w brzmieniu: \"Art. 7a. Oddziałem terenowym kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez Prezesa Agencji."}
{"id":"2001_1446_41","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Pierwszym rokiem kwotowym w rozumieniu ustawy jest okres od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r."}
{"id":"2001_1446_42","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W okresie do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa udziela dostawcom hurtowym dopłat do mleka Ekstra sprzedanego podmiotom skupującym w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 5, przy czym za mleko Ekstra uważa się mleko o jakości standardowej zgodnej z Polską Normą. 2. Dopłaty, o których mowa w ust. 1, są udzielane za okresy miesięczne na podstawie wykazu dostawców hurtowych przekazanego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przez podmiot skupujący w terminie 2 tygodni po upływie danego okresu. 3. Środki finansowe na wypłatę dopłat, o których mowa w ust. 1, Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przekazuje na rachunki podmiotów skupujących w terminie 4 tygodni po upływie okresu, za który przysługuje dopłata. 4. Dopłaty są wypłacane przez podmioty skupujące za okresy miesięczne, w terminie 6 tygodni po upływie danego okresu. 5. Rada Ministrów określa corocznie do dnia 30 listopada, w drodze rozporządzenia, wysokość dopłat, o których mowa w ust. 1, na rok następny, mając na względzie opłacalność produkcji mleka, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. W 2002 r. wysokość dopłat, o których mowa w ust. 1, wynosi 7 groszy za 1 litr mleka."}
{"id":"2001_1446_43","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Podmioty skupujące wykonujące działalność w dniu 1 stycznia 2002 r. są obowiązane złożyć wniosek o wpis do rejestru podmiotów skupujących w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r. 2. Do dnia 31 grudnia 2002 r. Agencja może dokonywać interwencyjnego zakupu i interwencyjnej sprzedaży oraz stosować dopłaty do przechowywania przetworów mlecznych wyprodukowanych przez zakłady przetwórcze niewpisane do rejestru zakładów."}
{"id":"2001_1446_44","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 5, art. 8 i art. 33 ust. 1 pkt 2-6, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2004 r."}
{"id":"2001_1446_5","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Mleko może być wprowadzone do obrotu przez dostawcę hurtowego, a przetwory mleczne przez dostawcę bezpośredniego wyłącznie w ramach przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej."}
{"id":"2001_1446_6","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Indywidualną kwotę mleczną przyznaje się: 1) dostawcy hurtowemu - w wysokości proporcjonalnej do ilości mleka sprzedanego podmiotom skupującym w roku referencyjnym i średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, 2) dostawcy bezpośredniemu - w wysokości proporcjonalnej do: a) ilości mleka wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonych do obrotu w roku referencyjnym, lub b) ilości krów mlecznych posiadanych w gospodarstwie w roku referencyjnym oraz średniej wydajności mleka od krowy w kraju podanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedzający rok przydzielenia kwot. 2. Indywidualne kwoty mleczne zostaną przyznane po uwzględnieniu wielkości kwot mlecznych ustalonych zgodnie z art. 4 ust. 4. 3. Decyzje w sprawie przyznania indywidualnych kwot mlecznych, o których mowa w ust. 1, dyrektorzy oddziałów terenowych Agencji wydadzą w terminie do dnia 31 stycznia 2004 r. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 5. Dostawcy hurtowi i dostawcy bezpośredni złożą, w terminie do dnia 31 października 2003 r., wnioski o przyznanie im indywidualnych kwot mlecznych do dyrektorów oddziałów terenowych Agencji, właściwych ze względu na położenie gospodarstwa rolnego, w którym prowadzona jest produkcja mleka. 6. Wniosek o wydanie decyzji w sprawie przyznania indywidualnej kwoty mlecznej obejmuje: 1) w przypadku dostawcy hurtowego: a) nazwę dostawcy hurtowego (w przypadku osoby fizycznej imię i nazwisko oraz numery PESEL i NIP), b) status prawny posiadanego gospodarstwa rolnego, c) adres dostawcy hurtowego (w przypadku osoby fizycznej miejsce zamieszkania), d) siedzibę dostawcy, e) wielkość powierzchni użytków rolnych gospodarstwa rolnego w hektarach, f) określenie ilości mleka sprzedanego podmiotom skupującym w roku referencyjnym i średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, g) wysokość kwoty będącej przedmiotem wniosku oraz referencyjną zawartość tłuszczu, h) nazwy podmiotów skupujących, którym dostawca zamierza sprzedawać mleko w ramach przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej, wraz z określeniem ilości mleka dla każdego z podmiotów skupujących, 2) w przypadku dostawcy bezpośredniego: a) nazwę dostawcy bezpośredniego (w przypadku osoby fizycznej imię i nazwisko oraz numery PESEL i NIP), b) status prawny posiadanego gospodarstwa rolnego, c) siedzibę dostawcy (w przypadku osoby fizycznej miejsce zamieszkania), d) adres gospodarstwa rolnego, e) wielkość powierzchni użytków rolnych gospodarstwa rolnego w hektarach, f) informacje o ilości mleka przeznaczonego na potrzeby własne gospodarstwa, w tym na cele żywienia zwierząt w roku referencyjnym, g) informacje o ilości mleka wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonych do obrotu w roku referencyjnym, albo h) informacje o ilości krów mlecznych posiadanych w gospodarstwie w roku referencyjnym. 7. Do wniosku zawierającego dane, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lit. f) i pkt 2 lit. g), należy dołączyć dowody sprzedaży lub inne dokumenty potwierdzające wprowadzenie do obrotu mleka bądź przetworów mlecznych, albo oświadczenie o ilości krów posiadanych w gospodarstwie w roku referencyjnym. 8. Podmioty skupujące obowiązane są do przesłania, do dnia 31 października 2003 r., do dyrektorów właściwych oddziałów terenowych Agencji informacji o ilości skupionego mleka oraz średniej ważonej zawartości tłuszczu w mleku skupionym w roku referencyjnym od każdego dostawcy. 9. Dyrektorzy oddziałów terenowych Agencji po przyznaniu indywidualnych kwot mlecznych poinformują niezwłocznie podmioty skupujące o ilości mleka, które dostawcy hurtowi zamierzają sprzedawać tym podmiotom."}
{"id":"2001_1446_7","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Warunkiem wykonywania działalności przez podmiot skupujący jest wpisanie tego podmiotu, na jego wniosek, do rejestru podmiotów skupujących prowadzonego przez Agencję. 2. Wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, dokonuje Prezes Agencji po stwierdzeniu, że wnioskodawca: 1) dysponuje systemem informatycznym gwarantującym prawidłowe prowadzenie ewidencji i przekazywanie informacji, o których mowa w ust. 5, lub posiada dostęp do takiego systemu, 2) dysponuje systemem badania zawartości tłuszczu w mleku albo posiada dostęp do systemu. 3. Wniosek o wpis do rejestru podmiotów skupujących zawiera: 1) nazwę, numer NIP oraz adres siedziby wnioskodawcy (w przypadku osoby fizycznej imię i nazwisko, numery PESEL i NIP oraz miejsce zamieszkania), 2) wskazanie miejsca wykonywania działalności w zakresie skupu mleka, 3) opis systemu informatycznego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, 4) zaświadczenia o spełnianiu przez wnioskodawcę warunków weterynaryjnych i sanitarnych określonych w odrębnych przepisach. 4. Zaprzestanie wykonywania przez podmiot skupujący działalności podlega zgłoszeniu do rejestru nie później niż w ciągu 3 dni od zaprzestania skupu. 5. Podmioty skupujące są obowiązane do: 1) prowadzenia ewidencji ilości mleka skupowanego od poszczególnych dostawców hurtowych i zawartości tłuszczu w tym mleku, 2) przekazywania dyrektorom oddziałów terenowych Agencji, właściwym ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, w którym prowadzona jest produkcja mleka, w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po upływie danego miesiąca: a) miesięcznych informacji o łącznej ilości mleka skupionego od dostawców hurtowych, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, b) informacji o stosunku ilości mleka skupionego od początku roku kwotowego do ilości mleka, o której mowa w art. 6 ust. 8, c) informacji o zmianach ilości mleka, o której mowa w art. 6 ust. 8, powstałych w wyniku zmian, o których mowa w art. 8 ust. 2, 3) przekazywania dostawcy hurtowemu, w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po upływie danego miesiąca, informacji o ilości mleka skupionego od niego od początku roku kwotowego, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku. 6. Podmiot skupujący jest obowiązany przechowywać przez 3 lata dokumentację związaną z prowadzeniem ewidencji, o której mowa w ust. 5 pkt 1, oraz kopie informacji, o których mowa w ust. 5 pkt 2 i 3. 7. Prezes Agencji, w drodze decyzji, odmawia wpisania wnioskodawcy do rejestru podmiotów skupujących, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 2 i 3. 8. Prezes Agencji, w drodze decyzji, wykreśla podmiot skupujący z rejestru podmiotów skupujących, jeżeli podmiot ten: 1) przestał spełniać wymogi niezbędne do wpisu lub 2) nie spełnia obowiązków wynikających z ustawy. 9. Od decyzji, o których mowa w ust. 7 i 8, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 10. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, metody pobierania próbek mleka do badań oraz metody ich oceny, biorąc pod uwagę rzetelność transakcji handlowych."}
{"id":"2001_1446_7b","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7b. 1. Prezes Agencji i dyrektorzy oddziałów terenowych wydają decyzje administracyjne w zakresie określonym w odrębnych przepisach. 2. W postępowaniu administracyjnym organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do dyrektorów oddziałów terenowych jest Prezes Agencji.\"; 3) w art. 8 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zasięg terytorialny oddziałów terenowych,\". Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1446_8","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Podmiot skupujący może kupować mleko wyłącznie od dostawców hurtowych posiadających przyznane indywidualne kwoty mleczne. 2. W przypadku zmiany podmiotu skupującego dostawca hurtowy jest obowiązany niezwłocznie powiadomić dyrektora właściwego oddziału terenowego Agencji o wyborze podmiotu skupującego oraz ilości mleka, jaką zamierza sprzedać temu podmiotowi. 3. Jeżeli zmiana, o której mowa w ust. 2, następuje częściej niż raz w roku kwotowym, dyrektor oddziału terenowego Agencji, w drodze decyzji, zmniejsza każdorazowo dostawcy indywidualną kwotę mleczną o 5% z przeznaczeniem na powiększenie krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej. 4. Decyzji, o której mowa w ust. 3, nie wydaje się, jeżeli zmiana podmiotu skupującego nastąpiła z przyczyny niezależnej od dostawcy hurtowego, a w szczególności w wyniku działania siły wyższej lub likwidacji podmiotu skupującego. 5. Dostawca hurtowy, w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia sprzedaży mleka nowemu podmiotowi skupującemu, jest obowiązany przedłożyć temu podmiotowi zaświadczenie, wydane przez dotychczasowy podmiot skupujący, o ilości mleka skupionego od tego dostawcy hurtowego w danym roku kwotowym, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu. 6. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, podmiot skupujący jest obowiązany wydać dostawcy hurtowemu, na jego wniosek, w terminie nie dłuższym niż 5 dni. 7. W przypadku nieprzedłożenia zaświadczenia w terminie, o którym mowa w ust. 5, podmiot skupujący wstrzymuje kupno mleka od dostawcy hurtowego, chyba że nieprzedłożenie zaświadczenia w terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od dostawcy hurtowego."}
{"id":"2001_1446_9","title":"Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Prezes Agencji przydziela limity z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej oddziałom terenowym Agencji zgodnie z zasadami określonymi przez Komisję Porozumiewawczą. 2. Jeżeli Komisja Porozumiewawcza nie określi do dnia 1 kwietnia 2004 r. zasad, o których mowa w ust. 1, Prezes Agencji przydzieli te limity, mając na względzie restrukturyzację bazy surowcowej oraz rozwój mleczarstwa. 3. Krajowa rezerwa krajowej kwoty mlecznej może być przeznaczona w szczególności na: 1) przyznanie lub zwiększenie indywidualnych kwot mlecznych rolnikom rozpoczynającym lub rozwijającym produkcję mleka w posiadanych przez nich gospodarstwach rolnych, 2) przyznanie lub zwiększenie indywidualnych kwot mlecznych dostawcom hurtowym lub dostawcom bezpośrednim specjalizującym się w produkcji mleka, 3) uwzględnienie odwołań, o których mowa w art. 6 ust. 4, 4) zabezpieczenie przed ewentualnym przekroczeniem krajowej kwoty mlecznej."}
{"id":"2001_1450_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa warunki stosowania podpisu elektronicznego, skutki prawne jego stosowania, zasady świadczenia usług certyfikacyjnych oraz zasady nadzoru nad podmiotami świadczącymi te usługi."}
{"id":"2001_1450_10","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne wydający kwalifikowane certyfikaty jest obowiązany: 1) zapewnić techniczne i organizacyjne możliwości szybkiego i niezawodnego wydawania, zawieszania i unieważniania certyfikatów oraz określenia czasu dokonania tych czynności, 2) stwierdzić tożsamość osoby ubiegającej się o certyfikat, 3) zapewnić środki przeciwdziałające fałszerstwom certyfikatów i innych danych poświadczanych elektronicznie przez te podmioty, w szczególności przez ochronę urządzeń i danych wykorzystywanych przy świadczeniu usług certyfikacyjnych, 4) zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone odbiorcom usług certyfikacyjnych, 5) poinformować osobę ubiegającą się o certyfikat, przed zawarciem z nią umowy, o warunkach uzyskania i używania certyfikatu, w tym o wszelkich ograniczeniach jego użycia, 6) używać systemów do tworzenia i przechowywania certyfikatów, w sposób zapewniający możliwość wprowadzania i zmiany danych jedynie osobom uprawnionym, 7) jeżeli podmiot zapewnia publiczny dostęp do certyfikatów to ich publikacja wymaga uprzedniej zgody osoby, której wydano ten certyfikat, 8) udostępniać odbiorcy usług certyfikacyjnych pełny wykaz bezpiecznych urządzeń do składania i weryfikacji podpisów elektronicznych i warunki techniczne, jakim te urządzenia powinny odpowiadać, 9) zapewnić, w razie tworzenia przez niego danych służących do składania podpisu elektronicznego, poufność procesu ich tworzenia, a także nie przechowywać i nie kopiować tych danych ani innych danych, które mogłyby służyć do ich odtworzenia, oraz nie udostępniać ich nikomu innemu poza osobą, która będzie składała za ich pomocą podpis elektroniczny, 10) zapewnić, w razie tworzenia przez niego danych służących do składania podpisu elektronicznego, aby dane te z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością wystąpiły tylko raz, 11) publikować dane, które umożliwią weryfikację, w tym również w sposób elektroniczny, autentyczności i ważności certyfikatów oraz innych danych poświadczanych elektronicznie przez ten podmiot oraz zapewnić nieodpłatny dostęp do tych danych odbiorcom usług certyfikacyjnych. 2. Kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne polegające na znakowaniu czasem jest obowiązany spełnić wymogi, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 4 i 8, oraz używać systemów do znakowania czasem, tworzenia i przechowywania zaświadczeń certyfikacyjnych, w sposób zapewniający możliwość wprowadzania i zmiany danych jedynie osobom uprawnionym, a także zapewnić, że czas w nich określony jest czasem z chwili składania poświadczenia elektronicznego i uniemożliwiają one oznaczenie czasem innym niż w chwili wykonania usługi znakowania czasem. 3. Osoba wykonująca czynności związane ze świadczeniem usług certyfikacyjnych powinna: 1) posiadać pełną zdolność do czynności prawnych, 2) nie być skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo skarbowe lub przestępstwa, o których mowa w rozdziale VIII ustawy, 3) posiadać niezbędną wiedzę i umiejętności w zakresie technologii tworzenia certyfikatów i świadczenia innych usług związanych z podpisem elektronicznym. 4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki techniczne i organizacyjne, które muszą spełniać kwalifikowane podmioty świadczące usługi certyfikacyjne, w tym wymagania z zakresu ochrony fizycznej pomieszczeń, w których znajdują się informacje, o których mowa w art. 12 ust. 1, uwzględniając zakres stosowania wydawanych przez nie certyfikatów, wymagania ich ochrony oraz konieczność zapewnienia ochrony interesów odbiorców usług certyfikacyjnych. 5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i szczegółowe warunki spełnienia obowiązku ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, w tym w szczególności termin powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia oraz minimalne sumy gwarancyjne, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia gwarancji spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1450_11","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne odpowiada wobec odbiorców usług certyfikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, za wszelkie szkody spowodowane niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem swych obowiązków w zakresie świadczonych usług, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie tych obowiązków jest następstwem okoliczności, za które podmiot świadczący usługi certyfikacyjne nie ponosi odpowiedzialności i którym nie mógł zapobiec mimo dołożenia należytej staranności. 2. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne nie odpowiada wobec odbiorców usług certyfikacyjnych za szkody wynikające z użycia certyfikatu poza zakresem określonym w polityce certyfikacji, która została wskazana w certyfikacie, w tym w szczególności za szkody wynikające z przekroczenia najwyższej wartości granicznej transakcji, jeżeli wartość ta została ujawniona w certyfikacie. 3. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne nie odpowiada wobec odbiorców usług certyfikacyjnych za szkodę wynikłą z nieprawdziwości danych zawartych w certyfikacie, wpisanych na wniosek osoby składającej podpis elektroniczny. 4. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, który udzielił gwarancji za certyfikat zgodnie z art. 4 pkt 4, odpowiada wobec odbiorców usług certyfikacyjnych za wszelkie szkody spowodowane użyciem tego certyfikatu, chyba że szkoda wynikła z użycia certyfikatu poza zakresem określonym w polityce certyfikacji, która została wskazana w tym certyfikacie."}
{"id":"2001_1450_12","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Informacje związane ze świadczeniem usług certyfikacyjnych, których nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę podmiot świadczący usługi certyfikacyjne lub odbiorcę usług certyfikacyjnych, a w szczególności dane służące do składania poświadczeń elektronicznych, są objęte tajemnicą. Nie są objęte tajemnicą informacje o naruszeniach ustawy przez podmiot świadczący usługi certyfikacyjne. 2. Do zachowania tajemnicy, o której mowa w ust. 1, są obowiązane osoby: 1) reprezentujące podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, 2) pozostające z podmiotem świadczącym usługi certyfikacyjne w stosunku pracy, w stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze, 3) pozostające w stosunku pracy, w stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, 4) osoby i organy, które weszły w jej posiadanie w trybie określonym w ust. 3. 3. Osoby, o których mowa w ust. 2, mają obowiązek udzielenia informacji, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem danych służących do składania poświadczeń elektronicznych, wyłącznie na żądanie: 1) sądu lub prokuratora - w związku z toczącym się postępowaniem, 2) ministra właściwego do spraw gospodarki - w związku ze sprawowaniem przez niego nadzoru nad działalnością podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, o którym mowa w rozdziale VII, 3) innych organów państwowych upoważnionych do tego na podstawie odrębnych ustaw - w związku z prowadzonymi przez nie postępowaniami w sprawach dotyczących działalności podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. 4. Obowiązek zachowania tajemnicy, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5, trwa przez okres 10 lat od ustania stosunków prawnych wymienionych w ust. 2. 5. Obowiązek zachowania tajemnicy danych służących do składania poświadczeń elektronicznych trwa bezterminowo."}
{"id":"2001_1450_13","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, z zastrzeżeniem ust. 5 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9, przechowuje i archiwizuje dokumenty i dane w postaci elektronicznej bezpośrednio związane z wykonywanymi usługami certyfikacyjnymi w sposób zapewniający bezpieczeństwo przechowywanych dokumentów i danych. 2. W przypadku kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne obowiązek przechowania dokumentów i danych, o których mowa w ust. 1, trwa przez okres 20 lat od chwili powstania danego dokumentu lub danych. 3. W przypadku zaprzestania działalności przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, dokumenty i dane, o których mowa w ust. 1, przechowuje minister właściwy do spraw gospodarki albo wskazany przez niego podmiot. Za przechowywanie dokumentów i danych, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki pobiera opłatę, nie wyższą jednak niż równowartość w złotych 1 euro za każdy wydany certyfikat, którego dokumentacja podlega przechowywaniu, obliczoną według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu zaprzestania działalności przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne. Opłata ta powinna być przeznaczona na sfinansowanie czynności, o których mowa w zdaniu pierwszym. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb uiszczania i wysokość opłat, o których mowa w ust. 3, uwzględniając ilość oraz planowane koszty przechowywania dokumentów i danych, o których mowa w ust. 1. 5. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne niszczy dane służące do składania poświadczeń elektronicznych niezwłocznie po unieważnieniu lub po upływie okresu ważności zaświadczenia certyfikacyjnego wykorzystywanego do weryfikacji tych poświadczeń. Rozdział IV Świadczenie usług certyfikacyjnych"}
{"id":"2001_1450_14","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne wydaje certyfikat na podstawie umowy. 2. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne przed zawarciem umowy, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany poinformować na piśmie lub za pomocą informacji trwale zapisanej na nośniku elektronicznym, w sposób jasny i powszechnie zrozumiały, o dokładnych warunkach użycia tego certyfikatu, w tym o sposobie rozpatrywania skarg i sporów, a w szczególności o istotnych jego warunkach obejmujących: 1) zakres i ograniczenia jego stosowania, 2) skutki prawne składania podpisów elektronicznych weryfikowanych przy pomocy tego certyfikatu, 3) informację o systemie dobrowolnej rejestracji podmiotów kwalifikowanych i ich znaczeniu. 3. W przypadku wydawania certyfikatów niebędących certyfikatami kwalifikowanymi, informacja, o której mowa w ust. 2, powinna również zawierać wskazanie, że podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy tego certyfikatu nie wywołuje skutków prawnych równorzędnych podpisowi własnoręcznemu. 4. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne jest obowiązany udostępnić, na wniosek każdego, istotne elementy informacji, o której mowa w ust. 2. 5. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne jest obowiązany uzyskać pisemne potwierdzenie zapoznania się z informacją, o której mowa w ust. 2, przed zawarciem umowy. 6. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 1 pkt 2, może korzystać z notarialnego potwierdzenia tożsamości odbiorców usług certyfikacyjnych, jeżeli przewiduje to określona polityka certyfikacji. 7. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, wydając kwalifikowane certyfikaty, jest obowiązany stosować takie procedury ich wydawania, aby uzyskać od osoby ubiegającej się o certyfikat pisemną zgodę na stosowanie danych służących do weryfikacji jej podpisu elektronicznego, które są zawarte w wydanym certyfikacie."}
{"id":"2001_1450_15","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Odbiorca usług certyfikacyjnych jest obowiązany przechowywać dane służące do składania podpisu elektronicznego w sposób zapewniający ich ochronę przed nieuprawnionym wykorzystaniem w okresie ważności certyfikatu służącego do weryfikacji tych podpisów."}
{"id":"2001_1450_16","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Umowa o świadczenie usług certyfikacyjnych powinna być sporządzona w formie pisemnej pod rygorem nieważności. 2. Nieważność umowy o świadczenie usług certyfikacyjnych nie powoduje nieważności certyfikatu, jeżeli przy jego wydaniu zostały spełnione wymogi określone w art. 14 ust. 2 i 5 oraz uzyskano zgodę, o której mowa w art. 14 ust. 7."}
{"id":"2001_1450_17","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne jest obowiązany do opracowania polityki certyfikacji. Polityka certyfikacji obejmuje w szczególności: 1) zakres jej zastosowania, 2) opis sposobu tworzenia i przesyłania danych elektronicznych, które zostaną opatrzone poświadczeniami elektronicznymi przez podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, 3) maksymalne okresy ważności certyfikatów, 4) sposób identyfikacji i uwierzytelnienia osób, którym wydawane są certyfikaty i podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, 5) metody i tryb tworzenia oraz udostępniania certyfikatów, list unieważnionych i zawieszonych certyfikatów oraz innych poświadczonych elektronicznie danych, 6) opis elektronicznego zapisu struktur danych zawartych w certyfikatach i innych danych poświadczanych elektronicznie, 7) sposób zarządzania dokumentami związanymi ze świadczeniem usług certyfikacyjnych. 2. Rada Ministrów określa, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, podstawowe wymagania organizacyjne i techniczne dotyczące polityk certyfikacji dla kwalifikowanych certyfikatów, uwzględniając zakres zastosowania tych certyfikatów oraz okresy ich ważności, konieczność zapewnienia współdziałania różnych urządzeń do składania i weryfikacji podpisów elektronicznych, zapewnienie bezpieczeństwa obrotu prawnego oraz uwzględniając standardy Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1450_18","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Bezpieczne urządzenie służące do składania podpisu elektronicznego powinno co najmniej: 1) uniemożliwiać pozyskiwanie danych służących do składania podpisu lub poświadczenia elektronicznego, 2) nie zmieniać danych, które mają zostać podpisane lub poświadczone elektronicznie oraz umożliwiać przedstawienie tych danych osobie składającej podpis elektroniczny przed chwilą jego złożenia, 3) gwarantować, że złożenie podpisu będzie poprzedzone wyraźnym ostrzeżeniem, że kontynuacja operacji będzie równoznaczna ze złożeniem podpisu elektronicznego, 4) zapewniać łatwe rozpoznawanie istotnych dla bezpieczeństwa zmian w urządzeniu do składania podpisu lub poświadczenia elektronicznego. 2. Bezpieczne urządzenie służące do weryfikacji podpisu elektronicznego powinno spełniać następujące wymagania: 1) dane używane do weryfikacji podpisu elektronicznego odpowiadają danym, które są uwidaczniane osobie weryfikującej ten podpis, 2) podpis elektroniczny jest weryfikowany rzetelnie, a wynik weryfikacji prawidłowo wykazany, 3) osoba weryfikująca może w sposób nie budzący wątpliwości ustalić zawartość podpisanych danych, 4) autentyczność i ważność certyfikatów lub innych danych poświadczonych elektronicznie jest rzetelnie weryfikowana, 5) wynik weryfikacji identyfikacji osoby składającej podpis elektroniczny jest poprawnie i czytelnie wykazywany, 6) użycie pseudonimu jest jednoznacznie wskazane, 7) istotne dla bezpieczeństwa zmiany w urządzeniu służącym do weryfikacji podpisu elektronicznego są sygnalizowane. 3. Rada Ministrów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać bezpieczne urządzenia do składania podpisów elektronicznych oraz bezpieczne urządzenia do weryfikacji podpisów elektronicznych, uwzględniając potrzebę zapewnienia nienaruszalności i poufności danych opatrzonych takim podpisem. 4. Badania zgodności urządzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, z wymaganiami ustawy odbywają się zgodnie z odrębnymi przepisami. 5. Służby ochrony państwa, w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych, dokonują oceny przydatności urządzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, do ochrony informacji niejawnych i wydają stosowne certyfikaty bezpieczeństwa."}
{"id":"2001_1450_19","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Za czynności, o których mowa w art. 18 ust. 4 i 5, pobiera się opłatę. 2. Do opłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 18 ust. 4 oraz przepisy ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189 i Nr 123, poz. 1353)."}
{"id":"2001_1450_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, mających siedzibę lub świadczących usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1450_20","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Kwalifikowany certyfikat zawiera co najmniej następujące dane: 1) numer certyfikatu, 2) wskazanie, że certyfikat został wydany jako certyfikat kwalifikowany do stosowania zgodnie z określoną polityką certyfikacji, 3) określenie podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne wydającego certyfikat i państwa, w którym ma on siedzibę oraz numer pozycji w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, 4) imię i nazwisko lub pseudonim osoby składającej podpis elektroniczny; użycie pseudonimu musi być wyraźnie zaznaczone, 5) dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego, 6) oznaczenie początku i końca okresu ważności certyfikatu, 7) poświadczenie elektroniczne podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, wydającego dany certyfikat, 8) ograniczenia zakresu ważności certyfikatu, jeżeli przewiduje to określona polityka certyfikacji, 9) ograniczenie najwyższej wartości granicznej transakcji, w której certyfikat może być wykorzystywany, jeżeli przewiduje to polityka certyfikacji lub umowa, o której mowa w art. 14 ust. 1. 2. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, wydając kwalifikowany certyfikat, jest obowiązany zawrzeć w tym certyfikacie inne dane niż wymienione w ust. 1 na wniosek osoby składającej podpis elektroniczny, a w szczególności wskazanie czy osoba ta działa: 1) we własnym imieniu, albo 2) jako przedstawiciel innej osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, albo 3) w charakterze członka organu albo organu osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, albo 4) jako organ władzy publicznej. 3. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, wydając kwalifikowany certyfikat, potwierdza prawdziwość danych, o których mowa w ust. 2, i powiadamia podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4, o treści certyfikatu oraz poucza o możliwości unieważnienia certyfikatu na ich wniosek. Rozdział V Ważność certyfikatów"}
{"id":"2001_1450_21","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Certyfikat jest ważny w okresie w nim wskazanym. 2. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne unieważnia certyfikat kwalifikowany przed upływem okresu jego ważności, jeżeli: 1) certyfikat ten został wydany na podstawie nieprawdziwych lub nieaktualnych danych, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 4 i ust. 2, 2) nie dopełnił obowiązków określonych w ustawie, 3) osoba składająca podpis elektroniczny weryfikowany na podstawie tego certyfikatu nie dopełniła obowiązków, o których mowa w art. 15, 4) podmiot świadczący usługi certyfikacyjne zaprzestaje świadczenia usług certyfikacyjnych, a jego praw i obowiązków nie przejmie inny kwalifikowany podmiot, 5) zażąda tego osoba składająca podpis elektroniczny lub osoba trzecia wskazana w cetyfikacie, 6) zażąda tego minister właściwy do spraw gospodarki, 7) osoba składająca podpis elektroniczny utraciła pełną zdolność do czynności prawnych. 3. Unieważnienie certyfikatu zgodnie z ust. 2 pkt 2 nie wyłącza odpowiedzialności podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne za szkodę względem osoby składającej podpis elektroniczny. 4. W przypadku istnienia uzasadnionego podejrzenia, że istnieją przesłanki do unieważnienia kwalifikowanego certyfikatu, podmiot świadczący usługi certyfikacyjne jest obowiązany niezwłocznie zawiesić certyfikat i podjąć działania niezbędne do wyjaśnienia tych wątpliwości. 5. Zawieszenie kwalifikowanego certyfikatu nie może trwać dłużej niż 7 dni. 6. Po upływie okresu wymienionego w ust. 5, w przypadku niemożności wyjaśnienia wątpliwości, podmiot świadczący usługi certyfikacyjne niezwłocznie unieważnia kwalifikowany certyfikat. 7. Certyfikat, który został zawieszony, może zostać następnie unieważniony lub jego zawieszenie może zostać uchylone. 8. Certyfikat, który został unieważniony, nie może być następnie uznany za ważny. 9. Minister właściwy do spraw gospodarki składa żądanie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, jeżeli zachodzą przesłanki określone w ust. 2 pkt 1-4 i pkt 7. 10. O unieważnieniu lub zawieszeniu certyfikatu, podmiot świadczący usługi certyfikacyjne zawiadamia niezwłocznie osobę składającą podpis elektroniczny weryfikowany na jego podstawie. 11. Zawieszenie lub unieważnienie certyfikatu nie może następować z mocą wsteczną."}
{"id":"2001_1450_22","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne publikuje listę zawieszonych i unieważnionych certyfikatów. 2. Informacje o zawieszeniu lub unieważnieniu certyfikatu umieszcza się na każdej liście zawieszonych i unieważnionych certyfikatów publikowanej przed dniem upływu okresu ważności certyfikatu oraz na pierwszej liście publikowanej po upływie tego okresu. 3. Lista zawieszonych i unieważnionych kwalifikowanych certyfikatów powinna zawierać w szczególności: 1) numer kolejny listy i wskazanie, że lista została opublikowana zgodnie z określoną polityką certyfikacji i dotyczy certyfikatów wydanych zgodnie z tą polityką, 2) datę i czas opublikowania listy z dokładnością określoną w polityce certyfikacji, 3) datę przewidywanego opublikowania kolejnej listy, 4) określenie podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne wydającego listę i państwa, w którym ma on siedzibę, oraz numer wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, 5) numer każdego zawieszonego lub unieważnionego certyfikatu oraz wskazanie, czy został on unieważniony czy zawieszony, 6) datę i czas, z dokładnością określoną w polityce certyfikacji, zawieszenia lub unieważnienia każdego certyfikatu, 7) poświadczenie elektroniczne podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, publikującego listę. 4. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne publikuje informacje o zawieszeniu i unieważnieniu certyfikatu na liście, o której mowa w ust. 1, zgodnie z odpowiednią polityką certyfikacji, jednak nie później niż w ciągu 1 godziny od unieważnienia lub zawieszenia certyfikatu. 5. Zawieszenie i unieważnienie certyfikatu wywołuje skutki prawne od momentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, który nie może być wcześniejszy niż data i czas publikacji poprzedniej listy zawieszonych i unieważnionych certyfikatów. Rozdział VI Udzielanie akredytacji i dokonywanie wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne"}
{"id":"2001_1450_23","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne lub zamierzający podjąć taką działalność może wystąpić o wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. 2. Świadczenie usług certyfikacyjnych w charakterze kwalifikowanego podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne wymaga uzyskania wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne i uzyskania zaświadczenia certyfikacyjnego wykorzystywanego do weryfikowania poświadczeń elektronicznych tego podmiotu, wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki publikuje, w postaci elektronicznej, listę wydanych zaświadczeń certyfikacyjnych, o których mowa w ust. 2, oraz dane służące do weryfikacji wydanych przez siebie zaświadczeń certyfikacyjnych. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w trybie przepisów o zamówieniach publicznych, powierzyć podmiotowi świadczącemu usługi certyfikacyjne wytwarzanie i wydawanie zaświadczeń certyfikacyjnych, o których mowa w ust. 2, publikację listy, o której mowa w ust. 3, oraz danych służących do weryfikacji wydanych zaświadczeń certyfikacyjnych. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, upoważnia Narodowy Bank Polski lub wskazany we wniosku podmiot pozostający z Narodowym Bankiem Polskim w stosunku zależności, do wykonywania usług, o których mowa w ust. 4. Upoważnienie dla podmiotu zależnego wygasa z mocy prawa w przypadku ustania stosunku zależności od Narodowego Banku Polskiego. 6. Podmioty, o których mowa w ust. 4 i 5, muszą spełniać wymagania ustawy dla kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne w zakresie bezpieczeństwa, wydawania, przechowywania i unieważniania certyfikatów i nie mogą świadczyć usług certyfikacyjnych polegających na wydawaniu certyfikatów. 7. W przypadkach, o którym mowa w ust. 4 i 5, minister właściwy do spraw gospodarki, dokonując wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, wskazuje podmiotowi świadczącemu usługi certyfikacyjne nazwę i siedzibę podmiotu upoważnionego do wytwarzania i wydawania zaświadczeń certyfikacyjnych."}
{"id":"2001_1450_24","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne dokonuje się na wniosek podmiotu, który zamierza świadczyć lub świadczy usługi certyfikacyjne. 2. Wniosek o dokonanie wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne powinien zawierać: 1) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) wnioskodawcy, 2) określenie polityki certyfikacji, zgodnie z którą mają być tworzone i stosowane kwalifikowane certyfikaty lub świadczone inne usługi związane z podpisem elektronicznym, 3) miejsce zamieszkania lub siedzibę oraz adres wnioskodawcy, 4) aktualny wypis z rejestru przedsiębiorców i rejestru dłużników niewypłacalnych, 5) imiona i nazwiska osób, o których mowa w art. 10 ust. 3, które podmiot ten zatrudnia lub zamierza zatrudnić, 6) informacje o kwalifikacjach i doświadczeniu zawodowym oraz zaświadczenia o niekaralności osób, o których mowa w art. 10 ust. 3, 7) wskazanie technicznych i organizacyjnych możliwości wykonywania czynności w zakresie świadczenia usług certyfikacyjnych, 8) określenie sposobu zapobiegania ujawnianiu informacji, których wykorzystanie mogłoby naruszać interes odbiorców usług certyfikacyjnych, 9) dokumenty przedstawiające sytuację majątkową oraz plan organizacyjny i finansowy działalności wnioskodawcy, 10) dowód uiszczenia opłaty za rozpatrzenie wniosku o dokonanie wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, 11) dane służące do weryfikacji poświadczeń elektronicznych składanych przez podmiot w ramach świadczonych przez niego usług certyfikacyjnych, 12) numer identyfikacji podatkowej wnioskodawcy, 13) numer identyfikacyjny REGON wnioskodawcy. 3. Przepisów ust. 2 pkt 4, 9 i 13 nie stosuje się do wniosku składanego przez organ władzy publicznej lub Narodowy Bank Polski. 4. W przypadku braków we wniosku, minister właściwy do spraw gospodarki wzywa wnioskodawcę do jego uzupełnienia, wyznaczając termin nie krótszy niż 7 dni. 5. Termin, o którym mowa w ust. 4, może zostać przedłużony na umotywowany wniosek wnioskodawcy złożony przed upływem tego terminu. 6. Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie skutkuje odrzuceniem wniosku. 7. Za rozpatrzenie wniosku o dokonanie wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne pobiera się opłatę. Uiszczona opłata nie podlega zwrotowi. 8. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór i szczegółowy zakres wniosku, uwzględniając możliwość elektronicznego przetwarzania danych zawartych w formularzach, 2) szczegółowy tryb tworzenia i wydawania zaświadczenia certyfikacyjnego, w tym przez podmioty upoważnione na podstawie art. 23 ust. 4 lub 5, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia poufności tworzenia i wydawania zaświadczenia certyfikacyjnego, 3) wysokość opłat za rozpatrzenie wniosku o dokonanie wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, uwzględniając uzasadnione koszty ponoszone w związku z postępowaniem rejestrowym i prowadzeniem rejestru."}
{"id":"2001_1450_25","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po przeprowadzeniu kontroli, dokonuje wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne albo wydaje decyzję o odmowie dokonania wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku spełniającego wymogi określone w art. 24 ust. 2. 2. Uzyskanie wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, przez podmiot świadczący usługi certyfikacyjne stanowi potwierdzenie, że jest on instytucją posiadającą wystarczający potencjał merytoryczny i techniczny dla wystawcy kwalifikowanych certyfikatów i spełnia wymagania określone w ustawie. 3. Decyzja o dokonaniu wpisu powinna w szczególności określać nazwę polityki certyfikacji, w ramach której dany podmiot może wydawać kwalifikowane certyfikaty lub świadczyć inne usługi związane z podpisem elektronicznym. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki odmawia dokonania wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, jeżeli: 1) wniosek i dołączone do niego dokumenty nie spełniają warunków określonych w ustawie, 2) w dokumentach organizacyjnych podmiotu są zamieszczone postanowienia mogące zagrażać bezpieczeństwu albo w inny sposób naruszać interes odbiorców usług certyfikacyjnych, 3) podmiot został umieszczony w rejestrze dłużników niewypłacalnych, 4) wskazane we wniosku techniczne i organizacyjne możliwości wykonywania czynności w zakresie świadczenia usług certyfikacyjnych nie spełnia warunków określonych na podstawie art. 10 ust. 4, art. 17 ust. 2 i art. 18 ust. 3, 5) osoby, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5, nie spełniają wymogów wymienionych w art. 10 ust. 3."}
{"id":"2001_1450_26","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wpis kwalifikowanego podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne obejmuje: 1) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) kwalifikowanego podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, 2) sposób reprezentacji kwalifikowanego podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne oraz numer wpisu do rejestru przedsiębiorców i oznaczenie sądu prowadzącego ten rejestr, 3) imiona i nazwiska osób reprezentujących kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, 4) nazwę polityki certyfikacji, w ramach której dany podmiot może wydawać kwalifikowane certyfikaty lub świadczyć inne usługi związane z podpisem elektronicznym, 5) informacje o sumie ubezpieczenia i warunkach umowy, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, oraz nazwę zakładu ubezpieczeń, 6) datę dokonania wpisu lub wydania decyzji o wykreśleniu wpisu. 2. Podmiot, który uzyskał wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, ma obowiązek, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji o dokonaniu wpisu, doręczyć dowód zawarcia umowy, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, oraz przedstawić informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 5. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie po uzyskaniu informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 5, uzupełnia o nie wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. 4. Jeżeli podmiot, który uzyskał wpis do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, nie wywiąże się w terminie z obowiązku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o wykreśleniu wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. 5. Po dokonaniu wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie, jednak nie wcześniej niż w dniu wywiązania się przez podmiot świadczący usługi certyfikacyjne z obowiązku, o którym mowa w ust. 2, wydaje zaświadczenie certyfikacyjne, o którym mowa w art. 23 ust. 2."}
{"id":"2001_1450_27","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Rejestr kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, i zaświadczenia certyfikacyjne, o których mowa w art. 23 ust. 2, są jawne i publicznie dostępne, w tym również w formie elektronicznej. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, wzór tego rejestru oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawach o wpis do rejestru, uwzględniając konieczność zapewnienia dostępu do rejestru osobom trzecim oraz możliwość wpisywania wszystkich danych uzyskanych w toku postępowania w sprawie dokonania wpisu do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, w tym informacji o likwidacji lub upadłości podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne."}
{"id":"2001_1450_28","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne jest obowiązany zawiadamiać niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od zmiany stanu faktycznego lub prawnego, ministra właściwego do spraw gospodarki o każdej zmianie danych zawartych we wniosku, o którym mowa w art. 24 ust. 2. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zawiadomić niezwłocznie ministra właściwego do spraw gospodarki o terminie zaprzestania świadczenia usług certyfikacyjnych, nie później jednak niż na 3 miesiące przed planowanym terminem zaprzestania tej działalności."}
{"id":"2001_1450_29","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. W przypadku otwarcia likwidacji kwalifikowanego podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o wykreśleniu wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. 2. W przypadku ogłoszenia upadłości kwalifikowanego podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne lub wykreślenie wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne następuje z mocy prawa. 3. Jeżeli odrębne przepisy nie przewidują likwidacji podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o wykreśleniu wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne w przypadku zaprzestania działalności przez ten podmiot. 4. Obowiązek poinformowania ministra właściwego do spraw gospodarki o ogłoszeniu upadłości lub zamknięciu likwidacji ciąży na syndyku lub likwidatorze. 5. W przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości z przyczyn wskazanych w art. 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940, z 1998 Nr 117, poz. 756, z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 84, poz. 948, Nr 94, poz. 1037 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18) ust. 2 stosuje się odpowiednio. Obowiązek poinformowania ministra właściwego do spraw gospodarki ciąży na członkach organu osoby prawnej, komplementariuszach osobowej spółki handlowej lub wspólnikach spółki jawnej. Rozdział VII Nadzór nad działalnością podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne"}
{"id":"2001_1450_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie wyrażenia oznaczają: 1) podpis elektroniczny - dane w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi, do których zostały dołączone lub z którymi są logicznie powiązane, służą do identyfikacji osoby składającej podpis elektroniczny, 2) bezpieczny podpis elektroniczny - podpis elektroniczny, który: a) jest przyporządkowany wyłącznie do osoby składającej ten podpis, b) jest sporządzany za pomocą podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny bezpiecznych urządzeń służących do składania podpisu elektronicznego i danych służących do składania podpisu elektronicznego, c) jest powiązany z danymi, do których został dołączony, w taki sposób, że jakakolwiek późniejsza zmiana tych danych jest rozpoznawalna, 3) osoba składająca podpis elektroniczny - osobę fizyczną posiadającą urządzenie służące do składania podpisu elektronicznego, która działa w imieniu własnym albo w imieniu innej osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, 4) dane służące do składania podpisu elektronicznego - niepowtarzalne i przyporządkowane osobie fizycznej dane, które są wykorzystywane przez tę osobę do składania podpisu elektronicznego, 5) dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego - niepowtarzalne i przyporządkowane osobie fizycznej dane, które są wykorzystywane do identyfikacji osoby składającej podpis elektroniczny, 6) urządzenie służące do składania podpisu elektronicznego - sprzęt i oprogramowanie skonfigurowane w sposób umożliwiający złożenie podpisu lub poświadczenia elektronicznego przy wykorzystaniu danych służących do składania podpisu lub poświadczenia elektronicznego, 7) bezpieczne urządzenie służące do składania podpisu elektronicznego urządzenie służące do składania podpisu elektronicznego spełniające wymagania określone w ustawie, 8) urządzenie służące do weryfikacji podpisu elektronicznego - sprzęt i oprogramowanie skonfigurowane w sposób umożliwiający identyfikację osoby fizycznej, która złożyła podpis elektroniczny, przy wykorzystaniu danych służących do weryfikacji podpisu elektronicznego lub w sposób umożliwiający identyfikację podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne lub organu wydającego zaświadczenia certyfikacyjne, przy wykorzystaniu danych służących do weryfikacji poświadczenia elektronicznego, 9) bezpieczne urządzenie służące do weryfikacji podpisu elektronicznego urządzenie służące do weryfikacji podpisu elektronicznego spełniające wymagania określone w ustawie, 10) certyfikat - elektroniczne zaświadczenie, za pomocą którego dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego są przyporządkowane do osoby składającej podpis elektroniczny i które umożliwiają identyfikację tej osoby, 11) zaświadczenie certyfikacyjne - elektroniczne zaświadczenie, za pomocą którego dane służące do weryfikacji poświadczenia elektronicznego są przyporządkowane do podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne lub organu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, i które umożliwiają identyfikację tego podmiotu lub organu, 12) kwalifikowany certyfikat - certyfikat spełniający warunki określone w ustawie, wydany przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, spełniający wymogi określone w ustawie, 13) usługi certyfikacyjne - wydawanie certyfikatów, znakowanie czasem lub inne usługi związane z podpisem elektronicznym, 14) podmiot świadczący usługi certyfikacyjne - przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679), Narodowy Bank Polski albo organ władzy publicznej, świadczący co najmniej jedną z usług, o których mowa w pkt 13, 15) kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne - podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, wpisany do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, 16) znakowanie czasem - usługę polegającą na dołączaniu do danych w postaci elektronicznej logicznie powiązanych z danymi opatrzonymi podpisem lub poświadczeniem elektronicznym, oznaczenia czasu w chwili wykonania tej usługi oraz poświadczenia elektronicznego tak powstałych danych przez podmiot świadczący tę usługę, 17) polityka certyfikacji - szczegółowe rozwiązania, w tym techniczne i organizacyjne, wskazujące sposób, zakres oraz warunki bezpieczeństwa tworzenia i stosowania certyfikatów, 18) odbiorca usług certyfikacyjnych - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która: a) zawarła z podmiotem świadczącym usługi certyfikacyjne umowę o świadczenie usług certyfikacyjnych, lub b) w granicach określonych w polityce certyfikacji może działać w oparciu o certyfikat lub inne dane elektronicznie poświadczone przez podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, 19) poświadczenie elektroniczne - dane w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi, do których zostały dołączone lub logicznie z nimi powiązane, umożliwiają identyfikację podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne lub organu wydającego zaświadczenia certyfikacyjne, oraz spełniają następujące wymagania: a) są sporządzane za pomocą podlegających wyłącznej kontroli podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne lub organu wydającego zaświadczenie certyfikacyjne bezpiecznych urządzeń służących do składania podpisu elektronicznego i danych służących do składania poświadczenia elektronicznego, b) jakakolwiek zmiana danych poświadczonych jest rozpoznawalna, 20) dane służące do składania poświadczenia elektronicznego - niepowtarzalne i przyporządkowane do podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne lub organu wydającego zaświadczenia certyfikacyjne dane, które są wykorzystywane przez ten podmiot lub organ do składania poświadczenia elektronicznego, 21) dane służące do weryfikacji poświadczenia elektronicznego niepowtarzalne i przyporządkowane do podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne lub organu wydającego zaświadczenia certyfikacyjne dane, które są wykorzystywane do identyfikacji podmiotu lub organu składającego poświadczenie elektroniczne, 22) weryfikacja bezpiecznego podpisu elektronicznego - czynności, które pozwalają na identyfikację osoby składającej podpis elektroniczny, oraz pozwalają stwierdzić, że podpis został złożony za pomocą danych służących do składania podpisu elektronicznego przyporządkowanych do tej osoby, a także że dane opatrzone tym podpisem nie uległy zmianie po złożeniu podpisu elektronicznego."}
{"id":"2001_1450_30","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy, zapewniając ochronę interesów odbiorców usług certyfikacyjnych. 2. Zadanie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki realizuje w szczególności poprzez: 1) prowadzenie rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, 2) wydawanie i unieważnianie zaświadczeń certyfikacyjnych, o których mowa w art. 23 ust. 2, 3) kontrolę działalności podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne pod względem zgodności z ustawą, 4) nakładanie kar przewidzianych w ustawie. 3. Prowadzenie rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne minister właściwy do spraw gospodarki może powierzyć podmiotom, o których mowa w art. 23 ust. 4 i 5, które spełniają wymagania ustawy dla kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne w zakresie bezpieczeństwa, wydawania, przechowywania i unieważniania certyfikatów i nie świadczą usług certyfikacyjnych polegających na wydawaniu certyfikatów."}
{"id":"2001_1450_31","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o wykreśleniu wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, jeżeli podmiot świadczący usługi certyfikacyjne: 1) prowadzi działalność niezgodnie z przepisami ustawy w sposób zagrażający interesom odbiorców usług certyfikacyjnych, lub 2) złoży wniosek o wykreślenie wpisu w rejestrze, lub 3) planuje zakończenie działalności i zawiadamia ministra właściwego do spraw gospodarki zgodnie z art. 28 ust. 2, lub 4) odmówi poddania się kontroli, o której mowa w art. 38. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, minister właściwy do spraw gospodarki może, zamiast wydania decyzji, wezwać podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, aby w określonym terminie usunął stwierdzone niezgodności i doprowadził swoją działalność do stanu zgodnego z przepisami ustawy. 3. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może unieważnić zaświadczenie certyfikacyjne, o którym mowa w art. 23 ust. 2 i umieścić je na liście unieważnionych zaświadczeń certyfikacyjnych kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. Przepisy dotyczące listy unieważnionych certyfikatów, o której mowa w art. 22, stosuje się odpowiednio. 4. Unieważnienie zaświadczenia certyfikacyjnego, o którym mowa w art. 23 ust. 2, wykorzystywanego do weryfikacji poświadczeń elektronicznych składanych przez kwalifikowane podmioty świadczące usługi certyfikacyjne, powoduje nieważność tych poświadczeń, chyba że zostanie udowodnione, że poświadczenie zostało złożone przed unieważnieniem zaświadczenia certyfikacyjnego. 5. Unieważnienie poświadczenia elektronicznego, o którym mowa w ust. 4, wykorzystywanego do weryfikacji ważności certyfikatów wydanych przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, powoduje nieważność tych certyfikatów. 6. W przypadku unieważnienia poświadczenia elektronicznego, o którym mowa w ust. 4, wykorzystywanego do weryfikacji ważności usługi znakowania czasem świadczonej przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne art. 7 ust. 2 i 3 nie stosuje się."}
{"id":"2001_1450_32","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Dokonując wezwania, o którym mowa w art. 31 ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki może nałożyć na podmiot świadczący usługi certyfikacyjne karę pieniężną do wysokości 50.000 złotych, jeżeli stwierdzone nieprawidłowości były szczególnie rażące. 2. W razie nieusunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie, minister właściwy do spraw gospodarki może nałożyć na podmiot świadczący usługi certyfikacyjne karę pieniężną do wysokości 50.000 złotych. 3. Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, minister właściwy do spraw gospodarki jest obowiązany uwzględnić rodzaj i wagę stwierdzonych nieprawidłowości. 4. Kara pieniężna podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_1450_33","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W przypadku złożenia poświadczenia elektronicznego z rażącym naruszeniem ustawy, decyzja o wykreśleniu wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne jest natychmiast wykonalna. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 40 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 508 i 509, Nr 98, poz. 1070 i Nr 101, poz. 1113) nie stosuje się."}
{"id":"2001_1450_34","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Od dnia doręczenia decyzji o wykreśleniu wpisu w rejestrze kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne podmiot świadczący usługi certyfikacyjne nie może zawierać umów o świadczenie usług certyfikacyjnych w zakresie polityki certyfikacji, której dotyczy decyzja."}
{"id":"2001_1450_35","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Kontrolę przeprowadzają pracownicy komórki organizacyjnej ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki, zwani dalej \"kontrolerami\", na podstawie dowodu tożsamości i imiennego upoważnienia określającego kontrolowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, zakres i podstawę prawną podjęcia kontroli. 2. Imienne upoważnienia do przeprowadzenia kontroli wydaje minister właściwy do spraw gospodarki albo z jego upoważnienia dyrektor komórki organizacyjnej ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki. 3. Z upoważnienia ministra właściwego do spraw gospodarki kontrolę, o której mowa w ust. 1, mogą przeprowadzić również kontrolerzy, którzy są pracownikami podmiotu, o którym mowa w art. 23 ust. 5, lub jednostki certyfikującej w rozumieniu przepisów, o których mowa w art. 18 ust. 4. 4. W przypadku gdy kontrola odbywa się na podstawie upoważnienia ministra właściwego do spraw gospodarki, podmiotowi oraz jednostce certyfikującej, o których mowa w ust. 3, należy się wynagrodzenie za przeprowadzoną kontrolę. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania za przeprowadzenie kontroli, na podstawie upoważnienia ministra do kontroli, uwzględniając zakres i rodzaj kontroli oraz uzasadnione koszty jej przeprowadzenia."}
{"id":"2001_1450_36","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Minister właściwy do spraw gospodarki przeprowadza kontrolę: 1) z urzędu, 2) na żądanie prokuratora lub sądu, albo innych organów państwowych upoważnionych do tego na podstawie ustaw w związku z prowadzonymi przez nie postępowaniami w sprawach dotyczących działalności podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne."}
{"id":"2001_1450_37","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Kontrola ma na celu ustalenie, czy działalność podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne jest zgodna z wymaganiami ustawy. Zakres kontroli określa upoważnienie, o którym mowa w art. 35 ust. 1 lub ust. 3."}
{"id":"2001_1450_38","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W celu prawidłowego przeprowadzenia kontroli: 1) kierownicy kontrolowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne mają obowiązek przedkładać, na żądanie kontrolera, wszelkie dokumenty i materiały niezbędne do przygotowania i przeprowadzenia kontroli, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji prawnie chronionych, 2) kontrolerzy mają prawo do: a) wstępu do obiektów i pomieszczeń kontrolowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, b) wglądu do dokumentów i innych nośników informacji, z wyjątkiem danych służących do składania podpisów i poświadczeń elektronicznych oraz innych informacji, które mogą służyć do odtworzenia tych danych, bezpośrednio związanych z kontrolowaną działalnością oraz zabezpieczania dokumentów i innych materiałów dowodowych, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji prawnie chronionych, c) przeprowadzania oględzin obiektów, innych składników majątkowych i przebiegu czynności związanych ze świadczeniem usług certyfikacyjnych, d) żądania od pracowników kontrolowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne udzielenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień, e) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów."}
{"id":"2001_1450_39","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Do postępowania kontrolnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 31, 32, 3541, 53-55, 57 i 59 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. z 2001 r. Nr 85, poz. 937) z tym że ilekroć w tej ustawie mowa jest o: 1) Najwyższej Izbie Kontroli - należy przez to rozumieć ministerstwo zapewniające obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki, 2) Prezesie Najwyższej Izbie Kontroli - należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw gospodarki, 3) dyrektorze właściwej jednostki kontrolnej - należy przez to rozumieć dyrektora właściwej komórki organizacyjnej ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki, o której mowa w art. 35 ust. 1, 4) kontrolerze - należy przez to rozumieć kontrolera, o którym mowa w art. 35 ust. 1 lub ust. 3."}
{"id":"2001_1450_4","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Certyfikat wydany przez podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, niemający siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nieświadczący usług na jej terytorium, zrównuje się pod względem prawnym z kwalifikowanymi certyfikatami wydanymi przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, mający siedzibę lub świadczący usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zostanie spełniona jedna z poniższych przesłanek: 1) podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, który wydał ten certyfikat, został wpisany do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, 2) przewiduje to umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, o wzajemnym uznaniu certyfikatów, 3) podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, który wydał ten certyfikat, spełnia wymagania ustawy i została mu udzielona akredytacja w państwie członkowskim Unii Europejskiej, 4) podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, mający siedzibę na terytorium Wspólnoty Europejskiej spełniający wymogi ustawy, udzielił gwarancji za ten certyfikat, 5) certyfikat ten został uznany za kwalifikowany w drodze umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi, 6) podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, który wydał ten certyfikat, został uznany w drodze umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi. Rozdział II Skutki prawne podpisu elektronicznego"}
{"id":"2001_1450_40","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Minister właściwy do spraw gospodarki po zapoznaniu się z protokołem i zastrzeżeniami oraz wyjaśnieniami zgłoszonymi przez kontrolowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne powiadamia ten podmiot o wynikach kontroli i w razie stwierdzenia nieprawidłowości wyznacza termin ich usunięcia, nie krótszy niż 14 dni."}
{"id":"2001_1450_41","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Kontroler jest obowiązany zachować w tajemnicy informacje, które uzyskał w związku z wykonywaniem czynności służbowych. 2. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa również po ustaniu zatrudnienia."}
{"id":"2001_1450_42","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Minister właściwy do spraw gospodarki rozpatruje skargi na podmioty świadczące usługi certyfikacyjne, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_1450_43","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Pracownicy zatrudnieni w komórkach organizacyjnych ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wykonujący zadania określone w ustawie nie mogą wykonywać działalności gospodarczej, być wspólnikami lub akcjonariuszami, ani wykonywać obowiązków osoby reprezentującej lub członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne, a także pozostawać z podmiotem świadczącym usługi certyfikacyjne w stosunku pracy, stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze. 2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne."}
{"id":"2001_1450_44","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Pracownicy zatrudnieni w komórkach organizacyjnych ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wykonujący zadania określone w ustawie, a także osoby wykonujące określone w niej czynności na rzecz tych komórek organizacyjnych na podstawie umowy zlecenia lub innego stosunku prawnego o podobnym charakterze, są obowiązani do zachowania w tajemnicy informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem tych czynności. Rozdział VIII Przepisy karne"}
{"id":"2001_1450_45","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Kto świadczy usługi certyfikacyjne jako kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne bez uprzedniego zawarcia wymaganej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone odbiorcom tych usług, podlega grzywnie do 1 000 000 złotych."}
{"id":"2001_1450_46","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, wbrew obowiązkowi określonemu w ustawie nie informuje osoby ubiegającej się o certyfikat o warunkach uzyskania i używania certyfikatu podlega grzywnie do 30 000 złotych."}
{"id":"2001_1450_47","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Kto składa bezpieczny podpis elektroniczny za pomocą danych służących do składania podpisu elektronicznego, które zostały przyporządkowane do innej osoby, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2001_1450_48","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, kopiuje lub przechowuje dane służące do składania bezpiecznego podpisu lub poświadczenia elektronicznego lub inne dane, które mogłyby służyć do ich odtworzenia, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2001_1450_49","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, wydaje certyfikat zawierający nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 20 ust. 1, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie. 2. Tej samej karze podlega osoba, która w imieniu podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne umożliwia wydanie certyfikatu, o którym mowa w ust. 1. 3. Tej samej karze podlega osoba, która posługuje się certyfikatem, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_1450_5","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu wywołuje skutki prawne określone ustawą, jeżeli został złożony w okresie ważności tego certyfikatu. Bezpieczny podpis elektroniczny złożony w okresie zawieszenia kwalifikowanego certyfikatu wykorzystywanego do jego weryfikacji wywołuje skutki prawne z chwilą uchylenia tego zawieszenia. 2. Dane w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu są równoważne pod względem skutków prawnych dokumentom opatrzonym podpisami własnoręcznymi, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. 3. Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu zapewnia integralność danych opatrzonych tym podpisem i jednoznaczne wskazanie kwalifikowanego certyfikatu, w ten sposób, że rozpoznawalne są wszelkie zmiany tych danych oraz zmiany wskazania kwalifikowanego certyfikatu wykorzystywanego do weryfikacji tego podpisu, dokonane po złożeniu podpisu."}
{"id":"2001_1450_50","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Kto, świadcząc usługi certyfikacyjne, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 5 i 6, zaniecha unieważnienia certyfikatu, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2001_1450_51","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Kto, świadcząc usługę znakowania czasem jako kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne, umożliwia oznaczenie danych czasem innym niż z chwili wykonywania tej usługi oraz poświadcza elektronicznie tak powstałe dane, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2001_1450_52","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy związanej ze świadczeniem usług certyfikacyjnych, ujawnia lub wykorzystuje, wbrew warunkom określonym w ustawie, informacje objęte tą tajemnicą, podlega grzywnie do 1 000 000 złotych lub karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie. 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 jako podmiot świadczący usługi certyfikacyjne lub jako kontroler albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega grzywnie do 5 000 000 złotych lub karze pozbawienia wolności do lat 5 albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2001_1450_53","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Karom określonym w art. 45-51 podlega także ten, kto dopuszcza się czynów, o których mowa w tych przepisach, działając w imieniu lub w interesie innej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Rozdział IX Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_1450_54","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857 i Nr 114, poz. 1191 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 91 i Nr 71, poz. 733) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).\"; 2) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. §1. Do zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli. Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany. §2. Oświadczenie woli złożone w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu jest równoważne formie pisemnej.\"."}
{"id":"2001_1450_55","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40 poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 100, poz. 1084 i Nr 111, poz. 1195) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) świadczyć usługi certyfikacyjne w rozumieniu przepisów o podpisie elektronicznym, z wyłączeniem wydawania certyfikatów kwalifikowanych wykorzystywanych przez banki czynnościach, których są stronami,\"; 2) w art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, zasady tworzenia, utrwalania, przechowywania i zabezpieczania, w tym przy zastosowaniu podpisu elektronicznego, dokumentów bankowych, o których mowa w ust. 2.\"."}
{"id":"2001_1450_56","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12 , poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48 , poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i poz. 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i poz. 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634 i Nr 73, poz. 761, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 102, poz. 1116, Nr 113, poz. 1207, Nr 115, poz. 1229, nr 123, poz. 1353 i Nr 125 poz. 1371, Nr 126, poz. 1382 i Nr 129, poz. 1441) w art. 9 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) nadzoru nad świadczeniem usług związanych z podpisem elektronicznym w rozumieniu przepisów o podpisie elektronicznym.\"."}
{"id":"2001_1450_57","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Do dnia 31 grudnia 2003 r. wnioski, o których mowa w art. 24 ust. 2, zamiast aktualnego wypisu z rejestru przedsiębiorców mogą zawierać wypis z ewidencji działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1450_58","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Banki i organy władzy publicznej, do dnia 31 grudnia 2002 r., dostosują swoją działalność w zakresie świadczenia usług certyfikacyjnych oraz wykorzystania systemów teleinformatycznych związanych ze świadczeniem tych usług do wymogów ustawy. 2. W terminie 4 lat od dnia wejścia w życie ustawy organy władzy publicznej umożliwią odbiorcom usług certyfikacyjnych wnoszenie podań i wniosków oraz innych czynności w postaci elektronicznej, w przypadkach gdy przepisy prawa wymagają składania ich w określonej formie lub według określonego wzoru. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne i warunki bezpieczeństwa udostępniania formularzy i wzorów, o których mowa w ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy, dostosuje przepisy regulujące sposób wnoszenia opłat za czynności administracyjne do wymogów obrotu prawnego z wykorzystaniem podpisu elektronicznego."}
{"id":"2001_1450_59","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 9 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 4 pkt 3-6 oraz art. 11 ust. 4, które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. 2. Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej traci moc przepis art. 4 pkt 2."}
{"id":"2001_1450_6","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu stanowi dowód tego, że został on złożony przez osobę określoną w tym certyfikacie, jako składającą podpis elektroniczny. 2. Przepis ust. 1 nie odnosi się do certyfikatu po upływie terminu jego ważności lub od dnia jego unieważnienia oraz w okresie jego zawieszenia, chyba że zostanie udowodnione, że podpis został złożony przed upływem terminu ważności certyfikatu lub przed jego unieważnieniem albo zawieszeniem. 3. Nie można powoływać się, że podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu nie został złożony za pomocą bezpiecznych urządzeń i danych, podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis elektroniczny."}
{"id":"2001_1450_7","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Podpis elektroniczny może być znakowany czasem. 2. Znakowanie czasem przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne wywołuje w szczególności skutki prawne daty pewnej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. 3. Uważa się, że podpis elektroniczny znakowany czasem przez kwalifikowany podmiot świadczący usługi certyfikacyjne został złożony nie później niż w chwili dokonywania tej usługi. Domniemanie to istnieje do dnia utraty ważności zaświadczenia certyfikacyjnego wykorzystywanego do weryfikacji tego znakowania. Przedłużenie istnienia domniemania wymaga kolejnego znakowania czasem podpisu elektronicznego wraz z danymi służącymi do poprzedniej weryfikacji przez kwalifikowany podmiot świadczący tę usługę."}
{"id":"2001_1450_8","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Nie można odmówić ważności i skuteczności podpisowi elektronicznemu tylko na tej podstawie, że istnieje w postaci elektronicznej lub dane służące do weryfikacji podpisu nie mają kwalifikowanego certyfikatu, lub nie został złożony za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisu elektronicznego. Rozdział III Obowiązki podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne"}
{"id":"2001_1450_9","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym Rozdział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Prowadzenie działalności w zakresie świadczenia usług certyfikacyjnych nie wymaga uzyskania zezwolenia, ani koncesji. 2. Organy władzy publicznej i Narodowy Bank Polski mogą świadczyć usługi certyfikacyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie na użytek własny lub innych organów władzy publicznej. 3. Jednostka samorządu terytorialnego może świadczyć usługi certyfikacyjne na zasadach niezarobkowych także dla członków wspólnoty samorządowej."}
{"id":"2001_1451_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 1. 1. Ustanawia się fundację pod nazwą \"Zakłady Kórnickie\", zwaną dalej \"Zakładami\". 2. Zakłady działają pod patronatem honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prymasa Polski."}
{"id":"2001_1451_10","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 10. 1. Organami Zakładów są: 1) Rada Kuratorów, 2) Zarząd. 2. Rada Kuratorów powoływana jest na 5 lat i składa się z przedstawicieli: 1) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Prymasa Polski, 3) ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, 4) ministra właściwego do spraw rolnictwa, 5) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, 6) Wojewody Wielkopolskiego, 7) burmistrza miasta Kórnika, 8) burmistrza miasta Środy Wielkopolskiej, 9) Polskiej Akademii Nauk, 10) Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk."}
{"id":"2001_1451_11","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 11. Statut Zakładów określi w szczególności: 1) zasady powoływania i kompetencje organów, w tym skład i organizację Zarządu, 2) zakres działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_1451_12","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 12. Źródłami finansowania Zakładów są: 1) dochody z majątku Zakładów, 2) dochody z działalności gospodarczej Zakładów, 3) darowizny, spadki i zapisy, 4) inne źródła."}
{"id":"2001_1451_13","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 13. 1. Nadzór nad Zakładami sprawuje minister właściwy do spraw nauki. 2. Statut Zakładów może być zmieniony przez Radę Kuratorów w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki."}
{"id":"2001_1451_14","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 14. 1. W terminie 3 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie minister właściwy do spraw nauki: 1) nada Zakładom statut, 2) dokona zgłoszenia Zakładów do Krajowego Rejestru Sądowego celem dokonania wpisu, 3) zwróci się, po zarejestrowaniu Zakładów, do podmiotów wskazanych w ustawie o wyznaczenie przedstawicieli do Rady Kuratorów. 2. Do czasu powołania Zarządu Zakładów obowiązki Zarządu pełni pełnomocnik ministra właściwego do spraw nauki."}
{"id":"2001_1451_15","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 15. W przypadku likwidacji Zakładów majątek przechodzi na własność Skarbu Państwa."}
{"id":"2001_1451_16","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 16. W sprawach nieuregulowanych ustawą do Zakładów stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_1451_17","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Załącznik nr 2 WYKAZ NIERUCHOMOŚCI STANOWIĄCYCH WŁASNOŚĆ SKARBU PAŃSTWA w które wyposaża się fundację - Zakłady Kórnickie Gmina : Kórnik Obręb : BIERNATKI Lp. Nr działki Powierzchnia w ha 1 21\/10 0,0451 2 21\/14 1,4715 3 21\/7 0,0134 4 21\/8 0,1095 5 56\/2 0,0747 6 195\/1 2,7900 7 195\/4 0,4624 8 195\/5 4,2146 9 195\/6 9,6646 10 198\/1 0,1666 11 228 0,3100 12 229 0,0800 13 230 0,3600 14 231 0,4300 15 232 32,2950 16 233 0,0400 17 354 98,9600 18 356 33,8300 19 358 43,8300 20 360\/12 2,2014 21 360\/15 25,6160 22 360\/16 0,3726 23 360\/17 0,1688 24 360\/5 0,0183 25 360\/6 0,1346 26 360\/9 0,1170 27 362\/40 1,1586 28 363\/2 1,5737 29 363\/3 4,4504 30 363\/4 104,3059 31 353 27,2300 RAZEM 396,4947 Gmina: Kórnik Obręb : BORÓWIEC Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 300 0,7600 2 464 0,0360 RAZEM 0,7960 Gmina: Kórnik Obręb : DACHOWA Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 69\/3 1,2570 2 79\/3 4,3397 3 79\/5 0,0386 4 80 0,2000 5 83 7,6900 6 86 54,7100 7 88\/2 9,7890 8 89 16,1800 9 93 2,5600 10 94 23,0960 11 96 18,1400 12 98 0,4700 13 101 0,5900 14 105 20,2100 15 250 0,9300 RAZEM 160,2003 Gmina: Kórnik Obręb : GĄDKI Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 36 0,7000 2 40\/2 0,0220 3 52 23,6300 4 53 0,2300 5 54 2,4200 6 56 6,2100 7 61\/1 13,9550 8 63\/3 2,8298 9 63\/5 0,0505 10 64\/3 0,0498 11 66 0,1000 12 67 5,2900 13 69 0,6400 14 70\/2 10,6660 15 72\/2 11,3978 16 73 4,3200 17 74 0,2200 18 74a 0,1000 19 75 12,0000 20 77 6,0300 21 82 0,3600 22 86\/2 0,6960 23 88\/3 3,1630 24 88\/4 2,5000 25 88\/5 2,5000 26 89 0,2000 27 90 22,9300 28 92 0,0900 RAZEM 133,2999 Gmina: Kórnik Obręb : KROMOLICE Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 2\/1 25,0000 2 2\/6 66,7355 3 4\/1 42,1400 4 6 14,8300 5 8 10,3700 6 10\/2 45,3800 7 17\/13 0,0467 8 17\/4 77,8320 RAZEM 282,3342 Gmina: Kórnik Obręb : PIERZCHNO Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 152 37,8100 2 153 0,9200 3 154 62,6700 4 157 0,5900 5 159 28,2700 6 162\/1 0,4380 7 162\/2 32,8720 8 167 2,9500 9 171\/5 30,6255 10 172 0,2800 11 174\/1 72,5300 RAZEM 269,9555 Gmina: Kórnik Obręb : PRUSINOWO Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 178\/1 3,3734 2 178\/2 0,1346 RAZEM 3,5080 Gmina: Kórnik Obręb : RUNOWO Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 1 0,0600 2 4 0,1200 3 16\/11 0,0660 4 16\/15 0,0020 5 16\/17 0,0060 6 16\/22 23,8505 7 16\/23 0,1908 8 16\/25 0,0151 9 109\/4 12,2518 10 113\/3 3,3623 11 113\/8 17,2696 12 115 46,0000 13 117 9,4700 14 119 7,8500 15 121 26,8800 16 130 5,4100 17 132 0,8600 18 133 24,2400 19 137 1,0500 20 138 4,6400 21 140 1,7100 22 143 38,1400 RAZEM 223,4441 Gmina: Kórnik Obręb : SZCZODRZYKOWO Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 13 0,4000 2 14 0,1000 3 15 16,3400 4 18\/3 2,4065 5 22 10,8700 6 24 11,3000 7 25 0,2800 8 26\/1 17,6268 9 26\/14 0,0240 10 26\/16 0,1909 11 26\/2 0,0273 12 26\/4 0,0700 13 26\/9 0,0944 14 28\/10 8,5925 15 28\/8 2,6740 16 28\/9 0,1025 17 31 0,3400 18 33 29,3100 19 35\/2 11,3867 20 35\/3 19,1234 21 37 35,2300 22 39 13,4200 23 40 0,4500 24 42 12,5400 25 43 0,1700 26 44 2,2100 27 45 0,4500 28 46\/2 0,0210 29 46\/3 13,2950 RAZEM 209,0450 Gmina: Mosina Obręb : DYMACZEWO STARE Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 276 2,9600 2 230\/2 0,1587 RAZEM 3,1187 Gmina: Dominowo Obręb : GABLIN (Bagrowo) Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 3 17,1000 2 5 14,4500 3 6 78,4300 4 11 9,3200 5 13 25,4100 6 71 4,8700 7 80 29,7000 8 82 64,6500 9 88 40,4900 10 1 17,0000 11 8\/2 1,1487 12 8\/3 0,0740 13 77\/2 15,3382 22 8\/5 3,3740 23 8\/6 17,3447 RAZEM 338,6996 Gmina: Środa Wlkp. Obręb : JANUSZEWO Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 1 15,1600 2 3 49,1100 3 17 0,1800 4 41 28,8200 5 43 12,3100 6 45 16,2000 7 19\/2 1,0035 8 19\/4 0,9330 RAZEM 123,7165 Miasto : ŚRODA Wlkp. ( Żrenica ) Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 2551 16,2390 2 2553 44,3610 3 2561 29,8180 4 2562 0,3385 5 2563 15,1747 6 2555 93,9703 7 3236 12,0627 8 3234 19,5391 9 3224\/3 15,2215 10 3233\/1 6,5624 11 3233\/2 0,1929 12 3233\/37 0,6578 13 3230\/4 2,6429 14 3233\/43 1,3130 15 3233\/45 0,0165 16 3224\/18 0,0244 17 3224\/19 0,0526 18 3224\/20 0,0520 19 3224\/21 0,2116 20 3224\/22 0,1075 21 3224\/23 0,1159 22 3240 11,5525 23 3244 24,2881 24 3245 0,3884 25 3246 69,4670 26 3248 2,7262 27 3249 0,4672 28 3250 15,6699 29 3252 4,2529 30 3253 6,9485 31 3254 1,7741 32 3243 0,6449 RAZEM 396,8540 Gmina: Środa Wlkp. Obręb : JAROSŁAWIEC Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 4 38,5602 2 1 13,0292 3 6 17,9611 4 7 18,0203 5 8 2,9538 6 10 26,4109 7 11\/1 19,7543 8 14 57,1804 9 17 23,3341 10 19 7,2406 11 24 3,7230 12 26 6,6590 13 27 33,5190 14 12\/1 0,7092 15 38\/14 0,5911 16 38\/15 0,0761 17 38\/16 52,7277 18 42 2,2757 19 44\/2 21,2969 20 46\/2 38,9130 21 48\/1 18,7934 22 51 9,3765 23 67 18,7901 24 55\/1 2,1219 25 57\/1 20,9585 26 62 8,7155 27 64 7,1523 28 66 8,7958 29 53\/10 0,2674 30 53\/11 58,9312 31 48\/3 5,9193 32 48\/2 4,8503 33 57\/2 2,4660 34 28\/3 18,9441 35 28\/14 0,2289 36 28\/82 0,7587 37 28\/89 0,0017 38 29\/1 0,7511 39 30\/1 1,4342 40 32\/1 4,2445 41 32\/3 0,4088 42 35\/2 0,2759 43 38\/5 0,1191 44 38\/6 2,7595 45 38\/7 0,3128 46 38\/9 0,3210 47 38\/10 1,5322 48 38\/11 0,3131 49 38\/12 0,1160 50 38\/13 2,7270 51 38\/17 0,5803 52 28\/13 0,5917 53 30\/6 0,0535 RAZEM 588,5479 Gmina: Środa Wlkp. Obręb : ROMANOWO (Babin) Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 86\/1 77,1302 2 90 13,5293 3 98\/1 15,4754 4 107\/6 35,7917 5 100 3,9210 6 101\/5 0,2132 7 107\/2 0,1534 8 112 0,1500 9 142\/4 3,0321 10 142\/6 0,1059 11 142\/5 1,2638 12 111\/2 2,2198 13 110\/1 19,0579 14 110\/3 4,2593 15 142\/20 2,3705 16 123 19,9200 17 125 0,0969 18 127 2,8900 19 129 7,7900 20 130 71,7600 21 140 56,0087 22 164 36,9344 23 149 27,1077 24 136\/1 126,7566 25 147\/1 18,7894 26 160\/1 9,2535 27 155\/1 68,6760 28 154\/1 31,0273 29 154\/3 20,6157 RAZEM 676,2997 Gmina: Środa Wlkp. Obręb : ZMYSŁOWO ( Bieganowo) Lp Nr działki Powierzchnia w ha 1 42 2,8801 2 49 6,5210 3 51 29,2494 4 55 10,2580 5 57 9,9595 6 44\/1 1,7050 7 70 69,3052 8 67\/2 19,7708 9 72 62,1795 10 64\/3 0,2106 11 53\/4 5,4759 12 40\/3 75,7210 13 64\/19 5,7840 14 64\/20 45,1229 15 68\/2 0,0121 16 64\/4 0,1519 17 53\/7 0,3830 18 53\/8 0,0280 19 68\/4 0,0708 20 68\/10 0,8570 21 43 36,5336 RAZEM 382,1793 Załącznik"}
{"id":"2001_1451_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 2. Zakłady nabywają osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego."}
{"id":"2001_1451_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 3. Historycznym znakiem Zakładów jest znak, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do ustawy."}
{"id":"2001_1451_4","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 4. Siedzibą Zakładów jest miasto Kórnik."}
{"id":"2001_1451_5","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 5. Celami Zakładów są: 1) wspieranie i rozwijanie nowoczesnego rolnictwa poprzez upowszechnianie kultury rolniczej, oświaty, wartościowych rozwiązań agrotechnicznych oraz prowadzenie wzorcowych gospodarstw rolnych, 2) działanie na rzecz edukacji rolnej i działalności naukowo-badawczej poprzez zakładanie szkół rolniczych, wspieranie nowoczesnego kształcenia, fundowanie stypendiów, organizowanie działalności upowszechniającej racjonalne gospodarowanie zasobami rolnymi, 3) propagowanie idei pracy organicznej, 4) działanie na rzecz poprawy warunków życia i pracy mieszkańców związanych z terenami Zakładów, zamieszkałych na terenach lub w pobliżu terenów Zakładów, w tym także wspieranie inicjatyw społecznych, 5) wspieranie placówek Polskiej Akademii Nauk - Biblioteki Kórnickiej i Instytutu Dendrologii."}
{"id":"2001_1451_6","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 6. 1. Dla realizacji celów określonych w art. 5, wyposaża się nieodpłatnie Zakłady w majątek obejmujący, w dniu wejścia w życie ustawy, nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, które były własnością fundacji \"Zakłady Kórnickie\", bez prawa zbywania tego majątku. 2. Majątek Skarbu Państwa, w który wyposaża się Zakłady nie obejmuje nieruchomości będących przedmiotem użytkowania wieczystego, w tym także nieruchomości będących w użytkowaniu wieczystym Polskiej Akademii Nauk lub placówek naukowych Polskiej Akademii Nauk, a także znajdujących się na tych gruntach budynków Polskiej Akademii Nauk lub jej placówek naukowych oraz nieruchomości wchodzących w skład parków narodowych lub będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe."}
{"id":"2001_1451_7","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 7. 1. Zakłady stają się z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego, z mocy prawa, właścicielem nieruchomości, o których mowa w art. 6 ust. 1. 2. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1, stwierdza właściwy wojewoda w drodze decyzji. 3. W przypadku, gdy nieruchomości, które Zakłady nabyły na podstawie ust. 1, są przedmiotem umów zawartych z osobami trzecimi, Zakłady stają się stroną tej umowy."}
{"id":"2001_1451_8","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 8. Zakłady realizują idee fundacji \"Zakłady Kórnickie\" w zakresie celów objętych art. 5."}
{"id":"2001_1451_9","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o fundacji - Zakłady Kórnickie Dążąc do umożliwienia kontynuacji tradycji fundacji \"Zakłady Kórnickie\" ustanowionej ustawą z dnia 30 lipca 1925 r., a powstałej z oddanego Narodowi Polskiemu majątku nieruchomego Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Władysława Zamoyskiego, stanowi się, co następuje:","text":"Art. 9. 1. Zakłady mogą prowadzić działalność gospodarczą służącą realizacji ich celów w sposób zgodny ze statutem. Dochód z tej działalności może być przeznaczony tylko na realizowanie zadań statutowych Zakładów. 2. Straty z prowadzonej przez Zakłady działalności pokrywane są z dochodów uzyskanych w następnych latach."}
{"id":"2001_1452_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 48, poz. 554 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1069) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Organy administracji publicznej, urzędy skarbowe, organy rentowe, o których mowa w art. 476 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego, banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i spółki prowadzące działalność maklerską zobowiązane są na pisemne żądanie komornika udzielić mu informacji niezbędnych dla prawidłowego prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Przepisy art. 762 Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio. 6. Komornik ponosi odpowiedzialność za szkody wynikające z ujawnienia tajemnicy bankowej lub skarbowej i wykorzystania jej niezgodnie z przeznaczeniem.\"; 2) dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. Komornik na własny rachunek wykonuje czynności, o których mowa w art. 2 i nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679).\"; 3) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Rewirem komorniczym jest obszar właściwości sądu rejonowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Na wniosek prezesa właściwego sądu okręgowego prezes sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii właściwej izby komorniczej, może utworzyć w obszarze właściwości sądu rejonowego więcej niż jeden rewir komorniczy, albo rewir komorniczy obejmujący obszar właściwości więcej niż jednego sądu rejonowego, jeżeli przemawiają za tym potrzeby prawidłowego i sprawnego prowadzenia czynności, o których mowa w art. 2. 3. W terminie 14 dni od utworzenia rewiru komorniczego w trybie określonym w ust. 2 prezes sądu apelacyjnego zawiadamia o tym Ministra Sprawiedliwości. Minister Sprawiedliwości może w terminie miesiąca od zawiadomienia go o utworzeniu rewiru uchylić czynności prezesa. 4.Rewir komorniczy utworzony w trybie określonym w ust. 2 i 3 powstaje z dniem utworzenia kancelarii przez komornika powołanego do działania na obszarze utworzonego rewiru komorniczego.\"; 4) w art. 8: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"obejmującego część lub cały obszar właściwości sądu rejonowego lub kilku sądów rejonowych\", b) w ust. 4 po wyrazach \"sądu apelacyjnego\" dodaje się wyrazy \"jeżeli w zakresie prowadzonych przez tego komornika egzekucji zaległość nie przekracza 6 miesięcy\"; 5) w art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Z dniem zgłoszenia Ministrowi Sprawiedliwości o objęciu lub utworzeniu kancelarii, komornik uzyskuje prawo wykonywania czynności, o których mowa w art. 2. O zgłoszeniu komornik powiadamia prezesa sądu apelacyjnego oraz właściwą radę komorniczą.\"; 6) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Komornik jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 7) w art. 34 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) koszty osobowe i rzeczowe ponoszone w związku z prowadzoną działalnością egzekucyjną,\"; 8) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Po złożeniu przez wierzyciela tytułu wykonawczego wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji komornik podejmuje czynności egzekucyjne, chyba że wnioskowi nie można nadać biegu z powodu przeszkód prawnych. 2. Za dokonaną egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego roszczenia. 3. Za dokonanie zabezpieczenia roszczenia komornik pobiera opłatę stosunkową w wysokości 5% wartości roszczenia po dokonaniu zabezpieczenia. Jeżeli ten sam komornik na wniosek wierzyciela podejmie egzekucję do przedmiotu zabezpieczenia, opłatę, o której mowa w ust. 2, pomniejsza się o kwotę uiszczoną za dokonanie zabezpieczenia. Dokonana przez wierzyciela opłata podlega zwrotowi z pierwszych świadczeń wyegzekwowanych przez komornika. 4. Jeżeli egzekucja okaże się bezskuteczna bądź wyegzekwowana kwota nie wystarcza na pokrycie kosztów egzekucji, komornik zwraca połowę opłaty stosunkowej pobranej od wierzyciela tytułem zabezpieczenia. 5. Komornik może, przed wszczęciem egzekucji środków pieniężnych, wezwać wierzyciela do wpłacenia części opłaty stosunkowej w wysokości 15% najniższego wynagrodzenia przy wartości egzekwowanego świadczenia do 10.000 złotych i 25% najniższego wynagrodzenia kiedy wartość egzekwowanego świadczenia przekracza kwotę 10.000 złotych. 6. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do egzekucji należności Skarbu Państwa i organów samorządowych, nie wyłączając egzekucji prowadzonej na polecenie sądu lub prokuratora. Wierzyciele zwolnieni od ponoszenia kosztów sądowych przez sąd lub z mocy ustawy, nie ponoszą opłaty określonej w ust. 5. 7. Nieuiszczenie opłaty, o której mowa w ust. 5, w terminie tygodnia od dnia otrzymania przez wierzyciela wezwania do zapłaty lub nieprzekazania jej przez sąd lub prokuratora, łącznie z poleceniem egzekucyjnym, powoduje zwrot wniosku lub polecenia. 8. Nieopłacony wniosek o wszczęcie egzekucji wniesiony przez adwokata lub radcę prawnego zwraca się bez wzywania do opłat, jeżeli od wniosku pobrana powinna być opłata stała.\"; 9) dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Komornik w terminie 3 dni od chwili otrzymania wniosku podejmuje czynności egzekucyjne niezbędne dla skutecznego przeprowadzenia egzekucji. 2. Komornik podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za niedotrzymanie terminu określonego w ust. 1, bądź dokonanie czynności pozornych.\"; 10) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. W sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się komornik pobiera opłatę, o której mowa w art. 45 § 2 po każdym roku prowadzenia egzekucji, a jeżeli przedmiotem egzekucji są świadczenia za okres krótszy niż rok - po zakończeniu egzekucji świadczenia.\"; 11) art. 48 skreśla się; 12) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. Cała opłata stosunkowa wynosi 15% wartości egzekwowanego świadczenia, jednak nie może być niższa niż 1\/10 i wyższa niż trzydziestokrotna wysokość prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, zwanego dalej \"prognozowanym przeciętnym wynagrodzeniem\". Opłatę tę komornik pobiera również w przypadku umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela złożony przed upływem roku od dnia otrzymania wniosku o wszczęcie egzekucji; w tym celu komornik wyda postanowienie, w którym wezwie dłużnika do uiszczenia należności z tytułu opłat w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności.\"; 13) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za czynności komorników nie będące czynnościami egzekucyjnymi, biorąc pod uwagę pracochłonność czynności oraz jako podstawę opłat kwotę prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia oraz zasadę, że najwyższa opłata nie może przekroczyć opłaty stałej, o której mowa w art. 51 ust. 1.\"; 14) w tytule Rozdziału 8 wyraz \"Wynagrodzenie\" zastępuje się wyrazem \"Dochód\"; 15) skreśla się art. 61 i 62; 16) w art. 63: a) w ust. 1 wyrazy \"wynagrodzenia prowizyjnego\" zastępuje się wyrazem \"dochodu\", b) w ust. 2 wyrazy \"wynagrodzenia prowizyjnego\" zastępuje się wyrazem \"dochodu\", c) w ust. 3 wyrazy \"wynagrodzenia prowizyjnego\" zastępuje się wyrazem \"dochodu\", a wyrazy \"Wynagrodzenie to\" zastępuje się wyrazami \"Dochód ten\"; 17) w art. 72 w ust. 1 w pkt. 3 wyraz \"trzykrotnej\" zastępuje się wyrazem \"dwudziestokrotnej\"; 18) w art. 104 w ust. 1 wyrazy \"bez obowiązku rozliczenia\" zastępuje się wyrazami \"z przeznaczeniem na koszty działalności egzekucyjnej określone w art. 34\"."}
{"id":"2001_1452_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298) w art. 80c w ust. 1 w pkt 10 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) komornikom sądowym.\"."}
{"id":"2001_1452_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459 i Nr 42, poz. 475) w art. 299: a) w § 3 w pkt 6 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) komornikom sądowym w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym.\", b) w § 4 po wyrazie \"Społecznego\" dodaje się wyrazy \" , a także komornikom sądowym\"."}
{"id":"2001_1452_4","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 dodaje się lit. l) w brzmieniu: \"1) komornika sądowego w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym,\"."}
{"id":"2001_1452_5","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459 i Nr 72, poz. 748) w art. 50 w ust. 3 po wyrazach \"kontroli skarbowej\" dodaje się wyrazy \" , komornikom sądowym\"."}
{"id":"2001_1452_6","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Komornicy powołani przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się z dniem jej wejścia w życie komornikami w rozumieniu tej ustawy w dotychczasowych siedzibach. 2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozwiązuje się stosunek pracy z komornikiem."}
{"id":"2001_1452_7","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Do ryczałtu kancelaryjnego pobranego po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepis art. 104 ust. 1 w brzmieniu nadanym tą ustawą."}
{"id":"2001_1452_8","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. 1. Do czynności egzekucyjnych oraz wykonywania orzeczeń sądowych o zabezpieczenie roszczenia, rozpoczętych przed wejściem w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Rewiry komornicze istniejące w dniu wejścia w życie ustawy są rewirami komorniczymi w rozumieniu art. 7 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"2001_1452_9","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_148_1","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz.U. Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 60, poz. 702) w art. 27 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Powiernik i jego zastępca powinni posiadać obywatelstwo jednego z państw członków Unii Europejskiej, wykształcenie wyższe i dawać rękojmię rzetelnego wykonywania nałożonych na nich obowiązków.\"."}
{"id":"2001_148_2","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_1545_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. § 1. Kodeks morski reguluje stosunki prawne związane z żeglugą morską. § 2. W stosunkach cywilnoprawnych związanych z żeglugą morską stosuje się - w braku odpowiednich przepisów Kodeksu morskiego - przepisy prawa cywilnego. § 3. Stosunki pracy na statkach morskich, sprawy bezpieczeństwa morskiego, zapobieganie zanieczyszczaniu morza przez statki oraz inne sprawy w zakresie nieuregulowanym przepisami Kodeksu morskiego, regulują odrębne przepisy."}
{"id":"2001_1545_10","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. § 1. Statkiem o polskiej przynależności jest: 1) statek stanowiący polską własność, o którym mowa w art. 73 § 1 i 2, 2) statek uważany za stanowiący polską własność, o którym mowa w art. 73 § 3, 3) statek niestanowiący polskiej własności, który czasowo uzyskał polską przynależność, o którym mowa w art. 13 § 1. § 2. Przepisy niniejszego działu dotyczące statku stanowiącego polską własność stosuje się do statków uważanych za stanowiące polską własność."}
{"id":"2001_1545_100","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 100. Roszczenia z tytułu szkód w urządzeniach i basenach portowych, drogach wodnych i urządzeniach nawigacyjnych podlegają zaspokojeniu z pierwszeństwem przed innymi roszczeniami, z wyjątkiem roszczeń z tytułu śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia."}
{"id":"2001_1545_101","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 101. § 1. Jeżeli odpowiedzialność dłużnika ustalona zgodnie z Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności, powstała w związku z uprawianiem żeglugi statkiem o pojemności brutto mniejszej niż 300 ton, to granica jego odpowiedzialności wynosi: 1) 100 000 jednostek obliczeniowych - w odniesieniu do roszczeń z tytułu śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, 2) 50 000 jednostek obliczeniowych - w odniesieniu do innych roszczeń. § 2. Jednostką obliczeniową jest Specjalne Prawo Ciągnienia (SDR), określone przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy."}
{"id":"2001_1545_102","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 102. § 1. Jeżeli dłużnik jest osobą prawną, to przez własne działanie lub zaniechanie, o którym mowa w art. 4 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności, rozumie się działanie lub zaniechanie tego, kto wykonuje funkcje organu zarządzającego tej osoby prawnej. § 2. Jeżeli dłużnikiem jest armator, który uprawia żeglugę przez stałego zarządcę, to odpowiada on za działanie lub zaniechanie tego zarządcy jak za własne działanie lub zaniechanie; jeżeli zarządca jest osobą prawną, przepis § 1 stosuje się odpowiednio. TYTUŁ VI Umowy Dział I Przewóz ładunku Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_1545_103","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 103. Przez umowę przewozu ładunku przewoźnik podejmuje się, za wynagrodzeniem, przewiezienia rzeczy drogą morską."}
{"id":"2001_1545_104","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Umowa przewozu ładunku może: 1) stanowić, że przewoźnik odda całą albo określoną część przestrzeni ładunkowej statku pod ładunek na jedną lub więcej podróży (umowa czarterowa), albo 2) dotyczyć przewozu poszczególnych rzeczy lub ładunku określonego według rodzaju, ilości, miary lub wagi (umowa bukingowa)."}
{"id":"2001_1545_105","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 105. § 1. Umowa przewozu określa stosunek pomiędzy przewoźnikiem a frachtującym (czarterującym lub bukującym). § 2. Każda strona może żądać potwierdzenia umowy przewozu na piśmie. § 3. W wykonaniu obowiązku frachtującego może ładunek dostarczyć przewoźnikowi inna osoba (załadowca). Przepisy odnoszące się do załadowcy mają zastosowanie do frachtującego, który sam dostarcza ładunek przewoźnikowi."}
{"id":"2001_1545_106","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 106. Frachtujący może bez zgody przewoźnika odstąpić swoje prawa z umowy przewozu osobie trzeciej, pozostaje jednak odpowiedzialny za wykonanie umowy solidarnie z osobą, której swoje prawa odstąpił."}
{"id":"2001_1545_107","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 107. § 1. Jeżeli ładunek ma być według umowy czarterowej przewieziony określonym statkiem, przewoźnik może załadować go na inny statek tylko po uzyskaniu zgody czarterującego. § 2. Przy przewozie na podstawie umowy bukingowej przewoźnik ma prawo - w braku wyraźnego zakazu w umowie - zastąpić określony w umowie statek innym statkiem tej samej kategorii, zdatnym do przewozu bez opóźnienia; obowiązany jest jednak podstawić statek zastępczy w umówionym terminie i zawiadomić o tym bukującego."}
{"id":"2001_1545_108","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 108. § 1. Roszczenie z umowy przewozu przedawnia się z upływem 2 lat od dnia jego wymagalności. § 2. Roszczenia do przewoźnika związane z ładunkiem, wynikające z konosamentu, przedawniają się z upływem roku od dnia, w którym wydanie ładunku nastąpiło lub miało nastąpić. § 3. Powództwo o odszkodowanie przeciwko osobie trzeciej w sprawach, o których mowa w § 2, może być wytoczone nawet po upływie roku w terminie określonym w przepisach o przedawnieniu roszczeń, nie dłuższym jednak niż 6 miesięcy licząc od dnia, w którym osoba występująca z takim powództwem zaspokoiła roszczenie lub otrzymała pozew wniesiony przeciwko niej."}
{"id":"2001_1545_109","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 109. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do przewozu przesyłek pocztowych. Rozdział 2 Załadowanie na statek"}
{"id":"2001_1545_11","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. § 1. Statek o polskiej przynależności jest obowiązany podnosić polską banderę. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może, w drodze rozporządzenia, zwolnić niektóre rodzaje statków o polskiej przynależności z obowiązku podnoszenia bandery. Zwolnienie nie może dotyczyć statków uprawiających żeglugę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1545_110","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 110. Przewoźnik obowiązany jest dołożyć należytej staranności, aby przy rozpoczęciu podróży statek był zdatny do żeglugi, właściwie wyposażony, zaopatrzony i obsadzony załogą, a ponadto aby jego ładownie, chłodnie oraz wszelkie inne pomieszczenia, do których są ładowane towary, były przed rozpoczęciem podróży przygotowane i doprowadzone do stanu odpowiedniego do przyjęcia, przewozu i zabezpieczenia ładunku, stosownie do jego właściwości."}
{"id":"2001_1545_111","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Przewoźnik obowiązany jest podstawić statek gotowy do ładowania w ustalonym miejscu i czasie oraz pozostawić go tam na przewidziany okres ładowania, a gdy został umówiony przestój - także na okres przestoju."}
{"id":"2001_1545_112","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 112. § 1. Jeżeli nie umówiono miejsca ładowania, przewoźnik podstawi statek w zwyczajowo przyjętym miejscu ładowania lub wyczekiwania. § 2. Jeżeli przewóz opiera się na umowie czarterowej, przewoźnik obowiązany jest podstawić statek według wskazania czarterującego w miejscu odpowiednim, bezpiecznym i dostępnym bez trudności dla podejścia statku, dla jego pozostawania tam i wyjścia z ładunkiem bez przeszkód. Jeżeli jest kilku czarterujących, którzy nie uzgodnili między sobą miejsca ładowania, lub jeżeli odpowiednie miejsce ładowania nie zostało przewoźnikowi podane, przewoźnik postąpi zgodnie z § 1. § 3. Czarterujący może niezależnie od tego, czy miejsce ładowania zostało w umowie ustalone, domagać się od przewoźnika - za zwrotem wszelkich związanych z tym kosztów - przeholowania lub przeciągnięcia statku z jednego miejsca na drugie, chyba że przewóz odbywa się statkiem obsługującym linię regularną. § 4. Jeżeli przewóz opiera się na umowie bukingowej, bukującemu przysługują uprawnienia określone w § 3 tylko wtedy, gdy przewiduje je umowa lub zwyczaj przyjęty w danym porcie."}
{"id":"2001_1545_113","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 113. § 1. Przewoźnik jest obowiązany zawiadomić na piśmie czarterującego o podstawieniu gotowego do rozpoczęcia ładowania statku w miejscu, o którym mowa w art. 112 § 2, a jeżeli miejsce takie nie zostało przewoźnikowi wskazane - w miejscu, o którym mowa w art. 112 § 1 (nota gotowości). Jeżeli czarterujący wskazał załadowcę, przewoźnik zawiadamia załadowcę. § 2. Zawiadomienie, które w chwili jego otrzymania nie odpowiada rzeczywistości, uważa się za niedokonane, a przewoźnik odpowiada za wynikłą stąd szkodę. § 3. Do określenia dnia oraz godziny, w których zawiadomienie uważa się za skutecznie dokonane, stosuje się zwyczaje przyjęte dla tej czynności w danym porcie."}
{"id":"2001_1545_114","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 114. § 1. Okres ładowania określa umowa czarterowa, a jeżeli nie zawiera ona postanowienia w tym przedmiocie - zwyczaj przyjęty w danym porcie. Okres ten oblicza się według dni i godzin roboczych, poczynając od następnego dnia po złożeniu noty gotowości. § 2. Do okresu ładowania wlicza się przerwy wywołane przyczynami zachodzącymi po stronie frachtującego lub załadowcy, jak również czas użyty na przeholowanie lub przeciągnięcie statku z jednego miejsca na drugie stosownie do art. 112 § 3. § 3. Do okresu ładowania nie wlicza się przerw wywołanych przyczynami zachodzącymi po stronie przewoźnika, jak również przerw spowodowanych siłą wyższą albo warunkami atmosferycznymi zagrażającymi ładunkowi lub prawidłowości bądź bezpieczeństwu ładowania."}
{"id":"2001_1545_115","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 115. § 1. Strony mogą w umowie czarterowej przewidzieć, że statek pozostanie w porcie ponad okres ładowania (przestój statku). § 2. Jeżeli umowa nie ustala okresu przestoju statku, przyjmuje się, że okres ten wynosi 14 dni. Okres przestoju oblicza się według bieżących dni i godzin. Do okresu przestoju nie wlicza się jednak przerw spowodowanych przyczynami zachodzącymi wyłącznie po stronie przewoźnika. § 3. Wynagrodzenie należne przewoźnikowi za przestój (przestojowe) określa umowa, a jeżeli nie zawiera ona postanowienia w tym przedmiocie - zwyczaj. W braku stawek zwyczajowych przestojowe określa się sumą wydatków przewoźnika na utrzymanie statku i załogi przez okres przestoju. § 4. Jeżeli w umowie nie przewidziano przestoju, a statek po upływie okresu ładowania zostaje przetrzymany w porcie z przyczyn zachodzących po stronie frachtującego lub załadowcy, przewoźnik ma prawo do wynagrodzenia szkody wyrządzonej przetrzymaniem statku. § 5. Do odszkodowania przewidzianego w § 4 przewoźnik ma prawo również wtedy, gdy statek z przyczyn zachodzących po stronie frachtującego lub załadowcy zostaje przetrzymany w porcie ponad okres przestoju."}
{"id":"2001_1545_116","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 116. Przy przewozie na podstawie umowy bukingowej przewoźnik powinien w odpowiednim terminie zawiadomić frachtującego o czasie i miejscu ładowania statku. Zawiadomienie takie jest zbędne, gdy chodzi o statek obsługujący linię regularną, chyba że termin ustalony w rozkładzie rejsów nie będzie mógł być dotrzymany."}
{"id":"2001_1545_117","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 117. Frachtującemu przysługuje prawo dostarczenia w miejsce ładunku określonego umową - innego odpowiedniego ładunku, którego przewóz nie pogorszy położenia przewoźnika i innych frachtujących. Fracht należny przewoźnikowi za przewóz takiego ładunku nie może być niższy od frachtu umówionego."}
{"id":"2001_1545_118","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 118. § 1. Po upływie okresu ładowania i przestoju przewidzianego w umowie czarterowej albo po upływie ustalonego w umowie bukingowej terminu dostarczenia ładunku przewoźnik może według swego uznania rozpocząć podróż, choćby nawet umówiony ładunek nie został dostarczony. Przewoźnik zachowuje prawo do frachtu przypadającego również od ładunku niezaładowanego (martwy fracht). § 2. Należność przewoźnika z tytułu martwego frachtu ulega zmniejszeniu o sumę frachtu uzyskanego przez przewoźnika za inny ładunek przyjęty do przewozu w miejsce ładunku niedostarczonego."}
{"id":"2001_1545_119","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 119. Jeżeli według umowy czarterujący rozporządza całą przestrzenią statku, przewoźnik, zachowując prawo do całego frachtu, jest na żądanie czarterującego obowiązany: 1) rozpocząć podróż nawet przed umówionym terminem, choćby ładunek nie był jeszcze w całości załadowany, 2) przyjąć do przewozu ładunek dostarczony mu przed upływem okresu ładowania lub przestoju, choćby nawet przyjęcie i załadowanie ładunku mogło spowodować zwłokę w rozpoczęciu podróży, nie dłuższą jednak niż 14 dni; nie narusza to przepisów art. 115 § 4 i § 5."}
{"id":"2001_1545_12","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. § 1. Statek o polskiej przynależności oznacza się nazwą na dziobie, z każdej burty i na rufie. Pod nazwą na rufie powinna być uwidoczniona nazwa portu macierzystego statku. § 2. Właściciel nadaje statkowi nazwę i wskazuje port morski jako port macierzysty statku. Nazwa podlega zatwierdzeniu, przez dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku w drodze decyzji administracyjnej. § 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach nadawania i zatwierdzenia nazwy statku, uwzględniając konieczność jego indywidualizacji. § 4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może określić, w drodze rozporządzenia, inny, niż wskazany w § 1, sposób oznaczania niektórych statków, mając na względzie ich rodzaj, przeznaczenie i rodzaj żeglugi."}
{"id":"2001_1545_120","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 120. Jeżeli według umowy czarterujący rozporządza częścią przestrzeni statku, przewoźnik może odmówić przyjęcia ładunku, którego załadowanie po upływie ustalonego okresu ładowania musiałoby wskutek zwłoki czarterującego spowodować przetrzymanie statku. Pomimo odmowy przyjęcia ładunku przewoźnikowi należy się cały fracht."}
{"id":"2001_1545_121","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 121. § 1. Czarterującemu, choćby według umowy rozporządzał całą powierzchnią statku, wolno swoim ładunkiem zajmować tylko przestrzenie i powierzchnie przeznaczone do tego celu. § 2. Czarterujący może żądać stosownego obniżenia frachtu i wynagrodzenia szkody, jeżeli przewoźnik nie odda do jego rozporządzenia określonej w umowie przestrzeni statku."}
{"id":"2001_1545_122","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 122. § 1. Frachtujący obowiązany jest na swój koszt dostarczyć ładunek do statku wzdłuż jego burty w taki sposób, aby umożliwić prawidłowe i odpowiednie załadowanie. § 2. Na towarach łatwo zapalnych, wybuchowych lub w inny sposób niebezpiecznych frachtujący obowiązany jest umieścić odpowiednie oznaczenie ich jako niebezpiecznych oraz podać przewoźnikowi potrzebne informacje o właściwościach towaru. § 3. Oddając do przewozu rzeczy, z którymi należy obchodzić się w szczególny sposób, frachtujący obowiązany jest umieścić na nich odpowiednie oznaczenie i poinformować przewoźnika o ich właściwościach."}
{"id":"2001_1545_123","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 123. § 1. Frachtujący obowiązany jest dostarczyć przewoźnikowi we właściwym czasie dokumenty dotyczące ładunku, potrzebne do jego przewozu. § 2. Frachtujący odpowiada za szkody wynikłe ze zwłoki w dostarczeniu, oraz z nieprawidłowości lub niedokładności dokumentów przewidzianych w § 1."}
{"id":"2001_1545_124","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 124. § 1. Frachtujący odpowiada wobec przewoźnika, a także wobec pasażerów, załogi i właścicieli innych ładunków za szkody spowodowane niedokładnym lub nieprawdziwym oświadczeniem dotyczącym rodzaju lub właściwości ładunku. § 2. Odpowiedzialność określoną w § 1 ponosi także załadowca, jeżeli złożenie niedokładnego lub nieprawdziwego oświadczenia dotyczącego rodzaju lub właściwości ładunku nastąpiło z jego winy."}
{"id":"2001_1545_125","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Frachtujący jest wolny od odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez ładunek przewoźnikowi lub statkowi z jakiejkolwiek przyczyny bez jego winy."}
{"id":"2001_1545_126","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 126. § 1. Przewoźnik obowiązany jest dołożyć należytej staranności przy załadowywaniu ładunku na statek oraz dostarczyć odpowiednie podkłady, przegrody, maty i inny materiał konieczny do prawidłowego i odpowiedniego załadowania oraz rozmieszczenia i zabezpieczenia (zasztauowania) ładunku. § 2. Ładunek umieszcza się na statku według uznania przewoźnika; umieszczenie ładunku na pokładzie wymaga zgody załadowcy, chyba że chodzi o ładunki przewożone w kontenerach zamkniętych, przyjmowanych na statek przystosowany do takiego przewozu, lub o ładunki, które zwyczajowo są przewożone na pokładzie. § 3. Koszty załadowania i zasztauowania ładunku na statku obciążają przewoźnika."}
{"id":"2001_1545_127","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 127. § 1. Przewoźnik, zachowując prawo do całego frachtu, może według swego uznania wyładować ładunek ze statku, zniszczyć go lub unieszkodliwić bez obowiązku wynagrodzenia szkody przez to powstałej, jeżeli ładunek ten zawiera materiały łatwo zapalne, wybuchowe lub w inny sposób niebezpieczne, został fałszywie zadeklarowany albo jeżeli przewoźnik nie mógł, przyjmując ładunek stwierdzić jego niebezpiecznych właściwości na podstawie zwykłej znajomości rzeczy, a nie został uprzedzony o tych właściwościach. Załadowca odpowiada za szkodę powstałą wskutek załadowania i przewozu takiego ładunku. § 2. Jeżeli przewoźnikowi były wprawdzie znane właściwości ładunku określone w § 1 i ładunek ten został załadowany za jego zgodą, lecz następnie zagroził bezpieczeństwu statku, osób na nim się znajdujących lub innych ładunków, przewoźnik może - według swego uznania - ładunek niebezpieczny wyładować, zniszczyć lub unieszkodliwić. Za wynikłą stąd szkodę przewoźnik odpowiada tylko w granicach odpowiedzialności z tytułu awarii wspólnej. Przewoźnik zachowuje prawo do frachtu dystansowego."}
{"id":"2001_1545_128","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Na żądanie załadowcy przewoźnik obowiązany jest, w miarę postępującego stopniowo ładowania, wydawać mu odpowiednie pokwitowania ładunkowe na przyjęte na statek partie towaru (kwity sternika), w których poza danymi określającymi rodzaj ładunku, jego miarę, ilość lub wagę oraz znaki i opakowanie może zamieścić zastrzeżenia dotyczące stanu zewnętrznego ładunku i jego opakowania. Rozdział 3 Konosament"}
{"id":"2001_1545_129","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 129. § 1. Przewoźnik obowiązany jest po przyjęciu ładunku na statek wydać załadowcy na jego żądanie konosament. § 2. Jeżeli poprzednio zostały wydane na ten ładunek kwity sternika, przewoźnik może uzależnić wydanie konosamentu od ich zwrotu."}
{"id":"2001_1545_13","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. § 1. Statek niestanowiący polskiej własności może uzyskać polską przynależność na czas oznaczony, jeżeli wnioskodawca łącznie spełni następujące wymogi: 1) jest osobą prawną mającą w Rzeczypospolitej Polskiej siedzibę lub oddział bądź jest osobą fizyczną zamieszkałą w Rzeczypospolitej Polskiej lub mającą w Rzeczypospolitej Polskiej oddział, 2) przedstawi umowę najmu lub dzierżawy statku bądź inną umowę, na podstawie której będzie mógł uprawiać żeglugę statkiem we własnym imieniu, 3) zobowiąże się, że będzie prowadził działalność armatorską w Rzeczypospolitej Polskiej, 4) złoży urzędowo poświadczony odpis lub wyciąg ze stałego rejestru statków, zawierający opis statku, oznaczenie właściciela oraz inne dane z tego rejestru, a w szczególności wpisane prawa zastawu i ograniczenia w rozporządzaniu statkiem, 5) przedstawi pisemną zgodę właściwych organów państwa stałego rejestru statków, właściciela statku i wszystkich wierzycieli hipotecznych na nadanie statkowi polskiej przynależności oraz zapewnienie właściwych organów państwa stałego rejestru statku, że w czasie trwania polskiej przynależności statek nie będzie uprawniony do podnoszenia bandery tego państwa, 6) wskaże port macierzysty statku w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Statek niestanowiący polskiej własności uzyskuje czasową polską przynależność przez wpis do rejestru okrętowego, na podstawie postanowienia izby morskiej stwierdzającego okres przynależności."}
{"id":"2001_1545_130","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 130. § 1. Przewoźnik może wydać załadowcy, przed przyjęciem ładunku na statek, dokument stwierdzający przyjęcie ładunku do przewozu (konosament przyjęcia do załadowania). § 2. Po przyjęciu ładunku na statek przewoźnik wyda załadowcy, na jego żądanie, konosament stwierdzający przyjęcie ładunku na statek za zwrotem dokumentu wymienionego w § 1 albo na tym ostatnim umieści wzmiankę o przyjęciu ładunku na statek z podaniem nazwy statku i daty załadowania."}
{"id":"2001_1545_131","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 131. § 1. Konosament stanowi dowód przyjęcia ładunku w nim oznaczonego na statek w celu przewozu i jest dokumentem legitymującym do dysponowania tym ładunkiem i do jego odbioru. § 2. Konosament wystawiony zgodnie z przepisami niniejszego działu stwarza domniemanie przyjęcia na statek przez przewoźnika określonego ładunku do przewozu w takiej ilości i stanie, jak to uwidoczniono w konosamencie. Dowód przeciwny nie będzie dopuszczony w przypadku, gdy konosament został przeniesiony na osobę trzecią działającą w dobrej wierze. § 3. Konosament stanowi o stosunku prawnym pomiędzy przewoźnikiem a odbiorcą ładunku. Postanowienia umowy przewozu wiążą odbiorcę tylko wówczas, gdy konosament do nich odsyła."}
{"id":"2001_1545_132","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 132. § 1. Dane dotyczące ładunku zamieszcza się w konosamencie na podstawie pisemnej deklaracji załadowcy. § 2. Załadowca odpowiada wobec przewoźnika za szkody i wydatki wynikłe z niedokładności lub nieprawdziwości oświadczenia co do miary, objętości, liczby sztuk, ilości i wagi ładunku oraz jego znaków głównych; nie zwalnia to jednak przewoźnika od odpowiedzialności wskutek niewypełnienia jego obowiązków, wynikających z umowy przewozu, w stosunku do wszystkich innych osób poza frachtującym i załadowcą."}
{"id":"2001_1545_133","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 133. Przewoźnik obowiązany jest wydać załadowcy konosament w tylu jednobrzmiących egzemplarzach, ilu zażąda załadowca, uwidoczniając na każdym z nich liczbę wydanych egzemplarzy."}
{"id":"2001_1545_134","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 134. § 1. Konosament może być wystawiony: 1) na imiennie określonego odbiorcę (konosament imienny), 2) na zlecenie załadowcy lub wskazanej przez niego osoby (konosament na zlecenie), 3) na okaziciela. § 2. Jeżeli w konosamencie na zlecenie nie wskazano osoby, na której zlecenie konosament został wystawiony, uważa się go za wystawiony na zlecenie załadowcy."}
{"id":"2001_1545_135","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 135. § 1. Konosament może być przeniesiony na inną osobę, która przez przeniesienie nabywa uprawnienia do dysponowania ładunkiem i do jego odbioru. § 2. Konosament przenosi się: 1) przez przelew wierzytelności (konosament imienny), 2) przez indos (konosament na zlecenie), 3) przez wydanie konosamentu (konosament na okaziciela)."}
{"id":"2001_1545_136","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 136. § 1. Konosament zawiera: 1) oznaczenie przewoźnika, 2) oznaczenie załadowcy, 3) oznaczenie odbiorcy lub stwierdzenie, że konosament został wystawiony na zlecenie albo na okaziciela, 4) nazwę statku, 5) określenie ładunku z podaniem jego rodzaju oraz - stosownie do okoliczności - jego miary, objętości, liczby sztuk, ilości lub wagi, 6) określenie zewnętrznego stanu ładunku i jego opakowania, 7) znaki główne niezbędne dla stwierdzenia tożsamości ładunku, podane przez załadowcę na piśmie przed rozpoczęciem ładowania, jeżeli je wydrukowano lub w inny sposób utrwalono na poszczególnych sztukach ładunku lub jego opakowaniu, 8) oznaczenie frachtu i innych należności przewoźnika albo wzmiankę, że ich zapłata w całości już nastąpiła lub powinna nastąpić stosownie do postanowień zamieszczonych w innym dokumencie, 9) nazwę miejsca załadowania, 10) nazwę miejsca wyładowania albo określenie, kiedy lub gdzie nastąpi wskazanie miejsca wyładowania, 11) liczbę wydanych egzemplarzy konosamentu, 12) datę i miejsce wystawienia konosamentu, 13) podpis przewoźnika albo kapitana statku lub innego przedstawiciela przewoźnika. § 2. Jeżeli w konosamencie nie wymieniono przewoźnika, uważa się, że przewoźnikiem jest armator. Jeżeli w konosamencie wystawionym zgodnie z § 1 wymieniono przewoźnika niedokładnie lub fałszywie, armator statku, na który ładunek załadowano, odpowiada wobec odbiorcy ładunku za wynikłą stąd szkodę, przy czym służy mu roszczenie zwrotne do przewoźnika."}
{"id":"2001_1545_137","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 137. § 1. Przewoźnik może zamieścić w konosamencie odpowiednią uwagę, jeżeli zewnętrzny stan ładunku lub jego opakowania budzi zastrzeżenia. § 2. Przewoźnik może odmówić wpisania do konosamentu zadeklarowanych mu przez załadowcę danych dotyczących ilości, miary, wagi i oznakowania ładunku, jeżeli ma poważną podstawę do podejrzewania, że dane te nie odpowiadają dokładnie stanowi faktycznemu w chwili załadowania, albo jeżeli nie ma możliwości sprawdzenia tych danych. § 3. Przewoźnik może odmówić wpisania do konosamentu danych dotyczących znaków ładunku, jeżeli znaki te nie są utrwalone na poszczególnych sztukach ładunku lub jego opakowaniu w taki sposób, że w normalnych warunkach powinny pozostać czytelne do końca podróży. § 4. Jeżeli ładunek dostarczono do przewozu w opakowaniu, przewoźnik może zamieścić w konosamencie wzmiankę, że zawartość jest mu nieznana."}
{"id":"2001_1545_138","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 138. § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie przepisy o konosamencie stosuje się odpowiednio do konosamentu bezpośredniego wydanego przez przewoźnika morskiego podejmującego się przewozu, który ma być dokonany na części trasy przez innego przewoźnika (morskiego, rzecznego, lądowego lub powietrznego). § 2. Do przewozu na częściach trasy, które nie stanowią drogi morskiej, stosuje się prawo właściwe dla danego rodzaju przewozu. Jeżeli nie można ustalić, na jakiej części trasy nastąpiło zdarzenie, stosuje się do oceny jego skutków przepisy Kodeksu morskiego."}
{"id":"2001_1545_139","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 139. § 1. Przewoźnik, który wystawił konosament bezpośredni, odpowiada za należyte wykonanie obowiązków przewoźnika na całej trasie objętej tym konosamentem, aż do wydania ładunku uprawnionemu odbiorcy. Każdy z pozostałych przewoźników odpowiada za wykonanie tych obowiązków na obsługiwanej przez niego części trasy solidarnie z przewoźnikiem, który wystawił konosament bezpośredni. § 2. Przewoźnik, który wystawił konosament bezpośredni, może w nim ograniczyć swoją odpowiedzialność do obsługiwanej przez niego części trasy; nie zwalnia go to od obowiązku dołożenia należytej staranności, aby dalszy przewóz mógł być prawidłowo wykonany. § 3. Przewoźnik, który na podstawie swej solidarnej odpowiedzialności z konosamentu bezpośredniego zapłacił odszkodowanie, ma prawo żądać od każdego z pozostałych przewoźników, ponoszących odpowiedzialność z tego konosamentu, zwrotu proporcjonalnie do przypadającego na niego frachtu. Wolny jest od obowiązku zwrotu ten z przewoźników, który udowodni, że należycie wykonał swoje obowiązki przewoźnika. § 4. Ostatni przewoźnik powinien wykonać znane mu prawa poprzednich przewoźników, w szczególności ich prawo zastawu. Rozdział 4 Wykonanie przewozu"}
{"id":"2001_1545_14","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Armator prowadzący w Rzeczypospolitej Polskiej działalność za pośrednictwem oddziału podlega, w zakresie spraw związanych z uprawianiem żeglugi statkiem, który uzyskał czasową polską przynależność, polskiemu prawu i jurysdykcji sądów polskich w takim zakresie, w jakim podlega im osoba mająca w Rzeczypospolitej Polskiej siedzibę lub miejsce zamieszkania."}
{"id":"2001_1545_140","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 140. § 1. Statek powinien wykonać przewóz z należytą szybkością, trasą umownie ustaloną, a w braku umowy trasą normalną. § 2. Zejście z trasy w celu ratowania lub usiłowania ratowania życia lub mienia na morzu albo z innej uzasadnionej przyczyny nie stanowi naruszenia umowy przewozu; przewoźnik nie odpowiada za wynikłą stąd szkodę."}
{"id":"2001_1545_141","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 141. Przewoźnik obowiązany jest sprawować pieczę nad ładunkiem od jego przyjęcia do wydania oraz dbać o interesy osób zainteresowanych ładunkiem."}
{"id":"2001_1545_142","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 142. § 1. Jeżeli statek nie może przybyć do portu przeznaczenia z powodu przeszkody nie do pokonania, której ustąpienia nie można oczekiwać w rozsądnym terminie, przewoźnik skieruje statek do najbliższego bezpiecznego portu. O przeszkodach przewoźnik powinien zawiadomić frachtującego. § 2. Jeżeli przewóz odbywa się na podstawie umowy czarterowej, kapitan powinien, o ile to możliwe, zastosować się do poleceń czarterującego. Jeżeli w stosownym terminie polecenie czarterującego nie nadeszło lub jego wykonanie jest niemożliwe, kapitan może wyładować ładunek albo powrócić z nim do portu załadowania zależnie od tego - co jest według jego oceny korzystniejsze dla czarterującego. § 3. Czarterujący jest obowiązany w każdym przypadku zapłacić fracht dystansowy. Rozdział 5 Wyładowanie i odbiór ładunku"}
{"id":"2001_1545_143","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 143. § 1. Frachtujący ma prawo dysponowania ładunkiem do chwili wydania go uprawnionemu odbiorcy. Może on w szczególności przed rozpoczęciem podróży żądać zwrotu ładunku w porcie załadowania, jak również nawet po rozpoczęciu podróży zmienić pierwotne wskazania dotyczące osoby odbiorcy i miejsca wyładowania - za zabezpieczeniem wszelkich związanych z tym strat i kosztów. Jeżeli ładunek przewożony jest na podstawie konosamentu, prawo dysponowania ładunkiem przysługuje każdemu legitymowanemu posiadaczowi konosamentu, a przewoźnik obowiązany jest zastosować się do jego poleceń tylko za zwrotem wszystkich wydanych egzemplarzy konosamentu. § 2. Prawa określone w § 1 nie służą, jeżeli ich wykonanie spowodowałoby znaczne opóźnienie rozpoczęcia podróży, chyba że przewoźnik wyrazi na to zgodę."}
{"id":"2001_1545_144","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 144. § 1. W braku odmiennych zleceń udzielonych stosownie do art. 143 ładunek wydaje się w porcie przeznaczenia. § 2. Przewoźnik obowiązany jest wydać ładunek w porcie przeznaczenia legitymowanemu posiadaczowi choćby tylko jednego egzemplarza konosamentu. Po wydaniu ładunku przez przewoźnika na podstawie jednego egzemplarza pozostałe egzemplarze konosamentu tracą moc. § 3. Legitymowanym posiadaczem konosamentu jest: 1) z konosamentu imiennego - odbiorca wskazany w konosamencie, 2) z konosamentu na zlecenie - ten, na czyje zlecenie opiewa konosament, który nie był przeniesiony przez indos, albo posiadacz konosamentu wykazujący swoje prawo nieprzerwanym szeregiem indosów, choćby ostatni indos był in blanco, 3) z konosamentu na okaziciela - okaziciel konosamentu. § 4. Jeżeli konosamentu nie wystawiono, ładunek wydaje się w miejscu przeznaczenia odbiorcy wskazanemu przez frachtującego lub osobę przez niego upoważnioną."}
{"id":"2001_1545_145","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 145. Do określenia sposobu i okresu wyładowania oraz przestoju i przetrzymania statku, jak również związanych z tym kosztów, stosuje się odpowiednio przepisy o załadowaniu. Koszty wyładowania ze statku wzdłuż burty ponosi przewoźnik, a wszystkie inne koszty odbioru ponosi odbiorca."}
{"id":"2001_1545_146","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 146. § 1. Przez przyjęcie ładunku odbiorca zobowiązuje się do zapłaty przewoźnikowi jego należności z tytułu frachtu, przestojowego, odszkodowania za przetrzymanie statku i wszelkich innych należności z tytułu przewozu ładunku. § 2. Jeżeli ładunek jest przewożony na podstawie konosamentu, odbiorca obowiązany jest do zapłacenia tylko należności wynikających z konosamentu lub z umowy przewozu, do której postanowień w tym przedmiocie konosament odsyła. § 3. Przy przewozie ładunku na podstawie konosamentu przewoźnik nie może dochodzić od odbiorcy wynagrodzenia za przestój lub odszkodowania za przetrzymanie statku w porcie załadowania, chyba że w konosamencie uwidoczniono czas przestoju lub przetrzymania statku. Jeżeli okres ładowania i wyładowania był określony łącznie jedną liczbą dni lub godzin, przewoźnik nie może wobec odbiorcy powołać się na nadmierną stratę czasu przy ładowaniu, chyba że została ona uwidoczniona w konosamencie."}
{"id":"2001_1545_147","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 147. § 1. Odbiorca lub przewoźnik mogą żądać dokonania przed odbiorem ładunku jego oględzin z udziałem biegłych. § 2. Koszty związane z oględzinami ponosi ten, kto żąda oględzin. Jeżeli jednak oględziny dokonane na żądanie odbiorcy wykazały ubytek lub uszkodzenie ładunku, koszty oględzin obciążają przewoźnika, chyba że za szkodę stwierdzoną oględzinami nie ponosi odpowiedzialności."}
{"id":"2001_1545_148","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 148. § 1. Domniemywa się, że odbiorca odebrał ładunek zgodnie z treścią konosamentu, jeżeli nie zawiadomił na piśmie przewoźnika o brakach lub uszkodzeniach najpóźniej w chwili odbioru, a w razie szkód zewnętrznie niedostrzegalnych - najpóźniej w ciągu trzech dni od chwili odbioru danego ładunku. Zawiadomienie pisemne jest zbędne, jeżeli w chwili odbioru przewoźnik i odbiorca zgodnie stwierdzili stan ładunku. § 2. Postanowienia umowne uciążliwsze dla odbiorcy ładunku niż to przewiduje § 1 są nieważne."}
{"id":"2001_1545_149","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 149. § 1. Przewoźnik może odmówić wydania ładunku i zatrzymać go aż do zapłaty lub zabezpieczenia przez odbiorcę przypadających na niego należności z tytułu przewozu danego ładunku, a także należnego od ładunku udziału w awarii wspólnej i wynagrodzenia za ratownictwo. § 2. Przewoźnik, który wydał ładunek odbiorcy, traci prawo dochodzenia od frachtującego roszczeń wymienionych w § 1."}
{"id":"2001_1545_15","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Armator, którego statek uzyskał czasową polską przynależność, jest obowiązany obsadzić statek załogą zgodnie z polskimi przepisami i poddać statek polskim przepisom, w szczególności w zakresie: pomiaru, bezpieczeństwa morskiego, dokumentów statku i ochrony środowiska."}
{"id":"2001_1545_150","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 150. § 1. Jeżeli odbiorca nie zgłasza się lub odmawia przyjęcia ładunku albo opóźnia wyładunek tak, że nie można zakończyć wyładowywania statku w stosownym terminie, przewoźnik na koszt i niebezpieczeństwo odbiorcy wyładuje 3adunek i odda go do przechowania w domu składowym lub w innym odpowiednim miejscu. § 2. W taki sam sposób przewoźnik postąpi z ładunkiem w przypadku zgłoszenia się po jego odbiór kilku posiadaczy konosamentu. § 3. Przewoźnik zawiadomi niezwłocznie o przypadkach określonych w § 1 i 2 odbiorcę, jeżeli mu jest znany, i załadowcę. § 4. Za przetrzymanie statku spowodowane złożeniem ładunku na przechowanie należy się przewoźnikowi odszkodowanie jak za przetrzymanie statku przy załadowaniu."}
{"id":"2001_1545_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 151. § 1. Jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od dnia przybycia statku do portu wyładowania nie podjęto złożonego na przechowanie ładunku i nie zapłacono przewoźnikowi wszystkich należności przypadających mu od odbiorcy w związku z danym przewozem, przewoźnik może sprzedać ładunek. § 2. Niepodjęty ładunek może być sprzedany także przed oddaniem na przechowanie i przed upływem terminu dwumiesięcznego, jeżeli jest narażony na zepsucie lub jeżeli jego przechowanie wymaga kosztów, których wysokość przekracza wartość ładunku. § 3. O zamiarze sprzedaży ładunku zgodnie z postanowieniem § 1 przewoźnik zawiadamia odbiorcę i frachtującego na 7 dni przed dniem sprzedaży."}
{"id":"2001_1545_152","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 152. § 1. Z kwoty uzyskanej ze sprzedaży ładunku przewoźnik pokrywa należności przypadające mu od odbiorcy w związku z danym przewozem oraz wydatki związane z przechowaniem ładunku, jak również koszty przeprowadzenia sprzedaży, a resztę składa do depozytu sądowego w miejscu sprzedaży w celu wydania tej sumy uprawnionemu. § 2. Jeżeli kwota uzyskana ze sprzedaży ładunku nie wystarcza na całkowite zaspokojenie należności przewoźnika określonych w § 1, przewoźnik ma prawo dochodzić reszty swoich należności od frachtującego. § 3. Dla zachowania roszczeń przewidzianych w § 2 przewoźnik jest obowiązany zawiadomić frachtującego o oddaniu ładunku na przechowanie i zamiarze sprzedania go w razie nieotrzymania zapłaty lub odpowiedniego zabezpieczenia w stosownym czasie. Rozdział 6 Należności przewoźnika"}
{"id":"2001_1545_153","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 153. Wysokość frachtu określa umowa. W braku umowy fracht oblicza się na podstawie stawek stosowanych w miejscu i w czasie załadowania."}
{"id":"2001_1545_154","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 154. § 1. Od ładunku utraconego w czasie przewozu wskutek jakiegokolwiek wypadku fracht nie należy się, a zapłacony z góry podlega zwrotowi. § 2. Jeżeli utracony ładunek, o którym mowa w ust. 1, ocalał lub został odzyskany, przewoźnik ma prawo do frachtu dystansowego, chyba że osoba zainteresowana ładunkiem nie odniosła żadnej korzyści z przebycia przez ładunek części podróży. § 3. Frachtem dystansowym jest należność za przewóz obliczona według stosunku, w jakim część podróży rzeczywiście przebyta przez ładunek pozostaje do całej umówionej podróży. Przy obliczaniu frachtu dystansowego uwzględnia się nie tylko stosunek odległości, lecz także stosunek nakładu kosztów i czasu, niebezpieczeństwa i trudów, jakie są przeciętnie związane z przebytą częścią podróży, do przeciętnego nakładu przypadającego na część pozostałą do przebycia. § 4. Fracht należy się w całości za przewóz ładunku utraconego wskutek jego szczególnych naturalnych właściwości, w szczególności zepsucia, ulotnienia się lub normalnego wycieku, a także za przewóz zwierząt, które padły w czasie przewozu."}
{"id":"2001_1545_155","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 155. § 1. Jeżeli na statek załadowano ładunek w ilości większej niż przewidziana w umowie, przewoźnikowi należy się fracht również od tej nadwyżki według stawek przyjętych w umowie. § 2. Od ładunku umieszczonego na statku bez wiedzy przewoźnika należy się przewoźnikowi podwójna suma frachtu przypadającego za przewóz od portu załadowania do portu wyładowania oraz wynagrodzenie szkód, jakie przewoźnik poniósł wskutek umieszczenia tego ładunku na statku. Przewoźnik może ładunek taki wyładować w jakimkolwiek porcie. Rozdział 7 Przywileje na ładunku"}
{"id":"2001_1545_156","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 156. § 1. Wierzycielom służy na zabezpieczenie wierzytelności uprzywilejowanych ustawowe prawo zastawu na ładunku z pierwszeństwem przed innymi wierzytelnościami, choćby zabezpieczonymi zastawem wynikającym z umowy lub orzeczenia sądu. § 2. Uprzywilejowanymi są wierzytelności z tytułu: 1) należnych państwu od ładunku kosztów sądowych oraz kosztów egzekucji; wydatków poniesionych na zachowanie lub w celu sprzedaży ładunku i podziału uzyskanej kwoty; opłat i świadczeń publicznych, 2) wynagrodzenia przypadającego od ładunku za ratownictwo oraz udziału w awarii wspólnej, należnego od ładunku statkowi i innym ładunkom, 3) szkód spowodowanych przez ładunek, 4) należności przewoźnika z przewozu danego ładunku. § 3. Wierzytelności uprzywilejowane podlegają zaspokojeniu, wraz z odsetkami i kosztami procesu, w kolejności wskazanej w § 2. § 4. Wierzytelności należące do tej samej grupy zaspokaja się proporcjonalnie do ich wysokości, jeżeli suma podlegająca podziałowi nie wystarcza na zaspokojenie ich w całości."}
{"id":"2001_1545_157","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 157. § 1. Przywilej na ładunku rozciąga się na należne ładunkowi odszkodowanie za poniesione, a nienaprawione szkody w ładunku i na należny ładunkowi udział w awarii wspólnej. § 2. Przywilej nie rozciąga się na należne ładunkowi odszkodowanie ubezpieczeniowe."}
{"id":"2001_1545_158","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 158. § 1. Przywileje na ładunku gasną z chwilą wydania ładunku osobie uprawnionej do odbioru. § 2. Przywileje na należnościach wymienionych w art. 157 § 1 gasną z chwilą wypłacenia tych należności osobie uprawnionej do odbioru. Rozdział 8 Wygaśnięcie umowy"}
{"id":"2001_1545_159","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 159. § 1. Frachtujący może odstąpić od umowy przewozu, jeżeli przewoźnik nie podstawił statku w porcie załadowania w umówionym terminie lub nastąpiło inne istotne opóźnienie w przyjęciu ładunku na statek lub rozpoczęciu podróży. § 2. Frachtujący może po załadowaniu odstąpić od umowy od chwili rozpoczęcia podróży i domagać się wyładowania ładunku, jest jednak obowiązany zapłacić cały fracht oraz koszty spowodowane odstąpieniem od umowy. Prawo to nie służy frachtującemu, jeżeli wyładowanie jego ładunku spowodowałoby istotne opóźnienie rozpoczęcia podróży. § 3. Frachtujący może w czasie podróży odstąpić od umowy i domagać się wyładowania ładunku, jest jednak obowiązany zapłacić cały fracht oraz koszty przewoźnika spowodowane odstąpieniem od umowy. Przewoźnik może odmówić wyładowania ładunku, jeżeli spowodowałoby to istotne opóźnienie podróży lub zmianę trasy."}
{"id":"2001_1545_16","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Nazwa statku, który uzyskał czasową polską przynależność, może być zmieniona tylko za zgodą właściwych władz państwa stałego rejestru statku oraz jego właściciela i wierzycieli hipotecznych."}
{"id":"2001_1545_160","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 160. § 1. Czarterujący, który według umowy czarterowej rozporządza całą przestrzenią ładunkową statku, może przed rozpoczęciem podróży odstąpić od umowy, jest jednak obowiązany zwrócić przewoźnikowi kwoty przez niego wydatkowane na ładunek, a niewliczone do frachtu, i ponadto zapłacić: 1) połowę frachtu - jeżeli odstępuje od umowy jeszcze przed rozpoczęciem biegu umówionego okresu ładowania, 2) cały fracht - jeżeli umowa była zawarta tylko na jedną podróż, a czarterujący odstępuje od umowy po rozpoczęciu biegu umówionego okresu ładowania; w przypadku rozpoczęcia przestoju lub przetrzymania statku czarterujący obowiązany jest ponadto zapłacić przestojowe lub odszkodowanie za przetrzymanie statku. § 2. W razie odstąpienia od umowy przez czarterującego w trakcie załadunku przewoźnik jest obowiązany wydać ładunek już załadowany, choćby wyładowanie miało zatrzymać statek na czas dłuższy od okresów ładowania i przestoju; zachowuje jednak prawo do przestojowego lub odszkodowania za przetrzymanie statku. § 3. Przewoźnik ma prawo domagać się od czarterującego odszkodowania za rzeczywiście poniesioną szkodę spowodowaną odstąpieniem przez czarterującego od umowy przewozu zawartej na szereg kolejnych podróży lub na przewóz określonej ilości ładunku. Odszkodowanie to nie może jednak przekraczać wysokości frachtu, jaki przypadałby za anulowane podróże. W każdym przypadku przewoźnik jest obowiązany dążyć do zmniejszenia szkody."}
{"id":"2001_1545_161","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 161. § 1. Przewoźnik może przed rozpoczęciem podróży odstąpić od umowy, jeżeli wartość dostarczonej ilości ładunku nie zabezpiecza frachtu i innych należności przewoźnika, a frachtujący nie zapłaci z góry całego frachtu albo nie udzieli zabezpieczenia. § 2. W razie odstąpienia od umowy przez przewoźnika ładunek wyładowuje się na koszt frachtującego, a przewoźnik może żądać zapłaty połowy umówionego frachtu oraz wszelkich kwot wydatkowanych na ładunek."}
{"id":"2001_1545_162","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 162. § 1. Każda ze stron może odstąpić od umowy bez obowiązku wynagrodzenia szkody drugiej strony, jeżeli przed odejściem statku z miejsca załadowania: 1) wybuchła wojna grożąca niebezpieczeństwem dla statku lub ładunku albo ogłoszono blokadę portu, w którym statek się znajduje, lub portu przeznaczenia ładunku, 2) zatrzymano statek na zarządzenie władz z przyczyn niezależnych od stron, 3) zajęto statek dla potrzeb państwowych, 4) wydano zakaz wywozu z miejsca załadowania albo zakaz przewozu do miejsca przeznaczenia danego ładunku. § 2. W razie odstąpienia od umowy z powodu okoliczności przewidzianych w § 1 koszty wyładowania ponosi strona, która od umowy odstępuje. § 3. Z powodu okoliczności przewidzianych w § 1 każda ze stron może odstąpić od umowy także w czasie podróży. W tym przypadku frachtujący opłaca fracht dystansowy i ponosi koszty wyładowania."}
{"id":"2001_1545_163","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 163. § 1. Wzajemne zobowiązania stron wygasają, jeżeli po zawarciu umowy, a przed odejściem statku z miejsca załadowania z przyczyn, za które żadna ze stron nie odpowiada: 1) statek oznaczony w umowie zaginął, został zabrany jako łup albo uległ wypadkowi, wskutek którego stał się niezdatny do naprawy lub jej niewart, albo 2) ładunek indywidualnie oznaczony w umowie zaginął. § 2. Jeżeli okoliczności przewidziane w § 1 nastąpiły w czasie podróży, przewoźnik zachowuje prawo do frachtu dystansowego, gdy wypadkowi uległ statek, a cały ładunek ocalał, prawo zaś do części frachtu dystansowego przypadającej od ocalonej części ładunku, gdy wypadkowi uległ ładunek."}
{"id":"2001_1545_164","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 164. Wygaśnięcie umowy przewozu nie zwalnia przewoźnika od obowiązku pieczy nad ładunkiem. Rozdział 9 Odpowiedzialność przewoźnika"}
{"id":"2001_1545_165","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 165. § 1. Przewoźnik odpowiada za szkodę wynikłą z utraty lub uszkodzenia ładunku w czasie od przyjęcia go do przewozu aż do wydania go odbiorcy. § 2. Przewoźnik jest wolny od odpowiedzialności, jeżeli szkoda nastąpiła wskutek: 1) działania lub zaniechania kapitana, innych członków załogi, pilota lub osób zatrudnionych przez przewoźnika w zakresie nawigacji lub administracji statku, 2) pożaru, o ile nie wynikł z działania lub winy własnej przewoźnika, 3) niebezpieczeństw lub wypadków na morzu lub na wodach żeglownych, 4) siły wyższej, 5) działań wojennych, działań wrogich dobru i porządkowi publicznemu, rozruchów lub zaburzeń wewnętrznych, 6) aktu lub przymusu ze strony władzy albo zajęcia sądowego, 7) ograniczeń wynikłych z kwarantanny, 8) strajku, lokautu lub innej okoliczności wstrzymującej lub ograniczającej pracę całkowicie lub częściowo, 9) ratowania lub usiłowania ratowania życia lub mienia na morzu, 10) wady ukrytej, naturalnej właściwości lub wadliwości ładunku powodujących w nim ubytek objętości lub wagi albo inną stratę, 11) niedostateczności opakowania, 12) niedostateczności lub niedokładności znaków ładunku, 13) wad ukrytych niedających się zauważyć pomimo zachowania należytej staranności, 14)działania lub zaniechania frachtującego, załadowcy lub odbiorcy albo ich agenta lub innego ich przedstawiciela, 15) jakiejkolwiek innej przyczyny wynikłej bez winy przewoźnika, jego agentów i osób zatrudnionych przez przewoźnika."}
{"id":"2001_1545_166","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 166. § 1. Odszkodowanie za utratę ładunku określa się według zwykłej wartości ładunku, a odszkodowanie za uszkodzenie ładunku według różnicy pomiędzy zwykłą wartością ładunku w stanie nieuszkodzonym a jego wartością w stanie uszkodzonym. § 2. Dla ustalenia wysokości odszkodowania miarodajna jest wartość ładunku w miejscu i w czasie, w którym został on lub powinien był zostać wyładowany ze statku zgodnie z umową przewozu. Wartość tę określa się według ceny giełdy towarowej, a w jej braku - według bieżącej ceny rynkowej; jeżeli obu cen nie można ustalić, wartość ładunku określa się przez porównanie jej z wartością towarów takiego samego rodzaju i jakości. § 3. Jeżeli wartość ładunku została zadeklarowana przed jego załadowaniem przez załadowcę i uwidoczniona w konosamencie lub innym dokumencie, na podstawie którego dokonywany jest przewóz, odszkodowanie nie może przekraczać zadeklarowanej wartości ładunku. Deklaracja załadowcy uwidoczniona w konosamencie co do rodzaju i wartości towarów stwarza domniemanie, które przewoźnik może obalić dowodem przeciwnym. § 4. Od sumy odszkodowania odlicza się to, co odbiorca wskutek utraty lub uszkodzenia ładunku zaoszczędził na frachcie, na cle i innych kosztach."}
{"id":"2001_1545_167","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 167. § 1. Przy przewozie na podstawie konosamentu, w którym wartość ładunku nie została uwidoczniona, odszkodowanie za utratę lub uszkodzenie jednej sztuki ładunku lub innej zwyczajowo w handlu przyjętej jednostki ładunku nie może przekraczać kwoty obliczonej według zasad ustalonych w tym przedmiocie w Międzynarodowej konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, sporządzonej w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r. (Dz.U. z 1937 r. Nr 33, poz. 258, wprow.: Dz.U. z 1936 r. Nr 15, poz. 139, Dz.U. z 1937 r. Nr 33, poz. 259), zmienionej Protokołem sporządzonym w Brukseli dnia 23 lutego 1968 r. (Dz.U. z 1980 r. Nr 14, poz. 48) oraz Protokołem sporządzonym w Brukseli dnia 21 grudnia 1979 r. (Dz.U. z 1985 r. Nr 9, poz. 26). § 2. Wobec wierzyciela zagranicznego, którego państwo ustanowiło niższą granicę odpowiedzialności przewoźnika od określonej stosownie do § 1, przewoźnik odpowiada w zakresie tej niższej granicy odpowiedzialności. § 3. Jeżeli kontener, paleta lub jakiekolwiek podobne urządzenie jest używane do zgrupowania towarów, każda sztuka lub jednostka ładunku wymieniona w konosamencie jako załadowana do takiego urządzenia będzie uważana za jedną sztukę lub jednostkę w rozumieniu § 1. W przeciwnym razie takie urządzenie przewozowe będzie uważane za jedną sztukę lub jednostkę ładunku. § 4. Przewoźnik nie może korzystać z ograniczenia odpowiedzialności przewidzianego w §1, jeżeli zostanie udowodnione, że szkoda wynikła z działania lub zaniechania przewoźnika, których dopuścił się on albo z zamiarem wyrządzenia szkody, albo też postępując lekkomyślnie i ze świadomością, że szkoda prawdopodobnie nastąpi."}
{"id":"2001_1545_168","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 168. § 1. Przewoźnik wolny jest od odpowiedzialności za wszelką szkodę w ładunku lub z ładunkiem związaną, jeżeli jego rodzaj lub wartość zostały przez załadowcę świadomie nieprawdziwie zadeklarowane. § 2. Przy przewozie na podstawie konosamentu przepis § 1 stosuje się tylko wówczas, gdy taka deklaracja załadowcy została wpisana do konosamentu."}
{"id":"2001_1545_169","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 169. § 1. Przy przewozie na podstawie konosamentu nieważne jest postanowienie umowne, które wyłącza lub ogranicza odpowiedzialność przewoźnika wynikającą z art. 110, 165 i 167. § 2. Jeżeli konosament wystawiono na ładunek przewożony na podstawie umowy czarterowej, przepis § 1 ma zastosowanie od chwili przeniesienia konosamentu na osobę trzecią. § 3. Umowa stron może określić odpowiedzialność przewoźnika odmiennie, niż to wynika z § 1: 1) za czas od przyjęcia towaru do przewozu aż do rozpoczęcia ładowania go na statek i od zakończenia wyładowania aż do wydania ładunku, 2) za przyjęte do przewozu zwierzęta żywe, 3) za ładunek przewożony zgodnie z umową na pokładzie statku."}
{"id":"2001_1545_17","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. § 1. Statek niestanowiący polskiej własności traci uzyskaną czasową polską przynależność, jeżeli: 1) przestanie być spełniany którykolwiek z wymogów wymienionych w art. 13 § 1, 2) upłynie okres, na jaki uzyskał przynależność, i okres ten nie zostanie przedłużony, 3) wniesie o to armator statku, 4) armator statku nie przestrzega przepisów niniejszego działu, 5) zostanie wydana decyzja w trybie art. 18. § 2. Utrata przez statek czasowej polskiej przynależności następuje z dniem wykreślenia statku z polskiego rejestru okrętowego, na podstawie postanowienia izby morskiej."}
{"id":"2001_1545_170","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 170. § 1. Podwładny przewoźnika oraz osoba niebędąca samodzielnym kontrahentem, z której pomocą przewoźnik wykonuje zobowiązanie, jak również osoba, której powierza wykonanie zobowiązania, mogą powoływać się na przysługujące przewoźnikowi zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialności. § 2. Zwolnienia i ograniczenia, o których mowa w § 1, nie przysługują, jeżeli zostanie udowodnione, że szkoda wynikła z działania lub zaniechania tych osób, których dopuściły się one albo z zamiarem wyrządzenia szkody, albo też postępując lekkomyślnie i ze świadomością, że szkoda prawdopodobnie nastąpi. § 3. Łączna wysokość odszkodowania obciążającego przewoźnika i osoby wymienione w § 1 nie może przekroczyć kwoty przewidzianej w art. 167 § 1."}
{"id":"2001_1545_171","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 171. Zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialności przewidziane w art. 165-170, stosuje się bez względu na to, czy roszczenie wynika z odpowiedzialności umownej, czy też pozaumownej. Dział II Przewóz pasażerów"}
{"id":"2001_1545_172","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 172. § 1. Przez umowę przewozu pasażera, przewoźnik podejmuje się za opłatą przewieźć drogą morską pasażera i jego bagaż. § 2. Przewoźnik, który podjął się przewozu pasażera (przewoźnik umowny), może powierzyć wykonanie umowy w całości lub części innemu przewoźnikowi (przewoźnikowi faktycznemu). § 3. Opłata obejmuje również przewóz podręcznych rzeczy pasażera przewożonych zazwyczaj w pomieszczeniu pasażerskim."}
{"id":"2001_1545_173","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 173. § 1. Wydany bilet pasażerski stanowi dowód zawarcia umowy przewozu i uiszczenia opłaty za przewóz. § 2. Bilet pasażerski może być imienny lub na okaziciela. § 3. Pasażer nie może bez zgody przewoźnika przenieść na osobę trzecią imiennego biletu pasażerskiego."}
{"id":"2001_1545_174","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 174. § 1. Warunki przewozu określa umowa. § 2. Pasażer obowiązany jest przestrzegać porządku obowiązującego na statku oraz wykonywać wszelkie zarządzenia porządkowe."}
{"id":"2001_1545_175","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 175. § 1. Pasażer może żądać zwrotu opłaty za przewóz, jeżeli zawiadomił przewoźnika przynajmniej na siedem dni przed zapowiedzianym terminem rozpoczęcia podróży, że odstępuje od umowy. Przewoźnik może zatrzymać część opłaty nieprzekraczającą 1\/4, jeżeli przed rozpoczęciem podróży nie zdołał sprzedać biletu innemu pasażerowi. § 2. Późniejsze odstąpienie pasażera od umowy albo jego nieprzybycie na statek w oznaczonym czasie przed rozpoczęciem podróży, a w czasie podróży - na oznaczony czas przed zakończeniem postoju, nie stanowi podstawy roszczenia o zwrot uiszczonej opłaty za przewóz."}
{"id":"2001_1545_176","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 176. § 1. Przewoźnik obowiązany jest na żądanie zwrócić w całości opłatę za przewóz w przypadku śmierci pasażera przed rozpoczęciem podróży, jeżeli przewoźnik został o śmierci pasażera powiadomiony nie później niż na 3 dni przed rozpoczęciem podróży. § 2. Jeżeli śmierć pasażera nastąpiła w czasie podróży albo jeżeli choroba uniemożliwiła mu kontynuowanie podróży, zwrotowi podlega tylko część opłaty za przewóz przypadająca na koszty utrzymania, z którego nie korzystał."}
{"id":"2001_1545_177","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 177. § 1. Pasażer może odstąpić od umowy i żądać zwrotu opłaty za przewóz w całości, jeżeli statek pasażerski nie wyruszył w drogę najpóźniej w ciągu 3 dni, a inny statek w ciągu 7 dni licząc od zapowiedzianego terminu rozpoczęcia podróży. § 2. Jeżeli statek nie może w stosownym terminie kontynuować rozpoczętej podróży lub osiągnąć miejsca przeznaczenia z powodu przeszkód lokalnych, przewoźnik obowiązany jest na żądanie pasażera i według jego wyboru zwrócić mu część opłaty za przewóz w stosunku do nie odbytej części podróży albo na swój koszt przewieźć pasażera do portu przeznaczenia pierwszym stosownym statkiem lub innym środkiem transportu."}
{"id":"2001_1545_178","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 178. § 1. Jeżeli przewóz ma nastąpić statkiem innym niż pasażerski, przewoźnik może przed rozpoczęciem podróży odstąpić od umowy przewozu, gdy podróż bez jego winy nie dochodzi do skutku; pasażerowi należy się zwrot całej opłaty za przewóz. § 2. Z przyczyny przewidzianej w § 1 przewoźnik może w czasie podróży odstąpić od umowy przewozu takim statkiem; art. 177 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1545_179","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 179. § 1. Każda ze stron może odstąpić od umowy z powodu wybuchu wojny grożącej niebezpieczeństwem, blokady portu wyjścia lub przeznaczenia, zatrzymania statku na zarządzenie władzy albo innych tego rodzaju przeszkód w rozpoczęciu lub kontynuowaniu podróży. § 2. Bez względu na to, która ze stron odstąpiła od umowy z przyczyn wymienionych w § 1, należy się pasażerowi zwrot opłaty za przewóz w całości, jeżeli odstąpiono od umowy przed rozpoczęciem podróży, a jeżeli odstąpiono w czasie podróży - w części obliczonej w stosunku do nie odbytej przez pasażera części podróży."}
{"id":"2001_1545_18","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może wydać decyzję o utracie czasowej polskiej przynależności statku, jeżeli wymaga tego interes państwa, a w szczególności interes polskiej gospodarki morskiej. Z tych samych względów minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może wydać decyzję sprzeciwiającą się uzyskaniu przez statek czasowej polskiej przynależności."}
{"id":"2001_1545_180","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 180. § 1. Umowa przewozu ulega rozwiązaniu, jeżeli z przyczyn, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności, statek zaginął, zatonął został zabrany jako łup albo uległ wypadkowi, wskutek którego stał się niezdatny do naprawy lub jej niewart. § 2. Do zwrotu opłaty za przewóz stosuje się odpowiednio art. 177 § 2."}
{"id":"2001_1545_181","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 181. § 1. Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za szkody na osobie pasażera oraz za szkody w jego bagażu zgodnie z postanowieniami Konwencji ateńskiej w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu, sporządzonej w Atenach dnia 13 grudnia 1974 r. (Dz.U. z 1987 r. Nr 18, poz. 108), zwanej dalej \"Konwencją ateńską\", zmienionej Protokołem sporządzonym w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz.U. z 1994 r. Nr 99, poz. 479). § 2. Postanowienia Konwencji ateńskiej stosuje się do wszystkich umów przewozu pasażerów i ich bagażu, podlegających przepisom Kodeksu morskiego. § 3. Postanowienia Konwencji ateńskiej stosuje się odpowiednio do przewozu osób, które za zgodą przewoźnika odbywają podróż bez opłaty za przewóz albo na podstawie umowy innej niż umowa przewozu pasażera."}
{"id":"2001_1545_182","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 182. § 1. Przewoźnik, który podejmuje się przewozu pasażera statkiem o polskiej przynależności obowiązany jest posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera do wysokości sum określonych przy zastosowaniu granic odpowiedzialności przewoźnika przewidzianych w art. 7 i 8 Konwencji ateńskiej. § 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, dotyczy również przewoźnika, który podejmuje się przewozu statkiem o obcej przynależności, jeżeli przewóz wykonywany jest na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub między portami polskimi. § 3. Dowodem spełnienia przez przewoźnika obowiązku, o którym mowa w § 1 i 2, jest polisa lub certyfikat ubezpieczeniowy stwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia. Dokument taki powinien znajdować się na statku i być okazywany na żądanie organów inspekcji morskiej. § 4. Przewóz osób bez posiadania przez przewoźnika ubezpieczenia, o którym mowa w § 1, jest zabroniony."}
{"id":"2001_1545_183","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 183. § 1. Przewoźnikowi służy na bagażu, dopóki nie wydał go pasażerowi, ustawowe prawo zastawu na zabezpieczenie roszczeń z umowy przewozu. § 2. Przewoźnik może zatrzymać bagaż do czasu zaspokojenia lub odpowiedniego zabezpieczenia swych roszczeń."}
{"id":"2001_1545_184","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 184. Do bagażu niepodjętego przez pasażera lub przez uprawnionego odbiorcę stosuje się odpowiednio przepisy art. 150-152."}
{"id":"2001_1545_185","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 185. § 1. W razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pasażer obowiązany jest, o ile to możliwe, bezzwłocznie zawiadomić przewoźnika o wypadku, który je spowodował. Pasażer obowiązany jest ponadto zgłosić swe roszczenie wobec przewoźnika na piśmie najpóźniej w ciągu 15 dni od zejścia ze statku. § 2. Domniemywa się, że pasażer, który nie dopełnił obowiązków przewidzianych w § 1, ukończył podróż zdrów i cały."}
{"id":"2001_1545_186","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 186. Roszczenia z tytułów innych niż określone w Konwencji ateńskiej przedawniają się z upływem 2 lat od dnia wymagalności."}
{"id":"2001_1545_187","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 187. § 1. Osoba, która odbywa podróż bez zgody kapitana statku, jest obowiązana uiścić podwójną opłatę za odbytą podróż. § 2. Kapitan może przy pierwszej nadarzającej się sposobności wysadzić tę osobę na ląd lub ją przekazać na statek płynący do portu, w którym ta osoba dostała się na statek; kapitan udzieli zarazem właściwej władzy wszelkich znanych mu informacji o obywatelstwie tej osoby, porcie, w którym ukryła się na statku, oraz o okolicznościach odkrycia jej na statku. § 3. Czynności przedsięwzięte stosownie do § 2 nie zwalniają osoby odbywającej podróż bez zgody kapitana statku od obowiązku uiszczenia podwójnej opłaty za odbytą podróż. Dział III Czarter na czas"}
{"id":"2001_1545_188","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 188. § 1. Przez umowę czarteru na czas, armator zobowiązuje się za wynagrodzeniem oddać czarterującemu do dysponowania statek obsadzony załogą na oznaczony czas albo na okres jednej lub kilku następujących po sobie podróży w celu określonym umową. § 2. Każda strona może żądać potwierdzenia umowy czarteru na czas na piśmie."}
{"id":"2001_1545_189","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 189. § 1. W granicach uprawnień określonych umową czarterujący może zawrzeć umowę czarteru na czas z osobą trzecią (podczarter); nie zwalnia to jednak czarterującego od obowiązku wykonania umowy zawartej przez niego z armatorem. § 2. W przypadku przewidzianym w § 1 przepisy niniejszego działu określające prawa i obowiązki armatora stosuje się odpowiednio do osoby oddającej statek w podczarter."}
{"id":"2001_1545_19","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. § 1. Polska przynależność statku stanowiącego polską własność może być zawieszona na wniosek właściciela. § 2. Właściciel statku wskazuje we wniosku okres zawieszenia, rejestr, do którego statek będzie wpisany oraz przedstawia pisemną zgodę wierzycieli hipotecznych na zawieszenie polskiej przynależności statku. § 3. Postanowienie o zawieszeniu wydaje izba morska, ustalając okres zawieszenia. § 4. Wpis stwierdzający zawieszenie staje się skuteczny z dniem zawiadomienia izby morskiej przez właściciela statku o uzyskaniu przez statek obcej przynależności. § 5. W okresie zawieszenia polskiej przynależności statek nie może podnosić polskiej bandery."}
{"id":"2001_1545_190","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 190. § 1. Zmiana właściciela statku nie ma wpływu na umowę czarteru na czas. § 2. W razie zmiany armatora w okresie trwania czarteru na czas nowy armator wstępuje z mocy prawa w stosunek czarteru na czas w miejsce poprzednika; poprzednik odpowiada jednak solidarnie z następcą za zobowiązania wynikające z umowy czarteru na czas."}
{"id":"2001_1545_191","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 191. § 1. Armator, który zawarł umowę czarteru na czas, obowiązany jest na umówiony termin oddać czarterującemu do dysponowania statek w stanie zdatnym do żeglugi, należycie wyposażony, obsadzony odpowiednią załogą oraz przystosowany do celów przewidzianych umową. § 2. Armator obowiązany jest utrzymywać statek przez cały czas trwania czarteru w stanie określonym w § 1, opłacać załogę oraz zapewnić należne jej świadczenia."}
{"id":"2001_1545_192","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 192. § 1. Czarterujący jest wolny od obowiązku płacenia armatorowi opłaty czarterowej za okres niezdatności statku do eksploatacji wskutek braków lub uszkodzeń statku bądź wskutek niedostatecznej załogi lub braków w jej zaopatrzeniu; w okresie tym czarterujący jest wolny także od obowiązku ponoszenia kosztów eksploatacji statku. § 2. Jeżeli niezdatność statku do eksploatacji wynikła z przyczyn leżących po stronie czarterującego, armatorowi należy się umówiona opłata czarterowa niezależnie od wynagrodzenia szkody wynikłej z winy czarterującego."}
{"id":"2001_1545_193","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 193. § 1. Czarterujący może dysponować całą przestrzenią statku przeznaczoną do przewozu ładunku i pasażerów. § 2. Bez zgody czarterującego nie wolno armatorowi w żadnej części statku, choćby niezajętej przez czarterującego, przewozić na swój rachunek ładunku lub pasażerów."}
{"id":"2001_1545_194","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 194. § 1. W okresie trwania umowy czarteru na czas kapitan i inni członkowie załogi pozostają podwładnymi armatora i mają obowiązek stosowania się do jego wskazówek. § 2. W zakresie eksploatacji statku kapitan jest z mocy prawa przedstawicielem czarterującego i powinien stosować się do jego poleceń. § 3. Za zobowiązania zaciągnięte przez kapitana w zakresie wskazanym w § 2 armator odpowiada solidarnie z czarterującym, chyba że kapitan oświadczył przy zaciąganiu zobowiązania, że działa w imieniu czarterującego."}
{"id":"2001_1545_195","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 195. Z wynagrodzenia należnego statkowi za ratownictwo w okresie trwania czarteru na czas odlicza się najpierw kwoty na pokrycie wszelkich szkód spowodowanych ratownictwem, a następnie udział w wynagrodzeniu przypadający dla załogi. Resztę wynagrodzenia dzieli się w równych częściach pomiędzy armatora i czarterującego."}
{"id":"2001_1545_196","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 196. Czarterujący może odstąpić od umowy w razie zwłoki w oddaniu mu statku do dysponowania. Czarterującemu należy się ponadto odszkodowanie, chyba że armator udowodni, że zwłoka nastąpiła z przyczyn, za które nie ponosi odpowiedzialności."}
{"id":"2001_1545_197","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 197. Każda ze stron może odstąpić od umowy czarteru na czas, jeżeli wskutek wybuchu wojny, zamieszek lub zarządzenia władz osiągnięcie celu, dla którego zawarto umowę, stało się niemożliwe, a zmiana tych okoliczności w rozsądnym czasie nie jest prawdopodobna."}
{"id":"2001_1545_198","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 198. § 1. Umowa czarteru na czas ulega rozwiązaniu, jeżeli statek zaginął, zatonął, uległ zniszczeniu lub wypadkowi, wskutek którego stał się niezdatny do naprawy lub jej niewart. § 2. W przypadkach, w których umowa czarteru na czas kończy się w dniu innym niż umówiony, opłata czarterowa należy się do dnia, w którym czarterujący dysponował statkiem. W razie zaginięcia statku opłata czarterowa należy się do dnia, z którego pochodzi ostatnia wiadomość o statku."}
{"id":"2001_1545_199","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 199. Roszczenia wynikające z umowy czarteru na czas przedawniają się z upływem dwóch lat od dnia, w którym umowa wygasła."}
{"id":"2001_1545_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. § 1. Statkiem morskim jest każde urządzenie pływające przeznaczone lub używane do żeglugi morskiej, zwane dalej \"statkiem\". § 2. Statkiem morskim w budowie jest statek, którego stępkę położono lub wykonano równorzędną pracę konstrukcyjną w miejscu wodowania, aż do zakończenia budowy."}
{"id":"2001_1545_20","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Nazwa statku stanowiącego polską własność, którego polska przynależność została zawieszona, nie może być zmieniona w okresie zawieszenia bez zgody jego właściciela i wierzycieli hipotecznych. Portem macierzystym takiego statku powinien być port państwa czasowej przynależności statku."}
{"id":"2001_1545_200","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 200. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do umów czarterowych o przewóz ładunku, w których należność przewoźnika jest ustalona według jednostki czasu. Dział IV Usługi agencyjne"}
{"id":"2001_1545_201","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 201. Przez umowę agencyjną, agent morski podejmuje się za wynagrodzeniem stałego przedstawicielstwa armatora w określonym porcie lub na określonym obszarze."}
{"id":"2001_1545_202","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 202. § 1. Agent morski jest uprawniony do podejmowania w imieniu armatora zwykłych czynności związanych z uprawianiem żeglugi. § 2. W szczególności agent morski jest uprawniony do działania w imieniu armatora wobec urzędów i podmiotów zarządzających portami morskimi, do załatwiania dla statku wszelkich czynności i przyjmowania oświadczeń związanych z przyjściem, postojem i wyjściem statku, do zawierania w imieniu armatora umów przewozu, umów ubezpieczenia morskiego oraz umów przeładunku i składu, do wystawiania konosamentów, do odbioru i zapłaty wszelkich należności związanych z zawinięciem statku do portu i przewozem ładunku lub pasażerów oraz do dochodzenia w imieniu armatora roszczeń wynikających z umów przewozu i wypadków morskich. § 3. Przy zawieraniu umowy w imieniu armatora agent może działać również na rzecz drugiej umawiającej się strony, jeżeli armator wyrazi na to zgodę."}
{"id":"2001_1545_203","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 203. Jeżeli agent, dokonując czynności prawnej w imieniu armatora, przekracza granice swego umocowania, czynność ta wiąże mimo to armatora, chyba że niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o dokonaniu czynności oświadczył drugiej stronie, że nie potwierdza czynności agenta."}
{"id":"2001_1545_204","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 204. Agent morski powinien: dbać o interesy armatora, stosować się do jego poleceń i wskazówek, udzielać mu niezwłocznie potrzebnych wiadomości o przebiegu sprawy, rozliczać się należycie z kwot pobranych i wydatkowanych oraz podejmować działania w celu zabezpieczenia praw armatora."}
{"id":"2001_1545_205","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 205. § 1. Wysokość wynagrodzenia agenta morskiego określa umowa, a w jej braku należy się agentowi wynagrodzenie w wysokości przyjętej w stosunkach danego rodzaju. § 2. Armator obowiązany jest na żądanie agenta udzielać mu odpowiednich zaliczek na pokrycie kosztów czynności związanych z postojem statku w porcie. § 3. Rozliczenia armatora z agentem i wypłata należności powinny być dokonywane co 3 miesiące z końcem kwartału kalendarzowego, a w każdym razie powinny być dokonane z chwilą rozwiązania umowy."}
{"id":"2001_1545_206","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 206. § 1. Każda ze stron może na 3 miesiące naprzód wypowiedzieć umowę agencyjną zawartą na czas nieoznaczony. § 2. Każda ze stron może z ważnej przyczyny niezwłocznie odstąpić od umowy, jednak nie później niż w ciągu 2 tygodni od dnia, w którym dowiedziała się o tej przyczynie."}
{"id":"2001_1545_207","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 207. Roszczenia wynikające z umowy agencyjnej przedawniają się z upływem dwóch lat od dnia wymagalności. Dział V Usługi maklerskie"}
{"id":"2001_1545_208","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 208. § 1. Makler morski podejmuje się za wynagrodzeniem, na podstawie każdorazowego zlecenia, pośredniczenia w zawieraniu umów sprzedaży statków, umów przewozu, czarteru na czas, umów holowniczych, umów ubezpieczenia morskiego i innych umów związanych z obrotem morskim. § 2. Zlecenie może objąć załatwianie dla statku wszelkich czynności związanych z jego przyjściem, postojem i wyjściem, a także innych czynności należących do zakresu działania agenta morskiego. Do czynności tych stosuje się odpowiednio przepisy o umowie agencyjnej."}
{"id":"2001_1545_209","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 209. Zlecenie pośredniczenia obejmuje umocowanie maklera do zawarcia zleconej umowy i do odbioru zapłaty w imieniu dającego zlecenie, chyba że zawiera wyraźne ograniczenie, o którym druga strona wiedziała."}
{"id":"2001_1545_21","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. § 1. Zawieszenie polskiej przynależności statku stanowiącego polską własność ustaje po upływie okresu zawieszenia lub, na wniosek właściciela, przed upływem tego okresu albo na skutek utraty przez statek czasowej przynależności obcego państwa, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może, ze względów określonych w art. 18, wydać decyzję o ustaniu zawieszenia polskiej przynależności statku lub sprzeciwiającą się zawieszeniu. § 3. Ustanie zawieszenia polskiej przynależności statku stanowiącego polską własność następuje z dniem wykreślenia w stałym rejestrze okrętowym wpisu o zawieszeniu, na podstawie postanowienia izby morskiej."}
{"id":"2001_1545_210","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 210. Makler morski może podjąć się czynności na rzecz obu umawiających się stron, jeżeli udzieliły mu zlecenia. Obowiązany jest jednak powiadomić każdą stronę o podjęciu się czynności również na rzecz drugiej strony, a w pośredniczeniu powinien mieć na względzie interes obu stron."}
{"id":"2001_1545_211","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 211. § 1. Za pośredniczenie w zawarciu umowy należy się maklerowi wynagrodzenie (prowizja) tylko wówczas, gdy umowa została zawarta wskutek jego zabiegów. § 2. Wysokość wynagrodzenia maklera określa umowa, a w jej braku należy się maklerowi wynagrodzenie w wysokości przyjętej w stosunkach danego rodzaju."}
{"id":"2001_1545_212","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 212. Makler obowiązany jest rozliczyć się z każdej powierzonej mu kwoty niezwłocznie po wykonaniu zlecenia."}
{"id":"2001_1545_213","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 213. Roszczenia wynikające ze stosunku pomiędzy maklerem a dającym zlecenie przedawniają się z upływem 2 lat od dnia wymagalności. Dział VI Usługi holownicze"}
{"id":"2001_1545_214","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 214. § 1. Przez umowę holowniczą armator podejmuje się za wynagrodzeniem świadczenia statkiem usług holowniczych. § 2. Przez usługi holownicze rozumie się w szczególności holowanie lub pchanie statku, dopychanie, odciąganie, przytrzymywanie statku lub inną pomoc w wykonywaniu manewru nawigacyjnego, jak również przebywanie holownika w stanie gotowości w pobliżu statku w celu służenia mu pomocą holowniczą (asysta holownicza)."}
{"id":"2001_1545_215","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 215. § 1. Zespół holowniczy powstaje z chwilą osiągnięcia gotowości do wykonania przez wchodzące w jego skład statki potrzebnych manewrów na rozkaz kierownika zespołu holowniczego, a rozwiązuje się z chwilą wykonania ostatniego manewru i oddalenia się statków na bezpieczną odległość. § 2. Kierownictwo nawigacyjne zespołu holowniczego należy do kapitana statku holowanego, chyba że z umowy lub okoliczności co innego wynika."}
{"id":"2001_1545_216","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 216. § 1. Armator, który podjął się świadczenia usług holowniczych, obowiązany jest dostawić na umówiony czas i miejsce statek holujący zdatny do wykonania umówionych usług, należycie wyposażony, zaopatrzony i obsadzony załogą. § 2. Usługi holownicze powinny być świadczone ze sprawnością, jakiej wymagają okoliczności, bez zbędnych przerw i zwłoki oraz zgodnie z zasadami dobrej praktyki morskiej. § 3. Statek będący pod kierownictwem nawigacyjnym kapitana drugiego statku nie jest zwolniony od obowiązku dbania o bezpieczeństwo zespołu holowniczego i bezpieczeństwo żeglugi."}
{"id":"2001_1545_217","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 217. Wysokość wynagrodzenia za usługi holownicze określa umowa, a w jej braku należy się holownikowi słuszne wynagrodzenie."}
{"id":"2001_1545_218","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 218. § 1. Statek, którego kapitan sprawuje kierownictwo nawigacyjne zespołu holowniczego, odpowiada za szkodę wyrządzoną innemu statkowi wchodzącemu w skład zespołu oraz osobom i rzeczom znajdującym się na tym statku, chyba że udowodni, iż szkoda jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. § 2. Statek będący pod kierownictwem nawigacyjnym kapitana drugiego statku odpowiada za szkodę wyrządzoną z jego winy innemu statkowi wchodzącemu w skład zespołu oraz osobom i rzeczom znajdującym się na tym statku."}
{"id":"2001_1545_219","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 219. Roszczenia wynikające z umowy holowniczej przedawniają się z upływem 2 lat od dnia ukończenia usług holowniczych. Dział VII Usługi pilotowe"}
{"id":"2001_1545_22","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Ilekroć w przepisach niniejszego działu mówi się o stałym rejestrze statku, rozumie się przez to rejestr prowadzony w państwie, do którego przynależność została zawieszona, w którym wpisany jest właściciel statku oraz prawa zastawu i ograniczenia w rozporządzaniu statkiem. Dział II Rejestr okrętowy"}
{"id":"2001_1545_220","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 220. Usługa pilotowa polega na udzielaniu kapitanowi informacji i rady w prowadzeniu statku ze względu na warunki nawigacyjne wód, na których usługa jest świadczona."}
{"id":"2001_1545_221","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 221. § 1. Pilot pozostaje w czasie pilotowania statku pod kierownictwem kapitana statku pilotowanego. § 2. Kapitan statku obowiązany jest udzielić pilotowi wszelkich informacji dotyczących właściwości nawigacyjnych statku. § 3. Korzystanie z usług pilota nie zwalnia kapitana od odpowiedzialności za kierownictwo statku."}
{"id":"2001_1545_222","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 222. § 1. Usługi pilotowe są świadczone w pilotażu dobrowolnym lub obowiązkowym. § 2. Pilotaż obowiązkowy wprowadzany jest, jeżeli wymagają tego warunki bezpieczeństwa morskiego, na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_1545_223","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 223. § 1. Świadczenie usługi pilotowej w pilotażu dobrowolnym lub obowiązkowym następuje na podstawie umowy pilotowej zawartej przez armatora statku z przedsiębiorcą świadczącym usługi pilotowe. § 2. Wynagrodzenie za usługi pilotowe w pilotażu dobrowolnym i obowiązkowym określają strony w umowie, przy czym w pilotażu obowiązkowym maksymalne wysokości opłat pilotowych określa taryfa. § 3. Pilotowi w czasie przebywania na statku pilotowanym należy się odpowiednie pomieszczenie i wyżywienie, jeżeli okoliczności tego wymagają."}
{"id":"2001_1545_224","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 224. Armator odpowiada wobec osób trzecich za szkodę wyrządzoną przez pilota przy świadczeniu usługi pilotowej jak za szkodę wyrządzoną przez członka załogi statku."}
{"id":"2001_1545_225","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 225. § 1. Pilot odpowiada wobec armatora za szkodę wyrządzoną ze swojej winy przy świadczeniu usługi pilotowej. § 2. Odpowiedzialność pilota wobec armatora za szkodę wyrządzoną przy wykonywaniu umowy o usługę pilotową jest ograniczona do wysokości kwoty równej dwudziestokrotnej opłacie pilotowej należnej za usługę pilotową, w czasie świadczenia której szkoda powstała. § 3. Ograniczenie odpowiedzialności na podstawie § 2 nie przysługuje pilotowi, jeżeli wyrządził szkodę umyślnie albo wskutek rażącego niedbalstwa. § 4. Wobec zagranicznego wierzyciela, którego państwo ustanowiło niższą granicę odpowiedzialności pilota od określonej w § 2, pilot odpowiada w zakresie tej niższej granicy odpowiedzialności."}
{"id":"2001_1545_226","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 226. Roszczenia z umowy o świadczenie usług pilotowych przedawniają się z upływem 2 lat od dnia zakończenia świadczenia tej usługi."}
{"id":"2001_1545_227","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 227. Usługa pilotowa może być świadczona tylko przez pilota wpisanego na listę pilotów. Listy pilotów prowadzą dyrektorzy urzędów morskich."}
{"id":"2001_1545_228","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 228. § 1. Na listę pilotów wpisuje się zainteresowanego na jego wniosek, jeżeli spełnia wymagania kwalifikacyjne określone w odrębnych przepisach. § 2. Dyrektor urzędu morskiego skreśla pilota z listy pilotów w razie zajścia jednej z następujących okoliczności: 1) śmierci pilota, 2) wniosku pilota, 3) utraty przypisanych wymagań kwalifikacyjnych, 4) utraty prawa wykonywania zawodu pilota na mocy prawomocnego orzeczenia izby morskiej, sądu lub innego właściwego organu, 5) ukończenia przez pilota 65 roku życia. § 3. Jeżeli postępowanie pilota zagraża bezpieczeństwu morskiemu, dyrektor urzędu morskiego może ograniczyć lub zawiesić uprawnienia pilota do świadczenia usług pilotowych na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, o ile wymagają tego względy prewencyjne. Podejmując decyzję w tej sprawie, dyrektor urzędu morskiego może skierować pilota na dodatkowe przeszkolenie."}
{"id":"2001_1545_229","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 229. § 1. Świadczenie usług pilotowych w pilotażu obowiązkowym oraz szkolenie kandydatów na pilotów i pilotów organizują i koordynują stacje pilotowe utworzone przez dyrektora terytorialnie właściwego urzędu morskiego dla określonego rejonu pilotowego. § 2. Tworząc stację pilotową, o której mowa w § 1, dyrektor urzędu morskiego wydaje regulamin jej funkcjonowania, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowej pilotów."}
{"id":"2001_1545_23","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. § 1. Statek stanowiący polską własność podlega obowiązkowi wpisu do polskiego rejestru okrętowego prowadzonego przez izbę morską właściwą dla portu macierzystego statku, z zastrzeżeniem § 2 i 3. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje statków stanowiących polską własność niepodlegających obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego. Zwolnienie nie może dotyczyć statków uprawiających żeglugę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Statek morski stanowiący polską własność, używany wyłącznie do celów sportowych lub rekreacyjnych, o długości kadłuba do 24 m, podlega obowiązkowi wpisu do polskiego rejestru jachtów prowadzonego przez właściwy związek sportowy o zasięgu krajowym. § 4. Statek, który nie podlega obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego, a także statek w budowie, może być wpisany do rejestru okrętowego na wniosek właściciela. § 5. Statek, o którym mowa w art. 73, wpisuje się do rejestru okrętowego na wniosek właściciela lub wszystkich współwłaścicieli. § 6. Statek budowany w Rzeczypospolitej Polskiej może być wpisany do rejestru okrętowego, jeżeli położona została jego stępka lub wykonana została równorzędna praca konstrukcyjna w miejscu wodowania. Dotyczy to również statku w budowie niestanowiącego polskiej własności. Rejestr okrętowy statku w budowie prowadzi izba morska właściwa dla miejsca budowy statku."}
{"id":"2001_1545_230","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 230. § 1. Koszty utrzymania stacji pilotowych ponoszone są przez przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 223 § 1. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowej pilotów określi, w drodze rozporządzenia, taryfę maksymalnych wysokości opłat za usługi pilotowe świadczone w określonych portach w pilotażu obowiązkowym oraz tryb ich pobierania. Taryfa powinna uwzględniać warunki świadczenia usług pilotowych w portach. Dział VIII Ratownictwo morskie"}
{"id":"2001_1545_231","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 231. Ratownictwem morskim w rozumieniu przepisów niniejszego działu jest udzielanie pomocy statkowi znajdującemu się w niebezpieczeństwie na jakichkolwiek wodach oraz ratowanie znajdującego się na nim lub z niego pochodzącego mienia, jak również ratowanie innego mienia znajdującego się na morzu i niepołączonego trwale i celowo z wybrzeżem."}
{"id":"2001_1545_232","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 232. § 1. Za ratownictwo morskie należy się wynagrodzenie. § 2. Wynagrodzenie należy się również za uratowanie frachtu oraz opłat za przewóz pasażerów i bagażu. § 3. Wynagrodzenie należy się również za ratownictwo morskie udzielone na wodach śródlądowych przez statek morski statkowi żeglugi śródlądowej lub wodnosamolotowi. § 4. Wynagrodzenie należy się, choćby ratownictwo morskie nastąpiło pomiędzy statkami tego samego armatora."}
{"id":"2001_1545_233","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 233. Z zastrzeżeniem postanowień art. 241 § 1 i 3, nie należy się wynagrodzenie za ratownictwo morskie, które nie dało pożytecznego wyniku."}
{"id":"2001_1545_234","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 234. Nie ma prawa do wynagrodzenia ten, kto przedsięwziął działania ratownicze wbrew wyraźnemu i uzasadnionemu sprzeciwowi armatora lub kapitana statku albo właściciela innego mienia znajdującego się w niebezpieczeństwie, które nie znajduje się i nie znajdowało się na statku."}
{"id":"2001_1545_235","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 235. Kto na podstawie umowy podjął się pilotowania statku, świadczenia usług holowniczych lub innych usług na rzecz statku, ma prawo do wynagrodzenia za ratownictwo morskie, gdy statek znalazł się następnie w niebezpieczeństwie, jeżeli udzielił mu usług wyjątkowych, które wykraczały poza zakres wykonania zawartej przez niego umowy."}
{"id":"2001_1545_236","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 236. § 1. Przepisy niniejszego działu stosuje się do każdego działania ratowniczego, chyba że z umowy wynika co innego. § 2. Kapitan ma prawo zawierania umów o ratownictwo w imieniu armatora statku. Kapitan lub armator statku mają prawo zawierania takich umów w imieniu właściciela mienia znajdującego się na statku."}
{"id":"2001_1545_237","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 237. § 1. Strona może żądać unieważnienia lub zmiany umowy o ratownictwo zawartej pod wpływem niebezpieczeństwa lub niewłaściwym wpływem wywartym przez kogokolwiek, jeżeli jej postanowienia są niesłuszne. § 2. Strona może żądać unieważnienia lub zmiany umowy o ratownictwo, jeżeli umówione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie lub wysokie."}
{"id":"2001_1545_238","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 238. § 1. Ratujący jest obowiązany: 1) prowadzić działania ratownicze z należytą starannością, 2) dołożyć należytej staranności w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku lub zmniejszenia jej rozmiarów, 3) poszukiwać pomocy innych ratujących, gdy okoliczności tego wymagają, oraz przyjąć ich pomoc na uzasadnione żądanie armatora lub kapitana statku albo właściciela innego mienia będącego w niebezpieczeństwie, znajdującego się poza statkiem; nie może to jednak mieć wpływu na wysokość jego wynagrodzenia w razie ustalenia, iż takie żądanie było bezzasadne. § 2. Armator i kapitan statku oraz właściciel innego mienia będącego w niebezpieczeństwie i znajdującego się poza statkiem są obowiązani: 1) współpracować z ratującym podczas działań ratowniczych, 2) dołożyć należytej staranności w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku lub zmniejszenia jej rozmiarów, 3) na uzasadnione żądanie ratującego przejąć statek lub inne mienie w swoją pieczę, gdy znalazły się w bezpiecznym miejscu."}
{"id":"2001_1545_239","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 239. § 1. W braku umowy wysokość wynagrodzenia, określa się biorąc pod uwagę następujące okoliczności, bez względu na kolejność, w jakiej zostały one wymienione: 1) wartość statku i innego mienia uratowanego, 2) umiejętności i wysiłki ratujących w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku lub zmniejszenia jej rozmiarów, 3) osiągnięty wynik ratownictwa, 4) charakter i stopień niebezpieczeństwa, 5) umiejętności i wysiłki ratujących w celu ratowania statku, innego mienia i życia, 6) czas poświęcony przez ratujących oraz poniesione przez nich szkody i wydatki, 7) ryzyko odpowiedzialności i inne niebezpieczeństwa, które zagrażały ratującym i ich sprzętowi, 8) niezwłoczne świadczenie usług, 9) szczególne przystosowanie statku ratującego i innego sprzętu do czynności ratowniczych, 10) stan sprzętu użytego przez ratującego i jego wartość. § 2. Przy określaniu wysokości wynagrodzenia uwzględnia się także potrzebę stwarzania zachęty do podejmowania działań ratowniczych. § 3. Wynagrodzenie może być nieprzyznane lub obniżone, jeżeli ratujący ze swojej winy spowodował konieczność lub utrudnienie ratownictwa morskiego bądź w związku z nim dopuścił się oszustwa lub innej nieuczciwości."}
{"id":"2001_1545_24","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. § 1. Statek niestanowiący polskiej własności ani nieuważany za stanowiący polską własność wpisuje się do rejestru okrętowego, na wniosek armatora, po spełnieniu wymogów określonych w art. 13 § 1. § 2. Rejestr okrętowy statków, o których mowa w § 1, prowadzi izba morska właściwa dla portu polskiego wskazanego przez armatora jako port macierzysty statku."}
{"id":"2001_1545_240","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 240. § 1. Wysokość wynagrodzenia, z wyłączeniem odsetek i kosztów sądowych, nie może przekraczać wartości mienia uratowanego. § 2. Dla ustalenia wartości mienia uratowanego miarodajna jest jego zwykła wartość w miejscu, w którym znalazło się po uratowaniu, a jeżeli mienie zostało sprzedane - cena uzyskana ze sprzedaży, w obu przypadkach po odliczeniu ciążących na mieniu uratowanym danin publicznych oraz kosztów jego zachowania, oszacowania lub sprzedaży. § 3. Osoby, których mienie zostało uratowane, odpowiadają z tytułu roszczenia o wynagrodzenie za ratownictwo proporcjonalnie do wartości mienia uratowanego."}
{"id":"2001_1545_241","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 241. § 1. Za ratowanie statku lub ładunku grożącego wyrządzeniem szkody w środowisku należy się ratującemu od armatora statku zwrot jego wydatków, o ile nie zdołał on uzyskać wynagrodzenia za uratowanie mienia co najmniej równego wysokości tych wydatków. § 2. W rozumieniu przepisów niniejszego działu szkoda w środowisku oznacza fizyczną szkodę wyrządzoną życiu lub zdrowiu ludzkiemu, życiu w morzu lub zasobom w przybrzeżnych lub śródlądowych wodach oraz na obszarach do nich przyległych, spowodowaną przez zanieczyszczenie, skażenie, ogień, eksplozję lub podobne poważne zdarzenie. § 3. Jeżeli ratujący mienie zapobiegł szkodzie w środowisku lub zmniejszył jej rozmiary, świadczenie, o którym mowa w § 1, może być podwyższone, ale nie więcej niż o 30%; w wyjątkowych wypadkach sąd może je podwyższyć ponad tą granicę, ale nie więcej niż o 100% wydatków poniesionych przez ratującego. § 4. Do wydatków ratującego zalicza się rzeczywiste wydatki poniesione celowo oraz słuszny dodatek za personel i sprzęt faktycznie i celowo użyte do prowadzenia działania ratowniczego, biorąc pod uwagę przy ustalaniu jego wysokości kryteria wyliczone w art. 239 § 1 pkt 8, 9 i 10. § 5. Świadczenie, o którym mowa w § 1 i 3, należy się ratującemu tylko wtedy, jeżeli byłoby ono wyższe od wynagrodzenia za uratowanie mienia, i tylko w zakresie je przewyższającym. § 6. Świadczenie, o którym mowa w § 1, może być nieprzyznane lub obniżone, jeżeli ratujący ze swej winy nie zdołał zapobiec szkodzie w środowisku lub zmniejszyć jej rozmiarów. § 7. Armatorowi statku, który spełni świadczenie, o którym mowa w § 1 i 3, przysługuje roszczenie zwrotne wobec osoby odpowiedzialnej za spowodowanie zagrożenia dla środowiska lub wyrządzenie w nim szkody."}
{"id":"2001_1545_242","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 242. § 1. Osoby uratowane nie są obowiązane do zapłaty jakiegokolwiek wynagrodzenia za ich ocalenie. § 2. Ratującemu życie ludzkie należy się słuszna część wynagrodzenia przypadającego za uratowanie mienia oraz część świadczenia, o którym mowa w art. 241 § 1 i § 3, jeżeli jego działanie ratownicze pozostawało w związku z wypadkiem, który wymagał ratowania mienia lub środowiska."}
{"id":"2001_1545_243","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 243. Jeżeli ratownictwa udzieliło kilku ratujących, każdy z nich ma prawo do stosunkowej części wynagrodzenia; jej wysokość określa umowa zawarta pomiędzy ratującymi. W braku umowy każdy z ratujących może żądać zapłaty przypadającej na niego części wynagrodzenia, której wysokość określa się przy odpowiednim zastosowaniu art. 239."}
{"id":"2001_1545_244","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 244. § 1. Wynagrodzenie należne statkowi z tytułu ratownictwa morskiego dzieli się po połowie pomiędzy armatora i załogę po odliczeniu szkód poniesionych przez statek oraz wydatków i strat armatora i załogi spowodowanych ratownictwem. Jeżeli ratownictwo nie było prowadzone ze statku, wynagrodzenie dzieli się pomiędzy ratującego i osoby przez niego zatrudnione, stosując odpowiednio zasady dotyczące podziału wynagrodzenia pomiędzy armatora i załogę. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do wynagrodzenia za działania ratownicze prowadzone przez ratowników zawodowych oraz jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży Granicznej oraz Policji. § 3. Podział części wynagrodzenia za ratownictwo morskie przypadającego na załogę statku powinien uwzględniać ich osobisty wkład w ratownictwo. Projekt podziału sporządza armator statku. Udział kapitana nie powinien być mniejszy niż 30%."}
{"id":"2001_1545_245","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 245. § 1. Dla zabezpieczenia roszczeń z tytułu ratownictwa morskiego dłużnik obowiązany jest ustanowić odpowiednie zabezpieczenie. § 2. Armator uratowanego statku obowiązany jest podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia przez właścicieli ładunku odpowiedniego zabezpieczenia roszczeń przeciwko nim z tytułu ratownictwa, zanim ładunek zostanie zwolniony. § 3. Z tytułu roszczenia o wynagrodzenie za ratownictwo morskie oraz roszczenia o zwrot kosztów poniesionych na zachowanie, oszacowanie i sprzedaż mienia przysługuje ratującemu prawo zastawu na mieniu uratowanym, a na rzeczach objętych przez niego w posiadanie w związku z ratownictwem \" również prawo zatrzymania aż do złożenia przez dłużnika zabezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_246","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 246. Roszczenia o wynagrodzenie za ratownictwo morskie lub o zapłatę świadczenia, o którym mowa w art. 241 § 1 i § 3, przedawniają się z upływem 2 lat od dnia zakończenia ratownictwa."}
{"id":"2001_1545_247","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 247. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do ratownictwa urządzeń wiertniczych podczas ich wykorzystywania w celu poszukiwania lub uzyskiwania zasobów mineralnych dna morskiego."}
{"id":"2001_1545_248","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 248. Przepisy niniejszego działu stosuje się do działań ratowniczych kontrolowanych lub organizowanych przez organy administracji rządowej i samorządowej."}
{"id":"2001_1545_249","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 249. § 1. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej oraz Policji. § 2. Minister Obrony Narodowej i ministrowie właściwi do spraw wewnętrznych oraz finansów publicznych określą, w drodze rozporządzenia, zasady obliczania i przeznaczenia wynagrodzenia za ratownictwo morskie należnego jednostkom pływającym wymienionym w § 1 oraz tryb postępowania w tych sprawach, w sposób stwarzający zachętę dla ich załóg do podejmowania działań ratowniczych. TYTUŁ VII Wypadki morskie Dział I Awaria wspólna"}
{"id":"2001_1545_25","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Rejestr okrętowy składa się z ksiąg rejestrowych prowadzonych odrębnie dla statków: 1) stanowiących polską własność i uważanych za stanowiące polską własność (rejestr stały), 2) które uzyskały czasową polską przynależność (rejestr tymczasowy), 3) w budowie (rejestr statków w budowie)."}
{"id":"2001_1545_250","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 250. § 1. Awarię wspólną stanowią nadzwyczajne poświęcenia lub wydatki poniesione rozmyślnie i rozsądnie w celu ratowania statku, ładunku na nim przewożonego oraz frachtu ze wspólnego dla nich niebezpieczeństwa. § 2. Do awarii wspólnej zalicza się tylko te straty, które są bezpośrednim następstwem aktu awarii wspólnej. Strat pośrednich, jak straty z przestoju lub z różnicy cen, nie zalicza się do awarii wspólnej."}
{"id":"2001_1545_251","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 251. Wydatek nadzwyczajny poniesiony zamiast wydatku, który podlegałby zaliczeniu do awarii wspólnej, zalicza się do awarii wspólnej, lecz tylko do wysokości wydatku zastąpionego."}
{"id":"2001_1545_252","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 252. § 1. Straty awarii wspólnej rozdziela się pomiędzy statek, ładunek i fracht w stosunku do ich rzeczywistej wartości w miejscu i czasie zakończenia podróży. Opłata za przewóz pasażerów i ich bagażu jest zrównana z frachtem. § 2. Straty awarii wspólnej rozdziela się stosownie do § 1, choćby niebezpieczeństwo, które spowodowało nadzwyczajne poświęcenia lub wydatki, zostało zawinione przez któregokolwiek z uczestników awarii wspólnej lub przez osobę trzecią. Jednakże rozdzielenie strat nie pozbawia uczestnika awarii wspólnej prawa zwrotnego poszukiwania od osoby, z której winy strata powstała. § 3. Rozdział strat awarii wspólnej przeprowadza się również wtedy, gdy akt awarii wspólnej nie doprowadził do zamierzonego rezultatu, a także gdy poświęcenie objęło cały statek lub cały ładunek."}
{"id":"2001_1545_253","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 253. § 1. Strat wynikłych z utraty lub uszkodzenia ładunku, który załadowano na statek bez wiedzy armatora albo zadeklarowano fałszywie przy przyjęciu do przewozu, nie zalicza się do awarii wspólnej; jednakże ładunek taki, jeżeli został uratowany, uczestniczy w pokryciu udziałów awarii wspólnej według ogólnych zasad. § 2. Straty wynikłe z utraty lub uszkodzenia ładunku, którego wartość została przy przyjęciu do przewozu zadeklarowana poniżej rzeczywistej wartości, zalicza się do awarii wspólnej według wartości zadeklarowanej, natomiast ciążące na tym ładunku zobowiązania z tytułu udziału w awarii wspólnej ustala się według jego wartości rzeczywistej."}
{"id":"2001_1545_254","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 254. Wszelkie szkody i straty w statku, ładunku lub frachcie, które nie podlegają zaliczeniu do awarii wspólnej, stanowią awarię poszczególną; ponosi je poszkodowany lub ten, kto za nie odpowiada."}
{"id":"2001_1545_255","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 255. § 1. Ustalenia, czy zachodzi awaria wspólna, obliczenia wysokości strat awarii wspólnej i ich rozdzielenia (dyspasza) dokonuje dyspaszer na zlecenie armatora. § 2. Szczegółowego rozliczenia awarii wspólnej dokonuje dyspaszer stosując, w braku umowy stron, zasady powszechnie przyjęte w międzynarodowym obrocie morskim. § 3. Zlecenie powinno być udzielone dyspaszerowi przez armatora niezwłocznie po zakończeniu podróży, nie później jednak jak w ciągu jednego miesiąca. W razie zwłoki armatora zlecenie może być udzielone przez innego uczestnika awarii wspólnej. § 4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska dyspaszera, w szczególności mając na uwadze wymagania stawiane przed dyspaszerami w zakresie prowadzenia postępowania dyspaszerskiego, sposób powoływania dyspaszera, wpisu i skreślenia z listy dyspaszerów oraz tryb postępowania dyspaszerskiego"}
{"id":"2001_1545_256","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 256. § 1. Roszczenie z awarii wspólnej przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia zakończenia podróży. § 2. Bieg przedawnienia przerywa się przez zgłoszenie roszczenia dyspaszerowi wyznaczonemu zgodnie z art. 255 § 3. Przedawnienie biegnie na nowo od dnia doręczenia dyspaszy. Dział II Zderzenie statków"}
{"id":"2001_1545_257","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 257. Przepisy niniejszego działu normują odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną statkowi albo znajdującym się na nim osobom lub rzeczom wskutek zderzenia, które nastąpiło na morzu lub na wodach śródlądowych pomiędzy statkami morskimi albo pomiędzy statkiem morskim a statkiem żeglugi śródlądowej lub wodnosamolotem."}
{"id":"2001_1545_258","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 258. § 1. Statek odpowiada za szkodę wyrządzoną wskutek zderzenia z jego winy. § 2. Wina statku zachodzi w szczególności w razie zaniedbań w zakresie wyposażenia statku, kierowania statkiem, obsługiwania statku, przestrzegania przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu i stosowania innych środków bezpieczeństwa, nakazanych przez obowiązujące przepisy, praktykę morską lub przez szczególne okoliczności."}
{"id":"2001_1545_259","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 259. § 1. Jeżeli zderzenie nastąpiło z winy kilku statków, każdy z nich odpowiada w stosunku do stopnia swojej winy za szkodę wyrządzoną pozostałym statkom lub mieniu znajdującemu się na nich. Jeżeli stopień winy jest jednakowy albo nie da się ustalić, statki odpowiadają w równych częściach. § 2. Za szkodę, wynikłą wskutek śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, statki, które zawiniły zderzenie, odpowiadają solidarnie. Statkowi, który na podstawie solidarnej odpowiedzialności zapłacił część większą niż na niego przypadało, przysługuje zwrotne roszczenie do innych statków o sumę nadpłaconą."}
{"id":"2001_1545_26","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. § 1. Za czynności rejestrowe, o których mowa w art. 23 § 1, pobiera się opłaty rejestrowe, które stanowią dochód budżetu państwa, natomiast opłaty za czynności, o których mowa w art. 23 § 3 stanowią dochód właściwego związku sportowego prowadzącego rejestr jachtów. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb prowadzenia polskiego rejestru jachtów z uwzględnieniem odpowiednio przepisów art. 29."}
{"id":"2001_1545_260","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 260. § 1. Jeżeli zderzenie nastąpiło wskutek przypadku lub siły wyższej albo jeżeli przyczyny nie można ustalić, szkodę ponosi ten, kto jej doznał. § 2. Przepis § 1 stosuje się również, gdy statki lub jeden z nich były w czasie zderzenia zakotwiczone."}
{"id":"2001_1545_261","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 261. § 1. Po zderzeniu kapitan każdego ze statków, które zderzyły się, obowiązany jest nieść pomoc drugiemu statkowi, jego załodze i pasażerom, jeżeli może to uczynić bez poważnego niebezpieczeństwa dla swojego statku oraz jego pasażerów i załogi. § 2. Kapitan każdego ze statków, które zderzyły się, jest również obowiązany bezzwłocznie podać drugiemu statkowi nazwę, sygnał rozpoznawczy i port macierzysty swojego statku oraz miejscowość, z której i do której płynie. § 3. Armator nie odpowiada za naruszenie powyższych obowiązków przez kapitana."}
{"id":"2001_1545_262","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 262. § 1. Roszczenie o wynagrodzenie szkody wyrządzonej zderzeniem statków przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia zderzenia. § 2. Bieg przedawnienia przerywa się przez wszczęcie przed izbą morską postępowania dotyczącego zderzenia. Przedawnienie biegnie na nowo od dnia zakończenia tego postępowania. § 3. Roszczenie zwrotne o sumę nadpłaconą na podstawie solidarnej odpowiedzialności statków, które zawiniły zderzenie, przedawnia się z upływem roku od dnia zapłaty."}
{"id":"2001_1545_263","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 263. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio, gdy statek zachowaniem swym wyrządził szkodę innemu statkowi, znajdującym się na nim osobom lub rzeczom, choćby nawet zderzenie nie nastąpiło."}
{"id":"2001_1545_264","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 264. § 1. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji. § 2. Jednostki pływające wyszczególnione w § 1 nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną innym statkom wskutek zderzenia lub innego działania podczas wykonywania zadań służbowych w obrębie stref zamkniętych dla żeglugi i rybołówstwa oraz ogłoszonych jako niebezpieczne dla żeglugi i rybołówstwa. § 3. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określą, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb działania dowódców jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej oraz Policji w razie zderzenia się tych jednostek z innymi statkami, ze szczególnym uwzględnieniem formy i zakresu niesienia pomocy drugiemu statkowi, jego załodze i pasażerom oraz okoliczności i zakresu wykonywania obowiązku bezzwłocznego podawania kapitanowi drugiego statku numeru taktycznego jednostki. Dział III Zanieczyszczenie ze statków Rozdział 1 Zanieczyszczenia różne"}
{"id":"2001_1545_265","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 265. Z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 2, armator odpowiada za szkodę wyrządzoną komukolwiek zanieczyszczeniem pochodzącym ze statku w związku z przewozem ładunków, eksploatacją statku lub zatapianiem w morzu odpadów i innych substancji."}
{"id":"2001_1545_266","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 266. § 1. Armator nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli szkoda powstała wskutek siły wyższej, wyłącznej winy umyślnej osoby trzeciej albo wadliwego działania lub zaniechania organów odpowiedzialnych za utrzymanie świateł lub innych urządzeń nawigacyjnych. § 2. Jeżeli szkoda wynikła z winy umyślnej poszkodowanego, odpowiedzialność armatora w stosunku do tej osoby jest wyłączona; w razie rażącego niedbalstwa poszkodowanego odpowiedzialność armatora może być wyłączona w całości lub odpowiedniej części."}
{"id":"2001_1545_267","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 267. Jeżeli szkoda została wyrządzona zanieczyszczeniem pochodzącym z dwóch lub więcej statków, ich armatorzy odpowiadają solidarnie za szkodę."}
{"id":"2001_1545_268","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 268. § 1. Przez szkodę wyrządzoną zanieczyszczeniem rozumie się szkodę wyrządzoną działaniem substancji zanieczyszczających, jak również celowym użyciem środków zapobiegawczych zastosowanych po zdarzeniu powodującym zanieczyszczenie. § 2. Naprawienie szkody wyrządzonej zanieczyszczeniem obejmuje straty poniesione przez poszkodowanego oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby nie nastąpiło zanieczyszczenie środowiska. Naprawienie szkody obejmuje również zwrot kosztu środków zapobiegawczych, o których mowa w § 1, oraz niezbędnych wydatków i nakładów, które zostały lub będą poniesione w celu przywrócenia środowiska do stanu sprzed zanieczyszczenia."}
{"id":"2001_1545_269","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 269. Nie można wyłączyć ani ograniczyć z góry odpowiedzialności określonej w art. 265268."}
{"id":"2001_1545_27","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. § 1. Statek wpisany do rejestru stałego za granicą może być wpisany do rejestru stałego w Rzeczypospolitej Polskiej dopiero po wykreśleniu z rejestru zagranicznego. § 2. Statek wpisany do rejestru stałego za granicą może być wpisany do rejestru tymczasowego w Rzeczypospolitej Polskiej dopiero po zawieszeniu jego dotychczasowej przynależności. § 3. Wpis do rejestru zagranicznego statku stanowiącego polską własność lub statku uważanego za stanowiący polską własność nie wywołuje skutków prawnych przed wykreśleniem tego statku z polskiego rejestru okrętowego. § 4. Czasowe nadanie statkowi, o którym mowa w § 3, obcej przynależności nie wywołuje skutków prawnych przed dokonaniem w polskim rejestrze okrętowym wpisu zawieszającego polską przynależność."}
{"id":"2001_1545_270","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 270. Każdy, kto w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku, spowodowanej zanieczyszczeniem ze statku, poniósł niezbędne wydatki, może żądać ich zwrotu od armatora, który odpowiada za zanieczyszczenie."}
{"id":"2001_1545_271","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 271. § 1. Organ administracji morskiej może żądać od armatora, który odpowiada za zanieczyszczenie środowiska, przywrócenia tego środowiska do stanu sprzed zanieczyszczenia. § 2. Gdyby przywrócenie środowiska morskiego do stanu sprzed zanieczyszczenia było dla armatora niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, może on zwolnić się z tego obowiązku przez zwrot niezbędnych kosztów i nakładów, które zostały lub będą musiały być w tym celu poniesione przez organ administracji morskiej lub osoby trzecie. Rozdział 2 Zanieczyszczenia ze statków przewożących oleje"}
{"id":"2001_1545_272","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 272. § 1. Do odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez wyciek lub usunięcie oleju ze statku przewożącego olej luzem jako ładunek stosuje się postanowienia Międzynarodowej Konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz.U. z 1976 r. Nr 32, poz. 184), zmienioną Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. (Dz.U. Nr \", poz. \") zwaną dalej \"Konwencją o odpowiedzialności cywilnej\" wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób. § 2. Użyte w przepisach niniejszego działu określenia \"statek\", \"właściciel\", \"państwo rejestracji statku\", \"olej\", \"szkoda spowodowana zanieczyszczeniem\" - odpowiadają znaczeniu jakie im nadano w Konwencji o odpowiedzialności cywilnej. § 3. Przepisy, o których mowa w § 1, mają również zastosowanie do statków, które nie są zarejestrowane w żadnym z państw - stron Konwencji o odpowiedzialności cywilnej ani nie podnoszą bandery któregokolwiek z tych państw, jeżeli szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1545_273","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 273. § 1. Właściciel statku o polskiej przynależności, przewożącego więcej niż 2000 ton oleju luzem jako ładunek, jest obowiązany posiadać zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, stwierdzone odpowiednim certyfikatem. § 2. Certyfikaty, o których mowa w § 1, wystawia dyrektor urzędu morskiego. Za wystawienie lub poświadczenie certyfikatów pobiera się opłaty."}
{"id":"2001_1545_274","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 274. § 1. Statek, o którym mowa w art. 273 § 1, nie może być używany w żegludze, jeśli nie posiada certyfikatu stwierdzającego zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem. § 2. Certyfikat powinien być przechowywany na statku."}
{"id":"2001_1545_275","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 275. Żaden statek przewożący ponad 2000 ton oleju luzem jako ładunek nie może wejść do portu polskiego ani go opuścić, a także korzystać z urządzeń przeładunkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeśli nie posiada certyfikatu stwierdzającego zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną zanieczyszczeniem, wydanego lub poświadczonego przez właściwy organ państwa rejestracji statku."}
{"id":"2001_1545_276","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 276. Dyrektor urzędu morskiego może wydać certyfikat stwierdzający zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem właścicielowi statku nie zarejestrowanego w żadnym z państw - stron Konwencji o odpowiedzialności cywilnej, jeżeli ten udowodni, że dysponuje wystarczającym zabezpieczeniem finansowym tej odpowiedzialności."}
{"id":"2001_1545_277","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 277. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wydawania lub poświadczania certyfikatów, wzór certyfikatu oraz wysokość pobieranych opłat, uwzględniając wiążące Rzeczpospolitą Polską w tym zakresie przepisy międzynarodowe."}
{"id":"2001_1545_278","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 278. Kontrolę przestrzegania przepisów o zabezpieczeniu finansowym odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem sprawują dyrektorzy urzędów morskich. Rozdział 3 Międzynarodowy Fundusz Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami"}
{"id":"2001_1545_279","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 279. § 1. Do dochodzenia roszczeń wobec Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, zwanego dalej \"Międzynarodowym Funduszem\", stosuje się postanowienia Międzynarodowej Konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 18 grudnia 1971 r. (Dz.U. z 1986 r. Nr 14, poz. 79), zmienioną Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. (Dz.U. Nr , poz. \") wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób. § 2. Z roszczeniem do Międzynarodowego Funduszu można wystąpić, gdy nie zostało ono zaspokojone na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej, ponieważ: 1) nie istnieje odpowiedzialność za szkodę w myśl Konwencji o odpowiedzialności cywilnej (art. 272 § 1), 2) właściciel statku lub jego gwarant jest niezdolny do wypełnienia w całości swego zobowiązania, 3) wysokość szkody przekracza granice odpowiedzialności właściciela statku."}
{"id":"2001_1545_28","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Rejestry, o których mowa w art. 23 i 39 § 1, są jawne. Osoby zainteresowane mogą żądać poświadczonych wyciągów i odpisów z rejestrów."}
{"id":"2001_1545_280","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 280. § 1. Osoba otrzymująca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej olej przewieziony drogą morską stosownie do postanowień art. 10 Konwencji, o której mowa w art. 279 § 1, w ilości 150 tys. ton lub więcej, uiszcza wkłady na rzecz Międzynarodowego Funduszu zgodnie z art. 10, 11 i 15 tej Konwencji. § 2. Każdy kto otrzymuje z zagranicy lub jakiegokolwiek miejsca położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na obszarze wyłącznej strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej, olej przewieziony drogą morską stosownie do postanowień § 1, obowiązany jest podać do Głównego Urzędu Ceł w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, dane o ilościach oleju otrzymanego w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego. § 3. Główny Urząd Ceł składa Międzynarodowemu Funduszowi corocznie sprawozdanie o ilości przewiezionego drogą morską oleju."}
{"id":"2001_1545_281","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 281. W przypadku szkody spowodowanej zanieczyszczeniem olejowym dyrektor urzędu morskiego, na żądanie poszkodowanego, jest obowiązany stwierdzić zaistnienie wypadku i udostępnić dokumentację tej szkody. Dział IV Mienie zatopione lub znalezione"}
{"id":"2001_1545_282","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 282. § 1. Właściciel mienia (statku, ładunku lub innego przedmiotu) zatopionego w obrębie polskich morskich wód wewnętrznych lub polskiego morza terytorialnego powinien w ciągu 6 miesięcy od dnia zatonięcia mienia zgłosić we właściwym urzędzie morskim zamiar wydobycia tego mienia i określić termin, do którego zamierza zakończyć wydobywanie. Dyrektor urzędu morskiego może w ciągu 3 miesięcy od dnia zgłoszenia zażądać zmiany wskazanego terminu lub zakreślić właścicielowi stosowny termin zakończenia wydobywania, nie krótszy jednak niż rok, licząc od dnia doręczenia decyzji. § 2. Jeżeli właściciel mienia w terminie określonym w § 1 nie zgłosił zamiaru wydobycia mienia albo nie ukończył wydobywania mienia w terminie określonym przez siebie lub wyznaczonym przez dyrektora urzędu morskiego, dyrektor urzędu morskiego może zarządzić wydobycie mienia na koszt właściciela. § 3. Jeżeli właściciel mienia w wyznaczonym terminie nie zgłosi się po odbiór mienia albo nie uiści kosztów jego usunięcia, dyrektor urzędu morskiego może sprzedać mienie i z sumy uzyskanej ze sprzedaży pokryć swoje koszty oraz wydatki za przechowywanie i przeprowadzenie sprzedaży, a resztę złożyć do depozytu sądowego w celu wydania jej osobie uprawnionej. § 4. Właściciel mienia odpowiada za koszty i wydatki poniesione przez urząd morski w granicach wartości mienia."}
{"id":"2001_1545_283","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 283. § 1. Wydobywanie mienia przez właściciela w rejonach umocnionych i w innych obszarach uznanych za szczególnie ważne dla obrony kraju, jak również wydobywanie mienia wojskowego lub przysposobionego do celów wojskowych wymaga zezwolenia właściwych organów wojskowych. § 2. Jeżeli właściciel mienia zatopionego nie uzyskał zezwolenia na wydobycie tego mienia, może zwrócić się w ciągu 3 miesięcy od dnia otrzymania odmowy do dyrektora urzędu morskiego o zarządzenie w porozumieniu z właściwym organem wojskowym wydobycia tego mienia na koszt właściciela."}
{"id":"2001_1545_284","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 284. § 1. Jeżeli mienie zatopione bądź opuszczone znajdujące się na mieliźnie lub na powierzchni wody utrudnia żeglugę lub pracę w porcie, na redzie lub drodze wodnej albo zagraża żegludze, dyrektor urzędu morskiego może zarządzić usunięcie przeszkody na koszt właściciela, wyznaczając mu stosowny termin do odbioru mienia za zwrotem poniesionych kosztów. § 2. Postanowienia art. 282 § 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1545_285","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 285. Wydobycie cudzego mienia zatopionego w morzu i przywiezienie go na polskie morskie wody wewnętrzne lub polskie morze terytorialne należy niezwłocznie zgłosić urzędowi morskiemu z podaniem czasu, miejsca i okoliczności wydobycia mienia oraz w miarę możności zawiadomić o tym również właściciela, a do czasu wydania mu mienia - odpowiednio je zabezpieczyć."}
{"id":"2001_1545_286","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 286. § 1. Wydobywającemu cudze mienie należy się zwrot kosztów i wydatków oraz wynagrodzenie, którego wysokość określa się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o ratownictwie morskim. § 2. Na zabezpieczenie należności określonych w § 1 wydobywającemu przysługuje ustawowe prawo zastawu na wydobytym mieniu, z pierwszeństwem służącym uprzywilejowanym wierzytelnościom z tytułu ratownictwa."}
{"id":"2001_1545_287","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 287. Jeżeli wydobyte mienie ulega szybkiemu zepsuciu lub zniszczeniu albo jeżeli jego przechowanie wymaga nadmiernych kosztów, wydobywający może je sprzedać i sumę uzyskaną ze sprzedaży po odliczeniu swoich należności złożyć do depozytu sądowego, zawiadamiając niezwłocznie właściciela o dokonaniu sprzedaży i złożeniu reszty sumy do depozytu sądowego."}
{"id":"2001_1545_288","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 288. § 1. Jeżeli właściciel nie jest znany albo w ciągu 30 dni od dnia zawiadomienia go o wydobyciu nie zgłosi się w celu odbioru mienia lub nie uiści należności wydobywającego, wydobywający obowiązany jest wydać wydobyte mienie urzędowi morskiemu, a gdy ono jest mieniem wojskowym lub przysposobionym do celów wojskowych, przekazać właściwemu organowi wojskowemu. § 2. W celu ustalenia właściciela wydobytego mienia urząd morski przeprowadza postępowanie wyjaśniające, wzywając do zgłoszenia nieznanego właściciela mienia w sposób zwyczajowo przyjęty. § 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania, o którym mowa w § 2, mając na względzie skuteczność postępowania."}
{"id":"2001_1545_289","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 289. Jeżeli właściciel mienia w terminie sześciomiesięcznym od dnia wezwania przez dyrektora urzędu morskiego nie zgłosi się w celu odbioru mienia lub nie uiści należności wydobywającego i poniesionych przez urząd morski kosztów zabezpieczenia, dyrektor urzędu morskiego może sprzedać wydobyte mienie i sumę uzyskaną ze sprzedaży po odliczeniu należności wydobywającego i swoich kosztów złożyć do depozytu sądowego. Przepis art. 287 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_1545_29","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. § 1. W rejestrze stałym wpisuje się: 1) kolejny numer rejestrowy statku i datę dokonania wpisu, 2) nazwę lub oznaczenie identyfikacyjne i numer identyfikacyjny nadany przez międzynarodową organizację morską, międzynarodowy sygnał wywoławczy oraz rodzaj i przeznaczenie statku, 3) poprzednią nazwę lub oznaczenie identyfikacyjne oraz dane dotyczące poprzedniego rejestru i datę wykreślenia z tego rejestru, 4) nazwę portu macierzystego statku, 5) rok, miejsce budowy i nazwę stoczni, jeżeli dane te są znane, oraz określenie głównego materiału kadłuba statku i rodzaju napędu statku, 6) wymiary główne (rejestrowe) oraz pojemność statku, 7) oznaczenie i adres właściciela lub wszystkich współwłaścicieli statku z określeniem ich udziałów we współwłasności oraz podstawę nabycia własności statku, 8) oznaczenie i adres armatora statku, 9) hipotekę morską i ograniczenia w rozporządzaniu statkiem, 10) stwierdzenie przez izbę morską polskiej przynależności statku, 11) stwierdzenie przez izbę morską zawieszenia polskiej przynależności statku, 12) podstawę i datę wykreślenia statku z rejestru. § 2. W rejestrze tymczasowym, oprócz danych wymienionych w § 1 pkt 1-8, 10 i 12, wpisuje się: 1) poprzednią przynależność statku i datę jej zawieszenia, 2) okres, na jaki statek uzyskał polską przynależność, 3) oznaczenie i adres przedstawiciela armatora w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli taki został ustanowiony. § 3. W rejestrze statków w budowie wpisuje się: 1) kolejny numer rejestrowy statku w budowie i datę dokonania wpisu, 2) oznaczenie identyfikacyjne statku w budowie, 3) nazwę stoczni budującej statek, 4) oznaczenie i adres właściciela statku w budowie, 5) oznaczenie umowy o budowę statku, 6) hipotekę morską. § 4. Każda zmiana danych w rejestrze okrętowym podlega wpisowi."}
{"id":"2001_1545_290","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 290. § 1. Kto znalazł i uratował cudze mienie unoszące się na morzu albo przyczynił się do uratowania takiego mienia, ma prawo do wynagrodzenia według przepisów o ratownictwie morskim, jeżeli zgłosił swe roszczenie najpóźniej w chwili oddania znalezionego mienia. § 2. Kto znalazł i zabezpieczył cudze mienie wyrzucone na brzeg morza, ma prawo do wynagrodzenia w wysokości nieprzekraczającej 30% wartości mienia, jeżeli roszczenie swe zgłosił najpóźniej w chwili oddania znalezionego mienia. § 3. W przypadkach przewidzianych w § 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 285- 289."}
{"id":"2001_1545_291","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 291. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania z mieniem, którego właściciel pozostał nieznany, oraz tryb ustalania wysokości i pokrycia należności związanych z wydobyciem, zabezpieczeniem, sprzedażą mienia stosownie do przepisów niniejszego działu, jak również sposób i tryb przeprowadzania przewidzianej w niniejszym dziale sprzedaży mienia, z zastosowaniem przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. TYTUŁ VIII Ubezpieczenie morskie Dział I Umowa ubezpieczenia morskiego Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_1545_292","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 292. § 1. Przez umowę ubezpieczenia morskiego ubezpieczyciel zobowiązuje się w zamian za składkę ubezpieczeniową wypłacić odszkodowanie za szkody poniesione wskutek niebezpieczeństw, na jakie przedmiot ubezpieczenia jest narażony w związku z żeglugą morską. § 2. Umową ubezpieczenia morskiego można objąć ponadto niebezpieczeństwa, na które w związku z przewozem morskim przedmiot ubezpieczenia jest narażony w przewozie lotniczym, na wodach śródlądowych lub na lądzie. § 3. Przepisy o ubezpieczeniu morskim stosuje się odpowiednio do ubezpieczenia statków znajdujących się w budowie."}
{"id":"2001_1545_293","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 293. § 1. Przedmiotem ubezpieczenia morskiego może być każdy interes majątkowy związany z żeglugą morską i dający się ocenić w pieniądzach. § 2. Przedmiotem ubezpieczenia morskiego mogą być w szczególności: statek, ładunek, fracht, opłata za przewóz pasażerów, opłata czarterowa, spodziewany zysk na ładunku, prowizja, wydatki awarii wspólnej, zobowiązanie z tytułu odpowiedzialności cywilnej oraz wierzytelność zabezpieczona na statku, ładunku lub frachcie."}
{"id":"2001_1545_294","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 294. § 1. Ubezpieczyciel obowiązany jest na żądanie wydać osobie, z którą zawarł umowę ubezpieczenia (ubezpieczającemu), polisę stwierdzającą zawarcie umowy ubezpieczenia. § 2. Przed wydaniem polisy ubezpieczyciel obowiązany jest wydać ubezpieczającemu na jego żądanie tymczasowy dokument stwierdzający zawarcie umowy."}
{"id":"2001_1545_295","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 295. § 1. Polisa powinna zawierać: 1) oznaczenie ubezpieczyciela, 2) oznaczenie przedmiotu ubezpieczenia, 3) oznaczenie niebezpieczeństw objętych umową ubezpieczenia, 4) określenie czasu lub podróży, na które zawarto umowę ubezpieczenia, 5) sumę ubezpieczenia, 6) miejsce i datę wystawienia polisy, 7) podpis ubezpieczyciela. § 2. Polisa może być wystawiona na imiennie określonego ubezpieczającego (polisa imienna), na zlecenie lub na okaziciela."}
{"id":"2001_1545_296","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 296. § 1. Umowa ubezpieczenia morskiego może być zawarta na rzecz osoby trzeciej (ubezpieczonego). § 2. Ubezpieczony może nie być imiennie określony w umowie ubezpieczenia (ubezpieczenie na rzecz tego, kogo dotyczy). § 3. W razie zawarcia umowy ubezpieczenia morskiego na rzecz osoby trzeciej prawo domagania się od ubezpieczyciela wydania polisy przysługuje ubezpieczającemu. Dopóki polisa znajduje się w jego posiadaniu, może on rozporządzać prawami wynikającymi z umowy. § 4. Obowiązki ubezpieczającego związane z wykonaniem umowy ubezpieczenia przechodzą na ubezpieczonego z chwilą wydania mu polisy; nie dotyczy to jednak obowiązku zapłaty składki ubezpieczeniowej."}
{"id":"2001_1545_297","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 297. § 1. Umowa ubezpieczenia morskiego jest nieważna, jeżeli w chwili jej zawarcia szkoda objęta ubezpieczeniem już nastąpiła lub nie istniała możliwość jej powstania; ubezpieczyciel zachowuje jednak prawo do opłaty stornowej, chyba że zawierając umowę wiedział o okolicznościach powodujących jej nieważność. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli ubezpieczeniem objęto okres poprzedzający zawarcie umowy, chyba że stan rzeczy znany był obu stronom w chwili zawierania umowy; jeżeli w tej chwili stan rzeczy był znany tylko jednej ze stron, umowa nie wiąże strony nieświadomej. § 3. Wysokość opłaty stornowej określa umowa."}
{"id":"2001_1545_298","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 298. Ubezpieczający może w każdej chwili odstąpić od umowy, dopóki nie rozpoczął się stan niebezpieczeństwa przewidzianego w umowie; obowiązany jest jednak zapłacić opłatę stornową."}
{"id":"2001_1545_299","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 299. Roszczenia z tytułu umowy ubezpieczenia morskiego przedawniają się z upływem 5 lat od dnia wymagalności roszczenia. Rozdział 2 Wartość ubezpieczenia i suma ubezpieczenia"}
{"id":"2001_1545_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. § 1. Kodeks morski stosuje się do morskich statków handlowych. § 2. Morskim statkiem handlowym jest statek przeznaczony lub używany do prowadzenia działalności gospodarczej, a w szczególności do: przewozu ładunku lub pasażerów, rybołówstwa morskiego lub pozyskiwania innych zasobów morza, holowania, ratownictwa morskiego, wydobywania mienia zatopionego w morzu, pozyskiwania zasobów mineralnych dna morza oraz zasobów znajdującego się pod nim wnętrza Ziemi."}
{"id":"2001_1545_30","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. § 1. Wpis do rejestru okrętowego następuje na podstawie zgłoszenia zainteresowanych, chyba że prawo przewiduje wpis na wniosek albo z urzędu. § 2. Do zgłoszenia zmian podlegających wpisowi w stosunku do statków stanowiących polską własność i statków uważanych za stanowiące polską własność, wpisanych do rejestru okrętowego, obowiązany jest właściciel statku."}
{"id":"2001_1545_300","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 300. § 1. Wartością ubezpieczenia jest zwykła wartość przedmiotu ubezpieczenia. § 2. Wartość ubezpieczenia ustala się według następujących zasad: 1) wartością ubezpieczenia statku jest wartość statku w chwili rozpoczęcia ubezpieczenia; wartość ta obejmuje również, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wartość jego przynależności, przedmiotów zaopatrzenia statku, a także koszt jego ubezpieczenia, 2) wartością ubezpieczenia ładunku jest wartość ładunku w miejscu i czasie załadowania łącznie z kosztami ubezpieczenia i dostarczenia ładunku do miejsca przeznaczenia; 3) wartością ubezpieczenia frachtu jest suma frachtu brutto łącznie z kosztami ubezpieczenia; 4) wartością ubezpieczenia innych przedmiotów ubezpieczenia, z wyjątkiem zobowiązania z tytułu odpowiedzialności cywilnej, jest kwota, na której utratę jest narażony ubezpieczający w chwili rozpoczęcia ubezpieczenia, łącznie z kosztami ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_301","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 301. Jeżeli strony wymieniły w umowie ubezpieczenia wartość ubezpieczenia (wartość otaksowana), jest ona miarodajna dla określenia odszkodowania ubezpieczeniowego."}
{"id":"2001_1545_302","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 302. § 1. Umowa ubezpieczenia powinna określać sumę, na którą ubezpieczono przedmiot ubezpieczenia (sumę ubezpieczenia). § 2. Suma ubezpieczenia nie powinna przekraczać wartości ubezpieczenia. § 3. Jeżeli określona w umowie suma ubezpieczenia jest wyższa od wartości ubezpieczenia, umowa nie ma skutku prawnego co do nadwyżki sumy ponad wartość ubezpieczenia. § 4. Jeżeli określona w umowie suma ubezpieczenia jest niższa od wartości ubezpieczenia, ubezpieczyciel odpowiada za szkody w stosunku, w jakim pozostaje suma do wartości ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_303","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 303. § 1. Jeżeli ubezpieczono przedmiot ubezpieczenia od tego samego niebezpieczeństwa na ten sam okres u dwóch lub więcej ubezpieczycieli na sumy, które łącznie przewyższają wartość ubezpieczenia, albo jeżeli z innych względów suma odszkodowań, które należne byłyby odrębnie od każdego z tych ubezpieczycieli, przekraczałaby szkodę podlegającą wyrównaniu (ubezpieczenie wielokrotne), ubezpieczający może żądać od każdego z tych ubezpieczycieli zapłaty odszkodowania zgodnie z zawartą z nim umową, jednak nie może otrzymać od nich łącznie odszkodowania przewyższającego szkodę. § 2. W stosunkach wzajemnych między ubezpieczycielami udział w odszkodowaniu ponoszony przez każdego z nich określa się w proporcji między odszkodowaniem, które musiałby zapłacić, gdyby był jedynym ubezpieczycielem, a sumą odszkodowań, które obciążałyby każdego z tych ubezpieczycieli, zgodnie z zawartą umową. § 3. W razie świadomego zawarcia ubezpieczenia wielokrotnego ubezpieczający powinien niezwłocznie zawiadomić o tym zainteresowanych ubezpieczycieli, informując ich o treści zawartych umów ubezpieczenia. Umyślne naruszenie tego obowiązku przez ubezpieczającego pozbawia go prawa do odszkodowania. Rozdział 3 Oświadczenia przy zawieraniu umów ubezpieczenia"}
{"id":"2001_1545_304","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 304. § 1. Przy zawieraniu umowy ubezpieczenia morskiego ubezpieczający obowiązany jest podać do wiadomości ubezpieczyciela wszelkie okoliczności, które są lub powinny mu być znane, a mogą mieć wpływ na ocenę niebezpieczeństwa oraz na decyzje ubezpieczyciela o przyjęciu i warunkach ubezpieczenia. § 2. Obowiązek określony w § 1 nie dotyczy okoliczności powszechnie znanych oraz okoliczności, które powinny być znane ubezpieczycielowi. § 3. Jeżeli ubezpieczający działał przez przedstawiciela, obowiązek określony w § 1 ciąży również na przedstawicielu i obejmuje także okoliczności jemu znane. § 4. Przy zawieraniu umowy ubezpieczenia morskiego na rzecz osoby trzeciej obowiązek określony w paragrafach poprzedzających spoczywa zarówno na ubezpieczającym, jak i na ubezpieczonym, chyba że ubezpieczony nie wiedział o zawarciu umowy na jego rzecz."}
{"id":"2001_1545_305","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 305. § 1. W razie naruszenia obowiązku określonego w art. 304 ubezpieczyciel może odstąpić od umowy, zachowując prawo do pełnej składki ubezpieczeniowej. § 2. Jeżeli niezawiadomienie lub niezgodne z rzeczywistością zawiadomienie ubezpieczyciela o okolicznościach wymienionych w art. 304 nastąpiło bez winy ubezpieczającego lub ubezpieczonego, ubezpieczyciel nie może od umowy odstąpić, lecz ma prawo do odpowiednio zwiększonej składki ubezpieczeniowej. § 3. Prawo odstąpienia od umowy wygasa, jeżeli ubezpieczyciel nie skorzysta z niego w ciągu siedmiu dni od dnia, w którym dowiedział się o okoliczności uzasadniającej prawo odstąpienia. Rozdział 4 Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia"}
{"id":"2001_1545_306","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 306. § 1. Prawa z umowy ubezpieczenia mogą być przeniesione tylko na nabywcę przedmiotu ubezpieczenia. § 2. Jeżeli prawa z umowy ubezpieczenia nie zostały przeniesione na nabywcę przedmiotu ubezpieczenia, umowa ubezpieczenia rozwiązuje się, co nie zwalnia ubezpieczyciela od odpowiedzialności za szkody powstałe przed zbyciem przedmiotu ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_307","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 307. § 1. Równocześnie z przeniesieniem praw z umowy ubezpieczenia na nabywcę przechodzą na niego obowiązki, które ciążyły na zbywcy. § 2. Ubezpieczyciel może przeciwstawić nabywcy zarzuty, które by mu przysługiwały z umowy ubezpieczenia przeciwko zbywcy."}
{"id":"2001_1545_308","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 308. § 1. Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia stwierdzonej polisą następuje przez przeniesienie polisy. § 2. Do przeniesienia polisy stosuje się odpowiednio przepisy o przenoszeniu konosamentu."}
{"id":"2001_1545_309","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 309. § 1. Jeżeli przedmiotem ubezpieczenia jest statek, przejście praw z umowy ubezpieczenia na jego nabywcę wymaga zgody ubezpieczyciela. § 2. Jeżeli statek w chwili zbycia znajdował się w podróży, a prawa z umowy ubezpieczenia nie przeszły na nabywcę statku, umowa pozostaje w mocy do chwili przycumowania statku w pierwszym porcie, do którego statek zawinął."}
{"id":"2001_1545_31","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. § 1. Wykreśla się z rejestru okrętowego statek, który: 1) zatonął lub uległ zniszczeniu, 2) zaginął, 3) utracił polską przynależność, 4) utracił charakter statku morskiego. § 2. W przypadkach określonych w §1 wykreślenie statku z rejestru okrętowego wymaga zgody wierzyciela hipotecznego wyrażonej na piśmie. § 3. Wykreśla się z rejestru statków w budowie statek, który: 1) uległ zniszczeniu w trakcie budowy albo którego budowa została zaniechana, 2) został wpisany do rejestru stałego w Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą. § 4. W przypadkach określonych w § 3 wykreślenie wymaga zgody wierzyciela wyrażonej na piśmie, chyba że statek w budowie został wpisany do rejestru stałego w Rzeczypospolitej Polskiej, a ciążąca na nim hipoteka morska została wpisana do tego rejestru z urzędu."}
{"id":"2001_1545_310","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 310. Przepisy art. 306-309 nie ograniczają prawa ubezpieczającego do przeniesienia wierzytelności z umowy ubezpieczenia zgodnie z przepisami prawa cywilnego o przelewie wierzytelności; dotyczy to również wierzytelności przyszłej. Rozdział 5 Ubezpieczenie generalne"}
{"id":"2001_1545_311","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 311. § 1. Umową ubezpieczenia generalnego można objąć wszystkie lub niektóre rodzaje ładunków, jakie ubezpieczający będzie wysyłał lub otrzymywał w określonym czasie. § 2. Przedmiotem ubezpieczenia generalnego może być również inny interes majątkowy. § 3. W ubezpieczeniu generalnym ubezpieczyciel obowiązany jest na żądanie ubezpieczającego wystawić polisę albo zaświadczenie o ubezpieczeniu dla każdego zgłoszonego ładunku lub innego odrębnego przedmiotu ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_312","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 312. § 1. Ubezpieczający, który zawarł umowę ubezpieczenia generalnego, obowiązany jest zgłaszać ubezpieczycielowi każde wysłanie lub nadejście ładunku objętego umową niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wysłaniu lub nadejściu ładunku oraz każdorazowo określić statek, trasę podróży, ładunek i sumę ubezpieczenia. § 2. Jeżeli ubezpieczający rozmyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa nie dopełnił obowiązku określonego w § 1, ubezpieczyciel może odstąpić od umowy, zachowując prawo do składek ubezpieczeniowych, jakie przysługiwałyby mu w razie należytego wykonania umowy przez ubezpieczającego. § 3. Prawo odstąpienia od umowy wygasa, jeżeli ubezpieczyciel nie skorzystał z niego w ciągu 3 dni od dnia, w którym dowiedział się o naruszeniu obowiązku przez ubezpieczającego. § 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do ubezpieczeń generalnych, których przedmiotem jest inny interes majątkowy niż ładunek."}
{"id":"2001_1545_313","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 313. Umowa ubezpieczenia generalnego może być wypowiedziana przez każdą ze stron z zachowaniem trzymiesięcznego terminu. Dział II Wykonanie umowy ubezpieczenia Rozdział 1 Obowiązki ubezpieczającego"}
{"id":"2001_1545_314","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 314. § 1. Składka ubezpieczeniowa powinna być zapłacona niezwłocznie po zawarciu umowy, a jeżeli wystawiono polisę - równocześnie z wydaniem polisy. § 2. Obowiązek zapłaty składki ubezpieczeniowej ciąży na ubezpieczającym."}
{"id":"2001_1545_315","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 315. § 1. Ubezpieczający obowiązany jest niezwłocznie po powzięciu wiadomości zgłosić ubezpieczycielowi każdą istotną zmianę niebezpieczeństwa, na jakie jest narażony przedmiot ubezpieczenia. § 2. Ubezpieczyciel może odstąpić od umowy, jeżeli ubezpieczający bez uzasadnionej przyczyny opóźnia się z zawiadomieniem go o zmianie niebezpieczeństwa. Prawo to ubezpieczyciel może wykonać w terminie 7 dni od dnia, w którym dowiedział się o tym, że ubezpieczający dopuścił się zwłoki."}
{"id":"2001_1545_316","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 316. § 1. Jeżeli zmiana niebezpieczeństwa została spowodowana przez ubezpieczającego albo za jego zgodą, ubezpieczyciel może odstąpić od umowy albo żądać zapłaty składki dodatkowej za zwiększone niebezpieczeństwo, chyba że zmiany niebezpieczeństwa dokonano we wspólnym interesie ubezpieczyciela i ubezpieczającego albo w celu ratowania życia ludzkiego. § 2. Przy ubezpieczeniu zawartym na podróż prawo, o którym mowa w § 1, przysługuje ubezpieczycielowi, w szczególności: 1) jeżeli rozpoczęcie lub zakończenie podróży ulega zwłoce z winy ubezpieczającego, 2) jeżeli podjęto inną podróż zamiast podróży oznaczonej w umowie ubezpieczenia, 3) jeżeli statek skierowano do innego portu niż przewidziano w umowie ubezpieczenia, 4) jeżeli statek zszedł z właściwej trasy lub zawinął do portu, który nie był brany w rachubę, chyba że zejście z trasy nastąpiło wskutek okoliczności niezależnych od armatora lub kapitana albo w celu ratowania życia ludzkiego lub mienia bądź było konieczne ze względu na bezpieczeństwo statku. § 3. Jeżeli zmiana niebezpieczeństwa nastąpiła bez zgody ubezpieczającego, umowa ubezpieczenia pozostaje w mocy, jednak ubezpieczyciel może żądać zapłaty dodatkowej składki za zwiększone niebezpieczeństwo."}
{"id":"2001_1545_317","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 317. § 1. Jeżeli ubezpieczyciel na skutek zmiany niebezpieczeństwa korzysta z prawa odstąpienia od umowy, powinien zawiadomić ubezpieczającego o swojej decyzji w ciągu trzech dni od dnia, w którym dowiedział się o zmianie niebezpieczeństwa; w braku takiego zawiadomienia może żądać jedynie zapłaty dodatkowej składki za zwiększone niebezpieczeństwo. § 2. Ubezpieczyciel, który odstąpił od umowy z powodu zmiany niebezpieczeństwa, zachowuje prawo do całej składki umówionej, a odpowiada tylko za szkody powstałe przed zmianą niebezpieczeństwa."}
{"id":"2001_1545_318","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 318. § 1. Ubezpieczający obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić ubezpieczyciela o każdym wypadku dotyczącym przedmiotu ubezpieczenia, jeżeli wypadek może stanowić podstawę do roszczenia odszkodowawczego z umowy ubezpieczenia. § 2. W razie naruszenia przez ubezpieczającego obowiązku określonego w § 1 ubezpieczyciel może potrącić z odszkodowania ubezpieczeniowego kwotę, o którą szkoda uległaby zmniejszeniu, gdyby ubezpieczyciel był o niej należycie zawiadomiony."}
{"id":"2001_1545_319","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 319. § 1. W razie zajścia wypadku powodującego szkodę ubezpieczający obowiązany jest zastosować wszelkie dostępne mu rozsądne środki w celu ratowania przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, a także zabezpieczyć roszczenia odszkodowawcze wobec osób odpowiedzialnych za szkodę. § 2. Ubezpieczający powinien przy stosowaniu tych środków kierować się wskazówkami ubezpieczyciela, o ile je otrzymał. § 3. Jeżeli ubezpieczający rozmyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa nie zastosował środków określonych w § 1, ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialności za szkody powstałe z tego powodu. Rozdział 2 Odpowiedzialność ubezpieczyciela"}
{"id":"2001_1545_32","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Statek uważa się za zaginiony, jeżeli w ciągu liczonego podwójnie okresu niezbędnego w normalnych warunkach do przejścia do portu przeznaczenia z miejsca, z którego nadeszła ostatnia wiadomość o statku, nie zawinął on do tego portu ani nie nadeszła żadna kolejna wiadomość o statku. Okres wymagany do uznania statku za zaginiony nie może być krótszy niż miesiąc ani dłuższy niż 3 miesiące licząc od dnia nadejścia ostatniej wiadomości o statku, a jeżeli brak wiadomości o statku pozostaje w związku z działaniami wojennymi - krótszy niż 6 miesięcy."}
{"id":"2001_1545_320","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 320. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w Kodeksie morskim, ubezpieczyciel odpowiada za szkody będące bezpośrednim następstwem niebezpieczeństw objętych umową ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_321","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 321. § 1. Ubezpieczyciel nie odpowiada za szkody powstałe z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa ubezpieczającego, jednak ubezpieczyciel odpowiada za szkody spowodowane zaniedbaniem lub błędem nautycznym ubezpieczającego będącego kapitanem statku objętego ubezpieczeniem. § 2. Ubezpieczyciel odpowiada za szkody spowodowane z winy kapitana, innego członka załogi lub pilota."}
{"id":"2001_1545_322","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 322. § 1. Przy ubezpieczeniu statku ubezpieczyciel nie odpowiada za szkody powstałe wskutek: 1) wyruszenia w podróż statku niezdatnego do żeglugi, nienależycie wyposażonego i zaopatrzonego, z niedostateczną załogą lub bez niezbędnych dokumentów, chyba że braki te polegały na wadach ukrytych statku lub były spowodowane okolicznościami, którym nie można było zapobiec pomimo zachowania przez ubezpieczającego należytej staranności, 2) wieku lub zużycia statku, 3) załadowania na statek - za wiedzą ubezpieczającego, a bez wiedzy ubezpieczyciela - materiałów i przedmiotów wybuchowych, łatwo zapalnych lub innych ładunków niebezpiecznych, bez zachowania przepisów obowiązujących przy przewozie ładunków tego rodzaju. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio przy ubezpieczeniu frachtu."}
{"id":"2001_1545_323","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 323. W razie zderzenia statków ubezpieczyciel odpowiada z tytułu ubezpieczenia statku zarówno za szkodę w przedmiocie ubezpieczenia, jak również za ciążące na ubezpieczającym zobowiązania do wyrównania szkody wyrządzonej wskutek zderzenia osobom trzecim."}
{"id":"2001_1545_324","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 324. Przy ubezpieczeniu ładunku lub spodziewanego zysku ubezpieczyciel nie odpowiada za szkody powstałe wskutek wady ukrytej, naturalnej właściwości lub wadliwości ładunku, lub niedostateczności opakowania ładunku albo wskutek zwłoki w jego dostarczeniu."}
{"id":"2001_1545_325","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 325. § 1. Ubezpieczyciel odpowiada za szkody z każdego wypadku objętego ubezpieczeniem do wysokości sumy ubezpieczenia. § 2. Za szkody wynikłe z kilku następujących po sobie wypadków objętych ubezpieczeniem ubezpieczyciel odpowiada stosownie do § 1, nawet jeżeli łączna suma szkód przekracza sumę ubezpieczenia. § 3. Jeżeli po częściowym uszkodzeniu przedmiotu ubezpieczenia następuje jego strata całkowita, za którą ubezpieczyciel odpowiada, odszkodowanie należne ubezpieczającemu z tytułu uszkodzeń częściowych ogranicza się do wydatków poniesionych przez niego na naprawę przedmiotu ubezpieczenia lub w związku z uszkodzeniami. § 4. W razie zderzenia statków ubezpieczyciel obowiązany jest zapłacić ubezpieczającemu odszkodowanie za straty lub uszkodzenia statku oraz należne od ubezpieczającego odszkodowanie z tytułu odpowiedzialności za zderzenie, choćby łączne odszkodowanie przekroczyło sumę ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_326","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 326. Ubezpieczyciel obowiązany jest zapłacić odszkodowanie ubezpieczeniowe, choćby szkodę objętą ubezpieczeniem była obowiązana naprawić osoba trzecia."}
{"id":"2001_1545_327","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 327. § 1. Ubezpieczyciel obowiązany jest zwrócić ubezpieczającemu wszelkie niezbędne i celowe wydatki poniesione w celu zachowania przedmiotu ubezpieczenia, zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, ustalenia charakteru i rozmiarów szkody, sporządzenia dyspaszy, sprzedaży przedmiotu ubezpieczenia oraz inne wydatki poniesione zgodnie ze wskazówkami ubezpieczyciela. § 2. Zwrot wydatków wymienionych w § 1 następuje w takim stosunku, w jakim suma ubezpieczenia pozostaje do wartości ubezpieczenia. Do zwrotu tych wydatków ubezpieczyciel jest obowiązany, choćby kwoty wydatków łącznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym przekroczyły sumę ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_328","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 328. § 1. Ubezpieczyciel obowiązany jest zwrócić ubezpieczającemu wydatki poniesione na przywrócenie do stanu poprzedniego lub na naprawienie uszkodzonego przedmiotu ubezpieczenia, jak również należne od niego wynagrodzenie za ratownictwo oraz udział w stratach awarii wspólnej. § 2. Zwrot wydatków wymienionych w § 1 następuje w takim stosunku, w jakim suma ubezpieczenia pozostaje do wartości ubezpieczenia. Do zwrotu tych wydatków ubezpieczyciel obowiązany jest w granicach, w których wydatki łącznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym nie przekraczają sumy ubezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_329","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 329. § 1. W razie zajścia wypadku objętego ubezpieczeniem ubezpieczyciel może przez zapłatę pełnej sumy ubezpieczenia bez względu na wysokość powstałej szkody zwolnić się od wszelkich dalszych zobowiązań wynikających z umowy ubezpieczenia, w szczególności od obowiązku zwrotu kosztów zachowania przedmiotu ubezpieczenia lub przywrócenia go do poprzedniego stanu. § 2. Ubezpieczający może zakreślić ubezpieczycielowi stosowny termin do złożenia oświadczenia, czy korzysta z uprawnienia przewidzianego w § 1. § 3. Mimo zapłaty pełnej sumy ubezpieczenia ubezpieczyciel obowiązany jest zwrócić ponadto przypadające na niego stosownie do art. 328 wydatki, jakie ubezpieczający poniósł lub zobowiązał się ponieść do chwili otrzymania zawiadomienia od ubezpieczyciela, że korzysta z uprawnienia przewidzianego w § 1. § 4. Ubezpieczyciel, który zapłacił pełną sumę ubezpieczenia, nie może żądać przeniesienia na niego praw do przedmiotu ubezpieczenia. Rozdział 3 Abandon przedmiotu ubezpieczenia"}
{"id":"2001_1545_33","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. § 1. Zgłoszenie do rejestru okrętowego powinno być dokonane w ciągu 6 tygodni od dnia, w którym obowiązany do zgłoszenia dowiedział się o okoliczności podlegającej wpisowi do rejestru. § 2. W razie niezgłoszenia statku lub okoliczności podlegających wpisowi do rejestru okrętowego izba morska stosuje, w celu przymuszenia do zgłoszenia, przepisy o postępowaniu przynaglającym w zakresie prowadzenia ksiąg wieczystych. § 3. Jeżeli obowiązany nie dokona zgłoszenia pomimo wezwania, izba morska może, po przeprowadzeniu dochodzenia, dokonać wpisu z urzędu, zaznaczając to w osnowie wpisu."}
{"id":"2001_1545_330","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 330. § 1. Ubezpieczający może za zrzeczeniem się na rzecz ubezpieczyciela praw do przedmiotu ubezpieczenia (abandon) żądać zapłaty pełnej sumy ubezpieczenia, jeżeli istnieją podstawy do przyjęcia, że całkowita strata przedmiotu ubezpieczenia jest nieunikniona bądź że zapobieżenie jej spowodowałoby wydatki niewspółmiernie wysokie w stosunku do wartości przedmiotu ubezpieczenia. § 2. W szczególności abandon można zgłosić, jeżeli statek: zaginął bez wieści, został zabrany jako łup lub zagarnięty przez rozbójników morskich albo uległ wypadkowi, wskutek którego stał się niezdatny do naprawy albo niewart naprawy lub kosztów odzyskania. § 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do ładunku, którego abandon można zgłosić ponadto wtedy, gdy koszt jego naprawy lub dostarczenia do miejsca przeznaczenia przekroczyłby jego wartość w miejscu przeznaczenia."}
{"id":"2001_1545_331","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 331. § 1. Ubezpieczający powinien zgłosić abandon na piśmie z podaniem okoliczności uzasadniających abandon. § 2. Zgłoszenie abandonu może nastąpić nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym ubezpieczający dowiedział się o okolicznościach uzasadniających abandon. § 3. W razie zabrania statku lub ładunku jako łup, zagarnięcia przez rozbójników morskich albo utraty posiadania statku lub ładunku z innych przyczyn, abandon nie może być zgłoszony przed upływem dwóch miesięcy od dnia otrzymania przez ubezpieczającego wiadomości o tych okolicznościach. W tych przypadkach sześciomiesięczny termin dla zgłoszenia abandonu biegnie od dnia, w którym upłynął termin 2 miesięcy. § 4. W razie zaginięcia bez wieści statku lub znajdującego się na nim ładunku termin dla zgłoszenia abandonu biegnie od dnia, w którym statek był spodziewany w najbliższym porcie, do którego go skierowano. § 5. W razie uznania statku za zaginiony bez wieści, stosownie do przepisów art. 32, statek i przewożone na nim, a nieuratowane ładunki uważa się za całkowicie stracone, a ubezpieczeni mogą domagać się od ubezpieczyciela odszkodowania za stratę całkowitą bez zgłaszania abandonu."}
{"id":"2001_1545_332","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 332. § 1. Ubezpieczający obowiązany jest przy zgłoszeniu abandonu zawiadomić ubezpieczyciela o ciążących na przedmiocie ubezpieczenia prawach rzeczowych oraz o odnoszących się do niego innych ubezpieczeniach, a także o wszelkich znanych mu ograniczeniach w rozporządzaniu przedmiotem ubezpieczenia. § 2. Ubezpieczyciel może uzależnić przyjęcie abandonu od dostarczenia mu danych dotyczących okoliczności wymienionych w § 1."}
{"id":"2001_1545_333","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 333. § 1. Ubezpieczyciel może odmówić przyjęcia abandonu, jeżeli zgłoszenie abandonu nie odpowiada wymaganiom określonym w artykułach poprzedzających. § 2. Ubezpieczyciel nie może odmówić przyjęcia abandonu po upływie 30 dni od otrzymania zgłoszenia abandonu."}
{"id":"2001_1545_334","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 334. § 1. Prawa do przedmiotu ubezpieczenia przechodzą na ubezpieczyciela z chwilą złożenia przez niego oświadczenia, że przyjmuje abandon. § 2. Jeżeli ubezpieczyciel w terminie określonym w art. 333 § 2 nie złoży oświadczenia, czy przyjmuje abandon, prawa do przedmiotu ubezpieczenia przechodzą na niego z upływem tego terminu."}
{"id":"2001_1545_335","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 335. Ubezpieczający, którego zgłoszenie abandonu nie odpowiada wymaganiom określonym w artykułach poprzedzających, zachowuje prawo do odszkodowania ubezpieczeniowego po udowodnieniu szkód rzeczywiście poniesionych. Rozdział 4 Płatność odszkodowania ubezpieczeniowego"}
{"id":"2001_1545_336","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 336. § 1. W razie zajścia szkody objętej ubezpieczeniem ubezpieczyciel może żądać od ubezpieczającego udzielenia mu wszelkich wiadomości oraz przedstawienia dokumentów i innych dowodów niezbędnych do ustalenia okoliczności wypadku, szkody i jej rozmiarów. § 2. Ubezpieczyciel może uzależnić wypłatę odszkodowania ubezpieczeniowego od zwrotu polisy, chyba że polisa była imienna."}
{"id":"2001_1545_337","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 337. § 1. Z chwilą zapłaty odszkodowania ubezpieczeniowego przechodzą na ubezpieczyciela - do wysokości zapłaconej przez niego sumy - wszelkie prawa przysługujące ubezpieczającemu wobec osób trzecich z tytułu wyrządzenia szkód, za które wypłacono odszkodowanie ubezpieczeniowe. § 2. Ubezpieczający obowiązany jest dostarczyć ubezpieczycielowi wszelkie wiadomości i dokumenty oraz dokonać czynności niezbędnych dla skutecznego dochodzenia praw przez ubezpieczyciela. § 3. Zrzeczenie się przez ubezpieczającego bez zgody ubezpieczyciela praw przysługujących mu wobec osób trzecich z tytułu poniesionych szkód zwalnia ubezpieczyciela w odpowiednim stosunku od obowiązku zapłaty odszkodowania ubezpieczeniowego."}
{"id":"2001_1545_338","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 338. Z zastrzeżeniem wyjątku przewidzianego w art. 329 § 4, ubezpieczyciel, który zapłacił odszkodowanie ubezpieczeniowe za stratę całkowitą w wysokości pełnej sumy ubezpieczenia, może żądać od ubezpieczającego przeniesienia na niego wszelkich praw do przedmiotu, ubezpieczenia; jeżeli jednak suma ubezpieczenia była niższa od wartości ubezpieczenia, ubezpieczyciel może żądać przeniesienia praw tylko w odpowiednim stosunku. TYTUŁ IX Postępowanie w sprawach związanych z ograniczeniem odpowiedzialności za roszczenia morskie i dochodzeniem roszczeń z tytułu szkód spowodowanych zanieczyszczeniem przez statki Dział I Postępowanie w sprawach o ustanowienie i podział funduszu ograniczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie"}
{"id":"2001_1545_339","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 339. § 1. Postępowanie w sprawach o ustanowienie i podział funduszu ograniczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie, zwanego dalej \"funduszem\", podlega przepisom Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego działu oraz Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, sporządzonej w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz.U. z 1986 r. Nr 35, poz. 175) zwanej dalej \"Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności\". § 2. W sprawach wymienionych w § 1 wyłącznie właściwy jest Sąd Okręgowy w Gdańsku."}
{"id":"2001_1545_34","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Izba morska bada, czy: 1) zgłoszenie lub wniosek i dołączone do nich dokumenty odpowiadają pod względem treści i formy obowiązującym przepisom prawa, 2) zgłoszone dane są zgodne z rzeczywistością, jeżeli ma w tym względzie uzasadnione wątpliwości."}
{"id":"2001_1545_340","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 340. § 1. Wniosek o wszczęcie postępowania może zgłosić osoba uprawniona do ograniczenia odpowiedzialności. Postępowanie wszczęte na wniosek osób mogących powołać się na to samo ograniczenie odpowiedzialności sąd połączy do wspólnego rozpoznania. W jednym wniosku można żądać ustanowienia dwóch funduszy dotyczących roszczeń z tego samego zdarzenia (art. 6 i 7 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności). § 2. Wniosek powinien odpowiadać ogólnym warunkom wniosku o wszczęcie postępowania, a ponadto stosownie do okoliczności zawierać: 1) nazwę statku, z którym wiąże się odpowiedzialność, jego port macierzysty oraz określenie stosunku wnioskodawcy do statku, 2) określenie zdarzenia, z którego wynikają roszczenia, i informacje o postępowaniach zmierzających do ustalenia przebiegu tego zdarzenia, 3) określenie rodzaju roszczeń i wierzycieli, na których zaspokojenie fundusz ma być przeznaczony, oraz informacje o znanych wnioskodawcy roszczeniach już dochodzonych przed sądem, 4) oświadczenie o gotowości ustanowienia funduszu, uzasadnienie jego wysokości, a także określenie sposobu jego ustanowienia. § 3. Do wniosku należy dołączyć wyciąg z rejestru okrętowego, obejmujący dane wpływające na wysokość funduszu."}
{"id":"2001_1545_341","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 341. § 1. Fundusz może być ustanowiony przez wpłacenie odpowiedniej sumy pieniężnej na oprocentowany rachunek bankowy, którego dysponentem jest sąd, lub przez akceptowane przez sąd zabezpieczenie wpłacenia tej kwoty przez bank lub zakład ubezpieczeń, mający siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Na zgodny wniosek uczestników postępowania sąd może uznać za wystarczający inny sposób zabezpieczenia wpłacenia tej kwoty."}
{"id":"2001_1545_342","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 342. § 1. Po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje postanowienie wstępne o prawie ustanowienia funduszu, określając jego wysokość i sposób ustanowienia, a także terminy wpłaty sum lub złożenia w określony sposób dokumentów zabezpieczenia. § 2. Jeżeli zachodzą okoliczności wyłączające ustanowienie funduszu, sąd odmówi jego ustanowienia. W razie sporu co do tych okoliczności, sąd może zawiesić postępowanie do czasu rozstrzygnięcia sporu w drodze procesu. § 3. Na żądanie wnioskodawcy sąd może, w celu zabezpieczenia, orzec o wstrzymaniu egzekucji prowadzonej dla zaspokojenia roszczenia objętego funduszem. § 4. Na postanowienie wstępne o prawie ustanowienia funduszu lub odmowę jego ustanowienia przysługuje apelacja. Na postanowienie w sprawie wstrzymania egzekucji przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1545_343","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 343. § 1. Po wypełnieniu przez wnioskodawcę obowiązków określonych w postanowieniu wydanym na podstawie art. 342 § 1 albo w razie niewypełnienia tych obowiązków w terminie określonym w tym postanowieniu, sąd po przeprowadzeniu rozprawy wydaje postanowienie o ustanowieniu funduszu i podjęciu postępowania działowego albo o odmowie ustanowienia funduszu. § 2. Na postanowienie w przedmiocie ustanowienia funduszu i podjęcia postępowania działowego lub o odmowie ustanowienia funduszu - przysługuje apelacja. § 3. Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o ustanowieniu funduszu i otwarciu postępowania działowego następują skutki, które prawo łączy z ustanowieniem funduszu (art. 13 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności). § 4. Po uprawomocnieniu się postanowienia o odmowie ustanowienia funduszu sąd orzeka o zwrocie sum lub zabezpieczeń złożonych przez wnioskodawcę na rzecz funduszu oraz uchyla postanowienie wydane na podstawie art. 342 § 3."}
{"id":"2001_1545_344","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 344. § 1. Po uprawomocnieniu się postanowienia o ustanowieniu funduszu i podjęciu postępowania działowego sąd, po wysłuchaniu uczestników powołuje biegłego - komisarza spośród osób posiadających odpowiednie kwalifikacje. Biegłym komisarzem może być także osoba prawna. § 2. Obowiązkiem biegłego - komisarza jest przygotowanie projektu listy wierzytelności i planu podziału funduszu oraz pisemnego uzasadnienia tych dokumentów. § 3. Do biegłego - komisarza stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o biegłym. Jest on jednak upoważniony do samodzielnego doręczania, za pokwitowaniem, listami poleconymi lub za pośrednictwem sądu, pism uczestnikom postępowania, wzywania ich w ten sam sposób do składania niezbędnych wyjaśnień i oświadczeń na piśmie oraz ich protokołowania. W razie niezbędnej potrzeby ustalenia okoliczności, które są między uczestnikami sporne, na wniosek biegłego - komisarza sąd przeprowadzi stosowne postępowanie dowodowe. § 4. Sąd może powierzyć biegłemu - komisarzowi zarządzanie kwotami, z których ustanowiono fundusz. Do zarządu stosuje się odpowiednio przepisy o zarządzie nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym. Dochód uzyskany z zarządu funduszem jest do niego doliczany. § 5. W razie ujawnienia się, w toku przygotowania projektu listy wierzytelności i planu podziału funduszu, sporu między uczestnikami co do istnienia lub wysokości zgłoszonego roszczenia, sąd po przeprowadzeniu rozprawy może orzec o skierowaniu zainteresowanego uczestnika na drogę procesu oraz o wyłączeniu w planie podziału sumy potrzebnej na zaspokojenie roszczenia po rozstrzygnięciu tego sporu."}
{"id":"2001_1545_345","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 345. § 1. Sąd zarządza podanie do publicznej wiadomości informacji o ustanowieniu funduszu i otwarciu postępowania działowego oraz wzywa zainteresowanych, aby zgłosili swe roszczenia w terminie 6 miesięcy od opublikowania wezwania. W wezwaniu należy zamieścić pouczenie o skutkach niezgłoszenia roszczenia w terminie. § 2. Ogłoszenie powinno być opublikowane w piśmie ukazującym się w siedzibie sądu i w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim. Może ono być podane do wiadomości także w inny sposób, dostosowany do zdarzenia, które stanowi podstawę roszczeń. § 3. W przypadku gdy zainteresowanymi w uczestnictwie w postępowaniu działowym mogą być, w znacznej mierze, osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w innych państwach, sąd doręcza tekst ogłoszenia przedstawicielstwom dyplomatycznym lub konsularnym tych państw w Rzeczypospolitej Polskiej, z prośbą o podanie tego ogłoszenia do publicznej wiadomości w tych państwach. Koszty tego ogłoszenia ponosi wnioskodawca. § 4. Sąd może odstąpić od ogłoszenia, jeżeli jest oczywiste, że wszyscy wierzyciele zgłosili już swe roszczenia. § 5. Roszczenia niezgłoszone w terminie nie będą uwzględnione w liście wierzytelności i planie podziału. Sąd na wniosek zgłaszającego po terminie, jednak nie później niż do zatwierdzenia planu podziału, może z usprawiedliwionych przyczyn przywrócić termin do zgłoszenia; przepisy art. 168-172 Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio. § 6. Zgłoszenie roszczenia przerywa bieg przedawnienia. W razie skierowania przez sąd zainteresowanego uczestnika na drogę procesu cywilnego, termin przedawnienia dla tego roszczenia biegnie na nowo od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w tej sprawie. § 7. Wierzyciel zgłaszający swe roszczenie po ustanowieniu funduszu może żądać zmiany prawomocnego postanowienia o ustanowieniu funduszu, jeżeli jest to niezbędne do ochrony jego praw. Postanowienie w przedmiocie zmiany sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy; na postanowienie przysługuje apelacja."}
{"id":"2001_1545_346","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 346. § 1. Po upływie terminu do zgłoszeń, jeżeli był on wyznaczony, biegły komisarz sporządza projekt listy wierzytelności i planu podziału funduszu. Po wstępnym sprawdzeniu sąd zarządza ich doręczenie uczestnikom i wzywa ich do zgłoszenia, w ciągu miesiąca, uwag i zarzutów na piśmie. W planie podziału uwzględnia się również sumy roszczeń spornych, co do których nie zapadło jeszcze prawomocne rozstrzygnięcie. § 2. Jeżeli uwag lub zarzutów nie zgłoszono, sąd zatwierdza listę wierzytelności i plan podziału na posiedzeniu niejawnym. Dla rozpoznania zgłoszonych uwag lub zarzutów sąd wyznacza rozprawę. W razie potrzeby sąd może polecić biegłemu - komisarzowi wprowadzenie zmian do listy wierzytelności i planu podziału. Zatwierdzenie zmienionej listy wierzytelności i planu podziału następuje po przeprowadzeniu rozprawy. § 3. Jeżeli ujawni się spór o zasadność lub wysokość roszczenia włączonego do listy wierzytelności i planu podziału, sąd stosuje odpowiednio art. 344 § 5. § 4. Na postanowienie zatwierdzające listę wierzytelności i plan podziału przysługuje apelacja. Apelację złożyć może również wierzyciel nie uczestniczący dotąd w postępowaniu, jeżeli zgłosi równocześnie swe roszczenie, a istnieją podstawy do przywrócenia mu terminu do zgłoszenia roszczenia."}
{"id":"2001_1545_347","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 347 § 1. Zatwierdzony prawomocnym postanowieniem plan podziału funduszu ma moc tytułu egzekucyjnego i stanowi podstawę do dokonania wypłat z funduszu; w razie potrzeby sąd nadaje mu klauzulę wykonalności. § 2. Sąd może powierzyć dokonanie wypłat biegłemu - komisarzowi, który jest obowiązany złożyć sądowi sprawozdanie. § 3. Sumy wydzielone na zaspokojenie roszczeń spornych przekazuje się do depozytu sądowego. Jeżeli po uprawomocnieniu się planu podziału zgłoszą się inni wierzyciele, którzy nie uczestniczyli dotąd w postępowaniu, a po zaspokojeniu roszczeń objętych planem podziału fundusz nie został wyczerpany, sąd zarządzi sporządzenie dodatkowej listy wierzytelności i dodatkowego planu podziału; przepis art. 346 stosuje się odpowiednio. § 4. Po zakończeniu postępowania działowego sąd umarza postępowanie. W postanowieniu o umorzeniu postępowania sąd orzeka także o zwrocie wnioskodawcy niewykorzystanej części funduszu; na postanowienie przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_1545_348","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 348. § 1. Sąd przyznaje biegłemu - komisarzowi stosowne wynagrodzenie. § 2. W toku postępowania sąd może zarządzić wpłacenie przez wnioskodawcę zaliczki na poczet wynagrodzenia i wydatków biegłego - komisarza."}
{"id":"2001_1545_349","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 349. Wznowienie postępowania, przewidziane w art. 524 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, jest dopuszczalne tylko pod warunkiem wykazania, że zainteresowany bez swej winy nie mógł uczestniczyć w postępowaniu."}
{"id":"2001_1545_35","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. § 1. Okoliczność będąca przedmiotem wpisu do rejestru okrętowego jest skuteczna wobec osób trzecich. Okoliczność taka, mimo braku wpisu do rejestru okrętowego, jest skuteczna wobec osób trzecich, gdy o niej wiedziały. § 2. Do oceny skutków wpisu do rejestru okrętowego stosuje się odpowiednio przepisy o prawach jawnych z księgi wieczystej."}
{"id":"2001_1545_350","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 350. Koszty postępowania o ustanowienie i o podział funduszu ponosi wnioskodawca. Na pokrycie tych kosztów wnioskodawca wpłaca ustaloną przez sąd zaliczkę, niezależnie od ustanawianego funduszu. Dział II Postępowanie w sprawach roszczeń i ograniczenia odpowiedzialności z tytułu szkód spowodowanych zanieczyszczeniem przez statki"}
{"id":"2001_1545_351","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 351. W sprawach o roszczenia odszkodowawcze dochodzone na podstawie przepisów tytułu VII działu III wyłącznie właściwy jest Sąd Okręgowy w Gdańsku."}
{"id":"2001_1545_352","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 352. § 1. W odniesieniu do roszczeń dochodzonych na podstawie przepisów tytułu VII działu III rozdziału 2 właściciel statku lub osoba dająca zabezpieczenie finansowe jego odpowiedzialności może skorzystać z ograniczenia odpowiedzialności, jeżeli w postępowaniu sądowym zostanie ustanowiony fundusz ograniczenia odpowiedzialności, zgodnie z art. V Konwencji o odpowiedzialności cywilnej. § 2. Właściciel statku lub osoba dająca zabezpieczenie finansowe ponosi koszty procesu związanego z dochodzeniem roszczenia podlegającego ograniczeniu i odpowiada za odsetki od tego roszczenia ponad granicę odpowiedzialności określoną zgodnie z Konwencją o odpowiedzialności cywilnej; jednakże jeżeli fundusz ograniczenia odpowiedzialności zostanie utworzony przez złożenie do dyspozycji sądu odpowiedniej sumy pieniężnej, to składający nie odpowiada za odsetki powstałe po złożeniu tej sumy. § 3. Do postępowania w sprawach o ustanowienie funduszu ograniczenia odpowiedzialności na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej i o podział tego funduszu stosuje się odpowiednio przepisy działu I niniejszego tytułu."}
{"id":"2001_1545_353","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 353. Na wniosek osoby tworzącej fundusz lub każdego z wierzycieli sąd wezwie do udziału w postępowaniu Międzynarodowy Fundusz."}
{"id":"2001_1545_354","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 354. § 1. Orzeczenia wydane na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej są wykonalne w Rzeczypospolitej Polskiej (art. X Konwencji o odpowiedzialności cywilnej), przy zastosowaniu odpowiednich przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. § 2. Do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności należy dołączyć: 1) oryginał orzeczenia lub urzędowo poświadczony odpis orzeczenia, a także poświadczone w ten sam sposób tłumaczenie na język polski, 2) oświadczenie właściwych organów państwa siedziby sądu, który wydał orzeczenie, że zostało ono wydane na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej oraz że jest ono wykonalne w tym państwie. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do orzeczeń wydanych na podstawie Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami. TYTUŁ X Przepisy kolizyjne"}
{"id":"2001_1545_355","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 355. § 1. Prawa rzeczowe na statku podlegają prawu państwa jego bandery. § 2. Prawa rzeczowe na statku wpisane w stałym rejestrze statku podlegają prawu państwa tego rejestru. § 3. Prawa rzeczowe na statku w budowie podlegają prawu państwa, w którym statek jest budowany. § 4. Do przywilejów na statku stosuje się prawo państwa, w którym dochodzone jest przed sądem roszczenie o zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej przywilejem."}
{"id":"2001_1545_356","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 356. Do stosunków prawnych wynikających ze zdarzeń, które nastąpiły na statku znajdującym się poza terytorium państwa nadbrzeżnego, stosuje się prawo bandery."}
{"id":"2001_1545_357","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 357. § 1. Do zobowiązań z awarii wspólnej stosuje się prawo obowiązujące w miejscu, w którym po awarii wspólnej zakończono podróż. § 2. Jeżeli wszystkie strony zainteresowane w awarii wspólnej są przynależności polskiej, stosuje się prawo polskie."}
{"id":"2001_1545_358","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 358. § 1. Do roszczeń o wynagrodzenie szkody wynikłej ze zderzenia statków na morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym stosuje się prawo państwa nadbrzeżnego; jeżeli zderzenie nastąpiło na pełnym morzu, stosuje się prawo sądu państwa, który spór rozpoznaje. W razie jednak zderzenia statków podnoszących tę samą banderę stosuje się prawo tej bandery bez względu na to, na jakich wodach zderzenie nastąpiło. § 2. Do roszczeń o wynagrodzenie za ratownictwo udzielone na wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym stosuje się prawo państwa nadbrzeżnego. Do roszczeń o wynagrodzenie za ratownictwo udzielone na pełnym morzu stosuje się prawo sądu, który spór rozpoznaje. Jeżeli jednak zarówno statek ratowany, jak i statek ratujący podnoszą tę samą banderę, stosuje się prawo tej bandery bez względu na to, na jakich wodach ratownictwo nastąpiło. § 3. Do podziału wynagrodzenia pomiędzy armatora oraz kapitana i innych członków załogi stosuje się prawo bandery statku ratującego."}
{"id":"2001_1545_359","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 359. § 1. Strony mogą w umowie określić prawo właściwe dla ich stosunku prawnego związanego z żeglugą morską. § 2. Jeżeli stosunek prawny według ustawy lub umowy podlega obcemu prawu, należy je w Rzeczypospolitej Polskiej stosować, chyba że jego stosowanie miałoby skutki sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_1545_36","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. § 1. Po wpisaniu do rejestru okrętowego statek otrzymuje certyfikat okrętowy, a statek w budowie - certyfikat statku w budowie. § 2. Certyfikat okrętowy stanowi dowód polskiej przynależności statku. § 3. Statkowi nabytemu za granicą polski urząd konsularny może wydać tymczasowe świadectwo polskiej przynależności statku (świadectwo o banderze) ważne na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. O wydaniu świadectwa polski urząd konsularny zawiadamia właściwą izbę morską."}
{"id":"2001_1545_360","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 360. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych ustawą Przepisy wprowadzające ustawę Kodeks morski."}
{"id":"2001_1545_37","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. § 1. W razie wydania certyfikatu okrętowego statkowi, który uzyskał czasową polską przynależność, dokument wydany takiemu statkowi przez organ prowadzący jego rejestr stały powinien zostać temu organowi zwrócony. O zwrocie dokumentu armator statku zawiadamia izbę morską w terminie 30 dni, licząc od dnia otrzymania certyfikatu okrętowego. § 2. W razie zawieszenia przez izbę morską polskiej przynależności statku stanowiącego polską własność lub uważanego za stanowiący polską własność właściciel statku obowiązany jest zwrócić izbie morskiej certyfikat okrętowy w terminie 30 dni, licząc od dnia wydania statkowi odpowiedniego dokumentu przez zagraniczny organ rejestrowy. § 3. Izba morska zawiadamia właściwe władze państwa rejestru stałego o ustaniu czasowej polskiej przynależności statku."}
{"id":"2001_1545_38","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru okrętowego i tryb postępowania rejestrowego, wzory ksiąg rejestrowych, wzór certyfikatu okrętowego, certyfikatu statku w budowie i świadectwa o banderze, tryb ich wydawania oraz wysokość opłat rejestrowych, mając na uwadze przeznaczenie rejestru okrętowego."}
{"id":"2001_1545_39","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. § 1. Statek stanowiący polską własność, który nie podlega obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego lub polskiego rejestru jachtów i nie został wpisany do któregokolwiek z tych rejestrów, rejestruje się w urzędzie morskim właściwym dla swojego portu macierzystego. § 2. Dokument rejestracyjny wydany przez urząd morski stanowi dowód polskiej przynależności statku niewpisanego do rejestru okrętowego. § 3. Za wydanie dokumentu rejestracyjnego urząd morski pobiera opłatę. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. § 4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób rejestracji statków morskich, o których mowa w § 1, tryb postępowania rejestrowego, wzór dokumentu rejestracyjnego oraz tryb ustalania i wysokość opłat rejestrowych, mając na uwadze pojemność i przeznaczenie statku. Dział III Pomiar statku"}
{"id":"2001_1545_4","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Do statków morskich używanych wyłącznie do celów naukowo-badawczych, sportowych lub rekreacyjnych stosuje się Kodeks morski z wyjątkiem przepisów o przewozie ładunku lub pasażerów oraz przepisów o awarii wspólnej."}
{"id":"2001_1545_40","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. § 1. Pomiar statku polega na ustaleniu jego pojemności brutto i netto oraz wymiarów głównych (rejestrowych). § 2. Pomiaru statku dokonuje organ pomiarowy, wydając na jego podstawie świadectwo pomiarowe."}
{"id":"2001_1545_41","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. § 1. Do pomiaru statków stosuje się postanowienia Konwencji o pomierzaniu pojemności statków, sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz.U. z 1983 r. Nr 56, poz. 247), zwanej dalej \"Konwencją o pomierzaniu\", wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób, oraz przepisy niniejszego działu. § 2. Międzynarodowym świadectwem pomiarowym, w rozumieniu przepisów Kodeksu morskiego, jest świadectwo pomiarowe wydane na podstawie Konwencji o pomierzaniu bądź innej umowy międzynarodowej w tym zakresie, której stroną jest Rzeczpospolita Polska."}
{"id":"2001_1545_42","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. § 1. Obowiązkowemu pomiarowi podlega statek o polskiej przynależności. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może zwolnić, w drodze rozporządzenia, niektóre rodzaje statków o polskiej przynależności z obowiązkowego pomiaru. Nie dotyczy to statków uprawiających żeglugę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Statek o obcej przynależności zawijający do portu polskiego, nieposiadający świadectwa pomiarowego, o którym mowa w art. 41 § 2, może być, na mocy decyzji dyrektora właściwego urzędu morskiego, poddany pomiarowi."}
{"id":"2001_1545_43","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. § 1. Każdy statek może być poddany pomiarowi na wniosek właściciela, armatora lub kapitana. § 2. Wpis do rejestru okrętowego danych o pojemności i wymiarach rejestrowych statku następuje wyłącznie na podstawie świadectwa pomiarowego wydanego przez polski organ pomiarowy bądź świadectwa pomiarowego, o którym mowa w art. 41 § 2."}
{"id":"2001_1545_44","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. § 1. Świadectwo pomiarowe wydawane jest bez określenia terminu jego ważności, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. § 2. Świadectwo pomiarowe traci ważność, jeżeli statek, któremu zostało wydane: 1) zostanie tak zmieniony, że nie odpowiada danym zawartym w świadectwie w zakresie pojemności i wymiarów rejestrowych, 2) zatonie lub ulegnie zniszczeniu, zaginie bądź utraci charakter statku morskiego, 3) zmieni przynależność, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w umowach międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną."}
{"id":"2001_1545_45","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Statek podlegający obowiązkowemu pomiarowi może być, w celu kontroli, poddany ponownemu pomiarowi."}
{"id":"2001_1545_46","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. § 1. Kontrola statku zawijającego do portu polskiego pod banderą państwa będącego stroną Konwencji o pomierzaniu lub innej umowy międzynarodowej o wzajemnym uznawaniu dokumentów pomiarowych, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ogranicza się do sprawdzenia: 1) czy statek posiada ważne świadectwo pomiarowe odpowiadające postanowieniom umowy międzynarodowej, na podstawie której zostało wydane, 2) czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym świadectwie. § 2. Kontrola, o której mowa w §1, nie może powodować przetrzymania statku."}
{"id":"2001_1545_47","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. § 1. Za pomiar statku pobiera się opłaty pomiarowe. § 2. Nie pobiera się opłat pomiarowych za pomiar kontrolny, jeżeli wynik pomiaru okaże się zgodny z danymi zawartymi w świadectwie pomiarowym."}
{"id":"2001_1545_48","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. § 1. Organami pomiarowymi są dyrektorzy urzędów morskich. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może, w drodze rozporządzenia, powierzyć zadania organu pomiarowego instytucji klasyfikacyjnej, uwzględniając specyfikę i charakter zadań realizowanych przez tę instytucję."}
{"id":"2001_1545_49","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres działania organu pomiarowego, 2) sposób pomierzania, w tym także statków, do których nie stosuje się postanowień Konwencji o pomierzaniu, 3) tryb postępowania pomiarowego i kontrolnego, 4) wzory świadectw pomiarowych oraz wysokość opłat pomiarowych, uwzględniając zasady praktyki międzynarodowej w tym zakresie. Dział IV Dokumenty statku"}
{"id":"2001_1545_5","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. § 1. Do statków morskich pełniących wyłącznie specjalną służbę państwową stosuje się Kodeks morski z wyjątkiem przepisów o przewozie ładunku lub pasażerów, o awarii wspólnej i o przywilejach na statku. § 2. Do statków pełniących specjalną służbę państwową zalicza się w szczególności statki: hydrograficzne, dozorcze, pożarnicze, telekomunikacyjne, celne, sanitarne, szkolne, pilotowe, statki używane wyłącznie do ratowania życia na morzu lub do łamania lodów."}
{"id":"2001_1545_50","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. § 1. Statek o polskiej przynależności obowiązany jest prowadzić dzienniki i posiadać dokumenty prawem przewidziane. § 2. Dokumenty, o których mowa w § 1, wymagane dla statku uprawiającego żeglugę międzynarodową powinny zawierać oznaczenia także w języku angielskim."}
{"id":"2001_1545_51","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. § 1. Wszystkie dokumenty wymagane dla statku winny być przechowywane na statku i okazywane na żądanie upoważnionych władz. § 2. Za kompletność i aktualność dokumentów oraz prawidłowość wpisów w dziennikach odpowiada kapitan."}
{"id":"2001_1545_52","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, określi w drodze rozporządzenia, rodzaje, wzory i sposób prowadzenia dzienników oraz innych dokumentów statku, uwzględniając rodzaje statków i dokumentów znajdujących się na tych statkach, a także określi sposób przechowywania tych dokumentów. TYTUŁ III Kapitan statku Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_1545_53","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. § 1. Kapitan sprawuje kierownictwo statku i wykonuje inne funkcje określone przepisami. § 2. Wszystkie osoby znajdujące się na statku obowiązane są podporządkować się zarządzeniom kapitana wydanym w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku na statku."}
{"id":"2001_1545_54","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. § 1. Kapitan statku jest z mocy prawa przedstawicielem armatora i zainteresowanych ładunkiem w zakresie zwykłych spraw związanych z wykonywaniem żeglugi oraz zwykłym zarządem statkiem i ładunkiem. W tych granicach kapitan może w imieniu armatora i zainteresowanych ładunkiem dokonywać poza portem macierzystym czynności prawnych oraz zastępować ich przed sądem. § 2. Ograniczenie ustawowego umocowania kapitana dokonane przez armatora lub zainteresowanych ładunkiem ma skutek prawny między tymi osobami a kapitanem, zaś wobec osób trzecich, jeżeli ograniczenie to było im znane."}
{"id":"2001_1545_55","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Kapitan statku może zgłosić armatorowi sprzeciw odnośnie składu i kwalifikacji zawodowych osób wpisywanych na listę załogi. Dział II Obowiązki kapitana"}
{"id":"2001_1545_56","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Kapitan obowiązany jest dochować staranności sumiennego kapitana statku przy wszystkich czynnościach służbowych."}
{"id":"2001_1545_57","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Kapitan obowiązany jest przed rozpoczęciem i w czasie podróży dołożyć należytej staranności, aby statek był zdatny do żeglugi, a w szczególności aby odpowiadał wymaganiom wynikającym z przepisów i zasad dobrej praktyki morskiej co do bezpieczeństwa, obsadzenia właściwą załogą, należytego wyposażenia i zaopatrzenia."}
{"id":"2001_1545_58","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Kapitanowi nie wolno opuszczać statku, który znajduje się na morzu, z wyłączeniem postoju na redzie albo kotwicowisku, lub któremu zagraża jakiekolwiek niebezpieczeństwo, chyba że wymaga tego bezwzględna konieczność."}
{"id":"2001_1545_59","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. § 1. Kapitan obowiązany jest osobiście prowadzić statek przy wchodzeniu do portów, kanałów i rzek, wychodzeniu z nich oraz w obrębie portów, jak również w każdym przypadku nasuwającym szczególne trudności lub niebezpieczeństwa. § 2. Kapitan obowiązany jest korzystać z usług pilota lub holownika, gdy wymagają tego przepisy lub bezpieczeństwo statku. Kapitan może również korzystać z tych usług, gdy uzna to za wskazane; korzystanie z usług pilota nie zwalnia kapitana od obowiązku wymienionego w § 1."}
{"id":"2001_1545_6","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, nie stosuje się Kodeksu morskiego do jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej oraz Policji. § 2. Przepisów Kodeksu morskiego o przewozie ładunku lub pasażerów nie stosuje się do transportów wojskowych morskimi statkami handlowymi, chyba że strony umowy przewozu morskiego postanowią inaczej."}
{"id":"2001_1545_60","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. § 1. Kapitan jest obowiązany nieść wszelką pomoc ludziom znajdującym się na morzu w niebezpieczeństwie, jeżeli udzielenie tej pomocy nie naraża na poważne niebezpieczeństwo jego statku i osób znajdujących się na nim. § 2.Armator nie odpowiada za naruszenie przez kapitana obowiązku określonego w § 1."}
{"id":"2001_1545_61","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. § 1. Kapitan jest obowiązany przedsięwziąć wszystkie środki dla uchronienia statku oraz znajdujących się na nim osób i ładunku przed szkodą. § 2. Jeżeli statkowi grozi zagłada, kapitan obowiązany jest w pierwszej kolejności zastosować wszelkie dostępne mu środki dla ocalenia pasażerów, a następnie załogi. Kapitan opuszcza statek jako ostatni, czuwając nad ocaleniem, jeżeli jest to możliwe, dzienników, dokumentów, map, kosztowności i kasy statku."}
{"id":"2001_1545_62","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. § 1. Kapitan obowiązany jest dołożyć należytej staranności, aby ładunek był należycie załadowany i zabezpieczony oraz wyładowany, chociażby czynności te powierzono osobom trudniącym się zawodowo takimi czynnościami. § 2. W czasie podróży kapitan obowiązany jest dołożyć należytej staranności, aby ładunek nie uległ uszkodzeniu lub utracie. Obowiązany jest nadto podejmować działania konieczne dla zabezpieczenia interesów osób zainteresowanych ładunkiem oraz w miarę możności zawiadamiać je o szczególnych zdarzeniach dotyczących ładunku."}
{"id":"2001_1545_63","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W razie zagrożenia wojennego lub blokady portu przeznaczenia kapitan obowiązany jest zawinąć do najbliższego bezpiecznego portu - o ile to możliwe, do portu państwa zaprzyjaźnionego - i przedsięwziąć wszelkie środki potrzebne do uchronienia statku oraz znajdujących się na nim osób, mienia i dokumentów przed zawładnięciem przez nieprzyjaciela lub przed innym niebezpieczeństwem wojennym."}
{"id":"2001_1545_64","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. § 1. Jeżeli statek, osoba na nim przebywająca lub ładunek uległy wypadkowi powodującemu znaczną szkodę albo istnieje prawdopodobieństwo, że szkoda taka nastąpiła, kapitan obowiązany jest w ciągu dwudziestu czterech godzin od chwili przybycia statku do pierwszego portu albo w ciągu dwudziestu czterech godzin od wypadku, który nastąpił w porcie, zgłosić protest morski: 1) w kraju - izbie morskiej, a w porcie, w którym nie ma izby morskiej sądowi rejonowemu, 2) za granicą - polskiemu urzędowi konsularnemu. Jeżeli nie jest to możliwe, kapitan podejmuje czynności niezbędne dla ustalenia okoliczności wypadku i zabezpieczenia dowodów w trybie przewidzianym prawem miejscowym. § 2. Kapitan obowiązany jest przy zgłaszaniu protestu przedłożyć listę załogi, dziennik okrętowy oraz poświadczony przez siebie wypis z dziennika okrętowego ze szczegółowym opisem wypadku, a w razie zaginięcia dziennika okrętowego - szczegółowy opis wszystkich okoliczności wypadku. § 3. Organ przyjmujący protest zawiadamia w miarę możliwości o dacie przyjęcia protestu osoby zainteresowane. § 4. Organ przyjmujący protest sporządza protokół, w którym zamieszcza zeznania złożone przez kapitana i członków załogi wskazanych przez kapitana. W miarę potrzeby po ich zeznaniach należy w protokole zamieścić dodatkowo zeznania innych członków załogi, przesłuchanych - według uznania organu przyjmującego protest - na wniosek osób zainteresowanych. O przyjęciu protestu organ sporządzający go umieszcza wzmiankę w dzienniku okrętowym. § 5. Za przyjęcie protestu morskiego pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. § 6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat pobieranych za przyjęcie protestu morskiego, biorąc pod uwagę wysokość innych opłat tego rodzaju."}
{"id":"2001_1545_65","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. § 1. Kapitan obowiązany jest : 1) okazywać banderę statku jednostkom pływającym Marynarki Wojennej i Straży Granicznej, 2) podnosić banderę przy wprowadzaniu statku do portu. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi w drodze rozporządzenia sposób i warunki okazywania bandery statku jednostkom pływającym Marynarki Wojennej i Straży Granicznej oraz oddawania honoru przez statki, z uwzględnieniem zwyczajów międzynarodowych."}
{"id":"2001_1545_66","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. § 1. Kapitan obowiązany jest niezwłocznie po wypadku morskim zawiadomić o nim kapitanat (bosmanat) pierwszego polskiego portu, do którego statek ma wejść po wypadku, a także właściwą izbę morską zgodnie z przepisami ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich. (Dz. U. Nr 58, poz. 320, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1989 r. Nr 33, poz. 175 i Nr 35, poz. 192 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268). § 2. Kapitan obowiązany jest, na żądanie izby morskiej lub kapitanatu (bosmanatu) portu, udzielić wyjaśnień o każdym wypadku morskim. Dział III Uprawnienia kapitana"}
{"id":"2001_1545_67","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Kapitan statku znajdującego się w niebezpieczeństwie, po porozumieniu się ze statkami, które odpowiedziały na jego wezwanie o pomoc, ma prawo zażądać, aby wskazany przez niego statek lub statki udzieliły mu pomocy."}
{"id":"2001_1545_68","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. § 1. Kapitan może w czasie podróży zatrzymać w osobnym pomieszczeniu osobę, której zachowanie się na statku zagraża bezpieczeństwu statku, ludzi lub mienia. Zatrzymanie może trwać najdłużej do czasu przybycia statku do najbliższego portu polskiego albo do portu państwa, którego obywatelem jest osoba zatrzymana. § 2. W razie zawinięcia statku do portu innego państwa niż określonego w § 1, kapitan zawiadamia o zatrzymaniu polski urząd konsularny i właściwe władze miejscowe."}
{"id":"2001_1545_69","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. § 1. Kapitan statku będącego poza portem macierzystym uprawniony jest do zaciągania w imieniu armatora pożyczek oraz dokonywania w jego imieniu czynności na kredyt tylko w granicach nieodzownej potrzeby naprawy statku, uzupełnienia załogi, zaopatrzenia statku lub kontynuowania podróży. § 2. W granicach uprawnień określonych w § 1 kapitan może nawet sprzedać zbędne przynależności statku lub zbędną część żywności, jeżeli oczekiwanie na zlecenie armatora lub na fundusze od niego jest niemożliwe lub niecelowe. § 3. Jeżeli w czasie podróży nie zdołano w inny sposób uzyskać środków koniecznych do jej zakończenia, kapitan - po uprzednim, jeżeli to możliwe, zasięgnięciu wskazówek frachtującego i armatora - może ustanowić na ładunku zastaw, a nawet sprzedać część ładunku. § 4 Przy doborze środków dla uzyskania funduszy potrzebnych do zakończenia podróży kapitan obowiązany jest kierować się tym, by strata wynikła dla armatora i zainteresowanych ładunkiem była jak najmniejsza."}
{"id":"2001_1545_7","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Armatorem jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem morskim własnym lub cudzym."}
{"id":"2001_1545_70","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. § 1. Jeżeli na statku znajdującym się w podróży wyczerpały się zapasy żywności, kapitan ma prawo zarządzić - w celu równomiernego rozdziału - rekwizycję znajdującego się na statku ładunku, który nadaje się do spożycia. § 2. Wartość zarekwirowanego ładunku obowiązany jest zwrócić armator. Dział IV Publiczno-prawne funkcje kapitana"}
{"id":"2001_1545_71","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. § 1. O każdym przypadku urodzenia lub śmierci na statku w czasie podróży kapitan sporządza wzmiankę w dzienniku okrętowym oraz protokół, a w przypadku śmierci ponadto zabezpiecza mienie pozostałe po zmarłym. § 2. Kapitan zgłasza urodzenie lub zgon na statku urzędowi stanu cywilnego pierwszego portu polskiego, do którego statek zawinął, a za granicą polskiemu urzędowi konsularnemu. § 3. Testament osoby zmarłej na statku i akt zabezpieczenia jej mienia kapitan przekazuje sądowi rejonowemu właściwemu dla pierwszego portu polskiego, do którego statek zawinął, a za granicą polskiemu urzędowi konsularnemu."}
{"id":"2001_1545_72","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. § 1. W przypadku popełnienia na statku przestępstwa kapitan obowiązany jest sporządzić szczegółowe zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, przedsięwziąć odpowiednie środki dla zapobieżenia uchyleniu się osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa od odpowiedzialności karnej, zabezpieczyć dowody i stosownie do okoliczności przekazać osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa wraz z zawiadomieniem o przestępstwie właściwemu organowi w pierwszym porcie polskim, do którego statek zawinął, lub polskiej jednostce pływającej Marynarki Wojennej, Straży Granicznej lub Policji. § 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania kapitana odnośnie osób podejrzanych o popełnienie przestępstw przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej i sposoby przekazywania informacji oraz dowodów odnoszących się do takich przestępstw władzom innych państw, uwzględniając umowy międzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. TYTUŁ IV Prawa rzeczowe Dział I Własność statku"}
{"id":"2001_1545_73","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. § 1. Statek stanowi polską własność, jeżeli jest własnością: 1) Skarbu Państwa, 2) osoby prawnej mającej siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, 3) obywatela polskiego zamieszkałego w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Statkiem stanowiącym polską własność jest również statek wchodzący w skład majątku spółki osobowej wpisanej do polskiego rejestru przedsiębiorców. § 3. Statkiem uważanym za stanowiący polską własność jest statek: 1) będący co najmniej w połowie własnością podmiotów wymienionych w §1, jeżeli armator tego statku ma w Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania albo siedzibę swojego zakładu głównego lub oddziału, a statek, na wniosek wszystkich współwłaścicieli, został wpisany do polskiego rejestru okrętowego w księdze rejestru stałego, 2) będący własnością spółki kapitałowej mającej siedzibę za granicą, w której jeden z podmiotów wymienionych w § 1 ma udział kapitałowy, jeżeli armator tego statku ma w Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania albo siedzibę swojego zakładu głównego lub oddziału, a statek, na wniosek właściciela, został wpisany do polskiego rejestru okrętowego w księdze rejestru stałego."}
{"id":"2001_1545_74","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Umowa o przeniesienie własności statku, o którym mowa w art. 73 § 1, podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego, powinna być zawarta na piśmie, z podpisami stron notarialnie poświadczonymi. Dotyczy to również statku, o którym mowa w art. 73 § 3, oraz statku w budowie, wpisanych do polskiego rejestru okrętowego."}
{"id":"2001_1545_75","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Przepisy o przeniesieniu własności statku stosuje się odpowiednio do przeniesienia udziału we własności statku. Dział II Zastaw na statku"}
{"id":"2001_1545_76","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. § 1. Na statku wpisanym do rejestru okrętowego można ustanowić zastaw wpisany do tego rejestru (hipotekę morską). Do hipoteki morskiej stosuje się odpowiednio przepisy prawa cywilnego o hipotece, z uwzględnieniem przepisów niniejszego działu. § 2. Do powstania hipoteki morskiej niezbędny jest wpis do rejestru okrętowego."}
{"id":"2001_1545_77","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Oświadczenie woli właściciela o ustanowieniu na jego statku hipoteki morskiej powinno być złożone na piśmie, z podpisem notarialnie poświadczonym, z zastrzeżeniem art. 84 § 1."}
{"id":"2001_1545_78","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. § 1. Hipoteka morska może być wyrażona również w walucie obcej lub jednostkach obliczeniowych określonych w art. 101 § 2. § 2. W celu zabezpieczenia tej samej wierzytelności można ustanowić hipotekę morską na więcej niż jednym statku."}
{"id":"2001_1545_79","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. § 1. Hipoteka morska obciąża, oprócz statku i jego przynależności, także wierzytelności właściciela statku powstałe po ustanowieniu hipoteki z tytułu: 1) odszkodowania za uszkodzenie lub stratę statku, łącznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym, 2) wynagrodzenia za ratownictwo w zakresie, w jakim wyrównuje ono szkody w statku spowodowane ratownictwem, 3) udziału statku w awarii wspólnej, 4) opłat za najem lub dzierżawę statku. § 2. Strony mogą rozszerzyć zakres wierzytelności obciążonych hipoteką morską."}
{"id":"2001_1545_8","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. § 1. Terminy przedawnienia roszczeń ze stosunków regulowanych Kodeksem morskim mogą być przedłużane umową stron zawartą na piśmie po zaistnieniu zdarzenia, z którego wynikło roszczenie. § 2. Przepis §1 nie dotyczy roszczeń stwierdzonych prawomocnym orzeczeniem sądu lub wyrokiem sądu polubownego, a także ugodą zawartą przed tymi sądami. TYTUŁ II Statek morski Dział I Polska przynależność statku"}
{"id":"2001_1545_80","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Umowa o przeniesienie własności statku obciążonego hipoteką morską na osobę zagraniczną w rozumieniu art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679) wymaga uprzedniej zgody wierzyciela hipotecznego wyrażonej na piśmie, z podpisem notarialnie poświadczonym."}
{"id":"2001_1545_81","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. W przypadku świadomego, znacznego zwiększenia ryzyka związanego z eksploatacją statku obciążonego hipoteką morską, które powoduje istotne pogorszenie sytuacji wierzyciela hipotecznego, może on żądać niezwłocznego zaspokojenia z przedmiotu hipoteki lub dodatkowego odpowiedniego zabezpieczenia."}
{"id":"2001_1545_82","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. § 1. Hipotekę morską można ustanowić na statku w budowie. § 2. Hipoteka morska na statku w budowie obejmuje materiały, urządzenia i wyposażenie znajdujące się na terenie stoczni budującej obciążony hipoteką statek, które przez oznakowanie lub w inny sposób zostały wyraźnie zidentyfikowane jako przeznaczone do budowy lub na wyposażenie tego statku."}
{"id":"2001_1545_83","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. § 1. Wierzytelność zabezpieczona hipoteką morską podlega zaspokojeniu z przedmiotu tej hipoteki z pierwszeństwem przed innymi wierzytelnościami, z wyjątkiem wierzytelności uprzywilejowanych, o których mowa w art. 91, kosztów egzekucyjnych, należności alimentacyjnych oraz rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, jak również kosztów ostatniej choroby i zwykłego pogrzebu właściciela statku. § 2. Zaspokojenie wierzyciela hipotecznego z przedmiotu hipoteki morskiej następuje w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego, o ile przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_1545_84","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. § 1. Umowa zawarta między właścicielem statku, a wierzycielem o ustanowieniu hipoteki morskiej może przewidywać przejęcie przez wierzyciela hipotecznego posiadania statku obciążonego hipoteką, łącznie z upoważnieniem do jego sprzedaży, w celu zaspokojenia zabezpieczonej wierzytelności z dochodu, jaki przynosi statek, lub z ceny uzyskanej z jego sprzedaży. Umowa powinna określać wartość statku. § 2. Umowa, o której mowa w § 1, powinna być sporządzona na piśmie, z podpisami stron notarialnie poświadczonymi, i wpisana do rejestru okrętowego. § 3. Zawarcie umowy, o której mowa w § 1, wymaga uprzedniej zgody pozostałych wierzycieli hipotecznych wyrażonej na piśmie, z podpisami notarialnie poświadczonymi."}
{"id":"2001_1545_85","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 85. § 1. Przejęcie posiadania statku obciążonego hipoteką morską ustanowioną na podstawie umowy, o której mowa w art. 84 § 1, może nastąpić, jeżeli właściciel statku nie zaspokaja zabezpieczonej taką hipoteką wierzytelności lub w innych przypadkach przewidzianych w umowie. § 2. Przejęcie posiadania statku wymaga złożenia przez wierzyciela hipotecznego oświadczenia w tej sprawie, z powołaniem się na okoliczności uzasadniające przejęcie posiadania. § 3. Oświadczenie, o którym mowa w § 2, powinno być złożone na piśmie, z podpisem notarialnie poświadczonym; podlega ono ujawnieniu w rejestrze okrętowym nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia zawiadomienia właściciela statku zgodnie z art. 87 § 1, chyba że właściciel wyraził zgodę na wcześniejszy termin. § 4. Wprowadzenie wierzyciela hipotecznego w posiadanie statku może nastąpić, na jego wniosek, przy udziale komornika. Do wniosku należy dołączyć postanowienie izby morskiej stwierdzające zgodność oświadczenia, o którym mowa w § 2, z treścią umowy, o której mowa w art. 84 § 1. § 5. Wierzyciel hipoteczny, który przejął statek w posiadanie zgodnie z przepisami § 1-4, może oddać go w posiadanie osobie trzeciej bądź też wydzierżawić lub oddać w najem w celu zaspokojenia zabezpieczonej wierzytelności z opłat za dzierżawę lub najem statku. Umowa, o której mowa w art. 84 § 1, może przewidywać, że do oddania statku w posiadanie osobie trzeciej, a także zawarcia umowy dzierżawy lub najmu statku potrzebna jest zgoda właściciela statku."}
{"id":"2001_1545_86","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 86. § 1. Sprzedaż statku obciążonego hipoteką morską zgodnie z art. 84 § 1 może nastąpić na wniosek wierzyciela hipotecznego po upływie terminu zaspokojenia wierzytelności. § 2. Sprzedaż przeprowadza notariusz albo komornik w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez wierzyciela hipotecznego wniosku o dokonanie sprzedaży. Wniosek taki powinien być złożony na piśmie, z podpisem notarialnie poświadczonym; podlega on ujawnieniu w rejestrze okrętowym nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia zawiadomienia właściciela statku i organu rejestrowego zgodnie z art. 87 § 1, chyba że właściciel wyraził zgodę na wcześniejszy termin. § 3. Wierzyciel hipoteczny powinien na piśmie zawiadomić innych wierzycieli hipotecznych o złożeniu wniosku o dokonanie sprzedaży statku zgodnie z § 1 co najmniej na 7 dni przed datą sprzedaży. W braku zawiadomienia ponosi on odpowiedzialność za wynikłą stąd szkodę. § 4. Sprzedaż statku dokonana zgodnie z przepisami § 1 i 2 ma te same skutki prawne, co sprzedaż dokonana w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego."}
{"id":"2001_1545_87","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 87. § 1. Przed podjęciem przez wierzyciela hipotecznego czynności mających na celu jego zaspokojenie ze statku, o których mowa w art. 85 § 1 lub art. 86 § 1, powinien on na piśmie zawiadomić właściciela statku i organ rejestrowy o zamierzonym podjęciu działań zmierzających do zaspokojenia jego roszczeń wynikających z ustanowionej na tym statku hipoteki morskiej. § 2. Właściciel statku może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia, o którym mowa w § 1, zaspokoić wierzyciela hipotecznego bądź wystąpić do sądu z powództwem o ustalenie, że wierzytelność nie istnieje albo nie jest wymagalna w całości lub w części. Wniesienie tego powództwa powoduje zawieszenie prawa wierzyciela hipotecznego do zaspokojenia się zgodnie z art. 85 § 1 lub art. 86 § 1 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. § 3. Wniesienie do sądu powództwa, o którym mowa w § 2, wymaga ujawnienia w rejestrze okrętowym. § 4. Jeżeli wierzycielem hipotecznym jest bank zagraniczny lub zagraniczna instytucja finansowa, jego wierzytelność może być zaspokojona w walutach obcych, jeżeli hipoteka była wyrażona w tych walutach lub jednostkach obliczeniowych określonych w art. 101 § 2. Zaspokojenie następuje za pośrednictwem banku, który na podstawie odrębnych przepisów jest upoważniony do skupu i sprzedaży walut obcych, wskazanego przez wierzyciela hipotecznego."}
{"id":"2001_1545_88","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Umowa o ustanowienie hipoteki morskiej zgodnie z art. 84 § 1 może dotyczyć także statku w budowie."}
{"id":"2001_1545_89","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Do niebędącego hipoteką morską zastawu na statkach stosuje się przepisy prawa cywilnego o zastawie na rzeczach ruchomych. Dział III Przywileje na statku"}
{"id":"2001_1545_9","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. § 1. Żeglugę pod polską banderą może uprawiać tylko statek o polskiej przynależności. § 2. Z zastrzeżeniem § 3 stały przewóz pasażerów lub ładunku pomiędzy portami polskimi może uprawiać tylko statek o polskiej przynależności. § 3. Terenowy organ administracji morskiej, na którego obszarze działania znajduje się port rozpoczęcia podróży, może, w uzasadnionych przypadkach, zezwolić na wykonywanie przez czas oznaczony stałego przewozu pomiędzy portami polskimi przez statek o obcej przynależności."}
{"id":"2001_1545_90","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 90. § 1. Wierzycielom służy na zabezpieczenie wierzytelności uprzywilejowanych ustawowe prawo zastawu na statku z pierwszeństwem przed innymi wierzytelnościami, choćby zabezpieczonymi zastawem wynikającym z umowy lub orzeczenia sądu. § 2. Przywilej służy bez względu na zmianę osoby właściciela lub armatora i dobrą wiarę nabywcy statku."}
{"id":"2001_1545_91","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Uprzywilejowane są wierzytelności z tytułu: 1) należnych państwu kosztów sądowych, nie wyłączając kosztów egzekucji sądowej; wydatków poniesionych we wspólnym interesie wierzycieli na zachowanie statku lub w celu sprzedaży statku i podziału uzyskanej ceny; opłat tonażowych, latarniowych lub portowych oraz innych opłat i świadczeń publicznych tego rodzaju; opłat pilotowych oraz kosztów nadzoru i zachowania statku powstałych od chwili jego wejścia do ostatniego portu, 2) umów o pracę na statku zawartych z kapitanem, innymi członkami załogi i osobami zatrudnionymi w obsłudze statku, 3) wynagrodzenia za ratownictwo oraz udziału statku w awarii wspólnej, 4) wynagrodzenia szkody wyrządzonej zderzeniem statków lub innymi wypadkami morskimi, jak również szkody wyrządzonej w portowych urządzeniach, dokach i drogach żeglugowych; odszkodowania za śmierć, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pasażerów i członków załogi; odszkodowania za utratę lub uszkodzenie ładunku bądź bagażu, 5) umów zawartych lub innych czynności prawnych podjętych przez kapitana, w granicach jego ustawowego umocowania, w czasie przebywania statku poza portem macierzystym, dla rzeczywistych potrzeb konserwacji statku lub kontynuowania podróży, bez względu na to, czy kapitan jest równocześnie armatorem lub właścicielem statku oraz czy roszczenie przysługuje jemu samemu czy dostawcom, osobom naprawiającym statek, pożyczkodawcom lub innym kontrahentom."}
{"id":"2001_1545_92","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 92. § 1. Powództwo o zaspokojenie wierzyciela z przedmiotu obciążonego przywilejem może być dochodzone tak przeciwko właścicielowi, jak i armatorowi statku. Wyrok wydany przeciwko armatorowi statku jest skuteczny przeciwko jego właścicielowi, a wydany przeciwko właścicielowi jest skuteczny przeciwko armatorowi statku. § 2. Zaspokojenie wierzyciela z przedmiotu obciążonego przywilejem następuje w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego. § 3. Wierzytelności uprzywilejowane wynikające z tej samej podróży zaspokaja się w kolejności kategorii wyliczonych w art. 91. § 4. Wierzytelności wynikające z tej samej podróży i należące do tej samej kategorii zaspokaja się proporcjonalnie do ich wysokości, jeżeli suma podlegająca podziałowi nie wystarcza na zaspokojenie ich w całości; jednakże później powstałe roszczenia wymienione w art. 91 pkt 3 i 5 zaspokaja się w każdej z kategorii, przed wcześniej powstałymi. § 5. Wierzytelności wynikłe z tego samego zdarzenia uważa się za powstałe w tym samym czasie."}
{"id":"2001_1545_93","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 93. § 1. Przywileje z ostatniej podróży mają pierwszeństwo przed przywilejami z podróży poprzednich. § 2. Wierzytelności z tej samej umowy o pracę odnoszące się do kilku podróży zaspokaja się na równi z wierzytelnościami z ostatniej podróży."}
{"id":"2001_1545_94","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 94. § 1. Przywilej rozciąga się także na: 1) fracht oraz zrównaną z nim opłatę za przewóz pasażerów i ich bagażu z podróży, podczas której powstała wierzytelność uprzywilejowana, a w odniesieniu do wierzytelności wynikających z umów o pracę wymienionych w art. 91 pkt 2, ze wszystkich podróży odbytych w czasie trwania tej samej umowy o pracę, 2) odszkodowania należne statkowi za poniesione, a nienaprawione szkody w statku, jak i za straty na frachcie, 3) należny statkowi udział w awarii wspólnej, o ile składają się na nią nienaprawione szkody w statku lub straty na frachcie, 4) należne statkowi wynagrodzenie za ratownictwo, które nastąpiło w czasie podróży, po odliczeniu jednak sum przypadających kapitanowi i innym osobom zatrudnionym w obsłudze statku. § 2. Przywilej nie rozciąga się na należne statkowi odszkodowania ubezpieczeniowe."}
{"id":"2001_1545_95","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 95. § 1. Przywileje wygasają z upływem roku, jednakże przywileje wymienione w art. 91 pkt 5 wygasają z upływem 6 miesięcy. § 2. Termin wygaśnięcia przywileju biegnie dla wierzytelności z tytułu: 1) wynagrodzenia za ratownictwo - od dnia zakończenia ratownictwa, 2) szkody wyrządzonej zderzeniem statków lub innym wypadkiem morskim albo wynikłej wskutek śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia - od dnia spowodowania szkody, 3) odszkodowania za utratę lub uszkodzenie ładunku lub bagażu - od dnia wydania ładunku lub bagażu albo od dnia, w którym powinny być wydane, 4) należności powstałych wskutek czynności określonych w art. 91 pkt 5 - od dnia powstania wierzytelności, 5) innych zdarzeń - od dnia wymagalności wierzytelności. § 3. Przywilej na należnościach określonych w art. 94 § 1 wygasa z chwilą ich uiszczenia, jednakże przywilej pozostaje w mocy, dopóki uiszczona kwota znajduje się w ręku kapitana lub innej osoby, która podjęła tę kwotę na rzecz armatora lub właściciela statku."}
{"id":"2001_1545_96","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 96. Jeżeli statek, na którym ciąży przywilej, nie mógł być zajęty na polskich wodach wewnętrznych lub polskim morzu terytorialnym na rzecz wierzyciela mającego w Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania lub siedzibę, terminy określone w art. 95 nie mogą skończyć się wcześniej niż z upływem jednego miesiąca od dnia, w którym statek wszedł do portu polskiego, nie później jednak niż z upływem 3 lat od dnia powstania wierzytelności. TYTUŁ V Ograniczenie odpowiedzialności za roszczenia morskie"}
{"id":"2001_1545_97","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 97. § 1. Odpowiedzialność dłużnika za roszczenia morskie może być ograniczona zgodnie z postanowieniami Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, sporządzonej w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz.U. z 1986 r. Nr 35, poz. 175), zwanej dalej \"Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności\", wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób. § 2. Wobec wierzyciela zagranicznego mającego w chwili zgłoszenia roszczenia stałe miejsce zamieszkania lub główną siedzibę w państwie, które ustanowiło dla tego rodzaju roszczenia granicę odpowiedzialności niższą od określonej zgodnie z postanowieniami Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności, dłużnik odpowiada tylko do tej niższej granicy. § 3. Uprawnienie do ograniczenia odpowiedzialności na podstawie § 1 nie przysługuje dłużnikowi zagranicznemu, który w chwili powoływania się na nie ma stałego miejsca zamieszkania lub głównej siedziby w państwie, którego prawo nie przewiduje ograniczenia odpowiedzialności, dla tego rodzaju roszczenia; jeżeli prawo to przewiduje granicę odpowiedzialności wyższą od określonej zgodnie z Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności, stosuje się tę wyższą granicę."}
{"id":"2001_1545_98","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 98. § 1. Dłużnik może powołać się na ograniczenie odpowiedzialności niezależnie od ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności zgodnie z art. 11 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Sąd może, w razie prawdopodobieństwa ujawnienia się kolejnych wierzycieli, uzależnić ograniczenie odpowiedzialności od ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności"}
{"id":"2001_1545_99","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski TYTUŁ I Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Dłużnik ponosi koszty procesu związanego z dochodzeniem roszczenia podlegającego ograniczeniu zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego i odpowiada za odsetki od tego roszczenia ponad granicę odpowiedzialności określoną zgodnie z Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności, jednakże jeżeli dłużnik utworzył fundusz ograniczenia odpowiedzialności przez złożenie do depozytu sądu odpowiedniej sumy pieniężnej, to składający nie odpowiada za odsetki powstałe po złożeniu tej sumy."}
{"id":"2001_1546_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski","text":"Art. 1. Ustawa - Kodeks morski wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_1546_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski","text":"Art. 2. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz.U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1556 i Nr 120, poz. 1268), 2) ustawa z dnia 1 grudnia 1961 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks morski (Dz.U. Nr 58, poz. 319), 3) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 października 1932 r. o warunkach uprawnień do holowania statków w polskich portach morskich (Dz.U. Nr 91, poz. 783)."}
{"id":"2001_1546_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski","text":"Art. 3. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie - Kodeks morski zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z tą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2001_1546_4","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski","text":"Art. 4. W Kodeksie postępowania cywilnego w art. 1025 w § 1 w pkt 4 na końcu dodaje się wyrazy \"a także należności wynikające z wierzytelności zabezpieczonych hipoteką morską,\"."}
{"id":"2001_1546_5","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1321) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 36: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa minimalną i maksymalną szerokość pasa technicznego i ochronnego oraz sposób wyznaczania ich granic, kierując się uwarunkowaniami lokalnymi, rzeźbą terenu, formą jego zabudowy oraz uwzględniając oddziaływanie żywiołu morskiego na brzeg morski.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Dyrektor właściwego urzędu morskiego, w drodze zarządzenia, określa: 1) granice pasa technicznego, po uprzednim zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin, a na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej - po zasięgnięciu opinii tych jednostek oraz wyznacza granice pasa technicznego w terenie, 2) granice pasa ochronnego w uzgodnieniu z właściwym wojewodą i właściwymi radami gmin, a na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony narodowej - po zasięgnięciu opinii tych jednostek oraz wyznacza granice pasa ochronnego.\"; 2) w art. 42 w ust. 2 w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: \"14) nakładania grzywien w postępowaniu mandatowym za wykroczenia w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.\"; 3) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu: \"Art. 42a. 1. Kapitan portu może, na wniosek wierzyciela, zatrzymać tymczasowo na czas nieprzekraczający 72 godzin, z wyłączeniem dni uznanych ustawowo za wolne od pracy: 1) statek w celu zabezpieczenia roszczenia należnego od statku z tytułu opłat portowych, szkód wyrządzonych w urządzeniach portowych, dokach lub drogach żeglugowych oraz z tytułu zanieczyszczenia środowiska, 2) wydobyty wrak i inne przedmioty, które utrudniały żeglugę, w celu zabezpieczenia roszczenia z tytułu ich usunięcia. 2. Tymczasowe zatrzymanie traci moc w razie złożenia odpowiedniego zabezpieczenia lub w razie dokonania zajęcia na podstawie właściwych przepisów. 3. Wierzyciel, o którym mowa w ust. 1, odpowiada za wszelkie szkody wynikłe wskutek nieuzasadnionego zatrzymania. Roszczenie z tego tytułu przedawnia się z upływem roku od dnia jego powstania.\"; 4) w art. 56 po pkt 13 dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt 14-18 w brzmieniu: \"14) wykracza przeciwko przepisom o prowadzeniu i przechowywaniu na statku dokumentów, 15) wykracza przeciwko przepisom o okazywaniu bądź podnoszeniu bandery, 16) wykracza przeciwko obowiązkowi przedstawiania statku do pomiaru, 17) wykracza przeciwko obowiązkowi zgłoszenia statku lub okoliczności podlegającej wpisowi do rejestru okrętowego albo do rejestracji w urzędzie morskim, 18) wykracza przeciwko obowiązkowi umieszczania na statku oznaczenia nazwy i portu macierzystego.\"."}
{"id":"2001_1546_6","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski","text":"Art. 6. W sprawach dotyczących: 1) stosowania przepisów ustawy - Kodeks morski do stosunków prawnych powstałych przed dniem jego wejścia w życie, 2) przedawnienia roszczeń - stosuje się odpowiednio art. XXVI i XXXV Przepisów wprowadzających Kodeks cywilny."}
{"id":"2001_1546_7","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks morski","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy - Kodeks morski."}
{"id":"2001_1643_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193) w art. 98 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Jeżeli w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz udzielania koncesji, o których mowa w art. 14, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie koncesji, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania koncesji. 2. Jeżeli w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz wydawania zezwoleń, o których mowa w art. 96 ust. 2, oraz w ustawach odrębnych, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie zezwolenia, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania zezwolenia.\"."}
{"id":"2001_1643_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo działalności gospodarczej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r."}
{"id":"2001_1645_1","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2006 r. o ratyfikacji Protokołu o przywilejach i immunitetach Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych, podpisanego dnia 17 grudnia 2004 r. w Genewie","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu o przywilejach i immunitetach Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych, podpisanego dnia 17 grudnia 2004 r. w Genewie."}
{"id":"2001_1645_2","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2006 r. o ratyfikacji Protokołu o przywilejach i immunitetach Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych, podpisanego dnia 17 grudnia 2004 r. w Genewie","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek"}
{"id":"2001_166_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców oraz ustawy - Ordynacja podatkowa - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz.U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245, z 1997 r. Nr 140, poz. 939 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest: 1) osoba fizyczna nie posiadająca obywatelstwa polskiego, 2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą, 3) nie posiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych, 4) osoba prawna i spółka handlowa nie posiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3. 3. W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną uważa się spółkę, w której cudzoziemiec lub cudzoziemcy mają pozycję dominującą. Art. 4 § 1pkt 4 Kodeksu spółek handlowych stosuje się odpowiednio.\"; 2) dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może zwracać się do innych niż określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego, organizacji zawodowych i instytucji państwowych o wyrażenie opinii oraz przekazanie dokumentów i informacji, w szczególności zawartych w ewidencji gruntów i budynków, niezbędnych do realizacji zadań, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 3e oraz w art. 8 ust. 4.\"; 3) w art. 3d w ust. 3 wyrazy \"osoby prawnej, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"podmiotu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4\"; 4) dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. W okresie 10 lat od dnia wydania zezwolenia minister właściwy do spraw wewnętrznych dokonuje kontroli w zakresie przestrzegania warunków określonych w zezwoleniu. W przypadku stwierdzenia wykorzystania zezwolenia wbrew przepisom ustawy, minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdza nieważność decyzji o zezwoleniu.\"; 5) dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Jeżeli o zezwolenie ubiega się przedsiębiorca Wspólnoty, którego przedsiębiorstwo zostało założone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub oddział założony w Rzeczypospolitej Polskiej przez przedsiębiorcę Wspólnoty, minister właściwy do spraw wewnętrznych wydaje zezwolenie, gdy jest to bezpośrednio konieczne dla prowadzenia działalności gospodarczej, dla której przedsiębiorstwo lub oddział zostały założone. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione względami polityki społecznej, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia społeczeństwa. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy obywateli Wspólnoty działających w Rzeczypospolitej Polskiej na zasadzie samozatrudnienia w rozumieniu Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U. z 1994 r. Nr 11, poz. 38, z 1995 r. Nr 63, poz. 324 i 326, z 1997 r. Nr 104, poz. 662, z 1999 r. Nr 30, poz. 288 oraz z 2000 r. Nr 21, poz. 263). 4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku nabywania zasobów naturalnych, gruntów rolnych i leśnych.\"; 6) w art. 8 w ust. 1: a) w pkt 5 wyrazy \"osobę prawną, określoną w art. 1 ust. 2 pkt 3, na jej\" zastępuje się wyrazami \"podmiot, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4, na jego\", b) w pkt 7 wyrazy \"art. 1 ust. 2 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 1 ust. 2 pkt 4\"."}
{"id":"2001_166_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców oraz ustawy - Ordynacja podatkowa - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) w art. 299 w § 3 w pkt 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 3e oraz w art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz.U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245, z 1997 r. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_166_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców oraz ustawy - Ordynacja podatkowa - w związku z dostosowaniem do prawa Unii Europejskiej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_167_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17: a) w ust. 1 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) wpływy ze sprzedaży bankom hipotecznym wierzytelności z tytułu kredytów udzielonych ze środków Funduszu,\", b) w ust. 3: - w pkt 1 po wyrazie \"obligacji\" dodaje się wyrazy \"na zasilenie Funduszu\", - dodaje się pkt 3 w brzmieniu: 3) środki z pożyczek oraz kredytów krajowych i zagranicznych zaciąganych na zasilenie Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego.\"; 2) w art. 18: a) w pkt 5 po wyrazach \"wykupu obligacji\" dodaje się wyrazy \"a także realizację zobowiązań powstałych z tytułu spłaconych przez Skarb Państwa poręczonych obligacji\", b) w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11-14 w brzmieniu: \"11) dokonywanie dopłat do odsetek od kredytów, udzielonych ze środków Funduszu i nabytych przez banki hipoteczne, 12) dokonywanie dopłat do odsetek od kredytów udzielonych gminom przez banki na realizację komunalnej infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, 13) spłatę pożyczek oraz kredytów, o których mowa w art. 17 ust. 3 pkt 3 wraz z odsetkami i innymi kosztami ich obsługi, 14) realizację zobowiązań powstałych z tytułu spłaconych przez Skarb Państwa poręczonych lub gwarantowanych kredytów lub pożyczek, o których mowa w art. 17 ust. 3 pkt 3.\"; 3) w art. 19 dodaje się ust. 11 w brzmieniu: \"11. Suma udzielonych kredytów, o których mowa w art. 18 pkt 1 i 3, oraz innych wierzytelności Funduszu w stosunku do jednego podmiotu lub podmiotów powiązanych kapitałowo i organizacyjnie, ponoszących wspólne ryzyko gospodarcze, w rozumieniu przepisu art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399 oraz z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i Nr 122, poz. 1316), nie może przekroczyć 15% środków Funduszu.\"; 4) po art. 21a dodaje się art. 21b w brzmieniu: \"Art. 21b. 1. Ze środków Funduszu mogą być dokonywane dopłaty do odsetek od kredytu udzielonego na zasadach określonych w art. 19 i 20, jeżeli kredyt ten został udzielony: 1) ze środków Funduszu na cele wskazane w art. 18 pkt 1 lub 3, a wierzytelność z tego tytułu została sprzedana przez Bank Gospodarstwa Krajowego bankowi hipotecznemu, 2) z własnych środków przez inny bank na cele wskazane w art. 18 pkt 3, - na podstawie umowy zawartej z Bankiem Gospodarstwa Krajowego. 2. Dopłata do odsetek od kredytu nie może być większa niż wynosi różnica pomiędzy wysokością odsetek wynikającą z umowy, o której mowa w ust. 1, a odsetkami naliczonymi według stopy oprocentowania kredytu określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 4. 3. Dopłaty dokonywane są pod warunkiem spłacania przez kredytobiorcę zadłużenia w sposób i w wysokości ustalonych w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 4. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb dokonywania dopłat do odsetek od kredytów, o których mowa w ust. 1, 2) przesłanki zawierania umów, o których mowa w ust. 1, oraz ich warunki.\"."}
{"id":"2001_167_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484, Nr 80, poz. 511 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Poręczenia i gwarancje mogą być także udzielane pod warunkiem przeznaczenia objętego nimi kredytu lub pożyczki na zasilenie Krajowego Funduszu Mieszkaniowego w Banku Gospodarstwa Krajowego.\"; 2) w art. 9 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do poręczeń, o których mowa w art. 7 ust. 4.\"; 3) w art. 10: a) w ust. 1 po wyrazach \"z zastrzeżeniem ust. 2\" dodaje się wyrazy \"oraz ust. 5\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w art. 7 ust. 4, są wolne od opłaty prowizyjnej.\"; 4) w art. 14 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Poręczenie może być udzielone pod warunkiem przeznaczenia środków pochodzących z emisji obligacji na zasilenie Krajowego Funduszu Mieszkaniowego w Banku Gospodarstwa Krajowego.\"; 5) w art. 15 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Poręczenia, o których mowa w art. 14 ust. 3, są wolne od opłaty prowizyjnej.\"; 6) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. 1. Spłata zobowiązań wobec Skarbu Państwa powstałych z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji, o których mowa w art. 7 ust. 4 lub z tytułu poręczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 3, następuje ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego w Banku Gospodarstwa Krajowego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje czynności zmierzające do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji, o których mowa w art. 7 ust. 4 lub z tytułu poręczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 3, dochodząc spłaty tych kwot jedynie ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego.\"."}
{"id":"2001_167_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_169_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 91, poz. 410, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 94, poz. 1037 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Szkołą pielęgniarską w rozumieniu ustawy jest, prowadząca kształcenie w zawodzie pielęgniarki: 1) szkoła pomaturalna, 2) wyższa szkoła zawodowa, 3) szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie: a) studiów magisterskich lub b) studiów wyższych zawodowych.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Szkołą położnych w rozumieniu ustawy jest, prowadząca kształcenie w zawodzie położnej: 1) szkoła pomaturalna, 2) wyższa szkoła zawodowa, 3) szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie: a) studiów magisterskich lub b) studiów wyższych zawodowych.\"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Absolwent szkoły pielęgniarskiej, o której mowa w art. 7 ust. 2: 1) w pkt 1 - uzyskuje tytuł zawodowy pielęgniarki, 2) w pkt 2 i 3 lit. b - uzyskuje tytuł zawodowy licencjata pielęgniarstwa, 3) w pkt 3 lit. a - uzyskuje tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa. 2. Absolwent szkoły położnych, o której mowa w art. 7 ust. 3: 1) w pkt 1- uzyskuje tytuł zawodowy położnej, 2) w pkt 2 i 3 lit. b - uzyskuje tytuł zawodowy licencjata położnictwa, 3) w pkt 3 lit. a - uzyskuje tytuł zawodowy magistra położnictwa. 3. Pielęgniarka, położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo używania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpowiedniego tytułu zawodowego wymienionego w ust. 1 i 2, jeżeli posiada dyplom, świadectwo lub inny dokument nadany przez państwo członkowskie, potwierdzający kwalifikacje uprawniające do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej.\"; 3) po art. 8 dodaje się art. 8a-8c w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Tworzy się Krajową Radę Akredytacyjną Szkolnictwa Medycznego, działającą przy ministrze właściwym do spraw zdrowia, zwaną dalej \"Krajową Radą\". 2. W skład Krajowej Rady wchodzi do 12 członków, których powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia spośród kandydatów zgłoszonych w połowie przez szkoły wymienione w art. 7 ust. 2 i 3 oraz w połowie przez samorząd pielęgniarek i położnych, stowarzyszenia i organizacje zawodowe pielęgniarek i położnych. Członkowie Krajowej Rady wybierają spośród siebie przewodniczącego Krajowej Rady. 3. Kadencja Krajowej Rady trwa 4 lata. 4. Krajowa Rada działa na posiedzeniach, którym przewodniczy przewodniczący Krajowej Rady albo inna upoważniona przez niego osoba. 5. W posiedzeniach Krajowej Rady uczestniczą, z głosem doradczym, przedstawiciel ministra właściwego do spraw zdrowia i przedstawiciel ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. 6. Do zadań Krajowej Rady należy: 1) ocena, czy szkoła wyższa ubiegająca się o akredytację spełnia standardy kształcenia, w tym wymogi programowe określone odrębnymi przepisami, 2) bieżąca ocena spełniania przez szkoły standardów kształcenia, w szczególności poprzez wizytację szkół i analizę wyników nauczania, 3) występowanie do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskami o wydanie akredytacji lub jej cofnięcie w przypadku niespełniania standardów kształcenia. 7. Przedmiotem wizytacji szkół, o której mowa w ust. 6 pkt 2, jest badanie przebiegu i warunków realizacji procesu nauczania. 8. Wizytacja przeprowadzana jest na podstawie imiennego upoważnienia wydanego przez przewodniczącego Krajowej Rady. 9. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 8, powinno zawierać: 1) imię i nazwisko osoby uprawnionej do przeprowadzenia wizytacji, 2) nazwę szkoły objętej wizytacją, 3) cel wizytacji, 4) termin przeprowadzenia wizytacji. 10. W trakcie trwania wizytacji szkoła jest obowiązana udostępniać wszelkie dokumenty i udzielać wyjaśnień w sprawach objętych celem wizytacji. 11. Członkom Krajowej Rady przysługuje wynagrodzenie w formie ryczałtu. Miesięczna wysokość ryczałtu nie może być wyższa niż 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłaty nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 12. Prace Krajowej Rady są finansowane z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia."}
{"id":"2001_169_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 2. Od roku szkolnego 2003\/2004 nie przeprowadza się rekrutacji kandydatów do szkół, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2001_169_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 3. Jednolity tekst ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej zostanie ogłoszony do dnia 30 czerwca 2001 r."}
{"id":"2001_169_4","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 3 w zakresie dotyczącym art. 8c, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., oraz art. 1 pkt 2 w zakresie dotyczącym art. 8 ust. 3 i art. 1 pkt 5-7 i pkt 9, które wchodzą w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_169_8b","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 8b. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb i zakres działania Krajowej Rady, uwzględniając sposób przeprowadzania oceny niezbędnej do uzyskania i utrzymania akredytacji, 2) tryb wyłaniania członków Krajowej Rady, w tym w szczególności dane, jakie powinno zawierać ogłoszenie o naborze kandydatów, dane objęte wnioskiem o zgłoszeniu kandydata, a także termin rozpatrzenia wniosku, 3) wysokość i sposób wynagradzania członków Krajowej Rady, uwzględniając zakres realizowanych zadań i udział w pracach Krajowej Rady, 4) tryb uzyskiwania akredytacji, uwzględniając w szczególności dane, jakie powinien zawierać wniosek o jej przeprowadzenie."}
{"id":"2001_169_8c","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 8c. 1. Szkoła pielęgniarska i szkoła położnych, z wyłączeniem szkół określonych w art. 7 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1, obowiązane są uzyskać akredytację potwierdzającą spełnianie standardów kształcenia. 2. Akredytację uzyskuje się po dokonaniu oceny spełniania przez szkołę standardów kształcenia, o których mowa w art. 8a ust. 6 pkt 1. 3. Standardy kształcenia określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady, uwzględniając w szczególności wymagania dotyczące: 1) sposobu realizacji programu kształcenia, 2) kadry prowadzącej kształcenie, 3) bazy dydaktycznej, w tym szkolenia praktycznego, 4) posiadania wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia. 4. Akredytację uzyskuje się na okres od 3 do 5 lat. 5. Uzyskanie, odmowa lub cofnięcie akredytacji następuje w drodze decyzji administracyjnej. 6. Cofnięcie akredytacji powoduje wstrzymanie rekrutacji do czasu ponownego uzyskania akredytacji. 7. Do czasu ponownego uzyskania akredytacji sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu dyplomowego ustala minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze decyzji administracyjnej. 8. Uzyskanie akredytacji potwierdza certyfikat wydawany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, na wniosek Krajowej Rady. 9. Uzyskanie akredytacji i wydanie certyfikatu podlega opłacie ponoszonej przez ubiegającego się o uzyskanie akredytacji i wydanie certyfikatu; opłata stanowi dochód budżetu państwa. 10. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za uzyskanie akredytacji oraz wydanie certyfikatu, uwzględniając koszty ponoszone przez Krajową Radę.\"; 4) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pielęgniarka po ukończeniu szkoły, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, oraz położna po ukończeniu szkoły, o której mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1, w celu uzyskania prawa wykonywania zawodu są obowiązane do odbycia 12miesięcznego stażu podyplomowego w zakładzie opieki zdrowotnej.\", b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Staż podyplomowy odbywany przez cudzoziemców nie jest finansowany ze środków publicznych; zasady finansowania stażu reguluje umowa zawarta między odbywającym staż a zakładem opieki zdrowotnej organizującym staż.\"; 5) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Pielęgniarka, położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo używania tytułu albo stopnia naukowego, do którego jest uprawniona, o ile ten tytuł lub stopień albo jego skrót nie jest tożsamy z tytułem zawodowym używanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pielęgniarka, położna nie jest uprawniona. 2. Jeżeli tytuł albo stopień naukowy, do którego pielęgniarka, położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest uprawniona, jest tożsamy z tytułem zawodowym używanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego nie jest uprawniona, pielęgniarka, położna posługuje się tytułem albo stopniem naukowym określonym przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, zgodnie z ust. 3. 3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, nazwy tytułów i stopni naukowych, jakich używać może na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pielęgniarka, położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli tytuł lub stopień naukowy przez nią posiadany jest tożsamy z tytułem zawodowym używanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pielęgniarka, położna nie jest uprawniona, uwzględniając w szczególności nazwy tytułów lub stopni naukowych.\"; 6) w art. 11 po ust. 3 dodaje się ust. 4-8 w brzmieniu: \"4. Pielęgniarce, położnej będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej przysługuje prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub zawodu położnej, jeżeli: 1) posiada dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji do wykonywania czynności pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną lub czynności położnej, 2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 3) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu, potwierdzony zaświadczeniem wydanym przez upoważnione władze państwa członkowskiego, którego obywatelem jest pielęgniarka, położna, 4) przedstawi zaświadczenie odpowiedniego organu państwa, którego jest obywatelem, że nie została pozbawiona prawa wykonywania zawodu lub prawo to nie zostało zawieszone i nie toczy się przeciwko niej postępowanie w sprawie pozbawienia lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu, 5) włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wykaz dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej. 6. Pielęgniarka, położna, o której mowa w ust. 4, wykonująca zawód pielęgniarki, położnej, legitymująca się dyplomem, świadectwem lub innym dowodem wydanym przez władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej przed 1977 r. w odniesieniu do pielęgniarki i przed 1980 r. w odniesieniu do położnej, niewymienionym w obwieszczeniu wydanym na podstawie ust. 5, obowiązana jest przedstawić dodatkowo zaświadczenie o przebiegu pracy zawodowej w okresie 3 lat, wybranym z ostatnich 5 lat. 7. Pielęgniarka, położna, o której mowa w ust. 4, zamierzająca tymczasowo wykonywać zawód pielęgniarki, położnej, obowiązana jest powiadomić o tym okręgową radę pielęgniarek i położnych właściwą ze względu na miejsce udzielanych świadczeń oraz przedstawić dokument potwierdzający prawo wykonywania zawodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej i wskazać miejsce wykonywania świadczeń, z zastrzeżeniem art. 14. 8. Szczegółowy zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie konieczny do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając zakres uprawnień zawodowych określonych w art. 4 i 5 ustawy.\"; 7) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Stwierdzenie prawa wykonywania zawodu w odniesieniu do pielęgniarki, położnej będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej przez okręgową radę pielęgniarek i położnych powinno być dokonane niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wszystkich wymaganych dokumentów określonych ustawą.\"; 8) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, o której mowa w art. 12 ust. 1, może przyznać, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 4, prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub zawodu położnej na stałe albo na czas określony cudzoziemcowi, który: 1) posiada zezwolenie na pobyt stały w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 3) przedstawił zaświadczenie o wykonywaniu zawodu pielęgniarki, położnej na podstawie przepisów obowiązujących w państwie, w którym dotychczas wykonywał zawód, 4) przedstawi zaświadczenie odpowiedniego organu państwa, którego jest obywatelem, że nie został pozbawiony prawa wykonywania zawodu lub prawo to nie zostało zawieszone i nie toczy się przeciwko niemu postępowanie w sprawie pozbawienia lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu, 5) spełnia warunki, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, 4 i 5, 6) odbył 12-miesięczny staż podyplomowy w zakładzie opieki zdrowotnej.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych może przyznać cudzoziemcowi niebędącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który spełnia warunki określone w art. 11 ust. 2 pkt 2, 4 i 5, ograniczone prawo wykonywania zawodu na czas odbycia stażu podyplomowego lub kształcenia podyplomowego.\"; 9) w art. 25 : a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zezwolenie na wykonywanie indywidualnej praktyki wydaje się, jeżeli pielęgniarka, położna posiada prawo wykonywania zawodu.\", b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) posiada prawo wykonywania zawodu,\"."}
{"id":"2001_18_1","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) działalność w zakresie pokojowego wykorzystywania energii atomowej związaną z rzeczywistym i potencjalnym narażeniem na promieniowanie jonizujące od sztucznych źródeł promieniotwórczych, materiałów jądrowych, urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, 2) obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej tę działalność, 3) organy właściwe w sprawach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, 4) zasady odpowiedzialności cywilnej za szkody jądrowe. 2. Ustawa określa także kary pieniężne za naruszenie przepisów dotyczących bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz tryb ich nakładania. 3. Ustawę stosuje się również do działalności wykonywanej w warunkach zwiększonego, w wyniku działania człowieka, narażenia na naturalne promieniowanie jonizujące. 4. Ustawa ponadto określa zasady monitorowania skażeń promieniotwórczych oraz reguluje działania podejmowane w przypadku zdarzeń radiacyjnych, jak również w przypadku długotrwałego narażenia w następstwie zdarzenia radiacyjnego lub dawnej działalności."}
{"id":"2001_18_10","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Pracownik może być zatrudniony w warunkach narażenia po orzeczeniu braku przeciwwskazań do takiego zatrudnienia wydanym przez lekarza posiadającego odpowiednie kwalifikacje, zwanego dalej \"uprawnionym lekarzem\". 2. Kwalifikacje uprawnionego lekarza, tryb wydawania i przechowywania orzeczeń oraz rodzaje i częstotliwość badań stanu zdrowia pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia określają przepisy prawa pracy, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"2001_18_100","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. W rozumieniu niniejszego rozdziału użyte określenia oznaczają: 1) urządzenie jądrowe: a) reaktor jądrowy, z wyjątkiem reaktora wykorzystywanego w środkach transportu morskiego lub lotniczego jako źródło mocy bądź napędu, bądź w innym celu, b) zakład używający paliwa jądrowego do produkcji materiału jądrowego lub zakład przetwarzania materiału jądrowego, łącznie z zakładem przerobu wypalonego paliwa jądrowego, c) urządzenie, w którym składowany jest materiał jądrowy, z wyjątkiem składowania związanego z przewozem takiego materiału, 2) reaktor jądrowy - urządzenie zawierające paliwo jądrowe w stanie, w którym samopodtrzymująca się reakcja łańcuchowa rozszczepienia jądrowego może następować bez dodatkowego źródła neutronów, 3) paliwo jądrowe - materiał, który może wytwarzać energię przez samopodtrzymującą się reakcję łańcuchową rozszczepienia jądrowego, 4) materiał jądrowy: a) paliwo jądrowe, z wyjątkiem uranu naturalnego lub uranu zubożonego, które może wytwarzać energię w drodze samopodtrzymującej się reakcji łańcuchowej rozszczepienia jądrowego poza reaktorem jądrowym, zarówno samo, jak i w połączeniu z innymi materiałami, b) produkty lub odpady promieniotwórcze - materiał promieniotwórczy wytworzony w procesie produkcji lub wykorzystywania paliwa jądrowego lub materiał, który stał się promieniotwórczy przez napromieniowanie w związku z tym procesem, z wyłączeniem izotopów promieniotwórczych, które osiągnęły końcową fazę ich wytwarzania, tak aby mogły być wykorzystane dla celów naukowych, medycznych, rolniczych, handlowych lub przemysłowych, 5) szkoda jądrowa: a) szkodę na osobie, b) szkodę w mieniu, c) szkodę w środowisku - koszty zastosowanych środków mających na celu przywrócenie stanu środowiska naturalnego, jako dobra wspólnego, sprzed jego naruszenia, chyba że naruszenie jest nieznaczne, d) utratę korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie wyrządzono mu szkody, wymienionej w lit. a) i b), a także utratę korzyści spowodowaną naruszeniem środowiska, jako dobra wspólnego - w zakresie, w jakim szkoda powstała lub wynika z promieniowania jonizującego emitowanego przez jakiekolwiek źródło promieniowania wewnątrz urządzenia jądrowego lub emitowanego przez paliwo jądrowe, materiały promieniotwórcze, odpady lub materiał jądrowy pochodzący z urządzenia jądrowego, powstałe w nim lub wprowadzone do niego, jeżeli wynikają one z właściwości promieniotwórczych tej substancji lub z połączenia właściwości promieniotwórczych z trującymi, wybuchowymi lub innymi niebezpiecznymi właściwościami takiej substancji, e) koszty zastosowanych środków zapobiegawczych lub szkody spowodowane ich zastosowaniem, 6) środki przywracające stan środowiska sprzed jego naruszenia - wszelkie właściwie zastosowane środki mające na celu przywrócenie lub naprawienie uszkodzonych lub zniszczonych składników środowiska albo, gdy jest to uzasadnione, wprowadzenie ich równoważnych odpowiedników zastępczych, 7) środki zapobiegawcze - wszelkie właściwe środki podjęte po wypadku jądrowym celem zapobieżenia szkodzie jądrowej określonej w pkt 5 lit. a)\"d) lub jej zmniejszenia, 8) wypadki jądrowe - jakiekolwiek zdarzenie lub serię zdarzeń mających to samo źródło pochodzenia, które powodują szkodę jądrową lub poważne i bezpośrednie zagrożenie jej powstaniem, 9) osoba eksploatująca - podmiot eksploatujący urządzenie jądrowe, 10) SDR - jednostkę obliczeniową w rozumieniu ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931)."}
{"id":"2001_18_101","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Osoba eksploatująca ponosi wyłączną odpowiedzialność za szkodę jądrową spowodowaną wypadkiem jądrowym w urządzeniu jądrowym lub związaną z tym urządzeniem, chyba że szkoda nastąpiła bezpośrednio wskutek działań wojennych lub konfliktu zbrojnego. 2. W czasie transportu materiałów jądrowych odpowiedzialność ponosi osoba eksploatująca urządzenie jądrowe, z którego ten materiał został wysłany, chyba że umowa z odbiorcą stanowi inaczej. 3. Jeżeli poszkodowany, na skutek umyślnego zachowania, przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, sąd może zwolnić całkowicie lub częściowo osobę eksploatującą z obowiązku naprawienia szkody w odniesieniu do szkody doznanej przez poszkodowanego."}
{"id":"2001_18_102","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Granicą odpowiedzialności osoby eksploatującej za szkodę jądrową w mieniu lub w środowisku jest kwota stanowiąca równowartość 150 milionów SDR, z tym, że wysokość odszkodowania za nieznaczne naruszenie środowiska jest ograniczona do zwrotu kosztów, które zostały lub zostaną poniesione w celu przywrócenia stanu środowiska sprzed jego naruszenia. 2. Jeżeli roszczenia z tytułu szkód w mieniu lub w środowisku przekraczają kwotę, o której mowa w ust. 1, osoba eksploatująca może ustanowić fundusz ograniczenia odpowiedzialności. Do postępowania w sprawie ustanowienia funduszu i jego podziału stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu morskiego o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, z zastrzeżeniem ust. 35. 3. W sprawach dotyczących ustanowienia funduszu i jego podziału właściwy jest Sąd Okręgowy w Warszawie. 4. Wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie ustanowienia funduszu i jego podziału powinien odpowiadać ogólnym warunkom wniosku o wszczęcie postępowania, a ponadto zawierać: 1) nazwę urządzenia jądrowego, 2) określenie wypadku jądrowego, z którego wynikają roszczenia, i informacje o postępowaniach zmierzających do ustalenia przebiegu tego wypadku, 3) określenie rodzaju roszczeń i wierzycieli, na których zaspokojenie fundusz ma być przekazany, a także informację o znanych wnioskodawcy roszczeniach już dochodzonych przed sądem, 4) oświadczenie o gotowości ustanowienia funduszu, uzasadnienie jego wysokości, a także określenie sposobu jego ustanowienia. 5. Do wniosku należy dołączyć dokumenty obejmujące dane wpływające na wysokość funduszu."}
{"id":"2001_18_103","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Osoba eksploatująca jest obowiązana posiadać finansowe zabezpieczenie jej odpowiedzialności. Jeżeli wypadek jądrowy, oprócz szkody w mieniu lub w środowisku, wyrządził również szkodę na osobie, 10% kwoty tego zabezpieczenia przeznacza się na zabezpieczenie roszczeń z tytułu szkody jądrowej na osobie. 2. Jeżeli w okresie 5 lat od dnia wypadku jądrowego roszczenia z tytułu szkody na osobie dochodzone od osoby eksploatującej nie przewyższają łącznie kwoty zabezpieczenia przeznaczonego wyłącznie na zaspokojenie takich roszczeń, pozostała część zabezpieczenia będzie przeznaczona na zaspokojenie roszczeń z tytułu szkody w mieniu lub w środowisku, a także roszczeń z tytułu szkody na osobie, dochodzonych przed upływem 10 lat od dnia wypadku jądrowego. 3. Skarb Państwa gwarantuje wypłatę odszkodowania z tytułu szkody jądrowej na osobie w zakresie, w jakim nie mogła być zaspokojona z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1-2. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając wysokość, rodzaj i warunki tego zabezpieczenia."}
{"id":"2001_18_104","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody jądrowej może być dochodzone bezpośrednio od osoby dającej finansowe zabezpieczenie odpowiedzialności osoby eksploatującej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, osoba dająca zabezpieczenie może skorzystać z ograniczenia odpowiedzialności oraz innych środków obrony przysługujących osobie eksploatującej."}
{"id":"2001_18_105","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. 1. Roszczenie o naprawienie szkody jądrowej na osobie nie przedawnia się. 2. Roszczenie o naprawienie szkody jądrowej w mieniu lub w środowisku przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się lub powinien był się dowiedzieć o szkodzie i osobie odpowiedzialnej. Jednakże roszczenie wygasa z upływem dziesięciu lat od dnia wypadku jądrowego. 3. Roszczenie o naprawienie szkody w środowisku przysługuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska."}
{"id":"2001_18_106","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. W przypadku gdy szkoda jądrowa powstała w wyniku wypadku jądrowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sądami właściwymi do rozpatrywania pozwów w sprawach odszkodowań za szkody jądrowe są sądy okręgowe. 2. W sprawach postępowania w zakresie odszkodowań stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. 3. W przypadku gdy szkoda jądrowa powstała w wyniku wypadku jądrowego poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwość sądów do rozpatrywania pozwów w sprawach odszkodowań za szkody jądrowe określa Konwencja wiedeńska o odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową sporządzona w Wiedniu w dniu 21 maja 1963 r. (Dz.U. z 1990 r. Nr 63, poz. 370)."}
{"id":"2001_18_107","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Do urządzeń jądrowych, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące obiektów jądrowych. 2. W sprawach odszkodowań, w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego."}
{"id":"2001_18_108","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. Przepisy niniejszego rozdziału nie naruszają przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Rozdział 13 Prezes Państwowej Agencji Atomistyki"}
{"id":"2001_18_109","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w zakresie określonym ustawą. 2. Prezesa Agencji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Agencji, powołuje i odwołuje wiceprezesów Agencji. 4. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad Prezesem Agencji."}
{"id":"2001_18_11","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Do pracy przy materiale jądrowym, źródle promieniowania jonizującego, odpadach promieniotwórczych lub wypalonym paliwie jądrowym można dopuścić pracownika, który posiada odpowiednią do stanowiska pracy znajomość przepisów z zakresu bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz niezbędne umiejętności. 2. Kierownik jednostki organizacyjnej obowiązany jest zapewnić prowadzenie wstępnych i okresowych szkoleń pracowników, praktykantów, studentów w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, zgodnie z opracowanym przez siebie programem. Szkoleniem objęci są również pracownicy uczestniczący w transporcie materiałów jądrowych, źródeł promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego. 3. Programy szkoleń uwzględniające informacje dotyczące ochrony zdrowia, opracowane przez kierownika jednostki organizacyjnej działającej na podstawie zezwolenia, podlegają zatwierdzeniu przez organ, który wydał zezwolenie."}
{"id":"2001_18_110","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. Do zakresu działania Prezesa Agencji należy wykonywanie zadań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej kraju, a w szczególności: 1) przygotowywanie projektów dokumentów dotyczących polityki państwa w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej uwzględniających program rozwoju energetyki jądrowej i zagrożenia wewnętrzne i zewnętrzne, 2) sprawowanie nadzoru nad działalnością powodującą lub mogącą powodować narażenie ludzi i środowiska na promieniowanie jonizujące oraz przeprowadzanie kontroli w tym zakresie, w tym wydawanie decyzji w sprawach zezwoleń i uprawnień oraz innych decyzji przewidzianych w ustawie, 3) wydawanie zaleceń technicznych i organizacyjnych w sprawach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, 4) wykonywanie zadań związanych z oceną sytuacji radiacyjnej kraju w warunkach normalnych i w sytuacji zdarzeń radiacyjnych oraz przekazywanie właściwym organom i ludności informacji o tej sytuacji, 5) wykonywanie zadań wynikających z zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie prowadzenia ewidencji i kontroli materiałów jądrowych, ochrony fizycznej materiałów i obiektów jądrowych, szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami jądrowymi oraz innych zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych dotyczących bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, 6) prowadzenie działań związanych z informacją społeczną, edukacją i popularyzacją oraz informacją naukowo-techniczną i prawną w zakresie atomistyki, w tym przekazywanie ludności informacji na temat promieniowania jonizującego i jego oddziaływania na zdrowie człowieka i na środowisko oraz o możliwych do zastosowania środkach w przypadku zdarzeń radiacyjnych, 7) współdziałanie z organami administracji rządowej i samorządowej w sprawach związanych z bezpieczeństwem jądrowym i ochroną radiologiczną oraz w sprawach badań naukowych w dziedzinie atomistyki, 8) wykonywanie zadań związanych z obronnością i obroną cywilną kraju oraz ochroną informacji niejawnych, wynikających z odrębnych przepisów, 9) przygotowywanie opinii do projektów działań technicznych związanych z pokojowym wykorzystywaniem energii atomowej na potrzeby organów administracji rządowej i samorządowej, 10) współpraca z właściwymi jednostkami innych państw i organizacjami międzynarodowymi w zakresie objętym ustawą, 11) opracowywanie projektów aktów prawnych w zakresie objętym ustawą i uzgadnianie ich w trybie określonym w regulaminie prac Rady Ministrów, 12) opiniowanie projektów aktów prawnych opracowywanych przez uprawnione organy, 13) przedstawianie Prezesowi Rady Ministrów corocznych sprawozdań ze swojej działalności oraz ocen stanu bezpieczeństwa i ochrony radiologicznej kraju."}
{"id":"2001_18_111","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Prezesa Agencji."}
{"id":"2001_18_112","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Prezes Agencji wykonuje swoje zadania przy pomocy Państwowej Agencji Atomistyki, zwanej dalej \"Agencją\". 2. Przy Agencji działa Rada do Spraw Atomistyki, zwana dalej \"Radą\", jako organ doradczy i opiniodawczy Prezesa Agencji. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, skład Rady oraz zakres i tryb jej działania, ustalając regulamin pracy i liczbę jej członków. 4. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Agencji, powołuje i odwołuje Przewodniczącego Rady. 5. Członków Rady powołuje i odwołuje Prezes Agencji."}
{"id":"2001_18_113","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Agencji, określający jej organizację wewnętrzną. 2. Szczegółową organizację oraz tryb pracy Agencji i zakres zadań jej komórek organizacyjnych określa regulamin organizacyjny nadany, w drodze zarządzenia, przez Prezesa Agencji. Rozdział 14 Państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej \"Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych\""}
{"id":"2001_18_114","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Tworzy się państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej pod nazwą \"Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych\" z siedzibą w OtwockuŚwierku, zwane dalej \"Zakładem\", powołane do wykonywania działalności w zakresie postępowania z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym, a przede wszystkim do zapewnienia stałej możliwości składowania odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego. 2. Zakład może również wykonywać działalność w zakresie postępowania z odpadami niebezpiecznymi, o których mowa w przepisach dotyczących odpadów, oraz inną działalność określoną w statucie, o którym mowa w art. 121."}
{"id":"2001_18_115","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Zakład posiada osobowość prawną. 2. Organy państwowe mogą podejmować decyzje w zakresie działalności Zakładu tylko w przypadkach przewidzianych ustawą."}
{"id":"2001_18_116","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. Nadzór nad Zakładem oraz funkcję organu założycielskiego sprawuje minister właściwy do spraw gospodarki. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przeprowadza kontrolę i dokonuje corocznej oceny działalności Zakładu, którą przedstawia Prezesowi Rady Ministrów do dnia 30 marca roku następnego. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki może powołać komisję w celu zbadania gospodarki Zakładu i sformułowania wniosków wynikających z oceny tej gospodarki. 4. Na podstawie wniosków komisji minister właściwy do spraw gospodarki może zobowiązać dyrektora Zakładu do poprawy gospodarki Zakładu lub przedstawienia programu naprawczego i jego realizacji. Program ten podlega zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki w razie stwierdzenia, że decyzja dyrektora Zakładu jest sprzeczna z prawem, wstrzymuje jej wykonanie i zobowiązuje dyrektora do jej zmiany lub uchylenia. 6. Dyrektorowi Zakładu przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu w stosunku do decyzji podjętych przez ministra właściwego do spraw gospodarki, na zasadach i w trybie określonych w przepisach o przedsiębiorstwach państwowych."}
{"id":"2001_18_117","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Organem Zakładu jest dyrektor, który zarządza Zakładem i reprezentuje go na zewnątrz. 2. Dyrektora Zakładu powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki. 3. Dyrektor może powoływać i odwoływać zastępców dyrektora oraz pełnomocników Zakładu, którzy działają samodzielnie w granicach ich umocowania. 4. Udzielenie pełnomocnictwa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. 5. Udzielenie i odwołanie pełnomocnictwa podlega ujawnieniu w rejestrze przedsiębiorstw państwowych, z wyłączeniem pełnomocnictwa do dokonywania poszczególnych czynności oraz pełnomocnictw procesowych. 6. W Zakładzie nie działają organy samorządu załogi przedsiębiorstwa."}
{"id":"2001_18_118","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Zakład występuje w obrocie we własnym imieniu i na własny rachunek. 2. Zakład z tytułu wykonywania działalności pobiera opłaty. 3. Do sprzedaży przez Zakład środków trwałych lub zorganizowanych części mienia i gospodarowania nimi stosuje się przepisy obowiązujące przedsiębiorstwa państwowe. 4. Środki trwałe nie mogą służyć do zaspokojenia zobowiązań pieniężnych Zakładu."}
{"id":"2001_18_119","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. Zakład otrzymuje z budżetu państwa dotację podmiotową na postępowanie z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym. 2. Wysokość dotacji określa ustawa budżetowa na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. 3. Dyrektor Zakładu przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki rozliczenie z otrzymanej dotacji, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 120 ust. 2."}
{"id":"2001_18_12","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W jednostce organizacyjnej na stanowisku mającym istotne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej może być zatrudniona wyłącznie osoba posiadająca uprawnienia nadane przez Prezesa Agencji. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje stanowisk, o których mowa w ust. 1, szczegółowe warunki i tryb nadawania przez Prezesa Agencji uprawnień inspektora ochrony radiologicznej oraz uprawnień dla osób, które mogą być zatrudnione na stanowiskach określonych w ust. 1, wymagany zakres szkolenia, warunki, jakie muszą spełniać jednostki przeprowadzające szkolenie, uwzględniając program i formy organizowania szkoleń, wzór zaświadczenia o uzyskaniu uprawnienia oraz ramowy zakres obowiązków i uprawnień inspektora ochrony radiologicznej. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach rentgenowskich stosujących aparaty rentgenowskie o energii promieniowania do 300 keV w celach medycznych, uwzględniając w szczególności wzory zaświadczeń o uzyskaniu odpowiednich kwalifikacji, sposób przeprowadzania egzaminów i powoływania komisji egzaminacyjnych oraz szczegółowe programy szkoleń."}
{"id":"2001_18_120","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Zakład prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób rozliczania dotacji, o której mowa w art. 119 ust. 1, w tym rodzaje dokumentów i danych, jakie powinny być uwzględnione przy rozliczaniu dotacji, sposób ustalania opłat, o których mowa w art. 118 ust. 2, uwzględniając czynniki, jakie należy brać pod uwagę przy ustalaniu opłat, tryb i termin podawania informacji o opłatach do publicznej wiadomości oraz sposób prowadzenia gospodarki finansowej Zakładu, w tym kontroli sprawozdań finansowych i wyboru biegłych do ich badania, oraz organ właściwy do zatwierdzania rocznych sprawozdań finansowych Zakładu, tryb zbywania składników majątkowych, sposób finansowania wynagrodzeń i inwestycji, a także tryb podejmowania decyzji w sprawach finansowych."}
{"id":"2001_18_121","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. 1. Szczegółowe zadania, organizację, tryb tworzenia jednostek zamiejscowych i ich uprawnienia, system kontroli wewnętrznej i sposób działania Zakładu określa statut Zakładu, uwzględniający przy ustalaniu zadań dodatkowych konieczność zapewnienia realizacji zadań, dla których wykonywania Zakład został utworzony, podział Zakładu na jednostki merytoryczne i jednostki obsługi, zakres spraw, jakie nie mogą być powierzone jednostkom zamiejscowym. 2. Statut może przewidywać powołanie organów doradczych i opiniodawczych dyrektora Zakładu. 3. Statut nadaje Zakładowi, w drodze zarządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"2001_18_122","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. Do Zakładu nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703 i Nr 84, poz. 948). Rozdział 15 Przepisy karne"}
{"id":"2001_18_123","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Kierownikowi jednostki organizacyjnej, który: 1) bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom podejmuje działalność określoną w art. 4 ust. 1, albo dokonuje przywozu lub wywozu, o którym mowa w art. 62 ust. 1, albo zatrudnia pracowników bez uprawnień, kwalifikacji lub umiejętności określonych w przepisach ustawy, 2) będąc odpowiedzialnym za bezpieczeństwo jądrowe i ochronę radiologiczną, dopuszcza do narażenia pracownika lub innej osoby z naruszeniem przepisów art. 14 ust. 1 w związku z art. 25 pkt 1 oraz art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1-3, 3) nie dopełnia obowiązków w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej przy pracy z materiałami jądrowymi, źródłami promieniowania jonizującego, odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym oraz przy ich przygotowaniu do transportu i składowaniu, 4) utracił lub pozostawił bez właściwego zabezpieczenia powierzony mu materiał jądrowy, źródło promieniowania jonizującego albo odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, 5) nie dopełnia obowiązku kontroli dozymetrycznej lub prowadzenia ewidencji materiałów jądrowych, źródeł promieniowania jonizującego, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, 6) uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie czynności kontrolnych w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej albo nie udziela informacji lub udziela informacji nieprawdziwej albo zataja prawdę w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej - wymierza się karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie trzech kwartałów roku poprzedzającego popełnienie czynu, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703 i Nr 70, poz. 816). 2. Pracownikowi zatrudnionemu w obiekcie jądrowym, który nie zawiadamia przełożonego lub organu dozoru jądrowego o zdarzeniu lub stanie mogącym sprowadzić zagrożenie dla bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, wymierza się karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej dwukrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_18_124","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 123, nakłada, w formie decyzji administracyjnej: 1) Główny Inspektor Dozoru Jądrowego - jeżeli organem właściwym do wydania zezwolenia albo przyjęcia zgłoszenia jest Prezes Agencji, 2) wojewódzki inspektor sanitarny lub wojskowy inspektor sanitarny - jeżeli organy te są właściwe do wydania zezwolenia. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_18_125","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. 1. Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat. 2. Kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary."}
{"id":"2001_18_126","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. 1. Kary, o których mowa w art. 123, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, egzekucji w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Środki uzyskane z tytułu kar pieniężnych są przychodami budżetu państwa."}
{"id":"2001_18_127","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Kto nie stosuje się do: 1) nakazu czasowego przesiedlenia, 2) nakazu pozostawania w pomieszczeniach zamkniętych, 3) zakazu wypasu bydła na skażonym terenie lub zakazu karmienia zwierząt hodowlanych skażoną paszą - podlega karze grzywny lub aresztu. Rozdział 16 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2001_18_128","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Wyodrębnione pod względem prawnym i organizacyjnym z mienia jednostki badawczo-rozwojowej Instytut Energii Atomowej z siedzibą w Otwocku -Świerku mienie Zakładu Doświadczalnego Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych staje się mieniem Zakładu, o którym mowa w art. 114 ust. 1."}
{"id":"2001_18_129","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, może wyposażyć Zakład w mienie inne niż określone w art. 128."}
{"id":"2001_18_13","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Dawki graniczne obejmują sumę dawek pochodzących od narażenia zewnętrznego i wewnętrznego. 2. Dawki graniczne nie obejmują narażenia na promieniowanie naturalne, jeżeli narażenie to nie zostało zwiększone w wyniku działalności człowieka, w szczególności nie obejmują narażenia pochodzącego od radonu w budynkach mieszkalnych, od naturalnych nuklidów promieniotwórczych wchodzących w skład ciała ludzkiego, od promieniowania kosmicznego na poziomie ziemi, jak również narażenia nad powierzchnią ziemi od nuklidów promieniotwórczych znajdujących się w nienaruszonej skorupie ziemskiej."}
{"id":"2001_18_130","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. Do czasu powołania dyrektora Zakładu minister właściwy do spraw gospodarki powołuje do kierowania Zakładem, na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy, tymczasowego kierownika Zakładu."}
{"id":"2001_18_131","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. Pracownicy zatrudnieni w Zakładzie Doświadczalnym Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych Instytutu Energii Atomowej stają się pracownikami Zakładu zgodnie z art. 23 1 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_18_132","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. Minister Obrony Narodowej w odniesieniu do podległych mu jednostek organizacyjnych i minister właściwy do spraw wewnętrznych w odniesieniu do Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i podległych mu jednostek organizacyjnych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji, określają, w drodze zarządzenia, sposób wykonywania przepisów ustawy w tych jednostkach."}
{"id":"2001_18_133","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. 1. Główny Inspektor Dozoru Jądrowego i inspektorzy dozoru jądrowego, którzy zostali powołani lub uzyskali uprawnienia przed dniem wejścia w życie ustawy, stają się odpowiednio Głównym Inspektorem Dozoru Jądrowego i inspektorami dozoru jądrowego w rozumieniu ustawy. 2. Zezwolenia wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 138, zachowują ważność do upływu terminu określonego w zezwoleniu. 3. Uprawnienia uzyskane na podstawie art. 33 ust. 3 pkt 1 oraz ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 138, zachowują ważność do upływu terminu określonego w uprawnieniu. 4. Zezwolenia związane z nabywaniem i stosowaniem substancji promieniotwórczych, wydane na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 138, w szczególności na podstawie przepisów: 1) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu promieniowania jonizującego (Dz. U. Nr 20, poz. 122), 2) uchwały Nr 266\/64 Rady Ministrów z dnia 29 sierpnia 1964 r. w sprawie użytkowania substancji promieniotwórczych, 3) zarządzenia Nr 23\/70 Pełnomocnika Rządu do Spraw Wykorzystania Energii Jądrowej z dnia 21 lipca 1970 r. w sprawie nabywania i stosowania substancji promieniotwórczych - zachowują ważność do czasu zastąpienia ich zezwoleniami wydanymi na podstawie ustawy, jednak nie dłużej niż przez 24 miesiące od dnia jej wejścia w życie. 5. Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych w Różanie, określone w przepisach wydanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 138, uznaje się za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych w rozumieniu ustawy. 6. Postępowania wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy toczą się do chwili ich zakończenia zgodnie z przepisami dotychczasowymi."}
{"id":"2001_18_134","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r, Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 84, poz. 948 i Nr 94, poz. 1037) w art. 3 w § 2 po wyrazach \"Porty Lotnicze\" wyraz \"oraz\" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach \"Poczta Polska\" dodaje się wyrazy \"oraz państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych\"\"."}
{"id":"2001_18_135","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82, Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 84, poz. 948) w art. 4 w ust. 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych\"\"."}
{"id":"2001_18_136","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 3 skreśla się wyrazy \"Państwowej Agencji Atomistyki,\", 2) w art. 33a po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"Państwową Agencję Atomistyki,\"."}
{"id":"2001_18_137","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 138, zachowują moc do czasu wejścia w życie aktów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień ustawowych w brzmieniu nadanym ustawą, w zakresie, w jakim nie są z nią sprzeczne, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2001_18_138","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. Traci moc ustawa z dnia 10 kwietnia 1986 r. \" Prawo atomowe (Dz.U. Nr 12, poz. 70, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1991 r. Nr 8, poz. 28, z 1994 r. Nr 90, poz. 418, z 1995 r. Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496)."}
{"id":"2001_18_139","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem: 1) rozdziału 13 i art. 136, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 21 ust. 2 i art. 27 ust. 2, które wchodzą w życie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_18_14","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Suma dawek promieniowania jonizującego dla pracowników oraz ogółu ludności, pochodzących od wszystkich rodzajów wykonywanej działalności łącznie, nie może, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 2 i 3, przekraczać dawek granicznych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 1. 2. Dawek granicznych nie stosuje się do osób poddawanych działaniu promieniowania jonizującego w celach medycznych."}
{"id":"2001_18_15","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Stosowanie promieniowania jonizującego w celach medycznych obejmuje: 1) ekspozycję pacjentów wynikającą z badań lekarskich i leczenia, w tym również z badań wstępnych i okresowych, 2) ekspozycję osób poddawanych przesiewowym badaniom radiologicznym, 3) ekspozycję zdrowych osób lub pacjentów uczestniczących w eksperymentach medycznych, 4) ekspozycję osób w trakcie badań w celach prawno-medycznych, 5) ekspozycję osób, które świadomie i z własnej woli udzielają pomocy pacjentom i opiekują się nimi. 2. Skierowanie na badanie lub zabieg z zastosowaniem promieniowania jonizującego powinno być oparte na przekonaniu lekarza kierującego, że wykonanie tego badania lub zabiegu dostarczy informacji, które przyczynią się do prawidłowego rozpoznania lub wykluczenia choroby, określenia jej przebiegu, niezbędnej oceny skuteczności leczenia, i że korzyści z tego tytułu będą przewyższały możliwe ujemne następstwa dla zdrowia z powodu narażenia na promieniowanie jonizujące. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki bezpiecznego stosowania promieniowania, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób wykonywania kontroli wewnętrznej nad przestrzeganiem tych warunków, uwzględniając w szczególności zasadę optymalizacji, limity użytkowe dawek dla osób, o których mowa w ust. 1 pkt 5, szczególne zasady dotyczące ekspozycji na promieniowanie w związku z badaniami i zabiegami przeprowadzanymi na dzieciach, kobietach w ciąży i kobietach karmiących piersią, a także zapobieganie nieszczęśliwym wypadkom oraz wymagania dotyczące systemu zapewnienia i kontroli jakości w rentgenodiagnostyce, medycynie nuklearnej i radioterapii."}
{"id":"2001_18_16","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. W sytuacji narażenia na skutek przypadku ocenie podlegają dawki promieniowania jonizującego otrzymane przez narażoną osobę. Narażenie to nie dotyczy sytuacji, o której mowa w art. 20 ust. 1. 2. Oceny narażenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej, na terenie której nastąpiło narażenie, albo Prezes Agencji, jeżeli ustalenie takiej jednostki nie jest możliwe."}
{"id":"2001_18_17","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W celu dostosowania sposobu oceny zagrożenia pracowników w jednostkach organizacyjnych do jego spodziewanego poziomu, w zależności od wielkości zagrożenia, wprowadza się dwie kategorie pracowników: 1) kategorię A obejmującą pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę skuteczną przekraczającą 6 mSv (milisiwertów) w ciągu roku lub na dawkę równoważną przekraczającą jedną trzecią wartości dawek granicznych dla soczewek oczu, skóry i kończyn określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 1, 2) kategorię B obejmującą pracowników, którzy mogą być narażeni na dawkę skuteczną przekraczającą 1 mSv w ciągu roku lub na dawkę równoważną równą jednej dwudziestej wartości dawek granicznych dla soczewek oczu, skóry i kończyn określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 1 i którzy nie zostali zaliczeni do kategorii A. 2. Ocena narażenia pracowników prowadzona jest na podstawie kontrolnych pomiarów dawek indywidualnych lub pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy. 3. Pracownicy kategorii A podlegają ocenie narażenia prowadzonej na podstawie systematycznych pomiarów dawek indywidualnych, a jeżeli mogą być narażeni na skażenie wewnętrzne mające wpływ na poziom dawki skutecznej dla tej kategorii pracowników, podlegają również pomiarom skażeń wewnętrznych. 4. Pracownicy kategorii B podlegają ocenie narażenia prowadzonej na podstawie pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy w sposób pozwalający stwierdzić prawidłowość zaliczenia pracowników do tej kategorii. Zezwolenie może zawierać warunek prowadzenia oceny narażenia pracowników kategorii B wykonujących prace określone w tym zezwoleniu na podstawie pomiarów dawek indywidualnych. 5. W przypadku gdy pomiar dawki indywidualnej jest niemożliwy lub niewystarczający, ocena dawki indywidualnej otrzymanej przez pracownika kategorii A może być dokonana na podstawie wyników pomiarów dawek indywidualnych przeprowadzonych dla innych narażonych pracowników tej kategorii albo na podstawie wyników pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy. 6. Zaliczenia pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia do kategorii A lub B dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej, w zależności od przewidywanego poziomu narażenia tych pracowników. 7. Ze względu na zdolność do wykonywania pracy w grupie pracowników kategorii A ustala się następującą klasyfikację medyczną: zdolny, zdolny pod pewnymi warunkami, niezdolny. 8. Pracownik nie może być zatrudniony na określonym stanowisku w kategorii A jeżeli uprawniony lekarz wydał orzeczenie, że jest on niezdolny do wykonywania takiej pracy."}
{"id":"2001_18_18","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W celu dostosowania działań i środków ochrony radiologicznej pracowników do wielkości i rodzajów zagrożeń wprowadza się podział lokalizacji miejsc pracy na: 1) tereny kontrolowane, na których istnieje możliwość otrzymania dawek określonych dla pracowników kategorii A lub możliwość rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych, 2) tereny nadzorowane, na których istnieje możliwość otrzymania dawek określonych dla pracowników kategorii B i które nie zostały zaliczone do terenów kontrolowanych. 2. Za spełnienie wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 2 dla terenów kontrolowanych i nadzorowanych odpowiedzialny jest kierownik jednostki organizacyjnej."}
{"id":"2001_18_19","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W szczególnych przypadkach, z wyłączeniem zdarzeń radiacyjnych, pracownicy kategorii A, za ich zgodą i za zgodą Prezesa Agencji, mogą otrzymać dawki przekraczające wartości dawek granicznych, jeżeli jest to konieczne dla wykonania określonego zadania. 2. Niedopuszczalne jest narażenie, o którym mowa w ust. 1, praktykantów, studentów, kobiet w ciąży oraz kobiet karmiących piersią, jeżeli w wyniku narażenia jest prawdopodobne powstanie skażeń promieniotwórczych ciała. 3. Kierownik jednostki organizacyjnej obowiązany jest uzasadnić konieczność narażenia, o którym mowa w ust. 1, i z wyprzedzeniem szczegółowo omówić związane z tym kwestie z zainteresowanymi pracownikami-ochotnikami lub ich przedstawicielami oraz z uprawnionym lekarzem i inspektorem ochrony radiologicznej. 4. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 3, wymaga udokumentowania w formie pisemnej. 5. Otrzymane przez pracownika dawki, o których mowa w ust. 1, są oddzielnie rejestrowane w dokumentacji określonej w art. 30 ust. 3. Otrzymanie tych dawek nie może powodować odsunięcia pracownika od normalnych zajęć lub przesunięcia go na inne stanowisko bez jego zgody, z zastrzeżeniem art. 31 ust. 2 i 3."}
{"id":"2001_18_2","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Wykonywanie działalności, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 i ust. 3, jest dopuszczalne po zastosowaniu określonych w przepisach środków dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony życia i zdrowia ludzi, jak również bezpieczeństwa mienia i ochrony środowiska."}
{"id":"2001_18_20","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Osoba uczestnicząca w usuwaniu skutków zdarzenia radiacyjnego oraz w działaniach interwencyjnych (narażenie wyjątkowe) nie może otrzymać w czasie trwania tych działań dawki przekraczającej wartość rocznej skutecznej dawki granicznej dla pracowników, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Osoba uczestnicząca w działaniach mających na celu: 1) zapobieżenie poważnej utracie zdrowia, 2) uniknięcie dużego napromieniowania znacznej liczby osób, 3) zapobieżenie katastrofie na większą skalę - nie może otrzymać dawki skutecznej przekraczającej wartość 100 mSv. 3. Osoba uczestnicząca w ratowaniu życia ludzkiego nie może otrzymać dawki skutecznej przekraczającej wartość 500 mSv. 4. Osobami podejmującymi działania, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą być wyłącznie ochotnicy, którzy przed podjęciem tych działań zostali poinformowani o związanym z ich działaniem ryzyku dla zdrowia, a następnie dobrowolnie podjęli decyzję o udziale w działaniach. Rezygnacja z udziału w działaniach nie może stanowić podstawy do rozwiązania stosunku pracy . 5. Podczas działań, o których mowa w ust. 1-3, podejmuje się wszelkie środki w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony osób biorących udział w działaniach oraz dokonania oceny i udokumentowania dawek otrzymywanych przez te osoby. Po zakończeniu działań osoby te są informowane o otrzymanych dawkach i wynikającym z tego ryzyku dla zdrowia. 6. Osoby, które otrzymały dawki określone w ust. 1 i 2, nie mogą być odsunięte od dalszej pracy zawodowej w warunkach narażenia bez ich zgody, z zastrzeżeniem art. 31 ust. 2 i 3. 7. Osobę, która otrzymała dawkę określoną w ust. 3, kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany skierować na badania lekarskie. Art. 31 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_18_21","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej obowiązany jest prowadzić rejestr dawek indywidualnych otrzymywanych przez pracowników zaliczonych do kategorii A na podstawie wyników pomiarów i ocen, o których mowa w ust. 2. 2. Pomiary dawek indywidualnych oraz oceny dawek od narażenia wewnętrznego są dokonywane przez podmioty posiadające akredytację otrzymaną na podstawie odrębnych przepisów. 3. Centralny rejestr dawek, o których mowa w ust. 1, prowadzi Prezes Agencji na podstawie wyników pomiarów i ocen, o których mowa w ust. 2, otrzymywanych od kierownika jednostki organizacyjnej."}
{"id":"2001_18_22","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Przed zatrudnieniem pracownika w warunkach narażenia kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany uzyskać z centralnego rejestru dawek informację o dawkach dotychczas otrzymanych przez tego pracownika."}
{"id":"2001_18_23","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Działalność zawodowa związana z występowaniem promieniowania naturalnego prowadzącego do wzrostu narażenia pracowników lub ludności, istotnego z punktu widzenia ochrony radiologicznej, wymaga oceny tego narażenia. 2. Ocena narażenia dokonywana jest na podstawie pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy. 3. Do działalności, o której mowa w ust. 1, zalicza się w szczególności działalność związaną z wykonywaniem prac: 1) w kopalniach, jaskiniach i innych miejscach pod powierzchnią ziemi, 2) w lotnictwie, z wyłączeniem prac wykonywanych przez personel naziemny. 4. Kierownik jednostki organizacyjnej określa sposób dokonywania oceny narażenia i tryb postępowania mającego na celu zmniejszenie tego narażenia, uwzględniając przepisy wydane na podstawie art. 25 pkt 1 i specyfikę pracy osoby narażonej."}
{"id":"2001_18_24","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Narażenie ogółu ludności w wyniku stosowania promieniowania jonizującego podlega regularnej ocenie dokonywanej przez Prezesa Agencji i jest przedstawiane w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 110 pkt 13."}
{"id":"2001_18_25","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) dawki graniczne promieniowania jonizującego i wskaźniki pozwalające na wyznaczenie tych dawek stosowane przy ocenie narażenia oraz sposób i częstotliwość dokonywania oceny narażenia pracowników i ogółu ludności, uwzględniając - przy ustalaniu dawek granicznych dla pracowników - dawki dla praktykantów, studentów, kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią, 2) podstawowe wymagania dotyczące terenów kontrolowanych i nadzorowanych, w tym sposób oznakowania, warunki dostępu i opuszczania tych terenów dla pracowników i innych osób oraz warunki, jakie muszą być spełnione dla wykonywania pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy na tych terenach, w szczególności odnośnie do zakresu programu pomiarów i kryteriów doboru osób wykonujących pomiary."}
{"id":"2001_18_26","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Kierownik jednostki organizacyjnej zatrudniającej pracowników w warunkach narażenia jest obowiązany zapewnić: 1) opiekę medyczną pracownikom oraz niezbędne środki ochrony indywidualnej i sprzęt dozymetryczny, stosownie do warunków narażenia, 2) prowadzenie pomiarów dawek indywidualnych albo pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy zgodnie z art. 17 ust. 3 i 4 oraz rejestrowanie danych w tym zakresie."}
{"id":"2001_18_27","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Przyrządy dozymetryczne stosowane do kontroli i oceny narażenia, niepodlegające obowiązkowi kontroli metrologicznej określonej w przepisach o miarach, powinny posiadać świadectwo wzorcowania. 2. Świadectwo wzorcowania, o którym mowa w ust. 1, wydaje laboratorium pomiarowe posiadające akredytację otrzymaną na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_18_28","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące: 1) rejestracji dawek indywidualnych, uwzględniając narażenia, o których mowa w art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1, wyniki pomiarów dozymetrycznych, okres przechowywania wyników pomiarów, a także organizację ich gromadzenia, przekazywania i udostępniania, 2) sprzętu dozymetrycznego, uwzględniając wymagania techniczne przy stosowaniu sprzętu w warunkach normalnych i w sytuacji zdarzeń radiacyjnych."}
{"id":"2001_18_29","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym przez innego pracodawcę (pracodawca zewnętrzny) lub pracownikom samodzielnym wykonującym dowolną działalność na terenie kontrolowanym (pracownicy zewnętrzni) ochronę równoważną ochronie, jaką zapewnia pracownikom zatrudnionym w jednostce organizacyjnej. 2. Kierownik jednostki organizacyjnej, po zakończeniu przez pracownika zewnętrznego działalności na terenie kontrolowanym, wydaje mu dokument, który zawiera dane dotyczące: 1) rodzaju wykonywanej pracy i okresu jej trwania, 2) oceny dawki wyrażonej w wielkościach stosowanych do dawek granicznych odpowiednio dla narażenia całego ciała, narażenia niejednorodnego i narażenia wewnętrznego. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej, pracodawcy zewnętrznego i pracownika zewnętrznego w zakresie ochrony przed promieniowaniem jonizującym pracowników zewnętrznych narażonych podczas pracy na terenie kontrolowanym, uwzględniając sposoby ochrony stosowane wobec pracowników jednostki organizacyjnej."}
{"id":"2001_18_3","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) bezpieczeństwo jądrowe - stan osiągany przez całokształt przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych podejmowanych w celu zapobiegania zdarzeniom radiacyjnym, związanych z działalnością z materiałami jądrowymi, oraz ograniczania ich skutków, 2) dawka graniczna - wartość dawki promieniowania jonizującego, wyrażoną jako dawka skuteczna lub równoważna, dla określonych grup osób, pochodzącą od kontrolowanej działalności zawodowej, której poza przypadkami przewidzianymi w ustawie nie wolno przekroczyć, 3) dawka pochłonięta - energię promieniowania jonizującego pochłoniętą przez jednostkową masę materii, uśrednioną w tkance lub narządzie, 4) dawka równoważna - dawkę pochłoniętą w tkance lub narządzie, wyznaczoną z uwzględnieniem rodzaju i energii promieniowania jonizującego, 5) dawka skuteczna (efektywna) - sumę dawek równoważnych pochodzących od zewnętrznego i wewnętrznego narażenia, wyznaczoną z uwzględnieniem odpowiednich współczynników wagowych narządów lub tkanek, obrazującą narażenie całego ciała, 6) działania interwencyjne - działania, które zapobiegają narażeniu lub zmniejszają narażenie ludzi w wyniku zdarzenia radiacyjnego, określone w art. 90, 7) jednostka organizacyjna - każdy podmiot wykonujący działalność związaną z narażeniem, 8) likwidacja obiektu jądrowego - doprowadzenie obiektu lub urządzenia do stanu niewymagającego ograniczeń z punktu widzenia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w wykonywaniu dowolnej działalności, 9) likwidacja składowiska odpadów promieniotwórczych lub składowiska wypalonego paliwa jądrowego - doprowadzenie terenu, na którym znajduje się składowisko odpadów promieniotwórczych lub składowisko wypalonego paliwa jądrowego, do stanu niewymagającego ograniczeń z punktu widzenia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w wykonywaniu dowolnej działalności, 10) limit użytkowy dawki - ograniczenie przewidywanych dawek indywidualnych, które mogą pochodzić od określonego źródła promieniowania jonizującego, uwzględniane podczas planowania ochrony radiologicznej w celach związanych z optymalizacją, 11) materiał jądrowy - materiał zawierający izotopy (nuklidy) rozszczepialne, a w szczególności izotopy uranu, plutonu lub toru w ilości, która nie może być pominięta z punktu widzenia ewidencji materiałów jądrowych, w tym paliwo jądrowe, 12) narażenie - proces, w którym organizm ludzki podlega działaniu promieniowania jonizującego, 13) obiekt jądrowy - obiekt lub urządzenie przeznaczone do wytwarzania, stosowania, przetwarzania, przechowywania i składowania materiału jądrowego w ilości umożliwiającej zrealizowanie samopodtrzymującej się reakcji łańcuchowej rozszczepienia jądrowego, 14) ochrona fizyczna - całokształt przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych mających na celu skuteczne zabezpieczenie obiektów i materiałów jądrowych przed kradzieżą lub aktami terroru, dywersji i sabotażu, 15) ochrona radiologiczna - zapobieganie narażeniu ludzi i skażeniu środowiska, a w przypadku braku możliwości zapobieżenia takim sytuacjom, ograniczenie ich skutków do poziomu tak niskiego, jak tylko jest to rozsądnie osiągalne, przy uwzględnieniu czynników ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych, 16) odpady promieniotwórcze - odpady stałe, ciekłe lub gazowe, zawierające substancje promieniotwórcze lub skażone tymi substancjami, zakwalifikowane do kategorii odpadów wymienionych w art. 47, 17) postępowanie z odpadami promieniotwórczymi - wszelkie działania, włącznie z likwidacją obiektu, związane z przetwarzaniem, przemieszczaniem, przechowywaniem lub składowaniem odpadów promieniotwórczych, 18) postępowanie z wypalonym paliwem jądrowym - wszelkie działania włącznie z likwidacją obiektu, związane z przerobem, przemieszczaniem, przechowywaniem lub składowaniem wypalonego paliwa jądrowego, 19) poziom interwencyjny - liczbową wartość dawki skutecznej lub równoważnej albo poziom zawartości izotopów promieniotwórczych w żywności, wodzie pitnej i paszach, których możliwość przekroczenia oznacza konieczność rozważenia podjęcia określonych działań interwencyjnych, 20) program zapewnienia jakości - system działań gwarantujący spełnienie określonych wymagań ochrony radiologicznej i bezpieczeństwa jądrowego, 21) promieniowanie jonizujące - promieniowanie składające się z cząstek bezpośrednio lub pośrednio jonizujących albo z obu rodzajów tych cząstek lub fal elektromagnetycznych o długości mniejszej niż 100 nm (nanometrów), 22) promieniowanie naturalne - promieniowanie jonizujące emitowane ze źródeł pochodzenia naturalnego ziemskiego i kosmicznego, 23) przechowalnik wypalonego paliwa jądrowego - obiekt jądrowy przeznaczony do bezpiecznego, stabilnego i chronionego przechowywania wypalonego paliwa jądrowego po jego wyładowaniu z reaktora lub basenu przy reaktorze, a przed przekazaniem do przerobu lub składowania w charakterze odpadu promieniotwórczego, 24) przechowywanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego - magazynowanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego z zamiarem ponownego ich wydobycia w celu przetworzenia lub przerobu albo składowania, 25) przerób wypalonego paliwa jądrowego - proces lub działanie zmierzające do wydobycia części lub wszystkich izotopów promieniotwórczych z wypalonego paliwa jądrowego w celu ich dalszego wykorzystania, 26) przetwarzanie odpadów promieniotwórczych - proces lub działanie zmierzające do minimalizacji objętości odpadów, segregację odpadów według kategorii oraz przygotowanie ich do transportu, 27) składowanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego złożenie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego w obiekcie do tego przeznaczonym bez zamiaru ponownego ich wydobycia, 28) substancja promieniotwórcza - substancję zawierającą jeden lub więcej izotopów promieniotwórczych o takiej aktywności lub stężeniu promieniotwórczym, które nie mogą być pominięte z punktu widzenia ochrony radiologicznej, 29) wypalone paliwo jądrowe - paliwo jądrowe, które zostało napromieniowane w rdzeniu reaktora oraz na stałe usunięte z rdzenia, 30) zagrożenie (narażenie potencjalne) - narażenie, które może nastąpić, przy czym prawdopodobieństwo jego wystąpienia i wielkość mogą być zawczasu oszacowane, 31) zamknięcie składowiska odpadów promieniotwórczych lub składowiska wypalonego paliwa jądrowego - zaprzestanie dostarczania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego do składowiska, na podstawie decyzji właściwego organu, oraz wykonanie wszelkich prac koniecznych dla zapewnienia bezpieczeństwa składowiska, 32) zdarzenie radiacyjne - sytuację związaną z zagrożeniem, wymagającą podjęcia pilnych działań w celu ochrony pracowników lub ludności, 33) źródło promieniotwórcze - substancję promieniotwórczą przygotowaną do wykorzystywania jej promieniowania jonizującego, 34) źródło promieniowania jonizującego - źródło promieniotwórcze, urządzenie zawierające takie źródło, urządzenie wytwarzające promieniowanie jonizujące lub urządzenie emitujące substancje promieniotwórcze. Rozdział 2 Zezwolenia w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej"}
{"id":"2001_18_30","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Za nadzór medyczny nad pracownikami kategorii A odpowiedzialny jest kierownik jednostki organizacyjnej oraz uprawniony lekarz, któremu zapewnia się dostęp do informacji niezbędnych do wydania orzeczenia o zdolności tych pracowników do wykonywania określonej pracy, łącznie z informacją o warunkach środowiskowych w miejscu pracy. 2. Nadzór medyczny, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wstępne badania lekarskie pracownika przed jego zatrudnieniem dla określenia, czy pracownik może być zatrudniony w kategorii A, oraz okresowe badania lekarskie przeprowadzane co najmniej raz w roku, które pozwalają stwierdzić, czy pracownik może nadal wykonywać swoje obowiązki. 3. Dla każdego pracownika kategorii A uprawniony lekarz zakłada dokumentację medyczną, prowadzoną i aktualizowaną przez cały okres zaliczenia do tej kategorii. Dokumentacja jest przechowywana do dnia osiągnięcia przez pracownika wieku 75 lat, jednak nie krócej niż przez 30 lat od dnia zakończenia przez niego pracy w warunkach narażenia. 4. Dokumentacja medyczna obejmuje informacje o rodzaju wykonywanej pracy, wynikach badań lekarskich przeprowadzonych przed podjęciem zatrudnienia w kategorii A i o wynikach badań okresowych oraz rejestr dawek, o którym mowa w art. 21 ust. 1. 5. Po ustaniu zatrudnienia w warunkach narażenia uprawniony lekarz może zalecić kontynuację nadzoru medycznego, jeżeli uzna to za konieczne dla ochrony zdrowia pracownika."}
{"id":"2001_18_31","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W przypadku stwierdzonego przekroczenia którejkolwiek z dawek granicznych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 1, kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany skierować pracownika na badania lekarskie. 2. Dalsza praca w warunkach narażenia wymaga zgody uprawnionego lekarza. 3. W przypadku braku zgody uprawnionego lekarza na dalsze zatrudnienie pracownika w warunkach narażenia stosuje się odpowiednio przepisy prawa pracy odnoszące się do pracownika, u którego stwierdzono objawy wskazujące na powstanie choroby zawodowej."}
{"id":"2001_18_32","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Od orzeczeń lekarskich, o których mowa w art. 17 ust. 8 oraz w art. 31 ust. 2, pracownikowi służy odwołanie do sądu pracy."}
{"id":"2001_18_33","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W celu zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej kraju przy stosowaniu promieniowania jonizującego w warunkach normalnych i w sytuacji zdarzeń radiacyjnych wykonywanie działalności, o której mowa w ust. 2, może być dofinansowywane z budżetu państwa w formie dotacji celowej, zwanej dalej \"dotacją\". 2. Dotacja może być przeznaczona na: 1) eksploatację i likwidację badawczych reaktorów jądrowych, 2) eksploatację zlokalizowanych w jednostkach naukowych i badawczorozwojowych akceleratorów, aparatów rentgenowskich i źródeł promieniowania gamma wykorzystywanych na potrzeby służby zdrowia w celach innych niż diagnostyka i radioterapia, 3) działalność służb ochrony radiologicznej, bezpieczeństwa jądrowego i ochrony fizycznej zapewniających bezpieczeństwo ośrodka jądrowego w Otwocku-Świerku, 4) sporządzanie ocen oddziaływania obiektów jądrowych, akceleratorów, aparatów rentgenowskich i źródeł promieniowania gamma na środowisko i zdrowie ludzi oraz wykonywanie badań i analiz niezbędnych do sporządzenia tych ocen, a także wykonywanie prac kontrolno-rozpoznawczych będących następstwem nieprawidłowości zgłaszanych przez służby graniczne i ratownicze, 5) prowadzenie działań mających na celu likwidację skutków zdarzeń radiacyjnych w obiektach jądrowych i w jednostkach organizacyjnych stosujących źródła promieniowania jonizującego, 6) wykonywanie pomiarów mocy dawki promieniowania jonizującego lub skażeń promieniotwórczych kraju, w tym w jednostkach organizacyjnych stosujących źródła promieniowania jonizującego, 7) wzorcowanie przyrządów dozymetrycznych, 8) tworzenie i wykorzystywanie modeli obliczeniowych służących do oceny sytuacji radiacyjnych, niezbędnych do podjęcia odpowiednich działań w kraju na wypadek zdarzeń radiacyjnych, 9) inwestycje służące wykonywaniu działalności, o której mowa w pkt 1-8. 3. Dotacji udziela Prezes Agencji ze środków przewidzianych na ten cel w ustawie budżetowej. 4.Wysokość dotacji nie może być większa niż koszty poniesione w związku z wykonywaną działalnością, pomniejszone o dochody uzyskane z tej działalności i nie może przekraczać 85% kosztów wykonywanej działalności. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania, rozliczania oraz zwrotu dotacji, z uwzględnieniem wzoru wniosku o udzielenie dotacji i niezbędnych załączników oraz sposobu dokumentowania realizacji zadania i wykorzystania dotacji. Rozdział 4 Obiekty jądrowe"}
{"id":"2001_18_34","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Do obiektów jądrowych należą w szczególności: 1) elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie jądrowe z energetycznymi reaktorami jądrowymi, 2) badawcze, doświadczalne i inne reaktory jądrowe, 3) obiekty przeznaczone do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania i składowania materiałów jądrowych i paliwa jądrowego - od rozpoczęcia budowy do zakończenia ich likwidacji. 2. Obiekty jądrowe podlegają ochronie fizycznej."}
{"id":"2001_18_35","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Obowiązek spełnienia wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz ochrony fizycznej obiektu jądrowego w okresie ustalania lokalizacji, projektowania, budowy, rozruchu i próbnej eksploatacji spoczywa na inwestorze, a w okresie stałej eksploatacji lub likwidacji obiektu - na kierowniku jednostki eksploatującej. 2. Niezależnie od obowiązków inwestora obowiązek spełnienia wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej spoczywa na innych uczestnikach procesu inwestycyjnego, odpowiednio do zakresu ich zadań. 3. W okresie projektowania, budowy, rozruchu i eksploatacji obiektu jądrowego należy stosować rozwiązania techniczne i organizacyjne, które w świetle osiągnięć nauki i techniki są niezbędne do tego, aby na wszystkich etapach eksploatacji narażenie osób przebywających w obiekcie lub innych osób i skażenie środowiska było możliwie jak najmniejsze przy rozsądnym uwzględnieniu czynników ekonomicznych i społecznych i nie przekraczało dawek granicznych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 1."}
{"id":"2001_18_36","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Organ właściwy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przeznaczonego pod budowę obiektu jądrowego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), wydaje tę decyzję po uzyskaniu pozytywnej opinii Prezesa Agencji w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej."}
{"id":"2001_18_37","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Prezes Agencji wydaje zezwolenie na budowę, rozruch i próbną eksploatację obiektu jądrowego na wniosek inwestora, a zezwolenie na stałą eksploatację i likwidację - na wniosek kierownika jednostki eksploatującej. Zezwolenie jest warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę, użytkowanie i rozbiórkę obiektu jądrowego wydawanego na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 29, poz. 354 i Nr 43, poz. 489)."}
{"id":"2001_18_38","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Wokół obiektu jądrowego wojewoda tworzy obszar ograniczonego użytkowania, o którym mowa w ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550 i Nr 62, poz. 718). 2. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady tworzenia obszaru ograniczonego użytkowania wokół obiektu jądrowego ze wskazaniem ograniczeń w jego użytkowaniu, uwzględniając w szczególności charakterystykę i warunki lokalizacji obiektu jądrowego, możliwe sytuacje awaryjne oraz rozkład dawek promieniowania jonizującego dla różnych odległości od obiektu. 3. W sprawach dotyczących naprawienia szkód powstałych w wyniku utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_18_39","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Prezes Agencji wydaje nakaz zmniejszenia mocy lub wyłączenia obiektu jądrowego z eksploatacji, jeżeli z jego oceny wynika, że dalsza eksploatacja takiego obiektu zagraża bezpieczeństwu jądrowemu. Ponowne zwiększenie mocy lub uruchomienie obiektu jądrowego wymaga zgody Prezesa Agencji. Rozdział 5 Materiały jądrowe"}
{"id":"2001_18_4","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Wykonywanie działalności związanej z narażeniem, polegającej na: 1) wytwarzaniu, przetwarzaniu, przechowywaniu, składowaniu, transporcie lub stosowaniu materiałów jądrowych, źródeł i odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego i obrocie nimi, 2) budowie, rozruchu, próbnej i stałej eksploatacji oraz likwidacji obiektów jądrowych, 3) budowie, eksploatacji, zamknięciu i likwidacji składowisk odpadów promieniotwórczych i składowisk wypalonego paliwa jądrowego oraz budowie i eksploatacji przechowalników wypalonego paliwa jądrowego, 4) produkowaniu, instalowaniu, stosowaniu i obsłudze urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze oraz obrocie tymi urządzeniami, 5) produkowaniu, nabywaniu, uruchamianiu i stosowaniu urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące, 6) uruchamianiu laboratoriów i pracowni, w których mają być stosowane źródła promieniowania jonizującego, w tym pracowni rentgenowskich, 7) zamierzonym dodawaniu substancji promieniotwórczych w procesie produkcyjnym wyrobów powszechnego użytku i artykułów medycznych oraz obrocie tymi wyrobami i artykułami, 8) zamierzonym podawaniu substancji promieniotwórczych ludziom i zwierzętom w celu medycznej lub weterynaryjnej diagnostyki, leczenia lub badań naukowych - wymaga zezwolenia albo zgłoszenia w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, z zastrzeżeniem art. 6 pkt 1. 2. Działalność polegająca na dodawaniu substancji promieniotwórczych do żywności, zabawek, osobistych ozdób lub kosmetyków, jak również przywóz na polski obszar celny i wywóz z polskiego obszaru celnego takich wyrobów są zabronione."}
{"id":"2001_18_40","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej obowiązany jest prowadzić ewidencję oraz zapewnić ochronę fizyczną materiałów jądrowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 42 pkt 1 i 2. 2. Na system ewidencji materiałów jądrowych składają się: 1) wewnątrzzakładowe ewidencje, systemy rachunkowości materiałowej i kontrole materiałów jądrowych, które są prowadzone w jednostkach organizacyjnych wykonujących działalność związaną z materiałami jądrowymi, 2) centralna ewidencja oparta na strukturze obszarów ewidencji materiałów jądrowych, zwanych dalej \"rejonami bilansu materiałowego\". 3. Centralną ewidencję materiałów jądrowych prowadzi Prezes Agencji we współpracy z właściwymi organizacjami międzynarodowymi."}
{"id":"2001_18_41","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Materiały jądrowe w czasie ich wytwarzania, przetwarzania, przechowywania, stosowania, transportu i składowania oraz obrotu nimi podlegają ochronie fizycznej. 2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną z materiałami jądrowymi opracowuje system ochrony fizycznej, który, po zatwierdzeniu przez Prezesa Agencji, jest uzgadniany z właściwym terytorialnie komendantem wojewódzkim Policji. 3. Okresową kontrolę systemu, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza Prezes Agencji."}
{"id":"2001_18_42","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) materiały jądrowe podlegające ewidencji, zasady prowadzenia rejonu bilansu materiałowego oraz sposób prowadzenia wewnątrzzakładowych i centralnej ewidencji materiałów jądrowych, z uwzględnieniem rodzaju dokumentów oraz częstotliwości przeprowadzania kontroli, 2) materiały jądrowe podlegające ochronie fizycznej oraz rodzaje przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych w zakresie ochrony fizycznej, ustalając kategorie materiałów jądrowych i poziom ochrony fizycznej dla każdej kategorii oraz sposób przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 41 ust. 3. Rozdział 6 Źródła promieniowania jonizującego"}
{"id":"2001_18_43","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Źródła promieniowania jonizującego podlegają kontroli, a źródła promieniotwórcze podlegają także ewidencji. 2. Obowiązek prowadzenia kontroli źródeł promieniowania jonizującego oraz ewidencji stanu i ruchu źródeł promieniotwórczych spoczywa na kierowniku jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną z tymi źródłami."}
{"id":"2001_18_44","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Urządzenia zawierające źródła promieniotwórcze lub wytwarzające promieniowanie jonizujące przed wprowadzeniem ich do eksploatacji, podlegają kontroli w zakresie ochrony radiologicznej. Kontrola ta nie obejmuje urządzeń, które mogą być stosowane w działalności niewymagającej zezwolenia. 2. Kontroli dokonuje jednostka organizacyjna, która ma zezwolenie na instalowanie urządzeń lub obrót nimi."}
{"id":"2001_18_45","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki bezpiecznej pracy ze źródłami promieniowania jonizującego, uwzględniając: 1) wymagania techniczne i wymagania ochrony radiologicznej dotyczące pracowni stosujących źródła promieniotwórcze lub urządzenia zawierające takie źródła oraz wymagania dotyczące urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące i pracowni stosujących takie urządzenia, 2) zasady pracy ze źródłami promieniotwórczymi, urządzeniami zawierającymi takie źródła oraz urządzeniami wytwarzającymi promieniowanie jonizujące, stosowanymi poza pracowniami, o których mowa w pkt 1, 3) sposób prowadzenia kontroli i ewidencji, o których mowa w art. 43 ust. 1, w tym ustali wzór karty ewidencyjnej do prowadzenia ewidencji źródeł promieniotwórczych."}
{"id":"2001_18_46","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki bezpiecznej pracy z aparatami rentgenowskimi o energii promieniowania do 300 keV stosowanymi w celach medycznych, uwzględniając: 1) wymagania techniczne i wymagania ochrony radiologicznej dotyczące takich aparatów i pracowni je stosujących, 2) możliwości odstąpienia od tych wymagań, 3) sposób przeprowadzania kontroli takich aparatów. Rozdział 7 Odpady promieniotwórcze i wypalone paliwo jądrowe"}
{"id":"2001_18_47","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Odpady promieniotwórcze kwalifikowane są ze względu na poziom aktywności lub moc dawki na powierzchni do kategorii odpadów: niskoaktywnych, średnioaktywnych i wysokoaktywnych. Kategorie mogą być podzielone na podkategorie ze względu na okres połowicznego rozpadu zawartych w odpadach izotopów promieniotwórczych lub wydzielaną moc cieplną. 2. Wycofane z użytkowania (zużyte) zamknięte źródła promieniotwórcze tworzą dodatkową kategorię odpadów promieniotwórczych. 3. Zużyte zamknięte źródła promieniotwórcze kwalifikowane są ze względu na poziom aktywności do podkategorii zużytych zamkniętych źródeł: niskoaktywnych, średnioaktywnych i wysokoaktywnych, które ze względu na okres połowicznego rozpadu zawartych w nich izotopów dzieli się na krótkożyciowe i długożyciowe."}
{"id":"2001_18_48","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Kwalifikacji odpadów promieniotwórczych dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej, na terenie której znajdują się odpady. 2. Kwalifikacji odpadów promieniotwórczych może dokonać Prezes Agencji w przypadku: 1) rozbieżności między kwalifikacją dokonaną przez kierownika jednostki organizacyjnej, na terenie której znajdują się odpady, a kwalifikacją dokonaną przez kierownika jednostki organizacyjnej przyjmującej odpady, 2) stwierdzenia nieprawidłowości w kwalifikacji dokonanej przez kierownika jednostki organizacyjnej, na terenie której znajdują się odpady."}
{"id":"2001_18_49","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, na terenie której znajdują się odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, obowiązany jest prowadzić ich ewidencję. Ewidencjonowanie obejmuje każdy z rodzajów działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi lub wypalonym paliwem jądrowym. 2. Odpady promieniotwórcze zawierające materiał jądrowy oraz wypalone paliwo jądrowe podlegają ochronie fizycznej."}
{"id":"2001_18_5","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności określonej w art. 4 ust. 1 albo zgłoszenia wykonywania tej działalności dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej. 2. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, zwany dalej \"Prezesem Agencji\", wydaje zezwolenia i przyjmuje zgłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Zezwolenie na produkowanie, nabywanie, uruchamianie i stosowanie aparatów rentgenowskich o energii promieniowania do 300 keV (kiloelektronowoltów) w celach medycznych wydaje wojewódzki inspektor sanitarny, a dla jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub nadzorowanych przez niego albo dla których jest on organem założycielskim - wojskowy inspektor sanitarny. 4. Organy, o których mowa w ust. 2 i 3, prowadzą rejestr jednostek organizacyjnych, których działalność wymaga co najmniej zgłoszenia. 5. W decyzji o cofnięciu zezwolenia należy określić sposób zabezpieczenia posiadanych przez jednostkę organizacyjną materiałów jądrowych, źródeł promieniowania jonizującego, odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego. 6. W sprawach nieuregulowanych dotyczących zezwoleń stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958). 7. Wykorzystywanie odpadów przemysłowych zawierających naturalne izotopy promieniotwórcze w celach gospodarczych następuje na zasadach określonych w przepisach o ochronie środowiska."}
{"id":"2001_18_50","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Odpady promieniotwórcze i wypalone paliwo jądrowe przechowuje się w warunkach umożliwiających ich segregację oraz w sposób zapewniający ochronę ludzi i środowiska."}
{"id":"2001_18_51","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób kwalifikowania odpadów promieniotwórczych do kategorii i podkategorii, uwzględniając kryteria, o których mowa w art. 47 ust. 1 i 3, 2) sposób prowadzenia ewidencji i kontroli odpadów promieniotwórczych oraz wzór karty ewidencyjnej, uwzględniając sposób prowadzenia wspólnej ewidencji dla różnych działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi oraz rodzaje czynności kontrolnych, 3) warunki przechowywania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego i wymogi, jakim muszą odpowiadać obiekty, pomieszczenia i opakowania przeznaczone do przechowywania poszczególnych kategorii odpadów promieniotwórczych, z uwzględnieniem stanu skupienia i innych właściwości fizykochemicznych odpadów, a także wymogi, jakim muszą odpowiadać przechowalniki wypalonego paliwa jądrowego."}
{"id":"2001_18_52","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Odpady promieniotwórcze ciekłe lub gazowe, powstałe w wyniku działalności określonej w art. 4 ust. 1 mogą być odprowadzane do środowiska, o ile ich stężenie promieniotwórcze w środowisku może być pominięte z punktu widzenia ochrony radiologicznej. Sposób odprowadzania odpadów i ich dopuszczalną aktywność określa się w zezwoleniu. 2. Odpady promieniotwórcze, które zostały przetworzone lub nie wymagają przetwarzania, oraz wypalone paliwo jądrowe, które nie będzie przerabiane \" są składowane w składowiskach. 3. Wypalone paliwo jądrowe przeznaczone do składowania traktuje się jak odpady wysokoaktywne. 4. Odpady promieniotwórcze można składować wyłącznie w stanie stałym, w opakowaniach zapewniających bezpieczeństwo ludzi i środowiska pod względem ochrony radiologicznej, przy zapewnieniu odprowadzania ciepła i nie dopuszczeniu do powstania masy krytycznej oraz prowadzeniu stałej kontroli tych czynników w okresie składowania, a także po zamknięciu składowiska."}
{"id":"2001_18_53","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Składowiska odpadów promieniotwórczych dzieli się na powierzchniowe i głębokie. 2. Składowisko odpadów promieniotwórczych może być uznane, w drodze decyzji Prezesa Agencji, za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych."}
{"id":"2001_18_54","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Organ właściwy na podstawie ustawy, o której mowa w art. 36, do wydania decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu przeznaczonego pod budowę składowiska wydaje tę decyzję po uzyskaniu pozytywnej opinii Prezesa Agencji w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz ochrony fizycznej."}
{"id":"2001_18_55","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) kategorie i podkategorie odpadów promieniotwórczych, które mogą być składowane w poszczególnych rodzajach składowisk, z uwzględnieniem stanu skupienia oraz właściwości fizykochemicznych odpadów przeznaczonych do składowania, 2) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać poszczególne rodzaje składowisk, dotyczące lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamknięcia, uwzględniając zjawiska przyrodnicze i uwarunkowania geologiczne oraz systemy kontroli, 3) warunki, jakie powinno spełniać składowisko, aby mogło być uznane za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych, z uwzględnieniem rodzajów składowisk, kategorii i czasu przyjmowania odpadów do składowiska, 4) szczegółowe wymagania w zakresie przygotowania odpadów promieniotwórczych do składowania, uwzględniając rodzaje opakowań, w jakich umieszczane są one do składowania."}
{"id":"2001_18_56","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Działalność w zakresie postępowania z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym wykonywana jest przez przedsiębiorstwo użyteczności publicznej, o którym mowa w rozdziale 14. 2. Działalność, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem działalności polegającej na składowaniu odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego oraz ich transporcie do składowiska, może być wykonywana przez inną jednostkę organizacyjną, jeżeli spełnia ona wymagania dotyczące bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej i uzyska zezwolenie. W szczególności jednostka organizacyjna, w której powstały odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, może je przetwarzać i przechowywać przez czas określony w zezwoleniu."}
{"id":"2001_18_57","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Gminie, na terenie której znajduje się Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych, przysługuje coroczna opłata z budżetu państwa: 1) od dnia przyjęcia pierwszego odpadu do składowiska do dnia podjęcia decyzji o zamknięciu składowiska - w wysokości 400% dochodów z tytułu podatku od nieruchomości znajdujących się na terenie gminy, uzyskanych w roku poprzednim, powiększonych w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych, ustalanemu w trybie określonym w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983 i Nr 95, poz. 1041), 2) po podjęciu decyzji o zamknięciu składowiska \" w wysokości 50% opłaty, o której mowa w pkt 1, przez okres odpowiadający okresowi eksploatacji składowiska. 2. Opłata, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana gminie z budżetu państwa w równych ratach kwartalnych, w terminie do 14 dni od upływu ostatniego miesiąca kwartału. 3. Rata kwartalna nie przysługuje gminie, jeżeli w następstwie decyzji organów gminy albo powiatu, na obszarze którego położona jest gmina, nie było możliwe w dowolnym okresie w danym kwartale przyjmowanie odpadów promieniotwórczych do składowiska. Rozdział 8 Transport materiałów jądrowych, źródeł promieniowania jonizującego, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego"}
{"id":"2001_18_58","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Materiały jądrowe przygotowuje się do transportu i transportuje w sposób uniemożliwiający wystąpienie samopodtrzymującej się reakcji łańcuchowej rozszczepienia jądrowego i z zachowaniem zasad ochrony fizycznej."}
{"id":"2001_18_59","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Przygotowując do transportu i transportując materiały jądrowe, źródła promieniowania jonizującego, odpady promieniotwórcze i wypalone paliwo jądrowe należy uwzględnić zagrożenia, jakie mogą stwarzać ich właściwości fizykochemiczne, a także spełnić wymagania i warunki obowiązujące w transporcie materiałów niebezpiecznych, określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_18_6","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) przypadki, w których wykonywanie działalności określonej w art. 4 ust. 1 nie podlega obowiązkowi uzyskania zezwolenia albo zgłoszenia, oraz przypadki, w których działalność może być wykonywana na podstawie zgłoszenia, ustalając graniczne wartości aktywności całkowitej i stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych jako kryteria zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia albo zgłoszenia, 2) dokumenty wymagane przy składaniu wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności określonej w art. 4 ust. 1 albo przy zgłoszeniu wykonywania tej działalności, konieczne dla potwierdzenia przez wnioskodawcę spełnienia warunków bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności, a także czynności organu wydającego zezwolenie albo przyjmującego zgłoszenie w przypadku, gdy treść dokumentów jest niewystarczająca dla wykazania, że warunki te zostały spełnione, 3) wymagania dotyczące zawartości naturalnych izotopów promieniotwórczych w surowcach i materiałach stosowanych w budynkach przeznaczonych na pobyt ludzi i inwentarza żywego, a także w odpadach przemysłowych stosowanych w budownictwie oraz kontroli zawartości tych izotopów. Rozdział 3 Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna oraz ochrona zdrowia pracowników"}
{"id":"2001_18_60","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Narażenie osób uczestniczących w transporcie, w tym również dokonujących załadunku i wyładunku przewożonych materiałów jądrowych, źródeł promieniowania jonizującego, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, podlega kontroli, a otrzymane przez te osoby dawki promieniowania nie mogą przekraczać dawek granicznych określonych dla pracowników w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 1."}
{"id":"2001_18_61","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Wymagania i warunki dotyczące transportu na terenie jednostek organizacyjnych, które wytwarzają, przetwarzają, stosują, przechowują i składują materiały jądrowe, źródła promieniowania jonizującego, z wyłączeniem urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące, odpady promieniotwórcze i wypalone paliwo jądrowe określa Prezes Agencji w zezwoleniu."}
{"id":"2001_18_62","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Przywóz na polski obszar celny i wywóz z polskiego obszaru celnego materiałów jądrowych, źródeł promieniotwórczych i urządzeń zawierających takie źródła oraz przywóz wyrobów powszechnego użytku emitujących promieniowanie jonizujące, a także przywóz, wywóz odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego odbywa się na podstawie zezwolenia na wykonywanie działalności określonej w art. 4 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przywóz na polski obszar celny, wywóz z polskiego obszaru celnego i tranzyt przez ten obszar odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego wymaga zgody Prezesa Agencji. 3. Zakazany jest wywóz z polskiego obszaru celnego i tranzyt przez ten obszar odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, jeżeli miejsce ich przeznaczenia byłoby położone na południe od 600 szerokości geograficznej południowej. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki przywozu na polski obszar celny, wywozu z polskiego obszaru celnego oraz tranzytu przez ten obszar materiałów jądrowych, źródeł promieniotwórczych i urządzeń zawierających takie źródła, 2) przesłanki udzielania zgody, o której mowa w ust. 2, sposób postępowania w sprawie ubiegania się o zgodę oraz wzór dokumentu związanego z tym postępowaniem. Rozdział 9 Nadzór i kontrola w zakresie przestrzegania warunków bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej"}
{"id":"2001_18_63","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Wykonywanie działalności powodującej lub mogącej powodować narażenie ludzi i środowiska na promieniowanie jonizujące podlega nadzorowi i kontroli w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej. 2. Nadzór i kontrola, o których mowa w ust. 1, wykonywane są: 1) przez organy dozoru jądrowego - jeżeli organem właściwym do wydania zezwolenia albo przyjęcia zgłoszenia jest Prezes Agencji, 2) przez wojewódzkiego inspektora sanitarnego lub wojskowego inspektora sanitarnego \" w zakresie działalności, na wykonywanie której organy te wydają zezwolenia. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób sprawowania nadzoru nad warunkami bezpiecznego stosowania aparatów rentgenowskich o energii promieniowania do 300 keV w celach medycznych i przeprowadzania kontroli w tym zakresie. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób sprawowania nadzoru i przeprowadzania kontroli w Urzędzie Ochrony Państwa przez organy dozoru jądrowego, z uwzględnieniem trybu przygotowania kontroli, dokumentowania czynności kontrolnych, sporządzania protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach kontroli."}
{"id":"2001_18_64","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Organami dozoru jądrowego, o których mowa w art. 63 ust. 2 pkt 1, są: 1) Prezes Agencji jako naczelny organ dozoru jądrowego, 2) Główny Inspektor Dozoru Jądrowego jako organ wyższego stopnia w stosunku do inspektorów dozoru jądrowego, 3) inspektorzy dozoru jądrowego. 2. Głównego Inspektora Dozoru Jądrowego powołuje, spośród inspektorów dozoru jądrowego, i odwołuje Prezes Agencji. 3. Inspektorów dozoru jądrowego powołuje i odwołuje Prezes Agencji na wniosek Głównego Inspektora Dozoru Jądrowego. 4. Do zadań organów dozoru jądrowego należy w szczególności: 1) wydawanie zezwoleń i innych decyzji w sprawach związanych z bezpieczeństwem jądrowym i ochroną radiologiczną, na zasadach i w trybie określonych w ustawie, 2) przeprowadzanie kontroli w obiektach jądrowych oraz w jednostkach organizacyjnych posiadających materiały jądrowe, źródła promieniowania jonizującego, odpady promieniotwórcze i wypalone paliwo jądrowe, 3) wydawanie poleceń doraźnych, o których mowa w art. 68, 4) zatwierdzanie programów szkoleń, o których mowa w art. 11 ust. 3, z wyłączeniem programów szkoleń opracowywanych przez kierowników jednostek organizacyjnych stosujących aparaty rentgenowskie o energii promieniowania do 300 keV w celach medycznych. 5. Inspektorzy dozoru jądrowego prowadzą kontrolę na polecenie Prezesa Agencji lub Głównego Inspektora Dozoru Jądrowego."}
{"id":"2001_18_65","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Inspektorem dozoru jądrowego może być osoba, która: 1) posiada wykształcenie wyższe w zakresie fizyki, chemii, kierunków technicznych lub innych w specjalnościach przydatnych w dozorze jądrowym, 2) nie była karana za przestępstwa umyślne, 3) odbyła praktykę i zdała egzamin kwalifikacyjny na stanowisko inspektora dozoru jądrowego w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej przed komisją powołaną przez Prezesa Agencji, 4) posiada orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy w warunkach narażenia. 2. Koszty związane z pracą komisji, o której mowa w ust. 1 pkt 3, pokrywane są z budżetu Państwowej Agencji Atomistyki."}
{"id":"2001_18_66","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Organy dozoru jądrowego w związku z prowadzoną kontrolą mają prawo: 1) wstępu o każdej porze do środków transportu i na teren jednostek organizacyjnych, w których są wytwarzane, stosowane, przechowywane, składowane lub transportowane materiały jądrowe, źródła promieniowania jonizującego, odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, 2) wglądu do dokumentów dotyczących bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w kontrolowanej jednostce organizacyjnej, 3) sprawdzać czy działalność określona w art. 4 ust. 1 jest wykonywana zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz z wymaganiami i warunkami określonymi w zezwoleniach, 4) przeprowadzić, w zależności od potrzeb, niezależne pomiary techniczne i dozymetryczne, 5) żądać pisemnych lub ustnych informacji, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia sprawy. 2. Organy dozoru jądrowego w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"2001_18_67","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić warunki niezbędne do przeprowadzenia kontroli oraz udostępnić dokumenty, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2. 2. Pracownicy kontrolowanej jednostki organizacyjnej są obowiązani udzielać organom dozoru jądrowego pisemnych lub ustnych wyjaśnień w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli. 3. Osoba przeprowadzająca kontrolę sporządza protokół podpisywany przez nią i kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej. 4. Na podstawie protokołu stwierdzającego nieprawidłowości powstałe w wyniku naruszenia przepisów o bezpieczeństwie jądrowym i ochronie radiologicznej, polegające w szczególności na braku zezwolenia lub odstępstwie od wymagań i warunków określonych w zezwoleniu, Główny Inspektor Dozoru Jądrowego wydaje decyzję nakazującą usunięcie nieprawidłowości w określonym terminie."}
{"id":"2001_18_68","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. W razie stwierdzenia w czasie kontroli zagrożenia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej organy dozoru jądrowego, w celu usunięcia takiego zagrożenia, wydają polecenia doraźne zawierające nakazy lub zakazy określonych działań. 2. Polecenia doraźne mające na celu usunięcie bezpośredniego zagrożenia podlegają natychmiastowemu wykonaniu. Polecenia te są wydawane w formie pisemnej, a w wyjątkowych przypadkach - ustnej, przy czym powinny być niezwłocznie potwierdzone na piśmie. 3. Polecenie doraźne dotyczące zagrożeń innych niż określone w ust. 2 podlega wykonaniu w terminie wyznaczonym w poleceniu. 4. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej może wystąpić z wnioskiem o uchylenie lub zmianę polecenia doraźnego, o którym mowa w ust. 3, do Głównego Inspektora Dozoru Jądrowego, jeżeli polecenie to zostało wydane przez inspektora dozoru jądrowego, albo do Prezesa Agencji, jeżeli zostało ono wydane przez Głównego Inspektora Dozoru Jądrowego. 5. Wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ust. 4, nie wstrzymuje wykonania polecenia doraźnego."}
{"id":"2001_18_69","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. W razie stwierdzenia w czasie kontroli nieprawidłowości mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę radiologiczną, Prezes Agencji może skierować wystąpienie do kierownika kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kierownika jednostki nadrzędnej w sprawie usunięcia tych nieprawidłowości. 2. Kierownik jednostki, do której skierowano wystąpienie, jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania, do zawiadomienia Prezesa Agencji o terminie i sposobie usunięcia nieprawidłowości."}
{"id":"2001_18_7","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Za przestrzeganie wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej odpowiedzialny jest kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną z narażeniem. 2. W jednostce organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą zezwolenia istnieje obowiązek opracowania i wdrożenia programu zapewnienia jakości. 3. W jednostce organizacyjnej wykonującej działalność wymagającą zezwolenia wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej sprawuje osoba, która posiada uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej. 4. Z wnioskiem o nadanie uprawnień inspektora ochrony radiologicznej może wystąpić zainteresowana osoba lub kierownik jednostki organizacyjnej. 5. Uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej nadaje się osobie, która: 1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 2) posiada co najmniej średnie wykształcenie, 3) zdała egzamin z zakresu szkolenia określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 2, 4) posiada orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy w warunkach narażenia. 6. Uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej nadaje Prezes Agencji, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, organ właściwy do nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach rentgenowskich stosujących aparaty rentgenowskie o energii promieniowania do 300 keV w celach medycznych. 8. Koszty uzyskania uprawnień ponosi występujący z wnioskiem o nadanie uprawnień."}
{"id":"2001_18_70","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W postępowaniu w sprawach nadzoru i kontroli stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_18_71","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) może określić szczegółowe zadania i tryb wykonywania zadań z zakresu nadzoru i kontroli, w tym zadania Głównego Inspektora Dozoru Jądrowego, 2) określi szczegółowe warunki odbywania praktyki i przeprowadzania egzaminu kwalifikacyjnego na stanowisko inspektora dozoru jądrowego, uwzględniając różnice wynikające z potrzeby kontroli określonej działalności związanej z narażeniem, oraz wzór zaświadczenia o uzyskaniu uprawnienia. Rozdział 10 Ocena sytuacji radiacyjnej kraju"}
{"id":"2001_18_72","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Prezes Agencji dokonuje systematycznej oceny sytuacji radiacyjnej kraju. 2. W celu dokonania oceny, o której mowa w ust. 1, Prezes Agencji: 1) zbiera, weryfikuje i analizuje informacje otrzymywane ze stacji wczesnego wykrywania skażeń promieniotwórczych, zwanych dalej \"stacjami\", z placówek prowadzących pomiary skażeń promieniotwórczych, zwanych dalej \"placówkami\" oraz od służb, które dysponują danymi potrzebnymi do oceny sytuacji radiacyjnej kraju, w tym służby meteorologicznej, 2) weryfikuje i analizuje informacje uzyskiwane z innych źródeł, 3) tworzy bazy danych i systemy informatyczne istotne dla oceny sytuacji radiacyjnej kraju, 4) analizuje i prognozuje rozwój sytuacji radiacyjnej kraju oraz zagrożenia ludności i środowiska na podstawie informacji, o których mowa w pkt 1 i 2, oraz danych zawartych w bazach, o których mowa w pkt 3. 3. Zadania, o których mowa w ust. 2, Prezes Agencji realizuje przy pomocy wydzielonego w strukturze Państwowej Agencji Atomistyki Centrum do Spraw Zdarzeń Radiacyjnych."}
{"id":"2001_18_73","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Stacje i placówki, o których mowa w art. 72 ust. 2 pkt 1, działają w Państwowej Agencji Atomistyki, w jednostkach Państwowej Agencji Atomistyki i w jednostkach ministrów właściwych do spraw wewnętrznych, środowiska, szkolnictwa wyższego, rolnictwa, zdrowia oraz Ministra Obrony Narodowej. 2. Do zadań stacji należy: 1) prowadzenie ciągłych pomiarów mocy dawki promieniowania gamma, 2) automatyczne wykrywanie i sygnalizowanie przekroczenia o 15% wartości mocy dawki spowodowanego obecnością sztucznych substancji promieniotwórczych, 3) natychmiastowe, automatyczne przesyłanie danych pomiarowych do Centrum do Spraw Zdarzeń Radiacyjnych, 4) zapewnienie przesyłania danych pomiarowych w sposób dostosowany do modeli obliczeniowych służących do oceny sytuacji radiacyjnej. 3. Do zadań placówek należy: 1) wykrywanie, identyfikacja i pomiar skażeń promieniotwórczych w środowisku, artykułach rolno-spożywczych i produktach żywnościowych, 2) wstępne opracowywanie wyników pomiarów i przekazywanie ich Prezesowi Agencji."}
{"id":"2001_18_74","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Prezes Agencji koordynuje działania stacji i placówek, a w szczególności: 1) współdziała z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, środowiska, szkolnictwa wyższego, rolnictwa, zdrowia oraz Ministrem Obrony Narodowej, 2) zatwierdza techniki pomiarowe, programy pomiarowe i organizację pomiarów, 3) współpracuje z właściwymi jednostkami innych państw w zakresie wykrywania i pomiarów skażeń promieniotwórczych."}
{"id":"2001_18_75","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz stacji i placówek oraz ich szczegółowe zadania, jak również sposoby wykonywania tych zadań, przyjmując za kryterium możliwość uzyskiwania danych niezbędnych dla dokonania oceny sytuacji radiacyjnej kraju."}
{"id":"2001_18_76","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Prezes Agencji przyjmuje informacje o zdarzeniach radiacyjnych na terenie kraju, w szczególności uzyskiwane na podstawie art. 83 i 85 ust. 1, a w razie potrzeby udziela, w oparciu o uzyskane informacje, bezzwłocznej pomocy w ocenie wielkości powstałego zagrożenia radiacyjnego."}
{"id":"2001_18_77","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Prezes Agencji, wykonując zadania wynikające z międzynarodowego systemu powiadamiania o zdarzeniach radiacyjnych w zakresie wczesnego powiadamiania o awarii jądrowej, pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiacyjnego, ochrony fizycznej materiałów jądrowych i o nielegalnym obrocie tymi materiałami, jak również realizując zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z dwustronnych umów międzynarodowych, powołuje krajowy punkt kontaktowy. 2. Do zadań krajowego punktu kontaktowego należy w szczególności: 1) przyjmowanie z Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) i punktów kontaktowych innych państw powiadomień o awariach jądrowych, o bezprawnym użyciu, przemieszczeniu lub przetworzeniu materiałów jądrowych albo o realnej groźbie popełnienia któregokolwiek z tych czynów, a także przyjmowanie próśb tych państw o udzielenie pomocy w przypadku zdarzenia radiacyjnego, 2) przekazywanie do MAEA i punktów kontaktowych, o których mowa w pkt 1, powiadomień o powstałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zdarzeniach radiacyjnych oraz faktach bezprawnego użycia, przemieszczenia lub przetworzenia materiałów jądrowych albo o realnej groźbie popełnienia któregokolwiek z tych czynów, a także przekazywanie próśb Rzeczypospolitej Polskiej o udzielenie pomocy w przypadku zdarzenia radiacyjnego, 3) przekazywanie do punktów kontaktowych, o których mowa w pkt 1, innych informacji, do których udzielania Rzeczpospolita Polska jest obowiązana zgodnie z zawartymi umowami międzynarodowymi."}
{"id":"2001_18_78","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Prezes Agencji może powierzyć wykonywanie zadań, o których mowa w art. 74, art. 76 i art. 77, instytucji wyspecjalizowanej w dziedzinie ochrony radiologicznej."}
{"id":"2001_18_79","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Na żądanie Prezesa Agencji instytucje, organizacje i osoby posiadające dane i informacje niezbędne dla analizy i oceny sytuacji radiacyjnej kraju obowiązane są do ich nieodpłatnego udostępnienia."}
{"id":"2001_18_8","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej przed podjęciem działalności sporządza uzasadnienie, które powinno wykazać, że spodziewane w wyniku wykonywania tej działalności korzyści naukowe, ekonomiczne, społeczne i inne będą większe niż możliwe, powodowane przez tę działalność, szkody dla zdrowia człowieka i stanu środowiska. 2. W przypadku zaistnienia nowych istotnych okoliczności dotyczących skutków wykonywanej działalności kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany dokonać weryfikacji uzasadnienia, uwzględniając te same czynniki, których uwzględnienie jest wymagane przy sporządzaniu uzasadnienia."}
{"id":"2001_18_80","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Na podstawie oceny sytuacji radiacyjnej kraju Prezes Agencji: 1) ogłasza komunikaty dla ludności o sytuacji radiacyjnej, w tym o poziomie skażeń promieniotwórczych w warunkach normalnych i w sytuacji zdarzeń radiacyjnych, 2) informuje o powstaniu zagrożenia publicznego o zasięgu wojewódzkim lub krajowym odpowiednio właściwego wojewodę lub Radę Ministrów, 3) przekazuje Przewodniczącemu Komitetu Rady Ministrów do Spraw Zarządzania w Sytuacjach Kryzysowych informacje o zdarzeniu radiacyjnym oraz prognozy rozwoju sytuacji radiacyjnej kraju."}
{"id":"2001_18_81","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Kwartalne komunikaty dla ludności o sytuacji radiacyjnej kraju Prezes Agencji ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". W przypadku zdarzenia radiacyjnego informowanie ludności następuje w trybie określonym w art. 92 ust. 3 i 4. Rozdział 11 Postępowanie w przypadku zdarzeń radiacyjnych"}
{"id":"2001_18_82","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Ze względu na zasięg skutków wyróżnia się następujące rodzaje zdarzeń radiacyjnych: 1) zdarzenie powodujące zagrożenie jednostki organizacyjnej - zdarzenie radiacyjne, które powstało na terenie tej jednostki, a zasięg jego skutków nie przekracza granic jej terenu, 2) zdarzenie powodujące zagrożenie publiczne o zasięgu wojewódzkim zdarzenie radiacyjne, które powstało na terenie jednostki organizacyjnej albo poza nią w czasie prowadzenia prac w terenie lub w czasie transportu materiałów jądrowych, źródeł promieniowania jonizującego, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, a zasięg jego skutków nie przekracza obszaru jednego województwa, 3) zdarzenie powodujące zagrożenie publiczne o zasięgu krajowym - zdarzenie radiacyjne określone w pkt 2, jeżeli zasięg jego skutków przekracza lub może przekroczyć obszar jednego województwa. 2. Każde zdarzenie radiacyjne zaistniałe na terenie kraju lub poza jego granicami, którego zasięg skutków przekracza granice Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi zdarzenie powodujące zagrożenie publiczne o zasięgu krajowym."}
{"id":"2001_18_83","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. W razie zdarzenia radiacyjnego kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność określoną w art. 4 ust. 1 obowiązany jest zabezpieczyć miejsce zdarzenia i niezwłocznie zgłosić to zdarzenie Prezesowi Agencji, a w uzasadnionych przypadkach również innym organom i służbom, zgodnie z zakładowym planem postępowania awaryjnego."}
{"id":"2001_18_84","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Zdarzenie radiacyjne powodujące zagrożenie jednostki organizacyjnej, województwa albo kraju wymaga podjęcia stosownych działań określonych odpowiednio w zakładowym, wojewódzkim albo krajowym planie postępowania awaryjnego. 2. Podczas zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie jednostki organizacyjnej akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia kieruje kierownik jednostki, na terenie której nastąpiło zdarzenie. 3. Podczas zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie o zasięgu wojewódzkim akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia kieruje wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli zdarzenie radiacyjne miało miejsce podczas transportu akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia kieruje osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo przesyłki w czasie transportu w porozumieniu z wojewodą właściwym dla miejsca zdarzenia. 5. Podczas zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie o zasięgu krajowym akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia kieruje minister właściwy do spraw wewnętrznych przy pomocy Prezesa Agencji."}
{"id":"2001_18_85","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. W razie zdarzenia radiacyjnego spowodowanego przez nieznanego sprawcę służba, która pierwsza uzyskała informację o zdarzeniu, zabezpiecza miejsce zdarzenia i powiadamia o zdarzeniu Prezesa Agencji oraz wojewodę właściwego dla miejsca zdarzenia. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia kieruje wojewoda właściwy dla miejsca zdarzenia, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 5."}
{"id":"2001_18_86","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. W przypadku stwierdzenia zwiększonego promieniowania, którego źródło nie jest znane, akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia kieruje wojewoda właściwy dla województwa, na obszarze którego promieniowanie zostało stwierdzone, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 5."}
{"id":"2001_18_87","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) krajowy plan postępowania awaryjnego, w tym sposób współdziałania organów i służb biorących udział w likwidacji zdarzeń radiacyjnych i usuwania ich skutków, 2) wzór zakładowego i wojewódzkiego planu postępowania awaryjnego, wskazując elementy istotne dla możliwości szybkiego reagowania właściwych służb, 3) wartości poziomów interwencyjnych dla poszczególnych rodzajów działań interwencyjnych, uwzględniając zalecenia właściwych organizacji międzynarodowych."}
{"id":"2001_18_88","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Decyzja o wprowadzeniu działań interwencyjnych może być podjęta po: 1) przekazaniu przez Prezesa Agencji informacji, że w wyniku zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenia, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 2 i 3, może nastąpić przekroczenie poziomów interwencyjnych, 2) dokonaniu analizy celowości prowadzenia tych działań. 2. Przy dokonywaniu analizy celowości prowadzenia działań interwencyjnych należy uwzględnić: 1) dotychczasowy oraz przewidywany przebieg i zasięg zdarzenia, 2) występujące lub mogące wystąpić wartości dawek promieniowania jonizującego, 3) liczebność grup osób zagrożonych, 4) skutki zdrowotne tych działań, 5) przewidywaną wysokość kosztów oraz skalę skutków ekonomicznych i społecznych tych działań."}
{"id":"2001_18_89","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Wprowadzenie działań interwencyjnych w związku ze zdarzeniem radiacyjnym, którego zasięg skutków nie przekracza obszaru jednego województwa, następuje w drodze rozporządzenia porządkowego wydanego przez wojewodę właściwego dla miejsca zdarzenia. Ogłoszenie rozporządzenia porządkowego następuje w trybie przewidzianym dla ogłaszania aktów prawa miejscowego. 2. Wprowadzenie działań interwencyjnych w związku ze zdarzeniem radiacyjnym, którego zasięg skutków przekracza obszar jednego województwa, następuje w drodze rozporządzenia Rady Ministrów. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, oprócz ogłoszenia go w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, podaje się do publicznej wiadomości przez rozplakatowanie w miejscach publicznych na obszarze objętym działaniami interwencyjnymi. 4. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, określa się przyczyny, datę wprowadzenia oraz obszar i przewidywany czas obowiązywania działań interwencyjnych, a także rodzaj niezbędnych działań interwencyjnych. 5. W sprawach publikacji rozporządzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999). 6. Odwołanie działań interwencyjnych na całym obszarze ich obowiązywania lub na części tego obszaru następuje w trybie przewidzianym dla ich ogłoszenia."}
{"id":"2001_18_9","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej zapewnia wykonywanie działalności zgodnie z zasadą optymalizacji, wymagającą, aby - przy rozsądnym uwzględnieniu czynników ekonomicznych i społecznych - liczba osób narażonych była jak najmniejsza, a otrzymywane przez te osoby dawki promieniowania były możliwie małe, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 3. 2. Jeżeli limity użytkowe dawek zostaną ustalone w zezwoleniu, to możliwość ich przekroczenia podlega zgłoszeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej organowi, który wydał zezwolenie."}
{"id":"2001_18_90","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Działaniami interwencyjnymi są: 1) czasowe przesiedlenie ludności, 2) nakaz pozostania w pomieszczeniach zamkniętych, 3) podanie preparatów ze stabilnym jodem, 4) zakaz lub ograniczenie spożywania skażonej żywności i wody pitnej, karmienia zwierząt hodowlanych skażoną paszą i pojenia skażoną wodą oraz wypasu bydła na skażonym terenie."}
{"id":"2001_18_91","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Działaniami interwencyjnymi kieruje: 1) wojewoda właściwy dla miejsca zdarzenia radiacyjnego - w przypadku zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie publiczne o zasięgu wojewódzkim, 2) minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku zdarzenia radiacyjnego powodującego: a) zagrożenie publiczne o zasięgu krajowym, b) zagrożenie publiczne o zasięgu wojewódzkim, gdy podjęcie i prowadzenie działań interwencyjnych przekracza możliwości służb podległych wojewodzie."}
{"id":"2001_18_92","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. W przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego, w wyniku którego ludność może otrzymać dawkę przekraczającą dawkę graniczną, zostaje ona powiadomiona przez Prezesa Agencji o: 1) sytuacji radiacyjnej, w tym w szczególności o miejscu powstania zdarzenia, przewidywanym rozwoju sytuacji i skutkach zdarzenia dla ludzi i środowiska, 2) możliwych do zastosowania środkach i działaniach dla ochrony zdrowia. 2. Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, Prezes Agencji przekazuje po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia. 3. W sprawach publikacji informacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy - Prawo prasowe, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Publikacja informacji, o których mowa w ust. 1, nie wymaga nadesłania ich przez rzecznika prasowego rządu."}
{"id":"2001_18_93","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Koszty działań interwencyjnych i usuwania skutków zdarzenia radiacyjnego pokrywane są przez jednostkę organizacyjną, z której przyczyny powstało zdarzenie radiacyjne, a w razie zdarzeń, których sprawca nie jest znany lub powstałych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej \" z budżetu państwa."}
{"id":"2001_18_94","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Raport o zdarzeniu radiacyjnym, po zakończeniu działań interwencyjnych, przekazują: 1) wojewoda ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - w przypadku, o którym mowa w art. 91 pkt 1, 2) minister właściwy do spraw wewnętrznych i Prezes Agencji Prezesowi Rady Ministrów - w przypadkach, o których mowa w art. 91 pkt 2."}
{"id":"2001_18_95","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Jeżeli środki, którymi dysponuje organ kierujący akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia, są niewystarczające, organ ten może wprowadzić obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych. 2. Do spraw związanych ze świadczeniami, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące świadczeń w celu zwalczania klęsk żywiołowych."}
{"id":"2001_18_96","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej i wojewoda, każdy w swoim zakresie, przeprowadzają okresowe ćwiczenia w celu przeglądu i aktualizacji planów postępowania awaryjnego. W przypadku obiektu jądrowego ćwiczenia przeprowadza kierownik jednostki organizacyjnej począwszy od czynności objętych planem postępowania awaryjnego dla etapu rozruchu obiektu. Koszty ćwiczeń ponoszą odpowiednio jednostka organizacyjna lub wojewoda. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przeprowadza okresowo, nie rzadziej niż raz na trzy lata, ćwiczenia w celu sprawdzenia krajowego planu postępowania awaryjnego. Koszty związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem ćwiczeń pokrywane są z budżetu ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_18_97","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Przywożone na polski obszar celny żywność, woda pitna i pasza, dla których krajem pochodzenia jest kraj określony w przepisach wydanych na podstawie art. 99 pkt 1 lit. b) powinny posiadać świadectwo eksportowe wydane przez właściwy organ kraju eksportującego, stwierdzające, że zawartość substancji promieniotwórczych nie przekracza poziomów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 99 pkt 1 lit. a). 2. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że w przywożonych na polski obszar celny żywności, wodzie pitnej i paszy zawartość substancji promieniotwórczych przekracza poziomy określone w przepisach wydanych na podstawie art. 99 pkt 1 lit. a), organy celne mogą żądać przeprowadzenia pomiarów kontrolnych. 3. Pomiary przeprowadzają jednostki posiadające uprawnienia do wykonywania takich pomiarów, uzyskane w trybie odrębnych przepisów, oraz inne jednostki wskazane przez Prezesa Agencji w uzgodnieniu z właściwym ministrem. 4. Pobieranie próbek środków spożywczych, używek i pasz w celu przeprowadzenia pomiarów odbywa się na podstawie odrębnych przepisów. 5. Pomiary wykonywane są na koszt importera."}
{"id":"2001_18_98","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Po zdarzeniach radiacyjnych żywność, woda pitna i pasza wyprodukowane w kraju, przed wprowadzeniem ich do obrotu, podlegają kontroli w celu stwierdzenia, że zawartość substancji promieniotwórczych nie przekracza poziomów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 99 pkt 1 lit. a). 2. Do pomiarów zawartości substancji promieniotwórczych stosuje się odpowiednio art. 97 ust. 3 i 4. Po dokonaniu pomiarów jednostki wydają zaświadczenia o ich wynikach. 3. Żywność, wodę pitną i paszę, w których zawartość substancji promieniotwórczych przekracza poziomy określone w przepisach wydanych na podstawie art. 99 pkt 1 lit. a), uważa się za żywność o niewłaściwej jakości zdrowotnej. Zasady postępowania z taką żywnością regulują odrębne przepisy."}
{"id":"2001_18_99","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) określi: a) poziom zawartości substancji promieniotwórczych w skażonych w wyniku zdarzenia radiacyjnego żywności, wodzie pitnej i paszach importowanych w celu wprowadzenia do obrotu oraz wyprodukowanych w kraju w przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 1, uwzględniając dawki graniczne promieniowania jonizującego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 25 pkt 1, b) wzór świadectwa eksportowego oraz wykaz krajów eksportujących, c) termin wprowadzenia i odwołania obowiązku kontroli, o której mowa w art. 98 ust. 1, oraz wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 98 ust. 2, 2) może określić poziom zawartości substancji promieniotwórczych w surowcach i wyrobach przemysłowych przywożonych na polski obszar celny po zdarzeniach radiacyjnych, uwzględniając dawki graniczne promieniowania jonizującego i sposób postępowania z tymi wyrobami. Rozdział 12 Odpowiedzialność cywilna za szkody jądrowe"}
{"id":"2001_19_1","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje organizację rynków: 1) owoców i warzyw, wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, 2) chmielu, 3) tytoniu, 4) suszu paszowego. 2. Do organizacji rynków, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów."}
{"id":"2001_19_10","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W programie powinien być zawarty co najmniej jeden z następujących celów: 1) dostosowanie produkcji do potrzeb i wymagań rynku, 2) koncentrowanie produkcji określonych gatunków i odmian, 3) obniżanie kosztów produkcji, 4) wprowadzanie metod produkcji przyjaznych dla środowiska. 2. Program określa w szczególności: 1) okres jego obowiązywania, który nie może trwać krócej niż 3 lata i dłużej niż 5 lat, 2) aktualny stan produkcji, obrotu i wyposażenia technicznego, 3) cel i harmonogram działań w poszczególnych latach kalendarzowych niezbędnych do jego realizacji, 4) przewidywaną wielkość niezbędnych do realizacji celów środków finansowych, w tym środków z funduszu operacyjnego."}
{"id":"2001_19_11","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Program zatwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, po zasięgnięciu opinii właściwego wojewody. 2. Wniosek o zatwierdzenie programu składa się najpóźniej do dnia 15 września roku poprzedzającego realizację programu. 3. Decyzje w sprawie zatwierdzenia programu wydawane są nie później niż do dnia 15 listopada roku, w którym złożono wniosek. 4. Od decyzji w sprawie zatwierdzenia programu służy odwołanie do ministra właściwego do spraw rozwoju wsi."}
{"id":"2001_19_12","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Grupie, po zatwierdzeniu programu, przysługuje zaliczka na realizację zadań przewidzianych w harmonogramie na pierwszy rok realizacji tego programu. 2. Zaliczka udzielana i wypłacana jest przez Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na wniosek grupy złożony do dnia 31 marca roku realizacji programu. 3. Zaliczka wypłacana jest w wysokości 2% planowanej wartości produktów sprzedanych przez członków grupy za jej pośrednictwem. 4. W razie niezrealizowania zadań objętych harmonogramem zaliczka podlega zwrotowi wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia jej udzielenia."}
{"id":"2001_19_13","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Kwota pomocy finansowej udzielanej przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na tworzenie funduszu operacyjnego jest równa wysokości składek wpłaconych przez członków grupy, nie może jednak przekroczyć : 1) 4,5% wartości produktów członków grupy sprzedanych za jej pośrednictwem, 2) 50% wydatków ponoszonych na realizację programu. 2. Wniosek o przyznanie pomocy finansowej przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zawiera informacje o: 1) których mowa w art. 6 ust. 1, 2) realizacji zadań określonych w zatwierdzonym programie, 3) wysokości kwoty pomocy finansowej, 4) wysokości składek wpłaconych przez członków grupy na fundusz operacyjny, 5) wartości produktów sprzedanych przez członków grupy za jej pośrednictwem."}
{"id":"2001_19_14","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Wniosek o przyznanie pomocy finansowej za dany rok kalendarzowy składa się do dnia 31 stycznia następnego roku. 2. Do wniosku dołącza się : 1) dokumenty potwierdzające poniesione wydatki z tytułu realizacji programu, 2) zaświadczenie z banku o wysokości środków zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w art. 9 ust. 3, 3) dokumenty potwierdzające informacje, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 5. 3. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wydaje decyzję administracyjną o przyznaniu pomocy finansowej po stwierdzeniu, że zostały zrealizowane działania zgodnie z programem. 4. Od decyzji wydanej w sprawie przyznania pomocy finansowej przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rozwoju wsi."}
{"id":"2001_19_15","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Grupa otrzymuje rekompensatę finansową, z tytułu niewprowadzenia do obrotu przez grupę lub producentów niebędących członkami grupy następujących produktów: 1) kalafiorów, 2) pomidorów, 3) bakłażanów, 4) moreli, 5) brzoskwiń, 6) gruszek (poza gruszkami przeznaczonymi do produkcji gruszecznika), 7) winogron stołowych, 8) jabłek (poza jabłkami przeznaczonymi do produkcji jabłecznika). 2. Wysokość rekompensaty finansowej dla grupy z tytułu niewprowadzenia do obrotu produktów wymienionych w ust. 1 stanowi równowartość kwoty obliczonej na podstawie stawek określonych w załączniku nr 2 do ustawy. 3. Rekompensatą finansową są objęte produkty w ilości nie większej niż 10%, a w przypadku jabłek 8,5% każdego z tych produktów sprzedanych za pośrednictwem grupy, z wyjątkiem produktów pochodzących z importu. 4. Za produkty sprzedane za pośrednictwem grupy uważa się również produkty sprzedane bezpośrednio przez jej członków zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2."}
{"id":"2001_19_16","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Rekompensata finansowa przysługuje grupie, jeżeli jej produkty nie zostały wprowadzone do obrotu lecz przekazane nieodpłatnie domom pomocy społecznej, placówkom opiekuńczo-wychowawczym, ośrodkom adopcyjno-opiekuńczym, obozom wypoczynkowym dla dzieci oraz szpitalom i zakładom karnym i przekazanie to nie będzie miało wpływu na planowaną przez nie ilość zakupu owoców i warzyw. 2. W przypadku braku możliwości pełnego zagospodarowania nie wprowadzonych do obrotu produktów w sposób, o którym mowa w ust. 1, grupy mają obowiązek zgłoszenia pozostałych ilości produktów do Agencji Rynku Rolnego w celu ich sprzedaży z przeznaczeniem na paszę, a w przypadku jabłek i gruszek w celu ich przetworzenia w gorzelniach rolniczych na spirytus surowy o zawartości alkoholu powyżej 80% objętościowo z przeznaczeniem na cele paliwowe. 3. Sprzedaż produktów, o których mowa w ust. 2, odbywa się w trybie przetargów, do których nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. Przetargi organizuje Agencja Rynku Rolnego mając na względzie wybór najkorzystniejszych ofert oraz dążenie do minimalizacji kosztów sprzedaży. 4. W przypadku gdy produkty nie zostały sprzedane w trybie określonym w ust. 2, mogą być poddane na koszt grupy procesowi biodegradacji, który nie wpłynie ujemnie na stan środowiska naturalnego. 5. Produkty nie wprowadzone na rynek i przeznaczone do zagospodarowania w sposób, o którym mowa w ust. 1 i 2, mają spełniać wymagania jakościowe przewidziane dla tych produktów w odrębnych przepisach. 6. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, określi w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb organizowania przetargów mając na uwadze równy dostęp wszystkich grup producentów owoców i warzyw do organizowanych przetargów, o których mowa w ust. 3, oraz dążenie do zagospodarowania wyprodukowanych produktów bez spowodowania destabilizacji rynku."}
{"id":"2001_19_17","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Kwotę środków uzyskanych ze sprzedaży produktów pomniejszoną o koszty przetargu, Agencja Rynku Rolnego przekazuje grupie. 2. Wypłacana grupie rekompensata z tytułu niewprowadzenia do sprzedaży produktów jest pomniejszona o środki finansowe, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_19_18","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Rekompensaty przyznaje i wypłaca Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 2. Decyzję administracyjną w sprawie przyznania rekompensaty wydaje Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na wniosek grupy. 3. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rozwoju wsi."}
{"id":"2001_19_19","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wniosek o wypłacenie rekompensaty może być składany nie częściej niż raz w miesiącu. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) dowody potwierdzające ilość sprzedanych produktów, 2) dowody potwierdzające ilość produktów nieodpłatnie przekazanych jednostkom wymienionym w art. 16 ust. 1, 3) dowody potwierdzające sprzedaż produktów przez Agencję Rynku Rolnego w drodze przetargu lub wskazujące na brak możliwości sprzedaży w tym trybie. 4. Grupa przechowuje dokumenty, o których mowa w ust. 2, przez okres 5 lat."}
{"id":"2001_19_2","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) obrót - oferowanie do sprzedaży i sprzedaż, 2) chmiel - wysuszony kwiatostan żeńskiej rośliny chmielu uprawnego, zwany również szyszką chmielu, 3) produkty chmielowe - proszki, granulaty i ekstrakty, które zostały wytworzone w procesie obróbki chmielu, 4) zizomeryzowany produkt chmielowy - produkt chmielowy, w którym alfa-kwasy uległy prawie całkowitej izomeryzacji, 5) certyfikat - świadectwo potwierdzające spełnianie przez chmiel lub produkt chmielowy minimalnych wymagań jakościowych, 6) świadectwo równoważności - świadectwo potwierdzające spełnianie przez importowany chmiel lub produkt chmielowy minimalnych wymagań jakościowych obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej, wydane przez kraj pochodzenia i uznane za równoważne z polskim certyfikatem na podstawie umów międzynarodowych, 7) małe opakowanie chmielu lub produktu chmielowego - opakowanie chmielu lub proszku chmielowego o masie do 1 kg albo opakowanie ekstraktów chmielu lub zizomeryzowanych produktów chmielowych o masie do 0,30 kg, 8) chmiel nieprzygotowany - chmiel, który poddany został wyłącznie wstępnemu suszeniu i pakowaniu, 9) chmiel przygotowany - chmiel, który został poddany końcowemu suszeniu i pakowaniu, 10) surowiec tytoniowy - wysuszone liście tytoniu odmian uprawianych w kraju, 11) wstępne przetwarzanie surowca tytoniowego - przygotowanie do dalszego przerobu przez producentów wyrobów tytoniowych surowca tytoniowego polegające w szczególności na odżyłowaniu, cięciu, nasączaniu lub dosuszaniu blaszki liściowej, 12) tytoń przemysłowy - tytoń wstępnie przetworzony, 13) grupy użytkowe tytoniu - tytonie : a) odmian typu Virginia, suszone w suszarniach cieplnych ze sterowanym obiegiem powietrza oraz kontrolą temperatury i wilgotności powietrza, b) odmian typu Burley, suszone powietrzem, pod osłoną i bez możliwości fermentacji, c) odmian tytoni ciemnych, suszone powietrzem, pod osłoną i bez możliwości fermentacji, d) odmian tytoni ciemnych, suszone powietrzem z możliwością dosuszenia w suszarniach cieplnych oraz wędzenia, 14) zielonka - lucernę, trawę, esparcetę, koniczynę, łubin, wykę, seradelę oraz zboża, zbierane w stanie zielonym, i inne rośliny pastewne uprawiane na gruntach ornych, skoszone i rozdrobnione w warunkach polowych lub na sieczkarniach stacjonarnych przed suszeniem, 15) susz paszowy - materiał paszowy otrzymany z zielonki w wyniku szybkiego jej suszenia gorącymi gazami spalinowymi, zmieszanymi z powietrzem lub gorącym powietrzem, 16) rekompensata finansowa - częściowy zwrot utraconego dochodu z tytułu niewprowadzenia produktów do obrotu. Rozdział 2 Organizacja rynku owoców i warzyw"}
{"id":"2001_19_20","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Rekompensatę wypłaca się w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 18. 2. Środki pochodzące z rekompensaty grupa wypłaca: 1) swoim członkom na zasadach określonych w statucie albo umowie, 2) producentom, którzy nie są członkami grupy, na zasadach określonych w zawartej z nimi umowie, z tym że grupa wypłaca 90% tych środków."}
{"id":"2001_19_21","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Z funduszu operacyjnego mogą być dokonane wypłaty z tytułu niewprowadzenia do obrotu owoców i warzyw, jeżeli nie została wypłacona rekompensata. 2. Wypłata może być dokonana, jeżeli produkty zostały zagospodarowane w sposób, o którym mowa w art. 16. 3. Na wypłaty z funduszu operacyjnego może być przeznaczona kwota nie wyższa niż 60% wartości funduszu operacyjnego w pierwszym roku, 55% w drugim roku, 50% w trzecim roku, 45% w czwartym roku, 40% w piątym roku i 30%, poczynając od szóstego roku, licząc od dnia zatwierdzenia pierwszego programu."}
{"id":"2001_19_22","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Grupa, która nie spełnia warunków do wpisania do rejestru grup uznanych, może być wpisana do rejestru grup wstępnie uznanych, jeżeli: 1) spełnia warunki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 3, 2) łączna wartość produktów wytworzonych przez członków grupy i sprzedanych za jej pośrednictwem w okresie roku kalendarzowego, nie jest mniejsza niż równowartość 50 tys. EURO, 3) opracowała plan działania, określający sposób spełnienia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2. 2. Plan działania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, określa w szczególności: 1) okres jego realizacji, 2) aktualny stan w zakresie produkcji, obrotu i wyposażenia grupy w środki techniczne, 3) harmonogram działań w poszczególnych latach kalendarzowych, 4) przewidywane wielkości niezbędnych środków finansowych do realizacji planu. 3. W sprawach wpisania do rejestru grup wstępnie uznanych stosuje się odpowiednio art. 7 i 8. 4. Wniosek o wpisanie do rejestru grup wstępnie uznanych zawiera dane, o których mowa w art. 6. Do wniosku dołącza się plan działania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. 5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych prowadzi krajowy rejestr grup wstępnie uznanych na podstawie informacji przekazanych przez wojewodów."}
{"id":"2001_19_23","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Grupom wpisanym do rejestru grup wstępnie uznanych przyznaje się pomoc finansową w wysokości i na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98 poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)."}
{"id":"2001_19_24","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wojewoda jest uprawniony do kontroli działalności grup w zakresie przestrzegania warunków wpisu do rejestru grup wstępnie uznanych i uznanych. 2. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa jest uprawniony do kontroli działalności grup w zakresie: 1) realizacji programu lub planu działania, o którym mowa odpowiednio w art. 10 i art. 22 ust. 1 pkt 3, 2) wykorzystania środków funduszu operacyjnego, 3) sposobu zagospodarowania produktów niewprowadzonych do obrotu. 3. Czynności kontrolne prowadzane są przez pracowników Urzędu Wojewódzkiego lub Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na podstawie upoważnienia wydanego przez wojewodę lub Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 4. Osoby przeprowadzające kontrolę są uprawnione w szczególności do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części należących do grupy lub jej członków i służących do prowadzenia działalności przez grupę lub jej członków, 2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów mających związek z przedmiotem kontroli. 5. Wojewoda oraz Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa opracowują roczne plany przeprowadzania kontroli, uwzględniając w szczególności konieczność skontrolowania co najmniej 10% grup wstępnie uznanych i uznanych, z tym że każda z grup powinna być skontrolowana co najmniej raz na trzy lata. 6. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przy opracowywaniu planu kontroli, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia kontrolę sposobu wykorzystania co najmniej 30% środków finansowych przekazanych grupom przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa."}
{"id":"2001_19_25","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wojewoda może wydać decyzję administracyjną o skreśleniu z rejestru grup uznanych lub wstępnie uznanych w przypadku stwierdzenia, że nie spełniają one wymogów niezbędnych do uzyskania wpisu do rejestru. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych."}
{"id":"2001_19_26","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W razie stwierdzenia, że środki finansowe przekazane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zostały wykorzystane niezgodnie z ich przeznaczeniem, grupa jest obowiązana do wpłacenia na rachunek Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwoty stanowiącej równowartość otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia jej otrzymania. 2. Obowiązek wpłacenia kwoty, o której mowa w ust. 1, nakładany jest w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 3. Od decyzji, o której mowa w ust. 2, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rozwoju wsi. Rozdział 3 Organizacja rynku chmielu"}
{"id":"2001_19_27","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Organizacja rynku chmielu obejmuje: 1) warunki wprowadzania do obrotu chmielu i produktów chmielowych, 2) rejonizację upraw chmielu, 3) ewidencję plantacji chmielu, 4) ewidencję umów kontraktacji, dostawy i sprzedaży chmielu oraz ilości wydanego chmielu."}
{"id":"2001_19_28","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Do obrotu można wprowadzić: 1) chmiel zebrany w kraju i wytworzone z niego produkty, na które wydano certyfikat, 2) chmiel lub produkty chmielowe pochodzące z importu, na które w kraju pochodzenia wydano świadectwo równoważności, 3) produkty chmielowe wytworzone z chmielu pochodzącego z importu, na które wydano certyfikat, 4) zizomeryzowane produkty chmielowe, 5) chmiel lub produkty chmielowe w małych opakowaniach przeznaczone do sprzedaży osobom fizycznym na ich własny użytek. 2. Przedsiębiorca wprowadzający do obrotu: 1) produkty, o których mowa w ust. 1 pkt 4, zamieszcza na opakowaniu informację o produkcie, jego masie, odmianie chmielu, a w przypadku gdy do wytworzenia produktu użyto więcej niż jednej odmiany chmielu - również o zawartości w procentach (wagowo) każdej z tych odmian w produkcie, 2) chmiel lub produkty chmielowe, o których mowa w ust. 1 pkt 5, zamieszcza na opakowaniu informację o masie i przeznaczeniu towaru. 3. W przypadku gdy chmiel lub produkty chmielowe są obejmowane procedurą dopuszczenia do obrotu, w rozumieniu przepisów Kodeksu celnego, do zgłoszenia celnego dołącza się świadectwo równoważności. 4. Jeżeli do zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu chmielu lub produktów chmielowych nie zostanie dołączone świadectwo równoważności lub świadectwo to nie jest ważne, organ celny cofa towar za granicę, a jeżeli cofnięcie towaru nie jest możliwe, może nakazać jego zniszczenie lub wystąpić do sądu z wnioskiem o wydanie orzeczenia stwierdzającego przepadek towaru. 5. Koszty cofnięcia towaru lub jego zniszczenia ponoszą solidarnie: osoba, która wprowadziła towar na polski obszar celny, osoba, która przejęła odpowiedzialność za jego przewóz, bądź każda inna osoba, w której posiadaniu towar ten się znajduje."}
{"id":"2001_19_29","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Certyfikat na chmiel i produkt chmielowy wydaje wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych właściwy ze względu na miejsce położenia plantacji chmielu lub siedzibę przedsiębiorcy wytwarzającego produkt chmielowy, zwany dalej \"inspektorem\". 2. Certyfikat wydaje się : 1) na chmiel, jeżeli : a) został zebrany w określonych rejonach uprawy z plantacji zgłoszonych do ewidencji plantacji chmielu, prowadzonej przez inspektora, b) spełnia minimalne wymagania jakościowe, potwierdzone badaniami laboratoryjnymi, 2) na produkt chmielowy, z wyjątkiem produktu zizomeryzowanego, jeżeli : a) został wytworzony z chmielu lub produktu chmielowego, na który wydano certyfikat lub świadectwo równoważności, b) został wytworzony w procesie obróbki, nadzorowanym przez inspektora, c) zawartość alfa kwasów w produkcie chmielowym jest nie mniejsza niż w składnikach, z których został wytworzony. 3. Plantacje chmielu, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a), powinny składać się z kwater jednolitych odmianowo. 4. Przepis ust. 3 nie dotyczy plantacji chmielu prowadzonych przez jednostki badawczo-rozwojowe w celach doświadczalnych. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięci opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych określi, w drodze rozporządzenia: 1) rejony uprawy chmielu, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) , z uwzględnieniem podziału terytorialnego kraju, biorąc pod uwagę czynniki przyrodnicze, tradycyjnie wyodrębnione rejony uprawy chmielu, a także plantacje chmielu założone przed wejściem w życie ustawy, 2) minimalne wymagania co do jakości chmielu w zakresie wilgotności, zawartości zanieczyszczeń organicznych i zawartości nasion, mając na względzie potrzeby przemysłu przetwórczego, 3) sposób sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b), mając na względzie zapewnienie odpowiedniej jakości wytwarzanego produktu chmielowego."}
{"id":"2001_19_3","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Organizacja rynku owoców i warzyw obejmuje: 1) funkcjonowanie grup producentów owoców lub warzyw, zwanych dalej \"grupami\", 2) udzielanie pomocy finansowej grupom , 3) ustalanie warunków wycofywania z obrotu owoców i warzyw przez grupy."}
{"id":"2001_19_30","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Zgłoszenia do ewidencji, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1 lit. a), producent chmielu dokonuje najpóźniej do dnia 31 maja roku zbioru. 2. Zgłoszenie zawiera: 1) imię i nazwisko oraz adres miejsca zamieszkania lub siedziby producenta chmielu, 2) w odniesieniu do każdej odmiany: a) wielkość powierzchni plantacji chmielu, b) określenie miejsca położenia plantacji, 3) nazwę i adres grupy, jeśli składający wniosek jest członkiem grupy. 3. Za powierzchnię plantacji chmielu uważa się: 1) powierzchnię, na której uprawiane są rośliny chmielu, zajętą przez konstrukcję nośną i ograniczoną linią jej zewnętrznych odciągów kotwicznych, 2) pasy brzeżne o szerokości odpowiadającej średniej szerokości międzyrzędzia wewnątrz plantacji i nie stanowiące części drogi publicznej, które umożliwiają uprawę rzędów roślin chmielu znajdujących się między odciągami kotwicznymi, 3) pasy przeznaczone na uwrocia, znajdujące się na zakończeniach rzędów roślin, pod warunkiem, że szerokość żadnego z nich nie przekracza 8 m i nie stanowią one części drogi publicznej."}
{"id":"2001_19_31","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wniosek o wydanie certyfikatu na chmiel zawiera: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres miejsca zamieszkania lub siedziby producenta chmielu, 2) rok zbioru, 3) nazwę odmiany lub rodu hodowlanego w przypadku plantacji chmielu prowadzonej przez jednostkę badawczo-rozwojową, 4) informację o rejon uprawy, 5) określenie miejsca położenia plantacji i datę zgłoszenia jej do ewidencji plantacji chmielu, 6) określenie liczby opakowań. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony po przeprowadzeniu przez inspektora kontroli jednolitości odmianowej plantacji lub kwater chmielu, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Kontroli, o której mowa w ust. 2, nie podlegają plantacje chmielu prowadzone przez jednostkę badawczo-rozwojową w celach doświadczalnych."}
{"id":"2001_19_32","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Kontrola, o której mowa w art. 31 ust. 2, jest przeprowadzana w okresie 30 dni przed planowanym terminem zbioru, na wniosek producenta chmielu złożony najpóźniej do dnia 15 lipca roku zbioru. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien spełniać wymagania, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1, 3, 4 i 5. 3. Datę kontroli inspektor ustala z producentem chmielu."}
{"id":"2001_19_33","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w art. 31 ust. 1, inspektor pobiera próbki do badań laboratoryjnych oraz dokonuje zważenia i zabezpieczenia chmielu poprzez: 1) zamknięcie oraz zaplombowanie opakowania w sposób zapewniający, że jego otwarcie nie jest możliwe bez naruszenia plomby, 2) opatrzenie każdego opakowania etykietą zawierającą informacje o : a) rejonie uprawy, b) roku zbioru, c) nazwie odmiany, d) numerze opakowania nadanego przez inspektora, e) oznaczeniu producenta. 2. Datę i miejsce czynności, o których mowa w ust. 1, inspektor ustala z producentem chmielu."}
{"id":"2001_19_34","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Certyfikaty na chmiel wydaje się do dnia 31 marca roku następującego po roku zbioru. 2. W przypadku wystąpienia poważnych trudności ze zbytem chmielu minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek producenta, może w drodze decyzji administracyjnej przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 1, nie dłużej jednak niż do dnia 31 lipca roku następującego po roku zbioru."}
{"id":"2001_19_35","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Certyfikat na chmiel zawiera: 1) określenie \"chmiel certyfikowany zaziarniony\" lub \"chmiel certyfikowany niezaziarniony\", 2) nazwę odmiany, 3) określenie ilości i numerów opakowań z podaniem masy netto, 4) informację o kraju i rejonie uprawy, 5) rok zbioru, 6) numer certyfikatu i datę jego wydania. 2. Certyfikat na produkt chmielowy zawiera: 1) określenie \"produkt chmielowy certyfikowany\", 2) nazwę odmiany lub odmian i procentowy (wagowy udział) każdej z odmian, jeśli do wytworzenia produktu chmielowego użyto więcej niż jednej odmiany, 3) numery certyfikatów lub świadectw równoważności wydanych na chmiel lub produkty chmielowe użyte do wytworzenia końcowego produktu chmielowego, 4) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 4, 5 i 6, 5) oznaczenie miejsca i datę wytworzenia."}
{"id":"2001_19_36","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Opakowanie chmielu lub produktu chmielowego, na który wydaje się certyfikat, powinno być zamknięte i opieczętowane przez inspektora w sposób zapewniający, że jego otwarcie nie jest możliwe bez naruszenia pieczęci oraz oznakowane w formie nadruku lub wytłoczenia na opakowaniu. 2. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej : 1) określenie towaru zgodne z certyfikatem, a dla chmielu także określenie \"chmiel przygotowany\" lub \"chmiel nieprzygotowany\", 2) nazwę odmiany lub odmian, 3) numer certyfikatu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do oznakowania chmielu lub produktów chmielowych pochodzących z importu."}
{"id":"2001_19_37","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Mieszanie chmielu albo produktów chmielowych odbywa się wyłącznie pod nadzorem inspektora. 2. Chmiel przeznaczony do mieszania powinien posiadać certyfikat, pochodzić z tego samego roku zbioru, tego samego rejonu uprawy oraz być tej samej odmiany. 3. Dopuszcza się mieszanie certyfikowanego chmielu pochodzącego z tego samego roku zbioru, ale różnych rejonów uprawy i różnych odmian albo wytworzonych z niego certyfikowanych produktów chmielowych pod warunkiem, że mieszanie odbywa się w zakładzie przetwórczym w celu wytworzenia produktu chmielowego."}
{"id":"2001_19_38","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Przepakowywanie chmielu albo produktów chmielowych, na które został wydany certyfikat albo świadectwo równoważności może odbywać się wyłącznie pod nadzorem inspektora. 2. Po przepakowaniu w certyfikacie albo świadectwie równoważności wpisuje się informację o zmianie opakowania. 3. W przypadku przepakowywania, o którym mowa w ust. 1, z jednoczesnym podziałem na mniejsze partie do każdej z nich dołącza się kopię certyfikatu albo świadectwa równoważności, w której zostały uaktualnione informacje o masie netto oraz numerze opakowania."}
{"id":"2001_19_39","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Inspektor prowadzi ewidencje umów kontraktacji, dostawy i sprzedaży zawartych pomiędzy producentem chmielu lub grupą producentów chmielu, utworzoną na podstawie przepisów o grupach producentów rolnych i ich związkach a nabywcą chmielu. 2. Ewidencja jest prowadzona odrębnie dla : 1) wieloletnich umów kontraktacji, 2) pozostałych umów, 3) umów zawartych przez producentów chmielu, 4) umów zawartych przez grupę producentów chmielu, 5) poszczególnych odmian chmielu. 3. Do ewidencji wpisuje się: 1) oznaczenie stron umowy i datę jej zawarcia, 2) odmianę i rejon uprawy chmielu, 3) rok zbioru chmielu, 4) masę chmielu, 5) cenę 1 kg chmielu, 6) datę wydania chmielu."}
{"id":"2001_19_4","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Pomoc finansowa państwa przewidziana w niniejszej ustawie przysługuje grupom, które: 1) zostały utworzone na podstawie przepisów o grupach producentów rolnych i ich związkach, 2) zostały wpisane do rejestru grup producentów owoców i warzyw objętych pomocą finansową zwanego dalej \"rejestrem grup uznanych\", prowadzonego przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce siedziby grupy, 3) utworzą fundusz operacyjny oraz spełnią wymagania określone w art. 9 - 11."}
{"id":"2001_19_40","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kopie wieloletnich umów kontraktacji producent chmielu lub grupa producentów chmielu przekazuje inspektorowi w terminie miesiąca od dnia zawarcia umowy. 2. Kopie pozostałych umów lub innych dokumentów, potwierdzających przeniesienie własności oraz wydanie chmielu, producent chmielu lub grupa producentów chmielu przekazuje inspektorowi po wydaniu chmielu nabywcy, nie później jednak niż do dnia 31 stycznia każdego roku."}
{"id":"2001_19_41","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Inspektor, w terminie do dnia 1 marca każdego roku, przekazuje Głównemu Inspektorowi Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwanemu dalej \"Głównym Inspektorem\" informacje o ilości chmielu wprowadzonego do obrotu każdego roku oraz o średnich cenach poszczególnych odmian chmielu za 1 kg."}
{"id":"2001_19_42","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Przedsiębiorca wytwarzający zizomeryzowane produkty chmielowe jest obowiązany przekazywać Głównemu Inspektorowi, do dnia 31 grudnia każdego roku, informacje o ilości wyprodukowanych i sprzedanych zizomeryzowanych produktów chmielowych. 2. Przedsiębiorca prowadzący browar jest obowiązany przekazać Głównemu Inspektorowi, do dnia 1 listopada każdego roku, informacje o ilości i odmianach chmielu zebranego z należących do tego przedsiębiorcy plantacji oraz o miejscu położenia i wielkości powierzchni tych plantacji. Rozdział 4 Organizacja rynku tytoniu"}
{"id":"2001_19_43","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Organizacja rynku tytoniu obejmuje: 1) warunki prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego, 2) limitowanie produkcji surowca tytoniowego, 3) rejonizację upraw tytoniu."}
{"id":"2001_19_44","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego wymaga zezwolenia wydanego w drodze decyzji administracyjnej przez Głównego Inspektora. 2. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się grupom producentów tytoniu i ich związkom utworzonym na podstawie przepisów o grupach producentów rolnych i ich związkach. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, poza informacjami określonymi w przepisach o działalności gospodarczej, zawiera informację o zdolnościach produkcyjnych w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się: 1) dokument stwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do nieruchomości, w których ma być prowadzona zamierzona działalność, 2) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego stwierdzające, że wnioskodawca nie zalega z wpłatami danin publicznych, 3) zaświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy lub członków zarządu osoby prawnej za przestępstwa przeciwko mieniu i przeciwko wiarygodności dokumentów, 4) zaświadczenia powiatowej komendy straży pożarnej, stacji sanitarno-epidemiologicznej i wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty przeznaczone do prowadzenia zamierzonej działalności gospodarczej spełniają wymagania określone w przepisach przeciwpożarowych, sanitarnych i ochrony środowiska."}
{"id":"2001_19_45","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Główny Inspektor odmawia wydania zezwolenia, w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli wniosek nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 44 ust. 3 lub nie dołączono do niego dokumentów, o których mowa w art. 44 ust. 4. 2. Przedsiębiorca prowadzący działalność, o której mowa w art. 44 ust. 1, zwany dalej \"przetwórcą\", jest obowiązany składać sprawozdanie Głównemu Inspektorowi o wielkości skupionego i przetworzonego surowca tytoniowego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca w terminie do dnia 31 lipca oraz za okres od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia w terminie do dnia 31 stycznia. 3. Główny Inspektor może cofnąć, w drodze decyzji administracyjnej, wydane zezwolenie w przypadku gdy przetwórca: 1) nie złożył sprawozdania w terminie, o którym mowa w ust. 2, 2) nie dokonał płatności w terminie, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 6. 4. Po cofnięciu zezwolenia z powodu przekroczenia terminu płatności za dostarczony surowiec tytoniowy zezwolenie w takim samym zakresie może być wydane nie wcześniej niż po upływie : 1) roku - w przypadku gdy termin płatności został przekroczony o 30 dni, ale nie więcej niż do 60 dni, 2) 2 lat - w przypadku gdy termin płatności został przekroczony o 60 dni, ale nie więcej niż do 90 dni, 3) 3 lat - w przypadku gdy termin płatności został przekroczony o 90 dni i więcej dni."}
{"id":"2001_19_46","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Wprowadza się limitowanie produkcji surowca tytoniowego. 2. Limitowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na ustalaniu na okres 3 lat z podziałem na poszczególne lata, kolejno po sobie następujące, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, wyrażonej wagowo wielkości produkcji surowca tytoniowego z podziałem na poszczególne lata i grupy użytkowe tytoniu, z uwzględnieniem potrzeb przemysłu tytoniowego oraz wykorzystania surowca tytoniowego przez przetwórców w latach poprzednich. 3. Ustalanie limitu krajowego produkcji surowca tytoniowego następuje do dnia 31 maja roku poprzedzającego rok, od którego będzie obowiązywać limit, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych, związków rolniczych, zrzeszeń branżowych producentów surowca tytoniowego o zasięgu krajowym oraz Krajowego Stowarzyszenia Przemysłu Tytoniowego. 4. W ramach ustalonego limitu krajowego produkcji surowca tytoniowego minister właściwy do spraw rolnictwa określa rezerwę w wysokości 2% tego limitu."}
{"id":"2001_19_47","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Prezes Agencji Rynku Rolnego w ramach limitu, o którym mowa w art. 46, przyznaje, w drodze decyzji administracyjnej, producentom surowca tytoniowego posiadającym gospodarstwo rolne, zwanych dalej \"producentami\", na ich wniosek, limit produkcji surowca tytoniowego z podziałem na grupy użytkowe tytoniu, z zastrzeżeniem art. 48. 2. Ustalenie wielkości limitu produkcji surowca tytoniowego dla poszczególnych producentów następuje przez podział limitu, o którym mowa w art. 46 ust. 2, po odliczeniu rezerwy, o której mowa w art. 46 ust. 4, proporcjonalnie do ilości surowca tytoniowego dostarczonego przetwórcom przez każdego producenta w okresie 3 poprzednich lat. 3. Wniosek o wydanie decyzji o przyznaniu limitu składa się w terminie do dnia 30 czerwca roku, w którym określono limit, o którym mowa w art. 46 ust. 2; wniosek zawiera : 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres miejsca zamieszkania lub siedziby wnioskodawcy, 2) numer identyfikacji podatkowej i rachunku bankowego wnioskodawcy, 3) ilość surowca tytoniowego, grupę użytkową i odmianę tytoniu, której dotyczy wniosek, 4) informację o ilości surowca tytoniowego dostarczonego przetwórcom w okresie 3 poprzednich lat, 5) informację o rejonie i wielkości powierzchni uprawy oraz określenie miejsca położenia plantacji, na której uprawiany jest tytoń. 4. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające informację, o której mowa w ust. 3 pkt 4. 5. Decyzję w sprawie przyznania limitu produkcji surowca tytoniowego producentowi surowca tytoniowego wydaje się do dnia 30 listopada roku poprzedzającego obowiązywanie limitu."}
{"id":"2001_19_48","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Rezerwę limitu produkcji surowca tytoniowego, o której mowa w art. 46 ust. 4, Prezes Agencji Rynku Rolnego przydziela dotychczasowym producentom, w celu powiększenia posiadanych plantacji tytoniu oraz producentom rolnym zamierzającym podjąć produkcję surowca tytoniowego. 2. Rezerwa limitu produkcji surowca tytoniowego może być przyznana producentom na ich wniosek, jeżeli uprawiają tytoń na powierzchni większej niż średnia wielkość plantacji w danym rejonie uprawy i produkują surowiec tytoniowy o jakości wymaganej i potwierdzonej przez przetwórcę. 3. Producentom rolnym, którzy zamierzają podjąć produkcję surowca tytoniowego, rezerwa limitu produkcji surowca tytoniowego może być przyznana na ich wniosek, jeżeli posiadają niezbędne wyposażenie techniczne do uprawy, suszenia i magazynowania surowca tytoniowego. 4. Rezerwa limitu produkcji surowca tytoniowego jest przyznana proporcjonalnie do wielkości zgłoszonych we wnioskach. 5. Do wniosku producenta dołącza się zaświadczenie przetwórcy o jakości dostarczonego surowca tytoniowego, a do wniosku producenta rolnego zamierzającego podjąć produkcję surowca tytoniowego, oświadczenie o posiadaniu niezbędnego wyposażenia do produkcji surowca tytoniowego; przepisy art. 47 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_19_49","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Producenci w okresie 30 dni od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 47 ust. 5, nie później jednak niż do dnia 1 stycznia roku, w którym obowiązuje limit, mogą między sobą zbywać prawa do przyznanych limitów produkcji surowca tytoniowego lub ich części, jeżeli : 1) na uprawę tytoniu objętego limitem nie została zawarta umowa kontraktacji, 2) nabywca prawa do limitu posiada już limit na daną grupę użytkową tytoniu, 3) zbywana część limitu jest nie mniejsza niż 100 kg, 4) grupa wyraziła zgodę na zbycie limitu lub jego części przez członka grupy nabywcy niebędącemu członkiem tej grupy. 2. O zbyciu limitu lub jego części zbywający zawiadamia niezwłocznie na piśmie Prezesa Agencji Rynku Rolnego, nie później jednak niż do dnia 7stycznia roku, w którym dokonano zbycia limitu, dołączając oryginały decyzji, o których mowa w art. 47 ust. 5, wydanych producentowi i nabywcy. 3. Prezes Agencji Rynku Rolnego, w drodze decyzji administracyjnej, przyznaje zbywającemu i nabywcy nowe limity produkcji surowca tytoniowego do dnia 21 stycznia roku, w którym obowiązuje limit."}
{"id":"2001_19_5","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Grupę wpisuje się do rejestru grup uznanych, jeżeli: 1) została utworzona przez co najmniej 5 producentów, dla jednej z następujących grup produktów: a) owoce i warzywa, b) owoce, c) warzywa, d) owoce i warzywa przeznaczone dla przetwórstwa, e) owoce przeznaczone dla przetwórstwa, f) warzywa przeznaczone dla przetwórstwa, g) orzechy, h) grzyby, 2) łączna wartość produktów wytworzonych przez członków grupy i sprzedanych za jej pośrednictwem w okresie roku, wynosi co najmniej równowartość 100 tys. EURO, 3) działa na podstawie statutu albo umowy, które oprócz wymagań określonych odrębnymi przepisami, ustalają w szczególności: a) wysokość składek wpłacanych na fundusz operacyjny, o którym mowa w art. 4 pkt 3, ustalonych w procentach od wartości sprzedanych produktów, b) warunki dostarczania przez członków grupy informacji dotyczących powierzchni uprawy, wysokości zbiorów, wielkości sprzedaży, cen uzyskiwanych za sprzedawane produkty oraz działań podejmowanych na rzecz ochrony środowiska, c) wymóg przynależności tylko do jednej z grup, d) zasady i tryb na jakich grupa sprzedaje produkty swoich członków. 2. Jeżeli statut albo umowa przewidują odstępstwa od zasady sprzedaży całości produktów za pośrednictwem grupy, odstępstwa dotyczą możliwości sprzedaży przez członka grupy wytworzonych przez niego produktów : 1) bezpośrednio konsumentom w ilości nie większej niż 25% całości produktów, jeżeli jest członkiem grupy utworzonej dla grupy produktów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a), 2) bezpośrednio konsumentom w ilości 20% całości produktów, jeżeli jest członkiem jednej z pozostałych grup utworzonych dla grup produktów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b)-h), 3) za pośrednictwem innej grupy, jeżeli produkty te nie są przedmiotem obrotu grupy, której jest członkiem."}
{"id":"2001_19_50","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Uprawa tytoniu jest prowadzona wyłącznie w rejonach uprawy, na podstawie umowy kontraktacji zawartej po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 47 ust. 5, między producentem lub grupą producentów tytoniu a przetwórcą. 2. Umowa kontraktacji jest zawierana oddzielnie dla każdej z grup użytkowych tytoniu, na okres nie dłuższy niż jeden cykl produkcyjny. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych, związków rolniczych, zrzeszeń branżowych producentów surowca tytoniowego o zasięgu krajowym oraz Krajowego Stowarzyszenia Przemysłu Tytoniowego określi, w drodze rozporządzenia, rejony uprawy tytoniu. Rozporządzenie uwzględni w szczególności podział terytorialny kraju, tradycyjnie wyodrębnione rejony uprawy tytoniu, a także grupy użytkowe tytoniu przeznaczone do uprawy w poszczególnych rejonach."}
{"id":"2001_19_51","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Umowa kontraktacji określa w szczególności : 1) grupę użytkową tytoniu, 2) cenę i ilość surowca tytoniowego przewidzianą do dostarczenia, 3) wielkość limitu produkcji surowca tytoniowego ustaloną w decyzji, o której mowa w art. 47 ust. 5, 4) rejon i wielkość powierzchni uprawy tytoniu oraz miejsce położenia plantacji, na której uprawia się tytoń, 5) minimalne wymagania co do jakości surowca tytoniowego, uzgodnione między stronami umowy , 6) termin płatności za dostarczony surowiec tytoniowy, nie dłuższy jednak niż 1 miesiąc od dnia dostarczenia, 7) listę producentów wraz z informacjami, o których mowa w pkt 1 i 4, jeżeli umowa została zawarta z grupą producentów tytoniu. 2. Umowę kontraktacji zawiera się w terminie do dnia 31 stycznia w roku zbioru. Kopię umowy przekazuje producent lub grupa producentów tytoniu Prezesowi Agencji Rynku Rolnego w terminie do 10 dni od dnia jej zawarcia."}
{"id":"2001_19_52","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. W razie niezawarcia umowy kontraktacji lub jeżeli po jej zawarciu okaże się, że producent nie wykorzystał ustalonego limitu produkcji surowca tytoniowego, o którym mowa w art. 47 ust. 2, niezwłocznie zawiadamia o tym na piśmie Prezesa Agencji Rynku Rolnego. 2. W przypadku nieprzekazania kopii umowy lub niezawiadomienia Prezesa Agencji Rynku Rolnego o niewykorzystaniu limitu produkcji surowca tytoniowego limit produkcji surowca tytoniowego przydzielony producentowi w następnym roku ulega zmniejszeniu o 0,5% za każdy dzień zwłoki liczony po upływie 10 dni od dnia zawarcia umowy, nie więcej jednak niż o 15%. 3. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, Prezes Agencji Rynku Rolnego ogłasza, najpóźniej do dnia 15 lutego roku, w którym obowiązuje limit, w sposób zwyczajowo przyjęty w gminach położonych w rejonach uprawy tytoniu, informację o możliwościach uzyskania dodatkowych limitów produkcji surowca tytoniowego na dany rok. 4. Dodatkowy limit produkcji surowca tytoniowego mogą otrzymać tylko dotychczasowi producenci. 5. Wniosek o wydanie decyzji o przyznaniu dodatkowego limitu produkcji surowca tytoniowego można składać w terminie do dnia 28 lutego roku, w którym obowiązuje limit. Przepis art. 47 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 6. Decyzję, o której mowa w ust. 5, wydaje się w terminie do dnia 15 marca roku, w którym obowiązuje limit. 7. Producent, który otrzymał decyzję o dodatkowym limicie produkcji surowca tytoniowego, zawiera umowę w terminie do dnia 31 marca roku, w którym obowiązuje limit, i w terminie 10 dni od dnia jej zawarcia przekazuje kopię tej umowy Prezesowi Agencji Rynku Rolnego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Organizacja rynku suszu paszowego"}
{"id":"2001_19_53","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Organizacja rynku suszu paszowego, zwanego dalej \"suszem\" obejmuje: 1) zasady udzielania pomocy finansowej producentom suszu, 2) limitowanie produkcji suszu producentom, o których mowa w pkt 1, 3) warunki wprowadzania suszu do obrotu."}
{"id":"2001_19_54","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Pomoc finansowa państwa jest udzielana producentom suszu, którzy zostali wpisani do rejestru producentów suszu, zwanego dalej \"rejestrem\", prowadzonego przez Prezesa Agencji Rynku Rolnego oraz spełniają wymagania określone w art. 61 - 66."}
{"id":"2001_19_55","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Producent suszu może być wpisany do rejestru, jeżeli posiada urządzenia techniczne: 1) umożliwiające produkcję suszu o wymaganiach jakościowych określonych w art. 62, 2) zapewniające, że temperatura gorącego powietrza lub gazów spalinowych zmieszanych z powietrzem na wlocie do komory suszenia wynosi nie mniej niż +93°C."}
{"id":"2001_19_56","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Wniosek o wpisanie do rejestru zawiera: 1) imię i nazwisko, adres miejsca zamieszkania lub siedziby wnioskodawcy, 2) informację o posiadanych urządzeniach technicznych, o których mowa w art. 55. 2. Do wniosku dołącza się dokumenty, o których mowa w art. 44 ust. 4."}
{"id":"2001_19_57","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Decyzję administracyjną w sprawie wpisu do rejestru wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego. 2. Prezes Agencji Rynku Rolnego wydaje decyzję o skreśleniu z rejestru, jeżeli producent suszu przestał spełniać warunki niezbędne do wpisu do rejestru lub produkowany susz nie spełnia wymogów jakościowych. 3. Rejestr jest jawny i zawiera imię i nazwisko, adres producenta albo nazwę, adres osoby prawnej oraz imię i nazwisko osób uprawnionych do jej reprezentowania."}
{"id":"2001_19_58","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Wprowadza się krajowy limit produkcji suszu obowiązujący producentów objętych finansową pomocą państwa. 2. Limit krajowy produkcji suszu z podziałem na województwa ustala corocznie, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rynków rolnych, biorąc pod uwagę potrzeby kraju w zakresie produkcji pasz. 3. Limit krajowy produkcji suszu ustala się na okres jednego roku obrotowego trwającego od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca roku następnego."}
{"id":"2001_19_59","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Limit produkcji suszu przyznaje producentowi, w drodze decyzji administracyjnej, Prezes Agencji Rynku Rolnego w ramach krajowego limitu, na jego wniosek. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się najpóźniej do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok, na który ma być przyznany limit. 3. Wniosek zawiera informacje o : 1) rocznej wielkości produkcji suszu w poprzednim roku, 2) wydajności suszarni i urządzeń przetwarzających susz, 3) wielkości zaplecza surowcowego, 4) rodzaju zielonki, z której produkuje się susz, 5) rodzaju produkowanego suszu, 6) wpisie do rejestru. 4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, nie dotyczy producentów suszu rozpoczynających produkcję tego suszu."}
{"id":"2001_19_6","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wniosek o wpisanie do rejestru grup uznanych zawiera: 1) nazwę i siedzibę grupy, 2) rodzaj grupy produktów, o których mowa w art. 5 ust. 1, 3) informację o wartości produktów wytworzonych przez członków grupy i sprzedanych za jej pośrednictwem w poprzednim roku. 2. Do wniosku dołącza się: 1) wypis z Krajowego Rejestru Sądowego, 2) statut albo umowę grupy, 3) dokumenty potwierdzające informację, o której mowa w ust. 1 pkt 3."}
{"id":"2001_19_60","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Wielkość limitu przyznanego producentowi suszu jest proporcjonalna do wielkości produkowanego suszu w poprzednim roku, jeżeli wielkość limitu krajowego określonego przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych nie przekracza limitu ustalonego w poprzednim roku. 2. Jeżeli limit krajowy jest wyższy od limitu roku poprzedniego, nadwyżkę dzieli się między producentów. 3. Producent suszu rozpoczynający produkcję może ubiegać się o przyznanie limitu wyłącznie w ramach podziału nadwyżki limitu, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_19_61","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Produkowany susz powinien spełniać następujące wymagania jakościowe: 1) mieć zabarwienie zielone, zapach charakterystyczny dla suszu z zielonek i nie zawierać oznak pleśni, 2) wilgotność suszu w postaci mączki nie może przekraczać 12% a w postaci brykietów, granul, balotów i sieczki \" 14%, 3) zawartość białka ogólnego w suszu nie może być niższa niż 15%, 4) zawartość włókna surowego w suchej masie suszu nie może być wyższa niż 26%, 5) po spaleniu suszu zawartość popiołu nierozpuszczalnego w kwasie solnym nie może być wyższa niż 3,5%."}
{"id":"2001_19_62","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Do produkcji suszu nie może być wykorzystywana: 1) zielonka podsuszona o wilgotności niższej niż 30%, 2) zielonka z roślin, z których zostały zebrane nasiona. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania co do jakości zielonki przeznaczonej do produkcji suszu oraz metody badań stosowanych w ocenie wymagań jakościowych, biorąc pod uwagę wyprodukowanie suszu spełniającego odpowiednie wymagania jakościowe."}
{"id":"2001_19_63","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Producent suszu produkujący susz w ramach limitu, o którym mowa w art. 60 ust. 1, jest obowiązany do prowadzenia dokumentacji dotyczącej: 1) ilości wyprodukowanej lub zakupionej zielonki, 2) ilości wyprodukowanego suszu, 3) ilości sprzedanego suszu z podziałem na jego rodzaje, 4) oceny jakościowej zielonki, 5) parametrów jakościowych suszu, 6) zużycia paliwa i energii elektrycznej przy produkcji suszu. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia dokumentacji, mając na względzie zapewnienie kontroli produkcji i jakości suszu."}
{"id":"2001_19_64","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Do obrotu wprowadza się wyłącznie susz: 1) odpowiadający wymaganiom jakościowym określonym w art. 61, 2) w workach papierowych o pojemności do 25 kg, jeżeli jest wyprodukowany w postaci mączki, 3) luzem, jeżeli jest granulowany lub brykietowany, 4) w opakowaniach foliowych, jeżeli jest prasowany w bele. 2. Pomieszczenia składowania suszu powinny być suche, zaciemnione i chłodne. 3. Partię suszu z dobowej produkcji przechowuje się w wydzielonym magazynie kwarantanny przez okres co najmniej jednej doby."}
{"id":"2001_19_65","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Każda partia wytworzonego i wprowadzonego do obrotu suszu jest opatrzona kartą informacyjną, zawierającą w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny następujące dane w języku polskim: 1) numer partii, datę produkcji, rodzaj suszu, ewentualnie nazwę handlową, 2) producenta, 3) liczbę i numery worków lub bel, masę jednostkową worka lub beli, masę netto partii, 4) okres przydatności, 5) przeznaczenie, w tym gatunek i wiek zwierząt, jeżeli susz jest przeznaczony do bezpośredniego skarmiania, 6) wilgotność i zawartość białka ogółem, 7) sposób stosowania."}
{"id":"2001_19_66","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ramach pomocy finansowej, o której mowa w art. 54, wypłaca się producentowi suszu kwotę stanowiącą równowartość 30 EURO, obliczoną według kursu Narodowego Banku Polskiego obowiązującego w dniu wypłaty, za każdą tonę suszu sprzedanego w ramach limitu, o którym mowa w art. 59."}
{"id":"2001_19_67","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Producent suszu składa wniosek o przyznanie pomocy finansowej w terminie do 45 dni po zakończeniu I, II i III kwartału roku obrotowego, na który został określony limit. 2. Końcowe rozliczenie pomocy finansowej następuje po zakończeniu roku obrotowego, na który został określony limit, na wniosek złożony przez producenta najpóźniej do dnia 15 kwietnia roku po zakończeniu roku obrotowego, za który ma być dokonane rozliczenie pomocy finansowej."}
{"id":"2001_19_68","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Wniosek o przyznanie pomocy finansowej zawiera: 1) imię i nazwisko lub nazwę producenta suszu oraz jego adres, 2) okres, za który przysługuje pomoc finansowa, 3) ilość sprzedanego suszu w okresie, o którym mowa w pkt 2, 4) określenie wysokości kwoty pomocy finansowej. 2. Do wniosku dołącza się dowody potwierdzające: 1) ilość sprzedanego suszu w okresie, którego dotyczy wniosek, 2) spełnienie wymagań co do jakości suszu."}
{"id":"2001_19_69","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Decyzję administracyjną w sprawie przyznania pomocy finansowej wydaje Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w terminie 15 dni od dnia otrzymania wniosku. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rozwoju wsi."}
{"id":"2001_19_7","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Decyzję administracyjną w sprawie wpisania grupy do rejestru grup uznanych wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę grupy w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 6. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych prowadzi krajowy rejestr grup uznanych na podstawie informacji przekazanych przez wojewodów."}
{"id":"2001_19_70","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Kwota przyznawana w ramach pomocy finansowej jest wypłacana przez Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w terminie do miesiąca od dnia wydania decyzji o jej przyznaniu. Rozdział 6 Przepisy karne"}
{"id":"2001_19_71","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Kto: 1) wprowadza do obrotu chmiel lub produkty chmielowe bez certyfikatu albo świadectwa równoważności, przepakowuje chmiel lub produkty chmielowe bez nadzoru inspektora, 2) znakuje opakowania chmielu lub produktów chmielowych niezgodnie z przepisami art. 36, 3) nie przekazuje inspektorowi kopii umów lub innych dokumentów, potwierdzających przeniesienie własności oraz wydanie chmielu, 4) nie przekazuje Głównemu Inspektorowi informacji o ilości i odmianach zebranego chmielu oraz miejscach położenia i wielkości powierzchni plantacji chmielu, 5) uprawia tytoń poza rejonami uprawy i bez zawartej umowy kontraktacji, 6) wprowadza do obrotu surowiec tytoniowy w ilości większej niż określona w przyznanym limicie, 7) wprowadza do obrotu susz paszowy nie spełniający wymagań jakościowych podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach o czyny określone w ust. 1 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"2001_19_72","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 293) w art. 3 w ust. 1: 1) w pkt 1 w lit. a) po wyrazie \"oleistych,\" dodaje się wyrazy \"suszem paszowym, zielonką\"; 2) po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) realizacji zadań wynikających z odrębnych przepisów, w szczególności przepisów o organizacji niektórych rynków rolnych.\"."}
{"id":"2001_19_73","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 98 poz. 473, z 1997 r. Nr 41 poz. 255, Nr 79, poz. 484, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 5\"7 w brzmieniu: \"5) finansowanie wydatków związanych z rejestracją i wyposażeniem w środki techniczne grup producentów owoców i warzyw, 6) udzielanie pomocy na tworzenie funduszu operacyjnego dla wpisanych do rejestru uznanych grup producentów owoców i warzyw, 7) wypłacanie rekompensat finansowych z tytułu nie wprowadzania do obrotu owoców i warzyw,\"; 2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Wysokość środków przeznaczonych na cele, o których mowa w ust. 2 pkt 5, dla grup producentów owoców i warzyw wpisanych do rejestru grup wstępnie uznanych ustala się w wysokości faktycznie poniesionych kosztów na te cele, z tym że nie mogą one przekraczać: 1) 5% - w pierwszym roku, 2) 5% - w drugim roku , 3) 4% - w trzecim roku, 4) 3% - w czwartym roku, 5) 2% - w piątym roku, udokumentowanych przychodów ze sprzedaży produktów członków grupy.\"."}
{"id":"2001_19_74","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Traci moc dekret z dnia 24 czerwca 1953 r. o uprawie tytoniu i wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz.U. Nr 34, poz. 144, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1993 r. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 10, poz. 55 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554)."}
{"id":"2001_19_75","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 4 i art. 9 ust. 1 w zakresie dotyczącym udzielania pomocy finansowej oraz art. 12-14, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) art. 9 ust. 3 pkt 2, art. 15-21, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. (Nr ...., poz. ....) Wykaz produktów objętych organizacją rynku owoców i warzyw: Kod PCN Wyszczególnienie 0702 00 Pomidory, świeże lub chłodzone 0703 Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone 0704 Kapusta, kalafiory, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub chłodzone 0705 Sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.), świeże lub chłodzone 0706 Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub chłodzone 0707 00 Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone 0708 Warzywa strączkowe, nawet łuskane, świeże lub chłodzone ex 0709 Inne warzywa, świeże lub chłodzone z wyjątkiem kodów : 0709 60 91, 0709 60 95, 0709 90 31, 0709 90 39, 0709 90 60 ex 0802 Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane, z wyjątkiem areca (lub betel) i cola - kod 0802 90 30 0 0803 00 11 0 Plantany świeże ex 0803 00 90 Plantany suszone 0804 20 10 Figi świeże 0804 30 00 Ananasy 0804 40 00 0 Awokado 0804 50 00 Guawa, mango, smaczelina 0805 Owoce cytrusowe, świeże lub suszone 0806 10 10 1 Winogrona świeże 0806 10 10 3 0806 10 10 5 0806 10 10 7 0806 10 10 9 0807 Melony (łącznie z arbuzami) i papaje świeże 0808 Jabłka, gruszki i pigwy, świeże 0809 Morele, wiśnie, brzoskwinie (łącznie z nektarynami), śliwki i owoce tarniny, świeże 0810 Pozostałe owoce, świeże 0813 50 31 0 Mieszanki wyłącznie z suszonych orzechów z pozycji 0801 i 0813 50 39 0 0802 1212 10 10 Chleb świętojański strąkowy - szarańczyn (Ceratonia siliqua) Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. (Nr ......, poz. .......) Wysokość rekompensat za wycofanie produktów z rynku w EURO za 100 kg Lata handlowe 20012002 od 2002 Kalafiory 7,48 7,01 Pomidory 5,15 4,83 Jabłka 9,18 8,81 Winogrona 8,55 8,02 Morele 15,12 14,17 Brzoskwinie 11,72 10,99 Gruszki 8,75 8,39 Bakłażany 4,23 3,97"}
{"id":"2001_19_8","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Rejestr grup uznanych jest jawny i zawiera: 1) nazwę i adres grupy, 2) datę i numer wydania decyzji o wpisie grupy do rejestru, 3) grupę produktów objętych decyzją, 4) informacje o osobach upoważnionych do reprezentowania grupy. 2. Grupa jest obowiązana informować właściwego wojewodę o każdej zmianie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4."}
{"id":"2001_19_9","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Fundusz operacyjny jest tworzony ze składek członków grupy oraz kwot przyznanych w ramach pomocy finansowej udzielanej przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 2. Wysokość składki wpłacanej przez członka grupy nie może być niższa niż 1% wartości wytworzonych przez niego produktów, uzyskanej ze sprzedaży za pośrednictwem grupy. 3. Środki finansowe funduszu operacyjnego gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym grupy i wykorzystywane są na: 1) finansowanie programu działania opracowanego przez grupę, zwanego dalej \"programem\", 2) wypłaty z tytułu niewprowadzenia produktów do obrotu."}
{"id":"2001_20_1","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 1. Ustawa określa system zbierania i wykorzystywania danych rachunkowych z gospodarstw rolnych mający na celu: 1) określanie rocznych dochodów w gospodarstwach rolnych, 2) dokonywanie analizy ekonomicznej gospodarstw rolnych oraz ocenę sytuacji w rolnictwie i na rynkach rolnych."}
{"id":"2001_20_10","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_20_2","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) dane rachunkowe - dane dotyczące zasobów materialnych i finansowych gospodarstwa rolnego oraz jego przychodów z produkcji rolnej i kosztów ich uzyskania, 2) gospodarstwo rolne - gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, 3) posiadacz gospodarstwa rolnego - posiadacza samoistnego albo zależnego, 4) Instytut - Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z siedzibą w Warszawie, 5) biuro rachunkowe - podmiot zbierający dane rachunkowe na podstawie umowy zawartej z Instytutem, który gwarantuje obiektywne i rzetelne przekazywanie danych rachunkowych, 6) rok obrachunkowy - rok kalendarzowy lub inny okres kolejnych 12 miesięcy."}
{"id":"2001_20_3","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 3. 1. Zakres zbieranych danych rachunkowych obejmuje: 1) informacje ogólne o gospodarstwie rolnym, w szczególności numer identyfikacyjny gospodarstwa nadany do celów zbierania danych rachunkowych, zakodowany opis miejsca położenia gospodarstwa rolnego, kierunek prowadzonej w gospodarstwie rolnym produkcji rolnej, 2) powierzchnię użytków rolnych według struktury ich własności, 3) zasoby i nakłady pracy własnej oraz najemnej, 4) liczbę i wartość zwierząt na początku i na końcu roku obrachunkowego oraz średnioroczny stan zwierząt z podziałem na gatunki i grupy użytkowe, 5) obrót zwierzętami w roku obrachunkowym z podziałem na gatunki, 6) koszty związane z produkcją rolną, 7) składniki majątku gospodarstwa rolnego i obrót nimi w roku obrachunkowym, 8) zadłużenie, 9) podatek od towarów i usług (VAT), 10) dotacje i dopłaty wyrównawcze, 11) obrót produktami pochodzenia roślinnego i zwierzęcego w roku obrachunkowym, 12) wielkości przyznanych limitów produkcji rolnej. 2. Dane rachunkowe zbierane są według jednolitego formularza. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i sposób zbierania danych rachunkowych oraz wzór formularza, o którym mowa w ust. 2, mając na względzie przepisy obowiązujące w tym zakresie w Unii Europejskiej oraz konieczność zapewnienia ochrony danych osobowych."}
{"id":"2001_20_4","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 4. 1. Dane rachunkowe zebrane z gospodarstw rolnych mogą być wykorzystywane tylko do celów wymienionych w art. 1. Dane rachunkowe nie mogą być wykorzystywane do celów podatkowych. 2. Dane osobowe posiadaczy gospodarstw rolnych są chronione na zasadach określonych w przepisach o ochronie danych osobowych."}
{"id":"2001_20_5","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 5. 1. Dane rachunkowe z gospodarstw rolnych reprezentatywnych dla określonego kierunku produkcji rolnej, miejsca położenia gospodarstwa rolnego i uzyskiwanych dochodów rolniczych zbierane są przez Instytut za pośrednictwem biur rachunkowych. 2. Instytut zawiera roczne umowy z biurami rachunkowymi o zbieranie danych rachunkowych z reprezentatywnych gospodarstw rolnych wskazanych w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 1. 3. Umowy, o których mowa w ust. 2, określają w szczególności: 1) dane rachunkowe podlegające zbieraniu zgodnie z zakresem określonym w art. 3, 2) liczbę gospodarstw rolnych, z których zbierane będą dane rachunkowe, 3) terminy i formy przekazywania zbieranych danych rachunkowych w danym roku obrachunkowym, 4) warunki płatności dla biur rachunkowych, 5) warunki ochrony danych rachunkowych z poszczególnych gospodarstw rolnych, 6) warunki ochrony danych osobowych posiadaczy gospodarstw rolnych na zasadach określonych w przepisach o ochronie danych osobowych, 7) kary umowne z tytułu niedotrzymania warunków umowy."}
{"id":"2001_20_6","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 6. 1. Dane rachunkowe zbierane są z gospodarstw rolnych, których posiadacze wyrażą na to zgodę i podpiszą z biurem rachunkowym umowę o zbieranie danych rachunkowych w danym roku obrachunkowym. 2 . Umowa zawiera w szczególności: 1) dane rachunkowe podlegające zbieraniu zgodnie z zakresem określonym w art. 3 i terminy ich dostarczania, 2) warunki ochrony danych rachunkowych z gospodarstwa rolnego, 3) warunki ochrony danych osobowych posiadaczy gospodarstwa rolnego na zasadach określonych w przepisach o ochronie danych osobowych."}
{"id":"2001_20_7","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 7. 1. Tworzy się Krajowy Komitet do Spraw Systemu Zbierania i Wykorzystywania Danych Rachunkowych z Gospodarstw Rolnych, zwany dalej \"Komitetem\". 2. Komitet jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Do zadań Komitetu należy: 1) opiniowanie planu wyboru reprezentatywnych gospodarstw rolnych, z których będą zbierane dane rachunkowe, 2) opiniowanie sprawozdań z realizacji planu wyboru reprezentatywnych gospodarstw rolnych, z których będą zbierane dane rachunkowe, 3) opiniowanie przygotowanej przez Instytut listy biur rachunkowych, z którymi będzie zawierał umowy, o których mowa w art. 5 ust. 2. 4. W skład Komitetu wchodzą dwaj przedstawiciele ministra właściwego do spraw rolnictwa i dwaj przedstawiciele ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz przedstawiciel ministra właściwego do spraw rynków rolnych, ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, przedstawiciel Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, przedstawiciel Instytutu oraz przedstawiciel Krajowej Rady Izb Rolniczych. 5. Członków Komitetu powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek podmiotów, które reprezentują. 6. Członkowie Komitetu wybierają spośród siebie przewodniczącego i wiceprzewodniczącego. 7. Opinie w sprawach, o których mowa w ust. 3, Komitet wydaje w drodze jednogłośnie podejmowanych uchwał. 8. W przypadku gdy Komitet nie podejmie uchwały w terminie miesiąca od dnia otrzymania do zaopiniowania sprawy dotyczącej zadań, o których mowa w ust. 3, opinię wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa. 9. Posiedzenia Komitetu zwołuje jego przewodniczący. 10. Posiedzenia Komitetu prowadzi przewodniczący, a w razie jego nieobecności wiceprzewodniczący. 11. Obsługę administracyjną prac Komitetu zapewnia urząd ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2001_20_8","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 8. Instytut: 1) przygotowuje i przesyła Komisji Europejskiej, najpóźniej 2 miesiące przed rozpoczęciem kolejnego roku obrachunkowego, zaopiniowany plan wyboru reprezentatywnych gospodarstw rolnych, z których zbierane będą dane rachunkowe, 2) przedkłada Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego zaopiniowany plan wyboru reprezentatywnych gospodarstw rolnych, z których zbierane będą dane rachunkowe w celu sporządzenia ich wykazu, 3) przygotowuje i przesyła Komisji Europejskiej zaopiniowane sprawozdania z realizacji planu wyboru reprezentatywnych gospodarstw rolnych, z których zbierane są dane rachunkowe, w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy, licząc od rozpoczęcia roku obrachunkowego, 4) przedkłada Komitetowi informacje o postępie prac związanych ze zbieraniem i wykorzystywaniem danych rachunkowych, 5) przygotowuje i przedkłada do zaopiniowania Komitetowi listę biur rachunkowych, z którymi będzie zawierał umowy określone w art. 5 ust. 2, 6) weryfikuje zebrane i przekazane przez biura rachunkowe dane rachunkowe, a następnie przekazuje je Komisji Europejskiej, 7) opracowuje i zamieszcza we własnych publikacjach przetworzone zbiorcze dane rachunkowe zebrane z gospodarstw rolnych."}
{"id":"2001_20_9","title":"Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o zbieraniu i wykorzystywaniu danych rachunkowych z gospodarstw rolnych","text":"Art. 9. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie otrzymanego planu wyboru, o którym mowa w art. 8 pkt 2, sporządza w drodze losowania wykaz reprezentatywnych gospodarstw rolnych, z których będą zbierane dane rachunkowe i przekazuje go Instytutowi. 2. Wykaz zawiera: 1) numer identyfikacyjny REGON, 2) imię, nazwisko i adres posiadacza gospodarstwa rolnego."}
{"id":"2001_21_1","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349, Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa cele, zasady i formy ochrony przyrody ożywionej i nieożywionej oraz krajobrazu.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, oznacza zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów przyrody i jej składników, a w szczególności: 1) dziko występujących roślin lub zwierząt, 2) siedlisk przyrodniczych, 3) siedlisk gatunków chronionych roślin lub zwierząt, 4) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia, 5) roślin lub zwierząt, objętych ochroną na podstawie odrębnych przepisów, 6) przyrody nieożywionej, 7) krajobrazu. 2. Ochrona przyrody ma na celu: 1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów, 2) zachowanie różnorodności biologicznej, 3) zachowanie dziedzictwa geologicznego, 4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin lub zwierząt wraz z siedliskami poprzez utrzymywanie lub przywracanie ich do właściwego stanu, 5) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu siedlisk przyrodniczych, a także innych zasobów przyrody i jej składników, 6) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody.\"; 3) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) banku genów - rozumie się przez to ośrodek gdzie genotypy są przechowywane poza ich naturalnym środowiskiem, wyposażony w niezbędne budowle i urządzenia, 2) korytarzu ekologicznym - rozumie się przez to obszar pomiędzy dwoma lub wieloma obszarami chronionymi, niezabudowany, umożliwiający migracje roślin i zwierząt, 3) ochronie ścisłej - rozumie się przez to całkowite zaniechanie ingerencji człowieka w stan ekosystemów i składników przyrody, 4) ochronie częściowej - rozumie się przez to czynną ochronę ekosystemów i składników przyrody w celu przywrócenia stanu naturalnego lub ich utrzymania w stanie zbliżonym do naturalnego, 5) ochronie krajobrazowej - rozumie się przez to zrównoważony rozwój obszaru oraz zachowanie cech charakterystycznych krajobrazu, 6) ogrodzie botanicznym - rozumie się przez to wydzielony, odpowiednio wyposażony, zagospodarowany i urządzony teren, będący miejscem uprawy roślin różnych stref klimatycznych i środowisk życia lub roślin określonego rodzaju oraz związanej z tym działalności naukowobadawczej, dydaktyczno-wychowawczej, popularyzatorskiej i rekreacyjnej, 7) ogrodzie zoologicznym - rozumie się przez to odpowiednio urządzony i zagospodarowany teren wraz z budynkami i budowlami trwale z gruntem związanymi, gdzie zwierzęta należące do gatunków dziko żyjących przetrzymywane są w celu pokazów publicznych przez co najmniej siedem dni w roku, za wyjątkiem cyrków i sklepów zoologicznych, 8) otulinie - rozumie się przez to strefę ochronną wyznaczoną indywidualnie dla określonej formy ochrony przyrody zabezpieczającą ją przed zagrożeniami zewnętrznymi, 9) planie ochrony - rozumie się przez to podstawowy dokument opracowywany dla wskazanych form ochrony przyrody zawierający opis formy ochrony oraz cele prowadzenia działań ochronnych, katalog zadań i sposobów ich wykonania, 10) roślinie - rozumie się przez to wybrany element królestwa roślin lub królestwa grzybów, 11) siedlisku przyrodniczym - rozumie się przez to obszar lądowy lub wodny, naturalny lub półnaturalny, wyodrębniony w oparciu o cechy geograficzne, abiotyczne i biotyczne, 12) siedlisku roślin lub siedlisku zwierząt - rozumie się przez to obszar występowania gatunków roślin lub zwierząt, 13) starodrzewiu - rozumie się przez to drzewostan lub pojedyncze drzewa, które przekroczyły fazę kulminacji przyrostu lub osiągnęły wiek rębności w rozumieniu przepisów o gospodarce leśnej, 14) środowisku przyrodniczym - rozumie się przez to krajobrazy wraz z tworami przyrody nieożywionej, naturalne i przekształcone siedliska przyrodnicze wraz z występującymi w nich roślinami i zwierzętami, 15) właściwym stanie siedliska - rozumie się przez to stan, w którym naturalny zasięg siedliska oraz tereny mieszczące się w obrębie tego zasięgu są stałe lub zwiększają się, a specyficzna struktura i funkcje konieczne do jego długotrwałego zachowania istnieją i będą istnieć w dającej się przewidzieć przyszłości oraz stan tworzących go gatunków roślin lub zwierząt jest właściwy, 16) właściwym stanie gatunku - rozumie się przez to stan, w którym dane o dynamice liczebności populacji tego gatunku wskazują, że gatunek utrzymuje się w skali długoterminowej jako trwały składnik swojego siedliska, zasięg gatunku nie zmniejsza się ani też nie ulegnie zmniejszeniu w dającej się przewidzieć przyszłości oraz istnieje i będzie istniało w przyszłości siedlisko wystarczająco duże, aby utrzymać te populacje przez dłuższy czas, 17) zagrożeniach zewnętrznych - rozumie się przez to czynniki mogące wywołać zmiany cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych w składnikach chronionej przyrody, wynikające z działalności człowieka lub z przyczyn naturalnych.\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Cele ochrony przyrody są realizowane przez: 1) uwzględnianie wymagań ochrony przyrody w polityce ekologicznej państwa, programach ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju przyjmowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego, strategiach rozwoju województw, wojewódzkich i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, studiach uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego gmin, 2) obejmowanie zasobów przyrody i jej składników formami ochrony przewidywanymi ustawą lub przepisami szczególnymi, 3) opracowywanie i wykonywanie planów ochrony określonych w ustawie obszarów objętych ochroną oraz programów ochrony gatunków i ich siedlisk.\"; 5) w art. 6 w pkt 1, w art. 7 w ust. 1 i 2, w art. 10 w pkt 1 i w art. 21 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\"; 6) w art. 10 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) rada parku narodowego,\"; 7) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Członków Państwowej Rady Ochrony Przyrody na kadencję trwającą 3 lata w liczbie 30 powołuje minister właściwy do spraw środowiska spośród działających na rzecz ochrony przyrody, przedstawicieli: 1) nauki, 2) praktyki, 3) organizacji społecznych.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W ramach Państwowej Rady Ochrony Przyrody działają komisje problemowe, do których minister właściwy do spraw środowiska, na wniosek przewodniczącego Rady, może powołać także osoby spoza jej składu.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Działalność Państwowej Rady Ochrony Przyrody i komisji problemowych jest finansowana z budżetu Ministerstwa Środowiska.\"; 8) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Członków wojewódzkiej komisji ochrony przyrody na kadencję trwającą 3 lata w liczbie 20 powołuje wojewoda spośród działających na rzecz ochrony przyrody, przedstawicieli: 1) nauki, 2) praktyki, 3) sejmiku wojewódzkiego, 4) organizacji społecznych, 5) organizacji gospodarczych.\"; 9) w art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do zadań wojewódzkiej komisji ochrony przyrody należy w szczególności: 1) ocena stanu i potrzeb ochrony przyrody, 2) przygotowywanie opinii i wniosków z zakresu ochrony przyrody, 3) opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego w zakresie ochrony przyrody wydawanych przez wojewodę, 4) opiniowanie projektów inwestycji i programów wpływających na system obszarów chronionych, w tym regulacji rzek, melioracji bagien i dolin rzecznych.\"; 10) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Formy ochrony przyrody\"; 11) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Poddanie pod ochronę następuje przez: 1) tworzenie parków narodowych, 2) uznawanie określonych obszarów za rezerwaty przyrody, 3) tworzenie parków krajobrazowych, 4) wyznaczanie obszarów chronionego krajobrazu, 5) wprowadzanie ochrony gatunkowej roślin i zwierząt, 6) wprowadzanie ochrony w drodze uznania za: a) pomniki przyrody, b) stanowiska dokumentacyjne, c) użytki ekologiczne, d) zespoły przyrodniczo-krajobrazowe. 2. Obszary wymienione w ust. 1 w pkt 1-4 tworzą krajowy system obszarów chronionych. System ten stanowi układ przestrzenny wzajemnie uzupełniających się form ochrony przyrody, łączonych korytarzami ekologicznymi. 3. Poddanie pod ochronę przez tworzenie parków narodowych lub uznawanie za rezerwaty przyrody obszarów, które stanowią nieruchomości, nie będące własnością Skarbu Państwa, następuje za zgodą właściciela, a przy braku tej zgody w trybie wywłaszczenia za odszkodowaniem.\"; 12) po art. 13 dodaje się art. 13a i 13b w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. Dla obszarów objętych formami ochrony określonymi w art. 13 ust. 1 pkt 1-3 sporządza się i realizuje plan ochrony. 2. Projekt planu ochrony dla określonego obszaru sporządza organ zarządzający albo sprawujący bezpośredni nadzór nad tym obszarem, w ciągu 5 lat od dnia utworzenia parku narodowego, rezerwatu przyrody lub parku krajobrazowego. 3. Projekt planu ochrony podlega zaopiniowaniu przez zainteresowane jednostki samorządu terytorialnego, w terminie jednego miesiąca od dnia jego przedłożenia. Niezłożenie opinii w przewidzianym terminie uznaje się za brak uwag do projektu. 4. Ustalenia zawarte w planie ochrony są wiążące dla miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 5. Minister właściwy do spraw środowiska w drodze rozporządzenia ustanawia plan ochrony dla obszarów objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 i art. 23 ust. 5. 6. Wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 5, w drodze rozporządzenia, ustanawia plan ochrony dla obszarów objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 i 3. 7. Ustanowienie planu ochrony zobowiązuje właściwe gminy do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru objętego planem ochrony lub dokonania zmian w obowiązującym planie miejscowym, w terminie jednego roku od dnia wejścia w życie aktu ustanawiającego plan ochrony. Koszt sporządzenia lub zmiany planu miejscowego obciąża budżet państwa. 8. Jeżeli rada gminy w przypadku, o którym mowa w ust. 7, nie podejmie w wyznaczonym terminie uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wojewoda wzywa gminę do podjęcia takiej uchwały w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące, a po bezskutecznym upływie tego terminu sporządza plan w formie aktu prawa miejscowego. Przyjęty w tym trybie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wywołuje takie skutki prawne, jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony przez radę gminy. 9. Postanowienia ust. 6 stosuje się odpowiednio do ustaleń zawartych w aktach powołujących formy ochrony przyrody określone w art. 13 ust. 1 pkt 4 i 6."}
{"id":"2001_21_10","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 10. Do spraw wszczętych, a nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_21_11","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 11. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie aktów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień ustawowych w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w zakresie, w jakim nie są z nią sprzeczne, jednak nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2001_21_12","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 12. Minister właściwy do spraw środowiska ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, jednolity tekst ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu."}
{"id":"2001_21_13","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_21_13b","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 13b. 1. Plany ochrony dla parków narodowych, rezerwatów przyrody oraz parków krajobrazowych, sporządza się na okres 20 lat, z uwzględnieniem: 1) charakterystyki i diagnozy (oceny) stanu przyrody, 2) identyfikacji i oceny zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych, 3) charakterystyki i oceny uwarunkowań społecznych i gospodarczych, 4) analizy skuteczności dotychczasowych sposobów ochrony, 5) charakterystyki i oceny stanu zagospodarowania przestrzennego. 2. Plany ochrony dla parku narodowego oraz rezerwatu przyrody zawierają w szczególności: 1) cele ochrony z uwzględnieniem przyrodniczych i społecznych uwarunkowań ich realizacji, 2) obszary ochrony ścisłej, częściowej i krajobrazowej, 3) program działań ochronnych na obszarach ochrony ścisłej, częściowej i krajobrazowej, 4) sposoby eliminacji lub minimalizacji zagrożeń dla przyrody, 5) obszary i sposoby ich udostępniania dla celów naukowych, dydaktycznych, edukacyjnych, turystycznych i rekreacyjnych, 6) ustalenia do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 3. Plany ochrony dla parku krajobrazowego zawierają w szczególności: 1) cele ochrony z uwzględnieniem przyrodniczych, społecznych i gospodarczych uwarunkowań ich realizacji, 2) obszary działań ochronnych, 3) zakres prac związanych z ochroną przyrody i kształtowaniem krajobrazu obszarów wymienionych w pkt 2, 4) sposoby eliminacji lub minimalizacji zagrożeń dla przyrody, 5) obszary i sposoby ich udostępniania dla celów naukowych, dydaktycznych, edukacyjnych, turystycznych i rekreacyjnych oraz dla innych form gospodarowania, 6) ustalenia do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania projektu planu ochrony dla: 1) parku narodowego, 2) rezerwatu przyrody, 3) parku krajobrazowego, uwzględniając formy ochrony przyrody, charakterystykę ekosystemów oraz dopuszczalne sposoby gospodarczego korzystania z zasobów przyrody w parkach krajobrazowych oraz kierując się potrzebą ochrony różnorodności biologicznej. 5. Dla parków narodowych lub rezerwatów przyrody, dla których nie sporządzono planów ochrony, organ sprawujący bezpośredni nadzór sporządza projekt rocznych zadań ochronnych, ustanawianych w drodze rozporządzenia przez właściwe organy. Zadania te obejmują: 1) identyfikację i opis zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz sposoby ich eliminacji, 2) sposoby i zakres prowadzenia ochrony czynnej. 6. Plany ochrony dla rezerwatów przyrody, o których mowa w art. 23 ust. 3 lub parków krajobrazowych położonych na terenie dwu lub więcej województw, właściwi wojewodowie ustanawiają, w porozumieniu, w drodze rozporządzeń.\"; 13) w art. 14: a) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Na obszarach graniczących z parkiem narodowym wyznacza się otulinę. 5. W otulinie, o której mowa w ust. 4, może być utworzona strefa ochronna zwierząt łownych, której obszar nie podlega włączeniu w granice obwodów łowieckich.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, ustanawia strefę ochronną zwierząt łownych, określa obszary wchodzące w jej skład oraz szczegółowe zasady utrzymania właściwej liczebności i struktury populacji poszczególnych gatunków zwierząt łownych. Minister właściwy do spraw środowiska, wydając rozporządzenie, będzie kierował się potrzebą: 1) ochrony zwierząt łownych w parkach narodowych, 2) stworzenia strefy bezpieczeństwa dla zwierząt łownych wychodzących na żerowiska poza granice parku narodowego, 3) utrzymania właściwej liczebności i struktury populacji poszczególnych gatunków zwierząt łownych na obszarze parku narodowego w celu zachowania równowagi przyrodniczej. 5b. Gospodarowanie zwierzętami łownymi w strefie, o której mowa w ust. 5 należy do zadań dyrektora parku narodowego.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Park narodowy jest udostępniany społeczeństwu na warunkach określonych w planie ochrony. Warunki udostępniania parku narodowego obejmują w szczególności czas oraz wyznaczone miejsca, w których możliwe jest przebywanie ludzi.\", d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Za wstęp lub korzystanie z wartości przyrody parku narodowego, jego urządzeń i obiektów mogą być pobierane opłaty, których stawki ustala dyrektor parku narodowego. Stawka opłaty za wstęp do parku narodowego nie może przekroczyć 0,75% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie Kodeksu pracy. Opłaty są przeznaczane na utrzymanie infrastruktury turystycznej i edukacyjnej parku narodowego oraz inne zadania z zakresu ochrony przyrody.\", e) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Utworzenie parku narodowego, powiększenie lub zmniejszenie jego obszaru, następuje w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, które określa: 1) nazwę parku narodowego, 2) jego obszar, 3) otulinę, 4) nieruchomości Skarbu Państwa nie przechodzące w trwały zarząd parku narodowego, 5) zakazy właściwe dla danego parku narodowego wybrane spośród wymienionych w art. 23a.\", f) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu: \"7a. Likwidacja parku narodowego może nastąpić w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wyłącznie w razie bezpowrotnej utraty jego wartości przyrodniczych i kulturowych. 7b. Utworzenie, powiększenie, zmniejszenie lub likwidacja parku narodowego może nastąpić tylko po uzgodnieniu z właściwymi miejscowo organami zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze działania planuje się powyższe zmiany, oraz po zaopiniowaniu, w terminie jednego miesiąca od dnia przedłożenia tych zmian, przez zainteresowane organizacje pozarządowe. Niezłożenie opinii w przewidzianym terminie uznaje się za brak uwag.\", g) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Minister właściwy do spraw środowiska nadaje statut parku narodowego w drodze rozporządzenia, kierując się zasadami ochrony przyrody na obszarze parku.\", h) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w części dotyczącej parku narodowego i jego otuliny wymagają uzgodnienia z dyrektorem parku narodowego.\", i) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Nieruchomości Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem ust. 7 pkt 4 i ust. 10a, położone w granicach parku narodowego, zostają oddane w trwały zarząd parku narodowego, na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.\", j) po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu: \"10a. Administrowanie obszarami morskimi, wchodzącymi w skład parku narodowego, regulują odrębne przepisy.\", k) ust. 13 otrzymuje brzmienie: \"13. W parkach narodowych oraz w rezerwatach przyrody grunty objęte ochroną ścisłą, częściową lub krajobrazową, budynki i budowle trwale z gruntem związane, służące bezpośrednio osiąganiu celów z zakresu ochrony przyrody są zwolnione z podatków i opłat określonych w innych ustawach, z wyjątkiem podatku leśnego obliczanego według zasad określonych dla lasów ochronnych oraz podatku rolnego od gruntów rolnych obliczanego według zasad określonych w odrębnych ustawach.\", l) po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu: \"13a. Z tytułu zwolnienia z podatków i opłat, o których mowa w ust. 13 jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych dochodów.\"; 14) w art. 16: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dyrektora parku narodowego powołuje minister właściwy do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia o opinię.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje dyrektora parku narodowego po wyrażeniu opinii przez Państwową Radę Ochrony Przyrody w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia o opinię, z wyjątkiem przypadków odwołania z przyczyn, o których mowa w art. 52 Kodeksu pracy.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przy dyrektorze parku narodowego działa rada parku jako organ opiniodawczy i doradczy dyrektora parku narodowego.\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze zarządzenia powołuje radę parku narodowego spośród działających na rzecz ochrony przyrody, przedstawicieli: 1) nauki, 2) praktyki, 3) właściwego terytorialnie samorządu gminnego, 4) organizacji społecznych, 5) organizacji gospodarczych na trzyletnią kadencję określając jej skład i zakres działania.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Dyrektor parku narodowego wydaje, na podstawie odrębnych przepisów, decyzje administracyjne w sprawach ochrony przyrody na terenie parku narodowego.\", f) w ust. 6 w pkt 1 wyrazy \"art. 199, 213 i 215\" zastępuje się wyrazami \"art. 290 i 291\"; 15) w art. 17 po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2h w brzmieniu: \"2a. Bezpłatne mieszkanie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje pracownikom zatrudnionym na stanowiskach: 1) dyrektora parku, 2) zastępcy dyrektora parku, 3) głównego księgowego, 4) głównego specjalisty do spraw ochrony przyrody, 5) głównego specjalisty do spraw dydaktyki, 6) głównego specjalisty do spraw udostępniania parku, 7) nadleśniczego, 8) konserwatora obrębu ochronnego, 9) leśniczego, 10) konserwatora obwodu ochronnego, 11) podleśniczego, 12) starszego strażnika, 13) strażnika, 14) kierownika ośrodka hodowli zwierząt, 15) kierownika szkółki, 16) komendanta Straży Parku, 17) zastępcy komendanta Straży Parku, 18) dowódcy grupy terenowej Straży Parku, 19) starszego strażnika Straży Parku, 20) strażnika Straży Parku. 2b. Przez bezpłatne mieszkanie należy rozumieć przydzielony przez park narodowy lokal mieszkalny w budynku wielomieszkaniowym lub wolnostojącym, o powierzchni nie mniejszej niż 50 m{2} za który pracownik uprawniony nie płaci czynszu. 2c. W przypadku: 1) braku możliwości dostarczenia mieszkania przez park narodowy uprawnionemu pracownikowi, 2) posiadania przez uprawnionego pracownika lokalu mieszkalnego, który stanowi jego własność, wypłaca się ekwiwalent za niewykorzystywanie bezpłatnego mieszkania. 2d. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 2c, wypłaca się w wysokości średniej stawki czynszu w stosunkach wolnego najmu w danej miejscowości przy przysługującej maksymalnej powierzchni normatywnej dla liczby osób pozostających z pracownikiem we wspólnym gospodarstwie domowym, jednak nie więcej niż za 70 m{2}. 2e. Dla potrzeb obliczenia i wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystywanie bezpłatnego mieszkania ustala się, z zastrzeżeniem ust. 2d, następujące wielkości normatywnej powierzchni użytkowej w przeliczeniu na liczbę osób pozostających z pracownikiem we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) 35 m{2} - dla 1 osoby, 2) 40 m{2} - dla 2 osób, 3) 45 m{2} - dla 3 osób, 4) 55 m{2} - dla 4 osób, 5) 65 m{2} - dla 5 osób, 6) 70 m{2} - dla 6 lub więcej osób. 2f. Normy powierzchni użytkowej podwyższa się o 10 m{2}, jeżeli w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku. 2g. W przypadku zbiegu uprawnień do bezpłatnego mieszkania dwu i więcej osób prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, zapewnia się tylko jeden lokal, o którym mowa w ust. 2b, albo wypłaca tylko jeden ekwiwalent. 2h. Minister właściwy do spraw środowiska określa, w drodze rozporządzenia: 1) tryb i szczegółowe zasady obliczania oraz tryb i terminy wypłacania ekwiwalentu za niewykorzystywanie bezpłatnego mieszkania, uwzględniając specyfikę parków narodowych oraz warunki lokalne, 2) tryb przydzielania i zwalniania mieszkań pracownikom zatrudnionym na stanowiskach, o których mowa w art. 17 ust. 2a, kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Służby Parków Narodowych.\"; 16) w art. 18: a) w ust. 2: - w pkt 4 po wyrazie \"przestępstwa\" dodaje się wyrazy \"lub wykroczenia\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) zabezpieczenia jako dowodów rzeczowych, za pokwitowaniem, przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia, a także narzędzi i środków służących do ich popełnienia,\", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) noszenia broni palnej długiej lub krótkiej, broni gazowej, ręcznego miotacza gazu, pałki służbowej, kajdanek, posługiwania się psem służbowym.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego lub przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\", c) w ust. 3 po wyrazie \"gazu\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"pałki służbowej, kajdanek, prowadnic dla nieletnich, psa służbowego\"; 17) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza Straży Parku, o których mowa w art. 18, przysługują dyrektorowi parku narodowego, jego zastępcom, nadleśniczemu, konserwatorowi obrębu ochronnego, leśniczemu, konserwatorowi obwodu ochronnego, podleśniczemu, starszemu strażnikowi i strażnikowi, wchodzącym w skład Służby Parków Narodowych.\"; 18) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określi dla Służby Parków Narodowych: 1) stanowiska oraz wymagania kwalifikacyjne jakie powinni spełniać pracownicy zatrudnieni na poszczególnych stanowiskach, z uwzględnieniem wykształcenia oraz stażu pracy, 2) wzory umundurowania dla osób uprawnionych do ich noszenia oraz oznak służbowych dla poszczególnych stanowisk, w tym: wzory umundurowania wyjściowego i polowego na odpowiednie pory roku, wzory przedmiotów uzupełniających mundury, kolor, wzór orła umieszczonego na czapkach służbowych dla pracowników zatrudnionych na określonych stanowiskach, okres ich użytkowania, kierując się potrzebą rozróżnienia cech szczególnych umundurowania pracowników zatrudnionych na poszczególnych stanowiskach w tym funkcjonariuszy Straży Parku Narodowego .\"; 19) w art. 21: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dyrektora Krajowego Zarządu Parków Narodowych powołuje minister właściwy do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia o opinię.\", b) dodaje się ust. 2a: \"2a. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje dyrektora Krajowego Zarządu Parków Narodowych po wyrażeniu opinii przez Państwową Radę Ochrony Przyrody w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia o opinię, z wyjątkiem przypadków odwołania z przyczyn, o których mowa w art. 52 Kodeksu pracy.\", c) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zatwierdzanie planów finansowych oraz sporządzanie sprawozdań zbiorczych z działalności parków narodowych,\"; 20) w art. 23: a) w ust. 1 po wyrazie \"ekosystemy\" dodaje się wyrazy \"w tym siedliska przyrodnicze, a także\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, uznaje za rezerwat przyrody obszar, o którym mowa w ust. 1, określając jego nazwę, położenie, szczególne cele ochrony, zakazy właściwe dla danego rezerwatu wybrane spośród wymienionych w art. 23a ust. 1, oraz może wyznaczyć otulinę, a także organ sprawujący bezpośrednio nadzór nad rezerwatem.\", c) w ust. 3a po wyrazie \"Wojewoda\" dodaje się wyrazy \"po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej komisji ochrony przyrody\", d) skreśla się ust. 4, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Jeżeli obowiązek utworzenia rezerwatu wynika z zobowiązań międzynarodowych, a wojewoda takiego rezerwatu nie uznał, minister właściwy do spraw środowiska może uznać, w drodze rozporządzenia, za rezerwat przyrody obszar, w granicach którego znajdują się siedliska przyrodnicze, gatunki roślin i zwierząt uznane za ginące lub zagrożone wyginięciem, jak również elementy przyrody nieożywionej mającej istotną wartość ze względów naukowych, przyrodniczych, kulturowych lub krajobrazowych. Rozporządzenie określa nazwę, położenie, szczególne cechy ochrony, zakazy właściwe dla danego rezerwatu przyrody wybrane spośród wymienionych w art. 23a ust. 1 oraz organ sprawujący bezpośrednio nadzór nad rezerwatem.\", f) skreśla się ust. 6, g) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić opłaty za wstęp na obszar rezerwatu przyrody lub za korzystanie z wartości jego przyrody, kierując się potrzebą utrzymania infrastruktury turystycznej i edukacyjnej w tym rezerwacie przyrody.\"; 21) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. 1. W parku narodowym oraz rezerwacie przyrody, zabrania się: 1) polowania, wędkowania, rybołówstwa, chwytania dziko żyjących zwierząt, płoszenia ich i zabijania, zbierania poroży zwierzyny płowej, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych oraz gniazd ptasich i wybierania z nich jaj, 2) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, 3) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód, gleby oraz powietrza, 4) dokonywania zmian przedmiotów ochrony i obszarów objętych ochroną, 5) używania, użytkowania, uszkadzania oraz zanieczyszczania przedmiotów oraz obszarów objętych ochroną, 6) zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków, jeżeli służą one innym celom niż ochrona przyrody, 7) wydobywania skał, minerałów, w tym torfu i bursztynu, 8) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 9) palenia ognisk, wyrobów tytoniowych, używania źródeł światła o otwartym płomieniu poza miejscami wyznaczonymi, 10) prowadzenia działalności wytwórczej, handlowej, a także rolniczej, hodowlanej lub chowu zwierząt, 11) zbioru poza miejscami wyznaczonymi dziko rosnących roślin, grzybów oraz ich części, 12) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego, jazdy konnej wierzchem poza szlakami do tego wyznaczonymi, 13) wprowadzania psów bez smyczy i kagańca, 14) wspinaczki, eksploracji jaskiń lub zbiorników wodnych poza miejscami do tego wyznaczonymi, 15) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi i innymi drogami do tego wyznaczonymi, 16) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną przyrody, z wyjątkiem znaków drogowych i innych związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego, na przedmiotach lub obszarach objętych ochroną, 17) sprzedaży i spożywania napojów alkoholowych poza miejscami do tego wyznaczonymi, 18) zakłócania ciszy, 19) używania łodzi motorowych, uprawiania sportów wodnych i motorowych, pływania, żeglowania poza akwenami lub szlakami do tego wyznaczonymi, 20) używania motolotni, lotni i spadolotni, 21) wykonywania lotów cywilnymi statkami powietrznymi poniżej 2000 metrów wysokości względnej, z wyjątkiem lotów patrolowych i interwencyjnych Lasów Państwowych, Państwowej Straży Pożarnej, administracji morskiej oraz związanych z ochroną bezpieczeństwa publicznego lub ochroną granicy państwowej, 22) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, 23) biwakowania poza miejscami wyznaczonymi, 24) prowadzenia badań naukowych w parku narodowym bez zgody dyrektora parku, a w rezerwacie przyrody bez zgody właściwego organu uznającego obszar za rezerwat przyrody, 25) wprowadzania gatunków roślin lub zwierząt poza ich naturalne miejsca występowania, 26) wprowadzania organizmów zmodyfikowanych genetycznie. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) wykonywania zabiegów wynikających z planu ochrony lub rocznych zadań ochronnych, a także w przypadku konieczności likwidacji nagłych zagrożeń, czynności nie ujętych w planie ochrony lub rocznych zadaniach ochronnych za zgodą organu ustanawiającego plan ochrony lub roczne zadania ochronne, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym, zapobieganiem lub likwidacją skutków klęski żywiołowej, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa, 4) obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania przez jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa własności, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. 3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 21, w stosunku do rezerwatu przyrody utworzonego na podstawie art. 23 ust. 3, wojewoda może wprowadzić po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw transportu. 4. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, nie dotyczy prowadzenia działalności na obszarze objętym ochroną krajobrazową, określonej w planie ochrony.\"; 22) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Park krajobrazowy jest obszarem chronionym ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe, a celem jego utworzenia jest zachowanie, popularyzacja i upowszechnianie tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju. 2. Grunty rolne, leśne i inne nieruchomości znajdujące się w granicach parku krajobrazowego pozostawia się w gospodarczym wykorzystaniu. 3. Wokół parku krajobrazowego może być utworzona otulina. 4. Utworzenie parku krajobrazowego następuje, w drodze rozporządzenia wojewody, po uzgodnieniu z właściwymi miejscowo organami zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego. 5. Wojewoda określa w rozporządzeniu nazwę parku krajobrazowego, obszar parku i otuliny, jeżeli została utworzona oraz wybiera właściwe dla danego parku krajobrazowego zakazy spośród wymienionych w art. 26a ust. 1, kierując się potrzebą ochrony przyrody.\"; 23) dodaje się art. 24a - 24c w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Działalność parków krajobrazowych koordynuje minister właściwy do spraw środowiska. 2. Parkiem krajobrazowym kieruje dyrektor parku krajobrazowego. 3. Dyrektora parku krajobrazowego powołuje wojewoda po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej komisji ochrony przyrody. 4. Wojewoda odwołuje dyrektora parku krajobrazowego, po wyrażeniu opinii przez wojewódzką komisję ochrony przyrody, w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia o opinię, z wyjątkiem przypadków odwołania z przyczyn, o których mowa w art. 52 Kodeksu pracy. 5. Dyrektora parku krajobrazowego, położonego na terenie kilku województw, powołuje minister właściwy do spraw środowiska w uzgodnieniu z wojewodami po zasięgnięciu opinii właściwych wojewódzkich komisji ochrony przyrody. 6. Minister właściwy do spraw środowiska w uzgodnieniu z wojewodami, odwołuje dyrektora parku krajobrazowego, o którym mowa w ust. 5, po wyrażeniu opinii przez wojewódzkie komisje ochrony przyrody w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia o opinię, z wyjątkiem przypadków odwołania z przyczyn, o których mowa w art. 52 Kodeksu pracy. 7. Do zadań dyrektora parku krajobrazowego należy w szczególności: 1) ochrona przyrody zgodnie z rozporządzeniem o utworzeniu parku krajobrazowego, 2) organizacja działalności naukowej, dydaktycznej, turystycznej oraz rekreacyjnej na terenie parku krajobrazowego i jego otuliny, 3) wydawanie z upoważnienia wojewody decyzji administracyjnych w zakresie ochrony przyrody na terenie parku krajobrazowego i jego otuliny, 4) współdziałanie w zakresie ochrony przyrody z jednostkami organizacyjnymi, osobami prawnymi i fizycznymi. 8. W celu zarządzania parkami krajobrazowymi mogą być tworzone zespoły parków krajobrazowych. 9. Do dyrektora zespołu parków krajobrazowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące dyrektora parku krajobrazowego. 10. Na terenie zarządzanym przez Lasy Państwowe znajdującym się w granicach parku krajobrazowego, zadania w zakresie ochrony przyrody wykonuje samodzielnie miejscowy nadleśniczy, zgodnie z planem ochrony parku krajobrazowego, uwzględnionym w planie urządzania lasu."}
{"id":"2001_21_2","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 2. W ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724, z 1998 r. Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 668, Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 26 skreśla się; 2) w art. 33: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Uśmiercanie zwierząt może być uzasadnione wyłącznie: 1) potrzebą gospodarczą, 2) względami humanitarnymi, 3) koniecznością sanitarną, 4) nadmierną agresywnością, powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego, a także dla zwierząt hodowlanych lub dziko żyjących, 5) potrzebami nauki, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 9, 6) wykonywaniem zadań związanych z ochroną przyrody na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody.\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Gdy bezzwłoczne uśmiercenie zwierzęcia jest niezbędne do realizacji zadań związanych z ochroną przyrody na obszarze parku narodowego, potrzebę uśmiercenia zwierzęcia stanowiącego zagrożenie stwierdza w decyzji administracyjnej dyrektor parku narodowego, na obszarze którego znajduje się to zwierzę. Uprawnionymi do wykonania decyzji są upoważnieni przez dyrektora parku narodowego pracownicy wchodzący w skład Służby Parków Narodowych.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W sytuacji, o której mowa w ust. 3 i 3a, dopuszczalne jest użycie broni palnej przez osobę uprawnioną.\"; 3) w art. 36 ust. 2-4 skreśla się."}
{"id":"2001_21_24b","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 24b. 1. Przy dyrektorze parku krajobrazowego działa rada parku jako organ opiniodawczo-doradczy. 2. Radę parku powołuje właściwy wojewoda spośród działających na rzecz ochrony przyrody, przedstawicieli: 1) nauki, 2) praktyki, 3) właściwego terytorialnie samorządu gminnego, 4) organizacji społecznych, 5) organizacji gospodarczych na trzyletnią kadencję określając jej skład i zakres działania. 3. Radę parku dla parku położonego na terenie kilku województw powołuje wojewoda, na którego obszarze działania znajduje się największa część parku, w porozumieniu z pozostałymi wojewodami. 4. Do rady parku zespołu parków krajobrazowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rady parku krajobrazowego."}
{"id":"2001_21_24c","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 24c. 1. Tworzy się Służbę Parków Krajobrazowych. 2. Pracownicy zaliczeni do Służby Parków Krajobrazowych mają prawo do bezpłatnego umundurowania. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określi dla Służby Parków Krajobrazowych: 1) stanowiska i wymagania kwalifikacyjne na poszczególne stanowiska, z uwzględnieniem wykształcenia oraz stażu pracy, 2) wzory umundurowania dla osób uprawnionych do ich noszenia oraz oznak służbowych dla poszczególnych stanowisk, w tym: wzory umundurowania wyjściowego i polowego na odpowiednie pory roku, wzory przedmiotów uzupełniających mundury, kolor, wzór orła umieszczonego na czapkach służbowych dla pracowników zatrudnionych na określonych stanowiskach, okres ich użytkowania, kierując się potrzebą rozróżnienia cech szczególnych umundurowania pracowników zatrudnionych na określonych stanowiskach.\"; 24) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Obszar chronionego krajobrazu jest terenem chronionym ze względu na: 1) wyróżniające się krajobrazowo tereny o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe w szczególności ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z masową turystyką i wypoczynkiem, lub 2) istniejące albo odtwarzane korytarze ekologiczne. 2. Celem tworzenia obszarów chronionego krajobrazu może być w szczególności zapewnienie powiązania terenów poddanych ochronie w system obszarów chronionych, o którym mowa w art. 13 ust. 2.\"; 25) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. 1. W parku krajobrazowym oraz na obszarze chronionego krajobrazu zabrania się: 1) lokalizowania nowych obiektów i instalowania nowych urządzeń, inwestycji szkodliwych dla środowiska oraz inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska lub trwale naruszyć walory krajobrazowe, lokalizacji budownictwa letniskowego poza miejscami wyznaczonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, 2) utrzymywania otwartych rowów i zbiorników ściekowych, 3) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody i zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz gospodarki rybackiej, 4) likwidowania małych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodnobłotnych, 5) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia własnych gruntów rolnych, 6) lokalizacji ośrodków chowu, hodowli - posługujących się metodą bezściółkową, 7) organizowania rajdów motorowych i samochodowych oraz pokazów lotów akrobacyjnych, 8) umieszczania tablic reklamowych poza obszarami zabudowanymi, 9) likwidowania zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, 10) umyślnego zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor, legowisk zwierzęcych, tarlisk i złożonej ikry, ptasich gniazd oraz wybierania jaj, 11) wypalania roślinności i pozostałości roślinnych, wydobywania skał, minerałów, torfu oraz niszczenia gleby, 12) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, poza miejscami do tego wyznaczonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, 13) zanieczyszczania wód, gleby oraz powietrza, ponad wielkości określone na podstawie odrębnych przepisów, 14) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem obiektów związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym lub przeciwpowodziowym, 15) używania łodzi motorowych na otwartych zbiornikach wodnych. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą zadań realizowanych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, w przypadkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa. 3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy inwestycji realizujących cele publiczne. 4. Zakaz określony w ust. 1 pkt 10 i 15 nie dotyczy gospodarki łowieckiej lub rybackiej prowadzonej w oparciu o odrębne przepisy oraz racjonalnej gospodarki rolnej i leśnej.\"; 26) art. 27 otrzymuje brzmienie:: \"Art. 27. Ochrona gatunkowa roślin i zwierząt ma na celu zabezpieczenie dziko występujących roślin lub zwierząt oraz ich siedlisk, a w szczególności gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych, jak też zachowanie różnorodności gatunkowej i genetycznej.; 27) po art. 27 dodaje się art. 27a-27e w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. W stosunku do rodzimych, dziko występujących roślin objętych ochroną gatunkową, zabrania się: 1) pozyskiwania, umyślnego niszczenia lub uszkadzania, 2) umyślnego niszczenia ich siedlisk, 3) zbioru, przetrzymywania, posiadania, preparowania, przetwarzania roślin oraz ich części, 4) dokonywania zmian stosunków wodnych, stosowania środków chemicznych, niszczenia ściółki leśnej, gleby w pobliżu stanowisk roślin chronionych, 5) zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, darowizny, 6) wwożenia i wywożenia poza granicę państwa żywych, martwych, przetworzonych, spreparowanych w całości albo ich części oraz produktów pochodnych. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) wykonywania czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki człowieka, a w szczególności: rolnej, leśnej lub rybackiej, 2) zbioru grzybów gatunków objętych ochroną częściową w celach konsumpcyjnych, 3) usuwania roślin niszczących materiały lub budynki, 4) zwalczania roślin zagrażających zdrowiu lub życiu ludzi lub zwierząt, 5) pozyskiwania roślin objętych ochroną częściową, ich części lub produktów pochodnych jeżeli zainteresowane podmioty uzgodniły z wojewodą miejsca pozyskiwania, ich ilości oraz terminy, 6) przetrzymywania, zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany, darowizny, a także wywożenia poza granicę państwa, żywych, martwych, przetworzonych, spreparowanych w całości albo ich części i produktów pochodnych roślin, o których mowa w pkt 5."}
{"id":"2001_21_27b","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 27b. 1. W stosunku do rodzimych dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową, zabrania się: 1) umyślnego zabijania, okaleczania, chwytania, pozyskiwania, przetrzymywania, a także posiadania żywych, martwych, w całości lub ich części, 2) płoszenia, niepokojenia, fotografowania, filmowania, obserwacji z odległości powodującej zaniepokojenie zwierząt, w tym w czasie snu zimowego lub w okresie rozrodu i wychowu młodych, bez zezwolenia wojewody, 3) umyślnego niszczenia ich siedlisk, 4) preparowania martwych, w tym znalezionych, zwierząt lub ich części, bez zezwolenia wojewody, 5) przetrzymywania spreparowanych zwierząt lub ich części, bez zezwolenia wojewody, 6) umyślnego niszczenia ich gniazd, tarlisk, nor, legowisk, żeremi oraz jaj, ikry, postaci młodocianych i form rozwojowych, 7) wybierania, posiadania i przetrzymywania jaj oraz wydmuszek, 8) przemieszczania z miejsc regularnego przebywania na inne miejsca, w tym także urodzonych i hodowanych w niewoli, na stanowiska naturalne, 9) zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany, darowizny, a także wwożenia i wywożenia poza granice państwa żywych, martwych, spreparowanych w całości albo ich części oraz produktów pochodnych, 10) niszczenia mrowisk w lasach. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) usuwania w okresie od dnia 1 września do końca lutego gniazd ze skrzynek lęgowych dla ptaków, 2) usuwania od dnia 1 września do końca lutego gniazd ptasich z budynków, obiektów inżynieryjnych i terenów zieleni, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa lub sanitarne, 3) filmowania, fotografowania zwierząt w obrębie zabudowań i w miejscach ogólnodostępnych, 4) chwytania na terenach zabudowanych, przez uprawnione podmioty, zabłąkanych zwierząt i przemieszczania ich do miejsc regularnego przebywania, 5) chwytania zwierząt rannych i osłabionych, w celu udzielenia im pomocy weterynaryjnej i przemieszczenia do ośrodka rehabilitacji, 6) wykonywania czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki człowieka, a w szczególności rolnej, leśnej lub rybackiej, 7) pozyskiwania zwierząt gatunków objętych ochroną częściową, ich części lub produktów pochodnych, jeżeli zainteresowane podmioty uzgodniły z wojewodą miejsca pozyskiwania, ich ilości oraz terminy, 8) przetrzymywania, zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany, darowizny, a także wywożenia poza granicę państwa żywych, martwych, spreparowanych w całości albo ich części i produktów pochodnych zwierząt, o których mowa w pkt 7. 3. W stosunku do miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt gatunków chronionych, dla których wojewoda ustala granice tych miejsc, zabrania się dokonywania zmian polegających na wycinaniu drzew lub krzewów, prowadzeniu robót melioracyjnych, wznoszeniu obiektów, urządzeń i instalacji oraz prowadzeniu prac mających wpływ na ochronę miejsc rozrodu i regularnego przebywania tych zwierząt, a także zabrania się przebywania ludzi, bez zgody wojewody."}
{"id":"2001_21_27c","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 27c. 1. Organy ochrony przyrody podejmują działania w celu ratowania gatunków zagrożonych wyginięciem. 2. Jeżeli zmiany w środowisku zagrażają roślinom lub zwierzętom gatunków chronionych wojewoda jest obowiązany, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej komisji ochrony przyrody, podjąć stosowne działania w celu zapewnienia trwałego zachowania danego gatunku i jego siedliska, bądź zapobieżenia szkodom lub ich ograniczenia. 3. Wojewoda ustala i likwiduje granice miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt gatunków chronionych, wymienionych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, oraz prowadzi wykaz tych miejsc. 4. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na terenie województwa, na czas określony, ochronę gatunków roślin lub zwierząt nie objętych ochroną, o której mowa w ust. 5, a także właściwe dla nich zakazy wybrane spośród wymienionych w art. 27a ust. 1 oraz art. 27b ust. 1, a także odstępstwa od zakazów wybrane spośród wymienionych w art. 27a ust. 2 oraz art. 27b ust. 2. 5. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzeń, określi: 1) listę gatunków roślin rodzimych, dziko występujących objętych ochroną gatunkową ścisłą i częściową oraz zakazy właściwe dla tych gatunków, wybrane spośród wymienionych w art. 27a ust. 1, a także odstępstwa od zakazów wybrane spośród wymienionych w art. 27a ust. 2. 2) listę gatunków zwierząt rodzimych, dziko występujących objętych ochroną gatunkową ścisłą i częściową, w tym gatunków, dla których ustala się granice miejsc rozrodu i regularnego przebywania oraz terminy ochrony tych miejsc, wyróżniając strefę ochrony ścisłej i częściowej, zakazy dla danych gatunków, wybrane spośród wymienionych w art. 27b ust. 1, a także odstępstwa od zakazów wybrane spośród wymienionych w art. 27b ust. 2. 6. Minister właściwy do spraw środowiska, wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 5, będzie kierował się potrzebą ochrony roślin lub zwierząt gatunków rzadko występujących, zagrożonych wyginięciem lub wrażliwych na zmiany środowiska przyrodniczego, ich siedlisk, w tym miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt. 7. Minister właściwy do spraw środowiska może zezwolić wyjątkowo na pozyskanie roślin i zwierząt chronionych oraz inne czynności podlegające ograniczeniu, zakazom lub nakazom."}
{"id":"2001_21_27d","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 27d. 1. Zabrania się przewożenia przez granicę państwa roślin lub zwierząt, ich części i produktów pochodnych, podlegających ograniczeniom na podstawie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, bez zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy tranzytu, o ile przepisy umowy międzynarodowej nie stanowią inaczej. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane po spełnieniu warunków wynikających z postanowień umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną oraz odrębnych przepisów. 4. Minister właściwy do spraw środowiska odmawia wydania zezwolenia pomimo spełnienia warunków, o których mowa w ust. 3, w przypadku gdy: 1) importer, eksporter lub reeksporter wskazany we wniosku o wydanie zezwolenia, został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za naruszenie przepisów umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 1, przepisów o ochronie przyrody lub o ochronie zwierząt - w okresie przed upływem 3 lat od dnia uprawomocnienia się wyroku, 2) wydanie zezwolenia, na warunkach wskazanych we wniosku o jego wydanie, naruszałoby inne przepisy krajowe albo przepisy drugiego państwa uczestniczącego w obrocie, 3) właściwy organ ustanowiony na mocy postanowień umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 1, wprowadził czasowe ograniczenia międzynarodowego obrotu określonymi roślinami lub zwierzętami, ich częściami lub produktami pochodnymi - w okresie obowiązywania tych ograniczeń albo 4) we wniosku o wydanie zezwolenia podano informacje niezgodne ze stanem faktycznym. 5. Minister właściwy do spraw środowiska cofa wydane zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli: 1) po wydaniu zezwolenia zostaną ujawnione okoliczności, o których mowa w ust. 3a, uzasadniające odmowę wydania zezwolenia, 2) właściwy organ ustanowiony na mocy postanowień umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 1, złożył uzasadniony wniosek o cofnięcie zezwolenia, 3) organ kontrolujący złożył wniosek o cofnięcie zezwolenia, które zostało użyte niezgodnie z warunkami w nim zawartymi. 6. Zezwolenie zawiera warunki określające jego ważność. 7. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określi: 1) listę roślin i zwierząt, o których mowa w ust. 1, oraz ich status ochronny odpowiadający ograniczeniom określonym umowami międzynarodowymi, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, 2) warunki i tryb wydawania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, 3) wzór wniosku o wydanie zezwolenia oraz spis dokumentów, które należy dołączyć do wniosku, 4) wzory zezwoleń, 5) tryb postępowania z wydanymi zezwoleniami."}
{"id":"2001_21_27e","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 27e. 1. Przetrzymywanie roślin i zwierząt, o których mowa w art. 27d ust. 1, oraz ich uprawa i hodowla wymaga wpisania do rejestru. 2. Rejestry, o których mowa w ust. 1, prowadzi starosta właściwy ze względu na miejsce przetrzymywania roślin lub zwierząt oraz prowadzenia upraw i hodowli. Rejestr powinien zawierać: 1) liczbę porządkową, 2) datę dokonania wpisu lub wykreślenia z niego, 3) imię, nazwisko i adres posiadacza lub przetrzymującego, 4) adres miejsca przetrzymywania, prowadzenia uprawy lub hodowli, 5) wielkość powierzchni zajętych pod uprawę lub liczbę zwierząt, 6) nazwę gatunku w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje, 7) opis oznakowania, jeżeli istnieje, 8) cel posiadania lub przetrzymywania, 9) numer i datę wydania zezwolenia na wwóz do kraju lub zezwolenia na pozyskanie, 10) numer i datę dokumentu wydanego przez urzędowego lekarza weterynarii, potwierdzającego urodzenie zwierzęcia w hodowli. 3. Obowiązek rejestrowania lub wykreślania z rejestru powstaje z chwilą wejścia w posiadanie lub wyzbycia się rośliny lub zwierzęcia, wwozu do kraju lub wywozu za granicę, a także powstania zmiany w danych rejestrowych. Wniosek o dokonanie stosownego wpisu lub skreślenia z rejestru powinien być złożony właściwemu staroście w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku. 4. Za dokonanie wpisu oraz wydanie wypisu z rejestru pobierana jest opłata skarbowa. 5. Minister właściwy do spraw środowiska może, w drodze rozporządzenia, określić warunki znakowania określonych roślin i zwierząt objętych ochroną, rozpoznawalnych części tych roślin lub zwierząt albo opakowań zawierających produkty pochodne z nich otrzymane. 6. Minister właściwy do spraw środowiska wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, będzie kierował się potrzebą przeciwdziałania nielegalnemu obrotowi chronionych roślin i zwierząt, rozpoznawalnych ich części i produktów pochodnych.\"; 28) w art. 30 w ust. 1 wyrazy \"itp.\" zastępuje się wyrazami \"oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin i zwierząt, w tym miejsca ich sezonowego przebywania lub rozrodu\"; 29) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: \"Art. 31a. W stosunku do form ochrony przyrody, o których mowa w art. 2831, zabrania się: 1) niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu, 2) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem obiektów związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym lub przeciwpowodziowym, 3) uszkadzania i zanieczyszczania gleby, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, 5) zaśmiecania obiektu i terenu wokół niego, 6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody i zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz gospodarki rybackiej, 7) likwidowania małych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodnobłotnych, 8) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia własnych gruntów rolnych, 9) lokalizacji budownictwa letniskowego poza miejscami wyznaczonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, 10) budowy budynków, budowli, obiektów małej architektury i tymczasowych obiektów budowlanych mogących mieć negatywny wpływ na obiekt chroniony bądź spowodować degradację krajobrazu.\"; 30) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. Wprowadzenie form ochrony przyrody, o których mowa w art. 26 i 2831, następuje, w drodze rozporządzenia wojewody, które określa nazwę obszaru lub obiektu, jego położenie, w miarę potrzeb otulinę oraz zakazy dla nich właściwe wybrane spośród wymienionych w art. 26a ust. 1 i art. 31a.\"; 31) w art. 33 w ust. 1 skreśla się zdanie drugie; 32) w art. 34 w ust. 1 wyrazy \"pkt 4-6\" zastępuje się wyrazami \"pkt 4 i 6\"; 33) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Określenie obszarów poddanych ochronie, o których mowa w rozdziale 3, ustalenie otulin oraz zasad zagospodarowania tych obszarów następuje stosownie do krajowej strategii ochrony i umiarkowanego użytkowania różnorodności biologicznej oraz wynikającego z niej planu działań. 2. Krajową strategię ochrony i umiarkowanego użytkowania różnorodności biologicznej, wraz z programem działania, sporządza minister właściwy do spraw środowiska, a zatwierdza Rada Ministrów.\"; 34) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. 1. Siedliska przyrodnicze poddaje się pod ochronę w drodze ustanowienia przez właściwy organ formy ochrony przyrody wybranej spośród wymienionych w art. 13 ust. 1 pkt 1 - 4 oraz 6. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje siedlisk przyrodniczych podlegających ochronie, kierując się potrzebą ochrony siedlisk przyrodniczych zagrożonych zanikiem, mających ograniczony zasięg terytorialny wynikający z właściwości przyrodniczych charakterystycznych dla regionu przyrodniczo-klimatycznego, a także potrzebą zachowania różnorodności biologicznej.\"; 35) w art. 36 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Budowa obiektów i urządzeń służących celom parku narodowego lub rezerwatu przyrody oraz związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego i leśnego, jest dopuszczalna jeżeli ich lokalizacja, wielkość lub architektura nie spowoduje degradacji przyrody lub krajobrazu.\"; 36) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji realizującej cel publiczny na obszarze parku krajobrazowego lub obszarze chronionego krajobrazu, wymaga uzgodnienia z właściwym wojewodą i sporządzenia oceny oddziaływania na środowisko. 2. Wojewoda wyraża zgodę, o której mowa w ust. 1, jeżeli: 1) z oceny oddziaływania na środowisko wynika, że realizacja nie wpłynie negatywnie na cel ochrony danego obszaru, a w szczególności inwestycja ta nie naruszy spójności krajowego systemu obszarów chronionych, albo 2) z oceny oddziaływania na środowisko wynika, iż inwestycja ta wpłynie negatywnie na cel ochrony danego obszaru lub naruszy spójność krajowego systemu obszarów chronionych, ale jednocześnie przy braku rozwiązań alternatywnych możliwe jest uzupełnienie lub taka zmiana systemu obszarów chronionych, która zapewni jego spójność. 3. Jeżeli decyzja, o której mowa w ust. 1 dotyczy celu publicznego związanego z: 1) ochroną życia lub zdrowia ludzkiego, 2) bezpieczeństwem publicznym, 3) ochroną przyrody, nie ma zastosowania warunek zawarty w ust. 2 pkt 2. 4. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta informuje ministra właściwego do spraw środowiska o wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 1. 37) skreśla się art. 37; 38) w art. 38 wyrazy \"art. 37 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 23a ust. 1, art. 26a ust. 1 i art. 31a\"; 39) w art. 39: a) w ust. 1 po wyrazach \"parków narodowych\" dodaje się wyrazy \"i rezerwatów przyrody, o których mowa w art. 23 ust. 5\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rejestry, dla poszczególnych form ochrony przyrody, o których mowa w ust. 1-3 powinny zawierać: 1) liczbę porządkową, 2) nazwę, jeżeli istnieje i formę ochrony przyrody, 3) datę utworzenia formy ochrony przyrody, 4) położenie geograficzne i administracyjne formy ochrony przyrody (obręb ewidencyjny, gmina, powiat, województwo), 5) powierzchnię z wyszczególnieniem formy własności i rodzajów gruntów, 6) krótki opis przedmiotu lub obiektu poddanego pod ochronę, 7) miejsce i datę ogłoszenia aktu o uznaniu lub utworzeniu szczególnej formy ochrony przyrody, 8) informację czy dana forma ochrony podlega ochronie w zakresie międzynarodowego prawa ochrony przyrody.\"; 40) w art. 41: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W parkach narodowych lub rezerwatach przyrody oraz w odniesieniu do gatunków chronionych roślin lub zwierząt stosuje się ochronę ścisłą lub ochronę częściową.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W parkach narodowych lub rezerwatach przyrody, w których część gruntów pozostawiona jest w gospodarczym wykorzystaniu, na gruntach tych stosuje się ochronę krajobrazową.\"; 41) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Zabrania się wprowadzania do środowiska przyrodniczego zwierząt lub roślin, a także ich form rozwojowych, obcych rodzimej faunie i florze. 2. Zabrania się przemieszczania w środowisku przyrodniczym zwierząt lub roślin, a także ich form rozwojowych, obcych rodzimej faunie i florze. 3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2 dotyczą także roślin lub zwierząt wprowadzonych do środowiska przyrodniczego przed dniem wejścia w życie ustawy. 4. Odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2 wymagają zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska wydanego w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, po zaopiniowaniu przez Państwową Radę Ochrony Przyrody. 5. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do gatunków ryb, na których wprowadzanie i przemieszczanie, wymagane jest zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa wydawane na podstawie art. 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750, Nr 101, poz. 1178).\"; 42) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Gospodarka zasobami przyrody nieożywionej powinna być prowadzona w sposób zapewniający ochronę innych zasobów, oszczędne użytkowanie przestrzeni oraz zachowanie jej szczególnie cennych tworów naturalnych, jak przede wszystkim profile geologiczne i glebowe, jaskinie, turnie, skałki, głazy narzutowe, naturalne zbiorniki wodne, źródła i wodospady, glebowe powierzchnie wzorcowe.\"; 43) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1. Gatunki roślin i zwierząt zagrożonych wyginięciem w stanie naturalnym, utrzymywane w ogrodach zoologicznych, botanicznych lub bankach genów podlegają ochronie w celu zachowania różnorodności biologicznej. 2. Ogrody botaniczne, zoologiczne oraz tereny przewidziane w planie zagospodarowania przestrzennego na rozbudowę istniejących lub budowę nowych ogrodów podlegają ochronie niezbędnej do zapewnienia ich prawidłowej działalności i rozwoju. 3. Ochrona o której mowa w ust. 2 polega na zakazie: 1) wznoszenia na terenie ogrodu botanicznego lub zoologicznego obiektów budowlanych i urządzeń nie związanych z ich działalnością, 2) ograniczania obszaru ogrodu botanicznego lub zoologicznego na rzecz działalności nie związanej z ich rolą i przeznaczeniem, 3) zmiany na terenie ogrodu botanicznego lub zoologicznego albo w ich otoczeniu stosunków wodnych, zwłaszcza obniżenia wód gruntowych, 4) zanieczyszczania na terenie ogrodu botanicznego lub zoologicznego albo w ich otoczeniu powierzchni ziemi, wód i powietrza, 5) wznoszenia w sąsiedztwie ogrodu botanicznego lub zoologicznego obiektów budowlanych lub urządzeń przeznaczonych do prowadzenia działalności produkcyjnej lub usługowej wpływającej szkodliwie na warunki przyrodnicze niezbędne do prawidłowego funkcjonowania ogrodów. 4. Ogrody botaniczne i zoologiczne funkcjonują w oparciu o sporządzane co 5 lat programy działalności i rozwoju uzgadniane z wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta i zatwierdzane przez ministra właściwego do spraw środowiska. 5. Zasady korzystania z ogrodów botanicznych i zoologicznych określają, w drodze regulaminu ich zarządy. 6. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz w swojej działalności uwzględniają potrzeby funkcjonowania i rozwoju istniejących lub planowanych do utworzenia ogrodów botanicznych i zoologicznych oraz zapewniają ich ochronę. 7. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przed wydaniem decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji przewidzianej do realizacji w pobliżu ogrodu botanicznego lub zoologicznego informuje o przygotowywanym przedsięwzięciu zarząd ogrodu, który w terminie jednego miesiąca może zgłosić swoje zastrzeżenia i wnioski. 8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio przy rozpatrywaniu wniosku o wyrażenie zgody na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego, znajdującego się w pobliżu ogrodu botanicznego lub zoologicznego, jeżeli zmiana ta mogłaby mieć wpływ na funkcjonowanie ogrodu. 9. Chów i hodowla zwierząt w ogrodach zoologicznych prowadzona jest przy zachowaniu warunków określonych odrębnymi przepisami, w tym w szczególności: ustawą z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752) i ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724, z 1998 r. Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 668, Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136). 10. Minister właściwy do spraw środowiska w drodze rozporządzenia określi szczegółowe warunki dla chowu i hodowli poszczególnych grup zwierząt, biorąc pod uwagę ich wymagania, w tym, w szczególności: 1) niezbędne wyposażenie w budowle i urządzenia techniczne miejsc przebywania przedstawicieli poszczególnych gatunków lub grup zwierząt, 2) minimalne warunki przestrzenne dla utrzymywania poszczególnych gatunków lub grup zwierząt, 3) warunki niezbędne dla prowadzenia reprodukcji poszczególnych gatunków lub grup zwierząt, 4) warunki jakie muszą być spełnione dla zapewnienia bezpieczeństwa zwierząt i ludzi. 11. Przeniesienie z ogrodu botanicznego, zoologicznego lub banku genów do stanu naturalnego roślin lub zwierząt gatunków zagrożonych wyginięciem następuje za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska.\"; 44) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. Działalność statutowa organizacji społecznych, mających na celu ochronę przyrody, na obszarach parków narodowych lub parków krajobrazowych, wymaga uzgodnienia z dyrektorami tych parków, na obszarach nadleśnictw - z właściwymi nadleśniczymi, a na pozostałych terenach objętych formami ochrony przyrody - z właściwymi wojewódzkimi konserwatorami przyrody.\"; 45) w art. 49 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Do działalności społecznych opiekunów przyrody na obszarach objętych formami ochrony przyrody stosuje się odpowiednio przepis art. 48.\"; 46) w art. 50: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na obrzeżach chronionych kompleksów przyrodniczych oraz w pobliżu chronionych tworów przyrody należy umieszczać tablice obwieszczające o ograniczeniach i zakazach, wprowadzonych w myśl przepisów rozdziału 3, lub inne oznakowania informujące o poddaniu pod ochronę.\", c) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określi wzory tablic uwzględniając potrzebę ujednolicenia wzoru tablic na terenie kraju, określając kształt i ich wielkość, materiał z jakiego zostaną wykonane, tło tablic, wielkość i kolor liter oraz miejsca umieszczania tablic.\"; 47) w art. 52 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Szkody powodowane przez zwierzęta zaliczane do gatunków łownych, występujące w parkach narodowych, strefach ochrony zwierząt oraz w rezerwatach przyrody szacuje się oraz dokonuje się wypłaty odszkodowań według zasad określonych w ustawie z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715, Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401).\"; 48) w art. 52 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Szacowanie szkód w strefie ochronnej zwierząt łownych, wyrządzanych przez zwierzynę, należy do zadań Służby Parku Narodowego, a w rezerwatach do organu sprawującego nadzór nad rezerwatem. 6. Odszkodowania za szkody spowodowane przez zwierzynę w strefie ochronnej zwierząt łownych pokrywane są ze środków parku narodowego, a za szkody spowodowane w rezerwatach przyrody ze środków budżetowych wojewody.\"; 49) w art. 58: a) w ust. 1 wyrazy \"o których mowa w art. 36 i art. 37 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"obowiązujące na obszarach chronionych oraz w stosunku do roślin, zwierząt objętych ochroną gatunkową ustanowioną przez właściwy organ oraz w stosunku do siedlisk przyrodniczych\", b) w ust. 2: - w pkt 2 wyrazy \"25 000 złotych\" zastępuje się wyrazami \"pięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za kwartał poprzedzający kwartał, w którym nastąpiło wykroczenie\", - w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) przepadek albo odesłanie rośliny lub zwierzęcia do państwa eksportującego na koszt właściciela.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwierzęta lub rośliny, ich części oraz produkty pochodne, wobec których orzeczono przepadek, podlegają przekazaniu podmiotowi uprawnionemu do ich posiadania, wskazanemu przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce popełnienia wykroczenia. W przypadku gatunków zwierząt lub roślin obcych rodzimej faunie i florze podmiot uprawniony do ich posiadania wskazuje minister właściwy do spraw środowiska.\"."}
{"id":"2001_21_3","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 3. Parki narodowe utworzone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się parkami narodowymi w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_21_4","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 4. Plany ochrony parków narodowych zatwierdzone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy obowiązują dyrektorów parków narodowych, w zakresie realizacji celów ochrony przyrody w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, do czasu ustanowienia planów w trybie art. 13 a ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, lecz nie dłużej niż w ciągu roku od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2001_21_5","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 5. Rady naukowe parków narodowych utworzone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się radami parków narodowych."}
{"id":"2001_21_6","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 6. 1. Rezerwaty przyrody utworzone do dnia 31 grudnia 1998 r. na podstawie dotychczasowych przepisów stają się rezerwatami przyrody w rozumieniu art. 1 pkt 20 lit. b niniejszej ustawy. 2. W okresie roku od dnia wejścia w życie ustawy właściwi wojewodowie ogłoszą w dzienniku urzędowym województwa wykaz rezerwatów przyrody, o których mowa w ust. 1. Rezerwat przyrody położony na terenie kilku województw wykazuje wojewoda, na którego obszarze działania znajduje się największa część rezerwatu przyrody, w porozumieniu z właściwymi wojewodami. 3. Dla rezerwatów przyrody, dla których nie sporządzono planów ochrony, a utworzonych przed dniem wejścia w życie ustawy, organ właściwy sporządzi je nie później niż w ciągu 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_21_7","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 7. Parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, pomniki przyrody utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów stają się parkami krajobrazowymi, obszarami chronionego krajobrazu, pomnikami przyrody w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_21_8","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 8. Pracownicy Służby Parków Narodowych i Służby Parków Krajobrazowych mogą używać umundurowania oraz przedmiotów uzupełniających mundury i oznak według dotychczasowo obowiązujących wzorów, do czasu wyczerpania ich zapasów, nie dłużej niż 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_21_9","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody","text":"Art. 9. W ciągu 18 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 27d ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, w odniesieniu do roślin lub zwierząt gatunków obcych rodzimej florze lub faunie, objętych ochroną, posiadacze upraw tych roślin, hodowli lub chowu tych zwierząt mają obowiązek zgłosić je do zarejestrowania."}
{"id":"2001_23_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i tryb ogłaszania aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych oraz zasady i tryb wydawania dzienników urzędowych. 2. Zasady i tryb ogłaszania umów międzynarodowych, a także układów zbiorowych pracy określają odrębne ustawy."}
{"id":"2001_23_10","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 10. 1. W Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", zwanym dalej \"Monitorem Polskim\", ogłasza się: 1) zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wydane na podstawie ustawy, 2) uchwały Rady Ministrów i zarządzenia Prezesa Rady Ministrów, wydane na podstawie ustawy, 3) teksty jednolite aktów określonych w pkt 1 i 2, 4) orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące aktów normatywnych ogłoszonych w Monitorze Polskim lub aktów normatywnych, które nie były ogłoszone. 2. W Monitorze Polskim ogłasza się również: 1) uchwały Zgromadzenia Narodowego dotyczące: a) regulaminu Zgromadzenia Narodowego, b) uznania trwałej niezdolności Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do sprawowania urzędu ze względu na stan zdrowia, c) postawienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu, 2) uchwały Sejmu dotyczące: a) regulaminu Sejmu, b) skrócenia kadencji Sejmu, c) uchwalenia wotum zaufania Radzie Ministrów oraz absolutorium dla Rady Ministrów, d) uchwalenia wotum nieufności Radzie Ministrów lub ministrowi, e) pociągnięcia do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu, f) rozwiązania organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, g) wyboru, powoływania lub odwoływania na określone w Konstytucji lub ustawach stanowiska państwowe; uchwałę o powołaniu lub odwołaniu wymagającym zgody Senatu ogłasza się po wyrażeniu takiej zgody, 3) uchwały Senatu dotyczące: a) regulaminu Senatu, b) wyboru, powoływania, odwoływania, a także wyrażenia zgody na powoływanie lub odwoływanie przez Sejm na określone w Konstytucji lub ustawach stanowiska państwowe, 4) akty urzędowe Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące: a) zwoływania pierwszego posiedzenia nowo wybranych Sejmu i Senatu, b) skracania kadencji Sejmu, c) zrzeczenia się urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, d) desygnowania i powoływania Prezesa Rady Ministrów oraz Rady Ministrów, e) przyjmowania dymisji Rady Ministrów i powierzania jej tymczasowego pełnienia obowiązków, f) dokonywania zmian w składzie Rady Ministrów na wniosek Prezesa Rady Ministrów, g) odwoływania ministra, któremu Sejm wyraził wotum nieufności, h) powoływania lub odwoływania na określone w Konstytucji i ustawach stanowiska państwowe, i) powoływania sędziów, j) nadawania tytułu naukowego profesora, k) mianowania na stopień generała i równorzędny, l) nadawania statutu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 5) postanowienia Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzeniu przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz powierzeniu Marszałkowi Sejmu tymczasowego wykonywania obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 6) postanowienia Trybunału Konstytucyjnego w sprawach sporów kompetencyjnych pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa. 3. W Monitorze Polskim ogłasza się uchwały Sejmu i Senatu oraz Zgromadzenia Narodowego inne niż wymienione w ust. 2, wyroki Trybunału Stanu, a także postanowienia Marszałka Sejmu, jeżeli ich ogłoszenie w Monitorze Polskim jest przewidziane w tych uchwałach lub postanowieniach albo jeżeli odrębne ustawy tak stanowią. 4. W Monitorze Polskim ogłasza się również inne akty prawne, a także ogłoszenia, obwieszczenia i komunikaty organów, instytucji i osób, jeżeli odrębne ustawy tak stanowią. 5. Prezes Rady Ministrów może zarządzić: 1) ogłoszenie w Monitorze Polskim również innych niż określone w art. 9 oraz w ust. 1 aktów prawnych, 2) ogłoszenie innych niż określone w ust. 2 aktów prawnych, ogłoszeń i obwieszczeń."}
{"id":"2001_23_11","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 11. 1. W Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski B\", zwanym dalej \"Monitor Polski B\", ogłasza się: 1) sprawozdania finansowe określone w przepisach o rachunkowości, 2) ogłoszenia i obwieszczenia przedsiębiorców, jeżeli odrębne przepisy nie wymagają ich ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, 3) inne akty prawne, a także informacje, komunikaty, ogłoszenia i obwieszczenia organów, instytucji i osób, jeżeli odrębne ustawy tak stanowią. 2. Ogłaszanie obwieszczeń i ogłoszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jest odpłatne. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, kierując się rzeczowymi i osobowymi kosztami wydawania Monitora Polskiego B."}
{"id":"2001_23_12","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 12. 1. W dziennikach urzędowych ministrów kierujących działami administracji rządowej oraz w dziennikach urzędowych urzędów centralnych ogłasza się: 1) akty normatywne organu wydającego dziennik urzędowy i nadzorowanych przez niego urzędów centralnych, 2) uchwały Rady Ministrów uchylające zarządzenia ministra wydającego dziennik urzędowy, 3) orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w sprawach aktów normatywnych, o których mowa w pkt 1 i 2. 2. W dziennikach urzędowych, o których mowa w ust. 1, mogą być publikowane informacje, komunikaty, obwieszczenia i ogłoszenia organów wymienionych w ust. 1 pkt 1. 3. W dziennikach urzędowych nie zamieszcza się aktów prawnych, które podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw, Monitorze Polskim lub Monitorze Polskim B, jak również, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1, aktów prawnych organów innych niż ten, który wydaje dziennik urzędowy."}
{"id":"2001_23_13","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 13. W wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się: 1) akty prawa miejscowego stanowione przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 2) akty prawa miejscowego stanowione przez sejmik województwa, organ powiatu oraz organ gminy, w tym statuty województwa, powiatu i gminy, 3) statuty związków międzygminnych oraz statuty związków powiatów, 4) akty Prezesa Rady Ministrów uchylające akty prawa miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 5) wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na akty prawa miejscowego stanowionego przez: wojewodę i organy administracji niezespolonej, organ samorządu województwa, organ powiatu i organ gminy, 6) porozumienia w sprawie wykonywania zadań publicznych zawarte: a) między jednostkami samorządu terytorialnego, b) między jednostkami samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej, 7) uchwałę budżetową województwa oraz sprawozdanie z wykonania budżetu województwa, 8) obwieszczenia o rozwiązaniu sejmiku województwa, rady powiatu lub rady gminy, 9) statut urzędu wojewódzkiego, 10) inne akty prawne, informacje, komunikaty, obwieszczenia i ogłoszenia, jeżeli tak stanowią przepisy szczególne."}
{"id":"2001_23_14","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 14. 1. Przepisy porządkowe ogłasza się w drodze obwieszczeń, a także w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie lub w środkach masowego przekazu. 2. Za dzień ogłoszenia przepisów porządkowych uważa się dzień wskazany w obwieszczeniu. 3. Ogłoszenie przepisów porządkowych w sposób określony w ust. 1 nie zwalnia z obowiązku ich ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym."}
{"id":"2001_23_15","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 15. 1. Podstawą do ogłoszenia aktów normatywnych i innych aktów prawnych jest ich oryginał podpisany przez upoważniony do wydania tego aktu organ, a w przypadku orzeczenia sądu lub Trybunału Konstytucyjnego - odpis orzeczenia. 2. Na oryginale obok podpisu organu umieszcza się pieczęć urzędową. 3. Oryginał aktu normatywnego lub odpis orzeczenia wraz z trzema kopiami jest przedstawiany z wnioskiem o ogłoszenie w dzienniku urzędowym organowi wydającemu dziennik. 4. Organ wydający dziennik urzędowy kieruje do ogłoszenia akt normatywny lub odpis orzeczenia, zamieszczając wizę na tym akcie lub odpisie orzeczenia."}
{"id":"2001_23_16","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 16. 1. Jeżeli liczba zmian w ustawie jest znaczna lub gdy ustawa była wielokrotnie uprzednio nowelizowana i posługiwanie się tekstem ustawy może być istotnie utrudnione, Marszałek Sejmu ogłasza tekst jednolity ustawy. Ustawa może określić termin ogłoszenia tekstu jednolitego. 2. Organy administracji rządowej współdziałają z Marszałkiem Sejmu przy opracowywaniu tekstów jednolitych ustaw. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ogłaszania tekstów jednolitych aktów normatywnych innych niż ustawa. Teksty jednolite tych aktów ogłasza organ właściwy do wydania aktu normatywnego. 4. Tekst jednolity ogłasza się w formie obwieszczenia w dzienniku urzędowym, w którym dany akt normatywny ogłoszono."}
{"id":"2001_23_17","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 17. 1. Błędy w ogłoszonym tekście aktu prawnego prostuje się w formie obwieszczenia. Sprostowanie nie może prowadzić do merytorycznej zmiany tekstu aktu prawnego. 2. Sprostowanie błędu ogłasza się w tym samym dzienniku urzędowym, w którym ogłoszono prostowany akt. 3. Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego organu, prostuje błędy w tekstach aktów ogłoszonych w Dzienniku Ustaw, Monitorze Polskim i Monitorze Polskim B. 4. Organy wydające dzienniki urzędowe inne niż wymienione w ust. 3 prostują błędy w tekstach aktów prawnych ogłoszonych w tych dziennikach."}
{"id":"2001_23_18","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 18. 1. Błędy w tekście jednolitym aktu prawnego polegające na niezgodności między jego tekstem wydrukowanym w dzienniku urzędowym a tekstem aktu uwzględniającym wszystkie zmiany dokonane do czasu ogłoszenia tekstu jednolitego prostuje się w formie obwieszczenia. 2. Sprostowania błędu w tekście jednolitym aktu prawnego dokonuje organ, który ogłosił tekst jednolity. Przepis art. 17 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_23_19","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 19. 1. Organ wydający dziennik urzędowy ustala taki sposób redagowania dziennika, aby część zawierająca akty normatywne była wyraźnie wyodrębniona. 2. Organ wydający dziennik urzędowy ustala także cenę egzemplarza oraz warunki wydawania, rozpowszechniania i prenumeraty dziennika tak, aby dziennik urzędowy mógł być powszechnie dostępny. 3. Organ wydający Dziennik Ustaw i Monitor Polski ustala warunki wydawania i rozpowszechniania tych dzienników również w formie zapisu elektronicznego."}
{"id":"2001_23_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 2. 1. Ogłoszenie aktu normatywnego w dzienniku urzędowym jest obowiązkowe. 2. Odrębna ustawa może wyłączyć obowiązek ogłoszenia aktu normatywnego niezawierającego przepisów powszechnie obowiązujących."}
{"id":"2001_23_20","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 20. 1. Dziennik urzędowy wydaje się z zachowaniem w roku kalendarzowym kolejności numerów, pozycji oraz stron. 2. Na każdym numerze dziennika oznacza się dzień jego wydania, określany przez organ wydający dziennik. Jako dzień wydania określa się datę nie wcześniejszą od dnia udostępnienia dziennika do sprzedaży w siedzibie organu wydającego dziennik. 3. Dzień wydania jest dniem ogłoszenia aktów zamieszczonych w danym numerze."}
{"id":"2001_23_21","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 21. 1. Prezes Rady Ministrów wydaje Dziennik Ustaw, Monitor Polski i Monitor Polski B przy pomocy Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Rządowego Centrum Legislacji. Kancelaria może zlecić wyspecjalizowanym jednostkom gospodarczym niektóre czynności związane z drukiem i rozpowszechnianiem Dziennika Ustaw, Monitora Polskiego i Monitora Polskiego B. 2. Dziennik Ustaw, Monitor Polski i Monitor Polski B są rozpowszechniane w prenumeracie oraz sprzedawane w stałych punktach sprzedaży prowadzonych przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów oraz w punktach sprzedaży mieszczących się w siedzibach niektórych organów administracji rządowej, sądów oraz innych jednostek."}
{"id":"2001_23_22","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 22. 1. Ministrowie kierujący działami administracji rządowej oraz kierownicy urzędów centralnych wydają dzienniki urzędowe. 2. Każdy z organów wymienionych w ust. 1 może wydawać tylko jeden dziennik urzędowy, z uwzględnieniem ust. 5. 3. Prezes Rady Ministrów może postanowić o wydawaniu wspólnego dziennika urzędowego dwóch lub więcej ministrów kierujących działami administracji rządowej oraz wspólnego dziennika urzędów centralnych podległych Prezesowi Rady Ministrów. 4. Minister może postanowić o wydawaniu wspólnego dziennika urzędowego z urzędem centralnym nadzorowanym przez niego. 5. Ministrowie właściwi do spraw obrony narodowej, do spraw wewnętrznych, do spraw zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa wydają, w razie potrzeby, wyodrębnioną edycję dziennika urzędowego z aktami prawnymi zawierającymi informacje niejawne."}
{"id":"2001_23_23","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 23. Wojewoda wydaje wojewódzki dziennik urzędowy."}
{"id":"2001_23_24","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 24. 1. Nazwy: Dziennik Ustaw, Monitor Polski i Monitor Polski B oraz wzór graficzny pierwszych stron tych dzienników mogą być wykorzystywane jedynie przez organ wydający te dzienniki. Nazwy oraz wzór graficzny pierwszych stron tych dzienników nie mogą być wykorzystywane przez inne podmioty w celach handlowych w publikacjach, wydawnictwach lub innych formach upowszechniania aktów prawnych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dzienników urzędowych, o których mowa w art. 22, oraz wojewódzkich dzienników urzędowych. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wzór graficzny pierwszej i ostatniej strony Dziennika Ustaw, Monitora Polskiego, Monitora Polskiego B, dzienników urzędowych, o których mowa w art. 22, i wojewódzkich dzienników urzędowych ."}
{"id":"2001_23_25","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 25. 1. Rozpowszechnianie wojewódzkiego dziennika urzędowego odbywa się w szczególności przez sprzedaż w stałych punktach sprzedaży oraz w systemie prenumeraty. 2. Stały punkt sprzedaży dziennika urzędowego jest prowadzony w siedzibie urzędu wojewódzkiego i delegatury urzędu wojewódzkiego. Stałe punkty sprzedaży mogą być prowadzone również w siedzibach organów samorządu terytorialnego, a także w innych miejscach, stosownie do miejscowych potrzeb. 3. Sprzedaż w systemie prenumeraty prowadzi stały punkt sprzedaży w siedzibie urzędu wojewódzkiego i delegatury urzędu wojewódzkiego. 4. Redakcje publikują przepisy porządkowe, o których mowa w art. 14, lub ich uzgodnione omówienia bezpłatnie, w sposób zapewniający ich największą dostępność."}
{"id":"2001_23_26","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 26. Urzędy terenowych organów administracji rządowej oraz organów samorządu terytorialnego prowadzą zbiory Dziennika Ustaw, Monitora Polskiego oraz Monitora Polskiego B i udostępniają je nieodpłatnie do powszechnego wglądu w miejscach do tego przeznaczonych w siedzibach i w godzinach pracy urzędu."}
{"id":"2001_23_27","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 27. 1. Organy wydające dzienniki urzędowe prowadzą zbiory tych dzienników. 2. Do każdego rocznika dzienników urzędowych, o których mowa w ust. 1, wydaje się skorowidz za rok ubiegły w terminie do dnia 31 marca. 3. Zbiory dzienników urzędowych wraz ze skorowidzami są wyłożone w siedzibach organów wydających dzienniki urzędowe do nieodpłatnego, powszechnego wglądu, w godzinach pracy urzędu oraz w miejscu do tego przeznaczonym i powszechnie dostępnym. 4. W zakresie udostępniania do wglądu zbiorów dzienników urzędowych z aktami prawnymi zawierającymi informacje niejawne stosuje się przepisy o ochronie informacji niejawnych."}
{"id":"2001_23_28","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 28. 1. Starostwo powiatowe gromadzi i udostępnia zbiór aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat. 2. Urząd gminy prowadzi zbiór przepisów gminnych dostępny do powszechnego wglądu w jego siedzibie. 3. Przepisy art. 27 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_23_29","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 29. Przepisy art. 8, art. 12, art. 16 ust. 3, art. 17 ust. 4, art. 22 ust. 1 i 2, art. 24 oraz art. 27, w zakresie odnoszącym się do ministrów kierujących działami administracji rządowej, stosuje się do przewodniczących określonych w ustawach komitetów, będących członkami Rady Ministrów."}
{"id":"2001_23_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 3. Akty normatywne ogłasza się niezwłocznie."}
{"id":"2001_23_30","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 88h w ust. 4 wyrazy \"Monitor Polski\" zastępuje się wyrazami \"Monitor Polski B\"."}
{"id":"2001_23_31","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz.U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) skreśla się art. 24."}
{"id":"2001_23_32","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Akty prawa miejscowego stanowionego przez gminę\"; 2) w art. 40: a) w ust. 1 wyrazy \"przepisów powszechnie\" zastępuje się wyrazami \"aktów prawa miejscowego\" oraz skreśla się wyrazy \" , zwanych dalej przepisami gminnymi\", b) w ust. 2 w zdaniu wstępnym wyrazy \"przepisy gminne\" zastępuje się wyrazami \"akty prawa miejscowego\"; 3) w art. 41 w ust. 1 wyrazy \"Przepisy gminne\" zastępuje się wyrazami \"Akty prawa miejscowego\"; 4) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. Zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 5) w art. 61 w ust. 2 wyrazy \"przepisów gminnych\" zastępuje się wyrazami \"aktów prawa miejscowego\"."}
{"id":"2001_23_33","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461) skreśla się rozdział 5."}
{"id":"2001_23_34","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz.U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 496, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. W Dzienniku Urzędowym Komitetu Badań Naukowych ogłasza się uchwały Komitetu Badań Naukowych dotyczące przyznawania środków finansowych ustalonych w budżecie państwa na naukę.\"."}
{"id":"2001_23_35","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz.U. Nr 90, poz. 450 i z 1999 r. Nr 101, poz. 1177) w art. 8: 1) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1; 2) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do postanowień Prezydenta o nadaniu Medalu Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie.\"."}
{"id":"2001_23_36","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 45; 2) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. Założenia polityki pieniężnej, sprawozdanie z wykonania założeń polityki pieniężnej oraz akty normatywne organów NBP i Komisji - z wyjątkiem aktów, o których mowa w art. 54 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ogłaszane są w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\".\"; 3) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Prezes NBP wydaje Dziennik Urzędowy Narodowego Banku Polskiego, w którym ogłasza się: 1) akty organów NBP i Komisji dotyczące funkcjonowania banków, 2) bilans oraz rachunek zysków i strat NBP, 3) obwieszczenia w sprawie utworzenia, likwidacji i upadłości banku oraz przejęcia banku przez inny bank. 2. Prezes NBP może skierować do ogłoszenia również inne niż określone w ust. 1 akty prawne i obwieszczenia.\"; 4) dodaje się art. 54a w brzmieniu: \"Art. 54a. 1. Nazwa oraz wzór graficzny pierwszej strony Dziennika Urzędowego Narodowego Banku Polskiego nie mogą być wykorzystywane przez inne niż NBP podmioty w celach zarobkowych w publikacjach, wydawnictwach lub innych formach upowszechniania aktów prawnych. 2. Do wydawania Dziennika Urzędowego Narodowego Banku Polskiego i ogłaszania w nim aktów prawnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 3, art. 4, art. 6, art. 7, art. 15-20 i art. 27 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_23_37","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136) skreśla się art. 95."}
{"id":"2001_23_38","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 26, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"oraz w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"\"; 2) w art. 89: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego oraz wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych aktów prawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) .\", b) skreśla się ust. 5."}
{"id":"2001_23_39","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 22, poz. 268) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. Zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego oraz wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych aktów prawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ... ).\"; 2) skreśla się art. 43."}
{"id":"2001_23_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 4. 1. Akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. 2. W uzasadnionych przypadkach akty normatywne, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż czternaście dni, a jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego wejścia w życie aktu normatywnego i zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie, dniem wejścia w życie może być dzień ogłoszenia tego aktu w dzienniku urzędowym. 3. Przepisy porządkowe wchodzą w życie po upływie trzech dni od dnia ich ogłoszenia. W uzasadnionych przypadkach przepisy porządkowe mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż trzy dni, a jeżeli zwłoka w wejściu w życie przepisów porządkowych mogłaby spowodować nieodwracalne szkody lub poważne zagrożenia życia, zdrowia lub mienia, można zarządzić wejście w życie takich przepisów z dniem ich ogłoszenia."}
{"id":"2001_23_40","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 26, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 43 skreśla się ust. 1, 3 i 4; 2) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego oraz wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 3) skreśla się art. 45."}
{"id":"2001_23_41","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 41. Zachowują moc upoważnienia do wydawania tekstów jednolitych, skierowane do organów wymienionych w tych upoważnieniach, zawarte w aktach normatywnych wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_23_42","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 42. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia wypełnienia obowiązku wydawania dziennika urzędowego, o którym mowa w art. 22, akty i orzeczenia określone w art. 12 są ogłaszane w Monitorze Polskim."}
{"id":"2001_23_43","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 43. Traci moc ustawa z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" (Dz.U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34)."}
{"id":"2001_23_44","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 44. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2001_23_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 5. Przepisy art. 4 nie wyłączają możliwości nadania aktowi normatywnemu wstecznej mocy obowiązującej, jeżeli zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie."}
{"id":"2001_23_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 6. 1. Przy obliczaniu terminu wejścia w życie aktu normatywnego określonego w dniach nie uwzględnia się dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przypadków, gdy akt normatywny wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. 2. Terminy wejścia w życie aktu normatywnego określone w tygodniach, miesiącach lub latach kończą się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada dniu ogłoszenia, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca."}
{"id":"2001_23_7","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 7. Akty normatywne wydawane na podstawie ustaw można ogłaszać w okresie od dnia ogłoszenia danej ustawy, a przed dniem jej wejścia w życie; akt taki nie może wejść w życie wcześniej niż ustawa."}
{"id":"2001_23_8","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 8. Dziennikami urzędowymi w rozumieniu ustawy są: Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski B\", dzienniki urzędowe ministrów kierujących działami administracji rządowej, dzienniki urzędowe urzędów centralnych oraz wojewódzkie dzienniki urzędowe."}
{"id":"2001_23_9","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych","text":"Art. 9. 1. W Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej \"Dziennikiem Ustaw\", ogłasza się: 1) Konstytucję, 2) ustawy, 3) rozporządzenia z mocą ustawy wydane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 4) rozporządzenia wydane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Radę Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, ministrów kierujących działami administracji rządowej, przewodniczących określonych w ustawach komitetów, będących członkami Rady Ministrów, oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, 5) teksty jednolite aktów określonych w pkt 1-4, 6) orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące aktów normatywnych ogłoszonych w Dzienniku Ustaw, 7) uchwały Rady Ministrów uchylające rozporządzenie ministra. 2. W Dzienniku Ustaw ogłasza się również akty prawne dotyczące: 1) stanu wojny i zawarcia pokoju, 2) referendum zatwierdzającego zmianę Konstytucji i referendum ogólnokrajowego, 3) wyborów do Sejmu i Senatu, 4) wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 5) powszechnej lub częściowej mobilizacji i użycia Sił Zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej Polskiej, 6) stanu wojennego, 7) stanu wyjątkowego, 8) stanu klęski żywiołowej, 9) stwierdzenia ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu i Senatu oraz ważności referendum zatwierdzającego zmianę Konstytucji i referendum ogólnokrajowego. 3. W Dzienniku Ustaw ogłasza się ponadto inne akty prawne, jeżeli odrębne ustawy tak stanowią."}
{"id":"2001_246_1","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 1. 1. Dochody budżetu państwa ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 1, na kwotę 161.065.257 tys. zł. 2. Wydatki budżetu państwa ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 2, na kwotę nie większą niż 181.604.087 tys. zł. 3. Deficyt budżetu państwa ustala się na kwotę nie większą niż 20.538.830 tys. zł."}
{"id":"2001_246_10","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 10. Ustala się plany finansowe państwowych funduszy celowych, zgodnie z załącznikiem nr 6."}
{"id":"2001_246_11","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 11. Wykaz inwestycji wieloletnich określa załącznik nr 7."}
{"id":"2001_246_12","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 12. Dotacje celowe na finansowanie zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, określa załącznik nr 8."}
{"id":"2001_246_13","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 13. Wykaz jednostek, dla których zaplanowano dotacje podmiotowe oraz kwoty dotacji zawiera załącznik nr 9."}
{"id":"2001_246_14","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 14. Zestawienie dotacji dla państwowych agencji i fundacji z udziałem Skarbu Państwa zawiera załącznik nr 10."}
{"id":"2001_246_15","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 15. 1. Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 239) ustala się: 1) dla państwowych jednostek budżetowych w podziale na części i działy klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz na poszczególne grupy osób, w załączniku nr 11: a) kwoty wynagrodzeń (łącznie z podwyżką od dnia 1 stycznia 2001 r.) i limity zatrudnienia dla osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń (osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, członków korpusu służby cywilnej, etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, asesorów i aplikantów sądowych i prokuratorskich, funkcjonariuszy Służby Celnej, sędziów i prokuratorów oraz żołnierzy i funkcjonariuszy), b) kwoty wynagrodzeń dla osób nieobjętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń (łącznie z podwyżką od dnia 1 stycznia 2001 r.), 2) kwoty bazowe dla: a) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, członków korpusu służby cywilnej, etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, asesorów i aplikantów sądowych i prokuratorskich, funkcjonariuszy Służby Celnej w wysokości 1.603,56 zł, b) sędziów i prokuratorów - w wysokości 1.303,57 zł, c) żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy podjęli służbę przed dniem 1 stycz nia 1999 r. - w wysokości 1.303,57 zł, d) żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy podjęli służbę po dniu 1 stycznia 1999 r. - w wysokości 1.556,65 zł, 3) średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w wysokości 107,6%. 2. Zgodnie z art. 10 ustawy, o której mowa w ust. 1, tworzy się rezerwę celową dla państwowych jednostek budżetowych z przeznaczeniem na zwiększenie wynagrodzeń - w wysokości 5.500 tys. zł - przeznaczonych na wypłaty: 1) wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, 2) nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych, odpraw w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz ekwiwalentów za niewykorzystany urlop wypoczynkowy dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których limit zatrudnienia nie przekracza 50 osób. 3. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej nastąpi od dnia 1 stycznia 2001 r., w ramach środków ujętych w budżetach właściwych dysponentów części budżetowych."}
{"id":"2001_246_16","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 16. Ustala się limity zatrudnienia osób objętych mnożnikowym systemem wynagrodzeń, dla urzędów organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądów i trybunałów, wymienionych w art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315) oraz dla Rządowego Centrum Legislacji - zgodnie z załącznikiem nr 12."}
{"id":"2001_246_17","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 17. Ustala się kwotę dotacji celowych na dofinansowanie zadań własnych gmin polegających na wypłacie dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281, z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67, Nr 83, poz. 946, Nr 88, poz. 988, Nr 95, poz. 1041, Nr 122, poz. 1317 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27), w wysokości 550.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_18","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 18. Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 84, poz. 934 oraz z 2000 r. Nr 84, poz. 948, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314) - ustala się kwotę wydatków na dofinansowanie zadań własnych samorządów województw w zakresie organizowania i dotowania kolejowych regionalnych przewozów pasażerskich w wysokości 300.000 tys. zł,"}
{"id":"2001_246_19","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 19. Ustala się ogólną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 575.277 tys. zł, z tego na dopłaty do: 1) krajowych przewozów pasażerskich na wyrównanie przewoźnikom kolejowym utraconych przychodów z tytułu honorowania ustawowych uprawnień do ulgowych i bezpłatnych przejazdów, o których mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), z wyłączeniem uprawnień, o których mowa w art. 43 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz.U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 52, poz. 527 i 528 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69), przy czym kwota ta nie uwzględnia podatku od towarów i usług 536.671 tys. zł 2) podręczników szkolnych do kształcenia zawodowego i podręczników akademickich 11.306 tys. zł, 3) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych 19.700 tys. zł, ciekłych 7.600 tys. zł."}
{"id":"2001_246_2","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 2. Środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi oraz wydatki nimi finansowane, określa załącznik nr 3."}
{"id":"2001_246_20","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 20. Ustala się dotacje przedmiotowe na dofinansowanie: 1) kosztów utrzymania obiektów i urządzeń sportowych, komórek odnowy biologicznej i pomocy audiowizualnej państwowego zakładu budżetowego \"Centralny Ośrodek Sportu\" 16.525 tys. zł, 2) całkowitych kosztów działalności gospodarstw pomocniczych przy parkach narodowych 2.505 tys. zł, 3) kosztów ogrzewania warsztatów szkolnych prowadzonych w formie gospodarstw pomocniczych w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich 703 tys. zł."}
{"id":"2001_246_21","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 21. Ustala się dotacje przedmiotowe w wysokości 331.293 tys. zł na dofinansowanie kosztów niektórych zadań wykonywanych na rzecz rolnictwa w zakresie: 1) postępu biologicznego w produkcji roślinnej i zwierzęcej, 2) upowszechniania doradztwa rolniczego, 3) zwalczania chorób zakaźnych zwierząt oraz badań monitoringowych pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego, 4) kontroli jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych, 5) ochrony roślin, 6) rolnictwa ekologicznego, 7) stosowania nawozów wapniowych, 8) monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu."}
{"id":"2001_246_22","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 22. Ustala się kwotę dotacji na inwestycje realizowane przez przedsiębiorstwo \"Polskie Koleje Państwowe\" na liniach kolejowych o państwowym znaczeniu w wysokości 365.533 tys. zł."}
{"id":"2001_246_23","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 23. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 88.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_24","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 24. Ustala się dla służby cywilnej: 1) limit mianowań urzędników - 500 osób, 2) limit środków na wynagrodzenia - w wysokości 2.767.251 tys. zł, 3) limit środków na szkolenia - w wysokości 24.180 tys. zł."}
{"id":"2001_246_25","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 25. Ustala się wskaźniki, o których mowa w art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64): 1) wzrost emerytur i rent - 7,4%, 2) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w odniesieniu do średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem 100,4%, 3) wskaźnik waloryzacji emerytur i rent od dnia 1 czerwca 2001 r. - 109,6%, 4) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów - 107,0%, 5) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem 107,0%, 6) średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej - 109,1%."}
{"id":"2001_246_26","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 26. Wysokość odpisu, o którym mowa w art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64), wynosi 2.834.700 tys. zł."}
{"id":"2001_246_27","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 27. Kwota wydatków na prewencję rentową, o których mowa w art. 57 ustawy wymienionej w art. 26, wynosi 111.070 tys. zł."}
{"id":"2001_246_28","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 28. Należności, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 26, z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek na otwarte fundusze emerytalne ustala się na 0,8% przypisu tych składek."}
{"id":"2001_246_29","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 29. Prognozowane na 2001 r. przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej wynosi 2.094 zł."}
{"id":"2001_246_3","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 3. Ustala się przychody budżetu państwa na kwotę 160.944.645 tys. zł, a rozchody budżetu państwa na kwotę nie większą niż 140.405.815 tys. zł, z tytułów wymienionych w załączniku nr 4."}
{"id":"2001_246_30","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 30. Wpływy, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 106, poz. 673 oraz z 2000 r. Nr 31, poz. 383) oraz przychody, o których mowa w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315), określa się na kwotę 14.122.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_31","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 31. Ustala się etaty Policji w liczbie 103.140."}
{"id":"2001_246_32","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 32. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) ustala się wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem oraz ochroną dróg krajowych, wojewódzkich i powiatowych, a także zarządzaniem nimi - w wysokości 4.602.699 tys. zł."}
{"id":"2001_246_33","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 33. Przychody z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego przeznaczone na jego restrukturyzację, a także na proces modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, określa się na kwotę 29.613 tys. zł."}
{"id":"2001_246_34","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 34. Wydatki budżetowe w kwocie 1.471.946 tys. zł, ujęte w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, przeznacza się na realizację programów: 1) reformy górnictwa węgla kamiennego w kwocie 1.431.946 tys. zł, z tego na: a) likwidację kopalń 246.886 tys. zł, b) restrukturyzację zatrudnienia 892.100 tys. zł, w tym na spłatę pożyczek zaciągniętych w Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. 100.000 tys. zł, c) usuwanie szkód górniczych wywołanych reaktywacją starych zrobów 30.000 tys. zł, d) ekwiwalenty pieniężne za deputaty węglowe dla emerytów i rencistów górnictwa wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 158.000 tys. zł, e) deputaty węglowe przysługujące emerytom i rencistom górniczym kopalń całkowicie likwidowanych 26.000 tys. zł, f) renty wyrównawcze przysługujące od kopalń całkowicie likwidowanych 32.200 tys zł, g) tworzenie nowych miejsc pracy w gminach 30.900 tys zł, górniczych h) monitorowanie przebiegu postępowania oddłużeniowego, zmian stanu zatrudnienia oraz nadzorowanie i kontrolę wydatkowania środków budżetowych 9.800 tys zł, i) utrzymanie biur pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. 2.500 tys. zł, j) obsługę wypłat ekwiwalentów, o których mowa w lit. d), dokonywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 3.560 tys. zł, 2) restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali - na restrukturyzację zatrudnienia w kwocie 40.000 tys zł."}
{"id":"2001_246_35","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 35. Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, określonej w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56)."}
{"id":"2001_246_36","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 36. Łączna kwota wpłat gmin, o której mowa w art. 23 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119 oraz z 2000 r. Nr 95, poz. 1041) - wynosi 180.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_37","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 37. Określa się limit zwolnień od cła, o którym mowa w art. 190 § 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny w wysokości 50.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_38","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 38. 1. Ustala się limity wydatków na finansowanie zadań objętych programem wsparcia, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158), z wyłączeniem zadań określonych w ust. 2: 1) w roku 2001 - w kwocie 1.451.118 tys. zł, 2) w roku 2002 - w kwocie 2.000.000 tys. zł. 2. Ustala się limity wydatków na finansowanie zadań objętych programem wsparcia, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1, w związku z art. 7 tej ustawy: 1) w roku 2001 - w kwocie 1.713.519 tys. zł, 2) w roku 2002 - w kwocie 2.540.008 tys. zł."}
{"id":"2001_246_39","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 39. W przypadku gdy środki finansowe z Unii Europejskiej na realizację programu SAPARD wpłyną w kwocie niższej od planowanej, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do przekazania odpowiadającej im części środków planowanych na współfinansowanie programu SAPARD, na zwiększenie dotacji dla Funduszu Pracy."}
{"id":"2001_246_4","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 4. Źródłem pokrycia pożyczkowych potrzeb budżetu państwa, w tym deficytu budżetu państwa, są środki pozostające na rachunkach budżetu państwa w dniu 31 grudnia 2000 r., przychody z tytułu sprzedaży skarbowych papierów wartościowych, przychody z prywatyzacji, przychody z tytułu kredytów i pożyczek zagranicznych oraz przychody z innych tytułów."}
{"id":"2001_246_40","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 40. 1. Oszczędności w wydatkach powstałych w związku z wejściem w życie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 lutego 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 11, poz. 87), przeznacza się na dotacje dla gmin na dofinansowanie budowy gimnazjów. 2. Dysponenci części budżetowych w terminie do dnia 15 kwietnia 2001 r. przekażą ministrowi właściwemu do spraw finansów informację o kwotach oszczędności, o których mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw finansów, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu, utworzy nową rezerwę celową i przeniesie do niej kwoty oszczędności, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_246_41","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 41. 1. W przypadku wystąpienia oszczędności w wydatkach planowanych na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia w pierwszej kolejności w równych częściach na zwiększenie dotacji dla Funduszu Pracy oraz na zwiększenie subwencji ogólnej w części oświatowej dla jednostek samorządu terytorialnego, o kwoty nieprzekraczające 150.000 tys. zł. Pozostałe zaś oszczędności w równych kwotach przeznaczyć na: 1) zwiększenie do kwoty 100.000 tys. zł kwoty rezerwy celowej poz. 12 zasiłki z pomocy społecznej, dotacje i subwencje, 2) zwiększenie do kwoty 100.000 tys. zł w części 46 zdrowie, dział 851, rozdział 85149 program polityki zdrowotnej, wydatki bieżące jednostek budżetowych. 2. W terminie 30 dni po zakończeniu każdego kwartału minister właściwy do spraw finansów dokonuje oszacowania kwoty oszczędności na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego. Zwiększenie wydatków na cele określone w ust. 1 nie może przekroczyć: 1) 70% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 31 marca i 30 czerwca 2001 r., 2) 90% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 30 września 2001 r. 3. Minister właściwy do spraw finansów w terminie 45 dni po zakończeniu każdego kwartału informuje komisję sejmową właściwą do spraw budżetu o kwotach szacunkowych oszczędności i ich rozdysponowania."}
{"id":"2001_246_42","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 42. W przypadku wystąpienia oszczędności w rezerwie celowej na wydatki związane z wymianą dokumentów osobistych upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia na zwiększenie wydatków na organizację kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży."}
{"id":"2001_246_43","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 43. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2001 r. Załącznik nr 1 Załącznik nr 2 Załącznik nr 3 Załącznik nr 4 Załącznik nr 5 Załącznik nr 6 Załącznik nr 7 Załącznik nr 8 Załącznik nr 9 Załącznik nr 10 Załącznik nr 11 Załącznik nr 12"}
{"id":"2001_246_5","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 5. 1. Przyrost zadłużenia na dzień 31 grudnia 2001 r. z tytułu emisji i wykupu skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 30.000.000 tys. zł. 2. Przyrost zadłużenia na dzień 31 grudnia 2001 r. z tytułu zaciągniętych kredytów i uzyskanych pożyczek zagranicznych oraz z tytułu emisji skarbowych papierów wartościowych na rynki zagraniczne, nie może przekroczyć kwoty 9.400.000 tys. zł, w tym z tytułu emisji skarbowych papierów wartościowych na rynki zagraniczne, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 4.700.000 tys. zł. 3. Limity określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do kredytów i pożyczek zagranicznych oraz emisji skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym i na rynkach zagranicznych przeznaczonych na przedterminowy wykup lub zamianę zobowiązań Skarbu Państwa, a także na spłatę zobowiązań Skarbu Państwa wynikających z ustaw, orzeczeń sądów lub innych tytułów, z wyjątkiem spłaty kredytów i pożyczek zagranicznych oraz wykupu skarbowych papierów wartościowych, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Wartość nominalna nowo zaciągniętych zobowiązań na cele, o których mowa w ust. 3, nie przekroczy kwoty 65.000.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_6","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 6. Poręczenia i gwarancje mogą być udzielane przez Skarb Państwa w 2001 r. do kwoty 15.000.000 tys. zł, w tym gwarancje naprawienia szkód - do kwoty 1.000.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_7","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 7. Ustala się w 2001 r. limit łącznych zobowiązań Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. z tytułu ubezpieczeń eksportowych oraz gwarancji ubezpieczeniowych, które są gwarantowane przez Skarb Państwa - w wysokości 3.400.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_8","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 8. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do udzielania ze środków budżetu państwa: 1) kredytów i pożyczek rządom innych krajów na sfinansowanie importu z Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług - do kwoty 1.142.971 tys. zł, 2) pożyczek Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. - na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczania kontraktów eksportowych - do kwoty 129.312 tys. zł, 3) pożyczek funkcjonującym w Rzeczypospolitej Polskiej bankom, określonym w umowie \"Protokół finansowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie współpracy\", ze środków uzyskanych od Rządu Republiki Francuskiej, na pokrywanie, ustalonej w trybie wynikającym z umowy, części potrzeb finansowania inwestycji w Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstw o kapitale mieszanym polskofrancuskim - do kwoty 30.000 tys. zł, 4) pożyczki Bankowi Gospodarstwa Krajowego na zwiększenie środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 i z 2001 r. Nr 4, poz. 27) - do kwoty 400.000 tys. zł."}
{"id":"2001_246_9","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2001 z dnia 1 marca 2001 r.","text":"Art. 9. Przychody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych i środków specjalnych państwowych jednostek budżetowych, w podziale na części budżetowe, określa załącznik nr 5."}
{"id":"2001_247_1","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 23, poz. 462) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 1 w pkt 6 wyrazy \"ankiecie bezpieczeństwa przemysłowego\" zastępuje się wyrazami \"kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego\", b) w ust. 2: - w pkt 2 po wyrazach \"Rzeczypospolitej Polskiej\" dodaje się wyrazy \"i ich jednostek organizacyjnych\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-roz-wojowych, ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do informacji niejawnych albo wykonujących na podstawie przepisów prawa zadania na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, związane z dostępem do informacji niejawnych.\"; 2) w art. 2 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) jednostką naukową \" jest jednostka naukowa w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 62, poz. 718 i Nr 91, poz. 1008),\"; 3) w art. 18: a) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa wydane przez służbę ochrony państwa po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1,\", b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa wydane po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1,\"; 4) w art. 24 skreśla się wyraz \"ratyfikowanych\"; 5) w art. 25: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Z zastrzeżeniem ust. 3a, informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez okres: 1) 5 lat - oznaczone klauzulą \"poufne\", 2) 2 lat - oznaczone klauzulą \"zastrzeżone\".\", b) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Osoba, o której mowa w art. 21 ust. 1, może: 1) określić krótszy okres ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową, 2) po dokonaniu przeglądu materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, przedłużać okres ochrony tych informacji na kolejne okresy nie dłuższe niż 5 lat \" dla oznaczonych klauzulą \"poufne\" i 2 lata \" dla oznaczonych klauzulą \"zastrzeżone\", nie dłużej jednak niż na okres do 50 lat od daty wytworzenia tych informacji.\"; 6) w art. 27: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób sprawujących urzędy: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec kandydatów na członków Rady Ministrów powoływanych w trybie art. 154 i 155 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.\", c) w ust. 6 po wyrazach \"członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji\" dodaje się wyrazy \" , Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej \" Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. W stosunku do kandydatów na stanowiska, o których mowa w ust. 6, z wyłączeniem kandydatów powoływanych w trybie art. 154 i 155 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, postępowanie sprawdzające przeprowadza właściwa służba ochrony państwa na wniosek organu uprawnionego do powołania na to stanowisko. Jeżeli do powołania jest uprawniony Sejm albo Senat z wnioskiem tym występuje odpowiednio Marszałek Sejmu albo Marszałek Senatu. Postępowanie powinno być zakończone przed upływem 14 dni od dnia złożenia wniosku o przeprowadzenie tego postępowania wraz z wypełnioną ankietą, przekazaniem opinii z uzasadnieniem właściwej służby ochrony państwa Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu albo Marszałkowi Senatu. Przekazanie opinii jest równoznaczne z zakończeniem postępowania sprawdzającego w rozumieniu art. 36 ust. 2.\"; 7) w art. 29: a) wyrazy \"w art. 38 i 39\" zastępuje się wyrazami \"w art. 36 ust. 1 pkt 2 i 3\", b) w pkt 1w lit. a) skreśla się wyrazy \"w Siłach Zbrojnych\"; 8) w art. 35: a) w ust. 2: - w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem, - dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) właściwego postępowania z informacjami niejawnymi.\", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W razie niedających się usunąć wątpliwości, o których mowa w ust. 2 lub 3, interes ochrony informacji niejawnych ma pierwszeństwo przed innymi prawnie chronionymi interesami.\"; 9) w art. 36 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności i terminie wniesienia: 1) odwołania odpowiednio do Prezesa Rady Ministrów albo Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych, z zastrzeżeniem art. 48m, 2) skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.\"; 10) w art. 37: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zwykłe postępowanie sprawdzające przeprowadza, z zastrzeżeniem art. 74a ust. 1, pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej.\", b) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Do ankiety załącza się aktualną fotografię.\", c) w ust. 7 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W przypadku negatywnego wyniku zwykłego postępowania sprawdzającego pełnomocnik ochrony odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa i doręcza tę odmowę osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska.\", d) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Doręczenie odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa następuje według zasad określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego.\"; 11) w art. 38 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy podać rozstrzygnięcie dotyczące wyniku wcześniejszego zwykłego postępowania sprawdzającego, jeżeli postępowanie takie było prowadzone.\"; 12) w art. 39 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 38 ust. 1a stosuje się odpowiednio.\"; 13) w art. 40: a) w ust. 3 wyrazy \"art. 37 ust. 7\"10\" zastępuje się wyrazami \"art. 37 ust. 7, 9 i 10\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Służba ochrony państwa odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2 i 3.\"; 14) w art. 41: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"lub dopuszczenia do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Osoba upoważniona do obsady stanowiska jest obowiązana, niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa, uniemożliwić dostęp do informacji niejawnych osobie, której odmowa dotyczy.\"; 15) w art. 42: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do postępowania sprawdzającego, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 10, nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.\", b) w ust. 3 w pkt 2 po wyrazie \"karnego\" dodaje się wyrazy \"albo Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej lub Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej, w celu rozpatrzenia odwołania oraz Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w związku z rozpatrywaniem skargi\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie \"5. Służby ochrony państwa, każda w zakresie swojego działania, prowadzą ewidencję osób, które uzyskały poświadczenie bezpieczeństwa, a także osób, które zajmują stanowiska lub wykonują prace, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą \"poufne\" lub stanowiących tajemnicę państwową oraz ewidencję osób, którym odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa. Dane z ewidencji oraz akta postępowań sprawdzających mogą być udostępnione wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora w celu ścigania karnego lub służbom ochrony państwa dla celów postępowania sprawdzającego, a także Prezesowi Rady Ministrów, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej lub Dyrektorowi Generalnemu Służby Więziennej w celu rozpatrzenia odwołania oraz Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w związku z rozpatrywaniem skargi.\"; 16) art. 43 skreśla się; 17) w art. 44 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) \"zastrzeżone\" i \"poufne\" \" co 10 lat,\"; 18) w art. 45 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"i obowiązku wypełnienia nowej ankiety bezpieczeństwa osobowego przez osobę sprawdzaną.\"; 19) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Pełnomocnik ochrony prowadzi wykaz stanowisk i prac zleconych oraz osób dopuszczonych do pracy lub służby na stanowiskach, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych. 2. Pełnomocnik ochrony jest obowiązany przekazać właściwej służbie ochrony państwa dane wymagane do ewidencji osób dopuszczonych do pracy lub służby na stanowiskach, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową oznaczonych klauzulą \"poufne\", a także do ewidencji osób, którym odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa. 3. W sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 42 ust. 5 i 6 oraz przepisy wydane na podstawie art. 42 ust. 7.\"; 20) po art. 48 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a Postępowanie odwoławcze i skargowe"}
{"id":"2001_247_2","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się również do postępowań sprawdzających niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy. 2. Osobom, którym przed dniem wejścia w życie ustawy odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa przysługuje prawo wniesienia odwołania i skargi według zasad określonych w ustawie z tym, że termin na wniesienie odwołania biegnie od dnia wejścia ustawy w życie."}
{"id":"2001_247_3","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że: 1) art. 1 pkt 9 i 20 wchodzą w życie z mocą od dnia 1 lutego 2001 r., 2) art. 1 pkt 1 lit. b) tiret drugi wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, 3) art. 1 pkt 23 w zakresie dotyczącym urządzeń i narzędzi kryptograficznych wchodzących w skład systemów i sieci teleinformatycznych, służących do przekazywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową oznaczonych klauzulą \"poufne\" wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_247_48a","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48a. 1. Od odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa służy osobie sprawdzanej odwołanie do Prezesa Rady Ministrów, z zastrzeżeniem art. 48i ust. 1. 2. Odwołanie nie wymaga uzasadnienia. 3. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie sprawdzanej, za pośrednictwem właściwej służby ochrony państwa."}
{"id":"2001_247_48b","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48b. 1. Służba ochrony państwa jest obowiązana przesłać odwołanie wraz z aktami postępowania sprawdzającego Prezesowi Rady Ministrów w terminie 14 dni od dnia, w którym otrzymała odwołanie. 2. Rozpatrzenie odwołania powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia otrzymania odwołania."}
{"id":"2001_247_48c","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48c. 1. Prezes Rady Ministrów stwierdza, w drodze postanowienia, niedopuszczalność odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne. 2. Postanowienie powinno zawierać w szczególności datę jego wydania, oznaczenie osoby sprawdzanej, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności i terminie wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"2001_247_48d","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48d. Prezes Rady Ministrów może na żądanie osoby sprawdzanej lub z urzędu zlecić służbie ochrony państwa przeprowadzenie dodatkowych czynności w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w postępowaniu sprawdzającym."}
{"id":"2001_247_48e","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48e. Osoba sprawdzana może cofnąć odwołanie przed wydaniem decyzji przez Prezesa Rady Ministrów. Prezes Rady Ministrów nie uwzględnia jednak cofnięcia odwołania, jeżeli prowadziłoby to do, naruszającego prawo lub interes bezpieczeństwa państwa, utrzymania w mocy odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa."}
{"id":"2001_247_48f","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48f. 1. Prezes Rady Ministrów wydaje decyzję, w której: 1) utrzymuje w mocy odmowę wydania poświadczenia bezpieczeństwa albo 2) nakazuje służbie ochrony państwa wydanie poświadczenia bezpieczeństwa. 2. Decyzja powinna zawierać w szczególności: datę jej wydania, oznaczenie osoby sprawdzanej, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie oraz pouczenie o dopuszczalności i terminie wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. Decyzja nie wymaga uzasadnienia."}
{"id":"2001_247_48g","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48g. Po wydaniu decyzji lub postanowienia Prezes Rady Ministrów niezwłocznie zwraca właściwej służbie ochrony państwa akta, o których mowa w art. 48b ust. 1."}
{"id":"2001_247_48h","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48h. Decyzje i postanowienia doręcza się na piśmie osobie sprawdzanej i właściwej służbie ochrony państwa, zawiadamiając o rozstrzygnięciu zawartym w decyzji lub postanowieniu osobę upoważnioną do obsady stanowiska. Przepis art. 37 ust. 10 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_247_48i","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48i. 1. Od wydanej przez pełnomocnika ochrony odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa w wyniku zwykłego postępowania sprawdzającego, osobie sprawdzanej służy odwołanie odpowiednio do Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych. 2. Do postępowania odwoławczego przed Szefem Urzędu Ochrony Państwa lub Szefem Wojskowych Służb Informacyjnych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące postępowania odwoławczego przed Prezesem Rady Ministrów, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Odwołanie do Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych składa się za pośrednictwem pełnomocnika ochrony, który odmówił wydania poświadczenia bezpieczeństwa."}
{"id":"2001_247_48j","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48j. Na: 1) odmowę wydania poświadczenia bezpieczeństwa utrzymaną w mocy na podstawie decyzji, o której mowa w art. 48f ust. 1 pkt 1, 2) postanowienie, o którym mowa w art. 48c ust. 1 oraz 3) odmowę wydania poświadczenia bezpieczeństwa utrzymaną w mocy w wyniku rozpatrzenia odwołania w trybie art. 48i, - osobie sprawdzanej przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji lub postanowienia."}
{"id":"2001_247_48k","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48k. 1. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę na posiedzeniu niejawnym. 2. Przepisów art. 39, art. 47, art. 52 ust. 2 oraz art. 54 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r, Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008) nie stosuje się. 3. Wyrok wydany na posiedzeniu niejawnym uzasadnia się tylko w przypadku uwzględnienia skargi. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręcza się tylko właściwej służbie ochrony państwa. Skarżącemu oraz osobie upoważnionej do obsady stanowiska doręcza się odpis wyroku."}
{"id":"2001_247_48l","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48l. Po wydaniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny niezwłocznie zwraca właściwej służbie ochrony państwa akta postępowania sprawdzającego."}
{"id":"2001_247_48m","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48m. W zakresie postępowania odwoławczego i skargowego dotyczącego postępowania sprawdzającego przeprowadzonego w trybie art. 30, przepisy niniejszego rozdziału dotyczące: 1) służby ochrony państwa stosuje się do Policji, Straży Granicznej lub Służby Więziennej, 2) Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych stosuje się do Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Dyrektora Generalnego Służby Więziennej.\"; 21) w art. 49 w ust. 1 po wyrazie \"rządowej\" dodaje się wyrazy \" , Prezesa Narodowego Banku Polskiego\"; 22) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej, ministrowie właściwi: do spraw wewnętrznych, administracji publicznej, spraw zagranicznych, finansów publicznych, budżetu i instytucji finansowych oraz Minister Sprawiedliwości, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Szefowie Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu oraz Prezesa Rady Ministrów, a także Szef Urzędu Ochrony Państwa określą, w drodze zarządzenia, każdy w zakresie swojego działania, szczególne zasady organizacji kancelarii tajnych, stosowanie środków ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych.\"; 23) w art. 60 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Urządzenia i narzędzia kryptograficzne wchodzące w skład systemów i sieci teleinformatycznych, służące do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową oznaczonych klauzulą \"poufne\" podlegają także certyfikacji.\"; 24) w art. 61: a) w ust. 1 wyrazy \"służbom ochrony państwa\" zastępuje się wyrazami \"służbie ochrony państwa\", b) w ust. 2 wyrazy \"służby ochrony państwa\" zastępuje się wyrazami \"służbę ochrony państwa\", c) w ust. 3: - w zdaniu pierwszym wyrazy \"służbom ochrony państwa\" zastępuje się wyrazami \"służbie ochrony państwa\", - w zdaniu drugim wyrazy \"służby ochrony państwa\" zastępuje się wyrazami \"służbę ochrony państwa\"; 25) dodaje się art. 62a w brzmieniu: \"Art. 62a. 1. Za przeprowadzenie czynności, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 2a i art. 62, oraz wydanie certyfikatu pobiera się opłaty. Z opłat za przeprowadzenie czynności, o których mowa w art. 62, zwolnione są jednostki organizacyjne będące jednostkami budżetowymi. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, za przeprowadzenie czynności oraz wydanie certyfikatu, z uwzględnieniem kosztów ponoszonych na ten cel.\"; 26) w art. 63 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie \"ochrony\" dodaje się wyrazy \"pełniącego funkcję inspektora bezpieczeństwa teleinformatycznego\"; 27) w art. 65: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-rozwojowa, ubiegający się o zawarcie lub wykonujący umowę związaną z dostępem do informacji niejawnych, zwaną dalej \"umową\", albo wykonujący zadania na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, związane z dostępem do informacji niejawnych mają obowiązek ochrony tych informacji.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku gdy z wykonaniem umowy lub zadania, o których mowa w ust. 1, łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczorozwojowa są obowiązani uzyskać świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego. Obowiązek uzyskania takiego świadectwa istnieje bez względu na to kiedy umowa została zawarta lub zadanie powierzone, a także wtedy, gdy umowa międzynarodowa na podstawie której udzielane są informacje niejawne, tego wymaga.\"; 28) w art. 66 po wyrazie \"umowę,\" dodaje się wyrazy \"lub nadzorująca wykonywanie zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa,\"; 29) w art. 67: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. U przedsiębiorcy oraz w jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 65 ust. 1a, na wniosek jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 66, właściwa służba ochrony państwa, przeprowadza postępowanie sprawdzające. Art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio, z tym że sprawdzenie rękojmi zachowania tajemnicy obejmuje również sprawdzenie zdolności finansowej i organizacyjnej do zapewnienia ochrony informacji niejawnych.\", b) dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy: 1) podać adres jednostki organizacyjnej składającej wniosek, 2) określić przedmiot umowy lub zadanie oraz podać nazwę i adres przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej, której jednostka organizacyjna zamierza zlecić albo zleciła wykonanie umowy lub zadania, 3) określić najwyższą konieczną klauzulę tajności informacji niejawnych, do których dostęp będzie łączyć się z wykonaniem umowy lub zadania. 1b. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się ankiety bezpieczeństwa osób określonych w ust. 2 lub kopie posiadanych przez te osoby poświadczeń bezpieczeństwa i kwestionariusz bezpieczeństwa przemysłowego, o którym mowa w art. 68.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do osób, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, z wyjątkiem osoby zajmującej stanowisko pełnomocnika ochrony, nie stosuje się wymogu określonego w art. 28 ust. 1 pkt 1.\", d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Postępowanie sprawdzające, o którym mowa w ust. 1, może być przeprowadzone przez właściwą służbę ochrony państwa z urzędu.\"; 30) w art. 68 w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"zwłaszcza w zakresie danych, o których mowa w art. 67 ust. 3, także odnośnie: 1) ogłoszenia upadłości, likwidacji lub rozwiązania jednostki organizacyjnej albo zakończenia przez nią działalności, 2) potrzeby zawarcia umowy z podwykonawcą, 3) wypowiedzenia umowy.\"; 31) w art. 69 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego dotyczy wyłącznie umowy lub zadania, w związku z którymi przeprowadzono postępowanie sprawdzające.\"; 32) w art. 71 w ust. 2 wyrazy \"w art. 65 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 65 ust. 1a\"; 33) w art. 72 w pkt 3 wyrazy \"w art. 65 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"w art. 65 ust. 1a\"; 34) dodaje się art. 73a w brzmieniu: \"Art. 73a. 1. Za przeprowadzenie postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 67, i wydanie świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego pobiera się opłaty. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, za przeprowadzenie postępowania sprawdzającego i wydanie świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, z uwzględnieniem kosztów ponoszonych na ten cel.\"; 35) dodaje się art. 74a w brzmieniu: \"Art. 74a. 1. Na wniosek przedsiębiorcy albo jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 65 ust. 1, zwykłe postępowanie sprawdzające wobec osób określonych w art. 67 ust. 2, z wyjątkiem osoby pełnomocnika ochrony, może przeprowadzić pełnomocnik ochrony jednostki organizacyjnej, która zawiera umowę lub zleca zadanie, z wykonaniem których łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca albo jednostka naukowa lub badawczo-rozwojowa, składa do kierownika jednostki organizacyjnej, która zawiera z nimi umowę lub zleca zadanie.\"; 36) w Załączniku nr 1 do ustawy: a) w części I: - pkt 16 otrzymuje brzmienie: \"16. Szczegółowe informacje dotyczące organizacji, metod i środków służących do ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową oznaczonych klauzulą \"ściśle tajne\", których ujawnienie może spowodować brak ich skuteczności.\", - w pkt 21 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a także świadków koronnych i osób dla nich najbliższych oraz świadków, o których mowa w art. 184 Kodeksu postępowania karnego.\", b) w części II: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Planowanie, rozmieszczenie i stan rezerw państwowych na szczeblu centralnym i wojewódzkim.\", - w pkt 25 po wyrazie \"państwową\" dodaje się wyrazy \"oznaczonych klauzulą \"tajne\",\", - w pkt 33 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się wyrazy \" , Żandarmerii Wojskowej\", c) w części III: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4. System zabezpieczania wartości pieniężnych w Narodowym Banku Polskim, bankach państwowych i przedsiębiorstwach produkujących znaki pieniężne.\", - w pkt 6 po wyrazie \"przez\" dodaje się wyrazy \"Narodowy Bank Polski lub\", - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Technologia produkcji i system zabezpieczeń znaków akcyzy w przedsiębiorstwach wytwarzających te znaki.\", - w pkt 9 skreśla się wyraz \"inne\", - w pkt 12 po wyrazie \"zabezpieczenia\" dodaje się wyrazy \"Narodowego Banku Polskiego i \"."}
{"id":"2001_247_48ł","title":"Ustawa z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 48ł. Do rewizji nadzwyczajnej stosuje się odpowiednio art. 48k ust. 1 i 3 oraz art. 48l ustawy."}
{"id":"2001_249_1","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Polskiej Organizacji Turystycznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej (Dz.U. Nr 62, poz. 689 i z 2000 r. Nr 22, poz. 273) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) inspirowanie tworzenia regionalnych organizacji turystycznych, obejmujących swoim zakresem działania obszar jednego lub więcej województw oraz lokalnych organizacji turystycznych obejmujących swoim zakresem działania obszar jednej lub więcej jednostek samorządu lokalnego, a także z nimi współdziałanie.\", b) w ust. 2 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) regionalnymi i lokalnymi organizacjami turystycznymi,\"; 2) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. W celu wykonania zadania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5, mogą być tworzone regionalne i lokalne organizacje turystyczne. 2. Do tworzenia i działania regionalnych i lokalnych organizacji turystycznych stosuje się przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86, z 1996 r. Nr 27, poz. 118, 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z tym że:. 1) członkiem tych organizacji mogą być osoby fizyczne i osoby prawne, w szczególności podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2, 2) nadzór nad tymi organizacjami sprawuje minister właściwy do spraw turystyki, 3) organizacje te mogą prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji ich celów i w przedmiocie określonym w ich statutach. 3. Do zadań regionalnych i lokalnych organizacji turystycznych należy: 1) promocja turystyczna obszaru ich działania, 2) wspomaganie funkcjonowania i rozwoju informacji turystycznej, 3) inicjowanie, opiniowanie i wspieranie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej, 4) współpraca z Polską Organizacją Turystyczną. 4. Minister właściwy do spraw turystyki może, w drodze rozporządzenia, przekazać nadzór nad regionalnymi organizacjami turystycznymi lub lokalnymi organizacjami turystycznymi właściwym wojewodom.\"."}
{"id":"2001_249_2","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Polskiej Organizacji Turystycznej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_24_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb zbywania mieszkań wchodzących w skład budynków mieszkalnych, będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa, osobom uprawnionym, na warunkach preferencyjnych. 2. Mieszkania, o których mowa w ust. 1, nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego."}
{"id":"2001_24_10","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 10. 1. Mieszkanie stanowiące własność Skarbu Państwa, będące w trwałym zarządzie jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, może być zbyte osobie uprawnionej na jej wniosek po cenie pomniejszonej stosownie do art. 6. 2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa, jeżeli wniosek o nabycie nie zostanie złożony organowi reprezentującemu Skarb Państwa w terminie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_24_11","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_24_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) zbywcy - należy przez to rozumieć: a) przedsiębiorstwa państwowe, z wyłączeniem przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje Państwowe, b) spółki handlowe, w odniesieniu do których Skarb Państwa jest podmiotem dominującym w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270 i Nr 60, poz. 702 i 703), c) inne państwowe osoby prawne, z wyłączeniem Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, 2) osobie uprawnionej - należy przez to rozumieć: a) pracownika lub byłego pracownika zbywcy, który zajmuje mieszkanie na podstawie umowy najmu zawartej na czas nieoznaczony lub administracyjnej decyzji o przydziale, b) osobę bliską pracownikowi lub byłemu pracownikowi, której przysługuje wstąpienie w stosunek najmu mieszkania na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U z 1998 r. Nr 120, poz. 787, Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67 i Nr 83, poz. 946), 3) mieszkaniu - należy przez to rozumieć: a) lokal mieszkalny - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903) będący własnością zbywcy lub będący we władaniu państwowej osoby prawnej, która wykonuje prawo własności na rzecz Skarbu Państwa, b) zabudowaną jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym nieruchomość gruntową, będącą własnością zbywcy lub oddaną mu w użytkowanie wieczyste; działka nie powinna przekraczać rozmiarów niezbędnych do prawidłowego i racjonalnego korzystania z budynku i urządzeń z nimi związanych."}
{"id":"2001_24_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 3. Mieszkania, których najemcami są osoby uprawnione oraz osoby, o których mowa w art. 4 ust. 2, mogą być zbywane wyłącznie, pod rygorem nieważności, na zasadach określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"2001_24_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 4. 1. W stosunku do mieszkań przeznaczonych przez zbywcę na sprzedaż, osobie uprawnionej przysługuje prawo pierwszeństwa w nabyciu mieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) na zasadach preferencyjnych, o których mowa w art. 6. 2. Prawo pierwszeństwa w nabyciu mieszkania przysługuje również osobie nie będącej osobą uprawnioną, lecz zajmującej to mieszkanie na podstawie umowy najmu zawartej ze zbywcą na czas nieoznaczony. 3. Zbywca może także sprzedać mieszkanie na wniosek osoby uprawnionej według zasad określonych w ust. 1."}
{"id":"2001_24_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 5. 1. O przeznaczeniu na sprzedaż mieszkań zbywca zawiadamia na piśmie osoby, o których mowa w art. 4 wyznaczając trzymiesięczny termin do złożenia pisemnego oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego, liczony od dnia doręczenia zawiadomienia osobie zainteresowanej. 2. Wykazy mieszkań przeznaczonych na sprzedaż są wywieszane w siedzibach jednostek organizacyjnych zbywcy prowadzących ich sprzedaż, na okres nie krótszy niż trzy miesiące. 3. W razie nie złożenia oświadczenia w terminie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy dotyczące przekazania mieszkań, określone w ustawie z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz.U. Nr 119, poz. 557, z 1996 r. Nr 52, poz. 236, z 1997 r. Nr 6, poz. 32 oraz z 2000 r. Nr 39, poz. 442)."}
{"id":"2001_24_6","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 6. 1. Sprzedaż mieszkania następuje po cenie ustalonej na zasadach określonych w przepisach ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 1 pomniejszonej o: 1) 6% za każdy rok pracy u zbywcy, oraz 2) 3% za każdy rok najmu tego mieszkania od zbywcy przy czym łączna obniżka nie może przekraczać 95% ceny sprzedaży mieszkania. 2. Do okresu pracy, od którego zależy pomniejszenie ceny sprzedaży, wlicza się również okres pracy w podmiotach utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z przedsiębiorstw po dniu 1 sierpnia 1990 r. 3. Na wniosek osoby, o której mowa w art. 2 pkt 2 lit. b), uwzględnia się zamiast zaliczonego jej okresu pracy lub najmu, okres pracy tego najemcy u zbywcy po dniu 1 sierpnia 1990 r., jeżeli jest on korzystniejszy."}
{"id":"2001_24_7","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzyskanych niesłusznie kosztem Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych (Dz.U. Nr 44, poz. 255, z 1991 r. Nr 75, poz. 331 oraz z 1993 r. Nr 16, poz. 67 i Nr 134, poz. 647) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 5 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się nowy pkt 6 w brzmieniu: \"6) w sprawach dotyczących sprzedaży budynków i lokali mieszkalnych: a) najemca, którego interes prawny został naruszony, b) organizacja społeczna reprezentująca tego najemcę.\"; 2) w art. 2a i art. 3a wyrazy \"art. 2 ust. 1 pkt 1-4\" zastępuje się wyrazami \"art. 2 ust. 1 pkt 1-4 i pkt 6\"."}
{"id":"2001_24_8","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299, Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 49, poz. 484, z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Agencja może przeznaczyć do sprzedaży najemcom domy, lokale mieszkalne i budynki gospodarcze wraz z niezbędnymi gruntami. 2. Sprzedaż następuje przy zastosowaniu przepisów ustawy z dnia ... o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz.U. Nr ..., poz. ...), z wyjątkiem art. 5 tej ustawy i z zastrzeżeniem ust. 3-4. 3. Okresem pracy i najmu, od którego zależy pomniejszenie ceny sprzedaży, jest okres pracy i najmu w przedsiębiorstwach, o których mowa w art. 2a, lub okres pracy i najmu w zlikwidowanym zakładzie pracy, którego mienie zostało przejęte przez przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 2a. 4. Na wniosek osoby, która w chwili śmierci najemcy stale z nim mieszkała, cenę sprzedaży mieszkania pomniejsza się uwzględniając, zamiast okresu pracy i najmu tej osoby, okres pracy i najmu zmarłego najemcy, ustalony według zasad określonych w ust. 3. 5. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 4, przysługuje stale zamieszkałym z najemcą zstępnym, wstępnym, pełnoletniemu rodzeństwu najemcy, osobom go przysposabiającym albo przez niego przysposobionym oraz osobie, która pozostawała z nim we wspólnym pożyciu małżeńskim. 6. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do sprzedaży ogródków przydomowych położonych na obszarach przeznaczonych na cele rolne i garaży osobom, które z nich korzystają.\"."}
{"id":"2001_24_9","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1995 r. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506, Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964, Nr 93, poz. 1063, z 2000 r. Nr 6, poz. 70, Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 w ust. 2 na końcu zdania skreśla się wyrazy \"uprawnieni do wojskowej renty rodzinnej\"; 2) w art. 56 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) pracownikom wojska lub byłym pracownikom wojska, z wyjątkiem pracowników, którym przydzielono lokal mieszkalny na czas pracy na określonym stanowisku,\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) osobom innym, niż wymienione w pkt 1 i 2, które zajmują lokal mieszkalny na podstawie decyzji o przydziale lokalu lub umowy najmu na czas nie oznaczony,\", c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) w razie śmierci osób, o których mowa w pkt 2, ich zstępnym, wstępnym, pełnoletniemu rodzeństwu, osobom przyspasabiającym albo przysposobionym oraz osobie, która pozostawała we wspólnym pożyciu małżeńskim, o ile w chwili śmierci mieszkały stale z pracownikiem lub byłym pracownikiem.\"; 3) w art. 58: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Cenę sprzedaży dla osoby uprawnionej pomniejsza się o: 1) 6% za każdy rok podlegający zaliczeniu do wysługi lat, od której uzależniona jest wysokość uposażenia według stopnia wojskowego, 2) 3% za każdy rok zajmowania kwatery (lokalu mieszkalnego) na podstawie decyzji o przydziale lub umowy najmu - przy czym łączna obniżka nie może przekroczyć 95% tej ceny.\", c) skreśla się ust. 2a, d) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Kwota odpowiadająca wysokości pomniejszenia, o którym mowa w ust. 2, nie może być niższa niż 75% ceny sprzedaży z tym, że do czasu spełnienia przez żołnierza warunków uzyskania świadczeń emerytalnych kwota ta podlega zabezpieczeniu. 4. Dla osób, o których mowa w art. 23 ust. 1 i 2 oraz w art. 56 ust. 1 pkt 1 przyjmuje się wysługę lat ustaloną na dzień zwolnienia z zawodowej służby wojskowej lub śmierci żołnierza zawodowego.\"; 4) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. 1. W przypadku nabycia lokalu przez osoby o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3 cenę ustaloną na podstawie wartości rynkowej wyszacowanej przez rzeczoznawcę pomniejsza się o ulgi jakie stosuje się przy sprzedaży najemcom mieszkań zakładowych na podstawie przepisów ustawy z dnia ............ o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. Nr ..., poz. ....). 2. Dla potrzeb stosowania ustawy, o której mowa w ust. 1, za okres pracy, od którego jest uzależniona wysokość ulgi przyjmuje się okres pracy pracownika wojska w jednostce organizacyjnej Sił Zbrojnych.\"."}
{"id":"2001_25_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Inspekcja Handlowa, zwana dalej \"Inspekcją\", jest organem kontroli powołanym do ochrony interesów i praw konsumentów oraz interesów gospodarczych państwa. 2. Ustawa reguluje zadania i organizację Inspekcji, prawa i obowiązki przedsiębiorców, zasady postępowania organów Inspekcji oraz prawa i obowiązki pracowników Inspekcji. 3. Do postępowania przed organami Inspekcji w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_25_10","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Do zakresu działania Głównego Inspektora należy w szczególności: 1) organizowanie i koordynowanie kontroli o znaczeniu krajowym, 2) sprawowanie kontroli realizacji przez wojewódzkich inspektorów zadań i kompetencji określonych w ustawie i przepisach odrębnych, 3) wydawanie wytycznych i zaleceń zapewniających jednolitość postępowania Inspekcji oraz nadzór nad ich realizacją, 4) organizowanie szkolenia inspektorów, 5) opracowywanie projektów aktów prawnych regulujących problematykę należącą do zakresu działania Inspekcji, 6) dokonywanie dla potrzeb organów administracji rządowej analiz i ocen funkcjonowania rynku oraz stanu ochrony interesów i praw konsumentów, 7) sygnalizowanie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów potrzeby zmian przepisów prawa regulujących zasady prowadzenia działalności gospodarczej oraz ochrony interesów i praw konsumentów, 8) prowadzenie laboratoriów kontrolno-analitycznych Inspekcji, 9) współpraca z zagranicznymi służbami kontrolnymi o podobnym charakterze, 10) sporządzanie rocznych sprawozdań z działalności Inspekcji i przedkładanie ich Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 11) wykonywanie zadań i kompetencji określonych w przepisach odrębnych."}
{"id":"2001_25_11","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Do zakresu działania wojewódzkich inspektorów należy wykonywanie zadań i kompetencji określonych w art. 3 ustawy lub w przepisach odrębnych, a także sporządzanie rocznych sprawozdań z działalności Inspekcji i przedkładanie ich Głównemu Inspektorowi i wojewodom. 2. Wojewódzki inspektor prowadzi listę rzeczoznawców do spraw jakości produktów lub usług. 3. Rzeczoznawcy, o których mowa w ust. 2, są powołani do wydawania opinii o jakości produktów lub usług na zlecenie konsumenta, przedsiębiorcy, stałego polubownego sądu konsumenckiego, Głównego Inspektora, wojewódzkiego inspektora, powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów albo organizacji społecznej, do której zadań statutowych należy ochrona konsumentów. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia list rzeczoznawców do spraw jakości produktów lub usług. 5. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, powinno określać w szczególności: 1) warunki i tryb wpisu na listę rzeczoznawców oraz skreślenia z niej rzeczoznawców, 2) tryb weryfikacji rzeczoznawców oraz nadzoru nad ich działalnością."}
{"id":"2001_25_12","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Inspekcja współdziała z powiatowym (miejskim) rzecznikiem konsumentów, organami administracji rządowej i samorządowej, organami kontroli oraz organizacjami pozarządowymi reprezentującymi interesy konsumentów. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób współdziałania organów Inspekcji z powiatowym (miejskim) rzecznikiem konsumentów oraz organami i organizacjami, o których mowa w ust. 1. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, powinno określać zasady i formy współdziałania organów Inspekcji z podmiotami, o których mowa w ust. 1. Rozdział 3 Postępowanie kontrolne"}
{"id":"2001_25_13","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Postępowanie kontrolne wszczyna i prowadzi inspektor na podstawie pisemnego upoważnienia imiennego wydanego przez wojewódzkiego inspektora. 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej inspektora przeprowadzającego kontrolę, 2) podstawę prawną do przeprowadzenia kontroli, 3) dane identyfikujące kontrolowanego, 4) termin przeprowadzenia kontroli, 5) pouczenie o skutkach prawnych uniemożliwiania albo utrudniania inspektorowi przeprowadzenia czynności kontrolnych."}
{"id":"2001_25_14","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Przed przystąpieniem do kontroli inspektor jest obowiązany okazać kontrolowanemu lub jego przedstawicielowi legitymację służbową oraz upoważnienie imienne do przeprowadzenia kontroli."}
{"id":"2001_25_15","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Kontrolę przeprowadza się w siedzibie kontrolowanego oraz w miejscach i w czasie wykonywania jego działalności, w obecności kontrolowanego lub jego przedstawiciela, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Czynności kontrolne mogą być przeprowadzane w siedzibie organu Inspekcji, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia okoliczności sprawy. 3. Przeprowadzający kontrole mają obowiązek przeprowadzać je w sposób sprawny i możliwie nie zakłócający funkcjonowania kontrolowanego."}
{"id":"2001_25_16","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. W toku postępowania kontrolnego inspektor w szczególności może: 1) badać akta, dokumenty, ewidencje i informacje w zakresie objętym kontrolą oraz żądać od kontrolowanego lub jego przedstawiciela sporządzenia niezbędnych kopii oraz urzędowego tłumaczenia na język polski dokumentów sporządzonych w języku obcym, 2) dokonywać oględzin terenów, obiektów, pomieszczeń, środków przewozowych, produktów i innych rzeczy w zakresie objętym kontrolą, 3) badać przebieg określonych czynności, 4) legitymować osoby w celu stwierdzenia ich tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 5) żądać od kontrolowanego lub jego przedstawiciela niezwłocznego usunięcia uchybień porządkowych i organizacyjnych, 6) żądać od kontrolowanego oraz jego przedstawiciela udzielenia w wyznaczonym terminie pisemnych i ustnych wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli, 7) przesłuchiwać osoby w charakterze strony, świadka lub biegłego, jeżeli jest to niezbędne dla wyczerpującego wyjaśnienia okoliczności sprawy, 8) zasięgać opinii biegłych, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 9) zabezpieczać dowody, produkty, pomieszczenia i środki przewozowe, 10) pobierać nieodpłatnie próbki produktów do badań, 11) sprawdzić rzetelność obsługi poprzez dokonanie zakupu produktu lub usługi, 12) zbierać inne niezbędne materiały w zakresie objętym kontrolą. 2. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić inspektorowi dokonanie czynności kontrolnych, o których mowa w ust. 1. 3. Zgodność kopii z oryginałami akt, dokumentów, ewidencji i informacji potwierdza kontrolowany lub jego przedstawiciel. 4. Produkt nabyty w ramach zakupu, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, podlega zwrotowi w toku kontroli, jeżeli jest w stanie nienaruszonym; należność za zwrócony produkt podlega zwrotowi. 5. Uzyskane w trakcie kontroli informacje dotyczące stosowanej przez kontrolowanego technologii lub stanowiące tajemnicę handlową są objęte tajemnicą służbową; nie dotyczy to informacji, których ujawnienie jest niezbędne ze względu na konieczność usunięcia zagrożeń związanych z produktem lub usługą."}
{"id":"2001_25_17","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Inspektor jest uprawniony do wstępu oraz poruszania się w obiektach, pomieszczeniach i na terenie jednostki kontrolowanej za okazaniem legitymacji służbowej, bez obowiązku uzyskiwania przepustki przewidzianej w regulaminie wewnętrznym, oraz nie podlega rewizji osobistej. 2. Inspektor podlega przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy, obowiązującym w jednostce kontrolowanej."}
{"id":"2001_25_18","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wojewódzki Inspektor może zarządzić w toku kontroli, w drodze decyzji, ograniczenie wprowadzania do obrotu, wstrzymanie wprowadzania do obrotu lub wycofanie z obrotu produktów albo wstrzymanie świadczenia usług bądź niezwłoczne usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, jeżeli jest to konieczne ze względu na bezpieczeństwo lub interes konsumentów albo interes gospodarczy państwa. 2. Wojewódzki inspektor może upoważnić inspektora do wydania w jego imieniu w toku kontroli decyzji, o której mowa w ust. 1. 3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"2001_25_19","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wojewódzki inspektor może wystąpić z wnioskiem do właściwego miejscowo komendanta Policji o jej pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności kontrolnych. 2. Na wniosek wojewódzkiego inspektora właściwy miejscowo komendant Policji jest obowiązany do zapewnienia inspektorowi pomocy Policji w toku wykonywania czynności kontrolnych."}
{"id":"2001_25_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) przedsiębiorcy \" należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178), 2) produkcie \" należy przez to rozumieć dostarczaną przez przedsiębiorcę, zarówno odpłatnie jak i nieodpłatnie, rzecz ruchomą przeznaczoną do użytku konsumentów lub nadającą się do takiego użytku; produktem jest zarówno rzecz nowa, jak i używana lub naprawiana bądź regenerowana; w rozumieniu ustawy produktem nie są jednak rzeczy używane wprowadzane na rynek jako antyki albo rzeczy wymagające naprawy lub remontu przed użyciem, jeżeli dostarczający powiadomił konsumenta o właściwościach rzeczy, 3) usługach \" należy przez to rozumieć czynności świadczone przez przedsiębiorców na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej lub zbiorowej, 4) dokumentach normalizacyjnych - należy przez to rozumieć normy i specyfikacje techniczne ustalające zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub jej wyników oraz środki i kryteria sprawdzania zgodności z nimi produktów i usług, 5) jakości \" należy przez to rozumieć ogół właściwości produktów lub usług, które wiążą się z ich zdolnością do zaspokajania stwierdzonych lub przewidywanych potrzeb konsumenta, 6) konsumencie \" należy przez to rozumieć osobę, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą, 7) kontroli \" należy przez to rozumieć zespół czynności wykonywanych w toku postępowania kontrolnego w celu realizacji zadań i kompetencji określonych w ustawie lub w przepisach odrębnych, 8) kontrolowanym - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę, którego działalność jest kontrolowana, 9) zabezpieczeniu \" należy przez to rozumieć czynności wykonywane w celu zachowania w niezmienionym stanie rzeczy lub dokumentów objętych kontrolą albo w celu zabezpieczenia nienaruszalności pomieszczeń kontrolowanego i środków przewozowych, 10) inspektorze \" należy przez to rozumieć pracownika Inspekcji upoważnionego do przeprowadzenia kontroli, 11) przedstawicielu \" należy przez to rozumieć osobę uprawnioną do reprezentowania kontrolowanego lub przez niego zatrudnioną przy wykonywaniu czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_25_20","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Ustalenia kontroli inspektor dokumentuje w protokole kontroli. 2. Kontrolowany może zgłosić uwagi bezpośrednio do protokołu kontroli lub w terminie 7 dni od dnia przedstawienia protokołu do podpisu wnieść je na piśmie. 3. Wojewódzki inspektor jest obowiązany ustosunkować się do uwag zgłoszonych do protokołu kontroli niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania."}
{"id":"2001_25_21","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W przypadku zabezpieczenia produktów, dokumentów i innych rzeczy, pobrania próbek, dokonania oględzin lub przeprowadzenia innych dowodów sporządza się odrębny protokół."}
{"id":"2001_25_22","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Pracownicy Inspekcji w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. Rozdział 4 Postępowanie kontrolne uproszczone"}
{"id":"2001_25_23","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Główny Inspektor lub wojewoda może zlecić wojewódzkiemu inspektorowi przeprowadzenie kontroli uproszczonej w celu zbadania występujących na rynku zagrożeń praw lub interesów konsumentów albo zagrożeń dla interesu gospodarczego państwa."}
{"id":"2001_25_24","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Z przeprowadzonej kontroli uproszczonej inspektor sporządza raport służbowy. 2. W postępowaniu kontrolnym uproszczonym stosuje się przepisy art. 13, art. 14, art. 15, art. 16 ust. 1 pkt 1\"6, ust. 2, 3 i 5 oraz art. 17. Rozdział 5 Zabezpieczenie dowodów"}
{"id":"2001_25_25","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wojewódzki inspektor może, w drodze postanowienia, dokonać zabezpieczenia dowodów na czas niezbędny dla realizacji zadań kontroli. 2. Zabezpieczeniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają dokumenty, ewidencje, informacje oraz produkty i inne rzeczy, jeżeli stanowią lub mogą stanowić dowód nieprawidłowości stwierdzonych w toku kontroli, z wyłączeniem produktów łatwo psujących się lub ulegających innym szybkim zmianom biochemicznym. 3. Wojewódzki inspektor może upoważnić inspektora do wydania w jego imieniu postanowienia, o którym mowa w ust. 1. 4. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_25_26","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wojewódzki inspektor może, w drodze postanowienia, zabezpieczyć produkt w celu ustalenia jego rzeczywistej jakości, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że jakość produktu nie odpowiada jakości deklarowanej przez producenta lub wymaganiom określonym w przepisach odrębnych albo dokumentach normalizacyjnych bądź produkt jest nieprawidłowo oznaczony. Przepis art. 25 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, uchyla się, jeżeli produkt został wyłączony z obrotu lub przeklasyfikowany albo uzyskał właściwą jakość. Rozdział 6 Pobieranie i badanie próbek produktów"}
{"id":"2001_25_27","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Próbki produktów pobiera się w celu ustalenia czy produkt spełnia wymagania jakościowe i bezpieczeństwa określone w przepisach odrębnych lub dokumentach normalizacyjnych lub czy jego jakość odpowiada jakości deklarowanej przez przedsiębiorcę. 2. Próbki produktów pobiera się w celu poddania badaniom, w ilościach i w sposób określony w przepisach odrębnych albo dokumentach normalizacyjnych, a w razie braku takiego określenia - w ilościach niezbędnych do przeprowadzenia badań. 3. Pobranie próbki produktu stwierdza się poprzez sporządzenie protokołu. 4. Po przeprowadzeniu badań wykonujący badania sporządza sprawozdanie z badań."}
{"id":"2001_25_28","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Równocześnie z pobraniem próbki produktu należy, z zastrzeżeniem ust. 3, pobrać i zabezpieczyć dodatkową próbkę produktu z tej samej partii w ilości odpowiadającej ilości pobranej do badań (próbka kontrolna). Przepis art. 27 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Próbka kontrolna jest przechowywana przez kontrolowanego do czasu jej zwolnienia przez wojewódzkiego inspektora, w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości lub cech charakterystycznych produktu; w tym czasie nie może być wprowadzana do obrotu. 3. Próbki kontrolnej nie pobiera się, jeżeli : 1) pobranie próbki byłoby utrudnione z uwagi na wartość, rodzaj lub niewielką ilość produktu, 2) przechowanie próbki w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości lub cech charakterystycznych produktu jest niemożliwe, 3) próbka produktu została poddana badaniom organoleptycznym w toku kontroli, chyba że wyniki tych badań uzasadniają podejrzenie, że produkt nie spełnia wymagań określonych w przepisach prawa lub dokumentach normalizacyjnych albo jego jakość nie odpowiada jakości deklarowanej."}
{"id":"2001_25_29","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Badania pobranych próbek produktów i próbek kontrolnych przeprowadzają, z zastrzeżeniem ust. 2, laboratoria kontrolno-analityczne Inspekcji. 2. W przypadku, gdy laboratoria Inspekcji nie mogą wykonać badań organ Inspekcji może zawrzeć umowę o wykonanie badań pobranej próbki z innym wyspecjalizowanym laboratorium. 3. Badanie próbki kontrolnej przeprowadza się na wniosek lub z urzędu."}
{"id":"2001_25_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Do zadań Inspekcji należy: 1) kontrola legalności i rzetelności działania przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów odrębnych w zakresie produkcji, handlu i usług, 2) kontrola produktów znajdujących się w obrocie handlowym lub przeznaczonych do wprowadzenia do takiego obrotu, z zastrzeżeniem ust. 2, w tym w zakresie oznakowania i zafałszowań, oraz kontrola usług, 3) podejmowanie mediacji w celu ochrony interesów i praw konsumentów, 4) organizowanie i prowadzenie stałych polubownych sądów konsumenckich, 5) prowadzenie poradnictwa konsumenckiego, 6) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie lub przepisach odrębnych. 2. Kontrola, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie obejmuje kontroli jakości handlowej artykułów rolno\"spożywczych u producentów i w obrocie hurtowym oraz kontroli jakości zdrowotnej środków spożywczych i używek określonych w przepisach odrębnych."}
{"id":"2001_25_30","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że produkt nie spełnia wymagań określonych w przepisach odrębnych lub w deklaracji, kontrolowany jest obowiązany do uiszczenia wojewódzkiemu inspektorowi kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań. 2. Do należności pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_25_31","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności: 1) tryb pobierania i badania próbek produktów, 2) wzór protokołu pobrania próbki produktu lub próbki kontrolnej, 3) sposób zabezpieczenia próbek produktów i próbek kontrolnych, 4) wzór sprawozdania z badań, 5) sposób postępowania z pozostałościami po próbkach, 6) sposób ustalania wysokości należności pieniężnych, o których mowa w art. 30 ust. 1, oraz ich uiszczania. Rozdział 7 Postępowanie pokontrolne"}
{"id":"2001_25_32","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Jeżeli jest to niezbędne dla usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, wojewódzki inspektor wyda, w drodze decyzji, zarządzenie pokontrolne. Kontrolowany jest obowiązany poinformować wojewódzkiego inspektora, w wyznaczonym terminie, o sposobie wykonania zarządzenia."}
{"id":"2001_25_33","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Wojewódzki inspektor kieruje do kontrolowanego lub jednostki nadrzędnej wystąpienie pokontrolne, informujące o innych stwierdzonych uchybieniach, zawierające wnioski o ich usunięcie. 2. Kontrolowany lub jednostka nadrzędna są obowiązani udzielić odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne w wyznaczonym terminie."}
{"id":"2001_25_34","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Wojewódzki inspektor na podstawie wyników postępowania kontrolnego kieruje wystąpienie pokontrolne do producenta lub importera produktów badanych w toku kontroli, jeżeli jest to niezbędne do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Przepis art. 33 ust 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_25_35","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania organów Inspekcji, wzór legitymacji służbowej pracowników Inspekcji oraz tryb ich wydawania i wymiany. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności: 1) sposób dokumentowania wyników kontroli, a w szczególności wzory formularzy protokołów stosowanych w toku postępowania kontrolnego oraz przed polubownym sądem konsumenckim, 2) sposób zabezpieczania dowodów i produktów, 3) wzór legitymacji służbowej pracowników Inspekcji oraz tryb ich wydawania i wymiany. Rozdział 8 Postępowanie mediacyjne"}
{"id":"2001_25_36","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Jeżeli przemawia za tym charakter sprawy, wojewódzki inspektor podejmuje działania mediacyjne w celu polubownego zakończenia sporu cywilnoprawnego między konsumentem a przedsiębiorcą. 2. Postępowanie mediacyjne wszczyna się na wniosek konsumenta lub z urzędu, jeżeli wymaga tego ochrona interesu konsumenta. 3. W toku postępowania mediacyjnego wojewódzki inspektor zapoznaje przedsiębiorcę z roszczeniem konsumenta, przedstawia stronom sporu przepisy prawa mające zastosowanie w sprawie oraz ewentualne propozycje polubownego zakończenia sporu. 4. Wojewódzki inspektor może wyznaczyć stronom termin do polubownego zakończenia sprawy. 5. Wojewódzki inspektor odstępuje od postępowania mediacyjnego, jeżeli w wyznaczonym terminie sprawa nie została polubownie zakończona oraz w razie oświadczenia przez co najmniej jedną ze stron, że nie wyraża zgody na polubowne zakończenie sprawy. Rozdział 9 Stałe polubowne sądy konsumenckie"}
{"id":"2001_25_37","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Stałe polubowne sądy konsumenckie przy wojewódzkich inspektorach, zwane dalej \"sądami\", tworzone są na podstawie umów o zorganizowaniu takich sądów zawartych przez wojewódzkich inspektorów z organizacjami pozarządowymi reprezentującymi konsumentów lub przedsiębiorców oraz innymi zainteresowanymi jednostkami organizacyjnymi. 2. Umowy, o których mowa w ust. 1, określają w szczególności zasady pokrywania kosztów wynagrodzenia arbitrów oraz zwrotu kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem czynności arbitra. 3. Sądy rozpatrują spory o prawa majątkowe wynikłe z umów sprzedaży produktów i świadczenia usług zawartych pomiędzy konsumentami i przedsiębiorcami na podstawie regulaminu. 4. Minister Sprawiedliwości określi, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w drodze rozporządzenia, regulamin organizacji i działania stałych polubownych sądów konsumenckich. 5. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, powinno określać w szczególności: 1) wewnętrzną organizację stałych polubownych sądów konsumenckich, 2) tryb funkcjonowania stałych polubownych sądów konsumenckich, 3) czynności jurysdykcyjne i administracyjne stałych polubownych sądów konsumenckich i ich organów. 6. W postępowaniu przed sądami polubownymi w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. Rozdział 10 Przepisy karne"}
{"id":"2001_25_38","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 18 i art. 32, wydanych przez organ Inspekcji lub z jego upoważnienia przez inspektora albo usuwa dowody lub produkty zabezpieczone w toku kontroli, podlega grzywnie w wysokości do 360 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_25_39","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Kto uniemożliwia albo utrudnia inspektorowi przeprowadzenie czynności kontrolnych, podlega karze aresztu do 30 dni albo grzywny w wysokości do 5.000 zł. 2. Kto wbrew żądaniu inspektora nie usuwa niezwłocznie uchybień porządkowych lub organizacyjnych stwierdzonych w toku kontroli, podlega karze grzywny w wysokości do 5000 zł. Rozdział 11 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_25_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) przedsiębiorców działających na terenach zamkniętych, podlegających ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Sprawiedliwości, 2) przedsiębiorców produkujących energię lub prowadzących hurtowy i detaliczny handel energią, 3) przedsiębiorców produkujących paliwa, 4) banków oraz prowadzonej przez nie działalności bankowej, 5) ubezpieczeń oraz działalności ubezpieczeniowej, 6) usług pocztowych i telekomunikacyjnych, 7) usług pośrednictwa finansowego, 8) usług informatycznych, 9) usług naukowo \" badawczych, 10) usług w zakresie edukacji, 11) usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej. Rozdział 2 Organizacja Inspekcji"}
{"id":"2001_25_40","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie ustawy pozostają w mocy odpowiednie przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami ustawy, jednak nie dłużej niż rok od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_25_41","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Postępowania wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy podlegają rozpatrzeniu według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_25_42","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy Główny Inspektor przejmie z mocy prawa wojewódzkie laboratoria kontrolno-analityczne prowadzone dotychczas przez wojewódzkich inspektorów. 2. Pracownicy zatrudnieni w laboratoriach, o których mowa w ust. 1, z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami Głównego Inspektoratu. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przejęcia przez Głównego Inspektora laboratoriów, o których mowa w ust. 1. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać w szczególności: 1) tryb przejęcia laboratoriów, 2) rodzaje przejmowanych składników mienia oraz etaty i środki finansowe niezbędne do prowadzenia tych laboratoriów."}
{"id":"2001_25_43","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Stałe polubowne sądy konsumenckie przy wojewódzkich inspektorach Inspekcji Handlowej zorganizowane na podstawie przepisów dotychczasowych stają się stałymi polubownymi sądami konsumenckimi w rozumieniu ustawy."}
{"id":"2001_25_44","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Traci moc ustawa z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 105, poz. 1205)."}
{"id":"2001_25_45","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Ustawa wchodzi w życie w dniu 1 kwietnia 2001 r."}
{"id":"2001_25_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Zadania Inspekcji określone w art. 1 ust. 1 i art. 3 ust. 1 wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Inspekcji Handlowej, zwany dalej \"Głównym Inspektorem\", 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej, zwanego dalej \"wojewódzkim inspektorem\", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji handlowej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie. 2. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji organem właściwym jest wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor."}
{"id":"2001_25_6","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Inspekcja podlega Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 3. Zastępców Głównego Inspektora, na wniosek Głównego Inspektora, powołuje i odwołuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2001_25_7","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Główny Inspektor kieruje działalnością Inspekcji przy pomocy Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej, zwanego dalej \"Głównym Inspektoratem\". 2. Główny Inspektorat jest jednostką budżetową. 3. Organizację Głównego Inspektoratu określi statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. 4. Statut Głównego Inspektoratu, o którym mowa w ust. 3, powinien określać w szczególności rodzaje komórek organizacyjnych wchodzących w skład Głównego Inspektoratu."}
{"id":"2001_25_8","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda za zgodą Głównego Inspektora. 2. Zastępców wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora. 3. Wojewódzki inspektor kieruje działalnością wojewódzkiego inspektoratu inspekcji handlowej, zwanego dalej \"wojewódzkim inspektoratem\". 4. Wojewódzki inspektorat jest jednostką budżetową. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich inspektoratów. 6. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, powinno określać w szczególności rodzaje komórek organizacyjnych wchodzących w skład wojewódzkich inspektoratów i ich delegatur."}
{"id":"2001_25_9","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Organy Inspekcji wykonują zadania określone w ustawie na podstawie okresowych planów kontroli; mogą też podejmować kontrole nieplanowane, jeżeli wymaga tego interes konsumentów lub interes gospodarczy państwa. 2. Główny Inspektor może, na wniosek Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub z własnej inicjatywy, zlecić wojewódzkiemu inspektorowi przeprowadzenie dodatkowej kontroli, jeżeli jest to niezbędne do zbadania zjawisk lub procesów gospodarczych zachodzących na rynku. 3. Główny Inspektor opracowuje kierunki działania Inspekcji oraz okresowe plany kontroli o znaczeniu krajowym, zatwierdzane przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 4. Wojewódzki inspektor ustala plany pracy uwzględniające kierunki działania i plany, o których mowa w ust. 3, oraz potrzeby określone przez wojewodę."}
{"id":"2001_26_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Tworzy się następujące delegatury terenowe ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa: 1) Delegaturę w Białymstoku - dla województwa podlaskiego, 2) Delegaturę w Ciechanowie - dla województwa mazowieckiego, 3) Delegaturę w Gdańsku - dla województw: pomorskiego i warmińskomazurskiego, 4) Delegaturę w Katowicach - dla województwa śląskiego, 5) Delegaturę w Kielcach - dla województwa świętokrzyskiego, 6) Delegaturę w Krakowie - dla województwa małopolskiego, 7) Delegaturę w Lublinie - dla województwa lubelskiego, 8) Delegaturę w Łodzi - dla województwa łódzkiego, 9) Delegaturę w Poznaniu - dla województw: wielkopolskiego i lubuskiego, 10) Delegaturę w Rzeszowie - dla województwa podkarpackiego, 11) Delegaturę w Szczecinie - dla województwa zachodniopomorskiego, 12) Delegaturę w Toruniu - dla województwa kujawsko-pomorskiego, 13) Delegaturę we Wrocławiu - dla województw: dolnośląskiego i opolskiego. 2. Delegaturą kieruje dyrektor delegatury, do którego należy wykonywanie w imieniu ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa następujących zadań i kompetencji: 1) wyrażanie zgody na oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania na podstawie art. 41 ust. 2 oraz 51 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703 i Nr 84, poz. 948), 2) wykonywanie, za zgodą ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, praw i obowiązków wynikających z umów o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania i umów sprzedaży przedsiębiorstwa, zawartych w procesie likwidacji przedsiębiorstw państwowych w celu prywatyzacji oraz w procesie prywatyzacji bezpośredniej przedsiębiorstw państwowych, z wyłączeniem decyzji dotyczących zmniejszenia ceny lub wartości przedsiębiorstwa oraz umarzania odroczonych opłat dodatkowych, 3) nadzorowanie realizacji zobowiązań pozacenowych zapisanych w umowach sprzedaży akcji lub udziałów Skarbu Państwa w spółkach prawa handlowego oraz w statutach i umowach spółek powstałych w wyniku prywatyzacji bezpośredniej, 4) zgłaszanie sprzeciwu wobec wniosków organów założycielskich przedsiębiorstw państwowych o likwidację przedsiębiorstwa z przyczyn ekonomicznych na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 84, poz. 948), 5) zbieranie informacji o przebiegu procesów przekształceń własnościowych w województwach, 6) wykonywanie zatwierdzonych przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa programów prywatyzacyjnych finansowanych z zagranicznych środków pomocowych, 7) zgłaszanie sprzeciwu, na zasadach określonych w art. 5, wobec czynności prawnej przedsiębiorstwa państwowego, której przedmiot nie przekracza równowartości kwoty 300.000 EURO oraz wobec czynności prawnej przedsiębiorstwa państwowego dotyczącej składników majątkowych niezwiązanych ze statutowym przedmiotem działalności przedsiębiorstwa, której przedmiot przekracza równowartość kwoty 300.000 EURO, 8) gospodarowanie mieniem pozostałym po zlikwidowanych państwowych jednostkach organizacyjnych lub spółkach z udziałem Skarbu Państwa, mieniem po rozwiązanych bądź wygasłych umowach o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania oraz mieniem przejętym przez Skarb Państwa z innych tytułów, 9) wykonywanie uprawnień Skarbu Państwa w postępowaniu układowym na podstawie art. 21 § 4 i art. 24 § 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym (Dz.U. Nr 93, poz. 836, z 1950 r. Nr 38, poz. 349, z 1990 r. Nr 55, poz. 320, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) oraz w postępowaniu upadłościowym na podstawie art. 17 § 2, art. 114, art. 162 § 2, art. 176 § 1 i art. 181 § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306 i Nr 84, poz. 948), 10) reprezentowanie ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa w postępowaniu egzekucyjnym, 11) prowadzenie ewidencji mienia Skarbu Państwa w zakresie określonym w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 20 pkt 4 ustawy. 3. Zadania wymienione w ust. 2 delegatury wykonują na terenie objętym zakresem ich działania, określonym w ust. 1. 4. Delegatury oprócz spraw, o których mowa w ust. 2, wykonują inne zadania przekazane im przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa.\"."}
{"id":"2001_26_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_298_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Tworzy się Biuro Ochrony Rządu jako jednolitą, umundurowaną, uzbrojoną formację, zwaną dalej \"BOR\", wykonującą zadania z zakresu ochrony osób, obiektów i urządzeń. 2. Nazwa Biuro Ochrony Rządu i jej skrót BOR przysługuje wyłącznie formacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_298_10","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Wydatki związane z funkcjonowaniem BOR są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej urzędu ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Rozdział 3 Formy działania i zakres uprawnień BOR"}
{"id":"2001_298_100","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Funkcjonariuszowi przyjętemu do służby stałej przysługuje zasiłek na zagospodarowanie po objęciu stanowiska służbowego. 2. Zasiłek na zagospodarowanie przysługuje w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. 3. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi, który podjął służbę w BOR po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek."}
{"id":"2001_298_101","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, a także zapomogi. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, warunki tworzenia i wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, o których mowa w ust. 1, oraz sposób jego podziału. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród rocznych i zapomóg. Rozporządzenie określi w szczególności przypadki w których nagrody i zapomogi, o których mowa w ust. 1, przysługują, tryb ich przyznawania oraz podmioty uprawnione do ich przyznawania."}
{"id":"2001_298_102","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje nagroda jubileuszowa w wysokości: 1) po 20 latach służby - 75%, 2) po 25 latach służby - 100%, 3) po 30 latach służby - 150%, 4) po 35 latach służby - 200% - miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz sposób jej obliczania i wypłacania, z uwzględnieniem podstawy obliczania nagrody, daty nabycia do niej praw, a także terminu wypłacania nagrody."}
{"id":"2001_298_103","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Funkcjonariuszowi z tytułu podróży służbowych przysługują należności pieniężne. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość należności pieniężnych z tytułu podróży służbowej i warunki ich przyznawania funkcjonariuszom. Rozporządzenie powinno w szczególności określić: 1) treść i zakres pojęcia podróży służbowej, 2) rodzaj i wysokość należności z tytułu podróży służbowej, 3) rodzaj środka transportu odpowiedniego do odbycia podróży służbowej."}
{"id":"2001_298_104","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby stałej przysługuje odprawa w wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Wysokość odprawy ulega zwiększeniu o 20% miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy pełny rok wysługi ponad dziesięć lat nieprzerwanej służby - aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres służby przekraczający sześć miesięcy liczy się jako pełny rok. 3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby przygotowawczej przysługuje odprawa w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. 4. Odprawa nie przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby wskutek utraty stopnia albo skazania na karę pozbawienia wolności. Szef BOR może ze względu na szczególne okoliczności przyznać temu funkcjonariuszowi albo jego rodzinie do 50% odprawy."}
{"id":"2001_298_105","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. 1. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, niezależnie od odprawy, przysługują następujące należności pieniężne: 1) uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby, 2) ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy nie wykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe, 3) zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany w roku zwolnienia ze służby przejazd, 4) zwrot kosztów jednorazowego przejazdu funkcjonariusza i członków jego rodziny oraz kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez funkcjonariusza miejsca zamieszkania w kraju - według zasad przewidzianych przy przeniesieniach służbowych. 2. Należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, oraz przypadające za rok, w którym następuje zwolnienie ze służby, należności określone w ust. 1 pkt 2 i 3, nie przysługują funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby z przyczyn, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 2, albo ukarania przez organ właściwego samorządu zawodowego, do którego przynależność jest obowiązkowa ze względu na wykonywany przez funkcjonariusza zawód, karą zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu (specjalności zawodowej), utraty stopnia albo skazania na karę pozbawienia wolności. 3. Uposażenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie przysługuje także funkcjonariuszowi, który został zwolniony ze służby w okresie przygotowawczym. 4. W przypadku zbiegu uprawnień do uposażenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, i zaopatrzenia emerytalnego, funkcjonariuszowi przysługuje według jego wyboru - tylko jedno z tych świadczeń. 5. Funkcjonariusz, który nie posiada uprawnień do zaopatrzenia emerytalnego lub zamiast tego zaopatrzenia wybrał uposażenie określone w ust. 1 pkt 1, może pobrać uposażenie za cały należny okres jednorazowo z góry."}
{"id":"2001_298_106","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Osobie, która pokryła koszty pogrzebu funkcjonariusza, przysługuje zasiłek pogrzebowy: 1) małżonkowi, dzieciom, wnukom, rodzeństwu lub rodzicom albo innej osobie, która prowadziła z tym funkcjonariuszem wspólne gospodarstwo domowe - w wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, 2) innej osobie - w wysokości kosztów rzeczywiście poniesionych, nie większej jednak niż określona w pkt 1. 2. Osobie, która pokryła koszty pogrzebu małżonka, zstępnych, wstępnych i rodzeństwa funkcjonariusza, przysługuje zasiłek pogrzebowy: 1) funkcjonariuszowi- w wysokości dwumiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego mu na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, 2) innej osobie - w wysokości kosztów rzeczywiście poniesionych, nie większej jednak niż określona w pkt 1. 3. W przypadku zbiegu prawa do zasiłku pogrzebowego z prawem do takiego zasiłku przewidzianego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym lub innych przepisach szczególnych przysługuje zasiłek wyższy, a jeżeli uprawniony pobrał zasiłek niższy - odpowiednie wyrównanie. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania prawa do zasiłków pogrzebowych oraz warunki pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariuszy i członków rodziny funkcjonariusza, z uwzględnieniem dokumentów wymaganych przy wypłacie zasiłku pogrzebowego."}
{"id":"2001_298_107","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. W razie śmierci funkcjonariusza pozostałej po nim rodzinie przysługują niezależnie od zasiłku pogrzebowego odprawa pieniężna w wysokości określonej w art. 104 ust. 1-3 oraz należności o których mowa w art. 105 ust. 1 pkt 2 i 3. 2. Należności, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi, który w dniu śmierci funkcjonariusza pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w razie braku małżonka - dzieciom, wnukom, rodzeństwu i rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej określone przepisami ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 3. Szef BOR może przyznać, w drodze decyzji, należności, o których mowa w ust. 1, w przypadku zaginięcia funkcjonariusza. Zaginięcie funkcjonariusza oraz związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza minister właściwy do spraw wewnętrznych w drodze decyzji."}
{"id":"2001_298_108","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. W okresie choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych funkcjonariusz zachowuje prawo do pobieranego ostatnio uposażenia i innych należności pieniężnych, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na wysokość uposażenia zasadniczego lub na prawo do dodatków i innych należności pieniężnych."}
{"id":"2001_298_109","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Funkcjonariuszowi, który został zawieszony w czynnościach służbowych w związku z wszczętym postępowaniem dyscyplinarnym, postępowaniem przed organem właściwego samorządu zawodowego albo postępowaniem karnym, zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę połowy uposażenia według stanowiska służbowego oraz wypłatę dodatków. 2. Funkcjonariuszowi, który został tymczasowo aresztowany w związku z wszczętym postępowaniem karnym, zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę połowy uposażenia zasadniczego oraz wypłatę dodatków. 3. W przypadku uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania funkcjonariuszowi wypłaca się zawieszoną część uposażenia, chociażby nawet został już zwolniony ze służby, jeżeli: 1) postępowanie dyscyplinarne zostało zakończone, a funkcjonariuszowi nie została wymierzona kara dyscyplinarna wydalenia ze służby lub nie został obniżony stopień, 2) postępowanie przed organem właściwego samorządu zawodowego zostało zakończone, a funkcjonariuszowi nie została wymierzona kara zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu lub specjalności zawodowej, 3) postępowanie karne zostało umorzone albo funkcjonariusz został uniewinniony prawomocnym wyrokiem sądu."}
{"id":"2001_298_11","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W celu zapewnienia ochrony, o której mowa w art. 2 ust. 1, BOR w szczególności: 1) planuje zabezpieczenie osób, obiektów i urządzeń, 2) rozpoznaje i analizuje potencjalne zagrożenia, 3) zapobiega powstawaniu zagrożeń, 4) koordynuje realizację działań ochronnych, 5) wykonuje bezpośrednią ochronę, 6) zabezpiecza obiekty i urządzenia, 7) doskonali metody pracy."}
{"id":"2001_298_110","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1.Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił swoje miejsce służbowe lub poza nim pozostaje, zawiesza się wypłatę uposażenia. W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie. 2. Za każdy dzień nie usprawiedliwionej nieobecności funkcjonariusz traci prawo do 1\/30 części uposażenia miesięcznego. Odpowiednią kwotę potrąca się przy najbliższej wypłacie uposażenia. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie stwierdzenia zawinionej przez funkcjonariusza niemożności pełnienia obowiązków służbowych."}
{"id":"2001_298_111","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Z uposażenia funkcjonariusza dokonuje się potrąceń na podstawie: 1) tytułów egzekucyjnych sądowych i administracyjnych, 2) prawomocnych orzeczeń o wymierzeniu kary pieniężnej oraz o ustaleniu kosztów postępowania, wydanych w postępowaniu dyscyplinarnym, 3) dobrowolnych obciążeń uposażenia z tytułu: a) zobowiązań do zapłaty odszkodowania, b) zobowiązań wobec koleżeńskich kas oszczędnościowo-pożyczkowych, c) świadczeń socjalnych, 4) odrębnych przepisów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do potrąceń z uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby."}
{"id":"2001_298_112","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Egzekucja z uposażenia funkcjonariusza na podstawie tytułów egzekucyjnych sądowych i administracyjnych następuje odpowiednio według przepisów o egzekucji sądowej lub egzekucji administracyjnej. 2. Potrąceń na podstawie dobrowolnych obciążeń uposażenia, o których mowa w art. 111 ust. 1 pkt 3, i szczególnych przepisów ustawowych dokonuje się w wysokości ustalonej przez funkcjonariusza w jego zobowiązaniu lub w przepisach szczególnych, niezależnie od potrąceń dokonywanych na podstawie tytułów egzekucyjnych sądowych i administracyjnych. 3. Kwota uposażenia równa kwocie najniższego wynagrodzenia pracowników za pełny miesięczny wymiar czasu pracy ustalonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy jest wolna od potrąceń, z wyjątkiem potrąceń z tytułu świadczeń alimentacyjnych."}
{"id":"2001_298_113","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Z odprawy przysługującej funkcjonariuszowi mogą być dokonywane potrącenia na zaspokojenie: 1) zaległych świadczeń alimentacyjnych - na podstawie tytułów egzekucyjnych sądowych, 2) roszczeń z tytułu szkody - na podstawie tytułów egzekucyjnych sądowych lub administracyjnych albo dobrowolnych zobowiązań do zapłaty odszkodowania, 3) zobowiązań funkcjonariuszy wobec koleżeńskich kas oszczędnościowopożyczkowych - na podstawie dobrowolnego obciążenia uposażenia przez funkcjonariusza. 2. Przy zbiegu należności potrąceń dokonuje się w kolejności określonej w ust. 1. Potrącenia nie mogą przekraczać łącznie połowy należnej odprawy."}
{"id":"2001_298_114","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Przepisów art. 111-113 nie stosuje się przy potrącaniu z przysługujących funkcjonariuszowi uposażenia lub odprawy: 1) zaliczek pobranych do rozliczenia, 2) należności z tytułu opłat za świadczenia w naturze. 2. Należności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, potrąca się z uposażenia i odprawy w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń z innych tytułów."}
{"id":"2001_298_115","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, warunki i tryb otrzymywania uposażenia i innych należności pieniężnych przez funkcjonariuszy i inne osoby uprawnione w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. Rozdział 9 Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy"}
{"id":"2001_298_116","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. Funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnione przestępstwa, niezależnie od odpowiedzialności karnej."}
{"id":"2001_298_117","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie dyscypliny służbowej oraz w innych przypadkach określonych w ustawie. 2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte na wniosek sądu lub prokuratora, osoby, o których mowa w art. 123 ust. 1-3, informują sąd lub prokuratora o wyniku postępowania. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli sąd nakazał wymierzenie kary dyscyplinarnej funkcjonariuszowi, nie określając jednak jej rodzaju."}
{"id":"2001_298_118","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z ostrzeżeniem, 4) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku, 5) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe, 6) obniżenie stopnia, 7) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby, 8) wydalenie ze służby. 2. Niezależnie od kar wymienionych w ust. 1 można funkcjonariuszowi wymierzyć karę zakazu prowadzenia pojazdów na okres od 6 miesięcy do 3 lat. Karę tę wymierza się tylko za czyn stanowiący wykroczenie, za który odrębna ustawa przewiduje orzeczenie takiego środka karnego. 3. W stosunku do funkcjonariuszy w służbie kandydackiej oprócz kar wymienionych w ust. 1 można stosować zakaz opuszczania miejsca zakwaterowania. 4. W uzasadnionych przypadkach można łączyć karę wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe oraz karę wydalenia ze służby z karą obniżenia stopnia, a w sprawach o wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji - z zakazem prowadzenia pojazdów."}
{"id":"2001_298_119","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 90 dni od dnia otrzymania przez przełożonego wiadomości o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego uzasadniającego wszczęcie postępowania. 2. Nie można wymierzyć funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej po upływie 1 roku od dnia popełnienia czynu, o którym mowa w ust. 1. 3. W przypadku jeżeli czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa."}
{"id":"2001_298_12","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W zakresie swoich zadań BOR wykonuje czynności administracyjnoporządkowe oraz podejmuje działania profilaktyczne. 2. Funkcjonariusz w toku wykonywania czynności służbowych jest obowiązany do respektowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka. 3. BOR w zakresie koniecznym do wykonywania zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, korzysta z pomocy i informacji uzyskanych w szczególności przez: Policję, Urząd Ochrony Państwa, Straż Graniczną, Wojskowe Służby Informacyjne oraz Żandarmerię Wojskową. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania BOR informacji uzyskanych przez podmioty, o których mowa w ust. 3, z uwzględnieniem: 1) sytuacji, w których informacje są przekazywane, 2) przypadków nie przekazania informacji lub ograniczenia ich zakresu, 3) sposobu udokumentowania tych informacji, oraz 4) podmiotów upoważnionych do ich przekazywania."}
{"id":"2001_298_120","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Za wykroczenia funkcjonariusz ponosi wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną, jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej. 2. Organy powołane do orzekania w sprawach o wykroczenia, a także inne właściwe organy lub instytucje kierują wnioski o ukaranie funkcjonariusza do Szefa BOR. 3. Za wykroczenia, za które stosownie do przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia lub innych przepisów szczególnych, właściwe organy określone w tych przepisach mogą nakładać grzywny w drodze mandatu karnego, funkcjonariusze podlegają odpowiedzialności w trybie postępowania mandatowego. Kary grzywny w drodze mandatu karnego wymierzają funkcjonariuszom te organy. 4. W razie odmowy uiszczenia lub nieuiszczenia w terminie grzywny wymierzonej w drodze mandatu karnego organ upoważniony do jej nałożenia kieruje wniosek o ukaranie funkcjonariusza do Szefa BOR. 5. Wniosek, o którym mowa w ust 2 i 4, dotyczący Szefa BOR lub jego zastępców kierowany jest do ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_298_121","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. W przypadkach, o których mowa w art. 123, ukaranie dyscyplinarne nie może nastąpić po upływie terminu przedawnienia określonego dla danego wykroczenia w Kodeksie wykroczeń."}
{"id":"2001_298_122","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Za czyny, za które w myśl odrębnych przepisów właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych, funkcjonariusze ponoszą wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną. 2. W przypadkach jeżeli właściwe organy są uprawnione do stosowania grzywny w celu przymuszenia, funkcjonariusze ponoszą wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną. 3. O wszczęcie postępowania dyscyplinarnego organy, o których mowa w ust. 1 i 2, występują do Szefa BOR. Przepis art. 118 ust. 2 oraz art. 120 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_298_123","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Szefowie komórek organizacyjnych BOR wymierzają kary dyscyplinarne, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Szef BOR wymierza kary dyscyplinarne w stosunku do oficerów . 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych wymierza kary dyscyplinarne w stosunku do Szefa BOR i jego zastępców. 4. Prawo do obrony obwinionego jest realizowane w szczególności przez powołanie obrońcy. Obrońcą może być funkcjonariusz lub pracownik BOR albo adwokat lub radca prawny. 5. Postępowanie dyscyplinarne jest jednoinstancyjne. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego, z uwzględnieniem sposobu ustalania stanu faktycznego i oceniania materiału dowodowego, wymierzania kar i ich wykonywania oraz osób uprawnionych do wymierzania kar i ich wykonywania, a także z uwzględnieniem zatarcia i nadzoru nad orzecznictwem dyscyplinarnym. 7. Na orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne funkcjonariuszowi przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Rozdział 10 Przepisy karne"}
{"id":"2001_298_124","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. 1. Kto, odbywając służbę kandydacką w BOR, uporczywie nie wykonuje lub odmawia wykonania poleceń w sprawach służbowych albo wykonuje polecenie niezgodnie z jego treścią, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Ściganie przestępstwa następuje na wniosek Szefa BOR."}
{"id":"2001_298_125","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. 1. Kto, odbywając służbę kandydacką w BOR, samowolnie opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych lub samowolnie poza nim pozostaje, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Kto, odbywając służbę kandydacką w BOR, samowolnie opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych na czas do czternastu dni kalendarzowych lub przez taki czas samowolnie poza nim pozostaje, podlega karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 3. Ściganie przestępstwa określonego w ust. 1 następuje na wniosek Szefa BOR."}
{"id":"2001_298_126","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Kto, odbywając służbę kandydacką w BOR, w celu trwałego uchylenia się od służby opuszcza wyznaczone miejsce wykonywania obowiązków służbowych lub w takim celu poza nim pozostaje, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Rozdział 11 Ochrona Sejmu i Senatu"}
{"id":"2001_298_127","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. 1. Ochrona Sejmu i Senatu polega na: 1) ochronie obiektów i urządzeń pozostających w zarządzie Kancelarii Sejmu, 2) zapewnianiu - w zakresie nie zastrzeżonym dla BOR - bezpieczeństwa osób przebywających w obiektach, o których mowa w pkt 1, oraz w miejscach odbywania posiedzeń, 3) kontroli uprawnień do przebywania w obiektach, o których mowa w pkt 1, oraz wydawaniu przepustek uprawniających do przebywania w tych obiektach, a także zapewnianiu w nich porządku, 4) wykonywaniu zarządzeń porządkowych Marszałka Sejmu wydanych na podstawie regulaminu Sejmu, 5) współuczestnictwie w prowadzeniu działań w zakresie rozpoznania pirotechniczno-radiologicznego w obiektach, o których mowa w pkt 1, oraz podejmowaniu działań zmierzających do neutralizacji zagrożeń w tych obiektach, 6) wykonywaniu, zgodnie z odrębnymi przepisami, zadań w dziedzinie obrony cywilnej, a także ochrony przeciwpożarowej, 7) konwojowaniu wartości pieniężnych, mienia i dokumentów. 2. Zadania w zakresie ochrony Sejmu i Senatu wykonują strażnicy Straży Marszałkowskiej, umundurowanej formacji podległej Marszałkowi Sejmu. 3. Strażnicy Straży Marszałkowskiej wykonują również zadania reprezentacyjne, w szczególności w ceremoniale powitań i pożegnań podczas wizyt parlamentarnych oraz asystach honorowych. 4. Ochrona Senatu wykonywana jest przez Straż Marszałkowską w zakresie ustalonym przez Marszałka Sejmu z Marszałkiem Senatu."}
{"id":"2001_298_128","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. 1. Przy wykonywaniu zadań w zakresie ochrony, o której mowa w art. 127, strażnikom Straży Marszałkowskiej przysługują odpowiednio uprawnienia funkcjonariuszy BOR określone w art. 13 ust. 1 pkt 1-5 oraz ust. 2-7 i w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 i 3, stosowane w okolicznościach i na warunkach określonych w tych przepisach oraz przepisach wydanych na ich podstawie. 2. Przy wykonywaniu zadań w zakresie ochrony, o której mowa w art. 127 ust. 1 pkt 1, 2 i 7, strażnikom Straży Marszałkowskiej przysługują odpowiednio uprawnienia funkcjonariuszy BOR określone w art. 15, stosowane w okolicznościach i na warunkach określonych w tych przepisach oraz przepisach wydanych na ich podstawie. 3. Do strażników Straży Marszałkowskiej stosuje się odpowiednio przepisy art. 20 ust. 1 i 3 oraz art. 21, a także przepisy wydane na ich podstawie. 4. Strażnik Straży Marszałkowskiej podczas wykonywania czynności służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. 5. Strażnik Straży Marszałkowskiej podczas wykonywania czynności służbowych jest obowiązany nosić umundurowanie oraz odznakę strażnika. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po porozumieniu z Szefem Kancelarii Sejmu, określi w drodze rozporządzenia, wzór umundurowania oraz odznaki strażnika Straży Marszałkowskiej, przy wykorzystaniu tradycyjnych elementów ubioru oraz odznak i oznak stosowanych przez Straż Marszałkowską."}
{"id":"2001_298_129","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. 1. Straż Marszałkowska jako komórka organizacyjna Kancelarii Sejmu jest bezpośrednio nadzorowana przez Szefa Kancelarii Sejmu. 2. Strażą Marszałkowską kieruje Komendant Straży Marszałkowskiej powoływany i odwoływany przez Szefa Kancelarii Sejmu. 3. Organizację wewnętrzną i szczegółowy tryb działania Straży Marszałkowskiej określi, w drodze zarządzenia, Marszałek Sejmu. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki posiadania, ewidencjonowania i przechowywania broni palnej oraz środków przymusu bezpośredniego przez Straż Marszałkowską, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2, z uwzględnieniem specyfiki działania Straży Marszałkowskiej oraz uniemożliwienia dostępu do broni oraz tych środków osobom trzecim. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_298_13","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Funkcjonariusz wykonując zadania, o których mowa w art. 2 ust. 1, ma prawo: 1) wydawać polecenia osobom, których zachowanie może stworzyć zagrożenie dla bezpieczeństwa osób, obiektów i urządzeń podlegających ochronie BOR, a w szczególności wydawać polecenia: a) opuszczenia przez osoby miejsca, w którym przebywanie może stanowić zagrożenie dla realizacji zadania, b) zatrzymania pojazdu, c) usunięcia pojazdu z miejsca postoju, 2) legitymować osoby w celu ustalenia ich tożsamości, 3) zatrzymywać osoby stwarzające w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz dla mienia, a także osoby w sposób rażący naruszające porządek publiczny, 4) dokonywać kontroli osobistej, a także przeglądać zawartość bagaży i sprawdzać ładunki i pomieszczenia, w sytuacjach, jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa ochranianych osób, obiektów i urządzeń, 5) żądać niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki są obowiązane, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, 6) zwracać się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracać się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy. 2. Osobie zatrzymanej na podstawie ust. 1 pkt 3 przysługują uprawnienia przewidziane w Kodeksie postępowania karnego. 3. Zatrzymanie osoby może nastąpić tylko wówczas, jeżeli czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, okazały się nieskuteczne. 4. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać, w przypadku uzasadnionej potrzeby lub na prośbę tej osoby, badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej. 5. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostają podjęte. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem uprawnień osób, wobec których czynności te są podejmowane. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w ust. 4, w sposób zapewniający ochronę zdrowia osoby zatrzymanej. Rozporządzenie powinno określić w szczególności osoby właściwe do przeprowadzenia badań, przypadki użycia specjalnego środka transportu oraz sposób dokumentowania przypadków uniemożliwienia przeprowadzenia badania."}
{"id":"2001_298_130","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 122, poz. 1313) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Biura Ochrony Rządu,\"; 2) w art. 1, w art. 3 w ust. 1 w pkt 7, w art. 3 w ust. 2 i 3, w art. 12, w art. 13 w ust. 1, w art. 39 w ust. 1 w pkt 2, w art. 42 w ust. 2 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się wyrazy \"Biurze Ochrony Rządu,\"; 3) w art. 32 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się wyrazy \"Biura Ochrony Rządu\"."}
{"id":"2001_298_131","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602, Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649) w art. 53 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) Biura Ochrony Rządu,\"; 2) w pkt 9 wyrazy \"pkt 1-8\" zastępuje się wyrazami \"pkt 1-8a\"."}
{"id":"2001_298_132","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 29, poz. 357 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 23) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 w ust. 3 w pkt 3 po wyrazach \"specjalistycznego wykształcenia,\" dodaje się wyrazy \"albo pełniła nienaganną służbę w stopniu podoficera lub chorążego w Biurze Ochrony Rządu przez okres co najmniej 15 lat,\"; 2) w art. 27 w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach \"specjalistycznego wykształcenia,\" dodaje się wyrazy \"albo pełniła nienaganną służbę w stopniu oficera w Biurze Ochrony Rządu przez okres co najmniej 15 lat,\"."}
{"id":"2001_298_133","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126, Nr 162, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875, Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) w ust. 1 po pkt 18a dodaje się pkt 18b w brzmieniu: \"18b) funkcjonariuszami Biura Ochrony Rządu,\", b) w ust. 3 wyrazy \"ust. 1 pkt 13-18\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 13-18b\"; 2) w art. 8 w ust. 15 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu: \"7) Biura Ochrony Rządu.\"; 3) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 10 i 12-18a\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 10 i 12-18b\", b) w ust. 4 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 13-18a\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 13-18b\"; 4) w art. 13 w pkt 12 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 13-18a\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 13-18b\"; 5) w art. 16: a) w ust. 1: - w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 16 w brzmieniu: \"16) funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu\", - w zdaniu końcowym wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 7\" zastępuje się wyrazami \"z zastrzeżeniem ust. 6a i 7\", b) dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu pełniących służbę kandydacką finansuje w całości BOR ze środków będących w jego dyspozycji.\"; 6) w art. 18: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 13-18a\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 13-18b\", b) w ust. 4 w pkt 5 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"Biura Ochrony Rządu\"; 7 w art. 36 w ust. 2 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1-4, 6-9, 11-18a, 20 i ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 1-4, 6-9, 11-18b, 20 i ust. 2.\"."}
{"id":"2001_298_134","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 72, poz. 802, Nr 106, Nr 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 2 i w art. 32 w ust. 3 w pkt 6 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje wyrazy \"Biura Ochrony Rządu\" i przecinek; 2) w art. 6 w ust. 1 w pkt 6 dodaje się lit. g) w brzmieniu: \"g) w Biurze Ochrony Rządu.\"; 3) w art. 45 w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) Biurze Ochrony Rządu.\"."}
{"id":"2001_298_135","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462) w załączniku nr 1, w części II \"Informacje niejawne oznaczone klauzulą \"tajne\" ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa oraz porządek publiczny\", w pkt 28, 29 oraz 33 po wyrazach \"Straży Granicznej\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"Biura Ochrony Rządu\"."}
{"id":"2001_298_136","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. W ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. Nr 50, poz. 500) w art. 4 wyrazy \"2001 r.\" zastępuje się wyrazami \"2005 r.\"."}
{"id":"2001_298_137","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. W ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa (Dz.U. Nr 53, poz. 548) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Biura Ochrony Rządu,\"; 2) w art. 1: a) w ust. 1 po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Biura Ochrony Rządu,\", b) w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach \"funkcjonariusza Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"funkcjonariusza Biura Ochrony Rządu,\"."}
{"id":"2001_298_138","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. W ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. Nr 53, poz. 549) w art. 16 w ust. 2 po wyrazach \"Straży Granicznej,\" dodaje się wyrazy \"Biura Ochrony Rządu,\"."}
{"id":"2001_298_139","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. 1. Żołnierze zawodowi pełniący w dniu wejścia w życie ustawy służbę w Jednostce Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu stają się z mocy prawa funkcjonariuszami BOR, chyba że w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy złożą pisemne oświadczenie, że nie wyrażają na to zgody. 2. Żołnierze zawodowi pełniący służbę w Jednostce Wojskowej Nr 1004 Biuro Ochrony Rządu, którzy złożyli oświadczenie woli, o którym mowa w ust. 1, przechodzą do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej za jego zgodą. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zwalnia ze służby \"ołnierzy zawodowych, którzy nie podejmą służby w BOR lub nie przejdą do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej. 3. Funkcjonariuszom, którzy podejmują służbę w BOR w trybie określonym w ust. 1: 1) czas pełnienia zawodowej służby wojskowej wlicza się do okresu służby w BOR w zakresie wszystkich uprawnień związanych z tą służbą, a w szczególności nabytych praw do zaopatrzenia emerytalnego na zasadach obowiązujących w dniu powołania do służby w Jednostce Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu, z zastrzeżeniem art. 62, 2) nie przysługują należności w związku ze zwolnieniem ze służby wojskowej. 4. Funkcjonariusze, o których mowa w ust. 1, nieposiadający wykształcenia średniego są obowiązani do uzupełnienia tego wykształcenia w terminie 5 lat. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych lub upoważniony przez niego przełożony może osobom przyjętym do pełnienia służby w BOR zaliczyć na ich prośbę do wysługi lat w BOR okresy zatrudnienia w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych lub Ministerstwie Obrony Narodowej."}
{"id":"2001_298_14","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W przypadku niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa poleceniom, o których mowa w art. 13 ust. 1, funkcjonariusz może stosować następujące środki przymusu bezpośredniego: 1) fizyczne, techniczne i chemiczne środki służące do obezwładnienia bądź konwojowania osób oraz do zatrzymywania pojazdów, 2) pałki służbowe, 3) psy służbowe. 2. Funkcjonariusze mogą stosować tylko środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przypadki, warunki i sposoby użycia środków, o których mowa w ust. 1, w sposób zapewniający minimalne skutki ich użycia, z uwzględnieniem sposobu dokumentowania faktu ich użycia oraz przypadków udzielania pierwszej pomocy i zapewniania pomocy lekarskiej."}
{"id":"2001_298_140","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. 1. Poborowego skierowanego za jego zgodą do służby w BOR mianuje się funkcjonariuszem w służbie kandydackiej na okres równy okresowi zasadniczej służby wojskowej. 2. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej mogą pełnić służbę ochronną, prowadzić działania ochronne i wykonywać czynności administracyjnoporządkowe. Funkcjonariusze ci pełnią służbę w systemie skoszarowanym. 3. Przepisy rozdziałów 4-6, 8 i 9 dotyczące funkcjonariuszy w służbie przygotowawczej, stosuje się również do funkcjonariuszy w służbie kandydackiej, z wyjątkiem art. 65, art. 68, art. 102-104 oraz art. 122. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, organizację służby, o której mowa w ust. 1, oraz sposób jej pełnienia, z uwzględnieniem czasu pełnienia służby, o której mowa w ust. 1, oraz porządku dnia."}
{"id":"2001_298_141","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. 1. Osobę, która odbyła służbę kandydacką w BOR i posiada bardzo dobrą opinię służbową, Szef BOR, na jej wniosek, może mianować funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej BOR. 2. Okres służby kandydackiej zalicza się do okresu służby przygotowawczej, jeżeli przerwa pomiędzy służbą kandydacką a podjęciem służby przygotowawczej nie przekracza 3 miesięcy."}
{"id":"2001_298_142","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. 1. Żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową w Jednostce Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu z chwilą wejścia w życie ustawy stają się funkcjonariuszami w służbie kandydackiej BOR, chyba że złożą pisemne oświadczenie, iż nie wyrażają na to zgody. 2. Żołnierze, którzy nie wyrażą zgody, o której mowa w ust. 1, pełnią nadal zasadniczą służbę wojskową. W stosunku do tych żołnierzy stosuje się przepisy wojskowe. 3. Funkcjonariusze są uprawnieni do wydawania rozkazów podległym im żołnierzom służby zasadniczej. 4. Uprawnienia przełożonych dyscyplinarnych przysługują funkcjonariuszom: 1) w postępowaniu dyscyplinarnym prowadzonym w pierwszej instancji szefom komórek organizacyjnych BOR, w których służbę odbywają żołnierze służby zasadniczej, 2) w postępowaniu odwoławczym - przełożonym szefów komórek organizacyjnych, o których mowa w pkt 1. 5. Okres odbytej zasadniczej służby wojskowej wlicza się do okresu służby kandydackiej. 6. Okres służby kandydackiej traktuje się jako okres odbywania zasadniczej służby wojskowej."}
{"id":"2001_298_143","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. 1. Osobne kwatery stałe pozostające w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub podległych mu organów, przydzielone żołnierzom zawodowym Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu, którzy zostali funkcjonariuszami BOR, stają się, z mocy prawa, lokalami w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Jeżeli norma zaludnienia przydzielonej osobnej kwatery stałej, o której mowa w ust. 1, jest wyższa od normy zaludnienia przysługującej osobie wymienionej w ust. 1 jako funkcjonariuszowi, osoba ta zachowuje prawo do tej normy w zajmowanym dotychczas lokalu. 3. Uprawnienia nabyte na podstawie ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 48, poz. 550) przez żołnierzy zawodowych Jednostki Wojskowej 1004 - Biuro Ochrony Rządu, którzy zostali funkcjonariuszami BOR, stają się, z mocy prawa, uprawnieniami mieszkaniowymi funkcjonariuszy BOR w rozumieniu niniejszej ustawy. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się także do osób, o których mowa w ust. 1, jeżeli osoby te uzyskały policyjne zaopatrzenie emerytalne. 5. W stosunku do funkcjonariuszy, którzy poprzednio byli żołnierzami zawodowymi i otrzymali osobne kwatery stałe, z zastrzeżeniem ust. 1-4, stosuje się przepisy o zakwaterowaniu sił zbrojnych w zakresie sprzedaży osobnych kwater stałych."}
{"id":"2001_298_144","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. 1. Jednostki wojskowe podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych zwane dalej \"jednostkami wojskowymi\" podlegają likwidacji do dnia 31 grudnia 2001 r. 2. W terminie określonym w ust. 1 jednostki wojskowe zostają podporządkowane ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Jednostki wojskowe w okresie likwidacji mogą wykonywać zadania w zakresie ochrony osób oraz obiektów o szczególnym znaczeniu. 4. W razie ogłoszenia mobilizacji w czasie wojny jednostki wojskowe stają się z mocy prawa częścią Sił Zbrojnych."}
{"id":"2001_298_145","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. 1. Żołnierzom jednostek wojskowych przysługują uprawnienia funkcjonariuszy Policji określone w art. 15 ust. 1 pkt 1, 3 i 5-7, w art. 16 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz 4 i 5, a także w art. 17 ust. 1 pkt 1-8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092), jeżeli wykonują zadania w zakresie niezbędnym do ochrony osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz osób, które ze względu na dobro państwa należy objąć ochroną, ochrony delegacji państw obcych przebywające na terenie Polski, a także ochrony i zapewnienia należytego funkcjonowania urządzeń i obiektów o szczególnym znaczeniu. 2. Do postępowania przy wykonywaniu działań, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące funkcjonariuszy Policji."}
{"id":"2001_298_146","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. 1. Żołnierze zawodowi jednostek wojskowych, z którymi do dnia 31 grudnia 2001 r. nie rozwiązano stosunku służbowego, przechodzą do dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Żołnierze, o których mowa w ust. 1, mogą przejść do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej za jego zgodą. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zwalnia z zawodowej służby wojskowej żołnierzy, którzy w terminie określonym w ust. 1 nie przejdą do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"2001_298_147","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. Funkcjonariusze, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pobierają równoważnik za brak kwatery przyznany na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, zachowują prawo do jego otrzymywania do czasu zrealizowania uprawnień wynikających z art. 81 i art. 83 ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2001_298_148","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. Postępowania dyscyplinarne wszczęte przed wejściem w życie niniejszej ustawy prowadzi się na podstawie jej przepisów oraz przepisów wydanych na jej podstawie."}
{"id":"2001_298_149","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. Wobec żołnierzy Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu do czasu wydania przepisów wykonawczych do niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_298_15","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Jeżeli środki, o których mowa w art. 14 ust. 1, okazały się niewystarczające lub jeżeli ich użycie, ze względu na okoliczności danego zdarzenia, nie jest możliwe, funkcjonariusz ma prawo użycia broni palnej wyłącznie: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność funkcjonariusza lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, objętej ochroną BOR, 4) w celu odparcia niebezpiecznego bezpośredniego gwałtownego zamachu na obiekty i urządzenia objęte ochroną BOR oraz inne ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, na siedziby naczelnych organów władzy, centralnych organów administracji rządowej, 5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka, 6) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach, o których mowa w pkt 1-4, albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zbrodni, 7) w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające informacje niejawne, pieniądze albo inne przedmioty wartościowe. 2. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej, zapewniające minimalne skutki jej użycia, a także uwzględniając udokumentowanie faktu użycia broni palnej oraz przypadków udzielenia pierwszej pomocy i zapewnienia pomocy lekarskiej."}
{"id":"2001_298_150","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. Traci moc ustawa z dnia 22 grudnia 1999 r. o czasowym podporządkowaniu niektórych jednostek wojskowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 2, poz. 6 i Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_298_151","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_298_16","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. BOR w zakresie działań, o których mowa w art. 12 ust. 1: 1) zapobiega popełnianiu przestępstw przeciwko osobom ochranianym, 2) ujawnia osoby i zdarzenia oraz rozpoznaje miejsca i zjawiska mogące mieć związek z zagrożeniem osób ochranianych oraz bezpieczeństwa obiektów i urządzeń objętych ochroną, 3) współdziała z Policją, Urzędem Ochrony Państwa, Wojskowymi Służbami Informacyjnymi, Żandarmerią Wojskową, Strażą Graniczną oraz Państwową Strażą Pożarną w zakresie uzyskiwania informacji o zagrożeniach dla osób lub obiektów i urządzeń chronionych, 4) utrzymuje kontakty z osobami, które mogłyby udzielić mu pomocy."}
{"id":"2001_298_17","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. BOR prowadzi działania, o których mowa w art. 12 ust. 1, poprzez: 1) gromadzenie i przetwarzanie informacji mogących wpłynąć na realizację zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, 2) planowanie i systematyczne sprawdzanie obiektów i urządzeń objętych ochroną, w celu zapewnienia bezpiecznej realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, 3) korzystanie z informacji i danych, przechowywanych w zbiorach ewidencji kryminalnej i zbiorach archiwalnych, dla wyeliminowania potencjalnego zagrożenia dla osób, obiektów i urządzeń ochranianych. 2. Przetwarzanie danych osobowych BOR może prowadzić bez wiedzy i zgody osoby, której one dotyczą, o ile służy to realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1. 3. Dane osobowe, o których mowa w ust. 2, przechowuje się przez okres niezbędny do wykonywania ustawowych zadań przez BOR. Weryfikacji tych danych dokonuje się co 5 lat od dnia ich uzyskania. 4. Zbiory danych osobowych, uzyskanych w trybie art. 16 pkt 3, nie podlegają rejestracji."}
{"id":"2001_298_18","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy zakres i formy wykonywania działań, o których mowa w art. 17."}
{"id":"2001_298_19","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. BOR przy wykonywaniu swoich zadań w szczególnie uzasadnionych przypadkach może korzystać z pomocy osób nie będących funkcjonariuszami. Zabronione jest ujawnianie danych o osobach udzielających pomocy BOR. 2. Dane o osobach, o których mowa w ust. 1, mogą być ujawnione na żądanie prokuratora, w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez te osoby przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z podejmowaniem działań, o których mowa w art. 12 ust. 1. Ujawnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra (Dz.U. Nr 106, poz. 491, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860). 3. Za udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, osobom nie będącym funkcjonariuszami może być przyznane jednorazowe wynagrodzenie wypłacane ze środków znajdujących się w dyspozycji BOR. 4. Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio art. 30 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703 i Nr 70, poz. 816). 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady wydatkowania i kontroli środków, o których mowa w ust. 3. Zarządzenie nie podlega ogłoszeniu. Rozdział 4 Służba w BOR"}
{"id":"2001_298_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Do zadań BOR, z zastrzeżeniem ust. 2, należy ochrona: 1) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz ministra właściwego do spraw zagranicznych, 2) innych osób ze względu na dobro państwa, 3) byłych prezydentów Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 75, poz. 356 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1065), 4) delegacji państw obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 5) polskich przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz przedstawicielstw przy organizacjach międzynarodowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 6) obiektów i urządzeń o szczególnym znaczeniu oraz zapewnienie ich funkcjonowania, 7) prowadzenie rozpoznania pirotechniczno-radiologicznego obiektów Sejmu i Senatu, 8) obiektów służących Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesowi Rady Ministrów, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, podejmuje decyzję o objęciu ochroną osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, podejmuje decyzję o zakresie działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 i 6-8. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, podejmuje decyzję o prowadzeniu rozpoznania pirotechniczno-radiologicznego obiektów, o których mowa w ust. 1 pkt 7, na wniosek lub po porozumieniu z Szefem Kancelarii Sejmu i Szefem Kancelarii Senatu. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 5, przez funkcjonariuszy BOR, uwzględniając w szczególności: 1) tryb kierowania funkcjonariuszy BOR do wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 5, oraz odwoływania ich z tych zadań, 2) wymogi jakie powinni spełniać funkcjonariusze BOR wykonujący zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 5, 3) należności i świadczenia związane z wykonywaniem przez funkcjonariuszy BOR zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 5."}
{"id":"2001_298_20","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Służbę w BOR może pełnić osoba posiadająca obywatelstwo polskie, nieposzlakowaną opinię, nie karana za popełnienie przestępstwa, korzystająca z pełni praw publicznych, posiadająca co najmniej średnie wykształcenie, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacji uzbrojonej i gotowa podporządkować się dyscyplinie służbowej. 2. Szef BOR może wyrazić zgodę na pełnienie służby kandydackiej w BOR kandydata, który nie posiada wykształcenia średniego, jeżeli w toku postępowania kwalifikacyjnego stwierdzono, że kandydat wykazuje szczególne predyspozycje do tej służby. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego zapewniający spełnienie wymogów, o których mowa w ust. 1 i 2, z uwzględnieniem postępowania z osobami nie posiadającymi wykształcenia średniego oraz predyspozycji tych osób do służby."}
{"id":"2001_298_21","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. O zdolności fizycznej i psychicznej do służby w BOR orzekają komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokonywania oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby, a także tryb orzekania o tej zdolności oraz właściwości i tryb postępowania komisji lekarskich w tych sprawach, zapewniający prawidłowe ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby oraz możliwości i sposób odwołania się od orzeczeń komisji lekarskich."}
{"id":"2001_298_22","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Przed podjęciem służby funkcjonariusz składa ślubowanie według następującej roty: \"Ja, obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych obowiązków funkcjonariusza Biura Ochrony Rządu - ślubuję służyć wiernie Narodowi Polskiemu, mając zawsze na względzie interes Państwa Polskiego, nawet z narażeniem własnego życia. Ślubuję przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i obowiązującego porządku prawnego oraz ofiarnie i sumiennie wykonywać powierzone mi obowiązki, przestrzegać dyscypliny służbowej, wykonywać polecenia przełożonych, dochować tajemnicy państwowej i służbowej, strzec dobrego imienia służby, honoru i godności.\". Funkcjonariusz składający ślubowanie, po jego zakończeniu może dodać wyrazy \"Tak mi dopomóż Bóg\"."}
{"id":"2001_298_23","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby. 2. Początek służby liczy się od dnia określonego w rozkazie personalnym o mianowaniu funkcjonariusza. 3. Mianowanie może nastąpić po odbyciu zasadniczej służby wojskowej albo po przeniesieniu do rezerwy. 4. Warunku, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się do funkcjonariuszakobiety w służbie przygotowawczej oraz absolwentów szkół wyższych. 5. Funkcjonariuszowi wydaje się legitymację służbową i identyfikator służbowy BOR. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i wzory legitymacji służbowych funkcjonariusza oraz organy właściwe do ich wydawania i dokonywania wpisów, z uwzględnieniem informacji w nich zawartych oraz postępowania w przypadku utraty lub odnalezienia legitymacji."}
{"id":"2001_298_24","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Osobę zgłaszającą się do podjęcia służby w BOR mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej na okres 3 lat. 2. Po upływie okresu służby przygotowawczej i uzyskaniu pozytywnej opinii służbowej funkcjonariusza mianuje się na stałe. 3. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza, Szef BOR może skrócić okres służby przygotowawczej funkcjonariusza albo zwolnić go od odbywania tej służby. 4. Szef BOR może przedłużyć okres służby przygotowawczej o okres przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych w przypadku przerwy trwającej ponad 3 miesiące."}
{"id":"2001_298_25","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Do mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk właściwy jest Szef BOR. 2. Od decyzji Szefa BOR służy odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_298_26","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Funkcjonariusz w służbie stałej, zwolniony z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego, może być przeniesiony do dyspozycji Szefa BOR, jeżeli przewiduje się mianowanie go na inne stanowisko służbowe lub zwolnienie ze służby. 2. Właściwym do przeniesienia funkcjonariusza do dyspozycji jest: 1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w stosunku do Szefa BOR i jego zastępców, 2) Szef BOR w stosunku do pozostałych funkcjonariuszy. 3. Okres pozostawania funkcjonariusza w dyspozycji nie może być dłuższy niż dwanaście miesięcy. 4. W okresie pozostawania w dyspozycji funkcjonariuszowi przysługuje uposażenie, jakie otrzymywał na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym."}
{"id":"2001_298_27","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określony wymiarem obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, z uwzględnieniem czasu na wypoczynek oraz przypadków przedłużenia czasu służby, a także uprawnień przysługujących z tego tytułu."}
{"id":"2001_298_28","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinien odpowiadać funkcjonariusz na stanowisku szefa komórki organizacyjnej lub innym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem sposobu ustalania kwalifikacji zawodowych i zaliczania ich do poszczególnych grup i specjalności oraz przypadków, w których wymagania te mogą być obniżone."}
{"id":"2001_298_29","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Funkcjonariusz podlega corocznemu opiniowaniu służbowemu 2. Przełożony funkcjonariusza może wydać opinię służbową o funkcjonariuszu także w innym terminie niż określony w ust. 1, jednakże nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od wydania poprzedniej opinii. 3. W wydanej opinii służbowej przełożony zamieszcza ogólną ocenę o opiniowanym funkcjonariuszu wyrażoną w skali od 1 do 6 (niedostateczna, mierna, dostateczna, dobra, bardzo dobra, wzorowa). 4. Przełożony jest obowiązany zapoznać funkcjonariusza z wydaną o nim opinią służbową w ciągu 30 dni od dnia jej sporządzenia. 5. W przypadku, jeżeli niemożliwe jest zapoznanie funkcjonariusza z opinią służbową w terminie, o którym mowa w ust. 4, termin ten biegnie od dnia ustania przeszkody. 6. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo wniesienia odwołania od wydanej o nim opinii służbowej do wyższego przełożonego w terminie 14 dni od dnia zapoznania się z opinią. 7. Od opinii wydanej przez Szefa BOR przysługuje funkcjonariuszowi odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 8. Opinia służbowa wydana wskutek odwołania, w trybie określonym w ust. 6 i 7, jest ostateczna. 9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb opiniowania służbowego funkcjonariuszy, zapoznania się ich z opinią służbową oraz przypadki, w których zapoznanie się nie jest możliwe w terminie, o którym mowa w ust. 4, a także tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii służbowych."}
{"id":"2001_298_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Organy administracji rządowej, samorządu terytorialnego oraz państwowe i inne jednostki organizacyjne zapewniają BOR niezbędne warunki do wykonywania zadań określonych w ustawie."}
{"id":"2001_298_30","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Funkcjonariusz może być oddelegowany do pełnienia służby w innej miejscowości na okres do 12 miesięcy, z urzędu lub na własną prośbę. Za zgodą funkcjonariusza okres oddelegowania może zostać przedłużony. 2. W sprawach oddelegowania funkcjonariusza właściwy jest Szef BOR."}
{"id":"2001_298_31","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Funkcjonariuszowi można powierzyć pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku na czas nie przekraczający 12 miesięcy. W takim przypadku uposażenie funkcjonariusza nie może być obniżone. 2. Szef BOR może oddelegować funkcjonariusza, za jego zgodą, do pełnienia zadań służbowych poza BOR w urzędach obsługujących organy administracji rządowej. W takim przypadku Szef BOR przyznaje uposażenie oraz inne świadczenia przysługujące w czasie oddelegowania. 3. W przypadku oddelegowania do wykonywania zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, funkcjonariusz zachowuje uprawnienia przysługujące mu na ostatnio zajmowanym stanowisku, z uwzględnieniem zaistniałych zmian mających wpływ na dotychczas nabyte uprawnienia. Po powrocie do kraju funkcjonariusz powraca na to samo lub równorzędne stanowisko. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb oddelegowania, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem danych zawartych w rozkazie personalnym o oddelegowaniu oraz instytucji właściwych do wypłacania uposażeń i innych należności pieniężnych oddelegowanemu funkcjonariuszowi."}
{"id":"2001_298_32","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe w przypadku wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe. 2. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadku: 1) orzeczenia przez komisję lekarską trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równorzędne, 2) otrzymania miernej ogólnej oceny w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej, 3) otrzymania miernych ogólnych ocen w dwóch kolejnych opiniach służbowych w okresie służby stałej, 4) likwidacji zajmowanego przez niego stanowiska służbowego, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na inne równorzędne stanowisko. 3. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego prośbę. 4. Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko z przyczyn, o których mowa w ust. 2, może być zwolniony ze służby."}
{"id":"2001_298_33","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące. 2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego oraz postępowania dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć do czasu ukończenia postępowania karnego. 4. Funkcjonariusza zawiesza w czynnościach służbowych szef BOR. Od decyzji o zawieszeniu przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych w terminie 7 dni od dnia doręczenia. Złożenie odwołania nie wstrzymuje decyzji o zawieszeniu. 5. Funkcjonariusza zawieszonego w czynnościach służbowych odsuwa się od pełnienia obowiązków służbowych oraz odbiera mu się legitymację i broń służbową."}
{"id":"2001_298_34","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Funkcjonariusz może być skierowany z urzędu lub na własną prośbę do komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszczególnych schorzeń ze służbą."}
{"id":"2001_298_35","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku: 1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską, 2) otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej, 3) otrzymania niedostatecznych ocen w dwóch kolejnych opiniach służbowych w okresie służby stałej, 4) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, 5) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu, 6) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa, 7) osiągnięcia wieku: a) przez podoficera, chorążego i oficera młodszego - 55 lat, b) przez oficera starszego - 58 lat, c) przez generała - 60 lat. 2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku: 1) otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej w okresie służby stałej, 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne, niż określone w ust. 1 pkt 5, 3) powołania do innej służby państwowej, a także objęcia funkcji z wyboru w organach samorządu terytorialnego lub stowarzyszeniach, 4) nabycia prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej, 5) likwidacji komórki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub zmniejszenia jej stanu etatowego, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do innej komórki lub na inne stanowisko nie jest możliwe. 3. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie 3 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5, zwolnienie następuje po upływie 9 miesięcy, a w przypadku służby przygotowawczej - po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji komórki organizacyjnej lub zmniejszenia stanu etatowego. 5. Terminy, o których mowa w ust. 3 i 4, mogą być skracane za zgodą stron."}
{"id":"2001_298_36","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. W przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko lub obniżeniem stopnia. O uchyleniu innych skutków decyzję podejmuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 2. W przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego postanowienia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego albo wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w postępowaniu dyscyplinarnym, przeprowadzonym w związku z orzeczeniem sądu lub postanowieniem prokuratora. 3. W przypadku, jeżeli podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły inne przewinienia niż określone w ust. 2, decyzję o uchyleniu skutków, jakie wynikły dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego, podejmuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 4. Jeżeli zwolniony funkcjonariusz, w ciągu 14 dni od zajścia okoliczności uzasadniających przywrócenie do służby, zgłosi gotowość jej podjęcia, Szef BOR przywróci go na poprzednie stanowisko lub mianuje na równorzędne, o ile to będzie możliwe."}
{"id":"2001_298_37","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania wykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby. 2. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby."}
{"id":"2001_298_38","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Funkcjonariusza - kobiety nie można w okresie ciąży i w czasie urlopu macierzyńskiego zwolnić ze służby, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2, 3 i 5. 2. W razie zwolnienia funkcjonariusza - kobiety ze służby na podstawie art. 35 ust. 2 pkt 5 przysługuje jej uposażenie w dotychczasowej wysokości do końca urlopu macierzyńskiego. 3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu na podstawie art. 35 ust. 2 pkt 5 w czasie urlopu wychowawczego przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony: 1) świadczenia pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego, 2) inne uprawnienia przewidziane dla pracowników zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn dotyczących zakładu pracy."}
{"id":"2001_298_39","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Funkcjonariusza zwalnia ze służby: 1) oficera - minister właściwy do spraw wewnętrznych, 2) chorążego, podoficera i szeregowego - Szef BOR."}
{"id":"2001_298_4","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Dzień 12 czerwca ustanawia się świętem BOR."}
{"id":"2001_298_40","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby oraz, na swój wniosek, opinię służbową. 2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby oraz odwołać się do wyższego przełożonego od opinii służbowej w terminie 7 dni od dnia otrzymania opinii. Od opinii Szefa BOR służy odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane, które należy podać w świadectwie służby oraz w opinii służbowej, z uwzględnieniem sposobu wydawania i prostowania świadectw służby oraz odwoływania się od opinii służbowej. Rozdział 5 Korpusy i stopnie funkcjonariuszy."}
{"id":"2001_298_41","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W BOR obowiązują następujące korpusy i stopnie służbowe: 1) korpus szeregowych: a) szeregowy, b) starszy szeregowy, 2) korpus podoficerów: a) kapral, b) plutonowy, c) sierżant, d) starszy sierżant, 3) korpus chorążych: a) młodszy chorąży, b) chorąży, c) starszy chorąży, 4) korpus oficerów: a) podporucznik, b) porucznik, c) kapitan, d) major, e) podpułkownik, f) pułkownik, g) generał brygady, h) generał dywizji."}
{"id":"2001_298_42","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Na stopień szeregowego mianuje się funkcjonariusza z dniem mianowania na stanowisko służbowe. 2. Na stopnie szeregowych oraz na stopnie podoficerskie i stopnie chorążych mianuje Szef BOR lub upoważnieni przez niego szefowie komórek organizacyjnych."}
{"id":"2001_298_43","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Na pierwszy stopień oficerski oraz stopnie generalskie mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Na pozostałe stopnie oficerskie mianuje minister właściwy do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_298_44","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Mianowanie na stopnie podoficerskie lub na stopnie chorążych jest uzależnione od opinii służbowej i zajmowanego stanowiska służbowego, a ponadto na pierwszy stopień: 1) podoficera - od zdania egzaminu podoficerskiego, 2) chorążego - od zdania egzaminu na stopień chorążego. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można mianować na pierwszy stopień podoficerski lub na pierwszy stopień chorążego funkcjonariusza, który nie spełnia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przeprowadzania egzaminów, o których mowa w ust. 1, w sposób zapewniający poziom niezbędny do wykonywania obowiązków przez funkcjonariuszy, z uwzględnieniem rodzajów egzaminów, sposobu ich przeprowadzania, wyników oraz dokumentowania egzaminów."}
{"id":"2001_298_45","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Na pierwszy stopień oficerski może być mianowany funkcjonariusz, który posiada wykształcenie wyższe i odbył przeszkolenie specjalistyczne."}
{"id":"2001_298_46","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz w zależności od opinii służbowej. 2. Mianowanie na stopień nie może jednak nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w stopniu: 1) kaprala - 2 lat, 2) plutonowego - 3 lat, 3) sierżanta - 4 lat, 4) młodszego chorążego - 3 lat, 5) chorążego - 4 lat, 6) podporucznika - 3 lat, 7) porucznika - 3 lat, 8) kapitana - 5 lat, 9) majora - 5 lat, 10) podpułkownika - 4 lat."}
{"id":"2001_298_47","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. W przypadkach zasługujących na szczególne wyróżnienie funkcjonariusza posiadającego wzorową opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe lub umiejętności do pełnienia służby można mianować na wyższy stopień przed upływem okresów, o których mowa w art. 46 ust. 2. Okresy te nie mogą być jednak skrócone więcej niż o połowę. 2. Funkcjonariusza zwalnianego ze służby można mianować na kolejny wyższy stopień za szczególne zasługi podczas wykonywania obowiązków służbowych."}
{"id":"2001_298_48","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Stopnie szeregowych, podoficerów, chorążych i oficerów BOR są dożywotnie. 2. Funkcjonariusze zwolnieni ze służby mogą używać posiadanych stopni, o których mowa w art. 41, z dodaniem określenia: 1) \"rezerwy\", jeżeli funkcjonariusz podlega obowiązkowi służby wojskowej i został uznany za zdolnego do tej służby, 2) \"w stanie spoczynku\", jeżeli funkcjonariusz nie podlega obowiązkowi służby wojskowej. 3. Utrata stopnia wymienionego w art. 41 następuje w przypadku: 1) utraty obywatelstwa polskiego, 2) prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych, 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie."}
{"id":"2001_298_49","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. O pozbawieniu, obniżeniu lub utracie stopnia orzeka przełożony właściwy do mianowania na ten stopień. Stopnia podporucznika, a także stopnia generała pozbawia Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_298_5","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze zarządzenia, nadaje BOR sztandar oraz określa jego wzór. Rozdział 2 Organizacja BOR"}
{"id":"2001_298_50","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Funkcjonariuszowi przywraca się stopień w przypadku uchylenia: 1) prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych, 2) prawomocnego skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie, 3) decyzji, na której podstawie nastąpiło pozbawienie stopnia, 4) kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia. 2. O przywróceniu stopnia orzeka przełożony właściwy do mianowania na stopień; o przywróceniu stopnia podporucznika oraz stopnia generała orzeka Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_298_51","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Osobę, przyjmowaną do służby i posiadającą stopień wojskowy lub stopień uzyskany w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej oraz Urzędzie Ochrony Państwa, mianuje się na stopień obowiązujący w BOR, równorzędny z posiadanym stopniem. 2. Przy przyjmowaniu osób posiadających stopnie, o których mowa w ust. 1, na równorzędne stopnie funkcjonariuszy mianuje: 1) w korpusie oficerów - minister właściwy do spraw wewnętrznych, 2) w korpusach szeregowych, podoficerów i chorążych - Szef BOR. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, równorzędność stopni w formacjach, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_298_52","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie i osoby uprawnione do występowania z wnioskami o mianowanie oraz sposób przeprowadzania mianowania, w tym także sporządzania i wręczania aktów mianowania. Rozdział 6 Obowiązki i prawa funkcjonariusza"}
{"id":"2001_298_53","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany wykonywać obowiązki wynikające z roty złożonego ślubowania. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany odmówić wykonania rozkazu lub polecenia, jeżeli ich wykonanie wiązałoby się z popełnieniem przestępstwa. 3. O odmowie wykonania rozkazu lub polecenia funkcjonariusz jest obowiązany zameldować Szefowi BOR z pominięciem drogi służbowej."}
{"id":"2001_298_54","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Funkcjonariusz otrzymuje bezpłatne umundurowanie i wyposażenie. 2. Funkcjonariusz w czasie służby jest obowiązany do noszenia przepisowego umundurowania i wyposażenia lub ubrania typu cywilnego. 3. Funkcjonariuszowi przysługuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie lub kwota na zakup ubrania typu cywilnego. 4. Funkcjonariusze noszą ordery, odznaczenia i odznaki według zasad obowiązujących w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Funkcjonariusz mianowany na okres służby przygotowawczej w przypadku zwolnienia go ze służby zwraca umundurowanie, którego okres zużycia nie upłynął, lub odpowiednią część równoważnika pieniężnego. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki przyznawania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz wysokość i warunki przyznawania kwot na zakup ubrania typu cywilnego, z uwzględnieniem sposobu wypłacania równoważnika pieniężnego oraz kwot na zakup ubrania typu cywilnego. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory i normy oraz sposób noszenia umundurowania, normy ubioru typu cywilnego, a także rodzaje i wzory dystynkcji funkcjonariuszy oraz rodzaje i wzory oznak."}
{"id":"2001_298_55","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Nie umundurowany funkcjonariusz jest obowiązany na żądanie obywatela, wobec którego wykonuje czynność służbową, okazać legitymację służbową w taki sposób, aby zainteresowany miał możliwość odczytania i zanotowania nazwiska i imienia funkcjonariusza, numeru legitymacji i nazwy organu, który ją wydał."}
{"id":"2001_298_56","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Funkcjonariusz nie może bez zezwolenia przełożonego podejmować dodatkowych zajęć zarobkowych poza służbą. 2. Przełożony może zezwolić funkcjonariuszowi na podejmowanie zajęć zarobkowych poza służbą, jeżeli nie koliduje to z wykonywaniem zadań służbowych przez funkcjonariusza oraz wpływa dodatnio na podwyższenie jego kwalifikacji, a także nie narusza prestiżu służby. 3. Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany do złożenia, na polecenie przełożonego, oświadczenia o stanie majątkowym. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego oraz właściwość przełożonych w tych sprawach."}
{"id":"2001_298_57","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznych ani też uczestniczyć w działaniu tych partii lub na ich rzecz. 2. Z chwilą przyjęcia funkcjonariusza do służby ustaje jego dotychczasowe członkostwo w partii politycznej. 3. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o przynależności do stowarzyszeń krajowych działających poza służbą. 4. Przynależność do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo międzynarodowych wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub upoważnionego przez niego przełożonego."}
{"id":"2001_298_58","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Funkcjonariusze nie mogą zrzeszać się w związkach zawodowych."}
{"id":"2001_298_59","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Funkcjonariusz jest obowiązany powiadomić Szefa BOR o zamiarze wyjazdu za granicę. Jeżeli wyjazd jest planowany na okres dłuższy niż 3 dni, powiadomienie następuje w formie pisemnej."}
{"id":"2001_298_6","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Szef BOR podlega ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 2. Szef BOR jest przełożonym funkcjonariuszy BOR, zwanych dalej \"funkcjonariuszami\" oraz pracowników zatrudnionych w BOR. 3. Szefa BOR powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 4. Zastępców Szefa BOR, na wniosek Szefa BOR, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 5. W razie opróżnienia stanowiska Szefa BOR, minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu powołania nowego szefa, powierza pełnienie obowiązków Szefa BOR jednemu z jego zastępców, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. 6. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Szefa BOR, minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego szefa, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków Szefa BOR jednemu z jego zastępców."}
{"id":"2001_298_60","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Funkcjonariusz w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"2001_298_61","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Funkcjonariusz, który w związku ze służbą doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, otrzymuje odszkodowanie na zasadach i w trybie określonych w przepisach dla funkcjonariuszy Policji. W razie śmierci funkcjonariusza poniesionej w związku ze służbą odszkodowanie otrzymują pozostali po nim członkowie rodziny. 2. Organem właściwym w sprawach odszkodowań jest: 1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w stosunku do Szefa BOR i jego zastępców, 2) Szef BOR w stosunku do pozostałych funkcjonariuszy."}
{"id":"2001_298_62","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Funkcjonariusz, który: 1) w dniu 1 stycznia 1999 r. pełnił zawodową służbę wojskową, służbę w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej lub w Służbie Więziennej, 2) bezpośrednio po zakończeniu służby, o której mowa w pkt 1, podjął służbę w BOR - nabywa prawo do zaopatrzenia emerytalnego na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Więziennej oraz ich rodzin."}
{"id":"2001_298_63","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Funkcjonariusz otrzymuje uzbrojenie i wyposażenie specjalne niezbędne do właściwego wykonywania obowiązków służbowych. 2. Szef BOR lub upoważniony przez niego szef komórki organizacyjnej przydziela funkcjonariuszom wyposażenie specjalne niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, normy oraz sposób przyznawania, korzystania i przechowywania uzbrojenia z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa i skuteczności wykonywanych obowiązków służbowych."}
{"id":"2001_298_64","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Funkcjonariuszowi w czasie wykonywania obowiązków służbowych przysługuje wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których funkcjonariusz otrzymuje wyżywienie, oraz normy wyżywienia, z uwzględnieniem rodzajów tych norm oraz ich podziału, a także ilości produktów żywnościowych przypadających na te normy odpowiadające wykonywanym zadaniom i warunkom ich wykonywania. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, przypadki otrzymywania i wysokość równoważnika, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu jego wypłacania oraz przypadków zwiększenia i niewypłacania równoważnika."}
{"id":"2001_298_65","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Funkcjonariuszowi oraz jego małżonkowi i dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu przysługuje prawo do przejazdu na koszt BOR raz w roku do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem. 2. W razie niewykorzystania przysługującego prawa do przejazdu osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny. 3. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują funkcjonariuszowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki korzystania z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu realizacji prawa funkcjonariusza do przejazdu na koszt BOR. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wypłacania zryczałtowanego równoważnika pieniężnego, w sposób zapewniający równowartość poniesionych kosztów."}
{"id":"2001_298_66","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Funkcjonariuszowi-kobiecie przysługują szczególne uprawnienia przewidziane dla pracownic według przepisów prawa pracy, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_298_67","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Funkcjonariuszowi, który po zwolnieniu ze służby podjął pracę, okres służby wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z prawa pracy. 2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariusza zwolnionego ze służby w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu lub ukarania karą dyscyplinarną wydalenia ze służby."}
{"id":"2001_298_68","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych, z zastrzeżeniem ust. 2. Przez dni robocze rozumie się dni od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy. 2. Funkcjonariuszowi przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze: 1) 30 dni roboczych - po osiągnięciu 15 lat służby, 2) 33 dni roboczych - po osiągnięciu 20 lat służby, 3) 36 dni roboczych - po osiągnięciu 25 lat służby. 3. Funkcjonariusz uzyskuje prawo do pierwszego urlopu po roku służby."}
{"id":"2001_298_69","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Z ważnych względów służbowych funkcjonariusza można odwołać z urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać mu udzielenie urlopu w całości lub w części. Termin urlopu może być także przesunięty na wniosek funkcjonariusza umotywowany ważnymi względami. 2. Funkcjonariuszowi, który został odwołany z urlopu wypoczynkowego przysługuje: 1) prawo do powtórnego przejazdu na koszt BOR dla wykorzystania pozostałej części przerwanego urlopu, 2) na jego wniosek, zwrot innych udokumentowanych kosztów poniesionych przez funkcjonariusza, spowodowanych bezpośrednio odwołaniem go z urlopu. 3. Szef BOR, z ważnych względów służbowych, podejmuje decyzję o odwołaniu funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego i zwrocie kosztów. 4. Odwołanie funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 3, następuje na podstawie przekazanego telegraficznie lub telefonicznie polecenia szefa komórki organizacyjnej będącego jego przełożonym. W przypadku braku pewności, że polecenie do funkcjonariusza dotarło, stosuje się inne środki zawiadamiania 5. Funkcjonariuszowi, który nie wykorzystał urlopu w danym roku kalendarzowym, urlopu tego należy udzielić w ciągu pierwszych 3 miesięcy następnego roku."}
{"id":"2001_298_7","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Szef BOR kieruje BOR i zapewnia sprawne oraz efektywne wykonywanie jego zadań, w szczególności poprzez: 1) organizowanie ochrony, 2) prowadzenie polityki kadrowej, 3) określanie oraz wykonywanie programu szkolenia funkcjonariuszy i doskonalenia zawodowego pracowników, a także zapewnianie im właściwych warunków i trybu szkolenia, 4) współdziałanie z centralnymi organami administracji rządowej podległymi ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, jednostkami organizacyjnymi podporządkowanymi, podległymi oraz nadzorowanymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub Ministra Obrony Narodowej oraz innymi organami administracji rządowej i samorządu terytorialnego w zakresie zadań realizowanych przez BOR i te organy."}
{"id":"2001_298_70","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Szef BOR udziela funkcjonariuszowi płatnego urlopu okolicznościowego w celu zawarcia związku małżeńskiego, w przypadku urodzenia się dziecka, ślubu dziecka własnego, przysposobionego, pasierba, dziecka obcego przyjętego na wychowanie i utrzymanie, w tym także w ramach rodziny zastępczej, a także z powodu pogrzebu małżonka, dziecka, rodziców, rodzeństwa, teściów, dziadków i opiekunów oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką. Urlopu okolicznościowego można także udzielić funkcjonariuszowi do załatwienia ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie. 2. W razie pełnienia służby poza miejscem stałego zamieszkania, funkcjonariuszowi przysługuje raz w miesiącu płatny urlop okolicznościowy w celu odwiedzenia rodziny. Rodzinę w rozumieniu niniejszego przepisu stanowią: żona, mąż oraz dzieci wymienione w ust. 1 pozostające z funkcjonariuszem we wspólnym gospodarstwie domowym, a także pozostający na wyłącznym utrzymaniu funkcjonariusza jego rodzice, dziadkowie lub opiekunowie. 3. Urlop, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje w miesiącu, w którym funkcjonariusz wykorzystuje urlop wypoczynkowy w wymiarze co najmniej czternastu dni roboczych. 4. Czas trwania urlopu okolicznościowego może wynosić od jednego do pięciu dni.. Wymiar urlopu przeznaczonego na odwiedzenie rodziny jest uzależniony od odległości do miejsca stałego zamieszkania funkcjonariusza."}
{"id":"2001_298_71","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Szef BOR udziela płatnego urlopu szkoleniowego funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwolenie na pobieranie nauki lub odbywanie studiów i naukę tę pobiera lub odbywa studia, jak również uzyskał zezwolenie na przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub habilitacyjnego, a także na odbycie aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej. 2. Urlop szkoleniowy jest przeznaczony na udział w zajęciach obowiązkowych, przygotowanie się i złożenie egzaminów, przygotowanie pracy dyplomowej, doktorskiej, habilitacyjnej, przygotowanie i złożenie egzaminu dyplomowego, obrony pracy doktorskiej lub habilitacyjnej."}
{"id":"2001_298_72","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Wymiar urlopu szkoleniowego wynosi: 1) na przygotowanie się do egzaminu wstępnego i jego złożenie - 7 dni, 2) w szkołach wyższych, w każdym roku studiów - 21 dni, 3) dla funkcjonariuszy pobierających naukę w szkołach pomaturalnych i na studiach podyplomowych - 14 dni w celu przygotowania się i złożenia egzaminu końcowego, 4) w celu przygotowania się do złożenia egzaminów doktorskich i obrony rozprawy doktorskiej lub dla przygotowania się do kolokwium oraz wykładu habilitacyjnego - 28 dni, 5) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu radcowskiego - 30 dni, 6) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji legislacyjnej - 14 dni."}
{"id":"2001_298_73","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Urlop szkoleniowy może być udzielony funkcjonariuszowi jednorazowo albo w częściach w okresie danego roku szkolnego."}
{"id":"2001_298_74","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Szef BOR może udzielić, na pisemny wniosek funkcjonariusza w służbie stałej, uzasadniony ważnymi względami osobistymi, urlopu bezpłatnego w wymiarze do sześciu miesięcy. 2. Szef BOR, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem służby lub na wniosek funkcjonariusza, może w każdym czasie odwołać funkcjonariusza z urlopu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_298_75","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Funkcjonariuszowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie lub doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane następujące wyróżnienia: 1) pochwała, 2) pochwała w rozkazie, 3) nagroda pieniężna lub rzeczowa, 4) krótkoterminowy urlop w wymiarze do 7 dni jednakże nie więcej niż 10 dni w roku kalendarzowym, 5) przyznanie odznaki honorowej, 6) przedstawienie do odznaczenia państwowego, 7) przedterminowe mianowanie na wyższy stopień, 8) mianowanie na wyższe stanowisko służbowe. 2. Wyróżnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5 i 8, udziela Szef BOR na wniosek szefa komórki organizacyjnej. 3. Wyróżnień, o których mowa w ust. 1 pkt 6-7, udziela minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Szefa BOR. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania wyróżnień, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem wzoru odznaki honorowej, warunków jej przyznawania, sposobu wręczania, noszenia i ewidencjonowania. Rozdział 7 Mieszkania funkcjonariuszy"}
{"id":"2001_298_76","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego, zwanego dalej \"lokalem\", w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości oddalonej od tej miejscowości nie więcej niż 100 kilometrów, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych. 2. Funkcjonariuszowi w służbie przygotowawczej Szef BOR może przydzielić tymczasowy lokal. 3. Na tymczasowy lokal funkcjonariusza przeznacza się lokal, pokój gościnny, pokój w hotelu lub bursie albo pomieszczenie mieszkalne usytuowane w budynku przeznaczonym na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego o należytym stanie technicznym i sanitarnym. 4. Funkcjonariusz traci prawo do lokalu mieszkalnego w razie dyscyplinarnego wydalenia ze służby."}
{"id":"2001_298_77","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Członkami rodziny funkcjonariusza, których uwzględnia się przy przydziale lokalu, są pozostający z funkcjonariuszem we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) małżonek, 2) dzieci (własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej) pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 lat życia, 3) rodzice funkcjonariusza i jego małżonka będący na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo inwalidztwo, albo inne okoliczności są niezdolni do wykonywania zatrudnienia; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające."}
{"id":"2001_298_78","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Na lokal dla funkcjonariusza przeznacza się lokal będący w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub podległych mu organów, uzyskany w wyniku ich działalności inwestycyjnej albo od wojewodów, stanowiący własność gmin, a także zwalniany przez osoby, które decyzje o przydziale uzyskały z jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_298_79","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje równoważnik pieniężny, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny, o których mowa w art. 77, nie posiadają lokalu w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości odległej nie więcej niż 100 km od miejsca pełnienia służby. 2. Równoważnik, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się funkcjonariuszowi w służbie stałej, jeżeli w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości, o której mowa w ust. 1, on sam lub członkowie jego rodziny: 1) nie posiadają lokalu na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lokalu, umowy najmu lokalu, za który obowiązani są płacić czynsz regulowany, spółdzielczego lokalu albo domu jednorodzinnego, domu mieszkalno-pensjonatowego lub lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, 2) funkcjonariusz nie otrzymał tymczasowego lokalu. 3. Równoważnika, o którym mowa w ust. 1, nie przyznaje się funkcjonariuszowi, jeżeli: 1) utracił prawo lub zrzekł się prawa do zajmowanego dotychczas lokalu lub domu, 2) otrzymał środki finansowe na uzyskanie lokalu lub domu ze środków budżetu państwa, 3) małżonek funkcjonariusza otrzymał pomoc, o której mowa w pkt 2, 4) małżonek funkcjonariusza pobiera równoważnik pieniężny za brak lokalu, 5) bezzasadnie odmówił przyjęcia lokalu mieszkalnego, z pełnym wyposażeniem, odpowiadającego przysługującym mu normom zaludnienia. 4. W razie zbiegu uprawnień funkcjonariusza i jego małżonka do równoważnika, o którym mowa w ust. 1, przysługuje jeden korzystniejszy równoważnik. 5. Równoważnik, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w okresie od dnia powstania uprawnienia do jego pobierania do dnia, w którym nastąpiła utrata tego uprawnienia. Wypłata równoważnika następuje w okresach miesięcznych. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz warunki i tryb przyznawania równoważnika, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu ustalania jego wysokości oraz wypłacania."}
{"id":"2001_298_8","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Szef BOR wykonuje zadania bezpośrednio oraz przy pomocy swoich zastępców i szefów komórek organizacyjnych. 2. Szefa BOR w czasie jego nieobecności zastępuje wyznaczony przez niego jeden z jego zastępców. 3. Szef BOR może upoważnić swoich zastępców, a także innych funkcjonariuszy, do podejmowania decyzji w określonych sprawach. 4. Zastępcy Szefa BOR oraz szefowie komórek organizacyjnych wykonują zadania zgodnie z zakresami zadań określonymi przez Szefa BOR."}
{"id":"2001_298_80","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Decyzję w sprawie przyznania równoważników pieniężnych wydaje Szef BOR. 2. Równoważnik pieniężny przyznaje się na podstawie oświadczenia funkcjonariusza o jego sytuacji mieszkaniowej. 3. O każdej zmianie mającej wpływ na uprawnienie do otrzymania równoważnika pieniężnego albo na jego wysokość funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie pisemnie zawiadomić Szefa BOR."}
{"id":"2001_298_81","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Kwota wypłaconego równoważnika pieniężnego podlega zwrotowi w razie jego nienależnego pobrania na skutek: 1) podania nieprawdziwych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 80 ust. 2, mających wpływ na istnienie uprawnienia do tego równoważnika lub na jego wysokość, 2) niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 80 ust. 3. 2. W razie nienależnego pobrania przez funkcjonariusza równoważnika pieniężnego Szef BOR wydaje decyzję o jego zwrocie."}
{"id":"2001_298_82","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Funkcjonariuszowi, który zajmuje lokal w miejscowości, o której mowa w art. 76 ust. 1, przysługuje zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby w wysokości ceny biletów za przejazd koleją lub autobusami. 2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji."}
{"id":"2001_298_83","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Prawo do lokalu realizuje się przez: 1) przydział lokalu, 2) wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z lokalu. 2. Ekwiwalent pieniężny wypłaca się na podstawie umowy zawartej między Szefem BOR a osobą uprawnioną. 3. Wysokość ekwiwalentu pieniężnego wynosi 3% wartości przysługującego lokalu, za każdy rok podlegający zaliczeniu do wysługi lat, od której jest uzależniona wysokość uposażenia według posiadanego stopnia. Wartość przysługującego lokalu stanowi iloczyn maksymalnej powierzchni mieszkalnej należnej osobie uprawnionej do lokalu w dniu przyznania ekwiwalentu przez wskaźnik 1,66 i cenę 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu. Wysokość ekwiwalentu nie może być niższa niż 65% i wyższa niż 80% wartości przysługującego lokalu. 4. Cenę 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu ustala się według średnich cen rynkowych zakupu lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby w dniu przyznania ekwiwalentu. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania oraz wysokość ekwiwalentu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem sposobu ustalania i wypłacania tego ekwiwalentu."}
{"id":"2001_298_84","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Szef BOR, w drodze decyzji administracyjnej, przydziela funkcjonariuszowi lokal. 2. Lokalu w drodze decyzji administracyjnej nie przydziela się funkcjonariuszowi: 1) któremu zrealizowano prawo do lokalu przez wypłacenie ekwiwalentu, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 2, 2) posiadającemu w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej lokal odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej albo dom jednorodzinny, 3) którego małżonek posiada lokal lub dom, o którym mowa w pkt 2, 4) w przypadku zbycia przez niego lub jego małżonka własnościowego prawa do spółdzielczego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość albo domu, o którym mowa w pkt 2 z wyjątkiem przypadków określonych w art. 80 ust. 3. 5) w przypadku udzielenia pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe podczas pełnienia służby w Siłach Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej, Urzędzie Ochrony Państwa, Służbie Więziennej oraz Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"2001_298_85","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Funkcjonariusz oddelegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości otrzymuje tymczasowy lokal. Koszt zakwaterowania pokrywa się ze środków BOR."}
{"id":"2001_298_86","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany do opróżnienia lokalu, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, jeżeli: 1) podnajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzielony lokal lub jego część, 2) używa lokalu w sposób sprzeczny z umową najmu lub niezgodnie z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki dopuszczając do powstania szkód albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców, 3) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, 4) jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub opłat za świadczenia związane z eksploatacją lokalu przez okres co najmniej dwóch pełnych okresów płatności, pomimo pisemnego zawiadomienia o zamiarze wydania decyzji o opróżnieniu lokalu i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu zapłaty zaległych i bieżących należności, 5) otrzymał ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 2, 6) nie zwolnił, w terminie określonym odrębnymi przepisami, wcześniej przydzielonego lokalu, 7) zrzekł się uprawnień do zajmowanego lokalu, 8) przysługuje mu lub jego małżonkowi tytuł prawny do innego lokalu, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1; w takim przypadku osobom tym przysługuje prawo wyboru jednego z zajmowanych lokali, 9) po zwolnieniu ze służby funkcjonariusz lub pozostali po nim członkowie rodziny zajmują lokal położony w budynku przeznaczonym na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego, a osobom tym przydzielono lokal w tej samej lub pobliskiej miejscowości, o powierzchni odpowiadającej przysługującym normom zaludnienia, 10) zajmuje lokal bez tytułu prawnego. 2. Decyzję o opróżnieniu lokalu wydaje Szef BOR. 3. Decyzję o opróżnieniu lokalu wydaje się w stosunku do wszystkich osób zamieszkałych w tym lokalu. 4. Dodatkowe normy zaludnienia związane z zajmowanym stanowiskiem służbowym lub posiadanym stopniem, stosuje się również przy przydzielaniu funkcjonariuszowi innego lokalu, o którym mowa w art. 76 ust. 1 i 2. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przydzielania i opróżniania oraz normy zaludnienia lokali, o których mowa w art. 76 ust. 1 i 2. 6. W sprawach spornych wynikających ze stosunku najmu rozstrzygają sądy powszechne."}
{"id":"2001_298_87","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby, pełnionej jako służba stała, zachowuje prawo do lokalu, jeżeli nabył uprawnienia do: 1) emerytury, 2) renty inwalidzkiej z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą. 2. W razie śmierci: 1) funkcjonariusza pełniącego służbę stałą: a) spełniającego warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty inwalidzkiej z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą, b) którego śmierć pozostaje w związku ze służbą, 2) emeryta lub rencisty, o którym mowa w ust. 1 - prawo do lokalu nabywają członkowie rodziny wspólnie zamieszkali w tym lokalu z funkcjonariuszem, emerytem lub rencistą w dniu jego śmierci. 3. Prawo do lokalu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy jednego wspólnego lokalu i przysługuje przez czas posiadania uprawnień do renty rodzinnej. 4. Zachowanie lub nabycie uprawnień do lokalu stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, Szef BOR na podstawie zaświadczenia o posiadaniu uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 2, wydanego przez organ emerytalny. Rozdział 8 Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy"}
{"id":"2001_298_88","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza. 2. Zmiana wysokości uposażenia następuje z dniem powstania okoliczności uzasadniających tę zmianę. 3. Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana wysokości uposażenia nastąpiła w określonym dniu miesiąca kalendarzowego, uposażenie za każdy następny dzień do końca tego miesiąca oblicza się w wysokości 1\/30 części miesięcznego uposażenia."}
{"id":"2001_298_89","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Prawo do uposażenia ustaje z ostatnim dniem miesiąca, w którym funkcjonariusz: 1) został zwolniony ze służby, 2) zmarł lub zaginął, 3) otrzymał urlop bez prawa do uposażenia. 2. Prawo do uposażenia funkcjonariuszy zwolnionych ze służby stałej wygasa po upływie roku od zwolnienia ze służby, z zastrzeżeniem art. 105."}
{"id":"2001_298_9","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, przy uwzględnieniu zasad ochrony informacji niejawnych, szczegółową strukturę organizacyjną BOR."}
{"id":"2001_298_90","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Uposażenie funkcjonariusza składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia. 2. Funkcjonariuszowi przysługują także inne należności pieniężne: 1) zasiłek na zagospodarowanie w związku z powołaniem do służby stałej, 2) nagrody roczne i zapomogi, 3) nagrody jubileuszowe, 4) należności za podróże i przeniesienia służbowe, 5) należności w związku ze zwolnieniem ze służby, 6) należności pośmiertne. 3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, uwzględniając specyfikę i warunki pełnionej służby. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia według stanowiska służbowego typowe dla poszczególnych stopni. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, terminy płatności uposażenia i innych należności pieniężnych, z uwzględnieniem przypadków odstąpienia od tych terminów."}
{"id":"2001_298_91","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Uposażenie zasadnicze funkcjonariusza obejmuje: 1) uposażenie według stopnia, 2) uposażenie według stanowiska służbowego. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego: 1) według stopnia - z uwzględnieniem wysługi lat, 2) według stanowiska służbowego - dla poszczególnych stanowisk, w zależności od rangi stanowiska, zakresu wykonywanych zadań służbowych, ponoszonej odpowiedzialności i wymaganych kwalifikacji."}
{"id":"2001_298_92","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Do wysługi lat, od której jest uzależniona wysokość uposażenia według stopnia, zalicza się czynną służbę w BOR, czynną służbę wojskową oraz służbę w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej i Urzędzie Ochrony Państwa. 2. Do wysługi lat, o której mowa w ust. 1, zalicza się również inne okresy służby lub pracy wykonywanej przed powołaniem funkcjonariusza do służby, zaliczane na podstawie przepisów prawa pracy. 3. Funkcjonariuszowi, który ukończył studia w szkole wyższej, zalicza się do wysługi lat, o której mowa w ust. 1, również okres tych studiów, nie dłuższy jednak od programowego czasu trwania studiów."}
{"id":"2001_298_93","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Funkcjonariusz wyznaczony na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zachowuje stawkę dotychczasową do czasu uzyskania wyższej stawki uposażenia według stanowiska służbowego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariuszy, którzy zostali wyznaczeni na stanowiska służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia: 1) w okresie przygotowawczym, 2) w razie otrzymania miernej albo niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej, 3) na podstawie prawomocnego orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, wydanego w postępowaniu dyscyplinarnym, 4) wskutek obniżenia stopnia. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których funkcjonariuszowi przeniesionemu na inne stanowisko służbowe może być zachowane uposażenie według grupy przysługującej na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem przypadków zachowania uposażenia."}
{"id":"2001_298_94","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Funkcjonariusze odbywający studia lub naukę w szkołach albo na kursach otrzymują uposażenie według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem do szkoły lub na kurs. 2. Funkcjonariusze powołani do służby otrzymują do czasu wyznaczenia na stanowisko, uposażenie według stanowiska służbowego w stawce typowej dla posiadanego stopnia."}
{"id":"2001_298_95","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Szef BOR przyznaje uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszowi, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej."}
{"id":"2001_298_96","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Z tytułu pełnienia służby funkcjonariusz otrzymuje tylko jedno uposażenie określone w ustawie. 2. Za wykonywanie czynności zleconych, wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe, funkcjonariusz otrzymuje odrębne wynagrodzenie. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki odrębnego wynagrodzenia, szczegółowy tryb wypłaty wynagrodzenia. Rozporządzenie powinno w szczególności określić czynności zlecone wykraczające poza zwykłe obowiązki służbowe funkcjonariuszy uprawniające do dodatkowego wynagrodzenia, maksymalne stawki dodatkowego wynagrodzenia za wykonanie czynności zleconych, szczegółowe warunki i tryb przyznawania oraz wypłacania dodatkowego wynagrodzenia, a także terminy jego płatności."}
{"id":"2001_298_97","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych należności pieniężnych ulegają przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 2. Bieg przedawnienia przerywa: 1) każda czynność przed organem właściwym do rozpatrywania roszczeń, przedsięwzięta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia, 2) uznanie roszczenia. 3. Funkcjonariusz może dochodzić roszczeń, o których mowa w ust. 1, przed sądem okręgowym - sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. 4. Egzekucja roszczeń podlega wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_298_98","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. Uposażenie i inne należności pieniężne pobrane przez funkcjonariusza, przysługujące mu według zasad obowiązujących w dniu wypłaty, nie podlegają zwrotowi, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_298_99","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Funkcjonariusz otrzymuje dodatki do uposażenia: 1) specjalny, 2) uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami funkcjonariusza, warunkami albo miejscem pełnienia służby. 2. Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w stawkach miesięcznych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb otrzymywania dodatków do uposażenia oraz ich wysokość. Rozporządzenie w szczególności określi dodatki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz ich zakres podmiotowy, a także warunki i tryb przyznawania, zawieszania i cofania oraz terminy wypłacania dodatków do uposażenia."}
{"id":"2001_301_1","title":"Ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 104{1} w § 1 skreśla się pkt 3; 2) art. 129 otrzymuje brzmienie: \"Art. 129. § 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 3 miesięcy, z zastrzeżeniem przepisów art. 129{4}, 132 § 2 i 4 oraz art. 142. § 2. Praca w granicach nie przekraczających 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. § 3. W razie rozwiązania umowy o pracę przed upływem okresu rozliczeniowego, pracownikowi przysługuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia, obliczonego jak za pracę w godzinach nadliczbowych przy odpowiednim stosowaniu przepisu § 2 - za czas przepracowany od początku okresu rozliczeniowego do dnia rozwiązania umowy o pracę.\"; 3) skreśla się art. 129{1}-129{3}; 4) w art. 129{4} w § 1 wyrazy \"42 godzin\" zastępuje się wyrazami \"40 godzin\"; 5) w art. 129{5} skreśla się wyrazy \"129{2} i\"; 6) art. 129{7} otrzymuje brzmienie: \"Art. 129{7}. Sposób ustalenia rozkładów czasu pracy, o którym mowa w art. 129, 129{4} i 129{6}, określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy.\"; 7) w art. 132 w § 5 użyte dwukrotnie wyrazy \"129{1} § 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 129 § 2 i 3\"; 8) w art. 154 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Dni wolnych od pracy, wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, nie wlicza się do urlopu.\"."}
{"id":"2001_301_2","title":"Ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 2. 1. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2001 r. przeciętna tygodniowa norma czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy nie może przekraczać 42 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Praca w granicach nie przekraczających 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. 2. W okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. przeciętna tygodniowa norma czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy nie może przekraczać 41 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Praca w granicach nie przekraczających 8 godzin na dobę i przeciętnie 41 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. 3. W celu zachowania przeciętnych tygodniowych norm czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, określonych w ust. 1 i 2, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2002 r. dobowy wymiar czasu pracy może być podwyższony, jeżeli jest to możliwe ze względu na organizację pracy, nie więcej niż do 10 godzin. Taka praca nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. 4. Podwyższenie dobowego wymiaru czasu pracy przewidziane w ust. 3 nie dotyczy pracowników wymienionych w art. 129{5} Kodeksu pracy; za czas niewykonywania pracy z tego powodu pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia obejmującego pełny tygodniowy wymiar czasu pracy."}
{"id":"2001_301_3","title":"Ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 3. W systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 129{4} § 1 Kodeksu pracy, czas pracy nie może przekraczać w 2001 r. przeciętnie 42 godzin, a w roku 2002 przeciętnie 41 godzin - na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym."}
{"id":"2001_301_4","title":"Ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 4. W systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 132 § 2 Kodeksu pracy, w 2001 r. stosuje się odpowiednio art. 2 ust. 1 zdanie drugie, a w 2002 r. stosuje się odpowiednio art. 2 ust. 2 zdanie drugie."}
{"id":"2001_301_5","title":"Ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 5. Wprowadzenie norm czasu pracy przewidzianych w ustawie nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w stałej miesięcznej wysokości. Składniki wynagrodzenia określone w inny sposób ulegają podwyższeniu w stopniu zapewniającym zachowanie przez pracownika wynagrodzenia nie niższego niż dotychczas otrzymywane."}
{"id":"2001_301_6","title":"Ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 6. Jeżeli obniżenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy z 42 do 41 godzin oraz z 41 do 40 godzin następuje w trakcie okresu rozliczeniowego, pracodawca jest obowiązany rozliczyć czas pracy pracowników przepracowany do dnia obniżenia normy. Przepis art. 129 § 3 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_301_7","title":"Ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia tej ustawy."}
{"id":"2001_320_1","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Do zadań Inspekcji Sanitarnej należy również wydawane opinii co do zgodności z warunkami sanitarnymi określonymi przepisami Unii Europejskiej przedsięwzięć i zrealizowanych inwestycji, których realizacja jest wspomagana przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej. 2. Opinie, o których mowa w ust. 1, są wydawane na wniosek podmiotu ubiegającego się o pomoc finansową.\"."}
{"id":"2001_320_2","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 951 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) podejmowanie innych działań określonych w odrębnych przepisach, w szczególności w zakresie regulacji rynków rolnych.\", b) skreśla się ust. 4; 2) w art. 8 w ust. 2: a) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) procedury działalności interwencyjnej, w tym dotyczące organizowania i przeprowadzania przetargów.\", b) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) procedury wyboru przedsiębiorców w zakresie tworzenia i gospodarowania rezerwami,\"."}
{"id":"2001_320_3","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i poz. 550 i Nr 88, poz. 983 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 19) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Nadzór nad Agencją sprawuje minister właściwy do spraw rozwoju wsi, a w zakresie gospodarki finansowej i gospodarowania środkami, o których mowa w art. 3a ust. 1 - minister właściwy do spraw finansów publicznych.\"; 2) art. 3a otrzymuje brzmienie: \"Art. 3a. 1. Agencja wspomaga realizację zadań wymienionych w art. 3 ust. 1 ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej oraz z innych źródeł zagranicznych, jeśli umowy międzynarodowe tak stanowią. 2. Agencja może realizować również inne zadania ze środków pochodzących ze źródeł, o których mowa w ust. 1, jeśli umowy międzynarodowe tak stanowią. 3. W ramach nadzoru, o którym mowa w art. 2, minister właściwy do spraw finansów publicznych w szczególności: 1) sprawdza stan przygotowania Agencji do obsługi i gospodarowania środkami pochodzącymi z funduszy Unii Europejskiej oraz krajowymi środkami publicznymi przeznaczonymi na współfinansowanie zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1, 2) sprawdza przestrzeganie przez Agencję szczegółowych zasad gospodarowania środkami, o których mowa w pkt 1, 3) kontroluje i weryfikuje plany finansowe Agencji w zakresie gospodarowania środkami, o których mowa w pkt 1, oraz zgodność tych planów z zasadami udzielania pomocy z funduszy Unii Europejskiej. 4. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w przygotowaniu Agencji do obsługi i gospodarowania środkami, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub nieprawidłowego gospodarowania przez Agencję tymi środkami minister właściwy do spraw finansów publicznych może zawiesić lub wstrzymać ich wydatkowanie. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres i kierunki działań oraz sposób realizacji zadań Agencji, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając zasady obowiązujące w Unii Europejskiej lub postanowienia właściwych umów międzynarodowych, 2) szczegółowe zasady i tryb sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 3, a w szczególności przeprowadzania kontroli finansowej Agencji w zakresie gospodarowania środkami pochodzącymi z funduszy Unii Europejskiej oraz krajowymi środkami publicznymi przeznaczonymi na współfinansowanie zadań Agencji.\"; 3) po art. 3a dodaje się art. 3b w brzmieniu: \"Art. 3b. Agencja realizuje zadania określone w odrębnych przepisach w szczególności dotyczące regulacji rynków rolnych oraz rozwoju obszarów wiejskich.\"."}
{"id":"2001_320_4","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. \" Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802, z 2000 r. Nr 22, poz. 269, Nr 119, poz. 1250 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...) w art. 14 wprowadza się następujące zmiany: a) w § 6 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem § 6m.\", b) po § 6j dodaje się § 6k-6n w brzmieniu: \"§ 6k. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, może uzależnić wydanie pozwolenia, o którym mowa w § 6, od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w określonej wysokości, z tym że nie może ona przekraczać 100% wartości celnej towaru. § 6l. W razie wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości mniejszej niż 95% ogólnej ilości lub wartości towaru objętego pozwoleniem kaucja ulega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa. § 6ł. Minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem § 8a, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb pobierania kaucji, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej. § 6m. W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, pozwolenie, o którym mowa w § 6, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego. § 6n. Od decyzji, o której mowa w § 6m, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.\", c) w § 7 i 8 na końcu dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem § 8a\", d) po § 8 dodaje się § 8a w brzmieniu: \"§ 8a. W zakresie towarów rolno-spożywczych, w rozumieniu przepisów o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym, rozporządzenia, o których mowa w § 6ł, 7 i 8, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.\"."}
{"id":"2001_320_5","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752) w art. 35: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Do zadań Inspekcji Weterynaryjnej należy również wydawanie opinii co do zgodności z warunkami weterynaryjnymi określonymi przepisami Unii Europejskiej przedsięwzięć i zrealizowanych inwestycji, których realizacja jest wspomagana przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej. 3. Opinie, o których mowa w ust.2, są wydawane na wniosek podmiotu ubiegającego się o pomoc finansową.\"."}
{"id":"2001_320_6","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 119, poz. 1250) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 2 po wyrazach \"może ustanowić\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2a\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W zakresie towarów rolno-spożywczych rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje również w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.\"; 2) w art. 17: a) w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 1a\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. W zakresie towarów rolno-spożywczych decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego. 1b. Od decyzji, o której mowa w ust. 1a, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.\"; 3) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, określi towary rolno-spożywcze, o których mowa w art. 8 ust. 2a i art. 17 ust. 1a, mając na względzie zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych.\"."}
{"id":"2001_320_7","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 7. Do dnia wejścia w życie przepisów dotyczących regulacji poszczególnych rynków rolnych Prezes Agencji Rynku Rolnego przedstawia Radzie Ministrów do zatwierdzenia zaopiniowany przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych i ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz Radę Agencji Rynku Rolnego roczny program działań interwencyjnych, który obejmuje w szczególności: 1) wykaz produktów rolnych i żywnościowych objętych działalnością Agencji oraz ceny interwencyjne zakupu tych produktów, 2) kwoty dopłat do cen skupu produktów, o których mowa w pkt 1, stawki tych dopłat, kwoty dopłat do wywozu produktów, o których mowa w pkt 1, i terminy udzielania dopłat, 3) środki finansowe niezbędne do wykonania rocznego programu, 4) kwotę poręczeń kredytów udzielanych przez Agencję."}
{"id":"2001_320_8","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych: 1) przeprowadzi postępowanie mające na celu potwierdzenie spełniania przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa funkcji agencji płatniczej i wdrażającej, w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej, 2) przeprowadzi do dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej postępowanie mające na celu potwierdzenie spełniania przez Agencję Rynku Rolnego oraz Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa funkcji agencji płatniczych, w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej, w szczególności w zakresie wykonywania zadań dotyczących regulacji rynków rolnych oraz rozwoju obszarów wiejskich."}
{"id":"2001_320_9","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy - Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_41_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz.U. Nr 162, poz. 1112) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 3 na końcu lit. b) dodaje się wyrazy \"albo zabezpiecza kopalnie przed zagrożeniami wodnymi po zakończeniu likwidacji kopalni,\", b) w pkt 8 w zdaniu wstępnym po myślniku wyrazy \"należy przez to rozumieć takiego pracownika zatrudnionego pod ziemią oraz pracownika zatrudnionego w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, z którym zawarto umowę o pracę na czas nieokreślony, jeżeli\" zastępuje się wyrazami \"należy przez to rozumieć pracownika zatrudnionego, w dniu wejścia w życie ustawy, pod ziemią oraz w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, z którym zawarto umowę o pracę na czas nieokreślony, jeżeli\", c) w pkt 9 kropkę na końcu lit. b) zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) ekwiwalencie pieniężnym obliczonym jako wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy na potrzeby ustalania wysokości świadczenia socjalnego i zasiłku socjalnego - należy przez to rozumieć wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy pomniejszone o kwotę odprowadzanych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, w części finansowanej przez ubezpieczonego.\"; 2) w art. 3 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin górniczych, o których mowa w art. 2 pkt 9.\"; 3) w art. 4 w ust. 1 w pkt 1 w lit. b), w art. 17 w ust. 5 w zdaniu wstępnym, w art. 35 w ust. 1 w zdaniu wstępnym użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 4) w art. 5: a) w ust. 2 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem ust. 2a i ust. 2b.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i ust. 2b w brzmieniu: \"2a. Z dniem przejęcia przez spółkę, o której mowa w art. 13a, kopalni postawionej w stan całkowitej likwidacji, podlegają umorzeniu następujące zobowiązania dotyczące tej kopalni, wraz z odsetkami: 1) powstałe przed dniem 1 stycznia 1999 r. wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - z tytułu ubezpieczeń społecznych, 2) powstałe przed dniem 1 stycznia 2000 r. wobec: a) budżetu państwa - z tytułu podatku od towarów i usług, b) Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - z tytułu należnych składek, c) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - z tytułu należnych wpłat, d) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej - z tytułu należnych opłat i kar, w częściach dotyczących tych funduszy, e) gminy - z tytułu opłat i kar należnych gminie. 2b. Wielkość zobowiązań podlegających umorzeniu, o których mowa w ust. 2a, zostanie określona w umowie, o której mowa w art. 8 ust. 1.\", c) w ust. 4: - w pkt 1 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 2002 r.\", - w pkt 3 wyrazy \"od dnia 1 stycznia 2001 r.\" zastępuje się wyrazami \"od dnia 1 stycznia 2003 r.\", d) w ust. 6: - w pkt 1 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 2002 r.\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) począwszy od dnia 1 stycznia 2003 r. następuje spłata zobowiązań w równych ratach kwartalnych, z tym że ostatnią ratę należy uregulować w terminie do dnia 31 grudnia 2007 r.,\"; 5) w art. 6: a) w ust. 2 po wyrazach \"o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 4\" dodaje się wyrazy \"i w art. 9 ust. 1-3\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Umorzenie lub przejęcie, w trybie art. 13a ust. 3, kwoty zobowiązań uwzględnia się w rachunku zysków i strat, na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości, z tym że przychody powstałe z tych tytułów nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.\"; 6) w art. 7: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku przedsiębiorstwa górniczego, które powstało po dniu 30 czerwca 1999 r., postępowanie oddłużeniowe wszczyna się na jego wniosek złożony wierzycielowi do dnia 31 marca 2001 r.\", b) w ust. 3 wyrazy \"o którym mowa w ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"o którym mowa w ust. 2 i w ust. 2a\" oraz wyrazy \"na działalności operacyjnej, najpóźniej do końca 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"ze sprzedaży węgla, najpóźniej do końca 2001 r.\", c) w ust. 6 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Minister Gospodarki, w uzgodnieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Ministrem Finansów i Ministrem Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki, w uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska, finansów publicznych i Skarbu Państwa\"; 7) w art. 8: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku niemożności terminowego regulowania zobowiązań, o których mowa w ust. 2 pkt 5, zobowiązania te mogą być regulowane przez dłużnika na zasadach określonych w umowie zawartej z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.\", b) w ust. 5 po wyrazach \"w ust. 2\" dodaje się wyrazy \"lub wynikających z umowy, o której mowa w ust. 2a,\", c) w ust. 6 wyrazy \"Minister Gospodarki, w uzgodnieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Ministrem Finansów i Ministrem Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki, w uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska, finansów publicznych i Skarbu Państwa\", d) w ust. 7 wyrazy \"Ministra Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\"; 8) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1, powstałe po dniu 31 marca 1998 r., do czasu uzyskania rentowności, jednak nie dłużej niż do dnia: 1) 31 grudnia 2002 r. - dla zobowiązań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 3-5, 2) 31 grudnia 2000 r. - dla zobowiązań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 - w przypadku niemożności ich regulowania stwierdzonej w opinii, o której mowa w art. 7 ust. 6, mogą być regulowane przez dłużnika na zasadach określonych w umowie zawartej z wierzycielem.\", b) w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"do dnia 31 grudnia 2000 r.\" zastępuje się wyrazami \"do dnia 31 grudnia 2002 r.\"; 9) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. Likwidacja kopalni, po zakończeniu wydobycia węgla, może być prowadzona przez spółkę prawa handlowego, której akcjonariuszem albo wspólnikiem jest Skarb Państwa lub spółki węglowe, jeżeli przedmiotem przedsiębiorstwa takiej spółki jest wyłącznie prowadzenie likwidacji kopalń, zagospodarowywanie majątku likwidowanych kopalń, zbędnego majątku spółek węglowych oraz tworzenie nowych miejsc pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanych kopalń. Do spółki tej przepisy art. 43 ust. 1 i art. 45-47 stosuje się odpowiednio. 2. Działalność spółki, o której mowa w ust. 1, będzie finansowana ze środków i na zasadach określonych w art. 16. 3. Spółka, o której mowa w ust. 1, z dniem przejęcia kopalni postawionej w stan całkowitej likwidacji przejmuje zobowiązania: Kopalni Węgla Kamiennego \"Jan Kanty\" SA, Kopalni Węgla Kamiennego \"Porąbka - Klimontów\" SA, Kopalni Węgla Kamiennego \"Saturn\" SA, Kopalni Węgla Kamiennego \"Sosnowiec\" SA, Kopalni Węgla Kamiennego SŻory\" SA, Wałbrzyskich Kopalń Węgla Kamiennego, Kopalni Węgla Kamiennego \"Nowa Ruda\", dotyczące tych kopalń, w tym zaległy podatek od nieruchomości, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2a i ust. 2b. 4. Spółkę, o której mowa w ust. 1, zwalnia się z obowiązku: 1) dokonywania bieżących wpłat na rzecz Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 2) ponoszenia opłat skarbowych z tytułu czynności prawnych związanych z wnoszeniem majątku likwidowanych kopalń do tworzonych podmiotów gospodarczych. 5. Spółka, o której mowa w ust. 1, jeżeli przedmiotem jej działalności jest prowadzenie likwidacji zakładów górniczych, przejmuje prawa i obowiązki dotychczasowych przedsiębiorców, wynikające z decyzji administracyjnych wydanych na podstawie Prawa geologicznego i górniczego.\"; 10) w art. 14 w ust. 2, w art. 17 w ust. 5 w zdaniu wstępnym, w art. 22 w ust. 7, w art. 30 w ust. 2, w art. 31, w art. 34 w ust. 2, w art. 35 w ust. 1 w zdaniu wstępnym i w ust. 2, w art. 48 w ust. 1-3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\"; 11) w art. 16: a) w ust. 2 wyrazy \"Ministrem Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw gospodarki\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania oraz sposób wykorzystania dotacji z budżetu państwa przeznaczonej na finansowanie likwidacji kopalń, zabezpieczenia kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, usuwania szkód wywołanych ruchem zakładu górniczego, powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów, oraz szczegółowe warunki powodujące cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności: 1) cele, na jakie przeznacza się dotację, 2) tryb rozliczania przyznanej dotacji.\"; 12) w art. 19 w ust. 2 kropkę na końcu zdania skreśla się oraz dodaje się wyrazy \"i w przedsiębiorstwach robót górniczych.\"; 13) w art. 20: a) w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach \"podjęła inne zatrudnienie\" dodaje się wyrazy \"lub działalność gospodarczą\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Pracownicy zatrudnieni pod ziemią lub w zakładach przeróbki mechanicznej węgla kamiennego w kopalniach całkowicie lub częściowo likwidowanych, którzy nie skorzystają z uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a)-e), otrzymają propozycje pracy na czas nieokreślony w kopalniach czynnych.\"; 14) w art. 22 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Wysokość odpisu podstawowego na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717), wynosi na jednego pracownika przebywającego na urlopie górniczym 37,5% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w art. 5 ust. 2 tej ustawy.\"; 15) w art. 23: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zasiłek socjalny przysługujący pracownikom, o których mowa w ust. 1, przyznawany jest na okres dwóch lat.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Osobie otrzymującej zasiłek socjalny, która podejmie zatrudnienie na czas nieokreślony poza górnictwem lub rozpocznie działalność gospodarczą udokumentowaną powstaniem obowiązku podatkowego, przysługuje miesięcznie 50% przyznanego zasiłku socjalnego, wypłacanego nie dłużej niż do końca okresu, na który zasiłek przyznano, pod warunkiem że zgłosi ten fakt przedsiębiorstwu górniczemu zobowiązanemu do wypłacenia tego zasiłku, w terminie miesiąca od dnia podjęcia pracy lub rozpoczęcia działalności gospodarczej.\", c) skreśla się ust. 5-7; 16) w art. 24 w ust. 2 kropkę na końcu zdania skreśla się oraz dodaje się wyrazy \"lub korzystającej z jednorazowej odprawy bezwarunkowej, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. d).\"; 17) w art. 26: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jednorazowa odprawa pieniężna bezwarunkowa, w wysokości 3,6krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy, przysługuje także pozostałym pracownikom zatrudnionym na powierzchni kopalni.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przez pozostałych pracowników zatrudnionych na powierzchni kopalni należy rozumieć takich pracowników, którzy w dniu wejścia w życie ustawy byli zatrudnieni w kopalni na czas nieokreślony i posiadają co najmniej 5-letni staż pracy w przedsiębiorstwach, o których mowa w art. 2 pkt 8.\"; 18) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Pracodawca spoza górnictwa, który zobowiąże się do zatrudnienia na czas nieokreślony byłego pracownika przedsiębiorstwa górniczego, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, na co najmniej 24 miesiące na specjalnie w tym celu utworzonym stanowisku pracy, może ubiegać się o kredyt bankowy na preferencyjnych warunkach, z przeznaczeniem na pokrycie związanych z tym kosztów.\"; 19) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Pożyczki, o których mowa w art. 27 ust. 1, są udzielane przez lokalne lub regionalne instytucje finansowe zasilane z budżetu państwa lub z innych źródeł finansowych. 2. Kredytu, o którym mowa w art. 28, udziela bank, o którym mowa w art. 39 ust. 4, na zasadach określonych w umowie zawartej między bankiem a ministrem właściwym do spraw gospodarki. 3. Kredyt na cele, o których mowa w art. 28, jest objęty dopłatą ze środków budżetowych określonych w ustawie budżetowej. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania kredytów dla pracodawców spoza górnictwa, którzy zobowiążą się do zatrudnienia na czas nieokreślony byłych pracowników przedsiębiorstw górniczych na specjalnie w tym celu utworzonych stanowiskach pracy. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności: 1) przedmiot i okres stosowania dopłaty, o której mowa w ust. 3, 2) tryb rozliczeń z tytułu dopłat do kredytu, o którym mowa w art. 28, 3) szczegółowe zasady zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2.\"; 20) w art. 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się możliwość zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych i przedsiębiorstwach robót górniczych: 1) pracowników o specjalistycznych kwalifikacjach, innych niż określeni w ust. 1, 2) byłych pracowników, którzy pobierali rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, któremu ulegli w czasie zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych i przedsiębiorstwach robót górniczych i którzy utracili prawo do pobierania renty, jeżeli ich stan zdrowia pozwala na wykonywanie pracy na stanowisku zajmowanym przed wypadkiem oraz będą mogli nabyć prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2007 r.\"; 21) w art. 34 w ust. 2, w art. 35 w ust. 1 w zdaniu wstępnym użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw pracy\"; 22) w art. 39: a) w ust. 4, w ust. 7 w zdaniu wstępnym i w pkt 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\", b) w ust. 7 w zdaniu wstępnym wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 23) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. W latach 2001-2002 gminie górniczej, która nie uzyskała dochodów na skutek nieregulowania przez przedsiębiorstwo górnicze należności z tytułu opłaty eksploatacyjnej, przysługuje część rekompensująca subwencji ogólnej. 2. Kwotę przeznaczoną na część rekompensującą subwencji, o której mowa w ust. 1, dla gmin górniczych określa dla każdego roku budżetowego ustawa budżetowa. 3. Część subwencji, o której mowa w ust. 1, jest przyznawana gminie górniczej, jeżeli utracone dochody budżetu gminy w roku poprzedzającym przyznanie subwencji z tytułu, o którym mowa w ust. 1, wynoszą co najmniej 10% wykonanych w tym samym roku dochodów własnych. 4. Kwotę, o której mowa w ust. 2, rozdziela się między gminy górnicze, o których mowa w ust. 3, proporcjonalnie do utraconych dochodów z tytułu opłaty eksploatacyjnej danej gminy górniczej w łącznej kwocie utraconych dochodów wszystkich gmin górniczych. 5. Kwoty części rekompensującej subwencji ogólnej, ustalone zgodnie z ust. 4, minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje gminom górniczym w terminie do dnia 25 listopada roku budżetowego. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i szczegółowe zasady przyznawania części rekompensującej subwencji ogólnej, a w szczególności treść wniosku, termin jego składania i szczegółowe dane o rocznych skutkach utraconych dochodów gmin górniczych z tytułu opłaty eksploatacyjnej.\"; 24) w art. 42: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministra Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\", b) w ust. 2: - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) zabezpieczenia kopalń przed zagrożeniami wodnymi oraz odsalania wód dołowych w okresie likwidacji i po zakończeniu likwidacji kopalni,\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) restrukturyzacji zatrudnienia, w tym odpisu, o którym mowa w art. 22 ust. 3a, naliczanego na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w spółce, o której mowa w art. 13a,\", - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) tworzenia nowych miejsc pracy przez pracodawców, o których mowa w art. 28,\", c) w ust. 3, w ust. 4 i w ust. 6 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\", d) w ust. 8: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"Ministra Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\", - w pkt 1 po wyrazach \"likwidacji kopalń\" dodaje się wyrazy \"oraz kosztów zabezpieczenia kopalń przed zagrożeniem wodnym po zakończeniu likwidacji kopalń\"; 25) w art. 45: a) w ust. 1: - wyrazy \"kompetencje Ministra Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa\", - wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\", b) w ust. 2 w zdaniu wstępnym, w ust. 3 i w ust. 6 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Skarbu Państwa\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw Skarbu Państwa\"; 26) w art. 49: a) w ust. 1: - wyrazy \"Ministra Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\", - wyrazy \"Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej\", - wyrazy \"Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się wyrazami \"Ministerstwa Środowiska\", - wyrazy \"wojewoda katowicki\" zastępuje się wyrazami \"Wojewoda Śląski\", - wyrazy \"marszałek sejmiku województwa śląskiego\" zastępuje się wyrazami \"marszałek województwa śląskiego\", b) w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"Ministra Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\"; 27) art. 54 otrzymuje brzmienie: \"Art. 54. 1. Przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i poz. 802, Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948) na podstawie wniosków złożonych do dnia 31 grudnia 2002 r., do okresów pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, o której mowa w art. 48 ust. 1 tej ustawy, zalicza się, z zastrzeżeniem ust. 2: 1) okresy czynnej służby wojskowej, poprzedzonej pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pod warunkiem podjęcia takiej pracy w ciągu 30 dni od dnia zakończenia tej służby, 2) okresy niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy, 3) okresy, do czterech lat, pełnienia funkcji z wyboru w organach związku zawodowego zrzeszającego górników, poprzedzonego pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. 2. Przy ustalaniu uprawnień do górniczej emerytury bez względu na wiek, okresy, o których mowa w ust. 1, zalicza się do okresu pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy tylko tym pracownikom, którzy posiadają co najmniej 15 lat takiej pracy i spełniają warunki określone w art. 49 ustawy, o której mowa w ust. 1.\"; 28) w art. 55: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \" , pod warunkiem, że w okresie trzech miesięcy od dnia uzyskania uprawnienia, nie złoży wniosku do pracodawcy o pobieranie deputatu węglowego w naturze\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Warunkiem otrzymania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla przez osobę, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, jest złożenie pracodawcy pisemnego oświadczenia o rezygnacji z prawa do pobierania deputatu węglowego w naturze.\", c) w ust. 4 wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\", d) w ust. 5: - wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\", - wyrazy \"Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw pracy\"; 29) w art. 58 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \"które zachowują moc po dniu 31 grudnia 2002 r.\"."}
{"id":"2001_41_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych","text":"Art. 2. Przepisy art. 1 pkt 4 lit. b) stosuje się do kopalń przejętych przed dniem wejścia w życie ustawy przez spółkę prawa handlowego utworzoną w celu ich likwidacji, z tym że umorzenie zobowiązań następuje z dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_41_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych","text":"Art. 3. 1. Przedsiębiorstwa górnicze i przedsiębiorstwa robót górniczych, które do dnia 30 czerwca 1999 r. złożyły wniosek o wszczęcie postępowania oddłużeniowego, mogą, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zmienić treść wniosku, dokonując korekty programu naprawczego, w której uwzględnione zostaną skutki zmian wynikające z art. 1 pkt 4, 6 i pkt 8. 2. Skorygowane programy naprawcze opiniuje minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii ministrów właściwych do spraw środowiska, finansów publicznych i Skarbu Państwa oraz uzyskaniu stanowiska: Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Prezesa Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i zarządów gmin górniczych. 3. Udzielenie opinii i przedstawienie stanowisk, o których mowa w ust. 2, ministrowi właściwemu do spraw gospodarki powinno nastąpić w terminie 14 dni od dnia otrzymania korekty programu; nieudzielenie opinii lub nieprzedstawienie stanowiska w tym terminie oznacza akceptację korekty programu naprawczego. 4. Udzielenie opinii, o której mowa w ust. 2, przez ministra właściwego do spraw gospodarki powinno nastąpić w terminie 30 dni od dnia otrzymania korekty programu; nieudzielenie opinii w tym terminie oznacza akceptację korekty programu naprawczego."}
{"id":"2001_41_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych","text":"Art. 4. W stosunku do osoby, która otrzymuje ekwiwalent pieniężny na podstawie art. 55 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, uprawnienie do otrzymania deputatu węglowego przysługuje, jeżeli złoży ona, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wniosek do pracodawcy o pobieranie deputatu węglowego w naturze."}
{"id":"2001_41_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_423_1","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 września 2001 r. Akademię Sztuk Pięknych w Katowicach, zwaną dalej \"Akademią\". 2. Siedzibą Akademii jest miasto Katowice. 3. Akademia jest uczelnią państwową."}
{"id":"2001_423_2","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Akademii jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie sztuk plastycznych i mieszczących się w nich dyscyplin artystycznych oraz w zakresie nauk humanistycznych."}
{"id":"2001_423_3","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 3. Nadzór nad Akademią sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego."}
{"id":"2001_423_4","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 4. 1. Akademię tworzy się z Filii Akademii Sztuk Pięknych imienia Jana Matejki w Krakowie, w Katowicach. 2. Mienie Akademii Sztuk Pięknych imienia Jana Matejki w Krakowie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe będące w zarządzie Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, staje się mieniem Akademii. 3. Akademia, z dniem utworzenia, przejmuje prawa i zobowiązania Akademii Sztuk Pięknych imienia Jana Matejki w Krakowie dotyczące Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach."}
{"id":"2001_423_5","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 5. 1. Z dniem utworzenia Akademii: 1) pracownicy Akademii Sztuk Pięknych imienia Jana Matejki w Krakowie zatrudnieni w Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach stają się pracownikami Akademii, 2) studenci Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach stają się studentami Akademii, 3) osoby przyjęte na pierwszy rok studiów na rok akademicki 20012002 do Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach stają się osobami przyjętymi do Akademii. 2. Podstawowe jednostki organizacyjne Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach stają się podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Akademii. 3. Jednostki organizacyjne Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, które przed dniem utworzenia Akademii posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po utworzeniu Akademii."}
{"id":"2001_423_6","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 6. 1. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach stają się z dniem 1 września 2001 r. organami Akademii. 2. Dotychczasowi przedstawiciele Filii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach do Senatu Akademii Sztuk Pięknych imienia Jana Matejki w Krakowie pełnią funkcję Senatu Akademii do dnia wyboru Senatu Akademii w trybie i na zasadach określonych w art. 7."}
{"id":"2001_423_7","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 7. Wybory do Senatu Akademii oraz wybory dziekanów i rad wydziałów zostaną przeprowadzone do dnia 30 września 2001 r. w trybie i na zasadach określonych w Statucie Akademii."}
{"id":"2001_423_8","title":"Ustawa z dnia 15 lutego 2001 r. o utworzeniu Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_424_1","title":"Ustawa z dnia 15 marca 2001 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 101, poz. 1178 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 483, Nr 48, poz. 552, Nr 70, poz. 819, Nr 114, poz. 1193 i Nr 116, poz. 1216) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30: a) w ust. 3 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) inne dokumenty potwierdzające spełnienie warunków uzyskania zezwolenia.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wykaz dokumentów, które dołącza się do wniosku, o którym mowa w ust. 1 oraz w art. 32 ust. 6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność uzyskania: 1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 - pełnej informacji o założycielach oraz mającym powstać zakładzie ubezpieczeń, 2) w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 6 - pełnej informacji o zakładzie ubezpieczeń i planowanej działalności.\"; 2) w art. 37e: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Agentem ubezpieczeniowym jest przedsiębiorca w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193), upoważniony przez zakład ubezpieczeń do stałego zawierania umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz tego zakładu lub pośredniczenia przy zawieraniu umów.\", b) skreśla się ust. 4; 3) w art. 37i dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, 2) numer w rejestrze przedsiębiorców, 3) określenie rodzaju i zakresu wykonywania działalności brokerskiej, na którą ma być udzielone zezwolenie, 4) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 - także imiona i nazwiska członków zarządu. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków uzyskania zezwolenia. 5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, wykaz dokumentów, które dołącza się do wniosku, o którym mowa w ust. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność przedstawienia pełnej informacji o podmiotach ubiegających się o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 37j.\"; 4) w art. 84 w ust. 2 wyrazy \"5%\" zastępuje się wyrazami \"7%\"."}
{"id":"2001_424_2","title":"Ustawa z dnia 15 marca 2001 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r., z tym że: 1) art. 1 pkt 3 w zakresie dotyczącym art. 37i ust. 3 pkt 2 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) art. 1 pkt 4 wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_43_1","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje sprawy związane z uprawianiem żeglugi na wodach śródlądowych uznanych za żeglowne na podstawie przepisów Prawa wodnego, zwanych dalej \"śródlądowymi drogami wodnymi\". 2. Ustawa określa: 1) organy administracji żeglugi śródlądowej i ich kompetencje, 2) warunki uprawiania żeglugi, 3) zasady prowadzenia rejestru administracyjnego i wykonywania pomiaru statków, 4) wymagania bezpieczeństwa żeglugi, 5) zasady klasyfikacji i utrzymania śródlądowych dróg wodnych, 6) zasady wykonywania pilotażu, 7) postępowanie w razie wypadku żeglugowego, 8) przepisy karne. 3. Przepisy ustawy stosuje się także do statków służących do przewozów międzybrzegowych, zarobkowego przewozu osób lub ładunków, zarobkowego połowu ryb, wykonywania robót technicznych lub eksploatacji złóż kruszywa na innych wodach śródlądowych niż określone w ust. 1."}
{"id":"2001_43_10","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Zadania, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2-8, wykonują uprawnieni do inspekcji pracownicy urzędów żeglugi śródlądowej, zwani dalej \"inspektorami\". 2. Inspektor ma prawo wejścia i przebywania na statku, na budowli wodnej służącej żegludze, w porcie, przystani i zimowisku, a także podpływania i cumowania statku inspekcyjnego do tych obiektów. 3. Inspekcję przeprowadza się w miarę możliwości bez uszczerbku dla eksploatacji statku. 4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, kategorie pracowników uprawnionych do wykonywania zadań inspekcyjnych, mając na względzie w szczególności charakter tych zadań. 5. W czasie wykonywania zadań służbowych inspektor ma prawo do: 1) kontrolowania, czy statek jest uprawniony do działalności jaką uprawia, i czy żegluga wykonywana jest zgodnie z przepisami prawa i umowami międzynarodowymi, 2) kontroli dokumentów dotyczących statku i załogi oraz przewozowych, 3) żądania wyjaśnień i podejmowania wszelkich czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli na pokładzie, w ładowniach i innych pomieszczeniach statku, 4) dokonywania wpisów dotyczących przeprowadzonej kontroli w dzienniku pokładowym statku, 5) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia w żegludze śródlądowej. 6. Kierownik statku lub inna osoba odpowiedzialna za statek są obowiązani stosować się do doraźnych zaleceń w zakresie bezpieczeństwa żeglugi wydanych przez inspektora."}
{"id":"2001_43_11","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W wypadku stwierdzenia zaniedbania zagrażającego bezpieczeństwu żeglugi, statku lub przebywających na nim osób albo zagrażającego zanieczyszczeniem środowiska, a także ze względu na uchybienia sanitarne, inspektor - na podstawie udzielonego upoważnienia, może w drodze decyzji administracyjnej zatrzymać lub skierować statek do najbliższego miejsca postoju oraz zatrzymać świadectwo zdolności żeglugowej i dokument kwalifikacyjny kierownika statku do czasu usunięcia tego zaniedbania lub uchybienia. 2. O zatrzymaniu obcego statku niezwłocznie powiadamia się na piśmie administrację państwa, w którym zostało wystawione świadectwo zdolności żeglugowej, z podaniem przyczyn, które uzasadniały zatrzymanie statku."}
{"id":"2001_43_12","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Pracownicy urzędów żeglugi śródlądowej określonych kategorii w czasie wykonywania obowiązków służbowych noszą umundurowanie. 2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, kategorie pracowników obowiązanych do noszenia umundurowania, warunki przydziału i wzory tego umundurowania, mając na uwadze wykonywane przez pracowników obowiązki służbowe."}
{"id":"2001_43_13","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Statki inspekcyjne urzędów żeglugi śródlądowej podnoszą flagę państwową z godłem Rzeczypospolitej Polskiej, określoną w odrębnych przepisach. 2. W czasie wykonywania zadań statki inspekcyjne urzędów żeglugi śródlądowej podnoszą także flagę służbową. 3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze zarządzenia, wzór flagi służbowej i sposób oznakowania statków inspekcyjnych."}
{"id":"2001_43_14","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej wydają przepisy prawa miejscowego określające na obszarze ich działania szczegółowe warunki bezpieczeństwa ruchu i postoju statków wynikające z charakteru i właściwości dróg wodnych. Przepisy te wydawane są w uzgodnieniu z administracją drogi wodnej. 2. Przepisy prawa miejscowego są wydawane w drodze zarządzenia, które podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym właściwym ze względu na terytorialny zakres obowiązywania tego zarządzenia. Rozdział 3 Warunki uprawiania żeglugi"}
{"id":"2001_43_15","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Żeglugę na polskich śródlądowych drogach wodnych może uprawiać statek polski oraz statek obcy na warunkach i w zakresie określonych w umowach międzynarodowych, zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z państwem przynależności statku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W wypadku braku umowy międzynarodowej statek obcy może uprawiać żeglugę na polskich śródlądowych drogach wodnych po uzyskaniu pozwolenia: 1) ministra właściwego do spraw transportu - w razie prowadzenia regularnej żeglugi między polskimi portami lub między portem polskim a portem obcym, 2) dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej właściwego terytorialnie dla miejsca przekroczenia granicy Państwa - w pozostałych wypadkach. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do statku używanego wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji, bez względu na jego przynależność państwową. 4. Pozwolenie wydaje się na podstawie: 1) wyników inspekcji statku dokonanej przez organ, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, potwierdzającej, że wymiary statku odpowiadają warunkom drogi wodnej, a jego wyposażenie jest zgodne z polskimi przepisami, 2) technicznej oceny statku wydanej przez polską instytucję klasyfikacyjną, uznaną przez ministra właściwego do spraw transportu, zwaną dalej \"polską instytucją klasyfikacyjną\". 5. Pozwolenie może być wydane na jedną podróż lub na czas określony, nie dłuższy jednak niż okres ważności dokumentu zdolności żeglugowej statku. Wydane pozwolenie może zastrzegać obowiązek korzystania z usług pilota, jeżeli kierownik statku nie posiada polskiego dokumentu kwalifikacyjnego lub dokumentu uznanego na podstawie art. 35 ust. 5. 6. Organ wydający pozwolenie odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wydania pozwolenia, jeżeli wymiary statku nie odpowiadają warunkom drogi wodnej lub gdy statek nie odpowiada wymaganiom co do wyposażenia, bezpieczeństwa żeglugi lub warunkom ochrony środowiska określonym w art. 27. 7. Za wydanie pozwolenia pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 8. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory i tryb wydawania pozwoleń, w zależności od tego, czy pozwolenia dotyczą regularnej żeglugi między polskimi portami lub między portem polskim a portem obcym, czy pozostałych wypadków uprawiania żeglugi, a także uwzględniając zakres inspekcji i technicznej oceny wynikającej z wielkości i przeznaczenia statku."}
{"id":"2001_43_16","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Kierownik statku uprawiającego żeglugę na polskich śródlądowych drogach wodnych jest obowiązany do składania informacji ewidencyjnych, zwanych dalej \"informacjami\". 2. Informacje składa się na formularzu ewidencyjnym po zakończeniu każdej podróży. 3. Obowiązek składania informacji nie dotyczy kierowników: 1) statków towarowych o nośności nieprzekraczającej 50 t, 2) statków pasażerskich, 3) promów, 4) statków wykorzystywanych do celów niehandlowych, 5) statków towarowych wykorzystywanych wyłącznie do magazynowania towarów, 6) statków używanych do połowu ryb, 7) statków służących do eksploatacji złóż kruszywa i jednostek ich obsługujących. 4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza ewidencyjnego, miejsce jego składania oraz szczegółowy sposób postępowania ze złożonymi formularzami. W formularzu tym określa się masę przewożonego ładunku, rodzaj ładunków oraz miejsce ich załadowania i wyładowania, odległość drogi wodnej przebytej przez statek, rodzaj statku i państwo jego rejestracji."}
{"id":"2001_43_17","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Działalność przewoźnika w transporcie krajowym lub międzynarodowym w zakresie zarobkowego przewozu ładunków statkami żeglugi śródlądowej może podejmować przedsiębiorca, który odpowiada wymogowi zdolności zawodowej potwierdzonemu odpowiednim zaświadczeniem albo zatrudnia co najmniej jedną osobę mającą takie zaświadczenie. 2. Wymóg zdolności zawodowej polega na posiadaniu podstawowej wiedzy z dziedziny prawa cywilnego, handlowego, finansowego, pracy, podatkowego, ubezpieczeń oraz znajomości procedur celnych i granicznych, a także znajomości wymagań bezpieczeństwa żeglugi, standardów technicznych statków i technicznych aspektów działalności przewoźnika, standardów zachowania w warunkach środowiska wodnego oraz umów międzynarodowych regulujących ceny i warunki transportu. 3. Wymóg zdolności zawodowej nie dotyczy przedsiębiorcy wykonującego przewóz ładunków: 1) na potrzeby własne, 2) statkami o ładowności nieprzekraczającej 200 t, 3) promami, 4) na wodach śródlądowych innych niż określone w art. 1 ust. 1. 4. Uznaje się, że zdolność zawodową ma osoba, która spełnia co najmniej jeden z następujących warunków: 1) ukończyła szkołę wyższą o specjalizacji transportowej, 2) ukończyła szkołę średnią o kierunku żegluga śródlądowa, 3) posiada kwalifikacje zawodowe uprawniające do zajmowania stanowiska kierownika statku o ładowności przekraczającej 200 t, 4) odbyła kurs, którego program uwzględnia tematykę wymienioną w ust. 2, 5) przez 2 lata prowadziła działalność przewozową w żegludze śródlądowej albo była zatrudniona u przedsiębiorcy przy prowadzeniu działalności transportowej. 5. Zaświadczenie o spełnieniu wymogu zdolności zawodowej wydaje, na pisemny wniosek zainteresowanej osoby, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej. Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające spełnienie co najmniej jednego z warunków określonych w ust. 4. 6. Za wydanie zaświadczenia pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, w zależności od tego, czy zaświadczenie dotyczy transportu krajowego, czy międzynarodowego. 8. Uznaje się zaświadczenia o spełnieniu wymogu zdolności zawodowej wydane zgodnie z przepisami obowiązującymi we Wspólnotach Europejskich w sprawie dostępu do wykonywania zawodu przewoźnika towarów w żegludze śródlądowej w transporcie krajowym i międzynarodowym oraz wzajemnego uznawania dyplomów, zaświadczeń i innych dowodów kwalifikacji formalnych. 9. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie przepis ust. 8, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz państw, w których wydane zaświadczenia o spełnieniu wymogu zdolności zawodowej będą uznawane przez organy administracji żeglugi śródlądowej. Rozdział 4 Rejestr administracyjny i pomiar statków"}
{"id":"2001_43_18","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Statek polski podlega obowiązkowi wpisu do rejestru administracyjnego polskich statków żeglugi śródlądowej, zwanego dalej \"rejestrem\", z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do statku używanego wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji bez względu na jego rodzaj i wielkość oraz do statku używanego do połowu ryb bez napędu mechanicznego o iloczynie długości i szerokości nieprzekraczającym 20 m2 lub o napędzie mechanicznym o mocy do 20 kW. Sprawy rejestracji tych statków regulują odrębne przepisy. 3. Do rejestru może być czasowo wpisany statek niebędący statkiem polskim, jeżeli osoby wymienione w art. 5 ust. 3 pkt 2 i 3 przedstawią dokument stwierdzający prawo dysponowania statkiem oraz pisemną zgodę właściwych organów państwa stałej rejestracji statku na czasowy wpis do polskiego rejestru."}
{"id":"2001_43_19","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Rejestr prowadzi dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy dla portu macierzystego statku. 2. Wpis do rejestru następuje na podstawie pisemnego wniosku. Do złożenia wniosku o wpis statku do rejestru jest obowiązany armator, niezwłocznie po wybudowaniu lub nabyciu statku w kraju albo po przybyciu statku do kraju, w razie nabycia go za granicą."}
{"id":"2001_43_2","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. W sprawach wyposażenia statków żeglugi śródlądowej i kwalifikacji ich załóg, przepisy ustawy stosuje się także na wodach morskich, z uwzględnieniem odrębnych przepisów. 2. Granice między wodami śródlądowymi a wodami morskimi określają przepisy Prawa wodnego."}
{"id":"2001_43_20","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Rejestr składa się z ksiąg rejestrowych, w których wpisuje się: 1) numer rejestracyjny statku i datę wpisu, 2) nazwę statku lub inny znak rozpoznawczy, 3) nazwę portu macierzystego statku, 4) rodzaj i przeznaczenie statku, 5) rok, miejsce budowy, nazwę stoczni i numer budowy oraz określenie materiału głównego, z którego jest statek zbudowany, 6) rodzaj i liczbę głównych maszyn napędowych, łączną ich moc w kW, a także liczbę i rodzaj pędników, 7) wymiary statku, 8) oznaczenie i adres armatora statku wraz z numerem identyfikacyjnym REGON nadanym podmiotowi przez urząd statystyczny oraz oznaczeniami kodowymi adresu przyjętymi w krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju \"TERYT\". W wypadku braku numeru indentyfikacyjnego REGON wpisuje się numer PESEL. 2. Każda zmiana danych , o których mowa w ust. 1, podlega wpisaniu do rejestru. Obowiązek zgłoszenia zmiany danych spoczywa na armatorze w terminie 14 dni od zaistnienia zmiany. 3. Do zgłoszenia statku do rejestru należy dołączyć dowód wykreślenia z rejestru, jeżeli statek był uprzednio wpisany do rejestru w innym organie rejestrowym polskim lub zagranicznym. 4. Po wpisaniu statku do rejestru dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej wydaje armatorowi dokument rejestracyjny stanowiący dowód polskiej przynależności statku. 5. Odmowa wpisania statku do rejestru następuje w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2001_43_21","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Statek wpisany do rejestru oznacza się nazwą lub znakiem armatora, nazwą portu macierzystego i grupą liter rozpoznawczych kraju, w którym znajduje się port macierzysty statku. 2. Kierownik statku, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany prowadzić dzienniki i posiadać dokumenty wynikające z przepisów ustawy oraz wymagane umowami międzynarodowymi. 3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy sposób oznaczania statków, uwzględniając ich wielkość, rodzaj i przeznaczenie oraz czytelność uwidocznionych oznaczeń, 2) rodzaje, wzory i sposób prowadzenia dzienników oraz innych dokumentów statku, mając na uwadze rodzaj ładunku i uprawianej przez statek żeglugi oraz postanowienia umów międzynarodowych."}
{"id":"2001_43_22","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Statek wykreśla się z rejestru: 1) na wniosek armatora, 2) z urzędu, jeżeli utracił cechy urządzenia pływającego, 3) w razie zmiany przynależności państwowej lub zmiany portu macierzystego powodującej zmianę organu rejestrowego."}
{"id":"2001_43_23","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Za wpis do rejestru i zmianę wpisu w rejestrze pobiera się opłaty w wysokościach określonych w załączniku do ustawy."}
{"id":"2001_43_24","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory ksiąg rejestrowych, mając na uwadze dane, o których mowa w art. 20 ust. 1 i w dokumencie rejestracyjnym, oraz szczegółowy tryb postępowania związanego z wpisem do rejestru i zmianami wpisu w rejestrze, uwzględniając wielkość i przeznaczenie statku."}
{"id":"2001_43_25","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Do statków wpisanych do rejestru stosuje się przepisy Kodeksu morskiego o zastawie na statku."}
{"id":"2001_43_26","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Statek żeglugi śródlądowej przeznaczony do przewozu ładunków, statek pasażerski, holownik, pchacz i lodołamacz oraz inny statek nieprzeznaczony do przewozu ładunków o długości większej niż 20 m podlegają obowiązkowi pomiarowemu. 2. Pomiar statku przeznaczonego do przewozu ładunków polega na ustaleniu jego nośności oraz wymiarów, natomiast pomiar innych statków polega na ustaleniu ich wyporności i wymiarów. 3. Pomiaru statku dokonuje organ pomiarowy, wydając na jego podstawie świadectwo pomiarowe na okres nie dłuższy niż 15 lat. 4. Organem pomiarowym jest polska instytucja klasyfikacyjna. 5. Statek inny niż wymieniony w ust. 1 może być zaopatrzony w świadectwo pomiarowe na wniosek armatora. 6. Za świadectwo pomiarowe pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, przepisy szczegółowe dotyczące sposobu wykonywania pomiarów, uwzględniające w szczególności postanowienia konwencji o pomierzaniu statków żeglugi śródlądowej, oraz tryb postępowania pomiarowego, wzory świadectw pomiarowych, uwzględniając wielkość i przeznaczenie statku. Rozdział 5 Bezpieczeństwo żeglugi"}
{"id":"2001_43_27","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Statek może być używany w żegludze śródlądowej, jeżeli odpowiada wymaganiom bezpieczeństwa w zakresie: 1) budowy, jego stałych urządzeń i wyposażenia, 2) właściwości manewrowych, 3) ochrony czystości wód, powietrza lub emisji hałasu, 4) warunków sanitarnych oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, 5) składu i kwalifikacji załogi."}
{"id":"2001_43_28","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Statek i jego stałe urządzenia podlegają nadzorowi technicznemu polskiej instytucji klasyfikacyjnej, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Nadzór techniczny obejmuje budowę, odbudowę, przebudowę, remont statku i jego stałych urządzeń oraz przeglądy: zasadniczy, okresowy i doraźny. Za równoważne z nadzorem nad budową statków przeznaczonych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji uważa się posiadanie przez taki statek oznaczenia \"CE\", stwierdzającego spełnienie wymagań bezpieczeństwa obowiązujących we Wspólnotach Europejskich. 3. Spełnienie wymagań w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń, właściwości manewrowych i ochrony czystości wód, powietrza i emisji hałasu, o których mowa w art. 27 pkt 1-3, polska instytucja klasyfikacyjna stwierdza po dokonaniu przeglądu, w dokumencie klasyfikacyjnym. 4. Nadzorowi technicznemu, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie podlega statek bez napędu mechanicznego o iloczynie największej długości i szerokości nieprzekraczającym 50 m2 oraz statek o napędzie mechanicznym o mocy do 50 kW. Statki te podlegają przeglądom technicznym. 5. Minister właściwy do spraw transportu, kierując się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa statków oraz życia osób na statkach, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń, wyposażenia i właściwości manewrowych oraz dotyczące ochrony czystości wód, powietrza i emisji hałasu albo uzna za obowiązujące w tym zakresie wymagania określone w przepisach technicznych polskiej instytucji klasyfikacyjnej, 2) tryb i podmioty właściwe do przeprowadzania przeglądów technicznych statków, o których mowa w ust. 4, uwzględniając ich rodzaj i przeznaczenie."}
{"id":"2001_43_29","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Statek może być dopuszczony do żeglugi po uzyskaniu świadectwa zdolności żeglugowej stwierdzającego, że statek odpowiada wymaganiom określonym w art. 27 pkt 1-4. W świadectwie tym określa się również skład i kwalifikacje załogi niezbędne do bezpiecznej żeglugi. 2. Dla statku używanego do przewozu ładunków o nośności 15 t i większej, do przewozu więcej niż 12 osób oraz dla statku przeznaczonego do holowania lub pchania - wydaje się świadectwo zdolności żeglugowej odpowiadające wymaganiom przepisów obowiązujących we Wspólnotach Europejskich. 3. Dla statku niewymienionego w ust. 2 wydaje się uproszczone świadectwo zdolności żeglugowej. 4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do statku: 1) używanego wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji bez napędu mechanicznego lub o napędzie mechanicznym o mocy silników mniejszej niż 75 kW, 2) innego niż wymieniony w pkt 1 bez napędu mechanicznego o iloczynie długości i szerokości nie przekraczającym 20 m2 lub o napędzie mechanicznym o mocy silników do 20 kW, 3) spełniającego wymagania określone w Konwencji o żegludze na Renie. 5. Świadectwo zdolności żeglugowej wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy dla portu macierzystego statku na wniosek armatora. Świadectwo to wydaje się na czas oznaczony w zależności od rodzaju statku, nie dłuższy jednak niż 5 lat - w wypadku statku o napędzie mechanicznym i 10 lat - w wypadku statku bez napędu mechanicznego. 6. Uznaje się świadectwa zdolności żeglugowej obcych statków wydane zgodnie z obowiązującymi we Wspólnotach Europejskich przepisami o wzajemnym uznawaniu świadectw zdolności żeglugowej w żegludze śródlądowej. 7. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie przepis ust. 6, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz państw, w których wydane świadectwa zdolności żeglugowej będą uznawane przez organy administracji żeglugi śródlądowej."}
{"id":"2001_43_3","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy przewozu oraz przepisy Prawa przewozowego. 2. Ustawa nie narusza przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz przepisów Prawa wodnego."}
{"id":"2001_43_30","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Do wniosku o wydanie świadectwa zdolności żeglugowej należy załączyć: 1) dokument klasyfikacyjny polskiej instytucji klasyfikacyjnej oraz wyciąg ze świadectwa pomiarowego, jeżeli statek podlega obowiązkowi pomiarowemu, 2) orzeczenie Urzędu Dozoru Technicznego o stanie kotłów parowych lub zbiorników ciśnieniowych przeznaczonych do procesów technologicznych, jeżeli statek w takie kotły lub zbiorniki jest wyposażony, 3) dla statku nowo zbudowanego, przebudowanego lub wpisanego do rejestru po raz pierwszy, z wyłączeniem statku używanego do uprawiania sportu lub rekreacji, dodatkowo: a) orzeczenie Państwowej Inspekcji Pracy o dopuszczeniu statku do eksploatacji pod względem bezpieczeństwa i higieny pracy, b) opinię wojewódzkiego inspektora sanitarnego o dopuszczeniu statku do eksploatacji pod względem wymagań sanitarnych. 4) dla statku nowo zbudowanego lub przebudowanego używanego wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji o napędzie mechanicznym o mocy większej niż 75 kW - dodatkowo wyciąg z dokumentu rejestracyjnego. 2. Podstawę do wydania świadectwa zdolności żeglugowej stanowią kopie lub wyciągi dokumentów wymienionych w ust. 1 oraz pozytywny wynik inspekcji statku przeprowadzonej przez organ wydający to świadectwo. 3. Organ wydający świadectwo zdolności żeglugowej odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, jego wydania, gdy nie zostały spełnione warunki określone w ust. 2. 4. W świadectwie zdolności żeglugowej dokonuje się zmian na udokumentowany wniosek armatora. 5. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w sprawie o przedłużenie ważności świadectwa zdolności żeglugowej."}
{"id":"2001_43_31","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Świadectwo zdolności żeglugowej cofa się w razie: 1) uszkodzenia kadłuba statku lub jego urządzeń zagrażającego bezpieczeństwu żeglugi, 2) przebudowy statku powodującej zmianę jego charakterystyki, 3) utraty lub zawieszenia ważności dokumentów wymienionych w art. 30 ust. 1 pkt 1-3, które stanowiły podstawę do wydania świadectwa zdolności żeglugowej, 4) gdy stan techniczny statku nie odpowiada warunkom, które stanowiły podstawę do wydania świadectwa zdolności żeglugowej. 2. Świadectwo zdolności żeglugowej może być cofnięte w razie stwierdzenia zaniedbań zagrażających bezpieczeństwu żeglugi, pasażerów lub załogi, a także na udokumentowany wniosek Państwowej Inspekcji Pracy, Inspekcji Sanitarnej, Urzędu Dozoru Technicznego lub wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 3. Świadectwo zdolności żeglugowej cofa, w drodze decyzji administracyjnej, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy dla miejsca, w którym znajduje się statek w czasie stwierdzenia utraty zdolności żeglugowej, zawiadamiając niezwłocznie o tym fakcie armatora statku i organ, który wydał świadectwo."}
{"id":"2001_43_32","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W szczególnie uzasadnionych wypadkach statek nieposiadający świadectwa zdolności żeglugowej może być dopuszczony do jednorazowej podróży niezwiązanej z eksploatacją na podstawie jednorazowego zezwolenia wydanego przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej, właściwego dla miejsca rozpoczęcia podróży. W zezwoleniu określa się drogę wodną, warunki uprawiania żeglugi i termin ważności zezwolenia. 2. Statek, któremu cofnięto świadectwo zdolności żeglugowej w czasie podróży z przyczyn określonych w art. 31 ust. 1 pkt 3 i 4, może być dopuszczony na podstawie zezwolenia dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej do jej zakończenia, jeżeli nie zagraża to bezpieczeństwu żeglugi lub środowisku. W zezwoleniu określa się drogę wodną, miejsce zakończenia podróży, warunki uprawiania żeglugi i termin ważności zezwolenia."}
{"id":"2001_43_33","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Za wydanie lub przedłużenie terminu ważności świadectwa zdolności żeglugowej oraz za dokonanie w nim zmian, a także za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 32, pobiera się opłaty w wysokościach określonych w załączniku do ustawy."}
{"id":"2001_43_34","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory świadectw zdolności żeglugowej i terminy, na jakie się je wydaje, w zależności od rodzajów statków, o których mowa w art. 29 ust. 2 i 3, tryb ich wydawania, przedłużania, dokonywania w nich zmian i cofania ich, kierując się względami bezpieczeństwa żeglugi i wymaganiami międzynarodowymi."}
{"id":"2001_43_35","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Statek musi mieć załogę w składzie i o kwalifikacjach zapewniających bezpieczeństwo żeglugi. 2. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji jest: 1) patent żeglarski uprawniający do kierowania statkiem, 2) patent mechanika statkowego uprawniający do obsługi maszyn napędowych, 3) świadectwo uprawniające do zajmowania innych stanowisk na statku. 3. Patent żeglarski może zawierać ograniczenia co do rodzaju statków i dróg wodnych, a patent mechanika statkowego - co do rodzaju statku. 4. Patent lub świadectwo wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej. 5. Uznaje się dokumenty kwalifikacyjne kierowników obcych statków wydane zgodnie z: 1) przepisami obowiązującymi we Wspólnotach Europejskich w sprawie uzyskiwania krajowych patentów kapitanów statków do przewozu towarów i pasażerów śródlądowymi drogami wodnymi, 2) Konwencją o żegludze na Renie. 6. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie przepis ust. 5, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz państw, w których wydane dokumenty kwalifikacyjne kierowników statków będą uznawane przez organy administracji żeglugi śródlądowej. 7. Przepisów ust. 1 \" 6 dotyczących kwalifikacji załóg nie stosuje się do załogi statku używanego wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji."}
{"id":"2001_43_36","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Patent lub świadectwo uzyskuje osoba, która: 1) ukończyła 18 lat, 2) ma stan zdrowia odpowiedni do zakresu pracy na statkach żeglugi śródlądowej potwierdzony świadectwem zdrowia, 3) odbyła praktykę pływania na statkach żeglugi śródlądowej w charakterze członka załogi, w wymiarze: a) nie krótszym niż 12 miesięcy - w wypadku patentu, b) nie krótszym niż 3 miesiące - w wypadku świadectwa, 4) zdała z wynikiem pozytywnym egzamin z zakresu wymaganej wiedzy i umiejętności. 2. Egzaminy przeprowadzają komisje egzaminacyjne na podstawie ustalonych wymagań egzaminacyjnych i na podstawie regulaminu działania komisji. Członkom komisji przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach komisji egzaminacyjnej. 3. Za przeprowadzenie egzaminu oraz za wydanie patentu lub świadectwa pobiera się opłaty w wysokościach określonych w załączniku do ustawy."}
{"id":"2001_43_37","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz stanowisk na statkach w zależności od rodzajów statków i dróg wodnych, 2) minimalny skład załogi w zależności od czasu pracy statku, 3) rodzaje i wzory patentów i świadectw, o których mowa w art. 35 ust. 2, oraz tryb ich uzyskiwania, 4) czas praktyki pływania na statkach żeglugi śródlądowej, z uwzględnieniem art. 36 ust. 1 pkt 3, 5) zakres wymagań egzaminacyjnych niezbędnych do uzyskania patentów i świadectw, 6) liczbę, skład i regulamin działania komisji egzaminacyjnych, a także warunki wynagradzania członków komisji egzaminacyjnych; kierując się względami bezpieczeństwa żeglugi i międzynarodowymi wymaganiami w tym zakresie. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki zdrowotne wymagane od osób wykonujących pracę na statkach żeglugi śródlądowej, ze szczególnym uwzględnieniem: 1) stanów chorobowych i ułomności uniemożliwiających wykonywanie określonej pracy, 2) trybu uznawania osób za zdolne albo niezdolne do wykonywania określonej pracy, 3) trybu wydawania świadectwa zdrowia."}
{"id":"2001_43_38","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Członek załogi statku jest obowiązany posiadać żeglarską książeczkę pracy, stwierdzającą przebieg pracy na statkach żeglugi śródlądowej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do załóg statków przeznaczonych lub używanych do uprawiania sportu lub rekreacji, w tym do amatorskiego połowu ryb, oraz statków używanych do połowu ryb na innych wodach śródlądowych niż określone w art. 1 ust. 1."}
{"id":"2001_43_39","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Żeglarską książeczkę pracy wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej na czas nieokreślony. 2. W razie zniszczenia, zagubienia lub braku miejsc do dokonywania wpisów wydaje się nową żeglarską książeczkę pracy. 3. Za wydanie żeglarskiej książeczki pracy pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy."}
{"id":"2001_43_4","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisów ustawy, z wyjątkiem przepisów dotyczących bezpieczeństwa ruchu, sygnalizacji i łączności oraz oznakowania dróg wodnych, nie stosuje się do statków Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji i Straży Granicznej oraz statków morskich przebywających na śródlądowych drogach wodnych."}
{"id":"2001_43_40","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór żeglarskiej książeczki pracy, tryb jej wydawania i wymiany, rodzaj dokonywanych w niej adnotacji i wpisów urzędowych, a także sposób i tryb ich dokonywania, kierując się obowiązującymi w tej mierze wymaganiami międzynarodowymi."}
{"id":"2001_43_41","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Materiały niebezpieczne mogą być przewożone statkami żeglugi śródlądowej w sposób niezagrażający bezpieczeństwu ruchu żeglugowego i wykluczający zanieczyszczenie lub skażenie środowiska, zgodnie z wymaganiami Europejskiego Porozumienia w sprawie międzynarodowych przewozów materiałów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi (ADN), zwanego dalej \"ADN\". 2. Statek przewożący materiały niebezpieczne obowiązany jest posiadać świadectwo dopuszczenia do przewozu materiałów niebezpiecznych, stwierdzające spełnienie wymagań w zakresie konstrukcji i wyposażenia. 3. Świadectwo, o którym mowa w ust. 2, wydaje po przeprowadzeniu inspekcji dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej na okres nie dłuższy niż 5 lat. Za wydanie świadectwa pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 4. Na statku, o którym mowa w ust. 2, musi znajdować się ekspert do spraw bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych statkami żeglugi śródlądowej, zwany dalej \"ekspertem ADN\". 5. Ekspertem ADN może być osoba, która posiada świadectwo eksperta ADN. 6. Warunkiem uzyskania świadectwa eksperta ADN jest ukończenie kursu i zdanie egzaminu przed komisją, o której mowa w art. 36 ust. 2, ze znajomości postanowień Europejskiego Porozumienia w sprawie międzynarodowych przewozów materiałów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi. Za egzamin pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 7. Świadectwo eksperta ADN wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej; za wydanie świadectwa pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku do ustawy. 8. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przewozu materiałów niebezpiecznych, uwzględniając zakres inspekcji, o której mowa w ust. 3, i wzór świadectwa dopuszczenia statku do przewozu materiałów niebezpiecznych oraz wzór świadectwa eksperta ADN i tryb ich uzyskiwania, kierując się wymaganiami określonymi w ADN. Rozdział 6 Śródlądowe drogi wodne"}
{"id":"2001_43_42","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Śródlądowe drogi wodne dzielą się na klasy. 2. Śródlądowe drogi wodne, w zależności od klasy, dzielą się na drogi wodne o znaczeniu: 1) regionalnym, 2) międzynarodowym. 3. Klasę drogi wodnej określa się: 1) maksymalnymi parametrami statków, jakie mogą być dopuszczone do żeglugi, 2) wielkością minimalnego prześwitu pod mostami, rurociągami i innymi urządzeniami krzyżującymi się z drogą wodną. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych na podstawie kryteriów określonych w ust. 3 oraz dokona podziału tych dróg wodnych na klasy, określi drogi wodne o znaczeniu regionalnym i międzynarodowym oraz warunki eksploatacyjne i projektowe dla poszczególnych klas dróg wodnych, z uwzględnieniem wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych."}
{"id":"2001_43_43","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Śródlądowe drogi wodne należy utrzymywać w sposób zapewniający bezpieczną żeglugę poprzez: 1) należyty stan techniczny budowli i urządzeń hydrotechnicznych służących żegludze oraz ich właściwą obsługę, 2) systematyczną poprawę warunków eksploatacyjnych odpowiednich do klasy drogi wodnej, 3) oznakowanie nawigacyjne szlaku żeglownego, budowli i urządzeń hydrotechnicznych, przeszkód nawigacyjnych oraz budowli i linii przesyłowych krzyżujących się z drogą wodną. 2. Szlak żeglowny należy oznakować znakami żeglugowymi pływającymi lub brzegowymi, w sposób wskazujący przeszkody nawigacyjne i miejsca niebezpieczne dla żeglugi. 3. Zabrania się wykorzystywania znaków nawigacyjnych do cumowania lub przeciągania statku, jak również ich uszkadzania, przemieszczania, niszczenia bądź czynienia niezdolnymi do użytku zgodnie z przeznaczeniem. 4. Utrzymanie śródlądowych dróg wodnych w stanie zapewniającym bezpieczną żeglugę, z zastrzeżeniem ust. 5, należy do jednostek organizacyjnych ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, zwanych dalej \"administracją drogi wodnej\". 5. Oznakowanie nawigacyjne w portach oraz urządzeń, budowli i linii przesyłowych krzyżujących się z drogą wodną należy do ich właścicieli. Sposób oznakowania należy uzgodnić z administracją drogi wodnej. 6. Administracja dróg wodnych ogłasza w formie komunikatów w sposób zwyczajowo przyjęty aktualne warunki żeglugowe na śródlądowych drogach wodnych, terminy otwarcia i zamknięcia dróg wodnych dla żeglugi oraz wydaje informator o śródlądowych żeglownych drogach wodnych."}
{"id":"2001_43_44","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Kierownik statku uprawiającego żeglugę jest obowiązany stosować się do znaków i sygnałów żeglugowych znajdujących się na drodze wodnej i na jej brzegach lub pokazywanych przez posterunki sygnalizacyjne. 2. Przecinanie kursu lub wyprzedzanie statku jest dozwolone tylko wówczas, gdy szerokość drogi wodnej jest wystarczająca dla jednoczesnego przejścia, z uwzględnieniem warunków na danym akwenie oraz ruchu innych statków. 3. Przy mijaniu statek płynący w górę drogi wodnej powinien, uwzględniając miejscowe warunki i ruch innych statków, ustąpić drogi statkowi płynącemu w dół drogi wodnej. 4. Statek wyprzedzający powinien wyprzedzać statek wyprzedzany z jego lewej burty. Jeżeli szlak żeglowny jest dostatecznie szeroki, statek wyprzedzający może również wyprzedzać statek wyprzedzany z jego prawej burty. 5. Statki mogą płynąć obok kursami równoległymi tylko wówczas, gdy umożliwia to szerokość drogi wodnej, nie występuje ryzyko zderzenia i gdy nie stanowi to przeszkody lub niebezpieczeństwa dla ruchu żeglugowego."}
{"id":"2001_43_45","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Statek może zatrzymać się na postój w miejscu do tego wyznaczonym, a w wypadku braku zakazu postoju wybierać miejsce postoju tak blisko brzegu, jak na to pozwala jego zanurzenie oraz warunki miejscowe i tak aby nie utrudniać ruchu żeglugowego. 2. Statek na postoju należy zakotwiczyć lub przycumować w sposób bezpieczny, aby nie mógł zmieniać swojego położenia pod wpływem fali, wiatru, prądu wody, zmian stanów wody lub ruchu statków i aby nie stanowił zagrożenia dla innych statków. 3. Statek wycofany z eksploatacji może znajdować się na postoju tylko w miejscu wyznaczonym przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej. 4. Na statku znajdującym się na postoju na szlaku żeglownym lub w jego pobliżu powinien być stale pełniony dozór przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach."}
{"id":"2001_43_46","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ruchu żeglugowego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przepisy żeglugowe normujące: 1) ruch i postój statków na szlaku żeglownym i w portach, sygnalizację wzrokową i dźwiękową oraz łączność radiową na śródlądowych drogach wodnych, 2) sposoby oznakowania nawigacyjnego szlaku żeglownego, budowli i urządzeń hydrotechnicznych, przeszkód nawigacyjnych oraz budowli i linii przesyłowych, wzory znaków i sygnałów żeglugowych, ich znaczenie i zakres obowiązywania; kierując się obowiązującymi w tym zakresie wymaganiami międzynarodowymi."}
{"id":"2001_43_47","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Zabrania się wyrzucania ze statków przedmiotów i wylewania substancji mogących stanowić przeszkodę lub niebezpieczeństwo dla żeglugi bądź innych użytkowników śródlądowych dróg wodnych albo zanieczyszczać drogę wodną. 2. W razie zanieczyszczenia drogi wodnej bądź zauważenia na drodze wodnej przedmiotów lub substancji, o których mowa w ust. 1, kierownik statku niezwłocznie zawiadamia o tym administrację drogi wodnej, wskazując miejsce i charakter zanieczyszczenia. 3. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, warunki gromadzenia, przechowywania i usuwania odpadów i ścieków ze statków oraz sposobu zapobiegania zanieczyszczeniom wynikającym z przewożenia ładunków, uwzględniając obowiązujące w tym zakresie wymagania międzynarodowe. Rozdział 7 Pilotaż"}
{"id":"2001_43_48","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Pilotażem jest świadczenie usług mających na celu ułatwienie ruchu żeglugowego, polegających na udzielaniu kierownikowi statku przebywającego na śródlądowych drogach wodnych informacji lub porad potrzebnych do prowadzenia statku na drodze wodnej. 2. Usługi w zakresie pilotażu mogą świadczyć osoby fizyczne, prawne i inne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej."}
{"id":"2001_43_49","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Obowiązkowi korzystania z pilotażu podlegają: 1) polski statek morski lub żeglugi śródlądowej, którego kierownik nie posiada odpowiednich uprawnień do kierowania statkami na danej drodze wodnej, 2) obcy statek morski lub żeglugi śródlądowej. 2. Nie podlega obowiązkowi korzystania z pilotażu statek używany wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji. 3. Kierownik statku podlegającego obowiązkowi korzystania z pilotażu jest obowiązany korzystać z usług pilota. 4. Korzystanie z usług pilota nie zwalnia kierownika statku z odpowiedzialności za kierowanie statkiem. 5. Z obowiązku korzystania z pilotażu jest zwolniony statek, którego kierownik posiada świadectwo zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu lub dokumenty uznane w trybie określonym w art. 35 ust. 5, oraz statek państwa, z którym zawarta umowa przewiduje wzajemne uznawanie dokumentów kwalifikacyjnych w żegludze śródlądowej. 6. Warunkiem uzyskania świadectwa zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu jest: 1) odbycie co najmniej pięciu podróży po danej drodze wodnej, potwierdzonych przez pilota, 2) pozytywna ocena sprawdzianu ze znajomości drogi wodnej i miejscowych przepisów żeglugowych."}
{"id":"2001_43_5","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) statek - urządzenie pływające o napędzie mechanicznym lub bez napędu mechanicznego, w tym również prom, wodolot i poduszkowiec, przeznaczone lub używane na śródlądowych drogach wodnych do: a) przewozu osób lub rzeczy, b) pchania lub holowania, c) inspekcji, nadzoru nad bezpieczeństwem ruchu żeglugowego lub szkolenia, d) ratowania życia lub mienia, e) połowu ryb, f) wykonywania prac technicznych, utrzymania szlaków żeglugowych lub eksploatacji złóż kruszyw, g) uprawiania sportu lub rekreacji, h) celów mieszkalnych, biurowych, gastronomicznych, hotelowych lub warsztatowych, a także jako przystanie pływające, doki lub zakłady kąpielowe, 2) armator - właściciela statku lub osobę, która uzyskała od właściciela tytuł prawny do władania statkiem we własnym imieniu, 3) port lub przystań - akwen i grunt oraz związaną z nimi infrastrukturę, znajdującą się w granicach portu lub przystani, 4) port macierzysty \" port, który armator wskazał jako miejsce stałego postoju statku, 5) szlak żeglowny - pas wody przeznaczony do żeglugi, 6) głębokość tranzytowa - najmniejszą głębokość szlaku żeglownego określonego odcinka drogi wodnej, 7) wypadek żeglugowy \" zdarzenie związane z ruchem lub postojem statku, w wyniku którego nastąpiło uszkodzenie ciała powodujące rozstrój zdrowia lub śmierć człowieka, uszkodzenie mienia znacznej wartości albo nadzwyczajne zagrożenie środowiska. 2. Statkiem o napędzie mechanicznym jest statek posiadający mechaniczne urządzenia napędowe, niezależnie od sposobu ich zamocowania. 3. Statkiem polskim jest statek, który stanowi własność: 1) Skarbu Państwa, 2) osoby prawnej mającej siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, 3) obywatela polskiego zamieszkałego w Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Organy administracji żeglugi śródlądowej"}
{"id":"2001_43_50","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Pilotaż może być wykonywany przez osobę posiadającą kwalifikacje pilota żeglugi śródlądowej. 2. Pilotem żeglugi śródlądowej może zostać osoba posiadająca patent żeglarski uprawniający do kierowania wszystkimi statkami, co najmniej 12 miesięczną praktykę pływania nabytą po uzyskaniu patentu na drodze wodnej, której ma dotyczyć uprawnienie, odpowiedni stan zdrowia i która zdała z wynikiem pozytywnym egzamin na pilota. 3. Egzamin na pilota lub sprawdzian, o którym mowa w art. 49 ust. 6 pkt 2, przeprowadzają komisje egzaminacyjne określone w art. 36 ust. 2. 4. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji pilota żeglugi śródlądowej jest uprawnienie pilotowe. 5. Uprawnienie pilotowe i świadectwo zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy dla drogi wodnej, której uprawnienia dotyczą. 6. Za przeprowadzenie egzaminu lub sprawdzianu oraz za wydanie uprawnienia pilotowego lub świadectwa zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu pobiera się opłaty w wysokościach określonych w załączniku do ustawy."}
{"id":"2001_43_51","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Pilot ponosi wobec armatora odpowiedzialność za szkody spowodowane swoim działaniem, chyba że udowodni dołożenie należytej staranności wymaganej przy świadczeniu usługi pilotowej. 2. Wobec osób trzecich za szkody wyrządzone przez pilota odpowiada armator, tak jak za szkody wyrządzone przez członka załogi statku. 3. W razie rażącego naruszenie przez pilota przepisów żeglugowych dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, na mocy decyzji administracyjnej, może, w zależności od stopnia zagrożenia bezpieczeństwa żeglugi: 1) udzielić pilotowi ostrzeżenia o grożącym zawieszeniu uprawnienia pilotowego, 2) zawiesić uprawnienia pilotowe na okres do 12 miesięcy."}
{"id":"2001_43_52","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki wykonywania pilotażu i sprawowania nadzoru nad jego wykonywaniem, 2) tryb przeprowadzania egzaminów na pilota i sprawdzianów dla uzyskania świadectwa zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu, 3) wzory i tryb wydawania uprawnień pilotowych oraz świadectwa zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu; mając na względzie zapewnienie prawidłowej realizacji usług pilotowych. Rozdział 8 Wypadki żeglugowe"}
{"id":"2001_43_53","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. W razie zaistnienia wypadku żeglugowego kierownik statku podejmuje niezwłocznie wszelkie działania zmierzające do ratowania ludzi i mienia oraz do ograniczenia rozmiarów szkody. 2. Kierownik statku znajdującego się w pobliżu miejsca wypadku żeglugowego jest obowiązany udzielić pomocy w działaniach ratowniczych."}
{"id":"2001_43_54","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. O zaistnieniu wypadku żeglugowego kierownik statku jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwego terytorialnie dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej i postępować stosownie do otrzymanych poleceń. 2. W razie ciężkiego uszkodzenia ciała, śmierci człowieka, wybuchu lub pożaru na statku, zatonięcia statku albo zniszczenia mienia znacznej wartości kierownik statku zawiadamia także Policję. 3. W razie nadzwyczajnego zagrożenia środowiska w wyniku wypadku żeglugowego kierownik statku zawiadamia o tym fakcie służby ratownicze właściwej terenowo jednostki Państwowej Straży Pożarnej. 4. Fakt zaistnienia wypadku żeglugowego kierownik statku odnotowuje w dzienniku pokładowym z podaniem daty, godziny, miejsca, okoliczności i rodzaju wypadku oraz zabezpiecza ślady i dowody w sprawie."}
{"id":"2001_43_55","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku żeglugowym przeprowadza niezwłocznie postępowanie w celu ustalenia okoliczności, przyczyn, rozmiarów szkody i winnych spowodowania wypadku. 2. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, może uczestniczyć przedstawiciel armatora i administracji drogi wodnej."}
{"id":"2001_43_56","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Członkowi załogi statku uznanemu winnym naruszenia przepisów żeglugowych lub przepisów dotyczących obsługi maszyn lub urządzeń statku dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej może w drodze decyzji administracyjnej: 1) udzielić ostrzeżenia o grożącym zawieszeniu uprawnień zawodowych wynikających z posiadanego dokumentu kwalifikacyjnego, jeżeli naruszenie przepisów stworzyło zagrożenie wypadkiem żeglugowym, 2) zawiesić uprawnienia na okres do 12 miesięcy w razie spowodowania w ciągu 12 miesięcy od udzielenia ostrzeżenia ponownego naruszenia przepisów, 3) zawiesić uprawnienia na okres do 12 miesięcy za spowodowanie wypadku lub przyczynienie się do jego zaistnienia, uzależniając ich przywrócenie od złożenia egzaminu sprawdzającego, 4) pozbawić uprawnień zawodowych, jeżeli w wyniku tego wypadku nastąpiła śmierć człowieka lub znaczna szkoda."}
{"id":"2001_43_57","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w związku z wypadkami żeglugowymi, mając na uwadze w szczególności kwalifikację wypadków, obowiązki kierownika statku po zaistnieniu wypadku, a także sposób prowadzenia postępowania przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej. Rozdział 9 Przepisy karne"}
{"id":"2001_43_58","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Kto: 1) wykonuje przewóz ładunków niezgodnie z dokumentami przewozowymi, 2) wykonuje przewóz obcym statkiem niezgodnie z postanowieniami umów międzynarodowych albo pozwoleń na przewozy, 3) uprawia żeglugę statkiem obcym bez wymaganego pozwolenia, 4) nie dopełnia obowiązku złożenia formularza ewidencyjnego, 5) wykonuje zarobkowy przewóz towarów statkami o ładowności większej niż 200 t bez spełnienia wymogu zdolności zawodowej, 6) niszczy, uszkadza, przemieszcza lub wykorzystuje znaki żeglugowe do cumowania lub przeciągania statków, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_43_59","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Kto wykracza przeciw obowiązkowi: 1) wpisu statku do rejestru, 2) dokonania pomiaru statku, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_43_6","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Organami administracji żeglugi śródlądowej są: 1) minister właściwy do spraw transportu - jako naczelny organ administracji żeglugi śródlądowej, 2) dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej - jako terenowe organy administracji żeglugi śródlądowej. 2. Dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej podlegają ministrowi właściwemu do spraw transportu."}
{"id":"2001_43_60","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Kto uprawia żeglugę statkiem bez ważnego świadectwa zdolności żeglugowej lub jednorazowego zezwolenia na określoną podróż, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_43_61","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Kto: 1) kieruje statkiem albo zajmuje stanowisko członka załogi statku, nie posiadając do tego właściwego dokumentu kwalifikacyjnego, 2) będąc członkiem załogi statku, nie posiada dokumentu potwierdzającego warunki zdrowia odpowiednie do zajmowanego stanowiska, 3) będąc członkiem załogi statku, nie posiada żeglarskiej książeczki pracy, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_43_62","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Kto wykracza przeciw przepisom w zakresie: 1) ruchu i sygnalizacji na śródlądowych drogach wodnych, 2) oznakowania, wyposażenia i dokumentów statków, 3) warunków ruchu i postoju statków na szlaku żeglownym i w portach, 4) składu załogi statku i norm czasu pracy, 5) przewozu statkami materiałów niebezpiecznych, 6) pilotażu na śródlądowych drogach wodnych, 7) warunków sanitarnych na statkach, 8) warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na statkach, 9) ochrony środowiska, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_43_63","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Orzekanie w sprawach określonych w art. 58-62 następuje w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_43_64","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139, Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131, Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554, Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 19 w ust. 1 w pkt 4 skreśla się wyrazy \"oraz zasady określania klas tych wód\"."}
{"id":"2001_43_65","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 160, poz. 1078, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 96, poz. 1106, Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 117 i Nr 72, poz. 839) w art. 53 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, po zasięgnięciu opinii właściwego związku sportowego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) organy właściwe do rejestracji statków używanych do celów sportowych lub rekreacyjnych oraz sposób rejestracji i zwolnienia z rejestracji, tryb postępowania, wzory dokumentów rejestracyjnych i sposób oznakowania tych statków, 2) organy właściwe do nadzoru technicznego, wymagania techniczne, wzory dokumentów stwierdzających zdolność do żeglugi i warunki przeprowadzania przeglądów technicznych statków używanych na wodach śródlądowych do celów sportowych lub rekreacyjnych: a) bez napędu mechanicznego niezależnie od wielkości oraz o napędzie mechanicznym o mocy do 75 kW, b) o napędzie mechanicznym o mocy powyżej 75 kW na wodach śródlądowych innych niż śródlądowe drogi wodne; mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi tych statków.\"."}
{"id":"2001_43_66","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816 i Nr 73, poz. 852) w art. 27 w ust. 3 wyrazy \"inspektoraty żeglugi śródlądowej\" zastępuje się wyrazami \"urzędy żeglugi śródlądowej\"."}
{"id":"2001_43_67","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 22, poz. 268, Nr 48, poz. 550 i 552, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816 i Nr 73, poz. 852) pkt 12 załącznika otrzymuje brzmienie: \"12) dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej\"."}
{"id":"2001_43_68","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960) w załączniku skreśla się: a) w części III - pkt 9, b) w części IV - pkt 24 i 28. Rozdział 11 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_43_69","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Stawki opłat, określone kwotowo w załączniku do ustawy, ulegają podwyższeniu w wypadku wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych o ponad 15 %, w stopniu odpowiadającym wzrostowi tych cen. 2. Wskaźnik wzrostu cen, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatów Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału. 3. Stawki kwotowe opłat obliczone zgodnie z ust. 1 zaokrągla się w górę do pełnego złotego. 4. Minister właściwy do spraw transportu ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", stawki kwotowe opłat obliczone zgodnie z przepisami ust. 1 i 3."}
{"id":"2001_43_7","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw transportu spośród kandydatów posiadających wiedzę, kwalifikacje zawodowe i doświadczenie w zakresie żeglugi śródlądowej i funkcjonowania administracji rządowej."}
{"id":"2001_43_70","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Płatnikami opłat są: 1) armatorzy \" za pozwolenie na uprawianie żeglugi obcymi statkami, wpis do rejestru administracyjnego, świadectwo pomiarowe statku, świadectwo zdolności żeglugowej oraz świadectwo dopuszczenia statku do przewozu materiałów niebezpiecznych, 2) osoby fizyczne \" za zaświadczenie o spełnieniu wymogu zdolności zawodowej, egzaminy i dokumenty kwalifikacyjne załogi, żeglarską książeczkę pracy, egzamin i świadectwo eksperta ADN, egzamin i uprawnienie pilotowe oraz sprawdzian i świadectwo zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu. 2. Opłaty pobierają organy administracji żeglugi śródlądowej, z wyjątkiem opłat za pomiary statków. 3. Opłaty pobierane przez organy administracji żeglugi śródlądowej stanowią dochód Skarbu Państwa."}
{"id":"2001_43_71","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Działające do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy inspektoraty żeglugi śródlądowej z dniem wejścia w życie ustawy stają się urzędami żeglugi śródlądowej. 2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pracownicy inspektoratów żeglugi śródlądowej stają się pracownikami urzędów żeglugi śródlądowej."}
{"id":"2001_43_72","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Dokumenty kwalifikacyjne, żeglarskie załogi i rejestracyjne statków, świadectwa zdolności żeglugowej oraz świadectwa pomiarowe wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność do czasu ich wymiany w zakresie, na jaki zostały wydane. Za wymianę dokumentów pobiera się opłaty w wysokościach określonych w załączniku do ustawy. 2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, warunki i terminy wymiany dokumentów, o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność wprowadzenia jednolitych dokumentów według zasad i wzorów przewidzianych w ustawie."}
{"id":"2001_43_73","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami ustawy, wszczętych przed jej wejściem w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_43_74","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Traci moc ustawa z dnia 7 marca 1950 r. o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych (Dz.U. z 1952 r. Nr 26, poz. 182, z 1960 r. Nr 29, poz. 163, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1997 r. Nr 141, poz. 943). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia jej w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_43_75","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia .... o żegludze śródlądowej (Dz.U. Nr ..., poz. ...) Wysokości opłat I. UPRAWIANIE ŻEGLUGI OBCYMI STATKAMI 1. Za pozwolenie na uprawianie żeglugi obcym statkiem po polskich śródlądowych drogach wodnych: 1) na jedną podróż, 100 zł. 2) na określony czas lub wielokrotne podróże. 200 zł. 2. Za wtórnik pozwolenia 20 zł. II. SPEŁNIENIE WYMOGU ZDOLNOŚCI ZAWODOWEJ 1 Za zaświadczenie o spełnieniu wymogu zdolności 30 zł. 2. Za wtórnik zaświadczenia 15 zł. III. REJESTR ADMINISTRACYJNY 1. Za wpis statku do rejestru: 1) bez napędu mechanicznego o iloczynie długości i 40 zł. szerokości statku do 20 m2, 2) bez napędu mechanicznego o iloczynie długości i 80 zł. szerokości statku powyżej 20 m2, 3) o napędzie mechanicznym o iloczynie długości i 80 zł. szerokości statku do 20 m2, 4) o napędzie mechanicznym o iloczynie długości 400 zł. szerokości statku powyżej 20 m2. 2. Za dokonanie zmian wpisu w rejestrze 15 zł. 3. Za wtórnik karty rejestracyjnej 20 zł. IV POMIAR STATKÓW 1. Za świadectwo pomiarowe: 1) dla statku przeznaczonego do przewozu ładunków, 150 zł. 2) dla statku nie przeznaczonego do przewozu 100 zł. ładunków. 2. Za wtórnik świadectwa pomiarowego 60 zł. U w a g a: Opłaty nie obejmują opłat za czynności związane z pomiarem statku. V. ŚWIADECTWA ZDOLNOŚCI ŻEGLUGOWEJ 1. Za świadectwo zdolności żeglugowej 25 zł. 2. Za uproszczone świadectwo zdolności żeglugowej 20 zł. 3. Za przedłużenie świadectwa zdolności żeglugowej 15 zł. 4. Za dokonanie zmian w świadectwie zdolności 15 zł. żeglugowej 5. Za wydanie zezwolenia na jednorazową podróż (opłata obejmuje dokonanie inspekcji) 200 zł. 6. Za wtórnik świadectwa zdolności żeglugowej 20 zł. VI. KWALIFIKACJE ZAWODOWE 1. Za egzamin na patent 150 zł. 2. Za egzamin na świadectwo 100 zł. 3. Za patent 50 zł. 4. Za świadectwo 25 zł. 5. Za wtórnik patentu 40 zł. 6. Za wtórnik świadectwa 20 zł. VII. ŻEGLARSKA KSIĄŻECZKA PRACY Za żeglarską książeczkę pracy 30 zł. VIII PRZEWÓZ MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH 1. Za świadectwo dopuszczenia statku do przewozu materiałów niebezpiecznych (opłata obejmuje 200 zł. inspekcję) 2. Za egzamin na świadectwo eksperta ADN 100 zł. 3. Za świadectwo eksperta ADN 20 zł. 4. Za wtórnik dokumentu z poz. 1 i 3 20 zł. IX. PILOTAŻ 1. Za świadectwo zwolnienia z obowiązku korzystania z 50 zł. pilotażu 2. Za uprawnienie pilotowe 50 zł. 3. Za egzamin na pilota 100 zł. 4. Za sprawdzian na świadectwo zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu 100 zł. 5. Za wtórnik dokumentu z poz. 1 i 2 50 zł."}
{"id":"2001_43_8","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej wykonuje swoje zadania przy pomocy urzędu żeglugi śródlądowej. 2. Urzędy żeglugi śródlądowej tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, kierując się kryteriami ekonomicznymi i intensywnością ruchu żeglugowego. 3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, terytorialny zakres działania dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej i siedziby urzędów, uwzględniając kryteria, o których mowa w ust. 2. 4. Organizację urzędu żeglugi śródlądowej określi statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw transportu."}
{"id":"2001_43_9","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Do właściwości dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej należą sprawy z zakresu administracji rządowej związane z uprawianiem żeglugi na śródlądowych drogach wodnych w zakresie unormowanym niniejszą ustawą. 2. Do właściwości dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej należy: 1) nadzór nad bezpieczeństwem żeglugi śródlądowej, 2) przeprowadzanie inspekcji statków, 3) weryfikacja ustalonej głębokości tranzytowej na szlaku żeglownym, 4) kontrola przestrzegania przepisów dotyczących żeglugi na śródlądowych drogach wodnych, w portach, przystaniach i zimowiskach, 5) kontrola stanu oznakowania szlaku żeglownego, śluz, pochylni, mostów, urządzeń nad wodami i wejść do portów, 6) przeprowadzanie postępowania w sprawach wypadków żeglugowych, 7) kontrola dokumentów przewozowych i zgodności przewożonego przez statek ładunku z tymi dokumentami, 8) kontrola obcych statków w zakresie zgodności wykonywanych przewozów z postanowieniami umów międzynarodowych oraz pozwoleń na te przewozy, 9) współdziałanie z innymi organami w zakresie bezpieczeństwa żeglugi i ochrony środowiska. 3. Szczegółowy zakres działania dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej określa statut, o którym mowa w art. 8 ust. 4."}
{"id":"2001_44_1","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje sprawy jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz organizację i zasady działania Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów RolnoSpożywczych."}
{"id":"2001_44_10","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Artykuły rolno-spożywcze przywożone z zagranicy mogą być objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, w rozumieniu przepisów prawa celnego, pod warunkiem przeprowadzenia kontroli jakości handlowej przez organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych i sporządzeniu protokołu z tej kontroli. 2. W przypadku wydania przez organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów RolnoSpożywczych decyzji o zakazie wprowadzenia artykułów rolno-spożywczych do obrotu, o której mowa w art. 30 ust. 1, organ celny cofa towar za granicę, nadaje mu przeznaczenie celne - powrotny wywóz lub nakazuje jego zniszczenie. 3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, określi wykaz artykułów rolno-spożywczych, o których mowa w ust. 1, oraz ich minimalne ilości podlegające kontroli jakości handlowej, kierując się znaczeniem tych artykułów dla rynku krajowego."}
{"id":"2001_44_11","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Przedsiębiorca zamierzający dokonać wywozu artykułów rolno-spożywczych poza polski obszar celny zgłasza ten zamiar do Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, nie później niż 48 godzin przed zamierzonym terminem dokonania wywozu, a w stosunku do artykułów rolno-spożywczych ulegających szybkim zmianom biochemicznym, nie później niż 24 godziny przed zamierzonym terminem dokonania wywozu. 2. Objęcie artykułów rolno-spożywczych procedurą wywozu, w rozumieniu przepisów prawa celnego, jest możliwe dopiero po dołączeniu do zgłoszenia celnego dokumentu potwierdzającego zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, który może być sporządzony również w formie nośników elektronicznych lub świadectwa jakości handlowej tych artykułów wydanego przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. 3. Artykuły rolno-spożywcze przeznaczone do wywozu poza polski obszar celny mogą nie spełniać wymagań jakości handlowej określonych w ustawie, o ile spełniają wymagania kraju importera."}
{"id":"2001_44_12","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie produkcji, składowania, konfekcjonowania i obrotu artykułami rolno-spożywczymi podlega zgłoszeniu wojewódzkiemu inspektorowi jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę zgłaszającego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy : 1) rolników, w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, w zakresie prowadzonej działalności rolniczej, 2) podjęcia działalności gospodarczej w zakresie obrotu detalicznego artykułami rolno-spożywczymi. 3. Zgłoszenia dokonuje się nie później niż w dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej; zgłoszenie zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę zgłaszającego, 2) określenie przedmiotu działalności gospodarczej, 3) wskazanie miejsca produkcji, składowania lub konfekcjonowania artykułów rolno-spożywczych. 4. Zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1, należy zgłosić wojewódzkiemu inspektorowi jakości handlowej artykułów rolnospożywczych w terminie 7 dni od dnia jej zaprzestania."}
{"id":"2001_44_13","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Artykuły rolno-spożywcze wyprodukowane z surowców pochodzenia krajowego charakteryzujące się specyficznymi cechami jakości handlowej lub wymaganiami jakości handlowej, w szczególności w zakresie sposobu produkcji, składu lub właściwości organoleptycznych mogą być oznakowane znakiem jakości. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku jakości, mając na względzie, aby znak kojarzył się powszechnie z produkcją roślinną lub zwierzęcą. 3. Znak jakości przyznaje minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. 4. Wniosek o przyznanie znaku jakości składa producent artykułu rolnospożywczego za pośrednictwem Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, który przekazuje go ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych wraz z opinią, o której mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_44_14","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Znak jakości przyznawany jest na okres 3 lat. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych może, w drodze decyzji, cofnąć przyznanie znaku jakości przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli artykuł rolno-spożywczy przestanie spełniać wymagania jakościowe, o których mowa w art. 13 ust. 1."}
{"id":"2001_44_15","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia: 1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi szczegółowe zasady i sposób znakowania środków spożywczych i używek w opakowaniach jednostkowych i zbiorczych przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta, 2) może określić inne szczegółowe wymagania w zakresie jakości handlowej niektórych artykułów rolno-spożywczych lub ich grup, 3) może określić szczegółowe wymagania w zakresie składowania lub transportu artykułów rolno-spożywczych, - mając na względzie konieczność zapewnienia nabywcy niezbędnych informacji umożliwiających porównanie nabywanego artykułu rolno-spożywczego z innymi artykułami rolno-spożywczymi tego samego rodzaju, zapobieganie nieuczciwym praktykom rynkowym oraz zapewnienie właściwej jakości handlowej tych artykułów. Rozdział 3 Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych"}
{"id":"2001_44_16","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Tworzy się Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwaną dalej \"Inspekcją\". 2. Inspekcja podlega ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych."}
{"id":"2001_44_17","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Do zadań Inspekcji należy : 1) nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych, a w szczególności: a) kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w produkcji i obrocie, w tym wywożonych za granicę, b) kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych sprowadzanych z zagranicy, c) dokonywanie oceny i wydawanie świadectw w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, 2) kontrola warunków składowania i transportu artykułów rolno-spożywczych, 3) gromadzenie i przetwarzanie informacji o sytuacji na rynkach rolnych, 4) współpraca z właściwymi organami innych inspekcji, urzędami celnymi oraz jednostkami samorządu terytorialnego, 5) współpraca lub uczestnictwo w międzynarodowych organizacjach zajmujących się jakością handlową artykułów rolno-spożywczych oraz międzynarodowym obrotem artykułami rolno-spożywczymi, 6) prowadzenie szkoleń w zakresie przepisów i wymagań dotyczących jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, 7) współpraca z urzędowymi jednostkami kontrolnymi za granicą w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, 8) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach, a w szczególności w przepisach: o nawozach i nawożeniu, środkach żywienia zwierząt, rolnictwie ekologicznym i organizacji rynków rolnych. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji Inspekcji, mając na względzie usprawnienie i ujednolicenie funkcjonowania jej organów. 3. Nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych w obrocie detalicznym sprawuje Inspekcja Handlowa."}
{"id":"2001_44_18","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Zadania Inspekcji wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwany dalej \"Głównym Inspektorem\", 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwanego dalej \"wojewódzkim inspektorem\", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji jakości handlowej artykułów rolnospożywczych, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej."}
{"id":"2001_44_19","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych. 2. Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 3. Zastępców Głównego Inspektora, w liczbie do trzech, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Głównego Inspektora. 4. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek Głównego Inspektora. 5. Zastępcę wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora."}
{"id":"2001_44_2","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisy ustawy nie dotyczą: 1) artykułów rolno-spożywczych wytwarzanych na własny użytek, 2) materiału siewnego roślin rolniczych, ogrodniczych i zielarskich w rozumieniu przepisów o nasiennictwie, 3) sprzedaży artykułów rolno-spożywczych dokonywanej przez ich producentów w gospodarstwie bezpośrednio konsumentom, 4) wymagań zdrowotnych, sanitarnych, weterynaryjnych i fitosanitarnych dotyczących artykułów rolno-spożywczych określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_44_20","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Główny Inspektor koordynuje i nadzoruje działalność Inspekcji. 2. Główny Inspektor wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. 3. Wojewódzcy inspektorzy wykonują swoje zadania przy pomocy wojewódzkich inspektoratów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. 4. Wojewódzki inspektor może tworzyć oddziały wojewódzkiego inspektoratu, za zgodą Głównego Inspektora, w szczególności w celu wykonywania zadań, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. b). 5. Główny Inspektor może tworzyć delegatury zamiejscowe Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. 6. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, określi statut Głównego Inspektoratu, mając na względzie w szczególności rodzaje komórek organizacyjnych."}
{"id":"2001_44_21","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji, organem właściwym jest wojewódzki inspektor, a organem wyższego stopnia - Główny Inspektor."}
{"id":"2001_44_22","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Organy Inspekcji mogą upoważniać pracowników Inspekcji do załatwiania spraw w ich imieniu, w tym do wydawania decyzji administracyjnych. 2. Organy Inspekcji do wydawania decyzji administracyjnych mogą upoważniać pracowników, którzy: 1) ukończyli studia wyższe, 2) posiadają kwalifikacje potwierdzane co 5 lat zdaniem egzaminu z zakresu towaroznawstwa i obowiązujących przepisów o jakości handlowej przed komisją kwalifikacyjną, o której mowa w art. 35 ust. 2. Rozdział 4 Postępowanie kontrolne"}
{"id":"2001_44_23","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz warunków składowania i transportu tych artykułów ma na celu sprawdzenie czy: 1) artykuły rolno-spożywcze spełniają wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach o jakości handlowej oraz deklarowane przez producenta lub wprowadzającego do obrotu, 2) artykuły rolno-spożywcze są składowane lub transportowane w sposób zapewniający zachowanie ich właściwej jakości handlowej. 2. Kontrola obejmuje co najmniej jedną z następujących czynności: 1) sprawdzenie dokumentów umożliwiających identyfikację artykułu rolnospożywczego, atestów jakościowych, wyników badań laboratoryjnych oraz innych dokumentów świadczących o jego jakości handlowej, 2) sprawdzenie opakowania, oznakowania, prezentacji artykułu rolnospożywczego oraz warunków jego przechowywania i transportu, 3) oględziny artykułu rolno-spożywczego, 4) pobranie próbek oraz ich ocenę lub badanie laboratoryjne, 5) ustalenie klasy jakości artykułu rolno-spożywczego, 6) sprawdzanie sposobu produkcji artykułu rolno-spożywczego lub prawidłowości przebiegu procesu technologicznego, o ile wynika to z odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_44_24","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Główny Inspektor, wojewódzcy inspektorzy oraz upoważnieni przez nich pracownicy Inspekcji, realizując zadania określone w ustawie oraz w odrębnych przepisach, uprawnieni są do: 1) wstępu do pomieszczeń lub do środków transportu kontrolowanych jednostek, 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli, 3) żądania okazywania dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, 4) pobierania nieodpłatnie próbek do badań."}
{"id":"2001_44_25","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych pracownik Inspekcji okazuje legitymację służbową oraz pisemne upoważnienie do przeprowadzania kontroli oraz zapoznaje kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami. 2. Kontrola, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. a), odbywa się w obecności kierownika kontrolowanej jednostki, a w razie jego nieobecności osoby upoważnionej lub innego pracownika."}
{"id":"2001_44_26","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Dokumenty, artykuły rolno-spożywcze i inne przedmioty podlegające kontroli oraz pomieszczenia, w których dokonuje się czynności kontrolnych, o których mowa w art. 23 ust. 2, mogą być zabezpieczone w sposób określony w art. 27, jeśli jest to niezbędne dla dokonania kontroli. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy artykułów rolno-spożywczych ulegających szybkim zmianom biochemicznym."}
{"id":"2001_44_27","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zabezpieczenie dokumentów i innych przedmiotów, z zastrzeżeniem ust. 2 , następuje przez dokonanie co najmniej jednej z następujących czynności: 1) oddanie ich na przechowanie jednostce kontrolowanej w oddzielnym i opieczętowanym schowku lub pomieszczeniu, 2) opieczętowanie ich i oddanie za pokwitowaniem na przechowanie kierownikowi lub innemu pracownikowi jednostki kontrolowanej, 3) zabranie ich za pokwitowaniem do przechowania przez organ Inspekcji - w przypadku braku możliwości zabezpieczenia i przechowywania w jednostce kontrolowanej. 2. Zabezpieczenie artykułów rolno-spożywczych polega na oddaniu ich pod nadzór kierownikowi lub innemu pracownikowi kontrolowanej jednostki z zakazem wprowadzenia tych artykułów do obrotu. 3. Zabezpieczenie pomieszczeń następuje przez ich zamknięcie i opieczętowanie lub zaplombowanie."}
{"id":"2001_44_28","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Z przebiegu kontroli sporządza się protokół. 2. Protokół zawiera w szczególności: 1) czas trwania kontroli, 2) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej inspektora przeprowadzającego kontrolę, 3) dane identyfikujące kontrolowanego, 4) opis stanu faktycznego, stwierdzonego w wyniku kontroli, ze szczególnym uwzględnieniem ujawnionych nieprawidłowości oraz, jeżeli jest to możliwe, z podaniem przyczyn ich powstania, a także osób odpowiedzialnych za ich zaistnienie, 5) opis nieprawidłowości usuniętych w toku kontroli. 3. Protokół należy przedstawić kierownikowi jednostki kontrolowanej, a w razie jego nieobecności - zastępcy kierownika lub innej osobie upoważnionej do zastępowania kierownika, a w razie nieobecności tych osób - osobie uczestniczącej w przeprowadzaniu kontroli. 4. Przed podpisaniem protokołu osoby, o których mowa w ust. 3, mają prawo wnieść do niego swoje uwagi. 5. Protokół kontroli podpisuje osoba, o której mowa w ust. 3; w razie odmowy złożenia podpisu przeprowadzający kontrolę zamieści o tym wzmiankę w protokole. 6. W razie zabezpieczenia artykułów rolno-spożywczych, dokumentów i innych przedmiotów, pobierania próbek, dokonania oględzin lub przeprowadzenia innych dowodów, sporządza się odrębne protokoły. O sporządzeniu odrębnych protokołów z wykonania każdej z tych czynności należy uczynić wzmiankę w protokole kontroli. 7. Jeden egzemplarz protokołu pozostawia się osobie wymienionej w ust. 3."}
{"id":"2001_44_29","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. a), wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może: 1) zakazać wprowadzania do obrotu artykułu niespełniającego wymagań jakości handlowej lub wymagań w zakresie transportu lub składowania, 2) nakazać poddanie artykułu, o którym mowa w pkt 1, określonym zabiegom, 3) zakazać składowania artykułu w nieodpowiednich warunkach albo jego transportowania środkami transportu nienadającymi się do tego celu, 4) przeklasyfikować artykuł rolno-spożywczy do niższej klasy, jeżeli artykuł ten nie spełnia wymagań jakościowych dla danej klasy jakości handlowej, 5) nakazać zniszczenie artykułu, o którym mowa w pkt 1, na koszt jego posiadacza. 2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_44_3","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) artykuły rolno-spożywcze - runo leśne, dziczyzna, organizmy morskie i słodkowodne oraz produkty rolne w postaci surowców, półproduktów oraz wyrobów gotowych otrzymywanych z tych surowców i półproduktów, w tym środki spożywcze i używki, 2) środki spożywcze - substancje lub ich mieszaniny zawierające składniki potrzebne do odżywiania organizmu ludzkiego i przeznaczone w stanie naturalnym lub po przetworzeniu do spożycia przez ludzi, 3) używki - substancje lub ich mieszaniny niezawierające składników odżywczych lub zawierające je w ilościach niemających znaczenia dla odżywiania organizmu ludzkiego, które jednak ze względu na swoje oddziaływanie fizjologiczne lub cechy organoleptyczne są przeznaczone do spożywania lub w inny sposób są wprowadzane do organizmu ludzkiego, 4) obrót - oferowanie do sprzedaży, sprzedaż lub inna forma zbycia artykułu rolno-spożywczego, 5) jakość handlowa - cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nie objęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Rozdział 2 Jakość handlowa"}
{"id":"2001_44_30","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. b), w przypadku stwierdzenia niewłaściwej jakości handlowej organ Inspekcji, w drodze decyzji, zakazuje wprowadzenia artykułu rolno-spożywczego do obrotu. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_44_31","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Ocena jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwana dalej \"oceną\", dokonywana jest na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy. 2. Ocena polega na sprawdzeniu czy artykuł rolno-spożywczy spełnia wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach o jakości handlowej oraz deklarowane przez producenta lub wprowadzającego do obrotu. 3. W celu dokonania oceny mogą być przeprowadzone badania laboratoryjne. 4. Po dokonaniu oceny, wojewódzki inspektor wydaje świadectwo jakości handlowej. 5. Za dokonanie oceny, badań laboratoryjnych i wydanie świadectwa jakości handlowej pobiera się opłaty. 6. Do niewniesionych w terminie opłat, o których mowa w ust. 5, mają zastosowanie przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 7. Z przebiegu czynności pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych dla potrzeb oceny sporządza się protokół, do którego stosuje się odpowiednio przepisy art. 28 ust. 3-6. 8. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, określi: 1) wzór świadectwa jakości handlowej, mając na względzie potrzebę prawidłowej identyfikacji ocenianej partii artykułów rolno-spożywczych, 2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych stawki opłat za dokonanie oceny, badań laboratoryjnych i wydawanie świadectw jakości handlowej oraz sposób i termin wnoszenia tych opłat, mając na względzie rzeczywiste koszty ponoszone przy dokonywaniu oceny, przeprowadzaniu badań i wydawaniu świadectw jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych."}
{"id":"2001_44_32","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Badania laboratoryjne związane z kontrolą jakości handlowej artykułów rolnospożywczych, o której mowa w art. 17, przeprowadzane są: 1) w laboratoriach Inspekcji, 2) w laboratoriach Inspekcji Handlowej w odniesieniu do obrotu detalicznego. 2. Badania laboratoryjne związane z oceną jakości handlowej artykułów rolnospożywczych, o której mowa w art. 31, przeprowadzane są w laboratoriach Inspekcji lub w laboratoriach akredytowanych i notyfikowanych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489). 3. W uzasadnionych przypadkach badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być przeprowadzane na zlecenie właściwego organu Inspekcji przez inne, wyspecjalizowane w danym zakresie laboratoria."}
{"id":"2001_44_33","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Do oceny jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych mogą być stosowane urządzenia, które uzyskały pozytywną opinię właściwej jednostki, a pomiar dokonany przy ich pomocy zapewnia otrzymanie obiektywnych i wiarygodnych wyników w zakresie parametrów jakości handlowej. 2. Minister właściwy do spraw rynkow rolnych określi, w drodze rozporządzenia, jednostki właściwe do wydawania opinii o urządzeniach, o których mowa w ust. 1, mając na względzie potencjał badawczy i zakres działania tych jednostek."}
{"id":"2001_44_34","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w drodze rozporządzenia: 1) określi szczegółowe warunki pobierania próbek artykułów rolnospożywczych, 2) może określić metody analiz artykułów rolno-spożywczych, - mając na względzie ich rodzaj i przeznaczenie."}
{"id":"2001_44_35","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Pobieranie próbek, ustalanie klas jakości oraz sposobu produkcji określonych artykułów rolno-spożywczych na zlecenie zainteresowanych przedsiębiorców mogą, oprócz Inspekcji, przeprowadzać tylko osoby wpisane do rejestru rzeczoznawców, zwane dalej \"rzeczoznawcami\". 2. Warunkiem wpisu do rejestru rzeczoznawców jest posiadanie wiedzy praktycznej i teoretycznej z zakresu zasad klasyfikacji, sposobu produkcji oraz pobierania próbek danego rodzaju artykułów rolno-spożywczych, potwierdzone corocznie zdaniem egzaminu przed komisją kwalifikacyjną powołaną przez Głównego Inspektora. 3. Rejestr rzeczoznawców prowadzi wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy według specjalizacji w zakresie rodzajów artykułów rolno-spożywczych. 4. Decyzję o wpisie, odmowie wpisu bądź skreśleniu z rejestru rzeczoznawców wydaje wojewódzki inspektor prowadzący rejestr rzeczoznawców. 5. Osobie wpisanej do rejestru rzeczoznawców wojewódzki inspektor wydaje zaświadczenie o wpisie oraz imienną pieczęć."}
{"id":"2001_44_36","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Rzeczoznawcy z przeprowadzonych czynności sporządzają protokół. 2. Protokół należy przedstawić kierownikowi jednostki, w której wykonywane są czynności. 3. Kierownik jednostki ma prawo wnosić do protokołu swoje uwagi. O braku uwag należy uczynić wzmiankę w protokole. 4. Protokół sporządza się w 2 egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokołu pozostawia się osobie, o której mowa w ust. 2. 5. Protokół należy przechowywać co najmniej rok od daty jego sporządzenia."}
{"id":"2001_44_37","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Skreślenie z listy rzeczoznawców następuje w przypadku: 1) śmierci, 2) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, 3) rezygnacji złożonej przez rzeczoznawcę, 4) nieprzestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących wykonywanych czynności, 5) wykazania oczywistej nieudolności lub niedbałości przy wykonywaniu obowiązków, 6) nieuzasadnionej odmowy przeprowadzenia klasyfikacji artykułu rolnospożywczego, 7) niezdania egzaminu, o którym mowa w art. 35 ust. 2, 8) nierzetelnego i stronniczego wykonywania obowiązków."}
{"id":"2001_44_38","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia określi: 1) sposób przeprowadzania egzaminów, o których mowa w art. 35 ust. 2 oraz w art. 22 ust. 2 pkt 2, sposób powoływania i skład komisji kwalifikacyjnej, wysokość wynagrodzenia jej członków oraz wzory zaświadczeń o wpisaniu do rejestru rzeczoznawców, pieczęci imiennej rzeczoznawców i protokołów, o których mowa w art. 36, mając na względzie zapewnienie rzetelnej i obiektywnej kontroli artykułów rolno-spożywczych, 2) stawki opłat za szkolenie rzeczoznawców oraz za egzaminy kwalifikacyjne na rzeczoznawców, mając na względzie rzeczywiste koszty przeprowadzania szkoleń i egzaminów."}
{"id":"2001_44_39","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Przedsiębiorcy, u których w ramach kontroli przeprowadzonej przez Inspekcję zostaną pobrane próbki artykułów rolno-spożywczych, są obowiązani wnieść opłaty za przeprowadzenie laboratoryjnych badań tych próbek, jeżeli w ich wyniku zostanie stwierdzone, że artykuły rolno-spożywcze nie odpowiadają wymaganiom jakości handlowej wynikającym z przepisów o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta lub wprowadzającego do obrotu. 2. Do niewniesionych w terminie opłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat, o których mowa w ust. 1, mając na względzie koszty pobrania próbek, koszty dojazdu osób pobierających próbki, a także koszty przeprowadzonych analiz. Rozdział 5 Przepis karny"}
{"id":"2001_44_4","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach o jakości handlowej oraz deklarowane przez producenta lub wprowadzającego do obrotu. 2. Określenie wymagań w zakresie jakości handlowej artykułu rolno-spożywczego może nastąpić w szczególności przez ustalenie jego klasy jakości."}
{"id":"2001_44_40","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kto: 1) utrudnia organowi Inspekcji przeprowadzanie kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych albo kontroli składowania lub transportowania tych artykułów, 2) wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej wynikającej z przepisów o jakości handlowej oraz deklarowanej przez producenta lub wprowadzającego do obrotu, 3) nie zgłasza wojewódzkiemu inspektorowi podjęcia lub zaprzestania działalności w zakresie produkcji, składowania, konfekcjonowania lub obrotu artykułami rolno-spożywczymi, określonej w art. 12 - podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_44_41","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz.U. Nr 124, poz. 783) w art. 11 w ust. 2 w pkt 3 wyrazy \"Państwową Inspekcję Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych\"."}
{"id":"2001_44_42","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 : a) w ust. 1 skreśla się pkt 6, b) skreśla się ust. 2; 2) art. 23b otrzymuje brzmienie: \"Art. 23b. 1. Dział rynki rolne obejmuje sprawy przetwórstwa i przechowalnictwa rolno-spożywczego, jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz mechanizmów regulacji rynków rolnych. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych sprawuje nadzór nad Agencją Rynku Rolnego. 3. Ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych podlega Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.\". Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_44_43","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz pracownicy Centralnego Inspektoratu Standaryzacji stają się pracownikami Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów RolnoSpożywczych. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 231 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_44_44","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Postępowania wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, prowadzone przez organy Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 293) oraz przez Centralny Inspektorat Standaryzacji, na podstawie ustawy z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz.U. Nr 124, poz. 584), przejmują odpowiednio do zakresu swojego działania organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych."}
{"id":"2001_44_45","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy do wydawania decyzji administracyjnych mogą być upoważniani pracownicy Inspekcji niespełniający warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2."}
{"id":"2001_44_46","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Z dniem wejścia w życie ustawy: 1) nieruchomości, będące w trwałym zarządzie oraz pozostałe mienie, będące w zarządzie Głównego Inspektoratu Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz wojewódzkich inspektoratów skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, przechodzi z mocy prawa odpowiednio w trwały zarząd lub w zarząd Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych i wojewódzkich inspektoratów, 2) nieruchomości, stanowiące własność Centralnego Inspektoratu Standaryzacji, stają się własnością Skarbu Państwa pozostającą w trwałym zarządzie Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów RolnoSpożywczych, a pozostałe mienie, stanowiące własność Centralnego Inspektoratu Standaryzacji lub mienie Skarbu Państwa będące we władaniu Centralnego Inspektoratu Standaryzacji, staje się z mocy prawa mieniem Skarbu Państwa, będącym w zarządzie Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, 3) wierzytelności i zobowiązania Głównego Inspektoratu Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz Centralnego Inspektoratu Standaryzacji stają się wierzytelnościami i zobowiązaniami Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, 4) wierzytelności i zobowiązania wojewódzkich inspektoratów skupu i przetwórstwa artykułów rolnych stają się wierzytelnościami i zobowiązaniami wojewódzkich inspektoratów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych."}
{"id":"2001_44_47","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą, o której mowa w art. 12, są obowiązani zgłosić jej prowadzenie wojewódzkiemu inspektorowi w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_44_48","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 293), 2) ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz.U. Nr 124, poz. 584)."}
{"id":"2001_44_49","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_44_5","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Opakowania artykułów rolno-spożywczych wprowadzanych do obrotu powinny zapewniać zachowanie cech istotnych dla danego rodzaju artykułu rolno-spożywczego, decydujących o jego tożsamości."}
{"id":"2001_44_6","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze są oznakowane. 2. Znakowanie artykułów rolno-spożywczych powinno być wykonane w języku polskim, w sposób czytelny, zrozumiały i widoczny, a w odniesieniu do artykułów rolno-spożywczych w opakowaniach jednostkowych także w sposób nieusuwalny. 3. Wymóg znakowania w języku polskim, określony w ust. 2, nie dotyczy artykułów rolno-spożywczych wywożonych za granicę."}
{"id":"2001_44_7","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Artykuł rolno-spożywczy należy znakować poprzez zamieszczenie informacji zawierającej nazwę artykułu rolno-spożywczego oraz innych istotnych z punktu widzenia nabywcy informacji niezbędnych do identyfikacji tego artykułu. 2. Znakowanie artykułu rolno-spożywczego nie może w szczególności: 1) wprowadzać w błąd nabywcy co do tożsamości artykułu rolno-spożywczego, w tym: rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, pochodzenia oraz sposobu produkcji lub sugerować, że posiada on specjalne właściwości, jeżeli ich nie posiada albo gdy inne artykuły rolno-spożywcze posiadają również takie właściwości, 2) przypisywać artykułowi rolno-spożywczemu właściwości zapobiegania lub leczenia chorób, lub powoływać się na takie właściwości; nie dotyczy to dietetycznych środków spożywczych oraz mineralnych wód leczniczych. 3. Dla artykułów rolno-spożywczych w opakowaniach jednostkowych informacje, o których mowa w ust. 1, powinny być umieszczone na opakowaniu albo na etykiecie, obwolucie lub zawieszce trwale przymocowanej do opakowania. 4. W przypadku artykułów rolno-spożywczych nieopakowanych albo w opakowaniach zbiorczych nazwa artykułu oraz inne informacje, o których mowa w ust. 1, są zamieszczone w dokumentach przewozowych i podane na wywieszkach w miejscu sprzedaży."}
{"id":"2001_44_8","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Nazwa artykułu rolno-spożywczego ma precyzyjnie informować nabywcę o rodzaju artykułu rolno-spożywczego, umożliwiać odróżnienie go od podobnych artykułów rolno-spożywczych oraz powinna zawierać informacje dotyczące procesów technologicznych stosowanych w produkcji, w szczególności takich jak: sproszkowany, liofilizowany, zagęszczony, mrożony, wędzony."}
{"id":"2001_44_9","title":"Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Artykuły rolno-spożywcze należy składować i transportować w sposób zapewniający utrzymanie ich właściwej jakości handlowej."}
{"id":"2001_452_1","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje: 1) warunki prowadzenia produkcji rolnej i przetwórstwa rolno-spożywczego metodami ekologicznymi oraz system kontroli i certyfikacji tej produkcji i tego przetwórstwa, 2) obrót produktami rolnictwa ekologicznego oraz ich znakowanie."}
{"id":"2001_452_10","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Dziko rosnące rośliny lub ich części mogą być uznane za produkty rolnictwa ekologicznego, jeżeli zostały pozyskane z terenów spełniających wymogi określone w art. 5 ust. 1 pkt 1, na których nie stosowano przez ostatnie 3 lata nawozów lub środków ochrony roślin innych niż dopuszczone do stosowania w rolnictwie ekologicznym."}
{"id":"2001_452_11","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W przetwórstwie produktów rolnictwa ekologicznego stosuje się tylko takie substancje dodatkowe oraz inne składniki wspomagające i składniki pochodzenia rolniczego wytworzone metodami innymi niż ekologiczne, które w możliwie najmniejszym stopniu wpływają na zmianę pierwotnych właściwości przetwarzanych produktów. 2. Substancje dodatkowe oraz inne składniki niespełniające wymogów, o których mowa w ust. 1, nie mogą być przechowywane na terenie przetwórni. 3. Przetwórstwo produktów rolnictwa ekologicznego może być prowadzone tylko w przetwórniach przeznaczonych wyłącznie do tego celu. 4. Dopuszcza się prowadzenie okresowego przetwórstwa, o którym mowa w ust. 3, w przetwórniach spożywczych nieprzeznaczonych do tego celu pod warunkiem, że linia produkcyjna została okresowo przeznaczona do przetwarzania produktów rolnictwa ekologicznego i jest zapewnione oddzielenie tych produktów od innych produktów i surowców rolnych."}
{"id":"2001_452_12","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W produkcji metodami ekologicznymi zabrania się: 1) stosowania hormonów i dodatków syntetycznych, 2) prowadzenia rafinacji metodami chemicznymi, 3) konserwowania surowców i ich przetworów przy użyciu napromieniania i fal elektromagnetycznych, 4) wykorzystywania roślin, zwierząt i mikroorganizmów oraz ich części i produktów je zawierających uzyskiwanych w wyniku zastosowania inżynierii genetycznej."}
{"id":"2001_452_13","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Producent prowadzi wykaz środków używanych do wytwarzania produktów rolnictwa ekologicznego oraz środków leczenia zwierząt, z podaniem źródła ich pochodzenia. 2. Wykazy należy przechowywać przez okres 3 lat od dnia użycia środków, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_452_14","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz minister właściwy do spraw rynków rolnych określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wytwarzania produktów rolnictwa ekologicznego, w tym wykaz dopuszczonych do stosowania nawozów, środków ochrony roślin i żywienia zwierząt, środków do czyszczenia zwierząt oraz czyszczenia i dezynfekcji pomieszczeń inwentarskich, biorąc pod uwagę wymogi związane z ochroną środowiska i różnorodności biologicznej oraz z przestrzeganiem zasad agrotechniki nienaruszającej równowagi przyrodniczej. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu: 1) z ministrem właściwym do spraw zdrowia określą, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji dodatkowych, innych składników wspomagających i składników pochodzenia rolniczego wytworzonych metodami innymi niż ekologiczne dopuszczonych do stosowania przy przetwarzaniu produktów rolnictwa ekologicznego, biorąc pod uwagę dążenie do jak najmniejszych zmian fizycznych, chemicznych i biologicznych tych produktów, 2) z ministrem właściwym do spraw środowiska określą, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne stężenia metali ciężkich zanieczyszczających glebę, dla terenów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, biorąc pod uwagę wpływ szkodliwych czynników na jakość żywności."}
{"id":"2001_452_15","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Producentowi wytwarzającemu w ekologicznym gospodarstwie rolnym produkty rolnictwa ekologicznego lub realizującemu program przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi przysługuje dotacja przedmiotowa na podstawie art. 72 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315). Rozdział 3 Kontrola i certyfikacja"}
{"id":"2001_452_16","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Płody rolne nieprzetworzone oraz produkty z nich powstałe, w tym także zwierzęta oraz produkty i przetwory pochodzenia zwierzęcego, wprowadza się do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego, jeżeli zostały wyprodukowane lub przetworzone metodami ekologicznymi, co potwierdza certyfikat zgodności. 2. Obowiązek uzyskania certyfikatu zgodności nie dotyczy produktów rolnictwa ekologicznego, które były objęte systemem kontroli w państwach Unii Europejskiej i zostały oznakowane w sposób określony w załączniku do ustawy. 3. Certyfikaty zgodności są wydawane tylko przez upoważnione jednostki certyfikujące. 4. Upoważnienia do przeprowadzania kontroli, wydawania i cofania certyfikatów zgodności udziela, na wniosek zainteresowanej jednostki certyfikującej, w drodze decyzji administracyjnej: 1) minister właściwy do spraw rolnictwa - w zakresie produkcji rolnej oraz pozyskiwania dziko rosnących roślin lub ich części, 2) minister właściwy do spraw rynków rolnych - w zakresie przetwórstwa produktów rolnictwa ekologicznego. 5. Jednostka certyfikująca może zostać upoważniona do przeprowadzania kontroli, wydawania i cofania certyfikatów zgodności, jeżeli: 1) posiada plan kontroli obejmujący szczegółowy opis działań kontrolnych i procedur rozpatrywania zastrzeżeń do ustaleń dokonanych w toku kontroli, 2) zatrudnia wykwalifikowanych pracowników posiadających praktykę w zakresie produkcji metodami ekologicznymi, 3) zapewnia obiektywne i rzetelne warunki przeprowadzania kontroli u producentów. 6. Upoważniona jednostka certyfikująca jest zobowiązana do nieujawniania informacji i danych uzyskanych w trakcie działalności kontrolnej osobom innym niż kontrolowane lub podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz minister właściwy do spraw rynków rolnych prowadzą rejestr upoważnionych jednostek certyfikujących, który zawiera w szczególności: 1) nazwę jednostki i jej siedzibę, 2) zakres upoważnienia, 3) numer identyfikacyjny nadany w upoważnieniu jednostce certyfikującej. 8. Rejestr upoważnionych jednostek certyfikujących publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"2001_452_17","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Producent zamierzający prowadzić ekologiczne gospodarstwo rolne występuje do upoważnionej jednostki certyfikującej z pisemnym zgłoszeniem, do którego dołącza: 1) oświadczenie, że produkcja w gospodarstwie rolnym będzie prowadzona metodami ekologicznymi, 2) informację o rodzaju i ilości produktów, które mają być produkowane metodami ekologicznymi, 3) opis gospodarstwa z zaznaczeniem położenia gruntów, obiektów i urządzeń produkcyjnych, 4) wypis z ewidencji gruntów i budynków dotyczący gospodarstwa rolnego, 5) zaświadczenie o nieprzekroczeniu na terenie gospodarstwa rolnego dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających wydane przez: a) właściwy terytorialnie organ Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie stopnia zanieczyszczenia powietrza i wody, b) stację chemiczno-rolniczą w zakresie stopnia zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi, 6) opis działań niezbędnych do wykonania w okresie przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję prowadzoną metodami ekologicznymi. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 6, sporządza się przy udziale upoważnionej jednostki certyfikującej, która wykonuje te zadania nieodpłatnie."}
{"id":"2001_452_18","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Przestawianie gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi według ustalonego programu jest realizowane co najmniej przez 2 lata; w przypadku użytków zielonych okres ten może zostać, za zgodą upoważnionej jednostki certyfikującej, skrócony do roku pod warunkiem, że nie stosowano na nich w ciągu ostatnich 3 lat środków ochrony roślin i nawozów niedozwolonych w rolnictwie ekologicznym. 2. Okres przestawiania chowu zwierząt na produkcję metodami ekologicznymi wynosi co najmniej, w przypadku: 1) produkcji na mięso bydła i koni - 12 miesięcy, 2) produkcji na mięso trzody, owiec, kóz - 6 miesięcy, 3) pozyskiwania mleka - 6 miesięcy, 4) drobiu rzeźnego - 10 tygodni, 5) kur niosek - 6 tygodni. 3. W okresie, o którym mowa w ust. 1 i 2, gospodarstwo rolne podlega, co najmniej raz w roku, w terminie uzgodnionym z posiadaczem gospodarstwa, kontroli przez upoważnioną jednostkę certyfikującą w zakresie realizacji programu przestawiania gospodarstwa na prowadzenie produkcji metodami ekologicznymi. 4. Upoważniona jednostka certyfikująca w okresie przestawiania może przeprowadzić doraźne nieodpłatne kontrole w zakresie, o którym mowa w ust. 3, bez uprzedniego powiadamiania posiadacza gospodarstwa rolnego."}
{"id":"2001_452_19","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Certyfikat zgodności może być wydany po przeprowadzeniu kontroli u zainteresowanego producenta przez wyznaczonych pracowników upoważnionej jednostki certyfikującej. 2. Upoważniona jednostka certyfikująca przed przeprowadzeniem kontroli obowiązana jest poinformować producenta o planie kontroli. 3. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który podpisuje producent lub osoba przez niego upoważniona oraz osoby kontrolujące. 4. Pozytywne wyniki kontroli zawarte w protokole stanowią podstawę do wydania przez upoważnioną jednostkę certyfikującą certyfikatu zgodności. 5. W razie odmowy podpisania protokołu przez producenta lub upoważnioną przez niego osobę producent może, w terminie 7 dni od dnia odmowy podpisania protokołu, zgłosić na piśmie zastrzeżenia do ustaleń w nim zawartych do upoważnionej jednostki certyfikującej. 6. Upoważniona jednostka certyfikująca rozpatruje zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole w terminie 14 dni od ich zgłoszenia i ustosunkowuje się do nich na piśmie."}
{"id":"2001_452_2","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) ekologiczne gospodarstwo rolne - gospodarstwo rolne, w którym produkcja rolna prowadzona jest metodami ekologicznymi, 2) producent - osobę fizyczną lub osobę prawną produkującą, przetwarzającą lub wprowadzającą do obrotu produkty rolnictwa ekologicznego, 3) produkt rolnictwa ekologicznego - płody rolne nieprzetworzone oraz produkty z nich powstałe, w tym także zwierzęta oraz produkty i przetwory pochodzenia zwierzęcego, które zostały wyprodukowane metodami ekologicznymi, 4) produkcja prowadzona metodami ekologicznymi - sposób uzyskania produktu rolnictwa ekologicznego, w którym zastosowano w możliwie największym stopniu naturalne metody produkcji, nienaruszające równowagi przyrodniczej, 5) jednostka certyfikująca - jednostkę organizacyjną, akredytowaną w krajowej jednostce akredytującej w zakresie prowadzenia certyfikacji zgodności w rolnictwie ekologicznym zgodnie z wymogami normy PN-EN 45011 \"Wymagania ogólne dotyczące działania jednostek prowadzących systemy certyfikacji wyrobów\". Rozdział 2 Warunki prowadzenia produkcji i przetwórstwa metodami ekologicznymi"}
{"id":"2001_452_20","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Upoważniona jednostka certyfikująca w uzasadnionych przypadkach może, bez uprzedniego zawiadomienia, przeprowadzać u producentów doraźne kontrole zgodności prowadzonej produkcji lub przetwórstwa z wydanym certyfikatem zgodności i pobierać próbki produktów rolnictwa ekologicznego. 2. W razie stwierdzenia w toku kontroli, że producent narusza przepisy ustawy lub utrudnia prowadzenie kontroli, upoważniona jednostka certyfikująca może cofnąć wydany wcześniej certyfikat zgodności. 3. O cofnięciu certyfikatu zgodności upoważniona jednostka certyfikująca zawiadamia Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych w terminie 7 dni od dnia cofnięcia."}
{"id":"2001_452_21","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W celu uzyskania certyfikatu zgodności zainteresowany producent występuje do upoważnionej jednostki certyfikującej z pisemnym wnioskiem zawierającym: 1) informację o zakresie i rodzaju prowadzonej działalności dotyczącej produktów rolnictwa ekologicznego, 2) zgodę na przeprowadzanie przez jednostkę certyfikującą odpłatnej kontroli według planu kontroli, o którym mowa w art. 16 ust. 5 pkt 1. 2. Producent, który zamierza wprowadzić do obrotu dziko rosnące rośliny i ich części jako produkty rolnictwa ekologicznego, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest dołączyć oświadczenie właściciela terenu, z którego będą pozyskiwane te rośliny i ich części, potwierdzające, że przez ostatnie 3 lata na tym terenie nie stosowano nawozów i środków ochrony roślin niedozwolonych w produkcji metodami ekologicznymi. 3. Producent, który zamierza wprowadzić do obrotu produkty rolnictwa ekologicznego pochodzące z zagranicy, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest dołączyć informację o: 1) pochodzeniu, rodzaju i ilości produktów rolnictwa ekologicznego, które mają być sprowadzone z zagranicy, 2) obiektach, które mają być wykorzystane do ich składowania, konfekcjonowania lub przetwarzania. 4. Producent, o którym mowa w ust. 3, prowadzi dokumentację dotyczącą rodzaju i ilości wprowadzanych do obrotu produktów rolnictwa ekologicznego oraz składowania, konfekcjonowania i transportu tych produktów. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do producentów prowadzących obrót produktami rolnictwa ekologicznego, o których mowa w art. 24 ust. 5."}
{"id":"2001_452_22","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Certyfikat zgodności jest wydawany na okres 12 miesięcy. 2. Certyfikat zgodności produkcji w danym gospodarstwie rolnym z ekologicznymi metodami produkcji może być wydany dopiero po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 18. 3. Producent posiadający certyfikat zgodności i zamierzający kontynuować działalność w zakresie objętym tym certyfikatem występuje z wnioskiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1, nie później niż na 3 miesiące przed upływem terminu ważności posiadanego certyfikatu. 4. Upoważniona jednostka certyfikująca prowadzi rejestr producentów, którym udzieliła certyfikatów zgodności, zawierający ich nazwiska lub nazwy oraz adresy zamieszkania lub siedzib; rejestr jest jawny. 5. Dane z rejestru, o których mowa w ust. 4, upoważniona jednostka certyfikująca przekazuje Głównemu Inspektorowi Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych w terminie do dnia 31 stycznia według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego."}
{"id":"2001_452_23","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Nadzór nad działalnością upoważnionych jednostek certyfikujących sprawuje Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. 2. W razie rażącego naruszenia przez upoważnioną jednostkę certyfikującą zasad oraz przepisów dotyczących kontroli producentów minister, o którym mowa w art. 16 ust. 4, na wniosek Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych może cofnąć wydane upoważnienie. 3. W przypadku cofnięcia jednostce certyfikującej upoważnienia, o którym mowa w art. 16 ust. 4 i 5, uprawnienia do prowadzenia kontroli u producentów oraz do cofania certyfikatów zgodności przejmuje, na czas trwania ważności certyfikatu zgodności, Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. Rozdział 4 Znakowanie, przechowywanie i przewóz produktów rolnictwa ekologicznego"}
{"id":"2001_452_24","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Produkty, o których mowa w art. 16 ust. 1, są oznakowane etykietą i wprowadzane do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego. 2. Dopuszcza się oznakowanie etykietą i wprowadzanie do obrotu przetworzonych produktów rolnych jako produktów rolnictwa ekologicznego, jeżeli zawierają co najmniej 95% składników wyprodukowanych metodami ekologicznymi lub zawierają co najmniej 70% tych składników, a pozostałe składniki pochodzenia rolniczego są dopuszczone do przetwórstwa prowadzonego metodami ekologicznymi. 3. Produkty rolne pochodzące z zagranicy są oznakowane etykietą i wprowadzane do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego, jeżeli zostały wyprodukowane lub przetworzone zgodnie z wymaganiami określonymi w ustawie, co zostało potwierdzone certyfikatem zgodności. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do pozyskiwanych z terenów, o których mowa w art. 10, dziko rosnących roślin lub ich części i wytwarzanych z nich produktów. 5. Produkty rolnictwa ekologicznego pochodzące z krajów Unii Europejskiej są oznakowane w sposób określony w załączniku do ustawy."}
{"id":"2001_452_25","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Oznakowanie produktu rolnictwa ekologicznego, z zastrzeżeniem ust. 3, polega na zamieszczeniu na etykiecie lub opakowaniu tego produktu napisu \"produkt rolnictwa ekologicznego\" oraz nazwy producenta, numeru certyfikatu zgodności, nazwy upoważnionej jednostki certyfikującej i jej numeru identyfikacyjnego. 2. W przypadku produktów rolnictwa ekologicznego sprowadzanych z zagranicy oprócz nazwy producenta podaje się nazwę podmiotu wprowadzającego produkty do obrotu, z tym że na produktach rolnictwa ekologicznego pochodzących z krajów Unii Europejskiej zamieszcza się dodatkowo napis \"objęte systemem kontroli Unii Europejskiej\". 3. Oznakowanie zwierzęcia pochodzącego z ekologicznego gospodarstwa rolnego, w którym chów lub hodowla zwierząt prowadzone są metodami ekologicznymi, powinno umożliwić identyfikację producenta posiadającego to gospodarstwo. 4. Etykieta lub opakowanie środka spożywczego, który nie został wyprodukowany lub przetworzony metodami ekologicznymi, nie może zawierać napisów sugerujących, że środek ten jest produktem rolnictwa ekologicznego."}
{"id":"2001_452_26","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Oznakowane produkty rolnictwa ekologicznego przeznaczone do obrotu lub dalszego przetwórstwa należy przechowywać oddzielnie od innych produktów rolnych. 2. Przechowywanie i przewóz produktów rolnictwa ekologicznego odbywa się tylko w zamkniętych opakowaniach lub kontenerach zaopatrzonych w etykiety zawierające: 1) nazwisko lub nazwę oraz adres lub siedzibę producenta, 2) nazwę upoważnionej jednostki certyfikującej, jej numer identyfikacyjny i numer certyfikatu zgodności, z zastrzeżeniem art. 25 ust. 2. 3. Obowiązek zamknięcia opakowań lub kontenerów w przewozie produktów rolnictwa ekologicznego nie dotyczy przewozu pomiędzy producentami prowadzącymi produkcję lub przetwórstwo tych produktów; dane wymienione w ust. 2 powinny być zawarte w dokumentach dołączonych do przewozu. 4. Przepisy ust. 2 i 3 nie dotyczą zwierząt. Rozdział 5 Przepis karny"}
{"id":"2001_452_27","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Kto: 1) wprowadza do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego artykuły, które zostały wyprodukowane, wyhodowane, pozyskane lub przetworzone niezgodnie z warunkami wymaganymi w produkcji metodami ekologicznymi, 2) zamieszcza na etykiecie lub opakowaniu środka spożywczego, który nie został wyprodukowany lub przetworzony metodami ekologicznymi, napisy sugerujące, że środek ten jest produktem rolnictwa ekologicznego, 3) przechowuje lub przewozi produkty rolnictwa ekologicznego opakowane lub oznakowane niezgodnie z art. 26, - podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_452_28","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 293, Nr 89, poz. 991, Nr 114, poz. 1191 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 19 i Nr 5, poz. 44) w art. 3 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) nadzoru nad jednostkami upoważnionymi do prowadzenia kontroli producentów wytwarzających, przetwarzających i wprowadzających do obrotu produkty rolnictwa ekologicznego.\"."}
{"id":"2001_452_29","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157) w art. 88 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) działania prowadzone w gospodarstwach rolnych produkujących metodami ekologicznymi bezpośrednio oddziałujące na stan gleby, powietrza i wód oraz ochrony i poprawy różnorodności biologicznej.\"."}
{"id":"2001_452_3","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Produkcja rolna w ekologicznym gospodarstwie rolnym jest prowadzona zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, aktywizuje przyrodnicze mechanizmy produkcji rolnej poprzez stosowanie naturalnych środków produkcji oraz zapewnia trwałą żyzność gleby, zdrowotność roślin i zwierząt. W szczególności produkcja ta polega na stosowaniu: 1) płodozmianu i innych naturalnych metod utrzymywania lub podwyższania biologicznej aktywności i żyzności gleby, 2) nawozów organicznych, środków ochrony roślin i środków żywienia zwierząt uzyskiwanych inaczej niż w drodze przemysłowej syntezy chemicznej, 3) materiału siewnego oraz rozmnożeniowego otrzymywanego z roślin, które co najmniej przez jedno pokolenie, a w przypadku roślin wieloletnich co najmniej przez dwa sezony wegetacyjne były uprawiane z zachowaniem warunków, o których mowa w pkt 1 i 2, 4) doboru gatunków i odmian roślin oraz gatunków i ras zwierząt, uwzględniającego ich naturalną odporność na choroby; w szczególności wykorzystującego populacje i rasy miejscowe."}
{"id":"2001_452_30","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157) w art. 28 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Na wniosek producenta zamierzającego prowadzić ekologiczne gospodarstwo rolne właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wydaje zaświadczenie informujące, że na terenie, na którym położone jest gospodarstwo rolne, nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających powietrze i wodę.\"."}
{"id":"2001_452_31","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i 550 i Nr 88, poz. 983 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 19) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) rozwoju rolnictwa ekologicznego i edukacji w zakresie ekologii.\"; 2) w art. 6 ust. 3 po wyrazach \"organizacji społeczno-zawodowych rolników,\" dodaje się wyrazy \"stowarzyszeń i producentów rolnictwa ekologicznego,\". Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_452_32","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Producenci, którzy w dniu wejścia w życie ustawy wytwarzają produkty rolnictwa ekologicznego i posiadają ważny atest wydany przez jednostki upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, mogą wprowadzać te produkty do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego, bez posiadania certyfikatu zgodności, o którym mowa w art. 16, do dnia upływu ważności atestu. 2. Do okresu przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi, o którym mowa w art. 18, zalicza się udokumentowany okres przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi rozpoczęty przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_452_33","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 3 pkt 3, który wchodzi w życie po upływie 4 lat od dnia ogłoszenia, 2) art. 16 ust. 2, który wchodzi w życie w dniu uznania przez właściwy organ Unii Europejskiej krajowego systemu kontroli za równorzędny z unijnym w zakresie certyfikacji zgodności w rolnictwie ekologicznym. Załącznik do ustawy z dnia 16 marca 2001 r. OZNAKOWANIA NA PRODUKTACH ROLNICTWA EKOLOGICZNEGO OBJĘTYCH SYSTEMEM KONTROLI W UNII EUROPEJSKIEJ: 1) ES: Agricultura Ecológica - Sistema de control CEE 2) DK: kologisk Jordburg - EF Kontrolordning 3) D: Ökologische Agrarwirtschaft - EWG-Kontrollsystem lub Biologische Landwirtschaft - EWG-Kontrollsystem 4) GR:biologi Gewria - Suthma Eegcou EOK 5) EN: Organic Farming - EEC Control System 6) F: Agriculture Biologique - Systčme de contrle CEE 7) I : Agricoltura Biologica - Regime di controllo CEE 8) NL: Biologische Landbouw - EEG-controlesysteem 9) P: Agricultura Biológica - Systema de controlo CEE 10) FI: Luonnonmukainen maataluostuotanto \" ETY:n valvontajärjestelmä \/ Ekologiskt jordbruk \" EEG-kontrollsystem 11) S: Ekologiskt jordbruk \" EEG-kontrollsystem."}
{"id":"2001_452_4","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zwierzęta utrzymywane w ekologicznym gospodarstwie rolnym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, mogą pochodzić tylko z ekologicznych gospodarstw rolnych. 2. Przy powiększaniu stada zwierząt do 10% klaczy i krów oraz do 20% owiec, kóz i loch może pochodzić spoza ekologicznego gospodarstwa rolnego. 3. Dopuszcza się, aby samce pochodziły spoza ekologicznego gospodarstwa rolnego. 4. W rozrodzie zwierząt zabrania się używania zarodków."}
{"id":"2001_452_5","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Ekologiczne gospodarstwo rolne spełnia następujące warunki: 1) na jego terenie nie występują przekroczenia dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających powietrze, glebę i wodę, 2) w całości gospodarstwa prowadzi się produkcję metodami ekologicznymi. 2. Dopuszcza się prowadzenie produkcji metodami ekologicznymi w części gospodarstwa rolnego, jeżeli grunty, obiekty produkcyjne oraz magazyny niezbędne do tej produkcji stanowią odrębną całość, a w obu częściach gospodarstwa nie uprawia się takich samych odmian roślin oraz nie prowadzi chowu lub hodowli takich samych gatunków zwierząt."}
{"id":"2001_452_6","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1 Pasiekę umiejscawia się na terenie, który spełnia wymogi określone w art. 5 ust. 1 pkt 1, a w promieniu co najmniej 3 km od pasieki produkcja jest prowadzona metodami ekologicznymi lub znajdują się tereny, o których mowa w art. 10. 2. Pasieki tworzy się z rojów, które przez okres co najmniej jednego roku były utrzymywane w pasiekach, o których mowa w ust. 1. 3. Przy powiększaniu lub odnowie pasiek dopuszcza się wykorzystanie rocznie do 10% liczby królowych i rojów niepochodzących z pasiek, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem, że zostaną one umieszczone w ulach z woskiem pochodzącym z pasiek prowadzonych metodami ekologicznymi. 4. Pszczołom zapewnia się dostęp do roślin miodo- i pyłkodajnych i czystej wody w ilościach zaspokajających potrzeby pasieki. 5. Dokarmianie sztuczne pszczół możliwe jest tylko w sytuacji zagrożenia przetrwania rodzin pszczelich. Dopuszcza się wówczas stosowanie: 1) miodu wyprodukowanego metodami ekologicznymi, 2) melasy, cukru - pochodzących z produkcji metodami ekologicznymi. 6. Dokarmianie sztuczne może mieć miejsce wyłącznie pomiędzy ostatnim zbiorem miodu i na 15 dni przed rozpoczęciem następnego okresu wystąpienia nektarowania roślin."}
{"id":"2001_452_7","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W razie wystąpienia szkodliwych bezpośrednich oddziaływań na grunty rolne gospodarstwa ekologicznego grunty te, na wniosek upoważnionej jednostki certyfikującej, należy odizolować od tych oddziaływań przez zastosowanie barier fizycznych, w szczególności w postaci zadrzewień śródpolnych lub żywopłotów."}
{"id":"2001_452_8","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W ekologicznym gospodarstwie rolnym lub w jego części, w której prowadzi się produkcję metodami ekologicznymi: 1) mogą być przechowywane tylko nawozy, środki ochrony roślin, środki żywienia i leczenia zwierząt oraz materiał siewny dopuszczone do stosowania w rolnictwie ekologicznym, 2) należy prowadzić działania mające na celu zrównoważenie produkcji roślinnej i zwierzęcej, 3) liczba zwierząt nie powinna wpływać niekorzystnie na środowisko naturalne, przyjmując, że w wyprodukowanym przez nie, w ciągu roku, nawozie ilość azotu przypadającego na 1 ha nie przekroczy 170 kg, 4) zapewnia się dobór gatunków roślin uprawnych, który gwarantuje samowystarczalność w zakresie środków żywienia zwierząt, 5) żywienie zwierząt roślinożernych opiera się na jak największym wykorzystaniu pastwisk, a co najmniej 60% suchej masy dziennej porcji żywieniowej obejmuje pokarm z wypasu, pasze świeże, suszone lub kiszonki, 6) zwierzęta po urodzeniu należy karmić mlekiem matki; okres karmienia cieląt powinien wynosić co najmniej 3 miesiące, owiec i kóz 45 dni, a trzody 40 dni, 7) w żywieniu drobiu udział zbóż powinien wynosić co najmniej 65%. 2. Jeżeli spełnienie wymogu samowystarczalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest niemożliwe, za zgodą upoważnionej jednostki certyfikującej, można stosować środki żywienia zwierząt pochodzące z zewnątrz w ilości do 10% suchej masy dawki rocznej dla gatunków roślinożernych i 20% dla pozostałych gatunków. 3. W sytuacjach, gdy spełnienie wymogu samowystarczalności jest niemożliwe w wyniku oddziaływania sił przyrody, dopuszczalne jest, po uzyskaniu zgody upoważnionej jednostki certyfikującej, stosowanie pasz pochodzących z zewnątrz. 4. Wydając zgodę, o której mowa w ust. 3, upoważniona jednostka certyfikująca określa dopuszczalną ilość pasz pochodzących z zewnątrz oraz okres ich stosowania."}
{"id":"2001_452_9","title":"Ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W prowadzeniu produkcji zwierzęcej metodami ekologicznymi zabronione jest profilaktyczne stosowanie leków weterynaryjnych. 2. Dopuszcza się: 1) zastosowanie leków weterynaryjnych w razie konieczności ratowania życia zwierzęcia lub ulżenia w cierpieniu; okres karencji zastosowany dla pozyskiwanych surowców zwierzęcych jest w tym przypadku dwukrotnie dłuższy niż podany przez producenta leku, a zwierzęta tak leczone znakuje się odpowiednio, 2) stosowanie profilaktyczne i lecznicze środków leczniczych pochodzenia ziołowego i preparatów homeopatycznych, 3) stosowanie kwasu mrówkowego, kwasu mlekowego i kwasu octowego oraz olejku mentolowego, tymolowego, eukaliptusowego lub kamforowego w przypadku zakażenia pszczół Varroa jacobsoni. 3. Zwierzętom zapewnia się, stosownie do wymogów gatunku, odpowiednią powierzchnię do przebywania w pomieszczeniach budynków inwentarskich oraz dostęp do wybiegów i pastwisk. 4. Co najmniej na połowie powierzchni podłogi w budynkach inwentarskich powinna znajdować się ściółka z zapewnionymi miejscami do leżenia. 5. Tucz prowadzi się z zapewnieniem dostępu do otwartej przestrzeni; tucz w ostatniej fazie może odbywać się w pomieszczeniach, z tym że faza ta nie powinna trwać dłużej niż 1\/5 okresu życia zwierzęcia. 6. Zabronione jest prowadzenie tuczu w boksach lub klatkach oraz usuwanie rogów, zębów, kształtowanie dziobów i stosowanie innych metod narażających zwierzęta na nieuzasadnione cierpienie. Czynności te, za zgodą upoważnionej jednostki certyfikującej, mogą być wykonane wyłącznie dla poprawy zdrowia zwierząt lub ze względów sanitarnych. 7. Dopuszcza się przeprowadzanie zabiegów kastracyjnych w przypadkach uzasadnionych względami chowu danego gatunku. 8. Zabronione jest wymuszone karmienie zwierząt podczas tuczu."}
{"id":"2001_459_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz.1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 w § 5 wyrazy \"przepis art. 170 § 1\" zastępuje się wyrazami \"przepisy art. 139 § 1 i 4, art. 140, art. 169 § 1 i 2 oraz art. 170 § 1\"; 2) w art. 18 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których, w razie zmiany właściwości miejscowej w trakcie roku podatkowego lub okresu rozliczeniowego, właściwym organem podatkowym jest organ inny niż wymieniony w § 1, uwzględniając w szczególności zmianę miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby podatnika.\"; 3) w art. 22 skreśla się § 3 i 4; 4) w art. 23 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii właściwych organizacji samorządu społecznozawodowego i gospodarczego, może określić, w drodze rozporządzenia, dla niektórych rodzajów działalności gospodarczej, uproszczone normy służące oszacowaniu podstawy opodatkowania uwzględniające wskaźnik zyskowności, liczbę zatrudnionych pracowników i koszty ich zatrudnienia oraz koszty zakupu materiałów.\"; 5) skreśla się art. 25; 6) w art. 28 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków oraz tryb pobrania wynagrodzenia, 2) szczegółowe zasady oraz tryb zwrotu otrzymanego wynagrodzenia w razie pobrania przez płatnika lub inkasenta podatku, zaliczki na podatek lub raty podatku nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej.\"; 7) w art. 29 w § 2: a) w zdaniu wstępnym skreśla się wyraz \"ustawowej\", b) w pkt 2 skreśla się wyraz \"ustawowej\"; 8) w art. 34: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Skarbowi Państwa i jednostce samorządu terytorialnego przysługuje hipoteka na wszystkich nieruchomościach podatnika z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2 oraz z tytułu zaległości podatkowych w podatkach stanowiących ich dochód, zwana dalej \"hipoteką przymusową\".\", b) w § 2 wyraz \"ustawowej\" zastępuje się wyrazem \"przymusowej\", c) w § 3 w zdaniu wstępnym wyraz \"ustawowej\" zastępuje się wyrazem \"przymusowej\", d) skreśla się § 5 i 6, e) § 7 otrzymuje brzmienie: \"§ 7. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio do należności przypadających od płatnika lub inkasenta.\"; 9) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. § 1. Hipoteka przymusowa powstaje przez dokonanie wpisu do księgi wieczystej, z zastrzeżeniem art. 38 § 2. § 2. Podstawą wpisu hipoteki przymusowej jest doręczona decyzja: 1) ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego, 2) określająca wysokość zaległości podatkowej, 3) o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta. § 3. Wpisu hipoteki przymusowej do księgi wieczystej dokonuje właściwy sąd rejonowy na wniosek organu podatkowego.\"; 10) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. §1. Hipoteka przymusowa jest skuteczna wobec każdorazowego właściciela przedmiotu hipoteki i przysługuje jej pierwszeństwo zaspokojenia przed hipotekami ustanowionymi dla zabezpieczenia innych należności. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli przedmiot hipoteki przymusowej ustanowionej dla zabezpieczenia należności, o których mowa w art. 34 § 1, jest obciążony hipoteką ustanowioną dla zabezpieczenia należności z tytułu kredytu bankowego.\"; 11) skreśla się art. 37; 12) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. § 1. Organy podatkowe mogą występować z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości podatnika, płatnika lub inkasenta. § 2. Jeżeli przedmiot hipoteki przymusowej nie posiada księgi wieczystej, zabezpieczenie zobowiązań podatkowych dokonywane jest przez złożenie wniosku o wpis do zbioru dokumentów.\"; 13) w art. 39 : a) w § 1 wyraz \"ustawowej\" zastępuje się wyrazem \"przymusowej\", b) skreśla się § 3, c) dodaje się § 3a w brzmieniu: \"§ 3a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzór formularza oświadczenia, o którym mowa w § 2, uwzględniający dane identyfikujące osobę składającą oświadczenie, rodzaj, miejsce położenia i powierzchnię nieruchomości, rodzaj prawa majątkowego, które może być przedmiotem hipoteki, miejsce położenia rzeczy w stosunku do której przysługuje prawo majątkowe, numer księgi wieczystej lub zbioru dokumentów i oznaczenie sądu właściwego do prowadzenia księgi wieczystej lub zbioru dokumentów oraz ich stan prawny wraz z ewentualnymi obciążeniami.\"; 14) skreśla się art. 40; 15) w art. 41 w § 2 wyrazy \"Wszczęcie postępowania w sprawie ustanowienia zastawu\" zastępuje się wyrazami \"Ustanowienie zastawu\"; 16) w art. 44: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1, b) po § 1 dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Dla zobowiązań podatkowych powstających w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, podstawę wpisu zastawu skarbowego stanowi również deklaracja, jeżeli wykazane w niej zobowiązanie podatkowe nie zostało wykonane. Wpis zastawu skarbowego nie może być dokonany wcześniej niż po upływie 14 dni od upływu terminu płatności zobowiązania podatkowego.\"; 17) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. Spisu rzeczy ruchomych oraz praw majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego, dokonuje organ podatkowy. Przepisy art. 39 § 1 i 2 stosuje się odpowiednio.\"; 18) w art. 46 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór rejestrów, o których mowa w art. 43, sposób prowadzenia tych rejestrów, uwzględniając termin wpisu zastawu skarbowego do rejestru oraz termin przekazywania informacji z rejestrów do Centralnego Rejestru Zastawów Skarbowych, 2) wysokość opłaty, o której mowa w § 2, uwzględniając koszty związane z wydaniem wypisu.\"; 19) w art. 47: a) w § 4 skreśla się wyrazy \"i inkasentów\", b) po § 4 dodaje się § 4a w brzmieniu: \"§ 4a. Terminem płatności dla inkasentów jest dzień następujący po ostatnim dniu, w którym, zgodnie z przepisami prawa podatkowego wpłata podatku powinna nastąpić, chyba że właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego wyznaczył termin późniejszy.\", c) § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, terminy płatności poszczególnych podatków, zaliczek na podatek lub rat podatku, wskazując dzień, miesiąc i rok, w którym upływa termin płatności.\"; 20) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, przedłużać terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego z wyjątkiem terminów określonych w art. 68-71, art. 76 § 1, art. 78 § 1, art. 80 § 1, art. 87 § 3 i 4, art. 88 § 1 i art. 118, określając grupy podatników, którym przedłużono terminy, rodzaje czynności, których termin wykonania został przedłużony oraz dzień upływu przedłużonego terminu.\"; 21) w art. 52: a) w § 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) oprocentowanie nienależnej nadpłaty bądź zwrotu podatku zwrócone lub zaliczone na poczet zaległych, bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych.\", b) w § 2 wyrazy \"art. 275\" zastępuje się wyrazami \"art. 274\"; 22) w art. 54: a) w § 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu: \"5) od zaległości z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa, jeżeli ich wysokość nie przekraczałaby 2,00 zł.\", b) skreśla się § 3; 23) w art. 60 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności i Prezesem Narodowego Banku Polskiego, może określić, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wpłaty gotówkowej oraz polecenia przelewu na rachunek organu podatkowego, uwzględniając dane identyfikujące wpłacającego oraz tytuł wpłaty.\"; 24) w art. 61 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, dopuścić zapłatę niektórych podatków papierami wartościowymi, określając szczegółowe zasady stosowania tej formy zapłaty podatku, termin i sposób dokonania zapłaty, rodzaj papieru wartościowego oraz sposób obliczenia jego wartości dla potrzeb zapłaty podatku.\"; 25) w art. 66: a) po § 3 dodaje się § 3a w brzmieniu: \"§ 3a. Starosta powiadamia właściwy urząd skarbowy o zawarciu umowy, o której mowa w § 2, przesyłając jednocześnie jej kopię.\", b) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§ 5. W przypadku zawarcia umowy, o której mowa w § 2, organ podatkowy pierwszej instancji wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie zobowiązania podatkowego. Przepis art. 55 § 2 stosuje się odpowiednio.\"; 26) w art. 67 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Organ podatkowy może umorzyć zaległość podatkową z urzędu, jeżeli: 1) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne, 2) kwota zaległości podatkowej nie przekracza pięciokrotnej wartości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, 3) kwota zaległości podatkowej nie została zaspokojona w zakończonym postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym, 4) podatnik zmarł, niepozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w poprzednim kwartale i jednocześnie brak jest następców prawnych oraz nie ma możliwości orzeczenia odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej; w takim przypadku decyzję umarzającą zaległość podatkową pozostawia się w aktach sprawy.\"; 27) w art. 72 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Jeżeli wpłata dotyczyła zaległości podatkowej, na równi z nadpłatą traktuje się także część wpłaty, która została zaliczona na poczet odsetek za zwłokę.\"; 28) w art. 76 w § 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz ze skorygowanym zeznaniem (deklaracją) w przypadku wymienionym w art. 79 § 2b, lecz nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania lub deklaracji, o których mowa w art. 74 § 2.\"; 29) w art. 77 w § 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) w przypadkach przewidzianych w art. 76 § 1 pkt 1 lit. e) i pkt 4 \" od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz ze skorygowanym zeznaniem (deklaracją): a) jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji o stwierdzeniu nadpłaty, b) jeżeli decyzja o stwierdzeniu nadpłaty nie została wydana w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, c) jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie, o którym mowa w art. 76 § 1 pkt 4, 3) w przypadku przewidzianym w art. 76 § 1 pkt 3 - od dnia powstania nadpłaty, jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania lub deklaracji, o których mowa w art. 74 § 2 - do dnia zwrotu nadpłaty lub do dnia zaliczenia jej na poczet zaległych bądź bieżących zobowiązań podatkowych lub do dnia złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.\"; 30) w art. 78: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Po upływie terminu określonego w § 1 wygasa również prawo do złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych oraz możliwość zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych.\", b) w § 3 skreśla się wyrazy \"bieżących lub\"; 31) w art. 79: a) w § 1 wyrazy \"żądanie stwierdzenia\" zastępuje się wyrazami \"wniosek o stwierdzenie\", b) po § 2 dodaje się § 2a-2c w brzmieniu: \"§ 2a. W przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a) i b) oraz w pkt 2 podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty składają skorygowane zeznanie (deklarację). § 2b. Jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji o stwierdzeniu nadpłaty. § 2c. Jeżeli po dokonaniu zwrotu nadpłaty, w trybie o którym mowa w § 2b, organ podatkowy albo organ kontroli skarbowej określi zaległość podatkową; odsetki za zwłokę nalicza się tylko do tej części zaległości, która przekracza kwotę zwróconej uprzednio nadpłaty. W tym zakresie nie stosuje się kar przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym.\"; 32) w art. 80 w § 1 wyrazy \"żądania stwierdzenia\" zastępuje się wyrazami \"złożenia wniosku o stwierdzenie\"; 33) w art. 81: a) skreśla się § 1, b) § 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"§ 2. Uprawnienie do skorygowania deklaracji przysługuje: 1) podatnikom, którzy w złożonej deklaracji wykazali zobowiązanie podatkowe w wysokości mniejszej od należnej albo kwotę nadpłaty bądź podatku przypadającego do zwrotu w wysokości większej od należnej, 2) płatnikom lub inkasentom - w przypadkach określonych w art. 79 § 2 pkt 2. § 3. W przypadku skorygowania deklaracji nie stosuje się kar przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym.\", c) w § 4 w pkt 1 i 2 po wyrazach \"kontroli podatkowej\" dodaje się wyrazy \"albo skarbowej\", d) skreśla się § 5; 34) w art. 82 : a) w § 1 w pkt 2 wyrazy \"osobami zagranicznymi\" zastępuje się wyrazami \"nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego\", b) w § 4 wyrazy \"wiadomości stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej\" zastępuje się wyrazami \"informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych\", c) w § 5 wyrazy \"§ 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"§1 pkt 1 i w § 2\", d) w § 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przypadki oraz zakres informacji, o których mowa w § 1 pkt 2, a także szczegółowe zasady, termin oraz tryb ich sporządzania i przekazywania, ze szczególnym uwzględnieniem powiązań kapitałowych oraz nadzorczych pomiędzy rezydentami i nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego oraz posiadania przez nierezydentów przedsiębiorstw, oddziałów i przedstawicielstw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\"; 35) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i termin przekazywania informacji, o których mowa w art. 82 § 1, przez organy lub jednostki podległe tym ministrom, uwzględniając dane identyfikujące strony zawartej umowy oraz tryb ich przekazywania zapewniający szczególną ochronę informacji w nich zawartych.\"; 36) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, w zakresie niezbędnym do kontroli prawidłowości wykonywania obowiązków podatkowych oraz korzystania z uprawnień przewidzianych w przepisach prawa podatkowego, grupy podmiotów obowiązanych do składania zeznań, wykazów, informacji lub deklaracji oraz ustalać zakres danych zawartych w tych dokumentach, a także terminy ich składania i rodzaje dokumentów, które powinny być do nich dołączone.\"; 37) w art. 87 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, uwzględniając w szczególności dane identyfikujące sprzedawcę i kupującego, wykonawcę i odbiorcę usług oraz oznaczenie wartości i rodzaju transakcji.\"; 38) art. 89 otrzymuje brzmienie: \"Art. 89. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia: 1) grupy podatników zwolnionych z obowiązku wystawiania rachunków, o których mowa w art. 87 § 1, w przypadkach w których rodzaj i sposób prowadzenia działalności gospodarczej lub wykonywania wolnego zawodu znacznie utrudnia wystawianie rachunków, 2) przypadki, w których w zakresie niezbędnym do kontroli prawidłowości wykonywania obowiązków podatkowych oraz korzystania z uprawnień przewidzianych w przepisach prawa podatkowego, podatnicy są obowiązani do: a) dokumentowania rachunkami nabycia towarów lub usług, b) prowadzenia ewidencji rachunków dokumentujących nabycie towarów lub usług.\"; 39) w art. 109 wyrazy \"art. 64, 66\" zastępuje się wyrazami \"art. 64-66\"; 40) w art. 145 po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Strona ustanawiając pełnomocników wyznacza jednego z nich jako właściwego do doręczeń. W przypadku niewyznaczenia pełnomocnika właściwego do doręczeń organ podatkowy doręcza pismo jednemu z pełnomocników.\"; 41) w art. 147 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, dotyczy również osób fizycznych będących nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.\"; 42) w art. 148 w § 2 w pkt 2 po wyrazach \"osobie upoważnionej\" dodaje się wyrazy \"przez pracodawcę\"; 43) art. 150 otrzymuje brzmienie: \"Art. 150. § 1. W razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 lub art. 149: 1) poczta przechowuje pismo przez okres 7 dni w swojej placówce pocztowej - w przypadku doręczania pisma przez pocztę, 2) pismo składa się na okres 7 dni w urzędzie gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę. § 2. Zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.\"; 44) art. 151 otrzymuje brzmienie: \"Art. 151. Osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 i art. 150 stosuje się odpowiednio.\"; 45) w art. 154 w § 3 po wyrazie \"przyjętych\" skreśla się przyimek \"w\"; 46) w art. 163 w § 1 i 2 wyrazy \"O przywróceniu\" zastępuje się wyrazami \"W sprawie przywrócenia\"; 47) w art. 165 po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \" 5. Przepisów 2 i § 4 nie stosuje się do postępowania w sprawie: 1) ustalenia zobowiązań podatkowych, które zgodnie z odrębnymi przepisami, ustalane są corocznie, jeżeli stan faktyczny, na podstawie którego ustalono wysokość zobowiązania podatkowego za poprzedni okres, nie uległ zmianie, 2) umorzenia zaległości podatkowych w przypadkach, o których mowa w art. 67 § 4.\"; 48) w art. 171: a) w § 1 wyrazy \"art. 66 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego\" zastępuje się wyrazami \"§ 2\", b) w § 2 wyrazy \"art. 66 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego\" zastępuje się wyrazami \"§ 1\"; 49) art. 200 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się w przypadkach przewidzianych w art. 123 § 2 i art. 165 § 5.\"; 50) w art. 233 w § 1 w pkt 2 lit. b) otrzymuje brzmienie: \"b) w całości i sprawę przekazuje do ponownego rozpatrzenia właściwemu organowi pierwszej instancji, jeżeli decyzja tego organu została wydana z naruszeniem przepisów art. 240 lub 247, albo\"; 51) w art. 234 wyraz \"społeczny\" zastępuje się wyrazem \"publiczny\"; 52) w art. 248 w 1 wyrazy \"do stwierdzenia\" zastępuje się wyrazami \"w sprawie stwierdzania\"; 53) w art. 252: a) w § 1 wyrazy \"art. 247\" zastępuje się wyrazami \"art.247 § 1\", b) w § 2 wyrazy \"o wstrzymaniu\" zastępuje się wyrazami \"w sprawie wstrzymania\"; 54) w art. 258: a) w § 1 w pkt 4 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 5, b) w § 3 wyrazy \"§ 1 pkt 3-5\" zastępuje się wyrazami \"§ 1 pkt 3 i 4\"; 55) art. 259 otrzymuje brzmienie: \"Art. 259. § 1. W razie niedotrzymania terminu płatności odroczonego podatku bądź terminu płatności którejkolwiek z rat, na jakie został rozłożony podatek lub zaległość podatkowa, następuje z mocy prawa wygaśnięcie decyzji: 1) o odroczeniu terminu płatności podatku - w całości, 2) o rozłożeniu na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej - w części dotyczącej raty niezapłaconej w terminie płatności. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do rozłożonych na raty należności płatników lub inkasentów, wynikających z decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej.\"; 56) w art. 260 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) decyzji nie można uchylić lub stwierdzić jej nieważności z przyczyn wymienionych w art. 245 § 2 lub w art. 247 § 2.\"; 57) w art. 267 w § 1 skreśla się pkt 2; 58) w art. 272 w pkt 1 lit. a) skreśla się wyrazy \"i oświadczeń majątkowych\"; 59) w art. 295 w § 1 wyrazy \"art. 184\" zastępuje się wyrazami \"art. 182\"; 60) w art. 296 w § 1 wyrazy \"tajemnicy państwowej i służbowej\" zastępuje się wyrazami \"informacji niejawnych\"; 61) w art. 298 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w następującym brzmieniu: \"3a) pracownikom wywiadu skarbowego,\"; 62) w art. 299: a) § 3 otrzymuje brzmienie: § 3. Informacje, o których mowa w § 1, udostępniane są również: 1) organom celnym, 2) organom inspekcji celnej, 3) powiatowym oraz wojewódzkim urzędom pracy, 4) jednostkom organizacyjnym Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 5) jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 6) ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 3e oraz w art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz.U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245, z 1997 r. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166).\", b) w § 4 po wyrazie \"Społecznych\" dodaje się wyrazy \"oraz Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego\"; 63) art. 303 otrzymuje brzmienie: \"Art. 303. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania zaświadczeń, o których mowa w art. 98 § 3, art. 112 § 7 oraz art. 302, ze szczególnym uwzględnieniem właściwości miejscowej i rzeczowej organów podatkowych oraz udziału podatnika w procedurze wydania zaświadczenia.\"; 64) w art. 13 § 2-4, art. 14 § 1 i 2, art. 19 pkt 2 i 3, art. 22 § 6, art. 43 § 2, art. 48 § 3, art. 56 § 3, art. 58, art. 63 § 2, art. 67 § 3, art. 82 § 3 i 6, art. 84 § 2, art. 119 § 2, art. 130 § 4 i 5, art. 131 § 2 pkt 2, art. 196 § 4, art. 221, art. 244 § 3, art. 246 § 2, art. 248 § 1, art. 278 § 5 i § 6 pkt 2, art. 283 § 3, art. 294 § 1 pkt 4, art. 297 § 1 pkt 1, art. 298 pkt 1, art. 299 § 1, art. 304 § 1 oraz w art. 305 § 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"."}
{"id":"2001_459_10","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Żądania stwierdzenia nadpłaty podatku wniesione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są rozpatrywane na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_459_11","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Pozostają w mocy, do czasu ich zastąpienia, nie dłużej jednak niż do dnia 7 maja 2001 r., przepisy wydane na podstawie dotychczasowych przepisów ustawy, o której mowa w art. 1, o ile nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_459_12","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 2, 4-6, 13 lit. b) i c), pkt 18, 19 lit. c), pkt 20, 22-24, 26, 33 lit. d), pkt 34 lit. d), pkt 35-38 oraz pkt 63, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_459_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz.147, z 1991 r. Nr 22, poz.92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499, z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz.926 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 106, poz.668 oraz z 2000 r. Nr 74, poz. 855) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 66; 2) art. 67 otrzymuje brzmienie: \"Art. 67. Do powstania hipoteki niezbędny jest wpis w księdze wieczystej.\"; 3) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. Hipotekę przymusową można uzyskać także na podstawie tymczasowego zarządzenia sądu, postanowienia prokuratora albo na mocy przepisów szczególnych na podstawie decyzji, chociażby decyzja nie była ostateczna.\"; 4) art.111 otrzymuje brzmienie: \"Art. 111. Hipoteka przymusowa wpisana na podstawie nieprawomocnego orzeczenia, tymczasowego zarządzenia sądu, postanowienia prokuratora albo nieostatecznej decyzji jest hipoteką kaucyjną.\"."}
{"id":"2001_459_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92) art. 24a otrzymuje brzmienie: \"Art. 24a. 1. Skarbowi Państwa przysługuje hipoteka przymusowa z tytułu warunkowych wierzytelności wynikających z wypłacenia zaliczki naliczonego podatku. 2. Do hipoteki przymusowej, o której mowa w ust.1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz.926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268, Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_459_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249) w art. 49a: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 49 ust. 1, są zabezpieczane hipoteką przymusową na wszystkich nieruchomościach dłużnika. Podstawą ustanowienia hipoteki jest doręczona decyzja określająca wysokość należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 49 ust. 1.\", 2) w ust. 4 wyraz \"ustawowej\" zastępuje się wyrazem \"przymusowej\"."}
{"id":"2001_459_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz.U. Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 60, poz. 702 oraz z 2001 r. Nr 15, poz. 148) w art. 24 w ust. 5 wyraz \"ustawowej\" zastępuje się wyrazem \"przymusowej\"."}
{"id":"2001_459_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz.887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz.228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz.802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz.118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) w art. 26: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Należności z tytułu składek są zabezpieczane hipoteką przymusową na wszystkich nieruchomościach dłużnika. Podstawą ustanowienia hipoteki jest doręczona decyzja określająca wysokość należności z tytułu składek.\", 2) w ust. 4 wyraz \"ustawowej\" zastępuje się wyrazem \"przymusowej\"."}
{"id":"2001_459_7","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119 oraz z 2000 r. Nr 95, poz. 1041) w art. 17: 1) w ust. 1 wyrazy \"umarzanie, rozkładanie na raty oraz zaniechanie poboru\" zastępuje się wyrazami \"umarzanie oraz rozkładanie na raty\", 2) w ust. 2 wyrazy \"umarzać, rozkładać na raty lub zaniechać poboru podatków\" zastępuje się wyrazami \"umarzać lub rozkładać na raty podatki\", 3) w ust. 3 wyrazy \"umarzanie, rozkładanie na raty oraz zaniechanie poboru\" zastępuje się wyrazami \"umarzanie oraz rozkładanie na raty\"."}
{"id":"2001_459_8","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. 1. Hipoteki ustawowe wpisane do księgi wieczystej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się z tym dniem hipotekami przymusowymi. 2. W dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają hipoteki ustawowe niewpisane do księgi wieczystej. 3. Wnioski o wpis do księgi wieczystej hipoteki ustawowej złożone do sądu rejonowego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy traktuje się jako wnioski o wpis hipoteki przymusowej."}
{"id":"2001_459_9","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W sprawach stwierdzania wygaśnięcia decyzji o odroczeniu terminu płatności podatku oraz o rozłożeniu na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy art. 258 § 1 pkt 5 i § 3 oraz art. 259 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2001_45_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 1 po wyrazach \"działalności ubezpieczeniowej,\" dodaje się wyrazy \"a także samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,\"; 2) w art. 4 w ust. 1 po wyrazach \"lub art. 3 ust. 5\" dodaje się wyrazy \" , a także z art. 4a\"; 3) dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Pracownikom samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przysługuje od dnia 1 stycznia 2001 r. przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, nie niższy niż 203 zł miesięcznie, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy łącznie ze skutkami wzrostu wszystkich składników wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracownika, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy łącznie ze skutkami wzrostu wszystkich składników wynagrodzenia, w roku 2002 nie może być niższy niż kwota ustalona według następującego wzoru: Pł = (Pp - Pp\/Wsk) x 1,14 gdzie poszczególne symbole oznaczają: Pł - przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracownika, Pp - prognozowane na dany rok w ustawie budżetowej przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej, Wsk - średnioroczny procentowy wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej prognozowany na dany rok w ustawie budżetowej.\"."}
{"id":"2001_45_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489 i Nr 84, poz. 948) w art. 44 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Podmiot, który utworzył samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, może rozwiązać bez wypowiedzenia umowę o pracę lub odwołać kierownika zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli zakład ten przekroczył przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalony na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112), co spowodowało pogorszenie sytuacji finansowej zakładu. 8. Umowa cywilnoprawna zawarta z kierownikiem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 4 i 5, w zakresie postanowień określających przyczyny rozwiązania takiej umowy bez wypowiedzenia powinna przewidywać przekroczenie przez samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalonego na podstawie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw, jeżeli spowodowało to pogorszenie sytuacji finansowej zakładu.\"."}
{"id":"2001_45_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że art. 1 pkt 1 i 3 wchodzą w życie z mocą od dnia 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2001_465_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych i ustawy o Policji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2. otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do imprez masowych nieodpłatnych organizowanych na terenach zamkniętych będących w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez: Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości oraz ministrów właściwych: do spraw wewnętrznych, do spraw oświaty i wychowania, do spraw szkolnictwa wyższego oraz do spraw kultury fizycznej i sportu, jeżeli jednostki te są organizatorami imprezy masowej w rozumieniu niniejszej ustawy.\"; 2) w art. 3: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) imprezie masowej - należy przez to rozumieć imprezę sportową, artystyczną lub rozrywkową, na której liczba miejsc dla osób na stadionie, w innym obiekcie niebędącym budynkiem lub na terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej wynosi - nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub innego budynku umożliwiającego przeprowadzenie imprezy - nie mniej niż 300,\", b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) imprezie masowej o podwyższonym ryzyku \" należy przez to rozumieć imprezę masową, w czasie której, jak wynika z posiadanych informacji i dotychczasowych doświadczeń dotyczących zachowania osób uczestniczących, istnieje obawa wystąpienia aktów przemocy lub agresji; w przypadku organizacji takiej imprezy wymienione w pkt 1 liczby miejsc dla osób wynoszą odpowiednio 300 i 200,\", c) w pkt 5 wyrazy \"w zarządzie jednostek podległych Ministrowi Sprawiedliwości, Ministrowi Edukacji Narodowej oraz Prezesowi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" zastępuje się wyrazami \"w trwałym zarządzie jednostek podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Sprawiedliwości oraz ministrów właściwych: do spraw oświaty i wychowania, do spraw szkolnictwa wyższego oraz do spraw kultury fizycznej i sportu\"; 3) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. Nie są imprezami masowymi, w rozumieniu niniejszej ustawy, imprezy odbywające się w teatrach, operach, operetkach, filharmoniach, kinach, muzeach, bibliotekach, domach kultury i galeriach sztuki, a także imprezy organizowane w placówkach oświatowych, imprezy sportowe organizowane wyłącznie dla sportowców niepełnosprawnych, imprezy organizowane w ramach współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży oraz imprezy rekreacyjne.\"; 4) w art. 5: a) w ust. 2 w pkt 2 po wyrazach \"porządkową i informacyjną\" dodaje się wyrazy \"odpowiednio wyszkoloną i wyposażoną, wyraźnie wyróżniającą się elementami ubioru oraz powołuje kierownika do spraw bezpieczeństwa, kierującego tymi służbami,\", b) w ust. 4 wyraz \"rejonowym\" zastępuje się wyrazami \"powiatowym (miejskim)\"; 5) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. Organizator imprezy masowej może zawrzeć z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Policji porozumienie o odpłatnym udziale Policji w zabezpieczeniu, podczas przeprowadzania imprezy masowej, bezpieczeństwa i porządku publicznego. 2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, jest zawierane po wyrażeniu zgody przez właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji i powinno w szczególności określać sposób zabezpieczenia przez Policję bezpieczeństwa i porządku publicznego, kwotę odpłatności uiszczanej na rzecz Policji przez organizatora imprezy masowej, zasady i tryb nadzoru Policji nad działalnością służb porządkowej i informacyjnej oraz kierownika do spraw bezpieczeństwa. 3. Kwotę odpłatności, o której mowa w ust. 2, ustala się przy uwzględnieniu określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092 i z 2001 r. Nr .... poz. .....) zasad przyznawania dodatkowego wynagrodzenia za udział w zabezpieczeniu podczas imprezy masowej bezpieczeństwa i porządku publicznego.\"; 6) w art. 6 wyrazy \"30 dni\" zastępuje się wyrazami \"14 dni\"; 7) w art. 7: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyraz \"rejonowych\" zastępuje się wyrazami \"powiatowych (miejskich)\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) informację o liczbie miejsc dla osób w obiekcie lub na terenie gdzie impreza masowa będzie zorganizowana, mogących wystąpić zagrożeniach porządku publicznego, w tym informację o ewentualnym uznaniu imprezy masowej za imprezę o podwyższonym ryzyku oraz informację o liczbie osób, które mogą być obecne na imprezie masowej, o stanie liczebnym, organizacji, oznakowaniu, wyposażeniu i sposobie rozmieszczenia służb porządkowej i informacyjnej; w odniesieniu do służby porządkowej przyjmuje się przelicznik - co najmniej 10 porządkowych na 300 osób, które mogą być obecne na imprezie i co najmniej 1 porządkowy na każde następne 100 osób. W przypadku uznania imprezy za imprezę o podwyższonym ryzyku przeliczniki te wynoszą odpowiednio 30 porządkowych na 300 osób, które mogą być obecne na imprezie masowej i co najmniej 3 porządkowych na każde następne 100 osób,\", - w pkt 7 po wyrazach \"w imprezie masowej\" dodaje się wyrazy \"(kierownika do spraw bezpieczeństwa)\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i ust. 1b w brzmieniu: \"1a. Organizator imprezy masowej, nie później niż 14 dni przed wystąpieniem z wnioskiem o wydanie zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej, zwraca się do właściwych miejscowo komendantów powiatowych (miejskich) Policji i Państwowej Straży Pożarnej, kierownika jednostki organizacyjnej pomocy doraźnej (pogotowia ratunkowego) i państwowego inspektora sanitarnego o wyrażenie opinii, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2. 1b. Właściwi miejscowo komendanci powiatowi (miejscy) Policji i Państwowej Straży Pożarnej w celu wydania opinii mogą zażądać od organizatora imprezy masowej dokumentacji określonej w ust. 1 pkt 3-9 i 11 oraz w ust. 3.\"; 8) w art. 8: a) w ust.1 wyrazy \"14 dni\" zastępuje się wyrazami \"7 dni\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Zezwolenie na przeprowadzenie imprezy powinno zawierać nazwę organizatora, miejsce jej przeprowadzenia, czas rozpoczęcia i zakończenia, maksymalną liczbę osób, które mogą być obecne, liczbę porządkowych, dane o osobie reprezentującej organizatora w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa osób uczestniczących w imprezie masowej (kierowniku do spraw bezpieczeństwa) oraz o zainstalowaniu urządzeń określonych w art. 15 ust. 1. 1b. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1, uzna na podstawie wniosku, o którym mowa w art. 7, że jest to impreza o podwyższonym ryzyku, stwierdza to w zezwoleniu.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Odmowa wydania zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej następuje w razie niespełnienia wymogów, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3 oraz w art. 6 i 7.\", d) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Kopię decyzji, niezwłocznie po jej wydaniu, organ wydający przesyła podmiotom wymienionym w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2.\", e) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Odwołanie organizatora imprezy masowej od decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje jej wykonania.\"; 9) w art. 9: a) w ust. 2 wyraz \"rejonowym\" zastępuje się wyrazami \"powiatowym (miejskim)\", a wyrazy \"o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7\" zastępuje się wyrazami \"o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 i 6-9\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku zmiany terminu imprezy masowej mającej odbyć się jednorazowo lub według ustalonego terminarza, organizator imprezy masowej na 7 dni przed jej terminem zawiadamia organ wydający zezwolenie na przeprowadzenie imprezy masowej oraz Policję i wszystkie służby ratownicze, które wydały opinie, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 1a.\"; 10) w art. 11 w ust. 2 wyrazy \"14 dni\" zastępuje się wyrazami \"4 dni\"; 11) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Wojewoda może wprowadzić dla określonego organizatora imprezy masowej zakaz przeprowadzania przez niego imprez masowych na terenie województwa lub jego części albo w obiektach lub na terenach, o których mowa w art. 3 pkt 1, na czas określony lub do odwołania, albo zezwolić na przeprowadzenie imprezy masowej bez udziału widzów w przypadku negatywnej oceny stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego w związku z przeprowadzoną imprezą masową. 2. Wydanie zakazu, o którym mowa w ust. 1, następuje w formie decyzji administracyjnej. Kopię decyzji niezwłocznie po jej wydaniu wojewoda przesyła podmiotom wymienionym w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, w art. 8 ust. 1 oraz w art. 13a ust. 1. 3. Od decyzji, o której mowa w ust. 2, służy odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych, który rozpatruje je w terminie 14 dni. 4. Odwołanie od decyzji, o której mowa w ust. 2, nie wstrzymuje jej wykonania.\"; 12) art. 13a otrzymuje brzmienie: \"Art. 13a. 1. Zarząd powiatu może wprowadzić dla określonego organizatora imprezy masowej zakaz przeprowadzania przez niego imprez masowych na terenie powiatu lub jego części albo w obiektach lub na terenach, o których mowa w art. 3 pkt 1, na czas określony lub do odwołania, albo zezwolić na przeprowadzenie imprezy masowej bez udziału widzów w przypadku negatywnej oceny stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego w związku z przeprowadzoną imprezą masową. 2. Wydanie zakazu, o którym mowa w ust. 1, następuje w formie decyzji administracyjnej. Kopię decyzji, niezwłocznie po jej wydaniu, organ wydający przesyła podmiotom wymienionym w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 8 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1. 3. Od decyzji, o której mowa w ust. 2, służy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które rozpatruje je w terminie 3 dni. 4. Odwołanie od decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje jej wykonania.\"; 13) w art. 14 ust.2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osobom obecnym na imprezie masowej zabrania się wnoszenia i posiadania w jej trakcie broni lub innych niebezpiecznych przedmiotów, materiałów wybuchowych, wyrobów pirotechnicznych, materiałów pożarowo niebezpiecznych, napojów alkoholowych, środków odurzających lub substancji psychotropowych.\"; 14) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. Organizator imprezy masowej jest uprawniony do utrwalania przebiegu imprezy, a w szczególności zachowania osób, za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk, z zastrzeżeniem ust. 25. 2. Wojewoda sporządza wykaz stadionów, obiektów lub terenów, na których utrwalanie przebiegu imprezy masowej za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk jest obowiązkowe. Umieszczenie w wykazie określonego stadionu, obiektu lub terenu następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, określa się w szczególności termin, od którego utrwalanie przebiegu imprezy masowej za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk jest obowiązkowe. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 2, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 5. Organizator imprezy masowej przeprowadzanej na stadionie, w obiekcie lub na terenie, o których mowa w ust. 2, jest obowiązany do utrwalania przebiegu imprezy, a w szczególności zachowania osób, za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk. 6. Materiały zgromadzone podczas utrwalania przebiegu imprezy masowej mogące stanowić dowody pozwalające na wszczęcie postępowania karnego albo postępowania w sprawach o wykroczenia lub dowody mające znaczenie dla toczących się takich postępowań, organizator imprezy masowej niezwłocznie przekazuje prokuratorowi rejonowemu właściwemu ze względu na miejsce przeprowadzanej imprezy masowej lub Policji, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego lub z wnioskiem o ukaranie, chyba że sam wystąpi z wnioskiem o ukaranie w sprawach o wykroczenia. 7. Zgromadzone podczas utrwalania przebiegu imprezy masowej materiały niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego albo postępowania w sprawach o wykroczenia lub dowodów mających znaczenie dla toczących się takich postępowań, przechowuje się po zakończeniu imprezy masowej przez okres co najmniej jednego miesiąca, a następnie ulegają komisyjnemu zniszczeniu\"; 15) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Wojewoda może nałożyć na organizatora imprezy masowej odbywającej się w miejscu nieobjętym wykazem, o którym mowa w art. 15 ust. 2, obowiązek jej utrwalania za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk. 2. Przepisy art. 15 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio.\"; 16) w art. 16 w ust. 1: a) w pkt 3 po wyrazie \"wnoszą\" dodaje się wyrazy \"lub posiadają\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) stwierdzania uprawnień osób do przebywania na imprezie masowej, a w przypadku stwierdzenia braku takich uprawnień wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej,\", c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) wydawania poleceń porządkowych osobom zakłócającym porządek publiczny lub zachowującym się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej, a w przypadku niewykonania tych poleceń wezwania ich do opuszczenia imprezy masowej,\"; 17) w art. 17: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy \"zakłócają tę imprezę\" zastępuje się wyrazami \"zakłócają porządek publiczny lub zachowują się niezgodnie z regulaminem imprezy masowej\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku gdy działania podjęte w trybie określonym w ust. 1 przez służby porządkowe organizatora imprezy masowej są nieskuteczne, organizator imprezy lub kierownik do spraw bezpieczeństwa w imieniu organizatora imprezy, występuje o pomoc do Policji, potwierdzając ten fakt pisemnym zgłoszeniem.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W sytuacji określonej w ust. 2 służby porządkowe organizatora imprezy wykonują polecenia Policji.\"; 18) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie powinny spełniać służby porządkowe w zakresie wyszkolenia i wyposażenia oraz szczegółowe warunki i sposoby działania tych służb w zakresie określonym w art. 16 i 17, w tym tematykę i formy szkolenia, jednostki właściwe do przeprowadzania szkolenia, wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, wymagane wyposażenie służb porządkowych w zależności od potencjalnego ryzyka, zakres sprawdzania przez służby porządkowe uprawnień osób do uczestniczenia w imprezie masowej, sposoby legitymowania w celu ustalenia tożsamości osób obecnych, przeglądania ich bagaży i odzieży oraz usuwania osób zakłócających imprezę.\"; 19) w art. 19 w ust. 5 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrami: Finansów, Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych i do spraw zdrowia\", a wyraz \"Turystyki\" zastępuje się wyrazem \"Sportu\"; 20) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu oraz Prezesa Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem konieczności właściwego zabezpieczenia finansowego skutków wypadków zaistniałych podczas imprezy masowej.\"; 21) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Kto organizuje imprezę masową bez wymaganego zezwolenia lub niezgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu albo przeprowadza ją wbrew wydanemu zakazowi, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Kto nie wykonuje polecenia porządkowego, wydanego na podstawie ustawy lub regulaminu imprezy masowej (obiektu) przez organizatora imprezy lub służby porządkowe, podlega karze grzywny. 3. Kto wnosi lub posiada na imprezie masowej broń, inne niebezpieczne przedmioty, materiały wybuchowe, wyroby pirotechniczne lub materiały pożarowo niebezpieczne, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności. 4. Kto wnosi lub posiada na imprezie masowej napoje alkoholowe, podlega karze grzywny. 5. Może być orzeczony przepadek przedmiotów wymienionych w ust 3 lub 4, chociażby nie stanowiły własności sprawcy.\"; 22) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. W razie ukarania za wykroczenia z art. 50, 51, 52a, 124 i 143 Kodeksu wykroczeń oraz określone w art. 21 ust. 2-4 niniejszej ustawy, popełnione w związku z imprezami masowymi, można orzec środek karny zakazu wstępu na imprezę masową, w rozumieniu niniejszej ustawy, na czas od 1 roku do 3 lat, który może być połączony z obowiązkiem osobistego stawiennictwa na wezwanie powiatowego (miejskiego) komendanta Policji, we właściwej dla miejsca zamieszkania ukaranego jednostce organizacyjnej Policji w czasie trwania imprezy masowej.\"; 23) w art. 23: a) w ust. 1 wyrazy \"karę dodatkową\" zastępuje się wyrazami \"środek karny\", b) w ust. 3 wyrazy \"Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw wewnętrznych\"."}
{"id":"2001_465_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych i ustawy o Policji","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2000 r. Nr 101, poz. 1092) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty organizacyjne, wskazane w odrębnych ustawach, mogą uczestniczyć w pokrywaniu części kosztów funkcjonowania Policji.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3c w brzmieniu: \"3a. Środki przekazane Policji na podstawie porozumień, o których mowa w art. 5a ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr ...., poz. ....) przeznacza się na wypłatę dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 112 ust. 3, oraz na pokrycie innych kosztów funkcjonowania Policji. 3b. Gospodarkę środkami, o których mowa w ust. 3a, prowadzi się w Policji w ramach wyodrębnionego środka specjalnego. 3c. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb gospodarowania środkami, o których mowa w ust. 3b.\"; 2) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Czas pełnienia służby policjanta jest określony wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Zadania służbowe policjanta powinny być ustalone w sposób pozwalający na ich wykonanie w ramach 40-godzinnego tygodnia służby, w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym. 3. W zamian za czas służby przekraczający normę określoną w ust. 2 policjantowi udziela się czasu wolnego od służby w tym samym wymiarze, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 112 ust. 3. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, uwzględniając tygodniowy oraz dzienny wymiar czasu służby, dopuszczalne przypadki przedłużania czasu służby ponad ustalony wymiar, a także wprowadzenie dla policjantów zmianowego rozkładu czasu służby, sposób pełnienia przez policjantów dyżurów domowych oraz warunki i zasady udzielania policjantom czasu wolnego, jak również określi grupy policjantów zwolnionych z pełnienia służby w porze nocnej, niedziele i święta.\"; 3) w art. 112 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Policjantowi uczestniczącemu bezpośrednio, na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 5a ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, w zabezpieczeniu przez Policję bezpieczeństwa i porządku publicznego w trakcie imprezy masowej w czasie, o którym mowa w art. 33 ust. 3, wypłaca się dodatkowe wynagrodzenie za każdą rozpoczętą godzinę wykonywania tych czynności, w wysokości 2\/170 kwoty przeciętnego miesięcznego uposażenia zasadniczego policjantów wraz z dodatkami o charakterze stałym, ustalonego za czerwiec roku ubiegłego i ogłaszanego przez Komendanta Głównego Policji w Dzienniku Urzędowym Komendy Głównej Policji.\"."}
{"id":"2001_465_3","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych i ustawy o Policji","text":"Art. 3. Akty prawne wydane na podstawie upoważnień ustawowych zmienionych niniejszą ustawą zachowują moc do czasu zastąpienia ich przez akty wydane na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_465_4","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych i ustawy o Policji","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 14 dotyczącego art. 15 ust. 2, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_469_1","title":"Ustawa z dnia 1 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 356 i 358, Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) nadawcą społecznym jest nadawca: a) którego program upowszechnia działalność wychowawczą i edukacyjną, działalność charytatywną, respektuje chrześcijański system wartości za podstawę przyjmując uniwersalne zasady etyki oraz zmierza do ugruntowania tożsamości narodowej, b) w którego programie nie są rozpowszechniane audycje ani inne przekazy, o których mowa w art. 18 ust. 5, c) który nie nadaje reklam lub telesprzedaży oraz sponsorowanych audycji lub innych sponsorowanych przekazów, d) który nie pobiera opłat z tytułu rozpowszechniania, rozprowadzania lub odbierania jego programu,\"; 2) w art. 6 w ust. 2 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) uznawanie za nadawcę społecznego lub odbieranie tego przymiotu, na warunkach określonych ustawą,\"; 3) dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. Nadawca jest obowiązany do corocznego składania do Krajowej Rady sprawozdania finansowego, w formie przewidzianej w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939, Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669, Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75, Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 113, poz. 1186).\"; 4) w art. 38 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) osoba posiadająca koncesję nie złoży sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 37a.\"; 5) dodaje się art. 39b w brzmieniu: \"Art. 39b. 1. O uznanie za nadawcę społecznego może do Krajowej Rady wystąpić: 1) stowarzyszenie w ramach realizacji celów statutowych, 2) fundacja w ramach realizacji celów statutowych, 3) kościelna lub wyznaniowa osoba prawna kościoła lub związku wyznaniowego o uregulowanej w ustawie sytuacji prawnej. 2. Nadawca społeczny jest zwolniony z opłat za udzielenie lub zmianę koncesji. 3. W przypadku naruszenia przez nadawcę społecznego wymogów określonych w art. 4 pkt 1a, organ koncesyjny wydaje decyzję o uchyleniu decyzji o uznaniu za nadawcę społecznego. Stwierdza w niej obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w ust. 2, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia udzielenia lub zmiany koncesji.\"; 6) w art. 43 w ust. 1 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) programy krajowych nadawców społecznych dostępne na danym obszarze,\"."}
{"id":"2001_469_2","title":"Ustawa z dnia 1 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_470_1","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 1999 r. o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r."}
{"id":"2001_470_2","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 1999 r. o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_471_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 1. Ustawa reguluje sposób prowadzenia rolniczych badań rynkowych polegających na zbieraniu i opracowywaniu informacji o poziomie cen i wielkości obrotu artykułami rolno-spożywczymi niezależnie od miejsca jego prowadzenia, związanych z danym przedsiębiorcą."}
{"id":"2001_471_10","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 10. Kto: 1) ujawnia lub w sposób niezgodny z ustawą wykorzystuje dane rynkowe, z którymi zapoznał się w związku z wykonywaniem pracy lub czynności na zlecenie prowadzącego rolnicze badania rynkowe, 2) będąc obowiązanym do nieodpłatnego przekazywania danych rynkowych nie przekazuje lub wbrew obowiązkowi określonemu w ustawie przekazuje dane rynkowe niezgodne ze stanem faktycznym, 3) będąc obowiązanym do nieodpłatnego przekazywania danych rynkowych uniemożliwia wykonanie kontroli prawidłowości przekazywania danych rynkowych albo na żądanie osoby upoważnionej do kontroli nie przekazuje informacji związanych z przedmiotem kontroli, w szczególności nie udziela pisemnych lub ustnych wyjaśnień w sprawach objętych kontrolą - podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_471_11","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 11. Orzekanie w sprawach o czyny wymienione w art. 10 następuje na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"2001_471_12","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_471_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) artykuły rolno-spożywcze - produkty rolne w postaci surowców, półproduktów, wyrobów gotowych otrzymywanych z tych surowców i półproduktów, w tym środki spożywcze, używki, a także zwierzęta gospodarskie oraz ryby, 2) dane rynkowe - informacje o poziomie cen i wielkości obrotu artykułami rolno-spożywczymi niezależnie od miejsca jego prowadzenia, związanych z przedsiębiorcą, 3) przedsiębiorca - przedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193), a także osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu, hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa oraz rybactwa śródlądowego."}
{"id":"2001_471_3","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 3. 1. Rolnicze badania rynkowe prowadzi minister właściwy do spraw rynków rolnych. 2. Do zadań ministra właściwego do spraw rynków rolnych w zakresie prowadzenia rolniczych badań rynkowych należy: 1) opracowywanie metodologii rolniczych badań rynkowych, 2) zbieranie danych rynkowych, 3) tworzenie i zarządzanie elektroniczną bazą danych obejmującą dane rynkowe oraz ich zabezpieczanie, 4) przetwarzanie oraz analiza danych rynkowych, 5) udostępnianie i rozpowszechnianie wyników rolniczych badań rynkowych, 6) szkolenie w zakresie rolniczych badań rynkowych."}
{"id":"2001_471_4","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 4. 1. Przedsiębiorcy sprzedający lub kupujący artykuły rolno-spożywcze, domy maklerskie, domy składowe oraz przedsiębiorcy prowadzący giełdy towarowe są obowiązani do nieodpłatnego przekazywania danych rynkowych, jeżeli: 1) są objęci zakresem zbierania danych rynkowych określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 9, 2) zostali zawiadomieni przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 2. Wybór giełdy towarowej, domu maklerskiego, domu składowego oraz innego przedsiębiorcy sprzedającego lub kupującego artykuły rolno-spożywcze do nieodpłatnego przekazywania danych rynkowych, następuje w drodze losowania lub doboru celowego spośród przedsiębiorców spełniających warunki, o których mowa w art. 9 ust. 1. 3. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera informacje o zakresie, formie i terminach przekazywania danych rynkowych."}
{"id":"2001_471_5","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 5. 1. Wyniki rolniczych badań rynkowych są jawne. 2. Wyniki rolniczych badań rynkowych są udostępniane i rozpowszechniane w szczególności przez: 1) wydawanie biuletynów informacyjnych lub 2) zamieszczanie ich na stronie internetowej ministerstwa obsługującego urząd ministra właściwego do spraw rynków rolnych."}
{"id":"2001_471_6","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 6. 1. Dane rynkowe mogą być wykorzystywane tylko w celu wykonania ustawy. 2. Dane osobowe przedsiębiorcy są chronione na zasadach określonych w przepisach o ochronie danych osobowych."}
{"id":"2001_471_7","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może zlecić zbieranie danych rynkowych podmiotom, które zapewnią niezbędne warunki do zbierania tych danych, a w szczególności posiadają warunki organizacyjne i techniczne umożliwiające zbieranie danych rynkowych. 2. Zlecenie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności: 1) miejsce zbierania danych rynkowych oraz ich zakres, 2) termin i sposób zbierania danych rynkowych, 3) termin i formę przekazywania danych rynkowych ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych, 4) sposób zabezpieczenia danych rynkowych podczas ich zbierania, przetwarzania i przekazywania."}
{"id":"2001_471_8","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może kontrolować prawidłowość przekazywanych danych rynkowych przez przedsiębiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1, w zakresie ich rzetelności. 2. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, osoba upoważniona przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych ma prawo: 1) wstępu do pomieszczeń kontrolowanego w godzinach od 7 do 21, 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli, w tym informacji o wielkości produkcji artykułów rolnospożywczych, w odniesieniu do których są zbierane dane rynkowe, jeżeli kontrolowany prowadzi produkcję tych artykułów. 3. Na żądanie osoby przeprowadzającej kontrolę, kontrolowany jest obowiązany do umożliwienia przeprowadzenia kontroli, a w szczególności do umożliwienia sporządzania przez osobę przeprowadzającą kontrolę notatek z udostępnionych dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielania pisemnych lub ustnych wyjaśnień w sprawach objętych kontrolą. 4. Przed przystąpieniem do kontroli osoba przeprowadzająca kontrolę jest obowiązana okazać kontrolowanemu upoważnienie ministra właściwego do spraw rynków rolnych. 5. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 4, zawiera: datę wydania, okres ważności, oznaczenie organu który je wydał, powołanie podstawy prawnej, imię, nazwisko oraz stanowisko służbowe osoby upoważnionej, oznaczenie kontrolowanego, zakres upoważnienia, podpis ministra właściwego do spraw rynków rolnych oraz pieczęć urzędową. 6. Osoba przeprowadzająca kontrolę przedstawia wyniki kontroli w protokole kontroli sporządzonym w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest przekazywany kontrolowanemu za pokwitowaniem. 7. Kontrolowany ma prawo do pisemnego zgłoszenia ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych zastrzeżeń dotyczących wyników kontroli zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 6, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości albo w części, minister właściwy do spraw rynków rolnych przekazuje na piśmie swoje stanowisko kontrolowanemu w terminie 14 dni od dnia otrzymania zgłoszenia o zastrzeżeniach. Brak stanowiska w tym terminie oznacza akcpetację zastrzeżeń zgłoszonych przez kontrolowanego."}
{"id":"2001_471_9","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych","text":"Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zbieranych danych rynkowych oraz sposób wyłaniania przedsiębiorców obowiązanych do ich przekazywania, a także formę i terminy przekazywania tych danych, kierując się metodologią badań oraz zasadami obowiązującymi w tym zakresie w prawie Unii Europejskiej. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych może określać, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy do zbierania danych rynkowych, z uwzględnieniem zakresu zbierania danych rynkowych."}
{"id":"2001_472_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o zmianie ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami (Dz.U. Nr 157, poz. 1026, z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 119, poz. 1250) w art. 9 w ust. 1 skreśla się pkt 1."}
{"id":"2001_472_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o zmianie ustawy o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_474_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. Nr 102, poz. 475, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 2000 r. 94, poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy \"zobowiązań podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"obowiązków podatkowych\", - w pkt 3 przecinek na końcu zdania zastępuje się kropką, - skreśla się pkt 4, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315).\"; 2) w art. 4 w ust. 1 w pkt 3 w lit. d) przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 4; 3) w art. 6: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 1, - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) odbyła w Polsce dwuletnią praktykę zawodową,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na listę doradców podatkowych wpisuje się również osoby, które spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 2-5 oraz: 1) są członkami Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa Podatkowego, lub 2) posiadają stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych lub nauk ekonomicznych w zakresie prawa finansowego lub finansów.\"; 4) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych prowadzi listę doradców podatkowych, zwaną dalej \"listą\", oraz podejmuje decyzje w sprawach wpisu na listę lub skreślenia z niej. Krajowa Rada Doradców Podatkowych doręcza te decyzje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych w ciągu 14 dni od dnia ich podjęcia. 2. Wpisu na listę dokonuje się na wniosek osoby spełniającej warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 lub 2. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera następujące dane: 1) nazwisko, imię oraz datę urodzenia, 2) miejsce zamieszkania, 3) miejsce wykonywania doradztwa podatkowego (siedzibę), 4) numer identyfikacji podatkowej (NIP), 5) zmiany danych wymienionych w pkt 1-4, dokonane w ciągu 5 lat poprzedzających złożenie wniosku o wpis. 4. Do wniosku dołącza się w szczególności: 1) oświadczenie o spełnianiu warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3, 2) aktualne zaświadczenie o niekaralności z Centralnego Rejestru Skazanych Ministerstwa Sprawiedliwości, 3) dokumenty potwierdzające spełnienie warunku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6. 5. Wpis doradcy podatkowego na listę obejmuje: 1) numer i datę wpisu, 2) dane wymienione w ust. 3 pkt 1-4. 6. Doradca podatkowy jest obowiązany zawiadomić Krajową Radę Doradców Podatkowych o wszelkich zmianach danych określonych w ust. 3 w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian.\"; 5) w art. 8 ust. 2 wyrazy \"będę wykonywał\" zastępuje się wyrazami \"będę wykonywać\"; 6) użyte w art. 10 ust. 1 pkt 2, art. 16, art. 18 ust. 1, art. 50 ust. 3 pkt 4, art. 63 ust. 1-3, art. 69 ust. 4, art. 72 ust. 2, art. 73, art. 83 ust. 1 i 2, art. 84 ust. 1 i 4, art. 88, art. 92 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 7) w art. 10: a) w ust. 1 pkt 2 wyrazy \"w razie\" zastępuje się wyrazami \"w przypadku\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Utrata prawa wykonywania zawodu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), następuje w wyniku prawomocnego orzeczenia: 1) środka karnego zakazu wykonywania zawodu, 2) środka karnego pozbawienia praw publicznych, 3) o całkowitym lub o częściowym ubezwłasnowolnieniu, 4) sądu dyscyplinarnego o pozbawieniu prawa wykonywania zawodu.\", c) w ust. 2 i 3 wyrazy \"art. 6 ust. 1-4\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 2-4\", d) w ust. 4: - skreśla się wyrazy \"dopełniła obowiązku ubezpieczenia i\", - wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1-4\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 2-4\"; 8) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz termin jej uiszczenia.\"; 9) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i zakres podawania do publicznej wiadomości danych dotyczących osób wpisanych na listę doradców podatkowych, mając na uwadze upowszechnienie informacji o nadanym numerze wpisu na listę doradców podatkowych oraz o miejscu wykonywania czynności doradztwa podatkowego.\"; 10) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Decyzje w sprawach wpisu na listę lub skreślenia z niej oraz o odmowie dopuszczenia do egzaminu są decyzjami administracyjnymi. 2. Decyzję podpisuje przewodniczący posiedzenia, na którym decyzja została podjęta. 3. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.\"; 11) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych prowadzi rejestr osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, zwany dalej \"rejestrem\". 2. Wpis dokonywany jest na wniosek osoby prawnej spełniającej warunki, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lub 3. Obowiązek złożenia wniosku ciąży na organie zarządzającym osoby prawnej. 3. Wniosek osoby prawnej o dokonanie wpisu w rejestrze zawiera: 1) dane wymienione w ust. 4, 2) odpis umowy spółki lub statutu, 3) aktualny wypis z właściwego rejestru sądowego. 4. Wpis w rejestrze zawiera następujące dane: 1) pełną i skróconą firmę (nazwę) osoby prawnej, adres jej siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP), 2) formę organizacyjno-prawną, 3) nazwiska, imiona i adresy oraz numery identyfikacji podatkowej (NIP) wspólników (akcjonariuszy), członków zarządów oraz organów nadzoru spółek, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3, 4) nazwiska, imiona i adresy oraz numery identyfikacji podatkowej (NIP) członków organów zarządzających osób prawnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1. 5. Osoba prawna wpisana do rejestru jest obowiązana zawiadomić ministra właściwego do spraw finansów publicznych o wszelkich zmianach danych określonych w ust. 4 w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów komunikat o dokonaniu wpisu osoby prawnej do rejestru, a także o zmianie lub skreśleniu tego wpisu. 7. Komunikat, o którym mowa w ust. 6, zawiera pełną i skróconą nazwę osoby prawnej oraz adres jej siedziby. 8. Komunikat, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw finansów publicznych podaje do publicznej wiadomości niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 60 dni, od dnia dokonania wpisu do rejestru lub od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5.\"; 12) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych pobiera opłatę za dokonanie wpisu w rejestrze. 2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i termin uiszczenia opłaty za wpis do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, biorąc pod uwagę koszty postępowania administracyjnego oraz innych czynności związanych z prowadzeniem rejestru oraz publikowaniem komunikatów.\"; 13) w art. 20: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Państwowa Komisja Egzaminacyjna do Spraw Doradztwa Podatkowego, zwana dalej \"Komisją Egzaminacyjną\", ustala zakres tematyczny egzaminu na doradcę podatkowego dla osób zajmujących stanowiska lub wykonujących zawody wymienione w ust. 2.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Zakres tematyczny egzaminu, o którym mowa w ust. 3, ustalany jest w stosunku do sędziów i prokuratorów po zasięgnięciu opinii Ministra Sprawiedliwości, a w stosunku do adwokatów, radców prawnych, notariuszy i biegłych rewidentów - właściwego samorządu zawodowego.\"; 14) w art. 21: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1-3\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3\", b) w ust. 2 wyrazy \"art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 1 pkt 2, 3 i 5\", a wyrazy \"Państwowa Komisja Egzaminacyjna do Spraw Doradztwa Podatkowego\" zastępuje się wyrazami \"Komisja Egzaminacyjna\", c) w ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Praktykę po zdaniu egzaminu odbywa się w urzędach i w izbach skarbowych, w urzędach kontroli skarbowej, u doradców podatkowych lub w spółkach doradztwa podatkowego.\", d) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Krajowa Rada Doradców Podatkowych może zwolnić obywatela polskiego lub obywatela Unii Europejskiej z wymogu określonego w art. 6 ust. 1 pkt 6, jeżeli nabyli oni w państwie członkowskim Unii Europejskiej uprawnienia doradcy podatkowego i wykonywali zawód doradcy podatkowego co najmniej przez 2 lata w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej.\", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki odbywania praktyki, o której mowa w ust. 4, oraz rodzaje zatrudnienia traktowane na równi z praktyką, mając na uwadze zapewnienie odpowiednich warunków w celu przygotowania kandydatów na doradców podatkowych do wykonywania zawodu.\"; 15) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Egzamin na doradcę podatkowego przeprowadza Komisja Egzaminacyjna. 2. Komisja Egzaminacyjna składa się z pięćdziesięciu pięciu członków powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej spośród jej członków. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odwołuje przewodniczącego lub członka Komisji Egzaminacyjnej: 1) na jego wniosek, 2) z urzędu - w przypadku prawomocnego skazania za popełnione przestępstwo. 4. Kadencja Komisji Egzaminacyjnej trwa 4 lata; Komisja może działać do czasu powołania Komisji Egzaminacyjnej kolejnej kadencji, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia zakończenia kadencji. 5. Kadencja osoby powołanej w miejsce odwołanego członka kończy się wraz z upływem kadencji Komisji Egzaminacyjnej. 6. Komisja Egzaminacyjna składa się z: 1) dwudziestu przedstawicieli ministra właściwego do spraw finansów publicznych powoływanych spośród pracowników Ministerstwa Finansów, organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, 2) pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego delegowanych przez Prezesa tego Sądu, 3) dziesięciu pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych w dziedzinach objętych zakresem tematycznym egzaminu powoływanych spośród kandydatów zgłaszanych przez placówki naukowe lub wyższe uczelnie, 4) dwudziestu przedstawicieli Krajowej Rady Doradców Podatkowych powoływanych spośród kandydatów przedstawianych przez tę Radę. 7. Komisja Egzaminacyjna ustala wykaz pytań i zadań oraz podaje go do publicznej wiadomości. 8. Komisja Egzaminacyjna przeprowadza egzaminy w sześcioosobowych składach egzaminacyjnych. 9. Obsługę administracyjno-biurową Komisji Egzaminacyjnej zapewnia minister właściwy do spraw finansów publicznych.\"; 16) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej kieruje jej pracami, wyznacza składy egzaminacyjne spośród członków Komisji, ustala przewodniczących tych składów oraz terminy egzaminów. 2. Przewodniczącemu Komisji Egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie. 3. Członkom Komisji Egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach Komisji oraz zwrot kosztów podróży i noclegów.\"; 17) w art. 24 w ust. 3 wyraz \"powtórzony\" zastępuje się wyrazem \"powtarzany\"; 18) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.\"; 19) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych określi, w drodze rozporządzenia, regulamin przeprowadzania egzaminów na doradcę podatkowego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość wynagrodzenia Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej, 2) sposób ustalania i wysokość wynagrodzeń członków Komisji Egzaminacyjnej za udział w posiedzeniach Komisji, przeprowadzanie egzaminów oraz przygotowywanie projektów pytań i zadań egzaminacyjnych, uwzględniając zakres obowiązków poszczególnych członków, 3) szczegółowe zasady przysługującego członkom Komisji Egzaminacyjnej zwrotu kosztów podróży i noclegów, poniesionych w związku z udziałem w pracach Komisji.\"; 20) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Doradca podatkowy wykonuje ten zawód jako: 1) osoba fizyczna prowadząca działalność we własnym imieniu i na własny rachunek lub jako uczestnik spółki niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem spółki komandytowej i spółki komandytowoakcyjnej, 2) osoba pozostająca w stosunku pracy z podmiotami, o których mowa w pkt 1, oraz z podmiotami, o których mowa w art. 3 i art. 4 ust. 1. 2. Doradcy podatkowi mogą wykonywać swój zawód uczestnicząc w spółkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pod warunkiem że wspólnikami w tych spółkach są wyłącznie doradcy podatkowi.\"; 21) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Doradca podatkowy wykonujący ten zawód może być zatrudniony także: 1) w samorządzie doradców podatkowych, 2) w charakterze pracownika naukowo-dydaktycznego, dydaktycznego lub naukowego.\"; 22) art. 29 skreśla się; 23) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. Doradcy podatkowi będący wspólnikami spółek, o których mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1, przesyłają w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy lub uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego, Krajowej Radzie Doradców Podatkowych odpis umowy spółki, a w stosunku do spółek handlowych także wypis z rejestru przedsiębiorców.\"; 24) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Doradca podatkowy wykonujący ten zawód nie może prowadzić działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4, oraz pozostawać w stosunku pracy lub stosunku służbowym, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2 i w art. 28.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Doradca podatkowy wykonujący ten zawód może również: 1) prowadzić działalność w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych, 2) świadczyć usługi doradztwa lub prowadzić rozliczenia w zakresie innych zobowiązań publicznoprawnych.\"; 25) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. 1. Doradca podatkowy obowiązany jest zawiadomić Krajową Radę Doradców Podatkowych w terminie 30 dni od daty wpisu na listę o zamiarze niewykonywania zawodu przez okres co najmniej 6 miesięcy, licząc od dnia wpisu. 2. Doradca podatkowy obowiązany jest zawiadomić Krajową Radę Doradców Podatkowych o przerwie w wykonywaniu zawodu trwającej dłużej niż 6 miesięcy. 3. Okresy, o których mowa w ust. 1 i 2, traktuje się jako zawieszenie wykonywania zawodu.\"; 26) art. 35 skreśla się; 27) w art. 36 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"zgodnie z zasadami określonymi przez Krajową Radę Doradców Podatkowych\"; 28) w art. 37 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do osób zatrudnionych przez doradcę podatkowego oraz przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1, w zakresie wykonywania przez te osoby czynności doradztwa podatkowego.\"; 29) w art. 38 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Organy podatkowe, pracownicy zatrudnieni w organach podatkowych, organy kontroli skarbowej, pracownicy urzędów kontroli skarbowej, a także minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz pracownicy Ministerstwa Finansów nie mogą w jakiejkolwiek formie reklamować konkretnego podmiotu świadczącego doradztwo podatkowe. 3. Przepis ust. 1 stosuje się również do podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1, w zakresie wykonywania przez te podmioty czynności doradztwa podatkowego.\"; 30) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Doradca podatkowy jest obowiązany przechowywać przez okres 5 lat kopie sporządzanych na piśmie opinii, wystąpień w imieniu podatników, płatników, inkasentów oraz osób, o których mowa w art. 2 ust. 1a, w sprawach obowiązków podatkowych, a także udzielonych im porad. 2. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, doradca podatkowy obowiązany jest zniszczyć dokumenty określone w ust. 1. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1.\"; 31) w art. 40: a) w ust. 2 wyraz \"także\" zastępuje się wyrazem \"odpowiednio\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Firma (nazwa), o której mowa w ust. 1, obejmuje imię i nazwisko doradcy podatkowego oraz ustawowe określenie zawodu \"doradca podatkowy\", a w przypadku spółek niemających osobowości prawnej imiona i nazwiska wszystkich wspólników oraz ustawowe określenie zawodu \"doradca podatkowy\". Tytuły służbowe lub inne godności i tytuły, z wyjątkiem stopni i tytułów naukowych, nie mogą być zamieszczone w oznaczeniu firmy (nazwy).\"; 32) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. W postępowaniu przed organami administracji publicznej w sprawach obowiązków podatkowych pełnomocnikiem podatnika, płatnika, inkasenta oraz osób, o których mowa w art. 2 ust. 1a, może być również doradca podatkowy. 2. Doradca podatkowy uprawniony jest do występowania w charakterze pełnomocnika w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji administracyjnych w sprawach dotyczących obowiązków podatkowych. 3. Doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa.\"; 33) dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. 1. Wynagrodzenie za czynności doradcy podatkowego ustala umowa z klientem. 2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji administracyjnych w sprawach obowiązków podatkowych, stanowiące podstawę do zasądzenia przez sąd kosztów zastępstwa prawnego.\"; 34) w art. 43 w ust. 1 po wyrazach \"art. 2 ust. 1\" dodaje się wyrazy \"oraz art. 31 ust. 2-4\"; 35) w art. 44 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ciąży na doradcach podatkowych wykonujących zawód we własnym imieniu i na własny rachunek oraz w formie spółek niemających osobowości prawnej. W przypadkach określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2 obowiązek ten ciąży na podmiotach zatrudniających doradców podatkowych.\"; 36) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. Przepisy art. 43 i 44 stosuje się odpowiednio do adwokatów, radców prawnych oraz biegłych rewidentów, jeżeli zatrudniają doradców podatkowych i nie ubezpieczyli się od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu tych zawodów.\"; 37) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych, Polskiej Izby Ubezpieczeń i Rzecznika Ubezpieczonych, określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o których mowa w art. 44, w tym: 1) datę powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, 2) podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, 3) minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, 4) zakres praw i obowiązków ubezpieczającego i zakładu ubezpieczeń, wynikających z umowy ubezpieczenia.\"; 38) w art. 48 w ust. 3 wyraz \"dydaktyczną\" zastępuje się wyrazem \"oświatową\"; 39) w art. 49 w ust. 2 wyrazy \"sądu dyscyplinarnego\" zastępuje się wyrazami \"Sądu Dyscyplinarnego\"; 40) w art. 50 w ust. 3 w tiret wyrazy \"30 dni\" zastępuje się wyrazami \"90 dni\"; 41) w art. 51: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do zadań Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych należy: 1) uchwalanie programu działania Krajowej Izby Doradców Podatkowych, 2) ustalenie liczby członków organów, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 2-5, oraz wybór tych organów, z zastrzeżeniem ust. 3, 3) wybór przewodniczącego Krajowej Rady Doradców Podatkowych i Rzecznika Dyscyplinarnego oraz jego zastępców w liczbie określonej przez Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych, 4) uchwalanie statutu Krajowej Izby Doradców Podatkowych, 5) ustalanie wysokości składek członkowskich, 6) uchwalanie zasad gospodarki finansowej, 7) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań przedstawianych przez organy Krajowej Izby Doradców Podatkowych oraz udzielanie absolutorium Krajowej Radzie Doradców Podatkowych na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej, 8) uchwalanie zasad etyki zawodowej, 9) tworzenie regionalnych oddziałów Krajowej Izby Doradców Podatkowych oraz określanie ich organizacji i zakresu działania, 10) określanie zasad stałego podnoszenia kwalifikacji przez doradców podatkowych, 11) podejmowanie innych uchwał.\", b) w ust. 3 wyrazy \"sądu dyscyplinarnego\" zastępuje się wyrazami \"Sądu Dyscyplinarnego\"; 42) w art. 52 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Uchwały Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych są podejmowane zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy liczby osób uprawnionych do głosowania.\"; 43) w art. 53 ust. 2 wyrazy \"sądu dyscyplinarnego\" zastępuje się wyrazami \"Sądu Dyscyplinarnego\"; 44) w art. 55 w ust. 1 pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) podpisuje decyzje, o których mowa w art. 7 i 10.\"; 45) w art. 60 w ust. 1 i w ust. 2 po wyrazie \"finansowej\" dodaje się wyrazy \"i majątkowej\"; 46) w art. 62 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Przewodniczący Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych statut Krajowej Izby Doradców Podatkowych, w terminie 14 dni od dnia zakończenia Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie 45 dni od dnia otrzymania statutu może wydać decyzję administracyjną o zawieszeniu uchwały zatwierdzającej statut z powodu niezgodności z prawem. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 2, Krajowej Radzie Doradców Podatkowych, w terminie 14 dni od dnia jej wydania.\"; 47) w art. 65: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"sąd dyscyplinarny\" zastępuje się wyrazami \"Sąd Dyscyplinarny\", b) w ust. 6 wyrazy \"sądu dyscyplinarnego\" zastępuje się wyrazami \"Sądu Dyscyplinarnego\"; 48) art. 66 otrzymuje brzmienie: \"Art. 66. Obwiniony może ustanowić obrońcę.\"; 49) art. 67 otrzymuje brzmienie: \"Art. 67. Przedstawiciel ministra właściwego do spraw finansów publicznych, a także przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości jeżeli postępowanie zostało wszczęte na wniosek Ministra Sprawiedliwości - może być obecny na rozprawie również w przypadku wyłączenia jawności.\"; 50) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wniosek o ukaranie składa do Sądu Dyscyplinarnego Rzecznik Dyscyplinarny.\"; 51) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. Po otrzymaniu wniosku o ukaranie przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego wyznacza termin rozprawy i zawiadamia o nim Rzecznika Dyscyplinarnego, obwinionego, jego obrońcę oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Ministra Sprawiedliwości i Krajową Radę Doradców Podatkowych, a w razie potrzeby wzywa świadków i biegłych.\"; 52) art. 74 i art. 75 otrzymują brzmienie: \"Art. 74. Orzeczenie z uzasadnieniem wydane przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny w drugiej instancji doręcza się obwinionemu, Rzecznikowi Dyscyplinarnemu, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Ministrowi Sprawiedliwości oraz Krajowej Radzie Doradców Podatkowych."}
{"id":"2001_474_10","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1124) w art. 18a po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) doradca podatkowy wykonujący zawód w spółce niemającej osobowości prawnej z wyłącznym udziałem doradców podatkowych\"."}
{"id":"2001_474_11","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216) w art. 43 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) dotyczących osób korzystających z ich usług medycznych, obsługi notarialnej, adwokackiej, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub biegłego rewidenta,\"."}
{"id":"2001_474_12","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_474_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje Komisję Egzaminacyjną drugiej kadencji w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Komisja Egzaminacyjna drugiej kadencji działa do ostatniego dnia miesiąca, w którym Krajowa Rada Doradców Podatkowych przedstawi ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych kandydatów na członków Komisji Egzaminacyjnej następnej kadencji. 3. Komisja Egzaminacyjna drugiej kadencji składa się z pięćdziesięciu pięciu osób, w tym z: 1) piętnastu przedstawicieli ministra właściwego do spraw finansów publicznych, 2) piętnastu pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych w dziedzinach objętych zakresem tematycznym egzaminu, 3) pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, delegowanych przez prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, 4) dwudziestu doradców podatkowych."}
{"id":"2001_474_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. Do biegu terminów określonych w art. 24 ust. 3 i 4 ustawy wymienionej w art. 1 nie wlicza się okresu pomiędzy zakończeniem prac przez Komisję Egzaminacyjną pierwszej kadencji a terminem pierwszego egzaminu wyznaczonego przez Komisję Egzaminacyjną drugiej kadencji."}
{"id":"2001_474_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. Osoby prawne wpisane do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, które dotychczas nie uiściły opłaty, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, są obowiązane do jej uiszczenia w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_474_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. 1. Osoba fizyczna, której doręczono decyzję o dokonaniu wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych, a która nie złożyła ślubowania, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) składa ślubowanie oraz uiszcza opłatę za dokonanie wpisu albo 2) składa wniosek o uchylenie decyzji o dokonaniu wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych. 2. W razie niedokonania którejkolwiek z czynności, o których mowa w ust. 1 i w terminie określonym w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje decyzję o uchyleniu decyzji o dokonaniu wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych. 3. Osoby fizyczne, które złożyły ślubowanie, a nie uiściła opłaty za dokonanie wpisu, są obowiązane do jej wpłaty w terminie określonym w ust. 1; w przypadku niedokonania wpłaty przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_474_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. 1. Pierwszy Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych, zwany dalej Zjazdem, odbędzie się nie później niż w terminie 8 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Zjazd odbędzie się w Warszawie. 2. Delegatami na Zjazd są doradcy podatkowi wybrani na Wojewódzkich Zgromadzeniach Wyborczych Doradców Podatkowych."}
{"id":"2001_474_7","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy powołuje Komisję Organizacyjną Zjazdu, zwaną dalej Komisją, która zwołuje Zjazd. 2. Komisja, z zastrzeżeniem ust. 3, składa się z 33 doradców podatkowych powołanych w jednej trzeciej spośród osób zgłoszonych przez stowarzyszenia zrzeszające doradców podatkowych oraz w dwóch trzecich spośród osób zgłoszonych przez doradców podatkowych niezrzeszonych w tych stowarzyszeniach. 3. Skład Komisji może być powiększony o przedstawicieli ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w liczbie nie większej niż 12 osób. 4. Uprawnieni do zgłaszania kandydatów na członków Komisji, o których mowa w ust. 2 zgłaszają tych kandydatów spośród osób wpisanych na listę doradców podatkowych, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 5. Komisja w terminie 14 dni od dnia powołania wybierze ze swego grona Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego oraz Skarbnika Komisji. 6. Doradcom podatkowym będącym członkami Komisji nie przysługuje bierne prawo wyborcze na pierwszym Krajowym Zjeździe Doradców Podatkowych."}
{"id":"2001_474_75","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 75. 1. Od orzeczenia wydanego przez Wyższy Sąd Dyscyplinarny w drugiej instancji przysługuje obwinionemu i Rzecznikowi Dyscyplinarnemu, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Ministrowi Sprawiedliwości oraz przewodniczącemu Krajowej Rady Doradców Podatkowych kasacja do Sądu Najwyższego. 2. Orzeczenie, od którego służy kasacja podmiotom wymienionym w ust. 1, nie podlega wykonaniu do czasu upływu terminu do jej wniesienia. 53) dodaje się art. 75a-75d w brzmieniu: \"Art. 75a. Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa, jak również rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej."}
{"id":"2001_474_75b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 75b. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem."}
{"id":"2001_474_75c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 75c. 1. Od kasacji, o której mowa w art. 75 ust. 1, nie uiszcza się opłaty sądowej. 2. Orzeczenie, od którego wniesiono kasację, nie podlega wykonaniu do czasu rozpoznania kasacji. 3. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie w składzie trzech sędziów."}
{"id":"2001_474_75d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 75d. Do rozpoznania kasacji, o której mowa w art. 75 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o kasacji, z wyłączeniem art. 526 § 2 oraz art. 530 § 2 i 3.\"; 54) art. 78 skreśla się; 55) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. Członkowie sądu dyscyplinarnego w zakresie orzekania są niezawiśli i podlegają tylko ustawom i zasadom etyki zawodowej.\"; 56) w art. 82: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) podejmując wykonywanie zawodu w formie spółki niemającej osobowości prawnej, nie dopełnia obowiązku przekazania Krajowej Radzie Doradców Podatkowych odpisu umowy spółki lub wypisu z rejestru przedsiębiorców w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy lub uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Tej samej karze podlega członek zarządu osoby prawnej, która nie dopełnia obowiązku zawiadomienia ministra właściwego do spraw finansów publicznych o wszelkich zmianach danych objętych wpisem do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego w terminie 30 dni od zaistnienia tych zmian.\"; 57) w art. 83: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do dnia wyboru Krajowej Rady Doradców Podatkowych minister właściwy do spraw finansów publicznych pobiera opłatę, o której mowa w art. 11ust. 1.\", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W terminie 30 dni od dnia wyboru Krajowej Rady Doradców Podatkowych minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje środki finansowe, o których mowa w ust. 3, Krajowej Radzie Doradców Podatkowych, po potrąceniu kwoty stanowiącej równowartość 25% wpływów uzyskanych z tej opłaty na pokrycie kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem uprawnień określonych w ust. 1 i w art. 84. 5. Kwota, którą potrącono zgodnie z ust. 4, stanowi dochód budżetu państwa.\"; 58) w art. 86 ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych skreśla z listy doradcę podatkowego, który został wpisany warunkowo, jeżeli w ciągu 8 lat od dnia doręczenia decyzji o dokonaniu wpisu nie spełni warunku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7. 3. Doradcy podatkowi, którzy zostali wpisani na listę warunkowo, są dopuszczani do egzaminu, jeżeli spełniają warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3. 4. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wydaje decyzję o przekształceniu wpisu warunkowego we wpis na wniosek zainteresowanego doradcy podatkowego, jeżeli: 1) spełni warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, lub 2) spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 2, 3) spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2-4, oraz udowodni, że przez okres co najmniej 8 lat poprzedzających złożenie wniosku wykonywał czynności doradztwa podatkowego.\"; 59) art. 90 i art. 91 skreśla się."}
{"id":"2001_474_8","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. 1. Do zadań Komisji należy w szczególności: 1) opracowanie regulaminu zwołania Zjazdu oraz zasad i trybu wyłaniania delegatów na Zjazd na Wojewódzkich Zgromadzeniach Wyborczych Doradców Podatkowych, 2) zwołanie Wojewódzkich Zgromadzeń Wyborczych Doradców Podatkowych, 3) zorganizowanie Zjazdu. 2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa: 1) organizację, skład oraz zasady i tryb działania komisji wyborczych Wojewódzkich Zgromadzeń Wyborczych Doradców Podatkowych, 2) szczegółowe zasady i tryb wyboru delegatów na Zjazd, 3) terminy i miejsce publikacji komunikatów dotyczących Wojewódzkich Zgromadzeń Wyborczych Doradców Podatkowych oraz Zjazdu. 3. Koszty organizacji Wojewódzkich Zgromadzeń Wyborczych Doradców Podatkowych oraz Zjazdu są pokrywane ze środków, o których mowa w art. 83 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"2001_474_9","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Przepisów art. 27 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 nie stosuje się do spółek niemających osobowości prawnej powstałych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_475_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art.1: a) ust.2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do spraw objętych przepisami ustawy uregulowanych umowami międzynarodowymi, którymi związana jest Rzeczpospolita Polska, stosuje się postanowienia tych umów.\", b) w ust. 3 wyrazy \"z wyjątkiem art. 5\" zastępuje się wyrazami \"z wyjątkiem art. 5 ust. 1\"; 2) w art. 3 wyrazy \"dokument paszportowy\" zastępuje się wyrazami \"dokument podróży\"; 3) w art. 4: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) dokumencie podróży - oznacza to dokument uznany przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający do przekroczenia granicy, wydany cudzoziemcowi przez organ państwa obcego, organ polski lub organizację międzynarodową albo podmiot upoważniony przez organ państwa obcego lub obcą władzę o charakterze państwowym, 2) wizie - oznacza to zezwolenie wydane cudzoziemcowi przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej lub organ, którego właściwość w tej sprawie wynika z postanowień umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską, uprawniające go do wjazdu, przejazdu, pobytu i wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w czasie, w celu i na warunkach w nim określonych,\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) strefie tranzytowej lotniska międzynarodowego - oznacza to teren lotniska międzynarodowego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rozciągający się między pokładem statku powietrznego a stanowiskiem kontroli granicznej, który obejmuje płytę oraz pomieszczenia lotniska,\", c) skreśla się pkt 3, d) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) karcie pobytu - oznacza to dokument wydany przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, e) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) nieprzerwanym przebywaniu - oznacza to pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie ważności wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli cudzoziemiec nie opuścił tego terytorium na czas dłuższy niż 2 miesiące w roku kalendarzowym, z wyłączeniem wypadków związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych lub świadczeniem pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\", f) pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5) polskim dokumencie podróży dla cudzoziemca - oznacza to dokument podróży wydany przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej uprawniający do wielokrotnego przekraczania granicy, 6) tymczasowym polskim dokumencie podróży dla cudzoziemca - oznacza to dokument podróży wydany przez właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej uprawniający do jednokrotnego przekroczenia granicy,\", g) w pkt 9 wyrazy \"państwo, w którym zamieszkuje\" zastępuje się wyrazami \"państwo, w którym stale zamieszkuje\", h) pkt 10 i 11 otrzymują brzmienie: \"10) bezpiecznym kraju pochodzenia - oznacza to taki kraj pochodzenia cudzoziemca, w którym ze względu na system prawa i jego stosowanie oraz ze względu na stosunki polityczne w nim panujące nie występują prześladowania z powodu rasy, religii, narodowości, przynależności do określonej grupy społecznej lub przekonań politycznych, a organizacjom pozarządowym i międzynarodowym umożliwia się działanie na rzecz przestrzegania praw człowieka, 11) bezpiecznym kraju trzecim - oznacza to państwo niebędące krajem pochodzenia cudzoziemca, które ratyfikowało i stosuje Konwencję Genewską oraz Protokół Nowojorski, a w szczególności państwo, w którym: a) nie występuje zagrożenie dla życia lub wolności cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, zgodnie z art. 33 Konwencji Genewskiej, b) zapewnia się cudzoziemcom dostęp do postępowania o nadanie statusu uchodźcy, c) cudzoziemiec ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy korzysta z ochrony przed wydaleniem, zgodnie z przepisami Konwencji Genewskiej, d) cudzoziemiec ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy nie jest narażony na tortury lub niehumanitarne albo poniżające traktowanie.\"; 4) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Cudzoziemiec może przekroczyć granicę oraz przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada ważny dokument podróży oraz wizę, o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 2. Cudzoziemcy będący obywatelami niektórych państw mogą przekroczyć granicę po uiszczeniu opłaty związanej z wjazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli jest to niezbędne dla zachowania zasady wzajemności w stosunkach z tymi państwami.\"; 5) w art. 7: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wiza może, z zastrzeżeniem ust. 2a, uprawniać do jednokrotnego, dwukrotnego lub wielokrotnego wjazdu.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wiza może uprawniać wyłącznie do wjazdu do strefy tranzytowej lotniska międzynarodowego, pobytu w tej strefie i wyjazdu z niej.\", d) skreśla się ust. 3, e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wiza określa: 1) okres ważności wizy, nie dłuższy niż 5 lat, podczas którego może nastąpić pierwszy wjazd i musi nastąpić ostatni wyjazd z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) okres pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie ważności wizy, 3) cel wjazdu i pobytu.\", f) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Wiza może określać także inne warunki i informacje, w szczególności: 1) miejsce, w którym powinno nastąpić przekroczenie granicy, 2) liczbę dzieci oraz innych osób towarzyszących cudzoziemcowi, któremu wydano wizę, wpisanych do dokumentu podróży cudzoziemca.\"; 6) w art. 8: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Wizę wydaje się na okres pobytu nie dłuższy niż 3 miesiące. 3. W okresie, o którym mowa w ust. 2, cudzoziemiec, który spełnia warunki określone w art. 6 ust. 1, może wystąpić o wydanie kolejnych wiz. Łączny okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wiz nie może przekroczyć 6 miesięcy w okresie 12 miesięcy, licząc od dnia pierwszego wjazdu.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Jeżeli wizę wydano na okres ważności stanowiący wielokrotność jednego roku, to okres pobytu, o którym mowa w ust. 2, odnosi się do każdego roku okresu ważności wizy.\", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej przewidującej częściowe albo całkowite zniesienie obowiązku wizowego lub na podstawie jednostronnego zniesienia obowiązku wizowego stosownie do przepisów, o których mowa w art. 98 ust. 2, może wystąpić o wydanie wiz, przy czym łączny okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie tych umów i wiz nie może przekroczyć 6 miesięcy w okresie 12 miesięcy, licząc od dnia pierwszego wjazdu.\", e) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Wizę w celu przejazdu cudzoziemca przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje się na okres nie dłuższy niż 5 dni, a wizę, o której mowa w art.7 ust. 2a - na okres nie dłuższy niż 2 dni.\"; 7) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Jeżeli celem wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej, wiza może być wydana cudzoziemcowi, który przedstawi zezwolenie na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze zatrudnienia cudzoziemca lub powierzenia mu innej pracy zarobkowej, jeżeli zezwolenie na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej nie jest wymagane. 2. Jeżeli celem wjazdu i pobytu jest przejazd przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wiza może być wydana cudzoziemcowi posiadającemu prawo wjazdu do państwa docelowego lub państwa graniczącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 8) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Wizę zamieszcza się w dokumencie podróży, jeżeli okres jego ważności przekracza co najmniej o 3 miesiące termin, w którym musi nastąpić wyjazd z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy. 2. Jeżeli dokument podróży nie spełnia warunku, o którym mowa w ust. 1, odmawia się wydania wizy.\"; 9) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art.10a. 1. Cudzoziemcowi polskiego pochodzenia można wydać wizę w celu repatriacji. 2. Cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony jako członek najbliższej rodziny repatrianta, wydaje się wizę w celu przesiedlenia się. 3. Do wydania wiz, o których mowa w ust.1 i 2, nie stosuje się przepisów art. 7-10. 4. Wizy, o których mowa w ust.1 i 2, wydaje się na okres ważności 12 miesięcy. W tym czasie powinien nastąpić wjazd cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Wizy, o których mowa w ust.1 i 2, upoważniają do jednokrotnego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Od osób przekraczających granicę na podstawie wiz, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wymaga się posiadania środków, o których mowa w art. 6 ust.1. 7. Zasady i tryb wydawania wizy w celu repatriacji określa ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz.U. Nr 106, poz. 1118 oraz z 2001 r. Nr ...., poz. ...), z zastrzeżeniem art. 79 ust. 3 i 5.\"; 10) skreśla się art. 11; 11) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminów, o których mowa w art. 8, oraz przed upływem okresu ważności wizy, chyba że uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony lub na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 12) w art. 13: a) w ust. 1: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Cudzoziemcowi odmawia się wydania wizy lub odmawia wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:\", - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wydana została ostateczna decyzja o wydaleniu,\", - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) została wydana ostateczna decyzja o zobowiązaniu do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\", - w pkt 5 po wyrazach \"broń,\" dodaje się wyrazy \"amunicję,\", - w pkt 6 po wyrazach \"jest członkiem organizacji prowadzącej taką działalność\" dodaje się wyrazy \"albo przekroczył granicę wbrew przepisom\", - po pkt 8 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu: \"8a) nie wywiązuje się z zobowiązań podatkowych wobec Skarbu Państwa, 8b) jego wjazd i pobyt są niepożądane ze względu na zobowiązania wynikające z postanowień ratyfikowanych umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską,\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Odmawia się wydania wizy lub odmawia wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem: 1) 1 roku od daty dobrowolnego wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wydaniem decyzji o zobowiązaniu do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) 3 lat od daty wykonania decyzji o wydaleniu, 3) 5 lat od daty wykonania decyzji o wydaleniu, w wypadku pokrycia kosztów wydalenia przez Skarb Państwa, 4) 5 lat od daty zakończenia wykonania kary odbywanej na podstawie wyroków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 5) 1 roku od daty uregulowania zobowiązań podatkowych wobec Skarbu Państwa lub od daty, w której zobowiązania te uległy przedawnieniu, 6) terminu wynikającego z umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską, o których mowa w ust. 1 pkt 8b, 7) 3 lat od stwierdzenia którejkolwiek z okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 3-8 i 9, z możliwością przedłużenia na kolejne okresy do 3 lat w wypadku utrzymywania się tych okoliczności.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Odmawia się wydania wizy albo wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli od daty uprzedniej odmowy nie upłynęło 12 miesięcy, a cudzoziemiec nie przedstawił nowych okoliczności mających wpływ na podjęcie takiej decyzji.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Małoletniemu cudzoziemcowi pozostawionemu bez przedstawiciela ustawowego można odmówić wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mimo iż posiada on ważny dokument podróży, środki wymagane do wjazdu i pobytu oraz wizę lub jest uprawniony do wjazdu na podstawie umowy obowiązującej Rzeczpospolitą Polską.\", e) w ust. 5 wyrazy \"w dokumencie paszportowym\" zastępuje się wyrazami \"w dokumencie podróży\", f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Decyzja o odmowie wydania wizy, podejmowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określa termin opuszczenia przez cudzoziemca terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\", g) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Decyzja o odmowie wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega natychmiastowemu wykonaniu i powoduje z mocy prawa unieważnienie wizy.\"; 13) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Cudzoziemcowi, wobec którego zachodzą okoliczności określone w art. 13 ust. 1, można wydać wizę, jeżeli: 1) przepisy prawa polskiego wymagają od niego osobistego stawiennictwa przed polskim organem władzy publicznej, 2) przebywa już na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie może opuścić tego terytorium ze względu na konieczność poddania się zabiegom lekarskim służącym ratowaniu życia, 3) ubiega się o wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze względu na konieczność poddania się zabiegom lekarskim służącym ratowaniu życia, którym nie może zostać poddany w innym państwie, 4) zachodzi wyjątkowa sytuacja osobista wymagająca jego obecności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 5) wymaga tego interes Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, łączny okres pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wiz może przekroczyć 6 miesięcy.\"; 14) w art. 15: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) cudzoziemca przebywającego bezpośrednio przed wystawieniem zaproszenia legalnie przez okres co najmniej 5 lat na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\", b) w ust. 4 w pkt 3 wyrazy \"w przeszłości nie wypełnił przyjętego na siebie zobowiązania, o którym mowa w ust.2.\" zastępuje się wyrazami \"nie wykonał zobowiązań wynikających z uprzednio wystawionego zaproszenia.\", c) w ust. 5 wyrazy \"lub stwierdzenia jego nieważności\" skreśla się, d) po ust.5 dodaje się ust.5a w brzmieniu: \"5a. Wpis do ewidencji zaproszeń należy unieważnić, jeżeli po jego dokonaniu ujawnione zostaną okoliczności, o których mowa w ust.4. Unieważnienie wpisu następuje w drodze decyzji.\"; 15) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Zezwolenia, o którym mowa w art. 16 pkt 1, można, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 24a-24d, udzielić na wniosek cudzoziemca, jeżeli wykaże on, że zachodzą okoliczności uzasadniające jego zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. 2. Okolicznościami, o których mowa w ust. 1, mogą być w szczególności: 1) uzyskanie zezwolenia na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej albo pisemnego oświadczenia pracodawcy o zamiarze zatrudnienia cudzoziemca lub powierzenia mu innej pracy zarobkowej, jeżeli zezwolenie na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej nie jest wymagane, 2) prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie przepisów prawa obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej, korzystnej dla gospodarki narodowej, a w szczególności przyczyniającej się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia nowych miejsc pracy, 3) kontynuowanie przez cudzoziemca o uznanym dorobku artystycznym twórczości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) podjęcie studiów przez cudzoziemca mającego zapewnione środki finansowe niezbędne na pokrycie kosztów studiów oraz utrzymania podczas studiów, bez potrzeby korzystania ze świadczeń pomocy społecznej, potwierdzone zaświadczeniem państwowej lub niepaństwowej szkoły wyższej o przyjęciu na studia, 5) udział w szkoleniach i stażach zawodowych realizowanych w ramach programów Unii Europejskiej, 6) małżeństwo z obywatelem polskim lub cudzoziemcem posiadającym zezwolenie na osiedlenie się, jeżeli nie zostało ono zawarte wyłącznie w celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art.16 pkt 1, 7) konieczność przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53, lub niemożnością wykonania decyzji o wydaleniu z przyczyn niezależnych od organu lub cudzoziemca, 8) orzeczenie sądu o niedopuszczalności wydania cudzoziemca albo rozstrzygnięcie Ministra Sprawiedliwości o odmowie wydania cudzoziemca, 9) zamiar wspólnego zamieszkiwania członków rodziny z pracownikiem migrującym, o którym mowa w Europejskiej Karcie Społecznej sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r. (Dz.U. z 1999 r. Nr 8, poz.67). 3. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony można udzielić, na wniosek obywatela polskiego, jego małoletniemu dziecku, jeżeli wnioskodawca sprawuje nad nim władzę rodzicielską. 4. Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony dla członków najbliższej rodziny repatrianta wydaje się w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji.\"; 16) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. O zawarciu małżeństwa wyłącznie w celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16 pkt 1, może świadczyć w szczególności: 1) przyjęcie korzyści majątkowej przez jednego z małżonków za wyrażenie zgody na zawarcie małżeństwa, 2) niewypełnianie prawnych obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa, 3) brak wspólnego zamieszkiwania małżonków, 4) fakt, iż małżonkowie nie spotkali się nigdy przed zawarciem małżeństwa, 5) fakt, iż małżonkowie nie mówią językiem zrozumiałym dla obojga, 6) fakt, iż małżonkowie nie są zgodni co do danych osobowych dotyczących drugiego współmałżonka (nazwiska, adresu, narodowości, zawodu) i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą.\"; 17) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 16 pkt 1, może być udzielone na okres do 2 lat i przedłużane każdorazowo na kolejne okresy nie dłuższe jednak niż 2 lata. 2. Przedłużenie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 pkt 1, może nastąpić po stwierdzeniu istnienia okoliczności uzasadniających dalsze zamieszkiwanie cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności okoliczności, o których mowa w art. 17 ust. 2.\"; 18) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem okresu, na jaki udzielono mu zezwolenia, o którym mowa w art. 16 pkt 1, lub na jaki przedłużono to zezwolenie, chyba że uzyskał wizę lub zezwolenie na osiedlenie się.\"; 19) w art. 19: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym po wyrazach \"udzielone cudzoziemcowi,\" dodaje się wyrazy \"na jego wniosek,\" zaś pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej przez 5 lat na podstawie wiz lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, a na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną - przez okres 3 lat.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do pięcioletniego okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie zalicza się okresu pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego mu wyłącznie w związku z okolicznością, o której mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4.\", c) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Cudzoziemcowi można odmówić udzielenia zezwolenia na osiedlenie się pomimo spełnienia przez niego warunków określonych w ust. 1, jeżeli okaże się, że ma on zobowiązania wobec kraju pochodzenia lub osób w nim zamieszkałych. 3. Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się za spełnione, jeżeli cudzoziemiec ma dochody lub mienie wystarczające na pokrycie kosztów utrzymania i leczenia swojego i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu, bez potrzeby korzystania ze wsparcia materialnego ze środków pomocy społecznej, lub ma w Rzeczypospolitej Polskiej członka bądź członków rodziny zobowiązanych do łożenia na jego utrzymanie i będących w stanie wywiązać się z tego obowiązku, a także jeżeli wskaże lokal mieszkalny, w którym zamierza przebywać i przedstawi tytuł prawny do jego zajmowania.\"; 20) po art. 19 dodaje się art. 19a i 19b w brzmieniu: \"Art. 19a. Zezwolenia na osiedlenie się udziela się małoletniemu cudzoziemcowi urodzonemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po przedstawieniu pisemnej zgody jego przedstawicieli ustawowych, jeżeli co najmniej jednemu z nich udzielono zezwolenia na osiedlenie się."}
{"id":"2001_475_10","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. Do pracy w Urzędzie mogą być oddelegowani funkcjonariusze Straży Granicznej i Policji, na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_475_104","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 104. 1. Kto: 1) nie opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminów, o których mowa w art. 8 i 21, 2) nie przedstawia dokumentów i zezwoleń uprawniających go do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na żądanie właściwych organów oraz odmawia okazania środków niezbędnych do pokrycia kosztów pobytu, 3) narusza nakazy lub zakazy określone w decyzji, o której mowa w art. 54 ust. 1, 4) nie opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji wydanej na podstawie art. 22 lub 24 ust.1, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. 3. Nakaz karny wydany w postępowaniu nakazowym jest natychmiast wykonalny.\"; 101) w art. 89 ust. 2 i 3, art. 93 ust. 1, art. 96 ust. 1 i 2, art. 99 i 102 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 102) w art. 93 ust. 1 i art. 96 ust. 1 i 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Zagranicznych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Minister właściwy do spraw zagranicznych\"."}
{"id":"2001_475_11","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. 1. Składniki majątkowe, w tym nieruchomości i mienie ruchome, służące wykonywaniu zadań i kompetencji określonych w art.68c ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach, a pozostające w trwałym zarządzie i używaniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, z dniem 1 lipca 2001 r. przechodzą nieodpłatnie, z mocy prawa, w trwały zarząd i używanie Urzędu. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób wyodrębnienia dla Urzędu składników majątkowych, o których mowa w ust. 1, pozostających dotychczas w trwałym zarządzie i używaniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może nieodpłatnie przekazać Urzędowi w trwały zarząd lub używanie inne składniki majątkowe, niż określone w ust. 2."}
{"id":"2001_475_12","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. 1. Dokumenty i zezwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność na czas, na jaki zostały wydane. 2. Dokumenty podróży wydane cudzoziemcom przed wejściem w życie ustawy podlegają wymianie na polskie dokumenty podróży dla cudzoziemców w ciągu 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Dokumenty podróży przewidziane w Konwencji Genewskiej wydane przed wejściem w życie ustawy podlegają wymianie na dokumenty przewidziane w Konwencji Genewskiej nowego wzoru w ciągu 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3 mogą być wydawane na blankietach dotychczasowego wzoru, nie dłużej jednak niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 5. Dane cudzoziemców, zgromadzone w wykazie na podstawie dotychczasowych przepisów, przechowuje się przez czas, na jaki zostały w nim zamieszczone, o ile nie jest to sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_475_13","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o osobach posiadających kartę czasowego pobytu lub kartę stałego pobytu, należy przez to rozumieć osoby, którym udzielono odpowiednio zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się."}
{"id":"2001_475_14","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. 1. Postępowania administracyjne wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118) i niezakończone do tego dnia decyzją ostateczną toczą się według przepisów dotychczasowych, z tym że kompetencje ministra właściwego do spraw wewnętrznych przechodzą na Prezesa. 2. W wypadku przejęcia postępowania Prezes zawiadamia o tym strony postępowania w ciągu 60 dni od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_475_15","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. 1. Postępowania wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353) i niezakończone do tego dnia decyzją administracyjną toczą się według przepisów dotychczasowych, z tym że kompetencje starosty przechodzą na wojewodę, a kompetencje ministra właściwego do spraw wewnętrznych na Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców. 2. Sprawy wszczęte i niezakończone, o których mowa w ust.1, starostowie przekażą właściwym wojewodom, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, informując o tym strony postępowania. 3. Sprawy wszczęte i niezakończone, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych przekaże Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców w terminie 30 dni od dnia powstania Urzędu, informując o tym strony postępowania."}
{"id":"2001_475_16","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 1 rok, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118), o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_475_17","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. Dokumenty wydane cudzoziemcom na podstawie ustawy z 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118) podlegają nieodpłatnej wymianie na dokumenty określone w niniejszej ustawie."}
{"id":"2001_475_18","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. 1. Komendant Główny Straży Granicznej przekaże Prezesowi do dnia 1 października 2001 r. dane zgromadzone w wykazie, o którym mowa w art. 64 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach. 2. Do dnia przekazania danych, o którym mowa w ust. 1, Komendant Główny Straży Granicznej wykonuje zadania Prezesa określone w art. 90 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach. W tym okresie Prezesowi przysługuje prawo składania wniosków o dokonanie wpisu danych do wykazu lub o skreślenie ich z wykazu. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych utworzy Krajowy System Informatyczny do dnia 31 grudnia 2002 r."}
{"id":"2001_475_18c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.18c. 1. Wojewoda i konsul Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą rejestry: 1) wniosków o nabycie obywatelstwa polskiego oraz osób, które nabyły obywatelstwo polskie, 2) wniosków o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego oraz osób, które utraciły obywatelstwo polskie, 3) oświadczeń o wyborze dla dziecka obywatelstwa państwa obcego. 2. Rejestr, o którym mowa w ust.1 pkt 1, obejmuje następujące dane: datę złożenia wniosku, imię (imiona) i nazwisko oraz nazwisko rodowe wnioskodawcy, imiona i nazwiska rodziców, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania, poprzednio posiadane obywatelstwo lub posiadane aktualnie obywatelstwo inne niż polskie, adnotacje o przedłożeniu dowodu utraty obcego obywatelstwa, imię i nazwisko dziecka objętego wnioskiem, adnotacje o wyrażeniu zgody przez dziecko, które ukończyło 16 lat, podstawę prawną nabycia obywatelstwa polskiego i datę jego nabycia. 3. Rejestr, o którym mowa w ust.1 pkt 2, obejmuje następujące dane: datę złożenia wniosku, imię (imiona) i nazwisko oraz nazwisko rodowe osoby składającej wniosek, imiona i nazwiska rodziców, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania, imię i nazwisko dziecka objętego wnioskiem, adnotacje o wyrażeniu zgody przez dziecko, które ukończyło 16 lat, adnotacje o posiadanym obywatelstwie obcym lub o przyrzeczeniu nabycia obcego obywatelstwa, podstawę prawną utraty obywatelstwa polskiego i datę utraty obywatelstwa polskiego. 4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, obejmuje następujące dane: datę złożenia oświadczenia o wyborze dla dziecka obywatelstwa państwa obcego, imię (imiona) i nazwisko dziecka, imiona i nazwiska rodziców, datę i miejsce urodzenia dziecka, miejsce zamieszkania, adnotacje o obywatelstwie państwa obcego, które zostało dla dziecka wybrane."}
{"id":"2001_475_18d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.18d. 1. Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przesyła organom, o których mowa w art.18c ust. 1, kopie zaświadczeń w sprawach obywatelstwa polskiego uwzględniających dane określone w art. 18c ust. 2 i 3. 2. Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przesyła Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców kopie postanowień Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach obywatelstwa polskiego."}
{"id":"2001_475_18e","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.18e. 1. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców prowadzi centralny rejestr danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego na podstawie informacji uzyskanych od organów uprawnionych do prowadzenia rejestrów w tych sprawach oraz dokumentów, o których mowa w art.18d. 2. Organy uprawnione do prowadzenia rejestrów, o których mowa w art.18c ust.1, przekazują dane określone w tych rejestrach Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców niezwłocznie po ostatecznym rozstrzygnięciu sprawy o nabyciu lub utracie obywatelstwa polskiego. 3. Rejestr, o którym mowa w ust.1, obejmuje dane określone w art.18c ust. 2, 3 i 4."}
{"id":"2001_475_18f","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.18f. 1. Dane zgromadzone w rejestrach, o których mowa w art.18c i art.18e, podlegają ochronie na podstawie odrębnych przepisów i mogą być wykorzystywane w postępowaniach o nabycie obywatelstwa polskiego, o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, stwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego oraz w celach statystycznych. 2. Dane, o których mowa w ust.1, nie mogą być udostępnione organom lub instytucjom zagranicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy zezwalają na to przepisy prawa."}
{"id":"2001_475_18g","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.18g. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory rejestrów, o których mowa w art.18c i 18e, 2) terminy i sposoby przekazywania informacji do centralnego rejestru danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego. 2. Rejestry, o których mowa w art.18c i 18e, mogą być prowadzone w szczególności w systemach informatycznych.\"."}
{"id":"2001_475_19","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. Marszałek Sejmu w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2001_475_19b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19b. Zezwolenia na osiedlenie się udziela się, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 2 i 3, cudzoziemcowi, na jego wniosek, jeżeli przebywał nieprzerwanie na podstawie wiz lub zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż 10 lat.\"; 21) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Cudzoziemcowi, który otrzymał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony lub na osiedlenie się, wydaje się kartę pobytu. 2. Cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony jako członek najbliższej rodziny repatrianta lub w celu połączenia z rodziną, kartę pobytu wydaje się po wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 22) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Karta pobytu określa rodzaj wydanego zezwolenia, okres jej ważności oraz potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Karta pobytu uprawnia, w okresie jej ważności, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy. 3. Kartę pobytu wydaje się na okres, na jaki udzielono zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Karta pobytu wydana w związku z udzieleniem zezwolenia na osiedlenie się podlega wymianie po upływie 10 lat od dnia wydania. 4. Cudzoziemiec jest obowiązany zwrócić posiadaną kartę pobytu organowi, który ją wydał, w wypadku nabycia obywatelstwa polskiego, cofnięcia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się lub wyjazdu na stałe za granicę. 5. W razie zgonu cudzoziemca obowiązek zwrotu karty pobytu spoczywa na osobach obowiązanych do zgłoszenia zgonu, stosownie do przepisów o aktach stanu cywilnego.\"; 23) w art. 22 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"w art. 13 ust. 1\" dodaje się wyrazy \" , chyba że chodzi o zezwolenie, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 7\"; 24) w art. 23 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 19b, odmawia się udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, jeżeli wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrona porządku publicznego. 3. Cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 19b, można odmówić udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, jeżeli nie posiada własnych środków utrzymania, ubezpieczenia zdrowotnego umożliwiającego pokrycie kosztów leczenia lub możliwości wykonywania zawodu.\"; 25) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a Łączenie rodzin \"Art. 24a. 1. Na wniosek cudzoziemca zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, albo przez co najmniej 3 lata na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, albo na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, wydanego w związku z nadaniem statusu uchodźcy, zwanego dalej \"wnioskodawcą\", cudzoziemcowi znajdującemu się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) pozostającemu z wnioskodawcą w związku małżeńskim uznawanym na gruncie prawa Rzeczypospolitej Polskiej, 2) małoletniemu stanu wolnego będącemu: a) dzieckiem wnioskodawcy sprawującego nad nim faktycznie władzę rodzicielską albo opiekę, b) dzieckiem wnioskodawcy, przysposobionym w okresie poprzedzającym przyjazd wnioskodawcy do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie orzeczenia właściwego organu oraz posiadającym te same prawa i obowiązki co dziecko cudzoziemca, c) dzieckiem współmałżonka wnioskodawcy przebywającego poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej a nie będącemu dzieckiem wnioskodawcy, jeżeli jedno ze współmałżonków lub oboje sprawują nad nim władzę rodzicielską albo opiekę - udziela się zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną udziela się, jeżeli: 1) pobyt współmałżonka lub małoletniego dziecka wnioskodawcy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie zagrozi zdrowiu publicznemu, 2) warunki materialne i mieszkaniowe wnioskodawcy wskazują, że pobyt jego rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie będzie stanowił obciążenia dla systemu pomocy społecznej, 3) wnioskodawca będzie mógł zapewnić członkom swojej rodziny możliwość korzystania ze świadczeń z tytułu ubezpieczeń zdrowotnych. 3. Przepisów ust. 2 pkt 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli wnioskodawca zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w związku z nadaniem statusu uchodźcy."}
{"id":"2001_475_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r. Nr 28, poz.353) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 12 skreśla się; 2) w art. 16: a) ust.2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wnioski o nadanie obywatelstwa polskiego i o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wnoszą za pośrednictwem właściwego wojewody, a osoby zamieszkałe za granicą - za pośrednictwem konsula.\"; b) po ust.2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: \"3. Wnioski, o których mowa w ust. 2, wraz z własnym stanowiskiem, wojewoda i konsul, z zastrzeżeniem ust. 5, przekazują Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców. 4. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców przekazuje wnioski, o których mowa w ust. 2, do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wraz ze swoim stanowiskiem. 5. Wnioski, o których mowa w ust. 2, wojewoda i konsul przekazują bezpośrednio do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w każdym przypadku, gdy Prezydent tak zadecyduje. 6. Wojewoda i konsul informują Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców o przekazaniu wniosków, o których mowa w ust. 2, do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w przypadkach określonych w ust. 5.\"; 3) w art. 17: a) w ust. 2 wyraz \"starosta\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\"; b) w ust. 3: - skreśla się wyrazy \"oraz w art.12 ust.3 i 4\", - wyraz \"starosta\" zastępuje się wyrazem \"wojewoda\"; 4) w art. 18 skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz ust. 2; 5) art. 18b skreśla się; 6) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Rejestry"}
{"id":"2001_475_20","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r., z tym że: 1) art. 2 pkt 1, art. 3, 8 i 9 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 11 ust. 2 wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_475_24b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24b. 1. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną udziela się na okres 12 miesięcy. 2. Jeżeli współmałżonek lub małoletnie dziecko stanu wolnego wnioskodawcy zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez co najmniej 3 lata na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, albo na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, wydanego w związku z nadaniem statusu uchodźcy, wjechali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie ważności zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zezwolenie to przedłuża się na czas ważności zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony wydanego wnioskodawcy. 3. Jeżeli współmałżonek lub małoletnie dziecko stanu wolnego wnioskodawcy zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, wjechali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie ważności zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zezwolenie to przedłuża się na 2 lata. 4. Do postępowania o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną nie stosuje się przepisów art. 17."}
{"id":"2001_475_24c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24c. 1. Cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną, wydaje się wizę w celu połączenia z rodziną. 2. Do wydania wizy, o której mowa w ust.1, nie stosuje się przepisów art. 7-10. 3. Wizę, o której mowa w ust.1, wydaje się na okres 12 miesięcy. W tym czasie powinien nastąpić wjazd cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Wiza, o której mowa w ust.1, upoważnia do jednokrotnego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Od współmałżonka lub małoletniego dziecka stanu wolnego wnioskodawcy wjeżdżających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy, o której mowa w ust.1, nie wymaga się posiadania środków, o których mowa w art.6 ust.1."}
{"id":"2001_475_24d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24d. Odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną, a wydane zezwolenie cofa, jeżeli: 1) wniosek o jego udzielenie zawierał nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje, 2) związek małżeński został zawarty wyłącznie w celu umożliwienia współmałżonkowi uzyskania zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej współmałżonka lub małoletniego dziecka stanu wolnego wnioskodawcy stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego.\"; 26) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Prawa i obowiązki cudzoziemców\"; 27) po art. 25 dodaje się art. 25a i 25b w brzmieniu: \"Art. 25a. Cudzoziemca ubiegającego się o wydanie wizy, udzielenie lub przedłużenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony albo udzielenie zezwolenia na osiedlenie się należy pouczyć, na piśmie w języku dla niego zrozumiałym, o zasadach i trybie postępowania oraz o przysługujących mu prawach i ciążących na nim obowiązkach."}
{"id":"2001_475_25b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 25b 1. Cudzoziemiec zobowiązany jest złożyć wniosek o: 1) wydanie kolejnej wizy - na co najmniej 14 dni przed upływem okresu pobytu na podstawie poprzedniej wizy, 2) udzielenie lub przedłużenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony - na co najmniej 45 dni przed upływem okresu pobytu na podstawie wizy lub okresu, na jaki udzielone zostało poprzednie zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, 3) udzielenie zezwolenia na osiedlenie się - na co najmniej 60 dni przed upływem okresu, na jaki udzielone zostało zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony. 2. Organ pierwszej instancji obowiązany jest wydać decyzję w sprawach, o których mowa w ust. 1, jeżeli wniosek został złożony w terminach określonych w ust. 1, przed upływem okresu pobytu na podstawie wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. W wypadku niemożności wydania decyzji w tym terminie organ pierwszej instancji obowiązany jest wydać cudzoziemcowi wizę na okres niezbędny do zakończenia postępowania w tej instancji. 3. Jeżeli wniosek został złożony po upływie terminów określonych w ust.1, a postępowanie nie zostało zakończone przed upływem okresu pobytu na podstawie wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, cudzoziemiec obowiązany jest opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 28) art. 26-31 otrzymują brzmienie: \"Art. 26. 1. Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega kontroli legalności pobytu. 2. Cudzoziemiec, który nie posiada ważnej wizy, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony albo osiedlenie się, powinien niezwłocznie opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_475_27","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 27. 1. Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinien, na żądanie właściwych organów, przedstawić dokumenty i zezwolenia uprawniające go do pobytu na tym terytorium. 2. Od cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, wizy lub umowy międzynarodowej przewidującej częściowe albo całkowite zniesienie obowiązku wizowego lub na podstawie jednostronnego zniesienia obowiązku wizowego stosownie do przepisów, o których mowa w art. 98 ust. 2, właściwe organy mogą zażądać wykazania, że posiada środki niezbędne do pokrycia kosztów pobytu. 3. Cudzoziemiec, który utracił dokument podróży, jest obowiązany niezwłocznie zgłosić ten fakt Policji."}
{"id":"2001_475_28","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 28. 1. Cudzoziemcowi posiadającemu zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który utracił dokument podróży albo którego dokument podróży uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, wydaje się, na jego wniosek, polski dokument podróży dla cudzoziemca, jeżeli uzyskanie przez niego innego dokumentu podróży nie jest możliwe. 2. Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się na okres do 2 lat, nie dłuższy jednak niż okres ważności karty pobytu. 3. Wydanie polskiego dokumentu podróży nie zwalnia cudzoziemca od obowiązku podjęcia działań w celu uzyskania innego dokumentu podróży. 4. W wypadku uzyskania innego dokumentu podróży lub cofnięcia zezwolenia na osiedlenie się cudzoziemiec jest obowiązany niezwłocznie zwrócić polski dokument podróży dla cudzoziemca. 5. W wypadku zgonu cudzoziemca przepisy art. 21 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_475_29","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 29. Cudzoziemcowi posiadającemu zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który podczas pobytu za granicą utracił swój dokument podróży albo którego dokument uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, wydaje się, na jego wniosek, tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca uprawniający go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyskanie przez niego innego dokumentu podróży nie jest możliwe."}
{"id":"2001_475_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 117, poz.757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Minister właściwy do spraw zagranicznych po powiadomieniu państwa przyjmującego i braku jego sprzeciwu może powierzyć wykonywanie funkcji konsula na rzecz Rzeczypospolitej Polskiej kierownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego lub konsulowi państwa trzeciego. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych po powiadomieniu państwa przyjmującego i braku jego sprzeciwu może powierzyć kierownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego lub konsulowi Rzeczypospolitej Polskiej wykonywanie funkcji konsula na rzecz państwa trzeciego.\"; 2) w art. 23 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) udziela wiz.\"."}
{"id":"2001_475_30","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 30. Cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieposiadającemu dokumentu podróży kraju pochodzenia albo którego dokument podróży uległ zniszczeniu bądź utracił ważność, można wydać, na jego wniosek albo z urzędu, tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca uprawniający go do wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub inny dokument, którego wydanie wynika z postanowień umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską, jeżeli uzyskanie przez niego innego dokumentu podróży nie jest możliwe."}
{"id":"2001_475_31","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż 7 dni.\"; 29) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a Pobyt cudzoziemca zatrzymanego, umieszczonego w ośrodku strzeżonym, w areszcie w celu wydalenia lub pozbawionego wolności w wykonaniu orzeczeń wydanych na podstawie ustaw"}
{"id":"2001_475_31a","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31a. Pobyt cudzoziemca zatrzymanego, umieszczonego w ośrodku strzeżonym, w areszcie w celu wydalenia lub pozbawionego wolności w wykonaniu orzeczeń wydanych na podstawie ustaw uważa się za legalny w okresie obowiązywania właściwych decyzji lub orzeczeń."}
{"id":"2001_475_31b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31b. Okresu pobytu cudzoziemca, o którym mowa w art. 31a, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie zalicza się do okresów pobytu, o których mowa w art. 17 ust. 1 i art. 19b.\"; 30) w art. 32 skreśla się przecinek i wyrazy \"o ile nie uzyskał on tego statusu w innym państwie, które zapewnia mu rzeczywistą ochronę\"; 31) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Wniosek o nadanie statusu uchodźcy dotyczy także małoletnich dzieci towarzyszących wnioskodawcy. 2. Wniosek może dotyczyć współmałżonka cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy, jeżeli cudzoziemiec zwraca się o to w swoim wniosku, a towarzyszący mu współmałżonek wyraża na to pisemną zgodę. W tym wypadku wniosek winien zawierać dane osobowe współmałżonka. 3. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do wieku cudzoziemca podającego się za małoletniego, można przeprowadzić, za zgodą cudzoziemca lub jego przedstawiciela ustawowego, badania medyczne mające na celu ustalenie wieku cudzoziemca. Wyniki badań poza określeniem wieku cudzoziemca zawierają określenie dopuszczalnych granic błędu. 4. Cudzoziemca, o którym mowa w ust. 3, traktuje się jako osobę pełnoletnią, jeżeli on lub jego przedstawiciel ustawowy nie wyraził zgody na przeprowadzenie badań medycznych służących ustaleniu wieku cudzoziemca.\"; 32) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy następuje w drodze postanowienia. 2. Odmawia się wszczęcia postępowania, jeżeli wniosek został złożony przez cudzoziemca, który: 1) przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z bezpiecznego kraju trzeciego, do którego ma prawo powrotu, 2) ubiega się ponownie o nadanie statusu uchodźcy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie podając nowych istotnych okoliczności w sprawie. 3. Odmowa wszczęcia postępowania następuje w drodze decyzji. 4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, lub decyzja, o której mowa w ust. 3, powinny być wydane, z zastrzeżeniem art. 36, niezwłocznie, nie później jednak niż 24 godziny po złożeniu wniosku.\"; 33) w art.36: a) ust.1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. W razie konieczności sprawdzenia, czy nie zachodzi którakolwiek z okoliczności, o których mowa w art. 35 ust. 2, albo czy cudzoziemiec składający wniosek o nadanie statusu uchodźcy nie podał fałszywych danych, informacji lub okoliczności, rozstrzygnięcie w przedmiocie wszczęcia postępowania o nadanie statusu uchodźcy podejmuje się w terminie nieprzekraczającym 7 dni od dnia złożenia wniosku. W tym okresie można nakazać cudzoziemcowi przebywanie w określonym miejscu, o ile nie posiada prawa wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Jeżeli po sprawdzeniu okaże się, że zachodzi którakolwiek z okoliczności, o których mowa w art. 35 ust. 2, odmawia się wszczęcia postępowania o nadanie statusu uchodźcy.\", b) w ust. 3 wyrazy \"fałszywe dane, informacje lub okoliczności\" zastępuje się wyrazami \"fałszywe dane lub informacje\", a po wyrazach \"w art. 34 ust. 2\" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"lub w art. 34a ust. 2,\"; 34) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Cudzoziemiec nieposiadający prawa wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składa wniosek o nadanie statusu uchodźcy w trakcie kontroli granicznej przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Cudzoziemiec, który nielegalnie przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, składa wniosek o nadanie statusu uchodźcy niezwłocznie po przekroczeniu granicy. Złożenie wniosku nie zwalnia cudzoziemca od odpowiedzialności za przekroczenie granicy wbrew przepisom.\"; 35) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Cudzoziemcowi, w sprawie którego wydano postanowienie o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy, wydaje się tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca. 2. Tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca w okresie swojej ważności potwierdza tożsamość cudzoziemca i uprawnia go do jednorazowego wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca wydaje się na okres ważności nie dłuższy niż 3 miesiące, z możliwością przedłużania go na kolejne okresy, nie dłuższe jednak niż 3 miesiące. 4. Cudzoziemiec jest obowiązany złożyć do depozytu organowi prowadzącemu postępowanie o nadanie statusu uchodźcy w pierwszej instancji swój dokument podróży na czas trwania postępowania o nadanie statusu uchodźcy.\"; 36) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. Postępowanie o wydanie cudzoziemcowi wizy lub udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony ulega z mocy prawa zawieszeniu na czas trwania postępowania o nadanie statusu uchodźcy.\"; 37) w art. 40: a) w ust. 1 po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) pomoc związaną z dobrowolnym wyjazdem z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\", b) w ust. 2 po wyrazach \"o których mowa w ust.1\" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"pkt 1-5,\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W wypadkach uzasadnionych stanem zdrowia cudzoziemca lub jego bezpieczeństwem świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, mogą być udzielane poza ośrodkiem dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy.\"; 38) po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu: \"Art. 40a. Decyzje w sprawach o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy podejmowane w pierwszej instancji, postanowienia o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy oraz decyzje o odmowie wszczęcia postępowania o nadanie statusu uchodźcy wydaje się po umożliwieniu cudzoziemcowi osobistego złożenia zeznań i oświadczeń.\"; 39) w art. 41 wyrazy \"w terminie 3 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"w terminie 6 miesięcy\"; 40) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu: \"Art. 41a. 1. Cudzoziemcowi odmawia się nadania statusu uchodźcy z powodu oczywistej bezzasadności wniosku, jeżeli jego wniosek o nadanie statusu uchodźcy w świetle zgromadzonego materiału dowodowego: 1) nie daje jakichkolwiek podstaw uzasadniających obawę cudzoziemca przed prześladowaniem, o którym mowa w art.1A Konwencji Genewskiej, 2) oparty jest na świadomym wprowadzeniu w błąd organu lub ma na celu nadużycie postępowania o nadanie statusu uchodźcy. 2. Brak jest jakichkolwiek podstaw uzasadniających obawę cudzoziemca przed prześladowaniem, w szczególności, gdy: 1) cudzoziemiec nie powołuje się na obawę przed prześladowaniem z powodu swojej rasy, religii, narodowości, przynależności do określonej grupy społecznej lub swoich przekonań politycznych, lecz podaje inne przyczyny wniosku o nadanie statusu uchodźcy, jak w szczególności poszukiwanie pracy lub lepszych warunków życiowych, 2) cudzoziemiec powołuje się na obawę przed prześladowaniem, którego występowanie ograniczone jest do określonych części terytorium jego kraju pochodzenia lub innego kraju, w którym na stałe przebywa, podczas gdy mógł udać się bez przeszkód do innej części terytorium tego kraju i korzystać z ochrony przewidzianej w art. 33.1 Konwencji Genewskiej, 3) cudzoziemiec nie podaje podstawowych informacji dotyczących okoliczności związanych z jego obawą przed prześladowaniem. 3. Wniosek o nadanie statusu uchodźcy oparty jest na świadomym wprowadzeniu w błąd organu lub ma na celu nadużycie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, jeżeli: 1) zawiera dane w sposób oczywisty niewiarygodne lub nieprawdopodobne lub fakty podane w nim nie są spójne, bądź też zawiera oczywiste sprzeczności, 2) złożony został przez cudzoziemca, który przybył z bezpiecznego kraju pochodzenia, 3) cudzoziemiec podaje nieprawdziwe informacje o swojej tożsamości lub przedstawia inne fałszywe dowody, 4) cudzoziemiec działając w złej wierze, zniszczył, uszkodził albo zataił dowód istotny w postępowaniu lub pozbył się go, 5) cudzoziemiec, mając możliwości wcześniejszego złożenia wniosku, wystąpił o nadanie statusu uchodźcy jedynie w celu uniknięcia wydalenia. 4. Organ prowadzący postępowanie o nadanie statusu uchodźcy niezwłocznie po stwierdzeniu zaistnienia którejkolwiek z okoliczności wymienionych w ust. 1 wydaje decyzję o odmowie nadania statusu uchodźcy z powodu oczywistej bezzasadności wniosku.\"; 41) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. Cudzoziemcowi odmawia się nadania statusu uchodźcy, jeżeli: 1) uzyskał status uchodźcy w innym państwie, które zapewnia mu rzeczywistą ochronę, 2) nie spełnia warunków określonych w art. 1 A Konwencji Genewskiej i Protokole Nowojorskim, 3) zachodzą okoliczności wymienione w art. 1 F Konwencji Genewskiej, 4) korzysta z ochrony lub pomocy organów lub agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych innych niż Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców.\"; 42) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. 1. W wypadku nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy jego małoletniemu dziecku, jeżeli przebywa wraz z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nadaje się również status uchodźcy oraz udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydaje dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej. 2. Jeżeli małoletniemu dziecku cudzoziemca, któremu nadano status uchodźcy, nie wydano osobnego dokumentu podróży, wydany cudzoziemcowi dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej, obejmuje także to małoletnie dziecko cudzoziemca. 3. W wypadku nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy jego współmałżonkowi, o którym mowa w art. 34a ust. 2, nadaje się również status uchodźcy oraz wydaje dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej i udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 43) po art. 44 dodaje się art. 44a w brzmieniu: \"Art. 44a. Status uchodźcy wygasa z mocy prawa z dniem nabycia przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego albo z dniem pisemnego zrzeczenia się statusu uchodźcy.\"; 44) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony wydane cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 43 i 44, nie może być cofnięte bez uprzedniego pozbawienia go statusu uchodźcy. Przepisu art. 22 nie stosuje się.\"; 45) w art. 46: a) ust.1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli wobec cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy została wydana decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo wydaleniu, wykonanie tej decyzji ulega wstrzymaniu z mocy prawa do dnia wydania decyzji ostatecznej w sprawie o nadanie statusu uchodźcy.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy nastąpiło po wydaniu wobec cudzoziemca decyzji o zobowiązaniu do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub o jego wydaleniu, wykonanie tej decyzji ulega wstrzymaniu z mocy prawa do dnia wydania decyzji ostatecznej w sprawie o nadanie statusu uchodźcy.\", c) skreśla się ust. 3; 46) w art. 48 w ust. 2 wyraz \"wygaśnięciu\" zastępuje się wyrazem \"cofnięciu\"; 47) w art. 49: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Cudzoziemiec ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy, albo któremu nadano ten status, może swobodnie kontaktować się z organizacjami zajmującymi się sprawami uchodźców.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przedstawiciel Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców, na swój wniosek i za pisemną zgodą cudzoziemca, o którym mowa w ust. 1, ma prawo do uzyskiwania od organów prowadzących postępowanie o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy informacji o przebiegu tego postępowania oraz przeglądania akt sprawy i sporządzania z nich notatek i odpisów, z wyłączeniem akt, o których mowa w art. 74 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, przy czym przedstawicielowi Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców nie służy zażalenie, o którym mowa w art. 74 § 2 tego kodeksu, oraz skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. O prawie wyrażenia zgody należy cudzoziemca pouczyć w chwili składania wniosku o nadanie statusu uchodźcy.\"; 48) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: \"Rozdział 6a Ochrona czasowa cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej"}
{"id":"2001_475_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy \"kartę stałego pobytu\" zastępuje się wyrazami \"zezwolenie na osiedlenie się\"; 2) art. 50 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pracodawca może zatrudnić lub powierzyć inną pracę zarobkową na terenie Polski cudzoziemcowi nieposiadającemu zezwolenia na osiedlenie się lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyska na to zezwolenie starosty powiatu, na terenie którego znajduje się siedziba pracodawcy, a cudzoziemiec uzyskał wizę w celu zatrudnienia lub podjęcia innej pracy zarobkowej lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zgodę na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej u tego pracodawcy.\"; 3) w art. 64 w ust. 2 wyrazy \"karty stałego pobytu\" zastępuje się wyrazami \"zezwolenia na osiedlenie się\"."}
{"id":"2001_475_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) w art. 298 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) wojewodzie i Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców - w zakresie prowadzonych postępowań dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\"."}
{"id":"2001_475_51a","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 51a. 1. Cudzoziemcom opuszczającym masowo swój kraj pochodzenia z powodu obcej inwazji, wojny, wojny domowej, konfliktów etnicznych lub rażących naruszeń praw człowieka można udzielić ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ochrony czasowej udziela się do chwili, kiedy zaistnieją możliwości bezpiecznego powrotu cudzoziemców na tereny uprzedniego miejsca zamieszkania. 3. Ochrona czasowa może być udzielona wyłącznie w oparciu o wydane rozporządzenie, o którym mowa w art. 86a ust. 1."}
{"id":"2001_475_51b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 51b. 1. Cudzoziemcom korzystającym z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje się wizę lub udziela zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony oraz można zapewnić: 1) zakwaterowanie, 2) wyżywienie, 3) opiekę medyczną. 2. W uzasadnionych wypadkach cudzoziemcom, o których mowa w ust. 1, można udzielić innych świadczeń niezbędnych dla zaspokojenia ich podstawowych potrzeb bytowych."}
{"id":"2001_475_51c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 51c. Od cudzoziemców korzystających z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pobiera się odciski linii papilarnych oraz sporządza ich fotografie. W uzasadnionych wypadkach cudzoziemców można poddać badaniom lekarskim oraz niezbędnym zabiegom sanitarnym ciała i odzieży."}
{"id":"2001_475_51d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 51d. Jeżeli cudzoziemcy korzystający z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadają dokumentów podróży, można im wydać polskie dokumenty podróży dla cudzoziemca."}
{"id":"2001_475_51e","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 51e. Postępowanie o nadanie statusu uchodźcy wszczęte na wniosek cudzoziemca korzystającego z ochrony czasowej ulega z mocy prawa zawieszeniu do dnia, w którym upływa rok od dnia wydania wizy lub udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w związku z korzystaniem z ochrony czasowej.\"; 49) tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie: \"Zobowiązanie do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wydalanie cudzoziemców\"; 50) po art. 51e dodaje się art. 51f oraz 51g w brzmieniu: \"Art. 51f. 1. Cudzoziemca, wobec którego zachodzi którakolwiek z okoliczności określonych w art. 52 ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 6, można zobowiązać do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie do 7 dni. 2. Zobowiązanie cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej następuje w drodze decyzji. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 4. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 2, odnotowuje się w dokumencie podróży cudzoziemca. 5. Decyzja, o której mowa w ust. 2, powoduje z mocy prawa unieważnienie wizy, cofnięcie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony oraz na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej. 6. Nie można zobowiązać do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na osiedlenie się lub udzielono azylu albo który posiada status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_475_51g","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 51g. 1. Cudzoziemcowi, wobec którego zaszła którakolwiek z okoliczności, o których mowa w art. 52 ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 6, i który mimo zobowiązania, o którym mowa w art. 51f ust. 1, dobrowolnie nie opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w tym zobowiązaniu, wydaje się decyzję o wydaleniu. Decyzji o wydaleniu nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 2. W wypadku wydania cudzoziemcowi decyzji o wydaleniu, o której mowa w ust.1, należy stwierdzić, z dniem jej wydania, wygaśnięcie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako bezprzedmiotowej. 3. Jeżeli w wypadku, o którym mowa w ust.2, toczy się postępowanie wskutek odwołania od decyzji, której wygaśnięcie stwierdza się, postępowanie odwoławcze podlega umorzeniu.\"; 51) w art. 52: a) ust.1 otrzymuje brzmienie: \"1. Cudzoziemiec może być wydalony z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli: 1) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymaganego zezwolenia na wjazd lub pobyt, 2) podjął zatrudnienie lub wykonywał inną pracę zarobkową, wbrew warunkom określonym w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56), albo podjął inną działalność bez uzyskania wymaganego zezwolenia, 3) składając zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu prowadzonym przez organy, o których mowa w niniejszej ustawie, zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używał, 4) zajdzie którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 13 ust. 1, 5) nie posiada środków niezbędnych do pokrycia kosztów pobytu, 6) nie opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji o odmowie wydania wizy, decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub o jego cofnięciu albo decyzji o cofnięciu zezwolenia na osiedlenie się.\", b) w ust. 3 wyrazy \"w art. 32 Konwencji Genewskiej\" zastępuje się wyrazami \"w art. 32 i 33 Konwencji Genewskiej\"; 52) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: \"Art. 52a. Małoletni cudzoziemiec może być wydalony do kraju swego pochodzenia lub do innego państwa jedynie wtedy, gdy w państwie tym będzie miał zapewnioną opiekę rodziców, innych osób pełnoletnich lub instytucji opiekuńczych, zgodną ze standardami określonymi przez Konwencję o prawach dziecka.\"; 53) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. Cudzoziemca nie wolno wydalić lub zobowiązać do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli naruszałoby to postanowienia Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 i 285, z 1995 r. Nr 36, poz. 175, 176 i 177 oraz z 1998 r. Nr 147, poz. 962).\"; 54) w art. 54 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"w dokumencie paszportowym cudzoziemca albo\"; 55) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. 1. Cudzoziemiec, wobec którego wydano decyzję o wydaleniu, może być niezwłocznie odstawiony do granicy albo do portu lotniczego lub morskiego państwa, do którego następuje wydalenie, jeżeli: 1) wymagają tego względy obronności, bezpieczeństwa państwa lub ochrona porządku publicznego, 2) nie opuścił on terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji o wydaleniu. 2. Cudzoziemiec zatrzymany w strefie nadgranicznej bezpośrednio po przekroczeniu granicy wbrew przepisom, jeżeli przekroczenie nastąpiło nieumyślnie, może być niezwłocznie odstawiony do granicy.\"; 56) w art. 58 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania cudzoziemiec nie zostanie przekazany do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o umieszczenie w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie aresztu w celu wydalenia, należy cudzoziemca niezwłocznie zwolnić. Cudzoziemca należy także zwolnić, jeżeli w ciągu 24 godzin od przekazania go do dyspozycji sądu nie doręczono mu postanowienia o umieszczeniu w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu wobec niego aresztu w celu wydalenia. Należy go także zwolnić na polecenie sądu\"; 57) w art. 59 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli cudzoziemiec przekroczył granicę wbrew przepisom i nie posiada dokumentu podróży, umieszcza się go w strzeżonym ośrodku, a jeżeli zachodzą także okoliczności określone w ust. 2 - stosuje się areszt w celu wydalenia na czas niezbędny do ustalenia jego tożsamości lub wykonania decyzji o wydaleniu, chyba że zachodzą przesłanki określone w art. 31. 1 Konwencji Genewskiej.\"; 58) w art.60 w ust.3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) zawiadomić organ opieki społecznej, jeżeli zachodzi potrzeba roztoczenia opieki nad osobą niedołężną lub chorą, którą cudzoziemiec się opiekował,\"; 59) w art.61: a) w ust.1 wyraz \"oczywiście\" zastępuje się wyrazem \"niewątpliwie\", b) w ust.2 po wyrazach \"niesłuszne skazanie,\" dodaje się wyraz \"tymczasowe\"; 60) w art.62: a) ust.4 otrzymuje brzmienie: \"4. Koszty związane z wydaleniem podlegają egzekucji administracyjnej. Organ wydający decyzję o wydaleniu jest uprawniony do wystawienia tytułu wykonawczego. Wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie wymaga doręczenia upomnienia.\", b) po ust.4 dodaje się ust.5 w brzmieniu: \"5.W stosunku do środków pieniężnych cudzoziemca znajdujących się w depozycie jednostki Policji lub Straży Granicznej organem uprawnionym do egzekucji jest ta jednostka Policji lub Straży Granicznej.\"; 61) w art.63 wyrazy \"o których mowa w art.15 ust.6 i art.62,\" zastępuje się wyrazami \"związane z wydaleniem\"; 62) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Dane cudzoziemców, wobec których zachodzi którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 13 ust. 1, gromadzi się w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, zwanym dalej \"wykazem\". 2. Dane cudzoziemca zamieszcza się w wykazie na okres, o którym mowa w art.13 ust. 1a. 3. Dane cudzoziemca umieszczone w wykazie obejmują jego dane osobowe oraz podstawę prawną i faktyczną wpisu. 4. Danymi osobowymi cudzoziemca są: 1) imiona i nazwisko (także inne nazwiska w wypadku używania), 2) imiona rodziców i nazwisko rodowe matki, 3) data i miejsce urodzenia, 4) płeć, 5) obywatelstwo, 6) miejsce zamieszkania.\"; 63) w art. 65: a) w ust. 1 wyrazy \"w art. 90 ust. 2 pkt 1-3\" zastępuje się wyrazami \"w art. 90 ust. 2 pkt 1-5\", b) w ust. 2 wyrazy \"kierownikowi polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego\" zastępuje się wyrazem \"konsulowi\"; 64) po art. 65 dodaje się art. 65a w brzmieniu: \"Art. 65a. 1. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców na wniosek cudzoziemca informuje go, w wypadkach określonych w art. 13 ust. 1 pkt 1 i 2, o wpisaniu jego danych osobowych do wykazu, o którym mowa w art. 64, okresie ważności wpisu do wykazu, jak również o tym na wniosek jakiego organu dokonano wpisu. 2. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, w wypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3-9, informuje cudzoziemca, na jego wniosek, wyłącznie o terminie obowiązywania wpisu. 3. Informacji, o których mowa w ust. 1, udziela się cudzoziemcowi w okresie 30 dni od daty wpływu jego wniosku. 4. Cudzoziemiec ma prawo wnioskować o sprostowanie jego danych osobowych zawartych w wykazie, o ile stwierdzi ich nieprawdziwość oraz o wykreślenie z wykazu tych danych, o ile zachodzi przypuszczenie, że dane zostały umieszczone w wykazie w wyniku błędu. 5. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców informuje cudzoziemca o sposobie rozpatrzenia sprawy o sprostowanie danych zawartych w wykazie. 6. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1-5, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o zaświadczeniach.\"; 65) art. 67 otrzymuje brzmienie: \"Art. 67. 1. Właściwe organy prowadzą w sprawach cudzoziemców: 1) rejestry złożonych wniosków wizowych i wydanych w tych sprawach decyzji, 2) rejestry decyzji o wydaleniu oraz osób wydalonych z Rzeczypospolitej Polskiej, 3) rejestry złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydanych w tych sprawach decyzji, 4) rejestry złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i wydanych w tych sprawach decyzji, 5) rejestr złożonych wniosków o nadanie statusu uchodźcy i wydanych w tych sprawach decyzji, 6) rejestr złożonych wniosków o udzielenie azylu i wydanych w tych sprawach decyzji, 7) ewidencję zaproszeń, o których mowa w art. 15, 8) rejestr odcisków linii papilarnych, o których mowa w art. 38 ust.1 pkt 1, art. 51c i art. 56, 9) rejestr osób zatrzymanych w strefie nadgranicznej, o których mowa w art.57 ust.2, 10) rejestr osób zobowiązanych do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wydanych w tych sprawach decyzji. 2. Dane zawarte w rejestrach, wykazie i ewidencji mogą być udostępniane za pomocą urządzeń teleinformatycznych.\"; 66) w art. 68: a) w ust. 5 po wyrazach \"w art. 5\" dodaje się wyrazy \"ust. 1\", b) w ust. 6 po wyrazach \"w art. 5\" dodaje się wyrazy \"ust. 1\" oraz wyrazy \"do 5 000 zł\" zastępuje się wyrazami \"do 10 000 zł\"; 67) po rozdziale 9 dodaje się rozdział 9a w brzmieniu: \"Rozdział 9a Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców"}
{"id":"2001_475_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158, Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 5, poz. 43 i 44) w art. 29 w ust. 4 wyrazy \"Państwowej Straży Pożarnej i Obrony Cywilnej Kraju\" zastępuje się wyrazami \"Państwowej Straży Pożarnej, Obrony Cywilnej Kraju i Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców\"."}
{"id":"2001_475_68a","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68a. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach repatriacji, wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, nadawania statusu uchodźcy i udzielania cudzoziemcom azylu, a także w sprawach związanych z obywatelstwem polskim wynikających z zakresu zadań administracji rządowej jest Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, zwany dalej \"Prezesem\", z zastrzeżeniem kompetencji innych organów przewidzianych w ustawach. 2. Nadzór nad Prezesem sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_475_68b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68b. 1. Prezesa powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Na stanowisko Prezesa może być powołana osoba, która łącznie spełnia następujące warunki: 1) posiada obywatelstwo polskie i zamieszkuje na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne, 4) posiada wyższe wykształcenie. 3. Zastępców Prezesa powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Prezesa. 4. Prezes wykonuje zadania przy pomocy Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, zwanego dalej \"Urzędem\". 5. Organizację Urzędu określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_475_68c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68c. 1. Do zakresu działania Prezesa należy: 1) zapewnienie koordynacji działań organów administracji publicznej w sprawach repatriacji i cudzoziemców, 2) wydawanie decyzji i postanowień w pierwszej instancji w sprawach: a) przyznawania pomocy ze środków budżetu państwa repatriantom i członkom najbliższej rodziny repatrianta pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym, b) zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony dla małżonka i małoletnich dzieci repatrianta, c) zgody na wydanie wiz, o których mowa w art. 14, d) o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy, e) o udzielenie lub cofnięcie azylu, 3) wydawanie decyzji i postanowień w drugiej instancji w sprawach: a) o uznanie za repatrianta, b) o stwierdzenie polskiego pochodzenia na podstawie art.5 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji, c) wiz, d) odmowy lub unieważnienia wpisu zaproszeń do ewidencji, e) zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony i zezwoleń na osiedlenie się, f) zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną, g) o wydalenie, h) nakładania kary administracyjnej, o której mowa w art. 68 ust. 6, i) związanych z obywatelstwem polskim wynikających z zakresu zadań administracji rządowej, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...), 4) wydawanie zgody na wydanie wiz w celu repatriacji, 5) prowadzenie ewidencji osób ubiegających się o wydanie wiz w celu repatriacji i członków ich rodzin, którzy nie posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej zapewnionego lokalu mieszkalnego lub źródła utrzymania, 6) prowadzenie ewidencji lokali mieszkalnych i źródeł utrzymania dla repatriantów, 7) prowadzenie centralnego rejestru wniosków, decyzji i postanowień wydanych w sprawach o wydanie wiz w celu repatriacji, o wydanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla osób, o których mowa w ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji, oraz o udzielenie pomocy repatriantom ze środków budżetu państwa, 8) prowadzenie ośrodków dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, 9) kierowanie na badania lekarskie, o których mowa w art. 38 ust.1 pkt 2, 10) realizacja powierzonych zadań z zakresu ochrony czasowej cudzoziemców, 11) zapewnianie świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1, 12) prowadzenie centralnego rejestru danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego, 13) dokonywanie analiz dotyczących sytuacji migracyjnej i uchodźczej, 14) prowadzenie współpracy międzynarodowej w zakresie zjawisk migracyjnych i uchodźczych, 15) gromadzenie informacji o krajach pochodzenia imigrantów, 16) organizowanie i prowadzenie szkoleń w zakresie postępowań, o których mowa w ustawie, 17) wykonywanie innych kompetencji i podejmowanie działań określonych w ustawie oraz przepisach odrębnych. 2. Prezes kontroluje wykonywanie przez wojewodów zadań wynikających z niniejszej ustawy. 3. Prezes jest organem wyższego stopnia, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewody, w sprawach określonych w niniejszej ustawie. 4. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 8, Prezes może powierzyć pozarządowym organizacjom społecznym."}
{"id":"2001_475_68d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68d. 1. Prezes, w porozumieniu z Komendantem Głównym Straży Granicznej, może zezwolić, na wniosek konsula, komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej lub z urzędu na wjazd lub pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemcowi, który nie spełnia warunków dotyczących wjazdu lub pobytu określonych w ustawie, jeżeli wymagają tego względy humanitarne lub interes Rzeczypospolitej Polskiej. Do wydawania zezwolenia i samego zezwolenia nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego i ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008). 2. Prezes przedstawia corocznie do dnia 31 marca ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych informację o stosowaniu przepisu ust. 1 w roku poprzednim."}
{"id":"2001_475_68e","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68e. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może, w wypadku uzasadnionym istotnym wzrostem liczby wniosków o nadanie statusu uchodźcy, o których mowa w art.37 ust.1, lub w wypadku uzasadnionym istotnym wzrostem liczby wniosków o nadanie statusu uchodźcy składanych przez cudzoziemców zamieszkałych na określonych, odległych od siedziby Urzędu obszarach terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze rozporządzenia, tworzyć i rozwiązywać delegatury Urzędu, określając ich właściwość terytorialną oraz zakres działania, w tym uprawnienia kierownika delegatury do wydawania, z upoważnienia Prezesa, decyzji administracyjnych."}
{"id":"2001_475_68f","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68f. Prezes używa pieczęci okrągłej z wizerunkiem orła."}
{"id":"2001_475_68g","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 68g. Prezes może upoważnić pracowników Urzędu, a wojewoda pracowników urzędów wojewódzkich do kontroli zezwoleń, dokumentów i środków, o których mowa w art. 27 ust. 1 i 2.\"; 68) art. 69 otrzymuje brzmienie: \"Art. 69. 1. Rada do Spraw Uchodźców, zwana dalej \"Radą\", jest organem administracji publicznej rozpatrującym odwołania i zażalenia od decyzji i postanowień Prezesa w sprawach o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy, a w szczególności w sprawach, o których mowa w art. 34 ust. 3, art. 35 ust. 2, art. 36 oraz art. 38 ust. 3. 2. Rada, oprócz zadań wymienionych w ust.1: 1) podejmuje decyzje w sprawach, o których mowa w art. 85 b ust. 6, 2) dokonuje analiz orzecznictwa w zakresie spraw o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy, 3) gromadzi informacje o krajach pochodzenia cudzoziemców, 4) współpracuje z organami oraz instytucjami krajowymi i zagranicznymi w zakresie problematyki migracji i uchodźstwa. 3. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nada Radzie statut organizacyjny i regulamin czynności wewnętrznych, w którym określi w szczególności sposób zwoływania i odbywania posiedzeń składów orzekających i posiedzeń plenarnych oraz tworzenia wewnętrznych zespołów Rady.\"; 69) w art. 71: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Prezes Rady Ministrów w wypadku wzrostu liczby odwołań składanych przez cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy może, na wniosek przewodniczącego Rady przedstawiony na podstawie uchwały Rady, powołać dodatkowych członków Rady na okres do końca danej kadencji. Przepisu ust. 1 nie stosuje się.\", b) w ust. 3 skreśla się wyraz \"teoretyczną\"; 70) w art. 72: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) zaistnienia innych okoliczności uniemożliwiających członkowi Rady sprawowanie funkcji lub wywiązywanie się z obowiązków.\", b) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Art. 71 ust. 1 nie stosuje się.\"; 71) w art. 73-75 otrzymują brzmienie: \"Art. 73. 1. Przewodniczący Rady kieruje pracami Rady, w tym w szczególności: 1) ustala plan pracy Rady oraz harmonogram działania składów orzekających, 2) wyznacza składy orzekające, 3) zwołuje posiedzenia plenarne Rady, 4) przydziela składom orzekającym sprawy do rozpatrzenia oraz czuwa nad terminowością ich załatwienia, 5) reprezentuje Radę przed innymi organami i instytucjami, 6) reprezentuje Radę w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym lub wyznacza w tym celu innego członka Rady, 7) powołuje biegłych lub ekspertów do udziału w postępowaniu toczącym się przed Radą, 8) wyznacza członkom Rady zadania związane z działalnością Rady, 9) może powoływać zespoły tematyczne lub grupy robocze do opracowania zagadnień oraz dokonania analiz problemów wynikających z działalności Rady, 10) wykonuje inne zadania wynikające z przepisów prawa. 2. Przewodniczącego Rady wybierają członkowie Rady ze swego grona większością głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich jej składu. W tym samym trybie mogą go odwołać. 3. Rada orzeka w składach trzyosobowych, z zastrzeżeniem wypadków, o których mowa w ust. 6 i 7. 4. Orzeczenia zapadają większością głosów. Członek składu orzekającego nie może wstrzymać się od głosu. 5. Członek składu orzekającego, który nie zgodził się z większością, może przy podpisywaniu orzeczenia zgłosić zdanie odrębne, podając w jakiej części i w jakim kierunku kwestionuje orzeczenie. 6. Przewodniczący może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednoosobowym, z zastrzeżeniem ust.7. 7. W wypadkach, o których mowa w art. 85b ust. 6, rozpoznanie spraw następuje w składzie jednoosobowym. 8. Przy orzekaniu członkowie Rady są związani wyłącznie przepisami prawa. 9. Członkowie Rady korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"2001_475_7","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz.U. Nr 106, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2, art. 4, 9 ust. 1 i 2, art. 10, 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13, 14 ust. 1, art. 17 ust. 9, art. 18 ust. 1, art. 30 ust. 1 i 2, art. 31 ust. 1, art. 32 pkt 1 i w art. 33 pkt 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"wiza repatriacyjna\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"wiza w celu repatriacji\"; 2) w art. 12 ust 2 pkt 2 wyrazy \"osoby fizycznej\" zastępuje się wyrazami \"obywatela polskiego\", a po wyrazach \"osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej\" dodaje się wyrazy \"mających siedzibę w Polsce\"; 3) w tytule rozdziału 2 wyrazy \"zezwoleń na pobyt\" zastępuje się wyrazami \"zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony\"; 4) w art. 14 ust. 1 po wyrazach \"w sprawach\" dodaje się wyrazy \"o uznanie za osobę polskiego pochodzenia oraz w sprawach\"; 5) w art. 15 ust. 2 wyraz \"repatrianta\" zastępuje się wyrazem \"wnioskodawcy\"; 6) w art. 15 ust. 4, art. 17 ust. 5, art. 29 ust. 3, art. 30 ust. 1 i w art. 33 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców\"; 7) w art. 21: a) w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Dotacja celowa stanowi równowartość iloczynu 45 m2 powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonej przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na podstawie przepisów o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych.\", b) w ust. 2 wyraz \"zapewniły\" zastępuje się wyrazami \"zobowiązały się zapewnić\"; 8) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Gmina może udzielić repatriantowi pomocy pokrywając koszty związane z remontem lub adaptacją lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Pomoc, o której mowa w ust.1, nie może przekroczyć wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 200% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz liczby członków najbliższej rodziny repatrianta. 3. Zadanie gminy określone w ust.1 jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.\"; 9) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. 1. Środki finansowe na realizację zadań określonych w ustawie, finansowanych z budżetu państwa, pochodzą z rezerwy celowej budżetu państwa. 2. Podziału rezerwy celowej na realizację zadań, o których mowa w ust.1, dokonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.\"; 10) w art. 38 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) podziału rezerwy celowej budżetu państwa,\"; 11) skreśla się art.42."}
{"id":"2001_475_74","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 74. 1. Pracodawca zatrudniający członka Rady udziela mu, na jego wniosek, urlopu bezpłatnego na czas sprawowania funkcji w Radzie. 2. Pracownikom urzędów państwowych oraz członkom korpusu służby cywilnej przysługuje po zakończeniu pracy w Radzie prawo powrotu na zajmowane poprzednio stanowisko, a jeśli będzie to niemożliwe - na stanowisko równorzędne. 3. Członkowie Rady w liczbie do jednej trzeciej jej składu, zatrudniani są, na wniosek przewodniczącego Rady, przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów do końca danej kadencji. 4. Członkowie Rady za pracę lub pełnienie funkcji w Radzie otrzymują wynagrodzenie. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania członków Rady oraz zwrotu innych kosztów ponoszonych w związku z pracą w Radzie. Rozporządzenie powinno określać składniki wynagrodzenia członków Rady zatrudnionych przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz tych, którzy nie są zatrudnieni, uwzględniając pełnione w Radzie funkcje, a także część wynagrodzenia uzależnioną od udziału w posiedzeniach składów orzekających, liczby rozpatrywanych spraw oraz udziału w postępowaniach przed Naczelnym Sądem Administracyjnym."}
{"id":"2001_475_75","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 75. 1. Obsługę administracyjną i kancelaryjną Rady zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. 2. Działalność Rady jest finansowana z budżetu państwa, z rozdziału dotyczącego Rady do Spraw Uchodźców, w części dotyczącej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, odpowiednio do charakteru i zadań organu określonych w art. 69 ust. 1 i 2, warunki organizacyjne wykonywania obsługi Rady oraz zakres i szczegółowe zasady finansowania jej działalności.\"; 72) po rozdziale 10 dodaje się rozdział 10a w brzmieniu: \"Rozdział 10a Krajowy System Informatyczny"}
{"id":"2001_475_75a","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 75a. Dla potrzeb kontroli granicznej, kontroli legalności pobytu, o której mowa w art. 26 ust. 1, jak również dla potrzeb innych postępowań prowadzonych na podstawie ustaw tworzy się Krajowy System Informatyczny."}
{"id":"2001_475_75b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 75b. 1. W Krajowym Systemie Informatycznym przetwarzane są dane: 1) osób: a) poszukiwanych w związku z dotyczącym ich wnioskiem o ekstradycję lub wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania w celu ekstradycji, b) którym przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa lub podejrzewanych o popełnienie przestępstwa, c) których dotyczy wniosek o przekazanie w celu wykonania kary, d) znajdujących się w wykazie, e) zaginionych lub objętych ochroną w związku z toczącym się postępowaniem karnym, f) poszukiwanych na wniosek sądu lub prokuratora w związku z postępowaniem karnym, 2) przedmiotów: a) skradzionych lub zaginionych pojazdów mechanicznych, łodzi i jachtów, b) skradzionej lub zaginionej broni, amunicji i materiałów wybuchowych, c) skradzionych lub zaginionych dokumentów tożsamości i ich druków, d) banknotów zgłoszonych jako poszukiwane. 2. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują: 1) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska) oraz pseudonim, 2) datę i miejsce urodzenia, 3) obywatelstwo, 4) płeć, 5) znaki szczególne, 6) informację, że dana osoba może być uzbrojona, 7) informację, że dana osoba może stosować przemoc, 8) powód wpisania danych osoby do Krajowego Systemu Informatycznego, 9) zalecany sposób postępowania wobec danej osoby."}
{"id":"2001_475_75c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 75c. 1. Dane, o których mowa w art. 75b, mogą być przekazywane za granicę na podstawie umów międzynarodowych, którymi związana jest Rzeczpospolita Polska. 2. Do Krajowego Systemu Informatycznego można włączyć dane otrzymane od organów państw obcych."}
{"id":"2001_475_75d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 75d. 1. Dane w Krajowym Systemie Informatycznym przetwarza minister właściwy do spraw wewnętrznych. 2. Dane z Krajowego Systemu Informatycznego, o których mowa w art. 75b, udostępnia się, o ile są one niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań, następującym organom: 1) Ministrowi Obrony Narodowej, 2) Ministrowi Sprawiedliwości, 3) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, 4) ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, 5) ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, 6) Generalnemu Inspektorowi Celnemu, 7) Komendantowi Głównemu Policji, 8) Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, 9) Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, 10) Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, 11) Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, 12) konsulowi, 13) wojewodzie, 14) prokuratorowi, 15) sądowi. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może wyrazić zgodę, w drodze decyzji, na udostępnienie danych zgromadzonych w Krajowym Systemie Informatycznym organom, o których mowa w ust.2, za pomocą urządzeń teletransmisji danych, bez konieczności składania pisemnego wniosku, jeżeli organy te spełniają łącznie następujące warunki: 1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w Krajowym Systemie Informatycznym, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane lub informacje uzyskał, 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych lub informacji niezgodnie z celem ich uzyskania, 3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych przez organ zadań. 4. Organy, o których mowa w ust. 2 pkt 1-14, są obowiązane do bieżącego przekazywania do Krajowego Systemu Informatycznego danych, o których mowa w art. 75b. 5. Administrator danych przetwarzający dane osobowe na potrzeby Krajowego Systemu Informatycznego jest zwolniony z obowiązku informacyjnego określonego w art.25 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz.883 oraz z 2000 r. Nr 12, poz.136). 6. Przetwarzanie danych osobowych w Krajowym Systemie Informatycznym podlega kontroli Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych.\"; 73) w art. 76 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Postępowanie w sprawach uregulowanych w ustawie, a należących do właściwości konsulów, prowadzi się według przepisów ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej.\"; 74) po art. 76 dodaje się art. 76a w brzmieniu: \"Art. 76a. Prezes przed wydaniem decyzji i postanowień w sprawach określonych w ustawie, może zwracać się do Policji, Straży Granicznej, Urzędu Ochrony Państwa, Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Wojskowych Służb Informacyjnych oraz Krajowego Rejestru Karnego o przekazanie informacji niezbędnych dla prowadzonych postępowań.\"; 75) w art. 77 wyraz \"wydanej\" zastępuje się wyrazami \"i postanowienia wydanego\"; 76) po art. 77 dodaje się art. 77a w brzmieniu: \"Art. 77a. 1. W postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów niniejszej ustawy mogą być przetwarzane dane osobowe cudzoziemca, w tym dane dotyczące jego: 1) obywatelstwa, 2) karalności oraz wydanych w stosunku do niego orzeczeń w postępowaniu sądowym lub administracyjnym. 2. W postępowaniach w sprawach o nadanie statusu uchodźcy oraz o przyznanie azylu oprócz danych, o których mowa w ust. 1, mogą być również przetwarzane dane cudzoziemca dotyczące: 1) rasy lub pochodzenia etnicznego, 2) przekonań politycznych, 3) narodowości, 4) przekonań religijnych, filozoficznych i przynależności wyznaniowej, 5) stanu zdrowia. 3. W postępowaniach o wydanie wizy lub o odmowie wjazdu oraz w postępowaniach o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną oprócz danych, o których mowa w ust. 1, mogą być również przetwarzane dane ujawniające stan zdrowia cudzoziemca.\"; 77) art. 78 i 79 otrzymują brzmienie: \"Art. 78. 1. Kontroli posiadania przez cudzoziemca dokumentów podróży, zezwoleń i środków, o których mowa w: 1) art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, dokonuje, z zastrzeżeniem ust. 2, komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, 2) art. 27 ust. 1 i 2, dokonuje wojewoda, Prezes oraz funkcjonariusze Straży Granicznej lub Policji. 2. W wypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 3, kontroli posiadania przez cudzoziemca dokumentów podróży, zezwoleń oraz środków, o których mowa w art. 6 ust. 1, dokonuje wojewoda. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wielkość środków, o których mowa w art. 6 ust. 1, pozwalających na pokrycie kosztów zakwaterowania, wyżywienia i transportu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz sposób dokumentowania ich posiadania przez cudzoziemca, wskazując rodzaje dokumentów potwierdzających posiadanie tych środków. 4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, państwa, których obywatele obowiązani są uiścić opłatę, o której mowa w art. 5 ust. 2, oraz określić wysokość tej opłaty. 5. Opłata, o której mowa w art. 5 ust. 2, jest pobierana przez komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej i stanowi dochód budżetu państwa. 6. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" listę państw, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o częściowym zniesieniu obowiązku wizowego lub które jednostronnie zniosły obowiązek wizowy dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, ze wskazaniem: daty wejścia w życie umowy lub jednostronnego zniesienia obowiązku wizowego, celu pobytu, dla którego zniesiono obowiązek wizowy, okresu pobytu bez konieczności uzyskania wizy oraz innych istotnych elementów dotyczących zasad wjazdu i pobytu."}
{"id":"2001_475_79","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 79. 1. Wizę wydaje albo odmawia jej wydania, z zastrzeżeniem ust.2, 3, 4 i 6 oraz art. 98, za granicą konsul, w kraju wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach - komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej. 2. Jeżeli celem wjazdu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na nim jest zatrudnienie lub podjęcie innej pracy zarobkowej, wizę wydaje albo odmawia jej wydania konsul właściwy ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca. Cudzoziemcowi, który uzyskał przedłużenie zezwolenia na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej, wizę wydaje lub odmawia jej wydania również wojewoda właściwy ze względu na miejsce zatrudnienia cudzoziemca. 3. Wizę w celu repatriacji lub decyzję o przyrzeczeniu wydania wizy repatriacyjnej oraz wizę w celu przesiedlenia się wydaje albo odmawia jej wydania konsul właściwy ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca po uzyskaniu zgody Prezesa. W szczególnie uzasadnionych wypadkach minister właściwy do spraw zagranicznych może wyznaczyć innego konsula. 4. Jeżeli celem wjazdu i pobytu jest połączenie z rodziną, wizę wydaje albo odmawia jej wydania konsul właściwy ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca, po uzyskaniu informacji o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną. 5. Na postanowienie Prezesa o odmowie wyrażenia zgody na wydanie wizy w celu repatriacji lub decyzji o przyrzeczeniu wydania wizy repatriacyjnej służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 6. Wizę w wypadku, o którym mowa w art. 14, wydaje albo odmawia jej wydania organ wymieniony w ust. 1, po uzyskaniu zgody Prezesa. 7. Od decyzji o odmowie wydania wizy podjętej przez konsula lub komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej odwołanie nie przysługuje. 8. Cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w razie utraty dokumentu podróży, jego zniszczenia lub utraty ważności, wizę, w miejsce utraconej, zamieszcza w nowym dokumencie, na wniosek cudzoziemca, organ, który ją wydał. Wizę, którą uprzednio wydał konsul albo komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, zamieszcza wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 9. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" listę państw, których obywatele muszą posiadać wizę wydaną w celu wjazdu do strefy tranzytowej lotniska międzynarodowego, pobytu w tej strefie i wyjazdu z niej, z uwzględnieniem przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej.\"; 78) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. 1. Decyzje: 1) o odmowie wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, 2) o określeniu czasu pobytu, o którym mowa w art. 13 ust. 4, wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a podczas przekraczania granicy - komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej. 2. Od decyzji komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.\"; 79) po art. 80 dodaje się art. 80a w brzmieniu: \"Art. 80a. 1. Postępowanie prowadzone przez organy Straży Granicznej przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 13 ust. 1, może być ograniczone do: 1) przesłuchania cudzoziemca, 2) kontroli posiadanych przez cudzoziemca dokumentów, 3) przesłuchania wskazanych przez cudzoziemca osób, o ile towarzyszą mu w podróży, 4) dokonania innych czynności kontrolnych przewidzianych w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz.422, z 1992 r. Nr 54, poz.254, z 1993 r. Nr 12, poz.52, z 1994 Nr 53, poz.214, z 1995 r. Nr 4, poz.17, Nr 34, poz.163 i Nr 104, poz.515, z 1996 r. Nr 106, poz.496 i Nr 124, poz.583, z 1997 r. Nr 28, poz.153, Nr 88, poz.554 i Nr 121, poz.770 oraz z 1999 r. Nr 110, poz.1255). 2. W szczególnych wypadkach, gdy jest to podyktowane warunkami jego przeprowadzenia, postępowanie, o którym mowa w ust.1, może być ograniczone do kontroli posiadanych przez cudzoziemca dokumentów.\"; 80) w art. 81 po wyrazach \"o odmowie wpisu\" dodaje się wyrazy \"albo o jego unieważnieniu\"; 81) art. 82 otrzymuje brzmienie: \"Art. 82. 1. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, z zastrzeżeniem art. 82a oraz art. 85c ust. 3, jak również zezwolenia na osiedlenie się udziela albo odmawia ich udzielenia, a także kartę pobytu wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu cudzoziemca. 2. Wymiany karty pobytu dokonuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 3. Cudzoziemiec przebywający za granicą składa wniosek o udzielenie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem konsula właściwego ze względu na miejsce jego pobytu; cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składa wniosek do wojewody właściwego ze względu na miejsce jego pobytu. 4. Decyzje w sprawach przedłużenia zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony lub cofnięcia zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 5. Decyzje w sprawach dotyczących zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony wojewoda wydaje po zasięgnięciu opinii Komendanta Głównego Straży Granicznej. 6. Decyzje w sprawach dotyczących zezwolenia na osiedlenie się wojewoda wydaje po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 7. Nieprzekazanie w terminie 30 dni od dnia doręczenia żądania opinii, o której mowa w ust.5 lub 6, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem wymogu uzyskania tej opinii. 8. W szczególnie uzasadnionych wypadkach termin, o którym mowa w ust.7, można przedłużyć do 3 miesięcy, o czym organ opiniujący powiadamia cudzoziemca oraz wojewodę.\"; 82) po art. 82 dodaje się art. 82a i 82b w brzmieniu: \"Art. 82a. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną udziela albo odmawia jego udzielenia, a także kartę pobytu wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu wnioskodawcy, o którym mowa w art. 24a."}
{"id":"2001_475_8","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy, powoła Pełnomocnika do Spraw Organizacji Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, zwanego dalej \"Pełnomocnikiem\". 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością Pełnomocnika oraz zapewnia mu obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjną. 3. Pełnomocnik pełni swoją funkcję do czasu powołania Prezesa. 4. W wypadku niepowołania Prezesa z dniem 1 lipca 2001 r. Pełnomocnik wykonuje zadania Prezesa określone w ustawie, z wyjątkiem kompetencji wynikających z art. 68b ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach. 5. Znosi się urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji."}
{"id":"2001_475_82b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.82b. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia o przyjęciu na studia, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4, zawierającego w szczególności: imię i nazwisko cudzoziemca, datę i miejsce jego urodzenia, obywatelstwo, nazwę i adres szkoły wyższej, termin rozpoczęcia nauki oraz okres nauki, na jaki cudzoziemiec został zakwalifikowany.\"; 83) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. 1. Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 2. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje: 1) za granicą - konsul, 2) w kraju - wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach - komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej.\"; 84) art. 85 otrzymuje brzmienie: \"Art. 85. 1. Cudzoziemiec składa wniosek o nadanie statusu uchodźcy do Prezesa za pośrednictwem: 1) Komendanta Głównego Straży Granicznej, w trakcie swojego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, o ile nie posiada prawa wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Komendant Główny Straży Granicznej prowadzi postępowania w sprawach o wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, w tym zwłaszcza przesłuchuje osoby ubiegające się o ten status i wydaje postanowienia, o których mowa w art. 35 ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych wyznaczy, w drodze rozporządzenia, komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej uprawnionych do przyjmowania wniosków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz do prowadzenia postępowań w sprawach o wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, w tym zwłaszcza do przesłuchiwania osób ubiegających się o ten status i upoważni ich do wydawania postanowień, o których mowa w art. 35 ust. 1, uwzględniając skalę ruchu migracyjnego na obszarze właściwości poszczególnych granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej oraz warunki umożliwiające prawidłowe przyjmowanie wniosków i prowadzenie postępowań.\"; 85) po art. 85 dodaje się art. 85a-85g w brzmieniu: \"Art. 85a. 1. Czynności zmierzające do identyfikacji lub ustalenia tożsamości cudzoziemca składającego wniosek o nadanie statusu uchodźcy oraz ustalenia okoliczności związanych z jego wjazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytem na nim, w tym czynności, o których mowa w art. 38 ust. 1, podejmują: 1) Komendant Główny Straży Granicznej, w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 1, 2) komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 2. 2. Komendant Główny Straży Granicznej w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 1, a komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej w przypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 2, podejmują czynności zmierzające do ustalenia, czy w odniesieniu do cudzoziemca nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 1 F Konwencji Genewskiej. 3. W celu realizacji czynności, o których mowa w ust. 1, można dokonać przeszukania cudzoziemca i jego bagażu."}
{"id":"2001_475_85b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 85b. 1. Decyzje w sprawach o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy, w szczególności w sprawach, o których mowa w art. 34 ust. 3, art. 35 ust. 2, art. 36 oraz art. 38 ust. 3, wydaje Prezes. 2. Prezes wydaje decyzję o nadaniu statusu uchodźcy po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa co do występowania okoliczności określonych w art. 1F Konwencji Genewskiej. 3. Nieprzekazanie przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa w terminie 30 dni od dnia doręczenia żądania opinii, o której mowa w ust. 2, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem wymogu uzyskania tej opinii. 4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach termin, o którym mowa w ust. 3, można przedłużyć do 3 miesięcy, o czym Szef Urzędu Ochrony Państwa powiadamia cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy oraz Prezesa. 5. Od decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy z powodu oczywistej bezzasadności wniosku odwołanie przysługuje w terminie 3 dni od dnia doręczenia decyzji cudzoziemcowi. 6. Rada wydaje decyzję w sprawie o odmowie nadania statusu uchodźcy z powodu oczywistej bezzasadności wniosku w terminie 5 dni od dnia otrzymania odwołania wraz z aktami sprawy."}
{"id":"2001_475_85c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 85c. 1. Tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy wydaje Komendant Główny Straży Granicznej w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 1, lub komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 2. 2. Ważność tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy przedłuża Prezes. 3. Cudzoziemcowi, któremu nadano status uchodźcy, dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej wydaje i zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udziela oraz je przedłuża, a także kartę pobytu wydaje, Prezes."}
{"id":"2001_475_85d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 85d. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, regulamin pobytu w ośrodkach dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, uwzględniający w szczególności warunki wstępu do ośrodka oraz odwiedzin osób w nim przebywających, pory i zasady wydawania posiłków, sposób utrzymywania czystości oraz zasady porządkowe."}
{"id":"2001_475_85e","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 85e. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do spraw, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2: zakres badań lekarskich, szczegółowe warunki i sposób wykonywania tych badań, zakres i warunki wykonywania zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, zakres i warunki wykonywania nadzoru nad badaniami lekarskimi cudzoziemców umieszczanych w ośrodku dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, kierując się w szczególności potrzebą zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych."}
{"id":"2001_475_85f","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 85f. 1. Udzielenie świadczeń, o których mowa w art. 40 ust.1, zapewnia Prezes. Odmowa udzielenia świadczeń następuje w drodze decyzji. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, warunki przyznawania i wstrzymywania oraz sposób korzystania przez cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy ze świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1, a w szczególności warunki w jakich cudzoziemcy ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy mogą korzystać z tych świadczeń przebywając poza ośrodkiem dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, stawki żywieniowe w ośrodku dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, okoliczności wypłaty ekwiwalentu za wyżywienie, zakres i tryb świadczenia opieki medycznej nad nimi, rodzaje pomocy pieniężnej, zakres i warunki realizacji pomocy cudzoziemcom w związku z ich dobrowolnym wyjazdem z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozporządzenie powinno uwzględniać konieczność zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy."}
{"id":"2001_475_85g","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 85g. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, warunki zakwaterowania małoletnich cudzoziemców pozbawionych opieki w okresie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, kwalifikacje zawodowe personelu prowadzącego postępowania o nadanie statusu uchodźcy w sprawach małoletnich cudzoziemców pozbawionych opieki i udzielającego im świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1, warunki, w jakich powinny być prowadzone czynności administracyjne w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy z udziałem małoletniego cudzoziemca pozbawionego opieki, oraz sposób sprawdzania okoliczności, o których mowa w art. 52a, kierując się dobrem dziecka i potrzebą zapewnienia małoletnim cudzoziemcom pozbawionym opieki warunków odpowiednich do stopnia ich rozwoju psychofizycznego. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania wobec cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, w stosunku do których zachodzi domniemanie, iż byli ofiarami przestępstw lub przemocy albo będących niepełnosprawnymi, uwzględniając w szczególności sytuację kobiet oraz osób torturowanych. Tryb postępowania określony w rozporządzeniu powinien uwzględniać w szczególności stan psychofizyczny, w jakim znajduje się cudzoziemiec, oraz przewidywać, w sytuacjach wymagających takiej potrzeby i w miarę możliwości, prowadzenie postępowania lub przeprowadzanie niektórych czynności w jego toku przez osobę tej samej płci co cudzoziemiec.\"; 86) w art. 86 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych\" zastępuje się wyrazem \"Prezes po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zagranicznych.\"; 87) po art. 86 dodaje się art. 86a i 86b w brzmieniu: \"Art. 86a. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, każdorazowo postanawia o udzieleniu i sprawowaniu ochrony czasowej, o której mowa w art. 51a ust. 1, oraz określa szczegółowe zasady finansowania tej ochrony, limit cudzoziemców, wobec których można sprawować ochronę czasową, okres sprawowania ochrony lub warunki zakończenia sprawowania ochrony czasowej, zakres i formę realizacji świadczeń udzielanych cudzoziemcom korzystającym z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 51b, a także określa sposób realizacji zadań podejmowanych w ramach ochrony czasowej, uwzględniając w szczególności rodzaj zagrożeń, na które narażeni są cudzoziemcy, możliwości finansowania ochrony oraz zobowiązania wynikające z postanowień umów wiążących Rzeczpospolitą Polską. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może powierzyć realizację określonych zadań podejmowanych w ramach ochrony czasowej organizacjom pozarządowym. Rozporządzenie powinno określać w szczególności zakres powierzanych zadań i sposób ich finansowania, sposób prowadzenia kontroli realizacji zadań, organizacje, którym powierza się wykonywanie tych zadań, oraz okres ich wykonywania."}
{"id":"2001_475_86b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.86b. 1. Decyzje o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje komendant wojewódzki Policji, komendant oddziału Straży Granicznej lub Komendant Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa - Okęcie. 2. Organem odwoławczym od decyzji, o których mowa w ust. 1, jest wojewoda.\"; 88) w art. 87 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Decyzje o wydaleniu cudzoziemca wydaje, z urzędu lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta wojewódzkiego Policji, wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca lub miejsce ujawnienia faktu lub zdarzenia będącego podstawą wystąpienia z wnioskiem o wydalenie cudzoziemca. 2. Czynności, o których mowa w art. 56, wykonują organy występujące o wydalenie cudzoziemca, a gdy decyzja wydawana jest na wniosek Ministra Obrony Narodowej lub z urzędu przez wojewodę - właściwy komendant wojewódzki Policji.\"; 89) w art. 88: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia wydaje na wniosek wojewody, organu Straży Granicznej lub Policji sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę organu składającego wniosek. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje w terminie 7 dni zażalenie do właściwego sądu okręgowego. Sąd rozpatruje zażalenie niezwłocznie.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Jeżeli ustały przyczyny uzasadniające umieszczenie cudzoziemca w ośrodku strzeżonym lub areszcie w celu wydalenia, sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce umieszczenia cudzoziemca wydaje postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca z ośrodka strzeżonego lub aresztu w celu wydalenia. 6. Nadzór nad prawidłowością wykonania środka w postaci umieszczenia cudzoziemca w ośrodku strzeżonym lub areszcie w celu wydalenia sprawuje sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce umieszczenia cudzoziemca.\"; 90) w art. 89: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Strzeżone ośrodki dla cudzoziemców tworzy i likwiduje, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw wewnętrznych, określając równocześnie komendanta: wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu ośrodek ma podlegać.\", b) w ust. 2 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\", c) ust. 4 skreśla się; 91) w art. 90: a) w ust. 1 wyrazy \"Komendant Główny Straży Granicznej\" zastępuje się wyrazem \"Prezes\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wpisu do wykazu, przedłużenia jego obowiązywania oraz wykreślenia tego wpisu dokonuje Prezes z urzędu lub na wniosek: 1) Komendanta Głównego Policji, 2) Komendanta Głównego Straży Granicznej, 3) Szefa Urzędu Ochrony Państwa, 4) Ministra Obrony Narodowej, 5) ministra właściwego do spraw finansów publicznych, 6) wojewody, 7) konsula.\", c) po ust.2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Prezes nie jest związany wnioskiem organów, o których mowa w ust. 2. W wypadku odmowy przez Prezesa wpisania do wykazu lub wykreślenia wpisu danych cudzoziemca objętych wnioskiem, organ wnioskujący może zwrócić się o rozstrzygnięcie sprawy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W wypadku uwzględnienia wystąpienia organu minister nakazuje Prezesowi dokonać wpisu lub wykreślić wpis.\", d) po ust.3 dodaje się ust.4 w brzmieniu: \"4. Wszystkie organy administracji rządowej posiadające informacje dotyczące cudzoziemca, o których mowa w art. 13 ust. 1, zobowiązane są powiadomić o tym Prezesa.\"; 92) art. 91 otrzymuje brzmienie: \"Art. 91. 1. Rejestry, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 1-6 i 10, oraz ewidencję, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 7, prowadzą organy wydające decyzje w sprawach, o których mowa w tych przepisach. 2. Rejestr, o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 8, prowadzi Komendant Główny Policji. 3. Dane gromadzone w rejestrze, o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 8, przechowywane są oddzielnie od zbiorów i rejestrów odcisków linii papilarnych gromadzonych w innych celach. 4. Rejestr, o którym mowa w art. 67 ust.1 pkt 9, prowadzą komendanci oddziałów Straży Granicznej. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób łączenia rejestrów i ewidencji, o których mowa w art. 67 ust. 1, oraz sposób udostępniania danych zawartych w tych rejestrach i ewidencji uprawnionym organom. Rozporządzenie powinno określać w szczególności przypadki, w których może nastąpić połączenie rejestrów i ewidencji, organy odpowiedzialne za prowadzenie rejestrów i ewidencji w wypadku ich połączenia, warunki udostępniania danych za pomocą urządzeń teleinformatycznych, sposób występowania o udostępnienie danych oraz sposób dokumentowania faktu udostępnienia danych.\"; 93) w art. 92: a) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Koszty konwoju obejmują również koszty bezpośrednio związane z przewozem statkiem powietrznym lub morskim.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Karę administracyjną, o której mowa w art. 68 ust. 6, nakłada na przewoźnika wojewoda na wniosek komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w której odmówiono cudzoziemcowi wjazdu.\", c) po ust. 3 dodaje się ust.4 w brzmieniu: \"4. Organem odwoławczym od decyzji, o których mowa w ust.1, jest Prezes.\"; 94) w art. 93: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) polskich dokumentów podróży dla cudzoziemca i tymczasowych polskich dokumentów podróży dla cudzoziemca,\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) zobowiązania do opuszczenia i wydalania z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wizy, zaproszenia, karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji Genewskiej oraz wniosków o ich wydanie, wymianę lub przedłużenie ich ważności, 2) wzory ewidencji zaproszeń, wykazu oraz rejestrów, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 1-6 i 8-10.\"; 95) art. 94 otrzymuje brzmienie: \"Art. 94. 1. Karty pobytu, polskie dokumenty podróży dla cudzoziemców, tymczasowe polskie dokumenty podróży dla cudzoziemców, dokumenty podróży przewidziane w Konwencji Genewskiej oraz tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca wydaje się po uiszczeniu należnych opłat. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat pobieranych w kraju za wydanie dokumentów, o których mowa w ust. 1, tryb ich uiszczania, warunki i zakres stosowania ulg oraz zwolnień od opłat, warunki podwyższania opłat w razie zawinionej utraty albo zniszczenia dokumentu, a także dokumenty wymagane do uzyskania ulg i zwolnień. Wysokość opłaty powinna uwzględniać w szczególności jednostkowe koszty wytworzenia i wydania dokumentu.\"; 96) art. 95 otrzymuje brzmienie: \"Art. 95. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeprowadzania przez Prezesa, Straż Graniczną, Policję i wojewodów kontroli legalności pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wskazując: 1) sposób przeprowadzania kontroli, w tym okoliczności ich przeprowadzania i rodzaje kontrolowanych dokumentów, 2) sposób i zakres dokumentowania czynności związanych z przeprowadzaną kontrolą.\"; 97) art. 98 otrzymuje brzmienie: \"Art. 98. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, może, w drodze rozporządzenia, zwolnić obywateli jednego lub kilku krajów od obowiązku posiadania wizy przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz określić czas pobytu cudzoziemca i inne niezbędne warunki jego pobytu.\"; 98) art. 100 skreśla się; 99) art. 101 otrzymuje brzmienie: \"Art. 101. W sprawach, o których mowa w niniejszej ustawie, nie stosuje się art. 33 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 22, poz. 268, Nr 48, poz. 550 i 552, Nr 62, poz. 718 i Nr 122, poz. 1321 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43).\"; 100) art. 103 i 104 otrzymują brzmienie: \"Art. 103. Kto zabiera w celu przywłaszczenia lub przywłaszcza sobie należący do cudzoziemca dokument podróży, kartę pobytu, polski dokument podróży dla cudzoziemca, tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca, tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca albo dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej lub takiego dokumentu używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_475_9","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. Pełnomocnik w terminie do dnia 15 czerwca 2001 r. przedstawi pracownikom Departamentu Migracji i Uchodźstwa i Departamentu Obywatelstwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców, zatrudnionym w komórkach organizacyjnych zapewniających do dnia wejścia w życie ustawy wykonywanie zadań, o których mowa w art.68a ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach, warunki zatrudnienia w Urzędzie. 2. Warunki zatrudnienia przedstawione pracownikom, o których mowa w ust.1, zapewniają zachowanie takiej samej podstawy nawiązania stosunku pracy oraz co najmniej dotychczasowych warunków pracy i płacy, z uwzględnieniem doświadczenia i przygotowania zawodowego pracowników. 3. Pracownicy, o których mowa w ust.1, z dniem 1 lipca 2001 r. stają się pracownikami Urzędu. 4. W terminie do dnia 1 sierpnia 2001 r. pracownik, o którym mowa w ust.3, może bez wypowiedzenia, z siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. 5. Pełnomocnik w terminie do dnia 15 czerwca 2001 r. może przedstawić propozycję zatrudnienia w Urzędzie także innym niż wymienieni w ust.1 pracownikom Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Przepis ust.2 stosuje się odpowiednio. 6. Pracownicy, o których mowa w ust.5, stają się z dniem 1 lipca 2001 r. pracownikami Urzędu, jeżeli w okresie 2 tygodni od dnia przedstawienia im propozycji zatrudnienia przyjmą proponowane im warunki pracy i płacy. 7. Do czasu obsadzenia stanowiska dyrektora generalnego Urzędu, w drodze konkursu, jego obowiązki pełni osoba wyznaczona przez Szefa Służby Cywilnej spośród członków korpusu służby cywilnej, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu. 8. Do czasu obsadzenia, w drodze konkursu, wyższych stanowisk w Urzędzie, wymienionych w art.41 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255), pełnienie obowiązków na tych stanowiskach powierza się członkom korpusu służby cywilnej posiadającym szczególne doświadczenie lub umiejętności zawodowe odpowiednie dla tych stanowisk, z zastrzeżeniem ust.9. 9. Osoby, o których mowa w ust.1, zatrudnione w dniu 30 czerwca 2001 r. na stanowiskach wymienionych w art.41 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej, z dniem 1 lipca 2001 r. zajmują te stanowiska w odpowiednich komórkach organizacyjnych Urzędu. 10. Przez komórki organizacyjne, o których mowa w ust.9, należy rozumieć departamenty, biura i inne równorzędne komórki zapewniające realizację zadań i kompetencji, które z dniem 1 lipca 2001 r. w całości przechodzą do Urzędu."}
{"id":"2001_476_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 113, poz. 733, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 108, poz. 1227) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazach \"o urodzeniach,\" dodaje się wyrazy \"dotyczących obowiązku wojskowego,\"; 2) w art. 9 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Osoba niepełnoletnia nie posiadająca dokumentu stwierdzającego tożsamość przedstawia odpis skrócony aktu urodzenia. 4. Osoby podlegające powszechnemu obowiązkowi obrony, przedstawiają wojskowy dokument osobisty (potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji przedpoborowych), w celu zamieszczenia w nim stosownych wpisów dotyczących obowiązku meldunkowego.\"; 3) dodaje się art. 9a i 9b w brzmieniu: \"Art. 9a. Za osobę nie posiadającą pełnej zdolności do czynności prawnych, obowiązek meldunkowy wykonuje jej przedstawiciel ustawowy lub inna osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę w miejscu ich wspólnego pobytu."}
{"id":"2001_476_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 113, poz. 733, z 1998 r. Nr 113, poz. 716 oraz z 1999 r. Nr 108, poz. 1227) skreśla się art. 6."}
{"id":"2001_476_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 532) w art. 8 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadzór nad rejestracją stanu cywilnego sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\"; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Wojewodowie sprawują nadzór nad działalnością urzędów stanu cywilnego w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie. 4. Wojewoda jest organem odwoławczym od orzeczeń administracyjnych wydanych na podstawie ustawy.\"."}
{"id":"2001_476_31a","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 31a. 1. Numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności, zwany w niniejszej ustawie \"numerem PESEL\", jest to 11-cyfrowy, stały symbol numeryczny, jednoznacznie identyfikujący osobę fizyczną, w którym sześć pierwszych cyfr oznacza datę urodzenia (rok, miesiąc, dzień), kolejne cztery liczbę porządkową i płeć osoby, a ostatnia jest cyfrą kontrolną służącą do komputerowej kontroli poprawności nadanego numeru ewidencyjnego. 2. Numer PESEL nadaje minister właściwy do spraw administracji publicznej w formie czynności materialno-technicznej. 3. Numer PESEL nadaje się osobom fizycznym przebywającym stale na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące, a także osobom ubiegającym się o wydanie dowodu osobistego. 4. Nadanie numeru PESEL następuje na wniosek organu gminy właściwej ze względu na miejsce pobytu stałego lub czasowego osoby podlegającej obowiązkowi jego nadania albo organu, w którym złożono wniosek o wydanie dowodu osobistego, z zastrzeżeniem art. 31b."}
{"id":"2001_476_31b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 31b. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może nadać numer PESEL osobom innym niż wymienione w art. 31a ust. 3 na ich pisemny wniosek, jeżeli odrębne przepisy przewidują potrzebę posiadania numeru PESEL przez te osoby. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, składają umotywowany pisemny wniosek o nadanie numeru PESEL bezpośrednio do ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 3. Wniosek o nadanie numeru PESEL powinien zawierać następujące dane: 1) nazwisko i imiona, 2) nazwisko rodowe, 3) imiona rodziców, 4) nazwisko rodowe matki, 5) płeć, 6) datę i miejsce urodzenia, 7) obywatelstwo, 8) adres i miejsce pobytu stałego lub czasowego, 9) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może, na umotywowany pisemny wniosek organów, o których mowa w art. 31a ust. 4 i osób, o których mowa w art. 31b ust. 1, zmienić numer PESEL."}
{"id":"2001_476_31c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 31c. Minister właściwy do spraw administracji publicznej powiadamia o nadaniu numeru PESEL organy, o których mowa w art. 31a ust. 4, oraz wnioskodawców, o których mowa w art. 31b ust. 1.\"; 9) po rozdziale 8 dodaje się rozdziały 8a i 8b w brzmieniu: \"Rozdział 8a Prowadzenie ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych"}
{"id":"2001_476_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz.U. z 1963 r. Nr 59, poz. 328 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) w art. 11a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Wojewodowie sprawują nadzór nad działalnością organów powiatu w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie. 3. Wojewoda jest organem odwoławczym od orzeczeń administracyjnych wydanych przez organy powiatu na podstawie ustawy.\"."}
{"id":"2001_476_44a","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44a. 1. Ewidencję ludności prowadzi się w systemie informatycznym na podstawie danych osobowych zgłoszonych przy wykonywaniu obowiązku meldunkowego oraz zgłoszeń, o których mowa w art. 14 oraz w art. 17, w formie: 1) zbiorów meldunkowych jako: a) zbioru danych stałych mieszkańców, b) zbioru danych byłych mieszkańców, c) zbioru danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące, d) zbioru danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający do 2 miesięcy, 2) zbioru danych osobowych PESEL, zwanego dalej \"zbiorem PESEL\", uzyskanych w związku z nadawaniem numeru PESEL na podstawie zbiorów meldunkowych, o których mowa w pkt 1 lit. a-c. 2. W zbiorze danych stałych mieszkańców gromadzone są następujące ich dane: 1) nazwisko i imiona, 2) nazwisko rodowe, 3) nazwiska i imiona poprzednie, 4) imiona i nazwiska rodowe rodziców, 5) data i miejsce urodzenia, 6) stan cywilny, 7) numer aktu urodzenia i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, 8) płeć, 9) numer PESEL, 10) obywatelstwo, 11) imię i nazwisko rodowe małżonka, 12) data zawarcia związku małżeńskiego, numer aktu małżeństwa i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, data rozwiązania związku małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo, data zgonu małżonka, numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, 13) adres i data zameldowania na pobyt stały, 14) poprzednie adresy zameldowania na pobyt stały wraz z określeniem okresu zameldowania, 15) adres zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące wraz z określeniem okresu zameldowania, 16) tryb wymeldowania, 17) stopień wojskowy, nazwa, seria i numer wojskowego dokumentu osobistego oraz oznaczenie wojskowej komendy uzupełnień w której ewidencji osoba pozostaje, lub potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji przedpoborowych, 18) seria i numer dowodu osobistego, data jego wydania i data ważności oraz oznaczenie organu, który go wydał, 19) seria i numer karty stałego pobytu, data jej wydania oraz oznaczenie organu, który ją wydał, 3. W zbiorze danych byłych mieszkańców gromadzone są: 1) ich dane, o których mowa w ust. 2, 2) data wymeldowania, 3) data zgonu oraz numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który akt sporządził. 4. W zbiorze danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące gromadzone są: 1) ich dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1-6, 9-11, 13, 15 i 1719, 2) seria i numer karty czasowego pobytu, data jej wydania, data ważności oraz oznaczenie organu, który ją wydał. 5. W zbiorze danych osób zameldowanych na pobyt czasowy trwający do 2 miesięcy gromadzone są: 1) ich dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 5, 13, 18, 19 i w ust. 4 pkt 2, 2) adres pobytu czasowego oraz zamierzony czas jego trwania. 6. W zbiorach meldunkowych, o których mowa w ust. 4 i 5, zamieszcza się także oznaczenie dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz datę przekroczenia granicy, jeżeli gromadzone dane dotyczą cudzoziemców. 7. W zbiorze PESEL gromadzone są następujące dane: 1) nazwisko i imiona, 2) nazwisko rodowe, 3) nazwiska i imiona poprzednie, 4) imiona i nazwiska rodowe rodziców, 5) data i miejsce urodzenia, 6) stan cywilny, 7) numer aktu urodzenia i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, 8) płeć, 9) numer PESEL, 10) obywatelstwo, 11) imię i nazwisko rodowe małżonka, 12) data zawarcia związku małżeńskiego, numer aktu małżeństwa i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, data rozwiązania związku małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo, data zgonu małżonka, numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który ten akt sporządził, 13) adres i data zameldowania na pobyt stały, 14) poprzednie adresy zameldowania na pobyt stały wraz z określeniem okresu zameldowania, 15) adres zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące wraz z określeniem okresu zameldowania, 16) tryb wymeldowania, 17) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwę, serię i numer wojskowego dokumentu osobistego wraz z określeniem wojskowej komendy uzupełnień, w której ewidencji osoba pozostaje, lub potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji przedpoborowych, 18) seria i numer dowodu osobistego, data jego wydania i data ważności oraz oznaczenie organu, który go wydał, 19) seria i numer karty stałego pobytu, data jej wydania oraz oznaczenie organu, który ją wydał, poprzednie serie i numery kart stałego pobytu oraz oznaczenie organu, który je wydał, 20) seria i numer karty czasowego pobytu, data jej wydania i data ważności oraz oznaczenie organu, który ją wydał, 21) nazwa organu, numer i data decyzji o zastrzeżeniu udostępnienia danych osobowych, 22) data zgonu oraz numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, który akt sporządził."}
{"id":"2001_476_44b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44b. 1. Zbiór danych osób przebywających w obiektach, o których mowa w art. 13, art. 18 ust. 1 i art. 20, prowadzi się w formie książki zameldowań lub w systemie informatycznym. 2. W zbiorze, o którym mowa w ust. 1, gromadzi się następujące dane osobowe: 1) nazwisko i imię, 2) imiona rodziców, 3) datę i miejsce urodzenia, 4) adres miejsca pobytu stałego, 5) datę przybycia i zamierzony czas trwania pobytu, 6) oznaczenie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, a w tym numer i serię, datę jego wydania, datę ważności oraz oznaczenie organu, który go wydał."}
{"id":"2001_476_44c","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44c. 1. Organy prowadzące ewidencję ludności są obowiązane do bezzwłocznej aktualizacji każdej zmiany danych osobowych zawartych w zbiorach meldunkowych, w zbiorze PESEL oraz w ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych. 2. Dane do aktualizacji zbioru PESEL przekazuje się na nośniku magnetycznym lub w drodze teletransmisji w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego programu informatycznego. 3. Wojskowi komendanci uzupełnień obowiązani są do bezzwłocznej aktualizacji danych dotyczących obowiązku wojskowego."}
{"id":"2001_476_44d","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44d. 1. Organy, o których mowa w art. 46, są obowiązane do wzajemnego przekazywania danych zawartych w prowadzonych przez siebie zbiorach. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazywania danych pomiędzy organami, o których mowa w art. 46, oraz powiadamiania o nadaniu numeru PESEL organów, o których mowa w art. 31a ust. 4, oraz wnioskodawcy, o którym mowa w art. 31b ust. 1, uwzględniając potrzebę zapewnienia ochrony danych zawartych w zbiorach."}
{"id":"2001_476_44e","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44e. 1. Gminy, na podstawie danych zgłoszonych przy ubieganiu się o wydanie lub wymianę dowodu osobistego, prowadzą ewidencję wydanych i utraconych dowodów osobistych. 2. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się w formie informatycznej, a dane osobowe z tej ewidencji mogą być przetwarzane metodami informatycznymi. 3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane osobowe: 1) nazwisko i imiona, 2) poprzednie imiona i nazwiska, 3) nazwisko rodowe, 4) imiona i nazwiska rodowe rodziców, 5) datę i miejsce urodzenia, 6) numer PESEL, 7) wzrost, 8) płeć, 9) fotografię i podpis osoby ubiegającej się o wydanie dowodu osobistego, 10) adres miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące, 11) numer i seria aktualnego i poprzednich dowodów osobistych, a w tym daty ich wydania, daty ważności oraz oznaczenie organu, który je wydał. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej prowadzi ogólnokrajową ewidencję wydanych i utraconych dowodów osobistych. 5. Ewidencję, o której mowa w ust. 4, prowadzi się w systemie informatycznym, gromadząc dane określone w ust. 3. 6. Gminy są obowiązane do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej danych niezbędnych do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 4. 7. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazywania przez gminy danych z ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, uwzględniając terminy i formy przekazywania danych."}
{"id":"2001_476_44f","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44f. Dane do ogólnokrajowej ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych gminy przekazują bezpośrednio ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej w drodze teletransmisji danych w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego programu informatycznego dostosowanego do wymogów PESEL. Rozdział 8b Udostępnianie danych osobowych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych."}
{"id":"2001_476_44g","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44g. 1. Organy prowadzące zbiory meldunkowe, zbiór PESEL oraz ewidencję wydanych i utraconych dowodów osobistych, na pisemny wniosek zainteresowanej osoby, są zobowiązane wydać, w formie zaświadczenia, pełny odpis przetworzonych danych dotyczących tej osoby. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć formę wydruku z aktualnego programu informatycznego."}
{"id":"2001_476_44h","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44h. 1. Dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych udostępnia się, o ile są one niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań, następującym podmiotom: 1) organom administracji publicznej, sądom, prokuraturze, 2) organom Policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Wojskowym Służbom Informacyjnym, Żandarmerii Wojskowej i Urzędowi Ochrony Państwa, 3) organom kontroli skarbowej i wywiadu skarbowego. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępnione: 1) innym państwowym i komunalnym jednostkom organizacyjnym oraz podmiotom - w zakresie potrzebnym dla realizowania zadań publicznych określonych w przepisach prawa, 2) osobom i jednostkom organizacyjnym - jeżeli wykażą w tym interes prawny, 3) jednostkom organizacyjnym - jeżeli po ich wykorzystaniu w celach badawczych, statystycznych, badania opinii publicznej lub rynku, dane te zostaną poddane takiej modyfikacji, która nie pozwoli na ustalenie tożsamości osób, których dane dotyczą, 4) innym osobom i podmiotom - jeżeli uwiarygodnią one interes faktyczny w otrzymaniu danych i za zgodą osób, których dane dotyczą. 3. Dane ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych udostępnia się, z zastrzeżeniem ust. 5, na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu. 4. Dane udostępnione na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 3, nie mogą być wykorzystane w innym celu niż wskazany w tym wniosku. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się na formularzu. 6. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wniosku, uwzględniając zakres danych objętych wnioskiem oraz cel udostępniania danych. 7. Podmiotom, o których mowa w ust. 1 oraz w ust. 2 pkt 1, dane można udostępniać za pomocą urządzeń teletransmisji danych, bez konieczności składania pisemnego wniosku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli spełnią łącznie następujące warunki: 1) posiadają urządzenia umożliwiające identyfikację osoby uzyskującej dane w systemie oraz zakresu, daty i celu ich uzyskania, 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania, 3) uzyskanie danych jest uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych zadań albo prowadzonej działalności. 8. Udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych następuje: 1) dla podmiotów, o których mowa w ust. 1 - nieodpłatnie, 2) dla podmiotów, o których mowa w ust. 2 - odpłatnie. 9. Opłaty pobrane za udostępnienie danych stanowią dochód budżetu państwa. 10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych oraz warunki i sposób ich wnoszenia. Rozporządzenie powinno określać zróżnicowaną wysokość opłat w zależności od zakresu udostępnianych danych oraz celu i częstotliwości ich udostępniania w taki sposób, aby pokrywały one koszty udostępnienia tych danych."}
{"id":"2001_476_44i","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 44i. 1. Dane ze zbiorów meldunkowych oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych udostępnia organ gminy. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do województwa udostępnia wojewoda. 3. Dane ze zbioru PESEL oraz ogólnokrajowej ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych udostępnia minister właściwy do spraw administracji publicznej. 4. O udostępnieniu danych za pomocą urządzeń teletransmisji danych rozstrzyga właściwy organ w drodze decyzji administracyjnej. 5. Organ rozpatrujący wniosek odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, udostępnienia danych osobowych, jeżeli udostępnienie danych spowodowałoby naruszenie dóbr osobistych osoby, której dane dotyczą, lub innych osób. 6. Od decyzji odmawiającej udostępnienia danych osobowych przysługuje odwołanie.\"; 10) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1. Ewidencja ludności jest prowadzona w systemie informatycznym przez: 1) ministra właściwego do spraw administracji publicznej - w formie zbioru PESEL, 2) wojewodę - w formie wojewódzkich zbiorów meldunkowych, określonych w art. 44a ust. 1 pkt 1 lit. a-c, 3) organy gminy - w formie gminnych zbiorów meldunkowych. 2. Zbiór, o którym mowa w art. 44b, prowadzi kierownik zakładu lub osoba przez niego upoważniona.\"; 11) w art. 50: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw administracji publicznej\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Wojewoda jest organem odwoławczym od orzeczeń administracyjnych wydanych przez organy gminy na podstawie ustawy.\"; 12) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób zgłaszania i przyjmowania danych niezbędnych do zameldowania i wymeldowania, sposób prowadzenia ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, wzory formularzy zgłoszeń meldunkowych oraz wzór wniosku o nadanie numeru PESEL, uwzględniając w szczególności sposób wykonywania obowiązku meldunkowego za osobę niepełnoletnią, przez cudzoziemca oraz osoby przebywające stale lub czasowo na statku morskim lub żeglugi śródlądowej albo w innych ruchomych pomieszczeniach mieszkalnych, potrzebę zapewnienia ochrony danych zawartych w ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, a także zakres danych zgłaszanych przy zameldowaniu i objętych wnioskiem o nadanie numeru PESEL oraz danych niezbędnych do ustalenia obowiązku wojskowego. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób zameldowania oraz wymeldowania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, a także sposób prowadzenia ewidencji ludności w budynkach pozostających w zarządzie organów wojskowych, uwzględniając potrzeby wynikające z konieczności zapewnienia ochrony informacji niejawnych. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może w celu zapewnienia porządku i bezpieczeństwa publicznego, a także zwalczania klęsk żywiołowych i zagrożenia bezpieczeństwa państwa wprowadzić, w drodze rozporządzenia, na czas określony obowiązek zameldowania się z chwilą przybycia do danej miejscowości oraz obowiązek zgłoszenia wyjazdu z danej miejscowości, uwzględniając określenie szczegółowego sposobu i terminu zameldowania osób oraz zakres danych, jakie powinny być zgłoszone przy zameldowaniu lub wymeldowaniu.\"."}
{"id":"2001_476_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Zbiory meldunkowe oraz zbiory wydanych dowodów osobistych prowadzone w systemie kartotecznym w dniu wejścia w życie ustawy mogą być nadal prowadzone w tym systemie, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2005 r."}
{"id":"2001_476_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2002 r., zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z przepisami tej ustawy."}
{"id":"2001_476_7","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Marszałek Sejmu, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2001_476_8","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Numery ewidencyjne PESEL nadane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność."}
{"id":"2001_476_9","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_476_9b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9b.1. Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy następuje pod oznaczonym adresem. 2. Adres określa się przez podanie: 1) w gminach, które uzyskały status miasta - nazwy miasta (dzielnicy), ulicy, numeru domu i lokalu (pomieszczenia) oraz nazwę województwa, 2) w innych gminach - nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu (pomieszczenia), nazwy gminy i województwa. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zameldowania osób przebywających stale lub czasowo na statku morskim lub żeglugi śródlądowej albo w innych ruchomych pomieszczeniach mieszkalnych.\"; 4) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba zobowiązana do zameldowania się na pobyt stały przedstawia organowi gminy właściwemu ze względu na nowe miejsce jej pobytu stałego, zaświadczenie o wymeldowaniu się z poprzedniego miejsca pobytu stałego oraz zgłasza następujące dane osobowe: 1) nazwisko i imiona, 2) nazwisko rodowe, 3) nazwiska i imiona poprzednie, 4) imiona rodziców, 5) nazwiska rodowe rodziców, 6) stan cywilny, 7) imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe, 8) płeć, 9) datę i miejsce urodzenia, 10) obywatelstwo, 11) numer PESEL, 12) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwę, serię i numer wojskowego dokumentu osobistego z oznaczeniem wojskowej komendy uzupełnień lub poświadczenie o zgłoszeniu się do rejestracji przedpoborowych, 13) adres poprzedniego miejsca pobytu stałego, 14) adres nowego miejsca pobytu stałego, 15) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości, 16) o wykształceniu.\"; 5) w art. 12 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwalnia się od obowiązku zameldowania na pobyt czasowy dzieci do lat 7, na okres nie przekraczający 2 miesięcy.\"; 6) w art. 15: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz podać nowe miejsce i adres pobytu\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Osoba zobowiązana do wymeldowania się zgłasza organowi gminy właściwemu ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące następujące dane osobowe: 1) nazwisko i imiona, 2) nazwisko rodowe, 3) nazwiska i imiona poprzednie, 4) imiona rodziców, 5) nazwiska rodowe rodziców, 6) stan cywilny, 7) imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe, 8) płeć, 9) datę i miejsce urodzenia, 10) obywatelstwo, 11) numer PESEL, 12) dotyczące obowiązku wojskowego, w tym stopień wojskowy, nazwę, serię i numer wojskowego dokumentu osobistego z oznaczeniem wojskowej komendy uzupełnień lub poświadczenie o zgłoszeniu się do rejestracji przedpoborowych, 13) adres dotychczasowego miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące, 14) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości, 15) o wykształceniu.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Jeżeli okres pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące odpowiada okresowi zgłoszonemu przy zameldowaniu, osoba opuszczająca miejsce tego pobytu jest zwolniona od obowiązku wymeldowania się. 5. Osobie, o której mowa w ust. 1, organ gminy wydaje zaświadczenie stwierdzające dopełnienie obowiązku wymeldowania się.\"; 7) w art. 26 wyraz \"wydaną\" zastępuje się wyrazami \"albo zezwolenie na osiedlenie się wydane\"; 8) po rozdziale 7 dodaje się rozdział 7a w brzmieniu: \"Rozdział 7a Nadawanie numeru Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL)"}
{"id":"2001_498_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Nazwa \"Straż Graniczna\", jej skrót \"SG\" oraz znak graficzny Straży Granicznej przysługują wyłącznie formacji, o której mowa w ust. 1. 1b. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku graficznego Straży Granicznej, uwzględniając w nim wizerunek orła białego ustalony dla godła państwowego oraz ustalając kolorystykę tego znaku.\", b) w ust. 2: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców, w zakresie właściwości Straży Granicznej, a w szczególności: a) przestępstw i wykroczeń dotyczących zgodności przekraczania granicy państwowej z przepisami, związanych z jej oznakowaniem oraz dotyczących wiarygodności dokumentów uprawniających do przekraczania granicy państwowej, b) przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych wymienionych w art. 133 § 1 pkt 1 Kodeksu karnego skarbowego, c) przestępstw i wykroczeń pozostających w związku z przekraczaniem granicy państwowej lub przemieszczaniem przez granicę państwową towarów oraz przedmiotów określonych w przepisach o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, o broni i amunicji, o materiałach wybuchowych, o ochronie dóbr kultury, o narodowym zasobie archiwalnym, o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o ewidencji ludności i dowodach osobistych, d) przestępstw i wykroczeń określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118),\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) zapewnienie bezpieczeństwa w komunikacji międzynarodowej i porządku publicznego w zasięgu terytorialnym przejścia granicznego, a w zakresie właściwości Straży Granicznej - także w strefie nadgranicznej,\", - pkt 8 skreśla się, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Straż Graniczna może prowadzić postępowania w sprawach rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw określonych w art. 228, 229 i 231 Kodeksu karnego popełnionych przez funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego oraz państwowe i inne jednostki organizacyjne są obowiązane współdziałać z organami Straży Granicznej oraz zapewnić im niezbędne warunki do wykonywania zadań określonych w ustawie.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach ochrony granicy państwowej i kontroli ruchu granicznego jest Komendant Główny Straży Granicznej, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 2. Komendanta Głównego Straży Granicznej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Zastępców Komendanta Głównego Straży Granicznej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej. 4. Komendant Główny Straży Granicznej jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Straży Granicznej, zwanych dalej \"funkcjonariuszami.\" 5. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta Głównego Straży Granicznej minister właściwy do spraw wewnętrznych do czasu powołania nowego komendanta powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Straży Granicznej, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców. 6. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Komendanta Głównego Straży Granicznej minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Straży Granicznej jednemu z jego zastępców.\"; 4) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: \"Art. 3a. Do zakresu działania Komendanta Głównego Straży Granicznej należy w szczególności: 1) kierowanie prowadzonymi przez Straż Graniczną działaniami w zakresie ochrony granicy państwowej oraz kontroli ruchu granicznego, 2) analizowanie zagrożeń bezpieczeństwa granicy państwowej, 3) nadawanie regulaminów organizacyjnych komendom oddziałów Straży Granicznej oraz jednostkom organizacyjnym Komendy Głównej Straży Granicznej, a także nadawanie statutów ośrodkom szkolenia Straży Granicznej, 4) organizowanie i określanie zasad szkolenia zawodowego funkcjonariuszy oraz pracowników Straży Granicznej, 5) sprawowanie nadzoru nad terenowymi organami Straży Granicznej oraz nad ośrodkami szkolenia Straży Granicznej, 6) udział w przygotowaniu projektu budżetu państwa w zakresie dotyczącym Straży Granicznej, zgodnie z odrębnymi przepisami, 7) współdziałanie w zakresie realizowanych zadań z właściwymi organami państwowymi, jednostkami samorządu terytorialnego i organizacjami społecznymi, 8) prowadzenie współpracy międzynarodowej z organami i instytucjami właściwymi w sprawach ochrony granic państwowych.\"; 5) art. 4 skreśla się; 6) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Terenowymi organami Straży Granicznej są: 1) komendanci oddziałów Straży Granicznej, 2) komendanci strażnic, granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów Straży Granicznej. 2. Komendanta oddziału Straży Granicznej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej. Zastępców komendanta oddziału Straży Granicznej powołuje i odwołuje Komendant Główny Straży Granicznej na wniosek komendanta oddziału Straży Granicznej. 3. W razie zwolnienia stanowiska komendanta oddziału Komendant Główny Straży Granicznej, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta oddziału, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi Straży Granicznej. 4. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez komendanta oddziału Komendant Główny Straży Granicznej, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków komendanta jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi Straży Granicznej. 5. Komendanta strażnicy, komendanta granicznej placówki kontrolnej i dywizjonu Straży Granicznej powołuje i odwołuje Komendant Główny Straży Granicznej na wniosek komendanta oddziału Straży Granicznej. 6. W razie zwolnienia stanowiska komendanta strażnicy, komendanta granicznej placówki kontrolnej lub komendanta dywizjonu, właściwy komendant oddziału, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta strażnicy, granicznej placówki kontrolnej lub dywizjonu, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi Straży Granicznej. 7. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji komendanta strażnicy, komendanta granicznej placówki kontrolnej lub komendanta dywizjonu, właściwy komendant oddziału, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków komendanta strażnicy, granicznej placówki kontrolnej lub dywizjonu jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu funkcjonariuszowi Straży Granicznej. 8. Komendanci oddziałów, strażnic oraz granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów Straży Granicznej są przełożonymi wszystkich podległych im funkcjonariuszy.\"; 7) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. Komendant Główny Straży Granicznej wykonuje swoje zadania przy pomocy podległego mu urzędu - Komendy Głównej Straży Granicznej, zwanej dalej \"Komendą Główną\". 2. Komendanci oddziałów, strażnic, granicznych placówek kontrolnych oraz dywizjonów wykonują swoje zadania przy pomocy podległych im urzędów \" komend oddziałów, strażnic, granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów. 3. Zadania dyrektora generalnego urzędu przewidziane w ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1225) w stosunku do pracowników zatrudnionych w: 1) Komendzie Głównej oraz w Granicznej Placówce Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa - Okęcie, wykonuje Komendant Główny Straży Granicznej, 2) komendach oddziałów, granicznych placówkach kontrolnych, strażnicach i dywizjonach Straży Granicznej, wykonuje właściwy miejscowo komendant oddziału Straży Granicznej.\"; 8) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi oddziały Straży Granicznej, uwzględniając nadanie im nazwy, określenie siedziby oraz terytorialnego zasięgu działania. 2. Komendant Główny Straży Granicznej, w drodze zarządzenia: 1) tworzy i znosi strażnice, graniczne placówki kontrolne oraz dywizjony, a także określa ich terytorialny zasięg działania, 2) określa liczbę i rodzaj etatów w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej, 3) określa szczegółowy zakres zadań terenowych organów Straży Granicznej oraz organizację Komendy Głównej, komend oddziałów, strażnic, granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów. 3. Komendant Główny Straży Granicznej może, w drodze zarządzenia, określać wzory symboli jednostek organizacyjnych Straży Granicznej. 4. Komendant Główny Straży Granicznej może, w drodze zarządzenia, tworzyć i znosić ośrodki szkolenia oraz określać ich organizację i zakres działania. 5. Komendanta ośrodka szkolenia oraz jego zastępców powołuje i odwołuje Komendant Główny Straży Granicznej. Komendant ośrodka szkolenia jest przełożonym wszystkich podległych mu funkcjonariuszy.\"; 9) dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. W postępowaniu administracyjnym w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Straży Granicznej, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, organami wyższego stopnia są: 1) w stosunku do komendanta strażnicy, granicznej placówki kontrolnej oraz dywizjonu Straży Granicznej - komendant oddziału Straży Granicznej, 2) w stosunku do Komendanta Granicznej Placówki Kontrolnej Warszawa-Okęcie \" Komendant Główny Straży Granicznej, 3) w stosunku do komendanta oddziału Straży Granicznej \" Komendant Główny Straży Granicznej.\"; 10) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób naliczeń etatowych w Straży Granicznej, uwzględniając terytorialny zasięg działania jednostek organizacyjnych oraz organizację i specyfikę pełnienia służby w tych jednostkach.\"; 11) w art. 7a, art. 12 ust. 1, art. 21, art. 36 ust. 3, art. 44, art. 72 ust. 3, art. 75 ust. 2, art. 120 ust. 3, art. 151 ust. 5 i w art. 154 ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 12) po art. 7b dodaje się art. 7c w brzmieniu: \"Art. 7c. W zakresie określonym w przepisach odrębnych działalność duszpasterska w Straży Granicznej prowadzona jest na podstawie porozumień Komendanta Głównego Straży Granicznej z przedstawicielami właściwego kościoła lub związku wyznaniowego.\"; 13) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy \"w zakresie określonym ustawą o ochronie granicy państwowej oraz innymi ustawami\" zastępuje się wyrazami \"w zakresie określonym w art. 1 ust. 2 pkt 4 i w ust. 2a\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Straż Graniczna w celu realizacji ustawowych zadań, może korzystać z informacji o osobie, w tym danych osobowych uzyskanych przez uprawnione organy, służby i instytucje państwowe w wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych lub prowadzenia kontroli operacyjnej oraz przetwarzać je w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 50, poz. 580), bez wiedzy i zgody osoby której dane dotyczą.\", c) ust. 1b otrzymuje brzmienie: \"1b. Administrator danych, o których mowa w ust. 1a, jest obowiązany udostępnić dane, z zastrzeżeniem ust. 1d, na podstawie imiennego upoważnienia Komendanta Głównego Straży Granicznej, komendanta oddziału Straży Granicznej lub upoważnionego funkcjonariusza, okazanego przez funkcjonariusza wraz z legitymacją służbową. Fakt udostępnienia tych danych podlega ochronie na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462).\", d) po ust. 1b dodaje się ust. 1c i 1d w brzmieniu: \"1c. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 1b, uwzględniając niezbędne dane upoważnionego funkcjonariusza oraz możliwość wydania upoważnień w imieniu Komendanta Głównego Straży Granicznej lub komendanta oddziału Straży Granicznej innym funkcjonariuszom. 1d. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, warunki i tryb przekazywania Straży Granicznej informacji o osobie, uzyskanych w wyniku prowadzenia przez uprawnione organy, służby i instytucje czynności operacyjno-rozpoznawczych lub kontroli operacyjnej, uwzględniając zakres informacji niezbędnych do wykonywania ustawowych zadań Straży Granicznej, cel, organizację przekazywania informacji oraz sposób ich dokumentowania.\", e) ust. 2 skreśla się, f) w ust. 5 wyrazy \"godności obywateli oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka\" zastępuje się wyrazami \"godności oraz przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela\", g) w ust. 6 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Funkcję głównego pełnomocnika granicznego pełni Komendant Główny Straży Granicznej\", h) w ust. 7 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) zakres oraz szczegółowe zasady szkolenia funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej,\"; 14) w art. 9b: a) w ust. 2 i 3 wyrazy \"art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra (Dz. U. Nr 106, poz. 491, z 1997 r. Nr 70, poz. 443, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860)\", b) w ust. 4 po wyrazie \"wynagrodzenie\" stawia się kropkę, a wyrazy \"wypłacane z funduszu operacyjnego\" skreśla się, c) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Koszty podejmowanych przez Straż Graniczną czynności operacyjnorozpoznawczych oraz wynagrodzenia osób, o których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim, ze względu na ochronę określoną w art. 9c ust. 1, nie mogą być stosowane przepisy o finansach publicznych i rachunkowości, pokrywane są z tworzonego na ten cel funduszu operacyjnego.\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, stanowiące tajemnicę państwową, zasady tworzenia i gospodarowania funduszem operacyjnym\"; 15) w art. 9c: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do udzielania Straży Granicznej w granicach swojej właściwości niezbędnej pomocy w zakresie wydawania i zabezpieczania dokumentów, o których mowa w ust. 2.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania dokumentów, o których mowa w ust. 2, sposób posługiwania się nimi, a także ich przechowywania, uwzględniając rodzaje dokumentów i cel, w jakim są wydawane, organy i osoby uprawnione do ich wydawania, posługiwania się nimi i ich przechowywania, czas, na jaki są wydawane dokumenty, czynności zapewniające ich ochronę oraz sposób ich przechowywania i ewidencji.\"; 16) w art. 9d wyrazy \"art. 7a ustawy o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra (Dz.U. Nr 106, poz. 491, z 1997 r. Nr 70, poz. 443, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860)\"; 17) art. 9e otrzymuje brzmienie: \"Art. 9e. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych przez Straż Graniczną w celu zapobieżenia, wykrycia, ustalenia sprawców oraz uzyskania i utrwalenia dowodów, ściganych z oskarżenia publicznego, umyślnych przestępstw: 1) określonych w art. 264 Kodeksu karnego, 2) określonych w art. 270-275 Kodeksu karnego w zakresie dokumentów uprawniających do przekraczania granicy państwowej, 3) skarbowych, o których mowa w art. 133 § 1 pkt 1 Kodeksu karnego skarbowego, jeżeli wartość przedmiotu czynu lub uszczuplenie należności publicznej przekraczają pięćdziesięciokrotną wysokość najniższego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie odrębnych przepisów, 4) pozostających w związku z przekraczaniem granicy państwowej lub przemieszczaniem przez granicę państwową towarów oraz przedmiotów określonych w przepisach o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, o broni, amunicji oraz o materiałach wybuchowych, a także o przeciwdziałaniu narkomanii, 5) określonego w art. 103 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach, 6) określonych w art. 228, 229 i 231 Kodeksu karnego, popełnionych przez funkcjonariuszy lub pracowników Straży Granicznej w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, 7) ściganych na mocy umów międzynarodowych, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne, sąd okręgowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, lub na pisemny wniosek komendanta oddziału Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej i pisemnej zgody właściwego miejscowo prokuratora okręgowego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną. 2. Pisemną zgodę komendantowi oddziału Straży Granicznej, o którym mowa w ust. 1, wydaje prokurator okręgowy właściwy ze względu na siedzibę tego komendanta. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę organu Straży Granicznej składającego wniosek. 4. W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa: 1) Komendant Główny Straży Granicznej, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, 2) komendant oddziału Straży Granicznej, po poinformowaniu Komendanta Głównego Straży Granicznej i po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 2, może zarządzić kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do właściwego miejscowo sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez sąd zgody w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej, organ zarządzający wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz dokonuje protokolarnego, komisyjnego zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania. 5. Sąd okręgowy może zezwolić, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej lub komendanta oddziału Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, na odstąpienie od zniszczenia materiałów, o których mowa w ust. 4, jeżeli stanowią one dowód lub wskazują na zamiar popełnienia przestępstwa, dla wykrycia którego na podstawie przepisów ustawowych może być prowadzona kontrola operacyjna lub inne czynności operacyjno-rozpoznawcze. 6. W przypadku zarządzenia kontroli operacyjnej wobec osoby podejrzanej lub oskarżonego, we wniosku organu Straży Granicznej o zarządzenie kontroli operacyjnej zamieszcza się informację o toczącym się wobec tej osoby postępowaniu. 7. Kontrola operacyjna jest prowadzona niejawnie i polega na: 1) kontrolowaniu treści korespondencji, 2) kontrolowaniu zawartości przesyłek, 3) stosowaniu środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób niejawny informacji i dowodów oraz ich utrwalanie, a w szczególności obrazu, treści rozmów telefonicznych i innych informacji przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych. 8. Wniosek organu Straży Granicznej, o którym mowa ust. 1, o zarządzenie przez sąd kontroli operacyjnej powinien zawierać w szczególności: 1) numer sprawy i jej kryptonim, 2) opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej, 3) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym stwierdzonej albo prawdopodobnej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków, 4) dane osoby, wobec której stosowana będzie kontrola operacyjna i wskazanie miejsca lub sposobu jej stosowania, 5) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej, o której mowa w ust. 7. 9. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd okręgowy może, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej lub komendanta oddziału Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej i właściwego prokuratora, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli. 10. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę wnioskującego organu Straży Granicznej, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej lub komendanta oddziału Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz właściwego prokuratora, może wydać postanowienie o kontroli operacyjnej prowadzonej przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 9. 11. Do wniosków, o których mowa w ust. 4, 5, 9 i 10, stosuje się odpowiednio ust. 8. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 9 lub 10, może zapoznać się z materiałami uzasadniającymi wniosek zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie. 12. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 4, 5, 9 i 10, sąd okręgowy rozpoznaje, na posiedzeniu, jednoosobowo, przy czym czynności sądu związane z rozpoznaniem tych wniosków są wykonywane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postępowania karnego. W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator i przedstawiciel organu Straży Granicznej wnioskującego o zarządzenie kontroli operacyjnej. 13. Przedsiębiorcy prowadzący działalność telekomunikacyjną w sieciach publicznych oraz podmioty świadczące usługi pocztowe są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez Straż Graniczną kontroli operacyjnej. 14. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została wprowadzona. 15. Organ Straży Granicznej, o którym mowa w ust. 1, informuje właściwego prokuratora o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli. 16. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego, Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej przekazuje właściwemu prokuratorowi wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio przepis art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 17. Osobie, w stosunku do której była stosowana kontrola operacyjna, nie udostępnia się materiałów zgromadzonych podczas tej kontroli. Przepis nie narusza uprawnień wynikających z art. 321 Kodeksu postępowania karnego. 18. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub niemające znaczenia dla toczącego się postępowania karnego, przechowuje się po zakończeniu kontroli przez okres 2 miesięcy, a następnie dokonuje się ich protokolarnego, komisyjnego zniszczenia. Zniszczenie materiałów zarządza organ Straży Granicznej, który wnioskował o zarządzenie kontroli operacyjnej. 19. Na postanowienia sądu w przedmiocie kontroli operacyjnej, o których mowa w ust. 1, 4, 9 i 10, a także na postanowienie sądu wydane na podstawie ust. 5, przysługuje zażalenie organowi Straży Granicznej, który złożył wniosek o wydanie tego postanowienia. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 20. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw łączności, określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów.\" ; 18) po art. 9e dodaje się art. 9f i 9g w brzmieniu: \"Art. 9f. 1. W sprawach o przestępstwa określone w: 1) art. 228 i 229 Kodeksu karnego, popełnione przez funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, 2) art. 264 § 3 Kodeksu karnego, czynności operacyjno-rozpoznawcze, zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej. 2. Czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1, mogą polegać także na złożeniu propozycji nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej. 3. Komendant Główny Straży Granicznej w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, a komendant oddziału Straży Granicznej w sprawach o przestępstwo, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może zarządzić, na czas określony, czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego miejscowo prokuratora okręgowego, którego bieżąco informuje o wynikach przeprowadzonych czynności. Prokurator może zarządzić zaniechanie czynności w każdym czasie. 4. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej może, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, jednorazowo przedłużyć stosowanie czynności, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny ich zarządzenia. 5. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być stosowane środki techniczne umożliwiające uzyskiwanie i utrwalanie treści informacji, w tym obrazu lub dźwięku. 6. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego, Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej przekazuje prokuratorowi okręgowemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio przepis art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów."}
{"id":"2001_498_10b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 10b. 1. Dane identyfikujące użytkownika sieci telekomunikacyjnej lub zakończenia sieci, między którymi wykonano połączenie, oraz dane dotyczące uzyskania lub próby uzyskania połączenia między określonymi zakończeniami sieci, a także okoliczności i rodzaje wykonanego połączenia, mogą być ujawnione Straży Granicznej oraz przetwarzane przez Straż Graniczną wyłącznie w celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw. 2. Ujawnienie danych, o których mowa w ust. 1, następuje: 1) na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej lub komendanta oddziału Straży Granicznej, 2) na ustne żądanie funkcjonariusza Straży Granicznej posiadającego upoważnienie organów, o których mowa w pkt 1, 3) automatycznie drogą elektroniczną funkcjonariuszom wykorzystującym systemy teleinformatyczne wspomagające przyjmowanie zgłoszeń alarmowych od obywateli. 3. Przedsiębiorcy prowadzący działalność w dziedzinie telekomunikacji w sieciach publicznych są obowiązani udostępnić na koszt własny dane, o których mowa w ust. 1, funkcjonariuszom wskazanym we wniosku właściwego organu Straży Granicznej lub funkcjonariuszom, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3. 4. Ujawnienie Straży Granicznej danych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za pomocą sieci telekomunikacyjnych, bez konieczności składania pisemnych wniosków, jeżeli: 1) sieci te są wyposażone w: a) urządzenia umożliwiające zachowanie informacji, kto, kiedy oraz jakie dane uzyskał, b) zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych przez osoby nieuprawnione, przy ich udostępnianiu za pomocą urządzeń teletransmisyjnych, 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych przez jednostki organizacyjne Straży Granicznej zadań albo prowadzonych przez nie czynności. 5. Materiały uzyskane w wyniku czynności podjętych na podstawie ust. 1, które zawierają informacje mające znaczenie dla postępowania karnego, Straż Graniczna przekazuje właściwemu prokuratorowi. 6. Materiały uzyskane w wyniku czynności podjętych na podstawie ust. 1, które nie zawierają informacji mających znaczenie dla postępowania karnego, podlegają niezwłocznemu komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu.\"; 20) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Funkcjonariusze, wykonując zadania, o których mowa w art. 1 ust. 2, mają prawo: 1) dokonywania kontroli granicznej, 2) dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży, sprawdzania ładunków w portach i na dworcach oraz w środkach komunikacji lotniczej, drogowej, kolejowej i wodnej - w celu wykluczenia możliwości popełnienia przestępstw lub wykroczeń, zwłaszcza skierowanych przeciwko nienaruszalności granicy państwowej lub bezpieczeństwu w międzynarodowej komunikacji, 3) wydawania wiz i innych zezwoleń na przekroczenie granicy państwowej na podstawie odrębnych przepisów, 4) legitymowania lub ustalania w inny sposób tożsamości osoby, 5) zatrzymywania osób w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw oraz doprowadzania ich do właściwego organu Straży Granicznej, 6) przeszukiwania osób, rzeczy, pomieszczeń i środków transportu w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw, 7) obserwowania i rejestrowania, przy użyciu środków technicznych służących do rejestracji obrazu i dźwięku, zdarzeń na drogach oraz w innych miejscach publicznych, 8) zatrzymywania pojazdów i wykonywania innych czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego w trybie i przypadkach określonych w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. \" Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779, Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649) , 9) zatrzymywania i cofania z granicy państwowej do nadawcy szkodliwych materiałów jądrowych i promieniotwórczych, środków chemicznych i biologicznych, jak również odpadów, 10) przebywania i poruszania się na gruntach bez uzyskiwania zgody ich właścicieli lub użytkowników oraz przechodzenia przez pola uprawne w czasie bezpośredniego pościgu, również z użyciem psa służbowego, jeżeli nie ma możliwości korzystania z dróg, 11) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa, 12) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa. 2. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 4-7, uprawnienia i obowiązki funkcjonariuszy Policji przysługują odpowiednio funkcjonariuszom Straży Granicznej. 3. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać - w razie uzasadnionej potrzeby - badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w ust. 3 Rozporządzenie powinno określić osoby przeprowadzające badania, organizację i miejsce przeprowadzenia badań oraz zakres prowadzonej w tych sprawach dokumentacji, a także przypadki uzasadniające potrzebę udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy medycznej. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej przeznaczone dla osób zatrzymanych oraz regulamin pobytu w tych pomieszczeniach. Rozporządzenie powinno określić wyposażenie pomieszczeń dla osób zatrzymanych, podmioty kontrolujące te pomieszczenia, zakres prowadzonej dokumentacji, a także szczegółowe uprawnienia i obowiązki osób zatrzymanych. 6. W związku ze ściganiem sprawców przestępstw i wykroczeń, których zwalczanie należy do ustawowych zadań Straży Granicznej, funkcjonariusze Straży Granicznej mogą wykonywać uprawnienia określone w ust. 1 pkt 4-8 oraz pkt 10-12 także poza obszarem strefy nadgranicznej. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb dokonywania kontroli oraz wykonywania innych czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uwzględniając formy kontroli granicznej, sposoby jej przeprowadzania i poświadczania w dokumentach uprawniających do przekraczania granicy państwowej, a także symbole i dane występujące w stemplach kontrolerskich oraz warunki użycia środków technicznych i psów służbowych podczas tej kontroli, przypadki w których może być dokonana kontrola osobista i sposób jej przeprowadzania, a także sposób i warunki przeglądania zawartości bagaży oraz sprawdzania ładunków, w tym przy użyciu środków technicznych i psów służbowych. 8. Za szkody wyrządzone czynnościami, o których mowa w ust. 1 pkt 10, przysługuje odszkodowanie według zasad prawa cywilnego. 9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób doprowadzania osób, o których mowa w ust. 1 pkt 5,uwzględniając podmioty uprawnione do zarządzenia doprowadzenia, wzory wymaganych dokumentów, sposób dokonania doprowadzenia oraz niezbędne środki ostrożności, a także szczegółowe warunki dokonywania doprowadzeń przy użyciu środków transportu.\"; 21) w art. 11a: a) w ust. 1 wyrazy \"celnych i dewizowych\" skreśla się, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób gospodarowania środkami, o których mowa w ust. 1, oraz kryteria przyznawania nagród wymienionych w ust. 1, uwzględniając tryb przekazania środków finansowych, ich ewidencjonowania w Komendzie Głównej oraz sposób podziału i przeznaczania tych środków. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób podziału środków wymienionych w ust. 1, w przypadku wspólnego ujawnienia przestępstw przez funkcjonariuszy Straży Granicznej, funkcjonariuszy celnych lub Inspekcji Celnej, uwzględniając tryb podziału i przekazywania tych środków, a także sposób ich ewidencjonowania.\"; 22) w art. 14: a) w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wpływa na obszar strefy zamkniętej lub niebezpiecznej dla żeglugi lub rybołówstwa,\", b) w ust. 3 wyrazy \"i 2\" skreśla się; 23) w art. 15: a) wyrazy \"na których pokładzie zostało popełnione przestępstwo\" zastępuje się wyrazami \"gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa na ich pokładzie lub na skutek zawiadomienia o popełnieniu na nim przestępstwa,\", b) w pkt 2 po wyrazie \"narusza\" dodaje się wyrazy \"spokój lub\", c) w pkt 4 wyrazy \"albo urzędnik konsularny państwa, do którego należy statek, wzywa pomocy dowódcy jednostki pływającej Straży Granicznej\" zastępuje się wyrazami \"lub urzędnik konsularny państwa bandery statku zwróci się do właściwych organów polskich o pomoc\"; 24) w art. 19: a) w ust. 1 wyrazy \"jednostkę pływającą, o której mowa\" zastępuje się wyrazami \"urządzenie pływające, o którym mowa\"; b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zasady współdziałania Straży Granicznej z Wojskami Lotniczymi i Obrony Powietrznej oraz Marynarką Wojenną w zakresie ochrony granicy państwowej, uwzględniając zakres współdziałania oraz podmioty uprawnione do jego organizacji i koordynacji.\"; 25) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące technicznego i pozatechnicznego bezpieczeństwa żeglugi jednostek pływających Straży Granicznej. Rozporządzenie powinno w szczególności określić wymagania w zakresie budowy stałych urządzeń i wyposażenia statków oraz wyposażenia w środki ratunkowe. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może, w drodze zarządzenia, uznać za obowiązujące w stosunku do jednostek pływających Straży Granicznej przepisy techniczne z zakresu budowy i wyposażenia statków wydane przez polską instytucję klasyfikacyjną.\"; 26) w art. 22 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 27) art. 27 i 28 skreśla się; 28) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór flagi Straży Granicznej, okoliczności i warunki jej podnoszenia oraz sposób oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych, a także znaki rozpoznawcze używane przez statki powietrzne w nocy, uwzględniając sposób umieszczania bandery i flagi na jednostkach pływających oraz znaków, umożliwiający szybką identyfikację jednostek pływających i statków powietrznych.\"; 29) w art. 31 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego w stosunku do osób ubiegających się o przyjęcie do służby w Straży Granicznej, w tym w stosunku do osób, o których mowa w ust. 2. Rozporządzenie powinno określić etapy postępowania kwalifikacyjnego, rodzaje składanych przez kandydatów dokumentów, w tym wzór kwestionariusza osobowego, a także cechy preferencyjne kandydatów niemających wykształcenia średniego, których posiadanie jest szczególnie przydatne do pełnienia służby w Straży Granicznej.\"; 30) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministrowi Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi komisje lekarskie, o których mowa w ust. 1, oraz określa ich organizację. Rozporządzenie powinno określić nazwy komisji, ich siedziby oraz strukturę organizacyjną.\", c) w ust. 2 wyrazy \" Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 31) w art. 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, ceremoniał składania ślubowania, uwzględniając przebieg ceremoniału ślubowania, terminy składania ślubowania, osoby uprawnione do przyjmowania ślubowania oraz wzór aktu ślubowania.\"; 32) w art. 34: a) w ust. 4 po wyrazach \"funkcjonariuszy - kobiet\" dodaje się wyrazy \"oraz poborowych\", b) ust. 5 skreśla się; 33) w art. 35: a) w ust. 3 po wyrazach \"Komendant Główny Straży Granicznej\" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"z urzędu albo\", b) w ust. 4 wyrazy \"na wniosek komendanta oddziału Straży Granicznej\" zastępuje się wyrazami \"z urzędu albo na wniosek komendanta oddziału lub komendanta ośrodka szkolenia Straży Granicznej\"; 34) art. 37 i 38 otrzymują brzmienie: \"Art. 37. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określony wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Czas pełnienia służby funkcjonariusza wynosi 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym, nieprzekraczającym 3 miesięcy. 3. W zamian za czas służby przekraczający normę określoną w ust. 2 funkcjonariuszowi przysługuje czas wolny od służby w tym samym wymiarze. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, tryb udzielania czasu wolnego w zamian za służbę w wymiarze przekraczającym 40 godzin tygodniowo, uwzględniając rodzaj i organizację służby, sposób pełnienia dyżurów domowych, właściwość przełożonych do określenia harmonogramu służby, okoliczności uzasadniające przedłużenie czasu służby ponad ustawowy wymiar, jak również niezbędny czas na wypoczynek funkcjonariusza po służbie oraz sposób prowadzenia ewidencji czasu służby."}
{"id":"2001_498_117b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 117b. 1. Funkcjonariuszowi, który na podstawie odrębnych przepisów wykonuje stałe zadania służbowe poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów wyżywienia i innych drobnych wydatków. Stałe wykonywanie zadań służbowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wymiarze czasu nieprzekraczającym 24 godziny, nie stanowi podróży służbowej w rozumieniu przepisów, o których mowa w art. 117a. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, walutę, w jakiej będzie wypłacany ryczałt, sposób obliczania i wypłacania oraz wysokość ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając przy obliczaniu wysokości ryczałtu liczbę godzin wykonywania zadań przez funkcjonariusza w ciągu doby.\"; 98) w art. 118: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy \"art. 42 ust. 4 i\" skreśla się, a wyrazy \"37\" zastępuje się wyrazami \"3-8\", - w pkt 3 wyrazy \"Ministerstwa Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"właściwego organu Straży Granicznej\", - w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) nagrody, o których mowa w art. 11a ust. 1.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3 otrzymuje 50% odprawy oraz ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane przed zwolnieniem ze służby urlopy wypoczynkowe.\", c) w ust. 3 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania i wypłacania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane przez funkcjonariuszy urlopy wypoczynkowe oraz podmioty właściwe w tych sprawach. Rozporządzenie powinno określić podstawę obliczania ekwiwalentu, wiążąc jego wysokość z liczbą dni niewykorzystanego urlopu oraz sposób jego wypłaty.\"; 99) w art. 120 w ust. 1 wyrazy \"oraz świadczenia określone w art. 118 ust. 1 pkt 2-4\" zastępuje się wyrazami \"świadczenia określone w art. 118 ust. 1 pkt 2-4 oraz nagrody, o których mowa w art. 11a ust. 1\"; 100) w art. 121 w ust. 3 wyrazy \"orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej\" zastępuje się wyrazami \"orzeczenie o niezdolności do służby stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty\"; 101) w art. 123: a) w ust. 2 i 3 wyrazy \"Ministerstwa Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"właściwego organu Straży Granicznej\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Komendant Główny Straży Granicznej\"; 102) w art. 124 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków właściwego organu Straży Granicznej oraz członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy, uwzględniając rodzaje wydatków pokrywanych w ramach kosztów pogrzebu, ich wysokość, przypadki oraz sposób ustalania, tryb wypłaty zasiłku pogrzebowego lub jego wyrównania z tytułu śmierci członka rodziny oraz dokumenty wymagane do jego wypłaty.\"; 103) w art. 125: a) w ust. 1 wyrazy \"bez przydziału służbowego\" zastępuje się wyrazami \"w dyspozycji\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, warunki ograniczenia w całości lub w części wypłaty niektórych dodatków do uposażenia w okresie choroby, urlopu okolicznościowego lub pozostawania w dyspozycji. Rozporządzenie powinno określić zakres ograniczenia wypłaty dodatków, uwzględniając ich charakter, a także warunki przyznawania dodatków w szczególnych okolicznościach oraz podmioty właściwe w tych sprawach.\"; 104) art. 126 otrzymuje brzmienie: \"Art. 126. 1. Funkcjonariusz skierowany do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia w kraju otrzymuje uposażenie oraz inne należności pieniężne. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz warunki wypłaty uposażenia i innych należności pieniężnych, o których mowa w ust. 1, uwzględniając przypadki uprawniające funkcjonariusza skierowanego do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia w kraju do otrzymywania uposażenia oraz sposób obliczania zryczałtowanego równoważnika pieniężnego na pokrycie kosztów przejazdu, a także sposób rozliczania podróży służbowych wynikających z odbywanej nauki. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz warunki wypłaty uposażenia i innych należności pieniężnych funkcjonariuszowi skierowanemu do akademii lub innych szkół (na kursy) za granicą, uwzględniając warunki otrzymywania przez funkcjonariusza skierowanego do akademii lub innych szkół (na kursy) za granicą uposażenia, jego wysokość i sposób wypłacania.\"; 105) w art. 128 w ust. 2 po wyrazie \"uchylenia\" dodaje się wyrazy \"lub ustania z mocy prawa\", a wyraz \"wyrokiem\" zastępuje się wyrazem \"orzeczeniem\"; 106) w art. 129 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie uniewinnienia albo wymierzenia innej kary dyscyplinarnej niż kara wydalenia ze służby w wyniku wznowienia postępowania dyscyplinarnego, w którym kara taka została wymierzona.\"; 107) w art. 131 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, jednostki organizacyjne właściwe do dokonywania potrąceń z uposażenia oraz tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając przypadki dokonywania potrąceń z uposażenia, w tym potrąceń za zgodą funkcjonariusza i w trybie bezegzekucyjnym oraz sposób ich dokonywania.\"; 108) art. 135 otrzymuje brzmienie: \"Art. 135.1. Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie dyscypliny służbowej, nieprzestrzeganie zasad etyki zawodowej, a zwłaszcza honoru, godności i dobrego imienia służby oraz w innych przypadkach określonych w ustawie. 2. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest: 1) niedopełnienie obowiązków funkcjonariusza wynikających ze złożonego ślubowania, a także przepisów niniejszej ustawy i przepisów wydanych na jej podstawie, 2) odmowa wykonania lub niewykonanie rozkazu lub innego polecenia, z zastrzeżeniem przypadku określonego w art. 63 ust. 2, 3) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób niedbały lub nieprawidłowy, 4) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa, 5) świadome wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, funkcjonariuszowi lub innej osobie, 6) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, 7) porzucenie służby, 8) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania bądź nieusprawiedliwione opuszczenie lub niestawienie się do miejsca pełnienia służby, 9) wprowadzenie się w stan ograniczający zdolność wykonywania zadania służbowego albo uniemożliwiający jego wykonanie, 10) umyślne naruszenie dóbr osobistych innego funkcjonariusza w czasie pełnienia służby. 3. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte na wniosek sądu lub prokuratora, organ wnioskujący informuje się o wyniku tego postępowania.\"; 109) w art. 136: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Prawomocne wymierzenie kary, o której mowa w ust. 1 pkt 9, powoduje zakaz przyjęcia do Straży Granicznej przez okres 10 lat.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W stosunku do funkcjonariuszy w służbie kandydackiej oprócz kar wymienionych w ust. 1 można ponadto orzec zakaz opuszczania miejsca zakwaterowania na okres nie dłuższy niż 15 dni.\", c) w ust. 4 po wyrazach \"obniżenia stopnia\" stawia się kropkę, a wyrazy \"a w sprawach o wykroczenia w ruchu drogowym \" z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów\" skreśla się; 110) po art. 136 dodaje się art. 136a i 136b w brzmieniu: \"Art. 136a. 1. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy obrońcy. 2. Obrońcą w postępowaniu dyscyplinarnym może być funkcjonariusz Straży Granicznej wskazany przez obwinionego. Obrońca jest uprawniony do reprezentowania obwinionego w granicach udzielonego na piśmie pełnomocnictwa."}
{"id":"2001_498_136b","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 136b.1. Wymierzanie kar dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem art. 59 należy do: 1) komendantów oddziałów, komendantów ośrodków szkolenia, Komendanta Granicznej Placówki Kontrolnej Warszawa-Okęcie oraz kierowników jednostek organizacyjnych Komendy Głównej, 2) Komendanta Głównego Straży Granicznej. 2. Wymierzenie kary, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 9, należy do wyłącznej właściwości Komendanta Głównego Straży Granicznej. 3. Od orzeczenia dyscyplinarnego wydanego w pierwszej instancji przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, odwołanie przysługuje do Komendanta Głównego Straży Granicznej. 4. Od orzeczenia dyscyplinarnego wydanego w pierwszej instancji przez Komendanta Głównego Straży Granicznej odwołanie przysługuje do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 5. Na orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne funkcjonariuszom przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego, przesłanki wymierzania kar, ich wykonywanie, tryb odwoływania się od kar, a także właściwość przełożonych w sprawach dyscyplinarnych, uwzględniając zakres władzy dyscyplinarnej przełożonych, przypadki, w których postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, czas trwania postępowania dyscyplinarnego, prawa obwinionego, podstawy zawieszania postępowania oraz okoliczności jego wznawiania, rodzaje wydanych orzeczeń, a także dokumenty wymagane w tych sprawach.\"; 111) w art. 137: a) w ust. 1 wyrazy \"w art. 141\" zastępuje się wyrazami \"w art. 136b ust. 1\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jeżeli funkcjonariusz z powodu nieobecności w służbie nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się funkcjonariusza do służby.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się przy wymierzaniu kary dyscyplinarnej w wyniku wznowienia postępowania dyscyplinarnego, pod warunkiem że kara ta nie jest wyższa od kary dyscyplinarnej wymierzonej w postępowaniu, które zostało wznowione.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku, gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo albo wykroczenie, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa albo wykroczenia.\"; 112) po art. 137 dodaje się art. 137a w brzmieniu: \"Art. 137a. 1. Zatarcie kary dyscyplinarnej polega na uznaniu kary za niebyłą, usunięciu z akt osobowych funkcjonariusza orzeczenia o ukaraniu oraz uczynieniu nieczytelnym zapisu o karalności. 2. Kary dyscyplinarne ulegają zatarciu po upływie następujących okresów od dnia ich wykonania: 1) 6 miesięcy - kary, o których mowa w art. 136 ust. 1 pkt 1 i ust. 3, 2) 12 miesięcy - kary, o których mowa w art. 136 ust. 1 pkt 2-4, 3) 24 miesięcy - kary, o których mowa w art. 136 ust. 1 pkt 5-7, 4) 36 miesięcy - kara, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 8. 3. Kara dyscyplinarna, w przypadku wykazania przez funkcjonariusza odwagi lub szczególnych osiągnięć w wykonywaniu zadań służbowych może ulec zatarciu przed upływem okresów, o których mowa w ust. 2. Okresy te mogą być skrócone nie więcej niż o jedną trzecią. 4. Jeżeli funkcjonariusz zostanie ponownie ukarany przed zatarciem poprzednio wymierzonej kary dyscyplinarnej, okres wymagany do zatarcia tej kary liczy się od dnia wykonania nowej kary. 5. W przypadku określonym w art. 136 ust. 4, zatarcie kar następuje z upływem terminu przewidzianego dla kary surowszej.\"; 113) w art. 138 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne prowadzone przeciwko funkcjonariuszowi, za czyn będący wykroczeniem podlegającym rozpoznaniu w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, zostanie umorzone w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby, właściwość do rozpoznania sprawy przechodzi na organ powołany do rozstrzygania w sprawach o wykroczenia.\"; 114) skreśla się art. 141; 115) skreśla się art. 142; 116) art. 143 otrzymuje brzmienie: \"Art. 143. Komendant Główny Straży Granicznej określi, w drodze zarządzenia, po zasięgnięciu opinii związku zawodowego funkcjonariuszy Straży Granicznej, zasady etyki zawodowej funkcjonariuszy, uwzględniając w szczególności zasady określone w rozdziale 3.\"; 117) skreśla się art. 146a; 118) po art. 147a dodaje się art. 147b w brzmieniu: \"Art. 147b. 1. Kto będąc obowiązany do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 91a, podaje w nim nieprawdę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5. 2. W przypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w ust. 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.\"; 119) art. 153 otrzymuje brzmienie: \"Art. 153. 1. Poborowego skierowanego za jego zgodą do służby w Straży Granicznej mianuje się funkcjonariuszem w służbie kandydackiej na okres równy okresowi zasadniczej służby wojskowej. 2. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej mogą pełnić służbę graniczną, prowadzić działania graniczne i wykonywać czynności administracyjno-porządkowe. Funkcjonariusze ci pełnią służbę w systemie skoszarowanym. 3. W przypadku wyrażenia zgody na pełnienie służby przygotowawczej w Straży Granicznej przez funkcjonariusza pełniącego służbę kandydacką, Komendant Główny Straży Granicznej na wniosek komendanta oddziału Straży Granicznej, może skrócić okres służby kandydackiej o jedną trzecią. 4. Okres służby kandydackiej zalicza się do okresu służby przygotowawczej, jeżeli przerwa pomiędzy służbą kandydacką a podjęciem służby przygotowawczej nie przekracza trzech miesięcy. 5. Przepisy rozdziałów 8, 10, 11, 13 i 14, dotyczące funkcjonariuszy w służbie przygotowawczej, stosuje się również do funkcjonariuszy w służbie kandydackiej, z wyjątkiem przepisów art. 72, 77 ust. 6, art. 86, 87 ust. 4, art. 112 ust. 1, art. 117, 118, 119 ust. 4 i art. 124. 6. Funkcjonariuszowi w służbie kandydackiej przysługuje w okresie tej służby prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze łącznie 20 dni kalendarzowych. 7. Funkcjonariuszowi w służbie kandydackiej przysługuje zwrot kosztów podróży na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży i z powrotem. 8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki zwrotu kosztów podróży, o których mowa w ust. 7. Rozporządzenie powinno określić rodzaje środków transportu, którymi przejazd uprawnia do zwrotu kosztów podróży, podstawę obliczania należności z tego tytułu oraz terminy ich wypłaty. 9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, organizację służby w systemie skoszarowanym oraz sposoby jej pełnienia. Rozporządzenie powinno określić podmioty właściwe w sprawach organizacji służby w systemie skoszarowanym, dzienny tok służby oraz rodzaje przepustek przysługujących funkcjonariuszom.\"."}
{"id":"2001_498_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz.U. Nr 78, poz. 461, z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 43, poz. 271 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) w art. 11 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 wyrazy \"ochrony granicy państwowej\" zastępuje się wyrazami \"Straży Granicznej\"; 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie niewykonywania obowiązków określonych w ust. 1 i 2 właściwy organ Straży Granicznej może zlecić oczyszczenie tych gruntów i lasów innym podmiotom. Przepis art. 10 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.\"; 3) w ust. 4 wyrazy \"z budżetu wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"ze środków zaplanowanych na funkcjonowanie Straży Granicznej\"."}
{"id":"2001_498_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, o której mowa w art. 1, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_498_38","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 38. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz stażu służby, jakim powinien odpowiadać funkcjonariusz na określonym stanowisku służbowym, uwzględniając rodzaj służby i stanowisk, warunki uzyskania wykształcenia zawodowego, jak również okresy zaliczane do stażu służby wskazujące na posiadanie odpowiedniego doświadczenia zawodowego.\"; 35) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb okresowego opiniowania funkcjonariuszy oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii służbowych, uwzględniając terminy i okoliczności powodujące sporządzanie opinii, kryteria, na podstawie których są sporządzane opinie, skalę ocen i przesłanki, które uwzględnia się w procesie opiniowania, właściwość przełożonych w zakresie wydawania i rozpatrywania odwołań od opinii, a także wzór kwestionariusza opinii służbowej.\"; 36) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Funkcjonariusza zwolnionego lub odwołanego z zajmowanego stanowiska można przenieść do dyspozycji właściwego przełożonego, jeżeli przewiduje się wyznaczenie go na inne stanowisko służbowe albo zwolnienie ze służby. Okres pozostawania funkcjonariusza w dyspozycji nie może być dłuższy niż 1 rok. 2. W okresie pozostawania w dyspozycji funkcjonariusz nie wykonuje obowiązków służbowych zachowując prawo do uposażenia i innych świadczeń przysługujących na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. 3. Funkcjonariusz przeniesiony do dyspozycji jest obowiązany do podjęcia obowiązków służbowych w każdym czasie na polecenie właściwego przełożonego. 4. Okres pozostawania funkcjonariusza w dyspozycji wlicza się do okresu służby, od którego zależą uprawnienia funkcjonariuszy. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, przełożonych właściwych do przenoszenia funkcjonariuszy do dyspozycji, rodzaje stanowisk, na których możliwe jest przeniesienie do dyspozycji, warunki i tryb przenoszenia oraz sposób pełnienia służby w tym okresie. Rozporządzenie powinno określić sposób pełnienia służby, uwzględniając posiadane przez funkcjonariusza kwalifikacje oraz predyspozycje do pełnienia służby na określonym stanowisku służbowym.\"; 37) w art. 40: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Funkcjonariusz może być oddelegowany na niezbędny okres, za jego pisemną zgodą, do pełnienia służby poza granicami państwa, w ramach wykonywania zadań określonych w umowach międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską.\", b) w ust. 2: - w pkt 1 po wyrazie \"państwa\" dodaje się wyrazy \"i poza jego granicami\", - w pkt 2 wyraz \"obszaru\" zastępuje się wyrazami \"terytorialnego zasięgu\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, należności i świadczenia przysługujące funkcjonariuszom oddelegowanym do pełnienia służby poza granicami państwa, uwzględniając rodzaje i warunki wykonywanych przez funkcjonariusza zadań.\"; 38) w art. 41: a) w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"W okresie tym funkcjonariuszowi przysługuje uposażenie stosownie do powierzonego stanowiska, lecz nie niższe od dotychczasowego.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Funkcjonariusza można oddelegować do wykonywania pracy poza Strażą Graniczną.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb oddelegowania, przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń przysługujących funkcjonariuszowi w czasie oddelegowania, uwzględniając charakter zadań służbowych wykonywanych poza Strażą Graniczną, do których funkcjonariusz może być oddelegowany, podmioty uprawnione do występowania z wnioskiem o oddelegowanie funkcjonariusza, sposób wyrażania przez niego zgody na oddelegowanie, tryb postępowania w przypadku zmiany warunków oddelegowania, uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza, w szczególności w zakresie ustalania i wypłaty uposażenia oraz prawa do urlopu, a także tryb i sposób odwołania funkcjonariusza z oddelegowania.\"; 39) w art. 42: a) w ust. 2 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) upływu okresu jednego roku pozostawania w dyspozycji, gdy nie ma możliwości mianowania go na równorzędne stanowisko służbowe.\", b) skreśla się ust. 4; 40) w art. 43: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych na okres nie dłuższy niż 3 miesiące w razie jego tymczasowego aresztowania lub wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. Jeżeli okres tymczasowego aresztowania jest dłuższy niż 3 miesiące, zawieszenie ulega z mocy prawa przedłużeniu do czasu zakończenia tymczasowego aresztowania.\", b) w ust. 2 wyraz \"oraz\" zastępuje się wyrazem \"lub\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb zawieszania funkcjonariuszy w czynnościach służbowych, uwzględniając przełożonych właściwych do zawieszania funkcjonariuszy w czynnościach służbowych, sposób wnoszenia odwołań oraz terminy ich rozpatrywania.\"; 41) w art. 44 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Funkcjonariusz obowiązany jest poddać się badaniom zleconym przez komisję, w tym również badaniom specjalistycznym, psychologicznym i dodatkowym, a gdy zachodzi potrzeba - obserwacji w zakładzie opieki zdrowotnej.\"; 42) w art. 45: a) w ust. 1: - w pkt 4 wyraz \"wyrokiem\" zastępuje się wyrazem \"orzeczeniem\", - w pkt 5 wyraz \"utraty\" zastępuje się wyrazami \"zrzeczenia się\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadkach: 1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy, 2) skazania prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo inne niż określone w ust. 1 pkt 4, 3) powołania do innej służby państwowej, a także objęcia funkcji z wyboru w organach samorządu terytorialnego, 4) nabycia prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej, 5) gdy wymaga tego ważny interes służby, 6) niewyrażenia zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn określonych w art. 42 ust. 2, 7) rozformowania jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub zmniejszenia jej stanu etatowego, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do innej jednostki lub na niższe stanowisko nie jest możliwe, 8) upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, 9) dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na badanie lub obserwację w zakładzie opieki zdrowotnej, wyznaczone zgodnie z art. 44 ust. 2, chyba że skierowanie do komisji nastąpiło na prośbę funkcjonariusza.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Zwolnienie funkcjonariusza przeniesionego do dyspozycji, w przypadku określonym w art. 42 ust. 2 pkt 5, w razie niewyrażenia przez funkcjonariusza zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe następuje po upływie 6 miesięcy.\"; 43) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. 1. Stosunek służbowy wygasa w przypadku: 1) śmierci funkcjonariusza, 2) stwierdzenia zaginięcia funkcjonariusza. 2. Rozkaz personalny o wygaśnięciu stosunku służbowego wydaje się na podstawie skróconego aktu zgonu albo ostatecznej decyzji ministra właściwego do spraw wewnętrznych o stwierdzeniu zaginięcia funkcjonariusza.\"; 44) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. 1. Uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby w Straży Granicznej z powodu jej niezgodności z prawem stanowi podstawę przywrócenia do służby na stanowisko równorzędne. 2. Jeżeli zwolniony funkcjonariusz w ciągu 7 dni od przywrócenia do służby nie zgłosi pisemnie gotowości niezwłocznego jej podjęcia, stosunek służbowy ulega rozwiązaniu. Przepis art. 45 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. Prawo do uposażenia powstaje z dniem podjęcia służby, chyba że po zgłoszeniu się do służby zaistniały okoliczności usprawiedliwiające niepodjęcie tej służby. 4. Funkcjonariuszowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres 6 miesięcy i nie mniej niż za 1 miesiąc. 5. W zakresie innych praw niż określone w ust. 1-4, wynikających ze stosunku służbowego, okres, za który przyznano świadczenie pieniężne, uważa się za równorzędny ze służbą. Okresu pozostawania poza służbą nie uważa się za przerwę w służbie, której skutkiem byłaby utrata uprawnień uzależnionych od nieprzerwanej służby.\"; 45) w art. 47: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 i ust. 2 pkt 1 i 3-7 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemne wystąpienie ze służby.\", b) w ust. 2 wyrazy \"3 miesięcy\" zastępuje się wyrazami \"1 miesiąca\"; 46) w art. 48 w ust. 1 wyrazy \"w art. 45 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 2,3,5 i 7\" zastępuje się wyrazami \"w art. 45 ust. 1 pkt 3 i 4, ust. 2 pkt 2,3,5 i 7 oraz ust. 3\"; 47) w art. 50 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane, które należy podać w świadectwie służby oraz w opinii o służbie, a także tryb wydawania i dokonywania sprostowań świadectw służby oraz odwoływania się od opinii o służbie, uwzględniając przełożonych właściwych w sprawach świadectw służby i opinii o służbie, informacje, które zamieszczane są w świadectwie służby na życzenie funkcjonariusza oraz wzór formularza świadectwa służby.\"; 48) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu: \"Art. 50a. Komendant Główny Straży Granicznej określi, w drodze zarządzenia, sposób prowadzenia przez przełożonych dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem służbowym funkcjonariuszy, sposób prowadzenia akt osobowych oraz wzory dokumentów w tych sprawach w zakresie nieuregulowanym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy. Zarządzenie powinno określić sposób zakładania akt osobowych funkcjonariuszy, rodzaje gromadzonych w nich dokumentów oraz sposób ich ewidencjonowania.\"; 49) w art. 53: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na stopnie chorążych Straży Granicznej mianuje Komendant Główny Straży Granicznej.\", b) w ust. 2: - w zdaniu pierwszym wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw wewnętrznych\", - w zdaniu drugim wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 50) w art. 55: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"lub zdał egzamin oficerski bez odbycia przeszkolenia\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, zakres oraz sposób prowadzenia przeszkolenia specjalistycznego, o którym mowa w ust. 1. Rozporządzenie powinno określić formy, w jakich prowadzone jest przeszkolenie, sposób składania egzaminu, a także jednostki organizacyjne prowadzące przeszkolenie.\"; 51) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz w zależności od opinii służbowej. Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w stopniu: - kaprala (mata) - 1 roku, - starszego kaprala (starszego mata) - 1 roku, - plutonowego (bosmanmata) - 2 lat, - starszego plutonowego (starszego bosmanmata)- 2 lat, - sierżanta (bosmana) - 2 lat, - starszego sierżanta (starszego bosmana) - 2 lat, - sierżanta sztabowego (bosmana sztabowego) - 2 lat, - młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki) - 3 lat, - chorążego (chorążego marynarki) - 3 lat, - starszego chorążego (starszego chorążego marynarki) - 3 lat, - młodszego chorążego sztabowego (młodszego chorążego sztabowego marynarki) - 3 lat, - chorążego sztabowego (chorążego sztabowego marynarki) - 4 lat, - podporucznika (podporucznika marynarki) - 3 lat, - porucznika (porucznika marynarki) - 4 lat, - kapitana (kapitana marynarki) - 4 lat, - majora (komandora podporucznika) - 3 lat, - podpułkownika (komandora porucznika) - 4 lat.\"; 52) w art. 57 w ust. 1 skreśla się zdanie drugie; 53) w art. 58 w ust. 3: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, 2) prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych,\", b) w pkt 3 wyrazy \"z niskich pobudek\" zastępuje się wyrazami \"w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie\"; 54) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. O obniżeniu lub utracie stopnia w przypadkach określonych w ustawie orzeka organ właściwy do mianowania na ten stopień, z tym że o utracie stopnia podporucznika orzeka minister właściwy do spraw wewnętrznych, a o utracie stopnia generała Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.\"; 55) w art. 60: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) prawomocnego orzeczenia pozbawienia praw publicznych albo\", - w pkt 2 wyrazy \"z niskich pobudek\" zastępuje się wyrazami \"w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie\", b) w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\", a wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw wewnętrznych\"; 56) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. 1. Osobę przyjmowaną do służby i posiadającą stopień wojskowy, policyjny, Urzędu Ochrony Państwa, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Więziennej mianuje się na stopień obowiązujący w Straży Granicznej, równorzędny z posiadanym stopniem. 2. Mianowanie osoby posiadającej stopień wojskowy, policyjny, Urzędu Ochrony Państwa, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Więziennej może być uzależnione od odbycia przeszkolenia wymaganego w Straży Granicznej do mianowania na dany stopień. 3. Osobę przyjmowaną do służby i posiadającą stopień wojskowy podporucznika, stopień policyjny podkomisarza, stopień podporucznika Urzędu Ochrony Państwa, stopień podporucznika Biura Ochrony Rządu, stopień młodszego kapitana Państwowej Straży Pożarnej lub stopień podporucznika Służby Więziennej, na stopień podporucznika w Straży Granicznej mianuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 4. Osobę przyjmowaną do służby i posiadającą inny niż wymieniony w ust. 3 stopień Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Więziennej na równorzędny stopień w Straży Granicznej mianuje Komendant Główny Straży Granicznej.\"; 57) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie, uwzględniając podmioty uprawnione do składania wniosków oraz do mianowania na określone stopnie, terminy dokonywania mianowań, wzór wniosku o mianowanie, a także sposób ogłaszania o utracie stopnia w przypadkach określonych w art. 58 ust. 3.\"; 58) w art. 63 : a) w ust. 2 wyrazy \"rozkazu lub polecenia\" zastępuje się wyrazami \"rozkazu lub innego polecenia\", b) w ust. 3 wyrazy \"rozkazu lub polecenia\" zastępuje się wyrazami \"rozkazu lub innego polecenia\", a po wyrazie \"powinien\" dodaje się wyrazy \"w formie pisemnej\"; 59) w art. 65: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki przyznawania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie. Rozporządzenie powinno określić podstawę obliczania równoważnika pieniężnego, przedmioty za które równoważnik ten przysługuje, przypadki, w których równoważnik nie przysługuje lub w których wypłata równoważnika jest zawieszana, warunki zwrotu i termin wypłaty równoważnika oraz podmioty właściwe w tych sprawach.\", b) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory, normy oraz zasady noszenia umundurowania, a także wzory oznak i emblematów, uwzględniając rodzaj noszonego przez funkcjonariusza umundurowania, opis poszczególnych części umundurowania oraz sposób noszenia emblematów, odznaki, oznak i symbolu oraz przypadki, w których funkcjonariusz obowiązany jest zwrócić przedmioty umundurowania lub ich równowartość.\"; 60) w art. 66 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Funkcjonariusz przy wykonywaniu czynności administracyjnoporządkowych jest obowiązany okazać na żądanie legitymację służbową lub znak identyfikacyjny w sposób umożliwiający odczytanie i zanotowanie danych w nim zawartych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i wzory legitymacji służbowych, znaków identyfikacyjnych oraz innych dokumentów służbowych funkcjonariuszy, szczegółowy sposób posługiwania się nimi i dokonywania w nich zmian oraz podmioty właściwe do ich wydawania. Rozporządzenie powinno określić wzory dokumentów oraz znaków identyfikacyjnych w sposób umożliwiający odczytanie i odnotowanie przez osobę zainteresowaną danych w nich zawartych .\"; 61) w art. 68 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przynależność do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo międzynarodowych wymaga zezwolenia Komendanta Głównego Straży Granicznej.\"; 62) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których funkcjonariusz otrzymuje wyżywienie, oraz normy wyżywienia, uwzględniając rodzaj pełnionej służby oraz szczególne warunki jej pełnienia. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, przypadki otrzymywania i wysokość równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie, uwzględniając warunki otrzymywania, rodzaje oraz stawki zasadniczych i dodatkowych norm wyżywienia oraz napojów, a także podstawy obliczania wysokości równoważnika pieniężnego.\"; 63) art. 77 otrzymuje brzmienie: \"Art. 77. 1. Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny przysługuje prawo przejazdu na koszt właściwego organu Straży Granicznej środkami publicznego transportu zbiorowego raz w roku, do jednej z obranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki przejazdu na koszt organu, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając warunki i sposób rozliczania kosztów przejazdu oraz rodzaje środków transportu, którymi ma być dokonywany przejazd. 3. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu, osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania zryczałtowanego równoważnika pieniężnego, uwzględniając tryb wypłaty równoważnika w razie niewykorzystania przysługującego przejazdu, w tym ustalania jego wysokości oraz przypadki kiedy równoważnik nie przysługuje. 5. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 3, nie przysługuje funkcjonariuszowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, na podstawie odrębnych przepisów. 6. Osobom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznawane także inne świadczenia socjalne i bytowe. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje świadczeń, o których mowa w ust. 6, uwzględniając zakres podmiotowy świadczeń socjalnych, warunki korzystania z tych świadczeń, sposób ich realizacji, a w przypadku świadczeń finansowych ich wysokość, sposób obliczania, terminy rozliczeń oraz wypłaty.\"; 64) art. 79 skreśla się; 65) art. 80 skreśla się; 66) w art. 81: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \" , 79 i 80\", b) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy \"a ukończenie 24 lat\" zastępuje się wyrazami \"a ukończenie 25 lat\", - w pkt 2 wyrazy \"inwalidami I lub II grupy\" zastępuje się wyrazami \"osobami całkowicie niezdolnymi do pracy\"; 67) w art. 82 wyrazy \"w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin\" zastępuje się wyrazami \"w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych\"; 68) w art. 83 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się także do funkcjonariuszy \" mężczyzn w zakresie, w jakim pracownicy mogą korzystać ze szczególnych uprawnień przewidzianych dla pracownic. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni, z uprawnień może korzystać tylko jedno z nich.\"; 69) w art. 84 skreśla się ust. 2-4 oraz oznaczenie ust. 1; 70) w art. 85 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) właściwość organów i jednostek organizacyjnych Straży Granicznej w sprawach wynikających ze stosunku służbowego funkcjonariuszy oraz tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając rodzaje i zakres spraw osobowych podległych poszczególnym organom i jednostkom Straży Granicznej oraz sposób postępowania w sprawach związanych z nawiązaniem i rozwiązaniem stosunku służbowego, a także jego zmianą, 2) szczegółowy zakres obowiązków funkcjonariuszy wynikający ze stosunku służbowego oraz podstawy, zakres i tryb udzielania funkcjonariuszom zwolnień od zajęć służbowych, uwzględniając rodzaje zdarzeń dotyczących osoby funkcjonariusza, o których, ze względu na ich wpływ na treść stosunku służbowego, funkcjonariusz obowiązany jest poinformować właściwego przełożonego oraz sposób postępowania w tych przypadkach, okoliczności usprawiedliwiające nieobecność w służbie i sposób jej usprawiedliwiania, okoliczności uzasadniające udzielanie zwolnień od zajęć służbowych, warunki udzielania zwolnień, okresy, na które zwolnienia mogą być udzielone i właściwość przełożonych w tym zakresie, a także częstotliwość przeprowadzania badań lekarskich funkcjonariuszy.\"; 71) w art. 86 w ust. 1 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy.\"; 72) w art. 87: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Funkcjonariuszowi odwołanemu z urlopu przysługuje zwrot kosztów przejazdu spowodowanych odwołaniem, według zasad ustalonych w przepisach o należnościach służbowych w przypadkach przeniesienia lub delegowania, jak również innych poniesionych kosztów.\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb zwrotu kosztów przejazdu i innych poniesionych kosztów przysługujących funkcjonariuszowi w razie odwołania z urlopu, z uwzględnieniem norm określonych dla przenoszonych lub delegowanych funkcjonariuszy, udokumentowanych opłat dokonanych przez funkcjonariusza, a które nie zostały wykorzystane w związku z odwołaniem z urlopu, jak również opłat dokonanych na członków rodziny, o których mowa w art. 81, jeżeli odwołanie funkcjonariusza z urlopu spowodowało także ich powrót.\"; 73) art. 88 otrzymuje brzmienie: \"Art. 88. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić płatne urlopy dodatkowe dla funkcjonariuszy w wymiarze do 15 dni kalendarzowych rocznie, uwzględniając pełnienie służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo osiągnięcie określonego wieku lub stażu służby, albo szczególne właściwości służby.\"; 74) art. 90 otrzymuje brzmienie: \"Art. 90. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi , w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania funkcjonariuszom urlopów, tryb postępowania w tych sprawach oraz wymiar urlopów, o których mowa w art. 88 i 89, uwzględniając okres służby, wiek funkcjonariuszy, przypadki warunków szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia oraz stopnie szkodliwości wpływające na wymiar urlopu dodatkowego.\"; 75) w art. 91 dotychczasową treść oznaczyć jako ust. 1 i dodać ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, określi w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania wyróżnień funkcjonariuszom, uwzględniając podmioty właściwe w tych sprawach, sposób i terminy przyznawania wyróżnień, okoliczności w których wyróżnienia nie mogą być przyznawane oraz wzory dokumentów w tych sprawach.\"; 76) po art. 91 dodaje się art. 91a w brzmieniu: \"Art. 91a. 1. Funkcjonariusze oraz pracownicy Straży Granicznej są obowiązani złożyć oświadczenie o stanie majątkowym swoim, swoich małżonków oraz osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym przy nawiązaniu lub rozwiązaniu stosunku służbowego lub stosunku pracy oraz na żądanie Komendanta Głównego Straży Granicznej lub właściwych komendantów oddziałów Straży Granicznej. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach oświadczeń, o których mowa w ust. 1, a także wzór oświadczenia wraz z objaśnieniami co do miejsca i terminu jego składania oraz odpowiedzialności za podanie informacji niezgodnych ze stanem faktycznym. Rozporządzenie powinno określić zakres danych objętych oświadczeniem dotyczących małżonka oraz osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem lub pracownikiem.\"; 77) w art. 92: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Jeżeli w miejscowości, w której funkcjonariusz pełni służbę lub w miejscowości pobliskiej nie ma możliwości zrealizowania prawa, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz może otrzymać tymczasową kwaterę na okres pełnienia służby w tej miejscowości.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Miejscowością pobliską, o której mowa w ust. 1, jest miejscowość, z której czas dojazdu do miejsca pełnienia służby i z powrotem środkami publicznego transportu zbiorowego, zgodnie z rozkładem jazdy, łącznie z przesiadkami lub środkami transportu Straży Granicznej nie przekracza łącznie w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji (przystanku) położonej najbliżej miejsca zamieszkania do stacji (przystanku) położonej najbliżej miejsca pełnienia służby, bez uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe.\"; 78) w art. 93 w pkt 3 wyraz \"inwalidztwo\" zastępuje się wyrazami \"niezdolność do pracy\"; 79) w art. 94: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw wewnętrznych\", a wyrazy Ministrowi Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na kwatery tymczasowe przeznacza się lokale mieszkalne albo pomieszczenia mieszkalne w należytym stanie technicznym i sanitarnym, które znajdują się w budynkach na terenie zamkniętym lub w budynkach przeznaczonych na cele służbowe.\", c) skreśla się ust. 3-5; 80) w art. 95 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania i zwracania równoważnika, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając osoby uprawnione do jego otrzymania, wysokość równoważnika, wzory wymaganych dokumentów, podmioty właściwe do jego przyznania i wypłaty lub odmowy przyznania oraz sposób postępowania w przypadku wystąpienia zbiegu uprawnień do jego otrzymania.\"; 81) w art. 96 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz warunki przyznawania i zwracania równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając osoby uprawnione do jego otrzymania, wysokość równoważnika, wzory wymaganych dokumentów, podmioty właściwe do jego przyznania i wypłaty lub odmowy przyznania oraz sposób postępowania w przypadku wystąpienia zbiegu uprawnień do jego otrzymania.\"; 82) w art. 97: a) w ust. 2 wyrazy \"państwowymi środkami komunikacji\" zastępuje się wyrazami \"środkami publicznego transportu zbiorowego\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki, tryb oraz terminy zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności ich wysokość w odniesieniu do cen biletów za przejazd koleją lub autobusem.\"; 83) w art. 98 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania oraz warunki przyznawania, cofania oraz zwracania pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając przypadki, w których pomoc ta jest przyznawana, cofana lub podlega zwrotowi, jak również sposób obliczania wysokości pomocy finansowej przyznawanej lub orzekanej do zwrotu, a także rodzaje dokumentów wymaganych przy ubieganiu się o przyznanie tej pomocy.\"; 84) w art. 101 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkalnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, warunki przydziału i opróżniania oraz normy zaludnienia lokali mieszkalnych, o których mowa w art. 94, warunki przydziału i opróżniania tymczasowych kwater, a także podmioty właściwe do wydawania decyzji w tych sprawach, uwzględniając funkcjonariuszy uprawnionych do otrzymania lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery, wzory wymaganych dokumentów i podmioty właściwe do wydawania decyzji w tych sprawach. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkalnictwa, oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a także sposób obliczania wysokości czynszu najmu za te lokale, uwzględniając warunki na jakich następuje najem lokalu oraz podstawy ustalania wysokości czynszu za najem tych lokali.\"; 85) art. 105 otrzymuje brzmienie: \"Art. 105. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, stawki i grupy uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy, zaszeregowanie stanowisk służbowych do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego oraz stopni etatowych, a także zasady wzrostu tego uposażenia z tytułu wysługi lat, uwzględniając stawki i grupy uposażenia zasadniczego, charakter i rodzaje stanowisk służbowych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej, a także przyporządkowanie stanowisk do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego oraz odpowiadające tym stanowiskom stopnie etatowe, jak również zasady wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat.\"; 86) art. 106 otrzymuje brzmienie: \"Art. 106. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, uwzględniając okresy służby w Straży Granicznej, Urzędzie Ochrony Państwa, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej, Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Straży Granicznej, okresy zakończonego zatrudnienia, a także inne okresy wliczane na mocy odrębnych przepisów do okresu pracy, jak również okoliczności wyłączające zaliczenie okresu służby lub pracy do wysługi lat, podmioty właściwe do ich zaliczania oraz sposób dokumentowania tych okresów.\"; 87) w art. 107 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Komendant Główny Straży Granicznej\"; 88) w art. 108 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania dodatków do uposażenia, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość, uwzględniając, okoliczności uzasadniające ich przyznanie oraz okresowe podwyższenie lub obniżenie, jak również rodzaje i wysokość dodatków przysługujących funkcjonariuszowi ze względu na szczególne właściwości, kwalifikacje, warunki albo miejsce pełnienia służby.\"; 89) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. 1. Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym są płatne miesięcznie z góry. 2. Wypłata uposażeń oraz innych należności pieniężnych następuje w formie bezpośredniej lub na rachunek w banku wskazanym w formie pisemnej przez funkcjonariusza, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach należność może być przesłana na adres wskazany przez funkcjonariusza. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, dodatki o charakterze stałym płatne z dołu, uwzględniając termin oraz tryb ich wypłacania.\"; 90) w art. 110 w ust. 1 po wyrazie \"zmiana\" dodaje się wyraz \"wysokości\"; 91) w art. 111 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) każda czynność przed kierownikiem jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, upoważnionym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia,\"; 92) w art. 112 w ust. 3 wyrazy \"nagrody i zapomogi\" zastępuje się wyrazami \"również nagrody i zapomogi, o których mowa w art. 114 ust. 1 i 2\"; 93) art. 114 otrzymuje brzmienie: \"Art. 114. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody uznaniowe i zapomogi. 2. Zapomogi mogą być przyznawane funkcjonariuszom w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci członka rodziny oraz innych zdarzeń powodujących istotne pogorszenie warunków materialnych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyznawania nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg, uwzględniając sposób ustalania okresu służby warunkującego nabycie prawa do nagrody rocznej, wysokość tej nagrody, przesłanki jej obniżenia i przypadki, kiedy nagroda nie przysługuje, termin wypłaty nagrody rocznej, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej, zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość funduszu na nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi dla funkcjonariuszy, uwzględniając jednostki organizacyjne Straży Granicznej, w których tworzy się fundusz, sposób ustalania wysokości środków finansowych przeznaczonych na nagrody i zapomogi, zasady zwiększania wysokości funduszu, a także sposób ustalania wielkości środków pozostających w dyspozycji kierowników jednostek organizacyjnych Straży Granicznej przeznaczonych na nagrody.\"; 94) w art. 115 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej oraz tryb jej obliczania i wypłacania, uwzględniając w szczególności okresy służby, pracy i nauki powodujące nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, sposób dokumentowania tych okresów, a także obliczania tej nagrody i postępowania w przypadku zbiegu prawa do kilku nagród oraz termin i sposób wypłacania nagrody .\"; 95) art. 116 otrzymuje brzmienie: \"Art. 116. 1. Za wykonywanie zadań zleconych wykraczających poza obowiązki służbowe, funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania wynagrodzenia za zadania określone w ust. 1, uwzględniając rodzaje wykonywanych prac, za które przysługuje dodatkowe wynagrodzenie, jego wysokość oraz terminy wypłaty. 3. Wynagrodzenie za dokonane przez funkcjonariuszy wynalazki, udoskonalenia techniczne i usprawnienia normują odrębne przepisy.\"; 96) art. 117 otrzymuje brzmienie: \"Art. 117. 1. W razie przeniesienia do pełnienia służby do innej miejscowości albo delegowania do czasowego pełnienia służby, funkcjonariuszowi przysługują należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, warunki oraz tryb przyznawania należności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając zakres podróży służbowej, sposoby obliczania czasu podróży służbowej oraz rodzaje należności i sposoby ustalania ich wysokości, a także terminy i tryb wypłaty należności i podmioty uprawnione do podejmowania decyzji w tych sprawach.\"; 97) po art. 117 dodaje się art. 117a i 117b w brzmieniu: \"Art. 117a. W zakresie odbywania przez funkcjonariuszy zagranicznych podróży służbowych stosuje się odpowiednio przepisy w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju."}
{"id":"2001_498_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. Przepisy art. 81 ust. 2 pkt 2, art. 93 pkt 3 oraz art. 121 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio do osób, które uzyskały prawo do I lub II grupy inwalidów przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r., o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz.U. Nr 100, poz. 461)."}
{"id":"2001_498_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. Przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się do spraw dyscyplinarnych niezakończonych prawomocnymi orzeczeniami dyscyplinarnymi w dniu jej wejścia w życie."}
{"id":"2001_498_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 17 i 18, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, 2) art. 1 pkt 97 w części dotyczącej art. 117b, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_498_9g","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 9g. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw, o których mowa w art. 9e ust. 1, albo ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej może zarządzić niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia się niezwłocznie właściwego miejscowo, ze względu na siedzibę organu zawiadamiającego, prokuratora okręgowego, który może nakazać zaniechanie czynności w każdym czasie. 3. Organ Straży Granicznej, o którym mowa w ust. 1, bieżąco informuje prokuratora okręgowego, o którym mowa w ust. 2, o wynikach przeprowadzonych czynności. 4. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane środki techniczne umożliwiające uzyskiwanie i utrwalanie treści informacji, w tym obrazu lub dźwięku. 5. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje publiczne oraz przedsiębiorcy są obowiązani dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu albo zastąpieniu w całości lub w części. 6. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego, Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej, za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej, przekazuje prokuratorowi okręgowemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1, w razie potrzeby z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się przepis art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów.\"; 19) po art. 10 dodaje się art. 10a i 10b w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Straż Graniczna, w zakresie swojej właściwości, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 9e, może uzyskiwać informacje, w tym także niejawnie, gromadzić je, sprawdzać oraz przetwarzać. 2. Straż Graniczna może pobierać, gromadzić i wykorzystywać w celach wykrywczych i identyfikacyjnych odciski linii papilarnych, zdjęcia oraz dane osobowe, w tym ujawniające pochodzenie etniczne, przynależność wyznaniową oraz dane o stanie zdrowia, osób podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, a także osób o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swą tożsamość, bez zgody i wiedzy osoby, której dane dotyczą. 3. Dane osobowe, o których mowa w ust. 2, z wyłączeniem danych ujawniających pochodzenie etniczne lub przynależność wyznaniową, przechowuje się, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, przez okres niezbędny do wykonania ustawowych zadań przez Straż Graniczną. Organy Straży Granicznej dokonują weryfikacji tych danych nie rzadziej niż co 10 lat od dnia uzyskania informacji. 4. Do przechowywania danych osobowych ujawniających pochodzenie etniczne lub przynależność wyznaniową osób skazanych za popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, nie stosuje się ograniczeń, o których mowa w ust. 3. 5. Dane osobowe ujawniające pochodzenie etniczne lub przynależność wyznaniową osób podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, które nie zostały skazane za te przestępstwa, podlegają komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu niezwłocznie po uprawomocnieniu się stosownego orzeczenia. 6. Straż Graniczna, w zakresie swojej właściwości, może uzyskiwać i przetwarzać informacje ze zbiorów danych prowadzonych przez organy władzy publicznej, w tym dane osobowe. Administratorzy danych gromadzonych w tych rejestrach są obowiązani do ich nieodpłatnego udostępniania funkcjonariuszom posiadającym upoważnienia, o których mowa w art. 9 ust. 1b. 7. Organy, o których mowa w ust. 6, mogą wyrazić pisemną zgodę na udostępnianie danych zgromadzonych w zbiorach jednostkom organizacyjnym Straży Granicznej, za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych, bez konieczności składania pisemnego wniosku, jeżeli jednostki te spełniają łącznie następujące warunki: 1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał, 2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania, 3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych zadań albo prowadzonej działalności."}
{"id":"2001_499_1","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb zgłaszania kandydatów na posłów i kandydatów na senatorów, przeprowadzania wyborów oraz warunki ważności wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, a także zasady prowadzenia i finansowania kampanii wyborczej."}
{"id":"2001_499_10","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W razie skrócenia kadencji Sejmu na mocy jego uchwały lub na mocy postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Prezydent zarządza wybory, wyznaczając ich datę na dzień przypadający nie później niż w ciągu 45 dni od dnia wejścia w życie uchwały Sejmu o skróceniu swojej kadencji lub od dnia ogłoszenia postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej o skróceniu kadencji Sejmu. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej o zarządzeniu wyborów podaje się do wiadomości publicznej i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej najpóźniej w 5 dniu od dnia jego podpisania. Przepis art. 9 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Wybory, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się w trybie i na zasadach określonych w ustawie, z tym że: 1) ustalone ustawą następujące terminy wykonania czynności wyborczych ulegają skróceniu: a) w art. 29 ust. 2, art. 30 ust. 3 oraz art. 44 ust. 2 - do 38 dnia przed dniem wyborów, b) w art. 30 ust. 4, art. 44 ust. 3, art. 96 ust. 3, art. 97 ust. 4 i 7 oraz art. 98 ust. 4 - do 35 dnia przed dniem wyborów, c) w art. 137 ust. 3 - do 40 dnia przed dniem wyborów, d) w art. 142 ust. 3 i art. 143 ust. 1 - do 25 dnia przed dniem wyborów, 2) terminy przewidziane w art. 102 ust. 3, art. 147 ust. 3 i art. 149 ust. 3 na wnoszenie i rozpatrywanie skarg lub odwołań skraca się do 2 dni, 3) losowania jednolitych numerów dla list komitetów wyborczych, o których mowa w art. 150 ust. 1 i art. 151 ust. 1, przeprowadza się jedynie dla list komitetów wyborczych, które w poprzednich wyborach nie zarejestrowały list kandydatów. Komitety, które uczestniczyły w poprzednich wyborach i w obecnych zarejestrowały swoje listy, zachowują numery wówczas im przyznane. Rozdział 4 Rejestr wyborców"}
{"id":"2001_499_100","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny komitetu wyborczego korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych. 2. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny koalicyjnego komitetu wyborczego oraz komitetu wyborczego wyborców muszą odróżniać się wyraźnie od nazw, skrótów nazw i symboli graficznych innych koalicyjnych komitetów wyborczych oraz komitetów wyborczych wyborców. 3. Nazwa i skrót nazwy komitetu wyborczego wyborców muszą odróżniać się wyraźnie, z zastrzeżeniem ust. 4, od nazw i skrótów nazw partii politycznych i organizacji społecznych wpisanych do ewidencji prowadzonych przez właściwy organ ewidencji. 4. Nazwa i skrót nazwy komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców zrzeszonych w zarejestrowanych organizacjach mniejszości narodowych mogą być tożsame z nazwą i skrótem nazwy tej organizacji. Przepis art. 134 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_101","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. Pełnomocnicy wyborczy komitetów wyborczych, o których mowa w art. 96 ust. 2 pkt 1, art. 97 ust. 6 pkt 1 i art. 98 ust. 2 pkt 1, zwani są dalej \"pełnomocnikami wyborczymi\"."}
{"id":"2001_499_102","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Jeżeli zawiadomienie: 1) o którym mowa w art. 96 ust. 2, 2) o którym mowa w art. 97 ust. 7, 3) o którym mowa w art. 98 ust. 4, spełnia warunki określone w ustawie, Państwowa Komisja Wyborcza w terminie 3 dni od dnia jego doręczenia postanawia o przyjęciu zawiadomienia. Postanowienie o przyjęciu zawiadomienia doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi wyborczemu. 2. Jeżeli zawiadomienie wykazuje wady, Państwowa Komisja Wyborcza, w terminie 3 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, wzywa pełnomocnika wyborczego do ich usunięcia w terminie 5 dni. W wypadku nieusunięcia wad w terminie Państwowa Komisja Wyborcza odmawia przyjęcia zawiadomienia. Postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej o odmowie przyjęcia zawiadomienia, wraz z uzasadnieniem, doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi wyborczemu. 3. Pełnomocnikowi wyborczemu służy prawo wniesienia skargi do Sądu Najwyższego na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej o odmowie przyjęcia zawiadomienia. Skargę wnosi się w terminie 3 dni od dnia doręczenia pełnomocnikowi wyborczemu postanowienia o odmowie przyjęcia zawiadomienia. 4. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę w składzie 7 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym, i wydaje orzeczenie w sprawie skargi w terminie 5 dni. Od orzeczenia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny. Orzeczenie doręcza się pełnomocnikowi wyborczemu i Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli Sąd Najwyższy uzna skargę pełnomocnika wyborczego za zasadną, Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie wydaje postanowienie o przyjęciu zawiadomienia."}
{"id":"2001_499_103","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Komitet wyborczy partii politycznej może wykonywać czynności wyborcze po wydaniu przez Państwową Komisję Wyborczą postanowienia o przyjęciu zawiadomienia, o którym mowa w art. 96 ust. 2. 2. Koalicyjny komitet wyborczy oraz komitet wyborczy wyborców mogą wykonywać czynności wyborcze po wydaniu przez Państwową Komisję Wyborczą postanowienia o przyjęciu zawiadomienia, o którym mowa odpowiednio w art. 97 ust. 7 albo w art. 98 ust. 4."}
{"id":"2001_499_104","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Odpowiedzialność za zobowiązania majątkowe: 1) komitetu wyborczego partii politycznej ponosi partia polityczna, która powołała komitet wyborczy, 2) koalicyjnego komitetu wyborczego ponoszą solidarnie partie polityczne wchodzące w skład koalicji wyborczej, 3) komitetu wyborczego wyborców ponoszą solidarnie osoby wchodzące w skład komitetu wyborczego."}
{"id":"2001_499_105","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" oraz podaje do wiadomości publicznej w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym informację o przyjęciu zawiadomień, o których mowa w art. 96 ust. 2, art. 97 ust. 7 oraz art. 98 ust. 4."}
{"id":"2001_499_106","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Komitet wyborczy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, ulega rozwiązaniu z mocy prawa: 1) po przyjęciu sprawozdania wyborczego komitetu przez Państwową Komisję Wyborczą albo 2) po bezskutecznym upływie terminu do wniesienia skargi, o której mowa w art. 123 ust. 1, albo 3) po wydaniu orzeczenia, o którym mowa w art. 123 ust. 2, uwzględniającego skargę na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie odrzucenia sprawozdania. 2. Komitety wyborcze, którym przysługuje prawo do dotacji podmiotowej, o której mowa w art. 128, ulegają rozwiązaniu z mocy prawa po upływie 6 miesięcy od dnia otrzymania dotacji. 3. Komitet wyborczy może ulec rozwiązaniu przed dniem wyborów w trybie przepisów o jego utworzeniu. O rozwiązaniu komitetu zawiadamia się niezwłocznie Państwową Komisję Wyborczą, a jeżeli rozwiązanie komitetu nastąpiło po zarejestrowaniu kandydatów na posłów lub kandydatów na senatorów - także właściwą okręgową komisję wyborczą. Rozdział 13 Finansowanie kampanii wyborczej"}
{"id":"2001_499_107","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. Finansowanie kampanii wyborczej jest jawne."}
{"id":"2001_499_108","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. Wydatki ponoszone przez komitety wyborcze w związku z zarządzonymi wyborami są pokrywane z ich źródeł własnych."}
{"id":"2001_499_109","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Za gospodarkę finansową komitetu wyborczego odpowiedzialny jest i prowadzi ją jego pełnomocnik finansowy. 2. Pełnomocnikiem finansowym nie może być: 1) kandydat na posła albo kandydat na senatora, 2) pełnomocnik wyborczy, 3) funkcjonariusz publiczny w rozumieniu art. 115 § 13 Kodeksu karnego. 3. Można być pełnomocnikiem finansowym tylko jednego komitetu wyborczego."}
{"id":"2001_499_11","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Stały rejestr wyborców obejmuje stale zamieszkałe na obszarze gminy osoby, którym przysługuje prawo wybierania. 2. Można być ujętym tylko w jednym rejestrze wyborców. 3. Rejestr wyborców służy do sporządzenia spisów wyborców dla wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej, dla wyborów do Sejmu i do Senatu oraz do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, a także do sporządzenia spisów osób uprawnionych do udziału w referendum ogólnokrajowym oraz lokalnym. 4. W rejestrze wyborców wymienia się nazwisko i imiona, imię ojca, datę urodzenia, numer ewidencyjny PESEL i adres zamieszkania wyborcy. 5. Rejestr wyborców prowadzi na bieżąco gmina jako zadanie zlecone. 6. Rejestr wyborców jest udostępniany, na pisemny wniosek, do wglądu w urzędzie gminy."}
{"id":"2001_499_110","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Komitet wyborczy może pozyskiwać i wydatkować środki jedynie na cele związane z wyborami. 2. Komitet wyborczy partii politycznej może pozyskiwać i wydatkować środki od dnia wydania przez Państwową Komisję Wyborczą postanowienia o przyjęciu zawiadomienia, o którym mowa w art. 96 ust. 2. 3. Koalicyjny komitet wyborczy i komitet wyborczy wyborców mogą pozyskiwać i wydatkować środki od dnia wydania przez Państwową Komisję Wyborczą postanowienia o przyjęciu zawiadomienia, o którym mowa odpowiednio w art. 97 ust. 7 albo w art. 98 ust. 4. 4. Zabrania się: 1) pozyskiwania środków przez komitet wyborczy po dniu wyborów, 2) wydatkowania środków przez komitet wyborczy po dniu złożenia sprawozdania, o którym mowa w art. 120."}
{"id":"2001_499_111","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Środki finansowe komitetu wyborczego partii politycznej mogą pochodzić jedynie z Funduszu Wyborczego tej partii tworzonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz.U. Nr 98, poz. 604, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...). 2. Koalicyjnemu komitetowi wyborczemu i komitetowi wyborczemu wyborców mogą być przekazywane środki finansowe jedynie przez osoby fizyczne, z zastrzeżeniem przepisów ust. 3-6 oraz art. 128. 3. Koalicyjny komitet wyborczy i komitet wyborczy wyborców nie mogą przyjmować środków finansowych pochodzących od: 1) osób fizycznych niemających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli polskich zamieszkałych za granicą, 2) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych. 5. Środki finansowe koalicyjnego komitetu wyborczego mogą pochodzić z tworzonych na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1, funduszy wyborczych partii politycznych wchodzących w skład koalicji wyborczej. 6. Komitet wyborczy wyborców może zaciągać kredyty bankowe na cele związane z wyborami."}
{"id":"2001_499_112","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Zabronione jest przekazywanie środków finansowych i wartości niepieniężnych przez jeden komitet wyborczy na rzecz innego komitetu wyborczego. 2. Zabronione jest przeprowadzanie przez komitet wyborczy zbiórek publicznych."}
{"id":"2001_499_113","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Środki finansowe komitetu wyborczego mogą być gromadzone wyłącznie na rachunku bankowym. 2. Środki finansowe mogą być wpłacane na rzecz komitetu wyborczego jedynie czekiem, przelewem lub kartą płatniczą. 3. Łączna suma wpłat od osoby fizycznej na rzecz jednego koalicyjnego komitetu wyborczego albo komitetu wyborczego wyborców nie może przekraczać 15-krotności najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników obowiązującego w dniu poprzedzającym dzień ogłoszenia postanowienia o zarządzeniu wyborów."}
{"id":"2001_499_114","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Komitety wyborcze mogą wydatkować na kampanię wyborczą wyłącznie kwoty ograniczone limitami: 1) okręgowym - ustalanym dla komitetu wyborczego, który zarejestrował kandydata lub kandydatów tylko w jednym okręgu wyborczym w wyborach do Sejmu lub do Senatu, albo 2) ponadokręgowym - ustalanym dla komitetu wyborczego, który zarejestrował kandydatów w więcej niż jednym okręgu wyborczym w wyborach do Sejmu lub do Senatu. 2. Wysokość limitu wyznaczona jest kwotą 1 złotego przypadającą na każdego wyborcę w kraju ujętego w rejestrze wyborców, z tym że: 1) limit okręgowy oblicza się poprzez podzielenie liczby wszystkich zarejestrowanych wyborców w kraju przez liczbę 560 i pomnożenie uzyskanego wyniku przez liczbę mandatów posłów lub senatorów wybieranych w danym okręgu wyborczym, w którym komitet zarejestrował swojego kandydata lub kandydatów, 2) limit ponadokręgowy dla danego komitetu stanowi sumę kwoty limitów okręgowych, o których mowa w pkt 1. 3. Państwowa Komisja Wyborcza, w terminie 14 dni od dnia zarządzenia wyborów do Sejmu, ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" i podaje do wiadomości publicznej w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym liczbę wyborców ujętych w rejestrach wyborców na terenie całego kraju według stanu na koniec kwartału poprzedzającego dzień ogłoszenia postanowienia o zarządzeniu wyborów do Sejmu."}
{"id":"2001_499_115","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. Wydatki komitetu wyborczego na kampanię wyborczą prowadzoną w formach i na zasadach właściwych dla reklamy, w tym w prasie w rozumieniu przepisów prawa prasowego, nie mogą przekraczać 80% limitu dla danego komitetu wyborczego ustalonego zgodnie z przepisami art. 114 ust. 1 pkt 1 albo pkt 2."}
{"id":"2001_499_116","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. W wypadku uzyskania nadwyżki pozyskanych środków na cele kampanii wyborczej nad poniesionymi wydatkami komitet wyborczy partii politycznej przekazuje ją na Fundusz Wyborczy tej partii politycznej tworzony na podstawie przepisów ustawy o partiach politycznych. Informację o przekazaniu nadwyżki pełnomocnik finansowy podaje do wiadomości publicznej w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym najpóźniej w terminie 30 dni od dnia przyjęcia sprawozdania wyborczego przez Państwową Komisję Wyborczą lub uwzględnienia skargi, o której mowa w art. 123 ust. 1. 2. W wypadku uzyskania nadwyżki pozyskanych środków na cele kampanii wyborczej nad poniesionymi wydatkami koalicyjny komitet wyborczy przekazuje ją na tworzone na podstawie przepisów ustawy o partiach politycznych fundusze wyborcze partii politycznych wchodzących w skład koalicji, w proporcji ustalonej w umowie koalicyjnej; w razie braku stosownych postanowień w umowie środki przekazuje się na rzecz instytucji charytatywnej. Informację o przekazaniu nadwyżki pełnomocnik finansowy podaje do wiadomości publicznej w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym najpóźniej w terminie 30 dni od dnia przyjęcia sprawozdania wyborczego przez Państwową Komisję Wyborczą lub uwzględnienia skargi, o której mowa w art. 123 ust. 1. 3. W wypadku uzyskania nadwyżki pozyskanych środków na cele kampanii wyborczej nad poniesionymi wydatkami, z uwzględnieniem dotacji, o której mowa w art. 128, komitet wyborczy wyborców jest obowiązany przekazać tę nadwyżkę na rzecz instytucji charytatywnej. Informację o przekazaniu nadwyżki pełnomocnik finansowy podaje do wiadomości publicznej w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym najpóźniej w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia sprawozdania wyborczego przez Państwową Komisję Wyborczą lub uwzględnienia skargi, o której mowa w art. 123 ust. 1."}
{"id":"2001_499_117","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. Wszelkie wezwania i informacje pisemne dostarczane przez koalicyjny komitet wyborczy i komitet wyborczy wyborców, mające na celu pozyskanie środków na wybory, muszą zawierać informację o treści przepisów art. 111 ust. 1-4, art. 113 ust. 2 i 3, art. 127, art. 223 pkt 3 i art. 224 pkt 3."}
{"id":"2001_499_118","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. Komitety wyborcze prowadzą rachunkowość na zasadach określonych odrębnymi przepisami dotyczącymi jednostek nieprowadzących działalności gospodarczej, z uwzględnieniem przepisów ustawy."}
{"id":"2001_499_119","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. Do finansowania komitetów wyborczych partii politycznych w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy ustawy o partiach politycznych. 2. Od dnia przyjęcia przez Państwową Komisję Wyborczą zawiadomienia, o którym mowa odpowiednio w art. 96 ust. 2 albo art. 97 ust. 7, do dnia wyborów partia polityczna, która samodzielnie utworzyła komitet wyborczy lub wchodzi w skład koalicji wyborczej, może prowadzić i finansować, wszelką agitację na rzecz upowszechniania celów programowych partii politycznej, wyłącznie na zasadach, w formach, w czasie i w miejscach określonych ustawą."}
{"id":"2001_499_12","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Wyborcy zameldowani na obszarze gminy na pobyt stały wpisywani są do rejestru wyborców z urzędu. 2. Wyborcy stale zamieszkali na obszarze gminy bez zameldowania na pobyt stały wpisywani są do rejestru, jeżeli złożą w tej sprawie w urzędzie gminy pisemny wniosek zawierający dane, o których mowa w art. 11 ust. 4, wraz ze wskazaniem adresu ostatniego zameldowania na pobyt stały poza obszarem gminy. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do wyborcy nigdzie niezamieszkałego, przebywającego stale na obszarze gminy. 4. Wyborcy stale zamieszkali na obszarze gminy pod innym adresem aniżeli adres ich zameldowania na pobyt stały na obszarze tej gminy mogą być wpisani do rejestru wyborców pod adresem stałego zamieszkania, jeżeli złożą w tej sprawie w urzędzie gminy wniosek zawierający dane, o których mowa w art. 11 ust. 4, wraz ze wskazaniem adresu ostatniego zameldowania na pobyt stały na obszarze gminy."}
{"id":"2001_499_120","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Pełnomocnik finansowy, w terminie 3 miesięcy od dnia wyborów, przedkłada Państwowej Komisji Wyborczej sprawozdanie o przychodach, wydatkach i zobowiązaniach finansowych komitetu, w tym o uzyskanych kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania, wraz z opinią biegłego rewidenta i raportem, zwane dalej \"sprawozdaniem wyborczym\". 2. Biegłego rewidenta, o którym mowa w ust. 1, wybiera Państwowa Komisja Wyborcza spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów w liczbie uzgodnionej z Państwową Komisją Wyborczą. 3. Koszty sporządzenia opinii i raportu, o których mowa w ust. 1, pokrywane są z budżetu państwa w części Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania wyborczego oraz szczegółowy zakres zawartych w nim informacji, a także wykaz rodzajów dokumentów, jakie należy załączyć do sprawozdania, tak aby umożliwiały weryfikację podanych w sprawozdaniu informacji. 5. Do wydatków komitetu wyborczego wlicza się wartość darowizn niepieniężnych pozyskanych przez komitet wyborczy oraz świadczonych na jego rzecz usług. 6. Wartość pozyskanych darowizn niepieniężnych oraz świadczonych na rzecz komitetu wyborczego usług podaje się w sprawozdaniu wyborczym w wysokości możliwych do uzyskania cen ich sprzedaży netto, nie wyższych od cen nabycia lub kosztów wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacji. 7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do nieodpłatnych usług polegających na rozpowszechnianiu plakatów i ulotek wyborczych przez podmioty inne niż przedsiębiorcy."}
{"id":"2001_499_121","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. 1. Sprawozdania wyborcze komitetów wyborczych Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w ciągu miesiąca od upływu terminu, o którym mowa w art. 120 ust. 1. 2. Wykaz wpłat od osób fizycznych na rzecz koalicyjnego komitetu wyborczego i komitetu wyborczego wyborców Państwowa Komisja Wyborcza udostępnia do wglądu na wniosek w trybie i na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216). 3. Pozostałe rodzaje dokumentów załączone do sprawozdań wyborczych udostępniane są do wglądu podmiotom wymienionym w art. 122 ust. 5 w okresie przewidzianym na złożenie zastrzeżenia do sprawozdań wyborczych."}
{"id":"2001_499_122","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Państwowa Komisja Wyborcza, w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia sprawozdania wyborczego, przyjmuje albo, w razie stwierdzenia naruszenia przez komitet przepisów ustawy dotyczących finansowania kampanii wyborczej, odrzuca sprawozdanie. 2. W razie zaistnienia wątpliwości co do prawidłowości sprawozdania wyborczego Państwowa Komisja Wyborcza może zwrócić się do danego komitetu wyborczego o usunięcie wad sprawozdania lub o udzielenie wyjaśnień w określonym terminie. 3. Państwowa Komisja Wyborcza, badając sprawozdanie wyborcze, może zlecać sporządzenie ekspertyz lub opinii. 4. Państwowa Komisja Wyborcza, badając sprawozdanie wyborcze, może żądać od organów państwowych niezbędnej pomocy. 5. W terminie 7 dni od dnia ogłoszenia sprawozdania wyborczego: 1) partie polityczne, 2) komitety wyborcze, które brały udział w danych wyborach, 3) stowarzyszenia i fundacje, które w swoich statutach przewidują działania związane z analizą finansowania kampanii wyborczych - mogą zgłaszać do Państwowej Komisji Wyborczej umotywowane pisemne zastrzeżenia do sprawozdań wyborczych komitetów wyborczych. 6. Państwowa Komisja Wyborcza w terminie 60 dni od dnia zgłoszenia zastrzeżenia, o którym mowa w ust. 5, udziela pisemnej odpowiedzi na zastrzeżenie."}
{"id":"2001_499_123","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. W wypadku odrzucenia sprawozdania wyborczego komitetu wyborczego przez Państwową Komisję Wyborczą pełnomocnik finansowy ma prawo, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu sprawozdania, wnieść do Sądu Najwyższego skargę na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie odrzucenia sprawozdania. 2. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę i wydaje w tej sprawie orzeczenie w terminie 60 dni od dnia doręczenia skargi. Orzeczenie doręcza się pełnomocnikowi finansowemu i Państwowej Komisji Wyborczej. 3. Rozpatrzenie skargi przez Sąd Najwyższy następuje w składzie 7 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym. 4. Od orzeczenia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny. 5. Jeżeli Sąd Najwyższy uzna skargę pełnomocnika finansowego za zasadną, Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie postanawia o przyjęciu sprawozdania wyborczego."}
{"id":"2001_499_124","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" oraz podaje do wiadomości publicznej, w formie komunikatu, informację o przyjętych i odrzuconych sprawozdaniach wyborczych komitetów wyborczych."}
{"id":"2001_499_125","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. 1. W razie niezłożenia w terminie sprawozdania wyborczego przez: 1) komitet wyborczy partii politycznej - partii politycznej nie przysługuje prawo do dotacji, o której mowa w art. 128, oraz prawo do subwencji, o której mowa w art. 28 ustawy o partiach politycznych, 2) koalicyjny komitet wyborczy - partii politycznej wchodzącej w skład koalicji wyborczej nie przysługuje prawo do dotacji, o której mowa w art. 128, oraz prawo do subwencji, o której mowa w art. 28 ustawy o partiach politycznych, 3) komitet wyborczy wyborców - nie przysługuje mu prawo do dotacji, o której mowa w art. 128. 2. Do sprawozdania złożonego po terminie stosuje się odpowiednio przepisy art. 120-123."}
{"id":"2001_499_126","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. 1. W razie odrzucenia przez Państwową Komisję Wyborczą sprawozdania wyborczego lub odrzucenia skargi, o której mowa w art. 123 ust. 1, komitet wyborczy traci prawo do dotacji, o której mowa w art. 128. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, partia polityczna, która utworzyła komitet wyborczy partii politycznej lub koalicyjny komitet wyborczy, traci również prawo do subwencji, o której mowa w art. 28 ustawy o partiach politycznych."}
{"id":"2001_499_127","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. 1. Korzyści majątkowe przekazane albo przyjęte przez komitet wyborczy z naruszeniem przepisów art. 110 ust. 4, art. 111 ust. 1-4, art. 112 ust. 1, art. 113, art. 114 ust. 1 albo art. 115 podlegają przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa. Jeżeli korzyść majątkowa została zużyta lub utracona, przepadkowi podlega jej równowartość. 2. Sądem właściwym do orzekania w sprawach przepadku korzyści majątkowych, o których mowa w ust. 1, jest Sąd Okręgowy w Warszawie. 3. O orzeczenie przepadku korzyści majątkowej występuje do sądu Państwowa Komisja Wyborcza. 4. Do postępowania w sprawie przepadku korzyści majątkowej stosuje się przepisy o postępowaniu nieprocesowym."}
{"id":"2001_499_128","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. 1. Partii politycznej, której komitet wyborczy uczestniczył w wyborach, partii politycznej wchodzącej w skład koalicji wyborczej, a także komitetowi wyborczemu wyborców przysługuje prawo do dotacji z budżetu państwa, zwanej dalej \"dotacją podmiotową\", za każdy uzyskany mandat posła i senatora. Wydatki związane z dotacją podmiotową pokrywane są z budżetu państwa w części Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe. 2. Wysokość dotacji podmiotowej za uzyskany mandat oblicza się dzieląc przez 560 sumę wydatków uwidocznioną w sprawozdaniach wyborczych komitetów wyborczych, które uzyskały co najmniej jeden mandat w wyborach. Wydatki uwidocznione w sprawozdaniach wyborczych przyjmuje się do obliczeń do wysokości nie wyższej niż limit, o którym mowa w art. 114, przypadający danemu komitetowi wyborczemu. 3. Wysokość dotacji podmiotowej oblicza się według wzoru: W Dp = .................. x M, 560 gdzie poszczególne symbole oznaczają: Dp - wysokość przysługującej dotacji podmiotowej, W - sumę wydatków na kampanię wyborczą komitetów wyborczych (do wysokości przysługujących komitetom wyborczym limitów), które uzyskały co najmniej 1 mandat, M - liczbę mandatów posłów i senatorów uzyskanych przez dany komitet wyborczy. 4. Dotacja podmiotowa przysługuje wyłącznie do wysokości wydatków uwidocznionej w sprawozdaniu wyborczym. 5. Dotacja podmiotowa przysługuje w wysokości, o której mowa w ust. 2-4, także za każdy mandat posła i senatora uzyskany w wyborach ponownych do Sejmu i do Senatu oraz w wyborach uzupełniających do Senatu. 6. Dotację podmiotową przysługującą partii politycznej wchodzącej w skład koalicji wyborczej dzieli się na rzecz partii wchodzących w skład tej koalicji w proporcjach określonych w umowie zawiązującej koalicję wyborczą. Proporcje określone w tej umowie nie mogą być zmienione. Jeżeli partie polityczne wchodzące w skład koalicji wyborczej nie określiły w umowie zawiązującej koalicję proporcji, nie przysługuje im prawo do dotacji podmiotowej. 7. Przekazania dotacji podmiotowej na wskazany przez podmioty, o których mowa w ust. 1, rachunek bankowy dokonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie informacji Państwowej Komisji Wyborczej o uprawnionych do otrzymania dotacji podmiotowej oraz o liczbie mandatów uzyskanych przez dany komitet wyborczy. Dotacja podmiotowa jest wypłacana w terminie 6 miesięcy od dnia stwierdzenia ważności wyborów. 8. W wypadku podziału, połączenia albo likwidacji partii politycznych odnośnie do ich prawa do dotacji podmiotowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 37 ustawy o partiach politycznych. Rozdział 14 Finansowanie wyborów z budżetu państwa"}
{"id":"2001_499_129","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. 1. Wydatki związane z organizacją i przeprowadzaniem wyborów są pokrywane z budżetu państwa w części Rezerwy celowe. 2. Z budżetu państwa pokrywane są wydatki związane z: 1) zadaniami Państwowej Komisji Wyborczej oraz Krajowego Biura Wyborczego przewidzianymi w ustawie, 2) zadaniami komisji wyborczych niższego stopnia oraz zapewnieniem ich obsługi przez wyznaczone do tych celów organy i jednostki organizacyjne, 3) zadaniami organów administracji rządowej oraz podległych im urzędów centralnych i jednostek organizacyjnych, a także innych organów państwowych, 4) zadaniami zleconymi do wykonania przez jednostki samorządu terytorialnego. 3. Środki finansowe na zadania zlecone wykonywane przez jednostki samorządu terytorialnego są przekazywane w terminach umożliwiających ich wykonywanie. 4. Informację o wydatkach, o których mowa w ust. 2, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego podaje do wiadomości publicznej w terminie 5 miesięcy od dnia wyborów. 5. Zasady planowania finansowego oraz realizacji wydatków, o których mowa w ust. 2 i 3, a także sprawozdawczości finansowej określają przepisy o finansach publicznych. 6. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest Kierownik Krajowego Biura Wyborczego. Dział II Przepisy szczególne dla wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 15 Zasady ogólne"}
{"id":"2001_499_13","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Decyzję o wpisaniu lub o odmowie wpisania do rejestru osoby, o której mowa w art. 12 ust. 2-4, wydaje wójt lub burmistrz (prezydent miasta) w terminie 3 dni od dnia wniesienia wniosku, zapewniając niezwłoczne jej doręczenie wnioskodawcy. 2. O wpisaniu wyborcy do rejestru niezwłocznie zawiadamia się urząd gminy właściwy ze względu na ostatnie miejsce zameldowania wnioskodawcy na pobyt stały w celu skreślenia go z rejestru wyborców w tej gminie. 3. Od decyzji w sprawie odmowy wpisania do rejestru przysługuje prawo wniesienia skargi do właściwego miejscowo sądu rejonowego. Skargę wnosi się za pośrednictwem wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) w terminie 3 dni od dnia doręczenia decyzji. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przekazuje sądowi niezwłocznie skargę wraz z decyzją i aktami sprawy. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) może też niezwłocznie zmienić lub uchylić swoją decyzję, jeżeli uzna skargę w całości za zasadną. 4. Sąd rozpoznaje skargę, o której mowa w ust. 3, w postępowaniu nieprocesowym, w składzie jednego sędziego, w terminie 3 dni od dnia jej doręczenia. Odpis postanowienia sądu doręcza się osobie, która wniosła skargę, oraz wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta). Od postanowienia sądu nie przysługuje środek prawny."}
{"id":"2001_499_130","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. Wybory do Sejmu są powszechne, równe, bezpośrednie i proporcjonalne oraz odbywają się w głosowaniu tajnym."}
{"id":"2001_499_131","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. Wybranym do Sejmu może być obywatel polski mający prawo wybierania, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 21 lat."}
{"id":"2001_499_132","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. Do Sejmu wybiera się 460 posłów z okręgowych list kandydatów na posłów w wielomandatowych okręgach wyborczych."}
{"id":"2001_499_133","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. 1. W podziale mandatów w okręgach wyborczych uwzględnia się wyłącznie okręgowe listy kandydatów na posłów tych komitetów wyborczych, których listy otrzymały co najmniej 5% ważnie oddanych głosów w skali kraju. 2. Okręgowe listy kandydatów na posłów koalicyjnych komitetów wyborczych uwzględnia się w podziale mandatów w okręgach wyborczych, jeżeli ich listy otrzymały co najmniej 8% ważnie oddanych głosów w skali kraju."}
{"id":"2001_499_134","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. 1. Komitety wyborcze utworzone przez wyborców zrzeszonych w zarejestrowanych organizacjach mniejszości narodowych mogą korzystać ze zwolnienia list tych komitetów z warunku, o którym mowa w art. 133 ust. 1, jeżeli złożą Państwowej Komisji Wyborczej oświadczenie w tej sprawie najpóźniej w 5 dniu przed dniem wyborów. Wraz z oświadczeniem, o którym mowa w zdaniu pierwszym, komitet jest obowiązany przedłożyć dokument właściwego organu statutowego organizacji mniejszości narodowej potwierdzający utworzenie komitetu przez wyborców będących członkami tej organizacji. 2. Państwowa Komisja Wyborcza potwierdza niezwłocznie otrzymanie oświadczenia, o którym mowa w ust. 1. Potwierdzenie oświadczenia jest wiążące."}
{"id":"2001_499_135","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. Jeżeli warunku określonego w art. 133 ust. 1 lub 2 nie spełnią okręgowe listy kandydatów na posłów żadnego komitetu wyborczego bądź któryś z wymienionych warunków spełniony zostanie przez listy kandydatów tylko jednego komitetu wyborczego, w podziale mandatów w okręgach wyborczych uwzględnia się listy kandydatów komitetów wyborczych, które otrzymały co najmniej 3% ważnie oddanych głosów w skali kraju. Listy koalicyjnych komitetów wyborczych uwzględnia się, jeżeli otrzymały co najmniej 5% ważnie oddanych głosów w skali kraju. Rozdział 16 Okręgi wyborcze"}
{"id":"2001_499_136","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. 1. W celu przeprowadzenia wyborów do Sejmu tworzy się wielomandatowe okręgi wyborcze, zwane dalej \"okręgami wyborczymi\". 2. W okręgu wyborczym wybiera się co najmniej 7 posłów. 3. Okręg wyborczy obejmuje obszar województwa lub jego część. Granice okręgu wyborczego nie mogą naruszać granic wchodzących w jego skład powiatów i miast na prawach powiatu."}
{"id":"2001_499_137","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. 1. Ustalenia liczby posłów wybieranych w poszczególnych okręgach wyborczych oraz podziału województw na okręgi wyborcze dokonuje się według jednolitej normy przedstawicielstwa, obliczonej przez podzielenie liczby mieszkańców kraju przez ogólną liczbę posłów wybieranych w okręgach wyborczych, z uwzględnieniem przepisów art. 136 i następujących zasad: 1) ułamki liczby mandatów posłów wybieranych w okręgach wyborczych równe lub większe od 12, jakie wynikną z zastosowania jednolitej normy przedstawicielstwa, zaokrągla się w górę do liczby całkowitej, 2) jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w pkt 1, liczba posłów wybieranych w okręgach wyborczych przewyższa liczbę wynikającą z przepisu art. 132, mandaty nadwyżkowe odejmuje się w tych okręgach wyborczych, w których norma przedstawicielstwa obliczona dla okręgu wyborczego jest najmniejsza. W wypadku gdy liczba posłów jest mniejsza od wynikającej z przepisu art. 132, dodatkowe mandaty przydziela się tym okręgom wyborczym, w których norma przedstawicielstwa obliczona dla okręgu wyborczego jest największa. 2. Podział na okręgi wyborcze, ich numery i granice oraz liczbę posłów wybieranych w każdym okręgu, a także siedziby okręgowych komisji wyborczych określa załącznik nr 1 do ustawy. 3. Informację o okręgu wyborczym podaje się do wiadomości wyborcom danego okręgu wyborczego w formie obwieszczenia Państwowej Komisji Wyborczej najpóźniej w 52 dniu przed dniem wyborów. Druk i rozplakatowanie obwieszczeń zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze."}
{"id":"2001_499_138","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. 1. Państwowa Komisja Wyborcza przedkłada Sejmowi wnioski w sprawie zmiany granic okręgów wyborczych i liczby posłów w nich wybieranych, jeżeli konieczność taka wynika ze zmian w zasadniczym podziale terytorialnym państwa lub ze zmiany liczby mieszkańców w okręgu wyborczym lub w kraju. 2. Dokonywanie zmian granic powiatów pociągających za sobą zmiany granic okręgów wyborczych jest niedopuszczalne w okresie 12 miesięcy poprzedzających upływ kadencji Sejmu, jak i w okresie od zarządzenia wyborów w razie skrócenia kadencji Sejmu aż do dnia stwierdzenia ważności wyborów. 3. Sejm dokonuje, z zastrzeżeniem ust. 4, zmian w podziale na okręgi wyborcze z przyczyn, o których mowa w ust. 1, nie później niż na 3 miesiące przed dniem, w którym upływa termin zarządzenia wyborów do Sejmu. 4. W razie skrócenia kadencji Sejmu zmian w podziale na okręgi wyborcze nie dokonuje się. Rozdział 17 Zgłaszanie list kandydatów na posłów"}
{"id":"2001_499_139","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. 1. Komitet wyborczy może zgłosić w każdym okręgu wyborczym jedną okręgową listę kandydatów na posłów, zwaną dalej \"listą okręgową\". 2. Kandydować można tylko w jednym okręgu wyborczym i tylko z jednej listy okręgowej. 3. Partie polityczne, które wchodzą w skład koalicji wyborczej, nie mogą zgłaszać list kandydatów samodzielnie."}
{"id":"2001_499_14","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Osoby pozbawione prawa wybierania skreśla się z rejestru wyborców na podstawie przekazywanych gminom zawiadomień sądu albo Trybunału Stanu. 2. W wypadku wygaśnięcia przyczyny pozbawienia prawa wybierania wyborca jest wpisywany do rejestru wyborców na podstawie zawiadomień sądu albo Trybunału Stanu. 3. Minister Sprawiedliwości, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy zawiadamiania gmin o osobach pozbawionych prawa wybierania oraz o wygaśnięciu przyczyny pozbawienia prawa wybierania, a także wzory zawiadomień w tych sprawach, tak aby zapewnić bieżącą aktualizację w rejestrze wyborców danych o osobach pozbawionych prawa wybierania i posiadających prawo wybierania."}
{"id":"2001_499_140","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. 1. Wyborca może udzielić pisemnego poparcia więcej niż jednej liście okręgowej. Wycofanie udzielonego poparcia nie rodzi skutków prawnych. 2. Wyborca udzielający poparcia liście okręgowej składa podpis obok czytelnie wpisanego swojego nazwiska i imienia, adresu zamieszkania i numeru ewidencyjnego PESEL. 3. Wykaz podpisów musi zawierać na każdej stronie nazwę komitetu wyborczego zgłaszającego listę, numer okręgu wyborczego, w którym lista jest zgłaszana, oraz adnotację: \"Udzielam poparcia liście kandydatów na posłów zgłaszanej przez ............ ..................................................................... (nazwa komitetu wyborczego) w okręgu wyborczym ..................... (numer okręgu) w wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych na .............. (dzień, miesiąc, rok).\"."}
{"id":"2001_499_141","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. 1. Zbieranie podpisów osób popierających listę okręgową może być dokonywane tylko w miejscu, czasie i w sposób, które wykluczają groźbę, podstęp lub stosowanie jakichkolwiek nacisków zmierzających do uzyskania podpisów. 2. Zabrania się zbierania podpisów osób popierających listę okręgową na terenie jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz oddziałów obrony cywilnej, a także skoszarowanych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Zabrania się udzielania wynagrodzenia pieniężnego w zamian za zbieranie lub złożenie podpisu pod zgłoszeniem listy okręgowej."}
{"id":"2001_499_142","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. 1. Lista okręgowa powinna być poparta, w sposób, o którym mowa w art. 140 ust. 2 i 3, podpisami co najmniej 5000 wyborców stale zamieszkałych w danym okręgu wyborczym. 2. Komitet wyborczy, który z zachowaniem wymogów określonych w ust. 1 zarejestrował listy okręgowe co najmniej w połowie okręgów wyborczych, uprawniony jest do zgłoszenia dalszych list bez poparcia zgłoszenia podpisami wyborców. 3. Zgłoszenie list okręgowych przez komitety wyborcze spełniające warunek, o którym mowa w ust. 2, następuje na podstawie zaświadczenia Państwowej Komisji Wyborczej wydanego na wniosek zainteresowanego komitetu wyborczego, złożony do 40 dnia przed dniem wyborów."}
{"id":"2001_499_143","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. 1. Listę okręgową zgłasza się do okręgowej komisji wyborczej najpóźniej do godziny 24.00 w 40 dniu przed dniem wyborów. 2. Liczba kandydatów na liście nie może być mniejsza niż liczba posłów wybieranych w danym okręgu wyborczym i większa niż dwukrotność liczby posłów wybieranych w danym okręgu wyborczym. 3. Zgłoszenia listy okręgowej dokonuje osobiście, na piśmie, pełnomocnik wyborczy lub upoważniona przez niego osoba, zwani dalej \"osobą zgłaszającą listę\". W razie zgłoszenia listy przez upoważnioną przez pełnomocnika osobę do zgłoszenia dołącza się dokument stwierdzający udzielenie upoważnienia, ze wskazaniem zakresu udzielonego upoważnienia, oraz dane upoważnionej przez pełnomocnika osoby: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL."}
{"id":"2001_499_144","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. 1. Zgłoszenie listy okręgowej powinno zawierać nazwisko, imię (imiona), zawód i miejsce zamieszkania każdego z kandydatów. Nazwiska kandydatów umieszcza się na liście w kolejności ustalonej przez komitet wyborczy. 2. Kandydata oznacza się nazwą lub skrótem nazwy tej partii politycznej, której jest członkiem (nie więcej niż 40 znaków drukarskich). 3. Osoba zgłaszająca listę może wnosić o oznaczenie kandydata, który nie należy do żadnej partii politycznej, tylko jedną nazwą lub skrótem nazwy partii popierającej danego kandydata; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Fakt poparcia kandydata powinien być potwierdzony pisemnie przez właściwy statutowy organ partii. Wniosek wraz z potwierdzeniem składa się ze zgłoszeniem listy. 4. W zgłoszeniu osoba zgłaszająca listę może wskazać skrót nazwy komitetu wyborczego, którym należy oznaczyć zarejestrowaną listę na urzędowych obwieszczeniach oraz na karcie do głosowania. 5. Do zgłoszenia każdej listy należy dołączyć: 1) oświadczenie o liczbie podpisów wyborców popierających listę wraz z wykazem podpisów wyborców popierających listę bądź zaświadczenie Państwowej Komisji Wyborczej, o którym mowa w art. 142 ust. 3, 2) pisemną zgodę kandydata na kandydowanie z danej listy okręgowej. Zgoda kandydata na kandydowanie w wyborach powinna zawierać dane: imię (imiona), nazwisko i wiek oraz numer ewidencyjny PESEL kandydata, a także wskazanie jego ewentualnej przynależności do partii politycznej; zgodę na kandydowanie kandydat opatruje datą i własnoręcznym podpisem, 3) oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz.U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, Nr 57, poz. 618, Nr 62, poz. 681 i Nr 63, poz. 701 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 488), lub informację o uprzednim złożeniu takiego oświadczenia w związku z kandydowaniem na funkcję publiczną, z którym związany był obowiązek złożenia oświadczenia. 6. Po dokonaniu zgłoszenia uzupełnianie listy o nazwiska kandydatów lub zmiany kandydatów albo ich kolejności na liście bądź też zmiana oznaczenia, o którym mowa w ust. 3, są niedopuszczalne."}
{"id":"2001_499_145","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. Jeżeli oświadczenie, o którym mowa w art. 144 ust. 5 pkt 3, kandydat na posła wypełnia tylko w części A, oświadczenie takie dołącza się do zgłoszenia listy. W wypadku, gdy oświadczenie wypełnione jest również w części B - część A jest dołączana do zgłoszenia listy wraz z adnotacją o złożeniu części B, zaś część B jest składana przez kandydata na posła bezpośrednio Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"2001_499_146","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. 1. Okręgowa komisja wyborcza, przyjmując zgłoszenie listy okręgowej, bada, w obecności osoby zgłaszającej listę, czy spełnia ono wymogi, o których mowa w art. 144, i wydaje osobie zgłaszającej listę pisemne potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia. Wzór potwierdzenia określi Państwowa Komisja Wyborcza. 2. Arkusze wykazu podpisów komisja numeruje i opatruje każdy arkusz swoją pieczęcią. 3. Po sprawdzeniu prawdziwości danych zawartych w wykazie podpisów przyjęte arkusze wykazu podpisów komisja przechowuje w zapieczętowanych pakietach. Udostępnienie i rozpieczętowanie pakietów może nastąpić wyłącznie na potrzeby postępowania przed sądami i organami prokuratury, w obecności członka okręgowej komisji wyborczej; o terminie czynności zawiadamia się niezwłocznie osobę zgłaszającą listę."}
{"id":"2001_499_147","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. 1. Okręgowa komisja wyborcza rejestruje listę okręgową zgłoszoną zgodnie z przepisami ustawy, sporządzając protokół rejestracji. Po jednym egzemplarzu protokołu doręcza się osobie zgłaszającej listę oraz przesyła Państwowej Komisji Wyborczej wraz z oświadczeniami kandydatów na posłów lub informacjami, o których mowa w art. 144 ust. 5 pkt 3. 2. Jeżeli zgłoszenie ma wady inne niż brak wymaganej liczby prawidłowo złożonych podpisów wyborców, komisja wzywa osobę zgłaszającą listę do ich usunięcia w terminie 3 dni. W wypadku nieusunięcia wady w terminie komisja postanawia o odmowie rejestracji listy w całości lub co do poszczególnych kandydatów. W razie odmowy rejestracji w odniesieniu do niektórych kandydatów listę, z zastrzeżeniem przepisu art. 143 ust. 2, rejestruje się w zakresie nieobjętym odmową. 3. Postanowienie okręgowej komisji wyborczej o odmowie rejestracji, o którym mowa w ust. 2, wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie osobie zgłaszającej listę. Od postanowienia osobie zgłaszającej listę przysługuje prawo odwołania do Państwowej Komisji Wyborczej w terminie 3 dni od dnia doręczenia. Od postanowienia wydanego w wyniku rozpatrzenia odwołania nie przysługuje środek prawny."}
{"id":"2001_499_148","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. 1. Jeżeli liczba prawidłowo złożonych podpisów wyborców popierających zgłoszenie listy okręgowej jest mniejsza niż ustawowo wymagana, okręgowa komisja wyborcza wzywa osobę zgłaszającą listę do uzupełnienia wykazu podpisów, o ile nie upłynął termin, o którym mowa w art. 143 ust. 1. Uzupełnienie jest możliwe do upływu terminu, o którym mowa w art. 143 ust. 1. 2. Jeżeli uzupełnienia nie dokonano w terminie, o którym mowa w art. 143 ust. 1, lub termin ten upłynął, okręgowa komisja wyborcza postanawia o odmowie rejestracji listy okręgowej. Postanowienie wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie osobie zgłaszającej listę. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, może być przez osobę zgłaszającą listę zaskarżone do właściwego miejscowo sądu okręgowego w terminie 3 dni od dnia doręczenia. Sąd okręgowy rozpatruje skargę i orzeka w sprawie skargi w terminie 3 dni, w postępowaniu nieprocesowym, w składzie 3 sędziów. Od orzeczenia sądu nie przysługuje środek prawny. Jeżeli sąd uzna skargę za uzasadnioną, okręgowa komisja wyborcza niezwłocznie rejestruje listę."}
{"id":"2001_499_149","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. 1. W razie uzasadnionych wątpliwości co do prawdziwości danych zawartych w wykazie podpisów bądź wiarygodności podpisów okręgowa komisja wyborcza dokonuje w terminie 3 dni sprawdzenia danych bądź wiarygodności podpisów, w oparciu o dostępne urzędowo dokumenty, w tym rejestry wyborców i urzędowe rejestry mieszkańców, a w miarę potrzeby również o wyjaśnienia wyborców. O wszczęciu postępowania wyjaśniającego zawiadamia się niezwłocznie osobę zgłaszającą listę. 2. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalone zostanie, iż zgłoszona lista nie uzyskała poparcia ustawowo wymaganej liczby podpisów wyborców, okręgowa komisja wyborcza postanawia o odmowie rejestracji listy okręgowej. Postanowienie wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie osobie zgłaszającej listę. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, może być przez osobę zgłaszającą listę zaskarżone do właściwego miejscowo sądu okręgowego w terminie 3 dni od dnia doręczenia. Sąd okręgowy rozpatruje skargę i orzeka w sprawie skargi w terminie 3 dni, w postępowaniu nieprocesowym, w składzie 3 sędziów. Od orzeczenia sądu nie przysługuje środek prawny. Jeżeli sąd uzna skargę za uzasadnioną, okręgowa komisja wyborcza niezwłocznie rejestruje listę okręgową."}
{"id":"2001_499_15","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Każdy może wnieść do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) reklamację na nieprawidłowości w rejestrze wyborców, a w szczególności w sprawie: 1) pominięcia wyborcy w rejestrze, 2) wpisania do rejestru osoby, która nie ma prawa wybierania, 3) niewłaściwych danych o osobach wpisanych do rejestru, 4) ujęcia w rejestrze osoby, która nie zamieszkuje stale na obszarze gminy. 2. Reklamację wnosi się pisemnie lub ustnie do protokołu. 3. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) obowiązany jest rozpatrzyć reklamację w terminie 3 dni od dnia jej wniesienia i wydać decyzję w sprawie. 4. Decyzję, wraz z uzasadnieniem, doręcza się niezwłocznie wnoszącemu reklamację, a gdy dotyczy ona innych osób - również tym osobom. 5. Na decyzję nieuwzględniającą reklamacji lub powodującą skreślenie z rejestru wnoszący reklamację bądź osoba skreślona z rejestru może wnieść, w terminie 3 dni od dnia doręczenia decyzji, skargę za pośrednictwem wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) do właściwego miejscowo sądu rejonowego. Przepisy art. 13 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_150","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. 1. Państwowa Komisja Wyborcza na podstawie protokołów rejestracji list okręgowych przyznaje w drodze losowania, najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów, jednolity numer dla list tego samego komitetu wyborczego, zarejestrowanych więcej niż w jednym okręgu wyborczym. O terminie losowania zawiadamia się pełnomocników wyborczych; nieobecność pełnomocnika nie wstrzymuje losowania. 2. W pierwszej kolejności losowane są numery dla list tych komitetów wyborczych, które zarejestrowały swoje listy we wszystkich okręgach wyborczych. W dalszej kolejności losowane są numery dla list pozostałych komitetów wyborczych. 3. Państwowa Komisja Wyborcza zawiadamia niezwłocznie okręgowe komisje wyborcze oraz pełnomocników wyborczych o wylosowanych numerach list okręgowych."}
{"id":"2001_499_151","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. 1. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w art. 150 ust. 3, okręgowa komisja wyborcza, uwzględniając kolejność numerów list okręgowych ustaloną w trybie art. 150, najpóźniej w 25 dniu przed dniem wyborów przeprowadza losowanie numerów dla list komitetów wyborczych, które zarejestrowały listy wyłącznie w danym okręgu wyborczym. O terminie losowania zawiadamia się osoby zgłaszające listy; nieobecność osoby zgłaszającej listę nie wstrzymuje losowania. 2. Okręgowa komisja wyborcza zawiadamia niezwłocznie osoby zgłaszające listy i Państwową Komisję Wyborczą o wylosowanych numerach list okręgowych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_499_152","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 152. 1. Okręgowa komisja wyborcza sporządza obwieszczenia o zarejestrowanych listach okręgowych, zawierające informacje o ich numerach, nazwach i skrótach nazw komitetów wyborczych oraz dane o kandydatach zawarte w zgłoszeniach list, w tym treść oświadczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne, w części określonej w art. 11 ust. 2 tej ustawy. 2. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 1, przesyła się dyrektorowi właściwej miejscowo delegatury Krajowego Biura Wyborczego, który zapewnia jego druk i rozplakatowanie na obszarze okręgu wyborczego najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. Jeden egzemplarz obwieszczenia przesyła się niezwłocznie Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"2001_499_153","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 153. 1. Okręgowa komisja wyborcza skreśla z zarejestrowanej listy okręgowej nazwisko kandydata na posła, który zmarł, utracił prawo wybieralności lub złożył komisji oświadczenie na piśmie o wycofaniu zgody na kandydowanie. 2. Jeżeli skreślenie nazwiska kandydata z zarejestrowanej listy nastąpiło wskutek śmierci kandydata i powoduje, że na liście tej pozostaje mniej kandydatów niż liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym, komisja zawiadamia osobę zgłaszającą listę o możliwości zgłoszenia nowego kandydata. Uzupełnienia listy dokonuje się najpóźniej w 15 dniu przed dniem wyborów; w takim wypadku przepisu art. 142 ust. 1 nie stosuje się. 3. Jeżeli skreślenie nazwiska kandydata z listy nastąpiło z innej przyczyny niż śmierć kandydata lub lista nie została uzupełniona z uwzględnieniem terminu, o którym mowa w ust. 2, a na liście pozostaje mniej kandydatów niż liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym, komisja unieważnia rejestrację tej listy. Od postanowienia wydanego w tej sprawie nie przysługuje środek prawny. 4. W razie rozwiązania komitetu wyborczego w trybie, o którym mowa w art. 106 ust. 3, okręgowa komisja wyborcza unieważnia rejestrację listy tego komitetu. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. 5. O skreśleniu kandydata i postanowieniach, o których mowa w ust. 2-4, okręgowa komisja wyborcza zawiadamia niezwłocznie osobę zgłaszającą listę i Państwową Komisję Wyborczą oraz wyborców, w formie obwieszczenia."}
{"id":"2001_499_154","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 154. 1. Pełnomocnik wyborczy lub osoba przez niego upoważniona może wyznaczyć po jednym mężu zaufania do każdej obwodowej komisji wyborczej na obszarze okręgu wyborczego, w którym została zarejestrowana zgłoszona przez niego lista okręgowa. 2. Pełnomocnik wyborczy lub osoba przez niego upoważniona wydaje mężom zaufania zaświadczenie według wzoru określonego przez Państwową Komisję Wyborczą. 3. Funkcję męża zaufania przy Państwowej Komisji Wyborczej i okręgowej komisji wyborczej pełni pełnomocnik wyborczy lub osoba przez niego upoważniona. Rozdział 18 Karty do głosowania"}
{"id":"2001_499_155","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 155. Okręgowa komisja wyborcza po zarejestrowaniu list okręgowych zarządza wydrukowanie kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym w trybie określonym przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"2001_499_156","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 156. Na karcie do głosowania umieszcza się oznaczenia list zarejestrowanych w danym okręgu wyborczym, zawierające numer listy oraz nazwę lub skrót nazwy komitetu wyborczego, w kolejności wzrastającej numerów list. Pod oznaczeniem każdej listy podaje się nazwiska i imiona wszystkich kandydatów zarejestrowanych na danej liście."}
{"id":"2001_499_157","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 157. 1. Na każdej karcie do głosowania zamieszcza się zwięzłą informację o sposobie głosowania. 2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci właściwej okręgowej komisji wyborczej i oznacza miejsce na odcisk pieczęci obwodowej komisji wyborczej. 3. Karta do głosowania może być zadrukowana tylko po jednej stronie. Wielkość i rodzaj czcionki powinny być jednakowe dla oznaczeń wszystkich list i nazwisk kandydatów. 4. Wzór karty do głosowania ustala Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"2001_499_158","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 158. 1. Jeżeli po wydrukowaniu kart do głosowania okręgowa komisja wyborcza skreśli z listy okręgowej nazwisko kandydata z przyczyn, o których mowa w art. 153 ust. 1, nazwisko tego kandydata pozostawia się na wydrukowanych kartach do głosowania. Informację o skreśleniu oraz o warunkach decydujących o ważności głosu oddanego na takiej karcie podaje się do wiadomości publicznej w formie obwieszczenia i zapewnia jego rozplakatowanie w lokalach wyborczych w dniu głosowania. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli komisja unieważni rejestrację listy okręgowej z przyczyn, o których mowa w art. 153 ust. 3 lub 4."}
{"id":"2001_499_159","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 159. Sposób sporządzania i przekazania kart do głosowania dla obwodów głosowania utworzonych na polskich statkach morskich oraz za granicą ustala Państwowa Komisja Wyborcza, po porozumieniu odpowiednio z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej oraz ministrem właściwym do spraw zagranicznych. Rozdział 19 Sposób głosowania i warunki ważności głosu"}
{"id":"2001_499_16","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru wyborców, ustalając wzór rejestru, metody jego aktualizacji i sposób udostępniania, wzór wniosku o udostępnienie rejestru oraz wniosku o wpisanie wyborcy do rejestru oraz wzór zawiadomienia o wpisaniu do rejestru wyborców, a także sposób przekazywania przez urzędy gmin właściwym organom wyborczym okresowych informacji o liczbie wyborców objętych rejestrem wyborców. Rozdział 5 Spis wyborców"}
{"id":"2001_499_160","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 160. 1. Wyborca głosuje tylko na jedną listę okręgową, stawiając na karcie do głosowania znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu. 2. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów z różnych list okręgowych albo nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie obok nazwiska kandydata umieszczonego na liście okręgowej, której rejestracja została unieważniona. 4. Jeżeli na karcie do głosowania znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie obok nazwiska kandydata z jednej tylko listy okręgowej, a nazwisko tego kandydata zostało z tej listy skreślone, to głos taki uznaje się za ważny i oddany na tę listę. 5. Jeżeli na karcie do głosowania znak \"x\" postawiono w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów z tej samej listy okręgowej, to głos taki uważa się za głos ważnie oddany na wskazaną listę okręgową z przyznaniem pierwszeństwa do uzyskania mandatu kandydatowi na posła, którego nazwisko na tej liście umieszczone jest w pierwszej kolejności."}
{"id":"2001_499_161","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 161. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych numerów list i nazw lub nazwisk albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność oddanego na niej głosu. Rozdział 20 Ustalanie wyników głosowania i wyników wyborów w okręgu wyborczym"}
{"id":"2001_499_162","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 162. 1. Ustalając wyniki głosowania w obwodzie, obwodowa komisja wyborcza oblicza: 1) liczbę wyborców uprawnionych do głosowania, 2) liczbę wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) liczbę kart wyjętych z urny, w tym: a) liczbę kart nieważnych, o których mowa w art. 72, b) liczbę kart ważnych, 4) liczbę głosów nieważnych z ważnych kart do głosowania, o których mowa w art. 160 ust. 2 i 3, 5) liczbę głosów ważnych z kart ważnych oddanych łącznie na wszystkie listy kandydatów, 6) liczbę głosów ważnych z kart ważnych oddanych na poszczególne listy kandydatów, 7) liczbę głosów ważnych z kart ważnych oddanych na poszczególnych kandydatów z tych list. 2. Liczby, o których mowa w ust. 1, wymienia się w protokole głosowania w obwodzie."}
{"id":"2001_499_163","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 163. Niezwłocznie po otrzymaniu protokołu głosowania w obwodzie okręgowa komisja wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania w obwodzie. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników głosowania komisja zarządza ponowne ich ustalenie przez obwodową komisję wyborczą i powiadamia o tym Państwową Komisję Wyborczą. Przepisy art. 70 ust. 2, art. 71, art. 72 i art. 162 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_164","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 164. 1. Okręgowa komisja wyborcza na podstawie protokołów, o których mowa w art. 76 ust. 1, ustala wyniki głosowania na poszczególne listy okręgowe i sporządza w dwóch egzemplarzach protokół wyników głosowania w okręgu wyborczym. 2. Jeżeli właściwa okręgowa komisja wyborcza nie uzyska wyników głosowania w obwodach głosowania za granicą albo na polskich statkach morskich w ciągu 24 godzin od zakończenia głosowania, o którym mowa w art. 59 ust. 2, głosowanie w tych obwodach uważa się za niebyłe. Fakt ten odnotowuje się w protokole wyników głosowania w okręgu wyborczym, z wymienieniem obwodów głosowania oraz ewentualnych przyczyn nieuzyskania z tych obwodów wyników głosowania. 3. W protokole wymienia się sumy liczb, o których mowa w art. 162 ust. 1. 4. Protokół podpisują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 5. Przy ustalaniu wyników głosowania i sporządzaniu protokołu mogą być obecne osoby zgłaszające listę, którym przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. 6. Przewodniczący okręgowej komisji wyborczej przekazuje niezwłocznie dane z protokołu dotyczące liczby głosów ważnych i głosów ważnych oddanych na każdą z list okręgowych oraz głosów ważnych oddanych na poszczególnych kandydatów każdej z tych list do Państwowej Komisji Wyborczej, w sposób przez nią ustalony, za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych. Mężowie zaufania mają prawo uczestniczyć przy przekazywaniu danych z protokołu. 7. Protokół wyników głosowania w okręgu wyborczym przewodniczący okręgowej komisji wyborczej przesyła niezwłocznie do Państwowej Komisji Wyborczej w trybie przez nią ustalonym. 8. Wzór protokołu wyników głosowania w okręgu wyborczym określi Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"2001_499_165","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 165. 1. Państwowa Komisja Wyborcza na podstawie danych, o których mowa w art. 164 ust. 6, uwzględniając przepis art. 134 ust. 1, ustala wstępnie liczbę głosów ważnych oraz głosów ważnych oddanych na listy okręgowe poszczególnych komitetów wyborczych w skali kraju i listy, które spełniają warunki uprawniające do uczestniczenia w podziale mandatów w okręgach wyborczych. Informację o tym podaje się do wiadomości publicznej. 2. Po otrzymaniu protokołów wyników głosowania w okręgach wyborczych Państwowa Komisja Wyborcza protokolarnie ustala zbiorcze wyniki głosowania na listy okręgowe w skali kraju i stwierdza, uwzględniając przepis art. 134 ust. 1, które listy spełniają warunki uprawniające do uczestniczenia w podziale mandatów w okręgach wyborczych, oraz zawiadamia o tym pisemnie okręgowe komisje wyborcze. Informację o tym podaje się do wiadomości publicznej."}
{"id":"2001_499_166","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 166. 1. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w art. 165 ust. 2, okręgowa komisja wyborcza dokonuje podziału mandatów pomiędzy uprawnione listy okręgowe w sposób następujący: 1) liczbę głosów ważnych oddanych na każdą z tych list w okręgu wyborczym dzieli się kolejno przez: 1,4 (jeden i cztery dziesiąte); 3; 5; 7 i dalsze kolejne liczby nieparzyste aż do chwili, gdy z otrzymanych w ten sposób ilorazów da się uszeregować tyle kolejno największych liczb, ile wynosi liczba mandatów do rozdzielenia między te listy, 2) każdej liście przyznaje się tyle mandatów, ile spośród ustalonego w powyższy sposób szeregu ilorazów przypada jej liczb kolejno największych. 2. Jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na daną listę oddano większą liczbę głosów."}
{"id":"2001_499_167","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 167. 1. Mandaty przypadające danej liście okręgowej uzyskują kandydaci w kolejności otrzymanej liczby głosów. 2. Jeżeli dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu z danej listy, o pierwszeństwie rozstrzyga większa liczba obwodów głosowania, w których jeden z kandydatów uzyskał więcej głosów, a jeżeli liczba tych obwodów byłaby równa, o pierwszeństwie rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego okręgowej komisji wyborczej w obecności członków komisji oraz zainteresowanych osób zgłaszających listy; nieobecność osoby zgłaszającej listę nie wstrzymuje losowania. Przebieg losowania uwzględnia się w protokole wyników wyborów. 3. Tryb przeprowadzania losowania, o którym mowa w ust. 2, określi Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"2001_499_168","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 168. 1. Po ustaleniu wyników wyborów w okręgu wyborczym okręgowa komisja wyborcza sporządza, w dwóch egzemplarzach, protokół wyborów posłów w okręgu wyborczym. 2. W protokole wymienia się liczbę posłów wybieranych w okręgu, wykaz list okręgowych zarejestrowanych w tym okręgu oraz wykaz list, które uczestniczą w podziale mandatów w okręgu, a także liczby: 1) wyborców uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) kart wyjętych z urny, w tym: a) liczbę kart nieważnych, b) liczbę kart ważnych, 4) głosów nieważnych, 5) głosów ważnych oddanych na każdą z list okręgowych, 6) mandatów przypadających każdej liście okręgowej, 7) głosów ważnych oddanych na poszczególnych kandydatów każdej z list okręgowych oraz nazwiska i imiona wybranych posłów z każdej listy okręgowej. 3. Protokół podpisują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 4. Przy ustalaniu wyników wyborów i sporządzaniu protokołu mogą być obecne osoby zgłaszające listę, którym przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. Adnotację o wniesieniu uwag zamieszcza się w protokole. 5. Wzór protokołu wyborów posłów w okręgu wyborczym określi Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"2001_499_169","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 169. Okręgowa komisja wyborcza niezwłocznie podaje do wiadomości publicznej wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgu wyborczym, z uwzględnieniem danych, o których mowa w art. 168 ust. 2."}
{"id":"2001_499_17","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Osoby, którym przysługuje prawo wybierania, wpisuje się do spisu wyborców. 2. Wyborca może być wpisany tylko do jednego spisu wyborców. 3. Spis wyborców służy do przeprowadzania głosowania w wyborach do Sejmu i do Senatu, do których wybory zostały zarządzone. 4. W spisie wyborców wymienia się dane, o których mowa w art. 11 ust. 4. 5. Spis wyborców, z zastrzeżeniem art. 25 ust. 1 i art. 26 ust. 1, sporządzany jest i aktualizowany przez gminę jako zadanie zlecone. 6. Spis wyborców sporządza się w 2 egzemplarzach, oddzielnie dla każdego obwodu głosowania, według miejsca zamieszkania wyborców, najpóźniej w 14 dniu przed dniem wyborów. 7. Jeden egzemplarz spisu wyborców przekazuje się w przeddzień wyborów przewodniczącemu właściwej obwodowej komisji wyborczej."}
{"id":"2001_499_170","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 170. 1. Przewodniczący okręgowej komisji wyborczej za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych przekazuje do Państwowej Komisji Wyborczej, w trybie przez nią ustalonym, dane z protokołu wyborów posłów w okręgu wyborczym. 2. Protokół, o którym mowa w art. 168 ust. 1, przewodniczący komisji przesyła niezwłocznie w zapieczętowanej kopercie do Państwowej Komisji Wyborczej w trybie przez nią ustalonym. Pozostałe dokumenty z wyborów przechowuje dyrektor delegatury Krajowego Biura Wyborczego właściwej dla siedziby komisji."}
{"id":"2001_499_171","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 171. 1. Po otrzymaniu protokołów, o których mowa w art. 168 ust. 1, Państwowa Komisja Wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników wyborów posłów w okręgach wyborczych. 2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników wyborów Państwowa Komisja Wyborcza zarządza ponowne ustalenie tych wyników. Przepisy art. 166-170 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_172","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 172. Państwowa Komisja Wyborcza podaje do wiadomości publicznej zbiorcze wyniki głosowania, o których mowa w art. 168 ust. 2, ustalone przez okręgową komisję wyborczą. Rozdział 21 Ogłaszanie wyników wyborów do Sejmu"}
{"id":"2001_499_173","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 173. Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej w formie obwieszczenia oraz podaje do wiadomości publicznej wyniki wyborów do Sejmu. W obwieszczeniu zamieszcza się podstawowe informacje zawarte w protokołach wyborów posłów w okręgach wyborczych."}
{"id":"2001_499_174","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 174. Państwowa Komisja Wyborcza przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie, niezwłocznie po ogłoszeniu wyników wyborów do Sejmu, oświadczenia lub informacje, o których mowa w art. 144 ust. 5 pkt 3, złożone przez tych kandydatów, którzy zostali wybrani na posłów."}
{"id":"2001_499_175","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 175. Państwowa Komisja Wyborcza wręcza posłom zaświadczenia o wyborze."}
{"id":"2001_499_176","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 176. Państwowa Komisja Wyborcza przesyła Marszałkowi Sejmu oraz Sądowi Najwyższemu sprawozdanie z wyborów nie później niż 14 dnia po ogłoszeniu obwieszczenia, o którym mowa w art. 173. Rozdział 22 Wygaśnięcie mandatu posła i uzupełnianie składu Sejmu"}
{"id":"2001_499_177","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 177. 1. Wygaśnięcie mandatu posła następuje wskutek: 1) utraty prawa wybieralności, 2) pozbawienia mandatu prawomocnym orzeczeniem Trybunału Stanu, 3) zrzeczenia się mandatu, 4) śmierci posła, 5) zajmowania w dniu wyborów stanowiska lub funkcji, których stosownie do przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej albo ustaw nie można łączyć z mandatem posła, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3, 6) powołania w toku kadencji na stanowisko lub powierzenia funkcji, których stosownie do przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej albo ustaw nie można łączyć ze sprawowaniem mandatu posła, 7) sprawowania przez posła albo powołania go na stanowisko lub funkcję: a) radnego rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa, b) w zarządzie gminy, zarządzie powiatu, zarządzie województwa lub zarządzie związku komunalnego, c) w zarządzie lub w radzie regionalnej albo branżowej kasy chorych. 8) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia, o którym mowa w art. 144 ust. 5 pkt 3. 2. Odmowa złożenia ślubowania poselskiego oznacza zrzeczenie się mandatu. 3. Wygaśnięcie mandatu posła zajmującego w dniu wyborów stanowisko lub funkcję, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i pkt 7, następuje, jeżeli nie złoży on Marszałkowi Sejmu, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia przez Państwową Komisję Wyborczą wyników wyborów do Sejmu, oświadczenia o złożeniu rezygnacji z zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji. 4. Wygaśnięcie mandatu posła powołanego w czasie kadencji na stanowisko lub funkcję, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, następuje z dniem powołania."}
{"id":"2001_499_178","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 178. 1. Wygaśnięcie mandatu posła stwierdza Marszałek Sejmu w drodze postanowienia. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"2001_499_179","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 179. 1. W razie wygaśnięcia mandatu posła Marszałek Sejmu zawiadamia, na podstawie informacji Państwowej Komisji Wyborczej, kolejnego kandydata z tej samej listy okręgowej, który w wyborach otrzymał kolejno największą liczbę głosów, o przysługującym mu pierwszeństwie do mandatu. Przy równej liczbie głosów o pierwszeństwie rozstrzyga kolejność umieszczenia kandydata na tej liście okręgowej. 2. Kandydat może zrzec się pierwszeństwa do obsadzenia mandatu na rzecz kandydata z tej samej listy, który uzyskał kolejno największą liczbę głosów. Oświadczenie o ustąpieniu pierwszeństwa powinno być złożone Marszałkowi Sejmu w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1. 3. O obsadzeniu mandatu postanawia Marszałek Sejmu. Przepisy art. 178 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 4. Jeżeli obsadzenie mandatu posła w trybie określonym w ust. 1 byłoby niemożliwe z powodu braku kandydatów, którym mandat można przydzielić, Marszałek Sejmu, w drodze postanowienia, stwierdza, iż mandat ten do końca kadencji pozostaje nieobsadzony. Rozdział 23 Kampania wyborcza w programach radiowych i telewizyjnych"}
{"id":"2001_499_18","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wyborca niepełnosprawny, na jego wniosek wniesiony do urzędu gminy najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów, jest dopisywany do spisu wyborców w wybranym przez siebie obwodzie głosowania spośród obwodów głosowania, w których znajdują się lokale, o których mowa w art. 53 ust. 1, na obszarze gminy właściwej ze względu na miejsce jego stałego zamieszkania. 2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, podaje się dane wymienione w art. 11 ust. 4."}
{"id":"2001_499_180","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 180. 1. Komitety wyborcze mają prawo prowadzenia agitacji wyborczej w programach radiowych i telewizyjnych, zgodnie z przepisami ustawy, w formach audycji wyborczych i ogłoszeń wyborczych. 2. Audycją wyborczą jest część programu radiowego lub telewizyjnego, nie pochodząca od nadawcy, rozpowszechniana nieodpłatnie, stanowiąca odrębną całość ze względu na treść lub formę, umożliwiająca wykorzystanie przez komitet wyborczy przysługującego mu czasu antenowego, o którym mowa w art. 181, przeznaczonego na prowadzenie agitacji wyborczej. 3. Rozpowszechnianiem audycji wyborczych jest dokonywana przez nadawcę publicznego rejestracja, obejmująca przegranie na dostosowane do emisji nośniki, dostarczonej audycji wyborczej przygotowanej przez komitet wyborczy lub udostępnienie studia wraz z realizatorem w celu nagrania audycji wyborczej przez komitet wyborczy oraz emisja tych audycji. 4. Ogłoszeniem wyborczym jest reklama w rozumieniu art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 356 i 358 i Nr 73, poz. 852), przygotowana przez komitet wyborczy i przekazana do emisji w ramach prowadzonej agitacji wyborczej."}
{"id":"2001_499_181","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 181. 1. W okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej Telewizja Polska Spółka Akcyjna oraz Polskie Radio Spółka Akcyjna i spółki radiofonii regionalnej, zwane dalej \"Telewizją Polską\" i \"Polskim Radiem\", rozpowszechniają na własny koszt w programach ogólnokrajowych i regionalnych audycje wyborcze komitetów wyborczych. 2. Łączny czas rozpowszechniania audycji wyborczych wynosi: 1) w ogólnokrajowych programach - 15 godzin w Telewizji Polskiej, w tym do 3 godzin w TV Polonia, i 30 godzin w Polskim Radiu, w tym do 5 godzin w programie przeznaczonym dla zagranicy, 2) w regionalnych programach - 10 godzin w Telewizji Polskiej i 15 godzin w Polskim Radiu. 3. Komitet wyborczy ma prawo do rozpowszechniania audycji wyborczych w programach: 1) ogólnokrajowych - jeżeli zarejestrował swoje listy okręgowe co najmniej w połowie okręgów wyborczych, 2) regionalnych - jeżeli zarejestrował listę okręgową co najmniej w jednym okręgu wyborczym. 4. Czas antenowy przysługujący jednemu komitetowi wyborczemu nie może być odstępowany innemu komitetowi."}
{"id":"2001_499_182","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 182. 1. Czas przeznaczony na rozpowszechnianie audycji wyborczych, o których mowa w art. 181 ust. 2 pkt 1, dzieli się równo pomiędzy uprawnione komitety wyborcze na podstawie informacji Państwowej Komisji Wyborczej o komitetach wyborczych, które zarejestrowały swoje listy okręgowe co najmniej w połowie okręgów wyborczych. 2. Czas przeznaczony na rozpowszechnianie audycji wyborczych, o których mowa w art. 181 ust. 2 pkt 2, dzieli się pomiędzy uprawnione komitety wyborcze proporcjonalnie do liczby zarejestrowanych przez nie list okręgowych, na podstawie informacji okręgowych komisji wyborczych, właściwych dla obszaru objętego regionalnym programem, o zarejestrowanych listach okręgowych. 3. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach podziału czasu rozpowszechniania audycji wyborczych, zakres rejestracji oraz sposób przygotowania i emisji tych audycji, a także sposób upowszechniania informacji o terminach emisji audycji wyborczych. 4. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, po zasięgnięciu opinii zarządów spółek, o których mowa w art. 181 ust. 1, oraz właściwej rady programowej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) czas przeznaczony na rozpowszechnianie audycji wyborczych w każdym z programów ogólnokrajowych i regionalnych, 2) ramowy podział czasu, o którym mowa w art. 181 ust. 2, w okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej."}
{"id":"2001_499_183","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 183. 1. Kolejność rozpowszechniania w każdym dniu audycji wyborczych ustalają kierujący redakcjami właściwych ogólnokrajowych programów telewizyjnych, w tym TV Polonia, i programów regionalnych oraz programów radiowych w drodze losowania przeprowadzonego w obecności osób zgłaszających listy najpóźniej w 18 dniu przed dniem wyborów. 2. Na ustalenia dotyczące podziału czasu antenowego, o których mowa w art. 182 ust. 1 i 2, osobie zgłaszającej listę przysługuje skarga do Państwowej Komisji Wyborczej. Skargę wnosi się w terminie 2 dni od dokonania ustalenia. Państwowa Komisja Wyborcza rozpatruje sprawę niezwłocznie i wydaje postanowienie. Od postanowienia Państwowej Komisji Wyborczej nie przysługuje środek prawny."}
{"id":"2001_499_184","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 184. 1. Audycje wyborcze komitetu wyborczego dostarczane są do Telewizji Polskiej lub Polskiego Radia nie później niż na 24 godziny przed dniem ich rozpowszechnienia. 2. Czas audycji wyborczych dostarczonych przez komitety wyborcze nie może przekraczać czasu ustalonego dla nich na podstawie przepisów, o których mowa w art. 182 ust. 3 i 4. 3. W wypadku stwierdzenia przez Telewizję Polską lub Polskie Radio, że dostarczone przez komitet wyborczy materiały audycji wyborczych przekraczają czas ustalony dla tych audycji, wzywają bezzwłocznie komitet wyborczy do skrócenia czasu audycji. W razie bezskutecznego wezwania Telewizja Polska lub Polskie Radio przerwie emisję audycji wyborczej w chwili, kiedy upłynął czas audycji przysługujący danemu komitetowi."}
{"id":"2001_499_185","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 185. 1. Niezależnie od czasu przyznanego na rozpowszechnianie audycji wyborczych każdy komitet wyborczy może, od dnia rozpoczęcia kampanii wyborczej, odpłatnie rozpowszechniać ogłoszenia wyborcze w programach nadawców radiowych i telewizyjnych. 2. Wysokość opłat pobieranych za czas rozpowszechniania ogłoszeń wyborczych musi być dla wszystkich komitetów wyborczych jednakowa oraz ustalana według cennika obowiązującego w dniu zarządzenia wyborów. 3. Do ogłoszeń wyborczych stosuje się przepisy o działalności reklamowej w programach telewizji i radiofonii, z tym że czasu przeznaczonego na rozpowszechnianie ogłoszeń wyborczych nie wlicza się do ustalonego odrębnymi przepisami dopuszczalnego wymiaru czasowego reklam."}
{"id":"2001_499_186","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 186. 1. Nadawcy nie ponoszą odpowiedzialności za treść rozpowszechnianych audycji wyborczych i ogłoszeń wyborczych. 2. Nadawcy nie mogą odmówić rozpowszechniania audycji wyborczych i ogłoszeń wyborczych. Dział III Przepisy szczególne dotyczące wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Rozdział 24 Zasady ogólne"}
{"id":"2001_499_187","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 187. Wybory do Senatu są powszechne, bezpośrednie i odbywają się w głosowaniu tajnym."}
{"id":"2001_499_188","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 188. Wybranym do Senatu może być obywatel polski mający prawo wybierania, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 30 lat."}
{"id":"2001_499_189","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 189. Do Senatu wybiera się 100 senatorów według zasady większości."}
{"id":"2001_499_19","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wyborca przebywający czasowo na obszarze gminy w okresie obejmującym dzień wyborów jest dopisywany do spisu wyborców na jego wniosek wniesiony do urzędu gminy najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wyborcy nigdzie niezamieszkałego, przebywającego na obszarze gminy. 3. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, podaje się dane wymienione w art. 11 ust. 4."}
{"id":"2001_499_190","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 190. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepisy Działu II niniejszej ustawy. Rozdział 25 Okręgi wyborcze"}
{"id":"2001_499_191","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 191. 1. W celu przeprowadzenia wyborów do Senatu tworzy się na obszarze poszczególnych województw okręgi wyborcze. 2. W okręgu wyborczym wybiera się od 2 do 4 senatorów. 3. Okręg wyborczy obejmuje obszar województwa lub jego części. Granice okręgu wyborczego nie mogą naruszać granic okręgów wyborczych utworzonych dla wyborów do Sejmu."}
{"id":"2001_499_192","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 192. 1. W poszczególnych województwach wybiera się: 1) w województwie dolnośląskim - 8 senatorów, 2) w województwie kujawsko-pomorskim - 5 senatorów, 3) w województwie lubelskim - 6 senatorów, 4) w województwie lubuskim - 3 senatorów, 5) w województwie łódzkim - 7 senatorów, 6) w województwie małopolskim - 8 senatorów, 7) w województwie mazowieckim - 13 senatorów, 8) w województwie opolskim - 3 senatorów, 9) w województwie podkarpackim - 5 senatorów, 10) w województwie podlaskim - 3 senatorów, 11) w województwie pomorskim - 6 senatorów, 12) w województwie śląskim - 13 senatorów, 13) w województwie świętokrzyskim - 3 senatorów, 14) w województwie warmińsko-mazurskim - 4 senatorów, 15) w województwie wielkopolskim - 9 senatorów, 16) w województwie zachodnio-pomorskim - 4 senatorów. 2. Jeśli województwo nie jest jednym okręgiem wyborczym do Sejmu, to liczbę senatorów wybieranych w okręgu wyborczym ustala się, uwzględniając jednolitą wojewódzką normę przedstawicielstwa. 3. Jednolitą wojewódzką normę przedstawicielstwa, o której mowa w ust. 2, określa się, dzieląc liczbę mieszkańców województwa przez liczbę senatorów wybieranych w danym województwie. 4. Liczbę senatorów wybieranych w poszczególnych okręgach wyborczych, ich numery i granice, a także siedziby okręgowych komisji wyborczych określa załącznik nr 2 do ustawy. 5. Informację o okręgu wyborczym podaje się do wiadomości wyborcom danego okręgu wyborczego w formie obwieszczenia Państwowej Komisji Wyborczej najpóźniej w 52 dniu przed dniem wyborów. Druk i rozplakatowanie obwieszczeń zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze. Rozdział 26 Szczególne zadania komisji wyborczych"}
{"id":"2001_499_193","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 193. 1. Wybory do Senatu przeprowadzają: 1) Państwowa Komisja Wyborcza, 2) okręgowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do Sejmu, 3) obwodowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do Sejmu. 2. Funkcje okręgowej komisji wyborczej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dla okręgów wyborczych w danym województwie może spełniać wskazana przez Państwową Komisję Wyborczą okręgowa komisja wyborcza powołana dla wyborów do Sejmu. 3. W wypadku wyborów uzupełniających, o których mowa w art. 215, powołuje się okręgową komisję wyborczą i obwodowe komisje wyborcze w trybie i na zasadach określonych w ustawie. Rozdział 27 Zgłaszanie kandydatów na senatorów"}
{"id":"2001_499_194","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 194. Do komitetów wyborczych zgłaszających kandydatów na senatorów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące komitetów wyborczych, z tym że: 1) partia polityczna, która wchodzi w skład koalicji wyborczej utworzonej w celu wspólnego zgłoszenia kandydatów na posłów i kandydatów na senatorów albo tylko w celu wspólnego zgłoszenia kandydatów na senatorów, nie może zgłaszać kandydatów na senatorów samodzielnie, 2) nazwa i skrót nazwy komitetu wyborczego wyborców utworzonego tylko w celu zgłoszenia kandydatów na senatorów muszą być różne od nazw i skrótów nazw komitetów wyborczych utworzonych w celu zgłoszenia kandydatów na posłów i kandydatów na senatorów albo kandydatów na posłów."}
{"id":"2001_499_195","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 195. 1. Komitet wyborczy może zgłosić w każdym okręgu wyborczym najwyżej tylu kandydatów na senatorów, ilu senatorów jest wybieranych w danym okręgu wyborczym. 2. Kandydować można tylko w jednym okręgu wyborczym i tylko w ramach zgłoszenia przez jeden komitet wyborczy."}
{"id":"2001_499_196","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 196. 1. Zgłoszenie kandydata na senatora powinno być poparte podpisami co najmniej 3000 wyborców. 2. Wyborca może udzielić poparcia więcej niż jednemu kandydatowi na senatora. Wycofanie udzielonego poparcia nie rodzi skutków prawnych. 3. Wyborca udzielający poparcia zgłoszeniu kandydata na senatora składa podpis obok czytelnie wpisanego swojego nazwiska i imienia, adresu zamieszkania i numeru ewidencyjnego PESEL. 4. Wykaz podpisów musi zawierać na każdej stronie nazwę komitetu wyborczego zgłaszającego kandydata, numer okręgu wyborczego, w którym kandydat jest zgłaszany, oraz adnotację: \"Udzielam poparcia kandydatowi na senatora ............................................ (nazwisko, imię - imiona) zgłaszanemu przez ........................................................ (nazwa komitetu wyborczego) w okręgu wyborczym ............................ (numer okręgu) w wyborach do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych na .......................... (dzień, miesiąc, rok).\". 5. Poparcia dla zgłoszenia kandydata na senatora może udzielić wyłącznie wyborca stale zamieszkały w danym okręgu wyborczym."}
{"id":"2001_499_197","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 197. 1. Zbieranie podpisów osób popierających zgłoszenie kandydata na senatora może być dokonywane tylko w miejscu, czasie i w sposób, które wykluczają groźbę, podstęp lub stosowanie jakichkolwiek nacisków zmierzających do uzyskania podpisów. 2. Zabrania się zbierania podpisów osób popierających zgłoszenie kandydata na senatora na terenie jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz oddziałów obrony cywilnej, a także skoszarowanych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Zabrania się udzielania wynagrodzenia pieniężnego w zamian za zbieranie lub złożenie podpisu pod zgłoszeniem kandydata na senatora."}
{"id":"2001_499_198","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 198. 1. Zgłoszenia każdego kandydata na senatora dokonuje się odrębnie. Jeżeli komitet wyborczy dokonuje zgłoszenia więcej niż jednego kandydata na senatora, to zgłoszenie każdego z kandydatów musi być poparte odrębnie podpisami wyborców w sposób, o którym mowa w art. 196 ust. 3 i 4. 2. Do zgłoszenia kandydatów na senatorów przepisu art. 142 ust. 2 nie stosuje się. Rozdział 28 Karty do głosowania"}
{"id":"2001_499_199","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 199. Okręgowa komisja wyborcza po zarejestrowaniu kandydatów na senatorów zarządza wydrukowanie kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym w trybie określonym przez Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"2001_499_2","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W wyborach do Sejmu i do Senatu głosować można tylko osobiście i tylko jeden raz."}
{"id":"2001_499_20","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Spis wyborców w szpitalach i w zakładach pomocy społecznej sporządza się na podstawie wykazów osób, które będą w nich przebywać w dniu wyborów. 2. Wykazy osób, o których mowa w ust. 1, dyrektorzy szpitali i zakładów pomocy społecznej przekazują do urzędu gminy najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. 3. Spis wyborców w zakładach karnych i w aresztach śledczych, a także w oddziałach zewnętrznych tych zakładów i aresztów sporządza się na podstawie wykazów osób, które będą w nich przebywać w dniu wyborów. 4. Wykazy osób, o których mowa w ust. 3, dyrektorzy zakładów karnych i aresztów śledczych przekazują do urzędu gminy najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. 5. W spisie, o którym mowa w ust. 3, nie umieszcza się osób pozbawionych praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądu."}
{"id":"2001_499_200","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 200. Na karcie do głosowania umieszcza się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona zarejestrowanych kandydatów na senatorów, z podaniem nazwy lub skrótu nazwy komitetu wyborczego. Rozdział 29 Sposób głosowania i warunki ważności głosu"}
{"id":"2001_499_201","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 201. 1. Wyborca głosuje na określonych kandydatów, stawiając znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk najwyżej tylu kandydatów, ilu senatorów jest wybieranych w okręgu wyborczym. 2. Wyborca może głosować na mniejszą liczbę kandydatów, aniżeli wynosi liczba senatorów wybieranych w danym okręgu wyborczym."}
{"id":"2001_499_202","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 202. 1. Jeżeli na karcie do głosowania nie postawiono znaku \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwiska któregokolwiek z kandydatów, to taką kartę uznaje się za kartę ważną z głosami nieważnymi. 2. Jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak \"x\" w kratce z lewej strony obok nazwisk większej liczby kandydatów niż wynosi liczba wybieranych senatorów, to taką kartę uznaje się za kartę ważną z głosami nieważnymi. 3. Jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak \"x\" w kratce z lewej strony wyłącznie przy nazwisku kandydata, którego nazwisko zostało skreślone, to taką kartę uznaje się za kartę ważną z głosami nieważnymi. Rozdział 30 Ustalanie wyników głosowania i wyników wyborów w okręgu wyborczym"}
{"id":"2001_499_203","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 203. 1. Ustalając wyniki głosowania w obwodzie, obwodowa komisja wyborcza oblicza: 1) liczbę wyborców uprawnioną do głosowania, 2) liczbę wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) liczbę kart wyjętych z urny, w tym liczbę kart nieważnych, o których mowa w art. 72, i liczbę kart ważnych, w tym: a) liczbę kart ważnych z głosami nieważnymi, o których mowa w art. 202, b) liczbę kart ważnych z głosami ważnymi, 4) liczbę głosów ważnych z kart ważnych oddanych na poszczególnych kandydatów na senatorów. 2. Liczby, o których mowa w ust. 1, wymienia się w protokole głosowania w obwodzie."}
{"id":"2001_499_204","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 204. Niezwłocznie po otrzymaniu protokołu głosowania w obwodzie okręgowa komisja wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania w obwodzie. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników głosowania komisja zarządza ponowne ich ustalenie przez obwodową komisję wyborczą i powiadamia o tym Państwową Komisję Wyborczą."}
{"id":"2001_499_205","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 205. 1. Okręgowa komisja wyborcza na podstawie protokołów, o których mowa w art. 204, ustala wyniki głosowania i wyniki wyborów oraz sporządza w dwóch egzemplarzach protokół wyników głosowania i wyników wyborów senatorów w okręgu wyborczym. 2. Jeżeli właściwa okręgowa komisja wyborcza nie uzyska wyników głosowania w obwodach głosowania za granicą albo na polskich statkach morskich w ciągu 24 godzin od zakończenia głosowania, o którym mowa w art. 59 ust. 2, głosowanie w tych obwodach uważa się za niebyłe. Fakt ten odnotowuje się w protokole wyników głosowania w okręgu wyborczym, z wymienieniem obwodów głosowania oraz ewentualnych przyczyn nieuzyskania z tych obwodów wyników głosowania. 3. W protokole wymienia się sumy liczb, o których mowa w art. 203 ust. 1, oraz nazwiska i imiona wybranych senatorów, z podaniem nazwy lub skrótu nazwy komitetu wyborczego. 4. Protokół podpisują wszystkie osoby wchodzące w skład okręgowej komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 5. Przy ustalaniu wyników głosowania i sporządzaniu protokołu mogą być obecne osoby zgłaszające listę, którym przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. 6. Przewodniczący okręgowej komisji wyborczej przekazuje niezwłocznie dane z protokołu, dotyczące liczby kart ważnych oraz głosów ważnych oddanych na poszczególnych kandydatów, do Państwowej Komisji Wyborczej, w sposób przez nią ustalony, za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych. Mężowie zaufania mają prawo uczestniczyć przy przekazywaniu danych z protokołu."}
{"id":"2001_499_206","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 206. 1. Za wybranych na senatorów w danym okręgu wyborczym uważa się tych kandydatów, którzy otrzymali kolejno najwięcej oddanych głosów ważnych. 2. Jeżeli dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu i kandydatów tych jest więcej niż mandatów do uzyskania, o pierwszeństwie rozstrzyga większa liczba obwodów głosowania, w których jeden z kandydatów uzyskał więcej głosów, a jeżeli liczba tych obwodów byłaby równa, o pierwszeństwie rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego okręgowej komisji wyborczej w obecności członków komisji oraz zainteresowanych osób zgłaszających listy; nieobecność osoby zgłaszającej listę nie wstrzymuje losowania. Przebieg losowania uwzględnia się w protokole wyników wyborów. 3. Tryb przeprowadzania losowania, o którym mowa w ust. 2, określi Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"2001_499_207","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 207. Okręgowa komisja wyborcza niezwłocznie podaje do wiadomości publicznej wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgu wyborczym, z uwzględnieniem danych, o których mowa w art. 205 ust. 3."}
{"id":"2001_499_208","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 208. 1. Protokół wyników głosowania i wyników wyborów senatorów w okręgu wyborczym przewodniczący okręgowej komisji wyborczej przesyła niezwłocznie w zapieczętowanej kopercie do Państwowej Komisji Wyborczej, w trybie przez nią ustalonym. Pozostałe dokumenty z wyborów przechowuje dyrektor delegatury Krajowego Biura Wyborczego właściwej dla siedziby komisji. 2. Po otrzymaniu protokołów, o których mowa w ust. 1, Państwowa Komisja Wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników wyborów w okręgach wyborczych. 3. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników wyborów Państwowa Komisja Wyborcza zarządza ponowne ustalenie tych wyników. Rozdział 31 Ogłaszanie wyników wyborów do Senatu"}
{"id":"2001_499_209","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 209. Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, w formie obwieszczenia, oraz podaje do wiadomości publicznej wyniki wyborów do Senatu. W obwieszczeniu zamieszcza się, według okręgów wyborczych, podstawowe informacje zawarte w protokołach okręgowych komisji wyborczych oraz nazwiska i imiona wybranych senatorów."}
{"id":"2001_499_21","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Żołnierze pełniący zasadniczą lub okresową służbę wojskową oraz pełniący służbę w charakterze kandydatów na żołnierzy zawodowych lub odbywający ćwiczenia i przeszkolenie wojskowe, a także junacy odbywający zasadniczą służbę w obronie cywilnej poza miejscem stałego zamieszkania są dopisywani, na swój wniosek, do wybranego przez nich spisu wyborców, sporządzonego dla miejscowości, w której odbywają służbę. Wniosek składa się między 21 a 14 dniem przed dniem wyborów, chyba że osoby, o których mowa w zdaniu pierwszym, przybyły do miejsca ich aktualnego zakwaterowania po tym terminie. We wniosku podaje się dane wymienione w art. 11 ust. 4. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do policjantów z jednostek skoszarowanych. 3. Dowódcy jednostek wojskowych, komendanci oddziałów obrony cywilnej i dowódcy jednostek policyjnych są obowiązani zapewnić żołnierzom, junakom i policjantom możliwość wykonania uprawnień wynikających z przepisu ust. 1. 4. Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określą sposób realizacji obowiązków dowódców, o których mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność zapewnienia wyborcom, o których mowa w ust. 1 i 2, możliwości wykonywania funkcji członków obwodowych komisji wyborczych i mężów zaufania."}
{"id":"2001_499_210","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 210. Państwowa Komisja Wyborcza przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie, niezwłocznie po ogłoszeniu wyników wyborów do Senatu, oświadczenia lub informacje, o których mowa w art. 144 ust. 5 pkt 3, złożone przez tych kandydatów, którzy zostali wybrani na senatorów."}
{"id":"2001_499_211","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 211. Państwowa Komisja Wyborcza wręcza senatorom zaświadczenia o wyborze."}
{"id":"2001_499_212","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 212. Państwowa Komisja Wyborcza przesyła Marszałkowi Senatu oraz Sądowi Najwyższemu sprawozdanie z wyborów nie później niż 14 dnia po ogłoszeniu obwieszczenia, o którym mowa w art. 209. Rozdział 32 Wygaśnięcie mandatu senatora i uzupełnianie składu Senatu"}
{"id":"2001_499_213","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 213. 1. Wygaśnięcie mandatu senatora następuje wskutek: 1) utraty prawa wybieralności, 2) pozbawienia mandatu prawomocnym orzeczeniem Trybunału Stanu, 3) zrzeczenia się mandatu, 4) śmierci senatora, 5) zajmowania w dniu wyborów stanowiska lub funkcji, których stosownie do przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej albo ustaw, nie można łączyć z mandatem senatora, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3, 6) powołania w toku kadencji na stanowisko lub powierzenia funkcji, których stosownie do przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej albo ustaw nie można łączyć ze sprawowaniem mandatu senatora, 7) sprawowania przez senatora albo powołania go na stanowisko lub funkcję: a) radnego rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa, b) w zarządzie gminy, zarządzie powiatu, zarządzie województwa lub zarządzie związku komunalnego, c) w zarządzie lub w radzie regionalnej albo branżowej kasy chorych. 8) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia, o którym mowa w art. 144 ust. 5 pkt 3 w związku z art. 190. 2. Odmowa złożenia ślubowania senatorskiego oznacza zrzeczenie się mandatu. 3. Stwierdzenie wygaśnięcia mandatu senatora zajmującego w dniu wyborów stanowisko lub funkcję, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 7, następuje, jeżeli nie złoży on Marszałkowi Senatu, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia przez Państwową Komisję Wyborczą wyników wyborów do Senatu, oświadczenia o złożeniu rezygnacji z zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji. 4. Wygaśnięcie mandatu senatora powołanego w czasie kadencji na stanowisko lub funkcję, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, następuje z dniem powołania."}
{"id":"2001_499_214","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 214. 1. Wygaśnięcie mandatu senatora stwierdza Marszałek Senatu, w drodze postanowienia. 2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie doręcza się Prezydentowi Rzeczypospolitej i Państwowej Komisji Wyborczej."}
{"id":"2001_499_215","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 215. 1. W razie wygaśnięcia mandatu senatora Prezydent Rzeczypospolitej zarządza wybory uzupełniające do Senatu. 2. Wybory uzupełniające zarządza się i przeprowadza się w terminie 3 miesięcy od dnia stwierdzenia wygaśnięcia mandatu senatora. Wyborów uzupełniających nie przeprowadza się w okresie 6 miesięcy przed dniem, w którym upływa termin zarządzenia wyborów do Sejmu. 3. W sprawach zarządzenia wyborów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 2, z tym że postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej o wyborach uzupełniających Państwowa Komisja Wyborcza podaje niezwłocznie do wiadomości publicznej, w formie obwieszczenia, na obszarze okręgu wyborczego, w którym wybory mają być przeprowadzone. Druk i rozplakatowanie obwieszczenia zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze. 4. Głosowanie w wyborach uzupełniających przeprowadza się tylko na terytorium kraju. 5. Przepisy art. 23 w sprawie zaświadczeń o prawie do głosowania mają zastosowanie tylko do wyborców zamieszkałych na obszarze okręgu wyborczego, w którym przeprowadza się wybory uzupełniające. Rozdział 33 Kampania wyborcza w programach radiowych i telewizyjnych"}
{"id":"2001_499_216","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 216. 1. Komitet wyborczy ma prawo do rozpowszechniania nieodpłatnie audycji wyborczych w programach Telewizji Polskiej i Polskiego Radia: 1) ogólnokrajowych - jeżeli zarejestrował kandydatów na senatorów co najmniej w połowie okręgów wyborczych, 2) regionalnych - jeżeli zarejestrował co najmniej jednego kandydata na senatora. 2. Łączny czas rozpowszechniania audycji wyborczych wynosi: 1) w ogólnokrajowych programach - 5 godzin w Telewizji Polskiej i 10 godzin w Polskim Radiu, 2) w odpowiednim programie regionalnym - 3 godziny w Telewizji Polskiej i 6 godzin w Polskim Radiu. 3. Czas rozpowszechniania audycji wyborczych w programach ogólnokrajowych dzieli się równo między wszystkie uprawnione komitety wyborcze. 4. Czas rozpowszechniania audycji wyborczych w odpowiednim programie regionalnym jest dzielony między uprawnione komitety wyborcze proporcjonalnie do liczby kandydatów na senatorów zarejestrowanych przez nie w okręgach wyborczych objętych zasięgiem danego programu. 5. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, zasady i sposób łącznego prowadzenia kampanii wyborczej w programach radiowych i telewizyjnych przez komitety wyborcze uprawnione do rozpowszechniania audycji wyborczych w wyborach do Sejmu i do Senatu."}
{"id":"2001_499_217","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 217. 1. W wyborach uzupełniających przepis art. 216 ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania, a łączny czas rozpowszechniania nieodpłatnie audycji wyborczych w odpowiednich programach regionalnych wynosi 2 godziny w Telewizji Polskiej i 4 godziny w Polskim Radiu. 2. Czas, o którym mowa w ust. 1, w każdym programie regionalnym dzieli się równo między wszystkie uprawnione komitety wyborcze. Rozdział 34 Szczególne zasady finansowania kampanii wyborczej do Senatu"}
{"id":"2001_499_218","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 218. 1. Komitet wyborczy, który zarejestrował kandydata lub kandydatów na senatorów, ma prawo do dotacji z budżetu państwa na zasadach określonych w art. 128. 2. W wyborach uzupełniających wysokość dotacji dla komitetu wyborczego zgłaszającego kandydata, który uzyskał mandat, oblicza się w ten sposób, że ogólną kwotę dotacji przypadającą na wszystkie komitety wyborcze w ostatnio przeprowadzonych wyborach do Sejmu i do Senatu dzieli się przez 560 i mnoży przez wskaźnik przeciętnego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. Wskaźnik ten oblicza Główny Urząd Statystyczny za okres od miesiąca, w którym przeprowadzono wybory do Sejmu i Senatu, do miesiąca, w którym odbyły się wybory uzupełniające. Dział IV Przepisy karne i przepisy szczególne Rozdział 35 Przepisy karne"}
{"id":"2001_499_219","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 219. Kto podaje do wiadomości publicznej wyniki przedwyborczych badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań wyborczych i wyniku wyborów z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 86, podlega grzywnie od 500 000 do 1 000 000 złotych."}
{"id":"2001_499_22","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. O dopisaniu lub wpisaniu do spisu wyborców osób, o których mowa w art. 19, art. 20 ust. 1 i 3 i art. 21 ust. 1 i 2, niezwłocznie zawiadamia się urząd gminy właściwy ze względu na miejsce ich stałego zamieszkania lub ostatniego zameldowania na pobyt stały."}
{"id":"2001_499_220","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 220. Kto: 1) narusza zakazy określone w art. 87 albo w art. 88 ust. 1, 2 lub 3, 2) umieszcza plakaty i hasła wyborcze bądź ustawia urządzenia ogłoszeniowe z naruszeniem zasad określonych w art. 90, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_499_221","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 221. Kto organizuje w ramach prowadzonej kampanii wyborczej gry losowe lub konkursy z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 88 ust. 4, podlega grzywnie."}
{"id":"2001_499_222","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 222. Kto podaje lub dostarcza, w ramach prowadzonej kampanii wyborczej, napoje alkoholowe z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 88 ust. 5, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_499_223","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 223. Kto: 1) pozyskuje lub wydatkuje środki komitetu wyborczego z naruszeniem przepisów art. 110 ust. 1, 2 lub 3, 2) pozyskuje lub wydatkuje środki komitetu wyborczego z naruszeniem przepisu art. 110 ust. 4 albo limitu określonego w art. 114 ust. 1 i 2 i art. 236, 3) przekazuje koalicyjnemu komitetowi wyborczemu albo komitetowi wyborczemu wyborców lub przyjmuje w imieniu tego komitetu środki finansowe lub wartości niepieniężne z naruszeniem przepisów art. 111 ust. 2-4, 4) przeprowadza zbiórki publiczne wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 112 ust. 2, 5) przyjmuje w imieniu komitetu wyborczego partii politycznej środki finansowe pochodzące z innego źródła niż z Funduszu Wyborczego tej partii, podlega grzywnie od 1 000 do 100 000 złotych."}
{"id":"2001_499_224","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 224. Kto: 1) narusza zasady określone w art. 113 ust. 1 dotyczące sposobu gromadzenia środków finansowych komitetu wyborczego, 2) nie wprowadza zastrzeżenia do umowy rachunku bankowego zawartej przez niego w imieniu komitetu wyborczego, że wpłaty na komitet wyborczy mogą być dokonywane tylko w sposób określony w art. 113 ust. 2, 3) dokonuje wpłat na jeden koalicyjny komitet wyborczy lub komitet wyborczy wyborców w wysokości przekraczającej limit określony w art. 113 ust. 3, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_499_225","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 225. Kto: 1) przekazuje środki finansowe lub wartości niepieniężne na rzecz innego komitetu wyborczego wbrew zakazowi określonemu w art. 112 ust. 1 albo pozyskuje środki na rzecz komitetu wyborczego po dniu wyborów lub wydatkuje środki komitetu wyborczego po dniu złożenia sprawozdania wyborczego, 2) dokonuje wydatków na kampanię wyborczą prowadzoną w formach i na zasadach właściwych dla reklamy w wysokości przekraczającej limit określony w art. 115, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_499_226","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 226. 1. Pełnomocnik finansowy, który nie wykonuje w terminie: 1) obowiązku przekazania na rzecz instytucji charytatywnej nadwyżki środków finansowych, o której mowa w art. 116, 2) obowiązku przedłożenia Państwowej Komisji Wyborczej sprawozdania wyborczego, o którym mowa w art. 120 ust. 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopuszcza do wykonania lub utrudnia dopełnienie przez pełnomocnika finansowego obowiązków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2. 3. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 2, działa nieumyślnie, podlega grzywnie."}
{"id":"2001_499_227","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 227. 1. Kto nie dopuszcza do wykonywania i utrudnia dopełnienie przez biegłego rewidenta obowiązków przy sporządzaniu opinii lub raportu, o których mowa w art. 120 ust. 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, działa nieumyślnie, podlega grzywnie."}
{"id":"2001_499_228","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 228. Kto zbiera podpisy pod zgłoszeniem listy okręgowej lub pod zgłoszeniem kandydata albo kandydatów na senatora z naruszeniem zakazów określonych w art. 141 ust. 1, 2 lub 3 albo art. 197 ust. 1, 2 lub 3, podlega grzywnie od 1000 do 10000 złotych."}
{"id":"2001_499_229","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 229. Kto: 1) prowadzi kampanię wyborczą na rzecz kandydata na posła albo kandydata na senatora bez zgody komitetu wyborczego, a koszt takiego działania wynosi od 1000 do 50000 złotych, podlega grzywnie nie mniejszej niż koszt takiego działania, 2) prowadzi działania, o których mowa w pkt 1, a ich koszt przekracza 50000 złotych, podlega grzywnie nie mniejszej niż koszt takiego działania oraz karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_499_23","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Wyborca zmieniający miejsce pobytu przed dniem wyborów otrzymuje na swoje żądanie, przed sporządzeniem spisu wyborców - na podstawie rejestru wyborców, a po sporządzeniu spisu wyborców, na podstawie spisu wyborców, zaświadczenie o prawie do głosowania w miejscu pobytu w dniu wyborów. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje urząd gminy."}
{"id":"2001_499_230","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 230. Do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 220, art. 222, art. 224 i art. 225, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 36 Przepisy szczególne"}
{"id":"2001_499_231","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 231. Wszelkie pisma oraz postępowanie sądowe i administracyjne w sprawach wyborczych wolne są od opłat administracyjnych i kosztów sądowych."}
{"id":"2001_499_232","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 232. Ilekroć w ustawie mowa jest o postępowaniu nieprocesowym przed sądami, stosuje się w nim przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym."}
{"id":"2001_499_233","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 233. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o upływie terminu do wniesienia skargi lub odwołania do sądu albo organu wyborczego, należy przez to rozumieć dzień złożenia skargi lub odwołania w sądzie lub organowi wyborczemu. 2. Jeżeli koniec terminu wykonania czynności określonej w ustawie przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, termin upływa pierwszego roboczego dnia po tym dniu. 3. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, czynności wyborcze określone kalendarzem wyborczym oraz czynności, o których mowa w ust. 1, dokonywane są w godzinach urzędowania sądów i organów wyborczych."}
{"id":"2001_499_234","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 234. 1. W razie zbiegu terminu wyborów do Sejmu i Senatu z wyborami Prezydenta Rzeczypospolitej wybory Prezydenta przeprowadzają komisje wyborcze powołane dla wyborów do Sejmu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie zbiegu terminu wyborów uzupełniających do Senatu i wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej. 3. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, sporządza się oddzielnie protokoły głosowania w obwodach oraz protokoły głosowania i wyników wyborów."}
{"id":"2001_499_235","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 235. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, złożony po porozumieniu z Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania, przechowywania i udostępniania dokumentów z wyborów do Sejmu i do Senatu."}
{"id":"2001_499_236","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 236. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, podwyższy kwotę, o której mowa w art. 114 ust. 2, w wypadku wzrostu wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem o ponad 5%, w stopniu odpowiadającym wzrostowi tych cen. 2. Wskaźnik wzrostu cen, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do 20 dnia pierwszego miesiąca każdego kwartału. Dział V Przepisy o zmianie przepisów obowiązujących, przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe Rozdział 37 Przepisy o zmianie przepisów obowiązujących"}
{"id":"2001_499_237","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 237. W ustawie z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz.U. z 1990 r. Nr 51, poz. 297, z 1999 r. Nr 41, poz. 412 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 4: 1) w pkt 2 na końcu przecinek zastępuje się kropką, 2) pkt 3 skreśla się."}
{"id":"2001_499_238","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 238. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz.U. Nr 98, poz. 604 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 w ust. 1 wyraz \"Wojewódzki\" zastępuje się wyrazem \"Okręgowy\"; 2) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: \"Finanse i finansowanie partii politycznych\"; 3) w rozdziale 4 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. Źródła finansowania partii politycznych są jawne.\"; 4) art. 24 i 25 otrzymują brzmienie: \"Art. 24. 1. Majątek partii politycznej powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, z dochodów z majątku oraz z określonych ustawami dotacji i subwencji. 2. Majątek partii politycznej może być przeznaczony tylko na cele statutowe lub charytatywne. 3. Partia polityczna nie może prowadzić działalności gospodarczej. 4. Partia polityczna może pozyskiwać dochody z majątku pochodzące jedynie: 1) z oprocentowania środków zgromadzonych na rachunkach bankowych i lokatach, 2) z obrotu obligacjami Skarbu Państwa i bonami skarbowymi Skarbu Państwa, 3) ze zbycia należących do niej składników majątkowych, 4) z działalności, o której mowa w art. 27. 5. Partia polityczna może użyczać posiadane przez siebie nieruchomości i lokale jedynie na biura poselskie, senatorskie oraz biura radnych gminy, powiatu albo województwa. 6. Partia polityczna nie może przeprowadzać zbiórek publicznych. 7. Partia polityczna może zaciągać kredyty bankowe na cele statutowe. 8. Partia polityczna może gromadzić środki finansowe jedynie na rachunkach bankowych."}
{"id":"2001_499_239","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 239. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 63 w ust. 1 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) subwencje dla partii politycznych,\"; 2) w art. 69 w ust. 2 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) subwencje dla partii politycznych,\"."}
{"id":"2001_499_24","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzenia i udostępniania spisu wyborców, ustalając wzór spisu, metody jego aktualizacji, wzór wniosku o udostępnienie spisu, wzory wykazów osób przebywających w szpitalach, zakładach opieki społecznej, zakładach karnych i aresztach śledczych, w których utworzono obwody głosowania, wzór zawiadomienia o dopisaniu lub o wpisaniu wyborcy do spisu w innym obwodzie głosowania, wzór oraz sposób wydawania zaświadczenia o prawie do głosowania."}
{"id":"2001_499_240","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 240. W ustawie z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. Nr 62, poz. 718) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) skrócenia kadencji Sejmu,\"; 2) w art. 10 w ust. 2 w pkt 2 i 4 skreśla się lit. b). Rozdział 38 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2001_499_241","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 241. 1. Do posłów i do senatorów kadencji, w czasie której ustawa weszła w życie, przepisy art. 177-179 oraz art. 213-215 nie mają zastosowania. 2. Do posłów i senatorów, o których mowa w ust. 1, w zakresie wygaśnięcia mandatu posła lub senatora oraz uzupełniania składu Sejmu lub Senatu stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_499_242","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 242. Przepis art. 138 ust. 3 nie ma zastosowania do pierwszych wyborów przeprowadzonych na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_499_243","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 243. Ilekroć w dotychczasowych przepisach mowa jest o przepisach ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) albo ustawy z dnia 10 maja 1991 r. Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1994 r. Nr 54, poz. 224 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 98, poz. 604) rozumie się przez to odpowiednie przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_499_244","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 244. 1. Państwowa Komisja Wyborcza działająca w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy staje się Państwową Komisją Wyborczą w rozumieniu tej ustawy. 2. Krajowe Biuro Wyborcze działające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy staje się Krajowym Biurem Wyborczym w rozumieniu niniejszej ustawy. 3. W terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Państwowa Komisja Wyborcza nada statut Krajowemu Biuru Wyborczemu oraz dostosuje swój regulamin działania do przepisów ustawy. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do przepisów dotyczących szczegółowej organizacji wewnętrznej jednostek organizacyjnych Krajowego Biura Wyborczego oraz rodzajów stanowisk i zasad wynagradzania pracowników Krajowego Biura Wyborczego."}
{"id":"2001_499_245","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 245. 1. Traci moc, z zastrzeżeniem ust. 2: 1) ustawa z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483), 2) ustawa z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1994 r. Nr 54, poz. 224 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 98, poz. 604). 2. Do zmian w składzie Sejmu i Senatu wybranych w wyborach przeprowadzonych w dniu 21 września 1997 r. stosuje się przepisy ustaw, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_499_246","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 246. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 24 ust. 3-5 ustawy, o której mowa w art. 238, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które wchodzą w życie po upływie 9 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy. Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej WYKAZ OKRĘGÓW WYBORCZYCH DO SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ OKRĘG WYBORCZY NR 1 - część województwa dolnośląskiego obejmująca obszary powiatów: bolesławiecki, głogowski, jaworski, jeleniogórski, kamiennogórski, legnicki, lubański, lubiński, lwówecki, polkowicki, zgorzelecki, złotoryjski oraz miast na prawach powiatu: Jelenia Góra, Legnica. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: LEGNICA. OKRĘG WYBORCZY NR 2 - część województwa dolnośląskiego obejmująca obszary powiatów: dzierżoniowski, kłodzki, świdnicki, wałbrzyski, ząbkowicki oraz miasto na prawach powiatu: Wałbrzych. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WAŁBRZYCH. OKRĘG WYBORCZY NR 3 - część województwa dolnośląskiego obejmująca obszary powiatów: górowski, milicki, oleśnicki, oławski, strzeliński, średzki, trzebnicki, wołowski, wrocławski oraz miasto na prawach powiatu: Wrocław. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 14. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WROCŁAW. OKRĘG WYBORCZY NR 4 - część województwa kujawskopomorskiego obejmująca obszary powiatów: bydgoski, inowrocławski, mogileński, nakielski, sępoleński, świecki, tucholski, żniński oraz miasto na prawach powiatu: Bydgoszcz. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: BYDGOSZCZ. OKRĘG WYBORCZY NR 5 - część województwa kujawskopomorskiego obejmująca obszary powiatów: aleksandrowski, brodnicki, chełmiński, golubskodobrzyński, grudziądzki, lipnowski, radziejowski, rypiński, toruński, wąbrzeski, włocławski oraz miast na prawach powiatu: Grudziądz, Toruń, Włocławek. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 13. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: TORUŃ. OKRĘG WYBORCZY NR 6 - część województwa lubelskiego obejmująca obszary powiatów: janowski, kraśnicki, lubartowski, lubelski, łęczyński, łukowski, opolski, puławski, rycki, świdnicki oraz miasto na prawach powiatu: Lublin. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 15. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: LUBLIN. OKRĘG WYBORCZY NR 7 - część województwa lubelskiego obejmująca obszary powiatów: bialskopodlaski, biłgorajski, chełmski, hrubieszowski, krasnostawski, parczewski, radzyński, tomaszowski, włodawski, zamojski oraz miast na prawach powiatu: Biała Podlaska, Chełm, Zamość. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: CHEŁM. OKRĘG WYBORCZY NR 8 - województwo lubuskie Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: ZIELONA GÓRA. OKRĘG WYBORCZY NR 9 - część województwa łódzkiego obejmująca obszar powiatu: łódzki wschodni oraz miasto na prawach powiatu: Łódź. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 11. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: ŁÓDŹ. OKRĘG WYBORCZY NR 10 - część województwa łódzkiego obejmująca obszary powiatów: bełchatowski, opoczyński, piotrkowski, radomszczański, rawski, skierniewicki, tomaszowski oraz miast na prawach powiatu: Piotrków Trybunalski, Skierniewice. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: PIOTRKÓW TRYBUNALSKI. OKRĘG WYBORCZY NR 11 - część województwa łódzkiego obejmująca obszary powiatów: kutnowski, łaski, łęczycki, łowicki, pabianicki, pajęczański, poddębicki, sieradzki, wieluński, wieruszowski, zduńskowolski, zgierski. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SIERADZ. OKRĘG WYBORCZY NR 12 - część województwa małopolskiego obejmująca obszary powiatów: chrzanowski, myślenicki, oświęcimski, suski, wadowicki. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 7. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: CHRZANÓW. OKRĘG WYBORCZY NR 13 - część województwa małopolskiego obejmująca obszary powiatów: krakowski, miechowski, olkuski oraz miasto na prawach powiatu: Kraków. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 14. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KRAKÓW. OKRĘG WYBORCZY NR 14 - część województwa małopolskiego obejmująca obszary powiatów: gorlicki, limanowski, nowosądecki, nowotarski, tatrzański oraz miasto na prawach powiatu: Nowy Sącz. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: NOWY SĄCZ. OKRĘG WYBORCZY NR 15 - część województwa małopolskiego obejmująca obszary powiatów: bocheński, brzeski, dąbrowski, proszowicki, tarnowski, wielicki oraz miasto na prawach powiatu: Tarnów. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 8. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: TARNÓW. OKRĘG WYBORCZY NR 16 - część województwa mazowieckiego obejmująca obszary powiatów: ciechanowski, gostyniński, mławski, płocki, płoński, przasnyski, sierpecki, sochaczewski, żuromiński, żyrardowski oraz miasto na prawach powiatu: Płock. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 10. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: PŁOCK. OKRĘG WYBORCZY NR 17 - część województwa mazowieckiego obejmująca obszary powiatów: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski, szydłowiecki, zwoleński oraz miasto na prawach powiatu: Radom. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: RADOM. OKRĘG WYBORCZY NR 18 - część województwa mazowieckiego obejmująca obszary powiatów: garwoliński, łosicki, makowski, miński, ostrołęcki, ostrowski, pułtuski, siedlecki, sokołowski, węgrowski, wyszkowski oraz miast na prawach powiatu: Ostrołęka, Siedlce. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SIEDLCE. OKRĘG WYBORCZY NR 19 - część województwa mazowieckiego obejmująca obszar powiatu: warszawski. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 19. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WARSZAWA. OKRĘG WYBORCZY NR 20 - część województwa mazowieckiego obejmująca obszary powiatów: grodziski, legionowski, nowodworski, otwocki, piaseczyński, pruszkowski, warszawski zachodni, wołomiński. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 10. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WARSZAWA. OKRĘG WYBORCZY NR 21 - województwo opolskie Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 13. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: OPOLE. OKRĘG WYBORCZY NR 22 - część województwa podkarpackiego obejmująca obszary powiatów: bieszczadzki, brzozowski, jarosławski, jasielski, krośnieński, lubaczowski, przemyski, przeworski, sanocki oraz miast na prawach powiatu: Krosno, Przemyśl. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 11. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KROSNO. OKRĘG WYBORCZY NR 23 - część województwa podkarpackiego obejmująca obszary powiatów: dębicki, kolbuszowski, leżajski, łańcucki, mielecki, niżański, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, stalowowolski, strzyżowski, tarnobrzeski oraz miast na prawach powiatu: Rzeszów, Tarnobrzeg. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 14. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: RZESZÓW. OKRĘG WYBORCZY NR 24 - województwo podlaskie Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 14. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: BIAŁYSTOK. OKRĘG WYBORCZY NR 25 - część województwa pomorskiego obejmująca obszary powiatów: gdański, kwidzyński, malborski, nowodworski, starogardzki, tczewski oraz miast na prawach powiatu: Gdańsk, Sopot. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: GDAŃSK. OKRĘG WYBORCZY NR 26 - część województwa pomorskiego obejmująca obszary powiatów: bytowski, chojnicki, człuchowski, kartuski, kościerski, lęborski, pucki, słupski wejherowski oraz miast na prawach powiatu: Gdynia, Słupsk. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 14. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: GDYNIA. OKRĘG WYBORCZY NR 27 - część województwa śląskiego obejmująca obszary powiatów: bielski, cieszyński, pszczyński, żywiecki oraz miasto na prawach powiatu: Bielsko-Biała. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: BIELSKO-BIAŁA. OKRĘG WYBORCZY NR 28 - część województwa śląskiego obejmująca obszary powiatów: częstochowski, kłobucki, lubliniecki, myszkowski oraz miasto na prawach powiatu: Częstochowa. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 8. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: CZĘSTOCHOWA. OKRĘG WYBORCZY NR 29 - część województwa śląskiego obejmująca obszary powiatów: gliwicki, tarnogórski oraz miast na prawach powiatu: Bytom, Gliwice, Zabrze. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 10. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: GLIWICE. OKRĘG WYBORCZY NR 30 - część województwa śląskiego obejmująca obszary powiatów: mikołowski, raciborski, rybnicki, wodzisławski oraz miast na prawach powiatu: Jastrzębie-Zdrój, Rybnik, Żory. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: RYBNIK. OKRĘG WYBORCZY NR 31 - część województwa śląskiego obejmująca obszar powiatu: tyski oraz miast na prawach powiatu: Chorzów, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Świętochłowice, Tychy. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 13. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KATOWICE. OKRĘG WYBORCZY NR 32 - część województwa śląskiego obejmująca obszary powiatów: będziński, zawierciański oraz miast na prawach powiatu: Dąbrowa Górnicza, Jaworzno, Sosnowiec. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SOSNOWIEC. OKRĘG WYBORCZY NR 33 - województwo świętokrzyskie Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 16. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KIELCE. OKRĘG WYBORCZY NR 34 - część województwa warmińskomazurskiego obejmująca obszary powiatów: bartoszycki, braniewski, działdowski, elbląski, iławski, lidzbarski, nowomiejski, ostródzki oraz miasto na prawach powiatu: Elbląg. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 8. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: ELBLĄG. OKRĘG WYBORCZY NR 35 - część województwa warmińskomazurskiego obejmująca obszary powiatów: ełcki, giżycki, kętrzyński, mrągowski, nidzicki, oleckogołdapski, olsztyński, piski, szczycieński oraz miasto na prawach powiatu: Olsztyn. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 10. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: OLSZTYN. OKRĘG WYBORCZY NR 36 - część województwa wielkopolskiego obejmująca obszary powiatów: gostyński, jarociński, kaliski, kępiński, kościański, krotoszyński, leszczyński, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski, rawicki oraz miast na prawach powiatu: Kalisz, Leszno. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 12. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KALISZ. OKRĘG WYBORCZY NR 37 - część województwa wielkopolskiego obejmująca obszary powiatów: gnieźnieński, kolski, koniński, słupecki, średzki, śremski, turecki, wrzesiński oraz miasto na prawach powiatu: Konin. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KONIN. OKRĘG WYBORCZY NR 38 - część województwa wielkopolskiego obejmująca obszary powiatów: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, grodziski, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, pilski, szamotulski, wągrowiecki, wolsztyński, złotowski. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: PIŁA. OKRĘG WYBORCZY NR 39 - część województwa wielkopolskiego obejmująca obszar powiatu: poznański oraz miasto na prawach powiatu: Poznań. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 10. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: POZNAŃ. OKRĘG WYBORCZY NR 40 - część województwa zachodniopomorskiego obejmująca obszary powiatów: białogardzki, choszczeński, drawski, kołobrzeski, koszaliński, sławieński, szczecinecki, świdwiński, wałecki oraz miasto na prawach powiatu: Koszalin. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 8. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KOSZALIN. OKRĘG WYBORCZY NR 41 - część województwa zachodniopomorskiego obejmująca obszary powiatów: goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, myśliborski, policki, pyrzycki, stargardzki oraz miast na prawach powiatu: Szczecin, Świnoujście. Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 13. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SZCZECIN. Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej WYKAZ OKRĘGÓW WYBORCZYCH DO SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Województwo dolnośląskie OKRĘG WYBORCZY NR 1 - obejmujący obszary powiatów: bolesławiecki, głogowski, jaworski, jeleniogórski, kamiennogórski, legnicki, lubański, lubiński, lwówecki, polkowicki, zgorzelecki, złotoryjski oraz miast na prawach powiatu: Jelenia Góra, Legnica. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: LEGNICA. OKRĘG WYBORCZY NR 2 - obejmujący obszary powiatów: dzierżoniowski, kłodzki, świdnicki, wałbrzyski, ząbkowicki oraz miasto na prawach powiatu: Wałbrzych. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WAŁBRZYCH. OKRĘG WYBORCZY NR 3 - obejmujący obszary powiatów: górowski, milicki, oleśnicki, oławski, strzeliński, średzki, trzebnicki, wołowski, wrocławski oraz miasto na prawach powiatu: Wrocław. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WROCŁAW. Województwo kujawsko-pomorskie OKRĘG WYBORCZY NR 4 - obejmujący obszary powiatów: bydgoski, inowrocławski, mogileński, nakielski, sępoleński, świecki, tucholski, żniński oraz miasto na prawach powiatu: Bydgoszcz. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: BYDGOSZCZ. OKRĘG WYBORCZY NR 5 - obejmujący obszary powiatów: aleksandrowski, brodnicki, chełmiński, golubskodobrzyński, grudziądzki, lipnowski, radziejowski, rypiński, toruński, wąbrzeski, włocławski oraz miast na prawach powiatu: Grudziądz, Toruń, Włocławek. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: TORUŃ. Województwo lubelskie OKRĘG WYBORCZY NR 6 - obejmujący obszary powiatów: janowski, kraśnicki, lubartowski, lubelski, łęczyński, łukowski, opolski, puławski, rycki, świdnicki oraz miasto na prawach powiatu: Lublin. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: LUBLIN. OKRĘG WYBORCZY NR 7 - obejmujący obszary powiatów: bialskopodlaski, biłgorajski, chełmski, hrubieszowski, krasnostawski, parczewski, radzyński, tomaszowski, włodawski, zamojski oraz miast na prawach powiatu: Biała Podlaska, Chełm, Zamość. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: CHEŁM. Województwo lubuskie OKRĘG WYBORCZY NR 8 - obejmujący obszar województwa. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: ZIELONA GÓRA. Województwo łódzkie OKRĘG WYBORCZY NR 9 - obejmujący obszar powiatu: łódzki wschodni oraz miasto na prawach powiatu: Łódź. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: ŁÓDŹ. OKRĘG WYBORCZY NR 10 - obejmujący obszary powiatów: bełchatowski, opoczyński, piotrkowski, radomszczański, rawski, skierniewicki, tomaszowski oraz miast na prawach powiatu: Piotrków Trybunalski, Skierniewice. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: PIOTRKÓW TRYBUNALSKI. OKRĘG WYBORCZY NR 11 - obejmujący obszary powiatów: kutnowski, łaski, łęczycki, łowicki, pabianicki, pajęczański, poddębicki, sieradzki, wieluński, wieruszowski, zduńskowolski, zgierski. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SIERADZ. Województwo małopolskie OKRĘG WYBORCZY NR 12 - obejmujący obszary powiatów: chrzanowski, krakowski, miechowski, myślenicki, olkuski, oświęcimski, suski, wadowicki oraz miasto na prawach powiatu: Kraków. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 4. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KRAKÓW. OKRĘG WYBORCZY NR 13 - obejmujący obszary powiatów: gorlicki, limanowski, nowosądecki, nowotarski, tatrzański oraz miasto na prawach powiatu: Nowy Sącz. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: NOWY SĄCZ. OKRĘG WYBORCZY NR 14 - obejmujący obszary powiatów: bocheński, brzeski, dąbrowski, proszowicki, tarnowski, wielicki oraz miasto na prawach powiatu: Tarnów. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: TARNÓW. Województwo mazowieckie OKRĘG WYBORCZY NR 15 - obejmujący obszary powiatów: ciechanowski, gostyniński, mławski, płocki, płoński, przasnyski, sierpecki, sochaczewski, żuromiński, żyrardowski oraz miasto na prawach powiatu: Płock. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: PŁOCK. OKRĘG WYBORCZY NR 16 - obejmujący obszary powiatów: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski, szydłowiecki, zwoleński oraz miasto na prawach powiatu: Radom. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: RADOM. OKRĘG WYBORCZY NR 17 - obejmujący obszary powiatów: garwoliński, łosicki, makowski, miński, ostrołęcki, ostrowski, pułtuski, siedlecki, sokołowski, węgrowski, wyszkowski oraz miast na prawach powiatu: Ostrołęka, Siedlce. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SIEDLCE. OKRĘG WYBORCZY NR 18 - obejmujący obszar powiatu: warszawski. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 4. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WARSZAWA. OKRĘG WYBORCZY NR 19 - obejmujący obszary powiatów: grodziski, legionowski, nowodworski, otwocki, piaseczyński, pruszkowski, warszawski zachodni, wołomiński. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: WARSZAWA. Województwo opolskie OKRĘG WYBORCZY NR 20 - obejmujący obszar województwa. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: OPOLE. Województwo podkarpackie OKRĘG WYBORCZY NR 21 - obejmujący obszary powiatów: bieszczadzki, brzozowski, jarosławski, jasielski, krośnieński, lubaczowski, przemyski, przeworski, sanocki oraz miast na prawach powiatu: Krosno, Przemyśl. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KROSNO. OKRĘG WYBORCZY NR 22 - obejmujący obszary powiatów: dębicki, kolbuszowski, leżajski, łańcucki, mielecki, niżański, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, stalowowolski, strzyżowski, tarnobrzeski oraz miast na prawach powiatu: Rzeszów, Tarnobrzeg. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: RZESZÓW. Województwo podlaskie OKRĘG WYBORCZY NR 23 - obejmujący obszar województwa. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: BIAŁYSTOK. Województwo pomorskie OKRĘG WYBORCZY NR 24 - obejmujący obszary powiatów: gdański, kwidzyński, malborski, nowodworski, tczewski, starogardzki oraz miast na prawach powiatu: Gdańsk, Sopot. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: GDAŃSK. OKRĘG WYBORCZY NR 25 - obejmujący obszary powiatów: bytowski, chojnicki, człuchowski, kartuski, kościerski, lęborski, pucki, słupski wejherowski oraz miast na prawach powiatu: Gdynia, Słupsk. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: GDYNIA. Województwo śląskie OKRĘG WYBORCZY NR 26 - obejmujący obszary powiatów: bielski, cieszyński, pszczyński, żywiecki oraz miasto na prawach powiatu: Bielsko-Biała. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: BIELSKO-BIAŁA. OKRĘG WYBORCZY NR 27 - obejmujący obszary powiatów: częstochowski, kłobucki, lubliniecki, myszkowski oraz miasto na prawach powiatu: Częstochowa. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: CZĘSTOCHOWA. OKRĘG WYBORCZY NR 28 - obejmujący obszary powiatów: gliwicki, tarnogórski oraz miast na prawach powiatu: Bytom, Gliwice, Zabrze. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: GLIWICE. OKRĘG WYBORCZY NR 29 - obejmujący obszary powiatów: mikołowski, raciborski, rybnicki, wodzisławski oraz miast na prawach powiatu: Jastrzębie-Zdrój, Rybnik, Żory. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: RYBNIK. OKRĘG WYBORCZY NR 30 - obejmujący obszar powiatu: tyski oraz miast na prawach powiatu: Chorzów, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Świętochłowice, Tychy. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KATOWICE. OKRĘG WYBORCZY NR 31 - obejmujący obszary powiatów: będziński, zawierciański oraz miast na prawach powiatu: Dąbrowa Górnicza, Jaworzno, Sosnowiec. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SOSNOWIEC. Województwo świętokrzyskie OKRĘG WYBORCZY NR 32 - obejmujący obszar województwa. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KIELCE. Województwo warmińsko-mazurskie OKRĘG WYBORCZY NR 33 - obejmujący obszary powiatów: bartoszycki, braniewski, działdowski, elbląski, iławski, lidzbarski, nowomiejski, ostródzki oraz miasto na prawach powiatu: Elbląg. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: ELBLĄG. OKRĘG WYBORCZY NR 34 - obejmujący obszary powiatów: ełcki, giżycki, kętrzyński, mrągowski, nidzicki, oleckogołdapski, olsztyński, piski, szczycieński oraz miasto na prawach powiatu: Olsztyn. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: OLSZTYN. Województwo wielkopolskie OKRĘG WYBORCZY NR 35 - obejmujący obszary powiatów: gostyński, jarociński, kaliski, kępiński, kościański, krotoszyński, leszczyński, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski, rawicki oraz miast na prawach powiatu: Kalisz, Leszno. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 3. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KALISZ. OKRĘG WYBORCZY NR 36 - obejmujący obszary powiatów: gnieźnieński, kolski, koniński, słupecki, średzki, śremski, turecki, wrzesiński oraz miasto na prawach powiatu: Konin. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KONIN. OKRĘG WYBORCZY NR 37 - obejmujący obszary powiatów: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, grodziski, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, pilski, szamotulski, wągrowiecki, wolsztyński, złotowski. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: PIŁA. OKRĘG WYBORCZY NR 38 - obejmujący obszar powiatu: poznański oraz miasto na prawach powiatu: Poznań. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: POZNAŃ. Województwo zachodniopomorskie OKRĘG WYBORCZY NR 39 - obejmujący obszary powiatów: białogardzki, choszczeński, drawski, kołobrzeski, koszaliński, sławieński, szczecinecki, świdwiński, wałecki oraz miasta na prawach powiatu: Koszalin. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: KOSZALIN. OKRĘG WYBORCZY NR 40 - obejmujący obszary powiatów: goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, myśliborski, policki, pyrzycki, stargardzki oraz miast na prawach powiatu: Szczecin, Świnoujście. Liczba senatorów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 2. Siedziba Okręgowej Komisji Wyborczej: SZCZECIN."}
{"id":"2001_499_25","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Partii politycznej mogą być przekazywane środki finansowe jedynie przez osoby fizyczne, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2, art. 24 ust. 4 i 7, art. 28 ust. 1 oraz przepisów ustaw dotyczących wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie dotacji podmiotowej. 2. Partia polityczna nie może przyjmować środków finansowych pochodzących od: 1) osób fizycznych niemających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli polskich zamieszkałych za granicą, 2) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych. 4. Łączna suma wpłat od osoby fizycznej na rzecz partii politycznej, w tym pochodzących ze składek członkowskich, z wyłączeniem wpłat na Fundusz Wyborczy partii politycznej, w jednym roku nie może przekraczać 15-krotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników obowiązującego w dniu poprzedzającym wpłatę. 5. Jednorazowa wpłata kwoty przekraczającej najniższe miesięczne wynagrodzenie za pracę pracowników może być dokonywana na rzecz partii politycznej jedynie czekiem, przelewem lub kartą płatniczą.\"; 5) art. 26 skreśla się; 6) art. 27-30 otrzymują brzmienie: \"Art. 27. Prowadzenie przez partię polityczną działalności własnej polegającej na sprzedaży tekstu statutu lub programu partii, a także przedmiotów symbolizujących partię i wydawnictw popularyzujących cele i działalność partii politycznej oraz na wykonywaniu odpłatnie drobnych usług na rzecz osób trzecich z wykorzystaniem posiadanego sprzętu biurowego nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_499_25","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wyborcy przebywający na polskich statkach morskich znajdujących się w podróży w dniu wyborów wpisywani są do spisu wyborców sporządzanego przez kapitana statku. 2. Wpisu dokonuje się na podstawie wniosku wyborcy zgłoszonego najpóźniej w 5 dniu przed dniem wyborów. Wniosek powinien zawierać nazwisko i imiona, imię ojca, datę urodzenia, numer ewidencyjny PESEL lub numer ważnego polskiego paszportu oraz adres zamieszkania. 3. Przepis art. 23 ust. 1 stosuje się odpowiednio do wyborców przebywających na polskich statkach morskich, z tym że zaświadczenie wydaje kapitan statku, który sporządził spis wyborców. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania i aktualizacji spisu wyborców, o którym mowa w ust. 1, a także sposób powiadamiania urzędów gmin o objętych spisem wyborców osobach stale zamieszkałych w kraju i sposób wydawania zaświadczeń o prawie do głosowania."}
{"id":"2001_499_26","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wyborcy przebywający za granicą i posiadający ważne polskie paszporty wpisywani są do spisu wyborców sporządzanego przez właściwego terytorialnie konsula. 2. Wpisu dokonuje się na podstawie osobistego zgłoszenia wniesionego ustnie, pisemnie, telefonicznie, telegraficznie lub telefaksem. Zgłoszenie powinno zawierać nazwisko i imiona, imię ojca, datę urodzenia oraz miejsce pobytu wyborcy, numer ważnego polskiego paszportu, a także miejsce i datę jego wydania. Zgłoszenia można dokonać najpóźniej w 5 dniu przed dniem wyborów. 3. Przepis art. 23 ust. 1 stosuje się odpowiednio do wyborców przebywających za granicą i posiadających ważne polskie paszporty, z tym że zaświadczenie wydaje konsul, który sporządził spis wyborców. 4. Minister właściwy do spraw zagranicznych, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania i aktualizacji spisu wyborców, o którym mowa w ust. 1, a także sposób powiadamiania urzędów gmin o objętych spisem wyborców osobach stale zamieszkałych w kraju i sposób wydawania zaświadczeń o prawie do głosowania."}
{"id":"2001_499_27","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Spis wyborców jest udostępniany, na pisemny wniosek, do wglądu w urzędzie gminy albo w siedzibie organu, który spis sporządził. 2. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) albo organ, który sporządził spis wyborców, powiadamia wyborców, w sposób zwyczajowo przyjęty, o sporządzeniu spisu oraz o miejscu i czasie jego udostępniania."}
{"id":"2001_499_28","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Partia polityczna, która: 1) w wyborach do Sejmu samodzielnie tworząc komitet wyborczy otrzymała w skali kraju co najmniej 3% ważnie oddanych głosów na jej okręgowe listy kandydatów na posłów albo 2) w wyborach do Sejmu weszła w skład koalicji wyborczej, której okręgowe listy kandydatów na posłów otrzymały w skali kraju co najmniej 6% ważnie oddanych głosów, ma prawo do otrzymywania przez okres kadencji Sejmu, w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, subwencji z budżetu państwa na działalność statutową, zwanej dalej \"subwencją\". 2. Subwencja przysługująca koalicji wyborczej partii politycznych dzielona jest na rzecz partii wchodzących w jej skład w proporcjach określonych w umowie zawiązującej koalicję wyborczą. Proporcje określone w tej umowie nie mogą być zmienione. 3. Umowa zawiązująca koalicję wyborczą przedkładana jest do rejestracji w Państwowej Komisji Wyborczej pod rygorem nieważności. 4. Jeżeli partie polityczne wchodzące w skład koalicji wyborczej nie określiły w umowie zawiązującej koalicję wyborczą proporcji, o których mowa w ust. 2, subwencja nie przysługuje. 5. W przypadku rozwiązania się koalicji wyborczej po uzyskaniu prawa do subwencji, subwencja przysługuje partiom politycznym wchodzącym w skład koalicji wyborczej w proporcjach określonych w umowie zawiązującej koalicję wyborczą."}
{"id":"2001_499_28","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Każdy może wnieść odpowiednio do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo do organu, który sporządził spis wyborców, reklamację w sprawie nieprawidłowości sporządzenia spisu. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 15, z tym że terminy rozpatrzenia reklamacji i wniesienia skargi do sądu rejonowego wynoszą 2 dni. 3. Reklamacje w sprawach spisu wyborców dotyczącego osób, o których mowa w art. 25 ust. 1 i art. 26 ust. 1, rozpatrują odpowiednio kapitan statku albo konsul. Od decyzji podjętych w tych sprawach nie przysługuje środek prawny. Rozdział 6 Obwody głosowania"}
{"id":"2001_499_29","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Wysokość rocznej subwencji dla danej partii politycznej albo koalicji wyborczej ustalana jest proporcjonalnie do liczby głosów ważnych oddanych na okręgowe listy kandydatów na posłów tej partii albo koalicji wyborczej według następującego wzoru: S = W{1} x M{1}+W{2} x M{2}+W{3} x M{3}+W{4} x M{4}+W{5} x M{5} gdzie: S - kwota rocznej subwencji, W{1-5} - liczba głosów ważnych oddanych w skali kraju na okręgowe listy kandydatów na posłów danej partii politycznej albo koalicji wyborczej, obliczona dla każdego wiersza poniższej tabeli odrębnie, M{1-5} - wysokość kwoty w złotych dla kolejnych wierszy poniższej tabeli: +--------+------------------------------+----------------+ | | Głosy ważne, oddane w całym | | | | kraju na okręgowe listy | | | Wiersz | kandydatów na posłów danej | Wysokość kwoty | | | partii politycznej albo | (M) | | | koalicji wyborczej | | | +--------------+---------------+ | | | Procent | Liczba głosów | | +--------+--------------+--------------------------------+ | 1 | od 3% do 5% | | 10 złotych | +--------+--------------+---------------+----------------+ | 2 | powyżej 5% | | 8 złotych | | | do 10% | | | +--------+--------------+---------------+----------------+ | 3 | powyżej 10% | | 7 złotych | | | do 20% | | | +--------+--------------+---------------+----------------+ | 4 | powyżej 20% | | 4 złote | | | do 30% | | | +--------+--------------+---------------+----------------+ | 5 | powyżej 30% | | 1 złoty 50 | | | | | groszy | +--------+--------------+---------------+----------------+ 2. Subwencja, w granicach kwoty ustalonej na podstawie przepisów ust. 1 i art. 28, jest wypłacana danej partii politycznej przez okres kadencji Sejmu w czterech rocznych równych częściach płatnych w kwartalnych ratach. 3. Podstawę wypłacenia subwencji stanowi złożenie przez organ partii politycznej statutowo uprawniony do jej reprezentowania na zewnątrz, w terminie do 31 marca każdego roku, wniosku o wypłacenie subwencji na dany rok, sporządzonego na urzędowym formularzu i potwierdzonego przez Państwową Komisję Wyborczą w przedmiocie uprawnienia do subwencji oraz jej wysokości. 4. Środki finansowe pochodzące z subwencji gromadzi się na osobnym subkoncie rachunku bankowego partii politycznej. Przekazania subwencji na wskazany przez partię polityczną rachunek bankowy dokonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych. 5. Przysługująca partii politycznej subwencja w roku, w którym odbyły się wybory do Sejmu, jest wypłacana w terminie 3 miesięcy od dnia stwierdzenia przez właściwy organ ważności wyborów, nie później niż do dnia 31 marca następnego roku. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, podwyższy kwoty, o których mowa w ust. 1, w przypadku wzrostu wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem o ponad 5%, w stopniu odpowiadającym wzrostowi tych cen. 7. Wskaźnik wzrostu cen, o którym mowa w ust. 6, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do 20 dnia pierwszego miesiąca każdego kwartału."}
{"id":"2001_499_29","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Głosowanie w wyborach przeprowadza się w stałych obwodach głosowania utworzonych na obszarze gminy na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060), z uwzględnieniem przepisów art. 30 ust. 1 i 2 oraz art. 31 ust. 1 i 4. 2. Zmian w podziale na obwody głosowania, jeżeli konieczność taka wynika ze zmian granic gminy lub zmiany liczby mieszkańców na obszarze danego obwodu w gminie, dokonuje się na zasadach i w trybie ustawy, o której mowa w ust. 1, najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów."}
{"id":"2001_499_3","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Wybory do Sejmu i do Senatu odbywają się łącznie, w dniu wolnym od pracy."}
{"id":"2001_499_30","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Partia polityczna tworzy Fundusz Ekspercki. 2. Środki finansowe gromadzone w ramach Funduszu Eksperckiego mogą pochodzić jedynie z wpłat własnych partii politycznej. 3. Partia polityczna, która otrzymuje subwencję, przekazuje od 5% do 15% subwencji na Fundusz Ekspercki. 4. Środki finansowe zgromadzone w ramach Funduszu Eksperckiego mogą być wykorzystane na finansowanie ekspertyz prawnych, politycznych, socjologicznych i społeczno-ekonomicznych oraz finansowanie działalności wydawniczo-edukacyjnej, związanych z działalnością statutową partii politycznej. 5. Środki finansowe Funduszu Eksperckiego gromadzi się na oddzielnym subkoncie rachunku bankowego partii politycznej.\"; 7) w art. 31: a) w ust. 1 wyrazy \"dotacja celowa\" zastępuje się wyrazem \"subwencja\", a wyrazy \"dotacji celowych\" zastępuje się wyrazem \"subwencji\", b) w ust. 2 wyraz \"Dotacja\" zastępuje się wyrazem \"Subwencja\", c) w ust. 3 wyrazy \"dotacja celowa\" zastępuje się wyrazem \"subwencja\"; 8) art. 32-34 otrzymują brzmienie: \"Art. 32. W razie skrócenia kadencji Sejmu prawo do subwencji przysługujących partiom politycznym wygasa z końcem kwartału, w którym zakończyła się kadencja Sejmu."}
{"id":"2001_499_30","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Tworzy się obwody głosowania w szpitalach i w zakładach pomocy społecznej, jeżeli w dniu wyborów będzie w nich przebywać co najmniej 50 wyborców, a gdy liczba wyborców byłaby mniejsza, wówczas można utworzyć obwód głosowania po zasięgnięciu opinii kierownika szpitala lub zakładu pomocy społecznej. 2. Tworzy się obwody głosowania dla wyborców przebywających w zakładach karnych i aresztach śledczych oraz w oddziałach zewnętrznych tych zakładów i aresztów. Nieutworzenie takiego obwodu jest możliwe wyłącznie w uzasadnionych wypadkach na wniosek dyrektora zakładu karnego lub aresztu. 3. Rada gminy na wniosek wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) tworzy obwody głosowania, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala ich numery, granice oraz siedziby obwodowych komisji wyborczych. Utworzenie tych obwodów następuje najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów. 4. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, czynności wymienionych w tym przepisie dokonuje właściwy wojewoda najpóźniej w 42 dniu przed dniem wyborów."}
{"id":"2001_499_31","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Tworzy się obwody głosowania dla obywateli polskich przebywających za granicą. 2. Obwody głosowania, o których mowa w ust. 1, tworzy, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zagranicznych, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, wyznaczając siedziby obwodowych komisji wyborczych. 3. Obwody głosowania, o których mowa w ust. 1, wchodzą w skład okręgu wyborczego właściwego dla gminy Warszawa Centrum. 4. Tworzy się obwody głosowania dla wyborców przebywających na polskich statkach morskich, które znajdują się w podróży w okresie obejmującym dzień wyborów, jeżeli przebywa na nich co najmniej 15 wyborców i jeżeli istnieje możliwość przekazania właściwej okręgowej komisji wyborczej wyników głosowania niezwłocznie po jego zakończeniu. 5. W rozumieniu niniejszej ustawy polskim statkiem morskim jest statek będący w całości własnością polskiego armatora mającego siedzibę w kraju, podnoszący polską banderę i dowodzony przez polskiego kapitana. 6. Obwody głosowania, o których mowa w ust. 4, tworzy, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą, na wniosek armatora zgłoszony najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów. 7. Obwody głosowania, o których mowa w ust. 4, wchodzą w skład okręgu wyborczego właściwego dla siedziby armatora."}
{"id":"2001_499_32","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Informacje o numerach i granicach obwodów głosowania oraz siedzibach obwodowych komisji wyborczych, o których mowa w art. 29, art. 30 ust. 1 i 2 oraz art. 53 ust. 1, podaje do wiadomości publicznej przez rozplakatowanie wójt lub burmistrz (prezydent miasta) najpóźniej 30 dnia przed dniem wyborów. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do obwodów głosowania utworzonych za granicą ciąży na konsulach. Wykonanie tego obowiązku powinno nastąpić najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów. 3. O utworzeniu obwodu głosowania na statku kapitan statku zawiadamia wyborców. Rozdział 7 Komisje wyborcze"}
{"id":"2001_499_33","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Wybory przeprowadzają: 1) Państwowa Komisja Wyborcza, 2) okręgowe komisje wyborcze, 3) obwodowe komisje wyborcze."}
{"id":"2001_499_33","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Wydatki związane z subwencją pokrywane są z budżetu państwa w części - Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb składania wniosku, o którym mowa w art. 29 ust. 3, oraz szczegółowe zasady wypłacania subwencji, 2) po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, wzór urzędowego formularza wniosku, o którym mowa w art. 29 ust. 3."}
{"id":"2001_499_34","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Można być członkiem tylko jednej komisji wyborczej. Nie mogą być członkami komisji kandydaci na posłów i kandydaci na senatorów, pełnomocnicy wyborczy i pełnomocnicy finansowi komitetów wyborczych oraz mężowie zaufania. 2. Członkowie komisji tracą członkostwo w komisji z dniem podpisania zgody na kandydowanie na posła lub kandydowanie na senatora bądź objęcia funkcji pełnomocnika lub męża zaufania, o których mowa w ust. 1. 3. Członkowie komisji nie mogą prowadzić kampanii wyborczej na rzecz poszczególnych kandydatów na posłów lub kandydatów na senatorów oraz list kandydatów."}
{"id":"2001_499_34","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Partie polityczne sporządzają coroczną informację finansową o otrzymanej subwencji oraz o poniesionych z subwencji wydatkach, zwaną dalej \"informacją\". 2. Partie polityczne składają informację za rok kalendarzowy Państwowej Komisji Wyborczej w terminie do 31 marca następnego roku. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określa, w drodze rozporządzenia, wzór informacji i zakres zawartych w niej danych, tak aby umożliwiały w szczególności rzetelną weryfikację danych dotyczących przeznaczenia pieniędzy z subwencji, w tym z Funduszu Eksperckiego. 4. Informacja składana jest wraz z załączoną opinią i raportem biegłego rewidenta, którego wybiera Państwowa Komisja Wyborcza. Koszty sporządzenia opinii i raportu pokrywane są przez partię polityczną. 5. Informację Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie 14 dni od dnia złożenia jej Państwowej Komisji Wyborczej.\"; 9) dodaje się art. 34a-34c w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Państwowa Komisja Wyborcza, w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia informacji, przyjmuje albo, w razie stwierdzenia wykorzystania przez partię polityczną środków z otrzymanej subwencji na cele niezwiązane z działalnością statutową lub gdy opinia biegłego rewidenta jest negatywna, odrzuca informację. 2. W razie zaistnienia wątpliwości co do prawidłowości lub rzetelności informacji Państwowa Komisja Wyborcza może zwrócić się do danej partii politycznej o usunięcie wad informacji lub o udzielenie wyjaśnień w określonym terminie. 3. Państwowa Komisja Wyborcza, badając informację, może zlecać sporządzanie ekspertyz lub opinii. 4. Państwowa Komisja Wyborcza, badając informację, może żądać od organów państwowych niezbędnej pomocy. 5. W terminie 14 dni od dnia ogłoszenia informacji, o którym mowa w art. 34 ust. 5: 1) partie polityczne, 2) stowarzyszenia i fundacje, które w swoich statutach przewidują działania związane z analizą finansowania partii politycznych - mogą zgłaszać do Państwowej Komisji Wyborczej umotywowane pisemne zastrzeżenia co do informacji. 6. Państwowa Komisja Wyborcza w terminie 60 dni od zgłoszenia zastrzeżenia, o którym mowa w ust. 5, udziela pisemnej odpowiedzi na zastrzeżenie."}
{"id":"2001_499_34b","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34b. 1. W przypadku odrzucenia informacji przez Państwową Komisję Wyborczą partia polityczna ma prawo, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu informacji, wnieść do Sądu Najwyższego skargę na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie odrzucenia informacji. 2. Rozpatrzenie skargi przez Sąd Najwyższy następuje w składzie 7 sędziów. Do rozpatrzenia skargi stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. 3. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę i wydaje w tej sprawie orzeczenie w terminie 60 dni od dnia doręczenia skargi. Od orzeczenia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawy. 4. Jeżeli Sąd Najwyższy uzna skargę, o której mowa w ust. 1, za zasadną, Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie wydaje postanowienie o przyjęciu informacji."}
{"id":"2001_499_34c","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34c. Partia polityczna traci prawo do otrzymania subwencji w następnym roku kalendarzowym, jeżeli: 1) nie złoży informacji w terminie określonym w art. 34 ust. 2 lub 2) informacja zostanie odrzucona przez Państwową Komisję Wyborczą albo 3) Sąd Najwyższy oddalił skargę, o której mowa w art. 34b ust. 1.\"; 10) w art. 35 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Partia polityczna tworzy Fundusz Wyborczy w celu finansowania udziału partii politycznej w wyborach do Sejmu, Senatu, w wyborach na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w wyborach do samorządu terytorialnego, a także udziału w kampaniach referendalnych. 2. Wydatki partii politycznej na cel, o którym mowa w ust. 1, mogą być dokonywane tylko za pośrednictwem Funduszu Wyborczego od dnia rozpoczęcia kampanii wyborczej albo referendalnej.\"; 11) dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. 1. Za gospodarkę finansową Funduszu Wyborczego odpowiedzialny jest i prowadzi ją jego pełnomocnik finansowy. 2. Pełnomocnikiem finansowym nie może być: 1) kandydat na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, posła, senatora lub radnego, 2) funkcjonariusz publiczny, w rozumieniu art. 115 § 13 Kodeksu karnego. 3. Można być pełnomocnikiem tylko jednego Funduszu Wyborczego.\"; 12) w art. 36: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"ze zbiórek publicznych,\", b) ust. 2 skreśla się, c) w ust. 3 wyraz \"koncie\" zastępuje się wyrazem \"rachunku\".\"; 13) dodaje się art. 36a i 36b w brzmieniu: \"Art. 36a. 1. Łączna suma wpłat osoby fizycznej na Fundusz Wyborczy danej partii politycznej w jednym roku nie może przekraczać 15krotności najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników obowiązującego w dniu poprzedzającym wpłatę. 2. Jeżeli w danym roku kalendarzowym odbywają się więcej niż jedne wybory lub referenda ogólnokrajowe, łączne sumy wpłat na Fundusz Wyborczy, o których mowa w ust. 1, ulegają zwiększeniu do 25krotności najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników obowiązującego w dniu poprzedzającym wpłatę. Przepis zdania pierwszego nie dotyczy wyborów uzupełniających do Senatu oraz wyborów uzupełniających, wyborów ponownych oraz wyborów przedterminowych i nowych wyborów do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przypadających w toku kadencji. 3. Środki finansowe mogą być wpłacane na Fundusz Wyborczy jedynie czekiem, przelewem lub kartą płatniczą."}
{"id":"2001_499_35","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Członkom komisji wyborczych przysługują: 1) diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów, 2) zryczałtowane diety za czas związany z przeprowadzeniem głosowania oraz ustaleniem wyników głosowania. 2. Członkom Państwowej Komisji Wyborczej, a także przewodniczącym okręgowych komisji wyborczych, którzy pełnią funkcje z urzędu jako wojewódzcy komisarze wyborczy lub ich zastępcy, nie przysługują zryczałtowane diety, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Członkowi obwodowej komisji wyborczej, w związku z wykonywaniem zadań, przysługuje do 5 dni zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnień ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia. 4. Osoby wchodzące w skład komisji wyborczych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych i ponoszą odpowiedzialność jak funkcjonariusze publiczni. 5. Osobom wchodzącym w skład komisji wyborczych, które uległy wypadkowi w czasie wykonywania zadań tych komisji albo w drodze do miejsca lub z miejsca ich wykonywania, przysługuje odszkodowanie w wysokości i na zasadach określonych dla pracowników w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Odszkodowanie wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a postępowanie powypadkowe prowadzi dyrektor właściwej miejscowo delegatury Krajowego Biura Wyborczego. 6. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady, na których przysługują diety, zryczałtowane diety, o których mowa w ust. 1, oraz zwrot kosztów podróży i noclegów, a także tryb udzielania dni wolnych od pracy, o których mowa w ust. 3. Państwowa Komisja Wyborcza"}
{"id":"2001_499_36","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Państwowa Komisja Wyborcza jest stałym najwyższym organem wyborczym właściwym w sprawach przeprowadzania wyborów. 2. W skład Państwowej Komisji Wyborczej wchodzi: 1) 3 sędziów Trybunału Konstytucyjnego wskazanych przez Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, 2) 3 sędziów Sądu Najwyższego wskazanych przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, 3) 3 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazanych przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. Sędziów, o których mowa w ust. 2, powołuje w skład Państwowej Komisji Wyborczej Prezydent Rzeczypospolitej, w drodze postanowienia. 4. W skład Państwowej Komisji Wyborczej może wchodzić lub zostać powołany także sędzia w stanie spoczynku. 5. Państwowa Komisja Wyborcza wybiera ze swego składu przewodniczącego i dwóch zastępców przewodniczącego. 6. Funkcję sekretarza Państwowej Komisji Wyborczej pełni Kierownik Krajowego Biura Wyborczego, który uczestniczy w jej posiedzeniach z głosem doradczym. 7. Postanowienie, o którym mowa w ust. 3, podaje się do wiadomości publicznej oraz ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"2001_499_36b","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36b. Wszelkie wezwania i informacje pisemne dostarczane przez partię polityczną, mające na celu pozyskanie środków na wybory lub referendum, muszą zawierać informacje o treści przepisów art. 25, art. 36a, art. 49c pkt 3 oraz art. 49g pkt 2.\"; 14) w art. 37: a) w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem, b) dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) w razie likwidacji partii przekazywane są na rzecz instytucji charytatywnej.\"; 15) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Partia polityczna składa Państwowej Komisji Wyborczej, nie później niż do 31 marca każdego roku, sprawozdanie o źródłach pozyskania środków finansowych, w tym o kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania, przez partię polityczną i Fundusz Wyborczy oraz o wydatkach poniesionych ze środków Funduszu Wyborczego w poprzednim roku kalendarzowym, zwane dalej \"sprawozdaniem\". 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określa, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania. Wzór powinien określać w szczególności sposób odrębnego rozliczenia środków Funduszu Wyborczego partii politycznej. 3. Do sprawozdania załącza się opinię i raport biegłego rewidenta w zakresie wpływów na Fundusz Wyborczy partii politycznej. Biegłego rewidenta wybiera Państwowa Komisja Wyborcza, a koszty sporządzenia opinii i raportu pokrywane są przez partię polityczną. 4. Państwowa Komisja Wyborcza ogłasza sprawozdanie wraz z opinią i raportem, o których mowa w ust. 3, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie 14 dni od dnia złożenia go Państwowej Komisji Wyborczej.\"; 16) dodaje się art. 38a-38d w brzmieniu: \"Art. 38a. Państwowa Komisja Wyborcza, w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia sprawozdania, przyjmuje albo, w razie stwierdzenia naruszenia przez partię polityczną przepisów ustawy, odrzuca sprawozdanie. Przepisy art. 34a ust. 2-6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_37","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Wygaśnięcie członkostwa w Państwowej Komisji Wyborczej następuje wskutek: 1) zrzeczenia się członkostwa, 2) podpisania zgody na kandydowanie na Prezydenta Rzeczypospolitej, posła albo na senatora, 3) śmierci członka Komisji, 4) ukończenia 70 lat przez członka Komisji będącego sędzią w stanie spoczynku, 5) odwołania przez Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek prezesa, który wskazał sędziego jako członka Komisji. 2. Uzupełnienie składu Państwowej Komisji Wyborczej następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o jej powołaniu. Przepis art. 36 ust. 7 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_38","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Członkowie Państwowej Komisji Wyborczej pełnią swoje funkcje w Komisji niezależnie od swoich obowiązków służbowych w ramach pełnionej funkcji sędziego. 2. Osobom wchodzącym w skład Państwowej Komisji Wyborczej przysługuje wynagrodzenie miesięczne ustalane na podstawie kwoty bazowej przyjmowanej do ustalenia wynagrodzenia osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, z zastosowaniem mnożników: 1) dla przewodniczącego - 3,5, 2) dla zastępcy przewodniczącego - 3,2, 3) dla członków Komisji - 3,0. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje niezależnie od uposażenia wypłacanego z tytułu pełnionej funkcji sędziego albo uposażenia przysługującego sędziemu w stanie spoczynku."}
{"id":"2001_499_38b","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38b. W przypadku odrzucenia sprawozdania przez Państwową Komisję Wyborczą partia polityczna ma prawo, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu sprawozdania, wnieść do Sądu Najwyższego skargę na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie odrzucenia sprawozdania. Przepisy art. 34b ust. 2- 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_38c","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38c. 1. W przypadku niezłożenia przez partię polityczną sprawozdania w terminie określonym w art. 38 ust. 1 Państwowa Komisja Wyborcza występuje do Sądu z wnioskiem o wykreślenie wpisu tej partii z ewidencji. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Sąd po przeprowadzeniu rozprawy wydaje postanowienie o wykreśleniu wpisu partii politycznej z ewidencji."}
{"id":"2001_499_38d","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38d. W przypadku odrzucenia przez Państwową Komisję Wyborczą sprawozdania lub - w razie skargi na postanowienie o odrzuceniu sprawozdania - w przypadku oddalenia skargi przez Sąd Najwyższy partia polityczna traci prawo do otrzymania subwencji w następnych 3 latach, w których uprawniona jest do jej otrzymywania. Przepisy art. 34c ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 17) art. 39 skreśla się; 18) dodaje się art. 39a w brzmieniu: \"Art. 39a. 1. Korzyści majątkowe przekazane albo przyjęte przez partię polityczną lub Fundusz Wyborczy z naruszeniem zakazów określonych w art. 24 ust. 3-6 i 8, art. 25, art. 35 ust. 2, art. 36 ust. 1 i 3 lub art. 36a podlegają przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa. Jeżeli korzyść majątkowa została zużyta lub utracona, przepadkowi podlega jej równowartość. 2. Sądem właściwym do orzekania w sprawach przepadku korzyści majątkowych, o których mowa w ust. 1, jest Sąd Okręgowy w Warszawie. 3. O orzeczenie przepadku korzyści majątkowej wnosi do sądu Państwowa Komisja Wyborcza. 4. Do postępowania w sprawie przepadku korzyści majątkowej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowania nieprocesowym.\"; 19) w art. 40 wyrazy \" , z zastrzeżeniem art. 24 ust. 4,\" skreśla się; 20) dodaje się rozdział 6c w brzmieniu: \"Rozdział 6c Przepisy karne"}
{"id":"2001_499_39","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Do zadań Państwowej Komisji Wyborczej należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego, 2) sprawowanie nadzoru nad prowadzeniem i aktualizowaniem rejestru wyborców oraz sporządzaniem spisów wyborców, 3) powoływanie okręgowych komisji wyborczych oraz rozwiązywanie okręgowych i obwodowych komisji wyborczych po wykonaniu ich ustawowych zadań, 4) rozpatrywanie skarg na działalność okręgowych komisji wyborczych, 5) ustalanie wzorów urzędowych formularzy oraz druków wyborczych, a także wzorów pieczęci okręgowych i obwodowych komisji wyborczych, 6) ustalanie i ogłaszanie wyników głosowania i wyników wyborów w zakresie określonym przepisami szczególnymi ustawy, 7) przedstawianie po każdych wyborach do Sejmu i do Senatu Prezydentowi Rzeczypospolitej, Marszałkowi Sejmu i Marszałkowi Senatu informacji o realizacji przepisów ustawy i ewentualnych propozycji ich zmian, 8) wykonywanie innych zadań określonych w ustawach. 2. Państwowa Komisja Wyborcza ustala swój regulamin oraz regulaminy okręgowych i obwodowych komisji wyborczych, określając w nich w szczególności: 1) zasady i tryb pracy, 2) sposób wykonywania zadań, 3) sposób sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego."}
{"id":"2001_499_4","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisy niniejszego działu stosuje się do wyborów do Sejmu i do Senatu, jeżeli przepisy szczególne ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_499_40","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Państwowa Komisja Wyborcza wydaje wytyczne wiążące komisje wyborcze niższego stopnia oraz wyjaśnienia dla organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego, a także podległych im jednostek organizacyjnych wykonujących zadania związane z przeprowadzeniem wyborów, jak i dla komitetów wyborczych oraz nadawców radiowych i telewizyjnych. 2. Państwowa Komisja Wyborcza uchyla uchwały okręgowych komisji wyborczych podjęte z naruszeniem prawa lub niezgodne z jej wytycznymi i przekazuje sprawę właściwej komisji do ponownego rozpoznania bądź podejmuje rozstrzygnięcie w sprawie. 3. Państwowa Komisja Wyborcza może utworzyć na czas wyborów swoją inspekcję i określić jej zadania lub powierzyć wykonywanie jej zadań inspekcji okręgowej komisji wyborczej. Do osób powołanych w skład inspekcji stosuje się odpowiednio przepisy art. 35 ust. 1 i 3-5. Rozporządzenie, o którym mowa w art. 35 ust. 6, określi również wysokość oraz szczegółowe zasady, na których przysługują diety, zryczałtowane diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów, a także tryb udzielania dni wolnych od pracy osobom powołanym w skład inspekcji. 4. Państwowa Komisja Wyborcza podejmuje uchwały w zakresie swoich ustawowych uprawnień."}
{"id":"2001_499_41","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Państwowa Komisja Wyborcza określa zasady i sposób wykorzystywania elektronicznego systemu przesyłania i przetwarzania danych o wynikach głosowania i wynikach wyborów. 2. Minister właściwy do spraw łączności, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki wykorzystywania dla celów wyborczych urządzeń i systemów telekomunikacyjnych, a także sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego."}
{"id":"2001_499_42","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Państwowa Komisja Wyborcza publikuje opracowanie statystyczne zawierające szczegółowe informacje o wynikach głosowania i wyborów do Sejmu i do Senatu oraz udostępnia wyniki głosowania i wyborów w postaci elektronicznej po kosztach własnych."}
{"id":"2001_499_43","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Państwowa Komisja Wyborcza jest uprawniona do używania pieczęci urzędowej w rozumieniu przepisów o pieczęciach państwowych. Średnica pieczęci wynosi 35 mm. Okręgowa komisja wyborcza"}
{"id":"2001_499_44","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. W skład okręgowej komisji wyborczej wchodzi od 7 do 11 sędziów, w tym z urzędu, jako jej przewodniczący, wojewódzki komisarz wyborczy lub zastępca wojewódzkiego komisarza wyborczego, powołani na podstawie odrębnych przepisów. W skład komisji może także być powołany sędzia w stanie spoczynku, który nie ukończył 70 lat. 2. Sędziów do składu komisji zgłasza Minister Sprawiedliwości, w liczbie uzgodnionej z Państwową Komisją Wyborczą, najpóźniej w 52 dniu przed dniem wyborów. 3. Państwowa Komisja Wyborcza powołuje okręgowe komisje wyborcze najpóźniej w 48 dniu przed dniem wyborów. 4. W razie braku możliwości pełnienia funkcji przewodniczącego komisji przez wojewódzkiego komisarza wyborczego lub zastępcę wojewódzkiego komisarza wyborczego komisja wybiera przewodniczącego ze swojego grona. W takim wypadku Minister Sprawiedliwości zgłasza do składu komisji jednego sędziego więcej, aniżeli wynikałoby to z uzgodnień, o których mowa w ust. 2. 5. Pierwsze posiedzenie komisji organizuje, z upoważnienia Państwowej Komisji Wyborczej, dyrektor właściwej miejscowo delegatury Krajowego Biura Wyborczego. 6. Komisja na pierwszym posiedzeniu wybiera spośród siebie dwóch zastępców przewodniczącego komisji. Funkcję sekretarza okręgowej komisji wyborczej pełni dyrektor właściwej miejscowo delegatury Krajowego Biura Wyborczego albo osoba przez niego wskazana. Sekretarz uczestniczy w pracach komisji z głosem doradczym. 7. Skład komisji podaje się niezwłocznie do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 8. Obsługę i warunki techniczno-administracyjne pracy okręgowej komisji wyborczej zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze."}
{"id":"2001_499_45","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wygaśnięcie członkostwa w okręgowej komisji wyborczej następuje wskutek: 1) zrzeczenia się członkostwa, 2) wystąpienia przyczyn, o których mowa w art. 34 ust. 2, 3) śmierci członka komisji, 4) odwołania członka komisji przez Państwową Komisję Wyborczą na wniosek Ministra Sprawiedliwości, który zgłosił sędziego. 2. Uzupełnienie składu komisji następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o jej powołaniu. Przepis art. 44 ust. 7 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_499_46","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Do zadań okręgowej komisji wyborczej należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego przez obwodowe komisje wyborcze, 2) rejestrowanie okręgowych list kandydatów na posłów oraz kandydatów na senatorów, 3) ustalanie i ogłaszanie wyników głosowania i wyników wyborów w okręgu wyborczym w zakresie określonym przepisami szczególnymi ustawy, 4) rozpatrywanie skarg na działalność obwodowych komisji wyborczych, 5) zapewnienie wykonania zadań wyborczych we współdziałaniu z wojewodą i organami jednostek samorządu terytorialnego, 6) wykonywanie innych zadań przewidzianych ustawą lub zleconych przez Państwową Komisję Wyborczą. 2. Okręgowa komisja wyborcza podejmuje uchwały w zakresie swoich ustawowych uprawnień."}
{"id":"2001_499_47","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Okręgowa komisja wyborcza może powołać, w trybie i na zasadach określonych przez Państwową Komisję Wyborczą, pełnomocników do wypełniania zadań, o których mowa w art. 74 ust. 2. 2. Okręgowa komisja wyborcza może utworzyć na czas wyborów swoją inspekcję i określić jej zadania. Do osób powołanych w skład inspekcji stosuje się odpowiednio przepisy art. 35 ust. 1 i 3-5. Rozporządzenie, o którym mowa w art. 35 ust. 6, określi również wysokość oraz szczegółowe zasady, na których przysługują diety, zryczałtowane diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów, a także tryb udzielania dni wolnych od pracy osobom powołanym w skład inspekcji. Obwodowa komisja wyborcza"}
{"id":"2001_499_48","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Obwodową komisję wyborczą powołuje spośród wyborców, z zastrzeżeniem przepisów art. 49, najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów zarząd gminy. 2. W skład komisji powołuje się: 1) od 6 do 10 osób spośród kandydatów zgłoszonych przez pełnomocników wyborczych komitetów wyborczych lub upoważnione przez nich osoby, 2) jedną osobę wskazaną przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta): a) dla obwodów głosowania, o których mowa w art. 29, spośród pracowników samorządowych gminy lub gminnych jednostek organizacyjnych, b) dla obwodów w szpitalach i zakładach pomocy społecznej spośród pracowników tych szpitali lub zakładów, c) dla obwodów w zakładach karnych lub aresztach śledczych spośród pracowników tych zakładów lub aresztów. 3. Kandydatami, o których mowa w ust. 2 pkt 1, mogą być tylko osoby ujęte w stałym rejestrze wyborców danej gminy. 4. Pełnomocnik wyborczy komitetu wyborczego lub upoważniona przez niego osoba mogą zgłosić do każdej komisji tylko po jednym kandydacie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1. Zgłoszenia dokonuje się najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów. 5. W wypadku zgłoszenia więcej niż 10 kandydatów skład osobowy komisji ustala się w drodze publicznego losowania przeprowadzonego przez zarząd gminy. 6. Jeżeli liczba kandydatów zgłoszonych w trybie, o którym mowa w ust. 4, jest mniejsza niż 6, uzupełnienia składu komisji do jej minimalnego składu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, dokonuje zarząd gminy spośród osób ujętych w stałym rejestrze wyborców tej gminy. 7. Pierwsze posiedzenie komisji organizuje wójt lub burmistrz (prezydent miasta). 8. Obwodowa komisja wyborcza na pierwszym posiedzeniu wybiera spośród siebie przewodniczącego i jego zastępcę. Skład komisji podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 9. Funkcji przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego obwodowej komisji wyborczej nie może pełnić osoba wskazana do składu komisji przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta). 10. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, czynności wymienione w tym przepisie wykonuje właściwa okręgowa komisja wyborcza najpóźniej w 15 dniu przed dniem wyborów. 11. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób zgłaszania kandydatów do obwodowych komisji wyborczych, wzór zgłoszenia oraz szczegółowe zasady powoływania obwodowych komisji wyborczych, w tym tryb przeprowadzania losowania."}
{"id":"2001_499_49","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Obwodowe komisje wyborcze w obwodach głosowania utworzonych na polskich statkach morskich i za granicą powołują spośród wyborców odpowiednio kapitanowie tych statków oraz konsulowie. Przepis art. 48 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a) oraz ust. 4-9 stosuje się odpowiednio. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do spraw zagranicznych, każdy w zakresie swojego działania, na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i termin powoływania komisji, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_499_49a","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49a. Kto dokonuje zbiórek publicznych wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 24 ust. 6, podlega grzywnie."}
{"id":"2001_499_49b","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49b. Kto: 1) w imieniu partii politycznej użycza posiadane przez nią nieruchomości lub lokale z innym przeznaczeniem niż na biura poselskie, senatorskie lub biura radnych gminy, powiatu albo województwa, 2) narusza zasady określone w art. 24 ust. 8 dotyczące sposobu gromadzenia środków finansowych partii politycznej, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_499_49c","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49c. Kto: 1) przeznacza majątek partii politycznej na cele inne niż określone w art. 24 ust. 2, 2) w imieniu partii politycznej prowadzi działalność gospodarczą z naruszeniem przepisu art. 24 ust. 3, 3) przekazuje partii politycznej albo przyjmuje w imieniu partii politycznej środki finansowe lub wartości niepieniężne z naruszeniem przepisów art. 25, podlega grzywnie od 1000 do 100 000 złotych."}
{"id":"2001_499_49d","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49d. Kto nie wykonuje lub nie dopuszcza do wykonania obowiązku sporządzenia i złożenia informacji, o której mowa w art. 34 ust. 1, albo podaje w niej nieprawdziwe dane, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_499_49e","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49e. 1. Kto przeznacza środki finansowe zgromadzone na Funduszu Wyborczym na cele inne niż określone w art. 35 ust. 1, podlega grzywnie od 1000 do 100 000 złotych."}
{"id":"2001_499_49f","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49f. Kto: 1) wydatkuje środki partii politycznej w celu finansowania kampanii wyborczych albo referendalnych bez pośrednictwa Funduszu Wyborczego, 2) nie wykonuje lub nie dopuszcza do wykonania obowiązku sporządzenia i złożenia sprawozdania, o którym mowa w art. 38, albo podaje w nim nieprawdziwe dane, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_499_49g","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49g. Kto: 1) narusza zasady określone w art. 36 ust. 3 dotyczące sposobu gromadzenia środków finansowych Funduszu Wyborczego, 2) dokonuje wpłat na Fundusz Wyborczy w wysokości przekraczającej limity określone w art. 36a ust. 1 lub 2, 3) nie wprowadza zastrzeżenia do umowy rachunku bankowego zawartej przez niego w imieniu Funduszu Wyborczego, że wpłaty na rzecz Funduszu Wyborczego mogą być dokonywane tylko w sposób określony w art. 36a ust. 3, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_499_49h","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49h. Do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 49b oraz art. 49g, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.\"."}
{"id":"2001_499_5","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o wyborach, należy przez to rozumieć wybory do Sejmu i do Senatu. Rozdział 2 Prawa wyborcze"}
{"id":"2001_499_50","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Wygaśnięcie członkostwa w obwodowej komisji wyborczej następuje wskutek: 1) zrzeczenia się członkostwa, 2) odwołania z przyczyn, o których mowa w ust. 2, 3) wystąpienia przyczyn, o których mowa w art. 34 ust. 2, 4) śmierci członka komisji, 5) utraty prawa wybierania lub niespełniania warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 3. 2. Członek obwodowej komisji wyborczej może być odwołany ze składu komisji w razie nieobecności na pierwszym posiedzeniu i niewyjaśnienia w terminie 2 dni przyczyny nieobecności. 3. Uzupełnienie składu komisji następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o jej powołaniu."}
{"id":"2001_499_51","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Do zadań obwodowej komisji wyborczej należy: 1) przeprowadzenie głosowania w obwodzie, 2) czuwanie w dniu wyborów nad przestrzeganiem przepisów prawa wyborczego w miejscu i w czasie głosowania, 3) ustalenie wyników głosowania w obwodzie i przekazanie ich właściwej okręgowej komisji wyborczej."}
{"id":"2001_499_52","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Obsługę administracyjną i warunki techniczno-materialne pracy obwodowej komisji wyborczej oraz wykonanie zadań związanych z organizacją i przeprowadzaniem wyborów na obszarze gminy zapewnia wójt lub burmistrz (prezydent miasta) jako zadanie zlecone gminie. 2. Jednostki organizacyjne sprawujące trwały zarząd nieruchomości państwowych i komunalnych są obowiązane udostępnić bezpłatnie pomieszczenia wskazane przez: 1) dyrektora właściwej miejscowo delegatury Krajowego Biura Wyborczego - z przeznaczeniem na siedziby okręgowych komisji wyborczych, 2) wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) - z przeznaczeniem na siedziby obwodowych komisji wyborczych. Pomieszczenia przeznaczone na siedziby okręgowych i obwodowych komisji wyborczych powinny być łatwo dostępne dla osób niepełnosprawnych. 3. Na siedziby komisji wyborczych można również wyznaczyć pomieszczenia innych podmiotów niż wymienione w ust. 2, po uprzednim porozumieniu z zarządzającymi tymi pomieszczeniami. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do kapitanów polskich statków morskich oraz konsulów."}
{"id":"2001_499_53","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Lokale obwodowych komisji wyborczych dostosowane do potrzeb wyborców niepełnosprawnych zapewnia wójt lub burmistrz (prezydent miasta). 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, po porozumieniu z ministrem właściwym do spraw polityki społecznej oraz z Państwową Komisją Wyborczą, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki techniczne, jakim powinien odpowiadać lokal obwodowej komisji wyborczej, tak aby został dostosowany do potrzeb wyborców niepełnosprawnych, 2) liczbę lokali obwodowych komisji wyborczych dostosowanych do potrzeb wyborców niepełnosprawnych, uwzględniając proporcje między ogólną liczbą mieszkańców danej gminy a liczbą osób niepełnosprawnych zamieszkujących tę gminę, z tym że w każdej gminie powinien być co najmniej jeden lokal obwodowej komisji wyborczej dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Krajowe Biuro Wyborcze"}
{"id":"2001_499_54","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Krajowe Biuro Wyborcze jest organem wykonawczym Państwowej Komisji Wyborczej. 2. Krajowe Biuro Wyborcze realizuje zadania wynikające z niniejszej ustawy oraz innych ustaw. 3. Do zadań Krajowego Biura Wyborczego należy zapewnienie warunków organizacyjno-administracyjnych, finansowych i technicznych, związanych z organizacją i przeprowadzaniem wyborów i referendów w zakresie określonym niniejszą ustawą oraz innymi ustawami. 4. Krajowe Biuro Wyborcze zapewnia obsługę Państwowej Komisji Wyborczej oraz innych organów wyborczych w zakresie określonym niniejszą ustawą oraz innymi ustawami."}
{"id":"2001_499_55","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Pracą Krajowego Biura Wyborczego kieruje Kierownik Krajowego Biura Wyborczego. 2. Jednostkami organizacyjnymi Krajowego Biura Wyborczego są: 1) zespoły, 2) delegatury. 3. Organizację Krajowego Biura Wyborczego oraz zakres działania i właściwość terytorialną jednostek organizacyjnych Krajowego Biura Wyborczego określi statut nadany przez Państwową Komisję Wyborczą na wniosek Kierownika Krajowego Biura Wyborczego. Statut Krajowego Biura Wyborczego ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 4. Kierownik Krajowego Biura Wyborczego na podstawie statutu określi, w drodze zarządzenia, szczegółową organizację wewnętrzną jednostek organizacyjnych Krajowego Biura Wyborczego oraz ich właściwość rzeczową."}
{"id":"2001_499_56","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Krajowe Biuro Wyborcze współdziała z właściwymi ministrami, kierownikami urzędów centralnych, wojewodami oraz jednostkami samorządu terytorialnego w celu realizacji zadań związanych z organizacją i przeprowadzaniem wyborów oraz referendów. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, po porozumieniu z Kierownikiem Krajowego Biura Wyborczego, określi, w drodze rozporządzenia, zasady współdziałania terenowych organów administracji rządowej z Krajowym Biurem Wyborczym w zakresie, o którym mowa w ust. 1. 3. Do zasad współdziałania organów jednostek samorządu terytorialnego z Krajowym Biurem Wyborczym w zakresie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw."}
{"id":"2001_499_57","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Kierownik Krajowego Biura Wyborczego jest powoływany i odwoływany przez Marszałka Sejmu na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej. 2. Do Kierownika Krajowego Biura Wyborczego stosuje się przepisy dotyczące osób powoływanych na kierownicze stanowiska państwowe. 3. Kierownik Krajowego Biura Wyborczego dysponuje wyodrębnionymi w budżecie państwa w części dotyczącej Krajowego Biura Wyborczego środkami finansowymi. 4. Ze środków finansowych, o których mowa w ust. 3, są pokrywane wydatki związane z bieżącą działalnością Państwowej Komisji Wyborczej i innych stałych organów wyborczych oraz Krajowego Biura Wyborczego, a także dotacje na stałe zadania związane z organizacją i przeprowadzaniem wyborów oraz referendów, zlecone jednostkom samorządu terytorialnego. 5. Kierownik Krajowego Biura Wyborczego dysponuje, w zakresie określonym ustawami, środkami finansowymi rezerwy celowej budżetu państwa przeznaczonej na wydatki związane z organizacją i przeprowadzaniem wyborów oraz referendów. 6. Dotacje dla jednostek samorządu terytorialnego na wykonywanie zadań związanych z organizacją i przeprowadzaniem wyborów oraz referendów przekazywane są tym jednostkom przez Kierownika Krajowego Biura Wyborczego lub działających z jego upoważnienia dyrektorów jednostek organizacyjnych Biura."}
{"id":"2001_499_58","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Do pracowników Krajowego Biura Wyborczego stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 66, poz. 787 i Nr 109, poz. 1165). 2. Kierownik Krajowego Biura Wyborczego jest kierownikiem urzędu w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1, i wykonuje zadania w nich określone, a w szczególności ustala, w drodze zarządzenia, rodzaje stanowisk oraz zasady wynagradzania pracowników i rozkład czasu pracy. 3. Kierownik i pracownicy Krajowego Biura Wyborczego nie mogą należeć do partii politycznych ani prowadzić działalności politycznej. Rozdział 8 Przebieg głosowania"}
{"id":"2001_499_59","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Głosowanie odbywa się w lokalu obwodowej komisji wyborczej, zwanym dalej \"lokalem wyborczym\", w ciągu jednego dnia, bez przerwy, między godziną 6.00 a 20.00. 2. Głosowanie w obwodach głosowania utworzonych na polskich statkach morskich oraz za granicą odbywa się między godziną 6.00 a 20.00 czasu miejscowego. Jeżeli głosowanie miałoby być zakończone w dniu następnym po dniu głosowania w kraju, głosowanie przeprowadza się w dniu poprzedzającym. 3. Głosowanie w obwodach głosowania utworzonych w szpitalach i zakładach pomocy społecznej może się rozpocząć później niż o godzinie określonej w ust. 1. W wypadku oddania głosu przez wszystkich wyborców głosowanie może zakończyć się wcześniej niż o godzinie określonej w ust. 1. Skrócenie czasu głosowania zarządza obwodowa komisja wyborcza, po porozumieniu z kierownikiem szpitala lub zakładu pomocy społecznej, powiadamiając o tym wyborców, wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) oraz właściwą okręgową komisję wyborczą."}
{"id":"2001_499_6","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Prawo wybierania (czynne prawo wyborcze) posłów i senatorów ma każdy obywatel polski, który najpóźniej w dniu głosowania kończy 18 lat."}
{"id":"2001_499_60","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Głosowanie odbywa się przy pomocy urzędowych kart do głosowania. 2. Treść karty do głosowania określają przepisy szczególne ustawy."}
{"id":"2001_499_61","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Przed rozpoczęciem głosowania obwodowa komisja wyborcza sprawdza czy urna jest pusta, po czym zamyka się urnę wyborczą i opieczętowuje ją pieczęcią komisji oraz sprawdza czy na miejscu znajduje się spis wyborców i potrzebna liczba kart do głosowania właściwych dla przeprowadzanych wyborów, jak również czy w lokalu wyborczym znajduje się odpowiednia liczba łatwo dostępnych miejsc zapewniających tajność głosowania. 2. Od chwili opieczętowania do końca głosowania urny wyborczej nie wolno otwierać. 3. Od chwili rozpoczęcia głosowania aż do jego zakończenia w lokalu wyborczym muszą być równocześnie obecne co najmniej 3 osoby wchodzące w skład obwodowej komisji wyborczej, przy czym jedną z nich powinien być przewodniczący komisji lub jego zastępca. 4. W dniu głosowania w lokalu wyborczym podczas wszystkich czynności obwodowej komisji wyborczej mają prawo być obecni, na podstawie zaświadczenia wydanego zgodnie z przepisami ustawy, mężowie zaufania."}
{"id":"2001_499_62","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Obwodowa komisja wyborcza, po uzgodnieniu z okręgową komisją wyborczą, może zarządzić stosowanie w głosowaniu drugiej urny wyborczej. 2. Urna, o której mowa w ust. 1, jest urną pomocniczą przeznaczoną wyłącznie do wrzucania kart do głosowania przez wyborców w obwodach głosowania w szpitalach i w zakładach pomocy społecznej. 3. W wypadku wyrażenia przez wyborcę woli skorzystania z urny pomocniczej wrzucenie do niej karty do głosowania wymaga obecności przy tej czynności co najmniej dwóch osób wchodzących w skład obwodowej komisji wyborczej, zgłoszonych przez różne komitety wyborcze. 4. Do postępowania z urną pomocniczą i głosowania przy jej użyciu mają zastosowanie przepisy niniejszego rozdziału."}
{"id":"2001_499_63","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Zabroniony jest wstęp do lokalu wyborczego osobom uzbrojonym."}
{"id":"2001_499_64","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Głosowania nie wolno przerywać. Gdyby wskutek nadzwyczajnych wydarzeń głosowanie było przejściowo uniemożliwione, obwodowa komisja wyborcza może zarządzić jego przerwanie, przedłużenie albo odroczenie do dnia następnego. Uchwała w tej sprawie powinna być natychmiast podana do wiadomości publicznej, przekazana okręgowej komisji wyborczej, wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta) oraz przesłana Państwowej Komisji Wyborczej za pośrednictwem okręgowej komisji. 2. W razie przerwania lub odroczenia głosowania komisja zapieczętowuje otwór urny wyborczej i oddaje urnę wraz z zapieczętowanym spisem wyborców na przechowanie przewodniczącemu komisji. Pieczęć komisji oddaje się w takim wypadku na przechowanie zastępcy przewodniczącego lub innemu członkowi komisji. Komisja ustala również liczbę kart niewykorzystanych, umieszcza je w opieczętowanym pakiecie i oddaje na przechowanie przewodniczącemu komisji. Przed ponownym podjęciem głosowania komisja stwierdza protokolarnie, czy pieczęcie na urnie i pakiecie z kartami są nienaruszone."}
{"id":"2001_499_65","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. W lokalu wyborczym umieszcza się tylko urzędowe obwieszczenia wyborcze. 2. W lokalu wyborczym oraz w miejscu zapewniającym tajność głosowania umieszcza się zwięzłą informację Państwowej Komisji Wyborczej o sposobie głosowania w wyborach."}
{"id":"2001_499_66","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej czuwa nad zapewnieniem tajności głosowania oraz nad utrzymaniem porządku i spokoju w czasie głosowania. 2. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej ma prawo zażądać opuszczenia lokalu wyborczego przez osoby naruszające porządek i spokój. 3. Na żądanie przewodniczącego obwodowej komisji wyborczej komendant właściwego miejscowo komisariatu Policji obowiązany jest zapewnić konieczną pomoc. 4. W wypadku naruszenia porządku w lokalu wyborczym nie stosuje się przepisu art. 63."}
{"id":"2001_499_67","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Głosować może tylko wyborca wpisany do spisu wyborców, a także wyborca dopisany do spisu zgodnie z przepisami ust. 2 i 3. 2. Obwodowa komisja wyborcza dopisuje w dniu głosowania do spisu wyborców: 1) osobę przedkładającą zaświadczenie o prawie do głosowania, załączając zaświadczenie do spisu, 2) osobę pominiętą w spisie, jeżeli udokumentuje, iż stale zamieszkuje na terenie danego obwodu głosowania, a urząd gminy potwierdzi, że nie otrzymał zawiadomienia o utracie przez nią prawa wybierania lub o objęciu spisem wyborców w innym obwodzie, 3) osobę skreśloną ze spisu dla danego obwodu głosowania w związku z umieszczeniem w spisie wyborców w szpitalu lub zakładzie pomocy społecznej, o którym mowa w art. 20 ust. 1, jeżeli udokumentuje, iż opuściła szpital lub zakład pomocy społecznej w przeddzień wyborów, 4) obywatela polskiego stale zamieszkującego za granicą, a głosującego w kraju na podstawie ważnego polskiego paszportu, jeżeli udokumentuje, iż stale zamieszkuje za granicą. W takim wypadku komisja odnotowuje numer paszportu oraz miejsce i datę jego wydania w rubryce spisu \"uwagi\" oraz umieszcza w paszporcie na ostatniej wolnej stronie, przeznaczonej na adnotacje wizowe, odcisk swojej pieczęci oraz wpisuje datę głosowania. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w wypadku przybycia wyborcy do szpitala lub zakładu pomocy społecznej w przeddzień wyborów."}
{"id":"2001_499_68","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Przed przystąpieniem do głosowania wyborca okazuje obwodowej komisji wyborczej dokument umożliwiający stwierdzenie jego tożsamości. 2. Po wykonaniu czynności, o której mowa w ust. 1, wyborca otrzymuje od komisji kartę do głosowania, właściwą dla przeprowadzanych wyborów, opatrzoną jej pieczęcią. Wyborca potwierdza otrzymanie karty do głosowania własnym podpisem w przeznaczonej na to rubryce spisu wyborców. 3. Wyborca głosujący za granicą otrzymuje kartę do głosowania wyłącznie po okazaniu obwodowej komisji wyborczej ważnego polskiego paszportu. 4. Po otrzymaniu karty do głosowania wyborca udaje się do miejsca w lokalu wyborczym zapewniającego tajność głosowania. 5. Kartę do głosowania wyborca wrzuca do urny w taki sposób, aby strona zadrukowana była niewidoczna."}
{"id":"2001_499_69","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Wyborcy niepełnosprawnemu, na jego prośbę, może pomagać inna osoba, z wyłączeniem członków komisji wyborczych i mężów zaufania. Rozdział 9 Ustalanie wyników głosowania w obwodzie"}
{"id":"2001_499_7","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Nie mają prawa wybierania osoby: 1) pozbawione praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądu, 2) pozbawione praw wyborczych prawomocnym orzeczeniem Trybunału Stanu, 3) ubezwłasnowolnione prawomocnym orzeczeniem sądu."}
{"id":"2001_499_70","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Niezwłocznie po zakończeniu głosowania obwodowa komisja wyborcza ustala wyniki głosowania w obwodzie. 2. Obwodowa komisja wyborcza ustala wyniki głosowania w obwodzie odpowiednio do przeprowadzanych wyborów. 3. Warunki ważności głosu określają przepisy szczególne ustawy."}
{"id":"2001_499_71","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Obwodowa komisja wyborcza ustala, na podstawie aktualnego spisu wyborców, liczbę osób uprawnionych do głosowania oraz liczbę wyborców, którym wydano karty do głosowania. 2. Komisja ustala liczbę niewykorzystanych kart do głosowania, a następnie karty te umieszcza w zapieczętowanych pakietach. 3. Przewodniczący komisji w obecności jej członków otwiera urnę wyborczą, po czym komisja liczy znajdujące się w niej karty do głosowania. 4. Kart do głosowania przedartych całkowicie na dwie lub więcej części nie bierze się pod uwagę przy obliczeniach, o których mowa w ust. 3. 5. Jeżeli liczba kart do głosowania wyjętych z urny jest mniejsza lub większa od liczby kart wydanych, komisja podaje w protokole przypuszczalną przyczynę tej niezgodności."}
{"id":"2001_499_72","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Karty do głosowania inne niż urzędowo ustalone lub nieopatrzone pieczęcią obwodowej komisji wyborczej, są nieważne."}
{"id":"2001_499_73","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Obwodowa komisja wyborcza sporządza, w dwóch egzemplarzach, odrębnie protokół głosowania w obwodzie w wyborach do Sejmu i w wyborach do Senatu. 2. W protokołach, o których mowa w ust. 1, wymienia się odpowiednio dane, o których mowa w art. 71 ust. 1, oraz liczbę głosów ważnych oddanych na poszczególne listy kandydatów na posłów i każdego kandydata z tych list lub na poszczególnych kandydatów na senatorów. 3. W protokole wymienia się ponadto liczbę otrzymanych i niewykorzystanych kart do głosowania oraz liczbę kart nieważnych wyjętych z urny. 4. W protokole podaje się czas rozpoczęcia i zakończenia głosowania oraz omawia zarządzenia i inne podjęte decyzje, jak również inne istotne okoliczności związane z przebiegiem głosowania. 5. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład obwodowej komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 6. Mężom zaufania przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag, z wymienieniem konkretnych zarzutów. Adnotację o wniesieniu uwag zamieszcza się w protokole. 7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do członków obwodowej komisji wyborczej, z tym że nie zwalnia ich to z obowiązku podpisania protokołu głosowania w obwodzie. 8. Wzory protokołów, o których mowa w ust. 1, ustala Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"2001_499_74","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Dane liczbowe z protokołu głosowania w obwodzie, o których mowa w art. 73 ust. 2 i 3, obwodowa komisja wyborcza zamieszcza w zestawieniu i niezwłocznie przekazuje pełnomocnikowi, o którym mowa w art. 47 ust. 1, wyznaczonemu przez właściwą okręgową komisję wyborczą. 2. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 1, sprawdza pod względem zgodności arytmetycznej poprawność ustalenia wyników głosowania w obwodzie i potwierdza obwodowej komisji wyborczej poprawność ustalonych wyników bądź wskazuje na niezgodność arytmetyczną danych w protokole, którą obwodowa komisja wyborcza obowiązana jest wyjaśnić i odpowiednio poprawić oraz podać do publicznej wiadomości w trybie określonym w art. 75. 3. Wzór zestawienia, o którym mowa w ust. 1, tryb przekazywania i przyjmowania oraz sposób postępowania z tym zestawieniem określa Państwowa Komisja Wyborcza."}
{"id":"2001_499_75","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Obwodowa komisja wyborcza podaje niezwłocznie do wiadomości publicznej, poprzez wywieszenie w lokalu wyborczym w miejscu łatwo dostępnym dla wyborców, wyniki głosowania z uwzględnieniem odpowiednio danych, o których mowa w art. 162 ust. 1 i w art. 203 ust. 1."}
{"id":"2001_499_76","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej niezwłocznie przekazuje do właściwej okręgowej komisji wyborczej, w zapieczętowanej kopercie, jeden egzemplarz protokołu głosowania w obwodzie wraz z wyjaśnieniami komisji do zgłoszonych zarzutów, o których mowa w art. 73 ust. 6 i 7. Mężowie zaufania mają prawo uczestniczyć przy przekazywaniu protokołu. 2. Tryb przekazywania i przyjmowania protokołów, o których mowa w ust. 1, określi Państwowa Komisja Wyborcza, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z zestawienia, o którym mowa w art. 74 ust. 1, oraz z protokołu za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub systemu elektronicznego przesyłania danych. 4. Wyniki głosowania z obwodów utworzonych za granicą są przekazywane okręgowej komisji wyborczej właściwej dla gminy Warszawa-Centrum, a wyniki głosowania z obwodów utworzonych na polskich statkach morskich - okręgowej komisji wyborczej właściwej dla siedziby armatora. 5. Zasady i tryb przekazywania okręgowej komisji wyborczej wyników głosowania i protokołów głosowania z obwodów głosowania, o których mowa w ust. 4, określi Państwowa Komisja Wyborcza po zasięgnięciu opinii odpowiednio ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej."}
{"id":"2001_499_77","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Po wykonaniu czynności, o których mowa w art. 76, przewodniczący obwodowej komisji wyborczej niezwłocznie, w sposób ustalony przez Państwową Komisję Wyborczą, przekazuje w depozyt odpowiednio wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta) albo konsulowi lub kapitanowi statku dokumenty z głosowania oraz pieczęć komisji. Rozdział 10 Protesty wyborcze. Ważność wyborów"}
{"id":"2001_499_78","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Przeciwko ważności wyborów, ważności wyborów w okręgu lub wyborowi posła lub senatora może być wniesiony protest z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom lub naruszenia przepisów niniejszej ustawy dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów. 2. Jeżeli podstawę protestu stanowi zarzut popełnienia przestępstwa przeciwko wyborom albo naruszenia przez Państwową Komisję Wyborczą przepisów niniejszej ustawy dotyczących ustalenia wyników głosowania i wyników wyborów, może go wnieść każdy wyborca. 3. Protest przeciwko ważności wyborów w okręgu wyborczym lub przeciwko wyborowi posła lub senatora może wnieść wyborca, którego nazwisko w dniu wyborów było umieszczone w spisie wyborców w jednym z obwodów głosowania na obszarze danego okręgu wyborczego. 4. Prawo wniesienia protestu przysługuje również przewodniczącemu właściwej komisji wyborczej i pełnomocnikowi wyborczemu komitetu wyborczego. 5. W razie wniesienia protestu przeciwko ważności wyborów, ważności wyborów w okręgu lub wyborowi posła lub senatora, do czasu rozstrzygnięcia sprawy w sposób określony w art. 82, do posłów lub posła, senatorów lub senatora stosuje się przepisy o obowiązkach i prawach posłów i senatorów."}
{"id":"2001_499_79","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Protest wnosi się na piśmie do Sądu Najwyższego w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez Państwową Komisję Wyborczą w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Nadanie w tym terminie protestu w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu Najwyższego. 2. W odniesieniu do wyborcy przebywającego za granicą lub na polskim statku morskim wymogi wymienione w ust. 1 uważa się za spełnione, jeżeli protest został złożony odpowiednio właściwemu terytorialnie konsulowi lub kapitanowi statku. Wyborca obowiązany jest dołączyć do protestu zawiadomienie o ustanowieniu swojego pełnomocnika zamieszkałego w kraju lub pełnomocnika do doręczeń zamieszkałego w kraju, pod rygorem pozostawienia protestu bez biegu. 3. Wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty."}
{"id":"2001_499_8","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Prawo wybieralności (bierne prawo wyborcze) przysługuje osobie mającej prawo wybierania, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach szczególnych ustawy. 2. Nie można kandydować równocześnie do Sejmu i do Senatu. Rozdział 3 Zarządzanie wyborów"}
{"id":"2001_499_80","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Sąd Najwyższy rozpatruje protest w składzie 3 sędziów w postępowaniu nieprocesowym i wydaje, w formie postanowienia, opinię w sprawie protestu. 2. Opinia, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać ustalenia co do zasadności zarzutów protestu, a w razie potwierdzenia zasadności zarzutów ocenę, czy przestępstwo przeciwko wyborom lub naruszenie przepisów niniejszej ustawy miało wpływ na wynik wyborów. 3. Uczestnikami postępowania są: wnoszący protest, przewodniczący właściwej komisji wyborczej albo jego zastępca i Prokurator Generalny."}
{"id":"2001_499_81","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do tego nieuprawnioną, w myśl art. 78 ust. 2-4, lub niespełniający warunków określonych w art. 79. Niedopuszczalne jest przywrócenie terminu do wniesienia protestu. 2. Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest dotyczący sprawy, co do której w niniejszej ustawie przewiduje się możliwość wniesienia przed dniem głosowania skargi lub odwołania do sądu lub do Państwowej Komisji Wyborczej. 3. Jeżeli w proteście zarzucono popełnienie przestępstwa przeciwko wyborom, Sąd Najwyższy niezwłocznie zawiadamia o tym Prokuratora Generalnego."}
{"id":"2001_499_82","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Sąd Najwyższy w składzie całej Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie sprawozdania z wyborów przedstawionego przez Państwową Komisję Wyborczą oraz opinii wydanych w wyniku rozpoznania protestów, rozstrzyga o ważności wyborów oraz o ważności wyboru posła lub senatora, przeciwko któremu wniesiono protest. W postępowaniu stosuje się odpowiednio art. 18 i 19 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 110, poz. 1255). 2. Rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1, Sąd Najwyższy podejmuje, w formie uchwały, nie później niż w 90 dniu po dniu wyborów, na posiedzeniu z udziałem Prokuratora Generalnego i Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej. 3. Sąd Najwyższy, podejmując uchwałę o nieważności wyborów lub nieważności wyboru posła lub senatora, stwierdza wygaśnięcie mandatów w zakresie unieważnienia oraz postanawia o przeprowadzeniu wyborów ponownych lub o podjęciu niektórych czynności wyborczych, wskazując czynność, od której należy ponowić postępowanie wyborcze. 4. Uchwałę Sądu Najwyższego przedstawia się niezwłocznie Prezydentowi Rzeczypospolitej oraz odpowiednio Marszałkowi Sejmu albo Marszałkowi Senatu, a także przesyła Państwowej Komisji Wyborczej. 5. Uchwałę Sądu Najwyższego ogłasza się w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Wygaśnięcie mandatów, o których mowa w ust. 3, następuje w dniu ogłoszenia uchwały Sądu Najwyższego."}
{"id":"2001_499_83","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. W razie podjęcia przez Sąd Najwyższy uchwały o nieważności wyborów w okręgu lub o nieważności wyboru posła lub senatora wybory ponowne lub wskazane czynności wyborcze przeprowadza się wyłącznie na terytorium kraju, na zasadach i w trybie przewidzianych w niniejszej ustawie. 2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej o wyborach ponownych lub podjęciu wskazanych czynności wyborczych podaje się do wiadomości publicznej i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej najpóźniej w 5 dniu od dnia ogłoszenia uchwały Sądu Najwyższego, o której mowa w art. 82 ust. 3. Przepisy art. 10 stosuje się odpowiednio. 3. Wyniki wyborów ponownych lub wyniki przeprowadzonych czynności wyborczych Państwowa Komisja Wyborcza podaje w obwieszczeniu. W obwieszczeniu wymienia się ponadto osoby, które w wyniku wyborów ponownych lub przeprowadzonych czynności wyborczych utraciły mandat, ze wskazaniem numeru okręgu wyborczego, a w wypadku wygaśnięcia mandatu posła także numer i nazwę listy kandydatów. 4. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 3, ogłasza się w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz podaje do wiadomości publicznej, a także przesyła się niezwłocznie odpowiednio Marszałkowi Sejmu albo Marszałkowi Senatu."}
{"id":"2001_499_84","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. W razie podjęcia przez Sąd Najwyższy uchwały o nieważności wyborów i jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadza się wybory ponowne, w zakresie unieważnienia, na zasadach i w trybie przewidzianych ustawą. Przepis art. 83 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział 11 Kampania wyborcza"}
{"id":"2001_499_85","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Kampania wyborcza rozpoczyna się z dniem ogłoszenia postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej o zarządzeniu wyborów i ulega zakończeniu na 24 godziny przed dniem wyborów. 2. Partie polityczne oraz wyborcy mogą wykonywać czynności określone w ustawie od dnia ogłoszenia postanowienia, o którym mowa w ust. 1. Czynności podjęte przed tym terminem są nieważne. 3. W okresie kampanii wyborczej prowadzi się agitację wyborczą na zasadach, w formach, w czasie i w miejscach określonych ustawą."}
{"id":"2001_499_86","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Od zakończenia kampanii wyborczej aż do zakończenia głosowania zabronione jest podawanie do wiadomości publicznej wyników przedwyborczych badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań wyborczych i wyniku wyborów."}
{"id":"2001_499_87","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Od zakończenia kampanii wyborczej aż do zakończenia głosowania zabronione jest zwoływanie zgromadzeń, organizowanie pochodów i manifestacji, wygłaszanie przemówień, rozdawanie ulotek, jak też prowadzenie w inny sposób agitacji na rzecz kandydatów i list kandydatów. 2. Zabronione są wszelkie formy agitacji w lokalu wyborczym oraz na terenie budynku, w którym ten lokal się znajduje."}
{"id":"2001_499_88","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Zabronione jest prowadzenie kampanii wyborczej na terenie zakładów pracy lub instytucji publicznych w sposób i w formach zakłócających ich normalne funkcjonowanie. 2. Zabronione jest prowadzenie kampanii wyborczej na terenie jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz w oddziałach obrony cywilnej, a także w skoszarowanych jednostkach podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Zabronione są jakiekolwiek formy agitacji na terenie szkół podstawowych i gimnazjów wobec uczniów nieposiadających prawa wybierania. 4. Zabronione jest organizowanie w ramach prowadzonej kampanii wyborczej gier losowych i konkursów, w których wygranymi są nagrody pieniężne lub przedmioty o wartości wyższej niż wartość przedmiotów zwyczajowo używanych w celach reklamowych lub promocyjnych. 5. Zabronione jest podawanie oraz dostarczanie, w ramach prowadzonej kampanii wyborczej, napojów alkoholowych nieodpłatnie lub po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych od cen nabycia lub kosztów wytworzenia."}
{"id":"2001_499_89","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Materiały wyborcze powinny zawierać wyraźne oznaczenie, od kogo pochodzą. 2. Materiały wyborcze zawierające oznaczenie komitetu wyborczego, od którego pochodzą, podlegają ochronie prawnej."}
{"id":"2001_499_9","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Wybory zarządza Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze postanowienia, nie później niż na 90 dni przed upływem 4 lat od rozpoczęcia kadencji Sejmu, wyznaczając wybory na dzień wolny od pracy, przypadający w ciągu 30 dni przed upływem 4 lat od rozpoczęcia kadencji Sejmu. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej podaje się do wiadomości publicznej i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej najpóźniej w 5 dniu od dnia zarządzenia wyborów. 2. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, Prezydent Rzeczypospolitej, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określa dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych przewidzianych w ustawie (kalendarz wyborczy)."}
{"id":"2001_499_90","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Na ścianach budynków, ogrodzeniach, latarniach, urządzeniach energetycznych i telekomunikacyjnych można umieszczać plakaty i hasła wyborcze wyłącznie po uzyskaniu zgody właściciela lub zarządcy nieruchomości. 2. Zabronione jest umieszczanie plakatów i haseł wyborczych na zewnątrz i wewnątrz budynków administracji rządowej i samorządowej oraz sądów, a także na terenie jednostek wojskowych i oddziałów obrony cywilnej oraz skoszarowanych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Rada gminy może zabronić umieszczania plakatów lub haseł na niektórych budynkach publicznych, a także określonych częściach terenów publicznych, z przyczyn związanych z ochroną zabytków bądź środowiska. 4. Przy ustawianiu własnych urządzeń ogłoszeniowych dla celów prowadzenia kampanii wyborczej należy stosować obowiązujące przepisy porządkowe. 5. Plakaty należy umieszczać w taki sposób, aby można je było następnie usunąć bez powodowania szkód. 6. Policja oraz straż miejska są obowiązane usuwać na koszt komitetu wyborczego plakaty i hasła, których sposób umieszczenia może zagrażać życiu lub zdrowiu fizycznemu ludzi albo bezpieczeństwu mienia bądź w ruchu drogowym. 7. Plakaty, hasła wyborcze oraz urządzenia ogłoszeniowe ustawione dla celów prowadzenia kampanii wyborczej właściwe komitety wyborcze obowiązane są usunąć w terminie 30 dni po dniu wyborów. 8. Zarząd gminy postanawia o usunięciu plakatów wyborczych, haseł i urządzeń ogłoszeniowych umieszczonych z naruszeniem przepisów ust. 1-5 lub nieusuniętych przez właściwe komitety wyborcze w terminie, o którym mowa w ust. 7. Koszty ich usunięcia ponoszą właściwe komitety wyborcze."}
{"id":"2001_499_91","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Jeżeli rozpowszechniane, w tym również w prasie w rozumieniu prawa prasowego, materiały wyborcze, a w szczególności plakaty, ulotki, hasła i wypowiedzi lub inne formy prowadzonej w okresie kampanii wyborczej agitacji, zawierają informacje nieprawdziwe, kandydat na posła albo kandydat na senatora lub pełnomocnik wyborczy zainteresowanego komitetu wyborczego ma prawo wnieść do sądu okręgowego wniosek o wydanie orzeczenia: 1) zakazu rozpowszechniania takich informacji, 2) przepadku materiałów wyborczych zawierających takie informacje, 3) nakazania sprostowania takich informacji, 4) nakazania publikacji odpowiedzi na stwierdzenia naruszające dobra osobiste, 5) nakazania przeproszenia osoby, której dobra osobiste zostały naruszone. 2. Sąd okręgowy rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, w ciągu 24 godzin, w postępowaniu nieprocesowym w składzie jednego sędziego. Sąd może rozpoznać sprawę w wypadku usprawiedliwionej nieobecności wnioskodawcy lub uczestnika postępowania, którzy o terminie rozprawy zostali prawidłowo powiadomieni. Postanowienie kończące postępowanie w sprawie sąd niezwłocznie doręcza wraz z uzasadnieniem osobie zainteresowanej, o której mowa w ust. 1, i zobowiązanemu do wykonania postanowienia sądu. 3. Na postanowienie sądu okręgowego przysługuje w ciągu 24 godzin zażalenie do sądu apelacyjnego, który rozpoznaje je w ciągu 24 godzin. Od postanowienia sądu apelacyjnego nie przysługuje środek prawny i podlega ono natychmiastowemu wykonaniu. 4. Publikacja sprostowania, odpowiedzi lub przeprosin następuje najpóźniej w ciągu 48 godzin, na koszt zobowiązanego. W orzeczeniu sąd wskazuje prasę, w rozumieniu prawa prasowego, w której nastąpić ma publikacja, oraz termin publikacji. 5. W razie niezamieszczenia sprostowania, odpowiedzi lub przeprosin sąd, na wniosek zainteresowanego, zarządza ich publikację na koszt zobowiązanego, w trybie postępowania egzekucyjnego."}
{"id":"2001_499_92","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Wykonanie uprawnień wynikających z niniejszej ustawy nie ogranicza możliwości dochodzenia przez osoby pokrzywdzone lub poszkodowane uprawnień na podstawie innych ustaw."}
{"id":"2001_499_93","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Zasady i tryb prowadzenia kampanii wyborczej w programach publicznych i niepublicznych nadawców radiowych i telewizyjnych określają przepisy szczególne ustawy."}
{"id":"2001_499_94","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Telewizja Polska Spółka Akcyjna i Polskie Radio Spółka Akcyjna zapewniają Państwowej Komisji Wyborczej w okresie od zarządzenia wyborów do Sejmu i do Senatu możliwość nieodpłatnego przedstawiania w programach ogólnokrajowych telewizyjnych i radiowych informacji, wyjaśnień i komunikatów związanych z zarządzonymi wyborami i obowiązującymi przepisami prawa wyborczego. 2. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą i zarządami Telewizji Polskiej i Polskiego Radia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1. Rozdział 12 Komitety wyborcze"}
{"id":"2001_499_95","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Komitety wyborcze w imieniu partii politycznych i wyborców wykonują czynności wyborcze, a w szczególności: zgłaszają kandydatów na posłów lub kandydatów na senatorów oraz prowadzą, na zasadzie wyłączności, kampanię wyborczą na ich rzecz."}
{"id":"2001_499_96","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Funkcję komitetu wyborczego partii politycznej pełni organ partii upoważniony do jej reprezentowania na zewnątrz. 2. Organ partii politycznej, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zawiadomić Państwową Komisję Wyborczą o zamiarze zgłoszenia kandydatów na posłów lub kandydatów na senatorów oraz o powołaniu: 1) pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego - uprawnionego, z zastrzeżeniem art. 109, do występowania na rzecz i w imieniu komitetu wyborczego, 2) pełnomocnika finansowego komitetu wyborczego, o którym mowa w art. 109. 3. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2, może być dokonane w okresie od dnia ogłoszenia postanowienia o zarządzeniu wyborów do 50 dnia przed dniem wyborów. 4. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, podaje się również: 1) nazwę komitetu wyborczego, zgodną z przepisami art. 99 i art. 100, oraz skrót jego nazwy, a także adres siedziby komitetu i numer ewidencyjny, pod którym partia polityczna jest wpisana do ewidencji partii politycznych, 2) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika wyborczego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, 3) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika finansowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2. 5. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, dołącza się: 1) oświadczenia pełnomocników, o których mowa w ust. 2, o przyjęciu pełnomocnictwa, a w wypadku pełnomocnika finansowego - również o spełnieniu przez niego wymogów, o których mowa w art. 109 ust. 2 i 3, 2) uwierzytelniony odpis z ewidencji partii politycznych, 3) wyciąg ze statutu partii politycznej wskazujący który organ jest upoważniony do jej reprezentowania na zewnątrz."}
{"id":"2001_499_97","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Partie polityczne mogą tworzyć koalicje wyborcze w celu wspólnego zgłaszania kandydatów na posłów lub wspólnego zgłaszania kandydatów na senatorów. 2. Partia polityczna może wchodzić w skład tylko jednej koalicji wyborczej. 3. Czynności wyborcze w imieniu koalicji wyborczej wykonuje komitet wyborczy, zwany dalej \"koalicyjnym komitetem wyborczym\", utworzony przez organy partii politycznych wchodzących w jej skład, upoważnione do reprezentowania partii na zewnątrz. 4. Koalicyjny komitet wyborczy może być utworzony w okresie od dnia ogłoszenia postanowienia o zarządzeniu wyborów do 50 dnia przed dniem wyborów. 5. W skład koalicyjnego komitetu wyborczego wchodzi co najmniej 10 osób wskazanych przez organy partii politycznych, o których mowa w ust. 3. 6. Koalicyjny komitet wyborczy powołuje: 1) pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego - uprawnionego, z zastrzeżeniem art. 109, do występowania na rzecz i w imieniu komitetu wyborczego, 2) pełnomocnika finansowego komitetu wyborczego, o którym mowa w art. 109. 7. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 6 pkt 1, zawiadamia Państwową Komisję Wyborczą w terminie do 50 dnia przed dniem wyborów o utworzeniu koalicyjnego komitetu wyborczego. 8. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 7, podaje się: 1) nazwę komitetu wyborczego, zgodną z przepisami art. 99 i art. 100, oraz skrót jego nazwy i adres jego siedziby, 2) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika wyborczego, o którym mowa w ust. 6 pkt 1, 3) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika finansowego, o którym mowa w ust. 6 pkt 2. 9. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 7, załącza się: 1) umowę o zawiązaniu koalicji wyborczej wraz z następującymi danymi: imionami, nazwiskami, adresami zamieszkania i numerami ewidencyjnymi PESEL osób, o których mowa w ust. 5, 2) oświadczenia pełnomocników, o których mowa w ust. 6, o przyjęciu pełnomocnictwa, a w wypadku pełnomocnika finansowego - również o spełnieniu przez niego wymogów, o których mowa w art. 109 ust. 2 i 3, 3) uwierzytelnione odpisy z ewidencji partii politycznych, partii politycznych tworzących koalicję wyborczą, 4) wyciągi ze statutów partii politycznych tworzących koalicję wyborczą, wskazujące, który organ partii jest upoważniony do jej reprezentowania na zewnątrz."}
{"id":"2001_499_98","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Obywatele mający prawo wybierania, w liczbie co najmniej 15, mają prawo utworzyć komitet wyborczy wyborców, składając pisemne oświadczenie o utworzeniu komitetu, z podaniem swoich imion i nazwisk, adresów zamieszkania oraz numerów ewidencyjnych PESEL. 2. Komitet wyborczy wyborców powołuje: 1) pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego - uprawnionego, z zastrzeżeniem art. 109, do występowania na rzecz i w imieniu komitetu wyborczego, 2) pełnomocnika finansowego komitetu wyborczego, o którym mowa w art. 109. 3. Pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego i pełnomocnika finansowego komitetu wyborczego powołuje się spośród osób wchodzących w skład komitetu wyborczego. 4. Po zebraniu co najmniej 1000 podpisów obywateli mających prawo wybierania, popierających utworzenie komitetu, pełnomocnik, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zawiadamia Państwową Komisję Wyborczą o utworzeniu komitetu. Zawiadomienie może być dokonane do 50 dnia przed dniem wyborów. 5. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 4, podaje się: 1) nazwę komitetu wyborczego, zgodną z przepisami art. 99 i art. 100, oraz skrót jego nazwy i adres jego siedziby, 2) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika wyborczego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, 3) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika finansowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2. 6. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 4, załącza się: 1) oświadczenie o utworzeniu komitetu wyborczego, o którym mowa w ust. 1, 2) oświadczenia pełnomocników, o których mowa w ust. 2, o przyjęciu pełnomocnictwa, a w wypadku pełnomocnika finansowego - również o spełnieniu przez niego wymogów, o których mowa w art. 109 ust. 2 i 3, 3) wykaz co najmniej 1000 obywateli, o których mowa w ust. 4, zawierający ich imiona, nazwiska, adresy zamieszkania oraz numery ewidencyjne PESEL, a także własnoręcznie złożone podpisy obywateli."}
{"id":"2001_499_99","title":"Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Dział I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Nazwa komitetu wyborczego partii politycznej zawiera wyrazy \"komitet wyborczy\" oraz nazwę partii politycznej. Nazwa komitetu wyborczego partii politycznej może zawierać również skrót nazwy tej partii. 2. Nazwa koalicyjnego komitetu wyborczego zawiera wyrazy \"koalicyjny komitet wyborczy\" oraz nazwę koalicji wyborczej. 3. Nazwa komitetu wyborczego wyborców obok wyrazów \"komitet wyborczy wyborców\" powinna zawierać określenie odróżniające od innych komitetów."}
{"id":"2001_509_1","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i warunki wykonywania zawodu rzecznika patentowego oraz organizację i zakres działania samorządu rzeczników patentowych. 2. Zawód rzecznika patentowego jest zawodem zaufania publicznego. 3. Tytuł zawodowy \"rzecznik patentowy\" podlega ochronie prawnej."}
{"id":"2001_509_10","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Rzecznik patentowy może odmówić udzielenia pomocy w sprawach własności przemysłowej lub wypowiedzieć pełnomocnictwo tylko z ważnych powodów, o których informuje zainteresowanego. 2. Rzecznik patentowy, wypowiadając pełnomocnictwo lub umowę o pracę, obowiązany jest wykonać wszystkie niezbędne czynności aby okoliczność ta nie miała negatywnego wpływu na dalszy tok prowadzonych przez niego spraw. W przypadku wypowiedzenia pełnomocnictwa powinien on wykonywać wszystkie niezbędne czynności jeszcze przez dwa miesiące, jeżeli nie nastąpiło wcześniejsze objęcie sprawy przez innego rzecznika patentowego lub odwołanie przez osobę, która udzieliła pełnomocnictwa. 3. Rzecznik patentowy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić Urząd Patentowy oraz Krajową Radę Rzeczników Patentowych o podjęciu wykonywania zawodu i miejscu oraz formie jego wykonywania, o przejściu na emeryturę lub rentę, a także o każdej zmianie tych informacji. 4. W przypadku zawieszenia prawa wykonywania zawodu lub skreślenia rzecznika patentowego z listy rzeczników patentowych, Krajowa Rada Rzeczników Patentowych ustanawia, w razie konieczności, tymczasowego zastępcę. Krajowa Rada Rzeczników Patentowych może również ustanowić tymczasowego zastępcę rzecznika patentowego, który czasowo nie może wykonywać zawodu, a sam nie ustanowił zastępcy. 5. W przypadku zdarzenia powodującego trwałą utratę możliwości świadczenia przez kancelarię patentową pomocy w sprawach własności przemysłowej, Krajowa Rada Rzeczników Patentowych ustanawia tymczasowego zarządcę kancelarii. Do czasu ustanowienia przez osoby mające sprawy w tej kancelarii nowych pełnomocników, tymczasowy zarządca obowiązany jest zapewnić wykonywanie bieżących, niezbędnych czynności."}
{"id":"2001_509_11","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rzecznik patentowy przy wykonywaniu czynności zawodowych korzysta z wolności słowa i pisma w granicach określonych przepisami prawa i rzeczową potrzebą. 2. Nadużycie wolności, o której mowa w ust. 1, stanowiące ściganą z oskarżenia prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony lub jej pełnomocnika, świadka, biegłego albo tłumacza, podlega wyłącznie odpowiedzialności dyscyplinarnej. 3. Rzecznik patentowy podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych korzysta z ochrony prawnej przysługującej adwokatowi. 4. Rzecznik patentowy nie może być związany poleceniem służbowym co do treści wydawanej opinii lub porady."}
{"id":"2001_509_12","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Rzecznik patentowy nie może przyjąć zastępstwa lub udzielić pomocy, jeżeli zastępował stronę przeciwną lub udzielił jej pomocy w tej samej bądź związanej z nią sprawie, nie może również przyjąć zastępstwa lub udzielić pomocy w sprawie, w której brał lub bierze udział z upoważnienia organów administracji rządowej lub samorządowej."}
{"id":"2001_509_13","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Opłaty za czynności rzeczników patentowych wykonujących zawód w kancelariach patentowych oraz zatrudnionych na podstawie umowy cywilnoprawnej, ustala umowa z klientem. 2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Patentowego oraz Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, określi w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za czynności rzeczników patentowych przed organami wymiaru sprawiedliwości oraz przed Urzędem Patentowym działającym w trybie postępowania spornego, stanowiące podstawę do ustalenia kosztów zastępstwa, które mogą być zasądzone przez sąd lub orzeczone przez Urząd Patentowy. 3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Patentowego oraz Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, określi, w drodze rozporządzenia, stawki minimalne za czynności rzeczników patentowych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_509_14","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Rzecznik patentowy jest obowiązany zachować w tajemnicy wszelkie informacje, które uzyskał w związku z wykonywaniem czynności zawodowych."}
{"id":"2001_509_15","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Rzecznik patentowy obowiązany jest do opłacania, na warunkach określonych w ustawie, składki na potrzeby samorządu, której wysokość ustala corocznie Krajowa Rada Rzeczników Patentowych. 2. Rzecznicy patentowi wymienieni w art. 8 ust. 4 pkt 1 opłacają składkę na potrzeby samorządu w wysokości 30 % składki, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_509_16","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Rzecznik patentowy wykonujący zawód w kancelarii patentowej lub na podstawie umowy cywilnoprawnej podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy świadczeniu pomocy w sprawach własności przemysłowej. 2. Obowiązek określony w ust. 1 nie dotyczy rzeczników patentowych nie wykonujących zawodu. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Rzeczników Patentowych i Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi w drodze rozporządzenia, ogólne warunki ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1: 1) datę powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, 2) podstawowy zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, 3) minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia określoną kwotowo, 4) zakres praw i obowiązków ubezpieczonego i zakładu ubezpieczeń wynikających z umowy ubezpieczenia."}
{"id":"2001_509_17","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Przepisy art. 11 - 15 stosuje się odpowiednio do aplikantów, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Składka opłacana przez aplikanta na potrzeby samorządu wynosi 50 % składki, o której mowa w art. 15 ust. 1. Rozdział 3 Uprawnienia do wykonywania zawodu rzecznika patentowego"}
{"id":"2001_509_18","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Prawo wykonywania zawodu rzecznika patentowego powstaje po złożeniu ślubowania, z dniem dokonania wpisu na listę rzeczników patentowych. 2. Listę rzeczników patentowych prowadzi Urząd Patentowy. 3. Lista rzeczników patentowych jest jawna. 4. Wpisu na listę rzeczników patentowych dokonuje się na wniosek zainteresowanego."}
{"id":"2001_509_19","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Na listę rzeczników patentowych może być wpisany, kto: 1) posiada, z zastrzeżeniem ust. 2, obywatelstwo polskie, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych, 3) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu rzecznika patentowego, 4) ukończył magisterskie studia wyższe o kierunku przydatnym do wykonywania zawodu rzecznika patentowego, w szczególności techniczne lub prawnicze, 5) odbył aplikację rzecznikowską na warunkach określonych w ustawie i złożył egzamin kwalifikacyjny przed Komisją Egzaminacyjną, o której mowa w art. 33. 2. Przepis ust. 1 pkt 1, nie narusza postanowień umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. 3. O ile postanowienia umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, przewidują możliwość ubiegania się o wpis na listę rzeczników patentowych osób posiadających inne niż polskie obywatelstwo, osoba taka, spełniająca warunki określone w ust. 1 pkt 2-5 może być wpisana na tę listę jeżeli wykaże, że włada językiem polskim w mowie i piśmie, w stopniu niezbędnym do prawidłowego wykonywania zawodu rzecznika patentowego."}
{"id":"2001_509_2","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o sprawach własności przemysłowej \" rozumie się przez to: 1) uzyskiwanie, zachowywanie, wykonywanie oraz dochodzenie praw odnoszących się do przedmiotów własności przemysłowej, a w szczególności do wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych oraz topografii układów scalonych, a także do znaków towarowych, nazw handlowych i oznaczeń geograficznych, 2) zwalczanie nieuczciwej konkurencji w zakresie przedmiotów, o których mowa w pkt 1."}
{"id":"2001_509_20","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wniosek o wpis na listę rzeczników patentowych, o którym mowa w art. 18 ust. 4, powinien być złożony w ciągu sześciu miesięcy od dnia złożenia egzaminu kwalifikacyjnego. 2. Złożenie wniosku po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, stanowi podstawę do wydania decyzji o odmowie wpisu."}
{"id":"2001_509_21","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Od wymogu odbycia aplikacji rzecznikowskiej można zwolnić, w całości lub odpowiedniej części, osobę, która wykaże, że posiada określoną wiedzę lub praktykę w sprawach własności przemysłowej, przydatną dla wykonywania zawodu rzecznika patentowego. 2. Zwolnienie od odbycia aplikacji rzecznikowskiej, zgodnie z ust. 1, następuje, na wniosek kandydata, w drodze uchwały Krajowej Rady Rzeczników Patentowych. Krajowa Rada Rzeczników Patentowych przesyła kopię uchwały, wraz z uzasadnieniem, Prezesowi Urzędu Patentowego. 3. Na uchwałę w sprawie zwolnienia od odbycia aplikacji rzecznikowskiej kandydatowi służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"2001_509_22","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Rota ślubowania składanego przez rzecznika patentowego ma następujące brzmienie: \"Ślubuję uroczyście wykonywać zawód rzecznika patentowego sumiennie i zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej, zachowywać tajemnicę zawodową, postępować godnie i uczciwie, kierując się zasadami etyki rzecznika patentowego.\". 2. Do roty ślubowania, o której mowa w ust. 1, rzecznik patentowy może dodać słowa \"Tak mi dopomóż Bóg\". 3. Ślubowanie odbiera Prezes Urzędu Patentowego w obecności przedstawiciela samorządu."}
{"id":"2001_509_23","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Urząd Patentowy wydaje rzecznikowi patentowemu, wpisanemu na listę rzeczników patentowych, legitymację, która potwierdza prawo wykonywania zawodu oraz używania tytułu zawodowego \"rzecznik patentowy\"."}
{"id":"2001_509_24","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Rzecznik patentowy traci prawo do wykonywania zawodu z dniem skreślenia z listy rzeczników patentowych. 2. Skreślenie z listy rzeczników patentowych następuje w przypadku: 1) wniosku rzecznika patentowego o skreślenie go z listy rzeczników patentowych, 2) ograniczenia lub utraty zdolności do czynności prawnych, 3) pozbawienia rzecznika patentowego, z mocy prawomocnego wyroku sądowego, praw publicznych lub orzeczenia zakazu wykonywania zawodu rzecznika patentowego, 4) prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego o pozbawieniu rzecznika patentowego prawa wykonywania zawodu, 5) gdy rzecznik patentowy przestał spełniać warunek dotyczący obywatelstwa wymagany do wpisu na listę rzeczników patentowych, 6) śmierci rzecznika patentowego. 3. W przypadku gdy przeciwko rzecznikowi patentowemu toczy się postępowanie dyscyplinarne lub sądowe o przestępstwo zagrożone środkiem karnym pozbawienia praw publicznych lub zakazu wykonywania zawodu rzecznika patentowego, do czasu ich zakończenia, można odmówić skreślenia z listy rzeczników patentowych pomimo wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1. 4. W przypadku skreślenia z listy rzeczników patentowych, ponowny wpis na listę może nastąpić, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7, po ustaniu przyczyny skreślenia, na wniosek zainteresowanego, po zasięgnięciu opinii samorządu. 5. Jeżeli skreślenie nastąpiło w wyniku zarzutów dotyczących wykonywania zawodu, a także w razie znacznej przerwy jaka nastąpiła po skreśleniu z listy, ponowny wpis na listę rzeczników patentowych może być uzależniony od złożenia egzaminu uzupełniającego, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach również od odbycia uzupełniającej aplikacji rzecznikowskiej. 6. W decyzji uzależniającej ponowny wpis na listę rzeczników patentowych od złożenia egzaminu uzupełniającego lub także odbycia uzupełniającej aplikacji, określa się zakres egzaminu, okres aplikacji i jej zakres, a także \" jeżeli jest to niezbędne - okresy aplikacji uzupełniającej, po których aplikant może zastępować rzecznika patentowego w określonym zakresie. 7. Skreślenie z listy rzeczników patentowych z przyczyny określonej w ust. 2 pkt 4 nie daje prawa ubiegania się o ponowny wpis na listę rzeczników patentowych."}
{"id":"2001_509_25","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Decyzję o wpisie lub odmowie wpisu na listę rzeczników patentowych i o skreśleniu lub odmowie skreślenia z tej listy, a także decyzję uzależniającą dokonanie wpisu od odbycia uzupełniającej aplikacji rzecznikowskiej lub złożenia egzaminu uzupełniającego, wydaje Prezes Urzędu Patentowego. 2. Na decyzje, o których mowa w ust. 1, służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. O wpisie na listę rzeczników patentowych i o skreśleniu z tej listy ogłasza się w organie urzędowym \"Wiadomości Urzędu Patentowego\". 4. Urząd Patentowy przesyła kopię decyzji o skreśleniu rzecznika patentowego z listy rzeczników patentowych pracodawcy tego rzecznika."}
{"id":"2001_509_26","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób prowadzenia listy rzeczników patentowych oraz wzór legitymacji rzecznika patentowego, a także wysokość opłat pobieranych przez Urząd Patentowy od wniosku o wpis bądź zmianę wpisu na liście rzeczników patentowych. Lista rzeczników patentowych powinna zawierać w szczególności dane dotyczące rzecznika patentowego, jego wykształcenia, złożenia egzaminu kwalifikacyjnego oraz wpisu na listę, aktualnego miejsca i formy wykonywania zawodu oraz przerw w jego wykonywaniu, bądź skreślenia z listy rzeczników patentowych, a także adnotacje wskazujące na znajdujące się w aktach osobowych rzecznika patentowego dokumenty lub odpisy orzeczeń dyscyplinarnych, a także informacje o funkcjach pełnionych przez rzecznika patentowego w organach samorządu. Rozdział 4 Aplikacja rzecznikowska"}
{"id":"2001_509_27","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Celem aplikacji rzecznikowskiej, zwanej dalej \"aplikacją\", jest przygotowanie aplikanta do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu rzecznika patentowego. 2. Aplikacja trwa trzy lata i kończy się egzaminem kwalifikacyjnym. 3. Aplikację organizuje i prowadzi Krajowa Rada Rzeczników Patentowych."}
{"id":"2001_509_28","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Aplikacja odbywa się pod kierunkiem patrona. 2. Patronem, o którym mowa w ust. 1, może być tylko rzecznik patentowy. 3. Aplikant otrzymuje zlecane mu systematycznie przez patrona prace i zadania praktyczne, które mogą być również wykonywane poza miejscem odbywania aplikacji."}
{"id":"2001_509_29","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Na listę aplikantów może być wpisana osoba, która spełnia warunki określone w art. 19 ust. 1 pkt 1-4 i złoży oświadczenie o pokryciu kosztów aplikacji. 2. Wpis na listę aplikantów następuje po przeprowadzeniu konkursu kandydatów. 3. Przed przeprowadzeniem konkursu, o którym mowa w ust. 2, Krajowa Rada Rzeczników Patentowych ogłasza o możliwości składania przez zainteresowane osoby wniosków o wpis na listę aplikantów. 4. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 3, na wniosek Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, Prezes Urzędu Patentowego zamieszcza w organie urzędowym Urzędu Patentowego \"Wiadomości Urzędu Patentowego\". 5. Termin składania wniosków, o których mowa w ust. 3, nie może być krótszy niż dwa miesiące od dnia ogłoszenia. 6. Podstawą wpisu kandydata na listę aplikantów jest uchwała Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, stwierdzająca pozytywny wynik konkursu. 7. Aplikantowi wpisanemu na listę aplikantów Krajowa Rada Rzeczników Patentowych wydaje legitymację, ważną na czas określony. 8. Po podjęciu uchwały, o której mowa w ust.6, Krajowa Rada Rzeczników Patentowych przekazuje Prezesowi Urzędu Patentowego wykaz osób wpisanych na listę, obejmujący następujące dane tych osób: 1) imię i nazwisko, 2) data urodzenia, 3) adres miejsca zamieszkania, 4) adres miejsca pracy."}
{"id":"2001_509_3","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Zawód rzecznika patentowego może wykonywać osoba, która spełnia wymagania określone niniejszą ustawą. 2. Rzecznik patentowy w wykonywaniu zawodu podlega tylko ustawom. 3. Rzecznik patentowy ma obowiązek wykonywać zawód zgodnie z zasadami etyki zawodowej i z należytą starannością. 4. Wykonywania zawodu rzecznika patentowego nie można łączyć z zatrudnieniem w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej \"Urzędem Patentowym\" lub Naczelnym Sądzie Administracyjnym."}
{"id":"2001_509_30","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Do obowiązków aplikanta należy: 1) uczestniczenie w przewidzianych programem zajęciach teoretycznych i praktycznych, 2) samodzielne pogłębianie wiedzy niezbędnej do prawidłowego wykonywania zawodu rzecznika patentowego oraz praktycznych umiejętności zawodowych, 3) przestrzeganie dyscypliny szkolenia i pracy, 4) przystąpienie do egzaminu kwalifikacyjnego w wyznaczonym terminie. 2. Obowiązek przystąpienia do egzaminu kwalifikacyjnego dotyczy również osób zwolnionych w całości od odbycia aplikacji rzecznikowskiej."}
{"id":"2001_509_31","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Aplikacja polega w szczególności na systematycznym szkoleniu obejmującym, w niezbędnym wymiarze, wykłady i ćwiczenia z całokształtu wiedzy teoretycznej oraz samodzielnym wykonywaniu prac i zadań praktycznych."}
{"id":"2001_509_32","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Do egzaminu kwalifikacyjnego dopuszcza się aplikanta, który zaliczył wszystkie przedmioty szkolenia. 2. Egzamin może być powtórzony \" w razie niepomyślnego wyniku \" jeden raz, w terminie ustalonym przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych, nie wcześniej jednak niż sześć miesięcy i nie później niż rok od poprzedniego egzaminu."}
{"id":"2001_509_33","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Egzamin kwalifikacyjny, o którym mowa w art. 32, przeprowadza Komisja Egzaminacyjna powołana przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych. 2. W skład Komisji Egzaminacyjnej wchodzą: 1) przedstawiciel Krajowej Rady Rzeczników Patentowych jako przewodniczący, 2) trzech przedstawicieli Urzędu Patentowego z listy ekspertów wskazanych przez Prezesa Urzędu Patentowego, 3) trzech rzeczników patentowych wybranych przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych."}
{"id":"2001_509_34","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Za przeprowadzenie egzaminu pobierana jest od aplikantów opłata. 2. Opłaty przeznacza się na pokrycie kosztów egzaminu, w tym wynagrodzenia dla członków Komisji Egzaminacyjnej. 3. Wysokość opłaty określa Krajowa Rada Rzeczników Patentowych."}
{"id":"2001_509_35","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Po pomyślnym złożeniu egzaminu kwalifikacyjnego aplikant otrzymuje świadectwo."}
{"id":"2001_509_36","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Po upływie osiemnastu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji, rzecznik patentowy kierujący aplikacją (patron) może upoważnić swojego aplikanta do zastępowania go we wszystkich czynnościach, z wyjątkiem występowania w charakterze pełnomocnika przed Sądem Najwyższym. 2. Za czynności, o których mowa w ust. 1, wykonywane przez aplikanta odpowiedzialność ponosi rzecznik patentowy kierujący aplikacją (patron)."}
{"id":"2001_509_37","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Aplikanta skreśla się z listy aplikantów w drodze uchwały Krajowej Rady Rzeczników Patentowych: 1) na jego wniosek zawierający zawiadomienie o wpisaniu go na listę rzeczników patentowych albo z urzędu, po upływie terminu na złożenie wniosku o wpis na listę rzeczników patentowych, 2) odpowiednio w przypadkach, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt. 1-3 i 5 i 6, 3) w razie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego o ukaraniu aplikanta karą wydalenia z aplikacji, 4) w razie niezaliczenia w ustalonym terminie szkolenia, o którym mowa w art. 31, 5) w razie nieprzystąpienia, bez usprawiedliwionej przyczyny, do egzaminu kwalifikacyjnego, w terminie ustalonym przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych, 6) w razie niepomyślnego wyniku egzaminu kwalifikacyjnego."}
{"id":"2001_509_38","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Na uchwałę o odmowie wpisu na listę aplikantów oraz o skreśleniu z listy, służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"2001_509_39","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzenia konkursu o wpis na listę aplikantów, wzór i sposób prowadzenia tej listy oraz wzór legitymacji aplikanta , a także przedmiot i wymiar szkolenia oraz przedmiot egzaminu kwalifikacyjnego, jak również wysokość wynagrodzenia dla członków Komisji Egzaminacyjnej. Lista aplikantów powinna zawierać w szczególności dane dotyczące aplikanta, jego wykształcenia, miejsca zamieszkania i miejsca pracy, daty ukończenia szkolenia oraz daty i wyniku egzaminu kwalifikacyjnego, jak też skreślenia z listy aplikantów, a także adnotacje wskazujące na znajdujące się w aktach osobowych aplikanta dokumenty lub odpisy orzeczeń dyscyplinarnych."}
{"id":"2001_509_4","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zawód rzecznika patentowego polega na świadczeniu pomocy w sprawach własności przemysłowej osobom fizycznym, osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej. 2. Rzecznik patentowy wykonuje zawód, na warunkach określonych w ustawie, w kancelarii patentowej lub na rzecz pracodawcy. 3. Rzecznik patentowy może wykonywać zawód, na warunkach określonych w ustawie, także na podstawie umów cywilnoprawnych."}
{"id":"2001_509_40","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Krajowa Rada Rzeczników Patentowych określa, w drodze uchwały, program, regulamin i szczegółowe zasady odbywania aplikacji z uwzględnieniem organizacji i formy szkolenia, a także tryb przeprowadzenia egzaminu kwalifikacyjnego i wzór świadectwa złożenia egzaminu. Program aplikacji oraz organizacja szkolenia powinny uwzględniać zakres czynności praktycznych, jakie może podejmować aplikant w toku aplikacji."}
{"id":"2001_509_41","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Do aplikanta stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przepisy art.18 ust. 1 i art. 24 ust. 1 oraz ust. 3 i 4. 2. Rota ślubowania składanego przez aplikanta ma następujące brzmienie: \"Ślubuję uroczyście wykonywać obowiązki aplikanta rzecznikowskiego sumiennie i zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej, zachowywać tajemnicę zawodo- wą, postępować godnie i uczciwie, kierując się zasadami etyki rzecznika paten- towego.\". 3. Do roty ślubowania, o której mowa w ust. 1, aplikant może dodać słowa \"Tak mi dopomóż Bóg\". 4. Ślubowanie składane przez aplikanta odbiera Prezes Polskiej Izby Rzeczników Patentowych w obecności przedstawiciela Urzędu Patentowego wyznaczonego przez Prezesa Urzędu Patentowego. Rozdział 5 Samorząd rzeczników patentowych"}
{"id":"2001_509_42","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Przynależność rzeczników patentowych i aplikantów do Polskiej Izby Rzeczników Patentowych jest obowiązkowa."}
{"id":"2001_509_43","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Do zadań samorządu należy w szczególności: 1) podejmowanie działań w celu zapewnienia warunków należytego wykonywania zawodu rzecznika patentowego, 2) reprezentowanie rzeczników patentowych i aplikantów oraz ochrona ich interesów zawodowych, 3) współdziałanie w kształtowaniu i stosowaniu prawa własności przemysłowej, a także w zakresie organizowania i wykonywania zawodu rzecznika patentowego, 4) doskonalenie zawodowe rzeczników patentowych i kształcenie aplikantów, 5) sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu przez rzeczników patentowych i aplikantow, 6) prowadzenie badań w sprawach własności przemysłowej. 2. Wykonując zadania, o których mowa w ust. 1, samorząd współdziała z organami władzy i administracji rządowej oraz samorządowej, a także z innymi samorządami zawodowymi i organizacjami społecznymi, jak również sprawuje orzecznictwo dyscyplinarne oraz prowadzi działalność wydawniczą."}
{"id":"2001_509_44","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Organami samorządu są: Krajowy Zjazd Rzeczników Patentowych, Krajowa Rada Rzeczników Patentowych, Komisja Rewizyjna, Odwoławczy Sąd Dyscyplinarny, Sąd Dyscyplinarny i Rzecznik Dyscyplinarny oraz okręgowe zgromadzenia rzeczników patentowych. 2. Członkami organów samorządu, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą być tylko rzeczni- cy patentowi mający miejsce zamieszkania i wykonujący zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Rzecznicy patentowi, nie spełniający warunku określonego w ust. 2, mogą uczestniczyć w Krajowym Zjeździe Rzeczników Patentowych. 4. Kadencja organów samorządu trwa cztery lata, jednakże organy są obowiązane działać do czasu ukonstytuowania się nowo wybranych organów. 5. Członkowie organów mogą być odwołani przez organ, który ich wybrał. 6. Wybory do organów samorządu odbywają się w głosowaniu tajnym, przy nieograniczonej liczbie kandydatów."}
{"id":"2001_509_45","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Szczegółową strukturę organizacyjną, liczbę i granice okręgów oraz szczegółowe zasady działania samorządu i jego organów, tryb powoływania i odwoływania członków tych organów oraz uzupełniania ich składu, a także ogólne zasady ustalania liczby delegatów na Krajowe Zjazdy Rzeczników Patentowych, określa statut Polskiej Izby Rzeczników Patentowych."}
{"id":"2001_509_46","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Organy samorządu podejmują uchwały zwykłą większością głosów, o ile statut nie stanowi inaczej. 2. Uchwały doręcza się niezwłocznie Prezesowi Urzędu Patentowego."}
{"id":"2001_509_47","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. W Krajowym Zjeździe Rzeczników Patentowych udział biorą, z zastrzeżeniem ust. 2, rzecznicy patentowi, którym przysługuje czynne prawo wyborcze oraz, bez prawa głosowania, aplikanci. 2. Z upoważnienia Krajowego Zjazdu Rzeczników Patentowych, Krajowa Rada Rzeczników Patentowych zwołuje kolejny Zjazd jako zjazd delegatów, określając w regulaminie sposób przeprowadzenia wyborów delegatów oraz liczbę delegatów z poszczególnych okręgów. 3. W Krajowym Zjeździe Rzeczników Patentowych, odbywającym się jako zjazd delegatów, udział biorą delegaci wybrani w okręgach spośród ogółu rzeczników patentowych oraz z głosem doradczym, nie będący delegatami członkowie ustępującej Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, Przewodniczący Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego, Przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego, Przewodniczący Komisji Rewizyjnej oraz Rzecznik Dyscyplinarny. 4. Krajowy Zjazd Rzeczników Patentowych zwołuje Krajowa Rada Rzeczników Patentowych nie później niż na 7 dni przed upływem kadencji organów samorządu."}
{"id":"2001_509_48","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Krajowy Zjazd Rzeczników Patentowych, zwany dalej \"Krajowym Zjazdem\", stanowi najwyższą władzę samorządu. 2. Do Krajowego Zjazdu należy: 1) uchwalanie statutu Polskiej Izby Rzeczników Patentowych, 2) uchwalanie wytycznych działania samorządu i jego organów, 3) uchwalanie zasad etyki rzecznika patentowego, 4) określanie zasad przeprowadzania wyborów do organów samorządu i liczby członków tych organów, 5) wybór Prezesa Polskiej Izby Rzeczników Patentowych, będącego jednocześnie przewodniczącym Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, 6) wybór członków Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, Komisji Rewizyjnej, Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego, Sądu Dyscyplinarnego, Rzecznika Dyscyplinarnego i jego zastępców, 7) ustalanie zasad gospodarki finansowej samorządu i wytycznych w sprawie określania wysokości składki członkowskiej, 8) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, Komisji Rewizyjnej, Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego, Sądu Dyscyplinarnego i Rzecznika Dyscyplinarnego, 9) podejmowanie innych uchwał."}
{"id":"2001_509_49","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Rzeczników Patentowych, zwany dalej \"Nadzwyczajnym Krajowym Zjazdem\", zwołuje Krajowa Rada Rzeczników Patentowych: 1) z własnej inicjatywy, 2) na wniosek swego prezydium lub Komisji Rewizyjnej, 3) na wniosek co najmniej jednej piątej ogólnej liczby członków samorządu, zawierający uzgodniony przez nich porządek obrad. 2. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd powinien być zwołany, ze wskazaniem porządku obrad, w ciągu dwóch miesięcy od dnia wpływu wniosku o zwołanie Zjazdu. 3. Porządek obrad Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu może być na Zjeździe, drogą głosowania, rozszerzony. Nie dotyczy to rozszerzenia porządku obrad o wybór nowych organów samorządu."}
{"id":"2001_509_5","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Kancelaria patentowa może być utworzona i prowadzona wyłącznie w celu wykonywania zawodu rzecznika patentowego. 2. Kancelaria patentowa może być prowadzona przez rzecznika patentowego jednoosobowo, jako spółka cywilna lub jawna, w której przynajmniej połowa wspólników to rzecznicy patentowi, spółka partnerska, spółka komandytowa, w której komplementariuszami są wyłącznie rzecznicy patentowi albo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której większość udziałów mają rzecznicy patentowi. 3. Przedmiotem działalności spółki, o której mowa w ust. 2, może być wyłącznie prowadzenie kancelarii patentowej. 4. Przepisy ust. 1-3 nie ograniczają zatrudniania w kancelariach patentowych: rzeczników patentowych, aplikantów rzecznikowskich, zwanych dalej \"aplikantami\" oraz innych pracowników."}
{"id":"2001_509_50","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Krajową Radę Rzeczników Patentowych stanowią przewodniczący i członkowie wybrani przez Krajowy Zjazd oraz dziekani. 2. Prezydium Krajowej Rady Rzeczników Patentowych stanowią przewodniczący oraz wybrani przez Krajową Radę ze swojego grona zastępcy przewodniczącego, sekretarz, skarbnik i członkowie. 3. Prezydium Krajowej Rady Rzeczników Patentowych jest organem wykonawczym tej Rady i zdaje jej sprawę ze swej działalności."}
{"id":"2001_509_51","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Do Krajowej Rady Rzeczników Patentowych należy: 1) reprezentowanie samorządu, 2) opiniowanie projektów aktów prawnych oraz przedstawianie wniosków dotyczących unormowań prawnych w sprawach własności przemysłowej i rzeczników patentowych, 3) uchwalanie budżetu Krajowej Rady i zatwierdzanie sprawozdań z jego wykonania, 4) prowadzenie gospodarki finansowej samorządu, 5) rozpatrywanie wniosków Komisji Rewizyjnej, 6) określanie wysokości składki członkowskiej i zasad zwalniania w całości lub części z obowiązku opłacania składki, a także przypadków w jakich osoby przechodzące na emeryturę lub rentę nie są obowiązane do jej opłacania, 7) organizowanie aplikacji rzecznikowskiej, w tym uchwalanie programu oraz regulaminu aplikacji i egzaminu kwalifikacyjnego, 8) organizowanie szkoleń i innych form doskonalenia zawodowego rzeczników patentowych, 9) ustanawianie tymczasowego zastępcy rzecznika patentowego i tymczasowego zarządcy kancelarii patentowej, w przypadkach określonych ustawą, 10) wybór przewodniczącego Krajowej Rady oraz Rzecznika Dyscyplinarnego w razie wygaśnięcia ich mandatów w okresie pomiędzy Krajowymi Zjazdami, 11) prowadzenie i aktualizacja ogólnie dostępnych ewidencji: a) miejsc zatrudnienia rzeczników patentowych, b) kancelarii patentowych, 12) występowanie do organów rejestrowych lub ewidencyjnych z wnioskiem o wszczęcie postępowania o wykreślenie z rejestru lub ewidencji, jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność w zakresie świadczenia pomocy w sprawach własności przemysłowej niezgodnie z przepisami ustawy, 13) realizacja innych zadań samorządu, nie zastrzeżonych dla pozostałych jego organów."}
{"id":"2001_509_52","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Komisja Rewizyjna sprawuje kontrolę działalności statutowej Krajowej Rady Rzeczników Patentowych."}
{"id":"2001_509_53","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Sąd Dyscyplinarny rozpatruje sprawy dyscyplinarne rzeczników patentowych i aplikantów, wniesione przez Rzecznika Dyscyplinarnego, oraz zażalenia na postanowienia Rzecznika Dyscyplinarnego. 2. Odwoławczy Sąd Dyscyplinarny rozpatruje środki odwoławcze od orzeczeń Sądu Dyscyplinarnego. 3. Rzecznik Dyscyplinarny prowadzi postępowanie wyjaśniające oraz składa wnioski o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_509_54","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Rzecznicy patentowi i aplikanci zamieszkali w danym okręgu tworzą Okręgowe Zgromadzenie Rzeczników Patentowych. 2. Rzecznicy patentowi i aplikanci zamieszkali poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przynależą do okręgu obejmującego m. st. Warszawę. 3. Do Okręgowego Zgromadzenia Rzeczników Patentowych należy: 1) wybór delegatów na Krajowy Zjazd, 2) wybór dziekana, 3) uchwalanie wniosków do przedłożenia Krajowemu Zjazdowi, 4) wykonywanie innych zadań, przewidzianych w statucie. 4. Okręgowe Zgromadzenie Rzeczników Patentowych zwołuje dziekan."}
{"id":"2001_509_55","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Działalność samorządu jest finansowana: 1) ze składek rzeczników patentowych i aplikantów oraz kar pieniężnych, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 3, 2) z prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem spraw, o których mowa w art. 4 ust. 1, 3) z dochodów z innych źródeł, w tym spadków i darowizn."}
{"id":"2001_509_56","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Prezes Urzędu Patentowego może zaskarżyć do Sądu Najwyższego sprzeczną z prawem uchwałę organu samorządu, w terminie trzech miesięcy od dnia jej doręczenia. Sąd Najwyższy utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy bądź uchyla ją i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu organowi samorządu, ustalając wytyczne co do sposobu jej załatwienia. Wytyczne te są wiążące dla organu samorządu. 2. Prezes Urzędu Patentowego może zwrócić się do Krajowego Zjazdu lub Krajowej Rady Rzeczników Patentowych o podjęcie uchwały w określonej sprawie należącej do właściwości samorządu. Uchwała Krajowej Rady Rzeczników Patentowych powinna być podjęta w terminie dwóch miesięcy, a uchwała Krajowego Zjazdu na najbliższym Zjeździe. 3. Krajowa Rada Rzeczników Patentowych przedstawia corocznie Prezesowi Urzędu Patentowego pisemną informację o działalności samorządu, a także, na bieżąco, o funkcjach pełnionych przez rzeczników patentowych w organach samorządu. Rozdział 6 Odpowiedzialność dyscyplinarna"}
{"id":"2001_509_57","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Rzecznik patentowy i aplikant podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione, nienależyte wykonywanie zawodu rzecznika patentowego i innych obowiązków określonych w ustawie, a zwłaszcza za czyny sprzeczne ze ślubowaniem. 2. Od odpowiedzialności dyscyplinarnej wyłączone są czyny, do których mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy dotyczące porządku i dyscypliny pracy."}
{"id":"2001_509_58","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1.Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana z ostrzeżeniem, 3) kara pieniężna nie niższa od 10-krotności i nie wyższa od 50-krotności miesięcznej składki członkowskiej obowiązującej w dacie orzeczenia dyscyplinarnego, 4) zawieszenie prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego na czas od trzech miesięcy do pięciu lat, 5) pozbawienie prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego, a w stosunku do aplikantów \" wydalenie z aplikacji. 2. W razie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego z powodu popełnienia kilku przewinień dyscyplinarnych, Sąd Dyscyplinarny ocenia je i wymierza jedną karę, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności popełnienia tych przewinień. 3. Kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego pociąga za sobą utratę biernego i czynnego prawa wyborczego do organów samorządu na czas zawieszenia i okres trzech lat następujący po odbyciu kary. 4. Kara nagany z ostrzeżeniem oraz kara pieniężna pociąga za sobą utratę biernego prawa wyborczego do organów samorządu na okres trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. 5. Obok kary nagany z ostrzeżeniem oraz kary pieniężnej można w stosunku do rzecznika patentowego orzec dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas od roku do pięciu lat. 6. Obok kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego orzeka się dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas od dwóch lat do lat dziesięciu, jednakże nie krócej niż na okres zawieszenia. 7. Wobec aplikantów nie orzeka się kar, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4. 8. Orzekając wobec aplikanta karę wydalenia z aplikacji można orzec jednocześnie zakaz ponownego ubiegania się o wpis na listę aplikantów. 9. W razie orzeczenia wobec aplikanta kary dyscyplinarnej wydalenia z aplikacji, ponowne przystąpienie do konkursu o wpis na listę aplikantów może nastąpić po upływie trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego, chyba że orzeczenie to przewiduje jednocześnie zakaz ponownego ubiegania się o wpis na listę aplikantów."}
{"id":"2001_509_59","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Postępowanie dyscyplinarne o ten sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego lub odrębnego postępowania dyscyplinarnego wynikającego z przepisów szczególnych, którym podlega obwiniony. Postępowanie dyscyplinarne może być zawieszone do czasu zakończenia postępowania karnego. 2. W razie wszczęcia przeciwko rzecznikowi patentowemu postępowania karnego, Sąd Dyscyplinarny może zawiesić prawo wykonywania zawodu na okres do zakończenia toczącego się postępowania. Zawieszenie prawa wykonywania zawodu może nastąpić również w przypadku uporczywego uchylania się obwinionego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym. 3. Na postanowienia w sprawach, o których mowa w ust. 2, przysługuje zażalenie do Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego, w terminie miesiąca od dnia dorę- czenia odpisu postanowienia. 4. Zawieszenie prawa wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 2, pociąga za sobą utratę biernego i czynnego prawa wyborczego do organów samorządu na czas zawieszenia."}
{"id":"2001_509_6","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Przepisy niniejszej ustawy, dotyczące organizacji i form wykonywania zawodu rzecznika patentowego, stosuje się do wykonywania tego zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_509_60","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Postępowanie dyscyplinarne przed Sądem Dyscyplinarnym wszczyna się na wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego. 2. Rzecznik Dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające z własnej inicjatywy lub na wniosek Prezesa Polskiej Izby Rzeczników Patentowych albo Prezesa Urzędu Patentowego."}
{"id":"2001_509_61","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza się, jeżeli zaszła okoliczność, która zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie. 2. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego: 1) jeżeli od chwili popełnienia przewinienia upłynęły trzy lata, a w przypadku przewinienia polegającego na nadużyciu wolności słowa i pisma \" sześć miesięcy, 2) po upływie sześciu miesięcy od dnia powzięcia wiadomości przez Rzecznika Dyscyplinarnego o popełnieniu przewinienia. 3. Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie przewidziane w ustawie Kodeks karny. 4. Bieg przedawnienia dyscyplinarnego przerywa każda czynność Rzecznika Dyscyplinarnego w sprawie. 5. W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania dyscyplinarnego, toczy się ono nadal, jeżeli zażąda tego \" w terminie dwóch miesięcy od dnia zgonu obwinionego \" jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra. 6. Postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego wydane przez Rzecznika Dyscyplinarnego traci moc jeżeli postępowanie wyjaśniające wszczęte zostało na wniosek Prezesa Polskiej Izby Rzeczników Patentowych lub Prezesa Urzędu Patentowego i umorzeniu postępowania w terminie trzech miesięcy od dnia doręczenia odpisu postanowienia, sprzeciwi się wnioskodawca."}
{"id":"2001_509_62","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Rozprawa przed Sądem Dyscyplinarnym jest jawna dla rzeczników patentowych i aplikantów. Na rozprawie może być obecny poszkodowany. 2. W postępowaniu dyscyplinarnym obwiniony ma prawo korzystać z wybranego przez siebie obrońcy. 3. Sąd Dyscyplinarny może odstąpić od wymierzenia kary dyscyplinarnej, jeżeli przewinienie jest mniejszej wagi."}
{"id":"2001_509_63","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego obwinionemu oraz Rzecznikowi Dyscyplinarnemu przysługuje odwołanie do Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego, w terminie miesiąca od dnia doręczenia odpisu orzeczenia. 2. W razie śmierci obwinionego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, do wniesienia odwołania od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego, przepis art. 61 ust. 5 stosuje się odpowiednio. 3. Do postępowania przed Odwoławczym Sądem Dyscyplinarnym przepis art. 62 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_509_64","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Członkowie Sądu Dyscyplinarnego oraz Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają wyłącznie przepisom prawa. 2. Członkowie Sądu Dyscyplinarnego i Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego orzekają na podstawie swego przekonania opartego na swobodnej ocenie całokształtu dowodów z uwzględnieniem okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego."}
{"id":"2001_509_65","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia skazującego na karę dyscyplinarną dołącza się do akt osobowych obwinionego, prowadzonych wraz z listą rzeczników patentowych lub odpowiednio z listą aplikantów. 2. W przypadku orzeczenia wobec aplikanta kary wydalenia z aplikacji, odpis pra- womocnego orzeczenia przekazywany jest także Prezesowi Urzędu Patentowego."}
{"id":"2001_509_66","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem wydane przez Odwoławczy Sąd Dyscyplinarny doręcza się obwinionemu, Ministrowi Sprawiedliwości, Prezesowi Urzędu Patentowego, Prezesowi Polskiej Izby Rzeczników Patentowych i Rzecznikowi Dyscyplinarnemu, którym przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego. 2. Orzeczenie, od którego służy kasacja nie podlega wykonaniu do czasu wniesienia kasacji lub bezskutecznego upływu terminu do jej wniesienia. 3. Kasacja może być wniesiona z powodu rażącego naruszenia prawa, jak również rażącej niewspółmierności kary dyscyplinarnej. 4. Kasację wnosi się do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Odwoławczego Sądu Dyscyplinarnego w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. 5. Od kasacji, o której mowa w ust. 1, nie uiszcza się opłaty sądowej. 6. Orzeczenie, od którego wniesiono kasację nie podlega wykonaniu do czasu rozpoznania kasacji. 7. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację na rozprawie w składzie trzech sędziów. 8. Do rozpoznania kasacji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, z wyłączeniem art. 526 § 2 oraz art. 530 § 2 i 3."}
{"id":"2001_509_67","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Usunięcie adnotacji na liście rzeczników patentowych lub liście aplikantów, a także odpisu orzeczenia dyscyplinarnego z akt osobowych obwinionego następuje z urzędu po upływie: 1) trzech lat od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego upomnienia, nagany z ostrzeżeniem lub kary pieniężnej, a także wydalenia aplikanta z aplikacji, 2) pięciu lat od upływu okresu zawieszenia prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego. Pomimo usunięcia z listy rzeczników patentowych adnotacji o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu, z akt osobowych nie usuwa się odpisu orzeczenia do dnia upływu okresu kar dodatkowych bądź okresu utraty biernego lub czynnego prawa wyborczego do organów samorządu. 2. Nie usuwa się z akt odpisu orzeczenia dyscyplinarnego ani adnotacji na liście rzeczników patentowych lub liście aplikantów w przypadku kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego lub wydalenia aplikanta z aplikacji z jednoczesnym orzeczeniem zakazu ponownego ubiegania się o wpis na listę aplikantów."}
{"id":"2001_509_68","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Patentowego oraz Krajowej Rady Rzeczników Patentowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego, w tym orzekania, a także właściwość i skład sądów dyscyplinarnych oraz tryb powoływania członków składów orzekających, jak również sposób wykonywania orzeczeń i obliczania kosztów postępowania. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_509_69","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071) w art. 33 w 3 po wyrazach \"radca prawny\" dodaje się wyrazy \"oraz rzecznik patentowy\"."}
{"id":"2001_509_7","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Ogół rzeczników patentowych i aplikantów rzecznikowskich tworzy Polską Izbę Rzeczników Patentowych. 2. Polska Izba Rzeczników Patentowych reprezentuje jej członków i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu rzecznika patentowego w granicach interesu publicznego oraz dla jego ochrony. 3. Polska Izba Rzeczników Patentowych ma osobowość prawną. Jej samodzielność podlega ochronie sądowej. 4. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o samorządzie - rozumie się przez to Polską Izbę Rzeczników Patentowych. Rozdział 2 Wykonywanie zawodu rzecznika patentowego"}
{"id":"2001_509_70","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 74, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008) w art. 55 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W sprawach skarg na działania lub bezczynność Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej ust. 3 stosuje się odpowiednio do uczestnika postępowania reprezentowanego przez rzecznika patentowego.\"."}
{"id":"2001_509_71","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 ) w art. 43 w ust. 1 w pkt 5 po wyrazach \"lub radcy prawnego\" dodaje się wyrazy \"i rzecznika patentowego\"."}
{"id":"2001_509_72","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193) dotychczasową treść art. 87 oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Świadczący pomoc w zakresie własności przemysłowej nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy. Działalność polegającą na świadczeniu pomocy w zakresie własności przemysłowej określają przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_509_73","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Rzecznicy patentowi wpisani na listę rzeczników patentowych przed dniem wejścia w życie ustawy stają się rzecznikami patentowymi w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Rzecznicy patentowi, o których mowa w ust. 1, obowiązani są w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy do złożenia w Urzędzie Patentowym oraz Krajowej Radzie Rzeczników Patentowych oświadczenia w sprawie wykonywania zawodu. Nie złożenie oświadczenia w terminie jest podstawą do skreślenia rzecznika patentowego z listy rzeczników patentowych. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy powstaje obowiązek wykonywania zawodu rzecznika patentowego na zasadach określonych w art. 8, również w odniesieniu do rzeczników patentowych, o których mowa w ust. 1, nie wykonujących zawodu w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_509_74","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy nabyły uprawnienia do wpisu na listę rzeczników patentowych na podstawie dotychczasowych przepisów, mogą ubiegać się, w okresie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, o wpis na listę rzeczników patentowych. Późniejsze złożenie wniosku o wpis na listę jest podstawą do wydania decyzji o odmowie wpisu."}
{"id":"2001_509_75","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Osoby, które w dniu wejścia w życie ustawy odbywają szkolenia na rzeczników patentowych na podstawie dotychczasowych przepisów i ukończą je w przewidzianym terminie, przystępują do egzaminu kwalifikacyjnego i ubiegają się o wpis na listę rzeczników patentowych zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do osób, o których mowa w ust. 1, wymóg wykształcenia warunkujący wpis na listę rzeczników patentowych ocenia się na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_509_76","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Jednostki organizacyjne rzeczników patentowych działające przed dniem wejścia w życie ustawy w formie nie odpowiadającej warunkom dla kancelarii patentowych, określonym w niniejszej ustawie, dostosują formę, skład osobowy i przedmiot działalności do przepisów tej ustawy w terminie pięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy albo zakończą swą działalność w zakresie świadczenia pomocy w sprawach własności przemysłowej."}
{"id":"2001_509_77","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Postępowanie dyscyplinarne wobec rzeczników patentowych, wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, toczy się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_509_78","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Organy samorządu, istniejące w dniu wejścia w życie ustawy, stają się organami samorządu w rozumieniu niniejszej ustawy i prowadzą swą działalność do końca kadencji. 2. Krajowa Rada Rzeczników Patentowych przygotuje i uchwali tymczasowy statut, w celu dostosowania go do wymogów określonych w ustawie przed zwołaniem pierwszego, po dniu wejścia w życie ustawy, Krajowego Zjazdu."}
{"id":"2001_509_79","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Traci moc ustawa z dnia 9 stycznia 1993 r. o rzecznikach patentowych (Dz.U. Nr 10, poz. 46)."}
{"id":"2001_509_8","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Rzecznik patentowy obowiązany jest, z wyłączeniem przypadków określonych w ust. 4, wykonywać nieprzerwanie zawód rzecznika patentowego. 2. Okres niewykonywania zawodu, trwający krócej niż dwa lata, nie przerywa ciągłości wykonywania zawodu, w rozumieniu ust. 1. 3. Na wniosek rzecznika patentowego, złożony przed upływem dwóch lat, okres, o którym mowa w ust. 2, może być przedłużony, jednakże o okres nie dłuższy niż 2 lata, przez Krajową Radę Rzeczników Patentowych. 4. Obowiązek wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy rzeczników patentowych: 1) zatrudnionych w Urzędzie Patentowym lub w Naczelnym Sądzie Administracyjnym \" przez czas zatrudnienia, 2) wykonujących przewidziane w ustawach funkcje publiczne z wyboru z wyłączeniem funkcji wykonywanych w samorządzie zawodowym lub organizacjach społecznych - przez czas wykonywania funkcji, 3) wobec których orzeczono karę zawieszenia prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego - przez okres zawieszenia, 4) korzystających z urlopu wychowawczego, 5) którym przyznane zostało świadczenie emerytalne lub rentowe. 5. Do okresów przypadających po ustaniu okoliczności zwalniających z obowiązku wykonywania zawodu rzecznika patentowego, zgodnie z ust. 4, przepis ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 6. W razie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego z powodu naruszenia przez rzecznika patentowego obowiązku, o którym mowa w ust. 1, od dnia uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego biegnie na nowo okres, o którym mowa w ust. 2, bez możliwości jego przedłużenia. Przepisu niniejszego nie stosuje się w przypadku orzeczenia kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu rzecznika patentowego."}
{"id":"2001_509_80","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_509_9","title":"Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rzecznik patentowy występuje w charakterze pełnomocnika w postępowaniu przed Urzędem Patentowym, Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz przed innymi sądami i organami orzekającymi w sprawach własności przemysłowej. 2. Rzecznik patentowy może udzielić dalszego pełnomocnictwa (substytucji) innemu rzecznikowi patentowemu, a także w zakresie określonym w art. 36 ust. 1, aplikantowi."}
{"id":"2001_537_1","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa ma na celu ograniczanie negatywnego oddziaływania niektórych substancji chemicznych na stratosferyczną warstwę ozonową oraz realizację zobowiązań wynikających z Konwencji Wiedeńskiej o ochronie warstwy ozonowej, sporządzonej w Wiedniu dnia 22 marca 1985 r. (Dz.U. z 1992 r. Nr 98, poz. 488) oraz Protokołu Montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, sporządzonego w Montrealu dnia 16 września 1987 r. (Dz.U. z 1992 r. Nr 98 poz. 490 i 491), zwanego dalej Protokołem Montrealskim."}
{"id":"2001_537_10","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Zakazuje się przywozu z zagranicy towarów zawierających substancje kontrolowane wymienione w załączniku nr 1 do ustawy z państw nie będących Stronami Protokołu Montrealskiego."}
{"id":"2001_537_11","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zakaz, o którym mowa w art. 9, nie dotyczy obrotu substancjami kontrolowanymi, wymienionymi w załącznikach nr 1, 2 i 4 do ustawy, z państwami niebędącymi Stronami Protokołu Montrealskiego oraz jego Poprawek, jednakże spełniającymi wszystkie wymagania wynikające z tych umów. 2. Obrót, o którym mowa w ust. 1, jest dopuszczalny po uzyskaniu pozwolenia."}
{"id":"2001_537_12","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową listę towarów zawierających substancje kontrolowane, wraz z odpowiadającymi im kodami taryfy celnej, podlegających zakazowi przywozu z państw niebędących Stronami Protokołu Montrealskiego. 2. Wydając rozporządzenie, o których mowa w ust. 1, minister będzie brał pod uwagę: 1) wymagania wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów międzynarodowych, 2) konieczność wyeliminowania stosowania towarów zawierających substancje kontrolowane. Rozdział 4 Ograniczenia obrotu z zagranicą substancjami kontrolowanymi"}
{"id":"2001_537_13","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Obrót z zagranicą substancjami kontrolowanymi, wymienionymi w załącznikach nr 3 i 5 do ustawy, jest dopuszczalny po uzyskaniu pozwolenia. 2. Pozwolenie na obrót tymi substancjami może być wydane, jeśli substancje te pochodzą z odzysku lub w celu ich zastosowania: 1) jako substratu do produkcji innych substancji odmiennych w strukturze chemicznej, 2) jako czynnika ułatwiającego niektóre procesy chemiczne, 3) do prac laboratoryjnych i analitycznych, 4) do zabiegów kwarantannowych i przedwysyłkowych a w innych przypadkach tylko wówczas, gdy pozwala na to obowiązujący harmonogram, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5."}
{"id":"2001_537_14","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Obrót substancjami kontrolowanymi, wymienionymi w załącznikach nr 1, 2 i 4 do ustawy, z państwami będącymi Stronami Protokołu Montrealskiego oraz jego Poprawek, jest dopuszczalny po uzyskaniu pozwolenia. 2. Pozwolenie może być wydane, jeśli zostały spełnione łącznie warunki dla uznania substancji kontrolowanej za substancję nieodzownego zużycia. 3. Obrót substancjami kontrolowanymi, o których mowa w ust. 1, z państwami będącymi Stronami Protokołu Montrealskiego oraz jego Poprawek, jest możliwy na podstawie pozwolenia także wówczas, jeżeli substancje takie pochodzą z odzysku lub będą wywożone za granicę bądź przywożone z zagranicy w celu zastosowania: 1) jako substratu do produkcji innych substancji, odmiennych w strukturze chemicznej, 2) jako czynnika ułatwiającego niektóre procesy chemiczne, 3) do prac laboratoryjnych i analitycznych. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, listę technologii (procesów chemicznych), w których substancje wymienione w ust. 1 mogą być stosowane jako czynniki ułatwiające niektóre procesy chemiczne. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska może, w drodze rozporządzenia, określić: 1) ilości substancji kontrolowanych wymienionych w ust. 1, dozwolonych do wykorzystania z przeznaczeniem na cele laboratoryjne i analityczne, jako substratu do produkcji nowych substancji, odmiennych w strukturze chemicznej oraz w celu zastosowania jako czynnika ułatwiającego niektóre procesy chemiczne, 2) wymagania, jakie muszą być spełnione przy stosowaniu substancji kontrolowanych wymienionych w ust. 1, jako czynnika ułatwiającego niektóre procesy chemiczne. 6. Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 4 i 5, minister będzie brał pod uwagę: 1) wymagania wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów międzynarodowych, 2) konieczność wyeliminowania lub ograniczenia negatywnych skutków dla warstwy ozonowej, wynikających ze stosowania określonej technologii, w której używana jest dana substancja kontrolowana."}
{"id":"2001_537_15","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Podmiot ubiegający się o wydanie pozwolenia na przywóz z zagranicy nieregenerowanych substancji kontrolowanych, pochodzących z odzysku, jest obowiązany przedstawić organowi wydającemu pozwolenie oraz organom celnym przy przekraczaniu granicy dokument, wystawiony przez kontrahenta zagranicznego, potwierdzający pochodzenie substancji z odzysku, a także dokument wystawiony przez podmiot, który jest na obszarze kraju uprawniony do regeneracji substancji kontrolowanych, zawierający zgodę tego podmiotu na przyjęcie wnioskowanej ilości substancji kontrolowanych do regeneracji. 2. Podmiot ubiegający się o pozwolenie na przywóz z zagranicy regenerowanych substancji kontrolowanych pochodzących z odzysku, jest obowiązany przedstawić dokument wystawiony przez kontrahenta zagranicznego, potwierdzający pochodzenie substancji z odzysku oraz zawierający nazwę i adres podmiotu, który dokonał oczyszczenia i stopień regeneracji przywożonej z zagranicy substancji. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, kierując się koniecznością ograniczania negatywnych skutków dla warstwy ozonowej spowodowanych stosowaniem substancji kontrolowanych oraz wymaganiami wynikającymi z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, a także wiążącymi Rzeczpospolitą Polską ustaleniami Państw - Stron tych umów określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów wymaganych przy przywozie z zagranicy substancji kontrolowanych pochodzących z odzysku. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" listę podmiotów, które są na obszarze kraju uprawnione do regeneracji substancji kontrolowanych pochodzących z odzysku. Rozdział 5 Zakazy i ograniczenia związane z wykorzystywaniem substancji kontrolowanych"}
{"id":"2001_537_16","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zakazuje się wprowadzania do obrotu krajowego oraz wykorzystywania w działalności gospodarczej substancji kontrolowanych przywiezionych z zagranicy lub wyprodukowanych w Polsce z naruszeniem przepisów ustawy. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do towarów zawierających substancje kontrolowane. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska może, w drodze rozporządzenia, wprowadzać ograniczenia w obrocie krajowym substancjami kontrolowanymi wyprodukowanymi lub przywiezionymi z zagranicy zgodnie z przepisami ustawy oraz w ich wykorzystywaniu w działalności gospodarczej. 4. Ograniczenia wprowadzane rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 3, polegają w szczególności na: 1) zakazie wykorzystywania wskazanych substancji kontrolowanych w niektórych zastosowaniach, w szczególności chłodnictwie, produkcji pianek, rolnictwie, ochronie przeciwpożarowej i produkcji rozpuszczalników i aerozoli, 2) zakazie obrotu krajowego wskazanymi substancjami kontrolowanymi, 3) zakazie obrotu krajowego substancjami kontrolowanymi zawartymi we wskazanych rodzajach pojemników, 4) ustaleniu listy wyrobów, które nie mogą zawierać wskazanych substancji kontrolowanych. 5. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, minister będzie brał pod uwagę: 1) wymagania wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów międzynarodowych, 2) konieczność wyeliminowania lub ograniczenia negatywnych skutków dla warstwy ozonowej, wynikających z zastosowania danej substancji kontrolowanej."}
{"id":"2001_537_17","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Zabrania się testowania urządzeń lub instalacji wykorzystujących substancje kontrolowane, a także prowadzenia szkoleń, w wyniku których może nastąpić emisja do środowiska substancji kontrolowanych, określonych w załączniku nr 1 grupa II do ustawy. Zakaz nie odnosi się do testowania wymaganego przepisami umów międzynarodowych, zobowiązujących do stosowania tych substancji. 2. Za bezpieczne dla środowiska postępowanie z substancjami kontrolowanymi, określonymi w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, jest odpowiedzialny właś ciciel albo zarządzający instalacjami lub urządzeniami wykorzystującymi te substancje. 3. Właściciele i zarządzający instalacjami i urządzeniami wykorzystującymi substancje kontrolowane określone w załączniku nr 1 grupa II do ustawy są obowiązani do: 1) stosowania przepisów określających szczegółowe zasady postępowania ze znajdującymi się w użytkowaniu substancjami kontrolowanymi, określonymi w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, 2) przedkładania wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska sprawozdań określających stan techniczny urządzenia lub instalacji co 6 miesięcy bądź w każdej sytuacji, gdy od ostatniego badania technicznego instalacji bądź urządzenia emisja substancji kontrolowanych określonych w załączniku nr 1 grupa II do ustawy z instalacji lub urządzenia jest większa niż 5% ogólnej ich zawartości w instalacji lub urządzeniu, 3) przedkładania wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska co 6 miesięcy bądź w każdej sytuacji, gdy zmianie ulegnie miejsce lub właściciel urządzenia lub instalacji, informacji o stanie posiadanych urządzeń lub instalacji i znajdujących się w nich zasobów substancji kontrolowanych, określonych w załączniku nr 1 grupa II do ustawy. 4. Minister właściwy do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw wewnętrznych i po uzyskaniu opinii Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób postępowania ze znajdującymi się w użytkowaniu substancjami kontrolowanymi, określonymi w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, a także termin, od którego wprowadzanie nowych instalacji lub urządzeń wykorzystujących te substancje będzie zakazane, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Z dniem wejścia w życie zakazu, o którym mowa w ust. 4, wprowadzanie nowych urządzeń czy instalacji wykorzystujących substancje kontrolowane, określone w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, jest możliwe wyłącznie na podstawie pozwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wydanego po uzyskaniu opinii Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 14 ust. 2. Przepis art. 14 ust. 3 oraz art. 15 stosuje się odpowiednio. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska i po uzyskaniu opinii Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, może określić, w drodze rozporządzenia, listę obszarów zagrożonych pożarem lub wybuchem, w których zastosowanie substancji kontrolowanych, określonych w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, należy uznać za zastosowanie krytyczne i będzie możliwe na podstawie pozwolenia. 7. Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 4 i 6, minister będzie brał pod uwagę: 1) wymagania wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów międzynarodowych, 2) konieczność wyeliminowania lub ograniczenia negatywnych skutków dla warstwy ozonowej, wynikających z użytkowania danej substancji kontrolowanej, 3) konieczność zapewnienia bezpieczeństwa określonych obszarów zagrożonych wybuchem lub pożarem."}
{"id":"2001_537_18","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wprowadzane do obrotu krajowego substancje kontrolowane oraz produkty i urządzenia zawierające te substancje podlegają obowiązkowi oznakowania. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska, uwzględniając wymagania wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania pojemników zawierających substancje kontrolowane oraz produktów i urządzeń, w skład których takie substancje wchodzą."}
{"id":"2001_537_19","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Użytkownicy urządzeń klimatyzacyjnych, chłodniczych lub innych urządzeń wykorzystujących substancje kontrolowane, są obowiązani do stosowania takich form użytkowania, które zapobiegają emisji substancji kontrolowanych do środowiska. Przepis ten stosuje się odpowiednio do procesów i technologii wykorzystujących substancje kontrolowane lub w których powstają substancje kontrolowane."}
{"id":"2001_537_2","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Wprowadza się kontrolę postępowania z substancjami zubożającymi warstwę ozonową, polegającą na ustanawianiu zakazów i ograniczeń dotyczących ich produkcji, obrotu i użytkowania oraz sprawowaniu nadzoru nad przestrzeganiem tych zakazów. Wykazy substancji zubożających warstwę ozonową stanowią załączniki nr 1-5 do ustawy. 2. Ustawa reguluje: 1) produkcję substancji zubożających warstwę ozonową, 2) obrót z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową oraz towarami zawierającymi te substancje, 3) wprowadzanie do obrotu krajowego i wykorzystywanie substancji zubożających warstwę ozonową w działalności gospodarczej oraz wprowadza sankcje za nieprzestrzeganie przepisów ustawy."}
{"id":"2001_537_20","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Działalność polegającą na obsłudze technicznej i naprawie urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych lub innych urządzeń, wykorzystujących substancje kontrolowane, a także odzysku zużytych substancji kontrolowanych, ich recyklingu i regeneracji oraz przekazywaniu do ponownego stosowania mogą wykonywać tylko przedsiębiorcy dysponujący odpowiednim wyposażeniem technicznym. 2. Prowadząc działalność, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorca obowiązany jest do stosowania takich form obsługi technicznej i naprawy urządzeń, a także takich form odzysku, recyklingu i regeneracji oraz przekazywania do ponownego stosowania substancji kontrolowanych, które zapobiegają emisji substancji kontrolowanych do środowiska. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące wyposażenia technicznego, o którym mowa w ust. 1, oraz minimalne kwalifikacje, jakie muszą spełniać przedsiębiorcy prowadzący działalność, o której mowa w ust. 2 i art. 21."}
{"id":"2001_537_21","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Przepisy art. 20 ust. 2 stosuje się odpowiednio do prowadzenia działalności polegającej na: 1) niszczeniu substancji kontrolowanych lub produktów je zawierających, 2) unieszkodliwianiu odpadów zawierających substancje kontrolowane, z wyjątkiem zużytych opakowań, 3) wytwarzaniu produktów przy użyciu substancji kontrolowanych."}
{"id":"2001_537_22","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Zakazuje się składowania urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych lub gaśniczych zawierających substancje kontrolowane i mających charakter odpadów, a także wszelkich urządzeń mających charakter odpadów, zawierających substancje kontrolowane jako rozpuszczalniki oraz odpadów zawierających substancje kontrolowane, wytworzonych w procesie demontażu wymienionych urządzeń. Prowadzący składowisko odpadów ma obowiązek odmówić przyjęcia na składowisko tego rodzaju odpadów. 2. Wytwarzający odpady zawierające substancje kontrolowane, a także ich odbiorcy mają, w trakcie postępowania z takimi odpadami, obowiązek dołożenia należytej staranności, celem zapobieżenia emisji substancji kontrolowanych do środowiska. 3. Wytwarzający odpady mają obowiązek odzyskać substancje kontrolowane zawarte w: 1) mających charakter odpadów urządzeniach chłodniczych, klimatyzacyjnych i gaśniczych, 2) mających charakter odpadów wszelkich urządzeniach zawierających substancje kontrolowane jako rozpuszczalniki, 3) odpadach wytworzonych w procesie demontażu urządzeń wymienionych w pkt 1 i 2 celem poddania ich recyklingowi i regeneracji oraz powtórnemu użyciu lub unieszkodliwieniu w sposób zgodny z przepisami ustawy. 4. Sposób postępowania z odpadami zawierającymi substancje kontrolowane określają przepisy o odpadach, z zastrzeżeniem przepisów ust. 1-3 oraz art. 21 pkt 2."}
{"id":"2001_537_23","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Obowiązek odzysku substancji kontrolowanych, określony w art. 22 ust. 3, stosuje się odpowiednio w czasie eksploatacji urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych, gaśniczych, a także urządzeń zawierających rozpuszczalniki, w przypadku konieczności ich naprawy. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, objąć obowiązkami określonymi w ust. 1 oraz art. 22 ust. 3 także inne urządzenia bądź produkty zawierające substancje kontrolowane, a także określić sposób postępowania z odzyskanymi substancjami kontrolowanymi. 3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister będzie brał pod uwagę: 1) wymagania wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów międzynarodowych, 2) konieczność wyeliminowania lub ograniczenia negatywnych skutków dla warstwy ozonowej, wynikających z użytkowania danej substancji kontrolowanej. Rozdział 6 Wydawanie pozwoleń"}
{"id":"2001_537_24","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki na wniosek zainteresowanego podmiotu, w drodze decyzji, wydaje albo odmawia wydania pozwolenia na produkcję lub obrót z zagranicą substancją kontrolowaną lub mieszaniną zawierającą substancję kontrolowaną. 2. Pozwolenie wydawane jest na czas określony, nie dłuższy niż 1 rok. 3. Podmiot ubiegający się o wydanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany wykazać we wniosku o jego wydanie spełnienie wymagań, o których mowa w ustawie. 4. W przypadku gdy zakresem wniosku są objęte okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 lub art. 14 ust. 1 i 2, zainteresowany podmiot powinien nie później, niż 13 miesięcy przed dniem 1 stycznia roku, którego miałoby dotyczyć pozwolenie, wystąpić do ministra właściwego do spraw środowiska z informacją o potrzebie produkcji lub przywozu z zagranicy substancji kontrolowanej lub mieszaniny zawierającej substancję kontrolowaną. Minister właściwy do spraw środowiska powiadamia nie później, niż do dnia 31 stycznia roku, którego pozwolenie ma dotyczyć, ministra właściwego do spraw gospodarki oraz zainteresowany podmiot o przyznaniu Rzeczpospolitej Polskiej, przez Strony Protokołu Montrealskiego, zgody na przywóz substancji lub mieszaniny, objętej wnioskiem albo o odmowie wydania takiej zgody. 5. Złożenie wniosku o wydanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, powinno być poprzedzone uzyskaniem przez zainteresowany podmiot opinii wyspecjalizowanej jednostki, upoważnionej przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w zakresie możliwości produkcji substancji kontrolowanej lub dokonania obrotu z zagranicą substancją kontrolowaną lub mieszaniną zawierającą substancję kontrolowaną, która ma być objęta wnioskiem, stosownie do przepisów art. 8, art. 11, art. 12, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 2-5 i art. 15. 6. O udzieleniu upoważnienia wyspecjalizowanej jednostce minister właściwy do spraw gospodarki ogłosi w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 7. Opinię, o której mowa w ust. 5, zainteresowany podmiot jest obowiązany dołączyć do wniosku o wydanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_537_25","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Szczegółowe warunki i tryb wydawania pozwoleń oraz wzory wniosków, o których mowa w art. 24 ust. 1 i ust. 5, określi minister właściwy do spraw gospodarki w drodze rozporządzenia. 2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister będzie brał pod uwagę: 1) uzyskanie informacji o wnioskodawcy dotyczącej formy prawnej jego działania wraz z adresem siedziby, rodzaju i zakresu wykonywanej działalności, numeru wpisu do rejestru przedsiębiorców, o substancjach kontrolowanych lub zawierających je mieszaninach, warunkach ich produkcji, magazynowania lub niszczenia oraz krajach pochodzenia lub przeznaczenia, a także o wykorzystaniu wcześniej udzielonych pozwoleń, 2) wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, 3) potrzebę zapewnienia kompletnej dokumentacji zakresu i sposobu użytkowania substancji kontrolowanych."}
{"id":"2001_537_26","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W pozwoleniu, o którym mowa w art. 24, określa się dozwoloną do produkcji, przywozu z zagranicy lub wywozu za granicę ilość substancji kontrolowanej lub mieszaniny zawierającej taką substancję oraz dozwolony zakres użytkowania takiej substancji lub mieszaniny. Nie narusza to przepisów określających zasady ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem, postępowania z substancjami chemicznymi stwarzającymi zagrożenie dla zdrowia lub życia oraz transportu materiałów niebezpiecznych."}
{"id":"2001_537_27","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zużycie substancji kontrolowanych, określonych w załącznikach nr 3 i 5 do ustawy, nie może przekroczyć ogólnego dozwolonego poziomu zużycia tych substancji, wynikającego dla Rzeczypospolitej Polskiej z harmonogramów redukcji określonych ustaleniami Państw \" Stron umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1. 2. Do poziomu zużycia substancji kontrolowanych, określonych w załącznikach nr 3 i 5 do ustawy, nie wlicza się ilości wyprodukowanych lub przywiezionych z zagranicy substancji: 1) pochodzących z odzysku, 2) podlegających całkowitemu zniszczeniu przy użyciu dozwolonych technologii, 3) przeznaczonych jako substrat do produkcji innych substancji, odmiennych w strukturze chemicznej, 4) przeznaczonych do stosowania jako czynnik ułatwiający niektóre procesy chemiczne, 5) przeznaczonych do prac laboratoryjnych i analitycznych. 3. Do poziomu zużycia substancji kontrolowanej określonej w załączniku nr 5 do ustawy nie wlicza się również ilości przeznaczonych do zabiegów kwarantannowych i przedwysyłkowych."}
{"id":"2001_537_28","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Podmiot zamierzający ubiegać się w danym roku kalendarzowym o pozwolenie na przywóz z zagranicy, określonych w załącznikach nr 3 i 5 do ustawy, substancji kontrolowanych lub zawierających je mieszanin może, najpóźniej na trzy miesiące przed dniem 1 stycznia danego roku, wystąpić do ministra właściwego do spraw gospodarki o przyrzeczenie wydania takiego pozwolenia, zwanego dalej \"promesą pozwolenia\". 2. We wniosku o wydanie promesy pozwolenia należy określić przewidywany sposób wykorzystania substancji kontrolowanej oraz wnioskowaną na dany rok kalendarzowy ilość substancji kontrolowanej, wyrażoną w tonach ODP przeliczonych dla danej grupy substancji, określonych w załącznikach nr 3 i 5 do ustawy. 3. Promesę pozwolenia wydaje się w drodze decyzji, na okres danego roku kalendarzowego. 4. W promesie pozwolenia określa się dla danego podmiotu całkowitą dozwoloną do przywozu z zagranicy, w danym roku, ilość substancji kontrolowanych, określonych w załącznikach nr 3 i 5 do ustawy, wyrażoną w tonach ODP przeliczonych dla określonej grupy czystych substancji. 5. W okresie ważności promesy pozwolenia nie można odmówić wydania pozwolenia na przywóz z zagranicy substancji kontrolowanej w granicach określonych w promesie pozwolenia, chyba że uległ zmianie stan faktyczny lub prawny istotny dla wydania pozwolenia. 6. Jeżeli zachodzi konieczność ograniczenia zużycia określonej substancji kontrolowanej w stosunku do dotychczasowego jego poziomu, ograniczenia dozwolonej do przywozu z zagranicy w ramach promesy pozwolenia, ilości substancji kontrolowanej powinny być dokonane proporcjonalnie w stosunku do wszystkich podmiotów ubiegających się o wydanie promesy pozwolenia, biorąc pod uwagę dotychczasowy ich udział w rynku oraz zakres niezbędnych do wprowadzenia ograniczeń. 7. Po rozpoczęciu roku kalendarzowego wydanie pozwolenia na przywóz z zagranicy substancji kontrolowanej, bądź mieszaniny zawierającej tę substancję, w tym roku, na rzecz podmiotu nie posiadającego promesy pozwolenia, jest możliwe pod warunkiem, że: 1) w ramach ilości substancji kontrolowanej dozwolonej do przywozu z zagranicy, wynikającej z ogłoszonego dozwolonego poziomu jej zużycia, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 6, istnieje ilość nie objęta wcześniej wydanymi promesami pozwoleń lub 2) zmniejszono ilość substancji kontrolowanej dozwolonej do przywozu z zagranicy w promesie pozwolenia, wydanej na rzecz innego podmiotu, za jego pisemną zgodą, dołączoną do wniosku, odpowiednio równocześnie zmieniając tę promesę."}
{"id":"2001_537_29","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Jeżeli podmiot nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu, minister właściwy do spraw gospodarki wzywa go do usunięcia naruszeń, wyznaczając równocześnie termin ich usunięcia. 2. W przypadku bezskutecznego upływu terminu na usunięcie naruszeń, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o cofnięciu pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, bez odszkodowania. 3. Cofnięcie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, powoduje wstrzymanie działalności objętej tym pozwoleniem. Rozdział 7 Kontrola przestrzegania przepisów ustawy"}
{"id":"2001_537_3","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o: 1) substancji kontrolowanej - rozumie się przez to substancję zubożającą warstwę ozonową lub jej izomery, występujące samodzielnie lub w mieszaninach, z uwzględnieniem substancji pochodzących z odzysku, zarówno nieoczyszczonych jak i poddanych recyklingowi lub regeneracji, z wyłączeniem: a) substancji lub jej izomerów zawartych w wyrobie innym niż pojemnik do ich transportowania lub przechowywania, b) nieznacznych ilości substancji powstających w wyniku niezamierzonego bądź przypadkowego wytworzenia tej substancji w procesie produkcyjnym, a także znajdujących się w nieprzereagowanym substracie używanym do produkcji innych substancji, odmiennych w strukturze chemicznej, lub ilości powstających przy zastosowaniu substancji kontrolowanej jako czynnika ułatwiającego niektóre procesy chemiczne, zawartego w innych substancjach chemicznych jako śladowe zanieczyszczenie, oraz emitowanych podczas produkcji wyrobów zawierających substancje kontrolowane i obrotu nimi, 2) współczynniku ODP - rozumie się przez to potencjał niszczenia ozonu, określający zdolność substancji kontrolowanej do zubożania warstwy ozonowej i ustalony odrębnie dla każdej substancji kontrolowanej w umowach międzynarodowych, o których mowa w art. 1, 3) tonie ODP- rozumie się przez to iloczyn jednej tony danej substancji i ustalonego dla niej współczynnika ODP, 4) dozwolonych technologiach \" rozumie się przez to technologie, których stosowanie jest dopuszczone na podstawie umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, 5) obrocie z zagranicą \" rozumie się przez to przywóz z zagranicy i wywóz za granicę, 6) przywozie z zagranicy \" rozumie się przez to wprowadzenie na polski obszar celny, bez względu na przeznaczenie celne, jakie w rozumieniu przepisów prawa celnego nadawane jest towarowi, z wyjątkiem objęcia towaru niekrajowego procedurą tranzytu, w ramach której przemieszczanie ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym, 7) wywozie za granicę \" rozumie się przez to wyprowadzenie z polskiego obszaru celnego, bez względu na przeznaczenie celne, jakie w rozumieniu przepisów prawa celnego nadawane jest towarowi, 8) zużyciu substancji kontrolowanej \" rozumie się przez to wielkość produkcji substancji kontrolowanej powiększoną o wielkość przywozu tej substancji i pomniejszoną o wielkość jej wywozu, 9) odzysku substancji kontrolowanej \" rozumie się przez to odzyskiwanie substancji kontrolowanej z maszyn, urządzeń i pojemników, a także innych wyrobów w trakcie obsługi technicznej lub przed unieszkodliwieniem, 10) recyklingu substancji kontrolowanej \" rozumie się przez to ponowne użycie odzyskanej substancji kontrolowanej po uprzednim wstępnym oczyszczeniu metodą filtracji lub osuszania, lub inną metodą; w przypadku czynników chłodniczych recykling obejmuje zazwyczaj także powtórne umieszczenie ich w urządzeniu, 11) regeneracji substancji kontrolowanej \" rozumie się przez to dokładne oczyszczenie substancji kontrolowanej z wykorzystaniem procesów filtracji, osuszania, destylacji i procesów chemicznych, bądź innych procesów, w celu przywrócenia substancji wymaganych parametrów użytkowych, 12) substancji nieodzownego zużycia \" rozumie się przez to substancję kontrolowaną, przy zastosowaniu której muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki: a) jest to konieczne dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi lub ochrony dziedzictwa narodowego, b) niedostępne są substytuty, których użycie byłoby uzasadnione z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia, a także byłoby akceptowane ze względu na ochronę zdrowia i środowiska, c) brak jest wystarczających ilości substancji pochodzących z istniejących zapasów lub odzysku i podjęte zostały wszelkie dostępne działania dla zminimalizowania emisji substancji kontrolowanej i ochrony środowiska przed konsekwencjami takiej emisji, 13) zabiegach kwarantannowych \" rozumie się przez to działania mające na celu zwalczanie szkodników kwarantannowych, prowadzone przy użyciu substancji kontrolowanej wymienionej w załączniku nr 5 do ustawy, zapobiegające wprowadzaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz rozprzestrzenianiu się szkodników kwarantannowych, przy zapewnieniu ich urzędowej kontroli, przy czym: a) za urzędową kontrolę uważa się kontrolę prowadzoną przez właściwe organy Inspekcji Ochrony Roślin określone w przepisach o ochronie roślin uprawnych, b) za szkodniki kwarantannowe uważa się takie organizmy szkodliwe w rozumieniu przepisów o ochronie roślin uprawnych, które stwarzają potencjalne zagrożenie dla określonych obszarów kraju, nie występowały dotąd na tych obszarach, bądź występują na tych obszarach, lecz jeszcze nie są rozprzestrzenione, a podlegają urzędowej kontroli, 14) zabiegach przedwysyłkowych \" rozumie przez to działania mające na celu zwalczanie organizmów szkodliwych w zakresie określonym przepisami o ochronie roślin uprawnych, prowadzone przy użyciu substancji kontrolowanej wymienionej w załączniku nr 5 do ustawy, nie będące zabiegami kwarantannowymi, które wykonuje się w ciągu 21 dni przed wywozem za granicę roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów w rozumieniu przepisów o ochronie roślin uprawnych dla spełnienia urzędowych wymagań kraju przeznaczenia lub wymagań określonych w przepisach o ochronie roślin uprawnych, 15) zastosowaniach krytycznych - rozumie się przez to zastosowanie substancji kontrolowanej w sytuacji konieczności ochrony zdrowia lub życia, zapewnienia bezpieczeństwa ludzi oraz do celów obronnych, w sposób określony w Protokole Montrealskim."}
{"id":"2001_537_30","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Kontrolę przestrzegania przepisów ustawy sprawują organy Inspekcji Ochrony Środowiska oraz, w zakresie swojej właściwości, organy celne. 2. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska informują ministra właściwego do spraw gospodarki i ministra właściwego do spraw środowiska o stwierdzonych przypadkach naruszania przez dany podmiot przepisów ustawy lub warunków określonych w posiadanym przez ten podmiot pozwoleniu. 3. Organy celne niezwłocznie informują organy Inspekcji Ochrony Środowiska, właściwe ze względu na siedzibę danego podmiotu, o stwierdzonych przypadkach naruszania przez ten podmiot przepisów ustawy lub warunków określonych w posiadanym przez ten podmiot pozwoleniu."}
{"id":"2001_537_31","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Producent, importer lub eksporter substancji kontrolowanych są obowiązani do bieżącego prowadzenia ewidencji wyprodukowanych, przywiezionych z zagranicy lub wywiezionych za granicę substancji kontrolowanych. 2. Ewidencja powinna być prowadzona w sposób umożliwiający kontrolę rodzaju, ilości i sposobu wykorzystania albo wprowadzenia do obrotu krajowego lub zagranicznego wyprodukowanych, przywiezionych z zagranicy lub wywiezionych za granicę substancji kontrolowanych."}
{"id":"2001_537_32","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Ewidencję, o której mowa w art. 31 ust. 1, są obowiązane także prowadzić podmioty: 1) wykorzystujące substancje kontrolowane w związku z prowadzoną działalnością, w tym zajmujące się odzyskiem, recyklingiem lub regeneracją substancji kontrolowanych, 2) prowadzące działalność polegającą na niszczeniu substancji kontrolowanych lub produktów je zawierających. 2. Ewidencja powinna być prowadzona w sposób umożliwiający kontrolę rodzaju, ilości i sposobu wykorzystania lub zniszczenia substancji kontrolowanych. 3. Wytwarzający odpady i odbiorca odpadów, w skład których wchodzą substancje kontrolowane, są obowiązani uwzględniać w ewidencji prowadzonej zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o odpadach wymagania wynikające z art. 31 ustawy."}
{"id":"2001_537_33","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Podmioty prowadzące ewidencję są obowiązane przekazywać dane dotyczące substancji kontrolowanych ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału oraz zbiorczo za ubiegły rok do 1 lutego roku następnego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy ewidencji substancji kontrolowanych, uwzględniając przepisy art. 31 ust. 2 i art. 32 ust. 2, kierując się koniecznością zapewnienia kompleksowej informacji o użytkowanych substancjach kontrolowanych oraz sposobie i zakresie ich użytkowania."}
{"id":"2001_537_34","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Za prowadzenie produkcji lub dokonanie obrotu z zagranicą substancjami kontrolowanymi wbrew zakazom, wynikającym z ustawy, a także bez wymaganego pozwolenia albo z naruszeniem jego warunków, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza producentowi lub importerowi, w drodze decyzji, karę pieniężną. 2. Karę pieniężną wymierza się w zależności od ilości wyprodukowanych lub przywożonych substancji, za każdy kilogram substancji wyprodukowanej lub przywiezionej z zagranicy z naruszeniem zakazów wynikających z ustawy. 3. Stawka kary za jeden kilogram substancji wynosi trzykrotność stawki opłaty za emisję do powietrza jednego kilograma chlorowcopochodnej węglowodoru (CFC12), ustalonej na podstawie przepisów o ochronie środowiska. 4. Termin płatności kary pieniężnej wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna. 5. W razie nieterminowego uiszczenia kary pieniężnej pobierane są odsetki za zwłokę w wysokości odsetek pobieranych za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych. 6. Wymierzone, a nieuiszczone w przewidzianym terminie kary pieniężne podlegają wraz z odsetkami przymusowemu ściągnięciu w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji dla należności pieniężnych. 7. Wymierzone, a niepobrane kary pieniężne nie są objęte postępowaniem układowym. 8. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. 9. Kary pieniężne producent lub importer wnosi na rachunek redystrybucyjny prowadzony przez zarząd województwa, na terenie którego ma siedzibę woje wódzki inspektor ochrony środowiska wymierzający karę. 10. Zarząd województwa przed przekazaniem wpływów z kar na rachunek Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pomniejsza je o 20%, a kwotę uzyskaną z tytułu pomniejszenia przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska z przeznaczeniem na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników, o których mowa w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_537_35","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Obowiązek uiszczenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 34, ulega przedawnieniu z upływem 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin uiszczenia kary. Rozdział 8 Przepisy karne"}
{"id":"2001_537_36","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kto nie przestrzega zakazu produkcji bądź zakazów, dotyczących obrotu z zagranicą substancjami kontrolowanymi lub towarami zawierającymi takie substancje, a także wprowadza do obrotu krajowego substancje lub towary pozyskane z naruszeniem tych zakazów, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. W wypadkach mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"2001_537_37","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia albo wbrew jego warunkom prowadzi produkcję lub dokonuje obrotu substancjami kontrolowanymi z zagranicą, a także wykorzystuje, w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, substancje kontrolowane pozyskane z naruszeniem zakazów, określonych niniejszą ustawą, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. Tej samej karze podlega ten, kto: 1) narusza zakaz obrotu krajowego substancjami kontrolowanymi albo wykorzystuje je do zakazanych zastosowań, 2) narusza zakaz testowania urządzeń lub instalacji zawierających substancje kontrolowane, określone w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, albo korzys ta z takich urządzeń bądź instalacji mimo wprowadzonego zakazu, czego skutkiem jest emisja do środowiska substancji kontrolowanych, określonych w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, 3) dopuszcza do emisji do środowiska substancji kontrolowanych wskutek niedo pełnienia obowiązków określonych w art. 19, art. 20 ust. 2 oraz art. 22 ust. 2, 4) nie dopełnia określonego w art. 22 ust. 3 oraz w art. 23 ust. 1 obowiązku odzysku substancji kontrolowanych."}
{"id":"2001_537_38","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Kto, będąc obowiązany do prowadzenia ewidencji substancji kontrolowanych lub przekazywania wymaganych danych albo informacji, nie wykonuje tego obowiązku, wykonuje go nierzetelnie lub nie przestrzega obowiązujących terminów przekazywania informacji zawartych w ewidencji, podlega karze grzywny. 2. Kto narusza obowiązek umieszczenia na pojemniku bądź innym wyrobie wymaganych informacji lub oznakowań, podlega karze grzywny. 3. Kto: 1) narusza zakaz prowadzenia szkoleń, w trakcie których mogą być emitowane do powietrza substancje kontrolowane określone w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, 2) narusza przepisy dotyczące obowiązków związanych z postępowaniem z substancjami kontrolowanymi określonymi w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, 3) nie przestrzega przepisów dotyczących zasad postępowania z substancjami kontrolowanymi określonymi w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, 4) nie przestrzega przepisów dotyczących zakazu wprowadzania nowych instalacji wykorzystujących substancje kontrolowane, określone w załączniku nr 1 grupa II do ustawy - podlega karze grzywny. 4. Kto narusza zakaz testowania urządzeń lub instalacji zawierających substancje kontrolowane, określone w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, albo korzysta z takich z urządzeń bądź instalacji mimo wprowadzonego zakazu, nie powodując jednak emisji do środowiska substancji kontrolowanych, określonych w załączniku nr 1 grupa II do ustawy, podlega karze grzywny. 5. Orzekanie w sprawach, o których mowa w niniejszym artykule, następuje na zasadach i w trybie określonym w przepisach Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_537_39","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Pozwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów obowiązują do dnia upływu okresu, na jaki zostały wydane. 2. Postępowania w sprawach objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie ustawy, toczą się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_537_4","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Wprowadzane ustawą ograniczenia obrotu z zagranicą substancjami kontrolowanymi nie dotyczą obrotu towarami zawierającymi substancje kontrolowane, dokonywanego przez osoby fizyczne dla zaspokojenia potrzeb własnych, nie związanych z działalnością gospodarczą."}
{"id":"2001_537_40","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2002 r. Załączniki do ustawy z dnia 2 marca 2001 r. (poz. .....) Załącznik nr 1 Wykaz substancji zubożających warstwę ozonową ustalonych w Aneksie A do Protokołu Montrealskiego Grupa I 1. Trichlorofluorometan R-11 (CFC-11) 2. Dichlorodifluorometan R-12 (CFC-12) 3. Trichlorotrifluoroetan R-113 (CFC-113) 4. Dichlorotetrafluoroetan R-114 (CFC-114) 5. Chloropentafluoroetan R-115 (CFC-115) Grupa II 1. Bromochlorodifluorometan halon - 1211 2. Bromotrifluorometan halon - 1301 3. Dibromotetrafluoroetan halon - 2402 Załącznik nr 2 Wykaz substancji zubożających warstwę ozonową ustalonych w Aneksie B do Protokołu Montrealskiego Grupa I 1. Chlorotrifluorometan R-13 (CFC-13) 2. Pentachlorofluoroetan R-111 (CFC-111) 3. Tetrachlorodifluoroetan R-112 (CFC-112) 4. Heptachlorofluoropropan R-211 (CFC-211) 5. Heksachlorodifluoropropan R-212 (CFC-212) 6. Pentachlorotrifluoropropan R-213 (CFC-213) 7. Tetrachlorotetrafluoropropan R-214 (CFC-214) 8. Trichloropentafluoropropan R-215 (CFC-215) 9. Dichloroheksafluoropropan R-216 (CFC-216) 10. Chloroheptafluoropropan R-217 (CFC-217) Grupa II Tetrachlorek węgla Grupa III 1,1,1 - trichloroetan Załącznik nr 3 Wykaz substancji zubożających warstwę ozonową ustalonych w Aneksie C, Grupa I do Protokołu Montrealskiego Grupa I 1. Dichlorofluorometan R-21 (HCFC-21) 2. Chlorodifluorometan R-22 (HCFC-22) 3. Chlorofluorometan R-31 (HCFC-31) 4. Tetrachlorofluoroetan R-121 (HCFC-121) 5. Trichlorodifluoroetan R-122 (HCFC-122) 6. Dichlorotrifluoroetan R-123 (HCFC-123) 7. 2,2-dichloro-1,1,1-trifluoroetan R-123 (HCFC-123) 8. Chlorotetrafluoroetan R-124 (HCFC- 124) 9. 2-chloro-1,1,1,2-tetrafluoroetan R-124 (HCFC-124) 10. Trichlorofluoroetan R-131 (HCFC-131) 11. Dichlorodifluoroetan R-132 (HCFC-132) 12. Chlorotrifluoroetan R-133 (HCFC- 133) 13. Dichlorofluoroetan R-141 (HCFC-141) 14. 1,1 -dichloro-1-fluoroetan R-141b (HCFC-141b) 15. Chlorodifluoroetan R-142 (HCFC-142) 16. 1-chloro-1,1-difluoroetan R-142 (HCFC-142b) 17. Chlorofluoroetan R-151 (HCFC-151) 18. Heksachlorofluoropropan R-221 (HCFC-221) 19. Pentachlorodifluoropropan R-222 (HCFC-222) 20. Tetrachlorotrifluoropropan R-223 (HCFC-223) 21. Trichlorotetrafluoropropan R-224 (HCFC-224) 22. Dichloropentafluoropropan R-225 (HCFC-225) 23. 3,3-dichloro-1,1,1,2,2-pentafluoropropan R-225ca (HCFC-225ca) 24. 1,3-dichloro-1,1,2,2,3-pentafluoropropan R-225cb (HCFC-225cb) 25. Chloroheksafluoropropan R-226 (HCFC-226) 26. Pentachlorofluoropropan R-231 (HCFC-231) 27. Tetrachlorodifluoropropan R-232 (HCFC-232) 28. Trichlorotrifluoropropan R-233 (HCFC-233) 29. Dichlorotetrafluoropropan R-234 (HCFC-234) 30. Chloropentafluoropropan R-235 (HCFC-235) 31. Tetrachlorofluoropropan R-241 (HCFC-241) 32. Trichlorodifluoropropan R-242 (HCFC-242) 33. Dichlorotrifluoropropan R-243 (HCFC-243) 34. Chlorotetrafluoropropan R-244 (HCFC-244) 35. Trichlorofluoropropan R-251 (HCFC-251) 36. Dichlorodifluoropropan R-252 (HCFC-252) 37. Chlorotrifluoropropan R-253 (HCFC-253) 38. Dichlorofluoropropan R-261 (HCFC-261) 39. Chlorodifluoropropan R-262 (HCFC-262) 40. Chlorofluoropropan R-271 (HCFC-271) Załącznik nr 4 Wykaz substancji zubożających warstwę ozonową ustalonych w Aneksie C, Grupa II do Protokołu Montrealskiego Grupa II 1. Dibromofluorometan 2. Bromodifluorometan (HBFC-22B1) 3. Bromofluorometan 4. Tetrabromofluoroetan 5. Tribromodifluoroetan 6. Dibromotrifluoroetan 7. Bromotetrafluoroetan 8. Tribromofluoroetan 9. Dibromodifluoroetan 10. Bromotrifluoroetan 11. Dibromofluoroetan 12. Bromodifluoroetan 13. Bromofluoroetan 14. Heksabromofluoropropan 15. Pentabromodifluoropropan 16. Tetrabromotrifluoropropan 17. Tribromotetrafluoropropan 18. Dibromopentafluoropropan 19. Bromoheksafluoropropan 20. Pentabromofluoropropan 21. Tetrabromodifluoropropan 22. Tribromotrifluoropropan 23. Dibromotetrafluoropropan 24. Bromopentafluoropropan 25. Tetrabromofluoropropan 26. Tribromodifluoropropan 27. Dibromotrifluoropropan 28. Bromotetrafluoropropan 29. Tribromofluoropropan 30. Dibromodifluoropropan 31. Bromotrifluoropropan 32. Dibromofluoropropan 33. Bromodifluoropropan 34. Bromofluoropropan Załącznik nr 5 Wykaz substancji zubożających warstwę ozonową ustalonych w Aneksie E do Protokołu Montrealskiego Bromometan (bromek metylu)"}
{"id":"2001_537_5","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę postanowienia wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów, ogłasza w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" : 1) listę państw będących stronami Protokołu Montrealskiego, 2) listę państw będących stronami Protokołu Montrealskiego wraz z jego poprawkami, 3) listę państw będących Stronami Protokołu Montrealskiego i Poprawek Londyńskich, uznanych za rozwijające się, które mają przyznany 10-letni okres opóźnienia w realizacji zaleceń Protokołu, 4) współczynnik ODP obowiązujący dla poszczególnych substancji kontrolowanych, 5) obowiązujący harmonogram redukcji zużycia poszczególnych substancji kontrolowanych, 6) dozwolony w danym roku poziom zużycia poszczególnych substancji kontrolowanych. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę postanowienia wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1 , oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów, może ogłaszać w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\": 1) listę państw niebędących stronami Protokołu Montrealskiego bądź poprawek do niego, które jednak spełniają wszystkie wymagania wynikające z tych umów, 2) listę substancji kontrolowanych uznanych za substancje nieodzownego zużycia dozwolonych do produkcji lub przywozu z zagranicy w danym roku, wraz ze wskazaniem dozwolonej wielkości produkcji lub przywozu w danym roku."}
{"id":"2001_537_6","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki, biorąc pod uwagę postanowienia wynikające z umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, oraz wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron tych umów, ogłasza w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\": 1) listę dozwolonych technologii niszczenia substancji kontrolowanych oraz warunki stosowania tych technologii, 2) wykaz prac uznawanych za prace laboratoryjne i analityczne, w których mogą być stosowane poszczególne substancje kontrolowane, oraz wymagania dotyczące wprowadzania do obrotu krajowego substancji kontrolowanych używanych do celów laboratoryjnych i analitycznych, 3) szczegółowy wykaz kodów taryfy celnej dla substancji kontrolowanych i zawierających je mieszanin. Rozdział 2 Zakazy i ograniczenia dotyczące produkcji substancji kontrolowanych"}
{"id":"2001_537_7","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Zakazuje się produkcji substancji kontrolowanych wymienionych w załącznikach nr 1-5 do ustawy, z wyjątkiem tetrachlorku węgla. 2. Nie jest uważana za produkcję substancji kontrolowanych działalność polegająca na odzysku zużytych substancji kontrolowanych, ich recyklingu i regeneracji."}
{"id":"2001_537_8","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Produkcja tetrachlorku węgla jest dopuszczalna po uzyskaniu pozwolenia. 2. Pozwolenie na produkcję tetrachlorku węgla może być wydane, jeżeli substancja ta będzie produkowana: 1) wyłącznie w celu eksportu do państw uznanych za rozwijające się, będących Stronami Protokołu Montrealskiego i Poprawek Londyńskich, które mają przyznany 10-letni okres opóźnienia w realizacji zaleceń Protokołu, z uwzględnieniem ograniczeń wielkości produkcji wynikających z tych umów, 2) w ramach dozwolonej ilości jako substancja nieodzownego zużycia do wykorzystania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 3) z przeznaczeniem do prac laboratoryjnych i analitycznych, 4) w celu zastosowania jako substratu do produkcji innych substancji, odmiennych w strukturze chemicznej, 5) w celu zastosowania jako czynnika ułatwiającego niektóre procesy chemiczne, 6) jako substancja nieodzownego zużycia przeznaczona do wywozu za granicę do zastosowania w innym państwie będącym Stroną umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, jeśli właściwe władze tego państwa wystąpią z taką prośbą. 3. Pozwolenie na produkcję tetrachlorku węgla może być udzielone także, gdy w procesie wytwarzania innych substancji chemicznych produkowany jest również tetrachlorek węgla, a producent wykaże, że posiada możliwość zniszczenia całej wyprodukowanej ilości tetrachlorku węgla przy użyciu dozwolonych technologii. W pozwoleniu określa się wówczas termin i sposób zniszczenia wyprodukowanej substancji. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określi: 1) ilości tetrachlorku węgla dozwolone do wykorzystania w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, 2) listę technologii (procesów chemicznych), w których tetrachlorek węgla może być używany w celu określonym w ust. 2 pkt 5, 3) wzory dokumentów służących do ewidencjonowania produkcji tetrachlorku węgla oraz sposobu jego wykorzystania. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska, może w drodze rozporządzenia, określić: 1) ilości tetrachlorku węgla dozwolone do wykorzystania dla celów, o których mowa w ust. 2 pkt 3-5, 2) wymagania, jakie muszą być spełnione przy stosowaniu tetrachlorku węgla w celu, o którym mowa w ust. 2 pkt 5. 6. Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 4 i 5, minister będzie brał pod uwagę: 1) wiążące Rzeczpospolitą Polską ustalenia Państw \" Stron umów międzynarodowych, o których mowa w art. 1, 2) konieczność ograniczenia negatywnych skutków użytkowania tetrachlorku węgla dla warstwy ozonowej, 3) potrzebę zapewnienia kompletnej dokumentacji dotyczącej produkcji oraz zakresu i sposobu użytkowania tetrachlorku węgla. Rozdział 3 Zakazy dotyczące obrotu z zagranicą substancjami kontrolowanymi oraz towarami zawierającymi te substancje"}
{"id":"2001_537_9","title":"Ustawa z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Zakazuje się obrotu substancjami kontrolowanymi: 1) wymienionymi w załącznikach nr 1, 2 i 4 do ustawy, z państwami, które nie są Stronami Protokołu Montrealskiego, 2) wymienionymi w załącznikach nr 2 i 4 do ustawy, z państwami, które nie są Stronami Poprawek Londyńskich do Protokołu Montrealskiego, 3) wymienionymi w załączniku nr 4 do ustawy, z państwami, które nie są Stronami Poprawek Kopenhaskich do Protokołu Montrealskiego, 4) wymienionymi w załączniku nr 5 do ustawy, z państwami, które nie są Stronami Poprawek Montrealskich do Protokołu Montrealskiego, - z zastrzeżeniem art. 11."}
{"id":"2001_538_1","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84 i Nr 28, poz. 301) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł działu ósmego otrzymuje brzmienie: \"Ochrona pracy kobiet oraz mężczyzn wychowujących dziecko\"; 2) w art. 180 po § 4 dodaje się § 5 i 6 w brzmieniu: \"§5. Pracownica może wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o skrócenie wymiaru urlopu macierzyńskiego, określając jego wymiar i wcześniej powrócić do pracy. Pracodawca jest obowiązany zaakceptować ten wniosek. Skrócony urlop nie może trwać krócej niż 16 tygodni. §6. O ile pracownica, o której mowa w § 5, skróci wymiar urlopu macierzyńskiego, z wnioskiem do pracodawcy o wykorzystanie pozostałej części urlopu macierzyńskiego może wystąpić pracownik - ojciec wychowujący dziecko. Pracodawca jest obowiązany zaakceptować ten wniosek. Wymiar urlopu pracownika nie może być dłuższy niż różnica pomiędzy wymiarem urlopu macierzyńskiego określonym w § 1 a wymiarem urlopu, określonym we wniosku, o którym mowa w § 5.\"; 3) art. 183 otrzymuje brzmienie: \"Art. 183. Pracownicy, która przyjęła dziecko na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka, przysługuje prawo do urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego w wymiarze: 1) 22 tygodni, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 12 miesięcy życia, 2) 35 tygodni, w przypadku jednoczesnego przyjęcia na wychowanie więcej niż jednego dziecka i wystąpienia do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie ich przysposobienia, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez każde z dzieci 12 miesięcy życia.\"; 4) w art. 189{1} § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Przepis art. 183 stosuje się także do pracownicy, która przyjęła dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego.\"."}
{"id":"2001_538_2","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 2. Wymiar urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, o którym mowa w art. 183 ustawy wymienionej w art. 1, stosuje się także do pracownic korzystających z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_538_3","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_539_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej \"spółdzielnią\", jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. 2. Przedmiotem działalności spółdzielni może być: 1) budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych, 2) budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, 3) budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów, 4) udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, 5) budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu. 3. Spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków. 4. Statut spółdzielni określa, którą działalność spośród wymienionych w ust. 2, prowadzi spółdzielnia. 5. Spółdzielnia może zarządzać nieruchomością niestanowiącą jej mienia lub mienia jej członków na podstawie umowy zawartej z właścicielem (współwłaścicielami) tej nieruchomości. 6. Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1. 7. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do spółdzielni mieszkaniowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399, Nr 60, poz. 636 i Nr 77, poz. 874 i Nr 99, poz. 1151)."}
{"id":"2001_539_10","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Z członkiem ubiegającym się o spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa taka, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia, po wybudowaniu lokalu, umowy o spółdzielcze lokatorskie prawo do tego lokalu, a ponadto powinna zawierać: 1) zobowiązanie członka spółdzielni do pokrywania kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jego lokal przez wniesienie wkładu mieszkaniowego oraz do uczestniczenia w innych zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową, 2) określenie zakresu rzeczowego robót realizowanego zadania inwestycyjnego, które będzie stanowić podstawę ustalenia wysokości kosztów budowy lokalu, 3) określenie zasad ustalania wysokości kosztów budowy lokalu, 4) inne postanowienia określone w statucie. 2. Członek ubiegający się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego wnosi wkład mieszkaniowy według zasad określonych w statucie w wysokości odpowiadającej różnicy między kosztem budowy przypadającym na jego lokal a uzyskaną przez spółdzielnię pomocą ze środków publicznych (umorzeniem części kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię na sfinansowanie kosztów budowy lokalu) lub z innych środków. Jeżeli część wkładu mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu, członek jest obowiązany uczestniczyć w spłacie tego kredytu wraz z odsetkami w części przypadającej na jego lokal. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do członka zawierającego umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, do którego wygasło prawo przysługujące innej osobie. Taki członek wnosi wkład mieszkaniowy w wysokości wkładu wypłaconego innej osobie, o której mowa w art. 11 ust. 2, oraz zobowiązuje się do spłaty długu obciążającego tę osobę z tytułu przypadającej na nią części zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu wraz z odsetkami. 4. Jeżeli między datą wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego a datą ustanowienia nowego prawa do tego lokalu uległa istotnej zmianie wartość rynkowa lokalu, członek zawierający umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu wnosi wkład mieszkaniowy zwaloryzowany według wartości rynkowej lokalu. 5. W wypadku modernizacji budynku członek spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, jest obowiązany uzupełnić wkład mieszkaniowy."}
{"id":"2001_539_11","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wygasa z chwilą ustania członkostwa oraz w innych wypadkach określonych w niniejszym rozdziale. W wypadku gdy przysługuje ono małżonkom, wygaśnięcie prawa następuje z chwilą ustania członkostwa obojga małżonków. 2. W wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia, zwraca zgodnie z postanowieniami statutu osobie uprawnionej wniesiony wkład mieszkaniowy albo jego wniesioną część, zwaloryzowane według wartości rynkowej lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość. W rozliczeniu tym nie uwzględnia się długu obciążającego członka z tytułu przypadającej na niego części zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu wraz z odsetkami, o którym mowa w art. 10 ust. 3. Roszczenie o wypłatę wkładu albo jego części staje się wymagalne z chwilą opróżnienia lokalu, o którym mowa w art. 7 ust. 1. 3. Umowa spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, zawarta z innym członkiem przed wygaśnięciem prawa do tego lokalu, jest nieważna."}
{"id":"2001_539_12","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego: 1) spłaty wszelkich długów związanych z tym lokalem, 2) spłaty przypadającej na jego lokal części innych zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, 3) wpłaty różnicy pomiędzy wartością rynkową prawa odrębnej własności lokalu a wartością zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego i spłat, o których mowa w pkt 1 i 2. 2. Wysokość wkładu mieszkaniowego waloryzuje się proporcjonalnie do aktualnej wartości rynkowej prawa do lokalu. 3. Wpływy z wpłat, o których mowa w ust. 1 pkt 3, spółdzielnia przeznacza na uzupełnienie funduszu remontowego spółdzielni."}
{"id":"2001_539_13","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Po ustaniu małżeństwa wskutek rozwodu lub po unieważnieniu małżeństwa, małżonkowie powinni w terminie jednego roku zawiadomić spółdzielnię, któremu z nich przypadło spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego albo przedstawić dowód wszczęcia postępowania sądowego o podział tego prawa. Były małżonek niebędący członkiem spółdzielni powinien złożyć deklarację członkowską w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym przypadło mu prawo do lokalu. 2. Jeżeli małżonkowie nie dokonają czynności, o których mowa w ust. 1, spółdzielnia wyznaczy im w tym celu dodatkowy termin, nie krótszy niż 6 miesięcy, uprzedzając o skutkach, jakie może spowodować jego niezachowanie. Po bezskutecznym upływie tego terminu spółdzielnia może podjąć uchwałę o wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu."}
{"id":"2001_539_14","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Z chwilą śmierci jednego z małżonków spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które przysługiwało obojgu małżonkom, przypada drugiemu małżonkowi. Małżonek ten, jeżeli nie jest członkiem spółdzielni, powinien w terminie jednego roku od dnia śmierci współmałżonka złożyć deklarację członkowską. Przepis art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień spadkobierców do dziedziczenia wkładu."}
{"id":"2001_539_15","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w następstwie niedokonania czynności, o których mowa w art. 13 ust. 2, roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługują zamieszkałym razem z byłymi małżonkami lub jednym z nich: dzieciom i innym osobom bliskim. 2. W wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w następstwie ustania członkostwa lub niedokonania czynności, o których mowa w art. 14, roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługują zamieszkałym razem z byłym członkiem: małżonkowi, dzieciom i innym osobom bliskim. 3. W wypadku ustania członkostwa w okresie oczekiwania na zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego osobom, o których mowa w ust. 2, które miały wspólnie z członkiem zamieszkać w tym lokalu, przysługują roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy zgodnie z postanowieniami umowy o budowę lokalu. 4. Do zachowania roszczeń, o których mowa w ust. 1 - 3, konieczne jest złożenie w terminie jednego roku deklaracji członkowskiej wraz z pisemnym zapewnieniem o gotowości do zawarcia umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. W wypadku zgłoszenia się kilku uprawnionych, rozstrzyga sąd w postępowaniu nieprocesowym. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego przez spółdzielnię terminu wystąpienia do sądu, wyboru dokonuje spółdzielnia. 5. Osoba przyjęta w poczet członków spółdzielni w wypadku, o którym mowa w ust. 3, staje się stroną umowy o budowę lokalu wiążącej osobę, której członkostwo ustało. 6. W wypadku wygaśnięcia roszczeń lub braku uprawnionych osób, o których mowa w ust. 3, spółdzielnia zwraca uprawnionej osobie wniesiony wkład mieszkaniowy albo jego wniesioną część, zwaloryzowane na zasadach określonych w art. 11 ust. 2. 7. W wypadku ustania członkostwa w okresie poprzedzającym zawarcie umowy o budowę lokalu osobom, o których mowa w ust. 3, przysługują roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy."}
{"id":"2001_539_16","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Z dniem wykreślenia spółdzielni z rejestru po zakończeniu jej likwidacji albo postępowania upadłościowego spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu przekształca się w prawo najmu podlegające przepisom ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67 i Nr 83, poz. 946), chyba że nabywcą budynku lub udziału w budynku, w którym znajduje się taki lokal, jest inna spółdzielnia mieszkaniowa. 2. W wypadku nabycia budynku lub udziału w budynku przez inną spółdzielnię mieszkaniową byłemu członkowi lub osobom, o których mowa w art. 15 ust. 1 lub 2, przysługuje roszczenie o przyjęcie do tej spółdzielni. Przepis art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_539_17","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, chyba że statut spółdzielni zawiera postanowienia korzystniejsze dla członków. Rozdział 3 Prawo odrębnej własności lokalu"}
{"id":"2001_539_18","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Z członkiem spółdzielni ubiegającym się o ustanowienie odrębnej własności lokalu spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu, a ponadto powinna zawierać: 1) zobowiązanie członka spółdzielni do pokrywania kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jego lokal przez wniesienie wkładu budowlanego oraz do uczestniczenia w innych zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową, 2) określenie zakresu rzeczowego robót realizowanego zadania inwestycyjnego, które będzie stanowić podstawę ustalenia wysokości kosztów budowy lokalu, 3) określenie zasad ustalania wysokości kosztów budowy lokalu, 4) określenie rodzaju, położenia i powierzchni lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych, 5) inne postanowienia określone w statucie. 2. Członek spółdzielni ubiegający się o ustanowienie odrębnej własności lokalu wnosi wkład budowlany według zasad określonych w statucie i w umowie, o której mowa w ust. 1, w wysokości odpowiadającej całości kosztów budowy przypadających na jego lokal. Jeżeli część wkładu budowlanego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu, członek jest obowiązany do spłaty tego kredytu wraz z odsetkami w części przypadającej na jego lokal. 3. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2 nie dotyczą członków, którzy zawierają umowę o budowę bezpośrednio z wykonawcą robót budowlanych, w wypadku zadań nieobejmujących nieruchomości wspólnych lub części wspólnych."}
{"id":"2001_539_19","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Z chwilą zawarcia umowy, o której mowa w art. 18 ust. 1, powstaje roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu, zwane dalej \"ekspektatywą odrębnej własności lokalu\". Ekspektatywa odrębnej własności lokalu jest zbywalna, wraz z wkładem budowlanym albo jego wniesioną częścią, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. 2. Zbycie ekspektatywy odrębnej własności lokalu obejmuje również wniesiony wkład budowlany lub jego część i staje się skuteczne z chwilą złożenia deklaracji członkowskiej przez nabywcę lub nabywców. Przepisy art. 23 stosuje się odpowiednio. 3. Umowa zbycia ekspektatywy odrębnej własności lokalu powinna być zawarta w formie aktu notarialnego."}
{"id":"2001_539_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903). 2. Lokalem mieszkalnym w rozumieniu ustawy jest również pracownia twórcy przeznaczona do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki. 3. Domem jednorodzinnym w rozumieniu ustawy jest również samodzielna część domu bliźniaczego lub szeregowego przeznaczona przede wszystkim do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Do domów jednorodzinnych stosuje się przepisy ustawy dotyczące lokali."}
{"id":"2001_539_20","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Umowa o budowę lokalu ulega rozwiązaniu w wyniku jej wypowiedzenia przez członka spółdzielni lub spółdzielnię. 2. Spółdzielnia może wypowiedzieć umowę o budowę lokalu, gdy członek spółdzielni lub jego następca prawny, z przyczyn leżących po jego stronie, nie dotrzymał tych warunków umowy określonych w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 5, bez których dalsza realizacja zadania inwestycyjnego lub ustanowienie odrębnej własności lokali wzniesionych w ramach wspólnie realizowanego zadania inwestycyjnego byłoby poważnie utrudnione. 3. Wypowiedzenie może nastąpić na 3 miesiące naprzód na koniec kwartału kalendarzowego, chyba że strony postanowią inaczej."}
{"id":"2001_539_21","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Spółdzielnia ustanawia na rzecz członka odrębną własność lokalu najpóźniej w terminie 3 miesięcy po jego wybudowaniu, a jeżeli na podstawie odrębnych przepisów jest wymagane pozwolenie na użytkowanie - najpóźniej w terminie 3 miesięcy od uzyskania takiego pozwolenia. Na żądanie członka spółdzielnia ustanawia takie prawo w chwili, gdy ze względu na stan realizacji inwestycji możliwe jest przestrzenne oznaczenie lokalu. 2. Ustanowienie odrębnej własności lokalu może nastąpić na rzecz małżonków albo osób wskazanych przez członka spółdzielni, które wspólnie z nim ubiegają się o ustanowienie takiego prawa."}
{"id":"2001_539_22","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Umowa o ustanowienie odrębnej własności lokali może być zawarta przez spółdzielnię łącznie ze wszystkimi członkami, którzy ubiegają się o ustanowienie takiego prawa wraz ze związanymi z nim udziałami w nieruchomości. W takim wypadku wysokość udziałów w nieruchomości wspólnej określa ta umowa. 2. Nieruchomość, z której wyodrębnia się własność lokali, może być zabudowana również więcej niż jednym budynkiem, stosownie do postanowień umowy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_539_23","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Jeżeli prawo odrębnej własności lokalu należy do kilku osób, członkiem spółdzielni może być tylko jedna z nich, chyba że przysługuje ono wspólnie małżonkom. W wypadku zgłoszenia się kilku uprawnionych, stosuje się odpowiednio art. 15 ust. 4 zdanie drugie i trzecie. 2. Spółdzielnia nie może odmówić przyjęcia w poczet członków niebędącego jej członkiem właściciela lokalu podlegającego przepisom ustawy, w tym także nabywcy prawa odrębnej własności lokalu, spadkobiercy, zapisobiercy i licytanta, z zastrzeżeniem przepisu art. 3 ust. 3."}
{"id":"2001_539_24","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Właściciel lokalu niebędący członkiem spółdzielni może zaskarżyć do sądu uchwałę walnego zgromadzenia spółdzielni w takim zakresie, w jakim dotyczy ona jego prawa odrębnej własności lokalu. Przepisy art. 42 ustawy - Prawo spółdzielcze stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_539_25","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Większość właścicieli lokali w budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości, obliczana według liczby lokali, może podjąć uchwałę, że w zakresie ich praw i obowiązków będą miały zastosowanie przepisy ustawy o własności lokali. Do podjęcia uchwały stosuje się odpowiednio przepisy art. 31 i 32 ustawy o własności lokali. 2. Większość będących członkami spółdzielni właścicieli lokali w budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości może podjąć uchwałę o utworzeniu nowej spółdzielni stosując odpowiednio przepisy o podziale spółdzielni, z wyjątkiem art. 108 § 1 ustawy - Prawo spółdzielcze. 3. Uchwała, o której mowa w ust. 1, nie narusza przysługujących członkom spółdzielni, spółdzielczych praw do lokali."}
{"id":"2001_539_26","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Jeżeli w określonym budynku lub budynkach została wyodrębniona własność wszystkich lokali, a żaden z właścicieli nie jest członkiem spółdzielni, po ustaniu członkostwa ostatniego właściciela stosuje się przepisy ustawy o własności lokali. 2. Do rozliczeń między właścicielami, o których mowa w ust. 1, a spółdzielnią stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego o zniesieniu współwłasności."}
{"id":"2001_539_27","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o własności lokali, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Zarząd nieruchomościami wspólnymi stanowiącymi współwłasność spółdzielni jest wykonywany przez spółdzielnię jak zarząd powierzony, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali, choćby właściciele lokali nie byli członkami spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 26. Przepisów ustawy o własności lokali o zarządzie nieruchomością wspólną nie stosuje się, z wyjątkiem art. 18 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i ust. 1a, które stosuje się odpowiednio. 3. Przepisów ustawy o własności lokali o wspólnocie mieszkaniowej i zebraniu właścicieli nie stosuje się. 4. Uchwałę, o której mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali, podejmuje rada nadzorcza spółdzielni na wniosek większości właścicieli zamieszkujących w budynku lub budynkach obliczanej według wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_539_28","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157, Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665 i Nr 73, poz. 852) w art. 17 po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale spółdzielni.\"."}
{"id":"2001_539_29","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399, Nr 60, poz. 636, Nr 77, poz. 874 i Nr 99, poz. 1151) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Byłemu członkowi nie przysługuje prawo do funduszu zasobowego oraz do innego majątku spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 125 5a.\"; 2) w art. 108 1 wyrazy \"większością 2\/3 głosów\" zastępuje się wyrazami \"zwykłą większością głosów\"; 3) po art. 108 dodaje się art. 108a w brzmieniu: \"Art. 108a. 1. Członkowie spółdzielni, których prawa i obowiązki majątkowe są związane z wyodrębnioną organizacyjnie jednostką spółdzielni albo z częścią majątku spółdzielni, która nadaje się do takiego wyodrębnienia, mogą na podstawie uchwały podjętej większością głosów tych członków wystąpić do zarządu spółdzielni z żądaniem zwołania walnego zgromadzenia w celu podjęcia uchwały o podziale spółdzielni w ten sposób, że z tej jednostki organizacyjnej albo części majątku zostanie utworzona nowa spółdzielnia. W zakresie reprezentacji tych członków stosuje się odpowiednio przepisy o zakładaniu spółdzielni. 2. Zarząd spółdzielni jest obowiązany niezwłocznie przygotować dokumenty niezbędne do podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podziale oraz udostępnić je członkom żądającym podziału. 3.Walne zgromadzenie może podjąć uchwałę odmawiającą podziału tylko ze względu na ważne interesy gospodarcze dotychczasowej spółdzielni lub istotne interesy jej członków. 4. W razie podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały odmawiającej podziału spółdzielni albo uchwały o podziale naruszającej istotne interesy członków występujących z żądaniem podziału członkowie, którzy wystąpili z takim żądaniem, mogą w terminie sześciu tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia wystąpić do sądu o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale. 5. Przepis 4 stosuje się odpowiednio w razie nierozpatrzenia przez walne zgromadzenie zgłoszonego przez członków żądania w terminie trzech miesięcy od dnia jego doręczenia. 6. W razie podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podziale niezawierającej wszystkich składników treści tej uchwały określonych w art. 108 2, członkowie zgłaszający żądanie podziału mogą wystąpić do zarządu spółdzielni z żądaniem zwołania walnego zgromadzenia w celu podjęcia uzupełniającej uchwały o podziale. Przepisy 4 i 5 stosuje się odpowiednio. 7. Przepisy 2-6 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy z żądaniem podziału występuje organ spółdzielni powołany do reprezentowania członków, których prawa i obowiązki majątkowe są związane z wyodrębnioną organizacyjnie jednostką spółdzielni. 8. Uchwała walnego zgromadzenia o podziale spółdzielni zawierająca wszystkie składniki treści określone w art. 108 2 oraz prawomocne orzeczenie sądu zastępujące taką uchwałę stanowią podstawę do dokonania stosownych wpisów w rejestrze i w księdze wieczystej.\"; 4) w art. 125: a) 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Pozostały majątek zostaje przeznaczony na cele określone w uchwale ostatniego walnego zgromadzenia.\", b) po 5 dodaje się 5a i 5b w brzmieniu: \"5a. Jeżeli zgodnie z uchwałą, o której mowa w 5, pozostały majątek ma być w całości lub części podzielony między członków, w podziale tym uwzględnia się byłych członków, którym do chwili przejścia albo postawienia spółdzielni w stan likwidacji nie wypłacono wszystkich udziałów. 5b. Przepisu 5a nie stosuje się do spółdzielni mieszkaniowych.\"; 5) art. 204, 205 i 207 skreśla się; 6) w art. 208: a) skreśla się § 1, 2 i 4, b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Wartość środków trwałych i innych finansowanych bezpośrednio z funduszu udziałowego lub wkładów budowlanych, o których mowa w art. 213 § 1, nie zwiększa funduszu zasobowego; umorzenie wartości tych środków trwałych obciąża odpowiednio fundusz udziałowy lub wkłady budowlane.\"; 7) art. 209-212 skreśla się; 8) w art. 213: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"mieszkaniowego lub\" oraz po wyrazie \"spółdzielcze\" dodaje się wyraz \"własnościowe\", b) skreśla się § 2-4; 9) w art. 215: a) w § 1 i 2 po wyrazie \"Spółdzielcze\" dodaje się wyraz \"własnościowe\", b) w § 2, 3 i 5 po użytym w różnych przypadkach wyrazie \"spółdzielcze\" dodaje się użyty w odpowiednich przypadkach wyraz \"własnościowe\"; 10) w art. 216 w § 1 i 2 oraz w art. 217 w § 3 po użytym w różnych przypadkach wyrazie \"spółdzielcze\" dodaje się użyty w odpowiednich przypadkach wyraz \"własnościowe\"; 11) art. 218-222 skreśla się; 12) w art. 226: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Członek jest obowiązany uczestniczyć w kosztach budowy, eksploatacji i utrzymania nieruchomości spółdzielczych, działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez wniesienie wkładu budowlanego na zasadach określonych w umowie i statucie, w wysokości odpowiadającej całości kosztów budowy przypadających na jego lokal oraz przez uiszczanie opłat związanych z używaniem lokalu.\", b) skreśla się § 2; 13) w art. 229 skreśla się § 3; 14) w art. 232 skreśla się § 1-3; 15) art. 234 i 236 skreśla się; 16) w art. 237 skreśla się wyraz \"małe\"; 17) w art. 238 skreśla się § 1; 18) art. 239 skreśla się."}
{"id":"2001_539_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Członkiem spółdzielni może być osoba fizyczna, choćby nie miała zdolności do czynności prawnych lub miała ograniczoną zdolność do czynności prawnych. 2. Członkami spółdzielni mogą być oboje małżonkowie, choćby spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego albo prawo odrębnej własności lokalu przysługiwało tylko jednemu z nich. 3. Członkiem spółdzielni może być osoba prawna, o ile statut nie stanowi inaczej, jednakże takiej osobie nie przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego."}
{"id":"2001_539_30","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703 i Nr 70, poz. 816) w art. 27a wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 1: a) w lit. c) wyrazy \"przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu\" zastępuje się wyrazami \"przeniesienia przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz członka własności lokalu mieszkalnego\", b) lit. g) otrzymuje brzmienie: \"g) remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zajmowanego na podstawie tytułu prawnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów,\"; 2) w ust. 3 w pkt 3 w lit. a) oraz w ust. 6 w pkt 1 po wyrazach \"fundusz remontowy\" dodaje się wyrazy \"spółdzielni mieszkaniowej lub\"."}
{"id":"2001_539_31","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 2 lipca 1994r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67 i Nr 83, poz. 946) w art. 42 w ust. 5a po wyrazach \"Prawa spółdzielczego\" dodaje się wyrazy \"oraz prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia ... o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_539_32","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1121, z 1999 r. Nr 108, poz. 1226 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 50, poz. 581 i Nr 62, poz. 734) w art. 8 w ust. 2 w pkt 2 dodaje się na końcu wyrazy \"albo prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego,\"."}
{"id":"2001_539_33","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 27) w art. 10 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 3 wyrazy \"przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu z lokatorskiego na własnościowe\" zastępuje się wyrazami \"przeniesienia przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz członka prawa własności lokalu mieszkalnego\"; 2) w pkt 5 wyrazy \"o przekształcenie prawa do lokalu na własnościowe\" zastępuje się wyrazami \"o przeniesienie przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz członka prawa własności lokalu mieszkalnego\"."}
{"id":"2001_539_34","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 5 czerwca 1997 r. o kasach oszczędnościowo-budowlanych i wspieraniu przez państwo oszczędzania na cele mieszkaniowe (Dz.U. Nr 85, poz. 538) w art. 8 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 2) otrzymuje brzmienie: \"2) uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu lub domu jednorodzinnego,\"; 2) pkt 5) otrzymuje brzmienie: \"5) wniesienie przez członka spółdzielni mieszkaniowej wpłat przeznaczonych na przeniesienie przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz członka prawa własności lokalu mieszkalnego.\". Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_539_35","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Spółdzielnia mieszkaniowa, która w dniu 5 grudnia 1990 r. była posiadaczem gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, gminy, osoby prawnej innej niż Skarb Państwa, gmina albo związek międzygminny lub osoby fizycznej oraz przed tym dniem wybudowała sama lub wybudowali jej poprzednicy prawni na podstawie pozwolenia na budowę lub pozwolenia na użytkowanie, budynki lub inne urządzenia trwale związane z gruntem, może żądać, aby właściciel zajętej na ten cel działki budowlanej przeniósł na nią jej własność za wynagrodzeniem. Przepis art. 4 pkt 3a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli właścicielem działek budowlanych, o których mowa w ust. 1, jest Skarb Państwa lub gmina, zamiast przeniesienia własności tych działek na rzecz spółdzielni, działki te mogą być oddane spółdzielni mieszkaniowej w użytkowanie wieczyste. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości uzgodnionej pomiędzy spółdzielnią mieszkaniową a właścicielem działki budowlanej. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie doszło, wynagrodzenie to ustala się w wysokości równej wartości rynkowej tej działki. 4. Jeżeli nieruchomość, o której mowa w ust. 1, posiada nieuregulowany stan prawny w rozumieniu art. 113 ust. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, spółdzielnia mieszkaniowa nabywa własność tej nieruchomości przez zasiedzenie, jeżeli spełnia kryteria wymagane w ust. 1. Przepis art. 511 Kodeksu postępowania cywilnego, w zakresie zobowiązującym do wskazania we wniosku o wszczęcie postępowania zainteresowanych w sprawie, nie stosuje się. 5. Jeżeli spółdzielnia mieszkaniowa nie wystąpiła z żądaniem przeniesienia na nią własności działek budowlanych, o których mowa w ust. 1, nabycia przez spółdzielnię mieszkaniową własności tych działek za wynagrodzeniem, ustalonym zgodnie z ust. 3, mogą żądać ich właściciele."}
{"id":"2001_539_36","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Ustanowienie odrębnej własności lokali położonych w budynkach usytuowanych na gruntach, o których mowa w art. 35 ust. 1, może nastąpić po nabyciu przez spółdzielnię mieszkaniową własności lub prawa użytkowania wieczystego działek budowlanych, na których wybudowano te budynki."}
{"id":"2001_539_37","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Po wejściu w życie ustawy spółdzielnia mieszkaniowa nie może ustanawiać spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych, spółdzielczych praw do lokali użytkowych, w tym garaży, ani praw do miejsc postojowych w wielostanowiskowych lokalach garażowych."}
{"id":"2001_539_38","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Do istniejących w dniu wejścia w życie ustawy spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych, spółdzielczych praw do lokali użytkowych, w tym garaży, oraz praw do miejsc postojowych w wielostanowiskowych lokalach garażowych, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, a w zakresie w niej nieuregulowanym przepisy art. 208 § 3, art. 213 § 1, art. 215-217, art. 223-231 i art. 238 § 3 ustawy - Prawo spółdzielcze."}
{"id":"2001_539_39","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, w tym spółdzielcze prawo do garażu, spółdzielnia mieszkaniowa jest zobowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego: 1) spłaty wszelkich długów związanych z tym lokalem, 2) spłaty przypadającej na jego lokal części innych zobowiązań spółdzielni związanych z budową, a w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami. 2. Koszty zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, oraz koszty założenia księgi wieczystej dla lokalu i wpisu do księgi wieczystej obciążają członka spółdzielni, na rzecz którego spółdzielnia dokonuje przeniesienia własności lokalu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do najemców pracowni istniejących w dniu wejścia w życie ustawy, wykorzystywanych przez twórcę do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki, a także do najemców garaży lub lokali o innym przeznaczeniu, jeżeli nakłady na budowę takiego lokalu, garażu lub pracowni w pełnym zakresie poniósł najemca choćby nawet nie był członkiem spółdzielni lub ponieśli je jego poprzednicy prawni. 4. Na pisemne żądanie członka spółdzielni mieszkaniowej, któremu przysługuje prawo do miejsca postojowego w wielostanowiskowym garażu, spółdzielnia jest zobowiązana przenieść na tego członka ułamkowy udział we współwłasności tego garażu, przy zachowaniu zasady, że udziały przypadające na każde miejsce postojowe są równe. 5. Koszty ustanowienia odrębnej własności wielostanowiskowego garażu stanowiącego współwłasność członków, o których mowa w ust. 4, pokrywają w odpowiednich ułamkowych częściach ci członkowie, zgodnie z przepisami ust. 2."}
{"id":"2001_539_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze lokatorskie prawa do lokali mieszkalnych, są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. 2. Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. 3. Członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w kosztach budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych i w innych zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową zgodnie z postanowieniami statutu. Od chwili wydania im lokali uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2. 4. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych oraz w innych kosztach zarządu tymi nieruchomościami na takich samych zasadach jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu, w części nie pokrytej pożytkami i innymi dochodami z tych nieruchomości. 5. Członkowie spółdzielni są również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię. Właściciele lokali niebędący członkami mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią. 6. Opłaty, o których mowa w ust. 1-5, wnosi się co miesiąc z góry do 10 dnia miesiąca. Statut spółdzielni może określać inny termin wnoszenia opłat, nie krótszy jednak niż ustawowy. Spółdzielnia jest obowiązana na żądanie członka lub niebędącego członkiem właściciela lokalu przedstawić kalkulację wysokości opłat. 7. O zmianie wysokości opłat spółdzielnia jest obowiązana zawiadomić osoby, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, co najmniej 14 dni przed upływem terminu do wnoszenia opłat, ale nie później niż ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego ten termin. Zmiana wysokości opłat wymaga uzasadnienia na piśmie. 8. Członkowie spółdzielni mogą kwestionować zasadność zmiany wysokości opłat w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym, o którym mowa w art. 32 i art. 33 2 ustawy - Prawo spółdzielcze, a po jego wyczerpaniu - na drodze sądowej. Właściciele niebędący członkami spółdzielni mogą kwestionować zasadność zmiany wysokości opłat bezpośrednio na drodze sądowej. Wystąpienie na drogę postępowania wewnątrzspółdzielczego lub sądowego nie zwalnia wymienionych osób z obowiązku wnoszenia opłat w zmienionej wysokości."}
{"id":"2001_539_40","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Spółdzielnia pozostaje właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości i użytkownikiem lub współużytkownikiem wieczystym gruntu w takim zakresie, w jakim nie narusza to przysługującej członkom odrębnej własności lokali lub praw z nią związanych. W szczególności mieniem spółdzielni pozostają: 1) nieruchomości służące prowadzeniu przez spółdzielnię działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej, społecznej, oświatowokulturalnej, administracyjnej i innej, zabudowane budynkami i innymi urządzeniami, 2) nieruchomości zabudowane urządzeniami infrastruktury technicznej, w tym urządzeniami i sieciami technicznego uzbrojenia terenu związanymi z funkcjonowaniem budynków lub osiedli, z zastrzeżeniem art. 49 Kodeksu cywilnego, 3) nieruchomości niezabudowane."}
{"id":"2001_539_41","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Niezwłocznie po wejściu ustawy w życie spółdzielnia jest obowiązana: 1) wystąpić z wnioskiem do właściwego organu w sprawie scalania lub podziału nieruchomości, jeżeli jest to niezbędne do wydzielenia nieruchomości pozostających w całości własnością spółdzielni, o których mowa w art. 40, 2) podjąć czynności związane z rozgraniczeniem oraz połączeniem nieruchomości, a także ewidencją gruntów i budynków, jeżeli bez tych czynności oznaczenie przedmiotu odrębnej własności lokali położonych w obrębie nieruchomości innych niż te, o których mowa w art. 35, byłoby niemożliwe, albo działka wydzielona pod budynkiem lub budynkami nie spełniałaby wymogów przewidzianych dla działek budowlanych. 2. Podział nieruchomości może nastąpić niezależnie od istnienia i ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 95 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio. 3. Jednakże podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają bezpośredniego dostępu do drogi publicznej w rozumieniu przepisu art. 93 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. 4. Koszty związane ze scaleniem i podziałem nieruchomości oraz z czynnościami związanymi z rozgraniczeniem nieruchomości oraz ewidencją gruntów i budynków, w tym również uzasadnione koszty prac geodezyjnych, ponosi Skarb Państwa. Jednakże gdy spółdzielnia nie wystąpi z wnioskiem lub nie podejmie czynności w terminie 10 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie, koszty te ponosi spółdzielnia."}
{"id":"2001_539_42","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. W okresie 12 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie spółdzielnia mieszkaniowa określi przedmiot odrębnej własności wszystkich lokali mieszkalnych i lokali o innym przeznaczeniu we wszystkich nieruchomościach, z wyjątkiem tych, o których mowa w art. 40. 2. Określenie przedmiotu odrębnej własności lokali, w poszczególnych nieruchomościach, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie uchwał zarządu spółdzielni, sporządzonych w formie pisemnej pod rygorem nieważności. 3. Uchwała, o której mowa w ust. 2, powinna określać: 1) oznaczenie nieruchomości obejmującej budynek lub budynki, w których ustanawia się odrębną własność lokali, 2) rodzaj, położenie i powierzchnię lokali oraz pomieszczeń do nich przynależnych, 3) wielkość udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej związanych z odrębną własnością każdego lokalu, 4) oznaczenie osób, którym zgodnie z przepisami ustawy, przysługuje prawo żądania przeniesienia na nich własności poszczególnych lokali, w tym osób którym przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, stanowiącego w dniu wejścia w życie ustawy własność spółdzielni, 5) przypadający na każdy lokal stan zadłużenia z tytułu: a) kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami, b) dokonanego na podstawie odrębnych przepisów, przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek wraz z oprocentowaniem tych odsetek. 4. Do określenia wielkości udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej dla każdego lokalu, dokonywanego w uchwale zarządu spółdzielni mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 3 ust. 3 i 6 ustawy o własności lokali. 5. Uchwały, o których mowa w ust. 2, od dnia wejścia w życie, stanowią podstawę oznaczania lokali i przypadających na każdy lokal udziałów w nieruchomości wspólnej przy zawieraniu umów o ustanowieniu odrębnej własności lokali na rzecz członków spółdzielni lub spółdzielni mieszkaniowej oraz o przeniesieniu własności tych lokali przez spółdzielnię na rzecz członków spółdzielni lub innych osób."}
{"id":"2001_539_43","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Projekty uchwał, o których mowa w art. 42 ust. 2, zarząd spółdzielni wykłada na co najmniej 30 dni do wglądu w lokalu swojej siedziby, po pisemnym, wysłanym z co najmniej 10 dniowym wyprzedzeniem, powiadomieniu o terminie i miejscu wyłożenia uchwały do wglądu tych osób, których uchwała dotyczy i którym, zgodnie z przepisami ustawy, przysługuje prawo żądania przeniesienia na nich własności poszczególnych lokali. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą w terminie 14 dni po upływie okresu wyłożenia uchwały do wglądu, przedstawić zarządowi spółdzielni wnioski dotyczące zmian tej uchwały. 3. Zarząd spółdzielni obowiązany jest rozpatrzyć wnioski, o których mowa w ust. 2, najpóźniej w ciągu miesiąca od upływu terminu ich składania i najdalej w ciągu 14 dni od ich rozpatrzenia odpowiednio skorygować projekt i podjąć uchwałę o treści uwzględniającej dokonane korekty. 4. O wynikach rozpatrzenia wniosków, o których mowa w ust. 2, oraz o treści zmian projektu uchwały, do którego wnioski zgłoszono, zarząd spółdzielni, w ciągu 14 dni od podjęcia skorygowanej uchwały, powiadamia na piśmie osoby, które zgłaszały wnioski, podając jednocześnie odpowiednie uzasadnienie nieuwzględnienia w całości lub w części wniosków zgłoszonych przez te osoby. 5. Osoby, o których mowa w ust. 2, i których uchwała dotyczy, a których wniosków nie uwzględniono, mogą zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z prawem lub jeśli rażąco narusza ona ich interesy. Przyczyną stwierdzenia nieważności uchwały nie może być niepodjęcie przez osoby zainteresowane wysłanych przez zarząd spółdzielni powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 4. 6. Uchwała wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia dokonania korekty projektu uchwały, o której mowa w ust. 3, chyba że zostanie zaskarżona do sądu na podstawie przepisu ust. 5. W razie zaskarżenia uchwały do sądu bieg terminów przewidzianych ustawą do dokonania czynności uzależnionych od jej treści rozpoczyna się z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu."}
{"id":"2001_539_44","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Z chwilą ustanowienia odrębnej własności lokali w nieruchomościach stanowiących własność spółdzielni mieszkaniowych, hipoteki obciążające te nieruchomości w dniu wejścia w życie ustawy wygasają. 2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, spółdzielnia mieszkaniowa obciąży inną nieruchomość stanowiącą jej własność hipoteką, w celu zabezpieczenia wierzytelności poprzednio zabezpieczonej hipoteką, która wygasła. W razie braku takiej nieruchomości Skarb Państwa staje się z mocy prawa poręczycielem wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, która wygasła. Do poręczenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego o umowie poręczenia. 3. Wierzytelność spółdzielni w stosunku do właścicieli lokali należna od nich z tytułu przypadającej im do spłaty części kredytów zaciągniętych przez spółdzielnię mieszkaniową może zostać zabezpieczona hipoteką na lokalach stanowiących własność tych osób, pod warunkiem, że lokal nie jest obciążony hipoteką z innych tytułów. 4. Jeżeli ustanowienie odrębnej własności lokali następuje jednocześnie na rzecz wszystkich członków spółdzielni, hipoteka obciążająca nieruchomość stanowiącą własność spółdzielni mieszkaniowej obciąża wszystkie odrębne lokale. Wierzyciel, któremu przysługuje powstała na tej podstawie hipoteka łączna, obowiązany jest dokonać jej podziału między właścicieli odrębnych lokali, stosownie do ich udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnych."}
{"id":"2001_539_45","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Z chwilą zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu, do którego członkowi przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, w tym spółdzielcze prawo do garażu, hipoteki ustanowione na tych ograniczonych prawach rzeczowych obciążają nieruchomości powstałe w wyniku zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu. 2. Wierzyciel, którego wierzytelność, w dniu zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu była zabezpieczona hipoteką na ograniczonym prawie rzeczowym, może dochodzić zaspokojenia z lokalu stanowiącego odrębną własność, powstałą w wyniku zawarcia tej umowy. 3. Z chwilą założenia księgi wieczystej dla lokalu stanowiącego przedmiot odrębnej własności, księgę wieczystą prowadzoną dla ograniczonego prawa rzeczowego zamyka się, a hipoteki wpisane w tej księdze przenosi się do księgi wieczystej założonej dla lokalu stanowiącego przedmiot odrębnej własności."}
{"id":"2001_539_46","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. W wypadku przeniesienia własności lokalu, do którego przed dniem wejścia ustawy w życie przysługiwało nabywcy spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, wpłata różnicy, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3, nie może przekraczać kwoty stanowiącej równowartość 3% aktualnej wartości rynkowej prawa własności lokalu. 2. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, określa się na podstawie przepisów działu IV, rozdziału 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. 3. Wpłaty różnicy, o której mowa w ust. 1, przeznacza się na spłatę podlegającego odprowadzeniu do budżetu państwa umorzenia kredytu obciążającego dany lokal oraz w pozostałej części na uzupełnienie funduszu remontowego spółdzielni. 4. Jeżeli właściciele lokali nie podjęli uchwały, o której mowa w art. 25 ust. 1, od członka będącego właścicielem lokalu, niezależnie od jego obowiązków w zakresie pokrywania kosztów zarządu nieruchomością wspólną, spółdzielnia może żądać wpłat na fundusz remontowy, o którym mowa w art. 6 ust. 3."}
{"id":"2001_539_47","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Przepisy art. 12 i 46 stosuje się odpowiednio do najemców pracowni istniejących w dniu wejścia w życie ustawy i wykorzystywanych przez twórcę do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki, jeżeli najemcy nie spełniają warunku określonego w art. 39 ust. 3."}
{"id":"2001_539_48","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Przepisy art. 12 i 46 stosuje się odpowiednio do najemców mieszkań spółdzielczych, które były mieszkaniami zakładowymi przedsiębiorstw państwowych, państwowych osób prawnych lub państwowych jednostek organizacyjnych. 2. Jeżeli spółdzielnia nabyła budynek nieodpłatnie, najemcy są zwolnieni od wpłaty wkładu mieszkaniowego. 3. Jeżeli spółdzielnia nabyła budynek odpłatnie, najemcy pokrywają wkład mieszkaniowy określony przez zarząd spółdzielni, w wysokości uzależnionej od powierzchni użytkowej zajmowanego mieszkania oraz uwzględniającej cenę nabycia budynku."}
{"id":"2001_539_49","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Jeżeli przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie spółdzielnia nie podejmie czynności, o których mowa w art. 41 i 42, a nie toczy się postępowanie sądowe w trybie art. 43 ust. 5, sąd na wniosek członka spółdzielni mieszkaniowej, któremu zgodnie z przepisami ustawy przysługuje, z zastrzeżeniem art. 36, prawo żądania przeniesienia na niego własności lokalu należącego przed tym dniem do spółdzielni, orzeknie o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, na zasadach określonych w art. 39-43. 2. Postępowanie toczy się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o zniesieniu współwłasności, z wyjątkiem art. 625. Koszty sądowe postępowania ponosi spółdzielnia."}
{"id":"2001_539_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej eksploatacją i utrzymaniem, a w części przekraczającej te wydatki przypadają właścicielom lokali proporcjonalnie do ich udziałów w nieruchomości wspólnej. 2. Pożytki i inne przychody z własnej działalności gospodarczej spółdzielnia może przeznaczyć w szczególności na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej."}
{"id":"2001_539_50","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Minister Sprawiedliwości dostosuje do ustawy rozporządzenie z dnia 12 kwietnia 1991 r. w sprawie taksy notarialnej (Dz.U. Nr 33, poz. 146, z 1992 r. Nr 21, poz. 89 i Nr 54, poz. 265, z 1994 r. Nr 130, poz. 654 i z 1997 r. Nr 47, poz. 313) zachowując dla umów dotyczących prawa odrębnej własności lokalu lub domu jednorodzinnego, które podlegają przepisom ustawy, wysokość taksy notarialnej obowiązującą dotychczas dla umów odnoszących się do własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego i prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej."}
{"id":"2001_539_51","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W okresie postępowania związanego z podziałem spółdzielni mieszkaniowej przeniesienie własności rzeczy i innych praw majątkowych jest wolne od podatków oraz opłat sądowych, z wyłączeniem opłat kancelaryjnych, jeżeli żądanie, o którym mowa w art. 108a 1 ustawy - Prawo spółdzielcze, zostanie zgłoszone zarządowi spółdzielni najpóźniej w ciągu 12 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie."}
{"id":"2001_539_52","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Do istniejących w dniu wejścia ustawy w życie praw do domów jednorodzinnych i lokali mieszkalnych budowanych w celu przeniesienia ich własności na rzecz członków stosuje się przepisy art. 232 § 4, art. 233, art. 235 i art. 237ustawy - Prawo spółdzielcze, do czasu przeniesienia własności na rzecz członka spółdzielni."}
{"id":"2001_539_53","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Członek spółdzielni, który w dniu wejścia ustawy w życie zamieszkuje w mieszkaniu rotacyjnym należącym do tej spółdzielni, staje się z tym dniem najemcą tego mieszkania w rozumieniu przepisów ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, a jeżeli przed tym dniem wniósł wymagany wkład mieszkaniowy - staje się osobą uprawnioną do spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Przepis ust. 1 nie narusza praw nabytych członka spółdzielni do zawarcia umowy w sprawie ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa innego lokalu mieszkalnego lub prawa odrębnej własności takiego lokalu."}
{"id":"2001_539_54","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Spółdzielnie istniejące w dniu wejścia ustawy w życie dokonają zmian swoich statutów stosownie do wymagań niniejszej ustawy i w trybie przewidzianym w ustawie - Prawo spółdzielcze. Zgłoszenia do rejestru tych zmian spółdzielnie dokonają najpóźniej w ciągu 9 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie. 2. Do czasu zarejestrowania zmian statutów postanowienia dotychczasowych statutów pozostają w mocy. Jednakże w razie sprzeczności między nimi a przepisami niniejszej ustawy stosuje się przepisy tej ustawy."}
{"id":"2001_539_55","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. g), ust. 3 pkt 3 lit. a) oraz ust. 6 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 30, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej dokonanych od dnia 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2001_539_6","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Różnica między kosztami a przychodami gospodarki zasobami mieszkaniowymi spółdzielni zwiększa odpowiednio koszty lub przychody tej gospodarki w roku następnym. 2. Umorzenie środków trwałych, finansowanych bezpośrednio z funduszu zasobowego oraz z funduszu wkładów mieszkaniowych, obciąża odpowiednio te fundusze. 3. Spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni."}
{"id":"2001_539_7","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Po wygaśnięciu tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego członek oraz zamieszkujące w tym lokalu osoby, które prawa swoje od niego wywodzą, są obowiązani do opróżnienia lokalu. Na spółdzielni nie ciąży obowiązek dostarczenia innego lokalu. 2. Statut powinien przewidywać termin, nie krótszy niż 3 miesiące, do opróżnienia lokalu po wygaśnięciu tytułu prawnego do tego lokalu. 3. Spółdzielnia współpracuje z organami samorządowymi i rządowymi oraz instytucjami i organizacjami, które mogą ułatwić uzyskanie innego mieszkania przez osoby wymienione w ust. 1, a w szczególności ułatwia im uzyskanie potrzebnych informacji oraz bezzwłocznie dokonuje rozliczenia zobowiązań i wypłaty należności. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w wypadku wygaśnięcia tytułu prawnego do korzystania z lokalu o innym przeznaczeniu, o ile umowa nie stanowi inaczej."}
{"id":"2001_539_8","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. W sprawach nieuregulowanych w ustawie, prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące w szczególności: 1) zawierania umów w sprawie budowy lokali, 2) zawierania z członkami, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, umów o przeniesienie własności lokali, 3) wnoszenia, ustalania i waloryzacji wkładu mieszkaniowego i budowlanego, 4) rozliczeń z tytułu dodatkowego wyposażenia lokalu, 5) uprawnień członka spółdzielni do zamiany lokalu, określają postanowienia statutu. Rozdział 2 Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego"}
{"id":"2001_539_9","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Przez umowę o spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania przez czas nieoznaczony, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. 2. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione w budynku stanowiącym własność lub współwłasność spółdzielni. 3. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. 4. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą zawarcia umowy między członkiem a spółdzielnią. Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej. 5. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może należeć do jednej osoby albo do małżonków. 6. Do ochrony spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności. 7. Wynajęcie lub oddanie w bezpłatne używanie całego lokalu mieszkalnego wymaga zgody spółdzielni. Spółdzielnia nie może odmówić wyrażenia takiej zgody bez uzasadnionej przyczyny. 8. Jeżeli spółdzielnia, na mocy jednostronnej czynności prawnej, ustanowiła dla siebie odrębną własność lokalu mieszkalnego, przeniesienie własności lokalu mieszkalnego może nastąpić wyłącznie na rzecz członka, któremu przysługuje spółdzielcze prawo do tego lokalu."}
{"id":"2001_579_1","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz.U. Nr 50, poz. 580) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Rejestr prowadzi wchodzące w skład Ministerstwa Sprawiedliwości \"Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego\", zwane dalej \"biurem informacyjnym.\"; 2) skreśla się art. 27."}
{"id":"2001_579_2","title":"Ustawa z dnia 25 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 22 czerwca 2001 r."}
{"id":"2001_580_1","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100 oraz z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 40 dodaje się art. 40a-40h w brzmieniu: \"Art. 40a. l. W rozliczeniach należności za nabyty olej napędowy (SWW 0242-2) podatnicy podatku rolnego prowadzący działalność rolniczą będący właścicielami co najmniej jednego ciągnika rolniczego, zwani dalej \"podatnikami podatku rolnego\", mogą stosować bony paliwowe. 2. Bon paliwowy jest prawnym środkiem płatniczym do nabywania oleju napędowego uprawniającym sprzedawcę tego oleju do zwiększenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2, o kwotę odpowiadającą wartości nominalnej bonu paliwowego, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 40 g. Przepisy art. 19 ust. 3 pkt 1 i ust. 3b stosuje się odpowiednio. 3. Za ciągnik rolniczy, o którym mowa w ust. 1, uważa się pojazd silnikowy skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych."}
{"id":"2001_580_2","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 93, poz. 1027 i Nr 110, poz. 1167) w art. 6 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) udzielania zamówień na bony paliwowe, o których mowa w art. 40a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943, Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905, Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596, Nr 95, poz. 1100 oraz z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107).\"."}
{"id":"2001_580_3","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462) w załączniku nr 1 w części III po poz. 9 dodaje się poz. 9a i poz. 9b w brzmieniu: \"9a informacje dotyczące technologii wytwarzania bonów paliwowych, o których mowa w art. 40a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943, Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905, Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596, Nr 95, poz. 1100 oraz z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107), 9b. system zabezpieczenia bonów paliwowych w wytwórni drukującej te bony.\"."}
{"id":"2001_580_4","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r."}
{"id":"2001_580_40b","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40b. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powierza wykonanie bonów paliwowych wyłącznie wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo wytworzenia i przechowywania tych bonów. Wytwórca bonów paliwowych może je zbywać tylko ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz wydawać bankom spółdzielczym określonym w akcie wykonawczym wydanym na podstawie art. 40c ust. 6. 2. Koszty wykonania bonów paliwowych są finansowane z budżetu państwa. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzory bonów paliwowych oraz ich wartość nominalną. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw finansów publicznych określając wzory bonów paliwowych uwzględni rodzaje i sposób zabezpieczenia utrudniające fałszowanie bonów."}
{"id":"2001_580_40c","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40c. 1. Bony paliwowe są wydawane podatnikom podatku rolnego przez banki spółdzielcze, z zachowaniem warunków określonych w art. 40d i 40e. 2. Bankom spółdzielczym przysługuje prowizja od każdego wydanego bonu paliwowego w wysokości 0,4% wartości nominalnej bonu. 3. Koszty prowizji, o której mowa w ust. 2, są finansowane z budżetu państwa. 4. Banki spółdzielcze sporządzają miesięczne sprawozdanie dotyczące ilości odebranych zaświadczeń i wartości wydanych bonów paliwowych. Sprawozdanie jest przesyłane do właściwych miejscowo izb skarbowych w terminie do dnia 10 każdego miesiąca. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób dystrybucji bonów paliwowych od wytwórcy do banków spółdzielczych. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia, banki spółdzielcze właściwe do wydawania bonów paliwowych na terenie poszczególnych gmin oraz szczegółowy zakres sprawozdania, o którym mowa w ust. 4. 7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw finansów publicznych określając właściwość banków spółdzielczych uwzględni miejsce zamieszkania (adres) podatnika podatku rolnego uprawnionego do otrzymania bonu paliwowego."}
{"id":"2001_580_40d","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40d. 1. Banki spółdzielcze wydają bony paliwowe za okresy półroczne w terminach do 31 stycznia i do 31 lipca danego półrocza, na podstawie zaświadczenia, zwanego dalej \"zaświadczeniem\", wydanego przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), podatnikowi podatku rolnego. 2. Organy wydające zaświadczenia są obowiązane do prowadzenia ewidencji wydanych zaświadczeń z uwzględnieniem wartości, jakiej dotyczą, i przesyłania miesięcznego sprawozdania zawierającego te dane do właściwych miejscowo izb skarbowych w terminie do dnia 10 każdego miesiąca. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_580_40e","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40e. 1. Zaświadczenie wydaje się na pisemny wniosek podatnika podatku rolnego. 2. Zaświadczenie powinno zawierać: 1 ) oznaczenie organu wydającego zaświadczenie, 2) imię i nazwisko (lub nazwę) podatnika podatku rolnego oraz jego adres, 3) numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL podatnika podatku rolnego, 4) numer dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość podatnika podatku rolnego, datę wydania tego dokumentu oraz nazwę organu, który wydał dokument, jeżeli osoba uprawniona do otrzymania zaświadczenia jest osobą fizyczną, 5) potwierdzenie posiadania ciągnika rolniczego, o którym mowa w art. 40a ust. 1, 6) określenie wartości bonów paliwowych, które mogą być wydane przez bank spółdzielczy podatnikowi podatku rolnego przedstawiającego zaświadczenie, 7) określenie półrocza, którego zaświadczenie dotyczy, 8) podpis z pieczątką imienną osoby wystawiającej zaświadczenie oraz pieczęć okrągłą organu wystawiającego zaświadczenie. 3. Zaświadczenie nie może być wydane, jeżeli wnioskodawca ma zaległości podatkowe w podatku rolnym. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, oraz zaświadczenie nie podlegają opłacie skarbowej. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_580_40f","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40f. 1. Maksymalna wartość bonów paliwowych, należnych podatnikowi za okres półroczny, określa się jako iloczyn powierzchni użytków rolnych w gospodarstwie rolnym oraz kwoty podatku akcyzowego od oleju napędowego o zawartości siarki powyżej 0,05% do 0,2% włącznie. 2. Do obliczenia wartości bonów paliwowych, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się: 1) powierzchnię użytków rolnych określoną w ewidencji gruntów rolnych według stanu na pierwszy dzień półrocza, którego zaświadczenie dotyczy, z wyłączeniem gruntów klasy VIRZ i VIPsZ gruntów zajętych na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza oraz użytków rolnych, na których zaprzestano produkcji rolnej w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, 2) stawkę podatku akcyzowego od oleju napędowego o zawartości siarki powyżej 0,05% do 0,2% włącznie obowiązującą w pierwszym dniu półrocza, którego zaświadczenie dotyczy. 3. Wartość bonu paliwowego, o której mowa w ust. 1, jest zaokrąglana do pełnych dziesiątek złotych, przy czym końcówki o wartości poniżej 5 złotych pomija się, a końcówki o wartości 5 złotych i wyższej zaokrągla się do 10 złotych. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, w każdym roku wartość bonów paliwowych przypadających na 1 ha użytków rolnych, uwzględniając założenia ustawy budżetowej na dany rok oraz obowiązującą stawkę podatku akcyzowego od oleju napędowego o zawartości siarki powyżej 0,05% do 0,2% włącznie."}
{"id":"2001_580_40g","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40g. 1. Sprzedawca oleju napędowego jest obowiązany do skasowania bonu paliwowego otrzymanego od nabywcy tego oleju bezpośrednio po dokonaniu sprzedaży. 2. Skasowanie bonu paliwowego następuje przez przystawienie na bonie paliwowym pieczęci kasującej, pieczątki sprzedawcy oraz przedziurkowanie bonu. 3. Sprzedawca oleju napędowego jest obowiązany przechowywać skasowane bony paliwowe przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło skasowanie bonu paliwowego. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór pieczęci kasującej bon paliwowy. 5.Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględni warunki techniczne wynikające ze wzoru bonu paliwowego, tak aby jego skasowanie było ostateczne. 6. Nieskasowanie lub nieprawidłowe skasowanie bonu nie daje sprzedawcy uprawnień, o których mowa w art. 40a, ust. 2."}
{"id":"2001_580_40h","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40h. 1. Przerobione, podrobione lub budzące wątpliwości co do autentyczności bony paliwowe podlegają zatrzymaniu przez sprzedawcę oleju napędowego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania przy zatrzymaniu bonów paliwowych, o których mowa w ust. 1.\"; 2) po art. 40h dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: \"Rozdział 4a. Przepisy karne skarbowe"}
{"id":"2001_580_40i","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 40i. §1. Kto podrabia albo przerabia bon paliwowy albo upoważnienie do odbioru bonów, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. §2. Kto w celu popełnienia przestępstwa skarbowego określonego w § 1 uzyskuje lub przysposabia środki, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. §3. Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe określone w § 2 sprawca, który odstąpił od jego dokonania, w szczególności zniszczył uzyskane lub przysposobione środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości. §4. W wypadku mniejszej wagi sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.\"."}
{"id":"2001_610_1","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2, 5 i 6, w art. 31 w ust. 3, w art. 37 w ust. 3 oraz w art. 38 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\" oraz w art. 28 w ust. 2 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"; 2) po art. 2 dodaje się art. 2{1} w brzmieniu: \"Art. 2{1}. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) najbliższa okolica punktu sprzedaży napojów alkoholowych - obszar mierzony od granicy obiektu, zamknięty trwałą przeszkodą o charakterze faktycznym, taką jak krawędź jezdni, zabudowa, która ze względu na swój charakter uniemożliwia dostęp oraz kontakt wzrokowy i głosowy, mur bez przejść oraz ciek wodny bez bliskich przepraw, 2) promocja napojów alkoholowych - publiczną degustację napojów alkoholowych, rozdawanie rekwizytów związanych z napojami alkoholowymi, organizowanie premiowanej sprzedaży napojów alkoholowych, a także inne formy publicznego zachęcania do nabywania napojów alkoholowych z wyłączeniem konkursów opartych na zakupie napojów alkoholowych, 3) reklama napojów alkoholowych - publiczne rozpowszechnianie znaków towarowych napojów alkoholowych lub symboli graficznych z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych przedsiębiorców produkujących napoje alkoholowe, nieróżniących się od nazw i symboli graficznych napojów alkoholowych, służące popularyzowaniu znaków towarowych napojów alkoholowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy przedsiębiorcami zajmującymi się produkcją, obrotem hurtowym i handlem napojami alkoholowymi, 4) sponsorowanie - bezpośrednie lub pośrednie finansowanie lub współfinansowanie działalności osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej dla upowszechniania, utrwalania lub podniesienia renomy nazwy, producenta lub dystrybutora, znaku towarowego lub inne oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorcę, jego działalność, towar lub usługę, 5) informowanie o sponsorowaniu - prezentowanie informacji zawierającej nazwę sponsora lub jego znak towarowy w związku ze sponsorowaniem, 6) wydzielone stoisko - miejsce ekspozycji napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży, w którym sprzedawca prowadzi bezpośrednią sprzedaż napojów alkoholowych, za ladą wydzielającą to miejsce od pozostałej części punktu; w przypadku punktów prowadzących sprzedaż samoobsługową wydzielonym stoiskiem jest oddzielony od pozostałych ciąg handlowy lub lada zamknięte własną kasą fiskalną rejestrującą prowadzoną sprzedaż; w wydzielonym stoisku nie powinny być sprzedawane inne towary niż napoje alkoholowe, 7) obrót hurtowy napojami alkoholowymi - zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.\"; 3) w art. 3 w ust. 3 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych w art. 13{1} i 15 ustawy oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego.\"; 4) w art. 4{1}: a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych w art. 13{1} i 15 ustawy oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego.\", b) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W celu realizacji programu zarząd gminy może powołać pełnomocnika.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zarządy gmin powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w zakresie określonym w ust. 1 oraz podejmujące czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego.\", d) w ust. 5 po wyrazach \"rada gminy\" dodaje się wyrazy \"w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych\"; 5) w art. 5 wyrazy \"Minister Oświaty i Wychowania\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania\"; 6) w art. 6 wyrazy \"Ministrowie: Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, a także Oświaty i Wychowania\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia oraz minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, a także minister właściwy do spraw oświaty i wychowania\"; 7) w art. 7 wyrazy \"Ministrowie: Kultury i Sztuki oraz Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Przewodniczący Komitetu do Spraw Radia i Telewizji \"Polskie Radio i Telewizja\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, jednostki publicznej radiofonii i telewizji\"; 8) art. 9 i 9{1} otrzymują brzmienie: \"Art. 9. 1. Obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki. 2. Obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. 3. Organ, o którym mowa w ust. 2, wydaje zezwolenie na obrót hurtowy przedsiębiorcom posiadającym siedziby na terenie województwa. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj dokumentów wymaganych przy składaniu wniosków o wydanie zezwoleń na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, wzory wniosków oraz wzory informacji o sprzedaży napojów alkoholowych. \"Art. 9{1}. 1. Zezwolenia, o których mowa w art. 9 w ust. 1 i 2, wydaje się oddzielnie na obrót hurtowy następującymi rodzajami napojów alkoholowych: 1) o zawartości do 4,5% alkoholu oraz na piwo, 2) o zawartości powyżej 4,5% do 18% alkoholu, z wyjątkiem piwa, 3) o zawartości powyżej 18% alkoholu. 2. Zezwolenia na obrót hurtowy wydaje się na czas oznaczony: 1) napojami alkoholowymi, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 - nie dłuższy niż 2 lata, 2) napojami alkoholowymi, o których mowa w ust. 1 pkt 3 - nie dłuższy niż rok. 3. Dla zezwoleń, o których mowa w ust. 1 pkt 3, określa się limit w wysokości minimum 500 tys. litrów 100% alkoholu rocznie. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w odniesieniu do przedsiębiorców zaopatrujących statki, pociągi i samoloty. Maksymalny limit dla tych przedsiębiorców określa się w wysokości 2 tys. litrów 100% alkoholu rocznie.\"; 9) dodaje się art. 9{2} - 9{6} w brzmieniu: \"Art. 9{2} . 1. Za wydanie zezwoleń oraz decyzji wprowadzających w zezwoleniach dodatkowe miejsca działalności gospodarczej pobierane są opłaty. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, wnoszone są na rachunek organu zezwalającego. 3. Opłaty za wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 9{1} ust. 1 pkt 1 i 2, ustala się w wysokości odpowiadającej równowartości 1 000 euro, ustalonej w dniu dokonywania opłaty według kursu kupna walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. 4. Opłatę, o której mowa w ust. 3, podwyższa się o: 1) 50% w przypadku przedsiębiorców, których wartość sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 25 000 euro, ustaloną przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia 31 grudnia tego roku, 2) 100% w przypadku przedsiębiorców, których wartość sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 50 000 euro, ustaloną przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia 31 grudnia tego roku, 3) 200% w przypadku przedsiębiorców, których wartość sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 100 000 euro, ustaloną przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia 31 grudnia tego roku, 4) 300% w przypadku przedsiębiorców, których wartość sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 200 000 euro, ustaloną przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia 31 grudnia tego roku. 5. Opłata, o której mowa w ust. 4, wnoszona jest wraz z pisemnym oświadczeniem o wartości sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w roku poprzednim. 6. Opłatę za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 9{1} w ust. 1 pkt 3, ustala się w wysokości równowartości 10 500 euro za 500 tys. litrów 100% alkoholu, ustalonej według kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu dokonywania opłaty. 7. Opłatę, o której mowa w ust. 6, dla przedsiębiorców zaopatrujących statki, pociągi i samoloty ustala się stosownie do deklarowanego obrotu (nie więcej niż 2 tys. litrów 100% alkoholu rocznie). 8. Opłata za wydanie decyzji wprowadzającej dodatkowe miejsca działalności gospodarczej w stosunku do wymienionych w wydanych zezwoleniach, o których mowa w art. 9{1} ust. 1, wynosi 50% stawki określonej dla zezwolenia."}
{"id":"2001_610_2","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 roku o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335, Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 356 i 358 i Nr 73, poz. 852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16b w ust. 1 w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"z wyjątkiem piwa, którego reklama jest dozwolona z zastrzeżeniem art. 13{1} ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...)\"; 2) w art. 17 ust. 6 wyrazy \"art. 16b ust. 1 pkt 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 16b ust. 1 pkt 1 i 2, z zastrzeżeniem art. 13{1} ust. 5 i 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi\"."}
{"id":"2001_610_3","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43) w załączniku w części IV skreśla się pkt 16."}
{"id":"2001_610_4","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 4. 1. Zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi udzielone przez Ministra Gospodarki przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pozostają w mocy do czasu upływu terminu ich ważności. 2. Do spraw o wydanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy mają zastosowanie przepisy tej ustawy."}
{"id":"2001_610_5","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 5. 1. Rada gminy podejmuje uchwałę o rozwiązaniu dotychczasowej gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych w ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Zarząd gminy podejmie uchwałę o powołaniu gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie uchwały rady gminy w sprawie rozwiązania dotychczasowej gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych."}
{"id":"2001_610_6","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 13 lit. b) i pkt 14 - w zakresie art. 13{1} ust. 1-3 i 5-10 oraz pkt 29, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, 2) art. 1 pkt 14 - w zakresie art. 13{1} ust. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 3) art. 1 pkt 31, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_610_9","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 9{6}. Sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, prowadzi się w wyodrębnionych punktach sprzedaży, którymi są: 1) sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych, 2) wydzielone stoiska w innych placówkach handlowych.\"; 10) w art. 11 skreśla się ust. 3; 11) w art. 11{1}: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, pobiera się corocznie w wysokości odpowiadającej: 1) równowartości 125 euro, ustalonej przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia wydania zezwolenia, za każdy rok objęty zezwoleniem na sprzedaż napojów zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa, 2) równowartości 125 euro, ustalonej przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia wydania zezwolenia, za każdy rok objęty zezwoleniem na sprzedaż napojów zawierających powyżej 4,5% do 18% alkoholu (z wyjątkiem piwa), 3) równowartości 500 euro, ustalonej przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia wydania zezwolenia, za każdy rok objęty zezwoleniem na sprzedaż napojów zawierających powyżej 18% alkoholu.\", b) w ust. 3: - w pkt 1 wyraz \"ECU\" zastępuje się wyrazem \"euro\", - w pkt 2 wyraz \"ECU\" zastępuje się wyrazem \"euro\", - dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu: \"3) o 300% w przypadku punktów sprzedaży, których wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 60 000 euro, ustaloną przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia 31 grudnia tego roku, 4) o 500% w przypadku punktów sprzedaży, których wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych w roku poprzednim przekroczyła równowartość 100 000 euro, ustaloną przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z dnia 31 grudnia tego roku.\"; 12) w art. 12: a) w ust. 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy \"jak i w miejscu sprzedaży\", b) w ust. 3 po wyrazach \"poza miejscem sprzedaży\" dodaje się wyrazy \"jak i w miejscu sprzedaży\"; 13) w art. 13: a) w ust. 2 po wyrazie \"sprzedaży\" dodaje się wyrazy \"i podawania\", b) skreśla się ust. 3; 14) po art. 13 dodaje się art. 13{1} w brzmieniu: \"Art. 13{1}. 1. Zabrania się reklamy i promocji na obszarze kraju napojów alkoholowych, z wyjątkiem piwa, którego reklama i promocja jest dozwolona, pod warunkiem iż nie jest kierowana do młoletnich lub prowadzona poprzez budowanie skojarzeń z: 1) atrakcyjnością seksualną, 2) relaksem lub wypoczynkiem, 3) sportem, 4) nauką, pracą lub sukcesem zawodowym, 5) zdrowiem lub sukcesem życiowym. 2. Reklama i promocja piwa, o której mowa w ust. 1 nie może być prowadzona: 1) w telewizji, radiu, kinie i teatrze między godziną 600 a 2300, 2) na kasetach wideo i innych nośnikach, 3) w prasie młodzieżowej i dziecięcej, 4) na okładkach dzienników i czasopism, 5) na słupach, tablicach oraz innych stałych i ruchomych powierzchniach wykorzystywanych do reklamy, 6) przy udziale małoletnich, 3. Zabrania się reklamy, promocji produktów i usług, których nazwa, znak towarowy, kształt graficzny lub opakowanie wykorzystuje podobieństwo lub jest tożsame z oznaczeniem napoju alkoholowego lub innym symbolem obiektywnie odnoszącym się do napoju alkoholowego. 4. Zabrania się reklamy i promocji przedsiębiorców oraz innych podmiotów, które w swoim wizerunku reklamowym wykorzystują nazwę, znak towarowy, kształt graficzny lub opakowanie związane z napojem alkoholowym, jego producentem lub dystrybutorem. 5. Zabrania się informowania o sponsorowaniu przez producentów i dystrybutorów napojów zawierających do 18% alkoholu imprez sportowych, koncertów muzycznych oraz innym imprez masowych w jakikolwiek inny sposób, niż poprzez umieszczanie na zaproszeniu, bilecie, plakacie lub tablicy informacyjnej związanej z określoną imprezą nazwy lub znaku towarowego producenta lub dystrybutora, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Informowanie, o którym mowa w ust. 5 może być prowadzone w radiu i telewizji pod warunkiem, iż będzie ograniczone wyłącznie do podania nazwy producenta lub dystrybutora napojów zawierających do 18% alkoholu, a informacja ta nie będzie prezentowana w telewizji przez osobę fizyczną lub z wykorzystaniem wizerunku postaci ludzkiej. 7. Zabrania się informowania o, innym niż określone w ust. 5, sponsorowaniu przez producentów i dystrybutorów napojów zawierających do 18% alkoholu oraz informowania o sponsorowaniu przez producentów i dystrybutorów napojów zawierających powyżej 18% alkoholu. 8. Zakaz określony w ust. 1 dotyczy również wydawnictw promocyjnoreklamowych przekazywanych przez producentów, dystrybutorów lub handlowców napojów alkoholowych klientom detalicznym. 9. Zakazy określone w ust. 1-8 nie obejmują reklamy i promocji napojów alkoholowych prowadzonej wewnątrz pomieszczeń hurtowni lub punktów prowadzących wyłącznie sprzedaż napojów alkoholowych oraz wewnątrz punktów prowadzących sprzedaż napojów alkoholowych do spożycia w miejscu sprzedaży. 10. Zakazy określone w ust. 1-8 dotyczą osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, które uczestniczą w prowadzeniu reklamy w charakterze zleceniodawcy, zleceniobiorcy i realizatora niezależnie od sposobu i formy jej prezentacji.\"; 15) w art. 14: a) w ust. 1 w pkt 4 wyraz \"krajowej\" zastępuje się wyrazem \"publicznej\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zabrania się spożywania napojów alkoholowych na ulicach, placach i w parkach, z wyjątkiem miejsc przeznaczonych do ich spożycia na miejscu, w punktach sprzedaży tych napojów.\", c) w ust. 5 po wyrazach \"za zezwoleniem\" dodaje się wyrazy \"i tylko w miejscach do tego wyznaczonych\", d) w ust. 7 wyrazy \"Minister Komunikacji oraz Minister-Kierownik Urzędu Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw gospodarki morskiej\"; 16) w art. 15 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W przypadku wątpliwości co do pełnoletności nabywcy sprzedający lub podający napoje alkoholowe uprawniony jest do żądania okazania dokumentu stwierdzającego wiek nabywcy.\"; 17) w art. 16: a) w ust. 3 wyrazy \"przepadkowi z mocy prawa\" zastępuje się wyrazami \"przekazaniu do depozytu\", b) w ust. 4 wyrazy \"Ministrowie Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 18) w art. 18: a) w ust. 4 wyrazy \"Ministra Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw wewnętrznych\", b) w ust. 6 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) orzeczenia wobec przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo wobec osoby odpowiedzialnej za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej objętej zezwoleniem.\", c) w ust. 7 wyrazy \"właściwej komisji rady gminy\" zastąpić wyrazami \"gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych.\"; 19) w art. 18{1} po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Przedsiębiorcom, których działalność polega na organizacji przyjęć, zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych mogą być wydawane na okres do dwóch lat. Do zezwoleń tych nie stosuje się przepisów art. 18 ust. 2 i 5 oraz ust. 8 pkt 1 i 3. 5. Opłata za zezwolenia, o których mowa w ust. 4, wnoszona jest do kasy gminy przed wydaniem zezwolenia, w wysokości zgodnej z ustaloną w art. 11{1} ust. 2 i 3.\"; 20) art. 18{2} otrzymuje brzmienie: \"Art. 18{2}. Dochody z opłat za wydane na podstawie art. 18 lub art. 18{1} zezwolenia oraz dochody z opłat określonych w art. 11{1} wykorzystywane będą na realizację gminnych programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych i nie mogą być przeznaczane na inne cele.\"; 21) po art. 18{2} dodaje się art. 18{3} w brzmieniu: \"Art. 18{3}. Do zezwoleń, o których mowa w art. 9, 18 i 18{1}, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193), o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.\"; 22) w art. 33 w ust. 2 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrami Sprawiedliwości oraz Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw zdrowia\"; 23) w art. 40: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby w stanie nietrzeźwości, które swoim zachowaniem dają powód do zgorszenia w miejscu publicznym lub w zakładzie pracy, znajdują się w okolicznościach zagrażających ich życiu lub zdrowiu albo zagrażają życiu lub zdrowiu innych osób, mogą zostać doprowadzone do izby wytrzeźwień, zakładu opieki zdrowotnej lub innej właściwej placówki utworzonej lub wskazanej przez jednostkę samorządu terytorialnego albo do miejsca zamieszkania lub pobytu.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3c w brzmieniu: \"3a. Osobie doprowadzonej do izby wytrzeźwień, jednostki Policji, zakładu opieki zdrowotnej lub innej właściwej placówki utworzonej lub wskazanej przez jednostkę samorządu terytorialnego w warunkach, o których mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do sądu. W zażaleniu osoba doprowadzona lub zatrzymana może domagać się zbadania zasadności i legalności doprowadzenia, jak również decyzji o zatrzymaniu oraz prawidłowości ich wykonania. 3b. Zażalenie przekazuje się sądowi rejonowemu miejsca doprowadzenia lub zatrzymania w terminie 7 dni od daty doprowadzenia bądź zatrzymania. Do rozpoznania zażalenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego. 3c. W przypadku stwierdzenia bezzasadności lub nielegalności doprowadzenia lub zatrzymania albo poważnych nieprawidłowości związanych z ich wykonywaniem sąd rejonowy zawiadamia o tym prokuratora i organy przełożone nad organami, które dokonały doprowadzenia bądź zatrzymania.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. O umieszczeniu w izbie wytrzeźwień zawiadamia się niezłocznie: 1) w przypadku małoletnich - ich rodziców lub opiekunów oraz sąd opiekuńczy, 2) w przypadku innych osób - na ich żądanie, wskazane przez nich osoby.\"; 24) w art. 41: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Pieniądze, przedmioty wartościowe i napoje alkoholowe znajdujące się przy osobach, o których mowa w art. 40 ust. 1 zatrzymuje się w depozycie.\"; 25) art. 42 otrzymuje brzmienie: \"Art. 42. 1. Wobec osób przyjętych do izb wytrzeźwień, które stwarzają zagrożenie dla życia lub zdrowia własnego lub innej osoby, niszczą przedmioty znajdujące się w ich otoczeniu, może być zastosowany przymus bezpośredni, polegający na przytrzymywaniu lub unieruchomieniu. 2. Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z użyciem siły fizycznej. 3. Unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa. 4. Przymus bezpośredni może trwać tylko do czasu ustania przyczyn jego zastosowania. 5. Za doprowadzenie i pobyt w izbie wytrzeźwień lub jednostce Policji pobierane są opłaty. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb doprowadzania i przyjmowania osób, o których mowa w art. 40, do izb wytrzeźwień, jednostek Policji, innych placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz zwalniania z tych izb, jednostek i placówek, a także organizację izb wytrzeźwień oraz innych placówek, z uwzględnieniem wymagań dotyczących kwalifikacji pracowników i warunków technicznych pomieszczeń, zakres opieki zdrowotnej nad doprowadzonymi tam osobami oraz maksymalną wysokość opłat związanych z pobytem w izbie wytrzeźwień, innej placówce utworzonej lub wskazanej przez jednostkę samorządu terytorialnego lub w jednostce Policji.\"; 26) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. 1. Kto sprzedaje lub podaje napoje alkoholowe w wypadkach, kiedy jest to zabronione albo bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom, podlega grzywnie. 2. Tej samej karze podlega kierownik zakładu handlowego lub gastronomicznego, który nie dopełnia obowiązku nadzoru i przez to dopuszcza do popełnienia w tym zakładzie przestępstwa określonego w ust. 1. 3. W razie popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 albo 2 można orzec przepadek napojów alkoholowych, chociażby nie były własnością sprawcy, można także orzec zakaz prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży lub podawaniu napojów alkoholowych. 4. Orzekanie w sprawach o przestępstwa określone w ust. 1 i 2 następuje na podstawie przepisów o postępowaniu karnym.\"; 27) dodaje się art. 43{1} w brzmieniu: \"Art. 43{1}. 1. Kto spożywa napoje alkoholowe wbrew zakazom określonym w art. 14 ust. 1 i 2a-6 albo nabywa lub spożywa napoje alkoholowe w miejscach nielegalnej sprzedaży, albo spożywa napoje alkoholowe przyniesione przez siebie lub inną osobę w miejscach wyznaczonych do ich sprzedaży lub podawania, podlega karze grzywny. 2. Usiłowanie wykroczenia określonego w ust. 1 jest karalne. 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 można orzec przepadek napojów alkoholowych, chociażby nie były własnością sprawcy.\"; 28) w art. 45{1} wyrazy \"art. 44 i art. 45\" zastępuje się wyrazami \"art. 43{1}45\"; 29) w art. 45{2} ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto wbrew postanowieniom zawartym w art. 13{1} prowadzi reklamę lub promocję napojów alkoholowych lub informuje o sponsorowaniu imprezy masowej, z zastrzeżeniem art. 13{1} ust. 5 i 6, podlega grzywnie od 10 000 do 500 000 złotych.\"; 30) w art. 45{3} po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W razie popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 można orzec przepadek napojów alkoholowych, chociażby nie były własnością sprawcy, można także orzec zakaz prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na hurtowym obrocie napojami alkoholowymi.\"; 31) w art. 46 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Napojem alkoholowym w rozumieniu niniejszej ustawy jest produkt przeznaczony do spożycia zawierający alkohol etylowy w stężeniu przekraczającym 0,5%.\"; 32) w art. 47 w ust. 2 wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrami: Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych oraz Pracy, Płac i Spraw Socjalnych\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw pracy\"."}
{"id":"2001_610_9","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 9{3}. 1. Opłaty, o których mowa w art. 9{2} ust. 1, mogą być wykorzystane przez zarządy województw wyłącznie na finansowanie zadań określonych w art. 4 ust. 1. 2. Zarządy województw mogą zlecać, w drodze porozumień, jednostkom samorządu powiatowego zadania z zakresu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przekazywać środki finansowe na ich realizację."}
{"id":"2001_610_9","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 9{5}. 1. Zezwolenia, o których mowa w art. 9{1} ust. 1, cofa się w przypadku: 1) nieprzestrzegania warunków określonych w art. 9{4}, 2) wprowadzenia do obrotu napojów alkoholowych pochodzących z nielegalnych źródeł, 3) powtarzającego się zakłócania porządku publicznego w miejscu obrotu, 4) popełnienia przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez osobę odpowiedzialną za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie, 5) przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 9{2} ust. 5, 6) orzeczenia wobec przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo wobec osoby odpowiedzialnej za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej objętej zezwoleniem. 2. Zezwolenia, o których mowa w art. 9{1} ust. 1, wygasają w przypadku: 1) likwidacji przedsiębiorstwa lub zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia hurtowego obrotu napojami alkoholowymi, 2) utraty warunków wymaganych do uzyskania zezwolenia, 3) upływu terminu ważności zezwolenia, 4) zmiany przedsiębiorcy, któremu udzielono zezwolenia. 3. Na wniosek przedsiębiorcy, którego zezwolenie wygasło z przyczyn wymienionych w ust. 2, organ zezwalający może określić termin przeznaczony na wyprzedaż posiadanych zapasów napojów alkoholowych. Termin ten nie może być dłuższy niż 6 miesięcy od dnia wygaśnięcia zezwolenia. 4. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie, może wystąpić z wnioskiem o ponowne wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 9{1} ust. 1, nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o jego cofnięciu.\";"}
{"id":"2001_610_9","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 9{4}. Warunkiem prowadzenia działalności na podstawie zezwoleń, o których mowa w art. 9{1} ust. 1, jest: 1) przekazywanie organowi zezwalającemu informacji o wielkości sprzedaży napojów alkoholowych, 2) sprzedaż napojów alkoholowych, wymienionych w zezwoleniu, wyłącznie przedsiębiorcom posiadającym zezwolenie na obrót hurtowy tymi napojami lub zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, 3) prowadzenie obrotu hurtowego tylko napojami alkoholowymi oznaczonymi znakami skarbowymi akcyzy, o ile wymóg oznaczania tymi znakami wynika z innych przepisów, 4) zaopatrywanie się w napoje alkoholowe, wymienione w zezwoleniu, u producentów oraz u przedsiębiorców posiadających zezwolenie na obrót hurtowy tymi napojami, 5) posiadanie tytułu prawnego do korzystania ze stacjonarnego magazynu dostosowanego do przechowywania napojów alkoholowych, 6) niezaleganie przez przedsiębiorcę z realizacją ciążących na nim zobowiązań podatkowych oraz wynikających z ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, 7) wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym zezwoleniem tylko przez przedsiębiorcę w nim oznaczonego i wyłącznie w miejscach wymienionych w zezwoleniu, 8) zgłaszanie organowi zezwalającemu zmian stanu faktycznego i prawnego przedsiębiorcy, w stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany, 9) przestrzeganie innych warunków określonych przepisami prawa."}
{"id":"2001_627_1","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady ochrony środowiska oraz warunki korzystania z jego zasobów, z uwzględnieniem wymagań zrównoważonego rozwoju, a w szczególności: 1) zasady ustalania: a) warunków ochrony zasobów środowiska, b) warunków wprowadzania substancji lub energii do środowiska, c) kosztów korzystania ze środowiska, 2) udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie, 3) udział społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska, 4) obowiązki organów administracji, 5) odpowiedzialność i sankcje."}
{"id":"2001_627_10","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 10. Każdy w przypadkach określonych w ustawie ma prawo do uczestniczenia w postępowaniu w sprawie wydania decyzji z zakresu ochrony środowiska lub przyjęcia projektu polityki, strategii, planu lub programu rozwoju i restrukturyzacji oraz projektu studium i planu zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"2001_627_100","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 100. 1. Przy planowaniu i realizacji przedsięwzięcia powinny być stosowane rozwiązania, które ograniczą zmianę stosunków wodnych do rozmiarów niezbędnych ze względu na specyfikę przedsięwzięcia. 2. Jeżeli konieczna jest czasowa zmiana stosunków wodnych, jest ona dopuszczalna wyłącznie w okresie niezbędnym. 3. Każdy, kto czasowo doprowadził do zmiany stosunków wodnych, jest obowiązany do podjęcia działań w celu ich przywrócenia, gdy zmiana ta przestanie być niezbędna. Dział IV Ochrona powierzchni ziemi"}
{"id":"2001_627_101","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 101. Ochrona powierzchni ziemi polega na zapewnieniu jak najlepszej jej jakości, w szczególności poprzez: 1) racjonalne gospodarowanie, 2) zachowanie wartości przyrodniczych, 3) zachowanie możliwości produkcyjnego wykorzystania, 4) ograniczanie zmian naturalnego ukształtowania, 5) utrzymanie jakości gleby i ziemi powyżej lub co najmniej na poziomie wymaganych standardów, 6) doprowadzenie jakości gleby i ziemi co najmniej do wymaganych standardów, gdy nie są one dotrzymane, 7) zachowanie wartości kulturowych, z uwzględnieniem archeologicznych dóbr kultury."}
{"id":"2001_627_102","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 102. 1. Władający powierzchnią ziemi, na której występuje zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu, jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2-5, do przeprowadzenia ich rekultywacji. 2. Jeżeli władający powierzchnią ziemi wykaże, iż zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu, dokonane po dniu objęcia przez niego władania, spowodował inny wskazany podmiot, to obowiązek rekultywacji spoczywa na tym podmiocie. 3. Jeżeli zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie terenu odbyło się za zgodą lub wiedzą władającego powierzchnią ziemi, jest on obowiązany do ich rekultywacji solidarnie ze sprawcą. 4. Starosta dokonuje rekultywacji, jeżeli: 1) podmiot, który spowodował zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu, nie dysponuje prawami do powierzchni ziemi, pozwalającymi na jej przeprowadzenie, lub 2) nie można wszcząć postępowania egzekucyjnego dotyczącego obowiązku rekultywacji albo egzekucja okazała się bezskuteczna, lub 3) zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu nastąpiło w wyniku klęski żywiołowej. 5. Starosta dokonuje rekultywacji także wówczas, gdy z uwagi na zagrożenie życia lub zdrowia ludzi lub możliwość zaistnienia nieodwracalnych szkód w środowisku konieczne jest natychmiastowe jej dokonanie. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, koszty rekultywacji ponosi podmiot, który spowodował zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, koszty rekultywacji ponosi władający powierzchnią ziemi; przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 8. Obowiązek poniesienia kosztów rekultywacji, ich wysokość oraz sposób uiszczenia określa, w drodze decyzji, starosta. 9. Do należności z tytułu obowiązku uiszczenia kosztów, o których mowa w ust. 68, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują staroście."}
{"id":"2001_627_103","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 103. 1. Rekultywacja w związku z niekorzystnym przekształceniem naturalnego ukształtowania terenu polega na jego przywróceniu do stanu poprzedniego. 2. Rekultywacja zanieczyszczonej gleby lub ziemi polega na ich przywróceniu do stanu wymaganego standardami jakości. 3. Standard jakości określa zawartość niektórych substancji w glebie albo ziemi, poniżej których żadna z funkcji pełnionych przez powierzchnię ziemi nie jest naruszona. 4. Funkcję pełnioną przez powierzchnię ziemi ocenia się na podstawie jej faktycznego zagospodarowania i wykorzystania gruntu, chyba że inna funkcja wynika z planu zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"2001_627_104","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 104. Gleba i ziemia używane do prac ziemnych, w tym używane do tego celu osady pochodzące z dna zbiorników powierzchniowych wód stojących lub wód płynących, nie mogą przekraczać standardów jakości, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 105."}
{"id":"2001_627_105","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 105. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia: 1) określi standardy jakości gleby, 2) może określić standardy jakości ziemi. 2. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1, zostaną uwzględnione: 1) grupy rodzajów gruntów - według kryterium ich funkcji aktualnej lub planowanej, 2) standardy jakości gleby lub ziemi jako zawartości niektórych substancji w glebie albo ziemi, zróżnicowane dla poszczególnych grup rodzajów gruntów oraz z uwagi na wodoprzepuszczalność i głębokość. 3. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone: 1) standardy jakości gleby albo ziemi, używanych do określonych prac ziemnych, w tym używanych do tego celu osadów pochodzących z dna zbiorników powierzchniowych wód stojących lub wód płynących, 2) referencyjne metodyki wykonywania badania jakości gleby lub ziemi, 3) referencyjne metodyki modelowania rozprzestrzeniania substancji w glebie i ziemi."}
{"id":"2001_627_106","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 106. 1. Obowiązany do rekultywacji powinien, z zastrzeżeniem art. 108, uzgodnić jej warunki z organem ochrony środowiska. 2. Uzgodnienie następuje w drodze decyzji określającej zakres, sposób i termin zakończenia rekultywacji. 3. We wniosku o uzgodnienie należy wskazać: 1) obszar wymagający rekultywacji, 2) funkcje pełnione przez wymagającą rekultywacji powierzchnię ziemi, 3) planowany zakres i sposób rekultywacji oraz termin jej zakończenia."}
{"id":"2001_627_107","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 107. 1. Na obszarze, na którym istnieje przekroczenie standardów jakości gleby lub ziemi, starosta może, w drodze decyzji, nałożyć na władający powierzchnią ziemi podmiot korzystający ze środowiska, obowiązany do rekultywacji, obowiązek prowadzenia pomiarów zawartości substancji w glebie lub ziemi. Podmiot obowiązany jest w tym przypadku przechowywać wyniki pomiarów przez 5 lat od zakończenia roku kalendarzowego, którego dotyczą. 2. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2001_627_108","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 108. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 102 ust. 4 i 5, starosta określa, w drodze decyzji, zakres, sposób oraz termin rozpoczęcia i zakończenia rekultywacji. 2. Władający powierzchnią ziemi obowiązany jest umożliwić prowadzenie rekultywacji z zachowaniem warunków określonych w decyzji, o której mowa w ust. 1. 3. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2001_627_109","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 109. 1. Oceny jakości gleby i ziemi oraz obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. 2. Starosta prowadzi okresowe badania jakości gleby i ziemi. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób prowadzenia badań, o których mowa w ust. 2. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) sposób wyboru punktów poboru próbek, 2) wymagana częstotliwość pobierania próbek. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, mogą zostać ustalone sposoby prezentacji wyników badań. 6. W przypadku stwierdzenia naruszenia standardów jakości gleby lub ziemi wojewódzki inspektor ochrony środowiska przekazuje staroście wyniki pomiarów."}
{"id":"2001_627_11","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 11. Decyzja wydana z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony środowiska jest nieważna."}
{"id":"2001_627_110","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 110. Starosta prowadzi, aktualizowany corocznie, rejestr zawierający informacje o terenach, na których stwierdzono przekroczenie standardów jakości gleby lub ziemi, z wyszczególnieniem obszarów, na których obowiązek rekultywacji obciąża starostę."}
{"id":"2001_627_111","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 111. 1. Kolejność realizowania przez starostę zadań w zakresie rekultywacji powierzchni ziemi określają powiatowe programy ochrony środowiska. 2. Starosta może przeprowadzić rekultywację powierzchni ziemi pomimo nieujęcia zadania w programie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli stwierdzi, iż nieprzeprowadzenie rekultywacji spowoduje pogorszenie stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenie życia lub zdrowia ludzi. Dział V Ochrona przed hałasem"}
{"id":"2001_627_112","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 112. Ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego środowiska, w szczególności poprzez: 1) utrzymanie poziomu hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym poziomie, 2) zmniejszanie poziomu hałasu co najmniej do dopuszczalnego, gdy nie jest on dotrzymany."}
{"id":"2001_627_113","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone: 1) zróżnicowane poziomy hałasu dla poszczególnych rodzajów terenów przeznaczonych: a) pod zabudowę mieszkaniową, b) pod szpitale i domy opieki społecznej, c) pod budynki związane ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, d) na cele uzdrowiskowe, e) na cele rekreacyjno-wypoczynkowe poza miastem, 2) poziomy hałasu z uwzględnieniem rodzaju obiektu lub działalności będącej źródłem hałasu, 3) poziomy hałasu dla pory dnia oraz pory nocy, 4) okresy, do których odnoszą się poziomy hałasu, jako czas odniesienia."}
{"id":"2001_627_114","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 114. 1. Przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego różnicując tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania, wskazuje się, które z nich należą do poszczególnych rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1. 2. Jeżeli teren może być zaliczony do kilku rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, uznaje się, że należy do terenu dla którego dopuszczalny poziom hałasu jest najniższy."}
{"id":"2001_627_115","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 115. W razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego organ administracji właściwy do wydania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu ocenia, na podstawie faktycznego zagospodarowania i wykorzystywania nieruchomości sąsiednich, czy teren, na którym planuje się przedsięwzięcie, należy do rodzajów terenu, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1; przepisy art. 114 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_627_116","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 116. 1. Rada powiatu, w drodze uchwały, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, ograniczy lub zakaże używania jednostek pływających lub niektórych ich rodzajów na określonych zbiornikach powierzchniowych wód stojących oraz wodach płynących, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia odpowiednich warunków akustycznych na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. 2. Na śródlądowych wodach żeglownych ograniczenia i zakazy wprowadza, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, zostaną ustalone: 1) nazwa lub inne określenie cieku lub zbiornika wodnego albo jego części, na których obowiązują ograniczenia lub zakazy, 2) rodzaje jednostek pływających, których dotyczą zakazy lub ograniczenia, które mogą być charakteryzowane poprzez: a) przeznaczenie jednostki, b) parametry techniczne, takie jak wielkość i rodzaj napędu, 3) zakazy i ograniczenia dotyczące używania jednostek odpowiednio w okresie roku, dni tygodnia lub doby. 4. Ograniczenia nie mogą dotyczyć jednostek pływających, których użycie jest konieczne do celów bezpieczeństwa publicznego lub do utrzymania cieków i zbiorników wodnych."}
{"id":"2001_627_117","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 117. 1. Oceny stanu akustycznego środowiska i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. 2. Oceny stanu akustycznego środowiska dokonuje się obowiązkowo dla: 1) aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, 2) terenów poza aglomeracjami, o których mowa w art. 179 ust. 1. 3. Powiatowy program ochrony środowiska może określać inne niż wymienione w ust. 2 tereny, dla których dokonywana będzie ocena stanu akustycznego środowiska."}
{"id":"2001_627_118","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 118. 1. Na potrzeby oceny stanu akustycznego środowiska, o której mowa w art. 117 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, starosta sporządza, co 5 lat, mapy akustyczne, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Sporządzając mapę akustyczną, starosta uwzględnia informacje wynikające z map akustycznych, o których mowa w art. 179 ust. 1. 3. Mapa, o której mowa w ust. 1, powinna składać się z części opisowej i części graficznej. 4. Część opisowa powinna zawierać w szczególności: 1) charakterystykę obszaru podlegającego ocenie, 2) identyfikację i charakterystykę źródeł hałasu, 3) uwarunkowania akustyczne wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 4) metody wykorzystane do dokonania oceny, 5) zestawienie wyników badań, 6) identyfikację terenów zagrożonych hałasem, 7) liczbę ludności zagrożonej hałasem, 8) analizę trendów zmian stanu akustycznego środowiska, 9) wnioski dotyczące działań w zakresie ochrony przed hałasem. 5. Część graficzna powinna zawierać w szczególności: 1) mapę charakteryzującą hałas emitowany z poszczególnych źródeł, 2) mapę stanu akustycznego środowiska, z zaznaczeniem terenów, na których występuje przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu, z odniesieniem do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 3) mapę terenów zagrożonych hałasem, 4) mapę przedstawiającą przewidywane rezultaty działań, o których mowa w ust. 4 pkt 9. 6. Przez teren zagrożony hałasem rozumie się teren, dla którego przekroczone są poziomy hałasu w stopniu wymagającym podjęcia przedsięwzięć ochronnych w pierwszej kolejności. 7. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wartości progowe poziomów hałasu, których przekroczenie powoduje zaliczenie obszaru, na którym poziom hałasu przekracza poziom dopuszczalny, do kategorii terenu zagrożonego hałasem. 8. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 7, zostaną ustalone: 1) wartości progowe poziomów hałasu na terenach przeznaczonych na cele, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, 2) wartości progowe poziomów hałasu z uwzględnieniem rodzaju obiektu lub działalności będącej źródłem hałasu, 3) wartości progowe poziomów hałasu dla pory dnia oraz pory nocy, 4) okresy, do których odnoszą się wartości progowe poziomów hałasu jako czas odniesienia."}
{"id":"2001_627_119","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 119. 1. Dla terenów, na których poziom hałasu przekracza poziom dopuszczalny, tworzy się programy działań, których celem jest dostosowanie poziomu hałasu do dopuszczalnego. 2. Dla terenów, o których mowa w art. 117 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, programy uchwala rada powiatu, a dla terenów, o których mowa w art. 117 ust. 2 pkt 2, programy określa, w drodze rozporządzenia, wojewoda. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakim powinien odpowiadać program ochrony środowiska przed hałasem. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) forma sporządzania programu, 2) niezbędne części składowe programu, 3) zakres zagadnień, które powinny zostać określone i ocenione w programie, 4) sposób ustalania harmonogramu planowanych działań dla poszczególnych terenów z wykorzystaniem wskaźników charakteryzujących wielkość przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu i liczbę mieszkańców na danym terenie."}
{"id":"2001_627_12","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 12. 1. Podmioty korzystające ze środowiska oraz organy ochrony środowiska są obowiązane, z zastrzeżeniem ust. 2, do stosowania metodyk referencyjnych, jeżeli metodyki takie zostały określone na podstawie ustaw. 2. Jeżeli na podstawie ustaw wprowadzono obowiązek korzystania z metodyki referencyjnej, dopuszczalne jest stosowanie innej metodyki pod warunkiem udowodnienia pełnej równoważności uzyskiwanych wyników. Dział III Polityka ekologiczna oraz programy ochrony środowiska"}
{"id":"2001_627_120","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 120. Starosta przekazuje, niezwłocznie po sporządzeniu, zarządowi województwa, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska oraz wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu mapy akustyczne, o których mowa w art. 118. Dział VI Ochrona przed polami elektromagnetycznymi"}
{"id":"2001_627_121","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 121. Ochrona przed polami elektromagnetycznymi polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu środowiska poprzez: 1) utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych poniżej dopuszczalnych lub co najmniej na tych poziomach, 2) zmniejszanie poziomów pól elektromagnetycznych co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane."}
{"id":"2001_627_122","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 122. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi w drodze rozporządzenia, dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposoby sprawdzania dotrzymania tych poziomów. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone: 1) zróżnicowane poziomy pól elektromagnetycznych dla: a) terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową, b) miejsc dostępnych dla ludności, 2) zakresy częstotliwości pól elektromagnetycznych, dla których określa się parametry fizyczne, charakteryzujące oddziaływanie pól elektromagnetycznych na środowisko, do których odnoszą się poziomy pól elektromagnetycznych, 3) dopuszczalne wartości parametrów fizycznych, o których mowa w pkt 2, dla poszczególnych zakresów częstotliwości, do których odnoszą się poziomy pól elektromagnetycznych. 3. Sposoby sprawdzania dotrzymania poziomów, o których mowa w ust. 1, określone zostaną przez wskazanie metod: 1) wykonywania pomiarów poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku dla poszczególnych zakresów częstotliwości, o których mowa w ust. 2, 2) wyznaczania poziomów pól elektromagnetycznych, jeżeli w środowisku występują pola elektromagnetyczne o częstotliwościach z różnych zakresów, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_627_123","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 123. 1. Oceny poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. 2. Wojewoda prowadzi okresowe badania kontrolne poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób prowadzenia badań, o których mowa w ust. 2. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) sposób wyboru punktów pomiarowych, 2) wymagana częstotliwość prowadzenia pomiarów. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, mogą zostać ustalone sposoby prezentacji wyników pomiarów."}
{"id":"2001_627_124","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 124. Wojewoda prowadzi, aktualizowany corocznie, rejestr zawierający informacje o terenach, na których stwierdzono przekroczenie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku, z wyszczególnieniem przekroczeń dotyczących: 1) terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową, 2) miejsc dostępnych dla ludności. Dział VII Ochrona kopalin"}
{"id":"2001_627_125","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 125. Złoża kopalin podlegają ochronie polegającej na racjonalnym gospodarowaniu ich zasobami oraz kompleksowym wykorzystaniu kopalin, w tym kopalin towarzyszących."}
{"id":"2001_627_126","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 126. 1. Eksploatację złoża kopaliny prowadzi się w sposób gospodarczo uzasadniony, przy zastosowaniu środków ograniczających szkody w środowisku i przy zapewnieniu racjonalnego wydobycia i zagospodarowania kopaliny. 2. Podejmujący eksploatację złóż kopaliny lub prowadzący tę eksploatację jest obowiązany przedsiębrać środki niezbędne do ochrony zasobów złoża, jak również do ochrony powierzchni ziemi oraz wód powierzchniowych i podziemnych, sukcesywnie prowadzić rekultywację terenów poeksploatacyjnych oraz przywracać do właściwego stanu inne elementy przyrodnicze. Dział VIII Ochrona zwierząt oraz roślin"}
{"id":"2001_627_127","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 127. 1. Ochrona zwierząt oraz roślin polega na: 1) zachowaniu cennych ekosystemów, różnorodności biologicznej i utrzymaniu równowagi przyrodniczej, 2) tworzeniu warunków prawidłowego rozwoju i optymalnego spełniania przez zwierzęta i roślinność funkcji biologicznej w środowisku, 3) zapobieganiu lub ograniczaniu negatywnych oddziaływań na środowisko, które mogłyby niekorzystnie wpływać na zasoby oraz stan zwierząt oraz roślin, 4) zapobieganiu zagrożeniom naturalnych kompleksów i tworów przyrody. 2. Ochrona, o której mowa w ust. 1, jest realizowana w szczególności poprzez: 1) obejmowanie ochroną obszarów i obiektów cennych przyrodniczo, 2) ustanawianie ochrony gatunków zwierząt oraz roślin, 3) ograniczanie możliwości pozyskiwania dziko występujących zwierząt oraz roślin, 4) odtwarzanie populacji zwierząt i stanowisk roślin oraz zapewnianie reprodukcji dziko występujących zwierząt oraz roślin, 5) zabezpieczanie lasów i zadrzewień przed zanieczyszczeniem i pożarami, 6) ograniczanie możliwości wycinania drzew i krzewów oraz likwidacji terenów zieleni, 7) zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie skupień roślinności, zwłaszcza gdy przemawiają za tym potrzeby ochrony gleby, zwierząt, kształtowania klimatu oraz inne potrzeby związane z zapewnieniem różnorodności biologicznej, równowagi przyrodniczej i zaspokajania potrzeb rekreacyjno-wypoczynkowych ludzi, 8) nadzorowanie wprowadzania do środowiska organizmów genetycznie zmodyfikowanych."}
{"id":"2001_627_128","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 128. 1. Ochronę zwierząt oraz roślin na poligonach w toku szkolenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej \"Siłami Zbrojnymi\" zapewnia się poprzez: 1) sytuowanie obiektów poligonowych na terenach o małej wartości przyrodniczej, 2) oznaczanie na terenach szkoleniowych obszarów o walorach przyrodniczych, takich jak miejsca lęgowe zwierząt oraz ptaków, stanowiska roślin poddanych ochronie, oraz wprowadzanie na nich stosownych ograniczeń działalności szkoleniowej, 3) stosowanie rozwiązań organizacyjnych i technicznych ograniczających szkody oraz sukcesywne usuwanie szkód, 4) przeprowadzanie instruktażu szkolonych żołnierzy co do zasad postępowania na terenie poligonu w związku z ograniczeniami wynikającymi z ochrony zwierząt oraz roślin. 2. Zasady ochrony zwierząt oraz roślin na terenach poligonów uwzględnia się w instrukcjach szkoleniowych dla poligonów. 3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania instrukcji szkoleniowej w zakresie zapewnienia wymogów ochrony zwierząt oraz roślin w toku szkolenia Sił Zbrojnych na poligonach. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną uwzględnione: 1) zagadnienia zawarte w instrukcji szkoleniowej, w ramach których należy uwzględnić wymagania ochrony zwierząt oraz roślin, 2) sposób uwzględniania poszczególnych wymagań ochrony zwierząt oraz roślin, 3) uwarunkowania dotyczące usytuowania poligonów oraz specyfiki ich funkcjonowania, które należy uwzględnić przy określaniu wymagań ochrony zwierząt oraz roślin. 5. W razie udostępniania poligonów jednostkom sił zbrojnych państw obcych przepisy ust. 1\"4 stosuje się odpowiednio. Dział IX Ograniczanie sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ochroną środowiska Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_129","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 129. 1. Jeżeli w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel nieruchomości może żądać wykupienia nieruchomości lub jej części. 2. W związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości. 3. Roszczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje również użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, a roszczenie, o którym mowa w ust. 2, także osobie, której przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości. 4. Z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1-3, można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. 5. W sprawach, o których mowa w ust. 1-4, nie stosuje się przepisów ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, dotyczących roszczeń z tytułu ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości. Rozdział 2 Ograniczenia związane z ochroną zasobów środowiska"}
{"id":"2001_627_13","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 13. Polityka ekologiczna państwa ma na celu stworzenie warunków niezbędnych do realizacji ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_130","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 130. 1. Ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ochroną zasobów środowiska może nastąpić przez: 1) poddanie ochronie obszarów lub obiektów na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody, 2) zatwierdzenie warunków korzystania z wód dorzecza lub ustanowienia obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych na podstawie przepisów ustawy - Prawo wodne. 2. Przepis ust. 1 nie wyklucza możliwości ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości w celu ochrony zasobów środowiska na podstawie przepisów ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym."}
{"id":"2001_627_131","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 131. 1. W razie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, o którym mowa w art. 130 ust. 1, na żądanie poszkodowanego właściwy starosta ustala, w drodze decyzji, wysokość odszkodowania; decyzja jest niezaskarżalna. 2. Strona niezadowolona z przyznanego odszkodowania może w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej decyzji, o której mowa w ust. 1, wnieść powództwo do sądu powszechnego. Droga sądowa przysługuje także w razie niewydania decyzji przez właściwy organ w terminie 3 miesięcy od dnia zgłoszenia żądania przez poszkodowanego. 3. Wystąpienie na drogę sądową nie wstrzymuje wykonania decyzji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_627_132","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 132. Do żądania wykupu nieruchomości w przypadkach ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, o których mowa w art. 130 ust. 1, stosuje się odpowiednio zasady i tryb określone w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543)."}
{"id":"2001_627_133","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 133. Ustalenie wysokości odszkodowania oraz ceny wykupu nieruchomości następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości według zasad i trybu określonych w przepisach ustawy o gospodarce nieruchomościami."}
{"id":"2001_627_134","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 134. Obowiązanymi do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości są: 1) właściwa jednostka samorządu terytorialnego - jeżeli ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości nastąpiło w wyniku uchwalenia aktu prawa miejscowego przez organ samorządu terytorialnego, 2) reprezentowany przez wojewodę Skarb Państwa \" jeżeli ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości nastąpiło w wyniku wydania rozporządzenia Rady Ministrów, właściwego ministra albo wojewody. Rozdział 3 Obszary ograniczonego użytkowania"}
{"id":"2001_627_135","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 135. 1. Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, z analizy porealizacyjnej albo z przeglądu ekologicznego wynika, że mimo zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych nie mogą być dotrzymane standardy jakości środowiska poza terenem zakładu lub innego obiektu, to dla oczyszczalni ścieków, składowiska odpadów komunalnych, kompostowni, trasy komunikacyjnej, lotniska, linii i stacji elektroenergetycznej oraz instalacji radiokomunikacyjnej, radionawigacyjnej i radiolokacyjnej tworzy się obszar ograniczonego użytkowania. 2. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1, tworzy wojewoda w drodze rozporządzenia, określając granice obszaru, ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, wymagania techniczne dotyczące budynków oraz sposób korzystania z terenu wynikający z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko lub analizy porealizacyjnej albo przeglądu ekologicznego. 3. Obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2, tworzy rada powiatu w drodze uchwały; przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Do czasu ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania zawiesza się postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę lub udzielenia zgody na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego, umożliwiającej realizację przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_627_136","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 136. 1. W razie ograniczenia sposobu korzystania ze środowiska, w wyniku ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania, właściwymi w sprawie odszkodowania lub nakazania wykupu nieruchomości są sądy powszechne. 2. Obowiązany do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania. Tytuł III Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_137","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 137. Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom polega na zapobieganiu lub ograniczaniu wprowadzania do środowiska substancji lub energii."}
{"id":"2001_627_138","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 138. 1. Eksploatacja instalacji oraz urządzenia zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska jest, z zastrzeżeniem art. 139, obowiązkiem ich właściciela, chyba że wykaże on, iż władającym instalacją lub urządzeniem jest na podstawie tytułu prawnego inny podmiot. 2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do instalacji, z których emisja wymaga pozwolenia, mogą być przeniesione wyłącznie w drodze umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego."}
{"id":"2001_627_139","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 139. Przestrzeganie wymagań ochrony środowiska związanych z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów zapewniają zarządzający tymi obiektami."}
{"id":"2001_627_14","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 14. 1. Polityka ekologiczna państwa, na podstawie aktualnego stanu środowiska, określa w szczególności: 1) cele ekologiczne, 2) priorytety ekologiczne, 3) rodzaj i harmonogram działań proekologicznych, 4) środki niezbędne do osiągnięcia celów, w tym mechanizmy prawnoekonomiczne i środki finansowe. 2. Politykę ekologiczną państwa przyjmuje się na 4 lata, z tym że przewidziane w niej działania w perspektywie obejmują kolejne 4 lata."}
{"id":"2001_627_140","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 140. 1. Podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany zapewnić przestrzeganie wymagań ochrony środowiska, w szczególności przez: 1) odpowiednią organizację pracy, 2) powierzanie funkcji związanych z zapewnieniem ochrony środowiska osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje zawodowe, 3) zapoznanie pracowników, których zakres czynności wiąże się z kwestiami ochrony środowiska, z wymaganiami w tym zakresie, gdy nie jest konieczne odpowiednie przygotowanie zawodowe w tym zakresie, 4) podejmowanie działań w celu wyeliminowania lub ograniczenia szkód w środowisku wynikających z nieprzestrzegania wymagań ochrony środowiska przez pracowników, a także podejmowania właściwych środków w celu wyeliminowania takich przypadków w przyszłości. 2. Pracownicy są obowiązani postępować w sposób zapewniający ochronę środowiska. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje czynności, instalacje lub urządzenia, których wykonywanie lub obsługa wymaga szczególnych kwalifikacji ze względu na możliwe skutki tych działań dla środowiska. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) odrębne listy rodzajów czynności, instalacji i urządzeń, 2) wymagania dotyczące osób odpowiedzialnych za wykonywanie określonych czynności w zakresie: a) kwalifikacji zawodowych, b) przeszkolenia pracowników. Dział II Instalacje, urządzenia, substancje oraz produkty Rozdział 1 Instalacje i urządzenia"}
{"id":"2001_627_141","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 141. 1. Eksploatacja instalacji lub urządzenia nie powinna powodować przekroczenia standardów emisyjnych. 2. Oddziaływanie instalacji lub urządzenia nie powinno powodować pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenia życia lub zdrowia ludzi."}
{"id":"2001_627_142","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 142. 1. Wielkość emisji z instalacji lub urządzenia w warunkach odbiegających od normalnych powinna wynikać z uzasadnionych potrzeb technicznych i nie może występować dłużej niż jest to konieczne. 2. Warunkami odbiegającymi od normalnych są w szczególności okres rozruchu, awarii i likwidacji instalacji lub urządzenia."}
{"id":"2001_627_143","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 143. Technologia stosowana w nowo uruchamianych lub zmienianych w sposób istotny instalacjach i urządzeniach powinna spełniać wymagania, przy których określaniu uwzględnia się w szczególności: 1) stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń, 2) efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii, 3) zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów i paliw, 4) stosowanie technologii bezodpadowych i małoodpadowych oraz możliwość odzysku powstających odpadów, 5) rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji, 6) wykorzystywanie porównywalnych procesów i metod, które zostały skutecznie zastosowane w skali przemysłowej, 7) wykorzystanie analizy cyklu życia produktów, 8) postęp naukowo-techniczny."}
{"id":"2001_627_144","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 144. 1. Eksploatacja instalacji nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska. 2. Eksploatacja instalacji powodująca wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, emisję hałasu oraz wytwarzanie pól elektromagnetycznych nie powinna, z zastrzeżeniem ust. 3, powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego prowadzący instalację ma tytuł prawny. 3. Jeżeli w związku z funkcjonowaniem instalacji utworzono obszar ograniczonego użytkowania, eksploatacja instalacji nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza tym obszarem. 4. Zastosowanie technologii spełniającej wymagania, o których mowa w art. 143, a także dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w art. 145 oraz w przepisach odrębnych, nie zwalnia z obowiązku zachowania standardów jakości środowiska."}
{"id":"2001_627_145","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 145. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, standardy emisyjne z instalacji w zakresie: 1) wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, 2) wytwarzania odpadów, 3) emitowania hałasu. 2. Standardy, o których mowa w ust. 1, ustala się: 1) w przypadku wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza odpowiednio jako: a) stężenie gazów lub pyłów w gazach odlotowych, lub b) masa gazów lub pyłów wprowadzana w określonym czasie, lub c) stosunek masy gazów lub pyłów do jednostki wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu, 2) w razie wytwarzania odpadów - jako stosunek jednostki objętości albo masy powstających odpadów w stosunku do jednostki wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu, 3) w razie powodowania hałasu - jako poziom mocy akustycznej instalacji. 3. W rozporządzeniu, o których mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone: 1) zróżnicowane wartości standardów: a) w zależności od rodzaju działalności, technologii lub operacji technicznej, b) w zależności od terminu oddania instalacji do eksploatacji, 2) sytuacje uzasadniające przejściowe odstępstwa od standardów oraz granice odstępstw, 3) warunki uznawania standardów za dotrzymane."}
{"id":"2001_627_146","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 146. 1. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do zapewnienia ich prawidłowej eksploatacji polegającej w szczególności na: 1) stosowaniu paliw, surowców i materiałów eksploatacyjnych zapewniających ograniczanie ich negatywnego oddziaływania na środowisko, 2) podejmowaniu odpowiednich działań w przypadku powstania zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych w celu ograniczenia ich skutków dla środowiska. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, mając na uwadze potrzebę ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko eksploatowanych instalacji i urządzeń, może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie stosowania: 1) paliw, surowców i materiałów eksploatacyjnych o określonych właściwościach, cechach lub parametrach, 2) określonych rozwiązań technicznych zapewniających ograniczenie emisji. 3. Wymagania, o których mowa w ust. 2, mogą być różnicowane ze względu na termin oddania instalacji do eksploatacji lub rok produkcji urządzenia. 4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, sposoby postępowania w razie zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych dotyczących eksploatacji instalacji lub urządzenia. 5. W rozporządzeniu, o których mowa w ust. 4, mogą zostać ustalone: 1) rodzaje zakłóceń, gdy wymagane jest wstrzymanie użytkowania instalacji lub urządzenia, 2) środki zaradcze, jakie powinien podjąć prowadzący instalację lub użytkownik urządzenia, 3) przypadki, w których prowadzący instalację lub użytkownik urządzenia powinien poinformować o zakłóceniach wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, termin, w jakim informacja ta powinna zostać złożona, oraz jej wymaganą formę."}
{"id":"2001_627_147","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 147. 1. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do okresowych pomiarów wielkości emisji. 2. Prowadzący instalację jest obowiązany do ciągłych pomiarów wielkości emisji w razie wprowadzania do środowiska znacznych ilości substancji lub energii. 3. Zakres obowiązku prowadzenia pomiarów, o których mowa w ust. 1 i 2, może być związany z parametrami charakteryzującymi wydajność lub moc instalacji albo urządzenia. 4. Prowadzący instalację nowo zbudowaną lub zmienioną w istotny sposób, z której emisja wymaga pozwolenia, jest obowiązany do przeprowadzenia wstępnych pomiarów wielkości emisji z tej instalacji. 5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4, należy zrealizować najpóźniej w ciągu 14 dni od zakończenia rozruchu instalacji lub uruchomienia urządzenia, chyba że organ właściwy do wydania pozwolenia określił w pozwoleniu inny termin. 6. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do ewidencjonowania wyników przeprowadzonych pomiarów oraz ich przechowywania przez 5 lat od zakończenia roku kalendarzowego, którego dotyczą."}
{"id":"2001_627_148","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 148. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, z zastrzeżeniem ust. 5, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji, o których mowa w art. 147 ust. 1-4. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone: 1) przypadki, w których wymagany jest ciągły pomiar emisji z instalacji, 2) przypadki, w których wymagane są okresowe pomiary emisji z instalacji albo urządzenia, oraz częstotliwości prowadzenia tych pomiarów, 3) referencyjne metodyki wykonywania pomiarów, 4) sposób ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostanie zawarte wymaganie prowadzenia pomiarów w zależności odpowiednio od: 1) rodzaju instalacji albo urządzenia, 2) nominalnej wielkości emisji z instalacji albo urządzenia, 3) parametrów charakteryzujących wydajność lub moc instalacji albo urządzenia. 4. Jeżeli obowiązek prowadzenia pomiarów nie wynika z nominalnej wielkości emisji, rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa substancje albo energie, których pomiar jest obowiązkowy. 5. Wymagań dotyczących okresowych pomiarów emisji nie ustanawia się, gdy są one określone w przepisach odrębnych."}
{"id":"2001_627_149","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 149. 1. Wyniki pomiarów, o których mowa w art. 147 ust. 1-4, prowadzący instalację przedkłada organowi ochrony środowiska, o ile pomiary te mają szczególne znaczenie ze względu na potrzebę zapewnienia systematycznej kontroli wielkości emisji. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją instalacji lub urządzenia, które ze względu na szczególne znaczenie dla zapewnienia systematycznej kontroli wielkości emisji powinny być przekazywane właściwym organom ochrony środowiska, oraz terminy i sposób ich prezentacji. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, zostaną ustalone: 1) przypadki, w których wymagane jest przedkładanie wyników pomiarów z uwagi na: a) rodzaj instalacji lub urządzenia, b) nominalną wielkość emisji, c) parametry charakteryzujące wydajność lub moc instalacji lub urządzenia, 2) formy przedkładanych wyników pomiarów, 3) układy przekazywanych wyników pomiarów, 4) wymagane techniki przedkładania wyników pomiarów, 5) terminy przedkładania wyników pomiarów w zależności od ich rodzajów."}
{"id":"2001_627_15","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 15. 1. Politykę ekologiczną państwa uchwala Sejm na wniosek Rady Ministrów. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii marszałków województw, opracowuje projekt polityki ekologicznej państwa."}
{"id":"2001_627_150","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 150. 1. Organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na prowadzącego instalację lub użytkownika urządzenia obowiązek prowadzenia w określonym czasie pomiarów wielkości emisji wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 147 ust. 1, 2 i 4, lub określone w trybie art. 56 ust. 1 pkt 1, jeżeli z przeprowadzonej kontroli wynika, że nastąpiło przekroczenie standardów emisyjnych; do wyników przeprowadzonych pomiarów stosuje się przepis art. 147 ust. 6. 2. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, właściwy organ może nałożyć obowiązek przedkładania mu wyników pomiarów określając zakres i terminy ich przedkładania, a także wymagania w zakresie formy, układu i wymaganych technik ich przedkładania. 3. Jeżeli z przeprowadzonej kontroli wynika, że nastąpiło przekroczenie standardów emisyjnych, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na prowadzącego instalację lub użytkownika urządzenia obowiązek przedkładania mu wyników pomiarów wielkości emisji wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 149 ust. 1, określając zakres i terminy ich przedkładania, a także wymagania w zakresie formy, układu i wymaganych technik ich przedkładania. 4. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji nakładającej obowiązek prowadzenia pomiarów lub ich przedkładania wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2001_627_151","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 151. Jeżeli wymagane jest pozwolenie na emisję z instalacji, organ właściwy do jego wydania może nałożyć dodatkowe wymagania wykraczające poza wymagania, o których mowa w art. 147 i przepisach wydanych na podstawie art. 148, a także określić dodatkowe wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_152","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 152. 1. Instalacja, z której emisja nie wymaga pozwolenia, mogąca negatywnie oddziaływać na środowisko, podlega zgłoszeniu organowi ochrony środowiska, z zastrzeżeniem ust. 8. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) oznaczenie prowadzącego instalację, jego adres zamieszkania lub siedziby, 2) adres zakładu, na którego terenie prowadzona jest eksploatacja instalacji, 3) rodzaj i zakres prowadzonej działalności, w tym wielkość produkcji lub wielkość świadczonych usług, 4) czas funkcjonowania instalacji (dni tygodnia i godziny), 5) wielkość i rodzaj emisji, 6) opis stosowanych metod ograniczania wielkości emisji, 7) informację, czy stopień ograniczania wielkości emisji jest zgodny z obowiązującymi przepisami. 3. Prowadzący instalację, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany do dokonania zgłoszenia przed rozpoczęciem jej eksploatacji, z zastrzeżeniem ust. 5. 4. Do rozpoczęcia eksploatacji instalacji można przystąpić, jeżeli organ właściwy do przyjęcia zgłoszenia w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji. 5. Instalację, o której mowa w ust. 1, objętą obowiązkiem zgłoszenia w okresie, gdy jest już ona eksploatowana, prowadzący ją jest obowiązany zgłosić w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym została ona objęta tym obowiązkiem. 6. Prowadzący instalację, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany przedłożyć organowi właściwemu do przyjęcia zgłoszenia informacje o: 1) rezygnacji z rozpoczęcia albo zakończenia eksploatacji instalacji, 2) zmianie danych, o których mowa w ust. 2 pkt 2-6. 7. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 6, należy dokonać w terminie 14 dni od dnia rezygnacji z podjęcia działalności albo zaprzestania działalności lub zmiany danych, o których mowa w ust. 2 pkt 2-6. 8. Zasady zgłaszania instalacji mogącej negatywnie oddziaływać na środowisko z uwagi na wytwarzanie odpadów określają przepisy ustawy o odpadach."}
{"id":"2001_627_153","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 153. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje instalacji, z których emisja nie wymaga pozwolenia, a których eksploatacja wymaga zgłoszenia, uwzględniając ich negatywne oddziaływanie na środowisko. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone rodzaje instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia z uwagi na: 1) wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, 2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, 3) powodowanie hałasu, 4) wytwarzanie pól elektromagnetycznych. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, wymóg zgłoszenia dla danego rodzaju instalacji może być uzależniony od: 1) stosowanej techniki, 2) parametrów charakteryzujących wydajność lub moc instalacji."}
{"id":"2001_627_154","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 154. 1. Organ ochrony środowiska może ustalić, w drodze decyzji, wymagania w zakresie ochrony środowiska dotyczące eksploatacji instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia, o ile jest to uzasadnione koniecznością ochrony środowiska. 2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, przepis art. 188 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2001_627_155","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 155. Środki transportu powinny spełniać wymagania ochrony środowiska określone w ustawie oraz w przepisach odrębnych."}
{"id":"2001_627_156","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 156. 1. Zabrania się używania instalacji lub urządzeń nagłaśniających na publicznie dostępnych terenach miast, terenach zabudowanych oraz na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do okazjonalnych uroczystości oraz uroczystości i imprez związanych z kultem religijnym, imprez sportowych, handlowych, rozrywkowych i innych legalnych zgromadzeń, a także podawania do publicznej wiadomości informacji i komunikatów służących bezpieczeństwu publicznemu."}
{"id":"2001_627_157","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 157. 1. Rada gminy może, w drodze uchwały, ustanawiać ograniczenia co do czasu funkcjonowania instalacji lub korzystania z urządzeń, z których emitowany hałas może negatywnie oddziaływać na środowisko, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą instalacji lub urządzeń znajdujących się w miejscach kultu religijnego. Rozdział 2 Substancje"}
{"id":"2001_627_158","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 158. Wprowadzanie do środowiska wytwarzanej, wykorzystywanej lub transportowanej substancji jest dopuszczalne wyłącznie w zakresie, w jakim jest to konieczne w związku z charakterem prowadzonej działalności."}
{"id":"2001_627_159","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 159. 1. Wprowadzający do obrotu substancję jest obowiązany do: 1) opakowania substancji w sposób zabezpieczający przed przypadkowym wprowadzeniem do środowiska, 2) załączenia informacji zapewniającej identyfikację zagrożeń, jakie wynikają z wprowadzenia substancji do środowiska. 2. Jeżeli przypadkowe wprowadzenie substancji do środowiska może spowodować zanieczyszczenie, informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna określać sposób postępowania w celu ograniczenia szkód."}
{"id":"2001_627_16","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 16. Rada Ministrów przedkłada Sejmowi co 4 lata raport z realizacji polityki ekologicznej państwa."}
{"id":"2001_627_160","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 160. 1. Zabronione jest, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie i przepisach odrębnych, wprowadzanie do obrotu lub ponowne wykorzystanie substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska. 2. Substancjami stwarzającymi szczególne zagrożenie dla środowiska są w szczególności: 1) azbest, 2) PCB. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, inne - poza azbestem i PCB - substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, kierując się koniecznością ograniczania ryzyka wystąpienia szkód w środowisku. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) oznaczenie numeryczne substancji, pozwalające na jednoznaczną jej identyfikację, 2) nazwa substancji."}
{"id":"2001_627_161","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 161. 1. Substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska powinny być wykorzystywane, przemieszczane i eliminowane przy zachowaniu szczególnych środków ostrożności. 2. Instalacje lub urządzenia, w których są lub były wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, powinny zostać oczyszczone lub unieszkodliwione. 3. Do instalacji lub urządzeń, co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, iż były w nich wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, stosuje się wymagania dotyczące postępowania z instalacjami i urządzeniami, w których są lub były wykorzystywane te substancje."}
{"id":"2001_627_162","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 162. 1. Wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska podlegają sukcesywnej eliminacji. 2. Wykorzystujący substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska jest obowiązany do dokumentowania rodzaju, ilości i miejsc ich występowania oraz sposobu ich eliminowania. 3. Wykorzystujący substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska powinien okresowo przedkładać wojewodzie informacje o rodzaju, ilości i miejscach ich występowania, z zastrzeżeniem ust. 4-6. 4. Osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami przedkładają informacje o rodzaju, ilości i miejscach występowania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska w formie uproszczonej; w tym przypadku przepisów ust. 2 nie stosuje się. 5. Informacje w formie uproszczonej przedkłada się wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. 6. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta okresowo przedkłada wojewodzie informacje o rodzaju, ilości i miejscach występowania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska. 7. Wojewoda prowadzi rejestr rodzaju, ilości oraz miejsc występowania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska. 8. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do instalacji i urządzeń, w których substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska są lub były wykorzystywane. 9. Sposób postępowania z eliminowanymi substancjami stwarzającymi szczególne zagrożenie dla środowiska, a także instalacjami i urządzeniami, w których są lub były one wykorzystywane, określają przepisy ustawy o odpadach."}
{"id":"2001_627_163","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 163. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia wymagania w zakresie: 1) wykorzystywania i przemieszczania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska, 2) wykorzystywania i oczyszczania instalacji lub urządzeń, w których były lub są wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone wymagania dotyczące: 1) wykorzystywania i przemieszczania poszczególnych substancji, 2) wykorzystywania i oczyszczania rodzajów instalacji lub urządzeń, w których były lub są wykorzystywane poszczególne substancje. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone odpowiednio do potrzeb: 1) wymagania techniczne, jakie należy spełnić przy wykorzystywaniu i przemieszczaniu substancji oraz przy wykorzystywaniu i oczyszczaniu instalacji lub urządzeń, w których były lub są wykorzystywane substancje, 2) sposoby oznaczania instalacji lub urządzeń, w których były lub są wykorzystywane substancje, oraz pomieszczeń, w których one się znajdują, 3) przypadki i sposób inwentaryzowania rodzaju, ilości i miejsc występowania substancji oraz instalacji i urządzeń, w których były lub są wykorzystywane, a także zakres i formę dokumentowania postępowania z nimi oraz czas przechowywania dokumentacji, 4) terminy przedkładania odpowiednio wojewodzie albo wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji o: a) rodzaju, ilości i miejscach występowania wykorzystywanych substancji, b) instalacjach i urządzeniach, w których substancje były lub są wykorzystywane, c) czasie i sposobie usuwania substancji oraz instalacji i urządzeń, w których były lub są one wykorzystywane, d) czasie i sposobie zastąpienia substancji innymi, mniej szkodliwymi dla środowiska, 5) zakres przedkładanych odpowiednio wojewodzie albo wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji, o których mowa w pkt 4, z uwzględnieniem: a) formy przedkładanych informacji, b) układu przekazywanych informacji, c) wymaganych technik przedkładania informacji, 6) przypadki i terminy, w których powinno się zaprzestać wykorzystywania substancji, oraz harmonogram ich eliminowania przez użytkowników, 7) przypadki i terminy, w których powinny być oczyszczone lub wyeliminowane instalacje lub urządzenia, w których były lub są wykorzystywane substancje. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, instalacje lub urządzenia, w których mogły być wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, które traktuje się jak instalacje lub urządzenia, w których były lub są wykorzystywane te substancje. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, zostaną ustalone rodzaje instalacji lub urządzeń, z uwzględnieniem, z uwagi na stosowane technologie, odpowiednio: 1) terminu oddania instalacji do eksploatacji albo roku produkcji urządzenia, 2) wykonawcy instalacji albo producenta urządzenia. 6. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób przedkładania wojewodzie przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta informacji o rodzaju, ilości i miejscach występowania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska. 7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, zostaną określone: 1) terminy przedkładania informacji, 2) forma przedkładanej informacji, 3) układ przedkładanych informacji, 4) wymagane techniki przedkładania informacji. 8. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia przez wojewodę rejestru substancji, instalacji i urządzeń, w których substancje te były lub są wykorzystywane. 9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, mogą zostać ustalone: 1) forma i układ rejestru, 2) zawartość rejestru, 3) warunki i okres przechowywania rejestru."}
{"id":"2001_627_164","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 164. Ilekroć w art. 160-163 jest mowa o: 1) substancjach stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska - rozumie się przez to także substancje i przedmioty, w których zawarte są substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, 2) instalacjach lub urządzeniach, w których były wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska - rozumie się przez to instalacje i urządzenia, które nie zostały poddane wymaganemu ustawą procesowi oczyszczenia."}
{"id":"2001_627_165","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 165. Szczegółowe zasady postępowania z substancjami chemicznymi oraz wprowadzania do środowiska genetycznie zmodyfikowanych organizmów określają przepisy odrębne. Rozdział 3 Produkty"}
{"id":"2001_627_166","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 166. Przy wytwarzaniu produktu, bez uszczerbku dla jego walorów użytkowych i bezpieczeństwa użytkownika, należy ograniczać: 1) zużycie substancji i energii, 2) wykorzystywanie substancji i rozwiązań technicznych mogących negatywnie oddziaływać na środowisko w okresie użytkowania produktu oraz po jego zużyciu, 3) wykorzystywanie substancji i rozwiązań technicznych utrudniających: a) naprawę produktu, b) demontaż produktu w celu oddzielenia zużytych elementów wymagających szczególnego postępowania na podstawie przepisów ustawy o odpadach, c) użycie części produktu w innym produkcie lub ich wykorzystanie do innych celów użytkowych po zużyciu produktu."}
{"id":"2001_627_167","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 167. Produkt powinien być zaopatrzony w informację dotyczącą jego bezpiecznego dla środowiska użytkowania, demontażu, powtórnego wykorzystania lub unieszkodliwienia."}
{"id":"2001_627_168","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 168. Wprowadzający produkt do obrotu powinien zapewnić spełnienie przez produkt wymagań ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_169","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 169. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, może określić, w drodze rozporządzenia szczegółowe wymagania w celu spełnienia obowiązków, o których mowa w art. 166 i 167. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone: 1) oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy, 2) wymagania dotyczące poszczególnych produktów lub grup produktów. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone odpowiednio do potrzeb: 1) rodzaje substancji, które powinny być wykorzystywane do produkcji określonych produktów lub których wykorzystywanie jest zabronione, 2) dopuszczone do stosowania rozwiązania techniczne, 3) właściwości, jakie muszą spełniać określone produkty, w tym: a) standardy emisyjne z urządzeń, b) dopuszczalna lub wymagana zawartość określonych substancji w produkcie, c) zakaz występowania określonych substancji w produkcie, d) cechy i parametry produktu, 4) wymagania dotyczące informacji, o której mowa w art. 167, w tym oznaczania produktu lub jego części, oraz formy i treści informacji o zawartości w nim określonych substancji, 5) terminy, w których poszczególne wymagania zaczynają obowiązywać poszczególne produkty lub grupy produktów."}
{"id":"2001_627_17","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 17. 1. Zarząd województwa, powiatu i gminy w celu realizacji polityki ekologicznej państwa, sporządza odpowiednio wojewódzkie, powiatowe i gminne programy ochrony środowiska, uwzględniając wymagania, o których mowa w art. 14. 2. Projekty programów ochrony środowiska są opiniowane odpowiednio przez zarząd jednostki wyższego szczebla lub ministra właściwego do spraw środowiska. 3. W miastach, w których funkcje organów powiatu sprawują organy gminy, program ochrony środowiska obejmuje działania powiatu i gminy."}
{"id":"2001_627_170","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 170. 1. Wprowadzane do obrotu jednorazowe naczynia i sztućce z tworzyw sztucznych, powinny być opatrzone informacją o ich negatywnym oddziaływaniu na środowisko. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie oddziałujących na środowisko może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymienione w ust. 1 produkty z tworzyw sztucznych, na których należy zamieszczać informację o negatywnym oddziaływaniu na środowisko. 3. W rozporządzeniu ,o którym mowa w ust. 2, ustalone zostaną: 1) oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy, 2) termin, w którym zaczyna obowiązywać wymaganie dotyczące zamieszczania informacji. 4. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, sposób zamieszczania i treść informacji o negatywnym oddziaływaniu produktu na środowisko na produktach, o których mowa w ust. 1 i 2. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, mogą zostać ustalone: 1) wielkość informacji, 2) wzory informacji, 3) grafika i kolory informacji."}
{"id":"2001_627_171","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 171. Zabrania się wprowadzania do obrotu produktów, które nie odpowiadają wymaganiom, o których mowa w art. 166 i 167 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 169 i 170."}
{"id":"2001_627_172","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 172. Opakowania powinny spełniać wymagania ochrony środowiska określone w przepisach odrębnych. Dział III Drogi, linie kolejowe, linie tramwajowe, lotniska oraz porty"}
{"id":"2001_627_173","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 173. Ochronę przed zanieczyszczeniami powstającymi w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów zapewnia się przez: 1) stosowanie rozwiązań technicznych ograniczających rozprzestrzenianie zanieczyszczeń, a w szczególności: a) zabezpieczeń akustycznych, b) zabezpieczeń przed przedostawaniem się zanieczyszczonych wód opadowych do gleby lub ziemi, c) środków umożliwiających usuwanie odpadów powstających w trakcie eksploatacji dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów, 2) właściwą organizację ruchu."}
{"id":"2001_627_174","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 174. 1. Eksploatacja dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów nie może powodować przekroczenia standardów jakości środowiska. 2. Emisje polegające na: 1) wprowadzaniu gazów lub pyłów do powietrza, 2) wprowadzaniu ścieków do wód lub ziemi, 3) wytwarzaniu odpadów, 4) powodowaniu hałasu, powstające w związku z eksploatacją drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska oraz portu nie mogą, z zastrzeżeniem ust. 3, spowodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego zarządzający tym obiektem ma tytuł prawny. 3. Jeżeli w związku z eksploatacją drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej lub lotniska utworzono obszar ograniczonego użytkowania, eksploatacja nie może spowodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza tym obszarem."}
{"id":"2001_627_175","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 175. 1. Zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem, z zastrzeżeniem ust. 2, jest obowiązany do okresowych pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów. 2. W razie eksploatacji obiektów o określonych cechach lub kategoriach wskazujących na możliwość wprowadzania do środowiska substancji lub energii w znacznych ilościach zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem jest obowiązany do ciągłych pomiarów ich poziomów w środowisku. 3. W razie przebudowy drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska lub portu, zmieniającej w istotny sposób warunki eksploatacji, zarządzający jest obowiązany do przeprowadzenia pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów. 4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, należy wypełnić najpóźniej w ciągu 14 dni od rozpoczęcia eksploatacji przebudowanego obiektu. 5. Do prowadzenia pomiarów, o których mowa w ust. 1-3, stosuje się odpowiednio art. 147 ust. 6."}
{"id":"2001_627_176","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 176. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku, o których mowa w art. 175 ust. 1-3. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone przypadki, w których w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów wymagane są: 1) ciągłe pomiary poziomów wskazanych substancji lub energii w środowisku, 2) okresowe pomiary poziomów wskazanych substancji lub energii w środowisku, 3) referencyjne metodyki wykonywania pomiarów, 4) kryteria lokalizacji punktów pomiarowych, 5) sposoby ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może zostać ustalone wymaganie prowadzenia pomiarów: 1) w zależności od: a) kategorii lub klasy drogi, kategorii linii kolejowej albo linii tramwajowej, b) rodzaju linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska albo portu, c) parametrów technicznych drogi, parametrów eksploatacyjnych linii kolejowej albo linii tramwajowej, 2) w związku z usytuowaniem drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska oraz portu: a) na terenach gęsto zaludnionych, b) na terenach objętych ochroną ze względu na potrzeby ochrony środowiska na podstawie przepisów szczególnych, 3) dla poszczególnych odcinków dróg, linii kolejowych albo linii tramwajowych."}
{"id":"2001_627_177","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 177. 1. Wyniki pomiarów, o których mowa w art. 175, zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem przedkłada organowi ochrony środowiska, o ile pomiary te mają szczególne znaczenie dla systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska wynikających z eksploatacji tych obiektów. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów, które ze względu na szczególne znaczenie dla systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska wynikających z eksploatacji tych obiektów, powinny być przekazywane właściwym organom ochrony środowiska, oraz terminy i sposób ich prezentacji. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, zostaną ustalone: 1) przypadki, w których wymagane jest przedkładanie wyników pomiarów z uwagi na cechy obiektów, o których mowa w art. 176 ust. 3 pkt 1, oraz ich usytuowanie, 2) forma przedkładanych wyników pomiarów, 3) układ przedkładanych wyników pomiarów, 4) wymagane techniki przedkładania pomiarów, 5) terminy przedkładania wyników pomiarów w zależności od ich rodzajów."}
{"id":"2001_627_178","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 178. 1. Organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem obowiązek prowadzenia w określonym czasie pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów, wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 175 ust. 1-3 lub określone w trybie art. 56 ust. 1 pkt 1, art. 95 ust. 1 lub art. 107 ust. 1, jeżeli przeprowadzone kontrole poziomów substancji lub energii w środowisku, które są emitowane w związku z eksploatacją obiektu, dowodzą przekraczania standardów jakości środowiska; do wyników przeprowadzonych pomiarów stosuje się przepis art. 147 ust. 6. 2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 150 ust. 2. 3. Jeżeli przeprowadzone kontrole poziomów substancji lub energii w środowisku, które są emitowane w związku z eksploatacją obiektu, dowodzą przekraczania standardów jakości środowiska, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem obowiązek przedkładania mu wyników pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 177 ust. 1, określając zakres i terminy ich przedkładania, a także wymagania w zakresie formy, układu i wymaganych technik ich przedkładania. 4. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji nakładającej obowiązek prowadzenia pomiarów lub ich przedkładania wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2001_627_179","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 179. 1. Zarządzający drogą, linią kolejową lub lotniskiem zaliczonymi do obiektów, których eksploatacja może powodować negatywne oddziaływanie akustyczne na znacznych obszarach, sporządza co 5 lat mapę akustyczną terenu, na którym eksploatacja obiektu może powodować przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, drogi, linie kolejowe i lotniska, których eksploatacja może powodować negatywne oddziaływanie akustyczne na znacznych obszarach, dla których wymagane jest sporządzanie map akustycznych oraz sposoby określania granic terenów objętych tymi mapami z uwzględnieniem cech obiektów, o których mowa w art. 176 ust. 3. 3. Mapę akustyczną sporządza się we fragmentach obejmujących obiekty na obszarach poszczególnych powiatów; do fragmentów mapy akustycznej stosuje się odpowiednio art. 118 ust. 3-5. 4. Zarządzający drogą, linią kolejową lub lotniskiem przedkłada fragment mapy akustycznej obejmującej określony powiat właściwemu wojewodzie i staroście. 5. Zarządzający drogą, linią kolejową lub lotniskiem, jest obowiązany sporządzić po raz pierwszy mapę akustyczną terenu w terminie 1 roku od dnia, w którym zostały one zaliczone do obiektów, których eksploatacja może powodować negatywne oddziaływanie akustyczne na znacznych obszarach. Dział IV Pozwolenia na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_18","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 18. 1. Programy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uchwala odpowiednio sejmik województwa, rada powiatu albo rada gminy. 2. Z wykonania programów zarząd województwa, powiatu i gminy sporządza co 2 lata raporty, które przedstawia się odpowiednio sejmikowi województwa, radzie powiatu lub radzie gminy. Dział IV Informacje o środowisku Rozdział 1 Dostęp do informacji"}
{"id":"2001_627_180","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 180. Eksploatacja instalacji powodująca: 1) wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, 2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, 3) wytwarzanie odpadów, 4) emitowanie hałasu, 5) emitowanie pól elektromagnetycznych, jest dozwolona po uzyskaniu pozwolenia, jeżeli jest ono wymagane."}
{"id":"2001_627_181","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 181. 1. Organ ochrony środowiska może udzielić pozwolenia: 1) zintegrowanego, 2) na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, 3) wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, 4) na wytwarzanie odpadów, 5) na emitowanie hałasu do środowiska, 6) na emitowanie pól elektromagnetycznych. 2. Warunki i tryb wydawania, cofania i ograniczania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, oraz właściwość organów określają przepisy ustawy - Prawo wodne, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Do pozwoleń wodnoprawanych na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi stosuje się odpowiednio art. 187 i 198."}
{"id":"2001_627_182","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 182. Pozwolenia, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2\"6, nie są wymagane w przypadku obowiązku posiadania pozwolenia zintegrowanego."}
{"id":"2001_627_183","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 183. 1. Pozwolenie wydaje w drodze decyzji organ ochrony środowiska. 2. O wygaśnięciu, cofnięciu oraz ograniczeniu pozwolenia orzeka organ właściwy do wydania pozwolenia. Rozdział 2 Wydawanie pozwoleń"}
{"id":"2001_627_184","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 184. 1. Pozwolenie wydaje się, z zastrzeżeniem art. 189, na wniosek prowadzącego instalację. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia powinien zawierać: 1) oznaczenie prowadzącego instalację, jego adres zamieszkania lub siedziby, 2) adres zakładu, na którego terenie prowadzona jest eksploatacja instalacji, 3) informację o tytule prawnym do instalacji, 4) informacje o rodzaju instalacji, stosowanych urządzeniach i technologiach oraz charakterystykę techniczną źródeł powstawania i miejsc emisji, 5) ocenę stanu technicznego instalacji, 6) informację o rodzaju prowadzonej działalności, 7) opis możliwych wariantów funkcjonowania instalacji, 8) bilans masowy i rodzaje wykorzystywanych materiałów, surowców i paliw, wraz ze schematem technologicznym, 9) informację o energii wykorzystywanej lub wytwarzanej przez instalację, 10) wielkość i źródła powstawania albo miejsca emisji - aktualnych i proponowanych - w trakcie normalnej eksploatacji instalacji oraz w warunkach odbiegających od normalnych, w szczególności takich jak: rozruch, awaria, wyłączenia, 11) informację o planowanych okresach funkcjonowania instalacji w warunkach odbiegających od normalnych, 12) informację o istniejącym lub przewidywanym oddziaływaniu emisji na środowisko, 13) wyniki pomiarów wielkości emisji z istniejącej instalacji, 14) zmiany wielkości emisji jakie nastąpiły po wydaniu ostatniego pozwolenia dla istniejącej instalacji, 15) planowane działania, w tym przewidywane środki techniczne mające na celu zapobieganie lub ograniczanie emisji, 16) proponowane procedury monitorowania procesów technologicznych, w szczególności pomiaru lub ewidencjonowania wielkości emisji, 17) przewidywany sposób zakończenia eksploatacji instalacji niestwarzający zagrożenia dla środowiska, 18) czas, na jaki wydane ma być pozwolenie. 3. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy instalacji nowo uruchamianych lub w sposób istotny zmienianych, powinien on zawierać informacje o spełnianiu wymogów, o których mowa w art. 143. 4. Do wniosku o wydanie pozwolenia należy dołączyć: 1) dokument potwierdzający, że wnioskodawca jest uprawniony do występowania w obrocie prawnym, jeżeli prowadzący instalację nie jest osobą fizyczną, 2) wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeżeli został sporządzony, oraz decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jej uzyskanie było wymagane, 3) streszczenie wniosku sporządzone w języku niespecjalistycznym. 5. Dodatkowe wymagania dotyczące wniosku o wydanie pozwolenia określają art. 208, 221, 232 i 235 oraz przepisy ustawy o odpadach."}
{"id":"2001_627_185","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 185. 1. Jeżeli w postępowaniu o wydanie pozwolenia zachodzi prawdopodobieństwo, że w sprawie mogą być jeszcze inne strony nieznane organowi administracji, informację o wszczęciu postępowania należy podać do publicznej wiadomości. 2. Podanie do publicznej wiadomości, o którym mowa w ust. 1, czyni zadość obowiązkowi zawiadomienia stron w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_627_186","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 186. Organ właściwy do wydania pozwolenia odmówi jego wydania, jeżeli: 1) nie są spełnione wymagania, o których mowa w art. 141 ust. 2, art. 143 i 204 ust. 1 lub przepisach ustawy o odpadach, 2) eksploatacja instalacji powodowałaby przekroczenie dopuszczalnych standardów emisyjnych, 3) eksploatacja instalacji powodowałaby przekroczenie standardów jakości środowiska, 4) wydanie pozwolenia byłoby niezgodne z programami działań, o których mowa w art. 17, 91 ust. 1 i art. 119 ust. 1, 5) wniosek dotyczy uprawnień wnioskodawcy objętych decyzją o cofnięciu lub ograniczeniu pozwolenia w przypadkach, o których mowa w art. 194 ust. 1 i art. 195 ust. 1 pkt 1, a nie minęły jeszcze 2 lata od dnia, gdy decyzja w przedmiocie cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"2001_627_187","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 187. 1. Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes społeczny związany z ochroną środowiska, a w szczególności z zagrożeniem pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach, w pozwoleniu, o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1-4, może być ustanowione zabezpieczenie roszczeń z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku. 2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej. 3. Zabezpieczenie w formie depozytu jest wpłacane na odrębny rachunek bankowy wskazany przez organ wydający pozwolenie, a zabezpieczenie w formie gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej jest składane do organu wydającego pozwolenie. 4. Gwarancja bankowa lub polisa ubezpieczeniowa powinna stwierdzać, że w razie wystąpienia negatywnych skutków w środowisku w wyniku niewywiązania się przez podmiot z obowiązków określonych w pozwoleniu, o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1-4, bank lub firma ubezpieczeniowa ureguluje zobowiązania na rzecz organu wydającego pozwolenie."}
{"id":"2001_627_188","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 188. 1. Pozwolenie jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. 2. Pozwolenie określa: 1) rodzaj i parametry instalacji istotne z punktu widzenia przeciwdziałania zanieczyszczeniom, 2) wielkość dopuszczalnej emisji w warunkach normalnego funkcjonowania instalacji, nie większą niż wynikająca z prawidłowej eksploatacji instalacji, dla poszczególnych wariantów funkcjonowania, 3) maksymalny dopuszczalny czas utrzymywania się uzasadnionych technologicznie warunków eksploatacyjnych odbiegających od normalnych, w szczególności w przypadku rozruchu i unieruchomienia instalacji, a także warunki wprowadzania do środowiska substancji lub energii w takich przypadkach oraz warunki emisji, 4) rodzaj i ilość wykorzystywanej energii, materiałów, surowców i paliw, 5) źródła powstawania albo miejsca wprowadzania do środowiska substancji lub energii, 6) zakres i sposób monitorowania procesów technologicznych, w tym pomiaru i ewidencjonowania wielkości emisji, 7) sposób postępowania w przypadku uszkodzenia aparatury pomiarowej służącej do monitorowania procesów technologicznych, jeżeli jej zastosowanie jest wymagane, 8) sposób i częstotliwość przekazywania informacji i danych, o których mowa w pkt 6, organowi właściwemu do wydania pozwolenia, 9) wymagane działania, w tym środki techniczne mające na celu zapobieganie lub ograniczanie emisji. 3. Pozwolenie może określać: 1) sposób postępowania w razie zakończenia eksploatacji instalacji, 2) wielkość i formę zabezpieczenia roszczeń. 4. Eksploatacja instalacji jest dozwolona po wniesieniu zabezpieczenia, o ile zostało ono ustanowione. 5. Dodatkowe wymagania dotyczące pozwolenia określają przepisy art. 211, 224, 233 i 236 oraz przepisy ustawy o odpadach."}
{"id":"2001_627_189","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 189. Pozwolenie może być wydane na wniosek zainteresowanego nabyciem instalacji lub jej oznaczonej części."}
{"id":"2001_627_19","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 19. 1. Organy administracji są obowiązane udostępniać każdemu informacje o środowisku i jego ochronie, znajdujące się w ich posiadaniu. 2. Udostępnieniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają: 1) projekty polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 40 ust. 1, przed skierowaniem ich do postępowania z udziałem społeczeństwa oraz uzyskania opinii organu, o którym mowa w art. 45 i 381, 2) polityki, strategie, plany lub programy, o których mowa w art. 40 ust. 1, 3) prognozy oddziaływania na środowisko, 4) wnioski o wydanie decyzji oraz decyzje, o których mowa w art. 46 ust. 4, 5) postanowienia, o których mowa w art. 51 ust. 2, 6) wnioski o udzielenie wskazań lokalizacyjnych oraz wskazania lokalizacyjne, o których mowa w art. 46 ust. 5, 7) raporty o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, 8) analizy porealizacyjne, 9) dokumenty, o których mowa w art. 66 ust. 1, 10) opracowania ekofizjograficzne, 11) wnioski o wydanie decyzji oraz decyzje, o których mowa w art. 106, a także decyzje, o których mowa w art. 108 ust. 1, 12) zgłoszenia, o których mowa w art. 152 ust. 1, 13) wnioski o wydanie pozwolenia oraz pozwolenia, o których mowa w art. 181 ust. 1, 14) przeglądy ekologiczne, 15) rejestry substancji niebezpiecznych, o których mowa w art. 267 ust. 1, 16) raporty o bezpieczeństwie oraz decyzje, o których mowa w art. 259 ust. 1, 17) projekty zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych przed ich skierowaniem do postępowania z udziałem społeczeństwa i zewnętrzne plany operacyjno-ratownicze po ich przyjęciu, 18) wykazy, o których mowa w art. 286 ust. 1, 19) decyzje o wymiarze, odroczeniu terminu płatności, zmniejszeniu i umorzeniu opłat za korzystanie ze środowiska lub administracyjnych kar pieniężnych, 20) decyzje określające wymiar kary biegnącej, 21) wnioski o ustalenie programu dostosowawczego, o którym mowa w art. 426 ust. 1, 22) dokumentacje mierniczo-geologiczne zlikwidowanych zakładów górniczych, 23) wyniki prac badawczych i studialnych z zakresu ochrony środowiska, 24) z zakresu ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 21): a) wnioski o wydanie zezwolenia oraz zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, b) wnioski o wydanie zezwolenia oraz zezwolenia na zamierzone uwolnienie organizmów genetycznie zmodyfikowanych do środowiska w celach eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części, c) decyzje o wymiarze administracyjnych kar pieniężnych za: - zniszczenie terenów zieleni, drzew lub krzewów spowodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych, wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych lub zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności, - usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, - niszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew lub krzewów, 25) z zakresu ustawy o odpadach: a) wnioski o wydanie decyzji o zatwierdzeniu programu gospodarki odpadami niebezpiecznymi oraz decyzja zatwierdzająca ten program, a także informacje o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, b) wnioski o wydanie zezwolenia oraz zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, c) dokumenty sporządzane na potrzeby ewidencji odpadów, 26) z zakresu ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 272) - wnioski o wydanie zezwolenia oraz zezwolenia na prowadzenie działalności polegającej na zbieraniu, transporcie, odzysku lub unieszkodliwianiu odpadów komunalnych, 27) z zakresu ustawy Prawo wodne - wnioski o wydanie pozwolenia oraz pozwolenie wodnoprawne na pobór wód, 28) z zakresu ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157) - rejestry poważnych awarii. 3. Udostępnieniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają także inne informacje w postaci dokumentów, danych gromadzonych w szczególności w formie pisemnej, wizualnej, fonicznej lub baz danych na innych nośnikach, dotyczące: 1) stanu elementów przyrodniczych i ich wzajemnego oddziaływania, 2) emisji oraz działań i środków wpływających lub mogących wpływać negatywnie na środowisko, 3) wpływu stanu środowiska na zdrowie i warunki życia ludzi oraz na dobra kultury, 4) działań oraz środków w szczególności administracyjnych i ekonomicznych, mających na celu ochronę środowiska, 5) planów, programów oraz analiz finansowych, związanych z podejmowaniem rozstrzygnięć istotnych dla ochrony środowiska. 4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, udostępnia się na pisemny wniosek, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Informację niewymagającą wyszukiwania, która może być przekazana w formie ustnej, udostępnia się bez pisemnego wniosku. 6. Organy administracji właściwe w sprawach, o których mowa w ust. 2, są obowiązane do prowadzenia publicznie dostępnych wykazów danych o tych dokumentach oraz mogą zamieszczać w tych wykazach dane o dokumentach, o których mowa w ust. 3. 7. Publicznie dostępne wykazy danych o dokumentach, o których mowa w ust. 2 pkt 7 i 8, prowadzą także organy administracji właściwe do prowadzenia postępowania, w ramach którego lub w wyniku którego sporządzane są te dokumenty. 8. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór publicznie dostępnego wykazu, o którym mowa w ust. 6, mając na uwadze zapewnienie przejrzystości wykazu i łatwości wyszukiwania zawartych w nim informacji. 9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, zostaną ustalone: 1) zawartość wykazu, zawierającego w szczególności nazwy zamieszczonych w nim dokumentów, miejsca i daty ich wydania, miejsca przechowywania, oraz zastrzeżenia dotyczące udostępniania informacji, 2) forma i układ wykazu."}
{"id":"2001_627_190","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 190. 1. Zainteresowany nabyciem całej instalacji może złożyć wniosek o przeniesienie na niego praw i obowiązków wynikających z pozwoleń dotyczących tej instalacji. 2. Przeniesienie praw i obowiązków jest możliwe tylko wtedy, gdy nabywca daje rękojmię prawidłowego wykonania tych obowiązków. 3. Przeniesienie lub odmowa przeniesienia praw i obowiązków następuje w drodze decyzji. 4. Nabywca, o którym mowa w ust. 1, przejmuje wszystkie obowiązki ciążące w związku z eksploatacją instalacji na poprzednio prowadzącym instalację, wynikające z pozwolenia i przepisów ustawy oraz ustawy - Prawo wodne i przepisów ustawy o odpadach."}
{"id":"2001_627_191","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 191. 1. Decyzje, o których mowa w art. 189 i 190 ust. 3: 1) wywołują skutki prawne po uzyskaniu tytułu prawnego do instalacji lub jej oznaczonej części, 2) wygasają po upływie roku od daty ich wydania, jeżeli wnioskodawca nie uzyskał tytułu prawnego do instalacji lub jej oznaczonej części. 2. Decyzje, o których mowa w art. 189 i 190 ust. 3, można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy."}
{"id":"2001_627_192","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 192. Przepisy o wydawaniu pozwolenia stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany jego warunków. Rozdział 3 Wygaśnięcie, cofnięcie i ograniczenie pozwolenia"}
{"id":"2001_627_193","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 193. 1. Pozwolenie wygasa: 1) po upływie czasu, na jaki zostało wydane, 2) jeżeli prowadzący instalację utracił do niej tytuł prawny, z zastrzeżeniem art. 190 ust. 1-3, lub z innych powodów pozwolenie stało się bezprzedmiotowe, 3) na wniosek prowadzącego instalację, 4) jeżeli prowadzący instalację nie rozpoczął działalności objętej pozwoleniem w terminie dwóch lat od dnia, w którym pozwolenie stało się ostateczne, 5) jeżeli prowadzący instalację nie prowadził działalności objętej pozwoleniem przez dwa lata, 6) w przypadku, o którym mowa w art. 229 ust. 4. 2. Pozwolenia, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2-6, wygasają z chwilą, gdy pozwolenie zintegrowane stanie się ostateczne. 3. Organ właściwy do wydania pozwolenia stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie pozwolenia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1. 4. Decyzji stwierdzającej wygaśnięcie pozwolenia nie wydaje się, jeżeli prowadzący instalację uzyska nowe pozwolenie oraz jeżeli nastąpiło przeniesienie praw i obowiązków, o którym mowa w art. 190 ust. 1-3."}
{"id":"2001_627_194","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 194. 1. Pozwolenie podlega cofnięciu lub ograniczeniu bez odszkodowania, jeżeli instalacja nie jest należycie eksploatowana, przez co stwarza zagrożenie pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenie życia lub zdrowia ludzi. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, decyzji w przedmiocie cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2001_627_195","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 195. 1. Pozwolenie może zostać cofnięte lub ograniczone bez odszkodowania, jeżeli: 1) eksploatacja instalacji jest prowadzona z naruszeniem warunków pozwolenia, innych przepisów ustawy lub ustawy o odpadach, 2) przepisy dotyczące ochrony środowiska zmieniły się w stopniu uniemożliwiającym emisję na warunkach określonych w pozwoleniu, 3) instalacja jest objęta postępowaniem, o którym mowa w art. 227-229. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przed wydaniem decyzji w przedmiocie cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia organ wzywa prowadzącego instalację do usunięcia naruszeń w oznaczonym terminie."}
{"id":"2001_627_196","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 196. 1. Pozwolenie może zostać cofnięte lub ograniczone za odszkodowaniem, jeżeli: 1) przemawiają za tym względy ochrony środowiska, lub 2) korzystanie z pozwolenia stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi. 2. Ustalenie odszkodowania następuje w drodze decyzji organu właściwego do cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia; decyzja jest niezaskarżalna. 3. Odszkodowanie przysługuje od organu właściwego do cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia. 4. Strona niezadowolona z przyznanego odszkodowania może w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 2, wnieść powództwo do sądu powszechnego; droga sądowa przysługuje także w razie niewydania decyzji przez właściwy organ w terminie 3 miesięcy od zgłoszenia żądania przez poszkodowanego. 5. Wystąpienie na drogę sądową nie wstrzymuje wykonania decyzji, o której mowa w ust. 2. 6. Roszczenie o odszkodowanie przedawnia się z upływem roku od dnia, w którym decyzja o cofnięciu lub ograniczeniu pozwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"2001_627_197","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 197. 1. Jeżeli nie usunięto negatywnych skutków w środowisku powstałych w wyniku prowadzonej działalności, organ właściwy do wydania pozwolenia określa zakres i termin wykonania tego obowiązku w decyzji o wygaśnięciu, cofnięciu lub ograniczeniu pozwolenia. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, nie naruszają kompetencji organu administracji wynikających z art. 362 ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2001_627_198","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 198. 1. Po wydaniu decyzji o wygaśnięciu, cofnięciu lub ograniczeniu pozwolenia, jeżeli prowadzący instalację usunął negatywne skutki w środowisku powstałe w wyniku prowadzonej działalności lub skutki takie nie wystąpiły, organ właściwy do wydania pozwolenia orzeka na wniosek prowadzącego instalację o zwrocie ustanowionego zabezpieczenia. 2. W razie stwierdzenia, iż nie usunięto w wyznaczonym terminie negatywnych skutków w środowisku powstałych w wyniku prowadzonej działalności, organ właściwy do wydania pozwolenia orzeka o przeznaczeniu na ten cel zabezpieczenia w wysokości niezbędnej do usunięcia tych skutków."}
{"id":"2001_627_199","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 199. Postępowanie w przedmiocie wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia wszczyna się z urzędu albo na wniosek prowadzącego instalację lub zainteresowanego jej nabyciem."}
{"id":"2001_627_2","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 2. 1. Przepisów ustawy, z wyjątkiem tytułu I działu IV rozdziału 1 i 2, nie stosuje się do spraw uregulowanych w przepisach prawa atomowego. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się także w zakresie: 1) obowiązku posiadania pozwolenia, 2) ponoszenia opłat, w razie prowadzenia działań ratowniczych. 3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462). 4. Zasady ochrony morza przed zanieczyszczeniem przez statki oraz organy administracji właściwe w sprawach tej ochrony określają przepisy odrębne. Dział II Definicje i zasady ogólne"}
{"id":"2001_627_20","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 20. 1. Organ administracji nie udostępnia informacji, o których mowa w art. 19, jeżeli ich udostępnienie mogłoby naruszyć przepisy o ochronie danych jednostkowych uzyskiwanych w badaniach statystycznych statystyki publicznej, o których mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668), oraz nie udostępnia informacji dotyczących: 1) spraw objętych toczącym się postępowaniem sądowym, dyscyplinarnym lub karnym, jeżeli ujawnienie informacji mogłoby zakłócić przebieg postępowania, 2) spraw będących przedmiotem praw autorskich oraz patentowych, jeżeli udostępnienie mogłoby naruszyć te prawa, 3) dokumentów lub danych dostarczonych przez osoby trzecie, jeżeli nie miały one obowiązku ich dostarczenia i złożyły zastrzeżenie o ich nieudostępnianiu, 4) dokumentów lub danych, których ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie środowiska. 2. Organ administracji może: 1) odmówić udostępnienia informacji, jeżeli: a) wymagałoby to dostarczenia dokumentów lub danych będących w trakcie opracowywania lub przeznaczonych do wewnętrznego komunikowania się, b) wniosek o udostępnienie informacji jest w sposób oczywisty niemożliwy do zrealizowania lub sformułowany w sposób zbyt ogólny, 2) na uzasadniony wniosek przekazującego informacje, o których mowa w art. 19 ust. 2 i 3, wyłączyć z udostępniania dane o wartości handlowej, w tym zwłaszcza dane technologiczne, o ile ich ujawnienie mogłoby pogorszyć jego konkurencyjną pozycję. 3. Przepisu ust. 2 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli informacja dotyczy: 1) ilości i rodzajów pyłów lub gazów wprowadzanych do powietrza oraz miejsca ich wprowadzania, 2) stanu, składu i ilości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi oraz miejsca ich wprowadzania, 3) rodzaju i ilości wytwarzanych odpadów oraz miejsca ich wytwarzania, 4) poziomu emitowanego hałasu, 5) poziomu emitowanych pól elektromagnetycznych. 4. Odmowa udostępnienia informacji następuje w drodze decyzji."}
{"id":"2001_627_200","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 200. W razie ogłoszenia likwidacji lub upadłości podmiotu korzystającego ze środowiska przepisy art. 198 stosuje się odpowiednio w zakresie orzekania o zwrocie zabezpieczenia albo o jego przeznaczeniu na usunięcie szkód. Rozdział 4 Pozwolenia zintegrowane"}
{"id":"2001_627_201","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 201. 1. Pozwolenia zintegrowanego wymaga prowadzenie instalacji, której funkcjonowanie, ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej w niej działalności, może powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw środowiska uwzględni rodzaj i skalę działalności prowadzonej w instalacjach oraz wynikające z funkcjonowania instalacji oddziaływanie na poszczególne elementy przyrodnicze albo na środowisko jako całość."}
{"id":"2001_627_202","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 202. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w pozwoleniu zintegrowanym ustala się warunki emisji na zasadach określonych dla pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2-6. 2. W pozwoleniu zintegrowanym ustala się wielkość emisji gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza z instalacji niezależnie od tego, czy wymagane byłoby dla niej, zgodnie z ustawą, uzyskanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza. 3. W pozwoleniu zintegrowanym ustala się dopuszczalny poziom hałasu niezależnie od tego, czy dla zakładu wymagane byłoby, zgodnie z ustawą, uzyskanie pozwolenia na emitowanie hałasu do środowiska. 4. W pozwoleniu zintegrowanym określa się warunki wytwarzania i sposoby postępowania z odpadami na zasadach określonych w przepisach ustawy o odpadach, niezależnie od tego, czy dla instalacji wymagane byłoby, zgodnie z tymi przepisami, uzyskanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów. 5. Jeżeli z instalacji objętej pozwoleniem zintegrowanym odprowadzane są ścieki do kanalizacji, w pozwoleniu określa się warunki, jakim powinny one odpowiadać. 6. W pozwoleniu zintegrowanym określa się warunki poboru wód na zasadach określonych w przepisach ustawy - Prawo wodne."}
{"id":"2001_627_203","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 203. Instalacje, o których mowa w art. 201 ust. 1, położone na terenie jednego zakładu obejmuje się jednym pozwoleniem zintegrowanym."}
{"id":"2001_627_204","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 204. 1. Instalacje wymagające pozwolenia zintegrowanego powinny spełniać wymagania ochrony środowiska wynikające z najlepszej dostępnej techniki, a w szczególności, z zastrzeżeniem art. 207 ust. 2, nie mogą powodować przekroczenia granicznych wielkości emisyjnych. 2. Przez graniczne wielkości emisyjne rozumie się takie dodatkowe standardy emisyjne, które nie mogą być przekraczane przez instalacje wymagające pozwolenia zintegrowanego."}
{"id":"2001_627_205","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 205. Nieprzekraczanie wielkości emisji wynikającej z zastosowania najlepszej dostępnej techniki nie zwalnia z obowiązku dotrzymania standardów jakości środowiska."}
{"id":"2001_627_206","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 206. 1. Minister właściwy do spraw środowiska gromadzi informacje o najlepszych dostępnych technikach oraz koordynuje przepływ tych informacji na potrzeby organów właściwych do wydawania pozwoleń oraz zainteresowanych podmiotów korzystających ze środowiska. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, uwzględniając potrzebę zapewnienia jednolitego podejścia do wydawania zintegrowanych pozwoleń na obszarze całego kraju, może określić, w drodze rozporządzenia, minimalne wymagania wynikające z najlepszej dostępnej techniki, jakie muszą spełniać instalacje, o których mowa w art. 201 ust. 2, w tym: 1) graniczne wielkości emisyjne, 2) w uzasadnionych przypadkach wzajemne, wariantowe relacje pomiędzy granicznymi wielkościami emisyjnymi dotyczącymi wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, odprowadzania ścieków, wytwarzania odpadów i emitowania hałasu oraz pól elektromagnetycznych, 3) progi tolerancji dla uzasadnionych odstępstw od ustalonych granicznych wielkości emisyjnych oraz czas ich stosowania, 4) wymagania dotyczące energochłonności i materiałochłonności, 5) inne niezbędne wymagania techniczne. 3. Przez próg tolerancji rozumie się ustaloną na podstawie ust. 2 pkt 3 wartość, o którą do wskazanego czasu mogą być przekraczane graniczne wielkości emisyjne. 4. Przy ustalaniu granicznych wielkości emisyjnych w zakresie: 1) wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, 2) wytwarzania odpadów, 3) emitowania hałasu stosuje się odpowiednio przepisy art. 145 ust. 2 i 3. 5. Graniczne wielkości emisji w razie odprowadzania ścieków mogą być określone odpowiednio jako: 1) masa substancji w ściekach przypadająca na jednostkę masy wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu, 2) stężenie substancji w ściekach, 3) masa substancji w ściekach wprowadzana w określonym czasie, 4) temperatura ścieków. Przepisy art. 145 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 6. Graniczne wielkości emisji w razie wytwarzania pól elektromagnetycznych mogą być określone jako: 1) napięcia znamionowe linii i stacji elektroenergetycznych, 2) maksymalna równoważna moc promieniowana izotropowo dla instalacji emitujących pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0,03 MHz do 300 000 MHz: radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych. Przepisy art. 145 ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_627_207","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 207. 1. Najlepsza dostępna technika powinna spełniać wymagania, przy których określaniu uwzględnia się jednocześnie: 1) rachunek kosztów i korzyści, 2) czas niezbędny do wdrożenia najlepszych dostępnych technik dla danego rodzaju instalacji, 3) zapobieganie zagrożeniom dla środowiska powodowanym przez emisje lub ich ograniczanie do minimum, 4) podjęcie środków zapobiegających poważnym awariom przemysłowym lub zmniejszających do minimum powodowane przez nie zagrożenia dla środowiska. 2. Odstępstwo od granicznych wielkości emisji jest dopuszczalne w zakresie progów tolerancji ustalonych na podstawie art. 206 ust. 2 pkt 3, pod warunkiem że: 1) będzie to z korzyścią dla środowiska jako całości, 2) nie zostaną naruszone standardy emisyjne. 3. Jeżeli graniczne wielkości emisyjne nie zostały określone na podstawie art. 206 ust. 2 pkt 1, dopuszczalną wielkość emisji z instalacji ustala się, uwzględniając potrzebę przestrzegania obowiązujących standardów emisyjnych."}
{"id":"2001_627_208","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 208. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego powinien spełniać wymagania określone dla wniosków o wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2-6, oraz wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo wodne. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego powinien także zawierać: 1) informacje o: a) oddziaływaniu emisji na środowisko jako całość, b) istniejącym lub możliwym oddziaływaniu transgranicznym na środowisko, 2) uzasadnienie dla proponowanej wielkości emisji w przypadkach, o których mowa w art. 207 ust. 2 i 3, wskazujące spełnienie określonych w tych przepisach wymagań. 3. Wniosek przedkłada się w dwu egzemplarzach. 4. Do wniosku dołącza się: 1) dwa egzemplarze wykonanej przez akredytowaną jednostkę oceny zgodności z minimalnymi wymaganiami wynikającymi z najlepszej dostępnej techniki dla instalacji, która jest przedmiotem wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego, o ile wymagania te zostały określone na podstawie art. 206 ust. 2, 2) dowód uiszczenia opłaty rejestracyjnej. 5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres akredytacji dla jednostek sporządzających oceny zgodności instalacji z minimalnymi wymaganiami wynikającymi z najlepszej dostępnej techniki, uwzględniając potrzebę zapewnienia wiarygodności tej oceny."}
{"id":"2001_627_209","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 209. Organ właściwy do wydania pozwolenia przedkłada niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw środowiska albo podmiotowi, o którym mowa w art. 213 ust. 1, kopie wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego oraz oceny zgodności z minimalnymi wymaganiami wynikającymi z najlepszej dostępnej techniki."}
{"id":"2001_627_21","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 21. 1. Organ administracji jest obowiązany udostępnić informację bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca od dnia otrzymania wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, może zostać przedłużony do 2 miesięcy ze względu na stopień skomplikowania sprawy; w tym przypadku przepisy art. 36 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. 3. Dokumenty, o których dane zamieszczane są w publicznie dostępnych wykazach, udostępnia się w dniu złożenia wniosku o udostępnienie informacji. 4. W przypadku odmowy udostępnienia informacji ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_627_210","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 210. 1. Warunkiem rozpatrzenia wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego jest wniesienie opłaty rejestracyjnej na wyodrębniony rachunek bankowy prowadzony przez ministra właściwego do spraw środowiska. 2. Wpływy z tytułu opłaty rejestracyjnej są środkami specjalnymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz..485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315) i przeznaczane są na finansowanie zadań ministra właściwego do spraw środowiska, o których mowa w art. 206 i 212. 3. Wysokość opłaty rejestracyjnej nie może być wyższa niż 3000 EURO. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat rejestracyjnych, kierując się zakresem dokumentacji niezbędnej do wydania pozwolenia ze względu na skalę i rodzaj działalności prowadzonej w instalacjach oraz koniecznością zgromadzenia środków umożliwiających wykonywanie zadań, o których mowa w art. 206 i 212."}
{"id":"2001_627_211","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 211. 1. Pozwolenie zintegrowane powinno spełniać wymagania określone dla pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2\"6. 2. Pozwolenie zintegrowane powinno także określać: 1) rodzaj prowadzonej działalności, 2) sposoby osiągania wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości, 3) sposoby ograniczania oddziaływań transgranicznych na środowisko, 4) wymóg informowania o wystąpieniu awarii przemysłowej, jeżeli nie wynika on z art. 264, 5) sposoby postępowania w przypadku zakończenia eksploatacji instalacji, w tym sposoby usunięcia negatywnych skutków powstałych w środowisku w wyniku prowadzonej eksploatacji, gdy są one przewidywane. 3. W pozwoleniu zintegrowanym można określić dodatkowe wymagania dla instalacji, jeśli jest to konieczne do osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości. 4. Organ właściwy do wydania pozwolenia przedkłada niezwłocznie kopię wydanego pozwolenia zintegrowanego ministrowi właściwemu do spraw środowiska albo podmiotowi, o którym mowa w art. 213 ust. 1."}
{"id":"2001_627_212","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 212. 1. Minister właściwy do spraw środowiska prowadzi rejestr wniosków o wydanie pozwolenia zintegrowanego, ocen zgodności z minimalnymi wymaganiami oraz wydanych pozwoleń zintegrowanych, a także analizuje wnioski i wydane pozwolenia z punktu widzenia spełnienia wymagań wynikających z najlepszej dostępnej techniki, określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 206 ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw środowiska lub podmiot, o którym mowa w art. 213 ust. 1, może zwrócić się do starosty o udzielenie informacji lub udostępnienie innych niż wskazane w ust. 1 dokumentów związanych z wydawaniem pozwoleń zintegrowanych; uprawnienie to przysługuje podmiotowi, o którym mowa w art. 213 ust. 1, także w stosunku do wojewody. 3. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie wydawania przez starostę pozwoleń zintegrowanych minister właściwy do spraw środowiska kieruje wystąpienie, którego treścią może być w szczególności wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji w przedmiocie wydania pozwolenia zintegrowanego. 4. W przypadku skierowania wystąpienia, o którym mowa w ust. 3, ministrowi właściwemu do spraw środowiska przysługują prawa strony w postępowaniu administracyjnym i postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. 5. Podmiot, o którym mowa w art. 213 ust. 1, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informacje mogące stanowić podstawę do podjęcia przez ministra działań w celu wyeliminowania nieprawidłowości przy wydawaniu pozwoleń zintegrowanych."}
{"id":"2001_627_213","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 213. 1. Wykonywanie zadań, o których mowa w art. 206 ust. 1 oraz art. 212 ust. 1 i 2, minister właściwy do spraw środowiska może zlecić osobie fizycznej albo prawnej, która ze względu na posiadane kompetencje, doświadczenie i wyposażenie będzie gwarantowała należyte ich wykonywanie. 2. Zlecenie, o którym mowa w ust. 1, dokonywane jest w trybie ustawy z dnia 10 czerwca 1994 o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 93, poz. 1027 i Nr 110, poz. 1167), na okres od 5 do 8 lat. 3. Ustalając warunki przetargu na wykonanie zadań, minister uwzględnia wymagania, o których mowa w ust. 1, a także konieczność zapewnienia przez wybrany podmiot bezpieczeństwa powierzonych oraz sporządzonych w związku z wykonywaniem zadań dokumentów i baz danych. 4. Informacja o zawarciu umowy zlecającej wykonywanie zadań, jej wypowiedzeniu albo wygaśnięciu jest publikowana, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" nie później niż na 60 dni przed terminem odpowiednio wejścia w życie umowy, jej wypowiedzenia albo wygaśnięcia. 5. W obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 4, podaje się do wiadomości: 1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania osoby fizycznej albo nazwę i adres siedziby osoby prawnej, z którą zawarto umowę, 2) datę rozpoczęcia przez wskazany podmiot wykonywania zleconych zadań albo datę zakończenia ich wykonywania z uwagi na wygaśnięcie lub wypowiedzenie umowy. 6. W okresie wykonywania zadań przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, organ właściwy do wydania pozwolenia zintegrowanego przedkłada kopię wniosku o wydanie pozwolenia, kopię oceny zgodności z minimalnymi wymaganiami wynikającymi z najlepszej dostępnej techniki oraz kopię wydanego pozwolenia temu podmiotowi. 7. W ciągu 30 dni od daty wygaśnięcia lub wypowiedzenia umowy podmiot, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek przekazania ministrowi właściwemu do spraw środowiska powierzonych oraz sporządzonych w związku z wykonywaniem zadań dokumentów i baz danych. 8. Wykonanie obowiązków określonych w ust. 7 podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_627_214","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 214. 1. Przed dokonaniem zmian w instalacji objętej pozwoleniem zintegrowanym, polegających na zmianie sposobu funkcjonowania instalacji, prowadzący instalację jest obowiązany poinformować o planowanych zmianach organ właściwy do wydania pozwolenia. 2. Organ, o którym mowa w ust. 1, może uznać, że planowane zmiany w instalacji wymagają zmiany niektórych warunków wydanego pozwolenia zintegrowanego i zobowiązać prowadzącego instalację, w terminie 30 dni od otrzymania informacji, do złożenia wniosku o zmianę pozwolenia."}
{"id":"2001_627_215","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 215. 1. Przed dokonaniem istotnych zmian w instalacji objętej pozwoleniem zintegrowanym, prowadzący instalację jest obowiązany poinformować organ właściwy do wydania pozwolenia o planowanych zmianach i złożyć wniosek o zmianę wydanego pozwolenia zintegrowanego. 2. Wniosek o zmianę pozwolenia zintegrowanego oraz decyzja o zmianie pozwolenia zintegrowanego powinny zawierać dane, o których mowa w art. 184 i 208, oraz określać wymagania zawarte w art. 188 i 211, które mają związek z planowanymi zmianami, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_627_216","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 216. 1. Organ właściwy do wydania pozwolenia co najmniej raz na 5 lat dokonuje analizy wydanego pozwolenia zintegrowanego. 2. Wydane pozwolenie zintegrowane analizowane jest również jeżeli nastąpiła zmiana w najlepszych dostępnych technikach, pozwalająca na znaczne zmniejszenie wielkości emisji bez powodowania nadmiernych kosztów lub wynika to z potrzeby dostosowania eksploatacji instalacji do zmian przepisów o ochronie środowiska."}
{"id":"2001_627_217","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 217. W przypadku gdy analizy dokonane w oparciu o art. 216 wykazały konieczność zmiany treści pozwolenia zintegrowanego, którego termin ważności upłynie później niż rok po zakończeniu analiz, stosuje się odpowiednio przepisy art. 195."}
{"id":"2001_627_218","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 218. Organ administracji zapewnia możliwość udziału społeczeństwa w postępowaniu, którego przedmiotem jest wydanie pozwolenia zintegrowanego lub decyzji o zmianie pozwolenia zintegrowanego."}
{"id":"2001_627_219","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 219. W razie możliwości wystąpienia transgranicznego oddziaływania na środowisko instalacji wymagającej uzyskania pozwolenia zintegrowanego, przepisy art. 58-70 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza"}
{"id":"2001_627_22","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 22. Jeżeli jest możliwe oddzielenie części informacji podlegającej wyłączeniu z udostępniania z przyczyn, o których mowa w art. 20 i 21, organ administracji udostępnia pozostałą część informacji."}
{"id":"2001_627_220","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 220. 1. Wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów z instalacji wymaga pozwolenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Nie wymaga pozwolenia wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji: 1) z których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza odbywa się w sposób niezorganizowany, bez pośrednictwa przeznaczonych do tego celu środków technicznych, 2) wentylacji grawitacyjnych, 3) energetycznych: a) opalanych węglem kamiennym o łącznej nominalnej mocy do 5 MWt, b) opalanych koksem, drewnem, słomą, olejem napędowym i opałowym o łącznej nominalnej mocy do 10 MWt, c) opalanych paliwem gazowym o łącznej nominalnej mocy do 15 MWt, 4) innych niż energetyczne o łącznej nominalnej mocy do 1 MWt, opalanych węglem kamiennym, koksem, drewnem, słomą, olejem napędowym i opałowym, paliwem gazowym, 5) do przetaczania paliw płynnych, 6) do suszenia zboża, 7) w lakierniach zużywających na dobę mniej niż 3 kg lakierów wodnych i lakierów o wysokiej zawartości cząstek stałych, 8) stosowanych w gastronomii, 9) w oczyszczalniach ścieków, 10) w zbiornikach bezodpływowych kanalizacji lokalnej, 11) w przechowalniach owoców i warzyw, 12) stosowanych w hutach szkła - o wydajności mniejszej niż 1 tona na dobę, 13) stosowanych w fermach hodowlanych, z wyłączeniem instalacji zaliczonych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 51 ust. 1, 14) do suszenia, brykietowania i mielenia węgla - o mocy przerobowej mniejszej niż 30 ton surowca na godzinę, 15) stosowanych w młynach spożywczych, 16) do produkcji wapna palonego - przy wydajności mniejszej niż 10 ton na dobę."}
{"id":"2001_627_221","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 221. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, oprócz informacji, o których mowa w art. 184 ust. 2\"4, powinien także zawierać: 1) czas pracy źródeł powstawania i miejsc wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza w ciągu roku, 2) określenie wprowadzanych do powietrza rodzajów i ilości gazów lub pyłów przypadających na jednostkę wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu, 3) opis terenu w zasięgu pięćdziesięciokrotnej wysokości najwyższego miejsca wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, z uwzględnieniem obszarów poddanych ochronie na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody oraz ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz.U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1998 r. Nr 162, poz. 1116 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), 4) określenie aerodynamicznej szorstkości terenu, 5) aktualny stan jakości powietrza, 6) określenie warunków meteorologicznych, 7) graficzne przedstawienie wyników obliczeń stanu jakości powietrza, z uwzględnieniem referencyjnych metodyk modelowania. 2. Informacje, o których mowa: 1) w art. 184 ust. 2 pkt 10, powinny zawierać określenie wielkości emisji w zakresie gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza, wyrażonej w mg\/m3 gazów odlotowych w stanie suchym w temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,5 kPa, a także w kg\/h oraz w Mg\/rok, 2) w art. 184 ust. 2 pkt 16, powinny wskazywać usytuowanie stanowisk do pomiaru wielkości emisji w zakresie gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz proponowany zakres, metodykę i sposób wykonywania tych pomiarów."}
{"id":"2001_627_222","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 222. 1. W razie braku standardów emisyjnych i dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu ilości gazów lub pyłów dopuszczonych do wprowadzania do powietrza ustala się na poziomie niepowodującym przekroczeń wartości odniesienia w powietrzu i standardów zapachowej jakości powietrza. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, zostaną ustalone: 1) warunki, w jakich ustala się wartości odniesienia, takie jak temperatura i ciśnienie, 2) oznaczenie numeryczne substancji pozwalające na jednoznaczną jej identyfikację, 3) okresy, dla których uśrednione są wartości odniesienia, 4) zróżnicowane poziomy substancji w powietrzu dla: a) terenu kraju, z wyłączeniem obszarów parków narodowych i obszarów ochrony uzdrowiskowej, b) obszarów parków narodowych, c) obszarów ochrony uzdrowiskowej, 5) referencyjne metodyki modelowania poziomów substancji w powietrzu. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, mogą zostać ustalone: 1) czas obowiązywania wartości odniesienia, 2) warunki uznawania wartości odniesienia za dotrzymane."}
{"id":"2001_627_223","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 223. Jeżeli dla gazów lub pyłów brak jest wartości odniesienia, składający wniosek o wydanie pozwolenia jest obowiązany do przedłożenia uzasadnionej propozycji tej wartości."}
{"id":"2001_627_224","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 224. 1. Pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, oprócz wymagań, o których mowa w art. 188, powinno określać: 1) charakterystykę miejsc wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, 2) usytuowanie stanowisk do pomiaru wielkości emisji w zakresie gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza. 2. Określając w pozwoleniu warunki, o których mowa w art. 188 ust. 2 pkt 2, ustala się rodzaje i ilość gazów lub pyłów dopuszczonych do wprowadzania do powietrza dla każdego źródła powstawania, miejsca wprowadzania i całej instalacji, wyrażone: 1) w mg\/m3 gazów odlotowych w stanie suchym w temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,5 kPa albo w kg\/h, 2) w Mg\/rok. 3. W pozwoleniu nie określa się wielkości emisji dla tych rodzajów gazów lub pyłów, które wprowadzone do powietrza nie powodują przekroczenia 10% dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu albo 10% wartości odniesienia; w takim przypadku w pozwoleniu wskazuje się rodzaje gazów i pyłów, których wielkości emisji nie określono. 4. Jeżeli dla instalacji są ustalone standardy emisyjne, to w pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza nie określa się innych rodzajów gazów lub pyłów niż objęte standardem; w takim przypadku w pozwoleniu wskazuje się na odstąpienie od określania warunków emisji dla pozostałych gazów i pyłów."}
{"id":"2001_627_225","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 225. 1. Na obszarze, na którym zostały przekroczone standardy jakości powietrza, wydanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza dla nowo budowanej instalacji lub zmienianej w sposób istotny jest możliwe, jeżeli zostanie zapewniona odpowiednia redukcja ilości wprowadzanych do powietrza gazów lub pyłów powodujących naruszenia tych standardów, wprowadzanych z innych instalacji usytuowanych na tym obszarze. 2. Łączna redukcja ilości wprowadzanych do powietrza gazów lub pyłów z innych instalacji powinna być o co najmniej 30% większa niż ilość gazów lub pyłów dopuszczonych do wprowadzania do powietrza z nowo zbudowanej instalacji lub instalacji zmienionej w sposób istotny. 3. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane, gdy nie spowoduje to zwiększenia zagrożenia zdrowia ludzi."}
{"id":"2001_627_226","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 226. 1. Wydanie pozwolenia w przypadku, o którym mowa w art. 225 ust. 1, wymaga przeprowadzenia postępowania kompensacyjnego, o którym mowa w art. 227-229. 2. Postępowanie kompensacyjne prowadzi się zgodnie z warunkami określonymi w rozdziałach 2 i 3, z uwzględnieniem zmian wynikających z niniejszego rozdziału."}
{"id":"2001_627_227","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 227. W postępowaniu kompensacyjnym uczestniczą prowadzący inne instalacje, którzy wyrazili zgodę na ograniczenie ilości wprowadzanych do powietrza gazów lub pyłów."}
{"id":"2001_627_228","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 228. Do wniosku o wszczęcie postępowania kompensacyjnego należy dołączyć: 1) wniosek o wydanie pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, 2) zgodę uczestników postępowania na dokonanie odpowiedniej redukcji ilości wprowadzanych do powietrza gazów lub pyłów."}
{"id":"2001_627_229","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 229. 1. Pozwolenie na wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów z instalacji nowo zbudowanej lub zmienionej w sposób istotny jest wykonalne nie wcześniej niż od dnia, w którym decyzje, o których mowa w ust. 2, staną się ostateczne. 2. Organ właściwy do wydania pozwolenia cofnie lub ograniczy bez odszkodowania pozwolenia na wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów z innych instalacji objętych postępowaniem kompensacyjnym w zakresie, w jakim uczestnicy postępowania wyrazili zgodę. 3. Z chwilą gdy decyzje, o których mowa w ust. 2, stały się ostateczne, organ właściwy do wydania pozwolenia niezwłocznie informuje o tym wnioskodawcę. 4. Jeżeli decyzja o pozwoleniu, wydana w wyniku postępowania kompensacyjnego, nie stanie się wykonalna w terminie dwóch lat od jej wydania, organ właściwy do wydania pozwolenia stwierdza jej wygaśnięcie. Rozdział 6 Pozwolenie na emitowanie hałasu do środowiska"}
{"id":"2001_627_23","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 23. Organ administracji, udostępniając informacje przekazane przez osoby trzecie, wskazuje źródło ich pochodzenia."}
{"id":"2001_627_230","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 230. 1. Pozwolenie na emitowanie hałasu do środowiska jest wymagane, gdy hałas w środowisku przekracza dopuszczalne poziomy, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 231 ust. 2. 2. Pozwolenie na emitowanie hałasu do środowiska nie jest wymagane, gdy hałas powstaje w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów lub z działalnością osoby fizycznej niebędącej przedsiębiorcą."}
{"id":"2001_627_231","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 231. 1. W przypadku stwierdzenia przez organ właściwy do wydania pozwolenia na emitowanie hałasu do środowiska, iż poza zakładem przekroczone są dopuszczalne poziomy hałasu, organ w drodze postanowienia, wzywa prowadzącego zakład do przedłożenia wniosku o wydanie pozwolenia; na postanowienie to przysługuje zażalenie. 2. Obowiązek posiadania pozwolenia na emitowanie hałasu do środowiska powstaje po upływie 6 miesięcy od daty doręczenia postanowienia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_627_232","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 232. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia na emitowanie hałasu do środowiska, oprócz informacji, o których mowa w art. 184 ust. 2-4, powinien zawierać: 1) rozkład czasu pracy źródeł hałasu dla pory dnia i nocy, 2) charakterystykę terenu, na którym usytuowany jest zakład, i terenów otaczających, wynikającą z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, lub w razie braku planu, zgodnie z art. 115 - w zasięgu oddziaływania hałasu emitowanego przez zakład, 3) aktualny stan akustyczny środowiska wokół zakładu. 2. Informacje, o których mowa w art. 184 ust. 2 pkt 10, powinny zawierać: 1) określenie poziomu mocy akustycznej źródeł hałasu, 2) proponowane wartości dopuszczalne poziomu hałasu emitowanego przez zakład określone dla pory dnia i nocy."}
{"id":"2001_627_233","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 233. 1. Pozwolenie na emitowanie hałasu do środowiska, oprócz wymagań, o których mowa w art. 188 ust. 2 i 3, powinno także określać dla pory dnia i nocy: 1) czas pracy źródeł, 2) dopuszczalne warianty pracy instalacji, z uwzględnieniem wykorzystywanych urządzeń. 2. Wymagania, o których mowa w art. 188 ust. 2 pkt 2, powinny zawierać wartości dopuszczalne poziomu hałasu emitowanego przez zakład, określone oddzielnie dla pory dnia i nocy. Rozdział 7 Pozwolenie na emitowanie pól elektromagnetycznych"}
{"id":"2001_627_234","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 234. Pozwolenie na emitowanie pól elektromagnetycznych jest wymagane dla: 1) linii i stacji elektroenergetycznych o napięciu znamionowym 110 kV lub wyższym, 2) instalacji radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych, których równoważna moc promieniowana izotropowo jest równa 15 W lub wyższa, emitujących pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0,03 MHz do 300 000 MHz."}
{"id":"2001_627_235","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 235. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia na emitowanie pól elektromagnetycznych do środowiska, oprócz informacji, o których mowa w art. 184 ust. 2-4, powinien zawierać propozycje zabezpieczenia przed dostępem ludności oraz oznaczenia obszarów występowania pól elektromagnetycznych o wartościach większych niż dopuszczalne. 2. Informacje, o których mowa: 1) w art. 184 ust. 2 pkt 10, powinny zawierać określenia zakresów częstotliwości pól elektromagnetycznych emitowanych przez instalacje oraz napięcia znamionowe w odniesieniu do linii i stacji elektroenergetycznych, 2) w art. 184 ust. 2 pkt 12, powinny wskazywać, w formie opisowej i graficznej, miejsca występowania w otoczeniu instalacji pól elektromagnetycznych o wartościach granicznych dla obszarów zabudowy mieszkaniowej oraz dla miejsc dostępnych dla ludności."}
{"id":"2001_627_236","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 236. 1. Pozwolenie na emitowanie pól elektromagnetycznych, oprócz ustaleń, o których mowa w art. 188, powinno zawierać określenie granic obszarów w otoczeniu instalacji niedostępnych dla ludności, w których będą występowały pola elektromagnetyczne o wartościach większych niż dopuszczalne, oraz sposobu ich zabezpieczenia przed dostępem ludności, a także ich oznaczenia. 2. Określając w pozwoleniu warunki, o których mowa w art. 188 ust. 2 pkt 2, ustala się: 1) napięcia znamionowe linii i stacji elektroenergetycznych, 2) maksymalną równoważną moc promieniowaną izotropowo dla instalacji radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych emitujących pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0,03 MHz do 300 000 MHz. Dział V Przeglądy ekologiczne"}
{"id":"2001_627_237","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 237. W razie stwierdzenia okoliczności wskazujących na możliwość negatywnego oddziaływania instalacji na środowisko, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, zobowiązać prowadzący instalację podmiot korzystający ze środowiska do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego."}
{"id":"2001_627_238","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 238. Przegląd ekologiczny instalacji zaliczonej do przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 51 ust. 1, powinien zawierać: 1) opis obejmujący: a) rodzaj, wielkość i usytuowanie instalacji, b) powierzchnię zajmowanego terenu lub obiektu budowlanego, c) rodzaj technologii, d) istniejące w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania instalacji obiekty mieszkalne i użyteczności publicznej, e) istniejące w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania instalacji dobra kultury poddane ochronie na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz.U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1150 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), f) istniejące w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania instalacji, obiekty i obszary poddane ochronie na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody, ustawy o lasach, ustawy - Prawo wodne oraz przepisów ustawy o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym, 2) określenie oddziaływania na środowisko instalacji, w tym również w przypadku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, 3) opis działań mających na celu zapobieganie i ograniczanie oddziaływania na środowisko, 4) porównanie wykorzystywanej technologii z technologią spełniającą wymagania, o których mowa w art. 143, 5) wskazanie, czy dla instalacji konieczne jest ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania, określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich, 6) zwięzłe streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w przeglądzie, 7) nazwisko osoby lub osób sporządzających przegląd."}
{"id":"2001_627_239","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 239. W decyzji, o której mowa w art. 237, organ właściwy do jej wydania może: 1) ograniczyć zakres przedmiotowy przeglądu ekologicznego, 2) wskazać metody badań i studiów."}
{"id":"2001_627_24","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 24. 1. Wyszukiwanie i przeglądanie w siedzibie organu administracji dokumentów wyszczególnionych w publicznie dostępnym wykazie jest bezpłatne. 2. Za wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów lub danych oraz ich przesyłanie organ administracji pobiera opłatę w wysokości odzwierciedlającej związane z tym uzasadnione koszty. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat za udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie oraz sposób uiszczania opłat, biorąc pod uwagę, iż opłaty te nie powinny stanowić przeszkody w dostępie do informacji. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) wysokość opłat za wyszukiwanie informacji, sporządzanie kopii dokumentów lub danych oraz ich przesyłanie, 2) współczynniki różnicujące wysokość opłat, 3) terminy i sposób uiszczania opłat. Rozdział 2 Państwowy monitoring środowiska oraz rozpowszechnianie informacji o środowisku"}
{"id":"2001_627_240","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 240. Jeżeli możliwość negatywnego oddziaływania na środowisko wynika z funkcjonowania instalacji niezaliczonej do przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 51 ust. 1, organ właściwy do nałożenia obowiązku sporządzenia przeglądu określa, które z wymagań wymienionych w art. 238 należy spełnić, sporządzając przegląd ekologiczny."}
{"id":"2001_627_241","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 241. 1. Jeżeli możliwość negatywnego oddziaływania na środowisko wynika z działalności podmiotu korzystającego ze środowiska innej niż eksploatacja instalacji, art. 237, 239 pkt 2 i art. 240 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli przegląd ekologiczny dotyczy drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska lub portu, obowiązek sporządzenia przeglądu spoczywa na zarządzających tymi obiektami."}
{"id":"2001_627_242","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 242. 1. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania, jakie powinien spełniać przegląd ekologiczny dla poszczególnych rodzajów instalacji. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone szczegółowe wymagania odnośnie do: 1) formy sporządzania przeglądu, 2) zakresu zagadnień, które powinny zostać określone i ocenione w przeglądzie, 3) rodzaju dokumentów, z których informacje powinny zostać uwzględnione w przeglądzie. Tytuł IV Poważne awarie Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_243","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 243. Ochrona środowiska przed poważną awarią, zwaną dalej \"awarią\", oznacza zapobieganie zdarzeniom mogącym powodować awarię oraz ograniczanie jej skutków dla ludzi i środowiska."}
{"id":"2001_627_244","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 244. Prowadzący zakład stwarzający zagrożenie wystąpienia awarii, dokonujący przewozu substancji niebezpiecznych oraz organy administracji są obowiązani do ochrony środowiska przed awariami."}
{"id":"2001_627_245","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 245. 1. Każdy, kto zauważy wystąpienie awarii, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym osoby znajdujące się w strefie zagrożenia oraz jednostkę organizacyjną Państwowej Straży Pożarnej albo Policji albo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. 2. Organy administracji w trybie i na zasadach określonych w dekrecie z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz.U. Nr 23, poz. 93, z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 Nr 16, poz. 138, z 1983 r. Nr 44, poz. 200, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) mogą wprowadzić obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych w celu prowadzenia akcji na rzecz ochrony życia i zdrowia ludzi oraz środowiska przed skutkami awarii."}
{"id":"2001_627_246","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 246. 1. W razie wystąpienia awarii wojewoda, poprzez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, podejmie działania i zastosuje środki niezbędne do usunięcia awarii i jej skutków, określając w szczególności związane z tym obowiązki organów administracji i podmiotów korzystających ze środowiska. 2. O podjętych działaniach wojewoda informuje marszałka województwa."}
{"id":"2001_627_247","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 247. 1. W razie wystąpienia awarii wojewódzki inspektor ochrony środowiska może w drodze decyzji: 1) zarządzić przeprowadzenie właściwych badań dotyczących przyczyn, przebiegu i skutków awarii, 2) wydać zakazy lub ograniczenia w korzystaniu ze środowiska. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 3. Jeżeli charakter awarii uzasadnia konieczność podjęcia szybkich działań, a w szczególności gdy ich zaniechanie mogłoby spowodować zwiększenie zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub bezpośrednie zagrożenie pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach, decyzja może być ogłoszona ustnie, a informacja o tym zaprotokołowana. 4. Na wniosek zobowiązanego decyzję ogłoszoną ustnie doręcza się na piśmie niezwłocznie, gdy jest to możliwe; wniosek należy złożyć w terminie 7 dni od ogłoszenia decyzji. 5. W zakresie egzekwowania obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa w ust. 1, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przysługuje uprawnienie egzekwowania ustnych poleceń w granicach określonych ustawą z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315). Dział II Instrumenty prawne służące przeciwdziałaniu poważnej awarii przemysłowej Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_248","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 248. 1. Zakład stwarzający zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, zwanej dalej \"awarią przemysłową\", w zależności od rodzaju, kategorii i ilości substancji niebezpiecznej znajdującej się w zakładzie uznaje się za zakład o zwiększonym ryzyku wystąpienia awarii, zwany dalej \"zakładem o zwiększonym ryzyku\", albo za zakład o dużym ryzyku wystąpienia awarii, zwany dalej \"zakładem o dużym ryzyku\". 2. Do zakładu, w którym przewiduje się możliwość wystąpienia substancji niebezpiecznej, lub do zakładu, w którym powstanie tej substancji jest możliwe w trakcie procesu przemysłowego, przepis ust. 1 stosuje się w zależności od przewidywanej ilości substancji niebezpiecznej mogącej znaleźć się w zakładzie. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze rozporządzenia rodzaje i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku lub zakładu o dużym ryzyku. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) nazwy i ilości substancji niebezpiecznych, decydujące o zaliczeniu do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku, 2) oznaczenie numeryczne substancji, o których mowa w pkt 1, pozwalające na jednoznaczną ich identyfikację, 3) kryteria kwalifikowania substancji niewymienionych na podstawie pkt 1, do kategorii: a) bardzo toksycznych, b) toksycznych, c) utleniających, d) wybuchowych, e) łatwopalnych, f) wysoce łatwopalnych, g) skrajnie łatwopalnych, h) niebezpiecznych w szczególności dla ludzi lub środowiska oraz ich ilości decydujące o zaliczeniu do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku. Rozdział 2 Obowiązki prowadzącego zakład stwarzający zagrożenie wystąpienia awarii przemysłowej"}
{"id":"2001_627_249","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 249. Każdy, kto zamierza prowadzić lub prowadzi zakład o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku jest obowiązany do zapewnienia, aby zakład ten był zaprojektowany, wykonany, prowadzony i likwidowany w sposób zapobiegający awariom przemysłowym i ograniczający ich skutki dla ludzi oraz środowiska."}
{"id":"2001_627_25","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 25. 1. Źródłem informacji o środowisku jest w szczególności państwowy monitoring środowiska. 2. Państwowy monitoring środowiska stanowi system pomiarów, ocen i prognoz stanu środowiska oraz gromadzenia, przetwarzania i rozpowszechniania informacji o środowisku. 3. Państwowy monitoring środowiska wspomaga działania na rzecz ochrony środowiska poprzez systematyczne informowanie organów administracji i społeczeństwa o: 1) jakości elementów przyrodniczych, dotrzymywaniu standardów jakości środowiska określonych przepisami oraz obszarach występowania przekroczeń tych standardów, 2) występujących zmianach jakości elementów przyrodniczych i przyczynach tych zmian, w tym powiązaniach przyczynowo-skutkowych występujących pomiędzy emisjami i stanem elementów przyrodniczych."}
{"id":"2001_627_250","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 250. 1. Prowadzący zakład o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku jest obowiązany do zgłoszenia zakładu właściwemu organowi Państwowej Straży Pożarnej. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać następujące dane: 1) oznaczenie prowadzącego zakład, jego adres zamieszkania lub siedziby, 2) adres zakładu, 3) informację o tytule prawnym, 4) charakter prowadzonej lub planowanej działalności, 5) rodzaj instalacji i istniejące systemy zabezpieczeń, 6) rodzaj, kategorię i ilość oraz charakterystykę fizyko-chemiczną, pożarową i toksyczną substancji niebezpiecznej, 7) charakterystykę terenu w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu, ze szczególnym uwzględnieniem czynników mogących przyczynić się do zwiększenia zagrożenia awarią przemysłową lub pogłębienia jej skutków. 3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć dokument potwierdzający, że zgłaszający jest upoważniony do występowania w obrocie prawnym, jeżeli prowadzący zakład nie jest osobą fizyczną, 4. Prowadzący zakład jest obowiązany do dokonania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, co najmniej na 30 dni przed uruchomieniem zakładu lub jego części. 5. Każda istotna zmiana ilości lub rodzaju substancji niebezpiecznej albo jej charakterystyki fizyko-chemicznej, pożarowej i toksycznej, zmiana technologii lub profilu produkcji w stosunku do danych zawartych w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, powinny zostać zgłoszone właściwemu organowi Państwowej Straży Pożarnej w terminie 14 dni przed jej wprowadzeniem. 6. Istotną zmianę ilości substancji niebezpiecznej stanowi zwiększenie lub zmniejszenie ilości określonego rodzaju substancji o więcej niż 20% w stosunku do danych przedstawionych w zgłoszeniu. 7. Istotną zmianę rodzaju substancji lub jej charakterystyki fizyko-chemicznej, pożarowej i toksycznej stanowi zmiana, która wiąże się z zaliczeniem do innej kategorii substancji niebezpiecznych w stosunku do danych przedstawionych w zgłoszeniu. 8. Termin przewidywanego zakończenia eksploatacji instalacji lub zamknięcia zakładu prowadzący zakład jest obowiązany zgłosić właściwemu organowi Państwowej Straży Pożarnej co najmniej 14 dni przed zamknięciem. 9. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, 5 i 8, prowadzący zakład przekazuje równocześnie do wiadomości wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_251","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 251. 1. Prowadzący zakład o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku sporządza program zapobiegania poważnym awariom przemysłowym, zwany dalej \"programem zapobiegania awariom\", w którym przedstawia system zarządzania zakładem gwarantujący ochronę ludzi i środowiska. 2. Program zapobiegania awariom powinien zawierać w szczególności: 1) określenie prawdopodobieństwa zagrożenia awarią przemysłową, 2) zasady zapobiegania oraz zwalczania skutków awarii przemysłowej przewidywane do wprowadzenia, 3) określenie sposobów ograniczenia skutków awarii przemysłowej dla ludzi i środowiska w przypadku jej zaistnienia, 4) określenie częstotliwości przeprowadzania analiz programu zapobiegania awariom w celu oceny jego aktualności i skuteczności. 3. Prowadzący zakład o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku przedkłada program zapobiegania awariom właściwemu organowi Państwowej Straży Pożarnej przed uruchomieniem zakładu oraz przekazuje go równocześnie do wiadomości wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska. 4. Uruchomienie zakładu o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku może nastąpić po upływie 14 dni od dnia otrzymania przez właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej programu zapobiegania awariom, jeśli w tym terminie organ ten nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji."}
{"id":"2001_627_252","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 252. 1. Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany do opracowania i wdrożenia systemu bezpieczeństwa stanowiącego element ogólnego systemu zarządzania i organizacji zakładu. 2. W systemie bezpieczeństwa należy uwzględnić: 1) określenie, na wszystkich poziomach organizacji, obowiązków pracowników odpowiedzialnych za działania na wypadek awarii przemysłowej, 2) szkolenia pracowników, których obowiązki są związane z funkcjonowaniem instalacji, w której znajduje się substancja niebezpieczna, 3) funkcjonowanie mechanizmów umożliwiających systematyczną analizę zagrożeń awarią przemysłową oraz prawdopodobieństwa jej wystąpienia, 4) instrukcje bezpiecznego funkcjonowania instalacji, w której znajduje się substancja niebezpieczna, przewidziane dla normalnej eksploatacji instalacji, a także konserwacji i czasowych przerw w ruchu, 5) instrukcje sposobu postępowania w razie konieczności dokonania zmian w procesie przemysłowym, 6) analizę przewidywanych sytuacji awaryjnych, służącą należytemu opracowaniu planów operacyjno-ratowniczych, 7) prowadzenie monitoringu funkcjonowania instalacji, w której znajduje się substancja niebezpieczna, umożliwiającego podejmowanie działań korekcyjnych w przypadku wystąpienia zjawisk stanowiących odstępstwo od normalnej eksploatacji instalacji, 8) systematyczną ocenę programu zapobiegania awariom oraz systemu bezpieczeństwa, prowadzoną z punktu widzenia ich aktualności i skuteczności."}
{"id":"2001_627_253","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 253. 1. Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany do opracowania raportu o bezpieczeństwie. 2. Raport o bezpieczeństwie powinien wykazać, że: 1) prowadzący zakład o dużym ryzyku jest przygotowany do stosowania programu zapobiegania awariom i do zwalczania awarii przemysłowych, 2) zakład spełnia warunki do wdrożenia systemu bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 252, 3) zostały przeanalizowane możliwości wystąpienia awarii przemysłowej i podjęto środki konieczne do zapobieżenia im, 4) rozwiązania projektowe instalacji, w której znajduje się substancja niebezpieczna, jej wykonanie oraz funkcjonowanie zapewniają bezpieczeństwo, 5) zostały opracowane wewnętrzne plany operacyjno-ratownicze oraz dostarczono informacje do opracowania zewnętrznych planów operacyjnoratowniczych. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinien odpowiadać raport o bezpieczeństwie zakładu o dużym ryzyku. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) forma sporządzenia raportu, 2) zakres zagadnień, które powinny zostać w raporcie określone i ocenione, 3) zakres terytorialny raportu, 4) rodzaje dokumentów, z których informacje powinny zostać uwzględnione w raporcie."}
{"id":"2001_627_254","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 254. 1. Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany, przed uruchomieniem zakładu, do przedłożenia raportu o bezpieczeństwie komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej i wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska. 2. Raport o bezpieczeństwie oraz jego zmiany zatwierdzane są w drodze decyzji przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, po uzyskaniu opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_255","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 255. Rozpoczęcie ruchu zakładu o dużym ryzyku może nastąpić po zatwierdzeniu raportu o bezpieczeństwie."}
{"id":"2001_627_256","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 256. 1. Raport o bezpieczeństwie podlega, co najmniej raz na 5 lat, analizie i uzasadnionym zmianom, dokonywanym przez prowadzącego zakład o dużym ryzyku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Raport o bezpieczeństwie powinien być zmieniony przez prowadzącego zakład o dużym ryzyku, jeżeli potrzebę zmiany uzasadniają względy bezpieczeństwa wynikające ze zmiany stanu faktycznego, postępu naukowo-technicznego lub analizy zaistniałych awarii przemysłowych. 3. Jeżeli prowadzący zakład o dużym ryzyku nie dokonuje zmian, o których mowa w ust. 2, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej wzywa do zmiany raportu o bezpieczeństwie, wyznaczając termin dokonania zmian."}
{"id":"2001_627_257","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 257. 1. Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany, przed dokonaniem zmian w ruchu zakładu mogących mieć wpływ na wystąpienie zagrożenia awarią przemysłową, do przeprowadzenia analizy programu zapobiegania awariom, systemu bezpieczeństwa oraz raportu o bezpieczeństwie. 2. Jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1, prowadzący zakład jest obowiązany, przed wprowadzeniem zmian w ruchu zakładu, do uzyskania zatwierdzenia przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej zmienionego raportu o bezpieczeństwie, przekazując go równocześnie wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_258","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 258. 1. Prowadzący zakład o zwiększonym ryzyku, przed dokonaniem zmian w ruchu zakładu mogących mieć wpływ na wystąpienie zagrożenia awarią przemysłową, jest obowiązany do przeprowadzenia analizy programu zapobiegania awariom i wprowadzenia, w razie potrzeby, zmian w tym programie. 2. W warunkach, o których mowa w ust. 1, prowadzący zakład jest obowiązany do przedłożenia komendantowi powiatowemu Państwowej Straży Pożarnej zmian w programie zapobiegania awariom oraz do przekazania ich równocześnie do wiadomości wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska. 3. Wprowadzenie zmian w ruchu zakładu może nastąpić po upływie 14 dni od dnia otrzymania przez komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej zmian w programie zapobiegania awariom, jeśli w tym terminie organ ten nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji."}
{"id":"2001_627_259","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 259. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej może ustalić, w drodze decyzji, grupy zakładów o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku, których zlokalizowanie w niedużej odległości od siebie może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia awarii przemysłowej lub pogłębić jej skutki, w szczególności ze względu na skoncentrowanie posiadanych rodzajów, kategorii i ilości substancji niebezpiecznych. 2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej może zobowiązać prowadzących zakłady do: 1) wzajemnej wymiany informacji, które pozwolą na uwzględnienie w programie zapobiegania awariom, raportach o bezpieczeństwie i w wewnętrznych planach operacyjno-ratowniczych zwiększonego prawdopodobieństwa wystąpienia awarii przemysłowej lub zwiększenia skutków jej wystąpienia, 2) dostarczenia informacji niezbędnych do sporządzenia zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych oraz do opracowywania informacji, o zagrożeniach awariami przemysłowymi w zakładach o dużym ryzyku lub w zakładach o zwiększonym ryzyku i przewidywanych środkach bezpieczeństwa."}
{"id":"2001_627_26","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 26. 1. Państwowy monitoring środowiska obejmuje, uzyskiwane na podstawie badań monitoringowych, informacje w zakresie: 1) jakości powietrza, 2) jakości wód śródlądowych powierzchniowych i podziemnych oraz morskich wód wewnętrznych i wód morza terytorialnego, 3) jakości gleby i ziemi, 4) hałasu, 5) promieniowania jonizującego i pól elektromagnetycznych, 6) stanu zasobów środowiska, w tym lasów, 7) rodzajów i ilości substancji lub energii wprowadzanych do powietrza, wód, gleby i ziemi, 8) wytwarzania i gospodarowania odpadami. 2. Badania monitoringowe przeprowadza się w sposób cykliczny, stosując ujednolicone metody zbierania, gromadzenia i przetwarzania danych."}
{"id":"2001_627_260","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 260. 1. W celu zapobiegania, zwalczania i ograniczania skutków awarii przemysłowej opracowuje się wewnętrzny i zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy. 2. Plany operacyjno-ratownicze zawierają w szczególności: 1) zakładane działania służące ograniczeniu skutków awarii przemysłowej dla ludzi i środowiska, 2) propozycje metod i środków służących ochronie ludzi i środowiska przed skutkami awarii przemysłowej, 3) informację o występujących zagrożeniach, podjętych środkach zapobiegawczych i o działaniach, które będą podjęte w przypadku wystąpienia awarii przemysłowej, przedstawianą społeczeństwu i właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej, wojewodzie, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, staroście, wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, 4) wskazanie sposobów usunięcia skutków awarii przemysłowej i przywrócenia środowiska do stanu poprzedniego, a w przypadku gdy nie jest to możliwe określenie zabiegów, których celem jest rekultywacja, 5) wskazanie sposobów zapobiegania transgranicznym skutkom awarii przemysłowej. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać wewnętrzne i zewnętrzne plany operacyjno-ratownicze. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) forma sporządzenia planów, 2) zakres zagadnień, które powinny zostać określone, ocenione i ustalone, 3) zakres terytorialny planów."}
{"id":"2001_627_261","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 261. 1. Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany do: 1) opracowania wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego, a w razie zagrożenia awarią przemysłową lub jej wystąpienia - do niezwłocznego przystąpienia do jego realizacji, 2) dostarczenia komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej informacji niezbędnych do opracowania zewnętrznego planu operacyjnoratowni-czego, z uwzględnieniem transgranicznych skutków awarii przemysłowych. 2. Sporządzenie wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego i dostarczenie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, następuje przed uruchomieniem zakładu o dużym ryzyku. 3. Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany do przeprowadzania analizy i przećwiczenia realizacji wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego co najmniej raz na 3 lata, w celu jego aktualizacji i dokonania w nim uzasadnionych zmian; w szczególności należy brać pod uwagę zmiany wprowadzone w instalacji, w sposobie funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, stan wiedzy dotyczącej zapobiegania, zwalczania i usuwania skutków awarii przemysłowej, a także postęp naukowo-techniczny. 4. Prowadzący zakład o dużym ryzyku niezwłocznie zawiadamia komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o przeprowadzonej analizie wewnętrznego planu operacyjnoratowniczego i o jej rezultatach."}
{"id":"2001_627_262","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 262. Prowadzący zakład o dużym ryzyku zapewnia możliwość udziału w postępowaniu, którego przedmiotem jest sporządzenie wewnętrznego planu operacyjnoratowniczego, pracownikom zakładu w szczególności narażonym bezpośrednio na skutki awarii przemysłowej oraz pełniącym funkcję społecznych inspektorów pracy lub przedstawicielom związków zawodowych odpowiedzialnym za bezpieczeństwo i higienę pracy."}
{"id":"2001_627_263","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 263. Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany do dostarczenia komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska wykazu zawierającego dane o rodzaju, kategorii i ilości substancji niebezpiecznych znajdujących się na terenie zakładu, a także do corocznego aktualizowania wykazu, według stanu na dzień 31 grudnia, w terminie do końca stycznia roku następnego."}
{"id":"2001_627_264","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 264. Prowadzący zakład o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku w razie wystąpienia awarii przemysłowej jest obowiązany do: 1) natychmiastowego zawiadomienia o tym fakcie właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, 2) niezwłocznego przekazania, organom, o których mowa w pkt 1, informacji: a) o okolicznościach awarii, b) o niebezpiecznych substancjach związanych z awarią, c) umożliwiających dokonanie oceny skutków awarii dla ludzi i środowiska, d) o podjętych działaniach ratunkowych, a także działaniach mających na celu ograniczenie skutków awarii i zapobieżenie jej powtórzeniu się, 3) stałej aktualizacji informacji, o których mowa w pkt 2, odpowiednio do zmiany sytuacji. Rozdział 3 Obowiązki organów administracji związane z awarią przemysłową"}
{"id":"2001_627_265","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 265. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, na podstawie informacji przedstawionych przez prowadzącego zakład stwarzający zagrożenie wystąpienia awarii przemysłowej, sporządza zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy dla terenu narażonego na skutki awarii przemysłowej, położonego poza zakładem o dużym ryzyku. 2. Koszty sporządzenia zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego ponosi prowadzący zakład o dużym ryzyku. 3. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 2, i sposób ich uiszczenia określa, w drodze decyzji, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej; uzasadnienie decyzji powinno zawierać szczegółowy wykaz wykonanych prac i zestawienie kosztów ich realizacji. 4. Do należności z tytułu obowiązku uiszczenia kosztów sporządzenia zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego stosuje się przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej. 5. Zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy sporządza się przed uruchomieniem zakładu. 6. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej zapewnia możliwość udziału społeczeństwa w postępowaniu, którego przedmiotem jest sporządzenie zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego. 7. Po przeprowadzeniu postępowania wymagającego udziału społeczeństwa komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej przyjmuje zewnętrzny plan operacyjnoratowniczy. 8. W razie konieczności zmiany treści zewnętrznego planu operacyjnoratowniczego ust. 1-3, 6 i 7 stosuje się odpowiednio. 9. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej jest obowiązany do przeprowadzania analizy i przećwiczenia realizacji zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego co najmniej raz na 3 lata, w celu jego aktualizacji i dokonania w nim ewentualnych zmian; w szczególności należy brać pod uwagę zmiany wprowadzone w instalacji, w sposobie funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, stan wiedzy dotyczącej zapobiegania, zwalczania i usuwania skutków awarii przemysłowej, a także postęp naukowo-techniczny. 10. Do wykonania zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106. poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_627_266","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 266. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w razie zagrożenia awarią przemysłową lub jej wystąpienia niezwłocznie przystępuje do realizacji zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego. 2. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej może odstąpić od sporządzenia zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego, jeżeli z informacji dostarczonych przez prowadzącego zakład wynika w sposób niebudzący wątpliwości, że nie występuje ryzyko rozprzestrzenienia się skutków awarii poza zakład."}
{"id":"2001_627_267","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 267. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie danych o aktualizowanym corocznie rejestrze substancji niebezpiecznych znajdujących się w zakładach zlokalizowanych na obszarze jego właściwości miejscowej. 2. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej poza informacją, o której mowa w ust. 1, podaje do publicznej wiadomości także: 1) informacje o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie danych o decyzji, o której mowa w art. 259 ust. 1, 2) informacje o zatwierdzonych raportach o bezpieczeństwie lub ich zmianach, 3) informacje o przyjętych zewnętrznych planach operacyjno-ratowniczych lub ich zmianach, 4) instrukcje o postępowaniu mieszkańców na wypadek wystąpienia awarii. 3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej co najmniej raz na 3 lata, dokonuje analizy dokumentów zawierających dane, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i art. 259 ust. 2 pkt 2, co do ich zgodności z wymogami bezpieczeństwa oraz aktualności, a w razie potrzeby wprowadza w nich odpowiednie zmiany. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji wymaganych do podania do publicznej wiadomości, o których mowa w ust. 1 i 2. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, zostaną ustalone: 1) formy prezentacji informacji, 2) szczegółowy zakres zagadnień, które powinny zostać przekazane w informacji."}
{"id":"2001_627_268","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 268. Właściwe organy Państwowej Straży Pożarnej w razie wystąpienia awarii przemysłowej są obowiązane do: 1) podjęcia działań operacyjno-ratowniczych we współpracy z prowadzącym zakład, 2) zebrania informacji niezbędnych do dokonania analizy awarii i sformułowania zaleceń dla prowadzącego zakład, 3) sprawdzenia, czy prowadzący zakład podjął wszystkie konieczne środki zaradcze, 4) opracowania zaleceń dotyczących zastosowania w przyszłości określonych środków zapobiegawczych, 5) sprawdzenia, czy prowadzący zakład wdrożył zalecenia właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"2001_627_269","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 269. Komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w ramach czynności kontrolnorozpoznawczych przeprowadzanych co najmniej raz w roku w zakładzie stwarzającym zagrożenie wystąpienia awarii przemysłowych, ustala spełnienie wymogów bezpieczeństwa, a w szczególności czy: 1) podjęto środki zapobiegające wystąpieniu awarii przemysłowej, 2) zapewniono wystarczające środki ograniczające skutki awarii przemysłowej w zakładzie i poza jego granicami, uwzględniając skutki transgraniczne, 3) dane zawarte w dokumentach, o których mowa w ustawie, takich jak zgłoszenie zakładu o zwiększonym ryzyku lub dużym ryzyku, program zapobiegania awariom, raport o bezpieczeństwie, wewnętrzny plan operacyjnoratowniczy, informacje niezbędne do opracowania zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego, przedkładane właściwym organom Państwowej Straży Pożarnej \" są rzetelne i odzwierciedlają stan bezpieczeństwa w zakładzie. Dział III Współpraca międzynarodowa"}
{"id":"2001_627_27","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 27. 1. Państwowy monitoring środowiska zbiera dane na podstawie: 1) pomiarów dokonywanych przez organy administracji, obowiązane na podstawie ustawy do wykonywania badań monitoringowych, 2) danych zbieranych w ramach statystyki publicznej, określanych corocznie w programach badań statystycznych statystyki publicznej, 3) informacji udostępnionych przez inne organy administracji, 4) pomiarów stanu środowiska, wielkości i rodzajów emisji, a także ewidencji, do których prowadzenia obowiązane są podmioty z mocy prawa albo na mocy decyzji, 5) innych niż wymienione w pkt 4 informacji, uzyskanych odpłatnie lub nieodpłatnie od podmiotów niebędących organami administracji. 2. Zasady funkcjonowania państwowego monitoringu środowiska oraz zadania organów Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie jego koordynacji określają przepisy ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska."}
{"id":"2001_627_270","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 270. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, który na podstawie informacji otrzymanych od prowadzącego zakład o dużym ryzyku stwierdzi, że możliwe skutki awarii przemysłowej mogą mieć zasięg transgraniczny, niezwłocznie przekaże ministrowi właściwemu do spraw środowiska istotne dla sprawy informacje, a w szczególności raport o bezpieczeństwie oraz wewnętrzny i zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy. 2. Minister właściwy do spraw środowiska po uzyskaniu informacji, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie zawiadamia państwo, na którego terytorium mogą wystąpić skutki awarii, o usytuowaniu zakładu o dużym ryzyku. Do zawiadomienia dołącza się informację dotyczącą raportu o bezpieczeństwie oraz zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy w części dotyczącej zagrożeń transgranicznych. 3. Minister właściwy do spraw środowiska po uzyskaniu informacji od komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej o wystąpieniu awarii przemysłowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niezwłocznie zawiadamia państwo, na którego terytorium mogą wystąpić skutki tej awarii, i przekazuje wszystkie istotne dla sprawy informacje."}
{"id":"2001_627_271","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 271. 1. Minister właściwy do spraw środowiska po uzyskaniu informacji o wystąpieniu awarii przemysłowej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której skutki mogą oddziaływać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezwłocznie zawiadamia o tym Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, w sytuacji określonej w ust. 1, niezwłocznie podejmuje akcję ratowniczą. 3. Na potrzeby wystąpienia z roszczeniem wobec podmiotów odpowiedzialnych Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, po zakończeniu akcji ratowniczej, dokona szacunku strat powstałych wskutek transgranicznego oddziaływania awarii przemysłowej na środowisko oraz kosztów akcji ratunkowej. Tytuł V Środki finansowo-prawne Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_272","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 272. Środki finansowo-prawne ochrony środowiska stanowią w szczególności: 1) opłata za korzystanie ze środowiska, 2) administracyjna kara pieniężna, 3) zróżnicowane stawki podatków i innych danin publicznych służące celom ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_273","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 273. 1. Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za: 1) wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, 2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, 3) pobór wód, 4) składowanie odpadów. 2. Administracyjna kara pieniężna jest ponoszona za przekroczenie lub naruszenie warunków korzystania ze środowiska, ustalonych decyzją w zakresie określonym w ust. 1, a także w zakresie magazynowania odpadów i emitowania hałasu do środowiska. 3. Przepisy ustawy o ochronie przyrody i przepisy ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw określają odrębne przypadki i zasady ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych."}
{"id":"2001_627_274","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 274. 1. Wysokość opłat za korzystanie ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych zależy odpowiednio od: 1) ilości i rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza, 2) ilości i jakości pobranej wody oraz od tego, czy pobrano wodę powierzchniową czy podziemną. 2. Wysokość opłaty za wprowadzanie ścieków zależy, z zastrzeżeniem ust. 4, od rodzaju substancji zawartych w ściekach i ich ilości, a w wypadku wód chłodniczych - od temperatury tych wód. 3. Przez substancje zawarte w ściekach rozumie się także substancje wyrażone jako wskaźniki, o których mowa w art. 295 ust. 1. 4 Wysokość opłaty za wprowadzanie ścieków, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. c) - zależy od wielkości, rodzaju i sposobu zagospodarowania terenu, z którego te ścieki są odprowadzane. 5. Wysokość opłaty za składowanie odpadów zależy od ilości i rodzaju składowanych odpadów, z tym że wysokość opłaty podwyższonej zależy także od czasu składowania odpadów. 6. Wysokość kary zależy odpowiednio od: 1) ilości, stanu i składu ścieków, 2) ilości i rodzaju składowanych albo magazynowanych odpadów oraz czasu ich składowania albo magazynowania, 3) pory doby i wielkości przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu. 7. Przez skład ścieków rozumie się stężenie zawartych w nich substancji. 8. Przez stan ścieków rozumie się temperaturę, odczyn i poziom sztucznych substancji promieniotwórczych."}
{"id":"2001_627_275","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 275. Do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych są obowiązane, z zastrzeżeniem art. 284 ust. 2, podmioty korzystające ze środowiska."}
{"id":"2001_627_276","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 276. 1. Podmiot korzystający ze środowiska bez uzyskania wymaganego pozwolenia lub innej decyzji ponosi opłatę podwyższoną za korzystanie ze środowiska. 2. W razie korzystania ze środowiska z przekroczeniem lub naruszeniem warunków określonych w pozwoleniu lub innej decyzji podmiot korzystający ze środowiska ponosi, oprócz opłaty, administracyjną karę pieniężną."}
{"id":"2001_627_277","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 277. 1. Opłaty za korzystanie ze środowiska podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska. 2. Opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wynikające z eksploatacji urządzeń, wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce rejestracji podmiotu korzystającego ze środowiska. 3. Administracyjne kary pieniężne podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, który wydał decyzje w przedmiocie wymierzenia kary. 4. Wpływy z tytułu opłat i kar stanowią przychody odpowiednich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej."}
{"id":"2001_627_278","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 278. Marszałek województwa i wojewódzki inspektor ochrony środowiska sporządzają sprawozdania z wykonania przychodów i rozchodów, o których mowa w art. 277, na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_627_279","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 279. 1. Jeżeli warunki korzystania ze środowiska są określone w pozwoleniu, o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1\"3, 5 i 6, oraz w pozwoleniu wodnoprawnym na pobór wód w rozumieniu ustawy - Prawo wodne, podmiotem obowiązanym do poniesienia opłaty za korzystanie ze środowiska lub administracyjnej kary pieniężnej jest podmiot, którego dotyczy pozwolenie. 2. W razie składowania lub magazynowania odpadów podmiotem korzystającym ze środowiska, obowiązanym do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych, jest, z zastrzeżeniem ust. 3, posiadacz odpadów w rozumieniu przepisów ustawy o odpadach. 3. Jeżeli odpady zostały przekazane na rzecz podmiotu, który nie uzyskał wymaganego zezwolenia w zakresie gospodarki odpadami, to podmiotem korzystającym ze środowiska, obowiązanym do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska, jest, z zastrzeżeniem ust. 4, podmiot, który przekazał te odpady. 4. Jeżeli osoba fizyczna niebędąca przedsiębiorcą przekazuje odpady podmiotowi, który nie uzyskał wymaganego zezwolenia w zakresie gospodarki odpadami, podmiotem korzystającym ze środowiska, obowiązanym do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska, jest podmiot, któremu przekazano te odpady."}
{"id":"2001_627_28","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 28. Podmioty korzystające ze środowiska, obowiązane z mocy prawa oraz na mocy decyzji do pomiaru poziomu substancji lub energii w środowisku oraz wielkości emisji, gromadzą i przetwarzają dane z zachowaniem zasad określonych w ustawie i nieodpłatnie udostępniają informacje na potrzeby państwowego monitoringu środowiska."}
{"id":"2001_627_280","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 280. Jeżeli składowane lub magazynowane odpady ulegają zmieszaniu, za podstawę opłaty za korzystanie ze środowiska lub administracyjnej kary pieniężnej przyjmuje się rodzaj odpadu, za który jednostkowa stawka opłaty jest najwyższa."}
{"id":"2001_627_281","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 281. 1. Do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa albo wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska. 2. Do ponoszenia opłat, o których mowa w art. 276 ust. 1, oraz administracyjnych kar pieniężnych nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa dotyczących odroczenia terminu płatności należności, zaniechania ustalenia zobowiązania, zaniechania poboru należności oraz umarzania zaległych zobowiązań i odsetek za zwłokę, chyba że przepisy działu IV stanowią inaczej."}
{"id":"2001_627_282","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 282. Postępowanie w przedmiocie opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych wszczyna się z urzędu albo na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, którego dotyczy opłata albo kara."}
{"id":"2001_627_283","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 283. 1. Stawki podatków i innych danin publicznych powinny być różnicowane, z uwzględnieniem celów służących ochronie środowiska. 2. Stawki podatku akcyzowego powinny być kalkulowane w szczególności tak, aby zapewnić niższą cenę rynkową : 1) benzyny bezołowiowej w stosunku do benzyny zawierającej ołów, 2) olejów napędowego i opałowego o niższej zawartości siarki w stosunku do olejów o wyższej zawartości siarki, 3) olejów napędowego i smarowego, wytwarzanych z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów zużytych, w stosunku do olejów wytwarzanych bez udziału tych komponentów, 4) biopaliw opartych na wykorzystaniu biomasy, w szczególności roślin uprawnych, w stosunku do paliw pochodzących ze źródeł nieodnawialnych. Dział II Opłaty za korzystanie ze środowiska Rozdział 1 Wnoszenie opłat"}
{"id":"2001_627_284","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 284. 1. Podmiot korzystający ze środowiska ustala we własnym zakresie wysokość należnej opłaty i wnosi ją na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego. 2. Osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami ponoszą opłaty za korzystanie ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie wymaga pozwolenia na wprowadzanie substancji lub energii do środowiska oraz pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo wodne."}
{"id":"2001_627_285","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 285. 1. Opłatę ustala się według stawek obowiązujących w okresie, w którym korzystanie ze środowiska miało miejsce. 2. Podmiot korzystający ze środowiska wnosi opłatę do końca miesiąca następującego po upływie każdego kwartału."}
{"id":"2001_627_286","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 286. 1. Podmiot korzystający ze środowiska w terminie wniesienia opłaty przedkłada marszałkowi województwa wykaz zawierający informacje i dane, o których mowa w art. 287, wykorzystane do ustalenia wysokości opłat. 2. Wykaz, na podstawie którego ustalono opłaty za składowanie odpadów, podmiot korzystający ze środowiska przedkłada także wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwemu ze względu na miejsce składowania odpadów. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzory wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska i sposób ich przedstawiania. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone: 1) forma wykazu, 2) zawartość wykazu, w tym wymaganie aby wykaz zawierał zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska, o którym mowa w art. 273 ust. 1, 3) układ wykazu, 4) wymagane techniki przedkładania wykazu."}
{"id":"2001_627_287","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 287. 1. Podmiot korzystający ze środowiska powinien prowadzić, aktualizowaną co kwartał, ewidencję zawierającą odpowiednio: 1) informacje o ilości i rodzajach gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz dane, na podstawie których określono te ilości, 2) informacje o ilości i jakości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej, 3) informacje o ilości, stanie i składzie ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi, 4) informacje o wielkości, rodzaju i sposobie zagospodarowania terenu, z którego odprowadzane są ścieki, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. c). 2. Zasady prowadzenia ewidencji odpadów określają przepisy ustawy o odpadach."}
{"id":"2001_627_288","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 288. 1. W razie nieuiszczenia przez podmiot korzystający ze środowiska opłaty albo uiszczenia opłaty w wysokości nasuwającej zastrzeżenia marszałek województwa wymierza opłatę w drodze decyzji, na podstawie własnych ustaleń lub kontroli oraz wyników kontroli wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 2. Marszałek województwa dokonuje ustaleń własnych na podstawie: 1) pomiarów dokonywanych przez organy administracji lub przez podmiot korzystający ze środowiska obowiązany do poniesienia opłat, 2) innych danych technicznych i technologicznych."}
{"id":"2001_627_289","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 289. 1. Nie wnosi się opłat z tytułu tych rodzajów korzystania ze środowiska spośród wymienionych w art. 273 ust. 1, których kwartalna wysokość, z zastrzeżeniem ust. 2, nie przekracza 25% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedniego, określonego na podstawie odrębnych przepisów. 2. Sejmik województwa może, w drodze aktu prawa miejscowego, uchwalić podwyższenie wartości procentowej, o której mowa w ust. 1, jednak nie więcej niż do 50%. Rozdział 2 Stawki opłat za korzystanie ze środowiska"}
{"id":"2001_627_29","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 29. 1. Organy administracji obowiązane do wykonywania badań monitoringowych mają obowiązek wzajemnego, nieodpłatnego udostępniania informacji o środowisku. 2. Inne organy administracji, dysponujące informacjami, które mogą być wykorzystane na potrzeby państwowego monitoringu środowiska, są obowiązane do ich nieodpłatnego udostępniania organom, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_627_290","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 290. 1. Górne jednostkowe stawki opłat wynoszą, z zastrzeżeniem art. 291 ust. 1: 1) 273 zł za 1 kg gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza, 2) 175 zł za 1 kg substancji wprowadzanych ze ściekami do wód lub do ziemi, 3) 20 zł za 1 dam3 wód chłodniczych, 4) 200 zł za umieszczenie 1 Mg odpadów na składowisku, 5) 3 zł za pobór 1 m3 wody podziemnej, 6) 1,50 zł za pobór 1 m3 wody powierzchniowej, 7) 3 zł za 1 m2 powierzchni na jeden rok, z której odprowadzane są ścieki, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. c). 2. Rada Ministrów w drodze rozporządzeń: 1) określi jednostkowe stawki opłat, o których mowa w ust. 1, 2) może zróżnicować wysokość stawek opłat w zależności od: a) rodzaju gazów, pyłów, odpadów lub substancji w ściekach i temperatury ścieków, b) jakości i rodzaju pobranej wody, c) obszaru kraju, d) sposobu zagospodarowania terenu w przypadku stawek opłat za wody opadowe i roztopowe. 3. Rada Ministrów, wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 2, uwzględnia: 1) wielkość zasobów wodnych możliwych do wykorzystania w poszczególnych dorzeczach oraz koszt uzyskania wód z tych zasobów, dostępność zasobów środowiska, wymogi ochrony środowiska i stopień degradacji poszczególnych obszarów i zasobów, wynikające z dotychczasowych form korzystania ze środowiska, 2) uciążliwość gazów, pyłów, substancji lub energii zawartych w ściekach oraz odpadów dla środowiska, 3) potrzebę zapewnienia szczególnej ochrony zasobów wód podziemnych i wód jezior, 4) możliwości techniczne lub technologiczne oraz ekologiczną lub ekonomiczną racjonalność odzysku odpadów. 4. Rozporządzenia, o których mowa w ust. 2, powinny być ogłoszone nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok, od którego mają obowiązywać."}
{"id":"2001_627_291","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 291. 1. Stawki opłat określone w art. 290 ust. 1 oraz ustalone na podstawie art. 290 ust. 2 podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego podwyższeniu w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem przyjętemu w ustawie budżetowej za rok poprzedni. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, nie później niż w terminie do dnia 31 października każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wysokość stawek opłat na następny rok, uwzględniając dotychczasowe zmiany wysokości stawek oraz zasadę określoną w ust. 1. Rozdział 3 Opłaty podwyższone"}
{"id":"2001_627_292","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 292. Podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone o 500% w przypadku braku wymaganego pozwolenia na: 1) wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów, 2) pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi."}
{"id":"2001_627_293","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 293. 1. Za składowanie odpadów bez uzyskania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów podmiot korzystający ze środowiska ponosi, z zastrzeżeniem ust. 3-5, opłaty podwyższone w wysokości 0,05 jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania. 2. Magazynowanie odpadów bez wymaganej decyzji określającej sposób i miejsce magazynowania traktuje się jako składowanie odpadów bez wymaganej decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone w wysokości 0,1 stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania. 4. W przypadku pozbycia się odpadów: 1) nad brzegami zbiorników wodnych, a zwłaszcza w strefach ochronnych ujęć wód i na terenach wypływu wód z warstw wodonośnych, 2) na terenach parków narodowych i rezerwatów przyrody, 3) na terenach leśnych albo uzdrowiskowych lub na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone w wysokości 0,15 jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania. 5. Podmiot korzystający ze środowiska w przypadku pozbycia się odpadów do śródlądowych wód powierzchniowych i podziemnych, morskich wód wewnętrznych lub wód morza terytorialnego ponosi opłatę podwyższoną w wysokości 100krotnej jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku. Rozdział 4 Przepisy szczególne dotyczące opłat za pobór wody, wprowadzanie ścieków i za składowanie odpadów"}
{"id":"2001_627_294","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 294. Zwolniony z opłat jest pobór wody: 1) dokonywany na potrzeby przerzutów wody, 2) na potrzeby energetyki wodnej, pod warunkiem zwrotu takiej samej ilości wody, co najmniej nie gorszej jakości, w odległości mniejszej niż 1 km od miejsca jej poboru, 3) powierzchniowej na potrzeby związane z wytwarzaniem energii cieplnej lub elektrycznej w części odpowiadającej ilości tej wody odprowadzanej do odbiornika, pod warunkiem że pobór ten oraz odprowadzanie wód chłodniczych i wód pochodzących z obiegów chłodzących są zgodne z pozwoleniem, 4) na potrzeby funkcjonowania pomp cieplnych oraz geotermii, wykorzystujących energię wody podziemnej, pod warunkiem zwrotu do wód podziemnych takiej samej ilości wody co najmniej nie gorszej jakości, 5) na potrzeby chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych, pod warunkiem że pobór ten oraz odprowadzenie wykorzystanej wody jest zgodne z pozwoleniem, 6) na potrzeby nawadniania wodami powierzchniowymi użytków rolnych i gruntów leśnych, 7) pochodzącej z odwodnienia gruntów, obiektów lub wykopów budowlanych i zakładów górniczych."}
{"id":"2001_627_295","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 295. 1. Opłaty za ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi ponosi się, z zastrzeżeniem ust. 3-6, za substancje wyrażone jako wskaźnik pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania tlenu, chemicznego zapotrzebowania tlenu, zawiesiny ogólnej, sumy jonów chlorków i siarczanów. Wysokość opłaty ustala się, biorąc pod uwagę wskaźnik, który powoduje opłatę najwyższą. 2. Do opłaty ustalonej według zasad, o których mowa w ust. 1, dolicza się opłatę za inne substancje zawarte w ściekach. 3. Opłatę za wprowadzanie wód zasolonych ponosi się za sumę jonów chlorków i siarczanów. 4. Podstawą ustalenia opłaty za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi jest ilość substancji zawartych w ściekach pomniejszona o ilość tych substancji zawartych w pobranej wodzie. 5. Opłatę za wprowadzanie wód chłodniczych ponosi się w zależności od ich temperatury. 6. Opłatę za ścieki, o których mowa w art. 3 pkt 38 lit. c), ponosi się w postaci zryczałtowanej. 7. Ilość i skład ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi ustala się w miejscu wylotu ścieków z instalacji służących do ich oczyszczania lub kolektorów eksploatowanych przez podmioty korzystające ze środowiska, z tym że w przypadku wprowadzania wód chłodniczych wraz z innymi rodzajami ścieków ilość i skład ścieków ustala się przed ich zmieszaniem."}
{"id":"2001_627_296","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 296. Zwolnione z opłat jest wprowadzanie: 1) do ziemi - ścieków w celu rolniczego wykorzystania, w przypadku posiadania pozwolenia wodnoprawnego na takie ich wykorzystanie, 2) do wód - wód chłodniczych i wód pochodzących z obiegów chłodzących, jeżeli ich temperatura nie przekracza +26oC albo naturalnej temperatury wody, w przypadku gdy jest ona wyższa niż +26oC, 3) do wód - wód zasolonych, jeżeli wartość sumy jonów chlorków i siarczanów w tych wodach nie przekracza 500 mgl."}
{"id":"2001_627_297","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 297. Opłatę za składowanie odpadów ponosi się za umieszczenie odpadów na składowisku, z zastrzeżeniem art. 293 ust. 1 i 3-5. Dział III Administracyjne kary pieniężne Rozdział 1 Postępowanie w sprawie wymierzenia kary"}
{"id":"2001_627_298","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 298. 1. Administracyjne kary pieniężne wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska za: 1) przekroczenie określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 i 2, ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza, 2) przekroczenie określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 i 3, ilości, stanu lub składu ścieków, 3) przekroczenie określonej w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1, i pozwoleniach na pobór wód, ilości pobranej wody, 4) naruszenie warunków decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów albo decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów, wymaganych przepisami ustawy o odpadach, co do rodzaju i sposobów składowania lub magazynowania odpadów, 5) przekroczenie, określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 i 5, poziomów hałasu. 2. W przypadkach, o których mowa w ust.1 pkt 1, 2, 4 i 5, wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej odbywa się poprzez: 1) ustalenie wymiaru kary biegnącej, określającego godzinową albo dobową stawkę kary w okresie, w którym trwa naruszenie lub przekroczenie, 2) wymierzenie kary za okres, w którym trwało naruszeniu lub przekroczenie."}
{"id":"2001_627_299","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 299. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza przekroczenie lub naruszenie na podstawie: 1) kontroli, a w szczególności dokonywanych w ich trakcie pomiarów albo innych ustaleń, 2) pomiarów prowadzonych przez podmiot korzystający ze środowiska, obowiązany do dokonania takich pomiarów, z zastrzeżeniem art. 305 ust. 1. 2. O stwierdzeniu przekroczenia lub naruszenia na podstawie kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w terminie 21 dni od wykonania pomiarów, zawiadamia podmiot korzystający ze środowiska, przekazując mu wyniki pomiarów."}
{"id":"2001_627_3","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) aglomeracji \" rozumie się przez to miasto lub kilka miast o wspólnych granicach administracyjnych, 2) autostradzie - rozumie się przez to także drogę ekspresową, jeżeli przepisy o autostradach płatnych mają zastosowanie do tej drogi, 3) eksploatacji instalacji lub urządzenia - rozumie się przez to użytkowanie instalacji lub urządzenia oraz utrzymywanie ich w sprawności, 4) emisji \" rozumie się przez to wprowadzane bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi: a) substancje, b) energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne, 5) hałasie - rozumie się przez to dźwięki o częstotliwościach od 16 Hz do 16 000 Hz, 6) instalacji - rozumie się przez to: a) stacjonarne urządzenie techniczne, b) zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu, c) obiekty budowlane niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję, 7) istotnej zmianie instalacji - rozumie się przez to taką zmianę sposobu funkcjonowania instalacji lub jej rozbudowę, która może powodować zwiększenie negatywnego oddziaływania na środowisko, 8) kompensacji przyrodniczej - rozumie się przez to zespół działań obejmujących w szczególności roboty budowlane, roboty ziemne, rekultywację gleby, zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie skupień roślinności, prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej lub tworzenie skupień roślinności, prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym terenie, wyrównania szkód dokonanych w środowisku przez realizację przedsięwzięcia i zachowanie walorów krajobrazowych, 9) metodyce referencyjnej - rozumie się przez to określoną na podstawie ustawy metodę pomiarów lub badań, która może obejmować w szczególności sposób poboru próbek, sposób interpretacji uzyskanych danych, a także metodyki modelowania rozprzestrzeniania substancji oraz energii w środowisku, 10) najlepszej dostępnej technice - rozumie się przez to najbardziej efektywny oraz zaawansowany poziom rozwoju technologii i metod prowadzenia danej działalności, wykorzystywany jako podstawa ustalania granicznych wielkości emisyjnych, mających na celu eliminowanie emisji lub, jeżeli nie jest to praktycznie możliwe, ograniczanie emisji i wpływu na środowisko jako całość, z tym że pojęcie: a) \"technika\" oznacza zarówno stosowaną technologię, jak i sposób, w jaki dana instalacja jest projektowana, wykonywana, eksploatowana oraz likwidowana, b) \"dostępne techniki\" oznacza techniki o takim stopniu rozwoju, który umożliwia ich praktyczne zastosowanie w danej dziedzinie przemysłu, z uwzględnieniem warunków ekonomicznych i technicznych oraz rachunku kosztów inwestycyjnych i korzyści dla środowiska, a które to techniki prowadzący daną działalność może uzyskać, c) \"najlepsza technika\" oznacza najbardziej efektywną technikę w osiąganiu wysokiego ogólnego poziomu ochrony środowiska jako całości, 11) oddziaływaniu na środowisko - rozumie się przez to również oddziaływanie na zdrowie ludzi, 12) odpadach - rozumie się przez to odpady w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr ..., poz. ...), 13) ochronie środowiska - rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej; ochrona ta polega w szczególności na: a) racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, b) przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom, c) przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego, 14) organie administracji - rozumie się przez to: a) ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej, organy jednostek samorządu terytorialnego, b) inne podmioty, gdy są one powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do wykonywania zadań publicznych dotyczących środowiska i jego ochrony, 15) organie ochrony środowiska - rozumie się przez to organy administracji powołane do wykonywania zadań publicznych z zakresu ochrony środowiska, stosownie do ich właściwości określonej w tytule VII w dziale I, 16) organizacji ekologicznej - rozumie się przez to organizacje społeczne, których statutowym celem jest ochrona środowiska, 17) PCB - rozumie się przez to polichlorowane difenyle, polichlorowane trifenyle, monometylotetrachlorodifenylometan, monometylodichlorodifenylometan, monometylofibromodifenylometan oraz mieszaniny zawierające jakąkolwiek z tych substancji w ilości powyżej 0,005% wagowo łącznie, 18) polach elektromagnetycznych \" rozumie się przez to pole elektryczne, magnetyczne oraz elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0 Hz do 300 GHz, 19) podaniu do publicznej wiadomości - rozumie się przez to ogłoszenie informacji, w sposób zwyczajowo przyjęty, w siedzibie organu właściwego w sprawie oraz poprzez obwieszczenie w pobliżu miejsca planowanego przedsięwzięcia, a w sytuacji gdy siedziba właściwego organu mieści się na terenie innej gminy niż gmina właściwa miejscowo ze względu na przedmiot ogłoszenia - także przez ogłoszenie w prasie lub w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości lub miejscowościach właściwych ze względu na przedmiot ogłoszenia, 20) podmiocie korzystającym ze środowiska - rozumie się przez to: a) przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. \" Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193) oraz osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki, b) jednostkę organizacyjną niebędącą przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo działalności gospodarczej, c) osobę fizyczną niebędącą podmiotem, o którym mowa w lit. a), korzystającą ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia, 21) pomiarze - rozumie się przez to również obserwacje oraz analizy, 22) porze dnia oraz porze nocy - rozumie się przez to przedział czasu odpowiednio od godz. 6 do godz. 22 (pora dnia) i od godz. 22 do godz. 6 (pora nocy), 23) poważnej awarii - rozumie się przez to zdarzenie, w szczególności emisję, pożar lub eksplozję, powstałe w trakcie procesu przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje jedna lub więcej niebezpiecznych substancji, prowadzące do natychmiastowego powstania zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia z opóźnieniem, 24) poważnej awarii przemysłowej - rozumie się przez to poważną awarię w zakładzie, 25) powierzchni ziemi - rozumie się przez to naturalne ukształtowanie terenu, glebę oraz znajdującą się pod nią ziemię do głębokości oddziaływania człowieka, z tym że pojęcie \"gleba\" oznacza górną warstwę litosfery, złożoną z części mineralnych, materii organicznej, wody, powietrza i organizmów, obejmującą wierzchnią warstwę gleby i podglebie, 26) powietrzu - rozumie się przez to powietrze znajdujące się w troposferze, z wyłączeniem wnętrz budynków i miejsc pracy, 27) poziomie hałasu - rozumie się przez to równoważny poziom dźwięku A wyrażony w decybelach (dB), 28) poziomie substancji w powietrzu - rozumie się przez to stężenie substancji w powietrzu w odniesieniu do ustalonego czasu lub opad takiej substancji w odniesieniu do ustalonego czasu i powierzchni, 29) pozwoleniu, bez podania jego rodzaju - rozumie się przez to pozwolenie na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii, o którym mowa w art. 181 ust. 1, 30) produkcie - rozumie się przez to wprowadzaną do obrotu substancję, energię, instalację, urządzenie oraz inny przedmiot lub jego część, 31) prowadzącym instalację lub zakład - rozumie się przez to właściciela instalacji lub zakładu albo podmiot, który włada instalacją lub zakładem na podstawie innego tytułu prawnego, 32) równowadze przyrodniczej - rozumie się przez to stan, w którym na określonym obszarze istnieje równowaga we wzajemnym oddziaływaniu: człowieka, składników przyrody żywej i układu warunków siedliskowych tworzonych przez składniki przyrody nieożywionej, 33) standardach emisyjnych - rozumie się przez to dopuszczalne wielkości emisji, 34) standardzie jakości środowiska - rozumie się przez to wymagania, które muszą być spełnione w określonym czasie przez środowisko jako całość lub jego poszczególne elementy przyrodnicze, 35) staroście - rozumie się przez to także prezydenta miasta na prawach powiatu, 36) substancji - rozumie się przez to pierwiastki chemiczne oraz ich związki, mieszaniny lub roztwory występujące w środowisku lub powstałe w wyniku działalności człowieka, 37) substancji niebezpiecznej - rozumie się przez to jedną lub więcej substancji albo mieszaniny substancji, które ze względu na swoje właściwości chemiczne, biologiczne lub promieniotwórcze mogą, w razie nieprawidłowego obchodzenia się z nimi, spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi lub środowiska; substancją niebezpieczną może być surowiec, produkt, półprodukt, odpad, a także substancja powstała w wyniku awarii, 38) ściekach - rozumie się przez to wprowadzane do wód lub do ziemi: a) wody zużyte na cele bytowe lub gospodarcze, b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w przepisach o nawozach i nawożeniu, c) wody opadowe lub roztopowe, ujęte w systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych, w tym z centrów miast, terenów przemysłowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów o trwałej nawierzchni, d) wody odciekowe ze składowisk odpadów, wykorzystane solanki, wody lecznicze i termalne, e) wody pochodzące z odwodnienia zakładów górniczych, z wyjątkiem wód wprowadzanych do górotworu, jeżeli rodzaje i ilość substancji zawartych w wodzie wprowadzanej do górotworu są tożsame z rodzajami i ilością zawartymi w pobranej wodzie, f) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów gospodarki rybackiej, jeżeli występują w nich nowe substancje lub zwiększone zostaną ilości substancji w stosunku do zawartych w pobranej wodzie, 39) środowisku - rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, zwierzęta i rośliny, krajobraz oraz klimat, 40) terenie zamkniętym - rozumie się przez to teren, a w szczególnych przypadkach obiekt budowlany lub jego część, dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych oraz wyznaczony w sposób określony w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268), niezbędny do celów obronności lub bezpieczeństwa państwa, będący w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych lub Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, 41) tytule prawnym - rozumie się przez to prawo własności, użytkowanie wieczyste, trwały zarząd, ograniczone prawo rzeczowe albo stosunek zobowiązaniowy, 42) urządzeniu - rozumie się przez to niestacjonarne urządzenie techniczne, w tym środki transportu, 43) wielkości emisji - rozumie się przez to rodzaj i ilość wprowadzanych substancji lub energii w określonym czasie oraz stężenia lub poziomy substancji lub energii, w szczególności w gazach odlotowych, wprowadzanych ściekach oraz wytwarzanych odpadach, 44) władającym powierzchnią ziemi - rozumie się przez to właściciela nieruchomości, a jeżeli w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej na podstawie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne ujawniono inny podmiot władający gruntem - podmiot ujawniony jako władający, 45) właściwym organie Państwowej Straży Pożarnej - rozumie się przez to: a) komendanta powiatowego - w sprawach dotyczących zakładów o zwiększonym ryzyku, b) komendanta wojewódzkiego - w sprawach dotyczących zakładów o dużym ryzyku, 46) wprowadzaniu ścieków do ziemi - rozumie się przez to także wprowadzanie ścieków do gleby, 47) wykorzystywaniu substancji - rozumie się przez to także ich gromadzenie, 48) zakładzie - rozumie się przez to jedną lub kilka instalacji wraz z terenem, do którego prowadzący instalacje posiada tytuł prawny, oraz znajdującymi się na nim urządzeniami, 49) zanieczyszczeniu - rozumie się przez to emisję, która jest szkodliwa dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, powoduje szkodę w dobrach materialnych, pogarsza walory estetyczne środowiska lub koliduje z innymi, uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska, 50) zrównoważonym rozwoju - rozumie się przez to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń."}
{"id":"2001_627_30","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 30. 1. Informacje dotyczące: 1) klasyfikacji stref, o której mowa w art. 88 ust. 2 i art. 89 ust. 1, 2) wyników pomiarów, o których mowa w art. 90 ust. 1, 3) obszarów, na których obowiązują ograniczenia wynikające z przepisów wydanych na podstawie art. 92 ust. 1, 4) wyników badań, o których mowa w art. 109 ust. 2, 5) terenów, o których mowa w art. 110, 6) wyników pomiarów, o których mowa w art. 118 ust. 1, 7) terenów, o których mowa w art. 118 ust. 6 i art. 119 ust. 1, 8) wyników pomiarów, o których mowa w art. 123 ust. 2, 9) terenów, o których mowa w art. 124, 10) wyników pomiarów, o których mowa w art. 62a ustawy - Prawo wodne, są umieszczane w szczególności w elektronicznych bazach danych, dostępnych za pośrednictwem publicznych sieci telekomunikacyjnych. 2. Dostępne bazy danych prowadzą: 1) wojewoda - w zakresie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 8-10 oraz, z zastrzeżeniem pkt 2, w zakresie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, 2) starosta \" w zakresie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz, gdy dotyczy to terenów, o których mowa w art. 117 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, w zakresie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób udostępniania informacji, o których mowa w ust. 1. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, ustalone zostaną: 1) minimalny zakres udostępnianych informacji, 2) forma udostępniania informacji. Dział V Udział społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska"}
{"id":"2001_627_300","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 300. 1. Po stwierdzeniu przekroczenia lub naruszenia wojewódzki inspektor ochrony środowiska wydaje, z zastrzeżeniem art. 305, decyzję ustalającą wymiar kary biegnącej. 2. Wymiar kary biegnącej ustala się, z zastrzeżeniem ust. 3, uwzględniając przekroczenie lub naruszenie w skali doby. 3. Za przekroczenie ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza wymiar kary biegnącej określa się, uwzględniając przekroczenie w skali godziny. 4. W decyzji ustalającej wymiar kary biegnącej określa się: 1) wielkość stwierdzonego przekroczenia lub naruszenia odpowiednio w skali doby albo godziny, 2) wymiar kary biegnącej, 3) termin, od którego kara biegnąca będzie naliczana, jako odpowiednio dzień albo godzinę, następujące bezpośrednio po zakończeniu pomiarów lub innych ustaleń stanowiących podstawę stwierdzenia przekroczenia lub naruszenia."}
{"id":"2001_627_301","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 301. 1. Kara biegnąca jest naliczana, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 304, do czasu stwierdzenia, na zasadach określonych w art. 299 ust.1, zmiany wielkości przekroczenia lub naruszenia. 2. Wymiar kary biegnącej może ulec zmianie na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, zawierający: 1) wyniki pomiarów lub sprawozdanie z własnych ustaleń, 2) termin przeprowadzenia pomiarów lub dokonania własnych ustaleń, 3) informacje o sposobie ograniczenia przekroczenia lub naruszenia. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien być przedłożony wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie 30 dni od dokonania własnych pomiarów lub ustaleń. 4. Jeżeli przekroczenie zostało stwierdzone na zasadach określonych w art. 299 ust. 1 pkt 1, pomiary, o których mowa w ust. 2 pkt 1, powinny być przeprowadzone w miejscach i w sposób zgodny z pomiarami dokonanymi przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, który stwierdził przekroczenie. 5. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska ustali, w drodze decyzji, wymiar nowej kary biegnącej, określając termin naliczania kary od pełnej godziny albo doby od terminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeżeli w terminie 30 dni nie zakwestionuje zasadności złożonego wniosku."}
{"id":"2001_627_302","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 302. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska podejmuje, na podstawie ostatecznych decyzji określających wymiar kary biegnącej, decyzję o wymierzeniu kary: 1) za okres do ustania przekroczenia lub naruszenia - po stwierdzeniu z urzędu lub na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, że przekroczenie lub naruszenie ustało, albo 2) za okres do dnia 31 grudnia każdego roku - jeżeli do tego dnia przekroczenie lub naruszenie nie zostało usunięte. 2. W razie złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio art. 301 ust. 2-5."}
{"id":"2001_627_303","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 303. Jeżeli wojewódzki inspektor ochrony środowiska w ciągu 30 dni od dnia wpływu wniosku, o którym mowa w art. 301 ust. 2 lub art. 302 ust. 1 pkt 1, stwierdzi, że przekroczenie lub naruszenie jest wyższe niż podano we wniosku lub nie ustało, wymierza na okres 60 dni, począwszy odpowiednio od doby albo godziny, w której stwierdzono bezzasadność wniosku, nową wysokość kary biegnącej, stosując stawki kar zwiększone 2-krotnie."}
{"id":"2001_627_304","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 304. Jeżeli do dnia zmiany stawek opłat za korzystanie ze środowiska stanowiących podstawę wymiaru kary albo do dnia zmiany stawek kar, o których mowa w art. 310 ust. 2 i art. 311 ust. 2, stwierdzone przekroczenie lub naruszenie nie ustało, wojewódzki inspektor ochrony środowiska ustala w drodze decyzji nowy wymiar kary biegnącej, stosując nowe stawki od dnia ich wprowadzenia."}
{"id":"2001_627_305","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 305. 1. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska prowadzi ciągły pomiar wielkości emisji i spełnione są warunki określone w ust. 3, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza karę na podstawie przedstawionych wyników pomiarów. 2. Przekroczenia na podstawie ciągłych pomiarów określa się za rok kalendarzowy. 3. Przekroczenie może być ustalone na podstawie ciągłych pomiarów wielkości emisji, jeżeli przyrząd pomiarowy: 1) umożliwia automatyczny ciągły zapis wyników i był on prowadzony przez rok kalendarzowy poprzedzający rok, w którym ustalane jest przekroczenie, 2) jest uwierzytelniony w rozumieniu ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. Prawo o miarach (Dz.U. Nr 55, poz. 248, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489 i Nr 120, poz. 1268). 4. Jeżeli wyniki ciągłych pomiarów, o których mowa w ust. 3 pkt 1, nasuwają zastrzeżenia, stosuje się odpowiednio art. 299-304."}
{"id":"2001_627_306","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 306. 1. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wymierzania kar na podstawie pomiarów ciągłych. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone: 1) szczegółowe warunki uznawania pomiarów za ciągłe, 2) sposoby ustalania przekroczeń na podstawie wyników ciągłych pomiarów w zakresie: a) wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, b) wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, c) emitowania hałasu do środowiska. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone sposoby uzupełniania brakujących wyników pomiarów."}
{"id":"2001_627_307","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 307. 1. Karę za przekroczenie ilości pobranej wody wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza, z zastrzeżeniem ust. 4, na podstawie prowadzonych przez podmiot korzystający ze środowiska pomiarów ilości pobieranej wody, wykonywanych za pomocą przyrządów uwierzytelnionych w rozumieniu ustawy Prawo o miarach. 2. Przekroczenie ustala się jako ilość wody pobranej z przekroczeniem pozwolenia w okresie pomiędzy kontrolami. 3. Jeżeli pobrane z jednego ujęcia ilości wody powodują przekroczenie kilku warunków pozwolenia, karę ustala się za przekroczenie, które powoduje najwyższy wymiar kary. 4. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska nie prowadzi pomiarów, o których mowa w ust. 1, do ustalenia przekroczenia przyjmuje się maksymalną techniczną wydajność eksploatowanych instalacji lub urządzeń do poboru wody, pomnożoną przez ustalony szacunkowo czas ich wykorzystywania."}
{"id":"2001_627_308","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 308. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska nie wszczyna postępowania w sprawie wymierzenia kary, jeżeli przewidywana jej wysokość nie przekracza najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedniego, określonego na podstawie odrębnych przepisów. Rozdział 2 Wysokość kar"}
{"id":"2001_627_309","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 309. 1. Karę wymierza się w wysokości 10-krotnej wielkości jednostkowej stawki opłat: 1) za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, 2) za pobór wód. 2. Za składowanie odpadów z naruszeniem rodzaju i sposobów składowania odpadów, określonych w decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska lub magazynowanie odpadów z naruszeniem decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów wymierza się karę w wysokości 0,1 stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą dobę składowania."}
{"id":"2001_627_31","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 31. Każdy ma prawo składania uwag i wniosków w postępowaniu prowadzonym z udziałem społeczeństwa."}
{"id":"2001_627_310","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 310. 1. Górne jednostkowe stawki kar wynoszą, z zastrzeżeniem art. 312: 1) 984 zł - za 1 kg substancji, w wypadku przekroczenia dopuszczalnego składu ścieków, 2) 10 zł - za 1 m3 ścieków, w wypadku przekroczenia dopuszczalnej temperatury, odczynu albo poziomu sztucznych substancji promieniotwórczych. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wysokość jednostkowych stawek kar za przekroczenie: 1) dopuszczalnych ilości substancji w ściekach oraz sposób ustalania kary, gdy przekroczenie dotyczy więcej niż jednej substancji, 2) dopuszczalnej temperatury, odczynu oraz ilości sztucznych substancji promieniotwórczych w ściekach. 3. Rada Ministrów, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia: 1) szkodliwość substancji zawartych w ściekach dla środowiska wodnego, 2) wielkość przekroczenia warunków dotyczących stanu ścieków."}
{"id":"2001_627_311","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 311. 1. Górna jednostkowa stawka kary za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska wynosi 48 zł za 1 dB przekroczenia, z zastrzeżeniem art. 312. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi wysokość jednostkowych stawek kar za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu. 3. Rada Ministrów, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia: 1) zróżnicowanie, w zależności od wielkości przekroczenia, jednostkowej stawki kary za 1 dB przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska, dla następujących wielkości przekroczenia: a) od 1 do 5 dB, b) powyżej 5 do 10 dB, c) powyżej 10 do 15 dB, d) powyżej 15 dB, 2) zróżnicowanie wysokości kary pieniężnej ze względu na porę dnia lub porę nocy."}
{"id":"2001_627_312","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 312. Do jednostkowych stawek kar, określonych w art. 310 ust.1 i art. 311 ust. 1 oraz określonych na podstawie art. 310 ust. 2 i art. 311 ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 290 ust. 4 i art. 291. Rozdział 3 Przepisy szczególne dotyczące kar za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wprowadzanie ścieków oraz emisję hałasu"}
{"id":"2001_627_313","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 313. 1. Karę za przekroczenie, o którym mowa w art. 298 ust. 1 pkt 1, wymierza się za każdą substancję wprowadzaną do powietrza z przekroczeniem warunków określonych w pozwoleniu. 2. Jeżeli stwierdzono przekroczenie określonych w pozwoleniu ilości bądź rodzajów gazów lub pyłów jednocześnie dla źródła ich powstawania, miejsca wprowadzania lub całej instalacji, karę wymierza się na podstawie pomiarów na stanowiskach pomiarowych, na których przekroczenie jest najwyższe."}
{"id":"2001_627_314","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 314. 1. Podstawą stwierdzenia przekroczenia ilości, stanu lub składu ścieków są wyniki trzykrotnych w ciągu godziny pomiarów stanu lub składu ścieków, przy czym: 1) podstawą stwierdzenia przekroczenia składu ścieków oraz poziomu sztucznych substancji promieniotwórczych są wyniki analiz próbki ścieków powstałej po wymieszaniu trzech próbek ścieków o jednakowej objętości, pobranych w ciągu godziny, 2) przekroczenie dozwolonej temperatury i dozwolonej wartości odczynu pH ustala się, przyjmując wartość średnią z wielkości przekroczeń stwierdzonych w wyniku trzech pomiarów dokonanych w ciągu godziny. 2. Podstawę stwierdzenia przekroczenia podlegającego karze może stanowić jeden pomiar, jeżeli wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi trwa krócej niż jedną godzinę. 3. Zasad ustalania wielkości przekroczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się w przypadku prowadzenia ciągłego pomiaru ilości, stanu lub składu ścieków. 4. Przekroczenie ilości i składu ścieków wyraża się ilością substancji wprowadzanych do wód lub do ziemi z naruszeniem pozwolenia. 5. Przekroczenie stanu ścieków wyraża się ilością ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi z naruszeniem warunków pozwolenia."}
{"id":"2001_627_315","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 315. Karę za przekroczenie, o którym mowa w art. 298 ust. 1 pkt 5, wymierza się: 1) uwzględniając przekroczenia ustalone odrębnie dla pory dnia i pory nocy. 2) za przekroczenie poziomu hałasu w punkcie pomiarowym, w którym ma ono wartość najwyższą dla pory dnia i dla pory nocy. Dział IV Odraczanie, zmniejszanie oraz umarzanie podwyższonej opłaty za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych"}
{"id":"2001_627_316","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 316. Organem właściwym w sprawach odraczania terminu płatności opłaty za korzystanie ze środowiska, o której mowa w art. 276 ust. 1, a także jej zmniejszania i umarzania jest marszałek województwa, a w sprawach administracyjnych kar pieniężnych - wojewódzki inspektor ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_317","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 317. 1. Termin płatności opłaty za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnej kary pieniężnej odracza się na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska obowiązanego do ich uiszczenia, jeżeli realizuje on terminowo przedsięwzięcie, którego wykonanie zapewni usunięcie przyczyn ponoszenia podwyższonych opłat albo kar w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia złożenia wniosku. 2. Odroczenie terminu płatności może dotyczyć, z zastrzeżeniem ust. 3, części albo całości opłaty lub kary. 3. Odroczenie może objąć opłaty najwyżej w części, w jakiej przewyższa ono kwotę opłaty, jaką ponosiłby podmiot korzystający ze środowiska, w przypadku, gdyby posiadał pozwolenie albo inną wymaganą decyzję. 4. Termin płatności może być odroczony wyłącznie na okres niezbędny do zrealizowania przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_627_318","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 318. 1. Wniosek o odroczenie terminu płatności opłaty albo kary powinien zostać złożony do właściwego organu przed upływem terminu, w którym powinny być one uiszczone. 2. Złożenie wniosku o odroczenie terminu płatności opłat nie zwalnia z obowiązku ich uiszczenia w części, w jakiej nie mogą podlegać odroczeniu. 3. Wniosek powinien zawierać: 1) wskazanie wysokości opłaty lub kary, o której odroczenie terminu płatności występuje strona, 2) opis realizowanego przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 317 ust. 1, 3) harmonogram realizacji przedsięwzięcia ze wskazaniem etapów nie dłuższych niż 6 miesięcy. 4. Jeżeli istnieją zastrzeżenia co do możliwości sfinansowania przez wnioskodawcę planowanych przedsięwzięć, właściwy organ może zażądać dodatkowo przedłożenia dowodów potwierdzających możliwość finansowania przedsięwzięcia. 5. Decyzja o odroczeniu terminu płatności opłat lub kar określa: 1) opłatę lub karę, której termin płatności został odroczony, oraz jej wysokość, 2) realizowane przez wnioskodawcę przedsięwzięcie, 3) harmonogram realizacji przedsięwzięcia, 4) termin odroczenia opłaty albo kary. 6. Właściwy organ, w drodze decyzji, odmawia odroczenia terminu płatności opłaty lub kary, jeżeli nie są spełnione warunki odroczenia określone ustawą. 7. W przypadku wniesienia wniosku, o którym mowa w ust. 1, naliczane są odsetki za zwłokę na zasadach określonych w przepisach działu III ustawy - Ordynacja podatkowa."}
{"id":"2001_627_319","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 319. 1. W przypadku gdy terminowe zrealizowanie przedsięwzięcia będącego podstawą odroczenia płatności usunęło przyczyny ponoszenia opłat i kar, właściwy organ, w drodze decyzji, orzeka o zmniejszeniu, z zastrzeżeniem ust. 3, odroczonych opłat albo kar o sumę środków własnych wydatkowanych na realizację przedsięwzięcia; jeżeli odroczenie dotyczy przedsięwzięcia służącego realizacji zadań własnych gminy, do środków własnych wlicza się także środki pochodzące z budżetu gminy. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, do kwot pozostających do zapłaty stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa dotyczące opłaty prolongacyjnej. 3. Jeżeli odroczeniu podlegały opłaty albo kary wymierzone w związku ze składowaniem lub magazynowaniem odpadów bez uzyskania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów lub bez decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów albo wymierzone za przekroczenie warunków określonych w decyzji, w razie terminowego zrealizowania przedsięwzięcia właściwy organ stwierdza, w drodze decyzji, umorzenie odroczonych opłat albo kar. 4. W przypadku gdy terminowe zrealizowanie przedsięwzięcia będącego podstawą odroczenia płatności nie usunęło przyczyn ponoszenia opłat lub kar, właściwy organ, w drodze decyzji, orzeka o obowiązku uiszczenia odroczonych opłat albo kar wraz z opłatą prolongacyjną, o której mowa w przepisach działu III ustawy - Ordynacja podatkowa."}
{"id":"2001_627_32","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 32. 1. Przed wydaniem decyzji wymagających udziału społeczeństwa organ administracji właściwy do ich wydania, wszczynając postępowanie: 1) podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie danych o wniosku o wydanie decyzji oraz o możliwości składania uwag i wniosków w terminie 21 dni od daty podania do publicznej wiadomości, wskazując jednocześnie miejsce ich składania, 2) może przeprowadzić rozprawę administracyjną, otwartą dla społeczeństwa, 3) rozpatruje zgłoszone uwagi i wnioski. 2. Organ administracji właściwy do wydania decyzji podaje do publicznej wiadomości informację o zamieszczeniu w publicznie dostępnym wykazie danych o decyzjach wymagających udziału społeczeństwa, w trybie określonym w niniejszym dziale. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, podanie do publicznej wiadomości powinno nastąpić także poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej organu właściwego do wydania decyzji, jeśli organ ten prowadzi taką stronę."}
{"id":"2001_627_320","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 320. 1. Jeżeli przedsięwzięcie będące podstawą odroczenia płatności nie zostanie zrealizowane w terminie, właściwy organ stwierdza, w drodze decyzji, obowiązek uiszczenia odroczonych opłat albo kar wraz z określonymi w przepisach działu III ustawy - Ordynacja podatkowa odsetkami za zwłokę naliczanymi za okres odroczenia. 2. Właściwy organ może wydać decyzję, o której mowa w ust. 1, także przed upływem terminu odroczenia w razie stwierdzenia, że przedsięwzięcie będące podstawą odroczenia nie jest realizowane zgodnie z harmonogramem."}
{"id":"2001_627_321","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 321. W razie odroczenia terminu płatności opłat lub kar stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie wstrzymania biegu terminu przedawnienia należności. Tytuł VI Odpowiedzialność w ochronie środowiska Dział I Odpowiedzialność cywilna"}
{"id":"2001_627_322","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 322. Do odpowiedzialności za szkody spowodowane oddziaływaniem na środowisko stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"2001_627_323","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 323. 1. Każdy, komu przez bezprawne oddziaływanie na środowisko bezpośrednio zagraża szkoda lub została mu wyrządzona szkoda, może żądać od podmiotu odpowiedzialnego za to zagrożenie lub naruszenie przywrócenia stanu zgodnego z prawem i podjęcia środków zapobiegawczych, w szczególności przez zamontowanie instalacji lub urządzeń zabezpieczających przed zagrożeniem lub naruszeniem; w razie gdy jest to niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, może on żądać zaprzestania działalności powodującej to zagrożenie lub naruszenie. 2. Jeżeli zagrożenie lub naruszenie dotyczy środowiska jako dobra wspólnego, z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, a także organizacja ekologiczna."}
{"id":"2001_627_324","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 324. W razie wyrządzenia szkody przez zakład o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego stosuje się niezależnie od tego, czy zakład ten jest wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody."}
{"id":"2001_627_325","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 325. Odpowiedzialności za szkody wyrządzone oddziaływaniem na środowisko nie wyłącza okoliczność, że działalność będąca przyczyną powstania szkód jest prowadzona na podstawie decyzji i w jej granicach."}
{"id":"2001_627_326","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 326. Podmiotowi, który naprawił szkodę w środowisku, przysługuje względem sprawcy szkody roszczenie o zwrot nakładów poczynionych na ten cel, przy czym wysokość roszczenia ogranicza się w tym przypadku do poniesionych uzasadnionych kosztów przywrócenia stanu poprzedniego."}
{"id":"2001_627_327","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 327. 1. Każdy, komu przysługują roszczenia określone w przepisach niniejszego działu, wraz z wniesieniem powództwa może żądać, aby sąd zobowiązał osobę, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie, do udzielenia informacji niezbędnych do ustalenia zakresu tej odpowiedzialności. 2. Koszty przygotowania informacji ponosi pozwany, chyba że powództwo okazało się bezzasadne."}
{"id":"2001_627_328","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 328. Organizacje ekologiczne mogą występować do sądu z roszczeniem o zaprzestanie reklamy lub innego rodzaju promocji towaru lub usługi, jeśli reklama ta lub inny rodzaj promocji sprzeczne są z art. 80. Dział II Odpowiedzialność karna"}
{"id":"2001_627_329","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 329. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 28, nie gromadzi, nie przetwarza danych i nie udostępnia nieodpłatnie informacji na potrzeby państwowego monitoringu środowiska, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_33","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 33. 1. Organizacje ekologiczne, które powołując się na miejsce swego działania, zgłoszą chęć uczestniczenia w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, uczestniczą w nim na prawach strony; przepisu art. 31 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu organizacji ekologicznej służy zażalenie."}
{"id":"2001_627_330","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 330. Kto wbrew ciążącemu na nim, na podstawie art. 75, obowiązkowi w trakcie prac budowlanych nie zapewnia ochrony środowiska w obszarze prowadzenia prac, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_331","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 331. Kto, będąc obowiązany na podstawie art. 76 ust. 4, nie informuje wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o planowanym terminie oddania do użytku obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji lub o terminie zakończenia rozruchu instalacji, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_332","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 332. Kto nie przestrzega ograniczeń, nakazów lub zakazów, określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 92 ust. 1, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_333","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 333. Kto, będąc obowiązany decyzją wydaną na podstawie art. 95 do prowadzenia pomiarów poziomów substancji w powietrzu, nie spełnia tego obowiązku lub nie przechowuje wyników pomiarów w wymaganym okresie, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_334","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 334. Kto nie przestrzega ograniczeń, nakazów lub zakazów, określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 96, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_335","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 335. Kto nie przeprowadza rekultywacji powierzchni ziemi, czym narusza obowiązki określone w art. 102 ust. 1 i 2, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_336","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 336. 1. Kto, będąc obowiązany na podstawie art. 106 ust. 1 do uzgodnienia z organem ochrony środowiska warunków rekultywacji powierzchni ziemi, nie spełnia tego obowiązku albo prowadzi rekultywację wbrew uzgodnionym warunkom, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto: 1) uniemożliwia prowadzenie rekultywacji zgodnie z obowiązkiem określonym w art. 108 ust. 2, 2) używa do prac ziemnych glebę lub ziemię, która przekracza standardy jakości określone na podstawie art. 105."}
{"id":"2001_627_337","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 337. Kto, będąc obowiązany decyzją wydaną na podstawie art. 107 do prowadzenia pomiarów zawartości substancji w glebie lub ziemi, nie spełnia tego obowiązku lub nie przechowuje wyników pomiarów w wymaganym okresie, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_338","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 338. Kto nie przestrzega ograniczeń, nakazów lub zakazów, określonych w uchwale rady powiatu wydanej na podstawie art. 116 ust. 1, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_339","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 339. 1. Kto, wprowadzając do środowiska substancje lub energie, w zakresie, w jakim nie wymaga to pozwolenia, przekracza dopuszczalne standardy emisyjne, określone na podstawie art. 145 ust. 1 lub art. 169 ust. 1, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto: 1) nie przestrzega wymagań dotyczących prawidłowej eksploatacji instalacji lub urządzeń, określonych na podstawie art. 146 ust. 2, 2) w razie awarii instalacji nie spełnia wymagań określonych na podstawie art. 146 ust. 4."}
{"id":"2001_627_34","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 34. 1. Organ administracji właściwy do opracowania dokumentów, o których mowa w art. 40 i 265, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa poprzedzającego ich przyjęcie; przepisy art. 32 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Do dokumentów, o których mowa w ust. 1, załącza się informacje o zgłoszonych uwagach, wnioskach oraz sposobie ich wykorzystania."}
{"id":"2001_627_340","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 340. 1. Kto, będąc obowiązany na podstawie: 1) art. 147 ust. 1 - do prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji, 2) art. 147 ust. 2 - do prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji, 3) art. 147 ust. 4 - do prowadzenia wstępnych pomiarów wielkości emisji z instalacji nowo zbudowanej lub zmienionej w sposób istotny, nie wykonuje tych obowiązków lub nie przechowuje wyników pomiarów w wymaganym okresie, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto będąc obowiązany w drodze decyzji, wydanej na podstawie art. 150 ust. 1-3, do prowadzenia w określonym czasie pomiarów lub ich przedkładania, nie spełnia tego obowiązku, a także kto nie przechowuje wyników tych pomiarów w wymaganym okresie."}
{"id":"2001_627_341","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 341. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 149 ust. 1, nie przedkłada właściwym organom wyników pomiarów, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_342","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 342. 1. Kto, będąc obowiązany na podstawie art. 152 do zgłoszenia informacji dotyczących eksploatacji instalacji, nie spełnia tych obowiązków lub eksploatuje instalację niezgodnie ze złożoną informacją, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto eksploatuje instalację pomimo wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 152 ust. 4, albo rozpoczyna eksploatację instalacji przed upływem terminu do wniesienia sprzeciwu."}
{"id":"2001_627_343","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 343. 1. Kto narusza zakaz używania instalacji lub urządzeń nagłaśniających określony w art. 156 ust. 1, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto nie przestrzega ograniczeń, nakazów lub zakazów określonych w uchwale rady gminy, wydanej na podstawie art. 157 ust. 1."}
{"id":"2001_627_344","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 344. Kto narusza zakaz wprowadzania do obrotu lub ponownego wykorzystania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska określony w art. 160 ust. 1, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"2001_627_345","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 345. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 161, nie oczyszcza lub nie unieszkodliwia instalacji lub urządzeń, w których są lub były wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, albo, co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że były w nich wykorzystywane takie substancje, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"2001_627_346","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 346. 1. Kto wykorzystując substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska, nie przekazuje okresowo odpowiednio wojewodzie albo wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji o rodzaju, ilości i miejscach ich występowania, czym narusza obowiązek określony w art. 162 ust. 3 i 4, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto w wymaganym zakresie nie dokumentuje rodzaju, ilości i miejsc występowania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska oraz sposobu ich eliminowania, czym narusza obowiązek określony w art. 162 ust. 2."}
{"id":"2001_627_347","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 347. 1. Kto, wprowadzając do obrotu wykonane z tworzyw sztucznych jednorazowe naczynia i sztućce, nie zamieszcza na nich informacji o ich negatywnym oddziaływaniu na środowisko, czym narusza obowiązek określony w art. 170 ust. 1, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto wprowadza do obrotu określone na podstawie art. 170 ust. 2 produkty z tworzyw sztucznych i nie zamieszcza na nich informacji o ich negatywnym oddziaływaniu na środowisko."}
{"id":"2001_627_348","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 348. Kto narusza określony w art. 171 zakaz wprowadzania do obrotu produktów, które nie odpowiadają wymaganiom, o których mowa w art. 169 ust. 1, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_349","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 349. 1. Kto, będąc obowiązany na podstawie: 1) art. 175 ust. 1 - do prowadzenia okresowych pomiarów poziomów w środowisku wprowadzanych substancji lub energii, 2) art. 175 ust. 2 - do prowadzenia ciągłych pomiarów poziomów w środowisku wprowadzanych substancji lub energii, 3) art. 175 ust. 3 - do przeprowadzenia pomiarów poziomów w środowisku wprowadzanych substancji lub energii w związku z eksploatacją obiektu przebudowanego, nie wykonuje tych obowiązków lub nie przechowuje wyników pomiarów w wymaganym okresie, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto będąc obowiązany w drodze decyzji, wydanej na podstawie art. 178 ust. 1-3, do prowadzenia w określonym czasie pomiarów lub ich przedkładania, nie spełnia tego obowiązku, a także kto nie przechowuje wyników tych pomiarów w wymaganym okresie."}
{"id":"2001_627_35","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 35. Do prowadzenia postępowań wymagających udziału społeczeństwa przepisy art. 20 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_627_350","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 350. 1. Kto, będąc obowiązany na podstawie art. 177 ust. 1, nie przedkłada właściwym organom wyników pomiarów, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto, będąc obowiązany na podstawie art. 179, nie przedkłada mapy akustycznej terenu."}
{"id":"2001_627_351","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 351. 1. Kto eksploatuje instalację bez wymaganego pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto eksploatuje instalację bez wniesienia wymaganego zabezpieczenia, o którym mowa w art. 187."}
{"id":"2001_627_352","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 352. Kto, zauważywszy wystąpienie awarii, nie zawiadomi o tym niezwłocznie osób znajdujących się w strefie zagrożenia oraz jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej albo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, czym narusza obowiązek określony w art. 245 ust. 1, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_353","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 353. Kto nie wykonuje obowiązków nałożonych decyzją wydaną na podstawie art. 247 ust. 1, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"2001_627_354","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 354. 1. Kto, prowadząc zakład o zwiększonym lub dużym ryzyku, nie wypełnia obowiązków określonych w art. 250 i 251, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto w przypadku wystąpienia awarii nie wypełnia obowiązków określonych w art. 264."}
{"id":"2001_627_355","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 355. Kto, prowadząc zakład o dużym ryzyku: 1) nie opracowuje lub nie wdraża systemu bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 252, 2) rozpoczyna ruch zakładu, nie posiadając zatwierdzonego raportu o bezpieczeństwie, 3) nie analizuje i nie wprowadza uzasadnionych zmian do raportu o bezpieczeństwie w terminie określonym w art. 256 ust. 1, 4) nie wykonuje obowiązków określonych w art. 261 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3, 5) nie wykonuje obowiązków określonych w art. 263, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"2001_627_356","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 356. Kto wprowadził zmianę w ruchu zakładu o dużym ryzyku mogącą mieć wpływ na wystąpienie zagrożenia awarią przemysłową, nie uzyskując zatwierdzenia przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej zmian w raporcie o bezpieczeństwie, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"2001_627_357","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 357. Kto wprowadził zmianę w ruchu zakładu o zwiększonym ryzyku mogącą mieć wpływ na wystąpienie zagrożenia awarią przemysłową, nie przedkładając komendantowi powiatowemu Państwowej Straży Pożarnej oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska zmian w programie zapobiegania awariom, podlega karze aresztu albo ograniczeniu wolności albo grzywny."}
{"id":"2001_627_358","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 358. Kto nie dopełnia obowiązków nałożonych decyzją wydaną na podstawie art. 259 ust. 1, podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_627_359","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 359. 1. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 287 ust. 1, nie prowadzi wymaganej ewidencji, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopełnia obowiązku przedstawienia wykazu, o którym mowa w art. 286."}
{"id":"2001_627_36","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 36. Do uwag i wniosków zgłaszanych w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczących skarg i wniosków nie stosuje się."}
{"id":"2001_627_360","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 360. Kto nie wykonuje decyzji: 1) o wstrzymaniu działalności, wydanej na podstawie art. 364, 2) o wstrzymaniu oddania do użytku lub zakazu użytkowania obiektu budowlanego, zespołu obiektów, instalacji lub urządzenia, wydanej na podstawie art. 365, 367 lub 368, 3) o zakazie produkcji, sprowadzania z zagranicy lub wprowadzania do obrotu produktów nie spełniających wymagań ochrony środowiska, wydanej na podstawie art. 370, podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności albo grzywny."}
{"id":"2001_627_361","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 361. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 329-360 następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Dział III Odpowiedzialność administracyjna"}
{"id":"2001_627_362","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 362. 1. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska negatywnie oddziałuje na środowisko, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć obowiązek: 1) ograniczenia oddziaływania na środowisko i jego zagrożenia, 2) przywrócenia środowiska do stanu właściwego. 2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się: 1) zakres ograniczenia oddziaływania na środowisko lub stan, do jakiego ma zostać przywrócone środowisko, 2) termin wykonania obowiązku. 3. W razie braku możliwości nałożenia obowiązku podjęcia działań, o których mowa w ust. 1, organ ochrony środowiska może zobowiązać podmiot korzystający ze środowiska do uiszczenia na rzecz właściwego gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, z zastrzeżeniem ust. 4, kwoty pieniężnej odpowiadającej wysokości szkód wynikłych z naruszenia stanu środowiska. 4. Jeżeli szkody dotyczą obszaru kilku gmin, organ, o którym mowa w ust. 1, zobowiąże do wpłaty kwot na rzecz właściwych gminnych funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej proporcjonalnie do wielkości szkód. 5. Do należności z tytułu obowiązku uiszczenia kwoty pieniężnej, o której mowa w ust. 3, stosuje się przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują organowi ochrony środowiska właściwemu do nałożenia obowiązku. 6. Przepisy ust. 1 pkt 2 i ust. 3-5 stosuje się odpowiednio do władających powierzchnią ziemi podmiotów korzystających ze środowiska, które nie oddziałują negatywnie na środowisko, jeżeli na zasadach określonych w ustawie są one obowiązane do rekultywacji powierzchni ziemi."}
{"id":"2001_627_363","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 363. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać osobie fizycznej eksploatującej instalację w ramach zwykłego korzystania ze środowiska lub eksploatującej urządzenie, wykonanie w określonym czasie czynności zmierzających do ograniczenia ich negatywnego oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_364","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 364. Jeżeli działalność prowadzona przez podmiot korzystający ze środowiska albo osobę fizyczną powoduje pogorszenie stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagraża życiu lub zdrowiu ludzi, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wyda decyzję o wstrzymaniu tej działalności w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla zapobieżenia pogarszaniu stanu środowiska."}
{"id":"2001_627_365","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 365. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzyma w drodze decyzji użytkowanie instalacji: 1) eksploatowanej bez wymaganego pozwolenia zintegrowanego, 2) eksploatowanej z naruszeniem warunków pozwolenia zintegrowanego przez okres przekraczający 6 miesięcy. 2. W odniesieniu do nowo zbudowanego lub zmodernizowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji związanych z przedsięwzięciem zaliczonym do mogących znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 51 ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzyma w drodze decyzji: 1) oddanie do użytku, jeżeli nie spełniają one wymagań ochrony środowiska, o których mowa w art. 76, 2) użytkowanie w przypadku stwierdzenia niedotrzymywania wynikających z mocy prawa standardów emisyjnych albo określonych w pozwoleniu warunków emisji po upływie 30 dni od zakończenia rozruchu, 3) użytkowanie, jeżeli w ciągu 5 lat od oddania do użytku zostanie ujawnione, iż przy oddawaniu do użytku nie zostały spełnione wymagania ochrony środowiska, o których mowa w art. 76, i nie są one nadal spełnione, a inwestor nie dopełnił obowiązku poinformowania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o fakcie oddawania do eksploatacji instalacji lub obiektów."}
{"id":"2001_627_366","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 366. 1. Decyzji, o której mowa w art. 364 i 365, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, z zastrzeżeniem ust. 2. 2 Rygoru natychmiastowej wykonalności nie nadaje się, gdy zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 365 ust. 2 pkt 3; art. 367 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. W decyzji, o której mowa w art. 364 i 365 ust. 1 i 2 pkt 2 i 3, określa się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia."}
{"id":"2001_627_367","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 367. 1. W razie: 1) wprowadzania przez podmiot korzystający ze środowiska substancji lub energii do środowiska bez wymaganego pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków, 2) naruszania przez podmiot korzystający ze środowiska warunków decyzji określającej wymagania dotyczące funkcjonowania instalacji wymagającej zgłoszenia wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wstrzymać, w drodze decyzji, użytkowanie instalacji. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może na wniosek prowadzącego instalację, w drodze decyzji, ustalić termin usunięcia naruszenia. 3. W razie nieusunięcia naruszenia w wyznaczonym terminie wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzyma, w drodze decyzji, użytkowanie instalacji. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 1 i 3, określa się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia."}
{"id":"2001_627_368","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 368. 1. W razie naruszenia warunków decyzji określającej wymagania dotyczące eksploatacji instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia, prowadzonej przez osobę fizyczną w ramach zwykłego korzystania ze środowiska, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, wstrzymać użytkowanie instalacji; art. 367 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 2. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, wstrzymać użytkowanie instalacji lub urządzenia, jeżeli osoba fizyczna nie dostosowała się do wymagań decyzji, o której mowa w art. 363."}
{"id":"2001_627_369","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 369. Przepisów art. 367 ust. 1 i art. 368 nie stosuje się, jeżeli zachodzą przesłanki do wydania decyzji o wstrzymaniu działalności, zgodnie z art. 364 lub 365."}
{"id":"2001_627_37","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 37. Do przedsięwzięcia realizowanego na terenach zamkniętych nie stosuje się przepisów art. 31-36."}
{"id":"2001_627_370","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 370. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska zakaże, w drodze decyzji, produkcji, sprowadzania z zagranicy lub wprowadzania do obrotu produktów nie spełniających wymagań ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_371","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 371. Przepisy ustawy o odpadach wskazują inne niż wymienione w ustawie przypadki wstrzymywania przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w drodze decyzji, działalności prowadzonej z naruszeniem wymagań ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_372","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 372. 1. Po stwierdzeniu, iż ustały przyczyny wstrzymania działalności, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, na wniosek zainteresowanego, wyraża zgodę na podjęcie wstrzymanej działalności. 2. W razie podjęcia decyzji o wstrzymaniu oddania do eksploatacji obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_627_373","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 373. 1. Właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej w razie naruszenia przepisów art. 248-269 może wydać decyzję: 1) nakazującą usunięcie w określonym terminie stwierdzonych uchybień, lub 2) wstrzymującą użytkowanie instalacji, jeżeli stwierdzone uchybienia mogą powodować ryzyko wystąpienia awarii przemysłowej. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 3. W decyzji, o której mowa w ust.1 pkt 2, określa się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia."}
{"id":"2001_627_374","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 374. 1. Decyzje, o których mowa w niniejszym dziale, z wyjątkiem decyzji określonych w art. 365 i 372, dotyczące: 1) ruchu zakładu górniczego - wymagają uzgodnienia z dyrektorem właściwego okręgowego urzędu górniczego, 2) morskiego pasa ochronnego - wymagają uzgodnienia z właściwym dyrektorem urzędu morskiego. 2. Niezajęcie stanowiska, w terminie 14 dni, przez organ właściwy do uzgodnienia oznacza brak uwag i zastrzeżeń. 3. Uzgodnienie nie jest wymagane, jeżeli decyzja jest podejmowana w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub bezpośredniego zagrożenia pogorszeniem stanu środowiska w znacznych rozmiarach."}
{"id":"2001_627_375","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 375. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o których mowa w niniejszym dziale, wszczyna się z urzędu. Tytuł VII Organy administracji oraz instytucje ochrony środowiska Dział I Organy administracji do spraw ochrony środowiska"}
{"id":"2001_627_376","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 376. Organami ochrony środowiska, z zastrzeżeniem art. 377, są: 1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta, 2) starosta, 3) wojewoda, 4) minister właściwy do spraw środowiska."}
{"id":"2001_627_377","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 377. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska działające na podstawie przepisów ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska wykonują zadania w zakresie ochrony środowiska, jeżeli ustawa tak stanowi."}
{"id":"2001_627_378","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 378. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, organem ochrony środowiska, właściwym w sprawach, o których mowa w art. 48 ust. 2 i 3, art. 51 ust. 2, art. 106, 149, 150, 152 ust. 1, art. 154 ust. 1, art. 178, 183 ust. 1, art. 237 i 362 ust. 1 i 3, jest starosta. 2. Wojewoda jest właściwy w sprawach: 1) związanych z przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1, oraz z eksploatacją instalacji na terenach zakładów zaliczanych do tych przedsięwzięć, 2) dotyczących przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych. 3. W przypadku zwykłego korzystania ze środowiska przez osoby fizyczne, wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest właściwy w sprawach: 1) wydawania decyzji, o których mowa w art. 150 ust. 1 i art. 154 ust. 1, 2) przyjmowania wyników pomiarów, o których mowa w art. 149 i 150, 3) przyjmowania zgłoszeń, o których mowa w art. 152 ust. 1."}
{"id":"2001_627_379","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 379. 1. Marszałek województwa, starosta oraz wójt, burmistrz lub prezydent miasta sprawują kontrolę przestrzegania i stosowania przepisów o ochronie środowiska w zakresie objętym właściwością tych organów. 2. Organy, o których mowa w ust. 1, mogą upoważnić do wykonywania funkcji kontrolnych pracowników podległych im urzędów marszałkowskich, powiatowych, miejskich lub gminnych lub funkcjonariuszy straży gminnych. 3. Kontrolujący, wykonując kontrolę, jest uprawniony do: 1) wstępu wraz z rzeczoznawcami i niezbędnym sprzętem przez całą dobę na teren nieruchomości, obiektu lub ich części, na których prowadzona jest działalność gospodarcza, a w godzinach od 6 do 22 - na pozostały teren, 2) przeprowadzania badań lub wykonywania innych niezbędnych czynności kontrolnych, 3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego, 4) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych mających związek z problematyką kontroli. 4. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta, starosta, marszałek województwa lub osoby przez nich upoważnione są uprawnieni do występowania w charakterze oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia przeciw przepisom o ochronie środowiska. 5. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta, starosta lub marszałek województwa występują do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęcie odpowiednich działań będących w jego kompetencji, jeżeli w wyniku kontroli organy te stwierdzą naruszenie przez kontrolowany podmiot przepisów o ochronie środowiska lub występuje uzasadnione podejrzenie, że takie naruszenie mogło nastąpić, przekazując dokumentację sprawy. 6. Kierownik kontrolowanego podmiotu oraz kontrolowana osoba fizyczna obowiązani są umożliwić przeprowadzanie kontroli, a w szczególności dokonanie czynności, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_627_38","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 38. 1. Organizacje ekologiczne, jednostki pomocnicze samorządu gminnego, samorząd pracowniczy, jednostki ochotniczych straży pożarnych oraz związki zawodowe mogą współdziałać w dziedzinie ochrony środowiska z organami administracji. 2. Związki zawodowe i samorządy pracownicze mogą powoływać zakładowe komisje ochrony środowiska oraz społecznych inspektorów ochrony środowiska w celu organizowania i przeprowadzania społecznej kontroli ochrony środowiska na terenie zakładu pracy. 3. Organy administracji mogą udzielać pomocy organizacjom ekologicznym w ich działalności w dziedzinie ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_380","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 380. 1. Z czynności kontrolnych kontrolujący sporządza protokół, którego jeden egzemplarz doręcza kierownikowi kontrolowanego podmiotu lub kontrolowanej osobie fizycznej. 2. Protokół podpisują kontrolujący oraz kierownik kontrolowanego podmiotu lub kontrolowana osoba fizyczna, którzy mogą wnieść do protokołu zastrzeżenia i uwagi wraz z uzasadnieniem. 3. W razie odmowy podpisania protokołu przez kierownika kontrolowanego podmiotu lub kontrolowaną osobę fizyczną kontrolujący umieszcza o tym wzmiankę w protokole, a odmawiający podpisu może, w terminie 7 dni, przedstawić swoje stanowisko na piśmie wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, staroście lub marszałkowi województwa."}
{"id":"2001_627_381","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 381. 1. Organem ochrony środowiska właściwym w sprawach postępowania w sprawach oceny oddziaływania na środowisko dla planów i programów, o których mowa w ustawie, jest: 1) minister właściwy do spraw środowiska - w stosunku do postępowań przeprowadzanych przez centralny organ administracji rządowej, 2) wojewoda - w stosunku do pozostałych postępowań. 2. Organem ochrony środowiska właściwym w sprawach postępowania w sprawach oceny oddziaływania na środowisko dla wskazań lokalizacyjnych autostrady jest minister właściwy do spraw środowiska."}
{"id":"2001_627_382","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 382. 1. Jeżeli przepis ustawy nie stanowi inaczej, właściwy miejscowo do prowadzenia sprawy, w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, jest organ właściwy ze względu na położenie nieruchomości, na której terenie planuje się lub realizuje przedsięwzięcie związane z przedmiotem postępowania. 2. Jeżeli nieruchomość, o której mowa w ust. 1, położona jest na terenie działania więcej niż jednego organu, właściwy jest organ, na którego terenie działania znajduje się większa część nieruchomości; organ ten wydaje przewidziane prawem decyzje w uzgodnieniu z pozostałymi właściwymi organami."}
{"id":"2001_627_383","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 383. Wymogu uzgodnienia lub opiniowania przez organ ochrony środowiska nie stosuje się, jeżeli organ właściwy do prowadzenia postępowania w sprawie jest jednocześnie organem uzgadniającym lub opiniującym."}
{"id":"2001_627_384","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 384. Właściwi ministrowie zapewniają warunki niezbędne do realizacji przepisów o ochronie środowiska przez podległe i nadzorowane jednostki organizacyjne."}
{"id":"2001_627_385","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 385. 1. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzeń: 1) określi jednostki organizacyjne odpowiadające za nadzór nad przestrzeganiem przepisów o ochronie środowiska w Siłach Zbrojnych, 2) może określić, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, szczegółowe sposoby realizacji przepisów o ochronie środowiska w Siłach Zbrojnych. 2. W zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zostaną ustalone: 1) jednostki organizacyjne odpowiadające za nadzór, 2) zakres odpowiedzialności jednostek podległych i nadzorowanych, 3) przysługujące kompetencje w zakresie wykonywanych zadań. 3. W zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone forma, zakres, układ, techniki i terminy przedkładania przez jednostki nadzorowane informacji o istotnym znaczeniu dla zapewnienia przestrzegania przepisów o ochronie środowiska. 4. Minister, wydając zarządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględni specyfikę funkcjonowania sił zbrojnych: 1) w zakresie eksploatowania charakterystycznej infrastruktury, 2) w toku działalności szkoleniowej, 3) w toku innej szczególnej działalności mającej związek z koniecznością spełnienia wymagań ochrony środowiska. Dział II Instytucje ochrony środowiska Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_386","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 386. Instytucjami ochrony środowiska są: 1) Państwowa Rada Ochrony Środowiska, 2) komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko, 3) fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Rozdział 2 Państwowa Rada Ochrony Środowiska"}
{"id":"2001_627_387","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 387. Tworzy się Państwową Radę Ochrony Środowiska, zwaną dalej \"Radą\", jako organ doradczy i opiniodawczy ministra właściwego do spraw środowiska."}
{"id":"2001_627_388","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 388. Do zakresu działania Rady należy opracowywanie dla ministra właściwego do spraw środowiska opinii w sprawach ochrony środowiska, a także przedstawianie propozycji i wniosków zmierzających do tworzenia warunków zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska oraz do zachowania lub poprawy jego stanu."}
{"id":"2001_627_389","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 389. Występując do Rady o opinię minister właściwy do spraw środowiska dołącza niezbędne materiały."}
{"id":"2001_627_39","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 39. Organizacje społeczne mogą występować do właściwych organów administracji o zastosowanie środków zmierzających do zaprzestania reklamy lub innego rodzaju promocji towaru lub usługi, jeśli reklama ta lub inny rodzaj promocji sprzeczne są z art. 80. Dział VI Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko Rozdział 1 Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko skutków realizacji planów i programów"}
{"id":"2001_627_390","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 390. W skład Rady wchodzą przewodniczący, dwóch zastępców przewodniczącego, sekretarz oraz członkowie, w liczbie do 30, powoływani przez ministra właściwego do spraw środowiska na okres 5 lat spośród przedstawicieli nauki, środowisk zawodowych, organizacji ekologicznych oraz przedstawicieli samorządu gospodarczego."}
{"id":"2001_627_391","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 391. 1. Wydatki związane z działalnością Rady są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw środowiska. 2. Obsługę biurową Rady zapewnia minister właściwy do spraw środowiska."}
{"id":"2001_627_392","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 392. Członkom Rady oraz zapraszanym na posiedzenie specjalistom zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i biorącym udział w posiedzeniu, przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju."}
{"id":"2001_627_393","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 393. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób funkcjonowania Państwowej Rady Ochrony Środowiska, mając na uwadze potrzebę sprawnego funkcjonowania Rady. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust, 1 zostaną ustalone: 1) organizacja Rady, 2) tryb działania Rady. Rozdział 3 Komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko"}
{"id":"2001_627_394","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 394. Tworzy się Krajową Komisję do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko oraz wojewódzkie komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_395","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 395. 1. Krajowa Komisja do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko, zwana dalej \"Krajową Komisją\", jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. 2. Przewodniczącego Krajowej Komisji, zastępców przewodniczącego, sekretarza i członków Krajowej Komisji, w liczbie od 40 do 60, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw środowiska spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji ekologicznych. 3. Do zadań Krajowej Komisji należy w szczególności: 1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez ministra właściwego do spraw środowiska w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z tytułu I działu VI ustawy, 2) monitorowanie funkcjonowania systemu ocen oddziaływania na środowisko oraz przedstawianie opinii i wniosków, w tym dotyczących rozwoju metodologii i programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, 3) wydawanie opinii w sprawach projektów aktów prawnych dotyczących systemu ocen oddziaływania na środowisko, 4) współpraca z komisjami, o których mowa w art. 396 ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw środowiska może, na wniosek wojewody, zwrócić się do Krajowej Komisji o wydanie opinii w sprawach należących na mocy tytułu I działu VI ustawy do kompetencji wojewody."}
{"id":"2001_627_396","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 396. 1. Wojewódzkie komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko, zwane dalej \"wojewódzkimi komisjami\", są organami opiniodawczo-doradczymi wojewodów w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. 2. Przewodniczącego wojewódzkiej komisji, zastępcę przewodniczącego, sekretarza i członków komisji, w liczbie od 20 do 40, powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z marszałkiem województwa spośród przedstawicieli nauki, praktyki oraz organizacji ekologicznych. 3. Do zadań wojewódzkich komisji należy w szczególności: 1) wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez wojewodę w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z tytułu I działu VI ustawy, 2) przedstawianie opinii i wniosków dotyczących rozwoju programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, 3) współpraca z Krajową Komisją i innymi wojewódzkimi komisjami. 4. Wojewoda może, na wniosek starosty, zwrócić się do wojewódzkiej komisji o wydanie opinii w sprawach należących na mocy tytułu I działu VI ustawy do kompetencji starosty. 5. Dwóch lub więcej wojewodów może powołać wspólną wojewódzką komisję."}
{"id":"2001_627_397","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 397. 1. Wydatki związane z działalnością Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest odpowiednio minister właściwy do spraw środowiska albo wojewoda. 2. Obsługę biurową Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji zapewnia odpowiednio minister właściwy do spraw środowiska albo wojewoda."}
{"id":"2001_627_398","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 398. Członkom Krajowej Komisji i wojewódzkich komisji oraz zapraszanym na posiedzenie specjalistom zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i biorącym udział w posiedzeniu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju."}
{"id":"2001_627_399","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 399. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób funkcjonowania Krajowej Komisji oraz wojewódzkich komisji. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone: 1) organizacja komisji, 2) tryb działania komisji. Rozdział 4 Fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej"}
{"id":"2001_627_4","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 4. 1. Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu, w zakresie: 1) wprowadzania do środowiska substancji lub energii, 2) innych niż wymienione w pkt 1 rodzajów powszechnego korzystania z wód w rozumieniu ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43). 2. Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego może być, w drodze ustawy, obwarowane obowiązkiem uzyskania pozwolenia, ustalającego w szczególności zakres i warunki tego korzystania, wydanego przez właściwy organ ochrony środowiska. 3. Zwykłym korzystaniem ze środowiska jest takie korzystanie wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe korzystanie z wody w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo wodne."}
{"id":"2001_627_40","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 40. 1. Przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagają: 1) projekt koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, projekty planów zagospodarowania przestrzennego oraz projekty strategii rozwoju regionalnego, 2) projekty polityk, strategii, planów lub programów w dziedzinie przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu, których opracowywanie przez centralne lub wojewódzkie organy administracji przewidziane jest w ustawach. 2. Przeprowadzenie postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem ust. 3, wymagane jest też w przypadku wprowadzania zmian do przyjętych dokumentów, o których mowa w ust. 1. 3. Organ administracji opracowujący projekty dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, lub wprowadzający zmiany do tych dokumentów może, w porozumieniu z organem ochrony środowiska oraz organem, o którym mowa w art. 45, odstąpić od przeprowadzenia określonego w niniejszym rozdziale postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, gdy uzna, biorąc pod uwagę w szczególności charakter działań przewidzianych w tych dokumentach oraz rodzaj i skalę oddziaływania na środowisko, a także cechy obszaru objętego tym oddziaływaniem, iż realizacja tych dokumentów nie spowoduje znaczącego oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_400","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 400. 1. Na zasadach określonych ustawą działają Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej \"Narodowym Funduszem\", wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej \"wojewódzkimi funduszami\", powiatowe fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej \"powiatowymi funduszami\", oraz gminne fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej \"gminnymi funduszami\". Ilekroć w ustawie jest mowa o \"funduszach\", rozumie się przez to Narodowy Fundusz, wojewódzki fundusz, powiatowy fundusz i gminny fundusz. 2. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze mają osobowość prawną i w rozumieniu ustawy o finansach publicznych są odpowiednio państwowym funduszem celowym oraz wojewódzkimi funduszami celowymi. 3. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze prowadzą samodzielną gospodarkę finansową, pokrywając z posiadanych środków i uzyskiwanych wpływów wydatki na finansowanie zadań określonych w ustawie oraz kosztów działalności."}
{"id":"2001_627_401","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 401. 1. Przychodami funduszy są wpływy z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych pobieranych na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych, a także z tytułu kwot pieniężnych uzyskanych na podstawie decyzji, o której mowa w art. 362 ust. 3. 2. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat produktowych pobieranych na podstawie przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej. 3. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat i kar pieniężnych ustalanych na podstawie przepisów ustawy - Prawo geologiczne i górnicze. 4. Przychody, o których mowa w ust. 3, przeznacza się w równych częściach wyłącznie na finansowanie: 1) potrzeb geologii w zakresie poznania budowy geologicznej kraju oraz w zakresie gospodarki zasobami złóż kopalin i wód podziemnych, 2) potrzeb górnictwa służących ograniczeniu negatywnego oddziaływania na środowisko wynikającego z wydobywania kopalin i likwidacji zakładów górniczych. 5. Przychodami funduszy mogą być dobrowolne wpłaty, zapisy, darowizny, świadczenia rzeczowe i środki pochodzące z fundacji oraz wpływy z przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej. 6. Przychodami Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy mogą być także przychody z tytułu emisji obligacji własnych oraz inne przychody związane z działalnością tych funduszy. 7. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze mogą zaciągać kredyty i pożyczki."}
{"id":"2001_627_402","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 402. 1. Zarząd województwa oraz wojewódzki inspektor ochrony środowiska prowadzą wyodrębnione rachunki bankowe w celu gromadzenia i redystrybucji wpływów, o których mowa w art. 401 ust 1. Wpływy te, powiększone o przychody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o opłaty poniesione na egzekucję należności oraz o koszty obsługi rachunków bankowych, przekazywane są na rachunki bankowe funduszy w terminie do 15 dnia następnego miesiąca po ich wpływie na rachunki zarządu województwa i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przed przekazaniem wpływów z kar na rachunki Narodowego Funduszu oraz wojewódzkich funduszy, o których mowa w ust. 1, pomniejsza je o 20%, a kwotę uzyskaną z tytułu pomniejszenia przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska z przeznaczeniem na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników, o których mowa w odrębnych przepisach. 3 W razie nieterminowego przekazania wpływów, o których mowa w ust. 1, wpływy te są przekazywane wraz z odsetkami za zwłokę określonymi w przepisach ustawy \" Ordynacja podatkowa. 4. Wpływy z tytułu opłat i kar, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, stanowią w 20% przychód gminnego funduszu, a w 10% - powiatowego funduszu. 5. Wpływy z tytułu opłat i kar za usuwanie drzew i krzewów stanowią w całości przychód gminnego funduszu gminy, z której terenu usunięto drzewa lub krzewy. 6. Wpływy z tytułu opłat i kar za składowanie i magazynowanie odpadów stanowią w 50% przychód gminnego funduszu gminy, a w 10% - przychód powiatowego funduszu powiatu, na których obszarze składowane są odpady. Jeżeli składowisko odpadów jest zlokalizowane na obszarze więcej niż jednej gminy lub więcej niż jednego powiatu, przychód podlega podziałowi proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez składowisko na obszarze tych gmin lub powiatów. 7. Wpływy z tytułu opłat i kar po dokonaniu podziału, o którym mowa w ust. 4 albo 6, stanowią w 35% przychód Narodowego Funduszu i w 65% - wojewódzkiego funduszu."}
{"id":"2001_627_403","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 403. 1. Gminne i powiatowe fundusze są funduszami celowymi w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. 2. Przychody funduszy, o których mowa w ust. 1, są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym."}
{"id":"2001_627_404","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 404. 1. Gminy i powiaty, w których przychody funduszy ochrony środowiska, o których mowa w art. 401 ust. 1, są większe niż 10-krotność średniej krajowej przychodów z roku poprzedniego przypadających na jednego mieszkańca, liczonej odpowiednio dla gmin i powiatów, przekazują nadwyżkę z tytułu tych przychodów do właściwego funduszu wojewódzkiego. 2. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" średnią krajową przychodów gminnych i powiatowych funduszy, o których mowa w art. 401 ust. 1, osiągniętą w roku poprzednim, w terminie do końca I półrocza roku następnego. 3. Gminy i powiaty dokonują wpłat, o których mowa w ust. 1, na rachunek odpowiedniego funduszu wojewódzkiego, w terminie do dnia 15 sierpnia roku następującego po roku, w którym wystąpiła nadwyżka; od kwot niewpłaconych w terminie nalicza się odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych."}
{"id":"2001_627_405","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 405. Środki funduszy przeznacza się na finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w celu realizacji zasady zrównoważonego rozwoju."}
{"id":"2001_627_406","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 406. Środki gminnych funduszy przeznacza się na: 1) edukację ekologiczną oraz propagowanie działań proekologicznych i zasady zrównoważonego rozwoju, 2) wspomaganie realizacji zadań państwowego monitoringu środowiska, 3) wspomaganie innych systemów kontrolnych i pomiarowych oraz badań stanu środowiska, a także systemów pomiarowych zużycia wody i ciepła, 4) realizowanie zadań modernizacyjnych i inwestycyjnych, służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej, w tym instalacji lub urządzeń ochrony przeciwpowodziowej i obiektów małej retencji wodnej, 5) urządzanie i utrzymywanie terenów zieleni, zadrzewień, zakrzewień oraz parków, 6) realizację przedsięwzięć związanych z gospodarką odpadami, 7) wspieranie działań przeciwdziałających zanieczyszczeniom, 8) profilaktykę zdrowotną dzieci na obszarach, na których występują przekroczenia standardów jakości środowiska, 9) wspieranie wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz pomoc dla wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii, 10) wspieranie ekologicznych form transportu, 11) działania z zakresu rolnictwa ekologicznego bezpośrednio oddziałujące na stan gleby, powietrza i wód, w szczególności na prowadzenie gospodarstw rolnych produkujących metodami ekologicznymi położonych na obszarach szczególnie chronionych na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody, 12) inne zadania ustalone przez radę gminy, służące ochronie środowiska i gospodarce wodnej, wynikające z zasady zrównoważonego rozwoju, w tym na programy ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_407","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 407. Środki powiatowych funduszy przeznacza się na wspomaganie działalności, o której mowa w art. 406 pkt 1-11 oraz na: 1) realizację przedsięwzięć związanych z ochroną powierzchni ziemi, 2) inne zadania ustalone przez radę powiatu, służące ochronie środowiska i gospodarce wodnej, wynikające z zasady zrównoważonego rozwoju, w tym na programy ochrony środowiska"}
{"id":"2001_627_408","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 408. Działalność, o której mowa w art. 406 i 407, może być finansowana przez przyznawanie dotacji."}
{"id":"2001_627_409","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 409. Środki wojewódzkich funduszy przeznacza się na wspomaganie działalności, o której mowa w art. 406 pkt 1-11 i art. 407 pkt 1, oraz na dofinansowywanie: 1) działań na rzecz ochrony przyrody oraz zadań związanych ze zwiększaniem lesistości kraju, 2) działań polegających na zapobieganiu i likwidacji poważnych awarii i ich skutków, 3) badań, upowszechniania ich wyników, a także postępu technicznego w zakresie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, 4) opracowywania i wdrażania nowych technik i technologii, w szczególności dotyczących ograniczania emisji i zużycia wody, a także efektywnego wykorzystywania paliw, 5) zapobiegania lub usuwania skutków zanieczyszczenia środowiska, w przypadku gdy nie można ustalić podmiotu za nie odpowiedzialnego, 6) systemu kontroli wnoszenia przewidzianych ustawą opłat za korzystanie ze środowiska, a w szczególności tworzenia baz danych podmiotów korzystających ze środowiska obowiązanych do ponoszenia opłat, 7) opracowywania planów służących gospodarowaniu zasobami wodnymi oraz utworzenia katastru wodnego, 8) innych zadań służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej, wynikających z zasady zrównoważonego rozwoju, ustalonych w planach działalności wojewódzkich funduszy, w tym realizacji programów ochrony środowiska."}
{"id":"2001_627_41","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 41. 1. Organ administracji opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 40 ust. 1, sporządza prognozę oddziaływania na środowisko. 2. Prognoza oddziaływania na środowisko, o której mowa w ust. 1, powinna: 1) zawierać informacje o zawartości, głównych celach projektowanego dokumentu oraz jego powiązaniach z innymi dokumentami, 2) określać, analizować i oceniać istniejący stan środowiska oraz potencjalne zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji projektowanego dokumentu, 3) określać, analizować i oceniać stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem, 4) określać, analizować i oceniać istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów chronionych, 5) określać, analizować i oceniać cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym albo krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania dokumentu, 6) określać, analizować i oceniać przewidywane znaczące oddziaływania na środowisko, 7) przedstawiać rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji projektowanego dokumentu, 8) przedstawiać rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis metod dokonania oceny prowadzącej do tego wyboru, w tym także wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, 9) zawierać informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy, 10) zawierać informacje o przewidywanych metodach analizy realizacji projektowanego dokumentu, 11) zawierać informacje o możliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko, 12) zawierać streszczenie sporządzone w języku niespecjalistycznym. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, kierując się wymaganiami, o których mowa w ust. 2, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, należy uwzględnić: 1) formę sporządzenia prognozy, 2) zakres zagadnień, które powinny zostać określone i ocenione w prognozie, 3) zakres terytorialny prognozy, 4) rodzaje dokumentów, z których informacje powinny być uwzględnione w prognozie."}
{"id":"2001_627_410","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 410. 1. Środki Narodowego Funduszu przeznacza się na wspomaganie działalności, o której mowa w art. 406 pkt 1-11, art. 407 pkt 1 i art. 409 pkt 1-6, oraz na: 1) rozwój przemysłu produkcji środków technicznych i aparatury kontrolnopomiarowej, służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej, 2) rozwój specjalistycznego potencjału wykonawczego służącego realizacji inwestycji na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej, 3) rozwój sieci stacji pomiarowych, laboratoriów i ośrodków przetwarzania informacji, służących badaniu stanu środowiska, 4) realizację kompleksowych programów badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej oraz programów edukacji ekologicznej, 5) wspomaganie realizacji wojewódzkich i ponadwojewódzkich programów ochrony środowiska, 6) realizację innych zadań służących ochronie środowiska i gospodarce wodnej, wynikających z zasady zrównoważonego rozwoju, ustalonych w planie działalności Narodowego Funduszu. 2. Środki Narodowego Funduszu można przeznaczać za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska na wspieranie projektów i inwestycji, o których mowa w ust. 1, poza granicami kraju."}
{"id":"2001_627_411","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 411. 1. Działalność, o której mowa w art. 409 i 410, finansowana jest przez: 1) udzielanie oprocentowanych pożyczek, 2) dopłaty do oprocentowania preferencyjnych kredytów i pożyczek, 3) przyznawanie dotacji, 4) wnoszenie udziałów do spółek działających w kraju, 5) nabywanie obligacji, akcji i udziałów spółek działających w kraju, 6) nagrody za działalność na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej, niezwiązaną z wykonywaniem obowiązków pracowników administracji rządowej i samorządowej. 2. Przeznaczenie środków na finansowanie potrzeb geologii wymaga zasięgnięcia opinii ministra właściwego do spraw środowiska, a na finansowanie potrzeb górnictwa - opinii ministra właściwego do spraw gospodarki oraz Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 3. Pożyczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być częściowo umarzane, pod warunkiem terminowego wykonania zadań i osiągnięcia planowanych efektów. 4. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze mogą dysponować rachunkami środków dewizowych. 5. Narodowy Fundusz może udzielać poręczeń spłaty kredytów oraz zwrotu środków przyznanych przez rządy państw obcych i organizacje międzynarodowe, przeznaczonych na realizację zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zgodnie z ustawą z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958); udzielając poręczenia Narodowy Fundusz pobiera opłatę prowizyjną. 6. Narodowy Fundusz może przejąć zobowiązania ministra właściwego do spraw środowiska, jeżeli przyznanie środków przez rządy państw obcych i organizacje międzynarodowe, zgodnie z ustaleniami umów międzynarodowych, jest uwarunkowane udzieleniem przez ministra właściwego do spraw środowiska gwarancji zwrotu wypłaconych kwot w całości lub w części, z przyczyn określonych w tych umowach. 7. Wnioski o przyznanie pożyczek lub dotacji, których wartość jednostkowa przekracza 10.000.000 EURO, dotyczące środków technicznych służących jedynie ograniczeniu negatywnego oddziaływania na środowisko, w szczególności oczyszczalni ścieków, elektrofiltrów lub składowisk odpadów, powinny zawierać uzasadnienie obejmujące analizę ewentualnych alternatywnych rozwiązań organizacyjnych, technicznych lub technologicznych mających na celu wyeliminowanie lub ograniczenie powstawania zanieczyszczeń oraz wprowadzenie czystszej produkcji. 8. Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze udzielają dotacji oraz pożyczek na podstawie umów cywilnoprawnych. 9. Formy umowy cywilnoprawnej nie stosuje się do przekazywania środków na nagrody za działalność na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej niezwiązaną z wykonywaniem obowiązków pracowników administracji rządowej i samorządowej, o których mowa w ust. 1 pkt 6, jeżeli ich fundatorem jest Narodowy Fundusz lub wojewódzkie fundusze. 10. Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze mogą udostępniać środki finansowe bankom z przeznaczeniem na udzielanie kredytów, pożyczek lub dotacji na wskazane przez siebie programy i przedsięwzięcia z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii, a także dopłaty do oprocentowania udzielanych na ten cel preferencyjnych kredytów bankowych i pożyczek. 11. Środki powierzone Narodowemu Funduszowi i wojewódzkim funduszom, pochodzące z pomocy zagranicznej, są wykorzystywane na dofinansowanie przedsięwzięć z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej zgodnie z umowami, na podstawie których środki te przekazano, oraz zgodnie z procedurami obowiązującymi w tych funduszach."}
{"id":"2001_627_412","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 412. 1. Organami Narodowego Funduszu są Rada Nadzorcza i Zarząd. 2. Obsługę Rady Nadzorczej i Zarządu zapewnia biuro Narodowego Funduszu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wojewódzkich funduszy."}
{"id":"2001_627_413","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 413. 1. Rada Nadzorcza Narodowego Funduszu liczy od 13 do 15 osób, a rady nadzorcze wojewódzkich funduszy - 9 albo 10 osób. 2. Skład i strukturę Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu ustala, w drodze zarządzenia, minister właściwy do spraw środowiska, uwzględniając w składzie Rady dwóch przedstawicieli strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego oraz przedstawiciela organizacji ekologicznych, wybranego spośród zgłoszonych przez nie kandydatów cieszących się poparciem największej liczby tych organizacji. 3. W razie niezgłoszenia przedstawicieli przez stronę samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego lub organizacje ekologiczne minister właściwy do spraw środowiska może delegować na ich miejsce swoich przedstawicieli. 4. Członków Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw środowiska. 5. W skład rad nadzorczych wojewódzkich funduszy wchodzą: 1) przedstawiciel wojewody, 2) przedstawiciel właściwej komisji do spraw środowiska sejmiku województwa, 3) przewodniczący wojewódzkiej komisji ochrony przyrody, 4) przedstawiciel Narodowego Funduszu wyznaczony przez Radę Nadzorczą tego funduszu, 5) jeden lub dwaj specjaliści z dziedziny ochrony środowiska i gospodarki wodnej wyznaczeni przez sejmik województwa, 6) dwaj przedstawiciele wyznaczeni przez sejmik województwa, 7) przedstawiciel organizacji ekologicznych wybrany spośród kandydatów zgłoszonych przez organizacje działające i posiadające struktury organizacyjne na terenie danego województwa i cieszących się poparciem największej ich liczby, 8) przedstawiciel samorządu gospodarczego wybrany spośród kandydatów zgłoszonych przez samorządy gospodarcze. 6. Członków rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu, uwzględniając stanowisko jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 5, powołuje i odwołuje zarząd województwa. 7. Uchwała zarządu województwa, o której mowa w ust. 6, podlega nadzorowi wojewody, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 550 i 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041). 8. Funkcji członka rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu nie mogą pełnić wojewoda, wicewojewoda oraz członkowie zarządu województwa."}
{"id":"2001_627_414","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 414. 1. Do zadań Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu i rad nadzorczych wojewódzkich funduszy należy odpowiednio: 1) ustalanie kryteriów wyboru przedsięwzięć finansowanych ze środków Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, 2) uchwalanie projektów rocznych planów finansowych, 3) ustalanie zasad udzielania i umarzania pożyczek, udzielania dotacji oraz dopłat do oprocentowania preferencyjnych kredytów i pożyczek, 4) zatwierdzanie wniosków zarządu w sprawach emisji obligacji własnych oraz nabywania obligacji, akcji i udziałów spółek, zaciągania kredytów i pożyczek, wnoszenia udziałów do spółek, 5) zatwierdzanie wniosków o udzielenie pożyczek i dotacji, których wartość jednostkowa przekracza: a) w przypadku pożyczki lub dotacji z Narodowego Funduszu - równowartość odpowiednio kwoty 1.000.000 EURO lub 500.000 EURO, b) w przypadku pożyczki lub dotacji z wojewódzkiego funduszu - 0,5% przychodów uzyskanych przez ten fundusz w roku poprzednim, 6) zatwierdzanie rocznych sprawozdań zarządu z działalności i rocznego sprawozdania finansowego Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, 7) ustalanie zasad wynagradzania członków Zarządu i pracowników biura Narodowego Funduszu oraz członków zarządów i pracowników biur wojewódzkich funduszy, 8) kontrola działalności Zarządu Narodowego Funduszu i zarządów wojewódzkich funduszy, 9) składanie w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku kalendarzowego sprawozdań: a) z działalności Narodowego Funduszu - ministrowi właściwemu do spraw środowiska, b) z działalności wojewódzkich funduszy - właściwemu zarządowi województwa, 10) zatwierdzanie wyboru podmiotu właściwego do badania sprawozdania finansowego. 2. Do zadań Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu, oprócz określonych w ust. 1, należy: 1) przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw środowiska w celu uzgodnienia strategii działania Narodowego Funduszu, 2) uchwalanie, w oparciu o politykę ekologiczną państwa, raz na cztery lata, strategii działania Narodowego Funduszu do dnia 30 listopada roku poprzedzającego pierwszy rok objęty tą strategią, 3) uchwalanie, na podstawie polityki ekologicznej państwa i list przedsięwzięć priorytetowych przedkładanych przez wojewódzkie fundusze, planu działalności i zatwierdzanie list priorytetowych programów Narodowego Funduszu do dnia 31 stycznia każdego roku. 3. Do zadań rad nadzorczych wojewódzkich funduszy, oprócz określonych w ust. 1, należy: 1) uchwalanie, w oparciu o politykę ekologiczną państwa i wojewódzkie programy ochrony środowiska, planów działalności wojewódzkich funduszy do dnia 30 listopada każdego roku na rok następny, 2) zatwierdzanie list przedsięwzięć priorytetowych wojewódzkich funduszy do dnia 30 czerwca każdego roku na rok następny. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie członków Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu za udział w pracach Rady, kierując się przepisami o wynagrodzeniu członków rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa, a wynagrodzenie członków rad nadzorczych wojewódzkich funduszy określi, w drodze zarządzenia, właściwy zarząd województwa. 5. Członkom Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu i rad nadzorczych wojewódzkich funduszy, zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie i biorącym udział w posiedzeniu, przysługuje prawo do zwrotu kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju."}
{"id":"2001_627_415","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 415. 1. Zarząd stanowią prezes i jego zastępcy, powoływani i odwoływani: 1) w Narodowym Funduszu - przez ministra właściwego do spraw środowiska, na wniosek Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu, 2) w wojewódzkich funduszach - przez zarząd województwa, na wniosek rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu. 2. Funkcji członka zarządu Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy nie można łączyć z zatrudnieniem w administracji rządowej lub samorządowej, a także z członkostwem w radach nadzorczych spółek z udziałem Skarbu Państwa. 3. Prezes Zarządu reprezentuje Narodowy Fundusz na zewnątrz, dokonując wszystkich czynności prawnych w zakresie praw i obowiązków majątkowych Narodowego Funduszu, z zastrzeżeniem ust. 7; zasadę tę stosuje się odpowiednio do prezesów zarządów wojewódzkich funduszy. 4. Prezes Narodowego Funduszu i odpowiednio prezesi wojewódzkich funduszy zatrudniają pracowników biura Narodowego Funduszu i odpowiednio wojewódzkich funduszy. W odniesieniu do pracowników zatrudnianych na kierowniczych stanowiskach Prezes zasięga opinii Zarządu. 5. Do zadań Zarządu Narodowego Funduszu i zarządów wojewódzkich funduszy należy odpowiednio: 1) opracowywanie projektów planów działalności Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, w tym projektów corocznych list programów priorytetowych Narodowego Funduszu, 2) opracowanie projektów rocznych planów finansowych, 3) dokonywanie wyboru przedsięwzięć do finansowania ze środków Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, 4) gospodarowanie środkami Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, z zastrzeżeniem uprawnień Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu i rad nadzorczych wojewódzkich funduszy, 5) kontrolowanie wykorzystania pożyczek i dotacji przyznanych ze środków Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, 6) opracowywanie analiz i ocen ekologicznej efektywności funkcjonowania Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, 7) składanie Radzie Nadzorczej Narodowego Funduszu i radom nadzorczym wojewódzkich funduszy sprawozdań z działalności Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy. 6. Do zadań Zarządu Narodowego Funduszu, oprócz określonych w ust. 5, należy opracowywanie projektów strategii działania Narodowego Funduszu i zasięganie opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego co do zawartych w nich ustaleń. 7. Do dokonywania czynności prawnych w zakresie praw i obowiązków majątkowych Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy, oprócz prezesa zarządu, są upoważnione dwie osoby, działające łącznie, spośród: 1) pozostałych członków zarządu, 2) pełnomocników powołanych przez prezesa zarządu, działających w granicach ich umocowania. 8. Dokonanie przez osoby, o których mowa w ust. 7, czynności prawnej w zakresie praw i obowiązków Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy bez zachowania trybu określonego w art. 414 ust. 1 pkt 5 nie powoduje nieważności tej czynności prawnej w stosunku do osób trzecich. 9. Pracą biura Narodowego Funduszu i odpowiednio wojewódzkich funduszy kieruje prezes."}
{"id":"2001_627_416","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 416. 1. Szczegółowe zasady, organizację i tryb działania organów Narodowego Funduszu określa jego statut. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, nada, w drodze rozporządzenia, statut, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając właściwe wykorzystywanie funduszy w celu realizacji zasady zrównoważonego rozwoju. 3. Szczegółowe zasady, organizację i tryb działania wojewódzkiego funduszu określa statut nadany przez zarząd województwa po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska."}
{"id":"2001_627_417","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 417. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone: 1) podstawy gospodarki finansowej, 2) zawartość rocznych planów finansowych, 3) terminy opracowywania rocznych planów finansowych. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone: 1) rodzaje kosztów wchodzących w koszty działalności, 2) sposób ustalania wyniku finansowego, 3) sposób zwiększania i zmniejszania funduszu statutowego i funduszu rezerwowego, 4) możliwość tworzenia innych rodzajów funduszy, 5) wymagania dotyczące sprawozdawczości finansowej."}
{"id":"2001_627_418","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 418. Zasady prowadzenia rachunkowości Narodowego Funduszu określają odrębne przepisy."}
{"id":"2001_627_419","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 419. 1. Nadzór nad działalnością Narodowego Funduszu sprawuje minister właściwy do spraw środowiska. 2. Uchwały Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu są przekazywane w ciągu 7 dni od ich podjęcia ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 3. Uchwała Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu sprzeczna z prawem jest nieważna; o nieważności uchwały w całości lub w części orzeka, w drodze decyzji, organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania uchwały. 4. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, może wstrzymać jej wykonanie. 5. W sprawach stwierdzenia nieważności uchwały stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008). 6. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio do wojewódzkich funduszy, z tym że organem nadzoru jest wojewoda. 7. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu lub wojewódzkiego funduszu; organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania uchwały należy do sądu administracyjnego."}
{"id":"2001_627_42","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 42. 1. Organ administracji opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 40 ust. 1, uzgadnia z organem ochrony środowiska oraz organem, o którym mowa w art. 45, zakres i stopień szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko. 2. Obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do sporządzania prognoz oddziaływania na środowisko projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego."}
{"id":"2001_627_420","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 420. Zarząd powiatu lub zarząd gminy do dnia 15 stycznia przedstawiają do zatwierdzenia radzie powiatu lub radzie gminy projekt zestawienia przychodów i wydatków na dany rok, odpowiednio powiatowego i gminnego funduszu."}
{"id":"2001_627_421","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 421. 1. Minister właściwy do spraw środowiska składa Radzie Ministrów, nie później niż do dnia 31 lipca, informacje o działalności Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy za ubiegły rok. 2. Zarządy województw składają ministrowi właściwemu do spraw środowiska oraz sejmikowi województwa, nie później niż do dnia 31 maja, informacje o działalności wojewódzkich funduszy za ubiegły rok. 3. Zarząd Narodowego Funduszu zamieszcza corocznie, w drodze obwieszczenia, informacje o działalności Narodowego Funduszu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski B\". 4. Zarządy wojewódzkich funduszy zamieszczają corocznie, w drodze obwieszczenia, informacje o działalności tych funduszy w dziennikach urzędowych województw. 5. Starostowie, wójtowie, burmistrzowie lub prezydenci miast zatwierdzone zestawienie przychodów i wydatków odpowiednio powiatowego i gminnego funduszu podają do publicznej wiadomości. Tytuł VIII Programy dostosowawcze Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_422","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 422. 1. Program dostosowawczy jest wynegocjowanym indywidualnie szczegółowym harmonogramem rzeczowo-finansowym realizacji obowiązków związanych z ochroną środowiska przez prowadzącego instalację. 2. Celem programu dostosowawczego jest doprowadzenie do najszybszego zrealizowania obowiązujących wymagań ochrony środowiska przez instalacje, które ze względów technologicznych lub ekonomicznych nie mogą osiągnąć tych wymagań w terminach przewidzianych przez przepisy powszechnie obowiązujące, a za utrzymaniem eksploatacji instalacji przemawia interes publiczny."}
{"id":"2001_627_423","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 423. 1. O ustalenie programu dostosowawczego może ubiegać się prowadzący istniejącą instalację zaliczoną do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1, objętą obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego, należącą do grup wskazanych na podstawie art. 425. 2. Przez instalacje istniejące rozumie się instalacje, których eksploatację rozpoczęto przed dniem wejścia w życie ustawy. 3. Prowadzący instalację może ubiegać się o ustalenie programu dostosowawczego, jeżeli: 1) realizuje przedsięwzięcia zapewniające spełnienie przez instalację wymagań wynikających z najlepszej dostępnej techniki oraz usunięcie szkód w środowisku spowodowanych przez eksploatację instalacji, 2) eksploatacja prowadzonej przez niego instalacji nie powoduje pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach, a w szczególności nie zagraża życiu lub zdrowiu ludzi."}
{"id":"2001_627_424","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 424. 1. Ustalenie treści programu dostosowawczego poprzedza postępowanie negocjacyjne prowadzone na warunkach wskazanych w dziale II. 2. Program nie może trwać dłużej niż 6 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca program stała się ostateczna, a zaplanowany termin jego realizacji nie może przekroczyć dnia 31 grudnia 2010 r. 3. Postępowanie negocjacyjne nie może być prowadzone ani wszczęte po dniu 31 grudnia 2009 r."}
{"id":"2001_627_425","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 425. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje instalacji, dla których prowadzący mogą ubiegać się o ustalenie programu dostosowawczego, uwzględniając organizacyjno-techniczne możliwości ustalania programów dostosowawczych. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone rodzaje instalacji w zależności odpowiednio od rodzaju i skali działalności prowadzonej w instalacjach. Dział II Ustalenie treści programu dostosowawczego"}
{"id":"2001_627_426","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 426. 1. Program dostosowawczy jest ustalany na wniosek prowadzącego instalację. 2. Wniosek należy przedłożyć wojewodzie. 3. Wniosek o ustalenie programu dostosowawczego powinien zawierać: 1) wykazanie istnienia okoliczności uniemożliwiających lub w bardzo istotny sposób utrudniających dotychczasową realizację obowiązków związanych z ochroną środowiska, 2) wskazanie wymagań najlepszej dostępnej techniki, które nie są spełnione przez instalację, 3) wskazanie szkód w środowisku, jakie powoduje lub powodowała eksploatacja instalacji, w szczególności wynikających z przekraczania standardów jakości środowiska, 4) opis przedsięwzięć zrealizowanych w okresie ostatnich 3 lat przed złożeniem wniosku oraz realizowanych aktualnie, 5) wiarygodny plan sposobu finansowania poszczególnych etapów przedsięwzięć wskazanych w programie dostosowawczym, 6) obliczenie przewidywanej wysokości opłat za korzystanie ze środowiska, jakie prowadzący instalacje powinien ponosić w okresie realizacji programu dostosowawczego, jeżeli wnioskowane jest odroczenie terminu ich płatności. 4. Do wniosku prowadzący instalację załącza: 1) projekt programu dostosowawczego, 2) przegląd ekologiczny spełniający wymagania, o których mowa w art. 238, 3) wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego uwzględniającego ustalenia, które będą zawarte w programie dostosowawczym. 5. Wojewoda może, w drodze postanowienia, wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia w określonym czasie przeglądu ekologicznego, określając w razie potrzeby metody badań i studiów. 6. Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego powinien spełniać, z zastrzeżeniem ust. 7, wymagania określone w ustawie dla tego rodzaju pozwolenia. 7. Informacja, o której mowa w art. 208 ust. 2 pkt 1, powinna zawierać, wynikający z programu dostosowawczego, termin osiągnięcia przez instalację wymagań wynikających z najlepszej dostępnej techniki."}
{"id":"2001_627_427","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 427. 1. Projekt programu dostosowawczego powinien zawierać: 1) wskazanie i opis wszystkich przedsięwzięć, których realizacja zapewni spełnienie wymagań wynikających z najlepszej dostępnej techniki oraz usunięcie szkód spowodowanych eksploatacją instalacji, 2) harmonogram realizacji konkretnych przedsięwzięć w okresie realizacji programu, ze wskazaniem etapów, 3) przewidywane koszty realizacji poszczególnych etapów, 4) proponowane warunki emisji na poszczególnych etapach realizacji przedsięwzięcia, 5) proponowany zakres odroczenia terminu płatności opłat za korzystanie ze środowiska w okresie realizacji programu, 6) proponowane ewentualne sankcje pieniężne za niezrealizowanie poszczególnych etapów przedsięwzięcia. 2. Etapy przedsięwzięcia powinny określać konkretny zakres zadań realizowanych w kolejnych okresach nie dłuższych niż 6 miesięcy. 3. Sankcje pieniężne za niezrealizowanie poszczególnych etapów przedsięwzięcia nie mogą być niższe niż przewidywane koszty danego etapu. 4. Odroczenie terminu płatności opłat za korzystanie ze środowiska może dotyczyć najwyżej 70% ich przewidywanej wysokości."}
{"id":"2001_627_428","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 428. 1. Wszczęcie postępowania negocjacyjnego dotyczącego treści programu dostosowawczego następuje w drodze postanowienia wojewody. 2. Odmowa wszczęcia postępowania negocjacyjnego następuje w drodze decyzji, jeżeli wnioskodawca nie spełnia warunków wymaganych ustawą."}
{"id":"2001_627_429","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 429. Z zastrzeżeniem art. 424 ust. 2 i art. 427 ust. 2-4, przedmiotem negocjacji mogą być: 1) terminy realizacji poszczególnych przedsięwzięć, 2) warunki emisji w okresie realizacji programu dostosowawczego, 3) termin i wyrażony procentowo zakres odroczenia opłat za korzystanie ze środowiska, 4) wysokość sankcji pieniężnych."}
{"id":"2001_627_43","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 43. 1. Organ administracji opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 40 ust. 1, poddaje go, wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, opiniowaniu przez organ ochrony środowiska oraz organ, o którym mowa w art. 45. 2. Organ administracji, z zastrzeżeniem ust. 3, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko projektów, o których mowa w art. 40 ust. 1. 3. Zasady wnoszenia uwag i wniosków oraz opiniowania projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego określają przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42 i Nr 14, poz. 124)."}
{"id":"2001_627_430","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 430. 1. Negocjacje o ustalenie treści programu dostosowawczego toczą się pomiędzy prowadzącym instalację a komisją negocjacyjną, zwaną dalej \"komisją\". 2. Koszty postępowania negocjacyjnego obciążają prowadzącego instalację ubiegającego się o ustalenie programu dostosowawczego; należności z ich tytułu są uiszczane na rachunek właściwego wojewody 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, zryczałtowany koszt postępowania negocjacyjnego. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostanie ustalona: 1) kwota opłaty podstawowej, 2) współczynniki różnicujące wysokość opłaty w zależności od rodzaju instalacji objętej postępowaniem. 5. Poniesienie kosztów, o których mowa w ust. 2, nie zwalnia z obowiązku wniesienia opłaty, o której mowa w art. 210 ust. 1."}
{"id":"2001_627_431","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 431. Negocjując treść programu dostosowawczego, komisja powinna uwzględnić w szczególności: 1) potrzebę jak najszybszego dostosowania instalacji do wymagań wynikających z najlepszej dostępnej techniki oraz usunięcia szkód w środowisku spowodowanych eksploatacją instalacji, 2) aktualny stan środowiska na terenie, na którym prowadzona jest eksploatacja instalacji, 3) ewentualne skutki dopuszczenia czasowych odstępstw od powszechnie obowiązujących warunków emisji, 4) przyjęte na podstawie ustaw programy działań w zakresie ochrony środowiska, a w szczególności te, o których mowa w art. 17, 91 ust. 1 i art. 119 ust. 1, 5) potrzebę ułatwienia realizacji przedsięwzięć, w szczególności poprzez odraczanie opłat za korzystanie ze środowiska, jednak wyłącznie w zakresie niezbędnym do szybkiej ich realizacji, 6) sytuację ekonomiczno-finansową wnioskodawcy i faktyczne możliwości zrealizowania zaplanowanych przedsięwzięć, 7) zapewnienie możliwości funkcjonowania podmiotu korzystającego ze środowiska w okresie realizacji programu."}
{"id":"2001_627_432","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 432. 1. Negocjacje są prowadzone w trakcie posiedzeń, do których stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące rozprawy administracyjnej. 2. Negocjacje prowadzi przewodniczący składu komisji. 3. Stanowisko komisji w trakcie negocjacji jest ustalane w drodze głosowania, zwykłą większością głosów. 4. W razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego."}
{"id":"2001_627_433","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 433. Negocjacje nie mogą trwać dłużej niż 2 miesiące od daty wyznaczenia pierwszego posiedzenia negocjacyjnego."}
{"id":"2001_627_434","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 434. W razie nieuzyskania w terminie, o którym mowa w art. 433, porozumienia pomiędzy komisją a prowadzącym instalację co do treści programu dostosowawczego przewodniczący zwraca sprawę wojewodzie, który w drodze decyzji odmawia ustalenia programu dostosowawczego."}
{"id":"2001_627_435","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 435. 1. Zawarcie porozumienia dotyczącego treści programu dostosowawczego jest stwierdzane protokołem podpisanym przez uczestników negocjacji. 2. Przewodniczący składu komisji niezwłocznie przesyła wojewodzie uzgodniony program dostosowawczy oraz protokół, o którym mowa w ust. 1. 3. Po otrzymaniu programu dostosowawczego i protokołu wojewoda, w drodze decyzji, zatwierdza program dostosowawczy oraz wydaje pozwolenie zintegrowane na warunkach określonych w programie dostosowawczym. 4. Program dostosowawczy stanowi integralną część decyzji w przedmiocie pozwolenia zintegrowanego. 5. W decyzji o wydaniu pozwolenia zintegrowanego wojewoda dodatkowo: 1) zobowiązuje prowadzącego instalację do realizacji programu dostosowawczego, 2) wskazuje obowiązek poniesienia sankcji wskazanych w programie w przypadku niezrealizowania jego postanowień, 3) orzeka o odroczeniu terminu płatności opłat za korzystanie ze środowiska w procencie uzgodnionym w programie dostosowawczym na okres realizacji programu dostosowawczego. 6. Wojewoda, w drodze decyzji, odmawia wydania pozwolenia zintegrowanego, jeżeli stwierdzi, że: 1) pomimo zrealizowania uzgodnionego programu dostosowawczego instalacja nie spełni wymagań wynikających z najlepszej dostępnej techniki, 2) uzgodniony program nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 424 ust. 2 i art. 427 ust. 2-4."}
{"id":"2001_627_436","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 436. 1. Pozwolenie wydane po przeprowadzeniu postępowania negocjacyjnego w zakresie realizowanego programu dostosowawczego może być, z zastrzeżeniem ust. 2, zmienione, po przeprowadzeniu postępowania negocjacyjnego, jeżeli: 1) prowadzący instalację przedstawi rozwiązanie korzystniejsze z punktu widzenia ochrony środowiska, 2) konieczność zmian wynika ze zmian regulacji prawnych normujących zagadnienia objęte programem. 2. Zmiana warunków pozwolenia nie może powodować przedłużenia terminu realizacji poszczególnych przedsięwzięć objętych programem dostosowawczym. Dział III Komisja negocjacyjna"}
{"id":"2001_627_437","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 437. 1. Po wydaniu postanowienia, o którym mowa w art. 428 ust. 1, wojewoda powołuje komisję do prowadzenia negocjacji o ustalenie treści programu dostosowawczego. 2. W skład komisji wchodzi po jednej osobie delegowanej przez wojewodę, wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, marszałka województwa i wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, z zastrzeżeniem ust. 3, dysponującej wiedzą fachową w dziedzinie ochrony środowiska. 3. Jeżeli instalacja położona jest na terenie kilku gmin, w miejsce osoby delegowanej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta w skład komisji wchodzi osoba delegowana przez starostę. 4. Przewodniczącym składu komisji jest osoba delegowana przez wojewodę. 5. Członkowie komisji za udział w jej pracach otrzymują zryczałtowane wynagrodzenie. 6. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, zryczałtowaną wysokość wynagrodzenia członków komisji negocjacyjnej. 7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, ustalona zostanie wysokość wynagrodzenia przewodniczącego oraz pozostałych członków komisji za udział w jednym postępowaniu. 8. Techniczną obsługę pracy komisji zapewnia wojewoda. 9. Wydatki związane z działalnością komisji są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest wojewoda."}
{"id":"2001_627_438","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 438. 1. Członkowie komisji w zakresie prowadzonych negocjacji nie mogą być związani poleceniami służbowymi. 2. Do członków komisji stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące wyłączenia pracownika. 3. Komisja ma prawo żądania od organów administracji informacji mogących mieć istotne znaczenie dla rozpatrywanej sprawy. Dział IV Skutki prawne wszczęcia postępowania negocjacyjnego oraz ustalenia programu dostosowawczego"}
{"id":"2001_627_439","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 439. W razie wszczęcia postępowania negocjacyjnego podlegają zawieszeniu postępowania w przedmiocie wydania decyzji, o których mowa w art. 362 ust. 1, art. 365 ust. 1 pkt 1 i art. 367 ust. 1, do czasu wydania ostatecznej decyzji kończącej postępowanie w przedmiocie wydania pozwolenia zintegrowanego."}
{"id":"2001_627_44","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 44. Organ administracji opracowujący projekt dokumentu lub wprowadzający zmiany do przyjętego już dokumentu, o którym mowa w art. 40 ust. 1, bierze pod uwagę ustalenia zawarte w prognozie oddziaływania na środowisko, opinię organu ochrony środowiska oraz organu, o którym mowa w art. 45, a także rozpatruje uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa."}
{"id":"2001_627_440","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 440. 1. Do opłat, których termin płatności został odroczony w trybie art. 435 ust. 5 pkt 3, stosuje się przepisy art. 319-321. 2. Decyzje w sprawie zmniejszania, umarzania albo podwyższania opłat wydaje marszałek województwa."}
{"id":"2001_627_441","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 441. 1. Wojewoda, w razie stwierdzenia, iż nie został zrealizowany określony etap programu dostosowawczego, nałoży, w drodze decyzji, obowiązek zapłaty sankcji pieniężnej, ustalonej w programie dostosowawczym na rzecz gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej właściwego ze względu na miejsce, gdzie znajduje się instalacja objęta programem dostosowawczym. 2. Do należności z tytułu obowiązku zapłaty sankcji pieniężnej, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewodzie. 3. Jeżeli instalacja objęta programem dostosowawczym znajduje się na terenie więcej niż jednej gminy, w decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się wielkość wpłat na poszczególne gminne fundusze uwzględniając proporcje terenu, w jakich zakład zawierający instalację objętą programem znajduje się na obszarze poszczególnych gmin. 4. W razie stwierdzenia, iż określony etap nie został zrealizowany pomimo upływu okresu 6 miesięcy od przewidywanego w programie dostosowawczym terminu, wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 5, wyda decyzję o uchyleniu pozwolenia zintegrowanego wydanego w wyniku postępowania negocjacyjnego. 5. Uchylenie pozwolenia zintegrowanego wydanego w wyniku postępowania negocjacyjnego zwalnia z obowiązku zapłaty sankcji pieniężnych za niezrealizowanie etapów kończących się po dniu uchylenia pozwolenia. Tytuł IX Przepis końcowy"}
{"id":"2001_627_442","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 442. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie."}
{"id":"2001_627_45","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 45. Jeżeli postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza centralny organ administracji rządowej, organem administracji właściwym do uzgadniania zakresu i szczegółowości wymaganych informacji w prognozie oddziaływania na środowisko oraz opiniowania projektów, o których mowa w art. 40, jest Główny Inspektor Sanitarny. Rozdział 2 Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanych przedsięwzięć"}
{"id":"2001_627_46","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 46. 1. Wydanie decyzji w sprawie planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko wymaga, z zastrzeżeniem ust. 7, przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Ilekroć w przepisach niniejszego działu jest mowa o przedsięwzięciu, rozumie się przez to inwestycję budowlaną lub inną ingerencję w środowisko, polegającą na przekształceniu lub zmianie sposobu wykorzystania terenu, w tym również na wydobywaniu kopalin, wymagającą decyzji, o której mowa w ust. 4. 3. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko stanowi część postępowania zmierzającego do wydania decyzji, o których mowa w ust. 4. 4. Decyzją, o której mowa w ust. 1, jest: 1) decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - wydawana na podstawie przepisów ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. 2) decyzja o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego oraz decyzja o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, wydawana na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42), 3) koncesja na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, na wydobywanie kopalin ze złóż, na bezzbiornikowe magazynowanie substancji oraz składowanie odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, wydawana na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268), 4) pozwolenie wodnoprawne w zakresie: a) wykonywania urządzeń wodnych, b) poboru wód podziemnych, c) rolniczego wykorzystania ścieków, wydawane na podstawie przepisów ustawy - Prawo wodne, 5) decyzja ustalająca warunki prowadzenia robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości z punktu widzenia przyrodniczego, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych oraz tarlisk, zimowisk, przepławek i miejsc masowej migracji ryb i innych organizmów wodnych, wydawana na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody, 6) decyzja zatwierdzająca projekt scalania lub wymiany gruntów, wydawana na podstawie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. z 1989 r. Nr 58, poz. 349, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), 7) decyzja o zmianie lasu na użytek rolny, wydawana na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, Nr 86, poz. 958 i Nr 120, poz. 1268), 8) decyzja o ustaleniu lokalizacji autostrady, wydawana na podstawie ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 86, poz. 958 i Nr 109, poz. 1157), gdy decyzja ta dotyczy odcinków, które we wskazaniach lokalizacyjnych zostały wskazane jako newralgiczne z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych. 5. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza się także przed udzieleniem wskazań lokalizacyjnych autostrady. 6. Przepisy dotyczące decyzji, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio do wskazań lokalizacyjnych udzielanych na mocy przepisów ustawy o autostradach płatnych. Przepisy dotyczące organów właściwych do wydania tych decyzji stosuje się do organu właściwego do udzielania wskazań lokalizacyjnych. 7. Postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko nie przeprowadza się, jeżeli: 1) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4 pkt 2, dotyczącej tego samego przedsięwzięcia, zostało poprzedzone wydaniem decyzji wymienionej w ust. 4 pkt 4 lub 5, 2) wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4 pkt 4, dotyczącej tego samego przedsięwzięcia, zostało poprzedzone wydaniem decyzji wymienionej w ust. 4 pkt 5 i postępowanie to zostało przeprowadzone przed wydaniem tej decyzji. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 1, do postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko poprzedzającego wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4 pkt 4 lub 5, stosuje się odpowiednio przepisy art. 51 ust. 6 i art. 52 ust. 4 i 5. 9. Decyzje, o których mowa w ust. 4, wymagają uzasadnienia. 10. Uzasadnienie decyzji, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, powinno zawierać informacje o sposobie wykorzystania uwag i wniosków zgłoszonych w związku z udziałem społeczeństwa oraz informacje dotyczące konieczności wykonania analizy porealizacyjnej, o której mowa w art. 56."}
{"id":"2001_627_47","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 47. W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określa się, analizuje oraz ocenia: 1) bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na: a) środowisko oraz zdrowie i warunki życia ludzi, b) dobra materialne, c) dobra kultury, d) wzajemne oddziaływanie między czynnikami, o których mowa w lit. a)-c), e) dostępność do złóż kopalin, 2) możliwości oraz sposoby zapobiegania i ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko, 3) wymagany zakres monitoringu."}
{"id":"2001_627_48","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 48. 1. Postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko przeprowadza organ administracji właściwy do wydania decyzji, o których mowa w art. 46 ust. 4. 2. Decyzję, o której mowa w art. 46 ust. 4, wydaje się, z zastrzeżeniem ust. 4, po uzgodnieniu: 1) z organem ochrony środowiska, gdy dotyczy to decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1, 2 i 4-7, 2) z organem określonym w art. 57, gdy dotyczy to decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1 i 2. 3. Organ występujący o uzgodnienie przedkłada: 1) wniosek o wydanie decyzji wraz z wymaganą na podstawie przepisów odrębnych dokumentacją, 2) raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko albo informacje zawierające dane określone w art. 49 ust. 3, jeżeli sporządzenie raportu nie jest wymagane. 4. W sprawach, o których mowa w art. 46 ust. 4 pkt 2, do przeprowadzenia uzgodnienia z organem ochrony środowiska oraz organem, o którym mowa w art. 57, jest obowiązany wnioskodawca, który przedkłada: 1) projekt budowlany, 2) raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko albo informacje zawierające dane określone w art. 49 ust. 3, jeżeli sporządzenie raportu nie jest wymagane. Uzgodnienie następuje w drodze decyzji."}
{"id":"2001_627_49","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 49. 1. Wnioskodawca przed wystąpieniem o wydanie decyzji, o których mowa w art. 46 ust. 4, oraz wskazań lokalizacyjnych, o których mowa w art. 46 ust. 5, może zwrócić się z zapytaniem do organu właściwego do wydania decyzji o określenie zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko dla przedsięwzięć, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wydanie decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 2, dla tego samego przedsięwzięcia było poprzedzone wydaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 3. Do zapytania, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć informacje o planowanym przedsięwzięciu, zawierające w szczególności dane o: 1) rodzaju, skali i usytuowaniu przedsięwzięcia, 2) powierzchni zajmowanej nieruchomości, a także obiektu budowlanego oraz dotychczasowym sposobie ich wykorzystywania i pokryciu szatą roślinną, 3) rodzaju technologii, 4) ewentualnych wariantach przedsięwzięcia, 5) przewidywanej ilości wykorzystywanej wody i innych wykorzystywanych surowców, materiałów, paliw oraz energii, 6) rozwiązaniach chroniących środowisko, 7) rodzajach i przewidywanej ilości wprowadzanych do środowiska substancji lub energii przy zastosowaniu rozwiązań chroniących środowisko. 4. Organ, określając zakres raportu, uwzględnia wymagania, o których mowa w art. 52 ust. 1, 2 i 6, w stopniu uzasadnionym rodzajem i usytuowaniem przedsięwzięcia oraz skalą jego oddziaływania na środowisko. 5. Postanowienie ustalające zakres raportu wydaje się po zasięgnięciu opinii wojewody, a w sprawach, o których mowa w art. 46 ust. 5 - ministra właściwego do spraw środowiska oraz Głównego Inspektora Sanitarnego."}
{"id":"2001_627_5","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 5. Ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów."}
{"id":"2001_627_50","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 50. 1. Jeżeli wymagane jest sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wnioskodawca dołącza go, z zastrzeżeniem ust. 3, do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4. 2. W postępowaniu dotyczącym przedsięwzięć określonych w art. 51 ust. 1 pkt 2 do wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1-7, załącza się informacje zawierające dane określone w art. 49 ust. 3. 3. W postępowaniu o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt scalania lub wymiany gruntów rolnych i leśnych raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko sporządza organ prowadzący postępowanie."}
{"id":"2001_627_51","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 51. 1. Sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wymagają: 1) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, 2) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek jest ustalony na podstawie ust. 2. 2. Obowiązek sporządzenia raportu dla planowanego przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stwierdza, w drodze postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1-7, określając jednocześnie zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko; właściwy organ uwzględnia łącznie szczegółowe kryteria określone w ust. 8 pkt 2 i ocenia potrzebę sporządzenia raportu dla przedsięwzięć określonych w ust. 8 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7. 3. Organ właściwy do wydania decyzji stwierdza obowiązek sporządzenia raportu i określa jego zakres po zasięgnięciu opinii: 1) organu ochrony środowiska, gdy dotyczy to decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1, 2 i 4-7, 2) organu określonego w art. 57, gdy dotyczy to decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1 i 2. 4. Organ zasięgający opinii przedkłada wniosek o wydanie decyzji wraz z wymaganą na podstawie przepisów odrębnych dokumentacją oraz informacje zawierające dane określone w art. 49 ust. 3. 5. Na postanowienie w sprawie obowiązku sporządzenia i zakresu raportu przysługuje zażalenie. 6. Jeżeli w postępowaniu w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu stwierdzono obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, raport powinien być sporządzony także w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, dotyczącym tego samego przedsięwzięcia; gdy wydanie decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 2, było poprzedzone wydaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przepisów ust. 2 i art. 50 ust. 2 nie stosuje się. 7. Obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko stwierdza się obligatoryjnie dla przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli możliwość realizacji przedsięwzięcia uzależniona jest od ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania. 8. Rada Ministrów, uwzględniając możliwe oddziaływanie na środowisko przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1, określi w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, wymagających sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko, oraz rodzaje przedsięwzięć, dla których obowiązek sporządzenia raportu może być wymagany, biorąc pod uwagę: rodzaj działalności, wielkość produkcji i inne parametry techniczne, 2) szczegółowe kryteria związane z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu, biorąc pod uwagę charakterystykę przedsięwzięcia, wielkość emisji, usytuowanie oraz rodzaj i skalę jego oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_52","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 52. 1. Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać: 1) opis planowanego przedsięwzięcia, a w szczególności: a) charakterystykę całego przedsięwzięcia i warunki wykorzystywania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, b) główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych, c) przewidywane wielkości emisji, wynikające z funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia, 2) opis elementów przyrodniczych środowiska, objętych zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia, 3) opis analizowanych wariantów, w tym wariantu: a) polegającego na niepodejmowaniu przedsięwzięcia, b) najkorzystniejszego dla środowiska, wraz z uzasadnieniem ich wyboru, 4) określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych wariantów, w tym również w wypadku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, a także możliwego transgranicznego oddziaływania na środowisko, 5) uzasadnienie wybranego przez wnioskodawcę wariantu, ze wskazaniem jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na ludzi, zwierzęta, rośliny, powierzchnię ziemi, wodę, powietrze, klimat, dobra materialne, dobra kultury, krajobraz, oraz wzajemne oddziaływanie między tymi elementami, 6) opis przewidywanych znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływania na środowisko, wynikające z: a) istnienia przedsięwzięcia, b) wykorzystywania zasobów środowiska, c) emisji, oraz opis metod prognozowania, zastosowanych przez wnioskodawcę, 7) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, 8) jeżeli planowane przedsięwzięcie jest związane z użyciem instalacji, porównanie, z zastrzeżeniem ust. 2, proponowanej technologii z technologią spełniającą wymagania, o których mowa w art. 143, 9) wskazanie, czy dla planowanego przedsięwzięcia konieczne jest ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania oraz określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich, 10) przedstawienie zagadnień w formie graficznej, 11) analizę możliwych konfliktów społecznych związanych z planowanym przedsięwzięciem, 12) przedstawienie propozycji monitoringu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na etapie jego budowy i eksploatacji, 13) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, jakie napotkano, opracowując raport, 14) streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w raporcie, 15) nazwisko osoby lub osób sporządzających raport, 16) źródła informacji stanowiące podstawę do sporządzenia raportu. 2. Jeżeli planowane przedsięwzięcie jest związane z użyciem instalacji objętej obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego, raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać porównanie proponowanej techniki z najlepszą dostępną techniką. 3. Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien uwzględniać oddziaływanie przedsięwzięcia na etapach jego realizacji, eksploatacji oraz likwidacji. 4. Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko sporządzany w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę powinien: 1) zawierać informacje, o których mowa w ust. 1, ze szczegółowością i dokładnością odpowiednią do posiadanych danych wynikających z projektu budowlanego i innych informacji uzyskanych po wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, 2) określać stopień i sposób uwzględnienia wymagań dotyczących ochrony środowiska, zawartych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz w innych decyzjach dotyczących ochrony środowiska. 5. Zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko określony w postępowaniu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględnia się w postępowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla tego samego przedsięwzięcia. 6. Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko sporządzony przed udzieleniem wskazań lokalizacyjnych wydawanych na podstawie przepisów ustawy o autostradach płatnych, oprócz informacji, o których mowa w ust. 1 i 3, powinien wskazywać także propozycję określenia odcinków newralgicznych z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych, dla których na etapie wydawania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 7. Raport, o którym mowa w ust. 6, w zakresie, w jakim dotyczy on zidentyfikowania istniejących w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania autostrady dóbr kultury oraz ustalenia wpływu na te dobra, sporządza biegły z listy rzeczoznawców ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 8. Minister właściwy do spraw środowiska oraz minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakie powinien spełniać raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko dla autostrady, biorąc pod uwagę konieczność identyfikacji istniejących w sąsiedztwie lub bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanej autostrady zasobów środowiska, dóbr kultury oraz ustalenie wpływu na te zasoby i dobra. 9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, ustalone zostaną: 1) formy sporządzania raportu, 2) zakresy zagadnień, które powinny zostać w raporcie określone i ocenione, 3) zakresy terytorialne raportu, 4) rodzaje dokumentów, z których informacje powinny być uwzględnione w raporcie."}
{"id":"2001_627_53","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 53. Organ właściwy do wydania decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa w postępowaniu, w ramach którego sporządzany jest raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko."}
{"id":"2001_627_54","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 54. Z uwagi na uwarunkowania ochrony środowiska lub możliwość wystąpienia konfliktów społecznych organ właściwy do udzielenia wskazań lokalizacyjnych na podstawie przepisów ustawy o autostradach płatnych wskazuje w nich odcinki newralgiczne, dla których na etapie wydawania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady konieczne będzie przeprowadzenie kolejnego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_55","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 55. Jeżeli z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko wynika zasadność realizacji przedsięwzięcia w wariancie innym niż proponowany, organ administracji, za zgodą wnioskodawcy, wskazuje w decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1 i 3-8, wariant dopuszczony do realizacji lub, w razie braku zgody wnioskodawcy, odmówi zgody na realizację przedsięwzięcia."}
{"id":"2001_627_56","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 56. 1. Organ administracji może: 1) decyzją, o której mowa w art. 46 ust. 4, nałożyć obowiązki dotyczące zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, 2) decyzją, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 2, dla przedsięwzięć, dla których sporządza się raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, nałożyć na wnioskodawcę obowiązek przedłożenia analizy porealizacyjnej, określając zakres oraz termin jej przedłożenia. 2. W analizie porealizacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dokonuje się porównania ustaleń zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i w decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 2, z rzeczywistym oddziaływaniem przedsięwzięcia na środowisko i działaniami podjętymi w celu jego ograniczenia."}
{"id":"2001_627_57","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 57. 1. Organem właściwym do dokonania uzgodnienia przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 4 pkt 1 i 2, oraz wydawania opinii odpowiednio w sprawie obowiązku sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko lub jego zakresu jest w odniesieniu do przedsięwzięć, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2, powiatowy inspektor sanitarny. 2. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w art. 46 ust. 5, jest Główny Inspektor Sanitarny. Rozdział 3 Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko"}
{"id":"2001_627_58","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 58. W razie stwierdzenia możliwości transgranicznego oddziaływania na środowisko, pochodzącego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek: 1) realizacji planowanych przedsięwzięć objętych decyzjami, o których mowa w art. 46 ust. 4, 2) realizacji projektów polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 2, przeprowadza się postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_59","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 59. Postępowanie dotyczące transgranicznego oddziaływania na środowisko przeprowadza się także w przypadku, gdy możliwe oddziaływanie pochodzące spoza granic Rzeczypospolitej Polskiej mogłoby ujawnić się na jej terytorium."}
{"id":"2001_627_6","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 6. 1. Kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu. 2. Kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze."}
{"id":"2001_627_60","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 60. 1. Organ administracji przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko w przypadku stwierdzenia możliwości transgranicznego oddziaływania na środowisko na skutek realizacji planowanego przedsięwzięcia: 1) wydaje postanowienie o przeprowadzeniu postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko, w którym określa obowiązek sporządzenia przez wnioskodawcę dokumentacji niezbędnej do przeprowadzenia tego postępowania w języku państwa, na którego terytorium może oddziaływać przedsięwzięcie, oraz zakres tej dokumentacji, 2) niezwłocznie informuje ministra właściwego do spraw środowiska o możliwości transgranicznego oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia i przekazuje dokumentację potrzebną do podjęcia działań, o których mowa w art. 61. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje zażalenie."}
{"id":"2001_627_61","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 61. 1. Minister właściwy do spraw środowiska po uzyskaniu informacji o możliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko planowanego przedsięwzięcia niezwłocznie powiadamia o tym państwo, na którego terytorium przedsięwzięcie to może oddziaływać, oraz proponuje termin na odpowiedź, czy państwo to jest zainteresowane uczestnictwem w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Minister właściwy do spraw środowiska załącza do powiadomienia dane, o których mowa w art. 49 ust. 3."}
{"id":"2001_627_62","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 62. Jeżeli państwo, o którym mowa w art. 61 ust. 1, powiadomi, iż jest zainteresowane uczestnictwem w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z organem administracji przeprowadzającym postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, uzgadnia z tym państwem terminy etapów postępowania."}
{"id":"2001_627_63","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 63. 1. Minister właściwy do spraw środowiska po uzyskaniu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko przekazuje go niezwłocznie państwu uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 2. Organ administracji przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko prowadzi, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw środowiska, konsultacje z państwem, na którego terytorium może oddziaływać przedsięwzięcie, w sprawie środków eliminowania lub ograniczania transgranicznego oddziaływania na środowisko. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może przejąć prowadzenie konsultacji, o których mowa w ust. 2, jeżeli uzna to za celowe ze względu na wagę lub zawiłość sprawy. 4. W konsultacjach, o których mowa w ust. 2, uczestniczy minister właściwy do spraw środowiska, a w konsultacjach, o których mowa w ust. 3, organ administracji przeprowadzający postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_64","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 64. 1. Uwagi i wnioski złożone przez państwo uczestniczące w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko oraz wyniki konsultacji, o których mowa w art. 63, rozpatruje się przy wydawaniu decyzji, o których mowa w art. 46 ust. 4, oraz przy wydawaniu postanowienia w sprawie ustalenia zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. 2. Wydanie decyzji, o których mowa w art. 46 ust. 4, nie powinno nastąpić przed zakończeniem postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2001_627_65","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 65. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje państwu uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko decyzje, o których mowa w art. 46 ust. 4."}
{"id":"2001_627_66","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 66. 1. Minister właściwy do spraw środowiska po otrzymaniu dokumentów zawierających informacje o przedsięwzięciu podejmowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, które może oddziaływać na środowisko na jej terytorium, niezwłocznie przekazuje je wojewodzie właściwemu ze względu na obszar możliwego transgranicznego oddziaływania na środowisko. 2. Wojewoda w zakresie, w jakim jest to niezbędne do analizy oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, wykłada do wglądu w języku polskim dokumenty, o których mowa w ust. 1; przepis art. 32 ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio. 3. Wojewoda przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska projekt stanowiska dotyczącego przedsięwzięcia mogącego oddziaływać na środowisko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Minister właściwy do spraw środowiska powiadamia państwo podejmujące przedsięwzięcie, które może oddziaływać na środowisko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o stanowisku dotyczącym tego przedsięwzięcia."}
{"id":"2001_627_67","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 67. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio w przypadku uchylenia, zmiany oraz stwierdzenia nieważności decyzji, o których mowa w art. 46 ust. 4."}
{"id":"2001_627_68","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 68. Do postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko projektów polityk, strategii, planów lub programów, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 2, których realizacja może spowodować transgraniczne oddziaływanie na środowisko; przepisy art. 61-66 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_627_69","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 69. Do postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko przepisy art. 20 i 21 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_627_7","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 7. 1. Kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków tego zanieczyszczenia. 2. Kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty zapobiegania temu zanieczyszczeniu."}
{"id":"2001_627_70","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 70. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się, o ile umowy międzynarodowe nie przewidują innego trybu postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko. Dział VII Ochrona środowiska w zagospodarowaniu przestrzennym i przy realizacji inwestycji"}
{"id":"2001_627_71","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 71. 1. Zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska stanowią podstawę do sporządzania i aktualizacji koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, strategii rozwoju województw, planów zagospodarowania przestrzennego województw, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 2. W koncepcji, strategiach, planach i studiach, o których mowa w ust. 1, w szczególności: 1) określa się rozwiązania niezbędne do zapobiegania powstawaniu zanieczyszczeń, zapewnienia ochrony przed powstającymi zanieczyszczeniami oraz przywracania środowiska do właściwego stanu, 2) ustala się warunki realizacji przedsięwzięć, umożliwiające uzyskanie optymalnych efektów w zakresie ochrony środowiska. 3. Przeznaczenie i sposób zagospodarowania terenu powinny w jak największym stopniu zapewniać zachowanie jego walorów krajobrazowych."}
{"id":"2001_627_72","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 72. 1. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego zapewnia się warunki utrzymania równowagi przyrodniczej i racjonalną gospodarkę zasobami środowiska, w szczególności przez: 1) ustalanie programów racjonalnego wykorzystania powierzchni ziemi, w tym na terenach eksploatacji złóż kopalin, i racjonalnego gospodarowania gruntami, 2) uwzględnianie obszarów występowania złóż kopalin oraz obecnych i przyszłych potrzeb eksploatacji tych złóż, 3) zapewnianie kompleksowego rozwiązania problemów zabudowy miast i wsi, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wodnej, odprowadzania ścieków, gospodarki odpadami, systemów transportowych i komunikacji publicznej oraz urządzania i kształtowania terenów zieleni, 4) uwzględnianie konieczności ochrony wód, gleby i ziemi przed zanieczyszczeniem w związku z prowadzeniem gospodarki rolnej, 5) zapewnianie ochrony walorów krajobrazowych środowiska i warunków klimatycznych, 6) uwzględnianie innych potrzeb w zakresie ochrony powietrza, wód, gleby, ziemi, ochrony przed hałasem, wibracjami i polami elektromagnetycznymi. 2. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego przy przeznaczaniu terenów na poszczególne cele oraz przy określaniu zadań związanych z ich zagospodarowaniem w strukturze wykorzystania terenu, ustala się proporcje pozwalające na zachowanie lub przywrócenie na nich równowagi przyrodniczej i prawidłowych warunków życia. 3. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego określa się także sposób zagospodarowania obszarów zdegradowanych w wyniku działalności człowieka oraz klęsk żywiołowych. 4. Wymagania, o których mowa w ust. 1\"3, określa się na podstawie opracowań ekofizjograficznych, stosownie do rodzaju planu, cech poszczególnych elementów przyrodniczych i ich wzajemnych powiązań. 5. Przez opracowanie ekofizjograficzne rozumie się dokumentację sporządzaną na potrzeby planów zagospodarowania przestrzennego, charakteryzującą poszczególne elementy przyrodnicze na obszarze objętym planem i ich wzajemne powiązania. 6. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i zakres opracowań ekofizjograficznych, o których mowa w ust. 4. 7. Przepisy ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do planu zagospodarowania przestrzennego województwa."}
{"id":"2001_627_73","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 73. 1. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględnia się w szczególności ograniczenia wynikające z: 1) ustanowienia w trybie przepisów ustawy o ochronie przyrody parku narodowego, rezerwatu przyrody, parku krajobrazowego, obszaru chronionego krajobrazu, zespołu przyrodniczo-krajobrazowego, użytku ekologicznego, stanowiska dokumentacyjnego, pomników przyrody oraz ich otulin, 2) utworzenia obszarów ograniczonego użytkowania, 3) ustalenia w trybie przepisów ustawy - Prawo wodne warunków korzystania z wód dorzecza oraz ustanowienia stref ochronnych ujęć wód, a także obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych. 2. Linie komunikacyjne, napowietrzne i podziemne rurociągi, linie kablowe oraz inne obiekty liniowe przeprowadza się i wykonuje w sposób zapewniający ograniczenie ich oddziaływania na środowisko, w tym: 1) ochronę walorów krajobrazowych, 2) możliwość przemieszczania się dziko żyjących zwierząt. 3. W granicach administracyjnych miast oraz w obrębie zwartej zabudowy wsi jest zabroniona budowa zakładów stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, a w szczególności zagrożenie wystąpienia poważnych awarii. Rozbudowa takich zakładów jest dopuszczalna pod warunkiem, że doprowadzi ona do ograniczenia zagrożenia dla zdrowia ludzi, w tym wystąpienia poważnych awarii. 4. Zakłady stwarzające zagrożenie wystąpienia poważnych awarii powinny być lokalizowane w bezpiecznej odległości od siebie, od osiedli mieszkaniowych, od obiektów użyteczności publicznej, budynków zamieszkania zbiorowego i obszarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3."}
{"id":"2001_627_74","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 74. 1. W trakcie przygotowywania i realizacji inwestycji należy zapewnić oszczędne korzystanie z terenu. 2. Wymóg, o którym mowa w ust. 1, uwzględniają w szczególności projektanci oraz organy administracji ustalające warunki zabudowy i zagospodarowania terenu oraz organy administracji właściwe do spraw wywłaszczania nieruchomości."}
{"id":"2001_627_75","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 75. 1. W trakcie prac budowlanych inwestor realizujący przedsięwzięcie jest obowiązany uwzględnić ochronę środowiska na obszarze prowadzenia prac, a w szczególności ochronę gleby, zieleni, naturalnego ukształtowania terenu i stosunków wodnych. 2. Przy prowadzeniu prac budowlanych dopuszcza się wykorzystywanie i przekształcanie elementów przyrodniczych wyłącznie w takim zakresie, w jakim jest to konieczne w związku z realizacją konkretnej inwestycji. 3. Jeżeli ochrona elementów przyrodniczych nie jest możliwa, należy podejmować działania mające na celu naprawienie wyrządzonych szkód, w szczególności przez kompensację przyrodniczą. 4. Właściwy organ administracji w pozwoleniu na budowę szczegółowo określa zakres obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 3."}
{"id":"2001_627_76","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 76. 1. Nowo zbudowany lub zmodernizowany obiekt budowlany, zespół obiektów lub instalacja nie mogą być oddane do użytku, jeżeli nie spełniają wymagań ochrony środowiska, o których mowa w ust. 2. 2. Wymaganiami ochrony środowiska dla nowo zbudowanego lub zmodernizowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji są: 1) wykonanie wymaganych przepisami lub określonych w decyzjach administracyjnych środków technicznych chroniących środowisko, 2) zastosowanie odpowiednich rozwiązań technologicznych, wynikających z ustaw lub decyzji, 3) uzyskanie wymaganych decyzji określających zakres i warunki korzystania ze środowiska, 4) dotrzymywanie na etapie wymaganych prawem badań i sprawdzeń, wynikających z mocy prawa standardów emisyjnych oraz określonych w pozwoleniu warunków emisji. 3. Nowo zbudowany lub zmodernizowany obiekt budowlany, zespół obiektów lub instalacja nie mogą być eksploatowane, jeżeli w okresie 30 dni od zakończenia rozruchu nie są dotrzymywane wynikające z mocy prawa standardy emisyjne albo określone w pozwoleniu warunki emisji, ustalone dla fazy po zakończeniu rozruchu. 4. Na 30 dni przed terminem oddania do użytku nowo zbudowanego lub zmodernizowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 51 ust. 1, inwestor jest obowiązany poinformować wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o planowanym terminie: 1) oddania do użytku nowo zbudowanego lub zmodernizowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji, 2) zakończenia rozruchu instalacji, jeżeli jest on przewidywany. Dział VIII Edukacja ekologiczna, badania z zakresu ochrony środowiska oraz reklama"}
{"id":"2001_627_77","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 77. 1. Problematykę ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju uwzględnia się w podstawach programowych kształcenia ogólnego dla wszystkich typów szkół. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również organizatorów kursów prowadzących do uzyskania kwalifikacji zawodowych."}
{"id":"2001_627_78","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 78. Środki masowego przekazu są obowiązane kształtować pozytywny stosunek społeczeństwa do ochrony środowiska oraz popularyzować zasady tej ochrony w publikacjach i audycjach."}
{"id":"2001_627_79","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 79. Organy administracji, instytucje koordynujące oraz kierujące działalnością naukową i naukowo-badawczą, a także szkoły wyższe, placówki naukowe i naukowobadawcze, obejmujące swym zakresem działania dziedziny nauki lub dyscypliny naukowe wiążące się z ochroną środowiska, są obowiązane uwzględniać w ustalanych programach oraz w swej działalności badania dotyczące zagadnień ochrony środowiska i badania te rozwijać."}
{"id":"2001_627_8","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 8. Polityki, strategie, plany lub programy dotyczące w szczególności przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, gospodarki przestrzennej, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu powinny uwzględniać zasady ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju."}
{"id":"2001_627_80","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 80. Reklama lub inny rodzaj promocji towaru lub usługi nie powinny zawierać treści propagujących model konsumpcji sprzeczny z zasadami ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju, a w szczególności wykorzystywać obrazu dzikiej przyrody do promowania produktów i usług negatywnie wpływających na środowisko przyrodnicze. Tytuł II Ochrona zasobów środowiska Dział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_627_81","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 81. 1. Ochrona zasobów środowiska realizowana jest na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych. 2. Szczegółowe zasady ochrony wód określają przepisy ustawy - Prawo wodne. 3. Szczegółowe zasady gospodarowania złożem kopaliny i związanej z eksploatacją złoża ochrony środowiska określają przepisy ustawy - Prawo geologiczne i górnicze. 4. Szczegółowe zasady: 1) ochrony obszarów i obiektów o wartościach przyrodniczych, krajobrazu, zwierząt i roślin zagrożonych wyginięciem oraz drzew, krzewów i zieleni określają przepisy ustawy o ochronie przyrody, 2) ochrony lasów - określają przepisy ustawy o lasach, 3) ochrony dziko występujących zwierząt - określają przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 401 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) i ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz.U. Nr 34, poz. 145 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778), 4) ochrony zwierząt gospodarskich i domowych - określają przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 21), 5) ochrony gruntów rolnych i leśnych - określają przepisy ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_627_82","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 82. Ochrona zasobów środowiska jest realizowana w szczególności poprzez: 1) określenie standardów jakości środowiska oraz kontrolę ich osiągania, a także podejmowanie działań służących ich nieprzekraczaniu lub przywracaniu, 2) ograniczanie emisji, na zasadach określonych w tytule III."}
{"id":"2001_627_83","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 83. 1. Określając standardy jakości środowiska, należy kierować się skalą występowania i rodzajem oddziaływania substancji lub energii na środowisko. 2. Standardy jakości środowiska mogą być zróżnicowane w zależności od obszarów i są wyrażane jako poziomy substancji lub energii."}
{"id":"2001_627_84","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 84. 1. W celu doprowadzenia do przestrzegania standardów jakości środowiska w przypadkach wskazanych ustawą lub przepisami szczególnymi, w drodze aktu prawa miejscowego, tworzone są programy. Programy są publikowane w wojewódzkich dziennikach urzędowych. 2. W programie ustala się: 1) obszar objęty zakresem jego obowiązywania, 2) naruszone standardy jakości środowiska wraz z podaniem zakresu naruszenia, 3) podstawowe kierunki i zakres działań niezbędnych do przywracania standardów jakości środowiska, 4) harmonogram rzeczowo-finansowy planowanych działań, 5) podmioty, do których skierowane są obowiązki ustalone w programie, 6) w razie potrzeby dodatkowe obowiązki podmiotów korzystających ze środowiska, związane z ograniczaniem oddziaływania na środowisko, polegające na: a) obowiązku prowadzenia pomiarów wielkości emisji lub poziomów substancji lub energii w środowisku, b) obowiązku przekazywania, ze wskazaną częstotliwością, wyników prowadzonych pomiarów oraz informacji dotyczących przestrzegania wymagań określonych w posiadanych pozwoleniach, c) ograniczeniu czasu obowiązywania posiadanych przez dany podmiot pozwoleń, nie krócej jednak niż do 2 lat, 7) obowiązki organów administracji, polegające na przekazywaniu organowi przyjmującemu program informacji o wydawanych decyzjach mających wpływ na realizację programu, 8) sposób kontroli oraz dokumentowania realizacji programu i jego efektów. 3. Ustalenie treści programu dokonywane jest w szczególności na podstawie: 1) oceny charakteru i zakresu aktualnego stanu środowiska, dokonanej zwłaszcza na podstawie danych państwowego monitoringu środowiska, 2) analizy możliwych do zastosowania rozwiązań o charakterze organizacyjnym, technicznym lub ekonomicznym planowanych działań, z uwzględnieniem konieczności stosowania technologii, o których mowa w art. 143, albo najlepszych dostępnych technik, 3) analizy kosztów zastosowania proponowanych środków ochronnych, z uwzględnieniem ich optymalizacji, 4) analizy charakteru obszarów ograniczonego użytkowania, istniejących na terenie objętym programem, oraz zakresu wprowadzonych ograniczeń w korzystaniu z tych obszarów. 4. Wyniki ocen i analiz, o których mowa w ust. 3, ujmowane są w uzasadnieniu do programu, podlegającym udostępnieniu na zasadach ustalonych w rozdziale I w dziale IV w tytule I. Dział II Ochrona powietrza"}
{"id":"2001_627_85","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 85. Ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości, w szczególności przez: 1) utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej dopuszczalnych dla nich poziomów lub co najmniej na tych poziomach, 2) zmniejszanie poziomów substancji w powietrzu co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane."}
{"id":"2001_627_86","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 86. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, z zastrzeżeniem ust. 3, w drodze rozporządzenia: 1) dopuszczalne poziomy niektórych substancji w powietrzu, 2) alarmowe poziomy niektórych substancji w powietrzu, których nawet krótkotrwałe przekroczenie może powodować zagrożenie dla zdrowia ludzi, 3) warunki, w jakich ustala się poziom substancji, takie jak temperatura i ciśnienie, 4) oznaczenie numeryczne substancji, pozwalające na jednoznaczną jej identyfikację, 5) okresy, dla których uśrednia się wyniki pomiarów - odrębnie dla dopuszczalnych poziomów substancji i odrębnie dla alarmowych poziomów substancji w powietrzu, 6) zróżnicowane dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu dla: a) terenu kraju, z wyłączeniem obszarów parków narodowych i obszarów ochrony uzdrowiskowej, b) obszarów parków narodowych, c) obszarów ochrony uzdrowiskowej. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone: 1) dopuszczalna częstość przekraczania, 2) czas obowiązywania dopuszczalnych poziomów niektórych substancji dla terenu kraju, z wyłączeniem obszarów parków narodowych i obszarów ochrony uzdrowiskowej, oraz dla tych obszarów. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, może określić, w drodze rozporządzenia, standardy zapachowej jakości powietrza i metody oceny zapachowej jakości powietrza. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, ustalone zostaną: 1) dopuszczalny poziom substancji zapachowych w powietrzu, 2) dopuszczalna częstość przekraczania poziomu substancji zapachowych w powietrzu, 3) zróżnicowane dopuszczalne częstości przekraczania poziomu substancji zapachowych w powietrzu w zależności od sposobu zagospodarowania terenu i jakości zapachu (neutralny, przyjemny, nieprzyjemny), 4) okresy, dla których uśrednia się wyniki pomiarów. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, może zostać ustalony czas obowiązywania standardów zapachowej jakości powietrza."}
{"id":"2001_627_87","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 87. 1. Oceny jakości powietrza dokonuje się w strefach. 2. Strefę stanowi: 1) aglomeracja o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy, 2) obszar powiatu niewchodzący w skład aglomeracji, o której mowa w pkt 1."}
{"id":"2001_627_88","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 88. 1. Oceny jakości powietrza i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. 2. Na potrzeby ustalenia odpowiedniego sposobu oceny jakości powietrza w poszczególnych strefach wojewoda dokonuje przynajmniej co pięć lat, z zastrzeżeniem ust. 4, klasyfikacji stref, odrębnie pod kątem poziomu każdej substancji, wyodrębniając strefy, w których: 1) przekroczone są poziomy dopuszczalne, 2) poziom substancji nie przekracza poziomu dopuszczalnego i jest wyższy od górnego progu oszacowania, 3) poziom substancji nie przekracza górnego progu oszacowania i jest wyższy od dolnego progu oszacowania, 4) poziom substancji nie przekracza dolnego progu oszacowania. 3. Górny oraz dolny próg oszacowania oznacza procentową część dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 3. 4. Klasyfikację pod kątem poziomu określonej substancji przeprowadza się przed upływem 5 lat, jeżeli od poprzedniej klasyfikacji całkowita krajowa ilość tej substancji wprowadzanej do powietrza ulegnie zmianie o co najmniej 20%."}
{"id":"2001_627_89","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 89. 1. Wojewoda co roku dokonuje oceny poziomu substancji w powietrzu w danej strefie, a następnie dokonuje klasyfikacji stref, w których poziom: 1) choćby jednej substancji przekracza poziom dopuszczalny powiększony o margines tolerancji, 2) choćby jednej substancji mieści się pomiędzy poziomem dopuszczalnym a poziomem dopuszczalnym powiększonym o margines tolerancji, 3) substancji nie przekracza poziomu dopuszczalnego. 2. Przez margines tolerancji rozumie się określoną w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 wartość, o którą przekroczenie dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu nie powoduje obowiązku podjęcia działań, o których mowa w art. 91 ust. 1. 3. Jeżeli dla substancji nie został określony margines tolerancji, to obszar, na którym poziom tej substancji w powietrzu przekracza poziom dopuszczalny, zalicza się do strefy, o której mowa w ust. 1 pkt 1. 4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, marginesy tolerancji dla dopuszczalnych poziomów niektórych substancji w powietrzu. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, ustalone zostaną: 1) oznaczenie numeryczne substancji, pozwalające na jednoznaczną jej identyfikację, 2) margines tolerancji, wyrażony jako malejąca wartość procentowa w stosunku do dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu w kolejnych latach."}
{"id":"2001_627_9","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 9. Każdy ma prawo do informacji o środowisku i jego ochronie na warunkach określonych ustawą."}
{"id":"2001_627_90","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 90. 1. Wojewoda dokonuje oceny poziomu substancji w powietrzu na podstawie pomiarów: 1) w aglomeracjach o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy, 2) w innych strefach: a) w których poziom substancji w powietrzu jest wyższy od górnego progu oszacowania, a nie przekracza poziomu dopuszczalnego, b) w których poziom substancji w powietrzu przekracza poziom dopuszczalny. 2. W przypadkach innych niż wskazane w ust. 1 pkt 1 i 2 wojewoda może dokonać oceny poziomu substancji w powietrzu na podstawie kombinacji pomiarów i metod modelowania albo samodzielnego stosowania modelowania lub innych technik szacowania. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, sposoby, metody i zakres dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu, górne i dolne progi oszacowania dla substancji o ustalonych poziomach dopuszczalnych oraz metodyki referencyjne modelowania jakości powietrza. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, ustalone zostaną: 1) zakresy wymaganych pomiarów, z podziałem na pomiary ciągłe oraz okresowe w zależności od podziału na strefy, o których mowa w ust. 1 i art. 88 ust. 2, 2) kryteria lokalizacji punktów poboru próbek substancji przy prowadzeniu pomiarów z uwagi na: a) ochronę zdrowia ludzi, b) ochronę roślin, c) oddziaływanie transportu, 3) minimalna liczba stałych punktów pomiarowych przy prowadzeniu pomiarów: a) poziomów substancji w powietrzu wprowadzanych w sposób niezorganizowany lub z małych instalacji, b) poziomów substancji w powietrzu wprowadzanych z dużych instalacji, c) poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin, 4) sposób wyboru punktów pomiarowych, 5) przypadki, gdy ocena jakości powietrza może być dokonywana w oparciu o kombinacje metod pomiarowych i modelowania oraz wyłącznie w oparciu o metody modelowania lub inne metody szacowania w zależności od podziału na strefy, o których mowa w ust. 1 i art. 88 ust. 2, 6) metodyki referencyjne. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, mogą zostać ustalone: 1) dopuszczalna częstość przekraczania progów oszacowania, 2) sposób określania częstości przekraczania progów oszacowania."}
{"id":"2001_627_91","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 91. 1. Dla stref, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1, wojewoda, po zasięgnięciu opinii właściwych starostów, określa, w drodze rozporządzenia, program ochrony powietrza, mający na celu osiągnięcie dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu. 2. Dla stref, w których został przekroczony poziom więcej niż jednej substancji, sporządza się wspólny program ochrony powietrza dotyczący wszystkich tych substancji. 3. Jeżeli przyczyny wywołujące przekroczenie w strefach, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1, występują na terenie innego województwa niż zlokalizowane są strefy, właściwi wojewodowie współdziałają w sporządzaniu programów, o których mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać programy ochrony powietrza. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, ustalone zostaną: 1) forma sporządzania programu. 2) niezbędne części składowe programu, 3) zakres zagadnień, które powinny zostać określone i ocenione w programie."}
{"id":"2001_627_92","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 92. 1. W przypadku ryzyka występowania przekroczeń dopuszczalnych lub alarmowych poziomów substancji w powietrzu w danej strefie wojewoda, po zasięgnięciu opinii właściwego starosty, określi, w drodze rozporządzenia, plan działań krótkoterminowych, w którym ustala się działania mające na celu: 1) zmniejszenie ryzyka wystąpienia takich przekroczeń, 2) ograniczenie skutków i czasu trwania zaistniałych przekroczeń. 2. Plan działań krótkoterminowych powinien w szczególności zawierać: 1) listę podmiotów korzystających ze środowiska, obowiązanych do ograniczenia lub zaprzestania wprowadzania z instalacji gazów lub pyłów do powietrza, 2) sposób organizacji i ograniczeń lub zakazu ruchu pojazdów i innych urządzeń napędzanych silnikami spalinowymi, 3) sposób postępowania organów, instytucji i podmiotów korzystających ze \\rodowiska oraz zachowania się obywateli w przypadku wystąpienia przekroczeń, 4) określenie trybu i sposobu ogłaszania o zaistnieniu przekroczeń. 3. Przepisów ust. 1 i 2 oraz art. 93 w zakresie obowiązku określania planu działań krótkoterminowych w przypadku wystąpienia przekroczenia dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu oraz obowiązku wdrażania tych planów nie stosuje się do stref, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1, w odniesieniu do substancji, których poziomy są przekroczone."}
{"id":"2001_627_93","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 93. 1. Wojewoda niezwłocznie powiadamia społeczeństwo oraz podmioty, o których mowa w art. 92 ust. 2 pkt 1, w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, o ryzyku wystąpienia przekroczeń dopuszczalnych albo alarmowych poziomów substancji w powietrzu albo o wystąpieniu takich przekroczeń. 2. Powiadomienie powinno zawierać w szczególności: 1) datę, godzinę i obszar, na którym wystąpiło ryzyko przekroczenia albo przekroczenie oraz przyczyny tego stanu, 2) prognozy zmian poziomów substancji w powietrzu łącznie z przyczynami tych zmian, obszaru, którego dotyczy oraz czasu trwania przekroczenia albo ryzyka jego wystąpienia, 3) wskazanie grup ludności wrażliwych na przekroczenie oraz środki ostrożności, które mają być przez nie podjęte, 4) informację o obowiązujących ograniczeniach i innych środkach zaradczych."}
{"id":"2001_627_94","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 94. 1. Wojewoda przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska: 1) wyniki klasyfikacji stref, o której mowa w art. 88 ust. 2, 2) wyniki pomiarów, o których mowa w art. 90 ust. 1, 3) wyniki oceny poziomów substancji w powietrzu i wyniki klasyfikacji stref, o których mowa w art. 89, 4) informacje o stwierdzonych przekroczeniach alarmowych poziomów substancji w powietrzu, o których mowa w art. 93. 2. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informację o programach ochrony powietrza, o których mowa w art. 91. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, ustalone zostaną: 1) terminy przekazywania informacji, 2) forma przekazywanych informacji, 3) układ przekazywanych informacji, 4) wymagane techniki przekazywania informacji."}
{"id":"2001_627_95","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 95. 1. Na obszarze, na którym istnieje przekroczenie dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu, w odniesieniu do przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 51 ust. 1, wojewoda może, w drodze decyzji, nałożyć na podmiot korzystający ze środowiska, który prowadzi działalność powodującą wprowadzanie substancji do powietrza, obowiązek prowadzenia pomiarów poziomów tej substancji w powietrzu. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podmiot obowiązany jest przechowywać wyniki pomiarów przez 5 lat od zakończenia roku kalendarzowego, którego dotyczą. 3. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2001_627_96","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 96. Wojewoda może, w drodze rozporządzenia, w celu zapobieżenia negatywnemu oddziaływaniu na środowisko lub na dobra kultury określić dla terenu województwa bądź jego części rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych do stosowania, a także sposób realizacji i kontroli tego obowiązku. Dział III Ochrona wód"}
{"id":"2001_627_97","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 97. 1. Ochrona wód polega na zapewnieniu ich jak najlepszej jakości, w tym utrzymywanie ilości wody na poziomie zapewniającym ochronę równowagi biologicznej, w szczególności przez: 1) utrzymywanie jakości wód powyżej albo co najmniej na poziomie wymaganym w przepisach, 2) doprowadzanie jakości wód co najmniej do wymaganego przepisami poziomu, gdy nie jest on osiągnięty. 2. Poziom jakości wód jest określany z uwzględnieniem ilości substancji i energii w wodach oraz stopnia zdolności funkcjonowania ekosystemów wodnych."}
{"id":"2001_627_98","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 98. 1. Wody podziemne i obszary ich zasilania podlegają ochronie polegającej w szczególności na: 1) zmniejszaniu ryzyka zanieczyszczenia tych wód poprzez ograniczenie oddziaływania na obszary ich zasilania, 2) utrzymywaniu równowagi zasobów tych wód. 2. Do celów, o których mowa w ust. 1, tworzy się w szczególności, na zasadach określonych ustawą - Prawo wodne, obszary ochronne zbiorników wód podziemnych. 3. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, wody podziemne przeznacza się na zaspokojenie potrzeb bytowych ludzi."}
{"id":"2001_627_99","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Tytuł I Przepisy ogólne Dział I Zakres obowiązywania ustawy","text":"Art. 99. 1. Organy administracji planują i realizują działania w zakresie ochrony poziomu jakości wód uwzględniające obszary zlewni hydrograficznych. 2. Na potrzeby ochrony wód określane są warunki korzystania z wód dorzecza. 3. Integralną część warunków korzystania z wód dorzecza stanowią programy ochrony wód dla obszarów, na których poziomy jakości wód nie są osiągnięte."}
{"id":"2001_628_1","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zasady zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, a także odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 2. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień działu II w tytule I ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr ..., poz. ...)."}
{"id":"2001_628_10","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Odpady powinny być zbierane w sposób selektywny."}
{"id":"2001_628_11","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zakazuje się mieszania odpadów niebezpiecznych różnych rodzajów oraz mieszania odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszcza się mieszanie odpadów niebezpiecznych różnych rodzajów oraz mieszanie odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne, w celu poprawy bezpieczeństwa procesów odzysku lub unieszkodliwiania odpadów powstałych po zmieszaniu, jeżeli w wyniku prowadzenia tych procesów nie nastąpi wzrost zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi lub środowiska. 3. W przypadku gdy odpady niebezpieczne uległy zmieszaniu z innymi odpadami, substancjami lub przedmiotami to powinny być one rozdzielone, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki: 1) w procesie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów powstałych po rozdzieleniu nastąpi ograniczenie zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi lub środowiska, 2) jest to technicznie możliwe i ekonomicznie uzasadnione. 4. Transport odpadów niebezpiecznych z miejsc ich powstawania do miejsc odzysku lub unieszkodliwiania odpadów odbywa się z zachowaniem przepisów obowiązujących przy transporcie materiałów niebezpiecznych. 5. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się koniecznością ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko wynikającego z transportowania odpadów niebezpiecznych, określi w drodze rozporządzenia, zakres i sposób stosowania przepisów o transporcie materiałów niebezpiecznych do transportu odpadów niebezpiecznych."}
{"id":"2001_628_12","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Unieszkodliwianiu poddaje się te odpady, z których uprzednio wysegregowano odpady nadające się do odzysku."}
{"id":"2001_628_13","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Odzysk lub unieszkodliwianie odpadów może odbywać się tylko w miejscu wyznaczonym w trybie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym w instalacjach lub urządzeniach, które spełniają określone wymagania, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do: 1) posiadaczy odpadów prowadzących odzysk za pomocą działań określonych jako R10 w załączniku nr 5 do ustawy, 2) osób fizycznych prowadzących kompostowanie na potrzeby własne. 3. Dopuszcza się spalanie pozostałości roślinnych, poza instalacjami i urządzeniami, jeżeli spalanie to nie narusza odrębnych przepisów. 4. Jeżeli spalanie odpadów ze względów bezpieczeństwa jest niemożliwe w instalacjach lub urządzeniach przeznaczonych do tego celu, wojewoda może zezwolić na spalanie poza instalacjami lub urządzeniami, określając w drodze decyzji miejsce spalania, ilość odpadów, warunki spalania danego rodzaju odpadu oraz czas obowiązywania tej decyzji. 5. Instalacje oraz urządzenia do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów mogą być eksploatowane tylko wówczas, gdy: 1) nie zostaną przekroczone standardy emisyjne, określone na podstawie odrębnych przepisów, 2) pozostałości powstające w wyniku działalności związanej z odzyskiem lub unieszkodliwianiem będą poddawane odzyskowi lub unieszkodliwiane z zachowaniem wymagań określonych w ustawie. 6. W razie niedopełnienia przez posiadacza odpadów prowadzącego odzysk lub unieszkodliwianie odpadów, obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 5 oraz w art. 11, art. 12 i art. 25 ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu tej działalności. Posiadacz odpadów pomimo wstrzymania prowadzonej działalności jest obowiązany do usunięcia jej skutków na własny koszt. 7. Postępowanie w sprawie wydania decyzji o wstrzymaniu działalności wszczyna się z urzędu. 8. W przypadkach określonych w ust. 6, na wniosek posiadacza odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może ustalić termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie wstrzyma działalność związaną z odzyskiem lub unieszkodliwianiem odpadów. 9. W decyzji, o której mowa w ust. 6 i 8, określa się termin wstrzymania działalności uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia. Rozdział 3 Plany gospodarki odpadami"}
{"id":"2001_628_14","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Dla osiągnięcia celów założonych w polityce ekologicznej państwa oraz realizacji zasad, o których mowa w art. 5, a także stworzenia w kraju zintegrowanej i wystarczającej sieci instalacji i urządzeń do odzysku i unieszkodliwiania odpadów, spełniających wymagania określone w przepisach o ochronie środowiska, opracowywane są plany gospodarki odpadami. 2. Plany te określają: 1) aktualny stan gospodarki odpadami, 2) prognozowane zmiany w zakresie gospodarki odpadami, 3) działania zmierzające do poprawy sytuacji w zakresie gospodarowania odpadami, 4) instrumenty finansowe służące realizacji zamierzonych celów, 5) system monitoringu i oceny realizacji zamierzonych celów. 3. Plany są opracowywane na szczeblu krajowym, wojewódzkim, powiatowym i gminnym. 4. Krajowy plan gospodarki odpadami jest opracowywany przez ministra właściwego do spraw środowiska, a uchwalany przez Radę Ministrów. 5. Projekt wojewódzkiego, powiatowego lub gminnego planu gospodarki odpadami opracowują odpowiednio: zarząd województwa, zarząd powiatu lub zarząd gminy. 6. Wojewódzki, powiatowy i gminny plan gospodarki odpadami stanowi część odpowiedniego programu ochrony środowiska i jest tworzony w trybie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie środowiska. 7. Projekty planów podlegają zaopiniowaniu: 1) projekt planu krajowego - przez zarządy województw, 2) projekt planu wojewódzkiego - przez ministra właściwego do spraw środowiska, zarządy powiatów i gmin z terenu województwa, 3) projekt planu powiatowego - przez zarząd województwa oraz przez zarządy gmin z terenu powiatu, 4) projekt planu gminnego - przez zarząd województwa oraz zarząd powiatu. 8. Organy, o których mowa w ust. 7, udzielają opinii w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące od dnia otrzymania projektu. Nieudzielenie opinii w tym terminie uznaje się za opinię pozytywną. 9. W miastach, w których funkcje organów powiatu sprawują organy gminy, plan gospodarki odpadami obejmuje zadania planu powiatowego i gminnego. Projekt planu jest opiniowany przez zarząd województwa. 10. Dla obszaru miasta stołecznego Warszawy zarząd powiatu warszawskiego opracowuje projekt wspólnego planu gospodarki odpadami, obejmujący zadania planu powiatowego i gminnego, który jest opiniowany przez zarząd województwa mazowieckiego oraz zarządy gmin z terenu powiatu warszawskiego; plan ten uchwala rada powiatu warszawskiego. 11. Zarządy gmin, będących członkami związków międzygminnych, mogą opracować jeden projekt wspólnego planu gospodarki odpadami, obejmujący zadania gminnego planu gospodarki odpadami. Projekt planu jest opiniowany przez zarządy województw i powiatów, na których terenie położone są gminy. 12. Zarządy powiatów, będących członkami związków powiatów, mogą opracować jeden projekt wspólnego planu gospodarki odpadami, obejmujący zadania powiatowego planu gospodarki odpadami. Projekt planu jest opiniowany przez zarządy województw, na terenie których położone są powiaty oraz zarządy gmin z terenu tych powiatów. 13. Minister właściwy do spraw środowiska, zarząd województwa, zarząd powiatu i zarząd gminy składają co 2 lata, odpowiednio Radzie Ministrów, sejmikowi województwa, radzie powiatu i radzie gminy, sprawozdanie z realizacji planu gospodarki odpadami. 14. Plany gospodarki odpadami podlegają aktualizacji nie rzadziej niż co 4 lata."}
{"id":"2001_628_15","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Plany gospodarki odpadami powinny być opracowywane zgodnie z polityką ekologiczną państwa. 2. Wojewódzki, powiatowy lub gminny plan gospodarki odpadami powinien być opracowywany zgodnie z planami wyższego szczebla. 3. Krajowy, wojewódzki, powiatowy lub gminny plan gospodarki odpadami określa w szczególności: 1) rodzaj, ilość i źródło pochodzenia odpadów, które mają być poddane procesom odzysku lub unieszkodliwiania, 2) rozmieszczenie istniejących instalacji i urządzeń do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów wraz z wykazem podmiotów prowadzących działalność w tym zakresie, 3) działania zmierzające do zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko oraz prawidłowego postępowania z nimi, w tym ograniczenia ilości odpadów ulegających biodegradacji zawartych w odpadach komunalnych kierowanych na składowiska, 4) projektowany system gospodarowania odpadami. 4. Gminny plan gospodarki odpadami określa ponadto: 1) rodzaj i harmonogram realizacji przedsięwzięć, 2) harmonogram uruchamiania środków finansowych i ich źródła. 5. Krajowy plan gospodarki odpadami może określać przedsięwzięcia priorytetowe o charakterze ponadwojewódzkim, niezbędne do utworzenia i utrzymania w kraju zintegrowanej i wystarczającej sieci instalacji i urządzeń do unieszkodliwiania odpadów. 6. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, zasady oraz sposób finansowania przedsięwzięć priorytetowych o charakterze ponadwojewódzkim, o których mowa w ust. 5, kierując się potrzebą utworzenia i utrzymania w kraju zintegrowanej i wystarczającej sieci instalacji i urządzeń do unieszkodliwiania odpadów 7. Krajowy, wojewódzki, powiatowy lub gminny plan gospodarki odpadami obejmuje wszystkie rodzaje odpadów powstających na terenie danej jednostki administracyjnej oraz przywożonych na jej teren, a w szczególności odpady komunalne z uwzględnieniem odpadów ulegających biodegradacji, odpady opakowaniowe, odpady budowlane, wraki samochodowe, opony oraz odpady niebezpieczne, w tym odpady medyczne i weterynaryjne, oleje odpadowe, baterie i akumulatory. 8. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, sposób i formę sporządzania wojewódzkiego, powiatowego i gminnego planu gospodarki odpadami, kierując się potrzebą ujednolicenia sposobu przygotowania planów i zapewnienia ich spójności."}
{"id":"2001_628_16","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Przedsięwzięcia związane z unieszkodliwianiem odpadów mogą być realizowane z udziałem środków z funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o ile przedsięwzięcia te zostały ujęte w planie gospodarki odpadami. Rozdział 4 Obowiązki posiadaczy odpadów"}
{"id":"2001_628_17","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Wytwórca odpadów prowadzący instalację jest obowiązany do: 1) uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów, jeżeli wytwarza powyżej 1 tony odpadów niebezpiecznych rocznie lub powyżej 5 tysięcy ton rocznie odpadów innych niż niebezpieczne, 2) uzyskania decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, jeżeli wytwarza do 1 tony odpadów niebezpiecznych rocznie, 3) przedłożenia informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, jeżeli wytwarza od 5 do 5 tysięcy ton rocznie odpadów innych niż niebezpieczne. 2. Wytwórca odpadów nieprowadzący instalacji jest obowiązany do: 1) uzyskania decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, jeżeli wytwarza odpady niebezpieczne w ilości powyżej 100 kg rocznie, 2) przedłożenia informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, jeżeli wytwarza odpady niebezpieczne w ilości do 100 kg rocznie albo powyżej 5 ton rocznie odpadów innych niż niebezpieczne, 3. Rada gminy może podjąć uchwałę o obowiązku złożenia informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami przez wytwórców odpadów, o których mowa w ust 1 i 2, wytwarzających odpady inne niż niebezpieczne w ilości do 5 ton rocznie. 4. Wymóg uzyskania decyzji, o których mowa w ust. 1, a także przedłożenia informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami nie dotyczy wytwórcy odpadów prowadzącego instalację, na której prowadzenie wymagane jest pozwolenie zintegrowane, o którym mowa w przepisach o ochronie środowiska. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do odpadów komunalnych."}
{"id":"2001_628_18","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów powinien spełniać wymagania określone w przepisach o ochronie środowiska oraz dodatkowo zawierać następujące informacje: 1) wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidzianych do wytwarzania, z uwzględnieniem ich podstawowego składu chemicznego i właściwości, 2) określenie ilości odpadów poszczególnych rodzajów przewidzianych do wytwarzania w ciągu roku, 3) wskazanie sposobów zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, 4) szczegółowy opis sposobów gospodarowania odpadami z uwzględnieniem zbierania, transportu, odzysku i unieszkodliwiania odpadów, 5) wskazanie miejsca i sposobu magazynowania odpadów. 2. Pozwolenie na wytwarzanie odpadów powinno spełniać wymagania określone w przepisach o ochronie środowiska oraz dodatkowo określać: 1) ilość odpadów poszczególnych rodzajów dopuszczonych do wytworzenia w ciągu roku, 2) sposoby gospodarowania odpadami, 3) miejsce i sposób magazynowania odpadów. 3. Właściwy organ odmawia wydania pozwolenia na wytwarzanie odpadów w przypadkach określonych w przepisach o ochronie środowiska lub jeżeli zamierzony sposób gospodarki odpadami: 1) mógłby powodować zagrożenia dla zdrowia, życia ludzi lub dla środowiska, 2) jest niezgodny z planami gospodarki odpadami, o których mowa w rozdziale 3. 4. Kopię wydanej decyzji wojewoda lub starosta przekazuje właściwemu marszałkowi województwa oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta."}
{"id":"2001_628_19","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wniosek o zatwierdzenie programu gospodarki odpadami niebezpiecznymi, do którego dołącza się ten program, wytwórca odpadów niebezpiecznych obowiązany jest przedłożyć właściwemu organowi na dwa miesiące przed rozpoczęciem działalności powodującej powstawanie odpadów niebezpiecznych lub zmianą tej działalności wpływającą na rodzaj, ilość wytwarzanych odpadów niebezpiecznych lub sposób gospodarowania nimi. 2. Program gospodarki odpadami niebezpiecznymi jest zatwierdzany w drodze decyzji przez właściwy organ, którym jest: 1) wojewoda - dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska oraz gdy dotyczy eksploatacji instalacji na terenach zakładów zaliczanych do tych przedsięwzięć, 2) starosta - dla pozostałych przedsięwzięć. 3. Właściwość miejscową organu, o którym mowa w ust. 2, ustala się według miejsca wytwarzania odpadów niebezpiecznych. 4. Wojewoda zatwierdza program gospodarki odpadami niebezpiecznymi po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, właściwego ze względu na miejsce wytwarzania odpadów niebezpiecznych. 5. Starosta zatwierdza program gospodarki odpadami niebezpiecznymi po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta oraz powiatowego inspektora sanitarnego, właściwych ze względu na miejsce wytwarzania odpadów niebezpiecznych; wymóg zasięgania opinii prezydenta miasta nie dotyczy prezydenta miasta na prawach powiatu. 6. Kopię wydanej decyzji wojewoda lub starosta przekazuje właściwemu marszałkowi województwa oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta."}
{"id":"2001_628_2","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się także do postępowania z masami ziemnymi lub skalnymi, jeżeli są usuwane albo przemieszczane w związku z realizacją inwestycji lub prowadzeniem eksploatacji kopalin. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) mas ziemnych lub skalnych usuwanych albo przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji lub prowadzeniem eksploatacji kopalin wraz z ich przerabianiem, jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o pozwoleniu na budowę określają warunki i sposób ich zagospodarowania, 2) mas ziemnych pochodzących z pogłębiania akwenów morskich w związku z utrzymaniem infrastruktury zapewniającej dostęp do portów, a także z pogłębiania zbiorników wodnych, stawów, cieków naturalnych, kanałów i rowów w związku z utrzymaniem i regulacją wód, stanowiących niezanieczyszczony urobek, jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub pozwolenie wodnoprawne określają warunki i sposób ich zagospodarowania, 3) odpadów promieniotwórczych w rozumieniu przepisów prawa atomowego, 4) gazów i pyłów wprowadzanych do powietrza, 5) ścieków w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska, 6) odchodów zwierząt, obornika, gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w przepisach o nawozach i nawożeniu, 7) substancji wykorzystywanych jako czynniki chłodnicze przeznaczone do regeneracji. 3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268), ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z 2001 r. Nr 29, poz. 320) oraz ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki (Dz.U. Nr 47, poz. 243, z 2000 r. Nr 109, poz. 1156)."}
{"id":"2001_628_20","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, dołączany do wniosku o wydanie decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, powinien zawierać: 1) wyszczególnienie rodzajów odpadów niebezpiecznych przewidzianych do wytwarzania, a w przypadkach, gdy określenie rodzaju nie jest wystarczające do ustalenia zagrożeń jakie mogą powodować odpady niebezpieczne, właściwy organ może wezwać wnioskodawcę do podania podstawowego składu chemicznego i właściwości odpadów, 2) określenie ilości odpadów niebezpiecznych poszczególnych rodzajów przewidzianych do wytwarzania w ciągu roku, 3) informacje wskazujące na sposoby zapobiegania powstawaniu odpadów niebezpiecznych lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, 4) szczegółowy opis sposobów gospodarowania odpadami z uwzględnieniem zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych, 5) wskazanie miejsca i sposobu magazynowania odpadów. 2. We wniosku o zatwierdzenie programu gospodarki odpadami niebezpiecznymi, wytwórca odpadów określa czas prowadzenia działalności związanej z wytwarzaniem odpadów."}
{"id":"2001_628_21","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi określa się: 1) ilość odpadów niebezpiecznych poszczególnych rodzajów dopuszczonych do wytworzenia w ciągu roku, 2) sposoby gospodarowania odpadami niebezpiecznymi, 3) miejsce i sposób magazynowania odpadów niebezpiecznych, 4) termin obowiązywania decyzji, wydawanej na czas oznaczony nie dłuższy niż 10 lat."}
{"id":"2001_628_22","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Właściwy organ odmawia wydania decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, jeżeli: 1) zamierzony sposób gospodarki odpadami niebezpiecznymi mógłby powodować zagrożenia dla zdrowia, życia ludzi lub dla środowiska, 2) zamierzony sposób gospodarki odpadami niebezpiecznymi jest niezgodny z planami gospodarki odpadami. 2. Kopię wydanej decyzji wojewoda lub starosta przekazuje właściwemu wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta."}
{"id":"2001_628_23","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Jeżeli wytwórca odpadów niebezpiecznych narusza przepisy ustawy lub działa niezgodnie z decyzją zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, właściwy organ wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń. 2. Jeżeli wytwórca odpadów niebezpiecznych mimo wezwania, o którym mowa w ust. 1, nadal narusza przepisy ustawy lub działa niezgodnie z decyzją zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, właściwy organ wstrzymuje, w drodze decyzji, działalność wytwórcy odpadów w zakresie objętym programem gospodarki odpadami niebezpiecznymi. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 2, właściwy organ nadaje rygor natychmiastowej wykonalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska zakończenia działalności wytwórcy odpadów w zakresie objętym programem gospodarki odpadami niebezpiecznymi. 4. Wstrzymanie działalności nie powoduje wygaśnięcia obowiązku usunięcia skutków prowadzonej działalności na koszt wytwórcy odpadów niebezpiecznych. 5. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2001_628_24","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Informację o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami przedkłada się właściwemu organowi na dwa miesiące przed rozpoczęciem działalności powodującej powstawanie odpadów lub zmianą tej działalności wpływającą, na rodzaj lub ilość wytwarzanych odpadów lub sposób gospodarowania nimi. 2. Właściwym organem, o którym mowa w ust. 1, jest: 1) wojewoda - dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska oraz gdy dotyczy eksploatacji instalacji na terenach zakładów zaliczanych do tych przedsięwzięć, 2) starosta - dla pozostałych przedsięwzięć. 3. Właściwość miejscową organów określonych w ust. 2 ustala się według miejsca wytwarzania odpadów. 4. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać: 1) wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidzianych do wytwarzania, a w przypadkach, gdy określenie rodzaju nie jest wystarczające do ustalenia zagrożeń jakie te odpady mogą powodować, właściwy organ może wezwać wnioskodawcę do podania podstawowego składu chemicznego i właściwości odpadów, 2) określenie ilości odpadów poszczególnych rodzajów przewidzianych do wytwarzania w ciągu roku, 3) informacje wskazujące na sposoby zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, 4) szczegółowy opis sposobów gospodarowania odpadami z uwzględnieniem zbierania, transportu, odzysku i unieszkodliwiania odpadów, 5) wskazanie miejsca i sposobu magazynowania odpadów. 5. Do rozpoczęcia działalności powodującej powstawanie odpadów można przystąpić, jeżeli organ właściwy do przyjęcia informacji, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia złożenia informacji nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji. 6. W przypadku stwierdzenia przez organ na podstawie złożonej informacji, o której mowa w ust. 1, lub własnych ustaleń, że odpady niebezpieczne wytworzone w ilości do 100 kg rocznie mogą powodować, ze względu na ich ilość lub rodzaj, zagrożenie dla życia, zdrowia ludzi lub środowiska, organ w terminie miesiąca od otrzymania informacji zobowiązuje, w drodze decyzji, wytwórcę odpadów do przedłożenia wniosku o zatwierdzenie programu gospodarki odpadami niebezpiecznymi. 7. W przypadku gdy wytwórca odpadów narusza przepisy ustawy lub działa w sposób niezgodny ze złożoną informacją, organ, któremu należało przedłożyć informację, wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń. 8. Jeżeli wytwórca odpadów mimo wezwania, o którym mowa w ust. 7, nadal narusza przepisy ustawy lub działa w sposób niezgodny ze złożoną informacją, organ właściwy do otrzymania informacji wstrzymuje w drodze decyzji działalność powodującą wytwarzanie odpadów, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska zakończenia tej działalności. W takim przypadku wytwórca odpadów zobowiązany jest do usunięcia skutków prowadzonej działalności na własny koszt. 9. Kopię informacji o wytwarzanych odpadach oraz sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, a także decyzji, o których mowa w ust. 5, 6 i ust. 8, wojewoda lub starosta przekazuje właściwemu marszałkowi województwa oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta."}
{"id":"2001_628_25","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Wytwórca odpadów może zlecić wykonanie obowiązku gospodarowania odpadami innemu posiadaczowi odpadów. 2. Posiadacz odpadów może je przekazywać wyłącznie podmiotom, które uzyskały zezwolenie właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie gospodarki odpadami, chyba że działalność taka nie wymaga uzyskania zezwolenia. 3. Jeżeli posiadacz odpadów, w tym wytwórca odpadów, przekazuje odpady następnemu posiadaczowi odpadów, który ma zezwolenie właściwego organu na prowadzenie działalności w zakresie gospodarowania tymi odpadami, odpowiedzialność za działania objęte tym zezwoleniem przenosi się na tego następnego posiadacza odpadów."}
{"id":"2001_628_26","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Posiadacz odpadów, który prowadzi działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów obowiązany jest do uzyskania zezwolenia na prowadzenie tej działalności, z zastrzeżeniem art. 31 ust. 1, art. 33 ust. 2 i 4 oraz art. 43 ust. 5. 2. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów jest wydawane, w drodze decyzji, przez właściwy organ, na czas oznaczony nie dłuższy niż 10 lat. 3. Właściwym organem, o którym mowa w ust. 2, jest: 1) wojewoda - dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska oraz gdy dotyczy eksploatacji instalacji na terenach zakładów zaliczanych do tych przedsięwzięć, 2) starosta - dla pozostałych przedsięwzięć. 4. Właściwość miejscową organu, o którym mowa ust. 3, ustala się według miejsca prowadzenia działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 5. Wojewoda wydaje zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 6. Starosta wydaje zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta oraz powiatowego inspektora sanitarnego, właściwych ze względu na miejsce prowadzenia działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów; wymóg zasięgania opinii prezydenta miasta nie dotyczy prezydenta miasta na prawach powiatu. 7. Kopię wydanej decyzji wojewoda lub starosta przekazuje właściwemu marszałkowi województwa oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. 8. Wymóg uzyskania decyzji, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy posiadacza odpadów prowadzącego działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów w instalacji, na której prowadzenie wymagane jest pozwolenie zintegrowane, o którym mowa w przepisach o ochronie środowiska. 9. Przepisów ust. 1-8 nie stosuje się do odpadów komunalnych."}
{"id":"2001_628_27","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, wydaje się na wniosek, który powinien zawierać: 1) wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidywanych do odzysku lub unieszkodliwiania; w przypadku gdy określenie rodzaju jest niewystarczające do ustalenia zagrożeń jakie te odpady mogą powodować dla środowiska, właściwy organ może wezwać wnioskodawcę do podania podstawowego składu chemicznego i właściwości odpadów, 2) określenie ilości odpadów poszczególnych rodzajów poddawanych odzyskowi lub unieszkodliwianiu w okresie roku, 3) oznaczenie miejsca prowadzenia działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, 4) wskazanie sposobu i środków transportu odpadów, 5) wskazanie miejsca i sposobu magazynowania odpadów, 6) szczegółowy opis stosowanych metod odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, 7) przedstawienie możliwości technicznych i organizacyjnych pozwalających należycie wykonywać działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, ze szczególnym uwzględnieniem kwalifikacji zawodowych lub przeszkolenia pracowników oraz liczby i jakości posiadanych instalacji i urządzeń odpowiadających wymaganiom ochrony środowiska, 8) przewidywany okres wykonywania działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 2. W zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, określa się: 1) rodzaj i ilość odpadów przewidywanych do odzysku lub unieszkodliwiania w okresie roku, 2) miejsce i dopuszczone metody odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, 3) dodatkowe warunki prowadzenia działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, jeżeli wymaga tego specyfika odpadów, w szczególności niebezpiecznych, lub potrzeba zachowania wymagań ochrony życia, zdrowia ludzi lub ochrony środowiska, 4) miejsce i sposób magazynowania odpadów, 5) warunki transportu odpadów, 6) czas obowiązywania zezwolenia. 3. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych może być wydane po sprawdzeniu przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska funkcjonowania instalacji i urządzeń służących do unieszkodliwiania oraz po uzyskaniu wymaganego pozwolenia na użytkowanie obiektu w rozumieniu przepisów prawa budowlanego."}
{"id":"2001_628_28","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Posiadacz odpadów, który prowadzi działalność w zakresie zbierania lub transportu odpadów, jest obowiązany uzyskać zezwolenie na prowadzenie tej działalności, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 1. 2. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów wydaje starosta po zasięgnięciu opinii właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta oraz powiatowego inspektora sanitarnego; wymóg zasięgania opinii prezydenta miasta nie dotyczy prezydenta miasta na prawach powiatu. 3. Właściwym starostą, o którym mowa w ust. 2, jest: 1) do wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania odpadów - starosta właściwy ze względu na miejsce zbierania odpadów, 2) do wydania zezwolenia na transport odpadów - starosta właściwy ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania posiadacza odpadów. 4. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów, wydaje się w drodze decyzji na wniosek, który powinien odpowiednio zawierać: 1) wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidywanych do zbierania lub transportu; w przypadku gdy określenie rodzaju jest niewystarczające do ustalenia zagrożeń jakie te odpady mogą powodować dla środowiska, właściwy organ może wezwać wnioskodawcę do podania podstawowego składu chemicznego i właściwości odpadów, 2) oznaczenie obszaru prowadzenia działalności, 3) wskazanie miejsca i sposobu magazynowania odpadów, 4) wskazanie sposobu i środków transportu odpadów, 5) przedstawienie możliwości technicznych i organizacyjnych pozwalających należycie wykonywać działalność w zakresie zbierania lub transportu odpadów, 6) przewidywany okres wykonywania działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów. 5. W zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów, określa się odpowiednio: 1) rodzaje odpadów przewidywanych do zbierania lub transportu, 2) oznaczenie obszaru prowadzenia działalności, 3) miejsce i sposób magazynowania odpadów, 4) sposób i środki transportu odpadów, 5) dodatkowe warunki prowadzenia działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów, jeżeli wymaga tego specyfika odpadów, w szczególności niebezpiecznych, lub potrzeba zachowania wymagań ochrony życia, zdrowia ludzi lub ochrony środowiska, 6) czas obowiązywania zezwolenia. 6. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów jest wydawane w drodze decyzji, przez właściwy, organ na czas oznaczony nie dłuższy niż 10 lat. 7. Kopię wydanej decyzji starosta przekazuje właściwemu marszałkowi województwa. 8. Przepisów ust. 1-7 nie stosuje się do odpadów komunalnych."}
{"id":"2001_628_29","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Właściwy organ odmówi wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku, unieszkodliwiania, zbierania lub transportu odpadów, jeżeli zamierzony sposób gospodarki odpadami: 1) jest niezgodny z wymaganiami ustawy, 2) mógłby powodować zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, 3) jest niezgodny z planami gospodarki odpadami. 2. Właściwy organ odmówi wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie termicznego przekształcenia odpadów niebezpiecznych lub składowania odpadów, jeżeli kierownik spalarni odpadów niebezpiecznych lub innej instalacji, w której mają być przyjmowane odpady niebezpieczne do termicznego przekształcenia albo kierownik składowiska odpadów nie posiadają świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami. 3. Kopię wydanej decyzji wojewoda lub starosta przekazuje właściwemu wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta."}
{"id":"2001_628_3","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany. 2. Odpady niebezpieczne są to odpady: 1) należące do kategorii lub rodzajów odpadów określonych na liście A załącznika nr 2 do ustawy oraz posiadające co najmniej jedną z właściwości wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy lub 2) należące do kategorii lub rodzajów odpadów określonych na liście B załącznika nr 2 do ustawy i zawierające którykolwiek ze składników wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy oraz posiadające co najmniej jedną z właściwości wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) gospodarowaniu odpadami - rozumie się przez to zbieranie, transport, odzysk i unieszkodliwianie odpadów, w tym również nadzór nad takimi działaniami oraz nad miejscami unieszkodliwiania odpadów, 2) komunalnych osadach ściekowych - rozumie się przez to pochodzący z oczyszczalni ścieków osad z komór fermentacyjnych oraz innych instalacji służących do oczyszczania ścieków komunalnych oraz innych ścieków o składzie zbliżonym do składu ścieków komunalnych, 3) magazynowaniu odpadów - rozumie się przez to czasowe przetrzymywanie lub gromadzenie odpadów przed ich transportem, odzyskiem lub unieszkodliwianiem, 4) odpadach komunalnych - rozumie się przez to odpady powstające w gospodarstwach domowych, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych, 5) odpadach medycznych - rozumie się przez to odpady powstające w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny, 6) odpadach obojętnych - rozumie się przez to odpady, które nie ulegają istotnym przemianom fizycznym, chemicznym lub biologicznym; są nierozpuszczalne, nie wchodzą w reakcje fizyczne ani chemiczne, nie powodują zanieczyszczenia środowiska lub zagrożenia dla zdrowia ludzi, nie ulegają biodegradacji i nie wpływają niekorzystnie na materię, z którą się kontaktują; ogólna zawartość zanieczyszczeń w tych odpadach oraz zdolność do ich wymywania, a także negatywne oddziaływanie na środowisko odcieku muszą być nieznaczne, a w szczególności nie powinny stanowić zagrożenia dla jakości wód powierzchniowych, wód podziemnych, gleby i ziemi, 7) odpadach ulegających biodegradacji - rozumie się przez to odpady, które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroorganizmów, 8) odpadach weterynaryjnych - rozumie się przez to odpady powstające w związku z badaniem, leczeniem zwierząt lub świadczeniem usług weterynaryjnych, a także w związku z prowadzeniem badań naukowych i doświadczeń na zwierzętach, 9) odzysku - rozumie się przez to wszelkie działania, nie stwarzające zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części, lub prowadzące do odzyskania z odpadów substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania, określone w załączniku nr 5 do ustawy, 10) odzysku energii - rozumie się przez to termiczne przekształcanie odpadów w celu odzyskania energii, 11) olejach odpadowych - rozumie się przez to wszelkie oleje smarowe lub przemysłowe, które nie nadają się już do zastosowania, do którego były pierwotnie przeznaczone, a w szczególności zużyte oleje z silników spalinowych i oleje przekładniowe, a także oleje smarowe, oleje do turbin i oleje hydrauliczne, 12) PCB - rozumie się przez to polichlorowane difenyle, polichlorowane trifenyle, monometylotetrachlorodifenylometan, monometylodichlorodifenylome-tan, monometylodibromodifenylometan oraz mieszaniny zawierające jakąkolwiek z tych substancji w ilości powyżej 0,005% wagowo łącznie, 13) posiadaczu odpadów - rozumie się przez to każdego, kto faktycznie włada odpadami (wytwórcę odpadów, inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną); domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości, 14) recyklingu - rozumie się przez to taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii, 15) recyklingu organicznym - rozumie się przez to obróbkę tlenową, w tym kompostowanie, lub beztlenową odpadów, które ulegają rozkładowi biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku której powstaje materia organiczna lub metan; składowanie na składowisku odpadów nie jest traktowane jako recykling organiczny, 16) składowisku odpadów - rozumie się przez to obiekt budowlany przeznaczony do składowania odpadów, 17) spalarni odpadów - rozumie się przez to instalację, w której zachodzi termiczne przekształcanie odpadów w celu ich unieszkodliwienia, 18) staroście - rozumie się przez to także prezydenta miasta na prawach powiatu, 19) stosowaniu komunalnych osadów ściekowych - rozumie się przez to rozprowadzanie na powierzchni ziemi lub wprowadzanie komunalnych osadów ściekowych do gleby w celu ich wykorzystywania, 20) termicznym przekształcaniu odpadów - rozumie się przez to procesy utleniania odpadów, w tym spalania, zgazowywania, lub rozkładu odpadów, w tym rozkładu pirolitycznego, prowadzone w przeznaczonych do tego instalacjach lub urządzeniach na zasadach określonych w przepisach szczegółowych, 21) unieszkodliwianiu odpadów - rozumie się przez to poddanie odpadów procesom przekształceń biologicznych, fizycznych lub chemicznych określonym w załączniku nr 6 do ustawy w celu doprowadzenia ich do stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, 22) wytwórcy odpadów - rozumie się przez to każdego, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów oraz każdego, kto przeprowadza wstępne przetwarzanie, mieszanie lub inne działania powodujące zmianę charakteru lub składu tych odpadów, 23) zbieraniu odpadów - rozumie się przez to każde działanie, w szczególności umieszczanie w pojemnikach, segregowanie i magazynowanie odpadów, które ma na celu przygotowanie ich do transportu do miejsc odzysku lub unieszkodliwiania,"}
{"id":"2001_628_30","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Jeżeli posiadacz odpadów, który uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odzysku, unieszkodliwiania, zbierania lub transportu odpadów, narusza przepisy ustawy lub działa niezgodnie z wydanym zezwoleniem, właściwy organ wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń. 2. Jeżeli posiadacz odpadów, o którym mowa w ust. 1, mimo wezwania, nadal narusza przepisy ustawy lub działa niezgodnie z wydanym zezwoleniem, właściwy organ cofa to zezwolenie w drodze decyzji bez odszkodowania. 3. Cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, powoduje wstrzymanie działalności objętej tym zezwoleniem. 4. Decyzji, o której mowa w ust. 2, właściwy organ może nadać rygor natychmiastowej wykonalności uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska zakończenia działalności. 5. Posiadacz odpadów, pomimo wstrzymania prowadzonej działalności, jest obowiązany do usunięcia jej skutków na własny koszt. 6. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, wszczyna się z urzędu. 7. Kopię wydanej decyzji wojewoda lub starosta przekazuje właściwemu marszałkowi województwa oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta."}
{"id":"2001_628_31","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wytwórca odpadów, który prowadzi działalność w zakresie odzysku, unieszkodliwiania, zbierania lub transportu odpadów jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie tej działalności, jeżeli posiada pozwolenie na wytwarzanie odpadów lub decyzję zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi. 2. Wytwórca odpadów, o którym mowa w ust. 1, we wniosku o wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów lub decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi jest obowiązany uwzględnić odpowiednio wymagania przewidziane dla wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku, unieszkodliwiania, zbierania lub transportu odpadów. 3. Właściwy organ wydając pozwolenie na wytwarzanie odpadów lub decyzję zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi uwzględnia odpowiednio wymagania przewidziane dla zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku, unieszkodliwiania, zbierania lub transportu odpadów. 4. Jeżeli miejsce prowadzenia odzysku, unieszkodliwiania lub zbierania odpadów przez wytwórcę, o którym mowa w ust. 1, jest inne niż miejsce wytwarzania odpadów, właściwy organ wydając pozwolenie na wytwarzanie odpadów lub decyzję zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi zasięga opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, a jeżeli organem właściwym jest starosta - również powiatowego inspektora sanitarnego, właściwych ze względu na miejsce prowadzenia odzysku, unieszkodliwiania lub zbierania odpadów."}
{"id":"2001_628_32","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Posiadacz odpadów, który łącznie prowadzi działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów oraz zbierania lub transportu odpadów, jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów. 2. Posiadacz odpadów, o którym mowa w ust. 1, powinien dodatkowo uwzględnić we wniosku, o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów wymagania przewidziane dla wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów. 3. Właściwy organ wydając zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów uwzględnia dodatkowo wymagania przewidziane dla zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów."}
{"id":"2001_628_33","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Posiadacz odpadów może przekazać określone rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej, nie będącym przedsiębiorcami, na ich własne potrzeby. 2. Prowadzenie działalności w zakresie wykorzystania odpadów na własne potrzeby przez osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami nie wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się właściwościami odpadów oraz możliwościami bezpiecznego ich wykorzystania przez osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, określi, w drodze rozporządzenia, listę rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać tym osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym do wykorzystania na ich własne potrzeby. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się właściwościami odpadów oraz oddziaływaniem na środowisko poszczególnych rodzajów działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów, których zbieranie, transport, odzysk lub unieszkodliwianie nie wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, oraz podstawowe wymagania dla zbierania, transportu, procesów odzysku lub unieszkodliwiania tych rodzajów odpadów. 5. Posiadacz odpadów, który jest zwolniony z obowiązku uzyskiwania zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 4, ma obowiązek zgłoszenia do rejestru prowadzonego przez starostę właściwego ze względu na miejsce prowadzenia zbierania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, a w przypadku transportu odpadów - przez starostę właściwego ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania posiadacza odpadów. Starosta przekazuje marszałkowi województwa łączne zestawienie rejestrów, w terminie do końca pierwszego kwartału za poprzedni rok kalendarzowy. 6. W razie niedopełnienia wymagań, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 4, przez posiadacza odpadów, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 7. Decyzję, o której mowa w ust. 6, może wydać również wojewódzki inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi. 8. W przypadkach określonych w ust. 6 i 7, na wniosek posiadacza odpadów, odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub wojewódzki inspektor sanitarny może ustalić termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie - wstrzyma działalność w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 9. W decyzjach, o których mowa w ust. 6 i 7, ustala się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska zakończenia działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 10. Decyzje, o których mowa w ust. 6 i 7 wydawane są z urzędu. 11. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji podawanych przy rejestracji przez posiadaczy odpadów, o których mowa w ust. 5, oraz sposób rejestracji, kierując się potrzebą ujednolicenia procedury rejestracji."}
{"id":"2001_628_34","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji, nakazuje posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsc nieprzeznaczonych do ich składowania lub magazynowania, wskazując sposób wykonania tej decyzji. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, wydawana jest z urzędu."}
{"id":"2001_628_35","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes społeczny, związany z ochroną środowiska, a w szczególności z zagrożeniem pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach, w decyzjach, o których mowa w art. 17 ust. 1 i 2, art. 26 ust. 1, art. 28 ust. 1, może być ustanowione zabezpieczenie roszczeń z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku. 2. Do ustanowienia zabezpieczenia roszczeń, zwrotu ustanowionego zabezpieczenia oraz orzeczenia o przeznaczeniu zabezpieczenia na usunięcie negatywnych skutków w środowisku stosuje się odpowiednio art. 187 ust. 2 - 4 oraz art. 198 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska."}
{"id":"2001_628_36","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Posiadacz odpadów, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jest obowiązany do prowadzenia ich ilościowej i jakościowej ewidencji zgodnie z przyjętym katalogiem odpadów i listą odpadów niebezpiecznych; ewidencja ta w przypadku posiadacza odpadów, który prowadzi działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów powinna obejmować sposoby gospodarowania odpadami a także dane o ich pochodzeniu i miejscu przeznaczenia. 2. W przypadku odpadów komunalnych ewidencję prowadzą podmioty, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 272). 3. Obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów nie dotyczy osób fizycznych i jednostek organizacyjnych niebędących przedsiębiorcami, które wykorzystują odpady na własne potrzeby. 4. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się, z zastrzeżeniem ust. 5, z zastosowaniem następujących dokumentów ewidencji odpadów: 1) karty ewidencji odpadu, prowadzonej dla każdego rodzaju odpadu odrębnie, 2) karty przekazania odpadu. 5. Posiadacz odpadów prowadzący działalność wyłącznie w zakresie transportu odpadów prowadzi ewidencję z zastosowaniem tylko karty przekazania odpadów. 6. Dokumenty ewidencji odpadów powinny zawierać następujące dane: imię i nazwisko, adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby posiadacza odpadów. 7. Posiadacz odpadów, który przejmuje odpad od innego posiadacza jest obowiązany potwierdzić przejęcie odpadu na karcie przekazania odpadu, o której mowa w ust. 4 pkt 2, wypełnionej przez posiadacza, który przekazuje ten odpad. 8. Kartę przekazania odpadu sporządza się w dwóch egzemplarzach, po jednym dla każdego z posiadaczy, o których mowa w ust. 7. 9. Dopuszcza się sporządzanie zbiorczej karty przekazania odpadu, obejmującej odpad danego rodzaju przekazywany łącznie w czasie jednego miesiąca kalendarzowego temu samemu posiadaczowi. 10. Posiadacz odpadów ma obowiązek przechowywać dokumenty sporządzone na potrzeby ewidencji przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym sporządzono te dokumenty, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 4. 11. Posiadacz odpadów jest obowiązany przedstawić dokumenty ewidencji odpadów na żądanie organów przeprowadzających kontrolę. 12. Marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce wytwarzania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, w drodze decyzji, może zobowiązać posiadacza odpadów do przedłożenia dokumentów ewidencji odpadów. 13. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się szkodliwością odpadów oraz potrzebą wprowadzenia ułatwień dla małych i średnich przedsiębiorstw określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów lub ich ilości dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów oraz kategorie małych i średnich przedsiębiorstw, które mogą prowadzić uproszczoną ewidencję odpadów. 14. Minister właściwy do spraw środowiska, określi w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów, z wyodrębnieniem ewidencji komunalnych osadów ściekowych. 15. Minister właściwy do spraw środowiska, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 14, będzie kierował się potrzebą ujednolicenia tych dokumentów oraz zapewnienia ilościowej i jakościowej kontroli: 1) odpadów wytwarzanych, poddawanych odzyskowi lub unieszkodliwianych, 2) obrotu odpadami."}
{"id":"2001_628_37","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Posiadacz odpadów prowadzący ewidencję odpadów jest obowiązany sporządzić na formularzu zbiorcze zestawienie danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów, z zastrzeżeniem ust. 2. Zbiorcze zestawienie danych powinno zawierać następujące informacje: imię i nazwisko, adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby posiadacza odpadów. 2. Wytwórca komunalnych osadów ściekowych, o których mowa w art. 43, jest obowiązany sporządzić na formularzu zbiorcze zestawienie danych zawierające następujące informacje: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby wytwórcy komunalnych osadów ściekowych, 2) ilość komunalnego osadu ściekowego wytworzonego oraz dostarczonego do stosowania, 3) skład i właściwości komunalnych osadów ściekowych, 4) rodzaj przeprowadzonej obróbki, 5) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby stosujących komunalne osady ściekowe, wytworzone przez wskazanego w pkt 1 wytwórcę tych osadów, 6) miejsca stosowania tych osadów. 3. Zbiorcze zestawienia danych, o których mowa w ust. 1 i 2, posiadacz odpadów lub wytwórca komunalnych osadów ściekowych jest obowiązany przekazać marszałkowi województwa właściwemu ze względu na miejsce wytwarzania, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów w terminie do końca pierwszego kwartału za poprzedni rok kalendarzowy. 4. Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do przechowywania zbiorczych zestawień danych, o których mowa w ust. 1, do czasu zakończenia rekultywacji składowiska odpadów i przekazania ich następnemu właścicielowi lub zarządcy nieruchomości. 5. Minister właściwy do spraw środowiska, określi w drodze rozporządzenia, zakres informacji wymaganych w oparciu o ust. 2 pkt 3 oraz wzory formularzy służących do sporządzania i przekazywania zbiorczych zestawień danych, o których mowa w ust. 1 i 2, kierując się potrzebą ujednolicenia tych zestawień. 6. Na podstawie zbiorczych zestawień danych, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz informacji uzyskanych od wojewody i starostów, marszałek województwa prowadzi wojewódzką bazę danych dotyczącą wytwarzania i gospodarowania odpadami wraz z rejestrem udzielonych zezwoleń w zakresie wytwarzania i gospodarowania odpadami oraz sporządza raport wojewódzki i przekazuje go ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 7. Dostęp do wojewódzkiej bazy danych posiadają: minister właściwy do spraw środowiska, wojewoda, starosta, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, wojewódzki inspektor ochrony środowiska oraz wojewódzki urząd statystyczny. 8. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, warunki i zakres dostępu do wojewódzkiej bazy danych, kierując się potrzebami organów, o których mowa w ust. 7 w zakresie danych niezbędnych do zarządzania środowiskiem. 9. Raport wojewódzki, o którym mowa w ust. 6, w zakresie stosowania komunalnych osadów ściekowych może zawierać następujące dane osobowe stosujących te osady: imię i nazwisko, adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby posiadacza odpadów. 10. Minister właściwy do spraw środowiska prowadzi centralną bazę danych dotyczącą wytwarzania i gospodarowania odpadami. 11. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą stworzenia ujednoliconego systemu zbierania i przetwarzania danych określi, w drodze rozporządzenia, zasady sporządzania raportu wojewódzkiego, o którym mowa w ust. 6, wzór formularza, na którym raport ten ma być sporządzany oraz termin przekazywania tego raportu. 12. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą ujednolicenia systemu zbierania i przetwarzania danych określi, w drodze rozporządzenia, niezbędny zakres informacji objętych obowiązkiem zbierania i przetwarzania oraz sposób prowadzenia centralnej i wojewódzkiej bazy danych, o których mowa w ust. 6 i 10. Rozdział 5 Szczególne zasady gospodarowania niektórymi rodzajami odpadów"}
{"id":"2001_628_38","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Zakazuje się odzysku PCB. 2. Odpady zawierające PCB mogą być poddawane odzyskowi lub unieszkodliwiane tylko po usunięciu z tych odpadów PCB, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli usunięcie PCB z odpadów jest niemożliwe, do unieszkodliwienia odpadu zawierającego PCB stosuje się przepisy dotyczące unieszkodliwiania PCB. 4. PCB powinno być unieszkodliwiane poprzez spalanie w spalarniach odpadów niebezpiecznych. 5. Dopuszcza się również jako metody unieszkodliwiania PCB, procesy D8, D9, D12 i D15 wymienione w załączniku nr 6 do ustawy, przy zastosowaniu techniki gwarantującej bezpieczne dla środowiska i zdrowia ludzi jego unieszkodliwienie. 6. Zakazuje się spalania PCB na statkach. 7. Posiadacz odpadów prowadzący działania w celu unieszkodliwienia PCB jest obowiązany w karcie ewidencji odpadów zamieścić informację o zawartości PCB w odpadzie."}
{"id":"2001_628_39","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Oleje odpadowe powinny być w pierwszej kolejności poddawane odzyskowi poprzez regenerację, rozumianą jako każdy proces, w którym oleje bazowe mogą być produkowane przez rafinowanie olejów odpadowych, a w szczególności przez usunięcie zanieczyszczeń, produktów utleniania i dodatków zawartych w tych olejach. 2. Jeżeli regeneracja olejów odpadowych jest niemożliwa ze względu na stopień ich zanieczyszczenia, określony w odrębnych przepisach, oleje te powinny być spalane z odzyskiem energii. 3. Jeżeli regeneracja olejów odpadowych lub ich spalanie z odzyskiem energii są niemożliwe dopuszcza się ich unieszkodliwianie. 4. Posiadacz odpadów w postaci olejów odpadowych, powstałych w wyniku prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jeżeli nie jest w stanie we własnym zakresie wykonać obowiązków określonych w ust. 1 albo ust. 2, powinien przekazać te odpady podmiotowi, gwarantującemu zgodne z prawem ich zagospodarowanie. 5. Zakazuje się mieszania olejów odpadowych z innymi odpadami niebezpiecznymi, w tym zawierającymi PCB, w czasie ich zbierania lub magazynowania, jeżeli poziom określonych substancji przekracza dopuszczalne wartości. 6. Zakazuje się zrzutu olejów odpadowych do wód, do gleby lub do ziemi. 7. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się uwarunkowaniami technicznymi i technologicznymi procesów odzysku lub unieszkodliwiania olejów odpadowych, może w drodze rozporządzenia wprowadzić obowiązek stosowania polskiej normy, określającej wymagania dla olejów odpadowych."}
{"id":"2001_628_4","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się kategoriami oraz rodzajami odpadów wymienionymi w załącznikach nr 1 i 2, składnikami odpadów wymienionymi w załączniku nr 3 oraz właściwościami odpadów wymienionymi w załączniku nr 4, określi w drodze rozporządzenia: 1) katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje, uwzględniający źródła powstawania odpadów, wraz z listą odpadów niebezpiecznych oraz ze sposobem klasyfikowania odpadów, 2) metodykę referencyjną badań odpadów wymienionych na liście odpadów niebezpiecznych pozwalającą na stwierdzenie, że nie posiadają one właściwości lub składników i właściwości, które powodują, że odpady te stanowią odpady niebezpieczne. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje oraz stężenia substancji, które powodują, że urobek pochodzący z pogłębiania akwenów morskich w związku z utrzymaniem infrastruktury zapewniającej dostęp do portów, a także z pogłębianiem zbiorników wodnych, stawów, cieków naturalnych, kanałów i rowów w związku z utrzymaniem i regulacją wód, jest zanieczyszczony, kierując się właściwościami substancji, które mogą zanieczyścić ten urobek. Rozdział 2 Zasady gospodarowania odpadami"}
{"id":"2001_628_40","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Zakazuje się unieszkodliwiania odpadów polegającego na lokowaniu (zatapianiu) na dnie mórz, pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów. 2. Posiadacz odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów, ubiegający się o zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie unieszkodliwiania tych odpadów poprzez ich składowanie, obowiązany jest do podania we wniosku o to zezwolenie, następujących informacji dotyczących : 1) właściwości fizycznych łącznie z określeniem postaci (stała, szlam, płynna lub gazowa), chemicznych, biochemicznych i biologicznych odpadów, 2) toksyczności, trwałości fizycznej, chemicznej i biologicznej odpadów, 3) akumulowania i biotransformacji składników odpadów w organizmach żywych lub osadach, 4) podatności odpadów na zmiany fizyczne, chemiczne i biochemiczne oraz wzajemnego oddziaływania w danym środowisku z innymi substancjami organicznymi i nieorganicznymi, 5) położenia geograficznego składowiska odpadów wraz z charakterystyką przyległych obszarów, 6) sposobu opakowania oraz stosowanych sposobów ograniczania rozprzestrzeniania się odpadów, 7) środków ostrożności podjętych w celu uniknięcia zanieczyszczenia środowiska. 3. Posiadacz odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów, jest obowiązany do prowadzenia monitoringu miejsc magazynowania tych odpadów. 4. Wojewoda może, w drodze decyzji, zobowiązać posiadacza odpadów, o którym mowa w ust. 2, do prowadzenia dodatkowych badań wpływu odpadów na jakość wód oraz zwiększyć częstotliwość prowadzenia wszystkich badań. 5. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 4, wszczyna się z urzędu. 6. Posiadacz odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów jest obowiązany w zbiorczym zestawieniu danych, o którym mowa w art. 37 ust. 1, dodatkowo zamieścić informację o ilości siarczanów lub chlorków w odpadach przypadających na tonę wyprodukowanego dwutlenku tytanu. 7. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki kierując się właściwościami odpadów oraz ich oddziaływaniem na środowisko w trakcie długotrwałego składowania określi, w drodze rozporządzenia, odpady pochodzące z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów, które nie mogą być unieszkodliwiane przez ich składowanie, oraz dopuszczalne ilości odpadów wytwarzanych w przeliczeniu na tonę wyprodukowanego dwutlenku tytanu. 8. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się właściwościami odpadów oraz ich oddziaływaniem na środowisko w trakcie długotrwałego składowania określi, w drodze rozporządzenia, zakres, obowiązkowe i dodatkowe badania wpływu odpadów na jakość wód, sposoby, metody referencyjne badań i warunki prowadzenia monitoringu składowisk odpadów oraz miejsc magazynowania odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów."}
{"id":"2001_628_41","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Odpady w postaci baterii lub akumulatorów, unieszkodliwia się oddzielnie od innych rodzajów odpadów. 2. Posiadacz odpadów w postaci baterii lub akumulatorów, powstałych w wyniku prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jest obowiązany do ich selektywnej zbiórki, umożliwiającej późniejszy odzysk lub unieszkodliwienie tych odpadów. 3. Posiadacz odpadów w postaci baterii lub akumulatorów, który jest osobą fizyczną niebędącą przedsiębiorcą lub jednostką organizacyjną niebędącą przedsiębiorcą, powinien zwracać te odpady do punktów ich zbiórki lub wrzucać do pojemników przeznaczonych na te odpady. 4. Obowiązki, o których mowa w ust. 1-3, dotyczą posiadaczy odpadów w postaci baterii lub akumulatorów, które zawierają: 1) powyżej 0,0005% wagowo rtęci, lub 2) powyżej 0,025% wagowo kadmu, lub 3) powyżej 0,4% wagowo ołowiu."}
{"id":"2001_628_42","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Zakazuje się poddawania odzyskowi określonych rodzajów odpadów medycznych i weterynaryjnych. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska kierując się zagrożeniami stwarzanymi przez powstające odpady określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów medycznych i weterynaryjnych, których poddawanie odzyskowi jest zakazane. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska kierując się zagrożeniami stwarzanymi przez powstające odpady określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne sposoby i warunki unieszkodliwiania odpadów medycznych i weterynaryjnych."}
{"id":"2001_628_43","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Komunalne osady ściekowe mogą być stosowane: 1) w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów rolnych wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając w to uprawy przeznaczane do produkcji pasz, 2) do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne, 3) do dostosowania gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, 4) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, 5) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz. 2. Komunalne osady ściekowe mogą być stosowane, jeżeli są ustabilizowane oraz przygotowane odpowiednio do celu i sposobu ich stosowania, w szczególności przez poddanie ich obróbce biologicznej, chemicznej, termicznej lub innemu procesowi, który obniża podatność komunalnego osadu ściekowego na zagniwanie i eliminuje zagrożenie dla środowiska lub zdrowia ludzi. 3. Przed stosowaniem komunalne osady ściekowe oraz grunty, na których mają one być stosowane, powinny być poddane badaniom przez wytwórcę komunalnych osadów ściekowych. 4. Wytwórca komunalnych osadów ściekowych jest obowiązany do przekazywania właścicielowi, dzierżawcy lub innej osobie władającej nieruchomością, na której komunalne osady ściekowe mają być stosowane, wyników badań oraz informacji o dawkach tego osadu, które można stosować na poszczególnych gruntach. 5. Właściciel, dzierżawca lub inna osoba władająca nieruchomością, na której komunalne osady ściekowe mają zostać zastosowane w celach określonych w ust. 1 pkt 1, 4 lub 5, jest zwolniona z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub obowiązku rejestracji, o którym mowa w art. 33 ust. 5 oraz prowadzenia ewidencji tych odpadów. 6. Zakazuje się stosowania komunalnych osadów ściekowych: 1) na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody, 2) na wewnętrznych terenach ochrony pośredniej stref ochronnych ujęć wody, 3) w pasie gruntu o szerokości 50 m bezpośrednio przylegającego do brzegów jezior i cieków, 4) na terenach zalewowych, czasowo podtopionych i bagiennych, 5) na terenach czasowo zamarzniętych i pokrytych śniegiem, 6) na gruntach o dużej przepuszczalności, stanowiących w szczególności piaski luźne i słabogliniaste oraz piaski gliniaste lekkie, jeżeli poziom wód gruntowych znajduje się na głębokości mniejszej niż 1,5 m poniżej powierzchni gruntu, 7) na gruntach rolnych o spadku przekraczającym 10%, 8) na obszarach zasilania zbiorników wód podziemnych, 9) na terenach objętych pozostałymi formami ochrony przyrody nie wymienionymi w pkt 1, jeżeli osady ściekowe zostały wytworzone poza tymi terenami, 10) na terenach położonych w odległości mniejszej niż 100 m od ujęcia wody, domu mieszkalnego lub zakładu produkcji żywności, 11) na gruntach, na których rosną rośliny sadownicze i warzywa, z wyjątkiem drzew owocowych, 12) na gruntach przeznaczonych pod uprawę roślin jagodowych i warzyw, których części jadalne bezpośrednio stykają się z ziemią i są spożywane w stanie surowym - w ciągu 18 miesięcy poprzedzających zbiory i w czasie zbiorów, 13) na gruntach wykorzystywanych na pastwiska i łąki, 14) na gruntach wykorzystywanych do upraw pod osłonami. 7. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa kierując się zasadami ochrony środowiska oraz ochrony gruntów rolnych określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą być spełnione przy wykorzystywaniu komunalnych osadów ściekowych na cele, o których mowa w ust. 1, w tym dawki tych osadów, które można stosować na gruntach, a także zakres, częstotliwość i metody referencyjne badań komunalnych osadów ściekowych i gruntów, na których osady te mają być stosowane. Rozdział 6 Termiczne przekształcanie odpadów"}
{"id":"2001_628_44","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Termiczne przekształcanie odpadów może być prowadzone w spalarniach odpadów niebezpiecznych, spalarniach odpadów komunalnych oraz spalarniach odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 2. Spalarnie odpadów powinny być projektowane, budowane, wyposażane i użytkowane w sposób zapewniający osiągnięcie takiego poziomu termicznego przekształcania, przy którym ilość i szkodliwość dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, odpadów i innych emisji powstających wskutek termicznego przekształcania odpadów (pozostałości z termicznego przekształcania odpadów) będzie jak najmniejsza. 3. Dopuszcza się termiczne przekształcanie odpadów niebezpiecznych w spalarniach odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne lub w innych instalacjach, pod warunkiem przestrzegania wymagań przewidzianych dla spalarni odpadów niebezpiecznych, z zastrzeżeniem art. 42 ust. 3. 4. Dopuszcza się termiczne przekształcanie odpadów innych niż niebezpieczne w innych instalacjach niż spalarnie odpadów lub w urządzeniach. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się zasadą wyrażoną w ust. 2, określi w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów inne niż niebezpieczne oraz rodzaje instalacji i urządzeń, w których dopuszcza się ich termiczne przekształcanie."}
{"id":"2001_628_45","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Zarządzający spalarnią odpadów niebezpiecznych, przed przyjęciem odpadów do ich termicznego przekształcenia, jest obowiązany do: 1) zapoznania się z przekazywanym przez posiadacza odpadów opisem odpadów, który powinien obejmować: a) fizyczny i chemiczny skład odpadów niebezpiecznych oraz informacje niezbędne do dokonania oceny przydatności tych odpadów do procesu termicznego przekształcenia, b) właściwości odpadów niebezpiecznych, c) określenie substancji, z którymi te odpady nie mogą być łączone w celu ich łącznego termicznego przekształcenia, d) niezbędne zabezpieczenia związane z postępowaniem z tymi odpadami, 2) określenia ilości odpadów, 3) sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu, 4) pobrania próbek przed rozładowaniem odpadów w celu zweryfikowania zgodności składu fizycznego i chemicznego oraz właściwości odpadów z opisem, o którym mowa w pkt 1; wymóg ten nie dotyczy odpadów medycznych i weterynaryjnych, 5) przechowywania próbek przez okres co najmniej 1 miesiąca po termicznym przekształceniu tych odpadów. 2. Zarządzający spalarnią odpadów niebezpiecznych jest obowiązany również do: 1) badania fizycznych i chemicznych właściwości odpadów powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, w tym w szczególności rozpuszczalnych frakcji metali ciężkich, 2) transportu i magazynowania odpadów w postaci pylistej, powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, w zamkniętych pojemnikach, 3) określenia bezpiecznej trasy przejazdu odpadów powstałych w wyniku termicznego przekształcania odpadów, jeżeli odpadów tych nie udało się poddać odzyskowi lub unieszkodliwić w miejscu ich powstania. 3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku wytwórców odpadów niebezpiecznych, którzy termicznie przekształcają wyłącznie własne odpady w miejscu ich powstania, pod warunkiem dotrzymywania wymagań określonych dla spalarni odpadów niebezpiecznych. 4. Posiadacz odpadów, który przyjmuje odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania odpadów w instalacjach innych niż spalarnie odpadów niebezpiecznych, jest obowiązany do przestrzegania wymagań, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"2001_628_46","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Zarządzający spalarnią odpadów komunalnych lub spalarnią odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne, przed przyjęciem odpadów do ich termicznego przekształcenia, jest obowiązany do: 1) określenia ilości odpadów, 2) sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu. 2. Posiadacz odpadów, który przyjmuje odpady inne niż niebezpieczne do termicznego przekształcania odpadów w innych instalacjach niż spalarnie odpadów lub w urządzeniach, obowiązany jest do przestrzegania wymagań, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_628_47","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska kierując się właściwościami odpadów określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów, z wyjątkiem odpadów medycznych i weterynaryjnych, oraz sposoby postępowania z odpadami powstałymi w wyniku termicznego przekształcania odpadów."}
{"id":"2001_628_48","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. W razie niedopełnienia przez zarządzającego spalarnią odpadów obowiązków, o których mowa w art. 44-46, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu działalności w zakresie termicznego przekształcania odpadów. 2. W przypadkach określonych w ust. 1, na wniosek zarządzającego spalarnią odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może ustalić termin usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie - wstrzyma działalność w zakresie termicznego przekształcania odpadów. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 1 i 2, określa się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jej zakończenia. 4. Postępowanie w sprawie wydania decyzji o wstrzymaniu działalności wszczyna się z urzędu. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do posiadacza odpadów, który przyjmuje odpady do termicznego przekształcania w instalacjach i urządzeniach, o których mowa w art. 45 ust. 4 i art. 46 ust. 2."}
{"id":"2001_628_49","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Kierownikiem spalarni odpadów niebezpiecznych może być wyłącznie osoba, która posiada świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami. 2. Świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami wydaje wojewoda, po złożeniu przez zainteresowanego egzaminu w zakresie gospodarowania odpadami z wynikiem pozytywnym. 3. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się na wniosek zainteresowanego zawierający imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Do wniosku dołącza się odpis dyplomu lub świadectwa potwierdzającego posiadane wykształcenie albo zaświadczenie o praktyce zawodowej oraz dowód uiszczenia opłaty związanej z przeprowadzeniem egzaminu. 4. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez wojewodę. 5. Koszty związane z przeprowadzeniem egzaminu oraz wydaniem świadectwa ponosi zainteresowany. 6. W razie uzyskania negatywnego wyniku egzaminu zainteresowany może wystąpić z wnioskiem o wyznaczenie terminu ponownego egzaminu, który może być przeprowadzony najwcześniej po upływie 6 miesięcy od dnia pierwszego egzaminu. 7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do kierownika spalarni odpadów innych niż niebezpieczne i komunalne oraz do kierownika innej instalacji, do której są przyjmowane odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania. 8. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego unieszkodliwiania odpadów oraz potrzebami ochrony środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej oraz jej skład, 2) zakres wiadomości podlegających sprawdzeniu, 3) tryb przeprowadzania egzaminu, 4) wysokość opłat związanych z przeprowadzeniem egzaminu i wydaniem świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami oraz sposób ich uiszczania, 5) wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej, 6) wzór świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami. Rozdział 7 Składowanie i magazynowanie odpadów"}
{"id":"2001_628_5","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Kto podejmuje działania powodujące lub mogące powodować powstawanie odpadów, powinien takie działania planować, projektować i prowadzić, tak aby: 1) zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania, 2) zapewniać zgodny z zasadami ochrony środowiska odzysk, jeżeli nie udało się zapobiec ich powstaniu, 3) zapewniać zgodne z zasadami ochrony środowiska unieszkodliwianie odpadów, których powstaniu nie udało się zapobiec lub których nie udało się poddać odzyskowi."}
{"id":"2001_628_50","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Wyróżnia się następujące typy składowisk odpadów: składowisko odpadów niebezpiecznych, składowisko odpadów obojętnych, składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamknięcia, jakim powinny odpowiadać poszczególne typy składowisk odpadów, uwzględniając zjawiska przyrodnicze i uwarunkowania geologiczne oraz systemy kontroli."}
{"id":"2001_628_51","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Organ właściwy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla składowiska odpadów może uzależnić wydanie tej decyzji od przedstawienia przez inwestora ekspertyzy co do możliwości odzysku lub unieszkodliwienia odpadów w inny sposób niż przez składowanie. 2. Wyznaczenie składowiska odpadów w pobliżu lotnisk wymaga zgody organów administracji lotniczej. 3. Wyznaczenie składowiska odpadów w pobliżu obiektów zabytkowych lub na terenie występowania istniejących stanowisk archeologicznych wymaga zgody wojewódzkiego konserwatora zabytków. 4. Wyznaczenie składowiska odpadów w obszarze pasa nadbrzeżnego oraz morskich portów i przystani wymaga zgody dyrektora urzędu morskiego. 5. Organ właściwy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla składowiska odpadów, odmówi wydania takiej decyzji w przypadku braku zgody wymaganej w ust. 2-4 lub jeżeli istnieje uzasadniona technicznie, ekologicznie lub ekonomicznie możliwość odzysku lub unieszkodliwiania odpadów bez budowy składowiska odpadów. 6. Organ właściwy do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, ustala w tej decyzji obowiązek ustanowienia zabezpieczenia roszczeń, mogących powstać w związku z funkcjonowaniem składowiska."}
{"id":"2001_628_52","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia na budowę składowiska odpadów powinien dodatkowo zawierać: 1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby wnioskodawcy oraz zarządzającego składowiskiem odpadów, jeżeli są to różne podmioty oraz adres składowiska odpadów, 2) rodzaje odpadów przewidziane do składowania na danym składowisku odpadów, 3) przewidywaną roczną i całkowitą ilość składowanych odpadów oraz pojemność składowiska odpadów, 4) opis terenu składowiska odpadów, a w szczególności jego charakterystykę geologiczną i hydrogeologiczną, 5) opis sposobu zapobiegania zanieczyszczeniu środowiska lub ograniczenia ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, 6) plan dotyczący eksploatacji, zarządzania i monitorowania składowiska odpadów, 7) plan dotyczący zamknięcia składowiska odpadów oraz działań poeksploatacyjnych, 8) sposoby zapobiegania awariom i sposoby postępowania w przypadku ich wystąpienia, 9) kwalifikacje planowanego do zatrudnienia personelu, 10) proponowaną wysokość i formę zabezpieczenia roszczeń. 2. Organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę składowiska odpadów określa w nim wymagania zapewniające ochronę życia i zdrowia ludzi, ochronę środowiska oraz ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich. 3. Wymagania, o których mowa w ust. 2, dotyczą: 1) typu składowiska odpadów, 2) warunków technicznych składowiska odpadów, 3) rodzaju odpadów dopuszczonych do składowania na składowisku odpadów, 4) rodzaju odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do składowania na wydzielonej części składowiska odpadów innych niż niebezpieczne, jeżeli część tego składowiska wydzielono do składowania odpadów niebezpiecznych, 5) rocznej i ogólnej ilości odpadów dopuszczonych do składowania, 6) sposobu eksploatacji składowiska, 7) docelowej rzędnej (maksymalnej wysokości) składowania, 8) sposobu gromadzenia, oczyszczania i odprowadzania odcieków, 9) sposobu gromadzenia, oczyszczania i wykorzystywania lub unieszkodliwiania gazu składowiskowego, 10) sposobu, częstotliwości i czasu monitorowania składowiska odpadów, 11) sposobu postępowania w przypadku wystąpienia awarii, 12) określenia technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów 13) kierunku rekultywacji, 14) obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie składowiska odpadów, 15) określenia wysokości i formy zabezpieczenia roszczeń."}
{"id":"2001_628_53","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Pozwolenie na użytkowanie składowiska odpadów może być wydane po zatwierdzeniu instrukcji eksploatacji składowiska odpadów oraz po przeprowadzeniu kontroli przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 2. Wniosek o zatwierdzenie instrukcji eksploatacji składowiska odpadów powinien zawierać: 1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby wnioskodawcy oraz zarządzającego składowiskiem odpadów, jeżeli są to różne podmioty oraz adres składowiska odpadów, 2) określenie typu składowiska odpadów, 3) określenie, czy na tym składowisku, jeżeli nie jest to składowisko odpadów niebezpiecznych, zostały wydzielone części, na których mają być składowane określone rodzaje odpadów niebezpiecznych, 4) rodzaje odpadów przeznaczonych do składowania na tym składowisku, 5) wskazanie kwalifikacji kierownika i pracowników składowiska odpadów, 6) wyszczególnienie urządzeń technicznych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania składowiska odpadów (np. kompaktor, spychacz, waga, brodzik dezynfekcyjny, środki transportu), 7) wyszczególnienie aparatury kontrolno-pomiarowej wraz ze schematem rozmieszczenia punktów pomiarowych, 8) określenie sposobu składowania poszczególnych rodzajów odpadów, 9) określenie rodzaju i grubości stosowanej warstwy izolacyjnej, 10) określenie godzin otwarcia składowiska odpadów, 11) określenie sposobu zabezpieczenia składowiska odpadów przed dostępem osób nieuprawnionych, 12) określenie procedury przyjęcia odpadów na składowisko odpadów, 13) określenie sposobów i częstotliwości prowadzonych badań, 14) określenie sposobu prowadzenia dokumentacji dotyczącej eksploatacji składowiska odpadów. 3. Instrukcję eksploatacji składowiska odpadów zatwierdza, w drodze decyzji: 1) wojewoda - dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska oraz gdy dotyczy eksploatacji składowiska na terenach zakładów zaliczanych do tych przedsięwzięć, 2) starosta - dla pozostałych przedsięwzięć. 4. W decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów określa się: 1) typ składowiska odpadów, 2) w razie potrzeby wydzielone części składowiska odpadów innych niż niebezpieczne, na których mogą być składowane określone rodzaje odpadów niebezpiecznych, 3) rodzaje odpadów dopuszczonych do składowania na tym składowisku odpadów, 4) urządzenia techniczne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składowiska, 5) aparaturę kontrolno-pomiarową wraz ze schematem rozmieszczenia punktów pomiarowych, 6) sposoby składowania poszczególnych rodzajów odpadów, 7) rodzaj i grubość stosowanej warstwy izolacyjnej, 8) godziny otwarcia składowiska odpadów, 9) sposób zabezpieczenia składowiska odpadów przed dostępem osób nieuprawnionych, 10) procedury przyjęcia odpadów na składowisko odpadów, 11) sposoby i częstotliwość prowadzenia badań, 12) sposób prowadzenia dokumentacji dotyczącej eksploatacji składowiska odpadów, 13) dodatkowe wymagania związane ze specyfiką składowania odpadów. 5. Organ, o którym mowa w ust. 3 odmówi, w drodze decyzji, zatwierdzenia instrukcji eksploatacji składowiska odpadów, jeżeli: 1) kierownik składowiska odpadów nie posiada świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami, 2) instrukcja zawiera ustalenia sprzeczne z wymaganiami sanitarnymi, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowymi, a także wymaganiami ochrony środowiska. 3) sposób eksploatacji jest sprzeczny z założeniami przyjętymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o pozwoleniu na budowę, 4) sposób eksploatacji mógłby powodować zagrożenia dla zdrowia, życia ludzi lub dla środowiska. 6. Organ właściwy do zatwierdzenia instrukcji eksploatacji składowiska odpadów jest obowiązany, za zgodą strony, na rzecz której decyzja zatwierdzająca instrukcję eksploatacji składowiska odpadów została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innej osoby, jeżeli wyrazi ona zgodę na przyjęcie wszystkich warunków zawartych w tej decyzji."}
{"id":"2001_628_54","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wymaga zgody właściwego organu. 2. Zgodę na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części wydaje, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, w drodze decyzji: 1) wojewoda - dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek sporządzania raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wynika z przepisów o ochronie środowiska oraz gdy dotyczy eksploatacji składowiska na terenach zakładów zaliczanych do tych przedsięwzięć, 2) starosta - dla pozostałych przedsięwzięć po przeprowadzeniu kontroli składowiska odpadów przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) określenie technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części, 2) harmonogram działań związanych z rekultywacją składowiska odpadów. 4. Zgoda, o której mowa w ust. 1, na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części określa: 1) techniczny sposób zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części, 2) harmonogram działań związanych z rekultywacją składowiska odpadów, 3) warunki sprawowania nadzoru nad zrekultywowanym składowiskiem odpadów. 5. Zarządzający składowiskiem, po wykonaniu obowiązków określonych w decyzji o zgodzie na zamknięcie składowiska, może złożyć wniosek o uchylenie ustanowionego zabezpieczenia roszczeń. Przepis art. 35 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_628_55","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Zakazuje się składowania odpadów: 1) występujących w postaci ciekłej, w tym odpadów zawierających wodę w ilości powyżej 95% masy całkowitej, z wyłączeniem szlamów, 2) o właściwościach wybuchowych, żrących, utleniających, wysoce łatwopalnych lub łatwopalnych, 3) medycznych i weterynaryjnych, 4) powstających w wyniku prac naukowo-badawczych, rozwojowych lub działalności dydaktycznej, które nie są zidentyfikowane lub są nowe i których oddziaływanie na środowisko jest nieznane, 5) opon i ich części, z wyłączeniem opon rowerowych i opon o średnicy zewnętrznej większej niż 1400 mm, 6) w śródlądowych wodach powierzchniowych i podziemnych, 7) w polskich obszarach morskich, 8) w przypadkach określonych w przepisach odrębnych. 2. Zakazuje się rozcieńczania lub sporządzania mieszanin odpadów ze sobą lub z innymi substancjami lub przedmiotami w celu spełnienia kryteriów dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się właściwościami odpadów, może określić w drodze rozporządzenia, kryteria dopuszczenia odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu. 4. Odpady powinny być składowane w sposób selektywny. Dopuszcza się składowanie określonych rodzajów odpadów w sposób nieselektywny (mieszanie), jeżeli w wyniku takiego składowania nie nastąpi zwiększenie negatywnego oddziaływania tych odpadów na środowisko. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się właściwościami odpadów, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów, które mogą być składowane w sposób nieselektywny."}
{"id":"2001_628_56","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Odpady przed umieszczeniem na składowisku odpadów powinny być poddane procesowi przekształcenia fizycznego, chemicznego lub biologicznego oraz segregacji, w celu ograniczenia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi lub dla środowiska lub też ograniczenia ilości lub objętości składowanych odpadów. 2. Obowiązki określone w ust. 1 nie dotyczą odpadów obojętnych oraz odpadów, w stosunku do których proces przekształcenia fizycznego, chemicznego lub biologicznego nie spowoduje ograniczenia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi lub dla środowiska ani ograniczenia ilości lub objętości składowanych odpadów."}
{"id":"2001_628_57","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Na składowisku odpadów niebezpiecznych nie mogą być składowane odpady inne niż niebezpieczne. 2. Stałe odpady niebezpieczne, które po procesie przekształcenia nie wchodzą w reakcje z innymi odpadami, mogą być składowane na wydzielonych częściach składowisk odpadów innych niż niebezpieczne z wyjątkiem składowisk odpadów obojętnych, jeżeli odcieki z tych odpadów spełniają kryteria przewidziane dla dopuszczenia odpadów innych niż niebezpieczne do składowania na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne. 3. Na składowanie odpadów niebezpiecznych na wydzielonych częściach innych składowisk odpadów wytwórca odpadów niebezpiecznych jest obowiązany uzyskać zezwolenie starosty, właściwego ze względu na miejsce składowania odpadów, wydawane w drodze decyzji, po uzgodnieniu z wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta, a w obszarze pasa nadbrzeżnego oraz morskich portów i przystani również z dyrektorem urzędu morskiego; wymóg uzgodnienia z prezydentem miasta nie dotyczy prezydenta miasta na prawach powiatu. 4. Wytwórca odpadów niebezpiecznych dołącza do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, oświadczenie zarządzającego składowiskiem odpadów o możliwości składowania odpadów niebezpiecznych zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 52 oraz jego zgodę na składowanie tych odpadów."}
{"id":"2001_628_58","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Na składowiskach odpadów obojętnych mogą być składowane tylko odpady obojętne."}
{"id":"2001_628_59","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany: 1) ustalić ilość odpadów przed ich przyjęciem na składowisko, 2) sprawdzić zgodność przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu, 3) zapewnić selektywne składowanie odpadów, mając na uwadze uniknięcie szkodliwych dla środowiska reakcji pomiędzy składnikami tych odpadów, możliwość dalszego ich wykorzystania oraz rekultywację i ponowne zagospodarowanie terenu składowiska odpadów, 4) utrzymywać i eksploatować składowisko odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń technicznych stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także zasad ochrony środowiska, zgodnie z zatwierdzoną instrukcją eksploatacji składowiska odpadów, 5) odmówić przyjęcia odpadów na składowisko odpadów, których skład jest niezgodny z dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami lub zezwoleniem na składowanie odpadów niebezpiecznych na wydzielonej części innego składowiska odpadów lub zezwoleniem na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów i zawiadomić o tym niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, 6) zawiadomić organ, który wydał decyzję o pozwoleniu na użytkowanie składowiska odpadów oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zakończeniu eksploatacji i wykonaniu prac rekultywacyjnych, 7) monitorować składowisko odpadów przed rozpoczęciem, w trakcie i po zakończeniu eksploatacji składowiska oraz corocznie przesyłać uzyskane wyniki wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie do końca pierwszego kwartału, po zakończeniu roku kalendarzowego, którego te wyniki dotyczyły, 8) powiadamiać niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stwierdzonych zmianach obserwowanych parametrów, wskazujących na możliwość wystąpienia lub powstanie zagrożeń dla środowiska. 2. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 8 wojewódzki inspektor ochrony środowiska określi, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do ustalenia przyczyn zmian obserwowanych parametrów oraz możliwych zagrożeń dla środowiska, a następnie po ich ustaleniu określi, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do usunięcia przyczyn i skutków stwierdzonych zagrożeń dla środowiska. 3. W razie niedopełnienia przez zarządzającego składowiskiem odpadów obowiązków, o których mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów. 4. Decyzję, o której mowa w ust. 3, może wydać również wojewódzki inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi. 5. W przypadkach określonych w ust. 3 i 4, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub wojewódzki inspektor sanitarny może ustalić termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie wstrzyma użytkowanie składowiska odpadów. 6. W decyzjach, o których mowa w ust. 3-5, ustala się termin wstrzymania użytkowania, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska jego zakończenia. 7. Decyzje, o których mowa w ust. 2, oraz decyzje o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów wydawane są z urzędu."}
{"id":"2001_628_6","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Wytwórca odpadów jest obowiązany do stosowania takich sposobów produkcji lub form usług oraz surowców i materiałów, które zapobiegają powstawaniu odpadów lub pozwalają utrzymać na możliwie najniższym poziomie ich ilość, a także ograniczają negatywne oddziaływanie na środowisko lub zagrożenie życia lub zdrowia ludzi."}
{"id":"2001_628_60","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia kierując się zależnościami między możliwością występowania zagrożeń dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska a lokalizacją i technicznymi parametrami składowiska odpadów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, czas, sposób oraz warunki prowadzenia monitoringu składowisk odpadów."}
{"id":"2001_628_61","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Cena za przyjęcie odpadów do składowania na składowisko odpadów powinna uwzględniać w szczególności koszty budowy, eksploatacji, zamknięcia, rekultywacji, monitorowania i nadzorowania składowiska odpadów."}
{"id":"2001_628_62","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Do kierownika składowiska odpadów stosuje się art. 49."}
{"id":"2001_628_63","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Magazynowanie odpadów może odbywać się na terenie, do którego posiadacz odpadów ma tytuł prawny. 2. Miejsce magazynowania odpadów nie wymaga wyznaczenia w trybie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym. 3. Odpady przeznaczone do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, mogą być magazynowane, jeżeli konieczność magazynowania wynika z procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat. 4. Odpady przeznaczone do składowania mogą być magazynowane jedynie w celu zebrania odpowiedniej ilości tych odpadów do transportu na składowisko odpadów, nie dłużej jednak niż przez okres 1 roku. 5. Okresy magazynowania odpadów, o których mowa w ust. 3 i 4 liczone są łącznie dla wszystkich kolejnych posiadaczy tych odpadów. 6. Określenie miejsca i sposobu magazynowania odpadów następuje w: 1) pozwoleniu zintegrowanym, o którym mowa w przepisach o ochronie środowiska, 2) pozwoleniu na wytwarzanie odpadów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, 3) decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1, 4) informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 pkt 2, 5) zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, o którym mowa w art. 26 ust. 1, 6) zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów, o którym mowa w art. 28 ust. 1. Rozdział 8 Międzynarodowy obrót odpadami"}
{"id":"2001_628_64","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Międzynarodowy obrót odpadami polega na przywozie odpadów z zagranicy na terytorium państwa polskiego, przewozie odpadów pochodzących z zagranicy przez terytorium państwa polskiego oraz wywozie odpadów za granicę z terytorium państwa polskiego."}
{"id":"2001_628_65","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Zakazuje się przywozu z zagranicy odpadów niebezpiecznych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszcza się przywóz odpadów niebezpiecznych, określonych w przepisach, o których mowa w ust. 4, za zezwoleniem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, wydanym w drodze decyzji, jeżeli są spełnione łącznie warunki, o których mowa w ust. 8. 3. Do wydawania zezwoleń na przywóz z zagranicy odpadów niebezpiecznych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zezwoleń na przywóz z zagranicy odpadów innych niż niebezpieczne. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do przywozu z zagranicy, okres, przez jaki odpady te mogą być przywożone oraz ich ilości, kierując się potrzebami gospodarki narodowej oraz możliwością odzysku bezpiecznego dla życia, zdrowia ludzi i dla środowiska. 5. Zakazuje się przywozu z zagranicy odpadów wymieszanych z przedmiotami lub substancjami nie będącymi odpadami. 6. Przywóz z zagranicy odpadów innych niż niebezpieczne jest dopuszczalny jedynie za zezwoleniem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, wydanym w drodze decyzji. Kopię zezwolenia Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej oraz marszałkowi województwa i wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwym ze względu na miejsce odzysku. 7. Odbiór odpadów przekazywanych do urządzeń odbiorczych w portach morskich, rzecznych i lotniczych, powstałych w trakcie normalnej eksploatacji statków morskich i żeglugi śródlądowej oraz statków powietrznych, a także ze sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń o polskiej przynależności oraz z polskich stacji badawczych w Arktyce i Antarktyce, nie podlega ograniczeniom, o których mowa w ust. 1, 5 i 6. 8. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 6, może być wydane, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki: 1) odpady przeznaczone są do odzysku w kraju lub za granicą, z wyjątkiem działań określonych jako R1 i R10 w załączniku nr 5 do ustawy, 2) nie ma na terenie kraju możliwych do pozyskania odpadów nadających się do równorzędnego odzysku lub też występują one w niewystarczającej ilości, 3) odpady przywiezione z zagranicy lub sposób odzysku w kraju nie spowodują wzrostu zagrożenia dla środowiska i nie przyczynią się do zwiększenia masy składowanych odpadów. 9. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może uzależnić wydanie zezwolenia od przedstawienia przez przywożącego odpady z zagranicy ekspertyzy co do spełnienia warunków określonych w ust. 8 w zależności od rodzaju odpadów, oraz przedstawienia decyzji zezwalającej na użytkowanie obiektu, pozwolenia zintegrowanego, pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, pozwolenia na wytwarzanie odpadów, zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 10. Zezwolenie na przywóz odpadów z zagranicy wydaje się na czas oznaczony nie dłuższy niż 5 lat, na wniosek przywożącego odpady, zawierający: 1) opis przywożonych odpadów, w tym ich fizycznych i chemicznych właściwości, 2) określenie ilości przywożonych odpadów, 3) wskazanie miejsca odzysku, 4) opis sposobu gospodarowania przywiezionymi odpadami, w tym opis technologii ich odzysku wraz z opisem oddziaływania na środowisko, 5) wskazanie trasy wwozu odpadów, rodzaju transportu i opakowania odpadów dla odpadów niebezpiecznych, 6) wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy i adresu zamieszkania lub siedziby wytwórcy odpadów oraz ich dostawcy, 7) uzasadnienie potrzeby przywiezienia odpadów z zagranicy. 11. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może zażądać udokumentowania informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 10. 12. Zezwolenie na przywóz odpadów z zagranicy może być wydane przedsiębiorcy lub jednostce organizacyjnej niebędącej przedsiębiorcą. 13. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 2 i 6, Główny Inspektor Ochrony Środowiska określa: 1) przywożącego odpady, 2) rodzaj przywożonych odpadów, 3) ilość przywożonych odpadów, 4) czas na jaki zezwolenie jest udzielone, 5) miejsce odzysku, 6) sposób gospodarowania przywiezionymi odpadami, 7) sposób postępowania z odpadami powstającymi w procesie odzysku, 8) obowiązek informowania przez przywożącego odpady o rzeczywistej ilości przywiezionych odpadów w określonym czasie, 9) trasę wwozu odpadów, w szczególności przejście graniczne, którym będą wwożone odpady, rodzaj transportu i opakowania odpadów dla odpadów niebezpiecznych, 10) inne wymagania dotyczące przywozu odpadów i odzysku. 14. Dokument przywozowy dla odpadów innych niż niebezpieczne stanowi załącznik do zezwolenia, o którym mowa w ust. 6. 15. W przypadku, gdy w postępowaniu o wydanie zezwolenia na przywóz odpadów, Główny Inspektor Ochrony Środowiska stwierdzi, że ubiegający się o zezwolenie naruszył w okresie ostatnich 3 lat warunki wcześniejszego zezwolenia na przywóz odpadów, odmówi wydania nowego zezwolenia. 16. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 i 6, może być przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska cofnięte, w drodze decyzji, bez odszkodowania w razie stwierdzenia, że przywożący odpady nie przestrzega zawartych w zezwoleniu warunków. Kopię decyzji o cofnięciu zezwolenia Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje niezwłocznie Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej oraz marszałkowi województwa i wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwym ze względu na miejsce odzysku. 17. Odpady sprowadzane z zagranicy, które nie zostały poddane odzyskowi zgodnie z zezwoleniem, podlegają zwrotowi do ich dostawcy. 18. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki kierując się właściwościami odpadów, może określić, w drodze rozporządzenia, listę odpadów, których przywóz z zagranicy nie wymaga zezwolenia, o którym mowa w ust. 6."}
{"id":"2001_628_66","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Wywóz za granicę odpadów niebezpiecznych jest dopuszczalny wyłącznie za zezwoleniem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje kopię wydanego zezwolenia Prezesowi Głównego Urzędu Ceł i Komendantowi Głównemu Straży Granicznej. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane, jeżeli: 1) sposób gospodarowania odpadami za granicą będzie bezpieczny dla środowiska, 2) właściwe organy władz państwa przyjmującego odpady niebezpieczne oraz państw, przez których terytoria odpady te będą przewożone, wyrażą zgodę na ich przyjęcie oraz przewóz. 3. Przepisy ust. 1 i 2 mają odpowiednie zastosowanie w przypadku przewozu odpadów niebezpiecznych przez terytorium państwa polskiego. 4. Zezwolenie na wywóz odpadów niebezpiecznych za granicę wydaje się na czas oznaczony, na wniosek wywożącego odpady, zawierający: 1) opis wywożonych odpadów, w tym ich fizycznych i chemicznych właściwości, wraz z opisem sposobu wytworzenia tych odpadów i informacją o wymaganiach dotyczących zasad ostrożnego obchodzenia się z odpadami, 2) określenie ilości wywożonych odpadów, 3) wskazanie trasy wywozu odpadów, rodzaju transportu i opakowania odpadów oraz informacji o ubezpieczeniu transportu, 4) wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy i adresu zamieszkania lub siedziby podmiotu odbierającego odpady oraz miejsca odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, 5) opis sposobu gospodarowania odpadami za granicą, 6) uzasadnienie potrzeby wywozu odpadów. 5. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może zażądać udokumentowania informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 4. 6. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, Główny Inspektor Ochrony Środowiska określa: 1) wywożącego odpady, 2) rodzaj wywożonych odpadów, 3) ilość wywożonych odpadów, 4) czas na jaki zezwolenie jest udzielone, 5) imiona i nazwiska lub nazwy i adresy zamieszkania lub siedziby podmiotów odbierających odpady oraz miejsca odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, 6) sposób gospodarowania wywiezionymi odpadami za granicą, 7) trasę wywozu odpadów, w szczególności przejście graniczne, którym będą wywożone odpady, rodzaj transportu i opakowania odpadów, 8) obowiązek informowania przez wywożącego odpady o rzeczywistej ilości wywiezionych odpadów w określonym czasie, 9) inne wymagania dotyczące wywozu odpadów. 7. Dokument wywozowy dla odpadów niebezpiecznych stanowi załącznik do zezwolenia, o którym mowa w ust. 1. 8. W przypadku, gdy w postępowaniu o wydanie zezwolenia na wywóz odpadów niebezpiecznych Główny Inspektor Ochrony Środowiska stwierdzi, że ubiegający się o zezwolenie naruszył w okresie ostatnich 3 lat warunki wcześniejszego zezwolenia na wywóz odpadów, odmówi wydania nowego zezwolenia. 9. Zezwolenie na wywóz odpadów niebezpiecznych może być przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska cofnięte, w drodze decyzji, bez odszkodowania w razie stwierdzenia, że wywożący odpady nie przestrzega zawartych w zezwoleniu warunków. Kopię decyzji o cofnięciu zezwolenia Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje niezwłocznie Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej oraz marszałkowi województwa i wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę posiadacza odpadów. 10. Zezwolenie na przewóz odpadów niebezpiecznych przez terytorium państwa polskiego wydaje się na czas oznaczony, na wniosek zawierający: 1) opis przewożonych odpadów, w tym ich fizycznych i chemicznych właściwości, wraz z opisem sposobu wytworzenia tych odpadów i informacją o wymaganiach dotyczących zasad ostrożnego obchodzenia się z odpadami, 2) określenie ilości przewożonych odpadów, 3) wskazanie trasy przewozu odpadów, rodzaju transportu i opakowania odpadów oraz informacji o ubezpieczeniu transportu, 4) wskazanie nazwy i adresu podmiotu odbierającego odpady oraz miejsca odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, 5) opis sposobu gospodarowania odpadami za granicą. 11. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może zażądać udokumentowania informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 10. 12. Zezwolenie na przewóz odpadów niebezpiecznych przez terytorium państwa polskiego może być wydane przedsiębiorcy lub jednostce organizacyjnej niebędącej przedsiębiorcą. 13. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 10, Główny Inspektor Ochrony Środowiska określa: 1) przewożącego odpady, 2) rodzaj przewożonych odpadów, 3) ilość przewożonych odpadów, 4) czas na jaki zezwolenie jest udzielone, 5) imiona i nazwiska lub nazwy i adresy zamieszkania lub siedziby podmiotów odbierających odpady oraz miejsca odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, 6) sposób gospodarowania odpadami za granicą, 7) trasę przewozu odpadów, w szczególności przejścia graniczne, którymi będą przywożone i wywożone odpady, rodzaj transportu i opakowania odpadów, 8) obowiązek informowania przez przewożącego odpady o rzeczywistej ilości przewiezionych odpadów w określonym czasie, 9) inne wymagania dotyczące przewozu odpadów. 14. Dokument przewozowy dla odpadów niebezpiecznych stanowi załącznik do zezwolenia, o którym mowa w ust. 10. 15. W przypadku, gdy w postępowaniu o wydanie zezwolenia na przewóz odpadów niebezpiecznych Główny Inspektor Ochrony Środowiska stwierdzi, że ubiegający się o zezwolenie naruszył w okresie ostatnich 3 lat warunki wcześniejszego zezwolenia na przewóz odpadów, odmówi wydania nowego zezwolenia. 16. Zezwolenie na przewóz odpadów niebezpiecznych może być przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska cofnięte, w drodze decyzji, bez odszkodowania w razie stwierdzenia, że przewożący odpady nie przestrzega zawartych w zezwoleniu warunków. Kopię decyzji o cofnięciu zezwolenia Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje niezwłocznie Prezesowi Głównego Urzędu Ceł i Komendantowi Głównemu Straży Granicznej. 17. Jeżeli zagospodarowanie wywiezionych z terytorium państwa polskiego odpadów nie może być dokonane zgodnie z warunkami kontraktu albo też wywóz nastąpił bez zezwolenia, wywożący odpady jest obowiązany do odebrania tych odpadów. 18. Minister właściwy do spraw środowiska może kierując się wymaganiami obowiązującymi w państwach, do których odpady są wywożone, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek uzyskiwania zezwoleń na wywóz do określonych państw odpadów innych niż niebezpieczne. 19. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się potrzebą ujednolicenia wniosków, w drodze rozporządzenia, wprowadzi obowiązek składania wniosku o wydanie zezwolenia na przewóz lub na wywóz odpadów niebezpiecznych za granicę na formularzu, według wzoru określonego w rozporządzeniu."}
{"id":"2001_628_67","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw środowiska, kierując się koniecznością zapewnienia sprawdzenia zgodności zgłoszonego rodzaju odpadów z faktyczną zawartością ładunku przywożonego z zagranicy, wywożonego za granicę lub przewożonego tranzytem, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przejść granicznych, którymi może być realizowany międzynarodowy obrót odpadami."}
{"id":"2001_628_68","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska prowadzi rejestr decyzji wydanych w zakresie międzynarodowego obrotu odpadami, zawierający następujące dane: imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby posiadaczy odpadów uczestniczących w międzynarodowym obrocie odpadami. 2. Minister właściwy do spraw środowiska kierując się potrzebą ujednolicenia tego rejestru określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw transportu kierując się potrzebą ujednolicenia tych dokumentów określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów stosowanych w międzynarodowym obrocie odpadami. Rozdział 9 Przepisy karne"}
{"id":"2001_628_69","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Kto wbrew przepisom wywozi za granicę odpady niebezpieczne podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"2001_628_7","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Posiadacz odpadów jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarowania odpadami, wymaganiami ochrony środowiska oraz planami gospodarki odpadami. 2. Posiadacz odpadów jest obowiązany w pierwszej kolejności do poddania ich odzyskowi, a jeżeli z przyczyn technologicznych jest on niemożliwy lub nie jest uzasadniony z przyczyn ekologicznych lub ekonomicznych, to odpady te należy unieszkodliwiać w sposób zgodny z wymaganiami ochrony środowiska oraz planami gospodarki odpadami. 3. Odpady, których nie udało się poddać odzyskowi, powinny być tak unieszkodliwiane, aby składowane były wyłącznie te odpady, których unieszkodliwienie w inny sposób było niemożliwe z przyczyn technologicznych lub nieuzasadnione z przyczyn ekologicznych lub ekonomicznych. 4. Ministrowie właściwi do spraw gospodarki, zdrowia, rolnictwa, administracji publicznej, w zakresie swoich kompetencji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska mogą określić, w drodze rozporządzeń, szczegółowy sposób postępowania z niektórymi rodzajami odpadów, kierując się potrzebą stworzenia schematów postępowania z tymi odpadami przez ich posiadaczy."}
{"id":"2001_628_70","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Kto: 1) będąc zobowiązanym do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów pozbywa się ich lub przekazuje podmiotom, które nie uzyskały wymaganych zezwoleń, lub 2) wbrew zakazom dotyczącym składowania odpadów lub niezgodnie z wymaganiami określonymi w zatwierdzonej instrukcji eksploatacji składowiska odpadów składuje odpady, lub 3) w miejscach na ten cel nieprzeznaczonych magazynuje lub składuje odpady, lub 4) w celu spełniania kryteriów dopuszczenia odpadów do składowania na składowiskach odpadów, rozcieńcza lub sporządza mieszaniny odpadów ze sobą lub innymi substancjami lub przedmiotami, lub 5) powodując wzrost zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzi lub środowiska, miesza odpady niebezpieczne różnych rodzajów lub odpady niebezpieczne z odpadami innymi niż niebezpieczne lub dopuszcza do mieszania tych odpadów, lub 6) bez wymaganego zezwolenia, prowadzi działalność w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_71","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Kto: 1) wbrew zakazowi termicznie przekształca odpady poza instalacjami i urządzeniami do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, lub 2) termicznie przekształca lub dopuszcza do przekształcania odpadów niebezpiecznych w spalarniach albo w innych instalacjach, które nie spełniają wymagań przewidzianych dla spalarni odpadów niebezpiecznych, albo w urządzeniach podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_72","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Kto PCB (polichlorowane difenyle, polichlorowane trifenyle, monometylotetrachloro-difenylometan, monometylodichlorodifenylometan, monometylodibromodifenylometan oraz mieszaniny zawierające jakąkolwiek z tych substancji w ilości powyżej 0,005% wagowo łącznie): 1) poddaje odzyskowi, lub 2) spala na statkach, lub 3) miesza z olejami odpadowymi w czasie zbierania lub magazynowania podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_73","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Kto miesza oleje odpadowe z innymi odpadami niebezpiecznymi w czasie ich zbierania lub magazynowania, jeżeli poziom zanieczyszczeń w olejach odpadowych przekracza dopuszczalne wartości podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_74","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Kto prowadząc działalność gospodarczą, w wyniku której powstają odpady w postaci baterii lub akumulatorów, zbiera te odpady w sposób nieselektywny lub unieszkodliwia je łącznie z innymi rodzajami odpadów podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_75","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Kto stosuje nieustabilizowane lub nieprzygotowane odpowiednio do celu i sposobu ich stosowania komunalne osady ściekowe, lub wbrew obowiązkowi nie przeprowadza badań komunalnych osadów ściekowych lub gruntów, na których mają być stosowane podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_76","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Kto: 1) wytwarza odpady bez wymaganej decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi lub z naruszeniem jej warunków, lub 2) wytwarza odpady bez wymaganego złożenia informacji o wytworzonych odpadach oraz sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami lub prowadzi gospodarkę odpadami niezgodnie ze złożoną informacją, lub 3) wytwarza odpady pomimo wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 24 ust. 5 albo rozpoczyna działalność powodującą powstawanie odpadów przed upływem terminu do wniesienia sprzeciwu, lub 4) nie posiadając zatwierdzonej instrukcji eksploatacji składowiska odpadów eksploatuje składowisko odpadów, lub 5) bez wymaganej zgody organu zamyka składowisko lub jego wydzieloną część, lub 6) będąc obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów lub przekazywania wymaganych informacji lub zbiorczego zestawienia danych, nie wykonuje tego obowiązku albo wykonuje go nieterminowo lub niezgodnie ze stanem rzeczywistym podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_628_77","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Kto zarządzając spalarnią odpadów niebezpiecznych lub instalacją inną niż spalarnia odpadów niebezpiecznych przyjmuje odpady niebezpieczne do termicznego przekształcania, nie sprawdzając zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu lub nie pobierając lub nie przechowując próbek tych odpadów podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Kto zarządzając spalarnią odpadów komunalnych lub spalarnią odpadów innych niż komunalne lub niebezpieczne albo inną instalacją lub urządzeniem przyjmuje odpady inne niż niebezpieczne do termicznego przekształcenia, nie sprawdzając zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadów podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_78","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Kto zarządzając składowiskiem odpadów nie dopełnia ciążących na nim obowiązków w zakresie: 1) ustalenia ilości odpadów przed przyjęciem odpadów na składowisko, lub 2) sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu, lub 3) utrzymywania i eksploatacji składowiska odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń technicznych stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także zasad ochrony środowiska, zgodnie z zatwierdzoną instrukcją eksploatacji składowiska odpadów, lub 4) odmowy przyjęcia na składowisko odpadów o składzie niezgodnym z dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami lub zezwoleniem, lub 5) monitorowania składowiska odpadów w trakcie jego eksploatacji i po jej zakończeniu lub prowadzi monitorowanie niezgodnie z wymaganiami, lub 6) przesyłania uzyskanych wyników monitorowania składowiska odpadów wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, lub 7) powiadamiania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stwierdzonych zmianach obserwowanych parametrów wskazujących na możliwość wystąpienia zagrożeń dla środowiska, lub 8) przechowywania zbiorczych zestawień danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku lub unieszkodliwiania tych odpadów oraz przekazania ich następnemu właścicielowi lub zarządcy nieruchomości podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2001_628_79","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 70-78, następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 10 Przepis końcowy"}
{"id":"2001_628_8","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Zakazuje się postępowania z odpadami w sposób sprzeczny z przepisami ustawy oraz przepisami o ochronie środowiska."}
{"id":"2001_628_80","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Załączniki do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. (poz. ....) Załącznik nr 1 Kategorie odpadów Q1 Pozostałości z produkcji lub konsumpcji, nie wymienione w pozostałych kategoriach Q2 Produkty nie odpowiadające wymaganiom jakościowym Q3 Produkty, których termin przydatności do właściwego użycia upłynął Q4 Substancje lub przedmioty, które zostały rozlane, rozsypane, zgubione lub takie, które uległy innemu zdarzeniu losowemu, w tym zanieczyszczone wskutek wypadku lub powstałe wskutek prowadzenia akcji ratowniczej Q5 Substancje lub przedmioty zanieczyszczone lub zabrudzone w wyniku planowych działań (np. pozostałości z czyszczenia, materiały z opakowań - odpady opakowaniowe, pojemniki, itp.) Q6 Przedmioty lub ich części nie nadające się do użytku (np. usunięte baterie, zużyte katalizatory itp.) Q7 Substancje, które nie spełniają już należycie swojej funkcji (np. zanieczyszczone kwasy, zanieczyszczone rozpuszczalniki, zużyte sole hartownicze itp.) Q8 Pozostałości z procesów przemysłowych (np. żużle, pozostałości podestylacyjne itp.) Q9 Pozostałości z procesów usuwania zanieczyszczeń (np. osady ściekowe, szlamy z płuczek, pyły z filtrów, zużyte filtry itp.) Q10 Pozostałości z obróbki skrawaniem lub wykańczania (np. wióry, zgary itp.) Q11 Pozostałości z wydobywania lub przetwarzania surowców (np. pozostałości górnicze itp.) Q12 Podrobione lub zafałszowane substancje lub przedmioty (np. oleje zanieczyszczone PCB itp) Q13 Wszelkie substancje lub przedmioty, których użycie zostało prawnie zakazane (np. PCB itp.) Q14 Substancje lub przedmioty, dla których posiadacz nie znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa, gospodarstw domowych, odpady biurowe, z placówek handlowych, sklepów itp.) Q15 Zanieczyszczone substancje powstające podczas rekultywacji gleby i ziemi Q16 Wszelkie substancje lub przedmioty, które nie zostały uwzględnione w powyższych kategoriach (np. z działalności usługowej, remontowej) Załącznik nr 2 Kategorie lub rodzaje odpadów niebezpiecznych Kategorie lub rodzaje odpadów wymienione według ich charakteru lub działalności, wskutek której powstały. Lista A: Odpady wykazujące którąkolwiek z właściwości wyszczególnionych w załączniku nr 4 i które składają się z: 1. odpadów medycznych i weterynaryjnych, 2. środków farmaceutycznych, leków i związków stosowanych w medycynie lub w weterynarii, 3. środków do impregnacji lub konserwacji drewna, 4. biocydów i środków fitofarmaceutycznych, 5. pozostałości substancji stosowanych jako rozpuszczalniki, 6. halogenowanych substancji organicznych nie stosowanych jako rozpuszczalniki, z wyjątkiem obojętnych materiałów spolimeryzowanych, 7. soli hartowniczych zawierających cyjanki, 8. olejów mineralnych i substancji oleistych (np. z obróbki metali), 9. emulsji, mieszanin: olej-woda, węglowodór-woda, 10. substancji zawierających PCB (np. dielektryki itp.), 11. materiałów smolistych powstających wskutek rafinacji, destylacji lub jakiejkolwiek obróbki pirolitycznej (np. pozostałości podestylacyjne itp.), 12. tuszów, barwników, pigmentów, farb, lakierów lub pokostów, 13. żywic, lateksu, plastyfikatorów, klejów lub spoiw, 14. substancji powstających w wyniku prac naukowo-badawczych, rozwojowych lub działalności dydaktycznej, które nie są zidentyfikowane lub są nowe i których oddziaływanie na człowieka lub środowisko jest nieznane (np. pozostałości laboratoryjne itp.), 15. środków pirotechnicznych i innych materiałów wybuchowych, 16. chemikaliów stosowanych w przemyśle fotograficznym lub do obróbki zdjęć (np. do wywoływania), 17. wszelkich substancji lub przedmiotów zanieczyszczonych dowolną pochodną polichlorowanego dibenzofuranu, 18. wszelkich substancji lub przedmiotów zanieczyszczonych dowolną pochodną polichlorowanej dibenzo-p-dioksyny. Lista B: Odpady, które zawierają którykolwiek ze składników wyliczonych w załączniku nr 3 i mają którekolwiek z właściwości wyliczonych w załączniku nr 4, i składają się z: 19. mydeł, tłuszczów lub wosków pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, 20. niehalogenowanych substancji organicznych nie stosowanych jako rozpuszczalniki, 21. nieorganicznych substancji nie zawierających metali lub związków metali, 22. popiołów lub żużli, 23. gleby i ziemi, w tym urobku z pogłębiania, 24. soli hartowniczych nie zawierających cyjanków, 25. pyłów lub proszków metalicznych, 26. zużytych materiałów katalitycznych, 27. cieczy lub szlamów zawierających metale lub związki metali, 28. pozostałości z operacji usuwania zanieczyszczeń (np. pyły z filtrów), z wyjątkiem (29), (30) i (33), 29. szlamów z płuczek, 30. szlamów z zakładów uzdatniania wody, 31. pozostałości z dekarbonizacji, 32. pozostałości z kolumn jonowymiennych, 33. osadów ściekowych, nie poddanych unieszkodliwieniu lub nie nadających się do zastosowania w rolnictwie, 34. osadów z czyszczenia zbiorników lub urządzeń, 35. urządzeń zanieczyszczonych, 36. pojemników zanieczyszczonych po produktach, które zawierały jeden lub więcej składników wymienionych w załączniku nr 3 (np. opakowania, butle gazowe itp.), 37. baterii, akumulatorów i innych ogniw elektrycznych, 38. olejów roślinnych, 39. substancji lub przedmiotów pochodzących z selektywnej zbiórki odpadów z gospodarstw domowych, 40. innych odpadów. Załącznik nr 3 Składniki odpadów, które kwalifikują je jako odpady niebezpieczne Składniki odpadów z listy B załącznika nr 2, które kwalifikują je jako odpady niebezpieczne, jeśli posiadają właściwości opisane w załączniku nr 4 Odpady zawierające jako składniki: C1 beryl, związki berylu, C2 związki wanadu, C3 związki chromu (VI), C4 związki kobaltu, C5 związki niklu, C6 związki miedzi, C7 związki cynku, C8 arsen, związki arsenu, C9 selen, związki selenu, C10 związki srebra, C11 kadm, związki kadmu, C12 związki cyny, C13 antymon, związki antymonu, C14 tellur, związki telluru, C15 związki baru z wyjątkiem siarczanu baru, C16 rtęć, związki rtęci, C17 tal, związki talu, C18 ołów, związki ołowiu, C19 siarczki nieorganiczne, C20 nieorganiczne związki fluoru, z wyjątkiem fluorku wapnia, C21 cyjanki nieorganiczne, C22 następujące metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych: lit, sód, potas, wapń, magnez w postaci niezwiązanej, C23 kwaśne roztwory lub kwasy w postaci stałej, C24 roztwory zasadowe i zasady w postaci stałej, C25 azbest (pył i włókna), C26 fosfor, związki fosforu, z wyjątkiem fosforanów mineralnych, C27 karbonylki metali, C28 nadtlenki, C29 chlorany, C30 nadchlorany, C31 azydki, C32 PCB, C33 farmaceutyki oraz związki stosowane w medycynie lub w weterynarii, C34 biocydy i substancje fitofarmaceutyczne (np. pestycydy), C35 substancje zakaźne, C36 kreozoty, C37 izocyjaniany, tiocyjaniany, C38 cyjanki organiczne (np. nitryle), C39 fenole, związki fenolowe, C40 halogenowane rozpuszczalniki, C41 rozpuszczalniki organiczne, z wyjątkiem rozpuszczalników halogenowanych, C42 związki halogenoorganiczne, z wyjątkiem obojętnych materiałów spolimeryzowanych i innych substancji, o których mowa w niniejszym załączniku, C43 aromatyczne, policykliczne i heterocykliczne związki organiczne, C44 aminy alifatyczne, C45 aminy aromatyczne, C46 etery, C47 substancje o właściwościach wybuchowych, z wyjątkiem substancji wyszczególnionych w innych punktach niniejszego załącznika, C48 organiczne związki siarki, C49 jakąkolwiek pochodną polichlorowanego dibenzofuranu, C50 jakąkolwiek pochodną polichlorowanej dibenzo-p-dioksyny, C51 węglowodory i ich związki z tlenem, azotem lub siarką nie uwzględnione w inny sposób w niniejszym załączniku. Załącznik nr 4 Właściwości odpadów, które powodują, że odpady są niebezpieczne H1 \"wybuchowe\": substancje, które mogą wybuchnąć pod wpływem ognia lub które są bardziej wrażliwe na wstrząs lub tarcie niż dinitrobenzen, H2 \"utleniające\": substancje, które wykazują silnie egzotermiczne reakcje podczas kon- taktu z innymi substancjami, w szczególności z substan- cjami łatwopalnymi, H3-A\"wysoce łatwopalne\": 1) ciekłe substancje mające temperaturę zapłonu poniżej 21°C (w tym nadzwyczaj łatwopalne ciecze), 2) substancje, które mogą rozgrzać się, a w efekcie zapalić się w kontakcie z powietrzem w temperaturze otoczenia bez jakiegokolwiek dostarczenia energii, 3) stałe substancje, które mogą się łatwo zapalić po krótkim kontakcie ze źródłem zapłonu i które palą się nadal lub tlą po usunięciu źródła zapłonu, 4) gazowe substancje, które są łatwopalne w powietrzu pod normalnym ciśnieniem, 5) substancje, które w kontakcie z wodą lub wilgotnym powietrzem tworzą wysoce łatwopalne gazy w niebezpiecznych ilościach, H3-B\"łatwopalne\": ciekłe substancje mające temperaturę zapłonu równą lub wyższą niż 21°C i niższą lub równą 55°C, H4 \"drażniące\": substancje nie żrące, które poprzez krótki, długotrwały lub powtarzający się kontakt ze skórą lub błoną śluzową mogą wywołać stan zapalny, H5 \"szkodliwe\": substancje, które jeśli są wdychane lub dostają się drogą pokarmową lub wnikają przez skórę mogą spowodować ograniczone zagrożenie dla zdrowia, H6 \"toksyczne\": substancje (w tym wysoce toksyczne substancje i preparaty), które jeśli są wdychane lub dostają się drogą pokarmową lub wnikają przez skórę mogą spowo dować poważne, ostre lub chroniczne zagrożenie zdrowia, a nawet śmierć, H7 \"rakotwórcze\": substancje, które jeśli są wdychane lub dostają się drogą pokarmową lub wnikają przez skórę mogą wywoływać raka lub też zwiększyć częstotliwość jego występowania, H8 \"żrące\": substancje, które w zetknięciu z żywymi tkankami mogą spowodować ich zniszczenie, H9 \"zakaźne\": substancje zawierające żywe mikroorganizmy lub ich toksyny, o których wiadomo lub co do których istnieją wiarygodne podstawy do przyjęcia, że powodują choroby człowieka lub innych żywych organizmów, H10 \"działające szkodliwie na rozrodność\": substancje, które jeśli są wdychane lub dosta- ną się drogą pokarmową lub jeśli wnikają przez skórę mogą wywołać niedziedzicznewrodzone deformacje lub też zwiększyć czę stotliwość ich występowania, H11 \"mutagenne\": substancje, które jeśli są wdychane lub dostaną się drogą pokarmową lub jeśli wnikają przez skórę mogą wywołać dziedziczne defekty genetyczne lub też zwiększyć częstotliwość ich występowania, H12 substancje, które w wyniku kontaktu z wodą, powietrzem lub kwasem uwalniają tok-syczne lub wysoce toksyczne gazy, H13 substancje, które po zakończeniu procesu unieszkodliwiania, mogą w do wolny sposób, wydzielić inną substancję, np. w formie odcieku, która posiada jakąkolwiek spo- śród cech wymienionych powyżej, H14 \"ekotoksyczne\": substancje, które stanowią lub mogą stanowić bezpośrednie lub opóźnione zagrożenie dla jednego lub więcej elementów środowiska. Jeżeli odpady posiadają chociażby jedną z cech wymienionych poniżej w pkt. a) ł) uznaje się je za posiadające właściwości wymienione w punktach od H3 do H8 (tzn. są one odpadami niebezpiecznymi): a) charakteryzują się temperaturą zapłonu do 55C, b) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako wysoce toksyczne o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,1%, c) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako toksyczne o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 3%, d) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako szkodliwe o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 25%, e) zawierają jedną lub więcej substancji żrących określonych w odrębnych przepisach jako R35 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 1%, f) zawierają jedną lub więcej substancji żrących określonych w odrębnych przepisach jako R34 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 5%, g) zawierają jedną lub więcej substancji drażniących określonych w odrębnych przepisach jako R41 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 10%, h) zawierają jedną lub więcej substancji drażniących określonych w odrębnych przepisach jako R36, R37, R38 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 20%, i) zawierają jedną lub więcej substancji określonych w odrębnych przepisach jako rakotwórcze (kategorie 1 lub 2) o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,1%, j) zawierają jedną lub więcej substancji działające szkodliwie na rozrodczość (kategorie 1 lub 2) określonych w odrębnych przepisach jako R60, R61 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,5%, k) zawierają jedną lub więcej substancji działające szkodliwie na rozrodczość (kategoria 3) określonych w odrębnych przepisach jako R62, R63 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 5%, l) zawierają jedną lub więcej substancji mutagennych (kategorie 1 i 2) określonych w odrębnych przepisach jako R46 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 0,1%, ł) zawierają jedną lub więcej substancji mutagennych (kategoria 3) określonych w odrębnych przepisach jako R40 o łącznym ich stężeniu równym lub wyższym od 1%. Załącznik nr 5 Działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części lub prowadzące do odzyskania z odpadów substancji lub materiałów lub energii wraz z ich wykorzystaniem R1 Wykorzystanie jako paliwa lub innego środka wytwarzania energii R2 Regeneracja lub odzyskiwanie rozpuszczalników R3 Recykling lub regeneracja substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania) R4 Recykling lub regeneracja metali i związków metali R5 Recykling lub regeneracja innych materiałów nieorganicznych R6 Regeneracja kwasów lub zasad R7 Odzyskiwanie składników stosowanych do usuwania zanieczyszczeń R8 Odzyskiwanie składników z katalizatorów R9 Powtórna rafinacja oleju lub inne sposoby ponownego wykorzystania oleju R10 Rozprowadzenie na powierzchni ziemi, w celu nawożenia lub ulepszania gleby lub rekultywacji gleby i ziemi R11 Wykorzystanie odpadów pochodzących z któregokolwiek z działań wymienionych w punktach od R1 do R10 R12 Wymiana odpadów w celu poddania któremukolwiek z działań wymienio- nych w punktach od R1 do R11 R13 Magazynowanie odpadów, które mają być poddane któremukolwiek z działań wymienionych w punktach od R1 do R12 (z wyjątkiem tymczasowego maga-zynowania w czasie zbiórki w miejscu, gdzie odpady są wytwarzane) R14 Inne działania prowadzące do wykorzystania odpadów w całości lub części lub do odzyskania z odpadów substancji lub materiałów, łącznie z ich wykorzystaniem, nie wymienione w punktach od R1 do R13 Załącznik nr 6 Procesy unieszkodliwiania odpadów D1 Składowanie na składowiskach odpadów obojętnych D2 Obróbka w glebie i ziemi (np. biodegradacja odpadów płynnych lub szlamów w glebie i ziemi) D3 Składowanie poprzez głębokie wtryskiwanie (np. wtryskiwanie odpadów, które można pompować) D4 Retencja powierzchniowa (np. umieszczanie odpadów na poletkach osadowych lub lagunach) D5 Składowanie na składowiskach odpadów niebezpiecznych lub na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne D6 Odprowadzanie do wód z wyjątkiem mórz * D7 Lokowanie (zatapianie) na dnie mórz D8 Obróbka biologiczna nie wymieniona w innym punkcie niniejszego załącznika, w wyniku której powstają odpady, unieszkodliwiane za pomocą któregokolwiek z pro-cesów wymienionych w punktach od D1 do D12 (np. fermentacja) D9 Obróbka fizyczno-chemiczna nie wymieniona w innym punkcie niniejszego załącznika, w wyniku której powstają odpady, unieszkodliwiane za pomocą któregokolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D12 (np. parowanie, suszenie, strącanie) D10 Termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie D11 Termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na morzu D12 Składowanie odpadów w pojemnikach w ziemi (np. w kopalni) D13 Sporządzanie mieszanki lub mieszanie przed poddaniem któremukolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D12 D14 Przepakowywanie przed poddaniem któremukolwiek z procesów wymienio- nych w punktach od D1 do D13 D15 Magazynowanie w czasie któregokolwiek z procesów wymienionych w punktach od D1 do D14 (z wyjątkiem tymczasowego magazynowania w czasie zbiórki w mie jscu, gdzie odpady są wytwarzane) * - Odprowadzanie do wód z wyjątkiem mórz w całości objęte jest zakazem."}
{"id":"2001_628_9","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Odpady powinny być w pierwszej kolejności poddawane odzyskowi lub unieszkodliwiane w miejscu ich powstawania. 2. Odpady, które nie mogą być poddane odzyskowi lub unieszkodliwiane w miejscu ich powstawania, powinny być, uwzględniając najlepszą dostępną technikę lub technologię, o której mowa w art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, przekazywane do najbliżej położonych miejsc, w których mogą być poddane odzyskowi lub unieszkodliwione."}
{"id":"2001_634_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) warunki produkcji środków spożywczych, używek, substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych oraz innych dodatków do środków spożywczych i używek oraz obrotu tymi artykułami, 2) wymagania dotyczące zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej artykułów, o których mowa w pkt 1, 3) wymagania dotyczące przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji i w obrocie artykułami, o których mowa w pkt 1, 4) wymagania zdrowotne wobec osób biorących udział w procesie produkcji i w obrocie artykułami, o których mowa w pkt 1, oraz wymagania dotyczące kwalifikacji tych osób w zakresie przestrzegania zasad higieny, 5) wymagania dotyczące materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, 6) zasady przeprowadzania urzędowej kontroli żywności. 2. Przepisy ustawy dotyczące dozwolonych substancji dodatkowych i zanie czyszczeń, wymagań sanitarnych w zakładach produkcyjnych, wymagań zdrowotnych wobec osób biorących udział w procesie produkcji i w obrocie, a także przepisy dotyczące materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością stosuje się również do wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich, a także do wyrobu spirytusu oraz wyrobu i rozlewu wyrobów spirytusowych."}
{"id":"2001_634_10","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 16 lit. a) i b), mogą być produkowane w zakładach przeznaczonych do ich produkcji lub w wyodrębnionych liniach technologicznych zakładów produkujących również inne środki spożywcze lub w zakładach prowadzących działalność gospodarczą w zakresie produkcji środków farmaceutycznych na zasadach określonych w przepisach o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej. 2. Reklama i promocja mleka początkowego i przedmiotów służących do karmienia niemowląt nie mogą przekazywać informacji, że karmienie mlekiem początkowym jest równoważne lub lepsze od karmienia naturalnego oraz nie mogą być prowadzone w zakładach opieki zdrowotnej, w obrocie tymi artykułami, a także w środkach masowego przekazu, z wyjątkiem publikacji naukowych lub popularnonaukowych upowszechniających wiedzę z zakresu opieki nad dzieckiem. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, grupy środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wymagania, jakie powinny spełniać te środki oraz sposób i formy reklamy i informacji, mając na względzie szczególne przeznaczenie tych środków oraz wymagania w zakresie wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej i wewnętrznej kontroli przestrzegania zasad higieny, z uwzględnieniem systemu HACCP. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dla mleka początkowego i przedmiotów służących do karmienia niemowląt dotyczące sposobu i formy reklamy i informacji, uwzględniając w szczególności: 1) niezbędne dane, jakie reklama ma zawierać, 2) informacje, których reklama nie może przekazywać, 3) sposób przekazywania informacji, 4) sposób znakowania - mając na względzie propagowanie karmienia naturalnego oraz potrzebę zapewnienia ochrony zdrowia lub życia człowieka."}
{"id":"2001_634_11","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Nowa żywność nie może: 1) stanowić zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka oraz środowiska, 2) różnić się od żywności lub składników żywności, które ma zastąpić, w stopniu powodującym, że jej użycie lub spożycie byłoby niekorzystne ze względów zdrowotnych lub żywieniowych. 2. Nowa żywność składająca się z organizmów genetycznie zmodyfikowanych lub ich części, zawierająca białka lub DNA z tych organizmów powinna być znakowana informacją \"produkt genetycznie zmodyfikowany\", 3. Nowa żywność, w której nie wszystkie składniki stanowią organizmy genetycznie zmodyfikowane lub ich części, zawierająca białka lub DNA z tych organizmów, powinna być znakowana nazwą tych składników oraz informacją \"genetycznie zmodyfikowany\". 4. Obowiązek znakowania nowej żywności w sposób określony w ust. 2 i 3 nie dotyczy nowej żywności, w skład której wchodzą organizmy genetycznie zmodyfikowane lub produkty uzyskane z organizmów genetycznie zmodyfikowanych, jeżeli ich zawartość nie przekracza 1% danego składnika przy założeniu, że obecność białka lub DNA z organizmu genetycznie zmodyfikowanego jest niezamierzona."}
{"id":"2001_634_12","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Podjęcie produkcji nowej żywności lub wprowadzenie jej do obrotu poprzedza się postępowaniem niezbędnym do stwierdzenia, że nie stanowi ona zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka oraz środowiska. 2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza Główny Inspektor Sanitarny, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 2. 3. W odniesieniu do nowej żywności zawierającej lub składającej się z organizmów genetycznie zmodyfikowanych do postępowania, o którym mowa w ust. 1, w zakresie nieuregulowanym ustawą, mają zastosowanie przepisy dotyczące organizmów genetycznie zmodyfikowanych."}
{"id":"2001_634_13","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania, o którym mowa w art. 12, występuje przedsiębiorca mający zamiar podjąć produkcję nowej żywności lub wprowadzić nową żywność do obrotu. 2. Wniosek zawiera: 1) charakterystykę nowej żywności, 2) przewidywaną wielkość produkcji lub ilość żywności wprowadzonej do obrotu w odniesieniu do nowej żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 26 lit. a), 3) dane identyfikujące przedsiębiorcę mającego zamiar podjąć produkcję nowej żywności lub wprowadzić do obrotu nową żywność. 3. Postępowanie, o którym mowa w art. 12, przeprowadza się w sposób jawny i umożliwiający weryfikację, na podstawie dostępnych danych naukowotechnicznych i przedłożonej przez przedsiębiorcę dokumentacji oraz wyników badań, biorąc pod uwagę mogące wystąpić zagrożenia. 4. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie z Krajowego Rejestru Sądowego oraz dokumentację zawierającą dane dotyczące: 1) składu, wartości odżywczej i przeznaczenia nowej żywności, 2) obecności w niej organizmów genetycznie zmodyfikowanych oraz zastosowanych technik modyfikacji genetycznej, 3) znakowania nowej żywności. 5. Dokumentacja przedłożona przez przedsiębiorcę wymaga uzyskania opinii ekspertów lub jednostek naukowych właściwych ze względu na przedmiot zgłoszenia, a w uzasadnionych przypadkach przeprowadzenia badań laboratoryjnych przez laboratoria, o których mowa w art. 44. 6. Koszty przeprowadzenia badań lub sporządzenia opinii, o których mowa w ust. 5, ponoszą przedsiębiorcy. 7. Jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w art. 12, zostanie stwierdzone, że nowa żywność nie stanowi zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka oraz środowiska, Główny Inspektor Sanitarny wydaje decyzję zezwalającą na podjęcie produkcji lub wprowadzenie do obrotu nowej żywności. 8. Jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w art. 12, zostanie stwierdzone, że nowa żywność stanowi zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka oraz środowiska, Główny Inspektor Sanitarny wydaje decyzję o zakazie podjęcia produkcji lub wprowadzenia do obrotu takiej żywności. 9. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że nowa żywność produkowana lub wprowadzana do obrotu na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 7, stanowi zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka oraz środowiska, Główny Inspektor Sanitarny ograniczy lub wstrzyma produkcję lub wprowadzanie tej żywności do obrotu do czasu przeprowadzenia postępowania niezbędnego do wyjaśnienia zagrożeń i w zależności od wyników tego postępowania wyda decyzję: 1) o zakazie produkcji lub wprowadzania do obrotu nowej żywności, 2) zezwalającą na produkcję lub wprowadzanie do obrotu tej żywności."}
{"id":"2001_634_14","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr decyzji, o których mowa w art. 13 ust. 7, 8 i 9. 2. Dokumentacja postępowania, o którym mowa w art. 12, stanowi załącznik do rejestru. 3. Rejestr i załączniki do rejestru są jawne. Dotyczy to w szczególności: 1) danych przedsiębiorcy, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3, 2) ogólnej charakterystyki nowej żywności, 3) warunków wykorzystania i przeznaczenia nowej żywności, 4) informacji mających istotne znaczenie dla zdrowia lub życia człowieka oraz środowiska. 4. Zasada jawności nie dotyczy: 1) danych stanowiących tajemnicę służbową i tajemnicę przedsiębiorstwa określonych w odrębnych przepisach, 2) danych, których ujawnienie według przedsiębiorcy produkującego lub wprowadzającego do obrotu nową żywność mogłoby naruszyć jego konkurencyjną pozycję na rynku, jeżeli Główny Inspektor Sanitarny, w drodze decyzji, wyrazi zgodę na nieujawnianie tych danych. 5. Główny Inspektor Sanitarny odmawia wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jeżeli ze względu na bezpieczeństwo zdrowia lub życia człowieka jest to uzasadnione. 6. Główny Inspektor Sanitarny cofa zgodę w przypadku, gdy wystąpią nowe informacje lub zaistnieją uzasadnione podejrzenia, że nieujawnienie danych, o których mowa w ust 4 pkt 2, może stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka."}
{"id":"2001_634_15","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb postępowania oraz jednostki naukowe lub ekspertów właściwych ze względu na przedmiot postępowania, o którym mowa w art. 11-13, mając na względzie stwierdzenie, że nowa żywność nie stanowi zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka oraz środowiska. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska wydaje rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, w zakresie nowej żywności określonej w art. 3 ust. 1 pkt 26 lit. a)."}
{"id":"2001_634_16","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wymagania w zakresie jakości zdrowotnej środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych oraz innych dodatków do środków spożywczych i używek oraz metody badania tych artykułów lub ich grup, które nie są ustalone w ustawie, określają odrębne przepisy. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w drodze rozporządzenia, określić wymagania w zakresie jakości zdrowotnej środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek oraz metody ich badania, mając na względzie potrzebę zapewnienia ochrony zdrowia lub życia człowieka."}
{"id":"2001_634_17","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego produkowane w kraju i przywożone z zagranicy, które nie spełniają wymagań w zakresie jakości zdrowotnej ustalonych w: 1) ustawie, 2) przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej - w zakresie środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, 3) przepisach o ochronie roślin uprawnych - nie mogą być wprowadzone do obrotu w kraju w celu spożycia lub używania przez ludzi lub stosowania do produkcji żywności. 2. Środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego spełniające inne wymagania niż ustalone w ustawie można produkować, jeżeli są one przeznaczone na eksport. 3. Główny Inspektor Sanitarny może wydać decyzję zezwalającą na: 1) odstępstwa od wymagań określonych w ustawie, 2) produkcję lub wprowadzanie do obrotu środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, dla których nie zostały ustalone szczegółowe wymagania w zakresie jakości zdrowotnej, 3) wprowadzenie do obrotu w kraju artykułów, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_634_18","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Z wnioskiem o wydanie decyzji, o których mowa w art. 17 ust. 3, występuje przedsiębiorca produkujący lub wprowadzający do obrotu w kraju środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego. 2. Wniosek zawiera: 1) nazwę i charakterystykę środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, 2) dane identyfikujące producenta, a w odniesieniu do artykułów przywożonych z zagranicy także nazwę kraju, z którego pochodzą te artykuły, 3) określenie wielkości partii artykułów i proponowanego sposobu wprowadzania ich do obrotu oraz odstępstw od warunków jakości zdrowotnej określonych w ustawie w odniesieniu do artykułów, o których mowa w art. 17 ust. 2, które mają być wprowadzone do obrotu w kraju. 3. Do wniosku należy dołączyć: 1) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Sądowego, 2) opinie ekspertów lub jednostek naukowych właściwych ze względu na przedmiot wniosku, 3) w odniesieniu do artykułów przywożonych z zagranicy, potwierdzenie, że artykuły te spełniają wymagania jakości zdrowotnej obowiązujące w kraju ich producenta i są dopuszczone do żywienia ludzi przez właściwy organ urzędowej kontroli tego kraju, 4) recepturę - skład ilościowy i jakościowy, 5) próbki artykułu i projekt etykiety, 6) projekt specyfikacji i wymagań dla artykułu. 4. Koszty sporządzenia opinii ponoszą przedsiębiorcy składający wnioski."}
{"id":"2001_634_19","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Decyzje dotyczące artykułów, o których mowa w art. 17 ust. 2, wydawane są na określoną partię tych artykułów. 2. Decyzje powinny określać nazwę, skład, charakterystykę i rodzaj środka spożywczego, używki, dozwolonej substancji dodatkowej lub innych dodatków do środków spożywczych i używek lub środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, ich przeznaczenie i warunki stosowania lub użycia do produkcji żywności, wymogi dotyczące ich znakowania, nazwę i adres przedsiębiorcy produkującego lub wprowadzającego je do obrotu."}
{"id":"2001_634_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ustawy nie stosuje się do: 1) środków spożywczych i używek produkowanych, przechowywanych, spożywanych i używanych wyłącznie we własnym gospodarstwie domowym do zaspokajania potrzeb tego gospodarstwa lub przywożonych w tym celu z zagranicy, 2) artykułów przeznaczonych do rozpoznawania, zapobiegania lub leczenia chorób, uznanych, na podstawie odrębnych przepisów, za środki farmaceutyczne lub materiały medyczne."}
{"id":"2001_634_20","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr wydanych decyzji, o których mowa w art. 17 ust. 3. 2. Dokumentacja, o której mowa w art. 18, stanowi załącznik do rejestru. 3. Rejestr i załączniki do rejestru są jawne. 4. Zasada jawności nie dotyczy: 1) danych stanowiących tajemnicę służbową i tajemnicę przedsiębiorstwa określonych w odrębnych przepisach, 2) danych, których ujawnienie według przedsiębiorcy produkującego lub wprowadzającego do obrotu środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego mogłoby naruszyć jego konkurencyjną pozycję na rynku, jeżeli Główny Inspektor Sanitarny przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 17 ust. 3, wyrazi zgodę, w drodze decyzji, na nieujawnianie tych danych."}
{"id":"2001_634_21","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji podawanych we wnioskach o wydanie decyzji, o których mowa w art. 17 ust. 3, szczegółowe warunki dotyczące wymagań niezbędnych dla ochrony zdrowia lub życia człowieka, które powinny zostać określone w decyzji, zakres i rodzaj dołączanej dokumentacji oraz jednostki naukowe lub ekspertów właściwych ze względu na przedmiot wniosku, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności, która będzie produkowana lub wprowadzana do obrotu w kraju na podstawie wydanych decyzji."}
{"id":"2001_634_22","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W procesie produkcji przetworów grzybowych, środków spożywczych zawiera jących grzyby, skupie, przechowywaniu lub sprzedaży grzybów należy przestrzegać wymagań zapewniających bezpieczeństwo żywności oraz zatrudniać klasyfikatorów grzybów lub grzyboznawców. 2. Nadawanie i pozbawianie uprawnień klasyfikatora grzybów i grzyboznawcy następuje w drodze decyzji właściwego organu Inspekcji Sanitarnej. 3. W razie stwierdzenia nienależytego wykonywania obowiązków przez klasyfikatora grzybów lub grzyboznawcę, właściwy organ Inspekcji Sanitarnej uchyla, w drodze decyzji, nadane im uprawnienia. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz grzybów dopuszczonych do obrotu lub produkcji przetworów grzybowych albo artykułów spożywczych zawierających grzyby, wykaz przetworów grzy bowych dopuszczonych do obrotu, z uwzględnieniem cech dyskwalifikujących grzyby i przetwory grzybowe, wymagań technologicznych i warunków przetwa rzania, skupu, przechowywania i sprzedaży grzybów, 2) organy Inspekcji Sanitarnej właściwe do nadawania i pozbawiania uprawnień, o których mowa w ust. 2, oraz warunki i tryb ich uzyskiwania, 3) wykaz prac, przy których powinny być zatrudnione osoby posiadające uprawnienia klasyfikatora grzybów lub grzyboznawcy - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności."}
{"id":"2001_634_23","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. W procesie produkcji i w obrocie żywnością nie można stosować procesów technologicznych lub metod postępowania, które mogą spowodować powstanie w żywności lub na jej powierzchni substancji szkodliwych dla zdrowia lub życia człowieka. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w celu zapobiegania powstawaniu negatywnych skutków dla zdrowia lub życia człowieka może, w drodze rozporządzenia: 1) nakazać stosowanie określonych procesów technologicznych lub metod postępowania w procesie produkcji lub w obrocie w odniesieniu do wskazanych w rozporządzeniu artykułów, 2) zakazać stosowania określonych procesów technologicznych lub metod postępowania w procesie produkcji i w obrocie środkami spożywczymi i używkami, dozwolonymi substancjami dodatkowymi i innymi dodatkami do środków spożywczych i używek, 3) zakazać produkcji oraz wprowadzania do obrotu określonych środków spożywczych i używek, dozwolonych substancji dodatkowych i innych dodatków do środków spożywczych i używek - mając na względzie zagrożenia, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_634_24","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Opakowania jednostkowe środków spożywczych i używek powinny zawierać informacje istotne ze względu na ochronę zdrowia lub życia człowieka, dotyczące: 1) składu tych środków spożywczych i używek, 2) ich wartości odżywczej, 3) obecności w nich dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek, 4) daty ich minimalnej trwałości lub terminu przydatności do spożycia, 5) sposobu ich użycia, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie z tymi artykułami, 6) właściwości zapobiegania lub wspomagania leczenia chorób - w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz naturalnych wód mineralnych i naturalnych wód źródlanych, 7) danych identyfikujących produkującego lub wprowadzającego te artykuły do obrotu w kraju, a w odniesieniu do artykułów przywożonych z zagranicy nazwę kraju, w którym je wyprodukowano. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, nie powinny: 1) wprowadzać konsumenta w błąd tekstem lub znakiem graficznym, 2) przypisywać środkowi spożywczemu lub używce: a) działania lub właściwości, których nie posiadają, b) właściwości zapobiegania lub wspomagania leczenia chorób, z wyłączeniem środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz naturalnych wód mineralnych i naturalnych wód źródlanych. 3. Wymogi dotyczące informacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych, innych dodatków do środków spożywczych i używek oraz do nowej żywności. 4. Przepisy ust. 13 nie dotyczą środków spożywczych i używek przeznaczonych wyłącznie na eksport. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób znakowania środków spożywczych, używek i substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych oraz innych dodatków do środków spożywczych i używek, mając na względzie zasady określone w ust. 1-4."}
{"id":"2001_634_25","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych lub używek rozprowadzane w opakowaniach jednostkowych, znakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia, mogą być wprowadzane do obrotu do tej daty lub terminu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do artykułów, o których mowa w ust. 1, wprowadzanych do obrotu bez opakowań jednostkowych, jeżeli wobec nich została ustalona data minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia."}
{"id":"2001_634_26","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością nie powinny zawierać składników, które mogą powodować negatywne skutki dla zdrowia lub życia człowieka, przenikając do tej żywności lub bezpośrednio do organizmu ludzkiego."}
{"id":"2001_634_27","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Produkcję lub obrót środkami spożywczymi, używkami, dozwolonymi substancjami dodatkowymi lub innymi dodatkami do środków spożywczych i używek oraz materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością wolno prowadzić, jeżeli zostaną spełnione wymagania konieczne do zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej, w tym wymagania dotyczące pomieszczeń, urządzeń oraz ich lokalizacji, a osoby biorące udział w produkcji lub obrocie będą posiadały stan zdrowia wymagany przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych oraz kwalifikacje w zakresie przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji i w obrocie żywnością. 2. Podjęcie przez przedsiębiorców produkcji lub obrotu artykułami, o których mowa w ust. 1, wymaga uzyskania uprzedniego stwierdzenia, w drodze decyzji, przez właściwy organ Inspekcji Sanitarnej, a w odniesieniu do uprawnień, o których mowa w art. 40 ust. 5 - organ Inspekcji Weterynaryjnej spełnienia wymagań koniecznych do zapewnienia higieny w procesie produkcji lub w obrocie oraz do zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej tych artykułów."}
{"id":"2001_634_28","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Przestrzeganie właściwej jakości zdrowotnej żywności oraz zasad higieny w procesie produkcji i w obrocie żywnością w zakładach produkujących żywność lub wprowadzających ją do obrotu jest zapewnione przez kontrolę wewnętrzną. 2. Kontrola wewnętrzna w zakładzie obejmuje czynności niezbędne dla sprawdzenia: 1) prawidłowości przestrzegania warunków i zasad higieny w celu zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej środków spożywczych oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z tymi artykułami w toku produkcji, przechowywania i wprowadzania do obrotu, 2) oceny skuteczności systemu HACCP."}
{"id":"2001_634_29","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. System HACCP obejmuje następujące zasady i tryb postępowania: 1) zidentyfikowanie i ocenę zagrożeń jakości zdrowotnej żywności oraz ryzyka ich wystąpienia, a także ustalenie środków kontroli i metod przeciwdziałania tym zagrożeniom, 2) określenie krytycznych punktów kontroli w celu wyeliminowania lub zminimalizowania występowania zagrożeń, 3) ustalenie dla każdego krytycznego punktu kontroli wymagań (parametrów), jakie powinien spełniać, i określenie granic tolerancji (limitów krytycznych), 4) ustalenie i wprowadzenie systemu monitorowania krytycznych punktów kontroli, 5) ustalenie działań korygujących, jeżeli krytyczny punkt kontroli nie spełnia wymagań, o których mowa w pkt 3, 6) ustalenie procedur weryfikacji w celu potwierdzenia, że system HACCP jest skuteczny i zgodny z planem, 7) opracowanie dokumentacji systemu HACCP dotyczącej etapów jego wprowadzania oraz ustalenie sposobu rejestrowania i przechowywania danych oraz archiwizowania dokumentacji systemu."}
{"id":"2001_634_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) środki spożywcze - produkty żywnościowe, substancje lub ich mieszaniny zawierające składniki przeznaczone do odżywiania ludzi, w stanie naturalnym lub przetworzonym, 2) używki - produkty, substancje lub ich mieszaniny niezawierające składników odżywczych lub zawierające je w ilościach niemających znaczenia dla odżywiania organizmu ludzkiego, które jednak ze względu na swoje oddziaływanie fizjologiczne lub cechy organoleptyczne są przeznaczone do spożywania lub w inny sposób są wprowadzane do organizmu ludzkiego, 3) dozwolone substancje dodatkowe - substancje niespożywane odrębnie jako żywność, niebędące typowymi składnikami żywności, posiadające wartość odżywczą lub jej nieposiadające, których celowe użycie technologiczne w procesie produkcji, przetwarzania, przygotowywania, pakowania, przewozu i przechowywania spowoduje zamierzone lub spodziewane rezultaty w środku spożywczym albo w półproduktach będących jego komponentami; dozwolone substancje dodatkowe mogą stać się bezpośrednio lub pośrednio składnikami żywności lub w inny sposób oddziaływać na jej cechy charakterystyczne, z wyłączeniem substancji dodawanych w celu zachowania lub poprawienia wartości odżywczej; dozwolone substancje dodatkowe mogą być stosowane tylko wtedy, kiedy ich użycie jest technologicznie uzasadnione i nie stwarza zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka, 4) suplement diety - skoncentrowane źródło witamin lub składników mineralnych i innych składników odżywczych występujących pojedynczo lub w kombinacjach, stosowane jako uzupełnienie spożycia składników odżywczych w normalnej diecie, wyprodukowane w postaci kapsułek, tabletek, pastylek, pigułek, proszku w saszetkach, płynów w ampułkach lub w butelkach z kroplomierzem, 5) inne dodatki do środków spożywczych lub używek - substancje niespożywane odrębnie jako żywność oraz niebędące charakterystycznymi składnikami żywności, niezależnie od tego, czy mają wartość odżywczą, które staną się składnikami żywności, jeżeli zostaną dodane do żywności w procesie produkcji w celu technologicznym, 6) substancje pomagające w przetwarzaniu - substancje, które nie są same spo żywane jako składniki żywności, celowo stosowane w przetwarzaniu surowców, żywności lub ich składników dla osiągnięcia zamierzonego celu technologicznego w procesie produkcji, które mogą spowodować niezamierzone, lecz technicznie nieuniknione występowanie ich pozostałości lub ich pochodnych w produkcie końcowym, które nie zagrażają zdrowiu oraz nie wywierają wpływu technologicznego na gotowy produkt, 7) zanieczyszczenie - każdą substancję, która nie jest celowo dodawana do żywności, a jest w niej obecna w następstwie procesu produkcji, w tym czynności wykonywanych w procesie produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz w zabiegach weterynaryjnych, lub nieprawidłowości występujących w obrocie albo jest następstwem zanieczyszczenia środowiska; termin ten obejmuje obecne w żywności szkodniki, mikroorganizmy, toksyny, substancje chemiczne lub inne substancje obce, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia człowieka lub powodować nieprzydatność do spożycia, z wyłączeniem substancji obcych, takich jak części owadów, włosy zwierząt, części metaliczne i szklane, 8) produkcja środków spożywczych - działania, których celem jest uzyskanie \\rodków spożywczych, obejmujące przygotowywanie surowców do przerobu, ich przechowywanie, poddawanie procesom technologicznym, pakowanie i zna kowanie oraz inne przygotowywanie do obrotu, a także przechowywanie wyrobów gotowych do czasu wprowadzenia ich do obrotu oraz przygoto wywanie w zakładach żywienia zbiorowego lub w innych zakładach, potraw, napojów lub wyrobów garmażeryjnych, 9) obrót środkami spożywczymi - działania mające na celu dostarczenie gotowych środków spożywczych oraz surowców lub półproduktów konsumentom lub do zakładów żywienia zbiorowego, w tym sprzedaż, przechowywanie i przewóz oraz podawanie potraw lub wyrobów garmażeryjnych w samolotach i innych środkach przewozu, 10) zakład - miejsce wykonywania działalności gospodarczej w zakresie produkcji i obrotu żywnością, 11) zakład żywienia zbiorowego - miejsce prowadzenia działalności w zakresie żywienia ludzi lub wprowadzania do obrotu wyrobów garmażeryjnych, 12) system analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (Hazard Analysis and Critical Control Point), zwany dalej \"systemem HACCP\" - postępowanie mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności poprzez identyfikację i oszacowanie skali zagrożeń z punktu widzenia jakości zdrowotnej żywności oraz ryzyka wystąpienia zagrożeń podczas przebiegu wszystkich etapów procesu produkcji i obrotu żywnością; system ten ma również na celu określenie metod ograniczania zagrożeń oraz ustalenie działań naprawczych, 13) jakość zdrowotna żywności - ogół cech i kryteriów, przy pomocy których charakteryzuje się żywność pod względem wartości odżywczej, jakości organoleptycznej oraz bezpieczeństwa dla zdrowia konsumenta, 14) jakość organoleptyczna żywności - zespół cech obejmujących smak, zapach, wygląd, barwę i konsystencję, które można wyodrębnić i ocenić przy pomocy zmysłów człowieka, 15) bezpieczeństwo żywności - ogół warunków, które muszą być spełnione i działań, które muszą być podjęte na wszystkich etapach produkcji żywności i obrotu żywnością w celu zapewnienia zdrowia i życia człowieka, 16) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego: a) środki spożywcze, które ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania różnią się od środków spożywczych powszechnie spożywanych, i przeznaczone są do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, dla których ze względu na specjalny stan fizjologiczny wskazane jest kontrolowanie spożycia określonych substancji w żywności; środki te mogą być określane jako dietetyczne środki spożywcze, b) środki spożywcze, które ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania różnią się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i przeznaczone są do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych zdrowych niemowląt i małych dzieci, c) posiłki lub zestawy posiłków, jeżeli nie zostały one zaliczone do leków na podstawie odrębnych przepisów, przeznaczone do usuwania skutków nieprawidłowego odżywiania lub chorób, ustalone zgodnie ze wskazaniami lekarza i stosowane w sposób przez niego określony, 17) mleko początkowe - środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego stosowany w żywieniu niemowląt pokrywający całkowite zapotrzebowanie żywieniowe przez pierwsze cztery do sześciu miesięcy życia, 18) mleko następne - środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego stanowiący podstawowy składnik stopniowo różnicującej się diety, stosowany w żywieniu niemowląt powyżej czwartego miesiąca życia, 19) mieszanka mleczna - środek spożywczy specjalnego przeznaczenia \"ywieniowego stanowiący połączenie mleka następnego z kleikiem zbożowym, stosowany w żywieniu niemowląt powyżej czwartego miesiąca życia, 20) środek spożywczy o niewłaściwej jakości zdrowotnej - środek spożywczy, który nie odpowiada obowiązującym wymaganiom w zakresie warunków zdrowotnych żywności i żywienia, 21) środek spożywczy szkodliwy dla zdrowia lub życia człowieka - środek spożywczy, którego spożycie może spowodować negatywne skutki dla zdrowia lub życia człowieka, jeżeli zawiera drobnoustroje chorobotwórcze lub zanie czyszczenia pochodzące z mikroorganizmów lub powstałe w wyniku ich obecności w ilości mogącej stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka lub zawiera inne substancje toksyczne niezależnie od ich pochodzenia, 22) środek spożywczy zepsuty - środek spożywczy, którego skład lub właściwości uległy zmianom wskutek nieprawidłowości zaistniałych w procesie technologicznym lub pod wpływem działań czynników naturalnych, takich jak: wilgotność, czas, temperatura lub światło, albo wskutek obecności mikroorganizmów lub pasożytów, powodując jego nieprzydatność do spożycia zgodnie z przeznaczeniem, 23) data minimalnej trwałości - datę, do której prawidłowo przechowywany lub transportowany środek spożywczy zachowuje pełne właściwości fizyczne, chemiczne, mikrobiologiczne i organoleptyczne; data powinna być poprzedzona określeniem \"najlepiej spożyć przed\", 24) termin przydatności do spożycia - termin, po upływie którego środek spożywczy traci przydatność do spożycia; termin ten jest stosowany do oznaczania środków spożywczych nietrwałych mikrobiologicznie, łatwo psujących się; data powinna być poprzedzona określeniem \"należy spożyć do:\", 25) środek spożywczy sfałszowany - środek spożywczy, którego skład lub inne właściwości zostały zmienione, a nabywca nie został o tym poinformowany w sposób określony w art. 24; sfałszowany jest również środek spożywczy, w którym wprowadzone zostały zmiany mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości; środek spożywczy jest sfałszowany, jeżeli: a) dodano do niego substancje zmieniające jego skład i obniżające jego wartość odżywczą, b) odjęto lub zmniejszono zawartość jednego lub kilku składników decydujących o wartości odżywczej lub innej właściwości środka spożywczego mającego wpływ na jego jakość zdrowotną, c) dokonano zabiegów, które ukryły rzeczywisty jego skład lub nadały mu wygląd środka spożywczego o należytej jakości, d) podano niezgodnie z prawdą jego nazwę, skład, datę lub miejsce produkcji, termin przydatności do spożycia lub datę minimalnej trwałości, albo w inny sposób nieprawidłowo go oznakowano, 26) nowa żywność - substancje lub ich mieszaniny, które dotychczas nie były wykorzystywane do żywienia ludzi, w tym środki spożywcze, używki lub ich składniki: a) zawierające lub składające się z genetycznie zmodyfikowanych organizmów albo ich fragmentów, określonych w odrębnych przepisach, b) otrzymane z organizmów, o których mowa w lit. a), ale ich niezawierające, c) o nowej lub celowo zmodyfikowanej podstawowej strukturze molekularnej, d) wyizolowane z mikroorganizmów, grzybów lub wodorostów lub składające się z nich, e) składające się z roślin lub uzyskane z roślin lub ze zwierząt, z wyjątkiem żywności i składników żywności otrzymanych przy zastosowaniu tradycyjnych metod rozmnażania lub hodowli, f) poddane procesowi technologicznemu niestosowanemu dotychczas, powo dującemu istotne zmiany ich składu lub struktury, który wpływa na wartość odżywczą, metabolizm i zawartość niepożądanych substancji, 27) produkt genetycznie zmodyfikowany - produkt składający się z organizmów genetycznie zmodyfikowanych lub ich fragmentów lub kombinacji, zawierający DNA lub białka z organizmów genetycznie zmodyfikowanych, 28) materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością - urządzenia, aparaty, sprzęt, narzędzia, opakowania i inne materiały, które stykają się w procesie produkcji lub obrocie ze środkami spożywczymi, używkami, substancjami pomagającymi w przetwarzaniu, dozwolonymi substancjami dodatkowymi oraz innymi dodatkami do środków spożywczych i używek, 29) urzędowa kontrola żywności - kontrolę zgodności środków spożywczych, uży wek i substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych, a ponadto substancji wzbogacających i innych dodatków do środków spożywczych lub używek przeznaczonych do produkcji tych artykułów oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z tymi artykułami, z obowiązującymi wymaganiami w zakresie warunków zdrowotnych żywności i żywienia oraz znakowania żywności, przeprowadzaną przez organy Inspekcji Sanitarnej i Inspekcji Weterynaryjnej oraz inne uprawnione organy w ramach swoich kompetencji, 30) laboratorium referencyjne - laboratorium odwoławcze uprawnione przez ministra właściwego do spraw zdrowia, na podstawie przepisów o systemie oceny zgodności i akredytacji, stosujące, w zakresie oceny jakości zdrowotnej żywności, wiarygodne metody badań potwierdzone w systemie badań międzylaboratoryjnych, 31) żywność - każdą substancję lub produkt przetworzony, częściowo przetworzony lub nieprzetworzony, przeznaczone do spożycia przez ludzi, z wyłączeniem określonych w przepisach odrębnych pasz, roślin przed zbiorem, kosmetyków, tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz środków odurzających i substancji psychotropowych. 2. Przepisy ust. 1 pkt 7-9, 12-15, 20-22 i 25 stosuje się odpowiednio do używek, substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych lub używek."}
{"id":"2001_634_30","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Kontrolę wewnętrzną w zakładzie organizuje, prowadzi i koordynuje kierujący zakładem. 2. Kierujący zakładem jest obowiązany wdrożyć system HACCP uwzględniający specyfikę zakładu. Obowiązek wdrożenia systemu HACCP nie dotyczy małych i średnich przedsiębiorców, określonych w przepisach - Prawo działalności gospodarczej. 3. System HACCP wymaga zatwierdzenia, w drodze decyzji, przez organy urzędowej kontroli żywności."}
{"id":"2001_634_31","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W razie stwierdzenia w wyniku kontroli wewnętrznej niewłaściwej jakości zdrowotnej określonej partii żywności kierujący zakładem zarządza zabezpieczenie tej partii żywności i wycofanie jej z obrotu oraz powiadamia właściwy organ Inspekcji Sanitarnej lub Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"2001_634_32","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i metody wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej żywności i przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji, z uwzględnieniem systemu HACCP oraz etapów wprowadzania tego systemu, w zakładach produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność oraz materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z tą żywnością, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności i jej właściwej jakości zdrowotnej oraz jednolite wymagania w tym zakresie stosowane w krajach Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_634_33","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania higieniczno-sanitarne dotyczące zakładów i ich wyposażenia, warunki sanitarne oraz wymagania w zakresie przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji i w obrocie środkami spożywczymi, używkami, dozwolonymi substancjami dodatkowymi lub innymi dodatkami do środków spożywczych i używek, z wyłączeniem środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, oraz materiałami i wyrobami przezna czonymi do kontaktu z tymi artykułami dotyczące: 1) stanu technicznego budynków, pomieszczeń i instalacji, 2) jakości wody przeznaczonej do celów spożywczych i gospodarczych oraz pary wodnej i lodu używanych do produkcji żywności, 3) gromadzenia i przechowywania odpadów z produkcji żywności, 4) narzędzi, urządzeń i wyposażenia zakładu, 5) osób wykonujących prace przy produkcji i w obrocie żywnością - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności."}
{"id":"2001_634_34","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczególne warunki sanitarne oraz wymagania w zakresie przestrzegania zasad higieny: 1) w procesie produkcji lub w obrocie naturalnymi wodami mineralnymi i naturalnymi wodami źródlanymi, 2) w obrocie środkami spożywczymi sprzedawanymi luzem, łatwo psującymi się dietetycznymi środkami spożywczymi, sypkimi i nieopakowanymi środkami spożywczymi, pieczywem, jajami, wędlinami, mięsem i mięsem mielonym, drobiem, rybami, mlekiem i przetworami mlecznymi, warzywami i owocami sprzedawanymi luzem, kosmetykami sprzedawanymi w sklepach spożywczych - ze względu na ich specyficzny charakter, 3) materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z artykułami, o których mowa w pkt 1 i 2 - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności."}
{"id":"2001_634_35","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Przy pracach w procesie produkcji lub w obrocie, które wymagają bezpośredniego stykania się ze środkami spożywczymi, używkami, dozwolonymi substancjami dodatkowymi lub innymi dodatkami do środków spożywczych lub używek, nie wolno zatrudniać osób, które w myśl przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych nie mogą być zatrudnione przy tego rodzaju pracach oraz osób, w odniesieniu do których ustalono przeciwwskazania do wykonywania tych prac. 2. Zasady i tryb wykonywania badań lekarskich osób, o których mowa w ust. 1, do celów sanitarno-epidemiologicznych oraz profilaktycznych badań lekarskich pracowników określają przepisy o służbie medycyny pracy. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany przechowywać orzeczenia lekarskie wydane na podstawie badań lekarskich osób, o których mowa w ust. 1, do celów sanitarnoepidemiologicznych i udostępniać je na żądanie organów urzędowej kontroli żywności. 4. Osoby biorące udział w procesie produkcji środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek lub w obrocie nimi są obowiązane posiadać kwalifikacje w zakresie przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji żywności i w obrocie żywnością. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje wymagane od osób, biorących udział w procesie produkcji lub w obrocie środkami spożywczymi, używkami, materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z tymi artykułami, dozwolonymi substancjami dodatkowymi lub innymi dodatkami do środków spożywczych i używek oraz sposób i tryb uzyskiwania takich kwalifikacji, mając na względzie określenie wymaganych wiadomości z zakresu przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji żywności lub w obrocie żywnością, sposób i tryb przeprowadzania egzaminów oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego uzyskanie tych kwalifikacji. 6. Przedsiębiorca produkujący lub wprowadzający do obrotu artykuły, o których mowa w ust. 1, ponosi koszty szkoleń i egzaminów związanych z uzyskiwaniem kwalifikacji przez osoby biorące udział w procesie produkcji lub w obrocie tymi artykułami. 7. Warunki sanitarne oraz wymagania w zakresie przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji i składowania środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego określają przepisy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej. 8. Przepisy ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio do produkcji i wprowadzania do obrotu materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi, używkami, dozwolonymi substancjami dodatkowymi lub innymi dodatkami do środków spożywczych i używek."}
{"id":"2001_634_36","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Zakład żywienia zbiorowego ma obowiązek przechowywać próbki wszystkich potraw wchodzących w skład każdego posiłku. 2. Zakład, o którym mowa w ust. 1, w przypadku wprowadzania do obrotu wyrobów garmażeryjnych innych zakładów ma obowiązek pobierania próbek poszczególnych wyrobów bezpośrednio przy przyjęciu danej partii oraz ich przechowywania. 3. Zakład, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek przechowywania próbki każdej wprowadzonej do obrotu partii wyrobów garmażeryjnych o krótkim okresie przydatności do spożycia. 4. Zakład, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek udostępniać pobrane próbki organom Inspekcji Sanitarnej. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb, sposób, miejsce, czas i warunki pobierania i przechowywania próbek, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w drodze rozporządzenia, określić wymagania przy prowadzeniu żywienia zbiorowego oraz produkcji i wprowadzaniu do obrotu wyrobów garmażeryjnych, mając na względzie normy żywienia, zasady systemu HACCP oraz wymagania higieniczne i sanitarne, o których mowa w art. 33."}
{"id":"2001_634_37","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Środki spożywcze, używki, substancje pomagające w przetwarzaniu, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek mogą być przewożone środkami transportu przeznaczonymi wyłącznie do tego celu i w taki sposób, aby nie została naruszona jakość zdrowotna tych artykułów. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania sanitarne dotyczące środków transportu, w tym dotyczące czynności związanych z załadunkiem, przeładunkiem lub wyładunkiem, mając na względzie różne rodzaje żywności i wymagania, które powinny być spełnione w czasie transportu, w celu zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej żywności."}
{"id":"2001_634_38","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Tranzyt środków spożywczych, używek i substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek może odbywać się tylko w szczelnych środkach transportu, zabezpieczonych przed ich niekontrolowanym otwarciem i zaopatrzonych w plomby polskiego urzędu celnego zgodnie z przepisami Kodeksu celnego."}
{"id":"2001_634_39","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Handel obwoźny środkami spożywczymi i używkami może być prowadzony wyłącznie: 1) na targowiskach lub w halach targowych - w uzgodnieniu z właściwym organem Inspekcji Sanitarnej, a w przypadku środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego również z właściwym organem Inspekcji Weterynaryjnej, 2) na wskazanym przez gminę terenie - z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Sprzedaż w handlu obwoźnym środków spożywczych i używek prowadzi się wyłącznie ze środków transportu przeznaczonych do tego celu zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 37 ust. 2. 3. Osoby zajmujące się handlem obwoźnym muszą posiadać odpowiedni stan zdrowia oraz kwalifikacje w zakresie przestrzegania zasad higieny, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 4. 4. Właściwy organ Inspekcji Sanitarnej, a w przypadku środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego właściwy organ Inspekcji Weterynaryjnej, określa w decyzji środki spożywcze i używki, które mogą być sprzedawane z danego środka transportu. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wymagania higieniczne i sanitarne obowiązujące w handlu obwoźnym środkami spożywczymi i używkami, w tym dotyczące środków transportu, oraz wykazy artykułów, które nie mogą być wprowadzane do obrotu w handlu obwoźnym, mając na względzie warunki sprzedaży, a także zapewnienie właściwej jakości zdrowotnej żywności. Rozdział 3 Urzędowa kontrola żywności"}
{"id":"2001_634_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Do postępowania przeprowadzanego przez organy urzędowej kontroli żywności mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Wymagania dotyczące jakości zdrowotnej żywności, przestrzegania zasad higieny oraz warunki produkcji i obrotu żywnością"}
{"id":"2001_634_40","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Nadzór nad przestrzeganiem ustawy oraz nad wykonywaniem urzędowej kontroli żywności sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia, który działa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Nadzór nad przestrzeganiem ustawy oraz nad wykonywaniem urzędowej kontroli żywności w odniesieniu do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego sprawuje minister właściwy do spraw rolnictwa, działając w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia. 3. Nadzór nad jakością zdrowotną środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych, innych dodatków do środków spożywczych i używek oraz nad przestrzeganiem warunków sanitarnych w procesie produkcji i w obrocie tymi artykułami oraz artykułami przywożonymi z zagranicy sprawują organy Inspekcji Sanitarnej, z zastrzeżeniem ust. 5, 4. Nadzór nad jakością zdrowotną środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych, innych dodatków do środków spożywczych i używek przywożonych z zagranicy sprawują, z zastrzeżeniem ust. 5, organy Inspekcji Sanitarnej. 5. Organy Inspekcji Weterynaryjnej sprawują nadzór nad: 1) miejscami uboju zwierząt i rozbioru mięsa, zakładami przetwórstwa mięsa, zakładami uboju i przetwórstwa królików, nutrii, dziczyzny i drobiu oraz zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka, a także wszystkich ubocznych artykułów ubojowych, 2) punktami skupu i zakładami przetwórstwa mięsa zwierząt łownych, 3) zakładami jajczarskimi, przetwórstwem jaj, ryb i innych zwierząt wodnych oraz mięczaków, 4) zdrowotnymi warunkami jakości mleka i jego przetworów, warunkami sanitarnymi produkcji mleka i jego przetwarzania oraz wymaganiami sanitarnymi przy przewozie mleka, 5) chłodniami składowymi, w których przechowuje się środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, 6) produkcją lodów zawierających w swoim składzie mleko w zakładach objętych nadzorem organów Inspekcji Weterynaryjnej, 7) sprzedażą mięsa w handlu obwoźnym, 8) przywozem z zagranicy środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, 9) sprzedażą bezpośrednią środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, które są przygotowane i przechowywane wyłącznie w celu sprzedaży konsumentom; sprzedaż ta powinna być dokonywana bezpośrednio przez producenta tych środków i odbywać się w sklepie lub w pomieszczeniu przyległym do pomieszczeń produkcyjnych. 6. Jeżeli środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego są produkowane lub przecho wywane w zakładzie produkującym inne środki spożywcze, nadzór nad ich jakoś cią zdrowotną może być powierzony organowi Inspekcji Weterynaryjnej lub organowi Inspekcji Sanitarnej na podstawie uzgodnień między Głównym Inspektorem Sanitarnym i Głównym Lekarzem Weterynarii. 7. Sprawując nadzór, organy urzędowej kontroli żywności są obowiązane przeprowadzać kontrole bez wcześniejszego uprzedzenia kontrolowanego podmiotu o terminie i zakresie kontroli. 8. Przebieg kontroli oraz innych czynności przeprowadzanych przez organy urzędowej kontroli żywności dokumentuje się w protokole podpisywanym przez osobę przeprowadzającą kontrolę lub inną czynność w ramach nadzoru oraz osobę reprezentującą przedsiębiorcę, którego działalność jest kontrolowana. O odmowie podpisania protokołu przez tę osobę należy uczynić wzmiankę w protokole. Osoba ta może złożyć do protokołu wyjaśnienia dotyczące przyczyn odmowy jego podpisania."}
{"id":"2001_634_41","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Właściwe organy Inspekcji Sanitarnej równocześnie z kontrolą celną oraz w miejscu tej kontroli przeprowadzają kontrolę: 1) jakości zdrowotnej przywożonych z zagranicy środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych, innych dodatków do środków spożywczych i używek, 2) przydatności do produkcji przywożonych z zagranicy substancji pomagających w przetwarzaniu - z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku konieczności wykonania badań laboratoryjnych artykuły, o których mowa w ust. 1, mogą być, za zgodą organu celnego określoną w decyzji: 1) składowane w miejscu i na warunkach określonych w tej decyzji do czasu uzyskania wyników badań próbek pobranych przez organy Inspekcji Sanitarnej albo 2) skierowane do miejsca przeznaczenia i poddane badaniom laboratoryjnym przez właściwy miejscowo organ Inspekcji Sanitarnej. 3. W wyniku przeprowadzonej kontroli właściwy organ Inspekcji Sanitarnej wydaje: 1) świadectwo o braku zastrzeżeń do jakości zdrowotnej artykułów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2) świadectwo o przydatności do produkcji substancji pomagających w przetwarzaniu. 4. W przypadku stwierdzenia, że artykuły, o których mowa w ust. 1, nie spełniają obowiązujących warunków określonych w ustawie, organ Inspekcji Sanitarnej wydaje decyzję o zakazie wprowadzania tych artykułów do obrotu w kraju oraz, w zależności od wyników badań, decyzję nakazującą wywóz badanej partii artykułów za granicę albo ich zniszczenie lub przeznaczenie zgodnie z art. 47 pkt 1 oraz powiadamia o tej decyzji Głównego Inspektora Sanitarnego. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, Główny Inspektor Sanitarny powiadamia organy właściwe w zakresie urzędowej kontroli żywności kraju, z którego pochodzą te artykuły. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki i zakres przeprowadzania kontroli, o których mowa w ust. 1, wskazania doty czące częstotliwości wykonywania badań laboratoryjnych, rodzaje badań laboratoryjnych oraz wzory świadectw, o których mowa w ust. 3, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej oraz ministrem właściwym do spraw transportu wykaz przejść granicznych, przez które środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz substancje pomagające w przetwarzaniu mogą być wprowadzane na polski obszar celny, 2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych sposób współpracy organów Inspekcji Sanitarnej z organami celnymi w zakresie granicznej kontroli sanitarnej - mając na względzie konieczność sanitarnego zabezpieczenia granic państwa i zapewnienie właściwej jakości zdrowotnej artykułów, o których mowa w ust. 1. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz towarów, które podlegają granicznej kontroli sanitarnej, z uwzględnieniem ich klasyfikacji według kodów taryfy celnej."}
{"id":"2001_634_42","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Środki spożywcze, używki, dozwolone substancje dodatkowe lub inne dodatki do środków spożywczych i używek, które stwarzają niebezpieczeństwo zagrożenia epidemicznego kraju lub bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia człowieka, nie mogą być wprowadzane na polski obszar celny. 2. W razie uzasadnionego niebezpieczeństwa zagrożenia epidemicznego kraju lub bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia człowieka minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, wprowadzą zakaz wprowadzania tych artykułów na polski obszar celny, mając na względzie konieczność sanitarnego zabezpieczenia granic państwa."}
{"id":"2001_634_43","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Ocena jakości zdrowotnej środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z tymi artykułami może być potwierdzona świadectwem jakości zdrowotnej według wzoru, o którym mowa w art. 41 ust. 6, oraz poprzedzona przeprowadzeniem badań laboratoryjnych w zakresie urzędowej kontroli żywności."}
{"id":"2001_634_44","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Badania laboratoryjne, o których mowa w art. 43, wykonują: 1) laboratoria Inspekcji Sanitarnej, 2) laboratoria referencyjne. 2. Do zadań laboratoriów referencyjnych należy: 1) nadzór nad jakością badań wykonywanych przez laboratoria, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2) wykonywanie analiz i badań żywności w przypadku rozbieżności, kwestionowania lub w celu potwierdzania wyników badań laboratoriów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3) organizowanie badań porównawczych w odniesieniu do poszczególnych metod analiz, 4) ujednolicanie metod i procedur badawczych, 5) wdrażanie nowych metod badań, 6) przekazywanie organom urzędowej kontroli żywności informacji dotyczących metod analiz i badań porównawczych stosowanych przez laboratoria referencyjne krajów Unii Europejskiej, 7) szkolenie kadr laboratoriów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie nowych metod analiz i badań, 8) międzynarodowa współpraca z laboratoriami referencyjnymi. 3. Do czasu zakończenia procesu akredytacji laboratoriów na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489) minister właściwy do spraw zdrowia wyznacza inne laboratoria do wykonywania zadań laboratoriów referencyjnych. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz laboratoriów referencyjnych, a także innych laboratoriów wykonujących zadania laboratoriów referencyjnych, mając na względzie zapewnienie wykonywania zadań, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_634_45","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Organom urzędowej kontroli żywności sprawującym nadzór przysługuje prawo: 1) badania procesów technologicznych i receptur w zakresie niezbędnym do ochrony zdrowia i życia człowieka, 2) przeglądania ksiąg i innych dokumentów kontrolowanego zakładu, jeżeli okaże się to konieczne do wyjaśnienia sprawy, 3) podejmowania innych działań określonych w niniejszej ustawie i w przepisach odrębnych. 2. W razie braku wiarygodnych dowodów naukowych potwierdzających nieszkodliwość środków spożywczych, używek i substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych i innych dodatków do środków spożywczych i używek, organy urzędowej kontroli sprawujące nadzór, w przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia szkodliwości tych artykułów, mogą podejmować wczesne i proporcjonalne do zagrożenia czynności zapobiegawcze mające na celu ochronę zdrowia lub życia człowieka (zasada ostrożności)."}
{"id":"2001_634_46","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Organ urzędowej kontroli żywności sprawujący nadzór w razie stwierdzenia uchybień zagrażających zdrowiu lub życiu człowieka nakazuje usunięcie tych uchybień, a w przypadku ich nieusunięcia wydaje decyzję o częściowym lub całkowitym wstrzymaniu produkcji lub unieruchomieniu zakładu lub jego części na czas niezbędny do usunięcia tych uchybień. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowej wykonalności. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 1, są wydawane po zasięgnięciu opinii właści wego inspektora pracy, jeżeli stwierdzone uchybienia mogą stanowić równocześnie naruszenie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy."}
{"id":"2001_634_47","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Organ urzędowej kontroli żywności sprawujący nadzór, w razie stwierdzenia, że środek spożywczy, używka, dozwolona substancja dodatkowa lub inny dodatek do środka spożywczego i używki nie odpowiada obowiązującym zdrowotnym warunkom jakości, a substancja pomagająca w przetwarzaniu jest nieprzydatna do produkcji \\rodków spożywczych lub używek, może zakazać produkcji lub wprowadzania do obrotu tego artykułu lub też, w zależności od rodzaju stwierdzonych uchybień: 1) może zezwolić na inne jego wykorzystanie z zachowaniem określonych warunków lub na zużycie go w innym określonym celu, lub 2) nakazać jego zniszczenie na koszt przedsiębiorcy."}
{"id":"2001_634_48","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego minister właściwy do spraw rolnictwa, każdy w swoim zakresie działania, określą, w drodze rozporządzeń: 1) szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania urzędowej kontroli żywności w procesie produkcji i w obrocie, uwzględniając zakres czynności kontrolnych obejmujących pobieranie i analizy próbek, kontrolę higieny personelu, kontrolę dokumentacji oraz kontrolę obowiązujących w zakładzie wewnętrznych systemów kontroli jakości zdrowotnej i przestrzegania zasad higieny, systemu HACCP, mając na względzie konieczność zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej żywności, 2) sposób i tryb postępowania organów sprawujących nadzór nad jakością zdrowotną żywności i żywienia w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia niewłaściwej jakości zdrowotnej środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych i innych dodatków do środków spożywczych i używek, mając na względzie tryb zabezpieczania tych artykułów i uprawnienia, o których mowa w art. 40, 43 i 45, a także dokumentowanie wykonania decyzji, o których mowa w art. 46 ust. 1. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia oraz minister właściwy do spraw rolnictwa określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób współdziałania w zakresie sprawowania nadzoru organów Inspekcji Sanitarnej z organami Inspekcji Weterynaryjnej, mając na względzie potrzebę zapewnienia sprawnego nadzoru nad przestrzeganiem warunków zdrowotnych żywności i żywienia, z uwzględnieniem art. 40. Rozdział 4 Przepisy karne"}
{"id":"2001_634_49","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Kto produkuje lub wprowadza do obrotu, o niewłaściwej jakości zdrowotnej lub zepsute, środki spożywcze, używki i substancje pomagające w przetwarzaniu, dozwolone substancje dodatkowe, inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Kto produkuje lub wprowadza do obrotu środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub nową żywność szkodliwe dla zdrowia lub życia człowieka, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 3. Jeżeli sprawca czynów określonych w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"2001_634_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Środki spożywcze, używki, substancje pomagające w przetwarzaniu, dozwolone substancje dodatkowe i inne dodatki do środków spożywczych i używek, prze znaczone do spożycia albo używania nie mogą być szkodliwe dla zdrowia lub \"ycia człowieka, zepsute ani sfałszowane oraz naruszać warunków określonych w ustawie. 2. Za szkodę wyrządzoną przez artykuły, o których mowa w ust. 1, naruszające warunki jakości zdrowotnej odpowiada, na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, przedsiębiorca produkujący te artykuły, chyba że na podstawie dokumentacji, która określa ich stan w chwili wprowadzenia do obrotu oraz warunki ich przechowywania, zostanie wykazane, że za tę szkodę odpowiada przedsiębiorca wprowadzający te artykuły do obrotu."}
{"id":"2001_634_50","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Kto produkuje lub wprowadza do obrotu zepsute lub sfałszowane środki spożywcze, używki lub substancje pomagające w przetwarzaniu, dozwolone substancje dodatkowe oraz inne dodatki do środków spożywczych i używek, jako artykuły odpowiadające wymaganiom określonym w ustawie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"2001_634_51","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Kto przez oznaczenie lub w inny sposób wprowadza w błąd co do jakości zdrowotnej lub wartości odżywczej środka spożywczego, używki, substancji pomagających w przetwarzaniu albo dozwolonej substancji dodatkowej lub innych dodatków do środków spożywczych i używek, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto: 1) w przypadkach określonych w art. 17 ust. 3 bez uzyskania decyzji lub z naruszeniem warunków określonych w tej decyzji produkuje lub wprowadza do obrotu środki spożywcze, używki i substancje pomagające w przetwarzaniu, dozwolone substancje dodatkowe, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz inne dodatki do środków spożywczych i używek, 2) używa do produkcji lub wprowadza do obrotu artykuły, o których mowa w pkt 1, po upływie terminu ich przydatności do spożycia lub po upływie daty ich minimalnej trwałości, 3) narusza zasady, o których mowa w art. 10 ust. 2, art. 12, art. 22, art. 24, art. 35 ust. 1 i 3, art. 36, art. 37 i art. 39 ust. 3, 4) rozpoczyna działalność bez uzyskania decyzji, o której mowa w art. 13 ust. 7, art. 22 ust. 2, art. 27 ust. 2 i art. 39 ust. 4."}
{"id":"2001_634_52","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W sprawach określonych w art. 51 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_634_53","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz.U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zasady i tryb wykonywania badań lekarskich osób wykonujących prace w procesie produkcji i w obrocie żywnością do celów sanitarnoepidemiologicznych regulują odrębne przepisy.\"; 2) w art. 5 skreśla się ust. 2; 3) użyte w ustawie wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw zdrowia\"."}
{"id":"2001_634_54","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 622 i Nr 156, poz. 773, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157) w art. 37a dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Przepisów ust. 1-8 nie stosuje się w odniesieniu do nowych środków spożywczych lub używek bądź nowych składników tych artykułów w zakresie uregulowanym odrębnie w przepisach o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.\"."}
{"id":"2001_634_55","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. Nr 90, poz. 575, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84 i Nr 29, poz. 320) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20: a) w ust. 1 wyrazy \"Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych\", b) w ust. 2 wyrazy \"Ministrowie Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych\", c) w ust. 3 wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw wewnętrznych\"; 2) w art. 25 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) pobierania próbek do badań laboratoryjnych.\"; 3) w art. 36: a) w ust. 13 po wyrazach \"za badania\" dodaje się wyraz \"laboratoryjne\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości opłat za badania laboratoryjne oraz inne czynności, o których mowa w ust. 1-3, z uwzględnieniem kosztów ich wykonania.\"."}
{"id":"2001_634_56","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. Nr 96, poz. 593, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 84, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) badaniach lekarskich do celów sanitarno-epidemiologicznych należy przez to rozumieć badania lekarskie ustalające brak przeciwwskazań do wykonywania prac w procesie produkcji i w obrocie żywnością,\"; 2) w art. 5: a) w ust. 1 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) osób wykonujących prace w procesie produkcji i w obrocie żywnością,\", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Obowiązek objęcia badaniami lekarskimi do celów sanitarnoepidemiologicznych spoczywa na przedsiębiorcach prowadzących działalność w zakresie produkcji i obrotu żywnością.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Badaniami lekarskimi do celów sanitarno-epidemiologicznych są objęte osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 3a.\"; 3) w art. 6: a) w ust. 1 w pkt 8 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) wykonywania badań lekarskich do celów sanitarno-epidemiologicznych.\", b) w ust. 5 wyrazy \"Ministrem Edukacji Narodowej\" zastępuje się wyrazami \"ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego\", c) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb wykonywania badań lekarskich do celów sanitarno-epidemiologicznych oraz wykaz stanów chorobowych uniemożliwiających wykonywane czynności z zakresu produkcji i obrotu żywnością, a także rodzaje czynności, których nie wolno wykonywać osobom dotkniętym takimi chorobami, z uwzględnieniem zakresu i częstotliwości tych badań, sposobu ich dokumentowania, wzoru orzeczenia lekarskiego i sposobu przechowywania orzeczeń.\"; 4) w art. 7 w ust. 1 w pkt 5 i w ust. 5 wyrazy \"Państwową Inspekcją Sanitarną\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcją Sanitarną\"; 5) w art. 8 wyrazy \"Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości oraz Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Sprawiedliwości oraz minister właściwy do spraw transportu\"; 6) dodaje się art. 22a w brzmieniu: \"Art. 22a. Koszty badań lekarskich do celów sanitarno-epidemiologicznych ponoszą przedsiębiorcy.\"; 7) w art. 27 w ust. 1 wyrazy \"Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Sprawiedliwości\" zastępuje się wyrazami \"Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Sprawiedliwości\"; 8) użyte w ustawie w odpowiednich przypadkach wyrazy \"Minister Zdrowia i Opieki Społecznej\" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw zdrowia\"."}
{"id":"2001_634_57","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i poz. 1321 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i 44) w art. 33 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) warunków sanitarnych, nadzoru sanitarnego, bezpieczeństwa żywności, a w szczególności nadzoru nad jakością zdrowotną żywności w procesie produkcji i w obrocie oraz materiałami i wyrobami stykającymi się z żywnością,\"."}
{"id":"2001_634_58","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Zezwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność przez okres, na który zostały wydane, nie dłużej jednak niż do czasu wydania przepisów wykonawczych, o których mowa w art. 59. 2. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, stają się decyzjami w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_634_59","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2002 r."}
{"id":"2001_634_6","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zakazuje się wykorzystywania do żywienia ludzi lub do produkcji innych środków spożywczych produktów pochodzących od zwierząt lub ze zwierząt, którym podawano substancje o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i betaagonistycznym. 2. Zakaz nie dotyczy produktów pochodzących od zwierząt lub ze zwierząt, którym podawano substancje wymienione w ust. 1 w celu leczniczym lub zootechnicznym zgodnie z warunkami, o których mowa w art. 7, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Produkty pochodzące od zwierząt lub ze zwierząt, którym podawano hormony i inne substancje, o których mowa w ust. 1, nie mogą być przeznaczone do produkcji środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego."}
{"id":"2001_634_60","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Traci moc ustawa z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1992 r. Nr 33, poz. 144 i Nr 91, poz. 456, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), z wyjątkiem art. 37 pkt 1 w zakresie dotyczącym przedmiotów użytku nieobjętych niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_634_61","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z tym że: 1) art. 41 ust. 5 wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, 2) art. 10 ust. 2, art. 28 ust. 2, art. 30, art. 32, art. 36 ust. 6 i art. 48 ust. 1 w zakresie dotyczącym systemu HACCP obowiązują od dnia 1 stycznia 2004 r."}
{"id":"2001_634_7","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Zakazuje się wykorzystywania do żywienia ludzi oraz do produkcji środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych i innych dodatków do środków spożywczych i używek, produktów pochodzących z roślin, ze zwierząt lub od zwierząt, które zawierają pozostałości zanieczyszczeń chemicznych, biologicznych, leków lub innych środków farmaceutycznych, a także skażeń promieniotwórczych w ilościach przekraczających najwyższe dopuszczalne poziomy. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości zanieczyszczeń chemicznych, biologicznych, leków lub innych środków farmaceutycznych, a także skażeń promieniotwórczych w roślinach, u zwierząt, w tkankach lub narządach zwierząt po uboju i w środkach spożywczych pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, mając na względzie wyniki badań naukowych i potrzebę zapewnienia ochrony zdrowia lub życia człowieka."}
{"id":"2001_634_8","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Napromienianie promieniowaniem jonizującym środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek jest dopuszczalne, jeżeli nie stanowi zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka i jest uzasadnione technologicznie. 2. Napromienianie nie może: 1) zastępować prawidłowych warunków sanitarnych oraz zasad przestrzegania higieny w procesie produkcji środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych oraz innych dodatków do środków spożywczych i używek, 2) być stosowane do żywności zawierającej substancje chemiczne służące do konserwacji i stabilizacji żywności. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki napromieniania środków spożywczych, używek, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych dodatków do środków spożywczych i używek, które mogą być poddane działaniu promieniowania jonizującego, ich wykazy, maksymalne dawki napromieniania oraz wymagania w zakresie znakowania i wprowadzania do obrotu, mając na względzie ust. 1 i 2, oraz zapewnienie bezpieczeństwa żywności."}
{"id":"2001_634_9","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Środki spożywcze, używki i dozwolone substancje dodatkowe nie mogą być używane do produkcji środków spożywczych lub używek oraz wprowadzane do obrotu, jeżeli zawierają dozwolone substancje dodatkowe lub zanieczyszczenia w ilościach szkodliwych dla zdrowia lub życia człowieka oraz powodują zmiany organoleptyczne tych artykułów w stopniu uniemożliwiającym ich spożycie lub użycie. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również, gdy dozwolone substancje dodatkowe i zanieczyszczenia znajdują się na powierzchni środków spożywczych lub używek. 3. Środki spożywcze, używki i dozwolone substancje dodatkowe, po usunięciu do dopuszczalnych poziomów dozwolonych substancji dodatkowych oraz zanieczyszczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być używane do produkcji innych środków spożywczych lub używek oraz wprowadzane do obrotu, jeżeli organ sprawujący nadzór nad jakością zdrowotną tych artykułów stwierdzi, w drodze decyzji, ich przydatność do spożycia lub używania. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) dozwolone substancje dodatkowe, substancje pomagające w przetwarzaniu, inne dodatki do środków spożywczych i używek oraz warunki ich stosowania, 2) maksymalne poziomy zanieczyszczeń chemicznych i biologicznych, które mogą znajdować się w środkach spożywczych, używkach, substancjach pomagających w przetwarzaniu, innych dodatkach do środków spożywczych i używek, w dozwolonych substancjach dodatkowych albo na ich powierzchni, 3) specyfikacje i kryteria czystości, wymagania dotyczące pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu, innych dodatków do środków spożywczych i używek, dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych oraz zawartości zanieczyszczeń, 4) substancje wzbogacające dodawane do środków spożywczych lub używek oraz suplementy diety i warunki ich stosowania - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości środków chemicznych stosowanych przy uprawie, ochronie, przechowywaniu i przewozie roślin, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub na ich powierzchni bez szkody dla zdrowia lub życia człowieka, z uwzględnieniem ust. 1 i 2, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności."}
{"id":"2001_635_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499, z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 74, poz. 855) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Księgi wieczyste zakłada i prowadzi się dla nieruchomości, które nie mają ksiąg wieczystych, albo których księgi wieczyste zaginęły lub uległy zniszczeniu. 3. Księgi wieczyste mogą być także prowadzone w celu ustalenia stanu prawnego własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego i prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.\"; 2) w art. 6 w ust. 3 wyrazy \"dzień złożenia wniosku o wpis jest rozstrzygający\" zastępuje się wyrazami \"chwila złożenia wniosku o wpis jest rozstrzygająca\"; 3) w art. 8 po wyrazie \"wniosku\" dodaje się przecinek i wyrazy \"o skardze na orzeczenie referendarza sądowego\"; 4) w art. 12 w ust. 1 wyrazy \"dzień, od którego\" zastępuje się wyrazami \"chwila, od której\"; 5) w art. 20 w ust. 2 wyraz \"dzień\" zastępuje się wyrazem \"chwila\"; 6) art. 24{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 24{1}. 1. Do ksiąg wieczystych dla ograniczonych praw rzeczowych, wymienionych w art. 1 ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy o księgach wieczystych dla nieruchomości. 2. W razie przekształcenia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej w prawo odrębnej własności lokalu albo w prawo własności domu jednorodzinnego, księga wieczysta prowadzona dla ograniczonego prawa rzeczowego staje się księgą wieczystą dla nieruchomości, a wpisana w tej księdze hipoteka na ograniczonym prawie rzeczowym staje się hipoteką na nieruchomości. 3. Właściciel nieruchomości w wypadkach, o których mowa w ust. 2, jest obowiązany do ujawnienia w księdze wieczystej swego prawa oraz danych do oznaczenia nieruchomości.\"; 7) w art. 25 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Księgi wieczyste prowadzi się według ustalonych wzorów, obejmujących poszczególne działy księgi wieczystej.\"; 8) po art. 25 dodaje się art. 25{1} w brzmieniu: \"Art. 25{1}. 1. Księgi wieczyste mogą być zakładane i prowadzone także w systemie informatycznym wprowadzonym w trybie, o którym mowa w ust. 2. 2. Minister Sprawiedliwości może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, system informatyczny zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych, określając szczegółowy sposób zakładania oraz prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym, tak aby zachowane zostały wszystkie cechy ksiąg wieczystych prowadzonych w sposób, o którym mowa w art. 25 ust. 1 i 2, sposób przeglądania ksiąg wieczystych prowadzonych w tym systemie oraz wyznaczyć sądy, które zakładają i prowadzą księgi wieczyste w systemie informatycznym.\"; 9) w art. 29 dwukrotnie użyty wyraz \"dnia\" zastępuje się wyrazem \"chwili\"; 10) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Właściciel nieruchomości jest obowiązany do niezwłocznego złożenia wniosku o ujawnienie swego prawa w księdze wieczystej. 2. Jeżeli osoba trzecia doznała szkody na skutek nieujawnienia prawa własności w księdze wieczystej, właściciel ponosi odpowiedzialność za szkodę powstałą na skutek niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, bądź na skutek opieszałości w jego wykonaniu.\"; 11) art. 36 otrzymuje brzmienie: \"Art. 36. 1. Sądy, organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego zawiadamiają sąd właściwy do prowadzenia księgi wieczystej o każdej zmianie właściciela nieruchomości, dla której założona jest księga wieczysta. 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1. 3. W razie otrzymania zawiadomienia sąd z urzędu dokonuje wpisu ostrzeżenia, że stan prawny nieruchomości ujawniony w księdze wieczystej stał się niezgodny z rzeczywistym stanem prawnym. Zawiadomienie o wpisie ostrzeżenia zawiera pouczenie o obowiązku złożenia wniosku o ujawnienie prawa własności w terminie miesiąca od daty doręczenia zawiadomienia. 4. Sąd może wymierzyć opieszałemu właścicielowi grzywnę w wysokości od 500 zł do 10 000 zł w celu spowodowania ujawnienia prawa własności. W razie ujawnienia prawa własności nieruchomości, grzywny nieuiszczone mogą być umorzone w całości lub części. 5. Na postanowienie sądu o nałożeniu grzywny przysługuje zażalenie.\"; 12) po art. 36 dodaje się art. 36{1} i art. 36{2} w brzmieniu: \"Art. 36{1}. 1. Księgi wieczyste i akta ksiąg wieczystych przechowuje się w sądzie. 2. Księgi wieczyste nie mogą być wydawane poza budynek sądu rejonowego. 3. Każdy może przeglądać księgi wieczyste w obecności pracownika sądu. 4. Akta księgi wieczystej może przeglądać, w sposób określony w ust. 3, osoba mająca interes prawny oraz notariusz."}
{"id":"2001_635_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i poz. 1193, Nr 122, poz. 1314, poz. 1319 i poz. 1322 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 w pkt 4 po wyrazach \"między małżonkami\" dodaje się wyrazy \"oraz spraw o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym\"; 2) w art. 509{1} w § 1 skreśla się wyrazy \"i w postępowaniu o założenie księgi wieczystej\"; 3) w art. 516 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.\"; 4) w art. 518{1}: a) w § 2 po wyrazie \"moc\" skreśla się przecinek i wyrazy \"a sąd rejonowy rozpoznaje sprawę jako sąd pierwszej instancji\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. W razie wniesienia skargi na wpis w księdze wieczystej wpis nie traci mocy. Rozpoznając sprawę, sąd zmienia zaskarżony wpis przez jego wykreślenie i dokonanie nowego wpisu lub wydaje postanowienie, którym zaskarżony wpis utrzymuje w mocy albo uchyla go w całości lub w części i w tym zakresie wniosek oddala bądź odrzuca, względnie postępowanie umarza.\", c) po § 5 dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§6. Sąd rejonowy rozpoznaje sprawę jako sąd pierwszej instancji.\"; 5) art. 608 otrzymuje brzmienie: \"Art. 608. Sprawy z zakresu prawa rzeczowego rozpoznawane są na rozprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.\"; 6) po art. 626 dodaje się rozdział 6 w brzmieniu: \"Rozdział 6 Postępowanie wieczystoksięgowe"}
{"id":"2001_635_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215,z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 256 i Nr 106, poz. 678 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 554 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Gmina, związek międzygminny, powiat, związek powiatów oraz samorząd województwa nie mają obowiązku uiszczania opłat sądowych, z wyjątkiem spraw dotyczących prowadzonej przez nie działalności gospodarczej oraz spraw w postępowaniu wieczystoksięgowym.\"; 2) w art. 9: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"ludu pracującego\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do opłat uiszczanych w postępowaniu wieczystoksięgowym.\"; 3) po art. 16 dodaje się art. 16{1} w brzmieniu: \"Art. 16{1}. 1. W postępowaniu wieczystoksięgowym wniosek, podlegający opłacie stałej, który nie został należycie opłacony, sąd zwraca bez wezwania o uiszczenie tej opłaty. 2. W terminie tygodniowym od dnia doręczenia zarządzenia o zwrocie wniosku z przyczyn określonych w ust. 1, wnioskodawca może uiścić brakującą opłatę. W takim przypadku wniosek wywołuje skutek od daty pierwotnego wniesienia. Skutek taki nie następuje w razie kolejnego zwrotu wniosku z tej samej przyczyny.\"."}
{"id":"2001_635_36","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 36{2}. 1. Odpisy ksiąg wieczystych według ostatniego stanu wpisów wydaje się na żądanie osób zainteresowanych lub na żądanie sądu, prokuratora, notariusza, organu administracji rządowej oraz jednostki samorządu terytorialnego. 2. Odpisy ksiąg wieczystych obejmujące wpisy wykreślone wydaje się tylko na żądanie sądu, prokuratora, notariusza, organu administracji rządowej oraz jednostki samorządu terytorialnego, a w wypadkach uzasadnionych, również na żądanie osoby, której wykreślony wpis dotyczył. 3. Odpisy dokumentów znajdujących się w aktach ksiąg wieczystych wydaje się na żądanie osób zainteresowanych lub na żądanie sądu, prokuratora, notariusza, organu administracji rządowej oraz jednostki samorządu terytorialnego. 4. Nie wydaje się dokumentów znajdujących się w aktach ksiąg wieczystych, jeżeli dokumenty te stanowią podstawę wpisu.\"; 13) skreśla się art. 37-57; 14) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. 1. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, określi: 1) sądy rejonowe prowadzące księgi wieczyste oraz obszary ich właściwości miejscowej, 2) czynności, które przy prowadzeniu i przechowywaniu ksiąg wieczystych mogą spełniać samodzielnie pracownicy sądowi, 3) szczegółowy sposób prowadzenia ksiąg wieczystych, wzory ksiąg wieczystych oraz szczegółową treść i sposób dokonywania wpisów w księgach wieczystych. 2. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia, sposób wykorzystywania programu informatycznego dla celów prowadzenia ksiąg wieczystych, na zasadach, o których mowa w art. 25. 3. Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2 należy brać pod uwagę zasady sprawności, racjonalności i szybkiego działania sądu.\"; 15) po art. 58 dodaje się art. 58{1} i 58{2} w brzmieniu: \"Art. 58{1}. 1. W razie powstania stanu zagrożenia zniszczeniem zbioru ksiąg wieczystych w znacznej skali, na skutek zdarzeń o charakterze nadzwyczajnym, treść wpisów w księgach wieczystych podlega utrwaleniu, z zachowaniem wszystkich cech ksiąg wieczystych. 2. Utrwalenie treści wpisów w księgach wieczystych w trybie, o którym mowa w ust. 1, może być przeprowadzane na podstawie zarządzenia Ministra Sprawiedliwości określającego sąd, w którym nastąpiło zdarzenie o charakterze nadzwyczajnym, powodujące powstanie zagrożenia zniszczeniem zbioru ksiąg wieczystych. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób utrwalania treści wpisów w księgach wieczystych, w sytuacjach, o których mowa w ust. 1, oraz szczegółowy tryb wykonywania czynności z tym związanych, mając na względzie zasady szybkości i doboru technologii stosowanych przy utrwalaniu treści zapewniających wierne ich zachowanie."}
{"id":"2001_635_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. §1. Notariusz jako płatnik na podstawie odrębnych przepisów pobiera podatki i opłaty skarbowe. §2. Jeżeli wniosek o wpis do księgi wieczystej, o którym mowa w art. 92 § 4, podlega opłacie sądowej, notariusz pobiera od wnioskodawców tę opłatę i zaznacza w akcie notarialnym wysokość pobranej opłaty sądowej. Notariusz obowiązany jest uzależnić sporządzenie aktu notarialnego od uprzedniego uiszczenia przez strony należnej opłaty sądowej. Pobraną opłatę sądową notariusz przekazuje właściwemu sądowi rejonowemu. §3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób pobierania i uiszczania oraz sposób i termin przekazywania sądom a także zwrotu należności, o których mowa w § 2 oraz sposób prowadzenia ich ewidencji.\"; 2) w art. 80 w § 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Do protokołu nie stosuje się przepisów art. 5, art. 92 § 1 pkt 4-8 i art. 94 § 1.\"; 3) w art. 92 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§4. Jeżeli akt notarialny w swej treści zawiera przeniesienie, zmianę lub zrzeczenie się prawa ujawnionego w księdze wieczystej albo ustanowienie prawa podlegającego ujawnieniu w księdze wieczystej, bądź obejmuje czynność przenoszącą własność nieruchomości, chociażby dla tej nieruchomości nie była prowadzona księga wieczysta, notariusz sporządzający akt notarialny jest obowiązany zamieścić w tym akcie wniosek o dokonanie wpisu w księdze wieczystej, zawierający wszystkie dane wymagane przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. Notariusz jest obowiązany przesłać z urzędu sądowi właściwemu do prowadzenia ksiąg wieczystych wypis aktu notarialnego zawierający wniosek o wpis do księgi wieczystej wraz z dokumentami stanowiącymi podstawę wpisu, w terminie trzech dni od sporządzenia aktu.\"; 4) po art. 109 dodaje się art. 109a w brzmieniu: \"Art. 109a. Wypisy aktu notarialnego sprostowanego protokołem zgodnie z art. 80 § 4 wydaje się z uwzględnieniem treści sprostowania.\"."}
{"id":"2001_635_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 5. W postępowaniu wieczystoksięgowym, w sprawach, w których wnioski zostały złożone przed dniem wejścia w życie ustawy, w zakresie kosztów sądowych stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_635_58","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 58{2}. 1. Kopia powstała w trybie określonym w art. 58{1} podlega uwierzytelnieniu przez sędziego lub referendarza i ma moc księgi wieczystej. 2. W razie konieczności dokonania nowego wpisu, w księdze wieczystej, w miejsce której została sporządzona kopia, w trybie określonym w art. 58{1}, zaprowadza się, jako jej ciąg dalszy, księgę wieczystą według wzoru określonego w art. 25 ust. 1, z jednoczesnym przeniesieniem do niej wszystkich aktualnych wpisów.\"; 16) skreśla się rozdział 3 w dziale I; 17) w art. 65 w ust. 4 w pkt 3 skreśla się wyrazy \"(prawo do lokalu mieszkalnego w domu wybudowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu przeniesienia jego własności na członka)\"; 18) w art. 68 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Jeżeli wierzytelność, zgodnie z prawem została wyrażona w innym pieniądzu niż pieniądz polski, hipotekę wyraża się w tym innym pieniądzu.\"; 19) w art. 76 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. W celu zabezpieczenia tej samej wierzytelności można, w drodze czynności prawnej, obciążyć więcej niż jedną nieruchomość (hipoteka łączna umowna). 4. Do hipoteki zabezpieczającej kredyt udzielony na budowę domów mieszkalnych, jeżeli podział nieruchomości polega na przeniesieniu własności części nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, przepisu ust. 1 nie stosuje się. W takim wypadku hipoteka ulega podziałowi zgodnie z postanowieniami umowy.\"; 20) w art. 109 w ust. 2 wyrazy \"własnością państwową\" zastępuje się wyrazami \"własnością Skarbu Państwa\"; 21) po art. 111 dodaje się art. 111{1} w brzmieniu: \"Art. 111{1}. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, łączne obciążenie kilku nieruchomości hipoteką przymusową jest niedopuszczalne, chyba że nieruchomości te są już obciążone inną hipoteką łączną albo stanowią własność dłużników solidarnych. 2. Podział zabezpieczenia między poszczególne nieruchomości zależy od uznania wierzyciela.\"."}
{"id":"2001_635_6","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 6. W postępowaniu wieczystoksięgowym, w sprawach wszczętych z urzędu, do których przed dniem wejścia w życie ustawy nie został złożony wniosek, postępowanie przynaglające umarza się z urzędu. Nieściągnięte grzywny, nałożone na podstawie art. 35 ustawy, o której mowa w art. 1, sąd umarza z urzędu."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{1}. §1. Sprawy w postępowaniu wieczystoksięgowym rozpoznawane są na posiedzeniu niejawnym. §2. Uczestnikami postępowania oprócz wnioskodawcy są tylko te osoby, których prawa zostały wykreślone lub obciążone bądź na rzecz których wpis ma nastąpić. §3. Nie stanowi przeszkody do wpisu okoliczność, że po złożeniu wniosku wnioskodawca bądź inny uczestnik postępowania zmarł lub został pozbawiony albo ograniczony w możliwości rozporządzania prawem albo w zdolności do czynności prawnych. §4. Przepisów art. 113 nie stosuje się w postępowaniu wieczystoksięgowym, z wyjątkiem zwolnienia z opłat sądowych od wnoszonych środków zaskarżenia. Jednak wnioskodawca nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych od wniosku o wpis do księgi wieczystej zamieszczonego w akcie notarialnym, jeżeli został w całości zwolniony od ponoszenia wynagrodzenia notariusza. §5. Jeżeli wpis do księgi wieczystej ma nastąpić na wniosek zawarty w akcie notarialnym, za wartość prawa podlegającego ujawnieniu przyjmuje się, zawartą w akcie notarialnym wartość przedmiotu podaną przez strony. W takim przypadku przepisu art. 25 nie stosuje się."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{2}. §1. Wniosek o dokonanie wpisu składa się na urzędowym formularzu. §2. Przepis § 1 nie dotyczy wniosku zawartego w akcie notarialnym, o którym mowa w art. 626{4}. §3. Do wniosku o dokonanie wpisu należy dołączyć dokumenty, stanowiące podstawę wpisu w księdze wieczystej. §4. Jeżeli z dokumentów załączonych do wniosku wynika, że nastąpiła zmiana w prawie własności, sąd, zwracając wniosek, stosuje art. 626{13} § 1. §5. Wniosek o dokonanie wpisu może złożyć właściciel nieruchomości, użytkownik wieczysty, osoba na rzecz której wpis ma nastąpić, albo wierzyciel, jeżeli przysługuje mu prawo, które może być wpisane w księdze wieczystej. W sprawach dotyczących obciążeń powstałych z mocy ustawy wniosek może złożyć uprawniony organ."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{3}. W postępowaniu wieczystoksięgowym nie stosuje się przepisów o wznowieniu postępowania."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{4}. Przekazanie przez notariusza sądowi wypisu aktu notarialnego zawierającego wniosek o dokonanie wpisu do księgi wieczystej, na podstawie odrębnych przepisów, uważa się za złożenie wniosku przez uprawnionego."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{7}. §1. Wniosek o wpis powinien być w dniu wpływu do sądu zarejestrowany niezwłocznie w dzienniku ksiąg wieczystych i opatrzony kolejnym numerem. §2. Niezwłocznie po zarejestrowaniu wniosku w dzienniku ksiąg wieczystych, zaznacza się w odpowiednim dziale księgi wieczystej numer wniosku (wzmianka o wniosku). §3. Wzmiankę o wniosku wykreśla się z urzędu, niezwłocznie po dokonaniu wpisu, po uprawomocnieniu się postanowienia o odmowie dokonania wpisu lub o odrzuceniu wniosku albo o umorzeniu postępowania albo po uprawomocnieniu się zarządzenia o zwrocie wniosku. §4. W razie wniesienia skargi na wpis w księdze wieczystej dokonany przez referendarza stosuje się odpowiednio przepisy § 1 i § 2. Wzmiankę o skardze wykreśla się z urzędu po rozpoznaniu skargi."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{6}. §1. O kolejności wniosku o wpis rozstrzyga chwila wpływu wniosku do właściwego sądu. Za chwilę wpływu wniosku uważa się godzinę i minutę, w której w danym dniu wniosek wpłynął do sądu. §2. Wnioski, które wpłynęły w tej samej chwili, będą uważane za złożone równocześnie."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{9}. Sąd oddala wniosek o wpis, jeżeli brak jest podstaw albo istnieją przeszkody do jego dokonania."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{10}. §1. O dokonanym wpisie sąd zawiadamia uczestników postępowania. Nie zawiadamia się uczestnika, który na piśmie zrzekł się zawiadomienia. §2. Zawiadomienie zawiera istotną treść wpisu. §3. Apelację od wpisu wnosi się w terminie dwóch tygodni od doręczenia zawiadomienia o wpisie. Dla uczestnika, który zrzekł się zawiadomienia termin ten biegnie od dnia dokonania wpisu."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{11}.§1. Niezwłocznie po wniesieniu apelacji, sąd z urzędu wpisuje wzmiankę o apelacji. §2. W razie wniesienia kasacji, wpis wzmianki o kasacji dokonuje się z urzędu niezwłocznie po przedstawieniu przez zainteresowanego zawiadomienia o wniesieniu kasacji. §3. Do wzmianki o apelacji i o kasacji odpowiednio stosuje się art. 626{7}."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{12}.§1. Osoba, na rzecz której wpisane jest prawo lub roszczenie w księdze wieczystej, jej przedstawiciel albo pełnomocnik do doręczeń, mają obowiązek niezwłocznego zawiadomienia sądu prowadzącego księgę wieczystą o każdej zmianie adresu względnie wskazania adresu do doręczeń. Osoba zamieszkała lub mająca siedzibę za granicą jest obowiązana wskazać pełnomocnika do doręczeń w Rzeczypospolitej Polskiej. §2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do spadkobierców lub innych następców prawnych osoby, na rzecz której jest wpisane prawo w księdze wieczystej. §3. W razie zaniedbania obowiązku, o którym mowa w § 1 i 2, pismo sądowe pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{13}.§1. Sąd z urzędu dokona wpisu ostrzeżenia, jeżeli dostrzeże niezgodność stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. W razie stwierdzenia, że dla tej samej nieruchomości albo dla tego samego ograniczonego prawa rzeczowego prowadzi się dwie lub więcej ksiąg wieczystych, ujawniających odmienny stan prawny, wpisu ostrzeżenia dokonuje się we wszystkich księgach wieczystych założonych dla tej nieruchomości. §2. Sprostowania usterek wpisu, które nie mogą wywołać niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym dokonuje się z urzędu.\"."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{5}. Jeżeli z treści wniosku i dołączonych dokumentów wynika, że nastąpiła zmiana prawa własności, cofnięcie wniosku o wpis tego prawa jest niedopuszczalne."}
{"id":"2001_635_626","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 626{8}. §1. Wpis dokonywany jest jedynie na wniosek i w jego granicach, chyba że przepis szczególny przewiduje dokonanie wpisu z urzędu. §2. Rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść wniosku, treść i formę dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. §3. W postępowaniu wieczystoksięgowym wpis w księdze wieczystej jest orzeczeniem. Uzasadnienia wpisu nie sporządza się. §4. Założenie księgi wieczystej następuje z chwilą dokonania pierwszego wpisu."}
{"id":"2001_635_7","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 7. Marszałek Sejmu, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2001_635_8","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy - Prawo o notariacie","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 7 ustawy wymienionej w art. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2001 r. oraz art. 626{2} § 1 ustawy wymienionej w art. 2, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie systemu informatycznego zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych, o którym mowa w art. 25{1} ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"2001_636_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Celem ustawy jest zapewnienie jednolitości miar i wymaganej dokładności pomiarów wielkości fizycznych w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_636_10","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Organami administracji miar są: 1) Prezes Głównego Urzędu Miar, będący centralnym organem administracji rządowej, zwany dalej \"Prezesem\", 2) dyrektorzy okręgowych urzędów miar, zwani dalej \"dyrektorami\", 3) naczelnicy obwodowych urzędów miar, zwani dalej \"naczelnikami\"."}
{"id":"2001_636_11","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prezes wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Urzędu Miar, zwanego dalej \"Urzędem\". 2. Dyrektorzy i naczelnicy wykonują swoje zadania przy pomocy podległych im urzędów."}
{"id":"2001_636_12","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Prezesa powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 2. Wiceprezesów Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa. 3. Dyrektorów powołuje i odwołuje Prezes. 4. Naczelników powołuje i odwołuje Prezes na wniosek właściwego dyrektora."}
{"id":"2001_636_13","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe i obwodowe urzędy miar, a także określa ich obszar działania i siedziby, przy uwzględnieniu lokalnych potrzeb, rozwoju gospodarczego oraz tradycji poszczególnych województw i powiatów, jak również warunków ekonomicznych działania urzędów."}
{"id":"2001_636_14","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Organizację Urzędu określi statut, nadany przez Prezesa Rady Ministrów w drodze rozporządzenia, a okręgowych urzędów miar - regulaminy nadane przez Prezesa, przy uwzględnieniu potrzeb gospodarki oraz możliwości kadrowych i finansowych urzędów."}
{"id":"2001_636_15","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Urząd oraz okręgowe urzędy miar są jednostkami budżetowymi w rozumieniu ustawy o finansach publicznych."}
{"id":"2001_636_16","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Do zakresu działania Prezesa w sprawach miar należy: 1) budowa, utrzymywanie i modernizacja państwowych wzorców jednostek miar, przechowywanych i stosowanych w Urzędzie, oraz prowadzenie prac rozwojowych w tym zakresie, 2) informowanie, w drodze obwieszczenia, o spełnieniu przez wzorce jednostek miar warunków określonych dla państwowych wzorców jednostek miar, 3) zapewnienie, w drodze porównań, powiązania państwowych wzorców jednostek miar z międzynarodowymi wzorcami jednostek miar lub wzorcami jednostek miar w innych krajach, 4) zapewnienie przekazywania wartości legalnych jednostek miar od państwowych wzorców jednostek miar do przyrządów pomiarowych, 5) sprawowanie nadzoru nad działalnością jednostek organizacyjnych i laboratoriów spoza administracji miar, będących właścicielami państwowych wzorców jednostek miar, utrzymujących i udostępniających te wzorce, 6) zatwierdzanie typów przyrządów pomiarowych na podstawie wyników przeprowadzonych badań i nadawanie znaków zatwierdzenia typu, w drodze decyzji, jak również cofanie decyzji zatwierdzenia typu, 7) wydawanie certyfikatów zgodności w ramach systemu Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej, 8) wykonywanie prawnej kontroli metrologicznej oraz uznawanie za równoważną prawnej kontroli metrologicznej w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiedniej kontroli wykonanej przez właściwe zagraniczne instytucje metrologiczne, 9) udzielanie i cofanie, w drodze decyzji, notyfikacji do dokonywania czynności oceny zgodności lub upoważnień do legalizacji ponownej określonych rodzajów przyrządów pomiarowych po sprawdzeniu spełnienia wymagań, dotyczących w szczególności wyposażenia technicznego i kwalifikacji personelu, niezbędnych do wykonywania tych zadań oraz do zapewnienia bezstronności formułowania ocen, 10) udzielanie i cofanie, w drodze decyzji, upoważnień do wykonywania napraw lub instalacji określonych rodzajów przyrządów pomiarowych po sprawdzeniu spełnienia wymagań niezbędnych do wykonywania tych czynności, 11) sprawowanie nadzoru nad jednostkami, o których mowa w pkt 9 i 10, w zakresie działalności wynikającej z udzielonych im upoważnień, 12) reprezentowanie Rzeczypospolitej Polskiej w metrologicznych organizacjach międzynarodowych i regionalnych oraz współdziałanie z krajowymi i zagranicznymi instytucjami prowadzącymi działania w zakresie miar, 13) prowadzenie rejestru zatwierdzonych typów przyrządów pomiarowych, 14) wydawanie Dziennika Urzędowego Głównego Urzędu Miar, 15) wydawanie publikacji popularyzujących i promujących zagadnienia miar, 16) szkolenie specjalistyczne w dziedzinie miar, 17) przygotowywanie projektów rozporządzeń, wydawanych przez organy administracji rządowej, w sprawach należących do jego zakresu działania, 18) opiniowanie nadsyłanych do Urzędu projektów aktów prawnych, 19) inicjowanie prac legislacyjnych w sprawach miar, 20) inicjowanie prac normalizacyjnych w sprawach miar, 21) wykonywanie innych zadań przewidzianych w odrębnych ustawach lub powierzonych przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2001_636_17","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Prezes może, na wniosek podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 17, w uzgodnieniu z właściwymi dyrektorami, tworzyć na czas określony punkty legalizacyjne, uwzględniając potrzeby gospodarki oraz możliwości organizacyjne i kadrowe urzędów. 2. Prezes może znosić punkty legalizacyjne, jeżeli stwierdzi niecelowość lub nieopłacalność ich utrzymywania, gdy wystąpią trudności kadrowe uniemożliwiające obsługę punktu lub gdy punkt przestanie spełniać wymagania określone przy jego utworzeniu. 3. Informacje o utworzeniu lub zniesieniu punktów legalizacyjnych są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar."}
{"id":"2001_636_18","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Obwieszczenia Prezesa w sprawach, o których mowa w art. 16 pkt 2, 9 i 10, ogłaszane są w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" oraz przekazywane właściwym instytucjom i organizacjom zagranicznym, stosownie do wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych. 2. Informacje w sprawach, o których mowa w art. 16 pkt 6, ogłaszane są w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar oraz przekazywane właściwym instytucjom i organizacjom zagranicznym, stosownie do wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych."}
{"id":"2001_636_19","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Urząd może wykonywać inne prace metrologiczne, zgodnie z kompetencjami i możliwościami technicznymi, w tym wzorcowanie i ekspertyzy przyrządów pomiarowych oraz czynności metrologiczne związane z kontrolą towarów paczkowanych, a także udzielać konsultacji i prowadzić doradztwo techniczne w zakresie doboru i stosowania przyrządów pomiarowych."}
{"id":"2001_636_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ustawa reguluje zagadnienia: 1) legalnych jednostek miar i państwowych wzorców jednostek miar, 2) prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych, 3) kompetencji i zadań organów administracji rządowej właściwych w sprawach miar, zwanych dalej \"organami administracji miar\", 4) sprawowania nadzoru nad wykonywaniem przepisów ustawy. 2. W sprawach nieokreślonych w niniejszej ustawie, dotyczących przyrządów pomiarowych, stosuje się przepisy regulujące zagadnienia oceny zgodności wyrobów oraz akredytacji, zawarte w ustawie z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489), zwanej dalej \"ustawą o ocenie zgodności\"."}
{"id":"2001_636_20","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Do zakresu działania dyrektorów i naczelników, stosownie do właściwości terytorialnej podległych im urzędów, należy: 1) badanie przyrządów pomiarowych w celu zapewnienia wykonania zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, a w szczególności legalizacja przyrządów pomiarowych oraz czynności metrologiczne związane z kontrolą towarów paczkowanych, 2) realizowanie zadań w zakresie sprawowania nadzoru nad wykonywaniem przepisów ustawy oraz współdziałanie z administracją publiczną w tym zakresie, 3) wykonywanie innych zadań powierzonych przez Prezesa. 2. Okręgowe i obwodowe urzędy miar mogą wykonywać inne prace metrologiczne, zgodnie z kompetencjami i możliwościami technicznymi, w tym wzorcowanie i ekspertyzy przyrządów pomiarowych. Rozdział 5 Nadzór nad wykonywaniem przepisów ustawy"}
{"id":"2001_636_21","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Organy administracji miar sprawują nadzór nad wykonywaniem przepisów ustawy poprzez: 1) wydawanie zaleceń pokontrolnych i sprawdzanie stanu ich realizacji, 2) kierowanie wniosków o ukaranie do właściwego organu orzekającego w sprawach o wykroczenia, 3) stosowanie egzekucji obowiązków niepieniężnych, zgodnie z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, 4) kierowanie do właściwego organu zawiadomień o popełnieniu przestępstwa w przypadku uzasadnionych podejrzeń o fałszowanie dowodów oceny zgodności lub legalizacji ponownej, 5) wycofanie z obrotu lub użytkowania, w drodze decyzji, przyrządów pomiarowych niespełniających wymagań metrologicznych. 2. Organy administracji miar sprawują nadzór, o którym mowa w ust. 1, na podstawie kontroli przeprowadzanych przez upoważnionych pracowników urzędów miar, którzy po okazaniu legitymacji i pisemnego upoważnienia są uprawnieni do: 1) wstępu na teren nieruchomości lub pomieszczeń, gdzie przeprowadzana jest kontrola, 2) badania dokumentów oraz zbierania ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli, 3) zbierania i zabezpieczania dowodów naruszenia przepisów ustawy, 4) legitymowania osób, w uzasadnionych przypadkach, w celu ustalenia ich tożsamości, 5) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego. 3. Kontroli, o której mowa w ust. 2, w zakresie stosowania legalnych jednostek miar lub przyrządów pomiarowych, o których mowa w art. 6 i art. 8 ust. 1, podlegają osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej \"kontrolowanymi\". 4. Kontrolowani są uprawnieni do: 1) uzyskania informacji o swoich prawach oraz o zakresie przeprowadzanej kontroli, 2) obecności podczas wszystkich czynności pracowników urzędów miar, wykonywanych podczas kontroli, 3) podpisania protokołu kontroli albo podania w ciągu 7 dni od dnia doręczenia protokołu pisemnego uzasadnienia przyczyny odmowy jego podpisania."}
{"id":"2001_636_22","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Do kontroli wykonywania przepisów ustawy uprawnione są także, w ramach swoich kompetencji, inne jednostki administracji publicznej, a w szczególności inspekcja handlowa, inspekcja sanitarna oraz urzędy górnicze. 2. Organy administracji miar współdziałają w zakresie sprawowania nadzoru nad wykonywaniem przepisów ustawy z jednostkami, o których mowa w ust. 1. 3. Organy lub upoważnieni pracownicy administracji miar mogą wezwać, w pilnych przypadkach także ustnie, pomoc funkcjonariuszy policji, jeżeli natrafią na opór, który uniemożliwia lub utrudnia sprawowanie nadzoru nad wykonywaniem przepisów ustawy."}
{"id":"2001_636_23","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania kontroli, jak również wzory upoważnień do kontroli, legitymacji oraz protokołów. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określi w szczególności: 1) zakres i tryb przeprowadzania kontroli, w tym zakres i tryb udostępniania przyrządów pomiarowych oraz dokumentacji związanej z tymi przyrządami, 2) zakres współdziałania z jednostkami administracji publicznej, o których mowa w art. 22 ust. 1. Rozdział 6 Opłaty za czynności organów administracji miar i podległych im urzędów"}
{"id":"2001_636_24","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Pobiera się opłaty za czynności wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy, związane z: 1) prawną kontrolą metrologiczną przyrządów pomiarowych, 2) uznawaniem za równoważne prawnej kontroli metrologicznej w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiednich kontroli wykonanych przez właściwe zagraniczne instytucje metrologiczne, 3) uznawaniem wzorców jednostek miar za państwowe wzorce jednostek miar i sprawowaniem nadzoru nad jednostkami i laboratoriami spoza administracji miar będącymi właścicielami tych wzorców, 4) udzielaniem notyfikacji do dokonywania czynności oceny zgodności lub upoważnień do legalizacji ponownej, 5) udzielaniem upoważnień do wykonywania napraw lub instalacji przyrządów pomiarowych, 6) sprawowaniem nadzoru nad jednostkami, o których mowa w pkt 4 i 5, w zakresie działalności wynikającej z udzielonych im notyfikacji lub upoważnień, 7) kontrolą towarów paczkowanych, 8) tworzeniem punktów legalizacyjnych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wysokość i tryb pobierania opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając wysokość uzasadnionych kosztów oraz wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, uiszcza wnioskodawca. 4. Nieuiszczone w terminie opłaty podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_636_25","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Za inne czynności, wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy na podstawie dobrowolnych wniosków zgłaszających, związane z: 1) badaniem przyrządów pomiarowych i wydawaniem certyfikatów zgodności w ramach systemu Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej, 2) wzorcowaniem i ekspertyzami przyrządów pomiarowych, 3) dostarczaniem odbiorcom wzorców miar i materiałów odniesienia, 4) udzielaniem konsultacji i prowadzeniem doradztwa technicznego w zakresie doboru i stosowania przyrządów pomiarowych, 5) szkoleniem specjalistycznym w dziedzinie miar na rzecz jednostek i podmiotów spoza administracji miar, - pobiera się wynagrodzenia określane w umowach cywilnoprawnych. Rozdział 7 Sankcje za naruszenie przepisów ustawy"}
{"id":"2001_636_26","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Kto wbrew przepisom ustawy: 1) wyraża wartości wielkości fizycznych w jednostkach miar innych niż legalne w dziedzinach, o których mowa w art. 6 ust. 1, 2) wprowadza do obrotu lub użytkowania, stosuje bądź przechowuje w stanie gotowości do użycia przyrządy pomiarowe, podlegające prawnej kontroli metrologicznej, bez wymaganych dowodów tej kontroli lub niespełniające wymagań metrologicznych, 3) użytkuje przyrządy pomiarowe w dziedzinach, o których mowa w art. 8 ust. 1, niezgodnie z warunkami właściwego ich stosowania, 4) dokonuje czynności oceny zgodności lub legalizacji ponownej określonych rodzajów przyrządów pomiarowych bez stosownych notyfikacji lub upoważnień, 5) naprawia lub instaluje określone rodzaje przyrządów pomiarowych bez stosownych upoważnień, 6) świadomie utrudnia organom administracji miar wykonywanie ich zadań w zakresie sprawowania nadzoru, - podlega karze grzywny. 2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 8 Przepisy dostosowujące, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_636_27","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Przyrządy pomiarowe zalegalizowane lub uwierzytelnione przed dniem wejścia w życie ustawy, niespełniające jej przepisów, mogą być nadal legalizowane, o ile spełniają wymagania dotychczasowych przepisów, lecz nie dłużej niż przez 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_636_28","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W sprawach wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2001_636_29","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych prawna kontrola metrologiczna odbywa się na podstawie przepisów dotychczasowych, nie dłużej jednak niż przez 1 rok od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_636_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia i organizację działalności w celu zapewnienia jednolitości miar i dokładności pomiarów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa, z uwzględnieniem wymagań dotyczących: 1) procedur pomiarowych, 2) prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych, 3) odniesienia do państwowych wzorców jednostek miar, 4) realizacji zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych."}
{"id":"2001_636_30","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo probiercze (Dz.U. Nr 55, poz. 249 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Dyrektorów okręgowych urzędów probierczych powołuje i odwołuje Prezes Urzędu. 4. Naczelników obwodowych urzędów probierczych powołuje i odwołuje Prezes Urzędu na wniosek właściwych dyrektorów okręgowych urzędów probierczych.\"; 2) dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania organów i urzędów administracji probierczej. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe i obwodowe urzędy probiercze, a także określa ich obszar działania i siedziby, przy uwzględnieniu lokalnych potrzeb oraz tradycji poszczególnych województw i powiatów, jak również warunków ekonomicznych działania tych urzędów. 3. Organizację okręgowych urzędów probierczych określają regulaminy nadane przez Prezesa Urzędu, przy uwzględnieniu możliwości kadrowych i finansowych urzędów.\"."}
{"id":"2001_636_31","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w pkt 9 po wyrazach \"ministra\" dodaje się wyrazy \"lub kierownika urzędu centralnego,\"; 2) art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Notyfikacji udziela, odpowiednio, minister lub kierownik urzędu centralnego właściwy ze względu na przedmiot oceny zgodności, zwany dalej Ministrem, w drodze decyzji administracyjnej.\""}
{"id":"2001_636_32","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Traci moc ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Miar (Dz.U. Nr 55, poz. 247, z 1998 r. Nr 37, poz. 202 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_636_33","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Traci moc ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo o miarach (Dz.U. Nr 55, poz. 248, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 43, poz. 489 i Nr 120, poz. 1268)."}
{"id":"2001_636_34","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. z wyjątkiem przepisów art. 9 pkt 8, art. 16 pkt 10, art. 24 ust. 1 pkt 5, art. 26 ust. 1 pkt 5 i art. 31, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_636_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) legalna jednostka miary - jednostkę miary, której stosowanie jest nakazane lub dozwolone przepisem prawnym, 2) wzorzec jednostki miary - przyrząd pomiarowy przeznaczony do zdefiniowania, zrealizowania, zachowania lub odtwarzania jednostki miary albo jednej lub wielu wartości danej wielkości fizycznej i służący jako odniesienie, 3) państwowy wzorzec jednostki miary - wzorzec jednostki miary uznany urzędowo w Rzeczypospolitej Polskiej za podstawę do przypisywania wartości innym wzorcom jednostki miary danej wielkości fizycznej, 4) Międzynarodowy Układ Jednostek Miar (SI) - spójny układ jednostek miar, przyjęty i zalecany przez Generalną Konferencję Miar, 5) przyrząd pomiarowy - urządzenie, układ pomiarowy lub jego elementy, przeznaczone do wykonania pomiarów samodzielnie lub w połączeniu z jednym lub wieloma urządzeniami dodatkowymi; wzorce miary i materiały odniesienia są traktowane jako przyrządy pomiarowe, 6) wzorzec miary - urządzenie przeznaczone do odtwarzania lub dostarczania jednej lub wielu znanych wartości danej wielkości fizycznej w sposób niezmienny podczas jego stosowania, 7) materiał odniesienia - materiał lub substancję, których jedna lub więcej wartości ich właściwości są dostatecznie jednorodne i określone w stopniu umożliwiającym stosowanie do wzorcowania przyrządu pomiarowego, oceny metody pomiarowej lub przypisania wartości właściwościom innych materiałów, 8) wymagania metrologiczne - wymagania zasadnicze i szczegółowe, którym musi odpowiadać przyrząd pomiarowy, zdefiniowane we właściwych przepisach, 9) prawna kontrola metrologiczna - działanie zmierzające do wykazania, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania metrologiczne określone we właściwych przepisach, 10) ocena zgodności - działanie zmierzające do wykazania, że należycie zidentyfikowany przyrząd pomiarowy lub proces jego wytwarzania jest zgodny z wymaganiami zasadniczymi i szczegółowymi, zdefiniowanymi we właściwych przepisach, 11) procedury oceny zgodności (moduły) - procedury w rozumieniu ustawy o ocenie zgodności, zdefiniowane we właściwych przepisach, 12) zatwierdzenie typu - wykazanie na podstawie wyników przeprowadzonych badań, że typ przyrządu pomiarowego spełnia wymagania metrologiczne określone we właściwych przepisach, 13) legalizacja - sprawdzenie, stwierdzenie i poświadczenie dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania metrologiczne określone we właściwych przepisach; pojęcie to obejmuje: a) legalizację pierwotną - legalizację przyrządu pomiarowego po raz pierwszy po wyprodukowaniu, przed wprowadzeniem go do obrotu lub użytkowania, b) legalizację ponowną - każdą kolejną legalizację przyrządu pomiarowego, c) legalizację jednostkową - legalizację pierwotną przyrządu pomiarowego w wykonaniu jednostkowym, skonstruowanego dla określonego, szczególnego zastosowania; obejmuje ona swoim zakresem badania wykonywane w ramach zatwierdzenia typu, 14) wzorcowanie - czynności ustalające relację między wartościami wielkości mierzonej wskazanymi przez przyrząd pomiarowy a odpowiednimi wartościami wielkości fizycznych, realizowanymi przez wzorzec jednostki miary, 15) wprowadzenie do obrotu - przekazanie przyrządu pomiarowego po raz pierwszy sprzedawcy bądź użytkownikowi przez producenta, jego przedstawiciela lub importera, 16) wprowadzenie do użytkowania - zastosowanie przyrządu pomiarowego po raz pierwszy do celu, dla którego jest on przeznaczony, 17) punkt legalizacyjny - miejsce wykonywania przez organy administracji miar czynności związanych z legalizacją dużej ilości określonych rodzajów przyrządów pomiarowych u producenta, importera albo u przedsiębiorcy dokonującego napraw lub instalacji. Rozdział 2 Legalne jednostki miar i państwowe wzorce jednostek miar"}
{"id":"2001_636_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Legalnymi jednostkami miar są: 1) jednostki Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI), 2) jednostki nienależące do Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI), lecz dopuszczone do stosowania w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, oraz ich dziesiętne podwielokrotności i wielokrotności, przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) nazwy, definicje i oznaczenia, 2) przedrostki i ich oznaczenia przeznaczone do tworzenia dziesiętnych podwielokrotności i wielokrotności, 3) zasady pisowni oznaczeń - jednostek miar, o których mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych."}
{"id":"2001_636_6","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Obowiązek stosowania legalnych jednostek miar dotyczy użytkowania przyrządów pomiarowych, wykonywania pomiarów i wyrażania wartości wielkości fizycznych w gospodarce, ochronie zdrowia i bezpieczeństwa publicznego oraz przy czynnościach o charakterze administracyjnym. 2. Jednostki miar inne niż określone w art. 5 mogą być stosowane w gospodarce w dziedzinach: transportu morskiego, lotniczego i kolejowego, na mocy porozumień międzynarodowych."}
{"id":"2001_636_7","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb uznawania wzorców jednostek miar za państwowe wzorce jednostek miar oraz niezbędną dokumentację wzorców, uwzględniając obowiązki jednostek organizacyjnych ubiegających się o uznanie wzorców za państwowe wzorce jednostek miar, jak również powiązanie tych wzorców z międzynarodowymi wzorcami jednostek miar lub wzorcami w innych krajach. Rozdział 3 Prawna kontrola metrologiczna"}
{"id":"2001_636_8","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Prawnej kontroli metrologicznej podlegają przyrządy pomiarowe, stosowane: 1) w ochronie zdrowia, życia i środowiska, 2) w ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego, 3) w ochronie praw konsumenta, 4) przy pobieraniu opłat, podatków i niepodatkowych należności budżetowych oraz ustalaniu opustów, kar umownych, wynagrodzeń i odszkodowań, a także przy pobieraniu i ustalaniu podobnych należności i świadczeń, 5) przy dokonywaniu kontroli celnej, 6) w obrocie handlowym. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przyrządy pomiarowe, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem dziedzin pomiarowych oraz zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych. 3. Prawna kontrola metrologiczna przed wprowadzeniem przyrządów pomiarowych do obrotu lub użytkowania wykonywana jest zgodnie z procedurami oceny zgodności (modułami), a w szczególności poprzez badania typu potwierdzone decyzją zatwierdzenia typu, legalizację pierwotną lub legalizację jednostkową, natomiast dla przyrządów pomiarowych będących w użytkowaniu - poprzez legalizację ponowną. 4. Warunkiem dopuszczenia przyrządów pomiarowych do legalizacji pierwotnej jest uzyskanie zatwierdzenia typu, z wyjątkiem przyrządów pomiarowych, o których mowa w art. 9 pkt 6."}
{"id":"2001_636_9","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb zgłaszania przyrządów pomiarowych do prawnej kontroli metrologicznej, ustalając w szczególności podmioty uprawnione do zgłaszania przyrządów pomiarowych, miejsce dokonywania kontroli metrologicznych, zakres badań oraz warunki techniczne użytkowania i wymaganą dokumentację, jak również obowiązki zgłaszającego, 2) szczegółowy tryb wykonywania prawnej kontroli metrologicznej, uwzględniający procedury oceny zgodności (moduły) dla określonych rodzajów przyrządów pomiarowych przed ich wprowadzeniem do obrotu lub użytkowania oraz sposób dokumentowania zatwierdzenia typu, okres ważności decyzji zatwierdzenia typu, jak również zasady wydawania decyzji zatwierdzenia typu ograniczonych: krótszym okresem ważności, liczbą przyrządów pomiarowych lub warunkami technicznymi ich użytkowania, a także warunki i tryb cofania decyzji zatwierdzenia typu, 3) wymagania metrologiczne, którym powinny odpowiadać przyrządy pomiarowe podlegające prawnej kontroli metrologicznej, uwzględniając rodzaje dowodów tej kontroli, a także warunki właściwego stosowania i warunki techniczne ich użytkowania, 4) wzory znaków zatwierdzenia typu, uwzględniając wymiary, kształt, datę nadania oraz miejsce ich umieszczenia, 5) wzory dowodów oceny zgodności i legalizacji ponownej, uwzględniając wymiary, kształt, datę nadania, miejsce umieszczenia oraz okresy ich ważności, 6) rodzaje przyrządów pomiarowych, które są legalizowane bez zatwierdzenia typu, 7) wymagania warunkujące udzielenie notyfikacji do dokonywania czynności oceny zgodności i wydanie upoważnień do legalizacji ponownej określonych rodzajów przyrządów pomiarowych, uwzględniając w szczególności wyposażenie techniczne i kwalifikacje personelu niezbędne do wykonywania tych zadań oraz do zapewnienia bezstronności formułowania ocen, 8) rodzaje przyrządów pomiarowych, które są naprawiane lub instalowane wyłącznie przez upoważnionych przedsiębiorców, dokonujących odpowiednio napraw lub instalacji, oraz stawiane im wymagania w zakresie posiadanego wyposażenia i kwalifikacji , 9) wartości podstawowych stałych fizycznych i liczbowe dane odniesienia dla właściwości substancji i materiałów, - przy uwzględnieniu zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych. Rozdział 4 Kompetencje i zadania organów administracji miar"}
{"id":"2001_638_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa wymagania, jakim muszą odpowiadać opakowania ze względu na zasady ochrony środowiska oraz sposoby postępowania z opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, zapewniające ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju. 2. W sprawach dotyczących postępowania z odpadami opakowaniowymi w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o odpadach. 3. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień działu II w tytule I ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr ..., poz. ...)."}
{"id":"2001_638_10","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Producent i importer substancji chemicznych bardzo toksycznych, toksycznych, rakotwórczych, mutagennych lub niebezpiecznych dla środowiska, określonych w przepisach o substancjach i preparatach chemicznych, są obowiązani ustalić wysokość kaucji na opakowania jednostkowe tych substancji, nie niższą od 10% i nie wyższą od 30% ceny substancji chemicznej zawartej w takim opakowaniu. 2. Producent i importer substancji chemicznych, o których mowa w ust. 1, są obowiązani odebrać na własny koszt od sprzedawcy, opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych substancjach. 3. Jeżeli zwrot pobranej kaucji przez sprzedawcę jest niemożliwy z powodu przerwy lub zakończenia działalności, producent lub importer substancji chemicznych, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po substancjach chemicznych. Przyjmując opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych substancjach, producent lub importer jest obowiązany zwrócić pobraną kaucję. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje opakowań dla określonych rodzajów substancji chemicznych, wobec których stosuje się inną wysokość kaucji, niż określona w ust. 1, ze względu na specyfikę tych opakowań lub tych substancji."}
{"id":"2001_638_11","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Producent i importer, o których mowa w art. 10 ust. 1, są obowiązani do posiadania zezwolenia, na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów opakowaniowych po substancjach chemicznych bardzo toksycznych, toksycznych, rakotwórczych, mutagennych lub niebezpiecznych dla środowiska, o którym mowa w przepisach o odpadach. Rozdział 4 Obowiązki sprzedawcy i użytkownika produktów w opakowaniach"}
{"id":"2001_638_12","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Sprzedawca produktów w opakowaniach jest obowiązany do przekazywania użytkownikom tych produktów informacji o opakowaniach i odpadach opakowaniowych w zakresie: 1) dostępnych systemów zwrotu, zbiórki i odzysku, w tym recyklingu, 2) właściwego postępowania z odpadami opakowaniowymi, 3) znaczenia oznaczeń stosowanych na opakowaniach - co najmniej przez wywieszenie odpowiedniej informacji w miejscu sprzedaży."}
{"id":"2001_638_13","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Jednostki handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 25 m2 sprzedające napoje w opakowaniach jednorazowych, są obowiązane do posiadania w ofercie handlowej podobnych produktów dostępnych w opakowaniach wielokrotnego użytku. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, uwzględniając możliwości stosowania opakowań wielokrotnego użytku, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje napojów, których nie dotyczy obowiązek, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_638_14","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Jednostki handlu detalicznego są obowiązane do przyjmowania zwracanych i na wymianę opakowań wielokrotnego użytku po produktach w takich opakowaniach, które znajdują się w ich ofercie handlowej."}
{"id":"2001_638_15","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Jednostki handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 2 000 m2 są obowiązane do prowadzenia na własny koszt selektywnej zbiórki odpadów opakowaniowych po produktach w opakowaniach, które znajdują się w ich ofercie handlowej, według rodzajów odpadów określonych w przepisach o odpadach."}
{"id":"2001_638_16","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Sprzedawca substancji chemicznych, o których mowa w art. 10 ust. 1, jest obowiązany pobrać kaucję za opakowania jednostkowe tych substancji w wysokości ustalonej przez ich producenta lub importera. 2. Sprzedawca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po substancjach, o których mowa w art. 10 ust. 1, w celu ich przekazania producentowi lub importerowi. Przyjmując opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych substancjach, sprzedawca jest obowiązany zwrócić pobraną kaucję. 3. Sprzedawca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do posiadania zezwolenia, na prowadzenie działalności w zakresie zbierania lub transportu odpadów opakowaniowych po substancjach chemicznych bardzo toksycznych, toksycznych, rakotwórczych, mutagennych lub niebezpiecznych dla środowiska, o którym mowa w przepisach o odpadach."}
{"id":"2001_638_17","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Użytkownik substancji chemicznych, o których mowa w art. 10 ust. 1, jest obowiązany zwrócić sprzedawcy opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych substancjach."}
{"id":"2001_638_18","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów art. 10, art. 12-14 oraz art. 16 ust. 1 i 2 sprawuje Inspekcja Handlowa, działająca na podstawie przepisów odrębnych. Rozdział 5 Obowiązki organów administracji publicznej"}
{"id":"2001_638_19","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Na podstawie sprawozdań, o których mowa w art. 7 ust. 1 oraz w art. 9 ust. 3, marszałek województwa sporządza raport wojewódzki zawierający: 1) imię i nazwisko, adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby producenta, importera i eksportera opakowań oraz eksportera produktów w opakowaniach, 2) masę wytworzonych, przywiezionych z zagranicy lub wywiezionych za granicę opakowań, według rodzaju materiału z jakiego zostały wykonane, z wyszczególnieniem opakowań wielokrotnego użytku, 3) informację o realizacji przez producentów i importerów opakowań ograniczeń wynikających z art. 5 ust. 1 pkt 4. 2. Raport, o którym mowa w ust. 1, marszałek województwa przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska do dnia 15 maja za poprzedni rok kalendarzowy. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą stworzenia ujednoliconego systemu zbierania i przetwarzania danych, o których mowa w ust. 1, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady składania raportów wojewódzkich oraz wzór formularza."}
{"id":"2001_638_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do opakowań wprowadzanych na polski obszar celny w ramach procedury dopuszczenia do obrotu, opakowań będących przedmiotem działalności gospodarczej na terenie kraju oraz wszystkich powstałych z nich odpadów opakowaniowych."}
{"id":"2001_638_20","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Minister właściwy do spraw środowiska prowadzi bazę danych, dotyczących gospodarki opakowaniami i odpadami opakowaniowymi na podstawie raportów wojewódzkich, o których mowa w art. 19 ust. 1, oraz sprawozdań i zbiorczych informacji, o których mowa w przepisach o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej. Rozdział 6 Przepisy karne"}
{"id":"2001_638_21","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Kto, produkując, importując, lub wprowadzając do obrotu opakowania lub produkty w opakowaniach: 1) przekracza maksymalną sumę zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniu lub 2) nie znakuje opakowań zgodnie z wymogami podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_638_22","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Kto, produkując, importując lub eksportując opakowania nie składa marszałkowi województwa sprawozdań o opakowaniach lub składa sprawozdanie niezgodne z dokumentami, niekompletne lub nieterminowo podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega eksporter produktów w opakowaniu, który nie składa marszałkowi województwa sprawozdania o wywiezionych za granicę opakowaniach."}
{"id":"2001_638_23","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Kto, produkując lub importując substancje chemiczne bardzo toksyczne, toksyczne, rakotwórcze, mutagenne lub niebezpieczne dla środowiska: 1) nie ustala wysokości kaucji na opakowanie tej substancji lub ustala ją w wysokości niezgodnej z przepisami, lub 2) nie odbiera na własny koszt opakowań po tych substancjach podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_638_24","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Kto, sprzedając substancje chemiczne bardzo toksyczne, toksyczne, rakotwórcze, mutagenne lub niebezpieczne dla środowiska: 1) nie pobiera od użytkownika substancji kaucji albo pobiera w wysokości niezgodnej z przepisami, lub 2) nie zwraca użytkownikowi substancji kaucji lub nie przyjmuje od użytkownika opakowania wielokrotnego użytku i odpadów opakowaniowych po tej substancji podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_638_25","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Kto, będąc użytkownikiem substancji chemicznej bardzo toksycznej, toksycznej, rakotwórczej, mutagennej lub niebezpiecznej dla środowiska nie zwraca sprzedawcy opakowania wielokrotnego użytku i odpadów opakowaniowych po tej substancji podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_638_26","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Kto, sprzedając produkty w opakowaniach, nie wywiesza w miejscu sprzedaży informacji o opakowaniach i odpadach opakowaniowych w zakresie: 1) dostępnych systemów zwrotu, zbiórki i odzysku, w tym recyklingu, 2) właściwego postępowania z odpadami opakowaniowymi, 3) znaczenia oznaczeń stosowanych na opakowaniach podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_638_27","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Kto, zarządzając jednostką handlu detalicznego nie przyjmuje zwracanych i na wymianę opakowań wielokrotnego użytku po produktach będących w ofercie handlowej w tej jednostce podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_638_28","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Kto, zarządzając jednostką handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 2000 m2 nie prowadzi selektywnej zbiórki opakowań po produktach będących w ofercie handlowej w tej jednostce podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_638_29","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 21-28 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 7 Przepisy końcowe"}
{"id":"2001_638_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Opakowaniami w rozumieniu ustawy są wprowadzone do obrotu wyroby wykonane z jakichkolwiek materiałów, przeznaczone do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji wszelkich produktów, od surowców do towarów przetworzonych. 2. Opakowania obejmują: 1) opakowania jednostkowe, służące do przekazywania produktu użytkownikowi w miejscu zakupu, w tym przeznaczone do konsumpcji produktów naczynia jednorazowego użytku, 2) opakowania zbiorcze, zawierające wielokrotność opakowań jednostkowych produktów, niezależnie od tego, czy są one przekazywane użytkownikowi, czy też służą zaopatrywaniu punktów sprzedaży i które można zdjąć z produktu bez naruszenia jego cech, 3) opakowania transportowe, służące do transportu produktów w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych w celu zapobiegania ich uszkodzeniom, z wyłączeniem kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego lub lotniczego. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) odpadach opakowaniowych - rozumie się przez to wszystkie opakowania, w tym opakowania wielokrotnego użytku wycofane z ponownego użycia, stanowiące odpady w rozumieniu przepisów o odpadach, z wyjątkiem odpadów powstających w procesie produkcji opakowań, 2) odzysku - rozumie się przez to odzysk w rozumieniu przepisów o odpadach, 3) recyklingu - rozumie się przez to recykling w rozumieniu przepisów o odpadach, 4) wielokrotnym użytku - rozumie się przez to każde działanie, w trakcie którego opakowanie przeznaczone i zaprojektowane do co najmniej dwukrotnego zastosowania jest powtórnie wykorzystywane do tego samego celu, do którego było pierwotnie przeznaczone."}
{"id":"2001_638_30","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452) w art. 2 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) kontrola przestrzegania przepisów o opakowaniach i odpadach opakowaniowych.\"."}
{"id":"2001_638_31","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 5 ust. 1 pkt 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_638_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisy ustawy nie naruszają wymagań przewidzianych dla opakowań w przepisach odrębnych. Rozdział 2 Obowiązki producenta, importera i eksportera opakowań"}
{"id":"2001_638_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Producent i importer opakowań powinni ograniczać ilość i negatywne oddziaływanie na środowisko substancji stosowanych do produkcji opakowań oraz wytwarzanych odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby: 1) objętość i masa opakowań były ograniczone do niezbędnego minimum wymaganego do spełnienia ich funkcji, biorąc pod uwagę oczekiwania użytkownika, 2) opakowania były projektowane i wykonane w sposób umożliwiający ich wielokrotny użytek i późniejszy recykling, a jeśli nie jest to możliwe, to przynajmniej recykling, a jeżeli nie jest on możliwy to inną formę odzysku, 3) opakowania zawierały możliwie najmniejszą ilość substancji stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska, 4) maksymalna suma zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniu nie przekraczała 100 mgkg, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą uzyskania wiarygodnych i powtarzalnych wyników, określi, w drodze rozporządzenia, metodyki referencyjne oznaczania sumy zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniach. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się właściwościami fizycznymi i składem chemicznym opakowań, a także ryzykiem powstania zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje opakowań zwolnionych z wymagań określonych w ust. 1 pkt 4 oraz rodzaje opakowań, dla których maksymalna suma zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego może być wyższa niż określona w ust. 1 pkt 4, czas trwania oraz szczegółowe warunki zwolnienia lub podwyższenia zawartości. 4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się właściwościami fizycznymi i składem chemicznym opakowań i odpadów opakowaniowych oraz ich podatnością na rozkład biologiczny, może określić, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania dotyczące opakowań ze względu na zalecaną metodę odzysku, 2) wymagania dotyczące opakowań wielokrotnego użytku. 5. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się dostępnymi możliwościami technologicznymi i wymaganiami ochrony środowiska może, w drodze rozporządzenia, ustanowić ograniczenia lub zakazy stosowania określonych substancji używanych do produkcji opakowań, niespełniających wymagań określonych w ust. 1."}
{"id":"2001_638_6","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Producent i importer opakowań mają obowiązek ich oznakowania, chyba że rodzaj opakowania tego nie wymaga. 2. Oznakowanie powinno określać: 1) rodzaj materiałów wykorzystanych do produkcji opakowania, 2) możliwość wielokrotnego użytku opakowania, 3) przydatność opakowania do recyklingu. 3. Oznakowanie umieszcza się na opakowaniu lub na naklejonej na nim etykiecie, a jeśli rozmiary opakowania na to nie pozwalają, na dołączonej do niego informacji. 4. Oznakowanie powinno być wyraźne, widoczne i czytelne oraz powinno zachowywać trwałość również po otwarciu opakowania. 5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje opakowań podlegających oznakowaniu, 2) wzory oznaczeń opakowań - kierując się potrzebą stworzenia jednolitego systemu oznakowania."}
{"id":"2001_638_7","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Producent, importer i eksporter opakowań są obowiązani do składania właściwemu marszałkowi województwa rocznego sprawozdania o masie wytworzonych, przywiezionych z zagranicy oraz wywiezionych za granicę opakowań, według rodzaju materiałów, z jakich zostały wykonane, z wyszczególnieniem opakowań wielokrotnego użytku oraz o przestrzeganiu ograniczeń wynikających z art. 5 ust. 1 pkt 4, w terminie do dnia 31 marca za poprzedni rok kalendarzowy. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań, o których mowa w ust. 1, określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy służących do składania sprawozdań, uwzględniając specyfikę małych i średnich przedsiębiorstw. 3. Dokumenty, na podstawie których sporządza się sprawozdanie, powinny być przechowywane przez 5 lat. 4. Marszałek województwa, któremu przedstawiane jest sprawozdanie może, w drodze decyzji, zobowiązać producenta, importera lub eksportera opakowań do przedłożenia dokumentów, o których mowa w ust. 3. 5. Właściwość miejscową marszałka województwa ustala się według siedziby lub miejsca zamieszkania producenta, importera lub eksportera opakowań, a w przypadku braku siedziby lub miejsca zamieszkania producenta, importera lub eksportera opakowań na terenie kraju właściwy miejscowo jest Marszałek Województwa Mazowieckiego. Rozdział 3 Obowiązki producenta, importera i eksportera produktów w opakowaniach"}
{"id":"2001_638_8","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Do producenta i importera produktów w opakowaniach przepisy art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1-4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_638_9","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Obowiązki producenta i importera produktów w opakowaniach, w zakresie osiągania poziomów odzysku i recyklingu określają przepisy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej. 2. Obowiązki producenta i importera produktów w opakowaniach w zakresie sprawozdawczości o ilości i rodzajach stosowanych opakowań określają przepisy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej. 3. Eksporter produktów w opakowaniach jest obowiązany do składania właściwemu marszałkowi województwa rocznego sprawozdania o masie wywiezionych za granicę opakowań, według rodzaju materiału, z jakich zostały wykonane, z wyszczególnieniem opakowań wielokrotnego użytku zastosowanych do opakowań eksportowanych produktów, w terminie do dnia 31 marca za poprzedni rok kalendarzowy. Przepis art. 7 ust. 5 stosuje się odpowiednio. 4. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań, o których mowa w ust. 3, określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy służących do składania sprawozdań, uwzględniając specyfikę małych i średnich przedsiębiorstw. 5. Dokumenty, na podstawie których sporządza się sprawozdanie, o którym mowa w ust. 3 powinny być przechowywane przez 5 lat. Przepis art. 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_639_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa obowiązki importerów oraz wytwórców produktów, zwanych dalej \"przedsiębiorcami\", związane z wprowadzaniem na rynek krajowy produktów w opakowaniach, których rodzaje określa załącznik nr 1 do ustawy i produktów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, oraz określa zasady ustalania i pobierania opłaty produktowej i opłaty depozytowej. 2. Przez przedsiębiorcę wprowadzającego na rynek krajowy produkty w opakowaniach wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy rozumie się także przedsiębiorcę prowadzącego jednostkę handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 500 m2, sprzedającego produkty tam pakowane. 3. Przepisy ustawy stosuje się również do przedsiębiorcy wprowadzającego na rynek krajowy w drodze importu towary, których częściami składowymi są produkty wymienione w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy. 4. W sprawach dotyczących gospodarowania odpadami opakowaniowymi i odpadami poużytkowymi, nieuregulowanych ustawą, stosuje się przepisy o odpadach. 5. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień działu II w tytule I ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr ... poz. ...)."}
{"id":"2001_639_10","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Przedsiębiorca, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, jest obowiązany do złożenia sprawozdania rocznego, zawierającego informacje o: 1) nazwie i siedzibie lub imieniu i nazwisku oraz adresie przedsiębiorcy, 2) odpowiednio masie lub ilości opakowań, wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, w których sprzedał produkty, lub sprzedanych produktów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z podziałem na poszczególne ich rodzaje, 3) odpowiednio masie lub ilości odzyskanych i poddanych recyklingowi odpadów opakowaniowych i poużytkowych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje, 4) osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje. 2. Organizacja jest obowiązana do złożenia sprawozdania rocznego, zawierającego informacje o: 1) nazwie i siedzibie oraz adresie organizacji, 2) wykazie przedsiębiorców, w imieniu których działała, 3) odpowiednio masie lub ilości opakowań, wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, w których przedsiębiorcy wymienieni w wykazie sprzedali produkty, lub sprzedanych przez przedsiębiorców produktów, wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z podziałem na poszczególne ich rodzaje, 4) odpowiednio masie lub ilości odzyskanych i poddanych recyklingowi odpadów opakowaniowych i poużytkowych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje, 5) osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje. 3. Sprawozdania roczne, o których mowa w ust. 1 i 2, składane są marszałkowi województwa w terminie do dnia 31 marca następnego roku."}
{"id":"2001_639_11","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Przedsiębiorca i organizacja obowiązani są do prowadzenia dodatkowej ewidencji uwzględniając także wymagania wynikające z odrębnych przepisów, w sposób umożliwiający ustalenie uzyskanych poziomów odzysku i recyklingu oraz obliczenie opłaty produktowej. 2. Przedsiębiorca i organizacja są obowiązani do przechowywania dodatkowej ewidencji, o której mowa w ust. 1, oraz innych dokumentów, o których mowa w art. 10 i 15, przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczą. Rozdział 3 Opłata produktowa"}
{"id":"2001_639_12","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Rozliczenie wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 3, następuje na koniec roku kalendarzowego. 2. Przedsiębiorca, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 albo organizacja, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, którzy nie wykonali obowiązku, o którym mowa w art. 3, są obowiązani do wpłacania opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu: 1) odzysku, 2) recyklingu. 3. Opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty i różnicy pomiędzy wymaganym a osiągniętym poziomem odzysku (recyklingu) przeliczonej na wielkość wyrażoną w masie albo ilości produktów lub opakowań, z wyłączeniem przedsiębiorcy wprowadzającego na rynek krajowy, w drodze sprzedaży lub importu, akumulatory ołowiowe (kwasowe). 4. Opłatę produktową oblicza się oddzielnie dla każdego rodzaju opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy i produktów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy (z wyłączeniem produktów określonych w poz. 4) oraz w załączniku nr 3 do ustawy."}
{"id":"2001_639_13","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi: 1) masa w kilogramach - dla opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy oraz produktów wymienionych w poz. 1 i 3 w załączniku nr 3 do ustawy, 2) ilość w sztukach - dla produktów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy oraz dla produktów wymienionych w poz. 2 w załączniku nr 3 do ustawy."}
{"id":"2001_639_14","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Maksymalna stawka opłaty produktowej wynosi: 1) dla opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy - 3 zł za 1 kg, 2) dla produktów wymienionych w poz. 1-3 w załączniku nr 2 do ustawy - 150 zł za sztukę, 3) dla produktów wymienionych w poz. 5 w załączniku nr 2 do ustawy - 50 zł za sztukę, 4) dla produktów wymienionych w poz. 6 w załączniku nr 2 do ustawy - 5 zł za sztukę, 5) dla produktów wymienionych w poz. 1 w załączniku nr 3 do ustawy - 2 zł za 1 kg, 6) dla produktów wymienionych w poz. 2 w załączniku nr 3 do ustawy - 3 zł za sztukę, 7) dla produktów wymienionych w poz. 3 w załączniku nr 3 do ustawy - 2 zł za 1 kg dla opony nowej i używanej regenerowanej (bieżnikowanej) oraz 8 zł za 1 kg dla opony używanej nieregenerowanej (niebieżnikowanej). 2. Stawki opłat, określone w ust. 1, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego podwyższeniu w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjętemu w ustawie budżetowej za rok poprzedni. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, nie później niż w terminie do dnia 30 września każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wysokość maksymalnych stawek opłat produktowych na następny rok. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustali szczegółowe stawki opłat produktowych dla poszczególnych opakowań lub produktów, o których mowa w ust. 1, kierując się negatywnym oddziaływaniem na środowisko odpadów opakowaniowych oraz odpadów poużytkowych z tych produktów, a także kosztami ich zagospodarowania."}
{"id":"2001_639_15","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Przedsiębiorca i organizacja, o których mowa w art. 12 ust. 2, są obowiązani do złożenia marszałkowi województwa rocznego sprawozdania o wysokości należnej opłaty produktowej, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań lub produktów i określeniem odpowiednio ich masy lub ilości, w terminie do dnia 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego opłata dotyczy. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań."}
{"id":"2001_639_16","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Obowiązek wpłacenia opłaty produktowej, obliczonej w sposób określony w art. 12, powstaje na koniec roku kalendarzowego. 2. Opłata produktowa jest wpłacana na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego do dnia 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego opłata dotyczy."}
{"id":"2001_639_17","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W razie stwierdzenia, że przedsiębiorca lub organizacja, pomimo ciążącego obowiązku, nie dokonała wpłaty opłaty produktowej lub dokonała wpłaty w wysokości niższej od należnej, marszałek województwa wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tytułu opłaty produktowej wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi od następnego dnia po upływie terminu płatności. 2. W przypadku niewykonania decyzji określonej w ust. 1 marszałek województwa ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę produktową w wysokości odpowiadającej 50% kwoty niewpłaconej opłaty produktowej. 3. Termin płatności opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, wynosi 14 dni od dnia w którym decyzja ustalająca wysokość opłaty stała się ostateczna."}
{"id":"2001_639_18","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W razie nieterminowego uiszczenia opłat produktowych lub uiszczenia ich w wysokości niższej od kwoty należnej naliczane są odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach określonych w przepisach działu III ustawy Ordynacja podatkowa. 2. Do opłat produktowych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. Obowiązek wpłacenia opłaty produktowej przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wpłata powinna nastąpić."}
{"id":"2001_639_19","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Do ponoszenia opłat produktowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa Rozdział 4 Opłata depozytowa"}
{"id":"2001_639_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) akumulatorze ołowiowym (kwasowym) - rozumie się przez to akumulator rozruchowy lub pojedyncze ogniwo akumulatora przemysłowego, 2) eksporcie produktów - rozumie się przez to objęcie produktów procedurą wywozu, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802, z 2000 r. Nr 22, poz. 269, Nr 119, poz. 1250 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92 i Nr 29, poz. 320), 3) imporcie produktów - rozumie się przez to objęcie produktu procedurą dopuszczenia do obrotu, w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks celny, 4) Narodowym Funduszu - rozumie się przez to Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska, 5) odpadzie opakowaniowym \" rozumie się przez to odpady w rozumieniu przepisów o opakowaniach i odpadach opakowaniowych powstające z opakowań, których rodzaje wymienione są w załączniku nr 1 do ustawy, 6) odpadzie poużytkowym \" rozumie się przez to odpady powstające z produktów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, 7) odzysku \" rozumie się przez to odzysk w rozumieniu przepisów o odpadach, 8) opłacie depozytowej - rozumie się przez to opłatę pobieraną przy sprzedaży detalicznej akumulatorów ołowiowych (kwasowych) jako osobnych produktów, której zwrot następuje po przekazaniu zużytego akumulatora sprzedawcy detalicznemu tych akumulatorów lub do punktu systemu zbiórki zużytych akumulatorów zorganizowanego przez przedsiębiorcę, 9) opłacie produktowej - rozumie się przez to opłatę obliczaną i wpłacaną za opakowania w przypadku sprzedaży produktów w tych opakowaniach, a także opłatę obliczaną i wpłacaną w przypadku sprzedaży akumulatorów niklowokadmowych, ogniw i baterii galwanicznych, opon, lamp wyładowczych, olejów smarowych oraz urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych, wymienionych w załącznikach nr 1-3 do ustawy, 10) recyklingu - rozumie się przez to recykling w rozumieniu przepisów o odpadach, 11) regeneracji olejów odpadowych - rozumie się przez to regenerację w rozumieniu przepisów o odpadach. 12) wojewódzkich funduszach - rozumie się przez to wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska, 13) zużytym akumulatorze - rozumie się przez to odpad poużytkowy powstały z akumulatora ołowiowego (kwasowego), zachowujący podstawowe elementy konstrukcyjne. Rozdział 2 Obowiązki przedsiębiorców"}
{"id":"2001_639_20","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Sprzedawca detaliczny akumulatora ołowiowego (kwasowego) jest obowiązany przy jego sprzedaży do przyjęcia zużytego akumulatora. 2. Sprzedawca detaliczny jest obowiązany do pobrania opłaty depozytowej jeżeli przy sprzedaży akumulatora ołowiowego (kwasowego) kupujący nie przekazał mu zużytego akumulatora. 3. Stawka opłaty depozytowej wynosi 30 zł za sztukę. 4. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w ust. 1, przy sprzedaży akumulatora ołowiowego (kwasowego) potwierdza na fakturze VAT lub paragonie fiskalnym wysokość pobranej opłaty depozytowej."}
{"id":"2001_639_21","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Sprzedawca detaliczny, który pobrał opłatę depozytową, jest obowiązany, w terminie 30 dni od daty sprzedaży akumulatora ołowiowego (kwasowego), przyjąć zużyty akumulator i zwrócić opłatę depozytową. Sprzedawca detaliczny potwierdza zwrot opłaty depozytowej na fakturze VAT lub paragonie fiskalnym. 2. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do umieszczenia w punkcie sprzedaży akumulatora ołowiowego (kwasowego), w widocznym miejscu, wywieszki informującej o: 1) warunkach i trybie zwrotu zużytego akumulatora i odbioru opłaty depozytowej w punkcie sprzedaży detalicznej i punktach systemu zbiórki zużytych akumulatorów, stworzonych przez przedsiębiorców, których akumulatory ołowiowe (kwasowe) sprzedaje, 2) określonym w przepisach o Inspekcji Handlowej, prawie składania skarg i wniosków, dotyczących nieprawidłowości w realizacji zobowiązań wynikających z ustawy przez sprzedawcę detalicznego, 3) instytucji, do której należy składać skargi i wnioski dotyczące nieprawidłowości w realizacji przez sprzedawcę zobowiązań wynikających z ustawy."}
{"id":"2001_639_22","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Sposób magazynowania zużytych akumulatorów przez sprzedawcę detalicznego nie może naruszać przepisów szczególnych o zasadach odzysku, unieszkodliwiania, zbierania i transportu odpadów niebezpiecznych."}
{"id":"2001_639_23","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Przedsiębiorca wytwarzający lub importujący akumulatory ołowiowe (kwasowe) jest obowiązany dołączyć do produktu informację o warunkach i trybie zwrotu zużytego akumulatora oraz o własnych punktach systemu zbiórki tego odpadu. 2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do odebrania na własny koszt od sprzedawcy detalicznego, o którym mowa w art. 20 ust. 1 i art. 21 ust. 1, zużytych akumulatorów i przekazania ich do recyklingu na zasadach określonych w przepisach odrębnych. 3. W przypadku gdy zwrot pobranej opłaty depozytowej przez punkt sprzedaży detalicznej jest niemożliwy z powodu jego likwidacji lub przerwy w działalności, przedsiębiorca wytwarzający lub importujący akumulatory ołowiowe (kwasowe) jest obowiązany poprzez własne punkty systemu zbiórki, do przyjęcia zużytego akumulatora wprowadzonego przez niego do obrotu i zwrotu opłaty depozytowej, w terminie 45 dni od daty sprzedaży produktu. 4. Zwrot opłaty depozytowej w przypadku określonym w ust. 3 następuje za potwierdzeniem na fakturze VAT lub paragonie fiskalnym, o którym mowa w art. 20 ust. 4. 5. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany na własny koszt odebrać wszystkie zużyte akumulatory z innych miejsc niż punkty sprzedaży detalicznej i przekazać je do recyklingu. Rozdział 5 Obowiązki organów administracji publicznej"}
{"id":"2001_639_24","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Marszałek województwa jest obowiązany do przesyłania ministrowi właściwemu do spraw środowiska oraz Narodowemu Funduszowi sprawozdania zawierającego informację o: 1) wielkościach wprowadzonych na rynek krajowy opakowań i produktów, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań i produktów, z wyszczególnieniem odpowiednio masy lub ilości, 2) osiągniętych wielkościach odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, z wyszczególnieniem odpowiednio masy lub ilości, 3) wpływach z opłat produktowych wraz z odsetkami, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań i produktów w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań."}
{"id":"2001_639_25","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Przez marszałka województwa oraz urząd marszałkowski rozumie się marszałka województwa lub urząd marszałkowski właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy wprowadzającego na rynek krajowy produkty w opakowaniach wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy lub produkty wymienione w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, oraz organizacji, a w przypadku braku siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - Marszałka Województwa Mazowieckiego lub Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego."}
{"id":"2001_639_26","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Nadzór nad wykonaniem przez sprzedawców detalicznych i przedsiębiorców obowiązków wynikających z rozdziału IV ustawy sprawuje Inspekcja Handlowa. Rozdział 6 Zasady gospodarowania środkami pochodzącymi z opłaty produktowej"}
{"id":"2001_639_27","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Urzędy marszałkowskie prowadzą odrębne rachunki bankowe w celu gromadzenia i odpowiedniego przekazywania wpływów z opłaty produktowej. 2. Wpływy z tytułu opłaty produktowej powiększone o przychody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o dochody urzędów marszałkowskich, o których mowa w ust. 3, urzędy marszałkowskie przekazują w terminie 5 dni po upływie terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 2, na odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu. 3. Wpływy z opłat produktowych w wysokości 0,5% stanowią dochody budżetu województwa samorządowego z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu opłat produktowych i obsługę administracyjną systemu opłat produktowych."}
{"id":"2001_639_28","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wpływy pochodzące z dodatkowej opłaty produktowej, określonej w art. 17 ust. 2 są przekazywane na rachunek Narodowego Funduszu, w terminie 10 dni od ich wpływu na rachunek urzędu marszałkowskiego. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, przeznaczone są na cele określone w art. 29 ust. 5."}
{"id":"2001_639_29","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od sprzedaży produktów w opakowaniach, wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym Narodowego Funduszu. 2. W terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego następującego po roku, którego opłata dotyczy, Narodowy Fundusz przekazuje 70% zgromadzonych środków wojewódzkim funduszom na zasadach określonych w ust. 4. 3. Wojewódzkie fundusze, w terminie do dnia 31 maja, przekazują gminom (związkom gmin) środki, o których mowa w ust. 2, na zasadach określonych w ust. 4. 4. Środki pochodzące z opłat produktowych za opakowania, powiększone o przychody z oprocentowania, przekazywane są wojewódzkim funduszom, a następnie gminom (związkom gmin), proporcjonalnie do ilości odpadów opakowaniowych przekazanych do odzysku i recyklingu, wykazanych w sprawozdaniach, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 4, na cele, o których mowa w ust. 5. 5. Pozostałe środki zgromadzone na rachunku bankowym Narodowy Fundusz przeznacza na finansowanie działań w zakresie: 1) odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych, 2) edukacji ekologicznej dotyczącej selektywnej zbiórki i recyklingu odpadów opakowaniowych."}
{"id":"2001_639_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Przedsiębiorca, o którym mowa w art. 1, ma obowiązek zapewnienia odzysku, a w szczególności recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych. 2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest do dnia 31 grudnia 2007 r. osiągnąć docelowy poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, co najmniej w wysokości określonej w załączniku nr 4 do ustawy. 3. Poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych stanowi wyrażona w procentach wartość ilorazu masy lub ilości odpadów opakowaniowych i poużytkowych poddanych odpowiednio odzyskowi lub recyklingowi oraz masy lub ilości wprowadzonych na rynek opakowań lub produktów, w określonym czasie. 4. Masę i ilość opakowań wprowadzanych na rynek ustala się w oparciu o ewidencję prowadzoną zgodnie z art. 11. 5. Wprowadzenie na rynek opakowań lub produktów następuje z zastrzeżeniem ust. 6 w dacie ich wydania z magazynu w celu ostatecznego wprowadzenia do obrotu. 6. W przypadku importu produktów w opakowaniach uważa się, iż importer wprowadza na rynek opakowania w dacie ich dopuszczenia do obrotu w kraju. 7. Opakowania lub produkt uważa się za wprowadzone do obrotu tylko raz. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia ogłoszonego na 6 miesięcy przed dniem jego wejścia w życie, roczne poziomy odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych, w poszczególnych latach do końca 2007 r., uwzględniając: 1) potrzebę stopniowego tworzenia krajowego systemu odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych oraz zwiększanie jego efektywności, 2) działania na rzecz konkurencyjności polskiej gospodarki, 3) konieczność realizacji zobowiązań międzynarodowych. 9. Przy obliczaniu osiągniętych poziomów odzysku przez danego przedsiębiorcę do masy odpadów opakowaniowych i poużytkowych poddanych odzyskowi dodaje się: 1) masę opakowań wielokrotnego użytku użytych powtórnie, 2) masę opon zebranych i zregenerowanych (bieżnikowanych) w kraju, 3) masę olejów bazowych pochodzących z regeneracji krajowych olejów odpadowych, zużytych do wytworzenia wprowadzonych na rynek krajowy olejów smarowych, z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w ust. 12 i 13. 10. Przy obliczaniu osiągniętych poziomów recyklingu przez danego przedsiębiorcę do masy olejów odpadowych poddanych recyklingowi dodaje się masę olejów bazowych pochodzących z regeneracji krajowych olejów odpadowych, zużytych do wytworzenia wprowadzonych na rynek krajowy olejów smarowych, z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w ust. 12 i 13. 11. Przy obliczaniu poziomu odzysku i recyklingu nie uwzględnia się produktów, które są częściami składowymi wyeksportowanych towarów. 12. Przedsiębiorca produkujący w kraju oleje smarowe z udziałem wytworzonych w kraju olejów bazowych pochodzących z regeneracji może je włączyć do rzeczywiście uzyskanego poziomu recyklingu, jeżeli: 1) posiada specjalistyczną instalację umożliwiającą prowadzenie procesu regeneracji, 2) posiada zezwolenie wymagane przepisami o ochronie środowiska, 3) uzyskane produkty spełniają normy określone w przepisach odrębnych. 13. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakie powinien spełnić przedsiębiorca produkujący w kraju oleje smarowe z udziałem wytworzonych w kraju olejów bazowych pochodzących z regeneracji, w celu włączenia ich do rzeczywiście uzyskanego poziomu recyklingu, uwzględniając w nim: 1) potrzebę bezpiecznego dla środowiska wykorzystania olejów odpadowych, 2) wymagane instalacje służące regeneracji olejów odpadowych, 3) spełnienie wymagań wynikających z przepisów o odpadach."}
{"id":"2001_639_30","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od sprzedaży produktów wymienionych w poz. 5 i 6 w załączniku nr 2 do ustawy są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym Narodowego Funduszu. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, Narodowy Fundusz przeznacza na finansowanie działań w zakresie: 1) odzysku i recyklingu odpadów poużytkowych powstałych z akumulatorów niklowo-kadmowych oraz baterii i ogniw galwanicznych, 2) edukacji ekologicznej dotyczącej selektywnej zbiórki i recyklingu odpadów poużytkowych z akumulatorów niklowo-kadmowych oraz baterii i ogniw galwanicznych."}
{"id":"2001_639_31","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od sprzedaży produktów wymienionych w poz. 1-3 w załączniku nr 2 do ustawy są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym Narodowego Funduszu. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, Narodowy Fundusz przeznacza na finansowanie działań w zakresie: 1) odzysku i recyklingu odpadów poużytkowych powstałych z urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych, 2) przedsięwzięć, w tym edukacji ekologicznej, prowadzących do ograniczenia użycia substancji zubożających warstwę ozonową w urządzeniach chłodniczych i klimatyzacyjnych."}
{"id":"2001_639_32","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od sprzedaży produktów wymienionych w poz. 3 w załączniku nr 3 do ustawy są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym Narodowego Funduszu. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, Narodowy Fundusz przeznacza na finansowanie przedsięwzięć, w tym edukacji ekologicznej, prowadzących do odzysku, recyklingu i unieszkodliwiania odpadów poużytkowych z opon."}
{"id":"2001_639_33","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od sprzedaży produktów, wymienionych w poz. 1 w załączniku nr 3 do ustawy są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym Narodowego Funduszu. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, Narodowy Fundusz przeznacza na finansowanie zbierania i regeneracji odpadów poużytkowych z olejów smarowych oraz na edukację ekologiczną w tym zakresie."}
{"id":"2001_639_34","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Wpływy z tytułu opłaty produktowej od sprzedaży produktów, wymienionych w poz. 2 w załączniku nr 3 do ustawy są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym Narodowego Funduszu. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, Narodowy Fundusz przeznacza na finansowanie działań w zakresie: 1) odzysku, recyklingu i unieszkodliwiania odpadów poużytkowych z lamp wyładowczych, 2) edukacji ekologicznej dotyczącej selektywnej zbiórki i recyklingu odpadów poużytkowych z lamp wyładowczych."}
{"id":"2001_639_35","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Zarząd gminy (zarząd związku gmin) jest obowiązany do sporządzenia rocznego sprawozdania zawierającego informacje o: 1) rodzaju i ilości odpadów opakowaniowych zebranych przez gminę (związek gmin) lub podmiot działający w ich imieniu, 2) rodzaju i ilości odpadów opakowaniowych przekazanych przez gminę (związek gmin) lub podmiot działający w ich imieniu do odzysku i recyklingu, 3) wydatkach poniesionych na działania określone w pkt 1 i 2. 2. Zarząd gminy (zarząd związku gmin) jest obowiązany przechowywać przez 5 lat dokumenty potwierdzające przekazanie odpadów opakowaniowych do odzysku i recyklingu. 3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zarząd gminy (zarząd związku gmin) przekazuje, w terminie do dnia 15 lutego roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie, marszałkowi województwa i wojewódzkiemu funduszowi, właściwemu ze względu na siedzibę gminy (związku gmin). 4. Wojewódzkie fundusze są obowiązane przekazać ministrowi właściwemu do spraw środowiska oraz Narodowemu Funduszowi zbiorczą informację o rodzaju i ilości odpadów opakowaniowych zebranych przez gminy na terenie danego województwa oraz przekazanych do odzysku i recyklingu w terminie do dnia 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy informacja, a w terminie do dnia 30 czerwca - informację o przekazanych gminom (związkom gmin) środkach pochodzących z opłat produktowych za opakowania."}
{"id":"2001_639_36","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i kryteria gospodarowania środkami z opłat produktowych, kierując się koniecznością uproszczenia procedur przyznawania środków i ułatwienia korzystania z nich. Rozdział 7 Przepisy karne"}
{"id":"2001_639_37","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Kto, będąc przedsiębiorcą prowadzącym organizację odzysku lub działalność polegającą na wytwarzaniu lub imporcie produktów w opakowaniach lub produktów, określonych w załącznikach nr 1-3 do ustawy: 1) nie składa zawiadomienia o rozpoczęciu lub likwidacji tej działalności marszałkowi województwa, lub nie zawiadamia o zmianach w działalności, lub składa zawiadomienia nierzetelne, lub 2) nie składa sprawozdań o opakowaniach lub produktach, osiągniętych poziomach odzysku lub recyklingu oraz o należnej opłacie produktowej lub składa sprawozdania nierzetelne podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_639_38","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Sprzedawca detaliczny akumulatorów ołowiowych (kwasowych), który: 1) nie przyjmuje zużytego akumulatora lub nie zwraca opłaty depozytowej, lub 2) nie umieszcza w punkcie sprzedaży informacji o systemie zbiórki zużytych akumulatorów podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_639_39","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Przedsiębiorca lub importer wprowadzający do obrotu akumulatory ołowiowe (kwasowe), który: 1) nie dołącza do akumulatorów ołowiowych (kwasowych) informacji o warunkach i trybie zwrotu zużytych akumulatorów oraz o punktach systemu zbiórki odpadu, 2) nie odbiera od sprzedawców detalicznych lub z innych miejsc niż punkty sprzedaży detalicznej zużytych akumulatorów podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_639_4","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Obowiązek, o którym mowa w art. 3 ust. 1, może być realizowany przez przedsiębiorcę: 1) samodzielnie, albo 2) za pośrednictwem organizacji odzysku, zwanej dalej \"organizacją\". 2. Organizacja przejmuje od przedsiębiorcy obciążające go obowiązki na podstawie umowy. 3. Przedsiębiorca lub organizacja może zlecić wykonanie poszczególnych czynności związanych z odzyskiem i recyklingiem osobom trzecim."}
{"id":"2001_639_40","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Orzekanie w sprawach, o czyny określone w art. 37-39, następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_639_41","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz.231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596, Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92) w załączniku nr 6 \"Wykaz wyrobów akcyzowych\" skreśla się poz. 20 \"Opakowania z tworzyw sztucznych, w tym również zastosowane do towarów w nich importowanych\"."}
{"id":"2001_639_42","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452) w art. 2 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 12 w brzmieniu: \"12) kontrola przestrzegania przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej.\"."}
{"id":"2001_639_43","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Do dnia 1 stycznia 2003 r. kapitał zakładowy spółek akcyjnych-organizacji odzysku może wynosić 500 tys. zł."}
{"id":"2001_639_44","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Przedsiębiorca, który w dniu wejścia w życie ustawy wprowadza na rynek krajowy produkty w opakowaniach, wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy lub produkty wymienione w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, jest obowiązany bez wezwania zgłosić ten fakt marszałkowi województwa, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Do przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 9 ust. 4."}
{"id":"2001_639_45","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do dnia 1 stycznia 2004 r. w stosunku do przedsiębiorców, którzy w 2000 r. spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych poniżej 500 tys. zł, 2) nie dokonywali do dnia 31 grudnia 2000 r. importu towarów używanych lub odpadów, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Przedsiębiorca, który osiągnie w 2001 r. przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych ponad 500 tys. zł lub dokona w tym czasie importu towarów używanych lub odpadów, stosuje przepisy ustawy od dnia 1 stycznia 2002 r. 3. Przedsiębiorca, który osiągnie w 2002 r. przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych ponad 500 tys. zł lub dokona w tym czasie importu towarów używanych lub odpadów, stosuje przepisy ustawy od dnia 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_639_46","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Załączniki do ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Załącznik Nr 1 Rodzaje opakowań Poz Symbol PKWiU Rodzaje opakowań (jednostkowych, transportowych i zbiorczych) 1 25.22 opakowania z tworzyw sztucznych 17.40.21-50 17.40.21-73 17.40.21-75 2 28.72.12 opakowania z aluminium, o pojemności mniejszej od 300 l. 3 28.72.11 opakowania z blachy białej i lekkiej innej niż aluminiowa 4 21.21.12 opakowania z papieru i tektury 21.21.13 21.21.14 21.21.15-30 5 26.13.11 opakowania ze szkła gospodarczego, poza ampułkami 6 bez względu na opakowania z materiałów naturalnych (drewna i symbol PKWiU tekstyliów) 7 bez względu na opakowania wielomateriałowe symbol PKWiU Załącznik Nr 2 Rodzaje produktów Poz. Symbol PKWiU Rodzaj produktu 1 29.23.12 urządzenia klimatyzacyjne zawierające substancje zubożające warstwę ozonową (CFC i HCFC) 2 29.23.13 urządzenia chłodnicze i zamrażające oraz pompy ciepła poza urządzeniami dla gospodarstw domowych zawierające substancje zubożające warstwę ozonową (CFC i HCFC)* 3 29.71.11 chłodziarki i zamrażarki typu domowego zawierające substancje zubożające warstwę ozonową (CFC i HCFC)* 4 31.40.21 akumulatory ołowiowe (kwasowe) 31.40.22 5 31.40.23 akumulatory niklowo - kadmowe: - wielkogabarytowe - małogabarytowe (wraz z pakietami) 6 31.40.1, ogniwa i baterie galwaniczne, bez ich części: z wyłączeniem - guzikowe 31.40.13 - baterie pierwotne - pozostałe baterie wtórne *dotyczy również substancji zubażających warstwę ozonową, stosowanych jako czynniki spieniające w izolacji Załącznik Nr 3 Rodzaje pozostałych produktów Poz Symbol PKWiU Rodzaj produktu 1 23.20.18 z oleje smarowe, wyłączeniem z wyłączeniem: 23.20.18-01, - oleje bazowe, 23.20.18-09.10 - oleje przepracowane. 2 bez względu na lampy wyładowcze, z wyłączeniem świetlówek symbol PKWiU kompaktowych 3 25.11.11 opony nowe, używane regenerowane (bieżnikowane), 25.11.13-55 używane nieregenerowane (niebieżnikowane) 25.11.13-57 25.11.14-04 25.11.14-05 25.11.20 25.12.10-30.00 25.12.10-50 25.12.10-90 Załącznik nr 4 Docelowe procentowe poziomy odzysku i recyklingu dla odpadów opakowaniowych i poużytkowych w stosunku do masy lub ilości wprowadzonych na rynek krajowy, w drodze sprzedaży lub importu, opakowań i produktów Odpad powstały z: Poziom Poziom Poz. Rodzaj produktów Symbol PKWiU odzysku recyklingu 1 opakowania razem1) bez względu na 50 25 symbol PKWiU 2 opakowania z tworzyw 25.22, - 25 sztucznych 17.40.21-50, 17.40.21-73, 17.40.21-75 3 opakowania z 28.72.12 - 40 aluminium, o pojemności mniejszej od 300 l 4 opakowania z blachy 28.72.11 - 20 białej i lekkiej innej niż aluminiowa 5 opakowania z papieru 21.21.12, - 48 i tektury 21.21.13, 21.21.14, 21.21.15-30 6 opakowania ze szkła 26.13.11 - 40 gospodarczego, poza ampułkami 7 opakowania z bez względu na - 15 materiałów symbol PKWiU naturalnych (drewna i tekstyliów) 8 opakowania bez względu na - 25 wielomateriałowe symbol PKWiU 9 urządzenia 29.23.12 50 50 klimatyzacyjne zawierające substancje zubożające warstwę ozonową (CFC i HCFC) 10 urządzenia chłodnicze 29.23.13 70 70 i zamrażające oraz pompy ciepła poza urządzeniami dla gospodarstw domowych zawierające substancje zubożające warstwę ozonową (CFC i HCFC){2}) 11 chłodziarki i 29.71.11 50 50 zamrażarki typu domowego zawierające substancje zubożające warstwę ozonową (CFC i HCFC)2) 12 akumulatory ołowiowe 31.40.21 wszystkie wszystkie (kwasowe) 31.40.22 zgłoszone zebrane 13 akumulatory niklowo - 31.40.23 70 70 kadmowe wielkogabarytowe 14 akumulatory niklowo - 31.40.23 50 50 kadmowe małogabarytowe (wraz z pakietami) 15 ogniwa i baterie 31.40.1, 50 50{3}) galwaniczne, bez ich z wyłączeniem części: 31.40.13 - guzikowe, - baterie pierwotne, - pozostałe baterie wtórne 16 oleje smarowe, z 23.20.18, z 50 25{4} wyłączeniem: wyłączeniem: - oleje bazowe, 23.20.18-01, - oleje przepracowane 23.20.18-09.10 17 lampy wyładowcze, z bez względu na 40 40 wyłączeniem symbol PKWiU, świetlówek kompaktowych 18 opony nowe, używane 25.11.11 75 nie regenerowane 25.11.13-55 dotyczy (bieżnikowane), 25.11.13-57 używane 25.11.14-04 nieregenerowane 25.11.14-05 (niebieżnikowane) 25.11.20 25.12.10-30.00 25.12.10-50 25.12.10-90 {1}) poziom odzysku i recyklingu do uzyskania w skali kraju (nie dotyczy przedsiębiorców) {2}) dotyczy również substancji zubożających warstwę ozonową, stosowanych jako czynniki spieniające w izolacji {3}) nie dotyczy ogniw cynkowo-węglowych i alkalicznych {4}) dotyczy olejów przepracowanych poddanych regeneracji"}
{"id":"2001_639_5","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Organizacja może prowadzić działalność wyłącznie w formie spółki akcyjnej. 2. Przedmiotem działania organizacji może być wyłącznie działalność związana z organizowaniem, zarządzaniem lub prowadzeniem przedsięwzięć związanych z odzyskiem, a w szczególności z recyklingiem odpadów, a także edukacja ekologiczna. 3. Firma organizacji zawiera oznaczenie \"organizacja odzysku\". 4. Do używania oznaczenia wskazanego w ust. 3 są uprawnione wyłącznie organizacje utworzone zgodnie z niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_639_6","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Kapitał zakładowy organizacji powinien wynosić co najmniej 1 000 000 złotych, a ponadto nie może być zebrany w drodze publicznej subskrypcji, z zastrzeżeniem art. 43. 2. Kapitał zakładowy organizacji powinien być pokryty w całości wkładem pieniężnym i wpłacony w całości przed złożeniem wniosku o zarejestrowanie organizacji. 3. Kapitał zakładowy organizacji nie może pochodzić z pożyczki lub kredytu ani być obciążony w jakikolwiek sposób. 4. Organizacja ma obowiązek utrzymywania kapitałów własnych w wysokości co najmniej połowy minimalnego kapitału zakładowego określonego w ust. 1. 5. Akcje organizacji mogą być wyłącznie akcjami imiennymi i nie mogą być zamienione na akcje na okaziciela. 6. Organizacja nie może wydawać akcji o szczególnych uprawnieniach."}
{"id":"2001_639_7","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Organizacja jest obowiązana złożyć marszałkowi województwa w terminie dwóch tygodni po jej zarejestrowaniu, odpis statutu i wypis z rejestru sądowego lub postanowienie o wpisie do rejestru sądowego oraz w tym samym terminie odpis wszelkich zmian dokonanych w statucie lub rejestrze sądowym."}
{"id":"2001_639_8","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Organizacja jest zobowiązana do zachowania w tajemnicy wszelkich danych przekazanych jej przez przedsiębiorców. Obowiązek zachowania tajemnicy nie dotyczy obowiązków informacyjnych wynikających z niniejszej ustawy oraz przypadków, w których przepisy prawa nakazują ujawnienie tajemnicy."}
{"id":"2001_639_9","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Przedsiębiorca rozpoczynający działalność polegającą na wytwarzaniu lub imporcie produktów w opakowaniach, o których mowa w załączniku nr 1 do ustawy lub produktów, o których mowa w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, jest obowiązany bez wezwania złożyć zawiadomienie o tym fakcie marszałkowi województwa, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności. 2. Za dzień rozpoczęcia działalności, o której mowa w ust. 1, uważa się datę pierwszej sprzedaży lub powstania pierwszego długu celnego dla produktu w opakowaniu wymienionym w załączniku nr 1 do ustawy lub produktu wymienionego w załącznikach nr 2 lub 3 do ustawy. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany w terminie 14 dni złożyć zawiadomienie marszałkowi województwa o fakcie likwidacji działalności, o której mowa w ust. 1. 4. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 i 3, powinno zawierać: 1) nazwę i siedzibę lub imię i nazwisko oraz adres przedsiębiorcy, 2) datę rozpoczęcia lub likwidacji działalności, o której mowa w ust. 1, 3) określenie rodzaju działalności, 4) wskazanie sposobu wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 4 ust. 1. 5. Jeżeli dane, o których mowa w ust. 4, ulegną zmianie, przedsiębiorca jest obowiązany zgłosić ją marszałkowi województwa nie później niż do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła zmiana. 6. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 i 3, kierując się potrzebą ujednolicenia zawiadomień."}
{"id":"2001_640_1","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 1. Ustawa określa skutki dla polskiego porządku prawnego wprowadzenia w państwach członkowskich Unii Europejskiej należących do Unii Gospodarczej i Walutowej, wspólnej waluty euro, w tym zasady wymiany banknotów i monet nominowanych w walutach narodowych tych państw na banknoty i monety nominowane w euro."}
{"id":"2001_640_2","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) waluta narodowa - walutę wymienialną będącą prawnym środkiem płatniczym w państwie członkowskim Unii Europejskiej należącym do Unii Gospodarczej i Walutowej, 2) euro - wspólną walutę państw członkowskich Unii Europejskiej należących do Unii Gospodarczej i Walutowej, 3) bank - bank krajowy oraz oddział banku zagranicznego w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64), które posiadają upoważnienie do wykonywania czynności obrotu dewizowego."}
{"id":"2001_640_3","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 3. 1. Jeżeli wartość świadczenia pieniężnego, w tym wartość zabezpieczenia spełnienia świadczenia, podlegającego wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyrażona została w walucie narodowej, a termin spełnienia tego świadczenia przypada po dniu 31 grudnia 2001 r., świadczenie to, z zastrzeżeniem ust. 2, powinno być spełnione w euro; przepisu art. 13 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 103, poz. 1099) nie stosuje się. 2. Jeżeli termin spełnienia świadczenia, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem świadczenia spełnianego przez banki, przypada w okresie między dniem 1 stycznia 2002 r. a dniem 28 lutego 2002 r., spełnienie świadczenia może nastąpić w walucie narodowej. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do świadczeń spełnianych w formie gotówkowej i bezgotówkowej."}
{"id":"2001_640_4","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 4. 1. Przeliczeniu na euro podlegają wyrażone w walutach narodowych środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych. 2. Przeliczenia, o którym mowa w ust. 1, dokonują banki według stanu na dzień 1 stycznia 2002 r. 3. Od przeliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie pobiera się opłat."}
{"id":"2001_640_5","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 5. 1. Wykonanie zobowiązania w sposób określony w art. 3 ust. 1 oraz wykonanie obowiązku określonego w art. 4 następuje z zastosowaniem kursów euro w stosunku do walut narodowych, wskazanych w tabeli zawartej w załączniku do ustawy. 2. Ustalenie wysokości świadczenia w euro w wyniku zastosowania jednego z kursów, o których mowa w ust. 1, następuje z zaokrągleniem do dwóch miejsc po przecinku."}
{"id":"2001_640_6","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 6. 1. Obowiązek wykonania zobowiązania zgodnie z przepisami art. 3 i 5 oraz obowiązek przeliczenia określony w art. 4 nie stanowią podstawy do wypowiedzenia, odstąpienia, rozwiązania lub zmiany pozostałych warunków umowy zawartej przed dniem 1 stycznia 2002 r., w szczególności do zmiany oprocentowania. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy zmiany oprocentowania depozytów bankowych istniejących w dniu wejścia w życie ustawy, z tym że zmiana ta nie może powodować dla klientów banków pogorszenia efektywnych warunków oprocentowania depozytów."}
{"id":"2001_640_7","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 7. 1. Do dnia 31 grudnia 2002 r. na zlecenie osób fizycznych posiadających obywatelstwo polskie, dokonywana jest, z zastosowaniem kursów, o których mowa w art. 5 ust. 1, wymiana banknotów lub monet nominowanych w walutach narodowych na znaki pieniężne (banknoty i monety) nominowane w euro. 2. Wymiany, o której mowa w ust. 1, dokonują prowadzące obsługę kasową jednostki organizacyjne Narodowego Banku Polskiego oraz banki. 3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, może określić, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość opłaty pobieranej przez banki, w okresie, o którym mowa w ust. 1, z tytułu wymiany banknotów i monet nominowanych w walutach narodowych na znaki pieniężne (banknoty i monety) nominowane w euro, mając na względzie koszty wymiany oraz wysokość opłat pobieranych przez banki centralne lub inne podmioty dokonujące takiej wymiany w państwach należących do Unii Gospodarczej i Walutowej."}
{"id":"2001_640_8","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802, z 2000 r. Nr 22, poz. 269, Nr 119, poz. 1250 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92 i Nr 29, poz. 320) w art. 190 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Zwolniony od cła jest przywóz z zagranicy i wywóz za granicę: 1) wartości dewizowych, 2) znaków pieniężnych (banknotów i monet) - dokonywany przez Narodowy Bank Polski i banki - przed wprowadzeniem ich do obiegu i po wycofaniu ich z obiegu.\"."}
{"id":"2001_640_9","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o skutkach wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej wspólnej waluty euro","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 8, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 25 maja 2001 r. (Dz.U. Nr..., poz. ...) Tabela kursów euro w stosunku do walut narodowych 1 EUR= szylingów austriackich (ATS) 13,7603 Austria franków belgijskich (BEF) 40,3399 Belgia marek fińskich (FIM) 5,94573 Finlandia franków francuskich (FRF) 6,55957 Francja drachm greckich (GRD) 340,750 Grecja peset hiszpańskich (ESP) 166,386 Hiszpania guldenów holenderskich (NLG) 2,20371 Holandia funtów irlandzkich (IEP) 0,787564 Irlandia franków luksemburskich (LUF) 40,3399 Luksemburg marek niemieckich (DEM) 1,95583 Niemcy eskudo portugalskich( PTE) 200,482 Portugalia lirów włoskich (ITL) 1936,27 Włochy"}
{"id":"2001_641_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł (Dz.U. Nr 116, poz. 1216) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w przypadku osób fizycznych i ich przedstawicieli - ustalenie i zapisanie cech dokumentu stwierdzającego na podstawie odrębnych przepisów tożsamość lub paszportu, a także imienia, nazwiska, obywatelstwa oraz adresu osoby dokonującej transakcji, a ponadto numer PESEL w przypadku ustalenia tożsamości na podstawie dowodu osobistego lub kod kraju w przypadku paszportu. W przypadku osoby, w imieniu i na rzecz której dokonywana jest transakcja - ustalenie i zapisanie imienia, nazwiska oraz adresu,\"; 2) w art. 12 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) imię, nazwisko, obywatelstwo, adres, numer PESEL oraz cechy dokumentu, na podstawie którego dokonano identyfikacji osoby dokonującej transakcji,\"; 3) w art. 33: a) w ust. 1 wyrazy \"przekazywane są przez Generalnego Inspektora na wniosek:\" zastępuje się wyrazami \"mogą być przekazywane przez Generalnego Inspektora na pisemny i uzasadniony wniosek:\", b) w ust. 2 wyrazy \"przez Generalnego Inspektora na wniosek:\" zastępuje się wyrazami \"przez Generalnego Inspektora na pisemny i uzasadniony wniosek:\"; 4) art. 48 skreśla się; 5) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 3-6, art. 13 oraz art. 15, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 8 ust. 1: a) w zakresie obowiązku rejestracji wpłat i wypłat gotówkowych, który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2002 r., b) w zakresie obowiązku rejestracji pozostałych transakcji wymienionych w art. 2 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2003 r.\", 3) art. 45 pkt 3 lit. b) w zakresie dotyczącym art. 106 ust. 4 i 5, który wchodzi w życie z dniem 31 marca 2002 r."}
{"id":"2001_641_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_64_1","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w pkt 2: - w lit. a) na końcu dodaje się wyrazy \"w tym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo pobierania zasiłku macierzyńskiego, z wyłączeniem osób, którym zasiłek wychowawczy lub macierzyński wypłaca Zakład, \", - w lit. c) na końcu dodaje się wyrazy \"lub podlegają ubezpieczeniom społecznym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego, jeżeli zasiłek wypłaca ten podmiot\", - lit. m) otrzymuje brzmienie: \"m) Zakład - w stosunku do osób podlegających ubezpieczeniom społecznym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym pobierających zasiłek wychowawczy lub z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego albo zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, jeżeli zasiłki te wypłaca Zakład,\", - po lit. r) dodaje się lit. s) w brzmieniu: \"s) jednostka organizacyjna właściwa w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu - w stosunku do osób, których świadczenia pracownicze finansowane są ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jeżeli świadczenia te wypłacane są bezpośrednio przez tę jednostkę,\", b) w pkt 13 na końcu dodaje się przecinek oraz pkt 14-16 w brzmieniu: \"14) numer NUSP - numer ubezpieczenia społecznego płatnika nadany przez Zakład, 15) numer NIP - numer identyfikacji podatkowej nadany przez urząd skarbowy, 16) rachunek bankowy - rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej przedsiębiorcy będącego jej członkiem.\"; 2) w art. 12 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"7a,\"; 3) w art. 13 w pkt 13 po wyrazach \"zasiłek macierzyński\" dodaje się wyrazy \"albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego\"; 4) w art. 16 w ust. 8 po wyrazach \"zasiłek macierzyński\" dodaje się wyrazy \"albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego\"; 5) w art. 17: a) w ust. 1 wyrazy \"i 5-13\" zastępuje się wyrazami \"5-7 i 9-13\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 8: 1) obliczają płatnicy składek, 2) opłaca Zakład.\"; 6) w art. 18: a) po ust. 4b dodaje się ust. 4c w brzmieniu: \"4c. Podstawę wymiaru składek dla duchownych będących ubezpieczonymi, o których mowa w art. 9 ust. 1a, stanowi różnica pomiędzy kwotą najniższego wynagrodzenia a kwotą podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni lub służby.\", b) w ust. 6 po wyrazach \"zasiłek macierzyński\" dodaje się wyrazy \"albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego\", c) w ust. 11 wyrazy \"ust. 4 pkt 5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4 pkt 5 i ust. 4c\"; 7) w art. 19: a) skreśla się ust. 4, b) w ust. 6 na końcu dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 6a\", c) po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu: \"6a. W przypadku gdy osoba, o której mowa w ust. 1, jest objęta ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, sprawdzenia wysokości rocznej podstawy wymiaru składek Zakład dokonuje nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia otrzymania imiennych raportów miesięcznych lub deklaracji rozliczeniowej. 6b. Jeżeli w wyniku sprawdzenia wysokości rocznej podstawy wymiaru składek Zakład stwierdzi opłacenie składek od nadwyżki ponad kwotę określoną w ust. 1, informuje o tym niezwłocznie płatników składek i ubezpieczonego za pośrednictwem płatników składek.\"; 8) w art. 29 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Odroczenie terminu płatności należności z tytułu składek oraz rozłożenie należności na raty następuje w formie umowy.\"; 9) w art. 33: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) konta płatników składek, oznaczone numerem NUSP, z zastrzeżeniem ust. 3,\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Numer NUSP nie może mieć ukrytego lub jawnego charakteru znaczącego, pozwalającego na określenie cech płatnika składek.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do czasu nadania numeru NUSP konto płatnika składek oznacza się numerem NIP, a w przypadku gdy płatnik składek nie posiada numeru NIP, do czasu jego uzyskania - numerem z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej REGON, a jeżeli nie posiada również tego numeru - numerem PESEL lub serią i numerem dowodu osobistego albo paszportem.\"; 10) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art.35. 1. We wszystkich dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi, w tym z rozliczaniem i opłacaniem składek oraz przyznawaniem i wypłatą świadczeń określonych odrębnymi przepisami, należy podawać: 1) w przypadku ubezpieczonych - numery PESEL i NIP, a w razie gdy ubezpieczonemu nie nadano tych numerów lub jednego z nich - serię i numer dowodu osobistego lub paszportu, 2) w przypadku płatników składek \" numery NUSP i NIP, z uwzględnieniem art. 43 ust. 7. 2. W dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi dane identyfikacyjne płatnika składek w części dotyczącej numerów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się za wystarczające, jeżeli poprawny jest co najmniej numer NUSP. 3. Zakład może zwolnić płatników składek z obowiązku podawania numeru NIP w dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi.\"; 11) w art. 36: a) w ust. 2 wyrazy \"11-18a, 20\" zastępuje się wyrazami \"11-20\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Osoba przebywająca na urlopie wychowawczym lub pobierająca zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego zobowiązana jest poinformować płatnika składek o ustaleniu prawa do emerytury lub renty albo o podleganiu ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu niż przebywanie na urlopie lub pobieranie zasiłku.\", c) w ust. 3 wyrazy \"pkt 5, 10 i 19\" zastępuje się wyrazami \"pkt 5 i 10\", d) w ust. 4 wyrazy \"ust. 4a i 5\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4a, 5, 5a i 9a\", e) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Pracownicy, o których mowa w art. 18 ust. 12, zgłaszani są do ubezpieczeń społecznych nie później niż w terminie rozliczania i opłacania składek za miesiąc, w którym powstał obowiązek ubezpieczeń społecznych.\", f) w ust. 7 na końcu dodaje się wyrazy \" , z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 19\", g) w ust. 9 po wyrazach \"według ustalonego wzoru\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 9a\", h) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: \"9a. Zgłoszenia do ubezpieczeń osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 19, dokonuje się poprzez wykazanie ubezpieczonego w imiennym raporcie miesięcznym.\" , i) w ust. 11 po wyrazach \"zaistnienia tego faktu\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 12\", j) po ust. 11 dodaje się ust. 12 w brzmieniu: \"12. W przypadku pracowników, o których mowa w ust. 5a, zgłoszenie wyrejestrowania płatnik składek jest zobowiązany złożyć w terminie 30 dni od dnia ustania stosunku pracy.\"; 12) w art. 39 ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. W przypadku gdy ubezpieczony nie dopełni obowiązku określonego w ust. 1, Zakład wzywa go na piśmie do zawarcia umowy z otwartym funduszem emerytalnym w terminie do dnia 10 stycznia. Jeżeli od daty otrzymania wezwania do dnia losowania jest mniej niż 30 dni, termin ten mija 10 stycznia następnego roku kalendarzowego. Jeżeli ubezpieczony nie dopełni obowiązku zawarcia umowy w tych terminach, Zakład wyznacza otwarty fundusz emerytalny w drodze losowania. 3. Zakład przeprowadza losowanie, o którym mowa w ust. 2, w ostatnim dniu roboczym stycznia, przy czym liczba ubezpieczonych uzyskujących członkostwo w poszczególnych otwartych funduszach, wyznaczonych w wyniku losowania, powinna być proporcjonalna do liczby członków tych funduszy na koniec grudnia poprzedniego roku. 4. Zakład przekazuje na rachunek ubezpieczonego w wylosowanym otwartym funduszu emerytalnym nominalną wartość składek, o których mowa w art. 22 ust. 3, podlegających odprowadzeniu do funduszu, w terminie wynikającym z art. 47 ust. 9, liczonym od następnego dnia roboczego po dniu przeprowadzenia losowania.\"; 13) w art. 40 w ust. 7 po wyrazach \"od ubezpieczonego\" dodaje się wyrazy \"i płatnika\"; 14) w art. 41: a) w ust. 3 w pkt 5 na końcu dodaje się wyrazy \" , z uwzględnieniem podziału na podmioty, które finansują składki\", b) w ust. 8 po wyrazach \"na piśmie\" dodaje się wyrazy \"lub w przypadku osób, o których mowa w art. 18 ust. 12, za zgodą ubezpieczonego w formie elektronicznej\", c) w ust. 9 wyrazy \"ust. 10\" zastępuje się wyrazami \"ust. 9a i 10\", d) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: \"9a. Informacja przekazywana ubezpieczonemu obejmuje także symbol kasy chorych, do której przekazywana jest składka na ubezpieczenie zdrowotne.\", e) w ust. 10 po wyrazach \"informację o pobranej składce\" dodaje się wyrazy \"oraz symbol kasy chorych, do której jest przekazywana składka,\"; 15) w art. 43: a) w ust. 4 wyrazy \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 1,\" zastępuje się wyrazami \"numer NUSP, jeżeli płatnikowi składek nadano ten numer, oraz numery NIP i REGON, a w razie gdy płatnikowi składek nie nadano tych numerów lub jednego z nich - numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu,\", b) w ust. 5 wyrazy \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"numer NUSP, jeżeli płatnikowi składek nadano ten numer, oraz numery NIP i REGON\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: \"6. Zakład nadaje płatnikowi składek numer NUSP w drodze decyzji. 7. Do czasu otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 6, we wszystkich dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi płatnik składek podaje numery NIP i REGON, a jeżeli płatnikowi składek nie nadano tych numerów lub jednego z nich - numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu. 8. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb nadawania przez Zakład płatnikom składek numeru NUSP, w tym w razie sukcesji, mając na względzie zapewnienie prawidłowej identyfikacji płatników składek.\"; 16) w art. 45 w pkt 1 wyrazy \"dane, o których mowa w art. 35 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"numery NUSP, NIP i REGON , a jeżeli płatnikowi składek nie nadano tych numerów lub jednego z nich - numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu\"; 17) w art. 46: a) w ust. 4: - w pkt 4 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz kwoty wynagrodzeń z tytułu niezdolności do pracy\" , - w pkt 6 w lit. a) na końcu dodaje się wyrazy \"uwzględniając podział na podmioty, które finansują składki\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Płatnicy składek zobowiązani do wykazywania w dokumentach ubezpieczeniowych zasiłków oraz finansowanych z budżetu państwa zasiłków i innych świadczeń, podlegających rozliczeniu w ciężar składek lub wynagrodzeń z tytułu niezdolności do pracy, przekazują do Zakładu: 1) w terminie do dnia 28 lutego 2001 r. informację zawierającą dane identyfikacyjne oraz dane o tych zasiłkach, świadczeniach lub wynagrodzeniach wypłaconych w okresie od dnia 1 grudnia 1999 r. do dnia 30 listopada 2000 r., 2) w terminie do dnia 31 stycznia 2002 r. informację zawierającą dane identyfikacyjne oraz dane o tych zasiłkach, świadczeniach lub wynagrodzeniach wypłaconych w okresie od dnia 1 grudnia 2000 r. do dnia 30 listopada 2001 r. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 5, oraz sposób jej sporządzenia, przekazywania, a także korygowania, kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowości i kompletności danych gromadzonych na kontach płatników składek i kontach ubezpieczonych.\"; 18) w art. 47: a) po ust. 4a dodaje się ust. 4b-4d w brzmieniu: \"4b. Płatnik składek zobowiązany jest opłacać należności z tytułu składek, o których mowa w ust. 4, w formie bezgotówkowej w drodze obciążenia rachunku bankowego płatnika składek, z zastrzeżeniem ust. 4c. 4c. Przepisu ust. 4b nie stosuje się do płatników składek będących osobami fizycznymi, jeżeli nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. 4d. W przypadku stwierdzenia niezgodności danych identyfikacyjnych płatnika składek, o którym mowa w ust. 4b, podanych w zleceniu płatniczym z danymi z Centralnego Rejestru Płatników Składek, Zakład informuje instytucję prowadzącą rachunek bankowy płatnika składek o obowiązku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w celu wyeliminowania tych niezgodności.\", b) w ust. 5 po wyrazach \"przekazywane są\" dodaje się wyrazy \"w formie, o której mowa w art. 49 ust. 3a,\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Zlecenia płatnicze przekazywane w formie innej niż forma, o której mowa w art. 49 ust. 3a, nie są przyjmowane.\", d) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. Instytucje obsługujące wpłaty składek są zobowiązane do zawiadamiania Zakładu o błędach stwierdzonych w zleceniu płatniczym, o którym mowa w ust. 5, w formie elektronicznej lub pisemnej.\", e) w ust. 9 wyrazy \"2 dni\" zastępuje się wyrazami \"10 dni\" i skreśla wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 11 oraz art. 118\", f) w ust. 10a po wyrazie \"w terminie\" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy \"z przyczyn leżących po stronie Zakładu\" oraz skreśla się wyrazy \" , z uwzględnieniem ust. 10c\", g) ust. 10c i 10d otrzymują brzmienie: \"10c. W przypadku nieprzekazania lub przekazania błędnego imiennego raportu miesięcznego, deklaracji rozliczeniowej, dokumentu płatniczego lub zlecenia płatniczego Zakład wymierza płatnikowi składek lub instytucji obsługującej wpłaty składek dodatkową opłatę. 10d. Dodatkową opłatę, o której mowa w ust. 10c, Zakład ustala w wysokości nie wyższej niż iloczyn stawki odsetek określonej przepisami Kodeksu cywilnego ustalonej w stosunku rocznym i kwoty składek wynikającej ze złożonego po terminie lub błędnego dokumentu płatniczego, imiennego raportu miesięcznego lub deklaracji rozliczeniowej albo kwoty określonej w złożonym po terminie lub błędnym zleceniu płatniczym.\", h) ust. 10h otrzymuje brzmienie: \"10h. Jeżeli ubezpieczony, którego dotyczą dokumenty wymienione w ust. 10c, jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, Zakład przekazuje na rachunek ubezpieczonego w funduszu część pobranej dodatkowej opłaty w wysokości iloczynu stawki odsetek określonej przepisami Kodeksu cywilnego ustalonej w stosunku rocznym i kwoty odprowadzanych składek.\", i) skreśla się ust. 11-13; 19) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu: \"Art.47a. 1. Płatnicy składek zobowiązani są przekazywać zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, o których mowa w art. 36 ust. 10, imienne raporty miesięczne, o których mowa w art. 41 ust. 3, zgłoszenia płatnika składek, o których mowa w art. 43 ust. 4 i 5, deklaracje rozliczeniowe, o których mowa w art. 46 ust. 4, inne dokumenty niezbędne do prowadzenia kont płatników składek i kont ubezpieczonych oraz korekty tych dokumentów poprzez teletransmisję danych w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego programu informatycznego udostępnionego przez Zakład, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Płatnicy składek rozliczający składki nie więcej niż za 20 osób mogą przekazywać dokumenty, o których mowa w ust. 1, w formie dokumentu pisemnego według ustalonego wzoru albo w formie wydruku z aktualnego programu informatycznego udostępnionego przez Zakład. 3. Zakład może upoważnić płatnika składek rozliczającego składki lub składki na ubezpieczenie zdrowotne więcej niż za 1000 osób do przekazywania dokumentów, o których mowa w ust. 1, poprzez nośniki elektroniczne w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego programu informatycznego udostępnionego przez Zakład. 4. Dokumenty przekazywane w sposób niezgodny z wymogami określonymi w ust. 1 i 2 nie są przez Zakład przyjmowane, co jest równoznaczne z nieprzekazaniem dokumentów. 5. Zakład nie przyjmuje dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, które nie mogą być przetworzone przy użyciu technologii automatycznego odczytu stosowanej przez Zakład, co traktuje się jak nieprzekazanie dokumentów. 6. Płatnikom składek, o których mowa w ust. 1, Zakład ma prawo przekazywać informacje w formie dokumentu elektronicznego poprzez teletransmisję danych. 7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełnić płatnicy składek przekazujący dokumenty, o których mowa w ust. 1, w formie dokumentu elektronicznego poprzez teletransmisję danych, uwzględniając potrzebę zapewnienia warunków niezbędnych dla prawidłowego przekazywania dokumentów.\"; 20) w art. 48 w ust. 1 skreśla się wyrazy \" , nie będąc z tego obowiązku zwolniony,\"; 21) skreśla się art. 48a; 22) w art. 49: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowości ewidencjonowania składek, określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe informacje przekazywane w zleceniu płatniczym, o którym mowa w art. 47 ust. 5, oraz format elektronicznego zlecenia płatniczego, 2) informacje przekazywane przez instytucje obsługujące wpłaty składek, niezbędne do dokonania korekty zlecenia płatniczego, oraz format zawiadomienia o korekcie zlecenia płatniczego przekazywanego w formie elektronicznej.\", b) w ust. 4 wyrazy \"ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2-3a\"; 23) w art. 50: a) w ust. 1 wyrazy \"30 kwietnia\" zastępuje się wyrazami \"31 sierpnia\" , b) w ust. 4 na końcu dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 5 i 6\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Do czasu otrzymania przez ubezpieczonego pierwszej informacji, o której mowa w ust. 1, dane zgromadzone na koncie ubezpieczonego udostępnia się ustnie na ustny wniosek zgłoszony osobiście przez ubezpieczonego, którego dotyczą informacje zawarte na koncie, w jednostce organizacyjnej Zakładu. 6. Dane zgromadzone na koncie ubezpieczonego, udostępnione ustnie, na wniosek ubezpieczonego Zakład potwierdza pisemnie.\"; 24) w art. 52: a) w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach \"których wypłatę zlecono Zakładowi, z wyjątkiem\" dodaje się wyrazy \"świadczeń finansowanych z odrębnych rozdziałów budżetowych oraz\", b) skreśla się ust. 3; 25) w art. 55 w pkt 2 wyrazy \"a także koszty prewencji rentowej\" zastępuje się wyrazami \"a także wydatki na prewencję rentową\"; 26) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. W ustawie budżetowej określa się corocznie kwotę wydatków na prewencję rentową w wysokości do 0,4% wydatków na świadczenia z ubezpieczenia emerytalnego, rentowego, chorobowego i wypadkowego, przewidzianych w planie finansowym FUS na dany rok budżetowy.\"; 27) w art. 59: a) w ust. 1 wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 112 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"z zastrzeżeniem ust. 3 i art. 112 ust. 1\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Koszty bieżącego zarządzania środkami FRD finansowane są z jego środków. Wysokość środków na zarządzanie określana jest corocznie w planie finansowym FRD.\"; 28) w art. 61 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Prognoza, o której mowa w ust. 1, sporządzana jest przez Zarząd Zakładu. 4. Prognoza, o której mowa w ust. 3, jest przedstawiana Radzie Ministrów corocznie do dnia 31 marca wraz z opinią licencjonowanego aktuariusza działającego na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej. Wyboru aktuariusza dokonuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w drodze konkursu.\"; 29) w art. 65 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określa, w drodze rozporządzenia, wzór umowy o zarządzanie, dopuszczalne proporcje udziału poszczególnych lokat oraz szczegółowe zasady i tryb ustalania kosztów, o których mowa w art. 59 ust. 3, a także może określić inne dopuszczalne formy lokowania środków FRD, z uwzględnieniem ryzyka inwestycyjnego oraz celów powołania FRD.\"; 30) w art. 69: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"rehabilitację leczniczą osób\" zastępuje się wyrazami \"rehabilitację leczniczą ubezpieczonych\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W ramach prewencji rentowej Zakład: 1) kieruje ubezpieczonych i osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do ośrodków rehabilitacyjnych, 2) może tworzyć i prowadzić własne ośrodki rehabilitacyjne, 3) udziela zamówień na usługi rehabilitacyjne w innych ośrodkach, 4) prowadzi we własnym zakresie badania i analizy przyczyn niezdolności do pracy, 5) może zamawiać przeprowadzanie przez inne podmioty badań naukowych dotyczących przyczyn niezdolności do pracy oraz metod i rozwiązań zapobiegających niezdolności do pracy, 6) może finansować inne działania dotyczące prewencji rentowej.\", c) w ust. 4: - skreśla się pkt 2, - w pkt 3 skreśla się wyrazy \"świadczenia i\"; 31) po art. 71 dodaje się art. 71a w brzmieniu: \"Art. 71a. 1. Zakład może przesyłać pisma i decyzje zwykłą przesyłką listową. 2. W razie sporu ciężar dowodu doręczenia pisma lub decyzji, o których mowa w ust. 1, spoczywa na Zakładzie.\"; 32) w art. 74 w ust. 3 po pkt 9 dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) sporządzanie wieloletniej prognozy kroczącej dochodów i wydatków funduszu emerytalnego, o której mowa w art. 61 ust. 3.\"; 33) w art. 76 w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a i 6b w brzmieniu: \"6a) dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 47 ust. 10c, w części nieprzekazanej na rachunek ubezpieczonego w otwartym funduszu emerytalnym, 6b) oprocentowania środków Zakładu na rachunkach bankowych,\"; 34) w art. 84 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Jeżeli pobranie nienależnych świadczeń zostało spowodowane przekazaniem przez płatnika składek lub inny podmiot nieprawdziwych danych mających wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość, obowiązek zwrotu tych świadczeń wraz z odsetkami, o których mowa w ust. 1, obciąża odpowiednio płatnika składek lub inny podmiot.\"; 35) w art. 86 w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) dokonywanie oględzin składników majątku płatników składek zalegających z opłatą należności z tytułu składek.\"; 36) w art. 87 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) dokonywać oględzin składników majątku płatników składek zalegających z opłatą należności z tytułu składek,\"; 37) w art. 88 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) udostępniać do oględzin składniki majątku, których badanie wchodzi w zakres kontroli, jeżeli zalegają z opłatą należności z tytułu składek,\"; 38) w art. 89 w ust. 5 po wyrazach \"z zeznań świadków\" dodaje się wyrazy \"lub oględzin\"; 39) po art. 91 dodaje się art. 91a w brzmieniu: \"Art. 91a. 1. Z oględzin składników majątku płatnika składek sporządza się protokół, który podpisują osoby uczestniczące w oględzinach. 2. Do protokołu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się tryb określony w art. 91 ust. 1 i 2 dla protokołu kontroli.\"; 40) w art. 98 w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) nie dopełnia obowiązku przekazywania dokumentów związanych z ubezpieczeniami społecznymi i ubezpieczeniem zdrowotnym w formie określonej w art. 47a ust. 1 i 2.\"; 41) w art. 114 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do nieruchomości, w stosunku do których Zakład nabył przed dniem 1 stycznia 1999 r. prawo użytkowania wieczystego na rzecz Skarbu Państwa. W tym przypadku Zakład nabywa prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz własność położonych na tych gruntach budynków i budowli lub innych części składowych.\"; 42) skreśla się art. 118."}
{"id":"2001_64_10","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Przepisów art. 47 ust. 4b i 4d ustawy, o której mowa w art. 1, nie stosuje się do wpłat składek dokonywanych za pośrednictwem państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\", przez okres 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy."}
{"id":"2001_64_11","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Termin, o którym mowa w art. 47 ust. 9 ustawy wymienionej w art. 1, wynosi: 1) do dnia 31 grudnia 2001 r. - 20 dni roboczych, 2) w 2002 r. - 15 dni roboczych."}
{"id":"2001_64_12","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. 1. Płatnicy składek zobowiązani są przekazywać dokumenty, o których mowa w art. 47a ust. 1, ustawy o której mowa w art. 1, poprzez teletransmisję danych w formie dokumentu elektronicznego z aktualnego programu informatycznego udostępnionego przez Zakład nie później niż po upływie: 1) 5 miesięcy - jeżeli rozliczają składki lub składki na ubezpieczenie zdrowotne łącznie za co najmniej 1 000 ubezpieczonych, 2) 6 miesięcy - jeżeli rozliczają składki lub składki na ubezpieczenie zdrowotne łącznie za mniej niż 1 000, a co najmniej 100 ubezpieczonych, 3) 7 miesięcy - jeżeli rozliczają składki lub składki na ubezpieczenie zdrowotne łącznie za mniej niż 100, a co najmniej 21 ubezpieczonych. 2. Do czasu wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, płatnicy składek zobowiązani są przekazywać dokumenty w formie wydruku z aktualnego programu informatycznego udostępnianego przez Zakład nie później niż po upływie: 1) 1 miesiąca - jeżeli rozliczają składki lub składki na ubezpieczenie zdrowotne łącznie za co najmniej 1 000 ubezpieczonych, 2) 2 miesięcy - jeżeli rozliczają składki lub składki na ubezpieczenie zdrowotne łącznie za mniej niż 1 000, a co najmniej 100 ubezpieczonych, 3) 3 miesięcy - jeżeli rozliczają składki lub składki na ubezpieczenie zdrowotne łącznie za mniej niż 100, a co najmniej 21 ubezpieczonych. 3. Liczbę ubezpieczonych ustala się według stanu na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym powstały obowiązki określone w ust. 1 i 2. 4. Terminy, o których mowa w ust. 1 i 2, biegną od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_64_13","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 13. Kto, jako płatnik składek albo osoba obowiązana do działania w imieniu płatnika, nie dopełnia obowiązku przekazywania dokumentów związanych z ubezpieczeniami społecznymi i ubezpieczeniem zdrowotnym w formie określonej w art. 12, podlega karze grzywny do 5 000 złotych."}
{"id":"2001_64_14","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 14. 1. Przekazywanie ubezpieczonym informacji określonej w art. 50 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w części dotyczącej wysokości składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego na dzień 31 grudnia 2000 r., Zakład rozpocznie nie później niż od dnia 31 sierpnia 2001 r. i zakończy do dnia 31 sierpnia 2002 r., z zastrzeżeniem ust. 2-3. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia waloryzacji składek. 3. W przypadku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie danych zgromadzonych na koncie ubezpieczonego informację, o której mowa w ust. 1, Zakład przekazuje ubezpieczonemu po jego zakończeniu."}
{"id":"2001_64_15","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 15. W roku 2001 jednorazowa wypłata, o której mowa w art. 90 ust. 6 i 7 ustawy wymienionej w art. 9, nastąpi w terminach płatności świadczeń, ustalonych w decyzji organu rentowego, poczynając od terminu 25 lutego."}
{"id":"2001_64_16","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 16. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą."}
{"id":"2001_64_17","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 2, 3, 4 i 6 lit. b), które wchodzą w życie z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1999 r., 2) art. 1 pkt 1 lit. a) pierwsze, drugie i trzecie tiret, pkt 5, 11 lit. a)b) i f)-h) i pkt 18 lit. a)-c) oraz art. 5 i 8, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_64_2","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270 i Nr 120, poz. 1268) w art. 3 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) nabycie w drodze spadku środków zgromadzonych na rachunku zmarłego członka otwartego funduszu emerytalnego,\"."}
{"id":"2001_64_3","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 w ust. 1: a) w pkt 9 wyrazy \"lub członkowie jego najbliższej rodziny\" zastępuje się wyrazami \"lub spadkobiercy\", b) w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 12 w brzmieniu: \"12) od kwot jednorazowo wypłacanych przez otwarty fundusz emerytalny członkowi funduszu, któremu rachunek funduszu otwarto w związku ze śmiercią jego współmałżonka - w wysokości 20% uzyskanego przychodu.\"; 2) w art. 41 w ust. 4a po wyrazach \"pkt 9\" dodaje się wyrazy \"i 12\"."}
{"id":"2001_64_4","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowokredytowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2 i z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do rozliczeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399 oraz z 2000 r. Nr 93, poz. 1027 i Nr 94, poz. 1037) o bankowych rozliczeniach pieniężnych.\"; 2) w art. 35 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) pośredniczy w przeprowadzaniu rozliczeń, o których mowa w art. 3 ust. 1,\"."}
{"id":"2001_64_5","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929, Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236, Nr 110, poz. 1255 i 1256 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1314 i poz. 1324) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16: a) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu: \"7a. Osoby korzystające z urlopu wychowawczego zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego, w imiennym raporcie miesięcznym kierowanym do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, pracodawca albo rolnicza spółdzielnia produkcyjna, z zastrzeżeniem ust. 7b. 7b. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego osoby korzystające z urlopu wychowawczego, którym wypłaca zasiłek wychowawczy.\", b) w ust. 11 wyrazy \"w ust. 1-10\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1-7 i 810\"; 2) w art. 24 po ust. 9 dodaje się ust. 10 w brzmieniu: \"10. Za osoby korzystające z urlopu wychowawczego składki na ubezpieczenie zdrowotne oblicza pracodawca, rolnicza spółdzielnia produkcyjna albo Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli wypłaca zasiłek wychowawczy.\"."}
{"id":"2001_64_6","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 702) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 129 dodaje się art. 129a w brzmieniu: \"Art. 129a. 1. Osoby, którym na podstawie art. 128, otwarty fundusz emerytalny otworzył rachunek, mają prawo do jednorazowej wypłaty wszystkich środków zgromadzonych na rachunku, w terminie 14 dni od daty złożenia wniosku w razie: 1) złożenia wniosku wraz z decyzją przyznającą emeryturę, zaopatrzenie emerytalne, emeryturę dla rolników lub uposażenie w stanie spoczynku, 2) nie nabycia prawa do emerytury, o ile ukończyły 60 lat w przypadku kobiet i 65 lat w przypadku mężczyzn, 3) złożenia wniosku przez osoby urodzone przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli zgromadzone na ich rachunku środki nie są wyższe od kwoty stanowiącej: a) 50% przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 20 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli otwarcie rachunku nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2002 r., b) 150% przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 20 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli otwarcie rachunku nastąpiło po dniu 1 stycznia 2002 r. 2. Osoby, które mają prawo do wcześniejszej emerytury na podstawie odrębnych przepisów, a którym otwarty fundusz emerytalny otworzył rachunek na podstawie art. 128, nie tracą prawa do wcześniejszej emerytury. 3. Ubezpieczonym, o których mowa w art. 111 ust. 3 i 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875, Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249), którzy uzyskali członkostwo w otwartym funduszu emerytalnym na podstawie art. 128, Zakład nie odprowadza na rachunek w otwartym funduszu emerytalnym części składki, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 4. Jeżeli ubezpieczonym, o których mowa w ust. 3, Zakład odprowadził na rachunek w otwartym funduszu emerytalnym część składki, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składka ta podlega zwrotowi na zasadach określonych dla nienależnie opłaconej składki odprowadzonej do otwartego funduszu emerytalnego. 5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1968 r., które po dniu otwarcia rachunku na podstawie art. 128 opłacały składkę na ubezpieczenia społeczne.\"; 2) w art. 132: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środki zgromadzone na rachunku zmarłego członka otwartego funduszu emerytalnego, które nie zostaną wykorzystane zgodnie z art. 131, przekazywane są osobom wskazanym przez zmarłego, zgodnie z art. 82 ust. 1, a w przypadku ich braku wchodzą w skład spadku.\", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"lub członkowi jego najbliższej rodziny\", d) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"lub członka jego najbliższej rodziny\", e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do spadkobierców, którzy dodatkowo obowiązani są przedłożyć funduszowi prawomocne stwierdzenie nabycia spadku.\"."}
{"id":"2001_64_7","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252) w art. 51 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej - dla celów przeprowadzania rozliczeń, o których mowa w art. 3 w ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszędnościowo-kredytowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2 i z 1999 r. Nr 101, poz. 1178),\"."}
{"id":"2001_64_8","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399 oraz z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316) w art. 50 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Ograniczenia, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się w przypadku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne oraz innych składek, do poboru których zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.\"."}
{"id":"2001_64_9","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 125 dodaje się art. 125 a w brzmieniu: \"Art. 125a. 1. Płatnik składek jest zobowiązany na żądanie organu rentowego do wystawienia dokumentów (zaświadczeń) w celu udowodnienia okresów składkowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 7 pkt 1, oraz wysokości podstawy wymiaru składek, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. 2. Od osoby opłacającej składki na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe organ rentowy może żądać przedłożenia dowodów potwierdzających opłacanie składek oraz wysokości podstawy wymiaru składek za okres przypadający po dniu 31 grudnia 1998 r. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w celu udowodnienia przypadających po dniu 31 grudnia 1998 r. okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, okresów pracy górniczej oraz okresów zatrudnienia na kolei.\"; 2) w art. 130: a) w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \"i 5, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej\", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Za dzień wypłaty świadczeń przekazywanych za granicę uważa się dzień przekazania należności do banku lub innej instytucji pośredniczącej w wypłacie świadczeń. 5. Świadczenia przekazywane za granicę, ustalone w kwotach niższych od najniższej emerytury, mogą być wypłacane w innych niż określone w ust. 1 terminach ustalonych w decyzji organu rentowego.\"."}
{"id":"2001_677_1","title":"Ustawa z dnia 23 maja 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Budowa Kampusu 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego\"","text":"Art. 1. 1. Ustanawia się program wieloletni \"Budowa Kampusu 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego\", zwany dalej \"Programem\". 2. Ustala się okres realizacji Programu na lata 2001-2010."}
{"id":"2001_677_2","title":"Ustawa z dnia 23 maja 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Budowa Kampusu 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego\"","text":"Art. 2. Nadzór nad realizacją Programu sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego."}
{"id":"2001_677_3","title":"Ustawa z dnia 23 maja 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Budowa Kampusu 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego\"","text":"Art. 3. 1. Łączne nakłady budżetu państwa na dofinansowanie Programu w całym okresie jego realizacji nie mogą przekroczyć kwoty 600 000 tys. zł, przy wartości kosztorysowej zadań inwestycyjnych objętych Programem wynoszącej 820 000 tys. zł w cenach roku 2001. 2. Środki finansowe z budżetu państwa, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się każdego roku w ustawie budżetowej."}
{"id":"2001_677_4","title":"Ustawa z dnia 23 maja 2001 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Budowa Kampusu 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego\"","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_678_1","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118) w art. 121 wyrazy \"2,03 %\" zastępuje się wyrazami \"1,62 %\"."}
{"id":"2001_678_2","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r."}
{"id":"2001_679_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania przez przedsiębiorców działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym."}
{"id":"2001_679_10","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i przebieg szkolenia, o którym mowa w art. 8 ust. 4, instytucje upoważnione do prowadzenia szkolenia, tryb postępowania w tych sprawach, a także wysokość opłat z tym związanych. Rozporządzenie powinno w szczególności zróżnicować zakres szkolenia, w zależności od charakteru i rodzaju planowanej działalności gospodarczej, a także ustalić sposób dokumentowania odbycia szkolenia."}
{"id":"2001_679_11","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1 oraz w art. 22 i art. 28, są obowiązane przedstawić raz na 5 lat aktualne orzeczenie lekarskie i psychologiczne stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą, w zakresie objętym koncesją. 2. Osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1, przedstawiają orzeczenie lekarskie i psychologiczne organowi koncesyjnemu, a osoby określone w art. 22 i art. 28 pracodawcy. 3. Opłatę za pierwsze badania ponosi osoba badana, a za kolejne badania pracowników, przeprowadzane w trakcie zatrudnienia, opłatę ponosi pracodawca. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres badań psychiatrycznych i psychologicznych, którym są obowiązane poddać się osoby, o których mowa w ust. 1, a także zakres tych badań u osób posiadających koncesję i osób pozostających w stosunku pracy, 2) warunki i tryb: a) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych, b) uzyskiwania i utraty uprawnień do przeprowadzania badań przez lekarzy i psychologów, c) wydawania orzeczeń lekarskich i psychologicznych, 3) kwalifikacje lekarzy i psychologów, upoważnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych, 4) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami oraz wzory stosowanych dokumentów, 5) maksymalne stawki opłat za badania. W rozporządzeniu należy uwzględnić kwalifikacje lekarzy i psychologów odpowiednie do rodzaju badań, a także konieczność przedstawienia stanu zdrowia psychicznego osób, o których mowa w ust. 1 oraz okoliczność, że stawki opłat, o których mowa w pkt 5, powinny zapewnić pokrycie kosztów przeprowadzonych badań."}
{"id":"2001_679_12","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Wniosek o udzielenie koncesji powinien w szczególności zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, 2) numer w rejestrze przedsiębiorców, 3) określenie rodzaju i zakresu działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja, 4) wskazanie adresu miejsca wykonywania działalności gospodarczej, 5) określenie czasu ważności koncesji, 6) planowaną datę rozpoczęcia działalności gospodarczej, 7) dane osobowe przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1, a w wypadku przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, członków organu zarządzającego przedsiębiorcy, prokurentów i pełnomocników, zawierające imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer PESEL, a w przypadku osoby posiadającej obywatelstwo innego państwa serię i numer paszportu, adresy zameldowania na pobyt stały i czasowy, 8) informację o posiadanym wykształceniu i przygotowaniu zawodowym osób, o których mowa w art. 8 ust. 1, a w szczególności o ukończonych szkołach, kursach i szkoleniach oraz pracy zawodowej mającej związek z wnioskowaną działalnością gospodarczą. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca jest obowiązany dołączyć w szczególności następujące dokumenty: 1) określające formę prawną wnioskodawcy, w szczególności statut lub umowę spółki albo inny przewidziany przepisami prawa dokument dotyczący ustanowienia działalności gospodarczej i organizacji przedsiębiorcy, 2) odpis z rejestru przedsiębiorców, 3) oświadczenie wskazujące osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, a także oświadczenia tych osób o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych, 4) listę udziałowców lub akcjonariuszy oraz wielkość znacznych pakietów akcji w rozumieniu rozdziału 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037, Nr 103, poz. 1099, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216 i Nr 122, poz. 1315) posiadanych przez udziałowców lub akcjonariuszy, 5) zaświadczenia o niekaralności osób wymienionych w ust. 1 pkt 8 za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo lub wykroczenie skarbowe i oświadczenia tych osób, że nie są prowadzone przeciwko nim postępowania, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. g), 6) odpis z rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego, 7) dokument potwierdzający przygotowanie zawodowe, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. d), 8) orzeczenie lekarskie i psychologiczne, stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą, określoną w koncesji, 9) opinie, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2, 10) zaświadczenie komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej spełniają wymagania określone odpowiednio w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i ochronie środowiska. 3. Przedsiębiorca może dołączyć do wniosku o udzielenie koncesji także inne dokumenty mogące mieć istotne znaczenie dla rozpatrzenia wniosku. 4. Organ koncesyjny może zażądać od przedsiębiorcy innych dokumentów, niż określone w ust. 2 lub dodatkowych informacji uzupełniających, jeżeli w toku postępowania okaże się, że ze względu na obronność, bezpieczeństwo państwa lub inny ważny interes publiczny są one niezbędne do rozpatrzenia wniosku. 5. Organy, o których mowa w art. 7 ust. 2, mają prawo żądać od przedsiębiorcy ubiegającego się o udzielenie koncesji, udzielenia informacji niezbędnych do sprawdzenia danych zawartych we wniosku o udzielenie koncesji oraz dokonać sprawdzenia faktów w celu stwierdzenia, czy przedsiębiorca spełnia warunki wykonywania planowanej działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_679_13","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku składanego do organu koncesyjnego przez przedsiębiorcę ubiegającego się o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, uwzględniając w nim obowiązek zawarcia informacji, o których mowa w art. 12 ust. 1."}
{"id":"2001_679_14","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Koncesja zawiera: 1) podstawę prawną jej udzielenia, 2) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, 3) numer w rejestrze przedsiębiorców, 4) imiona i nazwiska członków organu zarządzającego oraz prokurentów lub pełnomocników w przypadku ich ustanowienia, powołanych do kierowania działalnością określoną w koncesji, 5) określenie rodzaju i zakresu działalności gospodarczej, na którą została wydana koncesja, 6) adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej, 7) planowaną datę rozpoczęcia działalności gospodarczej, 8) obowiązki przedsiębiorcy na wypadek zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, na którą uzyskał koncesję, 9) czas ważności koncesji, 10) datę wydania koncesji. 2. Koncesja może ustalać szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej, określone przez organ koncesyjny, mające na celu zapewnienie ochrony życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. 3. Koncesja jest udzielana na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat. 4. W koncesji zamieszcza się pouczenie o obowiązku powiadomienia organu koncesyjnego o podjęciu działalności gospodarczej w terminie 6 miesięcy od daty wydania koncesji lub planowanej daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, pod rygorem jej cofnięcia."}
{"id":"2001_679_15","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, jest obowiązany: 1) podjąć działalność gospodarczą w terminie 6 miesięcy od daty wydania koncesji lub planowanej daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, 2) zawiadomić organ koncesyjny o podjęciu działalności gospodarczej, w terminie 14 dni, od dnia jej podjęcia, a także o jej zaprzestaniu. 3) zawiadomić organ koncesyjny, w terminie 14 dni, o zmianach stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych zawartych we wniosku o wydanie koncesji i w dokumentach stanowiących załączniki do tego wniosku, powstałych po dniu wydania koncesji, 4) zabezpieczyć wytworzone i zgromadzone towary - w przypadku zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_679_16","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji: 1) ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa Państwa albo porządku publicznego, 2) gdy przedsiębiorca znajduje się w likwidacji lub toczy się wobec niego postępowanie upadłościowe, 3) jeżeli przedsiębiorcy cofnięto w ciągu ostatnich 10 lat koncesję, z wyjątkiem cofnięcia z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4, 4) jeżeli przedsiębiorcę reprezentuje osoba, która była wspólnikiem, członkiem organu zarządzającego, prokurentem lub pełnomocnikiem ustanowionym przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji, osoby, o której mowa w art. 8, a jej działalność miała wpływ na wydanie decyzji cofającej koncesję. 2. Organ koncesyjny odmawia udzielenia koncesji albo ogranicza zakres udzielonej koncesji w stosunku do wniosku, jeżeli przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej, określonych w ustawie."}
{"id":"2001_679_17","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Organ koncesyjny cofa koncesję w przypadku, gdy: 1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej, 2) poprzez swoje działanie stwarza zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa Państwa albo porządku publicznego. 3) upłynął termin 6 miesięcy od dnia wydania koncesji lub planowanej daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, a przedsiębiorca nie powiadomił o podjęciu działalności, 4) przedsiębiorca zawiadomił o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej lub okoliczności faktyczne wskazują na jej zaprzestanie, 5) przedsiębiorca przestał spełniać warunki, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. g), pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1, 6) przedsiębiorca uniemożliwia przeprowadzenie kontroli przez uprawnione organy, 7) przedsiębiorca nie przedstawił aktualnego orzeczenia lekarskiego i psychologicznego, o którym mowa w art. 11 ust. 2. 2. Organ koncesyjny cofa koncesję lub ogranicza jej zakres, gdy przedsiębiorca: 1) w terminie wyznaczonym przez organ uprawniony do kontroli nie usunął uchybień odnoszących się do warunków wykonywania działalności gospodarczej, określonych w ustawie lub w koncesji, 2) rażąco narusza warunki wykonywania działalności gospodarczej, określone w ustawie lub w koncesji. Rozdział 3 Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym"}
{"id":"2001_679_18","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wytwarza się w taki sposób, aby w normalnych i przewidywalnych warunkach, w całym projektowanym okresie ich używania, bez celowego stosowania, stwarzały możliwie najmniejsze zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. 2. Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym projektuje się i wykonuje w taki sposób, aby przy zastosowaniu odpowiednich metod technicznych można je było poddać nieodwracalnemu unieszkodliwieniu. 3. Broń palna i jej istotna część podlegają oznakowaniu przez producenta. Oznakowanie powinno obejmować kraj producenta, wytwórcę oraz numer seryjny."}
{"id":"2001_679_19","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Materiał wybuchowy, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przed uruchomieniem ich produkcji, podlegają ocenie pod względem bezpieczeństwa, zgodnie z wymogami określonymi w art. 18 ust. 1. 2. Potwierdzenie pozytywnej oceny towarów, o których mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 kwietnia 2000 r. o systemie oceny zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 489). 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do działalności gospodarczej prowadzonej przez rusznikarzy w zakresie wytwarzania istotnych części broni, niezbędnych do naprawy broni."}
{"id":"2001_679_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest dozwolone wyłącznie po spełnieniu warunków określonych w ustawie."}
{"id":"2001_679_20","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany stosować system oceny jakości produkcji, kontrolę produktu końcowego oraz badania wymagane odrębnymi przepisami, zwany dalej \"systemem\". 2. W ramach systemu przedsiębiorca w szczególności określa podstawowe zadania na stanowiskach pracy związanych z zarządzaniem i kontrolą produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, zasady doboru pracowników, archiwizacji dokumentów i danych dotyczących produkcji oraz realizowanych zamówień, a także wytyczne dla kontroli wewnętrznej. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące systemu, uwzględniające ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego w procesie produkcji."}
{"id":"2001_679_21","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest obowiązany opracować plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego i aktualizować go stosownie do zmieniających się okoliczności. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinien odpowiadać plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. Wymagania te powinny być zróżnicowane w zależności od rodzaju wytwarzanych towarów, o których mowa w ust. 1 i stopnia ich potencjalnego zagrożenia dla otoczenia."}
{"id":"2001_679_22","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Pracownik zatrudniony bezpośrednio przy produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym powinien: 1) spełniać wymogi, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. e)-g), 2) mieć ukończone 21 lat, 3) posiadać odpowiednie przygotowanie zawodowe, 4) posiadać nienaganną opinię wydaną przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. 2. Przygotowanie zawodowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje i potwierdza zatrudniający przedsiębiorca. 3. Wymogu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się wobec rusznikarzy."}
{"id":"2001_679_23","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, podlegają ewidencjonowaniu. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób ewidencjonowania wytworzonych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. W rozporządzeniu tym należy uwzględnić dane jakie powinna zawierać dokumentacja prowadzona w celu zapewnienia pełnej rejestracji wykonywanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym."}
{"id":"2001_679_24","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Wytworzone materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym przechowuje się w odpowiednio usytuowanych, przystosowanych i zabezpieczonych pomieszczeniach magazynowych, w warunkach zapewniających ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dla pomieszczeń magazynowych, w tym ich warunki lokalizacyjne i niezbędne zabezpieczenie techniczne oraz zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych. Rozporządzenie powinno uwzględniać zróżnicowanie zagrożeń dla otoczenia ze względu na właściwości przechowywanych towarów."}
{"id":"2001_679_25","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Przeterminowane lub nieprzydatne do użycia materiały wybuchowe, amunicja, broń oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, podlegają unieszkodliwieniu lub odzyskowi. 2. Unieszkodliwienie lub odzysk dokonuje się w sposób bezpieczny dla życia lub zdrowia ludzkiego i mienia oraz możliwie najmniej uciążliwy dla środowiska naturalnego."}
{"id":"2001_679_26","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Przepisów art. 20 ust. 1 i 2 oraz art. 21 ust. 1 nie stosuje się do działalności gospodarczej prowadzonej przez rusznikarzy. Rozdział 4 Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym"}
{"id":"2001_679_27","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby i technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, dopuszczone do obrotu, powinny osiągać charakterystyki i właściwości przewidziane przez producenta, w celu zapewnienia ich maksymalnej niezawodności i bezpieczeństwa. 2. Przepisy art. 19 stosuje się odpowiednio przed dopuszczeniem do obrotu towarów, o których mowa w ust. 1. 3. Broń palna importowana podlega oznakowaniu indywidualnym numerem seryjnym oraz danymi które umożliwiają identyfikację kraju importera oraz przedsiębiorcę importującego. 4. Jeżeli importowana broń palna nie jest opatrzona indywidualnym numerem seryjnym, podlega takiemu oznakowaniu przez importera."}
{"id":"2001_679_28","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Pracownik zatrudniany przy obrocie materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym powinien: 1) spełniać wymogi, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. e)-g), 2) mieć ukończone 21 lat, 3) posiadać nienaganną opinię, wydaną przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, właściwego ze względu na jego miejsce zamieszkania. 2. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie dotyczy rusznikarzy."}
{"id":"2001_679_29","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przeznaczone do obrotu, podlegają ewidencjonowaniu. 2. Przedsiębiorca będący stroną czynności prawnej mającej za przedmiot obrót materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, jest obowiązany prowadzić ewidencję zawartych transakcji. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz okres przechowywania związanej z nią dokumentacji. W rozporządzeniu tym należy uwzględnić dane jakie powinna zawierać dokumentacja prowadzona w celu zapewnienia pełnej rejestracji obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym."}
{"id":"2001_679_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) wytwarzaniu - należy przez to rozumieć, oprócz działalności wytwórczej, także odzysk w rozumieniu przepisów o odpadach oraz działalność rusznikarską polegającą na naprawianiu albo wytwarzaniu istotnych części broni niezbędnych do jej naprawy lub na przerabianiu broni poprzez ingerencję w jej istotne części, 2) obrocie - należy przez to rozumieć działalność handlową dotyczącą materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) unieszkodliwianiu - należy przez to rozumieć unieszkodliwianie w rozumieniu przepisów o odpadach. 2. W rozumieniu ustawy: 1) materiały wybuchowe - są to: a) substancje chemiczne stałe lub ciekłe albo mieszaniny substancji, zdolne do reakcji chemicznej z wytwarzaniem gazu o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że mogą powodować zniszczenia w otaczającym środowisku, a także wyroby wypełnione materiałem wybuchowym, z wyłączeniem amunicji, o której mowa w pkt 3, b) materiały pirotechniczne - materiały lub mieszaniny materiałów przewidzianych do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych, dźwiękowych, gazu, dymu lub kombinacji tych efektów, w wyniku bezdetonacyjnej, samo podtrzymującej się reakcji chemicznej, a także wyroby wypełnione materiałem pirotechnicznym, 2) broń i istotne części broni - są to broń i istotne części broni w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. Nr 53, poz. 549 oraz z 2001 r. Nr 27, poz. 298), a także inne urządzenia służące do niszczenia lub obezwładniania celów, 3) amunicja - są to wyroby wypełnione materiałem wybuchowym, przeznaczone do miotania przy użyciu broni palnej, służące do niszczenia lub obezwładniania celów, a także dla celów ćwiczebnych, 4) wyroby i technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - są to wyroby zaprojektowane dla celów wojskowych lub policyjnych oraz technologie związane z produkcją lub używaniem tych wyrobów."}
{"id":"2001_679_30","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Minister właściwy do spraw gospodarki i minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określą, w drodze rozporządzenia, warunki sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz zakres i tryb kontroli przestrzegania tych warunków, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa i uwzględniając przepisy odrębnych ustaw, dotyczących tych towarów."}
{"id":"2001_679_31","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Nabywanie materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym od przedsiębiorców nie posiadających koncesji na obrót tymi towarami, jest zakazane, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 2. 2. Wyroby, o których mowa w art. 6 ust. 2 oraz broń, na której posiadanie nie jest wymagane pozwolenie na broń, mogą być sprzedawane wyłącznie osobom pełnoletnim, po okazaniu dokumentu stwierdzającego tożsamość."}
{"id":"2001_679_32","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Przedsiębiorca wprowadzający na polski obszar celny lub wyprowadzający z tego obszaru materiały wybuchowe oraz broń, na które nie jest wymagane zezwolenie ministra właściwego do spraw gospodarki, jest obowiązany posiadać koncesję ministra właściwego do spraw wewnętrznych i okazać ją funkcjonariuszowi celnemu. 2. Funkcjonariusz celny po dokonaniu odprawy celnej wwiezionego towaru, o którym mowa w ust. 1, na polski obszar celny, zawiadamia komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce wykonywania działalności przedsiębiorcy. 3. Zawiadomienie należy wysłać w ciągu 3 dni od daty dokonania odprawy celnej i powinno ono zawierać: oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, numer koncesji i datę jej wydania, ilość, rodzaj, nazwę, kaliber, markę, serię, numer i rok wyrobu broni, odpowiednio- dane dotyczące materiałów wybuchowych."}
{"id":"2001_679_33","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Przepisy art. 24 ust. 1 i art. 25 stosuje się odpowiednio do niniejszego rozdziału. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania organizacyjne i techniczne w zakresie przygotowania obiektów, w których będą przechowywane materiały wybuchowe, broń, amunicja oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, które powinny uwzględniać zapewnienie ochrony życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego. Rozdział 5 Kontrola działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym"}
{"id":"2001_679_34","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, podlega kontroli, którą sprawują: 1) organ koncesyjny w zakresie: a) zgodności wykonywanej działalności gospodarczej z wydaną koncesją, b) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej, c) oceny wykonywanej działalności gospodarczej z punktu widzenia obronności lub bezpieczeństwa Państwa albo porządku publicznego, ochrony bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli, 2) minister właściwy do spraw gospodarki w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi i amunicją, wytwarzania broni, z wyłączeniem rusznikarzy, oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także w zakresie ich przechowywania i ewidencjonowania, 3) inne organy państwowe: a) wyspecjalizowane w kontroli danego rodzaju działalności, upoważnione przez organ koncesyjny - w zakresie wskazanym przez ten organ, b) w zakresie swojej właściwości i kompetencji określonych w odrębnych przepisach, 4) komendanci wojewódzcy Policji - w zakresie wytwarzania broni w ramach usług rusznikarskich, obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także ich przechowywania i ewidencjonowania."}
{"id":"2001_679_35","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Do prowadzenia kontroli, o której mowa w art. 34, organ koncesyjny może powołać na czas trwania kontroli zespół kontrolny, zwany dalej \"zespołem\". 2. Na wniosek organu koncesyjnego, minister właściwy do spraw gospodarki, Minister Obrony Narodowej, Szef Urzędu Ochrony Państwa i Komendant Główny Policji, delegują do prac w zespole funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników podległych albo nadzorowanych jednostek organizacyjnych. W skład zespołu organ koncesyjny może także powołać biegłych i ekspertów, za ich zgodą. 3. Organ koncesyjny, powołując zespół, wyznacza jego kierownika, który koordynuje przebieg czynności kontrolnych oraz sporządza protokół pokontrolny. 4. Czynności kontrolne są wykonywane na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli wydanego przez organ koncesyjny. Rozdział 6 Przepisy karne"}
{"id":"2001_679_36","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kto wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją albo wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym bez koncesji lub, wbrew warunkom określonym w koncesji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 3. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 2, orzeka się przepadek materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy."}
{"id":"2001_679_37","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Kto sprzedaje wyroby pirotechniczne, wyłączone spod koncesjonowania lub broń, na posiadanie której nie jest wymagane pozwolenie, osobom niepełnoletnim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_679_38","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 15 pkt 2 i 3 nie dokonuje zawiadomień, określonych w tych przepisach, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_679_39","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Kto utrudnia przeprowadzenie przez uprawnione organy kontroli działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 7 Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe."}
{"id":"2001_679_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym jest prowadzona w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego."}
{"id":"2001_679_40","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 78 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193) w art. 14 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.\"."}
{"id":"2001_679_41","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Koncesje na działalność gospodarczą uzyskane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią oraz amunicją, po spełnieniu przez przedsiębiorcę warunków określonych w niniejszej ustawie, podlegają wymianie w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r., a po upływie tego terminu tracą moc. 2. Przedsiębiorca ubiegający się o wymianę koncesji, o której mowa w ust. 1, składa wniosek o wymianę koncesji w terminie do dnia 31 grudnia 2002 r., po spełnieniu warunków określonych w niniejszej ustawie. 3. Do wniosku o wymianę koncesji stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 i art. 13."}
{"id":"2001_679_42","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Postępowania wszczęte przed wejściem w życie niniejszej ustawy w sprawach o udzielenie koncesji i nie zakończone ostateczną decyzją ulegają umorzeniu."}
{"id":"2001_679_43","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Traci moc art. 3 i 18 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz.U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 88, poz. 554 i Nr 114, poz. 740 oraz z 1999 r., Nr 53, poz. 549)."}
{"id":"2001_679_44","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r."}
{"id":"2001_679_5","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. W sprawach nie uregulowanych w ustawie, dotyczących udzielenia, odmowy udzielenia lub cofnięcia koncesji oraz kontroli działalności gospodarczej, stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193). Rozdział 2 Zasady koncesjonowania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym"}
{"id":"2001_679_6","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie: 1) wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, 2) obrotu technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, wymaga uzyskania koncesji, z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w ust. 2. 2. Koncesja nie jest wymagana na obrót wyrobami pirotechniki widowiskowej, oznaczonymi kodem klasyfikacji 1.4 G i 1.4 S, określonymi w załączniku A do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz.U. z 1999 r. Nr 30, poz. 287), oraz wyrobami pirotechnicznymi stosowanymi w motoryzacji, rolnictwie, ratownictwie, leśnictwie i kolejnictwie. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje broni i amunicji, oraz 2) wykaz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym - na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej oraz zagrożenia życia i zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego."}
{"id":"2001_679_7","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 6 ust. 1, zwaną dalej \"koncesją\", udziela, odmawia udzielenia, zmienia lub cofa minister właściwy do spraw wewnętrznych, zwany dalej \"organem koncesyjnym\". 2. Przed udzieleniem koncesji organ koncesyjny jest obowiązany, a przed wydaniem innych decyzji, o których mowa w ust. 1, może zasięgnąć opinii Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw gospodarki, Szefa Urzędu Ochrony Państwa i właściwego komendanta wojewódzkiego Policji. 3. Organ koncesyjny zawiadamia o udzieleniu koncesji, jej zmianie lub cofnięciu właściwych ze względu na siedzibę przedsiębiorcy lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej wojewodę, komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, komendanta wojewódzkiego Policji, Głównego Inspektora Pracy, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw gospodarki i Szefa Urzędu Ochrony Państwa. O odmowie wydania koncesji zawiadamia się również Ministra Obrony Narodowej, Szefa Urzędu Ochrony Państwa oraz komendanta wojewódzkiego Policji."}
{"id":"2001_679_8","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Koncesji udziela się: 1) osobie fizycznej, która: a) posiada obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego państwa, jeżeli otrzymała zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na zasadzie wzajemności, o ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, b) ukończyła 25 lat, albo 21 lat - w przypadku rusznikarzy, c) posiada co najmniej wykształcenie średnie, d) udokumentowała przygotowanie zawodowe do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, e) ma pełną zdolność do czynności prawnych, f) nie wykazuje zaburzeń psychicznych, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2001 r. Nr 120, poz. 1268) oraz istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, g) nie była skazana prawomocnym orzeczeniem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo lub wykroczenie skarbowe oraz nie toczy się przeciwko niej postępowanie w sprawie o takie przestępstwo lub wykroczenie, 2) przedsiębiorcy innemu niż osoba fizyczna, jeżeli co najmniej dwie osoby będące członkami organu zarządzającego przedsiębiorstwa albo członek organu zarządzającego przedsiębiorstwa i ustanowiony przez ten organ do kierowania działalnością określoną w koncesji, prokurent lub pełnomocnik, spełniają warunki określone w pkt 1, z tym, że warunek, o którym mowa w pkt 1 lit. g) dotyczy także wspólników spółki, członków organu zarządzającego, prokurentów oraz udziałowców lub akcjonariuszy posiadających co najmniej 20% udziałów lub akcji. 2. Koncesji udziela się przedsiębiorcy, który: 1) nie jest wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy, 2) udokumentował możliwość spełnienia warunków technicznych i organizacyjnych, zapewniających prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej objętej koncesją poprzez dołączenie opinii, o których mowa w art. 9. 3. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c) nie dotyczy rusznikarzy. 4. Potwierdzeniem przygotowania zawodowego do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 jest odbycie szkolenia na koszt osoby szkolącej się."}
{"id":"2001_679_9","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Opinie, o których mowa w art. 8. ust. 2 pkt 2, powinny uwzględniać rodzaj przewidywanej działalności gospodarczej i towarzyszące jej zagrożenia. Opinie te powinny obejmować ocenę: 1) prawidłowości przyjętych lokalizacji, konstrukcji i wyposażania obiektów produkcyjnych, magazynowych, socjalnych, pomocniczych i innych, z punktu widzenia wzajemnych zagrożeń dla tych obiektów i otoczenia, 2) przydatności posiadanych przez wnioskodawcę terenów dla wzniesienia obiektów, o których mowa w pkt 1, 3) bezpieczeństwa przewidywanych do realizacji procesów technologicznych oraz występujących w tych procesach surowców, produktów i gotowych wyrobów, 4) bezpieczeństwa urządzeń technologicznych. 2. Przed wystąpieniem o wydanie opinii, przedsiębiorca może zwrócić się do upoważnionej instytucji o określenie wymagań, dotyczących przygotowania przewidywanej działalności gospodarczej. 3. Opinie, o których mowa w ust. 1, wydaje się na zlecenie i koszt ubiegającego się o nie przedsiębiorcy. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, instytucje wydające opinie, mając na względzie ich potencjał naukowo-badawczy dający gwarancję należytego wykonywania zleconych czynności."}
{"id":"2001_726_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 1. Ustanawia się Medal za Zasługi dla Policji, zwany dalej \"Medalem\", za wybitne zasługi w dziedzinie realizacji ustawowych zadań Policji. Medal ten przyznaje się również za współpracę polskiej Policji z policjami innych państw."}
{"id":"2001_726_10","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 10. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie Medalu, 2) sposób wręczania i noszenia odznaki Medalu oraz prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1, 3) wzory odpowiednich dokumentów. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności: 1) zawierać wzór wniosku o nadanie Medalu, w którym powinny być zamieszczone: dane osoby, która ma być wyróżniona Medalem, uzasadnienie nadania Medalu, organ występujący z wnioskiem o nadanie Medalu oraz termin rozpatrzenia tego wniosku, 2) zawierać wzór legitymacji nadania Medalu, na której powinny być zamieszczone: godło Rzeczypospolitej Polskiej, numer i data wystawienia legitymacji, podstawa nadania Medalu, imię i nazwisko osoby wyróżnionej Medalem, imię jej ojca i stopień przyznanego Medalu oraz podpis i pieczęć organu przyznającego Medal, 3) przewidywać uroczysty charakter aktu wręczania Medalu, 4) określać sposób noszenia odznaki i baretki Medalu, 5) określać sposób prowadzenia ewidencji osób wyróżnionych i pozbawionych Medali, 6) określać tryb wydawania odznaki Medalu i wtórnika legitymacji Medalu, w przypadku ich zagubienia albo zniszczenia."}
{"id":"2001_726_11","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_726_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 2. Medal może być nadany: 1) obywatelowi polskiemu zamieszkałemu w kraju, w tym policjantowi i pracownikowi Policji, który: a) inicjował lub organizował działania mające na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw lub wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym, a także współdziałał w tym zakresie z organami państwowymi, samorządu tery torialnego lub organizacjami społecznymi, b) swoim postępowaniem, nienaganną pracą lub służbą podnosił sprawność działań Policji, c) swoją działalnością przyczynił się do rozwoju współpracy Policji z policjami innych państw, 2) cudzoziemcowi lub obywatelowi polskiemu zamieszkałemu poza granicami kraju, który: a) przyczynił się do rozwoju Policji lub podejmował działania skutkujące podniesieniem sprawności jej działania lub poziomu jej wyposażenia technicznego, b) wykazał się osiągnięciami w dziedzinie współdziałania policji innych państw z Policją, c) działał na rzecz Policji lub wspierał jej działania na forum międzynarodowym."}
{"id":"2001_726_3","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 3. Medal może być nadany pośmiertnie."}
{"id":"2001_726_4","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 4. Medal posiada trzy stopnie: 1) I stopień - Złoty Medal za Zasługi dla Policji, 2) II stopień - Srebrny Medal za Zasługi dla Policji, 3) III stopień - Brązowy Medal za Zasługi dla Policji."}
{"id":"2001_726_5","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 5. 1. Medal nadaje minister właściwy do spraw wewnętrznych z własnej inicjatywy albo na wniosek Komendanta Głównego Policji. 2. Osoba wyróżniona otrzymuje odznakę Medalu i legitymację potwierdzającą jego nadanie."}
{"id":"2001_726_6","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 6. 1. Stopień Medalu nadaje się odpowiednio do zasług osoby, która ma być nim wyróżniona. 2. Medal tego samego stopnia może być nadany tej samej osobie tylko raz. 3. Osobie wyróżnionej nie nadaje się Medalu w stopniu niższym od posiadanego."}
{"id":"2001_726_7","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 7. 1. Odznaką Medalu jest wieniec dębowy o średnicy 37 mm, wewnątrz którego znajduje się ośmioramienna gwiazda policyjna. Na gwieździe są umieszczone dwa skrzyżowane miecze z klingami koloru biało-czerwonego. W środku znajduje się wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Pod orłem jest umieszczona rozwinięta, granatowa wstęga z napisem \"POLICJA\". Wieniec dębowy oraz odwrotna strona medalu, w zależności od jego stopnia, są złocone, srebrzone albo patynowane na brązowo. Na odwrotnej stronie medalu jest umieszczony tłoczony napis \"MEDAL ZA ZASŁUGI DLA POLICJI\". Nad napisem oraz pod nim znajduje się liść dębu. 2. Odznaka Medalu jest zawieszona na wstążce długości 70 mm i szerokości 40 mm, z symetrycznymi względem środka pionowymi paskami koloru: granatowego - szero kości 2 mm, białego - szerokości 5 mm oraz granatowego - szerokości 5 mm. Przez środek wstążki przebiega czerwony pasek szerokości 15 mm. 3. Wzór graficzny odznak Medalu wraz ze wstążką i baretkami określa załącznik do ustawy."}
{"id":"2001_726_8","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, z własnej inicjatywy albo na wniosek Komendanta Głównego Policji, może pozbawić Medalu osobę wyróżnioną, jeżeli została ona skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione umyślnie, za które wymierzono karę pozbawienia wolności, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1, może zostać pozbawiona Medalu: 1) wszystkich stopni - w przypadku skazania za popełnienie zbrodni lub występku, 2) najwyższego posiadanego stopnia - w przypadku popełnienia występku, za który została wymierzona tylko kara grzywny."}
{"id":"2001_726_9","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o ustanowieniu Medalu za Zasługi dla Policji","text":"Art. 9. 1. Dane osób wyróżnionych i pozbawionych Medalu podlegają ewidencji. 2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, obejmuje następujące dane osoby wyróżnionej: 1) imiona i nazwisko oraz imię ojca, 2) datę i miejsce urodzenia, 3) obywatelstwo, 4) państwo stałego zamieszkania, 5) wskazanie dokumentu tożsamości, 6) określenie wnioskodawcy i daty złożenia wniosku o nadanie Medalu, 7) numer i datę decyzji o nadaniu Medalu, a w przypadku pozbawienia tego Medalu także decyzji o pozbawieniu. 3. Do ewidencji dołącza się wnioski, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1."}
{"id":"2001_733_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i formy ochrony praw lokatorów oraz zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy."}
{"id":"2001_733_10","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W razie awarii wywołującej szkodę lub zagrażającej bezpośrednio powstaniem szkody lokator jest obowiązany niezwłocznie udostępnić lokal w celu jej usunięcia. Jeżeli lokator jest nieobecny lub odmawia udostępnienia lokalu, właściciel ma prawo wejść do lokalu w obecności funkcjonariusza Policji lub straży gminnej (miejskiej), a gdy wymaga to pomocy straży pożarnej - także przy jej udziale. 2. Jeżeli otwarcie lokalu nastąpiło pod nieobecność lokatora lub pełnoletniej osoby stale z nim zamieszkującej, właściciel jest obowiązany zabezpieczyć lokal i znajdujące się w nim rzeczy do czasu przybycia lokatora; z czynności tych sporządza się protokół. 3. Po wcześniejszym ustaleniu terminu lokator powinien także udostępnić właścicielowi lokal w celu dokonania: 1) okresowego, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach również doraźnego, przeglądu stanu i wyposażenia technicznego lokalu oraz ustalenia zakresu niezbędnych prac i ich wykonania, 2) zastępczego wykonania przez właściciela prac obciążających lokatora. 4. Jeżeli rodzaj koniecznej naprawy tego wymaga, lokator jest obowiązany opróżnić lokal i przenieść się na koszt właściciela do lokalu zamiennego, jednak na czas nie dłuższy niż rok. Po upływie tego terminu właściciel jest obowiązany udostępnić lokatorowi w ramach istniejącego stosunku prawnego naprawiony lokal. Czynsz za lokal zamienny, bez względu na jego wyposażenie techniczne, nie może być wyższy niż czynsz za lokal dotychczasowy."}
{"id":"2001_733_11","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu, wypowiedzenie przez właściciela stosunku prawnego może nastąpić tylko z przyczyn określonych w niniejszym artykule, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 4 i 5. Wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia. 2. Nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, jeżeli lokator: 1) pomimo pisemnego upomnienia nadal używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem lub zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, lub 2) jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności, lub 3) wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania lokal lub jego część bez wymaganej zgody właściciela, lub 4) używa lokalu, który wymaga opróżnienia w związku z koniecznością rozbiórki lub remontu budynku, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 4. 3. Właściciel lokalu, w którym czynsz jest niższy niż 3% wartości odtworzeniowej lokalu, może wypowiedzieć stosunek najmu: 1) z zachowaniem sześciomiesięcznego terminu wypowiedzenia z powodu niezamieszkiwania najemcy przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, 2) z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, na koniec miesiąca kalendarzowego, osobie, której przysługuje tytuł prawny do innego lokalu położonego w tej samej lub w pobliskiej miejscowości, a lokator może używać tego lokalu, o ile lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego. 4. Nie później niż na pół roku naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, o ile zamierza zamieszkać w należącym do niego lokalu, jeżeli lokatorowi przysługuje tytuł do lokalu, w którym może zamieszkać w warunkach takich, jakby otrzymał lokal zamienny, lub jeżeli właściciel dostarczy mu lokal zamienny. W lokalu zamiennym wysokość czynszu i opłat, z wyjątkiem opłat niezależnych od właściciela, musi uwzględniać stosunek powierzchni i wyposażenia lokalu zamiennego do lokalu zwalnianego. 5. Nie później niż na 3 lata naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny lokatorowi, o ile zamierza zamieszkać w należącym do niego lokalu, a nie dostarcza mu lokalu zamiennego i lokatorowi nie przysługuje prawo do lokalu, o którym mowa w ust. 4. 6. Jeżeli właściciel, który wypowiedział stosunek prawny na podstawie przepisu ust. 5, nie zamieszkał w swoim lokalu lub zaprzestał w nim zamieszkiwać przed upływem pół roku od ustania wypowiedzianego stosunku prawnego, lokator jest uprawniony, według swojego wyboru, bądź do powrotu do lokalu na dotychczasowych warunkach bądź do żądania od właściciela zapłaty różnicy w czynszu i w opłatach, które płaci obecnie, w stosunku do tych, które płacił w ramach wypowiedzianego stosunku prawnego za okres jednego roku. Koszty przeprowadzki lokatora do lokalu ponosi właściciel. Właściciel jest nadto obowiązany do zapłaty lokatorowi kary ustawowej w wysokości 15% wartości odtworzeniowej lokalu. 7. Przepisy ust. 4-6 stosuje się, jeżeli w lokalu właściciela ma zamieszkać jego pełnoletni zstępny, wstępny lub osoba, wobec której właściciel ma obowiązek alimentacyjny. 8. W wypadku stosunków prawnych, które nie ustają przez wypowiedzenie, a w szczególności w wypadku spółdzielczego prawa do lokalu, nie jest dopuszczalne ustanie stosunku prawnego w sposób i z przyczyn mniej korzystnych dla lokatora niż to wynika z przepisów tego artykułu. 9. W wypadku określonym w ust. 2 pkt 4 lokatorowi przysługuje prawo do lokalu zamiennego. Obowiązek zapewnienia lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa na właścicielu budynku, z zastrzeżeniem art. 32. 10. Z ważnych przyczyn, innych niż określone w ust. 2, właściciel może wytoczyć powództwo o rozwiązanie stosunku prawnego i nakazanie przez sąd opróżnienia lokalu, jeżeli strony nie osiągnęły porozumienia co do warunków i terminu rozwiązania tego stosunku."}
{"id":"2001_733_12","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Jeżeli wypowiedzenie stosunku prawnego ma nastąpić z przyczyn i w trybie, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, a gospodarstwo domowe lokatora wykazuje, że osiąga dochody na poziomie umożliwiającym ubieganie się w danej gminie o wynajęcie lokalu socjalnego, wypowiedzenie, z zastrzeżeniem ust. 5, nie może nastąpić, jeżeli właściciel nie zaproponuje lokatorowi zawarcia ugody w sprawie zapłaty zaległych i bieżących należności. 2. Ugoda powinna zawierać co najmniej: 1) postanowienie o rozłożeniu spłaty zadłużenia na raty co najmniej w ten sposób, aby kwota, którą lokator ma co miesiąc uiszczać z tytułu ugody dotyczącej zaległych należności nie przekraczała wysokości miesięcznego czynszu i opłat, do zapłaty których był obowiązany w chwili zawarcia ugody, lub 2) postanowienie o umorzeniu naliczonych do dnia zawarcia ugody odsetek od zaległych należności, 3) informację o skutkach niezawarcia ugody, o których mowa w ust. 7. 3. Ugodą nie muszą być objęte opłaty niezależne od właściciela, a także odsetki od nich. 4. Ugoda, o której mowa w ust. 1, wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności i powinna być zawarta w ciągu miesiąca od przedłożenia lokatorowi na piśmie propozycji warunków ugody. 5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w czasie wykonywania postanowień ugody lub w ciągu dwóch lat po ich wykonaniu zaistnieją przyczyny wypowiedzenia, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2. 6. Po zawarciu ugody wypowiedzenie stosunku prawnego może nastąpić, jeżeli lokator nie wywiązuje się z jej postanowień przez dwa kolejne okresy płatności. 7. Jeżeli do ugody nie doszło ze względu na sprzeczne stanowiska stron, za obowiązujące tak, jakby ugoda została zawarta, uznaje się propozycje złożone na piśmie przez właściciela, jeżeli spełniają one wymogi określone w ust. 2. 8. W wypadku, o którym mowa w ust. 7, termin realizacji złożonych przez właściciela propozycji rozpoczyna się z początkiem miesiąca kalendarzowego następującego po upływie terminu zawarcia ugody lub, jeżeli data ta przypada później, z początkiem miesiąca kalendarzowego następującego po upływie miesięcznego terminu bezskutecznego oczekiwania na odpowiedź. 9. W razie niewykonania ugody przez lokatora właściciel może od niego dochodzić zaległych należności objętych ugodą do wysokości kwot określonych w ugodzie. Dotyczy to także wypadków określonych w ust. 7 i gdy za obowiązujące tak, jakby ugoda została zawarta, uznaje się propozycje jednej ze stron. 10. Wypowiedzenie dokonane z naruszeniem przepisów ust. 1-4 jest nieważne."}
{"id":"2001_733_13","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Jeżeli lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd stosunku prawnego uprawniającego do używania lokalu i nakazanie jego opróżnienia. 2. Współlokator może wytoczyć powództwo o nakazanie przez sąd eksmisji małżonka, rozwiedzionego małżonka lub innego współlokatora tego samego lokalu, jeżeli ten swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie."}
{"id":"2001_733_14","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. 2. Jeżeli w wyroku orzeczono o uprawnieniu, o którym mowa w ust. 1, dwóch lub więcej osób, gmina jest obowiązana zapewnić im co najmniej jeden lokal socjalny. 3. Sąd, badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego, orzeka o uprawnieniu osób, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. 4. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec: 1) kobiety w ciąży, 2) małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1101 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 238, Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238) lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą, 3) obłożnie chorych, 4) emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, 5) bezrobotnych, 6) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały - chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany. 5. Sąd może, z zastrzeżeniem ust. 4, orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego, w szczególności, jeżeli nakazanie opróżnienia następuje z przyczyn, o których mowa w art. 13. 6. Orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego."}
{"id":"2001_733_15","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Jeżeli w sprawie o opróżnienie lokalu okaże się, że w razie uwzględnienia powództwa obowiązane do opróżnienia lokalu mogą być jeszcze inne osoby, które nie występują w sprawie w charakterze pozwanych, sąd wezwie stronę powodową, aby w wyznaczonym terminie oznaczyła te osoby w taki sposób, by ich wezwanie było możliwe, a w razie potrzeby, aby wystąpiła z wnioskiem o ustanowienie kuratora. Sąd wezwie te osoby do wzięcia udziału w sprawie w charakterze pozwanych. 2. W sprawie o opróżnienie lokalu sąd z urzędu zawiadamia gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu w celu umożliwienia jej wstąpienia do sprawy. 3. Do udziału gminy w sprawie o opróżnienie lokalu stosuje się odpowiednio przepisy o interwencji ubocznej, z wyjątkiem art. 78, art. 79 zdanie drugie i art. 83 Kodeksu postępowania cywilnego. Gmina nie musi wykazywać interesu prawnego, a jej przystąpienie następuje po stronie powoda. 4. W sprawie, o której mowa w ust. 1, wydanie wyroku zaocznego może nastąpić wyłącznie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego. Przepisu art. 339 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się."}
{"id":"2001_733_16","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Wyroków sądowych nakazujących opróżnienie lokalu nie wykonuje się w okresie od 1 listopada do 31 marca roku następnego włącznie, jeżeli osobie eksmitowanej nie wskazano lokalu, do którego ma nastąpić przekwaterowanie."}
{"id":"2001_733_17","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Przepisów art. 14 i art. 16 nie stosuje się do wypadków, w których powodem wydania wyroku nakazującego opróżnienie lokalu jest znęcanie się nad rodziną."}
{"id":"2001_733_18","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. 2. Z zastrzeżeniem ust. 3, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od lokatora odszkodowania uzupełniającego. 3. Osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, o ile sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu, jaki byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł. 4. Jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku sądowego, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze od gminy w wysokości odpowiadającej różnicy między odszkodowaniem określonym w ust. 2, a odszkodowaniem płaconym przez byłego lokatora, o ile osoba ta nadal zamieszkuje w lokalu właściciela."}
{"id":"2001_733_19","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Do ochrony praw lokatora do używania lokalu stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności. Rozdział 3 Mieszkaniowy zasób gminy"}
{"id":"2001_733_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) lokatorze - należy przez to rozumieć najemcę lokalu lub osobę używającą lokal na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności, 2) właścicielu - należy przez to rozumieć wynajmującego lub inną osobę, z którą wiąże lokatora stosunek prawny uprawniający go do używania lokalu, 3) współlokatorze - należy przez to rozumieć lokatora, któremu przysługuje tytuł prawny do używania lokalu wspólnie z innym lokatorem, 4) lokalu - należy przez to rozumieć lokal służący do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, a także lokal będący pracownią służącą twórcy do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki; nie jest w rozumieniu ustawy lokalem pomieszczenie przeznaczone do krótkotrwałego pobytu osób, w szczególności znajdujące się w budynkach internatów, burs, pensjonatów, hoteli, domów wypoczynkowych lub w innych budynkach służących do celów turystycznych lub wypoczynkowych, 5) lokalu socjalnym - należy przez to rozumieć lokal nadający się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, którego powierzchnia pokoi przypadająca na członka gospodarstwa domowego najemcy, nie może być mniejsza niż 5 m{2}, a w wypadku jednoosobowego gospodarstwa domowego 10 m{2}, przy czym lokal ten może być o obniżonym standardzie, 6) lokalu zamiennym - należy przez to rozumieć lokal znajdujący się w tej samej miejscowości, w której jest położony lokal dotychczasowy, wyposażony w co najmniej takie urządzenia techniczne, w jakie był wyposażony lokal używany dotychczas, o powierzchni pokoi takiej jak w lokalu dotychczas używanym; warunek ten uznaje się za spełniony, jeżeli na członka gospodarstwa domowego przypada 10 m{2} powierzchni łącznej pokoi, a w wypadku gospodarstwa jednoosobowego - 20 m{2} tej powierzchni, 7) powierzchni użytkowej lokalu - należy przez to rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału, 8) opłatach niezależnych od właściciela - należy przez to rozumieć opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór nieczystości stałych i płynnych, 9) gospodarstwie domowym - należy przez to rozumieć gospodarstwo domowe, o którym mowa w przepisach o dodatkach mieszkaniowych. 2. Obmiaru powierzchni użytkowej lokalu, o której mowa w ust. 1 pkt 7, dokonuje się w świetle wyprawionych ścian. Powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m należy zaliczać do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m lecz mniejszej od 2,20 m w 50%, o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie. Pozostałe zasady obliczania powierzchni należy przyjmować zgodnie z Polską Normą odpowiednią do określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych w budownictwie."}
{"id":"2001_733_20","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 4, gmina może tworzyć i posiadać zasób mieszkaniowy. W skład tego zasobu wchodzą lokale stanowiące własność gminy albo komunalnych osób prawnych lub spółek prawa handlowego utworzonych z udziałem gminy, z wyjątkiem towarzystw budownictwa społecznego, a także lokale pozostające w posiadaniu samoistnym tych podmiotów. 2. Lokale stanowiące mieszkaniowy zasób gminy, z wyjątkiem lokali socjalnych i lokali, o których mowa w ust. 3, mogą być wynajmowane tylko na czas nieoznaczony. 3. Rada gminy może wydzielić w zasobie mieszkaniowym lokale przeznaczone do wynajmowania na czas trwania stosunku pracy. 4. Przepisy ust. 2 i 3 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 dotyczące mieszkaniowego zasobu gminy oraz praw i obowiązków organów gminy stosuje się odpowiednio do mieszkaniowego zasobu innych jednostek samorządu terytorialnego oraz praw i obowiązków organów takich jednostek."}
{"id":"2001_733_21","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Rada gminy uchwala: 1) wieloletnie programy gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, 2) zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, w tym zasady i kryteria wynajmowania lokali, których najem jest związany ze stosunkiem pracy, jeżeli w mieszkaniowym zasobie gminy wydzielono lokale przeznaczone na ten cel. 2. Wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy powinien być opracowany na co najmniej pięć kolejnych lat i obejmować w szczególności: 1) prognozę dotyczącą wielkości oraz stanu technicznego zasobu mieszkaniowego gminy w poszczególnych latach, z podziałem na lokale socjalne i pozostałe lokale mieszkalne, 2) analizę potrzeb oraz plan remontów i modernizacji wynikający ze stanu technicznego budynków i lokali, z podziałem na kolejne lata, 3) planowaną sprzedaż lokali w kolejnych latach, 4) zasady polityki czynszowej, 5) sposób i zasady zarządzania lokalami i budynkami wchodzącymi w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz przewidywane zmiany w zakresie zarządzania mieszkaniowym zasobem gminy w kolejnych latach, 6) źródła finansowania gospodarki mieszkaniowej w kolejnych latach, 7) wysokość wydatków w kolejnych latach, z podziałem na koszty bieżącej eksploatacji, koszty remontów oraz koszty modernizacji lokali i budynków wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, koszty zarządu nieruchomościami wspólnymi, których gmina jest jednym ze współwłaścicieli, a także wydatki inwestycyjne, 8) opis innych działań mających na celu poprawę wykorzystania i racjonalizację gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, a w szczególności: a) niezbędny zakres zamian lokali związanych z remontami budynków i lokali, b) planowaną sprzedaż lokali. 3. Zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy powinny określać w szczególności: 1) wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą oddanie w najem lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego, 2) warunki zamieszkiwania kwalifikujące wnioskodawcę do ich poprawy, 3) kryteria wyboru osób, którym przysługuje pierwszeństwo zawarcia umowy najmu lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego, 4) warunki dokonywania zamiany lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz zamiany pomiędzy najemcami lokali należących do tego zasobu, a osobami zajmującymi lokale w innych zasobach, 5) tryb rozpatrywania i załatwiania wniosków o najem lokali zawierany na czas nieoznaczony i o najem lokali socjalnych oraz sposób poddania tych spraw kontroli społecznej, 6) zasady postępowania w stosunku do osób, które pozostały w lokalu opuszczonym przez najemcę lub w lokalu, w którego najem nie wstąpiły po śmierci najemcy, 7) kryteria oddawania w najem lokali o powierzchni użytkowej przekraczającej 80 m{2}. 4. Ustalenia zawarte w wieloletnim programie gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, o których mowa w ust. 2 pkt 8 lit. b), mogą, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowić podstawę do wypowiadania umów najmu z zachowaniem sześciomiesięcznego terminu wypowiedzenia pod warunkiem jednoczesnego zaoferowania wynajęcia w tej samej miejscowości innego lokalu, spełniającego wymagania co najmniej takie same, jakie powinien spełniać lokal zamienny. Wysokość czynszu i opłat w lokalu zamiennym musi uwzględniać stosunek powierzchni i wyposażenia lokalu zamiennego do lokalu zwalnianego. 5. Jeżeli najemcy przysługuje pierwszeństwo w nabyciu zajmowanego lokalu wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy, przepis ust. 4 stosuje się pod warunkiem, że najemcy temu zaoferowano wcześniej nabycie tego lokalu, a najemca nie skorzystał z przysługującego mu pierwszeństwa w jego nabyciu. Rozdział 4 Lokale socjalne"}
{"id":"2001_733_22","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Z zasobu mieszkaniowego gmina wydziela część lokali, które przeznacza się na wynajem jako lokale socjalne."}
{"id":"2001_733_23","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Umowę najmu lokalu socjalnego zawiera się na czas oznaczony. 2. Umowa najmu lokalu socjalnego, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1, może być zawarta z osobą, która nie ma tytułu prawnego do lokalu i której dochody z gospodarstwa domowego nie przekraczają wysokości określonej w uchwale rady gminy podjętej na podstawie art. 21 ust. 3 pkt 1. 3. Umowę najmu lokalu socjalnego można po upływie oznaczonego w niej czasu przedłużyć na następny okres, jeżeli najemca nadal znajduje się w sytuacji uzasadniającej zawarcie takiej umowy. W razie wzrostu dochodów gospodarstwa domowego najemcy ponad wysokość określoną w uchwale rady gminy uzasadniającej oddanie w najem lokalu socjalnego od dnia ustania najmu do czasu opróżnienia takiego lokalu stosuje się przepisy art. 18 ust. 1 i 2. 4. Stawka czynszu za lokal socjalny nie może przekraczać połowy stawki najniższego czynszu obowiązującego w gminnym zasobie mieszkaniowym."}
{"id":"2001_733_24","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Prawo do lokalu socjalnego nie przysługuje osobie, która samowolnie zajmuje lokal i wobec której sąd nakazał opróżnienie lokalu, chyba że przyznanie lokalu socjalnego byłoby w świetle zasad współżycia społecznego szczególnie usprawiedliwione."}
{"id":"2001_733_25","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Gmina może wypowiedzieć najem lokalu socjalnego bez zachowania terminu wypowiedzenia, jeżeli najemca uzyskał tytuł prawny do innego lokalu i może używać tego lokalu. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_733_26","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W Kodeksie cywilnym wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 343 dodaje się art. 343{1} w brzmieniu: \"Art. 343{1}. Do ochrony władania lokalem stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie posiadania.\"; 2) po art. 365 dodaje się art. 365{1} w brzmieniu: \"Art. 365{1}. Zobowiązanie bezterminowe o charakterze ciągłym wygasa po wypowiedzeniu przez dłużnika lub wierzyciela z zachowaniem terminów umownych, ustawowych lub zwyczajowych, a w razie braku takich terminów niezwłocznie po wypowiedzeniu.\"; 3) w art. 659 w § 2 skreśla się zdanie drugie; 4) w art. 673 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Jeżeli czas trwania najmu jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem w wypadkach określonych w umowie.\"; 5) w art. 675 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Domniemywa się, że rzecz była wydana najemcy w stanie dobrym i przydatnym do umówionego użytku.\"; 6) tytuł rozdziału II w dziale I tytułu XVII księgi trzeciej otrzymuje brzmienie: \"Najem lokalu\"; 7) art. 680 otrzymuje brzmienie: \"Art. 680. Do najmu lokalu stosuje się przepisy rozdziału poprzedzającego, z zachowaniem przepisów poniższych.\"; 8) po art. 680 dodaje się art. 680{1} w brzmieniu:"}
{"id":"2001_733_27","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Ustawa niniejsza znajduje również zastosowanie do stosunków prawnych powstałych przed dniem jej wejścia w życie. 2. Przepis art. 5 nie znajduje zastosowania do stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_733_28","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Do dnia 31 grudnia 2004 r. najemcy lokali mieszkalnych w budynkach spółdzielni mieszkaniowych opłacają czynsz w wysokości odpowiadającej kosztom eksploatacji i remontów, ponoszonym przez członków spółdzielni. 2. Do dnia 31 grudnia 2004 r., w stosunkach najmu powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy, wysokość czynszu w lokalach, w których obowiązywał w dniu wejścia w życie ustawy czynsz regulowany, nie może przekraczać w stosunku rocznym 3% wartości odtworzeniowej lokalu."}
{"id":"2001_733_29","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Czynsz najmu w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego regulują odrębne przepisy."}
{"id":"2001_733_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw regulujących ochronę praw lokatorów w sposób korzystniejszy dla lokatora."}
{"id":"2001_733_30","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Osoba zajmująca lokal bez tytułu prawnego do dnia wejścia w życie ustawy przez okres nie krótszy niż 10 lat, wstępuje z mocy prawa w stosunek najmu tego lokalu po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli właściciel nie wniesie w tym okresie powództwa o nakazanie tej osobie przez sąd opróżnienia lokalu lub jeżeli w tym samym terminie nie wniesiono powództwa o ustalenie nieistnienia stosunku najmu. 2. W dniu nawiązania umowy najmu, o której mowa w ust. 1, czynsz najmu takich lokali jest naliczany w wysokości 3% wartości odtworzeniowej."}
{"id":"2001_733_31","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Do osób, które do chwili śmierci najemcy lokalu sprawowały nad nim opiekę na podstawie umowy zawartej z najemcą przed dniem 12 listopada 1994 r., spełniającej wymagania określone w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe (Dz.U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 20, poz. 108, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 32, poz. 190 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 115, poz. 496 oraz z 1994 r. Nr 85, poz. 388), stosuje się art. 691 Kodeksu cywilnego w brzmieniu obowiązującym przed dniem 12 listopada 1994 r."}
{"id":"2001_733_32","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Do dnia 31 grudnia 2015 r. w razie wypowiedzenia najmu na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4 najemcy opłacającemu w dniu wejścia w życie ustawy czynsz regulowany, obowiązek zapewnienia temu najemcy lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa na właściwej gminie."}
{"id":"2001_733_33","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W razie ustania po dniu 12 listopada 1994 r. najmu lokalu zawartego przed tym dniem na czas trwania stosunku pracy były najemca lub osoby pozostające w lokalu po śmierci najemcy zachowują prawo do lokalu zamiennego, jeżeli przysługiwało im ono na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem; w razie oddania w najem lokalu zamiennego, czynsz najmu za ten lokal w dniu zawarcia umowy najmu nie może w stosunku rocznym przekraczać 3% jego wartości odtworzeniowej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, które utraciły tytuł prawny do lokalu przed dniem 12 listopada 1994 r. z powodu śmierci najemcy lub wypowiedzenia najmu przez wynajmującego. 3. W razie likwidacji, przekształcenia lub upadłości zakładu pracy, a także przeniesienia własności budynków mieszkalnych na inną osobę po dniu 12 listopada 1994 r. umowy najmu lokalu zawarte na czas trwania stosunku pracy stają się umowami zawartymi na czas nieoznaczony. 4. Osobie uprawnionej do lokalu zamiennego na podstawie ust. 1 lub 2, która nie otrzymała propozycji jego dostarczenia w okresie 12 miesięcy od dnia utraty tytułu prawnego do zajmowanego lokalu, przysługuje roszczenie o zawarcie umowy najmu tego lokalu na czas nieoznaczony. 5. Do czasu dostarczenia lokalu zamiennego lub zawarcia umowy najmu, o której mowa w ust. 4, do osoby zajmującej lokal bez tytułu prawnego stosuje się odpowiednio przepis art. 18 ust. 3."}
{"id":"2001_733_34","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Wydane i niewykonane przed dniem wejścia w życie ustawy prawomocne orzeczenia sądowe oraz ostateczne decyzje administracyjne w sprawach opróżnienia lokali podlegających przepisom ustawy, o której mowa w art. 31, są wykonywane przez organy gmin w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_733_35","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Osobie, o której mowa w art. 14 ust. 4, przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego, jeżeli przed dniem 31 grudnia 2000 r. została objęta orzeczeniem sądowym, chociażby nieprawomocnym, nakazującym opróżnienie lokalu, lub ostateczną decyzją administracyjną, o której mowa w art. 34, a orzeczenie to lub decyzja nie zostały wykonane przed dniem wejścia w życie ustawy. 2. Na żądanie osoby, o której mowa w ust. 1, o uprawnieniu do lokalu socjalnego orzeka sąd w sprawie przeciwko gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Roszczenie to wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu sześciu miesięcy od zawiadomienia uprawnionego przez komornika lub organ, o którym mowa w art. 34, o przysługującym uprawnieniu. Przepis art. 14 ust. 6 stosuje się odpowiednio. 3. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 2, jest wolne od opłat sądowych. 4. Jeżeli w toku postępowania egzekucyjnego okaże się, że obowiązkiem opróżnienia lokalu objęta jest osoba, o której mowa w art. 14 ust. 4, komornik albo organ, o którym mowa w art. 34: 1) zawiadamia tę osobę, że może wystąpić z powództwem o ustalenie uprawnienia do lokalu socjalnego w terminie, o którym mowa w ust. 2, 2) zawiesza postępowanie egzekucyjne, 3) o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego zawiadamia prokuratora. 5. W razie wytoczenia powództwa, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu zakończenia postępowania w sprawie o ustalenie uprawnienia do lokalu socjalnego. 6. Postępowanie egzekucyjne podejmuje się z urzędu, jeżeli w terminie sześciu miesięcy od jego zawieszenia komornikowi lub organowi, o którym mowa w art. 34, nie zostanie przedłożony nakaz sądu, o którym mowa w ust. 5."}
{"id":"2001_733_36","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kaucja wpłacona przez najemcę przed dniem 12 listopada 1994 r., pomniejszona o ewentualne należności wynajmującego z tytułu najmu, podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. 2. Kaucja wpłacona przez najemcę w okresie obowiązywania ustawy, o której mowa w art. 39, podlega zwrotowi w kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej lokalu obowiązującej w dniu jej zwrotu w terminie określonym w ust. 1."}
{"id":"2001_733_37","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Jeżeli najemca przed dniem 12 listopada 1994 r., za zgodą wynajmującego, dokonał w lokalu ulepszeń mających wpływ na wysokość czynszu regulowanego, wynajmujący może zwrócić najemcy wartość ulepszenia i podwyższyć odpowiednio czynsz; w razie niezwrócenia wartości ulepszenia najemca opłaca czynsz w wysokości nie uwzględniającej ulepszenia. 2. Rozliczeń z tytułu ulepszeń dokonywanych przez najemcę w lokalu w okresie obowiązywania ustawy, o której mowa w art. 39, strony dokonują zgodnie z treścią zawartej w tej sprawie umowy."}
{"id":"2001_733_38","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Ilekroć w innych ustawach jest mowa o przepisach ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, rozumie się przez to przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_733_39","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Traci moc ustawa z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281, z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67, Nr 83, poz. 946, Nr 88, poz. 988, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1317 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 32, poz. 386), z wyjątkiem przepisów rozdziału 6. 2. W rozdziale 6 ustawy, o której mowa w ust. 1, w art. 39 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dodatek mieszkaniowy, z zastrzeżeniem ust. 4, nie przysługuje najemcom opłacającym czynsz wolny.\"; 2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Dodatek mieszkaniowy przysługuje najemcom opłacającym czynsz wolny za lokale, za które przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr ..., poz. ...) opłacali oni czynsz regulowany.\"."}
{"id":"2001_733_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy. 2. Gmina, na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia lokale socjalne i lokale zamienne, a także zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach. 3. Gmina wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, wykorzystując mieszkaniowy zasób gminy lub w inny sposób. 4. Gminy mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na zadania, o których mowa w ust. 1 i 2. Rozdział 2 Prawa i obowiązki lokatorów oraz ochrona ich praw"}
{"id":"2001_733_40","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 18 ust. 4 i art. 32, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_733_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Umowa o odpłatne używanie lokalu, z wyjątkiem lokalu socjalnego, może być zawarta na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony nie krótszy niż 3 lata. 2. W razie zawarcia umowy na czas krótszy niż 3 lata umowę uważa się za zawartą na czas nieoznaczony. 3. Świadczenie pieniężne za odpłatne używanie lokalu ustala się w pieniądzu polskim. Inne ustalenie, łącznie z zastrzeżeniem klauzul waloryzacyjnych, jest niedopuszczalne i uważa się za niezastrzeżone. 4. Zastrzeżenie w umowie, o której mowa w ust. 1, warunku rozwiązującego jest bezskuteczne. 5. Zakaz, o którym mowa w ust. 4, nie dotyczy uzależnienia ustania tytułu prawnego do lokalu: 1) związanego ze stosunkiem pracy od ustania tego stosunku, 2) związanego z lokalem, w którym wynajmujący zamieszkiwał przed nawiązaniem tego stosunku, od powrotu przez właściciela do tego lokalu i ponownego w nim zamieszkania lub odpłatnego zbycia tego lokalu, 3) od zakończenia przez lokatora nauki w szkole lub uczelni wyższej. 6. Jeżeli w umowie zastrzeżono warunek, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 i 3, ustanie tytułu prawnego następuje nie wcześniej niż w terminie 3 miesięcy od ziszczenia się tego warunku."}
{"id":"2001_733_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zawarcie umowy najmu, z wyłączeniem umowy najmu lokalu socjalnego i zamiennego oraz umowy zawieranej w związku z zamianą lokalu, może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać 12-krotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawek obowiązujących w dniu zawarcia umowy najmu. 2. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu. 3. Zwaloryzowana kwota kaucji na dzień jej zwrotu powinna odpowiadać iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w tym dniu i liczby, która po pomnożeniu przez kwotę miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu podpisania umowy najmu stanowiła podstawę ustalenia wysokości pobranej kaucji."}
{"id":"2001_733_680","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 680{1}. § 1. Małżonkowie bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe są najemcami lokalu, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Jeżeli między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa, do wspólności najmu stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej. § 2. Ustanie wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa nie pociąga za sobą ustania wspólności najmu lokalu. Jednakże sąd, stosując odpowiednio przepisy o zniesieniu wspólności majątkowej, może z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków znieść wspólność najmu lokalu.\"; 9) po art. 685 dodaje się art. 685{1} w brzmieniu: \"Art. 685{1}. Wynajmujący lokal może podwyższyć czynsz, wypowiadając dotychczasową wysokość czynszu najpóźniej na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego.\"; 10) po art. 688 dodaje się art. 688{1} i art. 688{2} w brzmieniu: \"Art. 688{1}. § 1. Za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie. § 2. Odpowiedzialność osób, o których mowa w § 1, ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania."}
{"id":"2001_733_688","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 688{2}. Bez zgody wynajmującego najemca nie może oddać lokalu lub jego części do bezpłatnego używania ani go podnająć. Zgoda wynajmującego nie jest wymagana co do osoby, względem której najemca jest obciążony obowiązkiem alimentacyjnym.\"; 11) w art. 690 po wyrazach \"praw najemcy\" dodaje się wyrazy \"do używania\"; 12) po art. 690 dodaje się art. 691 w brzmieniu: \"Art. 691. § 1. W razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek nie będący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. § 2. Osoby wymienione w § 1 wstępują w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą w tym lokalu do chwili jego śmierci. § 3. W razie braku osób wymienionych w § 1 stosunek najmu lokalu mieszkalnego wygasa. § 4. Osoby, które wstąpiły w stosunek najmu lokalu mieszkalnego na podstawie § 1, mogą go wypowiedzieć z zachowaniem terminów ustawowych, chociażby umowa najmu była zawarta na czas oznaczony. W razie wypowiedzenia stosunku najmu przez niektóre z tych osób stosunek ten wygasa względem osób, które go wypowiedziały. § 5. Przepisów § 1-4 nie stosuje się w razie śmierci jednego ze współnajemców lokalu mieszkalnego.\"."}
{"id":"2001_733_7","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W lokalach wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy lub innych jednostek samorządu terytorialnego oraz stanowiących własność Skarbu Państwa lub państwowych osób prawnych właściciel ustala stawki czynszu za 1 m{2} powierzchni użytkowej lokali z uzwględnieniem czynników podwyższających lub obniżających ich wartość użytkową, a w szczególności: 1) położenie budynku np. centrum, peryferie, zabudowa zwarta lub wolno stojąca, 2) położenie lokalu w budynku np. kondygnacja, stopień nasłonecznienia lokalu, 3) wyposażenie budynku i lokalu w urządzenia techniczne i instalacje oraz ich stan, 4) ogólny stan techniczny budynku."}
{"id":"2001_733_8","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Jeżeli właścicielem jest jednostka samorządu terytorialnego, stawki czynszu, o których mowa w art. 7, ustala zarząd tej jednostki: 1) w przypadku gminy - w oparciu o uchwałę, o której mowa w art. 21 ust. 2 pkt 4, 2) w przypadku pozostałych jednostek samorządu terytorialnego - w oparciu o uchwałę odpowiednio rady powiatu lub sejmiku województwa w sprawie zasad wynajmu lokali mieszkalnych stanowiących własność tych jednostek lub własność osób prawnych należących do tych jednostek."}
{"id":"2001_733_9","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Podwyższanie czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, z wyjątkiem opłat niezależnych od właściciela, nie może być dokonywane częściej niż co 6 miesięcy. 2. W razie podwyższenia opłat niezależnych od właściciela jest on obowiązany do przedstawienia lokatorowi na piśmie zestawienia opłat wraz z przyczyną ich podwyższenia. 3. Podwyżki czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, z wyjątkiem opłat niezależnych od właściciela, nie mogą w danym roku przekraczać średniorocznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w minionym roku w stosunku do roku poprzedzającego rok miniony nie więcej niż o: 1) 50% - jeżeli roczna wysokość czynszu nie przekracza 1% wartości odtworzeniowej, 2) 25% - jeżeli roczna wysokość czynszu jest wyższa niż 1% i nie przekracza 2% wartości odtworzeniowej, 3) 15% - jeżeli roczna wysokość czynszu jest wyższa niż 2% wartości odtworzeniowej. Dane o wzroście cen, o którym mowa w zdaniu pierwszym, są podawane w komunikatach Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 4. Na żądanie lokatora właściciel jest obowiązany podać przyczynę podwyższenia opłat za używanie lokalu oraz przedstawić kalkulację w tym zakresie. Uprawnienie to nie dotyczy czynszu. 5. W stosunkach najmu oprócz czynszu wynajmujący może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela, a w wypadku innych tytułów prawnych uprawniających do używania lokalu, oprócz opłat za używanie lokalu, właściciel może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Opłaty niezależne od właściciela mogą być pobierane przez właściciela tylko w wypadkach, gdy korzystający z lokalu nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów lub dostawcą usług. 7. Spółdzielnia mieszkaniowa może podwyższyć opłaty za używanie lokalu ponad poziom wynikający z przepisów ust. 1 i 3, jeżeli podwyżka ta zostanie przyjęta uchwałą walnego zgromadzenia. 8. Wartość odtworzeniową lokalu stanowi iloczyn jego powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego. 9. Wojewoda ogłasza co 6 miesięcy w Dzienniku Urzędowym Województwa, w drodze obwieszczenia, wysokość wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m{2} powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych dla poszczególnych powiatów znajdujących się na obszarze danego województwa, uwzględniając w szczególności przeciętny koszt budowy 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalony na podstawie aktualnych danych urzędu statystycznego oraz własnych analiz. Wskaźnik przeliczeniowy powinien uwzględniać wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych dla danego województwa w okresie poprzedzającym kwartał, na który jest ustalany."}
{"id":"2001_734_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb przyznawania, ustalania wysokości, finansowania i wypłacania dodatków mieszkaniowych oraz właściwość organów w tych sprawach."}
{"id":"2001_734_10","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wypłata dodatków mieszkaniowych jest zadaniem własnym gminy. 2. Gminy otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowanie zadania, o którym mowa w ust. 1, w granicach kwot określonych na ten cel corocznie w ustawie budżetowej. Podziału dotacji na województwa dokonuje Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 3. Wojewodowie przekazują dotacje gminom w granicach kwot określonych na ten cel w budżetach wojewodów, proporcjonalnie do kwot zapotrzebowania na dotację, wynikających z wniosków gmin o przyznanie dotacji. 4. Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji co kwartał, w terminie do 15 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał. Wojewoda przedstawia Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorczy wniosek o przyznanie dotacji, stanowiący sumę dotacji wynikającą z wniosków składanych przez gminy, w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał. 5. Dotacje na dany kwartał są przekazywane gminie przez wojewodę na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 4, w miesięcznych ratach. 6. Gmina przedstawia wojewodzie, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po kwartale, rozliczenie dotacji sporządzone narastająco za okres od dnia 1 stycznia do dnia kończącego dany kwartał, z tym że zapotrzebowanie na dotację obliczone zgodnie z art. 11 ustala się jako sumę zapotrzebowań obliczonych odrębnie dla każdego kwartału. 7. Gmina pomniejsza kwotę zapotrzebowania na dotację, wynikającą z rozliczenia dotacji, o którym mowa w ust. 6, o kwotę stanowiącą 20% zapotrzebowania na dotację na ostatni kwartał objęty tym rozliczeniem, jeżeli stosowana przez gminę w tym kwartale maksymalna stawka czynszu w mieszkaniowym zasobie gminy za 1 m{2} powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego jest mniejsza od obliczonej równowartości 1\/12 kwoty stanowiącej 2,5% wskaźnika przeliczeniowego 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego ustalonego, w drodze obwieszczenia, przez wojewodę dla tego kwartału. 8. Jeżeli z rozliczenia, o którym mowa w ust. 6, wynika nadpłata dotacji obliczona z uwzględnieniem ust. 7, wojewoda może zaliczyć tę nadpłatę na poczet dotacji należnej w kwartale następnym. Nadpłata dotacji za dany rok jest przekazywana na rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego, w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku. 9. Wojewodowie przedstawiają Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorcze rozliczenia dotacji do końca miesiąca następującego po każdym kwartale. 10. Jeżeli w wyniku połączenia lub podziału gmin nastąpiły zmiany w podstawie obliczania kwoty dotacji, wojewoda uwzględnia te zmiany od pierwszego dnia następnego miesiąca po ich wejściu w życie."}
{"id":"2001_734_11","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Zapotrzebowanie na dotację, o którym mowa w art. 10 ust. 3, gmina określa, z zastrzeżeniem art. 12, w wysokości: 1) 70% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników lokali mieszkalnych nietworzących mieszkaniowego zasobu gminy, jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale nie przekracza 25%, 2) sumy stanowiącej 20% kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób gminy i 50% kwoty dodatków mieszkaniowych dla osób zajmujących pozostałe lokale mieszkalne, jeżeli procentowy udział kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale jest wyższy niż 25%, lecz nie przekracza 40%, 3) sumy stanowiącej 40% kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób gminy i 30% kwoty dodatków mieszkaniowych dla osób zajmujących pozostałe lokale mieszkalne, jeżeli procentowy udział kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale jest wyższy niż 40 %. 2. Dla obliczenia procentowego udziału, o którym mowa w ust. 1, w danym kwartale gmina przyjmuje przy sporządzaniu: 1) wniosku o przyznanie dotacji - łączną kwotę dodatków mieszkaniowych przyznanych na podstawie decyzji wydanych przed dniem złożenia tego wniosku, 2) rozliczenia dotacji - łączną kwotę dodatków mieszkaniowych wypłaconych w kwartale objętym rozliczeniem. 3. Do obliczenia zapotrzebowania na dotację na dany kwartał gmina przyjmuje przy sporządzaniu: 1) wniosku o przyznanie dotacji - sumę kwoty dodatków mieszkaniowych wynikającej z decyzji o ich przyznaniu, wydanych przed dniem złożenia tego wniosku i kwoty dodatków mieszkaniowych przewidywanych do wypłacenia w okresie objętym tym wnioskiem, 2) rozliczenia dotacji - kwotę dodatków mieszkaniowych wypłaconych w kwartale objętym rozliczeniem."}
{"id":"2001_734_12","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Gmina może, z zastrzeżeniem ust. 6, określić zapotrzebowanie na dotację w wysokości różnicy pomiędzy kwotą dodatków mieszkaniowych, a kwotą stanowiącą iloczyn wskaźnika procentowego, określonego w zależności od kategorii gminy ustalonej zgodnie z ust. 3 i podstawowych dochodów podatkowych gminy, o których mowa w ust. 4. 2. Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1, wynosi: 1) 5% dla gmin, których podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były niższe od określonej przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast średniej kwoty tych dochodów w danej kategorii gmin, 2) 8% dla gmin, których podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były wyższe od średniej kwoty dochodów, o której mowa w pkt 1, lecz nie przekraczały 150% tej kwoty, 3) 10% dla gmin, których podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były wyższe od 150% kwoty dochodów, o której mowa w pkt 1, lecz nie przekraczały 250% tej kwoty. 3. Dla potrzeb obliczania zapotrzebowania na dotacje w sposób określony w ust. 1 ustala się pięć kategorii gmin: 1) I kategoria - gminy do 5 tys. mieszkańców, 2) II kategoria - gminy powyżej 5 tys. do 10 tys. mieszkańców, 3) III kategoria - gminy powyżej 10 tys. do 50 tys. mieszkańców, 4) IV kategoria - gminy powyżej 50 tys. do 300 tys. mieszkańców, 5) V kategoria - gminy powyżej 300 tys. mieszkańców - z tym, że liczbę mieszkańców ustala się zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983, Nr 162, poz. 1119 oraz z 2000 r. Nr 95, poz. 1041), zwanej dalej \"ustawą o dochodach jednostek samorządu terytorialnego\". 4. Przez podstawowe dochody podatkowe gminy za rok bazowy należy rozumieć dochody, o których mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, ustalone w sposób określony (dla celów obliczenia wskaźników G i P) w art. 21 ust. 4 tej ustawy, przeliczone na warunki całego roku odpowiednim dla roku bazowego wskaźnikiem relacji planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w I półroczu. 5. Przez rok bazowy rozumie się rok, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. 6. Przepisy art. 11 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 7. Jeżeli gmina dokonała wyboru sposobu obliczania zapotrzebowania na dotacje zgodnie z ust. 1, stosuje go w ciągu całego roku."}
{"id":"2001_734_13","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o przyznanie dotacji, o których mowa w art. 10 ust. 4, oraz wzory rozliczeń dotacji, o których mowa w art. 10 ust. 6 i 9."}
{"id":"2001_734_14","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast ogłasza, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" dla poszczególnych kategorii gmin średnie podstawowych dochodów podatkowych gmin za ten rok w przeliczeniu na 1 mieszkańca, o których mowa w art. 12 ust. 2. Rozdział 3 Zmiany w przepisach obowiązujących. Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_734_15","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281, z 2000 r. Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1317 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 32, poz. 386) skreśla się rozdział 6."}
{"id":"2001_734_16","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W 2002 r. dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym lub 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8."}
{"id":"2001_734_17","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W latach 2003 i 2004 dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 160% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym lub 110% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8. 2. Jeżeli średni miesięczny dochód, o którym mowa w ust. 1, jest równy lub wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, lecz nie przekracza odpowiednich wysokości średnich miesięcznych dochodów wymienionych w ust. 1, wówczas dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek mieszkaniowy w wysokości: 1) 20% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie jednoosobowym, 2) 15% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 2-4-osobowym, 3) 12% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 5-osobowym i większym."}
{"id":"2001_734_18","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. W latach 2003 i 2004 gmina pomniejsza kwotę zapotrzebowania na dotację, wynikającą z rozliczenia dotacji, o którym mowa w art. 10 ust. 6, o kwotę stanowiącą 15% zapotrzebowania na dotację na ostatni kwartał objęty tym rozliczeniem, jeżeli stosowana przez gminę w tym kwartale maksymalna stawka czynszu w mieszkaniowym zasobie gminy za 1 m{2} powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, jest mniejsza od obliczonej równowartości 1\/12 kwoty stanowiącej 2,0% wskaźnika przeliczeniowego 1 m{2} powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego ustalonego, w drodze obwieszczenia, przez wojewodę dla tego kwartału."}
{"id":"2001_734_19","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzi się na podstawie jej przepisów."}
{"id":"2001_734_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Dodatek mieszkaniowy, z zastrzeżeniem ust. 2, przysługuje: 1) najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych, 2) członkom spółdzielni mieszkaniowych zamieszkującym na podstawie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, 3) osobom zajmującym lokale mieszkalne w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom lokali mieszkalnych, 4) innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem, 5) osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny. 2. Dodatek mieszkaniowy przysługuje na podstawie tylko jednego z tytułów wymienionych w ust. 1."}
{"id":"2001_734_20","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Przepisy art. 10 ust. 1-6 i ust. 8-10 oraz art. 11, art. 12 i art. 13 mają zastosowanie do obliczania zapotrzebowania na dotację dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych począwszy od pierwszego kwartału 2002 r."}
{"id":"2001_734_21","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem: 1) art. 3 ust. 1, art. 6 ust. 2 oraz art. 10 ust. 7, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r., 2) art. 14, który wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2001 r."}
{"id":"2001_734_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125 % tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8. 2. Przy wydawaniu decyzji o przyznaniu dodatku mieszkaniowego uwzględnia się kwotę najniższej emerytury obowiązującą w pierwszym dniu miesiąca, od którego zostaje przyznany dodatek, ogłaszaną przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i poz. 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 27, poz. 298). 3. Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej oraz dodatku mieszkaniowego. 4. Dochód z prowadzenia gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie powierzchni gruntów w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 hektara przeliczeniowego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681)."}
{"id":"2001_734_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przez gospodarstwo domowe rozumie się lokatora samodzielnie zajmującego lokal lub lokatora, jego małżonka i inne osoby wspólnie z nim stale zamieszkujące i gospodarujące, które swoje prawa do zamieszkiwania w lokalu wywodzą z prawa tego lokatora."}
{"id":"2001_734_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny), zwana dalej ,,normatywną powierzchnią\", w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać: 1) 35 m{2} - dla 1 osoby, 2) 40 m{2} - dla 2 osób, 3) 45 m{2} - dla 3 osób, 4) 55 m{2} - dla 4 osób, 5) 65 m{2} - dla 5 osób, 6) 70 m{2} - dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m{2}. 2. W wypadku najmu albo podnajmu części lokalu mieszkalnego za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego lub części tego lokalu zajmowanego przez gospodarstwo domowe najemcy albo podnajemcy uważa się powierzchnię zajmowanych pokoi, wynikającą z umowy najmu lub podnajmu, oraz część powierzchni kuchni, łazienki, korytarzy i innych pomieszczeń wspólnych znajdujących się w tym lokalu, odpowiadającą stosunkowi liczby członków gospodarstwa domowego najemcy albo podnajemcy do liczby osób zajmujących cały lokal. Za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego zamieszkiwaną przez wynajmującego uważa się powierzchnię pokoi zajmowanych przez gospodarstwo domowe wynajmującego oraz część powierzchni kuchni, łazienki, korytarzy i innych pomieszczeń wspólnych wchodzących w skład tego lokalu, odpowiadającą stosunkowi liczby członków gospodarstwa domowego wynajmującego do liczby osób zajmujących cały lokal. 3. Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m{2}, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba niepełnosprawna jeżeli niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. 4. Wydatki na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego oblicza się dzieląc wydatki za ten lokal przez jego powierzchnię użytkową i mnożąc uzyskany w ten sposób wskaźnik przez normatywną powierzchnię, o której mowa w ust. 1. 5. Dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż: 1) 30% albo 2) 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%."}
{"id":"2001_734_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę między wydatkami, o których mowa w ust. 3-6, przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatek w wysokości: 1) 15% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie jednoosobowym, 2) 12% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 2-4-osobowym, 3) 10% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 5-osobowym i większym. 2. Jeżeli średni miesięczny dochód, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jest równy lub wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, lecz nie przekracza odpowiednich wysokości średnich miesięcznych dochodów wymienionych w art. 3 ust.1, wówczas dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości: 1) 20% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie jednoosobowym, 2) 15% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 2-4 osobowym, 3) 12% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie 5-osobowym i większym. 3. Wydatkami poniesionymi przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy są świadczenia okresowe ponoszone przez gospodarstwo domowe w związku z zajmowaniem lokalu mieszkalnego. 4. Wydatkami, o których mowa w ust. 3, są: 1) czynsz, 2) opłaty za świadczenia związane z eksploatacją lokalu mieszkalnego, 3) opłaty eksploatacyjne w spółdzielni mieszkaniowej, 4) zaliczki płacone przez właścicieli lokali mieszkalnych na koszty związane z nieruchomością wspólną, 5) świadczenia związane z eksploatacją domu jednorodzinnego, 6) inne wydatki wynikające z odrębnych przepisów. 5. Wysokość wydatków do celów obliczania dodatku mieszkaniowego, w wypadku czynszu wolnego, w tym za podnajem lokalu mieszkalnego uiszczanego osobie fizycznej przyjmuje się, z zastrzeżeniem ust. 6, według umów. 6. Jeżeli osoba ubiegająca się o dodatek mieszkaniowy zamieszkuje w lokalu mieszkalnym lub domu nie wchodzącym w skład mieszkaniowego zasobu gminy do wydatków przyjmowanych dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego zalicza się: 1) wydatki, które w wypadku najmu lokalu mieszkalnego byłyby pokrywane w ramach czynszu lecz wyłącznie do wysokości czynszu, jaki obowiązywałby dla danego lokalu, gdyby lokal ten wchodził w skład zasobu mieszkaniowego gminy, 2) opłaty, poza czynszem, które obowiązywałyby w zasobie mieszkaniowym gminy, gdyby lokal ten wchodził w skład tego zasobu. 7. Jeżeli lokal mieszkalny nie jest wyposażony w instalację doprowadzającą energię cieplną do celów ogrzewania, w instalację ciepłej wody lub gazu przewodowego z zewnętrznego źródła znajdującego się poza lokalem mieszkalnym, osobie uprawnionej do dodatku mieszkaniowego przyznaje się ryczałt na zakup opału stanowiący część dodatku mieszkaniowego. 8. Jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego jest wyższy od określonego w art. 3 ust. 1, a kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego, należny dodatek mieszkaniowy obniża się o tę kwotę. 9. Jeżeli powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego jest mniejsza lub równa normatywnej powierzchni, dodatek mieszkaniowy ustala się w wysokości różnicy między wydatkami ponoszonymi za ten lokal, a odpowiednią kwotą wymienioną w ust. 1 pkt 1-3 lub w ust. 2 pkt 1-3. 10. Wysokość dodatku mieszkaniowego łącznie z ryczałtem, o którym mowa w ust. 7, nie może przekraczać 70% wydatków przypadających na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego lub 70% faktycznych wydatków ponoszonych za lokal mieszkalny, jeżeli powierzchnia tego lokalu jest mniejsza lub równa normatywnej powierzchni."}
{"id":"2001_734_7","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej do dodatku mieszkaniowego, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Do wniosku dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku oraz inne niezbędne dokumenty. 2. Właściciel domu jednorodzinnego jest obowiązany dołączyć do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dokumenty potwierdzające wielkość powierzchni użytkowej i stan wyposażenia technicznego budynku. 3. Organ, o którym mowa w ust. 1, może odmówić przyznania dodatku mieszkaniowego, jeżeli w wyniku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego ustali, że występuje rażąca dysproporcja między niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji, o której mowa w ust. 1, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy, nieuzasadniająca przyznania pomocy finansowej na wydatki mieszkaniowe. 4. Upoważniony przez organ, o którym mowa w ust. 1, pracownik socjalny przeprowadzający wywiad środowiskowy może żądać od wnioskodawcy i innych członków gospodarstwa domowego złożenia oświadczenia o stanie majątkowym, zawierającego w szczególności dane dotyczące posiadanych: 1) ruchomości i nieruchomości, 2) zasobów pieniężnych. Odmowa złożenia oświadczenia stanowi podstawę do wydania decyzji o odmowie przyznania dodatku mieszkaniowego. 5. Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na okres 6 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku. 6. Dodatku mieszkaniowego nie przyznaje się, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 2% kwoty najniższej emerytury w dniu wydania decyzji. 7. Decyzja w sprawie dodatku mieszkaniowego powinna być wydana w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku oraz doręczona wnioskodawcy i zarządcy lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal mieszkalny. 8. Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 7, nie powoduje wstrzymania wypłaty tego dodatku. Odwołanie wnosi się do samorządowego kolegium odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał tę decyzję. 9. Jeżeli w wyniku wznowienia postępowania stwierdzono, że dodatek mieszkaniowy przyznano na podstawie nieprawdziwych danych zawartych w deklaracji lub wniosku, o których mowa w ust. 1, osoba otrzymująca dodatek mieszkaniowy jest obowiązana do zwrotu nienależnie pobranych kwot w podwójnej wysokości. Należności te wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji. Wypłatę dodatku mieszkaniowego w skorygowanej wysokości wstrzymuje się do czasu wyegzekwowania należności. 10. Zmiany danych zawartych we wniosku lub deklaracji złożonej przez wnioskodawcę, które nastąpiły w okresie 6 miesięcy od dnia przyznania dodatku mieszkaniowego, nie mają wpływu na wysokość wypłacanego dodatku mieszkaniowego. 11. W wypadku stwierdzenia, że osoba, której przyznano dodatek mieszkaniowy, nie opłaca na bieżąco należności za zajmowany lokal mieszkalny, wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się, w drodze decyzji administracyjnej, do czasu uregulowania zaległości. Jeżeli uregulowanie zaległości nie nastąpi w ciągu 3 miesięcy od dnia wydania decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego wygasa. W wypadku uregulowania należności w terminie określonym w zdaniu drugim wypłaca się dodatek mieszkaniowy za okres, w którym wypłata była wstrzymana. 12. Osoba, w stosunku do której z powodu nieuregulowania należności za zajmowany lokal mieszkalny wygasła decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego, może wystąpić ponownie o jego przyznanie po uregulowaniu zaległości powstałych w okresie obowiązywania tej decyzji. 13. Na żądanie organu przyznającego dodatek mieszkaniowy osoba pobierająca dodatek jest obowiązana udostępnić dokumenty potwierdzające wysokość dochodów wykazanych w deklaracji, o której mowa w ust. 1. 14. Osoba korzystająca z dodatku mieszkaniowego jest obowiązana przechowywać dokumenty, o których mowa w ust. 13, przez okres 3 lat od dnia wydania decyzji o przyznaniu tego dodatku. 15. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania wywiadu środowiskowego, a w szczególności ustali wzór kwestionariusza wywiadu, wzór oświadczenia o stanie majątkowym wnioskodawcy i innych członków gospodarstwa domowego oraz wzór legitymacji pracownika upoważnionego do przeprowadzenia wywiadu."}
{"id":"2001_734_8","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Dodatek mieszkaniowy wypłaca się, w terminie do dnia 10 każdego miesiąca z góry, zarządcy domu lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal mieszkalny. W tym samym terminie wypłaca się ryczałt, o którym mowa w art. 6 ust. 7. 2. Dodatek mieszkaniowy wypłaca się w całości do rąk osoby będącej właścicielem domu jednorodzinnego w terminie, o którym mowa w ust. 1. 3. Zarządca domu lub osoba, o której mowa w ust. 1, zalicza dodatek mieszkaniowy na poczet przysługujących lub rozliczanych za jej pośrednictwem należności za zajmowany lokal mieszkalny. 4. Pobierający należności za lokale mieszkalne ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia organu przyznającego dodatek mieszkaniowy o wystąpieniu zaległości, o których mowa w art. 7 ust. 11, obejmujących pełne 2 miesiące. W razie niedopełnienia tego obowiązku pobierający zwraca organowi przyznającemu dodatek mieszkaniowy kwoty dodatków wypłacone za miesiące, w których występowały zaległości w tych opłatach. Pobierający jest obowiązany zwrócić organowi te kwoty w terminie kolejnych 2 miesięcy, jeżeli gospodarstwo domowe, któremu przyznano dodatek mieszkaniowy, nie uiści zaległych opłat w terminie miesiąca od powstania obowiązku zawiadomienia organu o powstaniu zaległości. Jeżeli ryczałt na zakup opału był wypłacany do rąk pobierającego, na którym spoczywa obowiązek powiadamiania organu przyznającego dodatek mieszkaniowy o wystąpieniu zaległości w opłatach, pobierający zwraca także nienależnie wypłacony ryczałt."}
{"id":"2001_734_9","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) szczegółowy wykaz i wysokość wydatków za zajmowany lokal mieszkalny, stanowiących podstawę obliczania dodatku mieszkaniowego, 2) sposób ustalania wysokości ryczałtu na zakup opału, 3) wzór wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego oraz dokumenty, o których mowa w art. 7 ust. 2, 4) wzór deklaracji o dochodach gospodarstwa domowego. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności: 1) szczegółowe rodzaje wydatków w gospodarstwach domowych: najemców, członków spółdzielni mieszkaniowych, właścicieli domów jednorodzinnych, właścicieli budynków i lokali mieszkalnych, osób zajmujących lokal mieszkalny bez tytułu prawnego i oczekujących na przysługujący im lokal zamienny lub socjalny oraz najemców i podnajemców opłacających czynsz wolny, 2) sposób ustalania i maksymalną wysokość ryczałtu na zakup opału dla gospodarstw domowych, których lokale mieszkalne nie są wyposażone w instalację doprowadzającą energię cieplną do celów ogrzewania, w instalację ciepłej wody oraz gazu przewodowego, 3) dane, które powinny być zawarte we wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, a w szczególności dotyczące osoby ubiegającej się o ten dodatek, zajmowanego lokalu mieszkalnego i jego technicznego wyposażenia oraz miesięcznych wydatków za ten lokal, 4) dane, które powinny być zawarte w deklaracji o dochodach, a w szczególności dane dotyczące osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego, ich miejsca pracy bądź nauki oraz wysokość ich dochodu. Rozdział 2 Dotacje dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych"}
{"id":"2001_744_1","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2001 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044, z 1999 r. Nr 27, poz. 243, Nr 63, poz. 702 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 122, poz. 1315) w art. 6: a) w ust. 3 wyrazy \"6q żyta\" zastępuje się wyrazami \"10 q żyta\", b) w ust. 4 wyrazy \"10 q żyta\" zastępuje się wyrazami \"15 q żyta\"."}
{"id":"2001_744_2","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2001 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_745_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. zmieniająca ustawę o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawę o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315) w art. 56a: 1) w ust. 1 skreśla się pkt 2, 2) skreśla się ust. 2."}
{"id":"2001_745_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. zmieniająca ustawę o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawę o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 marca 2000 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 31, poz. 383) w art. 3 skreśla się ust. 2."}
{"id":"2001_745_3","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. zmieniająca ustawę o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawę o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_746_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044, z 1999 r. Nr 27, poz. 243, Nr 63, poz. 702 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa określa zasady udzielania dopłat ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów bankowych na cele rolnicze, finansowanie kontraktów eksportowych, skup i przechowywanie zapasów ryb morskich oraz zadania związane z restrukturyzacją przedsiębiorstw przemysłu lekkiego.\"; 2) w art. 3: a) w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) realizację zadań związanych z restrukturyzacją przedsiębiorstw przemysłu lekkiego zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności według działów 17, 18, 19.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do udzielania dopłat stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704).\"; 3) w art. 4 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Finansowanie zadań związanych z restrukturyzacją techniczną, technologiczną i organizacyjną, w tym zatrudnienia, dotyczy przedsiębiorstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4.\"; 4) w art. 5 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) 48 miesięcy do kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, do dnia 31 grudnia 2005 r.\"; 5) w art. 6: a) w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) 1,1 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski przy udzielaniu kredytów na finansowanie zadań związanych z restrukturyzacją przedsiębiorstw przemysłu lekkiego.\", b) dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu: \"8. Dopłaty ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, nie mogą przekraczać oprocentowania naliczonego według stopy stanowiącej 12 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski powiększonego o marżę banku. 9. Dopłaty na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, mogą być udzielone przedsiębiorcy tylko raz.\"; 6) dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. Dopłaty ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów na realizację zadań związanych z restrukturyzacją przedsiębiorstw przemysłu lekkiego mogą być udzielane pod warunkiem posiadania przez przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, programu restrukturyzacji zatwierdzonego przez organ nadzoru, o ile przedsiębiorstwo taki organ posiada.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, szczegółowe zasady, zakres i tryb udzielania dopłat do oprocentowania kredytów, o których mowa w art. 3 ust. 1, uwzględniając w szczególności potrzebę zapewnienia podwyższenia opłacalności produkcji rolniczej i rybo łówstwa morskiego albo zwiększenia możliwości zawarcia niektórych kontraktów eksportowych, albo zwiększenia efektywności restrukturyzacji przedsiębiorstw przemysłu lekkiego, wskazując także bank lub osobę prawną, której zostaną powierzone czynności związane z dokonywaniem dopłat.\"; 8) w art. 9 w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) w art. 3 ust. 1 pkt 4 - dysponuje minister właściwy do spraw gospodarki.\"."}
{"id":"2001_746_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 8 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym mu niniejszą ustawą, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze w zakresie, w jakim nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"2001_746_3","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_749_1","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb: 1) komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\", działającego na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i poz. 1120), zwanego dalej \"PKP\", 2) restrukturyzacji spółki akcyjnej powstałej w wyniku komercjalizacji PKP, działającej pod firmą \"Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna\", z siedzibą w Warszawie, zwanej dalej \"PKP SA\", i jej prywatyzacji."}
{"id":"2001_749_10","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W okresie, gdy Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem PKP SA, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 1 pkt 3, członków Zarządu PKP SA oraz Rady Nadzorczej PKP SA powołuje i odwołuje Walne Zgromadzenie PKP SA."}
{"id":"2001_749_11","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Pracownikowi PKP SA, będącemu członkiem Rady Nadzorczej PKP SA, spółka nie może, w okresie sprawowania mandatu członka Rady Nadzorczej PKP SA i w okresie roku po jego wygaśnięciu, wypowiedzieć stosunku pracy. W tym czasie spółka nie może również zmienić na niekorzyść pracownika jego warunków pracy i płacy, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 241{13} § 2 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_749_12","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W okresie, gdy Skarb Państwa pozostaje akcjonariuszem PKP SA, zgody ministra właściwego do spraw transportu wymaga: 1) zbycie i wydzierżawienie przedsiębiorstwa PKP SA, 2) likwidacja PKP SA, 3) zastawianie i umarzanie akcji PKP SA, 4) podwyższanie lub obniżanie kapitału akcyjnego PKP SA. Rozdział 3 Restrukturyzacja organizacyjna PKP SA."}
{"id":"2001_749_13","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. PKP SA może być jedynym założycielem spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością."}
{"id":"2001_749_14","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. PKP SA utworzy spółki do prowadzenia działalności w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich oraz kolejowych przewozów towarowych, zwane dalej \"spółkami przewozowymi\". 2. Spółki przewozowe, z dniem wpisu do rejestru handlowego, w zakresie wykonywanego przez nie rodzaju przewozów, wstępują w prawa i obowiązki PKP SA jako przewoźnika kolejowego, w rozumieniu: 1) ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601), 2) ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 84, poz. 934)."}
{"id":"2001_749_15","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. PKP SA utworzy spółkę akcyjną do prowadzenia działalności w zakresie zarządzania liniami kolejowymi, działającą pod firmą \"PKP Polskie Linie Kolejowe Spółka Akcyjna\", zwaną dalej \"PLK SA\". 2. PLK SA, z dniem wpisu do rejestru handlowego, wstępuje w prawa i obowiązki PKP SA w zakresie zarządzania liniami kolejowymi, w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2. 3. Zarządzanie liniami kolejowymi PLK SA obejmuje również zadania, o których mowa w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym, wykonywane przez Straż Ochrony Kolei, wchodzącą w strukturę organizacyjną PLK SA. 4. PLK SA staje się zarządem kolei, w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2. 5. Minister właściwy do spraw transportu zatwierdza statut PLK SA oraz jego zmiany. 6. Walne Zgromadzenie PLK SA powołuje Radę Nadzorczą PLK SA spośród osób wskazanych przez ministra właściwego do spraw transportu. Liczbę członków Rady Nadzorczej PLK SA określa statut. 7. Dotacje z budżetu państwa przeznaczone w danym roku na finansowanie linii kolejowych o państwowym znaczeniu zwiększają kapitał akcyjny PLK SA; związane z tym akcje w podwyższonym kapitale akcyjnym obejmuje Skarb Państwa. 8. Akcje PLK SA będące własnością PKP SA i Skarbu Państwa nie mogą być zbywane. 9. W przypadku prywatyzacji lub likwidacji PKP SA, akcje PLK SA będące własnością PKP SA przejmuje Skarb Państwa reprezentowany przez ministra właściwego do spraw transportu. W przypadku prywatyzacji PKP SA następuje obniżenie kapitału akcyjnego PKP SA poprzez umorzenie liczby akcji o wartości odpowiadającej wartości nominalnej akcji PLK SA przejętych przez Skarb Państwa."}
{"id":"2001_749_16","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. PKP SA utworzy spółki, o których mowa w art. 14 i art. 15, w terminie 6 miesięcy od dnia wpisu do rejestru handlowego."}
{"id":"2001_749_17","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. PKP SA wniesie do spółek, o których mowa w art. 14 i art. 15, określone uchwałą Walnego Zgromadzenia PKP SA wkłady niepieniężne w postaci zespołu składników materialnych i niematerialnych wyodrębnionych z jej przedsiębiorstwa, niezbędnych do prowadzenia działalności w zakresie określonym w art. 14 ust. 1 i art. 15 ust. 1, oraz wkłady pieniężne. 2. Wkłady niepieniężne, o których mowa w ust. 1, zostaną wniesione według wartości skorygowanej aktywów netto. 3. Do utworzenia spółek, o których mowa w art. 14 i art. 15, nie stosuje się przepisów art. 312, 313, 315 i art. 347 Kodeksu handlowego. 4. Czynności związane z tworzeniem spółek, o których mowa w art. 14 i art. 15, zwalnia się z opłat skarbowych. 5. Linie kolejowe, w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2, oraz inne nieruchomości niezbędne do zarządzania liniami kolejowymi, które nie mogą być wniesione w formie wkładu niepieniężnego z uwagi na nieuregulowany ich stan prawny, zostaną oddane PLK SA przez PKP SA do odpłatnego korzystania na podstawie umowy. 6. PKP SA jest obowiązana do wnoszenia linii kolejowych oraz innych nieruchomości niezbędnych do zarządzania liniami kolejowymi, będących przedmiotem umowy, o której mowa w ust. 5, niezwłocznie po uregulowaniu ich stanu prawnego, do PLK SA w formie wkładu niepieniężnego. 7. Za wartość nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących przedmiot umowy, o której mowa w ust. 5, przyjmuje się wartość skorygowaną aktywów netto. 8. Przekazany PLK SA majątek, o którym mowa w ust. 5, zaliczany jest do środków trwałych PLK SA, która nabywa prawo dokonywania również ich amortyzacji. Z prawa do amortyzacji nie może w tym przypadku korzystać PKP SA. 9. Należności z tytułu umowy, o której mowa w ust. 5, z wyłączeniem podatku od towarów i usług, stanowią zobowiązania długoterminowe PLK SA i nie stanowią w PKP SA przychodu dla celów rozliczenia podatku dochodowego. 10. Należności, o których mowa w ust. 9, stanowią wierzytelności PKP SA niewymagalne do czasu, gdy PKP SA w zamian za te wierzytelności obejmie akcje w podwyższonym kapitale akcyjnym PLK SA. 11. Uchwały w sprawach, o których mowa w ust. 6 i ust. 10, podejmuje Walne Zgromadzenie PKP SA, na wniosek Zarządu PKP SA."}
{"id":"2001_749_18","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. PKP SA nie może bez zgody PLK SA sprzedać lub ustanowić hipoteki na nieruchomości stanowiącej linię kolejową, w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2, i przekazanej PLK SA na podstawie umowy, o której mowa w art.17 ust. 5. 2. Na sprzedaż, wniesienie do spółki lub oddanie do odpłatnego korzystania innym podmiotom składników majątku trwałego, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, o wartości księgowej netto przekraczającej równowartość kwoty 50 000 EURO, przeliczonej według kursu średniego EURO z dnia dokonania tej czynności, PKP SA i PLK SA muszą uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw transportu. 3. Nie podlega sprzedaży mienie wchodzące w skład linii kolejowej o państwowym znaczeniu, będącej własnością PKP SA, PLK SA lub Skarbu Państwa. 4. Zgoda, o której mowa w ust. 2, lub odmowa zgody wyrażana jest w drodze decyzji administracyjnej. 5. O udzielonych zgodach minister właściwy do spraw transportu informuje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. 6. Linie kolejowe o znaczeniu lokalnym mogą być przekazywane nieodpłatnie przez PLK SA jednostkom samorządu terytorialnego lub sprzedawane przedsiębiorcom w trybie określonym w przepisach o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, za zgodą ministra właściwego do spraw transportu. 7. Czynności prawne dokonane z naruszeniem ust. 2 i ust. 6 są nieważne. 8. PKP SA i PLK SA nie mogą sprzedawać, wnosić do spółek lub oddawać do odpłatnego korzystania innym podmiotom budynków mieszkalnych i lokali mieszkalnych będących ich własnością, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 7."}
{"id":"2001_749_19","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. PKP SA może tworzyć spółki w celu prowadzenia działalności innej, niż określona w art. 14 i art. 15. 2. Przy tworzeniu spółek, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio zasady, warunki i tryb określone w art. 17."}
{"id":"2001_749_2","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Komercjalizacja PKP, w rozumieniu ustawy, polega na przekształceniu PKP w spółkę akcyjną, w której Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem. 2. PKP SA wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem było PKP, bez względu na charakter prawny tych stosunków, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 3. Restrukturyzacja PKP SA, w rozumieniu ustawy, obejmuje działania zmieniające strukturę przedsiębiorstwa spółki, polegające na: 1) utworzeniu przez PKP SA spółek przewozowych, spółki zarządzającej liniami kolejowymi oraz innych spółek, 2) gospodarowaniu mieniem, w szczególności poprzez wnoszenie do spółek, sprzedaż, oddawanie do odpłatnego korzystania, a także zbywanie mienia zbędnego, w tym zasobów mieszkaniowych, 3) zmianie poziomu i struktury zatrudnienia, 4) zamianie wierzytelności na akcje i udziały PKP SA w spółkach przez nią utworzonych. 4. Prywatyzacja PKP SA, w rozumieniu ustawy, polega na zbywaniu należących do Skarbu Państwa akcji tej spółki lub obejmowaniu akcji przez osoby trzecie w wyniku podwyższenia kapitału akcyjnego spółki. 5. Prywatyzacji PKP SA dokonuje minister właściwy do spraw transportu. 6. Do prywatyzacji PKP SA stosuje się przepisy działu IV rozdziału 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306 i Nr 31, poz. 383), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 7. Do PKP SA stosuje się przepisy Kodeksu handlowego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Komercjalizacja PKP"}
{"id":"2001_749_20","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Statuty spółek, o których mowa w art. 14 i art. 19, w przypadku, gdy PKP SA posiada w tych spółkach co najmniej 51% akcji lub udziałów, zatwierdza Walne Zgromadzenie PKP SA. 2. W aktach tworzących spółki, o których mowa w art. 14, 15 i art. 19, PKP SA jest zobowiązana wskazać sposób zabezpieczenia wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu poręczenia lub gwarancji, o którym mowa w art. 32 ust. 15, polegający na przewłaszczeniu na zabezpieczenie akcji lub udziałów PKP SA w tych spółkach. 3. Do zbywania, należących do Skarbu Państwa, PKP SA lub państwowych osób prawnych, akcji lub udziałów w spółkach, o których mowa w art. 14 i art. 19, stosuje się przepisy działu IV rozdziału 1 ustawy, o której mowa w art. 2 ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Należące do Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych akcje lub udziały spółek, o których mowa w art. 14 i art. 19, zbywa minister właściwy do spraw transportu lub PKP SA na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez ministra właściwego do spraw transportu. 5. W przypadku proponowania do nabycia co najmniej 10% akcji danej spółki, spośród spółek, o których mowa w art. 14 i art. 19, należących do PKP SA, Skarbu Państwa lub funduszy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 - 4, albo łącznie wszystkich wymienionych podmiotów, przez jednego nabywcę, nie stosuje się ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270)."}
{"id":"2001_749_21","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Wykonywanie zadań przez PKP SA i utworzone przez nią spółki w zakresie powszechnego obowiązku obrony, w szczególności w zakresie przygotowania obszaru kolejowego, linii kolejowych i kolejowych pojazdów szynowych do realizacji zadań obronnych, a także finansowanie tych zadań, odbywa się na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Rozdział 4 Restrukturyzacja finansowa"}
{"id":"2001_749_22","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Restrukturyzacji finansowej, na zasadach określonych w ustawie, podlegają zobowiązania pieniężne PKP według stanu na dzień 30 czerwca 2000 r. obejmujące zobowiązania główne, odsetki oraz opłatę prolongacyjną, zwane dalej \"zobowiązaniami\", wobec: 1) budżetu państwa - z wyłączeniem zobowiązań pieniężnych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, 2) Funduszu Pracy - z tytułu należnych składek, 3) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - z tytułu należnych wpłat, 4) Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - z tytułu należnych składek na ubezpieczenie społeczne. 2. Do zobowiązań, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie zalicza się należności z tytułu składek finansowanych z własnych środków przez ubezpieczonych, ustalanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i poz.1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 118). 3. Restrukturyzacja, o której mowa w ust. 1, może polegać na: 1) umorzeniu zobowiązań w całości lub części, 2) odroczeniu terminu spłaty zobowiązań na czas określony, 3) rozłożeniu spłaty zobowiązań na raty, 4) zamianie podlegających spłacie zobowiązań na akcje lub udziały spółek, o których mowa w art. 14, art. 15 i art. 19."}
{"id":"2001_749_23","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zobowiązania, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty zobowiązań głównych podlega odroczeniu do dnia 31 grudnia 2000 r., 2) począwszy od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. następuje spłata zobowiązań głównych w sposób następujący: a) od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. następuje spłata 20% zobowiązań głównych w 24 równych miesięcznych ratach, b) od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. następuje spłata 80% zobowiązań głównych w 36 równych miesięcznych ratach, 3) odsetki oraz opłata prolongacyjna od zobowiązań głównych podlegają umorzeniu w całości po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 28 ust. 1. 2. Zobowiązania pieniężne wobec budżetu państwa, z wyłączeniem zobowiązań pieniężnych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych powstałe w okresie od dnia 1 lipca 2000 r. do dnia wejścia w życie ustawy i nieuregulowane, podlegają zamianie na akcje w spółce utworzonej w trybie art. 15, na warunkach określonych w ust. 3. 3. Wierzyciel w zamian za wierzytelność, o której mowa w ust. 2, obejmuje część kapitału spółki w proporcji równej ilorazowi wierzytelności do nominalnej wartości akcji w spółce. 4. Z chwilą dokonania zamiany wierzytelności na akcje, zobowiązanie dłużnika związane z tą wierzytelnością wygasa. 5. Do zamiany wierzytelności na akcje, o której mowa w ust. 2 i ust. 3, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi."}
{"id":"2001_749_24","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Zobowiązania, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2-4, podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty zobowiązań głównych podlega odroczeniu do dnia 31 grudnia 2000 r., 2) począwszy od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. następuje spłata zobowiązań głównych w sposób następujący: a) od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. następuje spłata 20% zobowiązań głównych w 24 równych miesięcznych ratach, b) od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. następuje spłata 80% zobowiązań głównych w 36 równych miesięcznych ratach, 3) odsetki oraz opłata prolongacyjna od zobowiązań głównych podlegają umorzeniu w całości po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 28 ust. 1. 2. Od zobowiązań głównych, powstałych w okresie od dnia 1 lipca 2000 r. do dnia wpisu PKP SA do rejestru handlowego, wobec Funduszu Pracy, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nalicza się wyłącznie opłatę prolongacyjną. 3. Zobowiązania, o których mowa w ust. 2, podlegają ratalnej spłacie w sposób określony w umowach zawartych pomiędzy PKP lub PKP SA, a Funduszem Pracy, Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Funduszem Ubezpieczeń Społecznych. 4. Zobowiązania, o których mowa w ust. 3, w przypadku niemożności ich spłaty, potwierdzonej, w terminie 3 miesięcy od dnia wpisu PKP SA do rejestru handlowego, przez ministra właściwego do spraw transportu, mogą być również zamienione na akcje lub udziały w spółkach utworzonych w trybie art. 14 i art. 19, za zgodą wierzycieli. Przepisy art. 23 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_749_25","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W okresie odroczenia terminu spłaty zobowiązań, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 2 i art. 24 ust. 1 pkt 2, oraz w okresie spłaty tych zobowiązań nie stosuje się przepisów art. 57 § 1-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062)."}
{"id":"2001_749_26","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy wstrzymuje się wykonanie decyzji podjętych przed tym dniem, dotyczących egzekucji zobowiązań, o których mowa w art. 22 ust. 1, a wszczęte postępowania egzekucyjne podlegają zawieszeniu w stosunku do zobowiązań określonych w art. 23 ust. 1 i art. 24 ust. 1 do dnia zakończenia restrukturyzacji finansowej. 2. Postępowania egzekucyjne wszczęte w stosunku do zobowiązań, o których mowa w art. 23 ust. 2 i art. 24 ust. 4, zawiesza się na okres 6 miesięcy począwszy od ostatniego dnia miesiąca, w którym dokonano wpisu PKP SA do rejestru handlowego."}
{"id":"2001_749_27","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Przeniesienie własności akcji lub udziałów, o których mowa w art. 23 ust. 2 i art. 24 ust. 4, następuje, na wniosek dłużnika, na podstawie umowy zawartej, w formie pisemnej, pomiędzy ministrem właściwym do spraw transportu, występującym w imieniu Skarbu Państwa i funduszy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2-4, a dłużnikiem. 2. Minister właściwy do spraw transportu wykonuje prawa z akcji lub udziałów przejętych na rzecz Skarbu Państwa oraz funduszy, o których mowa w ust. 1. 3. Środki finansowe z wykonywania praw z akcji lub udziałów, o których mowa w ust. 2, w tym ze zbycia tych akcji lub udziałów, minister właściwy do spraw transportu przekazuje na rachunek tych funduszy."}
{"id":"2001_749_28","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Podstawą umorzenia zobowiązań, na zasadach, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3, jest spełnianie przez PKP SA, do dnia spłaty zobowiązań, określonych w art. 24 ust. 1 pkt 2, następujących warunków: 1) nieprzekraczanie przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia powyżej średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych założonego na dany rok w ustawie budżetowej, 2) terminowe regulowanie zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, ubezpieczeń społecznych, składki na Fundusz Pracy oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, począwszy od dnia wpisu PKP SA do rejestru handlowego, 3) nieudzielanie poręczeń i gwarancji, 4) niedokonywanie darowizn, chyba że dotyczy to majątku przynoszącego straty oraz majątku, o którym mowa w art. 39 ust. 3 i ust. 4, art. 47 i art. 81 ust. 1. 2. Przychody z tytułu umorzeń, o których mowa w ust. 1, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. 3. Minister właściwy do spraw transportu nadzoruje spełnianie warunków wymienionych w ust. 1. 4. Wzrost przeciętnego wynagrodzenia w PKP SA, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oblicza się biorąc za podstawę przeciętne wynagrodzenie w roku poprzednim w tych jednostkach organizacyjnych PKP lub PKP SA, które do końca roku, dla którego oblicza się przyrost, pozostawały w strukturze PKP SA. Za jednostki pozostające w strukturze PKP SA uważa się jednostki, z których do końca roku mniej niż połowa pracowników została przejęta przez spółki powstałe w trybie art. 14, 15 i art. 19. 5. Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie zalicza się odpraw emerytalnych wypłacanych osobom przechodzącym na emerytury po zakończeniu urlopu kolejowego."}
{"id":"2001_749_29","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. PKP lub PKP SA są uprawnione do publicznej sprzedaży wymagalnych wierzytelności po cenie rynkowej. 2. Wymagalne wierzytelności są zbywane: 1) w drodze przetargu, 2) na podstawie oferty ogłoszonej publicznie, 3) w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia."}
{"id":"2001_749_3","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Komercjalizacji PKP dokonuje minister właściwy do spraw transportu w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Zarząd PKP w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy jest obowiązany przedłożyć ministrowi właściwemu do spraw transportu kwestionariusz przedsiębiorstwa oraz inne dokumenty, niezbędne do sporządzenia aktu komercjalizacji PKP, ustalone przez Radę Ministrów w odrębnych przepisach. 3. Minister właściwy do spraw transportu sporządza za Skarb Państwa akt komercjalizacji PKP."}
{"id":"2001_749_30","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. O zamiarze sprzedaży wymagalnych wierzytelności PKP lub PKP SA ogłasza w co najmniej jednym dzienniku o zasięgu ogólnopolskim i w swojej siedzibie. 2. PKP lub PKP SA nie później niż na 14 dni przed dniem ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, powiadamia: 1) dłużnika, 2) podmioty, które udzieliły zabezpieczenia na spłatę wierzytelności, 3) organ reprezentujący Skarb Państwa, jeżeli dłużnikiem jest spółka, w której akcje posiada Skarb Państwa, 4) organ założycielski, jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorstwo państwowe."}
{"id":"2001_749_31","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Przy sprzedaży wierzytelności stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o zmianie wierzyciela, z tym że sprzedaż nie może być dokonana na rzecz dłużnika, jego zstępnych i wstępnych, podmiotu zależnego lub dominującego, w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 20 ust. 5."}
{"id":"2001_749_31b","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31b. 1. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, 2) imiona i nazwiska osób uprawnionych do występowania w imieniu przedsiębiorcy, a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy - również ich imiona i nazwiska, 3) numer w rejestrze przedsiębiorców, 4) szczegółowe określenie przedmiotu i zakresu zamierzonej działalności, w tym obszaru na którym działalność ma być wykonywana, 5) określenie czasu, na jaki koncesja ma być udzielona, ze wskazaniem daty rozpoczęcia działalności. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) dokumenty: a) przedstawiające status prawny przedsiębiorcy, b) potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 29, 30 i art. 31, 2) informacje: a) o dotychczasowej działalności przedsiębiorcy, w tym sprawozdania finansowe z ostatnich trzech lat, jeżeli przedsiębiorca wykonywał lub wykonuje działalność gospodarczą, b) o toczących się postępowaniach: upadłościowym, układowym, ugodowym lub likwidacyjnym wobec wnioskodawcy bądź jednostki zależnej od wnioskodawcy, c) czy wniosek o udzielenie koncesji dotyczy wykonywania przewozu osób czy rzeczy ze wskazaniem obszaru lub relacji przewozowych, a w przypadku przewozu rzeczy również ich rodzaju."}
{"id":"2001_749_31c","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31c. Warunkiem wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 24, jest spełnianie warunków wymaganych do otrzymania koncesji."}
{"id":"2001_749_31d","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31d. Przedsiębiorca, któremu została udzielona koncesja może złożyć wniosek o przedłużenie jej ważności, jednak nie później niż na 12 miesięcy przed dniem jej wygaśnięcia.\"; 18) w art. 32: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zatrudnia na stanowiskach, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 19, osoby niespełniające wymogów określonych w tych przepisach,\", - w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 4 i pkt 5 w brzmieniu: \"4) nie podjął działalności objętej koncesją mimo wezwania organu koncesyjnego lub zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją, 5) został pozbawiony prawa wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją na podstawie prawomocnego orzeczenia sądowego.\", b) w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 i pkt 4 w brzmieniu: \"3) narusza szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej, określone w koncesji, 4) w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Organ koncesyjny może cofnąć koncesję lub zmienić jej zakres ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub innego ważnego interesu publicznego.\"; 19) w art. 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Główny Inspektor wykonuje również zadania administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego, określone w odrębnych przepisach.\"; 20) w rozdziale 6 po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: \"Art. 46a. 1. W przypadkach szczególnie uzasadnionych, dopuszcza się odstępstwo od warunków usytuowania budynków lub budowli oraz wykonywania robót ziemnych, określonych na podstawie art. 46. Odstępstwo nie może powodować zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia oraz bezpieczeństwa i prawidłowego ruchu kolejowego, a także nie może zakłócać działania urządzeń służących do eksploatacji linii kolejowych. 2. Właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego, w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, po uzyskaniu upoważnienia ministra właściwego do spraw transportu, w drodze postanowienia, udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo. 3. Wniosek do ministra właściwego do spraw transportu w sprawie upoważnienia do udzielenia zgody na odstępstwo, właściwy organ składa po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego zarządu kolei, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub o zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego. Wniosek powinien zawierać: 1) charakterystykę obiektu wraz z informacją dotyczącą przeznaczenia obiektu oraz projekt zagospodarowania działki lub terenu z naniesioną granicą obszaru kolejowego, planowanym do budowy obiektem wraz z określeniem odległości tego obiektu od granicy terenu kolejowego, a jeżeli odstępstwo mogłoby mieć wpływ na środowisko lub nieruchomości sąsiednie - również projekty zagospodarowania tych nieruchomości, z uwzględnieniem istniejącej i projektowanej zabudowy, 2) szczegółowe uzasadnienie konieczności wprowadzenia odstępstwa, 3) pozytywną opinię właściwego terytorialnie okręgowego inspektora kolejnictwa, 4) pozytywną opinię wojewódzkiego konserwatora zabytków w odniesieniu do obiektów budowlanych wpisanych do rejestru zabytków oraz innych obiektów budowlanych usytuowanych na obszarach objętych ochroną konserwatorską, 5) w zależności od potrzeb - pozytywną opinię innych zainteresowanych organów i jednostek. 4. Minister właściwy do spraw transportu może uzależnić upoważnienie do wyrażenia zgody na odstępstwo od spełnienia dodatkowych warunków.\"; 21) w art. 48 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, przepisy porządkowe obowiązujące na obszarze kolejowym, w pociągach i innych kolejowych pojazdach szynowych z uwzględnieniem warunków funkcjonowania transportu kolejowego.\"."}
{"id":"2001_749_32","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. PKP SA w latach 2001-2002 wyemituje obligacje na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. Nr 83, poz. 420 i Nr 118, poz. 574, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) o wartości nominalnej do 3 900 000 000 zł. 2. Środki pochodzące z emisji obligacji, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone, z zastrzeżeniem ust. 4 i ust. 13, wyłącznie na: 1) w pierwszej kolejności - spłatę kredytów bankowych wraz z odsetkami od tych kredytów oraz innymi kosztami, o których mowa w ust. 6, z wyjątkiem kredytów, o których mowa w ust. 10, 2) świadczenia przedemerytalne dla osób zwolnionych z PKP w 2000 r., wypłacane w latach 2000-2001, jednorazowe odprawy pieniężne dla pracowników zwalnianych w latach 2000-2002 z podmiotów wymienionych w art. 48, jednorazowe szkolenia, doradztwo zawodowe i społeczne dla pracowników, o których mowa w art. 56 ust. 1, oraz świadczenia socjalne z tytułu udzielonego urlopu kolejowego - w kwocie do 1 100 000 000 zł, 3) spłatę zobowiązań oraz zapewnienie ciągłości procesu eksploatacyjnego, w tym zakup materiałów i usług, zakupy i remonty kolejowych pojazdów szynowych, modernizację urządzeń związanych z ruchem kolejowym i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, w tym inwestycje - w kwocie do 1 450 000 000 zł, w tym: a) spłatę zobowiązań wobec przedsiębiorstw utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia 31 grudnia 1993 r. oraz zakup usług od tych przedsiębiorstw - w kwocie do 450 000 000 zł, b) spłatę zobowiązań wobec przedsiębiorstw energetycznych oraz zakup energii i paliwa trakcyjnego - w kwocie do 300 000 000 zł, c) spłatę zobowiązań eksploatacyjnych i inwestycyjnych związanych z modernizacją urządzeń ruchu kolejowego i bezpieczeństwem tego ruchu oraz zakupy kolejowych pojazdów szynowych - w kwocie do 700 000 000 zł, 4) pokrycie zobowiązań głównych według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. z tytułu zobowiązań publicznoprawnych oraz zakupu materiałów i usług, w szczególności leków i środków opatrunkowych, jednostek kolejowej służby zdrowia, wydzielonych z PKP w celu utworzenia z nich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej - w kwocie do 45 000 000 zł, 5) pokrycie kosztów usług świadczonych przez doradców prywatyzacyjnych dla PKP SA - w kwocie do 6 000 000 zł, 6) pokrycie kosztów emisji obligacji, z wyjątkiem kosztów wykupu obligacji oraz płatności z tytułu odsetek lub dyskonta, 7) spłatę zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonych oraz ubezpieczenie zdrowotne wraz z odsetkami - w kwocie do 420 000 000 zł, 8) dofinansowanie deficytowych regionalnych przewozów pasażerskich wykonywanych przez PKP lub PKP SA - w kwocie do 800 000 000 zł, w tym: w roku 2001 - w kwocie do 500 000 000 zł i w roku 2002 - w kwocie do 300 000 000 zł. 3. Wydatki na realizację celów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-8, mogą być poniesione wyłącznie w zakresie, w jakim realizacja tych celów nie została sfinansowana środkami z kredytów, o których mowa w ust. 6. 4. W razie niewykorzystania środków finansowych w ramach poszczególnych zadań określonych w ust. 2 pkt 2-8, upoważnia się ministra właściwego do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, do ich przesuwania w ramach tych zadań. 5. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielić, w imieniu Skarbu Państwa, poręczenia lub gwarancji spłaty zobowiązań PKP SA wynikających z obligacji. 6. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielić, w imieniu Skarbu Państwa, poręczenia lub gwarancji spłaty za PKP lub PKP SA kredytu bankowego i związanych z nim odsetek albo gwarancji spłaty kredytu, udzielonego przez bank zagraniczny lub zagraniczną instytucję finansową, wraz z odsetkami od tego kredytu oraz innymi kosztami, jeżeli wymagają tego zasady lub zwyczaje międzynarodowe, przeznaczonego na realizację celów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-8. 7. PKP lub PKP SA występuje do ministra właściwego do spraw finansów publicznych z wnioskiem o udzielenie poręczenia lub gwarancji w przypadkach, o których mowa w ust. 5 i ust. 6. 8. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 5 i ust. 6, mogą być udzielone do wysokości 100% wysokości kwoty objętej poręczeniem lub gwarancją oraz do wysokości 100% odsetek od tej kwoty wraz z innymi kosztami, jeżeli wymagają tego zasady lub zwyczaje międzynarodowe. 9. Łączna kwota kredytów, o których mowa w ust. 6, nie może przekroczyć kwoty 2 300 000 000 zł. 10. Jeżeli kredyt, o którym mowa w ust. 6, udzielony przez bank zagraniczny lub zagraniczną instytucję finansową, na cele określone w ust. 2 pkt 2-8, jest kredytem o terminie spłaty dłuższym niż rok, to wartość nominalna obligacji przewidzianych do emisji, o której mowa w ust. 1, ulega pomniejszeniu. 11. Łączne wydatki na finansowanie celów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-8, ponoszone ze źródeł, o których mowa w ust. 1 lub w ust. 6, nie mogą przekroczyć kwoty 3 900 000 000 zł. 12. Środki pochodzące z emisji obligacji będą przechowywane na, specjalnie otwartym w tym celu, oprocentowanym rachunku bankowym PKP SA w Banku Gospodarstwa Krajowego. Umowa rachunku bankowego wymaga akceptacji ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 13. Ze środków pochodzących z emisji obligacji, o których mowa w ust. 1, oraz kredytów, o których mowa w ust. 6, mogą być spłacone kredyty bankowe wraz z odsetkami od tych kredytów i innymi kosztami, udzielone PKP po dniu 7 września 1999 r. przez banki krajowe i zagraniczne lub zagraniczne instytucje finansowe, przeznaczone na realizację celów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-7. 14. Umowę poręczenia lub gwarancji oraz umowę o udzielenie poręczenia lub gwarancji podpisuje, w imieniu Skarbu Państwa, z upoważnienia Rady Ministrów, minister właściwy do spraw finansów publicznych. 15. Zabezpieczenie wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu poręczenia lub gwarancji stanowi, w szczególności przewłaszczenie akcji lub udziałów w spółkach, o których mowa w art. 14, 15 i art. 19, na rzecz Skarbu Państwa, reprezentowanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 16. Do czasu ustanowienia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 15, zabezpieczenie wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu poręczenia lub gwarancji mogą stanowić, w szczególności weksle własne in blanco, wystawione przez PKP lub PKP SA, lub akt notarialny, w którym PKP lub PKP SA podda się egzekucji na rzecz Skarbu Państwa w zakresie wynikającym z poręczenia lub gwarancji. 17. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, spośród spółek, o których mowa w art. 14, 15 lub art. 19, spółki, których akcje i udziały zostaną przeznaczone na zabezpieczenie wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 5 i ust. 6; wartość ustanowionych zabezpieczeń określa się z uwzględnieniem wartości księgowej spółek. 18. Ze środków, o których mowa w ust. 2 pkt 8, mogą być dofinansowane spółki przewozowe, utworzone w trybie art. 14, ze 100% udziałem PKP SA, wykonujące deficytowe regionalne przewozy pasażerskie."}
{"id":"2001_749_33","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Do poręczeń lub gwarancji, o których mowa w art. 32 ust. 5 i ust. 6, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) z wyjątkiem art. 4, art. 31, art. 44, art. 46 pkt 1 i art. 47. Rozdział 5 Restrukturyzacja majątkowa"}
{"id":"2001_749_34","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Grunty będące własnością Skarbu Państwa, znajdujące się w dniu 5 grudnia 1990 r. w posiadaniu PKP, co do których PKP nie legitymowało się dokumentami o przekazaniu mu tych gruntów w formie prawem przewidzianej i nie legitymuje się nimi do dnia wykreślenia z rejestru przedsiębiorstw państwowych, stają się z dniem wejścia w życie ustawy, z mocy prawa, przedmiotem użytkowania wieczystego PKP. 2. Nabycie prawa, o którym mowa w ust. 1, następuje bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego. 3. Budynki, inne urządzenia i lokale znajdujące się na gruntach, o których mowa w ust. 1, stają się z mocy prawa, nieodpłatnie, własnością PKP. 4. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1 i ust. 3, nie może naruszać praw osób trzecich."}
{"id":"2001_749_35","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Nabycie praw, o których mowa w art. 34 ust. 1 i ust. 3, potwierdza wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, po złożeniu wniosku przez PKP lub PKP SA. 2. Ostateczna decyzja stwierdzająca nabycie praw, o których mowa w art. 34 ust. 1 i ust. 3, stanowi podstawę do dokonania wpisów do ksiąg wieczystych oraz ewidencji gruntów i budynków. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób potwierdzania posiadania przez PKP gruntów, o których mowa w art. 34 ust. 1, w tym rodzaje dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach."}
{"id":"2001_749_36","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu nabycia przez PKP własności budynków, innych urządzeń i lokali, nieuiszczone w całości lub w części przed wejściem w życie ustawy, wygasają. 2. Kwoty uiszczone przez PKP z tytułu nabycia własności przed wejściem w życie ustawy nie podlegają zwrotowi."}
{"id":"2001_749_37","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Nabycie przez PKP na podstawie art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543) prawa użytkowania wieczystego gruntów następuje bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty, a nabycie własności budynków, innych urządzeń i lokali następuje nieodpłatnie."}
{"id":"2001_749_38","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Zwalnia się od podatku dochodowego dochód PKP lub PKP SA z tytułu nieodpłatnego nabycia praw majątkowych, o których mowa w art. 34 i art. 37, oraz zwolnienia z długu, o którym mowa w art. 36. Rozdział 6 Gospodarowanie mieniem PKP SA"}
{"id":"2001_749_39","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. PKP SA gospodaruje mieniem, w szczególności przez wnoszenie do spółek, sprzedaż, oddawanie do odpłatnego korzystania w drodze umów prawa cywilnego, a także przez zbywanie mienia zbędnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Gospodarowanie budynkami mieszkalnymi i lokalami mieszkalnymi regulują przepisy rozdziału 7 oraz przepisy art. 81. 3. Mienie PKP SA może być przekazane nieodpłatnie, w drodze umowy, na własność jednostkom samorządu terytorialnego, na cele związane z inwestycjami infrastrukturalnymi służącymi wykonywaniu zadań własnych tych jednostek w dziedzinie transportu. 4. Mienie, którego zagospodarowanie, na zasadach określonych w ust. 1 i ust. 2, nie jest możliwe, a względy ekonomiczne nie uzasadniają jego utrzymywania, może zostać zlikwidowane lub przekazane nieodpłatnie Skarbowi Państwa, jednostkom samorządu terytorialnego lub państwowym jednostkom organizacyjnym. 5. PKP SA może pomniejszyć kapitał zapasowy o wartość księgową netto przekazywanego mienia w postaci środków trwałych."}
{"id":"2001_749_4","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. W akcie komercjalizacji PKP ustala się: 1) statut PKP SA, 2) wysokość kapitału akcyjnego PKP SA, 3) imiona i nazwiska członków pierwszego Zarządu PKP SA i pierwszej Rady Nadzorczej PKP SA; 13 składu Rady Nadzorczej PKP SA stanowią wybrani przedstawiciele pracowników PKP, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Wyboru przedstawicieli pracowników PKP do pierwszej Rady Nadzorczej PKP SA dokonuje się w trybie określonym dla wyboru przedstawicieli pracowników PKP do Rady PKP, w ustawie, o której mowa w art. 1 pkt 1. 3. Niedokonanie wyboru przedstawicieli pracowników PKP do pierwszej Rady Nadzorczej PKP SA nie stanowi przeszkody do wpisu spółki do rejestru handlowego i do podejmowania uchwał przez Radę Nadzorczą PKP SA. 4. Udział przedstawicieli pracowników w organach spółek, o których mowa w art. 14, 15 i art. 19, określają ich statuty lub umowy spółek. 5. Do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu PKP SA w pierwszym Zarządzie PKP SA powołuje się Prezesa Zarządu PKP - Dyrektora Generalnego PKP, chyba że nie wyrazi on zgody na pełnienie tej funkcji. 6. Akt komercjalizacji PKP zastępuje określone w przepisach Kodeksu handlowego czynności, poprzedzające złożenie wniosku o wpis spółki do rejestru handlowego."}
{"id":"2001_749_40","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Jeżeli w PKP SA ponad połowa akcji należy do Skarbu Państwa, sprzedaż rzeczowego majątku trwałego lub oddanie mienia do odpłatnego korzystania innym podmiotom następuje w drodze publicznego przetargu. 2. Zasady i tryb organizowania przetargu, o którym mowa w ust. 1, regulują przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Rozdział 7 Zasoby mieszkaniowe"}
{"id":"2001_749_41","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. PKP SA prowadzi działalność w zakresie ustanawiania odrębnej własności i sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, garażami oraz niezbędnymi do korzystania z nich gruntami. 2. Nie podlegają sprzedaży lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach wykorzystywanych do celów zarządzania koleją lub eksploatacji i utrzymania kolei."}
{"id":"2001_749_42","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Prawo do nabycia lokalu mieszkalnego przysługuje osobom, które zajmują lokal mieszkalny: 1) na podstawie umowy najmu, 2) po śmierci najemcy: małżonkowi, zstępnym, wstępnym, rodzeństwu, przysposabiającym albo przysposobionym, a także osobie która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą, 3) jeżeli są lub były pracownikami podmiotów utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r., 4) jeżeli rozwiązanie z nimi stosunku pracy nastąpiło w związku ze zmianami organizacyjnymi lub zmniejszeniem stanu zatrudnienia w PKP lub PKP SA, 5) jeżeli zostały przejęte przez innych pracodawców w trybie przepisu art. 231 Kodeksu pracy. 2. Najemca, spośród osób stale z nim zamieszkujących, określonych w ust. 1 pkt 2, może wskazać, w formie pisemnej, osobę uprawnioną do nabycia lokalu mieszkalnego. 3. Osobom zajmującym lokal, niespełniającym warunków, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, może być sprzedany ten lokal bez możliwości zastosowania przepisu art. 44 ust. 2."}
{"id":"2001_749_43","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. O przeznaczeniu do sprzedaży lokali mieszkalnych PKP SA zawiadamia na piśmie osoby, o których mowa w art. 42, wyznaczając sześciomiesięczny termin na złożenie pisemnego oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego, liczony od dnia doręczenia zawiadomienia osobie zainteresowanej. 2. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, PKP SA zamieszcza informacje dotyczące: 1) ceny lokalu mieszkalnego, 2) wartości prawa do gruntu przynależnego do tego lokalu mieszkalnego, 3) przewidywanego terminu zawarcia umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego, 4) skutków niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1. 3. W przypadku nieruchomości, które wymagają uregulowania ich stanu prawnego, termin, o którym mowa w ust. 1, PKP SA wyznacza najpóźniej po upływie 2 miesięcy od dnia, w którym decyzja o uwłaszczeniu stała się prawomocna. 4. W razie niezłożenia oświadczeń przez osoby, o których mowa w ust. 1, PKP SA może nieodpłatnie przekazać jednostce samorządu terytorialnego albo spółdzielni mieszkaniowej budynek mieszkalny lub niesprzedane lokale mieszkalne wraz z prawem do odpowiedniej przynależnej do nich części gruntu. 5. Wykazy lokali przeznaczonych do sprzedaży podawane są do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty, a także wywieszane są w siedzibach właściwych jednostek organizacyjnych prowadzących ich sprzedaż."}
{"id":"2001_749_44","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. PKP SA dokonuje sprzedaży lokali mieszkalnych w drodze umowy, na wniosek osoby, o której mowa w art. 42. 2. Sprzedaż lokali mieszkalnych następuje po cenie, ustalonej na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami, pomniejszonej o: 1) 6% - za każdy rok pracy najemcy w PKP i PKP SA łącznie, albo 2) 3% - za każdy rok najmu mieszkania od PKP i PKP SA łącznie, nie więcej jednak niż o 90%. 3. Do okresu pracy lub najmu, od którego zależy pomniejszenie ceny sprzedaży, wlicza się również okres pracy w podmiotach utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. oraz w spółkach, o których mowa w art. 14, 15 i art. 19. 4. Na wniosek osoby, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, uwzględnia się zamiast jej okresu pracy lub najmu okres pracy lub najmu osób, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 i pkt 3-5."}
{"id":"2001_749_45","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Na wniosek nabywcy lokalu mieszkalnego należność z tytułu nabycia lokalu może być rozłożona na raty roczne uiszczane w okresie do 10 lat według zasad określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. 2. Wierzytelność PKP SA w stosunku do nabywcy z tytułu rozłożenia na raty należności, o której mowa w ust. 1, podlega zabezpieczeniu, w szczególności zabezpieczeniu hipotecznemu. 3. Nabywca lokalu mieszkalnego, dokonując jednorazowo wpłaty należności z tytułu jego nabycia, uzyskuje bonifikatę w wysokości 25% tej należności."}
{"id":"2001_749_46","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Przepisy art. 42-45 stosuje się odpowiednio do sprzedaży budynków stanowiących samodzielne lokale mieszkalne oraz garaży wraz z niezbędnymi do korzystania z nich gruntami osobom, o których mowa w art. 42."}
{"id":"2001_749_47","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. PKP SA może przekazać, w drodze umowy, nieodpłatnie jednostce samorządu terytorialnego, spółdzielni mieszkaniowej albo wspólnocie mieszkaniowej urządzenia wchodzące w skład infrastruktury technicznej wraz z niezbędnymi do korzystania z nich gruntami. Rozdział 8 Restrukturyzacja zatrudnienia"}
{"id":"2001_749_48","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Pracownicy, z którymi rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w latach 2000-2002 z przyczyn dotyczących zakładu pracy w: 1) PKP lub PKP SA, 2) spółkach ze 100-procentowym udziałem PKP utworzonych po dniu 31 sierpnia 1999 r. na podstawie art. 13 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1, 3) państwowych jednostkach organizacyjnych utworzonych po dniu 31 sierpnia 1999 r. na podstawie art. 44 ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1, 4) spółkach utworzonych na podstawie art. 14, 15 i art. 19, a którzy nie spełniają warunków umożliwiających uzyskanie prawa do emerytury, urlopu kolejowego lub świadczenia przedemerytalnego, mają prawo do jednorazowej odprawy pieniężnej."}
{"id":"2001_749_49","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Pracownikowi, z którym w latach 2000-2002 został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn, o których mowa w art. 48, mającemu stałe miejsce zamieszkania na obszarze powiatu, w którym stopa bezrobocia w dniu rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem jest większa niż przeciętna stopa bezrobocia w kraju, przysługuje, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1, jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości 30 000 zł. 2. Pracownikowi, z którym w latach 2000-2002 został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn, o których mowa w art. 48, mającemu stałe miejsce zamieszkania na obszarze powiatu, w którym stopa bezrobocia w dniu rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem jest równa przeciętnej stopie bezrobocia w kraju lub niższa od niej, przysługuje, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1, jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości 20 000 zł. 3. Wysokość stopy bezrobocia przyjmuje się według obowiązującej, w dniu rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem, wielkości ogłoszonej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"2001_749_5","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Minister właściwy do spraw transportu reprezentuje w PKP SA Skarb Państwa."}
{"id":"2001_749_50","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Jednorazową odprawę pieniężną otrzymuje pracownik, który był zatrudniony u pracodawców określonych w art. 48 łącznie i nieprzerwanie co najmniej 5 lat, niezależnie od formy stosunku pracy przed dniem wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. 2. Odprawa pieniężna, o której mowa w art. 49, nie przysługuje pracownikom w okolicznościach, o których mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136). 3. Pracownikom, o których mowa w art. 48, nie przysługuje odprawa pieniężna określona w art. 8 ust. 1 ustawy, o której mowa w ust. 2, ani żadne inne świadczenie z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. 4. Pracownik, któremu wypłacono jednorazową odprawę pieniężną, jest obowiązany do jej zwrotu w razie ponownego podjęcia zatrudnienia w PKP, PKP SA lub w spółkach, o których mowa w art. 14, 15 i art.19."}
{"id":"2001_749_51","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Pracownikowi, zatrudnionemu u pracodawców określonych w art. 48, któremu w latach 2000-2001 ze względu na wiek oraz łączny staż pracy, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, brakuje nie więcej niż 3 lata do nabycia prawa do emerytury, w szczególności do emerytury kolejowej, może być przyznane prawo do urlopu kolejowego, w wymiarze do lat 3, pod warunkiem złożenia przez pracownika oświadczenia o wyrażeniu zgody na rozwiązanie stosunku pracy z dniem zakończenia urlopu kolejowego. 2. Prawo do urlopu kolejowego może być przyznane pracownikowi, który był zatrudniony na kolei, w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, co najmniej 15 lat, w tym w zakładach pracy określonych w art. 48 łącznie i nieprzerwanie co najmniej 5 lat, niezależnie od formy stosunku pracy, przed skierowaniem na urlop kolejowy. 3. Decyzję w sprawie skierowania na urlop kolejowy podejmuje pracodawca. 4. Urlop kolejowy może być udzielony przez pracodawcę po ustaleniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresów uprawniających pracownika do emerytury oraz okresu urlopu kolejowego niezbędnego do nabycia uprawnień emerytalnych. 5. Urlop kolejowy przysługuje do dnia nabycia prawa do emerytury. 6. W okresie przebywania na urlopie kolejowym pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie. 7. Okres urlopu kolejowego wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 8. Okresu urlopu kolejowego nie wlicza się do: 1) okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do urlopu kolejowego, 2) okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego, 3) stażu pracy określonego w odrębnych przepisach, wymaganego do wykonywania niektórych zawodów. 9. Z dniem zakończenia urlopu kolejowego stosunek pracy z pracownikiem zostaje rozwiązany. 10. Pracownikowi skierowanemu na urlop kolejowy nie przysługuje odprawa pieniężna, określona w art. 8 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 50 ust. 2, ani żadne inne świadczenie z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy."}
{"id":"2001_749_52","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. W okresie korzystania z urlopu kolejowego, o którym mowa w art. 51 ust. 1, pracownik otrzymuje świadczenie socjalne w wysokości 60% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego, obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, pomniejszone o kwotę odprowadzanych składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz zdrowotne w części finansowanej przez ubezpieczonego. 2. Świadczenie socjalne jest wypłacane miesięcznie, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń u pracodawcy. 3. Świadczenie socjalne, o którym mowa w ust. 1, podlega waloryzacji w trybie i na zasadach dotyczących emerytur. 4. Świadczenie socjalne podlega ochronie prawnej jak wynagrodzenie za pracę zgodnie z Kodeksem pracy. 5. Kwota świadczenia socjalnego stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz zdrowotne."}
{"id":"2001_749_53","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Pracownik korzystający z urlopu kolejowego, o którym mowa w art. 51 ust. 1, nie może korzystać z uprawnień, o których mowa w art. 49 i art. 56."}
{"id":"2001_749_54","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. W przypadkach wystąpienia okresowych trudności finansowych lub ograniczenia zadań w PKP, PKP SA, a także w spółkach utworzonych w trybie art. 14, 15 i art. 19, podmioty te mogą zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy. Zwolnienia dokonuje się na czas oznaczony, nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników, którzy spełniają wymóg wieku i stażu pracy określony w art. 51 ust. 1. 3. W okresie nieświadczenia pracy pracownik otrzymuje świadczenie socjalne, o którym mowa w art. 52 ust. 1. 4. W okresie, o którym mowa w ust. 3, pracodawca jest zobowiązany umożliwić pracownikowi wykonanie czynności niezbędnych dla zachowania uprawnień zawodowych pracownika. 5. Pracodawca może polecić pracownikowi, o którym mowa w ust. 1, stawienie się w terminie 48 godzin w zakładzie pracy, w celu świadczenia pracy. 6. Za czas wykonywania pracy, o której mowa w ust. 5, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. 7. Za czas wykonywania pracy, o której mowa w ust. 5, świadczenie socjalne nie przysługuje."}
{"id":"2001_749_55","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Do podstawy obliczania wysokości świadczenia socjalnego wlicza się wynagrodzenie za godziny nadliczbowe w wysokości nieprzekraczającej 14 normy rocznej, o której mowa w art. 133 § 2 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_749_56","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Pracownik, zatrudniony u pracodawców określonych w art. 48, któremu w latach 2000-2002 wypowiedziano stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, może zostać skierowany w okresie wypowiedzenia na jednorazowe szkolenie, w celu zmiany kwalifikacji na umożliwiające podjęcie innego zatrudnienia lub zdobycia kwalifikacji potrzebnych do podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej. 2. PKP, PKP SA organizuje i finansuje szkolenia, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4. 3. Pracownik korzystający ze szkolenia, o którym mowa w ust. 1, pokrywa 20% kosztów szkolenia. 4. Zasady rozliczeń pomiędzy PKP, PKP SA, a pracodawcami określonymi w art. 48 pkt 2-4, z tytułu świadczeń, o których mowa w ust. 1, dla pracowników tych zakładów, określają strony w umowie. 5. Pracownik, o którym mowa w art. 48, ma prawo do bezpłatnego doradztwa zawodowego i społecznego w okresie, o którym mowa w ust. 1. 6. PKP, PKP SA organizuje i finansuje doradztwo zawodowe i społeczne dla pracowników, o których mowa w ust. 5."}
{"id":"2001_749_57","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy, na wniosek PKP albo PKP SA, wyda upoważnienie do prowadzenia przez PKP lub PKP SA pośrednictwa pracy, a także kierowania do pracy zagranicą u pracodawców zagranicznych. 2. Jeżeli warunki i obowiązki określone w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, nie są przestrzegane, Prezes Krajowego Urzędu Pracy może cofnąć upoważnienie. 3. Przy udzielaniu lub cofnięciu upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 4. Prowadzenie pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy zagranicą u pracodawców zagranicznych, w celu osiągnięcia zysku, jest zakazane."}
{"id":"2001_749_58","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Świadczenia przedemerytalne dla osób zatrudnionych w PKP na podstawie stosunku pracy nawiązanego przed dniem 7 września 1999 r., a następnie w roku 2000 zwolnionych z PKP z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ustalane stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 37k ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 31, poz. 384, Nr 48, poz. 550 i Nr 70, poz. 820), finansowane są ze środków PKP, a następnie PKP SA do czasu nabycia przez te osoby uprawnień emerytalnych lub rentowych. 2. Środki na finansowanie świadczeń przedemerytalnych przekazywane są przez PKP, a następnie PKP SA na konto Funduszu Pracy. 3. Minister właściwy do spraw pracy, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazywania przez PKP, a następnie PKP SA na konto Funduszu Pracy środków na finansowanie świadczeń przedemerytalnych, mając w szczególności na uwadze zapewnienie terminowości przekazywania tych środków. Rozdział 9 Fundusz Własności Pracowniczej PKP"}
{"id":"2001_749_59","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. W celu utworzenia Funduszu Własności Pracowniczej, zwanego dalej \"Funduszem\", i zarządzania nim PKP SA: 1) ogłasza przetarg na wybór towarzystwa funduszy inwestycyjnych, albo 2) tworzy towarzystwo funduszy inwestycyjnych. 2. Uczestnikami przetargu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być wyłącznie towarzystwa funduszy inwestycyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 933 oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 801). 3. Warunkiem uczestnictwa w przetargu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest przedstawienie przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych projektu statutu Funduszu. 4. PKP SA powołuje komisję przetargową, w której uczestniczy przedstawiciel ministra właściwego do spraw transportu. 5. Wybór towarzystwa funduszy inwestycyjnych wymaga zgody ministra właściwego do spraw transportu. 6. Koszty utworzenia Funduszu finansuje PKP SA. 7. Koszty zarządzania Funduszem do dnia jego przekształcenia w fundusz inwestycyjny otwarty pokrywa PKP SA."}
{"id":"2001_749_6","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Bilans zamknięcia PKP staje się bilansem otwarcia PKP SA, przy czym suma kapitałów PKP SA: akcyjnego i zapasowego jest równa funduszom PKP założycielskiemu i przedsiębiorstwa. Przy ustalaniu kapitałów uwzględnia się nierozliczony wynik finansowy z lat poprzedzających komercjalizację PKP. 2. Sprawozdanie finansowe sporządzone na dzień komercjalizacji PKP, po zaopiniowaniu przez Radę Nadzorczą PKP SA, zatwierdza Walne Zgromadzenie PKP SA."}
{"id":"2001_749_60","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Do towarzystwa i Funduszu, stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 59 ust. 2, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_749_61","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Fundusz utworzony będzie jako specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty. 2. Statut Funduszu może określić inną niż przewidziana w ustawie, o której mowa w art. 59 ust. 2, liczbę jednostek uczestnictwa uprawniających do uczestnictwa w radzie inwestorów, jak również inne kryteria uczestnictwa w radzie inwestorów. 3. Rada inwestorów może podjąć uchwałę o przekształceniu Funduszu w fundusz inwestycyjny otwarty, dopiero po wniesieniu przez PKP SA wszystkich wpłat przewidzianych przepisami ustawy, chyba że statut stanowi inaczej. Po podjęciu uchwały przez radę inwestorów, towarzystwo funduszy inwestycyjnych zarządzające Funduszem zobowiązane jest do przekazania wniosku o przekształcenie Funduszu do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. W przypadku uzyskania zgody Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, ograniczeń, o których mowa w art. 61 ustawy, o której mowa w art. 59 ust. 2, nie stosuje się."}
{"id":"2001_749_62","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Uczestnikami Funduszu mogą być wyłącznie następujący, uprawnieni pracownicy: 1) osoby będące pracownikami PKP w dniu, w którym stało się skuteczne wykreślenie PKP z rejestru przedsiębiorstw państwowych, 2) osoby, które przepracowały w PKP co najmniej 10 lat, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejścia na emeryturę lub rentę albo z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 50 ust. 2, 3) osoby, które po okresie zatrudnienia w PKP co najmniej 10 lat zostały przejęte przez innych pracodawców w trybie art. 23{1} Kodeksu pracy, 4) osoby, które przepracowały łącznie co najmniej 10 lat w PKP lub w podmiocie gospodarczym utworzonym lub współutworzonym przez PKP przed dniem, w którym stało się skuteczne wykreślenie PKP z rejestru przedsiębiorstw państwowych, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło wskutek przejścia na emeryturę lub rentę albo z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 50 ust. 2, albo zostały przejęte przez innych pracodawców w trybie art. 23{1} Kodeksu pracy, z tym że nie wyłącza się uprawnienia do dziedziczenia jednostek uczestnictwa. 2. Uczestnikiem Funduszu nie może być osoba, która skorzystała z prawa do nieodpłatnego nabycia akcji Skarbu Państwa na podstawie odrębnych przepisów. 3. Uprawnieni pracownicy mogą skorzystać z prawa do uczestniczenia w Funduszu, o ile w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym stał się skuteczny wpis PKP SA do rejestru handlowego, złożą pisemne oświadczenie o zamiarze uczestniczenia w Funduszu. Niezłożenie oświadczenia w terminie powoduje utratę prawa do uczestniczenia w Funduszu. 4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady podziału uprawnionych pracowników na grupy ze względu na okresy zatrudnienia w PKP i PKP SA i ustalenia liczby jednostek uczestnictwa przypadających na każdą z tych grup. 5. PKP SA zobowiązana jest do przekazania towarzystwu funduszy inwestycyjnych listy osób uprawnionych do uczestniczenia w Funduszu oraz liczby jednostek uczestnictwa przypadających na jednego uczestnika, w celu utworzenia rejestru uczestników Funduszu."}
{"id":"2001_749_63","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Wpłat do Funduszu, niezbędnych do jego utworzenia, dokonuje się w drodze wniesienia przez PKP SA środków pieniężnych. 2. PKP SA przekazuje do Funduszu 15 % środków finansowych pochodzących z każdej sprzedaży akcji lub udziałów spółek utworzonych przez PKP SA, sprzedaży nieruchomości i praw z nimi związanych oraz innych składników majątkowych tej spółki, z wyłączeniem środków trwałych o niskiej jednostkowej wartości początkowej, w rozumieniu przepisów o rachunkowości. 3. Każda kolejna wpłata dokonywana przez PKP SA do Funduszu powiększa wartość jednostek uczestnictwa Funduszu przysługujących jego uczestnikom, na zasadach określonych w statucie Funduszu. 4. Łączna wartość środków finansowych przekazanych przez PKP SA do Funduszu nie może być większa niż iloczyn liczby uprawnionych pracowników oraz kwoty 18 średnich wynagrodzeń miesięcznych w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat z zysku, obliczonych z okresu 6 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym PKP SA zbyło pierwsze akcje lub udziały jednej ze spółek, o których mowa w art. 14 lub w art. 19, na zasadach ogólnych."}
{"id":"2001_749_64","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Do dnia 31 grudnia 2010 r. statut nie może przewidywać rozwiązania Funduszu, a decyzja o rozwiązaniu Funduszu nie może być podjęta przez radę inwestorów. 2. Jednostki uczestnictwa nie mogą być umarzane przed upływem 2 lat od dnia, w którym PKP SA zbyło pierwsze akcje lub udziały jednej ze spółek, o których mowa w art. 14 lub w art. 19, na zasadach ogólnych. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2001_749_65","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz.189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 117, poz. 756 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306) w art. 3: a) w § 2 skreśla się wyrazy \"przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\",\", b) w § 3 po wyrazach \"Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych\" dodaje się przecinek i wyrazy \"Polskich Kolei Państwowych Spółki Akcyjnej\"."}
{"id":"2001_749_66","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i poz. 770 i Nr 123, poz. 777 oraz z 2000 r. Nr 26, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 skreśla się pkt 1; 2) w art. 17 skreśla się ust. 2."}
{"id":"2001_749_67","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i poz. 256 i Nr 84, poz. 935 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136 i Nr 43, poz. 489) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 1 skreśla się pkt 1a; 2) w art. 8a skreśla się ust. 4; 3) w art. 32e w ust. 9 skreśla się wyrazy \"a w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej\"; 4) art. 35d otrzymuje brzmienie: \"Art. 35d. Publiczny zakład opieki zdrowotnej, utworzony w celu określonym w art. 1 ust. 2, prowadzony jest w formie przewidzianej w przepisach wymienionych w art. 8a ust. 2.\"; 5) w art. 45 skreśla się ust. 2; 6) w art. 69: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\"\", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"a w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" Minister Transportu i Gospodarki Morskiej,\"; 7) w art. 70: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"oraz przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\"\", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy \"a w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" Minister Transportu i Gospodarki Morskiej,\"."}
{"id":"2001_749_68","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306 i Nr 31, poz. 383 ) w art. 3 w ust. 3 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) działających na podstawie ustaw innych, niż ustawa o przedsiębiorstwach państwowych, chyba że przedsiębiorstwa te podlegają komercjalizacji w drodze odrębnych ustaw,\"."}
{"id":"2001_749_69","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 84, poz. 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) regionalnych przewozach pasażerskich - należy przez to rozumieć kolejowe przewozy pasażerskie w granicach jednego województwa lub realizujące połączenia z sąsiednim województwem.\"; 2) w art. 5: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) linie o znaczeniu lokalnym\", b) skreśla się ust. 3, c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje budynków, budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, biorąc pod uwagę funkcje jakie obiekty te spełniają w prowadzeniu ruchu kolejowego przy uwzględnieniu warunków bezpieczeństwa.\"; 3) w art. 9 dodaje się ust. 3 i ust. 4 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na zarząd kolei obowiązek wykonania połączenia linii kolejowych należących do jednego lub kilku zarządów kolei, jeśli względy obronne lub inny ważny interes państwa tego wymaga. 4. Nakładający obowiązek zapewnia środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania\"; 4) w art.10 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzeń, szczegółowe zasady: 1) udostępniania linii kolejowych, 2) współdziałania zarządów kolei między sobą i z przewoźnikami kolejowymi, w tym w szczególności określi formę i informacje, które powinien zawierać wniosek w sprawie udostępnienia linii kolejowej i tryb jego rozpatrywania, elementy umowy o udostępnieniu linii kolejowych, obowiązki i uprawnienia zarządów kolei i przewoźników kolejowych oraz warunki zawierania umów między zarządami kolei i przewoźnikami kolejowymi, 3) obsługi podróżnych poprzez określenie obowiązków przedsiębiorców w celu zapewnienia właściwego standardu w zakresie obsługi podróżnych.\"; 5) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zarząd kolei jest zobowiązany uzyskać, na każdy typ budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, świadectwo dopuszczenia do eksploatacji, wydane przez Głównego Inspektora Kolejnictwa.\"; 6) w art. 14 w ust. 4, w art. 16, w art. 17 w ust. 4 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 7) w art. 21: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Inwestycje oraz koszty utrzymania linii kolejowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3, mogą być finansowane z budżetów jednostek samorządu terytorialnego\", b) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"2 i\"; 8) w art. 22 dodaje się ust. 3-11 w brzmieniu: \"3. Organizowanie i dotowanie regionalnych przewozów pasażerskich należy do zadań własnych samorządu województwa, a środki finansowe na te zadania określa corocznie ustawa budżetowa. 4. Przewozy pasażerskie, o których mowa w ust. 3, mogą być dofinansowywane z budżetów jednostek samorządu terytorialnego. 5. Organizowanie i dotowanie kolejowych przewozów pasażerskich o zasięgu międzywojewódzkim, z wyjątkiem przewozów kwalifikowanych, należy do zadań ministra właściwego do spraw transportu, działającego w tym zakresie w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych. Środki finansowe na te zadania określa corocznie ustawa budżetowa, do czasu osiągnięcia rentowności tych przewozów. 6. Zadania, o których mowa w ust. 3-5, realizowane są na podstawie umowy zawartej pomiędzy organem jednostki samorządu terytorialnego lub ministrem właściwym do spraw transportu, a przewoźnikiem kolejowym. 7. W przypadku wystąpienia oszczędności w dotacji przedmiotowej, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów publicznych do ich przeznaczenia na dotację celową na dofinansowanie zadań bieżących samorządów województw w zakresie organizowania i dotowania regionalnych przewozów pasażerskich. 8. Podziału dotacji, o której mowa w ust. 7, dla samorządów poszczególnych województw dokonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. 9. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, nie stosuje się przepisów art. 96 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136 i Nr 48, poz. 550). 10. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania, tryb i organy dokonujące przekazywania dotacji budżetowej dla samorządów województw oraz terminy, od których samorządy województw rozpoczną organizowanie i dotowanie regionalnych przewozów pasażerskich, biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców województwa, długość linii kolejowych w województwie oraz zagrożenie szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizowania zadań, o których mowa w ust. 3-5, oraz tryb wyboru przewoźników, kierując się zasadami uczciwej konkurencji i ochroną interesów konsumentów, w szczególności określi: kryteria ustalania zapotrzebowania na przewozy, dopuszczalne formy organizacyjne wykonywania przewozów oraz kryteria oceny oferty przewoźników.\"; 9) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu: \"Art.22a. Rozwój infrastruktury transportu kombinowanego, w szczególności terminale oraz ich wyposażenie w urządzenia przeładunkowe, może być finansowany z budżetu państwa.\"; 10) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. W sprawach koncesjonowania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 24, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178), z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału.\"; 11) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Organem właściwym do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji na działalność gospodarczą polegającą na: 1) zarządzaniu liniami kolejowymi, 2) wykonywaniu przewozów kolejowych, jest minister właściwy do spraw transportu.\"; 12) w art. 29, w art. 30 w ust. 1, w art. 31, w art. 32 w ust. 1 i w ust. 2 w zdaniach wstępnych wyrazy \"podmiot gospodarczy\" zastępuje się wyrazem \"przedsiębior-ca\"; 13) w art. 29 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wykaże się posiadaniem tytułu prawnego do używania linii kolejowej spełniającej warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1,\"; 14) w art. 30 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wykaże się posiadaniem tytułu prawnego do dysponowania kolejowymi pojazdami szynowymi, w tym pojazdami z napędem, spełniającymi warunki określone przepisami wydanymi na podstawie art. 7 ust. 4,\"; 15) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: \"Art. 30a. 1. W koncesji określa się szczegółowo przedmiot i zakres działalności gospodarczej, obszar na którym działalność ta będzie prowadzona oraz datę jej rozpoczęcia. 2. Organ koncesyjny określa w koncesji: 1) szczegółowe warunki wykonywania działalności gospodarczej będącej przedmiotem koncesji, 2) warunki zaprzestania działalności gospodarczej w okresie ważności koncesji, po jej wygaśnięciu lub cofnięciu, 3) wymagania dotyczące kolejowych pojazdów szynowych użytkowanych przez przewoźnika. 3. Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 10 lat i nie dłuższy niż 50 lat, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Na wniosek przedsiębiorcy ubiegającego się o koncesję, koncesja może być udzielona na czas krótszy, niż określony w ust. 3, lecz nie krótszy niż 2 lata.\"; 16) w art. 31: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i w ustępie tym : - po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) nie zgłoszono wniosku o ogłoszenie jego upadłości lub nie znajduje się w stanie likwidacji, 2b) ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności objętej koncesją,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zapewnia organizację zarządzania umożliwiającą sprawowanie właściwego nadzoru nad koncesjonowaną działalnością oraz nad przestrzeganiem bezpieczeństwa w transporcie kolejowym,\", b) dodaje się nowy ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty, których posiadanie wskazuje na możliwości spełnienia warunków technicznych i organizacyjnych zapewniających prawidłowe wykonywanie działalności objętej koncesją, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie kolejowym.\"; 17) po art. 31 dodaje się art. 31a-31d w brzmieniu: \"Art. 31a. 1. Organ koncesyjny może ograniczyć liczbę udzielonych koncesji w określonym zakresie lub na określonym obszarze ze względu na obronność lub bezpieczeństwo państwa albo inny ważny interes publiczny, a także na wniosek sejmiku województwa w zakresie publicznego transportu osób na obszarze województwa. 2. W przypadku określonym w ust. 1, postępowanie w sprawie udzielenia koncesji prowadzi się na zasadach i w trybie określonych w art. 19 i art. 20 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_749_7","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. W razie niezatwierdzenia sprawozdania finansowego PKP za rok obrotowy poprzedzający komercjalizację oraz nierozliczenia wyniku finansowego za rok obrotowy poprzedzający komercjalizację, wykazanego w sprawozdaniu finansowym, zatwierdzenia sprawozdania finansowego oraz rozliczenia wyniku finansowego dokona Walne Zgromadzenie PKP SA."}
{"id":"2001_749_70","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. Nr 96, poz. 593 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 27: a) w ust. 1 wyrazy \"przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\"\" zastępuje się wyrazami \"Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna\"\", b) w ust. 2 wyrazy \"przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się wyrazami \"Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna\" - minister właściwy do spraw transportu\"."}
{"id":"2001_749_71","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) w art. 64 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) skreśla się art. 17\"."}
{"id":"2001_749_72","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 668, Nr 162, poz. 1115 i poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) skreśla się art. 148."}
{"id":"2001_749_73","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i poz. 802 i Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118 i Nr 19, poz. 238) w art. 42: a) w ust. 1 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) podmiotach wydzielonych z przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" w okresie od dnia 1 września 1999 r. do dnia wpisu spółki \"Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna\" do rejestru handlowego.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Od dnia wpisu spółki \"Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna\" do rejestru handlowego pracownikami kolejowymi, w rozumieniu ustawy, są również pracownicy zatrudnieni w tej spółce oraz w innych podmiotach wydzielonych z tej spółki na podstawie ustawy z dnia ....... o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr ..., poz. ....,).\". Rozdział 11 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_749_74","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Byłemu pracownikowi kolejowemu pobierającemu emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy przyznaną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin lub przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz.192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) albo przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i poz. 802 i Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118 i Nr 19, poz. 238), a także członkom rodziny tego pracownika pobierającym po nim rentę rodzinną przyznaną na podstawie wymienionych przepisów, przysługuje prawo do deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie, w formie ekwiwalentu pieniężnego. 2. Za podstawę ustalenia wysokości ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się przeciętną średnioroczną cenę detaliczną 1000 kg węgla kamiennego z roku poprzedzającego rok, w którym ekwiwalent ma być wypłacany, ogłaszaną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w terminie do dnia 20 stycznia każdego roku, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", skorygowaną o przewidywany w ustawie budżetowej średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów na rok planowany. 3. Świadczenie określone w ust. 1 przysługuje również emerytowi lub renciście, który pobiera emeryturę lub rentę z tytułu zatrudnienia w okresach równorzędnych z okresami zatrudnienia na kolei oraz osobie, której przyznano kolejową emeryturę lub rentę w drodze wyjątku. 4. Prawo do deputatu węglowego nie przysługuje jednak emerytowi lub renciście, jeżeli nie przysługiwało mu w okresie zatrudnienia, z tytułu którego powstało prawo do emerytury lub renty. 5. Ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1, przyznaje i wypłaca w dwóch terminach wraz z wypłatą emerytury lub renty: w marcu - za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i we wrześniu - za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych z dotacji celowej z budżetu państwa. 6. W przypadku przyznania emerytury lub renty po terminie wypłaty ekwiwalentu pieniężnego, ekwiwalent należny od dnia przyznania emerytury lub renty do końca półrocznego okresu, o którym mowa w ust. 5, wypłaca się łącznie z pierwszą należnością z tytułu emerytury lub renty. 7. W przypadku przyznania renty rodzinnej po emerycie lub renciście ekwiwalent pieniężny z tytułu tej renty przysługuje dopiero po upływie okresu, za który został wypłacony emerytowi lub renciście. 8. Emerytom lub rencistom przebywającym w domach pomocy społecznej ekwiwalent pieniężny wypłaca się miesięcznie wraz z wypłatą emerytury lub renty. 9. W przypadku, gdy rentę rodzinną pobiera więcej niż jedna osoba wszystkim tym osobom przysługuje łącznie jeden ekwiwalent. W razie podziału renty rodzinnej ekwiwalent pieniężny ulega podziałowi w częściach równych, odpowiednio do liczby uprawnionych. 10. Emeryci i renciści nabywają prawo do ekwiwalentu pieniężnego z dniem przyznania emerytury lub renty. 11. Prawo do pobierania ekwiwalentu pieniężnego ustaje lub ulega zawieszeniu wraz z ustaniem prawa do emerytury lub renty."}
{"id":"2001_749_75","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Z dniem wpisu PKP SA do rejestru handlowego właściwe organy koncesyjne określone odrębnymi przepisami dokonają przeniesienia na rzecz tej spółki uprawnień wynikających z koncesji otrzymanych przez PKP na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na: zarządzaniu liniami kolejowymi, wykonywaniu przewozów kolejowych osób i rzeczy, obrocie energią elektryczną, przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej oraz świadczeniu usług telekomunikacyjnych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do przeniesienia uprawnień wynikających z koncesji otrzymanych przez apteki i hurtownie farmaceutyczne PKP na apteki i hurtownie farmaceutyczne prowadzone przez PKP SA. 3. Przepis ust. 1 stosuje się także do spółek powstałych w wyniku restrukturyzacji PKP SA, o których mowa w art. 2 ust. 3 pkt 1, odpowiednio do ustalonego dla nich zakresu i obszaru działalności gospodarczej, jeżeli spełniają one warunki do otrzymania stosownych koncesji. 4. Za przeniesienie uprawnień z koncesji, o których mowa w ust. 1-3, nie pobiera się opłat."}
{"id":"2001_749_76","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy otrzymali koncesję na podstawie przepisów o transporcie kolejowym wystąpią w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia jej w życie do organu koncesyjnego z wnioskiem o zmianę koncesji stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Do czasu wydania decyzji w tej sprawie przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w dotychczasowym zakresie. 2. Niezłożenie wniosku w terminie określonym w ust. 1 powoduje wygaśnięcie koncesji z mocy prawa. 3. Organ koncesyjny, w terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, wyda decyzję, o której mowa w ust. 1. 4. Niespełnienie warunków wymaganych do zmiany koncesji, o której mowa w ust. 1, powoduje jej wygaśnięcie. 5. Niepodjęcie przez przedsiębiorcę, do dnia wejścia w życie ustawy, działalności gospodarczej określonej w koncesji, powoduje jej wygaśnięcie z dniem wejścia w życie ustawy, z mocy prawa. Organ koncesyjny stwierdza z urzędu wygaśnięcie koncesji. 6. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 5, może wystąpić z wnioskiem o ponowne udzielenie koncesji nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od dnia wygaśnięcia koncesji."}
{"id":"2001_749_77","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Minister właściwy do spraw transportu może czasowo zawiesić w okresie do dnia 1 stycznia 2001 r. lub ograniczyć przedmiotowo i obszarowo udzielanie koncesji ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa, a także inny ważny interes publiczny, ogłaszając o tym w Monitorze Sądowym i Gospodarczym."}
{"id":"2001_749_78","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Minister właściwy do spraw transportu, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, ogłosi w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym liczbę koncesji i ich zasięg terytorialny na zarządzanie liniami kolejowymi i wykonywanie przewozów kolejowych, uwzględniając specyfikę przewozu osób i rzeczy. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) określenie przedmiotu, zakresu działalności gospodarczej i obszaru, na który ma być wydana koncesja, 2) szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej, na którą ma być wydana koncesja, 3) termin składania wniosków o udzielenie koncesji, 4) wymagane dokumenty i informacje dodatkowe. 3. Do wniosków złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 69, w tym przepisy dotyczące treści wniosku o koncesję."}
{"id":"2001_749_79","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Środki finansowe na realizację zadań określonych w art. 22 ust. 3 i ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 69, zostaną uwzględnione w ustawie budżetowej w latach 2001-2005, w następujących kwotach: 1) w roku 2001 - w kwocie 300 000 000 zł, 2) w roku 2002 - w kwocie 500 000 000 zł, 3) w roku 2003 - w kwocie 800 000 000 zł, 4) w latach 2004-2005 - w kwocie co najmniej 800 000 000 zł rocznie. 2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, uwzględniają kwoty przeznaczone na nabywanie kolejowych pojazdów szynowych niezbędnych dla realizacji zadań określonych w ust. 1, w wysokości nie mniejszej niż 10% kwoty tych środków. Szczegółowe warunki przekazania i wykorzystania tych środków ustala umowa określona w art. 22 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 69. 3. Kolejowe pojazdy szynowe, o których mowa w ust. 2, obejmują wyłącznie nowe pojazdy nabywane od krajowych przedsiębiorców - producentów kolejowych pojazdów szynowych, na podstawie umów sprzedaży lub umów o oddanie kolejowych pojazdów szynowych do odpłatnego korzystania z prawem do ich nabycia. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz krajowych przedsiębiorców - producentów kolejowych pojazdów szynowych, o których mowa w ust. 3."}
{"id":"2001_749_8","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Niezwłocznie po sporządzeniu aktu komercjalizacji Zarząd PKP SA składa wniosek o wpis spółki do rejestru handlowego. 2. Wykreślenie PKP z rejestru przedsiębiorstw państwowych następuje z urzędu z dniem wpisu PKP SA do rejestru handlowego. 3. Wpis PKP SA do rejestru handlowego oraz związane z tym wykreślenie PKP z rejestru przedsiębiorstw państwowych stają się skuteczne pierwszego dnia miesiąca przypadającego po dniu wydania postanowienia o wpisie."}
{"id":"2001_749_80","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. W sprawach wszczętych na podstawie przepisów art. 13a - f ustawy, o której mowa w art.1 pkt 1, przed dniem wykreślenia PKP z rejestru przedsiębiorstw państwowych, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy. 2. W sprawach, o których mowa w art. 34-37, wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy ustawy."}
{"id":"2001_749_81","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. PKP SA przekaże gminom niesprzedane, z powodu niezłożenia pisemnych oświadczeń woli, w trybie art. 43, przez osoby, o których mowa w art. 42, budynki mieszkalne lub lokale mieszkalne wraz z prawem do odpowiedniej przynależnej do nich części gruntu oraz towarzyszącymi obiektami infrastruktury technicznej, zwane dalej \"nieruchomościami\". 2. Przekazaniu mogą podlegać nieruchomości, w stosunku do których PKP SA w okresie, o którym mowa w ust. 1, złoży gminom właściwym ze względu na miejsce położenia tych nieruchomości oświadczenia o zamiarze ich przekazania wraz z: 1) pełnymi odpisami z ksiąg wieczystych, urządzonych dla przekazywanych nieruchomości, a w szczególności, potwierdzającymi prawo przekazującego do gruntów oraz własność położonych na nich budynków i innych urządzeń, 2) dokumentacją budowy i dokumentacją powykonawczą budynków i urządzeń, a także książką obiektu budowlanego, a w razie ich braku - inwentaryzacją budynków i urządzeń, 3) informacją o tym, kiedy i jakie remonty lub modernizacje zostały w przekazanych obiektach przeprowadzone w okresie ostatnich 10 lat. 3. Nieruchomość może być też przekazana w razie braku dokumentacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2. W tym przypadku gminie przysługuje roszczenie wobec przekazującego nieruchomość o zwrot uzasadnionych kosztów sporządzenia inwentaryzacji budynków i urządzeń wchodzących w skład nieruchomości, której nie wykonano do dnia przekazania nieruchomości. 4. Przekazania nieruchomości dokonuje się w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego. 5. Jeśli zostały spełnione warunki, określone w ust. 2, PKP SA przysługuje w stosunku do gminy roszczenie o zawarcie umowy przekazania nieruchomości. Roszczenie to przedawnia się z upływem roku od dnia złożenia gminie oświadczenia wraz z wymaganymi dokumentami. 6. Sprawy, o których mowa w ust. 5, rozpoznaje sąd właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości. 7. Przekazanie nieruchomości jest nieodpłatne i pomniejsza z dniem przekazania majątek PKP SA, a także kapitał zapasowy o wartość bilansową przekazywanego mienia, w następnej kolejności może być pomniejszony kapitał rezerwowy oraz kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny. Pomniejszenie kapitału zapasowego i rezerwowego następuje z zachowaniem warunków określonych w art. 427 § 4 i 5 Kodeksu handlowego. 8. Od dnia zawarcia umowy przechodzą na gminę wierzytelności związane z przekazywanymi nieruchomościami, w tym wierzytelności z tytułu zaległych czynszów. 9. Kaucje mieszkaniowe wniesione przez najemców przekazujący wypłaca gminie najpóźniej w dniu zawarcia umowy w takiej wysokości, w jakiej należałoby je zwrócić najemcom w tym dniu. 10. Umowy najmu lokali mieszkalnych, mieszczących się w przekazanych gminie budynkach, przekształcają się, z mocy prawa, z dniem przekazania - w umowy najmu zawarte na czas nieoznaczony. Do umów tych mają zastosowanie przepisy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych."}
{"id":"2001_749_82","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Traci moc ustawa z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i poz. 1120), z zastrzeżeniem ust. 2, z wyjątkiem art. 46a, który obowiązuje do dnia 31 grudnia 2000 r. 2. Do dnia wykreślenia PKP z rejestru przedsiębiorstw państwowych, PKP działa na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2001_749_83","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem : 1) rozdziału 7, art. 65-67, art. 70, które wchodzą w życie w terminie, o którym mowa w art. 8 ust. 3, 2) art. 69 pkt 10, który wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2000 r., 3) art. 69 pkt 9 i pkt 21 oraz art. 74, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., 4) art. 71, który wchodzi w życie w terminie, o którym mowa w art. 8 ust. 3, jednak nie wcześniej niż dnia 2 stycznia 2001 r."}
{"id":"2001_749_9","title":"Ustawa z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Pracownicy PKP stają się, z mocy prawa, pracownikami PKP SA, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Stosunek pracy członków Zarządu PKP oraz pracowników zatrudnionych na podstawie powołania wygasa, z mocy prawa, z dniem wykreślenia PKP z rejestru przedsiębiorstw państwowych. Pracownikom, których stosunek pracy wygasł, przysługuje odprawa w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia liczonego jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Odprawa ta nie przysługuje w przypadku przyjęcia, do dnia wygaśnięcia stosunku pracy, propozycji zatrudnienia w PKP SA. 3. Rada PKP ulega rozwiązaniu, z mocy prawa, z dniem określonym w art. 8 ust. 3."}
{"id":"2001_760_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 września 2001 r. Uniwersytet Rzeszowski zwany dalej \"Uniwersytetem\". 2. Siedzibą Uniwersytetu jest miasto Rzeszów. 3. Uniwersytet jest uczelnią państwową."}
{"id":"2001_760_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk prawnych, humanistycznych, ekonomicznych, rolniczych i matematyczno-przyrodniczych."}
{"id":"2001_760_3","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 3. 1. Uniwersytet tworzy się z Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydziału Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. 2. Z dniem utworzenia Uniwersytetu znosi się Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Rzeszowie, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydział Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie."}
{"id":"2001_760_4","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 4. Nadzór nad Uniwersytetem sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego."}
{"id":"2001_760_5","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 5. 1. Mienie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydziału Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, staje się mieniem Uniwersytetu z dniem jego utworzenia. 2. Uniwersytet przejmuje, z dniem utworzenia, prawa i zobowiązania jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1. 3. Stan gospodarki finansowej jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1 zostaje wykazany w bilansach sporządzonych przez te jednostki na dzień poprzedzający utworzenie Uniwersytetu. 4. Z budżetu państwa uczelniom: Uniwersytetowi Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie przyznane zostaną w ciągu dwóch lat, od dnia wejścia w życie ustawy, dotacje na inwestycje w wysokości odpowiadającej wartości nakładów poniesionych przez te uczelnie na nieruchomości położone w Rzeszowie."}
{"id":"2001_760_6","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 6. 1. Z dniem utworzenia Uniwersytetu: 1) pracownicy zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w art. 3 ust. 1, stają się pracownikami Uniwersytetu, 2) studenci Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydziału Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, spełniający wymagania art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314), stają się studentami Uniwersytetu. 2. Osoby przyjęte na pierwszy rok studiów na rok akademicki 20012002 do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydziału Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego studentami. 3. Podstawowe jednostki organizacyjne Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydziału Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Uniwersytetu. 4. Jednostki organizacyjne Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydziału Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, które przed dniem utworzenia Uniwersytetu posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po utworzeniu Uniwersytetu."}
{"id":"2001_760_7","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 7. 1. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Filia w Rzeszowie oraz Wydziału Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, z zastrzeżeniem ust. 3, stają się z dniem utworzenia Uniwersytetu organami Uniwersytetu. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy rektora. 3. Senat Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, członkowie Senatu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie reprezentujący Filię w Rzeszowie oraz członkowie Senatu reprezentujący Wydział Ekonomii w Rzeszowie Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie pełnią funkcję Senatu Uniwersytetu do dnia 31 grudnia 2001 r. w składzie dotychczasowym. 4. Do dnia 31 grudnia 2001 r. zostaną przeprowadzone wybory do Senatu Uniwersytetu, oraz wyboru dziekanów i rad wydziałów, w skład których weszły instytuty znoszonych uczelni, w trybie i na okres ustalony w statucie Uniwersytetu."}
{"id":"2001_760_8","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Rzeszowskiego","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_761_1","title":"Ustawa z dnia 23 września 1998 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przydziału umundurowania, o którym mowa w ust. 4, z uwzględnieniem ilości i rodzajów składników umundurowania przysługujących funkcjonariuszom Inspekcji Celnej oraz okresu używalności tych składników.\"; 2) w art. 28 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, określając zwłaszcza sposoby i tryb gromadzenia dokumentacji oraz przeprowadzania czynności operacyjno-rozpoznawczych.\"; 3) w art. 31 ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki odbywania praktyki oraz sposób organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych, a także obowiązujące kryteria kwalifikacji, z uwzględnieniem: 1) czasu trwania praktyki i wiedzy niezbędnej dla funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, 2) kryteriów oceny osób przystępujących do egzaminu kwalifikacyjnego oraz trybu jego przeprowadzania.\"; 4) w art. 37 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób wypełniania oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, wraz z objaśnieniami co do terminu i miejsca składania, odpowiedzialności za podanie informacji niezgodnych z faktycznym stanem rzeczy, a także jego wzór.\"."}
{"id":"2001_761_2","title":"Ustawa z dnia 23 września 1998 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 2. Akty wykonawcze wydane na podstawie dotychczasowych przepisów art. 28 ust. 4, art. 31 ust. 7 i art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz.U. Nr 71, poz. 449) pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich nowymi przepisami, jednak nie dłużej niż przez okres sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_761_3","title":"Ustawa z dnia 23 września 1998 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Celnej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_762_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady udzielania dopłat z budżetu państwa do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych udzielanych na okres co naj mniej 2 lat w celu finansowania umów eksportowych zawieranych przez krajowych dostawców."}
{"id":"2001_762_10","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Objęcie kredytu eksportowego Programem DOKE odbywa się na pisemny wniosek składany do Banku Gospodarstwa Krajowego w drodze dwustopniowej procedury polegającej na: 1) uzyskaniu przez wnioskodawcę od Banku Gospodarstwa Krajowego przyrzeczenia podpisania Umowy DOKE z bankiem, zwanego dalej \"przyrzeczeniem\", 2) podpisaniu Umowy DOKE między Bankiem Gospodarstwa Krajowego a bankiem. 2. Wnioski o przyrzeczenie podpisania umowy przez Bank Gospodarstwa Krajowego mogą składać: krajowy dostawca, zagraniczny nabywca lub bank. 3. Na podstawie uzyskanego przyrzeczenia bank składa wniosek o podpisanie z nim Umowy DOKE. Jeżeli wnioskodawcą był podmiot inny niż bank, to wniosek o podpisanie z nim Umowy DOKE składa bank działający w porozumieniu z wnio skodawcą w terminie 30 dni od podpisania umowy eksportowej."}
{"id":"2001_762_11","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe informacje, które powinien zawierać wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 2, a także wykaz dokumentów, które powinny być dołączone do wniosku i wzór tego wniosku. 2. Wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 2, zawiera w szczególności: 1) dane dotyczące banku, 2) dane dotyczące krajowego dostawcy, 3) dane dotyczące zagranicznego nabywcy, 4) szczegółowe informacje na temat planowanej umowy eksportowej, 5) szczegółowe informacje na temat planowanego kredytu eksportowego, 6) informacje dotyczące planowanego ubezpieczenia kredytu eksportowego przez Korporację."}
{"id":"2001_762_12","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego bada wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 2, wraz z załączonymi do niego dokumentami, oraz ustala, czy umowa eksportowa oraz umowa kredytu eksportowego albo ich projekty spełniają warunki określone w ustawie oraz rozporządzeniach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i 4. 2. W zależności od wyniku ustaleń, o których mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego, w terminie 10 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku, jest obo wiązany do: 1) złożenia przyrzeczenia, albo 2) zwrócenia się do wnioskodawcy o uzupełnienie bądź poprawienie wniosku, albo 3) zwrócenia się do Komitetu Polityki Ubezpieczeń Eksportowych o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 4 lub do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 7 ust. 3, albo 4) odmowy złożenia przyrzeczenia. 3. Bank Gospodarstwa Krajowego niezwłocznie zawiadamia wnioskodawcę o czynnościach podjętych zgodnie z ust. 2. 4. Przyrzeczenie zawiera w szczególności: 1) wskazanie wnioskodawcy, 2) zobowiązanie Banku Gospodarstwa Krajowego do zawarcia z bankiem Umowy DOKE, 3) termin obowiązywania przyrzeczenia, który nie może być dłuższy niż 120 dni, 4) wysokość stałej stopy procentowej kredytu eksportowego, 5) zaakceptowane przez Bank Gospodarstwa Krajowego warunki umowy eksportowej, umowy kredytowej oraz umowy ubezpieczenia kredytu eksportowego. 5. Jeżeli w terminie obowiązywania przyrzeczenia nie zostanie podpisana umowa eksportowa, umowa kredytu eksportowego lub umowa ubezpieczenia kredytu ekspor towego przez Korporację, wnioskodawca może wystąpić do Banku Gospodarstwa Krajowego o przedłużenie tego terminu, nie dłużej jednak niż o 60 dni. W takim przypadku ponownie zostaje określona wysokość stałej stopy procentowej kredytu eksportowego."}
{"id":"2001_762_13","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 3, zawiera: 1) dane dotyczące banku, 2) dane dotyczące wnioskodawcy, o którym mowa w art. 10 ust. 2, jeżeli jest nim podmiot inny niż bank, 3) informację o przyrzeczeniu złożonym przez Bank Gospodarstwa Krajowego, 4) wysokość stałej stopy procentowej kredytu eksportowego, 5) oświadczenie banku o spełnieniu zaakceptowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego warunków umowy eksportowej, umowy kredytowej oraz umowy ubezpie czenia kredytu eksportowego. 2. Do wniosku bank załącza umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 5. 3. Po złożeniu przez bank wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie obowiązywania przyrzeczenia, Bank Gospodarstwa Krajowego jest obowiązany do podpisania z bankiem Umowy DOKE, jeżeli zaakceptowane przez Bank Gospodarstwa Krajowego warunki umowy eksportowej, kredytu eksportowego oraz umowy ubezpieczenia kredytu eksportowego nie uległy zmianie, bądź na takie zmiany Bank Gospodarstwa Krajowego wyraził zgodę."}
{"id":"2001_762_14","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Umowa DOKE powinna mieć formę pisemną i określać w szczególności: 1) strony umowy, 2) zasady prowadzenia okresowych rozliczeń między Bankiem Gospodarstwa Krajowego a bankiem, w tym sposób obliczania kosztów finansowania i przyjmowania rynkowej stawki oprocentowania krótkoterminowego, 3) wysokość marży bankowej, 4) wysokość stałej stopy procentowej kredytu eksportowego, 5) dane dotyczące umowy kredytu eksportowego, w tym wskazanie stron umowy, kwotę udzielonego kredytu, walutę, w której udzielono kredytu, cel, na który kredyt został udzielony, a także zasady i terminy spłaty kolejnych rat kredytu, 6) dane dotyczące umowy ubezpieczenia, w tym wskazanie stron umowy, zakres i zasady ubezpieczenia kredytu eksportowego, 7) dane dotyczące umowy eksportowej, jej wartości oraz wskazanie stron umowy, jej przedmiotu, terminów wykonania umowy i wysokości zaliczki gotówkowej, 8) opłaty i prowizje należne Bankowi Gospodarstwa Krajowego z tytułu wykonywania Umowy DOKE, 9) warunki rozwiązania umowy."}
{"id":"2001_762_15","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Umowa DOKE wygasa z chwilą spłaty kredytu eksportowego lub w przypadku wypowiedzenia przez bank umowy kredytu w następstwie opóźnienia w jego spłacie, rozwiązania umowy ubezpieczenia kredytu eksportowego bądź w przypadku zwrócenia się przez bank do Korporacji z żądaniem wypłaty kwoty ubezpieczenia."}
{"id":"2001_762_16","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Przepisów ustawy nie stosuje się do umów eksportowych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy i obowiązujących nadal po jej wejściu w życie."}
{"id":"2001_762_17","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_762_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia i skróty oznaczają: 1) Program DOKE (Program Dopłat do Oprocentowania Kredytów Eksportowych) system polegający na wzajemnych okresowych rozliczeniach między Bankiem Gospodarstwa Krajowego a bankami udzielającymi kredytów eksportowych, na podstawie Umów DOKE, w ramach którego banki mogą uzyskać z budżetu państwa, za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego, dopłaty do oprocentowania kredytów eksportowych, 2) Umowa DOKE - umowę w sprawie objęcia kredytu eksportowego Programem DOKE zawieraną przez Bank Gospodarstwa Krajowego z bankiem, 3) bank - udzielający kredytów eksportowych bank krajowy, bank zagraniczny lub międzynarodową instytucję finansową w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64), 4) kredyt eksportowy - kredyt dla zagranicznego nabywcy lub jego banku, udzielany przez bank w celu finansowania umowy eksportowej, a także kredyt dla krajowego dostawcy, refinansujący udzielony przez niego w tej samej walucie, według takiej samej stopy procentowej i takiego samego rozkładu spłat kredyt na rzecz zagranicznego nabywcy, 5) stałe stopy procentowe - stopy CIRR (stopy referencyjne oprocentowania rynkowego) lub inne stałe stopy procentowe dla poszczególnych walut, ogłaszane okresowo przez Sekretariat Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), wyznaczające minimalny poziom stóp oprocentowania kredytów eksportowych w państwach będących uczestnikami Porozumienia OECD w sprawie Wytycznych dla Oficjalnie Wspieranych Kredytów Eksportowych z dnia 1 kwietnia 1978 r., 6) koszty finansowania - element kalkulacji wzajemnych okresowych rozliczeń między Bankiem Gospodarstwa Krajowego a bankiem w trakcie wykonywania Umowy DOKE, stanowiący sumę stawki marży bankowej oraz rynkowej stawki oprocentowania krótkoterminowego w walucie kredytu eksportowego, 7) marża bankowa - procentowe wynagrodzenie należne bankowi z tytułu udzielenia kredytu eksportowego, 8) umowa eksportowa - umowę sprzedaży, umowę dostawy lub inną odpłatną umowę o charakterze cywilnoprawnym, zawartą przez krajowego dostawcę z za granicznym nabywcą lub podmiotem działającym na jego zlecenie, na podstawie której następuje nabycie krajowych towarów lub usług, 9) wartość umowy eksportowej - kwotę, która ma być zapłacona przez zagranicznego nabywcę lub podmiot działający na jego zlecenie krajowemu dostawcy z tytułu nabycia, na podstawie umowy eksportowej, krajowych towarów i usług, bez uwzględnienia kosztów lokalnych i odsetek od kredytu eksportowego, przy czym koszty lokalne są rozumiane jako wydatki na towary i usługi w kraju nabywcy, które są niezbędne do wykonania umowy eksportowej, z wyłączeniem kosztów prowizji pośredników handlowych w kraju nabywcy, 10) krajowy dostawca - przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193), mającego miejsce zamieszkania albo siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i który wykonuje działalność gospodarczą w zakresie eksportu krajowych towarów lub usług, 11) zagraniczny nabywca - osobę zagraniczną lub przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w pkt 10, nabywającą krajowe towary lub usługi od krajowego dostawcy na podstawie umowy eksportowej, 12) Korporacja - Korporację Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych Spółkę Akcyjną działającą zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1190), 13) towary krajowe - towary w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 778, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92), całkowicie uzyskane lub wyprodukowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez krajowego dostawcę, bez udziału towarów sprowadzonych spoza tego terytorium albo z ich udziałem nieprzekraczającym procentu ustalonego w przepisach wydanych na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 12, 14) usługi krajowe - usługi w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym świadczone przez krajowego dostawcę."}
{"id":"2001_762_3","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Kredyty eksportowe, o których mowa w art. 1, są udzielane na okres co najmniej 2 lat przez banki w walutach, dla których są ustalane stopy CIRR, zagranicznym nabywcom lub ich bankom, a także krajowym dostawcom w celu zrefinansowania kredytów udzielonych przez nich zagranicznym nabywcom. 2. Kredyt eksportowy może zostać objęty Programem DOKE, o ile umowa eksportowa przewiduje zapłatę przez zagranicznego nabywcę zaliczki gotówkowej, w wysokości nie mniejszej niż 15% wartości umowy eksportowej, do dnia uruchomienia kredytu eksportowego. 3. Kredyt eksportowy może zostać objęty Programem DOKE, pod warunkiem ubezpieczenia przez Korporację kredytu udzielonego przez bank zagranicznemu nabywcy lub jego bankowi lub kredytu udzielonego przez krajowego dostawcę zagranicznemu nabywcy w zakresie ryzyka politycznego oraz ryzyka handlowego, wskazanych w ustawie, o której mowa w art. 2 pkt 12. 4. Komitet Polityki Ubezpieczeń Eksportowych, działający na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 12, może, na uzasadniony wniosek Banku Gospodarstwa Krajowego, udzielić zezwolenia na odstąpienie od warunku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli Korporacja odmawia ubezpieczenia ze względu na wartość umowy eksportowej. Rozdział 2 Zasady administrowania Programem DOKE przez Bank Gospodarstwa Krajowego"}
{"id":"2001_762_4","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Dopłaty w ramach Programu DOKE są dokonywane: 1) ze środków budżetowych określonych w ustawie budżetowej, 2) z oprocentowania , o którym mowa w ust. 4, 3) ze środków, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, 4) z oprocentowania środków, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2. 2. Ustawa budżetowa corocznie określa środki, które mogą być w danym roku budżetowym przekazywane na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego w celu udzielania dopłat w ramach Programu DOKE. 3. Środki budżetowe przeznaczone na dopłaty są przekazywane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na wyodrębniony rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego, do 5 dnia każdego miesiąca, w kwocie zgodnej z zapotrzebowaniem zgłoszonym z dwumiesięcznym wyprzedzeniem przez Bank. 4. Środki, o których mowa w ust. 3, podlegają oprocentowaniu na zasadach stosowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego dla rachunków bieżących."}
{"id":"2001_762_5","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. W przypadku wyczerpania środków, o których mowa w art. 4 ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego może wykorzystać środki własne albo zaciągnąć pożyczkę z budżetu państwa lub kredyt bankowy, którego spłatę wraz z odsetkami poręcza działający w imieniu Skarbu Państwa minister właściwy do spraw finansów publicznych. 2. Kredyt, o którym mowa w ust. 1, podlega wraz z odsetkami spłacie ze środków budżetowych, o których mowa w art. 4 ust. 2, w kolejnym roku budżetowym."}
{"id":"2001_762_6","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Dopłaty, o których mowa w art. 4 ust. 1, są dokonywane przez Bank Gospodarstwa Krajowego, działający w imieniu Skarbu Państwa, na rzecz banków na podstawie zawartych z nimi umów DOKE."}
{"id":"2001_762_7","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zawiera z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę w sprawie administrowania Programem DOKE, która określa w szczególności: 1) tryb przekazywania Bankowi Gospodarstwa Krajowego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych środków budżetowych przeznaczonych na dopłaty, 2) tryb przekazywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych okresowych informacji o wysokości przyznanych i wypłaconych dopłat oraz składania rocznego sprawozdania finansowego dotyczącego wykorzystania środków budżetowych przekazanych na dopłaty w danym roku budżetowym, 3) zasady prowadzenia rozliczeń między Bankiem Gospodarstwa Krajowego a bankami w ramach umów DOKE, 4) warunki wykorzystania środków własnych Banku Gospodarstwa Krajowego w sytuacji, o której mowa w art. 5 ust. 1, 5) wynagrodzenie Banku Gospodarstwa Krajowego z tytułu administrowania Programem DOKE. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania kosztów finansowania i przyjmowania rynkowej stawki oprocentowania krótkoterminowego dla poszczególnych walut, zasady stosowania stałych stóp procentowych oraz tabelę opłat i prowizji stosowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego w trakcie obowiązywania umów DOKE. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może, na wniosek Banku Gospodarstwa Krajowego, udzielić zezwolenia na odstąpienie, przy zawieraniu umowy DOKE, od warunków, których spełnienie jest niezbędne dla objęcia kredytu eksportowego Programem DOKE, w zakresie, w jakim nie jest to sprzeczne z umowami międzynarodowymi, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres przedmiotowy umów eksportowych oraz inne szczegółowe warunki odnoszące się do kredytu eksportowego oraz umów eksportowych, których spełnienie jest niezbędne do objęcia kredytu eksportowego Programem DOKE, 2) tryb składania i rozpatrywania wniosków, o których mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę potrzebę rozpatrzenia wniosków w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku, 3) przypadki, w których Programem DOKE może zostać objęty kredyt udzielony przez bank na finansowanie wydatków lokalnych, związanych z objętą tym Programem umową eksportową. Rozdział 3 Funkcjonowanie Programu DOKE"}
{"id":"2001_762_8","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Na podstawie zawartej Umowy DOKE, w przypadku gdy wysokość stałej stopy procentowej danego kredytu eksportowego jest: 1) mniejsza od jego kosztów finansowania - Bank Gospodarstwa Krajowego jest obowiązany do przekazania bankowi kwoty dopłaty obliczonej zgodnie z Umową DOKE, 2) większa od jego kosztów finansowania - bank jest obowiązany do przekazania nadwyżki, obliczonej zgodnie z Umową DOKE, do Banku Gospodarstwa Krajowego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość marży bankowej dla kredytów eksportowych w zależności od okresu spłaty, kwoty i waluty kredytu eksportowego, a także w zależności od kraju nabywcy oraz kraju siedziby banku, biorąc pod uwagę konieczność pokrycia kosztów pozyskiwania środków finansowych przez banki na krajowym i międzynarodowym rynku finansowym."}
{"id":"2001_762_9","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów eksportowych o stałych stopach procentowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Stałe stopy procentowe, w tym w szczególności stopy CIRR, o których mowa w art. 2 pkt 5, dla poszczególnych walut, podlegają ogłoszeniu w komunikacie Prezesa Banku Gospodarstwa Krajowego nie później niż 15 dnia danego miesiąca i obowiązują od tego dnia do 14 dnia następnego miesiąca. Komunikat Prezesa Banku Gospodarstwa Krajowego podlega publikacji w Dzienniku Urzędowym Rzeczy pospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 2. Stałe stopy procentowe, ogłaszane w trybie ust. 1, są stosowane przez Bank Gospodarstwa Krajowego przy składaniu przyrzeczenia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 1, przedłużaniu terminu jego obowiązywania oraz podpisywaniu Umowy DOKE w sposób określony w rozporządzeniach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i 4. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do 5 dnia każdego miesiąca, ustala i informuje Bank Gospodarstwa Krajowego oraz Sekreta riat Rady OECD o wysokości stałych stóp procentowych dla złotego, w tym w szczególności stóp CIRR. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_763_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki wykonywania zawodu psychologa oraz zasady organizacji i działania samorządu zawodowego psychologów."}
{"id":"2001_763_10","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W razie uzasadnionego podejrzenia o niezdolności psychologa do wykonywania zawodu ze względu na stan zdrowia, Rada Regionalnej Izby Psychologów powołuje specjalistyczną Komisję, złożoną z lekarzy odpowiednich specjalności do orzeczenia o zdolności psychologa do wykonywania zawodu. 2. Koszty działalności specjalistycznej Komisji oraz wydania przez nią orzeczenia ponosi Rada Regionalnej Izby Psychologów. 3. Jeżeli komisja, o której mowa w ust. 1, orzeknie o niezdolności psychologa do wykonywania zawodu, Rada Regionalnej Izby Psychologów skreśla psychologa z listy psychologów. 4. Jeżeli psycholog odmawia poddania się badaniu, Rada Regionalnej Izby Psychologów może zawiesić go w prawie do wykonywania zawodu na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy. 5. Podstawą skreślenia z listy psychologów lub zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu jest uchwała Rady Regionalnej Izby Psychologów, od której skreślonemu lub zawieszonemu w prawie wykonywania zawodu przysługuje odwołanie do sądu apelacyjnego właściwego ze względu na siedzibę Rady Regionalnej Izby Psychologów w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały. 6. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 3 i 4, jest poufne. Zastrzeżenie to nie dotyczy osoby, wobec której toczy się postępowanie."}
{"id":"2001_763_11","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Skreślenie z listy psychologów następuje w przypadku: 1) śmierci psychologa, 2) wniosku psychologa, 3) ubezwłasnowolnienia psychologa prawomocnym orzeczeniem sądu, 4) pozbawienia prawa wykonywania zawodu psychologa prawomocnym orzeczeniem sądu lub komisji dyscyplinarnej, 5) określonym w art. 10 ust. 3. Rozdział 3 Wykonywanie zawodu psychologa"}
{"id":"2001_763_12","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Podjęcie usług psychologicznych następuje za zgodą osoby (klienta) lub grupy osób (klientów) stanowiących podmiot diagnozowania i oddziaływania psychologicznego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Zgoda nie jest wymagana w przypadkach określonych w przepisach Kodeksu karnego, Kodeksu postępowania karnego oraz w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. Nr 11, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 z 2000 r. Nr 120, poz. 1268). 3. Zgoda na przeprowadzenie badań nie jest wymagana także w stosunku do poborowych, kierowanych do specjalności i funkcji zgodnie z kryteriami doboru poborowych do poszczególnych specjalności wojskowych, oraz osób ubiegających się o przyjęcie do zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2001_763_13","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Psycholog poinformuje klienta o celu postępowania, jego przebiegu, wynikach i sposobie ich udostępniania oraz powinien uzyskać akceptację planowanych czynności. 2. Jeżeli wyniki badań mają służyć nie tylko do informacji klienta stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 474 i Nr 49, poz. 509)."}
{"id":"2001_763_14","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Psycholog ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z klientem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu. 2. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy: 1) poważnie jest zagrożone zdrowie, życie klienta lub innych osób, 2) tak stanowią ustawy."}
{"id":"2001_763_15","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Psycholog może uzyskać tytuł specjalisty w określonej dziedzinie psychologii po odbyciu szkolenia, określonego programem specjalizacji i złożeniu egzaminu państwowego albo po uznaniu równorzędnego tytułu specjalisty uznanego za granicą. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady, tryb i warunki uzyskiwania specjalizacji zawodowych przez psychologów, w tym tryb przeprowadzenia egzaminu państwowego, mając na uwadze zapewnienie wysokiego poziomu usług psychologicznych osobom z nich korzystającym."}
{"id":"2001_763_16","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Tworzy się Komisję Ekspertów do realizacji zadań zawartych w art. 17 ust. 3, art. 18 ust. 3 i art. 19 ust. 1. 2. Minister właściwy do spraw pracy powołuje Komisję Ekspertów w składzie 7 osób. 3. W skład Komisji Ekspertów wchodzą, dysponujący wiedzą w zakresie objętym ustawą: 1) przedstawiciel ministra właściwego do spraw pracy - jako przewodniczący, 2) przedstawiciel ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, 3) przedstawiciel ministra właściwego do spraw zdrowia, 4) dwóch przedstawicieli Komitetu Nauk Psychologicznych Polskiej Akademii Nauk, 5) dwóch przedstawicieli Krajowej Rady Psychologów. 4. Członkowie Komisji Ekspertów nie mogą pełnić funkcji w organach samorządu psychologów. 5. Koszty działalności Komisji Ekspertów pokrywa minister właściwy do spraw pracy. 6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, sposób działania Komisji Ekspertów oraz zasady wynagradzania jej członków. 7. Komisja Ekspertów działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw pracy."}
{"id":"2001_763_17","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Psycholog ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego w różnych formach kształcenia podyplomowego. 2. Kształcenie podyplomowe mogą prowadzić: 1) jednostki organizacyjne upoważnione do tego na mocy odrębnych przepisów, 2) inne jednostki organizacyjne i osoby fizyczne po uzyskaniu zezwolenia. 3. Krajowa Rada Psychologów w porozumieniu z Komisją Ekspertów określa standardy kształcenia podyplomowego. 4. Minister właściwy do spraw edukacji wydaje zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego dla podmiotów określonych w ust. 2 pkt 2, uwzględniając standardy określone w ust. 3. 5. Minister właściwy do spraw edukacji wydając zezwolenie, o którym mowa w ust. 4, zasięga opinii ministra właściwego, ze względu na kierunek kształcenia podyplomowego."}
{"id":"2001_763_18","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Psycholog może wykonywać prywatną praktykę psychologiczną, jeżeli posiada: 1) prawo wykonywania zawodu oraz 2) wpis do Krajowego Rejestru Sądowego oraz do rejestru prywatnych praktyk psychologicznych prowadzonego przez właściwą Radę Regionalnej Izby Psychologów. 2. Prywatna praktyka psychologiczna może być wykonywana jako indywidualna działalność gospodarcza albo w formie spółki partnerskiej, po uzyskaniu zezwolenia właściwego wojewody. 3. Wojewoda wydaje zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, po uwzględnieniu warunków określonych przez Komisję Ekspertów, zapewniających właściwy poziom świadczenia usług psychologicznych w ramach prywatnych praktyk psychologicznych. 4. W przypadku odmowy wpisu do rejestru prywatnych praktyk psychologicznych, psychologowi przysługuje prawo odwołania do ministra właściwego do spraw pracy w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały odmawiającej wpisu."}
{"id":"2001_763_19","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Komisja Ekspertów ustala i aktualizuje listę metod i narzędzi psychologicznych zastrzeżonych wyłącznie do stosowania przez psychologów. 2. Krajowa Rada Psychologów sprawuje nadzór nad warunkami stosowania, rozpowszechniania i nabywania metod i narzędzi psychologicznych. Rozdział 4 Odpowiedzialność dyscyplinarna"}
{"id":"2001_763_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Psycholog wykonuje swój zawód samodzielnie."}
{"id":"2001_763_20","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Członkowie samorządu psychologów podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za: 1) zawinione naruszenie obowiązków zawodowych, 2) czyny sprzeczne z zasadami etyki określonymi w Kodeksie Etyki Zawodowej, o którym mowa w art. 40 pkt 3, 3) uporczywe uchylanie się od płacenia składek członkowskich."}
{"id":"2001_763_21","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana z ostrzeżeniem, 3) zawieszenie w prawie do wykonywania zawodu na czas od 3 do 12 miesięcy, 4) skreślenie z listy psychologów z pozbawieniem prawa wykonywania zawodu."}
{"id":"2001_763_22","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Postępowanie dyscyplinarne toczy się przed Regionalną Komisją Dyscyplinarną."}
{"id":"2001_763_23","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Regionalny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej przed wniesieniem sprawy do Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej przeprowadza postępowanie przygotowawcze polegające na zebraniu niezbędnych informacji od osób i instytucji. Niezależnie od wyników tego postępowania wniesienie sprawy następuje nie później niż w ciągu 90 dni od wpłynięcia wniosku."}
{"id":"2001_763_24","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności zawodowej obwiniony psycholog ma prawo do obrońcy."}
{"id":"2001_763_25","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Rozpatrzenie sprawy przez Regionalną Komisję Dyscyplinarną powinno nastąpić w terminie 90 dni od jej wpłynięcia. 2. Komisja dyscyplinarna, na wniosek Regionalnego Rzecznika Odpowiedzialności Dyscyplinarnej może zawiesić obwinionego w prawie wykonywania zawodu na czas trwania postępowania nie dłużej niż 6 miesięcy."}
{"id":"2001_763_26","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego jeżeli od chwili popełnienia czynu upłynęły 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli czyn psychologa zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego. 3. W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania dyscyplinarnego toczy się ono nadal, jeżeli zażąda tego w terminie dwóch miesięcy od dnia zgonu obwinionego jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra."}
{"id":"2001_763_27","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Orzeczenie Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej jest przesyłane wraz z uzasadnieniem zainteresowanym stronom w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia."}
{"id":"2001_763_28","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Odwołanie od orzeczenia Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej do Krajowej Komisji Dyscyplinarnej przysługuje stronom w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem."}
{"id":"2001_763_29","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Członkowie komisji dyscyplinarnych w zakresie orzekania w sprawach odpowiedzialności zawodowej są niezawiśli i podlegają tylko ustawom oraz obowiązującym zasadom etyki i deontologii zawodowej. Rozdział 5 Samorząd psychologów"}
{"id":"2001_763_3","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Zawód psychologa może wykonywać osoba, która spełnia wymagania określone niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_763_30","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Samorząd w wykonywaniu swych zadań podlega tylko przepisom prawa. 2. Jednostkami organizacyjnymi samorządu są: 1) Krajowa Izba Psychologów, która jest samorządem psychologów na szczeblu krajowym i posiada osobowość prawną, 2) Regionalne Izby Psychologów."}
{"id":"2001_763_31","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Siedzibą Krajowej Izby Psychologów jest miasto stołeczne Warszawa. 2. Obszar działania poszczególnych Regionalnych Izb Psychologów jest zgodny z podziałem administracyjnym kraju na województwa."}
{"id":"2001_763_32","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Organami samorządu są Krajowy Zjazd Psychologów, Krajowa Rada Psychologów, Krajowa Komisja Rewizyjna, Krajowa Komisja Dyscyplinarna, Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej, Regionalny Zjazd Psychologów, Regionalna Rada Psychologów, Regionalna Komisja Rewizyjna, Regionalna Komisja Dyscyplinarna i Regionalny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej."}
{"id":"2001_763_33","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zadaniem samorządu psychologów jest w szczególności: 1) dbałość o przestrzeganie standardów wykonywania zawodu psychologa, 2) nadzór nad przestrzeganiem zasad etyki zawodowej psychologa, 3) ochrona prawna metod i narzędzi psychologicznych, 4) reprezentowanie zawodu psychologa i ochrona jego interesów, 5) współpraca z Komisją Ekspertów, szkołami wyższymi, jednostkami badawczorozwojowymi oraz towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą, 6) opiniowanie aktów prawnych dotyczących zawodu psychologa, 7) współpraca z organami władzy i administracji rządowej i samorządowej, związkami zawodowymi i samorządami zawodowymi oraz innymi organizacjami społecznymi w sprawach związanych z wykonywaniem zawodu psychologa, 8) zarządzanie majątkiem jednostek organizacyjnych samorządu psychologów, 9) zarządzanie majątkiem i działalnością gospodarczą izb psychologów. 2. Zadania określone w ust. 1 organy samorządu psychologów wykonują w szczególności przez: 1) prowadzenie list psychologów i psychologów - stażystów, 2) stwierdzenie prawa wykonywania zawodu psychologa, 3) określenie zasad odbywania podyplomowego stażu zawodowego, 4) prowadzenie rejestru prywatnych praktyk psychologicznych, 5) określanie standardów i programów kształcenia podyplomowego psychologów oraz opiniowanie zasad i warunków uzyskiwania specjalizacji zawodowej, 6) prowadzenie wykazu chronionych metod psychologicznych, 7) występowanie w obronie indywidualnych i zbiorowych interesów członków samorządu psychologów, 8) kontrola warunków wykonywania zawodu."}
{"id":"2001_763_34","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Wybory do organów samorządu odbywają się w głosowaniu tajnym w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania."}
{"id":"2001_763_35","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Czynne prawo wyborcze przysługuje wszystkim członkom izb psychologów. 2. Bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim członkom izb psychologów, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 3."}
{"id":"2001_763_36","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Organy samorządu podejmują uchwały zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy członków danego organu, w przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego."}
{"id":"2001_763_37","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kadencja organów samorządu trwa cztery lata, ale działają one do czasu ukonstytuowania się nowo wybranych organów. 2. Tę samą funkcję w organach izb psychologów można pełnić nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. 3. Co najmniej siedmioletni staż pracy w zawodzie jest wymagany w stosunku do: 1) członków komisji dyscyplinarnych, 2) rzecznika odpowiedzialności zawodowej i jego zastępców. 4. Mandat członka organu samorządu psychologów wygasa wskutek: 1) zrzeczenia się mandatu, 2) skreślenia z listy członków izby psychologów, 3) zawieszenie w prawie wykonywania zawodu psychologa, 4) ukarania prawomocnym orzeczeniem komisji dyscyplinarnej, 5) odwołania przez organ, który dokonał wyboru, 6) śmierci. Rozdział 6 Krajowa Izba Psychologów"}
{"id":"2001_763_38","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Najwyższą władzą Krajowej Izby Psychologów jest Krajowy Zjazd Psychologów."}
{"id":"2001_763_39","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W Krajowym Zjeździe Psychologów biorą udział delegaci wybrani przez regionalne zjazdy oraz, z głosem doradczym, nie będący delegatami członkowie ustępujących organów Krajowej Izby Psychologów. 2. Liczbę delegatów z poszczególnych regionalnych izb określa Krajowa Rada zgodnie ze statutem samorządu, o którym mowa w art. 40 pkt 1. 3. Krajowy Zjazd zwołuje Krajowa Rada co 4 lata."}
{"id":"2001_763_4","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Wykonywanie zawodu psychologa polega na świadczeniu usług psychologicznych, a w szczególności na: 1) diagnozie psychologicznej, 2) opiniowaniu, 3) orzekaniu, o ile przepisy odrębne tak stanowią, 4) psychoterapii, 5) udzielaniu pomocy psychologicznej. 2. Za wykonywanie zawodu psychologa uważa się także prowadzenie przez psychologa badań naukowych w dziedzinie psychologii lub działalność dydaktyczną w tym zakresie. 3. Usługi psychologiczne świadczyć można na rzecz: osób fizycznych, osób prawnych a także jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Psychologów, określi, w drodze rozporządzenia, standardy stosowania psychoterapii przez psychologów wobec osób z chorobami i problemami zdrowotnymi określonymi w obowiązującej Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ogłaszanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO)."}
{"id":"2001_763_40","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Do zadań Krajowego Zjazdu Psychologów należy: 1) uchwalanie statutu samorządu psychologów, określenie trybu i warunków przeprowadzania wyborów do organów samorządu, określenie liczby członków tych organów, trybu ich odwoływania oraz uchwalanie regulaminu organów Krajowej Izby Psychologów i ramowych regulaminów organów samorządowych, 2) uchwalenie programu działania Izby Krajowej, 3) uchwalenie Kodeksu Etyki Zawodowej, 4) uchwalanie absolutorium dla Krajowej Rady Psychologów, Krajowej Komisji Rewizyjnej, Krajowej Komisji Dyscyplinarnej i Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, 5) wybieranie przewodniczącego i członków Krajowej Rady, członków Krajowej Komisji Rewizyjnej, członków Krajowej Komisji Dyscyplinarnej oraz Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i jego zastępców, 6) określanie wysokości składki członkowskiej oraz ustalanie zasady jej podziału."}
{"id":"2001_763_41","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Krajową Radę Psychologów stanowią przewodniczący i członkowie wybrani przez Krajowy Zjazd Psychologów oraz członkowie wybrani bezpośrednio przez zjazdy regionalne, po jednym z każdej izby. 2. Krajowa Rada Psychologów zbiera się nie rzadziej niż raz na kwartał. 3. Krajowa Rada Psychologów wybiera spośród swoich członków Zarząd. W skład Zarządu wchodzą poza przewodniczącym wybrani spośród członków Krajowej Rady Psychologów wiceprzewodniczący, sekretarz, skarbnik i członkowie. 4. Zarząd Krajowej Rady Psychologów jest jej organem wykonawczym i jest odpowiedzialny za swą działalność przed Krajową Radą Psychologów."}
{"id":"2001_763_42","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Do zakresu działania Krajowej Rady Psychologów należy: 1) przygotowanie projektu statutu samorządu zawodowego psychologów, 2) zapewnienie właściwych standardów wykonywania zawodu psychologa poprzez: a) wnioskowanie do Rady Ministrów o określenie zasad, trybu i warunków uzyskiwania specjalizacji zawodowych, b) określanie zasad i warunków doskonalenia zawodowego, c) określanie merytorycznych zasad odbywania podyplomowego stażu zawodowego, 3) określanie zasad działalności samorządu i jego organów, a także określanie zasad prowadzenia listy psychologów i psychologów-stażystów i rejestru prywatnych praktyk psychologicznych, 4) uchwalanie budżetu Krajowej Rady Psychologów i przyjmowanie na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej sprawozdań z jego wykonania przez Zarząd, 5) prowadzenie działalności informacyjnej, w tym wydawanie biuletynu, 6) delegowanie swoich przedstawicieli do Komisji Ekspertów."}
{"id":"2001_763_43","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Do zakresu działania Przewodniczącego Krajowej Rady Psychologów należy reprezentowanie Krajowej Rady na zewnątrz oraz kierowanie bieżącą pracą Zarządu. 2. Przewodniczący Krajowej Rady Psychologów może powołać rzecznika prasowego Krajowej Rady Psychologów."}
{"id":"2001_763_44","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Do zakresu działania Zarządu Krajowej Rady Psychologów należy: 1) kierowanie bieżącymi pracami Krajowej Rady Psychologów, 2) przygotowanie projektów uchwał dla Krajowej Rady Psychologów, 3) realizacja uchwał Krajowej Rady Psychologów, 4) realizacja budżetu samorządu, 5) przedkładanie sprawozdań Krajowej Radzie Psychologów z realizacji budżetu i innych uchwał Krajowej Rady Psychologów."}
{"id":"2001_763_45","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Psychologów zwołuje Krajowa Rada Psychologów: 1) z własnej inicjatywy, 2) na wniosek Krajowej Komisji Rewizyjnej, 3) na wniosek co najmniej 13 regionalnych rad. 2. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Psychologów zwołuje się w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia wniosku."}
{"id":"2001_763_46","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Do zakresu działania Krajowej Komisji Rewizyjnej należy: 1) kontrola Zarządu Krajowej Rady Psychologów w zakresie działalności finansowej i gospodarczej, 2) przedstawianie sprawozdań z działalności kontrolnej Krajowej Radzie Psychologów i Krajowemu Zjazdowi Psychologów, 3) występowanie na Krajowym Zjeździe z wnioskiem o udzielenie absolutorium Krajowej Radzie Psychologów."}
{"id":"2001_763_47","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Krajowa Komisja Dyscyplinarna przygotowuje projekt regulaminu pracy Krajowej Komisji Dyscyplinarnej. 2. Krajowa Komisja Dyscyplinarna rozpatruje odwołania od orzeczeń regionalnych komisji dyscyplinarnych oraz odwołania. 3. Orzeczenia Krajowej Komisji Dyscyplinarnej, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 4 oraz art. 48, są ostateczne."}
{"id":"2001_763_48","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Od orzeczenia wydanego przez Krajową Komisję Dyscyplinarną przysługuje stronom, Ministrowi Sprawiedliwości, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz Przewodniczącemu Krajowej Rady Psychologów odwołanie do właściwego miejscowo sądu apelacyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia Krajowej Komisji Dyscyplinarnej wraz z uzasadnieniem."}
{"id":"2001_763_49","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej przed rozpatrzeniem sprawy może przeprowadzić postępowanie polegające na uzupełnieniu materiałów sprawy dodatkowymi informacjami od osób i instytucji. 2. Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej w imieniu Krajowej Komisji Dyscyplinarnej składa sprawozdania ze swej działalności Krajowemu Zjazdowi Psychologów."}
{"id":"2001_763_5","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Psychologowie tworzą samorząd zawodowy zwany dalej \"samorządem\". 2. Osoby wykonujące zawód psychologa i psychologowie - stażyści stają się członkami samorządu psychologów z mocy prawa."}
{"id":"2001_763_50","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Działalność samorządu jest finansowana: 1) ze składek psychologów i psychologów - stażystów, 2) z działalności gospodarczej, 3) z innych źródeł, a w szczególności z zapisów, darowizn, dotacji, grantów. Rozdział 7 Regionalne Izby Psychologów"}
{"id":"2001_763_51","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Psychologowie i psychologowie - stażyści zamieszkali na terenie danego województwa tworzą Regionalną Izbę Psychologów."}
{"id":"2001_763_52","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Najwyższą władzą Regionalnej Izby Psychologów jest Zjazd Regionalny."}
{"id":"2001_763_53","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. W zjeździe Regionalnej Izby Psychologów uczestniczą wszyscy psychologowie należący do danej izby oraz bez prawa głosu psychologowie-stażyści tej izby. 2. Jeżeli liczba członków Regionalnej Izby Psychologów przekracza 300 osób, Zjazd Regionalnej Izby Psychologów stanowią delegaci w liczbie określonej przez statut samorządu zatwierdzony przez Krajowy Zjazd Psychologów. 3. Zjazd Regionalnej Izby Psychologów zwołuje Regionalna Rada nie mniej niż dwa razy w okresie kadencji. Zjazd odbywający się co cztery lata jest zjazdem sprawozdawczo-wyborczym i uczestniczą w nim także, z głosem doradczym, nie będący delegatami członkowie ustępujących organów izby. 4. Do zadań Zjazdu Regionalnej Izby Psychologów należy: 1) podejmowanie uchwał w sprawach objętych zakresem działania izby, 2) uchwalenie budżetu, ustalanie zasad gospodarki finansowej izby oraz zatwierdzenie sprawozdań Rady Regionalnej Izby Psychologów z jego wykonania, 3) rozpatrywanie i zatwierdzanie rocznych i kadencyjnych sprawozdań Regionalnej Rady, Regionalnej Komisji Rewizyjnej, Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej oraz Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, 4) uchwalenie regulaminów organów samorządu psychologów zgodnych z wymaganiami statutu, o którym mowa w art. 40 pkt 1, 5) wybór przewodniczącego i członków Regionalnej Rady, członków Regionalnej Komisji Rewizyjnej, członków Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej oraz Regionalnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i jego zastępców, 6) wybór przedstawiciela wchodzącego do Rady Krajowej Izby Psychologów, 7) wybór delegatów na Krajowy Zjazd Psychologów."}
{"id":"2001_763_54","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Nadzwyczajny Regionalny Zjazd Psychologów zwołuje Regionalna Rada na wniosek: 1) Krajowej Rady Psychologów, 2) Regionalnej Komisji Rewizyjnej, 3) co najmniej 13 członków regionalnej izby. 2. Nadzwyczajny Regionalny Zjazd Psychologów zwołuje się w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia wniosku."}
{"id":"2001_763_55","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Działalnością Regionalnej Izby Psychologów w okresie między regionalnymi zjazdami kieruje Rada Regionalnej Izby Psychologów. 2. W skład Regionalnej Rady wchodzą przewodniczący i członkowie. Na wniosek przewodniczącego Rada wybiera spośród swoich członków zastępców przewodniczącego, sekretarza i skarbnika. 3. Do zakresu działania Regionalnej Rady Psychologów należy przede wszystkim przestrzeganie standardów wykonywania zawodu psychologa, realizowane przez: 1) organizację doskonalenia zawodowego psychologa, 2) nadzór nad należytym wykonywaniem zawodu przez psychologów, 3) nadzór nad należytym przebiegiem podyplomowego stażu zawodowego psychologów-stażystów poprzez zapewnienie opiekuna merytorycznego stażu i pokrycie jego wynagrodzenia, 4) prowadzenie rejestru psychologów i psychologów-stażystów z danego regionu, 5) prowadzenie rejestru prywatnych praktyk psychologicznych, 6) współpracę z wojewodą w zakresie nadzoru nad zgodnym z zezwoleniem wykonywanie prywatnych praktyk psychologicznych, 7) wykonywanie uchwał Regionalnego i Krajowego Zjazdu Psychologów, 8) wykonywanie zadań zleconych przez Krajową Radę Psychologów, 9) zarządzanie majątkiem i działalnością gospodarczą izby. 4. W posiedzeniach Regionalnej Rady mają prawo uczestniczyć przedstawiciele Regionalnej Komisji Rewizyjnej, przewodniczący Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej oraz Regionalny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej."}
{"id":"2001_763_56","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Do zakresu działania przewodniczącego Regionalnej Rady należy: 1) reprezentowanie Rady na zewnątrz, 2) proponowanie Radzie kandydatów spośród jej członków na zastępców przewodniczącego, sekretarza i skarbnika Rady. 2. Przewodniczący Regionalnej Rady może powołać rzecznika prasowego Rady."}
{"id":"2001_763_57","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Regionalna Komisja Rewizyjna: 1) kontroluje działalność regionalnej izby, w tym finansową i gospodarczą, 2) przedstawia sprawozdania z działalności kontrolnej Regionalnemu Zjazdowi, 3) występuje z wnioskiem o udzielenie absolutorium Regionalnej Radzie, 4) może wystąpić z wnioskiem o zwołanie Nadzwyczajnego Regionalnego Zjazdu."}
{"id":"2001_763_58","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Do zadań Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej należy rozpatrywanie spraw z zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej członków regionalnych izb. 2. Regionalna Komisja Dyscyplinarna składa roczne i kadencyjne sprawozdanie Regionalnemu Zjazdowi."}
{"id":"2001_763_59","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Do kompetencji Regionalnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej należy wnoszenie spraw do Regionalnej Komisji Dyscyplinarnej: 1) z urzędu, w przypadkach określonych w art. 20, 2) na wniosek zainteresowanej osoby lub instytucji. 2. Regionalny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej składa okresowe i kadencyjne sprawozdanie Regionalnemu Zjazdowi."}
{"id":"2001_763_6","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Nadzór nad wykonywaniem ustawy sprawuje minister właściwy do spraw pracy. Rozdział 2 Prawo wykonywania zawodu psychologa"}
{"id":"2001_763_60","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Regionalny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej przed Regionalną Komisją Dyscyplinarną pełni rolę oskarżyciela. Rozdział 8 Przepis karny"}
{"id":"2001_763_61","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Osoba, która świadczy usługi psychologiczne nie mając prawa wykonywania zawodu psychologa podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny. 2. W przypadku określonym w ust. 1, orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_763_62","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z istniejącymi ogólnopolskimi stowarzyszeniami zrzeszającymi psychologów i związkami zawodowymi psychologów, powoła w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, Komitet Organizacyjny Izb Psychologów, zwany dalej \"Komitetem\". 2. Zadaniem Komitetu, o którym mowa w ust. 1 jest: 1) opracowanie regulaminów wyborów delegatów na pierwszy Krajowy Zjazd Psychologów i wyboru tymczasowych organów izb oraz projektu regulaminu pierwszego Krajowego Zjazdu Psychologów, 2) zwołanie, zgodnie z przepisami ustawy, pierwszych regionalnych zjazdów oraz Krajowego Zjazdu Psychologów. 3. Do czasu wyboru krajowych organów samorządu psychologów Komitet ma uprawnienia Krajowej Rady Psychologów."}
{"id":"2001_763_63","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Psychologów, którzy w dniu wejścia w życie ustawy posiadali dyplom magistra psychologii lub dyplom magistra filozofii chrześcijańskiej ze specjalizacją filozoficzno-psychologiczną uzyskany na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim do 1 października 1981 roku lub dyplom magistra filozofii chrześcijańskiej w zakresie psychologii uzyskany w Akademii Teologii Katolickiej do końca 1992 roku oraz pracowali w zawodzie co najmniej dwa lata wpisuje się na listę psychologów Regionalnej Izby Psychologów, na której obszarze wykonują zawód. 2. Osoby zatrudnione na stanowiskach psychologów, które nie spełniają warunków określonych w ust. 1, mogą w okresie 1 roku od wejścia w życie ustawy wystąpić do Krajowej Rady Psychologów z wnioskiem o przyznanie prawa wykonywania zawodu, który zostanie rozpatrzony w terminie 3 miesięcy od dnia jego wpłynięcia."}
{"id":"2001_763_64","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 62 ust. 1, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_763_7","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Prawo wykonywania zawodu psychologa powstaje z chwilą dokonania wpisu na listę psychologów Regionalnej Izby Psychologów."}
{"id":"2001_763_8","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Na listę psychologów wpisuje się osobę, która łącznie spełnia następujące warunki: 1) uzyskała w polskiej uczelni dyplom magistra psychologii lub uzyskała za granicą wykształcenie uznane za równorzędne w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 3) włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu psychologa, 4) odbyła podyplomowy staż zawodowy, pod merytorycznym nadzorem psychologa posiadającego prawo wykonywania zawodu, który ponosi odpowiedzialność za czynności zawodowe wykonywane przez psychologa - stażystę. 2. Warunku określonego w ust. 1 pkt 4 nie stosuje się, o ile umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 3. Wpisu na listę psychologów dokonuje Rada Regionalnej Izby Psychologów na wniosek zainteresowanego. Listę prowadzi Rada Regionalnej Izby Psychologów właściwa dla miejsca jego zamieszkania. Podstawą wpisu jest uchwała Rady Regionalnej Izby Psychologów. 4. Wpis na listę psychologów-stażystów następuje na wniosek zainteresowanego, po spełnieniu warunków określonych w ust. 1 pkt 1-3 i podjęciu podyplomowego stażu zawodowego, w trybie określonym w ust. 3. 5. Na listę psychologów wpisuje się cudzoziemca, o ile umowy międzynarodowe to przewidują i przedstawi on aktualne prawo wykonywania zawodu psychologa w państwie pochodzenia. 6. W trakcie podyplomowego stażu zawodowego, psycholog uzyskuje ograniczone prawo wykonywania zawodu. 7. Osoba, która zgłosiła Radzie Regionalnej Izby Psychologów zamiar wykonywania zawodu psychologa po upływie 5 lat od ukończenia studiów psychologicznych i podyplomowego stażu zawodowego albo psycholog, który nie wykonuje zawodu przez okres dłuższy niż 5 lat, odbywa na własny koszt, przeszkolenie, którego program i zasady określa Rada Regionalnej Izby Psychologów. 8. Psycholog, który nie wykonuje zawodu jest obowiązany zawiadomić o tym Radę Regionalnej Izby Psychologów w terminie 3 miesięcy od dnia zaprzestania wykonywania zawodu. Zamiar podjęcia wykonywania zawodu psychologa przed upływem 5 lat od dnia zaprzestania wykonywania zawodu podlega zgłoszeniu do Rady Regionalnej Izby Psychologów w terminie 30 dni od dnia podjęcia wykonywania zawodu. 9. Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw: zdrowia i edukacji określi, w drodze rozporządzenia, warunki odbywania podyplomowego stażu zawodowego, tryb i czas jego odbywania."}
{"id":"2001_763_9","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Wpis na listę psychologów następuje w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku. 2. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, psychologowi przysługuje skarga na zasadach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego."}
{"id":"2001_764_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady przeznaczania gruntów rolnych do zalesienia."}
{"id":"2001_764_10","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 10. 1. Małżonkowie - współwłaściciele zalesianego gruntu otrzymują ekwiwalent, o którym mowa w art. 7, w dwóch równych częściach. 2. W przypadku nabycia prawa do emerytury lub renty przez jednego z małżonków będących współwłaścicielami gruntu zalesionego, emeryturę lub rentę oblicza się od wysokości płacy minimalnej, a współmałżonek uzyskuje należny małżonkom ekwiwalent zmniejszony o 25%. 3. Jeżeli współwłaściciele gruntu przeznaczonego do zalesienia nie są małżonkami, ekwiwalent uzyskuje wyłącznie jeden ze współwłaścicieli na podstawie upoważnienia udzielonego przez pozostałych współwłaścicieli złożonego w formie oświadczenia. 4. Cofnięcie upoważnienia może być dokonane jedynie w drodze postępowania sądowego nieprocesowego, w przypadku kiedy osoba upoważniona nie wywiązuje się należycie z obowiązku opieki nad gruntem zalesionym. 5. Upoważnienie określone w ust. 3 może być przeniesione na innego współwłaściciela tylko w przypadku, kiedy był on współwłaścicielem gruntu w chwili jego zalesienia oraz nie posiada innych źródeł dochodu."}
{"id":"2001_764_11","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 11. 1. Uprawnienia do ekwiwalentu można nabyć w drodze spadkobrania tylko w przypadku, kiedy grunt określony w art. 3 nabędzie w drodze spadku albo działu spadku nabędzie jedna osoba nieposiadająca innych dochodów. Korzystanie z nabytych w ten sposób uprawnień jest kontynuowane w ramach ustalonego terminu 20 lat. 2. Ograniczenia trwania uprawnienia określonego w ust. 1 nie stosuje się, gdy spadkobiercą właściciela gruntu jest małoletnie dziecko albo inwalida I lub II grupy. 3. Małoletni spadkobierca otrzymuje uprawnienia określone w art. 7 do czasu osiągnięcia pełnoletności lub do czasu ukończenia nauki i nie dłużej jednak niż do ukończenia 24 roku życia."}
{"id":"2001_764_12","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 12. 1. Wypłaty ekwiwalentu finansowane są ze środków będących w dyspozycji Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 2. Minister właściwy do spraw finansów w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady rozliczania Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z właściwymi starostami w zakresie przekazywania środków finansowych na wypłaty ekwiwalentów, sposób i terminy płatności, uwzględniając roczne rozmiary zalesień."}
{"id":"2001_764_13","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i rozwoju wsi, w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, określi, w drodze rozporządzenia, zasady współdziałania Lasów Państwowych ze starostami w zakresie sporządzania planów zalesienia i uproszczonych planów urządzenia lasu, szkoleń, nadzoru nad wykonywaniem prac zalesieniowych oraz dostarczania sadzonek, biorąc pod uwagę roczne rozmiary zalesień, jakość gleb przeznaczonych do zalesienia, dobór gatunków drzew i krzewów na poszczególnych klasach gruntów."}
{"id":"2001_764_14","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 96, poz.592, Nr 121, poz. 779, Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452, Nr 45, poz. 497) w art. 88a w pkt 1 na końcu dodaje się wyrazy \"w tym pokrywanie kosztów planów zalesienia oraz kosztów sadzonek przekazanych w celu zalesienia gruntów rolnych, o których mowa w ustawie z dnia ... 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\"."}
{"id":"2001_764_15","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 oraz z 2000 r. Nr 45, poz. 531) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w pkt 1 na końcu dodaje się wyrazy \"a także osoby, które przeznaczyły grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego do zalesienia,\"; 2) w art. 7 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio także do osoby, która będąc rolnikiem przeznaczyła grunty prowadzonego gospodarstwa rolnego do zalesienia na zasadach określonych w ustawie z dnia ... o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia (Dz.U. Nr ..., poz. ...) i dla której głównym źródłem utrzymania jest ekwiwalent uzyskany z tego tytułu.\"."}
{"id":"2001_764_16","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy \"oraz ustawy o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia\"."}
{"id":"2001_764_17","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_764_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 2. Starosta, po zasięgnięciu opinii właściwego nadleśniczego oraz w uzgodnieniu z wójtami (burmistrzami), Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, każdego roku w terminie do 31 stycznia, określa ogólną powierzchnię gruntów rolnych - zwaną dalej \"rocznym limitem zalesienia\", które w danym roku mogą być przeznaczone do zalesienia na obszarze powiatu."}
{"id":"2001_764_3","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 3. 1. Grunt rolny będący częścią gospodarstwa rolnego lub stanowiący jego całość może być przeznaczony do zalesienia, jeżeli spełnia co najmniej jeden z niżej wymienionych warunków: 1) jest gruntem klasy VI lub V, 2) jest gruntem położonym na stoku o średnim nachyleniu powyżej 15%, 3) jest gruntem okresowo zalewanym, 4) jest gruntem zdegradowanym w rozumieniu ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505, Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268). 2. Łączna powierzchnia gruntu przeznaczonego do zalesienia nie może być mniejsza niż 0,4 ha i nie może przekraczać 30 ha, przy czym minimalna powierzchnia wydzielenia musi wynosić co najmniej 0,10 ha. 3. Do łącznej powierzchni gruntów przeznaczonych do zalesienia zalicza się także grunt należący do najwyżej trzech gospodarstw rolnych, pod warunkiem istnienia wspólnej granicy pomiędzy co najmniej dwoma parcelami stanowiącymi grunt przeznaczony do zalesienia, a należącymi do odrębnych gospodarstw rolnych. 4. Właściciel gruntu może złożyć pisemny wniosek do starosty, właściwego ze względu na miejsce położenia gruntu, o wyrażenie zgody na przeznaczenie gruntu rolnego do zalesienia. 5. W przypadku gruntów, o których mowa w ust. 3, z wnioskiem, o którym mowa w ust. 4, występują wspólnie właściciele gruntów. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, powinien zawierać: 1) wykaz powierzchni gruntów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, z uwzględnieniem klas bonitacyjnych, 2) wypisy z rejestru gruntów wraz z mapkami zawierającymi numery działek i ich położenie, 3) przewidywane terminy rozpoczęcia i zakończenia zalesiania. 7. Starosta rozpatruje wnioski według kolejności ich wpływu i wydaje decyzje w terminie 60 dni od dnia otrzymania wniosku. Starosta prowadzi rejestr wniosków uwzględniający terminy ich wpływu. O otrzymanych wnioskach starosta informuje właściwego ze względu na miejsce położenia gruntu wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, występując z prośbą o akceptację przez radę gminy zmiany charakteru użytkowania gruntu z rolnego na leśny. Brak stanowiska rady gminy w terminie 30 dni uznaje się za akceptację rady gminy dla wniosku. 8. Jeżeli zgłoszone wnioski przekraczają roczny limit zalesienia, starosta powiadamia właścicieli gruntów, których wnioski nie zostały rozpatrzone, o terminie ich rozpatrzenia oraz planowanym rozpoczęciu zalesienia w kolejnych latach. 9. Decyzja starosty o przeznaczeniu gruntu rolnego do zalesienia przekazywana jest do wiadomości wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, właściwemu ze względu na położenie gruntu nadleśniczemu, a także zarządowi wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej."}
{"id":"2001_764_4","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 4. 1. Zalesienie gruntu rolnego jest dokonywane na podstawie planu zalesienia, a uprawa leśna jest prowadzona przez właściciela gruntu zgodnie z uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją starosty określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej. Przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, Nr 86, poz. 958 i Nr 120, poz. 1268) stosuje się odpowiednio. 2. Uprawa leśna może być założona w odległości 1,5 metra od granicy sąsiedniej parceli gruntowej w przypadku, gdy sąsiednie parcele stanowią grunt, o którym mowa w art. 3 ust. 1, albo stanowią teren leśny. W pozostałych przypadkach uprawa leśna może być założona w odległości 3 metrów od sąsiedniej parceli gruntowej. 3. Zalesienie jest prawidłowe, jeżeli: 1) zostało wykonane zgodnie z planem zalesienia, 2) spełnia warunki określone w ust. 1 i 2, 3) stopień udatności uprawy jest nie mniejszy niż 70%."}
{"id":"2001_764_5","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 5. 1. Właściwy ze względu na położenie gruntu nadleśniczy w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji starosty sporządza plan zalesienia oraz dostarcza właścicielowi gruntu odpowiednią ilość sadzonek drzew. 2. Koszty sadzonek oraz koszty sporządzenia planu zalesienia pokrywa Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej rozliczając się z właściwymi nadleśnictwami w terminie do 30 czerwca każdego roku."}
{"id":"2001_764_6","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 6. 1. Starosta w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o zakończeniu zalesiania sprawdza wykonanie zalesienia i wydaje decyzję administracyjną o stwierdzeniu prowadzenia przez właściciela gruntu uprawy leśnej. 2. W przypadku stwierdzenia niespełnienia warunków określonych w art. 4 ust. 3 starosta odmawia wydania decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 1, a na wniosek nadleśniczego, w przypadku winy umyślnej właściciela gruntu obciąża go kosztami sporządzenia planu zalesienia oraz kosztami sadzonek. 3. Decyzje administracyjne, o których mowa w ust. 1 i 2, wraz z uzasadnieniem starosta doręcza właścicielowi gruntu."}
{"id":"2001_764_7","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 7. 1. Właściciel gruntu, który otrzymał decyzję administracyjną o prowadzeniu uprawy leśnej, zwaną dalej \"decyzją\", nabywa prawo do miesięcznego ekwiwalentu za wyłączenie gruntu z upraw rolnych i prowadzenie uprawy leśnej, zwane dalej \"ekwiwalentem\". 2. Ekwiwalent wypłacany jest właścicielowi gruntu miesięcznie do dnia 10 każdego miesiąca począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym właściciel gruntu otrzymał decyzję, w wysokości: 1) 150 zł za 1 ha gruntu - przy obszarze zalesienia od 0,4 ha do 10 ha, 2) 50 zł za każdy zalesiony hektar powyżej 10 ha - przy obszarze zalesienia do 20 ha, 3) 25 zł za każdy zalesiony hektar powyżej 20 ha - przy obszarze zalesienia do 30 ha. 3. Jeżeli decyzja administracyjna o prowadzeniu uprawy leśnej wynika z wniosku, o którym mowa w art. 3 ust. 5, ekwiwalent, o którym mowa w ust. 2, wypłacany jest właścicielom gruntów w wysokości proporcjonalnej do powierzchni gruntów objętych decyzją, a należących do poszczególnych właścicieli. 4. Ekwiwalent podwyższa się o 50%, jeżeli równocześnie z przeznaczeniem gruntu do zalesienia następuje likwidacja gospodarstwa rolnego, a właściciel zalesionego gruntu nie jest ponadto właścicielem gruntu rolnego lub działki siedliskowej większej niż 0,8 ha. 5. Ekwiwalent podlega rocznej waloryzacji w wysokości określonej wskaźnikiem inflacji ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 6. Właściciel gruntu otrzymuje ekwiwalent do czasu nabycia prawa do emerytury lub renty, nie dłużej jednak niż przez okres 20 lat. 7. Starosta, w drodze decyzji administracyjnej, wstrzymuje wypłatę ekwiwalentu, jeżeli stwierdzi, że uprawa leśna jest prowadzona niezgodnie z planem zalesienia, a następnie uproszczonym planem urządzenia lasu, o których mowa w art. 4. W uzasadnieniu decyzji administracyjnej starosta wskazuje warunki przywrócenia wypłaty ekwiwalentu. 8. W przypadku zniszczenia uprawy leśnej w wyniku celowego działania właściciela gruntu starosta podejmuje decyzję administracyjną o wstrzymaniu wypłaty ekwiwalentu oraz nakazuje zwrot pobranego ekwiwalentu wraz z odsetkami ustawowymi."}
{"id":"2001_764_8","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 8. 1. Starosta lub w ramach zadania zleconego właściwy nadleśniczy dokonuje oceny udatności upraw: 1) pierwszej - po upływie 2 lat od zalesienia gruntu rolnego, 2) następnych - co 3 lata. 2. Po uzyskaniu pierwszej pozytywnej oceny, o której mowa w ust. 1 pkt 1, właściciel gruntu może wystąpić z wnioskiem do właściwego starosty o wypłacanie 50% podwyżki ekwiwalentu, o której mowa w art. 7 ust. 4, corocznie jednorazowo."}
{"id":"2001_764_9","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia","text":"Art. 9. Właściwy ze względu na położenie gruntu starosta przekwalifikuje z urzędu zalesiony grunt rolny na grunt leśny po wydaniu pierwszej pozytywnej oceny udatności upraw, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2001_784_1","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady dofinansowywania ze środków budżetu państwa oprocentowania kredytów udzielanych przez banki osobom fizycznym na cele określone w ustawie."}
{"id":"2001_784_10","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 10. 1. Przed udzieleniem kredytu bank ustala, czy dopłaty mogą być stosowane, oraz sprawdza w Banku Gospodarstwa Krajowego, czy którakolwiek z osób, o których mowa w art. 4 ust. 1, nie korzystała z kredytu udzielonego na zasadach określonych w ustawie. 2. Bank określa w umowie kredytu obowiązek kredytobiorcy przedstawiania, na żądanie banku, informacji i dokumentów, o których mowa w art. 9 ust. 3. 3. Bank jest obowiązany do informowania kredytobiorcy o wysokości dopłat, w sposób przyjęty przy informowaniu o kwotach i terminach spłaty rat kapitałowych i odsetek."}
{"id":"2001_784_11","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 11. 1. Podziału środków przeznaczanych corocznie na dopłaty dla banków dokonuje Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. W ramach podziału, o którym mowa w ust. 1, wydzielane są kwoty niezbędne do dokonywania dopłat do oprocentowania dotychczas udzielonych kredytów, zaś pozostałe środki są dzielone po dokonaniu oceny ofert banków. 3. Oferta banku powinna określać w szczególności: 1) wysokość i zasady kształtowania stóp oprocentowania kredytów, które będą udzielane na zasadach określonych w ustawie, oraz prowizji i opłat pobieranych w związku z ich udzieleniem, 2) przewidywaną kwotę dopłat, z wyodrębnioną częścią dotyczącą udzielonych dotychczas kredytów."}
{"id":"2001_784_12","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 12. 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast dokonuje podziału, o którym mowa w art. 11 ust. 1, uwzględniając w szczególności: 1) konkurencyjność ofert, o których mowa w art. 11 ust. 2, 2) przewidywaną przez bank kwotę dopłat dotyczącą kredytów, które zostaną udzielone w danym roku, 3) wykorzystanie uprzednio przyznanych środków. 2. Do dnia 31 stycznia każdego roku Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powiadamia bank o kwocie środków, jakie będzie mógł w danym roku otrzymać na dopłaty. 3. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast może zmienić, w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 2, w zależności od wyników oceny jej wykorzystania w pierwszym półroczu danego roku."}
{"id":"2001_784_13","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 13. 1. Kredyty są udzielane, na zasadach określonych w ustawie, przez banki, które podpiszą umowę z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, oraz przez Bank Gospodarstwa Krajowego, który udziela kredytów w oparciu o umowę podpisaną z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Umowa pomiędzy bankiem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego określa wzajemne obowiązki banku i Banku Gospodarstwa Krajowego w zakresie: 1) przekazywania informacji dotyczących udzielonych kredytów i danych osobowych kredytobiorców, 2) przekazywania i rozliczania środków na dopłaty, 3) sprawdzania uprawnień kredytobiorców do korzystania z dopłat, 4) sprawowania przez Bank Gospodarstwa Krajowego kontroli prawidłowości wykorzystania i rozliczania przez banki środków na dopłaty."}
{"id":"2001_784_14","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 14. 1. Środki na dopłaty są przekazywane przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na wyodrębniony rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego i są rozliczane w miesięcznych okresach rozliczeniowych. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, są oprocentowane na zasadach stosowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego do rachunków bieżących. 3. Niewykorzystane w danym okresie rozliczeniowym środki, o których mowa w ust. 1, kwoty, o których mowa w art. 9 ust. 4 pkt 2, oraz odsetki od środków gromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 1, pomniejszają środki na dopłaty przekazywane Bankowi Gospodarstwa Krajowego w następnym okresie rozliczeniowym. 4. Niewykorzystane w danym roku budżetowym środki, o których mowa w ust. 3, są przekazywane na rachunek budżetu państwa, w terminie do dnia 28 lutego następnego roku."}
{"id":"2001_784_15","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 15. Do zadań Banku Gospodarstwa Krajowego należy w szczególności: 1) określanie przewidywanej kwoty dopłat, 2) sporządzanie półrocznych sprawozdań dla Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na podstawie przekazanych przez banki informacji, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1, 3) terminowe przekazywanie i rozliczanie środków należnych bankom z tytułu dopłat od udzielonych kredytów, 4) prowadzenie na potrzeby Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast analiz w zakresie niezbędnym do dokonywania podziału środków, o którym mowa w art. 11, 5) terminowe rozliczanie środków na dopłaty z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast."}
{"id":"2001_784_16","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 16. 1. Zadania związane z realizowaniem przez Bank Gospodarstwa Krajowego postanowień ustawy, wykonuje on na podstawie umowy zawartej z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Z tytułu wykonywania tych zadań, Bankowi Gospodarstwa Krajowego przysługuje wynagrodzenie określone w umowie. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, poza wysokością wynagrodzenia powinna określać w szczególności: 1) szczegółowy opis zadań i terminy ich wykonania, 2) tryb kontroli wykonania zadań, 3) skutki nienależytego lub nieterminowego wykonania zadań, 4) zasady i terminy przekazywania wynagrodzenia oraz dokonywania rozliczeń z tego tytułu."}
{"id":"2001_784_17","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 17. Nadzór nad wykonywaniem przez Bank Gospodarstwa Krajowego zadań przewidzianych dla niego w ustawie oraz prawidłowością wykorzystania i rozliczania środków na dopłaty sprawuje Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast."}
{"id":"2001_784_18","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 18. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, nie częściej niż raz w roku kalendarzowym, skalę rocznych dochodów uprawniających do stosowania dopłat na zasadach określonych w ustawie. 2. Skala dochodów, o której mowa ust. 1, uwzględnia w szczególności dostępność długoterminowych kredytów na cele mieszkaniowe, oferowanych przez banki na zasadach rynkowych. 3. Skala dochodów, o której mowa w ust. 1, obowiązuje po upływie 3 miesięcy od dnia jej ogłoszenia."}
{"id":"2001_784_19","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 19. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb dokonywania rozliczeń z bankami środków przeznaczonych na dopłaty, mając na uwadze terminowość otrzymywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego środków na dopłaty oraz terminowość rozliczeń tego banku z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast."}
{"id":"2001_784_2","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) dopłacie - rozumie się przez to pokrywaną ze środków budżetu państwa część należnych bankowi odsetek od kredytu udzielonego na zasadach określonych w ustawie, 2) mieszkaniu - rozumie się przez to budynek mieszkalny albo lokal mieszkalny wybudowany na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 3) koszcie mieszkania - rozumie się przez to odpowiednio: a) wartość kosztorysową budowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy lub adaptacji budynku bądź jego części na cele mieszkalne, wraz z wykonaniem przyłączy technicznych, wykonaniem urządzeń i obiektów budowlanych związanych z budynkami mieszkalnymi oraz z czynnościami specjalistycznymi wynikającymi z obowiązków inwestora budowlanego, a wykonywanymi na jego zlecenia, w tym programowaniem, projektowaniem, nadzorowaniem, kierowaniem budową i rozliczaniem robót, b) cenę zakupu mieszkania wraz z ułamkową częścią nieruchomości wspólnej, w tym ułamkową częścią gruntu lub ułamkową częścią prawa użytkowania wieczystego gruntu, c) wysokość wkładu budowlanego do spółdzielni mieszkaniowej - przy czym dopuszcza się zaliczenie do kosztu mieszkania kosztu budowy lub zakupu do 15 m2 powierzchni garażowej, 4) koszcie 1 m2 - rozumie się przez to kwotę uzyskaną w wyniku podzielenia kosztu mieszkania przez jego powierzchnię użytkową, przy czym kwota ta nie może być wyższa niż 110% wartości ostatnio ogłoszonego, zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281, z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67, Nr 83, poz. 946, Nr 88, poz. 988, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1317 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 32, poz. 386), wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego w województwie, na terenie którego znajduje się nabywane mieszkanie, 5) powierzchni bazowej - rozumie się przez to powierzchnię użytkową mieszkania, jednak nie większą niż 50 m2, 6) koszcie powierzchni bazowej - rozumie się przez to kwotę stanowiącą iloczyn powierzchni bazowej i kosztu 1 m2."}
{"id":"2001_784_20","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 20. Do dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 18, ustala się następującą skalę rocznych dochodów uprawniających do stosowania dopłat na zasadach określonych w ustawie: Numer Przedział przedziału dochodów w złotych skali dochodów ponad do 1 72 000 2 72 000 95 500 3 95 500 109 600"}
{"id":"2001_784_21","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539) w art. 27a po ust. 7c dodaje się ust. 7d7i w brzmieniu: \"7d. Odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit b)-f) oraz w pkt 2, z wyjątkiem wydatków przeznaczonych na wkład mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej oraz na wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, nie stosuje się, jeżeli podatnik lub jego małżonek korzystał z kredytu objętego dopłatami do oprocentowania na zasadach określonych w ustawie z dnia ..... 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie (Dz.U. Nr ..., poz. ....), występując samodzielnie lub z innymi osobami jako kredytobiorca. 7e. Przepis ust. 7d stosuje się odpowiednio w sytuacji, gdy: 1) podatnik lub małżonek podatnika, przed zawarciem związku małżeńskiego, korzystał z kredytu, o którym mowa w ust. 7d, z zastrzeżeniem ust. 7f, 2) związek małżeński ustał, a w trakcie jego trwania małżonkowie korzystali z kredytu, o którym mowa w ust. 7d, 3) została orzeczona separacja, a przed orzeczeniem separacji małżonkowie korzystali z kredytu, o którym mowa w ust. 7d. 7f. Przepisu ust. 7d nie stosuje się, jeżeli podatnik lub małżonek podatnika, przed zawarciem związku małżeńskiego, korzystał z kredytu, o którym mowa w ust. 7d, występując jako kredytobiorca, zgodnie z odrębnymi przepisami, łącznie z jednym lub z obojgiem rodziców lub opiekunów prawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy tego kredytu nie ukończył 25 roku życia. 7g. Przepisu ust. 7d nie stosuje się, jeżeli podatnik lub małżonek podatnika korzystał z kredytu, o którym mowa w ust. 7d, i następnie dokonał spłaty odsetek w pełnej wysokości, wynikającej z umowy kredytu, zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy, o której mowa w ust. 7d. 7h. Bank udzielający kredytu, o którym mowa w ust. 7d, jest obowiązany sporządzić imienną informację o udzielonym podatnikowi kredycie i przesłać ją, w terminie 14 dni od dnia postawienia do dyspozycji kredytu, do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika. 7i. W przypadku, o którym mowa w ust. 7g, bank udzielający podatnikowi kredytu, o którym mowa w ust. 7d, jest obowiązany sporządzić imienną informację o dokonanej przez podatnika spłacie odsetek w pełnej wysokości i przesłać ją, w terminie 14 dni od dnia dokonania tej spłaty, do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika.\"."}
{"id":"2001_784_22","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 oraz z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324) w art. 14 w ust. 2 wyrazy \"ust. 7a-7c\" zastępuje się wyrazami \"ust. 7a-7i\"."}
{"id":"2001_784_23","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 23. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_784_3","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 3. Dopłaty mogą być stosowane, jeżeli: 1) kredyt został udzielony w celu sfinansowania: a) budowy mieszkania, b) wkładu budowlanego do spółdzielni mieszkaniowej na nowo budowane mieszkanie, c) zakupu nowo budowanego lub nowo wybudowanego mieszkania od gminy albo od osoby prawnej, jednostki nieposiadającej osobowości prawnej lub osoby fizycznej, która je buduje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, d) nadbudowy, rozbudowy lub przebudowy budynku w celu uzyskania wyodrębnionego lokalu mieszkalnego, e) adaptacji na cele mieszkalne istniejącego budynku, lub lokalu o innym przeznaczeniu, 2) kredytobiorca w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony wniosek o udzielenie kredytu, osiągnął dochód nieprzekraczający górnej granicy najwyższego przedziału skali dochodów, określonej na podstawie ustawy, z zastrzeżeniem art. 4, 3) stroną umowy kredytu, w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim, są oboje małżonkowie, 4) kwota kredytu nie przekracza 70% kosztu mieszkania, 5) okres karencji w spłacie kredytu nie przekracza 18 miesięcy, 6) okres spłaty kredytu nie przekracza 20 lat, 7) kredyt jest spłacany w równych ratach kapitałowych, płatnych miesięcznie lub kwartalnie, przy czym umowa kredytu może dopuszczać przedterminową spłatę całości lub części kredytu, 8) odsetki od kredytu są płatne miesięcznie lub kwartalnie, przy czym mogą być kapitalizowane w okresie karencji w spłacie kredytu, 9) kredytobiorca nie ponosi ryzyka kursowego."}
{"id":"2001_784_4","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 4. 1. Do dochodu, o którym mowa w art. 3 pkt 2, zalicza się, z uwzględnieniem ust. 2 i 3, wszelkie przychody osób, które zgodnie ze złożonym bankowi oświadczeniem będą zamieszkiwały w mieszkaniu, na którego nabycie zostanie udzielony kredyt, prowadząc wspólne gospodarstwo domowe, po odliczeniu: 1) kosztów ich uzyskania, 2) składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, 3) zasiłków okresowych z pomocy społecznej, 4) jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, 5) zasiłków dla sierot zupełnych, 6) dodatków mieszkaniowych, 7) przychodów ze spadków i darowizn, 8) przychodów z innych źródeł, których łączna wysokość nie przekroczyła kwoty dochodu niepowodującej powstania obowiązku podatkowego na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. 2. Za dochód osiągnięty z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej przyjmuje się dochód podany w oświadczeniu złożonym bankowi, nie niższy jednak, niż zadeklarowana kwota dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a w odniesieniu do osób niepodlegających ubezpieczeniu społecznemu - nie niższy od kwoty najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne obowiązujące osoby ubezpieczone na podstawie odrębnych przepisów. 3. Za dochód osiągnięty z działalności rolniczej, z wyjątkiem działów specjalnych produkcji rolnej, przyjmuje się dochód podany w oświadczeniu złożonym bankowi, nie niższy jednak niż iloczyn powierzchni gruntów wyrażonej w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 hektara przeliczeniowego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681)."}
{"id":"2001_784_5","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 5. Kredytobiorca jest obowiązany przedstawić bankowi dokumenty i informacje niezbędne do ustalenia wysokości dochodu, o którym mowa w art. 4."}
{"id":"2001_784_6","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 6. 1. Dopłaty nie mogą być stosowane, jeżeli którakolwiek z osób, o których mowa w art. 4 ust. 1: 1) nie posiada obywatelstwa polskiego lub pozwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) korzystała z ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: a) poniesienia wydatków na cele określone w art. 3 pkt 1, b) wydatków na wkład budowlany do spółdzielni mieszkaniowej, poniesionych w związku z przekształceniem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu albo w związku z przeniesieniem przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz członka własności lokalu mieszkalnego, c) systematycznego oszczędzania na rachunku oszczędnościowo-kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, 3) korzystała z kredytu, udzielonego na zasadach określonych w ustawie, występując samodzielnie lub z innymi osobami jako kredytobiorca. 2. Kredytobiorca potwierdza zaświadczeniami urzędu skarbowego, że nie zachodzą przesłanki, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2001_784_7","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 7. 1. Podstawę naliczenia dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 2, stanowi: 1) pozostająca do spłaty kwota kredytu - gdy kwota jest mniejsza od 70% kosztu powierzchni bazowej, 2) pozostająca do spłaty kwota kredytu - pomnożona przez iloraz 70% kosztu powierzchni bazowej i kwoty kredytu - w pozostałych przypadkach. 2. Pozostająca do spłaty kwota kredytu nie obejmuje skapitalizowanych odsetek. 3. Dopłata stanowi, z zastrzeżeniem ust. 4, część odsetek naliczonych od podstawy dopłaty według stopy oprocentowania wynikającej z umowy kredytu. Dopłata ta nie może być wyższa, niż wynosi różnica pomiędzy tak naliczonymi odsetkami a odsetkami naliczonymi od podstawy dopłaty według stopy 4,5% w stosunku rocznym. 4. Część odsetek, o której mowa w ust. 3, zależy od przedziału skali dochodów, określonego na podstawie ustawy, w którym znajduje się roczny dochód, o którym mowa w art. 4, i wynosi: Numer przedziału Część odsetek skali dochodów 1 50% 2 25% 3 10%"}
{"id":"2001_784_8","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 8. 1. Dopłaty stosuje się przez okres 5 lat od dnia spłaty pierwszej raty kapitałowej, z możliwością ich wznawiania na okresy dwunastomiesięczne. 2. Dopłaty są wznawiane na okres dwunastomiesięczny, jeżeli: 1) kredytobiorca złoży wniosek w banku oraz 2) kwota raty kapitałowej, powiększona o odsetki należne bankowi w miesiącu, w którym złożono wniosek, przekracza 20% średniego miesięcznego dochodu osiągniętego w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony ten wniosek, ustalonego zgodnie z art. 4. 3. W przypadku wznowienia dopłat okres dwunastomiesięczny jest liczony od daty najbliższego terminu płatności raty kapitałowej, przypadającego po upływie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1."}
{"id":"2001_784_9","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na własne mieszkanie","text":"Art. 9. 1. Dopłata jest dokonywana każdorazowo po spłaceniu przez kredytobiorcę całości raty kapitałowej oraz odsetek należnych bankowi, pomniejszonych o dopłatę. 2. Dopłaty nie mogą być dokonywane, jeżeli bank: 1) postawi kredyt w stan wymagalności, 2) stwierdzi, że: a) kredyt został w części lub w całości wykorzystany niezgodnie z celem na jaki został udzielony, b) dopłaty były dokonywane po zbyciu mieszkania, na którego nabycie został udzielony kredyt, c) kredytobiorca podał nieprawdziwe dane o dochodach. 3. Bank jest upoważniony i zobowiązany żądać od kredytobiorcy przedstawiania informacji i dokumentów zaświadczających, że nie wystąpiły zdarzenia, o których mowa w ust. 2 pkt 2. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, oraz w przypadku nieprzedstawienia informacji i dokumentów, o których mowa w ust. 3: 1) bank wzywa kredytobiorcę do spłaty kwoty stanowiącej równowartość dopłat, przekazanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego, oraz kwoty odsetek ustawowych naliczonych od każdej kwoty dopłaty, 2) kredytobiorca jest obowiązany do spłaty kwot, o których mowa w pkt 1, na wskazany rachunek, w terminie 14 dni od otrzymania wezwania, 3) bank jest upoważniony i zobowiązany do dochodzenia od kredytobiorcy kwot, o których mowa w pkt 1, 4) wszelkie wpływy uzyskane od kredytobiorcy, w tym także w postępowaniu egzekucyjnym, są w pierwszej kolejności zaliczane przez bank na spłatę kwot, o których mowa w pkt 1, 5) po otrzymaniu od kredytobiorcy kwot, o których mowa w pkt 1, bank przekazuje ją niezwłocznie na rachunek, o którym mowa w art. 14 ust. 1."}
{"id":"2001_785_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 września 2001 r. Uniwersytet Zielonogórski w Zielonej Górze, zwany dalej \"Uniwersytetem\". 2. Siedzibą Uniwersytetu jest miasto Zielona Góra. 3. Uniwersytet jest uczelnią państwową."}
{"id":"2001_785_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk humanistycznych, społecznych, artystycznych, ekonomicznych, technicznych, matematycznych i przyrodniczych, a także upowszechnianie nauki, sztuki i kultury."}
{"id":"2001_785_3","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 3. Nadzór nad Uniwersytetem sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego."}
{"id":"2001_785_4","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 4. 1. Uniwersytet tworzy się z Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze. 2. Z dniem utworzenia Uniwersytetu znosi się Politechnikę Zielonogórską w Zielonej Górze i Wyższą Szkołę Pedagogiczną im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze."}
{"id":"2001_785_5","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 5. 1. Mienie obejmujące własność i inne prawa majątkowe Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze staje się mieniem Uniwersytetu z dniem jego utworzenia. 2. Uniwersytet z dniem utworzenia przejmuje prawa i zobowiązania jednostek wymienionych w art. 4 ust. 1. 3. Stan gospodarki finansowej jednostek wymienionych w art. 4 ust. 1 zostanie wykazany w bilansach sporządzonych przez te jednostki na dzień poprzedzający utworzenie Uniwersytetu."}
{"id":"2001_785_6","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 6. 1. Z dniem utworzenia Uniwersytetu: 1) pracownicy zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w art. 4 ust. 1, stają się pracownikami Uniwersytetu, 2) studenci Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze oraz studenci Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze stają się studentami Uniwersytetu. 2. Osoby przyjęte na pierwszy rok studiów na rok akademicki 20012002 do Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego studentami. 3. Podstawowe jednostki organizacyjne Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Uniwersytetu. 4. Jednostki organizacyjne Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze, które przed dniem utworzenia Uniwersytetu posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po utworzeniu Uniwersytetu."}
{"id":"2001_785_7","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 7. 1. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, stają się z dniem utworzenia Uniwersytetu organami Uniwersytetu. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy rektorów. 3. Senaty Politechniki Zielonogórskiej w Zielonej Górze i Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze pełnią funkcję Senatu Uniwersytetu do dnia 31 grudnia 2001 r. w składzie dotychczasowym. 4. Do dnia 31 grudnia 2001 r. zostaną przeprowadzone wybory do Senatu Uniwersytetu, wybory do rad wydziałów, w skład których weszły instytuty znoszonych uczelni, w trybie i na okres ustalony w statucie Uniwersytetu."}
{"id":"2001_785_8","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_786_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 kwietnia 2001 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 46, poz. 499) w Załączniku nr 1 - \"Wykaz okręgów wyborczych do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej\" wprowadza się następujące zmiany: 1) w odniesieniu do okręgu wyborczego nr 23 - część województwa podkarpackiego, wyrazy \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 14.\" zastępuje się wyrazami \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 15.\"; 2) w odniesieniu do okręgu wyborczego nr 24 - województwo podlaskie, wyrazy \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 14.\" zastępuje się wyrazami \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 15.\"; 3) w odniesieniu do okręgu wyborczego nr 28 - część województwa śląskiego, wyrazy \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 8.\" zastępuje się wyrazami \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 7.\"; 4) w odniesieniu do okręgu wyborczego nr 35 - część województwa warmińskomazurskiego, wyrazy \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 10.\" zastępuje się wyrazami \"Liczba posłów wybieranych w okręgu wyborczym wynosi 9.\"."}
{"id":"2001_786_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_803_1","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady dofinansowywania ze środków budżetu państwa oprocentowania kredytów udzielanych przez banki na remonty budynków mieszkalnych, zwanego dalej \"dopłatami\". 2. Dopłaty są stosowane do oprocentowania kredytów udzielanych na zasadach określonych w ustawie, zwanych dalej \"kredytami\"."}
{"id":"2001_803_10","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 10. 1. Środki na dopłaty są przekazywane przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na wyodrębniony rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego, zwany dalej \"rachunkiem\", i są rozliczane w miesięcznych okresach rozliczeniowych. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, są oprocentowane na zasadach stosowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego dla rachunków bieżących. 3. Niewykorzystane w danym okresie rozliczeniowym środki na dopłaty oraz odsetki od środków zgromadzonych na rachunku pomniejszają środki na dopłaty przekazywane Bankowi Gospodarstwa Krajowego w następnym okresie rozliczeniowym. 4. Niewykorzystane w danym roku budżetowym środki zgromadzone na rachunku podlegają zwrotowi do budżetu w terminie do dnia 28 lutego następnego roku."}
{"id":"2001_803_11","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 11. 1. Przed udzieleniem kredytu bank sprawdza w Banku Gospodarstwa Krajowego, czy podmiot ubiegający się o kredyt nie uzyskał na sfinansowanie przedsięwzięcia, którego dotyczy wniosek kredytowy: 1) kredytu w innym banku, 2) kredytu uprawniającego do otrzymania premii termomodernizacyjnej na podstawie ustawy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2. 2. Banki są zobowiązane do przekazywania Bankowi Gospodarstwa Krajowego informacji o zawartych umowach kredytu."}
{"id":"2001_803_12","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 12. 1. Z tytułu wykonywanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego zadań związanych ze stosowaniem dopłat, bankowi temu przysługuje wynagrodzenie ze środków budżetu państwa, w wysokości określonej w umowie z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, poza wysokością wynagrodzenia, powinna określać w szczególności: 1) szczegółowy opis zadań i terminy ich wykonania, 2) tryb kontroli wykonania zadań, 3) skutki nienależytego lub nieterminowego wykonania zadań, 4) zasady i terminy przekazywania wynagrodzenia oraz dokonywania rozliczeń z tego tytułu."}
{"id":"2001_803_13","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 13. Nadzór nad wykonywaniem przez Bank Gospodarstwa Krajowego zadań przewidzianych dla niego w ustawie oraz prawidłowością wykorzystania i rozliczania środków na dopłaty sprawuje Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast."}
{"id":"2001_803_14","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 14. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady, tryb i terminy rozliczeń z tytułu przekazywania Bankowi Gospodarstwa Krajowego środków na dopłaty, 2) zakres sporządzania i terminy składania przez Bank Gospodarstwa Krajowego Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast informacji o stanie środków na rachunku, o którym mowa w art. 10 ust. 1, liczbie udzielonych kredytów i kwotach wypłacanych dopłat."}
{"id":"2001_803_15","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 15. Kredytów, o których mowa w art. 1, udziela się do dnia 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2001_803_16","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_803_2","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 2. Kredyty mogą być udzielane następującym podmiotom, zwanym dalej \"kredytobiorcami\": 1) wspólnotom mieszkaniowym, 2) gminom, 3) spółdzielniom mieszkaniowym, 4) osobom fizycznym i prawnym, będącym właścicielami lub zarządcami budynków mieszkalnych, w których liczba lokali mieszkalnych zajmowanych przez najemców jest większa niż liczba pozostałych lokali mieszkalnych, 5) osobom fizycznym będącym właścicielami domów jednorodzinnych, zasiedlonych w przeszłości na podstawie decyzji administracyjnych o przydziale."}
{"id":"2001_803_3","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 3. 1. Kredyty są udzielane na remonty budynków mieszkalnych, w których łączna powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych jest większa niż łączna powierzchnia lokali użytkowych. 2. W odniesieniu do budynków, w których część lokali zajmowana jest przez najemców, kredyt może zostać udzielony, jeżeli kredytobiorca, składając wniosek o udzielenie kredytu, wykaże, że kredyt w części odpowiadającej stosunkowi powierzchni lokali zajmowanych przez najemców do powierzchni wszystkich lokali w budynku będzie mógł zostać spłacony z wpływów z czynszów za wynajmowane lokale. 3. Kredytobiorca zamierzający dokonać remontu budynku niewpisanego do rejestru zabytków bądź ewidencji zabytków jest obowiązany przedłożyć bankowi dokumentację techniczną pozwalającą na stwierdzenie, że jeżeli przedsięwzięcie, na sfinansowanie którego udzielony ma zostać kredyt, obejmuje remont przegród budynku, instalacji centralnego ogrzewania oraz centralnie dostarczanej ciepłej wody, to w jego wyniku te przegrody i instalacje spełniać będą obowiązujące w dniu składania wniosku o udzielenie kredytu wymagania norm technicznych w zakresie energooszczędności. 4. Kredyt może być udzielony, jeżeli całkowity koszt remontu 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego w dniu złożenia wniosku kredytowego nie przekracza 80% obowiązującego w tym dniu wskaźnika przeliczeniowego 1m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ogłaszanego przez wojewodów na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281, z 2000 r. Nr 3, poz. 46 i Nr 5, poz. 67, Nr 83, poz. 946, Nr 88, poz. 988, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1317 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 32, poz. 386), a w przypadku remontu budynku wpisanego do rejestru zabytków lub ewidencji zabytków - 110% tego wskaźnika. 5. Okres spłaty kredytu remontowego nie może być dłuższy niż 10 lat. Bank może, na wniosek kredytobiorcy, odroczyć spłatę rat kapitałowych kredytu - nie dłużej jednak niż o 12 miesięcy, licząc od dnia wypłaty pierwszej transzy kredytu; okres karencji nie wydłuża maksymalnego okresu spłaty."}
{"id":"2001_803_4","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 4. 1. Kredyty nie mogą być udzielane na remonty wyłącznie lokali w budynkach wielorodzinnych oraz domów jednorodzinnych, z wyjątkiem domów jednorodzinnych, o których mowa w art. 2 pkt 5. 2. Ze środków kredytu nie mogą być finansowane: 1) prace prowadzące do zwiększenia powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, 2) przedsięwzięcia inwestycyjne, na sfinansowanie których zaciągnięto kredyt uprawniający do otrzymania premii termomodernizacyjnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz.U. Nr 162, poz. 1121 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550)."}
{"id":"2001_803_5","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 5. 1. Kredyty są udzielane przez banki, z którymi Bank Gospodarstwa Krajowego zawrze umowę. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa przede wszystkim obowiązki banku udzielającego kredytu i Banku Gospodarstwa Krajowego, a także szczegółowe zasady, tryb i terminy przekazywania środków na dopłaty oraz ich rozliczania."}
{"id":"2001_803_6","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 6. 1. Dopłatami objęte są odsetki od pełnej kwoty kredytu, jeżeli nie przekracza ona 70% kosztów przedsięwzięcia. W przypadku gdy kwota udzielonego kredytu przekracza 70% kosztów przedsięwzięcia, dopłatami objęte są odsetki naliczone od części kredytu równej 70% kosztów przedsięwzięcia. 2. Kwota dopłaty stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3, połowę odsetek naliczonych według stopy oprocentowania wynikającej z umowy kredytu. 3. Jeżeli stopa, o której mowa w ust. 2, jest niższa niż 9%, kwota dopłaty stanowi część odsetek odpowiadającą różnicy pomiędzy odsetkami należnymi bankowi a odsetkami naliczonymi według stopy oprocentowania równej 4,5% w skali roku. 4. Dopłata jest dokonywana każdorazowo po spłaceniu przez kredytobiorcę całości raty kapitałowej i części odsetek należnych bankowi, przekraczającej kwotę dopłaty."}
{"id":"2001_803_7","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 7. Do kosztów przedsięwzięcia, o których mowa w art. 6 ust. 1, zalicza się koszty remontów istniejących budynków mieszkalnych wraz z kosztami: 1) wykonania niezbędnych prac w lokalach znajdujących się w remontowanych budynkach, z tym że prace te dotyczyć mogą wyłącznie tych elementów i urządzeń, z których korzysta więcej użytkowników niż użytkownicy jednego lokalu, 2) remontu przyłączy technicznych do budynków mieszkalnych lub ich budowy, w razie braku takich przyłączy, 3) remontu znajdujących się w obrębie nieruchomości, w skład której wchodzą remontowane budynki mieszkalne, urządzeń i obiektów budowlanych związanych z tymi budynkami lub ich budowy, w razie braku takich urządzeń lub obiektów, 4) czynności specjalistycznych wynikających z obowiązków inwestora budowlanego wykonanych na jego zlecenie, w tym koszty programowania, projektowania, nadzoru, kierownictwa budowy i rozliczenia robót."}
{"id":"2001_803_8","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 8. 1. Dopłaty nie przysługują, jeżeli bank kredytujący stwierdził, że: 1) kredyt został wykorzystany w całości lub części niezgodnie z przeznaczeniem, 2) ze środków kredytu zostały sfinansowane prace lub przedsięwzięcia, o których mowa w art. 4 ust. 2. 2. Kredytobiorca jest obowiązany przedstawić na żądanie banku kredytującego informacje i dokumenty niezbędne do stwierdzenia, że kredyt został wykorzystany zgodnie z przeznaczeniem. 3. Po stwierdzeniu okoliczności, o których mowa w ust. 1, oraz w przypadku nieprzed-stawienia przez kredytobiorcę informacji i dokumentów, o których mowa w ust. 2, bank kredytujący wzywa kredytobiorcę do spłaty kwoty będącej równowartością dotychczas przekazanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego dopłat oraz kwoty odsetek ustawowych naliczonych od każdej kwoty dopłaty. 4. Kredytobiorca jest obowiązany do spłaty kwot, o których mowa w ust. 3, na wskazany przez bank rachunek w terminie 14 dni od otrzymania wezwania, o którym mowa w ust. 3. 5. Bank kredytujący po otrzymaniu od kredytobiorcy kwot, o których mowa w ust. 3, przekazuje je niezwłocznie Bankowi Gospodarstwa Krajowego. Od kwot nieprzekazanych pobiera się odsetki na zasadach i w wysokości przewidzianych jak dla zaległości podatkowych. 6. Bank Gospodarstwa Krajowego po otrzymaniu od banku kredytującego kwot, o których mowa w ust. 3, przekazuje je niezwłocznie do budżetu państwa. 7. Bank kredytujący jest upoważniony i zobowiązany do dochodzenia od kredytobiorcy kwot, o których mowa w ust. 3. 8. Po stwierdzeniu przez bank kredytujący, że dopłaty nie przysługują oraz w przypadku nieprzedstawienia przez kredytobiorcę informacji i dokumentów, o których mowa w ust. 2, wszelkie wpływy uzyskane od kredytobiorcy, w tym także w postępowaniu egzekucyjnym, są w pierwszej kolejności zaliczane na spłatę należności z tytułu przekazanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego dopłat do oprocentowania kredytu oraz odsetek ustawowych naliczonych od każdej kwoty dopłaty za okres korzystania z dopłaty."}
{"id":"2001_803_9","title":"Ustawa z dnia 26 kwietnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych na remonty budynków mieszkalnych","text":"Art. 9. 1. Do dnia 31 stycznia każdego roku Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje oceny złożonych przez banki ofert, zwanych dalej \"ofertami\", oraz informuje poszczególne banki o wysokości przewidzianych dla nich kwot środków na dopłaty do oprocentowania kredytów, których udzielać będą w danym roku, zwanych dalej \"kwotami\". 2. Bank Gospodarstwa Krajowego określa kwoty, uwzględniając: 1) wysokość środków przeznaczonych na dopłaty w ustawie budżetowej, 2) wysokość środków niezbędnych dla sfinansowania dopłat do oprocentowania dotychczas udzielonych kredytów, 3) kwotę prognozowanego przez banki zapotrzebowania na dopłaty, 4) wykorzystanie dotychczas określanych kwot, 5) warunki udzielania kredytów przedstawione w ofertach. 3. Oferty powinny zawierać w szczególności: 1) wysokość i zasady kształtowania przez bank kredytujący stóp oprocentowania kredytów w danym roku i w latach następnych, 2) wysokość prowizji i opłat pobieranych w związku z udzielaniem kredytów, 3) informację o liczbie placówek banku, które będą udzielać kredytów. 4. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje oceny stopnia wykorzystania kwot w pierwszym półroczu danego roku. 5. Bank Gospodarstwa Krajowego, w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku, może zmienić wysokość kwot przewidzianych dla poszczególnych banków, jeżeli na potrzebę takich zmian wskazują wyniki oceny, o której mowa w ust. 4, Bank Gospodarstwa Krajowego niezwłocznie zawiadamia banki o zmianie wysokości przewidzianych dla nich kwot. 6. Szczegółowe zasady oceny ofert oraz określania kwot określa regulamin opracowany przez Bank Gospodarstwa Krajowego i zatwierdzony przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast."}
{"id":"2001_804_1","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa kierunki przebudowy i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006 oraz źródła i wydatki budżetowe na finansowanie Sił Zbrojnych. 2. Celem ustawy jest zapewnienie warunków do osiągnięcia przez co najmniej 1\/3 Sił Zbrojnych pełnej interoperacyjności w ramach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz standardów pozostałych państw członków tej organizacji w zakresie uzbrojenia, wyposażenia, mobilności i możliwości prowadzenia działań wojskowych w każdych warunkach."}
{"id":"2001_804_10","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 10. Do dnia 31 grudnia 2006 r. mienie pozostałe po jednostkach organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej w likwidowanych garnizonach, przekazane Agencji Mienia Wojskowego do zagospodarowania, może być w pierwszej kolejności udostępniane, w trybie przetargu ograniczonego, przedsiębiorcom, których jedynym właścicielem są żołnierze zwolnieni z zawodowej służby wojskowej w wyniku likwidacji tych jednostek po dniu 31 grudnia 2000 r. lub pracownicy zatrudnieni w tych jednostkach, z którymi stosunek pracy został rozwiązany po dniu 31 grudnia 2000 r."}
{"id":"2001_804_11","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 11. 1. Tworzy się środek specjalny Ministra Obrony Narodowej na realizację celów określonych w programie. 2. Środek, o którym mowa w ust. 1, stanowią dochody: 1) z wpływów za udostępnianie poligonów na rzecz wojsk obcych, w części nie przeznaczonej na zmniejszenie poniesionych wydatków budżetowych, 2) z wpływów za specjalistyczne usługi wojskowe wykonywane w czasie realizacji zadań szkoleniowych, 3) określone w art. 8."}
{"id":"2001_804_12","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 12. Na finansowanie programu, niezależnie od wysokości określonych w art. 7 ust. 1, przeznacza się w latach 2002-2006 co najmniej 35% całości kwoty, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 83, poz. 932 i z 2000 r. Nr 119, poz. 1250)."}
{"id":"2001_804_13","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 13. Do dnia 31 grudnia 2006 r. nie stosuje się przepisu art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) w stosunku do oficerów zawodowych, którzy nie nabyli uprawnień do zaopatrzenia emerytalnego z tytułu wysługi lat w wysokości 75% podstawy wymiaru emerytury wojskowej, z zastrzeżeniem, że wyznaczenie tych oficerów na niższe stanowisko służbowe może dotyczyć wyłącznie stanowisk, których stopień etatowy nie jest niższy od posiadanego przez oficera stopnia wojskowego."}
{"id":"2001_804_14","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 14. 1. Do dnia 31 grudnia 2003 r. okres wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez właściwy organ wojskowy, określony w przepisach ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, może być, na wniosek żołnierza, skrócony nie więcej jednak niż do jednego miesiąca. 2. Z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, żołnierzom zwalnianym z zawodowej służby wojskowej, przysługuje jednorazowe odszkodowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, za każdy miesiąc skrócenia okresu wypowiedzenia. 3. Jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2, wypłaca organ wojskowy właściwy do wypłaty należności pieniężnych w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach dla celów wypłaty uposażenia przez okres roku po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej. 4. Jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje niezależnie od należności pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym zwalnianym z zawodowej służby wojskowej. 5. Terminem wypłaty jednorazowego odszkodowania, o którym mowa w ust. 2 i innych należności pieniężnych, o których mowa w ust. 4, jest ostatni dzień skróconego okresu wypowiedzenia. 6. Dla celów emerytalnych, dniem zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, jest ostatni dzień okresu, za który wypłacone zostało jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 2. Okres ten traktowany jest jako równorzędny ze służbą wojskową. 7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się również do żołnierzy zawodowych, którym organ wojskowy wypowiedział stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej po dniu 31 grudnia 2000 r., a którzy do dnia wejścia w życie ustawy nie zostali zwolnieni z tej służby."}
{"id":"2001_804_15","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 11, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_804_2","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 2. Ustala się następujące kierunki przebudowy i modernizacji Sił Zbrojnych: 1) wyposażenie Sił Zbrojnych w nowoczesne uzbrojenie i sprzęt wojskowy, w tym w szczególności w samoloty wielozadaniowe, środki walki wojsk lądowych i sprzęt pływający, 2) dostosowanie w celu osiągnięcia pełnej interoperacyjności w ramach Traktatu Północnoatlantyckiego, systemów rozpoznania, dowodzenia, obrony powietrznej i zabezpieczenia logistycznego, 3) dostosowanie składu bojowego oraz poszczególnych elementów Sił Zbrojnych do potrzeb obronnych państwa, 4) modernizacja oraz poprawa stanu technicznego eksploatowanego sprzętu wojskowego, 5) modernizacja oraz poprawa stanu technicznego infrastruktury wojskowej, 6) zwiększenie możliwości manewrowych wojsk oraz możliwości ich przerzutu w oddalone rejony działań, 7) stopniowe odtwarzanie zapasów środków bojowych i materiałowych, 8) wycofanie przestarzałego i nieperspektywicznego sprzętu wojskowego, 9) przekazanie Agencji Mienia Wojskowego zbędnej dla Sił Zbrojnych infrastruktury wojskowej, 10) zmiana struktury etatowych stanowisk służbowych, w tym zmniejszenie liczby stanowisk przeznaczonych dla oficerów, 11) dostosowanie systemu szkolnictwa wojskowego do potrzeb Sił Zbrojnych."}
{"id":"2001_804_3","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 3. 1. Liczebność Sił Zbrojnych w dniu 31 grudnia 2003 r. nie przekroczy stu pięćdziesięciu tysięcy stanowisk etatowych żołnierzy. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, strukturę etatową Sił Zbrojnych, przy uwzględnieniu, że nie mniej niż 1\/2 stanowisk, o których mowa w ust. 1, przeznacza się dla żołnierzy zawodowych, z czego nie więcej niż 1\/3 dla oficerów."}
{"id":"2001_804_4","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 4. 1. Minister Obrony Narodowej wprowadzi program przebudowy i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych w latach 2001-2006, zwany dalej \"programem\", uwzględniający w szczególności zadania poszczególnych rodzajów Sił Zbrojnych. 2. Program określa w szczególności: 1) zadania dotyczące modernizacji wyposażenia Sił Zbrojnych przede wszystkim w zakresie: a) sprzętu rozpoznania i walki radioelektronicznej, b) sprzętu dowodzenia i łączności, c) sprzętu i wyposażenia systemu obrony powietrznej, d) zestawów przeciwpancernych pocisków kierowanych, e) kołowych transporterów opancerzonych, f) średnich samolotów transportowych, g) okrętów i sprzętu morskiego, h) sprzętu elektronicznego, w związku ze zwolnieniem częstotliwości na potrzeby operatorów telefonii ruchomej typu komórkowego trzeciej generacji, i) czołgów, 2) zamierzenia w zakresie: a) systemów obronnych Sił Zbrojnych, b) zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych, c) gromadzenia i utrzymywania zapasów środków bojowych i materiałowych dla Sił Zbrojnych, d) szkolenia Sił Zbrojnych, e) dyslokacji jednostek wojskowych i infrastruktury wojskowej, f) polityki kadrowej, rekonwersyjnej, kształcenia kadr w systemie szkolnictwa wojskowego, 3) liczebność oraz skład bojowy poszczególnych elementów Sił Zbrojnych."}
{"id":"2001_804_5","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 5. 1. Realizację programu powierza się Ministrowi Obrony Narodowej. W trakcie realizacji programu Minister Obrony Narodowej zasięga opinii odpowiednio ministra właściwego do spraw gospodarki oraz ministra właściwego do spraw nauki, w zakresie zadań, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1. 2. W celu realizacji programu: 1) mogą być zawierane umowy wieloletnie, do których nie stosuje się przepisu art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 49, poz. 485, Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315) i art. 73 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773, z 1999 r. Nr 45, poz. 437 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 93, poz. 1027 i Nr 110, poz. 1167), 2) nie stosuje się art. 18 ust. 4 ustawy o finansach publicznych, w zakresie konieczności uzgadniania z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa decyzji o przeznaczeniu mienia likwidowanych jednostek budżetowych w przypadku, gdy mienie to przekazywane jest między jednostkami budżetowymi Ministerstwa Obrony Narodowej. 3. Minister Obrony Narodowej, po upływie każdego roku realizacji programu, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa informację z realizacji decyzji o przeznaczeniu mienia likwidowanych jednostek budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej. 4. Rada Ministrów sprawuje nadzór nad realizacją programu, składając Sejmowi coroczną informację o realizacji programu łącznie z projektem ustawy budżetowej albo projektem ustawy o prowizorium budżetowym."}
{"id":"2001_804_6","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 6. 1. Źródłami finansowania programu są: 1) budżet państwa, 2) środek specjalny, o którym mowa w art. 11, 3) przychody z prywatyzacji przemysłowego potencjału obronnego, o których mowa w art. 12. 2. Źródłami finansowania programu mogą być również: 1) darowizny, 2)zapisy i spadki."}
{"id":"2001_804_7","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 7. 1. Z budżetu państwa przeznacza się corocznie na realizację programu - w latach 2002\"2006 - wydatki budżetowe w wysokości nie niższej niż 1,95% Produktu Krajowego Brutto. Wielkość wydatków budżetowych nie może być jednak mniejsza niż 16,1 mld zł w 2002 r., 17 mld zł w 2003 r., 17,9 mld zł, w 2004 r., 19 mld zł w 2005 r. i 20,2 mld zł w 2006 r. 2. Wydatki budżetowe, o których mowa w ust. 1, w każdym roku realizacji programu ustala się z uwzględnieniem prognozowanych średniorocznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych. 3. Udział wydatków majątkowych w wielkościach, o których mowa w ust. 1, wyniesie co najmniej 19% w 2003 r. i co najmniej 23% w 2006 r. 4. Kryteria określone w ust. 1-3 są uwzględniane przez Radę Ministrów w projektach ustaw budżetowych albo projektach ustaw o prowizorium budżetowym. 5. Wydatki budżetowe, o których mowa w ust. 1, nie obejmują wydatków na sfinansowanie wyposażenia Sił Zbrojnych w samoloty wielozadaniowe, realizowanych na podstawie odrębnych przepisów. 6. Środki nieuwzględnione w budżecie, a niezbędne dla wykonania zadań poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przez jednostki organizacyjne Sił Zbrojnych powinny pochodzić z rezerw celowych lub rezerwy ogólnej Rady Ministrów."}
{"id":"2001_804_8","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 8. Agencja Mienia Wojskowego przekazuje corocznie - w latach 2002 \" 2006 - na finansowanie programu co najmniej 93% uzyskanego dochodu."}
{"id":"2001_804_9","title":"Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001\"2006","text":"Art. 9. 1. Do dnia 31 grudnia 2006 r. Minister Obrony Narodowej może przekazać Agencji Mienia Wojskowego do prowadzenia dalszej działalności gospodarczej, na czas oznaczony lub nieoznaczony, jednostkę organizacyjną podporządkowaną lub nadzorowaną przez tego ministra, stanowiącą przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. 2. Przy przekazaniu jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy art. 231 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_805_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 83, poz. 932 oraz z 2000 r. Nr 119, poz. 1250) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach \"obronności państwa\" dodaje się wyrazy \"oraz spółek od nich zależnych\"; 2) art. 3 skreśla się; 3) w art. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) spółkach zależnych \" rozumie się przez to spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, wykonujące działalność gospodarczą polegającą na produkcji lub świadczeniu usług w zakresie uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, w których spółki przemysłowego potencjału obronnego, Skarb Państwa oraz Agencja Rozwoju Przemysłu posiadają łącznie więcej niż połowę ogólnej liczby udziałów lub akcji,\"; 4) w art. 5 w pkt 3: a) wyrazy \"do 31 grudnia 2002 r.\" zastępuje się wyrazami \"do 31 grudnia 2005 r.\", b) po wyrazach \"i remontowych\" dodaje się wyrazy \" , w tym na realizację zadań, o których mowa w pkt 1 lit. a,\"; 5) w art. 9 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw gospodarki może tworzyć spółki dominujące w stosunku do spółek przemysłowego potencjału obronnego.\"; 6) w art. 10 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - z tytułu należnych składek oraz odsetek za zwłokę,\", b) w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - z tytułu należnych składek oraz odsetek za zwłokę.\"; 7) w art. 11: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"art. 10 ust. 1\" zastępuje się wyrazami Sart. 10 ust. 1 pkt 1 i 3-5\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zobowiązania, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, po spełnieniu warunków określonych w art. 15 ust. 2, podlegają umorzeniu za okres do dnia 31 grudnia 1998 r. - w całości.\"; 8) w art. 15 w ust. 2 w pkt 5 wyrazy \"terminowego regulowania\" zastępuje się wyrazami \"regulowania, w uzgodnionych z wierzycielami terminach,\"."}
{"id":"2001_805_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_806_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 155, poz. 1016 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 546 i Nr 120, poz. 1268) w art. 16 dodaje się ust. 2a-2e: \"2a. Archiwa państwowe wykonują usługi archiwalne w zakresie wyszukiwania, prowadzenia kwerend, kopiowania, fotokopiowania i konserwacji materiałów archiwalnych dla potrzeb, o których mowa w ust. 1. 2b. Tworzy się środki specjalne w archiwach państwowych i Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych, których przychodami są wpływy otrzymywane z tytułu świadczonych usług archiwalnych w zakresie: 1) wyszukiwania materiałów archiwalnych i prowadzenia kwerend, 2) kopiowania i fotokopiowania materiałów archiwalnych, 3) konserwacji materiałów archiwalnych. 2c. Ze środków specjalnych mogą być finansowane wydatki związane z: 1) wykonywaniem usług archiwalnych (wyszukiwanie, kopiowanie i fotokopiowanie materiałów archiwalnych), 2) konserwacją materiałów archiwalnych, 3) poprawą warunków przechowywania, zabezpieczania i udostępniania materiałów archiwalnych, 4) działalnością informacyjną archiwów państwowych, 5) wyjazdami zagranicznymi dotyczącymi porozumień międzynarodowych w sprawie świadczenia usług archiwalnych. 2d. Dysponentem środków specjalnych jest dyrektor archiwum państwowego i Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych. 2e. Dla środków specjalnych sporządza się roczny plan finansowy określający planowane przychody i rozchody.\"."}
{"id":"2001_806_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_807_1","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) nabywaniu akcji lub udziałów Skarbu Państwa w spółkach powstałych w wyniku komercjalizacji przez osoby inne niż Skarb Państwa,\"; 2) w art. 1a: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do spółek, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych. Oświadczenia woli składane spółce przez Skarb Państwa wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. Przepisu art. 303 § 2 Kodeksu spółek handlowych nie stosuje się.\", b) w ust. 4 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Do członków rad nadzorczych spółek, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 12 ust. 2.\"; 3) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) statucie, akcjach, akcjonariuszach i walnym zgromadzeniu - rozumie się przez to odpowiednio umowę lub akt założycielski, udziały, wspólników i zgromadzenie wspólników,\"; 4) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Do spółki powstałej w wyniku komercjalizacji, o ile ustawa nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych. 2. Do akcji Skarbu Państwa nie stosuje się art. 199 i 359 w zakresie dotyczącym umorzenia przymusowego oraz art. 418 Kodeksu spółek handlowych. 3. W jednoosobowej spółce Skarbu Państwa oświadczenia woli składane spółce przez Skarb Państwa wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. Przepisu art. 303 § 2 Kodeksu spółek handlowych nie stosuje się.\"; 5) art. 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"Art. 7. Bilans zamknięcia przedsiębiorstwa państwowego staje się bilansem otwarcia spółki, przy czym suma kapitałów własnych jest równa sumie funduszu założycielskiego, funduszu przedsiębiorstwa i niepodzielonego wyniku finansowego za okres działalności przedsiębiorstwa przed komercjalizacją."}
{"id":"2001_807_2","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_807_8","title":"Ustawa z dnia 20 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych","text":"Art. 8. W przypadku niezatwierdzenia sprawozdania finansowego za okres poprzedzający komercjalizację lub niepodjęcia decyzji w sprawie podziału zysku netto albo określenia sposobu pokrycia straty netto czynności tych dokona walne zgromadzenie spółki.\"; 6) w art. 9 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W akcie komercjalizacji ustala się: 1) statut spółki, 2) wysokość kapitału zakładowego spółki, 3) imiona i nazwiska członków organów pierwszej kadencji. 3. Akt komercjalizacji zastępuje czynności określone w przepisach Kodeksu spółek handlowych, poprzedzające złożenie wniosku o wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców.\"; 7) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dniem komercjalizacji jest pierwszy dzień miesiąca przypadającego po wpisaniu spółki do rejestru przedsiębiorców. Z tym dniem następuje skutek wykreślenia przedsiębiorstwa państwowego z rejestru.\"; 8) w art. 16 w ust. 2 w zdaniu drugim wyrazy \"walnego zgromadzenia\" zastępuje się wyrazami \"organu powołującego zarząd\"; 9) w art. 17 w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Sprawowanie zarządu w spółce może być zlecone osobie fizycznej w drodze umowy.\"; 10) w art. 36 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Nieodpłatne zbycie udziałów na rzecz uprawnionych pracowników następuje w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Przepisu art. 180 Kodeksu spółek handlowych nie stosuje się.\"; 11) w art. 38 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Akcje nabyte nieodpłatnie przez uprawnionych pracowników oraz przez rolników lub rybaków, nie mogą być przedmiotem przymusowego wykupu, o którym mowa w art. 418 Kodeksu spółek handlowych, w terminach określonych w ust. 3.\"; 12) po art. 38a dodaje się art. 38b w brzmieniu: \"Art. 38b. Łączenie spółki powstałej w wyniku komercjalizacji z inną spółką, podział tej spółki lub jej przekształcenie, nie powodują utraty uprawnień do nieodpłatnego nabycia akcji Skarbu Państwa. Skarb Państwa zbywa nieodpłatnie akcje na zasadach określonych w ustawie.\"; 13) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy: a) \"kapitał akcyjny\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"kapitał zakładowy\", b) \"Minister Skarbu Państwa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw Skarbu Państwa\", c) \"rejestr handlowy\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"rejestr przedsiębiorców\", d) \"rejestr przedsiębiorstw państwowych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"rejestr przedsiębiorców\"."}
{"id":"2001_808_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz.U. Nr 162, poz. 1121 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 1 lit. a) i lit. b) otrzymują brzmienie: \"a) zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania i budynków służących do wykonywania przez jednostki samorządu terytorialnego zadań publicznych na potrzeby ogrzewania oraz podgrzewania wody użytkowej, b) zmniejszenie strat energii w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki, wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii określone obowiązującymi przepisami lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,\"; 2) w art. 2: a) w pkt 1 lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię zużywaną na potrzeby, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a): - w budynkach, w których modernizuje się jedynie system grzewczy co najmniej o 10%, - w budynkach, w których w latach 1985-2001 przeprowadzono modernizację systemu grzewczego - co najmniej o 15%, - w pozostałych budynkach - co najmniej o 25%,\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) budynek: a) budynek mieszkalny, b) budynek zbiorowego zamieszkania, przez który rozumie się dom opieki społecznej, hotel robotniczy, internat i bursę szkolną, dom studencki, dom dziecka, dom emeryta i rencisty, dom dla bezdomnych oraz budynki o podobnym przeznaczeniu, c) budynek wykorzystywany przez jednostki samorządu terytorialnego do wykonywania zadań publicznych, stanowiący ich własność,\"; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Premia termomodernizacyjna przysługuje inwestorowi, jeżeli ze zweryfikowanego, zgodnie z art. 5 ust. 3, audytu energetycznego wynika, że: 1) kredyt udzielony na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie przekroczy 80% jego kosztów, a okres spłaty kredytu pomniejszonego o premię termomodernizacyjną nie przekroczy 10 lat, 2) miesięczne raty spłaty kredytu wraz z odsetkami nie są mniejsze od raty kapitałowej powiększonej o należne odsetki i nie są większe od równowartości 112 kwoty rocznych oszczędności kosztów energii, uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego; na wniosek inwestora bank kredytujący może ustalić wyższe raty spłaty kredytu.\"; 4) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego przyznaje premie termomodernizacyjne w granicach wolnych środków Funduszu. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego okresowo informuje banki kredytujące o stanie wolnych środków Funduszu.\"; 5) w art. 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Inwestor składa do Banku Gospodarstwa Krajowego, za pośrednictwem banku kredytującego, wniosek o przyznanie premii termomodernizacyjnej, do którego dołącza audyt energetyczny.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku okresowego braku wolnych środków Funduszu, Bank Gospodarstwa Krajowego zawiadamia inwestora i bank kredytujący o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1. Wnioski pozostawione bez rozpatrzenia są rozpatrywane w pierwszej kolejności, po uzyskaniu wolnych środków na rachunku Funduszu.\"; 6) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje premię termomodernizacyjną bankowi kredytującemu, jeżeli przedsięwzięcie termomodernizacyjne: 1) zostało zrealizowane zgodnie z projektem budowlanym, 2) zostało zakończone w terminie określonym w umowie kredytu.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres i formy audytu energetycznego oraz algorytm oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a także wzory kart audytu energetycznego, 2) szczegółowe zasady i tryb weryfikacji audytu energetycznego oraz szczegółowe warunki, jakie powinny spełniać podmioty, którym Bank Gospodarstwa Krajowego może zlecać wykonanie weryfikacji audytów energetycznych - mając na uwadze zapewnienie właściwej jakości ich weryfikacji.\"; 8) w art. 9 w ust. 2 wyrazy \"Minister Skarbu Państwa\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw Skarbu Państwa\"; 9) użyte w art. 9 w ust. 2, w art. 12 w ust. 1 w pkt 1 w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 10) w art. 11 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) pokrycie kosztów promocji Funduszu.\"; 11) w art. 12 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Bank Gospodarstwa Krajowego składa Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w okresach kwartalnych sprawozdanie z realizacji planu finansowego Funduszu.\"; 12) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wysokość wynagrodzenia prowizyjnego określa minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia.\"; 13) skreśla się art. 18."}
{"id":"2001_808_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych","text":"Art. 2. W stosunku do umów o kredyt na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych zawartych po dniu ogłoszenia ustawy, w zakresie terminu wypłaty premii termomodernizacyjnej, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_808_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_808_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_811_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje: 1) zamknięte użycie organizmów genetycznie zmodyfikowanych, zwanych dalej \"GMO\", 2) zamierzone uwalnianie GMO do środowiska, w celach innych niż wprowadzanie do obrotu, 3) wprowadzanie do obrotu produktów GMO, 4) wywóz za granicę i tranzyt produktów GMO, 5) właściwość organów administracji rządowej do spraw GMO."}
{"id":"2001_811_10","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Do zakresu działania ministra w zakresie GMO należy w szczególności: 1) wydawanie zgody na: a) zamierzone uwolnienie GMO do środowiska, b) zamknięte użycie GMO, 2) wydawanie zezwoleń na: a) wprowadzenie do obrotu produktów GMO, b) wywóz lub tranzyt produktów GMO, 3) koordynacja kontroli i monitorowania działalności regulowanej ustawą, 4) koordynacja gromadzenia i wymiany informacji dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i środowiska w zakresie GMO."}
{"id":"2001_811_11","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister sprawuje nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów ustawy. 2. Kontrolujący jest uprawniony w szczególności do: 1) wstępu, wraz z niezbędnym sprzętem, na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie są wykonywane operacje zamkniętego użycia GMO, działania polegające na zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska, w tym wprowadzeniu do obrotu produktów GMO, 2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli. 3. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego, osoby zastępującej kontrolowanego lub przez niego zatrudnionej. 4. Kontrolę przestrzegania przepisów ustawy sprawują ponadto, w zakresie objętym swoją właściwością: 1) Inspekcja Sanitarna, 2) Inspekcja Ochrony Roślin, 3) Inspekcja Nasienna, 4) Inspekcja Ochrony Środowiska, 5) Inspekcja Weterynaryjna, 6) Inspekcja Handlowa, 7) Państwowa Inspekcja Pracy, 8) organy administracji celnej w zakresie kontroli legalnego obrotu GMO, 9) Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. 5. Organy, o których mowa w ust. 4, przeprowadzają kontrolę na wniosek ministra. 6. Organy, o których mowa w ust. 4, są obowiązane niezwłocznie powiadomić ministra o stwierdzonych zagrożeniach związanych z GMO i podjętych w związku z tym działaniach."}
{"id":"2001_811_12","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Tworzy się Komisję do spraw GMO, zwaną dalej \"Komisją\", jako organ opiniodawczo-doradczy ministra w zakresie GMO. 2. Komisja liczy 19 członków powoływanych przez ministra na okres 4 lat. W skład Komisji wchodzą: 1) po jednym przedstawicielu wskazanym przez: a) ministra właściwego do spraw zdrowia, b) ministra właściwego do spraw rolnictwa, c) Ministra Obrony Narodowej, d) ministra właściwego do spraw gospodarki, e) ministra właściwego do spraw transportu, f) ministra właściwego do spraw nauki, g) ministra właściwego do spraw środowiska, h) Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 2) siedmiu przedstawicieli nauki, o uznanym autorytecie i kompetencjach w dziedzinach ochrony środowiska, ochrony zdrowia, bezpieczeństwa biologicznego, biotechnologii, hodowli roślin oraz etyki, powoływanych po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw nauki, ministra właściwego do spraw zdrowia i ministra właściwego do spraw rolnictwa, 3) przedstawiciel przedsiębiorców związanych z biotechnologią, powoływany po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki i organizacji pracodawców, 4) dwóch przedstawicieli pozarządowych organizacji ekologicznych, zgłoszonych przez te organizacje, 5) przedstawiciel organizacji konsumenckich. 3. Przewodniczącego Komisji, zastępców przewodniczącego i sekretarza Komisji powołuje i odwołuje minister spośród członków Komisji. 4. Członkostwo w Komisji ustaje przed upływem jej kadencji wskutek śmierci lub rezygnacji członka Komisji, a także z powodu odwołania przez właściwy organ przedstawicieli, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, nowych członków Komisji powołuje się na okres pozostały do końca kadencji. 6. Członkom Komisji, o których mowa w art. 12 ust. 2, biorącym udział w posiedzeniach odbywających się poza miejscowością ich zamieszkania, przysługują diety i zwrot kosztów podróży i noclegów. 7. Wydatki związane z działalnością Komisji pokrywane są z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister."}
{"id":"2001_811_13","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Do zadań Komisji należy: 1) opiniowanie wniosków w sprawach wydawania zgód lub zezwoleń, o których mowa w art. 10 pkt 1 i 2, 2) wydawanie opinii w sprawach przedstawianych przez ministra w zakresie jego uprawnień wynikających z ustawy, 3) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących GMO oraz bezpieczeństwa biologicznego, 4) opiniowanie projektów założeń polityki państwa w dziedzinie zastosowań GMO i bezpieczeństwa biologicznego. 2. Minister określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób funkcjonowania Komisji, w tym strukturę organizacyjną oraz tryb pracy Komisji, biorąc pod uwagę przypisane jej zadania."}
{"id":"2001_811_14","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister, ogłasza w Dzienniku Urzędowym, z zastrzeżeniem ust. 2, informacje o awariach, o których mowa w art. 33, ich skutkach i zagrożeniach. 2. Informacje dotyczące danych technicznych, technologicznych, handlowych lub organizacyjnych, których ujawnienie mogłoby naruszyć przepisy o ochronie informacji niejawnych lub danych jednostkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) oraz informacje dotyczące: 1) spraw będących przedmiotem praw autorskich oraz patentowych, jeżeli ich udostępnienie mogłoby naruszyć te prawa, 2) dokumentów lub danych dostarczonych przez osoby trzecie, jeżeli nie miały one obowiązku ich dostarczenia i złożyły zastrzeżenie o ich nieudostępnianiu, 3) dokumentów lub danych, których ujawnienie mogło spowodować zagrożenie środowiska, nie są ogłaszane przez ministra."}
{"id":"2001_811_15","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister wydaje zezwolenie, na przeprowadzanie badań i wydawanie opinii w zakresie GMO, podmiotom ubiegającym się o przeprowadzanie badań i wydawanie opinii w zakresie GMO, jeżeli podmioty te posiadają: 1) odpowiednie wyposażenie techniczne umożliwiające przeprowadzanie badań GMO, 2) wyspecjalizowany personel, o odpowiednim wykształceniu, mogący zagwarantować właściwą pracę jednostki, 3) pięcioletnie doświadczenie w badaniach GMO, 4) ustalone procedury reklamacyjne oraz odwoławcze w zakresie prowadzonej działalności, 5) ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej dla ryzyka związanego z prowadzoną działalnością. 2. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, zakres przedmiotowy badań dla podmiotów ubiegających się o ich przeprowadzanie i wydawanie opinii w dziedzinie GMO, uwzględniając w szczególności profil działalności tych podmiotów, kwalifikacje zatrudnionych w nich pracowników oraz posiadane wyposażenie techniczne. Rozdział 3 Zamknięte użycie GMO"}
{"id":"2001_811_16","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Zamknięte użycie GMO wymaga uzyskania zgody ministra, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej."}
{"id":"2001_811_17","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W zależności od stopnia zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska wyróżnia się cztery kategorie działań zamkniętego użycia GMO: 1) kategoria I - działania nie powodujące zagrożeń, 2) kategoria II - działania o niewielkich zagrożeniach, 3) kategoria III - działania o umiarkowanych zagrożeniach, 4) kategoria IV - działania niosące duże zagrożenia. 2. Klasyfikacji działań zamkniętego użycia GMO do jednej z kategorii, o których mowa w ust. 1, dokonuje użytkownik GMO, przeprowadzając ocenę zagrożeń. 3. Użytkownik GMO ma obowiązek przestrzegania szczegółowych wymagań odnośnie poziomów i rodzajów zabezpieczeń, określonych dla poszczególnych kategorii działań zamkniętego użycia GMO. 4. W razie wątpliwości, do której kategorii działań zamkniętego użycia GMO powinno być zaliczone dane działanie, użytkownik GMO jest obowiązany stosować poziomy i rodzaje zabezpieczeń określone dla kategorii działania o wyższym stopniu zagrożenia. 5. Podział na kategorie działań, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie uprzednio przeprowadzonej oceny zagrożeń, jakie mogą stwarzać działania zamkniętego użycia GMO dla zdrowia ludzi i środowiska. 6. Ocena zagrożeń opiera się na: 1) identyfikacji wszelkich możliwych szkodliwych skutków, w szczególności związanych z organizmem biorcy, wprowadzonym materiałem genetycznym pochodzącym z organizmu dawcy lub mikroorganizmem dawcy, tak długo jak mikroorganizm jest wykorzystywany do działania, wektorem oraz powstałym GMO, 2) opisie charakteru czynności, w tym określeniu skali działania, 3) określeniu możliwych szkodliwych skutków oraz możliwości ich wystąpienia. 7. Czynniki wpływające na rzeczywiste zagrożenie i mogące podwyższyć lub obniżyć kategorię zagrożenia to: 1) skala działania, 2) możliwość rozprzestrzeniania w środowisku na skutek krzyżowania, rozsiewania, przenoszenia do innych gatunków, 3) możliwość uzyskania przewagi selekcyjnej lub zmiany cech lub równowagi ekosystemu w wypadku niekontrolowanego uwolnienia do środowiska, 4) odporność ludzi, zwierząt i roślin na dany czynnik chorobotwórczy, 5) możliwość leczenia. 8. Ostateczna klasyfikacja wykorzystania w warunkach zamkniętych powinna być potwierdzona weryfikacją oceny zagrożenia. 9. Za odpowiednie do zaklasyfikowania do kategorii I będą uważane jedynie te działania, w których: 1) istnieje znikome prawdopodobieństwo, że biorca lub organizm macierzysty wywoła chorobę w organizmie ludzkim, zwierzęcym lub roślinnym, 2) natura nośnika i wprowadzenie materiału jest takie, że nie powoduje przeniesienia fenotypu, który mógłby wywołać chorobę u człowieka, zwierząt lub roślin albo który mógłby wywoływać szkodliwe skutki w środowisku, 3) znikome jest prawdopodobieństwo, aby organizm genetycznie zmodyfikowany wywoływał choroby u człowieka, zwierząt lub roślin oraz wywierał szkodliwy wpływ na środowisko. 10. Po dokonaniu klasyfikacji działania zamkniętego użycia GMO na poszczególne kategorie, o których mowa w ust. 1, wybiera się środki zapewniające hermetyczność i inne środki ochrony przy uwzględnieniu: 1) cech środowiska, na które mogą wpływać GMO wykorzystywane w warunkach zamkniętego użycia, 2) wszelkich czynności standardowych i niestandardowych. 11. Przy wykonywaniu działań zamkniętego użycia GMO wyróżnia się cztery stopnie hermetyczności odpowiadające kategorii działań. 12. Przy podziale na stopnie hermetyczności, o których mowa w ust. 11, bierze się pod uwagę trzy zintegrowane elementy: 1) konstrukcję pomieszczenia, 2) wyposażenie techniczne pomieszczeń, 3) dobrą praktykę laboratoryjną. 13. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw nauki, określi, w drodze rozporządzenia, listę organizmów patogennych oraz ich klasyfikację, a także środki niezbędne dla poszczególnych stopni hermetyczności biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i środowiska."}
{"id":"2001_811_18","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Użytkownik GMO jest obowiązany do przestrzegania zasad dobrej praktyki laboratoryjnej i ogólnych zasad bezpieczeństwa, a w szczególności do: 1) utrzymania miejsca pracy na możliwie najniższym poziomie narażenia na działania wywoływane przez GMO, 2) stosowania technicznych środków kontroli u źródła zagrożenia, jeżeli jest to konieczne, obowiązku stosowania przez pracowników odzieży ochronnej i odpowiedniego sprzętu, 3) regularnej kontroli sprawności urządzeń i zabezpieczeń instalacji, 4) regularnego sprawdzania obecności GMO poza strefą zamkniętego użycia, 5) należytego wyszkolenia pracowników, 6) powołania komórek do spraw bezpieczeństwa biologicznego dla kategorii II, III i IV, 7) wprowadzenia wewnętrznych regulaminów bezpieczeństwa dla pracowników, 8) umieszczania, w odpowiednich miejscach, znaków zagrożenia biologicznego, 9) wprowadzenia zakazu stosowania pipet doustnych w miejscu pracy, 10) posiadania skutecznych środków dezynfekujących i określenia procedur przeprowadzania dezynfekcji w wypadku rozprzestrzeniania się GMO, 11) postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska, a w szczególności zapewnienia zabezpieczonych miejsc do magazynowania, jeżeli będzie to konieczne, zakażonego sprzętu laboratoryjnego i innych materiałów."}
{"id":"2001_811_19","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Warunkiem przystąpienia do zamkniętego użycia GMO jest posiadanie przez użytkownika GMO planu postępowania na wypadek awarii powodującej niekontrolowane rozprzestrzenianie się GMO zagrażające zdrowiu ludzi lub środowisku w sposób bezpośredni lub z opóźnieniem. 2. Plan postępowania, o którym mowa w ust. 1, powinien być zgodny z kategorią działania i zawierać w szczególności: 1) informacje o środkach bezpieczeństwa, które osoby narażone na zagrożenie powinny zastosować w przypadku awarii, 2) informacje o sposobach przeciwdziałania skutkom niekontrolowanego rozprzestrzeniania się GMO, w tym informacje o działaniach, które powinny być podjęte przez służby ratownicze działające w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. 3. Użytkownik GMO przekazuje plan postępowania na wypadek awarii, o którym mowa w ust. 1, organom właściwej gminy, które, w terminie 7 dni od daty otrzymania planu, podają go do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty oraz udostępniają do wglądu w siedzibie gminy. 4. Użytkownik GMO jest obowiązany do dołożenia należytych starań zmierzających do zapoznania się z planem postępowania, o którym mowa w ust. 1, przez osoby narażone na bezpośrednie zagrożenie spowodowane niekontrolowanym rozprzestrzenianiem się GMO. 5. W przypadku zamkniętego użycia GMO zaliczonego do III lub IV kategorii zagrożenia użytkownik GMO ma obowiązek uzgodnienia planu postępowania, o którym mowa w ust. 1, z właściwym miejscowo wojewodą. 6. Organ, o którym mowa w ust. 5, zgłasza, w drodze decyzji administracyjnej, zastrzeżenia do planu postępowania lub potwierdza ich brak w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku. 7. Użytkownik GMO ma obowiązek przechowywania planu postępowania, o którym mowa w ust. 1, w miejscu dokonywania operacji zamkniętego użycia GMO oraz w swojej siedzibie, w sposób umożliwiający swobodny dostęp do niego w przypadku awarii lub powstania innego zagrożenia."}
{"id":"2001_811_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ustawy nie stosuje się do modyfikacji genetycznych genomu ludzkiego. 2. W sprawach dotyczących żywności i środków farmaceutycznych stosuje się przepisy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia i przepisy o środkach farmaceutycznych, o ile nie są sprzeczne z przepisami ustawy."}
{"id":"2001_811_20","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Użytkownik GMO ma obowiązek okresowej weryfikacji, nie rzadziej niż co 2 lata, uwzględniając postęp techniki i wiedzy, ustaleń oceny zagrożeń oraz podjętych środków bezpieczeństwa, w tym wymagań co do poziomów i rodzajów zabezpieczeń, a także planu postępowania. 2. Użytkownik GMO ma obowiązek niezwłocznego przystąpienia do weryfikacji, o której mowa w ust. 1, w sytuacji, gdy zachodzą podstawy do stwierdzenia, że podjęte działania ochronne nie są już wystarczające albo zachodzą przesłanki do zaliczenia danego działania do wyższej kategorii zagrożenia."}
{"id":"2001_811_21","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Wniosek o wydanie zgody na zamknięte użycie GMO, o której mowa w art. 16, powinien zawierać w szczególności: 1) informacje o użytkowniku GMO, w tym jego nazwę i siedzibę lub imię, nazwisko i adres, oraz imię i nazwisko osoby bezpośrednio odpowiedzialnej za planowane zamknięte użycie GMO, 2) informacje o planowanym działaniu, w tym charakterystykę GMO lub kombinacji GMO: a) wykorzystywane organizmy biorcy i dawcy oraz stosowany system nośnika, b) źródło i planowaną funkcję materiału genetycznego używanego przy modyfikacji, c) cechy identyfikujące GMO, 3) informacje o planowanych poziomach i rodzajach zabezpieczeń, 4) informacje o środkach bezpieczeństwa pracy z GMO, 5) informacje o planowanym sposobie postępowania z odpadami zawierającymi GMO. 2. Do wniosku o wydanie zgody na zamknięte użycie GMO, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumentację oceny zagrożeń, o której mowa w art. 6, 2) plan postępowania na wypadek awarii, o którym mowa w art. 19. 3. We wniosku dotyczącym zgody na ponowne zamknięte użycie GMO umieszcza się także informacje o wynikach poprzedniego zamkniętego użycia GMO."}
{"id":"2001_811_22","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 36 ust. 2, art. 43 ust. 1, art. 52 ust. 3, dotyczących zgód i zezwoleń, o których mowa w art. 10 pkt 1 i 2, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i środowiska, potrzebę ujednolicenia tych dokumentów oraz koniecznością uwzględnienia w nich wszystkich potrzebnych danych."}
{"id":"2001_811_23","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zgodę wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat, po stwierdzeniu, że spełnione zostały wymagane prawem warunki dokonania zamkniętego użycia GMO, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Przed wydaniem zgody można: 1) wezwać, w razie potrzeby, występującego z wnioskiem użytkownika GMO do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, brakującej dokumentacji stwierdzającej, że spełnia on warunki określone przepisami prawa, wymagane do dokonania zamkniętego użycia GMO, 2) zażądać od użytkownika GMO przedłożenia dodatkowych informacji niezbędnych dla wszechstronnego rozpatrzenia sprawy, w tym opinii, o której mowa w art. 15, 3) dokonać kontrolnego sprawdzenia faktów podanych we wniosku o udzielenie zgody w celu stwierdzenia, czy występujący z wnioskiem użytkownik GMO spełnia warunki dokonywania objętego zgodą zamkniętego użycia GMO. 3. Koszty przedłożenia dodatkowych informacji i opinii, o których mowa w ust. 2, ponosi wnioskodawca. 4. Minister odmawia wydania zgody na III i IV kategorię działań, jeżeli istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, iż przewidziane zabezpieczenia nie stanowią wystarczającej gwarancji uniknięcia poważnych lub niemożliwych do naprawienia konsekwencji awarii lub ryzyka wystąpienia takiej awarii w związku z zamierzonym sposobem zamkniętego użycia GMO."}
{"id":"2001_811_24","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Zgodę na zamknięte użycie GMO wydaje się w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Bieg terminu zawiesza się w przypadkach, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 1 i 2. 2. W przypadku stwierdzenia, że działanie zostało zaliczone do niższej kategorii zagrożenia, niż kategoria do której w świetle zgromadzonej dokumentacji powinno być zaliczone, można zażądać od użytkownika GMO zmiany zaliczenia do kategorii działań. 3. W przypadku odmowy zmiany kategorii działań minister odmawia wydania zgody albo cofa wydaną zgodę. 4. Jeżeli przemawia za tym konieczność ochrony zdrowia ludzi lub środowiska, w zgodzie na zamknięte użycie GMO można określić dodatkowe warunki przeprowadzenia zamkniętego użycia GMO, dotyczące wymagań odnośnie poziomów i rodzajów zabezpieczeń i bezpieczeństwa pracowników, wykraczających poza wymagania określone na podstawie art. 17 i art. 18."}
{"id":"2001_811_25","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes społeczny związany z potrzebą ochrony środowiska, a w szczególności z zagrożeniem pogorszenia stanu środowiska, w zgodzie na zamknięte użycie GMO może być ustanowione zabezpieczenie roszczeń z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku. 2. Formę i wielkość zabezpieczenia roszczeń, o których mowa w ust. 1, określa się w zgodzie na zamknięte użycie GMO. 3. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej. 4. Zabezpieczenie w formie depozytu jest wpłacane na odrębny rachunek bankowy wskazany przez organ wydający zgodę, a zabezpieczenie w formie gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej jest składane do organu wydającego zgodę. 5. Gwarancja bankowa lub polisa ubezpieczeniowa powinna stwierdzać, że w razie wystąpienia negatywnych skutków w środowisku w wyniku niewywiązywania się przez podmiot z obowiązków określonych w zgodzie, o których mowa w rozdziale 3, bank lub firma ubezpieczeniowa ureguluje zobowiązania na rzecz organu wydającego zgodę."}
{"id":"2001_811_26","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Po wydaniu decyzji o cofnięciu zgody lub po jej wygaśnięciu, jeżeli użytkownik GMO usunął negatywne skutki w środowisku powstałe w wyniku prowadzonej działalności lub skutki takie nie wystąpiły, minister orzeka, na wniosek użytkownika GMO, o uchyleniu ustanowionego zabezpieczenia. 2. W razie stwierdzenia, iż nie usunięto w wyznaczonym terminie negatywnych skutków powstałych w środowisku w wyniku zamkniętego użycia GMO, minister orzeka o przeznaczeniu na ten cel zabezpieczenia w wysokości niezbędnej do usunięcia tych skutków."}
{"id":"2001_811_27","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W razie ogłoszenia likwidacji lub upadłości użytkownika GMO przepisy art. 26 stosuje się odpowiednio w zakresie orzekania o zwrocie zabezpieczenia albo o jego przeznaczeniu na usunięcie szkód."}
{"id":"2001_811_28","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Zgodę, o której mowa w art. 16, cofa się, w przypadku gdy użytkownik GMO narusza przepisy ustawy lub nie usunął w wyznaczonym terminie stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z przepisami prawa. 2. Zgodę, o której mowa w art. 16, cofa się także, jeżeli istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, iż przewidziane zabezpieczenia nie stanowią wystarczającej gwarancji uniknięcia poważnych lub niemożliwych do naprawienia skutków awarii, albo jeżeli możliwość wystąpienia takiej awarii przekracza granice dopuszczalnego ryzyka."}
{"id":"2001_811_29","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Udział społeczeństwa w postępowaniu, którego przedmiotem jest wydanie zgody na zamknięte użycie GMO regulują przepisy o udziale społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska."}
{"id":"2001_811_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) organizmie - rozumie się przez to każdą jednostkę biologiczną, komórkową lub niekomórkową, zdolną do replikacji i przenoszenia materiału genetycznego, łącznie z wirusami i wiroidami; przez organizm rozumie się również kultury komórkowe i tkankowe roślin i zwierząt oraz plazmidy, 2) organizmie genetycznie zmodyfikowanym - rozumie się przez to organizm inny niż organizm człowieka, w którym materiał genetyczny został zmieniony w sposób niezachodzący w warunkach naturalnych wskutek krzyżowania lub naturalnej rekombinacji, w szczególności przy zastosowaniu: a) technik rekombinacji DNA z użyciem wektorów, w tym tworzenia materiału genetycznego poprzez włączenie do wirusa, plazmidu lub każdego innego wektora cząsteczek DNA wytworzonych poza organizmem i włączenie ich do organizmu biorcy, w którym w warunkach naturalnych nie występują, ale w którym są zdolne do ciągłego powielania, b) technik stosujących bezpośrednie włączenie materiału dziedzicznego przygotowanego poza organizmem, a w szczególności: mikroiniekcji, makroiniekcji i mikrokapsułkowania, c) metod niewystępujących w przyrodzie dla połączenia materiału genetycznego co najmniej dwóch różnych komórek, gdzie w wyniku zastosowanej procedury powstaje nowa komórka zdolna do przekazywania swego materiału genetycznego odmiennego od materiału wyjściowego komórkom potomnym, 3) zamkniętym użyciu GMO - rozumie się przez to każde działanie polegające na modyfikacji genetycznej organizmów oraz procedury, według których GMO są hodowane, przechowywane, transportowane, niszczone, usuwane lub wykorzystywane w jakikolwiek inny sposób, podczas którego stosowane są specjalne zabezpieczenia w celu ograniczenia kontaktu GMO z ludźmi i środowiskiem, 4) zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska - rozumie się przez to każde działanie polegające na zamierzonym wprowadzeniu do środowiska GMO albo ich kombinacji, bez zabezpieczeń ograniczających rozprzestrzenianie, takich jak bariery fizyczne lub połączenie barier fizycznych z barierami chemicznymi lub biologicznymi, mających na celu ograniczenie kontaktu GMO z ludźmi i środowiskiem, 5) wprowadzeniu do obrotu - rozumie się przez to zamierzone uwolnienie GMO do środowiska polegające na dostarczaniu lub udostępnianiu osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie produktu GMO, w tym wprowadzanie na rynek w wyniku produkcji lub dopuszczenie do obrotu na polskim obszarze celnym w ramach obrotu handlowego, 6) produkcie GMO - rozumie się przez to GMO lub każdy wyrób składający się z GMO lub zawierający GMO lub ich fragmenty lub kombinację GMO, który jest wprowadzany do obrotu lub wywożony za granicę bądź przewożony tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 7) użytkowniku GMO - rozumie się przez to osobę fizyczną lub prawną bądź też jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, dokonującą na własny rachunek operacji zamkniętego użycia GMO lub działania polegającego na zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska, w tym wprowadzenia do obrotu produktów GMO, 8) awarii - rozumie się przez to każdy przypadek niezamierzonego uwolnienia GMO w trakcie ich zamkniętego użycia, który może stanowić bezpośrednie lub opóźnione zagrożenie dla zdrowia ludzi lub środowiska, 9) dobrej praktyce laboratoryjnej - rozumie się przez to sposób planowania, przeprowadzania i dokumentowania badań laboratoryjnych zapewniający wykorzystanie najnowszej wiedzy biologicznej i technicznej oraz wiarygodność i pewność uzyskanych wyników, 10) dawcy - rozumie się przez to organizm, z którego pobierane jest DNA, 11) biorcy - rozumie się przez to organizm, do którego wprowadzane jest DNA, 12) wektorze - rozumie się przez to cząsteczkę DNA, która pozwala na wprowadzenie i stabilne utrzymanie cząsteczek DNA w organizmie biorcy, 13) insercie - rozumie się przez to odcinek DNA włączony do genomu biorcy, 14) mikroiniekcji, makroiniekcji, mikrokapsułkowaniu - rozumie się przez to metody modyfikacji genetycznych służące do przenoszenia DNA z jednego organizmu do drugiego, 15) fuzji protoplastów - rozumie się przez to proces prowadzący do połączenia się co najmniej dwóch protoplastów w jeden protoplast mieszańcowy, 16) koniugacji, transformacji, transdukcji - rozumie się przez to naturalne procesy przenoszenia DNA w bakteriach, 17) mutagenezie - rozumie się przez to indukowanie mutacji, czyli skokowych zmian dziedzicznych, w szczególności za pomocą promieniowania jonizującego albo substancji chemicznych, 18) plazmidzie - rozumie się przez to kolistą pozachromosomową strukturę zdolną do niezależnej od biorcy replikacji cząstek DNA, 19) poliploidyzacji - rozumie się przez to metodę hodowlaną polegającą na sztucznym wytwarzaniu osobników o zwiększonej liczbie chromosomów."}
{"id":"2001_811_30","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wydanie, odmowa wydania i cofnięcie zgody następuje w drodze decyzji administracyjnej. 2. Decyzje o cofnięciu zgody podlegają natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"2001_811_31","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Ponowienie przez tego samego użytkownika zamkniętego użycia GMO zaliczonego do I lub II kategorii zagrożenia, dokonywane w tym samym miejscu i warunkach nie wymaga ponownej zgody na zamknięte użycie GMO, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 2. 2. O planowanym ponowieniu zamkniętego użycia GMO, o którym mowa w ust. 1, użytkownik GMO powiadamia ministra w terminie: 1) 2 miesiący przed planowanym zamkniętym użyciem GMO - w odniesieniu do działania zaliczonego do I kategorii zagrożenia, 2) 3 miesiący przed planowanym zamkniętym użyciem GMO - w odniesieniu do działania zaliczonego do II kategorii zagrożenia. 3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2, powinno spełniać wymagania określone w art. 21."}
{"id":"2001_811_32","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Użytkownik GMO jest obowiązany do niezwłocznego poinformowania ministra oraz organu, o którym mowa w art. 19 ust. 5, o: 1) każdorazowej zmianie warunków zamkniętego użycia GMO mogącej mieć wpływ na zwiększenie zagrożenia dla zdrowia ludzi lub środowiska, 2) wszelkich zmianach danych, o których mowa w art. 21. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, minister biorąc pod uwagę względy bezpieczeństwa ludzi lub środowiska, nakazuje użytkownikowi GMO dokonanie stosownej modyfikacji warunków bądź też zawieszenie lub zakończenie operacji zamkniętego użycia GMO, wyznaczając użytkownikowi GMO termin na podjęcie tych działań."}
{"id":"2001_811_33","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W przypadku awarii powodującej niekontrolowane rozprzestrzenianie się GMO użytkownik GMO obowiązany jest do niezwłocznego przystąpienia do akcji ratowniczej i usuwania skutków awarii. 2. Działania ratownicze powinny mieć na celu przede wszystkim ochronę osób narażonych na kontakt z rozprzestrzeniającym się GMO. 3. Użytkownik GMO obowiązany jest do natychmiastowego zawiadomienia służb ratowniczych działających w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego o wystąpieniu awarii, a jeżeli jest to możliwe również o bezpośrednim niebezpieczeństwie jej wystąpienia. 4. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 3, użytkownik wskazuje: 1) okoliczności awarii, 2) nazwę, cechy identyfikujące i ilość uwolnionych GMO oraz charakterystykę zagrożenia, które może wystąpić, 3) podjęte środki zaradcze i ratownicze, 4) wszelkie informacje niezbędne do oceny rozmiarów awarii i jej skutków dla zdrowia ludzi i środowiska. 5. Użytkownik GMO informuje ministra oraz organ, o którym mowa w art. 19 ust. 5, o wystąpieniu awarii oraz o przebiegu akcji ratowniczej i jej wynikach."}
{"id":"2001_811_34","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Minister prowadzi Rejestr Zamkniętego Użycia GMO. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wnioski o wydanie zgody na zamknięte użycie GMO wraz z dokumentacją, 2) powiadomienia o ponownym zamkniętym użyciu GMO, 3) zgody na zamknięte użycie GMO wraz z uzasadnieniami oraz informacje o cofnięciu i zmianie tej zgody, 4) opinie Komisji, 5) informacje o awariach, w tym: a) listę awarii, b) analizę przyczyn poszczególnych awarii, c) opis doświadczeń zdobytych podczas akcji ratowniczej i usuwania skutków awarii, d) wykaz środków podjętych przez użytkownika GMO w celu uniknięcia podobnych awarii w przyszłości, e) ocenę skutków awarii. 3. Rejestr jest jawny; przepisy art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Wgląd do rejestru jest zwolniony z opłat."}
{"id":"2001_811_35","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Użytkownik GMO obowiązany jest do prowadzenia systematycznej ewidencji i dokumentacji prowadzonych działań i przechowywania jej przez okres co najmniej pięciu lat od ich zakończenia, a także bezpłatnego i niezwłocznego udostępniania jej na żądanie ministra oraz organu, o którym mowa w art. 19 ust. 5. Rozdział 4 Zamierzone uwolnienie GMO do środowiska w celach innych niż wprowadzenie do obrotu"}
{"id":"2001_811_36","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Zamierzone uwolnienie GMO do środowiska w celach innych niż wprowadzenie do obrotu wymaga zgody ministra wydawanej na wniosek zainteresowanego. Przepisy art. 23, art. 24 ust. 1 i art. 25-30 stosuje się odpowiednio, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej. 2. Wniosek o wydanie zgody na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: 1) informacje o użytkowniku GMO, w tym jego nazwę i siedzibę lub imię, nazwisko i adres, 2) dane o GMO: a) charakterystykę dawcy, biorcy i organizmu rodzicielskiego, jeżeli występuje, b) charakterystykę wektora, c) charakterystykę GMO, 3) informacje dotyczące warunków zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska: a) informacje o warunkach - miejscu zamierzonego uwolnienia i szerszym środowisku, do którego nastąpi zamierzone uwolnienie, b) opis celu zamierzonego uwolnienia, c) charakterystykę środowiska, do którego ma nastąpić uwolnienie, 4) informacje dotyczące interakcji pomiędzy GMO lub kombinacją GMO a środowiskiem, w tym o możliwości krzyżowań: a) charakterystykę oddziaływań środowiska na przeżycie, rozmnażanie i rozpowszechnianie GMO, b) oddziaływanie i potencjalny wpływ GMO na środowisko, 5) informacje dotyczące przygotowania zawodowego pracowników, 6) informacje dotyczące trybu kontroli i monitorowania procesu uwalniania GMO do środowiska, oraz sugestie dotyczące izolacji przestrzennej: a) informacje o technice monitorowania, b) informacje o kontroli zamierzonego uwolnienia do środowiska, c) plany reagowania na zagrożenie, 7) informacje dotyczące deaktywacji GMO i postępowania z odpadami, 8) informacje dotyczące wyników poprzedniego zamierzonego uwolnienia do środowiska tego samego GMO lub tej samej kombinacji GMO, na które wnioskodawca uzyskał zgodę. 3. Do wniosku o wydanie zgody na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumentację oceny zagrożeń wraz ze wskazaniem metod przeprowadzenia oceny, 2) techniczną dokumentację zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska, 3) program działania na wypadek zagrożenia zdrowia ludzi lub środowiska."}
{"id":"2001_811_37","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Zgoda na uwolnienie do środowiska tego samego GMO w różnych miejscach określonych w zgodzie lub różnych kombinacji GMO w tym samym miejscu, jeśli uwolnienia mają ten sam cel i następują w określonym w decyzji przedziale czasu, może być udzielona w jednej decyzji."}
{"id":"2001_811_38","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. W przypadku gdy po uzyskaniu zgody nastąpi zmiana w przygotowaniu lub w procesie uwalniania GMO do środowiska mogąca spowodować zagrożenia dla zdrowia ludzi lub środowiska albo gdy wnioskodawca uzyska nowe informacje o takich zagrożeniach, ma on obowiązek: 1) podjąć niezwłocznie środki konieczne do ochrony zdrowia ludzi lub środowiska, 2) zweryfikować środki bezpieczeństwa w dokumentacji przedłożonej wraz z wnioskiem, 3) niezwłocznie poinformować ministra o wszystkich nowych informacjach dotyczących zagrożeń dla zdrowia ludzi i dla środowiska. 2. Użytkownik GMO dokonujący zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska ma obowiązek przedłożyć ministrowi, w terminie 3 miesięcy od zakończenia działań, sprawozdanie ze szczegółowym opisem wyników uwolnienia, w tym informacje o wszystkich zagrożeniach dla zdrowia ludzi lub dla środowiska zaobserwowane w związku z zamierzonym uwolnieniem GMO do środowiska."}
{"id":"2001_811_39","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Zgoda w sprawie zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska może być cofnięta lub zmieniona także, jeżeli pojawią się nowe informacje mające znaczenie dla oceny zagrożeń dla zdrowia ludzi lub dla środowiska związanych z zamierzonym uwalnianiem GMO do środowiska."}
{"id":"2001_811_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Za techniki prowadzące do otrzymania GMO, nie uważa się, w rozumieniu ustawy: 1) zapłodnienia in vitro, 2) procesów naturalnych, a w szczególności koniugacji, transdukcji i transformacji, 3) klonowania komórek somatycznych i rozrodczych, 4) technik związanych z tradycyjną genetyką, a w szczególności mutagenezy i poliploidyzacji, jeżeli w ramach tych technik nie wykorzystuje się GMO jako biorców lub organizmów rodzicielskich, 5) konstruowania i użytkowania komórek somatycznych zwierzęcych, w tym hybryd, fuzji komórek, w tym fuzji protoplastów, z których to komórek mogą być regenerowane pełne układy biologiczne, jeżeli w ramach tych technik nie wykorzystuje się GMO jako biorców lub organizmów rodzicielskich jeżeli nie obejmują one wykorzystywania cząstek rekombinowanego DNA lub GMO."}
{"id":"2001_811_40","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Minister prowadzi Rejestr Zamierzonego Uwalniania GMO do Środowiska. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wnioski o wydanie zgody na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska wraz z dokumentacją, 2) zgody na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska wraz z uzasadnieniami oraz informacje o cofnięciu i zmianie tej zgody, 3) opinie Komisji, 4) sprawozdania, o których mowa w art. 38 ust. 2. 3. Rejestr jest jawny; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Wgląd do rejestru jest zwolniony z opłat. Rozdział 5 Wprowadzenie do obrotu produktów GMO"}
{"id":"2001_811_41","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Wprowadzenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów GMO wymaga zezwolenia ministra wydawanego na wniosek zainteresowanego użytkownika GMO. Przepisy art. 23, art. 24 ust. 1 i art. 25-30 stosuje się odpowiednio, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej. 2. W przypadku obejmowania produktów GMO wprowadzanych na polski obszar celny procedurą dopuszczenia do obrotu do zgłoszenia celnego należy dołączyć kopię zezwolenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_811_42","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Obowiązek uzyskania zezwolenia ciąży na użytkowniku GMO zamierzającym wprowadzić produkt GMO do obrotu. 2. Wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego GMO lub wyprodukowanego przy użyciu produktu GMO lub produktów GMO, na których wprowadzenie do obrotu uzyskano zezwolenie zgodnie z przepisami ustawy nie wymaga uzyskania odrębnego zezwolenia. 3. Wprowadzenie do obrotu produktu GMO, który składa się z tych samych GMO lub kombinacji GMO, ale ma być wykorzystywany w inny sposób niż produkt GMO, na którego wprowadzenie do obrotu uzyskano już zezwolenie zgodnie z przepisami ustawy, wymaga uzyskania odrębnego zezwolenia."}
{"id":"2001_811_43","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 41, powinien zawierać w szczególności: 1) informacje o użytkowniku GMO, w tym jego nazwę i siedzibę lub imię, nazwisko i adres, 2) informacje o produkcie GMO: a) opis produktu, b) instrukcje lub zalecenia dotyczące przechowywania i użytkowania, c) informacje o GMO zawartym w produkcie, w tym charakterystykę GMO, charakterystykę biorców lub organizmów rodzicielskich, z których otrzymano GMO, 3) informacje o zalecanych środkach ostrożności związanych z bezpiecznym używaniem produktu GMO i o ewentualnych zagrożeniach dla zdrowia ludzi lub środowiska mogących wystąpić w konsekwencji niezgodnego z przeznaczeniem używania produktu GMO, 4) informacje dotyczące opakowania i oznakowania produktu GMO, 5) informacje o uzyskanych przez dany produkt GMO zezwoleniach na wprowadzanie do obrotu na terenie innych krajów oraz o ewentualnych odmowach uzyskania takich zezwoleń. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumentację potwierdzającą, że GMO, z których składa się produkt lub, które są zawarte w produkcie, były uprzednio użyte w procesie zamkniętym albo uwolnione do środowiska zgodnie z odpowiednimi przepisami, 2) dokumentację potwierdzającą, iż w rezultacie zamkniętego użycia lub uwalniania do środowiska GMO nie wystąpiły zagrożenia dla zdrowia ludzi lub środowiska, 3) dokumentację oceny zagrożeń."}
{"id":"2001_811_44","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Zezwolenie na wprowadzenie produktu GMO do obrotu wydawane jest na czas określony, nie dłuższy niż 10 lat."}
{"id":"2001_811_45","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Użytkownik GMO ma obowiązek monitorowania obrotu produktami GMO, na których wprowadzenie uzyskał zezwolenie. 2. Użytkownik GMO ma obowiązek niezwłocznego poinformowania ministra w przypadku stwierdzenia nowych okoliczności mających wpływ na treść dokumentacji dołączonej do wniosku. 3. Jeśli nowe informacje o zagrożeniach dla zdrowia ludzi lub środowiska, związane z wprowadzeniem produktów GMO do obrotu, staną się dostępne użytkownikowi GMO, ma on obowiązek: 1) podjęcia stosownych działań interwencyjnych, 2) wycofania produktów GMO z obrotu, jeśli jest to uzasadnione koniecznością ochrony przed zagrożeniem dla zdrowia ludzi lub środowiska, 3) natychmiastowego powiadomienia ministra. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, minister nakazuje użytkownikowi GMO wycofanie produktów GMO z obrotu, do czasu zatwierdzenia przez ministra, w drodze decyzji administracyjnej, przedłożonego przez użytkownika GMO sprawozdania z działań podjętych w celu zagwarantowania przestrzegania ustawy, zwłaszcza w zakresie ochrony zdrowia ludzi lub ochrony środowiska."}
{"id":"2001_811_46","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W przypadkach uzasadnionych koniecznością ochrony zdrowia ludzi lub ochrony środowiska w zezwoleniu nakłada się na użytkownika GMO obowiązek zastosowania dodatkowego opakowania zabezpieczającego przed rozprzestrzenieniem się GMO do środowiska podczas przewozu, magazynowania lub na późniejszych etapach wprowadzania do obrotu lub określa się inne dodatkowe wymagania dotyczące wprowadzenia do obrotu produktów GMO."}
{"id":"2001_811_47","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Wprowadza się obowiązek oznakowania produktów GMO, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Oznakowanie produktu GMO powinno zawierać następujące informacje: 1) nazwę produktu GMO i nazwy zawartych w nim GMO, 2) imię i nazwisko lub nazwę producenta lub importera oraz adres, 3) przewidywany obszar stosowania produktu GMO: przemysł, rolnictwo, leśnictwo, powszechne użytkowanie przez konsumentów lub inne specjalistyczne zastosowanie, 4) zastosowanie produktu GMO i dokładne warunki użytkowania wraz z informacją, w uzasadnionych przypadkach, o rodzaju środowiska, dla którego produkt jest odpowiedni, 5) szczególne wymagania dotyczące magazynowania i transportu, jeżeli zostały określone w zezwoleniu, 6) informacje o różnicy wartości użytkowej, między produktem GMO a jego tradycyjnym odpowiednikiem, 7) środki, jakie powinny być podjęte w przypadku niezamierzonego uwolnienia GMO, niezgodnego z wymaganiami dotyczącymi wprowadzenia produktu GMO do obrotu, jeżeli zostały określone w zezwoleniu, 8) numer zezwolenia. 3. W przypadku gdy cały produkt jest genetycznie zmodyfikowany oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być uzupełnione informacją: \"produkt genetycznie zmodyfikowany\". Jeśli tylko niektóre składniki są genetycznie zmodyfikowane, obok nazwy składnika należy umieścić napis \"genetycznie zmodyfikowany\". Napis i informacja powinny być czytelne i zapisane czcionką tej samej wielkości co nazwa składnika lub produktu. 4. Szczegółowe wymagania dotyczące sposobu oznakowania produktu GMO określa się w zezwoleniu, o którym mowa w art. 41. 5. Obowiązek oznakowania nie dotyczy produktu, który zawiera GMO lub ich części w ilości nieprzekraczającej 1% masy w sumie składników w tym produkcie, o ile obecność białka lub DNA z GMO jest niezamierzona."}
{"id":"2001_811_48","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Minister w drodze decyzji, tymczasowo zakazuje lub ogranicza obrót handlowy produktem GMO, jeśli istnieją podejrzenia, że zagraża on zdrowiu ludzi lub środowisku. 2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, podlegają natychmiastowemu wykonaniu."}
{"id":"2001_811_49","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Zezwolenie na wprowadzenie do obrotu produktu GMO może być cofnięte lub zmienione także, jeżeli pojawią się nowe informacje mające znaczenie dla oceny zagrożeń dla zdrowia ludzi lub dla środowiska związanych z wprowadzaniem do obrotu produktu GMO."}
{"id":"2001_811_5","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Uzyskanie zgody na zamknięte użycie GMO lub na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska oraz zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów GMO nie zwalnia od obowiązku uzyskania zezwoleń lub innych decyzji związanych z podejmowaniem takich działań, wymaganych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Za wydanie zgód i zezwoleń, o których mowa w rozdziałach 3-6 ustawy, pobiera się opłatę skarbową."}
{"id":"2001_811_50","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Minister prowadzi Rejestr Produktów GMO. 2. Rejestr, o którym mowa w ust 1, zawiera: 1) wnioski o wydanie zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktu GMO wraz z dokumentacją, 2) zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktu GMO wraz z uzasadnieniami oraz informacje o cofnięciu lub zmianach tych zezwoleń, 3) decyzje w sprawie zakazu lub ograniczenia obrotu handlowego produktem GMO wraz z uzasadnieniem, 4) opinie Komisji, 5) informacje o zagrożeniach dla zdrowia ludzi lub dla środowiska i podjętych działaniach interwencyjnych, o których mowa w art. 45. 3. Rejestr jest jawny; art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Wgląd do rejestru jest zwolniony z opłat. Rozdział 6 Wywóz za granicę i tranzyt produktów GMO"}
{"id":"2001_811_51","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Wywóz za granicę i tranzyt, o którym mowa w art. 97 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego, przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów GMO wymaga zezwolenia ministra. Przepisy art. 23, art. 24 ust. 1, art. 25-30 i art. 37 stosuje się odpowiednio, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej. 2. W przypadku obejmowania produktów GMO procedurą wywozu za granicę i tranzytu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do zgłoszenia celnego należy dołączyć kopię zezwolenia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_811_52","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Zezwolenie na wywóz za granicę produktów GMO może być udzielone, jeżeli: 1) spełnione są wymagania bezpieczeństwa określone w ustawie dla produktów GMO, 2) właściwe organy państwa, dla którego dany produkt GMO jest przeznaczony, oraz państw, przez których terytoria produkt GMO będzie przewożony, wyrażają zgodę na jego przyjęcie oraz tranzyt. 2. Zezwolenie na wywóz za granicę produktu GMO wydaje się na czas określony nie dłuższy niż 5 lat. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia na wywóz za granicę produktu GMO, poza spełnieniem wymagań określonych w art. 43, powinien zawierać wskazanie: 1) trasy wywozu i rodzaju środka transportu, 2) nazwy i siedziby lub imienia i nazwiska oraz adresu podmiotu odbierającego produkt GMO oraz sposobu jego wykorzystania."}
{"id":"2001_811_53","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Zezwolenie na tranzyt produktów GMO przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być udzielone, jeżeli: 1) spełnione są wymagania bezpieczeństwa określone w ustawie dla produktów GMO, 2) właściwe organy państwa, dla którego dany produkt GMO jest przeznaczony, oraz państw, przez których terytoria produkt GMO będzie przewożony, wyrażają zgodę na jego przyjęcie oraz tranzyt. 2. Zezwolenie na tranzyt produktów GMO przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat. 3. Wniosek o zezwolenie na tranzyt produktów GMO, poza spełnieniem wymagań określonych w art. 43, powinien zawierać ponadto: 1) informacje o ilości produktu GMO określone w sztukach lub kilogramach, 2) wskazanie trasy tranzytu i rodzaju środka transportu, 3) wskazanie nazwy i siedziby lub imienia i nazwiska oraz adresu podmiotu odbierającego produkt GMO, 4) potwierdzenie zgody właściwych organów państwa, dla którego dany produkt GMO jest przeznaczony - na jego przyjęcie, 5) potwierdzenie zgody państw, przez których terytorium produkt GMO będzie przewożony - na jego tranzyt."}
{"id":"2001_811_54","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Minister niezwłocznie informuje Prezesa Głównego Urzędu Ceł oraz Komendanta Głównego Straży Granicznej o udzieleniu zezwolenia na wywóz lub tranzyt produktów GMO oraz o udzieleniu importerowi zezwolenia na wprowadzenie produktów GMO do obrotu, jak również o cofnięciu takich zezwoleń. 2. W przypadku cofnięcia zezwolenia oryginał zezwolenia należy niezwłocznie zwrócić organowi, który je wydał."}
{"id":"2001_811_55","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, urzędy celne właściwe dla przywozu lub wywozu produktów GMO, kierując się możliwością sprawdzenia zgłoszenia celnego."}
{"id":"2001_811_56","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Minister prowadzi Rejestr Wywozu za Granicę i Tranzytu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów GMO. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wnioski o wydanie zezwoleń na wywóz za granicę produktów GMO z dokumentacją, 2) wnioski o wydanie zezwoleń na tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów GMO z dokumentacją, 3) zezwolenia na wywóz za granicę wraz z uzasadnieniami, 4) zezwolenia na tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów GMO wraz z uzasadnieniami, 5) opinie Komisji. 3. Rejestr jest jawny; art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Wgląd do rejestru jest zwolniony z opłat. Rozdział 7 Zasady odpowiedzialności cywilnej i karnej"}
{"id":"2001_811_57","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Użytkownik GMO ponosi przewidzianą prawem cywilnym odpowiedzialność za szkodę na osobie, w mieniu lub środowisku, wyrządzoną na skutek przeprowadzenia działania zamkniętego użycia GMO, działań polegających na zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska, w tym wprowadzeniu produktów GMO do obrotu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą użytkownik GMO nie ponosi odpowiedzialności. 2. Jeżeli szkoda dotyczy środowiska jako dobra wspólnego, z roszczeniem odszkodowawczym może wystąpić Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, a także organizacja ekologiczna. 3. Odpowiedzialności za szkody, o których mowa w ust. 1, nie wyłącza okoliczność, że działalność będąca przyczyną powstania szkód jest prowadzona na podstawie decyzji administracyjnej i w jej granicach. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do tranzytu produktów GMO przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku odpowiedzialność za szkodę ponosi osoba obowiązana do uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 51. 5. Każdy, komu przysługuje roszczenie na podstawie niniejszego artykułu, wraz z wniesieniem powództwa może żądać, aby sąd zobowiązał podmiot, z którego działalnością wiąże się dochodzone roszczenie, do udzielenia informacji potrzebnych do ustalenia zakresu jego odpowiedzialności. 6. Koszty przygotowania informacji, o której mowa w ust. 5, ponosi pozwany, chyba że powództwo okazało się oczywiście bezzasadne."}
{"id":"2001_811_58","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Kto, bez wymaganej zgody albo nie spełniając warunków wskazanych w zgodzie, dokonuje operacji zamkniętego użycia GMO albo działań związanych z zamierzonym uwolnieniem GMO do środowiska, w tym wprowadzeniem do obrotu produktu GMO, albo wywozu za granicę lub tranzytu produktów GMO, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. W przypadku popełnienia czynów, o których mowa w ust. 1, można również orzec przepadek towaru lub technologii związanej z użyciem GMO na rzecz Skarbu Państwa. 3. Jeżeli w wyniku czynów, o których mowa w ust. 1, nastąpiło zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub środowiska, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"2001_811_59","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Kto sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób lub mienia lub środowiska, powodując zagrożenie podczas zamkniętego użycia GMO w trakcie działań związanych z zamierzonym uwolnieniem GMO do środowiska lub nie stosując się do nakazu wycofania produktu GMO z obrotu, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 3. Jeżeli następstwem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12. 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w ust. 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. 5. Jeżeli następstwem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest zniszczenie środowiska w znacznych rozmiarach, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 5. 6. Jeżeli następstwem czynu określonego w ust. 2 jest zniszczenie środowiska w znacznych rozmiarach, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_811_6","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Podjęcie operacji polegającej na zamkniętym użyciu GMO lub działań polegających na zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska, w tym wprowadzeniu do obrotu produktów GMO, wymaga przeprowadzenia oceny zagrożeń dla zdrowia ludzi i środowiska, zwanej dalej \"oceną zagrożeń\", oraz zastosowania niezbędnych środków w celu uniknięcia tych zagrożeń. 2. Szczególne środki bezpieczeństwa są wymagane w odniesieniu do GMO zawierających geny odporności na antybiotyki stosowane w leczeniu ludzi i zwierząt. 3. Ocenę zagrożeń należy przeprowadzać w sposób poddający się weryfikacji na podstawie dostępnych danych naukowo-technicznych, biorąc pod uwagę zagrożenia bezpośrednie i pośrednie, które mogą wystąpić zarówno w krótkim jak i dłuższym okresie. 4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw nauki, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzania oceny, o której mowa w ust. 1, oraz wymagania dotyczące dokumentacji zawierającej ustalenia takiej oceny, biorąc pod uwagę wymagania określone w art. 7 i art. 8."}
{"id":"2001_811_60","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Kto, wbrew obowiązkowi, w przypadku awarii powodującej niekontrolowane rozprzestrzenianie się GMO, nie przystępuje niezwłocznie do akcji ratowniczej i usuwania skutków awarii lub nie zawiadamia właściwych służb ratowniczych o wystąpieniu awarii, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_811_61","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Kto, wbrew obowiązkowi, w przypadku gdy po uzyskaniu zezwolenia na uwolnienie GMO do środowiska nastąpi jakakolwiek zmiana w przygotowaniu lub w procesie uwalniania GMO do środowiska, mogąca spowodować zagrożenia dla zdrowia ludzi lub dla środowiska albo w razie powzięcia nowych informacji o takich zagrożeniach, nie podejmuje działań, o których mowa w art. 32, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_811_62","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Kto dokonuje działań zamkniętego użycia GMO bez uprzedniego sporządzenia oceny zagrożeń lub nie przestrzegając szczegółowych wymagań odnośnie poziomów i rodzajów zabezpieczeń albo dokonuje działań związanych z zamierzonym uwolnieniem GMO do środowiska bez uprzedniego przeprowadzenia oceny zagrożeń dla zdrowia ludzi i dla środowiska, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_811_63","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Kto, dokonuje działań zamkniętego użycia GMO bez uprzedniego sporządzenia planu postępowania na wypadek awarii, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_811_64","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Kto, wbrew obowiązkowi, nie dokonuje weryfikacji ustaleń oceny zagrożeń dla zdrowia ludzi i dla środowiska oraz podjętych środków ochronnych, a także planu postępowania na wypadek awarii, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_811_65","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Kto, wbrew obowiązkowi: 1) nie informuje właściwych organów o każdorazowej zmianie warunków operacji zamkniętego użycia GMO, mogącej mieć wpływ na zwiększenie zagrożenia dla zdrowia ludzi i dla środowiska, 2) nie prowadzi systematycznej dokumentacji prowadzonych operacji zamkniętego użycia GMO i nie przechowuje jej przez wymagany okres, 3) nie oznacza produktów GMO zgodnie z wymaganiami ustawy, - podlega karze grzywny. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_811_66","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1986 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496, z 1998 r. Nr 113, poz. 717 i Nr 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 8 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a) w brzmieniu: \"7a) kontrola przestrzegania wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy, o których mowa w ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_811_67","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. Nr 77 poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452) w art. 2 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) kontrola przestrzegania przepisów i uzyskanych na ich podstawie zezwoleń, z wyłączeniem kontroli laboratoryjnej, w zakresie postępowania z organizmami genetycznie zmodyfikowanymi.\"."}
{"id":"2001_811_68","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 751 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 248) w art. 40 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Do zadań Inspekcji, zgodnie z ust. 1, należy również kontrola przestrzegania przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2001_811_69","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz.U. z 2001 r. Nr 53, poz. 563) po art. 51 dodaje się art. 51a w brzmieniu: \"51a. Do zadań Inspekcji Nasiennej należy również kontrola przestrzegania przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), w zakresie jej właściwości.\"."}
{"id":"2001_811_7","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przeprowadzając ocenę zagrożeń zamkniętego użycia GMO, należy w szczególności: 1) zidentyfikować cechy biorcy, dawcy, wektora, insertu oraz powstałego GMO, włączając w to możliwe zmiany cech biorcy, 2) określić mogące wystąpić szkodliwe skutki przeprowadzenia zamkniętego użycia GMO oraz prawdopodobieństwo wystąpienia tych skutków, 3) opisać planowany sposób postępowania z odpadami powstającymi wskutek zamkniętego użycia GMO. 2. Przez szkodliwe skutki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, należy rozumieć w szczególności: 1) chorobotwórczy wpływ GMO na ludzi, 2) chorobotwórczy wpływ GMO na rośliny i zwierzęta, 3) niepożądane efekty wynikające z niemożności leczenia chorób lub prowadzenia skutecznej profilaktyki, 4) niepożądane efekty wynikające z przedostania się GMO do środowiska i rozprzestrzeniania się w nim, 5) zdolność naturalnego przenoszenia zawartego materiału genetycznego do innych organizmów."}
{"id":"2001_811_70","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i poz. 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i poz. 44 i Nr 43, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 28 w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) organizmów genetycznie zmodyfikowanych z wyjątkiem spraw związanych z wydawaniem zezwoleń na wprowadzenie do obrotu żywności i środków farmaceutycznych.\"; 2) w art. 33 w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) organizmów genetycznie zmodyfikowanych w zakresie wydawania zezwoleń na wprowadzenie do obrotu żywności i środków farmaceutycznych.\"."}
{"id":"2001_811_71","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43) w załączniku do ustawy: 1) w rubryce \"Przedmiot opłaty skarbowej\" w części IV po poz. 47 dodaje się poz. 47a w brzmieniu: \"47a. Od zgód i zezwoleń wydanych na podstawie przepisów o organizmach genetycznie zmodyfikowanych: 1) wydanie zgody na: a) uwolnienie GMO do środowiska, b) zamknięte użycie GMO, 2) wydanie zezwolenia na: a) wprowadzenie do obrotów produktu GMO, b) wywóz lub tranzyt produktów GMO.\"; 2) w rubryce \"Stawka\", przy poz. 47a dodaje się kwotę \"3400 zł\"."}
{"id":"2001_811_72","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 109, poz. 1157) w art. 5 w ust. 2: a) w pkt 1 po wyrazach \"pkt 5 lit. a) i b)\" dodaje się wyrazy \" , pkt 5a\", b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) z zakresu przepisów o organizmach genetycznie zmodyfikowanych: a) zgody na zamknięte użycie GMO, b) zgody na zamierzone uwalnianie GMO do środowiska, c) zezwolenia na wprowadzanie do obrotu produktów GMO, d) zezwolenia na wywóz lub tranzyt produktów GMO,\"."}
{"id":"2001_811_73","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Traci moc art. 37a ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452 i Nr 45, poz. 497)."}
{"id":"2001_811_74","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowuje moc rozporządzenie dotychczas obowiązujące, wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 73, nie dłużej jednak niż przez okres 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2001_811_75","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy a niezakończonych decyzją ostateczną stosuje się przepisy ustawy. 2. Decyzje ostateczne wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują moc na okres, na jaki zostały wydane."}
{"id":"2001_811_76","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 9, art. 10, art. 12 i art. 13, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_811_8","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Przeprowadzając ocenę zagrożeń w odniesieniu do działań polegających na zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska, w tym wprowadzeniu do obrotu produktów GMO, należy w szczególności: 1) zidentyfikować cechy lub sposób użycia GMO, które mogą wywoływać szkodliwe skutki oraz porównać je z cechami organizmu niezmodyfikowanego i jego użyciem w podobnych warunkach, 2) ocenić potencjalne skutki każdego szkodliwego oddziaływania, biorąc pod uwagę cechy środowiska, do którego następuje uwolnienie oraz sposób uwolnienia, 3) oszacować prawdopodobieństwo wystąpienia każdego z potencjalnych skutków, o których mowa w pkt 2, 4) określić sposoby przeciwdziałania zagrożeniom i ich potencjalnym skutkom. Rozdział 2 Organ administracji rządowej właściwy do spraw GMO"}
{"id":"2001_811_9","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Organem administracji rządowej właściwym do spraw GMO jest minister właściwy do spraw środowiska, zwany dalej \"ministrem\"."}
{"id":"2001_812_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązań wynikających z Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, sporządzonej w Paryżu w dniu 13 stycznia 1993 r. (Dz.U. z 1999 r. Nr 63, poz. 703), zwanej dalej \"Konwencją\"."}
{"id":"2001_812_10","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Dopuszcza się import, eksport oraz tranzyt przez polski obszar celny toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów wymienionych w Wykazie 1, pod warunkiem uzyskania zezwolenia i z zastrzeżeniem art. 11. 2. Zezwolenie na import, eksport oraz tranzyt, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw gospodarki na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 119, poz. 1250)."}
{"id":"2001_812_11","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Eksport, import i tranzyt przez polski obszar celny toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, do i z państw niebędących Stronami Konwencji jest zakazany. 2. Eksport, import i tranzyt przez polski obszar celny toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, do i z państw będących Stronami Konwencji jest dopuszczalny jedynie do celów niezabronionych przez Konwencję i w ilościach przez nią dozwolonych oraz zgodnie z jej wymogami."}
{"id":"2001_812_12","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Eksport, import i tranzyt przez polski obszar celny toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie Nr 2 Załącznika do Konwencji dotyczącego związków chemicznych, zwanym dalej \"Wykazem 2\", jest dopuszczalny tylko do i z państw będących Stronami Konwencji. 2. Eksport, import i tranzyt przez polski obszar celny toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie Nr 3 Załącznika do Konwencji dotyczącego związków chemicznych, zwanym dalej \"Wykazem 3\", jest dopuszczalny tylko do i z państw będących Stronami Konwencji, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Eksport, import i tranzyt przez polski obszar celny toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 3 z państw będących Stronami Konwencji jest dopuszczalny do i z państw niebędących Stronami Konwencji, z tym że w przypadku eksportu i tranzytu do tych państw, warunkiem jego dopuszczenia jest dostarczenie oświadczenia końcowego użytkownika, wydanego przez właściwe władze tych państw. 4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, powinno zawierać dane określone w art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw. Rozdział 4 Deklaracje i ich kontrola"}
{"id":"2001_812_13","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi krajowy system gromadzenia i przetwarzania danych związanych z prowadzeniem działalności objętej postanowieniami Konwencji oraz przygotowuje projekty deklaracji wymaganych przez Konwencję. 2. Projekty deklaracji, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych."}
{"id":"2001_812_14","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, prowadzący działalność z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, objętych postanowieniami Konwencji, są obowiązani przekazywać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informacje o tej działalności, związane z: 1) produkcją, wytwarzaniem, zużyciem, przetwarzaniem, nabywaniem, gromadzeniem, przechowywaniem, zbywaniem, przekazywaniem i używaniem związków chemicznych wymienionych w Wykazie 1, z uwzględnieniem postanowień Części VI Załącznika do Konwencji, dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji, 2) produkcją, zużyciem, przetwarzaniem lub obrotem związkami chemicznymi wymienionymi w Wykazie 2, z uwzględnieniem postanowień Części VII Załącznika do Konwencji, dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji, 3) produkcją lub obrotem związkami chemicznymi wymienionymi w Wykazie 3, z uwzględnieniem postanowień Części VIII Załącznika do Konwencji, dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji, 4) produkcją określonych organicznych związków chemicznych niewymienionych w Wykazie 1, Wykazie 2 i Wykazie 3, z uwzględnieniem postanowień Części IX Załącznika do Konwencji dotyczącego stosowania Konwencji i weryfikacji, 5) obrotem z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi i ich prekursorami, wymienionymi w Wykazie 1, Wykazie 2 i Wykazie 3, 6) posiadaniem chemicznych środków policyjnych. 2. Podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, są obowiązani przekazywać każdego roku informacje, o których mowa w ust. 1, w terminach: 1) do dnia 30 września - w przypadku informacji, które dotyczą działalności planowanej w następnym roku kalendarzowym, 2) do dnia 28 lutego - w przypadku informacji, które dotyczą działalności prowadzonej w poprzednim roku kalendarzowym. 3. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny być prawdziwe, rzetelne i wyczerpujące oraz powinny spełniać wymogi określone w Konwencji. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych oraz Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane, jakie powinny zawierać informacje, o których mowa w ust. 1. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) wzory deklaracji, które powinny zawierać informacje o działalności z wykorzystaniem związków chemicznych i ich prekursorów objętych postanowieniami Konwencji, 2) tryb i terminy przekazywania informacji dla celów przygotowania deklaracji."}
{"id":"2001_812_15","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Informacje, o których mowa w art. 14 ust. 1-3, podlegają kontroli. 2. Organem właściwym w sprawach kontroli, o której mowa w ust. 1, jest minister właściwy do spraw gospodarki, z wyjątkiem jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim. 3. W jednostkach i komórkach organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także w przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim, kontrolę, o której mowa w ust. 1, prowadzi Minister Obrony Narodowej. 4. Do kontroli, o której mowa w ust. 1 , stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572, Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1103, Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 14, poz. 143) dotyczące postępowania kontrolnego oraz przepisy art. 29-31 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw. Rozdział 5 Działalność inspekcyjna"}
{"id":"2001_812_16","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Zespół inspekcyjny, w granicach zadań określonych w Załączniku do Konwencji dotyczącym jej stosowania i weryfikacji, jest uprawniony do: 1) wejścia na teren każdego obiektu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w odniesieniu do którego: a) przedstawiono informację lub deklarację w związku z działalnością prowadzoną zgodnie z art. VI Konwencji, b) zażądano inspekcji na żądanie, zgodnie z art. IX ust. 8 Konwencji, c) zostało wszczęte dochodzenie, zgodnie z art. X ust. 9 Konwencji, 2) prowadzenia innej działalności inspekcyjnej, zgodnie z Konwencją, 3) używania sprzętu zatwierdzonego zgodnie z Konwencją, włącznie z zainstalowaniem urządzeń służących do stałego monitorowania obiektów, 4) prowadzenia rozmów z posiadaczem kontrolowanego obiektu lub jego przedstawicielem, 5) przeglądania dokumentów i rejestrów, 6) pobierania próbek w celu ich analizy."}
{"id":"2001_812_17","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Zespołowi inspekcyjnemu towarzyszy zespół eskortujący, powołany przez ministra właściwego ze względu na inspekcjonowany obiekt, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych. 2. Uprawnienia członków zespołu inspekcyjnego, o których mowa w art. 16, przysługują odpowiednio członkom zespołu eskortującego."}
{"id":"2001_812_18","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Podczas prowadzenia inspekcji kontrolowane podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, są obowiązani wobec zespołu inspekcyjnego i zespołu eskortującego do: 1) udostępnienia obiektów i urządzeń, w których jest prowadzona działalność z wykorzystaniem związków chemicznych i ich prekursorów objętych postanowieniami Konwencji, 2) obecności podczas inspekcji, 3) udzielania niezbędnych informacji i umożliwienia wglądu w dokumenty i rejestry dotyczące zakresu kontroli, 4) sporządzania kopii żądanych dokumentów i rejestrów, 5) pobierania próbek albo współdziałania w pobieraniu próbek, 6) umożliwienia zespołowi inspekcyjnemu korzystania ze środków łączności oraz, o ile jest to możliwe, z innych urządzeń znajdujących się w kontrolowanym obiekcie, 7) zapewnienia odpowiednich warunków do pracy, w tym samodzielnych pomieszczeń i miejsc do przechowywania dokumentów. 2. Podczas prowadzenia inspekcji stosuje się odpowiednio przepisy art. 17 ust. 2, 3 i 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej."}
{"id":"2001_812_19","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Podczas prowadzenia inspekcji kontrolowane podmioty i przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2, mają prawo do: 1) uczestniczenia w pracach zespołu eskortującego, 2) składania wyjaśnień i wnoszenia zastrzeżeń podczas prowadzenia inspekcji, 3) zapoznania się z ustaleniami inspekcji i zgromadzoną dokumentacją, 4) otrzymania sprawozdania z przeprowadzonej inspekcji oraz zgłoszenia uwag do tego sprawozdania, 5) uczestniczenia w spotkaniach podsumowujących inspekcje oraz zgłaszania uwag."}
{"id":"2001_812_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się wobec osób fizycznych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz innych podmiotów mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także przedsiębiorców zagranicznych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność z wykorzystaniem związków chemicznych i ich prekursorów, objętych postanowieniami Konwencji. 2. Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią również statki powietrzne oraz statki morskie i inne jednostki pływające, o polskiej przynależności państwowej."}
{"id":"2001_812_20","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Koszty związane z przeprowadzeniem inspekcji są ponoszone ze środków budżetu państwa, które zapewniają właściwi dysponenci odpowiednich części budżetu. 2. Ministrowie właściwi ze względu na prowadzone inspekcje przedstawiają ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych wniosek o refundację poniesionych kosztów, który jest przekazywany do Organizacji do spraw Zakazu Broni Chemicznej, zwanej dalej \"Organizacją\"."}
{"id":"2001_812_21","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przyjmowania inspekcji Organizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) tryb powiadamiania o inspekcji, 2) sposób ustalania składu zespołu eskortującego, 3) obowiązki ministra właściwego ze względu na inspekcjonowany obiekt w zakresie: a) powiadamiania właściwych organów oraz właściciela obiektu o planowanej inspekcji, b) przygotowania inspekcji, c) zapewnienia zespołowi inspekcyjnemu i zespołowi eskortującemu dostępu do obiektu objętego inspekcją, transportu do miejsca i z miejsca inspekcji, zakwaterowania, pomieszczeń do pracy, tłumaczeń, korzystania ze środków łączności oraz opieki medycznej, d) zapewnienia przeprowadzenia inspekcji zgodnie z procedurami przewidzianymi w Konwencji, 4) tryb pokrywania kosztów inspekcji oraz występowania do Organizacji w celu refundacji poniesionych kosztów. Rozdział 6 Ochrona informacji"}
{"id":"2001_812_22","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Informacje uzyskane w związku z realizacją postanowień Konwencji, oznaczone klauzulą \"OPCW restricted\", podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 39, poz. 162 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 247 i Nr 27, poz. 298), dla informacji niejawnych opatrzonych klauzulą \"zastrzeżone\". 2. Informacje uzyskane w związku z realizacją postanowień Konwencji, oznaczone klauzulą \"OPCW protected\", podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1, dla informacji niejawnych opatrzonych klauzulą \"poufne\". 3. Informacje uzyskane w związku z realizacją postanowień Konwencji, oznaczone klauzulą \"OPCW highly protected\", podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1, dla informacji niejawnych opatrzonych klauzulą \"tajne\". 4. Informacje uzyskane od podmiotów i przedsiębiorców, o których mowa w art. 2, w związku z obowiązkiem ustanowionym w art. 14, oraz oznaczone odpowiednimi klauzulami, podlegają ochronie i są udostępniane na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1, odpowiednio do przyznanej klauzuli. Rozdział 7 Kompetencje organów administracji publicznej"}
{"id":"2001_812_23","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Funkcje Organu Krajowego, o którym mowa w Konwencji, wykonuje minister właściwy do spraw zagranicznych. 2. Do zadań ministra właściwego do spraw zagranicznych, jako Organu Krajowego, należy: 1) opracowywanie i realizacja założeń polityki Rzeczypospolitej Polskiej wobec Organizacji, 2) utrzymywanie kontaktów z Organizacją oraz z innymi państwami będącymi Stronami Konwencji w sprawach związanych z realizacją jej postanowień, 3) współuczestniczenie w przyjmowaniu inspekcji Organizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) koordynowanie działań podejmowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonywaniem zobowiązań wynikających z Konwencji, 5) udzielanie państwom będącym Stronami Konwencji, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, za pośrednictwem Organizacji, pomocy innym w przypadku zagrożenia użyciem lub użycia przeciwko nim broni chemicznej, zgodnie z postanowieniami Konwencji."}
{"id":"2001_812_24","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki nadzoruje działalność związaną z realizacją postanowień Konwencji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Nadzorując działalność, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki: 1) prowadzi krajowy system gromadzenia i przetwarzania danych związanych z działalnością, o której mowa w art. 5-12, a także przygotowuje projekty deklaracji wymaganych przez Konwencję oraz przekazuje je ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, 2) kontroluje działalność podmiotów i przedsiębiorców, o których mowa w art. 2, w sferze realizacji Konwencji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim; w szczególności zapewnia kontrolę obrotu z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi i ich prekursorami, wymienionymi w Wykazie 1, Wykazie 2 i Wykazie 3, 3) zapewnia, we współpracy z Ministrem Obrony Narodowej, możliwość prowadzenia analiz chemicznych związanych z realizacją postanowień Konwencji, 4) prowadzi, we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, działalność związaną z przygotowywaniem, przyjmowaniem i prowadzeniem inspekcji Organizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim, jak również organów i jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2001_812_25","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Minister Obrony Narodowej zapewnia realizację postanowień Konwencji przez jednostki i komórki organizacyjne jemu podporządkowane oraz przez niego nadzorowane, a także przedsiębiorstwa państwowe, dla których jest on organem założycielskim, poprzez: 1) kontrolowanie realizacji postanowień Konwencji, 2) zapewnianie, we współpracy z ministrem właściwym do spraw gospodarki, możliwości prowadzenia analiz chemicznych związanych z realizacją postanowień Konwencji, 3) prowadzenie, we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, działalności związanej z przygotowywaniem, przyjmowaniem i prowadzeniem inspekcji Organizacji. 2. Minister Obrony Narodowej może wydzielać, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, w ramach posiadanych sił i środków przeznaczonych do obrony przed bronią chemiczną, ich część w celu udzielenia, za pośrednictwem Organizacji, pomocy innym państwom będącym Stronami Konwencji, w przypadku zagrożenia użyciem lub użycia przeciwko nim broni chemicznej."}
{"id":"2001_812_26","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje kontrolę realizacji postanowień Konwencji w podległych mu i nadzorowanych przez niego organach i jednostkach organizacyjnych, a także określa zadania tych organów i jednostek w tym zakresie. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych zapewnia: 1) przeprowadzanie kontroli granicznej zespołów inspekcyjnych według zasad przyjętych dla personelu dyplomatycznego w wyznaczonych przejściach granicznych, 2) bezpieczeństwo członkom zespołów inspekcyjnych w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w czasie przemieszczania się, 3) prowadzenie, we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych i ministrem właściwym do spraw gospodarki, działalności związanej z przygotowaniem, przyjmowaniem i prowadzeniem inspekcji Organizacji w podległych mu i nadzorowanych przez niego jednostkach organizacyjnych. Rozdział 8 Przepisy karne"}
{"id":"2001_812_27","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Kto używa chemicznych środków policyjnych jako środka prowadzenia działań wojennych, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10."}
{"id":"2001_812_28","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia lub wbrew jego warunkom, w celach niezabronionych przez Konwencję, produkuje, wytwarza, przetwarza, nabywa, gromadzi, przechowuje, zbywa, przekazuje, używa lub posiada toksyczne związki chemiczne lub ich prekursory, wymienione w Wykazie 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Tej samej karze podlega, kto toksyczne związki chemiczne lub ich prekursory, wymienione w Wykazie 1, przekazuje osobie nieuprawnionej."}
{"id":"2001_812_29","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Kto bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom dokonuje obrotu z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi lub ich prekursorami, wymienionymi w Wykazie 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"2001_812_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o \"broni chemicznej\", \"toksycznych związkach chemicznych\", \"organicznych związkach chemicznych\", \"prekursorach\", \"chemicznych środkach policyjnych\", \"obiektach do produkcji broni chemicznej\" oraz \"celach niezabronionych przez Konwencję\", pojęcia te należy rozumieć w znaczeniu użytym w Konwencji. 2. Użyte w ustawie określenie \"zespół eskortujący\" oznacza wyrażenie \"eskorta w kraju\" w rozumieniu Konwencji. Rozdział 2 Zakazy i ograniczenia"}
{"id":"2001_812_30","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Kto nie dopełnia obowiązku informowania uprawnionego organu bądź udziela informacji nieprawdziwych o prowadzonej działalności związanej z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, objętych postanowieniami Konwencji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"2001_812_31","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Kto odmawia dopuszczenia zespołu inspekcyjnego lub zespołu eskortującego do kontrolowanego obiektu, udziela nieprawdziwych informacji członkom tych zespołów albo w inny sposób uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie inspekcji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2001_812_32","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W razie skazania za przestępstwo określone w art. 27-29 sąd może orzec przepadek towarów, technologii oraz innych przedmiotów służących lub przeznaczonych do popełnienia przestępstwa albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, nie wyłączając środków płatniczych, papierów wartościowych i wartości dewizowych oraz innych korzyści majątkowych, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_812_33","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Podmioty i przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy działalność bez pozwolenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1, mogą w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy wystąpić do właściwego organu o wydanie wymaganego pozwolenia."}
{"id":"2001_812_34","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_812_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Zabrania się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 5: 1) prowadzenia badań, produkcji, wytwarzania, przetwarzania, zużycia lub nabywania w jakikolwiek inny sposób, gromadzenia, przechowywania, zbywania lub przekazywania komukolwiek broni chemicznej, 2) używania broni chemicznej, 3) podejmowania jakichkolwiek przygotowań wojskowych do użycia broni chemicznej, 4) używania chemicznych środków policyjnych jako środka prowadzenia działań wojennych, 5) podżegania lub pomocnictwa w podejmowaniu działalności zabronionej w pkt 1-4."}
{"id":"2001_812_5","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Produkcja, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie Nr 1 Załącznika do Konwencji, dotyczącego związków chemicznych, zwanym dalej \"Wykazem 1\", może być prowadzone wyłącznie w celach niezabronionych przez Konwencję i w ilościach przez nią dozwolonych oraz zgodnie z jej wymogami."}
{"id":"2001_812_6","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Produkcja, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, może być dokonywane na podstawie pozwolenia. 2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw gospodarki, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Dla jednostek i komórek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, a także dla przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim, pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"2001_812_7","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Pozwolenie na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, jest niezależne od wpisu do rejestru przedsiębiorców oraz od koncesji i zezwolenia, o których mowa w przepisach o działalności gospodarczej. 2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie pozwolenia lub ograniczenie jego zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. Pozwolenia udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat. 4. Do udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany i cofnięcia pozwolenia lub ograniczenia jego zakresu w stosunku do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy art. 16, art. 17 ust. 1 i 2, art. 18, art. 20, art. 21 ust. 1-5, art. 22, art. 23 i art. 26 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958, Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509)."}
{"id":"2001_812_8","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania pozwoleń na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, zużycie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) wzory wniosków o wydanie pozwolenia na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, 2) dokumenty, które powinny być dołączone do wniosków, o których mowa w pkt 1, 3) wzory pozwolenia na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1."}
{"id":"2001_812_9","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i szczegółowe warunki produkcji, wytwarzania, przetwarzania, zużycia, nabywania, gromadzenia, przechowywania, zbywania, przekazywania i używania toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, w jednostkach i komórkach organizacyjnych jemu podporządkowanych oraz przez niego nadzorowanych, a także w przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) sposób przygotowania wniosków o wydanie pozwolenia na prowadzenie działalności, o której mowa w art. 6, oraz dokumenty, które powinny być dołączone do wniosków, 2) jednostki organizacyjne upoważnione do produkcji toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów do celów ochronnych, 3) warunki prowadzenia produkcji toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów do celów badawczych, medycznych lub farmaceutycznych, 4) tryb i terminy przekazywania informacji związanej z produkcją, wytwarzaniem, przetwarzaniem, nabywaniem, gromadzeniem, przechowywaniem, zbywaniem, przekazywaniem i używaniem toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, wymienionych w Wykazie 1, 5) warunki przeprowadzania szkolenia wojsk z użyciem toksycznych związków chemicznych. 2. Minister Obrony Narodowej przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki kopie wydanych pozwoleń na produkcję, wytwarzanie, przetwarzanie, nabywanie, gromadzenie, przechowywanie, zbywanie, przekazywanie lub używanie w jednostkach i komórkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, toksycznych związków chemicznych lub ich prekursorów. Rozdział 3 Obrót z zagranicą toksycznymi związkami chemicznymi i ich prekursorami"}
{"id":"2001_82_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 930 oraz z 2000 r. nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. W wypadkach określonych w art. 107 § 1-3 przepadkowi podlega stanowiący przedmiot czynu zabronionego dokument lub urządzenie gry losowej, zakładu wzajemnego lub gry na automacie oraz wygrane, które na podstawie tego dokumentu przypadają grającemu, a także środki uzyskane ze sprzedaży udziału w grze lub wpłaconych stawek. Przepis stosuje się odpowiednio także w wypadkach określonych w art. 109 i 110.\"; 2) w art. 53 § 35 otrzymuje brzmienie: \"§ 35. Użyte w rozdziale 9 kodeksu określenia, a w szczególności: \"gra bingo fantowe\", \"gra losowa\", \"gra na automacie\", \"loteria audioteksowa\", \"lote-ria fantowa\", \"loteria promocyjna\", \"zakłady wzajemne\", \"zezwolenie\", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 146, poz. 952, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061, z 1999 r. Nr 95, poz. 1104 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 117 i Nr 70, poz. 816) oraz wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych.\"; 3) w tytule I w dziale II tytuł rozdziału 9 otrzymuje brzmienie: \"Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko organizacji gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach.\"; 4) w art. 107 § 1 i 3 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, zakład wzajemny lub grę na automacie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.\", \"§ 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z organizowania zbiorowego uczestnictwa w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.\"; 5) art. 108 otrzymuje brzmienie: \"Art. 108. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom zezwolenia urządza lub prowadzi loterię fantową, grę bingo fantowe, loterię promocyjną lub loterię audioteksową, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Jeżeli nadwyżka z loterii fantowej lub gry bingo fantowe była przeznaczona na cel społecznie użyteczny, w szczególności dobroczynny, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych.\"; 6) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. Kto uczestniczy w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, urządzonych lub prowadzonych wbrew przepisom ustawy lub warunkom zezwolenia, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych.\"; 7) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnym lub grze na automacie, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności, albo obu tym karom łącznie.\"."}
{"id":"2001_82_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_83_1","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady regulacji rynku skrobi ziemniaczanej oraz formy i zasady wspierania produkcji i eksportu skrobi ziemniaczanej, zwanej dalej \"skrobią\"."}
{"id":"2001_83_10","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 10. 1. Producent skrobi zawiera z plantatorem ziemniaków skrobiowych, zwanych dalej \"ziemniakami\", umowę o dostawę ziemniaków realizowaną w ramach przyznanego limitu produkcyjnego. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: 1) imię i nazwisko oraz adres lub nazwę i określenie siedziby plantatora ziemniaków lub grup plantatorów ziemniaków, 2) numer identyfikacyjny plantatora ziemniaków nadany przez producenta skrobi, 3) nazwę i określenie siedziby (imię, nazwisko i adres) producenta skrobi, 4) informację o wielkości powierzchni upraw ziemniaków, 5) określenie ilości ziemniaków, wyrażonej w tonach, przewidzianej do dostarczenia w porze jesiennej lub wiosennej, 6) wskazanie zawartości skrobi w ziemniakach na podstawie jej średniej zawartości w ziemniakach dostarczonych w ciągu trzech ostatnich kampanii produkcyjnych, 7) cenę zakupu ziemniaków, nie niższą jednak niż cena minimalna, o której mowa w art. 4 pkt 1, 8) terminy zapłaty, określone oddzielnie, za ziemniaki dostarczone w ramach dostaw dokonywanych w porze jesiennej i wiosennej, nie dłuższe niż 21 dni od dnia zakończenia dostawy."}
{"id":"2001_83_11","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 11. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych, ustala, w drodze rozporządzenia, cenę minimalną ziemniaków w terminie do 31 grudnia roku poprzedzającego przyszłoroczną kampanię produkcyjną. 2. Cenę minimalną za ziemniaki dostarczone do producenta skrobi na podstawie zawartych umów o dostawę ziemniaków ustala się, mając na względzie zawartość skrobi w ziemniakach, która nie może być niższa niż 13%."}
{"id":"2001_83_12","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 12. 1. Producent skrobi sporządza dla każdej dostawy ziemniaków dokument odbioru, który obejmuje w szczególności: 1) datę i numer dostawy, 2) numer umowy o dostawę, 3) nazwę i określenie siedziby lub imię, nazwisko i adres, a także numer identyfikacyjny plantatora ziemniaków, 4) masę środka transportu przed rozładowaniem i po rozładowaniu, 5) masę brutto ziemniaków, 6) określenie udziału zanieczyszczeń wyrażonego w procentach, 7) określenie udziału ziemniaków drobnych w ciężarze brutto dostawy wyrażonego w procentach, 8) całkowitą masę netto dostawy pomniejszoną o procentowy udział zanieczyszczeń i ziemniaków drobnych, 9) określenie zawartości skrobi wyrażonej procentowo lub jako masa pod wodą, 10) wysokość zapłaty za dostarczone ziemniaki. 2. Producent skrobi jest obowiązany: 1) prowadzić rejestr umów o dostawę ziemniaków i rejestr dostaw, 2) sporządzać dla każdego plantatora ziemniaków łączny wykaz płatności zawierający: a) dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz pkt 7-10, b) daty i numery dokumentów odbioru, c) kwoty wypłacone w ramach dostaw i daty wypłat oraz łączną sumę wypłat. 3. Producent skrobi może przyjąć dostawę ziemniaków o zawartości skrobi niższej niż 13%, pod warunkiem, że ilość skrobi, którą można wyprodukować z tych ziemniaków, nie przekracza 1% limitu produkcyjnego skrobi."}
{"id":"2001_83_13","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 13. 1. Producentowi skrobi przysługuje dopłata kompensacyjna, o której mowa w art. 4 pkt 2, do produkcji skrobi z ziemniaków. 2. Dopłata kompensacyjna jest przyznawana za skrobię wyprodukowaną z ziemniaków dostarczonych zgodnie z warunkami określonymi w art. 10 oraz jeżeli: 1) skrobia została wyprodukowana w okresie kampanii produkcyjnej, 2) producent skrobi zapłacił plantatorom ziemniaków cenę nie niższą niż cena minimalna, 3) skrobia została wyprodukowana z ziemniaków spełniających wymagania w zakresie ich wielkości i zawartości skrobi kwalifikujące producenta do ubiegania się o dopłatę, 4) wielkość produkcji skrobi nie przekroczyła limitu produkcyjnego przyznanego producentowi skrobi. 3. Nie przyznaje się dopłaty kompensacyjnej w przypadku odbioru dostawy ziemniaków zawierającej więcej niż 50% ziemniaków drobnych. 4. Dopłata kompensacyjna jest realizowana corocznie ze środków określonych w ustawie budżetowej przeznaczonych na działalność interwencyjną Agencji Rynku Rolnego i wypłacana na podstawie wniosku producenta skrobi. 5. Wniosek zawiera: 1) oznaczenie producenta skrobi, określenie siedziby lub adres, 2) informację o wielkości produkcji skrobi z ostatnich 3 kampanii poprzedzających złożenie wniosku. 6. W przypadku gdy producent skrobi wykorzystał do produkcji skrobi ziemniaki nieobjęte umowami o dostawę i wyprodukował z nich skrobię w ilości nie większej niż 10% całkowitej ilości wyprodukowanej przez niego skrobi, dopłata kompensacyjna do produkcji skrobi podlega zmniejszeniu o procent wyprodukowanej skrobi z ziemniaków nieobjętych umowami pomnożony dziesięciokrotnie. 7. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość dopłaty kompensacyjnej do produkcji skrobi z ziemniaków oraz termin jej wypłaty, mając na względzie różnicę kosztów wynikającą z kosztów wytworzenia skrobi z ziemniaków i skrobi ze zbóż."}
{"id":"2001_83_14","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 14. 1. Płatności kompensacyjne, o których mowa w art. 4 pkt 3, przysługują plantatorowi dostarczającemu ziemniaki na podstawie umowy o dostawę ziemniaków, o której mowa w art. 10 . 2. Płatności kompensacyjne są przyznawane za ilość skrobi zawartej w ziemniakach. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku dostarczenia partii ziemniaków zawierającej więcej niż 50% ziemniaków drobnych. 4. Płatności kompensacyjne są wypłacane przez Agencję Rynku Rolnego na wniosek plantatora ziemniaków złożony za pośrednictwem producenta skrobi ze środków określonych w ustawie budżetowej przeznaczonych na działalność interwencyjną Agencji Rynku Rolnego. 5. Wniosek zawiera: 1) imię i nazwisko oraz adres lub nazwę i określenie siedziby plantatora ziemniaków, 2) oświadczenie o łącznej ilości zakontraktowanych i uprawianych ziemniaków, 3) oświadczenie o zawartości skrobi w ziemniakach. 6. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i termin wypłaty płatności kompensacyjnych plantatorom ziemniaków, mając na względzie poziom dochodów plantatorów oraz stabilizację rynku skrobi."}
{"id":"2001_83_15","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 15. 1. Do eksportu skrobi wyprodukowanej w kraju w ramach limitów produkcyjnych eksporterzy skrobi otrzymują dopłatę, o której mowa w art. 4 pkt 4. 2. Dopłaty do eksportu są realizowane corocznie w ramach środków budżetowych określonych w ustawie budżetowej przeznaczonych na działalność interwencyjną Agencji Rynku Rolnego 3. Każda ilość skrobi wyprodukowana powyżej przyznanego limitu powinna być wyeksportowana przed dniem 1 stycznia następującym po zakończeniu danej kampanii. Nie wypłaca się z tego tytułu dopłat do eksportu skrobi."}
{"id":"2001_83_16","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 16. 1. Agencja Rynku Rolnego organizuje przetargi na eksport skrobi z dopłatą. 2. Do przetargu na eksport skrobi z dopłatą nie stosuje się przepisów ustawy o zamówieniach publicznych 3. Przedmiotem przetargu jest wysokość dopłaty do eksportu 1 tony skrobi ziemniaczanej lub do produktów skrobiowych określonych w załączniku nr 1 do ustawy. 4. Szczegółowe warunki przystąpienia do udziału w przetargu na eksport skrobi z dopłatą ogłosi w prasie o zasięgu ogólnokrajowym Prezes Agencji Rynku Rolnego. 5. Warunkiem przystąpienia do przetargu jest złożenie oferty wraz z niezbędną dokumentacją oraz wniesienie zabezpieczenia przetargowego. 6. Wysokość zabezpieczenia przetargowego stanowi równowartość 30% wartości dopłaty do eksportu, o którą ubiega się eksporter w ofercie przetargowej. 7. Ofertę przetargową sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Oferta powinna zawierać: 1) wysokość dopłaty do eksportu 1 tony skrobi wyrażoną w PLN, 2) deklarowaną wielkość eksportu skrobi w tonach, 3) deklarowany termin rozpoczęcia i zakończenia eksportu skrobi, 4) nazwę i określenie siedziby eksportera, 5) wymagane dokumenty dotyczące działalności gospodarczej eksportera, 6) oświadczenie, będące zobowiązaniem do zawarcia umowy z Agencją Rynku Rolnego na podanych w niej warunkach w wypadku wyboru oferty. 8. Wniesione zabezpieczenie przetargowe może być: 1) zaliczone na poczet zabezpieczenia należytego wykonania umowy o eksport skrobi lub produktów skrobiowych, zwanej dalej \"umową\", 2) zwrócone w przypadku nieprzyjęcia lub odrzucenia oferty, 9. Zabezpieczenie przetargowe ulega przepadkowi, jeżeli: a) eksporter odmówi podpisania umowy na warunkach określonych w złożonej ofercie, b) zawarcie umowy było niemożliwe z winy oferenta, c) eksporter odmówi wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy, d) eksporter przedstawi w ofercie informacje nieprawdziwe, uniemożliwiające skuteczne zawarcie umowy. 10. Agencja Rynku Rolnego natychmiast po rozstrzygnięciu przetargu zawiadamia uczestników o jego wynikach. 11. W terminie 10 dni od dnia rozstrzygnięcia przetargu Agencja Rynku Rolnego zawiera umowy z wybranymi eksporterami. 12. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy: 1) podlega zwrotowi w przypadku należytego wywiązania się z umowy, 2) ulega przepadkowi całkowicie lub częściowo, w przypadku gdy eksporter nie dotrzyma warunków określonych w umowie."}
{"id":"2001_83_17","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 17. 1. Agencja Rynku Rolnego dokonuje wypłaty należności z tytułu dopłat do eksportu w terminie 14 dni od przekazania pełnej dokumentacji potwierdzającej należyte wypełnienie warunków umowy, proporcjonalnie do wielkości zrealizowanego eksportu za należyte wykonanie umowy uważa się wyeksportowanie co najmniej 90% umownej ilości skrobi, przy zachowaniu pozostałych warunków umowy. 2. W przypadku gdy eksport został zrealizowany do 90% umownej ilości skrobi, lecz nie mniej niż 75%, przy zachowaniu pozostałych warunków umowy, Agencja wypłaci 75% stawki dopłat określonych w umowie za faktycznie zrealizowany eksport i dokona przejęcia kwoty zabezpieczenia wykonania umowy proporcjonalnie do wielkości niezrealizowanego eksportu. 3. W przypadku gdy eksport został zrealizowany do 75% umownej ilości skrobi lecz nie mniej niż 50%, przy zachowaniu pozostałych warunków umowy, Agencja Rynku Rolnego wypłaci 50% stawki dopłat określonych w umowie za faktycznie zrealizowany eksport i dokona przejęcia kwoty zabezpieczenia wykonania umowy proporcjonalnie do wielkości niezrealizowanego eksportu. 4. Agencja nie wypłaci dopłat do eksportu i dokona przejęcia w całości zabezpieczenia należytego wykonania umowy w przypadku realizacji eksportu poniżej 50% ilości skrobi określonej w umowie. 5. Podstawą do realizacji dopłat do eksportu skrobi jest udokumentowanie wykonania eksportu skrobi w terminie do 90 dni od dnia podpisania umowy i nie później niż do 15 grudnia danego roku. Eksporter powinien złożyć potwierdzony przez właściwy organ celny jednolity dokument administracyjny (zestaw SAD) zawierający informację o wyeksportowanej skrobi. 6. W przypadku stwierdzenia przez Agencję Rynku Rolnego niesłusznie pobranej przez eksportera dopłaty do eksportu eksporter jest zobowiązany do zapłacenia 5-krotności otrzymanej kwoty z tytułu dopłaty do eksportu skrobi."}
{"id":"2001_83_18","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 18. 1. Producentowi zużywającemu skrobię ziemniaczaną wyprodukowaną w kraju w celu wytworzenia produktów określonych w załączniku nr 2 do ustawy przysługuje dopłata, o której mowa w art. 4 pkt 5, wypłacana przez Agencję Rynku Rolnego. 2. Dopłata jest realizowana corocznie ze środków budżetowych określonych w ustawie budżetowej przeznaczonych na działalność interwencyjną Agencji Rynku Rolnego i wypłacana na wniosek producenta. 3. Agencja Rynku Rolnego prowadzi na podstawie zgłoszeń rejestr eksporterów uprawnionych do otrzymania dopłat. 4. Zgłoszenie zawiera: 1) nazwę i określenie siedziby eksportera, 2) ilość przeznaczonej do wykorzystania skrobi, 3) wykaz produktów wytwarzanych ze skrobi, 4) przewidywane terminy produkcji związanej z wykorzystaniem skrobi, 5) oświadczenie dostawcy skrobi, że skrobia została wyprodukowana w kraju i z ziemniaków."}
{"id":"2001_83_19","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 19. 1. Warunkiem uzyskania dopłaty, o której mowa w art. 4 pkt 5 jest posiadanie imiennego przyrzeczenia wypłacenia należnej dopłaty, wystawionego przez Agencję Rynku Rolnego, zwanego dalej \"przyrzeczeniem\", oraz udokumentowanie przez producenta zużycia skrobi krajowej wykorzystanej do produkcji produktów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. 2. Przyrzeczenie dopłaty określa stawkę dopłaty i termin upływu ważności wystawionego przyrzeczenia, który wyznacza się na ostatni dzień 5 miesiąca licząc od dnia jego wystawienia. 3. W celu udokumentowania zużycia skrobi do wytworzenia produktów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy producent jest obowiązany przekazać do Agencji pisemną informację potwierdzającą: 1) datę lub daty zakupu i dostawy skrobi, 2) nazwy i adresy dostawców skrobi, 3) nazwy i adresy producentów skrobi, 4) datę lub daty przetworzenia skrobi, 5) ilość wykorzystanej skrobi, 6) ilość określonego w przyrzeczeniu produktu wyprodukowanego ze skrobi. 4. Uprawnienia wynikające z przyrzeczenia dopłaty nie podlegają cesji. 5. Kwota dopłaty podana w przyrzeczeniu jest wypłacana tylko w odniesieniu do ilości skrobi faktycznie wykorzystanej w procesie produkcyjnym. 6. Dopłata powinna być dokonana w terminie nieprzekraczającym 5 miesięcy od dnia przedłożenia Agencji Rynku Rolnego wniosku o jej wypłatę."}
{"id":"2001_83_2","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) kontyngent krajowy - maksymalną ilość skrobi wyrażoną w tonach, która może być wyprodukowana w kampanii produkcyjnej w okresie od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca następnego roku, 2) limit produkcyjny - wielkość produkcji skrobi wyrażoną w tonach, przyznawaną producentowi skrobi w ramach kontyngentu krajowego, 3) producent skrobi - przedsiębiorcę, w rozumieniu przepisów Prawo działalności gospodarczej, którego przedmiot działalności obejmuje produkcję skrobi z ziemniaków skrobiowych, 4) plantator ziemniaków skrobiowych: a) producenta ziemniaków skrobiowych będącego rolnikiem, w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, i jego następcę prawnego, b) producenta ziemniaków skrobiowych, na którym ciąży obowiązek podatkowy w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, 5) ziemniaki skrobiowe - ziemniaki zawierające nie mniej niż 13% skrobi, 6) skrobia - skrobię otrzymaną przez mechaniczne oddzielenie od innych części składowych ziemniaka, wypłukanie, oczyszczenie, suszenie i odsianie, przeznaczoną do celów spożywczych i technicznych, 7) produkty skrobiowe - produkty otrzymane w procesie przetwarzania skrobi, 8) drobne ziemniaki skrobiowe - ziemniaki, które mogą być przepuszczone przez kalibrownik o otworach kwadratowych o boku 25 mm, 9) eksporter - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która dokonuje wywozu za granicę skrobi i produktów skrobiowych określonych w załączniku nr 1 do ustawy, 10) producent zużywający skrobię - osobę fizyczną lub prawną stosującą skrobię i produkty skrobiowe w celu wytworzenia produktów określonych w załączniku nr 2 do ustawy."}
{"id":"2001_83_20","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 20. 1. Wysokość dopłaty, o której mowa w art. 18, do 1 tony skrobi stanowi 160% różnicy pomiędzy ceną interwencyjną pszenicy na rynku krajowym a ceną minimalną, pszenicy, o której mowa w ust. 2. 2. Prezes Agencji Rynku Rolnego publikuje w swoim biuletynie, raz w tygodniu, informację określającą cenę minimalną 1 tony pszenicy na giełdzie w Rotterdamie, liczoną według kursu walut, w dniu wyliczenia wysokości dopłaty."}
{"id":"2001_83_21","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 21. 1. Agencja Rynku Rolnego dokonuje kontroli dokumentów dotyczących dopłat i płatności kompensacyjnych, o których mowa w art. 4 pkt 2, 3 i 5. 2. Kontroli Agencji Rynku Rolnego podlegają również dokumenty dotyczące eksportu skrobi, o którym mowa w art. 15 i 16."}
{"id":"2001_83_22","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej Wykaz produktów oznaczonych kodami nomenklatury scalonej, do których stosuje się dopłaty do eksportu Kod PCN Wyszczególnienie 1105 20 00 0 - Płatki, grudki, granulki ziemniaczane 1108 13 00 0 - Skrobia ziemniaczana 1702 30 - Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie 1702 30 10 0 - Izoglukoza 1702 30 51 0 - Pozostałe w postaci białego krystalicznego proszku scalonego lub nie 1702 30 59 0 - Pozostałe 1702 30 91 0 - Pozostałe w postaci białego krystalicznego proszku scalonego lub nie 1702 30 99 0 - Pozostałe 1702 40 - Glukoza i syrop glukozowy, zawierające w stanie suchym co najmniej 20%, ale mniej niż 50% fruktozy 1702 40 90 0 - Pozostałe 1702 90 50 0 - Maltodekstryna i syrop maltodekstrynowy 1702 90 75 0 - Karmel pozostały w postaci proszku scalonego lub nie 1702 90 79 0 - Karmel pozostały 1702 90 75 0 - Karmel pozostały w postaci proszku scalonego lub nie 1702 90 79 0 - Karmel pozostały 3505 10 10 0 - Dekstryny - Inne modyfikowane skrobie: 3505 10 50 0 - Skrobie, estryfikowane lub eteryfikowane 3505 10 90 0 - Pozostałe, utlenione 3505 20 - Kleje: 3505 20 10 0 - Zawierające w masie mniej niż 25% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3505 20 30 0 - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 55% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3505 20 50 0 - Zawierające w masie 55% lub więcej, ale mniej niż 80% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3505 20 90 0 - Zawierające w masie 80% lub więcej skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3809 Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3809 10 - Na bazie substancji skrobiowych: 3809 10 10 0 - Zawierające w masie poniżej 55% tych substancji 3809 10 30 0 - Zawierające w masie 55% lub więcej tych substancji, ale mniej niż 70% 3809 10 50 0 - Zawierające w masie 70% lub więcej tych substancji, ale mniej niż 83% 3809 10 90 0 - Zawierające w masie 83% lub więcej tych substancji Pozostałe: 3809 91 00 0 - W rodzaju stosowanych w przemyśle włókienniczym lub przemysłach podobnych 3809 92 00 0 - W rodzaju stosowanych w przemyśle papierniczym lub przemysłach podobnych Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobii ziemniaczanej Wykaz produktów oznaczonych kodami nomeklatury scalonej, producentom których przyznaje się dopłaty z tytułu wykorzystania do ich produkcji skrobi ziemniaczanej wyprodukowanej w kraju Kod NS Opis towarów ex 1302 Soki i wyciągi roślinne; substancje pektynowe; agar-agar i inne kleje roślinne i inne środki zagęszczające pochodzenia roślinnego, również zmodyfikowane: - kleje roślinne i środki zagęszczające pochodzenia roślinnego, również zmodyfikowane ex 1302 32 90 - Kleje roślinne i nasiona guaree ex 1302 39 00 - - inne - Carrageenon ex 1404 Nie wymienione i nie wprowadzone gdzie indziej produkty pochodzenia roślinnego 1404 20 00 - Linter bawełny ex 1520 Gliceryna, również czysta: wody i ługi zawierające glicerynę 1520 90 00 - inne, w tym gliceryna syntetyczna 1702 90 - Czysta chemicznie fruktoza ex 1702 90 - inne , w tym cukier inwertowany 1702 90 10 - Czysta chemicznie maltoza ex rozdział 19 Organiczne produkty chemiczne - z wyłączeniem podpozycji 2905 43 00 i 2905 44 rozdział 30 Produkty farmaceutyczne 3402 Środki powierzchniowo czynne pochodzenia organicznego (z wyłącznie mydeł), preparaty powierzchniowo czynne, preparaty do środków piorących (w tym pomocnicze preparaty piorące) i środki czyszczące, również te, które zawierają mydła spod numeru 3401 ex rozdział 35 Substancje białkopodobne; produkty na bazie skrobi modyfikowanej; kleje; enzymy z wyłączeniem nr 3501 i nr 3505 10 10, 35 05 10 90 i 3505 20 ex rozdział 38 Różne produkty przemysłu chemicznego - z wyłączeniem nr 3809 i 3823 60 rozdział 39 Tworzywa sztuczne i wyroby z tych tworzyw ex rozdział 48 Papiery i kartony, wyroby z masy celulozowej, papieru lub kartonu 4801 00 Papier gazetowy w zwojach lub w arkuszach 4802 Papiery i kartony, niepowlekane ani nie nasycane, przeznaczone do pisania, druku lub innego wykorzystania graficznego oraz papiery i kartony przeznaczone do wyrobu kart lub taśm perforowanych w zwojach lub w arkuszach, nie zaliczane do papierów spod nr 4801 lub 4803; papiery lub kartony czerpane 4803 00 Papiery typu stosowanego na papier toaletowy, chustki do zmywania makijażu, ręczniki papierowe, ręczniki lub podobne wyroby przeznaczone do użytku w gospodarstwach domowych, utrzymania higieny lub czystości, wata celulozowa i obrusy z włókna celulozowego w zwojach o szerokości przekraczającej 36 cm lub w arkuszach o kształcie kwadratowym lub prostokątnym, których co najmniej jeden bok przed złożeniem przekracza długość 36 cm 4804 Papiery i kartony pakowe siarczanowe, nie powlekane ani nie impregnowane w zwojach lub arkuszach, nie zaliczane do nr 4802 lub 4803 4803 Inne papiery i kartony nie powlekane ani nie impregnowane w zwojach lub arkuszach 4806 Pergaminy kwasowe i kartony siarczanowe, papiery odporne na tłuszcz, kalki kreślarskie, folie i inne papiery satynowane przezroczyste lub przejrzyste w zwojach lub w arkuszach 4807 Papiery i kartony łączone płasko przez klejenie, nie powlekane ani nie nasycane i nie impregnowane powierzchniowo w zwojach lub w arkuszach 4808 Papiery i kartony faliste (nawet z powłokami naklejanymi), krepowane, faliste, wytłaczane lub perforowane w zwojach lub w arkuszach, nie zaliczane do umieszczonych pod nr 4803 lub 4818 4809 Kalki maszynowe, papier do kopiowania bez kalki i inne papiery do powielania lub przedrukowe (w tym papiery powlekane, nasycane lub impregnowane do woskówek lub offsetu), także impregnowane, w zwojach o szerokości przekraczającej 36 cm lub w arkuszach o kształcie kwadratowym lub prostokątnym, których co najmniej jeden bok przed złożeniem przekracza długość 36 cm 4810 Papiery i kartony, których jedna powierzchnia, lub obie powierzchnie powlekane są kaolinem lub innymi substancjami nieorganicznymi, z dodatkiem lub bez spoiw, z wyłączeniem jakiegokolwiek innego powlekania lub nasycania, także barwione powierzchniowo, ozdobne lub z nadrukiem, w zwojach lub w arkuszach 4811 Papiery, kartony, wata celulozowa i obrusy z włókna celulozowego, powlekane, impregnowane, z nakładanymi powłokami, barwione powierzchniowo, dekorowane powierzchniowo lub z nadrukiem, w zwojach lub w arkuszach, nie zaliczane do produktów spod nr 4803, 4809, 4810 lub 4818 4812 00 00 Bloki filtrów paliwa i płyty filtrujące z masy papierowej ex 4803 Papier do papierosów, także przycięty do formatu, w zeszytach lub w rurkach ex 4813 90 - inne ex 4814 Tapety i podobne powłoki ścienne; vitrauphanies; 4814 10 00 - papiery włókniste 4814 20 00 - Tapety i im podobne powłoki ścienne, z papieru nasycanego lub powlekanego na miejscu warstwą tworzywa sztucznego chropowatego, tłoczonego, barwnego, z nadrukowanymi motywami ozdobnymi lub innymi 4814 90 - inne ex 4816 Kalki maszynowe, papier do kopiowania bez kalki i inne papiery do powielania lub przedrukowe (nie zaliczane do produktów ujętych pod nr 4809), pełne woskówki i płyty offsetowe z papieru, także pakowane w pudełka, 4816 10 00 - Kalki maszynowe i im podobne papiery 4816 90 00 - inne rozdział 52 Bawełna ex 5801 Welury i plusze tkane i materiały taśmowe, nie zaliczane do artykułów ujętych pod nr 5806 - bawełniane 5801 2100 - Welury i plusze tkane na tramie, nie cięte ex 5802 Tkaniny typu \"frotte\", nie zaliczane do artykułów spod nr 5806, powierzchnie tekstylne włochate, nie zaliczane do produktów spod nr 5703 - Tkaniny gąbczaste z bawełny 5802 11 00 - surówki 5802 19 00 - inne ex 5803 Tkaniny o strukturze gazy, nie zaliczane do artykułów spod nr 5806 5803 10 00 - bawełniane"}
{"id":"2001_83_3","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 3. Regulacja rynku skrobi polega na: 1) ustalaniu kontyngentów krajowych produkcji skrobi, 2) przyznawaniu limitów produkcyjnych w ramach kontyngentu skrobi, 3) zawieraniu umów o dostawę ziemniaków skrobiowych w ramach limitów produkcyjnych skrobi."}
{"id":"2001_83_4","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 4. Produkcja skrobi oraz jej eksport są wspierane poprzez zastosowanie: 1) cen minimalnych stosowanych przy zakupie ziemniaków w ramach umów o dostawę ziemniaków, 2) dopłat kompensacyjnych dla producenta skrobi, 3) płatności kompensacyjnych dla plantatora ziemniaków, 4) dopłat do eksportu skrobi, 5) dopłat dla przedsiębiorców zużywających skrobię do dalszego przerobu, na cele niespożywcze."}
{"id":"2001_83_5","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 5. 1. Wprowadza się kontyngenty krajowe produkcji skrobi. 2. Wielkość kontyngentu krajowego jest ustalana co 3 lata w terminie do 30 czerwca roku poprzedzającego okres 3-letni. 3. Rada Ministrów, na wniosek ministra do spraw rynków rolnych, określa, w drodze rozporządzenia, wielkość kontyngentu krajowego, mając na względzie zapotrzebowanie rynku krajowego oraz zdolności produkcyjne producentów skrobi."}
{"id":"2001_83_6","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 6. 1. W ramach kontyngentu krajowego producentom skrobi przyznaje się limit produkcyjny na okres 3 kampanii produkcyjnych. 2. Przyznawanie limitu produkcyjnego następuje na wniosek producenta skrobi. 3. Wysokość przyznanego limitu produkcyjnego jest proporcjonalna do procentowego udziału skrobi wyprodukowanej przez danego producenta w ogólnej produkcji krajowej skrobi w ostatnich 3 latach poprzedzających złożenie wniosku. 4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych przyznaje, w drodze decyzji administracyjnej, limit produkcyjny, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego okres 3 letni."}
{"id":"2001_83_7","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 7. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 6 ust. 2, składa się w terminie do dnia 31 maja roku poprzedzającego okres 3 kampanii produkcyjnych. 2. Wniosek zawiera: 1) oznaczenie producenta skrobi, określenie siedziby lub adres, a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu producenta skrobi - również ich imiona i nazwiska, 2) określenie przedmiotu i miejsca działalności gospodarczej, 3) oświadczenie o łącznej ilości zakontraktowanych ziemniaków, 4) informację o wielkości produkcji skrobi z ostatnich 3 kampanii poprzedzających złożenie wniosku. 3. Wniosek podlega rozpatrzeniu nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym został złożony."}
{"id":"2001_83_8","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 8. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia przyznania limitu produkcyjnego, jeżeli wniosek nie spełnia warunków określonych w art. 7 ust. 2."}
{"id":"2001_83_9","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej","text":"Art. 9. 1. Producent skrobi w przypadku niepodjęcia produkcji skrobi lub jej ograniczenia niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw rynków rolnych o niewykorzystaniu przyznanego limitu lub jego części. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych przyznaje niewykorzystany limit produkcyjny lub jego część w pierwszej kolejności tym producentom skrobi, którzy przejęli zobowiązania wynikające z umów o dostawę ziemniaków zawartych przez producenta skrobi, o którym mowa w ust. 1, a w następnej kolejności tym producentom skrobi, którzy wystąpią z wnioskiem, według kolejności zgłoszeń."}
{"id":"2001_84_1","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa warunki, zakazy lub ograniczenia produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania substancji i preparatów chemicznych, w celu ochrony przed szkodliwym wpływem tych substancji i preparatów na zdrowie człowieka lub na środowisko. 2. Ustawa nie dotyczy warunków transportu substancji i preparatów chemicznych, w tym również warunków transportu w tranzycie, jeżeli nie są w trakcie tranzytu przetwarzane lub przepakowywane. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) substancji chemicznych stanowiących źródła promieniotwórcze, w zakresie określonym w odrębnych przepisach, 2) substancji chemicznych i ich mieszanin w formie odpadów, 3) substancji i preparatów chemicznych będących: a) lekami lub środkami antykoncepcyjnymi, w rozumieniu przepisów o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym, b) środkami spożywczymi i używkami, w rozumieniu przepisów o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, c) paszą, w rozumieniu przepisów o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt, d) środkami ochrony roślin, w rozumieniu przepisów o ochronie roślin uprawnych, e) kosmetykami, w rozumieniu przepisów o dozorze nad wyrobem i obiegiem środków kosmetycznych, f) środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii, g) amunicją w rozumieniu przepisów o broni i amunicji, 4) przywozu substancji i preparatów chemicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdy ich ilość i rodzaj wskazują na przeznaczenie wyłącznie do celów osobistych."}
{"id":"2001_84_10","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Do decyzji i postanowień wydawanych przez Inspektora stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że organem odwoławczym w stosunku do Inspektora jest minister właściwy do spraw zdrowia."}
{"id":"2001_84_11","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Do zadań Inspektora należy: 1) przyjmowanie wymaganych ustawą zgłoszeń substancji nowych w celu oceny ryzyka stwarzanego przez te substancje, 2) gromadzenie danych dotyczących niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów, 3) udostępnianie danych dotyczących niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów służbom medycznym i ratowniczym, 4) wymiana informacji na temat substancji nowych z Komisją Europejską i właściwymi organami państw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, 5) współpraca z organizacjami międzynarodowymi dotycząca substancji i preparatów chemicznych, 6) wykonywanie innych zadań nałożonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia. 2. Inspektor realizuje swoje zadania przy pomocy Biura do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych, zwanego dalej \"Biurem\", którym kieruje i reprezentuje je na zewnątrz. 3. Szczegółowe zadania i uprawnienia Inspektora oraz organizację Biura określa statut nadany w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia. Rozdział 3 Substancje nowe"}
{"id":"2001_84_12","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Przed wprowadzeniem do obrotu substancji nowej, w jej postaci własnej lub jako składnika preparatu: 1) wytwarzanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) przywożonej na terytorium, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, przez importera mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) wytwarzanej poza terytorium, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 przez producenta, który na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił wyłącznego przedstawiciela w celu zgłoszenia substancji, wymagane jest zgłoszenie do Inspektora, z zastrzeżeniem art. 13. 2. Obowiązek zgłoszenia ciąży na: 1) producencie wprowadzającym substancję nową do obrotu w jej postaci własnej lub jako składnik preparatu, w przypadku substancji wytwarzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) importerze wprowadzającym substancję nową do obrotu w jej postaci własnej lub jako składnik preparatu, jeżeli jego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo wyłącznym przedstawicielu producenta substancji nowej, mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku substancji nowych wytwarzanych poza terytorium, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6. 3. Obowiązek zgłoszenia nie jest wymagany, jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, uprzednio dokonały zgłoszenia w jednym z państw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, na podstawie obowiązujących w tych państwach przepisów. 4. Zgłoszenie powinno być dokonane: 1) najpóźniej na 60 dni przed wprowadzeniem do obrotu substancji nowej w postaci własnej lub jako składnika preparatu, w przypadku gdy przewidywana wielkość obrotu wynosi co najmniej 1 tonę rocznie, 2) najpóźniej na 30 dni przed wprowadzeniem do obrotu substancji nowej w postaci własnej lub jako składnika preparatu, w przypadku gdy przewidywana wielkość obrotu jest mniejsza niż 1 tona rocznie."}
{"id":"2001_84_13","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 12, nie podlegają: 1) polimery, z wyjątkiem polimerów zawierających co najmniej 2% substancji nowej w postaci związanej, 2) związki wielocząsteczkowe - produkty polimeryzacji i polikondensacji oraz poliaddukty, z wyjątkiem produktów zawierających co najmniej 2% nowej substancji w postaci związanej, które były w obrocie w okresie od 18 września 1981 r. do 31 października 1993 r., 3) substancje nowe stosowane wyłącznie jako substancje dodatkowe do żywności, w rozumieniu przepisów o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, 4) substancje nowe stosowane wyłącznie jako dodatki do pasz, w rozumieniu przepisów o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt, 5) substancje nowe stosowane wyłącznie jako substancje czynne, w rozumieniu przepisów o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym, 6) substancje nowe stosowane wyłącznie jako substancje biologicznie czynne, w rozumieniu przepisów o ochronie roślin uprawnych, 7) substancje nowe, których wielkość obrotu nie przekracza 10 kg rocznie, 8) substancje nowe wprowadzane do obrotu wyłącznie w celu prowadzenia badań naukowych i rozwojowych w jednostkach badawczo-rozwojowych lub innych laboratoriach, jeżeli wielkość obrotu nie przekracza 100 kg rocznie i producent lub importer przechowuje pisemne informacje na temat takiej substancji, dotyczące identyfikacji substancji, oznakowania, ilości wprowadzonej do obrotu i listy odbiorców. 2. Odroczeniu na jeden rok podlegają zgłoszenia substancji nowych wprowadzanych do obrotu w celu przeprowadzenia badań dotyczących rozwoju procesu produkcji, dostarczane ograniczonej liczbie odbiorców. 3. W przypadku prowadzenia badań, o których mowa w ust. 2, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, producent lub importer takiej substancji przedstawia Inspektorowi informacje na temat identyfikacji substancji, oznakowania, wielkości obrotu, wraz z jego uzasadnieniem, programu badań i listy odbiorców. 4. W przypadku prowadzenia badań, o których mowa w ust. 2, na terytorium państw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, producent lub importer takiej substancji przedstawia informacje, o których mowa w ust. 3, we właściwych urzędach tych państw. 5. Producent lub importer substancji, o których mowa w ust. 2, są obowiązani zagwarantować, że jakiekolwiek czynności z taką substancją lub preparatem, w skład którego wchodzi ta substancja, będą wykonywane tylko przez pracowników odbiorcy w kontrolowanych warunkach i substancja lub preparat nie zostaną powszechnie udostępnione. 6. Odroczenie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, może zostać przedłużone na jeszcze jeden rok, jeżeli producent lub importer udowodnią, że jest to niezbędne do zakończenia badań dotyczących rozwoju procesu produkcji. 7. W przypadku, gdy badania substancji nowych, o których mowa w ust. 2, prowadzone są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Inspektor, w drodze decyzji, może: 1) zażądać od producenta lub importera danych innych niż określone w ust. 3, których zakres nie będzie większy, niż określony w przepisach, o których mowa w art. 14 ust. 5, przewidywanych dla obrotu większego niż 100 kg rocznie a nie przekraczającego 1 tony rocznie, ustalając termin dostarczenia tych danych, 2) zakazać udostępniania osobom innym, niż wymienione w ust. 5 jakichkolwiek produktów zawierających tę substancję, jeżeli uzna, że może to stwarzać niedopuszczalne ryzyko dla zdrowia człowieka lub środowiska. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki oraz środowiska, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe dane, które producent lub importer przedstawią Inspektorowi, najpóźniej w dniu wprowadzenia substancji nowej do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku: 1) substancji, której wielkość obrotu nie przekroczy 10 kg rocznie, 2) substancji nowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8 oraz w ust. 2, jeżeli są to substancje bardzo toksyczne, rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość."}
{"id":"2001_84_14","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Dokumentacja przedstawiona przez zgłaszającego powinna zawierać: 1) dane niezbędne do oceny ryzyka stwarzanego przez substancję nową dla zdrowia człowieka i środowiska, w tym informacje dotyczące niekorzystnych skutków działania substancji nowej w warunkach przewidywanych zastosowań, 2) propozycję klasyfikacji, oznakowania opakowań i karty charakterystyki w przypadku substancji nowych niebezpiecznych. 2. W przypadku zgłoszenia substancji nowej wytwarzanej poza terytorium, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, przez wyłącznego przedstawiciela, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 2, do dokumentacji, o której mowa w ust. 1, zostanie dołączone oświadczenie producenta tej substancji nowej, że zgłaszający jest jego wyłącznym przedstawicielem uprawnionym do dokonania zgłoszenia. 3. Do dokumentacji, o której mowa w ust. 1, zgłaszający może dołączyć wyniki wstępnej oceny ryzyka, wykonanej zgodnie z przepisami, o których mowa w ust. 6. 4. Zgłaszający może wystąpić do Inspektora z uzasadnionym wnioskiem o wyrażenie zgody na nieudostępnianie ewentualnym przyszłym zgłaszającym, przez okres nie dłuższy niż 1 rok, danych na temat jego tożsamości. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe dane wymagane zgodnie z ust. 1 pkt 1, gdy: 1) przewidywana przez zgłaszającego wielkość obrotu wynosi co najmniej 1 tonę rocznie, 2) przewidywana przez zgłaszającego wielkość obrotu jest mniejsza niż 1 tona rocznie, ale wynosi co najmniej 100 kg rocznie, 3) przewidywana przez zgłaszającego wielkość obrotu jest mniejsza niż 100 kg rocznie, 4) zgłaszana substancja nowa jest polimerem w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 5, 5) od pierwszego zgłoszenia substancji nowej we właściwym urzędzie któregokolwiek z państw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, upłynęło co najmniej dziesięć lat. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki, pracy oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokonywania oceny ryzyka dla zdrowia człowieka i dla środowiska, stwarzanego przez substancje chemiczne."}
{"id":"2001_84_15","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W razie stwierdzenia, że dane, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1, nie pozwalają na dokonanie oceny ryzyka dla zdrowia człowieka lub dla środowiska, stwarzanego przez zgłaszaną substancję nową, Inspektor zobowiąże zgłaszającego, w drodze decyzji, do wykonania dodatkowych badań i przedstawienia Inspektorowi wyników tych badań w określonym terminie. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje wprowadzenia substancji nowej do obrotu. 3. Inspektor może zobowiązać zgłaszającego do dostarczenia próbek zgłaszanej substancji nowej w określonej ilości w celu ewentualnej weryfikacji przeprowadzonych badań."}
{"id":"2001_84_16","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Inspektor wyda zgłaszającemu, odpowiednio w ciągu 60 lub 30 dni od dnia otrzymania zgłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 2, potwierdzenie zgłoszenia zawierające numer ewidencyjny zgłoszenia. 2. W przypadku, gdy dokumentacja przedstawiona w zgłoszeniu nie jest zgodna z wymaganiami ustawy, Inspektor powiadomi o tym zgłaszającego, odpowiednio przed upływem 60 lub 30 dni od dnia otrzymania zgłoszenia."}
{"id":"2001_84_17","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. W przypadku, gdy zgłaszający nie otrzyma powiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 2, zgłaszana substancja nowa może zostać wprowadzona do obrotu, odpowiednio po 60 lub 30 dniach od dnia otrzymania zgłoszenia przez Inspektora."}
{"id":"2001_84_18","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. W przypadku, gdy zgłaszający otrzyma powiadomienie, o którym mowa w art. 16 ust. 2, terminy, o których mowa w art. 17, biegną od dnia otrzymania przez Inspektora zgłoszenia zgodnego z wymaganiami ustawy."}
{"id":"2001_84_19","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W przypadku, gdy substancja nowa została już uprzednio zgłoszona przez innego lub innych zgłaszających, we właściwym urzędzie któregokolwiek z państw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, Inspektor może wyrazić zgodę, żeby zgłaszający powołał się na wyniki badań właściwości fizykochemicznych, toksyczności i ekotoksyczności, przedstawione przez pierwszego zgłaszającego, o ile obecny zgłaszający udowodni, że zgłaszana przez niego substancja nowa jest tą samą substancją, włączając w to stopień czystości i charakter zanieczyszczeń. 2. Warunkiem powołania się na wyniki badań, o których mowa w ust. 1, jest pisemna zgoda pierwszego zgłaszającego. 3. Z uwagi na ochronę zwierząt laboratoryjnych, każdy kto zamierza zgłosić substancję nową, przed przeprowadzeniem badań na kręgowcach zwróci się do Inspektora z wnioskiem o udostępnienie: 1) informacji, czy substancja nowa, którą zamierza zgłosić, była już wcześniej zgłoszona, 2) nazwy i adresu pierwszego zgłaszającego, przedstawiając wiarygodne informacje, że ma zamiar wprowadzić tę substancję nową do obrotu oraz informacje o przewidywanej wielkości obrotu. 4. W przypadku gdy przedstawione informacje świadczą, że osoba, o której mowa w ust. 3, ma rzeczywiście zamiar wprowadzenia substancji nowej do obrotu, a substancja została uprzednio zgłoszona we właściwym urzędzie któregokolwiek z państw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6, z zastrzeżeniem ust. 5, Inspektor udostępni takiej osobie nazwę i adres pierwszego zgłaszającego, udostępniając jednocześnie pierwszemu zgłaszającemu nazwę i adres tej osoby. 5. Inspektor nie udostępni danych na temat tożsamości pierwszego zgłaszającego, w okresie na jaki pierwszy zgłaszający otrzymał zgodę, o której mowa w art. 14 ust. 4. 6. Po udostępnieniu danych, o których mowa w ust. 4, pierwszy i obecny zgłaszający podejmą działania, aby osiągnąć porozumienie co do powołania się na wyniki badań, o których mowa w ust. 1, przez obecnego zgłaszającego. 7. Pierwszy i obecny zgłaszający podejmą także działania, aby dojść do porozumienia co do ewentualnego wspólnego powołania się na wyniki badań wymaganych przepisami, o których mowa w art. 20 ust. 6. 8. Jeżeli pierwszy i obecny zgłaszający nie mogą osiągnąć porozumienia, a obaj zgłaszający mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Inspektor może zezwolić na powołanie się przez obecnego zgłaszającego na wyniki badań, o których mowa w ust. 1, przedłożone przez pierwszego zgłaszającego, jeżeli obecny zgłaszający zwróci pierwszemu zgłaszającemu 50 % kosztów wykonania tych badań i przedstawi Inspektorowi dowód zwrotu tych kosztów. W tym celu Inspektor zobowiąże pierwszego zgłaszającego, w drodze postanowienia, do przedstawienia Inspektorowi i obecnemu zgłaszającemu udokumentowanych kosztów wykonania badań, o których mowa powyżej. 9. Jeżeli pierwszy zgłaszający nie przedstawi w ciągu trzech miesięcy od daty otrzymania postanowienia, o którym mowa w ust. 8, udokumentowanych kosztów wykonania badań o których mowa w ust. 1, Inspektor zezwoli obecnemu zgłaszającemu na powołanie się na wyniki tych badań. 10. Jeżeli pierwszy zgłaszający otrzymał zgodę, o której mowa w art. 14 ust. 4, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się z zastrzeżeniem, że pierwszy zgłaszający przedstawia koszty wykonania badań jedynie Inspektorowi, a zwrot 50% kosztów wykonania badań następuje za pośrednictwem Biura."}
{"id":"2001_84_2","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) substancjach chemicznych, zwanych dalej \"substancjami\" - rozumie się przez to pierwiastki chemiczne i ich związki w stanie, w jakim występują w przyrodzie lub zostają uzyskane za pomocą procesu produkcyjnego, ze wszystkimi dodatkami wymaganymi do zachowania ich trwałości, oprócz rozpuszczalników, które można oddzielić bez wpływu na stabilność i skład substancji, i wszystkimi zanieczyszczeniami powstałymi w wyniku zastosowanego procesu produkcyjnego, 2) preparatach chemicznych, zwanych dalej \"preparatami\" - rozumie się przez to mieszaniny lub roztwory składające się co najmniej z dwóch substancji, 3) substancjach istniejących - rozumie się przez to substancje umieszczone na liście substancji chemicznych występujących w produkcji lub w obrocie, ogłoszonej w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" przez ministra właściwego do spraw zdrowia; lista ta powinna obejmować Europejski Wykaz Istniejących Substancji o Znaczeniu Komercyjnym (EINECS), 4) substancjach nowych - rozumie się przez to substancje nie umieszczone na liście, o której mowa w pkt 3, 5) polimerach - rozumie się przez to substancje składające się z cząsteczek stanowiących sekwencję jednego lub kilku rodzajów jednostek monomeru, w których większość wagową stanowią cząsteczki zawierające co najmniej trzy jednostki monomeru związane kowalencyjnie co najmniej z jeszcze jedną jednostką monomeru lub innym reagentem i które nie zawierają większości wagowej cząsteczek o tej samej masie cząsteczkowej; cząsteczki takie muszą charakteryzować się statystycznym rozkładem masy cząsteczkowej w pewnym zakresie, a różnice w masie cząsteczkowej powinny wynikać przede wszystkim z różnic w liczbie jednostek monomeru w cząsteczce; jednostka monomeru oznacza przereagowaną formę monomeru w polimerze, 6) wprowadzeniu substancji lub preparatu do obrotu - rozumie się przez to udostępnienie substancji lub preparatu osobom trzecim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej oraz terytorium Islandii, Liechtensteinu i Norwegii, o ile ustawa nie stanowi inaczej; rozumie się przez to również wprowadzenie substancji lub preparatu spoza terytorium, o którym mowa powyżej, na obszar celny Rzeczypospolitej Polskiej lub państw członkowskich Unii Europejskiej i innych państw wymienionych powyżej, 7) zgłoszeniu - rozumie się przez to przedstawienie Inspektorowi do Spraw Substancji Chemicznych i Preparatów dokumentacji, o której mowa w art. 14, dotyczącej substancji nowych, 8) zgłaszającym - rozumie się przez to osobę dokonującą zgłoszenia, o którym mowa w pkt 7, 9) wielkości obrotu - rozumie się przez to ilość substancji lub preparatu wprowadzoną do obrotu przez jednego producenta lub importera w ciągu jednego roku, 10) badaniach naukowych i rozwojowych - rozumie się przez to doświadczenia naukowe, analizę lub badania chemiczne przeprowadzane w kontrolowanych warunkach pod względem operacyjnym; obejmują one określenie swoistych fizykochemicznych i biologicznych właściwości substancji, działania, sposobów zastosowania i skuteczności produktu oraz badania naukowe związane z jego rozwojem, 11) badaniach dotyczących rozwoju procesu produkcji - rozumie się przez to dalsze badania rozwojowe nad substancją, w przebiegu których stosuje się próby prowadzone w skali produkcyjnej, pilotażowej, półtechnicznej, mające na celu przetestowanie dziedzin zastosowania substancji, 12) producencie - rozumie się przez to osobę wytwarzającą substancję lub preparat, 13) importerze - rozumie się przez to osobę dokonującą wprowadzenia substancji lub preparatu na terytorium państw, o których mowa w pkt 6, o ile ustawa nie stanowi inaczej, 14) osobie - rozumie się przez to osobę fizyczną lub prawną, a także jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. 2. W rozumieniu ustawy substancjami niebezpiecznymi i preparatami niebezpiecznymi są substancje i preparaty zaklasyfikowane co najmniej do jednej z poniższych kategorii: 1) substancje i preparaty o właściwościach wybuchowych, 2) substancje i preparaty o właściwościach utleniających, 3) substancje i preparaty skrajnie łatwopalne, 4) substancje i preparaty wysoce łatwopalne, 5) substancje i preparaty łatwopalne, 6) substancje i preparaty bardzo toksyczne, 7) substancje i preparaty toksyczne, 8) substancje i preparaty szkodliwe, 9) substancje i preparaty żrące, 10) substancje i preparaty drażniące, 11) substancje i preparaty uczulające, 12) substancje i preparaty rakotwórcze, 13) substancje i preparaty mutagenne, 14) substancje i preparaty działające szkodliwie na rozrodczość, 15) substancje i preparaty niebezpieczne dla środowiska."}
{"id":"2001_84_20","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Zgłaszający jest zobowiązany do przedkładania Inspektorowi dodatkowych informacji na temat zgłoszonych substancji nowych, dotyczących: 1) wielkości obrotu, po przekroczeniu progów określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, 2) nowych danych na temat oddziaływania substancji nowej na zdrowie człowieka lub na środowisko, 3) nowych zastosowań substancji nowej, 4) zmian w składzie chemicznym substancji nowej, w tym zawartości zanieczyszczeń, 5) zmiany statusu zgłaszającego z importera na producenta i odwrotnie. 2. Obowiązek przedłożenia informacji dotyczący danych, o których mowa w ust. 1 w pkt 2 i 3, obejmuje informacje, które zgłaszający posiada lub które dołożywszy należytej staranności powinien uzyskać. 3. W razie nieprzedłożenia Inspektorowi informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lub niewykonania dodatkowych badań wymaganych przy zmianie wielkości obrotu, Inspektor, w drodze decyzji, uchyla ważność zgłoszenia. 4. Inspektor, w drodze decyzji, wyznacza termin usunięcia uchybień określonych w ust. 3, i po usunięciu uchybień, w drodze decyzji, przywraca ważność zgłoszenia. 5. W związku z wymaganiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, każdy importer zgłoszonej substancji nowej, jeżeli sam nie jest zgłaszającym, będzie informował na bieżąco wyłącznego przedstawiciela, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 2, o wielkości importu. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu ministrami właściwymi do spraw gospodarki oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) progi wielkości obrotu, po przekroczeniu których zgłaszający jest obowiązany wykonać dodatkowe badania i przedstawić Inspektorowi wyniki tych badań w określonym terminie, 2) zakres i rodzaje badań wymaganych po przekroczeniu progów wielkości obrotu, o których mowa w pkt 1."}
{"id":"2001_84_21","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Przedstawione przez zgłaszającego dane dotyczące informacji handlowych i procesu produkcji stanowią informacje niejawne oznaczone klauzulą \"poufne\". 2. Zgłaszający może wystąpić z wnioskiem o zastrzeżenie tylko do wiadomości Inspektora, Inspekcji Sanitarnej, właściwych urzędów w państwach, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 oraz Komisji Europejskiej, danych przedkładanych Inspektorowi zgodnie z wymogami art. 14 ust. 1 i art. 20, których ujawnienie mogłoby naruszyć jego interes z uwagi na tajemnicę handlową lub dotyczącą procesu produkcji, w tym nazwy chemicznej substancji nowej. 3. Inspektor, w drodze decyzji, może odmówić zastrzeżenia niektórych lub wszystkich danych objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, z uwagi na ochronę zdrowia człowieka lub środowiska, w tym ochronę zwierząt laboratoryjnych. 4. Jeżeli zgłaszający, albo producent lub importer nie będący zgłaszającym, sam ujawni dane, które zostały zastrzeżone, powiadomi o tym Inspektora. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, nie może dotyczyć: 1) nazwy handlowej substancji nowej, 2) nazwy producenta substancji nowej i zgłaszającego, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 4, 3) fizykochemicznych właściwości substancji nowej, 4) syntetycznego opisu wyników badań toksyczności i ekotoksyczności 5) danych dotyczących stopnia czystości substancji nowej, jeżeli wpływa to na jej klasyfikację, i danych dotyczących zanieczyszczeń lub dodatków, jeżeli są to substancje niebezpieczne, 6) informacji zawartych w kartach charakterystyki, 7) informacji o sposobach unieszkodliwiania substancji nowej zaklasyfikowanej jako niebezpieczna, 8) informacji o warunkach bezpiecznego stosowania substancji nowej i wytycznych postępowania w przypadku zatrucia ludzi i niekontrolowanego uwolnienia substancji nowej do otoczenia, 9) metod oznaczania substancji nowej w środowisku, w tym metod oceny narażenia ludzi na tę substancję, jeżeli została umieszczona w wykazie, o którym mowa w art. 4 ust. 3."}
{"id":"2001_84_22","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Zgłoszenie substancji i przedstawienie Inspektorowi wyników dodatkowych badań, o których mowa w art. 20 ust. 6, podlega opłacie wnoszonej przez zgłaszającego. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób wnoszenia opłat z tytułu zgłoszenia substancji i przedstawienia Inspektorowi wyników dodatkowych badań, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem rzeczywistych kosztów dokonania przez Inspektora oceny ryzyka stwarzanego przez zgłaszaną substancję. Rozdział 4 Informowanie o niebezpiecznych preparatach"}
{"id":"2001_84_23","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Wprowadzenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej preparatu niebezpiecznego w rozumieniu art. 2 ust. 2, wymaga poinformowania Inspektora. 2. Poinformowania, o którym mowa w ust. 1, dokona osoba wprowadzająca preparat niebezpieczny do obrotu, najpóźniej w dniu jego wprowadzenia do obrotu, przedstawiając: 1) nazwę i adres wraz z numerem telefonu osoby wprowadzającej preparat niebezpieczny do obrotu, 2) nazwę handlową preparatu niebezpiecznego, 3) kartę charakterystyki, z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w art. 5 ust. 5 pkt 3. 3. W razie stwierdzenia, że karta charakterystyki nie zawiera wymaganych informacji, Inspektor zobowiąże, w drodze decyzji, osobę wprowadzającą preparat niebezpieczny do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do jej uzupełnienia w określonym terminie. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, informacje które należy przedstawić Inspektorowi w przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 5 pkt 3. 5. Inspektor może zażądać ujawnienia szczegółowego składu chemicznego preparatu niebezpiecznego. Informacja taka jest poufna i może zostać wykorzystana wyłącznie w celach medycznych do zapobiegania i postępowania leczniczego. Rozdział 5 Badania substancji i preparatów chemicznych"}
{"id":"2001_84_24","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Badania właściwości fizykochemicznych, toksyczności i ekotoksyczności substancji i preparatów, wykonywane w celu spełnienia wymogów ustawy, będą przeprowadzane zgodnie z przepisami, o których mowa w ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) metody przeprowadzania badań, o których mowa w ust. 1, 2) kryteria, które muszą spełniać jednostki organizacyjne wykonujące wymagane ustawą badania, o których mowa w ust. 1, 3) jednostkę lub jednostki właściwe do kontroli i weryfikacji spełnienia kryteriów, o których mowa w pkt 2, oraz nadawania i cofania uprawnień w przypadku, odpowiednio, spełniania lub niespełniania tych kryteriów przez jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 2, 4) tryb nadawania i cofania uprawnień, o których mowa w pkt 3, 5) sposób i tryb uznawania uprawnień nadanych przez jednostki za granicą właściwe do kontroli i weryfikacji spełniania kryteriów, o których mowa w pkt 2. Rozdział 6 Oznakowanie, opakowania, obrót i stosowanie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych"}
{"id":"2001_84_25","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Oznakowanie opakowania substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego powinno zawierać nazwę umożliwiającą jednoznaczną identyfikację substancji lub preparatu, tożsamość osoby wprowadzającej substancję lub preparat do obrotu, oraz odpowiednie znaki ostrzegawcze i napisy, zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 26, a także informacje o wymaganym postępowaniu z opróżnionymi opakowaniami, jeżeli tego wymagają inne przepisy. 2. Oznakowanie powinno być sporządzone w języku polskim, zgodnie z wymogami określonymi w odrębnych przepisach. 3. Na opakowaniach substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych nie wolno umieszczać oznaczeń wskazujących, że taka substancja lub taki preparat nie są niebezpieczne. 4. W przypadku wprowadzanych do obrotu substancji nowych, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, 7 i 8 oraz ust. 2 i preparatów zawierających co najmniej 1% takiej substancji, jeżeli jeszcze nie jest możliwe oznakowanie ich zgodnie z przepisami ustawy, z uwagi na brak odpowiednich danych, oznakowanie powinno zawierać ostrzeżenia brzmiące: 1) w przypadku substancji \"Uwaga, substancja nie w pełni zbadana\", 2) w przypadku preparatów \"Uwaga, produkt zawiera substancję nie w pełni zbadaną\"."}
{"id":"2001_84_26","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki, pracy, rolnictwa oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, 2) treść napisów i wzory znaków ostrzegawczych wymaganych przy oznakowaniu opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych."}
{"id":"2001_84_27","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Pojemniki i zbiorniki służące do przechowywania substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych oraz do pracy z nimi, rurociągi zawierające substancje niebezpieczne i preparaty niebezpieczne oraz miejsca, w których składowane są znaczące ilości substancji niebezpiecznych lub preparatów niebezpiecznych powinny być należycie oznakowane. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki, pracy oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania pojemników i zbiorników służących do przechowywania substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych i do pracy z nimi, rurociągów zawierających substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne oraz miejsc, w których składowane są znaczące ilości substancji niebezpiecznych lub preparatów niebezpiecznych."}
{"id":"2001_84_28","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Opakowania substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych wprowadzanych do obrotu powinny: 1) mieć konstrukcję uniemożliwiającą wydostanie się zawartości z opakowania w sposób przypadkowy; wymóg ten nie ma zastosowania, jeżeli wymagane są szczególne techniczne środki bezpieczeństwa, 2) być wykonane z materiałów odpornych na niszczące działanie ich zawartości i uniemożliwiających tworzenie się substancji niebezpiecznych w wyniku chemicznego oddziaływania zawartości na materiał opakowania, 3) zachowywać szczelność w warunkach działających na opakowanie obciążeń i napięć w trakcie jego normalnej eksploatacji, 4) w przypadku opakowań z zamknięciami wielokrotnego użytku, gwarantować zachowanie ich szczelności podczas wielokrotnego otwierania i zamykania w warunkach normalnej eksploatacji. 2. Opakowania transportowe niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów spełniają wymagania określone w ust. 1 pkt 1-3, jeżeli spełniają wymagania przepisów o transporcie materiałów niebezpiecznych. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i w wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie, zgodnie z międzynarodowymi umownymi oznaczeniami."}
{"id":"2001_84_29","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Obrót określonymi kategoriami substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych wymaga posiadania kwalifikacji stwierdzanych przez właściwego inspektora sanitarnego. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) kategorie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, którymi obrót wymaga posiadania określonych kwalifikacji, 2) kwalifikacje, które muszą posiadać osoby prowadzące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obrót określonymi kategoriami substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, 3) tryb uznawania kwalifikacji osób pochodzących z państw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6."}
{"id":"2001_84_3","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Producenci, dystrybutorzy i importerzy wprowadzający do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancje istniejące, nie wymienione w wykazie substancji niebezpiecznych, o którym mowa w art. 4 ust. 3, są obowiązani do zebrania wiarygodnych informacji o stwarzanych przez nie zagrożeniach dla zdrowia człowieka i dla środowiska, wynikających z ich swoistych właściwości fizykochemicznych i biologicznych i udostępniania tej informacji odbiorcom tych substancji na zasadach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_84_30","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Zabroniona jest reklama substancji niebezpiecznej bez wymienienia kategorii niebezpieczeństwa związanej z tą substancją. 2. Każda reklama preparatu niebezpiecznego, która umożliwia konsumentom nabycie takiego preparatu bez uprzedniego obejrzenia oznakowania na jego opakowaniu, musi zawierać informację o rodzaju lub rodzajach zagrożeń wymienionych na oznakowaniu opakowania."}
{"id":"2001_84_31","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia lub ministra właściwego do spraw środowiska, w razie stwierdzenia, że produkcja, obrót lub stosowanie substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego stwarzają nieuzasadnione ryzyko dla zdrowia człowieka lub środowiska, określi, w drodze rozporządzenia, ograniczenia, zakazy lub warunki: 1) produkcji, obrotu, lub stosowania takiej substancji lub preparatu, 2) określonych zastosowań takiej substancji lub preparatu, 3) określonego stosowania w stężeniu lub proporcjach przewyższających określony poziom. 2. W przypadku, gdy wymagają tego porozumienia międzynarodowe, produkcja, obrót lub stosowanie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw gospodarki. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw zdrowia oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania zezwoleń na produkcję, obrót i stosowanie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_84_32","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Jeżeli istnieją szczegółowe dowody, że preparat stwarza niedopuszczalne zagrożenie dla człowieka lub środowiska, nawet w przypadku gdy osoba wprowadzająca taki preparat do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, spełnia wszystkie wymogi ustawy, Inspektor do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych może, na czas określony, nie dłuższy niż 3 miesiące, zakazać, w drodze decyzji, wprowadzania takiego preparatu do obrotu lub określić warunki, jakie muszą zostać spełnione podczas wprowadzania do obrotu. 2. Z wnioskiem o wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, może wystąpić także Główny Inspektor Sanitarny lub Główny Inspektor Ochrony Środowiska. Rozdział 7 Przepisy o nadzorze"}
{"id":"2001_84_33","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy przez osoby wprowadzające substancje lub preparaty do obrotu i stosujące je w działalności zawodowej sprawuje Inspekcja Sanitarna oraz: 1) Inspekcja Ochrony Środowiska - w zakresie zagrożeń dla środowiska, 2) Państwowa Inspekcja Pracy - w zakresie nadzoru i kontroli przestrzegania przepisów ustawy przez pracodawców, 3) Inspekcja Handlowa - w zakresie oznakowania opakowań jednostkowych substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych w sprzedaży hurtowej i detalicznej, 4) Państwowa Straż Pożarna - w zakresie właściwego oznakowania miejsc składowania substancji i preparatów, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 15, 5) Straż Graniczna i organy celne - w zakresie przestrzegania zakazów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31 ust. 1, w części dotyczącej przywozu substancji i preparatów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 8 Przepisy karne i kary pieniężne"}
{"id":"2001_84_34","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Kto wbrew decyzji Inspektora do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych wprowadza do obrotu preparat stwarzający niedopuszczalne zagrożenie dla zdrowia człowieka lub środowiska lub nie przestrzega określonych w decyzji warunków jego wprowadzania do obrotu - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2001_84_35","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Kto wprowadza do obrotu substancję niebezpieczną lub preparat niebezpieczny: 1) bez oznakowania albo niewłaściwie oznakowane, 2) bez wymaganej karty charakterystyki podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_84_36","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Kto dostarcza wymaganą kartę charakterystyki niekompletną lub nierzetelną - podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_84_37","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kto reklamuje substancję niebezpieczną bez wymienienia kategorii niebezpieczeństwa związanej z tą substancją - podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto zamieszcza reklamę niebezpiecznego preparatu, która nie zawiera informacji o rodzaju lub rodzajach zagrożeń wymienionych na oznakowaniu opakowania takiego preparatu, jeżeli reklama ta umożliwia konsumentom nabycie takiego preparatu bez uprzedniego obejrzenia oznakowania na jego opakowaniu."}
{"id":"2001_84_38","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Kto nie powiadamia Inspektora do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych o nowych danych na temat oddziaływania substancji nowej na zdrowie człowieka lub na środowisko lub nowych zastosowaniach substancji nowej - podlega karze grzywny."}
{"id":"2001_84_39","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Orzekanie w sprawach określonych w art. 35-38 następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"2001_84_4","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Substancje i preparaty podlegają klasyfikacji pod względem stwarzanych przez nie zagrożeń dla zdrowia człowieka lub dla środowiska, z określeniem kategorii zagrożenia. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki, środowiska, pracy oraz rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i sposób klasyfikacji substancji i preparatów, zgodnie z kategoriami określonymi w art. 2 ust. 2. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki, środowiska, pracy oraz rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem. 4. Klasyfikacji substancji nie zamieszczonych w wykazie, o którym mowa w ust. 3, oraz preparatów dokonuje osoba wprowadzająca substancję lub preparat do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z kryteriami, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2001_84_40","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kto wprowadza do obrotu substancję nową, w jej postaci własnej lub jako składnik preparatu, bez wymaganego ustawą zgłoszenia obowiązany jest wpłacić do budżetu państwa kwotę stanowiącą 100% sumy uzyskanej ze sprzedaży tej substancji lub preparatu. 2. Inspektor sanitarny zawiadamia właściwy urząd skarbowy o stwierdzeniu uchybień, o których mowa w ust. 1. 3. Wpłaty z tytułu należności, o których mowa w ust. 1, obciążają dochód po opodatkowaniu i są dokonywane we właściwym urzędzie skarbowym, w terminach określonych dla wpłat zaliczek podatku dochodowego od osób prawnych lub osób fizycznych lub zryczałtowanych podatków obrotowego i dochodowego. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia sposób i tryb wpłat należności z tytułu niezgłoszenia substancji nowej. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2001_84_41","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152 oraz z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 220 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Przepisy § 2 nie dotyczą substancji i preparatów chemicznych.\"; 2) w art. 221: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Niedopuszczalne jest stosowanie substancji i preparatów chemicznych nie oznakowanych w sposób widoczny, umożliwiający ich identyfikację.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Niedopuszczalne jest stosowanie niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów chemicznych bez posiadania aktualnego spisu tych substancji i preparatów oraz kart charakterystyki, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem.\", c) w § 3 po wyrazie \"substancji\" dodaje się wyrazy \"i niebezpiecznych preparatów\", d) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Zasady klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych pod względem zagrożeń dla zdrowia lub życia, wykaz substancji niebezpiecznych, wymagania dotyczące kart charakterystyki substancji lub preparatów niebezpiecznych oraz sposób ich oznakowania określają odrębne przepisy.\", e) skreśla się § 5; 3) w art. 283 w § 2 w pkt 5: a) w lit. b) po wyrazie \"substancje\" dodaje się wyrazy \"i preparaty\", b) w lit. c) po wyrazach \"niebezpieczne substancje\" dodaje się wyrazy \"i niebezpieczne preparaty\"."}
{"id":"2001_84_42","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) w art. 4 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) przestrzegania przez osoby wprowadzające substancje lub preparaty chemiczne do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz przez użytkowników substancji lub preparatów chemicznych obowiązków wynikających z ustawy z dnia ........ 2000 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"."}
{"id":"2001_84_43","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Substancje nowe wprowadzone do obrotu przed dniem wejścia w życie przepisów art. 12-22 ustawy przez osoby, o których mowa w art. 12 ust. 2, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3, podlegają zgłoszeniu do dnia 31 grudnia 2003 r. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli substancje nowe, o których mowa w ust. 1, nie będą wprowadzane do obrotu po dniu 31 grudnia 2002 r."}
{"id":"2001_84_44","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 kwietnia 1927 r. o zakazie używania białego i żółtego fosforu przy wyrobie przedmiotów zapalnych (Dz.U. Nr 43, poz. 380)."}
{"id":"2001_84_45","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Traci moc ustawa z dnia 21 maja 1963 r. o substancjach trujących (Dz.U. Nr 22, poz. 116, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668)."}
{"id":"2001_84_46","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia z wyjątkiem art. 8-11, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia i art. 12-22, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_84_5","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego, zwana dalej \"kartą charakterystyki\", stanowi zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach substancji lub preparatu oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania. Jest przeznaczona przede wszystkim dla użytkowników prowadzących działalność zawodową w celu umożliwienia im podjęcia w miejscu pracy środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska. 2. Niedopuszczalne jest stosowanie w działalności zawodowej substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych bez posiadania karty charakterystyki. 3. Osoba wprowadzająca do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancję niebezpieczną lub preparat niebezpieczny jest obowiązana do bezpłatnego udostępnienia ich odbiorcy karty charakterystyki takiej substancji lub preparatu, najpóźniej w dniu ich pierwszej dostawy, z zastrzeżeniem przepisów ust. 5 pkt 3. 4. W przypadku pojawienia się nowych istotnych informacji, osoba o której mowa w ust. 3 ma obowiązek zaktualizować kartę charakterystyki. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki, pracy oraz środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór karty charakterystyki oraz sposób jej sporządzania i aktualizowania, a w szczególności: a) zakres informacji o zagrożeniach związanych ze stosowaniem substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego, b) zakres informacji dotyczących ich bezpiecznego stosowania, 2) sposób dystrybucji kart charakterystyki, z uwzględnieniem specyfiki działalności odbiorcy, 3) przypadki stosowania substancji niebezpiecznych lub preparatów niebezpiecznych, kiedy dostarczenie karty charakterystyki nie jest wymagane. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia może w drodze rozporządzenia nałożyć obowiązek dostarczenia, na żądanie odbiorcy prowadzącego działalność zawodową, karty charakterystyki preparatu nie zaklasyfikowanego jako niebezpieczny, jeżeli preparat taki zawiera, w stężeniach które zostaną określone w rozporządzeniu, co najmniej jedną substancję stwarzającą zagrożenie dla zdrowia człowieka lub dla środowiska albo jedną z substancji określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia w tym rozporządzeniu."}
{"id":"2001_84_6","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Osoba wprowadzająca do obrotu preparat niebezpieczny lub preparat określony w art. 5 ust. 6 obowiązana jest przechowywać dane, na podstawie których dokonano klasyfikacji i oznakowania preparatu oraz sporządzono jego kartę charakterystyki, przez okres 5 lat od dnia wycofania preparatu z obrotu, do wglądu organów Inspekcji Sanitarnej i Inspekcji Ochrony Środowiska."}
{"id":"2001_84_7","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Osoba stosująca substancję niebezpieczną lub preparat niebezpieczny ma obowiązek zapoznania się z kartą charakterystyki. 2. Osoba stosująca substancję niebezpieczną lub preparat niebezpieczny, która wie, na podstawie informacji otrzymanych zgodnie z przepisami art. 5, że mogą one stworzyć zagrożenie dla zdrowia człowieka lub środowiska, ma obowiązek podjęcia niezbędnych działań zapobiegających powstaniu zagrożenia. Rozdział 2 Inspektor do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych"}
{"id":"2001_84_8","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Tworzy się urząd Inspektora do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych, zwanego dalej Inspektorem. 2. Inspektor może wydawać decyzje w przypadkach określonych w ustawie."}
{"id":"2001_84_9","title":"Ustawa z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Inspektor podlega ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, który go powołuje i odwołuje po zasięgnięciu opinii ministrów właściwych do spraw gospodarki i do spraw środowiska. 2. Inspektor do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych jest centralnym organem administracji rządowej."}
{"id":"2001_858_1","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 50: a) w ust. 5 w pkt 2 w lit. b) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) usług polegających na drukowaniu: a) książek i broszur (ex PCN 4901) oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN, b) czasopism specjalistycznych.\", b) po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu: \"5c. W okresie do 31 grudnia 2003 r. stawkę podatku w wysokości 3% stosuje się do: 1) sprzedaży w kraju sprzętu komputerowego (bez względu na symbol SWW) przeznaczonego dla szkół i przedszkoli, w rozumieniu odpowiednio przepisów o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym oraz o wyższych szkołach zawodowych, 2) importu towarów określonych w pkt 1.\", c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, ustali, w drodze rozporządzenia, listę towarów, o których mowa w ust. 5c, oraz warunki stosowania stawki 3%.\"; 2) w załączniku nr 2 w poz. 23 na końcu stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"w tym połączenia z Internetem w placówkach oświatowych, szkołach wyższych i wyższych szkołach zawodowych\"; 3) w załączniku nr 3 dodaje się poz. 88 w brzmieniu: \"88. Usługi teleinformatyczne\"."}
{"id":"2001_858_2","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_85_1","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz.U. Nr 124, poz. 783) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 9-14 otrzymują brzmienie: \"Art. 9. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich wymaga uzyskania zezwolenia, zwanego dalej \"zezwoleniem\". 2. Zezwolenie na wyrób wyrobów winiarskich może dotyczyć również rozlewu wytworzonych wyrobów."}
{"id":"2001_85_10","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami","text":"Art. 10. Organem właściwym w sprawach wydania, odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia jest minister właściwy do spraw rynków rolnych, zwany dalej \"organem zezwalającym\"."}
{"id":"2001_85_11","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami","text":"Art. 11. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, poza wymaganiami określonymi przepisami o działalności gospodarczej, powinien ponadto zawierać informacje dotyczące: 1) zdolności produkcyjnych posiadanych przez wnioskodawcę urządzeń technicznych w skali roku, 2) rodzaju przerabianego surowca. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do obiektów budowlanych, w których ma być wykonywana działalność gospodarcza objęta wnioskiem, 2) zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stwierdzające, że wnioskodawca nie zalega wobec nich z wpłatami należności, 3) zaświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie, będącego osobą fizyczną, lub członków zarządu osoby prawnej, za przestępstwa przeciwko mieniu i wiarygodności dokumentów, 4) pozytywną opinię techniczno-technologiczną w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich wydaną przez właściwego, ze względu na planowane miejsce wykonywania działalności gospodarczej, wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, potwierdzającą spełnianie przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2, 5) zaświadczenia komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej objętej wnioskiem spełniają wymagania określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska."}
{"id":"2001_85_12","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami","text":"Art. 12. 1. Zezwolenie wydaje się, jeżeli: 1) przedsiębiorca dysponuje obiektami budowlanymi wyposażonymi w: a) zbiorniki do magazynowania i przechowywania wyrobów winiarskich, których całkowita pojemność technologiczna powinna wynosić co najmniej 50% miesięcznej wielkości produkcji win gronowych, 75% miesięcznej wielkości produkcji napojów fermentowanych, a w przypadku rozlewu wyrobów winiarskich pojemność technologiczna zbiorników powinna wynosić co najmniej 25% miesięcznej wielkości rozlewu, b) urządzenia filtracyjne zapewniające uzyskanie wymaganej klarowności wyrobów winiarskich, c) urządzenia do przygotowywania opakowań jednostkowych, w szczególności urządzenia do ich mycia i dezynfekcji, d) urządzenia do napełniania opakowań jednostkowych, 2) w obiektach produkcyjnych znajduje się laboratorium umożliwiające przeprowadzanie analiz fizykochemicznych produkowanych i rozlewanych wyrobów winiarskich w zakresie spełniania przez nie wymogów określonych w odrębnych przepisach, 3) wniosek spełnia warunki określone w art. 11 ust. 1, 4) do wniosku dołączono dokumenty, o których mowa w art. 11 ust. 2. 2. Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c) i d), nie dotyczą przedsiębiorców ubiegających się o uzyskanie zezwolenia na produkcję wyrobów winiarskich bez ich rozlewu do opakowań jednostkowych. 3. Zezwolenie określa w szczególności: 1) rodzaj działalności gospodarczej objętej zezwoleniem, 2) wielkość produkcji w skali roku zgodną ze zdolnościami produkcyjnymi posiadanych przez przedsiębiorcę urządzeń technicznych, 3) miejsce wykonywania działalności gospodarczej."}
{"id":"2001_85_13","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami","text":"Art. 13. W razie powzięcia przez organ zezwalający informacji lub stwierdzenia okoliczności uzasadniających cofnięcie zezwolenia, organ ten wszczyna z urzędu postępowanie w tej sprawie."}
{"id":"2001_85_14","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami","text":"Art. 14. 1. Przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie, oprócz wymagań określonych odrębnymi przepisami, jest obowiązany do: 1) wdrożenia systemu wewnętrznej kontroli obejmującego w szczególności: a) częstotliwość i sposób pobierania próbek do badań jakościowych, b) metody badań, c) sposób postępowania z produktami nieodpowiadającymi wymaganiom jakościowym, 2) dysponowania planem zakładu obejmującym w szczególności pomieszczenia produkcyjne, magazynowe, socjalne i sanitarne, z zaznaczeniem: a) linii technologicznych, b) dróg przemieszczania surowców i produktów gotowych, c) stanowisk pracy, 3) stosowania Polskich Norm dotyczących wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich, 4) wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za kontrolę jakości. 2. W przypadku zakończenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić o tym, w terminie 14 dni, organ zezwalający.\"; 2) w art. 15 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"art. 13\" zastępuje się wyrazami \"art. 14 ust. 1 pkt 3 i ust. 2\"."}
{"id":"2001_85_2","title":"Ustawa z dnia 18 stycznia 2001 r. o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że art. 14 ust. 1 pkt 3 traci moc z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2001_873_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 kwietnia 1996 r. o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii (Dz.U. Nr 74, poz. 352, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Agencja podlega ministrowi właściwemu do spraw gospodarki.\"; 2) użyte w różnych przypadkach w art. 3 w ust. 6, w art. 5 w ust. 1 i 3, w art. 6 w ust. 2 i w art. 7 w ust. 3 wyrazy \"Minister Przemysłu i Handlu\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki\"; 3) użyte w różnych przypadkach w art. 3 w ust. 6, w art. 5 w ust. 3, w art. 7 w ust. 3, w art. 8 i w art. 9 w ust. 5 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Agencja działa na podstawie ustawy oraz statutu, nadanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, określającego organizację Agencji oraz szczegółowe zasady działania Rady Agencji, o której mowa w art. 6.\"; 5) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organem doradczym i opiniodawczym Prezesa Agencji jest Rada Agencji Techniki i Technologii, zwana dalej \"Radą Agencji\". W skład Rady Agencji wchodzą po jednym przedstawicielu: ministra właściwego do spraw gospodarki, ministra właściwego do spraw nauki, ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, ministra właściwego do spraw finansów publicznych, ministra właściwego do spraw środowiska, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw zdrowia, Prezesa Polskiej Akademii Nauk oraz Prezesa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. Po jednym przedstawicielu do składu Rady Agencji może również zaproponować: Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, Rada Główna Jednostek Badawczo-Rozwojowych, Rada Główna Szkolnictwa Wyższego oraz Krajowa Izba Gospodarcza.\"; 6) w art. 7dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Minister właściwy do spraw gospodarki, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Agencji, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez Agencję.\"."}
{"id":"2001_873_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_873_3","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_874_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 88, poz. 400 z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436 i Nr 110, poz. 1255) art. 19c otrzymuje brzmienie: \"Art. 19c. Wykonywanie zadań zleconych szkołom Państwowej Straży Pożarnej przez osoby prawne lub fizyczne wykraczających poza zakres ustawowych zadań jest finansowane przez właściwego zleceniodawcę na podstawie zawartej umowy, a środki finansowe uzyskane z tego tytułu stanowią środki specjalne jednostki przeznaczone na cele statutowe szkół.\"."}
{"id":"2001_874_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_875_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) występowanie do organów administracji rządowej w województwie i organów samorządu terytorialnego z inicjatywą w zakresie regulacji prawnych dotyczących rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych oraz opiniowanie projektów tych przepisów,\", b) w pkt 14 po wyrazie \"rolnych\" dodaje się wyrazy \"i leśnych\", c) w pkt 17 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 18 w brzmieniu: \"18) współpraca z administracją publiczną w zakresie ochrony środowiska, zdrowia i wiejskiego dziedzictwa kulturowego.\"; 2) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. 1. Organy administracji rządowej w województwie oraz organy samorządu terytorialnego zasięgają opinii właściwej miejscowo izby o projektach aktów prawa miejscowego dotyczących rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych, z wyjątkiem przepisów porządkowych. 2. Termin do przedstawienia opinii, o której mowa w ust. 1, wynosi: 1) co najmniej 14 dni od dnia doręczenia projektu - dla projektów przesłanych przez organy administracji rządowej w województwie, 2) 14 dni od dnia doręczenia projektu - dla projektów przesłanych przez organy samorządu terytorialnego. 3. Nieprzedstawienie przez izbę stanowiska w wyznaczonym terminie uważa się za akceptację przedłożonego projektu.\"; 3) w art. 6 w ust. 3 po wyrazach \"członków zarządu\" dodaje się wyrazy \" , a także przewodniczących rad powiatowych izby, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4,\"; 4) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Izba: 1) nie może prowadzić działalności gospodarczej, 2) może wyłącznie: a) być wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcjonariuszem spółki akcyjnej, b) tworzyć fundacje, c) być członkiem wspierającym stowarzyszenia oraz założycielem lub członkiem związku stowarzyszeń - które prowadzą działalność w zakresie zgodnym z ustawowymi i statutowymi zadaniami izby. 2. Dochód izby z tytułu posiadania udziałów lub akcji w spółkach może być przeznaczony wyłącznie na realizację zadań ustawowych i statutowych izby.\"; 5) w art. 8 w ust. 2: a) w pkt 6 wyrazy \"organów izby\" zastępuje się wyrazami \"komisji rewizyjnej i zarządu izby\", b) w pkt 10 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) szczegółowe zasady działania rad powiatowych izby.\"; 6) w art. 9: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) rady powiatowe izby.\", b) skreśla się ust. 2; 7) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kadencja walnego zgromadzenia trwa 4 lata, licząc od dnia wyborów.\"; 8) w art. 12 w ust. 1: a) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) uchwalanie wysokości diet i zwrotu kosztów podróży służbowych członków walnego zgromadzenia, komisji rewizyjnej, zarządu, komisji problemowych, rad powiatowych izby oraz delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych, a także zasad i trybu ich wypłaty,\", b) pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) podejmowanie uchwał w sprawach: a) utworzenia lub przystąpienia do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, b) utworzenia fundacji, c) przystąpienia do stowarzyszenia w charakterze członka wspierającego, d) założenia związku stowarzyszeń lub przystąpienia do takiego związku,\"; 9) w art. 15 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) organów samorządu województwa,\"; 10) w art. 16 po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka walnego zgromadzenia będącego członkiem komisji rewizyjnej walne zgromadzenie dokonuje wyboru uzupełniającego na najbliższym posiedzeniu przypadającym po dniu wygaśnięcia mandatu. 5. W przypadku odwołania komisji rewizyjnej bez równoczesnego wyboru nowej komisji rewizyjnej dotychczasowa komisja rewizyjna działa do czasu wyboru nowej komisji.\"; 11) w art. 18: a) w ust. 3 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"nie później jednak niż w ciągu 3 miesięcy od dnia wyborów, i działa do czasu wyboru nowego zarządu.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4-8 w brzmieniu: \"4. Jeżeli walne zgromadzenie nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w ust. 3, ulega ono rozwiązaniu z mocy prawa. 5. Informację o rozwiązaniu walnego zgromadzenia z mocy prawa z przyczyny określonej w ust. 4 wojewoda przekazuje Zarządowi Krajowej Rady Izb Rolniczych, który zarządza przeprowadzenie wyborów do walnego zgromadzenia. 6. Do czasu wyboru zarządu przez nowe walne zgromadzenie wojewoda wyznacza osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów izby. 7. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka walnego zgromadzenia będącego członkiem zarządu walne zgromadzenie dokonuje wyboru uzupełniającego na najbliższym posiedzeniu przypadającym po dniu wygaśnięcia mandatu. 8. W przypadku odwołania zarządu bez równoczesnego wyboru nowego zarządu dotychczasowy zarząd działa do czasu wyboru nowego zarządu.\"; 12) w art. 19: a) skreśla się pkt 6, b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) podejmowanie czynności związanych z działalnością izby, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.\"; 13) w art. 20 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Delegat do Krajowej Rady Izb Rolniczych może uczestniczyć bez prawa głosu w posiedzeniach zarządu izby, o których terminie powinien być powiadamiany.\"; 14) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. Członkom walnego zgromadzenia, zarządu, komisji problemowych, komisji rewizyjnej, rady powiatowej izby i delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych na zasadach określonych przez walne zgromadzenie.\"; 15) w art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Biurem kieruje dyrektor, który w stosunku do pracowników biura wykonuje czynności z zakresu prawa pracy.\"; 16) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu: \"Art. 22a. 1. Rada powiatowa izby działa na obszarze powiatu. 2. Pracami rady powiatowej izby kieruje jej przewodniczący. 3. Do zadań rady powiatowej izby należy: 1) sporządzanie analiz i opinii, przedstawianie wniosków oraz dokonywanie ocen z zakresu rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych i przedstawianie ich zarządowi izby, 2) wydawanie opinii w sprawach zgłoszonych przez zarząd lub walne zgromadzenie izby, 3) realizacja innych obowiązków określonych w statucie izby. 4. Przepis ust. 1 nie dotyczy miast na prawach powiatu.\"; 17) art. 24 i 25 otrzymują brzmienie: \"Art. 24. 1. Członkowie walnego zgromadzenia są wybierani spośród członków izby w wyborach pośrednich, dwustopniowych, przeprowadzanych w głosowaniu tajnym. 2. Członkowie walnego zgromadzenia wybierani są według zasad: 1) w okręgu wyborczym obejmującym obszar jednej gminy wybiera się członków rady powiatowej izby, z tym że: a) w okręgu wyborczym, w którym powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 4 tys. ha, wybiera się jednego członka tej rady, b) w okręgu wyborczym, w którym powierzchnia użytków rolnych przekracza 4 tys. ha, wybiera się dwóch członków tej rady, 2) na pierwszym posiedzeniu rada powiatowa izby wybiera spośród swoich członków większością głosów przewodniczącego oraz delegata na walne zgromadzenie, i niezwłocznie zgłasza ich wybór ustępującemu zarządowi izby. 3. W przypadku gdy w głosowaniu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, największą liczbę głosów otrzymało dwóch lub więcej kandydatów, o pierwszeństwie rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez radę powiatową izby. 4. Przewodniczący oraz delegat, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wchodzą w skład walnego zgromadzenia izby. 5. W okręgu wyborczym stanowiącym obszar miasta na prawach powiatu wybiera się jednego przedstawiciela, który wchodzi w skład rady powiatowej izby działającej na obszarze sąsiedniego powiatu. Przepisy dotyczące wyboru do rad powiatowych izby stosuje się odpowiednio. 6. Jeżeli z miastem na prawach powiatu sąsiaduje więcej niż jeden powiat, radę powiatową izby, w skład której wchodzi przedstawiciel, o którym mowa w ust. 5, ustala, w drodze uchwały, ustępujące walne zgromadzenie izby, na której obszarze działania położone jest miasto na prawach powiatu, najpóźniej na 30 dni przed upływem kadencji tego zgromadzenia. 7. Do czasu wyboru przewodniczącego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, obradom posiedzenia przewodniczy najstarszy wiekiem członek rady powiatowej obecny na posiedzeniu."}
{"id":"2001_875_10","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Przedstawiciel Krajowej Rady Izb Rolniczych, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 5, zostanie powołany po raz pierwszy do Rady Agencji Rynku Rolnego na kadencję następującą po kadencji, w czasie której ustawa wchodzi w życie."}
{"id":"2001_875_11","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_875_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. z 1989 r. Nr 58, poz. 349, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w art. 10 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) przedstawiciel izby rolniczej, na której terenie działania są położone grunty objęte scaleniem.\"."}
{"id":"2001_875_25","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 25.1. Wybory do walnego zgromadzenia zarządza, w drodze uchwały, Krajowa Rada Izb Rolniczych najpóźniej na 30 dni przed upływem kadencji walnego zgromadzenia. Datę wyborów wyznacza się na dzień wolny od pracy przypadający w ciągu 60 dni po upływie kadencji walnego zgromadzenia izby. 2. W uchwale, o której mowa w ust. 1, określa się terminarz wykonania poszczególnych czynności związanych z przeprowadzeniem wyborów.\"; 18) w art. 26: a) w ust. 1 po wyrazie \"Wybory\" dodaje się wyrazy \"do rady powiatowej izby\", b) w ust. 3 wyrazy \"walnego zgromadzenia\" zastępuje się wyrazami \"rady powiatowej\"; 19) w art. 27: a) w ust. 1 wyrazy \"do walnego zgromadzenia izby\" zastępuje się wyrazami \"do rady powiatowej izby\", b) w ust. 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"a w okręgu wyborczym, w którym liczba członków danej izby wynosi mniej niż 50, zgłoszenie kandydatury wymaga poparcia co najmniej 10% członków danej izby posiadających czynne prawo wyborcze w danym okręgu wyborczym.\"; 20) w art. 28 w ust. 1 po wyrazie \"Głosowanie\" dodaje się wyrazy \"w wyborach do rady powiatowej izby\"; 21) art. 30 - 33 otrzymują brzmienie: \"Art. 30.1. Wyniki głosowania i wynik wyborów w okręgu wyborczym do rady powiatowej izby ustala komisja okręgowa. 2. W okręgu jednomandatowym mandat członka rady powiatowej izby uzyskuje kandydat, który otrzymał największą liczbę głosów. W przypadku gdy dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu o pierwszeństwie rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez komisję okręgową. 3. W okręgu dwumandatowym mandaty członków rady powiatowej izby uzyskują dwaj kandydaci, którzy otrzymali kolejno największą liczbę głosów. W przypadku gdy dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu i kandydatów tych jest więcej niż mandatów do uzyskania, o pierwszeństwie rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez komisję okręgową. 4. Komisja okręgowa sporządza protokół przeprowadzonego głosowania i wyborów w okręgu wyborczym, który przekazuje niezwłocznie komisji wojewódzkiej."}
{"id":"2001_875_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681) w art. 5 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi oraz po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych, w drodze rozporządzenia, zalicza każdą gminę, miasto oraz dzielnicę miasta do jednego z czterech okręgów podatkowych, kierując się kryteriami określonymi w art. 4 ust. 4.\"; 2) w ust. 2 po wyrazach \"na wniosek rady gminy może\" dodaje się wyrazy \" , po zasięgnięciu opinii izby rolniczej,\"; 3) w ust. 3 po wyrazach \"Rada gminy\" dodaje się wyrazy \" , po zasięgnięciu opinii izby rolniczej,\"."}
{"id":"2001_875_31","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 31.1. Komisja wojewódzka na podstawie protokółów otrzymanych od komisji okręgowych stwierdza protokolarnie wyniki wyborów do rad powiatowych izby i przedkłada sprawozdanie z wyborów zarządowi izby. 2. Zarząd izby zwołuje pierwsze posiedzenia rad powiatowych izby nie później niż w terminie 21 dni od dnia wyborów do rad powiatowych izby."}
{"id":"2001_875_32","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 32. Szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania wyborów do walnego zgromadzenia, w tym do rady powiatowej izby, określa, w drodze uchwały, Krajowa Rada Izb Rolniczych."}
{"id":"2001_875_33","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 33. Pierwsze posiedzenie nowo wybranego walnego zgromadzenia zwołuje ustępujący zarząd, nie później niż w terminie 42 dni od dnia wyborów do rad powiatowych izby. Do czasu wyboru przewodniczącego obrady pierwszego posiedzenia walnego zgromadzenia prowadzi najstarszy wiekiem członek walnego zgromadzenia obecny na posiedzeniu.\"; 22) w art. 34 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka rady powiatowej izby rada powiatowa izby, po stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu, podejmuje na następnym posiedzeniu uchwałę o wstąpieniu na jego miejsce kandydata, który w wyborach uzyskał kolejno najwyższą liczbę głosów w tym samym okręgu, a nie utracił biernego prawa wyborczego. W przypadku uzyskania równej liczby głosów przez dwóch lub więcej kandydatów o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez radę powiatową.\"; 23) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35.1. Dochody izb pochodzą: 1) z odpisu w wysokości 2% od uzyskanych wpływów z tytułu podatku rolnego pobieranego na obszarze działania izby, 2) ze środków na realizację zadań zleconych przez administrację rządową lub samorządową, 3) z udziałów lub akcji spółek, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. a), 4) z innego majątku izby, 5) z darowizn, zapisów, dotacji i innych wpłat, 6) ze składek członkowskich, 7) z opłat z tytułu usług świadczonych przez izbę, 8) z wpływów z oprocentowania rachunków bankowych oraz lokat. 2. Wpływy z podatku rolnego stanowiące dochody izb określone w ust. 1 pkt 1, gminy odprowadzają na rachunki bankowe właściwych izb w terminie 21 dni od dnia, w którym upływa termin płatności danej raty podatku rolnego. 3. Dochody izb z odpisu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługującego od wpływów gminy z tytułu zaległości podatkowych w podatku rolnym oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości, gminy odprowadzają na rachunki bankowe właściwych izb w najbliższym terminie, o którym mowa w ust. 2, przypadającym po dniu wpływu tych dochodów na rachunek bankowy gminy. 4. Zarząd gminy przekazuje na wniosek zarządu izby kwartalne informacje o stanie i terminach realizacji dochodów izb, o których mowa w ust. 1 pkt 1. 5. Jeżeli dochody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pobrane na rzecz izby rolniczej nie zostaną przekazane izbie rolniczej w terminie, przysługują jej odsetki ustawowe. 6. W przypadku nieprzekazania izbie rolniczej dochodów z tytułu odpisu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje jej prawo dochodzenia należnego świadczenia wraz z odsetkami ustawowymi.\"; 24) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. 1. Izby są obowiązane do przekazywania na wyodrębniony rachunek bankowy Krajowej Rady Izb Rolniczych kwoty z tytułu odpisu od dochodów, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1, w wysokości określonej w drodze uchwały przez Krajową Radę Izb Rolniczych, w terminie 7 dni od dnia wpływu tych dochodów na rachunki bankowe izb. 2. W przypadku niedotrzymania terminu określonego w ust. 1 Krajowej Radzie Izb Rolniczych przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia wraz z odsetkami ustawowymi. 3. Środki finansowe z odpisu, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się na wyrównanie dochodów izb, których wpływy z tytułu odpisu, o którym mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1, zostały zmniejszone w wyniku udzielania ulg, zwolnień, odroczeń lub umorzeń podatku rolnego albo zastosowania zaniechania poboru tego podatku lub jego raty. 4. Krajowa Rada Izb Rolniczych przekazuje środki na wyrównanie dochodów, o których mowa w ust. 3, za dany kwartał na wniosek właściwej izby w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku. 5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, należy dołączyć zaświadczenia wydane przez właściwe organy gmin, określające wysokość wpływów zmniejszonych w danym kwartale z tytułu podatku rolnego w wyniku udzielania ulg, zwolnień, odroczeń lub umorzeń podatku rolnego albo zastosowania zaniechania poboru tego podatku lub jego raty. 6. Szczegółowe zasady dysponowania środkami przeznaczonymi na wyrównanie dochodów izb, o których mowa w ust. 3, określa, w drodze uchwały, Krajowa Rada Izb Rolniczych.\"; 25) w art. 38: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) reprezentowanie izb przed Sejmem, Senatem i organami administracji rządowej, z wyłączeniem administracji rządowej w województwie,\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przedstawianie właściwym organom, o których mowa w pkt 1, oraz organom samorządu terytorialnego wniosków w sprawie sytuacji w rolnictwie oraz inicjatyw w zakresie regulacji prawnych,\", c) w pkt 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) zarządzanie wyborów do walnych zgromadzeń izb.\"; 26) w art. 41 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Biurem kieruje dyrektor, który w stosunku do pracowników biura wykonuje czynności z zakresu prawa pracy.\"; 27) po art. 42 dodaje się art. 42a i 42b w brzmieniu: \"Art. 42a. 1. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka Krajowej Rady będącego członkiem komisji rewizyjnej lub członkiem zarządu Krajowej Rady, Krajowa Rada dokonuje wyboru uzupełniającego na najbliższym posiedzeniu przypadającym po dniu wygaśnięcia mandatu. 2. W przypadku odwołania komisji rewizyjnej lub zarządu Krajowej Rady, bez równoczesnego wyboru nowego organu, dotychczasowy organ działa do czasu wyboru nowego organu. 3. Zarząd wybierany jest na pierwszym posiedzeniu Krajowej Rady. 4. Jeżeli zarząd nie zostanie wybrany na pierwszym posiedzeniu wyboru zarządu należy dokonać w ciągu 3 miesięcy od dnia odbycia tego posiedzenia."}
{"id":"2001_875_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2000 r. Dz.U. Nr 120, poz. 1268) w art. 15 po wyrazie \"Wojewoda\" dodaje się wyrazy \" , po zasięgnięciu opinii izby rolniczej,\"."}
{"id":"2001_875_42b","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 42b. Członkom Krajowej Rady, komisji problemowych, zarządu oraz komisji rewizyjnej Krajowej Rady przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych na zasadach określonych przez Krajową Radę.\"; 28) art. 43 i 44 otrzymują brzmienie: \"Art. 43. 1. Dochody Krajowej Rady pochodzą: 1) ze składek opłacanych przez izby, 2) z darowizn, spadków i zapisów, 3) z opłat z tytułu usług świadczonych przez Krajową Radę, 4) z wpływów z oprocentowania rachunków bankowych oraz lokat, 5) z innych źródeł. 2. Składki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są pokrywane z odpisów od dochodów izb, określonych w art. 35 ust. 1. Wysokość, sposób i terminy opłacania składek przez izby określa Krajowa Rada w drodze uchwały. 3. Zarząd izby przekazuje Krajowej Radzie kwartalne informacje o stanie i terminach realizacji dochodów izb, o których mowa w art. 35 ust. 1, do 15 dnia miesiąca następującego po upływie danego kwartału. 4. Jeżeli należności z tytułu składek na rzecz Krajowej Rady nie zostaną przekazane przez izbę w terminie, Krajowej Radzie przysługują odsetki ustawowe. 5. W przypadku niedotrzymania przez izbę terminu wpłaty należności z tytułu składek na rzecz Krajowej Rady, przysługuje jej prawo dochodzenia należnego świadczenia wraz z odsetkami ustawowymi."}
{"id":"2001_875_44","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 44. Szczegółowe zasady organizacji i gospodarki finansowej Krajowej Rady określa jej statut.\" ; 29) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Organy administracji rządowej zasięgają opinii Krajowej Rady o projektach ustaw i aktów wykonawczych dotyczących rolnictwa, rozwoju wsi oraz rynków rolnych. 2. Termin do przedstawienia opinii, o której mowa w ust. 1, nie może być krótszy niż 14 dni od dnia doręczenia projektu. 3. Nieprzedstawienie przez Krajową Radę stanowiska w wyznaczonym terminie uważa się za akceptację przedłożonego projektu.\"; 30) w art. 47: a) w ust. 1 wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw rolnictwa\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do gospodarki środkami, o których mowa w art. 35 pkt 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499).\"; 31) w art. 49 wyrazy \"Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej\" zastępuje się wyrazami \"minister właściwy do spraw rolnictwa\"."}
{"id":"2001_875_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz. 951 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Członków Rady będących przedstawicielami organizacji producentów rolnych w liczbie 8, w tym producentów związanych z przetwórstwem rolnospożywczym, handlem, i konsumentów oraz przedstawiciela Krajowej Rady Izb Rolniczych powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek właściwych organów zainteresowanych organizacji.\"."}
{"id":"2001_875_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 w zdaniu końcowym po wyrazie \"wojewody\" dodaje się wyrazy \"wyrażanej po uzyskaniu opinii izby rolniczej\"; 2) w art. 16 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada gminy podejmuje jako zadanie własne uchwałę w przedmiocie zatwierdzenia planu, po uzyskaniu opinii izby rolniczej, a także placówek naukowych lub innych osób upoważnionych przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska. Koszty sporządzenia opinii pokrywa zakład przemysłowy.\"."}
{"id":"2001_875_7","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 401 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 w ust. 1 po wyrazach \"Polskiego Związku Łowieckiego\" dodaje się wyrazy \" , a także właściwej izby rolniczej\"; 2) w art. 29 w ust. 1 po wyrazach \"zarządu gminy\" dodaje się wyrazy \"oraz właściwej izby rolniczej\"; 3) w art. 46 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Oględzin i szacowania szkód, o których mowa w ust. 1, a także ustalania wysokości odszkodowania dokonują przedstawiciele zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego. Na żądanie strony w oględzinach, szacowaniu szkód oraz ustalaniu wysokości odszkodowania uczestniczy przedstawiciel właściwej terytorialnie izby rolniczej.\"."}
{"id":"2001_875_8","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U. Nr 162, poz. 1126) w art. 33 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kadencja walnych zgromadzeń, o których mowa w ust. 2, upływa z dniem, w którym upływa kadencja organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego wybranych w wyborach w dniu 11 października 1998 r.\"."}
{"id":"2001_875_9","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o izbach rolniczych oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 109, poz. 1157) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 50 w ust. 2 po wyrazie \"praktyki\" dodaje się wyrazy \" , Krajowej Rady Izb Rolniczych\"; 2) w art. 51 w ust. 2 po wyrazie \"praktyki\" dodaje się wyrazy \" , właściwej izby rolniczej\"."}
{"id":"2001_876_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 167) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 1 w pkt 3 po wyrazie \"poręczeń\" dodaje się wyrazy \"i gwarancji\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, nie mogą być udzielane w sposób sprzeczny z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704).\"; 2) w art. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) poręczeniach lub gwarancjach udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego - należy przez to rozumieć: a) poręczenia spłaty kredytów i pożyczek, b) poręczenia lub gwarancje wykonania zobowiązań wynikających z obligacji udzielane przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych,\"; 3) w tytule rozdziału 9 po wyrazie \"Poręczenia\" dodaje się wyrazy \"i gwarancje\"; 4) w art. 35 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wpływy z inwestycji środków Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski bądź gwarantowane przez Skarb Państwa oraz listy zastawne emitowane na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz.U. Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 107, poz. 669, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 60, poz. 702 oraz z 2001 r. Nr 15, poz. 148 i Nr 39, poz. 459),\", b) w pkt 3 po wyrazie \"poręczeniami\" dodaje się wyrazy \"lub gwarancjami\"; 5) w art. 36: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środki Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych przeznaczane są na: 1) zabezpieczenie spłaty kredytów bankowych i pożyczek bankowych oraz odsetek od tych kredytów i pożyczek, a także wykonania zobowiązań wynikających z obligacji poręczonych lub gwarantowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z przepisami ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) zabezpieczenie spłaty kredytów studenckich w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz.U. Nr 108, poz. 685 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 550), poręczonych przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z przepisami ustawy, 3) pokrycie uzasadnionych kosztów związanych z udzielaniem poręczeń i gwarancji, 4) spłatę zobowiązań z tytułu poręczeń Banku Gospodarstwa Krajowego za zobowiązania podmiotów z tytułu wspierania działalności małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509) poręczeniami spłaty pożyczek udzielanych z udziałem środków publicznych lub kredytów, 5) obejmowanie lub nabywanie akcji (udziałów) podmiotów udzielających poręczeń spłaty kredytów lub pożyczek dla małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 4, z zastrzeżeniem ust. 1a.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Na cele wymienione w ust. 1 pkt 5 mogą być przeznaczane wyłącznie środki pochodzące z wpływów, o których mowa w art. 35 ust. 2 pkt 2.\"; 6) w art. 37: a) po wyrazie \"poręczeń\" dodaje się wyrazy \"lub gwarancji\", b) po wyrazie \"poręczenia\" dodaje się wyrazy \"lub gwarancji\"; 7) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Kredyty, pożyczki bankowe i środki uzyskane z wyemitowanych obligacji, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, mogą być przeznaczone wyłącznie na: 1) finansowanie inwestycji, 2) zakup materiałów lub surowców do produkcji albo świadczenia usług przez małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 4, 3) zakup towarów dokonywany przez małych i średnich przedsiębiorców w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 4, 4) tworzenie nowych miejsc pracy, 5) realizowanie kontraktów eksportowych. 2. Do poręczeń i gwarancji stosuje się przepisy art. 4, 8 i 34. 3. Szczegółowe warunki i tryb udzielania poręczeń lub gwarancji, a także nabywania lub obejmowania papierów wartościowych, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 5, oraz wysokość, warunki i tryb pobierania opłat prowizyjnych z tych tytułów określi umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw finansów publicznych a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.\"; 8) w art. 45 w pkt 3 po wyrazie \"poręczeń\" dodaje się wyrazy \"i gwarancji\"; 9) w art. 46 w pkt 3 po wyrazie \"poręczeniach\" dodaje się wyrazy \"i gwarancjach\"."}
{"id":"2001_876_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_906_1","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. Ubezpieczenie zdrowotne jest oparte w szczególności na zasadach: 1) solidarności społecznej, 2) samorządności, 3) samofinansowania, 4) prawa wolnego wyboru lekarza i Kasy Chorych, 5) zapewnienia równego dostępu do świadczeń, 6) działalności Kas Chorych nie dla zysku, 7) gospodarności i celowości działania.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Ubezpieczonymi na podstawie przepisów ustawy są osoby posiadające obywatelstwo polskie i zamieszkujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemcy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu wydanej im w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, jeżeli: 1) podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, 2) ubezpieczają się dobrowolnie, 3) są członkami rodziny osób, o których mowa w pkt 1 i 2.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Ubezpieczonym przysługują świadczenia określone w przepisach ustawy, służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, udzielane w przypadku choroby, urazu, ciąży, porodu i połogu oraz w celu zapobiegania chorobom i promocji zdrowia.\"; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. Ubezpieczenie zdrowotne realizowane jest przez instytucje ubezpieczenia zdrowotnego, zwane w ustawie \"Kasami Chorych\", z uwzględnieniem art. 4a. 2. Kasa Chorych w celu zapewnienia ubezpieczonym świadczeń określonych ustawą gromadzi środki finansowe, zarządza nimi oraz zawiera umowy ze świadczeniodawcami, o których mowa w art. 7 pkt 23. 3. Świadczenia zdrowotne są udzielane ubezpieczonym w ramach środków finansowych posiadanych przez Kasę Chorych i powinny odpowiadać aktualnej wiedzy i praktyce medycznej oraz nie przekraczać granic koniecznej potrzeby. 4. Ubezpieczeni, o których mowa w art. 2 pkt 1 i 2, wnoszą do Kasy Chorych składkę na ubezpieczenie zdrowotne. 5. Ubezpieczeni współuczestniczą w kosztach udzielanych im świadczeń wnosząc opłaty (udział własny) na zasadach określonych ustawą. 6. Kasa Chorych, realizując swoje zadania, współdziała z innymi instytucjami działającymi na rzecz ochrony zdrowia, instytucjami ubezpieczeń społecznych, organami jednostek samorządu terytorialnego, administracji rządowej, samorządami zawodów medycznych i organizacjami świadczeniodawców, a także ze stowarzyszeniami i grupami samopomocowymi tworzonymi w celu udzielania pomocy osobom chorym lub promocji zdrowia. 7. Kasa Chorych nie może prowadzić działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej. 8. Kasa Chorych nie może prowadzić zakładów opieki zdrowotnej, nie może być ich właścicielem ani nie może posiadać w jakiejkolwiek formie praw własności w stosunku do podmiotów prawnych prowadzących zakłady opieki zdrowotnej, w szczególności nie może być akcjonariuszem lub udziałowcem spółek prowadzących zakłady opieki zdrowotnej.\"; 5) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Ubezpieczony może realizować obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego w innej niż Kasa Chorych instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, działającej na podstawie odrębnych przepisów o działalności ubezpieczeniowej, jeżeli instytucja ta: 1) zapewnia zakres świadczeń zdrowotnych nie mniejszy niż zagwarantowany ustawą, 2) obejmuje ubezpieczeniem każdą zgłaszającą się osobę bez względu na czynniki ryzyka, 3) nie różnicuje wysokości składki w zależności od czynników ryzyka, 4) działa na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie różnicuje składki w zależności od regionu, 5) obejmuje ubezpieczeniem członków rodziny osoby opłacającej składkę, 6) uzyskała zgodę Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych na realizację zadań powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Instytucja, o której mowa w ust. 1, w zakresie realizacji zadań powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego podlega nadzorowi i kontroli Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. 3. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych może cofnąć zgodę, o której mowa w ust. 1 pkt 6, jeżeli instytucja ubezpieczenia zdrowotnego nie realizuje przepisów ust. 1 pkt 1\"5 i nie zapewnia ubezpieczonym świadczeń określonych ustawą. W razie cofnięcia zgody przepis art. 69c ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"; 6) skreśla się art. 5 i 6; 7) w art. 7: a) w pkt 14 skreśla się wyrazy \"lub osobę pobierającą emeryturę lub rentę zagraniczną,\", b) pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) przeciętnym wynagrodzeniu \" rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", \", c) w pkt 20 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 21\"30 w brzmieniu: 21) członku rodziny \" rozumie się przez to następujące osoby, pozostające na wyłącznym utrzymaniu ubezpieczonego opłacającego składkę: a) dziecko własne, dziecko drugiego małżonka, dziecko przysposobione oraz wnuka i dziecko obce przyjęte na wychowanie, również w ramach rodziny zastępczej, do ukończenia przez nie 18 lat, a jeżeli kształci się dalej \" do ukończenia 26 lat, natomiast jeżeli jest niepełnosprawne w znacznym stopniu \" bez ograniczenia wieku, b) małżonka, c) krewnych wstępnych pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia, 22) Kasie Chorych bez bliższego oznaczenia \" rozumie się przez to regionalną lub branżową Kasę Chorych, 23) świadczeniodawcy \" rozumie się przez to zakład opieki zdrowotnej wykonujący zadania określone w jego statucie oraz osobę wykonującą zawód medyczny w ramach indywidualnej lub specjalistycznej praktyki albo osobę, która uzyskała fachowe kwalifikacje do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, 24) Pełnomocniku \" rozumie się przez to Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego, o którym mowa w art. 167, 25) Urzędzie Nadzoru \" rozumie się przez to Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, o którym mowa w art. 151\"151f, 26) świadczeniach pielęgniarskich \" rozumie się przez to świadczenia zdrowotne określone w art. 4 i 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 91, poz. 410), 27) poziomie referencyjnym szpitali \" rozumie się przez to podział szpitali w zależności od zakresu i rodzaju udzielanych przez nie świadczeń zdrowotnych, 28) aptece \" rozumie się przez to aptekę ogólnodostępną, 29) szpitalu \" rozumie się przez to również szpital kliniczny, 30) ambulatoryjnej opiece zdrowotnej \" rozumie się przez to udzielanie świadczeń zdrowotnych pacjentom nie wymagającym hospitalizacji (leczenia szpitalnego) przez przychodnie, poradnie i ośrodki zdrowia oraz udzielanie tych świadczeń w ramach praktyki zawodów medycznych.\"; 8) w art. 8: a) w pkt 1 po wyrazie \"społecznym\" dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem art. 2\", b) pkt 9\"17 otrzymują brzmienie: \"9) sędziowie i prokuratorzy, 10) osoby pobierające emeryturę lub rentę, osoby w stanie spoczynku pobierające uposażenie lub uposażenia rodzinne oraz osoby pobierające uposażenie po zwolnieniu ze służby, 11) dzieci, uczniowie oraz słuchacze zakładów kształcenia nauczycieli w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 12) studenci i słuchacze studiów doktoranckich, nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 13) słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, 14) osoby pobierające stypendium sportowe po ukończeniu 15 roku życia, nie objęte ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu, 15) bezrobotni, 16) osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne, 17) osoby pobierające rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej,\", c) po pkt 17 dodaje się pkt 18\"21 w brzmieniu: \"18) kombatanci nie podlegający ubezpieczeniu społecznemu w Rzeczypospolitej Polskiej lub nie pobierający emerytury lub renty, 19) osoby korzystające z urlopu wychowawczego nie pozostające na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 20) rolnicy i ich domownicy, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, jeżeli nie są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie pkt 1\"19, 21) cudzoziemcy, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu, wydanej im w związku z udzieleniem statusu uchodźcy.\"; 9) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu osoby podlegającej temu obowiązkowi w Kasie Chorych, zgodnie z przepisami art.16, i opłaceniu składki w terminie i na zasadach określonych ustawą. 2. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego po zgłoszeniu w Kasie Chorych: 1) staje się członkiem Kasy Chorych, 2) uzyskuje wraz z członkami rodziny prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego, z zastrzeżeniem art. 51. 3. Członkostwo w Kasie Chorych osoby, o której mowa w ust. 2, kończy się z dniem wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia, chyba że osoba ta ubezpiecza się nadal dobrowolnie. 4. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego osoby, o której mowa w ust. 2, i członków jej rodziny ustaje po upływie 30 dni od dnia wygaśnięcia jej członkostwa w Kasie Chorych, chyba że osoba ta stała się w tym czasie członkiem innej Kasy Chorych. 5. W odniesieniu do osób ubiegających się o przyznanie emerytury lub renty członkostwo w Kasie Chorych nie wygasa w okresie trwania postępowania o przyznanie tych świadczeń. 6. W razie nienabycia praw do emerytury lub renty osoba, o której mowa w ust. 5, zobowiązana jest do zwrotu kosztów udzielanych jej świadczeń zdrowotnych w okresie od daty, o której mowa w ust. 4. 7. Jednocześnie można być członkiem tylko jednej Kasy Chorych.\"; 10) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Osoba nie wymieniona w art. 8 może ubezpieczać się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Kasie Chorych. 2. Podstawę wymiaru składki opłacanej przez osobę, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa jednak od kwoty odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, zostaje objęta ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem określonym w umowie zawartej przez tę osobę z Kasą Chorych, a przestaje być nim objęta z dniem rozwiązania umowy lub nieopłacenia składki w obowiązującym terminie. 4. Objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym osoby, o której mowa w ust. 1, oznacza równoczesne ubezpieczenie członków jej rodziny. 5. Osoba, o której mowa w ust. 1, w okresie objęcia jej ubezpieczeniem zdrowotnym jest członkiem Kasy Chorych, z którą zawarła umowę. 6. Prawo do świadczeń zdrowotnych osoby, o której mowa w ust. 1, i członków jej rodziny rozpoczyna się w dniu objęcia ubezpieczeniem i wygasa po upływie 30 dni od dnia ustania członkostwa w Kasie Chorych. 7. Kasa Chorych może uzależnić objęcie ubezpieczeniem osoby, o której mowa w ust 1, od wpłacenia przez nią kwoty odpowiadającej wielokrotności miesięcznej składki na ubezpieczenie zdrowotne, naliczanej na zasadach określonych w ust. 2, jeśli nie była ona dotąd członkiem Kasy Chorych lub przerwa w jej ubezpieczeniu zdrowotnym w Kasie Chorych trwała dłużej niż 3 miesiące. 8. Szczegółowe zasady ustalania wysokości i pobierania kwoty, o której mowa w ust. 7, określa statut Kasy Chorych, z tym że nie może być ona wyższa niż dwukrotność przeciętnego wynagrodzenia. 9. Kasa Chorych zawiadamia Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o objęciu ubezpieczeniem zdrowotnym osoby ubezpieczającej się na własny wniosek.\"; 11) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. W Kasach Chorych nie mogą ubezpieczać się obywatele państw obcych, przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej podstawie niż karta stałego pobytu lub karta czasowego pobytu wydana im w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, a także którzy są zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub międzynarodowych instytucjach, chyba że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską stanowią inaczej.\"; 12) w art. 11 skreśla się wyrazy \"objętych ubezpieczeniem społecznym\" oraz \"pracowników, a w stosunku do rolników \" w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników\"; 13) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób wymienionych w art. 8 pkt 8 i 9 powstaje z dniem przyznania im uposażenia, a wygasa z dniem utraty prawa do pobierania uposażenia.\"; 14) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego emerytów i rencistów powstaje od dnia, od którego przysługuje wypłata emerytury lub renty, a wygasa z dniem zaprzestania pobierania świadczenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób w stanie spoczynku pobierających uposażenie lub pobierających uposażenie rodzinne oraz osób pobierających uposażenie po zwolnieniu ze służby.\"; 15) w art. 15: a) w pkt 1 i 2 wyrazy \"pkt 10\" zastępuje się wyrazami \"pkt 11\", b) w pkt 3 wyrazy \"pkt 11 i 12\" zastępuje się wyrazami \"pkt 12 i 13\", c) pkt 4\"7 otrzymują brzmienie: \"4) osób wymienionych w art. 8 pkt 14 \" powstaje z dniem przyznania stypendium, a wygasa z dniem utraty prawa do jego pobierania, 5) bezrobotnych \" powstaje z dniem uzyskania statusu bezrobotnego, a wygasa z dniem utraty tego statusu, 6) osób pobierających zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemery talne z urzędu pracy \" obejmuje okres od dnia przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego do dnia utraty prawa do ich pobierania, 7) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej \" obejmuje okres od dnia przyznania renty lub zasiłku do dnia utraty prawa do ich pobierania,\"; d) w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8\"10 w brzmieniu: \"8) osób korzystających z urlopu wychowawczego \" powstaje z dniem rozpoczęcia urlopu, a wygasa z dniem zakończenia urlopu, 9) rolników, o których mowa w art. 8 pkt 20 \" powstaje z dniem zaistnienia określonych w tym przepisie warunków, a wygasa z dniem ich ustania, 10) osób, o których mowa w art. 8 pkt 21 \" powstaje z dniem otrzymania karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu, wydanej w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, a wygasa z dniem jego utraty.\"; 16) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych ubezpieczeniem społecznym oraz wymienionych w ust. 3\"10, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego lub do ubezpieczenia społecznego rolników, z zastrzeżeniem ust. 11. 2. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób wymienionych w art. 8 pkt 2\"9 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego pracowników, z zastrzeżeniem ust. 11. 3. Osoby pobierające emeryturę lub rentę zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub inna właściwa instytucja emerytalno\"rentowa. 4. Osoby wymienione w art. 8 pkt 11 i 12 zgłaszają do ubezpieczenia zdrowotnego szkoły, zakłady kształcenia nauczycieli, szkoły wyższe, jednostki prowadzące studia doktoranckie, placówki opiekuńczo\"wychowawcze, resocjalizacyjne i domy pomocy społecznej. 5. Osoby wymienione w art. 8 pkt 13 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Krajowa Szkoła Administracji Publicznej. 6. Osoby wymienione w art. 8 pkt 14 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot wypłacający stypendium. 7. Bezrobotnych oraz osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne z urzędu pracy zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego wypłacający zasiłek lub świadczenie. 8. Osoby pobierające rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego ośrodek pomocy społecznej. 9. Osoby wymienione w art. 8 pkt 20 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Osoby te zobowiązane są zgłosić się w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w celu ich zarejestrowania. 10. Osoby nie wymienione w ust. 1\"9 zgłaszają się do ubezpieczenia zdrowotnego same. 11. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1\"10, kierowane są do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Zgłoszenie powinno zawierać wskazanie Kasy Chorych, imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL, datę urodzenia oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer. Gdy osoba zgłaszana do ubezpieczenia zdrowotnego nie ma nadanego numeru PESEL i numeru NIP, zgłoszenie powinno zawierać rodzaj i numer dowodu tożsamości. Zgłoszenie powinno zawierać również następujące dane dotyczące członków rodziny objętej ubezpieczeniem: stopień pokrewieństwa, nazwisko, imię, datę urodzenia, adres zamieszkania, stopień niepełnosprawności oraz numer PESEL. 12. Osoby, o których mowa w ust. 1\"10, są obowiązane w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia się w innej Kasie Chorych, zawiadomić o tym fakcie Kasę Chorych, której ostatnio byli członkami, oraz poinformować płatnika ich składki i właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.\"; 17) skreśla się art. 17; 18) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Dowodem objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym jest karta identyfikacyjna ubezpieczenia zdrowotnego, zwana dalej \"kartą ubezpieczenia\". 2. Na karcie ubezpieczenia umieszcza się następujące dane osobowe: 1) imię i nazwisko, 2) numer PESEL, 3) datę urodzenia, 4) miejsce zamieszkania. 3. Na karcie ubezpieczenia, za zgodą ubezpieczonego, mogą być umieszczane dodatkowe informacje dotyczące stanu zdrowia. 4. Kartę ubezpieczenia otrzymuje osoba ubezpieczona po zgłoszeniu jej w Kasie Chorych zgodnie z art. 16. 5. Zakres informacji umieszczanych na karcie ubezpieczenia oraz wzór, tryb jej wydawania i unieważniania określi, w drodze rozporządzenia, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas Chorych.\"; 19) art.19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 7,5% podstawy wymiaru składki, z zastrzeżeniem art. 20 i art. 169d.\"; 20) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne rolnika podlegającego ubezpieczeniu społecznemu rolników jest równa kwocie odpowiadającej cenie połowy kwintala żyta z każdego hektara przeliczeniowego użytków rolnych w prowadzonym gospodarstwie rolnym, ustalonej dla celów wymiaru podatku rolnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Podstawą wymiaru składki dla rolnika prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej jest ponadto deklarowana kwota odpowiadająca dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 3. Podstawą wymiaru składki dla rolnika, o którym mowa w art. 8 pkt 20, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej. 4. Podstawą wymiaru składki dla domownika pracującego z rolnikiem w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej. 5. Składka rolnika na ubezpieczenie zdrowotne obejmuje członków jego rodziny, jeżeli nie są oni domownikami w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. 6. Składka rolnika nie może przekroczyć wysokości kwoty składki naliczanej z 50 hektarów przeliczeniowych prowadzonego gospodarstwa rolnego.\"; 21) w art. 21: a) w ust. 1 po wyrazach \"w art. 8 pkt 1 lit. a) i c)\"h)\" dodaje się wyrazy \", z zastrzeżeniem ust. 3a\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla: 1) osób wymienionych w art. 8 pkt 8 i 9 \" jest kwota odpowiadająca wysokości ich uposażenia, 2) osób wymienionych w art. 8 pkt 10 \" jest kwota emerytury, renty z wyłączeniem dodatków, zasiłków, świadczeń pieniężnych i ryczałtu energetycznego, 3) osób wymienionych w art. 8 pkt 11 i 12 \" jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 4) osób wymienionych w art. 8 pkt 13 i 14 \" jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium, 5) osób wymienionych w art. 8 pkt 15 \" jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium \" kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 6) osób wymienionych w art. 8 pkt 16 \" jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, 7) osób wymienionych w art. 8 pkt 17 \" jest kwota odpowiadająca wysokości renty socjalnej, zasiłku stałego, zasiłku stałego wyrównawczego lub gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej, 8) osób wymienionych w art. 8 pkt 18 \" jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 9) osób wymienionych w art. 8 pkt 19 \" jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku wychowawczego, 10) osób wymienionych w art. 8 pkt 21, jeżeli nie dotyczą ich przepisy art. 8 pkt 1\"20 \" jest kwota odpowiadająca wysokości przeciętnego wynagrodzenia.\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. f), z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku od przychodów osób duchownych, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej.\", d) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas\"; 22) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Za osobę pozostającą w stosunku pracy lub w stosunku służbowym, pobierającą uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne albo uposażenie po zwolnieniu ze służby składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza pracodawca, a w razie wypłaty świadczeń pracowniczych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o którym mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776); podmiot zobowiązany do wypłaty tych świadczeń. 2. Za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zleceniodawca. 3. Za bezrobotnego pobierającego zasiłek lub stypendium, osobę pobierającą zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza właściwy urząd pracy. 4. Za osobę objętą ubezpieczeniem społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza spółdzielnia. 5. Za osobę pobierającą uposażenie posła lub senatora składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Kancelaria Sejmu lub Kancelaria Senatu. 6. Za osobę pobierającą emeryturę lub rentę składkę jako płatnik oblicza, pobiera z kwoty emerytury, renty, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, i odprowadza Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego albo inna instytucja emerytalno\"rentowa wypłacająca emeryturę lub rentę. 7. Za osobę, o której mowa w art. 8 pkt 13, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Krajowa Szkoła Administracji Publicznej. 8. Za osobę, o której mowa w art. 8 pkt 14, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot wypłacający stypendium. 9. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą działalność gospodarczą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza osoba prowadząca działalność gospodarczą.\"; 23) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Składki na ubezpieczenie zdrowotne: 1) rolników, o których mowa w art. 8 pkt 1 lit. b) i pkt 20, oraz domowników, z wyjątkiem rolników prowadzących działy specjalne, opłaca Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 9, 2) bezrobotnych nie pobierających zasiłku opłaca właściwy urząd pracy, 3) osób pobierających zasiłek wychowawczy opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 4) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej opłaca jednostka pomocy społecznej przyznająca rentę lub zasiłek, 5) dzieci, uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 8 pkt 11, przebywających w placówce opiekuńczo\"wychowawczej, resocjalizacyjnej lub w domu pomocy społecznej opłaca placówka lub dom, a uczniów i słuchaczy nie przebywających w takiej placówce, jeżeli nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, opłaca szkoła lub zakład kształcenia nauczycieli, do którego uczeń lub słuchacz uczęszcza, 6) studentów i uczestników studiów doktoranckich, o których mowa w art. 8 pkt 12, opłaca szkoła wyższa lub jednostka organizacyjna prowadząca studia doktoranckie, w której osoby te odbywają studia, jeżeli nie podlegają one obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, 7) kombatantów, o których mowa w art. 8 pkt 18, opłaca Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.\", b) w ust. 2 po wyrazie \"rodzin\" dodaje się wyrazy \", jak również osób, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939\"1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów pozostałych po tej wojnie, otrzymujących dochody z tytułu emerytury lub renty, zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie odrębnych przepisów,\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Składki na ubezpieczenie zdrowotne duchownych, z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku od przychodów osób duchownych, są finansowane z Funduszu Kościelnego. 4. Na opłacenie składek, o których mowa w ust. 3, Fundusz Kościelny otrzymuje dotacje z budżetu państwa.\"; 24) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Płatnik, o którym mowa w art. 24 i art. 25 ust. 1, za terminowe naliczenie i odprowadzenie składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz przekazanie związanych z tym informacji ma prawo do wynagrodzenia w wysokości 0,1% odprowadzonej kwoty składek. 2. Kwota należnego wynagrodzenia potrącana jest przez płatnika z kwoty pobranych składek.\"; 25) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. 1. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 23\"25, są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w terminie do 15 dnia następnego miesiąca, w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Od nie opłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się odsetki za zwłokę na zasadzie i w wysokości określonych przepisami wydanymi na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. \" Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083). 3. Składki na ubezpieczenie zdrowotne: 1) osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. a) i c)\"h), w pkt 2\"19 i 21 oraz w art. 9 są opłacane i ewidencjonowane w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, 2) osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. b) i pkt 10, w stosunku do osób pobierających świadczenia emerytalno\"rentowe z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, oraz w art. 8 pkt 20 i w art. 20 są opłacane i ewidencjonowane w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 3) osób wymienionych w art. 8 w pkt 1 lit. a) i d) oraz w pkt 2-7 i 10 mogą być opłacane i ewidencjonowane bezpośrednio w branżowej Kasie Chorych. 4. Niezwłocznie, nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od dnia wpływu składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz dokumentów umożliwiających rozdzielenie składek na poszczególne Kasy Chorych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę do właściwej Kasy Chorych. 5. Kasa Chorych jest uprawniona do nieodpłatnego dostępu do informacji o ubezpieczonym i opłacanej przez niego składce, w zakresie niezbędnym do realizacji ubezpieczenia zdrowotnego, znajdujących się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z Ministrem Finansów po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas określi, w drodze rozporządzenia, zasady, tryb i terminy dokonywania rozliczeń związanych z opłatą składek na ubezpieczenie zdrowotne osób wymienionych w ust. 3 pkt 2 oraz tryb i terminy dokonywania rozliczeń związanych z przekazaniem składki wraz z należnymi odsetkami przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego do właściwej Kasy Chorych. Rozporządzenie może różnicować terminy opłacania składek, jednak nie później niż w terminie określonym w ust. 1.\"; 26) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: \"Art. 26a. Koszty poboru, ewidencjonowania i dochodzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne, Kasa Chorych zwraca odpowiednio: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 0,5% oraz Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w wysokości 0,25% kwoty składek.\"; 27) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Od kwoty nie przekazanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz z należnymi odsetkami Kasa Chorych pobiera odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych przepisami wydanymi na podstawie ustawy \" Ordynacja podatkowa.\"; 28) w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadpłaconą składkę zalicza się na poczet następnych należnych składek, a jeżeli obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wygasł, nadpłacona składka podlega zwrotowi przez Kasę Chorych.\"; 29) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Składka na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu: 1) od podatku dochodowego od osób fizycznych obliczonego według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430 i Nr 74, poz. 471) \" na zasadach określonych w tej ustawie, 2) od zryczałtowanego podatku dochodowego opłacanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i karty podatkowej oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych \" na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\", b) skreśla się ust. 2; 30) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. 1. Osobom ubezpieczonym przysługują, na zasadach określonych w ustawie, świadczenia zdrowotne mające na celu: 1) zachowanie zdrowia oraz zapobieganie chorobom i urazom, 2) wczesne wykrywanie chorób, 3) leczenie, 4) zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie. 2. W celu realizacji uprawnień określonych w ust. 1, Kasa Chorych zapewnia ubezpieczonemu w szczególności : 1) badanie i poradę lekarską, 2) badanie diagnostyczne, 3) leczenie (ambulatoryjne, w domu chorego, szpitalne oraz w ramach pomocy doraźnej), 4) rehabilitację leczniczą, 5) świadczenie pielęgniarskie, 6) opiekę nad kobietą w okresie ciąży, porodu i połogu, opiekę prenatarną nad płodem i opiekę nad noworodkiem, 7) opiekę profilaktyczną, 8) zaopatrzenie w leki i materiały medyczne, 9) zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz lecznicze środki techniczne, 10) orzekanie o stanie zdrowia, 11) opiekę paliatywno\"hospicyjną.\"; 31) po art. 31 dodaje się art. 31a\"31f w brzmieniu: \"Art. 31a. 1. Ubezpieczonemu w Kasie Chorych nie przysługują: 1) świadczenia, których sposób finansowania określają odrębne przepisy, w tym świadczenia służby medycyny pracy, 2) orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz inne orzeczenia i zaświadczenia lekarskie wydawane na życzenie ubezpieczonego, jeżeli nie są one związane z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku, a także jeżeli nie są wydawane dla celów pomocy społecznej lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego, 3) świadczenia zdrowotne w szpitalach uzdrowiskowych i sanatoriach uzdrowiskowych, nie związane z bezpośrednią przyczyną skierowania ubezpieczonego na leczenie uzdrowiskowe, 4) świadczenia zdrowotne z zakresu stomatologii, inne niż określone w art. 31e, 5) szczepienia ochronne inne niż zlecone do wykonania Kasom Chorych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, 6) świadczenia ponadstandardowe, których wykaz określi, w drodze rozporządzenia, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych; świadczenia te ubezpieczony finansuje ze środków własnych, 7) wysokospecjalistyczne procedury medyczne; wykaz, zasady i tryb udzielania tych świadczeń określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej; świadczenia te finansowane są z budżetu państwa. 2. Kasy Chorych nie finansują kosztów leczenia ubezpieczonego poza granicami kraju, chyba że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską stanowią inaczej. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może skierować ubezpieczonego do przeprowadzenia za granicą leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w kraju. Koszty tych świadczeń są finansowane z budżetu państwa. 3. Kasy Chorych nie finansują kosztów wyżywienia i zakwaterowania ubezpieczonego w zakładzie opiekuńczo\"leczniczym i zakładzie pielęgnacyjno\"opiekuńczym. Koszty te finansowane są na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2001_906_10","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz.945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383 ) w art. 17 w ust. 1: 1) pkt 4p otrzymuje brzmienie: \"4p) dochody Krajowego Związku Kas Chorych i Kas Chorych w części przeznaczonej na cele statutowe,\"; 2) pkt 27 otrzymuje brzmienie: \"27) dochody z lokat zwiększające fundusz rezerwowy Kas Chorych, o którym mowa w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,\"."}
{"id":"2001_906_11","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106 poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) w art. 2 w ust. 2 w pkt 1 na końcu zdania po przecinku dodaje się wyrazy \"a także pracowników zatrudnionych w Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz pracowników tymczasowej Kasy Chorych\"."}
{"id":"2001_906_12","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym \"Polskie Koleje Państwowe\" (Dz.U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) art. 16a otrzymuje brzmienie: \"Art. 16a. Na zadania kolejowej służby zdrowia w zakresie zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej, o których mowa w art. 10 ust. 3, przekazywana jest dotacja z budżetu państwa.\"."}
{"id":"2001_906_13","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz.U. Nr 106, poz. 681) w art. 23 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy \", finansowanymi z budżetu państwa\"."}
{"id":"2001_906_131b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 131b. 1. Kasa Chorych sporządza na każdy rok plan finansowy zrównoważony w zakresie wpływów i wydatków. 2. W planie finansowym uwzględnia się kwotę wyrównania finansowego, o którym mowa w art. 135. 3. Dyrektor Kasy Chorych przedstawia projekt planu finansowego na rok następny radzie Kasy Chorych i Urzędowi Nadzoru do dnia 30 września. 4. Rada Kasy Chorych uchwala nie później niż do dnia 30 października plan finansowy na rok następny i przekazuje go do Urzędu Nadzoru. 5. Urząd Nadzoru zatwierdza plan finansowy do dnia 30 listopada. 6. Kasa Chorych podaje zatwierdzony plan finansowy do publicznej wiadomości. 7. W przypadku wystąpienia niedoboru finansowego w regionalnej Kasie Chorych sejmik województwa, na obszarze którego działa ta Kasa, może udzielić jej pożyczki."}
{"id":"2001_906_131c","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 131c. Jeżeli na podstawie przepisów art. 151b oraz 151f powołany zostanie zarząd komisaryczny Kasy Chorych, może on za zgodą Urzędu Nadzoru, dokonać zmian organizacyjnych w Kasie Chorych."}
{"id":"2001_906_131d","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 131d. 1. Nadwyżkę przychodów nad kosztami Kasy Chorych w danym roku przeznacza się na: 1) spłatę pożyczki, o której mowa w art. 131b ust. 7, 2) zwiększenie zakresu świadczeń zdrowotnych. 2. O przeznaczeniu nadwyżki decyduje rada Kasy Chorych w drodze uchwały.\"; 109) skreśla się art. 132; 110) art. 133 otrzymuje brzmienie: \"Art. 133. 1. Przychodami Krajowego Związku Kas Chorych są comiesięczne odpisy Kas Chorych na rzecz Krajowego Związku Kas, określone w art. 129 ust. 2. Przychodami mogą być też darowizny i zapisy. 2. Przychody Krajowego Związku Kas Chorych przeznaczone są na sfinansowanie: 1) kosztów administracyjnych działalności organów i Biura Krajowego Związku Kas Chorych, w tym amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wynagrodzeń i narzutów na wynagrodzenia, diet i zwrotów kosztów podróży, 2) kosztów realizacji zadań określonych w art. 108, 3) inwestycji koniecznych dla realizacji zadań Krajowego Związku Kas Chorych. 3. Wydatki Krajowego Związku Kas Chorych powinny być pokrywane przez wpływy. 4. Nadwyżka wpływów nad wydatkami w danym roku kalendarzowym pozostaje w Krajowym Związku Kas Chorych i przechodzi na rok następny. 5. Krajowy Związek Kas Chorych sporządza na następny rok kalendarzowy plan finansowy i przekazuje ten plan do zatwierdzenia Urzędowi Nadzoru nie później niż do dnia 30 listopada.\"; 111) skreśla się art. 134; 112) art. 135 otrzymuje brzmienie: \"Art. 135. 1. Kasy Chorych uczestniczą w wyrównaniu finansowym dokonywanym między Kasami Chorych ze względu na zróżnicowanie przychodów i kosztów, zwanym dalej \"wyrównaniem\". 2. Za czynniki różnicujące przyjmuje się: 1) kwotę planowanych przychodów rocznych Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne przypadającą średnio na 1 osobę uprawnioną do świadczeń w danej Kasie Chorych w roku poprzednim, 2) liczbę osób ubezpieczonych powyżej 60 roku życia według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, algorytm wyrównania uwzględniający czynniki różnicujące oraz wysokość procentową przewidywanych przychodów Kasy Chorych, które nie będą uwzględnione w wyrównaniu. Urząd Nadzoru oblicza na podstawie tego algorytmu wysokość kwot wyrównania dla poszczególnych Kas Chorych w następnym roku kalendarzowym. 4. Urząd Nadzoru do dnia 10 września zawiadamia Kasy Chorych o kwotach ich udziału w wyrównaniu w następnym roku. 5. Kwoty wyrównania zostają uwzględnione w planach finansowych Kas Chorych na rok następny. 6. Kasy Chorych, obowiązane do wypłaty ze swego funduszu kwoty wyrównania finansowego, przekazują co miesiąc 1\/12 część rocznej kwoty wyrównania dla Kas Chorych, które otrzymują to wyrównanie. Tryb i terminy przekazywania kwot wyrównania między Kasami Chorych określa Urząd Nadzoru. 7. Kasa Chorych w przypadku zaległości w przekazywaniu kwot wyrównania finansowego obowiązana jest do zapłacenia odsetek za zwłokę na podstawie przepisów ustawy \" Ordynacja podatkowa. 8. Należności z tytułu wyrównania podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 113) po art. 135 dodaje się art. 135a w brzmieniu: \"Art. 135a. 1. Kasa Chorych sporządza coroczną prognozę przychodów i kosztów na kolejne 3 lata. 2. Organy administracji rządowej oraz jednostek samorządu terytorialnego, organizacje świadczeniodawców lub pracodawców oraz inne instytucje udzielają Kasie Chorych wszelkich informacji koniecznych do sporządzenia prognoz, o których mowa w ust. 1. Kasa Chorych przesyła prognozy do Krajowego Związku Kas Chorych i Urzędu Nadzoru.\"; 114) skreśla się art. 136\"140; 115) art. 141 otrzymuje brzmienie: \"Art. 141. Kasy Chorych oraz Krajowy Związek Kas Chorych przeprowadzają coroczne badanie sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów i prowadzą rachunkowość na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382).\"; 116) po art. 141 dodaje się rozdział 7a w brzmieniu: \"Rozdział 7a Przetwarzanie i ochrona danych"}
{"id":"2001_906_14","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2001_906_141a","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 141a. 1. Kasy Chorych są uprawnione do uzyskiwania i przetwarzania danych osobowych osób ubezpieczonych w celu: 1) stwierdzenia obowiązku ubezpieczenia i członkostwa, 2) wystawienia dokumentów uprawniających do korzystania ze świadczeń Kas Chorych, 3) stwierdzenia obowiązku płacenia składki i ustalenia kwoty składki, 4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń, 5) rozliczenia ze świadczeniodawcami, 6) rozliczenia z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ich zobowiązań wobec Kasy Chorych, 7) kontroli przestrzegania zasad gospodarności, 8) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne ubezpieczonych w danej populacji. 2. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, Kasy Chorych mają prawo przetwarzania następujących danych osobowych: 1) imię i nazwisko, 2) numer PESEL, 3) data urodzenia, 4) płeć, 5) stopień pokrewieństwa z opłacającym składkę, 6) adres zamieszkania, 7) stopień niepełnosprawności, jeżeli dziecko ukończyło 26 lat, 8) udzielone ubezpieczonemu świadczenia zdrowotne, których charakterystyka zawiera między innymi: a) rodzaj udzielonego świadczenia, b) świadczeniodawcę wykonującego usługę, c) świadczeniodawcę zlecającego usługę, d) rozpoznanie według międzynarodowej klasyfikacji chorób, urazów i zatruć związane z wykonaną usługą."}
{"id":"2001_906_141b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 141b. 1. Apteki są zobowiązane udostępniać na żądanie Kasom Chorych do wglądu recepty i przekazywać niezbędne dane rozliczeniowe, których rodzaj określa Rada Krajowego Związku Kas Chorych w porozumieniu z Naczelną Radą Aptekarską. 2. Szpitale oraz pozostali świadczeniodawcy działający w ramach umów z Kasami Chorych zobowiązani są do gromadzenia i przekazywania Kasom Chorych danych, które określa Rada Krajowego Związku Kas Chorych."}
{"id":"2001_906_141c","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 141c. Jeżeli ubezpieczony przenosi się do innej Kasy Chorych, dotychczas ubezpieczająca go Kasa Chorych zobowiązana jest przekazać Kasie Chorych aktualnie go ubezpieczającej wszelkie dane niezbędne do kontynuacji ubezpieczenia."}
{"id":"2001_906_141d","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 141d. Kasa Chorych na żądanie ubezpieczonego informuje go o udzielonych mu świadczeniach oraz ich kosztach.\"; 117) tytuł rozdziału 8 otrzymuje brzmienie: \"Uprawnienia kontrolne Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego\"; 118) art. 142 otrzymuje brzmienie: \"Art. 142. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przeprowadzają kontrolę wykonywania przez osoby oraz podmioty wymienione w art. 16 i 23\"25 obowiązków w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Do zakresu kontroli, o której mowa w ust. 1, należy kontrola rzetelności: 1) zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych tym ubezpieczeniem, 2) deklarowanych podstaw obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne, prawidłowości obliczania, opłacania i odprowadzania składki. 3. Kasa Chorych analizuje uzyskane z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dane, o których mowa w ust. 1 i 2, i występuje z wnioskami do tych instytucji.\"; 119) skreśla się art. 143\"145; 120) w art. 146 wyraz \"kasie\" zastępuje się wyrazami \"Kasie Chorych\"; 121) w art. 147 wyraz \"kasy\" zastępuje się wyrazami \"Kasy Chorych\"; 122) w art. 150 wyraz \"kasę\" zastępuje się wyrazami \"Kasę Chorych\"; 123) tytuł rozdziału 10 otrzymuje brzmienie: \"Nadzór nad realizacją powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego\"; 124) art. 151 otrzymuje brzmienie: \"Art. 151. 1. Tworzy się Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych jako centralny organ administracji rządowej. 2. Urzędem Nadzoru kieruje Prezes, którego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Wiceprezesa Urzędu Nadzoru powołuje i odwołuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Prezesa Urzędu Nadzoru. 4. Zadaniem Urzędu Nadzoru jest ochrona interesów osób ubezpieczonych. 5. Nadzór nad działalnością Urzędu Nadzoru sprawuje Prezes Rady Ministrów, stosując kryterium zgodności z prawem. 6. W zakresie funkcji nadzoru Urząd Nadzoru podlega jedynie ustawom. 7. Organizację Urzędu Nadzoru określa statut. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Urzędowi Nadzoru.\"; 125) po art. 151 dodaje się art. 151a\"151f w brzmieniu: \"Art. 151a. 1. Pracownicy Urzędu Nadzoru nie mogą być członkami organów lub pracownikami Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych, świadczeniodawcami mającymi umowę z Kasami Chorych ani pracownikami lub osobami współpracującymi z zakładami opieki zdrowotnej, które zawarły umowę z Kasami Chorych na udzielanie świadczeń zdrowotnych. 2. Do pracowników Urzędu Nadzoru nie mają zastosowania przepisy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia wymagane kwalifikacje pracowników Urzędu Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania, z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń. 4. Urząd Nadzoru sprawuje nadzór stosując kryterium legalności nad działalnością: 1) Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych, 2) świadczeniodawców w zakresie realizacji umów z Kasami Chorych, 3) instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, o której mowa w art. 4a, w zakresie realizacji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 5. Urząd Nadzoru sprawuje nadzór nad gospodarką finansową podmiotów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 3, stosując kryterium legalności, rzetelności, celowości i gospodarności oraz zgodności dokumentacji ze stanem faktycznym. 6. Urząd Nadzoru zatwierdza statuty oraz bada uchwały przyjmowane przez organa uchwałodawcze podmiotów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 3, w zakresie zgodności z prawem i stwierdza nieważność uchwały w całości lub w części, jeżeli narusza ona prawo lub stwarza zagrożenie wystąpienia ujemnego wyniku finansowego. 7. W przypadku uznania przez Urząd Nadzoru uchwały dotyczącej planu finansowego za nieważną w całości lub w części, jeśli nieprawidłowości uchwały nie zostaną w terminie wyznaczonym usunięte przez organ uchwałodawczy oraz w przypadku nieuchwalenia planu finansowego na rok następny do dnia 15 listopada roku poprzedzającego przez podmiot wymieniony w ust. 4 pkt 1 i 3, Urząd Nadzoru ustala plan finansowy w całości lub w części uznanej za nieważną. 8. Urząd Nadzoru rozpatruje i zatwierdza kwartalne i roczne sprawozdania finansowe Kas Chorych. 9. Urząd Nadzoru może żądać dodatkowego sprawozdania finansowego w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności gdy Kasa Chorych naruszy fundusz rezerwowy."}
{"id":"2001_906_15","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem następujących przepisów ustawy wymienionej w art. 1: 1) art. 18, art. 21 ust. 3, art. 26 ust. 6, art. 54, 54a, 56, 166, 167, 167a, 168a, art.169, 169a, 169b i 169c, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, 2) art. 55a, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r., 3) art. 4a, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Korekta usterek o charakterze techniczno-legislacyjnym dotyczących ustawy z dnia 18 lipca 1998 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw 1) w art. 1 w pkt 5, w art. 4a w ust. 3 w ostatnim zdaniu wyrazy \"art. 69c ust. 8\" zastępuje się wyrazami \"art. 69c ust. 3\", 2) w art. 1 w pkt 7 lit. c wyrazy \"pkt 21-29\" zastępuje się wyrazami \"pkt 2130\", 3) w art. 1 w pkt 40, w art. 48 w ust. 3 wyrazy \"art. 50 ust. 1 pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 50 ust. 2\", 4) w art. 1 w pkt 125, w art. 151c w ust. 5 skreśla się wyrazy \"pkt 1 i 3\", 5) w art. 1 w pkt 125, w art. 151e w ust. 1 skreśla się wyrazy \"art. 69b ust. 4\", 6) w art. 8 w pkt 10, w art. 41 w ust. 1a wyraz \"pobrana\" zastępuje się wyrazem \"pobranej\", 7) w art. 15 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"art. 168b ust. 2\"."}
{"id":"2001_906_151b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 151b.1 Jeżeli Kasa Chorych w przypadku naruszenia funduszu rezerwowego nie przedstawi Urzędowi Nadzoru planu przywrócenia równowagi finansowej lub przedstawiony plan tej równowagi nie gwarantuje albo gdy realizacja planu okaże się nieskuteczna, Urząd Nadzoru może ustanowić zarząd komisaryczny Kasy Chorych. 2. Urząd Nadzoru może ustanowić zarząd komisaryczny Kasy Chorych w każdym przypadku rażącego naruszenia przepisów prawa i nieusunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie oraz niewywiązywania się z zadań ustawowych w zakresie zapewniania ubezpieczonym należnych świadczeń."}
{"id":"2001_906_151c","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 151c.1. Urząd Nadzoru może przeprowadzić w każdym czasie kontrolę działalności i stanu majątkowego Kasy Chorych i innych podmiotów wymienionych w art. 151a ust. 4 pkt 1 i 3. 2. Przy przeprowadzaniu kontroli Urząd Nadzoru może korzystać z usług podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz podmiotów uprawnionych do kontroli jakości i kosztów świadczeń zdrowotnych finansowanych przez Kasę Chorych. 3. Podmioty wymienione w art. 151a ust. 4 pkt 1 i 3 zobowiązane są do przedkładania Urzędowi Nadzoru dokumentacji, udzielania mu pomocy oraz udzielania wszelkich informacji niezbędnych do wypełniania jego zadań. 4. Urząd Nadzoru może wydawać zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności kontrolowanego podmiotu do przepisów prawa. 5. W razie niewykonywania zaleceń, o których mowa w ust. 4, prowadzenia działalności z naruszeniem przepisów prawa, statutu, odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w ust. 3, Urząd Nadzoru może w przypadku: 1) Kas Chorych: a) nakładać na członka zarządu Kasy Chorych karę upomnienia, pieniężną do wysokości 3\"krotnego wynagrodzenia brutto tej osoby wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące przed nałożeniem kary, b) występować do właściwego organu Kasy Chorych z wnioskiem o odwołanie członka zarządu, c) występować do właściwego organu Kasy Chorych z wnioskiem o zawieszenie w czynnościach członka zarządu do czasu rozpatrzenia wniosku o jego odwołanie, d) ustanawiać zarząd komisaryczny, 2) Krajowego Związku Kas Chorych: a) nakładać kary pieniężne na dyrektora biura w wysokości określonej w pkt 1 lit. a, b) nakładać kary pieniężne na członków prezydium Rady Krajowego Związku w wysokości do 3\"krotnego przeciętnego wynagrodzenia, c) występować do Rady Krajowego Związku Kas Chorych o odwołanie prezydium Rady. 6. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 5, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2001_906_151d","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 151d.1. Urząd Nadzoru jest uprawniony do przeprowadzania kontroli w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych i w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego, określonych przepisami ustawy. 2. Urząd Nadzoru określa kwoty, tryb i terminy wyrównania między Kasami Chorych zgodnie z przepisami art. 135 i zleca Kasom Chorych przeprowadzenie tego wyrównania oraz je nadzoruje. 3. Urząd Nadzoru wydaje oraz cofa zgodę instytucji ubezpieczenia zdrowotnego innej niż Kasa Chorych, uprawniającą ją do realizacji obowiązku powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z przepisami art. 4a. 4. Urząd Nadzoru może prowadzić działalność szkoleniową i informacyjną dla podmiotów wymienionych w art. 151a ust. 4 pkt 1 i 3. 5. Urząd Nadzoru współdziała z organami administracji rządowej, jednostkami samorządu terytorialnego i innymi instytucjami w zakresie kształtowania polityki zdrowotnej państwa dotyczącej ubezpieczeń zdrowotnych."}
{"id":"2001_906_151e","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.151e. 1.W sprawach, o których mowa w art. 151a ust. 4\"9, art. 151b, art. 151c ust. 4\"6, art. 151d ust. 1-3, Prezes Urzędu Nadzoru wydaje decyzje administracyjne. 2. Do postępowania przed Urzędem Nadzoru stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. 3. Na decyzję Prezesa Urzędu Nadzoru służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego."}
{"id":"2001_906_151f","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art.151f. 1. Zarząd komisaryczny Kasy Chorych ustanowiony przez Urząd Nadzoru może być powołany na okres od 6 do 12 miesięcy. 2. Ustanowienie zarządu komisarycznego nie wpływa na organizację i sposób działania Kasy Chorych jako osoby prawnej, z wyjątkiem zmian przewidzianych w ustawie. 3. Na zarząd komisaryczny przechodzi prawo podejmowania decyzji we wszelkich sprawach zastrzeżonych w ustawie i statucie do właściwości organów Kasy Chorych. Z dniem ustanowienia zarządu komisarycznego zarząd Kasy Chorych ulega rozwiązaniu, a jego pełnomocnictwa wygasają. Na czas trwania zarządu komisarycznego kompetencje innych organów Kasy Chorych ulegają zawieszeniu. 4. Na decyzję o ustanowieniu zarządu komisarycznego radzie Kasy Chorych służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. 5. Zarząd komisaryczny opracowuje i uzgadnia z Urzędem Nadzoru plan przywrócenia płynności finansowej i wypłacalności Kasy Chorych, zapewnia należyte wykonanie tego planu oraz nie rzadziej niż co 3 miesiące informuje Urząd Nadzoru o wynikach jego realizacji. 6. Szczegółowe zadania zarządu komisarycznego, terminy ich wykonania oraz wynagrodzenia członków zarządu komisarycznego określa decyzja o ustanowieniu zarządu. Koszty działalności zarządu komisarycznego obciążają Kasę Chorych. 7. Ustanowienie zarządu komisarycznego podlega zgłoszeniu do rejestru, o którym mowa w art. 67ust. 1.\"; 126) skreśla się art. 152 i 153; 127) art. 154 otrzymuje brzmienie: \"Art. 154. Przewodniczący Rady Krajowego Związku Kas Chorych przedstawia corocznie Sejmowi i Senatowi Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż do końca lipca roku następnego, sprawozdanie z działalności Kas Chorych.\"; 128) art. 155 otrzymuje brzmienie: \"Art. 155. Kto: 1) nie zgłasza wymaganych przepisami danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na ubezpieczenia zdrowotne albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia, 2) udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli w zakresie realizacji ubezpieczenia zdrowotnego, 3) nie odprowadza w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne, 4) pobiera nienależne opłaty od ubezpieczonych za świadczenia objęte umową z Kasą Chorych, podlega karze grzywny do 5000 zł.\"; 129) skreśla się art. 162; 130) w art. 165: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. \" Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083),\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1 i 2, udzielane na rzecz osób nie posiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego finansowane są z budżetu państwa na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia.\"; 131) w art. 166 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Ministrów Obrony Narodowej lub Spraw Wewnętrznych i Administracji albo Sprawiedliwości bądź Transportu i Gospodarki Morskiej, może zwolnić publiczne zakłady opieki zdrowotnej, tworzone i utrzymywane przez tych ministrów lub przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\", z obowiązku, o którym mowa w ust. 1.\"; 132) w art. 167: a) ust. 3\"6 otrzymują brzmienie: \"3. Pełnomocnik kończy swoją działalność nie później niż w ciągu 12 miesięcy od rozpoczęcia działalności przez rady regionalnych Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych. 4. Rady regionalnych Kas Chorych, powołane zgodnie z art. 75, rozpoczynają działalność 1 września 1999 r. 5. Pełnomocnik składa Radzie Ministrów co 6 miesięcy sprawozdanie z prze biegu wdrażania w życie niniejszej ustawy. 6. Pełnomocnik tworzy Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego.\"; b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: \"7. Pełnomocnik podejmuje działania konieczne do realizacji niniejszej ustawy, a w szczególności: 1) sporządza plan finansowy wydatków z uwzględnieniem art.131b oraz art. 169b i przedstawia go do zatwierdzenia Radzie Ministrów, 2) powołuje i odwołuje pełnomocników regionalnych Kas Chorych zwanych dalej \"pełnomocnikami regionalnymi\", 3) opracowuje wzory umów zawieranych przez Kasę Chorych ze świadczeniodawcami oraz wzory dokumentacji wewnętrznej Kas Chorych, 4) organizuje system szkoleń pracowników dla tworzonych regionalnych Kas Chorych, 5) do czasu rozpoczęcia działalności organów, o których mowa w art. 75\"81 i w art. 108\"117, pełni ich funkcję, 6) dokonuje rejestracji Kas Chorych. 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Pełnomocnika, w drodze rozporządzenia: 1) określa liczbę, obszar działania oraz siedziby regionalnych Kas Chorych i ich oddziałów, 2) tworzy regionalne Kasy Chorych oraz ich oddziały, 3) nadaje statut regionalnym Kasom Chorych, 4) ustala zakres niezbędnych danych gromadzonych przez świadczeniodawców oraz w systemach informatycznych Kas Chorych, a także zakres i procedury wymiany danych pomiędzy Kasami Chorych oraz Kasami Chorych a świadczeniodawcami, Urzędem Nadzoru i Krajowym Związkiem Kas Chorych.\"; 133) po art. 167 dodaje się art. 167a i 167b w brzmieniu: \"Art. 167a.1. Do zadań pełnomocnika regionalnego należy zorganizowanie regionalnej Kasy Chorych. W tym celu pełnomocnik regionalny, w szczególności: 1) sporządza plan finansowy, z uwzględnieniem art. 131b oraz art. 169c i przedstawia do zatwierdzenia Pełnomocnikowi, 2) sporządza spis osób, które podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w danej Kasie Chorych, 3) przedkłada Pełnomocnikowi analizę finansową planowanych przychodów i kosztów w organizowanej Kasie Chorych, 4) składa Pełnomocnikowi kwartalne sprawozdanie ze swojej działalności, 5) wypełnia zadania zarządu regionalnej Kasy Chorych, 2. W celu zorganizowania i przygotowania do działania regionalnej Kasy Chorych pełnomocnik regionalny tworzy Tymczasową Kasę Chorych. Tymczasowa Kasa Chorych z dniem rejestracji przekształca się w regionalną Kasę Chorych. 3. Tymczasowa Kasa Chorych jest państwową jednostką organizacyjną, która prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych. 4. Zasady wynagrodzenia pracowników zatrudnianych w tymczasowej Kasie Chorych ustala Pełnomocnik. 5. Majątek będący w dyspozycji tymczasowej Kasy Chorych staje się z dniem rejestracji własnością tej Kasy Chorych. 6. Pełnomocnik regionalny kończy swoją działalność w dniu pierwszego posiedzenia zarządu powołanego przez radę regionalnej Kasy Chorych."}
{"id":"2001_906_167b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 167b. Pracownicy zatrudnieni przez Pełnomocnika lub pełnomocnika regionalnego organizujący regionalne Kasy Chorych z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami właściwej regionalnej Kasy Chorych.\"; 134) skreśla się art. 168; 135) po art. 168 dodaje się art. 168a w brzmieniu:"}
{"id":"2001_906_168a","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 168a. 1. Osoby objęte obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w art. 8, stają się z mocy niniejszej ustawy, członkami regionalnej Kasy Chorych, właściwej dla ich miejsca zamieszkania. 2. Podmioty, o których mowa w art. 16, są obowiązane dokonać zgłoszenia ubezpieczonego do właściwej Kasy Chorych, nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r. 3. Kasa Chorych od dnia rozpoczęcia działalności przejmuje finansowanie i zapewnia kontynuację świadczeń zdrowotnych zleconych ubezpieczonym przed tym dniem w publicznych zakładach opieki zdrowotnej.\"; 136) art. 169 otrzymuje brzmienie: \"Art. 169. Pełnomocnik regionalny przed dniem rozpoczęcia działalności Kasy Chorych zawiera na 1 rok umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych od dnia 1 stycznia 1999 r., w szczególności: 1) z lekarzami, którzy posiadają uprawnienia i warunki do udzielania świadczeń oraz zgłaszają chęć zawarcia umowy, z zastrzeżeniem art. 56, 2) z przychodniami, poradniami i wiejskimi ośrodkami zdrowia będącymi zakładami opieki zdrowotnej, które powinny do dnia zawarcia umowy z Kasą Chorych przyjąć status samodzielnego zakładu, w rozumieniu przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej lub niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej, 3) z pielęgniarkami i położnymi, z zastrzeżeniem pkt 1.\"; 137) po art. 169 dodaje się art. 169a\"169e w brzmieniu: \"Art. 169a. Pełnomocnik regionalny przed dniem rozpoczęcia działalności Kasy Chorych zawiera na okres 1 roku umowę na udzielanie świadczeń zdrowotnych od dnia 1 stycznia 1999 r. ze szpitalami będącymi samodzielnymi zakładami opieki zdrowotnej na obszarze działania tej Kasy Chorych, o ile szpitale te spełniają warunki określone w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej lub z niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej."}
{"id":"2001_906_169b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 169b. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzena, wymagania i kryteria, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasady i tryb zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych."}
{"id":"2001_906_169c","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 169c. Wprowadzenie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego finansowane jest z budżetu państwa w zakresie: 1) działalności Pełnomocnika i biura Pełnomocnika, 2) działalności pełnomocników regionalnych, 3) zorganizowania i wyposażenia tymczasowych i regionalnych Kas Chorych i ich oddziałów, 4) utworzenia systemu informacyjno\"obliczeniowego w tymczasowych i regionalnych Kasach Chorych, 5) szkolenia pracowników tymczasowych i regionalnych Kas Chorych, 6) wynagrodzeń pracowników tymczasowych Kas Chorych i regionalnych Kas Chorych do dnia 31 grudnia 1998 r. 7) dotacji w wysokości odpowiadającej kwocie przewidywanych przychodów Kas Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne w okresie pierwszych 4 tygodni działalności w 1999 r., z uwzględnieniem przeprowadzenia wyrównania, o którym mowa w art. 135, 8) pożyczki w wysokości przewidywanych przychodów Kas Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne w okresie pierwszych 2 tygodni lutego 1999 r. z uwzględnieniem przeprowadzenia wyrównania, o którym mowa w art. 135. Pożyczka podlega zwrotowi nie później niż do dnia 31 grudnia 1999 r. Wysokość rat oraz terminy zwrotu pożyczki określają umowy zawarte pomiędzy Kasami Chorych a Ministrem Finansów."}
{"id":"2001_906_169d","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 169d. Po rocznym okresie obowiązywania ustawy Rada Ministrów przedstawi Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej sprawozdanie z wykonania ustawy wraz z wnioskami dotyczącymi wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne."}
{"id":"2001_906_169e","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 169e. Kasy Chorych przejmują finansowanie świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 oraz w art. 3 ustawy o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych z dnia 24 listopada 1995 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224 i Nr 123, poz. 780).\"; 138) w art. 170: a) skreśla się pkt 9, b) po pkt 30 dodaje się pkt 31\"39 w brzmieniu: \"31) art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 32) art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko\"Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 73, poz. 323, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 33) art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko\"Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 479, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 34) art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczy pospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 480, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 35) art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 481, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 36) art. 11 ust. 3, art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 97, poz. 482, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 37) art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 252, Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 38) art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 253, Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 39) art. 14 ust. 3, art. 16 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 41, poz. 254, Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375).\"."}
{"id":"2001_906_2","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. \" Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54 poz. 349, Nr 117 poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) w art. 3 w §1 wyrazy \"kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego\" zastępuje się wyrazami \"Kasy Chorych.\"."}
{"id":"2001_906_3","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506 z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 93 poz. 569 i Nr 111 poz. 725) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 skreśla się wyrazy \"i świadczenia w naturze\"; 2) skreśla się art. 8."}
{"id":"2001_906_31b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31b. 1. Kasa Chorych realizuje uprawnienia ubezpieczonego do świadczeń na rzecz zachowania zdrowia, zapobiegania chorobom i wczesnego wykrywania chorób poprzez: 1) propagowanie zachowań prozdrowotnych, zachęcanie do indywidualnej odpowiedzialności za własne zdrowie, 2) zapewnienie ubezpieczonym profilaktycznych badań lekarskich w celu wczesnego rozpoznania chorób układu krążenia, chorób nowotworowych oraz innych chorób, 3) prowadzenie profilaktyki stomatologicznej u dzieci do lat 18, 4) przeprowadzanie badań profilaktycznych u dzieci do lat 18 i kobiet w ciąży, 5) wykonywanie szczepień ochronnych. 2. Kasa Chorych realizuje świadczenia, o których mowa w ust. 1, w ramach profilaktycznych programów zdrowotnych lub programów polityki zdrowotnej: 1) zlecanych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej i finansowanych z budżetu państwa, 2) podejmowanych i finansowanych przez Kasy Chorych ze środków własnych, 3) finansowanych z innych źródeł."}
{"id":"2001_906_31c","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31c. 1. Ubezpieczony ma prawo do leczenia szpitalnego na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty poprzez leczenie ambulatoryjne, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 3. 2. Ubezpieczony ma prawo do wyboru szpitala spośród szpitali tego samego poziomu referencyjnego, które zawarły umowę z Kasą Chorych. Jeżeli ubezpieczony wybierze inny szpital wyższego poziomu referencyjnego, Kasa Chorych obciąża go wynikającą stąd różnicą kosztów. 3. Różnice kosztów, o których mowa w ust. 2, określa się porównując średni koszt leczenia pacjenta na oddziałach danej specjalności w szpitalach obu poziomów referencyjnych na obszarze działania Kasy Chorych w poprzednim roku kalendarzowym. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, krajową sieć szpitali ustalając ich poziom referencyjny w zależności od rodzaju udzielanych przez te szpitale świadczeń zdrowotnych."}
{"id":"2001_906_31d","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31d. 1. Ubezpieczony ma prawo do świadczeń rehabilitacji leczniczej w celu zapobieżenia niepełnosprawności, jej usunięcia, ograniczenia lub złagodzenia jej skutków. 2. Kasa Chorych zapewnia ubezpieczonemu niezbędne świadczenia rehabilitacyjne w zakładzie rehabilitacji leczniczej, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Koszty wyżywienia i zakwaterowania w zakładzie rehabilitacji leczniczej pokrywane są na zasadach określonych dla zakładów opiekuńczo\"leczniczych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_906_31e","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31e. 1. Ubezpieczony ma prawo do bezpłatnych podstawowych świadczeń lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych. 2. Wykaz podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Krajowego Związku Kas Chorych."}
{"id":"2001_906_31f","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31f. 1. Ubezpieczony ma prawo do świadczeń z zakresu badań diagnostycznych, w tym analityki medycznej, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, bezpłatnie lub za zryczałtowaną opłatą. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz badań diagnostycznych, za które ubezpieczony wnosi zryczałtowane opłaty, oraz maksymalną wysokość tych opłat.\"; 32) skreśla się art. 32\"34; 33) w art. 35 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zaopatrzenie w leki i materiały medyczne przysługuje ubezpieczonemu także na podstawie recepty wystawionej przez lekarza nie będącego lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z Kasą Chorych umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept.\"; 34) w art. 38: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 6 po wyrazie \" ustala\" dodaje się wyrazy \" ,w drodze rozporządzenia,\", c) w ust.7 wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 35) skreśla się art. 40-42; 36) w art. 43 wyraz \" zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 37) w art. 44 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"i członkom ich rodzin\"; 38) w art. 45 po wyrazie \"określa\" dodaje się wyrazy \" ,w drodze rozporządzenia,\"; 39) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. 1. Zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne przysługuje ubezpieczonym na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego bezpłatnie, za częściową odpłatnością lub odpłatnie. 2. Inwalidom wojennym i wojskowym przysługuje prawo do bezpłatnych przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 3. Kasa Chorych może wprowadzić limit cen dla przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych, o takim samym zastosowaniu, ale różnych cenach \" w zakresie którego finansuje to świadczenie. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych szczegółowy wykaz przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz wysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia. 5. Udział Kasy Chorych nie może być niższy niż kwota stanowiąca 50% limitu ceny świadczenia lub ceny świadczenia, jeżeli limit nie został ustalony. 6. Kasa Chorych może osobie ubezpieczonej wypożyczać nieodpłatnie, po wniesieniu kaucji, niezbędne przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze na warunkach określonych w statucie Kasy.\"; 40) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. 1. Leczenie uzdrowiskowe przysługuje ubezpieczonemu na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez Kasę Chorych, 3. Ubezpieczony ponosi koszty zakwaterowania i wyżywienia w sanatorium uzdrowiskowym oraz, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 2, koszty przejazdu do i z sanatorium, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady potwierdzania skierowania, o którym mowa w ust. 1.\"; 41) skreśla się art. 49; 42) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. 1. Ubezpieczonemu, na podstawie zlecenia lekarza przysługują bezpłatne przejazdy środkiem transportu sanitarnego w przypadkach: 1) przewozu osób wymagających natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej, 2) przewozów wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia w przypadkach schorzeń zagrażających zdrowiu lub życiu. 2. Ubezpieczonemu, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadku przewozu osób z dysfunkcją narządu ruchu uniemożliwiającą korzystanie ze środków transportu publicznego w celu odbycia leczenia do najbliższego zakładu udzielającego świadczeń w tym zakresie i z powrotem. 3. Statut Kasy Chorych może określać wysokość udziału własnego ubezpieczonego w kosztach przejazdu lub pełne pokrycie tych kosztów przez ubezpieczonego w przypadkach nie wymienionych w ust. 1 i 2.\"; 43) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. 1. Ubezpieczony ubiegający się o świadczenie z ubezpieczenia zdrowotnego jest obowiązany przedstawić kartę ubezpieczenia. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, karta może zostać przedstawiona w terminie późniejszym, na zasadach określonych w statucie Kasy Chorych. 2. W razie nieprzedstawienia karty ubezpieczenia lub w przypadku gdy ubezpieczony nie opłacił składki na ubezpieczenie zdrowotne przez okres dłuższy niż 30 dni, świadczenie zostaje udzielone na koszt ubezpieczonego, z wyjątkiem nagłych zachorowań związanych z wypadkiem, zatruciem, urazem, stanów zagrożenia życia lub porodu. 3. W razie nieodprowadzenia składki za ubezpieczonego przez zobowiązanego płatnika, przez okres dłuższy niż 30 dni, Kasa Chorych obciąża tego płatnika kosztami świadczenia udzielonego ubezpieczonemu. 4. W razie późniejszego przedstawienia karty ubezpieczenia lub opłacenia zaległych składek wraz z odsetkami, ubezpieczony i płatnik może ubiegać się o zwrot kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3, w trybie określonym w statucie Kasy Chorych. 5. Roszczenia, o których mowa w ust. 3, ulegają przedawnieniu z upływem 12 miesięcy od dnia, w którym roszczenia stały się wymagalne. 6. Przepisów ust. 1\"3 nie stosuje się do dzieci od dnia urodzenia do ukończenia 3 miesiąca życia.\"; 44) skreśla się art. 52; 45) art. 53 otrzymuje brzmienie: \"Art. 53. 1. Kasy Chorych zawierają umowy o udzielanie świadczeń ze świadczeniodawcami posiadającymi uprawnienia do udzielania świadczeń na podstawie odrębnych przepisów. 2. Kasa Chorych po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych określa warunki dotyczące udzielania świadczeń zdrowotnych, zapewnienia jakości i dostępności świadczeń, rozliczania kosztów świadczeń i mechanizmów ograniczania wzrostu tych kosztów, a także zasad kontroli realizacji umów. 3. Kasa Chorych przy zawieraniu umów jest obowiązana do przestrzegania: 1) zasady zrównoważenia wydatków z przychodami Kasy Chorych, 2) zasady, że suma kwot zobowiązań Kasy Chorych wobec świadczeniodawców ze wszystkich zawartych umów musi się mieścić w planie finansowym Kasy Chorych. 4. Umowy między Kasą Chorych a świadczeniodawcami powinny określać w szczególności: 1) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń, 2) warunki i zasady udzielania świadczeń, 3) zasady rozliczeń ze świadczeniodawcami, 4) maksymalną kwotę zobowiązania Kasy Chorych wobec świadczeniodawcy, 5) zasady kontroli jakości, zasadności i dostępności świadczeń oraz realizacji umów, 6) zasady rozpatrywania kwestii spornych, zażaleń, przeprowadzania i udokumentowania postępowania kontrolnego oraz wydawania wniosków pokontrolnych, 7) zasady prowadzenia dokumentacji przez świadczeniodawców na potrzeby realizacji ubezpieczenia zdrowotnego i jej udostępniania Kasie Chorych.\"; 46) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zawieranie przez Kasy Chorych umów o udzielanie świadczeń odbywa się po uprzednim przeprowadzeniu konkursu ofert.\"; 47) po art. 54 dodaje się art. 54a w brzmieniu: \"Art. 54a. Przy zawieraniu umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych oraz usług transportu sanitarnego nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.\"; 48) skreśla się art. 55; 49) po art. 55 dodaje się art. 55a w brzmieniu: \"Art. 55a. 1. Organy samorządu terytorialnego, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych w porozumieniu z Kasą Chorych, na których obszarze działa, są obowiązane do opracowania i aktualizacji planu zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej na obszarze ich działania; w oparciu o ten plan Kasa Chorych zawiera umowy ze świadczeniodawcami. Organy samorządu terytorialnego zamieszczają plan w dzienniku urzędowym województwa, na obszarze którego działa Kasa Chorych. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki, jakim powinien odpowiadać plan zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, uwzględniając zapewnienie ubezpieczonym całodobowego dostępu do świadczeń lekarskich i pielęgniarskich oraz niezbędną dla tego celu liczbę lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej lub rodzinnych, lekarzy specjalistów, pielęgniarek i położnych i innych świadczeniodawców.\"; 50) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. Kasa Chorych nie może zawierać umowy o udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych z lekarzem, jeżeli udziela on świadczeń w zakładzie opieki zdrowotnej, który zawarł umowę z Kasą Chorych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do innego świadczeniodawcy wykonującego zawód medyczny lub psychologa.\"; 51) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. Kasy Chorych zawierają umowy ze szpitalami będącymi samodzielnymi publicznymi lub niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej w rozumieniu ustawy o zakładach opieki zdrowotnej w celu zapewniania ubezpieczonym leczenia szpitalnego.\"; 52) art. 58 otrzymuje brzmienie: \"Art. 58. 1. Świadczenia ambulatoryjne z zakresu specjalistycznej opieki zdrowotnej są udzielane ubezpieczonym na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, z wyjątkiem świadczeń: 1) ginekologa i położnika, 2) stomatologa, 3) dermatologa i wenerologa, 4) onkologa, 5) psychiatry, 6) lecznictwa odwykowego dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych oraz od tytoniu, 7) dla osób zakażonych wirusem HIV, 8) dla osób chorych na gruźlicę, 9) dla kombatantów w zakresie chorób wojennych i obozowych. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, związane z wypadkiem, zatruciem, urazem, stanem zagrożenia życia lub porodem udzielane są bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 3. Świadczenia zdrowotne szpitali są udzielane bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego w razie wypadków, zatruć, urazów, porodu, stanów zagrożenia życia oraz w razie wydania na podstawie odrębnych przepisów decyzji o przymusowej hospitalizacji. 4. Świadczenia z zakresu diagnostyki, rehabilitacji leczniczej oraz zabiegi ambulatoryjne, a także świadczenia innych niż lekarze świadczeniodawców są udzielane ubezpieczonemu na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 5. Świadczenie zdrowotne udzielone ubezpieczonemu bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli to skierowanie jest wymagane, opłaca ubezpieczony.\"; 53) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. 1. Leki i materiały medyczne są wydawane ubezpieczonym przez aptekę na zasadach określonych w ustawie. 2. Apteka ma obowiązek w szczególności: 1) zapewniać dostępność leków i materiałów medycznych objętych wykazami leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1, oraz leków, preparatów diagnostycznych, a także sprzętu jednorazowego użytku, o których mowa w art. 39, 2) udostępniać do kontroli przez Kasę Chorych lub na jej zlecenie przez organy nadzoru farmaceutycznego dokumentację, którą apteka jest obowiązana prowadzić na podstawie odrębnych przepisów, 3) przekazywać dane o obrocie refundowanymi lekami i materiałami medycznymi. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób przekazywania oraz zakres danych o obrocie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3.\"; 54) po art. 59 dodaje się art. 59a w brzmieniu: \"Art. 59a. 1. Apteka otrzymuje refundację ceny leku lub materiału medycznego wydawanego ubezpieczonemu bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. 2. Refundacja, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać ustalonego limitu cen, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 2, i dokonywana jest przez Kasę Chorych na zasadach, o których mowa w ust. 3\"5. 3. Kasa Chorych w porozumieniu z Okręgową Izbą Aptekarską ustala: 1) terminy przedstawiania przez apteki Kasie Chorych zbiorczych zestawień zrealizowanych recept podlegających refundacji, 2) terminy zwrotu aptekom należności z tytułu refundacji, po przedłożeniu zestawienia recept, o którym mowa w pkt 1, 3) tryb udostępniania Kasie Chorych do kontroli recept zrealizowanych przez ubezpieczonych i związanych z tym informacji, 4) wysokość odsetek należnych aptekom w razie nieterminowej refundacji ceny, o której mowa w ust. 1. 4. Uzgodnienia te obowiązują Kasę Chorych oraz wszystkie apteki na terenie działania danej Kasy Chorych oraz danej Okręgowej Izby Aptekarskiej. 5. W przypadku nieuzgodnienia terminów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, terminy te nie mogą przekroczyć 15 dni. 6. Kasa Chorych dokonuje zwrotu należności z tytułu refundacji w terminie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lub ust. 5. 7. W przypadku przekroczenia przez Kasę Chorych terminu, o którym mowa w ust. 5, aptece przysługują odsetki. 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas Chorych i Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, wzór zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji.\"; 55) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. 1. Ubezpieczony ma prawo do: 1) wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza rodzinnego spośród lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego współpracujących z Kasą Chorych, do której należy ubezpieczony, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) wyboru lekarza specjalisty spośród lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego współpracujących z Kasą Chorych, do której należy ubezpieczony, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 1 i 5, 3) wyboru szpitala na zasadach określonych w art. 31c oraz 58 ust. 3, 4) wyboru pielęgniarki, położnej i innych świadczeniodawców związanych umową z Kasą Chorych, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 5, 5) wyboru Kasy Chorych, 6) pokrycia przez Kasę Chorych, której ubezpieczony jest członkiem, wydatków poniesionych w związku z uzyskaniem świadczeń w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu i zatrucia lub potrzeby natychmiastowego leczenia szpitalnego, udzielanych przez świadczeniodawców nie związanych umową z żadną Kasą Chorych \" do wysokości przeciętnych kosztów takich świadczeń w danej Kasie Chorych o ile wykaże, że nie miał możliwości uzyskania świadczenia u świadczeniodawcy związanego umową z Kasą. 2. Jeżeli ubezpieczony zmienia wybranego przez siebie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza rodzinnego bez zgody Kasy Chorych przed upływem sześciu miesięcy od dokonania wyboru, wnosi zryczałtowaną opłatę rejestracyjną do Kasy Chorych w wysokości 2,5% przeciętnego wynagrodzenia.\"; 56) art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. 1. Kasa Chorych przeprowadza lub zleca kontrolę bieżącej realizacji umowy o udzielanie świadczeń, a w szczególności kontrolę: 1) sposobu korzystania ze świadczeń przez ubezpieczonych, dostępności i jakości świadczeń oraz zasad organizacji ich udzielania, 2) stosowania procedur diagnostycznych i terapeutycznych pod względem jakości i zgodności z przyjętymi standardami, 3) sposobu korzystania ze świadczeń specjalistycznych i stosowanych technologii medycznych, 4) zasadności wyboru leków i materiałów medycznych oraz przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych stosowanych w diagnostyce, leczeniu i rehabilitacji, 5) zasady wystawiania recept. 2. Kontrole dokumentacji medycznej i jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych mogą być przeprowadzane tylko przez upoważnionych przez Kasę Chorych lekarzy, pielęgniarki, położne lub przedstawicieli innych zawodów medycznych, o ile zakres kontroli ich dotyczy. 3. Podmiot kontrolowany zobowiązany jest do przedłożenia niezbędnych dokumentów, udzielania informacji i pomocy podczas kontroli. 4. Podmiot kontrolowany powinien uwzględniać wyniki kontroli i stosować się do zaleceń pokontrolnych.\"; 57) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. 1. W razie pobytu ubezpieczonego poza obszarem działania właściwej Kasy Chorych i nagłego zachorowania lub pogorszenia się stanu zdrowia, świadczeń udziela zakład opieki zdrowotnej lub lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, z którym Kasa Chorych, właściwa ze względu na miejsce pobytu ubezpieczonego, zawarła umowę o udzielanie świadczeń. 2. Koszty świadczeń, o których mowa w ust. 1, są rozliczane bezpośrednio pomiędzy właściwymi kasami.\"; 58) skreśla się art. 63 i 64; 59) w tytule rozdziału 6 wyrazy \"kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego\" zastępuje się wyrazami \"Kas Chorych\"; 60) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65. 1. Zadania z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego realizują: 1) regionalne Kasy Chorych, 2) branżowe Kasy Chorych, 3) Krajowy Związek Kas Chorych. 2. Kasy Chorych są z mocy ustawy członkami Krajowego Związku Kas Chorych. 3. Kasa Chorych może tworzyć biura terenowe, zwane dalej \"oddziałami Kasy.\"; 61) art. 66 otrzymuje brzmienie: \"Art. 66. 1. Kasa Chorych jest instytucją samorządną, reprezentującą ubezpieczonych. 2. Kasy Chorych mają osobowość prawną.\"; 62) w art. 67 ust. 1 i 2 otrzymuje brzmienie: \"1. Kasy Chorych uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie. 2. W postępowaniu przed Sądem Rejonowym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.\"; 63) skreśla się art. 68 i 69; 64) po art. 69 dodaje się art. 69a\"69c w brzmieniu: \"Art. 69a. 1. Regionalna Kasa Chorych jest podstawową jednostką organizacyjną ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Regionalna Kasa Chorych obejmuje zasięgiem swojego działania obszar zamieszkany przez co najmniej 1000000 ludności. Obszar działania Kasy Chorych powinien uwzględniać granice administracyjne jednego lub kilku województw. 3. Regionalna Kasa Chorych zobowiązana jest przyjąć w skład członków każdą osobę podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, zamieszkałą na obszarze działania Kasy Chorych. 4. Regionalna Kasa Chorych zobowiązana jest przyjąć w skład członków każdą osobę podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zamieszkałą poza obszarem działania Kasy Chorych \" na wniosek tej osoby."}
{"id":"2001_906_4","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25, z 1992 r. Nr 33, poz. 144, z 1995 r. Nr 130, poz. 629, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i Nr 107, poz. 684) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 na końcu ust. 1 w miejsce kropki wstawić przecinek i dodać wyrazy \"finansowanym z budżetu państwa\"; 2) w art. 20 w ust. 1 dodaje się na końcu wyrazy \"finansowane z budżetu państwa\"."}
{"id":"2001_906_5","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo\"rozwojowych (Dz.U z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943) w art. 36 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Działalność, o której mowa w ust. 3, prowadzona przez jednostkę badawczo\"rozwojową w ramach programów polityki zdrowotnej jest finansowana z budżetu państwa.\"."}
{"id":"2001_906_6","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1993 r. Nr 13 poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265, z 1996 r. Nr 100, poz. 459 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r.Nr 28, poz. 153, Nr 93, poz. 569 i Nr 104, poz. 661) w art. 10 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) pokrywanie wydatków na świadczenia zdrowotne, w szczególności osób bezdomnych i innych, które nie mają żadnych źródeł utrzymania i nie są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym.\"."}
{"id":"2001_906_69b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 69b. Osoba objęta obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego jest członkiem regionalnej Kasy Chorych właściwej dla miejsca zamieszkania lub na swój wniosek innej Kasy Chorych albo instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, o której mowa w art. 4a."}
{"id":"2001_906_69c","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 69c. 1. Branżowe Kasy Chorych tworzy i znosi Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas, na wniosek poparty przez pisemne deklaracje co najmniej 500 000 osób. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę branżowej Kasy Chorych, 2) ustrój Kasy Chorych i kompetencje jej organów, 3) tryb powoływania i odwoływania na stanowiska w organach Kasy Chorych, 4) kryteria przyjmowania członków Kasy Chorych zgodne z zasadą wolnego wyboru Kasy Chorych. 3. W przypadku zniesienia branżowej Kasy Chorych, jej członkowie stają się członkami regionalnej Kasy Chorych. 4. Rozporządzenie o zniesieniu branżowej Kasy Chorych określa sposób przeprowadzenia likwidacji Kasy i przeznaczenie jej mienia.\"; 65) skreśla się art. 70; 66) w rozdziale 6 skreśla się tytuł \"Oddział 1. Regionalne kasy\"; 67) skreśla się art. 71; 68) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. Do zakresu działania Kasy Chorych należy wykonywanie wszelkich czynności z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego, a w szczególności: 1) prowadzenie ewidencji osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym, 2) stwierdzanie i potwierdzanie prawa osoby ubezpieczonej do świadczeń, 3) analizowanie wykonania obowiązku powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, 4) zarządzanie funduszami Kasy, 5) ustalanie planu finansowego, 6) zawieranie i finansowanie umów o udzielanie świadczeń na rzecz ubezpieczonych oraz kontrola realizacji tych umów, 7) tworzenie oddziałów Kasy Chorych i kierowanie ich działalnością.\"; 69) art. 73 otrzymuje brzmienie: \"Art. 73. 1. Statut Kasy Chorych określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę Kasy Chorych, 2) obszar działania Kasy Chorych, 3) zasady tworzenia i funkcjonowania oddziałów Kasy Chorych, 4) liczbę członków organów Kasy Chorych i zakres czynności tych organów, 5) zasady funkcjonowania biura Kasy Chorych, 6) zasady sporządzania i zatwierdzania planu finansowego i rocznego sprawozdania finansowego, 7) skład i zasady działania prezydium rady Kasy Chorych oraz komisji skarg i wniosków, 8) zasady kontroli wewnętrznej Kasy Chorych, 9) warunki członkostwa osób ubezpieczających się dobrowolnie, 10) zasady ustalania wynagrodzeń oraz diet i zwrotu kosztów dla członków organów Kasy Chorych oraz komisji skarg i wniosków, 11) inne zadania wynikające z ustawy. 2. Statut Kasy Chorych i jego każdorazowa zmiana wymaga zatwierdzenia przez Urząd Nadzoru. 3. Statut Kasy Chorych podlega ogłoszeniu w wojewódzkich dziennikach urzędowych województw na których obszarze działa ta kasa oraz zostaje podany do publicznej wiadomości. 4. Uchwała o utworzeniu oddziału Kasy Chorych podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym województwa na którego obszarze utworzono ten oddział oraz podana zostaje do publicznej wiadomości.\"; 70) art. 74 otrzymuje brzmienie: \"Art. 74. Organami Kasy Chorych są: 1) rada Kasy Chorych, 2) zarząd Kasy Chorych.\"; 71) art. 75 otrzymuje brzmienie: \"Art. 75. 1. Rada regionalnej Kasy Chorych powoływana jest przez sejmik województwa, spośród osób ubezpieczonych w danej Kasie, z obszaru działania regionalnej Kasy Chorych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Rada Kasy Chorych nie może liczyć więcej niż 21 członków. 3. W przypadku gdy Kasa Chorych obejmuje zasięgiem swojego działania obszar więcej niż jednego województwa sejmiki wojewódzkie powołują do rady Kasy Chorych członków w liczbie proporcjonalnej do liczby osób ubezpieczonych mieszkających na terenie danego województwa. 4. Członkowie rady Kasy Chorych nie mogą być jednocześnie członkami zarządu, pracownikami Kas Chorych, świadczeniodawcami współpracującymi z Kasami Chorych, właścicielami, pracownikami lub osobami współpracującymi z zakładami opieki zdrowotnej, które zawarły umowę z Kasami Chorych na udzielanie świadczeń, a także członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych, na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43 poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 139, poz. 934).\"; 72) po art. 75 dodaje się art. 75a i 75b w brzmieniu: \"Art. 75a. 1. Kadencja rady Kasy Chorych trwa 4 lata i upływa w dniu pierwszego posiedzenia nowo powołanej rady. Członek rady Kasy Chorych może być odwołany przed upływem kadencji. Pierwsze posiedzenie rady zwołuje marszałek sejmiku województwa właściwego dla miejsca będącego siedzibą Kasy Chorych. Marszałek przewodniczy jej do czasu wyboru przewodniczącego rady Kasy Chorych. 2. Rada Kasy Chorych zbiera się na pierwszym posiedzeniu nie później niż w ciągu 14 dni od dnia powołania."}
{"id":"2001_906_7","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 78: a) w ust. 1 w pkt 5 dodaje się lit. c) w brzmieniu: \"c) rolników, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu, a podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu\", b) w ust. 2: \" w pkt 3 skreśla się wyrazy \" obejmujące również wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 5.\", \" dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) z dotacji budżetu państwa przeznaczonej na składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1 pkt 5.\"; 2) w art. 79 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy: \"oraz refundacji przez Kasy Chorych kosztów związanych z realizacją ubezpieczenia zdrowotnego.\"."}
{"id":"2001_906_75b","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 75b. 1. Rada Kasy Chorych wybiera spośród swojego składu przewodniczącego, wiceprzewodniczących i sekretarza rady oraz przewodniczącego i członków komisji skarg i wniosków. 2. Komisja skarg i wniosków rozpatruje skargi i wnioski ubezpieczonych i udziela im odpowiedzi, współpracując w tym zakresie z dyrektorem Kasy Chorych i zastępcą dyrektora do spraw medycznych oraz składa kwartalne sprawozdania radzie Kasy.\"; 73) art. 76 otrzymuje brzmienie: \"Art. 76. Do zakresu działania rady Kasy Chorych należy w szczególności: 1) uchwalanie statutu Kasy Chorych, 2) podejmowanie decyzji o utworzeniu oddziałów Kasy Chorych i ustalanie obszaru ich działania, 3) powoływanie i odwoływanie dyrektora Kasy Chorych, oraz na jego wniosek dwóch zastępców dyrektora, w tym zastępcy dyrektora do spraw medycznych, 4) powoływanie i odwoływanie członków komisji skarg i wniosków, 5) uchwalanie planu finansowego oraz przyjmowanie i zatwierdzanie rocznych oraz kwartalnych sprawozdań finansowych, 6) uchwalanie planu pracy oraz rozpatrywanie i przyjmowanie kwartalnych oraz rocznych sprawozdań z jego wykonania, 7) rozpatrywanie okresowych sprawozdań z działalności zarządu Kasy Chorych oraz komisji skarg i wniosków, 8) uchwalenie regulaminu rady i zarządu Kasy Chorych, 9) podejmowanie uchwał dotyczących majątku Kasy Chorych, inwestycji przekraczających upoważnienia statutowe dla zarządu oraz nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości, 10) wybór przedstawicieli do Krajowego Związku Kas Chorych, 11) inne zadania zastrzeżone w ustawie i statucie Kasy Chorych do właściwości rady.\"; 74) skreśla się art. 77; 75) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. 1. Rada Kasy Chorych odbywa posiedzenia nie rzadziej niż raz na dwa miesiące. 2. Posiedzenia zwołuje i przewodniczy im przewodniczący rady Kasy Chorych lub działający z jego upoważnienia wiceprzewodniczący. 3. Nadzwyczajne posiedzenie rady Kasy Chorych jest zwoływane na wniosek zarządu Kasy, Prezesa Urzędu Nadzoru, Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej albo co najmniej 1\/3 członków rady Kasy, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia doręczenia żądania przewodniczącemu rady Kasy lub pełniącemu jego obowiązki wiceprzewodniczącemu.\"; 76) art. 79 otrzymuje brzmienie: \"Art. 79. 1. Rada Kasy Chorych, z zastrzeżeniem ust. 2, podejmuje uchwały w obecności co najmniej połowy liczby członków. 2. Na posiedzeniach nadzwyczajnych rada Kasy Chorych podejmuje uchwały w obecności co najmniej 2\/3 liczby członków. 3. Uchwały rady Kasy Chorych zapadają bezwzględną większością głosów członków obecnych na posiedzeniu. 4. Bezwzględna większość głosów ma miejsce wówczas, gdy za kandydatem lub wnioskiem oddana została liczba głosów co najmniej o jeden większa od sumy pozostałych ważnie oddanych głosów. 5. Protokoły z posiedzeń rady Kasy Chorych są dostępne do wglądu dla ubezpieczonych w Kasie Chorych.\"; 77) skreśla się art. 80; 78) w art. 81 ust. 1\"3 otrzymują brzmienie: \"1. Członkowie rady Kasy Chorych za udział w posiedzeniu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, a zamiejscowi również zwrot kosztów noclegów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do członków komisji skarg i wniosków. 3. Wysokość diet. o których mowa w ust. 1 i 2, uchwala rada Kasy Chorych, przy czym nie może ona przekraczać 2\/3 przeciętnego wynagrodzenia.\"; 79) art. 82 otrzymuje brzmienie: \"Art. 82. 1. Zarząd Kasy Chorych tworzą dyrektor oraz 2-5 członków, w tym 2 zastępców dyrektora. 2. Zarząd Kasy Chorych reprezentuje Kasę na zewnątrz, kieruje działalnością Kasy i decyduje we wszystkich sprawach nie zastrzeżonych do kompetencji rady Kasy. 3. Statut Kasy Chorych określa zakres obowiązków dyrektora Kasy Chorych i jego zastępców. 4. Zarząd Kasy Chorych podejmuje decyzje zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków, w tym dyrektora lub jego zastępcy. 5. Oświadczenia woli w imieniu zarządu Kasy Chorych składa dyrektor zarządu lub z jego upoważnienia jeden z jego zastępców. 6. Do zadań zarządu Kasy Chorych należy w szczególności: 1) wykonywanie uchwał rady Kasy Chorych, 2) opracowywanie projektu planu pracy Kasy Chorych, 3) opracowywanie projektu planu finansowego Kasy Chorych, 4) wykonywanie planu finansowego i planu pracy Kasy Chorych, 5) zarządzanie funduszami i mieniem Kasy Chorych, 6) lokowanie funduszu rezerwowego Kasy Chorych, 7) opracowywanie kwartalnych i rocznych sprawozdań z działalności Kasy Chorych oraz kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych, 8) negocjowanie umów ze świadczeniodawcami, ich zawieranie i rozliczanie oraz kontrola ich wykonywania, 9) podejmowanie decyzji w sprawach określonych w ustawie i statucie Kas Chorych, 10) zapewnienie obsługi organizacyjno\"technicznej organów Kasy Chorych, 11) przedstawianie radzie Kasy Chorych projektów utworzenia oddziałów Kasy, ich lokalizacji, obszaru i zakresu działania, 12) kierowanie działalnością oddziałów Kasy Chorych, 13) przekazywanie do Urzędu Nadzoru statutu i innych uchwał rady Kasy Chorych, planu finansowego oraz kwartalnych i rocznego sprawozdania finansowego, sprawozdań kwartalnych i rocznego z działalności Kasy Chorych nie później niż w ciągu 7 dni od dnia ich przyjęcia przez radę Kasy, a także informacji, o których mowa w art. 130 ust. 4, 14) podawanie do publicznej wiadomości statutu Kasy Chorych, rocznego planu finansowego oraz rocznego sprawozdania finansowego, 15) przygotowanie i przedstawianie radzie Kasy Chorych corocznych prognoz przychodów i kosztów, 16) przygotowywanie i przedstawianie radzie Kasy Chorych projektu planu zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 55a. 7. Dyrektor wykonuje, jako pracodawca, czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników biura Kasy Chorych.\"; 80) art. 83 otrzymuje brzmienie: \"Art. 83. 1. Zastępcą dyrektora Kasy Chorych do spraw medycznych jest lekarz. 2. Do zakresu działania zastępcy dyrektora Kasy Chorych do spraw medycznych należy w szczególności: 1) dokonywanie ocen zachorowalności i chorobowości wśród ubezpieczonych w Kasie Chorych oraz opracowywanie wniosków dotyczących działania Kasy w tym zakresie, 2) monitorowanie dostępności i jakości świadczeń zdrowotnych zapewnianych przez Kasę Chorych oraz przeprowadzanie lub zlecanie przeprowadzenia kontroli w tym zakresie i przedstawianie wniosków zarządowi Kasy, 3) współpraca z komisją skarg i wniosków w zakresie dotyczącym udzielania świadczeń .\"; 81) po art. 83 dodaje się art. 83a w brzmieniu: \"Art. 83a. Członkowie zarządu Kasy Chorych oraz pracownicy Kasy Chorych nie mogą jednocześnie być członkami rady Kasy Chorych, świadczeniodawcami, właścicielami, pracownikami lub osobami współpracującymi z zakładami opieki zdrowotnej, które zawarły umowę z Kasą Chorych, a także członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych na podstawie ustawy o działalności ubezpieczeniowej.\"; 82) skreśla się art. 84\"88; 83) w rozdziale 6 skreśla się oddział 2 i 3 oraz tytuł \" Oddział 4 Krajowy Związek Kas\"; 84) art. 107 otrzymuje brzmienie: \"Art. 107.1. Krajowy Związek Kas Chorych zrzesza Kasy Chorych. 2. Siedzibą Krajowego Związku Kas Chorych jest Warszawa. 3. Krajowy Związek Kas Chorych prowadzi działalność na podstawie ustawy i statutu Krajowego Związku Kas Chorych. 4. Krajowy Związek Kas Chorych uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru. Przepisy art. 67 stosuje się odpowiednio.\"; 85) art. 108 otrzymuje brzmienie: \"Art. 108. Krajowy Związek Kas Chorych reprezentując wspólne interesy Kas Chorych, wspiera Kasy Chorych w wypełnianiu ich zadań, a w szczególności: 1) określa po zasięgnięciu opinii krajowych przedstawicieli świadczeniodawców zasady wzajemnej współpracy, a w szczególności: zasady udzielania świadczeń zdrowotnych, ich jakości i dostępności oraz analizy przyczyn wzrostu kosztów świadczeń, zasady rozliczeń ze świadczeniodawcami oraz zasady kontroli realizacji umów, 2) reprezentuje Kasy Chorych wobec organów administracji rządowej oraz Sejmu i Senatu, 3) ustala zakres niezbędnych danych gromadzonych w systemach informatycznych Kas Chorych i przez świadczeniodawców, a także zakres i procedury wymiany danych pomiędzy Kasami Chorych oraz Kasami Chorych i świadczeniodawcami, Urzędem Nadzoru, Krajowym Związkiem Kas Chorych, 4) prowadzi działalność konsultacyjną, informacyjną oraz szkoleniową dla Kas Chorych, 5) zbiera i opracowuje materiały informacyjne dla potrzeb Kas Chorych, 6) sporządza coroczną prognozę przychodów i kosztów wszystkich Kas Chorych oraz Krajowego Związku Kas Chorych na kolejne 3 lata oraz prognozę długoterminową, 7) opracowuje wzorcową dokumentację na potrzeby wszystkich Kas Chorych, 8) przygotowuje informacje o działalności Kas Chorych dla Sejmu i Senatu oraz dla Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.\"; 86) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. Organami Krajowego Związku Kas Chorych są: 1) Rada Krajowego Związku Kas Chorych, 2) dyrektor Biura Krajowego Związku Kas Chorych.\"; 87) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. W skład Rady Krajowego Związku Kas Chorych wchodzą po jednym przedstawicielu regionalnej Kasy Chorych gdy Kasa liczy do 2 000 000 członków, a w przypadku gdy liczy powyżej 2 000 000 członków dwóch przedstawicieli.\"; 88) w art. 111 dodaje się na końcu wyrazy \"i kończy się w dniu pierwszego posiedzenia nowo wybranej Rady Krajowego Związku Kas Chorych.\"; 89) art. 112 otrzymuje brzmienie: \"Art. 112. Rada Krajowego Związku Kas Chorych wybiera spośród swojego składu przewodniczącego i zastępców przewodniczącego oraz sekretarza.\"; 90) art. 113 otrzymuje brzmienie: \"Art. 113. Do zakresu działania Rady Krajowego Związku Kas Chorych należy: 1) uchwalanie statutu, 2) powoływanie i odwoływanie dyrektora Biura Krajowego Związku Kas Chorych, 3) występowanie do organów administracji państwowej i instytucji państwowych, instytucji samorządu terytorialnego i samorządów zawodowych zrzeszających osoby wykonujące zawody medyczne oraz organizacji związkowych o podjęcie określonych inicjatyw lub działań w sprawach związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym, 4) uchwalanie programów działania i planu finansowego oraz przyjmowanie i zatwierdzanie rocznego sprawozdania finansowego i rocznego sprawozdania z wykonania programów działania, 5) wykonywanie zadań, o których mowa w art. 108 i w statucie.\"; 91) po art. 113 dodaje się art. 113a w brzmieniu: \"Art. 113a. 1. Statut Krajowego Związku Kas Chorych określa szczegółowo zasady funkcjonowania, organizację i finansowanie działalności organów Krajowego Związku Kas Chorych oraz Biura Krajowego Związku Kas. 2. Statut Krajowego Związku Kas Chorych zatwierdza Urząd Nadzoru.\"; 92) art. 114 otrzymuje brzmienie: \"Art. 114. 1. Posiedzenia Rady Krajowego Związku Kas Chorych zwołuje przewodniczący Rady lub pełniący jego obowiązki zastępca przewodniczącego. 2. Posiedzenie Rady jest także zwoływane na wniosek Prezesa Urzędu Nadzoru, Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz 1\/3 liczby członków Rady Krajowego Związku Kas Chorych, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia wniosku przewodniczącemu rady lub pełniącemu jego obowiązki zastępcy przewodniczącego.\"; 93) w art. 115 w ust. 2 skreśla się na końcu kropkę i dodaje się wyrazy \"lub gdy głosowanie dotyczy wyborów przewodniczącego i zastępców przewodniczącego oraz sekretarza.\"; 94) skreśla się art. 116; 95) w art. 117 w ust. 2 wyrazy \"150%\" zastępuje się wyrazami \"300%\"; 96) art. 118 otrzymuje brzmienie: \"Art. 118. Do zakresu działania dyrektora Biura Krajowego Związku Kas Chorych należy w szczególności: 1) bieżące zarządzanie funduszami i mieniem Krajowego Związku Kas Chorych, 2) organizacja Biura Krajowego Związku Kas Chorych, 3) przekazywanie do Urzędu Nadzoru statutu i innych uchwał Rady Krajowego Związku Kas Chorych, w tym planu finansowego i sprawozdania finansowego, oraz sprawozdania z działalności Krajowego Związku Kas Chorych, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia ich przyjęcia przez Radę, 4) wykonywanie uchwał Rady Krajowego Związku Kas Chorych, 5) przygotowywanie programów działania i planu finansowego oraz sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności oraz innych dokumentów przedkładanych na posiedzenia Rady, 6) zapewnienie obsługi technicznej i organizacyjno\"finansowej Rady Krajowego Związku Kas Chorych.\"; 97) skreśla się art. 119; 98) art. 120 otrzymuje brzmienie: \"Art. 120. Dyrektor Biura Krajowego Związku Kas Chorych wykonuje, jako pracodawca, czynności z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników biura.\"; 99) skreśla się art. 121\"123; 100) tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie: \"Gospodarka finansowa Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych\"; 101) art. 124 otrzymuje brzmienie: \"Art. 124. Krajowy Związek Kas Chorych oraz Kasy Chorych prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie.\"; 102) skreśla się art. 125 i 126; 103) art. 127 otrzymuje brzmienie: \"Art. 127. Przychodami Kasy Chorych są: 1) składki na ubezpieczenie zdrowotne, 2) dochody z lokat i papierów wartościowych emitowanych i gwarantowanych przez Skarb Państwa, 3) odsetki od nieopłaconych w terminie składek, 4) darowizny i zapisy, 5) kwoty wyrównania finansowego, o którym mowa w art. 135, 6) środki na zadania, o których mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 i 3, 7) inne przychody.\"; 104) art. 128 otrzymuje brzmienie: \"Art. 128. 1. Kosztami Kasy Chorych są: 1) koszty świadczeń dla ubezpieczonych, 2) koszty działalności Kasy Chorych i jej oddziałów, w szczególności utrzymania nieruchomości, wynagrodzenia, narzuty na wynagrodzenia, diety i zwroty kosztów podróży, 3) odpisy na fundusz rezerwowy Kasy Chorych, 4) odpisy na rzecz Krajowego Związku Kas Chorych, 5) odszkodowania, 6) zwroty kosztów świadczeń zdrowotnych udzielanych przez inne Kasy Chorych lub instytucje w przypadkach określonych ustawą, 7) wyrównanie finansowe, o którym mowa w art. 135, 8) koszty realizacji zadań, o których mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 i 3. 2. Przychody Kasy Chorych są przeznaczone na finansowanie kosztów, o których mowa w ust. 1, oraz inwestycji służących potrzebom Kasy Chorych.\"; 105) art.129 otrzymuje brzmienie: \"Art. 129. 1. Wysokość środków na koszty administracyjne Kasy Chorych i jej oddziałów określa corocznie rada Kasy w planie finansowym Kasy. 2. Wysokość odpisu ze środków Kasy Chorych na rzecz Krajowego Związku Kas Chorych ustala corocznie Rada Krajowego Związku Kas Chorych, w oparciu o przyjęte zadania. Odpis ten w okresie roku kalendarzowego nie może przekroczyć kwoty 0,05% rocznych planowanych przychodów Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne.\"; 106) art. 130 otrzymuje brzmienie: \"Art. 130. 1. Kasa Chorych tworzy fundusz rezerwowy. 2. Fundusz rezerwowy Kasy Chorych przeznaczony jest wyłącznie na sfinansowanie różnicy spowodowanej przewagą kosztów działalności bieżącej nad przychodami Kasy Chorych. 3. Każdorazowe uruchomienie funduszu rezerwowego wymaga uchwały rady Kasy Chorych. 4. Kasa Chorych zawiadamia Urząd Nadzoru o uruchomieniu funduszu rezerwowego w terminie 7 dni od jego uruchomienia.\"; 107) art. 131 otrzymuje brzmienie: \"Art. 131. 1. Wysokość odpisu na fundusz rezerwowy wynosi 1% miesięcznych przychodów Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne. 2. Środki funduszu rezerwowego są lokowane: 1) w papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, 2) na rachunkach bankowych w bankach mających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których kapitał własny wynosi co najmniej 100 000 000 zł, z tym że w jednym banku nie może być lokowane więcej niż 15% środków funduszu rezerwowego, 3. Dochody z lokat, o których mowa w ust. 2, zasilają fundusz rezerwowy do wysokości określonej w ust. 4. 4. Fundusz rezerwowy tworzony jest do wysokości 4% kwoty planowanych rocznych przychodów Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne.\"; 108) po art. 131 dodaje się art. 131a\"131d w brzmieniu: \"Art. 131a. Kasa Chorych jest obowiązana lokować swoje środki wyłącznie w papierach wartościowych, o których mowa w art. 131 ust. 2 pkt 1, lub na rachunkach bankowych, z zastrzeżeniem art. 131 ust. 2 pkt 2, w taki sposób, aby osiągnąć jak największy stopień bezpieczeństwa i rentowności przy jednoczesnym zachowaniu płynności środków."}
{"id":"2001_906_8","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz.163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz.113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r.Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932\"934 i Nr 141 poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430 i Nr 74, poz. 471) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 27b otrzymuje brzmienie: \"Art. 27b. 1. Podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne: 1) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 2) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,5% podstawy wymiaru tej składki. 3. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.\"; 2) w art. 30 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) odliczyć od przychodów wydatki określone w art. 26 ust. 1 oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego w pierwszej kolejności wydatki określone w art. 27b ust. 1 pkt 1, a następnie wydatki określone w art. 27a ust. 1; w przypadku dokonywania odliczeń stosuje się odpowiednio przepisy art. 26 ust. 2\"12, art. 27a ust. 2\"17 i art. 27b ust. 2 i 3.\"; 3) w art. 32 ust. 3b otrzymuje brzmienie: \"3b. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 4) w art. 33 ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 2 i 3, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez spółdzielnię zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Kwotę składki zmniejszającej zaliczkę oblicza się w sposób określony w ust. 3.\"; 5) w art. 34: a) ust. 4a otrzymuje brzmienie: \"4a. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 2 zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez organ rentowy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\", b) w ust. 9 wyrazy \"obniżony o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych\" zastępuje się wyrazami \"obniżony, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej.\" 6) w art. 35 ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3\"8, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 7) w art. 37 w ust. 1 w ostatnim zdaniu wyrazy \"obniżony przez płatnika o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych\" zastępuje się wyrazami \"obniżony przez płatnika, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej\"; 8) w art. 38 w ust. 1 wyrazy \"kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym\" zastępuje się wyrazami \"kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym i kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2,\"; 9) w art. 39 w ust. 1 w zdaniu pierwszym wyrazy \"składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika\" zastępuje się wyrazami \"składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika i składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2,\"; 10) w art. 41 ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 11) w art. 42 w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy \"składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika\" zastępuje się wyrazami \"składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika i składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2,\"; 12) w art. 43 w ust. 4 po wyrazie \"obniżone\" dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2\"; 13) w art. 44 ust. 3b otrzymuje brzmienie: \"3b. Zaliczki, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 oraz w ust. 3a, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej bezpośrednio w tych miesiącach przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"."}
{"id":"2001_906_9","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769) w art. 8: 1) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) przedsiębiorstwo państwowe \"Polskie Koleje Państwowe\" reprezentowane przez Zarząd PKP.\"; 2) w ust. 2 skreśla się pkt 2 ."}
{"id":"2001_907_1","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) powódź - zalanie wodami śródlądowymi w następstwie opadów atmosferycznych, jakie miało miejsce w lipcu i sierpniu 2001 r., 2) osoby poszkodowane - osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które na skutek powodzi doznały szkód majątkowych albo utraciły, chociażby czasowo, możliwość korzystania z posiadanej nieruchomości lub lokalu."}
{"id":"2001_907_10","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. Dopłaty do oprocentowania kredytów, zaciągniętych na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770, Nr 158, poz. 1044, z 1999 r. Nr 27, poz. 243, Nr 63, poz. 702, Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 72, poz. 744 i 746), w okresie od dnia 1 lipca 2000 r. do dnia 30 czerwca 2001 r., z przeznaczeniem na cele wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, dla osób posiadających gospodarstwa rolne lub prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, w których wystąpiły poważne szkody wskutek powodzi, mogą być stosowane za okres nie dłuższy niż 24 miesiące od dnia otrzymania kredytu."}
{"id":"2001_907_11","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. 1. Gminy, o których mowa w wykazie określonym na podstawie art. 2, otrzymujące w 2001 r., na podstawie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 (Dz.U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119, z 2000 r. Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459 i Nr 55, poz. 574), subwencję wyrównawczą, mogą ubiegać się o zwrot części dochodów utraconych z tytułu przysługujących a nie pobranych kwot podatku od nieruchomości, które uległy zniszczeniu wskutek powodzi. 2. Przez utracone dochody, o których mowa w ust. 1, rozumie się kwoty podatku od nieruchomości przysługujące a nie pobrane za drugie półrocze 2001 r. w wyniku wprowadzenia przez gminę zwolnień od tego podatku. 3. Zwrotu, o którym mowa w ust. 1 dokonuje, w ramach części rekompensującej subwencji ogólnej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek gminy, zaopiniowany przez właściwego wojewodę, złożony w terminie do dnia 31 października 2001 r. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając konieczność zawarcia w nim danych o skutkach finansowych zastosowanych przez gminę zwolnień. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych dokonuje podziału środków przeznaczonych na dokonanie zwrotu, o którym mowa w ust. 1, proporcjonalnie do utraconych przez gminy dochodów i przekazuje je gminom w terminie do 31 grudnia 2001 r."}
{"id":"2001_907_12","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. 1. Osobom poszkodowanym przez powódź i z tego powodu znajdującym się w niedostatku, przysługuje od Kasy Chorych bezpłatne zaopatrzenie w leki objęte wykazami leków podstawowych, uzupełniających i recepturowych oraz leków, o których mowa w art. 39 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 52, poz. 539), z zastrzeżeniem art. 38 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, poza okazaniem recepty, o której mowa w art. 35 ustawy wymienionej w ust. 1, powinny okazać odpowiednie zaświadczenie wydane przez organ gminy, potwierdzające okoliczności, o których mowa w ust. 1. 3. Osoba realizująca receptę odnotowuje na recepcie kod gminy oraz numer zaświadczenia uprawniającego do bezpłatnego zaopatrzenia w leki. 4 Recepty dla osób, o których mowa w ust. 1, zachowują swoją ważność do dnia 31 października 2001 r. 5. Opłatę ryczałtową i częściową odpłatność, za leki o których mowa w art. 37 i 39 ustawy wymienionej w ust. 1, ponosi budżet państwa poprzez odpowiednie zmniejszenie zobowiązań Kas Chorych wobec budżetu państwa z tytułu udzielonej pożyczki, o której mowa w art. 169i tej ustawy. 6. Koszty realizacji recept przez osoby, o których mowa w ust. 1, nieobjęte powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, za leki o których mowa w art. 37 i 39 ustawy wymienionej w ust. 1, ponosi budżet państwa w sposób określony w ust. 5. 7. Na wniosek Kasy Chorych gminy przekazują dane dotyczące zaświadczeń, o których mowa w ust. 2, obejmujące numery tych zaświadczeń oraz dane identyfikacyjne osób, których dotyczą. 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zmniejsza zobowiązania Kas Chorych z tytułu spłaty pożyczki o kwoty wynikające z realizacji przez Kasy Chorych opłaty ryczałtowej i częściowej odpłatności oraz kosztów, o których mowa w ust. 5 i 6, na podstawie zbiorczego zestawienia recept."}
{"id":"2001_907_13","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. 1. Kasy Chorych dysponujące środkami umożliwiającymi wcześniejszą spłatę całości lub części otrzymanej pożyczki, o której mowa w art. 169i ustawy wymienionej w art. 12 ust. 1, mogą przekazać organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwej dla terenu dotkniętego powodzią środki na usuwanie skutków zniszczeń dokonanych u świadczeniodawców posiadających zawarte z Kasą Chorych umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, organ jednostki samorządu terytorialnego właściwej dla terenu objętego powodzią przekazuje świadczeniodawcom do dnia 31 października 2001 r. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zmniejsza zobowiązania Kas Chorych z tytułu spłaty pożyczki o kwoty odpowiadające środkom przekazanym przez daną Kasę Chorych organom jednostek samorządu terytorialnego na usuwanie zniszczeń, o których mowa w ust. 1. 4. Wojewoda dokonuje kontroli celowości i gospodarności wykorzystania środków przekazanych przez Kasy Chorych świadczeniodawcom na podstawie ust. 1; do kontroli mają zastosowanie zasady wynikające z art. 93 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497 i Nr 46, poz. 499)."}
{"id":"2001_907_14","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób oznakowania i realizacji recept realizowanych bezpłatnie na podstawie art. 12, uwzględniając możliwość sporządzenia zbiorczego zestawienia tych recept, 2) sposób i warunki przekazywania środków finansowych, o których mowa w art. 13 ust. 1, przez Kasę Chorych organom jednostek samorządu terytorialnego oraz przez te organy świadczeniodawcom, uwzględniając w szczególności stopień zniszczenia obiektów i urządzeń wykorzystywanych przez świadczeniodawców."}
{"id":"2001_907_15","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. 1. Organy administracji publicznej działające w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego są obowiązane załatwiać sprawy związane z usuwaniem skutków powodzi w pierwszej kolejności i bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania. 2. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, stronie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu. W sprawach tych przepisów art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 3. W przypadku stwierdzenia bezczynności organu Naczelny Sąd Administracyjny może wymierzyć temu organowi grzywnę. Orzeczenie o ukaraniu grzywną podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez opatrywania go klauzulą wykonalności. Przepis art. 31 ust. 6 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 115, z 1997 r. Nr 71, poz. 471, Nr 106, poz. 697, Nr 114, poz. 739, Nr 144, poz. 971, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 75, poz. 853 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704 i Nr 91, poz. 1008) stosuje się odpowiednio. 4. Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny i sądy powszechne rozpoznają sprawy związane z usuwaniem skutków powodzi w pierwszej kolejności."}
{"id":"2001_907_16","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. 1. Właściciel lub zarządca budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego uszkodzonego lub zniszczonego przez powódź może, z kredytu uzyskanego na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi. (Dz.U. Nr 62. poz. 690 oraz z 2001 r. Nr ..., poz. ...), dokonać spłaty całości lub części kredytu bankowego lub pożyczki bankowej, zaciągniętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na budowę lub remont tego budynku lub lokalu. 2. Kredyt uzyskany na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1, nie może zostać przeznaczony na spłatę kredytu lub pożyczki udzielanej ze środków publicznych lub z dopłatami do oprocentowania ze środków publicznych."}
{"id":"2001_907_17","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. 1. Do zbywania z zasobu Skarbu Państwa i zasobów jednostek samorządu terytorialnego nieruchomości przeznaczonych na cele mieszkaniowe na rzecz osób poszkodowanych, stosuje się odpowiednio art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543). 2. W przypadku budowy lub odbudowy urządzeń infrastruktury technicznej na obszarach dotkniętych powodzią nie stosuje się przepisów działu III rozdziału 7 ustawy, wymienionej w ust. 1."}
{"id":"2001_907_18","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. 1. W okresie do dnia 30 czerwca 2002 r. na obszarach dotkniętych powodzią do wydobywania kopalin pospolitych, określonych w art. 16 ust. 2a ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268), w celu likwidacji szkód powstałych w wyniku powodzi nie stosuje się przepisów tej ustawy. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, wydobywanie kopalin w celu likwidacji szkód powstałych w wyniku powodzi następuje na podstawie decyzji starosty wydanej niezwłocznie po otrzymaniu wniosku. 3. Wniosek o wydanie decyzji na wydobywanie kopaliny, o której mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy ubiegającego się o decyzję, 2) określenie prawa wnioskodawcy do terenu, na którym ma być wydobywana kopalina, 3) określenie rodzaju kopaliny, która ma być przedmiotem wydobycia, oraz sposobu jej wydobycia, 4) oświadczenie wnioskodawcy, że wydobyta kopalina będzie wykorzystywana w całości do likwidacji szkód powstałych w wyniku powodzi. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 2, określa się: 1) przedsiębiorcę wydobywającego kopalinę, 2) rodzaj wydobywanej kopaliny, 3) sposób wydobywania kopaliny, 4) teren, na którym ma być wydobywana kopalina, 5) wymagania dotyczące wydobywania kopaliny, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa powszechnego i ochrony środowiska. 5. Przedsiębiorcy wydobywający kopalinę pospolitą na obszarach dotkniętych powodzią na podstawie koncesji udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują prawo do wydobywania tych kopalin na warunkach określonych w tych koncesjach."}
{"id":"2001_907_19","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. W okresie do dnia 31 lipca 2002 r. na obszarach dotkniętych powodzią: 1) nie stosuje się przepisów art. 82 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 72, poz. 747), w stosunku do urządzeń wodnych uszkodzonych lub zniszczonych w czasie powodzi, 2) odwołania od decyzji o pozwoleniach wodnoprawnych, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 4-12 ustawy wymienionej w ust. 1, nie wstrzymują wykonania tych decyzji, 3) nie wymaga się przeprowadzenia, na podstawie odrębnych przepisów, postępowań w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, polegających na remoncie, odbudowie lub odbudowie wraz z modernizacją obiektu budowlanego, dla których wymagane jest uzyskanie: a) decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego oraz decyzji o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, b) pozwolenia wodnoprawnego w zakresie wykonywania urządzeń wodnych, c) decyzji ustalającej warunki prowadzenia robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych."}
{"id":"2001_907_2","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określa, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin lub miejscowości dotkniętych powodzią, z uwzględnieniem art. 36, a także biorąc pod uwagę dane przekazane przez właściwych wojewodów."}
{"id":"2001_907_20","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, po przeprowadzeniu kontroli w jednostkach organizacyjnych znajdujących się na obszarach dotkniętych powodzią, może zaniechać, w całości lub w części, w okresie do dnia 31 grudnia 2001 r., wymierzania kar pieniężnych określonych w przepisach ustawy, o której mowa w art. 19 pkt 1, przepisach o odpadach oraz przepisach o ochronie środowiska, o ile naruszenie przepisów nastąpiło w związku z powodzią."}
{"id":"2001_907_21","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21. Środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, określone w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717), mogą być przeznaczone na pomoc pracownikom innego pracodawcy poszkodowanym przez powódź."}
{"id":"2001_907_22","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 22. Pracodawca może powierzyć pracownikowi wykonywanie pracy innego rodzaju niż wynikający z nawiązanego stosunku pracy, jeżeli jest to konieczne w związku z usuwaniem skutków powodzi u tego pracodawcy. W takim przypadku pracownik zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego."}
{"id":"2001_907_23","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 23. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych przez pracownika w związku z zatrudnieniem bezpośrednio przy usuwaniu skutków powodzi nie podlega wliczeniu do limitu godzin nadliczbowych, o którym mowa w art. 133 § 2 Kodeksu pracy."}
{"id":"2001_907_24","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 24. 1. Przyczynę usprawiedliwiającą nieobecność pracownika w pracy stanowi faktyczna niemożność świadczenia pracy w związku z powodzią. 2. Za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy z przyczyny, o której mowa w ust. 1, pracownik zachowuje prawo do odpowiedniej części najniższego wynagrodzenia, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy, przez okres nie dłuższy niż 5 dni roboczych. 3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania wobec pracowników, których uprawnienie do wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy z powodu powodzi lub do innej formy rekompensaty utraconego wynagrodzenia z tego tytułu wynika z odrębnych przepisów. 4. Wynagrodzenie określone w ust. 2 wypłaca pracodawca."}
{"id":"2001_907_25","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 25. 1. Członkom rodziny osoby, która zmarła w związku z powodzią, przysługuje jednorazowe świadczenie pieniężne w wysokości jednorazowego odszkodowania przewidzianego ustawą z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 166, poz. 1118). 2. W okresie od dnia 1 września do dnia 31 grudnia 2001 r. przy ocenie prawa do zasiłku rodzinnego na członków rodziny osób dotkniętych skutkami powodzi nie stosuje się przepisów dotyczących dochodu uprawniającego do tego zasiłku. 3. Jednorazowe świadczenie pieniężne wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych ze środków przyznanych z budżetu państwa."}
{"id":"2001_907_26","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 26. 1. Składki na ubezpieczenie społeczne pracowników w części należnej od płatnika składek oraz odsetki za zwłokę za miesiąc lipiec i sierpnień 2001 r. mogą być umorzone na wniosek płatnika składek umotywowany szkodami majątkowymi doznanymi wskutek powodzi. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ubezpieczonych opłacających składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzenia pozarolnicznej działalności gospodarczej. 3. Należności Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników oraz odsetek za zwłokę za III i IV kwartał 2001 r. oraz I i II kwartał 2002 r. od ubezpieczonych rolników, którzy doznali szkód wskutek powodzi, mogą być umorzone na ich wniosek umotywowany doznaniem szkód w prowadzonym gospodarstwie rolnym."}
{"id":"2001_907_27","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 27. Upoważnia się ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa do przeznaczania, do dnia 31 grudnia 2001 r., do wysokości 50 mln zł, środków finansowych, o których mowa w art. 39 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691, z 2000 r. Nr 122, poz. 1319 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 637), na cele związane z usuwaniem skutków powodzi."}
{"id":"2001_907_28","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 28. Organy udzielające pomocy na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 60, poz. 704), których siedziba znajduje się w gminach lub miejscowościach dotkniętych powodzią, nie mają obowiązku składania sprawozdań, o których mowa w art. 35 ust. 2 tej ustawy, za III i IV kwartał 2001 r."}
{"id":"2001_907_29","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 29. Skutki finansowe wynikające z regulacji, o których mowa w art. 9 i 18, nie stanowią dla gmin podstawy do ubiegania się z budżetu państwa o rekompensatę niepobranych dochodów bądź poniesionych wydatków."}
{"id":"2001_907_3","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Podatnicy podatku dochodowego: 1) od osób prawnych, określeni w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324), 2) od osób fizycznych, uzyskujący przychody ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764 i Nr 74, poz. 784) - którzy ponieśli rzeczywiste szkody materialne w związku z powodzią, mogą obniżyć dochód o wysokość straty, o której mowa odpowiednio w art. 7 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1 oraz w art. 9 ust. 3 i 4 ustawy wymienionej w pkt 2, poniesionej w roku podatkowym obejmującym lipiec i sierpień 2001 r., w okresie najbliższych kolejnych pięciu lat podatkowych; wysokość obniżenia dochodu w danym roku podatkowym określa podatnik."}
{"id":"2001_907_30","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 88, poz. 553, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718 i Nr 109, poz. 1157 oraz z 2001 r. Nr 38, poz. 452, Nr 45, poz. 497, Nr 63, poz. 634, 73, poz. 764, Nr 76, poz. 811) art. 88j otrzymuje brzmienie: \"Art. 88j. Środki powiatowych funduszy przeznacza się na wspomaganie działalności, o której mowa w art. 88 pkt 1-7a, oraz na: 1) realizację przedsięwzięć związanych ze składowaniem i unieszkodliwianiem odpadów, w tym współfinansowanie inwestycji ekologicznych o charakterze ponadgminnym, 2) inne zadania ustalone przez radę powiatu służące ochronie środowiska i gospodarce wodnej, wynikające z zasady zrównoważonego rozwoju.\"."}
{"id":"2001_907_31","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na usuwanie skutków powodzi (Dz.U. Nr 62, poz. 690) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady stosowania dopłat do oprocentowania kredytów udzielanych przez banki na usuwanie skutków powodzi. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osuwisk ziemnych i huraganów.\"; 2) w art. 2 w pkt 3 po wyrazach \"takie jak:\" dodaje się wyrazy \"drogi wewnętrzne,\"; 3) w art. 3: a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) zakup lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego o podobnych parametrach, jeżeli remont lub odtworzenie lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego zniszczonego w wyniku powodzi jest niemożliwe albo nieuzasadnione ze względu na zagrożenie powodzią,\", b) w ust. 2 po wyrazach \"na budowę\" dodaje się wyrazy \"lub zakup\"; 4) w art. 4 w ust. 1 w pkt 2: a) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"2) 100% wartości kosztorysowej lub ceny nabycia odpowiednio na:\" b) w lit. c) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d) w brzmieniu: \"d) zakup lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego, w przypadku kredytu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 6.\"; 5) w art. 5: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) kwota kredytu nie przekracza odpowiednio ceny nabycia albo wartości kosztorysowej przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jeżeli cena nabycia lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego, lub też wartość kosztorysowa remontu lub odtworzenia budynku mieszkalnego, przekracza iloczyn powierzchni użytkowej uszkodzonego lub zniszczonego lokalu lub budynku i ostatnio ustalonego przez wojewodę wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, o którym mowa w ustawie wymienionej w art. 2 pkt 4, dopłatą może być objęte oprocentowanie części kredytu w kwocie odpowiadającej temu iloczynowi.\"; 6) w art. 6 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku kredytu na zakup lokalu mieszkalnego albo budynku mieszkalnego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 6.\"."}
{"id":"2001_907_32","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 2 marca 2001 r. o wykonywaniu budżetu państwa w roku 2001 oraz o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 - 2001 (Dz. U. Nr 55, poz. 574) w art. 4 w ust. 5 wyraz \"zostaną\" zastępuje się wyrazami \"mogą zostać\"."}
{"id":"2001_907_33","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 33. Dopłaty, o których mowa w ustawie wymienionej w art. 31: 1) mogą być również stosowane do oprocentowania kredytów udzielanych na usuwanie skutków osuwisk ziemnych, które miały miejsce począwszy od 2000 r.; w przypadku kredytów udzielonych na ten cel przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nie stosuje się art. 4 ustawy, o której mowa w art. 31, 2) do oprocentowania kredytów udzielonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na usuwanie skutków powodzi, które miały miejsce począwszy od 1997 r., stosowane są na zasadach dotychczasowych ."}
{"id":"2001_907_34","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 34. 1. Kto wydobywa na podstawie decyzji, o której mowa w art. 18 ust. 2, kopaliny pospolite i wykorzystuje je na cele inne niż określone w art. 18 ust. 1, wyrządzając szkodę w mieniu, podlega karze aresztu lub grzywny. 2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje na zasadach i w trybie określonych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"2001_907_35","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 35. Rozporządzenie wydane na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 32, zachowuje moc do czasu wydania rozporządzenia na podstawie art. 4 ust. 5 tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2001_907_36","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 36. Przepisy niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio do osób poszkodowanych wskutek osuwisk ziemnych lub huraganów."}
{"id":"2001_907_37","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37. Przepisy art. 23 i 24 stosuje się także do przypadków usuwania skutków powodzi i niemożności świadczenia pracy przez pracownika w związku z powodzią, zaistniałych przed dniem wejścia w życie ustawy, nie wcześniej jednak niż przed początkiem powodzi."}
{"id":"2001_907_38","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 38. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 31, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_907_4","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. Kosztami uzyskania przychodów dla podatników, o których mowa w art. 3, poza przypadkami określonymi w ustawach wymienionych w art. 3, są także: 1) wierzytelności odpisane jako nieściągalne, uprzednio zarachowane jako przychody należne, których nieściągalność została spowodowana niewypłacalnością dłużnika wskutek powodzi albo 2) rezerwy utworzone na pokrycie wierzytelności uprzednio zarachowanych jako przychody należne, których nieściągalność została uprawdopodobniona niewypłacalnością dłużnika wskutek powodzi, 3) w jednostkach organizacyjnych będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych uprawnionych, na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, do udzielania kredytów (pożyczek): a) wymagalne a nieściągalne kredyty (pożyczki), pomniejszone o kwotę niespłaconych odsetek i równowartość rezerw na te kredyty (pożyczki), zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, udzielone przed dniem 31 sierpnia 2001 r. osobom poszkodowanym przez powódź albo b) rezerwy utworzone na pokrycie wymagalnych a nieściągalnych kredytów (pożyczek), o których mowa w lit. a), z wyjątkiem rezerw utworzonych na pokrycie takich kredytów (pożyczek), które zostały udzielone z naruszeniem prawa, przy czym naruszenie to powinno być stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu, 4) poniesione koszty inwestycji rozpoczętych przed dniem 31 sierpnia 2001 r., a zaniechanych do dnia 31 grudnia 2001 r. w związku z powodzią. 2. Przepisy ust. 1 pkt 1-3 stosuje się wyłącznie w przypadku otrzymania od dłużnika kopii oświadczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1."}
{"id":"2001_907_5","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 3, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych na zasadach określonych w ustawach wymienionych w art. 3, przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazach rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiących załączniki do tych ustaw, zwanych dalej \"Wykazami\", podwyższając je o współczynnik: 1) nie wyższy niż 4 - w przypadku środków trwałych wymienionych w pozycjach 04 - 10 Wykazów, 2) nie wyższy niż 6 - w przypadku środków trwałych wymienionych w pozycjach 01 - 03 Wykazów. 2. Stawki amortyzacyjne podwyższone zgodnie z ust. 1 pkt 1, stosuje się do wartości początkowej środków trwałych w pierwszym roku podatkowym ich używania, a w następnych latach - do ich wartości początkowej, pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym roczna kwota amortyzacji, obliczona według tej zasady, miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji, obliczonej przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej niepodwyższonej, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, według rocznej stawki amortyzacyjnej wynikającej z Wykazów. 3. Stawki amortyzacyjne podwyższone zgodnie z ust. 1 pkt 2, stosuje się w każdym roku podatkowym do wartości początkowej środków trwałych. 4. Przepisy ust. 1-3 mają zastosowanie do środków trwałych wprowadzonych przez podatnika po raz pierwszy do ewidencji (wykazu) środków trwałych i oddanych do używania w okresie od dnia 1 września 2001 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. 5. Wydatki na odbudowę, w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia .............. 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. Nr ..., poz. ...) obiektów budowlanych zniszczonych w wyniku powodzi, zwiększają ich wartość początkową. Wartość tę mogą również zwiększać wydatki na remont tych obiektów, o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dotychczas stosowane do tych obiektów stawki amortyzacyjne mogą być podwyższone przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 4 w przypadku odbudowy, albo nie wyższego niż 2 w przypadku remontu tych obiektów. 6. W przypadku ulepszenia uszkodzonych w wyniku powodzi środków trwałych innych niż obiekty, o których mowa w ust. 5, nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie do dnia 31 sierpnia 2001 r., dotychczas stosowane do tych środków trwałych stawki amortyzacyjne mogą być podwyższone przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 3. 7. Wydatki na remont środków trwałych, o których mowa w ust. 6, mogą zwiększać wartość początkową tych środków, o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W tym przypadku przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_907_6","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 3, są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym, właściwym dla nich w sprawach podatku dochodowego, oświadczenie o poniesieniu rzeczywistych szkód materialnych w terminie do dnia 30 listopada 2001 r. Oświadczenie, poświadczone przez organ gminy, na terenie której wystąpiła powódź, powinno zawierać co najmniej zwięzły opis szkód, bez konieczności dokonywania ich wyceny. 2. W przypadku zniszczenia wskutek powodzi dokumentów niezbędnych do określenia zobowiązania podatkowego za rok podatkowy obejmujący lipiec i sierpień 2001 r., przyjmuje się wszelkie dokumenty oraz zeznania świadków pozwalające na udowodnienie wysokości przychodów, kosztów ich uzyskania, dochodu (straty), podstawy opodatkowania, należnego podatku oraz wysokości odliczeń od podatku. Obowiązek zebrania tych dokumentów i wskazania świadków ciąży na podatniku. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do podatników, którym rok podatkowy upłynął przed dniem 1 lipca 2001 r., lecz obowiązek złożenia zeznania wstępnego upływa poczynając od dnia 1 lipca 2001 r."}
{"id":"2001_907_7","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 3, obowiązani na podstawie ustaw wymienionych w art. 3 do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, którzy od początku roku podatkowego do dnia 31 sierpnia 2001 r., od dochodu wykazanego w deklaracjach na podatek dochodowy za ten okres wpłacili należny podatek wynikający z tych deklaracji, a następnie w deklaracji sporządzonej najpóźniej za październik 2001 r. wykazali stratę, mają prawo w 2001 r. do zwrotu tej części zapłaconego podatku dochodowego, która odpowiada różnicy między kwotą podatku zapłaconego a kwotą podatku należnego za ten okres. 2. Zwrot zapłaconego podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, przysługuje na wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją na podatek dochodowy, jeżeli podatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1. 3. Urząd skarbowy zwraca kwotę zapłaconego podatku dochodowego, określoną zgodnie z ust. 1, w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia złożenia deklaracji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2001_907_8","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. W okresie do dnia 31 grudnia 2002 r. zwalnia się od podatku dochodowego: 1) dotacje, subwencje, dopłaty, zapomogi i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych albo od osób prawnych na usuwanie skutków powodzi, 2) darowizny otrzymane przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych na cele, o których mowa w pkt 1, 3) kwoty umorzonych pożyczek przyznanych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych: a) osobom niepełnosprawnym - na cele działalności gospodarczej, b) zakładom pracy chronionej - na cele inwestycyjne - jeżeli w związku z powodzią nastąpiła utrata możliwości spłaty tych pożyczek. 2. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, mają zastosowanie do podatników wymienionych w art. 3. 3. Jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1, zostały wydatkowane na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, nie stosuje się przepisów art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy wymienionej w art. 3 pkt 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy wymienionej w art. 3 pkt 2. 4. Zwalnia się od podatku od spadków i darowizn darowizny na rzecz osób poszkodowanych w wyniku powodzi. 5. Zwalnia się od opłaty skarbowej czynności, zaświadczenia i zezwolenia związane z odtwarzaniem dokumentów zniszczonych lub utraconych w wyniku powodzi. 6. Zwolnienia, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje się do dnia 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"2001_907_9","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych rozwiązaniach prawnych związanych z usuwaniem skutków powodzi z lipca i sierpnia 2001 r. oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. Posiadaczom gospodarstw rolnych, w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, oraz osobom prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej na obszarach dotkniętych powodzią przysługuje pomoc w naturze, udzielana za pośrednictwem gminy. 2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, polega na możliwości nieodpłatnego otrzymania z Agencji Rynku Rolnego pszenicy za zalane przez powódź grunty orne, sady i stawy rybne, zwane dalej \"użytkami\". 3. Wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, ustala się przyjmując: 1) 1 tonę pszenicy na 1 hektar użytków - za pierwsze 10 hektarów użytków zalanych przez powódź, 2) 0,5 tony pszenicy na 1 hektar użytków - za obszar przekraczający 10 hektarów użytków zalanych przez powódź. 4. Udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, następuje na wniosek osoby poszkodowanej, złożony niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia 15 września 2001 r., w gminie, na terenie której powstała szkoda. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy, 2) określenie wielkości powierzchni zalanych przez powódź użytków. 6. Zarząd gminy po sprawdzeniu wniosków, niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia 30 września 2001 r., przekazuje je do właściwego terytorialnie wojewody. 7. Wojewoda, po dokonaniu weryfikacji wniosków przekazanych przez zarząd gminy, zgłasza do Prezesa Agencji Rynku Rolnego niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia 15 października 2001 r., zbilansowane potrzeby poszczególnych gmin w zakresie pomocy, o której mowa w ust. 1. 8. Agencja Rynku Rolnego niezwłocznie po otrzymaniu zbilansowanych potrzeb, o których mowa w ust. 7, udostępnia gminom pszenicę w najbliższym magazynie. 9. Gmina odbiera pszenicę z magazynów, o których mowa w ust. 8, i przekazuje ją osobom poszkodowanym. 10. Przy udzielaniu pomocy, o której mowa w ust. 1, wykorzystuje się rezerwy państwowe."}
{"id":"2001_908_1","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061 oraz z 2000 r. Nr 9, poz. 117, Nr 70, poz. 816 i Nr 116, poz. 1216) w art. 64a: a) w ust. 1 po wyrazach \"31 stycznia 1998 r.\" dodaje się wyrazy \"oraz od dnia 1 września 2001 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.\", b) w ust. 2 wyrazy \"1997 i 1998 r.\" zastępuje się wyrazami \"1997, 1998 i 2001 r.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 1, prowadzona jest przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub osobę przez niego upoważnioną, w formie określonej w art. 21 ustawy wymienionej w art. 47b ust. 2a.\", d) w ust. 5 wyrazy \"1998 i 1999 r.\" zastępuje się wyrazami \"1998, 1999 oraz 2001 r.\"."}
{"id":"2001_908_2","title":"Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_924_1","title":"Ustawa z dnia 4 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 160, poz. 1078 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 6, w art. 22 w ust. 6, w art. 24 w ust. 3, w art. 28 w ust. 2, w art. 42 w ust. 3, w art. 44 w ust. 3, w art. 45 w ust. 3, w art. 46 w ust. 3 i w art. 49 w ust. 3 wyrazy \"Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu\", a wyraz \"zarządzenia\" zastępuje się wyrazem \"rozporządzenia\"; 2) w art. 19 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Zajęcia, o których mowa w ust. 1, prowadzone są również w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Szefowi Obrony Cywilnej Kraju. 4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, wzorcowy program zajęć dla jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3.\"; 3) w art. 22: a) w ust. 2 po wyrazie \"pracę\" dodaje się wyrazy \"lub umowy cywilnoprawnej\", b) w ust. 5 wyrazy \"Minister Pracy i Polityki Socjalnej\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw pracy\"; 4) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, zasady współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży.\"; 5) w art. 27 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu określa, w drodze rozporządzenia, warunki szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zawodnika, o którym mowa w ust. 3, powołanego do czynnej służby wojskowej.\"; 6) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: \"Art. 28a. 1. Reprezentantom Polski na igrzyskach olimpijskich zimowych lub letnich, którzy: 1) zdobyli co najmniej jeden medal olimpijski, 2) ukończyli 35 rok życia i nie uprawiają wyczynowo sportu, 3) mają obywatelstwo polskie, 4) mają stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 5) nie byli karani za przestępstwo umyślne - przysługuje świadczenie pieniężne z budżetu państwa, zwane dalej \"świadczeniem\". 2. Świadczenie przysługuje w danym roku kalendarzowym w wysokości przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszanego na podstawie art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802), z tym że świadczenie za styczeń i luty przysługuje w wysokości świadczenia w grudniu poprzedniego roku kalendarzowego. 3. Świadczenie przyznaje Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu na wniosek osoby zainteresowanej lub z własnej inicjatywy. 4. Osoby zainteresowane obowiązane są udokumentować spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1, w tym przedstawić zaświadczenie Polskiego Komitetu Olimpijskiego o zdobyciu medalu olimpijskiego. 5. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu wydaje decyzje w przedmiocie przyznania świadczenia w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku. 6. Świadczenie wypłaca się poczynając od miesiąca, w którym zostało przyznane. 7. Świadczenie ulega zawieszeniu począwszy od miesiąca, w którym osoba je otrzymująca nie spełnia któregokolwiek z warunków wymaganych do przyznania świadczenia. 8. W zakresie postępowania dotyczącego ustalenia lub odmowy przyznania świadczenia mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 9. Świadczenie wypłacane jest co miesiąc przez Urząd Kultury Fizycznej i Sportu.\"; 7) w art. 32 skreśla się ust. 1-3; 8) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sportowa spółka akcyjna może być klubem sportowym jednosekcyjnym lub wielosekcyjnym. W danej dyscyplinie lub dziedzinie sportu sportowa spółka akcyjna może prowadzić tylko jedną sekcję sportową.\"; 9) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: \"Art. 36a. Sportowa spółka akcyjna przystępująca do ligi zawodowej w miejsce sekcji stowarzyszenia kultury fizycznej przejmuje z dniem zgłoszenia do ligi zawodowej ogół praw i obowiązków majątkowych oraz niemajątkowych tej sekcji.\"; 10) w art. 39 skreśla się ust. 3; 11) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organem właściwym w sprawach dopingu jest Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwana dalej \"Komisją\". Członków Komisji powołuje, po porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, i odwołuje Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Listę, o której mowa w ust. 2 pkt 4, zatwierdza Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki po porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb działania Komisji.\"; 12) w art. 49 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, placówki odpowiedzialne za przeprowadzenie analiz antydopingowych oraz tryb, sposób i zasady odpłatności za kontrolne badania antydopingowe.\"; 13) w art. 62 skreśla się ust. 4."}
{"id":"2001_924_2","title":"Ustawa z dnia 4 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 2. Do dnia 30 czerwca 2002 r. w skład ligi zawodowej, o której mowa w art. 36 ustawy wymienionej w art. 1, mogą wchodzić oprócz sportowych spółek akcyjnych również stowarzyszenia kultury fizycznej."}
{"id":"2001_924_3","title":"Ustawa z dnia 4 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 3. W styczniu i lutym 2000 r. świadczenie, o którym mowa w art. 28a ustawy wymienionej w art. 1, przysługuje w wysokości przeciętnego wynagrodzenia w 1998 r., ogłoszonego na podstawie art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802)."}
{"id":"2001_924_4","title":"Ustawa z dnia 4 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 4. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w art. 1 zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, z wyjątkiem przepisów wydanych na podstawie art. 48 ust. 1 i 3 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2001_924_5","title":"Ustawa z dnia 4 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."}
{"id":"2001_925_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz.U. Nr 141, poz. 944, i Nr 160, poz. 1083 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 553) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dyscyplina wojskowa zobowiązuje żołnierza do przestrzegania przepisów prawa dotyczących służby wojskowej lub innych przepisów prawa przewidujących odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach i w trybie określonych w ustawie oraz do wykonywania rozkazów i decyzji wydanych w sprawach służbowych.\"; 2) w art. 3: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przełożony - żołnierza lub osobę nie będącą żołnierzem, którym na mocy przepisu prawa, rozkazu lub decyzji podporządkowano żołnierza,\", b) dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) wyższy przełożony dyscyplinarny - przełożonego dyscyplinarnego, którego przepisy ustawy upoważniają do rozpoznawania odwołania wniesionego od orzeczenia, decyzji lub postanowienia przełożonego dyscyplinarnego albo orzeczenia organu wojskowego uprawnionego do wymierzenia kary dyscyplinarnej, wydanych w pierwszej instancji, oraz do podejmowania innych czynności w sprawach dyscyplinarnych,\", c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) ukaranie - wymierzenie kary dyscyplinarnej, w tym z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz zastosowanie środka dyscyplinarnego,\", d) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) przewinienie dyscyplinarne - naruszenie, w wyniku działania lub zaniechania działania, przepisu prawa dotyczącego służby wojskowej lub innego przepisu prawa przewidującego odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach i w trybie określonych w ustawie albo rozkazu lub decyzji wydanych w sprawach służbowych, które nie jest przestępstwem lub wykroczeniem albo przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym,\", e) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) organ orzekający - przełożonego dyscyplinarnego, organ wojskowy uprawniony do wymierzenia kary dyscyplinarnej lub sąd wojskowy,\", f) pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) organ odwoławczy - wyższego przełożonego dyscyplinarnego lub sąd wojskowy uprawnionych do rozpatrzenia odwołania od orzeczenia, decyzji lub postanowienia przełożonego dyscyplinarnego, orzeczenia organu wojskowego uprawnionego do wymierzenia kary dyscyplinarnej albo orzeczenia sądu wojskowego.\"; 3) w art. 4: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 3\", b) skreśla się ust. 2; 4) w art. 5: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) Minister Obrony Narodowej - w stosunku do wszystkich żołnierzy,\", - pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) Szef Sztabu Generalnego - w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy, 4) przełożony zajmujący stanowisko służbowe dowódcy nie niższe niż stanowisko dowódcy plutonu lub równorzędne - w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy.\", - skreśla się pkt 5 i 6, b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, równorzędne stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem odpowiedniości stanowisk służbowych, wynikającej z wewnętrznej organizacji Ministerstwa Obrony Narodowej, jednostek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych oraz przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim.\"; 5) w art. 8 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Nagrody rzeczowej udziela się w postaci przedmiotu, którego wartość nie może być wyższa od dwukrotnego najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, obowiązującego w dniu udzielenia tej nagrody. 4. Nagrody pieniężnej udziela się w wysokości, która nie może być wyższa od dwukrotnego uposażenia zasadniczego ostatnio otrzymanego przez wyróżnionego żołnierza.\"; 6) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Udzielenie żołnierzowi wyróżnienia i wyrażenie mu uznania stwierdza się w rozkazie dziennym lub specjalnym albo w decyzji.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Żołnierz, któremu nadano tytuł honorowy, jest uprawniony do noszenia odznaki tego tytułu, z zastrzeżeniem art. 29b.\"; 7) w art. 12: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom wyróżnień oraz wyrażania im uznania, z zastrzeżeniem ust. 2,\", c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom wyróżnienia w postaci nagrody pieniężnej określają odrębne przepisy.\"; 8) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Żołnierze pełniący służbę w pododdziale lub oddziale, któremu nadano tytuł honorowy, są uprawnieni do noszenia odznaki tego tytułu, z zastrzeżeniem art. 29b.\"; 9) w art. 18 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) czyny, za które, w myśl odrębnych przepisów, właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych lub wymierzania kar pieniężnych, jeżeli właściwy organ wystąpił do dowódcy jednostki wojskowej z wnioskiem o ukaranie dyscyplinarne,\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) czyny o znamionach przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, jeżeli sąd lub prokurator albo inny organ uprawniony do orzekania w tych sprawach wystąpił do dowódcy jednostki wojskowej z wnioskiem o ukaranie dyscyplinarne, w wypadkach przewidzianych w odrębnych przepisach.\"; 10) w art. 20 skreśla się ust. 2; 11) w art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Karę aresztu koszarowego można wymierzyć za czyny, o których mowa w art. 18 ust. 1, oraz za przewinienie dyscyplinarne popełnione w czasie odbywania kary zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub w ciągu trzech miesięcy od dnia jej odbycia, a także w warunkach, o których mowa w art. 31 ust. 2.\"; 12) w art. 26 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Karę aresztu izolacyjnego można wymierzyć za czyny, o których mowa w art. 18 ust. 1, oraz za przewinienie dyscyplinarne popełnione w czasie odbywania kary zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub odbywania kary aresztu koszarowego albo w ciągu trzech miesięcy od dnia odbycia jednej z tych kar, a także w warunkach, o których mowa w art. 31 ust. 2. 3. W czasie odbywania kary, o której mowa w ust. 1, ukarany przebywa w wojskowym areszcie dyscyplinarnym, a ponadto ma obowiązek wykonywać pod kontrolą dodatkowe zadania służbowe na rzecz jednostki wojskowej, określone przez przełożonego, w wymiarze do 6 godzin dziennie.\"; 13) w art. 27 w ust. 2 i w art. 28 w ust. 2 wyrazy \"art. 18 ust. 1\" zastępuje się wyrazami \"art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3\"; 14) w art. 29: a) w ust. 1: - po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) zobowiązanie do wykonania dodatkowych zadań służbowych, 2b) pozbawienie prawa do noszenia odznaki tytułu honorowego,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) podanie informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Środek dyscyplinarny można zastosować samoistnie albo obok kary dyscyplinarnej, z zastrzeżeniem art. 29a ust. 2 pkt 2.\"; 15) po art. 29 dodaje się art. 29a i 29b w brzmieniu: \"Art. 29a. 1. Środek dyscyplinarny zobowiązania do wykonania dodatkowych zadań służbowych stosuje się na okres od trzech do siedmiu dni. 2. Środek dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 1: 1) oznacza obowiązek wykonywania przez ukaranego w czasie wolnym od zajęć służbowych zadań służbowych na rzecz jednostki wojskowej określonych przez przełożonego dyscyplinarnego w wymiarze do trzech godzin dziennie, 2) można zastosować obok kary dyscyplinarnej wymienionej w art. 22 ust. 1 pkt 1-3 oraz 7 i 9."}
{"id":"2001_925_10","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_925_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. Tracą moc przepisy art. 34, 35, 39 ust. 1 i 4 oraz art. 45 i 47 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 753 i Nr 141, poz. 944)."}
{"id":"2001_925_29b","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 29b. Środek dyscyplinarny pozbawienia prawa do noszenia odznaki tytułu honorowego obejmuje utratę prawa do noszenia odznaki tytułu honorowego, o którym mowa w art. 10 ust. 3 lub art. 15 ust. 3, w okresie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu do dnia zatarcia ukarania.\"; 16) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ orzekający wymierza karę dyscyplinarną według swojego uznania, w granicach przewidzianych ustawą, uwzględniając stopień winy, stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego dla służby wojskowej oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do żołnierza.\"; 17) art. 32 i 33 otrzymują brzmienie: \"Art. 32. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości i jest wystarczające zwrócenie żołnierzowi uwagi albo przeprowadzenie z nim rozmowy ostrzegawczej."}
{"id":"2001_925_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 109, poz. 1156 oraz z 2001 r. Nr 48, poz. 506) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 78 w: a) ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) zastosowania prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego pozbawienia praw publicznych albo degradacji,\", b) ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zastosowania prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego obniżenia stopnia wojskowego,\"; 2) w art. 80 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) prawomocnego wyroku sądu, w którym został zastosowany środek karny pozbawienia praw publicznych albo degradacji lub obniżenia stopnia wojskowego,\"; 3) w art. 81 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przywrócenie stopnia wojskowego w razie jego utraty wskutek zastosowania środka karnego pozbawienia praw publicznych nie może nastąpić przed upływem czasu, na który został zastosowany ten środek karny.\"."}
{"id":"2001_925_33","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 33. Organ orzekający może odstąpić od ukarania, jeżeli stopień winy lub stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego dla służby wojskowej nie jest znaczny, a właściwości i warunki osobiste żołnierza oraz dotychczasowy przebieg jego służby uzasadniają przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od ukarania będzie on przestrzegał dyscypliny wojskowej.\"; 18) art. 35 i 36 otrzymują brzmienie: \"Art. 35. Warunkowe zawieszenie wykonania wymierzonej kary dyscyplinarnej następuje na okres próby, który wynosi od miesiąca do trzech i biegnie od dnia, w którym orzeczenie stało się prawomocne."}
{"id":"2001_925_36","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 36. Organ orzekający może zarządzić wykonanie wymierzonej kary dyscyplinarnej, które zostało zawieszone, jeżeli żołnierz w okresie próby uchyla się od spełnienia obowiązku wynikającego z zastosowanego środka dyscyplinarnego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1-2b, albo popełnia przewinienie dyscyplinarne.\"; 19) w dziale III tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Osadzenie w izbie zatrzymań i zawieszenie w czynnościach służbowych\"; 20) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Przełożony dyscyplinarny może podjąć decyzję o osadzeniu w izbie zatrzymań żołnierza będącego w stanie nietrzeźwości w obiekcie zajmowanym przez organ wojskowy, a także w rejonie obiektów koszarowych lub zakwaterowania przejściowego jednostki wojskowej albo w innym miejscu wykonywania zadań służbowych lub w miejscu publicznym, który zachowaniem swoim daje powód do zgorszenia, znajduje się w okolicznościach zagrażających jego zdrowiu lub życiu albo zagraża zdrowiu lub życiu innej osoby. 2. Przełożony dyscyplinarny może podjąć decyzję o doprowadzeniu żołnierza, o którym mowa w ust. 1, do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania. 3. Żołnierza osadzonego w izbie zatrzymań zwalnia się niezwłocznie po wytrzeźwieniu, nie później niż z upływem dwudziestu czterech godzin od chwili osadzenia. 4. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują również Żandarmerii Wojskowej i wojskowym organom porządkowym. 5. Żołnierzowi osadzonemu w izbie zatrzymań w warunkach, o których mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do wojskowego sądu garnizonowego. W zażaleniu żołnierz może się domagać zbadania zasadności i legalności osadzenia jak również decyzji o osadzeniu oraz prawidłowości jej wykonania. 6. Termin do wniesienia zażalenia wynosi siedem dni od dnia osadzenia. Do rozpoznania zażalenia jest właściwy, bez względu na stopień wojskowy żołnierza, wojskowy sąd garnizonowy miejsca osadzenia; przepisy Kodeksu postępowania karnego stosuje się. 7. W przypadku stwierdzenia bezzasadności lub nielegalności osadzenia albo poważnych nieprawidłowości związanych z wykonaniem osadzenia sąd powiadamia o tym prokuratora i organ przełożony wobec organu, który wydał decyzję o osadzeniu lub wykonywał osadzenie. 8. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia i Ministrem Sprawiedliwości, odpowiednio do ich właściwości, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb osadzania żołnierza, o którym mowa w ust. 1, w izbie zatrzymań, sposób postępowania z osadzonym żołnierzem oraz organizację osadzania żołnierzy w izbach zatrzymań, z uwzględnieniem właściwości organów wojskowych do podejmowania decyzji o osadzeniu żołnierza w izbie zatrzymań i trybu podejmowania tej decyzji, trybu doprowadzania do izby zatrzymań żołnierza, w stosunku do którego została wydana decyzja o osadzeniu w izbie zatrzymań, warunków przyjęcia żołnierza doprowadzonego do izby zatrzymań i postępowania w razie jego nieprzyjęcia do izby zatrzymań, składu obsługi izby zatrzymań, czynności dokonywanych przez obsługę wobec osadzonych żołnierzy i sposobu ich dokumentowania, a także rodzajów pomieszczeń wydzielanych w izbach zatrzymań dla osadzonych żołnierzy i niezbędnego wyposażenia tych izb.\"; 21) w art. 39: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przełożony dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 1, w szczególnie uzasadnionych wypadkach może podjąć decyzję o przedłużeniu okresu zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych do trzech miesięcy.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach zawieszania żołnierzy w czynnościach służbowych, z uwzględnieniem postępowania przełożonego dyscyplinarnego przed podjęciem decyzji o zawieszeniu żołnierza w czynnościach służbowych, elementów decyzji wydawanych w sprawach zawieszania żołnierzy w czynnościach służbowych, sposobu i terminu ich doręczania żołnierzom oraz zawiadamiania właściwych przełożonych, organów wojskowych i zainteresowanych osób, a także czynności dokonywanych w postępowaniu odwoławczym i ich terminów, jak również obiegu dokumentów i sposobu ich przechowywania w tym postępowaniu.\"; 22) art. 40-42 otrzymują brzmienie: \"Art. 40. Decyzje o zawieszeniu w czynnościach służbowych i o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych doręcza się żołnierzowi niezwłocznie na piśmie wraz z uzasadnieniem oraz poucza się go o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania."}
{"id":"2001_925_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 75 w ust. 1 pkt 10 i 11 otrzymują brzmienie: \"10) zastosowania prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego wydalenia z zawodowej służby wojskowej albo zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego, 11) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej,\"; 2) w art. 102 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego.\"; 3) w art. 103: a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności albo aresztu wojskowego, 2) zastosowania prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego pozbawienia praw publicznych albo degradacji,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kandydata na żołnierza zawodowego można zwolnić ze służby kandydackiej wskutek zastosowania prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego obniżenia stopnia wojskowego.\"."}
{"id":"2001_925_41","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 41. 1. Od decyzji o zawieszeniu w czynnościach służbowych i o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych żołnierzowi przysługuje odwołanie. 2. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji o zawieszeniu żołnierza w czynnościach służbowych i przedłużeniu okresu zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych."}
{"id":"2001_925_42","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 42. 1. Odwołanie od decyzji o zawieszeniu żołnierza w czynnościach służbowych i o przedłużeniu okresu zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych rozpoznaje wyższy przełożony dyscyplinarny, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Odwołanie od decyzji o zawieszeniu żołnierza w czynnościach służbowych oraz o przedłużeniu okresu zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych, wydanych przez Ministra Obrony Narodowej, rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. 3. W sprawach, o których mowa w ust. 2, bez względu na stopień wojskowy żołnierza, orzeka wojskowy sąd garnizonowy obejmujący swoją właściwością jednostkę wojskową, w której żołnierz pełnił służbę w chwili wydania decyzji przez Ministra Obrony Narodowej. 4. Organ odwoławczy rozpoznaje odwołanie niezwłocznie.\"; 23) art. 43 i 44 skreśla się; 24) w art. 45 skreśla się wyrazy \"art. 38 ust. 1 i 4 oraz\"; 25) w art. 46: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W wypadkach określonych w ustawie postępowanie dyscyplinarne można ograniczyć do postępowania przed organem orzekającym w pierwszej instancji i przed organem odwoławczym.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Postępowanie dyscyplinarne jest jawne wyłącznie dla jego uczestników, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej.\"; 26) w art. 47: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. W postępowaniu dyscyplinarnym uczestniczy rzecznik dyscyplinarny. 2. Rzeczników dyscyplinarnych wyznacza, spośród żołnierzy zawodowych, na okres trzech lat, przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy jednostki wojskowej. 3. Przełożony dyscyplinarny, o którym mowa w ust. 2, może wyznaczyć żołnierza zawodowego, za jego pisemną zgodą, do pełnienia funkcji rzecznika dyscyplinarnego na kolejne trzy lata.\", b) w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) otrzymania w opinii okresowej, oceny ogólnej niższej od dobrej,\"; 27) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu: \"Art. 47a. Z tytułu pełnienia funkcji rzecznika dyscyplinarnego żołnierzowi zawodowemu przysługuje miesięczne dodatkowe wynagrodzenie, przewidziane wyłącznie w niniejszej ustawie.\"; 28) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, przełożonych dyscyplinarnych uprawnionych do wyznaczania rzeczników dyscyplinarnych oraz wymagania, jakie powinien spełniać rzecznik dyscyplinarny, a także warunki i tryb przyznawania i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia przysługującego rzecznikom dyscyplinarnym oraz wysokość i termin płatności tego wynagrodzenia, z uwzględnieniem zwiększenia obowiązków służbowych związanych z pełnioną funkcją rzecznika dyscyplinarnego oraz ilości prowadzonych spraw i stopnia ich skomplikowania.\"; 29) w art. 49: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) został pokrzywdzony czynem, którego dotyczy postępowanie dyscyplinarne.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Przełożony dyscyplinarny i wyższy przełożony dyscyplinarny podlega wyłączeniu z urzędu także wtedy, gdy brał udział w sprawie jako rzecznik dyscyplinarny albo przełożony dyscyplinarny. 1b. Rzecznik dyscyplinarny podlega wyłączeniu z urzędu także wtedy, gdy: 1) jest podwładnym żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym, 2) brał udział w sprawie jako przełożony dyscyplinarny.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. O wyłączeniu, o którym mowa w ust. 2, rozstrzyga organ odwoławczy.\", d) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"art. 38 ust. 1-4 oraz\"; 30) w art. 50: a) w ust. 1 wyrazy \"art. 49 ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 49 ust. 1, 1a lub 2\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie wyłączenia, na podstawie przepisów art. 49 ust. 1, 1b lub 2, rzecznika dyscyplinarnego, czynności w postępowaniu dyscyplinarnym przejmuje inny rzecznik dyscyplinarny.\"; 31) w art. 51 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Prokurator wojskowy, który wszczął lub przejął postępowanie dyscyplinarne na podstawie przepisu ust. 1, występuje do wojskowego sądu garnizonowego z wnioskiem o ukaranie albo wydanie orzeczenia, o którym mowa w art. 74 pkt 1, 2 lub 3. 3. Wojskowy sąd garnizonowy rozpoznając wniosek prokuratora wojskowego, o którym mowa w ust. 2, może wydać orzeczenie, o którym mowa w art. 74 pkt 1, 2 lub 3, albo orzeczenie o ukaraniu, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 2.\"; 32) w art. 54: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"ust. 1\", b) w ust. 2 w pkt 3 po wyrazach \"na wniosek\" dodaje się wyrazy \"Żandarmerii Wojskowej lub\"; 33) art. 55 otrzymuje brzmienie: \"Art. 55. 1. Minister Obrony Narodowej może wszcząć postępowanie dyscyplinarne w stosunku do każdego żołnierza. 2. Przełożony dyscyplinarny może wszcząć postępowanie dyscyplinarne w stosunku do podporządkowanego mu żołnierza, z wyjątkiem swojego zastępcy. 3. Postępowanie dyscyplinarne w związku z czynem określonym w art. 18 ust. 1 wszczyna dowódca jednostki wojskowej lub na jego polecenie albo wniosek inny przełożony dyscyplinarny. 4. Przełożony dyscyplinarny bada z urzędu swoją właściwość na każdym etapie postępowania dyscyplinarnego, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu.\"; 34) po art. 55 dodaje się art. 55a- 55c w brzmieniu: \"Art. 55a. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli: 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających przypuszczenie jego popełnienia, 2) czyn nie nosi cech przewinienia dyscyplinarnego, 3) czyn nie zawiera znamion naruszenia prawa, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2, 4) żołnierzowi będącemu sprawcą czynu lub osobą współdziałającą, o których mowa w art. 19 ust. 1 lub 2, nie można przypisać winy albo zachodzi inna okoliczność wyłączająca odpowiedzialność dyscyplinarną, także z mocy odrębnych przepisów, 5) uznaje się za wystarczające zastosowanie środków, o których mowa w art. 32, 6) zachodzą okoliczności wyłączające ukaranie dyscyplinarne, o których mowa w art. 37 ust. 1, 3 lub 4 albo w innych przepisach, 7) możliwość przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego jest wyłączona, gdyż: a) żołnierz, który miałby być nim objęty zmarł, b) postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu tego samego żołnierza zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się, c) w sprawie o czyn, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 lub 3, brak jest wniosku uprawnionego organu o ukaranie dyscyplinarne. 2. Po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, w razie stwierdzenia okoliczności, o której mowa w ust. 1 w: 1) pkt 1-4 - wydaje się orzeczenie o uniewinnieniu, 2) pkt 5-7 - wydaje się orzeczenie o umorzeniu tego postępowania."}
{"id":"2001_925_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 40 w ust. 1 pkt 1a otrzymuje brzmienie: \"1a) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej wydanego w postępowaniu dyscyplinarnym,\"; 2) w art. 42: a) skreśla się ust. 1a, b) w ust. 3 wyrazy \"w ust. 1, 1a i 2\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 i 2\"."}
{"id":"2001_925_55b","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 55b. 1. Do odmowy wszczęcia postępowania dyscyplinarnego na wniosek, o którym mowa w art. 54 ust. 3, stosuje się odpowiednio art. 49 ust. 1-4, art. 50 ust. 1 i 2, art. 51 ust. 1 i 4 oraz art. 55 ust. 1 i 2. 2. Odmowa wszczęcia postępowania dyscyplinarnego następuje w formie postanowienia. 3. Osobom, o których mowa w art. 54 ust. 3, doręcza się odpis postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wraz z uzasadnieniem oraz poucza się ich o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania."}
{"id":"2001_925_55c","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 55c. 1. Od postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego osobom, o których mowa w art. 54 ust. 3, przysługuje odwołanie. 2. W sprawach odwołania od postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, w tym wydanego przez prokuratora wojskowego na podstawie art. 51 ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 56, 58, 77, 80-83 i 86. 3. Postanowienie organu odwoławczego wraz z uzasadnieniem, wydane po rozpatrzeniu odwołania od postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, doręcza się osobom, o których mowa w art. 54 ust. 3, oraz w wypadku, o którym mowa w art. 50 ust. 1 albo art. 51 ust. 1, przełożonemu dyscyplinarnemu albo Ministrowi Obrony Narodowej.\"; 35) w art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W kwestiach nie uregulowanych w ustawie w sprawach o przewinienia dyscyplinarne w postępowaniu przed sądem wojskowym stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o postępowaniu uproszczonym, z wyjątkiem art. 469-471 oraz art. 483.\"; 36) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. 1. Przełożony dyscyplinarny lub organ wojskowy uprawniony do wymierzenia kary dyscyplinarnej orzeka podczas raportu dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W wypadku, gdy zebrany materiał to uzasadnia, orzeczenie o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania dyscyplinarnego można wydać bez przeprowadzenia raportu dyscyplinarnego. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, o treści orzeczenia zawiadamia się na piśmie osoby uprawnione do złożenia odwołania, o których mowa w art. 76 ust. 1-2a, pouczając je o prawie oraz terminie złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia, a także o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania.\"; 37) art. 59 otrzymuje brzmienie: \"Art. 59. 1. Przełożony dyscyplinarny orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 25 i ust. 3. 2. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 22 ust. 1, mogą wymierzać: 1) wymienione w pkt 1-5 - każdy przełożony dyscyplinarny, 2) wymienioną w pkt 6 - wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, 3) wymienione w pkt 7 i 9 - przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej, 4) wymienioną w pkt 8 - przełożony dyscyplinarny lub organ wojskowy, którzy mają prawo wyznaczania na to stanowisko, 5) wymienioną w pkt 10 - dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przełożony dyscyplinarny, który ma prawo zwalniania ze służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego oraz przełożony dyscyplinarny lub organ wojskowy, którzy mają prawo zwalniania z zawodowej służby wojskowej. 3. Jeżeli sąd wojskowy, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary aresztu izolacyjnego, może orzec inną karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1-5, zastosować środek dyscyplinarny albo odstąpić od ukarania.\"; 38) po art. 59 dodaje się art. 59a w brzmieniu: \"Art. 59a. 1. W wypadku przeniesienia żołnierza do innej jednostki organizacyjnej lub innego pododdziału wszczęte wobec niego postępowanie dyscyplinarne przejmuje i orzeka w pierwszej instancji nowy przełożony dyscyplinarny, chyba że dotychczasowy przełożony dyscyplinarny zachowuje właściwość. 2. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o przełożonym dyscyplinarnym, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, to przepisy te stosuje się również do nowego przełożonego dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 1.\"; 39) w art. 61: a) w ust. 1 skreśla się pkt 2, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Notatkę służbową sporządza się, jeżeli rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny uzna to za konieczne. 3. Wszczęcie i przejęcie postępowania dyscyplinarnego, stopień wojskowy, imię i nazwisko rzecznika dyscyplinarnego uczestniczącego w tym postępowaniu oraz wyznaczenie terminu i miejsca raportu dyscyplinarnego stwierdza się w rozkazie dziennym lub decyzji.\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Z rozkazem lub decyzją, o których mowa w ust. 3, zapoznaje się żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym albo obwinionego.\"; 40) w art. 63 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Protokół spisuje przeprowadzający czynność lub żołnierz wyznaczony do protokołowania przez przełożonego dyscyplinarnego, a podpisują go uczestnicy czynności.\"; 41) art. 64 skreśla się; 42) art. 66 otrzymuje brzmienie: \"Art. 66. Rzecznik dyscyplinarny przeprowadza postępowanie wyjaśniające na polecenie lub na wniosek przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne.\"; 43) art. 67 skreśla się; 44) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. 1. Postępowanie wyjaśniające nie powinno trwać dłużej niż czternaście dni. 2. W szczególnie uzasadnionym wypadku termin, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony przez przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, na dalszy czas oznaczony.\"; 45) po art. 68 dodaje się art. 68a w brzmieniu: \"Art. 68a. 1. Jeżeli rzecznik dyscyplinarny uzna, że zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy dotyczącej żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym, zawiadamia tego żołnierza i jego obrońcę, jeżeli został ustanowiony, o terminie i miejscu zapoznania się z całością materiałów sprawy oraz poucza o prawie złożenia wniosku o ich uzupełnienie, w ciągu trzech dni od daty tej czynności. 2. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym lub jego obrońcy do udziału w czynności, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje postępowania.\"; 46) w art. 69: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Sprawozdanie powinno zawierać: 1) imię i nazwisko obwinionego, 2) dane dotyczące przebiegu służby obwinionego oraz jego wyróżnień i ukarań, 3) stwierdzenie pouczenia obwinionego o przysługujących mu prawach określonych w art. 53 ust. 1 i 2, 4) określenie przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, 5) wskazanie dowodów popełnienia przewinienia, 6) wskazanie innych okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, 7) stwierdzenie i datę zapoznania obwinionego z całością materiałów sprawy lub wzmiankę o nieprzeprowadzeniu tej czynności z przyczyny, o której mowa w art. 68a ust. 2. 3. We wniosku zamieszcza się propozycję co do orzeczenia.\", b) ust. 4 skreśla się; 47) art. 70 otrzymuje brzmienie: \"Art. 70. 1. Postępowania wyjaśniającego można nie przeprowadzać, jeżeli: 1) okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego oraz wina żołnierza nie budzą wątpliwości, 2) postępowanie dyscyplinarne wszczęto na jeden z wniosków, o których mowa w art. 54 ust. 2 pkt 2-4. 2. Jeżeli w wypadkach, o których mowa w ust. 1, postępowania wyjaśniającego nie przeprowadza się, rzecznik dyscyplinarny poucza obwinionego o przysługujących mu prawach określonych w art. 53 ust. 1 i 2 oraz przedstawia przełożonemu dyscyplinarnemu dane dotyczące przebiegu służby obwinionego, jego wyróżnień i ukarań, a także wniosek, w którym zamieszcza propozycję co do orzeczenia.\"; 48) art. 71 skreśla się; 49) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. 1. Przełożony dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, po rozpatrzeniu sprawozdania i wniosku rzecznika dyscyplinarnego, o których mowa w art. 69 lub art. 70 ust. 2: 1) w wypadku gdy nie jest uprawniony do wymierzenia danej kary dyscyplinarnej, przedstawia: a) właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu albo organowi wojskowemu uprawnionemu do wymierzenia kary dyscyplinarnej, wniosek o wymierzenie tej kary, b) dowódcy jednostki wojskowej wniosek o wystąpienie do wojskowego sądu garnizonowego o wymierzenie kary aresztu izolacyjnego albo 2) wyznacza termin i miejsce raportu dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem art. 57 ust. 2. 2. W wypadku złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w nim wymieniony organ orzekający wyznacza termin i miejsce raportu dyscyplinarnego. 3. Przełożony dyscyplinarny albo organ wojskowy uprawniony do wymierzenia kary dyscyplinarnej w czasie raportu dyscyplinarnego: 1) odczytuje wnioski, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a lub w art. 54 ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3, 2) wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego, 3) wysłuchuje obwinionego i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony i wniósł o takie wysłuchanie, 4) rozpatruje sprawę i wydaje orzeczenie, pouczając o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania.\"; 50) po art. 72 dodaje się art. 72a i 72b w brzmieniu: \"Art. 72a. W wypadku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 lit. a, przełożony dyscyplinarny albo organ wojskowy uprawniony do wymierzenia kary dyscyplinarnej, orzekający w pierwszej instancji na wniosek przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne: 1) umożliwia temu przełożonemu, jeżeli o to wnosi, udział w raporcie dyscyplinarnym i przedstawienie swojego stanowiska w sprawie, 2) może orzec odmiennie niż we wniosku."}
{"id":"2001_925_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006 (Dz.U. Nr ..., poz. ...) skreśla się art. 13.\"."}
{"id":"2001_925_7","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Jeżeli przewinienie dyscyplinarne zostało popełnione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach określonych w niniejszej ustawie, chyba że przepisy dotychczasowe są dla niego względniejsze, 2) postępowanie dyscyplinarne, a także uchylanie prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych oraz orzeczeń sądów honorowych prowadzi się według przepisów niniejszej ustawy; jeżeli jednak zostało wydane orzeczenie w pierwszej instancji, postępowanie dyscyplinarne prowadzi się do jego zakończenia według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_925_72b","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 72b. W wypadku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 lit. b, w postępowaniu przed dowódcą jednostki wojskowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 72 ust. 2 i 3 oraz art. 72a.\"; 51) art. 73-75 otrzymują brzmienie: \"Art. 73. W wypadkach przewidzianych w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 3 ustalenia co do faktów oraz ocena prawna czynu zawarta we wniosku o ukaranie dyscyplinarne właściwego organu uprawnionego do nakładania kar porządkowych lub wymierzania kar pieniężnych albo w orzeczeniu sądu lub postanowieniu prokuratora są wiążące dla przełożonego dyscyplinarnego."}
{"id":"2001_925_74","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 74. Orzeczenie organu orzekającego stanowi o: 1) uniewinnieniu, 2) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, 3) odstąpieniu od ukarania, 4) ukaraniu."}
{"id":"2001_925_75","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 75. 1. Orzeczenie sporządza się na piśmie. 2. W terminie trzech dni od dnia raportu dyscyplinarnego, a gdy go nie przeprowadzono, od dnia zawiadomienia, o którym mowa w art. 57 ust. 3, osoby uprawnione do złożenia odwołania, o których mowa w art. 76 ust. 1-2a, mogą złożyć do przełożonego dyscyplinarnego albo organu wojskowego uprawnionego do wymierzenia kary dyscyplinarnej wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia. 3. Termin określony w ust. 2 jest nieprzekraczalny i nie podlega przywróceniu. 4. Uzasadnienie orzeczenia sporządza się w ciągu trzech dni od dnia złożenia wniosku i wraz z orzeczeniem doręcza się osobie, która złożyła wniosek oraz innym osobom uprawnionym do złożenia odwołania.\"; 52) w art. 76: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Od orzeczenia przełożonego dyscyplinarnego albo organu wojskowego uprawnionego do wymierzenia kary dyscyplinarnej, wydanego w pierwszej instancji, rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje odwołanie na korzyść albo na niekorzyść obwinionego.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Od orzeczenia orzekającego odmiennie niż we wniosku o wymierzenie kary dyscyplinarnej lub we wniosku o wystąpienie do wojskowego sądu garnizonowego o wymierzenie kary aresztu izolacyjnego, wydanego w pierwszej instancji przez: 1) przełożonego dyscyplinarnego albo organ wojskowy uprawniony do wymierzenia kary dyscyplinarnej, 2) dowódcę jednostki wojskowej - przełożonemu dyscyplinarnemu, który złożył wniosek o wymierzenie kary dyscyplinarnej lub wniosek o wystąpienie do wojskowego sądu garnizonowego o wymierzenie kary aresztu izolacyjnego, przysługuje odwołanie na korzyść albo na niekorzyść obwinionego.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Od orzeczenia wojskowego sądu garnizonowego, o którym mowa w art. 59 ust. 2 pkt 2 lub ust. 3, oprócz osób wymienionych w ust. 1, także dowódcy jednostki wojskowej przysługuje odwołanie na korzyść albo niekorzyść obwinionego.\"; 53) w art. 77: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2-4\" zastępuje się wyrazami \"ust. 3 i 4\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Odwołanie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przez organ wojskowy uprawniony do wymierzenia kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 8, rozpoznaje Minister Obrony Narodowej.\", c) w ust. 5 wyrazy \"art. 59 ust. 4 i 5\" zastępuje się wyrazami \"art. 59 ust. 2 pkt 2 i ust. 3\"; 54) art. 79 skreśla się; 55) art. 81 i 82 otrzymują brzmienie: \"Art. 81. 1. Termin do wniesienia odwołania do wyższego przełożonego dyscyplinarnego wynosi trzy dni, od dnia: 1) doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem, 2) raportu dyscyplinarnego, jeżeli nie został złożony wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia, 3) zawiadomienia, o którym mowa w art. 57 ust. 3, jeżeli raportu dyscyplinarnego nie przeprowadzono i nie został złożony wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia. 2. Termin do wniesienia odwołania do sądu wojskowego wynosi siedem dni, od daty: 1) doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem, 2) raportu dyscyplinarnego, jeżeli nie został złożony wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia, 3) zawiadomienia, o którym mowa w art. 57 ust. 3, jeżeli raportu dyscyplinarnego nie przeprowadzono i nie został złożony wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia. 3. Terminy określone w ust. 1 i 2 są nieprzekraczalne i nie podlegają przywróceniu."}
{"id":"2001_925_8","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie upoważnień ustawowych zmienianych niniejszą ustawą pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są sprzeczne z jej przepisami, nie dłużej jednak niż przez dziewięć miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2001_925_82","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 82. 1. Wyższy przełożony dyscyplinarny zawiadamia o terminie i miejscu rozpoznania odwołania: 1) obwinionego i jego obrońcę, jeżeli został ustanowiony, 2) rzecznika dyscyplinarnego, 3) przełożonego dyscyplinarnego, który złożył wniosek o wymierzenie kary dyscyplinarnej. 2. Wyższy przełożony dyscyplinarny rozpoznając odwołanie wysłuchuje osoby, o których mowa w ust. 1, jeżeli stawiły się i wniosły o wysłuchanie. 3. Przy rozpoznawaniu odwołania przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego obwiniony i jego obrońca, jeżeli został ustanowiony, oraz rzecznik dyscyplinarny są obowiązani stawić się przed wyższym przełożonym dyscyplinarnym na jego wezwanie.\"; 56) w art. 83 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli jest to potrzebne do prawidłowego wydania orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, wyższy przełożony dyscyplinarny może uzupełnić materiał dowodowy.\"; 57) art. 87 otrzymuje brzmienie: \"Art. 87. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania dyscyplinarnego, z uwzględnieniem terminów do dokonania czynności w tym postępowaniu i sposobu obliczania tych terminów, sposobu doręczania pism, a także czynności wymaganych przy wyłączeniu ze sprawy przełożonego dyscyplinarnego i rzecznika dyscyplinarnego.\"; 58) w art. 88: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) z upływem terminu do wniesienia odwołania, jeżeli go nie wniesiono,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do wykonania kary dyscyplinarnej przystępuje się niezwłocznie: 1) po upływie terminu do wniesienia odwołania, jeżeli go nie wniesiono, 2) po doręczeniu orzeczenia organu odwoławczego.\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, 2, 7 i 9, uważa się za wykonaną z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 59) w art. 89: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wykonanie kary dyscyplinarnej zarządza i nadzoruje organ, który wydał orzeczenie o ukaraniu w pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 88 ust. 3.\", b) skreśla się ust. 3, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prawomocne orzeczenie o wymierzeniu kary pieniężnej stanowi podstawę jej potrącenia z uposażenia żołnierza na zasadach określonych w przepisach o uposażeniu żołnierzy.\"; 60) art. 93 otrzymuje brzmienie: \"Art. 93. 1. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin wykonywania i odbywania kar i środków dyscyplinarnych, z uwzględnieniem w szczególności elementów zarządzeń i orzeczeń wydawanych w sprawach wykonania kar i środków dyscyplinarnych oraz ich wzorów, sposobu ich przechowywania oraz sposobu postępowania przy wykonywaniu poszczególnych kar i środków dyscyplinarnych. 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, warunki tworzenia wojskowych aresztów dyscyplinarnych oraz warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia tych aresztów, z uwzględnieniem rozmieszczenia wojskowych aresztów dyscyplinarnych, organów wojskowych uprawnionych do ich tworzenia i znoszenia, obowiązku zawiadamiania o tym wojskowego sądu garnizonowego i wojskowego prokuratora garnizonowego, warunków lokalizacji wojskowych aresztów dyscyplinarnych, wyposażenia tych aresztów w instalację alarmową, szczegółowych warunków, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia dla żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego, w szczególności zapewniających wymaganą minimalną powierzchnię, warunków wymaganych od innych pomieszczeń i ich wyposażenia oraz warunków wydzielania i lokalizacji pomieszczeń aresztu.\"; 61) w art. 94: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Uchylenie lub zmiana prawomocnego orzeczenia może nastąpić: 1) z powodu określonego w ust. 1 pkt 1 - tylko na korzyść obwinionego, 2) z powodu określonego w ust. 1 pkt 2 - na korzyść lub na niekorzyść obwinionego, jeżeli nie upłynął okres przedawnienia ukarania dyscyplinarnego, o którym mowa w art. 37 ust. 1, 3 i 4, z zastrzeżeniem ust. 4.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przedawnienie ukarania dyscyplinarnego nie stoi na przeszkodzie do wydania orzeczenia o uniewinnieniu lub umorzeniu postępowania dyscyplinarnego.\"; 62) art. 97 i 98 otrzymują brzmienie: \"Art. 97. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wzruszania przez wyższych przełożonych dyscyplinarnych w drodze nadzoru prawomocnych orzeczeń przełożonych dyscyplinarnych oraz organu wojskowego uprawnionego do wymierzenia kary dyscyplinarnej, z uwzględnieniem sposobu sprawowania nadzoru nad prawomocnymi orzeczeniami, sposobu postępowania w wypadku ujawnienia przesłanek wzruszenia tych orzeczeń, w tym terminów i rodzajów dokonywanych czynności oraz formy i wzorów dokumentów tych czynności."}
{"id":"2001_925_9","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Jednolity tekst ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej zostanie ogłoszony w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_925_98","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o dyscyplinie wojskowej oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 98. Jeżeli orzeczenie o ukaraniu zostało: 1) uchylone - skutki, jakie to orzeczenie wywołało, ulegają uchyleniu w całości, 2) zmienione - skutki, jakie to orzeczenie wywołało, ulegają uchyleniu w części niezgodnej z dokonaną zmianą.\"; 63) w art. 99 skreśla się ust. 3; 64) po art. 99 dodaje się art. 99a w brzmieniu: \"Art. 99a. W sprawach, o których mowa w art. 98 i 99, przepisy art. 417419 Kodeksu cywilnego nie mają zastosowania.\"; 65) w art. 100 w ust. 2 wyrazy \"art. 76-86\" zastępuje się wyrazami \"art. 76-78 i art. 80-86\"; 66) w art. 101 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie uchylenia orzeczenia o wymierzeniu kary aresztu izolacyjnego lub złagodzenia tej kary, żołnierzowi przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego, które stosuje się odpowiednio.\"; 67) w dziale V tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Ewidencjonowanie ukarań i zatarcie ukarania oraz rejestrowanie postępowań dyscyplinarnych\"; 68) art. 103 otrzymuje brzmienie: \"Art. 103. 1. Ewidencję ukarań żołnierza prowadzi jego przełożony dyscyplinarny. 2. W ewidencji umieszcza się kartę zawierającą dane o: 1) organie orzekającym i dacie wydania orzeczenia, 2) rodzaju przewinienia dyscyplinarnego, 3) wymierzonej karze dyscyplinarnej lub zastosowanym środku dyscyplinarnym, 4) terminie wykonania kary dyscyplinarnej lub środka dyscyplinarnego albo o terminie warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej kary dyscyplinarnej.\"; 69) w art. 104: a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) upływu sześciu miesięcy od dnia wykonania kary lub środka dyscyplinarnego albo od dnia przedawnienia ich wykonania, 2) upływu orzeczonego okresu próby, o którym mowa w art. 35, jeżeli wykonanie kary nie zostało zarządzone,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zatarcie ukarania z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, dotyczy wszystkich kar.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jeżeli w okresie sześciu miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu nastąpiło skazanie przez sąd wojskowy, wydanie postanowienia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego lub ukaranie w postępowaniu dyscyplinarnym, zatarcie ukarania nie może nastąpić przed upływem roku od dnia uprawomocnienia się ostatniego orzeczenia.\"; 70) w art. 105 wyrazy \"art. 104\" zastępuje się wyrazami \"art. 103 i 104\"; 71) w art. 106 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z chwilą zatarcia ukarania uważa się je za niebyłe i wszelkie wpisy o ukaraniu ulegają usunięciu z ewidencji, o której mowa w art. 103.\"; 72) po art. 106 dodaje się art. 106a w brzmieniu: \"Art. 106a. 1. Rejestr postępowań dyscyplinarnych prowadzi się w komórce organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, jednostce organizacyjnej podporządkowanej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej oraz przedsiębiorstwie państwowym, dla którego jest on organem założycielskim. 2. W rejestrze umieszcza się dane o wszczęciu i sposobie zakończenia postępowania dyscyplinarnego.\"; 73) art. 107 otrzymuje brzmienie: \"Art. 107. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i czas przechowywania dokumentacji postępowania dyscyplinarnego, 2) sposób prowadzenia ewidencji ukarań żołnierza oraz rejestrowania postępowań dyscyplinarnych w komórce organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, jednostce organizacyjnej podporządkowanej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej oraz przedsiębiorstwie państwowym, dla którego jest on organem założycielskim - z uwzględnieniem warunków zapewniających ochronę danych zebranych w postępowaniu dyscyplinarnym przed ich nieuprawnionym ujawnieniem, formy i wzoru ewidencji ukarań żołnierza oraz rejestru postępowań dyscyplinarnych, a także okresu przechowywania dokumentacji postępowania dyscyplinarnego zapewniającego możliwość wzruszania prawomocnych orzeczeń w drodze nadzoru.\"; 74) w art. 108 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przejazdów osób, z zastrzeżeniem art. 109,\"; 75) art. 109 otrzymuje brzmienie: \"Art. 109. Kosztami związanymi z postępowaniem dyscyplinarnym, ponoszonymi przez obwinionego, są jego wydatki na ustanowienie obrońcy adwokata i udział tego obrońcy w tym postępowaniu.\"; 76) art. 110 skreśla się; 77) w art. 111: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Jeżeli obwinionego uniewinniono albo postępowanie dyscyplinarne zostało umorzone, obwinionemu zwraca się koszty, o których mowa w art. 109. 3. W razie uniewinnienia obwinionego od niektórych zarzucanych mu przewinień dyscyplinarnych albo umorzenia postępowania dyscyplinarnego co do niektórych przewinień dyscyplinarnych, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w części uniewinniającej lub umarzającej.\"; 78) art. 112 i 113 skreśla się; 79) art. 114 otrzymuje brzmienie: \"Art. 114. Roszczenie z tytułu kosztów, o których mowa w art. 109, ulega przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie dyscyplinarne w danej instancji.\"."}
{"id":"2001_926_1","title":"Ustawa z dnia 28 lipca 2001 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 2001","text":"Art. 1. W ustawie budżetowej na rok 2001 z dnia 1 marca 2001 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 246) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 1 wyrazy \"161.065.257 tys. zł\" zastępuje się wyrazami 152.465.257 tys. zł\", b) w ust. 3 wyrazy \"20.538.830 tys. zł\" zastępuje się wyrazami \"29.138.830 tys. zł\"; 2) w art. 3 wyrazy \"160.944.645 tys. zł\" zastępuje się wyrazami \"167.491.539 tys. zł\" oraz wyrazy \"140.405.815 tys. zł\" zastępuje się wyrazami \"138.352.709 tys. zł\"; 3) w art. 5 w ust. 1 wyrazy \"30.000.000 tys. zł\" zastępuje się wyrazami \"45.000.000 tys. zł\"; 4) w art. 30 wyrazy 14.122.000 tys. zł\" zastępuje się wyrazami \"12.122.000 tys. zł; 5) w załączniku nr 1: a) tabela \"Zestawienie ogółem\" otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy, b) część 19 - \"Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe\" otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszej ustawy; 6) w załączniku nr 2 \"Wydatki budżetu państwa na rok 2001\" w części 83 Rezerwy celowe: a) w poz. 6: - w kol. 4 w treści dodaje się wyrazy \"w tym również powodzi w 2001 r. z uwzględnieniem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych powodzian\", - w kol. 6 i 9 kwoty \"316.830\" zastępuje się kwotami \"326.830\"; b) w poz. 58 w kol. 6 i 9 kwoty \"13.818\" zastępuje się kwotami \"3.818\"; 7) załącznik nr 4 - \"Część 98 - Przychody i rozchody związane z finansowaniem deficytu i rozdysponowaniem nadwyżki budżetowej\" otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszej ustawy; 8) w załączniku nr 6: a) Plan finansowy Funduszu Ubezpieczeń Społecznych otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 4 do niniejszej ustawy, b) Plan finansowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 5 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2001_926_2","title":"Ustawa z dnia 28 lipca 2001 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 2001","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Załączniki"}
{"id":"2001_92_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063, z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 269) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w § 3 po wyrazach \"własności intelektualnej\" skreśla się przecinek i wyrazy \"handlowej i przemysłowej\"; 2) w art. 3 w § 1 dodaje się pkt 12a w brzmieniu: \"12a) podróżny - każdą osobę fizyczną: a) mającą miejsce zamieszkania na polskim obszarze celnym, opuszczającą ten obszar czasowo albo powracającą na ten obszar po czasowym pobycie za granicą, b) niemającą miejsca zamieszkania na polskim obszarze celnym, przybywającą czasowo na polski obszar celny lub opuszczającą polski obszar celny po czasowym pobycie,\"; 3) w art. 4: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 i § 3 w brzmieniu: \"§ 2. Informacje udzielane są bezpłatnie, jednakże koszty poniesione przez organ celny, związane z analizami lub ekspertyzami, opiniami biegłych, a także przechowywaniem, dozorowaniem, ubezpieczeniem, zniszczeniem oraz z odesłaniem towarów do wnioskodawcy podlegają zwrotowi przez wnioskodawcę. § 3. W odniesieniu do kosztów, o których mowa w § 2, organ celny będzie brał pod uwagę celowość i zasadność ich poniesienia, a w szczególności zapewni, aby nie odbiegały one rażąco od średnich kosztów występujących z tytułu dokonywania takich czynności na polskim obszarze celnym.\"; 4) dodaje się art. 4{1} w brzmieniu: \"Art. 4{1}. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa celnego przez organy celne, dokonując w szczególności jego urzędowej interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego. § 2. W razie stwierdzenia rozbieżności w orzecznictwie minister właściwy do spraw finansów publicznych zawiadamia o tym właściwy sąd lub organ mogący zastosować środki służące usunięciu rozbieżności. § 3. Interpretacje, o których mowa w § 1, są zamieszczane w Biuletynie Skarbowym Ministerstwa Finansów. § 4. Zastosowanie się przez osobę do urzędowej interpretacji prawa celnego, o której mowa w § 1, nie może jej szkodzić.\"; 5) dodaje się art. 5{1} w brzmieniu: \"Art. 5{1}. § 1. Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje w formie decyzji, na pisemny wniosek osoby, wiążącą informację o pochodzeniu towaru. § 2. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru dotyczy towaru klasyfiko wanego według jednego kodu taryfy celnej i jednego kraju pochodzenia. § 3. Decyzja, o której mowa w § 1, wiąże organy celne wobec osoby, której udzielono informacji w zakresie określenia pochodzenia towaru. § 4. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru nie zastępuje dokumentów potwierdzających pochodzenie towarów. § 5. Wiążącą informację o pochodzeniu towaru stosuje się do towarów, wobec których formalności celne zostały dokonane po dniu, w którym informacja została udzielona. § 6. Organ celny może zażądać, aby osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu wykazała, że towar i okoliczności istotne dla uzyskania pochodzenia są takie same, jak opisane w informacji. § 7. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest ważna przez okres 3 lat od daty jej wydania. § 8. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru jest nieważna, jeżeli została wydana na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub nieprawidłowych bądź niekompletnych danych przedstawionych przez wnioskodawcę. § 9. Wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, gdy: 1) w wyniku zmiany przepisów staje się sprzeczna z prawem; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest dzień wejścia w życie tych przepisów, 2) staje się niezgodna z interpretacją reguł pochodzenia towarów poprzez zmiany wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów, wynikających w szczególności z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia, stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) oraz interpretacji tego Porozumienia; datą, z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność, jest data wejścia w życie zmian wyjaśnień do reguł pochodzenia towarów, 3) wydana została wskutek błędu lub jest sprzeczna z prawem; datą z którą wiążąca informacja o pochodzeniu towaru traci ważność jest data powiadomienia osoby, której tej informacji udzielono. § 10. W wypadku, gdy wiążąca informacja o pochodzeniu towaru utraciła ważność na podstawie § 9 pkt 2 lub 3, osoba, której udzielono tej informacji może korzystać z niej dalej przez okres sześciu miesięcy od daty, o której mowa w § 9 pkt 2 lub 3, jeżeli zawarła na podstawie informacji o pochodzeniu towaru, przed tą datą, umowę dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów. § 11. Osoba, której udzielono wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, może ją wykorzystać, w sytuacjach określonych w § 10, jedynie do celów: 1) określania należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych, 2) obliczania kwoty należności celnych przywozowych podlegających zwrotowi, 3) uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru, o ile świadectwo to zostało wydane na podstawie tej informacji. § 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu towaru i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji o pochodzeniu towaru. Określając warunki wydania wiążącej informacji o pochodzeniu towaru, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku oraz sposób postępowania z informacjami poufnymi.\"; 6) w art. 6 w § 5 wyrazy \"Minister Finansów, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych\"; 7) w art. 7 w § 2 wyrazy \"toczącą się sprawą karną skarbową\" zastępuje się wyrazami \"toczącym się postępowaniem w sprawie o przestępstwo skarbowe\"; 8) w art. 13: a) w § 3 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) opłaty rolne i inne należności przywozowe ustanowione w ramach polityki rolnej lub na podstawie odrębnych przepisów mających zastosowanie do niektórych towarów uzyskiwanych w drodze przetwórstwa produktów rolnych.\", b) w § 4 w zdaniu drugim po wyrazach \"tych stawek\" dodaje się wyrazy \"oraz stawek, o których mowa w § 3 pkt 2,\"; 9) w art. 14: a) w § 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ustanowić kontyngent taryfowy, określając sposób jego rozdysponowania, zgodnie z § 3a-3e,\", b) dodaje się § 3a-§ 3e w brzmieniu: \"§ 3a. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego dokonywane jest, z zastrzeżeniem § 4, w następujący sposób: 1) w proporcji do liczby osób składających wnioski, 2) proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą, 3) według kolejności złożenia kompletnych wniosków. § 3b. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 1 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego, 2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do liczby osób składających wnioski, 3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę, 4) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności. § 3c. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 2 polega na wydaniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się wnioski złożone w okresie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu taryfowego, 2) kontyngent taryfowy rozdysponowywany jest, po upływie terminu określonego w pkt 1, proporcjonalnie do sumy wartości obrotów, za okres 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, towarem objętym kontyngentem taryfowym, na jaką opiewają wszystkie złożone wnioski, 3) wydane pozwolenie nie może przekraczać wielkości wnioskowanych przez osobę, 4) jeżeli osoby składające wniosek, przed jego złożeniem, nie dokonywały obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem taryfowym, kontyngent może być rozdysponowany na rzecz tych osób, proporcjonalnie do ich liczby, łącznie do wysokości 15% wielkości ustanowionego kontyngentu taryfowego, 5) okres ważności pozwolenia wynosi 3 miesiące, chyba że w pozwoleniu ustalono inny termin ważności. § 3d. Ponowne rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 3b i § 3c, następuje co 3 miesiące od daty jego wejścia w życie, chyba że ze względu na okres obowiązywania kontyngentu taryfowego lub interes gospodarczy Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, określi inny termin. § 3e. Rozdysponowanie kontyngentu taryfowego zgodnie z § 3a pkt 3, polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków, rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia i może nastąpić wyłącznie, jeżeli: 1) obowiązek wprowadzenia kontyngentu taryfowego wynika z zawartych przez Rzeczpospolitą Polską preferencyjnych umów międzynarodowych z niektórymi krajami lub grupami krajów, 2) przewidywane zapotrzebowanie osób wnioskujących o pozwolenie w ramach ustanowionego kontyngentu taryfowego będzie niższe niż wielkość kontyngentu.\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Rada Ministrów w szczególnie uzasadnionych wypadkach może określić inny, niż wymienione w § 3a, sposób rozdysponowania kontyngentu taryfowego. Inny sposób rozdysponowania może być ustanowiony jeżeli: 1) jest stosowany w Unii Europejskiej przy rozdziale kontyngentów, 2) wynika z umowy międzynarodowej.\", d) dodaje się § 4a w brzmieniu: \"§ 4a. Rada Ministrów, ustanawiając kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 3 i 4, może określić maksymalną ilość bądź wartość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, zwaną \"transzą\".\", e) w § 6 wyrazy \"Ministra Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw gospodarki\", f) § 6a otrzymuje brzmienie: \"§ 6a. Pozwolenie na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego udzielane jest osobom, które spełniają następujące warunki: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b), 2) są podatnikami podatku od towarów i usług, 3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe, 4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe.\", g) dodaje się § 6b-6j w brzmieniu: \"§ 6b. Do pozwoleń, o których mowa w § 6, stosuje się odpowiednio art. 265{1} § 1. § 6c. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wydaje i odmawia wydania pozwolenia, zmienia oraz cofa wydane pozwolenia. § 6d. Odmowa wydania pozwolenia następuje, jeżeli wnioskodawca: 1) nie spełnił wymogów określonych w § 6a i § 6j, 2) naruszył w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku warunki uprzednio wydanego pozwolenia. § 6e. Odmowa wydania pozwolenia następuje w wypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu. § 6f. Cofnięcie pozwolenia następuje, jeżeli nastąpiło naruszenie warunków, o których mowa w § 6a. § 6g. Pozwolenie wydaje się na czas określony. § 6h. Pozwolenie wydaje się na określoną ilość lub wartość towaru. § 6i. Wnioskodawcy może być wydane jedno pozwolenie na dany towar, ważne do czasu jego wykorzystania lub upływu terminu jego ważności. § 6j. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządze nia: 1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego, 2) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku, 3) warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, w tym tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń, 4) wzór tego pozwolenia, 5) sposób i tryb ewidencjonowania pozwoleń.\", h) w § 7 i 8 wyrazy \"Minister Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw gospodarki\"; 10) w art. 20{1} w § 1: a) w pkt 2 skreśla się wyraz \"systematycznie\", b) w pkt 4 wyrazy \"dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe,\" zastępuje się wyrazami \"wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,\"; 11) w art. 20{1} § 1 w pkt 6, w art. 79 § 1 w pkt 7, w art. 105 § 5 w pkt 7, w art. 197 § 2 w pkt 6 liczbę \"5\" zastępuje się liczbą \"3\"; 12) po art. 20{1} dodaje się art. 20{2} w brzmieniu: \"Art. 20{2}. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze rozporządzenia, wyjaśnienia do reguł pochodzenia towarów, opierając się w szczególności na wyjaśnieniach wynikających z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia towarów stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu.\"; 13) w art. 27 w § 1 w pkt 3 wyrazy \"lub inne\" zastępuje się wyrazami \"i inne\"; 14) w art. 31 w pkt 3 po wyrazie \"kupujący\" stawia się przecinek i wyrazy Sbędzie w stanie udowodnić\" zastępuje się wyrazami \"o ile będzie to konieczne - udowodni\"; 15) dodaje się art. 31{1} i 31{2} w brzmieniu: \"Art. 31{1}. Przepisy niniejszego działu nie naruszają przepisów szczegól nych dotyczących ustalania wartości celnej towarów dopuszczanych do obrotu, które uprzednio otrzymały inne przeznaczenie celne."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{16}. § 1. Zwolnione od cła, są: 1) zwierzęta przeznaczone do badań laboratoryjnych, 2) nieprodukowane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej substancje biologiczne lub chemiczne nadające się głównie do celów naukowych, przywożone w ilościach, które nie wskazują na przeznaczenie handlowe. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § l, stosuje się pod warunkiem, że towary są przeznaczone dla instytucji publicznych, których podstawową działalnością jest nauczanie lub prowadzenie badań naukowych, albo dla wydzielonych jednostek tych instytucji, jeżeli podstawową działalnością tych jednostek jest prowadzenie badań naukowych lub nauczanie. § 3. Minister właściwy do spraw nauki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji, o których mowa w § 1 pkt 2. W wykazie mogą być umieszczone wyłącznie substancje biologiczne lub chemiczne, których odpowiedniki nie są produkowane w kraju i których specyfika lub stopień czystości czyni z nich substancje nadające się głównie do celów naukowych."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{15}. § 1. Zwolnione od cła są towary o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturowym, umieszczone w wykazie, o którym mowa w § 11, bez względu na osobę i cel, dla których są przywożone. § 2. Zwolnione od cła są towary o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturowym, umieszczone w wykazie, o którym mowa w § 12, przywożone dla: 1) jednostek budżetowych prowadzących działalność o charakterze edukacyjnym lub naukowym albo 2) jednostek lub organizacji prowadzących działalność o charakterze edukacyjnym, naukowym lub kulturowym. § 3. Zwolniona od cła jest także aparatura naukowa i przyrządy przeznaczone wyłącznie do celów niehandlowych, wymienione w wykazie, o którym mowa w § 13, jeżeli przywożone są dla: 1) instytucji publicznych lub użyteczności publicznej, których podstawową działalnością jest prowadzenie badań naukowych lub nauczanie, albo 2) prywatnych instytucji lub organizacji, których wyłączną działalnością jest prowadzenie badań naukowych lub nauczanie. § 4. Dla celów stosowania niniejszego artykułu: 1) za przyrządy lub aparaturę naukową uważa się towary, które ze względu na swoje parametry techniczne i wyniki pomiarów, jakie za ich pomocą można uzyskać, mogą być przeznaczone głównie do prowadzenia działalności naukowej lub nauczania, 2) za przeznaczone do celów niehandlowych uważa się przyrządy lub aparaturę przeznaczoną do prowadzenia badań naukowych lub nauczania nieprowadzonych z zamiarem osiągnięcia zysku. § 5. Zwolnione od cła są również elementy, części zamienne i akcesoria do aparatury badawczo-pomiarowej zwolnionej od cła oraz narzędzia służące do utrzymania, kontroli lub naprawy tej aparatury, pod warunkiem że są przywożone jednocześnie z tą aparaturą. § 6. Jeżeli elementy, części zamienne, akcesoria i narzędzia są przywożone później niż aparatura, to mogą być one zwolnione od cła pod warunkiem, że jednoznacznie można stwierdzić, iż są one przeznaczone do aparatury, która była przywieziona na polski obszar celny z zastosowaniem zwolnienia od cła. § 7. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy zwolnionych od cła na podstawie § 2 i § 3 wymaga uprzedniego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego. Wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 8. Dług celny nie powstaje, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki: 1) towary zostaną odstąpione osobie, która spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia od cła przewidzianego w niniejszym artykule, 2) towary będą używane w celu, który uprawniałby do skorzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu, 3) organ celny, który przyjął zgłoszenie celne dotyczące dopuszczenia do obrotu towaru zwolnionego od cła, zostanie uprzednio poinformowany o zamiarze odstąpienia. § 9. Jeżeli towar zostanie użyty do celu innego niż uprawniający do skorzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu lub jeżeli osoba posiadająca towar zwolniony od cła przestaje spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia od cła, wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu zmiany sposobu wykorzystania towaru lub w dniu, w którym warunki uprawniające osobę do korzystania ze zwolnienia od cła przestały być spełniane, oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty naruszenia wyżej wymienionych warunków, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 10. Osoba, o której mowa w § 8 pkt 1, której odstąpiono towar zwolniony od cła, przejmuje prawa i obowiązki osoby, która odstąpiła ten towar; przepisy § 7-§ 9 stosuje się odpowiednio. § 11. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów, o których mowa w § 1. § 12. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów oraz wykaz kategorii jednostek i organizacji uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od cła, o którym mowa w § 2. W wykazie mogą być umieszczone wyłącznie towary, których odpowiedniki nie są produkowane w kraju. W wykazie mogą być umieszczone tylko te jednostki, których procedury księgowe umożliwiają kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów. § 13. Minister właściwy do spraw nauki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz prywatnych instytucji lub organizacji, o których mowa w § 3, oraz aparatury i przyrządów naukowych przywożonych dla tych instytucji. W wykazie mogą być umieszczone wyłącznie aparatura lub przyrządy naukowe, których odpowiedniki nie są produkowane w kraju. W wykazie mogą być zamieszczone tylko te jednostki i organizacje, których procedury księgowe umożliwiają kontrolę wykorzystania towarów zwolnionych od cła. § 14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb i dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1-§ 3."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{14}. § 1. Zwolnione od cła, w ramach ustanowionych norm, są towary przywożone w bagażu osobistym podróżnego przybywającego na polski obszar celny, jeżeli ilość i rodzaj tych towarów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe. § 2. Dla celów stosowania niniejszego artykułu: 1) za bagaż osobisty - uważa się bagaż podręczny lub bagaż nadany (bagaż, który po przyjęciu i zarejestrowaniu go przez przewoźnika w miejscu wyjazdu lub wylotu nie jest dostępny dla podróżnego w czasie odbywania podróży, w tym także podczas przerw w podróży i zmiany środka transportu na inny), 2) za strefę nadgraniczną - uważa się strefę nadgraniczną w rozumieniu ustawy o ochronie granicy państwowej. § 3. Zwolnione od cła, w ramach ustanowionych norm, są również towary przywożone w bagażu osobistym przez osobę, która: 1) ma miejsce zamieszkania w strefie nadgranicznej, z zastrzeżeniem § 4, lub 2) przekracza granicę w związku z wykonywaną pracą w strefie nadgranicznej, lub 3) przekracza granicę w związku z wykonywaną pracą w zakresie obsługi środka transportu wykorzystywanego w ruchu międzynarodowym. § 4. Podróżny mający miejsce zamieszkania w polskiej części strefy nadgranicznej może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 1, pod warunkiem że udowodni, iż nie przyjeżdża ze strefy nadgranicznej w kraju sąsiadującym z Rzecząpospolitą Polską, i jeżeli nie przekracza granicy w związku z wykonywaną pracą w zakresie obsługi środka transportu wykorzystywanego w ruchu międzynarodowym. § 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb, warunki, normy ilościowe lub wartościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1 i w § 3."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{13}. Zwolnione od cła, na zasadzie wzajemności, są nasiona, nawozy i inne produkty służące do uprawy ziemi i roślin, przeznaczone do wykorzystania na nieruchomościach znajdujących się w kraju i przylegających do granicy państwowej, użytkowanych przez osoby prowadzące gospodarstwo rolne lub przetwórcze za granicą, na gruntach przylegających do granicy państwowej, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) ilość przywożonych produktów nie przekracza ilości niezbędnej do uprawy lub prowadzenia gospodarstwa, 2) zgłoszenie celne produktów jest dokonywane przez osobę prowadzącą gospodarstwo rolne lub na jej rzecz."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{17}. § l. Zwolnione od cła są: 1) substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego, a w szczególności krew i jej pochodne, wysuszone osocze krwi, surowica i utrwalone roztwory osocza, immunoglobiny i fibrynogen, 2) odczynniki służące do określania grupy krwi i wykrywania niezgodności grup krwi, bez względu na źródło i sposób ich wytworzenia, 3) odczynniki służące do określania grup zgodności tkankowej u ludzi, bez względu na źródło i sposób ich wytworzenia, 4) opakowania specjalnie przystosowane do przewozu towarów określonych w pkt 1-3 oraz rozpuszczalniki i dodatki potrzebne do ich użycia, jeżeli są przywożone jednocześnie z tymi towarami. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § l, stosuje się, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) towary są przeznaczone dla instytucji lub laboratoriów prowadzących działalność medyczną lub naukową niemającą charakteru handlowego, ujętych w wykazie instytucji i laboratoriów uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od cła, 2) towarom towarzyszy świadectwo zgodności wydane przez odpowiednie władze kraju wysyłki, 3) towary są przewożone w pojemniku opatrzonym etykietą identyfikacyjną. § 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz instytucji i laboratoriów prowadzących działalność medyczną lub naukową, niemającą charakteru handlowego, wykorzystujących towary, o których mowa w § 1, 2) dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła - uwzględniając w szczególności zakres i rodzaj działalności instytucji lub laboratorium. W wykazie umieszczone mogą być instytucje i laboratoria, w których procedury księgowe umożliwiają kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art.190{12}. § 1. Zwolnione od cła są produkty rolne oraz produkty hodowli, pszczelarstwa, ogrodnictwa i leśnictwa, uzyskane na nieruchomościach znajdujących się za granicą państwa i przylegających do polskiego obszaru celnego, użytkowanych przez osoby krajowe, prowadzące gospodarstwo rolne lub działalność przetwórczą na polskim obszarze celnym, na gruntach przylegających do granicy państwowej, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) produkty te zostały poddane jedynie zabiegom, które zwykle są dokonywane po ich zebraniu lub wyprodukowaniu, 2) w wypadku produktów hodowli - produkty takie uzyskano od zwierząt wyhodowanych na polskim obszarze celnym lub dopuszczonych do obrotu na polskim obszarze celnym, 3) zgłoszenie celne produktów jest dokonywane przez osobę prowadzącą gospodarstwo rolne lub na jej rzecz. § 2. Do produktów rybołówstwa i gospodarki rybnej prowadzonej przez polskich rybaków w wodach płynących i jeziorach stanowiących granicę polskiego obszaru celnego oraz do produktów łowiectwa prowadzonego przez polskich myśliwych na tych jeziorach i wodach płynących przepis § 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{45}. Zwolnione od cła są zwierzęta stanowiące inwentarz żywy gospodarstwa rolnego, które po zaprzestaniu działalności na polskim obszarze celnym przenosi działalność za granicę, jeżeli ilość zwierząt odpowiada charakterowi i wielkości tego gospodarstwa."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{44}. Zwolnione od cła są przesyłki przesyłane do odbiorcy pocztą i zawierające towary, których wartość nie przekracza równowartości 10 EURO."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{1}. § 1. Zwolnienia od cła przewidziane w niniejszym dziale stosuje się do towarów obejmowanych procedurą dopuszczenia do obrotu lub procedurą wywozu. § 2. Zwolnienia od cła przewidziane w niniejszym dziale stosuje się jedynie na wniosek zgłaszającego przedstawiony organom celnym najpóźniej w chwili składania zgłoszenia celnego."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{2}. Do celów stosowania niniejszego działu: 1) za środek transportu przeznaczony do działalności gospodarczej uważa się, wykorzystywany w działalności gospodarczej, każdy mechaniczny pojazd drogowy, który ze względu na rodzaj, budowę lub wyposażenie jest przeznaczony do przewozu towarów lub osób, a także specjalistyczny mechaniczny pojazd drogowy, 2) za prywatny środek transportu - uważa się mechaniczny pojazd drogowy oraz przyczepę do niego, kempingową przyczepę mieszkalną, łódź, samolot i rower, służący do użytku osobistego i nie przeznaczony do odpłatnego przewozu osób lub do odpłatnego bądź nieodpłatnego transportu towarów w celach handlowych lub do działalności gospodarczej, 3) za rzeczy osobistego użytku - uważa się towary bezpośrednio używane przez osobę fizyczną lub wykorzystywane w jej gospodarstwie domowym, jeżeli ich ilość lub rodzaj nie wskazują na przeznaczenie handlowe lub do działalności gospodarczej, a także przenośny sprzęt niezbędny do wykonywania przez tę osobę zawodu, 4) za środki trwałe - uważa się sprowadzone z zagranicy towary kompletne lub w częściach (mające cechy kompletności) i zdatne do użytku w momencie przywozu oraz o trwałości pozwalającej na ich używanie przynajmniej przez 3 lata, ujęte w jednej fakturze, 5) za próbkę - uważa się najmniejszą ilość towaru, pobraną z dużej partii, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru; w wypadku próbki reklamowej jest to najmniejsza ilość towaru załączona do oferty, wysłana w celach reklamowych lub akwizycyjnych umożliwiająca zorientowanie ewentualnego klienta o jakości towaru lub w wypadku zawarcia kontraktu na podstawie próbek, zobowiązująca do dostarczenia towarów zgodnie z próbkami, 6) za procedury księgowe - uważa się procedury wynikające z dokumentacji, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 60, poz. 703), opisującej przyjęte przez jednostkę zasady rachunkowości, a w szczególności zasady prowadzenia odpowiednich kont ksiąg pomocniczych, przeznaczonych do ewidencji zwolnionych od cła składników majątku trwałego i obrotowego. Rozdział 2 Zwolnienia od cła w przywozie"}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{3}. Towary, o których mowa w niniejszym rozdziale, zwolnione są od cła zarówno w wypadku bezpośredniego przywozu z zagranicy, jak i wcześniejszego objęcia inną procedurą celną, która nie zmieniła ich statusu celnego."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{4}. § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 2, są rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej, przybywającej na polski obszar celny na pobyt stały lub powracającej z czasowego pobytu za granicą, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) rzeczy służyły osobistemu użytkowi tej osoby w miejscu poprzedniego pobytu za granicą, z tym, że prywatne środki transportu musiały służyć takiemu użytkowi przez okres co najmniej 6 miesięcy przed datą zakończenia pobytu za granicą, chyba że prawo kraju poprzedniego pobytu ogranicza możliwość rejestracji prywatnych środków transportu bądź wprowadza warunki konstrukcyjne lub techniczne znacząco różniące się od obowiązujących w kraju, 2) rzeczy będą przeznaczone w kraju do takiego samego celu, w jakim były używane za granicą, 3) osoba fizyczna przebywała poza polskim obszarem celnym za zgodą władz kraju pobytu przez co najmniej kolejnych 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu, 3) od daty ostatniego zgłoszenia celnego zwalniającego od cła towary na podstawie niniejszego artykułu minęło co najmniej 36 miesięcy. § 2. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § l, nie stosuje się do: 1) napojów alkoholowych, 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych, 3) środków transportu przeznaczonych do działalności gospodarczej. § 3. Rzeczy osobistego użytku zwolnione są od cła, jeżeli zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 12 miesięcy od dnia zakończenia pobytu za granicą. § 4. Dopuszczenie do obrotu rzeczy osobistego użytku może zostać dokonane partiami, w terminie, o którym mowa w § 3. § 5. Zwolnienie od cła rzeczy, o których mowa w § 1, stosuje się pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu. § 6. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy, dokonane przed upływem terminu, o którym mowa w § 5, wymaga uprzedniego pisemnego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 7. W wypadku mienia cudzoziemców, którym nadano status uchodźcy lub udzielono azylu oraz osób krajowych zmuszonych do przybycia na polski obszar celny ze względu na wyjątkowe okoliczności polityczne w kraju poprzedniego pobytu, organ celny może zezwolić na niestosowanie warunków określonych w § 1 pkt 1 i 2, § 3 i § 5 oraz ograniczeń, o których mowa w § 2 pkt 3. § 8. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się także w odniesieniu do rzeczy stanowiących mienie osoby fizycznej, zgłoszonych do procedury dopuszczenia do obrotu przed dniem zakończenia pobytu za granicą, jeżeli osoba ta zobowiąże się do przesiedlenia się do kraju przed upływem 6 miesięcy od dnia przedstawienia organowi celnemu takiego zobowiązania i jeżeli złożone zostanie zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego. W wypadku osób przybywających do kraju na pobyt stały zobowiązanie uważa się za wypełnione z dniem okazania organowi celnemu dokumentów potwierdzających osiedlenie się na polskim obszarze celnym. Terminy określone w § 1 pkt 1 i § 3 liczy się od dnia objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu, natomiast termin określony w § 5 liczy się od dnia wykonania zobowiązania. § 9. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się także: 1) w odniesieniu do rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej, która miała miejsce pobytu za granicą przez okres krótszy niż 12 miesięcy, nie krócej jednak niż 6 miesięcy, jeżeli osoba ta udowodni, że nie miała wpływu na skrócenie pobytu, 2) w wypadku gdy osoba fizyczna nie zachowa terminu określonego w § 3, jeżeli udowodni, iż uchybienie nastąpiło bez jej winy. § 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb, warunki, normy ilościowe lub wartościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1 oraz może określić, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, które z warunków określonych w § 1-§ 6 nie będą miały zastosowania wobec osób fizycznych przyjeżdżających na polski obszar celny na pobyt stały na podstawie wizy repatriacyjnej."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{5}. § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 6, są rzeczy osobistego użytku oraz rzeczy nowe, należące do osoby fizycznej niemającej miejsca zamieszkania w kraju, przybywającej do kraju na pobyt stały w związku z zawarciem związku małżeńskiego, jeżeli osoba ta miała miejsce pobytu za granicą przez okres co najmniej 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu. § 2. Zwolnienie od cła stosuje się także w odniesieniu do prezentów zwyczajowo ofiarowywanych w związku z zawarciem związku małżeńskiego osobom, o których mowa w § l, pod warunkiem, że zostały one ofiarowane przez osoby mające miejsce zamieszkania za granicą i wartość poszczególnych prezentów nie jest wyższa niż równowartość 1000 EURO. § 3. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1 i § 2, nie stosuje się, jeżeli osoba fizyczna przybywająca na polski obszar celny na pobyt stały korzysta ze zwolnienia od cła, o którym mowa w art. 190{4}. § 4. Zwolnienie od cła rzeczy, o których mowa w § 1 i § 2, stosuje się pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu. § 5. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy dokonane przed upływem terminu, o którym mowa w § 4, wymaga uprzedniego pisemnego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio § 6. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1 i § 2, nie stosuje się do: 1) napojów alkoholowych, 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych. § 7. Towary, o których mowa w § l i § 2, podlegają zwolnieniu od cła, jeżeli zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 4 miesięcy od dnia zawarcia związku małżeńskiego przez osobę uprawnioną do zwolnienia od cła i pod warunkiem przedstawienia przez tę osobę dokumentu potwierdzającego zawarcie związku małżeńskiego. § 8. Dopuszczenie do obrotu towarów, o których mowa w § 1 i w § 2 może zostać dokonane partiami, w terminie określonym w § 7. § 9. Zwolnienie od cła stosuje się także, w odniesieniu do towarów zgłoszonych do procedury dopuszczenia do obrotu, przed ustalonym dniem zawarcia związku małżeńskiego, nie wcześniej jednak niż 2 miesiące przed tym dniem, jeżeli złożone zostanie zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego. § 10. Organ celny może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zezwolić na zastosowanie zwolnienia od cła przewidzianego w niniejszym artykule: 1) osobie, która przebywała za granicą przez okres krótszy niż określony w § 1, jeżeli osoba ta udowodni, że jej zamiarem było przebywanie za granicą przez co najmniej 12 miesięcy, 2) osobie, która przed podjęciem decyzji o zawarciu związku małżeńskiego czasowo przebywała na polskim obszarze celnym, pod warunkiem że bezpośrednio przed rozpoczęciem czasowego pobytu osoba ta przez okres co najmniej 12 miesięcy miała miejsce stałego pobytu za granicą, 3) gdy osoba nie zachowa terminu określonego w § 7, jeżeli udowodni, że uchybienie to nastąpiło bez jej winy. § 11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1, oraz może określić tryb, warunki, normy ilościowe lub wartościowe."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{6}. § 1. Zwolnione od cła są rzeczy osobistego użytku pochodzące ze spadku otrzymane przez: 1) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju albo 2) osobę prawną mającą siedzibę w kraju, której statut nie dopuszcza prowadzenia działalności gospodarczej. § 2. Zwolnienia od cła, o których mowa w § l, nie stosuje się do: 1) napojów alkoholowych, 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych, 3) środków transportu przeznaczonych do działalności gospodarczej, 4) nieprzenośnego sprzętu, który służył osobie zmarłej do prowadzenia działalności gospodarczej lub do wykonywania zawodu, 5) zapasów surowców, półproduktów lub wyrobów gotowych, wykorzystywanych do produkcji, 6) żywego inwentarza, 7) zapasów produktów rolnych, których ilość jest większa niż przeznaczona na niezbędne potrzeby domowe rodziny. § 3. Rzeczy, o których mowa w § 1, podlegają zwolnieniu od cła, jeżeli zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 2 lat, licząc od dnia nabycia przez osobę uprawnioną praw do spadku na mocy prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. § 4. Dopuszczenie do obrotu rzeczy, o których mowa w § 1, może zostać dokonane partiami, w terminie określonym w § 3. § 5. Organ celny może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zezwolić na zastosowanie zwolnienia od cła rzeczy, o których mowa w niniejszym artykule, pomimo niespełnienia warunku określonego w § 3, jeżeli osoba udowodni, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. § 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb, warunki i dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła rzeczy, o których mowa w § 1."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{7}. § 1. Zwolnione od cła są rzeczy osobistego użytku służące osobie fizycznej niemającej miejsca zamieszkania w kraju do wyposażenia jej mieszkania lub domu w kraju, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki: 1) osoba ta udowodni, iż ma miejsce zamieszkania za granicą przez okres co najmniej 12 miesięcy poprzedzających przyjazd do kraju, 2) rzeczy służyły osobistemu użytkowi tej osoby przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem przywozu na polski obszar celny, 3) rodzaj i ilość rzeczy wskazuje na przeznaczenie do zwykłego wyposażenia mieszkania lub domu, 4) mieszkanie lub dom stanowią własność osoby korzystającej ze zwolnienia od cła lub zostały przez nią wynajęte na okres co najmniej 2 lat, 5) osoba ta zobowiąże się, iż nie będzie wynajmowała mieszkania lub domu osobom trzecim w okresie nieobecności jej lub rodziny. § 2. Udzielenie zwolnienia może zostać uzależnione od złożenia zabezpieczenia na okres 2 lat w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego, który mógłby powstać w wypadku określonym w § 5. § 3. Zwolnienie może zostać zastosowane tylko jeden raz w odniesieniu do wyposażenia każdego kolejnego mieszkania lub domu osoby uprawnionej do korzystania ze zwolnienia. § 4. Zwolnienie od cła rzeczy, o których mowa w § 1, stosuje się pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 2 lat, licząc od dnia objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu. § 5. W wypadku wynajęcia lub odstąpienia mieszkania lub domu osobom trzecim przed upływem 2 lat, licząc od dnia dopuszczenia do obrotu rzeczy , o których mowa w § 1, wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu tego wynajęcia lub odstąpienia i według stawek celnych obowiązujących w tym dniu, z zastrzeżeniem § 7. § 6. W wypadku odpłatnego lub nieodpłatnego wypożyczenia, oddania w zastaw, wynajęcia lub odstąpienia rzeczy, o których mowa § 1, przed upływem 2 lat, licząc od dnia objęcia ich procedurą dopuszczenia do obrotu, § 5 stosuje się odpowiednio. § 7. Dług celny nie powstaje, gdy rzeczy, o których mowa w § 1, zostały użyte do wyposażenia kolejnego mieszkania lub domu, jeżeli zostaną zachowane warunki określone w § 1 pkt 4 i 5. § 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb, warunki, a także rodzaj i ilość rzeczy przeznaczonych do zwykłego wyposażenia mieszkania lub domu oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{8}. § 1. Zwolnione od cła są rzeczy potrzebne do nauki studenta lub ucznia, rzeczy przeznaczone do zwyczajowego wyposażenia jego pokoju oraz należąca do niego odzież, jeżeli przybywa on na polski obszar celny z zamiarem nauki i rzeczy te są wykorzystywane na jego osobiste potrzeby podczas pobytu związanego z nauką. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się do rzeczy należących do osób przyjętych w poczet studentów dziennych albo wieczorowych studiów o pełnym wymiarze godzinowym lub wpisanych na listę uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum, lub szkoły ponadgimnazjalnej, lub szkoły ponadpodstawowej. § 3. Zwolnienie od cła rzeczy potrzebnych do nauki oraz rzeczy przeznaczonych do zwyczajowego wyposażenia pokoju studenta lub ucznia stosuje się raz w roku szkolnym. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, normy ilościowe lub wartościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{11}. § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 3 i § 4, są środki trwałe należące do przedsiębiorcy wykonującego działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, wydobywczą lub rolniczą, który zaprzestał prowadzenia tej działalności za granicą i zamierza wykonywać podobną działalność na polskim obszarze celnym, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) środki trwałe były używane przez przedsiębiorcę w miejscu poprzedniego wykonywania działalności przez okres co najmniej 12 miesięcy przed datą zaprzestania działalności przedsiębiorstwa za granicą, 2) środki trwałe są przeznaczone na polskim obszarze celnym do takiego samego celu, w jakim były używane za granicą, 3) rodzaj i ilość przywożonych rzeczy odpowiadają rodzajowi i skali dotychczasowej działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę. § 2. W wypadku korzystania ze zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1, przez właściciela gospodarstwa rolnego, zwolniony od cła jest także żywy inwentarz. § 3. Jeżeli powoduje to rozpoczęcie prowadzenia nowej działalności, zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się także w wypadku zaprzestania działalności związanej z połączeniem się przedsiębiorców lub nabyciem albo przejęciem w posiadanie przez przedsiębiorcę krajowego zorganizowanej części mienia przedsiębiorcy zagranicznego. § 4. Zwolnienia od cła nie stosuje się również do: 1) środków transportu, które nie służą do wykonywania działalności gospodarczej, 2) zapasów przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub zwierzęta, 3) materiałów pędnych, 4) zapasów surowców, półproduktów i wyrobów gotowych, wykorzystywanych do produkcji, 5) inwentarza żywego stanowiącego własność przedsiębiorcy, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu zwierzętami hodowlanymi. § 5. Środki trwałe podlegają zwolnieniu od cła, jeżeli zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania działalności przedsiębiorstwa za granicą. § 6. Zwolnienie od cła rzeczy, o których mowa w § 1, stosuje się pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu. § 7. W wypadku istnienia ryzyka nadużycia odstąpienia rzeczy termin, o którym mowa w § 6, może zostać przedłużony do 36 miesięcy. § 8. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy dokonane przed upływem okresu, o którym mowa w § 7 i § 8, wymaga uprzedniego pisemnego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego według stanu i wartości celnej towaru w dniu tego odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 9. Organ celny może w szczególnie uzasadnionych wypadkach zezwolić na zastosowanie zwolnienia od cła przewidzianego w niniejszym artykule w wypadku gdy: 1) przedsiębiorca nie spełnia warunku określonego w § 1 pkt 1, 2) przedsiębiorca nie zachowa terminu określonego w § 5, jeżeli udowodni, iż uchybienie nastąpiło bez jego winy. § 10. Zwolnione od cła są również środki trwałe należące do osób wykonujących wolne zawody, w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), które uzyskały prawo do wykonywania takich zawodów na polskim obszarze celnym, oraz osób prawnych nieprowadzących działalności gospodarczej, które przenoszą swoją działalność z zagranicy na polski obszar celny; § 1-§ 9 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{9}. § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 2, są towary umieszczone w przesyłkach wysyłanych z zagranicy bezpośrednio do osoby znajdującej się na polskim obszarze celnym, pod warunkiem że łączna wartość towarów w przesyłce nie przekracza równowartości 22 EURO. § 2. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § l, nie stosuje się do: 1) napojów alkoholowych, 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych, 3) perfum i wód toaletowych."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{36}. Zwolnione od cła są: ściółka i pasze przywożone w środkach transportu wykorzystywanych do przewozu zwierząt z zagranicy do kraju, przeznaczone dla zwierząt w trakcie ich transportu."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{37}. § 1. Zwolnione od cła są: 1) paliwa przewożone w standardowych zbiornikach prywatnych pojazdów samochodowych, z zastrzeżeniem § 2 i § 3, 2) paliwa w przenośnych zbiornikach przewożonych przez prywatne pojazdy samochodowe, przeznaczone do zużycia w tych pojazdach, nie więcej jednak niż 10 litrów, 3) niezbędne do eksploatacji smary znajdujące się w środkach transportu. § 2. Zwolnione od cła są paliwa przewożone w standardowych zbiornikach pojazdów samochodowych przeznaczonych do działalności gospodarczej \" nie więcej niż 200 litrów na pojazd. § 3. Zwolnione od cła są, na zasadzie wzajemności, paliwa w standardowych zbiornikach autobusów wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym pasażerów \" nie więcej niż 600 litrów na autobus. § 4. Dla celów stosowania niniejszego artykułu za standardowy zbiornik uważa się zbiornik paliwa, który jest: 1) montowany na stałe przez producenta we wszystkich pojazdach samochodowych, który pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do napędu pojazdu samochodowego lub funkcjonowania systemu chłodzenia i innych systemów działających w tym pojeździe, lub 2) przystosowany do pojazdów samochodowych, pozwalających na bezpośrednie wykorzystanie gazu jako paliwa lub do działania innych systemów, w które może być wyposażony ten pojazd. § 5. Towary, o których mowa w § 1, zwolnione są od cła, jeżeli są wykorzystywane wyłącznie przez pojazd samochodowy, w którym zostały przywiezione. Towary te nie mogą zostać usunięte z tego pojazdu ani być składowane, chyba że jest to konieczne w wypadku jego naprawy, oraz nie mogą zostać odpłatnie lub nieodpłatnie odstąpione przez osobę korzystającą ze zwolnienia. § 6. W wypadku naruszenia przepisu § 5, wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu naruszenia tego warunku oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty naruszenia § 5, art. 222 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{38}. Zwolnione od cła są towary przeznaczone do budowy, utrzymania lub ozdoby cmentarzy, grobów i pomników upamiętniających ofiary wojny krajów trzecich pochowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które są przywożone przez osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, upoważnione przez te kraje."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{39}. Zwolnione od cła są: 1) trumny zawierające zwłoki i urny z prochami zmarłych, jak również kwiaty, wieńce i inne przedmioty ozdobne zwykle im towarzyszące, 2) kwiaty, wieńce i inne przedmioty ozdobne przywożone przez osoby mające miejsce zamieszkania za granicą, udające się na pogrzeby lub przybywające w celu udekorowania grobów znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli ich rodzaj i ilość nie wskazują na przeznaczenie handlowe."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art.190{40}. Zwolnione od cła są techniczne materiały wojskowe, przywożone przez zagranicznych uczestników ćwiczeń wojskowych organizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczone do zużycia w trakcie tych ćwiczeń."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art.190{41}. Na zasadzie wzajemności i z zastrzeżeniem nieodstępowania towarów przez okres 3 lat od dnia dopuszczenia do obrotu osobom innym niż wymienione w tym artykule, zwolnione od cła są towary przeznaczone do użytku: 1) urzędowego obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej, a także organizacji międzynarodowych mających siedzibę lub placówkę w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) osobistego uwierzytelnionych w Rzeczypospolitej Polskiej szefów przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, osób należących do personelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw i misji specjalnych, osób należących do personelu organizacji międzynarodowych oraz innych osób korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin, 3) osobistego urzędników konsularnych państw obcych oraz pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin, 4) osobistego osób niekorzystających z immunitetów, a należących do cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{35}. Zwolnione od cła są materiały wykorzystywane do mocowania i zabezpieczania towarów w trakcie ich transportu z zagranicy do kraju, w szczególności sznury, słoma, płótno, papier, karton, drewno, tworzywa sztuczne, które ze swej natury nie służą do powtórnego użytku."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{43}. § 1. W wypadkach uzasadnionych: 1) ważnymi potrzebami społecznymi, interesem publicznym lub ekonomicznym kraju, w tym zwłaszcza koniecznością realizacji określonych programów celowych, dotyczących w szczególności podniesienia poziomu bezpieczeństwa publicznego, obronności państwa, zapobiegania i likwidacji skutków klęsk żywiołowych, krajowego systemu ratowniczego oraz utrzymania rezerw państwowych, 2) koniecznością ochrony praw nabytych na podstawie art. 190 § 1-3 Kodeksu celnego, w brzmieniu ustalonym przed dniem 1 stycznia 2002 r., 3) koniecznością wykonywania umów międzynarodowych Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, zwolnienia od cła inne niż określone w art.190{1}-190{41} Kodeksu celnego, a także tryb, warunki, normy ilościowe lub wartościowe, okres zwolnienia od cła oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania tych zwolnień. § 2. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, mogą być wprowadzone na okres nie dłuższy niż do czasu przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. Rozdział III Zwolnienia od cła w wywozie"}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{10}. § 1. Zwolnione od cła, w ramach ustanowionych norm, są towary umieszczone w przesyłce wysyłanej z zagranicy przez osobę fizyczną i przeznaczonej dla osoby fizycznej znajdującej się na polskim obszarze celnym, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) przesyłka ma charakter okazjonalny, 2) przesyłka zawiera towary wyłącznie osobistego użytku, których ilość i rodzaj nie wskazują na ich przeznaczenie handlowe, 3) odbiorca nie jest obowiązany do uiszczenia jakichkolwiek opłat na rzecz nadawcy w związku z otrzymaniem przesyłki. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się do kwoty 45 EURO na przesyłkę. W wypadku gdy łączna wartość towarów w przesyłce przekracza tę kwotę, zwolnienie od cła stosuje się do wysokości tej kwoty w stosunku do towarów, które przywożone oddzielnie, mogłyby korzystać z takiego zwolnienia. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb, warunki, normy ilościowe oraz dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{42}. Warunkiem korzystania ze zwolnienia od cła, o którym mowa w art. 190{15} § 2 i 3, art. 190{17}, art. 190{18} § 1, art. 190{19} § 1 oraz art. 190{22} § 1, jest stosowanie przez jednostkę procedur księgowych, umożliwiających kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{24}. § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 2, są: 1) odznaczenia przyznane przez rządy państw obcych osobom mającym miejsce zamieszkania w kraju, 2) puchary, medale i podobne przedmioty o charakterze symbolicznym, które zostały przyznane za granicą osobom mającym miejsce zamieszkania w kraju, w uznaniu zasług za działalność w dowolnej dziedzinie lub zasług związanych ze szczególnymi wydarzeniami lub osiągnięciami w danej dziedzinie, jeżeli są przywożone na polski obszar celny przez osobę nagrodzoną, 3) puchary, medale i podobne przedmioty o charakterze symbolicznym ofiarowane nieodpłatnie przez władze państw obcych lub osoby mające siedzibę za granicą przywożone w celu przyznania ich w kraju za zasługi określone w pkt 2, 4) nagrody, trofea i pamiątki o charakterze symbolicznym i o niewielkiej wartości przeznaczone do bezpłatnego rozdania osobom mającym miejsce zamieszkania za granicą podczas kongresów lub podobnych imprez o charakterze międzynarodowym odbywających się w kraju, jeżeli ich ilość nie wskazuje na przeznaczenie handlowe. § 2. Zwolnienie od cła stosuje się, jeżeli osoba przywożącą rzeczy, o których mowa w § 1, udowodni, iż spełnia warunki określone w niniejszym artykule oraz przywóz nie ma charakteru handlowego."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{19}. § 1. Zwolnione od cła są przesyłki zawierające próbki substancji posiadających atest Światowej Organizacji Zdrowia i przeznaczone do kontroli jakości surowców używanych do produkcji środków farmaceutycznych i leków, przywożone dla instytucji powołanych do tego celu. § 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji powołanych do kontroli jakości surowców używanych do produkcji środków farmaceutycznych i leków. W wykazie umieszczone mogą być wyłącznie instytucje, które wykorzystują substancje posiadające atest Światowej Organizacji Zdrowia w celu kontroli jakości surowców używanych do produkcji środków farmaceutycznych i leków bez jakiegokolwiek przeznaczenia handlowego. W wykazie mogą być umieszczone tylko te instytucje, których procedury księgowe umożliwiają kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{31}. § 1. Zwolnione od cła są towary przeznaczone do badań, analiz lub prób mających na celu określenie ich składu, jakości lub innych parametrów technicznych, przeprowadzanych dla uzyskania informacji lub w ramach testów o charakterze przemysłowym lub handlowym, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) towary poddawane badaniom, analizom lub próbom zostaną w całości zużyte lub zniszczone w trakcie ich wykonywania, 2) badania, analizy lub próby nie stanowią promocji handlowej, 3) organom celnym zostanie przedłożone pisemne uzasadnienie dotyczące: a) celu przeprowadzania badań, analiz lub prób, b) ilości przywożonego towaru niezbędnej do realizacji celu, dla którego jest przywożony, 4) ilości towarów ściśle odpowiadają celowi, dla realizacji którego są przywożone. § 2. Organ celny wyznacza termin do dokonania badań, analiz lub prób oraz związanych z nimi formalności administracyjnych. § 3. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się również do towarów, które nie uległy zniszczeniu lub zużyciu w trakcie badań, analiz lub prób, pod warunkiem że produkty powstałe po ich przeprowadzeniu za zgodą organu celnego: 1) zostaną całkowicie zniszczone lub pozbawione wartości handlowej, albo 2) staną się przedmiotem zrzeczenia, bez obciążania kosztami Skarbu Państwa, albo 3) zostaną wywiezione z polskiego obszaru celnego. § 4. Z wyjątkiem wypadków określonych w § 3, produkty pozostałe po dokonaniu badań, analiz lub prób podlegają należnościom celnym przywozowym. Wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu zakończenia tych badań, analiz lub prób oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. § 5. Produkty, o których mowa w § 4, podlegają ograniczeniom i zakazom określonym w przepisach odrębnych, w szczególności w przepisach o odpadach."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{30}. § 1. Zwolnione od cła są: 1) próbki towarów wytwarzanych za granicą, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki: a ) są bezpłatnie otrzymane z zagranicy lub są uzyskiwane na imprezach, o których mowa w § 2, z towarów przywiezionych z zagranicy, b) są przeznaczone wyłącznie do bezpłatnego rozdania publiczności podczas imprezy, c) mogą być używane wyłącznie w celu reklamy i mają niewielką wartość jednostkową, d) ich wartość i ilość, biorąc pod uwagę liczbę zwiedzających i liczbę wystawców, pozostaje w odpowiednich proporcjach do charakteru imprezy, e) nie mogą zostać przeznaczone do obrotu handlowego i, jeżeli ich charakter na to pozwala, są w opakowaniach zawierających mniejszą ilość towaru niż najmniejsze opakowania takiego towaru znajdujące się w obrocie handlowym, f) produkty żywnościowe oraz napoje niekonfekcjonowane w sposób określony w pkt 1) lit e), przeznaczone do konsumpcji na imprezach określonych w § 2, 2) towary przywożone wyłącznie w celu demonstracji maszyn i urządzeń wytwarzanych za granicą, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki: a) są przeznaczone do zużycia lub ulegają zniszczeniu w trakcie trwania imprezy, b) ich wartość i ilość, biorąc pod uwagę liczbę zwiedzających i liczbę wystawców, pozostaje w odpowiednich proporcjach do charakteru imprezy, 3) materiały o niewielkiej wartości przeznaczone do budowy, wyposażenia i dekoracji stoisk wystawców zagranicznych, w szczególności farby, lakiery, tapety i inne materiały, jeżeli zostaną zużyte lub zniszczone, 4) materiały, katalogi, prospekty, cenniki, plakaty reklamowe, ilustrowane i nieilustrowane kalendarze, nieoprawione fotografie i inne towary dostarczone bezpłatnie w celu wykorzystania ich do reklamy towarów wytwarzanych za granicą, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki: a) są przeznaczone do bezpłatnego rozdania, b) ich wartość i ilość, biorąc pod uwagę liczbę zwiedzających i ilość wystawców, pozostaje w odpowiednich proporcjach do charakteru imprezy. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § l, stosuje się pod warunkiem, że towary przeznaczone są na: 1) wystawy, targi, salony i podobne imprezy o charakterze handlowym, przemysłowym, rolnym lub rzemieślniczym, 2) wystawy lub imprezy organizowane w celach charytatywnych, 3) wystawy lub imprezy organizowane w celach naukowych, technicznych, rzemieślniczych, artystycznych, edukacyjnych, kulturalnych, sportowych, religijnych, związanych z działalnością związków zawodowych, turystycznych lub w celu promowania współpracy międzynarodowej, 4) spotkania przedstawicieli organizacji międzynarodowych, 5) uroczystości i spotkania o charakterze oficjalnym lub upamiętniającym określone zdarzenia. § 3. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1, nie stosuje się do towarów wyprodukowanych za granicą, przywożonych na polski obszar celny na wystawy organizowane prywatnie w lokalach handlowych w celu promowania dalszej ich sprzedaży za granicę. § 4. Zwolnienia od cła , o którym mowa w § 1 pkt 1 i 2, nie stosuje się do: 1) napojów alkoholowych, 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych, 3) materiałów pędnych."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{29}. Zwolnione od cła są towary spełniające wyłącznie funkcje reklamowe, przesyłane nieodpłatnie przez dostawcę swoim odbiorcom, jeżeli poza ich funkcją reklamową nie będą przeznaczone do jakichkolwiek innych celów."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{34}. § 1. Zwolnione od cła są: 1) dokumenty przysyłane bezpłatnie organom administracji publicznej, 2) publikacje rządów państw obcych oraz publikacje organizacji międzynarodowych przeznaczone do bezpłatnego rozdania, 3) dokumenty wyborcze, w szczególności karty do głosowania, listy wyborcze w wyborach organizowanych przez organy mające swoje siedziby za granicą, 4) przedmioty mające służyć jako dowody lub do podobnych celów przed sądami bądź organami administracji publicznej, 5) wzory podpisów i materiały zawierające podpisy, które przesyłane są w ramach zwyczajowej wymiany informacji między służbami publicznymi lub organami bankowymi, 6) urzędowe wydawnictwa przeznaczone dla Narodowego Banku Polskiego, 7) raporty, sprawozdania z działalności, ulotki informacyjne, prospekty, blankiety przedpłat i inne dokumenty przedsiębiorstw mających swoją siedzibę za granicą i przeznaczone dla posiadaczy lub subskrybentów papierów wartościowych emitowanych przez te przedsiębiorstwa, 8) zapisane nośniki, w szczególności w formie zapisów dźwiękowych i mikrofilmów, wykorzystywane do przekazywania informacji, przesyłane bezpłatnie odbiorcy, 9) akta, dokumentacja archiwalna, formularze i inne dokumenty mające być wykorzystane w trakcie międzynarodowych spotkań, konferencji lub kongresów oraz sprawozdania z tych imprez, 10) plany, rysunki techniczne, odbitki, opisy i inne podobne dokumenty przywożone w celu uzyskania lub realizacji zamówień za granicą, lub w celu uczestnictwa w konkursach organizowanych na polskim obszarze celnym, 11) dokumenty przeznaczone do wykorzystania w trakcie egzaminów organizowanych w kraju przez instytucje mające swoją siedzibę za granicą, 12) formularze przeznaczone do wykorzystania jako urzędowe dokumenty w międzynarodowym ruchu pojazdów lub w transporcie towarów, odbywających się na podstawie umów międzynarodowych, 13) formularze, etykiety, bilety i podobne dokumenty wysyłane przez przedsiębiorstwa przewozowe lub przedsiębiorstwa hotelarskie mające swoją siedzibę za granicą, biurom podróży mającym swoją siedzibę w kraju, 14) formularze, bilety, konosamenty, listy przewozowe lub inne dokumenty handlowe, lub urzędowe, które zostały użyte w obrocie gospodarczym, 15) urzędowe druki dokumentów wydawanych przez władze krajów trzecich lub organy międzynarodowe oraz druki odpowiadające międzynarodowym wzorom w celu ich dystrybucji przesyłane przez stowarzyszenia mające siedzibę za granicą odpowiednim stowarzyszeniom mającym siedzibę w kraju, 16) fotografie, diapozytywy oraz matryce fotograficzne, w tym zawierające opisy, przesyłane dla agencji prasowych lub wydawców gazet bądź czasopism, 17) znaczki skarbowe i podobne druki potwierdzające uiszczenie opłat za granicą. § 2. Zwolnienie od cła stosuje się, jeżeli dokumenty określone w § l nie mają wartości handlowej."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{22}. § l. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 3, są sprzęt i urządzenia rehabilitacyjne ułatwiające lub umożliwiające proces rehabilitacji leczniczej i zawodowej osób niepełnosprawnych oraz towary specjalnie przystosowane do celów pomocy naukowej, kulturalnej i podnoszenia kwalifikacji zawodowych tych osób, jeżeli towary te są przywożone przez: 1) osoby niepełnosprawne na ich własny użytek, pod warunkiem przedłożenia organom celnym orzeczenia ustalającego stopień niepełnosprawności, 2) organizacje społeczne, których statut nie dopuszcza prowadzenia działalności gospodarczej oraz podstawowym celem statutowym jest rehabilitacja i pomoc osobom niepełnosprawnym. § 2. Zwolnienia od cła stosuje się także do: 1) części zamiennych, elementów i specjalnego wyposażenia przeznaczonych do towarów, o których mowa w § 1, 2) narzędzi używanych do utrzymania, kontroli, kalibrowania lub naprawy towarów, o których mowa w § 1, - pod warunkiem że te części zamienne, elementy, wyposażenie lub narzędzia zostały przywiezione jednocześnie z towarami, o których mowa w § 1, lub zostały przywiezione później, ale można jednoznacznie stwierdzić, iż są przeznaczone do takich towarów, które wcześniej zostały zwolnione od cła. § 3. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § l, nie stosuje się do środków transportu. § 4. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy, o których mowa w § 1, wymaga uprzedniego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego. Wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 5. Dług celny nie powstaje, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki: 1) towary zostaną odstąpione osobie, o której mowa w § 1, spełniającej warunki do skorzystania ze zwolnienia od cła przewidzianego w niniejszym artykule, 2) towary będą używane w celu, który uprawniałby do skorzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu, 3) organ celny, który przyjął zgłoszenie celne dotyczące dopuszczenia do obrotu towaru zwolnionego od cła, zostanie uprzednio poinformowany o zamiarze odstąpienia. § 6. Jeżeli towar zostanie użyty do celu innego niż uprawniający do skorzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu lub jeżeli osoba posiadająca towar zwolniony od cła przestaje spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia od cła, wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu zmiany sposobu wykorzystania towaru lub w dniu, w którym warunki uprawniające osobę do korzystania ze zwolnienia od cła przestały być spełniane, oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty naruszenia wyżej wymienionych warunków, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 7. Osoba, o której mowa w § 5 pkt 1, której odstąpiono towar zwolniony od cła, przejmuje prawa i obowiązki osoby, która odstąpiła ten towar; przepisy § 4-§ 6 stosuje się odpowiednio. § 8. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów, o których mowa w § 1. Wykaz może zawierać wyłącznie towary, których zwolnienie od cła nie naruszy interesów przemysłu krajowego. § 9. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty wymagane do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła oraz warunki, jakie muszą spełniać organizacje społeczne, o których mowa w § 1 pkt 2, przy czym jednym z warunków jest, że organizacje te mają procedury księgowe umożliwiające kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{23}. § 1. Zwolnione od cła, z zastrzeżeniem § 3, są towary: 1) przywożone przez państwowe jednostki organizacyjne, gminy, organizacje społeczne lub jednostki organizacyjne statutowo powołane do prowadzenia działalności charytatywnej lub do realizacji pomocy humanitarnej, których statut nie dopuszcza prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli są przeznaczone do bezpłatnego : a) rozdania ofiarom klęski żywiołowej lub katastrofy, lub b) oddania do dyspozycji ofiarom klęski żywiołowej lub katastrofy i pozostają własnością tych jednostek, 2) przywożone przez jednostki ratownictwa, przeznaczone na ich potrzeby, w związku z prowadzonymi przez nie działaniami ratowniczymi. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § l, będzie udzielone tym organizacjom, których procedury księgowe umożliwiają kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów. § 3. Zwolnienia od cła nie stosuje się do materiałów i sprzętu przeznaczonych do odbudowy terenów dotkniętych klęską żywiołową lub katastrofą. § 4. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy, o których mowa w § 1, wymaga uprzedniego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego. Wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 5. Dług celny nie powstaje, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki: 1) towary zostaną odstąpione osobie, o której mowa w § 1, spełniającej warunki do skorzystania ze zwolnienia od cła przewidzianego w niniejszym artykule, 2) towary będą używane w celu, który uprawniałby do skorzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu, 3) organ celny, który przyjął zgłoszenie celne dotyczące dopuszczenia do obrotu towaru zwolnionego od cła, zostanie uprzednio poinformowany o zamiarze odstąpienia. § 6. Jeżeli towar zostanie użyty do celu innego niż uprawniający do skorzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu lub jeżeli osoba posiadająca towar zwolniony od cła przestaje spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia od cła, wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu zmiany sposobu wykorzystania towaru lub w dniu, w którym warunki uprawniające osobę do korzystania ze zwolnienia od cła przestały być spełniane, oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty naruszenia wyżej wymienionych warunków, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 7. Osoba, o której mowa w § 5 pkt 1, której odstąpiono towar zwolniony od cła, przejmuje prawa i obowiązki osoby, która odstąpiła ten towar; przepisy § 4-§ 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art.190{32}. Zwolnione od cła są znaki, wzory, szkice lub projekty oraz towarzysząca im dokumentacja i wnioski patentowe przeznaczone dla instytucji właściwych w dziedzinie ochrony praw własności intelektualnej."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{47}. Zwolnione od cła są nasiona przeznaczone do wykorzystania na nieruchomościach znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie granicy państwowej, użytkowanych przez osoby prowadzące gospodarstwo rolne lub działalność przetwórczą na polskim obszarze celnym, na obszarze znajdującym się w bezpośrednim sąsiedztwie granicy państwowej, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki: 1) ilość wywożonych nasion nie przekracza ilości niezbędnej do uprawy, oraz 2) zgłoszenie celne produktów jest dokonywane przez producenta rolnego lub na jego rzecz."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{48}. Zwolnione od cła są: ściółka i pasze przewożone w środkach transportu wykorzystywanych do wywozu zwierząt za granicę, przeznaczone dla zwierząt w trakcie ich transportu.\"; 58) w art. 191 dodaje się § 6-§ 8 w brzmieniu: \"§ 6. Nie stosuje się zwolnień przewidzianych w § 1 wobec towarów, których wywóz połączony był ze stosowaniem preferencyjnych środków przewidzianych dla wywozu towaru poza polski obszar celny. § 7. Zakaz stosowania zwolnień od cła, o którym mowa w § 6, nie ma zastosowania, jeśli udzielone preferencje zostały cofnięte lub wypłacone kwoty wynikające z preferencji zostały zwrócone. § 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, preferencyjne środki związane z wywozem towarów, do których stosuje się zakaz zwolnienia od cła określony w § 6. Określając wypadki, w których przepis § 6 nie ma zastosowania, należy uwzględnić w szczególności sytuację, w której ta sama osoba dokonuje powrotnego przywozu towaru.\"; 59) w art. 196 w § 2, w art. 222 w § 5, w art. 233 w § 3, w art. 237 w § 3, w art. 261, w art. 263, w art. 276 w § 5 oraz w art. 284 w § 3 wyrazy \"Minister Finansów\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych\"; 60) w art. 197: a) w § 1 wyrazy \"generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego\" zastępuje się wyrazami \"zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego\", b) w § 2: - po wyrazie \"Pozwolenie\" skreśla się przecinek a wyrazy \"o którym mowa w § 1,\" zastępuje się wyrazami \"na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego\", - w pkt 2 skreśla się wyraz \"systematycznie\", - w pkt 4 wyrazy \"dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe\" zastępuje się wyrazami \"wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe\", - w pkt 5 po wyrazie \"egzekucyjne\" skreśla się przecinek i dodaje się wyraz \"lub\" oraz skreśla się wyrazy \"likwidacyjne lub układowe\", - w pkt 6 wyrazy \"generalnego zabezpieczenia\" zastępuje się wyrazami \"zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego\", c) dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego mogą otrzymać osoby, które spełniają następujące wymogi: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b), 2) są podatnikami podatku od towarów i usług, 3) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe, 4) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe, 5) nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego, ze względu na naruszenie przez nie przepisów prawa, w okresie ostatnich 3 lat.\", d) § 3a otrzymuje brzmienie: \"§ 3a. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach organ celny może wydać pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego pomimo niespełnienia warunków, o których mowa w § 2 pkt 2 albo zabezpieczenia generalnego pomimo niespełnienia warunku, o którym mowa w § 2a pkt 4.\"; 61) w art.198 w § 2 wyrazy \"generalne zabezpieczenie\" zastępuje się wyrazami \"zabezpieczenie generalne\"; 62) w art. 223 w § 2 po wyrazach \"w którym\" stawia się przecinek, a wyrazy \"znajdował się towar w chwili ustalenia przez organ celny, że zaistniała sytuacja powodująca powstanie długu celnego\" zastępuje się wyrazami \"z zastrzeżeniem § 3, organ celny ustalił, że towar znajduje się w sytuacji powodującej powstanie długu celnego\"; 63) w art. 227 w § 3 wyrazy \"W wypadku powstania długu celnego w warunkach\" zastępuje się wyrazami \"Jeżeli powstaje dług celny w wypadkach\"; 64) w art. 230: a) dodaje się § 4a w brzmieniu: \"§ 4a. Jeżeli nie jest możliwe określenie daty powstania długu celnego powiadomienie dłużnika nie może nastąpić po upływie 3 lat, licząc od dnia określonego w art. 222 § 2 i § 3.\", b) w § 5 w pkt 1) oraz w § 6 po wyrazach \"postępowania karnego\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe\"; 65) w art. 231 w § 1 w pkt 1 wyrazy \"w terminie 7 dni\" zastępuje się wyrazami \"nie później niż w terminie 10 dni\"; 66) w art. 233 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, organ celny pobiera opłatę prolongacyjną od odroczonej kwoty należności. Stawka opłaty prolongacyjnej wynosi 50% stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych w wysokości określonej w przepisach odrębnych. Opłatę prolongacyjną pobiera się za okres od dnia następującego po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 231 § 1 pkt 1, do chwili spłaty odroczonej kwoty. W innych wypadkach opłatę prolongacyjną pobiera się od dnia odroczenia płatności do chwili jej spłaty.\"; 67) w art. 234 wyrazy \"art. 197 § 2 pkt 1-5 i pkt 7\" zastępuje się wyrazami \"art. 197 § 2a pkt 1-4\"; 68) w art. 242: a) w § 5 w pkt 2 po wyrazach \"wszczęcie postępowania karnego\" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy \"postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe\", b) w § 6 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) uprawomocnienia się orzeczenia sądu wydanego w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, albo wyroku lub postanowienia sądu administracyjnego\"; 69) dodaje się art. 242{1} w brzmieniu: \"Art. 242{1}. Jeżeli w odniesieniu do danego towaru wydana została decyzja stwierdzająca powstanie długu celnego na podstawie art. 210-214 i należności celne przywozowe zostały uiszczone, towar ten uważa się za krajowy bez obowiązku zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów przewidzianych w przepisach odrębnych.\"; 70) w art. 244 w pkt 4 w lit. b) po wyrazach \"organu celnego\" dodaje się wyrazy \"lub zgodnie z art. 186\"; 71) w art. 253 w § 2 w pkt 1 wyrazy \"lub agencja celna\" zastępuje się wyrazami \" , agencja celna, adwokat lub radca prawny\"; 72) w art. 254: a) § 1 wyrazy \"Przedstawiciel jest zobowiązany do przedstawienia organowi celnemu\" zastępuje się wyrazami \"Organ celny może zażądać od przedstawiciela przedstawienia\", b) w § 2 wyrazy \"posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej\" zastępuje się wyrazami \"prowadząca agencję celną\"; 73) w art. 256 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Czynności przed organami celnymi w imieniu agencji celnej mogą dokonywać: 1) upoważniony pracownik agencji celnej, lub 2) osoba fizyczna prowadząca agencję celną - wpisani na listę agentów celnych.\"; 74) w art. 257: a) w § 1 w pkt 5 wyrazy \"dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe\" zastępuje się wyrazami \"wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe\", b) dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Prezes Głównego Urzędu Ceł ogłasza listę agentów celnych w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów.\"; 75) w art. 258: a) w § 1 i w § 3 wyrazy \"posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej\" zastępuje się wyrazami \"prowadząca agencję celną\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. W wypadku niezłożenia kaucji, o której mowa w § 3, agencja celna nie może dokonywać przed organami celnymi żadnych czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego.\"; 76) art. 259 otrzymuje brzmienie: \"Art. 259. Działalność w formie agencji celnej może prowadzić osoba krajowa w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) i lit. b), która nie prowadzi innej działalności gospodarczej poza działalnością przewozową, spedycyjną lub polegającą na prowadzeniu publicznego składu celnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.\"; 77) skreśla się art. 260; 78) w art. 261: a) skreśla się pkt 1, b) w pkt 6 wyrazy \"posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej\" zastępuje się wyrazami \"prowadząca agencję celną\"; 79) w art. 265: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, decyzja wydawana jest w sprawie bez oznaczania strony.\"; 80) w art. 266: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, organ celny wydaje postanowienie o połączeniu spraw. Na postanowienie to nie przysługuje zażalenie.\"; 81) w art. 267: a) w zdaniu pierwszym wyrazy \"lub siedziby\" zastępuje się wyrazami \"lub adresu\" i po nich dodaje się wyrazy \"oraz decyzję, o której mowa w art. 265,\", b) w zdaniu drugim po wyrazie \"Pismo\" dodaje wyrazy \"oraz decyzję\"; 82) w art. 272 po wyrazach \"tego obowiązku\" dodaje się wyrazy \"mimo pisemnego wezwania\", a wyrazy \"wniesienia podania\" zastępuje się wyrazami \"doręczenia wezwania\"; 83) w art. 273 wyrazy \"na podstawie przepisów karnych\" zastępuje się wyrazami \"karnego skarbowego lub postępowania karnego\"; 84) w art. 275: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"i koncesji\", b) w § 3: - skreśla się pkt 2, - w pkt 9 skreśla się przecinek oraz wyrazy \"handlowej lub przemysłowej\", c) w § 4: - w pkt 1 po wyrazach \"terminu do\" dodaje się wyrazy \"dokonania czynności lub dostarczenia dokumentów niezbędnych do\", - w pkt 5 wyrazy \"czynności służbowych poza siedzibą lub czasem pracy urzędu celnego\" zastępuje się wyrazami \"czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego w miejscu innym niż urząd celny lub poza czasem pracy urzędu celnego\"; 85) w art. 276 w § 5 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"i koncesji\"; 86) w art. 278 w § 1, w art. 279 w § 1 oraz w art. 284 w § 1 wyrazy \"Ministra Finansów\" zastępuje się wyrazami \"ministra właściwego do spraw finansów publicznych\"."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{28}. Zwolnione od cła są materiały o charakterze reklamowym, w szczególności katalogi, cenniki, instrukcje obsługi lub ulotki handlowe dotyczące towarów przeznaczonych do sprzedaży lub wynajmu albo związane ze świadczeniem usług przewozowych, handlowych, bankowych lub ubezpieczeniowych, przywożone przez osobę mającą siedzibę za granicą, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) na materiałach jest w sposób widoczny umieszczona nazwa przedsiębiorstwa, które produkuje, sprzedaje bądź wynajmuje towary albo które oferuje usługi, 2) przesyłka zawiera jeden dokument albo jeden egzemplarz każdego dokumentu, jeżeli składa się z wielu dokumentów; w wypadku gdy przesyłka zawiera więcej niż jeden egzemplarz tego samego dokumentu, ciężar brutto przesyłki nie może przekroczyć 1 kg, 3) przesyłka nie jest w serii przesyłek przekazywanych przez nadawcę temu samemu odbiorcy."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{18}. § 1. Zwolnione od cła są: 1) przyrządy i aparatura przeznaczone do prowadzenia badań naukowych, diagnozowania lub leczenia, 2) części zamienne, elementy i specjalne wyposażenie przeznaczone do przyrządów i aparatury, o których mowa w pkt 1, jeżeli zostały one przywiezione jednocześnie z nimi lub zostały przywiezione później, ale uznano je za przeznaczone do przyrządów lub aparatury, które zostały wcześniej zwolnione od cła, 3) narzędzia używane do utrzymania, kontroli lub naprawy przyrządów i aparatury, o których mowa w pkt 1, jeżeli zostały przywiezione jednocześnie z nimi lub zostały przywiezione później i jednoznacznie można stwierdzić, iż są przeznaczone do przyrządów i aparatury, które były wcześniej zwolnione od cła. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § 1, stosuje się, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) towary przekazane są nieodpłatnie przez organizacje charytatywne lub osoby fizyczne jako dary szpitalom, innym jednostkom służby zdrowia lub medycznym instytutom badawczym ujętym w wykazie, o którym mowa w § 7, lub zakupione przez takie jednostki w całości z funduszy przekazanych przez organizacje charytatywne lub uzyskanych w drodze zbiórki publicznej, 2) przekazanie towarów nie jest związane z działalnością gospodarczą, 3) ofiarodawca nie jest w żaden sposób powiązany z producentem towarów, które mają być zwolnione od cła. § 3. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy, o których mowa w § 1, wymaga uprzedniego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego. Wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu tego odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 4. W wypadku, o którym mowa w § 3, dług celny nie powstaje, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) towary zostaną odstąpione osobie, która spełnia warunki do korzystania ze zwolnienia od cła przewidzianego w niniejszym artykule, 2) towary będą używane w celu, który uprawniałby do korzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu, 3) organ celny, który przyjął zgłoszenie celne do procedury dopuszczenia do obrotu, zostanie uprzednio poinformowany o zamiarze odstąpienia. § 5. Jeżeli towar zostanie użyty niezgodnie z przeznaczeniem , o którym mowa w §1, lub jeżeli osoba posiadająca towar zwolniony od cła przestaje spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia określonego w niniejszym artykule, wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu zmiany sposobu wykorzystania towaru lub w dniu, w którym warunki uprawniające osobę do korzystania ze zwolnienia przestały być spełniane, oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty naruszenia wyżej wymienionych warunków, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 6. Osoba, której odstąpiono towar zwolniony od cła, przejmuje prawa i obowiązki osoby, która odstąpiła ten towar; przepisy § 3-§ 5 stosuje się odpowiednio. § 7. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz szpitali i innych jednostek służby zdrowia oraz medycznych instytutów badawczych, o których mowa w § 2 pkt 1. W wykazie mogą być umieszczone szpitale i inne jednostki służby zdrowia oraz medyczne instytuty badawcze, których procedury księgowe umożliwiają kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów. § 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb oraz dokumenty niezbędne do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{27}. § 1. Zwolnione od cła są próbki towarów mające nieznaczną wartość i mogące służyć jedynie w celu uzyskania zamówień na towary tego samego rodzaju, które mają być przywiezione na polski obszar celny. § 2. Organ celny przyjmując zgłoszenie celne obejmujące próbki, o których mowa w § 1, może uzależnić zwolnienie od cła tych próbek od pozbawienia ich wartości handlowej poprzez przedarcie, przedziurkowanie, naniesienie nieusuwalnych i widocznych znaków lub w każdy inny sposób pozwalający na zachowanie przez ten towar charakteru próbek."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{26}. Zwolnione od cła, na zasadzie wzajemności, są: 1) dary ofiarowane panującym głowom państw oraz osobom, które zgodnie z przepisami międzynarodowymi korzystają z takich samych przywilejów, 2) towary przeznaczone do wykorzystania lub użycia przez panujące głowy państw obcych oraz ich oficjalnych przedstawicieli w okresie ich oficjalnego pobytu na polskim obszarze celnym."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{21}. § 1. Zwolnione od cła są: 1) towary będące artykułami pierwszej potrzeby, przywożone przez organizacje społeczne lub jednostki organizacyjne statutowo powołane do prowadzenia działalności charytatywnej, lub do realizacji pomocy humanitarnej, przeznaczone do nieodpłatnej dystrybucji wśród osób potrzebujących, 2) towary przekazywane nieodpłatnie przez osoby mające swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, bez zamiaru wykorzystania ich przez obdarowanego do celów handlowych, przeznaczone dla organizacji społecznych lub jednostek organizacyjnych statutowo powołanych do prowadzenia działalności charytatywnej lub do realizacji pomocy humanitarnej, wykorzystywane do zebrania funduszy w trakcie zbiórek publicznych organizowanych na rzecz osób potrzebujących, 3) wyposażenie i materiały biurowe przekazywane nieodpłatnie przez osoby mające swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą i bez zamiaru wykorzystania ich przez obdarowanego do celów handlowych, przeznaczone dla organizacji społecznych lub jednostek organizacyjnych statutowo powołanych do prowadzenia działalności charytatywnej lub do realizacji pomocy humanitarnej, wykorzystywanych jedynie dla potrzeb ich funkcjonowania i realizacji celów działalności charytatywnej lub do realizacji pomocy humanitarnej. § 2. Organizacje społeczne lub jednostki organizacyjne, o których mowa w § 1, mogą korzystać ze zwolnienia od cła, jeżeli statuty tych organizacji nie dopuszczają prowadzenia działalności gospodarczej. § 3. Dla celów stosowania niniejszego artykułu za artykuły pierwszej potrzeby uważa się towary niezbędne do zaspokojenia najważniejszych potrzeb osób, takie jak: artykuły żywnościowe, lekarstwa, odzież. § 4. Zwolnienia od cła, o których mowa w § 1, udziela się tym organizacjom lub jednostkom organizacyjnym, których procedury księgowe umożliwiają kontrolę wykorzystania zwolnionych od cła towarów. § 5. Zwolnienia od cła, o których mowa w § l, nie stosuje się do: 1) napojów alkoholowych, 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych, 3) kawy i herbaty, 4) środków transportu, z wyjątkiem ambulansów. § 6. Sprzedaż lub dobrowolne przeniesienie prawa własności w inny sposób, wynajem, użyczenie, wydzierżawienie lub inne odpłatne bądź nieodpłatne odstąpienie rzeczy, o których mowa w § 1, wymaga uprzedniego poinformowania o tym organu celnego i powoduje powstanie długu celnego. Wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu odstąpienia oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty odstąpienia towaru, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 7. W wypadku, o którym mowa w § 6, dług celny nie powstaje, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) towary zostaną odstąpione osobie, która spełnia warunki do korzystania ze zwolnienia od cła przewidzianego w niniejszym artykule, 2) towary będą używane w celu, który uprawniałby do korzystania ze zwolnienia od cła na podstawie niniejszego artykułu, 3) organ celny, który przyjął zgłoszenie celne do procedury dopuszczenia do obrotu, zostanie uprzednio poinformowany o zamiarze odstąpienia. § 8. Jeżeli towar zostanie użyty do celu innego niż uprawniającego do korzystania ze zwolnienia od cła lub jeżeli osoba posiadająca towar zwolniony od cła przestaje spełniać warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia określonego w niniejszym artykule, wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu zmiany sposobu wykorzystania towaru lub w dniu, w którym warunki uprawniające osobę do korzystania ze zwolnienia przestały być spełniane, oraz według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty naruszenia wyżej wymienionych warunków, art. 222 stosuje się odpowiednio. § 9. Osoba, której odstąpiono towar zwolniony od cła, przejmuje prawa i obowiązki osoby, która odstąpiła ten towar; przepisy § 6-§ 8 stosuje się odpowiednio. § 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaj dokumentów i zakres informacji wymaganych do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła, a także wykaz towarów, do których nie stosuje się zwolnienia od cła, o którym mowa w § 1. Wykaz może obejmować wyłącznie towary, w stosunku do których stosowanie zwolnienia od cła mogłoby naruszyć interesy przemysłu krajowego."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{25}. § 1. Zwolnione od cła są towary: 1) przywożone do kraju przez osoby, które składały oficjalną wizytę za granicą, i otrzymane jako podarunki od przyjmujących je przedstawicieli władz, 2) przywożone przez osoby przybywające do kraju z oficjalną wizytą z zamiarem wręczenia ich w charakterze podarunków przedstawicielom władz polskich, 3) przesyłane jako podarunki, w dowód przyjaźni lub życzliwości, przez przedstawicieli władz lub przedstawicieli państw obcych oraz zagraniczne organizacje prowadzące działalność o charakterze publicznym polskim przedstawicielom władz lub organizacji prowadzących działalność o takim samym charakterze. § 2. Zwolnienie od cła, o którym mowa w § l, stosuje się, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) towar stanowi podarunek o charakterze okazjonalnym, 2) ilość lub rodzaj towaru nie wskazuje na przeznaczenie do prowadzenia działalności gospodarczej. § 3. Zwolnienia od cła, o którym mowa w § l, nie stosuje się do: 1) napojów alkoholowych, 2) tytoniu i wyrobów tytoniowych."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{20}. Zwolnione od cła są środki farmaceutyczne i leki przeznaczone do leczenia ludzi lub zwierząt przybyłych z zagranicy, uczestniczących w międzynarodowych imprezach sportowych organizowanych na terenie kraju, jeżeli ich ilość i rodzaj są odpowiednie do celu, w jakim są przywożone, i do czasu trwania imprezy sportowej."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{46}. Zwolnione od cła są produkty rolne oraz produkty hodowli, pszczelarstwa, ogrodnictwa i leśnictwa, uzyskane na nieruchomościach znajdujących się na polskim obszarze celnym, przylegających do granicy państwowej, należących lub dzierżawionych przez osoby prowadzące gospodarstwo rolne lub działalność przetwórczą za granicą, jeżeli: 1) produkty te zostały uzyskane od zwierząt pochodzących z kraju sąsiadującego z polskim obszarem celnym lub dopuszczonych do obrotu w tym kraju, oraz 2) produkty te zostały poddane jedynie zabiegom, które zwykle są dokonywane po ich zebraniu lub wytworzeniu, oraz 3) zgłoszenie celne produktów jest dokonywane przez producenta rolnego lub na jego rzecz."}
{"id":"2001_92_190","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 190{33}. Zwolnione od cła są: 1) foldery, broszury, książki, czasopisma, przewodniki, oprawione lub nieoprawione plakaty, nieoprawione fotografie i powiększenia fotograficzne, ilustrowane lub nieilustrowane mapy geograficzne, ilustrowane kalendarze, zapisane taśmy lub płyty przeznaczone do odtworzenia obrazu lub dźwięku, których głównym celem jest zachęcanie do wyjazdów zagranicznych, w szczególności do uczestnictwa w spotkaniach, lub imprezach o charakterze kulturalnym, turystycznym, sportowym, religijnym, handlowym lub zawodowym, pod warunkiem że towary te: a) są przeznaczone do bezpłatnego rozdania, oraz b) nie zawierają więcej niż 25% prywatnych ogłoszeń handlowych, chyba że dotyczą one przedsiębiorców będących osobami krajowymi, oraz c) mają charakter materiałów promocyjnych, 2) wykazy i spisy hoteli zagranicznych wydawane przez urzędowe instytucje turystyczne lub pod ich patronatem oraz rozkłady jazdy środków transportu działających za granicą, jeżeli dokumenty te nie zawierają więcej niż 25% prywatnych ogłoszeń handlowych, chyba że dotyczą one przedsiębiorców będących osobami krajowymi, 3) materiały wysyłane akredytowanym przedstawicielom lub korespondentom oficjalnych narodowych organizacji turystycznych i nieprzeznaczone do rozdania, a w szczególności roczniki, spisy abonentów telefonicznych, spisy hoteli, katalogi targowe, próbki wyrobów rzemieślniczych o nieznacznej wartości, dokumentacja na temat muzeów, uniwersytetów, uzdrowisk lub innych podobnych instytucji."}
{"id":"2001_92_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz.127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz.231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100 oraz z 2000 r. Nr 68, poz. 805) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) import towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 190{4}-190{6}, art. 190{8}, art. 190{9} z wyłączeniem towarów, które zostały przywiezione w drodze zamówienia wysyłkowego, art. 190{10}-art. 190{14}, art. 190{16}-art. 190{21}, art. 190{22} - w zakresie towarów sprowadzanych przez osoby wymienione w § 1 pkt 2, art. 190{23}-art. 190{41} Kodeksu celnego,\"; 2) w art. 11 w ust. 3 liczbę \"7\" zastępuje się liczbą \"10\"."}
{"id":"2001_92_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 3. Postępowania wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2001_92_31","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 31{2}. Na wniosek osoby uprawnionej do korzystania z procedury celnej wartość celna towarów łatwo psujących się może być ustalona w inny sposób, niż określony w art. 23-31, w trybie określonym zgodnie z art. 32.\"; 16) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb ustalania wartości celnej towarów. Wydając rozporządzenia, Rada Ministrów określi w szczególności uproszczony tryb ustalania wartości celnej towarów łatwo psujących się.\"; 17) w art. 48: a) w § 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) okres niezbędny do przeprowadzenia badań, w szczególności wynikających z przepisów dotyczących ochrony zdrowia i życia ludzi lub zwierząt oraz ochrony roślin.\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. W wypadku zatrzymania towaru, o którym mowa w art. 57 § 2a, termin, o którym mowa w § 1, przedłuża się o okres zatrzymania.\"; 18) w art. 50: a) w § 1 wyrazy \"w miejscach zatwierdzonych przez organ celny\" zastępuje się wyrazami \"w magazynie celnym lub w innych miejscach za zgodą organu celnego\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W wypadkach innych, niż określone w § 2, magazyn celny może być prowadzony przez osoby krajowe, po uzyskaniu przez nie pozwolenia organu celnego, z wyłączeniem jednak osób, o których mowa w art. 3 § 1 pkt 11 lit. c).\", c) dodaje się § 3a w brzmieniu: \"§ 3a. Pozwolenie, o którym mowa w § 3, jest wydawane: 1) osobom, które spełniają następujące warunki: a) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe, b) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe, oraz 2) gdy organ celny może zapewnić właściwy dozór i kontrolę magazynu celnego bez konieczności stosowania środków i nakładów niewspółmiernych do zakresu wnioskowanej działalności.\", d) dodaje się § 7 i § 8 w brzmieniu: \"§ 7. Organ celny może cofnąć pozwolenie, o którym mowa w § 3, jeżeli: 1) prowadzący magazyn celny prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, otrzymanym pozwoleniem lub regulaminem funkcjonowania magazynu celnego, 2) rozmiar prowadzonej działalności nie uzasadnia dalszego jego prowadzenia, 3) po uzyskaniu pozwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia organu celnego, 4) został naruszony którykolwiek warunek określony w § 3a, 5) osoba, która otrzymała pozwolenie, w istotny sposób naruszyła przepisy prawa. § 8. Organ celny cofa pozwolenie, o którym mowa w § 3, jeżeli z wnioskiem o cofnięcie występuje osoba, która uzyskała pozwolenie.\"; 19) w Tytule III - Towary wprowadzane na polski obszar celny, tytuł Działu V otrzymuje brzmienie: \"Dział V. Towary niekrajowe przewożone w ramach procedury tranzytu\"; 20) w art. 57: a) w § 2 po wyrazach \"własności intelektualnej\" skreśla się przecinek i wyrazy \"handlowej i przemysłowej\", b) w § 2a w zdaniu pierwszym i drugim po wyrazach \"własności intelektualnej\" skreśla się przecinek i wyrazy \"handlowej i przemysłowej\", c) w § 3 po wyrazach \"własności intelektualnej\" skreśla się przecinek i wyrazy \"handlowej i przemysłowej\"; 21) w art. 64 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Złożenie zgłoszenia celnego podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela jest równoznaczne ze złożeniem przez zgłaszającego oświadczenia o prawdziwości danych zawartych w zgłoszeniu celnym oraz autentyczności załączonych do niego dokumentów.\"; 22) w art. 65: a) w § 1 po wyrazie \"przyjmuje\" dodaje się wyraz \"niezwłocznie\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Po przyjęciu zgłoszenia celnego organ celny, na wniosek strony wydaje decyzję lub może z urzędu wydać decyzję, w której: 1) uznaje zgłoszenie celne za prawidłowe, 2) uznając zgłoszenie celne za nieprawidłowe w całości lub w części: a) rozstrzyga o nadaniu towarowi właściwego przeznaczenia celnego, b) określa kwotę wynikającą z długu celnego zgodnie z przepisami prawa celnego lub c) zmienia elementy zawarte w zgłoszeniu celnym inne niż określone w lit. a) i b).\", c) dodaje się § 4a w brzmieniu: \"§ 4a. Wniosek, o którym mowa w § 4, powinien wskazywać, które elementy zawarte w zgłoszeniu celnym są nieprawidłowe, zakres żądania wnioskodawcy oraz dowody uzasadniające to żądanie.\", d) dodaje się § 7 w brzmieniu: \"§ 7. W wypadku, o którym mowa w § 4, organ celny nie wydaje postanowienia o wszczęciu postępowania. Za datę wszczęcia postępowania przyjmuje się datę przyjęcia zgłoszenia celnego.\"; 23) w art. 68: a) w § 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Unieważnienie zgłoszenia celnego nie stanowi przeszkody do prowadzenia postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe.\"; 24) w art. 71 w § 1 w zdaniu drugim po wyrazie \"towarów\" dodaje się przecinek i wyrazy \"w tym rozładunku i załadunku,\"; 25) w art. 78 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"w drodze rozporządzenia,\" dodaje się wyrazy \"wypadki, w których zgłoszenie celne może być unieważnione po zwolnieniu towarów,\"; 26) w art. 79: a) w § 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2 ) prowadzą działalność gospodarczą od co najmniej roku,\", - w pkt 4 wyrazy \"dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe\" zastępuje się wyrazami \"wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe\", - w pkt 6 wyrazy \"generalne zabezpieczenie\" zastępuje się wyrazami \"zabezpieczenie generalne\", b) dodaje się § 1a i § 1b w brzmieniu: \"§ 1a. Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej może zostać udzielone agencji celnej, jeżeli występuje jako przedstawiciel pośredni w danej procedurze celnej. § 1b. Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej może zostać udzielone agencji celnej, jeżeli występuje jako przedstawiciel bezpośredni w danej procedurze celnej w wypadkach określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w § 4.\", c) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia wypadki, w których może zostać wydane pozwolenie na stosowanie procedur uproszczonych przez agencję celną, występującą jako przedstawiciel bezpośredni w danej procedurze. Rozporządzenie powinno określać w szczególności warunki, jakie powinna spełniać agencja celna, rodzaje towarów oraz procedury celne, w których agencja celna występuje jako przedstawiciel bezpośredni.\"; 27) w art. 80: a) w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej.\", b) w § 6: - wyrazy \"Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki\", - w pkt 3 przecinek zastępuje się kropką i skreśla pkt 4; 28) w art. 82 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Wprowadzenie na polski obszar celny lub wyprowadzenie z polskiego obszaru celnego towarów niepodlegających należnościom celnym przywozowym albo celnym wywozowym oraz ograniczeniom przewidzianym w przepisach prawa, dokonane przez podróżnego przez przejście odpowiednio oznaczone jako przeznaczone dla osób posiadających wyłącznie te towary, traktuje się jako zgłoszenie celne tych towarów.\"; 29) w art. 87: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Dozór celny, o którym mowa w § 1, z zastrzeżeniem § 2a, trwa 2 lata od dnia dopuszczenia do obrotu.\", b) dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Dozór celny, o którym mowa w § 1, trwa do dnia, w którym: 1) towar zostanie wywieziony, zniszczony lub zużyty, 2) upłynie termin wynikający z przepisu szczególnego, w którym miał być spełniony warunek określonego przeznaczenia towaru, 3) w związku ze zmianą przeznaczenia towaru zostały uiszczone wymagane należności celne przywozowe.\"; 30) w art. 90 w § 3, w art. 100 w § 4, w art. 102 w § 3, w art. 105 w § 8, w art. 128 w § 6, w art. 138, w art. 148, w art. 157 § 3 wyrazy \"Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Gospodarki\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki\"; 31) w art. 100 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) korzystają z procedury tranzytu od co najmniej roku,\"; 32) w art. 101: a) dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. Głównym zobowiązanym może być także agencja celna.\", b) w § 3 skreśla się wyrazy \"i § 4\", c) skreśla się § 4; 33) w art. 102 w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) towarów krajowych, w wypadkach określonych w przepisach szcze gólnych.\"; 34) w art. 105: a) w § 5: - w zdaniu wstępnym skreśla się wyraz \"prywatnego\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) prowadzą działalność gospodarczą od co najmniej roku,\", - w pkt 4 wyrazy \"dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe\" zastępuje się wyrazami \"wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe\", - w pkt 6 wyrazy \"generalne zabezpieczenie\" zastępuje się wyrazami \"zabezpieczenie generalne\", b) skreśla się § 6, c) § 9 otrzymuje brzmienie: \"§ 9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, dokumenty, które należy do niego dołączyć oraz wzór pozwolenia na prowadzenie składu celnego.\"; 35) w art. 106: a) w § 1, § 2, § 3 wyrazy \"Organ celny\" zastępuje się wyrazami \"Prezes Głównego Urzędu Ceł\", b) w § 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zostaje naruszony którykolwiek warunek określony w art. 105 § 5.\"; 36) w art. 109: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Za zgodą organu celnego, zabezpieczenie generalne złożone jako warunek wydania pozwolenia na prowadzenie składu celnego może być wykorzystywane jako zabezpieczenie, o którym mowa w § 1.\"; 37) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. Prezes Głównego Urzędu Ceł może wydać pozwolenie na przeniesienie na inną osobę praw i obowiązków prowadzącego skład celny, jeżeli osoba ta spełnia warunki do uzyskania pozwolenia.\"; 38) w art. 114 w § 1 w pkt 1 wyrazy \"składowane w pomieszczeniach\" zastępuje się wyrazami \"wprowadzone do\"; 39) w art. 121 w § 2 w pkt 6 wyraz \"ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"określonej\"; 40) w art. 124: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Organ celny może odmówić udzielenia pozwolenia, jeżeli procedura nie przyczynia się do stworzenia korzystnych warunków dla wywozu lub powrotnego wywozu produktów kompensacyjnych oraz jeżeli udzielenie pozwolenia narusza w sposób istotny interesy producentów krajowych (warunki ekonomiczne).\"; 41) w art. 125: a) dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Organ celny może wydać pozwolenie, aby termin, o którym mowa w § 1, rozpoczynający swój bieg w danym: 1) miesiącu kalendarzowym - upływał ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym upływa termin odnoszący się do ostatniego objęcia procedurą uszlachetniania czynnego dokonanego w danym miesiącu (zestawienie miesięczne), 2) kwartale - upływał ostatniego dnia kwartału, w którym upływa termin odnoszący się do ostatniego objęcia procedurą uszlachetniania czynnego dokonanego w danym kwartale (zestawienie kwartalne).\", b) skreśla się § 4; 42) w art. 133: a) w § 1 po wyrazach \"w systemie ceł zwrotnych\" dodaje się wyrazy \"lub towary w stanie niezmienionym\", b) w § 2 po wyrazach \"produkty kompensacyjne\" dodaje się wyrazy \"lub towary w stanie niezmienionym\", c) skreśla się § 3, d) w § 4 po wyrazach \"produkty kompensacyjne\" dodaje się wyrazy \"lub towary w stanie niezmienionym\"; 43) art. 136 otrzymuje brzmienie: \"Art. 136. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania i cofania pozwoleń, szczegółowe warunki stosowania procedury uszlachetniania czynnego oraz termin złożenia wniosku o zwrot lub umorzenie cła, i może określić: 1) warunki ekonomiczne dla udzielania pozwolenia na korzystanie z procedury oraz towary, których te warunki dotyczą, 2) organy odpowiedzialne za stwierdzenie spełnienia warunków ekonomicznych, 3) tryb stwierdzenia spełnienia warunków ekonomicznych.\"; 44) w art. 140: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Organ celny może odmówić udzielenia pozwolenia, jeżeli procedura nie przyczynia się do stworzenia lub utrzymania działalności przetwórczej w kraju lub jeżeli udzielenie pozwolenia narusza w sposób istotny interesy producentów krajowych (warunki ekonomiczne).\"; 45) art. 144 otrzymuje brzmienie: \"Art. 144. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania i cofania pozwoleń oraz szczegółowe warunki stosowania procedury przetwarzania pod kontrolą celną, oraz może określić: 1) warunki ekonomiczne dla udzielania pozwolenia na korzystanie z procedury oraz towary, których te warunki dotyczą, 2) organy odpowiedzialne za stwierdzenie spełnienia warunków ekonomicznych, 3) tryb stwierdzenia spełnienia warunków ekonomicznych.\"; 46) w art. 147: a) w § 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"chyba że przepis szczególny przewiduje skrócenie tego terminu.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Organ celny może, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, na wniosek osoby zainteresowanej i we właściwych granicach, przedłużyć terminy, o których mowa w § 1 i § 2, w celu umożliwienia wykorzystania towaru zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu na stosowanie procedury. Wniosek powinien być złożony nie później niż 30 dni po upływie terminu, o którym mowa w § 1 lub § 2.\"; 47) w art. 151 w § 3 w pkt 4 wyraz \"ogólnej\" zastępuje się wyrazem \"określonej\"; 48) w art. 154: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Organ celny może odmówić udzielenia pozwolenia, jeżeli udzielenie pozwolenia narusza w sposób istotny interesy producentów krajowych (warunki ekonomiczne).\"; 49) w art. 155 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Wniosek powinien być złożony nie później niż 30 dni po upływie terminu, o którym mowa w § 1.\"; 50) w art. 158 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę towarów wywożonych czasowo, to w wypadku ich dopuszczenia do obrotu, podlegają one całkowitemu zwolnieniu od cła, o ile naprawa jest wykonaniem umowy gwarancyjnej i została dokonana nieodpłatnie.\"; 51) art. 165 otrzymuje brzmienie: \"Art. 165. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, warunki udzielania i cofania pozwoleń oraz szczegółowe warunki stosowania procedury uszlachetniania biernego oraz może określić: 1) warunki ekonomiczne dla udzielania pozwolenia na korzystanie z procedury oraz towary, których te warunki dotyczą, 2) organy odpowiedzialne za stwierdzenie spełnienia warunków ekonomicznych, 3) tryb stwierdzenia spełnienia warunków ekonomicznych.\"; 52) w art. 168: a) w § 2 dodaje się zdanie drugie i trzecie w brzmieniu: \"W rozporządzeniu zostaną wskazane w szczególności warunki dotyczące lokalizacji wolnego obszaru celnego, a także zostaną określone dokumenty niezbędne do rozpatrzenia wniosku o ustanowienie wolnego obszaru celnego. Rada Ministrów określi przesłanki i tryb likwidacji wolnych obszarów celnych.\", b) w § 3 wyrazy \"Rada Ministrów\" zastępuje się wyrazami \"Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki\"; 53) art. 169 otrzymuje brzmienie: \"Art. 169. Zarządzającym wolnym obszarem celnym może być jedynie osoba krajowa, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 § 1 pkt 11 lit. c), posiadająca prawo własności lub wieczystego użytkowania gruntu, na którym ma być ustanowiony wolny obszar celny.\"; 54) w art. 172 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W rozporządzeniu zostaną określone w szczególności czynności, które powinien dokonać przedsiębiorca działający w wolnym obszarze celnym w wypadku rozpoczęcia lub zakończenia działalności.\"; 55) w art. 176: a) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Na terenie wolnego obszaru celnego ustanowionego na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego mogą dokonywać zakupu wyłącznie podróżni opuszczający polski obszar celny.\", b) w § 4 w pkt 1 wyrazy \"dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe\" zastępuje się wyrazami \"wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe\", c) w § 5 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W rozporządzeniu minister właściwy do spraw finansów publicznych wskaże, że prowadzenie działalności w wolnym obszarze celnym może być zakazane lub ograniczone w szczególności w wypadku naruszenia przez prowadzącego działalność w wolnym obszarze celnym przepisów regulujących prowadzenie działalności gospodarczej, zaprzestania prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym na czas dłuższy niż 6 miesięcy bez powiadomienia organu celnego, utraty przez wnioskodawcę tytułu prawnego do korzystania z pomieszczeń lub terenu, gdzie wnioskodawca prowadzi działalność.\"; 56) art. 185 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. W wypadku powrotnego wywozu towarów objętych gospodarczą procedurą celną przepisy art. 64-80 i art. 83 stosuje się odpowiednio.\"; 57) w tytule VI \"Operacje uprzywilejowane\": a) art. 190 skreśla się, b) dział I otrzymuje brzmienie: \"DZIAŁ I Zwolnienia Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2001_92_4","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 4. Pozostają w mocy, do czasu wydania nowych przepisów, jednakże nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 57 § 3, art. 78, art. 105 § 9 i art. 136 Kodeksu celnego."}
{"id":"2001_92_5","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 5. Marszałek Sejmu w terminie sześciu miesięcy od daty opublikowania niniejszej ustawy ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy - Kodeks celny, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu."}
{"id":"2001_92_6","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 57 i art. 2 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. oraz art. 1 pkt 65 i art. 2 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2001_969_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602) po art. 25b dodaje się art. 25c w brzmieniu: \"Art. 25c. Pielęgniarki, położne prowadzące indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę albo grupową praktykę pielęgniarek, położnych nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509).\"."}
{"id":"2001_969_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 60, poz. 698, Nr 94, poz. 1037 i Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 50b dodaje się art. 50c w brzmieniu: \"Art. 50c. Lekarze prowadzący indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę albo grupową praktykę lekarską nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509).\"; 2) w art. 63 w ust. 1 i 2 wyrazy \"30 czerwca 2001 r.\" zastępuje się wyrazami \"31 grudnia 2002 r.\"."}
{"id":"2001_969_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o zawodzie lekarza","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z tym, że art. 2 pkt 2 wchodzi w życie z mocą od 1 lipca 2001 r."}
{"id":"2001_970_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, podpisanej w Aarhus dnia 25 czerwca 1998 r."}
{"id":"2001_970_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_971_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306 i Nr 109, poz. 1165 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) w art. 20 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Osobom wymienionym w ust. 3 nie przysługują nagrody, za wyjątkiem nagrody jubileuszowej, o której mowa w art. 21.\"."}
{"id":"2001_971_15b","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 15b. W przypadku zmian w podziale terytorialnym państwa dokonanych na podstawie oceny, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 9, wyborów do nowych rad jednostek samorządu terytorialnego objętych zmianami nie przeprowadza się przed końcem kadencji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, w czasie której zmiany weszły w życie\"."}
{"id":"2001_971_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) w art. 28a wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 7 skreśla się wyrazy \"1 i\", b) w ust. 8 wyrazy \"Do okoliczności określonej w ust. 7\" zastępuje się wyrazami \"W przypadku zmian w podziale terytorialnym państwa, których skutki określa art. 197 ust. 3 i 5 ustawy, o której mowa w art. 24b ust. 6\"."}
{"id":"2001_971_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) w art. 29 wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Organy powiatu ulegają rozwiązaniu z mocy prawa również w przypadkach określonych w art. 197 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497).\", b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. W przypadku zmian w podziale terytorialnym państwa, których skutki określa art. 197 ust. 3 i 5 ustawy, o której mowa w ust. 6, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2-5 z uwzględnieniem zasady, że osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów powiatu, wyznacza się dla każdego z powiatów powstałych w wyniku zmian w podziale terytorialnym państwa.\"."}
{"id":"2001_971_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 26, poz. 306, Nr 48, poz. 550 i 552, Nr 62, poz. 718, Nr 88, poz. 985, Nr 91, poz. 1009 i Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) w art. 33 wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Organy województwa ulegają rozwiązaniu z mocy prawa również w przypadkach określonych w art. 197 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497).\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. W przypadku zmian w podziale terytorialnym państwa, których skutki określa art. 197 ust. 3 i 5 ustawy, o której mowa w ust. 7, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2-6 z uwzględnieniem zasady, że osobę, która w tym okresie pełni funkcję organów województwa, wyznacza się dla każdego z województw powstałych w wyniku zmian w podziale terytorialnym państwa.\"."}
{"id":"2001_971_5","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików wojewódzkich (Dz.U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497) w art. 197 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jeżeli z jednostki samorządu terytorialnego zostaje wyłączony obszar stanowiący część okręgu wyborczego, okręg lub więcej okręgów wyborczych dla wyborów danej rady w celu włączenia tego obszaru do tworzonej nowej jednostki to mandat radnego stale zamieszkałego lub wybranego na tym obszarze wygasa z mocy prawa,\", b) w ust. 2, 4 i 7 wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 1- 3\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 - w odniesieniu do tworzonych nowych jednostek samorządu terytorialnego oraz w pkt 4, przeprowadza się wybory do nowych rad w trybie i na zasadach określonych niniejszą ustawą.\", d) w ust. 6 wyrazy \"w ust. 1 pkt 1 i 4\" zastępuje się wyrazami \"w ust. 1 pkt 4\", e) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Wyborów nowych rad nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rad.\"."}
{"id":"2001_971_6","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa, o administracji rządowej w województwie oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 45, poz. 497) po art. 15 dodaje się art. 15a i art. 15b w brzmieniu: \"Art. 15a. Do końca kadencji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, w czasie której ustawa weszła w życie, przepis art. 27 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 2, w zakresie ustalającym liczbę członków zarządu powiatu ma zastosowanie w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2001_971_7","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 6, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 30 maja 2001 r."}
{"id":"2001_972_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego o przekazywaniu informacji technicznych dla celów obronnych, sporządzonej w Brukseli dnia 19 października 1970 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego o przekazywaniu informacji technicznych dla celów obronnych, sporządzonej w Brukseli dnia 19 października 1970 r."}
{"id":"2001_972_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego o przekazywaniu informacji technicznych dla celów obronnych, sporządzonej w Brukseli dnia 19 października 1970 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2001_973_1","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 i Nr 42, poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2: a) w pkt 1 po wyrazach \"oraz zatrudnienie\" dodaje się wyrazy \"lub inną pracę zarobkową\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) cudzoziemców, którym właściwy organ udzielił zezwolenia na pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 2) w art. 2 w ust. 1: a) w pkt 1: - lit. a) otrzymuje brzmienie: \"a) absolwentem, który uczęszczał w systemie dziennym do ponadpodstawowej oraz ponadgimnazjalnej szkoły publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej albo do szkoły wyższej,\", - w lit. c) wyrazy \"dla dorosłych\" zastępuje się wyrazami \"do której uczęszczał w systemie wieczorowym lub zaocznym\", - w lit. e) skreśla się wyraz \"dziennych\", b) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) najniższym wynagrodzeniu \" oznacza to najniższe wynagrodzenie pracowników określone w odrębnych przepisach,\" , c) w pkt 9 lit. c) i d) otrzymują brzmienie: \"c) powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi nieposiadającemu zezwolenia na osiedlenie się lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej i nieposiadającemu zezwolenia na pracę wydanego przez właściwy organ lub powierzenie wykonywania pracy na innym stanowisku albo na innych warunkach niż określone w zezwoleniu, d) wykonywanie przez cudzoziemca nieposiadającego zezwolenia na osiedlenie się lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej pracy bez zezwolenia na pracę wydanego przez właściwy organ,\", d) pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) organach zatrudnienia - oznacza to Prezesa Krajowego Urzędu Pracy oraz wojewodów, marszałków województw i starostów,\", e) pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) osobie współpracującej \" oznacza to osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych,\", f) w pkt 18 wyrazy \"z powiatowym urzędem pracy\" zastępuje się wyrazami \"ze starostą\", g) po pkt 20a dodaje pkt 20b w brzmieniu: \"20b) przyrzeczeniu \" oznacza to przyrzeczenie wydania cudzoziemcowi zezwolenia na pracę pod warunkiem uzyskania przez niego odpowiedniej wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,\", h) w pkt 21b po wyrazie \"ponadpodstawowej\" dodaje się przecinek, a wyrazy \"dla dorosłych\" zastępuje się wyrazami \"ponadgimnazjalnej albo szkole wyższej, do której uczęszcza w systemie wieczorowym lub zaocznym,\", i) po pkt 22a dodaje się pkt 22b w brzmieniu: \"22b) wykonywaniu pracy przez cudzoziemca \" oznacza to zatrudnienie, wykonywanie innej pracy zarobkowej lub pełnienie funkcji w zarządach osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą,\"; j) w pkt 25 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 26 w brzmieniu: \"26) żołnierzach rezerwy - oznacza to osoby zwolnione z zawodowej służby wojskowej w wyniku restrukturyzacji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, którzy nie nabyli uprawnień do świadczeń emerytalno-rentowych w pełnej wysokości.\"; 3) w art. 4 w ust. 4: a) w pkt 6 lit. d) otrzymuje brzmienie: \"d) wprowadzanie i rozwijanie jednolitego systemu informatycznego w urzędach pracy, zapewniającego jednolity system obsługi rynku pracy,\", b) w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 10 w brzmieniu: \"10) realizuje zadania wynikające z umów i porozumień międzynarodowych oraz programów i innych dokumentów przyjętych przez Radę Ministrów, w tym pełni funkcję instytucji właściwej do współpracy z instytucjami innych państw w zakresie ustalania uprawnień do świadczeń z tytułu bezrobocia.\"; 4) w art. 5: a) w ust. 1: - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) opiniowanie kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców nieposiadających zezwolenia na osiedlenie się ani statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej,\", - pkt 10a otrzymuje brzmienie: \"10a) inicjowanie i realizacja przedsięwzięć mających na celu rozwiązanie lub złagodzenie problemów związanych z planowanymi, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, zwolnieniami grupy pracowników z przyczyn dotyczących pracodawcy,\", - po pkt 10a dodaje się pkt 10b i 10c w brzmieniu: \"10b) inicjowanie oraz realizacja, we współdziałaniu z podmiotami nie zaliczonymi do sektora finansów publicznych, wojewódzkich programów promocji zatrudnienia, 10c) realizacja zadań w zakresie międzynarodowej wymiany ofert pracy oraz zadań związanych z kierowaniem obywateli polskich do pracy za granicą.\", b) w ust. 3 po wyrazie \"opinii\" skreśla się wyrazy \"Prezesa Krajowego Urzędu Pracy oraz\"; 5) w art. 6 skreśla się pkt 5 i 8; 6) w art. 6a pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) inicjowanie i realizacja przedsięwzięć mających na celu rozwiązanie lub złagodzenie problemów związanych z planowanymi, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, zwolnieniami grupy pracowników z przyczyn dotyczących pracodawcy.\"; 7) w art. 6b po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Starosta może w formie pisemnej upoważnić kierownika powiatowego urzędu pracy do załatwiania w jego imieniu spraw, w tym do wydawania decyzji i postanowień administracyjnych oraz zaświadczeń w zakresie zadań wykonywanych przez powiatowy urząd pracy. 5. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 4, może być na wniosek kierownika powiatowego urzędu pracy udzielone także innym pracownikom tego urzędu.\"; 8) w art. 6c w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3-5 w brzmieniu: \"3) ustalanie, po zasięgnięciu opinii marszałka województwa, kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców nieposiadających zezwolenia na osiedlenie się ani statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej; kryteria te nie mogą zawierać wymagań dyskryminujących kandydatów ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania, zwłaszcza polityczne lub religijne, ani ze względu na przynależność związkową, 4) wydawanie przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców, 5) wykonywanie kontroli w zakresie przestrzegania przepisów ustawy.\"; 9) w art. 7 w ust. 2 w pkt 3 skreśla się wyrazy \"i 23\"; 10) w art. 8 w ust. 2 skreśla się pkt 6 i 8; 11) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Powiatowe rady zatrudnienia opiniują: 1) kryteria refundowania kosztów szkolenia, o których mowa w art. 15 ust. 5, 2) kryteria przyznawania pożyczek, o których mowa w art. 18 ust. 1.\"; 12) w art. 10 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Marszałek województwa oraz starosta lub prezydent miasta na prawach powiatu będący przewodniczącymi odpowiednio wojewódzkiej i powiatowej rady zatrudnienia nie są członkami tych rad.\"; 13) w art. 12 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Informacja pracodawcy o wolnym miejscu zatrudnienia lub miejscu przygotowania zawodowego nie może zawierać wymagań dyskryminujących kandydatów ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania, zwłaszcza polityczne lub religijne, ani ze względu na przynależność związkową.\"; 14) w art. 14: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz wyrazy \"Powiatowe urzędy pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starostowie\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem wypłacania dodatków szkoleniowych, stosuje się odpowiednio do żołnierzy rezerwy.\"; 15) w art. 15: a) w ust. 1 wyrazy \"Powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\" oraz po wyrazie \"bezrobotnych\" dodaje się wyrazy \"i żołnierzy rezerwy\", b) w ust. 2 wyrazy \"Powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\" oraz po wyrazie \"bezrobotnego\" dodaje się wyrazy \"i żołnierza rezerwy\", c) w ust. 5 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 16) w art. 16: a) w ust. 1 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starostę\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Dodatek szkoleniowy nie przysługuje bezrobotnemu, jeżeli w okresie odbywania szkolenia przysługuje mu z tego tytułu stypendium, dieta lub innego rodzaju świadczenie pieniężne w wysokości wyższej niż dodatek szkoleniowy.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W przypadku skierowania bezrobotnego lub żołnierza rezerwy na szkolenie koszty tego szkolenia są finansowane z Funduszu Pracy, z zastrzeżeniem ust. 3a i 4.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Starosta, na wniosek bezrobotnego, może wyrazić zgodę na częściowe sfinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia, jeżeli skierowanie na to szkolenie nastąpiło na prośbę bezrobotnego albo innej organizacji lub instytucji pokrywającej część kosztów tego szkolenia.\", e) skreśla się ust. 5 i 6, f) w ust. 7 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starostę\" oraz wyrazy \"nie posiadającym statusu bezrobotnego\" zastępuje się wyrazami \"z wyjątkiem posiadających z tego tytułu prawo do stypendium\", g) w ust. 10 wyrazy \"Powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\"; 17) w art. 16a w ust. 1 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\" oraz po wyrazie \"bezrobotnego\" dodaje się wyrazy \"i żołnierza rezerwy\"; 18) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Poradnictwo zawodowe prowadzą powiatowe urzędy pracy oraz centra informacji i planowania kariery zawodowej wojewódzkich urzędów pracy.\"; 19) art. 18: a) w ust. 1 wyrazy \"Powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", b) w ust. 4a w zdaniu wstępnym wyraz \"rejonowej\" zastępuje się wyrazem \"powiatowej\", c) po ust. 4b dodaje się ust. 4c i 4d w brzmieniu: \"4c. Od należności, której termin zapłaty odroczono lub którą rozłożono na raty, nie pobiera się odsetek za zwłokę za okres od wydania decyzji do upływu terminu zapłaty określonego w decyzji. 4d. Jeżeli pożyczkobiorca nie spłaci w terminie albo w pełnej wysokości rat ustalonych w decyzji, pozostała do spłaty należność staje się natychmiast wymagalna wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, w tym również z odsetkami, o których mowa w ust. 4c.\", d) w ust. 5 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starostę\"; 20) w art. 19: a) w ust. 3 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", b) w ust. 5 wyrazy \"Powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\"; 21) w art. 23: a) w ust. 1 w pkt 2: - w lit. a) po wyrazie \"wynagrodzenia\" dodaje się wyrazy \" , od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z wyjątkiem obowiązku opłacania składek za niepełnosprawnych, o których mowa w art. 54\", - w lit. g) po wyrazie \"zatrudnieniem\" dodaje się wyrazy \"lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej\", b) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej,\", c) w ust. 4 po wyrazach \"365 dni\" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota w wysokości co najmniej najniższego wynagrodzenia.\", d) w ust. 4a po wyrazach \"350 dni\" dodaje się wyrazy \"i przypadał w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy\"; 22) w art. 24 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Do okresu uprawniającego do zasiłku, od którego zależy wysokość i okres pobierania zasiłku, zalicza się również okresy zatrudnienia, o których mowa w art. 73a.\"; 23) w art. 25 w ust. 1 w pkt 3 w lit. b) po wyrazie \"pobierania\" dodaje się wyrazy \"po dniu nabycia prawa do zasiłku przez tego bezrobotnego\"; 24) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne, obowiązana jest do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, kwoty otrzymanego świadczenia wraz z przekazaną od tego świadczenia zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne.\", b) w ust. 3 wyrazy \"udokumentowania do nich prawa\" zastępuje się wyrazami \"spełnienia warunków do ich nabycia\", c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Starosta może w szczególnie uzasadnionych przypadkach odroczyć, rozłożyć na raty lub po zasięgnięciu opinii powiatowej rady zatrudnienia umorzyć całość lub część nienależnie pobranego \\wiadczenia.\"; 25) w art. 29 w ust. 1 po wyrazach \"lub innych świadczeń pieniężnych\" dodaje się wyrazy \" przed odliczeniem składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych\"; 26) w art. 31 w ust. 8 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\"; 27) w art. 37 po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania upoważnień do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych, warunki odmowy ich wydania, a także przypadki cofnięcia upoważnienia przed upływem terminu, na który zostało wydane, wzory wniosku i formularza upoważnienia do prowadzenia pośrednictwa pracy lub kierowania do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych oraz rodzaje dokumentów wymaganych do uzyskania upoważnienia, mając na względzie stworzenie warunków do rozwoju pośrednictwa pracy.\"; 28) w art. 37a wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starostę\" oraz skreśla się wyrazy \"i 5\"; 29) w art. 37b: a) w ust. 1 i 4 wyrazy \"Powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\", b) w ust. 2, 3 i 5 wyrazy \"powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"starosta\", c) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i 5\"; 30) art. 37c otrzymuje brzmienie: \"Art. 37c. 1. Starosta ustala i opłaca w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach składkę na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe od stypendiów wypłaconych na podstawie art. 37a i 37b. 2. Bezrobotnym absolwentom skierowanym przez starostę na szkolenie lub staż przysługują, na zasadach przewidzianych dla pracowników, świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych powstałych w związku z odbywaniem szkolenia lub stażu oraz w drodze do i z miejsca ich odbywania, po sporządzeniu protokołu okoliczności i przyczyn wypadku przez zespół powypadkowy jednostki szkoleniowej lub pracodawcy lub po stwierdzeniu przez inspektora sanitarnego choroby zawodowej. 3. Świadczenia, o których mowa w ust. 2, wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.\"; 31) w art. 37d ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Bezrobotnemu zamieszkałemu w powiecie (gminie) uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, który, po utracie statusu absolwenta, w ciągu 6 miesięcy podjął dalszą naukę w systemie wieczorowym lub zaocznym w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej albo w szkole wyższej, starosta, na wniosek bezrobotnego, przyznaje stypendium w wysokości 60% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, wypłacane przez okres 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.\"; 32) w art. 37f w ust. 2 wyrazy \"Powiatowy urząd pracy\" zastępuje się wyrazem \"Starosta\"; 33) w art. 37h skreśla się ust. 3; 34) w art. 37i ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, przyznać bezrobotnym zamieszkałym we wszystkich lub niektórych powiatach (gminach), o których mowa w ust. 3, prawo do zasiłku przedemerytalnego i stypendium, o których mowa w art. 37j ust. 3 i art. 37d.\"; 35) w art. 37j po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, o których mowa w ust. 1, są uwzględniane po przedłożeniu odpowiedniej dokumentacji, zgodnie z wymogami określonymi w odrębnych przepisach, bądź na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.\"; 36) w art. 37k po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, ustalić dla osób spełniających warunki, o których mowa w ust. 1, zwolnionych po dniu 31 grudnia 1997 r. z przyczyn dotyczących zakładu pracy z podmiotów i sektorów gospodarki narodowej objętych programami restrukturyzacyjnymi przyjętymi przez Radę Ministrów: 1) świadczenie przedemerytalne w wysokości kwoty emerytury określonej w decyzji organu rentowego ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia świadczenia przedemerytalnego, 2) skrócić okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.\"; 37) w art. 37l w ust. 1 wyrazy \"nie zalicza się okresu\" zastępuje się wyrazami \"zalicza się okres\"; 38) w art. 37m: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Powiatowe urzędy pracy wypłacają zasiłek pogrzebowy osobie, która poniosła koszty pogrzebu po śmierci: 1) osoby pobierającej zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne, 2) członka rodziny osoby, o której mowa w pkt 1, pozostającego na jej utrzymaniu i spełniającego warunki do uzyskania renty rodzinnej.\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu: \"1b. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości określonej w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 1c. W razie zbiegu prawa do zasiłku pogrzebowego na podstawie niniejszej ustawy z prawem do zasiłku pogrzebowego na podstawie odrębnych przepisów zasiłek pogrzebowy przysługuje na podstawie odrębnych przepisów.\"; 39) w art. 37n: a) w ust. 1 wyrazy \"ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2 i 2a\", b) w ust. 2 po wyrazach \"ulega zawieszeniu\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2a\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Nie powoduje zawieszenia prawa do pobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego: 1) podjęcie po okresie 3 miesięcy od dnia nabycia prawa do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, a także odpłatne wykonywanie pracy w zarządach, w radach nadzorczych, komisjach i innych stanowiących organach osób prawnych, jeżeli dochody z tych źródeł nie przekraczają miesięcznie połowy najniższego wynagrodzenia, 2) osiąganie dochodów z innych źródeł niż określone w pkt 1, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli dochody z tych źródeł nie przekraczają miesięcznie połowy najniższego wynagrodzenia.\"; 40) w art. 37o ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prawo do zasiłków przedemerytalnych i świadczeń przedemerytalnych ustala i przyznaje starosta, a wypłaca je powiatowy urząd pracy.\"; 41) w art. 41 wyrazy \"kierownika właściwego powiatowego urzędu pracy\" zastępuje się wyrazami \"właściwego starosty\"; 42) w art. 43 w zdaniu wstępnym po wyrazie \"kształcenia,\" dodaje się wyraz \"dokształcania,\"; 43) w art. 44: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zadania, o których mowa w art. 43, są realizowane przez Komendanta Głównego Ochotniczych Hufców Pracy przy pomocy Komendy Głównej Ochotniczych Hufców Pracy, wojewódzkich komendantów ochotniczych hufców pracy oraz podległych im jednostek organizacyjnych.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Komendanta Głównego Ochotniczych Hufców Pracy powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy.\"; 44) w art. 48 w ust. 2 po wyrazie \"zatrudnienia\" dodaje się wyrazy \"oraz wykonywania innej pracy zarobkowej\"; 45) w art. 49 w ust. 2 skreśla się wyrazy \"w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy\"; 46) art. 50 i 51 otrzymują brzmienie: \"Art. 50. 1. Cudzoziemiec może wykonywać pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada zezwolenie na pracę wydane przez wojewodę właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy. Z obowiązku tego są zwolnieni cudzoziemcy posiadający zezwolenie na osiedlenie się lub status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Warunkiem wydania cudzoziemcowi zezwolenia na pracę jest wcześniejsze uzyskanie przez pracodawcę przyrzeczenia i uzyskanie przez cudzoziemca odpowiedniej wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. W przypadku gdy cudzoziemiec posiada odpowiednią wizę lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wojewoda wydaje decyzję w sprawie zezwolenia na pracę. Przepisy ust. 4-8 stosuje się odpowiednio. 4. O wydanie przyrzeczenia cudzoziemcowi, który wykonuje pracę u pracodawcy mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, skierowanemu przez tego pracodawcę do wykonywania pracy przez okres nieprzekraczający jednego miesiąca w ciągu roku u pracodawcy mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, występuje pracodawca zagraniczny lub pracodawca, u którego będzie wykonywane zadanie określone przez delegującego. Decyzję w sprawie przyrzeczenia wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę pracodawcy, u którego będzie wykonywane zadanie określone przez delegującego. 5. Przepis ust. 4 nie narusza przepisów wydanych na podstawie art. 51 ust. 2 dotyczących trybu zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Polsce. 6. O przyrzeczenie i zezwolenie na pracę dla cudzoziemców pełniących funkcje w zarządach osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą występuje podmiot upoważniony do powierzenia cudzoziemcowi wykonywania pracy. 7. Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca w jednostkach podległych ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, ministrowi właściwemu do spraw kultury fizycznej i sportu, ministrowi właściwemu do spraw nauki, ministrowi właściwemu do spraw turystyki, ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania oraz Prezesowi Polskiej Akademii Nauk są wydawane przez wojewodę, jeżeli są spełnione warunki określone w przepisach tej ustawy oraz w odrębnych przepisach. 8. Przyrzeczenie wydaje pracodawcy wojewoda, uwzględniając sytuację na lokalnym rynku pracy oraz kryteria, o których mowa w art. 6c ust. 1 pkt 3. Przyrzeczenie i zezwolenie na pracę są wydawane na czas oznaczony dla określonego cudzoziemca i pracodawcy, na określone stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy. 9. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, pracodawca zawiera z cudzoziemcem umowę dotyczącą zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej na czas udzielonego zezwolenia. 10. Jeżeli odrębne przepisy uzależniają możliwość zajmowania określonego stanowiska, wykonywania zawodu lub innej działalności od uzyskania zgody właściwego organu na ich wykonywanie, pracodawca przed wystąpieniem do wojewody obowiązany jest uzyskać taką zgodę. 11. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, podlega cofnięciu przez wojewodę, jeżeli cudzoziemiec wykonuje pracę niezgodnie z uzyskanym zezwoleniem albo nastąpiła utrata uprawnień do wykonywania pracy, a także w sytuacji, gdy cudzoziemiec wykonujący za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w sposób rażący i uporczywy narusza te przepisy. Cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku naruszenia przepisów prawa pracy następuje na wniosek właściwego inspektora pracy. 12. Cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na który zostało wydane, zobowiązuje pracodawcę do rozwiązania umowy z cudzoziemcem nie później niż w ciągu 3 dni od dnia powiadomienia go o cofnięciu zezwolenia na pracę. W przypadku cudzoziemca delegowanego pracodawca jest zobowiązany do niezwłocznego odwołania go z delegacji. 13. Przepisy ust. 1\"5 i 7\"9 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy oraz do osoby fizycznej, zamierzających powierzyć cudzoziemcowi wykonywanie pracy. 14. Przepisów ust. 1\"3 nie stosuje się w przypadku, gdy pracodawca powierza cudzoziemcowi wykonywanie pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 15. Wojewoda wydaje pracodawcy decyzję w sprawie, o której mowa w ust. 2 i 3, po wpłaceniu na konto Funduszu Pracy Krajowego Urzędu Pracy jednorazowej wpłaty w wysokości najniższego wynagrodzenia, za każdą osobę. W przypadku ubiegania się o przedłużenie ważności zezwolenia na pracę wpłata wynosi połowę najniższego wynagrodzenia."}
{"id":"2001_973_2","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885, Nr 90, poz. 1001 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238) w art. 31 w ust. 4a dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Prawo do gwarantowanego zasiłku okresowego nie przysługuje w przypadku upływu okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych, do którego osoba uprawniona nabyła prawo w wyniku zaliczenia okresu pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego.\"."}
{"id":"2001_973_3","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 3. 1. Postępowania w sprawach indywidualnych wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 stycznia 2002 r., przechodzących do właściwości wojewodów, przejmują wojewodowie, z tym że: 1) czynności podjęte przed dniem 1 stycznia 2002 r. pozostają w mocy, 2) odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez starostów przed dniem 1 stycznia 2002 r. w sprawach przechodzących do właściwości wojewodów rozpatruje Prezes Krajowego Urzędu Pracy. 2. Sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem 1 stycznia 2002 r., podlegają rozpoznaniu według przepisów tej ustawy."}
{"id":"2001_973_4","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 4. 1. Prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje osobom, które utraciły prawo do gwarantowanego zasiłku okresowego z powodu upływu okresu jego pobierania od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, o ile w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy są bezrobotne w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. 2. Do osób, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 1, w zakresie dotyczącym spełnienia wymogów uprawniających do nabycia prawa do zasiłku przysługującego bezrobotnemu, w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania."}
{"id":"2001_973_5","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 5. 1. Do okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, w rozumieniu art. 37l ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zalicza się pobieranie zasiłku dla bezrobotnych w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia ogłoszenia niniejszej ustawy. 2. Osobom, które nabyły prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego w okresie, o którym mowa w ust. 1, z tytułu pobierania w tym okresie zasiłku dla bezrobotnych, zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne przysługuje od następnego dnia po spełnieniu warunków do ich nabycia. 3. Osobom, których prawo do pobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego uległo zawieszeniu z tytułu osiągania dochodów, o których mowa w art. 37n ust. 2a ustawy, o której mowa w art. 1, przysługuje prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego od dnia zawieszenia uprawnienia. 4. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1-3, przyznaje się po złożeniu przez uprawnione osoby odpowiednich wniosków i dokumentów określonych przepisami ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2001_973_51","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 51. 1. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców, wzory wniosków o przyrzeczenie i innych dokumentów, z uwzględnieniem, że: 1) przyrzeczenie wydawane jest na wniosek pracodawcy na czas określony, 2) zezwolenie wydawane jest na czas określony w przyrzeczeniu, nie dłuższy jednak niż okres ważności odpowiedniej wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców zatrudnionych przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz wzory wniosków o przyrzeczenie i innych dokumentów, kierując się zasadami określonymi w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki wykonywania pracy przez cudzoziemców w ramach usług artystycznych, mając w szczególności na względzie, że cudzoziemiec powinien posiadać kwalifikacje i staż pracy wymagane wobec obywateli polskich oraz znać język polski, jeżeli jest to niezbędne do wykonywania pracy w ramach usług artystycznych. 4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę, wynikające w szczególności z umów i porozumień międzynarodowych, programów szkoleniowych lub doradczych prowadzonych w ramach Unii Europejskiej, a także ze specyfiki wykonywanego zawodu. 5. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca wydawane są przez wojewodę bez względu na sytuację na lokalnym rynku pracy i kryteria, o których mowa w art. 6c ust. 1 pkt 3, kierując się w szczególności zasadą wzajemności.\"; 47) w art. 55: a) w ust. 1: - pkt 4b otrzymuje brzmienie: \"4b) dochody z tytułu wykonywania praw z akcji i udziałów oraz zbycia akcji i udziałów nabytych ze środków Funduszu Pracy przed dniem 1 stycznia 2000 r.,\", - po pkt 4b dodaje się pkt 4c w brzmieniu: \"4c) odsetki od pożyczek udzielonych z Funduszu Pracy,\", b) w ust. 2 wyrazy \"ust. 11 i 12\" zastępuje się wyrazami \"ust. 15\"; 48) w art. 56: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Poboru składek na Fundusz Pracy dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych na wyodrębniony rachunek bankowy prowadzony dla składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i przekazuje na rachunek bankowy Funduszu Pracy Krajowego Urzędu Pracy niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni roboczych od ich otrzymania, w formie zaliczek, część składek zgromadzonych na koncie odpowiadającą udziałowi stopy procentowej składek na Fundusz Pracy w sumie stóp procentowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Zakład ostatecznie rozlicza pobrane składki na Fundusz Pracy do 10 dnia następnego miesiąca.\", b) w ust. 3 wyrazy \"o zobowiązaniach podatkowych\" zastępuje się wyrazami \"Ordynacji podatkowej\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W przypadku nieprzekazania w terminach, o których mowa w ust. 2, składek na rachunek bankowy Funduszu Pracy Krajowego Urzędu Pracy należne są od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odsetki ustawowe.\"; 49) w art. 57 w ust. 1: a) skreśla się pkt 3a, b) w pkt 27 po wyrazach \"ust. 4\" dodaje się wyrazy \"oraz opłaconych od nich składek na ubezpieczenia społeczne\", c) pkt 30 otrzymuje brzmienie: \"30) zasiłków porodowych wypłaconych osobom, o których mowa w art. 31 ust. 1, oraz pobierającym zasiłki przedemerytalne lub świadczenia przedemerytalne, a także zasiłków pogrzebowych wypłaconych osobom, o których mowa w art. 37m ust. 1a,\"; 50) w art. 60: a) w ust. 1 wyrazy \" Urzędy pracy\" zastępuje się wyrazem \" Wojewodowie\", b) w ust. 2 w pkt 1 dodaje się na końcu wyrazy \"a także wykonywania pracy przez cudzoziemca,\", c) w ust. 7 wyrazy \"Pracownicy urzędów pracy\" zastępuje się wyrazami \"Przeprowadzający kontrolę\"; 51) w art. 61 użyte w różnych przypadkach i liczbie wyrazy \"urzędy pracy\" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazem \"wojewodowie\"; 52) art. 62 otrzymuje brzmienie: \"Art. 62. Wojewodowie przedstawiają ministrowi właściwemu do spraw pracy, do końca pierwszego kwartału roku, wyniki przeprowadzonych w roku poprzednim kontroli oraz ocenę przestrzegania przepisów ustawy.\"; 53) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Kto powierza wykonywanie pracy cudzoziemcowi nieposiadającemu zezwolenia, o którym mowa w art. 50 ust. 1, lub na innym stanowisku albo na innych warunkach niż określone w zezwoleniu, podlega karze grzywny. 2. Cudzoziemiec nieposiadający zezwolenia na osiedlenie się lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, który wykonuje pracę bez zezwolenia, o którym mowa w art. 50 ust. 1, podlega karze grzywny lub wydaleniu zgodnie z przepisami o cudzoziemcach.\"; 54) w art. 73a skreśla się wyrazy \"oraz w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym oraz o świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych\"."}
{"id":"2001_973_6","title":"Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 6 pkt 5 i 8, art. 6c ust. 1 pkt 3-5, art. 50, 51, 56 ust. 2, art. 60 ust. 1, 2 i 7, art. 61 i 62, w brzmieniu ustalonym przez art. 1, oraz art. 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) art. 37l ust. 1, art. 37n ust. 1, 2 i 2a oraz art. 5, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2001 r."}
{"id":"2001_974_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady ustalania i realizacji świadczenia dla cywilnych ofiar wojny."}
{"id":"2001_974_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 2. Cywilnymi ofiarami wojny w rozumieniu ustawy są obywatele polscy, posiadający stałe miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej, którzy doznali naruszenia sprawności organizmu powodującego całkowitą i trwałą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji: 1) na skutek działań wojennych w latach 1939-1947, nie wchodząc w skład formacji wojskowych, zmilitaryzowanych służb państwowych i ruchu oporu, 2) na skutek eksplozji niewybuchów pozostałych z okresu wojny 1939-1945, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zdarzenie naruszające sprawność organizmu miało miejsce w okresie wojny 1939-1945 lub po wojnie, nie później jednak niż do dnia 15 listopada 1956 r., zaś całkowita i trwała niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji została stwierdzona w ciągu 5 lat od dnia zdarzenia."}
{"id":"2001_974_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 3. 1. Cywilnym ofiarom wojny przysługuje świadczenie pieniężne określone w ustawie. 2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest samoistne. 3. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, wynosi miesięcznie 50% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, obowiązującej w dniu wejścia w życie ustawy. 4. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest waloryzowane na zasadach wynikających z przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2001_974_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 4. Świadczenie, o którym mowa w art. 3 i koszty jego obsługi finansowane jest z budżetu państwa."}
{"id":"2001_974_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 5. 1. Prawo do świadczenia pieniężnego ustalają i świadczenie wypłacają organy rentowe w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Świadczenie pieniężne wypłacane jest: 1) wraz z emeryturą lub rentą - osobie pobierającej emeryturę lub rentę, 2) kwartalnie, w trzecim miesiącu kwartału - osobie mającej ustalone prawo do emerytury lub renty, której wypłata została zawieszona, 3) kwartalnie, w trzecim miesiącu kwartału - osobie nie mającej ustalonego prawa do emerytury lub renty, osobie mającej ustalone prawo do emerytury lub renty przez inny organ emerytalno-rentowy albo osobie pobierającej świadczenie o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych. 3. Świadczenie pieniężne jest wypłacane osobie uprawnionej, mającej stałe miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2001_974_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 6. 1. Świadczenie przyznaje się na udokumentowany wniosek osoby uprawnionej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dokumentację medyczną z okresu zdarzenia, o którym mowa w art. 2, potwierdzającą zaistnienie tego zdarzenia oraz inne dowody, potwierdzające związek przyczynowy tego zdarzenia z powstałą całkowitą i trwałą niezdolnością do pracy i samodzielnej egzystencji. 3. O całkowitej i trwałej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, dacie jej powstania oraz związku przyczynowym ze zdarzeniem, o którym mowa w art. 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2001_974_7","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 7. 1. Prawo do świadczenia ustala organ rentowy w formie decyzji. 2. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie uprawnionej środki odwoławcze przewidziane dla emerytur i rent w odrębnych przepisach."}
{"id":"2001_974_8","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 8. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2001_974_9","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2001_993_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji o prawie właściwym dla wypadków drogowych","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o prawie właściwym dla wypadków drogowych, sporządzonej w Hadze dnia 4 maja 1971 r."}
{"id":"2001_993_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji o prawie właściwym dla wypadków drogowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_994_1","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r."}
{"id":"2001_994_2","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2001_995_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz.1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92, Nr 39, poz. 459 i Nr 56, poz. 580) w art. 33b: a) w ust. 3 w zdaniu wstępnym po wyrazach \"również zawierać\" dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 3a,\"; b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. W przypadku umów kontraktacji lub innych umów o podobnym charakterze, oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, może być złożone tylko raz w okresie obowiązywania umowy. Oświadczenie to sporządza się jako osobny dokument. Dokument ten powinien zawierać elementy, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3 oraz datę zawarcia i przedmiot umowy, datę sporządzenia tego dokumentu oraz czytelny podpis składającego oświadczenie. Dokument sporządza się w dwóch egzemplarzach. Oryginał jest przekazywany nabywcy. 3b. W przypadku rezygnacji ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 7 ust. 1 pkt 7, składający oświadczenie, o którym mowa w ust. 3a, informuje o tym niezwłocznie nabywcę. 3c. Faktura VAT RR zawierająca imię i nazwisko osoby uprawnionej do otrzymania tej faktury, nie musi zawierać podpisu rolnika ryczałtowego, jeżeli złożył on pisemne oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 lub 3a, że jest rolnikiem ryczałtowym i upoważnił nabywcę na piśmie do wystawienia faktury bez jego podpisu.\"; c) w ust. 4 w pkt 2 po wyrazach \"rolnika ryczałtowego\" dodaje się wyrazy \"nie później niż 14 dnia od dnia zakupu\"; d) w ust. 7 po wyrazach \"VAT RR\" dodaje się wyrazy \"oraz dokument, o którym mowa w ust. 3a,\"."}
{"id":"2001_995_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 3 września 2001 r."}
{"id":"2002_1067_1","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2012 r. o ratyfikacji Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r."}
{"id":"2002_1067_2","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2012 r. o ratyfikacji Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2002_1070_1","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady nawiązywania stosunku służbowego, 2) przebieg służby, 3) korpusy i stopnie służbowe, 4) obowiązki i prawa, 5) uposażenie i inne świadczenia pieniężne, 6) odpowiedzialność dyscyplinarną - funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego."}
{"id":"2002_1070_10","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 10. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określany wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, rozkład czasu służby, z uwzględnieniem czasu na wypoczynek oraz przypadków przedłużenia czasu służby funkcjonariuszy SKW i SWW, uzasadnionych potrzebą zapewnienia niezakłóconego toku służby."}
{"id":"2002_1070_100","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 100. 1. Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia. 2. W razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania karnego."}
{"id":"2002_1070_101","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 101. 1. Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia służby albo pozostaje poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie od najbliższego terminu płatności. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już za czas nieusprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie. 2. W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie; w przypadku nieobecności nieusprawiedliwionej funkcjonariusz traci za każdy dzień nieobecności 1\/30 część uposażenia miesięcznego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zawinionej niemożności pełnienia przez funkcjonariusza obowiązków służbowych. 4. Funkcjonariuszowi, który rozpoczyna urlop bezpłatny w ciągu miesiąca kalendarzowego, przysługuje uposażenie w wysokości 1\/30 uposażenia miesięcznego za każdy dzień poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już uposażenie za czas urlopu bezpłatnego, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie."}
{"id":"2002_1070_102","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 102. 1. Z uposażenia funkcjonariuszy mogą być dokonywane potrącenia na podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów szczególnych - na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w innych przepisach szczególnych, jeżeli dalsze przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia oraz świadczenia pieniężne wymienione w art. 83, art. 88, art. 89 i art. 92. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, terminy płatności uposażenia i innych świadczeń pieniężnych oraz właściwość i tryb postępowania w sprawach wypłacania świadczeń pieniężnych oraz dokonywania potrąceń z tych należności, uwzględniając konieczność zapewnienia terminowej realizacji świadczeń."}
{"id":"2002_1070_103","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 103. Przepisu art. 102 ust. 1 i 2 nie stosuje się do zaliczek pobieranych do rozliczenia, a w szczególności na koszty podróży służbowej, delegacji i przeniesienia. Należności te potrąca się z uposażenia w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń z innych tytułów."}
{"id":"2002_1070_104","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 104. W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń socjalnych określonych w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 49 ust. 7 oraz do świadczeń z tytułu przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości, a także do świadczeń, o których mowa w art. 65, art. 66 ust. 1 i art. 68 ust. 1, z tytułu służby obojga małżonków w SKW albo służby obojga małżonków w SWW, obojgu małżonkom przysługuje jedno świadczenie. W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń w różnej wysokości wypłaca się świadczenie w wyższej wysokości. Rozdział 6 Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego"}
{"id":"2002_1070_105","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 105. Funkcjonariusz, niezależnie od odpowiedzialności karnej, ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnione przestępstwa i wykroczenia."}
{"id":"2002_1070_106","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 106. 1. Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenia dyscypliny służbowej oraz w innych przypadkach określonych w ustawie. 2. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest w szczególności: 1) odmowa wykonania albo niewykonanie rozkazu lub polecenia służbowego, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 38 ust. 2 oraz gdy odmowa dotyczy wykonania polecenia służbowego, które nie pozostaje w związku z pełnieniem służby; 2) zaniechanie wykonania czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy; 3) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa; 4) wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, funkcjonariuszowi lub innej osobie; 5) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce organizacyjnej lub komórce organizacyjnej; 6) stawienie się do służby w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka oraz spożywanie alkoholu lub podobnie działającego środka w czasie służby albo w obiektach lub na terenach zajmowanych przez SKW albo SWW; 7) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej, a także dokumentu zawierającego informacje stanowiące tajemnicę państwową albo służbową; 8) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę obywatelowi lub stworzyło zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego; 9) nadużycie zajmowanego stanowiska lub służby dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej; 10) samowolne oddalenie się funkcjonariusza z rejonu zakwaterowania, jeżeli pełni służbę w systemie skoszarowanym, a także nieusprawiedliwione opuszczenie lub niestawienie się w miejscu pełnienia służby; 11) porzucenie służby. 3. Jeśli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte na wniosek sądu lub prokuratora, organ wnioskujący ma być poinformowany o wyniku tego postępowania. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio, gdy sąd nakazał wymierzenie kary dyscyplinarnej funkcjonariuszowi, nie określając jednak jej rodzaju."}
{"id":"2002_1070_107","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 107. 1. Funkcjonariusz nie popełnia przewinienia dyscyplinarnego, jeżeli nie można mu przypisać winy. 2. Funkcjonariuszowi można przypisać winę, gdy: 1) ma zamiar popełnienia przewinienia, to jest chce je popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi; 2) nie mając zamiaru popełnienia przewinienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką przewidywał albo mógł i powinien przewidzieć."}
{"id":"2002_1070_108","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 108. 1. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie, jeżeli popełnia przewinienie dyscyplinarne sam albo wspólnie lub w porozumieniu z inną osobą, a także w przypadku, gdy kieruje popełnieniem przez innego funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego. 2. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie także w przypadku, gdy nakłania innego funkcjonariusza do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego albo ułatwia jego popełnienie. 3. Każdy z funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowiada w granicach swojej winy, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych osób."}
{"id":"2002_1070_109","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 109. 1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne: 1) upomnienie; 2) nagana; 3) surowa nagana; 4) nagana z ostrzeżeniem; 5) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku; 6) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe; 7) obniżenie stopnia; 8) pozbawienie stopnia oficerskiego; 9) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby; 10) wydalenie ze służby. 2. W uzasadnionych przypadkach można łączyć karę wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe oraz karę wydalenia ze służby z karą obniżenia stopnia. 3. W uzasadnionych przypadkach można łączyć karę pozbawienia stopnia oficerskiego z karą wydalenia ze służby."}
{"id":"2002_1070_11","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 11. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki bezpieczeństwa i higieny służby oraz zakres, w jakim do tych warunków mają zastosowanie przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[1])), uwzględniając szczególny charakter służby, zagrożenia występujące na niektórych stanowiskach służbowych lub podczas wykonywania niektórych zadań służbowych oraz obowiązki spoczywające na funkcjonariuszach oraz ich przełożonych w zakresie zapobiegania ewentualnym zagrożeniom dla życia lub zdrowia, a także uwzględniając przepisy prawa mające zastosowanie do stanowisk służbowych nieobjętych specyfiką służby w SKW albo SWW."}
{"id":"2002_1070_110","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 110. Kara upomnienia, nagany i surowej nagany polega na przeprowadzeniu rozmowy i wytknięciu ukaranemu niewłaściwego postępowania."}
{"id":"2002_1070_111","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 111. Kara nagany z ostrzeżeniem oraz kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku polega na przeprowadzeniu rozmowy, wytknięciu ukaranemu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu go, że jeżeli ponownie popełni przewinienie dyscyplinarne, może zostać ukarany surowszą karą dyscyplinarną lub wyznaczony na niższe stanowisko służbowe w trybie dyscyplinarnym."}
{"id":"2002_1070_112","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 112. 1. Kara wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe polega na odwołaniu z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i mianowaniu na stanowisko służbowe niższe od dotychczas zajmowanego. 2. Przed zatarciem kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe funkcjonariusza nie można mianować na wyższe stanowisko służbowe."}
{"id":"2002_1070_113","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 113. Kara obniżenia stopnia polega na wydaniu rozkazu personalnego o utracie posiadanego stopnia i powrocie do stopnia bezpośrednio niższego."}
{"id":"2002_1070_114","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 114. Kara pozbawienia stopnia oficerskiego polega na wydaniu rozkazu personalnego o utracie stopnia oficerskiego i powrocie do stopnia szeregowego."}
{"id":"2002_1070_115","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 115. Kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby polega na przeprowadzeniu rozmowy, wytknięciu niewłaściwego postępowania i ostrzeżeniu, że za ponowne popełnienie czynu ukarany może zostać wydalony ze służby."}
{"id":"2002_1070_116","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 116. Kara wydalenia ze służby polega na zwolnieniu ze służby w SKW albo SWW."}
{"id":"2002_1070_117","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 117. 1. Wymierzona kara powinna być współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia, w szczególności powinna uwzględniać okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa dla służby, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na obwinionym obowiązków, pobudki działania, zachowanie obwinionego przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy przebieg służby. 2. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego: 1) działanie z motywacji zasługującej na szczególne potępienie albo w stanie po spożyciu alkoholu lub użyciu innego podobnie działającego środka; 2) popełnienie przewinienia dyscyplinarnego przez funkcjonariusza przed zatarciem wymierzonej mu kary dyscyplinarnej; 3) poważne skutki przewinienia dyscyplinarnego, zwłaszcza istotne zakłócenie realizacji zadań SKW albo SWW lub naruszenie dobrego imienia SKW albo SWW; 4) działanie w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę. 3. Na złagodzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego: 1) nieumyślność jego popełnienia; 2) podjęcie przez funkcjonariusza starań o zmniejszenie jego skutków; 3) brak należytego doświadczenia zawodowego lub dostatecznych umiejętności zawodowych; 4) dobrowolne poinformowanie przełożonego dyscyplinarnego o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego. 4. Przy wymierzeniu kary dyscyplinarnej uwzględnia się okoliczności, o których mowa w ust. 1-3, wyłącznie w stosunku do funkcjonariusza, którego one dotyczą."}
{"id":"2002_1070_118","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 118. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 90 dni od dnia otrzymania przez przełożonego, o którym mowa w art. 122, wiadomości o popełnieniu przewinienia lub naruszeniu dyscypliny służbowej. 2. Nie można wymierzyć funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej po upływie 1 roku od dnia popełnienia czynu, o którym mowa w ust. 1. 3. W przypadku gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa."}
{"id":"2002_1070_119","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 119. 1. O popełnieniu przez funkcjonariusza wykroczenia, w tym także o odmowie przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczeniu w terminie grzywny nałożonej w drodze mandatu zaocznego, właściwy organ zawiadamia odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW. 2. W stosunku do funkcjonariuszy SKW i SWW, w zakresie postępowania w sprawach o wykroczenia, uprawnienia Policji wynikające z przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Dz.U. z 2001 r. Nr 106, poz. 1148, z późn. zm.[4])) przysługują odpowiednio Szefowi SKW i Szefowi SWW lub upoważnionym przez nich funkcjonariuszom."}
{"id":"2002_1070_12","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 12. 1. Funkcjonariusz podlega okresowemu opiniowaniu służbowemu, przeprowadzanemu: 1) w służbie przygotowawczej – nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy; 2) w służbie stałej - raz na 2 lata. 2. Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w ciągu 7 dni od dnia jej sporządzenia; może on w terminie 14 dni od dnia zapoznania się z opinią służbową wnieść odwołanie do wyższego przełożonego. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wzór formularza opinii służbowej, szczegółowe zasady i tryb opiniowania funkcjonariuszy, uwzględniając przesłanki opiniowania i jego częstotliwości, kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu i skalę ocen, przypadki opiniowania z pominięciem okresów przewidzianych w ustawie, właściwość przełożonych w zakresie wydawania opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią służbową oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii."}
{"id":"2002_1070_120","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 120. 1. Sąd rejonowy może odmówić wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć i sprawę przekazać Szefowi SKW albo Szefowi SWW z wnioskiem o wymierzenie kary dyscyplinarnej, jeżeli uzna to za wystarczającą reakcję na wykroczenie. 2. Na postanowienie wskazane w ust. 1 pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie."}
{"id":"2002_1070_121","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 121. 1. Za czyny, za które w myśl odrębnych przepisów właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych, funkcjonariusze ponoszą wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną. 2. Odpowiedzialności dyscyplinarnej podlegają również funkcjonariusze w przypadkach, gdy właściwe organy są uprawnione do stosowania grzywny, w celu przymuszenia. 3. O pociągnięcie funkcjonariusza do odpowiedzialności dyscyplinarnej występują organy, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowiednio do Szefa SKW i Szefa SWW."}
{"id":"2002_1070_122","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 122. Właściwi do wymierzania kar dyscyplinarnych są Szef SKW albo Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, a także inni uprawnieni przełożeni."}
{"id":"2002_1070_123","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 123. 1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne można wymierzyć tylko jedną karę dyscyplinarną. 2. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych można wymierzyć jedną karę dyscyplinarną, odpowiednio surowszą."}
{"id":"2002_1070_124","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 124. 1. Przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego: 1) wszczyna postępowanie dyscyplinarne: a) z własnej inicjatywy, b) na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza, c) na żądanie sądu lub prokuratora; 2) może wszcząć postępowanie dyscyplinarne na wniosek pokrzywdzonego. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2, zawiadamia się odpowiednio sąd lub prokuratora albo pokrzywdzonego o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania, przesyłając odpis wydanego orzeczenia lub postanowienia. Materiały przekazane przez sąd, prokuratora albo pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego. 3. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego kwalifikacji prawnej albo tożsamości sprawcy, przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego przełożony dyscyplinarny zleca przeprowadzenie czynności wyjaśniających. Czynności te należy ukończyć w terminie 30 dni. 4. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Funkcjonariusza, co do którego wydano postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, uważa się za obwinionego. 5. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscy­plinarnego zawiera: 1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego; 2) datę wydania postanowienia; 3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego; 4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z jego kwalifikacją prawną; 5) uzasadnienie faktyczne zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego; 6) stopień, imię i nazwisko rzecznika dyscyplinarnego prowadzącego postępowanie; 7) podpis z podaniem stopnia, imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego; 8) pouczenie o uprawnieniach przysługujących obwinionemu w toku postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"2002_1070_125","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 125. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza: 1) jeżeli czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia przewinienia dyscyplinarnego; 2) po upływie terminów określonych w art. 118 ust. 2 i 3; 3) w przypadku śmierci funkcjonariusza; 4) jeżeli w tej samej sprawie zapadło prawomocne orzeczenie dyscyplinarne lub toczy się postępowanie dyscyplinarne. 2. Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz orzeczenie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego doręcza się pokrzywdzonemu, jeżeli złożył on wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz na orzeczenie o umorzeniu tego postępowania pokrzywdzony może wnieść odpowiednio zażalenie lub odwołanie do Szefa SKW albo Szefa SWW w terminie 7 dni od dnia ich doręczenia."}
{"id":"2002_1070_126","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 126. 1. Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o których mowa w art. 124 ust. 3, prowadzi rzecznik dyscyplinarny. 2. Szef SKW albo SWW powołuje w jednostce organizacyjnej SKW albo SWW, na wniosek jej kierownika, rzecznika dyscyplinarnego, spośród funkcjonariuszy tej jednostki. 3. W przypadku, gdy ze względu na liczebność jednostki organizacyjnej SKW albo SWW powołanie rzecznika dyscyplinarnego dla tej jednostki nie jest uzasadnione, obowiązki rzecznika dyscyplinarnego w tej jednostce wykonuje rzecznik dyscyplinarny innej jednostki organizacyjnej odpowiednio SKW albo SWW, wyznaczony przez Szefa SKW albo Szefa SWW. 4. W jednostce organizacyjnej SKW albo SWW powołuje się co najmniej jednego i nie więcej niż 3 rzeczników dyscyplinarnych. 5. Powołanie rzecznika dyscyplinarnego następuje za jego pisemną zgodą na okres 2 lat. 6. Rzecznika dyscyplinarnego odwołuje się w przypadkach: 1) zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę zwolnienia go ze służby w SKW lub SWW; 2) prawomocnego ukarania go karą dyscyplinarną. 7. Rzecznik dyscyplinarny, za zgodą Szefa SKW albo Szefa SWW, może skorzystać z pomocy innego rzecznika dyscyplinarnego przy przeprowadzaniu czynności dowodowych. 8. Rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym, jeżeli: 1) sprawa dotyczy go bezpośrednio; 2) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby przez niego pokrzywdzonej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[5])); 3) był świadkiem czynu; 4) między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną przez obwinionego zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do jego bezstronności. 9. Rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego można wyłączyć od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym także z innych uzasadnionych przyczyn. 10. O okolicznościach uzasadniających wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny zawiadamiają niezwłocznie odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW. 11. Wyłączenie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym może nastąpić również na wniosek obwinionego lub jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony. 12. Szef SKW i Szef SWW wydają postanowienia o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym."}
{"id":"2002_1070_127","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 127. 1. W przypadku wyłączenia przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym, na podstawie art. 126 ust. 8 i 9, postępowanie dyscyplinarne przejmuje odpowiednio Szef SKW i Szef SWW. 2. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 126 ust. 8 i 9 wobec Szefa SKW albo Szefa SWW, postępowanie dyscyplinarne przejmuje jeden z jego zastępców. 3. W przypadku wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym na podstawie art. 126 ust. 8 i 9, postępowanie dyscyplinarne przejmuje do prowadzenia inny wyznaczony rzecznik dyscyplinarny. 4. Do czasu wydania przez Szefa SKW albo Szefa SWW postanowienia o wyłączeniu rzecznik dyscyplinarny podejmuje wyłącznie czynności niecierpiące zwłoki."}
{"id":"2002_1070_128","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 128. 1. Rzecznik dyscyplinarny zbiera materiał dowodowy i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy. W szczególności przesłuchuje świadków, obwinionego, przyjmuje od niego wyjaśnienia, dokonuje oględzin. Z czynności tych sporządza protokoły. Rzecznik dyscyplinarny może także zlecić przeprowadzenie odpowiednich badań. 2. Z czynności innych niż wymienione w ust. 1 sporządza się protokół, jeżeli przepis szczególny tego wymaga albo przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny uzna to za potrzebne. W pozostałych przypadkach można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej. 3. Protokół zawiera: 1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca, osób w niej uczestniczących lub obecnych oraz charakteru ich uczestnictwa; 2) opis przebiegu czynności; 3) w miarę potrzeby: a) stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności, b) oświadczenia i wnioski uczestników czynności, c) pouczenie o uprawnieniach i obowiązkach. 4. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenia określonych okoliczności przez rzecznika dyscyplinarnego lub kierownika jednostki organizacyjnej SKW albo SWW, o którym mowa w ust. 8, zapisuje się w protokole z możliwą dokładnością, a osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać zapisania w protokole z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw i interesów. 5. Osoby biorące udział w czynności, z której jest sporządzany protokół, a także osoby obecne, po zapoznaniu się z treścią protokołu, podpisują każdą jego stronę. Odmowę zapoznania się z treścią protokołu, a także odmowę lub brak podpisu którejkolwiek osoby należy omówić w protokole. 6. Rzecznik dyscyplinarny w toku postępowania wydaje postanowienia, jeżeli ich wydanie nie jest zastrzeżone do właściwości przełożonego dyscyplinarnego. 7. Postanowienie wydane w toku postępowania, z wyjątkiem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, powinno zawierać: 1) stopień, imię i nazwisko wydającego postanowienie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego; 2) datę wydania postanowienia; 3) podstawę prawną wydania postanowienia; 4) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego; 5) rozstrzygnięcie; 6) uzasadnienie faktyczne i prawne; 7) pouczenie, czy i w jakim trybie przysługuje prawo złożenia zażalenia; 8) podpis z podaniem stopnia, imienia i nazwiska wydającego postanowienie. 8. W przypadku konieczności przeprowadzenia czynności poza miejscowością, w której toczy się postępowanie dyscyplinarne, przełożony dyscyplinarny może zwrócić się o ich przeprowadzenie do kierownika jednostki organizacyjnej SKW albo SWW właściwego według miejsca, w którym czynność ma być dokonana. 9. Jeżeli czyn będący przedmiotem postępowania dyscyplinarnego jest lub był przedmiotem innego postępowania, w tym postępowania przygotowawczego, przełożony dyscyplinarny może zwrócić się do właściwego organu o udostępnienie akt tego postępowania w całości lub w części. Za zgodą tego organu, potrzebne odpisy lub wyciągi z udostępnionych akt włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego. 10. Jeżeli zebrany materiał dowodowy to uzasadnia, przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o zmianie lub uzupełnieniu zarzutów."}
{"id":"2002_1070_129","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 129. 1. W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do: 1) składania wyjaśnień; 2) odmowy składania wyjaśnień; 3) zgłaszania wniosków dowodowych; 4) przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich notatek; 5) ustanowienia obrońcy spośród funkcjonariuszy; 6) wnoszenia do przełożonego dyscyplinarnego zażaleń na postanowienia wydane w toku postępowania przez rzecznika dyscyplinarnego, w terminie 3 dni od dnia doręczenia i w przypadkach wskazanych w ustawie; od postanowień wydanych przez przełożonego dyscyplinarnego zażalenie przysługuje odpowiednio do Szefa SKW i Szefa SWW. 2. Rzecznik dyscyplinarny może, w drodze postanowienia, odmówić udostępnienia akt, jeżeli sprzeciwia się temu dobro postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie przysługuje zażalenie. 3. Ustanowienie obrońcy, jeżeli nie zawiera ograniczeń, uprawnia go do działania w całym postępowaniu dyscyplinarnym, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia. O zmianie zakresu pełnomocnictwa uprawniającego do działania w postępowaniu dyscyplinarnym lub o jego cofnięciu obwiniony niezwłocznie zawiadamia obrońcę oraz rzecznika dyscyplinarnego. 4. Obrońca nie może podejmować czynności na niekorzyść obwinionego. Może on zrezygnować z reprezentowania obwinionego w toku postępowania dyscyplinarnego, zawiadamiając o tym obwinionego oraz rzecznika dyscyplinarnego. Do czasu ustanowienia nowego obrońcy, jednak nie dłużej niż 14 dni od dnia zawiadomienia obwinionego, obrońca jest obowiązany podejmować niezbędne czynności. 5. Udział obrońcy w postępowaniu dyscyplinarnym nie wyłącza osobistego działania w nim obwinionego. 6. Orzeczenia, postanowienia, zawiadomienia i inne pisma, wydane w toku postępowania dyscyplinarnego, doręcza się obwinionemu oraz obrońcy, jeżeli został ustanowiony. W przypadku doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach pisma, od którego przysługuje odwołanie lub zażalenie, termin do złożenia odwołania lub zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej. 7. Wniosek dowodowy obwiniony zgłasza na piśmie rzecznikowi dyscyplinarnemu, który rozstrzyga o uwzględnieniu wniosku albo odmawia, w drodze postanowienia, uwzględnienia wniosku, jeżeli: 1) okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy; 2) dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności lub nie da się przeprowadzić; 3) przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem. 8. Na postanowienie w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku dowodowego przysługuje zażalenie. 9. Nieusprawiedliwiona nieobecność obwinionego w służbie, zwolnienie obwinionego od zajęć służbowych z powodu choroby oraz nieusprawiedliwione niestawiennictwo na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego nie wstrzymują biegu postępowania dyscyplinarnego, a czynności, w których jest przewidziany udział obwinionego, nie przeprowadza się albo przeprowadza się w miejscu jego pobytu. 10. Udział w czynnościach dowodowych oraz zapoznanie z aktami postępowania dyscyplinarnego obwinionego zwolnionego od zajęć służbowych z powodu choroby wymaga zgody lekarza, który orzekł czasową niezdolność obwinionego do służby. W przypadku braku możliwości nawiązania kontaktu z lekarzem lub zmiany lekarza zgody takiej może udzielić lekarz, który obecnie leczy obwinionego, a w dalszej kolejności lekarz o takiej samej specjalności."}
{"id":"2002_1070_13","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 13. 1. Funkcjonariusza można odwołać z zajmowanego stanowiska i przenieść do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW. 2. Funkcjonariusz może pozostawać w dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo SWW, nieprzerwanie nie dłużej niż 12 miesięcy. 3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusza przenosi się na określone stanowisko służbowe, a w razie niewyrażenia przez niego pisemnej zgody na przeniesienie na to stanowisko, funkcjonariusza zwalnia się ze służby z zachowaniem uprawnień przewidzianych dla funkcjonariuszy zwalnianych na podstawie art. 19 ust. 2 pkt 7, chyba że spełnia warunki do zwolnienia ze służby na korzystniejszych zasadach. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki i tryb przenoszenia funkcjonariuszy do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW, z uwzględnieniem sposobu pełnienia służby w okresie pozostawania w tej dyspozycji."}
{"id":"2002_1070_130","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 130. 1. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny są obowiązani badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego. 2. Obwinionego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść obwinionego."}
{"id":"2002_1070_131","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 131. 1. Czynności dowodowe w postępowaniu dyscyplinarnym powinny być zakończone w terminie miesiąca od dnia wszczęcia tego postępowania. Przełożony dyscyplinarny, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia czynności dowodowych do 2 miesięcy. 2. Szef SKW albo Szef SWW, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia czynności dowodowych na czas oznaczony powyżej 2 miesięcy. 3. Przełożony dyscyplinarny może zawiesić postępowanie dyscyplinarne z powodu zaistnienia długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej prowadzenie postępowania. Na postanowienie o zawieszeniu postępowania dyscyplinarnego przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte z inicjatywy pokrzywdzonego, zażalenie to może również złożyć pokrzywdzony. 4. Przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania dyscyplinarnego po ustaniu przeszkody, o której mowa w ust. 3."}
{"id":"2002_1070_132","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 132. 1. Rzecznik dyscyplinarny, po przeprowadzeniu czynności dowodowych i uznaniu, że zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy, zapoznaje obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego. 2. Obrońca może zapoznać się z aktami postępowania dyscyplinarnego, o których mowa w ust. 1, nie później niż do dnia zapoznania obwinionego z tymi aktami. 3. Z czynności zapoznania z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza się protokół. 4. Odmowa zapoznania się z aktami postępowania lub złożenia podpisu stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje postępowania. Rzecznik dyscyplinarny dokonuje wzmianki o odmowie w aktach postępowania. 5. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z aktami postępowania dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie. Na wydane przez rzecznika dyscyplinarnego postanowienie o odmowie uzupełnienia akt postępowania dyscyplinarnego obwinionemu służy prawo złożenia zażalenia. 6. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z uzupełnionymi aktami postępowania dyscyplinarnego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie w zakresie wynikającym z przeprowadzonych czynności dowodowych uzupełniających akta tego postępowania. 7. Rzecznik dyscyplinarny, po zapoznaniu obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego, wydaje postanowienie o zakończeniu czynności dowodowych oraz sporządza sprawozdanie, które: 1) wskazuje prowadzącego postępowanie i przełożonego dyscyplinarnego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego; 2) wskazuje obwinionego oraz określa zarzucane mu przewinienie dyscyplinarne, z opisem stanu faktycznego ustalonym na podstawie zebranych dowodów; 3) przedstawia wnioski dotyczące uniewinnienia, odstąpienia od ukarania lub wymierzenia kary albo umorzenia postępowania."}
{"id":"2002_1070_133","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 133. 1. Na podstawie oceny zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym materiału dowodowego przełożony dyscyplinarny wydaje orzeczenie o: 1) uniewinnieniu albo 2) odstąpieniu od ukarania, albo 3) ukaraniu, albo 4) umorzeniu postępowania. 2. Orzeczenie powinno zawierać: 1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego; 2) datę wydania orzeczenia; 3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego; 4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z kwalifikacją prawną; 5) rozstrzygnięcie o uniewinnieniu, stwierdzeniu winy i odstąpieniu od ukarania lub wymierzeniu kary dyscyplinarnej albo umorzeniu postępowania dyscyplinarnego; 6) uzasadnienie faktyczne i prawne orzeczenia; 7) pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania; 8) podpis, z podaniem stopnia, imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego, oraz pieczęć jednostki organizacyjnej SKW albo SWW. 3. Przełożony dyscyplinarny uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 132 ust. 7, oraz przekazuje akta sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu do uzupełnienia, w przypadku stwierdzenia, że nie zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy. 4. Przełożony dyscyplinarny umarza postępowanie dyscyplinarne w przypadkach, o których mowa w art. 125 ust. 1, albo gdy stało się ono bezprzedmiotowe z innej przyczyny. 5. Przełożony dyscyplinarny może odstąpić od ukarania, jeżeli stopień winy lub stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego dla służby nie jest znaczny, a właściwości i warunki osobiste funkcjonariusza oraz dotychczasowy przebieg służby uzasadniają przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od ukarania będzie on przestrzegał dyscypliny służbowej oraz zasad etyki zawodowej. 6. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wraz z uzasad­nieniem sporządza się na piśmie nie później niż w terminie 14 dni od dnia wydania postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych. 7. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie obwinionemu. 8. Jeżeli przełożony dyscyplinarny uzna, że należy wymierzyć karę dyscyplinarną, do której wymierzenia nie jest uprawniony, wniosek w tej sprawie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego przesyła odpowiednio Szefowi SKW i Szefowi SWW. 9. W przypadku zamiaru wymierzenia kary wydalenia ze służby w SKW albo SWW, odpowiednio Szef SKW i Szef SWW, przed wydaniem orzeczenia dyscyplinarnego, wzywa obwinionego w celu wysłuchania go. W wysłuchaniu uczestniczy rzecznik dyscyplinarny. Obwinionemu doręcza się sprawozdanie w terminie umożliwiającym zapoznanie się z nim przed wysłuchaniem. 10. Przepisu ust. 9 nie stosuje się w przypadku: 1) tymczasowego aresztowania obwinionego; 2) odmowy obwinionego stawienia się lub nieusprawiedliwionej nieobecności; 3) zaistnienia innej przeszkody uniemożliwiającej obwinionemu stawienie się w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych."}
{"id":"2002_1070_134","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 134. 1. Postępowanie dyscyplinarne jest dwuinstancyjne. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji obwinionemu przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia. 2. Odwołanie składa się odpowiednio do Szefa SKW i Szefa SWW za pośrednictwem przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji. 3. Szef SKW albo Szef SWW odmawia przyjęcia odwołania, w drodze postanowienia, jeżeli zostało wniesione po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalne. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne. 4. Jeżeli orzeczenie lub postanowienie w pierwszej instancji wydał odpowiednio Szef SKW i Szef SWW, odwołanie lub zażalenie nie przysługuje. Obwiniony może jednak w terminie, o którym mowa w ust. 1, zwrócić się odpowiednio do Szefa SKW i Szefa SWW z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od orzeczeń."}
{"id":"2002_1070_135","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 135. 1. W postępowaniu odwoławczym rozpoznanie sprawy następuje na podstawie stanu faktycznego ustalonego w postępowaniu dyscyplinarnym. Jeżeli jest to potrzebne do prawidłowego wydania orzeczenia, Szef SKW albo Szef SWW może uzupełnić materiał dowodowy, zlecając rzecznikowi dyscyplinarnemu prowadzącemu postępowanie dyscyplinarne wykonanie czynności dowodowych, określając ich zakres. 2. Z materiałami uzyskanymi w wyniku czynności dowodowych, o których mowa w ust. 1, rzecznik dyscyplinarny zapoznaje obwinionego. W terminie 3 dni od dnia zapoznania obwiniony ma prawo zgłoszenia odpowiednio Szefowi SKW i Szefowi SWW uwag dotyczących przeprowadzonych czynności dowodowych."}
{"id":"2002_1070_136","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 136. 1. Szef SKW albo Szef SWW, w terminie 7 dni od dnia wniesienia odwołania może powołać komisję do zbadania zaskarżonego orzeczenia, zwaną dalej „komisją”. 2. Komisja składa się z trzech funkcjonariuszy. 3. Przepisy art. 126 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do członków komisji. 4. Komisja może wysłuchać rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego obrońcę. 5. Niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych: rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznawania sprawy. 6. Komisja może wystąpić do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o uzupełnienie materiału dowodowego w trybie art. 135 ust. 1."}
{"id":"2002_1070_137","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 137. 1. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza sprawozdanie wraz z wnioskiem dotyczącym sposobu załatwienia odwołania. 2. Komisja przedstawia odpowiednio Szefowi SKW i Szefowi SWW sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia jej powołania. 3. Rozpatrzenie odwołania przez Szefa SKW albo Szefa SWW powinno nastąpić w terminie 14 dni od dnia wpływu odwołania, a w przypadku powołania komisji – w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w ust. 1. 4. Szef SKW albo Szef SWW może zaskarżone orzeczenie: 1) utrzymać w mocy albo 2) uchylić w całości albo w części i w tym zakresie uniewinnić obwinionego, odstąpić od ukarania, względnie wymierzyć inną karę, bądź uchylając to orzeczenie – umorzyć postępowanie dyscyplinarne w pierwszej instancji, albo 3) uchylić w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez przełożonego dyscyplinarnego, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia czynności dowodowych w całości lub w znacznej części. 5. Postępowanie odwoławcze umarza się w przypadku cofnięcia odwołania. 6. W postępowaniu odwoławczym Szef SKW albo Szef SWW nie może wymierzyć surowszej kary dyscyplinarnej, chyba że zaskarżone orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes służby."}
{"id":"2002_1070_138","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 138. 1. Orzeczenie lub postanowienie staje się prawomocne: 1) z upływem terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia, jeżeli go nie wniesiono; 2) w dniu wydania przez organ odwoławczy orzeczenia lub postanowienia kończącego postępowanie. 2. Przełożony dyscyplinarny, po uprawomocnieniu się orzeczenia lub postanowienia, niezwłocznie wykonuje orzeczoną karę. 3. Przełożony właściwy w sprawach osobowych po uprawomocnieniu się orzeczenia niezwłocznie wykonuje karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku. 4. Przełożony, o którym mowa w ust. 3, po uprawo­mocnieniu się orzeczenia niezwłocznie wykonuje karę: wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, wydalenia ze służby przez wydanie decyzji odpowiednio o: zwolnieniu lub odwołaniu ukaranego z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i mianowaniu go na niższe stanowisko służbowe albo zwolnieniu ukaranego funkcjonariusza ze służby. 5. Prawomocne orzeczenie o odstąpieniu od ukarania albo o ukaraniu oraz prawomocne postanowienie o odstąpieniu od wszczęcia postępowania dyscyplinarnego włącza się do akt osobowych funkcjonariusza."}
{"id":"2002_1070_139","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 139. 1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego, dotyczące wezwań, terminów, doręczeń i świadków, z wyłączeniem możliwości nakładania kar porządkowych oraz zatrzymania i doprowadzenia świadków. W postępowaniu dyscyplinarnym do świadków nie stosuje się art. 184 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego. 2. O zwolnieniu od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania osoby pozostającej z obwinionym w szczególnie bliskim stosunku osobistym rozstrzyga rzecznik dyscyplinarny. Na odmowę zwolnienia od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania służy zażalenie w terminie 3 dni od dnia doręczenia postanowienia."}
{"id":"2002_1070_14","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 14. 1. Funkcjonariusz z urzędu lub na własną prośbę może być przeniesiony do pełnienia służby albo delegowany na okres do 6 miesięcy do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości. 2. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, w uzasadnionych przypadkach może przedłużyć okres delegowania, o którym mowa w ust. 1, do 12 miesięcy."}
{"id":"2002_1070_140","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 140. 1. Zatarcie kary dyscyplinarnej oznacza uznanie kary za niebyłą. 2. Kary dyscyplinarne podlegają zatarciu po upływie: 1) 3 miesięcy od dnia wykonania kary upomnienia; 2) 6 miesięcy od dnia wykonania kary nagany; 3) 9 miesięcy od dnia wykonania kary surowej nagany i nagany z ostrzeżeniem; 4) 12 miesięcy od dnia wykonania kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku; 5) 15 miesięcy od dnia wykonania kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe oraz obniżenia stopnia; 6) 18 miesięcy od dnia wykonania kary pozbawienia stopnia oficerskiego; 7) 24 miesięcy od dnia wykonania kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby. 3. W przypadku nienagannej służby, stwierdzonej w opinii służbowej, przełożony dyscyplinarny może zatrzeć karę dyscyplinarną przed upływem terminu określonego w ust. 2, jednak w przypadku kar, o których mowa w art. 109 ust. 1 pkt 5-9 nie wcześniej niż przed upływem połowy terminów, określonych w ust. 2 pkt 4-7. 4. Za wykazanie męstwa lub odwagi oraz znaczące wyniki w służbie przełożony dyscyplinarny może w każdym czasie zatrzeć karę dyscyplinarną. 5. Jeżeli funkcjonariusz zostanie ponownie ukarany przed zatarciem kary dyscyplinarnej, okres wymagany do zatarcia nieodbytej kary biegnie na nowo od dnia orzeczenia nowej kary. 6. W przypadku jednoczesnego wykonywania więcej niż jednej kary dyscyplinarnej zatarcie kar następuje z upływem terminu przewidzianego dla kary surowszej. 7. Zatarcie kary dyscyplinarnej powoduje usunięcie z akt osobowych funkcjonariusza orzeczenia o ukaraniu. Orzeczenie o odstąpieniu od ukarania usuwa się z akt osobowych po upływie 6 miesięcy od dnia jego uprawomocnienia się, przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2002_1070_141","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 141. 1. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli: 1) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały się fałszywe; 2) zostały ujawnione istotne dla sprawy okoliczności, które nie były znane w toku postępowania dyscyplinarnego; 3) orzeczenie wydano z naruszeniem obowiązujących przepisów, jeżeli mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia; 4) orzeczenie zostało wydane w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione. 2. Postępowanie dyscyplinarne wznawia się na wniosek ukaranego lub obwinionego, albo w przypadku jego śmierci na wniosek członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis prawny będący podstawą wydania orzeczenia dyscyplinarnego. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wniosek o wznowienie składa się w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. 4. Postępowania dyscyplinarnego, w przypadku śmierci obwinionego lub ukaranego, nie wznawia się na niekorzyść ukaranego po ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego. 5. Postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. 6. Przełożony dyscyplinarny, który wydał prawomocne orzeczenie dyscyplinarne, wznawia postępowanie dyscyplinarne z urzędu lub na wniosek ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, na wniosek członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej. O wznowieniu postępowania dyscyplinarnego z urzędu zawiadamia się ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej. 7. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego wnosi się do przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, w terminie 30 dni od dnia, w którym obwiniony lub ukarany dowiedział się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania. 8. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działalność przełożonego dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 6, o wznowieniu rozstrzyga wyższy przełożony dyscyplinarny. 9. Na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania dyscyplinarnego ukaranemu oraz członkowi rodziny uprawnionemu do renty rodzinnej, o którym mowa w ust. 6, służy zażalenie odpowiednio do Szefa SKW albo SWW w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na postanowienie wydane przez Szefa SKW albo SWW przysługuje jedynie w takim samym terminie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy."}
{"id":"2002_1070_142","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 142. 1. Po wznowieniu postępowania dyscyplinarnego przeprowadza się czynności dowodowe ograniczone do przyczyn wznowienia, a po ich zakończeniu, stosownie do poczynionych ustaleń, wydaje się orzeczenie: 1) uchylające dotychczasowe orzeczenie i stwierdzające uniewinnienie ukaranego lub umorzenie postępowania dyscyplinarnego albo 2) zmieniające dotychczasowe orzeczenie i wymierzające inną karę dyscyplinarną, albo 3) odmawiające uchylenia dotychczasowego orzeczenia. 2. Zmiana dotychczasowego orzeczenia i wymierzenie innej kary dyscyplinarnej nie może nastąpić po ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego. 3. Orzeczenie kary surowszej od dotychczasowej jest możliwe tylko wtedy, gdy wznowienie następuje z urzędu i orzeczona kara jest rażąco niewspółmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego. 4. Jeżeli w następstwie wznowienia postępowania wymierzono karę łagodniejszą, ulegają uchyleniu skutki kary dotychczasowej, a w przypadku wymierzenia kary surowszej, jej wykonanie rozpoczyna się od dnia wymierzenia. 5. Na orzeczenie i postanowienie wydane w trybie wznowienia postępowania dyscyplinarnego służy ukaranemu lub obwinionemu, a w przypadku jego śmierci, członkowi rodziny uprawnionemu do renty rodzinnej, odwołanie lub zażalenie odpowiednio do Szefa SKW i Szefa SWW w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na orzeczenia i postanowienia wydane przez Szefa SKW albo Szefa SWW przysługuje jedynie, w takim samym terminie, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 6. Termin zatarcia kary zmienionej w następstwie wznowienia postępowania liczy się od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu nowej kary. Na poczet okresu zatarcia nowej kary zalicza się okres zatarcia, który upłynął od uprawomocnienia się orzeczenia kary dotychczasowej."}
{"id":"2002_1070_143","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 143. Na orzeczenie kończące postępowanie dyscyplinarne wydane w wyniku rozpatrzenia odwołania funkcjonariuszowi przysługuje skarga do sądu administracyjnego."}
{"id":"2002_1070_144","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 144. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW szczegółowy tryb wykonywania czynności związanych z postępowaniem dyscyplinarnym w stosunku do funkcjonariuszy, przełożonych którzy posiadają władzę dyscyplinarną, w tym obieg dokumentów związanych z postępowaniem dyscyplinarnym, prostowanie błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek, oraz określi wzory postanowień i innych dokumentów sporządzanych w postępowaniu dyscyplinarnym, mając na względzie sprawność prowadzonego postępowania."}
{"id":"2002_1070_145","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 145. Przepisy art. 115 § 18 oraz art. 318 i 344 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.[6])) stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy SKW oraz SWW. Rozdział 7 Przepis końcowy"}
{"id":"2002_1070_146","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 146. Ustawa wchodzi w życie w terminie określonym w ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398. [2]) Zmiany tekstu wymienionej ustawy zostały ogłoszone Dz.U z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808, Nr 187, poz. 1925 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 86, poz. 732, Nr 132, poz. 1110, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 150, poz. 1248, Nr 163, poz. 1362, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1412, Nr 183, poz. 1538, Nr 184, poz. 1539 i Nr 249, poz. 2104. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone Dz.U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355 oraz z 2005 r. Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 109, poz. 1031 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 128, poz. 1351 oraz z 2005 r. Nr 132, poz. 1103 i Nr 143, poz. 1203. [5]) Zmiany tekstu wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 15, poz. 118 i Nr 66, poz. 467. [6]) Zmiany tekstu wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426 oraz z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493."}
{"id":"2002_1070_15","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 15. 1. Funkcjonariuszowi można powierzyć, na okres do 6 miesięcy, pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku. W takim przypadku uposażenie funkcjonariusza nie może być obniżone. 2. Funkcjonariusza, gdy jest to uzasadnione realizacją odpowiednio zadań SKW albo SWW, za jego zgodą, można oddelegować do wykonywania zadań służbowych poza SKW albo SWW, po przeniesieniu go do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW. Przepisów art. 13 nie stosuje się. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki i tryb oddelegowania, uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza w czasie oddelegowania, wysokość i sposób wypłacania uposażenia i innych świadczeń pieniężnych przysługujących oddelegowanemu funkcjonariuszowi, uwzględniając miejsce oraz charakter i zakres wykonywanych przez niego zadań służbowych poza SKW albo SWW, a także ustali, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, szczególne uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza pełniącego służbę poza granicami kraju."}
{"id":"2002_1070_16","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 16. 1. Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe w razie wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe. 2. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadku: 1) orzeczenia przez właściwą komisję lekarską trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równorzędne; 2) nieprzydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej; 3) niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w okresie służby stałej w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy; 4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego lub z innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi gdy nie ma możliwości mianowania go na równorzędne stanowisko służbowe. 3. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego pisemną prośbę. 4. Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby."}
{"id":"2002_1070_17","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 17. 1. Funkcjonariusza zawiesza się, rozkazem personalnym odpowiednio Szefa SKW albo Szefa SWW, w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. 2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego, postępowania w sprawie o wykroczenie oraz postępowania dyscyplinarnego, jeśli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy niż do dnia uprawomocnienia się orzeczenia wydanego w postępowaniu karnym lub postępowaniu w sprawie o wykroczenie, a w pozostałych przypadkach na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy. 4. Zawieszenie w czynnościach służbowych polega na odsunięciu funkcjonariusza od wykonywania obowiązków służbowych. 5. W przypadku rozkazu personalnego o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowych, funkcjonariusz może zwrócić się odpowiednio do Szefa SKW albo Szefa SWW z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. 6. Funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych jest obowiązany: 1) niezwłocznie zdać broń i legitymację służbową oraz przedmioty związane z wykonywanymi przez niego zadaniami, a w szczególności akta i dokumenty prowadzonych przez niego spraw; 2) informować kierownika jednostki organizacyjnej o zamiarze opuszczenia miejsca zamieszkania na okres dłuższy niż 3 dni."}
{"id":"2002_1070_18","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 18. 1. Funkcjonariusz może być skierowany z urzędu lub na jego wniosek do komisji lekarskiej w celu określenia jego stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszczególnych schorzeń ze służbą. 2. Funkcjonariusz może być również poddany badaniom psychofizjologicznym. O skierowaniu funkcjonariusza na te badania decyduje odpowiednio Szef SKW albo Szef SWW."}
{"id":"2002_1070_19","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 19. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku: 1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską; 2) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej; 3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby; 4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego; 5) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa; 2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku: 1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy; 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w ust. 1 pkt 4; 3) nieobecności funkcjonariusza w służbie przez okres powyżej 3 miesięcy z powodu tymczasowego aresztowania; 4) objęcia kierowniczego stanowiska państwowego albo objęcia funkcji z wyboru w organach samorządu terytorialnego; 5) nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze, określonego w przepisach odrębnych; 6) gdy wymaga tego ważny interes służby; 7) likwidacji jednostki organizacyjnej SKW albo SWW lub jej reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem obsady etatowej, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza odpowiednio do innej jednostki organizacyjnej SKW albo SWW lub na niższe stanowisko służbowe nie jest możliwe; 8) dwukrotnego niestawienia się bez usprawiedliwienia przed komisją lekarską do której został skierowany w celu określenia jego stanu zdrowia. 3. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 6 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby. 4. W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 7 zwolnienie ze służby następuje po upływie 6 miesięcy, a ze służby przygotowawczej - po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji jednostki organizacyjnej SKW albo SWW lub jej reorganizacji."}
{"id":"2002_1070_2","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) „SKW” należy przez to rozumieć Służbę Kontrwywiadu Wojskowego; 2) „SWW” należy przez to rozumieć Służbę Wywiadu Wojskowego."}
{"id":"2002_1070_20","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 20. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa w przypadku: 1) śmierci funkcjonariusza; 2) stwierdzenia zaginięcia funkcjonariusza. 2. Zaginięcie funkcjonariusza stwierdza, w drodze decyzji, Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"2002_1070_21","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 21. 1. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia służbowego lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko służbowe lub obniżeniem stopnia służbowego. O uchyleniu innych skutków decyduje odpowiednio Szef SKW albo Szef SWW. 2. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego przeprowadzonego w związku z oskarżeniem o popełnienie przestępstwa stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu. 3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje odpowiednio Szef SKW albo Szef SWW. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2002_1070_22","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 22. 1. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 13 ust. 3, art. 16 ust. 4 oraz art. 19 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 5 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby. 2. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby."}
{"id":"2002_1070_23","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 23. 1. Funkcjonariusza - kobiety nie można w okresie ciąży i w czasie urlopu macierzyńskiego zwolnić ze służby, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 13 ust. 3, art. 19 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 2-4, 6 i 7. 2. W razie zwolnienia funkcjonariusza - kobiety ze służby na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 19 ust. 2 pkt 6 i 7, przysługuje mu uposażenie do końca urlopu macierzyńskiego. 3. Funkcjonariuszowi - kobiecie zwolnionej na podstawie art. 13 ust. 3 lub art. 19 ust. 2 pkt 6 i 7 w czasie urlopu wychowawczego, przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony: 1) świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego; 2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących pracowników."}
{"id":"2002_1070_24","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 24. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby. 2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wzór formularza świadectwa służby, uwzględniając dane, które należy podać w świadectwie służby, oraz tryb wydawania i sprostowania świadectwa służby, a także właściwość przełożonych w tych sprawach. Rozdział 2 Korpusy i stopnie służbowe funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego"}
{"id":"2002_1070_25","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 25. W SKW i SWW obowiązują następujące korpusy i stopnie służbowe: 1) korpus szeregowych: a) szeregowy, b) starszy szeregowy; 2) korpus podoficerów: a) kapral, b) starszy kapral, c) plutonowy, d) starszy plutonowy, e) sierżant, f) starszy sierżant, g) sierżant sztabowy, h) starszy sierżant sztabowy; 3) korpus chorążych: a) młodszy chorąży, b) chorąży, c) starszy chorąży, d) młodszy chorąży sztabowy, e) chorąży sztabowy, f) starszy chorąży sztabowy; 4) korpus oficerów: a) podporucznik, b) porucznik, c) kapitan, d) major, e) podpułkownik, f) pułkownik, g) generał brygady."}
{"id":"2002_1070_26","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 26. 1. Na stopień szeregowego mianuje się funkcjonariusza z dniem mianowania na stanowisko służbowe. 2. Na stopnie w korpusie szeregowych i podoficerów mianują przełożeni posiadający uprawnienia w sprawach osobowych funkcjonariuszy. 3. Na stopnie w korpusie chorążych mianuje odpowiednio Szef SKW i Szef SWW lub upoważniony przez niego przełożony. 4. Na pierwszy stopień w korpusie oficerów oraz na stopień generała brygady mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej. Na pozostałe stopnie w korpusie oficerów mianuje Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"2002_1070_27","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 27. Mianowanie na stopień w korpusie podoficerów lub chorążych jest uzależnione od pozytywnej opinii służbowej i zajmowanego stanowiska służbowego, a ponadto zdania odpowiedniego egzaminu."}
{"id":"2002_1070_28","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 28. Warunkiem mianowania na pierwszy stopień w korpusie oficerów jest pozytywna opinia służbowa, zajmowanie stanowiska, z którym związany jest stopień oficera, posiadanie wyższego wykształcenia oraz zdanie egzaminu na oficera."}
{"id":"2002_1070_29","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 29. 1. Funkcjonariusze odbywający szkolenie zawodowe mogą pełnić służbę w systemie skoszarowanym. 2. Szef SKW i Szef SWW określą, w drodze zarządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, sposób organizacji służby i jej pełnienia w systemie skoszarowanym, z uwzględnieniem czasu pełnienia tej służby oraz porządku dnia."}
{"id":"2002_1070_3","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 3. Funkcjonariuszem SKW albo SWW może być osoba: 1) posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie; 2) korzystająca z pełni praw publicznych; 3) wykazująca nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną; 4) dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych; 5) posiadająca co najmniej średnie wykształcenie i określone kwalifikacje zawodowe oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby."}
{"id":"2002_1070_30","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 30. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, szczegółowe zasady i tryb szkolenia zawodowego funkcjonariuszy, uwzględniając zakres tematyczny szkolenia i zróżnicowany sposób składania egzaminów na pierwszy stopień w korpusie podoficerów, chorążych lub oficerów przed komisjami egzaminacyjnymi. 2. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, w drodze zarządzeń, powołują komisje egzaminacyjne, o których mowa w ust. 1, określając ich skład osobowy, a także ustalają terminy egzaminów i określają wzór zaświadczenia o zdaniu egzaminu oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji."}
{"id":"2002_1070_31","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 31. 1. Mianowanie na kolejny, wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz posiadania pozytywnej opinii służbowej. 2. Nadanie kolejnego, wyższego stopnia nie może nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w stopniu: - kaprala - 1 roku, - starszego kaprala - 1 roku, - plutonowego - 1 roku, - starszego plutonowego - 1 roku, - sierżanta - 2 lat, - starszego sierżanta - 2 lat, - sierżanta sztabowego - 2 lat, - młodszego chorążego - 3 lat, - chorążego - 4 lat, - starszego chorążego - 3 lat, - młodszego chorążego sztabowego - 3 lat, - chorążego sztabowego - 4 lat, - podporucznika 3 lat, - porucznika - 3 lat, - kapitana - 4 lat, - majora - 4 lat, - podpułkownika 4 lat."}
{"id":"2002_1070_32","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 32. 1. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie funkcjonariusza posiadającego pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe lub umiejętność do pełnienia służby na odpowiednim stanowisku służbowym można mianować na kolejny wyższy stopień mimo niespełnienia innych warunków wymaganych do mianowania na ten stopień albo przed upływem ustalonych okresów. Okresy te nie mogą być jednak skrócone więcej niż o połowę. 2. Funkcjonariusza zwolnionego ze służby można mianować na kolejny wyższy stopień za szczególne osiągnięcia w służbie."}
{"id":"2002_1070_33","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 33. 1. Stopnie podoficerów, chorążych i oficerów są dożywotnie. 2. Funkcjonariusze zwolnieni ze służby mogą używać posiadanych stopni, o których mowa w art. 25, z dodaniem określenia: 1) „rezerwy”, jeżeli funkcjonariusz podlega obowiązkowi służby wojskowej i został uznany za zdolnego do tej służby; 2) „w stanie spoczynku”, jeżeli funkcjonariusz nie podlega obowiązkowi służby wojskowej. 3. Utrata stopnia, o którym mowa w art. 25, następuje w razie: 1) utraty obywatelstwa polskiego; 2) prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych; 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie."}
{"id":"2002_1070_34","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 34. O utracie, pozbawieniu lub obniżeniu stopnia decyduje przełożony właściwy do mianowania na ten stopień. O utracie lub pozbawieniu stopnia podporucznika oraz stopnia generała brygady decyduje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej; o utracie lub pozbawieniu pozostałych stopni w korpusie oficerów decyduje Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"2002_1070_35","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 35. 1. Funkcjonariuszowi przywraca się stopień w razie uchylenia: 1) prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych; 2) prawomocnego skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie; 3) decyzji, na podstawie której nastąpiła utrata lub pozbawienie stopnia; 4) kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia. 2. O przywróceniu stopnia decyduje przełożony właściwy do mianowania na stopień; o przywróceniu stopnia podporucznika oraz stopnia generała brygady decyduje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej; o przywróceniu pozostałych stopni w korpusie oficerów decyduje Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"2002_1070_36","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 36. 1. Osobę przyjmowaną do służby w SKW albo SWW i posiadającą stopień wojskowy, policyjny, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej lub Urzędu Ochrony Państwa można mianować na odpowiedni stopień we właściwej służbie. 2. Osobę przyjętą do służby w SKW albo SWW i posiadającą stopień Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Agencji Wywiadu, odpowiednio Szef SKW albo Szef SWW mianuje na równorzędny stopień tej służby. 3. Przy przyjmowaniu do służby osoby posiadającej stopień wojskowy podporucznika, stopień podkomisarza Policji, stopień podporucznika Straży Granicznej, stopień podporucznika Biura Ochrony Rządu, stopień młodszego kapitana Państwowej Straży Pożarnej, podporucznika Służby Więziennej lub podporucznika Urzędu Ochrony Państwa, mianuje się ją na stopień podporucznika właściwej służby."}
{"id":"2002_1070_37","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 37. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wzór wniosku o mianowanie na stopień służbowy oraz wzór aktu mianowania na stopień, a także szczegółowe zasady i tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie, ustalając sposób postępowania z wnioskiem o mianowanie i terminy mianowania na stopień, uwzględniając zapewnienie maksymalnego uproszczenia procedur dotyczących obiegu dokumentów w tych sprawach. Rozdział 3 Obowiązki i prawa funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego"}
{"id":"2002_1070_38","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 38. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dochować obowiązków wynikających z roty złożonej przysięgi. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany odmówić wykonania rozkazu lub polecenia przełożonego, jeśli wykonanie rozkazu lub polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa. 3. O odmowie wykonania rozkazu lub polecenia, o których mowa w ust. 2, funkcjonariusz melduje odpowiednio Szefowi SKW albo Szefowi SWW, z pominięciem drogi służbowej."}
{"id":"2002_1070_39","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 39. 1. Funkcjonariuszowi, z zastrzeżeniem ust. 2, nie wolno podejmować zajęcia zarobkowego poza służbą. 2. Szef SKW albo Szef SWW może zezwolić funkcjonariuszowi na wykonywanie zajęcia zarobkowego poza służbą, jeśli nie koliduje to z wykonywaniem przez niego zadań służbowych oraz nie narusza honoru, godności lub dobrego imienia służby."}
{"id":"2002_1070_4","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 4. 1. Ustala się następujące kategorie zdolności do służby w SKW i SWW: 1) Z\/SKW - zdolny do służby w SKW; 2) Z\/SWW - zdolny do służby w SWW; 3) N\/SKW - trwale albo czasowo niezdolny do służby w SKW; 4) N\/SWW - trwale albo czasowo niezdolny do służby w SWW. 2. Zdolność fizyczną i psychiczną kandydatów do służby w SKW i SWW ustala wojskowa komisja lekarska, zwana dalej „komisją lekarską”. 3. Orzeczenie o zaliczeniu danej osoby do jednej z kategorii, o których mowa w ust. 1, właściwa komisja lekarska wydaje na podstawie badania lekarskiego fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby do służby, a w razie potrzeby również obserwacji szpitalnej. 4. Do komisji lekarskiej kierują z urzędu lub na wniosek zainteresowanego: 1) Szef SKW albo Szef SWW - kandydatów do służby odpowiednio w SKW albo SWW; 2) Szef SKW albo Szef SWW - podległych sobie funkcjonariuszy; 3) sąd, prokurator albo inny organ, przed którym toczy się postępowanie w sprawach o przestępstwo lub wykroczenie, jeżeli orzeczenie komisji lekarskiej jest niezbędne w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenie; 4) Minister Obrony Narodowej - wszystkich funkcjonariuszy. 5. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, zabezpieczenia społecznego i zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia: 1) właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich w sprawach, o których mowa w ust. 2 i 4; 2) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do służby w SKW i SWW; 3) tryb kierowania do komisji lekarskich; 4) szczegółowe warunki orzekania w sprawach, o których mowa w ust. 2 i 4; 5) właściwość organów i tryb uchylania orzeczeń w ramach nadzoru. 6. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5, należy w szczególności uwzględnić niezbędną dokumentację medyczną i inne dokumenty mogące stanowić podstawę orzeczenia, niezbędne elementy orzeczeń i wzory orzeczeń, możliwość składania sprzeciwów przez członków komisji lekarskich, a także zatwierdzania orzeczeń przez komisje lekarskie wyższego szczebla."}
{"id":"2002_1070_40","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 40. 1. Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznej ani uczestniczyć w działalności tej partii lub na jej rzecz. 2. Funkcjonariusze nie mogą zrzeszać się w związkach zawodowych. 3. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o przynależności do stowarzyszeń krajowych. 4. Przynależność funkcjonariusza do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo międzynarodowych wymaga zezwolenia odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW."}
{"id":"2002_1070_41","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 41. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany uzyskać zezwolenie odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW na wyjazd za granicę. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW, o wyjeździe za granicę dzieci pozostających na jego utrzymaniu albo współmałżonka. 3. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, przypadki, w których uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, lub wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, a także obowiązki funkcjonariusza wyjeżdżającego za granicę i powracającego z zagranicy."}
{"id":"2002_1070_42","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 42. Funkcjonariusz w związku z wykonywaniem zadań służbowych korzysta z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"2002_1070_43","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 43. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na ochronę prawną, jeżeli postępowanie karne wszczęte przeciwko niemu o przestępstwo popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych zostanie zakończone prawomocnym orzeczeniem o umorzeniu wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia przestępstwa albo wyrokiem uniewinniającym. 2. Koszty w wysokości odpowiadającej określonemu w odrębnych przepisach wynagrodzeniu jednego obrońcy zwraca się ze środków odpowiednio SKW i SWW."}
{"id":"2002_1070_44","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 44. Funkcjonariusz, który w związku ze służbą doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, otrzymuje odszkodowanie w trybie i na zasadach określonych dla żołnierzy zawodowych."}
{"id":"2002_1070_45","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 45. 1. Funkcjonariusz otrzymuje nieodpłatnie umundurowanie albo równoważnik pieniężny w zamian za to umundurowanie, albo kwotę na zakup ubrania typu cywilnego. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wysokość i warunki przyznawania funkcjonariuszom równoważnika pieniężnego oraz kwoty przeznaczonej na zakup ubrania typu cywilnego w zamian za umundurowanie. Rozporządzenie powinno ustalać ekwiwalentną wysokość kwoty pieniężnej należnej funkcjonariuszowi w przypadku nieotrzymania umundurowania, uwzględniając zwłaszcza różnice wynikające z przynależności do poszczególnych korpusów, oraz uwzględniać jego wysokość proporcjonalnie do okresu pełnienia służby w danym roku kalendarzowym, a także określać termin wypłaty tego równoważnika."}
{"id":"2002_1070_46","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 46. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wzory, barwy i normy umundurowania funkcjonariuszy oraz sposób noszenia umundurowania. Rozporządzenie powinno określać wygląd munduru funkcjonariusza SKW i SWW, jego barwę oraz rodzaje umundurowania, a także okoliczności występowania przez funkcjonariuszy w poszczególnych rodzajach mundurów i sposób noszenia mundurów. 2. Odznaki orderów i oznaczeń nosi się na mundurze w sposób i w okolicznościach określonych odrębnymi przepisami. 3. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, mogą ustanawiać, w drodze zarządzeń, odznaki i oznaki noszone na mundurze."}
{"id":"2002_1070_47","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 47. 1. Funkcjonariusze otrzymują nieodpłatnie uzbrojenie i wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służbowych. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, normy wyposażenia i uzbrojenia, szczegółowe zasady dostępu do uzbrojenia, jego przyznawania i użytkowania, a także może określić przypadki otrzymywania i wysokość równoważnika pieniężnego w zamian za niektóre przedmioty tego wyposażenia, uwzględniając okresy używalności tych przedmiotów, terminy ich wydawania lub wypłacania równoważnika pieniężnego."}
{"id":"2002_1070_48","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 48. 1. Funkcjonariusze w czasie wykonywania zadań służbowych mogą otrzymywać nieodpłatnie wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, normy wyżywienia i przypadki, w których funkcjonariusz otrzymuje wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie, wysokość równoważnika pieniężnego, sposób ustalania wartości pieniężnej równoważnika, warunki i tryb jego wypłacania, a także organy właściwe w tych sprawach, uwzględniając zakres i specyfikę zadań służbowych wykonywanych przez funkcjonariuszy."}
{"id":"2002_1070_49","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 49. 1. Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny przysługuje raz w roku prawo przejazdu, odpowiednio na koszt SKW i SWW, środkami publicznego transportu zbiorowego, do jednej wybranej przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem. 2. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny. 3. Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują funkcjonariuszowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, sposób ustalania wysokości równoważnika, o którym mowa w ust. 2, szczegółowe zasady korzystania przez funkcjonariuszy z uprawnień, o których mowa w ust. 1-3, oraz dokumenty, na podstawie których następuje realizacja tych uprawnień. 5. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 4, należy uwzględnić środek transportu wybrany przez funkcjonariusza, sposób wyznaczania trasy przejazdu oraz obliczania kosztów tego przejazdu, a także termin wypłaty zryczałtowanego równoważnika pieniężnego w przypadku niewykorzystania przysługującego przejazdu. 6. Osobom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznane także inne świadczenia socjalno-bytowe w postaci pomocy finansowej lub rzeczowej. 7. Minister Obrony Narodowej może określić, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, rodzaj i zakres świadczeń, o których mowa w ust. 6, uwzględniając warunki korzystania z tego świadczenia, sposób jego realizacji, a w przypadku świadczeń finansowych ich wysokość, sposób obliczania, terminy rozliczeń oraz terminy ich wypłaty."}
{"id":"2002_1070_5","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 5. 1. Przyjęcie kandydata do służby w SKW albo SWW następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, na które składają się: 1) przyjęcie podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu; 2) przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej; 3) postępowanie sprawdzające, określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych; 4) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w SKW lub SWW. 2. W stosunku do kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w SKW albo SWW na stanowisko wymagające szczególnych umiejętności lub predyspozycji, postępowanie kwalifikacyjne może być rozszerzone o czynności mające na celu sprawdzenie przydatności kandydata do służby na takim stanowisku, w tym o przeprowadzenie badania psychofizjologicznego. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego wobec kandydatów do służby oraz wzór kwestionariusza osobowego, uwzględniając potrzebę uzyskania takich informacji o kandydacie, które są niezbędne do podjęcia decyzji o przyjęciu do służby w SKW lub SWW."}
{"id":"2002_1070_50","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 50. 1. Za członków rodziny funkcjonariusza uprawnionych do świadczeń przewidzianych w art. 49 uważa się małżonka i dzieci. 2. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, które: 1) nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły - 24 lat albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo 2) stały się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1."}
{"id":"2002_1070_51","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 51. 1. Okres służby funkcjonariusza traktuje się jako pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Funkcjonariuszowi, który po zwolnieniu ze służby w SKW albo SWW podjął pracę, okres tej służby wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z prawa pracy. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do funkcjonariusza zwolnionego ze służby w przypadku skazania go prawomocnym wyrokiem sądu lub ukarania karą dyscyplinarną wydalenia ze służby."}
{"id":"2002_1070_52","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 52. 1. Jeżeli funkcjonariusz zwolniony ze służby nie spełnia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od uposażenia wypłaconego funkcjonariuszowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.[2])). 2. Przez uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia oraz nagrody roczne i uznaniowe, odpowiednio przeliczone zgodnie z art. 110 ustawy, o której mowa w ust. 1. 3. Składki przekazuje się również w przypadku, gdy funkcjonariusz spełnia jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej. Przekazanie składek następuje na wniosek funkcjonariusza. 4. Składki podlegają waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji składek określonym na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.[3])). 5. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie ust. 4, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1. 6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się również do funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., jeżeli po zwolnieniu ze służby, pomimo spełnienia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej, zgłosił wniosek o przyznanie emerytury z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, kwotę należnych, zwaloryzowanych składek przekazuje się niezwłocznie na podstawie zawiadomienia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych o nabyciu przez funkcjonariusza prawa do emerytury przewidzianej w przepisach, o których mowa w ust. 4. 8. Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 9. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, oraz jednostki do tego właściwe, mając na uwadze konieczność zapewnienia prawidłowego i niezwłocznego wykonywania czynności związanych z przekazywaniem tych składek."}
{"id":"2002_1070_53","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 53. 1. Funkcjonariuszowi - kobiecie przysługują szczególne uprawnienia przewidziane dla pracownic według przepisów prawa pracy, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do funkcjonariuszy - mężczyzn w zakresie, w jakim ze szczególnych uprawnień przewidzianych dla pracownic mogą korzystać pracownicy."}
{"id":"2002_1070_54","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 54. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, przebieg służby funkcjonariuszy. Rozporządzenie powinno określać zwłaszcza: 1) szczegółowe zasady i tryb załatwiania spraw, w tym spraw osobowych funkcjonariuszy, nawiązania, rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku służbowego, mianowania, przenoszenia, odwoływania i zwalniania ze stanowisk służbowych; 2) sposób usprawiedliwiania nieobecności w służbie; 3) rodzaje informacji, których ze względu na przebieg służby funkcjonariusza jest on obowiązany udzielić."}
{"id":"2002_1070_55","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 55. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych. 2. Funkcjonariusz nabywa prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego z upływem 6 miesięcy służby, w wymiarze połowy urlopu przysługującego mu po roku służby. 3. Prawo do urlopu wypoczynkowego w pełnym wymiarze funkcjonariusz nabywa z upływem roku służby. Do urlopu tego wlicza się urlop, o którym mowa w ust. 2. 4. Prawo do kolejnych urlopów funkcjonariusz nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym. 5. Do okresu służby, od którego zależy prawo do urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia i służby, bez względu na przerwy w zatrudnieniu i służbie oraz sposób rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego. 6. Przez dni robocze rozumie się dni od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy."}
{"id":"2002_1070_56","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 56. 1. Z ważnych względów służbowych funkcjonariusza można odwołać z urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać mu udzielenie urlopu w całości lub w części. Termin urlopu wypoczynkowego może być także przesunięty na wniosek funkcjonariusza umotywowany ważnymi względami. 2. Funkcjonariuszowi odwołanemu z urlopu wypoczynkowego przysługuje zwrot kosztów przejazdu poniesionych w związku z odwołaniem, według norm ustalonych w przepisach o należnościach służbowych w przypadku przeniesienia lub delegowania, jak również innych kosztów, które określi Minister Obrony Narodowej w drodze rozporządzenia. Zwrot kosztów powinien obejmować udokumentowane opłaty dokonane przez funkcjonariusza, a niewykorzystane w związku z odwołaniem z urlopu, jak również opłaty poniesione przez członków rodziny, o których mowa w art. 50, jeżeli odwołanie funkcjonariusza z urlopu spowodowało również powrót tych osób. 3. Odwołanie funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego ze względów służbowych wymaga zgody przełożonego. 4. Funkcjonariuszowi, który nie wykorzystał urlopu wypoczynkowego w danym roku kalendarzowym, urlopu tego należy udzielić w ciągu pierwszych 3 miesięcy następnego roku."}
{"id":"2002_1070_57","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 57. 1. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby, może być przyznany płatny urlop dodatkowy w wymiarze do 11 dni roboczych rocznie. 2. Funkcjonariuszowi, który osiągnął określony wiek lub staż służby, przysługuje płatny urlop dodatkowy w każdym roku kalendarzowym w wymiarze: 1) 5 dni roboczych, jeżeli ukończył 40 lat lub posiada 10 lat służby; 2) 8 dni roboczych, jeżeli ukończył 45 lat lub posiada 20 lat służby; 3) 11 dni roboczych, jeżeli ukończył 55 lat lub posiada 25 lat służby. 3. Łączny wymiar urlopów dodatkowych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć 11 dni roboczych rocznie. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, rodzaje stanowisk, na których występują warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia, a także rodzaje innych stanowisk, na których przysługuje prawo do urlopu dodatkowego, o którym mowa w ust. 1, albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby, uwzględniając specyfikę służby na poszczególnych stanowiskach."}
{"id":"2002_1070_58","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 58. 1. Funkcjonariuszowi można udzielić, na wniosek komisji lekarskiej, płatnego urlopu zdrowotnego jednorazowo na okres do 2 miesięcy, łącznie w ciągu kolejnych 12 miesięcy - na okres do 6 miesięcy. 2. Funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwolenie na pobieranie nauki lub odbywanie studiów i naukę tę pobiera lub odbywa studia, jak również uzyskał zezwolenie na przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub habilitacyjnego, a także na odbycie aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej, udziela się płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze: 1) na przygotowanie się do egzaminu wstępnego i jego złożenie - 7 dni; 2) w szkołach wyższych, w każdym roku studiów - 21 dni; 3) dla funkcjonariuszy pobierających naukę w szkołach pomaturalnych i na studiach podyplomowych - 14 dni w celu przygotowania się i złożenia egzaminu końcowego; 4) w celu przygotowania się do złożenia egzaminów doktorskich i obrony rozprawy doktorskiej lub dla przygotowania się do kolokwium oraz wykładu habilitacyjnego - 28 dni; 5) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu radcowskiego - 30 dni; 6) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji legislacyjnej 14 dni. 3. Funkcjonariuszowi udziela się urlopu okolicznościowego w celu zawarcia związku małżeńskiego, w przypadku urodzenia się dziecka, ślubu dziecka własnego, przysposobionego, pasierba, dziecka obcego przyjętego na wychowanie i utrzymanie, w tym także w ramach rodziny zastępczej, a także z powodu pogrzebu małżonka, dziecka, rodziców, rodzeństwa, teściów, dziadków i opiekunów oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką. Urlopu okolicznościowego można także udzielić funkcjonariuszowi w celu załatwienia ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, w wymiarze do 5 dni. 4. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, na pisemny wniosek uzasadniony ważnymi względami osobistymi, można udzielić urlopu bezpłatnego w wymiarze do 6 miesięcy."}
{"id":"2002_1070_59","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 59. 1. Funkcjonariusz oddelegowany do pełnienia służby poza SKW albo SWW ma prawo tylko do jednego urlopu wypoczynkowego, w wymiarze korzystniejszym. 2. Niewykorzystanej w okresie oddelegowania części urlopu wypoczynkowego, wynikającej z różnicy w wymiarach urlopów, udziela się funkcjonariuszowi po powrocie z oddelegowania."}
{"id":"2002_1070_6","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 6. 1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz SKW albo SWW składa przysięgę według następującej roty: „Ja, Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych obowiązków funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego (Służby Wywiadu Wojskowego), przysięgam: służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej i stać na straży Konstytucji. Przysięgam sumiennie i bezstronnie wykonywać obowiązki funkcjonariusza, w potrzebie z narażeniem życia, a także strzec honoru, godności i dobrego imienia Służby.”. Przysięga może być złożona z dodaniem zdania „Tak mi dopomóż Bóg”. 2. Minister Obrony Narodowej określa, w drodze zarządzenia, szczegółowy ceremoniał składania przysięgi, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2002_1070_60","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 60. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki i tryb udzielania funkcjonariuszom urlopów, o których mowa w art. 55, art. 57 ust. 1 i art. 58, uwzględniając: 1) przełożonych właściwych w sprawach urlopów; 2) sposób postępowania w przypadku odwołania z urlopu; 3) warunki udzielania płatnych urlopów szkoleniowych; 4) warunki udzielenia funkcjonariuszowi urlopu bezpłatnego; 5) sposób obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy."}
{"id":"2002_1070_61","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 61. 1. Funkcjonariuszowi, który przejawia inicjatywę i osiąga znaczące wyniki w służbie, mogą być udzielane wyróżnienia: 1) pochwała w rozkazie; 2) krótkoterminowy urlop wypoczynkowy w wymiarze do 7 dni roboczych, nie więcej niż 15 dni w roku; 3) nagroda pieniężna lub rzeczowa; 4) przedterminowe mianowanie na wyższy stopień; 5) mianowanie na wyższe stanowisko służbowe; 6) przedstawienie do orderu lub odznaczenia. 2. Właściwi do udzielania wyróżnień są Szef SKW albo Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, a także inni uprawnieni przełożeni. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, tryb i sposób udzielania wyróżnień oraz właściwość przełożonych w tych sprawach, uwzględniając okoliczności oraz uroczysty charakter udzielania wyróżnień. Rozdział 4 Mieszkania funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego"}
{"id":"2002_1070_62","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 62. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje, z uwzględnieniem członków rodziny, prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej. 2. Przez miejscowość pobliską rozumie się miejscowość, do której czas dojazdu koleją lub autobusami, przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami nie przekracza w obie strony 2 godzin, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania, bez uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe. 3. Funkcjonariusz w służbie przygotowawczej może otrzymać tymczasową kwaterę."}
{"id":"2002_1070_63","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 63. Członkami rodziny funkcjonariusza, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego, są pozostający z funkcjonariuszem we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) małżonek; 2) dzieci własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, pozostające na jego utrzymaniu do czasu ukończenia 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły lub odbywania studiów w szkole wyższej - do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 roku życia, chyba że przed osiągnięciem takiego wieku orzeczono o ich całkowitej niezdolności do pracy; 3) rodzice funkcjonariusza i jego małżonka będący na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo całkowitą lub częściową niezdolność do pracy albo inne okoliczności są niezdolni do wykonywania zatrudnienia; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające."}
{"id":"2002_1070_64","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 64. 1. Na lokale mieszkalne dla funkcjonariuszy przeznacza się lokale uzyskane w wyniku działalności inwestycyjnej odpowiednio SKW i SWW oraz pozostające i przekazane do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW. 2. Przepisy ustawy nie naruszają, wynikających z prawa własności, uprawnień do rozporządzania lokalem mieszkalnym właściciela innego niż Skarb Państwa."}
{"id":"2002_1070_65","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 65. Funkcjonariuszowi przysługuje równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz jego uprawnień wynikających z rozporządzenia wydanego na podstawie art. 71."}
{"id":"2002_1070_66","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 66. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny nie posiadają lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania i zwracania równoważników pieniężnych za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i za brak lokalu mieszkalnego, uwzględniając sposób obliczania wysokości tych równoważników oraz przypadki, w których świadczenia te są przyznawane, i przypadki, w których podlegają zwrotowi."}
{"id":"2002_1070_67","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 67. 1. Funkcjonariuszowi, który zajmuje lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej miejsca pełnienia służby, przysługuje zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby i z powrotem. 2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje w roku kalendarzowym, w którym odpowiednio SKW i SWW wykupiła uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji zbiorowej. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, szczegółowe zasady i tryb zwrotu funkcjonariuszowi kosztów, o których mowa w ust. 1, uwzględniając sposób obliczania wysokości tych kosztów oraz przypadki, w których koszty te są zwracane."}
{"id":"2002_1070_68","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 68. 1. Funkcjonariuszowi, który nie otrzymał lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. 2. Pomoc finansową, o której mowa w ust. 1, przyznaje się jednorazowo na wniosek funkcjonariusza w służbie stałej. 3. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 2, podlega zwrotowi w przypadku: 1) wypłaty tej pomocy jako nienależnego świadczenia; 2) zwolnienia funkcjonariusza ze służby przed upływem 10 lat służby. 4. Przepisu ust. 3 pkt 2 nie stosuje się wobec funkcjonariusza zwolnionego ze służby na podstawie art. 13 ust. 3 lub art. 19 ust. 1 pkt 1. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1, tryb postępowania w sprawach związanych z jej przyznawaniem oraz zwrotem, a także wzór wniosku o jej przyznanie, uwzględniając coroczną waloryzację o prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, liczbę członków rodziny funkcjonariusza i jego uprawnienia wynikające z rozporządzenia wydanego na podstawie art. 71, rodzaje dokumentów wymaganych przy ubieganiu się o przyznanie tej pomocy oraz sposób postępowania przy jej przyznawaniu lub zwrocie."}
{"id":"2002_1070_69","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 69. Lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej nie przydziela się funkcjonariuszowi: 1) w razie skorzystania z pomocy finansowej, o której mowa w art. 68 ust. 1; 2) posiadającemu w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej lokal mieszkalny odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej albo dom jednorodzinny lub dom mieszkalno-pensjonatowy; 3) którego małżonek posiada lokal mieszkalny lub dom określony w pkt 2; 4) w razie zbycia przez niego lub jego małżonka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość albo domu, o którym mowa w pkt 2, z wyjątkiem przypadków określonych na podstawie art. 70 ust. 3."}
{"id":"2002_1070_7","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 7. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza SKW albo SWW, zwanego dalej „funkcjonariuszem”, powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby. 2. Początek służby funkcjonariusza liczy się od dnia określonego w rozkazie personalnym o przyjęciu do służby i mianowaniu na stanowisko służbowe w SKW albo SWW. 3. Mianowanie może nastąpić po odbyciu zasadniczej służby wojskowej albo po przeniesieniu do rezerwy. 4. Warunku określonego w ust. 3 nie stosuje się do kobiet. Od warunku tego można odstąpić również w stosunku do absolwentów szkół wyższych."}
{"id":"2002_1070_70","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 70. 1. Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby posiadał lokal mieszkalny, dom jednorodzinny lub dom mieszkalno-pensjonatowy, może być przydzielony, na podstawie decyzji administracyjnej, lokal mieszkalny w nowym miejscu pełnienia służby, jeżeli: 1) zwolni, wchodzący w skład mieszkaniowego zasobu gminnego lub innych jednostek samorządu terytorialnego lub stanowiący własność Skarbu Państwa albo państwowych osób prawnych, zajmowany lokal mieszkalny lub dom; 2) zwróci pomoc finansową przyznaną na: a) wkład mieszkaniowy lub wkład budowlany w wysokości zwaloryzowanej przez spółdzielnię, b) spłatę innych należności - w wysokości przyznanej. 2. Funkcjonariuszowi, który skorzystał z pomocy finansowej, o której mowa w art. 68 ust. 1, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej, jeżeli zwolni zajmowany lokal lub dom, o którym mowa w ust. 1, oraz zwróci pomoc finansową na zasadach określonych w tym przepisie. 3. Tryb przydzielania lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 1 i 2, szczegółowe zasady zwracania udzielonej pomocy finansowej oraz zasady zwalniania zajmowanych lokali mieszkalnych lub domów, określonych w ust. 1, ustala w drodze zarządzenia odpowiednio Szef SKW i Szef SWW. 4. Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił zajmowanego lokalu mieszkalnego lub domu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, albo lokalu mieszkalnego lub domu stanowiącego własność funkcjonariusza lub jego małżonka, można, bez uwzględnienia zamieszkałych z nim członków rodziny, przydzielić tymczasową kwaterę według przysługujących mu norm lub zapewnić zakwaterowanie w bursie, hotelu lub innym pomieszczeniu mieszkalnym. 5. Funkcjonariusz delegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości otrzymuje tymczasową kwaterę lub zapewnia mu się zakwaterowanie w bursie, hotelu lub innym pomieszczeniu mieszkalnym. Koszt zakwaterowania pokrywa się odpowiednio ze środków SKW i SWW."}
{"id":"2002_1070_71","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 71. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, szczegółowe zasady przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla funkcjonariuszy SKW i SWW. Rozporządzenie powinno ustalać sposób przydziału lokali mieszkalnych i kwater tymczasowych oraz określać ich wielkość, z uwzględnieniem uprawnień funkcjonariusza i liczby członków jego rodziny, a także wymieniać przesłanki wydania decyzji o opróżnieniu lokalu lub tymczasowej kwatery."}
{"id":"2002_1070_72","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 72. Przydział i opróżnienie lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater oraz załatwienie spraw, o których mowa w art. 65, art. 66 ust. 1 oraz art. 68 ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2002_1070_73","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 73. Funkcjonariusz SKW albo SWW zwolniony ze służby, który nie posiada prawa do lokalu mieszkalnego na warunkach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego według norm powszechnie obowiązujących lub może być przeniesiony do zamiennego lokalu mieszkalnego. Rozdział 5 Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego"}
{"id":"2002_1070_74","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 74. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe. 2. Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje jedno uposażenie i inne świadczenia pieniężne określone w ustawie. 3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW."}
{"id":"2002_1070_75","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 75. Uposażenie funkcjonariusza składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia."}
{"id":"2002_1070_76","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 76. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, grupy zaszeregowania i stawki uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy w tych grupach oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno umożliwić zróżnicowanie grup uposażenia w zależności od stanowiska, zakresu wykonywanych zadań służbowych, ponoszonej odpowiedzialności i wymaganych kwalifikacji. Uwzględniając powyższe uwarunkowania, rozporządzenie może określać jedną grupę lub kilka grup uposażenia na stanowiskach służbowych w grupie zaszeregowania. W przypadku wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat, rozporządzenie powinno określać okresy pełnienia służby, od których jest uzależniona wysokość dodatku, a także szczegółowe warunki i tryb ich przyznawania, zawieszania, obniżania i wstrzymywania. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, zasady i tryb zaliczania okresów służby, pracy i innych okresów do wysługi lat, uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, uwzględniając okresy innej służby traktowane jako równorzędne ze służbą w SKW lub SWW, okresy zatrudnienia i inne okresy, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 4. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, stanowiące tajemnicę państwową stanowiska służbowe i stopnie etatowe, zaszeregowanie tych stanowisk do grup uposażenia i przypisanych im stopni etatowych."}
{"id":"2002_1070_77","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 77. Funkcjonariusz przeniesiony na podstawie art. 13 ust. 1 do dyspozycji odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne świadczenia pieniężne należne na stanowisku zajmowanym bezpośrednio przed przeniesieniem do dyspozycji właściwego Szefa, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na ich wysokość."}
{"id":"2002_1070_78","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 78. 1. Funkcjonariusz przeniesiony na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego zachowuje prawo do kwoty uposażenia pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku do czasu uzyskania wyższej kwoty uposażenia według stanowiska służbowego. 2. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, mogą zezwolić na zachowanie przez funkcjonariusza przeniesionego na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego prawa do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku, z jednoczesnym zachowaniem stopnia związanego z tym stanowiskiem. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariusza przeniesionego na niższe stanowisko służbowe na podstawie art. 16 ust. 1 lub ust. 2 pkt 2 i 3 oraz funkcjonariusza przeniesionego na własną prośbę."}
{"id":"2002_1070_79","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 79. 1. Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia: 1) dodatek za stopień; 2) dodatek służbowy; 3) dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby. 2. Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w stawkach miesięcznych. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wysokość dodatków, o których mowa w ust. 1, zasady ich przyznawania i obniżania, sposób ich wypłaty oraz rodzaje dodatków uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, określając wysokość dodatków do uposażenia, powinno uwzględniać charakter i zakres wykonywanych czynności, pracochłonność i stopień wykorzystywania czasu pozasłużbowego niezbędnego przy ich wykonywaniu, a także kwalifikacje niezbędne przy wykonywaniu tych czynności."}
{"id":"2002_1070_8","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 8. 1. Osobę przyjętą do służby w SKW albo SWW mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej na okres 3 lat. 2. Po upływie okresu służby przygotowawczej i uzyskaniu pozytywnej oceny ogólnej w opinii służbowej funkcjonariusz zostaje mianowany na stałe. 3. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, może skrócić okres jego służby przygotowawczej albo zwolnić funkcjonariusza od odbywania tej służby. 4. W razie przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych trwającej dłużej niż 3 miesiące Szef SKW albo Szef SWW może przedłużyć okres jego służby przygotowawczej."}
{"id":"2002_1070_80","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 80. Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym są płatne miesięcznie z góry. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, mogą określić, w drodze zarządzeń, które dodatki o charakterze stałym są płatne z dołu."}
{"id":"2002_1070_81","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 81. 1. Zmiana uposażenia następuje z dniem zaistnienia okoliczności uzasadniających tę zmianę. 2. Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana uposażenia nastąpiła w ciągu miesiąca, uposażenie na czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1\/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień, gdy przepisy szczególne nie stanowią inaczej. 3. Prawo do uposażenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub zaistniały inne okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa."}
{"id":"2002_1070_82","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 82. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 2. Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami. 3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa: 1) każda czynność przed odpowiednio Szefem SKW albo Szefem SWW lub kierownikiem jednostki organizacyjnej odpowiednio SKW albo SWW, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia; 2) uznanie roszczenia."}
{"id":"2002_1070_83","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 83. 1. Funkcjonariuszowi przysługują następujące świadczenia pieniężne: 1) zasiłek na zagospodarowanie; 2) nagrody oraz zapomogi; 3) nagrody jubileuszowe; 4) należności za podróże służbowe i przeniesienia; 5) świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby. 2. W razie śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny przysługują: 1) zasiłek pogrzebowy; 2) odprawa pośmiertna."}
{"id":"2002_1070_84","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 84. 1. Funkcjonariuszowi w związku z mianowaniem na stałe przysługuje zasiłek na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi w dniu mianowania na stałe. 2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w SKW albo w SWW po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek."}
{"id":"2002_1070_85","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 85. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg, uwzględniając sposób ustalenia okresu służby warunkującego nabycie prawa do nagrody rocznej, wysokość tej nagrody, przesłanki jej obniżenia i przypadki, kiedy nagroda nie przysługuje, termin wypłaty nagrody rocznej, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach. 3. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi."}
{"id":"2002_1070_86","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 86. 1. Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) po 20 latach służby - 75%, 2) po 25 latach służby - 100%, 3) po 30 latach służby - 150%, 4) po 35 latach służby - 200%, 5) po 40 latach służby - 300% - miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasady jej obliczania i wypłacania, uwzględniając sposób dokumentowania okresów, od których zależy nabycie prawa do tej nagrody."}
{"id":"2002_1070_87","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 87. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, rodzaje świadczeń przysługujących funkcjonariuszom w razie przeniesienia lub delegowania do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości albo podróży służbowej poza stałe miejsce pełnienia służby. Rozporządzenia powinny określić rodzaje, wysokość i warunki przyznawania świadczeń, a także sposób ich wypłaty."}
{"id":"2002_1070_88","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 88. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 13 ust. 3, art. 16 ust. 4 i art. 19 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1 i 4-7 oraz ust. 3 otrzymuje: 1) odprawę; 2) ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe; 3) zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w danym roku przejazd, ze środków Służby; 4) zwrot kosztów przejazdu do obranego miejsca zamieszkania dla siebie, małżonka oraz dzieci pozostających na jego utrzymaniu oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego według zasad obowiązujących przy przeniesieniach służbowych; 5) niewykorzystane w danym roku świadczenia pieniężne przysługujące stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 49 ust. 4. 2. Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 otrzymuje wyłącznie 50% odprawy oraz ekwiwalent pieniężny za urlopy wypoczynkowe niewykorzystane w latach poprzedzających rok zwolnienia ze służby."}
{"id":"2002_1070_89","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 89. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, lub upoważnieni przez nich przełożeni mogą w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie przyznać, z uwagi na uzasadnione potrzeby rodziny funkcjonariusza, odprawę w wysokości nieprzekraczającej 50% w razie zwolnienia go ze służby na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 2."}
{"id":"2002_1070_9","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 9. 1. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, jest właściwy do przyjmowania do służby, mianowania funkcjonariuszy na stanowiska służbowe oraz ich przenoszenia, delegowania, oddelegowania, zwalniania i odwoływania ze stanowisk służbowych, zawieszania i uchylania zawieszenia w czynnościach służbowych, zwalniania ze służby oraz stwierdzania wygaśnięcia stosunku służbowego. 2. W sprawach osobowych funkcjonariuszy innych, niż wymienione w ust. 1, są właściwi przełożeni, upoważnieni przez Szefa SKW albo Szefa SWW. 3. Sprawy osobowe, o których mowa w ust. 1, są załatwiane przez wydanie rozkazu personalnego."}
{"id":"2002_1070_90","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 90. 1. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej równa się wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW na podstawie art. 13 ust. 1. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok. 2. Przy ustalaniu wysokości odprawy uwzględnia się również okresy nieprzerwanej zawodowej służby wojskowej, jeżeli w ciągu 90 dni po zwolnieniu z tej służby żołnierz został przyjęty do służby w SKW albo w SWW i nie otrzymał odprawy z tytułu poprzednio pełnionej służby. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia służby w SKW albo SWW po zwolnieniu ze służby w innych służbach, w których przysługują świadczenia tego rodzaju. 4. Do okresu nieprzerwanej służby w rozumieniu ust. 1-3 nie zalicza się okresów odbywania kary pozbawienia wolności oraz tymczasowego aresztowania, chyba że funkcjonariusz został uniewinniony lub postępowanie karne zostało umorzone. 5. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej równa się wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa SKW albo Szefa SWW, na podstawie art. 13 ust. 1."}
{"id":"2002_1070_91","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 91. 1. W razie śmierci funkcjonariusza pozostałej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, oraz świadczenia określone w art. 88 ust. 1 pkt 2-4. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjonariuszy."}
{"id":"2002_1070_92","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 92. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, zwolnionemu ze służby na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 5, wypłaca się co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu zasadniczemu wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji odpowiednio Szefa SKW i Szefa SWW na podstawie art. 13 ust. 1. 2. Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń. 3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 19 ust. 2 pkt 6 lub 7, który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy, chyba że wcześniej właściwa komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej."}
{"id":"2002_1070_93","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 93. Odprawa, o której mowa w art. 88 ust. 1 pkt 1, oraz świadczenia określone w art. 92 nie przysługują funkcjonariuszowi, który bezpośrednio po zwolnieniu ze służby został przyjęty do zawodowej służby wojskowej lub do innej służby, w której przysługuje prawo do takich świadczeń."}
{"id":"2002_1070_94","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 94. 1. W razie śmierci funkcjonariusza, niezależnie od odprawy pośmiertnej, o której mowa w art. 91 ust. 1, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości: 1) trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa SKW albo Szefa SWW, na podstawie art. 13 ust. 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice; 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba. 2. Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków odpowiednio SKW albo SWW. Szef SKW albo Szef SWW, każdy w zakresie swojej właściwości, może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego wskutek choroby pozostającej w związku ze służbą. 3. W przypadku pokrycia kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków odpowiednio SKW albo SWW małżonkowi funkcjonariusza, a w razie jego braku kolejno jednej z osób wymienionych w ust. 1 pkt 1, przysługuje połowa określonego tam zasiłku pogrzebowego."}
{"id":"2002_1070_95","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 95. 1. W razie śmierci członka rodziny funkcjonariuszowi przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 3, zasiłek pogrzebowy w wysokości: 1) dwumiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa SKW albo Szefa SWW, na podstawie art. 13 ust. 1 - jeżeli koszty pogrzebu ponosi funkcjonariusz; 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1 jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba. 2. Zasiłek pogrzebowy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w razie śmierci członków rodziny funkcjonariusza: 1) małżonka; 2) dzieci własnych lub małżonka oraz dzieci przysposobionych; 3) dzieci wychowywanych w ramach rodziny zastępczej; 4) dzieci przyjętych na wychowanie przed osiągnięciem pełnoletności, jeżeli rodzice ich nie żyją albo nie mogą zapewnić im utrzymania bądź zostali pozbawieni lub ograniczeni w sprawowaniu władzy rodzicielskiej; 5) rodziców funkcjonariusza oraz jego małżonka, a także ich ojczyma, macochy oraz osób ich przysposabiających; 6) osób, których opiekunem prawnym został ustanowiony funkcjonariusz lub jego małżonek. 3. W razie zbiegu uprawnień do zasiłku pogrzebowego określonego w ust. 1 z uprawnieniami do zasiłku pogrzebowego na podstawie przepisów odrębnych funkcjonariuszowi przysługuje wyższy zasiłek, a jeżeli pobrał zasiłek niższy - odpowiednie wyrównanie."}
{"id":"2002_1070_96","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 96. W razie choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania w dyspozycji Szefa SKW albo Szefa SWW, na podstawie art. 13 ust. 1, funkcjonariusz otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne należności pieniężne przysługujące na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na ich wysokość."}
{"id":"2002_1070_97","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 97. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, wysokość oraz warunki wypłaty uposażenia i innych świadczeń funkcjonariuszom skierowanym do szkoły, na przeszkolenie lub na studia. Rozporządzenie powinno określać świadczenia przysługujące funkcjonariuszowi w związku z pobieraniem nauki, a także ich wysokość i warunki wypłaty."}
{"id":"2002_1070_98","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 98. W razie pobierania przez funkcjonariusza wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, funkcjonariuszowi oraz członkom jego rodziny przysługują świadczenia pieniężne z tytułu służby, określone w niniejszej ustawie, z wyjątkiem uposażenia oraz świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 48."}
{"id":"2002_1070_99","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego Rozdział 1 Postanowienia ogólne","text":"Art. 99. 1. Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia. 2. W razie uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, chyba że został zwolniony ze służby z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby."}
{"id":"2002_1083_1","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo celne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 92 w ust. 1 uchyla się pkt 3 i 4; 2) w art. 93: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku przechowywania w depozycie urzędu celnego towarów zajętych na podstawie art. 30 ust. 1 całkowita opłata za to przechowywanie nie może być niższa niż równowartość kwoty 10 euro i wyższa niż wartość celna towaru.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat oraz sposób ich obliczania za: 1) przechowywanie towarów w depozycie, w tym w depozycie, o którym mowa w ust. 1a, oraz w magazynie czasowego składowania prowadzonym przez organ celny, uwzględniając wartość celną tych towarów albo wartość rynkową towaru identycznego lub podobnego; 2) czynności przewidziane w przepisach prawa celnego, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniając ich charakter.”."}
{"id":"2002_1083_2","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo celne","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z \/ – \/ Cezary Grabarczyk Wicemarszałek Sejmu [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2008 r. Nr 209, poz. 1320 i Nr 215, poz. 1355, z 2009 r. Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 106, poz. 673, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 254, poz. 1529 oraz z 2012 r. poz. 908."}
{"id":"2002_1086_1","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o finansowaniu wspólnej polityki rolnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 maja 2015 r. o finansowaniu wspólnej polityki rolnej (Dz. U. poz. 1130) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10: a) uchyla się ust. 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Środki, o których mowa w ust. 1, są przekazywane agencji płatniczej na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi albo ministra właściwego do spraw rynków rolnych, sporządzony na podstawie zapotrzebowania składanego przez agencję płatniczą.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Środki odzyskane od beneficjentów pomocy w ramach wspólnej polityki rolnej są przekazywane przez agencje płatnicze na rachunek do obsługi wspólnej polityki rolnej lub pomniejszają zapotrzebowanie, o którym mowa w ust. 3.”; 2) w art. 11: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Środki w formie dotacji celowej, o której mowa w ust. 3, są przekazywane jednostce samorządu terytorialnego, o której mowa w ust. 1 i 2, na podstawie przekazanych właściwemu dysponentowi harmonogramów płatności wynikających z zawartych umów o przyznaniu pomocy lub zatwierdzonych przez właściwy podmiot wniosków o przyznanie pomocy.”, b) ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: „7. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, o której mowa w ust. 1 i 2, nie otrzyma refundacji, o której mowa w ust. 5, zwraca środki, o których mowa w ust. 3: 1) pkt 1, w wysokości niezrefundowanej ze środków EFRROW, oraz 2) pkt 2, przeznaczone na: a) finansowanie operacji z zakresu pomocy technicznej, w wysokości niezrefundowanej ze środków EFRROW, oraz b) współfinansowanie wydatków realizowanych z udziałem środków EFRROW, w wysokości odpowiadającej proporcjonalnie – w stosunku do wysokości środków, o których mowa w lit. a i pkt 1 – udziałowi tego współfinansowania w finansowaniu operacji – w terminie 60 dni od dnia otrzymania informacji o odmowie wypłaty środków z tytułu tej refundacji. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy zwrot środków następuje z przyczyn leżących po stronie jednostki samorządu terytorialnego, środki są zwracane wraz z odsetkami liczonymi od dnia przekazania tych środków. 8. Środki w formie dotacji celowej, o których mowa w ust. 3, mogą zostać przekazane przed zawarciem umowy o przyznaniu pomocy na podstawie porozumienia zawartego z właściwym wojewodą, na wniosek jednostki samorządu terytorialnego, o której mowa w ust. 1 i 2.”; 3) w art. 12 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. W przypadku niedokonania w terminie zwrotu, o którym mowa w ust. 1, właściwy dysponent, o którym mowa w art. 11 ust. 3, wydaje decyzję określającą kwotę przypadającą do zwrotu i termin, od którego nalicza się odsetki.”; 4) w art. 17: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie został złożony w terminie lub nie zawiera informacji, o których mowa w ust. 4 pkt 1, i nie można ustalić tych informacji na podstawie posiadanych danych, agencja płatnicza, realizująca płatności z EFRROW, pozostawia wniosek bez rozpatrzenia, informując beneficjenta o przyczynach pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia oraz pouczając go o prawie do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.”, b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: „5a. W razie uchybienia terminu złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, agencja płatnicza, realizująca płatności z EFRROW, na prośbę beneficjenta przywraca termin złożenia tego wniosku, jeżeli beneficjent: 1) wniósł prośbę o przywrócenie terminu, w terminie 21 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia; 2) jednocześnie z wniesieniem prośby o przywrócenie terminu złożył ten wniosek; 3) uprawdopodobnił, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. 5b. Przywrócenie terminu do wniesienia prośby, o której mowa w ust. 5a, jest niedopuszczalne.”; 5) w art. 18 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) na podstawie umowy o przyznaniu pomocy, która oprócz elementów określonych w art. 36 ust. 1 ustawy PROW 2014–2020 zawiera określenie warunków wypłaty i zasad rozliczania tych środków;”; 6) użyte w art. 20 ust. 2 i ust. 4 pkt 2 oraz art. 21 ust. 4, w różnym przypadku, wyrazy „umowa o przyznanie pomocy” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „umowa o przyznaniu pomocy”; 7) w art. 20: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, składa się na formularzu umieszczonym na stronie internetowej: 1) agencji płatniczej realizującej płatności z EFRROW – w przypadku działań i poddziałań wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, 2) Agencji Rynku Rolnego – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 3, 3) samorządu województwa – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 5 – w miejscu, w którym została zawarta umowa o przyznaniu pomocy, w terminie 30 dni od dnia zawarcia tej umowy.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a–4c w brzmieniu: „4a. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie został złożony w terminie lub nie zawiera informacji, o których mowa w ust. 4 pkt 1, i nie można ustalić tych informacji na podstawie posiadanych danych: 1) agencja płatnicza realizująca płatności z EFRROW – w przypadku działań i poddziałań wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, 2) Agencja Rynku Rolnego – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 3, 3) samorząd województwa – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 5 – pozostawia wniosek bez rozpatrzenia, informując beneficjenta o przyczynach pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia oraz pouczając go o prawie do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. 4b. W razie uchybienia terminu złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2: 1) agencja płatnicza realizująca płatności z EFRROW – w przypadku działań i poddziałań wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, 2) Agencja Rynku Rolnego – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 3, 3) samorząd województwa – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 5 – na prośbę beneficjenta przywraca termin złożenia tego wniosku, jeżeli beneficjent wniósł prośbę o przywrócenie terminu, w terminie 21 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia, jednocześnie z wniesieniem prośby o przywrócenie terminu złożył ten wniosek oraz uprawdopodobnił, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. 4c. Przywrócenie terminu do wniesienia prośby, o której mowa w ust. 4b, jest niedopuszczalne.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie spełnia innych wymogów formalnych niż określone w ust. 4a: 1) agencja płatnicza realizująca płatności z EFRROW – w przypadku działań i poddziałań wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, 2) Agencja Rynku Rolnego – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 3, 3) samorząd województwa – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 5 – wzywa beneficjenta do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pouczając go o tym, że nieusunięcie tych braków we wskazanym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia oraz o prawie do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.”, d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. W terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2: 1) agencja płatnicza realizująca płatności z EFRROW – w przypadku działań i poddziałań wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, 2) Agencja Rynku Rolnego – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 3, 3) samorząd województwa – w przypadku działania wymienionego w ust. 1 pkt 5 – informuje beneficjenta, w formie pisemnej, o terminie zawarcia umowy zmieniającej umowę o przyznaniu pomocy albo o przyczynach odmowy udzielenia zaliczki.”."}
{"id":"2002_1086_2","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o finansowaniu wspólnej polityki rolnej","text":"Art. 2. Środki na finansowanie płatności w ramach wspólnej polityki rolnej w części podlegającej refundacji ze środków Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, o których przekazanie ubiegała się agencja płatnicza przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 1, są przekazywane na zasadach określonych w przepisach dotychczasowych."}
{"id":"2002_1086_3","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o finansowaniu wspólnej polityki rolnej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 1, który wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2002_1089_1","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 543 i 749) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9a w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) rewitalizacji, z zastrzeżeniem art. 23a pkt 2;”; 2) w art. 23a: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) programowania i realizacji polityki regionalnej, obejmującej również politykę miejską oraz koordynację programów i działań w zakresie rewitalizacji obszarów zdegradowanych społecznie i gospodarczo;”, b) uchyla się pkt 2a i 2b."}
{"id":"2002_1089_10","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2071 oraz z 2016 r. poz. 195 i 615) użyte w art. 15c w ust. 4 oraz w art. 15g w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_11","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 763, z 2015 r. poz. 1582, 1830 i 1854 oraz z 2016 r. poz. 195) w art. 3c, w art. 4 w ust. 3 oraz w art. 7 w ust. 2a wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_12","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 250) w art. 2 w ust. 4 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_13","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.[5])) w art. 140d w pkt 4 wyrazy „budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_14","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 65) użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 173a, w art. 173b, w art. 175 w ust. 5 i 6, w art. 177 w ust. 4, w art. 178 w ust. 5, w art. 181 w ust. 4, w art. 186 w ust. 4, w art. 191 w ust. 1, 4 i 8, w art. 193 w ust. 1, 10 i 12, w art. 194 w ust. 1a, 1c, 3 i 4, w art. 195 w ust. 3 i 4, w art. 195a, w art. 196 w ust. 1 i 3 oraz w art. 197 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_15","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1946 oraz z 2016 r. poz. 65) użyte w art. 5 w ust. 5, w art. 6 w ust. 3, w art. 12, w art. 29 w ust. 6, w art. 33 w pkt 17, w art. 34 oraz w art. 56 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_16","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2016 r. poz. 552, 904 i 960) w art. 86 w ust. 5 wyrazy „ministrem właściwym do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_17","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r. poz. 672 i 831) w art. 72 w ust. 6, w art. 73a oraz w art. 110a w ust. 2 wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_18","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r. poz. 139 i 1893) w art. 11, w art. 17 w ust. 2, w art. 23, w art. 25 oraz w art. 27 w ust. 2 i 3 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_19","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 966 i 984, z 2015 r. poz. 693 oraz z 2016 r. poz. 195) w art. 7 w ust. 15 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_2","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2126 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 749) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 4 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”; 2) w art. 20 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa oraz z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie muszą spełniać cmentarze, groby i inne miejsca grzebania zwłok, z uwzględnieniem wymagań techniczno-budowlanych:”; 3) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Ogólny nadzór nad sprawami objętymi niniejszą ustawą sprawują według właściwości minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa oraz minister właściwy do spraw zdrowia.”."}
{"id":"2002_1089_20","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150, z 2015 r. poz. 1322 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 8) w art. 4a w ust. 4 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_21","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2015 r. poz. 469, 1590, 1645 i 2295 oraz z 2016 r. poz. 352) w art. 43 w ust. 4a wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_22","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. poz. 253, z późn. zm.[6])) w art. 63 w pkt 3 wyrazy „ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_23","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. z 2015 r. poz. 1100 i 1893 oraz z 2016 r. poz. 544) w art. 18 w ust. 1d wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_24","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 5 grudnia 2002 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów mieszkaniowych o stałej stopie procentowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 711, z 2015 r. poz. 1582 oraz z 2016 r. poz. 615) użyte w art. 5 w ust. 5, w art. 11 w ust. 4 oraz w art. 12 w ust. 2 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_25","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o Banku Gospodarstwa Krajowego (Dz. U. z 2014 r. poz. 510, z późn. zm.[7])) w art. 8 w ust. 4 w pkt 3 wyrazy „ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_26","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r. poz. 778, 904 i 960) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 8 w ust. 1 i 2, w art. 10 w ust. 4, w art. 16 w ust. 2, w art. 37m, w art. 40, w art. 45, w art. 49d w ust. 5, w art. 61 w ust. 6 oraz w art. 67 w ust. 2 i 3 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” oraz „minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”; 2) w art. 16 uchyla się ust. 3; 3) w art. 41 w ust. 1: a) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) przedstawia projekt planu ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w celu stwierdzenia jego zgodności z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju;”, b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) przedstawia projekt planu ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w celu stwierdzenia jego zgodności z programami rządowymi, o których mowa w art. 48 ust. 1;”; 4) art. 46 otrzymuje brzmienie: „Art. 46. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa koordynuje zgodność planów zagospodarowania przestrzennego województw z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju.”; 5) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: „Art. 46a. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego koordynuje współpracę transgraniczną i przygraniczną w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego.”; 6) w art. 47 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) we współpracy z ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa sporządza koncepcję przestrzennego zagospodarowania kraju, która uwzględnia zasady zrównoważonego rozwoju kraju w oparciu o przyrodnicze, kulturowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania, o których mowa w przepisach odrębnych;”, b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) prowadzi współpracę zagraniczną w zakresie zadania, o którym mowa w pkt 1;”; 7) uchyla się art. 47a."}
{"id":"2002_1089_27","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1297, z późn. zm.[8])) w art. 9q w ust. 5 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_28","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2031) w art. 11g w ust. 1 w pkt 2 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_29","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 r. poz. 831) w art. 31 w ust. 4 oraz w art. 33 w ust. 3 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_3","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2016 r. poz. 21) w art. 93a w § 1 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_30","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2014 r. poz. 883, z 2015 r. poz. 1165 oraz z 2016 r. poz. 542) użyte w art. 3 w ust. 2 w pkt 4 i w ust. 3, w art. 6b w ust. 1 i 6, w art. 8 w ust. 6 i 8, w art. 9 w ust. 6, 7, 9, 11, 16 i 17, w art. 14 w ust. 4, w art. 15 w ust. 6, w art. 24 oraz w art. 27 w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_31","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 168 oraz z 2012 r. poz. 1529) w art. 49 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) budownictwo, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo,”."}
{"id":"2002_1089_32","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 8 września 2006 r. o finansowym wsparciu rodzin i innych osób w nabywaniu własnego mieszkania (Dz. U. z 2012 r. poz. 90 i 951 oraz z 2014 r. poz. 1198) użyte w art. 10 w ust. 4 i 5, w art. 11 w ust. 1 oraz w art. 12 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_33","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r. poz. 383) w art. 3a: 1) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) koordynacja oraz programowanie strategiczne, a także podejmowanie inicjatyw w zakresie polityki rozwoju, obejmujących wymiar społeczny, gospodarczy i przestrzenny;”; 2) uchyla się pkt 3a."}
{"id":"2002_1089_34","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 833 i 1815) użyte w art. 19 oraz w art. 20 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_35","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1166, z 2015 r. poz. 1485 oraz z 2016 r. poz. 266 i 904) w art. 8 w ust. 3 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) budownictwo, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo,”."}
{"id":"2002_1089_36","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (Dz. U. z 2010 r. poz. 133 i 857 oraz z 2012 r. poz. 441 i 951) w art. 24 w ust. 5 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_37","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 353 i 831) w art. 52 w ust. 3 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_38","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2014 r. poz. 712 oraz z 2016 r. poz. 615) użyte w art. 18, w art. 26 w pkt 1, w art. 27 w ust. 1 i 3 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_39","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 12 lutego 2009 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2143) w art. 12 w ust. 1 wyrazy „ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_4","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2015 r. poz. 520, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 6 w ust. 2, w art. 6a w ust. 6, w art. 6b w ust. 1, 2, 6 i 9, w art. 6c, w art. 7 w ust. 2, w art. 7a w ust. 1 w pkt 17, w art. 8 w ust. 3, w art. 10 w ust. 1a, w art. 12d, w art. 17, w art. 19 w ust. 1, w art. 26 w ust. 2, w art. 27 w ust. 5, w art. 32 w ust. 6, w art. 40 w ust. 3f, 5 i 8, w art. 40g, w art. 40j w ust. 2, w art. 45h oraz w art. 47b w ust. 5 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw administracji publicznej” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”; 2) w art. 40 w ust. 5 w pkt 2 wyrazy „ministrem właściwym do spraw kultury” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego”."}
{"id":"2002_1089_40","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2139) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”; 2) w art. 17a ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa oraz ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, wymogi techniczne infrastruktury sektorów, na których udostępniane są miejsca stojące, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa uczestnikom meczów piłki nożnej.”."}
{"id":"2002_1089_41","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2014 r. poz. 1501, z 2015 r. poz. 1045 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 266) w art. 5 w ust. 3, w art. 7 w ust. 1 oraz w art. 29 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_42","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. z 2010 r. poz. 489 oraz z 2012 r. poz. 951) w art. 3 w pkt 7 w lit. a wyrazy „ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_43","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2016 r. poz. 713, 904 i 960) w art. 191 wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_44","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2016 r. poz. 900) w art. 12 w ust. 3 wyrazy „budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_45","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 880, 1045, 1777 i 2281) użyte w art. 50 w ust. 3 i 4, w art. 58 w ust. 1 oraz w art. 81 w ust. 3 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_46","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 966 i 1777) w art. 5 w ust. 2 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_47","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 29 października 2010 r. o rezerwach strategicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1229 i 1926 oraz z 2016 r. poz. 266) w art. 61 w ust. 4 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_48","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz. U. poz. 112, z późn. zm.[9])) w art. 186 w § 2 wyrazy „Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_49","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266) w art. 9 w ust. 2 oraz w art. 11 w ust. 1 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_5","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2015 r. poz. 355, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 w ust. 2b we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „ust. 2” zastępuje się wyrazami „ust. 2a”; 2) w art. 97 w ust. 1 i 2 wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_50","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. poz. 789, z późn. zm.[10])) w art. 4 w ust. 4 oraz w art. 33 w ust. 1 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_51","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529 oraz z 2015 r. poz. 1830) w art. 40 w ust. 5 wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_52","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2015 r. poz. 1865) użyte w art. 18, w art. 18a w ust. 1, w art. 19, w art. 21 w ust. 8, w art. 36 w ust. 3 oraz w art. 37 w ust. 8 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_53","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 5 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. poz. 897) w art. 15 w ust. 2–4 wyrazy „Minister właściwy do spraw administracji publicznej” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_54","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków (Dz. U. poz. 1200 oraz z 2015 r. poz. 151) użyte w art. 15, w art. 18 w ust. 1, w art. 19, w art. 20 w ust. 1 w pkt 3 i w ust. 2, w art. 21, w art. 24 w ust. 2, w art. 25, w art. 26, w art. 30, w art. 31 w ust. 1 i 3, w art. 33 w ust. 1, w art. 36 w ust. 1, w art. 37, w art. 39 w ust. 1 i 4 oraz w art. 40 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_55","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1265 i 1753 oraz z 2016 r. poz. 266) w art. 5 w ust. 4 oraz w art. 6 w ust. 1 wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_56","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 1777) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: „Art. 16a. Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, kryteria i wskaźniki dla obszarów rewitalizacji umożliwiające finansowanie gminnych programów rewitalizacji ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub budżetu państwa, uwzględniając występowanie na tych obszarach negatywnych zjawisk, o których mowa w art. 9 ust. 1.”; 2) w art. 29 w ust. 3 wyrazy „ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_57","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 57. 1. Postępowania administracyjne wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczą się nadal przed organami, które przejęły zadania i kompetencje na podstawie niniejszej ustawy. 2. Organy, które przejęły zadania i kompetencje na podstawie niniejszej ustawy, przejmują wszystkie związanie z tymi zadaniami i kompetencjami prawa i obowiązki organów, które utraciły te zadania i kompetencje. 3. Organy, które utraciły zadania i kompetencje na podstawie niniejszej ustawy, przekazują niezwłocznie akta spraw administracyjnych oraz inne dokumenty organom, które przejęły te zadania i kompetencje."}
{"id":"2002_1089_58","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 58. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego i realizujący przed dniem 27 listopada 2015 r. zadania, które zostają przekazane niniejszą ustawą ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, stają się członkami korpusu służby cywilnej zatrudnionymi w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa. 2. Dotychczasowy pracodawca jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, zawiadomić na piśmie członków korpusu służby cywilnej, o których mowa w ust. 1, o zmianach, jakie mają nastąpić w zakresie ich stosunków pracy. Przepis art. 231 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.[11])) stosuje się odpowiednio. 3. Przepisu ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1199, z późn. zm.[12]))."}
{"id":"2002_1089_59","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 59. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w urzędzie obsługującym Głównego Geodetę Kraju, realizujący przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zadania w zakresie geodezji i kartografii, które pozostają w zakresie właściwości ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, stają się członkami korpusu służby cywilnej zatrudnionymi w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa. 2. Dotychczasowy pracodawca jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, zawiadomić na piśmie członków korpusu służby cywilnej, o których mowa w ust. 1, o zmianach, jakie mają nastąpić w zakresie ich stosunków pracy. Przepis art. 231 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy stosuje się odpowiednio. 3. Przepisu ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej."}
{"id":"2002_1089_6","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1402, z późn. zm.[4])) w art. 101 w ust. 1 i 2 wyrazy „ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_60","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 60. W celu wykonania przepisów niniejszej ustawy Prezes Rady Ministrów dokona, w drodze rozporządzenia, przeniesienia planowanych dochodów i wydatków budżetowych, w tym wynagrodzeń, między częściami, działami i rozdziałami budżetu państwa."}
{"id":"2002_1089_61","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 61. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, przeznaczenie składników majątkowych: 1) będących przed dniem 27 listopada 2015 r. w posiadaniu ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, przeznaczonych do realizacji zadań, które zostają przekazane niniejszą ustawą ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa; 2) będących w posiadaniu Głównego Geodety Kraju przeznaczonych do realizacji zadań przekazanych ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa na mocy ustawy z dnia 19 listopada 2015 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1960) w zakresie geodezji i kartografii."}
{"id":"2002_1089_62","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 62. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 58 ust. 2 i art. 59 ust. 2, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, ustawę z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, ustawę z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, ustawę z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, ustawę z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych, ustawę z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa, ustawę z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, ustawę z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, ustawę z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, ustawę z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, ustawę z dnia 5 grudnia 2002 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów mieszkaniowych o stałej stopie procentowej, ustawę z dnia 14 marca 2003 r. o Banku Gospodarstwa Krajowego, ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, ustawę z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych, ustawę z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, ustawę z dnia 8 września 2006 r. o finansowym wsparciu rodzin i innych osób w nabywaniu własnego mieszkania, ustawę z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, ustawę z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawę z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, ustawę z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, ustawę z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów, ustawę z dnia 12 lutego 2009 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego, ustawę z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, ustawę z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu, ustawę z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej, ustawę z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, ustawę z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, ustawę z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych, ustawę z dnia 29 października 2010 r. o rezerwach strategicznych, ustawę z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, ustawę z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących, ustawę z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, ustawę z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, ustawę z dnia 5 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków, ustawę z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych, ustawę z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 831, 1137, 1433 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 65, 352, 585 i 903. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 529, 1045, 1066, 1217, 1268, 1890, 2023 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 147, 437, 669, 862, 904 i 960. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1822, z 2015 r. poz. 529, 1045, 1066, 1217, 1268, 1322, 1336, 1607, 1642, 1830, 1890, 2023 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 147, 437, 615, 669, 904 i 960. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1448, z 2013 r. poz. 700, 991, 1446 i 1611, z 2014 r. poz. 312, 486, 529, 768, 822 i 970 oraz z 2015 r. poz. 211, 541, 591, 933, 1038, 1045, 1273, 1326, 1335, 1359, 1649, 1830, 1844, 1893, 2183 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 266 i 352. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. poz. 820, 1689, 1923 i 2055, z 2003 r. poz. 594, z 2004 r. poz. 2703, z 2006 r. poz. 1592 oraz z 2012 r. poz. 951. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1146, z 2015 r. poz. 1513 oraz z 2016 r. poz. 266, 615 i 888. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1741, 1753, 1777 i 1893 oraz z 2016 r. poz. 542. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. poz. 134, 550, 777, 881, 889, 1016 i 1281, z 2012 r. poz. 849, 951 i 1529, z 2014 r. poz. 179, 180 i 1072 oraz z 2015 r. poz. 1043, 1044, 1045, 1923 i 2281. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 951, z 2014 r. poz. 40, z 2015 r. poz. 1045, 1777, 1893 i 1936 oraz z 2016 r. poz. 266. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1662, z 2015 r. poz. 1066, 1224, 1240, 1268 i 1735 oraz z 2016 r. poz. 868, 910 i 960. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 211, 1220 i 1269 oraz z 2016 r. poz. 34."}
{"id":"2002_1089_7","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1044, z 2015 r. poz. 1642 oraz z 2016 r. poz. 266 i 542) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 26 w ust. 2 oraz w art. 37a w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”; 2) w art. 37b ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rybołówstwa oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres planów zawarty w części tekstowej oraz części graficznej sporządzanej w formie cyfrowego opracowania kartograficznego tworzonego na podstawie baz danych, określając w szczególności materiały planistyczne, rodzaj opracowań kartograficznych, skalę opracowań kartograficznych, stosowane oznaczenia, nazewnictwo, standardy oraz sposób dokumentowania prac planistycznych, mając na względzie czytelność i przejrzystość planów oraz wytyczne przyjęte przez Komisję Ochrony Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego oraz organy Unii Europejskiej w zakresie planowania przestrzennego obszarów morskich.”; 3) w art. 37e w ust. 1: a) pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) przedstawia projekt planu ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w celu stwierdzenia jego zgodności z celami i kierunkami określonymi w długookresowej strategii rozwoju kraju, ustaleniami średniookresowej strategii rozwoju kraju i innymi strategiami rozwoju;”, b) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: „13a) przedstawia projekt planu ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w celu stwierdzenia jego zgodności z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju oraz programami określającymi zadania rządowe, o których mowa w art. 48 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;”; 4) w art. 37i w ust. 3 wyrazy „budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_8","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290 i 961) użyte w art. 7 w ust. 2 i 3, w art. 16, w art. 19 w ust. 2, w art. 21a w ust. 4, w art. 31 w ust. 2a, w art. 32 w ust. 1 w pkt 3 i w ust. 5, w art. 34 w ust. 6, w art. 43 w ust. 4, w art. 45 w ust. 4, w art. 59d w ust. 3, w art. 64 w ust. 4, w art. 72 w ust. 1 i 2, w art. 82b w ust. 8, w art. 84 w ust. 5, w art. 88 w ust. 3, 3d, 3g i 9 oraz w art. 88a w ust. 6 w różnych przypadkach wyrazy „minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_1089_9","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 641 i 901 oraz z 2016 r. poz. 615 i 770) w art. 2 w ust. 1 wyrazy „ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa”."}
{"id":"2002_110_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych, prawa i obowiązki detektywów, oraz zasady i tryb nabywania uprawnień do wykonywania usług detektywistycznych. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się wobec osób lub instytucji, które na podstawie odrębnych przepisów mogą podejmować, w ramach wykonywania obowiązków zawodowych, działania posiadające charakter czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, lub działania o zbliżonym charakterze."}
{"id":"2002_110_10","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Detektyw podczas wykonywania czynności obowiązany jest posiadać przy sobie licencję oraz okazywać ją na żądanie osoby, której czynności dotyczą, w taki sposób, aby zainteresowany miał możliwość odczytać i zanotować imię i nazwisko detektywa oraz nazwę organu, który wydał licencję."}
{"id":"2002_110_11","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Detektyw jest obowiązany: 1) ustalić tożsamość osoby zlecającej wykonanie czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, 2) zachować należytą staranność w wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, 3) przestrzegać przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, przepisów prawa oraz odmówić wykonania czynności nieetycznej lub niezgodnej z prawem."}
{"id":"2002_110_12","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Detektyw jest obowiązany zachować w tajemnicy źródła informacji oraz okoliczności sprawy, o których powziął wiadomość w trakcie wykonywania zlecenia. 2. Obowiązek zachowania tajemnicy ciąży na detektywie także po zaprzestaniu wykonywania działalności w zakresie usług detektywistycznych. 3. Detektyw może zostać zwolniony z zachowania tajemnicy na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego."}
{"id":"2002_110_13","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Detektyw ma obowiązek sporządzić końcowe pisemne sprawozdanie z wykonanych czynności, obejmujące ustalony stan faktyczny, które powinno zawierać w szczególności: 1) datę zawarcia umowy, 2) opis przedmiotu umowy, 3) określenie zakresu i przebiegu przeprowadzonych czynności, 4) opis stanu faktycznego, 5) datę zakończenia czynności w sprawie. 2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w jednym egzemplarzu i wraz z materiałami dokumentującymi opis stanu faktycznego przekazuje zleceniodawcy."}
{"id":"2002_110_14","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Detektyw ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone podczas wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, oraz wskutek podania nieprawdziwych informacji, na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym. Rozdział 3 Zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych"}
{"id":"2002_110_15","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organem właściwym do wydania, odmowy wydania oraz cofnięcia zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych, zwanego dalej \"zezwoleniem\", jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, zwany dalej \"organem zezwalającym\". 2. Wydanie zezwolenia następuje po zasięgnięciu opinii wojewody właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie."}
{"id":"2002_110_16","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Zezwolenie wydaje się na wniosek: 1) przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, jeżeli posiada licencję, 2) przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna, jeżeli licencję posiada co najmniej jeden członek organu zarządzającego przedsiębiorcy, - zwanego dalej \"wnioskodawcą\"."}
{"id":"2002_110_17","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. O zezwolenie może ubiegać się wnioskodawca, o którym mowa w art. 16, jeżeli nie jest wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego i nie zalega z wpłatami należności budżetowych oraz z opłacaniem składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Wnioskodawca, o którym mowa w art. 16 pkt 2, może ubiegać się o zezwolenie, jeżeli osoby nie posiadające licencji, wchodzące w skład organu zarządzającego przedsiębiorcy oraz ustanowieni przez ten organ prokurenci i pełnomocnicy nie byli karani za przestępstwa popełnione z winy umyślnej."}
{"id":"2002_110_18","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, zwany dalej \"wnioskiem\", powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy i jego siedziby oraz jego adres, 2) numer wnioskodawcy w rejestrze przedsiębiorców, 3) wskazanie adresów stałych miejsc wykonywania działalności gospodarczej, 4) określenie zasięgu terytorialnego świadczenia usług detektywistycznych, 5) datę podjęcia działalności gospodarczej, 6) dane osobowe wnioskodawcy, o którym mowa w art. 16 pkt 1, a w przypadku wnioskodawcy, o którym mowa w art. 16 pkt 2, dane członków organu zarządzającego przedsiębiorcy oraz ustanowionych przez ten organ prokurentów i pełnomocników, zawierające: imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer PESEL, a w przypadku osoby posiadającej obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej serię i numer paszportu, oraz adresy zameldowania tych osób na pobyt stały i czasowy. 2. Wnioskodawca może wystąpić o wydanie zezwolenia na czas oznaczony. 3. Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty: 1) określające formę prawną wnioskodawcy, w szczególności umowę spółki lub inny przewidziany przepisami prawa dokument dotyczący ustanowienia działalności i organizacji przedsiębiorcy, 2) odpis z rejestru przedsiębiorców, 3) listę udziałowców albo akcjonariuszy posiadających nie mniej niż 30% akcji lub udziałów, 4) określające proporcje udziału kapitału polskiego i zagranicznego w spółce oraz jego wysokość, z oznaczeniem adresów siedziby lub miejsca zamieszkania wspólnika lub wspólników zagranicznych, gdy spółka jest podmiotem z udziałem zagranicznym, 5) dokument potwierdzający posiadanie licencji przez osoby, o których mowa w art. 16 pkt 1 lub 2, 6) zaświadczenia o niekaralności wszystkich osób wymienionych we wniosku, 7) zaświadczenie właściwego organu podatkowego stwierdzające, że przedsiębiorca nie zalega z wpłatami należności budżetowych, oraz zaświadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu z opłaceniem składek, 8) odpis z rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego."}
{"id":"2002_110_19","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych, uwzględniając w nim dane niezbędne do wydania decyzji administracyjnej w sprawie zezwolenia."}
{"id":"2002_110_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Usługami detektywistycznymi są czynności, polegające na uzyskiwaniu informacji o osobach, przedmiotach i zdarzeniach, realizowane na podstawie umowy zawartej ze zleceniodawcą, w formach i w zakresie niezastrzeżonych dla organów i instytucji państwowych na mocy odrębnych przepisów, a w szczególności: 1) zbieranie informacji w sprawach cywilnych, 2) zbieranie informacji dotyczących majątku, zdolności płatniczych oraz wiarygodności w stosunkach gospodarczych osób i jednostek organizacyjnych, 3) zbieranie informacji dotyczących bezprawnego wykorzystywania w działalności gospodarczej nazw handlowych i znaków towarowych, nieuczciwej konkurencji oraz ujawnienia wiadomości stanowiących tajemnicę handlową, 4) sprawdzanie wiarygodności informacji dotyczących szkód zgłaszanych zakładom ubezpieczeniowym, 5) poszukiwanie osób zaginionych lub ukrywających się, 6) poszukiwanie mienia, 7) zbieranie informacji w sprawie, w której toczy się postępowanie karne, postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe i inne, jeśli w toku postępowania można zastosować przepisy prawa karnego. 2. Zleceniodawcą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7, nie mogą być organy prowadzące i nadzorujące postępowania w tych sprawach."}
{"id":"2002_110_20","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Zezwolenie zawiera: 1) imię i nazwisko oraz numer licencji przedsiębiorcy lub osób wymienionych w art. 16 pkt 2, 2) oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby oraz jego adres, 3) wskazanie adresu stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, 4) określenie terminu ważności zezwolenia, 5) określenie zasięgu terytorialnego wykonywania działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług detektywistycznych, 6) datę wydania zezwolenia. 2. W zezwoleniu zamieszcza się pouczenie o obowiązku podjęcia działalności gospodarczej w terminie 6 miesięcy od daty wydania zezwolenia. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany powiadomić organ zezwalający, w terminie 14 dni, o zmianach stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych zawartych we wniosku i w dokumentach stanowiących załączniki do wniosku powstałych po dacie wydania zezwolenia."}
{"id":"2002_110_21","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Organ zezwalający odmawia wydania zezwolenia: 1) jeżeli przedsiębiorcy uprzednio cofnięto zezwolenie z przyczyn, o których mowa w art. 26 pkt 2 lit. a)-f) lub pkt 3, a od dnia cofnięcia zezwolenia do dnia złożenia następnego wniosku nie upłynęły 3 lata, 2) jeżeli przedsiębiorca nie spełnia warunków, o których mowa w art. 16 lub 17, 3) ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa powszechnego i porządku publicznego."}
{"id":"2002_110_22","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Przedsiębiorca jest obowiązany podjąć działalność gospodarczą w zakresie usług detektywistycznych w terminie 6 miesięcy od daty wydania zezwolenia."}
{"id":"2002_110_23","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług detektywistycznych jest obowiązany: 1) powiadomić organ zezwalający o podjęciu działalności, w terminie 14 dni od dnia jej podjęcia, nie później jednak niż w ciągu 6 miesięcy od daty wydania zezwolenia, 2) zachowywać formę pisemną umów dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej, 3) prowadzić i przechowywać dokumentację dotyczącą zatrudnianych detektywów oraz zawieranych i realizowanych umów, a także sprawozdań sporządzanych po zakończeniu spraw, 4) przedstawiać dokumentację, o której mowa w pkt 3, na żądanie organu upoważnionego do kontroli, z wyłączeniem sprawozdania, o którym mowa w art. 13 ust. 1, które nie podlega kontroli organu zezwalającego. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 3, formy jej prowadzenia oraz okres przechowywania, uwzględniając w szczególności wykaz zatrudnionych przez przedsiębiorcę detektywów, rejestr zawartych umów wraz z opisem ich realizacji, a także sprawozdanie kończące postępowanie w sprawie."}
{"id":"2002_110_24","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone podczas wykonywania czynności detektywa. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady spełnienia obowiązku ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, w tym w szczególności termin powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność zapewnienia gwarancji spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia."}
{"id":"2002_110_25","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Przedsiębiorca jest obowiązany, niezwłocznie po zawarciu umowy, o której mowa w art. 2 ust. 1, powiadomić na piśmie o jej zawarciu organ prowadzący postępowanie karne lub postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, jeżeli z treści tej umowy wynika, że może się ona wiązać ze sprawą, w której prowadzone jest postępowanie."}
{"id":"2002_110_26","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych cofa się, jeżeli: 1) upłynął termin 6 miesięcy od dnia wydania zezwolenia, a przedsiębiorca nie podjął lub nie powiadomił organu zezwalającego o podjęciu działalności gospodarczej, 2) przedsiębiorca: a) przestał spełniać warunki, o których mowa w art. 16 lub 17, b) poprzez swoje działanie stwarza zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo zagrożenie dla bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli, c) wykonuje czynności zastrzeżone dla organów i instytucji państwowych, d) nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 23 ust. 1, bądź uniemożliwia przeprowadzenie kontroli swojej działalności przez uprawnione organy, e) nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 24 ust. 1, f) nie usunął innych stwierdzonych uchybień w terminie wyznaczonym przez organ zezwalający w wezwaniu do ich usunięcia, g) powiadomił organ zezwalający o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu albo jeżeli okoliczności faktyczne wskazują na zaprzestanie jej prowadzenia, 3) wobec przedsiębiorcy wydane zostało prawomocne orzeczenie sądu zakazujące prowadzenia działalności gospodarczej."}
{"id":"2002_110_27","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Kontrolę działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych przeprowadza organ zezwalający. 2. Organ zezwalający może upoważnić do przeprowadzenia kontroli działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych inny organ państwowy wyspecjalizowany w kontroli danego rodzaju działalności."}
{"id":"2002_110_28","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W sprawach wydania, odmowy wydania lub cofnięcia zezwolenia oraz kontroli działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509). Rozdział 4 Wymagania kwalifikacyjne detektywów"}
{"id":"2002_110_29","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. O wydanie licencji może ubiegać się osoba, jeżeli: 1) posiada obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz biegłą znajomość języka polskiego, 2) ukończyła 21 lat, 3) posiada wykształcenie co najmniej średnie, 4) ma pełną zdolność do czynności prawnych, 5) nie toczy się przeciwko niej postępowanie karne lub postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe popełnione z winy umyślnej, 6) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione z winy umyślnej, 7) nie została zwolniona dyscyplinarnie z Policji, Straży Granicznej, Urzędu Ochrony Państwa, wojska, prokuratury, sądu lub z innego urzędu administracji publicznej w Rzeczypospolitej Polskiej lub innym państwie członkowskim Unii Europejskiej w ciągu ostatnich 5 lat, 8) posiada nienaganną opinię wydaną przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania. 2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - 7, potwierdzają odpowiednio: pisemne oświadczenie osoby ubiegającej się o wydanie licencji, zaświadczenie o niekaralności oraz świadectwo pracy. Dokumenty te osoba ubiegająca się o wydanie licencji jest obowiązana złożyć wraz z wnioskiem o wydanie licencji. 3. Licencję wydaje się osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1, oraz: 1) posiada zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania czynności w zakresie usług detektywistycznych, stwierdzoną orzeczeniem lekarskim, 2) złożyła egzamin przed właściwą komisją. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania wniosku o wydanie licencji oraz dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawności postępowania."}
{"id":"2002_110_3","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie usług detektywistycznych wymaga uzyskania zezwolenia."}
{"id":"2002_110_30","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Egzamin dla osób ubiegających się o wydanie licencji, zwany dalej \"egzaminem\", przeprowadza nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy komisja, powoływana przez komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Członkowie komisji za udział w jej pracach otrzymują wynagrodzenie w wysokości nieprzekraczającej 50 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"2002_110_31","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Za egzamin pobiera się opłatę od osoby składającej egzamin w wysokości zapewniającej pokrycie kosztów egzaminu."}
{"id":"2002_110_32","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb wnoszenia opłaty, o której mowa w art. 31, 2) jej wysokość, 3) stawki wynagrodzenia egzaminatorów. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić w szczególności podmiot uprawniony do pobierania opłaty, termin jej wnoszenia, kalkulację kosztów egzaminów obejmującą ich koszty organizacyjno-techniczne, a także funkcje pełnione przez egzaminatorów w komisji egzaminacyjnej i czas trwania egzaminów."}
{"id":"2002_110_33","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Egzamin obejmuje zagadnienia z zakresu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz przepisów dotyczących Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, ochrony danych osobowych, ochrony informacji niejawnych, a także z zakresu prawa cywilnego i karnego (materialnego i procesowego), kryminalistyki, kryminologii i wiktymologii oraz psychologii sądowej."}
{"id":"2002_110_34","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres obowiązujących tematów egzaminacyjnych, 2) skład komisji egzaminacyjnej i sposób przeprowadzania egzaminów, 3) tryb, formę i terminy powoływania komisji egzaminacyjnych oraz przeprowadzania egzaminów. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić w szczególności podstawowe bloki tematyczne z zakresu znajomości dziedzin, o których mowa w art. 33, a także wskazać instytucje i organizacje, z których będą powoływani członkowie komisji, reprezentujący w szczególności sąd, prokuraturę, Policję, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz środowiska naukowe z dziedziny kryminalistyki, kryminologii, wiktymologii i psychologii sądowej."}
{"id":"2002_110_35","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Licencję wydaje, odmawia jej wydania, zawiesza lub cofa w drodze decyzji administracyjnej, komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o wydanie licencji. 2. Licencję wydaje się na czas nieoznaczony. 3. Za wydanie licencji pobiera się opłatę. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za licencję oraz tryb jej wnoszenia, uwzględniając w szczególności termin wnoszenia opłaty i podmiot uprawniony do jej pobierania, a także okoliczność, że opłata powinna zapewniać pokrycie kosztów związanych z wydaniem licencji."}
{"id":"2002_110_36","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Licencja zawiera: 1) imię i nazwisko posiadacza, 2) fotografię posiadacza, 3) datę i miejsce urodzenia, 4) numer ewidencyjny PESEL - w przypadku obywateli polskich, 5) numer licencji, datę jej wystawienia i oznaczenie organu wystawiającego. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór i tryb wydawania licencji."}
{"id":"2002_110_37","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Komendant wojewódzki Policji odmawia wydania licencji, jeżeli osoba ubiegająca się o jej wydanie nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 29 ust. 1 i 3. 2. Komendant wojewódzki Policji cofa i zatrzymuje licencję, jeżeli detektyw: 1) przestał spełniać choćby jeden z warunków, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4-6 lub w ust. 3 pkt 1, 2) wniósł zawiadomienie na piśmie o zaprzestaniu wykonywania czynności detektywa."}
{"id":"2002_110_38","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Komendant wojewódzki Policji, w przypadku powzięcia wiadomości o wszczęciu postępowania karnego przeciwko detektywowi o przestępstwo przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, życiu, zdrowiu, mieniu, obrotowi gospodarczemu lub wolności, zawiesza prawa wynikające z licencji do czasu wydania prawomocnego orzeczenia w sprawie. 2. Komendant wojewódzki Policji, w przypadku powzięcia wiadomości o wszczęciu postępowania karnego przeciwko detektywowi o przestępstwo umyślne inne niż wymienione w ust. 1 lub postępowania w sprawie o umyślne przestępstwo skarbowe może zawiesić prawa wynikające z licencji do czasu wydania prawomocnego orzeczenia w sprawie. 3. Komendant wojewódzki Policji, w przypadku zawieszenia praw wynikających z licencji, zatrzymuje licencję."}
{"id":"2002_110_39","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Organy uprawnione do prowadzenia postępowań karnych oraz postępowań w sprawach o przestępstwa skarbowe mają obowiązek powiadomić komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania detektywa o wszczęciu postępowania karnego przeciwko osobie posiadającej licencję."}
{"id":"2002_110_4","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Wykonywanie czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wymaga posiadania licencji detektywa, zwanej dalej \"licencją\". 2. Detektywem w rozumieniu ustawy jest osoba posiadająca licencję. 3. Tytułu zawodowego \"detektyw\" może używać wyłącznie osoba posiadająca licencję."}
{"id":"2002_110_40","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi rejestr osób, którym wydano licencje, zwane dalej \"rejestrem detektywów\". 2. Rejestr detektywów obejmuje następujące dane: 1) imię i nazwisko, 2) adres zamieszkania , 3) numer licencji i datę jej wydania, 4) datę zawieszenia lub cofnięcia licencji. 3. Rejestr detektywów jest jawny."}
{"id":"2002_110_41","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Osoby posiadające licencję są obowiązane poddawać się okresowym badaniom lekarskim i psychologicznym."}
{"id":"2002_110_42","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres badań lekarskich i psychologicznych, którym jest obowiązana poddać się osoba ubiegająca się o wydanie licencji, oraz zakres i częstotliwość przeprowadzania tych badań w odniesieniu do osób posiadających licencję, 2) kwalifikacje oraz dodatkowe wymogi dotyczące lekarzy i psychologów upoważnionych do przeprowadzania badań oraz wydawania orzeczeń, o których mowa w art. 29 ust. 3 pkt 1, 3) warunki i tryb: a) odwoływania się od orzeczeń lekarskich, b) uzyskiwania i utraty przez lekarzy i psychologów uprawnień do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych, c) kontroli wykonywania i dokumentowania badań lekarskich i psychologicznych oraz wydawania orzeczeń lekarskich, 4) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami lekarskimi i psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów, 5) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie i psychologiczne. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić okoliczność, aby wyniki badań odzwierciedlały stan zdrowia fizycznego i psychicznego osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz kwalifikacje lekarzy odpowiednio do rodzaju badań, a także okoliczność, że stawki opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 6, powinny zapewniać zwrot kosztów przeprowadzonych badań."}
{"id":"2002_110_43","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Koszty związane z przeprowadzeniem badań potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania czynności detektywa ponosi osoba poddana badaniu. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"2002_110_44","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Kto, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 25, nie wypełnia obowiązku zawiadomienia organu prowadzącego postępowanie karne lub postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe o zawarciu umowy mającej związek ze sprawą, w której prowadzone jest postępowanie karne lub postępowanie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2002_110_45","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Kto podczas świadczenia usług detektywistycznych wykonuje czynności ustawowo zastrzeżone dla organów i instytucji państwowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 3."}
{"id":"2002_110_46","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Kto prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług detektywistycznych bez wymaganego zezwolenia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do lat 2. 2. Tej samej karze podlega osoba wykonująca czynności detektywa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez wymaganej licencji. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2002_110_47","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Koncesje na działalność gospodarczą w zakresie usług detektywistycznych, udzielone przed dniem 1 stycznia 2001 r., które na podstawie art. 96 ust. 2 pkt 2 lit. b) w związku z ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509) stały się zezwoleniami, po spełnieniu przez przedsiębiorcę warunków określonych w niniejszej ustawie, podlegają wymianie na zezwolenia wydawane w trybie tej ustawy, w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r., a po upływie tego terminu tracą moc. 2. Przedsiębiorcy ubiegający się o wymianę zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, są obowiązani złożyć organowi zezwalającemu wniosek o wymianę zezwolenia, w terminie do dnia 31grudnia 2002 r. 3. Do wniosku o wymianę zezwolenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 18, dotyczące wydania zezwolenia."}
{"id":"2002_110_48","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Postępowania wszczęte w sprawach wydania zezwoleń i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy ostateczną decyzją administracyjną, podlegają umorzeniu."}
{"id":"2002_110_49","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Osoby wykonujące czynności detektywa przed dniem wejścia w życie ustawy, są obowiązane uzyskać licencję w terminie do dnia 30 czerwca 2003 r., a w przypadku nieuzyskania licencji do tego dnia - zaprzestać wykonywania tych czynności, nie później niż do dnia 1 lipca 2003 r."}
{"id":"2002_110_5","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, mogą być wykonywane przez detektywa: 1) przedsiębiorcę, we własnym imieniu, pod warunkiem posiadania zezwolenia na wykonywanie usług detektywistycznych, 2) na podstawie stosunku pracy lub umowy zlecenia z przedsiębiorcą posiadającym zezwolenie, o którym mowa w pkt 1. Rozdział 2 Prawa i obowiązki detektywa"}
{"id":"2002_110_50","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Przepisy art. 29 ust. 1 pkt 1 i 7 w zakresie, w jakim dotyczą obywateli innych państw członkowskich Unii Europejskiej, stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską statusu członka Unii Europejskiej."}
{"id":"2002_110_51","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r."}
{"id":"2002_110_6","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Detektyw przy wykonywaniu usługi detektywistycznej winien kierować się powszechnie obowiązującymi zasadami etyki, lojalnością wobec zlecającego usługę i szczególną starannością, by nie naruszyć wolności i praw człowieka i obywatela."}
{"id":"2002_110_7","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Wykonując usługi detektywistyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1, detektyw nie może stosować środków technicznych oraz metod i czynności operacyjnorozpoznawczych, zastrzeżonych dla upoważnionych organów na mocy odrębnych przepisów."}
{"id":"2002_110_8","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Detektyw jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych, zebranych w toku wykonywanych przez niego czynności detektywa, bez zgody osób, których dane dotyczą. 2. Detektyw uprawniony do przetwarzania danych osobowych, w związku z wykonywaniem przez niego czynności detektywa, nie może powierzać przetwarzania danych innemu podmiotowi. 3. Detektyw ma obowiązek zniszczyć przetwarzane dane osobowe, zebrane w toku wykonywania czynności detektywa, najpóźniej bezpośrednio po zaprzestaniu korzystania z uprawnień detektywa. 4. Detektyw jest obowiązany przy przetwarzaniu danych osobowych, stosować przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 42, poz. 474 i Nr 49, poz. 509), z wyłączeniem art. 25 ust. 1 i art. 32-35."}
{"id":"2002_110_9","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. O ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej, detektyw, w trakcie wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, może uzyskiwać informacje od osób fizycznych, przedsiębiorców, instytucji, a także organów administracji rządowej lub samorządowej."}
{"id":"2002_1142_1","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) obowiązki w zakresie informowania o zużyciu energii oraz innych podstawowych zasobów przez produkty wykorzystujące energię lub wpływie tych produktów na zużycie energii; 2) zasady organizacji i działania systemu kontroli wykonywania obowiązków w zakresie informowania, o którym mowa w pkt 1."}
{"id":"2002_1142_10","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. System kontroli tworzą wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej oraz Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zwani dalej „organami kontrolującymi”. 2. Organy kontrolujące: 1) przedstawiają Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanemu dalej „Prezesem UOKiK”: a) w zakresie działania wojewódzkich inspektorów Inspekcji Handlowej – okresowe plany pracy sporządzone na podstawie planów kontroli, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 4, b) w zakresie działania Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej – okresowe plany kontroli produktów wykorzystujących energię wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku; 2) informują Prezesa UOKiK o wynikach przeprowadzonych kontroli; 3) sporządzają i przekazują Prezesowi UOKiK roczne sprawozdania z przeprowadzonych kontroli do dnia 31 marca roku następnego. 3. Prezes UOKiK może zgłaszać uwagi do planów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b."}
{"id":"2002_1142_11","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Prezes UOKiK jest organem monitorującym system kontroli. 2. Do zadań Prezesa UOKiK należy: 1) monitorowanie stosowania przepisów dotyczących informowania o zużyciu energii oraz innych podstawowych zasobów przez produkty wykorzystujące energię; 2) współpraca z organami kontrolującymi; 3) gromadzenie informacji o wynikach kontroli produktów wykorzystujących energię; 4) przygotowywanie, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219, z późn. zm.[5])), okresowych planów kontroli przeprowadzanych przez wojewódzkich inspektorów Inspekcji Handlowej. 3. Prezes UOKiK na podstawie wyników monitorowania, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, sporządza co cztery lata sprawozdanie z wykonania obowiązków określonych w ustawie i przekazuje je Komisji Europejskiej w terminie do dnia 30 czerwca roku, w którym sprawozdanie to sporządzono."}
{"id":"2002_1142_12","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Kontrola może być prowadzona u dostawcy lub dystrybutora, zwanych dalej „kontrolowanymi”."}
{"id":"2002_1142_13","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Do prowadzenia kontroli stosuje się odpowiednio przepisy art. 40 ust. 1, 2 i 3, art. 40b ust. 2 i 3, art. 40c, art. 40d, art. 40e, art. 40f oraz art. 40i ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935, z późn. zm. [6])). 2. Do pobierania i badania próbek produktów wykorzystujących energię stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej oraz akty delegowane. 3. Do czynności kontrolnych oraz badań przeprowadzanych podczas wykonywania czynności kontrolnych stosuje się przepisy o ochronie informacji niejawnych, a także o ochronie danych osobowych."}
{"id":"2002_1142_14","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W przypadku stwierdzenia niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 4, art. 5 lub art. 7 ust. 1, lub nieprzestrzegania zakazów, o których mowa w art. 6, organ kontrolujący może zwrócić się do kontrolowanego o: 1) usunięcie niezgodności lub 2) wstrzymanie sprzedaży produktu wykorzystującego energię, lub 3) wycofanie produktu wykorzystującego energię z obrotu lub z użytku, lub 4) wstrzymanie się z udostępnianiem produktu wykorzystującego energię, lub 5) zaprzestanie reklamowania produktu wykorzystującego energię – oraz przedstawienie dowodów podjętych działań w terminie określonym przez organ kontrolujący. 2. Jeżeli kontrolowany nie przedstawi dowodów podjętych działań, w terminie ustalonym przez organ kontrolujący lub w wyniku kontroli stwierdzono, że działania takie nie zostały podjęte, organ kontrolujący może wydać decyzję: 1) nakazującą dystrybutorowi wstrzymanie sprzedaży produktów wykorzystujących energię, 2) nakazującą dostawcy wycofanie z obrotu lub użytku produktu wykorzystującego energię, 3) zakazującą udostępniania produktu wykorzystującego energię, 4) zakazującą reklamowania produktu wykorzystującego energię – w terminie określonym przez organ kontrolujący. 3. Organ kontrolujący może przeprowadzić kontrolę w celu ustalenia, czy kontrolowany wykonał decyzję, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"2002_1142_15","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organ kontrolujący informuje Prezesa UOKiK o wydanych decyzjach, o których mowa w art. 14 ust. 2. 2. Prezes UOKiK niezwłocznie informuje Komisję Europejską oraz inne państwa członkowskie Unii Europejskiej o decyzji wydanej przez organ kontrolujący, o której mowa w art. 14 ust. 2."}
{"id":"2002_1142_16","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. W przypadku stwierdzenia, że produkt wykorzystujący energię nie spełnia wymagań określonych w etykiecie lub w karcie, opłaty za badania, o których mowa w art. 13 ust. 2 lub 3, ponosi dostawca. 2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, organ kontrolujący ustala, w drodze decyzji, na podstawie kosztów poniesionych w związku z badaniami produktu wykorzystującego energię. 3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa. Rozdział 4 Kary pieniężne"}
{"id":"2002_1142_17","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Karze pieniężnej podlega ten, kto: 1) nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 4 oraz w art. 5; 2) nie przestrzega zakazu, o którym mowa w art. 6; 3) uniemożliwia lub utrudnia organowi kontrolującemu przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 12; 4) nie wykonał decyzji, o której mowa w art. 14 ust. 2, w terminie określonym przez organ kontrolujący. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, kara pieniężna wynosi od pięciokrotnego do dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej „przeciętnym wynagrodzeniem”. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, kara pieniężna wynosi od pięciokrotnego do piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. 4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, wymierza, w drodze decyzji, organ kontrolujący. 5. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, ustala się, uwzględniając w szczególności stopień oraz okoliczności naruszenia obowiązków. 6. Termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej stała się ostateczna. 7. Należności pieniężne z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa. 8. Egzekucja kary pieniężnej następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji należności pieniężnych. 9. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749)."}
{"id":"2002_1142_18","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Właściwość miejscową organu kontrolującego w sprawach, o których mowa w art. 14 ust. 2 i w art. 17, ustala się według miejsca przeprowadzenia kontroli. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2002_1142_19","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219, z późn. zm. [7])) w art. 3 w ust. 1 po pkt 1c dodaje się pkt 1d w brzmieniu: „1d) kontrola produktów wykorzystujących energię wprowadzanych do obrotu lub oddawanych do użytku w zakresie wymienionym w następujących aktach delegowanych: a) rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1059\/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniającym dyrektywę 2010\/30\/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla zmywarek do naczyń dla gospodarstw domowych (Dz. Urz. UE L 314 z 30.11.2010, str. 1), b) rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1060\/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniającym dyrektywę 2010\/30\/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla urządzeń chłodniczych dla gospodarstw domowych (Dz. Urz. UE L 314 z 30.11.2010, str. 17), c) rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1061\/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniającym dyrektywę 2010\/30\/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla pralek dla gospodarstw domowych (Dz. Urz. UE L 314 z 30.11.2010, str. 47), d) rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 626\/2011 z dnia 4 maja 2011 r. uzupełniającym dyrektywę 2010\/30\/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla klimatyzatorów (Dz. Urz. UE L 178 z 06.07.2011, str. 1);”."}
{"id":"2002_1142_2","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się do produktów wykorzystujących energię, dla których wymagania dotyczące sporządzania dokumentacji technicznej oraz stosowania etykiet i kart określają akty Komisji Europejskiej wydane na podstawie kompetencji delegowanych przez Parlament Europejski i Radę, zwane dalej „aktami delegowanymi”. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz aktów delegowanych. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) produktów używanych; 2) środków przewozu osób lub rzeczy; 3) tabliczek znamionowych lub ich odpowiedników umieszczanych ze względów bezpieczeństwa na produktach wykorzystujących energię; 4) urządzeń i instalacji oraz obiektów związanych z obronnością lub bezpieczeństwem państwa, stanowiących integralne części systemów techniki wojskowej lub uzbrojenia, ratowniczo-gaśniczych oraz ochrony granic, lub stosowanych w więziennictwie, należących do jednostek, o których mowa w art. 21a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.[3]))."}
{"id":"2002_1142_20","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 199 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Prezes UKE, jako organ kontrolujący w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię (Dz. U. poz. …), jest uprawniony do kontroli wprowadzanych do obrotu lub oddawanych do użytku produktów wykorzystujących energię, o których mowa w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062\/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/30\/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów (Dz. Urz. UE L 314 z 30.11.2010, str. 64); 2) w art. 200: a) w ust. 1 po pkt 6a dodaje się pkt 6b w brzmieniu: „6b) nieodpłatnego pobierania próbek wprowadzanych do obrotu lub oddawanych do użytku produktów, o których mowa w art. 199 ust. 1b, oraz zatrzymania próbek do czasu prawomocnego zakończenia postępowania;”, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 5, 6, 6a i 7, dotyczą urządzeń w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Do pobierania i badania próbek produktów, o których mowa w art. 199 ust. 1b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27–31 ustawy, o której mowa w ust. 4, oraz akty delegowane w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 199 ust. 1b.”."}
{"id":"2002_1142_21","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551 oraz z 2012 r. poz. 951) wprowadza się następujące zmiany: 1) odnośnik do tytułu ustawy otrzymuje brzmienie: „Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia: 1) dyrektywy 2006\/32\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylającej dyrektywę Rady 93\/76\/EWG (Dz. Urz. UE L 114 z 27.04.2006, str. 64); 2) art. 3 ust. 1 lit. c oraz art. 9 dyrektywy 2010\/30\/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią (Dz. Urz. UE L 153 z 18.06.2010, str. 1).”; 2) w art. 11 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi działania informacyjno-edukacyjne o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię w rozumieniu ustawy z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię (Dz. U. poz. ...).”. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2002_1142_22","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczonych na realizację zadań z zakresu kontroli i monitorowania systemu kontroli, na lata 2013–2022 wynosi 51 208 tys. zł, z tym że w roku: 1) 2013 – 5639 tys. zł; 2) 2014 – 4843 tys. zł; 3) 2015 – 4893 tys. zł; 4) 2016 – 4946 tys. zł; 5) 2017 – 5000 tys. zł; 6) 2018 – 5057 tys. zł; 7) 2019 – 5115 tys. zł; 8) 2020 – 5175 tys. zł; 9) 2021 – 5238 tys. zł; 10) 2022 – 5302 tys. zł. 2. W przypadku zagrożenia przekroczenia limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, na dany rok budżetowy, zastosowany zostanie mechanizm korygujący polegający na racjonalizacji częstotliwości wykonywania czynności w ramach kontroli sprawowanej przez organy kontrolujące. 3. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest odpowiednio Prezes UOKiK lub Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej. 4. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, jest odpowiednio Prezes UOKiK lub Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej."}
{"id":"2002_1142_23","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Wymagania dotyczące sporządzania dokumentacji technicznej oraz stosowania etykiet i kart dla urządzeń wykorzystujących energię, określone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w przepisach wydanych na podstawie art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne zachowują moc do dnia wejścia w życie aktu delegowanego."}
{"id":"2002_1142_24","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/30\/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią (Dz. Urz. UE L 153 z 18.06.2010, str. 1). [2]) Niniejszą ustawą dokonuje się zmiany ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne oraz ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 52, poz. 343, Nr 115, poz. 790 i Nr 130, poz. 905, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 69, poz. 586, Nr 165, poz. 1316 i Nr 215, poz. 1664, z 2010 r. Nr 21, poz. 104 i Nr 81, poz. 530 oraz z 2011 r. Nr 94, poz. 551, Nr 135, poz. 789, Nr 205, poz. 1208, Nr 233, poz. 1381 i Nr 234, poz. 1392. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808, z 2007 r. Nr 50, poz. 331, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 216, poz. 1371, z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459 i Nr 134, poz. 779. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 106, poz. 622 i Nr 153, poz. 903. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679 i Nr 114, poz. 760 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 586 i Nr 227, poz. 1367. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 106, poz. 622 i Nr 153, poz. 903. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr 85, poz. 716, z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 86, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1443, Nr 229, poz. 1499 i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 102, poz. 586 i 587, Nr 134, poz. 779, Nr 153, poz. 903, Nr 171, poz. 1016, Nr 233, poz. 1381 i Nr 234, poz. 1390 oraz z 2012 r. poz. 908."}
{"id":"2002_1142_3","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) dostawca – producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela lub importera w Unii Europejskiej lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który wprowadza do obrotu w tych państwach produkt wykorzystujący energię lub oddaje go do użytku na terytorium tych państw; w przypadku braku producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela lub importera, za dostawcę uznaje się także osobę fizyczną lub osobę prawną, która wprowadza do obrotu w tych państwach produkt wykorzystujący energię lub oddaje go do użytku na terytorium tych państw; 2) dystrybutor – osobę fizyczną lub osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która sprzedaje, wynajmuje, oferuje w sprzedaży ratalnej, lub wystawia do sprzedaży produkt wykorzystujący energię, po jego wprowadzeniu do obrotu; 3) etykieta – nalepkę lub tabliczkę zawierającą informacje o klasie efektywności energetycznej oraz innych podstawowych zasobach zużywanych przez produkt wykorzystujący energię; 4) inne podstawowe zasoby – wodę, chemikalia lub inne substancje zużywane przez produkt wykorzystujący energię podczas jego używania; 5) karta – charakterystykę techniczną zawierającą informacje techniczne dotyczące produktu wykorzystującego energię, zgodnie z wymaganiami określonymi w aktach delegowanych; 6) klasa efektywności energetycznej – oznaczenie literowe zamieszczone na etykiecie, informujące o zużyciu energii przez produkt wykorzystujący energię lub o wpływie tego produktu na zużycie energii; 7) oddawanie do użytku – pierwsze użycie produktu wykorzystującego energię, który nie został wprowadzony do obrotu na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zgodne z przeznaczeniem; 8) produkt wykorzystujący energię – produkt zużywający energię lub mający wpływ na jej zużycie podczas jego używania wprowadzony do obrotu lub oddany do użytku w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, łącznie z częściami, które mają być do niego wbudowane, które to części są wprowadzane do obrotu, lub oddawane do użytku użytkownikom końcowym, jako części osobne, których oddziaływanie na środowisko może być oceniane oddzielnie; 9) wprowadzenie do obrotu – udostępnienie produktu wykorzystującego energię po raz pierwszy na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w celu jego używania, lub dystrybucji, nieodpłatnie albo za opłatą, niezależnie od sposobu jego sprzedaży. Rozdział 2 Obowiązki w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię lub wpływie tych produktów na zużycie energii oraz innych podstawowych zasobów"}
{"id":"2002_1142_4","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Dostawca jest obowiązany do: 1) dołączenia do produktu wykorzystującego energię, wprowadzanego do obrotu lub oddawanego do użytku, etykiety i karty sporządzonych w języku polskim; 2) dołączenia karty do wszelkich broszur lub innej dokumentacji dostarczanej wraz z produktem wykorzystującym energię; 3) umieszczenia na etykiecie i w karcie danych zgodnych z parametrami technicznymi produktu wykorzystującego energię. 2. Etykieta jest dostarczana dystrybutorowi nieodpłatnie. 3. Dystrybutor jest obowiązany umieścić na produkcie wykorzystującym energię etykietę w widocznym miejscu oraz udostępnić użytkownikowi końcowemu kartę tego produktu. 4. Informacje, jakie należy zamieścić na etykiecie i w karcie o zużyciu energii przez produkt wykorzystujący energię podczas jego sprzedaży na odległość lub z wykorzystaniem innych form sprzedaży lub wynajmu określają akty delegowane. 5. Akty delegowane określają także sposób informowania użytkowników końcowych korzystających z form sprzedaży lub wynajmu, o których mowa w ust. 4, o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię, przed nabyciem tych produktów. 6. Umieszczenie na produkcie wykorzystującym energię etykiety oraz dołączenie do niego karty oznacza zgodę dostawcy na upublicznienie informacji zamieszczonych na etykiecie i w karcie."}
{"id":"2002_1142_5","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Dostawca, w celu umożliwienia organom, o których mowa w art. 10 ust. 1, oraz Komisji Europejskiej dokonania oceny rzetelności informacji zamieszczonych na etykiecie i w karcie, jest obowiązany do: 1) sporządzenia dokumentacji technicznej produktu wykorzystującego energię umożliwiającej ocenę rzetelności informacji zamieszczonych na etykiecie oraz w karcie; 2) przechowywania dokumentacji technicznej produktu wykorzystującego energię, do celów kontrolnych, przez okres 5 lat od daty wyprodukowania ostatniego egzemplarza produktu wykorzystującego energię, którego dokumentacja ta dotyczy. 2. Dokumentacja techniczna produktu wykorzystującego energię zawiera w szczególności: 1) opis tego produktu; 2) wyniki przeprowadzonych badań, o ile są istotne; 3) wyniki testów, o ile są dostępne, w tym testów przeprowadzanych przez notyfikowane jednostki w rozumieniu przepisów o systemie oceny zgodności. 3. Dostawca udostępnia dokumentację techniczną produktu wykorzystującego energię na żądanie organów, o których mowa w art. 10 ust. 1, oraz Komisji Europejskiej, w terminie 10 dni od dnia zgłoszenia żądania."}
{"id":"2002_1142_6","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zakazuje się: 1) wprowadzania do obrotu produktów wykorzystujących energię, do których nie dołączono etykiety i karty, oraz dla których nie sporządzono dokumentacji technicznej; 2) umieszczania na produkcie wykorzystującym energię etykiet, znaków, symboli lub napisów, które mogą wprowadzić w błąd użytkowników końcowych o zużyciu energii przez ten produkt lub wpływie tego produktu na zużycie energii lub innych podstawowych zasobów; 3) posługiwania się etykietą w sposób nieuprawniony. 2. Przez posługiwanie się etykietą w sposób nieuprawniony rozumie się posługiwanie się etykietą w sposób inny niż określony w ustawie i aktach delegowanych."}
{"id":"2002_1142_7","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W przypadku gdy dostawca lub dystrybutor reklamuje produkt wykorzystujący energię, w szczególności w postaci reklamy prasowej, elektronicznej, w programach radiowych lub telewizyjnych, lub w innych środkach komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, z późn. zm.[4])), i zamieszcza w tej reklamie informacje o cenie tego produktu lub zużyciu przez niego energii, jest obowiązany zamieścić także informację o klasie efektywności energetycznej tego produktu. 2. Przez reklamowanie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się informowanie o produkcie wykorzystującym energię lub zachęcanie do jego nabywania, mające na celu zwiększenie sprzedaży tego produktu."}
{"id":"2002_1142_8","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, po wydaniu przez Komisję Europejską wymagań dotyczących dokumentacji technicznej, etykiety oraz karty, dla danego rodzaju produktu wykorzystującego energię, szczegółowe wymagania dotyczące dokumentacji technicznej, treści i wzoru etykiety, a także treści karty dla danego rodzaju produktu wykorzystującego energię, mając na uwadze rzetelne dostarczanie informacji o tym produkcie. Rozdział 3 Kontrola wykonywania obowiązków w zakresie informowania o zużyciu energii oraz innych podstawowych zasobów przez produkty wykorzystujące energię"}
{"id":"2002_1142_9","title":"Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W celu przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu lub oddawaniu do użytku produktów wykorzystujących energię: 1) do których nie dołączono etykiety i karty, oraz dla których nie sporządzono dokumentacji technicznej, 2) na których umieszczono etykiety i karty zawierające dane niezgodne z parametrami technicznymi tych produktów – tworzy się system kontroli produktów wykorzystujących energię, zwany dalej „systemem kontroli”. 2. Do zadań systemu kontroli należy kontrolowanie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 4, art. 5 i art. 7 ust. 1, oraz przestrzegania zakazów, o których mowa w art. 6."}
{"id":"2002_1182_1","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 401: a) w ust. 12 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Wpływy z opłat, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksplo­atacji, powię­kszo­ne o przychody z oprocentowania, Na­rodowy Fundusz przez­nacza, z zastrzeżeniem ust. 12c, wyłącznie na:”, b) po ust. 12b dodaje się ust. 12c w brzmieniu: „12c. Wpływy, o których mowa w ust. 12, Narodowy Fundusz, za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska, może przeznaczać na wspomaganie działalności, o której mowa w art. 410.”; 2) w art. 407 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wspomaganie działalności, o której mowa w art. 406 ust. 1 pkt 1-11;”; 3) w art. 409 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Środki wojewódzkich funduszy przeznacza się na wspomaganie działalności, o której mowa w art. 406 ust. 1 pkt 1-11, oraz na dofinansowanie:”; 4) po art. 409 dodaje się art. 409a w brzmieniu: „Art. 409a. Środki wojewódzkich funduszy można przeznaczać na dofinansowanie przygotowania i obsługi konferencji krajowych i międzynarodowych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej.”; 5) w art. 410: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Środki Narodowego Funduszu przeznacza się na wspomaganie działalności, o której mowa w art. 406 ust. 1 pkt 1-11 i art. 409 pkt 1-13, oraz na:”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Środki Narodowego Funduszu można przeznaczać na dofinan­­sowanie przygotowania i obsługi konferencji kra­jowych i międzynarodowych z zakresu ochrony środo­wiska i gospo­darki wodnej.”; 6) art. 410b otrzymuje brzmienie: „Art. 410b. Rada Ministrów, kierując się potrzebą wspierania systemu gospodarowania pojazdami wycofanymi z eksploatacji oraz wspomagania działalności, o której mowa w art. 410, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeznaczania wpływów pochodzących z opłat, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.”; 7) w art. 411 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Działalność, o której mowa w art. 409, 409a i 410, finansowana jest przez:”."}
{"id":"2002_1182_2","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2002_1204_1","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) obowiązki usługodawcy związane ze świadczeniem usług drogą elektroniczną, 2) zasady wyłączania odpowiedzialności usługodawcy z tytułu świadczenia usług drogą elektroniczną, 3) zasady ochrony danych osobowych osób fizycznych korzystających z usług świad czonych drogą elektroniczną."}
{"id":"2002_1204_10","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Zakazane jest przesyłanie niezamówionej informacji handlowej skierowanej do oznaczonego odbiorcy za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej. 2. Informację handlową uważa się za zamówioną, jeżeli odbiorca wyraził zgodę na otrzymywanie takiej informacji, w szczególności udostępnił w tym celu identyfikujący go adres elektroniczny. 3. Działanie, o którym mowa w ust. 1, stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 9 ust. 3 pkt 1."}
{"id":"2002_1204_11","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do świadczenia usług drogą elektroniczną, w szczególności do składania oświadczeń woli w postaci elektronicznej, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego oraz innych ustaw. Rozdział 3 Wyłączenie odpowiedzialności usługodawcy z tytułu świadczenia usług drogą elektroniczną"}
{"id":"2002_1204_12","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Nie ponosi odpowiedzialności za przekazywane dane ten, kto transmitując dane: 1) nie jest inicjatorem transmisji, 2) nie wybiera odbiorcy danych oraz 3) nie usuwa albo nie modyfikuje danych będących przedmiotem transmisji. 2. Wyłączenie odpowiedzialności, o którym mowa w ust. 1, obejmuje także automatyczne i krótkotrwałe pośrednie przechowywanie transmitowanych danych, jeżeli działanie to ma wyłącznie na celu przeprowadzenie transmisji, a dane nie są przechowywane dłużej, niż jest to w zwykłych warunkach konieczne dla zrealizowania transmisji."}
{"id":"2002_1204_13","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto transmitując dane oraz zapewniając automatyczne i krótkotrwałe pośrednie przechowywanie tych danych w celu przyspieszenia ponownego dostępu do nich na żądanie innego podmiotu: 1) nie usuwa albo nie modyfikuje danych, 2) posługuje się uznanymi i stosowanymi zwykle w tego rodzaju działalności technikami informatycznymi określającymi parametry techniczne dostępu do danych i ich aktualizowania oraz 3) nie zakłóca posługiwania się technikami informatycznymi uznanymi i stosowanymi zwykle w tego rodzaju działalności w zakresie zbierania informacji o korzystaniu ze zgromadzonych danych. 2. Nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto przy zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie usunie dane albo uniemożliwi dostęp do przechowywanych danych, gdy uzyska wiadomość, że dane zostały usunięte z początkowego źródła transmisji lub dostęp do nich został uniemożliwiony, albo gdy sąd lub inny właściwy organ nakazał usunięcie danych lub uniemożliwienie do nich dostępu."}
{"id":"2002_1204_14","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto udostępniając zasoby systemu teleinformatycznego w celu przechowywania danych przez usługobiorcę, nie wie o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności, a w razie otrzymania urzędowego zawiadomienia lub uzyskania wiarygodnej wiadomości o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności niezwłocznie uniemożliwi dostęp do tych danych. 2. Usługodawca, który otrzymał urzędowe zawiadomienie o bezprawnym charakterze przechowywanych danych dostarczonych przez usługobiorcę i uniemożliwił dostęp do tych danych, nie ponosi odpowiedzialności względem tego usługobiorcy za szkodę powstałą w wyniku uniemożliwienia dostępu do tych danych. 3. Usługodawca, który uzyskał wiarygodną wiadomość o bezprawnym charakterze przechowywanych danych dostarczonych przez usługobiorcę i uniemożliwił dostęp do tych danych, nie odpowiada względem tego usługobiorcy za szkodę powstałą w wyniku uniemożliwienia dostępu do tych danych, jeżeli niezwłocznie zawiadomił usługobiorcę o zamiarze uniemożliwienia do nich dostępu. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się, jeżeli usługodawca przejął kontrolę nad usługobiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. Nr 122, poz. 1319)."}
{"id":"2002_1204_15","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Podmiot, który świadczy usługi określone w art. 12-14, nie jest obowiązany do sprawdzania przekazywanych, przechowywanych lub udostępnianych przez niego danych, o których mowa w art. 12-14. Rozdział 4 Zasady ochrony danych osobowych w związku ze świadczeniem usług drogą elektroniczną"}
{"id":"2002_1204_16","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Do przetwarzania danych osobowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 133, poz. 883, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 50, poz. 580 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 42, poz. 474, Nr 49, poz. 509 i Nr 100, poz. 1087 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676), w związku ze świadczeniem usług drogą elektroniczną, stosuje się przepisy tej ustawy, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. 2. Dane osobowe podlegają ochronie przewidzianej w niniejszym rozdziale w zakresie ich przetwarzania niezależnie od tego, czy jest ono dokonywane w zbiorach danych."}
{"id":"2002_1204_17","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Dane osobowe usługobiorcy mogą być przetwarzane przez usługodawcę w celu i zakresie określonym w niniejszej ustawie."}
{"id":"2002_1204_18","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Usługodawca może przetwarzać następujące dane osobowe usługobiorcy niezbędne do nawiązania, ukształtowania treści, zmiany lub rozwiązania stosunku prawnego między nimi: 1) nazwisko i imiona usługobiorcy, 2) numer ewidencyjny PESEL, 3) adres zameldowania na pobyt stały, 4) adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres, o którym mowa w pkt 3, 5) dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego usługobiorcy, 6) adresy elektroniczne usługobiorcy. 2. W celu realizacji umów lub dokonania innej czynności prawnej z usługobiorcą, usługodawca może przetwarzać inne dane niezbędne ze względu na właściwość świadczonej usługi lub sposób jej rozliczenia. 3. Usługodawca wyróżnia i oznacza te spośród danych, o których mowa w ust. 2, jako dane, których podanie jest niezbędne do świadczenia usługi drogą elektroniczną zgodnie z art. 22 ust. 1. 4. Usługodawca może przetwarzać, za zgodą usługobiorcy i dla celów określonych w art. 19 ust. 2 pkt 2, inne dane dotyczące usługobiorcy, które nie są niezbędne do świadczenia usługi drogą elektroniczną. 5. Usługodawca może przetwarzać następujące dane charakteryzujące sposób korzystania przez usługobiorcę z usługi świadczonej drogą elektroniczną (dane eksploatacyjne): 1) oznaczenia identyfikujące usługobiorcę nadawane na podstawie danych, o których mowa w ust. 1, 2) oznaczenia identyfikujące zakończenie sieci telekomunikacyjnej lub system teleinformatyczny, z którego korzystał usługobiorca, 3) informacje o rozpoczęciu, zakończeniu oraz zakresie każdorazowego korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną, 4) informacje o skorzystaniu przez usługobiorcę z usług świadczonych drogą elektroniczną. 6. Usługodawca udziela informacji o danych, o których mowa w ust. 1-5, organom państwa na potrzeby prowadzonych przez nie postępowań."}
{"id":"2002_1204_19","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Usługodawca nie może przetwarzać danych osobowych usługobiorcy po zakończeniu korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Po zakończeniu korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną usługodawca, na zasadach określonych w ust. 3-5, może przetwarzać tylko te spośród danych określonych w art. 18, które są: 1) niezbędne do rozliczenia usługi oraz dochodzenia roszczeń z tytułu płatności za korzystanie z usługi, 2) niezbędne do celów reklamy, badania rynku oraz zachowań i preferencji usługobiorców z przeznaczeniem wyników tych badań na potrzeby polepszenia jakości usług świadczonych przez usługodawcę, za zgodą usługobiorcy, 3) niezbędne do wyjaśnienia okoliczności niedozwolonego korzystania z usługi, o którym mowa w art. 21 ust. 1, 4) dopuszczone do przetwarzania na podstawie odrębnych ustaw lub umowy. 3. Rozliczenie usługi świadczonej drogą elektroniczną przedstawione usługobiorcy nie może ujawniać rodzaju, czasu trwania, częstotliwości i innych parametrów technicznych poszczególnych usług, z których skorzystał usługobiorca, chyba że zażądał on szczegółowych informacji w tym zakresie. 4. Dla celów, o których mowa w ust. 2 pkt 2, dopuszcza się jedynie zestawianie danych wymienionych w art. 18 ust. 4 i 5 dotyczących korzystania przez usługobiorcę z różnych usług świadczonych drogą elektroniczną, pod warunkiem usunięcia wszelkich oznaczeń identyfikujących usługobiorcę lub zakończenie sieci telekomunikacyjnej albo system teleinformatyczny, z którego korzystał (anonimizacja danych), chyba że usługobiorca wyraził uprzednio zgodę na nieusuwanie tych oznaczeń. 5. Usługodawca nie może zestawiać danych osobowych usługobiorcy z przybranym przez niego pseudonimem."}
{"id":"2002_1204_2","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Określenia użyte w ustawie oznaczają: 1) adres elektroniczny - oznaczenie systemu teleinformatycznego umożliwiające porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej, 2) informacja handlowa - każdą informację przeznaczoną bezpośrednio lub pośrednio do promowania towarów, usług lub wizerunku przedsiębiorcy lub osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach, z wyłączeniem informacji umożliwiającej porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej z określoną osobą oraz informacji o towarach i usługach niesłużącej osiągnięciu efektu handlowego pożądanego przez podmiot, który zleca jej rozpowszechnianie, w szczególności bez wynagrodzenia lub innych korzyści od producentów, sprzedawców i świadczących usługi, 3) system teleinformatyczny - zespół współpracujących ze sobą urządzeń informatycznych i oprogramowania, zapewniający przetwarzanie i przecho wywanie, a także wysyłanie i odbieranie danych poprzez sieci telekomunikacyjne za pomocą właściwego dla danego rodzaju sieci urządzenia końcowego w rozumieniu ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 73, poz. 852, z 2001 r. Nr 122, poz. 1321 i Nr 154, poz. 1800 i 1802 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 74, poz. 676), 4) świadczenie usługi drogą elektroniczną - wykonanie usługi, które następuje przez wysyłanie i odbieranie danych za pomocą systemów teleinformatycznych, na indywidualne żądanie usługobiorcy, bez jednoczesnej obecności stron, przy czym dane te są transmitowane za pośrednictwem sieci publicznych w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 3, 5) środki komunikacji elektronicznej - rozwiązania techniczne, w tym urządzenia teleinformatyczne i współpracujące z nimi narzędzia programowe, umożliwiające indywidualne porozumiewanie się na odległość przy wykorzystaniu transmisji danych między systemami teleinformatycznymi, a w szczególności pocztę elektroniczną, 6) usługodawca - osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową świadczy usługi drogą elektroniczną, 7) usługobiorca - osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która korzysta z usługi świadczonej drogą elektroniczną."}
{"id":"2002_1204_20","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Usługodawca, który przetwarza dane osobowe usługobiorcy, jest obowiązany zapewnić usługobiorcy dostęp do aktualnej informacji o: 1) możliwości korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną anonimowo lub z wykorzystaniem pseudonimu, o ile są spełnione warunki określone w art. 22 ust. 2, 2) udostępnianych przez usługodawcę środkach technicznych zapobiegających pozyskiwaniu i modyfikowaniu przez osoby nieuprawnione, danych osobowych przesyłanych drogą elektroniczną, 3) podmiocie, któremu powierza przetwarzanie danych, ich zakresie i zamierzonym terminie przekazania, jeżeli usługodawca zawarł z tym podmiotem umowę o powierzenie do przetwarzania danych, o których mowa w art. 18 ust. 1, 2, 4 i 5. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny być dla usługobiorcy stale i łatwo dostępne za pomocą systemu teleinformatycznego, którym się posługuje."}
{"id":"2002_1204_21","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. W przypadku uzyskania przez usługodawcę wiadomości o korzystaniu przez usługobiorcę z usługi świadczonej drogą elektroniczną niezgodnie z regulaminem lub z obowiązującymi przepisami (niedozwolone korzystanie), usługodawca może przetwarzać dane osobowe usługobiorcy w zakresie niezbędnym do ustalenia odpowiedzialności usługobiorcy, pod warunkiem że utrwali dla celów dowodowych fakt uzyskania oraz treść tych wiadomości. 2. Usługodawca może powiadomić usługobiorcę o jego nieuprawnionych działaniach z żądaniem ich niezwłocznego zaprzestania, a także o skorzystaniu z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2002_1204_22","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Odmowa świadczenia usługi drogą elektroniczną z powodu nieudostępnienia przez usługobiorcę danych, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 2, jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy przetwarzanie tych danych jest niezbędne ze względu na sposób funkcjonowania systemu teleinformatycznego zapewniającego świadczenie usługi drogą elektroniczną lub właściwość usługi albo wynika z odrębnych ustaw. 2. Usługodawca umożliwia usługobiorcy korzystanie z usługi lub uiszczanie opłat za nią, jeżeli usługa świadczona drogą elektroniczną jest odpłatna, w sposób anonimowy albo przy użyciu pseudonimu, o ile jest to technicznie możliwe oraz zwyczajowo przyjęte. Rozdział 5 Przepisy karne"}
{"id":"2002_1204_23","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 5, nie podaje danych, o których mowa w art. 5 ust. 2, 3 lub 5 albo podaje dane nieprawdziwe lub niepełne, podlega karze grzywny."}
{"id":"2002_1204_24","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Kto przesyła za pomocą środków komunikacji elektronicznej niezamówione informacje handlowe, podlega karze grzywny. 2. Ściganie wykroczenia, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek pokrzywdzonego."}
{"id":"2002_1204_25","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 23 i 24 następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2002_1204_26","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz.U. Nr 90, poz. 999 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 358) w art. 8 w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy \"chyba że jest to umowa o świadczenie usług drogą elektroniczną, określonych w ustawie z dnia .... o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. ..., poz. ...), zawarta z usługodawcą niebędącym podmiotem polskim.\"."}
{"id":"2002_1204_27","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U. Nr 22, poz. 271) w art. 6: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Umowy zawierane z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, w szczególności drukowanego lub elektronicznego formularza zamówienia niezaadresowanego lub zaadresowanego, listu seryjnego w postaci drukowanej lub elektronicznej, reklamy prasowej z wydrukowanym formularzem zamówienia, reklamy w postaci elektronicznej, katalogu, telefonu, telefaksu, radia, telewizji, automatycznego urządzenia wywołującego, wizjofonu, wideotekstu, poczty elektronicznej lub innych środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia ... o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. ..., poz. ...), są umowami na odległość, jeżeli kontrahentem konsumenta jest przedsiębiorca, który w taki sposób zorganizował swoją działalność.\"; 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Posłużenie się telefonem, wizjofonem, telefaksem, pocztą elektroniczną, automatycznym urządzeniem wywołującym lub innym środkiem komunikacji elektronicznej w celu złożenia propozycji zawarcia umowy może nastąpić wyłącznie za uprzednią zgodą konsumenta.\"."}
{"id":"2002_1204_28","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł (Dz.U. Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 63, poz. 641 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W celu wykonania obowiązku rejestracji, instytucje obowiązane dokonują identyfikacji swoich klientów w każdym przypadku złożenia pisemnej, ustnej lub elektronicznej dyspozycji (zlecenia).\"."}
{"id":"2002_1204_29","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. Nr 97, poz. 1050) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych, przy uzgadnianiu ceny umownej oraz przy stosowaniu ceny urzędowej przedsiębiorca ma obowiązek określić, w formie pisemnej, a także, o ile to możliwe, w postaci elektronicznej, w sposób dostępny dla kupującego, szczegółową charakterystykę jakościową towaru (usługi), a także wskazać kraj pochodzenia towaru, jeżeli został on wprowadzony na polski obszar celny.\"."}
{"id":"2002_1204_3","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiowych lub programów telewizyjnych i związanych z nimi przekazów tekstowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2001 Nr 101, poz. 1114 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 56, poz. 517), 2) używania poczty elektronicznej lub innego równorzędnego środka komunikacji elektronicznej między osobami fizycznymi, w celach osobistych niezwiązanych z prowadzoną przez te osoby, chociażby ubocznie, działalnością zarobkową lub wykonywanym przez nie zawodem, 3) świadczenia przez operatora usług telekomunikacyjnych polegających na przekazywaniu danych lub sygnałów między zakończeniami sieci telekomunikacyjnej, jeżeli przekaz ten dokonywany jest w oparciu o zasady określone w art. 12, 4) przeprowadzania rozliczeń i rozrachunków międzybankowych za pomocą elektronicznych nośników informacji, 5) wydawania i wykorzystywania kart płatniczych oraz pieniądza elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665), 6) świadczenia usług drogą elektroniczną, jeżeli odbywa się ono w ramach struktury organizacyjnej usługodawcy, przy czym usługa świadczona drogą elektroniczną służy wyłącznie do kierowania pracą lub procesami gospodarczymi tego podmiotu."}
{"id":"2002_1204_30","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 5 ust. 5, który stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2002_1204_4","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Jeżeli ustawa wymaga uzyskania zgody usługobiorcy to zgoda ta: 1) nie może być domniemana lub dorozumiana z oświadczenia woli o innej treści, 2) może być odwołana w każdym czasie. 2. Usługodawca wykazuje uzyskanie zgody, o której mowa w ust. 1, dla celów dowodowych. Rozdział 2 Obowiązki usługodawcy świadczącego usługi drogą elektroniczną"}
{"id":"2002_1204_5","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Usługodawca podaje, w sposób wyraźny, jednoznaczny i bezpośrednio dostępny poprzez system teleinformatyczny, którym posługuje się usługobiorca, informacje podstawowe określone w ust. 2 - 5. 2. Usługodawca podaje: 1) adresy elektroniczne, 2) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę lub firmę oraz siedzibę i adres. 3. Jeżeli usługodawcą jest przedsiębiorca, podaje on również informacje dotyczące właściwego zezwolenia i organu zezwalającego, w razie gdy świadczenie usługi wymaga, na podstawie odrębnych przepisów, takiego zezwolenia. 4. Przepis ust. 3 nie narusza obowiązku określonego w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115 i Nr 147, poz. 1643 oraz z 2002 r. Nr 1, poz. 2). 5. Jeżeli usługodawcą jest osoba fizyczna, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia określonych w odrębnych ustawach wymagań, podaje również: 1) w przypadku ustanowienia pełnomocnika, jego imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo jego nazwę lub firmę oraz siedzibę i adres, 2) samorząd zawodowy, do którego należy, 3) tytuł zawodowy, którego używa oraz państwo, w którym został on przyznany, 4) numer w rejestrze publicznym, do którego jest wpisany wraz ze wskazaniem nazwy rejestru i organu prowadzącego rejestr, 5) informację o istnieniu właściwych dla danego zawodu zasad etyki zawodowej oraz o sposobie dostępu do tych zasad."}
{"id":"2002_1204_6","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Usługodawca jest obowiązany zapewnić usługobiorcy dostęp do aktualnej informacji o: 1) szczególnych zagrożeniach związanych z korzystaniem z usługi świadczonej drogą elektroniczną, 2) funkcji i celu oprogramowania lub danych niebędących składnikiem treści usługi, wprowadzanych przez usługodawcę do systemu teleinformatycznego, którym posługuje się usługobiorca."}
{"id":"2002_1204_7","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Usługodawca zapewnia działanie systemu teleinformatycznego, którym się posługuje, umożliwiając nieodpłatnie usługobiorcy: 1) w razie, gdy wymaga tego właściwość usługi: a) korzystanie przez usługobiorcę z usługi świadczonej drogą elektroniczną, w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieuprawnionych do treści przekazu składającego się na tę usługę, w szczególności przy wykorzystaniu technik kryptograficznych odpowiednich dla właściwości świadczonej usługi, b) jednoznaczną identyfikację stron usługi świadczonej drogą elektroniczną oraz potwierdzenie faktu złożenia oświadczeń woli i ich treści, niezbędnych do zawarcia drogą elektroniczną umowy o świadczenie tej usługi, w szczególności przy wykorzystaniu bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. Nr 130, poz. 1450), 2) zakończenie, w każdej chwili, korzystania z usługi świadczonej drogą elektroniczną."}
{"id":"2002_1204_8","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Usługodawca: 1) określa regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną, zwany dalej \"regulaminem\", 2) nieodpłatnie udostępnia usługobiorcy regulamin przed zawarciem umowy o świadczenie takich usług, a także - na jego żądanie - w taki sposób, który umożliwia pozyskanie, odtwarzanie i utrwalanie treści regulaminu za pomocą systemu teleinformatycznego, którym posługuje się usługobiorca. 2. Usługobiorca nie jest związany tymi postanowieniami regulaminu, które nie zostały mu udostępnione w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Regulamin określa w szczególności: 1) rodzaje i zakres usług świadczonych drogą elektroniczną, 2) warunki świadczenia usług drogą elektroniczną, w tym: a) wymagania techniczne niezbędne do współpracy z systemem teleinformatycznym, którym posługuje się usługodawca, b) zakaz dostarczania przez usługobiorcę treści o charakterze bezprawnym, 3) warunki zawierania i rozwiązywania umów o świadczenie usług drogą elektroniczną, 4) tryb postępowania reklamacyjnego. 4. Usługodawca świadczy usługi drogą elektroniczną zgodnie z regulaminem."}
{"id":"2002_1204_9","title":"Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Informacja handlowa jest wyraźnie wyodrębniana i oznaczana w sposób niebudzący wątpliwości, że jest to informacja handlowa. 2. Informacja handlowa zawiera: 1) oznaczenie podmiotu, na którego zlecenie jest ona rozpowszechniana, oraz jego adresy elektroniczne, 2) wyraźny opis form działalności promocyjnej, w szczególności obniżek cen, nieodpłatnych świadczeń pieniężnych lub rzeczowych i innych korzyści związanych z promowanym towarem, usługą lub wizerunkiem, a także jednoznaczne określenie warunków niezbędnych do skorzystania z tych korzyści, o ile są one składnikiem oferty, 3) wszelkie informacje, które mogą mieć wpływ na określenie zakresu odpowiedzialności stron, w szczególności ostrzeżenia i zastrzeżenia. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają przepisów ustawy: 1) z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2000 r. Nr 29, poz. 356 i Nr 93, poz. 1027) oraz 2) z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061, z 2000 r. Nr 9, poz. 117, Nr 70, poz. 816 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 84, poz. 908 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253)."}
{"id":"2002_1267_1","title":"Ustawa z dnia 12 września 2002 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw, ustawę o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw oraz ustawę o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1794 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 362) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 30 września 2002 r. dla: a) nauczyciela kontraktowego - 123%, b) nauczyciela mianowanego - 161%, c) nauczyciela dyplomowanego - 184% średniego wynagrodzenia nauczyciela stażysty.\"; 2) w art. 18 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) art. 1 pkt 24 w zakresie dotyczącym art. 30 ust. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 października 2002 r.,\"."}
{"id":"2002_1267_2","title":"Ustawa z dnia 12 września 2002 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw, ustawę o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw oraz ustawę o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080, i Nr 154, poz. 1784 i 1799 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676) w art. 29c ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Podstawę, o której mowa w ust. 1, dla nauczycieli ustala się z uwzględnieniem: 1) zwiększenia wynagrodzeń wynikających z uzyskania kolejnych stopni awansu zawodowego, określonych w art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1404 i Nr 144, poz. 1615 oraz z 2002 r. Nr 4, poz. 32 i Nr 113, poz. 984), 2) zwiększenia z dniem 1 października 2002 r. średniego wynagrodzenia nauczycieli do wysokości, o której mowa w art. 30 ust. 4 ustawy wymienionej w pkt 1.\"."}
{"id":"2002_1267_3","title":"Ustawa z dnia 12 września 2002 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw, ustawę o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw oraz ustawę o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 21 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 154, poz. 1799) w art. 3 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) samorządowych jednostkach budżetowych, samorządowych zakładach budżetowych oraz gospodarstwach pomocniczych samorządowych jednostek budżetowych, z wyłączeniem wynagrodzeń nauczycieli w związku: a) z uzyskaniem kolejnego stopnia awansu zawodowego, o którym mowa w art. 9a ust. 1 ustawy - Karta Nauczyciela, b) ze zwiększeniem z dniem 1 października 2002 r. średniego wynagrodzenia nauczycieli do wysokości, o której mowa w art. 30 ust. 4 ustawy wymienionej w lit. a),\"."}
{"id":"2002_1267_4","title":"Ustawa z dnia 12 września 2002 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw, ustawę o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw oraz ustawę o zmianie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2002 r."}
{"id":"2002_1523_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 32 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 33–40 w brzmieniu: „33) inteligentne systemy transportowe (ITS) – systemy wykorzystujące technologie informacyjne i komunikacyjne w obszarze transportu drogowego, obejmującym infrastrukturę, pojazdy i jego użytkowników, a także w obszarach zarządzania ruchem i zarządzania mobilnością, oraz do interfejsów z innymi rodzajami transportu; 34) interoperacyjność – zdolność systemów oraz będących ich podstawą procesów gospodarczych do wymiany danych, informacji i wiedzy; 35) aplikacja ITS – operacyjne narzędzie zastosowania ITS; 36) usługa ITS – dostarczanie aplikacji ITS w określonych ramach organizacyjnych i operacyjnych, w celu zwiększenia bezpieczeństwa użytkowników w obszarze transportu drogowego, efektywności i wygody ich przemieszczania się, a także ułatwiania lub wspierania operacji transportowych i przewozowych; 37) użytkownik ITS – każdego użytkownika aplikacji lub usług ITS, w tym podróżnych, szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego, użytkowników i zarządców dróg, podmioty zarządzające pojazdami w transporcie osób lub rzeczy oraz służby ustawowo powołane do niesienia pomocy; 38) szczególnie zagrożeni uczestnicy ruchu drogowego – niezmotoryzowanych uczestników ruchu drogowego, w szczególności pieszych i rowerzystów, a także motocyklistów oraz osoby niepełnosprawne lub osoby o widocznej ograniczonej sprawności ruchowej; 39) interfejs – połączenie między systemami, które zapewnia ich łączenie i współpracę; 40) ciągłość usług – zdolność do zapewnienia nieprzerwanych usług w ramach sieci transportowych na obszarze Unii Europejskiej.”; 2) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: „Rozdział 4a Inteligentne systemy transportowe"}
{"id":"2002_1523_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych[1])","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/40\/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (Dz. Urz. UE L 207 z 06.08.2010, str. 1). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 23, poz. 136 i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 54, poz. 326, Nr 218, poz. 1391 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100 i 101, Nr 86, poz. 720 i Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 106, poz. 675, Nr 152, poz. 1018 i Nr 225, poz. 1466, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 159, poz. 945 i Nr 222, poz. 1321 oraz z 2012 r. poz. 472."}
{"id":"2002_1523_43a","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych[1])","text":"Art. 43a. 1. W przypadku podjęcia przez zainteresowane podmioty, w szczególności zarządców dróg publicznych poszczególnych kategorii, decyzji o wdrażaniu aplikacji ITS lub usług ITS, podmioty te przy ich wdrażaniu stosują przepisy wydane na podstawie ust. 3, mając na uwadze potrzeby w szczególności użytkowników ITS, w tym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, przy wyborze i wdrażaniu aplikacji ITS i usług ITS stosują odpowiednio następujące zasady: 1) skuteczności – rzeczywiste przyczynianie się do rozwiązania kluczowych wyzwań mających wpływ na transport drogowy w Europie, w szczególności zmniejszenia zatorów, ograniczenia emisji zanieczyszczeń, zwiększenia efektywności energetycznej transportu, osiągnięcia wyższych poziomów bezpieczeństwa i ochrony użytkowników ITS, w tym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego; 2) opłacalności – optymalizowanie stosunku kosztów do rezultatów mierzonych realizacją celów; 3) proporcjonalności – zapewnianie różnych poziomów osiągalnej jakości usług ITS i ich wdrażania, z uwzględnieniem specyfiki lokalnej, regionalnej, krajowej i europejskiej, jeżeli jest to celowe; 4) wspierania ciągłości usług ITS – zapewnianie ciągłości usług ITS na obszarze Unii Europejskiej, w szczególności w ramach transeuropejskiej sieci drogowej oraz, w miarę możliwości, na zewnętrznych granicach Unii Europejskiej; ciągłość usług powinna być zapewniona na poziomie dostosowanym do cech sieci łączących odpowiednio państwa, regiony, a także miasta z obszarami wiejskimi; 5) zapewniania interoperacyjności – zapewnianie, aby ITS oraz procesy gospodarcze będące ich podstawą były zdolne do wymiany danych, informacji i wiedzy, aby umożliwić skuteczne świadczenie usług ITS; 6) wspierania zgodności wstecznej – zapewnianie zdolności ITS do współpracy z istniejącymi systemami służącymi temu samemu celowi bez utrudniania rozwoju nowych technologii, jeżeli jest to celowe; 7) poszanowania istniejącej infrastruktury krajowej i cech sieci drogowej – uwzględnianie naturalnych różnic między cechami sieci drogowych, w szczególności w zakresie natężenia ruchu oraz warunków drogowych związanych z pogodą; 8) promowania równego dostępu – nieutrudnianie dostępu do aplikacji ITS i usług ITS szczególnie zagrożonym uczestnikom ruchu drogowego oraz ich niedyskryminowanie w zakresie tego dostępu; 9) wspierania dojrzałości – wykazywanie, po dokonaniu odpowiedniej oceny ryzyka, odporności innowacyjnych ITS osiągniętej dzięki odpowiedniemu poziomowi zaawansowania technicznego i wykorzystania operacyjnego; 10) zapewniania jakości określania czasu i położenia – wykorzystywanie infrastruktury satelitarnej lub dowolnej innej technologii zapewniającej równorzędne poziomy dokładności na potrzeby aplikacji ITS i usług ITS, które wymagają globalnych, nieprzerwanych, dokładnych i gwarantowanych usług związanych z określaniem czasu i położenia; 11) ułatwiania intermodalności – uwzględnianie przy wdrażaniu ITS kwestii związanych z koordynacją różnych rodzajów transportu, jeżeli jest to celowe; 12) poszanowania spójności – uwzględnianie istniejących zasad, kierunków polityki i działań Unii Europejskiej, które mają zastosowanie w zakresie ITS, w szczególności w dziedzinie normalizacji. 3. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia: 1) po wydaniu przez Komisję Europejską specyfikacji w zakresie wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego, szczegółowe wymagania techniczne lub operacyjne dla aplikacji ITS i usług ITS, 2) sposoby wdrażania aplikacji ITS i usług ITS – mając na uwadze potrzebę zapewnienia skoordynowanego i spójnego wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego, zaspokajanie w możliwie szerokim zakresie potrzeb użytkowników ITS oraz uwzględniając zasady, o których mowa w ust. 2.”."}
{"id":"2002_1526_1","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2003 r. Nr 178, poz. 1749, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) uczestniku scalenia - rozumie się przez to właściciela, użytkownika gruntu położonego na obszarze scalenia lub inwestora, a w przypadku gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego także podmiot gospodarujący tymi gruntami;”, b) w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: „10) inwestorze - rozumie się przez to podmiot realizujący lub zamierzający realizować inwestycję celu publicznego na obszarze scalenia.”; 2) w art. 2: a) uchyla się ust. 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wydzielenie gruntów zabudowanych w wyniku scalenia gruntów innemu uczestnikowi scalenia jest dopuszczalne tylko za zgodą tego uczestnika scalenia oraz za zgodą dotychczasowego właściciela i pod warunkiem: 1) rozbiórki lub przeniesienia przez dotychczasowego właściciela zabudowań w oznaczonym terminie, albo 2) wyrażenia zgody przez dotychczasowego właściciela na dokonanie rozliczenia wartości zabudowań w gotówce lub w innej formie.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Zmiana granic nieruchomości zabudowanej może być dokonywana w trakcie scalenia gruntów pod warunkiem, że nie pogorszy to warunków korzystania z takiej nieruchomości, w szczególności dostępu do budynków.”; 3) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Postępowanie scaleniowe oraz zagospodarowanie poscaleniowe przeprowadza i wykonuje starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej finansowane ze środków budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 5-7 oraz art. 4 ust. 2 i 3. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z tego zakresu jest wojewoda.”; 4) w art. 4: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: „4) o scalenie wystąpi inwestor, którego działalność spowodowała lub spowoduje skutki, o których mowa w pkt 2; 5) o scalenie wystąpi organ właściwy w zakresie ochrony przyrody, w przypadku gdy korzystanie z gruntów, na których ochronie podlegają zagrożone wyginięciem gatunki roślin i zwierząt, lub siedlisk przyrody stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Koszty prac scaleniowych i zagospodarowania poscaleniowego pokrywa inwestor albo organ właściwy w zakresie ochrony przyrody, który wystąpił o scalenie gruntów.”; 5) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisy art. 3 ust. 1 i 3 oraz art. 4 ust. 3 mają zastosowanie również przy wymianie gruntów.”; 6) w art. 8: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: „1. Uczestnik scalenia lub wymiany, z zastrzeżeniem ust. 2-3a oraz art. 17 ust. 2, otrzymuje grunty o równej wartości szacunkowej w zamian za grunty dotychczas posiadane. 2. Jeżeli wydzielenie gruntów o równej wartości szacunkowej jest technicznie niemożliwe lub gospodarczo nieuzasadnione za równą wartość szacunkową uważa się również wartość o różnicy nieprzekraczającej 3%. 3. Na zgodny wniosek zainteresowanych uczestników scalenia można im wydzielić grunty o innej wartości szacunkowej stosując dopłaty.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W przypadku gdy o scalenie gruntów wystąpił inwestor, pozostałym uczestnikom postępowania scaleniowego przysługują dopłaty, jeżeli inwestor na obszarze scalenia: 1) nie posiada gruntów, albo 2) posiada grunty, ale ich wartość jest mniejsza od wartości gruntów niezbędnych na realizację inwestycji celu publicznego.”; 7) w art. 17: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Grunty niezbędne na cele miejscowej użyteczności publicznej, pod ulice i drogi publiczne oraz na wykonanie i utrzymanie albo przewidziane do takiego wykonania i utrzymania urządzeń melioracji wodnych podstawowych, wydziela się z gruntów Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub gminy. 2. Jeżeli na terenie objętym scaleniem nie ma gruntów Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa i gruntów gminy, grunty pod drogi dojazdowe do gruntów rolnych lub leśnych wydziela się z gruntów uczestników scalenia, a każdemu z nich zmniejsza się przysługujący mu obszar gruntów o część, której wartość szacunkowa odpowiada stosunkowi wartości szacunkowej gruntów przeznaczonych na wymieniony cel do wartości wszystkich scalanych gruntów.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Uczestnikom scalenia, o których mowa w ust. 2, przysługują dopłaty, które uiszcza gmina. Przepis art. 8 ust. 5 stosuje się odpowiednio.”; 8) w art. 33 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Do postępowań dotyczących wzruszenia decyzji ostatecznych, nie stosuje się art. 145-145b oraz art. 154-156 Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli od dnia, w którym decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów stała się ostateczna, upłynęło 5 lat.”."}
{"id":"2002_1526_2","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów","text":"Art. 2. 1. Do postępowań scaleniowych lub wymiennych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do postępowań administracyjnych, o których mowa w art. 33 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2002_1526_3","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o scalaniu i wymianie gruntów","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1206, z 2006 r. Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 64, poz. 427, z 2009 r. Nr 92, poz. 753 oraz z 2011 r. Nr 185, poz. 1097."}
{"id":"2002_1569_1","title":"Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r."}
{"id":"2002_1569_2","title":"Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o ratyfikacji Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2002_1662_1","title":"Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904, z 2001 r. Nr 128, poz. 1402 i z 2002 r. Nr 126, poz. 1068) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 2 w pkt 9 wyrazy \"w tym wizualne i audialne\" zastępuje się wyrazami \"w tym filmowe\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2{1} w brzmieniu: \"2{1}. Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne.\"; 2) w art. 5: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1{1} w brzmieniu: \"1{1}) których twórca jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) które są chronione na podstawie umów międzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych umów.\"; 3) w art. 6 po pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4-9 w brzmieniu: \"4) nadawaniem utworu jest jego rozpowszechnianie drogą emisji radiowej lub telewizyjnej, prowadzonej w sposób bezprzewodowy (naziemny lub satelitarny) lub w sposób przewodowy, 5) reemitowaniem utworu jest jego rozpowszechnianie przez inny podmiot niż pierwotnie nadający, drogą przejmowania w całości i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru, 6) wprowadzeniem utworu do obrotu jest publiczne udostępnienie jego oryginału albo egzemplarzy drogą przeniesienia ich własności dokonanego przez uprawnionego lub za jego zgodą, 7) najmem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego czasowo korzystania w celu bezpośredniego lub pośredniego uzyskania korzyści majątkowej, 8) użyczeniem egzemplarzy utworu jest ich przekazanie do ograniczonego czasowo korzystania, niemające na celu bezpośredniego lub pośredniego uzyskania korzyści majątkowej, 9) odtworzeniem utworu jest jego udostępnienie bądź przy pomocy nośników dźwięku, obrazu lub dźwięku i obrazu, na których utwór został zapisany, bądź przy pomocy urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego, w którym utwór jest nadawany.\"; 4) w art. 13 po wyrazach \"dostarczenia utworu o jego\" skreśla się wyraz \"przyjęciu,\"; 5) w art. 14 w ust. 2 wyraz \"materiał\" zastępuje się wyrazem \"utwór\"; 6) w art. 18 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prawo do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 20 ust. 2-4, art. 20{1}, art. 30 ust. 2 oraz art. 70 ust. 3, nie podlega zrzeczeniu się, zbyciu ani egzekucji. Nie dotyczy to wymagalnych wierzytelności.\"; 7) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Producenci i importerzy: 1) magnetofonów, magnetowidów i innych podobnych urządzeń, 2) kserokopiarek, skanerów i innych podobnych urządzeń reprograficznych umożliwiających pozyskiwanie kopii całości lub części egzemplarza opublikowanego utworu, 3) czystych nośników służących do utrwalania, w zakresie własnego użytku osobistego, utworów lub przedmiotów praw pokrewnych, przy użyciu urządzeń wymienionych w pkt 1 i 2 - są obowiązani do uiszczania, określonym zgodnie z ust. 5, organizacjom zbiorowego zarządzania, działającym na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców, opłat w wysokości nieprzekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników. 2. Z kwoty uzyskanej z tytułu opłat ze sprzedaży magnetofonów i innych podobnych urządzeń oraz związanych z nimi czystych nośników przypada: 1) 50% - twórcom, 2) 25% - artystom wykonawcom, 3) 25% - producentom fonogramów. 3. Z kwoty uzyskanej z tytułu opłat ze sprzedaży magnetowidów i innych podobnych urządzeń oraz związanych z nimi czystych nośników przypada: 1) 35% - twórcom, 2) 25% - artystom wykonawcom, 3) 40% - producentom wideogramów. 4. Z kwoty uzyskanej z tytułu opłat ze sprzedaży urządzeń reprograficznych oraz związanych z nimi czystych nośników przypada: 1) 50% - twórcom, 2) 50% - wydawcom. 5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego po zasięgnięciu opinii organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, stowarzyszeń twórców, artystów wykonawców, organizacji producentów fonogramów, producentów wideogramów oraz wydawców, jak również organizacji producentów lub importerów urządzeń i czystych nośników wymienionych w ust. 1, określa, w drodze rozporządzenia: kategorie urządzeń i nośników oraz wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, kierując się zdolnością urządzenia i nośnika do zwielokrotniania utworów, jak również ich przeznaczeniem do wykonywania innych funkcji niż zwielokrotnianie utworów, sposób pobierania i podziału opłat oraz organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnione do ich pobierania.\"; 8) po art. 20 dodaje się art. 20{1} w brzmieniu: \"Art. 20{1}. 1. Posiadacze urządzeń reprograficznych, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie zwielokrotniania utworów dla własnego użytku osobistego osób trzecich, są obowiązani do uiszczania za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, opłat w wysokości do 3% wpływów z tego tytułu na rzecz twórców oraz wydawców, chyba że zwielokrotnienie odbywa się na podstawie umowy z uprawnionym. Opłaty te przypadają twórcom i wydawcom w częściach równych. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskim lub prawami pokrewnymi, stowarzyszeń twórców oraz wydawców, a także opinii właściwej izby gospodarczej określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając proporcje udziału w zwielokrotnianych materiałach utworów zwielokrotnianych dla własnego użytku osobistego, sposób ich pobierania i podziału oraz wskazuje organizację lub organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnione do ich pobierania.\"; 9) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Organizacjom radiowym i telewizyjnym wolno nadawać opublikowane drobne utwory muzyczne, słowne i słowno–muzyczne wyłącznie na podstawie umowy zawartej z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, chyba że prawo do nadania utworów zamówionych przez organizację radiową lub telewizyjną przysługuje jej na podstawie odrębnej umowy. 2. Twórca może w umowie z organizacją radiową lub telewizyjną zrzec się pośrednictwa organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, o którym mowa w ust. 1. Zrzeczenie to wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. 3. Operatorom sieci kablowych wolno reemitować w sieciach kablowych utwory nadawane w programach organizacji radiowych i telewizyjnych wyłącznie na podstawie umowy zawartej z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. 4. W przypadku sporów związanych z zawarciem umowy, o której mowa w ust. 3, stosuje się przepis art. 108 ust. 5.\"; 10) w art. 22 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Utrwalenia, o których mowa w ust. 1, powinny być zniszczone w ciągu miesiąca od dnia wygaśnięcia uprawnienia do nadania utworu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do utrwaleń dokonanych przy przygotowywaniu własnych audycji i programów mających wyjątkowy charakter dokumentalny, jeżeli zostają umieszczone w archiwum. Twórca powinien zostać niezwłocznie powiadomiony o umieszczeniu utrwalenia jego utworu w takim archiwum.\"; 11) w art. 24: a) w ust. 2 wyrazy \"dźwięku lub dźwięku i obrazu\" zastępuje się wyrazami \"programu radiowego lub telewizyjnego\", b) skreśla się ust. 3; 12) w art. 30 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"naukowo-technicznej\"; 13) w art. 36 w pkt 4 skreśla się wyrazy \"operatora obrazu,\"; 14) w art. 40 : a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Producenci lub wydawcy egzemplarzy utworów literackich, muzycznych, plastycznych, fotograficznych i kartograficznych, niekorzystających z ochrony autorskich praw majątkowych, są obowiązani do przekazywania na rzecz Funduszu, o którym mowa w art. 111, wpłaty wynoszącej od 5 % do 8 % wpływów brutto ze sprzedaży egzemplarzy tych utworów. Dotyczy to wydań publikowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1{1} w brzmieniu: \"1{1}. Producenci i wydawcy dokonują wpłat, o których mowa w ust. 1, za okresy kwartalne w terminie do końca miesiąca następującego po zakończeniu kwartału, w którym uzyskano wpływy ze sprzedaży.\"; 15) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. Odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności: 1) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, 2) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, 3) w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w pkt 2 – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.\"; 16) art. 51 otrzymuje brzmienie: \"Art. 51. 1. Wprowadzenie do obrotu oryginału albo egzemplarza utworu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyczerpuje prawo do zezwalania na dalszy obrót takim egzemplarzem na wskazanym terytorium, z wyjątkiem jego najmu lub użyczenia. 2. Nie stanowi naruszenia autorskich praw majątkowych import egzemplarzy wprowadzonych do obrotu na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o utworzeniu strefy wolnego handlu. 3. Wprowadzenie do obrotu oryginału albo egzemplarza utworu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego wyczerpuje prawo do zezwalania na dalszy obrót takim egzemplarzem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem jego najmu lub użyczenia.\"; 17) w art. 74 w ust. 4 w pkt 3 po wyrazach \"w tym\" dodaje się wyrazy \"użyczenia lub\"; 18) w art. 78 w ust. 1 w zdaniu trzecim wyraz \"albo\" zastępuje się wyrazem \"lub\"; 19) w art. 79: a) w ust. 2 po wyrazach \"ażeby sprawca\" dodaje się wyraz \"zawinionego\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku usuwania lub obchodzenia technicznych zabezpieczeń przed dostępem, zwielokrotnianiem lub rozpowszechnianiem utworu, jeżeli działania te mają na celu bezprawne korzystanie z utworu.\", c) w ust. 4 po wyrazach \"bez upoważnienia jakichkolwiek\" dodaje się wyraz \"elektronicznych\"; 20) art. 86 otrzymuje brzmienie: \"Art. 86. 1. Artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do: 1) ochrony dóbr osobistych, w szczególności w zakresie: a) wskazywania go jako wykonawcy, z wyłączeniem przypadków, gdy pominięcie jest zwyczajowo przyjęte, b) decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowości albo posłużenia się pseudonimem, c) sprzeciwiania się jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania, które mogłyby naruszać jego dobre imię, 2) korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzania prawami do niego na następujących polach eksploatacji: a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania określoną techniką egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, b) w zakresie obrotu egzemplarzami, na których artystyczne wykonanie utrwalono - wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy, c) w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w sposób inny niż określony w lit. b) - nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba że są one dokonywane za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a także publicznego udostępniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. 2. Artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy. 3. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania artystycznego wykonania za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, artyście wykonawcy przysługuje prawo do stosownego wynagrodzenia.\"; 21) w art. 89 wyrazy \"ust. 1 pkt 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2\"; 22) w art. 90: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1{1} w brzmieniu: \"1{1}) dokonane zostały przez obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) są chronione na podstawie umów międzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych umów.\"; 23) art. 94 otrzymuje brzmienie: \"Art. 94. 1. Fonogramem jest pierwsze utrwalenie warstwy dźwiękowej wykonania utworu albo innych zjawisk akustycznych. 2. Wideogramem jest pierwsze utrwalenie sekwencji ruchomych obrazów, z dźwiękiem lub bez, niezależnie od tego, czy stanowi ono utwór audiowizualny. 3. Domniemywa się, że producentem fonogramu lub wideogramu jest osoba, pod której nazwiskiem lub firmą (nazwą) fonogram lub wideogram został po raz pierwszy sporządzony. 4. Bez uszczerbku dla praw twórców lub artystów wykonawców, producentowi fonogramu lub wideogramu przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania i korzystania z fonogramu lub wideogramu w zakresie: 1) zwielokrotniania określoną techniką, 2) wprowadzenia do obrotu, 3) najmu oraz użyczania egzemplarzy, 4) publicznego udostępniania fonogramu lub wideogramu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. 5. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania wprowadzonego do obrotu fonogramu lub wideogramu, producentowi przysługuje prawo do stosownego wynagrodzenia.\"; 24) w art. 95 wyrazy \"ust. 2 i 3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 4 i 5\"; 25) po art. 95 dodaje się art. 95{1} w brzmieniu: \"Art. 95{1}. 1. Do fonogramów stosuje się odpowiednio przepis art. 21 ust. 1, chyba że nadawanie odbywa się na podstawie umowy z uprawnionym. 2. Do fonogramów i wideogramów stosuje się odpowiednio przepisy art. 21 ust. 3 i 4.\"; 26) w art. 96: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1{1} w brzmieniu: \"1{1}) których producent ma na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) które są chronione na podstawie umów międzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych umów.\"; 27) w rozdziale 11 tytuł oddziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Prawa do nadań programów\"; 28) art. 97 otrzymuje brzmienie: \"Art. 97. Bez uszczerbku dla praw twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów, organizacji radiowej lub telewizyjnej przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania i korzystania ze swoich nadań programów w zakresie: 1) utrwalania, 2) zwielokrotniania określoną techniką, 3) nadawania przez inną organizację radiową lub telewizyjną, 4) reemitowania, 5) wprowadzania do obrotu ich utrwaleń, 6) odtwarzania w miejscach dostępnych za opłatą wstępu, 7) udostępniania ich utrwaleń w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.\"; 29) art. 99 otrzymuje brzmienie: \"Art. 99. Przepisy ustawy stosuje się do nadań programów: 1) organizacji radiowej i telewizyjnej, która ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub 2) organizacji radiowej i telewizyjnej, która ma siedzibę na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego, 3) które są chronione na podstawie umów międzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych umów.\"; 30) w art. 99{1} wyrazy \"od daty publikacji\" zastępuje się wyrazami \"od daty pierwszej publikacji lub rozpowszechnienia\"; 31) w art. 99{2} wyrazy \"art. 50 pkt 1-3 oraz pkt 8 i 9\" zastępuje się wyrazami \"art. 50 pkt 1 i 2\"; 32) po art. 99{4} dodaje się art. 99{5} w brzmieniu: \"Art. 99{5}. 1. Przepisy ustawy stosuje się do pierwszych wydań: 1) których wydawca ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania lub siedzibę lub 2) których wydawca ma na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub 3) które są chronione na podstawie umów międzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych umów. 2. Przepisy ustawy stosuje się do wydań naukowych i krytycznych, które: 1) zostały dokonane przez obywatela polskiego albo osobę zamieszkałą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub 2) zostały ustalone po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 3) zostały opublikowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 4) są chronione na podstawie umów międzynarodowych, w zakresie, w jakim ich ochrona wynika z tych umów.\"; 33) art. 101 otrzymuje brzmienie: \"Art. 101. Do artystycznych wykonań, fonogramów, wideogramów, nadań programów, pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych stosuje się odpowiednio przepisy art. 1 ust. 4, art. 6, art. 22, art. 39, art. 51, art. 79 ust. 1 oraz ust. 3 i 4 i art. 80.\"; 34) w art. 108 w ust. 5 po wyrazach \"o których mowa w ust. 3\" dodaje się wyrazy \"oraz spory związane z zawarciem umowy, o której mowa w art. 21 ust. 3.\"; 35) w art. 111 w ust. 3 wyrazy \"w rozumieniu przepisów prawa budżetowego\" zastępuje się wyrazami \"nieposiadającym osobowości prawnej\"; 36) po art. 111 dodaje się art. 111{1} w brzmieniu: \"Art. 111{1} 1. Podstawą gospodarki finansowej Funduszu jest roczny plan finansowy, sporządzany na każdy rok budżetowy i zatwierdzany przez dysponenta Funduszu. 2. Roczny plan finansowy określa w szczególności: 1) przychody i wydatki, 2) stan środków obrotowych Funduszu na początek i koniec roku budżetowego, 3) należności i zobowiązania. 3. Sprawozdania budżetowe z wykonania rocznego planu finansowego Funduszu sporządza się w terminach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.\"; 37) art. 113 otrzymuje brzmienie: \"Art. 113. Środki Funduszu przeznacza się na: 1) stypendia dla twórców, 2) pokrycie w całości lub w części kosztów wydań utworów o szczególnym znaczeniu dla kultury i nauki polskiej oraz wydań dla niewidomych, 3) pomoc socjalną dla twórców.\"; 38) po art. 113 dodaje się art. 113{1} w brzmieniu: \"Art. 113{1}. Do wpłat, o których mowa w art. 40, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2002 r. Nr 89, poz. 804 i Nr 113, poz. 984), z tym że uprawnienia organów podatkowych określone w tej ustawie przysługują ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.\"; 39) art. 114 otrzymuje brzmienie: \"Art. 114. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii właściwych stowarzyszeń twórców, powołuje komisję opiniującą wnioski w sprawie dofinansowania wydań utworów o szczególnym znaczeniu dla kultury i nauki polskiej, wydań dla niewidomych oraz o przyznanie stypendiów i pomocy socjalnej dla twórców. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, podmioty uprawnione do występowania z wnioskiem o przyznanie środków z Funduszu oraz wymogi formalne, jakim powinien odpowiadać wniosek, uwzględniając konieczność właściwej realizacji zadań Funduszu.\"; 40) w art. 115 w ust. 3 wyrazy \"art. 20 ust. 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 20 ust. 1-4\" oraz wyrazy \"art. 94 ust. 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 94 ust. 4\"."}
{"id":"2002_1662_2","title":"Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 2. Jeżeli rozpoczęte przed dniem wejścia w życie ustawy korzystanie z artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu, programu radiowego lub telewizyjnego oraz pierwszego wydania albo wydania krytycznego lub naukowego było według przepisów dotychczasowych dozwolone, natomiast z dniem wejścia w życie ustawy wymaga zezwolenia, to może być dokończone, pod warunkiem że uprawniony otrzyma stosowne wynagrodzenie."}
{"id":"2002_1662_3","title":"Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 3. Przepisy art. 51 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, tracą moc z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2002_1662_4","title":"Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., z tym że przepisy art. 5 pkt 1{1}, art. 51 ust. 3, art. 90 pkt 1{1} i art. 96 pkt 1{1} ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2002_1681_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 1. 1. Opłacie skarbowej podlega: 1) w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej: a) dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia lub na wniosek, b) wydanie zaświadczenia na wniosek, c) wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji); 2) złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełno­mocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii – w spra­wie z zakresu administracji publicznej lub w postępo­waniu sądowym. 2. Opłacie skarbowej podlega również dokonanie czynności urzędo­wej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia) przez podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej, w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji publicznej, a także złożenie w takim podmiocie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii."}
{"id":"2002_1681_10","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób zwrotu opłaty skarbowej oraz szczegółowy sposób potwierdzania przez organy administracji rządowej i samorządowej oraz podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 2, zapłaty opłaty skarbowej, w szczególności przez określenie: 1) dokumentowania zapłaty opłaty skarbowej, 2) trybu zwrotu opłaty skarbowej, 3) sposobu sporządzania adnotacji potwierdzających zapłatę opłaty skarbowej, zwolnienie od niej lub wyłączenie obowiązku jej zapłaty – uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania podatkowego, a także zapewnienia kontroli zapłaty opłaty skarbowej."}
{"id":"2002_1681_11","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 11. 1. Organy administracji rządowej i samorządowej oraz podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 2, przekazują organowi podatkowemu właściwemu w sprawie opłaty skarbowej zbiorczą informację o przypadkach nieuiszczenia należnej opłaty skarbowej od dokonanych przez nie czynności urzędowych, wydanych zaświadczeń i zezwoleń (pozwoleń, koncesji), a także od zaświadczeń, o których mowa w art. 2 ust. 2, użytych w prowadzonych przez te organy lub podmioty postępowaniach oraz od złożonych do nich dokumentów stwierdzających udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz ich odpisów, wypisów lub kopii. 2. Sądy przekazują organowi podatkowemu właściwemu w sprawie opłaty skarbowej zbiorczą informację o przypadkach nieuiszczenia należnej opłaty skarbowej od złożonych w sądzie dokumentów stwierdzających udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz ich odpisów, wypisów lub kopii. 3. Informacja, o której mowa w ust. 1 i 2, jest przekazywana co miesiąc, do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nie uiszczono należnej opłaty skarbowej i zawiera: 1) imię i nazwisko (nazwę lub firmę), adres podmiotu zobowiązanego do uiszczenia opłaty skarbowej; 2) przedmiot, od którego nie uiszczono należnej opłaty skarbowej, w tym dane jednoznacznie identyfikujące ten przedmiot. Rozdział 4 Właściwość organów podatkowych"}
{"id":"2002_1681_12","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 12. 1. Organem podatkowym właściwym w sprawach opłaty skarbowej jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). 2. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach opłaty skarbowej jest: 1) od dokonania czynności urzędowej, wydania zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia, koncesji) – organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę organu lub podmiotu, który dokonał czynności urzędowej albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję); 2) od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpisu, wypisu lub kopii – organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce złożenia dokumentu. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2002_1681_13","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 uchyla się pkt 6; 2) uchyla się art. 18; 3) w art. 19 w pkt 1 uchyla się lit. e."}
{"id":"2002_1681_14","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369, z późn. zm.[2])) w art. 7 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Notariusz jako płatnik na podstawie odrębnych przepisów pobiera podatki.”."}
{"id":"2002_1681_15","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 61: a) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Zapłata opłaty skarbowej przez podatników, o których mowa w § 1, może nastąpić w gotówce.”, b) w § 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) gdy zapłata podatku, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, jest dokonywana papierami wartościowymi lub znakami akcyzy;”; 2) w art. 63 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatków nie stosuje się do opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych.”."}
{"id":"2002_1681_16","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 15 października 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz. 930, z późn. zm.[4])) uchyla się art. 58 i 59."}
{"id":"2002_1681_17","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.[5])) w art. 30 uchyla się ust. 2."}
{"id":"2002_1681_18","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 141, poz. 1011) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. d; 2) w art. 14: a) w ust. 1: - uchyla się pkt 1, - pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) uiszczanej gotówką, są wpłacane na rachunek budżetu gminy, na obszarze której ma siedzibę podmiot, który dokonał czynności urzędowej albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie, z zastrzeżeniem ust. 2;”, - uchyla się pkt 3, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli podmiotem, który dokonał czynności urzędowej albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie, jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub upoważniony przez niego podmiot, wpływy z opłaty skarbowej uiszczanej gotówką są wpłacane na rachunek budżetu tej gminy.”. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2002_1681_19","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 19. Jeżeli złożono podanie, załączniki do podania, dokonano zgłoszenia lub wystąpiono z wnioskiem o dokonanie czynności urzędowej albo z wnioskiem o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji), albo sporządzono dokument stwierdzający ustanowienie pełnomocnika lub jego odpis, wypis, przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2002_1681_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 2. 1. Nie podlega opłacie skarbowej: 1) dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia i zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii w sprawach: a) alimentacyjnych, opieki, kurateli i przysposobienia, b) ubezpieczenia społecznego, ubezpieczenia zdrowotnego, rent strukturalnych, ulg określonych w przepisach szczególnych dla żołnierzy niezawodowych i poborowych odbywających służbę zastępczą oraz ich rodzin, a także uprawnień dla osób niepełnosprawnych i osób objętych przepisami o szczególnych uprawnieniach dla kombatantów, c) świadczeń socjalnych oraz w sprawach załatwianych na podstawie przepisów o pomocy społecznej i przepisów o zatrudnieniu socjalnym, d) wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu, Senatu, Parlamentu Europejskiego i organów samorządu terytorialnego oraz referendum, e) powszechnego obowiązku obrony, z wyjątkiem decyzji w sprawach udzielania zgody obywatelom polskim na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, f) zatrudnienia, wynagrodzeń za pracę, g) nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz ochrony zdrowia, h) załatwianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 i Nr 281, poz. 2782, z 2005 r. Nr 130, poz. 1087, Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz. 1459 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708), i) nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji oraz stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego nabytego w ten sposób, j) pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej lub państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, oraz członków ich rodzin, k) o nadanie statusu uchodźcy, udzielenie azylu, zgody na pobyt tolerowany oraz w sprawach ochrony czasowej, l) rekompensat w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 oraz z 2006 r. Nr 195, poz. 1437); 2) dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia w sprawach budownictwa mieszkaniowego; 3) wydanie zaświadczenia i zezwolenia przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa albo Agencję Rynku Rolnego w sprawach z zakresu wykonywania przez te agencje zadań w ramach realizacji Wspólnej Polityki Rolnej oraz innych zadań dotyczących organizacji rynków rolnych, z wyłączeniem zadań w zakresie administrowania obrotem z zagranicą towarami rolno-spożywczymi; 4) dokonanie czynności urzędowej i wydanie zaświadczenia w sprawach płatności bezpośrednich dla producentów rolnych; 5) wydanie zaświadczenia niezbędnego do uzasadnienia wniosków w sprawach wymienionych w pkt 1-4; 6) dokonanie czynności urzędowej i wydanie zaświadczenia w sprawach o zmianę nazwiska i imienia (imion) oraz w sprawach o ustalenie pisowni imienia i nazwiska osób, którym bezprawnie je zmieniono, a także zstępnych i małżonków tych osób; 7) wydanie zezwolenia przez ministra właściwego do spraw środowiska lub wojewodę na działania związane z czynną ochroną przyrody. 2. Jeżeli zaświadczenie, którego wydanie nie podlega opłacie skarbo­wej zostanie użyte w innej sprawie niż wymieniona w ust. 1, wydanie tego zaświad­czenia podlega opłacie skarbowej."}
{"id":"2002_1681_20","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 20. Traci moc ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532, z 2005 r. Nr 14, poz. 115, Nr 48, poz. 447, Nr 62, poz. 550, Nr 90, poz. 757, Nr 94, poz. 788, Nr 113, poz. 954, Nr 143, poz. 1199, Nr 153, poz. 1272, Nr 169, poz. 1418, Nr 175, poz. 1458 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 50, poz. 360 i Nr 144, poz. 1043)."}
{"id":"2002_1681_21","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek Załącznik do ustawy z dnia 18 października 2006 r. WYKAZ PRZEDMIOTÓW OPŁATY SKARBOWEJ, STAWKI TEJ OPŁATY ORAZ ZWOLNIENIA Część Przedmiot opłaty skarbowej Stawka Zwolnienia 1 2 3 4 I. Dokonanie czynności urzędowej 1. Sporządzenie aktu małżeństwa 84 zł 2. Inne czynności kierownika urzędu stanu cywilnego 11 zł 1) sporządzenie aktu urodzenia lub zgonu 2) przyjęcie oświadczenia o uznaniu dziecka lub o nadaniu dziecku nazwiska męża matki 3. Decyzja o wpisaniu do polskich ksiąg stanu cywilnego treści aktu stanu cywilnego sporządzonego za granicą 50 zł 4. Pozostałe decyzje wydawane przez kierownika urzędu stanu cywilnego 39 zł 5. Protokół zawierający ostatnią wolę spadkodawcy, sporządzony przez osoby wymienione w art. 951 § 1 Kodeksu cywilnego 22 zł 6. Ustalenie brzmienia albo pisowni imienia lub nazwiska 22 zł 7. Decyzja o zmianie nazwiska i imienia (imion) albo nazwiska lub imienia (imion) 37 zł 8. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu 107 zł 9. Przeniesienie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na rzecz innej osoby 56 zł 10. Zatwierdzenie projektu budowlanego 47 zł 11. Przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych na rzecz innego podmiotu 90 zł 12. Decyzja o przeniesieniu praw i obowiązków wynikających z: 1) wydawanych, na podstawie przepisów o ochronie środowiska i przepisów o odpadach, pozwoleń na wprowadzanie substancji i energii do środowiska: a) w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem lit. b 1 023 zł 1 2 3 4 b) w związku z działalnością gospodarczą wykonywaną przez podmioty prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie, mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców 259 zł c) pozostałych 256 zł 2) pozwoleń wodnoprawnych 100 zł 13. Przyjęcie wymaganego przepisami o ochronie środowiska zgłoszenia instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia, mogącej negatywnie oddziaływać na środowisko 120 zł 14.Wymagane przepisami o ochronie środowiska: 1) zatwierdzenie raportu o bezpieczeństwie 1 069 zł 2) zatwierdzenie zmian w raporcie o bezpieczeństwie 214 zł 15. Potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego w podatku akcyzowym 170 zł 16. Potwierdzenie zarejestrowania podatnika podatku od towarów i usług jako podatnika VAT czynnego lub podatnika VAT zwolnionego 170 zł 17. Zgoda wydawana przez organ podatkowy na podstawie przepisów prawa podatkowego 30 zł 18. Dokonanie wpisu niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej do rejestru zakładów prowadzonego przez wojewodę 217 zł 19. Dokonanie wpisu do rejestru zwierząt 26 zł 20. Przyrzeczenie wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji) 98 zł 21. Przedłużenie terminu ważności lub zmiana warunków przyrzeczenia wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji) 44 zł 22. Wydanie duplikatu zezwolenia (pozwolenia, koncesji) lub przyrzeczenia wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji) 24 zł 23. Wydanie duplikatu decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej 15 zł 24. Wydanie duplikatu książeczki wojskowej 28 zł 25. Decyzja w sprawie uznania kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego w rozumieniu przepisów o zasadach uznawania kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych, albo do podejmowania lub wykonywania działalności regulowanej w rozumieniu przepisów o zasadach uznawania kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania niektórych działalności, nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym 523 zł 26. Decyzja o nabyciu obywatelstwa polskiego 219 zł 27. Decyzja stwierdzająca posiadanie lub utratę obywatelstwa polskiego 58 zł 28. Dokonanie wpisu zaproszenia cudzoziemca na pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej do ewidencji zaproszeń 27 zł 29. Dokonanie wpisu przedstawicielstwa przedsiębiorcy zagranicznego do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych 6 713 zł 30. Dokonanie wpisu statku rybackiego do rejestru statków rybackich 176 zł 31. Zmiana wpisu w rejestrze statków rybackich 59 zł 32. Dokonanie wpisu do rejestru osób uprawnionych do wykonywania czynności akwizycyjnych na rzecz otwartych funduszy emerytalnych 106 zł 33. Zmiana wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 32, polegająca na rozpoczęciu wykonywania czynności akwizycyjnych na rzecz innego funduszu bądź na rozpoczęciu wykonywania czynności akwizycyjnych w imieniu innego podmiotu 53 zł 34. Dokonanie wpisu do rejestru agentów ubezpieczeniowych 110 zł 35. Zmiana wpisu do rejestru agentów ubezpieczeniowych: 1) jeżeli zmiana nastąpi na wniosek zakładu ubezpieczeń w związku z zawarciem umowy agencyjnej z agentem ubezpieczeniowym, który został wpisany do rejestru na uprzedni wniosek innego zakładu ubezpieczeń 2) pozostałe zmiany 110 zł 55 zł zmiana wpisu do rejestru agentów ubezpieczeniowych obejmująca: 1) imiona i nazwisko, numer PESEL lub, gdy ten nie został nadany, numer paszportu, dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość, adres zamieszkania, numer w ewidencji działalności gospodarczej albo numer w rejestrze przedsiębiorców, firmę przedsiębiorcy, pod którą wykonywana jest działalność gospodarcza, siedzibę i adres – w przypadku agenta ubezpieczeniowego będącego osobą fizyczną, 2) nazwę podmiotu lub firmę, siedzibę i adres, numer w rejestrze przedsiębiorców – w przypadku agenta ubezpieczeniowego będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, 3) imiona i nazwisko, numer PESEL lub, gdy ten nie został nadany, numer paszportu, dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość, adres zamieszkania – w przypadku osób fizycznych, przy pomocy których agent ubezpieczeniowy wykonuje czynności agencyjne, 4) numer polisy potwierdzającej zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, datę obowiązywania tej umowy ubezpieczenia oraz nazwę zakładu ubezpieczeń, z którym zawarto tę umowę – w przypadku agenta ubezpieczeniowego działającego na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń w zakresie tego samego działu ubezpieczeń, zgodnie z załącznikiem do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, 5) wykreślenie agenta ubezpieczeniowego na wniosek zakładu ubezpieczeń 36. Dokonanie wpisu do rejestru działalności regulowanej: 1) podmiotu wykonującego działalność na podstawie przepisów o ruchu drogowym 412 zł 2) podmiotu wykonującego działalność w zakresie: a) wyrobu alkoholu etylowego 11 610 zł b) wyrobu alkoholu etylowego, w przypadku gdy przedsiębiorca zadeklaruje roczną wielkość produkcji do 10.000 litrów 100% alkoholu 1 005 zł c) oczyszczania alkoholu etylowego 11 610 zł d) skażania alkoholu etylowego 11 610 zł e) odwadniania alkoholu etylowego jeżeli treścią wpisu jest więcej niż jeden rodzaj działalności, opłatę skarbową pobiera się od każdego z nich 11 610 zł 3) podmiotu wykonującego działalność w zakresie wytwarzania wyrobów tytoniowych 11 610 zł 4) podmiotu wykonującego działalność w zakresie: a) wyrobu napojów spirytusowych 11 610 zł b) rozlewu napojów spirytusowych 11 610 zł c) wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych, w przypadku gdy przedsiębiorca zadeklaruje roczną wielkość produkcji do 10.000 litrów 100% alkoholu jeżeli treścią wpisu jest więcej niż jeden rodzaj działalności, opłatę skarbową pobiera się od każdego z nich 1 005 zł 5) podmiotu wykonującego działalność kantorową 1 087 zł 6) podmiotu wykonującego działalność gospodarczą na podstawie przepisów o usługach turystycznych w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych 514 zł 7) podmiotu wykonującego działalność na podstawie przepisów o nasiennictwie w zakresie obrotu materiałem siewnym 288 zł 8) podmiotu wykonującego działalność w zakresie konfekcjonowania lub obrotu środkami ochrony roślin 1 135 zł 9) podmiotu wykonującego działalność na podstawie ustawy – Prawo pocztowe 412 zł 10) podmiotu wykonującego działalność gospodarczą niewymienioną w niniejszym ustępie 616 zł 37. Zmiana wpisu do rejestru działalności regulowanej, jeżeli: 1) dotyczy ona rozszerzenia zakresu działalności 50% stawek określonych od wpisu 2) treścią zmiany wpisu, o którym mowa w ust. 36 pkt 2 lub 4, jest kolejny rodzaj działalności 100% stawek określonych od wpisu 38. Decyzja w sprawie zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu 1 537 zł 39. Zgoda na chów i hodowlę zamkniętą zwierząt niebędących zwierzętami gospodarczymi do celów zasiedleń lub eksportu zwierzyny żywej 105 zł 40. Decyzja stwierdzająca spełnianie uprawnień do prowadzenia szkoleń pracowników zakładów górniczych w zakresie znajomości przepisów regulujących bezpieczne wykonywanie pracy w zakładzie górniczym 505 zł 41. Decyzja zatwierdzająca program przeszkolenia pracowników na stanowiskach w ruchu zakładu górniczego, innych niż stanowiska kierownictwa i dozoru ruchu, które mogą zajmować osoby o szczególnych kwalifikacjach zawodowych i warunkach zdrowotnych, opracowany dla poszczególnych stanowisk, wydawana na wniosek przedsiębiorcy lub jednostki organizacyjnej trudniącej się szkoleniem – od każdego programu 105 zł 42. Zatwierdzenie planów ruchu: 1) podziemnych zakładów górniczych 1 005 zł 2) odkrywkowych zakładów górniczych lub zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi 805 zł 3) innych zakładów 505 zł 43. Nadanie uprawnień rzeczoznawcy do spraw ruchu górniczego: 1) jednostce naukowej 1 005 zł 2) osobie fizycznej 505 zł 44. Decyzja zatwierdzająca program gospodarowania odpadami niebezpiecznymi 505 zł 45. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia 205 zł 46. Przeniesienie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia na rzecz innej osoby 105 zł 47. Decyzja zatwierdzająca instrukcję eksploatacji składowiska 505 zł 48. Przeniesienie decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska 259 zł 49. Decyzja w sprawie uznania wyrobu budowlanego za regionalny wyrób budowlany 155 zł 50. Udostępnienie rzeczoznawcy majątkowemu przez naczelnika urzędu skarbowego informacji zawierającej dane o wartości nieruchomości – od każdej nieruchomości 5 zł udzielenie informacji w związku z wyceną dokonywaną przez rzeczoznawcę majątkowego na zlecenie organu administracji publicznej 51. Wydanie wypisu lub wyrysu ze studium lub planu zagospodarowania przestrzennego: 1) od wypisu a) do 5 stron 30 zł b) powyżej 5 stron 50 zł 2) od wyrysu: a) za każdą wchodzącą w skład wyrysu pełną lub rozpoczętą część odpowiadającą stronie formatu A4 20 zł b) nie więcej niż 200 zł 52. Decyzja w sprawie zwolnienia od obowiązku każdorazowego zdawania odpadów i pozostałości ładunkowych przed opuszczeniem portu 100 zł 53. Decyzja inna, niż wymieniona w niniejszym załączniku, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego 10 zł 1) decyzja umarzająca postępowanie lub wydawana w postępowaniu odwoławczym albo w trybie szczególnym 2) decyzja w sprawie przyznania dodatku mieszkaniowego 3) decyzja w sprawie dotacji przedmiotowej na zadania w dziedzinie rolnictwa 4) decyzja wydana przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w ramach realizacji jego zadań w zakresie telekomunikacji 5) decyzja w sprawie skargi pasażera lotniczego na naruszenie przez przewoźnika lotniczego przepisów rozporządzenia nr 261\/2004\/WE z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295\/91 (Dz.Urz. UE L 46 z 17.02.2004, s. 1) 6) decyzja o przyznaniu zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej II. Wydanie zaświadczenia 1. Zaświadczenia, w tym również odpisy dokumentów, wydawane przez urzędy stanu cywilnego oraz archiwa państwowe: 1) zaświadczenie stwierdzające, że obywatel polski lub zamieszkały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemiec niemający obywatelstwa żadnego państwa, zgodnie z prawem polskim, może zawrzeć małżeństwo za granicą 38 zł 1) odpis wydawany z akt stanu cywilnego, dotyczący obywateli polskich przebywających za granicą, przeznaczony wyłącznie na potrzeby polskich przedstawicielstw dyplomatycznych lub urzędów konsularnych 2) odpisy skrócone: 2) odpis zupełny aktu stanu cywilnego 33 zł a) wydawane w sprawach dokumentów stwierdzających tożsamość b) wydawane bezpośrednio po sporządzeniu aktu stanu cywilnego – w liczbie 3 egzemplarzy; zwolnienie to przysługuje również cudzoziemcom, którym udzielono zezwolenia na osiedlenie się lub nadano status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, oraz obywatelom tych państw obcych, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła odpowiednie porozumienia 3) odpis skrócony aktu stanu cywilnego 22 zł 4) zaświadczenie o dokonanych w księgach stanu cywilnego wpisach lub o ich braku oraz zaświadczenie o zaginięciu lub zniszczeniu księgi stanu cywilnego 24 zł 5) pozostałe zaświadczenia 26 zł 2. Pełny odpis przetworzonych danych osobowych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych 17 zł 3. Zaświadczenie wydawane przez wojskowego komendanta uzupełnień, stwierdzające odbycie służby wojskowej przez osoby stale przebywające za granicą 46 zł 4. Poświadczenie zgodności duplikatu, odpisu, wyciągu, wypisu lub kopii, dokonane przez organy administracji rządowej lub samorządowej lub archiwum państwowe, od każdej pełnej lub zaczętej stronicy 5 zł poświadczenie zgodności odpisu, kopii lub wyciągu z pełnomocnictwa niepodlegającego opłacie skarbowej lub od niej zwolnionego 5. Legalizacja dokumentu 26 zł 6. Wydanie Apostille, o której mowa w Konwencji znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze dnia 5 października 1961 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 112, poz. 938) 60 zł 7. Poświadczenie własnoręczności podpisu 9 zł 8. Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzające stan zaległości – od każdego egzemplarza 21 zł 9. Świadectwo dopuszczenia pojazdu do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych i świadectwo dla środków transportu przeznaczonych do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych 132 zł 10. Świadectwo: 1) fitosanitarne dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wyprowadzanych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państw trzecich 20 zł 2) dla mieszanki materiału siewnego – za każde zaświadczenie dotyczące określonej partii 21 zł 11. Zaświadczenie potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 160 zł 12. Karta rejestracyjna broni pneumatycznej lub broni pozbawionej na stałe cech użytkowych 82 zł karta rejestracyjna wydawana szkole 13. Europejska Karta Broni Palnej 105 zł 14. Zaświadczenie stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania określonej działalności gospodarczej spełniają wymagania określone w przepisach o ochronie środowiska 105 zł 15. Zaświadczenie stwierdzające, że na terenie, na którym położone jest projektowane ekologiczne gospodarstwo rolne, nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych stężeń szkodliwych substancji zanieczyszczających powietrze i wodę 105 zł 16. Opinia potwierdzająca, że pomieszczenia dostosowane do prowadzenia działalności w zakresie konfekcjonowania lub obrotu środkami ochrony roślin i przechowywania opakowań po środkach ochrony roślin sklasyfikowanych jako bardzo toksyczne, spełniają wymogi ochrony środowiska 105 zł 17. Zaświadczenie potwierdzające nadanie numeru identyfikacji podatkowej podmiotowi, który się nim posługuje 21 zł 18. Zaświadczenie potwierdzające zidentyfikowanie określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju 20 zł 19. Zaświadczenie potwierdzające, że podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony 21 zł 20. Zaświadczenie stwierdzające, że podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego 21 zł 21. Pozostałe zaświadczenia 17 zł 1) zaświadczenie wydawane w interesie publicznym 2) zaświadczenie wydawane w związku z ubieganiem się o wydanie zezwolenia upoważniającego do przekraczania granicy, przewidzianego w umowach międzynarodowych o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, w celach służbowych lub w związku z wykonywanymi czynnościami urzędowymi lub społecznymi 3) zaświadczenie w sprawach poszukiwania osób zaginionych w czasie działań wojennych lub w związku z tymi działaniami 4) zaświadczenie w sprawie ekshumacji, przewozu i sprowadzenia zwłok lub szczątków zwłok ludzkich 5) zaświadczenie w sprawie budowy lub odbudowy obiektów budowlanych zniszczonych albo uszkodzonych wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych 6) zaświadczenie w sprawie ulg dla osób dotkniętych klęską żywiołową lub wypadkiem losowym 7) zaświadczenie dotyczące scalania i zamiany gruntów, wspólnot gruntowych, mienia komunalnego i gminnego, służebności gruntowych, rozgraniczenia nieruchomości, sprzedaży i dzierżawy nieruchomości rolnych Skarbu Państwa, porządkowania własności gospodarstw rolnych, ochrony gruntów rolnych i leśnych, melioracji użytków rolnych oraz związane z realizacją przepisów o reformie rolnej i osadnictwie 8) zaświadczenie wydawane na podstawie przepisów o hodowli zwierząt gospodarskich 9) potwierdzenie złożenia podania oraz innych dokumentów składanych w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej 10) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego 11) zaświadczenie o wielkości użytków rolnych gospodarstwa rolnego, wydawane przez urzędy gmin właściwe do pobierania podatku rolnego 12) zaświadczenie niezbędne do uzasadnienia wniosku o udzielenie pomocy z udziałów Unii Europejskiej 13) zaświadczenie dla przesyłki ziemniaków, potwierdzające, że ziemniaki pochodzą miejsca produkcji uznanego za wolne od grzyba Synchytrium endobioticum 14) zaświadczenie potwierdzające, że w partii bulw ziemniaka nie stwierdzono występowania Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus III. Wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji) 1. Zezwolenie na zawarcie małżeństwa, o którym mowa w art. 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego 39 zł 2. Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony 340 zł zezwolenie udzielane cudzoziemcowi korzystającemu z ochrony czasowej 3. Zezwolenie na osiedlenie się 640 zł zezwolenie udzielane: 1) członkowi najbliższej rodziny repatrianta 2) cudzoziemcowi, któremu udzielono azylu 4. Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich 640 zł 5. Przepustka w małym ruchu granicznym: 1) jednorazowa 12 zł 2) stała 24 zł 6. Wiza: 1) wiza dla członka rodziny obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależącego do Unii Europejskiej lub państwa niebędącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który może korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi 2) wiza dla cudzoziemca korzystającego z ochrony czasowej 1) wydawana przez komendanta placówki Straży Granicznej 305 zł 2) pobytowa wydawana przez wojewodę w przypadku, o którym mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 179, poz. 1842, z 2005 r. Nr 90, poz. 757, Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1105, Nr 163, poz. 1362, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1027, Nr 144, poz. 1043): a) w pkt 1 i 4 55 zł b) w pkt 2 i 3 205 zł 3) pobytowa wydawana przez wojewodę małoletniemu cudzoziemcowi urodzonemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: a) krótkoterminowa 105 zł b) długoterminowa 205 zł 7. Przedłużenie wizy pobytowej: 1) krótkoterminowej 205 zł 2) długoterminowej 406 zł 8. Zezwolenie wydane na nabycie przez cudzoziemca nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, albo na nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także na każdą inną czynność prawną dotyczącą udziałów lub akcji, jeżeli w ich wyniku spółka handlowa, będąca właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanie się spółką kontrolowaną przez cudzoziemca lub cudzoziemców oraz na nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spółka ta jest spółką kontrolowaną, a udziały lub akcje nabywa lub obejmuje cudzoziemiec niebędący udziałowcem lub akcjonariuszem spółki 1 570 zł 9. Pozwolenie wydawane na podstawie przepisów prawa budowlanego: 1) na budowę obiektu budowlanego oraz urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym: 1) pozwolenie na budowę lub remont obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych a) budynku przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza i leśna: 2) pozwolenie na budowę budynków przeznaczonych na cele naukowe, socjalne i kulturalne - za każdy m2 powierzchni użytkowej 1 zł - nie więcej niż 539 zł b) budynku służącego celom gospodarczym w gospodarstwie rolnym 14 zł 3) pozwolenie na remont obiektów budowlanych wpisanych do rejestru zabytków c) innego budynku 48 zł d) studni oraz urządzeń do usuwania nieczystości stałych i ścieków 20 zł e) budowli związanych z produkcją rolną 112 zł f) sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych, gazowych, cieplnych oraz dróg, z wyjątkiem dróg dojazdowych, dojść do budynków i zjazdów z drogi, z zastrzeżeniem lit. g 2 143 zł g) sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych, gazowych, cieplnych oraz dróg o długości do 1 kilometra 105 zł h) innych budowli 155 zł i) urządzeń budowlanych związanych z obiektem budowlanym W przypadku wydawania pozwolenia na budowę budynku o funkcji mieszanej, przy obliczaniu opłaty skarbowej nie uwzględnia się powierzchni mieszkalnej tego budynku. W przypadku wydawania pozwolenia na budowę obejmującego więcej niż jeden obiekt budowlany wymieniony w niniejszym ustępie, opłatę skarbową pobiera się od każdego obiektu odrębnie. 91 zł 2) na przebudowę lub remont obiektu budowlanego oraz na wznowienie robót budowlanych 50% stawek określonych w pkt 1 10. Pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego 25% stawek określonych w ust.9 pkt 1 pozwolenie na użytkowanie: 1) wydawane wskutek podań wnoszonych w sprawie budowy lub przebudowy obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych 2) budynków przeznaczonych na cele naukowe, socjalne i kulturalne 11. Pozwolenie na rozbiórkę obiektu budowlanego 36 zł 12. Pozwolenie na broń (świadectwo broni) udzielane: 1) osobie fizycznej 242 zł pozwolenie na broń: 1) otrzymywaną przez żołnierzy w formie wyróżnienia przewidzianego w przepisach o dyscyplinie wojskowej 2) osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej 1 193 zł 2) wydawane szkole 13. Zezwolenia oraz upoważnienia wydawane na podstawie przepisów o ruchu drogowym: 1) na wykonywanie działalności gospodarczej 433 zł 2) pozostałe 48 zł 14. Zezwolenie na utworzenie banku spółdzielczego 0,1% funduszu udziałowego 15. Zezwolenie na utworzenie banku w formie spółki akcyjnej 0,1% kapitału zakładowego 16. Zezwolenie na utworzenie za granicą banku z kapitałem polskim lub udziałem kapitału polskiego 12 750 zł 17. Zezwolenie na otwarcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziału zagranicznego banku, przedłużenie terminu ważności lub zmiana warunków wydanego zezwolenia 12 750 zł 18. Zezwolenie na otwarcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwa banku zagranicznego, przedłużenie terminu ważności lub zmiana warunków wydanego zezwolenia 6 713 zł 19. Zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej i zmiana wydanego zezwolenia 12 750 zł 20. Zezwolenie na utworzenie przez fundację zagraniczną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwa 855 zł 21.Licencja połowowa wydawana: 1) na statek rybacki o długości całkowitej mniejszej lub równej 10 m 596 zł 2) na statek rybacki o długości całkowitej większej niż 10 m 1 186 zł 22. Sportowe zezwolenie połowowe wydawane: 1) na okres jednego miesiąca 16 zł 2) na okres jednego roku: a) emerytom, rencistom oraz młodzieży szkolnej w wieku do 24 lat 31 zł b) innym podmiotom 49 zł 3) na okres zawodów sportowych 15 zł 23. Pozwolenie albo zezwolenie na: 1) połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych 15 zł 2) prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich 419 zł 3) prowadzenie zarybiania 15 zł 24. Pozwolenie wodnoprawne 217 zł 25. Pozwolenie wydawane na podstawie przepisów o zapobieganiu zanieczyszczania morza przez statki: 1) na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna morza 117 zł 2) na zatapianie w morzu odpadów lub innych substancji 229 zł 26. Zezwolenia wydawane na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego, dopuszczające wyroby do stosowania w zakładach górniczych: 1) dotyczące dopuszczenia elementów górniczych wyciągów szybowych: a) maszyn wyciągowych, wyciągarek wolnobieżnych, urządzeń sygnalizacji i łączności szybowej 654 zł b) naczyń wyciągowych, kół linowych, zawieszeń lin wyciągowych wyrównawczych, prowadniczych i odbojowych, zawieszeń nośnych naczyń wyciągowych lub wyodrębnionych zespołów elementów wymienionych w niniejszym punkcie 221 zł 2) dotyczące dopuszczenia głowic eksploatacyjnych (wydobywczych) wraz z systemami sterowania, z wyłączeniem głowic podmorskich, stosowanych w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi 438 zł 3) dotyczące dopuszczenia wyrobów stosowanych w wyrobiskach podziemnych zakładów górniczych: a) wozów do przewozu osób i wozów specjalnych oraz pojazdów z napędem spalinowym do przewozu osób lub maszyn i urządzeń elektrycznych oraz aparatury łączeniowej na napięcie powyżej 1 kV prądu przemiennego lub powyżej 1,5 kV prądu stałego, albo systemów łączności, bezpieczeństwa i alarmowania oraz zintegrowanych systemów sterowania kompleksów wydobywczych i przodkowych oraz od dopuszczenia urządzeń do mechanicznego wytwarzania i ładowania materiałów wybuchowych oraz wozów i pojazdów do przewożenia lub przechowywania środków strzałowych 654 zł b) urządzeń transportu linowego, kolejek podwieszonych, kolejek spągowych oraz ich podzespołów 438 zł c) taśm przenośnikowych 221 zł 27. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania, wydawane na podstawie przepisów o ochronie roślin: 1) jednorazowe 412 zł 2) na okres do 3 lat 616 zł 3) na okres 10 lat 1 023 zł 28. Pozwolenie na wprowadzenie do obrotu nawozu lub innego środka wspomagającego uprawę roślin 705 zł 29. Zezwolenie wydawane na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii: 1) na uprawę maku lub konopi włóknistych 30 zł 2) na skup maku na podstawie umowy kontraktacji lub skup konopi włóknistych na podstawie umowy kontraktacji albo umowy sprzedaży 125 zł 30. Pozwolenie na wywóz za granicę zabytku: 1) na wywóz czasowy 44 zł 2) na wywóz stały 25% wartości zabytku ustalonej przez biegłych 31. Indywidualne zezwolenie dewizowe 113 zł 32. Pozwolenie radiowe wydawane w związku z wykonywaniem działalności polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych, dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących 1 939 zł 33. Zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej w zakresie ubezpieczeń albo reasekuracji 1 087 zł 34. Koncesja na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu z zagranicą paliwami i energią 4 244 zł 35. Zezwolenie na działalność związaną z narażeniem na promieniowanie jonizujące, wydawane na podstawie przepisów Prawa atomowego: 1) na przechowywanie materiałów jądrowych, źródeł i odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego, łącznie z ich transportem na własny użytek lub na stosowanie w jednostce organizacyjnej źródeł promieniotwórczych, materiałów jądrowych, urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze lub wytwarzających promieniowanie jonizujące oraz na zamierzone podawanie substancji promieniotwórczych ludziom i zwierzętom w celu medycznej lub weterynaryjnej diagnostyki, leczenia lub badań naukowych, albo na uruchamianie pracowni, w których mają być stosowane źródła promieniowania jonizującego, w tym pracowni rentgenowskich 209 zł 2) na stosowanie poza jednostką (w terenie) źródeł promieniotwórczych i materiałów jądrowych oraz urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze lub wytwarzających promieniowanie jonizujące, albo na obrót materiałami jądrowymi, źródłami promieniotwórczymi lub urządzeniami zawierającymi źródła promieniotwórcze oraz na transport materiałów jądrowych, źródeł i odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego (poza transportem na własny użytek, o którym mowa w pkt 1) oraz na instalowanie i obsługę urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze oraz uruchamianie urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące 514 zł 3) na wytwarzanie, przetwarzanie materiałów jądrowych, źródeł i odpadów promieniotwórczych, wypalonego paliwa jądrowego, wzbogacanie izotopowe oraz na produkowanie urządzeń zawierających źródła promieniotwórcze, jak również na zamierzone dodawanie substancji promieniotwórczych w procesie produkcyjnym wyrobów powszechnego użytku i wyrobów medycznych, na obrót tymi wyrobami oraz na przewóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wywóz z tego terytorium wyrobów powszechnego użytku, wyrobów medycznych, do których dodano substancje promieniotwórcze oraz na budowę, rozruch, eksploatację (próbną lub stałą) oraz na zamknięcie lub likwidację obiektów jądrowych, składowisk odpadów promieniotwórczych, przechowalników i składowisk wypalonego paliwa jądrowego 1 023 zł 36. Zgody i zezwolenia wydawane na podstawie przepisów o organizmach genetycznie zmodyfikowanych: 1) zgoda na uwolnienie GMO do środowiska albo na zamknięte użycie GMO 3 466 zł 2) zezwolenie na wprowadzenie do obrotu produktów GMO oraz na wywóz lub tranzyt produktów GMO 3 466 zł 37. Zezwolenie wydawane na podstawie przepisów o ochronie przyrody w zakresie przewożenia przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej roślin lub zwierząt, ich części i produktów pochodnych podlegających ograniczeniom wynikającym z przepisów prawa Unii Europejskiej 107 zł zezwolenie na przewożenie przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej roślin i zwierząt, wydawane ogrodom botanicznym lub zoologicznym 38. Zezwolenie na utworzenie ogrodu botanicznego, ogrodu zoologicznego lub ośrodka rehabilitacji zwierząt 76 zł 39. Zezwolenie wydawane na podstawie przepisów ustawy o międzynarodowym obrocie odpadami: 1) na obrót odpadami z zagranicą, obejmujący wielokrotne przemieszczanie odpadów 1 411 zł 2) na obrót odpadami z zagranicą, obejmujący jednokrotne przemieszczenie odpadów 708 zł 40. Pozwolenie na wprowadzanie substancji i energii do środowiska wydawane na podstawie przepisów o ochronie środowiska i przepisów o odpadach: 1) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem pkt 2 2 011 zł 2) w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podmioty prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie, mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców 506 zł 3) pozostałe 506 zł Opłata skarbowa od wydania pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza, wydanego w wyniku przeprowadzenia postępowania kompensacyjnego 150% stawki określonej odpowiednio w pkt 1, 2 albo 3 41. Zezwolenie na wykonywanie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości 107 zł 42. Zezwolenie na wykonywanie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych 107 zł 43. Pozwolenie na nabywanie i przechowywanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, w związku z działalnością prowadzoną w zakresie: poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania złóż kopalin, a także bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych 505 zł 44.Inne niż wymienione w niniejszym załączniku zezwolenie (pozwolenie, koncesja): 1) zezwolenie wydawane na podstawie przepisów o hodowli zwierząt gospodarskich 1) na wykonywanie działalności gospodarczej 616 zł 2) zezwolenie na ekshumację, przewóz i sprowadzenie zwłok ludzkich lub ich szczątków 2) pozostałe 82 zł 3) zezwolenie dotyczące scalania i zamiany gruntów, wspólnot gruntowych, mienia komunalnego i gminnego, służebności gruntowej, rozgraniczenia nieruchomości, sprzedaży i dzierżawy nieruchomości rolnych Skarbu Państwa, uporządkowania własności gospodarstw rolnych, ochrony gruntów rolnych i leśnych, melioracji użytków rolnych oraz związane z realizacją przepisów o reformie rolnej i osadnictwie 4) zezwolenie w sprawie dotyczącej inwestycji jednostek budżetowych wydawane na wnioski składane przez inwestorów zastępczych 5) zezwolenie w sprawach należących do właściwości organów celnych - wydawane na wniosek składany przez osobę przekraczającą granicę państwową i załatwianych w toku kontroli celnej, dokonywanej u tej osoby podczas przekraczania granicy 6) zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów 7) zezwolenie na działania związane z ochroną przyrody, wydawane organizacjom ekologicznym i jednostkom naukowym działającym na rzecz ochrony przyrody 8) zezwolenie na zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg 9) pozwolenie na lokalizowanie w pasie drogowym obiektów budowlanych lub urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego 10) zezwolenie na przejazd pojazdu nienormatywnego 11) pozwolenie na prowadzenie prac naukowo-badawczych lub prac nad tworzeniem nowych odmian roślin uprawnych, z wykorzystaniem organizmów kwarantannowych lub roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów porażonych przez te organizmy lub niespełniających wymagań specjalnych, lub których wprowadzenie i przemieszczanie jest zabronione 12) zezwolenie na działania związane z ochroną przyrody, wydawane osobom fizycznym działającym na rzecz ochrony przyrody w zakresie czynnej ochrony gatunkowej 13) zezwolenie wydawane osobom fizycznym na działania związane z płoszeniem i miejscowym ograniczaniem populacji gatunków zwierząt wyrządzających szkody w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim nieobjętych odszkodowaniem Skarbu Państwa 45. W przypadku wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji) na kilka rodzajów działalności w jednej decyzji – za każdy rodzaj działalności 100% stawki określonej od zezwolenia (pozwolenia, koncesji) 46. Przedłużenie terminu ważności lub zmiana warunków wydanego zezwolenia (pozwolenia, koncesji), jeżeli: 1) dotyczy przedłużenia terminu ważności lub rozszerzenia zakresu działalności 50% stawki określonej od zezwolenia (pozwolenia, koncesji) 2) treścią zmiany jest kolejny rodzaj działalności 100% stawki określonej od zezwolenia (pozwolenia, koncesji) z zastrzeżeniem ust. 17-19 IV. Złożenie dokumentu Dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpis, wypis lub kopia – od każdego stosunku pełnomocnictwa (prokury) 17 zł dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa oraz jego odpis, wypis lub kopia: 1) poświadczony notarialnie lub przez uprawniony organ, upoważniające do odbioru dokumentów 2) w sprawach: a) karnych, karnych skarbowych i dyscyplinarnych oraz w sprawach o wykroczenia b) cywilnych, w których mocodawcy przysługuje zwolnienie od kosztów sądowych 3) jeżeli pełnomocnictwo udzielane jest małżonkowi, wstępnemu, zstępnemu lub rodzeństwu 4) jeżeli mocodawcą jest podmiot określony w art. 7 pkt 1-5 ustawy [1]) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, ustawę z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 15 października 1999 r. – Kodeks karny skarbowy, ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustawę z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 124, poz. 1152 i Nr 217, poz. 2142, z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 147, poz. 1547, Nr 173, poz. 1808 i Nr 202, poz. 2067 oraz z 2005 r. Nr 163, poz. 1361, Nr 167, poz. 1398 i Nr 169, poz. 1417. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708 i Nr 143, poz. 1031. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717, z 2001 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178 i Nr 213, poz. 1803, z 2003 r. Nr 84, poz. 774, Nr 137, poz. 1302 i Nr 162, poz. 1569, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 68, poz. 623, Nr 93, poz. 894, Nr 97, poz. 963 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 130, poz. 1090, Nr 143, poz. 1199, Nr 177, poz. 1468 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 79, poz. 546, Nr 104, poz. 708 i Nr 191, poz. 1413. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319."}
{"id":"2002_1681_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 3. Nie podlega opłacie skarbowej: dokonanie czynności urzędowej, wy­danie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia, koncesji), jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają innym opłatom o charakterze publicznoprawnym lub są od tych opłat zwolnione."}
{"id":"2002_1681_4","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 4. Wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia określa załącznik do ustawy. Rozdział 2 Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej oraz podmioty zwolnione od opłaty skarbowej"}
{"id":"2002_1681_5","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 5. 1. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jeżeli wskutek dokonanego przez nie zgłoszenia lub na ich wniosek dokonuje się czynności urzędowej, albo jeżeli na ich wniosek wydaje się zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję), a w przypadku złożenia dokumentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 - na mocodawcy, pełnomocniku, przedsiębiorcy lub prokurencie. 2. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży solidarnie na osobach lub jednostkach wymienionych w ust. 1, jeżeli w wyniku złożonego wspólnie zgłoszenia lub na ich wspólny wniosek dokonuje się czynności urzędowej lub na ich wspólny wniosek wydaje się zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję) a w przypadku złożenia dokumentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 - na mocodawcy i pełnomocniku lub przedsiębiorcy i prokurencie. 3. Jeżeli jedną ze stron czynności, o której mowa w ust. 2, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej zwolniona od opłaty skarbowej, obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży solidarnie na pozostałych stronach tej czynności."}
{"id":"2002_1681_6","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 6. 1. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje: 1) od dokonania czynności urzędowej – z chwilą dokonania zgłoszenia lub złożenia wniosku o dokonanie czynności urzędowej; 2) od wydania zaświadczenia – z chwilą złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia; 3) od wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji) – z chwilą złożenia wniosku o wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji); 4) od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii – z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie, o którym mowa w art. 1 ust. 2; 5) od przedmiotu opłaty określonego w art. 2 ust. 2 – z chwilą użycia zaświadczenia w sprawie innej niż wymieniona w art. 2 ust. 1. 2. Opłatę skarbową wpłaca się z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty."}
{"id":"2002_1681_7","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 7. Zwalnia się od opłaty skarbowej: 1) pod warunkiem wzajemności, państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) jednostki budżetowe; 3) jednostki samorządu terytorialnego; 4) organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonują zgłoszenia lub składają wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia – wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie; 5) osoby, które dokonując zgłoszenia lub składając wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo składając dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpis, wypis lub kopię przedstawią zaświadczenie o korzystaniu ze świadczeń pomocy społecznej z powodu ubóstwa; 6) osoby fizyczne prowadzące czynną ochronę gatunkową oraz osoby fizyczne, których gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie narażone jest na szkody wyrządzane przez gatunki zwierząt chronionych nieobjęte odszkodowaniem Skarbu Państwa – wyłącznie w zakresie przedmiotów opłaty skarbowej związanych z ochroną przyrody. Rozdział 3 Zapłata i zwrot opłaty skarbowej"}
{"id":"2002_1681_8","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 8. 1. Zapłaty opłaty skarbowej dokonuje się gotówką w kasie organu podatkowego lub bezgotówkowo na rachunek tego organu. 2. Rada gminy może zarządzić pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa oraz wyznaczyć inkasentów i określić wysokość wynagrodzenia za inkaso. 3. Organy administracji rządowej i samorządowej oraz podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 2, obowiązane są dokonać adnotacji o zapłacie opłaty skarbowej, zwolnieniu lub wyłączeniu obowiązku zapłaty tej opłaty od dokonanych przez nie czynności urzędowych, wydanych zaświadczeń i zezwoleń (pozwoleń, koncesji)."}
{"id":"2002_1681_9","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej[1]) Rozdział 1 Przedmiot opłaty skarbowej","text":"Art. 9. 1. Opłata skarbowa podlega zwrotowi: 1) od dokonania czynności urzędowej – jeżeli mimo zapłacenia opłaty nie dokonano czynności urzędowej; 2) od wydania zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) – jeżeli mimo zapłacenia opłaty nie wydano zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji). 2. Zwrot opłaty skarbowej następuje na wniosek. 3. Opłata skarbowa nie podlega zwrotowi po upływie pięciu lat licząc od końca roku, w którym dokonano zapłaty opłaty."}
{"id":"2002_1685_1","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 170, poz. 1218 oraz z 2007 r. Nr 57, poz. 390) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 2: - w pkt 4 po lit. e średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. f-h w brzmieniu: „f) przestępstw określonych w art. 228, 229 i 231 Kodeksu karnego, popełnionych przez pracowników Straży Granicznej w związku z wykonywaniem czynności służbowych, g) przestępstw określonych w art. 229 Kodeksu karnego, popełnionych przez osoby niebędące funkcjonariuszami lub pracownikami Straży Granicznej w związku z wykonywaniem czynności służbowych przez funkcjonariuszy lub pracowników Straży Granicznej, h) przestępstw określonych w art. 190, 222, 223 i 226 Kodeksu karnego skierowanych przeciwko funkcjonariuszom Straży Granicznej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych;”, - po pkt 5b dodaje się pkt 5c i 5d w brzmieniu: „5c) ochrona szlaków komunikacyjnych o szczegól­nym znaczeniu międzynarodowym przed przestępczością, której zwalczanie należy do właściwości Straży Granicznej; 5d) prowadzenie czynności w celu rozpoznawania i przeciwdziałania zagrożeniom terroryzmem;”, b) ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Straż Graniczna prowadzi postępowania w sprawach rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw określonych w art. 228, 229 i 231 Kodeksu karnego, popełnionych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej w związku z wykonywaniem czynności służbowych.”; 2) w art. 3a pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) nadawanie regulaminów organizacyjnych komendom oddziałów Straży Granicznej oraz komórkom organizacyjnym Komendy Głównej Straży Granicznej, a także nadawanie statutów ośrodkom szkolenia Straży Granicznej;”; 3) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: „Art. 8a. 1. Jednostki samorządu terytorialnego, państwowe jednostki organizacyjne, banki oraz instytucje ubezpieczeniowe mogą uczestniczyć w pokrywaniu wydatków inwestycyjnych, modernizacyjnych lub remontowych oraz kosztów utrzymania i funkcjonowania jednostek organizacyjnych Straży Granicznej, a także zakupu niezbędnych dla ich potrzeb towarów i usług. 2. Tworzy się Fundusz Wsparcia Straży Granicznej, zwany dalej „Funduszem”, składający się z funduszy: centralnego, oddziałów i ośrodków szkolenia Straży Granicznej. 3. Fundusz jest państwowym funduszem celowym. 4. Środki finansowe uzyskane przez Straż Graniczną od podmiotów, o których mowa w ust. 1, na podstawie umów zawartych przez: 1) Komendanta Głównego Straży Granicznej – są przychodami funduszu centralnego; 2) komendantów oddziałów Straży Granicznej – są przychodami funduszy oddziałów; 3) komendantów ośrodków szkolenia Straży Granicznej – są przychodami funduszy ośrodków szkolenia Straży Granicznej. 5. Środki Funduszu są przeznaczone na: 1) pokrywanie wydatków inwestycyjnych, modernizacyjnych lub remontowych oraz kosztów utrzymania i funkcjonowania jednostek organizacyjnych Straży Granicznej; 2) zakup niezbędnych na ich potrzeby towarów i usług. 6. Środkami Funduszu dysponują: 1) Komendant Główny Straży Granicznej – w zakresie funduszu centralnego; 2) komendanci oddziałów Straży Granicznej – w zakresie funduszy oddziałów; 3) komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej – w zakresie funduszy ośrodków szkolenia Straży Granicznej. 7. Komendant Główny Straży Granicznej sporządza łączny plan finansowy i łączne sprawozdanie finansowe Funduszu. 8. Dysponent środków Funduszu może dokonywać wydatków wyższych niż planowane bez zmiany planu, do wysokości łącznej kwoty przychodów uzyskanych ponad plan i pozostałości środków z okresów poprzednich, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 9. Przeniesienia wydatków pomiędzy poszczególnymi pozycjami planu Funduszu mogą być dokonywane przez dysponenta środków Funduszu po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 10. Przepisów art. 151 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104, z późn. zm.[2])) nie stosuje się. 11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Funduszu oraz tryb i terminy sporządzania jego planów i sprawozdań finansowych, uwzględniając postanowienia umów oraz racjonalne gospodarowanie środkami.”; 4) w art. 9e: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) określonych w art. 163 § 1, art. 164 § 1, art. 165 § 1, art. 166 § 1 i 2, art. 167, art. 168, art. 171, art. 172, art. 173 § 1, art. 258, art. 264 § 2 i 3 i art. 299 § 1 Kodeksu karnego,”, - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) określonych w art. 229 Kodeksu karnego, popełnionych przez osoby niebędące funkcjonariuszami lub pracownikami Straży Granicznej w związku z wykonywaniem czynności służbowych przez funkcjonariuszy lub pracowników Straży Granicznej;”, b) ust. 5 uchyla się, c) ust. 11 i 12 otrzymują brzmienie: „11. Do wniosków, o których mowa w ust. 4, 9 i 10, stosuje się odpowiednio ust. 8. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 9 lub 10, może zapoznać się z materiałami uzasadniającymi wniosek zgromadzonymi podczas kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie. 12. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 4, 9 i 10, sąd okręgowy rozpoznaje na posiedzeniu, jednoosobowo, przy czym czynności sądu związane z rozpoznaniem tych wniosków są wykonywane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postępowania karnego. W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator i przedstawiciel organu Straży Granicznej wnioskującego o zarządzenie kontroli operacyjnej.”, d) ust. 18 i 19 otrzymują brzmienie: „18. Organ Straży Granicznej, który wnioskował o zarządzenie kontroli operacyjnej, dokonuje niezwłocznie po zakończeniu kontroli protokolarnego, komisyjnego zniszczenia zgromadzonych podczas stosowania kontroli operacyjnej materiałów niezawierających dowodów pozwalających na wszczęcie postępowa­nia karnego lub niemających znaczenia dla toczącego się postępowania karnego. 19. Na postanowienia sądu w przedmiocie kontroli operacyjnej, o których mowa w ust. 1, 4, 9 i 10, przysługuje zażalenie organowi Straży Granicznej, który złożył wniosek o wydanie tego postanowienia. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.”; 5) w art. 9f w ust. 1: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) określone w art. 229 Kodeksu karnego, popełnione przez osoby niebędące funkcjonariuszami lub pracownikami Straży Granicznej w związku z wykonywaniem czynności służbowych przez funkcjonariuszy lub pracowników Straży Granicznej;”, b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) określone w art. 163 § 1, art. 164 § 1, art. 165 § 1, art. 166 § 1 i 2, art. 167, art. 168, art. 171, art. 172, art. 173 § 1, art. 258 i art. 264 § 2 i 3 Kodeksu karnego,”; 6) po art. 10b dodaje się art. 10c w brzmieniu: „Art. 10c. 1. Jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom określonym w art. 9e ust. 1 lub ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, Straż Graniczna może korzystać z informacji dotyczących umów ubezpieczenia, a w szczególności z przetwarzanych przez zakłady ubezpieczeń danych podmiotów, w tym osób, które zawarły umowę ubezpieczenia, a także przetwarzanych przez banki informacji stanowiących tajemnicę bankową oraz informacji dotyczących umów o rachunek papierów wartościowych, umów o rachunek pieniężny, umów ubezpieczenia lub innych umów dotyczących obrotu instrumentami finansowymi, a w szczególności z przetwarzanych przez uprawnione podmioty danych osób, które zawarły takie umowy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do: 1) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych; 2) podmiotów wykonujących działalność na podstawie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 i Nr 183, poz. 1537 i 1538 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119); 3) podmiotów wykonujących działalność ubezpieczeniową; 4) funduszy inwestycyjnych; 5) podmiotów wykonujących działalność w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 157, poz. 1119). 3. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, oraz informacje związane z przekazywaniem tych informacji i danych podlegają ochronie przewidzianej w przepisach o ochronie informacji niejawnych i mogą być udostępniane jedynie funkcjonariuszom prowadzącym czynności w danej sprawie i ich przełożonym, uprawnionym do sprawowania nadzoru nad prowadzonymi przez nich w tej sprawie czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi. Akta zawierające te informacje i dane udostępnia się ponadto wyłącznie sądom i prokuratorom, jeżeli następuje to w celu ścigania karnego. 4. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, udostępnia się na podstawie postanowienia wydanego na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej albo komendanta oddziału Straży Granicznej przez sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę organu Straży Granicznej składającego wniosek. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, powinien zawierać: 1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany; 2) opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej; 3) okoliczności uzasadniające potrzebę udostępnienia informacji i danych; 4) wskazanie podmiotu, którego informacje i dane dotyczą; 5) podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych; 6) rodzaj i zakres informacji i danych. 6. Po rozpatrzeniu wniosku sąd, w drodze postanowienia, wyraża zgodę na udostępnienie informacji i danych wskazanego podmiotu, określając ich rodzaj, zakres oraz podmiot obowiązany do ich udostępnienia, albo odmawia udzielenia zgody na udostępnienie informacji i danych. Przepis art. 9e ust. 12 stosuje się odpowiednio. 7. Na postanowienie sądu, o którym mowa w ust. 6, przysługuje zażalenie organowi Straży Granicznej wnioskującemu o wydanie postanowienia. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 8. W przypadku wyrażenia przez sąd zgody na udostępnienie informacji, uprawniony przez sąd organ Straży Granicznej pisemnie informuje podmiot obowiązany do udostępnienia informacji i danych o rodzaju i zakresie informacji i danych, które mają być udostępnione, podmiocie, którego informacje i dane dotyczą, oraz o osobie funkcjonariusza upoważnionego do ich odbioru. Do pisemnej informacji dołącza się postanowienie sądu. 9. W terminie do 120 dni od dnia przekazania informacji i danych, o których mowa w ust. 1, Straż Graniczna, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11, informuje podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, o postanowieniu sądu wyrażającym zgodę na udostępnienie informacji i danych. 10. Sąd, który wydał postanowienie o udostępnieniu informacji i danych, na wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może odroczyć, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością dalszego przedłużania, obowiązek, o którym mowa w ust. 9, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności operacyjno-rozpoznawczych. Przepis art. 9e ust. 12 stosuje się odpowiednio. 11. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 9 lub 10, zostało wszczęte postępowanie przygotowawcze, podmiot wskazany w ust. 5 pkt 4 jest powiadamiany o postanowieniu sądu o udostępnieniu informacji i danych przez prokuratora lub, na jego polecenie, przez Straż Graniczną przed zamknięciem postępowania przygotowawczego albo niezwłocznie po jego umorzeniu. 12. Jeżeli informacje i dane, o których mowa w ust. 1, nie dostarczyły podstaw do wszczęcia postępowania przygotowawczego, organ wnioskujący o wydanie postanowienia pisemnie zawiadamia o tym podmiot, który informacje i dane przekazał. 13. Materiały zgromadzone w trybie, o którym mowa w ust. 1-10, niezawierające informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza organ Straży Granicznej, który wnioskował o udostępnienie informacji i danych. 14. Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone naruszeniem przepisów ust. 3 na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.”; 7) w art. 11: a) w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) zatrzymywania osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia;”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: „1a. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezcelowe lub nieskuteczne. 1b. Czynności wymienione w ust. 1 powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostały podjęte. 1c. Osobie zatrzymanej na podstawie ust. 1 pkt 5a przysługują uprawnienia przewidziane dla osoby zatrzymanej w Kodeksie postępowania karnego.”, c) ust. 2 i 2a otrzymują brzmienie: „2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy wykonywaniu uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 4-5a, a także wzory dokumentów stosowanych w tych sprawach, uwzględniając skuteczność działań podejmowanych przez Straż Graniczną oraz poszanowanie praw osób, wobec których działania te są podejmowane. 2a. Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1: a) pkt 2, 5 i 5a, w terminie 7 dni od dnia dokonania czynności, b) pkt 7, w terminie 7 dni od dnia gdy podmiot dowiedział się o dokonanych wobec niego czynnościach – przysługuje zażalenie do prokuratora właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia czynności. Do zażalenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego.”; 8) w art. 24 ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. W działaniach pododdziałów odwodowych użycie broni palnej może nastąpić tylko na rozkaz ich dowódcy.”; 9) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Służbę w Straży Granicznej może pełnić osoba posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie, o nie­po­szlakowanej opinii, niekarana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, korzystająca w pełni z praw publicznych, posiadająca co najmniej średnie wykształcenie oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotowa jest się podporządkować, a także dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych.”, b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b-1d w brzmieniu: „1b. Kandydat do służby w Straży Granicznej może być przyjęty do służby, jeżeli w dniu przyjęcia nie przekroczył wieku 35 lat, z zastrzeżeniem ust. 1d. 1c. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, ze względu na posiadanie kwalifikacji lub umiejętności przydatnych do pełnienia służby w Straży Granicznej, kandydat niespełniający warunku, o którym mowa w ust. 1b, może być przyjęty do służby w Straży Granicznej za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej. 1d. Przepisu ust. 1b nie stosuje się do osób, o których mowa w art. 61 ust. 1 i 1a.”; 10) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: „Art. 31a. 1. Funkcjonariusz Policji, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego może być na własną prośbę przeniesiony do służby w Straży Granicznej, jeżeli wykazuje on szczególne predyspozycje do jej pełnienia. 2. Funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, do służby w Straży Granicznej przenosi, w po­ro­zumieniu odpowiednio z Komendantem Głównym Policji, Szefem Biura Ochrony Rządu, Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej, Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefem Agencji Wywiadu, Szefem Służby Wywiadu Wojskowego, Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendant Główny Straży Granicznej, za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Funkcjonariusz przeniesiony do służby w Straży Granicznej zachowuje ciągłość służby. 4. Funkcjonariuszowi przenoszonemu w trybie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje odprawa ani inne należności przewidziane dla funkcjonariuszy odchodzących ze służby. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb prowadzenia postępowania w stosunku do funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, uwzględniając szczególne kwalifikacje predestynujące do służby w Straży Granicznej, równorzędność okresów służby i stażu, należności oraz uzyskanych w dotychczasowych jednostkach kwalifikacji zawodowych z przewidzianymi w Straży Granicznej.”; 11) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: „Art. 33a. 1. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny Straż Graniczna może być objęta militaryzacją, o której mowa w art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o pow­szechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.[3])). 2. Funkcjonariusze pozostający w stosunku służbowym w chwili ogłoszenia mobilizacji lub wybuchu wojny stają się z mocy prawa funkcjonariuszami pełniącymi służbę w czasie wojny i pozostają w tej służbie do czasu zwolnienia.”; 12) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: „Art.35a. 1. W sytuacji wymagającej podwyższonej gotowości operacyjnej Komendant Główny Straży Granicznej może skierować funkcjonariusza do pełnienia służby w systemie skoszarowanym. 2. W czasie trwania służby w systemie skoszarowanym funkcjonariusz pozostaje w ciągłej dyspozycji przełożonego służbowego. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, organizację pełnienia służby w systemie skoszarowanym, warunki i tryb kierowania do pełnienia tej służby oraz sposób jej pełnienia, uwzględniając podmioty właściwe w sprawach organizacji służby w systemie skoszarowanym, zakres zadań, których realizacja może wymagać wprowadzenia systemu skoszarowanego, dzienny tok służby, częstotliwość i wymiar przerw pomiędzy okresami pełnienia służby oraz rodzaje dokumentów z tym związanych.”; 13) w art. 37: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do funkcjonariusza uprawnionego do dodatku funkcyjnego. Funkcjonariuszowi uprawnionemu do dodatku funkcyjnego przysługuje czas wolny od służby w zamian za czas służby przekraczający normę określoną w ust. 2, pełnioną przed uzyskaniem uprawnienia do tego dodatku.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, tryb udzielania czasu wolnego w zamian za służbę w wymiarze przekraczającym 40 godzin tygodniowo, uwzględniając: 1) rodzaj i organizację służby, sposób pełnienia dyżurów domowych oraz właściwość przełożonych do określenia harmonogramu służby; 2) okoliczności uzasadniające przedłużenie czasu służby ponad ustawowy wymiar, jak również niezbędny czas na wypoczynek funkcjonariusza po służbie oraz sposób prowadzenia ewidencji czasu służby; 3) możliwość wprowadzenia w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej odmiennego rozkładu czasu służby i trybu udzielania czasu wolnego w przypadku ogłoszenia mobilizacji lub w czasie wojny.”, c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: 5. W przypadku ogłoszenia mobilizacji lub w czasie wojny Komendant Główny Straży Granicznej może wprowadzić, w zakresie określonym w ust. 4, odmienny od obowiązującego rozkład czasu służby i tryb udzielania czasu wolnego w zamian za służbę w wymiarze przekraczającym 40 godzin tygodniowo w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej, z zachowaniem przepisu ust. 3.”; 14) po art. 39a dodaje się art. 39b w brzmieniu: „Art. 39b. 1. Funkcjonariusz pełniący służbę na określonych stanowiskach służbowych lub w określonych komórkach organizacyjnych albo przewidywany do takiej służby może być poddany testowi sprawności fizycznej, badaniu psychologicznemu lub badaniu psychofizjologicznemu, mającym na celu sprawdzenie jego przydatności i predyspozycji do służby na tych stanowiskach lub w tych komórkach organizacyjnych. 2. Przeprowadzenie testu i badań, o których mowa w ust. 1, w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę lub ubiegających się o podjęcie służby w: 1) Komendzie Głównej Straży Granicznej zarządza Komendant Główny Straży Granicznej; 2) oddziale Straży Granicznej albo ośrodku szkolenia Straży Granicznej zarządza komendant tego oddziału albo ośrodka szkolenia. 3. Testami lub badaniami, o których mowa w ust. 1, mogą być, na zarządzenie Komendanta Głównego Straży Granicznej, objęci również funkcjonariusze kwalifikowani do skierowania na określone szkolenia, w tym do szkoły podoficerskiej, szkoły chorążych lub na przeszkolenie specjalistyczne, o którym mowa w art. 55 ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb, warunki i właściwość komórek organizacyjnych do przeprowadzania testu sprawności fizycznej, badania psychologicznego i badania psychofizjologicznego mających na celu sprawdzenie przydatności i predyspozycji funkcjonariusza do służby na określonych stanowiskach służbowych lub w określonych komórkach organizacyjnych, albo odbycia szkolenia, 2) tryb, warunki i właściwość komórek organizacyjnych do przeprowadzania badań psychofizjologicznych, o których mowa w art. 31 ust. 1a pkt 5 i art. 44 ust. 3, 3) stanowiska służbowe oraz komórki organizacyjne, w których funkcjonariusze mogą być poddani badaniom i testom, o których mowa w ust. 1 uwzględniając zakres i ramową metodykę przeprowadzania badań i testów, w zależności od celu badania lub testu, a także terminy ich przeprowadzania, w przypadku gdy badania lub testy mają charakter okresowy.”; 15) po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu: „Art. 40a. 1. Funkcjonariusza można skierować do wykonywania zadań służbowych polegających na udzielaniu pomocy Policji, o których mowa w art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 i Nr 57, poz. 390). 2. W przypadku gdy skierowanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wykonywanie zadań służbowych w innej miejscowości niż miejscowość pełnienia służby lub poza terytorialnym zasięgiem działania jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, w której funkcjonariusz pełni służbę, skierowanie następuje na okres nie dłuższy niż 3 miesiące w roku kalendarzowym. 3. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie polecenia Komendanta Głównego Straży Granicznej, komendanta oddziału Straży Granicznej albo komendanta ośrodka szkolenia Straży Granicznej. W przy­­padku wydania polecenia w formie ustnej funkcjonariusz otrzymuje potwierdzenie tego polecenia na piśmie nie później niż w ciągu 3 dni od dnia jego wydania. 4. Funkcjonariuszowi skierowanemu do wykonywania zadań służbowych w innej miejscowości niż miejscowość pełnienia służby przysługują należności z tytułu podróży służbowych.”; 16) w art. 43 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych na okres nie dłuższy niż 3 miesiące w razie jego tymczasowego aresztowania lub wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe umyślne. Jeżeli okres tymczasowego aresztowania jest dłuższy niż 3 miesiące, zawieszenie ulega z mocy prawa przedłużeniu do czasu zakończenia tymczasowego aresztowania. 2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego albo przestępstwo skarbowe nieumyślne lub postępowania dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby – na czas nie dłuższy niż 3 miesiące.”; 17) w art. 45: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe umyślne;”, b) w ust. 2: – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe inne niż określone w ust. 1 pkt 4;”, – w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10-12 w brzmieniu: „10) popełnienia czynu o znamionach przestępstwa albo przestępstwa skarbowego, jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia pozostawanie w służbie; 11) upływu 12 miesięcy zawieszenia w czynnościach służbowych, jeżeli nie ustały przyczyny będące podstawą zawieszenia; 12) osiągnięcia wieku: a) w korpusie szeregowych, podoficerów i chorążych – 55 lat, b) w korpusie oficerów: – do stopnia pułkownika Straży Granicznej (komandora Straży Granicznej) – 58 lat, – w stopniu generała brygady Straży Granicznej i generała dywizji Straży Granicznej (kontradmirała Straży Granicznej i wiceadmirała Straży Granicznej) - 60 lat.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W przypadku wszczęcia lub prowadzenia postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 3, zwolnienie ze służby następuje w terminie do 6 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia wystąpienia ze służby.”; 18) po art. 45a dodaje się art. 45b w brzmieniu: „Art. 45b. Przepisów art. 45 ust. 3 i 3a nie stosuje się do funkcjonariusza pełniącego służbę w czasie wojny.”; 19) w art. 46 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4. Funkcjonariuszowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres 6 miesięcy i nie mniej niż za 1 miesiąc. Świadczenie pieniężne wypłaca się w terminie 14 dni od dnia złożenia przez funkcjonariusza wniosku w tej sprawie wraz z dokumentem potwierdzającym fakt przywrócenia do służby. 5. Okres, za który funkcjonariuszowi przysługuje świadczenie pieniężne, wlicza się do okresu służby uwzględnianego przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, nagrody rocznej, a także do okresu służby, od którego zależą uprawnienia określone w art. 35 ust. 2, art. 74 ust. 1 i 2, art. 86 ust. 2, art. 115 ust. 1 i art. 119 ust. 1. Okresu pozostawania poza służbą, za który funkcjonariuszowi nie przysługuje świadczenie pieniężne, nie uważa się za przerwę w służbie w zakresie uprawnień uzależnionych od nieprzerwanego jej biegu.”; 20) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: „Art. 46a. 1. Funkcjonariusza zwolnionego ze służby na podstawie art. 45 ust. 2 pkt 10 i 11, na jego wniosek złożony w terminie 7 dni od dnia prawomocnego zakończenia postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego, przywraca się do służby, jeżeli prowadzone przeciwko niemu postępowanie zostało zakończone prawomocnym wyrokiem uniewinniającym albo orzeczeniem o umorzeniu postępowania ze względu na okoliczności określone w art. 17 § 1 pkt 1-3 i 6 Kodeksu postępowania karnego. 2. Do funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 46 stosuje się odpowiednio.”; 21) w art. 57 w ust. 1 zdanie drugie uchyla się; 22) art. 91a otrzymuje brzmienie: „Art. 91a. 1. Funkcjonariusze oraz pracownicy Straży Granicznej są obowiązani złożyć oświadczenie o swoim stanie majątkowym, w tym o majątku objętym małżeńską wspólnością majątkową przy nawiązywaniu lub rozwiązywaniu stosunku służbowego lub stosunku pracy, corocznie oraz na żądanie Komendanta Głównego Straży Granicznej, właściwych komendantów oddziałów lub komendantów ośrodków szkolenia Straży Granicznej. 2. Oświadczenie o stanie majątkowym powinno zawierać informacje o źródłach i wysokości uzyskanych przychodów, posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, uczestnictwie w spółkach cywilnych lub spółkach prawa handlowego, posiadanych udziałach lub akcjach w tych spółkach, mieniu nabytym od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, gminy lub związku międzygminnego, które podlegało zbyciu w drodze przetargu, mieniu ruchomym, innych prawach majątkowych oraz o zobowiązaniach pieniężnych. Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej oraz pełnienia funkcji w spółkach prawa handlowego lub w spółdzielniach, z wyjątkiem funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej. 3. Oświadczenie o stanie majątkowym coroczne składa się do dnia 31 marca według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. 4. Prawo wglądu do złożonych oświadczeń o stanie majątkowym mają: Komendant Główny Straży Granicznej, właściwi komendanci oddziałów lub ośrodków szkolenia Straży Granicznej oraz osoby przez nich pisemnie upoważnione w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia analizy oświadczeń. 5. Informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym, z zastrzeżeniem ust. 6, stanowią tajemnicę służbową. Oświadczenie przechowuje się przez okres 10 lat. 6. Oświadczenie o stanie majątkowym osób pełniących funkcje organów Straży Granicznej są publikowane bez ich zgody na właściwych stronach Biuletynu Informacji Publicznej, z wyłączeniem danych dotyczących daty i miejsca urodzenia, numerów PESEL i NIP, miejsca zamieszkania i położenia nieruchomości. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach oświadczeń o stanie majątkowym, sposób analizy ich zgodności ze stanem faktycznym, a także wzór oświadczenia o stanie majątkowym wraz z objaśnieniami co do miejsca i terminu jego składania oraz pouczeniem o odpowiedzialności za podanie informacji niezgodnych ze stanem faktycznym oraz tryb publikowania oświadczeń, o których mowa w ust. 6, uwzględniając zakres danych objętych oświadczeniem, o którym mowa w ust. 1 i 2.”; 23) po art. 91a dodaje się art. 91b-91d w brzmieniu: „Art. 91b. Funkcjonariusze oraz pracownicy Straży Granicznej są obowiązani poinformować przełożonego właściwego w sprawach osobowych o pod­jęciu przez małżonka lub osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym zatrudnienia lub innych czynności zarobkowych w podmiotach świadczących usługi detektywistyczne lub usługi w zakresie ochrony osób i mienia, objęciu w nich akcji lub udziałów lub podjęciu działalności gospodarczej w tym zakresie, a także o fakcie bycia wykonawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, Nr 170, poz. 1217 i Nr 227, poz. 1658) na rzecz organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w ter­minie 14 dni od dnia uzyskania informacji o wy­stąpieniu takiej sytuacji."}
{"id":"2002_1685_10","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. Funkcjonariuszowi pozostającemu w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy w okresie zawieszenia w czynnościach służbowych, okres tego zawieszenia w zakresie skutków prawnych, o których mowa w art. 45 ust. 2 pkt 11 ustawy wymienionej w art. 1, liczy się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1685_106","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 106. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wysokości dodatku za wysługę lat, uwzględniając okresy służby w Straży Granicznej, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Policji, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej, Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Straży Granicznej, okresy zakończonego zatrudnienia, a także inne okresy wliczane na mocy odrębnych przepisów do okresu pracy, jak również okoliczności wyłączające zaliczenie okresu służby lub pracy do wysługi lat, podmioty właściwe do ich zaliczania oraz sposób dokumentowania tych okresów.”; 29) w art. 107 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Funkcjonariusz przeniesiony na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego zachowuje prawo do uposażenia zasadniczego pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku, do czasu uzyskania wyższego uposażenia według zajmowanego stanowiska służbowego.”; 30) w art. 108 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia: 1) dodatek za wysługę lat w wysokości uzależnionej od okresów służby, o których mowa w art. 106; 2) dodatek za stopień w wysokości uzależnionej od posiadanego stopnia Straży Granicznej; 3) dodatek funkcyjny na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym; 4) dodatek służbowy na stanowiskach innych niż wymienione w pkt 3; 5) dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby. 2. Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w wysokości miesięcznej.”; 31) w art. 111 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. W razie zwłoki w wypłacie uposażenia, innych świadczeń oraz należności pieniężnych funkcjonariuszowi przysługują, na jego wniosek, odsetki ustawowe od dnia, w którym uposażenie, inne świadczenie lub należność pieniężna stały się wymagalne.”; 32) w art. 118: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 12 oraz ust. 3 otrzymuje:”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3 otrzymuje ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane przed zwolnieniem ze służby urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe oraz ekwiwalent za niewykorzystany czas wolny od służby udzielany na podstawie art. 37 ust. 3, nie więcej jednak niż za ostatnie 3 lata.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych lub upoważniony przez niego przełożony może w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie przyznać, z uwagi na uzasadnione potrzeby rodziny funkcjonariusza, odprawę w wysokości nieprzekraczającej 50% w razie zwolnienia go ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 2 i 9-11.”; 33) po art. 120 dodaje się art. 120a w brzmieniu: „Art. 120a. 1. Członkom rodziny funkcjonariusza w razie jego śmierci pozostającej w związku ze służbą Komendant Główny Straży Granicznej może przyznać pomoc finansową, jednorazowo lub okresowo ze środków właściwego organu Straży Granicznej. Za członków rodziny funkcjonariusza uważa się osoby, o których mowa w art. 93, spełniające w dniu śmierci funkcjonariusza warunki do otrzymania renty rodzinnej. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, okresy, na które pomoc może być przyznawana, jej maksymalną wysokość, podmioty właściwe w sprawach wypłaty oraz tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając okoliczności, w których można przyznać pomoc, oraz rodzaje wymaganych dokumentów.”; 34) art. 128 otrzymuje brzmienie: „Art. 128. 1. Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynno­ściach służbowych zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% należnego uposażenia. 2. Okres zawieszenia w czynnościach służbowych, o którym mowa w ust. 1, nie podlega wliczeniu do okresu służby funkcjonariusza, od którego zależy wysokość uposażenia, wysokość innych świadczeń pieniężnych lub prawo do nich oraz wymiar urlopu wypoczynkowego, a także innych rodzajów urlopów przysługujących funkcjonariuszowi. 3. Po zakończeniu postępowania karnego lub dyscyplinarnego w sprawie o czyn stanowią­cy podstawę zawieszenia w czynnościach służbowych funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne jego podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia, jeżeli: 1) nie został ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby; 2) postępowanie karne zostało zakończone prawomocnym wyrokiem uniewinniającym bądź umorzeniem ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 § 1 pkt 1-3 i 6 Kodeksu postępowania karnego, nawet po zwolnieniu ze służby. 4. W przypadku gdy postępowanie dyscyplinarne albo karne w sprawie o czyn stanowiący podstawę zawieszenia zakończyło się w spo­sób określony w ust. 3, okres zawieszenia w czynnościach służbowych wlicza się do okresu służby, od którego zależy wysokość lub wymiar należności pieniężnych oraz urlopów, o których mowa w ust. 2, lub prawo do nich. 5. Należności pieniężne, o których mowa w ust. 3 i 4, wypłaca się wraz z odsetkami ustawowymi za okres zawieszenia w czynnościach służbowych, na wniosek funkcjonariusza, w terminie miesiąca od dnia otrzymania przez właściwą jednostkę organizacyjną Straży Granicznej pisemnej informacji o prawomocnym zakończeniu postępowania dyscyplinarnego albo karnego, o czyn stanowiący podstawę zawieszenia w czyn­nościach służbowych.”; 35) art. 129 uchyla się; 36) po art. 134 dodaje się art. 134a w brzmieniu: „Art. 134a. 1. W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne, wypełniającego jednocześnie znamiona wykroczenia, w przypadku mniejszej wagi lub ukarania grzywną, przełożony dyscyplinarny może nie wszczynać postępowania dyscyplinarnego a wszczęte postępowanie umorzyć. 2. W przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi przełożony dyscyplinarny może odstąpić od wszczęcia postępowania i przeprowadzić ze sprawcą przewinienia dyscyplinarnego udokumentowaną w formie notatki rozmowę dyscyplinującą. 3. Notatkę, o której mowa w ust. 2, włącza się do akt osobowych na okres roku.”; 37) po art. 136b dodaje się art. 136c w brzmieniu: „Art. 136c. 1. Choroba obwinionego, świadka i innego uczestnika postępowania dyscyplinarnego usprawiedliwia nieobecność tych osób podczas czynności objętych danym postępowaniem przez okresy nie dłuższe niż łącznie 14 dni w ciągu całego postępowania dyscyplinarnego. Usprawiedliwienie nieobecności z powodu choroby za każdy następny jej okres wymaga przedstawienia zaświadczenia wystawionego przez lekarza uprawnionego do wystawiania zaświadczeń potwierdzających niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie karne, zwanego dalej „zaświadczeniem”. Przepisy wydane na podstawie art. 117 § 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio. 2. Zaświadczenia nie może wystawić lekarz, o którym mowa w ust. 1, jeżeli wchodzi w skład komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, utworzonej w Straży Granicznej.”; 38) w art. 137 po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: „2b. Zawieszenie postępowania dyscyplinarnego wstrzymuje bieg terminu, o którym mowa w ust. 2.”; 39) po art. 143a dodaje się art. 143b w brzmieniu: „Art. 143b. Kto zatrudnia osoby, o których mowa w art. 91c, lub zleca im wykonywanie innych zajęć wbrew warunkowi w nim określonemu, podlega karze aresztu lub karze grzywny.”; 40) w art. 147c po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) rozpoznawaniu i przeciwdziałaniu zagrożeniom terroryzmem;”; 41) w art. 147d: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1-3a;”, b) w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „W przypadkach, o których mowa w art. 147c pkt 1-3a, w decyzji określa się ponadto:”; 42) w art. 147e ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Delegowanie do pełnienia służby w kontyngencie oraz przedłużenie czasu delegowania, w przypadkach określonych w art. 147c pkt 1-3a, następuje za pisemną zgodą funkcjonariusza.”."}
{"id":"2002_1685_11","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Przepis art. 91c ustawy wymienionej w art. 1 stosuje się do funkcjonariusza zwolnionego ze służby po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1685_12","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. Przepisy art. 98 ust. 2 pkt 3, art. 99a ust. 1 pkt 13 i art. 102 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 oraz art. 10 ust. 1 i 2 ustawy wymienionej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się w przypadku gdy funkcjonariusz został skazany prawomocnym wyrokiem sądu lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1685_13","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Przepis art. 118 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się w przypadku gdy ostateczna decyzja o zwolnieniu ze służby została wydana po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1685_14","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. Przepis art. 128 ustawy wymienionej w art. 1 oraz przepisy art. 3 ust. 1 pkt 7 i art. 16 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do okresów zawieszenia w czynnościach służbowych trwających po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1685_15","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. 1. Wymierzenie funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej w postępowaniu dyscyplinarnym wszczętym i niezakończonym do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy następuje w terminie określonym w przepisach dotychczasowych. 2. Usprawiedliwienie nieobecności z powodu choroby obwinionego, świadka i innego uczestnika postępowania dyscyplinarnego podczas czynności objętej postępowaniem dyscyplinarnym, która dokonywana jest po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, następuje na zasadach określonych w niniejszej ustawie."}
{"id":"2002_1685_16","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Ilekroć w przepisach prawa jest mowa o „jednostce organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej” rozumie się przez to „komórkę organizacyjną Komendy Głównej Straży Granicznej”."}
{"id":"2002_1685_17","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. Badania psychofizjologiczne prowadzone na podstawie art. 31 ust. 1a pkt 5 i art. 44 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 do dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 39b ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1, prowadzone są na dotychczasowych zasadach."}
{"id":"2002_1685_18","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowy dodatek służbowy otrzymywany przez funkcjonariuszy zajmujących stanowiska kierownicze lub samodzielne staje się z mocy prawa dodatkiem funkcyjnym."}
{"id":"2002_1685_19","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. Funkcjonariusze, którzy do dnia wejścia w życie ustawy otrzymywali zwiększenie uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat otrzymują dodatek za wysługę lat, w wysokości nie mniejszej niż otrzymywane zwiększenie."}
{"id":"2002_1685_2","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z późn. zm.[4])) w art. 49a § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Usiłowanie i pomocnictwo są karalne.”."}
{"id":"2002_1685_20","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie upoważnień zmienianych ustawami, o których mowa w art. 1 i 3, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy. 2. Art. 11 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowuje moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy."}
{"id":"2002_1685_21","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 21. Przepis art. 103 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 1 stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r."}
{"id":"2002_1685_22","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 1 lit. a tiret drugie w części dotyczącej pkt 5c, pkt 14, art. 3 i art. 6, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia; 2) art. 2, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, ustawę z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, ustawę z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawę z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze oraz ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i 1218, Nr 187, poz. 1381 i Nr 249, poz. 1832. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117, poz. 1228, z 2001 r. Nr 100, poz. 1081, Nr 106, poz. 1149, Nr 125, poz. 1371, Nr 128, poz. 1409 i Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 25, poz. 253 i Nr 135, poz. 1145, z 2004 r. Nr 11, poz. 95, Nr 62, poz. 576, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 891, Nr 171, poz. 1800 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 756 i 757. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 137, poz. 1304, Nr 149, poz. 1452, i Nr 203, poz. 1966, z 2005 r. Nr 90, poz. 756 i Nr 180, poz. 1497 oraz z 2006 r. Nr 141, poz. 1011 i Nr 249, poz. 1832. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 41, poz. 401, Nr 167, poz. 1397, Nr 169, poz. 1412 i 1421 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 208, poz. 1534. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808, Nr 187, poz. 1925 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 86, poz. 732, Nr 132, poz. 1110, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 150, poz. 1248, Nr 163, poz. 1362, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1412, Nr 183, poz. 1538, Nr 184, poz. 1539, Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 157, poz. 1119, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 227, poz. 1658, Nr 251, poz. 1846. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 41, poz. 401, Nr 167, poz. 1397, Nr 169, poz. 1412 i 1421 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 208, poz. 1534."}
{"id":"2002_1685_3","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1b pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) osób w komunikacji autobusowej ekspresowej, z zastrzeżeniem art. 2 ust. 2a.”; 2) w art. 2: a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) funkcjonariusze Straży Granicznej w czasie wykonywania czynności służbowych związanych z och­roną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej szlaków komunikacyjnych o szczególnym znaczeniu międzynarodowym przed przestępczością, której zwalczanie należy do właściwości Straży Granicznej;”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Do ulgi 100% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego w komunikacji zwykłej, pospiesznej, przyspieszonej i ekspresowej, na podstawie biletów jednorazowych, są uprawnieni funkcjonariusze Straży Granicznej w czasie wykonywania czynności służbowych związanych z ochroną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej szlaków komunikacyjnych o szczególnym znaczeniu międzynarodowym przed przestępczością, której zwalczanie należy do właściwości Straży Granicznej.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Do ulgi 78% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego w komunikacji zwykłej i przyspieszonej, na podstawie biletów jednorazowych, są uprawnione osoby wymienione w ust. 1, z wyjątkiem osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2a.”; 3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z ulgowych przejazdów osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-5, ust. 2a oraz ust. 6, uwzględniając konieczność wskazania w dokumencie podstawy prawnej uprawniającej do ulgi oraz określenia dokumentów wydawanych tylko na czas wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-5, ust. 2a oraz ust. 6.”."}
{"id":"2002_1685_4","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany 1) w art. 3 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) wysługa emerytalna – okresy służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej, z wyjątkiem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych, a także okresy im równorzędne, łącznie z okresami, o których mowa w art. 14 i 16;”; 2) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. 1. Prawo do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy nie przysługuje funkcjonariuszowi, który został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, które zostało popełnione przed zwolnieniem ze służby. 2. Skazanie emeryta albo rencisty prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wyko­nywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione przed zwolnieniem ze służby, powoduje utratę prawa do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy. 3. O skazaniu emeryta lub rencisty wyrokiem, o którym mowa w ust. 2, prezes sądu zawiadamia, w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku, organ właściwy w sprawach zaopatrzenia emerytalnego. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, emeryt albo rencista nabywa prawo do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia emerytalnego i rentowych, jeżeli spełnia warunki określone w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.[7])). 5. Przy ustalaniu prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia emerytalnego i rentowych osoby, o której mowa w ust. 1 lub 2, która osiągnęła wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, uwzględnia się również okresy pobierania emerytury lub renty inwalidzkiej, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 i 10 ustawy, o której mowa w ust. 4, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania tych świadczeń.”; 3) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: „Art. 10a. 1. W przypadku gdy emerytowi albo renciście nie przysługuje prawo do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy z przyczyn, o których mowa w art. 10 ust. 2, od uposażenia wypłaconego funkcjonariuszowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się składki za ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.[8])). 2. Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 3. Składki, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w terminie 60 dni od dnia, w którym organ właściwy w sprawach emerytalnych otrzymał zawiadomienie prezesa sądu, o którym mowa w art. 10 ust. 3. 4. Organ, o którym mowa w ust. 3, w terminie 7 dni od dnia, w którym otrzymał zawiadomienie prezesa sądu, informuje o nim jednostkę właściwą do przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek. 5. Ustalenie podstawy wymiaru i kwoty składek, o których mowa w ust. 1, ich przekazanie oraz waloryzacja następuje na zasadach i w trybie określonym w przepisach dotyczących ustalenia podstawy i kwoty należnych składek, ich przekazywania oraz waloryzowania, w przypadku gdy funkcjonariusz zwolniony ze służby nie spełnia warunków do nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej.”; 4) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Do wysługi emerytalnej zalicza się również okresy pozbawienia wolności i odbywania kary pozbawienia wolności oraz okresy zawieszenia w czynnościach służbowych, w przypadku gdy funkcjonariusz został uniewinniony lub postępowanie karne zostało umorzone, albo gdy nie został ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.”; 5) w art. 24 w pkt 1a lit. c otrzymuje brzmienie: „c) w czasie pełnienia służby w kontyngencie Straży Granicznej wydzielonym do realizacji zadań, o których mowa w art. 147c pkt 1-3a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz.U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 170, poz. 1218)”; 6) w art. 39 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) w razie skazania funkcjonariusza, który ma ustalone prawo do emerytury lub renty, prawomocnym wyrokiem sądu, o którym mowa w art. 10 ust. 2.”."}
{"id":"2002_1685_5","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują również żołnierzom zawodowym oraz funkcjonariuszom Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej, jeżeli nie spełniają oni warunków do nabycia prawa lub utracili prawo do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób, oraz członkom rodzin pozostałym po tych osobach.”; 2) w art. 173 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Przepis ust. 1a stosuje się również do funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1a, którzy po zwolnieniu ze służby nabyli prawo do policyjnego zaopatrzenia emerytalnego, a następnie utracili to prawo w związku ze skazaniem prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione przed zwolnieniem ze służby.”."}
{"id":"2002_1685_6","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1008, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1829 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331) po art. 186 dodaje się art. 186a w brzmieniu: „Art. 186a. 1. Przewoźnik lotniczy, w przypadku gdy wykonuje loty określone przez Prezesa Urzędu jako loty wysokiego ryzyka, jest obowiązany zapewnić na pokładzie statku powietrznego wartę ochronną pełnioną przez funkcjonariuszy Straży Granicznej. 2. Przewoźnik lotniczy pokrywa koszty związane z pełnieniem warty ochronnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku, o którym mowa w ust. 1, obejmujące koszty: 1) przelotu i przewozu bagażu; 2) posiłku na pokładzie statku powietrznego; 3) noclegu, o ile jest niezbędny, w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju wydanymi na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. 3. Należności, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, funkcjonariusze Straży Granicznej otrzymują od przewoźnika lotniczego w naturze na warunkach przewidzianych dla pasażerów danego lotu, a w przypadku lotów bez pasażerów - na warunkach przewidzianych dla załogi statku powietrznego. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przypadki w jakich jest niezbędne zapewnienie funkcjonariuszom Straży Granicznej noclegu oraz sposób, tryb i terminy zwrotu przez przewoźnika lotniczego kosztów noclegu, o ile go nie zapewnił, uwzględniając konieczność: 1) zwrotu kosztów noclegów odpowiadających rzeczywiście poniesionym wydatkom w granicach, o których mowa w przepisach wymienionych w ust. 2 pkt 3; 2) zapewnienia noclegu, w przypadku gdy uprawnienie do wypoczynku w warunkach hotelowych przysługuje członkom załogi statku powietrznego.”."}
{"id":"2002_1685_7","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 469 i Nr 120, poz. 826) w art. 38 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Główny Inspektor Farmaceutyczny w odniesieniu do prekursorów kategorii 1, a Główny Inspektor Sanitarny w odniesieniu do prekursorów kategorii 2 i 3, w uzasadnionych przypadkach powiadamiają Policję, Straż Graniczną i organy celne o konieczności zatrzymania przesyłki prekursorów, która nie spełnia wymagań określonych w przepisach prawa.”."}
{"id":"2002_1685_8","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Przepisu art. 31 ust. 1b ustawy wymienionej w art. 1 nie stosuje się do kandydatów do służby w Straży Granicznej, wobec których rozpoczęto postępowanie kwalifikacyjne przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1685_9","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby w przypadku wszczęcia lub prowadzenia wobec niego postępowania dyscyplinarnego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy następuje w terminie określonym w przepisach dotychczasowych."}
{"id":"2002_1685_91c","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 91c. Funkcjonariusz Straży Granicznej zwolniony ze służby, którego zakres obowiązków służbowych obejmował czynności związane z przygotowaniem lub przeprowadzaniem postępowań o udzie­­lenie zamówienia publicznego, nie może bez pisemnej zgody Komendanta Głównego Straży Granicznej przed upływem 3 lat od dnia zwolnienia ze służby być zatrudniony lub wykonywać innych zajęć u przedsiębiorcy, który ubiegał się o udzielenie przez Straż Graniczną zamówienia publicznego."}
{"id":"2002_1685_91d","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 91d. Funkcjonariusz Straży Granicznej zwolniony ze służby nie może wykorzystywać informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem czynności służbowych w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo w związku z zatrudnieniem lub wykonywaniem innych zajęć u przedsiębiorcy.”; 24) art. 98 otrzymuje brzmienie: „Art. 98. 1. Funkcjonariuszowi, który nie otrzymał lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej lub towarzystwie budownictwa społecznego albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. 2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, podlega zwrotowi w przypadku: 1) jej wypłaty jako nienależnego świadczenia; 2) zwolnienia funkcjonariusza ze służby przed upływem 10 lat służby, jeżeli nie nabył uprawnień do emerytury policyjnej albo policyjnej renty inwalidzkiej lub prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnych i rentowych; 3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe. 3. Do służby, o której mowa w ust. 2 pkt 2, zalicza się również okresy służby oraz okresy równorzędne ze służbą w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania oraz warunki przyznawania i cofania pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, sposób ustalania jej wysokości oraz kwoty podlegającej zwrotowi, podmioty właściwe w tych sprawach, uwzględniając rodzaje wymaganych dokumentów oraz przypadki uzasadniające obniżenie kwoty podlegającej zwrotowi.”; 25) w art. 99a w ust. 1 w pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: „13) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.”; 26) w art. 102 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi, który został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.”; 27) w art. 103 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Przez przeciętne uposażenie, o którym mowa w ust. 3, rozumie się uposażenie wraz z 1\/12 równowartości nagrody rocznej.”; 28) art. 105 i 106 otrzymują brzmienie: „Art. 105. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia: 1) grupy uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy, kategorie uposażenia zasadniczego w poszczególnych grupach tego uposażenia oraz odpowiadające im wysokości uposażenia zasadniczego ustalone z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej; 2) zaszeregowanie stanowisk służbowych do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego oraz stopni etatowych. Rozporządzenie powinno uwzględniać zróżnicowanie uposażenia zasadniczego w poszczególnych grupach tego uposażenia, a także charakter i rodzaje stanowisk służbowych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej."}
{"id":"2002_1689_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. 2. Akcyza stanowi dochód budżetu państwa."}
{"id":"2002_1689_10","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. Obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje z dniem: 1) powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego albo 2) objęcia wyrobów akcyzowych zawieszającą procedurą celną w rozumieniu przepisów prawa celnego. 3. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego handlowca lub niezarejestrowanego handlowca powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych. 4. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym. 5. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika. 6. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonanego przez osobę fizyczną nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, przeznaczonych na cele handlowe, o których mowa w art. 34, powstaje w dniu ich przemieszczenia na terytorium kraju. 7. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, dokonanego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 79 ust. 1, powstaje z dniem odbioru dostarczonych wyrobów akcyzowych przez odbiorcę na terytorium kraju. 8. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i ust. 5, powstaje z dniem wydania ich nabywcy. 9. Jeżeli sprzedaż, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3, powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania wyrobu akcyzowego. 10. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, powstaje z dniem nabycia lub wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11. 11. W przypadku organów administracji rządowej, które weszły w posiadanie wyrobów akcyzowych określonych w art. 8 ust. 2 pkt 4, podlegających na mocy przepisów odrębnych czynnościom określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wykonywanym przez te organy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia lub sprzedaży przez nie tych wyrobów."}
{"id":"2002_1689_100","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: 1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym; 2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym; 3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym: a) wyprodukowanego na terytorium kraju, b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2. 2. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony. 3. Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. 4. Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18. 5. Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego: 1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; 2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; 3) wydanie w zamian za wierzytelności; 4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego; 5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny; 6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności; 7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy; 8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników; 9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. 6. Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 14 ust. 1–4, 6–8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1 i 2, art. 19, przepisy wydane na podstawie art. 20, art. 21 ust. 5 oraz art. 27–29."}
{"id":"2002_1689_101","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Obowiązek podatkowy z tytułu importu samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego. 2. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem: 1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju; 2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju; 3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem. 3. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2–9, z dniem wykonania tych czynności. 4. Jeżeli sprzedaż samochodu osobowego powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2–9, z dniem wykonania tych czynności. Sprzedawca jest obowiązany do wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonanej sprzedaży. 5. Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 100 ust. 1 lub ust. 2, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej stwierdził dokonanie czynności podlegającej opodatkowaniu."}
{"id":"2002_1689_102","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2. 2. W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel. 3. W przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym."}
{"id":"2002_1689_103","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Organy egzekucyjne, określone w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[13])), są płatnikami akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza nie została zapłacona. 2. Płatnik akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, jest obowiązany obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedano samochód, a także przekazać w tym terminie do właściwego naczelnika urzędu celnego deklarację o wysokości pobranej i wpłaconej akcyzy według ustalonego wzoru. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych zawartych w deklaracji o wysokości akcyzy pobranej i wpłaconej przez płatnika oraz wzór tej deklaracji, zamieszczając objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania deklaracji oraz informacje o miejscu ich składania, jak również zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia kwoty akcyzy."}
{"id":"2002_1689_104","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest: 1) kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne od tego samochodu osobowego; 2) kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy – w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy; 3) wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło – w przypadku importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2–5. 2. W przypadku samochodu osobowego, wobec którego mają zastosowanie przepisy dotyczące procedury uszlachetnienia biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością produktów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło. 3. Podstawą opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego objętego procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby samochód ten był objęty procedurą dopuszczenia do obrotu. 4. Podstawa opodatkowania w przypadku importu samochodu osobowego obejmuje również prowizję oraz koszty transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały do niej włączone, a zostały już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego samochód jest importowany. 5. Do podstawy opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego dolicza się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu samochodu. 6. Podstawą opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi, ale niezarejestrowanego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość, o której mowa w ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną. 7. Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w szczególności w przypadku darowizny samochodu osobowego, za podstawę opodatkowania przyjmuje się średnią wartość rynkową samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy. 8. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego. 9. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wysokość podstawy opodatkowania. 10. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik. 11. Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty na terytorium kraju lub nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy. 12. Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w dniu powstania obowiązku podatkowego. 13. W przypadku gdy w dniu powstania obowiązku podatkowego nie został wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej, do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się ostatni, przed dniem powstania obowiązku podatkowego, bieżący kurs średni wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski."}
{"id":"2002_1689_105","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Stawka akcyzy na samochody osobowe wynosi: 1) 18,6 % podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o pojemności silnika powyżej 2.000 centymetrów sześciennych; 2) 3,1 % podstawy opodatkowania – dla pozostałych samochodów osobowych."}
{"id":"2002_1689_106","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. Podatnik z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego: 1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe w sprawie akcyzy, według ustalonego wzoru, 2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej – za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. 2. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. 3. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwej izby celnej, akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1, 2) deklaracji uproszczonych, o których mowa w ust. 2 - wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacje o terminach i miejscu ich składania, pouczenie, że deklaracje stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, jak również zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy."}
{"id":"2002_1689_107","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Podmiotowi, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, i który dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, przysługuje zwrot akcyzy na wniosek, złożony właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego. 2. Zwrotowi nie podlega akcyza w kwocie niższej niż minimalna kwota zwrotu. 3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo eksportem. 4. Do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3. 5. Organami podatkowymi właściwymi w sprawie zwrotu akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, u których dokonano rozliczenia i zapłaty akcyzy z tytułu ostatniej czynności podlegającej opodatkowaniu, której przedmiotem był ten samochód osobowy. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy od samochodu osobowego, minimalną kwotę zwrotu akcyzy, wzór wniosku o zwrot akcyzy oraz terminy zwrotu akcyzy, uwzględniając konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy oraz ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy."}
{"id":"2002_1689_108","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Podmiot dokonujący nabyć wewnątrzwspólnotowych lub dostaw wewnątrzwspólnotowych samochodów osobowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego informacje podsumowujące o dokonanych nabyciach wewnątrzwspólnotowych i dostawach wewnątrzwspólnotowych, zwane dalej „informacjami podsumowującymi”, według ustalonego wzoru, za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym dokonano dostawy wewnątrzwspólnotowej albo w którym powstał obowiązek podatkowy – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego. 2. Informacja podsumowująca zawiera dane identyfikacyjne podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, określenie liczby samochodów osobowych, pojemności silnika, dane identyfikacyjne odbiorcy – w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz dostawcy – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego, łączną wartość samochodów osobowych będących przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej. 3. W przypadku stwierdzenia błędów w złożonych informacjach podsumowujących, podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę informacji podsumowującej. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego jej wypełniania, terminu i miejsca składania, uwzględniając konieczność umożliwienia złożenia korekty oraz zapewnienia informacji dotyczących liczby nabywanych lub dostarczanych wewnątrzwspólnotowo samochodów osobowych."}
{"id":"2002_1689_109","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, właściwy naczelnik urzędu celnego jest obowiązany, dla celów związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium kraju, do wydania podatnikowi, na jego wniosek, dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 110 ust. 6 i art. 111 ust. 4. 2. Dla celów związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, naczelnik urzędu celnego jest obowiązany wydać na wniosek zainteresowanego podmiotu dokument potwierdzający brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 110 ust. 6 i art. 111 ust. 4. 3. W przypadku sprzedaży nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, sprzedawca jest obowiązany przekazać nabywcy dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju lub dokument potwierdzający brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając zasady rejestracji samochodów osobowych oraz konieczność identyfikacji samochodów osobowych. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb obiegu dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając sytuację na rynku w zakresie obrotu samochodami osobowymi, potrzeby dokumentowania zapłaty akcyzy oraz braku obowiązku zapłaty akcyzy."}
{"id":"2002_1689_11","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem: 1) nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 2) wydania energii nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju; 3) zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6; 4) powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego."}
{"id":"2002_1689_110","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki: 1) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby; 2) samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu; 3) osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2; 4) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju; 5) samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku. 2. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju na pobyt stały w związku z zawarciem związku małżeńskiego, jeżeli łącznie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, oraz przywóz następuje w okresie 2 miesięcy przed przewidywaną datą zawarcia związku małżeńskiego albo 4 miesięcy po dacie zawarcia tego związku małżeńskiego. 3. Osoba fizyczna, o której mowa w ust. 2, jest obowiązana do przedłożenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dowodu zawarcia związku małżeńskiego w okresie 4 miesięcy od daty jego zawarcia. 4. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną, która nabyła w drodze dziedziczenia prawo własności lub prawo użytkowania tego samochodu osobowego na terytorium państwa członkowskiego, pod warunkiem że osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dokument stwierdzający prawo własności lub prawo użytkowania samochodu osobowego nabyte w drodze dziedziczenia potwierdzony przez notariusza lub inne właściwe władze, a także że samochód osobowy jest przywożony na terytorium kraju nie później niż w terminie 2 lat, licząc od daty wejścia w posiadanie tego samochodu. 5. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie stosuje się do członków służby zagranicznej i żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju, jeżeli przedstawią dokumenty potwierdzające zatrudnienie w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub oddelegowanie do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju – w przypadku gdy nie istnieje możliwość zarejestrowania w kraju samochodów osobowych używanych przez te podmioty na terytoriach państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, z których powracają. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, 2 i 4, właściwy naczelnik urzędu celnego wydaje zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy. 7. W przypadku przywozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, z terytorium państwa członkowskiego, samochód osobowy jest zwolniony od akcyzy, jeżeli został przywieziony przed upływem 12 miesięcy od dnia osiedlenia się osoby fizycznej na terytorium kraju. 8. Za miejsce stałego pobytu uznaje się miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa przez co najmniej 185 dni w roku kalendarzowym ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe. W przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem zawodowo na osobiste powiązania wskazuje istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach na terytoriach dwóch lub więcej państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, uznaje się miejsce, z którym jest związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia wyższe bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie stanowią zmiany miejsca stałego pobytu. 9. Przepisy ust. 1–8 stosuje się również do osób fizycznych przybywających na terytorium kraju na pobyt stały lub powracających z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym."}
{"id":"2002_1689_111","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Zwalnia się od akcyzy: 1) samochód osobowy przywożony czasowo do celów prywatnych przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju z terytorium państwa członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki: a) osoba fizyczna ma miejsce stałego pobytu, w rozumieniu art. 110 ust. 8, na terytorium państwa członkowskiego, b) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby, c) termin czasowego przywozu samochodu osobowego nie przekroczy 6 miesięcy w 12-miesięcznym okresie, d) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej w okresie czasowego przywozu, jednakże samochód osobowy należący do przedsiębiorstwa wynajmującego z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego może być podnajmowany w celu jego ponownego przywozu, jeżeli znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego na skutek wykonania umowy najmu, która na terytorium tego państwa członkowskiego została zrealizowana; samochód może też być zwrócony na terytorium państwa członkowskiego przez pracownika przedsiębiorstwa wynajmującego, na terytorium którego został wynajęty, także w przypadku gdy pracownik ma miejsce zamieszkania na terytorium kraju; 2) samochód osobowy przywożony czasowo do celów zawodowych przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju z terytorium państwa członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki: a) osoba fizyczna ma miejsce stałego pobytu, w rozumieniu art. 110 ust. 8, na terytorium państwa członkowskiego, b) termin czasowego przywozu samochodu osobowego nie przekroczy 6 miesięcy w 12-miesięcznym okresie, c) samochód osobowy nie będzie służył na terytorium kraju do odpłatnego transportu osób ani do odpłatnego lub nieodpłatnego transportu towarów do celów przemysłowych lub handlowych, d) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej w okresie czasowego przywozu, e) samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi na terytorium państwa członkowskiego, na terytorium którego osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku, z zastrzeżeniem ust. 2; 3) samochód osobowy przywożony czasowo, zarejestrowany na terytorium państwa członkowskiego, w którym użytkownik ma miejsce zamieszkania, używany w regularnych podróżach z miejsca zamieszkania do miejsca pracy na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione warunki określone w pkt 2 lit. a i c–e; 4) samochód osobowy przywożony czasowo, zarejestrowany na terytorium państwa członkowskiego, w którym student ma miejsce zamieszkania, używany przez niego na terytorium kraju, w którym przebywa on wyłącznie w celu studiowania, jeżeli łącznie są spełnione warunki określone w pkt 2 lit. a i c–e. 2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. e, uważa się za spełniony, jeżeli samochód osobowy posiada urzędowy znak rejestracyjny państwa członkowskiego, na terytorium którego został zarejestrowany, z wyłączeniem tymczasowych znaków rejestracyjnych. W przypadku samochodu osobowego zarejestrowanego na terytorium państwa członkowskiego, na terytorium którego wydanie urzędowych znaków rejestracyjnych nie stanowi dowodu, że samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi na terytorium państwa członkowskiego, użytkownik powinien wykazać w inny sposób, że wymagane podatki lub opłaty zostały zapłacone. 3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jest bezterminowe. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, miejsce stałego pobytu na terytorium państwa członkowskiego ustala się na podstawie dokumentów, w szczególności dowodu tożsamości lub innego dokumentu urzędowego. W przypadku wątpliwości dotyczących spełnienia warunku posiadania miejsca stałego pobytu, zwolnienie od akcyzy następuje pod warunkiem wpłacenia kaucji pieniężnej w walucie polskiej, w wysokości kwoty akcyzy, która byłaby należna. 6. Zwrot kaucji następuje w terminie dwóch miesięcy od dnia przedstawienia dowodu stwierdzającego posiadanie miejsca stałego pobytu na terytorium innego państwa członkowskiego. Od kwoty zwracanej kaucji nie przysługują odsetki. 7. W przypadku nieprzedstawienia dowodu stwierdzającego posiadanie miejsca stałego pobytu w terminie dwunastu miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwy naczelnik urzędu celnego zalicza kaucję na poczet kwoty należnej akcyzy. 8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się również do osób fizycznych przybywających na terytorium kraju z terytorium państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, tryb i terminy zwrotu kaucji, uwzględniając konieczność zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych w akcyzie."}
{"id":"2002_1689_112","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony spoza terytorium państw członkowskich oraz państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium tych państw, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki: 1) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby; 2) samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu poza terytorium państwa członkowskiego lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu; 3) osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celnego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2; 4) osoba ta przebywała poza terytorium państwa członkowskiego lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres co najmniej 12 kolejnych miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu; 5) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy od dnia jego przywozu na terytorium kraju. 2. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie stosuje się do członków służby zagranicznej i żołnierzy zawodowych skierowanych lub wyznaczonych do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju, jeżeli przedstawią dokumenty potwierdzające zatrudnienie w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub oddelegowanie do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju – w przypadku gdy nie istnieje możliwość zarejestrowania w kraju samochodów osobowych używanych przez te podmioty w państwach, z których powracają. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zwolnienie od akcyzy obejmuje również samochody osobowe przywożone z terytorium państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, nabywane w drodze powrotnej z terytorium państwa trzeciego. 4. Przepisy art. 110 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2002_1689_113","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia samochodów osobowych od akcyzy w przypadku, gdy wynika to z: 1) przepisów prawa Wspólnoty Europejskiej, 2) umów międzynarodowych, 3) zasady wzajemności – określając szczegółowy zakres oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając specyfikę obrotu samochodami osobowymi oraz konieczność zapewnienia właściwej kontroli. 2. Zwolnienia od akcyzy mogą być realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy. 3. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy, właściwy naczelnik urzędu celnego określa, w drodze decyzji, wysokość kwoty zwrotu akcyzy. Dział VI Znaki akcyzy Rozdział 1 Obowiązek oznaczania znakami akcyzy"}
{"id":"2002_1689_114","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 114. Obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy."}
{"id":"2002_1689_115","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powierza wytworzenie znaków akcyzy wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo wytwarzania i przechowywania tych znaków. 2. Wytwórca znaków może zbywać znaki akcyzy wyłącznie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. 3. Wytwórca znaków może wydawać znaki akcyzy wyłącznie właściwym naczelnikom urzędów celnych w sprawach znaków akcyzy lub podmiotom przez nich upoważnionym."}
{"id":"2002_1689_116","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi znakami akcyzy ciąży na zarejestrowanym, zgodnie z art. 16, podmiocie będącym: 1) podmiotem prowadzącym skład podatkowy, z zastrzeżeniem pkt 6; 2) importerem; 3) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego; 4) przedstawicielem podatkowym; 5) podmiotem dokonującym produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5; 6) właścicielem wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3. 2. Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o importerze rozumie się przez to również podmiot niebędący importerem, lecz na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła, o którym mowa w art. 13 ust. 2. 3. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami akcyzy powstaje w przypadku wystąpienia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, w przypadku gdy wyroby te przeznaczone są do dalszej sprzedaży. 4. W przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 3, posiadacz tych wyrobów, a w odniesieniu do wyrobów akcyzowych zbywanych przez właściwy organ administracji publicznej zgodnie z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym w administracji – nabywca tych wyrobów, jest obowiązany zakupić znaki akcyzy i oznaczyć nimi wyroby. Z czynności oznaczania sporządza się protokół. 5. Posiadacz wyrobów, o których mowa w ust. 3, przeznaczonych do dalszej sprzedaży jest obowiązany sporządzić ich spis i przedstawić go do potwierdzenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona akcyza, ponownie rozlanych lub rozważonych w inne opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych w miejscu ich sprzedaży detalicznej."}
{"id":"2002_1689_117","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, przed przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych lub dokonaniem ich sprzedaży. 2. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie mogą być, bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy: 1) importowane, chyba że zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy albo wprowadzone do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, albo objęte procedurą składu celnego i prawidłowo oznaczone przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy albo przed objęciem procedurą dopuszczenia do obrotu celem sprzedaży na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy; 2) przemieszczone na terytorium kraju w wyniku nabycia wewnątrzwspólnotowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy; 3) przemieszczone na terytorium kraju w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w wyniku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca lub niezarejestrowanego handlowca. 3. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie mogą być przedmiotem sprzedaży na terytorium kraju bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2002_1689_118","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby akcyzowe, które są: 1) całkowicie niezdatne do użytku; 2) wyprowadzane ze składu podatkowego i przeznaczone do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport; 3) umieszczane w składzie wolnocłowym lub wolnym obszarze celnym i przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych; 4) przewożone przez terytorium kraju w ramach procedury tranzytu w rozumieniu przepisów prawa celnego; 5) przewożone z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez terytorium kraju; 6) wyprodukowane na warunkach określonych w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5 i przeznaczone do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport. 2. W przypadku importu z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby akcyzowe, które są zwolnione od należności celnych przywozowych na podstawie przepisów prawa celnego oraz zwolnione od akcyzy. 3. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy. 4. Podmiot prowadzący skład podatkowy, importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego, podmiot dokonujący produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, a także właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, są obowiązani do prowadzenia ewidencji rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 1 – 3 i 6. 5. Wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 2, 3 i 6 mogą być bez znaków akcyzy wyprowadzone ze składu podatkowego, umieszczone w składzie wolnocłowym lub w wolnym obszarze celnym lub wydane z magazynu wyrobów gotowych, pod warunkiem pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego przed dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego, umieszczenia wyrobów akcyzowych w składzie wolnocłowym lub w wolnym obszarze celnym lub wydania wyrobów akcyzowych z magazynu wyrobów gotowych. Właściwy naczelnik urzędu celnego może zarządzić konwojowanie wyrobów akcyzowych do granicy terytorium kraju w przypadku ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu albo do momentu umieszczenia ich w składzie wolnocłowym lub wolnym obszarze celnym. Konwojowanie odbywa się na koszt podatnika lub odbiorcy tych wyrobów. 6. Warunkiem zwolnienia z obowiązku oznaczania znakami akcyzy wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest złożenie zabezpieczenia kwoty akcyzy na zasadach i w trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego. 7. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 8. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona."}
{"id":"2002_1689_119","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, zwolnić z obowiązku oznaczania niektórych wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, w przypadku gdy: 1) uzasadnia to ważny interes państwa lub podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy; 2) wynika to z przepisów prawa Wspólnoty Europejskiej lub umów międzynarodowych; 3) wskazuje na to przeznaczenie niektórych wyrobów akcyzowych, w postaci próbek do badań naukowych, laboratoryjnych lub jakościowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określi warunki i tryb ich stosowania oraz okres, na jaki zwolnienie jest wprowadzane, w odniesieniu do poszczególnych grup wyrobów akcyzowych lub ze względu na ich przeznaczenie, biorąc pod uwagę sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi, specyfikę obrotu tymi wyrobami oraz konieczność zapewnienia kontroli nad tym obrotem. Rozdział 2 Zasady i tryb nanoszenia znaków akcyzy"}
{"id":"2002_1689_12","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego. Rozdział 2 Podatnik akcyzy. Właściwość organów podatkowych"}
{"id":"2002_1689_120","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Znaki akcyzy mogą mieć w szczególności postać banderol, znaków cechowych lub odcisków pieczęci. 2. Znak akcyzy jest nanoszony na opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego lub bezpośrednio na wyrób akcyzowy w taki sposób, aby zdjęcie znaku lub otwarcie opakowania w miejscu przeznaczonym do jego otwierania albo użycie wyrobu powodowały trwałe i widoczne uszkodzenie znaku w sposób uniemożliwiający jego powtórne użycie, chyba że znak akcyzy jest nanoszony bezpośrednio na wyrób akcyzowy w sposób trwały. 3. Opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego jest to opakowanie samodzielne, bezpośrednio chroniące wyrób akcyzowy: 1) jednorazowego lub wielokrotnego użytku oraz 2) przystosowane lub umożliwiające jego przystosowanie do przechowywania, eksponowania i sprzedaży w nim lub z niego wyrobu akcyzowego, oraz 3) posiadające zamknięcie lub wskazane miejsce i sposób otwierania, które jest lub może być przystosowane do bezpośredniego lub pośredniego spożycia wyrobu albo umożliwia bezpośrednie lub pośrednie spożycie wyrobu, a także 4) przystosowane do pakowania, przechowywania i przewożenia go w opakowaniach zbiorczych lub transportowych."}
{"id":"2002_1689_121","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 121. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy w przypadku nietypowych opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych, na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, wskazuje, w drodze decyzji, sposób nanoszenia znaków akcyzy na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe, z uwzględnieniem ogólnych zasad nanoszenia znaków akcyzy. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności rodzaj, nazwę i pochodzenie wyrobu akcyzowego, zawartość i rodzaj opakowania jednostkowego wyrobu akcyzowego, szczegółowy sposób naniesienia znaków akcyzy oraz czas, na jaki wydano decyzję."}
{"id":"2002_1689_122","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) postacie znaków akcyzy i ich wzory, kryteria jakościowe znaków akcyzy, elementy znaków akcyzy oraz szczegółowe sposoby ich nanoszenia na typowe dla danego rodzaju wyrobów akcyzowych opakowania jednostkowe; 2) wzór wniosku o wskazanie sposobu nanoszenia znaków akcyzy. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia: 1) konieczność zapewnienia kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi oraz nad prawidłowością nanoszenia znaków akcyzy; 2) rodzaje wyrobów akcyzowych podlegających obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy; 3) różnorodność stosowanych opakowań jednostkowych; 4) konieczność zastosowania w znakach akcyzy odpowiednich zabezpieczeń."}
{"id":"2002_1689_123","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Znaki akcyzy mogą być zdjęte z opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych lub z wyrobów akcyzowych, na które zostały naniesione, jeżeli wyroby akcyzowe nie będą sprzedawane na terytorium kraju. 2. Zgodę na zdjęcie znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy lub właściciela wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy. 3. Zdjęte znaki akcyzy są: 1) zwracane do ich wytwórcy albo 2) niezwłocznie niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celnego. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe przypadki, w których znaki akcyzy mogą być zdjęte z opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych lub z wyrobów akcyzowych; 2) warunki i tryb zdejmowania znaków akcyzy; 3) wzór wniosku o zdjęcie znaków akcyzy. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, uwzględni przypadki zwrotu wyrobów akcyzowych w związku z występującymi w nich wadami fizycznymi oraz przypadki wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza terytorium kraju, a także konieczność zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy."}
{"id":"2002_1689_124","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek kasowania nanoszonych na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe znaków akcyzy w celu uniemożliwienia ich powtórnego wykorzystania, określając również szczegółowe warunki, sposób i tryb kasowania znaków akcyzy, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy. Rozdział 3 Procedura otrzymywania znaków akcyzy"}
{"id":"2002_1689_125","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 125. 1. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje zarejestrowany, zgodnie z art. 16, podmiot będący: 1) podmiotem prowadzącym skład podatkowy, z zastrzeżeniem pkt 6; 2) importerem; 3) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego; 4) przedstawicielem podatkowym; 5) podmiotem dokonującym produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5; 6) właścicielem wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3. 2. Legalizacyjne znaki akcyzy są sprzedawane: 1) posiadaczowi występujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi; 2) nabywcy wyrobów określonych w pkt 1, zbywanych przez właściwy organ administracji publicznej. 3. Podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy składa wstępne zapotrzebowanie na znaki akcyzy na rok kalendarzowy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 4. W przypadku wystąpienia w ciągu roku kalendarzowego okoliczności uzasadniających złożenie, zmianę lub cofnięcie wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, podmiot, którego to dotyczy, jest obowiązany, z chwilą powstania tych okoliczności, do niezwłocznego złożenia w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych takiego zapotrzebowania, jego zmiany lub cofnięcia. 5. Niezłożenie wstępnego zapotrzebowania lub zmiany wstępnego zapotrzebowania powoduje, że wynikające z tego skutki braku znaków akcyzy obciążają podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, który nie dopełnił obowiązku w tym zakresie. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, termin składania oraz wzór wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia podmiotom obowiązanym do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy odpowiedniej liczby i odpowiednich rodzajów tych znaków."}
{"id":"2002_1689_126","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 126. 1. Decyzję w sprawie wydania podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy. 2. Składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca dołącza odpowiednio dokumenty o: 1) zaległościach podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa albo ich braku; 2) rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej i posiadaniu zezwolenia, koncesji lub uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej; 3) rejestracji podatkowej, o której mowa w art. 16; 4) zgłoszeniu planowanego nabycia wewnątrzwspólnotowego – w przypadku, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1; 5) złożonym zabezpieczeniu należności podatkowych; 6) uprawnieniu do: a) prowadzenia składu podatkowego, b) nabywania wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec, c) nabycia wyrobów akcyzowych jako niezarejestrowany handlowiec, d) wykonywania czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego, e) wyprowadzania ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych jako podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3; 7) posiadanych wyrobach akcyzowych. 3. Przed wydaniem decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, który złożył wniosek o: 1) wydanie podatkowych znaków akcyzy – wpłaca kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy oraz kwotę na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy; 2) sprzedaż legalizacyjnych znaków akcyzy – wpłaca należność za te znaki. 4. Kwota wpłacana na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy stanowi co najmniej 80% całkowitych kosztów ich wytworzenia. 5. Wpływy uzyskane ze sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy oraz wpływy z tytułu kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy stanowią dochód budżetu państwa. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość: 1) kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, 2) kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy, 3) należności z tytułu sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy – uwzględniając konieczność zabezpieczenia wpływów z tytułu akcyzy, wysokość kwot akcyzy od wyrobów akcyzowych objętych obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy oraz koszty wytworzenia znaków akcyzy."}
{"id":"2002_1689_127","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 127. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy odmawia wydania lub sprzedaży znaków akcyzy, jeżeli: 1) nie zostanie wpłacona kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków akcyzy i kwota na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy lub 2) nie zostanie wniesiona należność za legalizacyjne znaki akcyzy, lub 3) nie zostaną złożone wymagane dokumenty. 2. Właściwy naczelnik urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy, kierując się możliwością ponoszenia przez wnioskodawcę obciążeń z tytułu należności publicznoprawnych stanowiących dochód budżetu państwa, może odmówić wydania podatkowych znaków akcyzy wnioskodawcy: 1) który ma zaległości podatkowe w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa lub 2) wobec którego jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe lub likwidacyjne, z wyjątkiem likwidacji przedsiębiorstwa państwowego w celu jego prywatyzacji. 3. W przypadku odmowy wydania podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy, odpowiednio, kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków akcyzy i kwota na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy albo należność za legalizacyjne znaki akcyzy podlegają zwrotowi przez właściwego naczelnika urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy, do którego zostały wpłacone, w terminie 7 dni, licząc od dnia wydania decyzji o odmowie."}
{"id":"2002_1689_128","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 128. 1. Znaki akcyzy są wydawane przez: 1) właściwego naczelnika urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy; 2) wytwórcę znaków akcyzy. 2. Wydanie znaków akcyzy przez właściwego naczelnika urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy lub ich wytwórcę następuje na podstawie upoważnienia do odbioru znaków wydanego przez właściwego naczelnika urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy, na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy."}
{"id":"2002_1689_129","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 129. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory wniosków o wydanie znaków akcyzy, o sprzedaż znaków akcyzy oraz o wydanie upoważnienia do odbioru znaków akcyzy, a także wzór tego upoważnienia, 2) szczegółowy wykaz i sposób składania dokumentów załączanych przez wnioskodawcę do tych wniosków – uwzględniając konieczność identyfikacji rodzaju i liczby wydawanych znaków akcyzy oraz identyfikacji podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także częstotliwość składania wniosków. Rozdział 4 Prawa i obowiązki wynikające ze stosowania znaków akcyzy"}
{"id":"2002_1689_13","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot: 1) nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony; 2) będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu; 3) u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych; 4) będący przedstawicielem podatkowym; 5) będący zarejestrowanym handlowcem – z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz osoby trzeciej. 2. Podatnikiem jest również podmiot niebędący importerem, jeżeli ciąży na nim obowiązek uiszczenia cła. 3. Podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1. 4. Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata akcyzy związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników. 5. Podatnikiem w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego od podmiotu zagranicznego niemającego siedziby, miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, jest podmiot reprezentujący wyznaczony przez podmiot zagraniczny. 6. W przypadku niewyznaczenia podmiotu reprezentującego, odmowy przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego podmiotu reprezentującego przez właściwego naczelnika urzędu celnego lub nieprzesłania w terminie przez nabywcę końcowego podmiotowi reprezentującemu kopii faktury, o której mowa w art. 24 pkt 1, podatnikiem jest nabywca końcowy, który dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej."}
{"id":"2002_1689_130","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 130. 1. Znaków akcyzy oraz upoważnień do odbioru znaków akcyzy nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać odpłatnie albo nieodpłatnie innym podmiotom, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 2. Znaki akcyzy są zwracane: 1) właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy, od którego odebrano te znaki; 2) wytwórcy znaków akcyzy. 3. Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawiciel podatkowy mogą przekazać znaki akcyzy podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe, będące przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego. 4. Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, może przekazywać znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe stanowiące jego własność, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy."}
{"id":"2002_1689_131","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 131. 1. Podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy oraz podmiot prowadzący skład podatkowy, w którym są magazynowane wyroby akcyzowe właściciela, o którym mowa w art. 13 ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję znaków akcyzy. 2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności informacje o liczbie znaków akcyzy wydanych, wykorzystanych do naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz zwróconych. 4. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona. 5. W przypadku utraty, zniszczenia, uszkodzenia, wydania lub zwrotu znaków akcyzy na terytorium kraju, a także zniszczenia uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy na terytorium kraju, sporządza się protokół stwierdzający nastąpienie takiego zdarzenia. 6. Znaki akcyzy muszą być przechowywane i przewożone w sposób zapewniający zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem. 7. Za uszkodzone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych pozwala na identyfikację znaków co do oryginalności, rodzaju, nazwy, wymiarów, serii, numeru ewidencyjnego i daty wytworzenia. 8. Za zniszczone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych uniemożliwia identyfikację znaku co do jego rodzaju, nazwy, serii, numeru identyfikacyjnego oraz daty wytworzenia. 9. Za utracone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy otrzymane przez podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych tymi znakami, który je utracił w następstwie innych okoliczności niż: 1) naniesienie znaków akcyzy na wyrób akcyzowy lub opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego i wprowadzenie wyrobu do sprzedaży z naniesionym znakiem akcyzy; 2) zwrot znaków akcyzy do właściwego naczelnika urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy, od którego podmiot ten odebrał znaki akcyzy, albo do ich wytwórcy; 3) przekazanie znaków akcyzy przez importera, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego lub przedstawiciela podatkowego podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobu akcyzowego lub wyrób akcyzowy będący przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego; 4) przekazanie znaków akcyzy przez właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy w celu naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub wyroby akcyzowe; 5) zabezpieczenie znaków akcyzy przez właściwy organ administracji publicznej w związku z kontrolą systemu znaków akcyzy. 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji znaków akcyzy i jej wzór, sposób przewozu i przechowywania znaków akcyzy oraz sposób sporządzania protokołu i jego wzór, mając na celu zapewnienie odpowiedniej kontroli nad wydanymi znakami akcyzy."}
{"id":"2002_1689_132","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 132. 1. Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani uzyskać od podmiotu mającego siedzibę poza terytorium kraju rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy. 2. Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany uzyskać od podmiotu prowadzącego skład podatkowy rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy. 3. Rozliczenie powinno zawierać w szczególności informacje o rodzaju i liczbie znaków akcyzy przekazanych w celu naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub wyroby akcyzowe, wykorzystanych do naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz niewykorzystanych. 4. Znaki akcyzy uszkodzone oraz niewykorzystane powinny być zwrócone podmiotowi, który je wydał, w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania od podmiotu mającego siedzibę poza terytorium kraju albo podmiotu prowadzącego skład podatkowy, w którym są magazynowane wyroby akcyzowe właściciela, o którym mowa w art. 13 ust. 3. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i termin dokonywania rozliczeń znaków akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i terminowego ich rozliczenia."}
{"id":"2002_1689_133","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 133. 1. Uszkodzone i zniszczone znaki akcyzy nie mogą być użyte do naniesienia na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych. 2. Wyroby akcyzowe oznaczone uszkodzonymi albo zniszczonymi znakami akcyzy nie mogą być sprzedawane. 3. Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone przed ich naniesieniem są zwracane, w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia ich uszkodzenia lub zniszczenia, podmiotowi, który je wydał albo niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celnego."}
{"id":"2002_1689_134","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 134. 1. W przypadku wprowadzenia nowego wzoru znaku akcyzy podmioty posiadające dotychczasowe znaki są obowiązane, w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia tego wzoru, zwrócić niewykorzystane znaki podmiotowi, który je wydał. 2. Dotychczasowe znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe przed wprowadzeniem nowego wzoru znaku akcyzy zachowują ważność przez okres 6 miesięcy, licząc od dnia wprowadzenia nowego wzoru. 3. W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa w art. 126 ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy jest obowiązany do zwrotu znaków akcyzy niewykorzystanych na dzień doręczenia decyzji stwierdzającej nieważność, podmiotowi, który je wydał, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stwierdzającej nieważność. 4. W przypadku zaprzestania wykonywania czynności, o których mowa w art. 16 ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy obowiązany jest do rozliczenia znaków akcyzy oraz zwrotu niewykorzystanych znaków akcyzy przed dniem złożenia zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania tych czynności. 5. W przypadku przejęcia praw i obowiązków podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, rozliczenia znaków akcyzy oraz zwrotu niewykorzystanych znaków akcyzy dokonuje następca prawny podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy lub inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki, w terminie 14 dni od przejęcia praw i obowiązków. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dłuższy niż określony w ust. 2 okres ważności dotychczasowych znaków akcyzy, z wyłączeniem znaków akcyzy na wyroby tytoniowe, oraz różnicować go w zależności od wyrobów akcyzowych, na które nanoszone są znaki akcyzy, uwzględniając zapewnienie bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy i kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi."}
{"id":"2002_1689_135","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 135. 1. Zwracającemu niewykorzystane i nieuszkodzone znaki akcyzy przysługuje, z zastrzeżeniem art. 136 ust. 4, bezzwłocznie zwrot wpłaconych kwot stanowiących odpowiednio wartość podatkowych znaków akcyzy lub należności za legalizacyjne znaki akcyzy. 2. Zwrotowi nie podlegają kwoty wpłacone na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy, z wyjątkiem kwot wpłaconych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy zwracanych w związku z wprowadzeniem nowego wzoru znaku akcyzy lub stwierdzeniem nieważności decyzji, o której mowa w art. 126 ust. 1, jeżeli zwracane znaki są niewykorzystane i nieuszkodzone, a ich zwrot następuje w terminie, o którym mowa w art. 134 ust. 1 lub 3. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne przypadki zwrotu wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, uwzględniając zasady dotyczące przemieszczania wyrobów akcyzowych oraz przypadki, w których wyrób akcyzowy nie będzie wprowadzany do sprzedaży na terytorium kraju."}
{"id":"2002_1689_136","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 136. 1. Podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy ma obowiązek, w okresie 12 miesięcy od dnia otrzymania znaków, nanieść je na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyrób akcyzowy, a w przypadku importu i nabycia wewnątrzwspólnotowego – sprowadzić na terytorium kraju wyroby oznaczone tymi znakami. 2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, znaki akcyzy tracą ważność dla podmiotu, który otrzymał je na podstawie decyzji właściwego naczelnika urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy, i nie mogą być nanoszone przez ten podmiot na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe. 3. Znaki, o których mowa w ust. 2, podlegają zwrotowi, w terminie 30 dni od dnia utraty ich ważności, podmiotowi, który je wydał. 4. Zwracającemu znaki, o których mowa w ust. 2, nie przysługuje zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, kwot wpłaconych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy ani należności za legalizacyjne znaki akcyzy."}
{"id":"2002_1689_137","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 137. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób zwrotu znaków akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia ochrony tych znaków."}
{"id":"2002_1689_138","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 138. 1. W razie wystąpienia strat znaków akcyzy wskutek ich utraty, uszkodzenia albo zniszczenia w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych tymi znakami, w granicach dopuszczalnej normy strat, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy, właścicielowi wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jeżeli oznaczenie następuje w składzie podatkowym na terytorium kraju, oraz podmiotowi dokonującemu produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, przysługuje odpowiednio zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy albo prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy. 2. Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone w procesie oznaczania są zwracane podmiotowi, który je wydał albo niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celnego. 3. Zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy albo prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy przysługuje pod warunkiem przedstawienia protokołu potwierdzającego: 1) utratę, uszkodzenie lub zniszczenie znaków akcyzy oraz 2) zwrot uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy albo zniszczenie uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy. 4. W zamian za znaki akcyzy utracone, uszkodzone lub zniszczone w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych wydaje się znaki akcyzy odpowiadające, co do rodzaju i serii, znakom akcyzy utraconym, uszkodzonym i zniszczonym. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) normy dopuszczalnych strat znaków akcyzy powstałych w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych w stosunku do łącznej liczby znaków akcyzy wykorzystanych w ciągu miesiąca kalendarzowego do oznaczenia wyrobów akcyzowych, 2) zespół czynności, które składają się na proces oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy – uwzględniając konieczność kontroli prawidłowości wykorzystania znaków akcyzy przez podmioty obowiązane do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy. Dział VII Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2002_1689_139","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 139. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.[14])) w art. 2 w § 1 w pkt 8 lit. f otrzymuje brzmienie: „f) podatku akcyzowego,”."}
{"id":"2002_1689_14","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Organami podatkowymi właściwymi w zakresie akcyzy są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej. 2. Zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju wykonują odpowiednio naczelnicy urzędów celnych i dyrektorzy izb celnych wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 3. Właściwość miejscową naczelnika urzędu celnego i dyrektora izby celnej ustala się ze względu na miejsce wykonania czynności lub wystąpienia stanu faktycznego, podlegających opodatkowaniu akcyzą, z zastrzeżeniem ust. 4, 5 i 7–10. 4. Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą są wykonywane lub stany faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą występują na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych, właściwość miejscową, z zastrzeżeniem ust. 5, ustala się dla: 1) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej – ze względu na adres ich siedziby; 2) osób fizycznych – ze względu na adres ich zamieszkania. 5. W sytuacjach: 1) ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, 2) dokumentowania przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem administracyjnego dokumentu towarzyszącego oraz zamieszczania w tym dokumencie informacji o dokonanej kontroli, 3) powiadamiania naczelnika urzędu celnego przez podmiot prowadzący skład podatkowy o zamiarze wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego, 4) ustalania stanu wykorzystania zabezpieczenia akcyzowego przed jego zastosowaniem - właściwość miejscową ustala się ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub występowania stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu akcyzą, z którymi związane są czynności, o których mowa w pkt 1–4. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, na wniosek właściwego naczelnika urzędu celnego lub właściwego dyrektora izby celnej, określone we wniosku czynności: sprawdzające, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego wykonuje odpowiednio naczelnik urzędu celnego lub dyrektor izby celnej, na którego obszarze właściwości miejscowej są wykonywane czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą lub występują stany faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą. 7. W przypadku importu organami podatkowymi w zakresie akcyzy są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, właściwi, na podstawie przepisów prawa celnego, do obliczenia i zaksięgowania kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego. 8. W przypadku osób fizycznych, które dokonują nabycia wewnątrzwspólnotowego, z wyjątkiem nabycia wewnątrzwspólnotowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, organami podatkowymi właściwymi miejscowo są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, właściwi ze względu na adres zamieszkania tych osób. 9. Organami podatkowymi właściwymi w zakresie zwrotu akcyzy, o którym mowa w art. 42 ust. 4 oraz w art. 82 ust. 1 i 2, są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, u których dokonano rozliczenia i zapłaty akcyzy. 10. Jeżeli nie można ustalić właściwości w sposób określony w ust. 3–5 i 7–9, właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Urzędu Celnego I w Warszawie i Dyrektor Izby Celnej w Warszawie. 11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań w zakresie akcyzy na terytorium kraju, oraz terytorialny zasięg ich działania, z uwzględnieniem liczby podatników prowadzących działalność na danym obszarze."}
{"id":"2002_1689_140","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 140. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.[15])) w art. 23 w ust. 1 pkt 44 otrzymuje brzmienie: „44) strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków,”."}
{"id":"2002_1689_141","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 141. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.[16])) w art. 16 w ust. 1 pkt 47 otrzymuje brzmienie: „47) strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków,”."}
{"id":"2002_1689_142","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 142. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571, z późn. zm.[17])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 37h ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Paliwami silnikowymi lub gazem, o których mowa w ust. 1, są następujące produkty: Lp. Kod CN Nazwa produktu 1. 2710 11 45 2710 11 49 Benzyny silnikowe 2. 27 10 19 41 Oleje napędowe 3. 2711 ex2901 Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe oraz gazowe węglowodory alifatyczne skroplone i w stanie gazowym, przeznaczone do napędu pojazdów samochodowych 4. Bez względu na kod CN Wyroby przeznaczone do napędu pojazdów samochodowych, z wyłączeniem stanowiących samoistne paliwa biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217 i Nr 99, poz. 666) 2) w art. 37k ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h.”."}
{"id":"2002_1689_143","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 143. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm. [18])) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „ 1. Podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756, Nr 143, poz. 1199 i Nr 179, poz. 1484, z 2006 r. Nr 143, poz. 1028 i 1029, z 2007 r. Nr 168, poz. 1187 i Nr 192, poz. 1382 oraz z 2008 r. Nr 74, poz. 444, Nr 130, poz. 826, Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1320) oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr....., poz. ..........).”."}
{"id":"2002_1689_144","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 144. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm. [19])) w art. 41 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) cofnięcia przez właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub jego wygaśnięcia, jeżeli przed wygaśnięciem podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia, w trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych – w odniesieniu do działalności objętej tym zezwoleniem;”."}
{"id":"2002_1689_145","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 145. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[20])) w art. 72 w ust. 1 pkt 6a otrzymuje brzmienie: „6a) dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju albo dokumentu potwierdzającego brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju albo zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy, jeżeli samochód osobowy został sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i jest rejestrowany po raz pierwszy;”."}
{"id":"2002_1689_146","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 146. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765 i Nr 112, poz. 766 oraz z 2008 r. Nr 66, poz. 410) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 1 i 2, art. 55 § 1 i 2, art. 56 § 1 i 2, art. 63 § 1-4, art. 64 § 1-6, art. 65 § 1 i 3, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 § 1 i 2, art. 69 § 1-3, art. 69a § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72, art. 73 § 1 oraz art. 73a § 1 i 2 można orzec przepadek przedmiotów określonych w art. 29 pkt 1-3.”; 2) w art. 34 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Sąd może orzec środek karny zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej w wypadkach określonych w art. 38 § 1 i 2 oraz w razie skazania sprawcy za przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 63 § 1-3, art. 64 § 1-6, art. 65 § 1, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 § 1 i 2, art. 69 § 1-3, art. 69a § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72, art. 73 § 1, art. 73a § 1, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 82 § 1, art. 83 § 1, art. 85 § 1 i 2, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1 i 2, art. 91 § 1, art. 92 § 1, art. 93, art. 97 § 1 i 2, art. 100 § 1, art. 101 § 1, art. 102 § 1, art. 103 § 1, art. 104 § 1, art. 106c § 1, art. 106d § 1, art. 106j § 1, art. 107 § 1-3, art. 107a § 1 oraz art. 110.”; 3) w art. 38 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 63 § 1-3, art. 65 § 1, art. 67 § 1, art. 69a § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 73a § 1, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 90 § 1, art. 91 § 1 oraz art. 92 § 1, a kwota uszczuplonej należności publicznoprawnej lub wartość przedmiotu czynu zabronionego jest wielka;”; 4) w art. 49 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 3, art. 55 § 3, art. 56 § 3, art. 63 § 5, art. 64 § 7, art. 66 § 2, art. 67 § 4, art. 68 § 3, art. 69a § 2, art. 70 § 5, art. 73 § 2, art. 73a § 3, art. 86 § 4, art. 87 § 4, art. 88 § 3, art. 89 § 3, art. 90 § 3, art. 107 § 4 oraz art. 107a § 2 można orzec przepadek przedmiotów określonych w § 1.”; 5) w art. 53: a) uchyla się § 24 i 25, b) § 30 c otrzymuje brzmienie: „§ 30c. Użyte w rozdziale 6 kodeksu określenie „informacja podsumowująca” ma znaczenie nadane mu w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756, Nr 143, poz. 1199 i Nr 179, poz. 1484, z 2006 r. Nr 143, poz. 1028 i 1029, z 2007 r. Nr 168, poz. 1187 i Nr 192, poz. 1382 oraz z 2008 r. Nr 74, poz. 444, Nr 130, poz. 826, Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1320) oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr …, poz. ….).”, c) po § 30c dodaje się § 30d w brzmieniu: „§ 30d. Użyte w rozdziale 6 kodeksu określenia: „dostawa wewnątrzwspólnotowa”, „eksport”, „import”, „legalizacyjne znaki akcyzy”, „nabycie wewnątrzwspólnotowe”, „procedura zawieszenia poboru akcyzy”, „skład podatkowy”, „przedpłata akcyzy”, „uszkodzone znaki akcyzy”, „wyroby akcyzowe”, „znaki akcyzy”, „zniszczone znaki akcyzy” mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.”; 6) art. 63 otrzymuje brzmienie: „Art. 63. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy wydaje wyroby akcyzowe, w stosunku do których zakończono procedurę zawieszenia poboru akcyzy, bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom ustawy sprowadza na terytorium kraju wyroby akcyzowe bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy. § 3. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wydaje z magazynu wyrobów gotowych lub sprzedaje wyroby akcyzowe bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy. § 4. Tej samej karze podlega, kto wyprowadza ze składu podatkowego na podstawie zezwolenia na wyprowadzanie jako podatnik wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyroby akcyzowe bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy. § 5. Karze określonej w § 1 podlega także, kto dopuszcza się czynu zabronionego określonego w § 1-4 w stosunku do wyrobów akcyzowych, które oznaczono nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, zniszczonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi. § 6. Jeżeli należny podatek akcyzowy jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-5 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 7. Jeżeli należny podatek akcyzowy nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-5 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”; 7) art. 64 otrzymuje brzmienie: „Art. 64. § 1. Kto bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wyprowadza ze składu podatkowego wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do dokonania ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wina gronowe uzyskane z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do dokonania ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu. § 3. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym alkohol etylowy, o którym mowa w art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, w gorzelni prawnie i ekonomicznie niezależnej od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałającej na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu, bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do dokonania ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu. § 4. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wyroby akcyzowe z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport. § 5. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wyroby akcyzowe, od których została zapłacona przedpłata akcyzy, bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport. § 6. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu umieszcza w składzie wolnocłowym i wolnym obszarze celnym wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy, przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych. §7. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1– 6 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”; 8) w art. 65 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: „§ 1. Kto nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi wyroby akcyzowe stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63, art. 64 lub art. 73 lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby akcyzowe przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi wyroby akcyzowe, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63, art. 64 lub art. 73, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby akcyzowe przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”; 9) w art. 66 § 1 otrzymuje brzmienie: „§1. Kto wyroby akcyzowe oznacza nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, zniszczonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”; 10) art. 68 otrzymuje brzmienie: „Art. 68. § 1. Kto nie dopełnia obowiązku sporządzenia spisu i przedstawienia go do potwierdzenia właściwemu organowi w przypadku wystąpienia w obrocie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, zniszczonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopełnia obowiązku oznaczenia wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami akcyzy. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”; 11) w art. 69 § 1-3 otrzymują brzmienie: „§ 1. Kto bez przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podejmuje czynności bezpośrednio związane z produkcją, importem lub obrotem wyrobami akcyzowymi, a także z ich oznaczaniem znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Kto podaje nieprawdziwe dane o rodzaju, ilości lub jakości wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych. § 3. Kto wbrew przepisom usuwa wyroby akcyzowe z miejsca produkcji, przerobu, zużycia, przechowywania lub podczas przewozu, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.”; 12) po art. 69 dodaje się art. 69a w brzmieniu: „Art. 69a. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy, naruszając warunki zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, produkuje, magazynuje lub przeładowuje wyroby akcyzowe poza składem podatkowym, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”; 13) w art. 70 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu użycia lub wprowadzenia w obieg nabywa lub w inny sposób przyjmuje znaki akcyzy od osoby nieuprawnionej lub usuwa je z wyrobu akcyzowego w celu ponownego ich użycia lub wprowadzenia w obieg.”; 14) art. 72 otrzymuje brzmienie: „Art. 72. Kto wbrew obowiązkowi nie rozlicza się w terminie z właściwym organem ze stanu zużycia znaków akcyzy, w szczególności nie zwraca znaków niewykorzystanych, uszkodzonych, zniszczonych lub nieważnych, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych.”; 15) w art. 73 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Kto, w użyciu wyrobu akcyzowego, zmienia cel, przeznaczenie lub nie zachowuje innego warunku, od którego ustawa uzależnia zwolnienie wyrobu akcyzowego z obowiązku oznaczania znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”; 16) uchyla się art. 74."}
{"id":"2002_1689_147","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 147. W ustawie z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. Organ prowadzący rejestry, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności w przypadkach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz w przypadku cofnięcia przez właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego, ze względu na naruszenie przepisów prawa, w trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.”."}
{"id":"2002_1689_148","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 148. W ustawie z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 34, poz. 292, z późn. zm.[21])) art. 21 otrzymuje brzmienie: „Art. 21. Organ prowadzący rejestr wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności w przypadkach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz w przypadku cofnięcia przez właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego, ze względu na naruszenie przepisów prawa, w trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.”."}
{"id":"2002_1689_149","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 149. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.[22])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 27 otrzymuje brzmienie: „27) wyrobach akcyzowych – rozumie się przez to wyroby akcyzowe w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyłączeniem: a) gazu w systemie gazowym, b) energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;”; 2) użyte w art. 10 w ust. 3 w pkt 2, w art. 13 w ust. 2 w pkt 3, w art. 23 w ust. 2, 3 i 12 oraz w art. 24 w ust. 2, 3 i 9 w różnym przypadku wyrazy „wyroby akcyzowe zharmonizowane” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „wyroby akcyzowe”; 3) w art. 113 w ust. 13 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 40.10.10) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,”."}
{"id":"2002_1689_15","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organami właściwymi w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zwani dalej odpowiednio „właściwym naczelnikiem urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy” oraz „właściwym dyrektorem izby celnej w sprawach znaków akcyzy”, których właściwość miejscową ustala się ze względu na adres siedziby lub zamieszkania podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy. 2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób określony w ust. 1, właściwym naczelnikiem urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy i właściwym dyrektorem izby celnej w sprawach znaków akcyzy jest Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie i Dyrektor Izby Celnej w Warszawie. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz urzędów celnych i izb celnych, których odpowiednio naczelnicy i dyrektorzy są właściwi w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy, a także terytorialny zasięg ich działania, uwzględniając terytorialne rozmieszczenie podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy. Rozdział 3 Rejestracja podmiotów"}
{"id":"2002_1689_150","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 150. W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.[23])) w art. 75 w ust. 1 pkt 25 otrzymuje brzmienie: „25) ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr …, poz. … );”."}
{"id":"2002_1689_151","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 151. W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217 i Nr 99, poz. 666) w art. 9 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) cofnięcie przez właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, ze względu na naruszenie przepisów prawa.”."}
{"id":"2002_1689_152","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 152. W ustawie z dnia 18 października 2006 r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz o rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych (Dz. U. Nr 208, poz. 1539 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności w zakresie wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych w przypadkach określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz w przypadku cofnięcia przez właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego, ze względu na naruszenie przepisów prawa, w trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.”."}
{"id":"2002_1689_153","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 153. W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz o zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. Nr 52, poz. 343 oraz z 2008 r. Nr 157, poz. 976) w art. 16 w ust. 2 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych lub wygaśnięcia takiego zezwolenia, jeżeli przed wygaśnięciem podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia”. Rozdział 2 Przepisy przejściowe"}
{"id":"2002_1689_154","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 154. 1. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168, powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza nie została do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168, powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, lecz do tego dnia nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy. 3. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych znajdujących się w składzie podatkowym nie powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, przyjmując, że obowiązek podatkowy powstał z chwilą wprowadzenia tych wyrobów akcyzowych do składu podatkowego. 4. Jeżeli obowiązek podatkowy w sytuacjach innych niż wymienione w ust. 1 – 3 powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza nie została do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe. 5. Jeżeli wyroby akcyzowe zharmonizowane w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168, zostały, jako wyroby zwolnione od akcyzy, wyprowadzone ze składu podatkowego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2002_1689_155","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 155. 1. Podmiot zarejestrowany na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 168, uznaje się za podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 16, bez konieczności potwierdzania tej okoliczności przez właściwego naczelnika urzędu celnego. 2. Podatnik prowadzący działalność w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, zarejestrowany przed dniem wejścia w życie ustawy, podlega z urzędu wykreśleniu z rejestru przez właściwego naczelnika urzędu celnego. 3. Podmiot niepodlegający obowiązkowi złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 168, a podlegający takiemu obowiązkowi na podstawie art. 16 ust. 1, jest obowiązany dopełnić tego obowiązku w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 4. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, w dniu wejścia w życie ustawy, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie art. 16 ust. 1, jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2. 5. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 4, nie musi dokonywać podmiot, który był podmiotem zarejestrowanym na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 168."}
{"id":"2002_1689_156","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 156. 1. Zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, prowadzenie działalności jako zarejestrowany handlowiec, prowadzenie działalności jako niezarejestrowany handlowiec oraz wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego wydane przed dniem wejścia w życie ustawy pozostają w mocy. 2. Postępowania w sprawach zezwoleń wydawanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 168, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzone są na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1689_157","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 157. 1. Do zabezpieczeń akcyzowych złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy oraz do zwolnień z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym że art. 64 ust. 7 stosuje się do nich z dniem jej wejścia w życie. 2. Zabezpieczenia akcyzowe, o których mowa w ust. 1, z określonym terminem ważności nie mogą ulec przedłużeniu. 3. Zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie mogą ulec przedłużeniu."}
{"id":"2002_1689_158","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 158. Postępowania w sprawach zwrotu akcyzy należnego na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 168, i niedokonanego przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzone są na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2002_1689_159","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 159. 1. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, który w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy złożył właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia, może, po złożeniu wniosku, bez tego zezwolenia wyprowadzać jako podatnik wyroby akcyzowe z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Podmiot, który w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy złożył właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wniosek, o którym mowa w art. 56 ust. 1 i 2, oraz zabezpieczenie akcyzowe, może, po złożeniu wniosku, bez zezwolenia, o którym mowa w art. 56 ust. 1, prowadzić działalność jako podmiot pośredniczący, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2002_1689_16","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. 2. Zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku działalności gospodarczej z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy – również adresy miejsc wykonywania działalności oraz określenie rodzaju i przewidywanej średniej miesięcznej ilości zużywanego wyrobu akcyzowego. 3. Właściwy naczelnik urzędu celnego, bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, pisemnie potwierdza jego przyjęcie. 4. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podmiot jest obowiązany zgłosić zmianę właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. 5. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 8. 6. W przypadku zmiany zerowej stawki akcyzy na inną stawkę akcyzy zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w ust. 1, składa się w terminie 14 dni od dnia zmiany stawki. 7. Przepisy ust. 1–6 nie mają zastosowania do podmiotów prowadzących działalność z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, niemających na terytorium kraju siedziby, miejsca zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. 8. Podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie ust. 1, jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2."}
{"id":"2002_1689_160","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 160. 1. Decyzje ustalające normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wydane na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 168, i dotyczące norm dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia ustalanych również na podstawie ustawy, pozostają w mocy nie dłużej niż do czasu wydania decyzji na podstawie ustawy. 2. Decyzje ustalające normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wydane na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 168, i dotyczące norm dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia, które nie są ustalane na podstawie ustawy, tracą moc z dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2002_1689_161","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 161. Podmiot uzyskujący jako produkt uboczny niewielką ilość wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 2, jest obowiązany w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy do pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o rodzaju prowadzonej działalności i rodzaju uzyskiwanych wyrobów."}
{"id":"2002_1689_162","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 162. 1. Jeżeli okres rozliczeniowy energii elektrycznej rozpoczął się przed dniem wejścia w życie ustawy i obejmuje również okres obowiązywania ustawy, sprzedawca energii elektrycznej jest obowiązany na wystawianej nabywcy końcowemu fakturze uwzględnić akcyzę należną za odpowiedni okres obowiązywania ustawy, którego dotyczy faktura. 2. W przypadku braku możliwości określenia ilości energii elektrycznej odebranej w okresie obowiązywania ustawy, jej ilość ustala się proporcjonalnie do okresu obowiązywania ustawy w stosunku do okresu rozliczeniowego. 3. Zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 1, stosuje się na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii elektrycznej wyprodukowanej nie wcześniej niż w dniu wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2002_1689_163","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 163. 1. W okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy, węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych. 2. W okresie do dnia 31 października 2013 r. albo do czasu, gdy udział gazu ziemnego w konsumpcji energii na terytorium kraju osiągnie 25% zwalnia się od akcyzy gaz ziemny (mokry) o kodach CN 2711 11 00 oraz 2711 21 00, przeznaczony do celów opałowych. Jednakże w momencie, gdy udział gazu ziemnego w konsumpcji energii osiągnie 20%, do dnia 31 października 2013 r. stosuje się stawkę akcyzy stanowiącą 50% stawki określonej w art. 89 ust. 1 pkt 13. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, informację o osiągnięciu poziomu udziału gazu ziemnego, o którym mowa w zdaniu pierwszym. 3. Do czasu obowiązywania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się od akcyzy pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711 29 00, przeznaczone do celów opałowych. 4. Do czasu obowiązywania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b."}
{"id":"2002_1689_164","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 164. 1. Do dnia 31 października 2013 r. zamiast stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie, do wyrobów akcyzowych określonych w tym przepisie stosuje się zerową stawkę akcyzy. 2. Przepisy art. 89 ust. 1 pkt 3, 7, 8 i 12 lit. b stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem."}
{"id":"2002_1689_165","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 165. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2011 r., obniżać stawki akcyzy na wyroby akcyzowe określone w ustawie oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobów akcyzowych, a także określać warunki ich stosowania, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące w odstępach co najmniej trzymiesięcznych, w odniesieniu do poszczególnych wyrobów akcyzowych, uwzględniając sytuację gospodarczą państwa."}
{"id":"2002_1689_166","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 166. Do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się wielkość najpopularniejszej kategorii cenowej papierosów ustaloną na rok 2009 na podstawie ustawy, o której mowa w art. 168."}
{"id":"2002_1689_167","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 167. Znaki akcyzy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 168, zachowują ważność. Rozdział 3 Przepisy końcowe"}
{"id":"2002_1689_168","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 168. Traci moc ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 i Nr 68, poz. 623, z 2005 r. Nr 160, poz. 1341, z 2006 r. Nr 169, poz. 1199, z 2007 r. Nr 99, poz. 666 oraz z 2008 r. Nr 118, poz. 745 i Nr 145, poz. 915)."}
{"id":"2002_1689_169","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 169. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2009 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski Załączniki do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (poz. ...) Załącznik nr 1 WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH Poz. Kod CN Nazwa wyrobu (grupy wyrobów) 1 2 3 1. ex 1507 Olej sojowy i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 2. ex 1508 Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 3. ex 1509 Oliwa i jej frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 4. ex 1510 00 Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie, włącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją 1509 - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 5. ex 1511 Olej palmowy i jego frakcje, nawet rafinowany, ale niemodyfikowany chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 6. ex 1512 Olej z nasion słonecznika, z krokosza balwierskiego lub z nasion bawełny i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 7. ex 1513 Olej kokosowy (z kopry), olej z ziaren palmowych lub olej babassu i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 8. ex 1514 Olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 9. ex 1515 Pozostałe ciekłe tłuszcze i oleje roślinne (włącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 10. ex 1516 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, nawet rafinowane, ale dalej nieprzetworzone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 11. ex 1517 Margaryna; jadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów, z działu 15 Nomenklatury Scalonej, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje, objęte pozycją 1516 - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 12. ex 1518 00 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, napowietrzane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją 1516; niejadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z działu 15 Nomenklatury Scalonej, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 13. 2203 00 Piwo otrzymywane ze słodu 14. 2204 Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009 15. 2205 Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron aromatyzowane roślinami lub substancjami aromatycznymi 16. 2206 00 Pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone 17. 2207 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80 % obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone 18. 2208 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe 19. ex 2701 Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych 20. ex 2702 Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych 21. ex 2704 00 Koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych 22. 2705 00 00 Gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe 23. 2706 00 00 Smoła destylowana z węgla, z węgla brunatnego (lignitu) lub z torfu oraz pozostałe smoły mineralne, nawet odwodnione lub częściowo destylowane, włącznie ze smołami odzyskanymi 24. 2707 Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych 25. 2708 Pak i koks pakowy, otrzymywane ze smoły węglowej lub z pozostałych smół mineralnych 26. 2709 00 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, surowe 27. 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe 28. 2711 Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe 29. 2712 Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, pozostałe woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione 30. 2713 Koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych 31. 2714 Bitum i asfalt, naturalne; łupek bitumiczny lub naftowy i piaski bitumiczne; asfaltyty i skały asfaltowe 32. 2715 00 00 Mieszanki bitumiczne na bazie naturalnego asfaltu, naturalnego bitumu, bitumu naftowego, smoły mineralnej lub na mineralnego paku smołowego (na przykład masy uszczelniające bitumiczne, fluksy) 33. 2716 00 00 Energia elektryczna 34. 2901 Węglowodory alifatyczne 35. 2902 Węglowodory cykliczne 36. ex 2905 11 00 Metanol (alkohol metylowy) – niebędący pochodzenia syntetycznego - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych lub napędowych 37. 3403 Preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych 38. 3811 Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne 39. 3817 00 Mieszane alkilobenzeny i mieszane alkilonaftaleny, inne niż te objęte pozycją 2707 lub 2902 40. ex 3824 90 91 Monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych, zawierające objętościowo 96,5 % lub więcej estrów (FAMAE) jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 41. ex 3824 90 97 Pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 42. bez względu na kod CN Papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki 43. bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy Alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2 % obj. 44. bez względu na kod CN Pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych. Objaśnienia: ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu. Załącznik nr 2 WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ PROCEDURĘ ZAWIESZENIA POBORU AKCYZY I KTÓRYCH PRODUKCJA ODBYWA SIĘ W SKŁADZIE PODATKOWYM, O KTÓRYCH MOWA W DYREKTYWIE RADY 92\/12\/ EWG Poz. Kod CN Nazwa wyrobu (grupy wyrobów) 1 2 3 1. ex 1507 Olej sojowy i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 2. ex 1508 Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 3. ex 1509 Oliwa i jej frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 4. ex 1510 00 Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie, włącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją 1509 - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 5. ex 1511 Olej palmowy i jego frakcje, nawet rafinowany, ale niemodyfikowany chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 6. ex 1512 Olej z nasion słonecznika, z krokosza balwierskiego lub z nasion bawełny i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 7. ex 1513 Olej kokosowy (z kopry), olej z ziaren palmowych lub olej babassu i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 8. ex 1514 Olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 9. ex 1515 Pozostałe ciekłe tłuszcze i oleje roślinne (włącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 10. ex 1516 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, nawet rafinowane, ale dalej nieprzetworzone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 11. ex 1517 Margaryna; jadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów, z działu 15 Nomenklatury Scalonej, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje, objęte pozycją 1516 - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 12. ex 1518 00 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, napowietrzane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją 1516; niejadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z działu 15 Nomenklatury Scalonej, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 13. 2203 00 Piwo otrzymywane ze słodu 14. 2204 Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009 15. 2205 Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron aromatyzowane roślinami lub substancjami aromatycznymi 16. 2206 00 Pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny) mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone 17. 2207 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80 % obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone 18. 2208 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe 19. ex 2707 2707 10 2707 20 2707 30 2707 50 Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych, wyłącznie: 1) Benzol (benzen) 2) Toluol (toluen) 3) Ksylol (ksyleny) 4) Pozostałe mieszaniny węglowodorów aromatycznych, z których 65% lub więcej objętościowo (włącznie ze stratami) destyluje w 250OC zgodnie z metodą ASTM D 86 20. od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; 21. ex 2711 Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00 22. 2901 10 00 Węglowodory alifatyczne nasycone 23. ex 2902 2902 20 00 2902 30 00 2902 41 00 2902 42 00 2902 43 00 2902 44 00 Węglowodory cykliczne, wyłącznie: 1) Benzen 2) Toluen 3) o-Ksylen 4) m-Ksylen 5) p-Ksylen 6) Mieszaniny izomerów ksylenu 24. ex 2905 11 00 Metanol (alkohol metylowy) – niebędący pochodzenia syntetycznego - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych lub napędowych 25. ex 3824 90 91 Monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych, zawierające objętościowo 96,5 % lub więcej estrów (FAMAE) jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 26. ex 3824 90 97 Pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te, składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych 27. bez względu na kod CN Papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki Objaśnienia: ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu. Załącznik nr 3 WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH OBJĘTYCH OBOWIĄZKIEM OZNACZANIA ZNAKAMI AKCYZY Poz. Kod CN Nazwa wyrobu (grupy wyrobów) 1 2 3 1. 2203 00 Piwo otrzymywane ze słodu 2. 2204 Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009 3. 2205 Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron aromatyzowane roślinami lub substancjami aromatycznymi 4. 2206 00 Pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone 5. 2207 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80 % obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone 6. 2208 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe 7. 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe 8. 2711 Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe 9. 3403 Preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych 10. bez względu na kod CN Papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw: 1) dyrektywy Rady 83\/183\/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do przywozu na stałe z Państw Członkowskich majątku prywatnego osób fizycznych (Dz. Urz. WE L 105 z 23.04.1983, str. 64, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 117, z późn. zm.); 2) dyrektywy Rady 83\/182\/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień podatkowych we Wspólnocie, dotyczących niektórych środków transportu czasowo wwożonych do jednego Państwa Członkowskiego z innego Państwa Członkowskiego (Dz. Urz. WE L 105 z 23.04.1983, str. 59, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 112, z późn. zm.); 3) dyrektywy Rady 92\/12\/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. WE L 76 z 23.03.1992, str. l, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 179, z późn. zm.); 4) dyrektywy Rady 92\/79\/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów (Dz. Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 8, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 13, str. 202, z późn. zm.); 5) dyrektywy Rady 92\/80\/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od wyrobów tytoniowych innych niż papierosy (Dz. Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 10, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 13, str. 204, z późn. zm.); 6) dyrektywy Rady 92\/83\/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 21, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 206); 7) dyrektywy Rady 92\/84\/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 29; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 213); 8) dyrektywy Rady 95\/59\/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (Dz. Urz. WE L 291 z 06.12.1995, str. 40, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 283, z późn. zm.); 9) dyrektywy Rady 95\/60\/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie banderolowania olejów napędowych i nafty (Dz. Urz. WE L 291 z 06.12.1995, str. 46; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 289); 10) dyrektywy Rady 2003\/96\/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 283 z 31.10.2003, str. 51, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 405, z późn. zm.); 11) dyrektywy Rady 2004\/74\/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 2003\/96\/WE w zakresie możliwości stosowania przez określone Państwa Członkowskie czasowych zwolnień lub obniżek poziomu opodatkowania na produkty energetyczne i energię elektryczną (Dz. Urz. UE L 157 z 30.04.2004, str. 87; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 2, str. 16); 12) dyrektywy Rady 2006\/79\/WE z dnia 5 października 2006 r. w sprawie zwolnienia od podatku przy przywozie z państw trzecich małych partii towarów o charakterze niehandlowym (Dz. Urz. UE L 286 z 17.10.2006, str. 15); 13) dyrektywy Rady 2007\/74\/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów przywożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich z podatku od wartości dodanej i akcyzy (Dz. Urz. UE L 346 z 29.12.2007, str. 6). Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy, ustawę z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, ustawę z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, ustawę z dnia 18 października 2006 r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz ustawę z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz o zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym. [2]) Królestwo Hiszpanii może notyfikować, w drodze deklaracji, odejście od tego wyłączenia odnośnie do Wysp Kanaryjskich, w stosunku do wszystkich lub niektórych wyrobów akcyzowych, począwszy od pierwszego dnia następnego miesiąca po złożeniu deklaracji. [3]) Republika Francuska może notyfikować, w drodze deklaracji, odejście od tego wyłączenia począwszy od pierwszego dnia następnego miesiąca po złożeniu deklaracji. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 52, poz. 343, Nr 115, poz. 790 i Nr 130, poz. 905 oraz z 2008 r. Nr 180, poz. 1112. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671 oraz z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808, z 2006 r. Nr 171, poz. 1225 i Nr 208, poz. 1541 oraz z 2008 r. Nr 145, poz. 915. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888 i Nr 171, poz. 1056. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179 i Nr 209, poz. 1315. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 143, poz. 1204, Nr 167, poz. 1396, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 50, poz. 331, Nr 82, poz. 557, Nr 102, poz. 691 i Nr 112, poz. 769 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 731 i Nr 163, poz. 1012. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 157, poz. 1119 i Nr 187, poz. 1381, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 115, poz. 794, Nr 176, poz. 1243 i Nr 192, poz. 1378 oraz z 2008 r. Nr 209, poz. 1318. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353, Nr 217, poz. 1589 i Nr 251, poz. 1847, z 2007 r. Nr 165, poz. 1169, Nr 171, poz. 1208 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1316. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 112, poz. 766 i 769, Nr 115, poz. 794, Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, poz. 1378 i Nr 247, poz. 1845 oraz z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 96, poz. 609 i 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796 i Nr 171, poz. 1056. [14]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 157, poz. 1119 i Nr 187, poz. 1381 oraz z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 115, poz. 794, Nr 176, poz. 1243 i Nr 192, poz. 1378. [15]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353 i 1354, Nr 217, poz. 1588, Nr 226, poz. 1657 i Nr 249, poz. 1824, z 2007 r. Nr 35, poz. 219, Nr 99, poz. 658, Nr 115, poz. 791 i 793, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1288, Nr 191, poz. 1361 i 1367, Nr 192, poz. 1378 i Nr 211, poz.1549 oraz z 2008 r. Nr 97, poz. 623, Nr 141, poz. 888, Nr 143, poz. 894 i Nr 209, poz. 1316. [16]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353, Nr 217, poz. 1589 i Nr 251, poz. 1847, z 2007 r. Nr 165, poz. 1169, Nr 171, poz. 1208 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1316. [17]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 155, poz. 1297 i Nr 172, poz. 1440, z 2006 r. Nr 12, poz. 61 oraz z 2007 r. Nr 23, poz. 136 i Nr 99, poz. 666. [18]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 112, poz. 769 oraz z 2008 r. Nr 209, poz. 1318. [19]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 52, poz. 343, Nr 115, poz. 790 i Nr 130, poz. 905 oraz z 2008 r. Nr 180, poz. 1112. [20]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175 poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649, Nr 163, poz. 1015 i Nr 209, poz. 1320. [21]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808, z 2006 r. Nr 171, poz. 1225 i Nr 208, poz. 1541 oraz z 2008 r. Nr 145, poz. 915. [22]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756, Nr 143, poz. 1199 i Nr 179, poz. 1484, z 2006 r. Nr 143, poz. 1028 i 1029, z 2007 r. Nr 168, poz. 1187 i Nr 192, poz. 1382 oraz z 2008 r. Nr 74, poz. 444, Nr 130, poz. 826, Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1320. [23]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888 i Nr 171, poz. 1056."}
{"id":"2002_1689_17","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Podmiotem reprezentującym, o którym mowa w art. 13 ust. 5, może być jedynie podmiot posiadający siedzibę na terytorium kraju, spełniający warunki, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4, i który złożył zgłoszenie rejestracyjne zgodnie z art. 16. Podmiot reprezentujący w zgłoszeniu rejestracyjnym powinien wskazać ponadto reprezentowany przez niego podmiot zagraniczny. 2. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego podmiotu reprezentującego, który nie spełnia warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4. 3. Nabywca końcowy jest obowiązany przesyłać kopie faktur, o których mowa w art. 24 pkt 1, podmiotowi reprezentującemu w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania. 4. Właściwy naczelnik urzędu celnego wykreśla z rejestru podmiot reprezentujący w przypadku naruszenia któregokolwiek z warunków określonych w art. 48 ust. 1 pkt. 2–4."}
{"id":"2002_1689_18","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego prowadzi rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1. Rejestr zawiera dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym tych podmiotów. 2. Na wniosek zainteresowanego podmiotu właściwy naczelnik urzędu celnego jest obowiązany do wydania zaświadczenia stwierdzającego, czy dany podmiot jest zarejestrowanym podmiotem. Zainteresowanym podmiotem może być zarówno sam podmiot zarejestrowany, jak i inny podmiot mający interes prawny w uzyskaniu informacji o zarejestrowaniu. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych prowadzi ewidencję w formie elektronicznej, która zawiera: 1) dane identyfikacyjne podmiotów prowadzących składy podatkowe, zarejestrowanych handlowców oraz podmiotów pośredniczących, adresy ich siedzib lub zamieszkania oraz adresy ich poczty elektronicznej; 2) określenie rodzaju prowadzonej działalności przez podmioty, o których mowa w pkt 1, oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych objętych tą działalnością; 3) adresy, pod którymi zlokalizowane są składy podatkowe, miejsca odbioru wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanych handlowców oraz miejsca, w których jest wykonywana działalność podmiotów pośredniczących, oraz ich adresy poczty elektronicznej; 4) numery akcyzowe składów podatkowych, podmiotów prowadzących składy podatkowe, zarejestrowanych handlowców, a także numery podmiotów pośredniczących. 4. Dane z ewidencji, o których mowa w ust. 3 pkt 4, są potwierdzane na wniosek zainteresowanych podmiotów albo udostępniane właściwym organom państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej."}
{"id":"2002_1689_19","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Jeżeli podmiot zaprzestał wykonywania czynności, o których mowa w art. 16 ust. 1, jest obowiązany w terminie 7 dni złożyć zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania tych czynności właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. 2. W przypadku przejęcia praw i obowiązków podmiotu zarejestrowanego na podstawie odrębnych przepisów oraz zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej, zgłoszenie o zaprzestaniu działalności składa następca prawny podmiotu zarejestrowanego lub inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki, w terminie, o którym mowa w ust. 1. 3. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią podstawę do wykreślenia podmiotu z rejestru przez właściwego naczelnika urzędu celnego. 4. W przypadku niezłożenia zgłoszeń zgodnie z ust. 1 i 2, właściwy naczelnik urzędu celnego, który dokonał rejestracji, z urzędu wykreśla z rejestru podmiot zarejestrowany. 5. Właściwy naczelnik urzędu celnego powiadamia o wykreśleniu z rejestru: 1) podmiot zarejestrowany, chyba że w wyniku podjętych czynności sprawdzających okaże się, że podmiot nie istnieje; 2) Agencję Rezerw Materiałowych, w przypadku podmiotów zarejestrowanych, obowiązanych do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. Nr 52, poz. 343 oraz z 2008 r. Nr 157, poz. 976). 6. Przepisy ust. 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany stawki akcyzy na zerową stawkę akcyzy."}
{"id":"2002_1689_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy; 2) terytorium kraju – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 3) terytorium państwa członkowskiego – terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, które według prawa Wspólnoty jest traktowane jako terytorium tego państwa członkowskiego dla celów stosowania przepisów dotyczących wyrobów akcyzowych, z tym że na potrzeby stosowania ustawy: a) następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich uznaje się za wyłączone z terytorium Wspólnoty Europejskiej: – wyspę Helgoland i obszar Buesingen – z Republiki Federalnej Niemiec, – Livigno, Campione d'Italia i włoskie wody jeziora Lugano – z Republiki Włoskiej, – Ceutę i Melillę, Wyspy Kanaryjskie – z Królestwa Hiszpanii[2]), – zamorskie departamenty – z Republiki Francuskiej[3]), b) Księstwo Monako – traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, c) Jungholz i Mittelberg (Kleines Walsertal) – traktuje się jako terytorium Republiki Federalnej Niemiec, d) wyspę Man – traktuje się jako terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, e) San Marino – traktuje się jako terytorium Republiki Włoskiej, f) strefy suwerenne Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w Akrotiri i Dhekelia – traktuje się jako terytorium Republiki Cypryjskiej; 4) terytorium Wspólnoty Europejskiej – terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich; 5) terytorium państwa trzeciego – terytorium inne niż terytorium Wspólnoty Europejskiej; 6) eksport – wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty Europejskiej potwierdzony przez urząd celny, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów lub samochodów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej; nie jest eksportem wywóz wyrobów akcyzowych, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy; 7) import – przywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju; 8) dostawa wewnątrzwspólnotowa – przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego; nie jest dostawą wewnątrzwspólnotową przemieszczenie wyrobów akcyzowych, jeżeli są oznaczone znakami akcyzy; 9) nabycie wewnątrzwspólnotowe – przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju; 10) skład podatkowy – miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego; 11) podmiot prowadzący skład podatkowy – podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego; 12) procedura zawieszenia poboru akcyzy – procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe; 13) zarejestrowany handlowiec – podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej; 14) niezarejestrowany handlowiec – podmiot, któremu wydano zezwolenie na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej; 15) administracyjny dokument towarzyszący – dokument, na którego podstawie przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; 16) uproszczony dokument towarzyszący – dokument, na którego podstawie przemieszcza się, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą oraz alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199\/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 249, z późn. zm.); 17) znaki akcyzy – znaki, określone przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, służące do oznaczania wyrobów akcyzowych podlegających obowiązkowi oznaczania, obejmujące: a) podatkowe znaki akcyzy, które są potwierdzeniem wpłaty kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy, b) legalizacyjne znaki akcyzy, które są potwierdzeniem prawa podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, do przeznaczenia tych wyrobów do sprzedaży; 18) faktura – fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; 19) nabywca końcowy – podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.[4])), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, Nr 183, poz. 1537 i poz. 1538, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych; 20) ubytki wyrobów akcyzowych – wszelkie straty: a) wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych, b) napojów alkoholowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie; 21) sprzedaż – czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot; 22) podmiot zużywający – podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia, a w przypadku wyrobów energetycznych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, również podmiot niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, posiadający statek powietrzny lub jednostkę pływającą, który nabywa te wyroby energetyczne – jeżeli rozpoczęcie użycia tych wyrobów energetycznych do eksploatacji tego statku powietrznego lub tej jednostki pływającej następuje na terytorium kraju; 23) podmiot pośredniczący – podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, inny niż podmiot prowadzący skład podatkowy, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie działalności polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego, a w przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 32 ust. 1, pochodzących również z importu."}
{"id":"2002_1689_20","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego oraz wzór zgłoszeń, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2, uwzględniając konieczność zapewniania organom podatkowym informacji o podatnikach lub podmiotach dokonujących czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych. Rozdział 4 Deklaracja podatkowa. Terminy płatności akcyzy"}
{"id":"2002_1689_21","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego: 1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru, 2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej – za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego: 1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru, 2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej – za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania: 1) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 62 ust. 2 pkt 3 i art. 78 ust. 1 pkt 3; 2) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa w art. 24; 3) do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków, o których mowa w art. 30 ust. 3; 4) do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27–29. 4. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany przesłać kopię złożonej deklaracji podatkowej, w terminie trzech dni od dnia jej złożenia, do naczelnika urzędu celnego właściwego dla podmiotu prowadzącego skład podatkowy, z którego wyroby akcyzowe zostały wyprowadzone poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. 5. Zobowiązanie podatkowe przyjmuje się w wysokości wynikającej z deklaracji podatkowej lub z deklaracji uproszczonej, chyba że organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi inną wysokość tego zobowiązania. 6. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, do 25. dnia następnego miesiąca po miesięcznym okresie rozliczeniowym, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego informacje o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym, według ustalonego wzoru, zawierające dane, o których mowa w art. 53 ust. 5. 7. Z zastrzeżeniem art. 23 ust. 4 oraz art. 27 ust. 2, kwotę akcyzy obniża się o kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych, nie wcześniej jednak niż: 1) następnego dnia po naniesieniu tych znaków na dany wyrób akcyzowy lub opakowanie jednostkowe – w przypadku oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy w składzie podatkowym na terytorium kraju; 2) po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku: a) produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, b) niezarejestrowanego handlowca, c) podatnika nabywającego wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej; 3) następnego dnia po wprowadzeniu wyrobów akcyzowych do składu podatkowego na terytorium kraju – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy na terytorium państwa członkowskiego; 4) następnego dnia po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku: a) zarejestrowanego handlowca, b) oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy przez właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3. 8. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1, może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych. 9. W przypadku ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających normy dopuszczalnych ubytków, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać deklarację podatkową, obliczać oraz wpłacać akcyzę za dzienny okres rozliczeniowy, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał ten ubytek."}
{"id":"2002_1689_22","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1–4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego: 1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru, 2) obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu – za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane. 2. Wpłaconą przedpłatę akcyzy zalicza się na poczet akcyzy należnej za miesiąc rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1. 3. Wpłaconą przedpłatę akcyzy uwzględnia się w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1. 4. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest mniejsza od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, od tej różnicy należne są odsetki jak od zaległości podatkowej, za okres od ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostały wyprodukowane, do dnia, w którym powinna zostać zapłacona należna akcyza za te wyroby. Przepisy o zaległościach podatkowych stosuje się odpowiednio. 5. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest większa od należnej akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, nadwyżkę przedpłaty akcyzy wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, rozlicza się przy przedpłatach akcyzy za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych."}
{"id":"2002_1689_23","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Zarejestrowani handlowcy, podmioty prowadzące składy podatkowe oraz podatnicy, o których mowa w art. 13 ust. 3, są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne, na rachunek właściwej izby celnej. 2. Wstępnych wpłat akcyzy za okresy dzienne, zwanych dalej „wpłatami dziennymi”, dokonuje się nie później niż 25. dnia po dniu, w którym powstał obowiązek podatkowy, a w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy – po dniu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy i powstało zobowiązanie podatkowe. 3. Wpłaty dzienne dokonane za miesiąc rozliczeniowy są uwzględniane w deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1. 4. Wpłaty dzienne obniża się o: 1) kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych, nie wcześniej jednak niż: a) następnego dnia po naniesieniu tych znaków na dany wyrób akcyzowy lub opakowanie jednostkowe – w przypadku oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy w składzie podatkowym na terytorium kraju, b) następnego dnia po wprowadzeniu wyrobów akcyzowych do składu podatkowego na terytorium kraju – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy na terytorium państwa członkowskiego, c) następnego dnia po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku: – zarejestrowanego handlowca, – oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy przez właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3; 2) kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i obniżeń akcyzy. 5. Nadpłatę wpłat dziennych wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1, rozlicza się przy wpłatach dziennych za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. 6. Wpłaty dzienne stanowią zaliczkę na akcyzę."}
{"id":"2002_1689_24","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym: 1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie – upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju; 3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6."}
{"id":"2002_1689_25","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W przypadku składania deklaracji podatkowej i wpłaty akcyzy, o której mowa w art. 24 pkt 1 lub 2, za okres dłuższy niż dwa miesiące, podatnik posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne oraz podmiot reprezentujący są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy miesięczne, na rachunek właściwej izby celnej, na podstawie szacunków dokonanych w oparciu o ewidencję, o której mowa w art. 91. 2. Wstępnych wpłat akcyzy za okresy miesięczne, zwanych dalej „wpłatami miesięcznymi”, dokonuje się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2. 3. Podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, jest obowiązany uzyskać informacje o ilości energii elektrycznej przesłanej nabywcy końcowemu od podmiotu dostarczającego tę energię elektryczną. 4. Wpłaty miesięczne są uwzględniane w deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 24. 5. Wpłaty miesięczne są obniżane o kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i obniżeń akcyzy. 6. Nadpłatę wpłat miesięcznych wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 24 pkt 1 lub 2, rozlicza się przy wpłatach miesięcznych za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. 7. Wpłaty miesięczne stanowią zaliczki na akcyzę."}
{"id":"2002_1689_26","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy oraz informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym, zamieszczając objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji i informacji, informacje o terminach i miejscu ich składania, pouczenie podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, jak również zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb lub warunki dokonywania rozliczeń akcyzy, w szczególności w przypadkach obniżenia kwoty akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconą w cenie zakupu wyrobów akcyzowych zużytych do wytworzenia innych wyrobów akcyzowych, 2) dłuższe niż wymienione w art. 21 ust. 1, 2 i 9 oraz w art. 23 ust. 2 i art. 24 okresy rozliczeniowe, terminy składania deklaracji lub wpłaty akcyzy – uwzględniając zasadę jednokrotnego opodatkowania akcyzą, częstotliwość powstawania obowiązku podatkowego w akcyzie oraz konieczność zapewnienia prawidłowego wykonania obowiązku podatkowego i zapłaty akcyzy. Rozdział 5 Postępowanie w przypadku importu"}
{"id":"2002_1689_27","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. W przypadku importu podatnik jest obowiązany do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy w zgłoszeniu celnym, z uwzględnieniem obowiązujących stawek akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Kwotę akcyzy przypadającą do zapłaty z tytułu importu wyrobów akcyzowych obniża się o wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych, objęte zgłoszeniem celnym. 3. W przypadku objęcia importowanych wyrobów akcyzowych procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub w przypadku importu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, podatnik jest obowiązany zamieścić w zgłoszeniu celnym informację o kwocie akcyzy, która byłaby należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub zwolnieniem od akcyzy. 4. Jeżeli właściwy naczelnik urzędu celnego stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota akcyzy została wykazana nieprawidłowo, wydaje decyzję określającą kwotę akcyzy w należnej wysokości. Właściwy naczelnik urzędu celnego może określić kwotę akcyzy w decyzji dotyczącej należności celnych przywozowych. 5. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, podatnik może wystąpić do właściwego naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej kwotę akcyzy w należnej wysokości. 6. W przypadkach innych niż określone w ust. 1, 4 i 5, właściwy naczelnik urzędu celnego określa kwotę akcyzy z tytułu importu wyrobów akcyzowych w drodze decyzji. 7. W przypadku określenia kwoty akcyzy w decyzji naczelnika urzędu celnego podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia doręczenia tej decyzji, zapłacić różnicę między akcyzą wynikającą z tej decyzji a akcyzą pobraną przez ten organ wraz z należnymi odsetkami za zwłokę."}
{"id":"2002_1689_28","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie, w odniesieniu do terminów i sposobu zapłaty akcyzy z tytułu importu stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego o terminach i sposobach uiszczania należności celnych, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia terminu płatności oraz innych ułatwień płatniczych określonych tymi przepisami. 2. Podatnik jest obowiązany do zapłaty akcyzy również wtedy, gdy wyroby akcyzowe zostały zwolnione od należności celnych przywozowych lub stawki celne zostały zawieszone albo obniżone do stawki celnej zerowej. 3. Właściwy naczelnik urzędu celnego zabezpiecza kwotę akcyzy, jeżeli nie została ona zapłacona, w przypadkach i trybie stosowanym przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, z wyjątkiem przypadków, gdy wyrób akcyzowy został objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy i zostało złożone zabezpieczenie akcyzowe."}
{"id":"2002_1689_29","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Jeżeli zgodnie z przepisami prawa celnego powiadomienie dłużnika o wysokości długu celnego nie może nastąpić z uwagi na przedawnienie, a istnieje podstawa do obliczenia lub zweryfikowania należności podatkowych, właściwy naczelnik urzędu celnego może określić elementy kalkulacyjne według zasad określonych w przepisach prawa celnego na potrzeby prawidłowego określenia kwoty akcyzy z tytułu importu. Rozdział 6 Zwolnienia"}
{"id":"2002_1689_3","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658\/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. l, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). 2. Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie."}
{"id":"2002_1689_30","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się nie wcześniej niż z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii, poprzez obniżenie akcyzy należnej od energii elektrycznej za najbliższe okresy rozliczeniowe. 3. Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych powstałe wskutek zdarzenia losowego lub siły wyższej, pod warunkiem że podatnik wykaże zaistnienie okoliczności uprawniających do zwolnienia. 4. Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a. 5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 i 4, nie ma zastosowania w przypadku ubytków powstałych w wyniku popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu. 6. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych. 7. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elektrociepłowniach. 8. Zwalnia się od akcyzy zużycie do celów żeglugi, w tym rejsy rybackie, energii elektrycznej wytwarzanej na statku. 9. Zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy: 1) całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199\/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi; 2) zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu; 3) zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2; 4) zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271); 5) zawarty w olejkach eterycznych lub mieszaninach substancji zapachowych, stosowanych do wytwarzania artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 1,2% objętości; 6) zawarty w artykułach spożywczych lub półproduktach, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. d."}
{"id":"2002_1689_31","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Zwalnia się od akcyzy, jeżeli wynika to z porozumień międzynarodowych, lub zasady wzajemności, czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą wobec instytucji Wspólnot Europejskich oraz wobec: organizacji międzynarodowych, przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz członków personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego miejsca pobytu na terytorium kraju. 2. Zwalnia się od akcyzy, jeżeli wynika to z porozumień międzynarodowych, czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby akcyzowe przeznaczone dla sił zbrojnych Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego, sił zbrojnych uczestniczących w Partnerstwie dla Pokoju oraz dla Kwatery Głównej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego i członków jej personelu oraz dowództw sojuszniczych, w szczególności Centrum Szkolenia Sił Połączonych i członków ich personelu. 3. Zwolnień, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być realizowane również przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy dokonywany przez wyznaczonego naczelnika urzędu celnego. 5. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy, wyznaczony naczelnik urzędu celnego określa, w drodze decyzji, wysokość kwoty zwrotu akcyzy. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia: 1) określi szczegółowy zakres oraz warunki i tryb stosowania zwolnień od akcyzy, o których mowa w ust. 1 i 2 , 2) wyznaczy naczelników urzędów celnych właściwych w sprawach zwrotu zapłaconej kwoty akcyzy – uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy, konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy."}
{"id":"2002_1689_32","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe: 1) używane do statków powietrznych: benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 11 31, paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 lub oleje smarowe do silników lotniczych – w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13, oraz jeżeli, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3–5, 7 lub 8, podmiot zużywający je posiada statek powietrzny; 2) używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 81, oleje napędowe lub oleje opałowe – w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13, oraz jeżeli, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3–5, 7 lub 8, podmiot zużywający je posiada jednostkę pływającą; 3) używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 – w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13. 2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych. 3. Zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich: 1) dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub 2) dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego, lub 3) dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub 4) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub 5) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub 6) importu przez podmiot pośredniczący, lub 7) importu przez podmiot zużywający, lub 8) zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający. 4. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również: 1) wyroby energetyczne zużywane w procesie produkcji energii elektrycznej w elektrowniach – wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1–5, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13; 2) alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi – wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–13; 3) napoje alkoholowe używane: a) do produkcji octu objętego pozycją CN 2209 00, b) do produkcji produktów leczniczych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 4, c) do produkcji olejków eterycznych, mieszanin substancji zapachowych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 5, d) bezpośrednio do wytwarzania artykułów spożywczych – rozlewanych lub innych, lub jako składnik do półproduktów służących do wytwarzania artykułów spożywczych – rozlewanych lub innych, pod warunkiem że w każdym przypadku zawartość alkoholu etylowego w tych artykułach spożywczych nie przekracza 8,5 litra alkoholu etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów alkoholu etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wszystkich innych wyrobów – wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 4 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b. 5. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również: 1) objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu – zabezpieczeniem należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego handlowca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku naruszenia warunków zwolnienia – do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8; 2) dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentu dostawy wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy, zwanego dalej „dokumentem dostawy”; 3) prowadzenie ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem przez podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowanego handlowca, podmiot pośredniczący oraz podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie. 6. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3 i 5, jest ponadto przedstawienie przez mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi dostarczającemu te wyroby akcyzowe, pisemnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3. 7. Ewidencja, o której mowa w ust. 5 pkt 3, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 8. Ewidencja, o której mowa w ust. 5 pkt 3, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy. 9. Ewidencja, o której mowa w ust. 5 pkt 3, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona. 10. Dokument dostawy może być zastąpiony przez inny dokument, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla dokumentu dostawy i znajduje swoją podstawę w porozumieniach międzynarodowych lub w przepisach prawa Wspólnoty Europejskiej. Do dokumentu zastępującego dokument dostawy, stosuje się odpowiednio przepisy o dokumencie dostawy. 11. Nabywca wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy. 12. Podmiot zużywający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nabywającą wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do okazania dostarczającemu dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, w celu potwierdzenia jego tożsamości. 13. Podmiot, który dostarcza wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi zużywającemu, o którym mowa w ust. 12, jest obowiązany odmówić wydania tych wyrobów w przypadku, gdy podmiot zużywający odmawia okazania dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość lub gdy dane podane przez podmiot zużywający do dokumentu dostawy nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość."}
{"id":"2002_1689_33","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych w standardowych zbiornikach: 1) użytkowych pojazdów silnikowych; 2) zamontowanych w pojemnikach specjalnego przeznaczenia; 3) statków powietrznych lub jednostek pływających. 2. Za użytkowy pojazd silnikowy uważa się silnikowy pojazd drogowy, włączając ciągniki z przyczepą lub bez, który ze względu na konstrukcję lub wyposażenie jest przeznaczony i nadaje się do transportu, odpłatnego i nieodpłatnego, towarów lub więcej niż dziewięciu osób, włączając kierowcę, oraz każdy pojazd drogowy specjalnego przeznaczenia innego niż transport. 3. Za standardowy zbiornik uważa się: 1) zbiornik paliwa na stałe zamontowany przez producenta we wszystkich środkach transportu tego samego rodzaju oraz którego zamontowanie na stałe umożliwia bezpośrednie wykorzystanie paliwa zarówno do napędu, jak i, w odpowiednim przypadku, do funkcjonowania w trakcie transportu systemu chłodzącego i innych systemów; 2) zbiornik na stałe zamontowany przez producenta we wszystkich pojemnikach takiego samego typu i którego zamontowanie na stałe pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do funkcjonowania w trakcie transportu systemu chłodzenia i innych systemów, w które może być wyposażony pojemnik specjalnego przeznaczenia. 4. Za pojemnik specjalnego przeznaczenia uważa się pojemnik wyposażony w układy chłodzenia, systemy tlenowe, izolacji termicznej oraz inne systemy. 5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, pod warunkiem że paliwa silnikowe: 1) są wykorzystywane wyłącznie przez środek transportu, w którym zostały przywiezione; 2) nie zostaną usunięte z tego środka transportu ani nie będą magazynowane, chyba że jest to konieczne w przypadku jego naprawy; 3) nie zostaną odpłatnie lub nieodpłatnie odstąpione przez osobę korzystającą ze zwolnienia. 6. W przypadku naruszenia warunków, o których mowa w ust. 5, wysokość akcyzy określa się według stanu z dnia naruszenia tych warunków, a jeżeli tego dnia nie da się ustalić – z dnia stwierdzenia ich naruszenia."}
{"id":"2002_1689_34","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego dokonywane przez osobę fizyczną, gdy wyroby te są przemieszczane przez tę osobę osobiście na jej własny użytek i jeżeli wyroby te nie są przeznaczone na cele handlowe. 2. W celu ustalenia przeznaczenia handlowego nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1, organy podatkowe biorą pod uwagę: 1) ilość wyrobów akcyzowych; 2) status handlowy osoby fizycznej nabywającej wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe; 3) miejsce, gdzie wyroby akcyzowe są umieszczone, lub, w razie wątpliwości, sposób transportu; 4) każdy dokument odnoszący się do wyrobów akcyzowych; 5) rodzaj wyrobów akcyzowych. 3. Na przeznaczenie handlowe wskazuje w szczególności nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych w ilościach przekraczających: 1) wyroby tytoniowe: a) papierosy – 800 sztuk, b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów\/sztukę) – 400 sztuk, c) cygara – 200 sztuk, d) tytoń do palenia – 1 kilogram; 2) napoje alkoholowe: a) alkohol etylowy – 10 litrów, b) wino i napoje fermentowane – 90 litrów, w tym wino musujące – 60 litrów, c) piwo – 110 litrów, d) produkty pośrednie – 20 litrów. 4. Nabycie wewnątrzwspólnotowe przez osobę fizyczną, w każdej ilości, wyrobów energetycznych z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego wskazuje na przeznaczenie handlowe tych wyrobów, jeżeli wyroby te są transportowane nietypowymi rodzajami transportu. 5. Za nietypowy rodzaj transportu uważa się: 1) transport paliw silnikowych, w inny sposób niż w zbiornikach paliwowych pojazdów samochodowych, montowanych na stałe przez producenta we wszystkich pojazdach samochodowych, które pozwalają na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do napędu pojazdu samochodowego, lub przystosowanych do pojazdów samochodowych, pozwalających na bezpośrednie wykorzystanie gazu jako paliwa, lub w odpowiednich pojemnikach zapasowych (kanistrach) zawierających paliwa silnikowe, przeznaczone do zużycia w tych pojazdach, w ilości nieprzekraczającej 10 litrów; 2) transport paliw opałowych, w inny sposób niż za pomocą cystern używanych przez podmioty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej."}
{"id":"2002_1689_35","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Zwalnia się od akcyzy import: 1) paliw silnikowych przewożonych w standardowych zbiornikach: a) pojazdów silnikowych, w ilości nieprzekraczającej 600 litrów na pojazd, b) pojemników specjalnego przeznaczenia, w ilości nieprzekraczającej 200 litrów na pojemnik, c) statków powietrznych lub jednostek pływających; 2) paliw silnikowych znajdujących się w kanistrach przewożonych przez pojazdy silnikowe i w ilości nieprzekraczającej 10 litrów na pojazd zgodnie z warunkami określonymi w przepisach dotyczących przechowywania i transportu paliw; 3) smarów znajdujących się w środkach transportu, o których mowa w pkt 1, niezbędnych do ich eksploatacji. 2. Przepisy art. 33 ust. 3–6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2002_1689_36","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Zwalnia się od akcyzy import wyrobów tytoniowych lub napojów alkoholowych, przywożonych w bagażu osobistym podróżnego, który ukończył 17 lat, w ramach następujących norm: 1) wyroby tytoniowe - w przypadku podróżnych w transporcie lotniczym lub morskim: a) papierosy – 200 sztuk albo b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów\/sztukę) – 100 sztuk, albo c) cygara – 50 sztuk, albo d) tytoń do palenia – 250 gramów, albo e) zestaw wyrobów określonych w lit. a–d, pod warunkiem że suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%; 2) wyroby tytoniowe - w przypadku podróżnych w transporcie innym niż lotniczy lub morski: a) papierosy – 40 sztuk albo b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów\/sztukę) – 20 sztuk, albo c) cygara – 10 sztuk, albo d) tytoń do palenia – 50 gramów, albo e) zestaw wyrobów określonych w lit. a–d, pod warunkiem że suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%; 3) następujące napoje alkoholowe: a) alkohol etylowy nieskażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości – 1 litr albo b) alkohol etylowy, napoje fermentowane, wina musujące i wyroby pośrednie, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 22% objętości – łącznie 2 litry, albo c) zestaw wyrobów akcyzowych określonych w lit. a i b, pod warunkiem że suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%; 4) następujące napoje alkoholowe: a) wina niemusujące – łącznie 4 litry, b) piwo – 16 litrów. 2. Za bagaż osobisty uważa się cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym, przybywając na terytorium kraju, jak również bagaż, który zostanie przedstawiony organom celnym w terminie późniejszym, pod warunkiem przedstawienia tym organom dowodu, że bagaż był zarejestrowany jako bagaż towarzyszący przez podmiot, który był odpowiedzialny za jego przewóz w momencie rozpoczęcia podróży. 3. Przez podróżnych w transporcie lotniczym rozumie się wszystkich pasażerów podróżujących drogą powietrzną z wyłączeniem prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym. 4. Przez podróżnych w transporcie morskim rozumie się wszystkich pasażerów podróżujących drogą morską z wyłączeniem prywatnych rejsów o charakterze rekreacyjnym. 5. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, są stosowane pod warunkiem, że: 1) charakter lub ilość przywożonych wyrobów akcyzowych nie wskazuje na przywóz w celach handlowych; 2) przywóz tych wyrobów ma charakter okazjonalny; 3) wyroby te są przeznaczone wyłącznie na własny użytek podróżnego lub jego rodziny lub są przeznaczone na prezenty. 6. Przepisy ust. 1–5 mają również zastosowanie, jeżeli podróż obejmuje tranzyt przez terytorium państwa trzeciego, a podróżny nie jest w stanie wykazać, że towary przewożone w jego bagażu osobistym zostały nabyte na ogólnych zasadach opodatkowania na terytorium Wspólnoty Europejskiej i nie dotyczy ich zwrot akcyzy. Przelot bez lądowania nie jest uważany za tranzyt."}
{"id":"2002_1689_37","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Zwalnia się od akcyzy import wyrobów tytoniowych lub napojów alkoholowych, umieszczonych w przesyłce wysyłanej z terytorium państwa trzeciego przez osobę fizyczną i przeznaczonej dla osoby fizycznej przebywającej na terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) przesyłka ma charakter okazjonalny; 2) przesyłka zawiera wyroby akcyzowe przeznaczone wyłącznie do użytku osobistego odbiorcy lub jego rodziny; 3) całkowita wartość wyrobów akcyzowych zawartych w przesyłce nie przekracza równowartości 45 euro; 4) ilość i rodzaj wyrobów akcyzowych nie wskazują na ich przeznaczenie handlowe; 5) odbiorca nie jest obowiązany do uiszczenia jakichkolwiek opłat na rzecz nadawcy w związku z otrzymaniem przesyłki. 2. Wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, są zwolnione od akcyzy w ramach następujących norm: 1) wyroby tytoniowe: a) papierosy – 50 sztuk albo b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów\/sztukę) – 25 sztuk, albo c) cygara – 10 sztuk, albo d) tytoń do palenia – 50 gramów; 2) napoje alkoholowe: a) alkohol etylowy nieskażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości – 1 litr albo b) alkohol etylowy, napoje fermentowane i wyroby pośrednie, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczajacej 22% objętości, wina musujące – 1 litr, albo c) wina niemusujące – 2 litry. 3. W przypadku gdy ilość wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1, przekracza normy, o których mowa w ust. 2, opodatkowaniu podlegają wszystkie wyroby tytoniowe i napoje alkoholowe importowane w przesyłce, o której mowa w ust. 1. 4. Równowartość kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wyrażonej w euro ustala się w złotych na każdy rok kalendarzowy według kursu obowiązującego w pierwszym dniu roboczym października poprzedniego roku, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, z tym że kwotę wynikającą z przeliczenia zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych."}
{"id":"2002_1689_38","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy, 2) szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie i sposób jej prowadzenia, 3) środki skażające, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2, ich ilość oraz warunki stosowania – uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy, konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia: 1) dodatkowe warunki i tryb stosowania zwolnień, o których mowa w art. 30 i 32, w szczególności w zakresie ewidencjonowania i dokumentowania uprawnienia do stosowania zwolnień, 2) sytuacje, w których dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie muszą być spełnione niektóre albo wszystkie warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5–13, 3) przypadki, o których mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1–3 i 5–7, w których nie stosuje się dokumentu dostawy – uwzględniając specyfikę obrotu wyrobami akcyzowymi objętymi zwolnieniem oraz konieczność zapewnienia właściwej kontroli stosowania zwolnień od akcyzy."}
{"id":"2002_1689_39","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia od akcyzy w przypadku, gdy: 1) uzasadnia to ważny interes związany z bezpieczeństwem publicznym, obronnością państwa, bezpieczeństwem paliwowym państwa lub ochroną środowiska, 2) wynika to z przepisów prawa Wspólnoty Europejskiej, 3) wynika to z umów międzynarodowych, 4) wynika to z konieczności uniknięcia wielokrotnego opodatkowania wyrobów akcyzowych, 5) na podstawie przepisów prawa celnego wyroby akcyzowe są zwolnione od należności celnych przywozowych – określając szczegółowy zakres oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając specyfikę obrotu zwolnionymi wyrobami akcyzowymi oraz konieczność zapewnienia właściwej kontroli. 2. Zwolnienia od akcyzy mogą być: 1) całkowite albo częściowe; 2) realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy; 3) wprowadzane ze względu na przeznaczenie, ilość lub sposób produkcji. 3. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy, właściwy naczelnik urzędu celnego określa, w drodze decyzji, wysokość kwoty zwrotu akcyzy. Dział III Organizacja obrotu wyrobami akcyzowymi Rozdział 1 Procedura zawieszenia poboru akcyzy"}
{"id":"2002_1689_4","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych przepisów nie mają zastosowania do akcyzy."}
{"id":"2002_1689_40","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli: 1) wyroby akcyzowe są: a) w składzie podatkowym, b) przemieszczane między składami podatkowymi na terytorium kraju, c) przemieszczane, w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na terytorium kraju do urzędu celnego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej; 2) bezpośrednio po dokonaniu przez podmiot prowadzący skład podatkowy importu i dopuszczeniu do obrotu, wyroby akcyzowe są przemieszczane do składu podatkowego tego podmiotu na terytorium kraju. 2. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma również zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są przemieszczane: 1) ze składu podatkowego na terytorium kraju do składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego; 2) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do składu podatkowego na terytorium kraju; 3) w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na terytorium kraju przez terytorium państw członkowskich do urzędu celnego, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej; 4) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do urzędu celnego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej; 5) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego przez terytorium kraju do urzędu celnego na terytorium innego państwa członkowskiego, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej; 6) ze składu podatkowego na terytorium kraju do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego będącego podmiotem upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego państwa członkowskiego do otrzymywania wyrobów akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy lub do wymienionych w art. 31 ust. 1 i 2 instytucji, organizacji lub sił zbrojnych na terytorium państwa członkowskiego; 7) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca ich odbioru przez zarejestrowanego handlowca lub niezarejestrowanego handlowca na terytorium kraju lub do wymienionych w art. 31 ust. 1 i 2 instytucji, organizacji lub sił zbrojnych na terytorium kraju; 8) przez terytorium kraju między składami podatkowymi na terytorium państw członkowskich; 9) przez terytorium kraju ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego będącego podmiotem upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego państwa członkowskiego do otrzymywania wyrobów akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy lub do wymienionych w art. 31 ust. 1 i 2 instytucji, organizacji lub sił zbrojnych na terytorium państwa członkowskiego. 3. Pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zawiesza się: 1) jeżeli wyroby te są: a) objęte zawieszającą procedurą celną w rozumieniu przepisów prawa celnego, b) przemieszczane z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego przez terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub do państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w ramach wewnątrzwspólnotowej procedury tranzytu, c) przemieszczane z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego przez terytorium jednego lub większej liczby państw trzecich niebędących państwami członkowskimi Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym na podstawie karnetu TIR, o którym mowa w Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR) sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 17, poz. 76, z 2000 r. Nr 40, poz. 476 i Nr 43, poz. 494 oraz z 2008 r. Nr 12, poz. 75), lub karnetu A.T.A., o którym mowa w Konwencji celnej w sprawie karnetu A.T.A. dla odprawy warunkowej towarów (Konwencja A.T.A.) sporządzonej w Brukseli dnia 6 grudnia 1961 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 30, poz. 242 oraz z 1998 r. Nr 14, poz. 61); 2) w przypadku wprowadzenia do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego na terytorium kraju wyrobów: a) importowanych, b) o których mowa w art. 166 lit. b rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. l, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.). 4. Pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych może być zawieszony, jeżeli wyroby te otrzymały inne przeznaczenie celne na podstawie przepisów prawa celnego. 5. Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się, jeżeli wyroby te są przemieszczane luzem. 6. Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1. 7. Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii elektrycznej."}
{"id":"2002_1689_41","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest łączne spełnienie przez podmiot prowadzący skład podatkowy następujących warunków: 1) dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych administracyjnego dokumentu towarzyszącego; 2) złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego. 2. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy dostawy wewnątrzwspólnotowej do podmiotu nieprowadzącego składu podatkowego, warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest upoważnienie wydane przez właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej do odbioru przez nabywcę wyrobów akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadku wymienionych w art. 31 ust. 1 i 2 instytucji, organizacji lub sił zbrojnych – zastosowanie świadectwa zwolnienia, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31\/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 8 z 11.01.1996, str. 11; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 297). Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy nabycia wewnątrzwspólnotowego przez instytucje, organizacje lub siły zbrojne wymienione w art. 31 ust. 1 i 2, warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest zastosowanie świadectwa zwolnienia, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31\/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 4. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast administracyjnego dokumentu towarzyszącego. 5. Przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy nie powstaje zobowiązanie podatkowe i wygasa powstały w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego administracyjnego dokumentu towarzyszącego: 1) z potwierdzeniem odbioru wyrobów akcyzowych przez odbiorcę, 2) z potwierdzeniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza terytorium Wspólnoty Europejskiej przez urząd celny, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów – w części objętej potwierdzeniem. 6. Administracyjny dokument towarzyszący może być zastąpiony przez dokument handlowy w przypadku, gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla administracyjnego dokumentu towarzyszącego. Do dokumentu handlowego zastępującego administracyjny dokument towarzyszący stosuje się odpowiednio przepisy o administracyjnym dokumencie towarzyszącym. 7. W przypadku zaginięcia lub zniszczenia administracyjnego dokumentu towarzyszącego jako dowód potwierdzający zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy mogą być wykorzystane duplikaty administracyjnego dokumentu towarzyszącego. 8. Warunkiem zawieszenia poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 3, jest: 1) zastosowanie dokumentów określonych w przepisach prawa celnego; 2) złożenie zabezpieczenia akcyzowego, chyba że kwota akcyzy została zabezpieczona w trybie stosowanym przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego. 9. Procedura zawieszenia poboru akcyzy nie ma zastosowania wobec wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy w dostawie wewnątrzwspólnotowej i w obrocie na terytorium kraju, z wyjątkiem przemieszczania wyrobów akcyzowych między znajdującymi się na terytorium kraju składami podatkowymi tego samego podmiotu. 10. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do prowadzenia ewidencji wysłanych i otrzymanych, a zarejestrowany handlowiec – otrzymanych, administracyjnych dokumentów towarzyszących. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany również do prowadzenia ewidencji dokumentów handlowych towarzyszących przemieszczaniu wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa. 11. Ewidencje, o których mowa w ust. 10, mogą być prowadzone w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie ich prowadzenia. 12. Ewidencje, o których mowa w ust. 10, powinny zawierać odpowiednio dane dotyczące administracyjnego dokumentu towarzyszącego lub dokumentu handlowego, w szczególności dotyczące podmiotów i wyrobów akcyzowych, których te dokumenty dotyczą. 13. Ewidencje, o których mowa w ust. 10, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone. 14. Właściwy naczelnik urzędu celnego opieczętowuje urzędowymi pieczęciami administracyjny dokument towarzyszący zawierający potwierdzenie odbioru wyrobów akcyzowych dokonane przez odbiorcę. 15. W przypadku kontroli dokonanej u odbiorcy wyrobów akcyzowych, które były przemieszczane na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego, właściwy naczelnik urzędu celnego zamieszcza w dokumencie informację o dokonanej kontroli."}
{"id":"2002_1689_42","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje: 1) z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu prowadzącego skład podatkowy, jeżeli powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5; 2) z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy; 3) w przypadku nieotrzymania przez podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 2 miesięcy od dnia wysyłki ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych, administracyjnego dokumentu towarzyszącego z potwierdzeniem ich odbioru albo wyprowadzenia poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, jeżeli przemieszczanie miało miejsce na terytorium kraju – następnego dnia po upływie tego terminu; 4) w przypadku nieotrzymania przez podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych, administracyjnego dokumentu towarzyszącego z potwierdzeniem ich odbioru albo wyprowadzenia poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, jeżeli przemieszczanie miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez terytorium państwa członkowskiego – następnego dnia po upływie tego terminu; 5) z dniem naruszenia innych niż określone w pkt 3 i 4 warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, a gdy nie można ustalić dnia ich naruszenia – z dniem stwierdzenia takiego naruszenia przez uprawniony organ; 6) w stosunku do ubytków wyrobów akcyzowych – z dniem powstania tych ubytków, a gdy nie można ustalić dnia ich powstania – z dniem ich stwierdzenia przez uprawniony organ; 7) w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 – z dniem otrzymania przez podmiot prowadzący skład podatkowy, z którego dokonano dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tych wyrobów, dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenie ich poza terytorium Wspólnoty Europejskiej; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa powstały w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego tego dokumentu, w części objętej potwierdzeniem; 8) w przypadku nieotrzymania przez podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych, dokumentu, o którym mowa w pkt 7, z potwierdzeniem dostawy tych wyrobów akcyzowych na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia ich poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, jeżeli przemieszczanie miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez terytorium państwa członkowskiego – następnego dnia po upływie tego terminu. 2. W przypadku gdy w stosunku do przemieszczanych przez terytorium Wspólnoty Europejskiej wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy: 1) zostaną naruszone na terytorium kraju warunki tej procedury, co spowoduje jej zakończenie, lub 2) nie można ustalić miejsca naruszenia warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, a ich naruszenie zostanie stwierdzone na terytorium kraju – właściwy naczelnik urzędu celnego pobiera akcyzę obliczaną z zastosowaniem stawek akcyzy obowiązujących w dniu, w którym doszło do tego naruszenia, a jeżeli tego dnia nie można ustalić – obowiązujących w dniu, w którym stwierdzono to naruszenie. 3. Właściwy naczelnik urzędu celnego, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, z terytorium którego dokonano wysyłki, o naruszeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz pobraniu akcyzy na terytorium kraju. 4. Podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy, który otrzymał: 1) administracyjny dokument towarzyszący lub jego duplikat z potwierdzeniem odbioru albo wyprowadzenia poza terytorium Wspólnoty Europejskiej wyrobów akcyzowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, albo 2) dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium państwa członkowskiego, w którym doszło do naruszenia lub stwierdzono naruszenie warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, w kwocie odpowiadającej ilości wyrobów akcyzowych, których dotyczyło to naruszenie, albo 3) dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, z potwierdzeniem dostawy na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia poza terytorium Wspólnoty Europejskiej wyrobów akcyzowych po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 – przysługuje zwrot kwoty akcyzy zapłaconej przez ten podmiot od tych wyrobów na terytorium kraju, na jego pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, może być złożony w terminie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności akcyzy."}
{"id":"2002_1689_43","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia: 1) wzór formularza administracyjnego dokumentu towarzyszącego; 2) warunki, na jakich dokument handlowy może zastąpić administracyjny dokument towarzyszący; 3) szczegółowy sposób stosowania i dokumentowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, w szczególności sposób obiegu i terminy przekazywania kart administracyjnego dokumentu towarzyszącego, dokumentowania procedury w przypadku zaginięcia lub zniszczenia kart administracyjnego dokumentu towarzyszącego, sposób prowadzenia ewidencji administracyjnych dokumentów towarzyszących oraz szczegółowy zakres danych, które powinna zawierać ewidencja, sposób potwierdzania odbioru wyrobów akcyzowych przez odbiorcę, warunki wykorzystania duplikatów administracyjnego dokumentu towarzyszącego, a także sposób stosowania i dokumentowania procedury zawieszenia poboru akcyzy w przypadku importu wyrobów akcyzowych; 4) szczegółowy sposób stosowania i dokumentowania procedury zawieszenia poboru akcyzy odnośnie wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, sposób ewidencji dokumentów handlowych towarzyszących przemieszczaniu tych wyrobów oraz zakres danych, które powinna zawierać ewidencja; 5) sposób postępowania w przypadku nieotrzymania administracyjnego dokumentu towarzyszącego; 6) szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy w przypadkach, o których mowa w art. 42 ust. 4; 7) przypadki oraz warunki, na jakich pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych może być zawieszony, jeżeli wyroby te otrzymały inne przeznaczenie celne na podstawie przepisów prawa celnego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględni: 1) specyfikę poszczególnych wyrobów akcyzowych oraz obrotu tymi wyrobami; 2) konieczność skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy; 3) konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi; 4) konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących przemieszczania wyrobów akcyzowych, od których nie zapłacono akcyzy; 5) przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej w zakresie akcyzy."}
{"id":"2002_1689_44","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje również z dniem: 1) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego; 2) upływu okresu, na jaki zostało wydane zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli podmiot prowadzący skład podatkowy nie uzyskał nowego zezwolenia na prowadzenie tego składu podatkowego, przed upływem tego okresu; 3) zaprzestania przez podmiot prowadzący skład podatkowy wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą; 4) likwidacji przedsiębiorstwa podmiotu prowadzącego skład podatkowy; 5) utraty ważności zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli przed utratą ważności podmiot prowadzący skład podatkowy nie złożył nowego zabezpieczenia akcyzowego lub nie uzyskał zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, o którym mowa w art. 64 ust. 1; 6) utraty ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, o którym mowa w art. 64 ust. 1, jeżeli przed utratą ważności podmiot prowadzący skład podatkowy nie złożył zabezpieczenia akcyzowego lub nie uzyskał przedłużenia zwolnienia. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do: 1) sporządzenia spisu z natury wyrobów akcyzowych, zwanego dalej „spisem z natury”, według stanu na dzień zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, w terminie 21 dni od tego dnia; 2) powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o sporządzeniu spisu z natury i ustalonej ilości wyrobów akcyzowych, a także kwocie akcyzy przypadającej do zapłaty od tych wyrobów, w terminie 7 dni od dnia zakończenia sporządzenia tego spisu, nie później jednak niż w terminie złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy, o którym mowa w art. 21 ust. 2. 3. Jeżeli spis z natury nie zostanie sporządzony w terminie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, lub zostanie sporządzony w sposób nierzetelny, właściwy naczelnik urzędu celnego określa: 1) ilość wyrobów akcyzowych w drodze oszacowania; 2) wysokość zobowiązania podatkowego w akcyzie."}
{"id":"2002_1689_45","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy."}
{"id":"2002_1689_46","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Tworzy się system teleinformatyczny przemieszczania wyrobów akcyzowych na terytorium kraju. 2. System, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy wyroby akcyzowe są przemieszczane z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, służy w szczególności do przesyłania administracyjnego dokumentu towarzyszącego w formie elektronicznej oraz do elektronicznej obsługi zabezpieczenia akcyzowego. 3. Systemem, o którym mowa w ust. 1, administruje minister właściwy do spraw finansów publicznych. 4. Użytkownikami systemu, o którym mowa w ust. 1, mogą być podmioty prowadzące składy podatkowe dokonujące przemieszczeń wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy i organy podatkowe. 5. Wystawienie administracyjnego dokumentu towarzyszącego w formie elektronicznej nie zwalnia z obowiązku stosowania administracyjnego dokumentu towarzyszącego w formie papierowej. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sytuacje, w których nie ma obowiązku stosowania administracyjnego dokumentu towarzyszącego w formie papierowej, biorąc pod uwagę rozwój i funkcjonowanie systemu, o którym mowa w ust. 1, oraz konieczność zapewnienia kontroli. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia: 1) sposób funkcjonowania systemu, o którym mowa w ust. 1, 2) szczegółowe wymogi, jakie powinny spełniać dokumenty w formie elektronicznej przesyłane w systemie, o którym mowa w ust. 1, 3) szczegółowy sposób stosowania i dokumentowania przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przy użyciu dokumentów w formie elektronicznej przesyłanych w systemie, o którym mowa w ust. 1, w szczególności sposób obiegu administracyjnego dokumentu towarzyszącego w formie elektronicznej, jego ewidencji oraz zakres danych, które powinna zawierać ewidencja, a także sposób potwierdzania odbioru wyrobów akcyzowych przez podmioty dokonujące przemieszczeń wyrobów akcyzowych, 4) procedury szczególne w przypadku awarii systemu, o którym mowa w ust. 1, lub systemów współpracujących – uwzględniając konieczność usprawnienia przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Rozdział 2 Składy podatkowe"}
{"id":"2002_1689_47","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji: 1) wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych; 2) mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win gronowych uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 34, poz. 292, z późn. zm.[6])); 3) piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży; 4) mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu; 5) wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy; 6) energii elektrycznej. 2. Magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. 3. W składzie podatkowym miejsce przeznaczone do magazynowania wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy powinno być wyodrębnione i przeznaczone tylko do przechowywania tych wyrobów. 4. Przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem sytuacji: 1) losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe tylko w miejscu zdarzenia losowego; 2) w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowane wyroby akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru wskazanego w administracyjnym dokumencie towarzyszącym. 5. Wina gronowe produkowane poza składem podatkowym, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przemieszczane w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 884\/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania dotyczące dokumentów towarzyszących przewozowi produktów winiarskich oraz rejestrów prowadzonych w sektorze wina (Dz. Urz. WE L 128 z 10.05.2001, str. 32, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 32, str. 202, z późn. zm.), w szczególności w zakresie rejestru wyrobów wychodzących oraz wzoru dokumentu handlowego towarzyszącego produktom winiarskim określonego w załączniku III do tego rozporządzenia. Przepisy tego rozporządzenia w zakresie rejestru wyrobów wychodzących stosuje się również w przypadku przemieszczania tych win gronowych na terytorium kraju. 6. Podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego win gronowych wyprodukowanych poza składem podatkowym jest obowiązany poinformować właściwego naczelnika urzędu celnego o odbiorze tych win oraz przedstawić dokument handlowy towarzyszący produktom winiarskim, na którego podstawie dokonano ich przemieszczenia na terytorium kraju."}
{"id":"2002_1689_48","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane podmiotowi, który spełnia łącznie następujące warunki: 1) prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji, przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym będących również własnością innych podmiotów; 2) jest podatnikiem podatku od towarów i usług; 3) jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe; 4) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe, z wyjątkiem postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu; 5) złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1; 6) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.[7])), w zakresie wyrobów akcyzowych; 7) posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie ma zastosowania do rolników występujących z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w którym będą wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217 i Nr 99, poz. 666), wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na własny użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c tej ustawy. 3. W przypadku podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, oprócz warunków określonych w ust. 1, dodatkowym warunkiem wydania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 4, jest: 1) dla wyrobów tytoniowych – minimalna wysokość obrotu tymi wyrobami, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, w roku poprzedzającym dany rok podatkowy wynosząca 700 mln zł; 2) dla napojów alkoholowych – minimalna wysokość obrotu tymi wyrobami, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, w roku poprzedzającym dany rok podatkowy wynosząca 100 mln zł; 3) dla wyrobów energetycznych, z wyłączeniem olejów smarowych i gazu – pojemność magazynowa dla tych wyrobów, co najmniej na poziomie 5000 metrów sześciennych; 4) dla olejów smarowych – minimalna wysokość obrotu tymi wyrobami, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, w roku poprzedzającym dany rok podatkowy wynosząca 20 mln zł; 5) dla gazu – pojemność magazynowa dla tych wyrobów, co najmniej na poziomie 500 metrów sześciennych. 4. W przypadku podmiotu rozpoczynającego działalność, o której mowa w ust. 3, w zakresie wyrobów tytoniowych, napojów alkoholowych lub olejów smarowych, warunkiem wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego oprócz warunków określonych w ust. 1, jest złożenie przez ten podmiot oświadczenia, w którym zadeklaruje osiągnięcie w danym roku minimalnych wysokości obrotu określonych w ust. 3 pkt 1, 2 lub 4, proporcjonalnie w podziale na kolejne miesiące. 5. W przypadku podmiotu prowadzącego w składzie podatkowym działalność polegającą wyłącznie na przeładowywaniu cystern kolejowych z gazem płynnym nie stosuje się warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, jeżeli przeładowany gaz płynny będzie przemieszczany w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. 6. Podmiot prowadzący skład podatkowy, w którym produkuje wyroby akcyzowe może w tym składzie podatkowym magazynować i przeładowywać wyroby akcyzowe objęte zezwoleniem na prowadzenie składu podatkowego, również wyprodukowane przez inny podmiot, bez konieczności spełnienia warunków, o których mowa w ust. 3 pkt 1–5."}
{"id":"2002_1689_49","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu. 2. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być wydane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju i zakresu działalności, która będzie prowadzona w składzie podatkowym, jak również wskazanie planowanej lokalizacji składu podatkowego, proponowanego zabezpieczenia akcyzowego oraz liczby już prowadzonych przez podmiot składów podatkowych. 4. Przepis ust. 3, w zakresie numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności gospodarczej, nie ma zastosowania do rolników występujących z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w którym będą wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na własny użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c tej ustawy. 5. Wniosek o zezwolenie na prowadzenie pierwszego składu podatkowego stanowi również wniosek o nadanie podmiotowi numeru akcyzowego podmiotu prowadzącego skład podatkowy. 6. Do wniosku załącza się plan składu podatkowego oraz dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 48. 7. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 8, 10 i 11. 8. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11. 9. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 8, stanowi jednocześnie wniosek o zmianę zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. 10. Zmiana miejsca prowadzenia składu podatkowego lub podmiotu prowadzącego skład podatkowy wymaga uzyskania nowego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego. 11. Jeżeli podmiot prowadzący skład podatkowy zamierza produkować, magazynować lub dokonywać przeładunku wyrobów należących do innej niż będąca przedmiotem dotychczasowej działalności grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 pkt 1, jest obowiązany uzyskać nowe zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego."}
{"id":"2002_1689_5","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1–5, art. 9 ust. 1 oraz art. 100 ust. 1 i 2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa."}
{"id":"2002_1689_50","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego, wydając zezwolenie na prowadzenie pierwszego składu podatkowego, nadaje podmiotowi odrębną decyzją numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy. 2. Dla każdego składu podatkowego wydaje się odrębne zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego oraz określa się odrębny numer akcyzowy składu podatkowego. 3. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego określa w szczególności: 1) numer akcyzowy składu podatkowego; 2) adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy; 3) rodzaj prowadzonej działalności w składzie podatkowym; 4) rodzaj wyrobów akcyzowych będących przedmiotem działalności w składzie podatkowym; 5) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku zwolnienia podmiotu występującego z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego z obowiązku złożenia zabezpieczenia – przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego podlegającego zabezpieczeniu akcyzowemu oraz termin ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego. 4. Właściwy naczelnik urzędu celnego, który wydał zezwolenie, wskazuje w nim numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy, nadany na podstawie ust. 1. 5. Właściwy naczelnik urzędu celnego przy wydawaniu zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego zatwierdza regulamin funkcjonowania składu podatkowego, który określa warunki dotyczące składu podatkowego. Zmiana regulaminu funkcjonowania składu podatkowego wymaga zatwierdzenia przez właściwego naczelnika urzędu celnego."}
{"id":"2002_1689_51","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany umieszczać numer akcyzowy składu podatkowego, z którego są wyprowadzane wyroby akcyzowe, w administracyjnym dokumencie towarzyszącym. 2. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany wykazywać w deklaracji podatkowej wszystkie numery akcyzowe składów podatkowych, których deklaracja ta dotyczy."}
{"id":"2002_1689_52","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52 ust. 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2002_1689_52","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w przypadku gdy: 1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego nie spełnia warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1, 3 lub 4, przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 6, bierze się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wydanie zezwolenia; 2) wydanie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu publicznego; 3) proponowana lokalizacja składu podatkowego, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma być prowadzony skład podatkowy, lub stan ich wyposażenia uniemożliwiają sprawowanie właściwej kontroli. 2. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli: 1) po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego; 2) podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem; 3) zabezpieczenie akcyzowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy utraciło ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty jego zobowiązania podatkowego, a w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy został zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego – jeżeli to zwolnienie utraciło ważność, a podmiot, we właściwym terminie, nie uzyskał nowego zwolnienia lub nie złożył zabezpieczenia akcyzowego w należnej wysokości; 4) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48, z zastrzeżeniem ust. 3; 5) w okresie trzech pierwszych miesięcy po uzyskaniu zezwolenia podmiot, o którym mowa w art. 48 ust. 4, nie osiągnął zadeklarowanych minimalnych wysokości obrotu. 3. Właściwy naczelnik urzędu celnego nie cofa zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli podmiot dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że w przypadku gdy wysokość zobowiązania podatkowego została określona przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej – w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. 4. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego również na wniosek podmiotu prowadzącego skład podatkowy. 5. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub upływu okresu, na który zostało ono wydane i niewydania przed upływem tego okresu nowego zezwolenia, właściwy naczelnik urzędu celnego przesyła informację o cofnięciu lub wygaśnięciu tego zezwolenia, odpowiednio, właściwemu organowi prowadzącemu rejestr działalności regulowanej, organowi rejestrowemu, o którym mowa w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, organowi koncesyjnemu lub organowi zezwalającemu na prowadzenie działalności gospodarczej."}
{"id":"2002_1689_53","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Przed dniem dokonania wysyłki podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany powiadomić naczelnika urzędu celnego o zamiarze wyprowadzenia ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać odbiorcę, rodzaj i ilość wyrobów akcyzowych wyprowadzanych ze składu podatkowego. 3. W przypadku wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany wystawić administracyjny dokument towarzyszący. 4. W przypadku importu wyrobów akcyzowych, które po dopuszczeniu ich do obrotu są bezpośrednio przemieszczane do składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, podmiot prowadzący ten skład podatkowy jest obowiązany wystawić administracyjny dokument towarzyszący i przedstawić go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wraz ze zgłoszeniem do procedury dopuszczenia do obrotu tych wyrobów akcyzowych. 5. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany prowadzić ewidencję ilościową lub ilościowo-wartościową wyrobów akcyzowych umożliwiającą w szczególności: 1) ustalenie ilości wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyłączonych z tej procedury; 2) wyodrębnienie kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty oraz kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; 3) określenie ilości wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym innym niż skład podatkowy, o którym mowa w art. 48 ust. 3 i 4. 6. Ewidencja, o której mowa w ust. 5, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 7. Ewidencja, o której mowa w ust. 5, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona. 8. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na administracyjnym dokumencie towarzyszącym i przedstawić go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w celu opieczętowania urzędowymi pieczęciami."}
{"id":"2002_1689_54","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej „zezwoleniem wyprowadzenia”, dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2–4 i 6. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych, a także adres, pod którym jest zlokalizowany skład podatkowy, z którego będzie następowało wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego. 3. Do wniosku o wydanie zezwolenia wyprowadzenia załącza się pisemną zgodę podmiotu prowadzącego skład podatkowy na magazynowanie w tym składzie wyrobów akcyzowych podmiotu występującego z wnioskiem oraz dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4 i 6. 4. Zezwolenie wyprowadzenia określa w szczególności: 1) adres siedziby lub zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3; 2) adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy, z którego będzie następowało wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego; 3) rodzaj wyrobów akcyzowych wyprowadzanych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. 5. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 6, 8 i 9. 6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia wyprowadzenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. 7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek o zmianę zezwolenia wyprowadzenia w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. 8. Zmiana podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub miejsca prowadzenia składu podatkowego, którego dotyczy zezwolenie wyprowadzenia, lub podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, wymaga uzyskania nowego zezwolenia wyprowadzenia. 9. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zamierza wyprowadzać ze składu podatkowego wyroby akcyzowe należące do innej niż będąca przedmiotem dotychczasowej działalności grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 pkt 1, jest obowiązany uzyskać nowe zezwolenie wyprowadzenia. 10. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia wydania zezwolenia wyprowadzenia, w przypadku gdy: 1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie wyprowadzenia nie spełnia warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4 i 6, przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 6, bierze się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wydanie zezwolenia; 2) wydanie zezwolenia wyprowadzenia może powodować zagrożenie ważnego interesu publicznego. 11. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie wyprowadzenia, jeżeli: 1) po uzyskaniu zezwolenia, w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego; 2) podatnik prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem; 3) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–4 i 6, z zastrzeżeniem ust. 12. 12. Właściwy naczelnik urzędu celnego nie cofa zezwolenia wyprowadzenia, jeżeli podatnik dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe zostało określone przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej – w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej kwotę zobowiązania. 13. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa zezwolenie wyprowadzenia również na wniosek podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3. 14. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany przekazać kopię zezwolenia wyprowadzenia podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy przed pierwszym wyprowadzeniem wyrobów akcyzowych z tego składu poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. 15. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany przekazać ostatniego dnia miesiąca właściwemu naczelnikowi urzędu celnego pisemną informację zawierającą dane o wyrobach akcyzowych i podmiotach, które wyprowadziły te wyroby ze składu podatkowego w ramach posiadanych zezwoleń wyprowadzenia."}
{"id":"2002_1689_55","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki prowadzenia składów podatkowych, w tym dotyczące regulaminu funkcjonowania składu podatkowego oraz miejsca, w którym wyroby akcyzowe będą magazynowane, uwzględniając specyfikę produkcji poszczególnych wyrobów akcyzowych i obrotu tymi wyrobami, konieczność właściwego zabezpieczenia wyrobów akcyzowych przed ich wyprowadzeniem ze składu podatkowego w sposób sprzeczny z obowiązującymi przepisami, konieczność zapewnienia właściwej kontroli wyrobów akcyzowych oraz specyfikę środków transportu stosowanych do przewozu wyrobów akcyzowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencji, o której mowa w art. 53 ust. 5 oraz sposób jej prowadzenia, uwzględniając konieczność prawidłowego dokumentowania ilości wyrobów akcyzowych oraz określenia kwot akcyzy. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dokonywania przeładunku wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym, uwzględniając specyfikę poszczególnych wyrobów akcyzowych oraz środków transportu używanych do przemieszczania tych wyrobów, konieczność skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej w zakresie akcyzy. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, w przypadku podmiotów prowadzących w składzie podatkowym działalność polegającą wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, sytuacje inne niż określona w art. 48 ust. 5, w których nie muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 48 ust. 3 pkt 1–5, uwzględniając specyfikę obrotu poszczególnymi wyrobami akcyzowymi, możliwości techniczne w zakresie wykonywania działalności w zakresie wyrobów akcyzowych, konieczność zapewnienia właściwej kontroli wyrobów akcyzowych, zasady bezpieczeństwa zaopatrzenia na terytorium kraju w paliwa ciekłe wynikające z odrębnych przepisów. Rozdział 3 Podmiot pośredniczący"}
{"id":"2002_1689_56","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie następujące warunki: 1) jest podatnikiem podatku od towarów i usług; 2) jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe; 3) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe, z wyjątkiem postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu; 4) złożył zabezpieczenie akcyzowe; 5) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie wyrobów akcyzowych. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie zakresu działalności, która będzie prowadzona przez podmiot, a także proponowane zabezpieczenie akcyzowe. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w ust. 1. 4. Zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący określa w szczególności: 1) numer podmiotu pośredniczącego; 2) adres siedziby lub zamieszkania podmiotu pośredniczącego; 3) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego; 4) zakres prowadzonej działalności; 5) rodzaj wyrobów akcyzowych. 5. Podmiot pośredniczący jest obowiązany umieszczać swój numer w dokumencie dostawy. 6. Podmiot pośredniczący jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 7, 9 i 10. 7. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10. 8. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 7, stanowi jednocześnie wniosek o zmianę zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. 9. Zmiana podmiotu prowadzącego działalność jako podmiot pośredniczący wymaga uzyskania nowego zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący. 10. Jeżeli podmiot pośredniczący zamierza dostarczać wyroby akcyzowe należące do innej niż będąca przedmiotem dotychczasowej działalności grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 pkt 1, obowiązany jest uzyskać nowe zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący. 11. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący w przypadku, gdy: 1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1, przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, bierze się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wydanie zezwolenia; 2) wydanie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu publicznego. 12. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący, jeżeli: 1) po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego; 2) podmiot pośredniczący prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem; 3) zabezpieczenie akcyzowe podmiotu pośredniczącego utraciło ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty jego zobowiązania podatkowego; 4) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 14. 13. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący również na wniosek podmiotu pośredniczącego. 14. Właściwy naczelnik urzędu celnego nie cofa zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący, jeżeli podmiot pośredniczący dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe zostało określone przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej – w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej kwotę zobowiązania. Rozdział 4 Zarejestrowani handlowcy"}
{"id":"2002_1689_57","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu spełniającego warunki wymienione w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2–6 wydaje zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej „zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec”. Dany podmiot może uzyskać więcej niż jedno zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec. 2. Zarejestrowany handlowiec jest obowiązany posiadać tytuł prawny do korzystania z wyodrębnionego miejsca przeznaczonego do odbierania wyrobów akcyzowych, zwanego dalej „miejscem odbioru wyrobów akcyzowych”. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec może dotyczyć tylko jednego miejsca odbioru wyrobów akcyzowych. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej, a także planowaną lokalizację miejsca odbioru wyrobów akcyzowych, rodzaj wyrobów akcyzowych, które będą nabywane wewnątrzwspólnotowo, proponowane zabezpieczenie akcyzowe oraz informację o liczbie wydanych temu podmiotowi zezwoleń na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec. 4. Do wniosku załącza się plan miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2–6. 5. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec może być wydane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony. 6. Zarejestrowany handlowiec jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 7, 9 i 10. 7. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec, należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10. 8. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 7, stanowi jednocześnie wniosek o zmianę zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. 9. Zmiana miejsca odbioru wyrobów akcyzowych lub zarejestrowanego handlowca wymaga uzyskania nowego zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec. 10. Jeżeli zarejestrowany handlowiec zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe należące do innej niż będąca przedmiotem dotychczasowej działalności grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 pkt 1, jest obowiązany uzyskać nowe zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec. 11. Do odmowy wydania, cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec stosuje się odpowiednio art. 52."}
{"id":"2002_1689_58","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego, wydając zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec, nadaje podmiotowi numer akcyzowy zarejestrowanego handlowca związany z miejscem odbioru wyrobów akcyzowych. 2. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec określa w szczególności: 1) numer akcyzowy zarejestrowanego handlowca związany z miejscem odbioru wyrobów akcyzowych; 2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego handlowca; 3) adres miejsca odbioru wyrobów akcyzowych; 4) rodzaj nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych; 5) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego."}
{"id":"2002_1689_59","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Zarejestrowany handlowiec nie może magazynować ani wysyłać wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. 2. Zarejestrowany handlowiec jest obowiązany: 1) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na administracyjnym dokumencie towarzyszącym i przedstawić go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w celu opieczętowania urzędowymi pieczęciami; 2) prowadzić ewidencję nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych. 3. Zarejestrowany handlowiec może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów. 4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 5. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna zawierać w szczególności informacje dotyczące wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, administracyjnego dokumentu towarzyszącego, podmiotu wysyłającego wyroby akcyzowe, podmiotu na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca. 6. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki dotyczące miejsca odbioru wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca, 2) szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych, oraz sposób jej prowadzenia – uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz prawidłowego dokumentowania ilości wyrobów akcyzowych i określenia kwot akcyzy. Rozdział 5 Niezarejestrowani handlowcy"}
{"id":"2002_1689_6","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Do postępowań w sprawach wynikających z przepisów niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[5])), chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej."}
{"id":"2002_1689_60","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu spełniającego warunki wymienione w art. 48 ust. 1 pkt 2–6 wydaje zezwolenie na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej „zezwoleniem na nabycie wyrobów akcyzowych jako niezarejestrowany handlowiec”. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia na nabycie wyrobów akcyzowych jako niezarejestrowany handlowiec powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON, numer identyfikacji podatkowej (NIP), informację o rodzaju i ilości wyrobów akcyzowych, które zostaną nabyte wewnątrzwspólnotowo, oraz o kwocie akcyzy przypadającej do zapłaty, a także adres miejsca, w którym wyroby akcyzowe zostaną odebrane i proponowane zabezpieczenie akcyzowe. 3. Do wniosku załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–6. 4. Do odmowy wydania i cofnięcia zezwolenia na nabycie wyrobów akcyzowych jako niezarejestrowany handlowiec stosuje się odpowiednio art. 52."}
{"id":"2002_1689_61","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Zezwolenie na nabycie wyrobów akcyzowych jako niezarejestrowany handlowiec określa w szczególności: 1) rodzaj wyrobów akcyzowych; 2) adres miejsca, w którym wyroby akcyzowe zostaną odebrane; 3) wysokość zabezpieczenia akcyzowego."}
{"id":"2002_1689_62","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Niezarejestrowany handlowiec nie może magazynować ani wysyłać wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. 2. Niezarejestrowany handlowiec jest obowiązany: 1) przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju wystawić i przesłać podmiotowi wysyłającemu wyroby akcyzowe dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, w zakresie złożenia zabezpieczenia akcyzowego; 2) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na administracyjnym dokumencie towarzyszącym i przedstawić go właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w celu opieczętowania urzędowymi pieczęciami; 3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na rachunek właściwej izby celnej, w terminie 3 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego. 3. Niezarejestrowany handlowiec przed wysłaniem dokumentu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest obowiązany uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie przez właściwego naczelnika urzędu celnego złożenia zabezpieczenia akcyzowego. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji uproszczonej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i art. 78 ust. 1 pkt 3, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego złożenia tej deklaracji, informacją o terminie i miejscu jej złożenia, pouczeniem podatnika, że deklaracja ta stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy. Rozdział 6 Zabezpieczenie akcyzowe"}
{"id":"2002_1689_63","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany handlowiec, niezarejestrowany handlowiec, podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, podmiot pośredniczący oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej, powstałe albo mogące powstać, zobowiązanie podatkowe. 2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony albo nieoznaczony. 3. Na wniosek podmiotów, o których mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe złożone przez osobę trzecią w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1–3. 4. W przypadku przemieszczania na terytorium kraju wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego prowadzonego przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego do składu podatkowego prowadzonego przez osobę trzecią, zobowiązanie podatkowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy, może być na jego wniosek objęte zabezpieczeniem generalnym tej osoby trzeciej, złożonym na terytorium kraju w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1–3, za zgodą tej osoby. 5. Osoba trzecia, o której mowa w ust. 3 i 4, odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, solidarnie z tym podmiotem do wysokości kwoty zobowiązania podatkowego będącego przedmiotem zabezpieczenia."}
{"id":"2002_1689_64","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego zwalnia podmiot prowadzący skład podatkowy z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli podmiot ten spełnia następujące warunki: 1) ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju; 2) stosuje procedurę zawieszenia poboru akcyzy co najmniej od roku; 3) jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się z zobowiązań podatkowych; 4) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne; 5) zobowiązał się do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie właściwego naczelnika urzędu celnego, kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty z tytułu powstania zobowiązania podatkowego. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 nie mają zastosowania do rolników prowadzących skład podatkowy, w którym są wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na własny użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c tej ustawy. 3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 2 lata, w drodze decyzji, na pisemny wniosek podmiotu. Na pisemny wniosek zwolnionego podmiotu zwolnienie może być przedłużone, w drodze decyzji, na kolejne okresy nie dłuższe niż 2 lata. 4. Wnioski, o których mowa w ust. 3, powinny zawierać dane dotyczące podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby podmiotu, określenie przewidywanej maksymalnej kwoty zobowiązania podatkowego podlegającego zabezpieczeniu akcyzowemu oraz terminu, na jaki zwolnienie ma być udzielone lub przedłużone. Wniosek o udzielenie zwolnienia powinien zawierać ponadto określenie rodzaju działalności prowadzonej przez podmiot w składzie podatkowym. 5. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w ust. 1. 6. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie. 7. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane w przypadku przemieszczania rurociągiem ropopochodnych wyrobów akcyzowych pomiędzy składami podatkowymi prowadzonymi przez ten sam podmiot na terytorium kraju. 8. Podmiot zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku o zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub we wniosku o przedłużenie zwolnienia, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. 9. Właściwy naczelnik urzędu celnego cofa zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy naruszy którykolwiek z warunków określonych w ust. 1 pkt 1, 3 lub 4, z zastrzeżeniem ust. 2. 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania spełnienia warunków określonych w ust. 1, w tym rodzaj dokumentów potwierdzających ich spełnienie, wzór wniosków, o których mowa w ust. 3, a także szczegółowy sposób udzielania, przedłużania i cofania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia zobowiązań podatkowych oraz konieczność zapewnienia przepływu informacji o zwolnieniach z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego."}
{"id":"2002_1689_65","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych: 1) podmiotu prowadzącego skład podatkowy, 2) zarejestrowanego handlowca, 3) podmiotu pośredniczącego, a także 4) podatnika, o którym mowa w art. 78 ust. 1, lub przedstawiciela podatkowego – na ich pisemny wniosek – składa się zabezpieczenie generalne, z zastrzeżeniem ust. 8. 2. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, na poziomie równym: 1) wysokości zobowiązań podatkowych, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia; 2) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych. 3. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez podmiot pośredniczący ustala się w kwocie równej wysokości maksymalnej kwoty miesięcznego zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku naruszenia warunków zwolnienia od akcyzy wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 32. 4. Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić – w dniu złożenia zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy ulegną zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik urzędu celnego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie. 5. W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne zobowiązań podatkowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych. 6. Podmiot pośredniczący jest obowiązany aktualizować wysokość zabezpieczenia generalnego w sposób zapewniający pokrycie mogących powstać w każdym czasie jego zobowiązań podatkowych. 7. Przed zastosowaniem zabezpieczenia generalnego, w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala stan jego wykorzystania. 8. Na wniosek podmiotu prowadzącego skład podatkowy, który spełnia warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu celnego wyraża zgodę na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych z tytułu produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym i wprowadzenia wyrobów akcyzowych do składu podatkowego. Przepisy art. 64 ust. 3–5, 8 i 9 oraz przepisy wydane na podstawie art. 64 ust. 10 dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia warunków określonych w art. 64 ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających ich spełnienie, stosuje się odpowiednio. 9. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia ryczałtowego na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego, do którego złożenia jest obowiązany podmiot prowadzący skład podatkowy, składający wniosek o złożenie zabezpieczenia ryczałtowego. 10. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala ponownie wysokość zabezpieczenia ryczałtowego co 6 miesięcy, począwszy od dnia złożenia wniosku o wyrażenie zgody na jego złożenie. Właściwy naczelnik urzędu celnego może dokonać pierwszego ponownego ustalenia wysokości zabezpieczenia ryczałtowego przed upływem 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku."}
{"id":"2002_1689_66","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego, szczegółowy sposób stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego, szczegółowy sposób objęcia zabezpieczeniem akcyzowym wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 5 pkt 1, oraz sposób i częstotliwość aktualizacji zabezpieczenia generalnego, o której mowa w art. 65 ust. 6, uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia: 1) inne niż określone w art. 63 ust. 4 przypadki, w których zobowiązania podatkowe podmiotów, o których mowa w art. 63 ust. 1, mogą być na ich wniosek objęte zabezpieczeniem generalnym osoby trzeciej, za zgodą tej osoby, 2) inne niż określone w art. 65 ust. 8 przypadki, w których może być złożone zabezpieczenie ryczałtowe, 3) przypadki, w których stosuje się dla niektórych wyrobów akcyzowych niższy poziom zabezpieczenia akcyzowego niż określony w ustawie, oraz określić ten poziom, 4) przypadki, w których naczelnik urzędu celnego nie ustala stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego przed jego zastosowaniem – uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych, zapewnienia sprawnego stosowania zabezpieczeń akcyzowych, a także uproszczenia obrotu wyrobami akcyzowymi."}
{"id":"2002_1689_67","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone w formie: 1) depozytu w gotówce; 2) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej; 3) czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku; 4) weksla własnego; 5) innego dokumentu mającego wartość płatniczą. 2. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej i nabycia wewnątrzwspólnotowego zabezpieczenie akcyzowe powinno obowiązywać na terytorium Wspólnoty Europejskiej. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego, 2) rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane jako zabezpieczenie akcyzowe, 3) sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, 4) wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego – uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych w akcyzie."}
{"id":"2002_1689_68","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Depozyt w gotówce składa się w walucie polskiej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej."}
{"id":"2002_1689_69","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Gwarant powinien zobowiązać się na piśmie do zapłacenia, solidarnie z podatnikiem, jego następcami prawnymi lub osobą trzecią, bezwarunkowo i nieodwołalnie, na każde wezwanie właściwego naczelnika urzędu celnego, zabezpieczonej kwoty zobowiązania podatkowego wraz z odsetkami za zwłokę, jeżeli jej zapłacenie stanie się wymagalne. 2. Gwarant odpowiada całym swoim majątkiem, solidarnie z podatnikiem, jego następcami prawnymi lub osobą trzecią, za zobowiązanie podatkowe objęte gwarancją wraz z odsetkami za zwłokę – do wysokości kwoty gwarancji i w terminie wskazanym w gwarancji. 3. Gwarantem może być jedynie osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Wspólnoty Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, oddział banku zagranicznego oraz główny oddział zakładu ubezpieczeń, które prowadzą na terytorium kraju działalność bankową lub ubezpieczeniową, w rozumieniu przepisów, odpowiednio, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[8])) lub ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.[9])), oraz: 1) posiadają na podstawie tych przepisów uprawnienie do udzielania gwarancji bankowych lub ubezpieczeniowych na całym terytorium kraju; 2) zawiadomią, w formie pisemnej, ministra właściwego do spraw finansów publicznych o zamiarze udzielania gwarancji bankowych lub ubezpieczeniowych, składanych jako zabezpieczenie akcyzowe. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po uzgodnieniu z Przewodniczącym Komisji Nadzoru Finansowego ogłasza, w drodze obwieszczenia, wykaz gwarantów, o których mowa w ust. 3. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzory treści gwarancji bankowych i ubezpieczeniowych składanych jako zabezpieczenie akcyzowe, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji przez gwaranta zobowiązania, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2002_1689_7","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Jednostką współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy jest centralne biuro łącznikowe (ELO), usytuowane w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych, które wykonuje zadania w zakresie współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy, o których mowa w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2073\/2004 z dnia 16 listopada 2004 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych (Dz. Urz. UE L 359 z 04.12.2004, str. 1). 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć, w drodze zarządzenia, również inną jednostkę do współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy, określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określając zakres jej obowiązków, a także zasady jej współpracy z organami podatkowymi w zakresie akcyzy. Dział II Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych Rozdział 1 Przedmiot opodatkowania i powstanie obowiązku podatkowego"}
{"id":"2002_1689_70","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego mogą wybrać formę zabezpieczenia spośród form określonych w art. 67 ust. 1. 2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w kilku formach określonych w art. 67 ust. 1, pod warunkiem że łącznie pokryją całą wymaganą kwotę zabezpieczenia akcyzowego."}
{"id":"2002_1689_71","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego. 2. Właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ono w sposób skuteczny pokrycia w terminie kwoty zobowiązania podatkowego."}
{"id":"2002_1689_72","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Jeżeli właściwy naczelnik urzędu celnego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości lub w terminie kwoty zobowiązania podatkowego, jest obowiązany zażądać przedłużenia zabezpieczenia, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia akcyzowego. 2. Podmiot, który złożył zabezpieczenie akcyzowe na czas oznaczony, jest obowiązany najpóźniej na miesiąc przed upływem tego terminu udokumentować przedłużenie jego ważności lub złożyć nowe zabezpieczenie akcyzowe."}
{"id":"2002_1689_73","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Jeżeli określona lub zadeklarowana kwota akcyzy nie została zapłacona w terminie, organ podatkowy pokrywa ją ze złożonego zabezpieczenia akcyzowego. 2. Jeżeli w celu pokrycia kwoty akcyzy niezapłaconej w terminie wymagana jest sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.[10])), praw z dokumentów mających wartość płatniczą złożonych jako zabezpieczenie akcyzowe, do sprzedaży stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.[11])). 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, należne odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej są naliczane do dnia pokrycia kwoty akcyzy."}
{"id":"2002_1689_74","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Zabezpieczenie akcyzowe nie może zostać zwrócone, dopóki zobowiązanie podatkowe nie wygaśnie lub nie będzie mogło już powstać. 2. Do celów związanych z rozliczaniem zabezpieczenia akcyzowego właściwy naczelnik urzędu celnego stwierdza, że zobowiązanie podatkowe wygasło lub nie będzie mogło już powstać, również na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego w formie elektronicznej z potwierdzeniem odbioru wyrobów akcyzowych przemieszczanych na terytorium kraju, przesłanego w ramach systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 46 ust. 1, w szczególności jeżeli przesłany w tej formie administracyjny dokument towarzyszący nie budzi wątpliwości. 3. Jeżeli zobowiązanie podatkowe wygaśnie częściowo lub nie będzie mogło już powstać do części zabezpieczonej kwoty, złożone zabezpieczenie zostaje niezwłocznie częściowo zwrócone podmiotowi, który je złożył, na jego wniosek. 4. Jeżeli zobowiązanie podatkowe wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie akcyzowe zostaje zwrócone na wniosek podmiotu, który je złożył, w terminie 7 dni. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu zabezpieczenia akcyzowego, uwzględniając konieczność zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych w akcyzie."}
{"id":"2002_1689_75","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Od kwoty zwracanego zabezpieczenia akcyzowego nie przysługują odsetki."}
{"id":"2002_1689_76","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w art. 62 ust. 2 pkt 1 oraz w art. 78 ust. 1 pkt 2, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji o złożonym zabezpieczeniu akcyzowym lub o zapłaconej kwocie akcyzy. Rozdział 7 Wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą"}
{"id":"2002_1689_77","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Dostawa wewnątrzwspólnotowa lub nabycie wewnątrzwspólnotowe, na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona akcyza, są dokonywane na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 5. 2. Uproszczony dokument towarzyszący może być zastąpiony przez dokument handlowy w przypadku, gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla uproszczonego dokumentu towarzyszącego. Do dokumentu handlowego zastępującego uproszczony dokument towarzyszący stosuje się odpowiednio przepisy o uproszczonym dokumencie towarzyszącym. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzór oraz sposób obiegu kart uproszczonego dokumentu towarzyszącego, a także warunki, na jakich dokument handlowy może zastąpić uproszczony dokument towarzyszący, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwot akcyzy przypadającej do zapłaty."}
{"id":"2002_1689_78","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. W przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, jest obowiązany: 1) przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego naczelnika urzędu celnego i złożyć zabezpieczenie akcyzowe; 2) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na uproszczonym dokumencie towarzyszącym oraz wystawić i dołączyć do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju; 3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwej izby celnej, w terminie 10 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego; 4) prowadzić ewidencję nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych. 2. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, przed dołączeniem do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego, dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie przez właściwego naczelnika urzędu celnego złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy. 3. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa. 4. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez osobę fizyczną wyrobów akcyzowych przeznaczonych na cele handlowe w rozumieniu art. 34. 5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 6. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, powinna zawierać w szczególności informacje dotyczące wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, uproszczonego dokumentu towarzyszącego, podmiotu wysyłającego wyroby akcyzowe. 7. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona. 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty. 9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych, o której mowa w ust. 1 pkt 4, oraz sposób jej prowadzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwot akcyzy przypadającej do zapłaty."}
{"id":"2002_1689_79","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Jeżeli osoba fizyczna zamierza nabyć wewnątrzwspólnotowo, nie w celach prowadzonej działalności gospodarczej, wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego i wyroby te mają być jej dostarczane na terytorium kraju, to takie nabycie może być dokonane wyłącznie za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego. W sytuacji tej przyjmuje się, że nabycia wewnątrzwspólnotowego nie dokonuje ta osoba fizyczna lecz przedstawiciel podatkowy. 2. Przedstawiciela podatkowego na terytorium kraju wyznacza sprzedawca."}
{"id":"2002_1689_8","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: 1) produkcja wyrobów akcyzowych; 2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego; 3) import wyrobów akcyzowych; 4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego; 5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3. 2. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również: 1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie: a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy; 2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy; 3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy; 4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony. 3. Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych. 4. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie: 1) wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów; 2) napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 3, przez podmiot zużywający. 5. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż lub oferowanie na sprzedaż papierosów lub tytoniu do palenia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z odpłatnością powyżej maksymalnej ceny detalicznej, w tym w połączeniu z innym towarem lub usługą lub w połączeniu z przyznaniem nabywcy nieodpłatnej premii w postaci innych towarów lub usług. 6. Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej."}
{"id":"2002_1689_80","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Przedstawicielem podatkowym może być wyłącznie podmiot, spełniający łącznie warunki, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, któremu właściwy naczelnik urzędu celnego wydał zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego. 2. Przedstawiciel podatkowy jest obowiązany: 1) obliczać akcyzę i dokonywać zapłaty akcyzy przypadającej do zapłaty; 2) składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe; 3) prowadzić ewidencję wyrobów akcyzowych dostarczanych na terytorium kraju przez sprzedawcę, którego jest przedstawicielem. 3. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 3, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 3, powinna zawierać w szczególności informacje dotyczące wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, podmiotu wysyłającego wyroby akcyzowe, podmiotu, na rzecz którego wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo przez przedstawiciela podatkowego. 5. Ewidencja, o której mowa w ust. 2 pkt 3, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencji określonej w ust. 2 pkt 3 oraz sposób jej prowadzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego wyrobów akcyzowych oraz kwot akcyzy przypadającej do zapłaty."}
{"id":"2002_1689_81","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego wydawane jest na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, przez właściwego naczelnika urzędu celnego, na wniosek sprzedawcy. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane dotyczące sprzedawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę sprzedawcy, adres jego siedziby lub zamieszkania, określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, dane identyfikacyjne przedstawiciela podatkowego, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę przedstawiciela podatkowego, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub ewidencji działalności gospodarczej, numer identyfikacyjny REGON oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej, a także rodzaj wyrobów akcyzowych, które będą nabywane wewnątrzwspólnotowo. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, sprzedawca jest obowiązany załączyć oświadczenie o wyrażeniu zgody przez przedstawiciela podatkowego na wykonywanie przez niego czynności w tym charakterze oraz dokumenty potwierdzające spełnienie przez przedstawiciela podatkowego warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2-6. 4. Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego określa w szczególności: 1) adres siedziby lub zamieszkania przedstawiciela podatkowego; 2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania sprzedawcy; 3) rodzaj wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo. 5. Przedstawiciel podatkowy jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zmianach danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 6, 8 i 9. 6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych zawartych w zezwoleniu na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. 7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek o zmianę zezwolenia w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. 8. Zmiana przedstawiciela podatkowego lub sprzedawcy określonych w zezwoleniu na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego wymaga uzyskania nowego zezwolenia. 9. Jeżeli przedstawiciel podatkowy zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe należące do innej niż będąca przedmiotem dotychczasowej działalności grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 pkt 1, jest obowiązany uzyskać nowe zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego. 10. Do odmowy wydania, cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego stosuje się odpowiednio art. 52."}
{"id":"2002_1689_82","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy: 1) podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych, albo 2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich dostawy wewnątrzwspólnotowej – na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego przed rozpoczęciem dostawy wewnątrzwspólnotowej wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju. 2. W przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy: 1) podatnikowi, który dokonał eksportu tych wyrobów akcyzowych, albo 2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich eksportu – na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4. 3. Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 1, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego: 1) dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych; 2) potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej na uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub na kopii dokumentu handlowego, o którym mowa w art. 77 ust. 2, lub na dokumencie, o którym mowa w art. 47 ust. 5; 3) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy lub złożenie deklaracji w państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub złożenie zabezpieczenia albo dokument potwierdzający, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana. 4. Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 2, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego: 1) dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju; 2) udokumentowane potwierdzenie wywozu wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej, w rozumieniu art. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w sposób zgodny z przepisami prawa celnego. 5. Zwrotowi nie podlega akcyza w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej i eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy, a także kwota akcyzy niższa od minimalnej kwoty zwrotu. 6. Właściwy naczelnik urzędu celnego dokonuje weryfikacji wniosku o zwrot akcyzy w oparciu o dokumenty, o których mowa w ust. 1, 3 i 4. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy dokonywania zwrotu akcyzy, o którym mowa w ust. 1 i 2, minimalną kwotę zwrotu oraz wzór wniosku o zwrot akcyzy, uwzględniając: 1) konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości dostarczanych wewnątrzwspólnotowo lub eksportowanych wyrobów akcyzowych; 2) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy; 3) ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy."}
{"id":"2002_1689_83","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. W przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą uznanej przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot ten może dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów. 2. Podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku: 1) wykorzystania reklamowanych wyrobów akcyzowych do produkcji wyrobów akcyzowych; 2) zniszczenia reklamowanych wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym. Rozdział 8 Zezwolenia"}
{"id":"2002_1689_84","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Wydanie, odmowa wydania, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia: 1) na prowadzenie składu podatkowego, 2) na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany handlowiec, 3) na nabycie wyrobów akcyzowych jako niezarejestrowany handlowiec, 4) na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego, 5) na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący, 6) wyprowadzenia – następuje w drodze decyzji. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy sposób wydawania oraz cofania zezwoleń, o których mowa w ust. 1; 2) wzory wniosków o wydanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, a także sposób dokumentowania spełnienia warunków, od których uzależnione jest wydanie danego zezwolenia. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, uwzględni: 1) potrzebę uzyskania dostatecznych informacji o podatniku, w szczególności wpływających na określenie zabezpieczenia akcyzowego i potrzebę prawidłowego działania podmiotu; 2) konieczność zapewnienia swobody przepływu wyrobów akcyzowych. Rozdział 9 Normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych i dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych"}
{"id":"2002_1689_85","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek: 1) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych; 2) dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych: a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku ich użycia do produkcji innych wyrobów, b) o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający. 2. Właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów: 1) może ustalić: a) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych, b) dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych – o których mowa w ust. 1; 2) ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów. 3. W przypadku posiadania przez podatnika więcej niż jednego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się odrębnie dla każdego składu podatkowego. 4. Właściwy naczelnik urzędu celnego, ustalając normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni: 1) rodzaj wyrobów akcyzowych; 2) specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych; 3) warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku; 4) maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych; 2) szczegółowy zakres i sposób ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych; 3) sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności w przypadkach rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, lub zmiany warunków technicznych i technologicznych przy dokonywaniu tych czynności, do czasu ustalenia w tych przypadkach przez właściwego naczelnika urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględni: 1) rodzaj wyrobów akcyzowych; 2) specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych; 3) warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku. Dział IV Wyroby akcyzowe – przepisy szczegółowe. Podstawa opodatkowania i stawki akcyzy Rozdział 1 Wyroby energetyczne i energia elektryczna"}
{"id":"2002_1689_86","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby: 1) objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych; 2) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715; 3) objęte pozycjami CN 2901 i 2902; 4) oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych; 5) objęte pozycją CN 3403; 6) objęte pozycją CN 3811; 7) objęte pozycją CN 3817; 8) oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych; 9) pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN; 10) pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu na kod CN. 2. Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. 3. Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2. 4. Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych."}
{"id":"2002_1689_87","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych. 2. Nie uznaje się za produkcję wyrobów energetycznych uzyskiwania niewielkiej ilości wyrobów energetycznych jako produktu ubocznego w procesie wytwarzania wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi. Za niewielką ilość uważa się ilość wyrobów energetycznych, jeżeli przychód osiągnięty z ich sprzedaży stanowi nie więcej niż 0,1% całości przychodu, w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.[12])), uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej za poprzedni rok obrotowy lub deklarowanego w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej. 3. Podmiot uzyskujący jako produkt uboczny niewielką ilość wyrobów energetycznych, o której mowa w ust. 2, jest obowiązany do: 1) pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o rodzaju prowadzonej działalności i rodzaju uzyskiwanych wyrobów – w terminie 14 dni od dnia uzyskania po raz pierwszy tych wyrobów; 2) przedstawienia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego pisemnej informacji o uzyskanym przychodzie, z wyszczególnieniem ilości uzyskanych wyrobów, o których mowa w ust. 2, a także o wysokości przychodu osiągniętego ze sprzedaży tych wyrobów – na zakończenie każdego roku obrotowego. 4. Nie uznaje się za produkcję wyrobów energetycznych dodawania do paliw silnikowych lub paliw opałowych dodatków lub domieszek w ilości stanowiącej nie więcej niż 0,2% objętości wyrobu energetycznego zawierającego te dodatki, z wyłączeniem barwienia i znakowania wyrobów energetycznych, o którym mowa w art. 90 ust. 1."}
{"id":"2002_1689_88","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość energetyczna brutto, wyrażona w gigadżulach (GJ). 2. Podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh). 3. Podstawą opodatkowania w przypadku użycia do celów napędowych, z wyłączeniem celów żeglugi: 1) olejów opałowych, 2) olejów napędowych przeznaczonych do celów żeglugi – jest ich ilość, wyrażona w litrach, która może być przechowywana w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub w zbiorniku pojazdu bądź innego środka przewozowego. 4. Za użycie olejów opałowych lub olejów napędowych, o których mowa w ust. 3, niezgodnie z przeznaczeniem uznaje się również ich posiadanie lub sprzedaż ze zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw. 5. Za odmierzacz paliw określony w odrębnych przepisach uznaje się instalację pomiarową przeznaczoną do tankowania pojazdów silnikowych, małych łodzi i małych samolotów."}
{"id":"2002_1689_89","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla: 1) węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 – 1,18 zł\/1 gigadżul (GJ); 2) benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 – 1565,00 zł\/1000 litrów; 3) wyrobów powstałych ze zmieszania benzyn, o których mowa w pkt 2, z biokomponentami, zawierających powyżej 2% biokomponentów, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach – stawka akcyzy określona w pkt 2, obniżona o 1,565 zł od każdego litra biokomponentów dodanych do tych benzyn, z tym że kwota należnej akcyzy nie może być niższa niż 10,00 zł\/1000 litrów; 4) benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 – 1822,00 zł\/1000 litrów; 5) paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 – 1072,00 zł\/1000 litrów; 6) olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 – 1048,00 zł\/1000 litrów; 7) wyrobów powstałych ze zmieszania olejów napędowych, o których mowa w pkt 6, z biokomponentami, zawierających powyżej 2% biokomponentów, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach – stawka akcyzy określona w pkt 6, obniżona o 1,048 zł od każdego litra biokomponentów dodanych do tych olejów napędowych, z tym że kwota należnej akcyzy nie może być niższa niż 10,00 zł\/1000 litrów; 8) biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN – 10,00 zł\/1000 litrów; 9) olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł\/1000 litrów; 10) olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69: a) z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów\/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł\/1000 litrów, b) pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych – 60,00 zł\/1000 kilogramów; 11) olejów smarowych o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 – 1180,00 zł\/1000 litrów; 12) gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych: a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901: – skroplonych – 695,00 zł\/1000 kilogramów, – w stanie gazowym – 100,00zł\/1000 kilogramów, b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach: – biogazu, bez względu na kod CN – 0 zł, – wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 – 0 zł; 13) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych – 1,18 zł\/1 gigadżul (GJ); 14) pozostałych paliw silnikowych –1822,00 zł\/1000 litrów; 15) pozostałych paliw opałowych: a) w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest: – niższa niż 890 kilogramów\/metr sześcienny – 232,00 zł\/1000 litrów, – równa lub wyższa niż 890 kilogramów\/metr sześcienny – 60,00 zł\/1000 kilogramów, b) gazowych –1,18 zł\/gigadżul (GJ). 2. Stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł. 3. Stawka akcyzy na energię elektryczną wynosi 20,00 zł za megawatogodzinę (MWh). 4. W przypadku: 1) użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1822,00 zł\/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów\/metr sześcienny – 2047,00 zł\/1000 kilogramów; 2) przekroczenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2, ustalonych dla wyrobów akcyzowych określonych w ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów, stosuje się odpowiednio stawkę określoną w ust. 1 pkt 14 albo 15; 3) ubytków wyrobów energetycznych powstałych w czasie transportu rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym, przekraczających normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a, stosuje się stawkę akcyzy będącą średnią ważoną stawek na wszystkie wyroby energetyczne wysłane w okresie rocznym do wszystkich odbiorców. 5. Sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży: 1) osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą – do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15; 2) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej – do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15; oświadczenie to powinno być załączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży wystawionego nabywcy, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca jest obowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia dokumentu potwierdzającego tę sprzedaż. 6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać: 1) dane dotyczące nabywcy, 2) określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów, 3) wskazanie rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia, 4) datę i miejsce złożenia oświadczenia, 5) czytelny podpis składającego oświadczenie. 7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jeżeli jest czytelnie podpisane, może być również złożone na wystawianej fakturze, ze wskazaniem rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia. 8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, powinno zawierać: 1) imię i nazwisko nabywcy, numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego dokumentu stwierdzającego tożsamość nabywcy; 2) adres zameldowania nabywcy oraz adres zamieszkania, jeżeli jest inny od adresu zameldowania; 3) określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów; 4) określenie liczby posiadanych urządzeń grzewczych, w których mogą być wykorzystane te wyroby oraz miejsc (adresów), gdzie znajdują się te urządzenia; 5) wskazanie rodzaju i typu urządzeń grzewczych; 6) datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie. 9. Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabywająca wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 jest obowiązana do okazania sprzedawcy dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, w celu potwierdzenia jej tożsamości. 10. Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jest obowiązany odmówić sprzedaży tych wyrobów w przypadku, gdy osoba nabywająca te wyroby odmawia okazania dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, gdy dane zawarte w oświadczeniu są niekompletne, nieczytelne lub nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1. 11. Importer i podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 składa właściwemu naczelnikowi urzędu celnego oświadczenie, że przywożone wyroby zostaną przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15. 12. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 11, powinno zawierać dane dotyczące importera lub podmiotu dokonującego nabycia wewnątrzwspólnotowego, określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów, datę i miejsce złożenia tego oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie; kopie złożonych oświadczeń powinny być przechowywane przez importera i podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli. 13. W przypadku importu wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, gdy naczelnik urzędu celnego przyjmujący zgłoszenie celne w procedurze dopuszczenia do obrotu jest inny niż właściwy naczelnik urzędu celnego w zakresie akcyzy na terytorium kraju dla podmiotu dokonującego importu, importer jest obowiązany do sporządzenia i przekazania do właściwego dla niego naczelnika urzędu celnego w zakresie akcyzy na terytorium kraju miesięcznego zestawienia oświadczeń, o których mowa w ust. 11, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne. 14. Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 sporządza i przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w ust. 5; oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli. 15. Miesięczne zestawienie oświadczeń powinno zawierać: 1) w przypadku sprzedawcy, o którym mowa w ust. 14: a) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania podmiotu przekazującego zestawienie, b) ilość i rodzaj oraz przeznaczenie wyrobów, których dotyczy oświadczenie, c) datę złożenia oświadczenia, d) datę i miejsce sporządzenia zestawienia oraz czytelny podpis osoby sporządzającej zestawienie, e) określenie liczby urządzeń grzewczych posiadanych przez nabywców, wynikającej ze złożonych przez nich oświadczeń, f) miejsce (adres), gdzie znajdują się urządzenia grzewcze wskazane w oświadczeniach; 2) w przypadku importera, o którym mowa w ust. 13, dane, o których mowa w pkt 1 lit. a–d. 16. W przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5–15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1."}
{"id":"2002_1689_9","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 2) sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju; 3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2; 4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię; 5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego; 6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu. 2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją."}
{"id":"2002_1689_90","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają: 1) oleje opałowe o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów\/metr sześcienny; 2) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 – przeznaczone na cele opałowe; 3) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 – wykorzystywane do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich. 2. Obowiązek znakowania i barwienia wyrobów energetycznych, o których mowa w ust. 1, ciąży na podmiotach prowadzących składy podatkowe, importerach, podmiotach dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego i przedstawicielach podatkowych. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje substancji stosowanych do znakowania i barwienia; 2) minimalne ilości substancji stosowanych do znakowania i barwienia, wyrażone w miligramach\/litr wyrobu energetycznego, po których dodaniu wyrób uważa się za prawidłowo oznaczony i zabarwiony. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, uwzględni: 1) sytuację rynkową w obrocie wyrobami energetycznymi, a zwłaszcza konieczność przeciwdziałania unikaniu opodatkowania akcyzą; 2) techniczne możliwości zapewniające prawidłowe oznaczenie i zabarwienie wyrobów energetycznych; 3) przeznaczenie wyrobów energetycznych."}
{"id":"2002_1689_91","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika. 2. Podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej jest obowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości – na podstawie dokumentów rozliczeniowych. 3. Ewidencja, o której mowa w ust. l i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych: 1) ilości wyprodukowanej oraz zakupionej energii elektrycznej – w megawatogodzinach (MWh); 2) ilości energii elektrycznej dostarczonej nabywcom końcowym; 3) ilości energii elektrycznej dostarczonej podmiotom niebędącym nabywcami końcowymi; 4) dat dokonania płatności wynikających z umów właściwych do rozliczeń z tytułu dostaw; 5) ilości energii elektrycznej, od których powstał obowiązek naliczenia i zapłaty akcyzy; 6) kwot akcyzy należnej do zapłaty od energii elektrycznej; 7) ilości energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy; 8) ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne; 9) ilości energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo albo wyeksportowanej; 10) ilości strat powstałych w wyniku przesyłu i rozdziału energii elektrycznej. 4. Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 8 i 10, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe. 5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. 6. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając: 1) konieczność określenia odrębnie ilości energii elektrycznej zakupionej, sprzedanej nabywcy końcowemu, sprzedanej podmiotowi niebędącemu nabywcą końcowym, wyprodukowanej i zużytej na własne potrzeby, dostarczonej wewnątrzwspólnotowo, wyeksportowanej oraz strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej; 2) konieczność wyodrębnienia kwoty akcyzy należnej do zapłaty od energii elektrycznej; 3) możliwość zapewnienia właściwych informacji dotyczących energii elektrycznej sprzedanej nabywcy końcowemu, wyprodukowanej i zużytej na własne potrzeby, dostarczonej wewnątrzwspólnotowo, wyeksportowanej oraz strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej; 4) przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej w zakresie akcyzy. Rozdział 2 Napoje alkoholowe"}
{"id":"2002_1689_92","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie."}
{"id":"2002_1689_93","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się: 1) wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej; 2) wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości; 3) napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy. 2. Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew. 3. Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów alkoholu etylowego 100% vol. w temperaturze 20 °C zawartego w gotowym wyrobie. 4. Stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie."}
{"id":"2002_1689_94","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości. 2. Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew. 3. Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato. 4. Stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe metody ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa, o których mowa w ust. 3, w szczególności wyznaczania liczby stopni Plato w piwie gotowym, uwzględniając przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej w zakresie akcyzy oraz technologię wytwarzania piwa."}
{"id":"2002_1689_95","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Winem w rozumieniu ustawy jest: 1) wino niemusujące – wszelkie wyroby objęte pozycjami CN 2204 i 2205, z wyjątkiem wina musującego określonego w pkt 2: a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, lecz nieprzekraczającej 15% objętości, pod warunkiem że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji, albo b) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 15% objętości, lecz nieprzekraczającej 18% objętości, pod warunkiem że nie zawierają żadnych dodatków wzbogacających oraz że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji; 2) wino musujące – wszelkie wyroby oznaczone kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10 oraz objęte pozycją 2205, które łącznie spełniają następujące warunki: a) znajdują się w butelkach zaopatrzonych w korek w kształcie grzybka, umocowany za pomocą węzłów lub spinek, albo cechują się ciśnieniem wynoszącym co najmniej 3 bary, spowodowanym obecnością dwutlenku węgla w roztworze, b) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 1,2% objętości, lecz nieprzekraczającą 15% objętości, c) cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji. 2. Produkcją wina w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wina, a także jego rozlew. 3. Podstawą opodatkowania wina jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu. 4. Stawka akcyzy na wino wynosi 158,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu."}
{"id":"2002_1689_96","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Napojami fermentowanymi w rozumieniu ustawy są: 1) musujące napoje fermentowane – wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2206 00 oraz wyroby oznaczone kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10 i objęte pozycją 2205, niewymienione w art. 95, które znajdują się w butelkach zaopatrzonych w korek w kształcie grzybka, umocowany za pomocą węzłów lub spinek, albo cechują się ciśnieniem wynoszącym co najmniej 3 bary, spowodowanym obecnością dwutlenku węgla w roztworze, oraz: a) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 1,2% objętości, lecz nieprzekraczającą 13% objętości, albo b) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 13% objętości, lecz nieprzekraczającą 15% objętości. – pod warunkiem że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji. 2) niemusujące napoje fermentowane – niebędące musującymi napojami fermentowanymi określonymi w pkt 1 – wszelkie wyroby objęte pozycjami CN 2204 i 2205, z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 95 ust. 1, oraz wyroby objęte pozycją CN 2206 00, z wyjątkiem wszelkich wyrobów określonych w art. 94 ust. 1: a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, lecz nieprzekraczającej 10% objętości, albo b) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 10% objętości, lecz nieprzekraczającej 15% objętości. – pod warunkiem że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji; 2. Produkcją napojów fermentowanych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie napojów fermentowanych, a także ich rozlew. 3. Podstawą opodatkowania napojów fermentowanych jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu. 4. Stawka akcyzy na napoje fermentowane wynosi 158,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu."}
{"id":"2002_1689_97","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Wyrobami pośrednimi w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, lecz nieprzekraczającej 22% objętości, objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 94–96. 2. Produkcją wyrobów pośrednich w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów pośrednich, a także ich rozlew. 3. Podstawą opodatkowania wyrobów pośrednich jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu. 4. Stawka akcyzy na wyroby pośrednie wynosi 318,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu. Rozdział 3 Wyroby tytoniowe"}
{"id":"2002_1689_98","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN: 1) papierosy; 2) tytoń do palenia; 3) cygara i cygaretki. 2. Za papierosy uznaje się: 1) tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4; 2) tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej; 3) tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową. 3. Do celów akcyzy za jeden papieros uznaje się tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, o długości nieprzekraczającej 9 centymetrów, wyłączając filtr i ustnik, a w przypadku gdy jego długość jest większa niż 9 centymetrów, za jeden papieros uznaje się każde 9 centymetrów długości tego tytoniu, wyłączając filtr lub ustnik, a także końcowy odcinek tej długości krótszy niż 9 centymetrów. 4. Za cygara lub cygaretki przeznaczone do palenia uznaje się: 1) tytoń zrolowany w całości zrobiony z naturalnego tytoniu; 2) tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu; 3) tytoń zrolowany ze spreparowanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie ustnik oraz spoiwo są wykonane z odzysku, kiedy waga jednej sztuki, nie włączając filtra lub ustnika, wynosi nie mniej niż 1,2 grama, i gdzie owijający liść tytoniu jest ułożony w kształcie spirali z kątem ostrym wynoszącym przynajmniej 30° względem pionowej osi cygara; 4) tytoń zrolowany ze spreparowanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odzyskanego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi przynajmniej 2,3 grama, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry. 5. Za tytoń do palenia uznaje się: 1) tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego; 2) odpady tytoniowe oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4, a nadające się do palenia. 6. Tytoń do palenia, określony w ust. 5, w którym więcej niż 25% w masie drobin tytoniu ma szerokość cięcia mniejszą niż 1 milimetr, jest uznawany za tytoń drobnokrojony przeznaczony do skręcania papierosów. 7. Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki, pod warunkiem że posiadają odpowiednio: 1) owinięcie z naturalnego tytoniu; 2) owinięcie i owijkę z tytoniu, oba z ponownie uformowanego tytoniu; 3) owinięcie z ponownie uformowanego tytoniu. 8. Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych."}
{"id":"2002_1689_99","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym[1]) Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie. 2. Stawki akcyzy na wyroby tytoniowe wynoszą: 1) na papierosy, z zastrzeżeniem ust. 10 – 138,50 zł za każde 1000 sztuk i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej; 2) na tytoń do palenia, z zastrzeżeniem ust. 10 – 95,00 zł za każdy 1 kilogram i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej; 3) na cygara i cygaretki – 235,00 zł za każde 1000 sztuk. 3. Na papierosy lub tytoń do palenia nieobjęte obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy i nieoznaczone maksymalną ceną detaliczną stawki akcyzy wynoszą : 1) na papierosy – 300,00 zł za każde 1000 sztuk; 2) na tytoń do palenia – 200,00 zł za każdy 1 kilogram. 4. Minimalna stawka akcyzy na papierosy wynosi 100% całkowitej kwoty akcyzy, naliczonej od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej. 5. Najpopularniejszą kategorią cenową jest, ustalana na dany rok kalendarzowy, cena stosowana w obrocie dla grupy papierosów o największej sprzedaży w okresie 10 miesięcy (od stycznia do października) poprzedniego roku kalendarzowego, obliczana według ilości sprzedanych papierosów, na podstawie maksymalnych cen detalicznych, w przeliczeniu na 1000 sztuk. 6. Za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się cenę wyznaczoną i wydrukowaną przez producenta, importera lub podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego na opakowaniu jednostkowym papierosów lub tytoniu do palenia, z zastrzeżeniem ust. 9. 7. Producent, importer lub podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego papierosów lub tytoniu do palenia, przeznaczonych do sprzedaży na terytorium kraju, jest obowiązany wyznaczyć i wydrukować maksymalną cenę detaliczną na opakowaniu jednostkowym tych wyrobów. 8. W przypadku importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego papierosów lub tytoniu do palenia znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych maksymalną ceną detaliczną, stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2, przy czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość najpopularniejszej kategorii cenowej, przeliczonej na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia, przyjmując założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada 1 kilogramowi tytoniu do palenia. 9. W przypadku nabycia lub posiadania papierosów lub tytoniu do palenia znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych albo oznaczonych maksymalną ceną detaliczną, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony, stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2, przy czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość najpopularniejszej kategorii cenowej, przeliczonej na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia, przyjmując założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada 1 kilogramowi tytoniu do palenia. 10. W przypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 5, stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 70% maksymalnej ceny detalicznej wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym. 11. Producent, importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego papierosów są obowiązani do sporządzania i przekazywania ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji o wielkości sprzedaży poszczególnych marek papierosów oznaczonych maksymalną ceną detaliczną w okresie 10 miesięcy (od stycznia do października) danego roku kalendarzowego. 12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, termin, formę przekazywania oraz zakres informacji, o których mowa w ust. 11, uwzględniając potrzebę ustalenia najpopularniejszej kategorii cenowej. 13. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, najpopularniejszą kategorię cenową, przed końcem roku poprzedzającego rok, na który jest ustalana. Dział V Opodatkowanie akcyzą samochodów osobowych"}
{"id":"2002_1731_1","title":"Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o zmianie ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006 (Dz.U. Nr 76, poz. 804, Nr 85, poz. 925 i Nr 154, poz. 1802) w art. 7: 1) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie; 2) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Wydatki budżetowe, o których mowa w ust. 1, obejmują również wydatki obronne ujmowane w innych, poza Obroną narodową, częściach budżetu państwa. 3. Udział wydatków majątkowych w wielkościach, o których mowa w ust. 1, wyniesie co najmniej 13,3% w 2003 r. i co najmniej 20% w 2006 r.\"."}
{"id":"2002_1731_2","title":"Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o zmianie ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2002_1763_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217) wprowadza się następujące zmiany: 1) odnośnik do tytułu ustawy otrzymuje brzmienie: „Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich: 1) dyrektywy 73\/23\/EWG z dnia 19 lutego 1973 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Człon­kowskich odnoszących się do wyposażenia elektrycz­nego przewidzianego do stosowania w niektórych granicach napięcia (Dz.Urz. WE L 77 z 26.03.1973; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 261); 2) dyrektywy 87\/404\/EWG z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Człon­kowskich odnoszących się do prostych zbiorników ciśnieniowych (Dz.Urz. WE L 220 z 08.08.1987, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 8, str. 334); 3) dyrektywy 88\/378\/EWG z dnia 3 maja 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich doty­czących bezpieczeństwa zabawek (Dz.Urz. WE L 187 z 16.07.1988; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 9, str. 240); 4) dyrektywy 89\/106\/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonaw­czych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych (Dz.Urz. WE L 40 z 11.02.1989; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 9, str. 296); 5) dyrektywy 89\/336\/EWG z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odno­szą­cych się do kompatybilności elektromagnetycznej (Dz.Urz. WE L 139 z 23.05.1989; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 9, str. 481); 6) dyrektywy 89\/686\/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkow­skich odnoszących się do wyposażenia ochrony oso­bistej (Dz.Urz. WE L 399 z 30.12.1989; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 10, str. 98); 7) dyrektywy 90\/384\/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Człon­kow­skich odnoszących się do wag nieautomatycznych (Dz.Urz. WE L 189 z 20.07.1990; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 10, str. 138); 8) dyrektywy 90\/396\/EWG z dnia 29 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkow­skich odnoszących się do urządzeń spalania paliw gazowych (Dz.Urz. WE L 196 z 26.07.1990; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 10, str. 174); 9) dyrektywy 90\/488\/EWG z dnia 17 września 1990 r. zmieniającej dyrektywę 87\/404\/EWG w sprawie harmo­nizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odno­szących się do prostych zbiorników ciśnieniowych (Dz.Urz. WE L 270 z 02.10.1990; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 10, str. 190); 10) dyrektywy 92\/31\/EWG z dnia 28 kwietnia 1992 r. zmieniającej dyrektywę 89\/336\/EWG w sprawie zbli­żenia ustawodawstw Państw Członkowskich odno­szą­cych się do kompatybilności elektromagnetycznej (Dz.Urz. WE L 126 z 12.05.1992; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 11, str. 84); 11) dyrektywy 92\/42\/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie wymogów sprawności dla nowych kotłów wody gorącej opalanych paliwem płynnym lub gazowym (Dz.Urz. WE L 167 z 22.06.1992; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 11, str. 186); 12) dyrektywy 93\/15\/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w spra­wie harmonizacji przepisów dotyczących wprowadzania do obrotu i kontroli materiałów wybuchowych przezna­czonych do użytku cywilnego (Dz.Urz. WE L 121 z 15.05.1993; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 58); 13) dyrektywy 93\/68\/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. zmieniającej dyrektywy 87\/404\/EWG (proste zbiorniki ciśnieniowe), 88\/378\/EWG (bezpieczeństwo zabawek), 89\/106\/EWG (wyroby budowlane), 89\/336\/EWG (kompatybilność elektromagnetyczna), 89\/392\/EWG (maszyny), 89\/686\/EWG (środki ochrony osobistej), 90\/384\/EWG (wagi nieautomatyczne), 90\/385\/EWG (urządzenia medyczne aktywnego osadzania), 90\/396\/EWG (urządzenia spalania paliw gazowych), 91\/263\/EWG (wyposażenie terminali telekomunikacyjnych), 92\/42\/EWG (nowe kotły wody gorącej opalane paliwem płynnym lub gazowym) i 73\/23\/EWG (wyposażenie elektryczne przewidziane do stosowania w pewnych granicach napięcia) (Dz.Urz. WE L 220 z 30.08.1993; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 173); 14) dyrektywy 93\/95\/EWG z dnia 29 października 1993 r. zmieniającej dyrektywę 89\/686\/EWG w sprawie zbli­żenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszą­cych się do wyposażenia ochrony osobistej (Dz.Urz. WE L 276 z 09.11.1993; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 248); 15) dyrektywy 94\/9\/WE z dnia 23 marca 1994 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich doty­czących urządzeń i systemów ochronnych przezna­czonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (Dz.Urz. WE L 100 z 19.04.1994; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 13, str. 144); 16) dyrektywy 94\/25\/WE z dnia 16 czerwca 1994 r. w spra­wie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszą­cych się do rekreacyjnych jednostek pływających (Dz.Urz. WE L 164 z 30.06.1994, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 13, str. 196); 17) dyrektywy 95\/16\/WE z dnia 29 czerwca 1995 r. w spra­wie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dźwigów (Dz.Urz. WE L 213 z 07.09.1995, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 15, str. 187); 18) dyrektywy 96\/48\/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (Dz.Urz. WE L 235 z 17.09.1996; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 17, str. 152); 19) dyrektywy 96\/57\/WE z dnia 3 września 1996 r. w sprawie wymagań efektywności energe­tycznej chłodziarek, chłodziarek-zamrażarek i zamrażarek typu domowego (Dz.Urz. WE L 236 z 18.09.1996; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 12, t. 1, str. 305); 20) dyrektywy 96\/58\/WE z dnia 3 września 1996 r. zmie­niającej dyrektywę 89\/686\/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wyposażenia ochrony osobistej (Dz.Urz. WE L 236 z 18.09.1996; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 17, str. 172); 21) dyrektywy 96\/98\/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie wyposażenia statków (Dz.Urz. WE L 46 z 17.02.1997; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 07, t. 3, str. 3); 22) dyrektywy 97\/23\/WE z dnia 29 maja 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich doty­czących urządzeń ciśnieniowych (Dz.Urz. WE L 181 z 09.07.1997; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 19, str. 86); 23) dyrektywy 97\/68\/WE z dnia 16 grudnia 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkow­skich odnoszących się do środków dotyczących ograni­czenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nieporuszających się po drogach (Dz.Urz. WE L 59 z 27.02.1998, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 17); 24) dyrektywy 98\/37\/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkow­skich odnoszących się do maszyn (Dz.Urz. WE L 207 z 23.07.1998; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 349); 25) dyrektywy 1999\/5\/WE z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomuni­kacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności (Dz.Urz. WE L 91 z 07.04.1999; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 23, str. 254); 26) dyrektywy 1999\/36\/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie przewoźnych urządzeń ciśnieniowych (Dz.Urz. WE L 138 z 01.06.1999; Dz.Urz. Polskie wydanie specjalne, rozdz. 07, t. 4, str. 314); 27) dyrektywy 2000\/9\/WE z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącej się do urządzeń kolei linowych przezna­czonych do przewozu osób (Dz.Urz. WE L 106 z 03.05.2000; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 07, t. 5, str. 3); 28) dyrektywy 2000\/14\/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie zbliżenia usta­wo­dawstw Państw Członkowskich odno­szą­cych się do emisji hałasu do środowiska przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń (Dz.Urz. WE L 162 z 03.07.2000; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 25, str. 287); 29) dyrektywy 2000\/55\/WE z dnia 18 września 2000 r. w sprawie wymogów efektywności energetycznej sta­teczni­ków do oświetlenia fluorescencyjnego (Dz.Urz. WE L 279 z 01.11.2000; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 12, t. 2, str. 96); 30) dyrektywy 2001\/2\/WE z dnia 4 stycznia 2001 r. dostoso­wującej do postępu technicznego dyrektywę 1999\/36\/WE w sprawie przewoźnych urządzeń ciśnieniowych (Dz.Urz. WE L 5 z 10.01.2001; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 07, t. 5, str. 367); 31) dyrektywy 2001\/16\/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie interopera­cyjności transeuropejskiego systemu kolei konwencjo­nalnych (Dz.Urz. WE L 110 z 20.04.2001; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 26, str. 243); 32) dyrektywy 2001\/63\/WE z dnia 17 sierpnia 2001 r. dosto­so­wującej do postępu technicznego dyrektywę 97\/68\/WE w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków doty­czących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nieporuszających się po drogach (Dz.Urz. WE L 227 z 23.08.2001; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 26, str. 422); 33) dyrektywy 2002\/50\/WE z dnia 6 czerwca 2002 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę 1999\/36\/WE w sprawie przewoźnych urządzeń ciśnieniowych (Dz.Urz. WE L 149 z 07.06.2002; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 07, t. 6, str. 270); 34) dyrektywy 2002\/88\/WE z dnia 9 grudnia 2002 r. zmieniającej dyrektywę 97\/68\/WE w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków doty­czących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nieporuszających się po drogach (Dz.Urz. WE L 35 z 11.02.2003; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 73); 35) dyrektywy 2003\/44\/WE z dnia 16 czerwca 2003 r. zmieniającej dyrektywę 94\/25\/WE w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i admi­nistracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do łodzi rekreacyjnych (Dz.Urz. UE L 214 z 26.08.2003; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 409); 36) dyrektywy 2004\/22\/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie przyrządów po­mia­rowych (Dz.Urz. UE L 135 z 30.04.2004; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 149); 37) dyrektywy 2004\/26\/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 97\/68\/WE w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków doty­czących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nie­poruszających się po drogach (Dz.Urz. UE L 146 z 30.04.2004; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 341); 38) dyrektywy 2004\/50\/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 96\/48\/WE w sprawie interoperacyjności transeuro­pejskiego systemu kolei dużych prędkości i dyrektywę 2001\/16\/WE w spra­wie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (Dz.Urz. UE L 164 z 30.04.2004; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 838).”; 2) w art. 1 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) zasady działania systemu kontroli wyrobów.”; 3) art. 3a otrzymuje brzmienie: „Art. 3a. System kontroli wyrobów obejmuje: 1) kontrolę spełniania przez wyroby zasadniczych i innych wymagań; 2) postępowanie w sprawie wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów niezgodnych z zasadni­czymi lub innymi wymaganiami.”; 4) w art. 5: a) pkt 1-3 otrzymują brzmienie: „1) wyrobie – należy przez to rozumieć rzecz, bez względu na stopień jej przetworzenia, przezna­czoną do wprowadzenia do obrotu lub oddania do użytku, z wyjątkiem artykułów rolno-spożywczych oraz środków żywienia zwierząt; 2) wprowadzeniu do obrotu – należy przez to rozu­mieć udostępnienie przez producenta, jego upo­ważnionego przedstawiciela lub importera, nie­odpłatnie albo za opłatą, po raz pierwszy na terytorium państwa członkowskiego Unii Euro­pejskiej lub państwa członkowskiego Europej­skiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospo­dar­czym, wyrobu w celu jego używania lub dystrybucji; 3) oznakowaniu zgodności – należy przez to rozumieć oznakowanie potwierdzające zgodność wyrobu z zasadniczymi wymaganiami;”, b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) upoważnionym przedstawicielu – należy przez to rozumieć osobę fizyczną lub prawną albo jed­nostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, mającą siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Euro­pejskim Obszarze Gospodarczym, upoważnioną przez producenta na piśmie do działania w jego imieniu;”, c) pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) normach zharmonizowanych – należy przez to rozumieć normy europejskie opracowane i zatwier­dzone przez europejskie organizacje normali­zacyjne na podstawie mandatu udzielonego przez Komisję Europejską, których numery i tytuły są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Euro­pejskiej serii C;”, d) pkt 16 i 17 otrzymują brzmienie: „16) zasadniczych wymaganiach – należy przez to rozumieć wymagania w zakresie cech wyrobu, jego projektowania lub wytwarzania, określone w dyrektywach nowego podejścia; 17) szczegółowych wymaganiach – należy przez to rozumieć wymagania, które powinien spełniać wyrób, określone w aktach prawnych Wspólnot Europejskich innych niż dyrektywy nowego podejścia;”, e) po pkt 18 dodaje się pkt 19-24 w brzmieniu: „19) oddaniu do użytku – należy przez to rozumieć pierwsze na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zgodne z przeznaczeniem użycie wyrobu, który nie został wprowadzony do obrotu; 20) producencie – należy przez to rozumieć osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która pro­jektuje i wytwarza wyrób, albo dla której ten wyrób zaprojektowano lub wytworzono, w celu wpro­wadzenia go do obrotu lub oddania do użytku pod własną nazwą lub znakiem; 21) importerze – należy przez to rozumieć osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, mającą siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Euro­pejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospo­darczym, która wprowadza do obrotu lub oddaje do użytku wyroby pochodzące z krajów trzecich; 22) specyfikacjach zharmonizowanych – należy przez to rozumieć specyfikacje techniczne inne niż normy europejskie, w szczególności dokumenty normatywne Międzynarodowej Organizacji Metro­logii Prawnej (OIML), uznane przez Komisję Europejską i ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C; 23) dystrybutorze – należy przez to rozumieć osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która dos­tarcza lub udostępnia wyrób po jego wprowa­dzeniu do obrotu; 24) innych wymaganiach – należy przez to rozumieć wymagania zawarte w dyrektywach nowego po­dejścia, inne niż zasadnicze wymagania.”; 5) w art. 6 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Wyroby wprowadzane do obrotu lub oddawane do użytku podlegają ocenie zgodności z: 1) zasadniczymi wymaganiami określonymi w przepi­sach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1, albo 2) szczegółowymi wymaganiami określonymi w prze­pi­sach wydanych na podstawie art. 10 ust. 1, albo 3) zasadniczymi lub szczegółowymi wymaganiami określonymi w odrębnych ustawach. 2. Dokonanie oceny zgodności, o której mowa w ust. 1, jest obowiązkowe przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu lub oddaniem do użytku.”; 6) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Art. 7a. Oceny zgodności wyrobu ze szczegółowymi wy­ma­ganiami dokonuje producent lub importer, w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 lub w odrębnych ustawach.”; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. 1. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, który poddał wyrób lub proces jego wytwarzania ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami i potwierdził ich zgodność, wystawia deklarację zgodności, jeżeli zastosowana procedura oceny zgodności to przewiduje, i umieszcza oznako­wanie zgodności zgodnie z wymaganiami okreś­lo­nymi w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 lub w odrębnych ustawach. 2. W przypadku gdy deklarację zgodności sporzą­dzono w innym języku niż język polski, a z prze­pisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 lub z odrębnych ustaw wynika obowiązek dołączenia jej do wyrobu, producent lub jego upoważniony przedstawiciel albo importer powinien deklarację tę przetłumaczyć na język polski, o ile wyrób jest przeznaczony do używania lub dystrybucji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel jest obowiązany przekazać niezwłocznie minis­trowi właściwemu ze względu na przedmiot oceny zgodności i Komisji Europejskiej kopię deklaracji zgodności, o ile obowiązek ten wynika z przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 1. 4. Zabrania się umieszczania na wyrobie, który nie spełnia zasadniczych wymagań, lub do którego nie zastosowano właściwej procedury oceny zgodności określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 lub w odrębnych ustawach, oznakowania zgodności lub znaków podobnych mogących wprowadzać w błąd użytkownika, konsumenta lub dystrybutora tego wyrobu. 5. Zabrania się wprowadzania do obrotu lub odda­wania do użytku wyrobu nieposiadającego ozna­ko­wania zgodności, jeżeli wyrób ten podlega takiemu oznakowaniu.”; 8) art. 12 otrzymuje brzmienie: „Art. 12. Domniemywa się, że wyrób, na którym umiesz­czono oznakowanie zgodności lub dla któ­rego sporządzono dokumentację potwierdzającą speł­nienie zasadniczych wymagań, jest zgodny z wy­maganiami określonymi w obowiązujących prze­pisach.”; 9) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. 1. Domniemywa się, że wyrób spełnia określone za­sadnicze wymagania, jeżeli jest zgodny z odpowiednimi postanowieniami norm zharmo­ni­­zo­wa­nych lub specyfikacji zharmonizo­wa­nych. 2. W przypadku gdy producent lub jego upoważ­niony przedstawiciel nie wykaże zgodności wyrobu z odpowiednimi postanowieniami norm zharmonizowanych lub specyfikacji zharmoni­zowanych, jest obowiązany wykazać zgodność wyrobu z zasadniczymi wymaganiami na podstawie innych dowodów. 3. Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego ogłasza dwa razy w roku, w drodze obwiesz­czenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczy­pospolitej Polskiej „Monitor Polski”, numery i tytuły norm zharmonizowanych wraz z tytułami aktów prawnych wdrażających dyrektywy nowego podejścia i danymi dotyczącymi miejsca ich publikacji, a także informacje o ogłoszonych przez Komisję Europejską okresach przejściowych stosowania domnie­mania zgodności i ostrzeżeniach dotyczących ograniczenia domniemania zgodności, według stanu na dzień 30 czerwca i dzień 31 grudnia każdego roku. 4. Prezes Głównego Urzędu Miar ogłasza raz na 12 miesięcy, w drodze obwieszczenia, w Dzien­niku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, numery i tytuły ustanowionych w danym roku dokumentów normatywnych Międzynarodowej Organizacji Metrologii Praw­nej (OIML) wraz ze wskazaniem tych posta­nowień, których spełnienie pozwala na domnie­manie zgodności wyrobu z zasadniczymi wymaganiami, a także tytuły aktów prawnych wdrażających dyrektywy nowego podejścia dotyczące przyrządów pomiarowych wraz z danymi dotyczącymi miejsca ich publikacji.”; 10) art. 13a otrzymuje brzmienie: „Art. 13a. 1. Producent lub jego upoważniony przedsta­wiciel jest obowiązany przechowywać doku­mentację dotyczącą wyrobów oraz wyników dokonanej oceny zgodności wyrobów z zasadniczymi wymaganiami przez okres 10 lat od daty wyprodukowania ostatniego wyrobu, którego dokumentacja ta dotyczy, o ile przepisy szczególne nie stanowią ina­czej. 2. Jeżeli producent ma siedzibę poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Poro­zu­mienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospo­darczym i nie ustanowił upoważnionego przedstawiciela, do przechowywania kopii dokumentacji dotyczącej wyrobu i przepro­wadzonej oceny zgodności przez okres, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest importer.”; 11) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: „System kontroli wyrobów ”; 12) art. 38 otrzymuje brzmienie: „Art. 38. 1. System kontroli wyrobów tworzą Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej „Prezesem UOKiK”, i organy wymienione w ust. 2 i 3, zwane dalej „organami wyspecjali­zowanymi”. 2. Kontrolę spełniania przez wyroby zasadniczych lub innych wymagań prowadzą: 1) wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlo­wej; 2) inspektorzy pracy; 3) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej; 4) organy Inspekcji Ochrony Środowiska; 5) Prezes Urzędu Transportu Kolejowego; 6) organy nadzoru budowlanego; 7) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego; 8) dyrektorzy urzędów morskich; 9) Główny Inspektor Transportu Drogowego. 3. Postępowania w zakresie wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów niezgodnych z zasadniczymi lub innymi wymaganiami prowadzą: 1) Główny Inspektor Inspekcji Handlowej; 2) okręgowi inspektorzy pracy; 3) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej; 4) wojewódzcy inspektorzy ochrony środo­wis­ka; 5) Prezes Urzędu Transportu Kolejowego; 6) organy nadzoru budowlanego; 7) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego; 8) dyrektorzy urzędów morskich; 9) Główny Inspektor Transportu Drogowego.”; 13) w art. 39: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes UOKiK jest organem monitorującym funk­cjo­no­wanie systemu kontroli wyrobów.”, b) w ust. 2 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3) przekazywanie organom wyspecjalizowanym infor­macji wskazujących, że wyrób wprowadzony do obrotu lub oddany do użytku nie spełnia za­sadniczych lub innych wymagań; 4) prowadzenie rejestru wyrobów niezgodnych z za­sad­niczymi lub innymi wymaganiami, zwanego dalej „rejestrem”, oraz gromadzenie informacji dotyczących kontroli wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku.”, c) w ust. 3: – pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) prowadzenie kontroli spełniania przez wyroby zasadniczych lub innych wymagań oraz infor­mo­­wanie Prezesa UOKiK o wynikach przepro­wa­dzonych kontroli; 2) prowadzenie postępowań w sprawie wprowa­dzo­nych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów niezgodnych z zasadniczymi lub innymi wyma­ganiami oraz przekazywanie Pre­zesowi UOKiK informacji o wszczęciu i za­kończeniu tych postępowań;”, – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) przedstawianie Prezesowi UOKiK do zaopinio­wania okresowych planów kontroli wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku;”; 14) w art. 39a: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) informacje o: a) rodzaju i zakresie niezgodności wyrobu z za­sadniczymi lub innymi wymaganiami, b) środkach, jakie zastosowano w odniesieniu do wyrobu niezgodnego z zasadniczymi lub innymi wymaganiami, c) zagrożeniach, jakie może spowodować wyrób niezgodny z zasadniczymi wymaganiami, wraz z określeniem tych zagrożeń.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Prezes UOKiK dokonuje wpisów do rejestru w przy­padku wydania decyzji ostatecznych, o których mowa w: 1) art. 41c ust. 3; 2) art. 30 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 oraz art. 31 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 oraz ust. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Prezes UOKiK, na wniosek organu wyspecjali­zowanego lub z urzędu, usuwa wpis z rejestru, w przypadku gdy: 1) osoba wprowadzająca wyrób do obrotu lub oddająca go do użytku wykaże, że wykonała decyzję, o której mowa w art. 41c ust. 3; wpis usuwa się nie wcześniej niż po upływie 3 mie­sięcy od dnia przedstawienia odpowiednich infor­macji; 2) osoba wprowadzająca wyrób do obrotu lub oddająca go do użytku nie podejmie działań, o których mowa w pkt 1; wpis usuwa się nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od dnia przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 41b ust. 2 i art. 41c ust. 10.”; 15) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organy wyspecjalizowane prowadzą kontrolę speł­niania przez wyroby zasadniczych lub innych wymagań, zwaną dalej „kontrolą”, z urzędu lub na wniosek Prezesa UOKiK.”; 16) art. 40a otrzymuje brzmienie: „Art. 40a. Producenci, importerzy i dystrybutorzy wyrobów podlegających ocenie zgodności, o której mowa w art. 6 ust. 1, a także upoważnieni przedsta­wiciele oraz notyfikowane jednostki certyfikujące i kontrolujące oraz notyfikowane laboratoria, są obowiązani współdziałać, z należytą staran­nością, z organami wyspecjalizowanymi, w zakre­­sie niezbędnym do ustalenia, czy wyrób spełnia zasadnicze lub inne wymagania.”; 17) w art. 40b ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Kontrolowany oraz inne podmioty posiadające dowody lub informacje niezbędne do ustalenia, czy wyrób spełnia zasadnicze lub inne wymagania, są obo­wiązani do przekazania tych dowodów i udzielania informacji na żądanie organu prowadzącego kon­trolę.”; 18) w art. 40g w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wykazu uwzględnionych norm zharmonizowanych, specyfikacji zharmonizowanych lub rozwiązań przy­jętych w celu stwierdzenia zgodności wyrobu z za­sadniczymi wymaganiami;”; 19) art. 40h otrzymuje brzmienie: „Art. 40h. 1. W przypadku gdy osoba zobowiązana do przechowywania dokumentów związanych z oceną zgodności nie przedstawi tych dokumentów osobie kontrolującej lub z przed­stawionych dokumentów nie wynika, że wyrób spełnia zasadnicze wymagania, organ wy­specja­lizowany może poddać wyrób bada­niom lub zlecić ich przeprowadzenie akredy­towanemu laboratorium w celu ustalenia, czy wyrób spełnia zasadnicze wymagania. 2. W celu stwierdzenia, czy wyrób spełnia zasadnicze wymagania, organ wyspecja­lizowany może również poddać wyrób badaniom z pominięciem weryfikowania doku­mentów związanych z oceną zgodności.”; 20) w art. 40i ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Próbka kontrolna jest przechowywana przez kontro­lowanego, do czasu jej zwolnienia przez organ wyspecjalizowany, w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości lub cech charakterystycznych wy­robu.”; 21) w art. 40j ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku stwierdzenia, że wyrób nie spełnia za­sad­niczych wymagań, opłaty związane z badaniami ponosi osoba, która wyrób wprowadziła do obrotu lub oddała do użytku.”; 22) art. 40k-40m otrzymują brzmienie: „Art. 40k. 1. W przypadku gdy w wyniku kontroli organ wyspecjalizowany, który ją przeprowadził stwierdzi, że wyrób nie spełnia zasadniczych lub innych wymagań, może, w drodze decyzji, zakazać dalszego przekazywania wyrobu użytkownikowi, konsumentowi i dys­try­butorowi na okres nie dłuższy niż 2 miesiące. 2. W przypadku wszczęcia postępowania w spra­wie wprowadzenia do obrotu lub od­dania do użytku wyrobu niezgodnego z zasadniczymi lub innymi wymaganiami, organ wyspecjalizowany prowadzący postę­powanie może, w drodze decyzji, przedłużyć okres obowiązywania zakazu, o którym mowa w ust. 1, do czasu zakończenia postępowania. 3. W przypadku gdy organ wyspecjalizo­wany pro­wadzący postępowanie stwierdzi, że wyrób spełnia zasadnicze lub inne wyma­gania, uchyla decyzję, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2002_1763_10","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. 1. Decyzje zatwierdzenia typu dotyczące przyrządów pomia­ro­wych podlegających od dnia 7 stycznia 2007 r. ocenie zgodności wydane przed tym dniem na podstawie ustawy, o której mowa w art. 6, uznaje się za ważne do dnia upływu okresów ich ważności. 2. Przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu lub użytko­wania na podstawie decyzji, o których mowa w ust. 1, podlegają legalizacji pierwotnej i legalizacji ponownej, na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 6, przy czym mogą być one zgłaszane do legalizacji pierwotnej do dnia upływu okresów ważności tych decyzji i powinny spełniać wymagania obowiązujące przed dniem 7 stycznia 2007 r."}
{"id":"2002_1763_11","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. 1. Wagi nieautomatyczne wprowadzone do obrotu od dnia 1 maja 2004 r., na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, podlegają w użytkowaniu legalizacji ponownej na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 6, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Wagi wprowadzone do obrotu od dnia 1 maja 2004 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, powinny być zgłoszone do legalizacji ponownej po raz pierwszy przed dniem: 1) 31 grudnia 2007 r. – gdy zostały wprowadzone do obrotu od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.; 2) 31 grudnia 2008 r. – gdy zostały wprowadzone do obrotu od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r.; 3) 31 grudnia 2009 r. – gdy zostały wprowadzone do obrotu od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Legalizacja ponowna wag, o których mowa w ust. 2, jest przeprowadzana pod względem zgodności z wymaganiami dla wag nieautomatycznych określonymi na podstawie ustawy, o której mowa w art. 6, obowiązującymi w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2002_1763_12","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 43a ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, 2) art. 8 ust. 6 i art. 9a ustawy, o której mowa w art. 6, 3) art. 9 ustawy, o której mowa w art. 6, w brzmieniu obowiązującym do dnia 5 lipca 2004 r. – zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2007 r."}
{"id":"2002_1763_13","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Do spraw wszczętych a niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem art. 14."}
{"id":"2002_1763_14","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. Niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania o zatwierdzenie typu przyrządów pomiarowych podlegających ocenie zgodności, wszczęte na podstawie ustawy, o której mowa w art. 6, podlegają umorzeniu."}
{"id":"2002_1763_15","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 7 stycznia 2007 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska, ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze, ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, ustawę z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, ustawę z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych oraz ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 203, poz. 1683. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124, z 2004 r. Nr 121, poz. 1263, Nr 191, poz. 1956, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2784, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 113, poz. 954, Nr 163, poz. 1362 i Nr 180, poz. 1495 oraz z 2006 r. Nr 50, poz. 360, Nr 169, poz. 1200 i Nr 170, poz. 1217. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 757 i Nr 141, poz. 1184. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 170, poz. 1217."}
{"id":"2002_1763_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.[2])) w art. 42 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 17 otrzymuje brzmienie: „17) wykonywania kontroli w zakresie zgodności z zasad­niczymi lub innymi wymaganiami wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów wyposa­żenia morskiego oraz rekreacyjnych jednostek pływających;”; 2) pkt 25 otrzymuje brzmienie: „25) nadzoru nad wprowadzonymi do obrotu lub odda­nymi do użytku wyrobami wyposażenia morskiego oraz rekreacyjnymi jednostkami pływającymi, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 30 sier­pnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr ..., poz. ...);”."}
{"id":"2002_1763_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 982, z późn. zm.[3])) w art. 2 ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu lub odda­nych do użytku, podlegających ocenie zgodności w zakresie spełniania przez nie zasadniczych lub innych wymagań dotyczących ochrony środowiska, określo­nych w przepisach odrębnych,”."}
{"id":"2002_1763_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 oraz z 2006 r. Nr 133, poz. 934, Nr 170, poz. 1217 i Nr 190, poz. 1399) art. 117a otrzymuje brzmienie: „Art. 117a. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest orga­nem wyspecjalizowanym w rozumieniu prze­pisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr ..., poz. ...), w zakresie wyrobów przeznaczonych do stoso­wania w zakładach górniczych.”."}
{"id":"2002_1763_40l","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 40l. Organ wyspecjalizowany, który przeprowadził kontrolę, przekazuje Prezesowi UOKiK infor­macje dotyczące ustaleń kontroli, w szcze­gólności informację, czy wyrób spełnia zasad­nicze lub inne wymagania, a w przypadku stwierdzenia niezgodności z zasadniczymi lub innymi wymaganiami – informację, czy mogą być one usunięte."}
{"id":"2002_1763_40m","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 40m. W przypadku gdy przepisy szczególne dopusz­czają możliwość, przed wprowadzeniem do obrotu lub oddaniem do użytku, prezentowania na targach, wystawach i pokazach oraz w innych miejscach wyrobów niezgodnych z zasadniczymi lub innymi wymaganiami, organy wyspecjali­zowane mogą przeprowadzać kontrolę przestrze­gania sposobu ich prezentowania, określonego przez te przepisy.”; 23) w art. 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Postępowanie w sprawie wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów niezgodnych z zasadniczymi lub innymi wymaganiami, zwane dalej „postępowaniem”, wszczyna się z urzędu, w przy­padku gdy ustalenia kontroli wskazują, że wyrób nie spełnia zasadniczych lub innych wymagań.”; 24) w art. 41a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Stroną postępowania jest osoba, która wprowadziła do obrotu lub oddała do użytku wyrób niezgodny z zasadniczymi lub innymi wymaganiami, wobec której postępowanie zostało wszczęte. Stroną postępowania może być także dystrybutor.”; 25) art. 41b i 41c otrzymują brzmienie: „Art. 41b. 1. Organ prowadzący postępowanie może, w drodze postanowienia, wyznaczyć stronie postępowania termin na usunięcie nie­zgodności wyrobu z zasadniczymi lub innymi wymaganiami albo wycofanie wyrobu z obrotu lub z użytku. 2. Organ prowadzący postępowanie może prze­prowadzić albo zlecić organowi, o którym mowa w art. 38 ust. 2, przeprowadzenie kontroli mającej na celu ustalenie, czy niespełnienie przez wyrób zasadniczych lub innych wymagań zostało faktycznie usunięte albo wyrób został wycofany z obrotu lub z użytku. Przepisy art. 40 ust. 2 i 3 oraz art. 40a-40l stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2002_1763_41c","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41c. 1. Do terminu określonego w art. 41 ust. 2 nie wlicza się okresów, o których mowa w art. 41b. 2. Organ prowadzący postępowanie wydaje decyzję o umorzeniu postępowania, jeżeli: 1) stwierdzi, że wyrób spełnia zasadnicze lub inne wymagania; 2) niezgodność wyrobu z zasadniczymi lub innymi wymaganiami została usunięta albo wyrób został wycofany z obrotu lub z użytku; 3) postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe. 3. Jeżeli w wyniku kontroli stwierdzono, że wyrób nie spełnia zasadniczych lub innych wymagań, a strona postępowania nie podjęła działań, o których mowa w art. 41b ust. 1, organ prowadzący postępowanie może, w drodze decyzji: 1) nakazać wycofanie wyrobu z obrotu lub z użytku; 2) zakazać dalszego przekazywania wyrobu użytkownikowi, konsumentowi i dystrybu­torowi; 3) ograniczyć dalsze przekazywanie wyrobu użytkownikowi, konsumentowi i dystrybu­torowi; 4) nakazać stronie postępowania powiado­mienie konsumentów lub użytkowników wyro­bu o stwierdzonych niezgodnościach z za­sad­niczymi lub innymi wymaganiami, określając termin i sposób powiadomienia. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 1, organ prowadzący postępowanie może także naka­zać odkupienie wyrobu na żądanie osób, które faktycznie nim władają. Przepisy o rękojmi za wady stosuje się odpo­wiednio. 5. W przypadku wydania decyzji stwierdzającej, że wyrób nie spełnia zasadniczych lub innych wymagań, organ prowadzący postępowanie może nakazać zniszczenie wyrobu na koszt strony postępowania, jeżeli w inny sposób nie można usunąć zagrożeń powodowanych przez wyrób. 6. Środki, o których mowa w ust. 3-5, stosuje się w zależności od rodzaju stwierdzonych niezgodności wyrobu z zasadniczymi lub innymi wymaganiami oraz stopnia zagrożenia powodowanego przez wyrób, mając na celu wyłącznie odwrócenie grożącego niebezpie­czeństwa lub usunięcie już istniejącego oraz zapewnienie bezpieczeństwa, zdrowia i życia konsumentów lub użytkowników wyrobu. 7. Jeżeli decyzja, o której mowa w ust. 3, do­tyczy dystrybutora, środki, o których mowa w ust. 3-5, są stosowane wyłącznie wobec wyrobów przez niego dostarczonych lub udostępnionych. 8. Środki, o których mowa w ust. 3-5, mogą zostać wprowadzone na czas określony lub nieokreślony. 9. Jeżeli wymaga tego interes konsumentów lub użytkowników wyrobu, organ prowadzący postępowanie nadaje decyzji, o której mowa w ust. 3, rygor natychmiastowej wykonal­ności. 10. W celu stwierdzenia, czy decyzja, o której mowa w ust. 3, została wykonana, organ pro­wadzący postępowanie może przeprowadzić kontrolę. Przepisy art. 40 ust. 2 i 3 oraz art. 40a-40l stosuje się odpowiednio.”; 26) art. 42 otrzymuje brzmienie: „Art. 42. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do postępowania w sprawie wprowadzonych do obrotu lub odda­nych do użytku wyrobów niezgodnych z zasad­niczymi lub innymi wymaganiami stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administra­cyjnego.”; 27) art. 43a otrzymuje brzmienie: „Art. 43a. 1. Zasady postępowania organów celnych w przy­padku stwierdzenia podczas kontroli celnej wyrobów, które mają być dopuszczone do obrotu, istnienia uzasad­nionych okoliczności wskazujących, że wyrób nie spełnia zasadniczych lub innych wymagań, określają przepisy odrębne. 2. Opinie w sprawie spełniania przez wyrób zasadniczych lub innych wymagań na wnio­sek organów celnych wydają organy wy­specjali­zowane. 3. O działaniach podjętych w odniesieniu do za­trzymanych wyrobów organy celne informują Prezesa UOKiK. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporzą­dzenia: 1) szczegółowy tryb postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu wyrobów, 2) tryb wydawania i postępowania z opinią wydaną przez organ wyspecjalizowany, 3) szczegółowy sposób umieszczania przez organy celne adnotacji na dokumentach towarzyszących wyrobom zatrzymanym przez organy celne – mając na uwadze ko­nieczność zapobiegania przywozowi na tery­torium Rzeczypospolitej Polskiej wyrobów, które nie spełniają zasadniczych lub innych wymagań.”; 28) art. 45-47a otrzymują brzmienie: „Art. 45. Kto wprowadza do obrotu lub oddaje do użytku wyrób niezgodny z zasadniczymi wymaganiami, podlega grzywnie."}
{"id":"2002_1763_46","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 46. Kto umieszcza oznakowanie zgodności na wyro­bie, który nie spełnia zasadniczych wymagań albo dla którego producent lub jego upoważniony przedstawiciel nie wystawił deklaracji zgodności, podlega grzywnie."}
{"id":"2002_1763_47","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 47. Kto umieszcza na wyrobie znak podobny do oznakowania zgodności, mogący wprowadzić w błąd użytkownika, konsumenta lub dystrybutora tego wyrobu, podlega grzywnie."}
{"id":"2002_1763_47a","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 47a. Kto wprowadza do obrotu lub oddaje do użytku wyrób podlegający oznakowaniu zgodności a nie­posiadający takiego oznakowania, podlega grzywnie.”; 29) po art. 47a dodaje się art. 47b w brzmieniu: „Art. 47b. Kto umieszcza oznakowanie zgodności na wyrobie, który nie podlega temu oznakowaniu lub wprowadza do obrotu taki wyrób, podlega grzywnie.”."}
{"id":"2002_1763_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2005 r. Nr 244, poz. 2080 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 i Nr 170, poz. 1217) w art. 26 pkt 14a otrzymuje brzmienie: „14a) monitorowanie systemu kontroli wyrobów w rozumie­niu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr ..., poz. ...);”."}
{"id":"2002_1763_6","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 180, poz. 1494 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) po pkt 9 dodaje się pkt 9a-9c w brzmieniu: „9a) producent – osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobo­woś­ci prawnej, która projektuje i wytwarza przyrząd pomiarowy, albo dla której ten przyrząd zaprojektowano lub wytworzono w celu wprowa­dzenia go do obrotu lub użytkowania pod własną nazwą lub znakiem; 9b) importer – osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobo­wości prawnej, mającą siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozu­mienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, która wprowadza do obrotu lub użytkowania przyrządy pomiarowe pochodzące z krajów trzecich; 9c) upoważniony przedstawiciel – osobę fizyczną lub prawną albo jednostkę organizacyjną nieposia­dającą osobowości prawnej, mającą siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Euro­pejskiej lub państwa członkowskiego Euro­pejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospo­darczym, upoważnioną przez producenta na piśmie do działania w jego imieniu;”, b) pkt 15 otrzymuje brzmienie: „15) wprowadzenie do obrotu – przekazanie przyrządu pomiarowego po raz pierwszy sprzedawcy bądź użytkownikowi przez producenta, jego upoważnio­nego przedstawiciela lub importera;”; 2) w art. 8: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu lub do użytkowania po dokonaniu oceny zgodności z zasadniczymi wymaganiami, zwanej dalej „oceną zgodności”, na podstawie ustawy z dnia 30 sier­pnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr ..., poz. ...), które są stosowane w dziedzinach, o których mowa w ust. 1, i zostały określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, podlegają w użytkowaniu prawnej kontroli metro­logicznej.”, b) uchyla się ust. 4, c) w ust. 5 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem oraz dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) wyłącznie legalizację ponowną, w przypadku przy­rządów pomiarowych, o których mowa w ust. 2a.”; 3) w art. 8k: a) dotychczasowe brzmienie oznacza się jako ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: „2. Przyrząd pomiarowy powinien być zgłoszony do legalizacji ponownej: 1) przed upływem okresu ważności legalizacji pierwotnej, jednostkowej albo poprzedniej le­galizacji ponownej, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 9 pkt 4; 2) przed upływem, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 9 pkt 4, terminu od dokonania oceny zgodności; 3) po zainstalowaniu w miejscu użytkowania, przed upływem okresu ważności legalizacji pierwotnej, jeżeli sprawdzenie zgodności z wy­maganiami jest wykonywane przed lub po jego zainstalowaniu w tym miejscu; 4) w przypadku zmiany miejsca instalacji lub użytkowania, w którym była dokonana ocena zgodności albo legalizacja; 5) w przypadku uszkodzenia albo zniszczenia cech legalizacji lub cech zabezpieczających naniesionych podczas legalizacji; 6) w przypadku uszkodzenia albo zniszczenia oznaczeń lub cech zabezpieczających nanie­sionych podczas dokonywania oceny zgod­ności; 7) po jego naprawie. 3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, liczy się od pierwszego dnia grudnia roku, którego oznaczenie zostało naniesione na przyrządzie podczas doko­nywania oceny zgodności.”; 4) w art. 8m po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Podczas legalizacji ponownej przyrządu pomia­rowego, wprowadzonego do obrotu lub do użytko­wania w wyniku dokonania oceny zgodności, organ administracji miar albo podmiot upoważniony prze­prowadza sprawdzenie tego przyrządu pod względem zgodności z wymaganiami obowiązującymi w roku, w którym dokonano oceny zgodności, określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 9a.”; 5) w art. 9 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) okresy ważności legalizacji określonych rodzajów przy­rządów pomiarowych oraz terminy, w których przyrządy pomiarowe wprowadzone do obrotu lub użytkowania po dokonaniu oceny zgodności powinny być zgłaszane do legalizacji ponownej, uwzględniając warunki użytkowania tych przy­rządów i przewidywane obszary ich zastosowań,”."}
{"id":"2002_1763_7","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o przewozie dro­gowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm.[4])) w art. 19d ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Ilekroć w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności jest mowa o zasadniczych wymaganiach – należy przez to rozumieć także wymagania, o których mowa w art. 19a.”."}
{"id":"2002_1763_8","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 97, poz. 962 oraz z 2005 r. Nr 141, poz. 1184) w art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Ilekroć w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności jest mowa o zasadniczych wymaganiach – należy przez to rozumieć także wymagania, o których mowa w art. 11.”."}
{"id":"2002_1763_9","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 152 otrzymuje brzmienie: „Art. 152. Do wymagań dla aparatury, w tym telekomu­nikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych w zakresie nieuregulowanym w ni­niej­szym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr ..., poz. ...).”; 2) w art. 153 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe wprowadzane do obrotu lub oddawane do użytku powinny spełniać wymagania w zakresie: 1) ochrony zdrowia i bezpieczeństwa użytkownika, 2) efektywnego wykorzystania zasobów często­tli­wości lub zasobów orbitalnych w przypadku urządzeń radiowych, 3) kompatybilności elektromagnetycznej w zakresie wynikającym z ich przeznaczenia – zwane dalej „zasadniczymi wymaganiami”. 2. Minister właściwy do spraw łączności może, zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej, w drodze rozporzą­dzeń, ustalić dodatkowe wymagania w zakresie: 1) zapewniania ochrony tajemnicy telekomunikacji, 2) zabezpieczenia przed nieuprawnionym używaniem urządzeń, 3) umożliwienia dostępu do urządzeń lub sieci służbom ustawowo powołanym do niesienia po­mocy, 4) przystosowania urządzeń do używania przez osoby nie­pełnosprawne, 5) zdolności urządzeń do współpracy z innymi urządzeniami telekomunikacyjnymi używanymi w sieci telekomu­nikacyjnej lub do niej dołączonymi, w szcze­gólności niepowodowania uszkodzeń sieci teleko­munikacyjnej lub zakłócania jej funkcjonowania – które powinny być spełniane przez urządzenia nie­zależnie od zasadniczych wymagań, oraz określić termin, do którego mogą być używane urządzenia wprowadzone do obrotu lub oddane do użytku niespełniające wymagań ustalonych w rozporzą­dzeniu, mając na uwadze prawidłowość funkcjo­nowania sieci telekomunikacyjnych i kierując się przepisami międzynarodowymi.”; 3) w art. 154 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: „1. Urządzenia radiowe, wobec których państwa członkowskie stosują ograniczenia w zakresie wprowadzania ich do obrotu lub oddawania do użytku ze względu na pracę urządzenia w zakresie często­tliwości, których wykorzystanie nie zostało zharmo­nizowane na terytorium tych państw, stanowią urządzenia klasy 2 i przed wprowadzeniem do obrotu lub oddaniem do użytku powinny być oznakowane znakiem ostrzegawczym przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela. 2. Przepis ust. 1 stosuje się także do urządzeń radiowych, wobec których państwa członkowskie stosują ograniczenia w zakresie wprowadzania ich do obrotu lub oddawania do użytku ze względu na: 1) efektywność wykorzystania zakresów często­tliwości; 2) eliminowanie szkodliwych zaburzeń elektroma­gne­tycznych; 3) ochronę zdrowia publicznego. 3. Telekomunikacyjne urządzenia końcowe i urządzenia radiowe, wobec których państwa członkowskie nie stosują ograniczeń w zakresie wprowadzania ich do obrotu lub oddawania do użytku, stanowią urządzenia klasy 1.”; 4) w art. 155 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podmiot wprowadzający do obrotu lub oddający do użytku aparaturę podlegającą obowiązkowej ocenie zgodności jest obowiązany udzielić Prezesowi UKE, na każde jego żądanie, wyjaśnień dotyczących apa­ratury podlegającej obowiązkowej ocenie zgodności, jej przeznaczenia oraz właściwości technicznych i eksploatacyjnych, a także wskazać zakres jej zasto­sowania, z zastrzeżeniem ust. 2.”; 5) art. 156 otrzymuje brzmienie: „Art. 156. Dopuszcza się eksponowanie na targach, wystawach i pokazach urządzeń telekomuni­kacyjnych podlegających obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami bez deklaracji zgodności i oznakowania znakiem zgodności w celu ich prezentacji, pod warunkiem uwidocznienia informacji, że wysta­wione urządzenie nie może być wprowadzone do obrotu lub oddane do użytku do czasu przeprowadzenia oceny zgodności urządzenia z zasadniczymi wymaganiami.”; 6) w art. 157 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do przyrządów pomiarowych podlegających ocenie zgodności zgodnie z ustawą, o której mowa w art. 152.”; 7) w art. 158 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel wprowadzający do obrotu lub oddający do użytku wyroby, o których mowa w art. 152, jest obowiązany udostępniać, do celów kontrolnych, dokumentację związaną z oceną zgodności aparatury, w tym telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych, przez okres co najmniej 10 lat od daty wyprodukowania ostatniego egzemplarza aparatury.”; 8) w art. 199 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prezes UKE jest uprawniony do kontroli znajdującej się w obrocie lub oddanej do użytku aparatury, w tym tele­komunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radio­wych.”; 9) w art. 200 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) nieodpłatnego pobierania próbek wprowadzonej do obrotu lub oddanej do użytku aparatury, w tym telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych, w celu przeprowadzenia badań w zakresie spełniania przez tę aparaturę zasadniczych wyma­gań;”; 10) w art. 209 w ust. 1: a) pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) wprowadza do obrotu lub oddaje do użytku urzą­dzenie radiowe bez wymaganego oznakowania znakiem ostrzegawczym,”, b) pkt 23 otrzymuje brzmienie: „23) wprowadza do obrotu lub oddaje do użytku urządzenia telekomunikacyjne bez przekazania Prezesowi UKE informacji w terminie i zakresie, o których mowa w art. 155 ust. 2,”."}
{"id":"2002_1800_1","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 152: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Domy pomocy społecznej, które nie osiągają obowiązującego standardu, są obowiązane do opracowania i realizacji programu naprawczego do końca 2010 r.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zachowują moc zezwolenia na prowadzenie domu pomocy społecznej wydane przed dniem wejścia w życie ustawy.”, c) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: „4. Zezwolenia warunkowe na prowadzenie domu pomocy społecznej zachowują moc nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2010 r. 5. Od dnia 1 stycznia 2009 r. organ gminy nie może kierować osób do domu pomocy społecznej prowadzonego na podstawie zezwolenia warunkowego. 6. Opłata za pobyt w domu pomocy społecznej prowadzonym na podstawie zezwolenia warunkowego po dniu 31 grudnia 2007 r. nie może ulec podwyższeniu, aż do miesiąca, w którym zostanie wydane zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej.”; 2) w art. 154: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Placówki opiekuńczo-wychowawcze, które nie osiągają wymaganego standardu, są obowiązane do opracowania programu naprawczego do końca 2007 r.”, b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: „7a. Placówki opiekuńczo-wychowawcze, które nie osiągają wymaganego standardu, są obowiązane do realizacji programu naprawczego do dnia 31 grudnia 2010 r.”."}
{"id":"2002_1800_2","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 2. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, które nie spełniają standardów określonych w art. 68 ust. 4 oraz ust. 5 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, są obowiązane dostosować do tych wymagań placówki do dnia 31 grudnia 2010 r."}
{"id":"2002_1800_3","title":"Ustawa z dnia 8 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2006 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1487 i Nr 180, poz. 1493 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 186, poz. 1380 i Nr 209, poz. 1550."}
{"id":"2002_1801_1","title":"Ustawa z dnia 8 października 2008 r. o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Chorwacji, sporządzonego w Brukseli dnia 9 lipca 2008 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Chorwacji, sporządzonego w Brukseli dnia 9 lipca 2008 r."}
{"id":"2002_1801_2","title":"Ustawa z dnia 8 października 2008 r. o ratyfikacji Protokołu do Traktatu Północnoatlantyckiego o akcesji Republiki Chorwacji, sporządzonego w Brukseli dnia 9 lipca 2008 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2002_1802_1","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 1. Ustawa określa właściwość organów w zakresie uruchamiania środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, zwanego dalej „EFRG”, oraz z Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich, zwanego dalej „EFRROW”, ustanowionych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1290\/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.Urz. UE L 209 z 11.08.2005, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1290\/2005”, zasady uruchamiania tych środków w zakresie nieuregulowanym w tym rozporządzeniu oraz zasady uruchamiania krajowych środków publicznych przeznaczonych na prefinansowanie i współfinansowanie wspólnej polityki rolnej."}
{"id":"2002_1802_10","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 10. 1. Środki pochodzące z EFRG i EFRROW są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych ministra właściwego do spraw finansów publicznych, prowadzonych przez Narodowy Bank Polski. 2. Środki na prefinansowanie wydatków realizowanych z EFRG i EFRROW są przekazywane agencji płatniczej z udzielonej z budżetu państwa nieoprocentowanej pożyczki. 3. Środki pochodzące z EFRROW, zgromadzone na rachunkach bankowych, o których mowa w ust. 1, oraz środki określone w ust. 2 są przekazywane agencji płatniczej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie wniosku ministra właściwego do spraw rozwoju wsi lub ministra właściwego do spraw rynków rolnych, sporządzonego na podstawie zapotrzebowania składanego przez agencję płatniczą. 4. Spłata pożyczki, o której mowa w ust. 2, następuje ze środków EFRG i EFRROW gromadzonych na rachunkach, o których mowa w ust. 1. 5. Krajowe środki publiczne przeznaczone na współfinansowanie wydatków realizowanych z EFRG i EFRROW są przekazywane agencji płatniczej, w formie dotacji celowej, przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi lub ministra właściwego do spraw rynków rolnych na podstawie zapotrzebowania składanego przez agencję płatniczą. 6. Obsługę bankową rachunków agencji płatniczych w zakresie środków pochodzących z EFRROW oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na prefinansowanie i współfinansowanie wydatków realizowanych z EFRG i EFRROW prowadzi Narodowy Bank Polski na podstawie umów rachunku bankowego. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi i ministrem właściwym do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przekazywania na rachunek agencji płatniczej środków pochodzących z EFRROW oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na prefinansowanie i współfinansowanie wydatków realizowanych z EFRG i EFRROW, mając na względzie dochowanie przez agencję płatniczą terminów i warunków dokonywania płatności."}
{"id":"2002_1802_11","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935 i Nr 157, poz. 1119) w art. 2 w § 1 w pkt 8 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) zwrotów, interwencji i innych środków będących częścią systemu całkowitego lub częściowego finansowania Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich, łącznie z sumami, które mają być pobrane w związku z tymi działaniami,”."}
{"id":"2002_1802_12","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 264, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 6a w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na współfinansowanie wydatków realizowanych w ramach tych funduszy – w przypadku pełnienia funkcji agencji płatniczej dla realizacji płatności z udziałem tych środków.”; 2) w art. 11b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Należności ustalane w drodze decyzji administracyjnej przez Prezesa Agencji z tytułu nienależnie lub nadmiernie pobranych środków, o których mowa w art. 11 ust. 4, podlegają potrąceniu z bezspornej i wymagalnej wierzytelności lub należności dłużnika z tytułu realizowanych przez Agencję płatności w ramach poszczególnych funduszy Unii Europejskiej oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na współfinansowanie wydatków realizowanych w ramach tych funduszy.”."}
{"id":"2002_1802_13","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2004 r. Nr 10, poz. 76 oraz z 2006 r. Nr 92, poz. 638 i Nr 144, poz. 1045) w art. 3 pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) płatności pomoc finansową dla producentów rolnych, przetwórców i organizacji producentów udzielaną w całości lub w części ze środków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.”."}
{"id":"2002_1802_14","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. Nr 42, poz. 386, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) z krajowych środków publicznych przeznaczonych na prefinansowanie wydatków z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji jest prowadzona zgodnie z przepisami o finansach publicznych.”; 2) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Agencja realizuje płatności ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji oraz prowadzi ewidencję wydatków z tych funduszy w odrębnych księgach rachunkowych.”; 3) w art. 13 w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,”; 4) w art. 13a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Należności, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, podlegają potrąceniu z bezspornej i wymagalnej wierzytelności lub należności przedsiębiorcy z tytułu realizowanych przez Agencję płatności ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na współfinansowanie wydatków realizowanych w ramach tych funduszy.”; 5) w art. 14 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,”; 6) art. 19a otrzymuje brzmienie: „Art. 19a. Należności ustalane w drodze decyzji administracyjnej lub wierzytelności wynikające z umów cywilnoprawnych z tytułu płatności realizowanych przez Agencję na rzecz przedsiębiorców, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2, ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na współfinansowanie wydatków realizowanych w ramach tych funduszy, nie podlegają zajęciu na podstawie przepisów ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.”."}
{"id":"2002_1802_15","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 104, poz. 708) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) środki: a) Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej „Sekcja Gwarancji”, b) Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, c) Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich;”; 2) w art. 17 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady rachunkowości i plany kont dla środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, z uwzględnieniem wymogów wynikających z przepisów o rachunkowości, standardów Unii Europejskiej i umów międzynarodowych.”; 3) w art. 208 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Należności i wierzytelności przypadające agencjom płatniczym, pochodzące z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na współfinansowanie wydatków realizowanych w ramach tych funduszy, mogą być, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, umarzane w całości lub w części, a ich spłata odraczana lub rozkładana na raty.”; 4) w art. 209 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Pożyczki, o których mowa w ust. 4, udzielane: 1) państwowym jednostkom budżetowym, 2) samorządom województw na zadania z zakresu zwalczania bezrobocia, realizowane przez wojewódzkie urzędy pracy, 3) agencjom płatniczym na zadania realizowane w zakresie Wspólnej Polityki Rolnej, finansowane ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3 – są nieoprocentowane.”; 5) w art. 212 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Rozliczenie pożyczki udzielonej agencji płatniczej następuje po wpłynięciu środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3, na rachunek bankowy do obsługi tych środków.”."}
{"id":"2002_1802_16","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 16 października 2006 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawę z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 91, poz. 868, Nr 171, poz. 1800 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 124, poz. 1042, Nr 132, poz. 1110 i Nr 183, poz. 1537 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 132, poz. 1110, Nr 150, poz. 1259, Nr 163, poz. 1362 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 92, poz. 638 i Nr 144, poz. 1040. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 964, z 2005 r. Nr 14, poz. 115, Nr 132, poz. 1110, Nr 141, poz. 1182, Nr 163, poz. 1362 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 92, poz. 638 i Nr 133, poz. 935."}
{"id":"2002_1802_2","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wykonuje zadania związane z uruchamianiem środków, o których mowa w art. 1, określone dla państwa członkowskiego i właściwego organu w rozporządzeniu nr 1290\/2005 oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 885\/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290\/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczania rachunków EFRG i EFRROW (Dz.Urz. UE L 171 z 23.06.2006, str. 90), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 885\/2006”, w tym w zakresie: 1) przyznawania jednostce organizacyjnej: a) akredytacji i tymczasowej akredytacji jako agencji płatniczej w rozumieniu art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1290\/2005, b) specjalnej akredytacji jako jednostce koordynującej w rozumieniu art. 6 ust. 3 rozporządzenia nr 1290\/2005, c) cofania akredytacji agencji płatniczej; 2) sprawowania stałego nadzoru nad agencjami płatniczymi, o którym mowa w art. 2 rozporządzenia nr 885\/2006; 3) przekazywania Komisji Europejskiej informacji określonych w rozporządzeniu nr 885\/2006, dotyczących agencji płatniczej i jednostki koordynującej oraz danych identyfikacyjnych jednostki certyfikującej, określonej w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.[2])), będącej jednostką certyfikującą w rozumieniu art. 7 rozporządzenia nr 1290\/2005."}
{"id":"2002_1802_3","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe kryteria akredytacyjne, które powinna spełniać agencja płatnicza, inne niż określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia nr 885\/2006, mając na względzie zapewnienie prawidłowego wydatkowania środków pochodzących z EFRG i EFRROW."}
{"id":"2002_1802_4","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, przed przyznaniem jednostce organizacyjnej akredytacji lub tymczasowej akredytacji jako agencji płatniczej, może powierzyć innym podmiotom, uprawnionym do przeprowadzania audytu zewnętrznego, dokonanie sprawdzenia, czy dana jednostka spełnia kryteria akredytacyjne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia nr 885\/2006 oraz dodatkowe kryteria akredytacyjne, jeżeli zostały określone w przepisach wydanych na podstawie art. 3."}
{"id":"2002_1802_5","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 5. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przyznaje, w drodze rozporządzenia, jednostce organizacyjnej akredytację jako agencji płatniczej, określając: 1) nazwę i siedzibę agencji płatniczej, 2) zakres udzielonej akredytacji, 3) datę udzielenia akredytacji – uwzględniając zasady przyznawania jednostce organizacyjnej akredytacji jako agencji płatniczej określone w rozporządzeniu nr 885\/2006 oraz spełnienie przez jednostkę organizacyjną dodatkowych kryteriów akredytacyjnych, jeżeli zostały określone w przepisach wydanych na podstawie art. 3. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może przyznać, w drodze rozporządzenia, jednostce organizacyjnej tymczasową akredytację jako agencji płatniczej, określając: 1) nazwę i siedzibę agencji płatniczej, 2) zakres udzielonej akredytacji, 3) datę udzielenia akredytacji, 4) zalecenia do zrealizowania działań mających na celu spełnienie wszystkich kryteriów akredytacyjnych oraz termin ich realizacji – uwzględniając zasady przyznawania jednostce organizacyjnej tymczasowej akredytacji jako agencji płatniczej określone w rozporządzeniu nr 885\/2006 oraz spełnienie przez jednostkę organizacyjną dodatkowych kryteriów akredytacyjnych, jeżeli zostały określone w przepisach wydanych na podstawie art. 3."}
{"id":"2002_1802_6","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 6. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w ramach sprawowania stałego nadzoru nad agencją płatniczą, o którym mowa w art. 2 rozporządzenia nr 885\/2006, współpracuje z jednostką koordynującą oraz z audytorem wewnętrznym agencji płatniczej. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb współpracy, o której mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie stałego nadzoru nad agencją płatniczą, w tym przedkładania informacji dotyczących spełniania przez agencję płatniczą kryteriów akredytacyjnych określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia nr 885\/2006 oraz dodatkowych kryteriów akredytacyjnych, jeżeli zostały określone w przepisach wydanych na podstawie art. 3."}
{"id":"2002_1802_7","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, cofa akredytację agencji płatniczej, określając w szczególności: 1) nazwę i siedzibę agencji płatniczej, 2) przyczyny cofnięcia akredytacji, 3) datę cofnięcia akredytacji – mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego wydatkowania środków pochodzących z EFRG i EFRROW oraz zasady cofania akredytacji określone w rozporządzeniu nr 1290\/2005 i rozporządzeniu nr 885\/2006. 2. Jednostka organizacyjna, której została cofnięta akredytacja jako agencji płatniczej, niezwłocznie przekazuje agencji płatniczej, wskazanej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, pełną dokumentację i bazy danych w zakresie objętym cofniętą akredytacją."}
{"id":"2002_1802_8","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi oraz minister właściwy do spraw rynków rolnych pełnią funkcję jednostki koordynującej. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przyznaje, w drodze rozporządzenia, specjalną akredytację jednostce koordynującej, mając na względzie zapewnienie terminowości i poprawności postępowania w gromadzeniu danych finansowych, ich przetwarzaniu i przekazywaniu Komisji Europejskiej."}
{"id":"2002_1802_9","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o uruchamianiu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na finansowanie wspólnej polityki rolnej[1])","text":"Art. 9. 1. Agencje płatnicze, każda w zakresie swojej właściwości, przesyłają jednostce koordynującej dane finansowe i informacje niezbędne do sporządzenia i przekazania Komisji Europejskiej sprawozdań z zakresu: 1) planowanych wydatków i dochodów z EFRG i EFRROW; 2) dokonanych wydatków i zrealizowanych dochodów z EFRG i EFRROW; 3) danych dotyczących wydatków i dochodów z EFRG i EFRROW. 2. Właściwość agencji płatniczych w zakresie realizacji płatności z EFRG i EFRROW określają odrębne przepisy. 3. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi i minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, zakres, tryb, formę oraz terminy przekazywania przez agencje płatnicze danych finansowych i informacji, o których mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie ich kompletności oraz terminy, w jakich jednostka koordynująca jest obowiązana do ich przekazania Komisji Europejskiej zgodnie z art. 6 i 8 rozporządzenia nr 1290\/2005."}
{"id":"2002_1803_1","title":"Ustawa z dnia 21 października 2016 r. o ratyfikacji Protokołu do Konwencji nr 29 dotyczącej pracy przymusowej z 1930 r., przyjętego w Genewie w dniu 11 czerwca 2014 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu do Konwencji nr 29 dotyczącej pracy przymusowej z 1930 r., przyjętego w Genewie w dniu 11 czerwca 2014 r."}
{"id":"2002_1803_2","title":"Ustawa z dnia 21 października 2016 r. o ratyfikacji Protokołu do Konwencji nr 29 dotyczącej pracy przymusowej z 1930 r., przyjętego w Genewie w dniu 11 czerwca 2014 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2002_1920_1","title":"Ustawa z dnia 8 lutego 2013 r. o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zmiany zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r., przez zgłoszenie zastrzeżeń do jej Załącznika III."}
{"id":"2002_1920_2","title":"Ustawa z dnia 8 lutego 2013 r. o zmianie zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2002_1923_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.[1])) w art. 4 w pkt 13 kropkę na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: „14) zamówień udzielanych przez Ministra Sprawiedliwości lub jednostki organizacyjne Służby Więziennej przywięziennym zakładom pracy prowadzonym jako przedsiębiorstwa państwowe albo instytucje gospodarki budżetowej, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki: a) zamówienia te udzielane są w celu zatrudnienia osób pozbawionych wolności, b) wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, c) zasadnicza część działalności przywięziennego zakładu pracy dotyczy zadań wykonywanych na rzecz Ministra Sprawiedliwości lub jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, d) przedmiot zamówienia należy do zakresu działalności podstawowej przywięziennego zakładu pracy.”."}
{"id":"2002_1923_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych","text":"Art. 2. 1. Do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych a niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do umów w sprawach zamówień publicznych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2002_1923_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. 2010 r. Nr 161, poz. 1078 i Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 28, poz. 143, Nr 87, poz. 484, Nr 234, poz. 1386 i Nr 240, poz. 1429 oraz z 2012 r. poz. 769, 951, 1101, 1271 i 1529."}
{"id":"2002_1937_1","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o gwarancjach Skarbu Państwa dla przewoźników lotniczych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 listopada 2001 r. o gwarancjach Skarbu Państwa dla przewoźników lotniczych (Dz.U. Nr 137, poz. 1532 oraz z 2002 r. Nr 87, poz. 795) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie: ,,3. Gwarancja jest ważna do dnia 30 czerwca 2003 r.\"."}
{"id":"2002_1937_2","title":"Ustawa z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o gwarancjach Skarbu Państwa dla przewoźników lotniczych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2002_1954_1","title":"Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Bunduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2007 r. Nr 70, poz. 474) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 uchyla się pkt 7; 2) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu obowiązkowe opłaty roczne w wysokości iloczynu stawki nieprzekraczającej 0,3% i podstawy naliczania opłaty rocznej, o której mowa w ust. 1a.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Podstawę naliczania opłaty rocznej stanowi kwota odpowiadająca 12,5-krotności sumy wymogów kapitałowych z tytułu poszczególnych rodzajów ryzyka oraz wymogów kapitałowych z tytułu przekroczenia limitów i naruszenia innych norm określonych w ustawie Prawo bankowe, obliczona przez bank według zasad określonych na podstawie przepisów tej ustawy.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wysokość stawki, o której mowa w ust. 1, na kolejny rok określa i przekazuje podmiotom objętym systemem gwarantowania Rada Funduszu, nie później niż do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym opłata ma być wniesiona.”."}
{"id":"2002_1954_2","title":"Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym[1])","text":"Art. 2. Do obliczania obowiązkowej opłaty rocznej, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, wnoszonej na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w roku 2008 stosuje się przepisy dotychczasowe. Przepisy art. 13 ust. 1 i 1a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają po raz pierwszy zastosowanie do obliczania obowiązkowej opłaty rocznej wnoszonej przez banki w roku 2009."}
{"id":"2002_1954_3","title":"Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym[1])","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym dokonała w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94\/19\/WE z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz. Urz. WE Nr L 135 z 31.05.1994)."}
{"id":"2002_731_1","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady finansowania ze środków Funduszu Termomodernizacji i Remontów części kosztów przedsięwzięć termomodernizacyjnych i remontowych."}
{"id":"2002_731_10","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Inwestorowi będącemu osobą fizyczną, który w dniu 25 kwietnia 2005 r. był właścicielem lub spadkobiercą właściciela budynku mieszkalnego, lub po tym dniu został spadkobiercą właściciela tego budynku mieszkalnego, w którym był co najmniej jeden lokal kwaterunkowy - przysługuje premia kompensacyjna. 2. W odniesieniu do jednego budynku premię kompensacyjną przyznaje się tylko raz. 3. Premię kompensacyjną przeznacza się na spłatę części kredytu udzielonego na realizację: 1) przedsięwzięcia remontowego, 2) remontu budynku mieszkalnego jednorodzinnego - jeżeli dotyczą budynku spełniającego kryteria określone w ust. 1. 4. Premię kompensacyjną przyznaje się łącznie z premią remontową, z wyłączeniem remontu określonego w ust. 3 pkt 2."}
{"id":"2002_731_11","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wysokość premii kompensacyjnej jest równa iloczynowi wskaźnika kosztu przedsięwzięcia oraz kwoty wynoszącej 2% wskaźnika przeliczeniowego za każdy 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu kwaterunkowego za każdy rok, w którym obowiązywały w stosunku do tego lokalu ograniczenia określone w art. 2 pkt 13, w okresie od dnia 12 listopada 1994 r. do dnia 25 kwietnia 2005 r., a w przypadku nabycia budynku po dniu 12 listopada 1994 r. w sposób inny niż w drodze spadkobrania - od dnia nabycia do dnia 25 kwietnia 2005 r. 2. Jeśli wskaźnik kosztu przedsięwzięcia jest mniejszy od 0,5, to na potrzeby obliczenia wysokości premii kompensacyjnej przyjmuje się, że wskaźnik ten jest równy 0,5. 3. Jeśli wskaźnik kosztu przedsięwzięcia jest większy od 0,7, to na potrzeby obliczenia wysokości premii kompensacyjnej przyjmuje się, że wskaźnik ten jest równy 0,7. 4. Wzór służący do obliczania wysokości premii kompensacyjnej określa załącznik do ustawy. Rozdział 5 Zasady udzielania premii"}
{"id":"2002_731_12","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Premie przyznaje Bank Gospodarstwa Krajowego, zwany dalej „BGK”, ze środków Funduszu Termomodernizacji i Remontów, zwanego dalej „Funduszem”. 2. Inwestor składa wniosek o przyznanie premii do BGK za pośrednictwem banku kredytującego. 3. Bank kredytujący, przekazując BGK wniosek, o którym mowa w ust. 2, dołącza do niego umowę kredytu zawartą pod warunkiem przyznania premii."}
{"id":"2002_731_13","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Do wniosku o przyznanie premii termomodernizacyjnej dołącza się: 1) audyt energetyczny; 2) oświadczenie inwestora, że kredyt na sfinansowanie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie jest przeznaczony na sfinansowanie prac, na które uzyskano środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej lub zaciągnięto inny kredyt, do którego przyznana została premia termomodernizacyjna lub remontowa. 2. Audyt energetyczny powinien zawierać: 1) dane identyfikacyjne: a) budynku, lokalnego źródła ciepła lub lokalnej sieci ciepłowniczej, b) inwestora, w tym dla osoby fizycznej imię i nazwisko, adres do korespondencji i numer PESEL, a w przypadku cudzoziemca nazwę i numer dokumentu tożsamości; 2) ocenę stanu technicznego budynku, lokalnego źródła ciepła lub lokalnej sieci ciepłowniczej; 3) opis możliwych wariantów realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego; 4) wskazanie optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego."}
{"id":"2002_731_14","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Do wniosku o przyznanie premii remontowej dołącza się: 1) audyt remontowy; 2) oświadczenie inwestora, że kredyt na sfinansowanie przedsięwzięcia remontowego nie jest przeznaczony na sfinansowanie prac, na które uzyskano środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej lub zaciągnięto inny kredyt, do którego przyznana została premia termomodernizacyjna lub remontowa; 3) wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis uzyskane w ciągu bieżącego roku podatkowego i dwóch poprzednich lat podatkowych. 2. Audyt remontowy powinien zawierać: 1) dane identyfikacyjne: a) budynku mieszkalnego, b) inwestora, w tym dla osoby fizycznej imię i nazwisko, adres do korespondencji i numer PESEL, a w przypadku cudzoziemca nazwę i numer dokumentu tożsamości; 2) kalkulację wartości wskaźnika E, określającego obliczeniowe zapotrzebowanie na energię końcową (ciepło) do ogrzewania budynku w sezonie grzewczym; 3) wskazanie rzeczowego zakresu prac niezbędnych do spełnienia warunku, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2; 4) plan robót remontowych, o którym mowa w przepisach określających warunki użytkowania budynków mieszkalnych; 5) wskazanie zakresu prac remontowych objętych wnioskowanym przedsięwzięciem remontowym, zgodnie z planem robót remontowych i rzeczowym zakresem prac, o których mowa w pkt 3; 6) dokumenty określające szacowany koszt przedsięwzięcia."}
{"id":"2002_731_15","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Wniosek o premię kompensacyjną składa się wraz z wnioskiem o premię remontową, chyba że dotyczy on kredytu na remont, o którym mowa w art. 10 ust. 3 pkt 2. 2. Wniosek o premię kompensacyjną powinien zawierać: 1) dane identyfikacyjne budynku mieszkalnego; 2) imię i nazwisko inwestora, adres do korespondencji i numer PESEL, a w przypadku cudzoziemca nazwę i numer dokumentu tożsamości; 3) informacje o lokalach kwaterunkowych, ich powierzchni użytkowej i okresach, w jakich ich wynajem podlegał ograniczeniom, o których mowa w art. 2 pkt 13, w zakresie, w jakim wymagane są do obliczenia wysokości premii kompensacyjnej zgodnie z art. 11. 3. Do wniosku o premię kompensacyjną dołącza się uwierzytelnione kopie dokumentów potwierdzających informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 3."}
{"id":"2002_731_16","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. BGK przyznaje premie w granicach wolnych środków Funduszu w ramach limitów premii każdego rodzaju określonych w planie finansowym Funduszu. 2. W przypadku okresowego braku wolnych środków Funduszu: 1) BGK ogłasza informację o braku wolnych środków Funduszu, a banki kredytujące wstrzymują przyjmowanie wniosków, począwszy od następnego dnia po takim ogłoszeniu. Wznowienie przyjmowania wniosków po ustaniu okresowego braku wolnych środków następuje w tym samym trybie; 2) BGK bezzwłocznie zawiadamia inwestora i bank kredytujący o pozostawieniu bez rozpatrzenia złożonego wniosku o przyznanie premii. Wnioski pozostawione bez rozpatrzenia są rozpatrywane w pierwszej kolejności po uzyskaniu wolnych środków Funduszu. 3. BGK ogłasza informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, w Biuletynie Informacji Publicznej."}
{"id":"2002_731_17","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. BGK rozpatruje wnioski o premie według kolejności, w jakiej do niego wpłynęły. 2. BGK dokonuje weryfikacji audytu energetycznego lub audytu remontowego w części określonej w art. 14 ust. 2 pkt 2 i 3, albo zleca jej dokonanie innym podmiotom wyłonionym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655). 3. O negatywnej weryfikacji audytu BGK zawiadamia inwestora i bank kredytujący. 4. W przypadku pozytywnej weryfikacji audytu oraz stwierdzenia, że zostały spełnione warunki przyznania premii, BGK zawiadamia inwestora i bank kredytujący o przyznaniu premii, podając jej wysokość. 5. W przypadku zmiany umowy kredytu dotyczącej zakresu przedsięwzięcia lub kwoty kredytu, niezbędne jest ponowne złożenie wniosku o premię, z wyjątkiem przypadku, gdy zmiana umowy kredytu dotyczy wyłącznie kwoty kredytu i następuje przed podjęciem przez BGK decyzji o przyznaniu premii."}
{"id":"2002_731_18","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i formy audytu energetycznego oraz audytu remontowego w części określonej w art. 14 ust. 2 pkt 2 i 3, a także algorytm oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oraz wzory kart audytu energetycznego i audytu remontowego w części określonej w art. 14 ust. 2 pkt 2 i 3, mając na uwadze zapewnienie wyboru optymalnych wariantów przedsięwzięć oraz poprawności wykonywania audytów. 2. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb weryfikacji audytu energetycznego oraz audytu remontowego w części określonej w art. 14 ust. 2 pkt 2 i 3, a także szczegółowe warunki, jakie powinny spełniać podmioty, którym BGK może zlecać wykonanie weryfikacji takich audytów, mając na względzie zapewnienie sprawnej i prawidłowej weryfikacji audytów."}
{"id":"2002_731_19","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Z zastrzeżeniem ust. 3, BGK przekazuje premię bankowi kredytującemu, jeżeli przedsięwzięcie zostało: 1) zrealizowane zgodnie z projektem budowlanym; 2) zakończone w terminie określonym w umowie kredytu. 2. Bank kredytujący zalicza przekazaną premię na spłatę wykorzystanego przez inwestora kredytu. 3. BGK przekazuje premię kompensacyjną po wykorzystaniu kwoty kredytu w wysokości nie niższej niż wysokość przyznanej premii kompensacyjnej."}
{"id":"2002_731_2","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) inwestor właściciela lub zarządcę budynku, lokalnej sieci ciepłowniczej lub lokalnego źródła ciepła, z wyłączeniem jednostek budżetowych i zakładów budżetowych; 2) przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest: a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych, b) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków, c) wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a, d) całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji; 3) przedsięwzięcia remontowe - przedsięwzięcia związane z termomodernizacją, których przedmiotem jest: a) remont budynków wielorodzinnych, b) wymiana w budynkach wielorodzinnych okien lub remont balkonów, nawet jeśli służą one do wyłącznego użytku właścicieli lokali, c) przebudowa budynków wielorodzinnych, w wyniku której następuje ich ulepszenie, d) wyposażenie budynków wielorodzinnych w instalacje i urządzenia wymagane dla oddawanych do użytkowania budynków mieszkalnych, zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi; 4) budynek zbiorowego zamieszkania - dom opieki społecznej, hotel robotniczy, internat i bursę szkolną, dom studencki, dom dziecka, dom emeryta i rencisty, dom dla bezdomnych oraz budynki o podobnym przeznaczeniu, w tym plebanie, domy zakonne i klasztory; 5) budynek wielorodzinny - budynek mieszkalny, w którym występują więcej niż dwa lokale mieszkalne; 6) lokalna sieć ciepłownicza - sieć ciepłowniczą dostarczającą ciepło do budynków z lokalnych źródeł ciepła; 7) lokalne źródło ciepła: a) kotłownię lub węzeł cieplny, z których nośnik ciepła jest dostarczany bezpośrednio do instalacji ogrzewania i ciepłej wody w budynku, b) ciepłownię osiedlową lub grupowy wymiennik ciepła wraz z siecią ciepłowniczą o mocy nominalnej do 11,6 MW, dostarczającą ciepło do budynków; 8) audyt energetyczny - opracowanie określające zakres oraz parametry techniczne i ekonomiczne przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, ze wskazaniem rozwiązania optymalnego, w szczególności z punktu widzenia kosztów realizacji tego przedsięwzięcia oraz oszczędności energii, stanowiące jednocześnie założenia do projektu budowlanego; 9) audyt remontowy - opracowanie określające zakres oraz parametry techniczne i ekonomiczne przedsięwzięcia remontowego, stanowiące jednocześnie założenia do projektu budowlanego; 10) premia premię termomodernizacyjną, premię remontową oraz premię kompensacyjną; 11) bank kredytujący - instytucję finansową ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów, udzielającą kredytu na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, przedsięwzięcie remontowe lub remont budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który spełnia kryteria określone w art. 10 ust. 1; 12) wskaźnik kosztu przedsięwzięcia - stosunek kosztu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przedsięwzięcia remontowego albo remontu budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który spełnia kryteria określone w art. 10 ust. 1, w przeliczeniu na 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, do ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonej do celów obliczenia premii gwarancyjnej za kwartał, w którym został złożony wniosek o premię; 13) lokal kwaterunkowy - lokal w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266, z późn. zm.[2])), którego najem został nawiązany na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lub na podstawie innego tytułu prawnego przed wprowadzeniem w danej miejscowości publicznej gospodarki lokalami albo szczególnego trybu najmu, a czynsz za najem tego lokalu był: a) regulowany, b) ustawowo ograniczony do 3% wartości odtworzeniowej lokalu w skali roku, c) ustawowo ograniczony w zakresie możliwości jego podwyższania do 10% dotychczasowego czynszu w skali roku - w jakimkolwiek okresie między 12 listopada 1994 r. a 25 kwietnia 2005 r.; 14) wskaźnik przeliczeniowy - wskaźnik przeliczeniowy kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, obowiązujący w dniu złożenia wniosku o premię dla miejsca, w którym znajduje się budynek, którego dotyczy ten wniosek. Rozdział 2 Premia termomodernizacyjna"}
{"id":"2002_731_20","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. BGK prowadzi w formie elektronicznych baz danych rejestr budynków, w odniesieniu do których została przyznana premia, oraz rejestr przyznanych i wypłaconych premii, z uwzględnieniem potrzeb związanych ze stwierdzeniem, że zostały spełnione warunki przyznania premii, o których mowa w art. 7 i art. 10 ust. 2."}
{"id":"2002_731_21","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Z tytułu przyznania premii, BGK pobiera od inwestora wynagrodzenie prowizyjne równe 0,6% kwoty każdej przyznanej premii. 2. Bank kredytujący potrąca wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, z pierwszej transzy udzielonego kredytu i przekazuje je na rachunek Funduszu."}
{"id":"2002_731_22","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Zasady współpracy BGK z bankiem kredytującym w zakresie trybu i terminów rozliczeń z tytułu przekazywania premii określa umowa."}
{"id":"2002_731_23","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. W BGK tworzy się Fundusz Termomodernizacji i Remontów. 2. Fundusz przejmuje aktywa i zobowiązania Funduszu Termomodernizacji, utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 30. 3. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, dostosuje statut BGK do przepisów ustawy, biorąc pod uwagę zasady tworzenia i wykorzystywania Funduszu."}
{"id":"2002_731_24","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Na Fundusz składają się: 1) środki przekazywane z budżetu państwa - w wysokości określonej w ustawie budżetowej; 2) odsetki od lokat środków Funduszu w bankach; 3) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski oraz w papiery wartościowe określające świadczenia pieniężne, poręczane lub gwarantowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, a także w jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.[4])); 4) darowizny i zapisy; 5) inne wpływy. 2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym banku lub w grupie banków powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 15% okresowo wolnych środków Funduszu."}
{"id":"2002_731_25","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Środki Funduszu przeznacza się na: 1) wypłatę przyznanych premii; 2) pokrycie kosztów weryfikacji audytów energetycznych i audytów remontowych; 3) pokrycie kosztów obsługi Funduszu; 4) pokrycie kosztów promocji Funduszu. 2. Okresowo wolne środki Funduszu mogą być: 1) lokowane w innych bankach, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 2; 2) inwestowane w papiery wartościowe lub jednostki uczestnictwa, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3."}
{"id":"2002_731_26","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. BGK: 1) wyodrębnia w swoim planie finansowym plan finansowy Funduszu, opracowany w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej; 2) sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat, wchodzące w skład sprawozdania finansowego banku."}
{"id":"2002_731_27","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. BGK składa ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kwartale, informacje o wysokości przyznanych premii, przewidywanych terminach ich przekazania oraz o wysokości wypłaconych premii odrębnie dla premii termomodernizacyjnych, premii remontowych i premii kompensacyjnych. 2. Na podstawie informacji uzyskanych z audytów energetycznych BGK składa ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w okresach rocznych, informację na temat planowanych zmian zapotrzebowania na paliwa oraz planowanego zmniejszenia zapotrzebowania na energię, przewidywanych w wyniku zrealizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych. 3. BGK składa ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w okresach kwartalnych, sprawozdanie z realizacji planu finansowego Funduszu. Rozdział 6 Przepisy zmieniające i końcowe"}
{"id":"2002_731_28","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.[5])) w art. 21 w ust. 1 w pkt 132 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 133 w brzmieniu: „133) premia termomodernizacyjna, premia remontowa i premia kompensacyjna uzyskane na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr ..., poz. ...).”.”."}
{"id":"2002_731_29","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1115, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 10 w brzmieniu: „10) remontem lokalu mieszkalnego, którego właścicielem jest właściciel książeczki mieszkaniowej, lub do którego przysługuje właścicielowi książeczki mieszkaniowej spółdzielcze prawo do lokalu, polegającym na wymianie: a) okien lub b) instalacji gazowej, lub c) instalacji elektrycznej - pod warunkiem, że łączny koszt robót jest nie niższy niż wartość wkładu na książeczce mieszkaniowej wraz z premią gwarancyjną ustalonych na dzień złożenia wniosku o wypłatę premii gwarancyjnej, z uwzględnieniem ograniczeń określonych w art. 3d.”; 2) po art. 3c dodaje się art. 3d w brzmieniu: „Art. 3d. 1. W celu zrealizowania uprawnienia do premii gwarancyjnej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 10, właściciel książeczki mieszkaniowej składa wniosek o wypłatę premii gwarancyjnej w roku określonym zależnie od roku, w jakim założono książeczkę mieszkaniową. 2. Okres pomiędzy latami, w jakich właściciel książeczki mieszkaniowej może składać wniosek o wypłatę premii gwarancyjnej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 10, nie może być dłuższy niż 3 lata. 3. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych, harmonogram realizacji uprawnień do premii gwarancyjnej w związku z remontem lokalu mieszkalnego, biorąc pod uwagę przepisy ust. 1 i 2 oraz kierując się potrzebą równomiernego rozłożenia obciążeń budżetu państwa z tytułu refundacji premii gwarancyjnych w poszczególnych latach.”."}
{"id":"2002_731_3","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Z tytułu realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego inwestorowi przysługuje premia na spłatę części kredytu zaciągniętego na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, zwana dalej „premią termomodernizacyjną”, jeżeli z audytu energetycznego wynika, że w wyniku przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nastąpi: 1) zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. a: a) w budynkach, w których modernizuje się wyłącznie system grzewczy - co najmniej o 10%, b) w budynkach, w których po 1984 r. przeprowadzono modernizację systemu grzewczego - co najmniej o 15%, c) w pozostałych budynkach - co najmniej o 25%, lub 2) zmniejszenie rocznych strat energii, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. b - co najmniej o 25%, lub 3) zmniejszenie rocznych kosztów pozyskania ciepła, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. c - co najmniej o 20%, lub 4) zamiana źródła energii na źródło odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji."}
{"id":"2002_731_30","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Do wniosków o premię termomodernizacyjną złożonych przez inwestora przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2002_731_31","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Traci moc ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121, z późn. zm.[7]))."}
{"id":"2002_731_32","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski Załącznik do ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. (poz. ...) Wzór służący do obliczenia wysokości premii kompensacyjnej Objaśnienia: P – wysokość premii kompensacyjnej; k = Zgodnie z art. 11 ust. 2 i 3: a\/ 0,5, jeśli wskaźnik kosztu przedsięwzięcia jest mniejszy od 0,5, b\/ wskaźnik kosztu przedsięwzięcia, jeśli wskaźnik ten jest nie mniejszy od 0,5 i nie większy od 0,7, c\/ 0,7, jeśli wskaźnik kosztu przedsięwzięcia jest większy od 0,7; w – wartość wskaźnika przeliczeniowego, obowiązująca w dniu złożenia wniosku o kredyt dla gminy, na terenie której znajduje się budynek; n – liczba lokali kwaterunkowych w budynku; pui – powierzchnia użytkowa i-tego lokalu kwaterunkowego; mi – wyrażony liczbą miesięcy okres, w którym obowiązywały w stosunku do i-tego lokalu kwaterunkowego ograniczenia określone w art. 2 pkt 12, w okresie od dnia 12 listopada 1994 r. do dnia 25 kwietnia 2005 r., a w przypadku nabycia budynku po dniu 12 listopada 1994 r. w sposób inny niż w drodze spadkobrania – od dnia nabycia do dnia 25 kwietnia 2005 r. Liczbę miesięcy zaokrągla się do pełnych miesięcy w górę. Wynik obliczeń wysokości premii kompensacyjnej zaokrągla się do pełnych złotych w górę. [1]) Niniejsza ustawa zmienia ustawę z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 69, poz. 626, z 2006 r. Nr 86, poz. 602, Nr 167, poz. 1193 i Nr 249, poz. 1833 oraz z 2007 r. Nr 128, poz. 902 i Nr 173, poz. 1218. [3]) Kryteria te są określone w pkt 9-11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244, z 1.10.2004, str. 2). [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537 i 1538, Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 769. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844. Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 151, poz. 1596, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353 i 1354, Nr 217, poz. 1588, Nr 226, poz. 1657 i Nr 249, poz. 1824, z 2007 r. Nr 35, poz. 219, Nr 99, poz. 658, Nr 115, poz. 791 i 793, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1288, Nr 191, poz. 1361 i 1367, Nr 192, poz. 1378, Nr 211, poz. 1549 oraz z 2008 r. Nr 97, poz. 623, Nr 141, poz. 888 i Nr 143, poz. 894. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 213, poz. 2157, z 2005 r. Nr 94, poz. 786 oraz z 2006 r. Nr 53, poz. 385 i Nr 249, poz. 1828. [7]) Zmiany tekstu wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 48, poz. 550, z 2001 r. Nr 76, poz. 808 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 i Nr 213, poz. 2157 oraz z 2006 r. Nr 220, poz. 1600."}
{"id":"2002_731_4","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Kredyt, o którym mowa w art. 3, nie może być przeznaczony na sfinansowanie prac, na które: 1) zaciągnięto inny kredyt, do którego przyznana została premia termomodernizacyjna lub remontowa; 2) uzyskano środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej."}
{"id":"2002_731_5","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Wysokość premii termomodernizacyjnej stanowi 20% wykorzystanej kwoty kredytu zaciągniętego na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wysokość premii termomodernizacyjnej nie może wynosić więcej niż: 1) 16% kosztów poniesionych na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego i 2) dwukrotność przewidywanych rocznych oszczędności kosztów energii, ustalonych na podstawie audytu energetycznego. Rozdział 3 Premia remontowa"}
{"id":"2002_731_6","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Przedmiotem przedsięwzięcia remontowego, uprawniającego do ubiegania się o premię remontową, może być wyłącznie budynek wielorodzinny, którego użytkowanie rozpoczęto przed dniem 14 sierpnia 1961 r. 2. Rozpoczęcie użytkowania, o którym mowa w ust. 1, inwestor potwierdza każdym dokumentem wskazującym na możliwość faktycznego korzystania z budynku wielorodzinnego, a w przypadku niemożności przedstawienia takiego dokumentu uprawdopodabnia, poprzez złożenie pisemnego oświadczenia potwierdzającego fakt użytkowania tego budynku."}
{"id":"2002_731_7","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Inwestorowi będącemu osobą fizyczną, wspólnotą mieszkaniową z większościowym udziałem osób fizycznych, spółdzielnią mieszkaniową lub towarzystwem budownictwa społecznego, przysługuje premia na spłatę części kredytu zaciągniętego na realizację przedsięwzięcia remontowego, zwana dalej \"premią remontową\", jeżeli: 1) w wyniku realizacji tego przedsięwzięcia nastąpi zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię dostarczaną do budynku wielorodzinnego na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej co najmniej o 10%, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2, i 2) wskaźnik kosztu tego przedsięwzięcia jest nie niższy niż 0,05 i nie wyższy niż 0,70, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 3. 2. Jeżeli wskaźnik kosztu przedsięwzięcia remontowego przekracza 0,3, warunkiem uzyskania premii remontowej jest zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. a, co najmniej o 25%. 3. Jeżeli dany budynek wielorodzinny był przedmiotem: 1) przedsięwzięcia remontowego, w związku z którym przekazano premię remontową - warunkiem uzyskania premii związanej z kolejnym przedsięwzięciem remontowym dotyczącym tego budynku jest uzyskanie oszczędności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na poziomie co najmniej 5%, chyba że w efekcie przeprowadzonych wcześniej przedsięwzięć osiągnięto oszczędności na poziomie co najmniej 25% rocznego zapotrzebowania na energię przed realizacją pierwszego przedsięwzięcia remontowego; 2) przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, w związku z którym przekazano premię termomodernizacyjną - nie stosuje się warunków określonych w pkt 1 oraz w ust. 1 pkt 1 i ust. 2; 3) przedsięwzięcia remontowego lub termomodernizacyjnego, w związku z którymi przekazano odpowiednio premię remontową lub termomodernizacyjną - suma wartości wskaźników kosztów przedsięwzięcia ustalonych na dzień złożenia każdego z wniosków o premię nie może być wyższa niż 0,70. 4. Przepisy ust. 3 pkt 2 i 3 stosuje się również w przypadku przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, w związku z którym przekazano premię termomodernizacyjną zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie ustawy. 5. Inwestorowi, o którym mowa w ust. 1, który złożył więcej niż jeden wniosek o przyznanie premii, premia remontowa przysługuje, jeżeli: 1) zakres prac, których dotyczą wnioski, jest różny i 2) suma wskaźników kosztów tych przedsięwzięć oraz przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, ustalonych na dzień złożenia każdego wniosku o premię, nie jest wyższa niż 0,70. 6. Jeżeli z audytu remontowego budynku wielorodzinnego wynika, że spełnia on wymagania w zakresie oszczędności energii określone w przepisach prawa budowlanego, nie stosuje się warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz w ust. 3 pkt 1."}
{"id":"2002_731_8","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Kredyt, o którym mowa w art. 7 ust. 1, nie może być przeznaczony na: 1) remont lokali, z wyjątkiem prac, o których mowa w art. 2 pkt 3 lit. b; 2) prace prowadzące do zwiększenia powierzchni użytkowej budynku; 3) sfinansowanie prac, na które: a) zaciągnięto inny kredyt, do którego przyznana została premia termomodernizacyjna lub remontowa, b) uzyskano środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej."}
{"id":"2002_731_9","title":"Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Wysokość premii remontowej stanowi 20% wykorzystanej kwoty kredytu, o którym mowa w art. 7 ust. 1, nie więcej jednak niż 15% kosztów przedsięwzięcia remontowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeśli w budynku będącym przedmiotem przedsięwzięcia remontowego znajdują się lokale inne niż mieszkalne, wysokość premii remontowej stanowi iloczyn kwoty ustalonej zgodnie z ust. 1 i wskaźnika udziału powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych w powierzchni użytkowej wszystkich lokali w tym budynku. 3. Premia remontowa stanowiąca pomoc publiczną w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską jest udzielana jako pomoc de minimis zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998\/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5). Premii remontowej nie można udzielić podmiotowi znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej, spełniającemu kryteria określone w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących udzielania pomocy publicznej[3]). Rozdział 4 Premia kompensacyjna"}
{"id":"2002_90_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zmiany zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r., polegającej na: 1) wprowadzeniu do Artykułu 1 tej Umowy poprawki przyjętej w uchwale nr 137 Rady Gubernatorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju z dnia 30 września 2011 r. – Zmiana Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w celu umożliwienia operacji w krajach Południowego i Wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego; 2) wprowadzeniu do Artykułu 18 tej Umowy poprawki przyjętej w uchwale nr 138 Rady Gubernatorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju z dnia 30 września 2011 r. – Zmiana Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w celu umożliwienia wykorzystania Funduszy Specjalnych w krajach odbiorcach i potencjalnych krajach odbiorcach."}
{"id":"2002_90_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2002_945_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (Dz. U. z 2010 r. Nr 26, poz. 133 i Nr 127, poz. 857) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu: „Art. 38a. W okresie od dnia 1 czerwca 2012 r. do dnia 4 lipca 2012 r., nie stosuje się ograniczeń w zakresie operacji lotniczych obejmujących starty i lądowania w porze dziennej i nocnej wynikających z wymagań w zakresie ochrony środowiska, w następujących portach lotniczych: 1) Międzynarodowym Porcie Lotniczym im. Jana Pawła II Kraków - Balice Sp. z o. o.; 2) Międzynarodowym Porcie Lotniczym „Katowice” w Pyrzowicach; 3) Porcie Lotniczym Poznań - Ławica; 4) Porcie Lotniczym Wrocław - Strachowice; 5) Porcie Lotniczym Gdańsk im. Lecha Wałęsy; 6) Porcie Lotniczym im. Fryderyka Chopina w Warszawie.”."}
{"id":"2002_945_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2002_976_1","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o ratyfikacji Konwencji o przystąpieniu Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 roku, oraz do Pierwszego i Drugiego Protokołu w sprawie jej wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2005 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o przystąpieniu Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 roku, oraz do Pierwszego i Drugiego Protokołu w sprawie jej wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2005 r."}
{"id":"2002_976_2","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o ratyfikacji Konwencji o przystąpieniu Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 roku, oraz do Pierwszego i Drugiego Protokołu w sprawie jej wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2005 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek"}
{"id":"2003_1029_1","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602 i Nr 89, poz. 969) wprowadza się następujące zmiany : 1) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Udzielanie świadczeń, o których mowa w ust. 1, położna wykonuje przede wszystkim przez: 1) prowadzenie działalności edukacyjno-zdrowotnej w zakresie przygotowania do życia w rodzinie, metod planowania rodziny oraz ochrony macierzyństwa i ojcostwa, 2) rozpoznawanie ciąży i sprawowanie opieki nad kobietą w przebiegu ciąży fizjologicznej oraz przeprowadzanie badań niezbędnych w monitorowaniu ciąży fizjologicznej, 3) kierowanie na badania konieczne do jak najwcześniejszego rozpoznania ciąży wysokiego ryzyka, 4) prowadzenie porodu fizjologicznego oraz monitorowanie płodu z wykorzystaniem aparatury medycznej, 5) przyjmowanie porodu siłami natury wraz z nacięciem i szyciem naciętego krocza, 6) podejmowanie koniecznych działań w sytuacjach nagłych, do czasu przybycia lekarza, w tym przyjęcie porodu z położenia miednicowego oraz ręczne wydobycie łożyska, 7) sprawowanie opieki nad matką i monitorowanie przebiegu okresu poporodowego, 8) badanie noworodków i opiekę nad nimi, 9) realizację zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji, 10) samodzielne udzielanie w określonym zakresie świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, 11) profilaktykę chorób kobiecych i patologii położniczych.\"; 2) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj i zakres świadczeń, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 5 i art. 5 ust. 2 pkt 10, udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego, uwzględniając w szczególności: rodzaj świadczeń, do udzielania których wymagane są dodatkowe kwalifikacje uzyskane w toku kształcenia podyplomowego, wraz z określeniem tych kwalifikacji, rodzaje materiałów pobieranych do celów diagnos tycznych, wykaz badań diagnostycznych do przeprowadzania oraz wykaz leków, do podawania których samodzielnie bez zlecenia lekarskiego, jest uprawniona pielęgniarka i położna.\"; 3) w art. 7: a) w ust. 2: - uchyla się pkt 2, - w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) studiów magisterskich jednolitych lub uzupełniających lub\", b) w ust. 3: - uchyla się pkt 2, - w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) studiów magisterskich jednolitych lub uzupełniających lub\", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Studia, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b i w ust. 3 pkt 3 lit. b, trwają co najmniej 6 semestrów i obejmują 4 600 godzin, w tym co najmniej 50% stanowią zajęcia praktyczne.\"; 4) w art. 8: a) w ust. 1 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) w pkt 3 lit. a - uzyskuje tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa, 3) w pkt 3 lit. b - uzyskuje tytuł zawodowy licencjata pielęgniarstwa.\", b) w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) w pkt 3 lit. a - uzyskuje tytuł zawodowy magistra położnictwa, 3) w pkt 3 lit. b - uzyskuje tytuł zawodowy licencjata położnictwa.\"; 5) w art. 8c ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Do czasu ponownego uzyskania akredytacji sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu dyplomowego ustala minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze decyzji administracyjnej, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.\"; 6) uchyla się art. 10; 7) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Kształcenie podyplomowe pielęgniarek i położnych"}
{"id":"2003_1029_10b","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10b. 1. Pielęgniarka, położna ma obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy i umiejętności zawodowych oraz prawo do doskonalenia zawodowego w różnych rodzajach kształcenia podyplomowego. 2. Kształcenie podyplomowe powinno zawierać treści programowe zgodne z aktualnym stanem wiedzy medycznej."}
{"id":"2003_1029_10c","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10c. 1. Ustala się następujące rodzaje kształcenia podyplomowego: 1) szkolenie specjalizacyjne, zwane dalej \"specjalizacją\", 2) kursy kwalifikacyjne, 3) kursy specjalistyczne, 4) kursy dokształcające. 2. Specjalizacja ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę, położną specjalistycznych kwalifikacji w określonej dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz tytułu specjalisty w tej dziedzinie. 3. Kurs kwalifikacyjny ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę, położną specjalistycznych kwalifikacji do udzielania określonych świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres danej dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. 4. Kurs specjalistyczny ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę, położną kwalifikacji do wykonywania określonych czynności zawodowych przy udzielaniu świadczeń pielęgnacyjnych, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych lub rehabilitacyjnych. 5. Kurs dokształcający ma na celu pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności zawodowych pielęgniarki, położnej. 6. Kształcenie podyplomowe może być prowadzone w trybie dziennym, wieczorowym, zaocznym lub mieszanym."}
{"id":"2003_1029_10d","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10d. Organizatorami kształcenia podyplomowego mogą być: 1) jednostki organizacyjne uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia kształcenia podyplomowego, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe, 2) osoby fizyczne, jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi i osoby prawne, które uzyskały zezwolenie okręgowej rady pielęgniarek i położnych, właściwej dla miejsca prowadzenia kształcenia podyplomowego, na prowadzenie kształcenia podyplomowego."}
{"id":"2003_1029_10e","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10e. 1. Kształcenie podyplomowe jest prowadzone na podstawie programów kształcenia, sporządzanych dla danego jego rodzaju i trybu przez organizatora kształcenia podyplomowego, zwanego dalej \"organizatorem kształcenia\". 2. Program kształcenia dla specjalizacji, kursu kwalifikacyjnego i kursu specjalistycznego opracowuje się na podstawie ramowego programu kształcenia. Program kształcenia zawiera w szczególności: 1) założenia organizacyjno-programowe określające: rodzaj i cel kształcenia, czas jego trwania, sposób organizacji, sposób sprawdzania efektów kształcenia, wykaz umiejętności zawodowych będących przedmiotem kształcenia, 2) plan nauczania określający przedmioty lub moduły kształcenia oraz liczbę godzin zajęć teoretycznych i praktycznych, 3) programy nauczania poszczególnych przedmiotów lub modułów kształcenia, zawierające: a) wykaz umiejętności wynikowych, b) treści nauczania, c) wskazówki metodyczne, d) wykaz literatury. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, dziedziny pielęgniarstwa oraz dziedziny mające zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może być prowadzona specjalizacja i kursy kwalifikacyjne, oraz ramowe programy specjalizacji, uwzględniając w szczególności: 1) założenia organizacyjno-programowe, 2) plan nauczania określający przedmioty nauczania i liczbę godzin oraz zawierający rozkład zajęć z uwzględnieniem szkolenia praktycznego, 3) programy nauczania poszczególnych przedmiotów, zawierające wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, 4) kwalifikacje kadry dydaktycznej. 4. Ramowe programy kursów kwalifikacyjnych i ramowe programy kursów specjalistycznych opracowuje Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych, zwane dalej \"Centrum\", w porozumieniu z Naczelną Radą Pielęgniarek i Położnych. Centrum jest państwową jednostką budżetową podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, finansowaną z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. Ramowy program uwzględnia w szczególności: 1) założenia organizacyjno-programowe, 2) plan nauczania, określający przedmioty nauczania i liczbę godzin oraz zawierający rozkład zajęć z uwzględnieniem szkolenia praktycznego, 3) programy nauczania poszczególnych przedmiotów, zawierające wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, 4) kwalifikacje kadry dydaktycznej. 5. Ramowe programy, o których mowa w ust. 4, Centrum podaje do wiadomości w formie publikacji oraz informacji na stronie internetowej Centrum."}
{"id":"2003_1029_10f","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10f. 1. Organizatorzy kształcenia, o których mowa w art. 10d pkt 1, przed rozpoczęciem kształcenia są obowiązani uzyskać zatwierdzenie programu kształcenia dla danego rodzaju i trybu kształcenia. 2. Program kształcenia zatwierdza dyrektor Centrum, po stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, a w przypadku kursów dokształcających - zgodności z aktualnym stanem wiedzy w zakresie, którego dotyczy kurs. 3. Zatwierdzenie i odmowa zatwierdzenia programu kształcenia następuje w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2003_1029_10g","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10g. 1. Uzyskanie przez organizatorów kształcenia, o których mowa w art. 10d pkt 2, zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego danego rodzaju i w określonym trybie, wymaga spełnienia następujących warunków: 1) posiadania programu kształcenia zgodnego z ramowym programem, a w przypadku kursów dokształcających - zgodnego z aktualnym stanem wiedzy w zakresie, którego dotyczy kurs, 2) zapewnienia kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego rodzaju kształcenia, 3) zapewnienia odpowiedniej do realizacji programu kształcenia bazy dydaktycznej, w tym dla szkolenia praktycznego, 4) posiadania wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniającego narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny. 2. Zezwolenia na prowadzenie danego rodzaju i trybu kształcenia podyplomowego udziela - w uzgodnieniu z Centrum - na podstawie uchwały okręgowa rada pielęgniarek i położnych właściwa dla miejsca prowadzenia kształcenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, w przypadku jednostek organizacyjnych samorządu pielęgniarek i położnych oraz utworzonych przez nie spółek prawa handlowego, w których posiadają one udziały lub akcje, lub innych utworzonych przez nie podmiotów, udziela - w uzgodnieniu z Centrum - na podstawie uchwały Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych. 4. W celu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, okręgowa rada pielęgniarek i położnych lub Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych przekazuje do Centrum kopie dokumentów, o których mowa w art. 10h ust. 2 i 3. 5. Zezwolenia na prowadzenie danego rodzaju i trybu kształcenia podyplomowego udziela się na okres od 2 do 5 lat, biorąc pod uwagę rodzaj kształcenia oraz wnioskowany przez organizatora kształcenia okres, na który ubiega się o udzielenie zezwolenia. 6. Kopię zezwolenia, o którym mowa w ust. 2 i 3, okręgowa rada pielęgniarek i położnych lub Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych przesyła do Centrum."}
{"id":"2003_1029_10h","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10h. 1. Organizator kształcenia, o którym mowa w art. 10d pkt 2, w celu uzyskania zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego danego rodzaju i w określonym trybie, składa wniosek do okręgowej rady pielęgniarek i położnych lub Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, nie później niż na 3 miesiące przed planowanym rozpoczęciem kształcenia podyplomowego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) oznaczenie wnioskodawcy, miejsce jego zamieszkania lub siedzibę, 2) określenie formy organizacyjno-prawnej organizatora kształcenia, 3) określenie rodzaju i trybu kształcenia podyplomowego oraz dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, w której ma być prowadzone kształcenie, 4) informację o miejscu prowadzenia kształcenia podyplomowego, z uwzględnieniem miejsca odbywania zajęć teoretycznych i szkolenia praktycznego, 5) zobowiązanie do spełnienia warunków niezbędnych do pełnej realizacji programu kształcenia, w tym zapewnienia kadry dydaktycznej oraz bazy dydaktycznej i warunków organizacyjnych właś ciwych dla tego programu. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) zaświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, 2) program kształcenia, 3) informację o kadrze dydaktycznej, 4) informację o bazie dydaktycznej, 5) regulamin organizacyjny kształcenia, 6) informację o wewnętrznym systemie monitorowania jakości kształcenia. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego, uwzględniając dane określone w ust. 2 i 3."}
{"id":"2003_1029_10i","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10i. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego powinien być rozpatrzony w terminie 30 dni od dnia jego złożenia. 2. W razie stwierdzenia braków we wniosku lub nieprawidłowości w programie kształcenia, organizator kształcenia jest wzywany do uzupełnienia wniosku lub dokonania zmian w programie kształcenia, w terminie nie krótszym niż 7 dni. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, termin do rozpatrzenia wniosku biegnie od dnia złożenia uzupełnionego wniosku lub poprawionego programu kształcenia."}
{"id":"2003_1029_10j","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10j. 1. Organizator kształcenia wnosi opłatę za wydanie zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem kosztów związanych z postępowaniem w sprawie wydania zezwolenia oraz rodzaju kształcenia podyplomowego, którego dotyczy zezwolenie. 3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód, wydającej zezwolenie na prowadzenie kształcenia, okręgowej izby pielęgniarek i położnych lub Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych."}
{"id":"2003_1029_10k","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10k. 1. Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplo mowego następuje w przypadku stwierdzenia: 1) nieprawidłowej realizacji programu kształcenia, 2) niezrealizowania programu kształcenia, 3) niewypełnienia zaleceń, o których mowa w art. 10v ust. 12. 2. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych lub Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych informuje Centrum o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego."}
{"id":"2003_1029_10l","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10l. 1. Od uchwały okręgowej rady pielęgniarek i położnych lub Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych o odmowie udzielenia zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego lub cofnięciu zezwolenia organizatorowi kształcenia przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem okręgowej rady pielęgniarek i położnych lub Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały. 2. Do uchwał okręgowej rady pielęgniarek i położnych lub Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych w sprawie udzielenia zezwolenia, odmowy udzielenia zezwolenia lub jego cofnięcia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące decyzji administracyjnych."}
{"id":"2003_1029_10m","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10m. 1. Zezwolenie na prowadzenie kształcenia podyplomowego wygasa w przypadku: 1) upływu terminu, na który zostało udzielone, 2) zaprzestania prowadzenia kształcenia podyplomowego danego rodzaju i w określonym trybie. 2. Organizator kształcenia niezwłocznie informuje udzielającą zezwolenia okręgową radę pielęgniarek i położnych lub Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych oraz Centrum o zaprzestaniu prowadzenia kształcenia podyplomowego danego rodzaju i w określonym trybie."}
{"id":"2003_1029_10n","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10n. Zmiana trybu kształcenia lub programu kształcenia, z wyjątkiem zmian polegających na uzupełnieniu programu o aktualne treści nauczania, może być dokonana wyłącznie w trybie i na zasadach określonych dla udzielenia zezwolenia."}
{"id":"2003_1029_10o","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10o. 1. Organizator kształcenia informuje Centrum o planowanych terminach rozpoczęcia i zakończenia specjalizacji oraz kursów kwalifikacyjnych i kursów specjalistycznych, dwa razy w ciągu roku - do dnia 30 czerwca i do dnia 31 grudnia, na kolejnych sześć miesięcy. 2. Organizator kształcenia, który uzyskał zezwolenie na prowadzenie kształcenia podyplomowego, informuje wydającą zezwolenie okręgową radę pielęgniarek i położnych lub Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych o planowanych terminach rozpoczęcia i zakończenia specjalizacji oraz kursów kwalifikacyjnych i kursów specjalistycznych, dwa razy w ciągu roku - do dnia 30 czerwca i do dnia 31 grudnia, na kolejnych sześć miesięcy."}
{"id":"2003_1029_10p","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10p. 1. Centrum prowadzi rejestr organizatorów kształcenia, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie kształcenia podyplomowego lub uzyskali zatwierdzenie programu kształcenia. 2. Do rejestru, o którym mowa w ust. 1, wpisuje się następujące dane: 1) oznaczenie organizatora kształcenia, adres jego zamieszkania lub siedziby, 2) formę organizacyjno-prawną organizatora kształcenia, 3) numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego albo ewidencji działalności gospodarczej, 4) datę wydania zezwolenia oraz okres, na jaki zezwolenie zostało udzielone, albo datę zatwierdzenia programu kształcenia, 5) określenie rodzaju i trybu kształcenia, 6) miejsce prowadzenia kształcenia, 7) planowane terminy rozpoczęcia i zakończenia specjalizacji oraz kursów kwalifikacyjnych i kursów specjalistycznych. 3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, jest jawny. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb dokonywania wpisów do rejestru, o którym mowa w ust. 1, oraz szczegółowy sposób prowadzenia rejestru, z uwzględnieniem dokumentów stanowiących podstawę wpisu oraz możliwości prowadzenia rejestru w formie elektronicznej."}
{"id":"2003_1029_10r","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10r. 1. Pielęgniarka, położna po odbyciu specjalizacji i zdaniu egzaminu państwowego uzyskuje tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. 2. Egzamin państwowy, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza odrębnie dla każdej dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowanie w ochronie zdrowia państwowa komisja egzaminacyjna powołana przez ministra właściwego do spraw zdrowia na wniosek dyrektora Centrum. 3. W skład państwowej komisji egzaminacyjnej wchodzi nie więcej niż 12 osób. 4. Członkom państwowej komisji egzaminacyjnej przysługuje: 1) wynagrodzenie za przeprowadzenie egzaminu państwowego, o którym mowa w ust. 1, w kwocie nie wyższej niż 1 500 zł, która jest waloryzowana w każdym roku średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ustalonym w ustawie budżetowej, 2) zwrot kosztów podróży na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. 5. Wynagrodzenia członków państwowej komisji egzaminacyjnej oraz zwrot kosztów podróży są finansowane z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 6. Obsługę organizacyjną państwowej komisji egzaminacyjnej zapewnia Centrum."}
{"id":"2003_1029_10s","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10s. 1. Pielęgniarka, położna przystępująca do egzaminu państwowego, o którym mowa w art. 10r ust. 1, jest obowiązana do wniesienia opłaty za ten egzamin. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem kosztów związanych z przeprowadzeniem egzaminu. 3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa."}
{"id":"2003_1029_10t","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10t. Organizator kształcenia obowiązany jest prowadzić i przechowywać: 1) dokumentację przebiegu kształcenia podyplomowego, w tym protokoły przebiegu egzaminów lub innych form zakończenia kształcenia, 2) rejestr wydanych zaświadczeń o odbyciu określonego rodzaju kształcenia podyplomowego."}
{"id":"2003_1029_10u","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10u. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, kierując się obowiązkiem zapewnienia właściwej jakości i dostępności kształcenia podyplomowego, z zachowaniem jasnych i obiektywnych kryteriów oceny oraz biorąc pod uwagę koszty związane z przeprowadzeniem egzaminu państwowego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb odbywania kształcenia podyplomowego przez pielęgniarki i położne, w tym: a) warunki, jakie musi spełniać pielęgniarka, położna przystępująca do kształcenia podyplomowego, b) tryb postępowania kwalifikacyjnego, c) czas trwania kształcenia, d) warunki ukończenia poszczególnych rodzajów kształcenia, e) wzory dokumentacji przebiegu kształcenia, 2) warunki i tryb przeprowadzania egzaminu państwowego, o którym mowa w art. 10r ust. 1, w tym: a) terminy przeprowadzania egzaminu państwowego, b) kwalifikacje członków państwowej komisji egzaminacyjnej, c) wzór dyplomu potwierdzającego uzyskanie tytułu specjalisty, 3) wysokość wynagrodzenia członków państwowej komisji egzaminacyjnej, o którym mowa w art. 10r ust. 4."}
{"id":"2003_1029_10v","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10v. 1. Nadzór nad realizacją kształcenia podyplomowego sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia. 2. Nadzorowi podlega w szczególności: 1) zgodność realizacji zajęć z programem kształcenia, 2) prawidłowość prowadzonej dokumentacji przebiegu kształcenia, 3) zapewnienie odpowiedniej jakości kształcenia. 3. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, wykonywany jest przez pracowników Centrum oraz osoby upoważnione przez ministra właściwego do spraw zdrowia do wykonywania czynności kontrolnych, a w szczególności przez krajowych i wojewódzkich konsultantów w dziedzinach pielęg niarstwa i pielęgniarstwa ginekologiczno-położniczego oraz przez przedstawicieli okręgowej rady pielęgniarek i położnych właściwej dla miejsca prowadzenia kształcenia. 4. Osoby, o których mowa w ust. 3, wykonując czynności kontrolne, za okazaniem upoważnienia, mają prawo: 1) wstępu do pomieszczeń dydaktycznych, 2) udziału w zajęciach w charakterze obserwatora, 3) wglądu do prowadzonej przez organizatora kształcenia dokumentacji przebiegu kształcenia, 4) żądania od organizatora kształcenia ustnych i pisemnych wyjaśnień, 5) badania opinii uczestników kształcenia i kadry dydaktycznej, 6) udziału w egzaminie końcowym w charakterze obserwatora, z wyjątkiem egzaminu państwowego, o którym mowa w art. 10r ust. 1. 5. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządza się protokół, który powinien zawierać: 1) nazwę i adres siedziby organizatora kształcenia, 2) miejsce odbywania kształcenia, 3) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych, 4) imiona i nazwiska osób wykonujących te czynności, 5) opis stanu faktycznego, 6) stwierdzone nieprawidłowości, 7) wnioski osób wykonujących czynności kontrolne, 8) datę i miejsce sporządzenia protokołu, 9) informację o braku zastrzeżeń albo informację o odmowie podpisania protokołu przez organizatora kształcenia oraz o przyczynie tej odmowy. 6. Protokół podpisują osoby wykonujące czynności kontrolne oraz organizator kształcenia. 7. Jeżeli po sporządzeniu protokołu, a przed jego podpisaniem, organizator kształcenia zgłosi umotywowane zastrzeżenia co do faktów stwierdzonych w trakcie kontroli i opisanych w protokole, osoby wykonujące czynności kontrolne są obowiązane zbadać dodatkowo te fakty i uzupełnić protokół. 8. Odmowa podpisania protokołu przez organizatora kształcenia nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez osoby wykonujące czynności kontrolne. 9. Jeden egzemplarz protokołu przekazuje się organizatorowi kształcenia. 10. Osoby wykonujące czynności kontrolne są obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji na temat organizacji i prowadzenia kształcenia podyplomowego oraz wyników prowadzonego postępowania. 11. Organizator kształcenia, w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu, ma prawo do wniesienia zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia czynności kontrolnych oraz ustaleń zawartych w protokole. 12. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje organizatorowi kształcenia zalecenia pokontrolne, mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i określa termin ich realizacji."}
{"id":"2003_1029_10w","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10w. 1. Specjalizacja jest finansowana ze środków publicznych przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, w ramach posiadanych środków i ustalonych limitów miejsc szkoleniowych dla pielęgniarek, położnych, które mogą corocznie rozpocząć specjalizację finansowaną z tych środków. 2. Limity miejsc szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, oraz kwotę dofinansowania jednego miejsca szkoleniowego w danym roku określa minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, i ogłasza w formie obwieszczenia w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia, w terminie do dnia 15 grudnia na rok następny, uwzględniając w szczególności zapotrzebowanie na specjalistów z poszczególnych dziedzin pielęgniarstwa i dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia. 3. Wyboru organizatora kształcenia prowadzącego specjalizację finansowaną ze środków publicznych dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia stosując przepisy ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 664, Nr 113, poz. 984 i Nr 197, poz. 1661 oraz z 2003 r. Nr 2, poz. 16). 4. Przepisy ust. 1-3 nie ograniczają możliwości odbywania specjalizacji poza limitem miejsc szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, finansowanych ze środków publicznych."}
{"id":"2003_1029_10x","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 10x. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia uznaje tytuł specjalisty uzyskany przez pielęgniarkę, położną w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w określonej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zakres programu kształcenia odbytego w państwach członkowskich Unii Europejskiej odpowiada zakresowi programu kształcenia wymaganemu do uzyskania tytułu specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Jeżeli zakres programu kształcenia odbytego w państwach członkowskich Unii Europejskiej nie odpowiada zakresowi programu kształcenia wymaganemu do uzyskania tytułu specjalisty w danej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, minister właściwy do spraw zdrowia może uznać tytuł specjalisty uzyskany w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w danej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględniając posiadane przez pielęgniarkę, położną kwalifikacje zawodowe i doświadczenie zawodowe oraz po przeprowadzeniu testu sprawdzającego umiejętności lub odbyciu stażu adaptacyjnego. 3. Staż adaptacyjny, o którym mowa w ust. 2, obejmuje wykonywanie czyn ności zawodowych pod nadzorem pielęgniarki, położnej posiadającej tytuł specjalisty w danej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. 4. Jeżeli dla tytułu specjalisty uzyskanego w państwach członkowskich Unii Europejskiej brak jest odpowiednika w Rzeczypospolitej Polskiej, minister właściwy do spraw zdrowia może uznać tytuł specjalisty uzyskany w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w pokrewnej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zakres programu kształcenia odbytego w państwach członkowskich Unii Europejskiej odpowiada w 70% zakresowi programu kształcenia wymaganemu do uzyskania tytułu specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Jeżeli dla tytułu specjalisty uzyskanego w państwach członkowskich Unii Europejskiej brak jest odpowiednika w Rzeczypospolitej Polskiej, a program kształcenia odbytego w państwach członkowskich Unii Europejskiej odpowiada w zakresie od 40% do 70% zakresowi programu kształcenia wymaganemu do uzyskania tytułu specjalisty w określonej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, minister właściwy do spraw zdrowia może uznać tytuł specjalisty uzyskany w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w określonej dziedzinie pielęgniarstwa albo w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypos politej Polskiej po odbyciu przez pielęgniarkę, położną szkolenia uzupełniającego w zakresie programu tej specjalizacji. 6. Uznanie tytułu specjalisty uzyskanego w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w określonej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odmowa uznania następuje w drodze decyzji administracyjnej. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, uwzględniając aktualny stan wiedzy medycznej i kierując się koniecznością zachowania jasnych i obiektywnych kryteriów oceny, określi, w drodze rozporządzenia, tryb uznawania tytułu specjalisty uzyskanego przez pielęgniarkę, położną w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w określonej dziedzinie pielęgniarstwa albo w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, w tym: 1) warunki i tryb przeprowadzania testu sprawdzającego umiejętności oraz odbywania stażu adaptacyjnego, o których mowa w ust. 2 i 3, 2) rodzaje dokumentów potwierdzających przebieg kształcenia i uzyskane specjalistyczne kwalifikacje uprawniające do posługiwania się tytułem specjalisty, 3) wzór zaświadczenia o uznaniu tytułu specjalisty uzyskanego w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 8) w art. 20 dodaje się ust. 4-8 w brzmieniu: ,,4. Pielęgniarka, położna udzielająca świadczeń zdrowotnych w ramach indywidualnej praktyki, indywidualnej specjalistycznej praktyki lub grupowej praktyki pielęgniarek, położnych ma obowiązek prowadzenia indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta. 5. Pielęgniarka, położna obowiązana do prowadzenia dokumentacji medycznej, o której mowa w ust 4, jest uprawniona do uzyskiwania i przetwarzania danych osobowych pacjenta, obejmujących: 1) nazwisko i imię ( imiona), 2) datę urodzenia, 3) oznaczenie płci, 4) adres zameldowania lub pobytu, 5) numer PESEL, jeżeli został nadany, w przypadku noworodka - numer PESEL matki, w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL - rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, 6) w przypadku gdy pacjentem jest osoba małoletnia - nazwisko i imiona jej rodziców lub jej przedstawiciela ustawowego, adres ich zameldowania lub pobytu, 7) dane o stanie zdrowia oraz udzielonych przez pielęgniarkę, położną świadczeniach zdrowotnych. 6. Pielęgniarka, położna udostępnia dokumentację medyczną, o której mowa w ust. 4, do wglądu oraz umożliwia sporządzenie z niej wypisów, odpisów lub kopii na koszt wnioskodawcy, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. Udostępnienie dokumentacji medycznej, o której mowa w ust. 4, następuje na wniosek: pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego, osoby upoważnionej przez pacjenta lub podmiotów uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów, a w razie śmierci pacjenta - osoby upoważnionej przez pacjenta do uzyskiwania dokumentacji po jego zgonie. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentacji medycznej, o której mowa w ust. 4, sposób jej prowadzenia i przechowywania oraz szczegółowe warunki jej udostępniania, uwzględniając w szczególności przeznaczenie dokumentacji, szczegółowe dane objęte dokumentowaniem oraz sposób udostępniania danych.\"; 9) w art. 25 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) posiada specjalizację w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.\"; 10) po art. 25c dodaje się art. 25d w brzmieniu: \"Art. 25d. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania w sprawach wydawania zezwoleń i wpisu do rejestru indywidualnych praktyk, indywidualnych specjalistycznych praktyk i grupowych praktyk pielęgniarek i położnych oraz dane objęte wpisem do rejestru, uwzględniając w szczególności wzór wniosku o udzielenie zezwolenia i wpis do rejestru, dokumenty wymagane w postępowaniu, wzór zezwolenia i wzór zaświadczenia potwierdzającego wpis do rejestru.\"; 11) w art. 28 : a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 i art. 25a ust. 3, pielęgniarka, położna wnosi opłatę.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 i art. 25a ust. 3, z uwzględnieniem kosztów związanych z postępowaniem w sprawie wydania zezwolenia oraz rodzaju praktyki objętej zezwoleniem.\"; 12) w art. 37 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Zaświadczenie o prawie wykonywania zawodu wydane na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 28 grudnia 1999 r. traci moc po upływie terminu określonego w ust. 1.\"."}
{"id":"2003_1029_2","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 3 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 16, poz. 169) w art. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Pielęgniarka, położna, będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, ma prawo posługiwać się w języku oryginalnym tytułem uzyskanym w toku kształcenia akademickiego, używanym w państwie członkowskim swego pochodzenia lub państwie członkowskim, z którego przybywa, do którego jest uprawniona, jeżeli ten tytuł lub jego skrót nie jest tożsamy z tytułem zawodowym używanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pielęgniarka, położna nie jest uprawniona. 2. Jeżeli tytuł uzyskany w toku kształcenia akademickiego przez pielęgniarkę położną będącą obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie jest tożsamy i może być mylony z tytułem zawodowym używanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego pielęgniarka, położna nie jest uprawniona, w szczególności gdy jego uzyskanie wymaga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dodatkowego wykształcenia, którego pielęgniarka, położna, będąca obywatelem państwa członkowskiego, nie posiada, może posługiwać się tytułem używanym w państwie członkowskim swego pochodzenia lub państwie członkowskim, z którego przybywa, w języku oryginalnym, przy jednoczesnym zamieszczeniu obok tytułu nazwy instytucji lub komisji egzaminacyjnej, która go nadała.\";\"."}
{"id":"2003_1029_3","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 3. 1. Szkoła wyższa, w tym wyższa szkoła zawodowa, począwszy od roku akademickiego 2003\/2004, może prowadzić wyższe studia zawodowe na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, obejmujące co najmniej 4 semestry, przeznaczone dla pielęgniarek, położnych, które posiadają świadectwo dojrzałości i ukończyły liceum medyczne lub szkołę policealną albo szkołę pomaturalną, kształcącą w zawodzie pielęgniarki, położnej. 2. Studia, o których mowa w ust. 1, są prowadzone w systemie dziennym, zaocznym lub wieczorowym. 3. Szkoła wyższa, w tym wyższa szkoła zawodowa, może określić warunki zaliczania studentom praktyki, biorąc pod uwagę miejsce zatrudnienia i staż pracy w zawodzie pielęgniarki, położnej. 4. Absolwent studiów, o których mowa w ust. 1, na kierunku pielęgniarstwo uzyskuje tytuł zawodowy licencjata pielęgniarstwa, a studiów na kierunku położnictwo - tytuł zawodowy licencjata położnictwa. 5. Uchwała senatu określająca zasady i tryb przyjmowania na studia, o których mowa w ust. 1, na rok akademicki 2003\/2004, jest podawana do publicznej wiadomości w sposób określony w statucie szkoły wyższej, w tym wyższej szkoły zawodowej, do dnia 31 maja 2003 r. 6. Ostatnia rekrutacja na studia, o których mowa w ust. 1, zostanie przeprowadzona na rok akademicki 2010\/2011."}
{"id":"2003_1029_4","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 4. Limity miejsc szkoleniowych, o których mowa w art. 10w ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, na rok 2003 oraz kwotę dofinansowania jednego miejsca szkoleniowego w roku 2003 minister właściwy do spraw zdrowia ogłosi w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1029_5","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 5. Wydane przed dniem wejścia w życie ustawy zezwolenia na wykonywanie indywidualnej, indywidualnej specjalistycznej oraz grupowej praktyki pielęgniarek i położnych są równoważne zezwoleniom na wykonywanie indywidualnej, indywidualnej specjalistycznej oraz grupowej praktyki pielęgniarek i położnych, wydanym według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 25d ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1029_6","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 6. 1. Kształcenie podyplomowe pielęgniarek i położnych rozpoczęte przed dniem wejścia w życie ustawy jest prowadzone na dotychczasowych zasadach, do czasu jego zakończenia. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 6 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1029_7","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_1031_1","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1782) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 uchyla się pkt 6; 2) po art. 71 dodaje się art. 71a–71c w brzmieniu: „Art. 71a. 1. Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w stosunku do podległych policjantów odpowiadają Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, komendanci wojewódzcy Policji, Komendant Stołeczny Policji, komendanci powiatowi (miejscy) Policji, komendanci rejonowi Policji, dyrektor instytutu badawczego, Komendant Wyższej Szkoły Policji i komendanci szkół policyjnych. 2. W przypadku policjantów odbywających szkolenia zawodowe lub doskonalenie zawodowe centralne w Policji za stan bezpieczeństwa i higieny służby odpowiadają Komendant Wyższej Szkoły Policji, komendanci szkół policyjnych i kierownik ośrodka szkolenia Policji, realizując obowiązki, o których mowa w art. 207 § 2 pkt 1–6, art. 2071, art. 2091 § 1–3, art. 2092, art. 214, art. 215, art. 2374 i art. 2376 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”. 3. Za pracodawcę, w rozumieniu przepisów działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisów wykonawczych wydanych na jego podstawie, w stosunku do podległych policjantów uważa się przełożonych wymienionych w ust. 1. 4. Za osobę kierującą pracownikami, w rozumieniu przepisów działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisów wykonawczych wydanych na jego podstawie, uważa się policjanta pełniącego służbę lub wykonującego obowiązki na stanowisku kierowniczym. 5. Policjant jest obowiązany do przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny służby. 6. W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228 § 1 i 2, art. 229 § 1–12, 4a i 8 w zakresie niedotyczącym wskazówek metodycznych w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników oraz dokumentowania i kontroli badań okresowych i kontrolnych, art. 230 § 2, art. 232, art. 234 § 1–31, art. 235–2352, art. 237–2372, art. 2377 § 1 pkt 1 i § 2–4, art. 2378 § 1, art. 2379 § 3, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a § 4. 7. Przepisów art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1–5 i art. 226 oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy nie stosuje się do wykonywanych przez policjanta zadań określonych w: 1) art. 1 ust. 2 pkt 1–4 oraz 6; 2) art. 1 ust. 2 pkt 7 i ust. 3, jeżeli charakter tych działań ma związek z zadaniami określonymi w pkt 1."}
{"id":"2003_1031_2","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1643) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 7 w pkt 7 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 8; 2) po art. 75 dodaje się art. 75a–75c w brzmieniu: „Art. 75a. 1. Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w stosunku do podległych funkcjonariuszy odpowiadają Komendant Główny Straży Granicznej, komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci ośrodków Straży Granicznej i komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej. 2. Za pracodawcę w rozumieniu przepisów działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisów wykonawczych wydanych na jego podstawie, w stosunku do podległych funkcjonariuszy uważa się przełożonych wymienionych w ust. 1."}
{"id":"2003_1031_3","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1897) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 52; 2) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: „Art. 52a. 1. W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228, art. 229 § 1–12, art. 230 § 2, art. 231, art. 234 § 1, 3 i 31, art. 235– 2352, art. 237–2372, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a–23714. 2. W zakresie określonym w ust. 1: 1) Szef ABW i Szef AW, każdy w zakresie swojego działania, realizuje obowiązki i uprawnienia pracodawcy; 2) przełożony funkcjonariusza realizuje obowiązki i uprawnienia osoby kierującej pracownikami; 3) funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika. 3. Przepisy art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1–5, art. 229 § 4 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowemu wykonywaniu czynności służbowych przez: 1) funkcjonariuszy ABW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1; 2) funkcjonariuszy AW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 6 ust. 1. 4. Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby. 5. W czasie wykonywania czynności służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego lub odwrócenia zagrożenia godzącego w bezpieczeństwo państwa, w szczególności gdy: 1) z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego; 2) fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu; 3) funkcjonariusz wykona określoną czynność dobrowolnie.”."}
{"id":"2003_1031_4","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1310) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 56; 2) po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu: „Art. 56a. 1. W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228, art. 229 § 1–12, art. 230 § 2, art. 231, art. 234 § 1–31, art. 235–2352, art. 237–2372, art. 2377, art. 2378 i art. 2379 § 1 i 2 w zakresie dotyczącym odzieży i obuwia roboczego, art. 2379 § 3, art. 23711 § 4, art. 23711a § 1 i 3–6 oraz art. 23712–23714. 2. W zakresie określonym w ust. 1: 1) Szef CBA wykonuje obowiązki pracodawcy; 2) przełożony wykonuje obowiązki osoby kierującej pracownikami; 3) funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika, uwzględniając zalecenia wydawane przez służbę bezpieczeństwa i higieny służby. 3. Przepisy art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1–5 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowej realizacji czynności podejmowanych w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 lub art. 30. 4. Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby. 5. W czasie wykonywania zadań służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego, w szczególności gdy: 1) z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego; 2) fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu; 3) funkcjonariusz wykona czynność dobrowolnie.”; 3) w art. 82 wyrazy „ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy” zastępuje się wyrazami „Kodeksie pracy”."}
{"id":"2003_1031_5","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2016 r. poz. 740, 904 i 960) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 11; 2) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: „Art. 11a. 1. W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228, art. 229 § 1–12 i 4, art. 230, art. 231, art. 234 § 2, art. 235–2352, art. 237–2372, art. 2377, art. 2378, art. 2379 § 1 i 2 w zakresie dotyczącym odzieży i obuwia roboczego, art. 2379 § 3, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a–23714. 2. W zakresie określonym w ust. 1: 1) Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, wykonuje obowiązki pracodawcy; 2) przełożony wykonuje obowiązki osoby kierującej pracownikami; 3) funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika. 3. Przepisy art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1–5 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowemu wykonywaniu czynności służbowych podejmowanych przez: 1) funkcjonariuszy SKW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 i w art. 44 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1318); 2) funkcjonariuszy SWW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 6 ust. 1 i w art. 44 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w pkt 1. 4. Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby w SKW albo SWW. 5. W przypadku gdy funkcjonariuszowi, w wyniku okresowego albo kontrolnego badania lekarskiego, wydane zostało orzeczenie lekarskie stwierdzające przeciwwskazania do służby na określonym stanowisku w warunkach opisanych w skierowaniu na to badanie, funkcjonariusz ten kierowany jest z urzędu do komisji lekarskiej w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również ewentualnego związku poszczególnych chorób ze służbą. 6. W czasie wykonywania zadań służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego lub odwrócenia zagrożenia godzącego w bezpieczeństwo państwa, w szczególności gdy: 1) z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego; 2) fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu; 3) funkcjonariusz wykona określoną czynność dobrowolnie.”; 3) użyte w art. 53 i w art. 96a w ust. 1 i w ust. 2 we wprowadzeniu do wyliczenia i w pkt 1, w różnym przypadku wyrazy „ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „Kodeks pracy”."}
{"id":"2003_1031_6","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1318) w art. 46 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W zakresie bezpieczeństwa i higieny służby żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio zasady określone w art. 11a ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego.”."}
{"id":"2003_1031_7","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 7. 1. Zaświadczenie potwierdzające ukończenie z wynikiem pozytywnym szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w celu dopuszczenia funkcjonariusza do wykonywania czynności na zajmowanym stanowisku służbowym zachowuje swoją ważność na okres, na jaki zostało wydane. 2. Do czasu upływu ważności zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz je posiadający spełnia wymogi dotyczące ukończenia odpowiedniego szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby."}
{"id":"2003_1031_71b","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 71b. 1. W celu ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym policjant jest obowiązany poddać się badaniom okresowym lub kontrolnym w terminie wskazanym w skierowaniu na takie badanie. 2. Skierowanie na badanie okresowe lub kontrolne zawiera w szczególności imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania, stanowisko służbowe policjanta kierowanego na badanie oraz opis warunków pełnienia służby występujących na zajmowanym stanowisku służbowym, w tym czynników szkodliwych lub uciążliwych, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy, i innych wynikających z warunków pełnienia służby. 3. Na pierwsze badanie okresowe policjant jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby. 4. Rodzaj, zakres i częstotliwość badań okresowych są uzależnione od rodzaju pełnionej służby i wieku policjanta. 5. Lekarz przeprowadzający badanie okresowe lub kontrolne, w celu uwzględnienia wszystkich czynników szkodliwych lub uciążliwych i innych wynikających z warunków pełnienia służby wskazanych w skierowaniu na badanie, może poszerzyć jego zakres o dodatkowe badania lekarskie, konsultacje u lekarzy specjalistów lub badania diagnostyczne, a także wyznaczyć termin następnego badania okresowego krótszy niż określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 18, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym. Badania i konsultacje stanowią część badania okresowego lub kontrolnego. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, lekarz wykorzystuje wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy. 7. Policjanta kieruje się na badanie okresowe w przypadku przeniesienia go na stanowisko służbowe, na którym występują czynniki szkodliwe lub uciążliwe i inne wynikające z warunków pełnienia służby, inne niż występujące na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem terminu określonego w ust. 3. 8. Badania okresowe i kontrolne są wykonywane na podstawie skierowania na badanie wystawionego przez: 1) przełożonych, o których mowa w art. 71a ust. 1, lub upoważnione przez nich osoby; 2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub upoważnioną przez niego osobę w stosunku do Komendanta Głównego Policji, I Zastępcy Komendanta Głównego Policji oraz zastępców Komendanta Głównego Policji. 9. Skierowanie na badanie: 1) kontrolne – wystawia się najpóźniej w dniu zgłoszenia się policjanta do służby, 2) okresowe – wystawia się nie później niż w terminie 30 dni przed upływem ważności orzeczenia lekarskiego – w 3 egzemplarzach, z których jeden przeznaczony jest dla policjanta kierowanego na badanie. 10. Badania okresowe i kontrolne kończą się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym: 1) brak przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym, 2) istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym – w warunkach służby opisanych w skierowaniu na badanie. 11. Od orzeczenia lekarskiego policjantowi i przełożonym, o których mowa w art. 71a ust. 1, przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia. 12. Odwołanie od orzeczenia lekarskiego wraz z uzasadnieniem wnosi się na piśmie za pośrednictwem lekarza, który wydał to orzeczenie, do: 1) wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce pełnienia służby policjanta; 2) instytutu badawczego w dziedzinie medycyny pracy lub Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, jeżeli odwołanie dotyczy orzeczenia lekarskiego wydanego przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy. 13. Lekarz, za którego pośrednictwem jest składane odwołanie, w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania wraz z uzasadnieniem przekazuje je wraz z dokumentacją stanowiącą podstawę wydanego orzeczenia lekarskiego do właściwego podmiotu, o którym mowa w ust. 12. 14. Badanie w trybie odwołania przeprowadza w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania właściwy podmiot, o którym mowa w ust. 12. 15. Orzeczenie lekarskie wydane w trybie odwołania jest ostateczne. 16. Badania okresowe i kontrolne podlegają dokumentowaniu i kontroli w sposób określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy. 17. Kontrolę badań okresowych i kontrolnych wykonują podmioty, o których mowa w ust. 12. 18. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaj, zakres i częstotliwość badań okresowych, uwzględniając rodzaj pełnionej służby i wiek policjanta; 2) wzór skierowania na badanie okresowe lub kontrolne, uwzględniając konieczność zamieszczenia w tym wzorze informacji niezbędnych do jednoznacznego ustalenia zakresu badań; 3) wzór orzeczenia lekarskiego, uwzględniając jednolitość informacji znajdujących się w orzeczeniu."}
{"id":"2003_1031_71c","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 71c. 1. Policjant w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby podlega następującym szkoleniom: 1) wstępnemu ogólnemu; 2) wstępnemu na stanowisku służby; 3) okresowemu. 2. Szkoleniu wstępnemu ogólnemu podlega wyłącznie policjant nowo przyjęty do służby w Policji. 3. Szkoleniu wstępnemu na stanowisku służby podlega policjant w przypadku zmiany: 1) jednostki organizacyjnej Policji; 2) stanowiska służbowego, w związku z którym zmieniają się czynniki szkodliwe lub uciążliwe, lub inne czynniki wynikające z warunków pełnienia służby. 4. Ukończenie szkolenia zawodowego podstawowego, o którym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 1, jest równoznaczne z odbyciem pierwszego szkolenia wstępnego na stanowisku służby. 5. Szkoleniu okresowemu podlega policjant oraz policjant pełniący służbę na stanowisku kierowniczym – nie rzadziej niż raz na 5 lat, a w przypadku służby na stanowisku służbowym, na którym występują warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia – nie rzadziej niż raz na 3 lata. 6. Szkolenie okresowe przełożonego, o którym mowa w art. 71a ust. 1, oraz policjanta pełniącego służbę na stanowisku kierowniczym zawiera tematykę z zakresu bezpieczeństwa i higieny służby oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.”."}
{"id":"2003_1031_75b","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 75b. 1. Funkcjonariuszowi, w celu ochrony jego życia i zdrowia, zapewnia się bezpieczne i higieniczne warunki służby. 2. W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228 § 1 i 2, art. 229 § 1–12, 4a i 8 w zakresie niedotyczącym wskazówek metodycznych w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników oraz dokumentowania i kontroli badań okresowych i kontrolnych, art. 230–232, art. 234 § 1–31, art. 235–2352, art. 237–2372, art. 2377 § 1 pkt 1 i § 2–4, art. 2378 § 1, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a § 4. 3. Przepisów art. 2092, art. 2093 i art. 210 § 1–5 oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy nie stosuje się do wykonywanych przez funkcjonariusza zadań określonych w: 1) art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 4–5b, 5d, 7, 10, 12–13a oraz ust. 2a; 2) art. 1 ust. 2 pkt 14 i ust. 3, jeżeli charakter tych działań ma związek z zadaniami określonymi w pkt 1."}
{"id":"2003_1031_75c","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 75c. 1. W celu ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom okresowym lub kontrolnym w terminie wskazanym w skierowaniu na takie badanie. 2. Skierowanie na badanie okresowe lub kontrolne zawiera w szczególności imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania, stanowisko służbowe funkcjonariusza kierowanego na badanie oraz opis warunków pełnienia służby występujących na zajmowanym stanowisku służbowym, w tym czynników szkodliwych lub uciążliwych, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy, i innych wynikających z warunków pełnienia służby. 3. Rodzaj i zakres badań okresowych są uzależnione od rodzaju pełnionej służby przez funkcjonariusza oraz narażenia na czynniki szkodliwe i uciążliwe dla zdrowia występujące w czasie służby. 4. Lekarz przeprowadzający badanie okresowe lub kontrolne, w celu uwzględnienia wszystkich czynników szkodliwych lub uciążliwych i innych wynikających z warunków pełnienia służby wskazanych w skierowaniu na badanie, może poszerzyć jego zakres o dodatkowe badania lekarskie, konsultacje u lekarzy specjalistów lub badania diagnostyczne, a także wyznaczyć termin następnego badania okresowego krótszy niż określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 2, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym. Badania i konsultacje stanowią część badania okresowego lub kontrolnego. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, lekarz wykorzystuje wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy. 6. Badania okresowe i kontrolne są wykonywane na podstawie skierowania na badanie wystawionego przez: 1) przełożonych, o których mowa w art. 75a ust. 1, lub upoważnione przez nich osoby; 2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub upoważnioną przez niego osobę w stosunku do Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz zastępców Komendanta Głównego Straży Granicznej. 7. Skierowanie na badanie: 1) kontrolne – wystawia się najpóźniej w dniu zgłoszenia się funkcjonariusza do służby, 2) okresowe – wystawia się nie później niż w terminie 30 dni przed upływem ważności orzeczenia lekarskiego – w 3 egzemplarzach, z których jeden przeznaczony jest dla funkcjonariusza kierowanego na badanie. 8. Badania okresowe i kontrolne kończą się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym: 1) brak przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym, 2) istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym – w warunkach służby opisanych w skierowaniu na badanie. 9. Od orzeczenia lekarskiego funkcjonariuszowi i przełożonym, o których mowa w art. 75a ust. 1, przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia. 10. Odwołanie od orzeczenia lekarskiego wraz z uzasadnieniem wnosi się na piśmie za pośrednictwem lekarza, który wydał to orzeczenie, do: 1) wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce pełnienia służby funkcjonariusza; 2) instytutu badawczego w dziedzinie medycyny pracy lub Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, jeżeli odwołanie dotyczy orzeczenia lekarskiego wydanego przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy. 11. Lekarz, za którego pośrednictwem jest składane odwołanie, w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania wraz z uzasadnieniem przekazuje je wraz z dokumentacją stanowiącą podstawę wydanego orzeczenia lekarskiego do właściwego podmiotu, o którym mowa w ust. 10. 12. Badanie w trybie odwołania przeprowadza w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania właściwy podmiot, o którym mowa w ust. 10. 13. Orzeczenie lekarskie wydane w trybie odwołania jest ostateczne. 14. Badania okresowe i kontrolne podlegają dokumentowaniu i kontroli w sposób określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy. 15. Kontrolę badań okresowych i kontrolnych wykonują podmioty, o których mowa w ust. 10. 16. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaj i zakres badań okresowych, uwzględniając rodzaj pełnionej służby oraz narażenie na czynniki szkodliwe i uciążliwe dla zdrowia występujące w czasie służby; 2) wzór skierowania na badania okresowe lub kontrolne, uwzględniając konieczność zamieszczenia w tym wzorze informacji niezbędnych do jednoznacznego ustalenia zakresu badań; 3) wzór orzeczenia lekarskiego, uwzględniając jednolitość informacji znajdujących się w orzeczeniu.”."}
{"id":"2003_1031_8","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 8. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy tej ustawy. 2. Umowy na świadczenia z zakresu profilaktycznej opieki medycznej na wykonywanie badań okresowych lub kontrolnych wykonywanych w Policji, zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zostaną dostosowane do wymagań określonych w art. 71b ustawy zmienianej w art. 1 do dnia 31 grudnia 2017 r."}
{"id":"2003_1031_9","title":"Ustawa z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby[1])","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego oraz ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego."}
{"id":"2003_1039_1","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa warunki zachowania przez urządzenie, w tym apara­turę, instalację stacjonarną, komponent oraz instalację ruchomą, zdolności do zadowalającego działania w określonym środowisku elektromagnetycznym bez wprowadzania do tego środowiska niedopuszczalnych zaburzeń elektro­magnetycznych, zwane dalej „kompatybilnością elektromagnetyczną”, oraz procedury oceny zgodności takiego urządzenia z następującymi wymaganiami dotyczącymi: 1) niewywoływania w swoim środowisku zaburzeń elektromagne­tycznych o wartościach przekraczających odporność na te zaburzenia innego urządzenia występującego w tym środowisku oraz 2) posiadania wymaganej odporności na zaburzenia elektro­magnetyczne – zwanymi dalej „zasadniczymi wymaganiami”."}
{"id":"2003_1039_10","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Producent sporządza dokumentację techniczną obejmującą proces projektowania i produkcji aparatury, potwierdzającą jej zgodność z zasadniczymi wymaganiami. 2. Dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 1) opis aparatury zawierający informacje umożliwiające jednoznaczną jej identyfikację; 2) dowody zgodności z zastosowanymi w całości lub częściowo normami zharmonizowanymi, o ile takie normy istnieją; 3) opis działań podjętych w celu zapewnienia zgodności aparatury z zasadniczymi wymaganiami, jeżeli producent nie zastosował norm zharmonizowanych albo zastosował je częściowo, a w szczególności: a) wyjaśnienie podjętych działań, b) wyniki obliczeń związanych z projektem aparatury, c) opis przeprowadzonych badań lub testów oraz ich wyniki. 3. Do dokumentacji dołącza się oświadczenie, o którym mowa w art. 11 ust. 4, jeżeli w ocenie zgodności brała udział jednostka notyfikowana w rozumieniu przepisów o systemie oceny zgodności."}
{"id":"2003_1039_11","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel może pod­dać aparaturę ocenie zgodności z udziałem jednostki notyfikowanej, autoryzowanej przez ministra właściwego do spraw łączności, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności. 2. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel przekazuje jednostce notyfikowanej dokumentację techniczną, o której mowa w art. 10 ust. 1, oraz wskazuje aspekty techniczne dowodzące spełniania przez aparaturę zasadniczych wymagań, które powinny być ocenione przez tę jednostkę. 3. Jednostka notyfikowana dokonuje analizy przekazanej dokumentacji technicznej w zakresie, o którym mowa w ust. 2, i ocenia, czy wykazuje ona w sposób prawidłowy zgodność aparatury z zasadniczymi wymaganiami w tym zakresie. 4. W przypadku potwierdzenia zgodności aparatury z zasadniczymi wymaganiami jednostka notyfikowana wydaje producentowi lub jego upoważnionemu przedstawicielowi oświadczenie potwierdzające zgodność aparatury z zasadniczymi wymaganiami oraz wskazujące zasadnicze wymagania, które były przedmiotem oceny."}
{"id":"2003_1039_12","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, przed wprowa­dzeniem aparatury do obrotu lub oddaniem do użytku, potwierdza zgodność aparatury z zasadniczymi wymaganiami wystawiając deklarację zgodności oraz umieszczając na aparaturze oznakowanie CE."}
{"id":"2003_1039_13","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Deklaracja zgodności, o której mowa w art. 12, zawiera w szczególności: 1) informacje o zgodności aparatury z dyrektywą 2004\/108\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej oraz uchylającej dyrektywę 89\/336\/EWG (Dz.Urz. UE L 390 z 31.12.2004, s. 24); 2) opis aparatury zawierający informacje umożliwiające jej jednoznaczną identyfikację; 3) firmę, oznaczenie siedziby i adres producenta oraz jego upoważnio­nego przedstawiciela, jeżeli taki występuje; 4) wskazanie datowanych wersji norm zharmonizowanych, na podstawie których deklarowana jest zgodność aparatury z zasadniczymi wymaganiami, oraz informacje o innych działaniach zastosowanych w celu zapewnienia zgodności aparatury z zasadniczymi wymaganiami, jeżeli były stosowane; 5) datę wystawienia deklaracji; 6) imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej do wystawiania deklaracji."}
{"id":"2003_1039_14","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Oznakowanie CE, o którym mowa w art. 12, umieszcza się na aparaturze albo jej tablicy znamionowej w sposób czytelny i trwały, a w przypadku braku takiej możliwości: 1) na opakowaniu aparatury, jeżeli takie istnieje, i w instrukcji obsługi lub 2) w dokumencie gwarancyjnym dołączonym do apa­ratury. 2. Oprócz oznakowania CE mogą być umieszczone na apa­raturze inne znaki, pod warunkiem że nie zmniejszą widoczności i czytelności oznakowania CE oraz nie będą wprowadzać w błąd co do znaczenia i formy oznakowania CE. 3. Oznakowanie CE oznacza także zgodność aparatury z innymi przepisami wymagającymi oznakowania CE, jeżeli oznakowana aparatura takim przepisom podlega. 4. Wzór oznakowania CE określa załącznik do ustawy."}
{"id":"2003_1039_15","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Na aparaturze albo jej tablicy znamionowej w sposób czy­telny i trwały, a w przypadku braku takiej możliwości: 1) na opakowaniu aparatury, jeżeli takie istnieje, i w instrukcji obsługi lub 2) w dokumencie gwarancyjnym dołączonym do aparatury – umieszcza się nazwę, oznaczenie partii oraz numer seryjny lub inne informacje pozwalające na jej identyfikację. 2. Do aparatury dołącza się informację o firmie, siedzibie i adresie producenta oraz, jeżeli nie ma on siedziby w państwach członkowskich Unii Europejskiej, o firmie, siedzibie i adresie jego upoważnionego przedstawiciela lub osoby mającej siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej, odpowiedzialnej za wprowadzenie danej aparatury do obrotu w państwach członkowskich Unii Europejskiej. 3. Producent dołącza informacje w sprawie środków ostroż­ności, które należy podjąć podczas montowania, instalacji, konserwacji i używania aparatury, w celu zapewnienia spełniania przez aparaturę zasadniczych wymagań. 4. Jeżeli używanie aparatury na terenie zabudowy mieszka­niowej nie zapewnia jej zgodności z zasadniczymi wymaganiami, wówczas producent dołącza wskazanie ograniczeń w jej używaniu wraz z wykazem norm zharmonizowanych właściwych dla tego rodzaju aparatury oraz umieszcza odpowiednią informację na opakowaniu, jeżeli takie istnieje. 5. Informacje, o których mowa w ust. 1-4, oraz inne infor­macje niezbędne do używania aparatury zgodnie z przeznaczeniem zamieszcza się w instrukcji obsługi."}
{"id":"2003_1039_16","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel jest obo­wiązany udostępniać do celów kontrolnych, przez okres 10 lat od dnia wyprodukowania ostatniego egzemplarza aparatury, deklarację zgodności oraz dokumentację techniczną, o której mowa w art. 10. 2. Jeżeli producent nie ma siedziby w państwach członkowskich Unii Europejskiej i nie ma upoważnionego przedstawiciela, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa na osobie odpowiedzialnej za wprowadzenie aparatury do obrotu w państwach członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_1039_17","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Wykonawca instalacji stacjonarnej dokonuje oceny zgodnoś­ci tej instalacji przed oddaniem jej do użytku; art. 9 ust. 2-5 oraz art. 11 stosuje się odpowiednio. 2. Wykonawcą jest ten, kto dokonał połączenia instalacji stacjonarnej w sposób zapewniający spełnianie jej funkcji zgodne z przeznaczeniem przed oddaniem jej do użytku. Za wykonawcę uważa się także każdego, kto dokonał ostatniej modyfikacji w tej instalacji. 3. Aparatura przeznaczona wyłącznie do zamontowania w instalacji stacjonarnej i niedostępna w obrocie jako samodzielny wyrób podlega ocenie zgodności wraz z instalacją stacjonarną, do której została wmontowana. Do takiej aparatury nie stosuje się przepisu art. 12. 4. Do instalacji stacjonarnej dołącza się dokumentację tech­niczną zawierającą: 1) opis i schemat instalacji; 2) informacje o wynikach przeprowadzonych badań zgodności instalacji z zasadniczymi wymaganiami; 3) informacje o sposobie postępowania w trakcie montażu instalacji, w tym wchodzącej w jej skład aparatury, zapewniającym zachowanie zgodności z zasadniczymi wymaganiami; 4) instrukcję używania i konserwacji instalacji; 5) informacje pozwalające na identyfikację wykonawcy instalacji oraz producenta aparatury stanowiącej stałe wyposażenie instalacji; 6) informacje, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2."}
{"id":"2003_1039_18","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Wykonawca instalacji stacjonarnej przekazuje ją właścicie­lo­wi lub użytkownikowi wraz z dokumentacją techniczną, o której mowa w art. 17 ust. 4. 2. Właściciel lub użytkownik instalacji stacjonarnej jest obo­wiązany do: 1) utrzymywania jej w stanie zapewniającym zgodność z zasadniczymi wymaganiami; 2) przechowywania, a w razie potrzeby aktualizowania, i udostępniania do celów kontrolnych dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 17 ust. 4, przez cały okres używania tej instalacji."}
{"id":"2003_1039_19","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Dopuszcza się eksponowanie na targach, wystawach i po­ka­zach urządzeń podlegających obowiązkowej ocenie zgodności bez deklaracji zgodności i oznakowania CE, w celu prezentacji ich działania, pod warunkiem uwidocznienia informacji, że wystawione urządzenie nie może być wprowadzone do obrotu ani oddane do użytku do czasu przeprowadzenia oceny zgodności. 2. Prezentacja działania urządzenia, o której mowa w ust. 1, jest możliwa pod warunkiem przedsięwzięcia środków zabezpieczających przed powstawaniem zaburzeń elektromagnetycznych. Rozdział 3 Postępowanie w sprawach kompatybilności elektromagnetycznej"}
{"id":"2003_1039_2","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowied­nio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.[3]))."}
{"id":"2003_1039_20","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Organem właściwym w sprawach kompatybilności elektro­magnetycznej jest Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zwany dalej „Prezesem UKE”, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych regulujących uprawnienia innych organów."}
{"id":"2003_1039_21","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Prezes UKE jest organem uprawnionym do przeprowadzania kontroli spełniania przez urządzenie wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej, jako organ wyspecjalizowany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności. 2. Do zadań Prezesa UKE należy: 1) badanie zgodności oświadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 4; 2) kontrola przechowywania i aktualizacji dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 17 ust. 4; 3) kontrola spełniania warunków, o których mowa w art. 19."}
{"id":"2003_1039_22","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Do przeprowadzania kontroli w zakresie, o którym mowa w art. 21 ust. 1, oraz do postępowania w sprawie wprowadzenia do obrotu lub oddania do użytku urządzenia niezgodnego z zasadniczymi i innymi wymaganiami stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności oraz ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne."}
{"id":"2003_1039_23","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Jeżeli po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 21 ust. 1, Prezes UKE stwierdzi niezgodność oświadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 4, ze stanem faktycznym, przekazuje wyniki kontroli ministrowi właściwemu do spraw łączności, w celu podjęcia działań zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności."}
{"id":"2003_1039_24","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Do kontroli przechowywania oraz aktualizacji dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 17 ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne. 2. Jeżeli w wyniku kontroli Prezes UKE stwierdzi, że właściciel lub użytkownik instalacji stacjonarnej nie spełnił obowiązku, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 2, może wezwać w określonym terminie do dostarczenia dokumentacji technicznej spełniającej wymogi, o których mowa w ustawie. 3. W przypadku niedostarczenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE może wydać decyzję zakazującą właścicielowi lub użytkownikowi używania instalacji stacjonarnej, do czasu dostarczenia dokumentacji, biorąc pod uwagę stopień uchybienia wymogom dotyczącym tej dokumentacji."}
{"id":"2003_1039_25","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Jeżeli: 1) działanie urządzenia eksponowanego na targach, wystawach i pokazach może wywołać zaburzenia elektromagnetyczne lub 2) brak jest informacji, o której mowa w art. 19 ust. 1 – Prezes UKE wydaje decyzję, w której nakazuje wystawcy wstrzymanie prezentacji. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2003_1039_26","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 41c ust. 3 pkt 1-3 oraz ust. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, w stosunku do urządzeń niespełniających zasadniczych wymagań, Prezes UKE przekazuje Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów informację o jej wydaniu wraz z podaniem, czy brak zgodności jest spowodowany: 1) niespełnieniem zasadniczych wymagań, jeżeli urządzenie nie jest zgodne z normami zharmonizowa­nymi lub 2) niewłaściwym stosowaniem norm zharmonizowanych albo 3) brakiem odpowiednich norm zharmonizowanych. 2. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów prze­kazuje informacje, o których mowa w ust. 1, Komisji Europejskiej i państwom członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z art. 44 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności."}
{"id":"2003_1039_27","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W zakresie urządzeń przeznaczonych do stosowania w zakładach górniczych, zadania, o których mowa w art. 21-26, wykonuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. Rozdział 4 Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2003_1039_28","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.[7])) dotychczasową treść art. 117a oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest organem właściwym w sprawach określonych w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. U. Nr ..., poz. ...) w zakresie wyrobów przeznaczonych do stosowania w zakładach górniczych.”."}
{"id":"2003_1039_29","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe;”; 2) w art. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) aparatura – aparaturę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagne­tycznej (Dz. U. Nr ..., poz. ...);”, b) uchyla się pkt 16 i 24, c) pkt 40 otrzymuje brzmienie: „40) szkodliwe zaburzenie elektromagnetyczne – zabu­rzenie elektromagnetyczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej, które: a) zagraża funkcjonowaniu służby radionawiga­cyjnej lub służby radiokomunikacyjnej używanej stale lub czasowo w celu zapewnienia ochrony życia ludzkiego lub mienia lub b) w sposób poważny pogarsza, utrudnia lub w sposób powtarzający się przerywa wykonywanie służby radiokomunikacyjnej działającej zgodnie z przepisami prawa;”, d) uchyla się pkt 51; 3) w art. 148 w ust. 1 w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) mogą być chronione przed zaburzeniami elektro­magnetycznymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej,”; 4) w dziale VI tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: „Wymagania dla telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych”; 5) art. 152 otrzymuje brzmienie: „Art. 152. Do wymagań dotyczących telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych, w tym w zakresie eksponowania ich na targach, wystawach i pokazach, a także kontroli tych urządzeń w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.[9])) oraz ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagne­tycznej.”; 6) w art. 153 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) kompatybilności elektromagnetycznej w rozumieniu przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, w zakresie wynikającym z ich przeznaczenia”; 7) w art. 155 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podmiot wprowadzający do obrotu lub oddający do użytku telekomunikacyjne urządzenie końcowe lub urządzenie radiowe jest obowiązany udzielić Prezesowi UKE, na każde jego żądanie, wyjaśnień dotyczących tego urządzenia, jego przeznaczenia oraz właściwości technicznych i eksploatacyjnych, a także wskazać zakres jego zastosowania, z zastrzeżeniem ust. 2.”; 8) art. 156 otrzymuje brzmienie: „Art. 156. Dopuszcza się eksponowanie na targach, wystawach i pokazach urządzeń radiowych i telekomunikacyjnych urządzeń końcowych podlegających obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami bez deklaracji zgodności i oznakowania znakiem zgodności w celu ich prezentacji, pod warunkiem uwidocznienia informacji, że wystawione urządzenie nie może być wprowadzone do obrotu ani przekazane do używania do czasu przeprowadzenia oceny zgodności urządzenia z zasadniczymi wymaganiami.”; 9) uchyla się art. 157; 10) w art. 158 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel wprowadzający do obrotu lub oddający do użytku telekomunikacyjne urządzenia końcowe lub urządzenia radiowe jest obowiązany udostępniać, do celów kontrolnych, dokumentację związaną z oceną zgodności przez okres co najmniej 10 lat od dnia wyprodukowania ostatniego egzemplarza urządzenia.”; 11) w art. 200: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) nieodpłatnego pobierania próbek wprowadzonej do obrotu lub oddanej do użytku aparatury, w tym telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń radiowych, w celu przeprowadzenia badań w zakresie spełniania przez tę aparaturę zasadniczych wymagań oraz zatrzymania próbek do czasu prawomocnego zakończenia postępowania;”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5-7, dotyczą urządzeń w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej.”; 12) art. 204 otrzymuje brzmienie: „Art. 204. 1. W przypadku stwierdzenia, że urządzenie w rozumieniu przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, wytwarzające pole elektro­magnetyczne powoduje zakłócenie pracy innego urządzenia spełniającego zasad­nicze wymagania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej, Prezes UKE może wydać decyzję o: 1) czasowym wstrzymaniu używania urządzenia wytwarzającego zaburzenia elektromagnetyczne; 2) zmianie sposobu używania urządzenia; 3) zastosowaniu środków technicznych prowadzących do eliminacji zakłócenia, na koszt podmiotu, któremu wydano decyzję; 4) czasowym zajęciu urządzenia w celu przeprowadzenia badań niezbęd­nych do ustalenia przyczyn zakłóceń. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 2. Prezes UKE może uzależnić wydanie czasowo zajętego urządzenia od zgody jego użytkownika na usunięcie, na koszt użytkownika, przyczyn powodujących niezgodność urządzenia z zasadniczymi wymaganiami, w szczególności przyczyn zakłóceń.”; 13) po art. 204 dodaje się art. 204a w brzmieniu: „Art. 204a. 1. W przypadku stwierdzenia, że urzą­dzenie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej, wy­twarzające pole elektromagne­tycz­ne, może powodować w określonym miejscu zakłócenie pracy innego urządzenia spełniającego zasadnicze wymagania w rozumieniu przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, Prezes UKE może podjąć działania w celu wyjaśnienia okoliczności, w jakich takie zakłócenie może wystąpić, i wydać zalecenia pokontrolne, których wykonanie pozwoli na wyeliminowanie możliwości wystąpienia takiego zakłócenia. 2. Prezes UKE informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej o działaniach podjętych w przypadkach, o których mowa w art. 204 lub 204a.”; 14) w art. 205: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozpo­rządzenia, sposoby postępowania w przy­padku stwierdzenia, że urządzenie w rozumieniu przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, wytwarzające pole elektromagnetyczne, używane przez podmioty, o których mowa w art. 4 pkt 1-6 i 8, powoduje zakłócenie pracy innego urządzenia, spełniającego zasadnicze wymagania w rozumieniu przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, uwzględniając charakter zadań realizowanych przez te podmioty oraz słuszny interes użytkownika urządzenia, którego praca jest zakłócana.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw łączności w poro­zumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania postępowania kontrolnego i pokontrolnego przez Prezesa UKE wobec jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, uwzględniając charakter zadań realizowanych przez te jednostki oraz słuszny interes użytkowników urządzeń, których praca jest zakłócana albo może być zakłócana.”."}
{"id":"2003_1039_3","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Wymaganie, o którym mowa w art. 1 pkt 2, nie dotyczy przyrządów pomiarowych w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz.U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.[4]))."}
{"id":"2003_1039_30","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Do procedur oceny zgodności rozpoczętych i niezakończonych przed wejściem w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_1039_31","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Urządzenia, o których mowa w art. 1, mogą być wprowadzane do obrotu lub oddane do użytku zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 20 lipca 2009 r."}
{"id":"2003_1039_32","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 205 ust. 2 i 3 ustawy, o której mowa w art. 29, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 205 ust. 2 i 3 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1039_33","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Ustawa wchodzi w życie z dniem 20 lipca 2007 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek Załącznik do ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. (poz. ...) WZÓR OZNAKOWANIA CE 1. Proporcje podane na rysunku muszą być zachowane zarówno przy zwiększaniu, jak i zmniejszaniu rozmiarów oznakowania. 2. Wysokość oznakowania zgodności nie może być mniejsza niż 5 mm, chyba że nie jest to możliwe z powodu konstrukcji aparatury. [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2004\/108\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej oraz uchylającej dyrektywę 89\/336\/EWG (Dz.Urz. UE L 390 z 31.12.2004, str. 24). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze i ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 180, poz. 1494 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1834. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 23, poz. 137 i Nr 50, poz. 331. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701 oraz z 2007 r. Nr 52, poz. 343 i Nr 57, poz. 381. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 167, poz. 1398 i Nr 175, poz. 1462, z 2006 r. Nr 133, poz. 934, Nr 170, poz. 1217, Nr 190, poz. 1399 i Nr 249, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 23, poz. 137 i Nr 50, poz. 331. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124."}
{"id":"2003_1039_4","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Przepisów ustawy nie stosuje się do urządzeń, które: 1) nie są zdolne do wywoływania w swoim środowisku zaburzeń elektromagnetycznych o wartościach przekra­czających odporność na te zaburzenia innych urządzeń występujących w tym środowisku oraz 2) są odporne na zaburzenia elektromagnetyczne występujące zwykle podczas ich używania zgodnie z przeznaczeniem."}
{"id":"2003_1039_5","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Przepisów ustawy nie stosuje się także do: 1) telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[5])), które nie wyko­rzystują widma fal radiowych i są przeznaczone do dołączania do zakończeń publicznej sieci telekomu­nikacyjnej; 2) odbiorczych części urządzeń radiowych oraz urządzeń radiowych nadawczych i nadawczo-odbiorczych; 3) urządzeń przeznaczonych do używania wyłącznie w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, niebędących przedmiotem oferty handlowej, w tym także zestawów części do montażu urządzeń oraz urządzeń zmodyfikowanych przez radioamatorów na własne potrzeby w celu używania w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej; 4) urządzeń telekomunikacyjnych, w rozumieniu art. 2 pkt 46 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne, przeznaczonych do używania wyłącznie przez: a) komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane oraz organy i jednostki organizacyjne nadzorowane lub podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych – na własne potrzeby, b) organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych – w sieci telekomunikacyjnej eksploatowanej przez te organy i jednostki na potrzeby Kancelarii Prezydenta, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i administracji rządowej, c) jednostki sił zbrojnych obcych państw oraz jednostki organizacyjne innych zagranicznych organów państwowych, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną – w czasie pobytu, d) jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego – na własne potrzeby, e) jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych – na własne potrzeby, f) przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne, zagraniczne misje specjalne oraz przedstawicielstwa organizacji międzynarodowych, korzystające z przy­wilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów i zwyczajów międzynarodowych, mające swoje siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wyłącznie w zakresie związanym z działalnością dyplomatyczną tych podmiotów, g) jednostki organizacyjne Służby Więziennej – na własne potrzeby, h) komórki organizacyjne przeprowadzające czynności wywiadu skarbowego, które wchodzą w skład jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej nadzorowanych lub podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych – na własne potrzeby; 5) wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565); 6) pojazdów w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[6])); 7) produktów lotniczych, części i wyposażenia w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1592\/2002 Parlamentu Euro­pejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utwo­rzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Transportu Lotniczego (Dz.Urz. UE L 240 z 7.09.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 07, t. 07, str. 30)."}
{"id":"2003_1039_6","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Określenia użyte w ustawie oznaczają: 1) aparatura – każdy gotowy wyrób lub zespół wyrobów, które są dostępne w obrocie jako odrębne jednostki funkcjonalne przeznaczone do używania lub do montażu przez użytkownika oraz zdolne do wywoływania zaburzeń elektromagnetycznych lub podatne na nie; 2) instalacja ruchoma – połączenie kilku rodzajów aparatury albo połączenie aparatury i innych wyrobów, którego przeznaczeniem jest używanie w różnych lokalizacjach; 3) instalacja stacjonarna – połączenie kilku rodzajów aparatury albo połączenie aparatury i innych wyrobów, którego przeznaczeniem jest używanie w określonej i stałej lokalizacji; 4) komponent – wyrób o różnym stopniu złożoności przeznaczony do montażu w aparaturze przez użytkownika, który może wytwarzać zaburzenia elektromagnetyczne lub na którego działanie takie zaburzenia mogą mieć wpływ; 5) odporność na zaburzenia elektromagnetyczne – zdolność urządzeń do działania zgodnie z przeznaczeniem bez ograniczania wykonywanych funkcji w przypadku wystąpienia zaburzeń elektromagnetycznych; 6) oznakowanie CE – oznakowanie potwierdzające zgodność aparatury z zasadniczymi wymaganiami po dokonaniu oceny zgodności; 7) środowisko elektromagnetyczne – zespół zjawisk elektro­magnetycznych występujących w danym miejscu; 8) zaburzenie elektromagnetyczne – dowolne zjawisko elektromagnetyczne, które może obniżyć jakość działania urządzeń albo niekorzystnie wpłynąć na materię ożywioną i nieożywioną."}
{"id":"2003_1039_7","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Do komponentu oraz instalacji ruchomej stosuje się przepisy ustawy dotyczące aparatury. Rozdział 2 Procedury oceny zgodności"}
{"id":"2003_1039_8","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Aparatura oraz instalacja stacjonarna przed wprowadzeniem do obrotu lub oddaniem do użytku podlegają obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami."}
{"id":"2003_1039_9","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej[1])[2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Oceny zgodności dokonuje producent lub jego upoważniony przedstawiciel. 2. Domniemywa się, że aparatura spełnia zasadnicze wymaga­nia, jeżeli jest zgodna z normami zharmonizowanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności. 3. Ocenę zgodności aparatury przeprowadza się dla wszystkich warunków działania tej aparatury, do jakich jest ona przeznaczona. 4. W przypadku aparatury, która może być wytwarzana i używana w różnych konfiguracjach, ocenę zgodności aparatury przeprowadza się dla wszystkich reprezentatywnych konfiguracji zgodnych z przeznaczeniem aparatury. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, wystarczające jest przeprowadzenie oceny zgodności aparatury w konfiguracji dającej największy poziom zaburzeń elektromagnetycznych i konfiguracji wykazującej najmniejszą odporność na działanie takich zaburzeń."}
{"id":"2003_1061_1","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1071) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przepadek,\"; 2) art. 44 i 45 otrzymują brzmienie: \"Art. 44. § 1. Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa. § 2. Sąd może orzec, a w wypadkach wskazanych w ustawie orzeka, przepadek przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa. § 3. Jeżeli orzeczenie przepadku określonego w § 2 byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego czynu, sąd zamiast przepadku może orzec nawiązkę na rzecz Skarbu Państwa. § 4. Jeżeli orzeczenie przepadku określonego w § 1 lub 2 nie jest możliwe, sąd może orzec przepadek równowartości przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa lub przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa. § 5. Przepadku przedmiotów określonych w § 1 lub 2 nie orzeka się, jeżeli podlegają one zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu uprawnionemu podmiotowi. § 6. W razie skazania za przestępstwo polegające na naruszeniu zakazu wytwarzania, posiadania, obrotu, przesyłania, przenoszenia lub przewozu określonych przedmiotów, sąd może orzec, a w wypadkach przewidzianych w ustawie orzeka, ich przepadek. § 7. Jeżeli przedmioty wymienione w § 2 lub 6 nie stanowią własności sprawcy, ich przepadek można orzec tylko w wypadkach przewidzianych w ustawie; w razie współwłasności orzeka się przepadek udziału należącego do sprawcy lub przepadek równowartości tego udziału. § 8. Objęte przepadkiem przedmioty przechodzą na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku."}
{"id":"2003_1061_2","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 339 w § 4 wyrazy \"przepis art. 320\" zastępuje się wyrazami \"przepis art. 23a\"; 2) w art. 489 w § 2 wyrazy \"Przepis art. 320\" zastępuje się wyrazami \"Przepis art. 23a\"."}
{"id":"2003_1061_229","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 229. § 1. Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa, aby skłonić osobę pełniącą funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa lub udziela albo obiecuje udzielić takiej osobie korzyści majątkowej lub osobistej za naruszenie przepisów prawa, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Kto osobie pełniącej funkcję publiczną, w związku z pełnieniem tej funkcji, udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej znacznej wartości, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 5. Karom określonym w § 1-4 podlega odpowiednio także ten, kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej, w związku z pełnieniem tej funkcji. § 6. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 1-5, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte przez osobę pełniącą funkcję publiczną, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział."}
{"id":"2003_1061_230","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 230. § 1. Kto, powołując się na wpływy w instytucji państwowej, samorządowej, organizacji międzynarodowej albo krajowej lub w zagranicznej jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi albo wywołując przekonanie innej osoby lub utwierdzając ją w przekonaniu o istnieniu takich wpływów, podejmuje się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.\"; 5) po art. 230 dodaje się art. 230a w brzmieniu: \"Art. 230a. § 1. Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej w zamian za pośrednictwo w załatwieniu sprawy w instytucji państwowej, samorządowej, organizacji międzynarodowej albo krajowej lub w zagranicznej jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, polegające na bezprawnym wywarciu wpływu na decyzję, działanie lub zaniechanie osoby pełniącej funkcję publiczną, w związku z pełnieniem tej funkcji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 1 albo w § 2 jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział. 6) po art. 250 dodaje się art. 250a w brzmieniu: \"Art. 250a. § 1. Kto, będąc uprawniony do głosowania, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo takiej korzyści żąda za głosowanie w określony sposób, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto udziela korzyści majątkowej lub osobistej osobie uprawnionej do głosowania, aby skłonić ją do głosowania w określony sposób lub za głosowanie w określony sposób. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w § 1 albo w § 3 w związku z § 1 zawiadomił organ powołany do ścigania o fakcie przestępstwa i okolicznościach jego popełnienia, zanim organ ten o nich się dowiedział, sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet może odstąpić od jej wymierzenia.\"; 7) po art. 296 dodaje się art. 296a i 296b w brzmieniu: \"Art. 296a. § 1. Kto, pełniąc funkcję kierowniczą w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność gospodarczą lub mając, z racji zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji, istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z działalnością takiej jednostki, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę w zamian za zachowanie mogące wyrządzić tej jednostce szkodę majątkową albo za czyn nieuczciwej konkurencji lub za niedopuszczalną czynność preferencyjną na rzecz nabywcy lub odbiorcy towaru, usługi lub świadczenia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto w wypadkach określonych w § 1 udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 wyrządza znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 5. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 2 albo w § 3 w związku z § 2, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział."}
{"id":"2003_1061_296b","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 296b. § 1. Kto, organizując profesjonalne zawody sportowe lub w nich uczestnicząc, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę w zamian za nieuczciwe zachowanie, mogące mieć wpływ na wynik tych zawodów, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto w wypadkach określonych w § 1 udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 4. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w § 2 albo w § 3 w związku z § 2, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.\"."}
{"id":"2003_1061_29b","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 29b. § 1. Pozew przeciwko Skarbowi Państwa o obalenie domniemania ustanowionego w art. 45 § 4 Kodeksu karnego jest tymczasowo wolny od opłat sądowych, a w razie oddalenia powództwa powód jest obowiązany uiścić opłaty na zasadach ogólnych. § 2. Jeżeli w celu obalenia domniemania powód powołuje się na nabycie odpłatne, powinien wskazać źródło nabycia i udowodnić pochodzenie potrzebnych do nabycia środków. § 3. Sprzedaż ruchomości lub nieruchomości nie może nastąpić przed prawomocnym rozstrzygnięciem sprawy.\"; 5) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. W sprawach wytoczonych przeciwko Skarbowi Państwa reprezentuje go prezes sądu okręgowego lub urząd skarbowy w sprawach, w których wykonał wyrok w zakresie orzeczonego nim przepadku.\"; 6) w rozdziale XII tytuł oddziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Przepadek\"; 7) art. 187 otrzymuje brzmienie: \"Art. 187. Sąd bezzwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku przesyła jego odpis lub wyciąg urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na siedzibę sądu pierwszej instancji, w celu wykonania środka karnego w postaci orzeczonego przepadku lub nawiązki na rzecz Skarbu Państwa.\"; 8) art. 188 otrzymuje brzmienie: \"Art. 188. § 1. Wykonując środek karny przepadku, urząd skarbowy przejmuje w posiadanie składniki mienia wymienione w wyroku. § 2. Wykonując środek karny przepadku przedmiotów, równowartości takich przedmiotów, korzyści osiągniętych z przestępstwa albo równowartości takich korzyści, urząd skarbowy, w razie potrzeby, ustala składniki mienia objętego przepadkiem, przed ich przejęciem. § 3. Przed przystąpieniem do przejęcia składników mienia, o których mowa w § 1 lub 2, urząd skarbowy nie ma obowiązku wcześniejszego wzywania osoby, u której się znajdują, do ich wydania. § 4. Przejęte nieruchomości urząd skarbowy przekazuje w zarząd właściwym organom administracji publicznej. § 5. Przejęte rzeczy ruchome, wierzytelności i inne prawa majątkowe urząd skarbowy spienięża według przepisów o egzekucji świadczeń pieniężnych w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. § 6. Przejęte przedmioty o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej spienięża się, gdy wskazane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków państwowe muzeum, biblioteka lub archiwum nie wyrażą zgody na ich nieodpłatne nabycie.\"; 9) w art. 190 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Orzeczony środek karny przepadku nie narusza praw rzeczowych ograniczonych obciążających objęte przepadkiem składniki mienia, z wyjątkiem hipoteki i zastawu, które wygasają, a wierzytelności zabezpieczone tymi prawami podlegają zaspokojeniu do wysokości sumy uzyskanej ze spieniężenia składników mienia lub ich wartości, gdy nie zostaną spieniężone i nie podlegają zniszczeniu.\"; 10) art. 191 otrzymuje brzmienie: \"Art. 191. § 1. Podstawę ujawnienia Skarbu Państwa jako właściciela nieruchomości w księdze wieczystej oraz podstawę wykreślenia obciążających ją hipotek stanowi orzeczenie o zastosowaniu środka karnego przepadku, które nieruchomości tej dotyczy. § 2. W razie wytoczenia przez osobę trzecią powództwa o zwolnienie nieruchomości od wykonania środka karnego przepadku, wpis własności Skarbu Państwa do księgi wieczystej może nastąpić po prawomocnym oddaleniu powództwa.\"; 11) w art. 192 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W razie uchylenia orzeczenia o przepadku, darowania tego środka lub zwolnienia rzeczy w wyniku wniesionego powództwa, składniki mienia przejęte w trakcie wykonania środka karnego zwraca się uprawnionemu. W razie niemożności zwrotu, Skarb Państwa odpowiada za szkodę, którą poniósł uprawniony.\"; 12) po art. 195 dodaje się art. 195a w brzmieniu: \"Art. 195a. §. 1. Jeżeli jednym postanowieniem zabezpieczono grożący przepadek oraz grzywnę, obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, świadczenie pieniężne albo nawiązkę, sąd lub prokurator, który wydał to postanowienie, może zlecić jego wykonanie w całości organowi określonemu w art. 187. § 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, jeżeli orzeczono przepadek, urząd skarbowy prowadzi również egzekucję orzeczonej jednocześnie grzywny i zasądzonych od skazanego kosztów sądowych oraz egzekucję orzeczonego obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, świadczenia pieniężnego albo nawiązki.\"; 13) art. 205 otrzymuje brzmienie: \"Art. 205. Do wykonania środków zabezpieczających, które polegają na zakazie zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, przepadku albo zakazie prowadzenia pojazdów, stosuje się art. 180193 i art. 195.\"."}
{"id":"2003_1061_3","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 98, poz. 1071 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 200, poz. 1679) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. § 1. Egzekucję zasądzonych roszczeń cywilnych, orzeczonej grzywny, świadczenia pieniężnego, należności sądowych oraz zobowiązania określonego w art. 52 Kodeksu karnego prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. § 2. Przepis § 1 stosuje się również do wykonania postanowień o zabezpieczeniu roszczeń cywilnych będących przedmiotem postępowania karnego oraz grzywny. § 3. W pierwszej kolejności podlegają zaspokojeniu zasądzone roszczenia cywilne mające na celu naprawienie szkody lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.\"; 2) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. Egzekucję środka karnego przepadku oraz nawiązki na rzecz Skarbu Państwa prowadzi urząd skarbowy według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.\"; 3) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. § 1. Z chwilą prawomocnego orzeczenia środka karnego przepadku wobec jednego z małżonków pozostających we wspólności majątkowej, przedmioty majątkowe, których dotyczy przepadek lub które podlegają egzekucji przepadku równowartości przedmiotów lub korzyści, tracą z mocy prawa charakter składników majątku wspólnego. Od tej chwili stosuje się do nich odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, przy czym udział Skarbu Państwa stanowi część orzeczona przepadkiem. Małżonek skazanego może wystąpić odpowiednio z żądaniem określonym w art. 28 § 3. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku orzeczenia środka karnego przepadku przedmiotów objętych innym rodzajem współwłasności łącznej.\"; 4) po art. 29 dodaje się art. 29a i 29b w brzmieniu: \"Art. 29a. § 1. Przy egzekucji środka karnego przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa lub jej równowartości domniemywa się, że rzeczy oraz prawa majątkowe, które są we władaniu skazanego po orzeczeniu tego środka, należały do niego już w chwili wydania orzeczenia. § 2. Osoba fizyczna, w stosunku do której działa domniemanie ustanowione w art. 45 § 4 Kodeksu karnego, może wnosić o wyłączenie z jego zakresu przedmiotów majątkowych, których łączna wartość według oszacowania organu egzekucyjnego nie przekracza przeciętnego sześciomiesięcznego dochodu tej osoby; wniosek o wyłączenie zgłasza się do tego organu. § 3. W razie nieuwzględnienia wniosku, o którym mowa w § 2, osoba zainteresowana może w drodze powództwa żądać wyłączenia przedmiotów z zakresu domniemania i zwolnienia ich od egzekucji lub dokonanego zabezpieczenia."}
{"id":"2003_1061_4","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy – Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 17, poz. 155) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 133: a) w art. 325b § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Spośród spraw o przestępstwa wymienione w § 1 pkt 1 nie prowadzi się dochodzenia w sprawach o przestępstwa określone w Kodeksie karnym w art. 155, 156 § 2, art. 157a § 1, art. 164 § 2, art. 165 § 2, art. 168, 174 § 2, art. 175, 181-184, 186, 187, 197 § 2, art. 201, 228 § 2, art. 229 § 2, art. 230 § 2, art. 230a § 2, art. 231 § 1 i 3, art. 233 § 1 i 4, art. 234, 235, 240 § 1, art. 250a § 1–3, art. 258 § 1 i 2, art. 265 § 1 i 3, art. 266 § 2, art. 271 § 1 i 2 oraz w rozdziale XXXVI i XXXVII.\", b) w art. 325f § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli dane uzyskane w toku czynności, o których mowa w art. 308 § 1, lub prowadzonego przez okres co najmniej 5 dni dochodzenia nie stwarzają dostatecznych podstaw do wykrycia sprawcy w drodze dalszych czynności procesowych, można wydać postanowienie o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw.\", c) art. 325h otrzymuje brzmienie: \"Art. 325h. Dochodzenie można ograniczyć do ustalenia, czy zachodzą wystarczające podstawy do wniesienia aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Należy jednak dokonać czynności przewidzianych w art. 321 § 1-5 oraz w art. 325g § 2, przesłuchać podejrzanego i pokrzywdzonego oraz przeprowadzić i utrwalić w protokołach czynności, których nie będzie można powtórzyć. Utrwalenie innych czynności dowodowych następuje w formie protokołu ograniczonego do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących udział w czynności; przepisu art. 148 § 2 zdanie pierwsze nie stosuje się.\"; 2) w art. 1 w pkt 136, w art. 331 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W ciągu 14 dni od daty zamknięcia śledztwa albo od otrzymania aktu oskarżenia sporządzonego przez Policję w dochodzeniu, prokurator sporządza akt oskarżenia lub zatwierdza akt oskarżenia sporządzony przez Policję w dochodzeniu i wnosi go do sądu albo sam wydaje postanowienie o umorzeniu, o zawieszeniu albo o uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2001 r. Nr 5, poz. 40 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy ustawy stosuje się także w sprawach o przestępstwa określone w art. 228 § 1 i 3-6, art. 229 § 1 i 3-5, art. 230 § 1, art. 230a § 1, art. 231 § 1 i 2, art. 250a § 1 i 2 oraz w art. 258 Kodeksu karnego.\".\"."}
{"id":"2003_1061_45","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 45. § 1. Jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową nie podlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi. § 2. W razie skazania za przestępstwo, z którego popełnienia sprawca osiągnął, chociażby pośrednio, korzyść majątkową znacznej wartości, uważa się, że mienie, które sprawca objął we władanie lub do którego uzyskał jakikolwiek tytuł w czasie popełnienia przestępstwa lub po jego popełnieniu, do chwili wydania chociażby nieprawomocnego wyroku, stanowi korzyść uzyskaną z popełnienia przestępstwa, chyba że sprawca lub inna zainteresowana osoba przedstawi dowód przeciwny. § 3. Jeżeli okoliczności sprawy wskazują na duże prawdopodobieństwo, że sprawca, o którym mowa w § 2, przeniósł na osobę fizyczną, prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, faktycznie lub pod jakimkolwiek tytułem prawnym, mienie stanowiące korzyść uzyskaną z popełnienia przestępstwa, uważa się, że rzeczy będące w samoistnym posiadaniu tej osoby lub jednostki oraz przysługujące jej prawa majątkowe należą do sprawcy, chyba że zainteresowana osoba lub jednostka organizacyjna przedstawi dowód zgodnego z prawem ich uzyskania. § 4. Przepisy § 2 i 3 stosuje się także przy dokonaniu zajęcia stosownie do przepisu art. 292 § 2 Kodeksu postępowania karnego, przy zabezpieczeniu grożącego przepadku korzyści oraz przy egzekucji tego środka. Osoba lub jednostka, której dotyczy domniemanie ustanowione w § 3, może wystąpić z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o obalenie tego domniemania; do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu. § 5. W razie współwłasności orzeka się przepadek udziału należącego do sprawcy lub przepadek równowartości tego udziału. § 6. Objęta przepadkiem korzyść majątkowa lub jej równowartość przechodzi na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku, a w wypadku, o którym mowa w § 4 zdanie drugie, z chwilą uprawomocnienia się wyroku oddalającego powództwo przeciwko Skarbowi Państwa.\"; 3) w art. 115: a) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Korzyścią majątkową lub osobistą jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego.\", b) dodaje się § 19 w brzmieniu: \"§ 19. Osobą pełniącą funkcję publiczną jest funkcjonariusz publiczny, członek organu samorządowego, osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę międzynarodową.\"; 4) art. 228-230 otrzymują brzmienie: \"Art. 228. § 1. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten, kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, uzależnia wykonanie czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy lub takiej korzyści żąda. § 5. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową znacznej wartości albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. § 6. Karom określonym w § 1-5 podlega odpowiednio także ten, kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści żąda, albo uzależnia wykonanie czynności służbowej od jej otrzymania."}
{"id":"2003_1061_5","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. Czynności procesowe oraz czynności postępowania wykonawczego, dokonane przed wejściem w życie niniejszej ustawy z zachowaniem przepisów dotychczasowych, są skuteczne."}
{"id":"2003_1061_6","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2003 r. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawę z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych."}
{"id":"2003_1065_1","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 w § 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: „6) organ właściwy w sprawach opinii zabezpieczających; 7) organ pierwszej instancji w sprawach, o których mowa w art. 119g § 1.”; 2) w art. 14b po § 5a dodaje się § 5b i 5c w brzmieniu: ,,§ 5b. Nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a lub stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.[3])). § 5c. Organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej zwraca się do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o opinię w zakresie, o którym mowa w § 5b.”; 3) po art. 14n dodaje się art. 14na w brzmieniu: „Art. 14na. Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.”; 4) w art. 81b po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Prawo do skorygowania deklaracji przysługuje podatnikowi także w toku postępowania podatkowego, o którym mowa w art. 119g, przed wydaniem decyzji w pierwszej instancji, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o wyznaczeniu terminu, o którym mowa w art. 200 § 3. Ponowne skorygowanie deklaracji po zakończeniu postępowania podatkowego nie wywołuje skutków prawnych w zakresie, w jakim wcześniej dokonana korekta przewidywała cofnięcie skutków unikania opodatkowania.”; 5) w art. 82 po § 1a dodaje się § 1b w brzmieniu: „§ 1b. Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy.”; 6) po dziale III dodaje się dział IIIa w brzmieniu: „Dział IIIa Przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania Rozdział 1 Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania"}
{"id":"2003_1065_119a","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119a. § 1. Czynność dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania). § 2. W sytuacji określonej w § 1 skutki podatkowe czynności określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki mógłby zaistnieć, gdyby dokonano czynności odpowiedniej. § 3. Za odpowiednią uznaje się czynność, której podmiot mógłby w danych okolicznościach dokonać, jeżeli działałby rozsądnie i kierował się zgodnymi z prawem celami innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. § 4. Jeżeli w toku postępowania strona wskaże czynność odpowiednią, skutki podatkowe określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby dokonano tej czynności. § 5. Przepisy § 2–4 nie mają zastosowania, jeżeli okoliczności wskazują, że osiągnięcie korzyści podatkowej było jedynym celem dokonania czynności, o której mowa w § 1. W takiej sytuacji skutki podatkowe określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby czynności nie dokonano."}
{"id":"2003_1065_119b","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119b. § 1. Przepisu art. 119a nie stosuje się: 1) jeżeli korzyść podatkowa lub suma korzyści podatkowych osiągniętych przez podmiot z tytułu czynności nie przekracza w okresie rozliczeniowym 100 000 zł, a w przypadku podatków, które nie są rozliczane okresowo – jeżeli korzyść podatkowa z tytułu czynności nie przekracza 100 000 zł; 2) do podmiotu, który uzyskał opinię zabezpieczającą – w zakresie objętym opinią, do dnia doręczenia uchylenia lub zmiany opinii zabezpieczającej; 3) do podmiotu, którego wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej nie został załatwiony w terminie, o którym mowa w art. 119zb – w zakresie objętym wnioskiem, do dnia doręczenia zmiany opinii zabezpieczającej; 4) do podatku od towarów i usług oraz do opłat i niepodatkowych należności budżetowych; 5) jeżeli zastosowanie innych przepisów prawa podatkowego pozwala na przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania. § 2. W przypadku zastosowania w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania klauzul przeciwko unikaniu opodatkowania odnoszących się do głównego lub jednego z głównych celów zawarcia transakcji lub utworzenia struktury, lub odnoszących się do uzyskania dochodu w związku ze sztuczną strukturą, przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1065_119c","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119c. § 1. Sposób działania uznaje się za sztuczny, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że nie zostałby zastosowany przez podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. § 2. Przy ocenie, czy sposób działania był sztuczny, należy wziąć pod uwagę w szczególności występowanie: 1) nieuzasadnionego dzielenia operacji lub 2) angażowania podmiotów pośredniczących mimo braku uzasadnienia ekonomicznego lub gospodarczego, lub 3) elementów prowadzących do uzyskania stanu identycznego lub zbliżonego do stanu istniejącego przed dokonaniem czynności, lub 4) elementów wzajemnie się znoszących lub kompensujących, lub 5) ryzyka ekonomicznego lub gospodarczego przewyższającego spodziewane korzyści inne niż podatkowe w takim stopniu, że należy uznać, że działający rozsądnie podmiot nie wybrałby tego sposobu działania."}
{"id":"2003_1065_119d","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119d. Czynność uznaje się za podjętą przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, gdy pozostałe cele ekonomiczne lub gospodarcze czynności, wskazane przez podatnika, należy uznać za mało istotne."}
{"id":"2003_1065_119e","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119e. Korzyścią podatkową w rozumieniu przepisów niniejszego działu jest: 1) niepowstanie zobowiązania podatkowego, odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego lub obniżenie jego wysokości albo powstanie lub zawyżenie straty podatkowej; 2) powstanie nadpłaty lub prawa do zwrotu podatku albo podwyższenie kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku."}
{"id":"2003_1065_119f","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119f. § 1. W rozumieniu niniejszego działu czynność oznacza także zespół powiązanych ze sobą czynności, dokonanych przez te same bądź różne podmioty. § 2. W przypadku zespołu powiązanych ze sobą czynności dokonywanych przez ten sam podmiot lub pomiędzy tymi samymi podmiotami wysokość korzyści podatkowych, o której mowa w art. 119b § 1 pkt 1, oblicza się, sumując korzyści podatkowe wynikające z tych czynności. Rozdział 2 Postępowanie podatkowe w przypadku unikania opodatkowania"}
{"id":"2003_1065_119g","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119g. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wszczyna postępowanie podatkowe lub, w drodze postanowienia, w całości lub w części przejmuje do dalszego prowadzenia postępowanie podatkowe lub postępowanie kontrolne, jeżeli w sprawach: 1) określenia lub ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, 2) określenia wysokości straty podatkowej, 3) stwierdzenia nadpłaty lub określenia wysokości nadpłaty albo zwrotu podatku, 4) odpowiedzialności podatnika za podatek niepobrany przez płatnika, 5) o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobiercy – może być wydana decyzja z zastosowaniem art. 119a. § 2. W przypadku podatków, do których ustalania lub określania uprawnieni są wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa, wszczęcie lub przejęcie przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych postępowania podatkowego następuje na wniosek właściwego organu podatkowego. § 3. Przejmując postępowanie kontrolne, minister właściwy do spraw finansów publicznych jednocześnie wszczyna postępowanie podatkowe. § 4. W postanowieniu, o którym mowa w § 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych wskazuje, w jakim zakresie przejmuje postępowanie. § 5. Czynności dokonane przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej przed przejęciem postępowania pozostają w mocy. § 6. Postanowienie o przejęciu postępowania doręcza się stronie albo kontrolowanemu oraz organowi, który prowadził postępowanie."}
{"id":"2003_1065_119h","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119h. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w toku postępowania, zasięgnąć opinii Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania, zwanej dalej „Radą”, co do zasadności zastosowania art. 119a. § 2. Na wniosek strony zgłoszony w odwołaniu od decyzji wydanej w sprawie, o której mowa w art. 119g § 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych zasięga opinii Rady, chyba że wcześniej opinia została wydana. Decyzja w sprawie, o której mowa w art. 119g § 1, wydana w pierwszej instancji zawiera pouczenie o prawie złożenia wniosku o zasięgnięcie opinii Rady. § 3. Występując o opinię, minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje akta sprawy Radzie. O wystąpieniu o opinię minister właściwy do spraw finansów publicznych niezwłocznie informuje stronę."}
{"id":"2003_1065_119i","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119i. § 1. Rada może zwrócić się do strony oraz do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o udzielenie informacji i wyjaśnień dotyczących sprawy, w której minister właściwy do spraw finansów publicznych zwrócił się do Rady o wydanie opinii. § 2. Strona i minister właściwy do spraw finansów publicznych z własnej inicjatywy mogą przedłożyć Radzie swoje stanowisko na piśmie. Strona może dostarczyć Radzie dodatkowe dokumenty. § 3. Na zaproszenie przewodniczącego w posiedzeniu Rady, którego przedmiotem jest wyrażenie opinii co do zasadności zastosowania art. 119a, lub w jego części może uczestniczyć przedstawiciel ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz strona, jej przedstawiciel lub pełnomocnik. Zaproszenie przedstawiciela ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udziału w posiedzeniu wymaga skierowania zaproszenia w takim samym zakresie także do strony. § 4. Rada wydaje pisemną opinię co do zasadności zastosowania art. 119a wraz z uzasadnieniem. § 5. Opinię wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania akt sprawy. Do tego terminu nie wlicza się terminów wyznaczonych przez Radę na udzielenie przez stronę lub ministra właściwego do spraw finansów publicznych informacji i wyjaśnień dotyczących sprawy. § 6. Opinię doręcza się ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz stronie. § 7. Członek Rady, który nie zgadza się ze stanowiskiem zawartym w opinii Rady lub z jego uzasadnieniem, może zgłosić zdanie odrębne, sporządzając jego pisemne uzasadnienie. Członkowie Rady mogą zgłosić wspólne zdanie odrębne. Zdania odrębne podlegają doręczeniu wraz z opinią Rady. § 8. Po wydaniu opinii Rada zwraca akta sprawy ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. § 9. Niewydanie przez Radę opinii w terminie, o którym mowa w § 5, uważa się za równoznaczne z opinią Rady o zasadności zastosowania art. 119a. Rada zwraca akta sprawy ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. § 10. Przepisu § 9 nie stosuje się w przypadku zasięgania opinii na wniosek strony."}
{"id":"2003_1065_119j","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119j. § 1. Podmiot inny niż strona postępowania zakończonego decyzją wydaną w sprawie, o której mowa w art. 119g § 1, uczestniczący w czynności, której skutki podatkowe określono w tej decyzji, może skorygować swoją deklarację, uwzględniając treść decyzji, a także wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty lub zwrot podatku. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie umorzenia postępowania w następstwie skorygowania deklaracji, o którym mowa w art. 81b § 1a."}
{"id":"2003_1065_119k","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119k. § 1. W razie stwierdzenia, że w sprawie nie zachodzą przesłanki zastosowania art. 119a, minister właściwy do spraw finansów publicznych umarza postępowanie albo przekazuje sprawę właściwemu organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej. Czynności dokonane przed przekazaniem sprawy pozostają w mocy. § 2. W przypadku wydania decyzji z zastosowaniem art. 119a minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje przejęte postępowanie kontrolne organowi kontroli skarbowej. § 3. W sprawie przekazania, o którym mowa w § 1 i 2, wydaje się postanowienie. § 4. Postanowienie, o którym mowa w § 3, doręcza się stronie oraz organowi, któremu sprawa lub postępowanie są przekazywane."}
{"id":"2003_1065_119l","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119l. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy działu IV. Rozdział 3 Rada do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania"}
{"id":"2003_1065_119m","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119m. Rada jest niezależnym organem, którego zadaniem jest opiniowanie zasadności zastosowania art. 119a w indywidualnych sprawach."}
{"id":"2003_1065_119n","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119n. Radę powołuje minister właściwy do spraw finansów publicznych na czteroletnią kadencję. Rada działa do dnia powołania Rady kolejnej kadencji, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia upływu kadencji."}
{"id":"2003_1065_119o","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119o. § 1. W skład Rady wchodzą: 1) 2 osoby wskazane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych; 2) 1 osoba wskazana przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego spośród sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w stanie spoczynku; 3) 2 osoby powołane spośród pracowników szkół wyższych, jednostek organizacyjnych Polskiej Akademii Nauk lub instytutów badawczych w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2016 r. poz. 371); 4) 1 osoba wskazana przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego jako przedstawiciel jednostek samorządu terytorialnego; 5) 1 osoba będąca doradcą podatkowym, wskazana przez Krajową Radę Doradców Podatkowych; 6) 1 osoba wskazana przez Ministra Sprawiedliwości; 7) 1 osoba wskazana przez Radę Dialogu Społecznego. § 2. Do Rady może być powołana osoba, która: 1) ma wiedzę, doświadczenie i autorytet w zakresie prawa podatkowego, systemu finansowego, rynków finansowych, obrotu gospodarczego lub międzynarodowego prawa gospodarczego dające rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady; 2) ma obywatelstwo polskie; 3) korzysta z pełni praw publicznych; 4) ma pełną zdolność do czynności prawnych; 5) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe. § 3. Podmiot wskazujący członka Rady ocenia spełnianie przez niego przesłanki określonej w § 2 pkt 1. Osoby, o których mowa w § 1 pkt 3, minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje po zasięgnięciu pisemnej opinii podmiotu zatrudniającego tę osobę. § 4. Przed powołaniem w skład Rady osoba powoływana składa oświadczenie o spełnieniu przesłanek, o których mowa w § 2 pkt 2–5. § 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w celu wyłonienia kandydatów na członków Rady, o których mowa w § 1 pkt 3, zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych ogłoszenie o przyjmowaniu zgłoszeń kandydatów na członków Rady. Ogłoszenie zawiera w szczególności termin składania zgłoszeń nie krótszy niż 30 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia, sposób i miejsce składania zgłoszeń."}
{"id":"2003_1065_119p","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119p. § 1. Przed upływem kadencji członkostwo w Radzie wygasa w razie śmierci członka, rezygnacji z członkostwa w Radzie lub zaprzestania spełniania przez członka którejkolwiek z przesłanek, o których mowa w art. 119o § 2 pkt 2–5. Wygaśnięcie członkostwa stwierdza minister właściwy do spraw finansów publicznych. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek przewodniczącego Rady może odwołać członka Rady w razie nieusprawiedliwionego niewykonywania przez niego obowiązków lub nienależytego ich wykonywania, w szczególności przyczynienia się do uchybienia terminowi wydania opinii na wniosek strony, lub trwałej niemożności ich wykonywania. Odwołanie przewodniczącego Rady nie wymaga wniosku, o którym mowa w zdaniu pierwszym."}
{"id":"2003_1065_119q","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119q. § 1. Wygaśnięcie członkostwa w Radzie lub odwołanie członka Rady nie wstrzymuje jej prac, chyba że skład Rady uległ zmniejszeniu o więcej niż 2 członków. § 2. Osoba powołana w miejsce członka Rady, którego członkostwo ustało wskutek odwołania lub wygasło, pełni funkcję do upływu kadencji Rady."}
{"id":"2003_1065_119r","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119r. § 1. Rada wybiera przewodniczącego spośród swoich członków w głosowaniu tajnym, zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy składu Rady, na pierwszym posiedzeniu zwołanym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, odbywającym się nie później niż w terminie miesiąca od dnia powołania Rady. § 2. Jeżeli przewodniczący nie zostanie wybrany na pierwszym posiedzeniu, wybiera go minister właściwy do spraw finansów publicznych. § 3. Przewodniczący pełni funkcję do końca kadencji Rady. W razie złożenia przez niego rezygnacji z funkcji przewodniczącego, wygaśnięcia jego członkostwa lub jego odwołania, stosuje się odpowiednio tryb wyboru przewodniczącego określony w § 1, z tym że minister właściwy do spraw finansów publicznych zwołuje posiedzenie Rady tylko w przypadku, gdy nie zostało ono zwołane przez dotychczasowego przewodniczącego w okresie pełnienia przez niego funkcji."}
{"id":"2003_1065_119s","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119s. § 1. Przewodniczący Rady: 1) kieruje jej pracami; 2) zwołuje posiedzenia Rady; 3) wyznacza członków Rady, których zadaniem jest sporządzenie projektu uzasadnienia opinii Rady co do zasadności zastosowania art. 119a w indywidualnej sprawie; 4) informuje ministra właściwego do spraw finansów publicznych o każdym przypadku uchybienia przez Radę terminowi określonemu w art. 119i § 5, podając przyczyny tego uchybienia oraz wskazując członków Rady, którzy się do tego przyczynili. § 2. Stanowisko co do zasadności zastosowania art. 119a w indywidualnej sprawie Rada przyjmuje na posiedzeniu bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy składu Rady. § 3. Szczegółowy tryb pracy Rady określa regulamin uchwalony przez nią zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy składu Rady. § 4. Obsługę prac Rady zapewnia minister właściwy do spraw finansów publicznych. Wydatki związane z działaniem Rady są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw finansów publicznych. § 5. Sekretarz Rady jest powoływany przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród pracowników urzędu obsługującego tego ministra. § 6. Do zadań sekretarza Rady należy organizacja posiedzeń Rady, w szczególności zapewnienie obsługi finansowej związanej z funkcjonowaniem Rady oraz sprawowanie obsługi administracyjno-biurowej Rady. § 7. Sekretarz może uczestniczyć w posiedzeniach Rady bez prawa głosu."}
{"id":"2003_1065_119t","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119t. Opinie Rady, po usunięciu danych identyfikujących stronę oraz inne podmioty wskazane w jej treści, są niezwłocznie zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych."}
{"id":"2003_1065_119u","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119u. Do wyłączenia członków Rady w zakresie wydawania opinii w poszczególnych sprawach stosuje się odpowiednio przepisy art. 130 § 1 i 2."}
{"id":"2003_1065_119v","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119v. § 1. Przewodniczącemu oraz sekretarzowi Rady przysługuje wynagrodzenie za każdy miesiąc, w którym odbyło się posiedzenie Rady. § 2. Członkom Rady przysługuje: 1) wynagrodzenie za udział w pracach Rady, w tym za sporządzenie projektu uzasadnienia stanowiska zawartego w opinii, z zastrzeżeniem § 3, przy czym sposób podziału wynagrodzenia za sporządzenie projektu uzasadnienia stanowiska zawartego w opinii między członków Rady wskazuje przewodniczący Rady; 2) zwrot kosztów podróży i noclegów obejmujący świadczenia przewidziane w przepisach o należnościach przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, w tym diety i ryczałty. § 3. W przypadku wydania opinii z uchybieniem terminu określonego w art. 119i § 5 członkowi Rady, który przyczynił się do uchybienia temu terminowi, nie przysługuje wynagrodzenie za sporządzenie projektu uzasadnienia stanowiska zawartego w opinii. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość: a) wynagrodzenia: przewodniczącego Rady, sekretarza Rady oraz członka Rady za uczestniczenie w posiedzeniach Rady, biorąc pod uwagę zakres ich obowiązków, b) łącznego wynagrodzenia dla członków Rady za sporządzenie projektu uzasadnienia stanowiska zawartego w opinii w indywidualnej sprawie, uwzględniając szacunkowo nakład pracy niezbędny do przygotowania uzasadnienia opinii, a także mając na uwadze, aby wysokość tego wynagrodzenia nie przekraczała dwukrotności kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, której wysokość, ustaloną według odrębnych przepisów, określa ustawa budżetowa; 2) warunki i tryb zwrotu kosztów podróży i noclegów przysługującego członkom Rady w związku z poniesieniem tych kosztów w ramach udziału w pracach Rady oraz sposób obliczania wysokości albo maksymalną kwotę tego zwrotu, biorąc pod uwagę racjonalność ponoszonych kosztów podróży i noclegów. Rozdział 4 Opinie zabezpieczające"}
{"id":"2003_1065_119w","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119w. § 1. Zainteresowany może zwrócić się do ministra właściwego do spraw finansów publicznych o wydanie opinii zabezpieczającej. § 2. Zainteresowani mogą wystąpić ze wspólnym wnioskiem. § 3. Wniosek może dotyczyć czynności planowanej, rozpoczętej lub dokonanej."}
{"id":"2003_1065_119x","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119x. § 1. Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej powinien zawierać dane istotne z punktu widzenia skutków podatkowych czynności, w tym w szczególności: 1) dane identyfikujące wnioskodawcę; 2) wskazanie podmiotów dokonujących czynności; 3) wyczerpujący opis czynności wraz ze wskazaniem występujących pomiędzy podmiotami związków, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 4) wskazanie celów, których realizacji czynność ma służyć; 5) wskazanie ekonomicznego lub gospodarczego uzasadnienia czynności; 6) określenie skutków podatkowych, w tym korzyści podatkowych, będących rezultatem czynności objętych wnioskiem; 7) przedstawienie własnego stanowiska w sprawie. § 2. Do wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej może być załączona dokumentacja dotycząca czynności, w szczególności oryginały lub kopie umów lub ich projektów. § 3. Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej niespełniający wymogów określonych w § 1 lub innych wymogów określonych przepisami prawa pozostawia się bez rozpatrzenia. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwrócić się o wyjaśnienie wątpliwości co do danych zawartych we wniosku lub zorganizować spotkanie uzgodnieniowe w celu wyjaśnienia tych wątpliwości."}
{"id":"2003_1065_119y","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119y. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje opinię zabezpieczającą, jeżeli przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że do czynności nie ma zastosowania art. 119a. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odmawia wydania opinii zabezpieczającej, jeżeli przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że do czynności ma zastosowanie art. 119a. Odmawiając wydania opinii zabezpieczającej, wskazuje się okoliczności świadczące o tym, że do czynności może mieć zastosowanie art. 119a. § 3. Odmowa wydania opinii zabezpieczającej zawiera pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego."}
{"id":"2003_1065_119z","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119z. Złożenie wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej nie stanowi przeszkody do prowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, postępowania podatkowego lub postępowania kontrolnego prowadzonego przez organ kontroli skarbowej."}
{"id":"2003_1065_119za","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119za. Opinia zabezpieczająca zawiera w szczególności: 1) wyczerpujący opis czynności, której dotyczył wniosek; 2) ocenę, że do czynności nie ma zastosowania przepis art. 119a; 3) pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego."}
{"id":"2003_1065_119zb","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119zb. § 1. Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej załatwia się bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. § 2. Do terminu określonego w § 1 nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4."}
{"id":"2003_1065_119zc","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119zc. § 1. Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej podlega opłacie w wysokości 20 000 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. § 2. Opłata podlega zwrotowi w przypadku: 1) wycofania wniosku – w połowie; 2) uiszczenia jej w kwocie wyższej niż należna – w odpowiedniej części. § 3. Zwrot nienależnie uiszczonej opłaty następuje nie później niż w terminie 7 dni od dnia zakończenia postępowania w sprawie wydania opinii zabezpieczającej. § 4. Koszty postępowania, o których mowa w art. 265 § 1 pkt 1 i 3, obciążają wnioskodawcę."}
{"id":"2003_1065_119zd","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119zd. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu zmienić wydaną opinię zabezpieczającą lub odmowę wydania opinii zabezpieczającej, jeżeli jest ona sprzeczna z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zmiany opinii zabezpieczającej wydanej w związku z zastosowaniem art. 14o."}
{"id":"2003_1065_119ze","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119ze. W razie wycofania wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej przepisy art. 208 oraz art. 210–212 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1065_119zf","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 119zf. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy art. 14b § 4 i 5, art. 14c § 4, art. 14d § 2 i 3, art. 14e § 1 pkt 2 i § 2–4, art. 14f § 3, art. 14i § 2–5, art. 14o, art. 20g § 3, art. 120, art. 123, art. 125, art. 126, art. 129, art. 130, art. 135, art. 140, art. 143, art. 165 § 3 i 3b, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1–2 i 4, art. 170, art. 171, art. 189 § 3, art. 197 § 1 i 3, art. 213–215 oraz przepisy działu IV rozdziałów 3a, 5, 6, 7, 9, 10, 14, 16 i 23.”; 7) w art. 156 dodaje się § 5 w brzmieniu: „§ 5. Wezwany w toku postępowania w sprawie, o której mowa w art. 119g § 1, jest obowiązany do osobistego stawienia się także poza obszarem województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa.”; 8) w art. 200 dodaje się § 3 w brzmieniu: „§ 3. Przed wydaniem decyzji z zastosowaniem art. 119a minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznacza stronie czternastodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, przedstawiając ocenę prawną sprawy i pouczając o prawie skorygowania deklaracji.”; 9) w art. 201 w § 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) w razie wystąpienia o opinię Rady.”; 10) art. 202 otrzymuje brzmienie: „Art. 202. Organ podatkowy, który zawiesił postępowanie z przyczyn określonych w art. 201 § 1 pkt 1, 3, 4 i 8, nie podejmuje żadnych czynności, z wyjątkiem tych, które mają na celu podjęcie postępowania albo zabezpieczenie dowodu.”; 11) w art. 210 po § 2a dodaje się § 2b i 2c w brzmieniu: „§ 2b. W decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a organ podatkowy wskazuje także wysokość zobowiązania podatkowego, nadpłaty, zwrotu podatku lub straty podatkowej ustaloną albo określoną w związku z zastosowaniem tego przepisu. § 2c. Decyzja organu podatkowego w sprawie, w której Rada wydała negatywną opinię, zawiera ustosunkowanie się do tej opinii.”; 12) w art. 239d dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: „§ 2. Nie nadaje się rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a.”; 13) w art. 265 w § 1 po pkt 2a dodaje się pkt 2b w brzmieniu: „2b) koszty związane z osobistym stawiennictwem strony poza obszar województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa, oraz koszty stawiennictwa związane ze skorzystaniem przez stronę z prawa wglądu do akt sprawy, jeżeli postępowanie jest prowadzone w sprawie, o której mowa w art. 119g § 1, ustalone zgodnie z przepisami zawartymi w dziale 2 tytułu III ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych;”; 14) w art. 294: a) w § 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) członkowie Rady.”, b) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia, zakończeniu stażu lub praktyki lub po ustaniu członkostwa w Radzie.”."}
{"id":"2003_1065_2","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w § 2 pkt 4a otrzymuje brzmienie: ,,4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;”; 2) art. 57a otrzymuje brzmienie: ,,Art. 57a. Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.”; 3) w art. 146 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Sąd, uwzględniając skargę na akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, uchyla ten akt, interpretację, opinię zabezpieczającą lub odmowę wydania opinii zabezpieczającej albo stwierdza bezskuteczność czynności. Przepis art. 145 § 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio.”."}
{"id":"2003_1065_3","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. W przypadku wystąpienia nadużycia prawa dokonane czynności, o których mowa w ust. 1, wywołują jedynie takie skutki podatkowe, jakie miałyby miejsce w przypadku odtworzenia sytuacji, która istniałaby w braku czynności stanowiących nadużycie prawa. 5. Przez nadużycie prawa rozumie się dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1, w ramach transakcji, która pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miała zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.”; 2) w art. 109: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.”, b) dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Ewidencja, o której mowa w ust. 3, prowadzona jest w formie elektronicznej przy użyciu programów komputerowych.”."}
{"id":"2003_1065_4","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649) art. 29 otrzymuje brzmienie: „Art. 29. Mikroprzedsiębiorcy, mali i średni przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 12 w okresie od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. mogą przekazywać dane w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, na żądanie skierowane na podstawie art. 193a, art. 274c § 1 pkt 2 i art. 287 § 1 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 287 § 1 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w związku z art. 31 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, a także art. 13b ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.”."}
{"id":"2003_1065_5","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. 1. Przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Przepisy art. 14b § 5b i 5c ustawy zmienianej w art. 1 nie mają zastosowania do interpretacji indywidualnych, w przypadku których wnioski o ich wydanie złożono przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1065_6","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. 1. Informację, o której mowa w art. 82 § 1b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, składa się za miesiące, które przypadają od dnia 1 lipca 2016 r. 2. Do przekazywania informacji, o której mowa w art. 82 § 1b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą: 1) za miesiące, które przypadają od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., nie są obowiązani mali i średni przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.[6])); 2) za miesiące, które przypadają od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r., nie są obowiązani mikroprzedsiębiorcy w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 1."}
{"id":"2003_1065_7","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Przepisy art. 119a–119f ustawy zmienianej w art. 1 mają zastosowanie do korzyści podatkowej uzyskanej po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1065_8","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. 1. Tworzy się Radę do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania. 2. Radę do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania pierwszej kadencji powołuje się w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1065_9","title":"Tekst ustawy przyjęty przez Senat bez poprawek ustawA z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 5, art. 4 i art. 6, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2016 r.; 2) art. 3 pkt 2 lit. a, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.; 3) art. 3 pkt 2 lit. b, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz ustawę z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 699, 978, 1197, 1269, 1311, 1649, 1923, 1932 i 2184 oraz z 2016 r. poz. 195 i 615. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1342, 1448, 1529 i 1530, z 2013 r. poz. 35, 1027 i 1608, z 2014 r. poz. 312, 1171 i 1662, z 2015 r. poz. 211, 605, 978, 1223 i 1649 oraz z 2016 r. poz. 615. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101 i 1529, z 2014 r. poz. 183 i 543, z 2015 r. poz. 658, 1191, 1224, 1269 i 1311 oraz z 2016 r. poz. 394. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1342, 1448, 1529 i 1530, z 2013 r. poz. 35, 1027 i 1608, z 2014 r. poz. 312, 1171 i 1662, z 2015 r. poz. 211, 605, 978, 1223 i 1649 oraz z 2016 r. poz. 615. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 699, 875, 978, 1197, 1268, 1272, 1618, 1649, 1688, 1712, 1844 i 1893 oraz z 2016 r. poz. 65, 352 i 615."}
{"id":"2003_1067_1","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. z 2015 r. poz. 793, 1893 i 1991) wprowadza się następujące zmiany: 1) odnośnik nr 1 otrzymuje brzmienie: „Niniejsza ustawa wdraża postanowienia następujących dyrektyw Unii Europejskiej: 1) dyrektywy 2004\/23\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich (Dz. Urz. UE L 102 z 07.04.2004, str. 48, z późn. zm.[2]) – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 291); 2) dyrektywy Komisji (UE) 2015\/565 z dnia 8 kwietnia 2015 r. zmieniającej dyrektywę 2006\/86\/WE w odniesieniu do niektórych wymagań technicznych dotyczących kodowania tkanek i komórek ludzkich (Dz. Urz. UE L 93 z 09.04.2015, str. 43); 3) dyrektywy Komisji (UE) 2015\/566 z dnia 8 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2004\/23\/WE w odniesieniu do procedur weryfikacji równorzędnych norm jakości i bezpieczeństwa przywożonych tkanek i komórek (Dz. Urz. UE L 93 z 09.04.2015, str. 56).”; 2) w art. 1: a) w ust. 1: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) pobierania, przechowywania, przeszczepiania i zastosowania u ludzi komórek, w tym komórek krwiotwórczych szpiku, krwi obwodowej oraz krwi pępowinowej, tkanek i narządów pochodzących od żywego dawcy lub ze zwłok;”, – w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) donacji, pobierania, gromadzenia, testowania i dopuszczania do obiegu tkanek i komórek przeznaczonych do wytwarzania produktów leczniczych terapii zaawansowanej w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1394\/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie produktów leczniczych terapii zaawansowanej i zmieniającego dyrektywę 2001\/83\/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 726\/2004 (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2007, str. 121, z późn. zm.[3])).”, b) w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) pobierania i autologicznego przeszczepiania lub pobierania i autologicznego zastosowania komórek i tkanek w czasie tej samej procedury chirurgicznej, gdy pobrane komórki i tkanki nie są poddawane przetwarzaniu, testowaniu, sterylizacji lub przechowywaniu.”; 3) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) alokacja – wybór biorcy przeszczepu z krajowej listy osób oczekujących na przeszczepienie; 2) autoryzacja pobrania – uzyskanie zgodnego z prawem przyzwolenia na pobranie komórek, tkanek i narządów od dawcy; 3) bank tkanek i komórek – jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność w zakresie gromadzenia, przetwarzania, sterylizacji, przechowywania, dystrybucji, dopuszczania do obiegu, przywozu, wywozu tkanek i komórek lub działalności przywozowej; jednostka tego rodzaju może również pobierać lub testować tkanki i komórki po spełnieniu wymagań przewidzianych w ustawie; 4) bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową – bank tkanek i komórek, który jest jednocześnie stroną umowy z dostawcą z państwa trzeciego, o której mowa w art. 31a, zawartej w celu sprowadzenia tkanek lub komórek pochodzących z państwa trzeciego i przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi; 5) biorca przeszczepu – osobę, której przeszczepiono komórki, tkanki lub narządy, albo osobę, u której zastosowano tkanki lub komórki; 6) data ważności tkanek lub komórek – dzień, do którego tkanki lub komórki można przeszczepić lub zastosować u ludzi; 7) dawca – żywego dawcę, zwłoki ludzkie albo innego rodzaju żywe lub zmarłe źródło, od których pobiera się komórki, tkanki lub narządy; 8) donacja – oddanie komórek, tkanek lub narządów przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi; 9) dopuszczenie do obiegu – przekazanie tkanek lub komórek innemu podmiotowi w celu dalszego przetwarzania, przechowywania lub sterylizacji; 10) dostawca z państwa trzeciego – bank tkanek i komórek lub inny podmiot mający siedzibę w państwie trzecim, z którego bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową sprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tkanki lub komórki; 11) dystrybucja – transport i dostarczenie tkanek, komórek lub narządów przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi; 12) działalność przywozowa – prowadzenie przez bank tkanek i komórek działalności polegającej na sprowadzaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tkanek lub komórek przeznaczonych do przeszczepiania lub zastosowania u ludzi od dostawcy z państwa trzeciego na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 2; 13) etykieta ostateczna – etykietę umieszczaną przez bank tkanek i komórek na pojemniku mającym bezpośredni kontakt z tkankami lub komórkami dystrybuowanymi lub dopuszczonymi do obiegu, zawierającą co najmniej oznakowanie sekwencji identyfikacyjnej donacji; 14) europejski kod banku tkanek i komórek – niepowtarzalny identyfikator dla akredytowanych, mianowanych, autoryzowanych albo licencjonowanych banków tkanek i komórek w państwach członkowskich Unii Europejskiej, składający się z kodu ISO danego państwa i numeru banku tkanek i komórek określonego w europejskim kompendium banków tkanek i komórek; 15) europejskie kompendium banków tkanek i komórek – rejestr wszystkich banków tkanek i komórek, które zostały akredytowane, mianowane, autoryzowane albo licencjonowane przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zawierający informacje o tych bankach tkanek i komórek; 16) europejskie kompendium przetworzonych tkanek i komórek – rejestr wszystkich rodzajów tkanek i komórek dopuszczonych do obiegu w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz odpowiednich kodów tkanek i komórek w ramach systemów kodowania (EUTC, ISBT 128 i Eurocode); 17) gromadzenie – przyjmowanie tkanek i komórek w celu ich przetwarzania, sterylizacji, przechowywania, dystrybucji lub dopuszczania do obiegu; 18) istotne zdarzenie niepożądane – nieprzewidziane zdarzenie związane z pobieraniem, gromadzeniem, przetwarzaniem, testowaniem, przechowywaniem, dystrybucją, dopuszczeniem do obiegu, przywozem, wywozem, działalnością przywozową, przeszczepianiem komórek, tkanek lub narządów lub zastosowaniem u ludzi komórek lub tkanek, mogące prowadzić do przeniesienia się choroby zakaźnej, mogące powodować pogorszenie stanu zdrowia, potrzebę leczenia w szpitalu albo wydłużenie takiego leczenia, uszkodzenie ciała, niepełnosprawność, niezdolność do pracy, zagrożenie dla życia albo śmierć; 19) istotna reakcja niepożądana – nieprzewidzianą reakcję organizmu dawcy lub biorcy związaną z pobieraniem, gromadzeniem, przetwarzaniem, testowaniem, przechowywaniem, dystrybucją, dopuszczeniem do obiegu, przywozem, wywozem, działalnością przywozową, przeszczepianiem komórek, tkanek lub narządów lub zastosowaniem u ludzi komórek lub tkanek, prowadzącą do przeniesienia się choroby zakaźnej, powodującą pogorszenie stanu zdrowia, potrzebę leczenia w szpitalu albo wydłużenie takiego leczenia, uszkodzenie ciała, niepełnosprawność, niezdolność do pracy, zagrożenie dla życia albo śmierć; 20) jednolity kod europejski – niepowtarzalny identyfikator stosowany w odniesieniu do tkanek i komórek dystrybuowanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, składający się z sekwencji identyfikacyjnej donacji i sekwencji identyfikacyjnej tkanek i komórek; na potrzeby dystrybucji tkanek lub komórek w państwach członkowskich Unii Europejskiej dopuszcza się stosowanie skrótu „SEC”; 21) jednorazowy przywóz – jednorazowe sprowadzenie określonych tkanek lub komórek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u zamierzonego biorcy, dokonywane przez bank tkanek i komórek od dostawcy z państwa trzeciego; 22) kod tkanek i komórek – identyfikator dla określonego rodzaju tkanek lub komórek składający się z identyfikatora systemu kodowania tkanek i komórek wskazującego system kodowania zastosowany przez bank tkanek i komórek (»E« dla EUTC, »A« dla ISBT 128, »B« dla Eurocode) oraz z numeru tkanek i komórek przewidzianego dla danego rodzaju tkanek lub komórek w danym systemie kodowania; 23) komórka – pojedynczą komórkę lub grupę komórek niepowiązanych ze sobą substancją międzykomórkową; 24) konserwowanie – zastosowanie odczynników chemicznych, dokonywanie zmian w warunkach środowiskowych lub inne środki zastosowane podczas przetwarzania w celu zapobieżenia lub opóźnienia biologicznej lub fizycznej degradacji komórek, tkanek lub narządów; 25) koordynacja pobrania i przeszczepiania lub pobrania i zastosowania u ludzi – uzgodnienia dotyczące organizacji, nadzoru i dokumentacji procesów identyfikacji i kwalifikacji dawcy, autoryzacji pobrania, pobrania, przechowywania, alokacji i dystrybucji oraz przeszczepiania komórek, tkanek lub narządów lub zastosowania u ludzi komórek lub tkanek, w tym sposobu przekazania i transportu oraz przyjęcia komórek, tkanek lub narządów w podmiocie leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260) lub banku tkanek i komórek oraz ich dostarczenia do biorcy; 26) koordynator pobierania i przeszczepiania lub pobierania i zastosowania u ludzi – uprawnioną i przeszkoloną osobę organizującą koordynację pobrania i przeszczepiania lub koordynację pobrania i zastosowania u ludzi; 27) kryteria akceptacji – przyjęte limity ilościowe i jakościowe, ich zakresy lub inne ustalone wskaźniki kontrolowanych parametrów, na podstawie których podejmowana jest decyzja o uznaniu efektu danej czynności za akceptowalny; 28) krytyczny moment – etap procesu mający potencjalny wpływ na jakość i bezpieczeństwo komórek, tkanek lub narządów; 29) nagły przypadek – każdą nieprzewidzianą sytuację, w której nie istnieje rozwiązanie inne niż pilny przywóz tkanek lub komórek z państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu natychmiastowego przeszczepienia lub zastosowania u znanego biorcy, którego zdrowie w przypadku niedokonania takiego przywozu byłoby poważnie zagrożone; 30) narząd – wyodrębnioną i istotną część organizmu ludzkiego, zbudowaną z różnych tkanek, zdolną do utrzymywania swojej struktury, ukrwienia i możliwości pełnienia autonomicznych funkcji fizjologicznych; przez narząd rozumie się również część narządu, jeżeli może być ona wykorzystana w organizmie ludzkim w tym samym celu co cały narząd; 31) niepowtarzalny numer donacji – niepowtarzalny numer określonej donacji tkanek i komórek przypisany zgodnie z systemem przydzielania takich numerów wprowadzonym w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej; 32) numer podziału – numer, który odróżnia i w sposób niepowtarzalny identyfikuje tkanki i komórki posiadające ten sam niepowtarzalny numer donacji i ten sam kod tkanek i komórek, pochodzące z tego samego banku tkanek i komórek; 33) państwa trzecie – inne państwa niż państwa członkowskie Unii Europejskiej; 34) pobieranie – czynności, w wyniku których komórki, tkanki lub narządy są pozyskiwane w celach diagnostycznych, leczniczych, naukowych lub dydaktycznych; 35) przechowywanie – utrzymywanie komórek, tkanek lub narządów we właściwych i odpowiednio kontrolowanych warunkach do chwili ich przeszczepienia lub zastosowania u ludzi; 36) przeszczepienie – proces mający na celu przywrócenie niektórych funkcji ciała ludzkiego przez przeniesienie komórki, tkanki lub narządu od dawcy do ciała biorcy; 37) przetwarzanie – wszelkie czynności związane z przygotowaniem, konserwowaniem i pakowaniem tkanek lub komórek przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi; 38) przywóz – przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: a) narządów przeznaczonych do przeszczepienia albo b) tkanek lub komórek pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi, albo c) tkanek lub komórek dokonywany w ramach nagłego przypadku; 39) sekwencja identyfikacyjna donacji – pierwszą część jednolitego kodu europejskiego składającą się z europejskiego kodu banku tkanek i komórek i niepowtarzalnego numeru donacji; 40) sekwencja identyfikacyjna tkanek i komórek – drugą część jednolitego kodu europejskiego składającą się z kodu tkanek i komórek, numeru podziału i daty ważności tkanek lub komórek; 41) standardowe procedury operacyjne – pisemne instrukcje opisujące przebieg określonych procesów z uwzględnieniem wykorzystywanych materiałów i metod oraz oczekiwanych wyników tych procesów; 42) sterylizacja – zastosowanie odczynników chemicznych, czynników biologicznych i czynników fizycznych, mające na celu unieszkodliwienie biologicznych czynników chorobotwórczych w komórkach i tkankach; 43) system kodowania EUTC – system kodowania tkanek i komórek opracowany przez Komisję Europejską i składający się z rejestru wszystkich rodzajów tkanek i komórek dopuszczonych do obiegu w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz ich odpowiednich kodów tkanek i komórek; 44) system zapewnienia jakości – strukturę organizacyjną, procedury, procesy i zasoby wpływające w sposób bezpośredni lub pośredni na osiągnięcie i utrzymanie wysokiej jakości komórek, tkanek lub narządów; 45) testowanie – czynności polegające na przeprowadzeniu badań mających na celu określenie przydatności komórek, tkanek lub narządów do przeszczepienia lub komórek lub tkanek do zastosowania u ludzi; 46) tkanka – każdy element składowy organizmu ludzkiego utworzony przez komórki; 47) walidacja procesu – udokumentowane działanie mające na celu wykazanie, że proces prowadzony w ustalonym zakresie parametrów przebiega skutecznie i w sposób powtarzalny oraz spełnia ustalone kryteria akceptacji; 48) zagraniczny podmiot pobierający – podmiot, w którym dokonano pobrania tkanek lub komórek od dawcy, mający swoją siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 49) zamierzony biorca – znanego potencjalnego biorcę, na rzecz którego dokonano przywozu tkanek lub komórek, w tym przywozu z państwa trzeciego; 50) zastosowanie u ludzi – zastosowanie tkanek lub komórek na ciele lub w organizmie biorcy oraz zastosowanie pozaustrojowe tkanek lub komórek; 51) zastosowanie allogeniczne – zastosowanie tkanek lub komórek pobranych od jednej osoby u innej osoby; 52) zastosowanie autologiczne – zastosowanie tkanek lub komórek u tej samej osoby; 53) żywy dawca – osobę, od której pobierane są komórki, tkanki lub narządy.”; 4) w art. 3: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zwrot kosztów pobrania, przechowywania, przetwarzania, sterylizacji, dystrybucji, przeszczepiania komórek, tkanek lub narządów i zastosowania u ludzi komórek lub tkanek pobranych od dawcy nie jest zapłatą i nie stanowi korzyści majątkowej lub osobistej w rozumieniu ust. 1.”, b) w ust. 3 pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) badań kwalifikujących komórki lub tkanki do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi, po pobraniu od dawcy;”; 5) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pobrania komórek, tkanek lub narządów ze zwłok ludzkich w celu ich przeszczepienia lub pobrania komórek lub tkanek w celu ich zastosowania u ludzi można dokonać, jeżeli osoba zmarła nie wyraziła za życia sprzeciwu.”; 6) w art. 12 w ust 1: a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Komórki, tkanki lub narządy w celu przeszczepienia lub komórki lub tkanki w celu zastosowania u innej osoby mogą być pobierane od żywego dawcy, przy zachowaniu następujących warunków:”, b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zasadność i celowość pobrania i przeszczepienia komórek, tkanek lub narządów lub zastosowania u ludzi komórek lub tkanek od określonego dawcy ustalają lekarze pobierający i przeszczepiający lub stosujący je u znanego biorcy na podstawie aktualnego stanu wiedzy medycznej;”, c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) kandydat na dawcę został przed wyrażeniem zgody szczegółowo, pisemnie poinformowany o rodzaju zabiegu, ryzyku związanym z tym zabiegiem i o dających się przewidzieć następstwach dla jego stanu zdrowia w przyszłości przez lekarza wykonującego zabieg oraz przez innego lekarza niebiorącego bezpośredniego udziału w pobieraniu i przeszczepieniu komórek, tkanek lub narządów lub zastosowaniu u ludzi komórek lub tkanek;”, d) pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie: „7) kandydat na dawcę ma pełną zdolność do czynności prawnych i wyraził dobrowolnie przed lekarzem pisemną zgodę na pobranie komórek, tkanek lub narządów w celu ich przeszczepienia lub komórek lub tkanek w celu ich zastosowania u znanego biorcy; wymóg określenia biorcy przeszczepu nie dotyczy pobrania szpiku lub innej regenerującej się komórki i tkanki; 8) kandydat na dawcę został przed wyrażeniem zgody uprzedzony o skutkach dla biorcy wynikających z wycofania zgody na pobranie komórek, tkanek lub narządów, związanych z ostatnią fazą przygotowania biorcy do dokonania ich przeszczepienia lub zastosowania u ludzi;”; 7) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W celu umożliwienia dokonania przeszczepień lub stosowania u ludzi szpiku, komórek krwiotwórczych krwi obwodowej i krwi pępowinowej od dawców niespokrewnionych tworzy się centralny rejestr niespokrewnionych potencjalnych dawców szpiku i krwi pępowinowej, zwany dalej „rejestrem szpiku i krwi pępowinowej”.”, b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność zapewnienia jakości i bezpieczeństwa pobierania, przeszczepienia i stosowania u ludzi oraz możliwość prowadzenia rejestru w postaci elektronicznej.”; 8) w art. 16a w ust. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) przechowywanie danych, o których mowa w ust. 8, i ich aktualizacja, z uwzględnieniem możliwości ich przechowywania w postaci elektronicznej;”, b) pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6) udostępnianie szpiku i komórek krwiotwórczych krwi obwodowej krajowym lub zagranicznym ośrodkom przeszczepiającym lub stosującym szpik i komórki krwiotwórcze krwi obwodowej; 7) współpraca z innymi ośrodkami dawców szpiku i ośrodkami przeszczepiającymi lub stosującymi szpik i komórki krwiotwórcze krwi obwodowej.”; 9) w art. 16b ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Do udzielenia pozwolenia, o którym mowa w art. 16a ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 26 ust. 1, 2, ust. 4 pkt 1 lit. j i pkt 4–8 i ust. 7 oraz art. 27 ust. 1–5.”; 10) w art. 16c: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W podmiotach leczniczych dokonujących przeszczepień narządów lub przeszczepień lub zastosowań szpiku, komórek krwiotwórczych krwi obwodowej i krwi pępowinowej mogą działać ośrodki kwalifikujące do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi, zwane dalej „ośrodkami kwalifikującymi”.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W ośrodku kwalifikującym kierownik podmiotu leczniczego, o którym mowa w ust. 1, wyznacza zespół złożony z lekarzy odpowiedzialnych za kwalifikację potencjalnych biorców do przeszczepienia lub zastosowania, zwany dalej „zespołem”.”, c) w ust. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) kwalifikowanie potencjalnego biorcy do zabiegu przeszczepienia lub zastosowania;”; 11) w art. 17 ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i tryb tworzenia i prowadzenia listy, 2) kryteria medyczne i sposób dokonywania wyboru potencjalnego biorcy, 3) sposób informowania potencjalnych biorców o kolejności wpisu na listę – uwzględniając aktualny stan wiedzy medycznej i zachowanie równego dostępu do zabiegu przeszczepienia oraz możliwość prowadzenia listy w postaci elektronicznej.”; 12) w art. 18 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność oceny wyników przeszczepienia oraz możliwość prowadzenia rejestru w postaci elektronicznej.”; 13) art. 20 i art. 21 otrzymują brzmienie: „Art. 20. 1. Dopuszcza się przeszczepianie komórek, tkanek lub narządów lub stosowanie u ludzi komórek lub tkanek pochodzących od zwierząt. 2. Przeszczepianie lub stosowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga uzyskania pozytywnej opinii Krajowej Rady Transplantacyjnej. 3. Do przeszczepiania lub stosowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy dotyczące eksperymentów medycznych."}
{"id":"2003_1067_2","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 2. Tkanki i komórki przechowywane w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy są oznaczane w sposób umożliwiający identyfikację dawcy za pomocą niepowtarzalnego oznakowania bez konieczności stosowania jednolitego kodu europejskiego, pod warunkiem że zostaną dopuszczone do obiegu lub dystrybuowane."}
{"id":"2003_1067_21","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 21. Komórki, tkanki lub narządy mogą być pozyskane w celu przeszczepienia lub komórki lub tkanki mogą być pozyskane w celu zastosowania u ludzi z narządów lub ich części usuniętych z innych przyczyn niż w celu pobrania z nich komórek, tkanek lub narządów, po uzyskaniu zgody na ich użycie od dawcy lub jego przedstawiciela ustawowego.”; 14) w art. 22 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzory legitymacji i odznaki oraz sposób i tryb nadawania odznaki „Dawca Przeszczepu” i „Zasłużony Dawca Przeszczepu” wraz ze sposobem dokumentowania ilości pobrań dla celów nadania tej odznaki, uwzględniając dane gromadzone przez Centrum Organizacyjno-Koordynacyjne do Spraw Transplantacji „Poltransplant” oraz propagowanie donacji tkanek, komórek i narządów.”; 15) art. 24 otrzymuje brzmienie: „Art. 24. Podmioty podejmujące działania w zakresie propagowania donacji komórek, tkanek lub narządów są obowiązane poinformować ministra właściwego do spraw zdrowia o zakresie tych działań.”; 16) art. 25 i art. 26 otrzymują brzmienie: „Art. 25. W celu gromadzenia, przetwarzania, sterylizacji, przechowywania, dystrybucji, dopuszczania do obiegu lub prowadzenia działalności przywozowej tkanek i komórek przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi są tworzone banki tkanek i komórek."}
{"id":"2003_1067_26","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 26. 1. Wniosek o uzyskanie pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, jednostka organizacyjna, zwana dalej „wnioskodawcą”, składa do Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek. 2. Pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, udziela minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek, po zaopiniowaniu go przez Krajową Radę Transplantacyjną, jeżeli wnioskodawca spełnia warunki określone w ust. 3. Pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, udziela się na okres pięciu lat. 3. Wnioskodawca uzyskuje pozwolenie na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki: 1) zatrudnia osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, w tym osobę odpowiedzialną za przestrzeganie przepisów niniejszej ustawy oraz zasad określonych w systemie zapewnienia jakości, o którym mowa w art. 29, zwaną dalej „osobą odpowiedzialną”; 2) posiada pomieszczenia i urządzenia odpowiadające wymaganiom fachowym i sanitarnym określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 27 ust. 7; 3) posiada projekt systemu zapewnienia jakości, o którym mowa w art. 29. 4. Wniosek o uzyskanie pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, zawiera: 1) dane dotyczące wnioskodawcy: a) nazwę (firmę) albo nazwę (firmę) podmiotu, w którego strukturach znajduje się bank tkanek i komórek, jeżeli dotyczy, b) adres wykonywania działalności gospodarczej lub adres siedziby podmiotu, w którego strukturach znajduje się bank tkanek i komórek, jeżeli dotyczy, c) adres do korespondencji, d) określenie formy organizacyjno-prawnej, e) Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP), f) numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), g) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, jeżeli dotyczy, h) numer księgi rejestrowej w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą, jeżeli dotyczy, i) wykaz posiadanych pozwoleń ministra właściwego do spraw zdrowia, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotyczy, j) określenie struktury organizacyjnej; 2) imię i nazwisko osoby wyznaczonej do kontaktów w sprawie wniosku, jej numer telefonu i adres poczty elektronicznej; 3) adres strony internetowej banku tkanek i komórek, jeżeli posiada; 4) informację o liczbie osób, o których mowa w ust. 3 pkt 1, ich kwalifikacjach i zakresach czynności; 5) wykaz pomieszczeń i urządzeń, o których mowa w ust. 3 pkt 2; 6) szczegółowy zakres czynności, o których mowa w art. 25, z uwzględnieniem poszczególnych rodzajów tkanek i komórek; 7) wykaz podmiotów, o których mowa w art. 31 ust. 1, którym bank tkanek i komórek, po uzyskaniu pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, będzie zlecał dokonywanie czynności, oraz szczegółowe określenie zlecanych czynności; 8) imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej. 5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) poświadczoną przez osobę upoważnioną do reprezentowania banku tkanek i komórek kopię opinii właściwego państwowego inspektora sanitarnego o spełnianiu wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 27 ust. 7; 2) poświadczone przez osobę upoważnioną do reprezentowania banku tkanek i komórek kopie umów zawartych z podmiotami, o których mowa w art. 31 ust. 1; 3) projekt systemu zapewnienia jakości, o którym mowa w art. 29. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, obejmujący działalność przywozową, zawiera także dane: 1) dotyczące tkanek i komórek, które mają zostać sprowadzone: a) wykaz rodzajów tkanek lub komórek, b) nazwę tkanek lub komórek albo nazwę przetworzonych tkanek lub komórek, zgodnie z ogólnym wykazem europejskim, jeżeli taki wykaz został sporządzony, c) nazwę (firmę) dostawcy z państwa trzeciego w odniesieniu do każdego rodzaju tkanek lub komórek; 2) określenie wykazu czynności, które mają być dokonywane przez dostawcę z państwa trzeciego lub podmiot, któremu zlecił on dokonanie określonych czynności, zwany dalej „podwykonawcą”, przed transportem i w trakcie transportu tkanek lub komórek od dostawcy z państwa trzeciego do wnioskodawcy, obejmujących: pobieranie, testowanie, przetwarzanie, konserwowanie lub przechowywanie, z podziałem na rodzaj tkanek lub komórek i na państwa, na terytorium których każda z tych czynności ma być dokonana; 3) określenie wykazu czynności, które mają być dokonywane przez bank tkanek i komórek po dostarczeniu do niego tkanek lub komórek od dostawcy z państwa trzeciego, obejmujących: testowanie, przetwarzanie, konserwowanie lub przechowywanie z podziałem na rodzaj tkanek i komórek; 4) dotyczące dostawców z państw trzecich: a) nazwę (firmę), b) imię (imiona) i nazwisko osoby wyznaczonej do kontaktów, c) adres siedziby, d) adres do korespondencji, jeżeli różni się od adresu siedziby, e) numer telefonu wraz z międzynarodowym numerem kierunkowym, f) numer kontaktowy w nagłych przypadkach, jeżeli różni się od numeru, o którym mowa w lit. e, g) adres poczty elektronicznej. 7. W przypadku gdy osoba odpowiedzialna jest czasowo zastępowana przez inną osobę, bank tkanek i komórek niezwłocznie przekazuje imię i nazwisko tej osoby do Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek i informuje o dacie rozpoczęcia pełnienia obowiązków osoby odpowiedzialnej przez tę osobę. 8. Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek w terminie 10 dni od dnia, w którym decyzja o udzieleniu pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, stała się ostateczna, przekazuje do europejskiego kompendium banków tkanek i komórek dane dotyczące: 1) banku tkanek i komórek: a) nazwę (firmę), b) krajowy lub międzynarodowy kod, c) nazwę (firmę) podmiotu, w którego strukturach znajduje się bank tkanek i komórek, jeżeli dotyczy, d) adres siedziby, e) dane kontaktowe: adres poczty elektronicznej, numer telefonu i numer faksu, 2) pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25: a) nazwę właściwego organu wydającego pozwolenie, b) nazwę krajowego organu odpowiedzialnego za prowadzenie europejskiego kompendium banków tkanek i komórek, c) sposób przeprowadzenia kontroli, d) nazwę (firmę) posiadacza pozwolenia, e) rodzaje tkanek lub komórek, w odniesieniu do których wydano pozwolenie, f) rodzaje czynności, na których wykonywanie wydano pozwolenie, g) informację o tym, czy pozwolenie jest ważne, cofnięte albo czy dobrowolnie zaprzestano prowadzenia działalności, na wykonywanie której zostało wydane pozwolenie na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25 – i na tej podstawie przydziela bankowi tkanek i komórek europejski kod banku tkanek i komórek na potrzeby jednolitego kodu europejskiego. 9. Jeżeli bank tkanek i komórek stosuje więcej niż jeden system przydzielania niepowtarzalnych numerów donacji, przydziela mu się oddzielne numery banków tkanek i komórek odpowiadające liczbie stosowanych systemów przydzielania. 10. O przydzieleniu europejskiego kodu banku tkanek i komórek na potrzeby jednolitego kodu europejskiego na podstawie ust. 8 lub 9 Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek, w terminie 7 dni od dnia jego przydzielenia, informuje ministra właściwego do spraw zdrowia. 11. W terminie 10 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 10, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje bankowi tkanek i komórek świadectwo uzyskania pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25, na działalność przywozową. 12. Świadectwo, o którym mowa w ust. 11, zawiera informacje dotyczące: 1) numeru świadectwa; 2) danych banku tkanek i komórek prowadzącego działalność przywozową: a) nazwę (firmę), b) europejski kod banku tkanek i komórek, c) adres siedziby, d) adres miejsca odbioru tkanek lub komórek dla dostawców, jeżeli różni się od adresu siedziby banku tkanek i komórek, e) numer telefonu, f) adres poczty elektronicznej, g) adres strony internetowej; 3) zakresu działalności przywozowej: a) rodzaj przywożonych tkanek lub komórek, b) nazwę przywożonych tkanek lub komórek, c) warunki, którym podlega przywóz, jeżeli dotyczy, d) państwo trzecie, w którym dokonuje się pobrania tkanek lub komórek, e) państwo trzecie, w którym dokonuje się czynności innych niż pobranie tkanek lub komórek, f) nazwę dostawcy i państwo trzecie, z którego ma następować przywóz, g) państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym ma następować dystrybucja, jeżeli dotyczy; 4) pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25: a) numer pozwolenia, b) podstawę prawną wydania pozwolenia, c) datę wygaśnięcia pozwolenia, d) informację o liczbie do tej pory udzielonych bankowi tkanek i komórek pozwoleń, e) nazwę organu udzielającego pozwolenia, f) imię i nazwisko urzędnika odpowiedzialnego za wydanie pozwolenia, g) datę wydania pozwolenia, h) podpis urzędnika odpowiedzialnego za wydanie pozwolenia i pieczęć organu wydającego pozwolenie. 13. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór świadectwa, o którym mowa w ust. 11, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego biorców oraz równorzędności norm jakości obowiązujących w Unii Europejskiej.”; 17) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Bank tkanek i komórek informuje niezwłocznie Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek o wszelkich zmianach danych, o których mowa w art. 26 ust. 4 i 6, oraz przedkłada w przypadku zmiany dokumenty, o których mowa w art. 26 ust. 5.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1g w brzmieniu: „1a. Bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową informuje niezwłocznie Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek o każdym całkowitym lub częściowym cofnięciu lub zawieszeniu aktu właściwego organu państwa trzeciego uprawniającego do wywozu tkanek i komórek, posiadanego przez dostawcę z państwa trzeciego. 1b. Bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową informuje niezwłocznie Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek o każdej innej decyzji, którą organ właściwy państwa, w którym dostawca z państwa trzeciego ma siedzibę, podjął w związku z naruszeniem przez dostawcę z państwa trzeciego przepisów, która może być istotna dla jakości i bezpieczeństwa sprowadzanych tkanek i komórek. 1c. Bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową informuje Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek o każdorazowym sprowadzeniu tkanek i komórek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od dostawcy z państwa trzeciego w terminie 7 dni od dnia, w którym dokonano sprowadzenia. 1d. W przypadku gdy z informacji, o których mowa w ust. 1, wynika zmiana danych, o których mowa w art. 26 ust. 8, Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek niezwłocznie przekazuje zmienione dane do europejskiego kompendium banków tkanek i komórek. 1e. Istotna zmiana dotycząca działalności przywozowej prowadzonej przez bank tkanek i komórek, obejmująca rodzaj przywożonych tkanek lub komórek lub dostawców z państw trzecich, wymaga uzyskania pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1, na prowadzenie tej działalności. 1f. Bank tkanek i komórek informuje niezwłocznie dyrektora Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek o istotnej zmianie działalności przywozowej polegającej na działaniach podejmowanych w państwach trzecich, które mogą wpływać na jakość i bezpieczeństwo przywożonych tkanek i komórek. Bank tkanek i komórek może dokonać tej zmiany po uzyskaniu pisemnej zgody dyrektora Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek. 1g. W przypadku gdy bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową dokona jednorazowego przywozu tkanek lub komórek pochodzących od dostawcy z państwa trzeciego, który nie jest objęty pozwoleniem, o którym mowa w art. 26 ust. 1, na prowadzenie działalności przywozowej, nie uznaje się go za istotną zmianę, o której mowa w ust. 1e, jeżeli bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową posiada pozwolenie na sprowadzenie tego samego rodzaju tkanek lub komórek od innego dostawcy z państwa trzeciego.”, c) ust. 2–5 otrzymują brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw zdrowia dokonuje oceny, czy: 1) bank tkanek i komórek ubiegający się o pozwolenie, o którym mowa w art. 26 ust. 2, spełnia warunki wymagane do jego uzyskania; 2) podmioty, o których mowa w art. 26 ust. 4 pkt 7, spełniają w zakresie czynności określonych w umowie zawartej z bankiem tkanek i komórek wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6 i 7. 3. Ocena, o której mowa w ust. 2, jest dokonywana na podstawie raportu pokontrolnego sporządzonego po przeprowadzeniu kontroli w celu stwierdzenia, czy bank tkanek i komórek ubiegający się o pozwolenie, o którym mowa w art. 26 ust. 2, spełnia warunki wymagane do jego uzyskania. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia cofa pozwolenie, jeżeli: 1) bank tkanek i komórek przestał spełniać warunki wymagane do uzyskania pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 2 lub; 2) bank tkanek i komórek uniemożliwia przeprowadzenie kontroli niezbędnej do stwierdzenia, czy spełnia wymagania do realizacji zadań określonych ustawą, lub; 3) podmioty, o których mowa w art. 26 ust. 4 pkt 7, nie spełniają wymagań określonych dla banków tkanek i komórek w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 w zakresie czynności określonych w umowie zawartej z bankiem tkanek i komórek, lub 4) osoby zatrudnione w podmiotach, o których mowa w art. 26 ust. 4 pkt 7, nie spełniają wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6. 5. Udzielenie pozwolenia, odmowa udzielenia pozwolenia oraz cofnięcie pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 2, następują w drodze decyzji administracyjnej. Decyzja o cofnięciu pozwolenia podlega natychmiastowemu wykonaniu. W decyzji określa się sposób przekazania przechowywanych tkanek i komórek do innego banku lub banków tkanek i komórek posiadających pozwolenie.”; 18) w art. 28 w ust. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) promocja honorowej donacji tkanek i komórek.”; 19) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: „Art. 31a. 1. Bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową zawiera umowę z dostawcą z państwa trzeciego w przedmiocie sprowadzania z państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tkanek lub komórek. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera: 1) dane banku tkanek i komórek prowadzącego działalność przywozową, o których mowa w art. 26 ust. 8 pkt 1, dane dostawcy z państwa trzeciego, o których mowa w art. 26 ust. 6 pkt 4, i dane podwykonawcy, o których mowa w art. 26 ust. 6 pkt 2, jeżeli dotyczy; 2) uprawnienie ministra właściwego do spraw zdrowia lub osoby działającej z jego upoważnienia do przeprowadzania kontroli dostawcy z państwa trzeciego w czasie obowiązywania umowy oraz w okresie dwóch lat od jej rozwiązania lub zakończenia jej realizacji w zakresie spełniania wymogów obowiązujących w państwie trzecim odnoszących się do możliwości dostarczania tkanek lub komórek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie zgodności norm jakości i bezpieczeństwa stosowanych przez dostawcę z państwa trzeciego z wymaganiami określonymi w art. 29; 3) zobowiązanie stron umowy do zapewnienia spełniania norm jakości i bezpieczeństwa przez przywożone tkanki lub komórki przeznaczone do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 29; 4) dane identyfikacyjne podwykonawcy, jeżeli dotyczy, obejmujące: a) nazwę (firmę), b) formę organizacyjno-prawną, c) adres siedziby, d) numer telefonu, e) adres poczty elektronicznej; 5) zobowiązanie dostawcy z państwa trzeciego do przekazania, w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, bankowi tkanek i komórek prowadzącemu działalność przywozową pisemnych informacji o spełnianiu wymogów obowiązujących w państwie trzecim odnoszących się do możliwości dostarczania tkanek lub komórek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 6) zobowiązanie dostawcy z państwa trzeciego do niezwłocznego poinformowania banku tkanek i komórek prowadzącego działalność przywozową o: a) zmianach w swojej działalności dotyczących częściowego albo całkowitego cofnięcia albo zawieszenia pozwolenia na wywóz tkanek lub komórek lub o innych zmianach mogących mieć wpływ na jakość i bezpieczeństwo tkanek lub komórek, które zostały lub mają zostać sprowadzone, b) podejrzewanych lub faktycznych istotnych zdarzeniach niepożądanych lub istotnych niepożądanych reakcjach, które mogą mieć wpływ na jakość i bezpieczeństwo tkanek i komórek, które zostały lub mają zostać sprowadzone; 7) uprawnienie banku tkanek i komórek prowadzącego działalność przywozową do przeprowadzania regularnych audytów u dostawcy z państwa trzeciego w zakresie spełniania norm jakości i bezpieczeństwa przywożonych tkanek lub komórek przeznaczonych do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 29; 8) warunki transportu tkanek lub komórek; 9) zobowiązanie dostawcy z państwa trzeciego lub jego podwykonawcy, jeżeli dotyczy, do przechowywania dokumentacji dawcy dotyczącej sprowadzanych tkanek lub komórek z zapewnieniem ochrony danych osobowych dawcy przed ich nieuprawnionym przetwarzaniem, przez 30 lat od dnia pobrania, oraz określenie podmiotu, do którego zostaną przekazane dane dawcy w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności przez dostawcę z państwa trzeciego lub przez jego podwykonawcę, jeżeli dotyczy; 10) zobowiązanie banku tkanek i komórek prowadzącego działalność przywozową i dostawcy z państwa trzeciego do dokonywania co pół roku przeglądu umowy, o której mowa w ust. 1, pod względem zgodności jej postanowień z niniejszą ustawą i jej aktami wykonawczymi w zakresie jakości i bezpieczeństwa obrotu tkankami lub komórkami, a w przypadku wystąpienia w czasie obowiązywania umowy zmian stanu prawnego wpływającego na normy jakości i bezpieczeństwa w ten sposób, że normy te ulegną obostrzeniu w stosunku do stanu prawnego obowiązującego w chwili zawarcia umowy, zobowiązanie banku tkanek i komórek dokonującego przywozu i dostawcy z państwa trzeciego do niezwłocznej zmiany treści umowy w zakresie norm jakości i bezpieczeństwa; 11) zobowiązanie dostawcy z państwa trzeciego do przedstawienia bankowi tkanek i komórek prowadzącemu działalność przywozową wykazu wszystkich standardowych procedur operacyjnych dotyczących jakości i bezpieczeństwa sprowadzanych tkanek lub komórek oraz zobowiązanie do przekazywania tych procedur niezwłocznie na żądanie banku tkanek i komórek dokonującego przywozu; 12) zobowiązanie dostawcy z państwa trzeciego do niezwłocznego poinformowania na piśmie banku tkanek i komórek prowadzącego działalność przywozową o miejscu i czasie pobrania tkanek lub komórek wraz z danymi identyfikacyjnymi zagranicznego podmiotu pobierającego w zakresie, o którym mowa w art. 34 ust. 4 pkt 2. 3. Bank tkanek i komórek prowadzący działalność przywozową przekazuje poświadczoną przez osobę upoważnioną do reprezentowania banku tkanek i komórek kopię umowy, o której mowa w ust. 1, zawartej z dostawcą z państwa trzeciego do Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia. 4. Zawarcie umowy, o której mowa w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli przywiezione w ramach jednorazowego przywozu tkanki i komórki będą przeszczepione lub zastosowane wyłącznie u zamierzonego biorcy.”; 20) art. 34 otrzymuje brzmienie: „Art. 34. 1. Bank tkanek i komórek: 1) jest obowiązany prowadzić, gromadzić i przechowywać dokumentację dotyczącą podejmowanych czynności dotyczących tkanek i komórek, 2) prowadzący działalność przywozową tkanek lub komórek z państwa trzeciego, w tym dokonujący jednorazowego przywozu, jest obowiązany prowadzić, gromadzić i przechowywać dokumentację podejmowanych czynności, obejmującą rodzaje i ilości przywożonych tkanek lub komórek oraz ich pochodzenie i przeznaczenie – przez okres 30 lat od dnia wydania tkanek lub komórek w celu przeszczepienia lub zastosowania u ludzi, w sposób umożliwiający identyfikację dawców i biorców tkanek lub komórek. 2. Bank tkanek i komórek jest obowiązany przekazywać do Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek roczny raport dotyczący podejmowanych czynności, obejmujący rodzaje i ilości gromadzonych, przetwarzanych, przechowywanych i wydawanych tkanek lub komórek oraz ich pochodzenie i przeznaczenie. 3. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, może być gromadzona, przechowywana i udostępniana w postaci elektronicznej. 4. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, obejmuje następujące dane: 1) dane identyfikacyjne dawcy: a) imię (imiona) i nazwisko, b) płeć, c) datę urodzenia, d) numer PESEL, jeżeli posiada, e) numer dokumentacji medycznej związanej z donacją, f) wyniki badań diagnostycznych mających na celu wykrycie przeciwwskazań do bycia dawcą tkanek lub komórek, w tym obecności biologicznych czynników chorobotwórczych w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1866, 2003 i 2173), g) wyniki badań antygenów zgodności tkankowych, jeżeli dotyczy, h) liczbę przeprowadzonych badań antygenów zgodności tkankowej, jeżeli dotyczy, i) dostępność dawcy (dawca zakwalifikowany do pobrania albo niezakwalifikowany do pobrania ), jeżeli dotyczy; 2) dane identyfikacyjne dotyczące pobrania, obejmujące: a) dane identyfikacyjne zagranicznego podmiotu pobierającego lub banku tkanek i komórek, obejmujące: – nazwę (firmę), – formę organizacyjno-prawną, – adres siedziby, – numer telefonu, – adres poczty elektronicznej, b) niepowtarzalny numer donacji, c) datę i godzinę rozpoczęcia oraz zakończenia pobrania, d) miejsce pobrania, e) dane dotyczące rodzaju pobrania, obejmujące: – ilość pobranych tkanek lub komórek, – rodzaj pobranych tkanek lub komórek, – rodzaj pobrania (w celu zastosowania autologicznego lub allogenicznego), – pochodzenie pobranych tkanek lub komórek (pobranie od żywego dawcy lub ze zwłok); 3) dane identyfikacyjne tkanek lub komórek, obejmujące: a) dane identyfikacyjne banku tkanek i komórek, b) rodzaj tkanek lub komórek albo przetworzonych tkanek lub komórek (nomenklatura podstawowa ogólnego wykazu europejskiego, jeżeli taki wykaz został sporządzony), c) numer podziału, jeżeli dotyczy, d) datę ważności tkanek lub komórek, jeżeli dotyczy, e) informacje, czy tkanki lub komórki są poddane kwarantannie, karencji albo czy dopuszczono je do dystrybucji lub obiegu, f) opis i pochodzenie tkanek lub komórek, zastosowane etapy przetwarzania, wyroby medyczne oraz materiały mające bezpośrednio kontakt z tkankami lub komórkami, wpływające na ich jakość lub bezpieczeństwo, g) dane identyfikacyjne banku tkanek i komórek dokonującego oznaczenia tkanek lub komórek albo przetworzonych tkanek i komórek etykietą ostateczną celem przekazania ich do dystrybucji; 4) jednolity kod europejski, jeżeli dotyczy; 5) dane identyfikacyjne dotyczące zastosowania u ludzi tkanek lub komórek, obejmujące: a) datę dystrybucji lub dopuszczenia do obiegu albo datę utylizacji, b) dane identyfikacyjne lekarza stosującego tkanki lub komórki, obejmujące: – tytuł zawodowy, stopień naukowy lub stopień naukowy wraz z tytułem naukowym, – imię (imiona) i nazwisko, – numer prawa wykonywania zawodu, – posiadane specjalizacje.”; 21) w art. 35: a) w ust. 1: – w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) warunków wymaganych do uzyskania pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 2, lub”, – w pkt 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „podmiotach, o których mowa w art. 26 ust. 4 pkt 7, dotyczącą:”, – w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) podmiotach, o których mowa w art. 31a, w zakresie wymagań określonych niniejszą ustawą.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1f w brzmieniu: „1a. Minister właściwy do spraw zdrowia przeprowadza kontrolę, o której mowa w ust. 1, w bankach tkanek i komórek prowadzących działalność przywozową oraz kontrolę działalności dostawców z państw trzecich na wniosek złożony wraz z uzasadnieniem przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej odpowiedzialny za organizowanie inspekcji i kontroli banków tkanek i komórek w danym państwie członkowskim. 1b. Wniosek, o którym mowa w ust. 1a, zawiera: 1) pełną nazwę i adres siedziby organu; 2) podstawę prawną określającą uprawnienia organu w zakresie organizowania inspekcji i kontroli banków tkanek i komórek w państwie, w którym znajduje się jego siedziba; 3) zakres kontroli. 1c. W przypadku gdy wniosek nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1b, minister właściwy do spraw zdrowia wzywa organ do uzupełnienia wniosku, określając termin jego uzupełnienia. W przypadku nieuzupełnienia wniosku w wyznaczonym terminie kontroli nie przeprowadza się. 1d. W kontroli może uczestniczyć właściwy organ państwa członkowskiego, które złożyło wniosek o przeprowadzenie kontroli. Sposób uczestnictwa organu państwa członkowskiego określa w formie pisemnej minister właściwy do spraw zdrowia. O odmowie uczestnictwa w związku z koniecznością ochrony interesu publicznego lub zdrowia publicznego informuje się państwo członkowskie, które wystąpiło z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli. 1e. Środki podejmowane w wyniku kontroli wprowadza się po konsultacji z państwem członkowskim, które złożyło wniosek o przeprowadzenie kontroli. 1f. Na wniosek innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Komisji Europejskiej minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje informacje o wynikach kontroli dotyczących banków tkanek i komórek prowadzących działalność przywozową i dostawców z państw trzecich.”, c) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. W przypadku niewykonania przez kontrolowaną jednostkę zaleceń pokontrolnych w wyznaczonym terminie minister właściwy do spraw zdrowia może cofnąć pozwolenie, o którym mowa w art. 26 ust. 2.”, d) w ust. 11 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) podmiotów, o których mowa w art. 16a ust. 1, art. 26 ust. 4 pkt 7, art. 36 ust. 1 i art. 37 ust. 1, w zakresie działalności objętej pozwoleniami wydanymi na podstawie przepisów ustawy,”; 22) w art. 36: a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) przeszczepianiu lub zastosowaniu u ludzi – może być prowadzone wyłącznie w podmiotach leczniczych.”, b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) kwalifikacje zawodowe osób pobierających komórki, tkanki i narządy oraz osób dokonujących ich przeszczepiania lub stosowania u ludzi, 2) kwalifikacje zawodowe koordynatorów pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów, 3) warunki, jakim powinny odpowiadać podmioty wymienione w ust. 1, w których podejmowane będzie postępowanie polegające na pobieraniu, przechowywaniu, przeszczepianiu komórek, tkanek lub narządów lub zastosowaniu u ludzi komórek lub tkanek, 4) szczegółowe zasady współdziałania podmiotów, o których mowa w ust. 1, w zakresie pobierania, przechowywania komórek, tkanek i narządów w celu ich wykorzystania do przeszczepienia lub zastosowania u ludzi, 5) wymagania, jakim powinna odpowiadać dokumentacja medyczna dotycząca pobierania komórek, tkanek i narządów, ich przechowywania i przeszczepiania lub zastosowania u ludzi – uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego biorców i dawców komórek, tkanek lub narządów.”; 23) w art. 37a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wywozu szpiku, komórek krwiotwórczych krwi obwodowej i krwi pępowinowej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ich przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje podmiot leczniczy wykonujący pobranie lub przeszczepienie lub stosujący u ludzi szpik, komórki krwiotwórcze krwi obwodowej i krwi pępowinowej, za zgodą dyrektora Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego do Spraw Transplantacji „Poltransplant”.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Jednorazowego przywozu tkanek lub komórek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od dostawcy z państwa trzeciego dokonuje bank tkanek i komórek, za zgodą dyrektora Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek.”, c) w ust. 8 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) jakość i bezpieczeństwo przywożonych i wywożonych komórek, tkanek lub narządów przeznaczonych do przeszczepienia lub komórek lub tkanek przeznaczonych do zastosowania u ludzi.”, d) w ust. 9 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) ust. 2–3a – gromadzi i przechowuje Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek.”; 24) art. 37b otrzymuje brzmienie: „Art. 37b. 1. Bank tkanek i komórek oznacza komórki i tkanki w sposób umożliwiający identyfikację ich dawcy za pomocą jednolitego kodu europejskiego najpóźniej przed ich dopuszczeniem do obiegu lub dystrybucją w celu przeszczepienia lub zastosowania u ludzi. 2. Bank tkanek i komórek, podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, 2 i 5, i medyczne laboratorium diagnostyczne, o którym mowa w art. 37 ust. 1, oznaczają w sposób umożliwiający identyfikację dawcy za pomocą niepowtarzalnego oznakowania, bez konieczności stosowania jednolitego kodu europejskiego: 1) narządy; 2) komórki i tkanki: a) przywożone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w nagłych przypadkach, b) dystrybuowane bezpośrednio w celu natychmiastowego przeszczepienia lub zastosowania u ludzi przez bank tkanek i komórek, który posiada ważne pozwolenie, c) przeznaczone do testowania. 3. Identyfikacja, o której mowa w ust. 1, zapewnia możliwość określenia danych dotyczących pobrania komórek, tkanek lub narządów, ich przyjęcia do banku tkanek i komórek, podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, 2 i 5, i medycznego laboratorium diagnostycznego, o którym mowa w art. 37 ust. 1, oraz ich testowania, przetwarzania, sterylizacji, przechowywania i dystrybucji. 4. Bank tkanek i komórek, podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 i 3, i medyczne laboratorium diagnostyczne, o którym mowa w art. 37 ust. 1, są obowiązane do: 1) przydzielania sekwencji identyfikacyjnej donacji po pobraniu tkanek lub komórek lub w momencie otrzymania ich od zagranicznego podmiotu pobierającego, lub przy przywozie tkanek lub komórek od dostawcy z państwa trzeciego, która obejmuje: a) europejski kod banku tkanek i komórek określony w europejskim kompendium banków tkanek i komórek, b) niepowtarzalny numer donacji przydzielony przez bank tkanek i komórek, chyba że taki numer jest przydzielany centralnie na poziomie krajowym i stosowany w ramach systemu kodowania ISBT 128; 2) niedokonywania zmiany sekwencji identyfikacyjnej donacji po przydzieleniu jej do tkanek lub komórek dopuszczonych do obiegu, chyba że jest to niezbędne do poprawienia błędu w kodowaniu; każde poprawienie błędu wymaga pisemnego potwierdzenia przez osobę odpowiedzialną odpowiednio w banku tkanek i komórek albo w podmiocie leczniczym, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 i 3, albo w medycznym laboratorium diagnostycznym, o którym mowa w art. 37 ust. 1; 3) zastosowania jednego z dopuszczonych systemów kodowania tkanek i komórek oraz odpowiednich numerów tkanek i komórek zawartych w europejskim kompendium przetworzonych tkanek lub komórek najpóźniej przed ich dystrybucją do celów przeszczepiania lub zastosowania u ludzi; 4) zastosowania odpowiedniego numeru podziału i daty ważności tkanek lub komórek; w przypadku tkanek lub komórek, w odniesieniu do których nie określono daty ważności, datą ważności jest najpóźniej termin określony jako „00000000” przed ich dystrybucją do celów przeszczepiania lub zastosowania u ludzi; 5) stosowania jednolitego kodu europejskiego na oznaczeniu danych tkanek lub komórek zamieszczonego w sposób nieusuwalny i trwały oraz podania tego kodu w dokumentacji, o której mowa w art. 34 ust. 1, najpóźniej przed momentem dystrybucji tkanek i komórek do celów przeszczepienia lub zastosowania u ludzi; 6) powiadamiania Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek, jeżeli: a) informacje zawarte w europejskim kompendium banków tkanek i komórek wymagają aktualizacji lub korekty, b) europejskie kompendium przetworzonych tkanek i komórek wymaga aktualizacji lub korekty, c) bank tkanek i komórek zauważy przypadek niezgodności z wymogami dotyczącymi jednolitego kodu europejskiego w odniesieniu do tkanek lub komórek otrzymanych od innych banków tkanek i komórek mających siedzibę na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej; 7) wprowadzania niezbędnych środków w przypadku nieprawidłowego zastosowania jednolitego kodu europejskiego na oznaczeniu, w szczególności podjęcia działań informacyjnych, korekcyjnych, korygujących oraz zapobiegawczych.”; 25) art. 37e otrzymuje brzmienie: „Art. 37e. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób tworzenia niepowtarzalnego oznakowania umożliwiającego identyfikację dawcy komórek lub tkanek oraz sposób oznaczania komórek lub tkanek – w postaci zastosowania jednolitego kodu europejskiego, 2) sposób tworzenia niepowtarzalnego oznakowania umożliwiającego identyfikację dawcy komórek lub tkanek oraz sposób oznaczania komórek lub tkanek – bez zastosowania jednolitego kodu europejskiego – w przypadkach, o których mowa w art. 37b ust. 2 pkt 2, 3) sposób tworzenia niepowtarzalnego oznakowania umożliwiającego identyfikację dawcy narządów oraz sposób oznaczania narządów za pomocą tego oznakowania, 4) wymagania w zakresie monitorowania, o którym mowa w art. 37c ust. 3 – uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego biorców oraz możliwość prawidłowego przeanalizowania i prześledzenia drogi tkanek i komórek od dawcy do biorcy i odwrotnie.”; 26) w art. 39: a) w ust. 3 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) monitorowanie danych dotyczących banków tkanek i komórek gromadzonych w europejskim kompendium banków tkanek i komórek, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w tym zakresie, informowanie o tym jednostki prowadzącej europejskie kompendium banków tkanek i komórek w Komisji Europejskiej w terminie 10 dni.”, b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek może wykonywać czynności, o których mowa w art. 25, wyłącznie w celach naukowych i dydaktycznych, po zaopiniowaniu przez Krajową Radę Transplantacyjną i uzyskaniu pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 2. 6. Do wykonywania przez Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek czynności, o których mowa w art. 25, stosuje się przepisy rozdziału 6, z wyjątkiem art. 26 ust. 1 i 2. Wniosek o uzyskanie pozwolenia składa się do ministra właściwego do spraw zdrowia.”; 27) w art. 41 w ust. 6 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) opiniowanie wniosków, o których mowa w art. 26 ust. 1 i art. 36 ust. 4;”; 28) w art. 42 w ust. 3: a) w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) z czynności podjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie propagowania donacji komórek, tkanek i narządów,”, b) pkt 1a otrzymuje brzmienie: „1a) przedstawia Komisji Europejskiej corocznie, w terminie do dnia 30 czerwca, sprawozdanie roczne dotyczące powiadamiania o istotnych zdarzeniach niepożądanych i istotnych niepożądanych reakcjach w zakresie pobierania, testowania, przetwarzania, sterylizacji, przechowywania, dystrybucji, przywozu i wywozu, działalności przywozowej i przeszczepiania lub zastosowania u ludzi komórek i tkanek;”; 29) art. 43 i art. 44 otrzymują brzmienie: „Art. 43. Kto rozpowszechnia ogłoszenie o odpłatnym zbyciu, nabyciu lub o pośredniczeniu w odpłatnym zbyciu lub nabyciu komórki, tkanki lub narządu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"2003_1067_3","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 3. Postępowania administracyjne w sprawach regulowanych ustawą zmienianą w art. 1, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, toczą się po tym dniu na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2003_1067_4","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 4. Pozwolenia wydane na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc przez okres, na jaki zostały wydane."}
{"id":"2003_1067_44","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 44. 1. Kto, w celu uzyskania korzyści majątkowej lub osobistej, nabywa, zbywa, pośredniczy w nabyciu lub zbyciu komórki, tkanki lub narządu bądź bierze udział w pobieraniu, przeszczepianiu komórek, tkanek lub narządów, zastosowaniu u ludzi komórek lub tkanek lub udostępnianiu pobranych wbrew przepisom niniejszej ustawy komórek, tkanek lub narządów pochodzących od żywego dawcy lub ze zwłok ludzkich, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 5 lat. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działał w związku z krytycznym położeniem, w którym znajdował się on sam lub osoba mu najbliższa, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od jej wymierzenia. 3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat.”; 30) art. 46 otrzymuje brzmienie: „Art. 46. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia lub wbrew przepisom niniejszej ustawy pobiera komórkę, tkankę lub narząd albo przeszczepia komórkę, tkankę lub narząd lub stosuje u ludzi komórkę lub tkankę, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. 2. Kierownik podmiotu leczniczego, który wbrew szczególnemu obowiązkowi nadzoru nad tym podmiotem dopuszcza do pobierania komórki, tkanki lub narządu, przeszczepiania komórki, tkanki lub narządu lub stosowania u ludzi komórki lub tkanki bez wymaganego pozwolenia, jak również powziąwszy wiadomość o pobieraniu komórki, tkanki lub narządu, ich przeszczepianiu lub stosowaniu u ludzi bez wymaganego pozwolenia, nie podejmie prawem przewidzianego postępowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.”."}
{"id":"2003_1067_5","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 5. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 22 ust. 6, art. 35 ust. 11, art. 36 ust. 7 oraz art. 37e ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 22 ust. 6, art. 35 ust. 11, art. 36 ust. 7 oraz art. 37e ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 27 ust. 6 oraz art. 37a ust.11 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 27 ust. 6 oraz art. 37a ust. 11 ustawy zmienianej w art. 1, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1067_6","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów[1])","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 29 kwietnia 2017 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża: 1) dyrektywę Komisji (UE) 2015\/565 z dnia 8 kwietnia 2015 r. zmieniającą dyrektywę 2006\/86\/WE w odniesieniu do niektórych wymagań technicznych dotyczących kodowania tkanek i komórek ludzkich (Dz. Urz. UE L 93 z 09.04.2015, str. 43); 2) dyrektywę Komisji (UE) 2015\/566 z dnia 8 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2004\/23\/WE w odniesieniu do procedur weryfikacji równorzędnych norm jakości i bezpieczeństwa przywożonych tkanek i komórek (Dz. Urz. UE L 93 z 09.04.2015, str. 56). [2]) Zmiany wymienionej dyrektywy zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 14 i Dz. Urz. UE L 7 z 13.01.2015, str. 5\/2. [3]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2009, str. 174 i Dz. Urz. UE L 348 z 31.12.2010, str. 1."}
{"id":"2003_1068_1","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 (Dz. U. Nr 210, poz. 2037, z 2005r. Nr 150, poz. 1250 oraz z 2006 r. Nr 249, poz. 1835) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: „Art. 30a. W latach 2007-2011 gminę górniczą zwalnia się z wpłat do budżetu państwa przeznaczonych na część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin od przypadającej jej części opłaty eksploatacyjnej od przedsiębiorstwa górniczego.”."}
{"id":"2003_1068_2","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006","text":"Art. 2. 1. Jeżeli roczna kwota wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem na część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin, o której gmina została poinformowana na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 203, poz. 1966, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 Nr 141, poz. 1011, Nr 225, poz. 1635 i Nr 249, poz. 1828), jest wyższa od kwoty ustalonej z uwzględnieniem zwolnienia, o którym mowa w art. 1, zmniejsza się roczną kwotę wpłat na 2007 r. Przepis art. 33 ust. 4 ustawy, o której mowa w zdaniu poprzednim, stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli roczna kwota części równoważącej subwencji ogólnej, o której gmina została poinformowana na postawie art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, jest wyższa od kwoty ustalonej z uwzględnieniem zwolnienia, o którym mowa w art. 1, zmniejsza się roczną kwotę części równoważącej subwencji ogólnej na 2007 r. Przepis art. 33 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio. 3. W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych poinformuje gminy górnicze oraz gminy otrzymujące część równoważącą subwencji ogólnej o zmniejszeniu rocznych kwot części subwencji ogólnej i wpłat na 2007 r., o których gminy zostały poinformowane stosownie do art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_1068_3","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2007 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek"}
{"id":"2003_1069_1","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2003 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 168, poz. 1383) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Umowa o odpłatne używanie lokalu może być zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony. 2. Umowa o odpłatne używanie lokalu wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy lub innych jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem lokalu socjalnego lub lokalu związanego ze stosunkiem pracy, może być zawarta wyłącznie na czas nieoznaczony, chyba że zawarcia umowy na czas oznaczony żąda lokator. 3. Właściciel nie może uzależnić zawarcia umowy od złożenia przez lokatora żądania, o którym mowa w ust. 2.\"; 2) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osobie, o której mowa w art. 14 ust. 4, przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy została objęta orzeczeniem sądowym, chociażby nieprawomocnym, nakazującym opróżnienie lokalu, lub ostateczną decyzją administracyjną, o której mowa w art. 34, a orzeczenie to lub decyzja nie zostały wykonane przed dniem wejścia w życie ustawy.\"."}
{"id":"2003_1069_2","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2003 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_1122_1","title":"Ustawa z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz.U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802, Nr 89, poz. 972, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 128, poz. 1403 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804, Nr 112, poz. 974, Nr 141, poz. 1178, Nr 169, poz. 1387 i Nr 188, poz. 1572) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 64 po § 3 dodaje się § 3a i 3b w brzmieniu: \"§ 3a. Organ celny może wyrazić zgodę, aby zgłoszenie celne zostało złożone, zanim zgłaszający będzie mógł przedstawić towar nim objęty. W takim wypadku organ celny wyznacza termin przedstawienia towaru, określony stosownie do okoliczności. § 3b. Zgłoszenie celne, o którym mowa w § 3a, może zostać przyjęte jedynie po przedstawieniu towaru organowi celnemu w wyznaczonym terminie. Nieprzedstawienie towaru w wyznaczonym terminie powoduje, że zgłoszenie celne uważa się za niezłożone.\"; 2) w art. 65: a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wraz ze zgłoszeniem celnym przedstawiono towar nim objęty, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.\", b) po § 5 dodaje się § 5a i 5b w brzmieniu: \"§ 5a. Przepisy art. 230 § 5 i 6 stosuje się odpowiednio. § 5b. Przepisu § 5 nie stosuje się, jeżeli wniosek o zwrot lub umorzenie należności celnych zostanie przedstawiony zgodnie z przepisami działu V tytułu VII niniejszej ustawy.\"; 3) w art. 81 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. Jeżeli zgłoszenie celne jest dokonywane w sposób określony w art. 62 § 1 pkt 2, organ celny może wyrazić zgodę na to, aby dokumenty, o których mowa w art. 64 § 2, nie były przedstawiane wraz ze zgłoszeniem celnym. W takim wypadku dokumenty, które nie są przedstawiane wraz ze zgłoszeniem celnym, przechowuje się do dyspozycji organów celnych.\"; 4) w art. 88 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Towary dopuszczone do obrotu tracą status celny towarów krajowych, gdy należności celne przywozowe za te towary są zwracane lub umarzane:; 5) w art. 90 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków i formularzy stosowanych przy wydawaniu pozwoleń, dokumenty, które należy dołączyć do wniosku, terminy składania wniosków oraz inne szczegółowe warunki wydawania pozwoleń, a także przesłanki ich cofania. Rozporządzenie powinno uwzględniać, w zakresie wydawania i cofania pozwoleń, różnice między poszczególnymi procedurami wynikające z przepisów prawa celnego, a w zakresie cofania pozwoleń w szczególności skalę naruszania prawa przez osoby posiadające pozwolenia oraz ochronę dochodów budżetu państwa.\"; 6) w art. 97: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Procedura tranzytu pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na polskim obszarze celnym: 1) towarów niekrajowych, niepodlegających w tym czasie należnościom celnym przywozowym i środkom polityki handlowej, lub 2) towarów krajowych w wypadkach określonych w przepisach szczególnych.\", b) uchyla się § 2, c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny towarów niekrajowych organ celny może z urzędu, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, uwzględniając interes osoby zobowiązanej, objąć towar procedurą tranzytu.\"; 7) art. 98 otrzymuje brzmienie: \"Art. 98. § 1. Procedura tranzytu zostaje zakończona, a obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu spełnione, gdy towary objęte tą procedurą i odpowiednie dokumenty zostaną przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia, zgodnie z przepisami tej procedury. § 2. Organ celny uznaje procedurę tranzytu za zamkniętą, jeżeli jest w stanie stwierdzić, na podstawie porównania danych dostępnych w urzędzie wyjścia (urząd, w którym towary objęto procedurą tranzytu) i danych dostępnych w urzędzie celnym przeznaczenia, że procedura ta została w sposób prawidłowy zakończona.\"; 8) w art. 100 w § 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nie naruszyły w sposób istotny przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych,\"; 9) w art. 101 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Niezależnie od obowiązków głównego zobowiązanego, każda osoba przewożąca towar lub osoba przyjmująca go, jeśli wie o tym, że jest on objęty procedurą tranzytu, jest zobowiązana do przedstawienia tego towaru w urzędzie celnym przeznaczenia, z zachowaniem wymogów, o których mowa w § 2.\"; 10) w art. 102 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Procedura składu celnego pozwala na składowanie w składzie celnym: 1) towarów niekrajowych, które w czasie tego składowania nie podlegają należnościom celnym przywozowym ani środkom polityki handlowej, 2) towarów krajowych, jeśli ich objęcie tą procedurą powoduje skutki takie same, jak w wypadku ich wywozu, o ile przewidują to przepisy szczególne. § 2. Składem celnym jest miejsce określone w pozwoleniu wydanym przez organ celny lub administrowane przez organ celny, podlegające dozorowi celnemu i kontroli celnej, w którym towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami.\"; 11) w art. 104 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Prowadzącym skład celny może być wyłącznie osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego, chyba że prowadzącym jest organ celny.\"; 12) w art. 105: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Prowadzenie składu celnego uzależnione jest od uzyskania pozwolenia organu celnego, chyba że prowadzącym jest organ celny.\", b) § 7 otrzymuje brzmienie: \"§ 7. Rozpoczęcie działalności składu celnego wymaga uprzedniego zatwierdzenia przez właściwy organ celny regulaminu funkcjonowania tego składu, sporządzonego przez prowadzącego skład celny. Jeżeli prowadzącym skład jest organ celny, regulamin nie podlega zatwierdzeniu.\"; 13) art. 108 otrzymuje brzmienie: \"Art. 108. Pozwolenie na prowadzenie składu celnego publicznego może określać, że odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 lub 2, ponosi jedynie korzystający ze składu.\"; 14) w art. 112: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Organ celny może odstąpić od wymogu prowadzenia ewidencji, o której mowa w § 1, w wypadku gdy: 1) prowadzącym skład celny jest ten organ, lub 2) określono, zgodnie z art. 108, że odpowiedzialność ponosi jedynie korzystający ze składu, a zgłoszenie celne do procedury składu celnego jest dokonywane w formie pisemnej, o której mowa w art. 64, lub w formie uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 1 lub 2, jeżeli są spełnione warunki określone w art. 91.\"; 15) art. 113 otrzymuje brzmienie: \"Art. 113. Towary objęte procedurą składu celnego, z chwilą ich wprowadzenia do składu celnego, powinny zostać ujęte w ewidencji towarowej, o której mowa w art. 112 § 1, chyba że organ celny odstąpił od wymogu jej prowadzenia.\"; 16) w art. 114 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Organ celny może zażądać, aby towary określone w § 1 zostały ujęte w ewidencji towarowej, o której mowa w art. 112 § 1.\"; 17) art. 115 otrzymuje brzmienie: \"Art. 115. § 1. Składowanie towarów objętych procedurą składu celnego nie jest ograniczone w czasie, z zastrzeżeniem § 2. W wyjątkowych wypadkach organ celny może wyznaczyć termin, przed którego upływem korzystający ze składu celnego powinien nadać towarom inne przeznaczenie celne. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dla towarów krajowych, dla których przepisy odrębne łączą objęcie ich procedurą składu celnego ze skutkami takimi, jak w wypadku ich wywozu: 1) terminy składowania towarów objętych procedurą składu celnego, 2) przeznaczenia celne, inne niż wywóz, które mogą otrzymać towary w celu zakończenia procedury składu celnego. Rozporządzenie powinno uwzględniać w szczególności regulacje dotyczące stosowania środków określonych w przepisach odrębnych oraz rodzaj towarów podlegających tym środkom, zapewniając zarazem ochronę interesów budżetu państwa.\"; 18) w art. 119: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Jeżeli towary przywożone objęte procedurą składu celnego zostały poddane zwyczajowym czynnościom, o których mowa w art. 116 § 1, to na wniosek zgłaszającego, przy ustalaniu kwoty należności celnych przywozowych, uwzględnia się rodzaj, wartość celną oraz ilość towaru, jak gdyby towary te nie były poddane tym czynnościom.\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. W wypadku, o którym mowa w § 3, osoba uprawniona do korzystania z procedury może złożyć wniosek o zastosowanie elementów kalkulacyjnych właściwych w dniu powstania długu celnego, jeżeli możliwe jest ich ustalenie. W tym wypadku nie stosuje się przepisów § 1 i 2.\"; 19) w art. 121: a) w § 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) towarów niekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza polski obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów należnościami celnymi przywozowymi lub stosowania wobec nich środków polityki handlowej, lub 2) towarów dopuszczonych do obrotu ze zwrotem lub umorzeniem należności celnych przywozowych należnych do zapłacenia za takie towary, jeżeli zostaną one wywiezione poza polski obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych.\", b) w § 2 w pkt 3 lit. d otrzymuje brzmienie: \"d) wykorzystywanie niektórych towarów, z zastrzeżeniem § 3, niewchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję, nawet jeżeli towary te są całkowicie lub częściowo zużyte w tym procesie,\", c) dodaje się § 3 i 4 w brzmieniu: \"§ 3. Za procesy uszlachetniania, o których mowa w § 2 pkt 3 lit. d, nie uznaje się wykorzystywania towarów niewchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję, określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w § 4. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje towarów niewchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję, których wykorzystywanie nie będzie uznawane za proces uszlachetniania. Rozporządzenie powinno uwzględniać sposób wykorzystania poszczególnych rodzajów towarów oraz ich szczególny udział w procesach uszlachetniania.\"; 20) w art. 124 w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) jeżeli, uwzględniając przepisy dotyczące wykorzystywania towarów określonych w art. 121 § 2 pkt 3 lit. d, można będzie stwierdzić, że towary przywożone wejdą w skład produktów kompensacyjnych lub jeżeli możliwe będzie stwierdzenie, w wypadku, o którym mowa w art. 122, że warunki wymagane wobec towarów ekwiwalentnych będą spełnione.\"; 21) w art. 125: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Termin, o którym mowa w § 1, biegnie od dnia, w którym towary niekrajowe zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego. Organ celny może przedłużyć termin na podstawie odpowiednio umotywowanego wniosku osoby posiadającej pozwolenie.\", b) po § 2a dodaje się § 2b w brzmieniu: \"§ 2b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób stosowania zestawień miesięcznych i kwartalnych, uwzględniając w szczególności zasady określone w § 2a.\"; 22) w art. 126: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu: \"§ 2. W uzasadnionych wypadkach, w szczególności, jeżeli proces uszlachetniania jest przeprowadzany zazwyczaj w ściśle określonych warunkach technicznych, z wykorzystaniem towarów posiadających jednolite właściwości i umożliwiających wytworzenie produktów kompensacyjnych o jednolitej jakości, organ celny może zatwierdzić ryczałtowy współczynnik produktywności. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz ryczałtowych współczynników produktywności wraz ze sposobem ich obliczania. Wykaz ten powinien uwzględniać opis towarów przywożonych oraz opis produktów kompensacyjnych, biorąc pod uwagę właściwości oraz jakość określone w § 2, wraz z nomenklaturą towarową tych towarów i produktów.\"; 23) w art. 129 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Po uzyskaniu pozwolenia wydanego zgodnie z warunkami określonymi w przepisach dotyczących uszlachetniania biernego, niektóre lub wszystkie produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym mogą zostać czasowo wywiezione poza polski obszar celny w celu poddania ich uzupełniającym procesom uszlachetniania.\"; 24) w art. 133: a) w § 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Osoba posiadająca pozwolenie może zwrócić się o zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych, o ile udowodni organowi celnemu, że produkty kompensacyjne uzyskane z towarów przywiezionych i dopuszczonych do obrotu w systemie ceł zwrotnych lub towary w stanie niezmienionym zostały:\", b) § 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"§ 4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach organ celny może zezwolić, aby produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, które zgodnie z § 1 zostały objęte procedurą celną bądź umieszczone w wolnym obszarze celnym, zostały dopuszczone do obrotu. W takim wypadku, z zastrzeżeniem art. 128 § 2, uznaje się, że kwota zwróconych lub umorzonych należności celnych przywozowych staje się kwotą wynikającą z długu celnego. § 5. W celu określenia kwoty należności celnych przywozowych, które mają zostać zwrócone lub umorzone, art. 128 § 1 stosuje się odpowiednio.\"; 25) po art. 133 dodaje się art. 133{1} w brzmieniu: \"Art. 133{1}. § 1. Zwrot należności celnych przywozowych nie przysługuje, jeżeli wywóz produktów kompensacyjnych połączony był ze stosowaniem preferencyjnych środków przewidzianych dla wywozu towaru poza polski obszar celny. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, preferencyjne środki związane z wywozem towarów, do których stosuje się zakaz zwrotu należności celnych przywozowych, o którym mowa w § 1. Rozporządzenie powinno uwzględniać środki określone w przepisach odrębnych, w tym stosowane w ramach polityki rolnej państwa.\"; 26) art. 136 otrzymuje brzmienie: \"Art. 136. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania pozwoleń, a także przesłanki ich cofania, szczegółowe warunki stosowania procedury uszlachetniania czynnego oraz termin złożenia wniosku o zwrot lub umorzenie należności celnych. Rozporządzenie powinno uwzględniać takie warunki, które zapewnią prawidłowy przebieg procedury uszlachetniania czynnego, umożliwiając organom celnym sprawowanie właściwego dozoru i kontroli celnej w tej procedurze, a w zakresie cofania pozwoleń w szczególności skalę naruszania prawa przez osoby posiadające pozwolenia oraz ochronę budżetu państwa. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia: 1) warunki ekonomiczne do udzielania pozwolenia na korzystanie z procedury oraz towary, których te warunki dotyczą, 2) organy odpowiedzialne za stwierdzenie spełnienia warunków ekonomicznych, 3) tryb stwierdzenia spełnienia warunków ekonomicznych. Określając warunki ekonomiczne należy uwzględnić okoliczność, iż mają się one przyczyniać do stworzenia korzystnych uwarunkowań dla wywozu lub powrotnego wywozu produktów kompenacyjnych oraz w sposób istotny chronić interesy producentów krajowych.\"; 27) art. 141 otrzymuje brzmienie: \"Art. 141. Do procedury przetwarzania pod kontrolą celną stosuje się odpowiednio art. 125 § 1, § 2 i § 2a oraz art. 126.\"; 28) w art. 145: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Procedura odprawy czasowej pozwala na wykorzystywanie na polskim obszarze celnym towarów niekrajowych przeznaczonych do powrotnego wywozu bez dokonywania żadnych zmian, z wyjątkiem zwykłego zużycia wynikającego z używania tych towarów, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych i bez stosowania wobec nich środków polityki handlowej.\", b) § 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"§ 3. Procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych mogą być objęte wyłącznie towary, o których mowa w art. 148 pkt 2. § 4. Procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych mogą być objęte towary, które spełniają następujące warunki: 1) są własnością osoby mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą, 2) nie są towarami podlegającymi odprawie czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub które będąc takimi towarami nie spełniają warunków do objęcia ich procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych.\"; 29) w art. 147 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Organ celny może, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, na wniosek osoby zainteresowanej i we właściwych granicach, przedłużyć terminy, o których mowa w § 1 i 2, w celu umożliwienia wykorzystania towaru zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu na stosowanie procedury.\"; 30) art. 148 otrzymuje brzmienie: \"Art. 148. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb, warunki i terminy stosowania procedury odprawy czasowej, 2) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, 3) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych. Rozporządzenie powinno w szczególności określać dla poszczególnych kategorii towarowych warunki i terminy stosowania procedury odprawy czasowej, umożliwiające właściwe wykorzystanie towaru w czasie stosowania tej procedury.\"; 31) w art. 149: a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Kwota należności celnych przywozowych za towary objęte procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych wynosi za każdy rozpoczęty miesiąc stosowania tej procedury 3% kwoty, która miałaby być uiszczona za te towary, gdyby zostały dopuszczone do obrotu w dniu, w którym zostały objęte procedurą odprawy czasowej, z zastrzeżeniem § 2a. § 2. Kwota należności, o której mowa w § 1, jest płatna z góry za każdy miesiąc, w terminie, o którym mowa w art. 231 § 1 pkt 1, liczonym od początku każdego miesiąca stosowania procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych.\", b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Łączna kwota należności celnych przywozowych pobrana w okresie stosowania procedury odprawy celnej czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych nie może być wyższa od kwoty, którą należałoby uiścić, gdyby towary zostały dopuszczone do obrotu w dniu, w którym zostały objęte tą procedurą.\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Jeżeli przeniesienie, o którym mowa w § 3, jest dokonywane z częściowym zwolnieniem dla obu osób uprawnionych do korzystania z tej procedury w tym samym miesiącu, posiadacz pierwotnego pozwolenia będzie zobowiązany do zapłacenia kwoty należności celnych przywozowych za cały ten miesiąc.\"; 32) art. 150 otrzymuje brzmienie: \"Art. 150. § 1. W razie powstania długu celnego w stosunku do towarów przywożonych kwota takiego długu będzie obliczana według elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą odprawy czasowej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 2. Jeżeli z powodu innego niż objęcie towarów procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych powstanie dług celny w stosunku do towarów objętych procedurą odprawy czasowej, kwota takiego długu będzie równa różnicy między kwotą należności określoną z zastosowaniem § 1 a kwotą pobraną na podstawie art. 149. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, towary podlegające odprawie czasowej, w stosunku do których dług celny będzie obliczany na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla tych towarów w chwili określonej w art. 222 § 1-3, uwzględniając w szczególności cel przywozu towarów, w tym przywóz towarów z zamiarem ewentualnej ich sprzedaży.\"; 33) w art. 154: a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) jeżeli możliwe będzie ustalenie, że towary wywożone czasowo wejdą w skład produktów kompensacyjnych, z zastrzeżeniem § 3.\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Jeżeli charakter procesu uszlachetniania uniemożliwia ustalenie, że towary wywożone czasowo wejdą w skład produktów kompensacyjnych, organ celny może, na podstawie odpowiednio uzasadnionego wniosku, udzielić pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, w wypadku gdy będzie można ustalić, że towary użyte w procesach uszlachetniania posiadają taką samą klasyfikację towarową w taryfie celnej, tę samą jakość handlową oraz te same parametry techniczne, jak towary wywożone czasowo.\"; 34) w art. 155 uchyla się § 2; 35) art. 157 otrzymuje brzmienie: \"Art. 157. § 1. Całkowite lub częściowe zwolnienie od należności celnych przywozowych polega na odliczeniu od kwoty należności celnych przywozowych za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu kwoty należności celnych przywozowych, która miałaby zastosowanie w tym samym dniu do towarów wywiezionych czasowo, jak gdyby były one przywożone na polski obszar celny z kraju, gdzie zostały poddane procesowi uszlachetniania. § 2. Kwota, którą należy odliczyć zgodnie z § 1, jest obliczana w oparciu o ilość i rodzaj towarów z dnia przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą uszlachetniania biernego oraz na podstawie innych elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych. § 2a. Wartość towarów wywożonych czasowo uwzględnia się przy ustalaniu wartości celnej produktów kompensacyjnych zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 lit. a) lub jeżeli wartość nie może zostać ustalona w ten sposób, jest ona ustalana jako różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych a kosztami uszlachetnienia biernego. § 2b. Jeżeli towary wywożone czasowo zostały, przed ich objęciem procedurą uszlachetniania biernego, dopuszczone do obrotu z zastosowaniem obniżonej stawki celnej ze względu na ich przeznaczenie, wielkość odejmowanej kwoty jest równa kwocie należności celnych przywozowych faktycznie pobranych w momencie obejmowania procedurą dopuszczenia do obrotu, tak długo jak obowiązują warunki ustalone dla zastosowania takiej stawki. § 2c. Jeżeli towary wywożone czasowo mogłyby korzystać w chwili dopuszczenia ich do obrotu z obniżonej lub zerowej stawki celnej ze względu na ich przeznaczenie, stawka taka jest uwzględniana, w wypadku gdy towary te zostały poddane czynnościom zgodnym z takim przeznaczeniem w kraju, w którym zostało dokonane uszlachetnianie lub ostatni proces uszlachetniania. § 2d. Jeżeli produkty kompensacyjne są objęte preferencyjną lub obniżoną stawką celną, to przy obliczaniu kwoty należności celnych przywozowych, która powinna być odliczona zgodnie z § 1, stosuje się odpowiednio stawkę celną preferencyjną lub obniżoną, gdy taka istnieje. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokonywania obliczeń, o których mowa w § 12d, biorąc pod uwagę w szczególności koszty, które wlicza się do kosztów uszlachetniania biernego oraz koszty, które nie są uwzględniane przy obliczaniu kwoty do odliczenia.\"; 36) art. 158 otrzymuje brzmienie: \"Art. 158. § 1. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę towarów wywożonych czasowo i jeżeli naprawa jest dokonywana odpłatnie, to częściowe zwolnienie od należności celnych przywozowych polega na obliczeniu kwoty należności, jaka byłaby zastosowana na podstawie elementów kalkulacyjnych dotyczących produktów kompensacyjnych w dniu przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu tych produktów. § 2. Podstawą do obliczenia należności celnych przywozowych od towarów, o których mowa w § 1, jest wartość celna równa kwocie kosztów naprawy, pod warunkiem, że koszty te stanowią jedyne świadczenie osoby posiadającej pozwolenie oraz że na wysokość kosztów nie miały wpływu powiązania tej osoby z osobą dokonującą naprawy. § 3. Jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę towarów wywożonych czasowo, to w wypadku ich dopuszczenia do obrotu podlegają one całkowitemu zwolnieniu od należności celnych przywozowych, o ile naprawa jest wykonaniem zobowiązania gwarancyjnego lub została przeprowadzona ze względu na istnienie wady fabrycznej oraz została dokonana nieodpłatnie. § 4. Przepisu § 3 nie stosuje się, jeżeli w chwili obejmowania towarów po raz pierwszy procedurą dopuszczenia do obrotu wartość celna towarów została ustalona z uwzględnieniem ich wadliwości.\"; 37) po art. 158 dodaje się art. 158{1} w brzmieniu: \"Art. 158{1}. § 1. Organ celny może, na wniosek osoby ubiegającej się o udzielenie pozwolenia lub posiadającej pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, wyrazić zgodę na stosowanie średniej stawki celnej, jaka będzie miała zastosowanie do procesu uszlachetniania. § 2. Średnia stawka celna, o której mowa w § 1, może być stosowana, jeżeli: 1) proces uszlachetniania nie polega na naprawie towarów wywożonych czasowo, 2) proces uszlachetniania charakteryzuje się stałymi warunkami technologicznymi, 3) częstotliwość dokonywania procesów uszlachetniania uzasadnia stosowanie średniej stawki celnej. § 3. Średnia stawka celna, o której mowa w § 1, jest obliczana na okres nieprzekraczający 12 miesięcy (okres rozliczeniowy), z uwzględnieniem: 1) spodziewanej wysokości należności celnych przywozowych za produkty kompensacyjne powrotnie przywożone w tym okresie oraz kosztów uszlachetniania biernego spodziewanych w tym samym okresie lub 2) danych dotyczących należności celnych przywozowych, uiszczonych za takie same produkty kompensacyjne, uzyskane w takich samych procesach uszlachetniania i dopuszczone do obrotu w okresie do 6 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o stosowanie średniej stawki celnej oraz poniesionych w tym okresie kosztów uszlachetniania biernego. § 4. Średnią stawkę celną stanowi wyrażony w procentach stosunek należności celnych przywozowych do kosztów uszlachetniania biernego, ustalonych zgodnie z § 3. § 5. Średnią stawkę celną, obliczoną z zastosowaniem § 3 i 4, zaokrągla się do pełnych punktów procentowych w ten sposób, że część dziesiętną poniżej 0,5 pomija się, a część dziesiętną wynoszącą 0,5 i więcej podnosi się do pełnych punktów procentowych. Stawkę zaokrągloną w ten sposób podwyższa się o jeden punkt procentowy. § 6. W okresie rozliczeniowym podstawą do obliczenia należności celnych przywozowych za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu z zastosowaniem średniej stawki celnej jest wartość celna równa poniesionym kosztom uszlachetniania biernego. § 7. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego organ celny dokonuje, stosownie do art. 157, ostatecznego obliczenia kwoty należności celnych przywozowych za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu w danym okresie rozliczeniowym. Art. 229 § 1 i 2 oraz art. 246 stosuje się odpowiednio. § 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób obliczania i stosowania średniej stawki celnej, uwzględniając potrzebę ułatwienia obliczania całkowitego lub częściowego zwolnienia od należności celnych przywozowych, przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów budżetu państwa.\"; 38) w art. 160 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Organ celny uznaje towar nowy za produkt zamienny, jeżeli został on wydany nieodpłatnie ze względu na zobowiązania gwarancyjne lub w związku z istnieniem wady fabrycznej.\"; 39) w art. 162 uchyla się § 3; 40) w art. 190{14} w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) za strefę nadgraniczną - uważa się obszar przylegający po obydwu stronach granicy Rzeczypospolitej Polskiej o szerokości 15 kilometrów oraz cały obszar gmin lub innych podstawowych jednostek podziału terytorialnego, których chociażby część położona jest w tym obszarze.\"; 41) w art. 190{17} w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego, a w szczególności krew, osocze i inne preparaty krwiopochodne, preparaty czynników krzepnięcia, albumina i immunoglobuliny,\"; 42) w art. 190{37}: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Zwolnione od cła są paliwa przewożone w standardowych zbiornikach: 1) pojazdów samochodowych przeznaczonych do działalności gospodarczej - nie więcej niż 200 litrów na pojazd, 2) przeznaczonych do działalności gospodarczej naczep lub przyczep, wyposażonych w układy chłodzenia - w ilości określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w § 7.\", b) w § 4 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) montowany na stale przez producenta we wszystkich naczepach lub przyczepach i który pozwala na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do funkcjonowania będącego ich wyposażeniem układu chłodzenia, lub\", c) dodaje się § 7 w brzmieniu: \"§ 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, ilość paliwa podlegającego zwolnieniu od cła, o którym mowa w § 2 pkt 2. Określając ilość paliwa należy uwzględnić uzasadnioną potrzebę zapewnienia niezakłóconego funkcjonowania układu chłodzenia oraz konieczność ochrony interesów krajowych producentów paliw, z zastrzeżeniem, iż maksymalna ilość paliwa nie może przekroczyć określonej w § 2 pkt 1.\"; 43) w art. 190{43} § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Zwolnienia, o których mowa w § 1, mogą być wprowadzone na okres nie dłuższy niż do czasu przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.\"; 44) w art. 191: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Towary powracające są to towary, które przed wyprowadzeniem poza polski obszar celny były towarami krajowymi i w terminie 3 lat od dnia ich wyprowadzenia są powrotnie wprowadzane i dopuszczane do obrotu na polskim obszarze celnym. Towary powracające zwalnia się od należności celnych przywozowych na wniosek osoby zainteresowanej.\", b) § 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"§ 4. Jeżeli towary, o których mowa w § 3, nie zostaną przeznaczone do tego samego celu, kwota należności celnych przywozowych, którym podlegają, zostanie pomniejszona o kwotę pobraną przy pierwotnym dopuszczeniu do obrotu. Jeżeli pierwotna kwota jest wyższa od kwoty należnej przy dopuszczeniu do obrotu towarów powracających, różnica nie podlega zwrotowi. § 5. Nie stosuje się zwolnień od należności celnych przywozowych przewidzianych w § 1 wobec towarów wywiezionych poza polski obszar celny w ramach procedury uszlachetniania biernego, chyba że towary te pozostają nadal w stanie, w którym zostały wywiezione.\", c) § 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"§ 7. Zakaz stosowania zwolnień od należności celnych przywozowych, o którym mowa w § 6, nie ma zastosowania, jeśli udzielone preferencje zostały cofnięte lub wypłacone kwoty wynikające z preferencji zostały zwrócone. § 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, preferencyjne środki związane z wywozem towarów, do których stosuje się zakaz zwolnienia od należności celnych przywozowych określony w § 6. Określając wypadki, w których przepis § 6 nie ma zastosowania, należy uwzględnić w szczególności sytuację, w której ta sama osoba dokonuje powrotnego przywozu towaru.\"; 45) w art. 222 § 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"§ 4. W wypadku przesunięcia daty powstania długu celnego lub zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu, organ celny pobiera odsetki wyrównawcze, liczone przy zastosowaniu stawki określonej w przepisach dotyczących pobierania odsetek za zwłokę od należności podatkowych. Przepis art. 277 stosuje się odpowiednio. § 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób naliczania odsetek wyrównawczych, biorąc pod uwagę okoliczności przesunięcia daty powstania długu celnego lub zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu, 2) wypadki, w których mimo przesunięcia daty powstania długu celnego lub zarejestrowania kwoty wynikającej z tego długu, nie pobiera się odsetek wyrównawczych ze względu na rodzaj towaru w stosunku do którego powstał dług celny, sposób powstania tego długu lub zabezpieczenia kwoty z niego wynikającej oraz minimalną wysokość odsetek wyrównawczych, podlegających poborowi.\"; 46) art. 225 otrzymuje brzmienie: \"Art. 225. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których nie powstaje dług celny: 1) mimo wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 211 § 1, art. 213 § 1, art. 219 § 1 i art. 224, 2) z uwagi na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 212 § 4. Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać wypadki, w których niewykonanie obowiązków lub niedopełnienie warunków przewidzianych w przepisach prawa celnego nie było spowodowane rażącym niedbalstwem osoby zobowiązanej.\"; 47) w art. 226 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Organ celny anuluje zarejestrowaną kwotę należności, o której dłużnik nie został powiadomiony przed upływem terminów, o których mowa w art. 230 § 4 i 4a, z zastrzeżeniem art. 230 § 5 i 6.\"; 48) w art. 227: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Kwota należności powinna zostać zarejestrowana niezwłocznie po jej obliczeniu i nie później niż w ciągu 2 dni, licząc od dnia, w którym towar został zwolniony, jeżeli dług celny powstaje w wyniku: 1) objęcia towaru inną procedurą celną niż odprawa czasowa z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, 2) innych czynności mających ten sam skutek prawny, co objęcie towaru procedurami celnymi określonymi w pkt 1\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Jeżeli powstaje dług celny w wypadkach innych niż te, o których mowa w § 1 i 2, zarejestrowanie kwoty należności następuje w ciągu 2 dni licząc od dnia, w którym organ celny miał możliwość obliczyć kwotę tych należności oraz określić dłużnika.\"; 49) w art. 229: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli kwota należności nie została zarejestrowana w terminie określonym w art. 227 i 228 lub jeżeli została zarejestrowana kwota niższa od prawnie należnej, to zarejestrowanie kwoty należności lub kwoty uzupełniającej zostanie dokonane w terminie nie dłuższym niż 2 dni (zarejestrowanie retrospektywne).\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Zarejestrowania retrospektywnego nie dokonuje się w wypadkach: 1) o których mowa w art. 226 § 2-4, 2) gdy kwota podlegająca zarejestrowaniu nie przekracza równowartości 10 euro, 3) gdy kwota należności prawnie należnych nie została zarejestrowana na skutek błędu organu celnego, pod warunkiem że błąd ten nie mógł zostać w żaden sposób wykryty przez dłużnika działającego w dobrej wierze i przestrzegającego przepisów dotyczących zgłoszenia celnego.\"; 50) w art. 230 § 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"§ 5. Bieg terminów, o których mowa w § 4 i 4a, ulega zawieszeniu z dniem: 1) wszczęcia postępowania karnego, postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe lub wniesienia skargi do sądu administracyjnego, 2) zawieszenia postępowania w sprawie celnej, 3) wniesienia odwołania od decyzji w sprawie długu celnego. § 6. Terminy, o których mowa w § 4 i 4a, biegną dalej z dniem: 1) prawomocnego zakończenia postępowania karnego, postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe albo doręczenia organowi celnemu orzeczenia sądu administracyjnego wraz z jego uzasadnieniem, 2) podjęcia zawieszonego postępowania w sprawie celnej, 3) doręczenia rozstrzygnięcia wydanego w postępowaniu odwoławczym.\"; 51) w art. 233: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli kwota należności dotyczy towarów zgłoszonych do procedury celnej nakładającej obowiązek uiszczenia należności, organ celny może, na wniosek dłużnika spełniającego wymogi określone w art. 197 § 2a pkt 14, odroczyć termin płatności tej kwoty, jeżeli zostało złożone zabezpieczenie.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o odroczenie płatności, dokumenty, które należy do niego dołączyć oraz termin, w którym wniosek może zostać złożony, 2) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy odraczaniu płatności należności - z uwzględnieniem szczegółowych wymogów, jakie powinna spełniać osoba ubiegająca się o odroczenie płatności oraz obowiązujących terminów uiszczania kwot należności i odraczania płatności.\"; 52) art. 234 uchyla się; 53) w art. 236 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jeżeli odroczenie płatności jest dokonywane zgodnie z art. 235 pkt 1, termin ten liczy się od dnia następującego po dniu, w którym kwota należności została zarejestrowana przez organ celny; w wypadku zastosowania art. 228 termin 30 dni zostaje skrócony o liczbę dni odpowiadającą okresowi przekraczającemu termin 2 dni przeznaczonych na zarejestrowanie kwoty należności,\"; 54) art. 237 otrzymuje brzmienie: \"Art. 237. § 1. Organ celny może udzielić dłużnikowi, spełniającemu wymogi określone w art. 197 § 2a pkt 1-3, ułatwień płatniczych innych niż odroczenie płatności. Ułatwieniem płatniczym innym niż odroczenie płatności może być w szczególności rozłożenie spłaty całości lub części kwoty należności na raty. § 2. Udzielenie ułatwień, o których mowa w § 1: 1) jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia; jednakże, gdy złożenie zabezpieczenia mogłoby spowodować, ze względu na sytuację dłużnika, poważne trudności natury gospodarczej lub społecznej, można odstąpić od wymogu jego złożenia, 2) uprawnia do poboru, przy odpowiednim zastosowaniu art. 233 § 2, opłaty prolongacyjnej od kwot należności; jeżeli uiszczenie tej opłaty może spowodować, ze względu na sytuację dłużnika, poważne trudności natury gospodarczej lub społecznej, organ celny może odstąpić od jej poboru. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o udzielenie ułatwienia płatniczego innego niż odroczenie płatności, dokumenty, które należy do niego dołączyć oraz termin, w którym wniosek może zostać złożony, 2) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy udzielaniu ułatwień płatniczych, o których mowa w § 1, 3) maksymalną wysokość kwoty podlegającej ułatwieniom płatniczym, 4) maksymalny okres, na jaki ułatwienia płatnicze mogą być udzielone, 5) częstotliwość, z jaką ułatwienia płatnicze mogą być udzielone na rzecz jednego dłużnika, 6) sposób wyliczenia opłaty prolongacyjnej od kwoty udzielanego ułatwienia płatniczego - z uwzględnieniem szczegółowych wymogów, jakie powinna spełniać osoba ubiegająca się o udzielenie ułatwienia płatniczego innego niż odroczenie płatności oraz obowiązujących terminów uiszczania kwot należności.\"; 55) w art. 242 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W wypadkach powstania długu celnego, o których mowa w art. 210-213 oraz art. 218 i 219, pobiera się odsetki liczone od dnia powstania długu, w wysokości określonej w przepisach dotyczących pobierania odsetek za zwłokę od należności podatkowych. Przepis art. 277 stosuje się odpowiednio.\"; 56) art. 246 otrzymuje brzmienie: \"Art. 246. § 1. Należności celne są umarzane, jeżeli w chwili zarejestrowania kwota należności nie była prawnie należna lub gdy kwota ta została zarejestrowana pomimo zaistnienia wypadków, określonych w art. 229 § 3. § 2. Należności celne są zwracane, jeżeli w chwili uiszczenia kwota tych należności nie była prawnie należna lub gdy kwota ta została zarejestrowana pomimo zaistnienia wypadków, określonych w art. 229 § 3. § 3. Należności celne nie podlegają zwrotowi ani umorzeniu, jeżeli okoliczności, które doprowadziły do zapłacenia lub zarejestrowania kwoty prawnie nienależnej, są wynikiem świadomego działania osoby zainteresowanej. § 4. Należności celne są zwracane lub umarzane na wniosek dłużnika złożony przed upływem 3 lat, licząc od dnia jego powiadomienia o tych należnościach. § 5. Organ celny dokona zwrotu lub umorzenia z urzędu, gdy stwierdzi przed upływem 3 lat od powiadomienia dłużnika, że zachodzą okoliczności uzasadniające zwrot lub umorzenie. § 6. Termin, o którym mowa w § 4, może ulec przedłużeniu, jeżeli dłużnik udowodni, że niezłożenie wniosku przed upływem 3 lat od dnia powiadomienia go o tych należnościach było spowodowane nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej.\"; 57) art. 247 otrzymuje brzmienie: \"Art. 247. Należności celne podlegają zwrotowi, jeżeli po ich uiszczeniu unieważniono zgłoszenie celne na wniosek osoby zainteresowanej.\"; 58) art. 248 otrzymuje brzmienie: \"Art. 248. § 1. Należności celne mogą zostać zwrócone lub umorzone również po ustaleniu, że zarejestrowana kwota tych należności dotyczy towarów objętych procedurą celną i nieprzyjętych przez osobę wprowadzającą ze względu na to, że w chwili, o której mowa w art. 69, towary były wadliwe lub niezgodne z warunkami kontraktu, w wyniku którego dokonano przywozu tych towarów. Nie uznaje się za towary wadliwe towarów uszkodzonych po ich zwolnieniu. § 2. Zwrot lub umorzenie należności celnych od towarów, o których mowa w § 1, są dopuszczalne, gdy: 1) towary nie zostały użyte, chyba że wstępne ich użycie okazało się konieczne do stwierdzenia ich wadliwości lub niezgodności z warunkami kontraktu oraz 2) towary zostały wywiezione poza polski obszar celny. § 3. Na wniosek osoby zainteresowanej organ celny może zezwolić na zniszczenie towarów, objęcie ich w celu powrotnego wywozu procedurą tranzytu, objęcie procedurą składu celnego lub umieszczenie ich w wolnym obszarze celnym, zamiast ich wywozu. W celu otrzymania jednego z przewidzianych wyżej przeznaczeń celnych towary są uważane za towary niekrajowe. § 4. Należności celne nie są zwracane lub umarzane w odniesieniu do towarów, które przed ich zgłoszeniem o dopuszczenie ich do obrotu zostały objęte procedurą odprawy czasowej w celu przeprowadzenia prób, chyba że wykazano, iż fakt ich wadliwości lub niezgodności z warunkami kontraktu nie mógł zostać ujawniony podczas tych prób. § 5. Należności celne są zwracane lub umarzane, w wypadkach określonych w § 1, na pisemny wniosek dłużnika złożony przed upływem roku, licząc od dnia powiadomienia dłużnika o tych należnościach. § 6. Termin, o którym mowa w § 5, może ulec przedłużeniu, jeżeli dłużnik udowodni, że niezłożenie wniosku przed upływem roku od dnia powiadomienia go o tych należnościach było spowodowane nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej.\"; 59) w art. 250 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. W razie braku zadłużenia, o którym mowa w § 1, należności celne podlegają zwrotowi w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia doręczenia decyzji orzekającej ich zwrot.\"; 60) w art. 252 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne wypadki, w których należności celne są zwracane lub umarzane, tryb i warunki dokonywania zwrotu lub umorzenia oraz termin, w którym może być złożony wniosek o zwrot lub umorzenie należności celnych. Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać zapewnienie zachowania tożsamości towaru oraz umożliwić dochowanie przez organ celny terminu na dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych.\"; 61) po art. 252 dodaje się art. 252{1} w brzmieniu: \"Art. 252{1}. Organem celnym właściwym do rozstrzygania w pierwszej instancji w sprawach uregulowanych przepisami niniejszego działu jest dyrektor izby celnej.\"; 62) w art. 253 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) przedstawicielem bezpośrednim osoby może być wyłącznie pracownik tej osoby, agencja celna, adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy,\"; 63) w art. 254 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Przedstawiciel dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis upoważnienia. Adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu upoważnienia. Osoba prowadząca agencję celną może uwierzytelnić odpis upoważnienia udzielonego agencji celnej.\"; 64) w art. 262{1} § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. W wypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez dyrektora izby celnej, z zastrzeżeniem art. 278 § 3, odwołanie od tej decyzji rozpatruje ten sam organ celny. § 2. Pracownik lub funkcjonariusz celny, który brał udział w wydaniu decyzji, której dotyczy odwołanie, podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu odwoławczym i wydaniu decyzji w tym postępowaniu.\"; 65) po art. 266 dodaje się art. 266{1} w brzmieniu: \"Art. 266{1}. § 1. Postępowanie zawiesza się w wypadku, gdy organ celny w jego toku wystąpił z wnioskiem o pomoc prawną do organu celnego państwa obcego lub innego uprawnionego podmiotu państwa obcego. § 2. Na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania służy zażalenie.\"; 66) po art. 270 dodaje się art. 270{1} w brzmieniu: \"Art. 270{1}. § 1. Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, organ celny odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. § 2. Przed odebraniem oświadczenia organ celny uprzedza stronę o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.\"; 67) w art. 276: a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Z zastrzeżeniem § 2 i 2a, opłaty manipulacyjne dodatkowe powinny być określone w kwocie odpowiadającej podejmowanym czynnościom i nie mogą być wymierzone w kwocie wyższej niż 40% wartości celnej towaru. § 2. Jeżeli po przedstawieniu towaru wprowadzonego na polski obszar celny organ celny wykaże nadwyżkę towaru ujawnionego w wyniku rewizji celnej w stosunku do przedstawionego, to od osoby, o której mowa w art. 39, pobiera się opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości wartości celnej towaru odpowiadającej nadwyżce.\", b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Jeżeli po zgłoszeniu towaru wyprowadzanego z polskiego obszaru celnego, organ celny wykaże w wyniku rewizji celnej, mniej towaru w stosunku do ilości zadeklarowanej w zgłoszeniu celnym, to od osoby wyprowadzającej towar z polskiego obszaru celnego, pobiera się opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości wartości towaru odpowiadającej różnicy.\"; 68) w art. 277: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie § 1, b) dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. W sprawach zwrotów lub umorzeń opłat, przepisy art. 246, art. 249251 oraz art. 252{1} stosuje się odpowiednio.\"; 69) w art. 277{1} dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz tryb przeprowadzenia kontroli, o której mowa w § 2, uwzględniając konieczność stosowania skutecznych metod technicznych w tym zakresie.\"; 70) w art. 277{10} dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§ 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania pojazdów służbowych Służby Celnej, uwzględniając w szczególności zapewnienie jednoznacznej identyfikacji pojazdów.\"; 71) w art. 277{16}: a) w § 1 dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu: \"10) przedstawić na żądanie organu celnego urzędowe tłumaczenie na język polski dokumentów, mających znaczenie dla kontroli celnej, sporządzonych w języku obcym, 11) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów.\", b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. Obowiązki określone w § 1, z wyjątkiem obowiązków wskazanych w pkt 4 i pkt 8, kontrolowany powinien wykonać nieodpłatnie.\"; 72) po art. 277{18} dodaje się art. 277{18a} w brzmieniu: \"Art. 277{18a}. § 1. W sprawach nieuregulowanych w tytule IXa niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio art. 270{1} tej ustawy oraz przepisy rozdziałów 2, 5, 6, 10, 11, 14, 16, 22 i 23 działu IV ustawy - Ordynacja podatkowa, z wyłączeniem art. 182-184 i art. 190. § 2. W kwestiach powiadomienia o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, opinii biegłych lub oględzin, stosuje się odpowiednio art. 289 ustawy - Ordynacja podatkowa.\"; 73) w art. 282 dodaje się § 4 i § 5 w brzmieniu: \"§ 4. Stanowiska, które wiążą się z podporządkowaniem służbowym funkcjonariuszy celnych lub pracowników, w szczególności stanowiska: kierownika zmiany, referatu, oddziału oraz naczelnika wydziału w izbie celnej są stanowiskami kierowniczymi w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej. § 5. Do obsadzania i zwalniania stanowisk, o których mowa w § 4 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powoływania i odwoływania zastępcy naczelnika urzędu celnego.\"; 74) w art. 288 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny, warunki i tryb postępowania przy wyznaczaniu lub uznawaniu oraz znoszeniu przez organ celny tych miejsc, okres, na jaki mogą zostać przez organ celny uznane lub wyznaczone te miejsca, wypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tych miejscach oraz rodzaj towarów, którym może zostać nadane przeznaczenie celne w tych miejscach. Rozporządzenie powinno uwzględniać właściwość urzędów celnych do dokonywania czynności określonych przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, a w zakresie wymogów, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane - konieczność skutecznego sprawowania dozoru celnego.\"; 75) w art. 76 w § 2, w art. 137, w art. 151 w § 1, w art. 152 w pkt 1 i 2, w art. 156 w § 1 i 2, w art. 174 w § 2 w pkt 2, w art. 192 w § 1, w art. 193 w § 2 oraz w art. 209 w § 1 w pkt 2 użyty w różnych przypadkach wyraz \"cło\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"należności celne przywozowe\"."}
{"id":"2003_1122_2","title":"Ustawa z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 72, poz. 802, Nr 110, poz. 1255 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu: \"8a) wniesienia aktu oskarżenia o umyślne popełnienie przestępstwa, ściganego z oskarżenia publicznego, 8b) tymczasowego aresztowania,\"; 2) w art. 61: a) ust. 1 uchyla się, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Funkcjonariusza celnego, na jego wniosek, przywraca się do służby w wypadku: 1) uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu - jeżeli zwolnienie ze służby nastąpiło na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 8a, 2) umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu - jeżeli zwolnienie ze służby nastąpiło na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 8b.\", c) ust. 3 uchyla się; 3) w art. 67 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Jeżeli okoliczności naruszenia przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych nie budzą wątpliwości, postępowanie dyscyplinarne może zostać wszczęte i toczyć się w trybie przyspieszonym. 7. W wypadku, o którym mowa w ust. 6, postępowanie dyscyplinarne przyspieszone wszczyna się bez przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego.\"; 4) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania postępowania wyjaśniającego, dyscyplinarnego, dyscyplinarnego przyspieszonego oraz sposób wykonania kar dyscyplinarnych.\"."}
{"id":"2003_1122_3","title":"Ustawa z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej","text":"Art. 3. 1. Postępowania wszczęte i niezakończone ostatecznie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpatrzeniu według przepisów dotychczasowych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do postępowań wszczętych i niezakończonych ostatecznie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dotyczących uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, zwrotów lub umorzeń określonych przepisami działu V tytułu VII ustawy zmienianej w art. 1 oraz wyznaczenia lub uznania miejsca, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Decyzje o wyznaczeniu lub uznaniu miejsca, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, wydane na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują ważność przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia wydanego na podstawie art. 288 § 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli uznanie miejsca nastąpiło w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, decyzja o uznaniu miejsca zachowuje ważność do czasu utraty ważności tego pozwolenia."}
{"id":"2003_1122_4","title":"Ustawa z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej","text":"Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów upoważniających ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny, zmienionych niniejszą ustawą, zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, wydanych na podstawie przepisów upoważniających w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, o ile nie są z nią sprzeczne."}
{"id":"2003_1122_5","title":"Ustawa z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 74, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2003_1123_1","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2007 r. o zmianie ustawy o prokuraturze","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W sprawach należących do zakresu działania sądów wojskowych lub innych organów wojskowych czynności, o których mowa w ust. 1, wykonują prokuratorzy wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz prokuratorzy powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury delegowani do wykonywania czynności w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury.”; 2) w art. 14: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Na prokuratora w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury może być powołany oficer zawodowy, oficer służby okresowej, zwani dalej „oficerem”, lub prokurator powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury.”, b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) sędziów,”; 3) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prokurator Generalny może odwołać prokuratora jednostki organizacyjnej prokuratury, jeżeli prokurator, mimo dwukrotnego ukarania przez sąd dyscyplinarny karą wymienioną w art. 67 ust. 1 pkt 2-4 lub art. 113 pkt 2-4, popełnił przewinienie służbowe, a w tym dopuścił się oczywistej obrazy przepisów prawa lub uchybił godności urzędu prokuratorskiego; przed podjęciem decyzji Prokurator Generalny wysłuchuje wyjaśnień prokuratora, chyba że nie jest to możliwe, oraz zasięga odpowiednio opinii zebrania prokuratorów Prokuratury Krajowej lub Naczelnej Prokuratury Wojskowej albo opinii właściwego zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Prokurator Generalny odwołuje prokuratora jednostki organizacyjnej prokuratury, który zrzekł się stanowiska prokuratora.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Na wniosek prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, niebędącego oficerem, który zrzekł się stanowiska prokuratora, Prokurator Generalny powołuje go na stanowisko równorzędne w powszechnej jednostce organizacyjnej proku­ratury, niezależnie od liczby stanowisk prokura­torskich, chyba że nie spełnia on warunków wymaganych do powołania na stanowisko prokuratora. 3b. W razie odmowy powołania, o którym mowa w ust. 3a, zainteresowanemu służy skarga do Sądu Najwyższego.”; 4) w art. 18: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej ustali, w drodze rozporządzenia, regulamin wewnętrznego urzędowania wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz wewnętrzną organizację tych jednostek. Rozporządzenie określa strukturę wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, organizację ich pracy, sposób kierowania tymi prokuraturami, w tym formy i tryb sprawowania nadzoru służbowego przez prokuratorów przełożonych, a także szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratorów wojskowych czynności w ramach postępowania karnego oraz – w zakresie nieuregulowanym odrębnymi przepisami – innych czynności, zastrzeżonych ustawowo do właściwości prokuratorów wojskowych. Wydając rozporządzenie, należy uwzględnić specyfikę organizacji i funkcjonowania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, opartą na służbowym podporządkowaniu, oraz potrzebę zapewnienia skuteczności i racjonalności działań prokuratury w strukturach wojskowych.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, zakres działania sekretariatów i innych działów administracji w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, biorąc pod uwagę specyfikę zadań jednostek różnego stopnia i konieczność zapewnienia racjonalności funkcjonowania prokuratury, a także potrzebę maksymalnego odciążenia prokuratorów i innych pracowników merytorycznych od prac biurowych oraz sprawnego przepływu informacji niezbędnych w pracy prokuratury.”; 5) w art. 49 po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 4, prokurator wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury kieruje do Naczelnego Prokuratora Wojskowego, a Naczelny Prokurator Wojskowy do Prokuratora Generalnego. Uprawnienia przewidziane w ust. 5, w stosunku do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, przysługują Naczelnemu Prokuratorowi Wojskowemu, a w stosunku do Naczelnego Prokuratora Wojskowego – Prokuratorowi Generalnemu.”; 6) w art. 50 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prokurator Generalny może delegować prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury, a prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, do innej jednostki organizacyjnej prokuratury, Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, zgodnie z kwalifikacjami prokuratora. Prokurator Generalny w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może również delegować prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury do wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury. Delegowanie na okres dłuższy niż sześć miesięcy w ciągu roku może nastąpić tylko za zgodą prokuratora.”; 7) w art. 50a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prokurator delegowany na podstawie art. 50 ust. 2a ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego albo uposażenia prokuratora określonego zgodnie z art. 116 ust. 4-6, przysługującego na zajmowanym stanowisku prokuratorskim oraz dodatku za długoletnią pracę, a także do świadczeń odszkodowawczych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jeżeli zdarzenie powodujące powstanie prawa do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia obowiązków lub funkcji poza granicami państwa. W okresie delegowania prokurator delegowany do pełnienia funkcji otrzymuje dodatek funkcyjny określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 62 ust. 2.”; 8) w art. 51a w ust. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) Prokurator Generalny – z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej prokuratora apelacyjnego, prokuratora Prokuratury Krajowej, Prokuratora Krajowego, Dyrektora Głównej Komisji, Dyrektora Biura Lustracyjnego, prokuratora delegowanego do wykonywania czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz Naczelnego Prokuratora Wojskowego, w sytuacji gdy wymieniony nie jest uprawniony do odpowiednich świadczeń odszkodowawczych z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej,”, b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) Naczelny Prokurator Wojskowy – z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, niebędącego oficerem.”; 9) w art. 53 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela Prokurator Generalny, a prokuratorowi wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury - Naczelny Prokurator Wojskowy.”; 10) w art. 58 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, niebędących oficerami.”; 11) w art. 59 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, niebędących oficerami.”; 12) w art. 62 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przepisy ust. 1-2 stosuje się do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, niebędących oficerami.”; 13) w art. 62a: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Prokurator wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, będący oficerem, przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia sześćdziesiątego roku życia, chyba że: 1) nie później niż na sześć miesięcy przed ukończeniem sześćdziesiątego roku życia oświadczy Prokuratorowi Generalnemu wolę dalszego zajmowania stanowiska po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej i przedstawi zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków prokuratora, wydane na zasadach określonych dla kandydata na stanowisko prokuratorskie lub 2) został powołany na stanowisko prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Prokurator wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, niebędący oficerem, przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia sześćdziesiątego piątego roku życia.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, będącego oficerem, którego stosunek służbowy został rozwiązany z mocy prawa z powodu osiągnięcia wieku sześćdziesięciu lat albo został rozwiązany z powodu: 1) uznania orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej, 2) wypowiedzenia stosunku służbowego dokonanego przez organ wojskowy, jeżeli wojskowa jednostka organizacyjna prokuratury, w której pełnił zawodową służbę wojskową, podlega rozformo­waniu lub zmniejszył się jej stan etatowy, a brak jest możliwości wyznaczenia go na inne stanowisko służbowe – na jego wniosek, złożony przed upływem sześciu miesięcy od dnia rozwiązania stosunku służbowego, Prokurator Generalny powołuje na równorzędne stanowisko lub za jego zgodą na niższe stanowisko prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych.”, d) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Prokurator wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, niebędący oficerem, w razie rozformowania lub zmniejszenia stanu etatowego wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, w której pełni służbę, na swój wniosek jest powoływany przez Prokuratora Generalnego na równorzędne stanowisko lub za swoją zgodą na niższe stanowisko prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury, jeżeli nie ma innych przeszkód prawnych.”; 14) art. 64 otrzymuje brzmienie: „Art. 64. Przepisów art. 45 ust. 1-3, art. 46, 47, art. 50 ust. 4 i 7-9, art. 51, 51a, 56, 58 i 59 nie stosuje się do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych proku­ratury, będących oficerami. W razie zbiegu prawa do urlopu, o którym mowa w art. 52, z prawem do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, okre­ślonego w ustawie o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, przysługuje jeden urlop w najwyższym wymiarze.”; 15) w art. 65 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przepis ust. 3 nie dotyczy przeszkolenia wojskowego w celu mianowania na pierwszy stopień oficerski.”; 16) w art. 65a po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury.”; 17) w art. 108: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wojskowe jednostki organizacyjne prokuratury wchodzą w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, liczbę stanowisk prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury dla osób niebędących oficerami, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych.”; 18) w art. 110 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prokuratora lub asesora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury nie można zwolnić z zawodowej służby wojskowej przed odwołaniem go ze stanowiska prokuratora lub asesora, chyba że przechodzi w stan spoczynku lub zachodzi sytuacja określona w art. 62a ust. 4.”; 19) w art. 111 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, wyznacza, przenosi i zwalnia ze stanowisk służbowych Minister Obrony Narodowej na wniosek Naczelnego Prokuratora Wojskowego, w trybie określonym w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Asesorów i aplikantów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury wyznacza, przenosi i zwalnia ze stanowisk służbowych Naczelny Prokurator Wojskowy.”; 20) art. 114 otrzymuje brzmienie: „Art. 114. 1. Sąd dyscyplinarny, wymierzając karę wydalenia ze służby prokuratorskiej, występuje z wnioskiem do Ministra Obrony Narodowej o zwolnienie ukaranego z zawodowej służby wojskowej. W rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.[2])) zwolnienie takie jest równoznaczne ze zwolnieniem wskutek prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej. 2. Przewidziane w art. 71 zawieszenie w czynnościach służbowych prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych pro­kuratury, będących oficerami, pociąga za sobą skutki zawieszenia na podstawie ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie woj­skowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 179, poz. 1750) oraz ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodo­wych.”; 21) art. 116 otrzymuje brzmienie: „Art. 116. 1. Do prokuratorów, asesorów i aplikantów wojskowych jednostek organizacyjnych proku­ratury, będących oficerami, stosuje się w sprawach nieuregulowanych niniejszą usta­wą przepisy dotyczące żołnierzy zawodowych lub służby okresowej, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 2. Stanowiskami równorzędnymi prokuratorów w powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury są odpowiednio stanowiska w: 1) Prokuraturze Krajowej i Naczelnej Proku­raturze Wojskowej, 2) prokuraturze okręgowej i wojskowej proku­raturze okręgowej, 3) prokuraturze rejonowej i wojskowej proku­raturze garnizonowej. 3. Okres służby lub pracy na stanowisku prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej jest równorzędny z okresem pracy na stanowisku prokuratora Prokuratury Krajowej i liczy się od dnia objęcia stanowiska prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej. 4. Uposażenie prokuratorów, asesorów i apli­kantów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, określają przepisy o uposażeniu żołnierzy. 5. Uposażenie, o którym mowa w ust. 4, oraz wynagrodzenie prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, niebędących oficerami, jest równe wynagrodzeniu prokuratorów oraz odpowiednio asesorów i aplikantów w równorzędnych powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz stanowisk i funkcji prokuratorów, asesorów i aplikantów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury równorzędnych pod względem wynagrodzenia i uposażenia ze stanowiskami i funkcjami prokuratorów, asesorów i aplikantów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, mając na względzie zakres wykonywanych przez prokuratorów, asesorów i aplikantów czynności służbowych.”; 22) art. 118 otrzymuje brzmienie: „Art. 118. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie lub w przepisach szczególnych do prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, niebędących oficerami, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.[3])), a w sprawach nieuregulowanych, także w przepisach tej ustawy – przepisy Kodeksu pracy.”."}
{"id":"2003_1123_2","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2007 r. o zmianie ustawy o prokuraturze","text":"Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206, z późn. zm.[4])) zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 116 ust. 6 wymienionej wyżej ustawy, w brzmieniu określonym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_1123_3","title":"Ustawa z dnia 29 marca 2007 r. o zmianie ustawy o prokuraturze","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1802, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 130, poz. 1085, Nr 167, poz. 1398 i Nr 169, poz. 1410 i 1417, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 123, poz. 1353 i Nr 128, poz. 1403, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2005 r. Nr 10, poz. 71 i Nr 169, poz. 1417 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1218, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1802, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 130, poz. 1085, Nr 167, poz. 1398 i Nr 169, poz. 1410 i 1417, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162."}
{"id":"2003_1176_1","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2006 r. o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczy­pospolitej Polskiej ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi, przyjętej przez Międzynarodową Organizację Morską w dniu 23 marca 2001 r."}
{"id":"2003_1176_2","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2006 r. o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami bunkrowymi","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek"}
{"id":"2003_1186_1","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 126, poz. 1069, z późn. zm.[1])) w załączniku nr 1 po tiret trzecim w brzmieniu „- w Bułgarii Aдвокат,” dodaje się tiret czwarte w brzmieniu „- w Republice Chorwacji - Odvjetnik\/Odvjetnica,”."}
{"id":"2003_1186_2","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 2013 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 150, poz. 1240 i Nr 163, poz. 1361, z 2007 r. Nr 121, poz. 831 i Nr 147, poz. 1028, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112, z 2010 r. Nr 47, poz. 278, z 2011 r. Nr 178, poz. 1058 oraz z 2013 r. poz. 829."}
{"id":"2003_1189_1","title":"Ustawa z dnia 12 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo o aktach stanu cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2001 r. Nr 43, poz. 476 i Nr 110, poz. 1189) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wniosek o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2, oraz zaświadczenie są wolne od opłat.\"; 2) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zgłoszenia urodzenia lub zgonu na piśmie dokonują odpowiednio organy państwowe, zakłady opieki zdrowotnej i inne zakłady oraz lekarze i położne.\"; 3) w art. 39: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do zgłoszenia urodzenia dziecka są obowiązani: 1) ojciec dziecka albo matka, jeżeli jej stan zdrowia na to pozwala albo inna osoba obecna przy porodzie, 2) lekarz albo położna.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli urodzenie dziecka nastąpiło w zakładzie opieki zdrowotnej, do zgłoszenia urodzenia jest obowiązany zakład opieki zdrowotnej.\"; 4) art. 40 otrzymuje brzmienie: \"Art. 40. 1. Akt urodzenia sporządza się na podstawie pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka wystawionego przez lekarza, położną lub zakład opieki zdrowotnej. 2. Do aktu urodzenia wpisuje się: 1) nazwisko, imię (imiona) i płeć dziecka, 2) miejsce i datę urodzenia dziecka, 3) nazwiska, nazwiska rodowe rodziców, imię (imiona), miejsce i datę urodzenia, miejsce zamieszkania każdego z rodziców w chwili urodzenia się dziecka, 4) nazwisko, imię i miejsce zamieszkania zgłaszającego, 5) dane dotyczące zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli sporządzenie aktu następuje na podstawie zgłoszenia, o którym mowa w art. 39 ust. 2. 3. Pisemne zgłoszenie urodzenia dziecka powinno w szczególności zawierać: 1) imię i nazwisko, nazwisko rodowe, datę urodzenia, PESEL, określenie stanu cywilnego oraz miejsca stałego zameldowania matki dziecka, 2) imię i nazwisko, datę urodzenia, PESEL, określenie stanu cywilnego oraz miejsca stałego zameldowania ojca dziecka, 3) dane dotyczące wykształcenia rodziców dziecka, 4) dane dotyczące źródła utrzymania rodziców dziecka, 5) datę urodzenia dziecka, 6) określenie miejscowości urodzenia dziecka, 7) określenie płci, ciężaru i długości dziecka, 8) charakterystykę porodu. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wzór pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka, z uwzględnieniem danych, o których mowa w ust. 3, oraz z wyszczegól nieniem na formularzu części wypełnianych przez zakład opieki zdrowotnej, lekarzy lub położne oraz urząd stanu cywilnego, a także sposób jego wypełniania.\"; 5) w art. 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba zgłaszająca urodzenie dziecka, którego rodzice pozostają w związku małżeńskim, przedstawia odpis skrócony aktu małżeństwa; obowiązek ten nie dotyczy zakładu opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 39 ust. 2.\"; 6) w art. 54 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osoba, o której mowa w ust. 1, nie składa odpisu skróconego aktu stanu cywilnego, jeżeli został on sporządzony w urzędzie stanu cywilnego, w którym nastąpi sporządzenie aktu małżeństwa.\"; 7) w art. 66 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Akt zgonu sporządza się na podstawie karty zgonu.\"."}
{"id":"2003_1189_2","title":"Ustawa z dnia 12 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo o aktach stanu cywilnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_1268_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. Nr 50, poz. 580, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) prawomocnie skazanych przez sądy państw obcych,”; 2) w art. 4 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: „4) przekazywanie organom centralnym państw członko­wskich Unii Europejskiej informacji na temat wyroków skazujących oraz zastosowania późniejszych środków w odniesieniu do obywateli tych państw członkowskich, podlegających groma­dzeniu w Rejestrze, 5) występowanie do organów centralnych państw człon­kowskich Unii Europejskiej z zapytaniem o wyciąg z rejestru karnego oraz udzielanie informacji z Rejestru zgodnie z prawem krajowym.”; 3) ­w art. 6 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: „12) organom centralnym państw członkowskich Unii Europejskiej w terminie nieprzekraczającym 10 dni roboczych od dnia otrzymania zapytania, a w przypadku, gdy zapytanie zostało złożone w celu udzielenia przez te organy informacji osobie fizycznej na jej temat, w terminie nieprzekraczającym 20 dni roboczych od dnia otrzymania zapytania.”; 4) w art. 7: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Każdemu obywatelowi lub rezydentowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej przysługuje prawo do złożenia zapytania do Rejestru o informację zawartą w Rejestrze lub w rejestrze karnym innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, dotyczącą jego osoby, jeżeli jest lub był obywatelem lub rezydentem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, do którego kierowane jest zapytanie.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozpo­rzą­dzenia, wzór formularza zapytania o udzielenie informacji pochodzących z rejestru karnego i odpo­wiedzi na zapytanie, wykorzystywany między organami centralnymi państw członkowskich Unii Europejskiej.”; 5) w art. 11: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) zawiadomienie o skazaniu przez sąd państwa obcego oraz informacje z tym skazaniem związane.”, b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Zawiadomienie o skazaniu przez sąd państwa obcego oraz informacje z tym skazaniem związane spo­rządza i przesyła organ centralny państwa skazującego.”; 6) w art. 12 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) orzeczone kary lub środki karne, zabezpieczające, wychowawcze, poprawcze, wychowawczo-lecznicze, okres próby, dozór kuratora i nałożone obowiązki oraz podstawę prawną ich orzeczenia,”; 7) w art. 13 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) kart rejestracyjnych i zawiadomień, zawierających infor­macje o osobach odpowiadających na zasadach określonych w Kodeksie karnym, Kodeksie karnym skarbowym, Kodeksie wykroczeń oraz zawiadomień o skazaniu przez sąd państwa obcego i informacji z tymi skazaniami związanymi,”; 8) w art. 24 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Za wydanie z Rejestru informacji o osobie pobiera się opłatę stanowiącą dochód budżetu państwa. Od uiszczenia opłaty zwolnione są podmioty wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1-9, 11 i 12.”."}
{"id":"2003_1268_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 56, poz. 579, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 197, poz. 1661, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302, z 2005 r. Nr 183, poz. 1537 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119."}
{"id":"2003_1300_1","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Czynności egzekucyjne w sprawach cywilnych wykonuje wyłącznie komornik, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w innych ustawach. Komornik wykonuje także inne czynności przekazane na podstawie odrębnych przepisów.”, b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wykonywanie innych tytułów wykonawczych wydanych na podstawie odrębnych przepisów oraz tytułów egzekucyjnych, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez zaopatrywania ich w klauzulę wykonalności;”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Organy administracji publicznej, urzędy skarbowe, organy rentowe, o których mowa w art. 476 § 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[2])), banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, podmioty prowadzące działalność maklerską, organy spółdzielni mieszkaniowych, zarządy wspólnot mieszkaniowych, inne podmioty zarządzające mieszkaniami i lokalami użytkowymi, jak również inne instytucje są obowiązane na pisemne żądanie komornika udzielić mu informacji niezbędnych do prawidłowego prowadzenia postępowania egzekucyjnego, dokonania zabezpieczenia oraz wykonania innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, w szczególności dotyczące stanu majątkowego dłużnika oraz umożliwiających identyfikację składników jego majątku. Przepis art. 762 Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio.”, d) po ust. 6 dodaje się ust. 7-9 w brzmieniu: „7. W sprawach o egzekucję lub o zabezpieczenie świadczeń alimentacyjnych lub rent mających charakter alimentów oraz w sprawach o egzekucję lub o zabezpieczenie świadczeń wszczętych na wniosek Skarbu Państwa, w tym na polecenie sądu lub prokuratora, niezwiązanych z wykonywaniem działalności gospodarczej, informacje, o których mowa w ust. 5, udzielane są nieodpłatnie. 8. Informacji, o których mowa w ust. 5, udziela się w terminie 7 dni od dnia otrzymania żądania w oparciu o dane przekazane przez komornika. 9. Opłatę za udzielenie informacji komornik uiszcza po jej udzieleniu, na wezwanie podmiotu udzielającego informacji.”; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: „Art. 3. 1. Przy wykonywaniu czynności komornik podlega orzeczeniom sądu i prezesowi sądu rejonowego, przy którym działa. 2. Prezes sądu rejonowego, przy którym działa komornik, sprawuje nadzór nad jego działalnością, a w szczególności: 1) ocenia szybkość, sprawność i rzetelność postępowania poprzez badanie, czy w konkretnych sprawach nie zachodzi nieuzasadniona przewlekłość w podejmowaniu czynności; 2) kontroluje prawidłowość prowadzenia biurowości i rachunkowości kancelarii komorniczej; 3) bada kulturę pracy, w tym przestrzeganie wyznaczonych terminów czynności i przyjmowania interesantów oraz utrzymywanie kancelarii komorniczej na poziomie odpowiednim do godności urzędu i posiadanych środków; 4) zawiadamia sąd o potrzebie wydania komornikowi zarządzeń w trybie art. 759 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. 3. W zakresie nadzoru, o którym mowa w ust. 2, prezes sądu rejonowego działa w szczególności poprzez kontrolę kancelarii komornika, przeprowadzaną nie rzadziej niż raz w roku, sprawowaną osobiście lub przez wyznaczonego sędziego i przy pomocy księgowego, a w zakresie kontroli finansowej przez upoważnioną osobę, oraz w ramach rozpatrywania skarg i zażaleń niestanowiących przedmiotu rozpoznania sądu w trybie art. 767 Kodeksu postępowania cywilnego. Prezes sądu rejonowego uprawniony jest do żądania od komornika wyjaśnień oraz do wydawania zarządzeń, których nieprzestrzeganie może stanowić podstawę wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub odwołania komornika z zajmowanego stanowiska. 4. Skargi i zażalenia niestanowiące przedmiotu rozpoznania sądu w trybie art. 767 Kodeksu postępowania cywilnego prezes sądu rejonowego rozpatruje w terminie 7 dni. W tym samym terminie podlegają przekazaniu właściwemu sądowi skargi stanowiące przedmiot rozpoznania sądu.”; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: „Art. 4. Komornik używa okrągłej pieczęci urzędowej z godłem Rzeczypospolitej Polskiej, wskazującej w otoku pełnioną funkcję, sąd rejonowy, przy którym działa, imię i nazwisko oraz siedzibę kancelarii.”; 4) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. 1. Rewirem komorniczym jest obszar właściwości sądu rejonowego, a w przypadkach wskazanych w ust. 4 obszar właściwości dwóch lub kilku sądów rejonowych. 2. Komornicy, których siedziby kancelarii są położone w obszarze właściwości nowo utworzonego sądu rejonowego, z chwilą jego utworzenia stają się z mocy prawa komornikami przy tym sądzie. 3. W razie zniesienia sądu rejonowego komornicy dotychczas działający przy tym sądzie stają się z mocy prawa komornikami przy sądzie, który swoją właściwością objął obszar właściwości zniesionego sądu. 4. W przypadku trzykrotnego bezskutecznego obwieszczenia o wolnym stanowisku komornika w rewirze, w którym nie działa komornik, Minister Sprawiedliwości, w drodze zarządzenia, znosi ten rewir i przyłącza go do obszaru właściwości jednego z sąsiednich rewirów. W razie zmiany okoliczności, jednakże nie wcześniej niż po upływie 2 lat Minister Sprawiedliwości uchyla zarządzenie o zniesieniu rewiru i dokonuje obwieszczenia o wolnym stanowisku komornika w trybie określonym w art. 11 ust. 2. 5. Z dniem zniesienia rewiru, o którym mowa w ust. 4, sprawy prowadzone przez komornika tego rewiru stają się sprawami komornika rewiru, do którego został przyłączony zniesiony rewir. Jeżeli w rewirze, do którego nastąpiło przyłączenie, działa więcej niż jeden komornik, prezes sądu rejonowego, którego obszar właściwości obejmuje ten rewir, dokonuje podziału spraw pomiędzy działających w nim komorników, proporcjonalnie do liczby prowadzonych przez nich spraw. 6. Minister Sprawiedliwości na stronach internetowych Ministerstwa Sprawiedliwości prowadzi i na bieżąco aktualizuje wykaz komorników, w którym wskazuje rewiry komornicze położone w obszarach właściwości poszczególnych sądów apelacyjnych, imiona i nazwiska komorników działających w tych rewirach oraz siedziby i adresy ich kancelarii. 7. Prezes sądu rejonowego na stronach internetowych sądu prowadzi i na bieżąco aktualizuje wykaz komorników działających przy tym sądzie, w którym wskazuje imiona i nazwiska komorników oraz siedziby i adresy ich kancelarii. Wykaz udostępnia się również do publicznej wiadomości na tablicy informacyjnej w budynku sądu rejonowego.”; 5) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. 1. Komornik działa na obszarze swojego rewiru komorniczego, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. W rewirze komorniczym może działać więcej niż jeden komornik. 3. Minister Sprawiedliwości ocenia, czy liczba komorników działających w rewirze jest wystarczająca, biorąc przy tym pod uwagę potrzeby prawidłowego i sprawnego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2, wielkość wpływu i stan zaległości spraw o egzekucję i o dokonanie zabezpieczenia, stopień opanowania wpływu w tych sprawach, ilość przedsiębiorców mających siedzibę lub oddziały w obszarze rewiru oraz liczbę i strukturę ludności w rewirze. W razie uznania, iż zachodzi potrzeba zwiększenia liczby komorników w rewirze, Minister Sprawiedliwości, z urzędu lub na wniosek prezesa właściwego sądu okręgowego, zarządza, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej, utworzenie wolnego stanowiska komornika w tym rewirze, po czym wszczyna postępowanie w trybie art. 11. W przypadku działania z urzędu Minister Sprawiedliwości zasięga ponadto opinii prezesa właściwego sądu okręgowego. Opinię, o której wyżej mowa, rada izby komorniczej nadsyła w terminie 21 dni. Nienadesłanie opinii w tym terminie nie stanowi przeszkody do wydania zarządzenia. 4. Komornik nie może odmówić przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji lub dokonanie zabezpieczenia, do przeprowadzenia których jest właściwy zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. 5. Wierzyciel ma prawo wyboru komornika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem spraw o egzekucję z nieruchomości oraz spraw, w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio. W przypadku wyboru komornik działa poza obszarem swojego rewiru komorniczego. 6. Wierzyciel, dokonując wyboru komornika, składa wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji oświadczenie na piśmie, że korzysta z prawa wyboru komornika. 7. Komornik wybrany przez wierzyciela nie może odmówić przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji, dokonania zabezpieczenia lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań. 8. Komornik wybrany przez wierzyciela odmawia jednak wszczęcia egzekucji, dokonania zabezpieczenia lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, jeżeli w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji zaległość przekracza sześć miesięcy. Zaległość tę oblicza się, dzieląc liczbę spraw niezałatwionych w poprzednim półroczu przez średni miesięczny wpływ spraw w poprzednim półroczu, wyłączając sprawy o egzekucję świadczeń powtarzających się. 9. W przypadku odmowy, o której mowa w ust. 8, komornik wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia egzekucji, dokonania zabezpieczenia lub podjęcia innych czynności. Postanowienie to doręcza się tylko wierzycielowi. 10. Komornik wybrany przez wierzyciela zawiadamia niezwłocznie o wszczęciu egzekucji lub dokonaniu zabezpieczenia komorników właściwych według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Zawiadomienie może być dokonane za pośrednictwem telefaksu lub poczty elektronicznej. W takim przypadku dowodem zawiadomienia jest potwierdzenie transmisji danych. 11. W razie podejmowania przez komornika wybranego przez wierzyciela czynności poza swoim rewirem komorniczym wydatki obejmujące diety przysługujące osobom zatrudnionym w kancelarii komornika i uczestniczącym w tych czynnościach, koszty przejazdów i noclegów komornika i tych osób oraz koszty transportu specjalistycznego obciążają wierzyciela, chyba że wyrazi on zgodę na obciążenie go innymi wydatkami określonymi w art. 39 ust. 2. Wydatki te obciążają wierzyciela niezależnie od przysługującego mu zwolnienia od kosztów sądowych. Nie wlicza się ich do kosztów egzekucji obciążających dłużnika. 12. Przekazując sprawę innemu komornikowi, komornik wybrany przez wierzyciela, w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia o przekazaniu, zwraca niewykorzystaną zaliczkę lub jej część pobraną na poczet wydatków, o których mowa w ust. 11. 13. Komornik, za zgodą wierzyciela, może przekazać całość lub część sprawy egzekucyjnej innemu komornikowi, jeżeli ten wyrazi na to zgodę. 14. Komornik właściwy do prowadzenia egzekucji, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego, w chwili wszczęcia postępowania pozostaje właściwy do jego ukończenia, choćby podstawy właściwości zmieniły się w toku sprawy.”; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: „Art. 9. 1. Wniosek o wyłączenie komornika zgłasza się na piśmie do komornika prowadzącego postępowanie, uprawdopodobniając przyczyny wyłączenia. Komornik jest zobowiązany, w terminie 3 dni od dnia złożenia wniosku o wyłączenie, przekazać wniosek do sądu rejonowego, przy którym działa, wraz z pisemnymi wyjaśnieniami. 2. Sąd rejonowy, przy którym działa komornik, rozpoznaje wniosek o wyłączenie komornika w terminie 7 dni od dnia przekazania wniosku. Orzekając o wyłączeniu komornika, sąd wyznacza jednocześnie innego komornika do prowadzenia sprawy, której wyłączenie dotyczy. 3. Postanowienie w przedmiocie wyłączenia komornika sąd wydaje na posiedzeniu niejawnym w składzie jednoosobowym. Na postanowienie to zażalenie nie przysługuje. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do zastępcy komornika oraz do asesorów i aplikantów komorniczych, jeżeli osoby te prowadzą postępowanie lub dokonują określonych czynności w sprawie. 5. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do komornika stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o wyłączeniu sędziego.”; 7) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. 1. Na stanowisko komornika może zostać powołana osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie; 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych; 3) posiada nieposzlakowaną opinię; 4) nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe; 5) nie jest podejrzana o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 6) ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej; 7) jest zdolna ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków komornika; 8) odbyła aplikację komorniczą; 9) złożyła egzamin komorniczy; 10) pracowała w charakterze asesora komorniczego co najmniej 2 lata; 11) ukończyła 26 lat. 2. Zdolność do pełnienia obowiązków komornika, ze względu na stan zdrowia, stwierdza się w oparciu o przepisy wydane na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.[3])) regulujących zakres i sposób przeprowadzania badań kandydatów do objęcia urzędu sędziego. Od obowiązku poddania się badaniom zwalnia się sędziów. 3. Wymogi, o których mowa w ust. 1 pkt 8 i 9, nie dotyczą osób, które ukończyły aplikację sądową, prokuratorską, adwokacką, radcowską lub notarialną i zdały wymagany egzamin, oraz osób, które w okresie nie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku o powołanie na stanowisko asesora komorniczego pracowały co najmniej 5 lat na stanowisku referendarza sądowego. 4. Wymogi, o których mowa w ust. 1 pkt 8-10, nie dotyczą sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych, notariuszy, starszych radców Prokuratorii Generalnej oraz osób posiadających stopień doktora nauk prawnych. 5. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, nie dotyczy: 1) osób, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu komorniczego wykonywały w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o której mowa w art. 4a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.[4])), lub kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, z późn. zm.[5])), na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę prawnego; 2) osób, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu komorniczego wykonywały w kancelarii notarialnej, na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z czynnościami wykonywanymi przez notariusza; 3) osób, które przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu komorniczego zatrudnione były na stanowisku asystenta sędziego. 6. Pięcioletnie okresy zatrudnienia, o których mowa w ust. 3 i 5, ustala się jako sumę okresów obliczonych z zachowaniem proporcjonalności ich wymiaru.”; 8) w art. 11: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Przed powołaniem komornika Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego organu Policji o nadesłanie informacji o zainteresowanym zawierającej dane istotne dla oceny spełniania wymagania, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, a w szczególności dane o: 1) zachowaniach świadczących o naruszaniu przez niego porządku prawnego; 2) kontaktach ze środowiskami przestępczymi lub grupami środowiskowymi patologii społecznej i o charakterze tych kontaktów; 3) okolicznościach wskazujących na uzależnienie od alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych. 1b. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb uzyskiwania, sporządzania i przekazywania przez organy Policji informacji o zainteresowanym oraz o kandydacie na aplikanta komorniczego i asesora komorniczego oraz wzór kwestionariusza tej informacji, mając na względzie charakter i zakres obowiązków komornika oraz prawa i wolności chronione konstytucyjnie.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister Sprawiedliwości informuje, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, o wolnym stanowisku komornika oraz wskazuje rewir, w którym ma nastąpić powołanie, i prezesa sądu apelacyjnego, do którego w terminie jednego miesiąca od daty wskazanej w obwieszczeniu, należy składać wnioski o powołanie. W przypadku zwolnienia stanowiska komornika wskutek śmierci albo odwołania komornika, w obwieszczeniu należy tę okoliczność wskazać, wymienić imię, nazwisko, siedzibę i adres kancelarii zmarłego albo odwołanego komornika oraz zaznaczyć że osoba, która zostanie powołana na stanowisko komornika przejmie prowadzenie spraw dotychczas prowadzonych i niezakończonych przez tego komornika.”, c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. O treści informacji uzyskanej od organu Policji oraz wyrażonej o kandydacie opinii Minister Sprawiedliwości zawiadamia kandydata najpóźniej przed wydaniem decyzji o powołaniu.”, d) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6. W tym samym czasie zainteresowany może ubiegać się o powołanie na stanowisko komornika tylko w jednym rewirze komorniczym. 7. Minister Sprawiedliwości pozostawia bez rozpoznania wszystkie wnioski zainteresowanego w przypadku złożenia wniosków o powołanie w więcej niż jednym rewirze komorniczym.”; 9) uchyla się art. 11a; 10) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do wniosku o powołanie na stanowisko komornika zainteresowany załącza po dwa odpisy wniosku, życiorysu i dokumentów potwierdzających spełnienie wymogów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 6-11, zaświadczenie o niekaral­ności oraz oświadczenie, że nie jest przeciwko niemu prowadzone postępowanie o prze­stępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe. Może przedstawiać opinie, świadectwa i zaświadczenia.”; 11) w art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. O zgłoszeniu Ministrowi Sprawiedliwości utworzenia kancelarii komornik zawiadamia prezesa sądu rejonowego, przy którym działa, oraz radę właściwej izby komorniczej.”; 12) art. 14 otrzymuje brzmienie: „Art. 14. 1. O zgłoszeniu przez komornika utworzenia kancelarii Minister Sprawiedliwości zawiadamia prezesa właściwego sądu okręgowego oraz prezesa właściwego sądu apelacyjnego. 2. W terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, prezes sądu apelacyjnego odbiera od komornika ślubowanie według następującej roty: „Ślubuję uroczyście jako komornik powierzone mi obowiązki wypełniać zgodnie z prawem i sumieniem, dochować tajemnicy państwowej i zawodowej, w postępowaniu swym kierować się zasadami uczciwości, godności i honoru.”. 3. Jeżeli komornik odmówi złożenia ślubowania, o którym mowa w ust. 2, lub z własnej winy nie złoży go we wskazanym terminie, powołanie traci moc. Okoliczność tę stwierdza Minister Sprawiedliwości. 4. Z dniem złożenia ślubowania komornik uzyskuje prawo wykonywania czynności, o których mowa w art. 2.”; 13) art. 15 otrzymuje brzmienie: „Art. 15. 1. Minister Sprawiedliwości zawiesza komornika w czynnościach, jeżeli: 1) przeciwko komornikowi jest prowadzone postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe; 2) przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe bądź całkowite ubezwłasnowolnienie komornika ustanowiono doradcę tymczasowego. 2. Minister Sprawiedliwości może zawiesić komornika w czynnościach, jeżeli: 1) wniósł o to sam komornik z powodu długotrwałej choroby lub z innych ważnych przyczyn; 2) przeciwko komornikowi jest prowadzone postępowanie o nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe. 3. Zawieszenie komornika w czynnościach ustaje z dniem: 1) prawomocnego zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2, chyba że Minister Sprawiedliwości uchyli je wcześniej; 2) oddalenia lub odrzucenia wniosku o ubezwłasnowolnienie lub umorzenie postępowania lub uchylenia postanowienia o ustanowieniu doradcy tymczasowego; 3) złożenia wniosku w tym przedmiocie przez komornika w sytuacji określonej w ust. 2 pkt 1.”; 14) po art. 15 dodaje się art. 15a i 15b w brzmieniu: „Art. 15a. 1. Minister Sprawiedliwości odwołuje komornika z zajmowanego stanowiska, jeżeli komornik: 1) zrezygnował z pełnienia obowiązków komornika; 2) z powodu choroby lub utraty sił uznany został przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków komornika lub bez uzasadnionej przyczyny odmówił poddania się takiemu badaniu, mimo skierowania przez radę właściwej izby komorniczej lub prezesa właściwego sądu okręgowego; 3) ukończył 65 rok życia; 4) został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 5) został ubezwłasnowolniony częściowo bądź całkowicie; 6) dopuścił się rażącego lub uporczywego naruszenia przepisów prawa – na wniosek prezesa właściwego sądu apelacyjnego lub prezesa właściwego sądu okręgowego; 7) z zawinionych przez siebie przyczyn nie wykonał zarządzeń, o których mowa w art. 3 ust. 3 – na wniosek prezesa właściwego sądu apelacyjnego lub prezesa właściwego sądu okręgowego; 8) został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym karą wydalenia ze służby komorniczej; 9) nie zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 24 ust. 2, lub utracił to ubezpieczenie z zawinionych przez siebie przyczyn. 2. Minister Sprawiedliwości może odwołać komornika z zajmowanego stanowiska w razie prawomocnego skazania za nieumyślne prze­stępstwo lub nieumyślne przestępstwo skarbowe. 3. Odwołanie komornika z zajmowanego stanowiska w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 7 i 9 oraz w ust. 2, następuje po uprzednim wysłuchaniu komornika, chyba że nie jest to możliwe, oraz po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej, która przedstawia opinię w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku o wyrażenie opinii. Nienadesłanie opinii w tym terminie przez radę izby komorniczej nie wstrzymuje wydania decyzji w przedmiocie odwołania komornika. 4. Komornik odwołany z przyczyny wymienionej w ust. 1 pkt 3 pełni swoje obowiązki do czasu wyznaczenia zastępcy komornika."}
{"id":"2003_1300_10","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przestają istnieć dotychczasowe rewiry komornicze, a działający w nich komornicy stają się z mocy prawa komornikami rewirów w rozumieniu niniejszej ustawy. W terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Minister Sprawiedliwości doręczy komornikom decyzje zmieniające decyzje o powołaniu na stanowisko komornika sądowego. 2. Komornicy działający w rewirach, obejmujących do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy obszar właściwości dwóch lub większej liczby sądów rejonowych, stają się z tym dniem komornikami rewirów tych sądów, przy których dotychczas działali."}
{"id":"2003_1300_11","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Komornicy właściwi w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pozostają właściwi do czasu zakończenia postępowania w tych sprawach."}
{"id":"2003_1300_12","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. 1. Do aplikacji komorniczej rozpoczętej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotychczasowi asesorzy komorniczy stają się asesorami w rozumieniu niniejszej ustawy. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowi aplikanci komorniczy stają się aplikantami w rozumieniu niniejszej ustawy. 3. W stosunku do osób, o których mowa w ust. 2, stosuje się art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2003_1300_13","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Postępowania w sprawach dyscyplinarnych wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do czasu ich zakończenia toczą się według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2003_1300_14","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Krajowa Rada Komornicza wyda regulamin działania Krajowej Rady Komorniczej oraz ramowy regulamin obrad walnego zgromadzenia komorników izby komorniczej."}
{"id":"2003_1300_15","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. Koszty w sprawach egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozlicza się do dnia zakończenia tych spraw według przepisów dotychczasowych. Jednakże w sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się stosuje się przepisy niniejszej ustawy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2003_1300_15b","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15b. 1. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej oraz prezesa właściwego sądu apelacyjnego, może przenieść komornika, za jego zgodą lub na jego wniosek, na stanowisko komornika w innym rewirze komorniczym, jeżeli przemawiają za tym potrzeby prawidłowego i sprawnego prowadzenia czynności, o których mowa w art. 2, lub uzasadniony interes komornika. Krajowa Rada Komornicza przedstawia opinię w terminie wyznaczonym, nie krótszym niż 14 dni. Nienadesłanie opinii w tym terminie nie wstrzymuje wydania decyzji w przedmiocie przeniesienia. 2. Nie jest dopuszczalne przeniesienie komornika na stanowisko, co do którego Minister Sprawiedliwości skierował uprzednio do publikacji w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” obwieszczenie o wolnym stanowisku komornika, do czasu zakończenia postępowania o powołanie na to stanowisko.”; 15) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: „Art. 16a. W celu zbadania stanu zdrowia komornika prezes właściwego sądu okręgowego lub rada właściwej izby komorniczej może skierować komornika do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z urzędu lub na jego wniosek.”; 16) art. 17 otrzymuje brzmienie: „Art. 17. Komornik używa tytułu: „Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w .................... Kancelaria Komornicza w........................” z dokładnym określeniem imienia i nazwiska oraz adresu kancelarii.”; 17) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: „Art. 17a. 1. Przy wykonywaniu czynności komornik jest obowiązany używać identyfikatora wydanego przez Krajową Radę Komorniczą zawierającego jego imię i nazwisko, zdjęcie, określenie pełnionej funkcji i oznaczenie sądu rejonowego, przy którym działa. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do asesorów i aplikantów komorniczych. 3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, określi, w drodze rozporządzenia, wzór identyfikatora, o którym mowa w ust. 1, mając na względzie konieczność zachowania odpowiedniej przejrzystości i czytelności danych oraz konieczność zabezpieczenia przed podrobieniem.”; 18) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Obowiązek zachowania tajemnicy ustaje, gdy komornik składa zeznanie jako świadek lub strona przed sądem lub prokuratorem, chyba że ujawnienie tajemnicy zagraża dobru państwa. W tym przypadku od obowiązku zachowania tajemnicy może zwolnić komornika Minister Sprawiedliwości.”; 19) art. 22 otrzymuje brzmienie: „Art. 22. Komornik ma obowiązek w terminie 4 dni przekazać uprawnionemu wyegzekwowane należności, a jeżeli dopuści do opóźnienia, jest obowiązany zapłacić uprawnionemu odsetki od kwot otrzymanych i nierozliczonych w terminie.”; 20) w art. 24 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Komornik jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą zostać wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności określonych w art. 2, a w przypadku gdy zatrudnia pracowników, również do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą zostać wyrządzone ich działaniem w związku z wykonywaniem tych czynności.”; 21) w art. 24a ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W razie stwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 15a ust. 1 pkt 9, prezes sądu rejonowego zawiadamia o tym prezesa właściwego sądu okręgowego.”; 22) w art. 27a dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. W przypadku śmierci lub odwołania komornika wyznaczony zastępca komornika prowadzi postępowania w sprawach dotychczas niezakończonych przez zmarłego lub odwołanego komornika do czasu powołania komornika w tym rewirze. 5. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania przy likwidacji kancelarii komorniczych, mając na względzie konieczność nadania sprawnego biegu sprawom pozostałym do załatwienia po zmarłym lub odwołanym komorniku.”; 23) po art. 27a dodaje się art. 27b w brzmieniu: „Art. 27b. Zastępca komornika, który przeprowadza likwidację kancelarii zmarłego lub odwołanego komornika, może rozwiązać umowę o pracę zawartą przez poprzednika z osobą zatrudnioną w tej kancelarii za jednomiesięcznym wypowiedzeniem. Przepis ten dotyczy także umów zawartych na czas określony.”; 24) art. 29 otrzymuje brzmienie: „Art. 29. 1. Aplikantem komorniczym może zostać ten, kto: 1) spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-7; 2) uzyskał pozytywną ocenę z egzaminu konkursowego na aplikację komorniczą, zwanego dalej „egzaminem konkursowym”. 2. Aplikanta komorniczego zatrudnia komornik. 3. Komornik ma obowiązek zatrudnić w okresie 3 lat co najmniej jednego aplikanta komorniczego. 4. Prezes sądu apelacyjnego może zwolnić komornika z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, po zasięgnięciu opinii prezesa właściwego sądu rejonowego i rady właściwej izby komorniczej. 5. Prezes właściwego sądu apelacyjnego albo rada właściwej izby komorniczej może zobowiązać komornika do zatrudnienia wskazanego aplikanta komorniczego. 6. Wpis na listę aplikantów komorniczych następuje na podstawie uchwały rady izby komorniczej właściwej ze względu na miejsce złożenia zgłoszenia, o którym mowa w art. 29d ust. 1 pkt 3. W uchwale tej rada izby komorniczej obowiązana jest wskazać komornika, w którego kancelarii aplikant komorniczy jest albo zostanie zatrudniony. 7. Przed dokonaniem wpisu na listę aplikantów komorniczych rada izby komorniczej zwraca się do właściwego organu Policji o nadesłanie informacji o kandydacie. Informacje te uzyskuje się i sporządza na zasadach określonych dla uzyskiwania i sporządzania informacji o kandydacie na stanowisko komornika określonych w art. 11 ust. 1a. Przepis art. 11 ust. 5a stosuje się odpowiednio. 8. Osobie spełniającej warunki, o których mowa w ust. 1, nie można odmówić wpisu na listę aplikantów komorniczych. 9. Wniosek o wpis na listę aplikantów komorniczych może zostać złożony w ciągu 2 lat od dnia ogłoszenia wyników egzaminu konkursowego. Do wniosku kandydat obowiązany jest załączyć zaświadczenie o niekaralności oraz oświadczenie, że przeciwko niemu nie jest prowadzone postępowanie karne o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.”; 25) po art. 29 dodaje się art. 29a-29l w brzmieniu: „Art. 29a. 1. Minister Sprawiedliwości powołuje co 2 lata komisje do spraw przeprowadzenia egzaminów konkursowego i komorniczego, obejmujące obszar właściwości jednej lub kilku izb komorniczych, zwane dalej „komisjami egzaminacyjnymi”. 2. Siedziba komisji egzaminacyjnej mieści się w siedzibie rady właściwej izby komorniczej. 3. W skład komisji egzaminacyjnej, składającej się z siedmiu osób, wchodzą: 1) czterej sędziowie sądu okręgowego lub apelacyjnego; 2) dwaj przedstawiciele delegowani przez Krajową Radę Komorniczą; 3) jeden pracownik naukowy, naukowo-dy­daktyczny lub dydaktyczny na wydziale prawa w szkole wyższej w Rzeczypospolitej Polskiej lub w Polskiej Akademii Nauk, posiadający co najmniej stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych. 4. Powołując komisje egzaminacyjne, Minister Sprawiedliwości wyznacza jednocześnie ich przewodniczących. 5. Minister Sprawiedliwości w stosunku do komisji egzaminacyjnych jest organem wyższego stopnia. 6. Właściwe izby komornicze zapewniają, jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej, obsługę administracyjną i techniczną działalności komisji egzaminacyjnych. 7. Członkom komisji egzaminacyjnej za udział w jej pracach przysługuje wynagrodzenie oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju."}
{"id":"2003_1300_16","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 66 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 66 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1300_17","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia jej ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 22-23 i pkt 25-26, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym ustawa weszła w życie. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699 oraz z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319 i Nr 50, poz. 331. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907, Nr 273, poz. 2702 i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102, Nr 167, poz. 1398 i Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 Nr 25, poz. 162. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361, Nr 169, poz. 1417 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 75, poz. 529 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 80. poz. 540 i Nr 85, poz. 571. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361, Nr 169, poz. 1417 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 206, poz. 1522 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 80, poz. 540 i Nr 85, poz. 571. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180 poz. 1493 oraz z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 118 poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717, z 2002 r. Nr 135, poz. 1146, z 2003 r. Nr 213, poz. 2081 oraz z 2005 r. Nr 249, poz. 2104. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699 oraz z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319 i Nr 50, poz. 331. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775 oraz z 2007 r. Nr 42, poz. 272. [12]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 48, poz. 447, Nr 83, poz. 719, Nr 143, poz. 1204, Nr 167, poz. 1396, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331."}
{"id":"2003_1300_2","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 772; 2) w art. 7731: a) § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Jeżeli żaden z komorników nie jest właściwy według przepisów niniejszego kodeksu lub właściwych jest kilku komorników, komornik, który później wszczął egzekucję, niezwłocznie przekazuje sprawę komornikowi, który pierwszy wszczął egzekucję, o czym zawiadamia wierzyciela.”, b) dodaje się § 4 w brzmieniu: „§ 4. Komornik, który stwierdzi swą niewłaściwość, w postanowieniu o przekazaniu sprawy zgodnie z właściwością wskazuje komornika rewiru, do którego sprawa zostaje przekazana. Jeżeli w rewirze, do którego sprawa zostaje przekazana, działa więcej niż jeden komornik, doręczając odpis postanowienia stwierdzającego niewłaściwość, komornik jednocześnie wzywa wierzyciela, aby w terminie 7 dni od doręczenia wezwania wskazał komornika, któremu sprawa ma zostać przekazana. Jeżeli wierzyciel w powyższym terminie nie dokona wyboru lub wskaże komornika, który nie jest właściwy, komornik przekazuje sprawę według własnego wyboru. Na wybór komornika z właściwego rewiru dłużnikowi skarga nie przysługuje.”; 3) w art. 921 § 1 skreśla się zdanie drugie."}
{"id":"2003_1300_29b","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29b. 1. Minister Sprawiedliwości powołuje co 2 lata zespół do przygotowywania pytań na egzaminy konkursowy i komorniczy, składający się z pięciu osób, zwany dalej „zespołem egzaminacyjnym”. Dwaj członkowie zespołu egzaminacyjnego powoływani są spośród osób wskazanych przez Krajową Radę Komorniczą. 2. Pracami zespołu egzaminacyjnego kieruje przewodniczący, wyznaczony przez Ministra Sprawiedliwości. 3. Krajowa Rada Komornicza i rady izb komorniczych mogą zgłaszać zespołowi egzaminacyjnemu propozycje pytań egzaminacyjnych. 4. Członek zespołu egzaminacyjnego nie może być jednocześnie członkiem komisji egzaminacyjnej. 5. Członkom zespołu egzaminacyjnego za udział w jego pracach przysługuje wynagrodzenie."}
{"id":"2003_1300_29c","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29c. 1. Egzamin konkursowy przeprowadzają komisje egzaminacyjne raz w roku, w terminie wyznaczonym przez Ministra Sprawiedliwości, nie później niż do dnia 30 września, równocześnie we wszystkich izbach komorniczych. 2. Egzamin konkursowy polega na sprawdzeniu wiedzy kandydata na aplikanta komorniczego, zwanego dalej „kandydatem”, z zakresu prawa konstytucyjnego, prawa cywilnego, postępowania cywilnego, prawa gospodarczego, prawa spółek handlowych, prawa pracy, prawa rodzinnego i opiekuńczego, prawa administracyjnego, postępowania administracyjnego, prawa finansowego, prawa europejskiego, prawa prywatnego międzynarodowego, ustroju sądów i samorządu komorniczego. 3. W razie zaistnienia zdarzenia losowego, uniemożliwiającego przeprowadzenie egzaminu konkursowego w terminie, o którym mowa w ust. 1, Minister Sprawiedliwości wyznacza dodatkowy termin przeprowadzenia egzaminu konkursowego."}
{"id":"2003_1300_29d","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29d. 1. W terminie do dnia 30 czerwca każdego roku Minister Sprawiedliwości zamieszcza w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz w Biuletynie Informacji Publicznej ogłoszenie o egzaminie konkursowym, w którym wskazuje: 1) termin przeprowadzenia egzaminu konkursowego; 2) termin, do którego należy złożyć zgłoszenie o przystąpieniu do egzaminu konkursowego, zwane dalej „zgłoszeniem”, nie późniejszy niż przypadający na 50 dzień przed datą rozpoczęcia egzaminu konkursowego; 3) siedziby i adresy komisji egzaminacyjnych, do których należy składać zgłoszenia; 4) wysokość opłaty konkursowej oraz numer rachunku, na który należy dokonać wpłaty. 2. Jeżeli zgłoszenie nie odpowiada wymogom formalnym lub jeżeli kandydat nie uiścił opłaty należnej za udział w egzaminie konkursowym, komisja egzaminacyjna wzywa go przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru do usunięcia braków lub uiszczenia opłaty w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. 3. W razie nieusunięcia braków formalnych zgłoszenia lub nieuiszczenia w terminie opłaty należnej za udział w egzaminie konkursowym albo złożenia zgłoszenia po upływie wymaganego terminu komisja egzaminacyjna odmawia dopuszczenia kandydata do egzaminu konkursowego. Od uchwały komisji egzaminacyjnej odmawiającej dopuszczenia do egzaminu konkursowego kandydatowi przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. 4. O dopuszczeniu do egzaminu konkursowego oraz o czasie i miejscu jego przeprowadzenia przewodniczący komisji egzaminacyjnej zawiadamia kandydata przesyłką poleconą za potwierdzeniem odbioru co najmniej na 14 dni przed dniem rozpoczęcia egzaminu konkursowego."}
{"id":"2003_1300_29e","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29e. 1. Opłata za udział w egzaminie konkursowym stanowi dochód budżetu państwa. Kandydat uiszcza tę opłatę na rachunek bankowy Ministerstwa Sprawiedliwości. 2. Opłata, o której mowa w ust. 1, wynosi połowę równowartości minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z późn. zm.[6])), zwanego dalej „minimalnym wynagrodzeniem”."}
{"id":"2003_1300_29f","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29f. 1. Z prac komisji egzaminacyjnej, na czas przeprowadzania egzaminu konkursowego podlega wyłączeniu członek, jeżeli kandydat zakwalifikowany do egzaminu konkursowego jest: 1) jego małżonkiem; 2) osobą pozostającą z nim w stosunku pokrewieństwa albo powinowactwa do drugiego stopnia albo w stosunku przysposobienia; 3) osobą pozostającą z nim we wspólnym pożyciu; 4) osobą pozostającą wobec niego w stosunku zależności służbowej. 2. Powody wyłączenia trwają pomimo ustania małżeństwa lub przysposobienia. Okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie odnoszą się do członka komisji egzaminacyjnej będącego sędzią. 3. Członkowie komisji egzaminacyjnych przed rozpoczęciem egzaminu konkursowego składają pisemne oświadczenia, że nie pozostają z żadnym z kandydatów zakwalifikowanych do egzaminu konkursowego w stosunku, o którym mowa w ust. 1. 4. Podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, powoduje odpowiedzialność na podstawie przepisu art. 233 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.[7]))."}
{"id":"2003_1300_29g","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29g. 1. Egzamin konkursowy odbywa się w obecności co najmniej trzech członków komisji egzaminacyjnej. 2. Niestawiennictwo kandydata na egzamin konkursowy, bez względu na przyczynę jego nieobecności, traktowane jest jako odstąpienie od egzaminu konkursowego. 3. Kandydaci podczas egzaminu konkursowego nie mogą korzystać z tekstów aktów prawnych, komentarzy, orzecznictwa oraz innych pomocy, a także nie mogą posiadać przy sobie urządzeń służących do przekazu lub odbioru informacji."}
{"id":"2003_1300_29h","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29h. 1. Egzamin konkursowy polega na rozwiązaniu testu składającego się z zestawu 150 pytań, zawierających po 3 propozycje odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. Kandydat może wybrać tylko jedną odpowiedź. Za każdą prawidłową odpowiedź kandydat uzyskuje 1 punkt. 2. Sprawdzanie wyników testu następuje w obecności co najmniej trzech członków komisji egzaminacyjnej. 3. Pozytywny wynik z egzaminu konkursowego otrzymuje kandydat, który uzyskał co najmniej 90 punktów. 4. Niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu konkursowego komisja egzaminacyjna sporządza protokół z jego przebiegu. Protokół podpisują tylko ci członkowie komisji egzaminacyjnej, którzy brali udział w przeprowadzeniu egzaminu. 5. W terminie 7 dni od daty sporządzenia protokołu odpisy protokołu przewodniczący komisji egzaminacyjnej doręcza Ministrowi Sprawiedliwości oraz przewodniczącemu rady właściwej izby komorniczej."}
{"id":"2003_1300_29i","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29i. 1. Niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu konkursowego i sprawdzeniu wyników testu komisja egzaminacyjna, w drodze uchwały, ustala wyniki egzaminu konkursowego. Odpisy uchwały przewodniczący komisji egzaminacyjnej doręcza kandydatom, radzie właściwej izby komorniczej oraz Ministrowi Sprawiedliwości. 2. Od uchwały, o której mowa w ust. 1, kandydatowi przysługuje, w części dotyczącej uzyskanego przez niego wyniku, odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Odwołanie powinno być rozpoznane w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia. 3. O wynikach egzaminu konkursowego Minister Sprawiedliwości zawiadamia Krajową Radę Komorniczą oraz publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej listę osób, które uzyskały wynik pozytywny."}
{"id":"2003_1300_29j","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29j. 1. Uchwałę w przedmiocie wpisu na listę aplikantów komorniczych rada izby komorniczej podejmuje w terminie 30 dni od dnia złożenia przez zainteresowanego wniosku o dokonanie wpisu. 2. Od uchwały odmawiającej dokonania wpisu zainteresowanemu służy odwołanie do Krajowej Rady Komorniczej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Odwołanie powinno być rozpoznane w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia. 3. Zainteresowanemu służy skarga do sądu administracyjnego: 1) od ostatecznej decyzji odmawiającej dokonania wpisu na listę aplikantów komorniczych; 2) w przypadku nierozpoznania przez Ministra Sprawiedliwości odwołania od uchwały ustalającej wyniki egzaminu konkursowego w terminie określonym w art. 29i ust. 2; 3) w przypadku niepodjęcia przez radę izby komorniczej uchwały w przedmiocie wpisu na listę aplikantów komorniczych w terminie określonym w ust. 1; 4) w razie nierozpoznania przez Krajową Radę Komorniczą odwołania od uchwały rady izby komorniczej odmawiającej dokonania wpisu na listę aplikantów komorniczych w terminie określonym w ust. 2."}
{"id":"2003_1300_29k","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29k. Do obowiązków aplikanta należy, w szczególności: 1) uczestniczenie w przewidzianych programem aplikacji zajęciach seminaryjnych oraz w praktykach; 2) samodzielne pogłębianie wiedzy prawniczej i praktycznych umiejętności niezbędnych do zajmowania stanowiska komornika; 3) przystępowanie, w wyznaczonym terminie, do sprawdzianów wiedzy oraz kolokwium, przeprowadzanych w czasie aplikacji, a także do egzaminu komorniczego."}
{"id":"2003_1300_29l","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29l. 1. Aplikacja komornicza jest odpłatna. 2. Koszty szkolenia aplikantów komorniczych pokrywane są z wnoszonych przez nich opłat. 3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty rocznej wnoszonej przez aplikantów na pokrycie kosztów szkolenia, mając na względzie konieczność zapewnienia aplikantom odpowiednio wysokiego poziomu kształcenia oraz biorąc pod uwagę, że wysokość tej opłaty nie może być wyższa niż czterokrotność minimalnego wynagrodzenia. 4. Rada izby komorniczej może zwolnić aplikanta komorniczego od obowiązku ponoszenia opłaty rocznej na pokrycie kosztów szkolenia w całości lub w części, a także odroczyć jej płatność lub rozłożyć na raty. 5. W przypadku podjęcia uchwały o zwolnieniu aplikanta komorniczego od ponoszenia opłaty koszty jego szkolenia pokrywane są, proporcjonalnie do zakresu tego zwolnienia, ze środków własnych właściwej izby komorniczej.”; 26) po art. 30 dodaje się art. 30a i 30b w brzmieniu: „Art. 30a. 1. Rada izby komorniczej zawiesza w czynnościach aplikanta komorniczego, jeżeli: 1) przeciwko aplikantowi komorniczemu jest prowadzone postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe; 2) przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe bądź całkowite ubezwłasnowolnienie aplikanta komorniczego ustanowiono doradcę tymczasowego. 2. Rada izby komorniczej może zawiesić aplikanta komorniczego w czynnościach, jeżeli: 1) wniósł o to sam aplikant z powodu długotrwałej choroby lub z innych ważnych przyczyn; 2) przeciwko aplikantowi jest prowadzone postępowanie o nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe. 3. Uprawnienie do zawieszenia aplikanta komorniczego w czynnościach, w przypadkach określonych w ust. 1 i 2, przysługuje również prezesowi sądu apelacyjnego, w którego okręgu aplikant komorniczy odbywa aplikację. 4. Zawieszenie aplikanta komorniczego w czynnościach ustaje z dniem: 1) prawomocnego zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, chyba że organ, który zawiesił aplikanta komorniczego w czynnościach, uchyli je wcześniej; 2) oddalenia lub odrzucenia wniosku o ubezwłasnowolnienie lub umorzenie postępowania lub uchylenia postanowienia o ustanowieniu doradcy tymczasowego; 3) złożenia wniosku w tym przedmiocie przez aplikanta komorniczego w przypadku zawieszenia w czynnościach na podstawie ust. 2 pkt 1."}
{"id":"2003_1300_3","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z 2005 r. Nr 14, poz. 113 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711) w art. 15 w ust. 2 pkt 1c otrzymuje brzmienie: „1c) komornikom sądowym i organom egzekucyjnym wymienionym w odrębnych przepisach – w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym lub zabezpieczającym;”."}
{"id":"2003_1300_30b","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 30b. 1. Rada izby komorniczej skreśla aplikanta komorniczego z listy aplikantów komorniczych, jeżeli aplikant komorniczy: 1) zrezygnował z odbywania aplikacji komorniczej; 2) został uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków aplikanta komorniczego; 3) został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 4) został ubezwłasnowolniony częściowo bądź całkowicie; 5) rażąco narusza obowiązki aplikanta komorniczego lub w sposób rażący uchybił godności aplikanta. 2. Rada izby komorniczej może skreślić aplikanta komorniczego z listy aplikantów komorniczych, jeżeli został prawomocnie skazany za nieumyślne przestępstwo lub nieumyślne przestępstwo skarbowe. 3. Skreślenie aplikanta komorniczego z listy aplikantów komorniczych z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 5 oraz w ust. 2, następuje po uprzednim wysłuchaniu aplikanta komorniczego, chyba że nie jest to możliwe. 4. Uprawnienie do skreślenia aplikanta komorniczego z listy aplikantów komorniczych, w przypadkach określonych w ust. 1 i 2, przysługuje również prezesowi sądu apelacyjnego, w którego okręgu aplikant komorniczy odbywa aplikację.”; 27) art. 31 otrzymuje brzmienie: „Art. 31. 1. Egzamin komorniczy przeprowadzają komisje egzaminacyjne. 2. Do egzaminu komorniczego może przystąpić ten, kto ukończył aplikację komorniczą, a ponadto osoba, o której mowa w art. 10 ust. 5. 3. Egzamin komorniczy polega na sprawdzeniu przygotowania osoby przystępującej do egzaminu komorniczego, zwanej dalej „zdającym”, do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu komornika. 4. Egzamin komorniczy składa się z części pisemnej i ustnej. 5. Egzamin komorniczy jest przeprowadzany raz w roku w terminie wyznaczonym przez Ministra Sprawiedliwości, nie później niż do dnia 30 czerwca. Części pisemna i ustna rozpoczynają się równocześnie w tych samych dniach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przepis art. 29c ust. 3 stosuje się odpowiednio. 6. Do członków komisji egzaminacyjnej w zakresie udziału w przeprowadzeniu egzaminu komorniczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 29f.”; 28) po art. 31 dodaje się art. 31a-31i w brzmieniu: „Art. 31a. 1. W terminie do dnia 31 marca każdego roku Minister Sprawiedliwości zamieszcza w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz w Biuletynie Informacji Publicznej ogłoszenie o egzaminie komorniczym, w którym wskazuje: 1) termin przeprowadzenia egzaminu komorniczego; 2) termin, do którego należy złożyć wniosek o dopuszczenie do egzaminu komorniczego, zwany dalej „wnioskiem”, przypadający nie później niż na 50 dzień przed dniem rozpoczęcia egzaminu komorniczego; 3) siedziby i adresy komisji egzaminacyjnych, do których należy składać wnioski; 4) wysokość opłaty egzaminacyjnej oraz numer rachunku bankowego Ministerstwa Sprawiedliwości, na który należy dokonać wpłaty. 2. Przepisy art. 29d ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 3. Rada izby komorniczej przekazuje każdego roku właściwej terytorialnie komisji egzaminacyjnej, nie później niż do dnia 30 kwietnia, listę osób, które ukończyły aplikację komorniczą."}
{"id":"2003_1300_31b","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31b. 1. Opłata egzaminacyjna za udział w egzaminie komorniczym stanowi dochód budżetu państwa. Zdający uiszcza ją na rachunek bankowy Ministerstwa Sprawiedliwości. 2. Opłata, o której mowa w ust. 1, wynosi połowę równowartości minimalnego wynagrodzenia."}
{"id":"2003_1300_31c","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31c. 1. Część pisemna egzaminu komorniczego polega na opracowaniu przez zdającego dwóch tematów dotyczących czynności wchodzących w zakres ustawowych zadań komorników. 2. Podczas części pisemnej zdający może korzystać z tekstów aktów prawnych i komentarzy oraz z orzecznictwa. W czasie egzaminu zdający nie może posiadać przy sobie urządzeń służących do przekazu lub odbioru informacji. 3. Część pisemna egzaminu komorniczego odbywa się w obecności co najmniej trzech członków komisji egzaminacyjnej."}
{"id":"2003_1300_31d","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31d. 1. Oceny każdego tematu z części pisemnej egzaminu komorniczego dokonuje się przy zastosowaniu skali od 0 do 20 punktów. Oceny tej dokonują, niezależnie od siebie, dwaj członkowie komisji egzaminacyjnej. Każdy z nich wystawia na piśmie ocenę łączną, wskazując liczbę punktów uzyskanych przez zdającego, wraz z uzasadnieniem. Liczba punktów uzyskanych przez zdającego z egzaminu pisemnego jest średnią ocen wystawionych przez członków komisji egzaminacyjnej za poszczególne tematy. 2. Pozytywną ocenę z części pisemnej egzaminu komorniczego otrzymuje zdający, który uzyskał co najmniej 30 punktów."}
{"id":"2003_1300_31e","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31e. 1. Do części ustnej egzaminu komorniczego dopuszczeni zostają tylko zdający, którzy uzyskali pozytywną ocenę z części pisemnej egzaminu. 2. W części ustnej egzaminu komorniczego zdający odpowiada na losowo wybrany przez siebie zestaw 8 pytań. Każda odpowiedź oceniana jest osobno przez członków komisji egzaminacyjnej przy zastosowaniu skali od 0 do 5 punktów. Zdający może uzyskać maksymalnie 40 punktów. 3. Liczba punktów uzyskanych przez zdającego z części ustnej egzaminu komorniczego stanowi sumę średnich arytmetycznych liczby punktów przyznanych zdającemu za poszczególne pytania przez każdego z członków komisji egzaminacyjnej."}
{"id":"2003_1300_31f","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31f. Pozytywny wynik z egzaminu komorniczego otrzymuje zdający, który uzyskał łącznie z części pisemnej i ustnej co najmniej 60 punktów."}
{"id":"2003_1300_31g","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31g. 1. Z przebiegu egzaminu komorniczego niezwłocznie sporządza się protokół. Protokół podpisują tylko ci członkowie komisji egzaminacyjnej, którzy brali udział w przeprowadzeniu egzaminu. 2. W terminie 7 dni od dnia sporządzenia protokołu przewodniczący komisji egzaminacyjnej doręcza odpisy protokołu Ministrowi Sprawiedliwości oraz Krajowej Radzie Komorniczej."}
{"id":"2003_1300_31h","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31h. 1. Niezwłocznie po przeprowadzeniu egzaminu komorniczego komisja egzaminacyjna, w drodze uchwały, ustala wyniki uzyskane przez zdających, wskazując liczbę punktów uzyskanych za całość egzaminu oraz za jego poszczególne części. Odpisy uchwały przewodniczący komisji egzaminacyjnej doręcza zdającym, Krajowej Radzie Komorniczej oraz Ministrowi Sprawiedliwości. 2. Od uchwały, o której mowa w ust. 1, zdającemu przysługuje, w części dotyczącej uzyskanego przez niego wyniku, odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. 3. Na podstawie uchwał komisji egzaminacyjnych Minister Sprawiedliwości publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej listę osób, które uzyskały pozytywny wynik z egzaminu komorniczego."}
{"id":"2003_1300_31i","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31i. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej: 1) wzór zgłoszenia i wniosku, mając na względzie konieczność wykazania ustawowych wymagań niezbędnych do przystąpienia do egzaminów konkursowego i komorniczego; 2) tryb i sposób powoływania i działania komisji egzaminacyjnych oraz przeprowadzania egzaminów konkursowego i komorniczego, mając na względzie konieczność zapewnienia odpowiedniej sprawności działania komisji egzaminacyjnych oraz zapewnienia bezstronności i jednolitego poziomu oceny wiedzy kandydatów oraz zdających; 3) tryb i sposób działania zespołu egzaminacyjnego, zgłaszania propozycji pytań przez Krajową Radę Komorniczą i rady izb komorniczych oraz przygotowywania pytań na egzaminy konkursowy i komorniczy, mając na względzie potrzebę obiektywnego sprawdzenia poziomu wiedzy osób egzaminowanych oraz konieczność zabezpieczenia pytań przed nieuprawnionym wglądem; 4) organizację i przebieg aplikacji komorniczej, mając na względzie konieczność zapewnienia odpowiednio wysokiego poziomu szkolenia aplikantów oraz właściwego przygotowania do zawodu komornika; 5) wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej i zespołu egzaminacyjnego, należnego za udział w ich pracach, okresy, za które wynagrodzenie przysługuje, mając na względzie, że miesięczne wynagrodzenie z tego tytułu nie powinno przekraczać wysokości miesięcznego wynagrodzenia sędziego sądu okręgowego w pierwszej stawce awansowej.”; 29) art. 32 otrzymuje brzmienie: „Art. 32. 1. Na stanowisko asesora komorniczego może zostać powołana osoba odpowiadająca wymogom: 1) określonym w art. 10 ust. 1 pkt 1-9, lub 2) z art. 10 ust. 1 pkt 1-7, która w okresie nie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku o powołanie na stanowisko asesora komorniczego pracowała co najmniej 5 lat na stanowisku referendarza sądowego. 2. Kandydat na asesora komorniczego przedkłada zaświadczenie o niekaralności oraz oświadczenie, że nie jest prowadzone przeciwko niemu postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe. 3. Asesora komorniczego powołuje prezes właściwego sądu apelacyjnego na wniosek osoby zainteresowanej, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej. 4. Właściwa rada izby komorniczej przedstawia opinię, o której mowa w ust. 3, w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku. W opinii tej wskazuje komornika, który zatrudni asesora komorniczego. 5. Przed powołaniem na stanowisko asesora komorniczego prezes sądu apelacyjnego zwraca się do właściwego organu Policji o nadesłanie informacji o kandydacie. Informacje te uzyskuje się i sporządza na zasadach określonych dla uzyskiwania i sporządzania informacji o kandy­dacie na stanowisko komornika określonych w art. 11 ust. 1a. 6. Komornik ma obowiązek zatrudnić w okresie 2 lat co najmniej jednego asesora komorniczego. Prezes właściwego sądu apelacyjnego może zwolnić komornika z tego obowiązku po zasięgnięciu opinii prezesa sądu rejonowego i rady właściwej izby komorniczej. 7. Prezes właściwego sądu apelacyjnego albo rada właściwej izby komorniczej może zobowiązać komornika do zatrudnienia wskazanego asesora komorniczego. 8. Prezes sądu apelacyjnego prowadzi wykaz asesorów komorniczych zatrudnionych w obszarze właściwości podległego mu sądu.”; 30) po art. 32 dodaje się art. 32a-32c w brzmieniu: „Art. 32a. 1. Prezes sądu apelacyjnego zawiesza w czynnościach asesora komorniczego, jeżeli: 1) przeciwko asesorowi komorniczemu jest prowadzone postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe; 2) przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe bądź całkowite ubezwłasnowolnienie asesora komorniczego ustanowiono doradcę tymczasowego. 2. Prezes sądu apelacyjnego może zawiesić asesora komorniczego w czynnościach, jeżeli: 1) wniósł o to sam asesor z powodu długotrwałej choroby lub z innych ważnych przyczyn; 2) przeciwko asesorowi prowadzone jest postępowanie o nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe. 3. Zawieszenie asesora komorniczego w czynnościach ustaje z dniem: 1) prawomocnego zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, chyba że prezes sądu apelacyjnego uchyli je wcześniej; 2) oddalenia lub odrzucenia wniosku o ubezwłasnowolnienie lub umorzenie postępowania lub uchylenia postanowienia o ustanowieniu doradcy tymczasowego; 3) złożenia wniosku w tym przedmiocie przez asesora komorniczego w przypadku zawieszenia w czynnościach na podstawie określonej w ust. 2 pkt 1."}
{"id":"2003_1300_32b","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 32b. 1. Prezes sądu apelacyjnego odwołuje asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska, jeżeli asesor komorniczy: 1) zrezygnował z pełnienia obowiązków asesora komorniczego; 2) z powodu choroby lub utraty sił uznany został przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków asesora komorniczego lub bez uzasadnionej przyczyny odmówił poddania się takiemu badaniu, mimo zalecenia rady właściwej izby komorniczej lub prezesa właściwego sądu okręgowego; 3) ukończył 65 rok życia; 4) został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 5) został ubezwłasnowolniony częściowo bądź całkowicie; 6) dopuścił się rażącego lub uporczywego naruszenia przepisów prawa; 7) został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym karą skreślenia z wykazu asesorów komorniczych. 2. Prezes sądu apelacyjnego może odwołać asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska w razie prawomocnego skazania za nieumyślne przestępstwo lub nieumyślne przestępstwo skarbowe. 3. Odwołanie asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 6 oraz w ust. 2, następuje po uprzednim wysłuchaniu asesora komorniczego, chyba że nie jest to możliwe, oraz po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej. Właściwa izba komornicza przedstawia opinię w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku. Nieprzedstawienie opinii w powyższym terminie przez radę izby komorniczej nie stanowi przeszkody do odwołania asesora komorniczego."}
{"id":"2003_1300_32c","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 32c. W celu zbadania stanu zdrowia asesora prezes właściwego sądu okręgowego lub rada właściwej izby komorniczej może skierować asesora do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z urzędu lub na jego wniosek.”; 31) w art. 33 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Komornik może zlecić asesorowi komorniczemu przeprowadzenie egzekucji w sprawach o świadczenie pieniężne oraz w sprawach o zabezpieczenie roszczenia pieniężnego, w obu przypadkach o wartości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej równowartość stukrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.[8])), stosowanego poczynając od drugiego kwartału roku przez okres pełnego roku, zwanego dalej „przeciętnym wynagrodzeniem miesięcznym”, z wyłączeniem egzekucji z nieruchomości. 2. Komornik może zlecić asesorowi komorniczemu także dokonanie określonych czynności w innych sprawach, z wyłączeniem: 1) sprzedaży oraz wydania wierzycielowi ruchomości o wartości przekraczającej kwotę, o której mowa w ust. 1; 2) wykonania opróżnienia lokalu, pomieszczenia, gruntu lub przedsiębiorstwa; 3) wykonania orzeczenia o zastosowaniu środków przymusu; 4) ustalenia wysokości kosztów egzekucyjnych w sprawach o roszczenia niepieniężne oraz o roszczenia pieniężne przekraczające kwotę, o której mowa w ust. 1; 5) sporządzenia planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji, o ile suma ta przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1; 6) wydawania decyzji i podpisywania dokumentów dotyczących depozytu.”; 32) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: „Art. 33a. 1. Do aplikantów i asesorów komorniczych stosuje się przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej komorników, z zastrzeżeniem ust. 2-6. 2. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie; 2) nagana; 3) kara pieniężna do dziesięciokrotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego; 4) skreślenie z listy aplikantów komorniczych oraz skreślenie z wykazu asesorów komorniczych. 3. Skazany na karę nagany lub na karę pieniężną nie może być powołany na stanowisko komornika w ciągu roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, a skazanemu na karę pieniężną nie można w ciągu tego okresu zlecić wykonywania czynności, o których mowa w art. 30 ust. 2 i art. 33 ust. 1 i 2. 4. Osoba skreślona z listy aplikantów komorniczych może zostać ponownie wpisana na listę aplikantów komorniczych po upływie 3 lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia i nie może się ubiegać o powołanie na stanowisko asesora komorniczego w okresie 3 lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia. 5. Osoba skreślona z wykazu asesorów komorniczych może zostać powołana na stanowisko asesora komorniczego po upływie 3 lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia. 6. Wykonanie kar wobec aplikantów i asesorów komorniczych należy odpowiednio do rady właściwej izby komorniczej oraz do prezesa właściwego sądu apelacyjnego.”; 33) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Komornik zatrudnia aplikantów komorniczych zgodnie z art. 29 ust. 3-6 i asesorów komorniczych zgodnie z art. 32 ust. 6 i 7.”; 34) w art. 37: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Ruchomości stanowiące wyposażenie kancelarii do czasu zakończenia jej likwidacji nie podlegają egzekucji.”, b) uchyla się ust. 2; 35) uchyla się art. 38; 36) w art. 39 w ust. 2: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) koszty działania komornika, o których mowa w art. 8 ust. 11, poza terenem rewiru komorniczego;”; b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) koszty uzyskiwania informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego lub dokonania zabezpieczenia.”, c) dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) koszty doręczenia korespondencji, za wyjątkiem kosztów doręczenia stronom zawiadomienia o wszczęciu egzekucji bądź postępowania zabezpieczającego.”; 37) art. 40 otrzymuje brzmienie: „Art. 40. 1. Na pokrycie wydatków, o których mowa w art. 39, komornik może żądać zaliczki od strony lub innego uczestnika postępowania, który wniósł o dokonanie czynności, uzależniając czynność od jej uiszczenia. 2. W sprawach o egzekucję i o zabezpieczenie, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wszczętych na wniosek Skarbu Państwa, w tym na polecenie sądu lub prokuratora, komornik obowiązany jest prowadzić postępowanie bez wzywania wierzyciela do uiszczenia zaliczki, o której mowa w ust. 1. 3. Sąd rejonowy, przy którym działa komornik, przekazuje komornikowi sumy niezbędne na pokrycie wydatków w sprawach innych osób zwolnionych od kosztów sądowych.”; 38) art. 41 otrzymuje brzmienie: „Art. 41. 1. Czynność, w związku z którą komornik zażądał zaliczki na pokrycie wydatków, należy podjąć niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia uiszczenia zaliczki. 2. Komornik obowiązany jest rozliczyć zaliczkę w terminie miesiąca od dnia poczynienia wydatków, na które była przeznaczona, i zwrócić jej niewykorzystaną część. Jeżeli skutkiem wcześniejszego ukończenia postępowania lub z innych przyczyn opłacona zaliczkowo czynność w ogóle nie została dokonana, termin miesięczny biegnie od dnia ukończenia postępowania lub zaistnienia przyczyn niedokonania czynności. W tym celu komornik wydaje postanowienie, w którym określa w szczególności: stronę lub innego uczestnika postępowania, który uiścił zaliczkę i jej wysokość, czynności, na poczet których pobrano zaliczkę, ze wskazaniem daty ich dokonania, kwoty zaliczki zaliczone na pokrycie poszczególnych czynności, z jednoczesnym wskazaniem sposobu i podstaw ich wyliczenia, oraz kwotę podlegającą zwrotowi i oznaczenie osoby, na rzecz której zwrot ma nastąpić.”; 39) art. 42 otrzymuje brzmienie: „Art. 42. 1. Sumy przekazane przez sąd zgodnie z art. 40 ust. 3 komornik zwraca po ich wyegzekwowaniu z pierwszeństwem przed wszelkimi innymi należnościami. 2. W przypadku gdy postępowanie egzekucyjne lub dokonanie zabezpieczenia okaże się w całości lub w części bezskuteczne, wydatki poniesione przez komornika, które nie zostały pokryte z wyegzekwowanej części świadczenia, obciążają wierzyciela. Dotyczy to również wydatków poniesionych przez komornika w sprawach wskazanych w art. 40 ust. 2. Przepis art. 49 ust. 3 stosuje się odpowiednio.”; 40) uchyla się art. 44; 41) art. 45 otrzymuje brzmienie: „Art. 45. 1. Za dokonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego komornikowi przysługuje opłata w wysokości 2% wartości roszczenia, które podlega zabezpieczeniu, nie mniejsza jednak niż 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego i nie wyższa niż pięciokrotność tego wynagrodzenia. Opłatę tę uiszcza wierzyciel, składając wniosek o dokonanie zabezpieczenia, a jeżeli nie uiści jej wraz w wnioskiem, komornik wzywa wierzyciela do jej uiszczenia w terminie 7 dni. Do czasu uiszczenia opłaty komornik nie dokonuje zabezpieczenia. 2. W sprawach o zabezpieczenie roszczeń, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wszczętych na wniosek Skarbu Państwa, w tym na polecenie sądu lub prokuratora, wierzyciele nie mają obowiązku uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 1. 3. Nieuiszczenie przez wierzyciela opłaty, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia doręczenia mu wezwania do zapłaty, powoduje zwrot wniosku.”; 42) art. 45a otrzymuje brzmienie: „Art. 45a. Komornik podejmuje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku wierzyciela, czynności niezbędne do skutecznego przeprowadzenia egzekucji lub zabezpieczenia roszczenia.”; 43) art. 46 otrzymuje brzmienie: „Art. 46. 1. Do wartości egzekwowanego świadczenia lub zabezpieczonego roszczenia, stanowiącej podstawę ustalenia opłaty wlicza się odsetki, koszty i inne należności podlegające egzekucji lub zabezpieczeniu wraz ze świadczeniem głównym w dniu złożenia wniosku lub rozszerzenia egzekucji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do wartości, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kosztów toczącego się postępowania egzekucyjnego lub dokonania zabezpieczenia oraz kosztów zastępstwa przez adwokata lub radcę prawnego w tym postępowaniu. 3. Przy oznaczaniu wartości egzekwowanego świad­czenia każde rozpoczęte 10 zł liczy się za pełne.”; 44) uchyla się art. 47a; 45) art. 49 otrzymuje brzmienie: „Art. 49. 1. W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1\/10 i nie wyższej niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w przypadku wyegzekwowania świadczenia wskutek skierowania egzekucji do wierzytelności z rachunku bankowego lub wynagrodzenia za pracę komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 8% wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1\/10 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. W obu przypadkach komornik ściąga opłatę od dłużnika proporcjonalnie do wysokości wyegzekwowanych kwot. 2. W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej niż 1\/10 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 1\/10 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. 3. W celu pobrania opłat, o których mowa w ust. 2, komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa dłużnika do uiszczenia należności z tego tytułu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu się podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności. 4. W przypadku niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, uiszcza wierzyciel. W celu ich pobrania komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa wierzyciela do uiszczenia należności z tego tytułu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu się podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności. 5. W przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego z innych przyczyn, niż wskazane w ust. 2, komornik nie pobiera opłaty od tej części świadczenia, która nie została wyegzekwowana. 6. W przypadku gdy egzekwowane świadczenie zostało zabezpieczone przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, na poczet opłaty stosunkowej, o której mowa w ust. 1 i 2, komornik zalicza opłatę za dokonanie zabezpieczenia, jeżeli pobrał ją od wierzyciela.”; 46) art. 49a otrzymuje brzmienie: „Art. 49a. 1. Wszczęcie egzekucji świadczeń niepieniężnych i dokonanie zabezpieczenia roszczeń niepieniężnych uzależnione jest od uiszczenia przez wierzyciela opłaty stałej. 2. Nieuiszczenie opłaty, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od otrzymania przez wierzyciela wezwania do zapłaty powoduje zwrot wniosku lub odmowę dokonania czynności. 3. W sprawach o egzekucję świadczeń niepieniężnych i o dokonanie zabezpieczenia roszczeń niepieniężnych, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, wszczętych na wniosek Skarbu Państwa, w tym na polecenie sądu lub prokuratora, wierzyciele nie mają obowiązku uiszczania opłaty, o której mowa w ust. 1 i 2.”; 47) po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu: „Art. 53a. 1. Opłatę stałą w wysokości 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego komornik pobiera od wierzyciela w przypadku otrzymania zlecenia poszukiwania majątku dłużnika w trybie art. 7971 Kodeksu postępowania cywilnego. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, komornik zwraca wniosek zawierający zlecenie. 2. W razie odnalezienia majątku dłużnika w trybie określonym w ust. 1 komornik pobiera opłatę stałą w wysokości 5% szacunkowej wartości tego majątku, nie więcej jednak niż 100% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Opłata ta ulega zmniejszeniu o kwotę opłaty pobranej na podstawie ust. 1. Przepis art. 49 ust. 3 stosuje się odpowiednio.”; 48) uchyla się art. 58a; 49) uchyla się art. 59; 50) w art. 63 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli przyczyną zastępstwa jest zawieszenie komornika w czynnościach, zastępcy komornika należy się do czasu ustania zawieszenia komornika w czynnościach dochód określony w ust. 1, nie dłużej jednak niż przez okres jednego roku. Po upływie jednego roku od dnia zawieszenia komornika w czynnościach zastępca komornika pobiera 100% dochodu zastępowanego komornika.”; 51) w art. 64 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister Sprawiedliwości lub, z jego upoważnienia, prezes sądu okręgowego może zlecić sędziemu-wizy­ta­torowi, a w uzasadnionych przypadkach w zakresie kontroli finansowej – osobie upoważnionej, przeprowadzenie wizytacji w określonej kancelarii.”; 52) w art. 66 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, komornik składa prezesowi właściwego sądu apelacyjnego, a kopie tego sprawozdania przekazuje prezesowi właściwego sądu okręgowego oraz radzie właściwej izby komorniczej. 3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę, że dane wskazywane w sprawozdaniu powinny stworzyć odpowiednie warunki do oceny stanu egzekucji w obszarze właściwości sądu apelacyjnego, w szczególności pod kątem sprawności i skuteczności egzekucji oraz występujących tendencji w zakresie ruchu spraw egzekucyjnych.”; 53) w art. 71: a) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Komornik odpowiada dyscyplinarnie za zawinione działania lub zaniechania, a w szczególności za:”, b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) podejmowanie czynności z nieuzasadnioną zwłoką;”; 54) w art. 72: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) kara pieniężna do dwudziestokrotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego;”, b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4. Wydalenie ze służby komorniczej pociąga za sobą zakaz powołania w przyszłości na stanowisko komornika lub asesora komorniczego. 5. Skazanie na kary, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, ulega zatarciu po upływie 3 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego.”; 55) w art. 75 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Od orzeczeń komisji dyscyplinarnej stronom przysługuje odwołanie do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.”; 56) w art. 78 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Komisja dyscyplinarna może zawiesić w czynnościach komornika, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne lub karne. Jeżeli przeciwko komornikowi prowadzone jest postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe, komisja dyscyplinarna zawiesza komornika w czynnościach. 2. Na uchwałę o zawieszeniu w czynnościach komornika przysługuje zażalenie do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.”; 57) po art. 78 dodaje się art. 78a w brzmieniu: „Art. 78a. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania dyscyplinarnego wobec komorników oraz asesorów i aplikantów komorniczych, mając na względzie konieczność zapewnienia obiektywizmu i bezstronności orzekania oraz szybkości i sprawności postępowania.”; 58) art. 85 otrzymuje brzmienie: „Art. 85. 1. Do zakresu działania Krajowej Rady Komorniczej należy w szczególności: 1) wyrażanie opinii w przedmiocie powoływania i odwoływania komorników i asesorów komorniczych oraz w przedmiocie tworzenia nowych stanowisk komornika; 2) wyrażanie opinii w sprawach dotyczących biurowości i rachunkowości obowiązujących w kancelariach i w innych sprawach dotyczących przepisów, organizacji i funkcjonowania komornika i kancelarii; 3) wyrażanie opinii w sprawach zmian przepisów dotyczących egzekucji, dokonywania zabezpieczenia i funkcjonowania komorników; 4) wyrażanie opinii w sprawach przedstawianych przez Ministra Sprawiedliwości lub organy samorządu komorniczego; 5) wyrażanie opinii w sprawach zasad etyki zawodowej; 6) współdziałanie w organizowaniu egzaminu komorniczego; 7) ustalanie wysokości składek miesięcznych na potrzeby samorządu komorniczego oraz zasad ich wydatkowania; 8) wyznaczanie komorników-wizytatorów dla poszczególnych izb komorniczych; 9) zwoływanie Krajowego Zjazdu Komorników oraz jego organizacja; 10) uchwalanie regulaminu działania Krajowej Rady Komorniczej oraz rad izb komorniczych, ze szczególnym uwzględnieniem procedury podejmowania uchwał oraz kwestii reprezentowania tych organów; 11) uchwalanie ramowego regulaminu obrad walnego zgromadzenia komorników izby komorniczej; 12) współpraca z organizacjami komorników innych krajów; 13) wydawanie czasopisma zawodowego; 14) prowadzenie działalności gospodarczej; 15) budowanie, wynajmowanie i utrzymywanie wspólnych pomieszczeń magazynowych i hal aukcyjnych oraz utrzymywanie ciężkiego sprzętu transportowego; 16) przechowywanie akt spraw, w których postępowanie zostało zakończone, oraz zbędnych urządzeń ewidencyjnych; 17) prowadzenie stron internetowych Krajowej Rady Komorniczej celem zamieszczania wymaganych przez przepisy prawa ogłoszeń i informacji; 18) wykonywanie innych czynności przewidzianych przepisami prawa. 2. W zakresie prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 14, oświadczenia woli w imieniu Krajowej Rady Komorniczej składa prezes lub wiceprezes oraz jeden z jej członków. 3. Krajowa Rada Komornicza może przekazać radzie izby komorniczej zadanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 15. 4. Krajowa Rada Komornicza składa Ministrowi Sprawiedliwości raz w roku, w terminie do 31 marca, informację o stanie egzekucji.”; 59) w art. 86 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Członkostwo w izbie komorniczej powstaje z mocy prawa z dniem uzyskania przez komornika prawa wykonywania czynności, o których mowa w art. 2, i ustaje z dniem odwołania komornika. Z dniem odwołania komornik przestaje pełnić wszelkie funkcje w organach samorządu komorniczego.”; 60) w art. 93: a) w ust. 1 uchyla się pkt 1, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Do zakresu działania rady izby komorniczej może także należeć wykonywanie czynności, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 15.”."}
{"id":"2003_1300_4","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[10])) w art. 299 w § 3 pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) komornikom sądowym w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym lub zabezpieczającym;”."}
{"id":"2003_1300_5","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[11])) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 lit. ł otrzymuje brzmienie: „ł) komornika sądowego w zakresie niezbędnym do prawidłowego prowadzenia postępowania egzekucyjnego, postępowania zabezpieczającego oraz wykonywania innych czynności wynikających z jego ustawowych zadań,”."}
{"id":"2003_1300_6","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, Nr 17, poz. 95 i Nr 21, poz. 125) w art. 50: 1) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Zakład nie udostępnia danych, jeżeli wniosek nie zawiera informacji określonych w ust. 7. W przypadku, gdy z wnioskiem występuje komornik sądowy, dane, o których mowa w ust. 3 udostępnia się w oparciu o informacje zawarte w tym wniosku, chyba że są niewystarczające do identyfikacji osoby, której wniosek dotyczy.”; 2) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Dane zgromadzone na kontach, o których mowa w ust. 3, udostępnia się komornikom sądowym, w zakresie niezbędnym do prowadzenia egzekucji, odpłatnie, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty pobieranej przez Zakład za udzielenie informacji komornikom sądowym oraz tryb jej pobierania, uwzględniając ponoszone przez Zakład koszty związane z udzielaniem informacji, a w szczególności: 1) koszty wyszukania informacji, 2) koszty sporządzenia zaświadczenia.”."}
{"id":"2003_1300_7","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 i Nr 183, poz. 1537 i 1538 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119) w art. 54 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) komornika sądowego – w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym lub zabezpieczającym.”."}
{"id":"2003_1300_8","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.[12])) w art. 19 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) komornika sądowego w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym lub zabezpieczającym;”."}
{"id":"2003_1300_9","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537 i 1538 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119) w art. 281 w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) komornika sądowego w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym lub zabezpieczającym, jeżeli są niezbędne w tym postępowaniu.”."}
{"id":"2003_1302_1","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) uchyla się pkt 10, b) pkt 36 otrzymuje brzmienie: „36) banku powierniczym – rozumie się przez to bank krajowy posiadający zezwolenie Komisji na prowadzenie rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych;”, c) w pkt 50 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 51 w brzmieniu: „51) danych osobowych – rozumie się przez to imiona i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, adres zamieszkania, w przypadku obywateli Rzeczypospolitej Polskiej także numer PESEL, w odniesieniu do osób nieposiadających obywatelstwa polskiego także numer paszportu, a w przypadku jego braku – numer innego dokumentu potwierdzającego tożsamość.”; 2) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: „Art. 4a. 1. Rachunkami derywatów są rachunki, na których są zapisywane instrumenty pochodne dopuszczone do obrotu zorganizowanego, prowadzone wyłącznie przez domy maklerskie i banki prowadzące działalność maklerską, banki powiernicze, zagraniczne firmy inwestycyjne i zagraniczne osoby prawne prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału – jeżeli oznaczenie tych rachunków pozwala na identyfikację osób, którym przysługują prawa z instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego. 2. Podmiot prowadzący rachunki derywatów dokonuje zapisów na rachunku derywatów i rachunku pieniężnym klienta po rozliczeniu transakcji przez właściwy podmiot rozliczający, najpóźniej do końca dnia, w którym nastąpiło to rozliczenie, na podstawie zapisów dokonanych na kontach rozliczeniowych prowadzonych przez ten podmiot. 3. Przepis ust. 1 nie ogranicza możliwości rejestrowania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, będących przedmiotem transakcji zawieranych przez: 1) zagraniczne firmy inwestycyjne prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez otwierania oddziału lub 2) zagraniczne firmy inwestycyjne w ramach wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 3, w związku z realizacją zadań związanych z organizacją rynku regulowanego, alternatywnego systemu obrotu lub zapewnieniem płynności obrotu instrumentami pochodnymi, lub 3) zagraniczne firmy inwestycyjne nieprowadzące działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 4) inne podmioty z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nieprowadzące działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o ile spełniają warunki określone w art. 31 ust. 2. 4. Do rachunków derywatów stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rachunków papierów wartościowych.”; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. 1. Przepisy art. 7 stosuje się odpowiednio do niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu zorganizowanego, z tym że w odniesieniu do instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego określone w art. 7 skutki prawne związane z zapisem na rachunku papierów wartościowych powstają: 1) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – z chwilą zapisania tych instrumentów na rachunku derywatów; 2) w przypadku, o którym mowa w art. 4a ust. 3 – z chwilą zapisania tych instrumentów na koncie rozliczeniowym prowadzonym przez podmiot rozliczający, o którym mowa w art. 45b ust. l pkt 2. 2. Do ustalenia osób uprawnionych lub zobowiązanych z instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, rejestrowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 4a ust. 3, przepisów prawa polskiego nie stosuje się, z zastrzeżeniem art. 45h ust. 2.”; 4) uchyla się art. 15; 5) użyte w art. 16 w ust. 1 i 4, w art. 18 w ust. 1, 1a, 2b i 2d–2f, w art. 21 w ust. 3–3c i 7, w art. 22 w ust. 1 i w ust. 3 w pkt 1 oraz w ust. 5 i 6, w art. 24 w ust. 1, 2, w ust. 3a w pkt 2 i w ust. 4–8, w art. 25a w ust. 2, w art. 25b w ust. 2, w art. 27 w ust. 2 i 5, w art. 29 w ust. 2, w art. 29a w ust. 1, 2, 7 i 10, w art. 29b w ust. 1, w art. 30 w ust. 1 w pkt 1, w ust. 2–4 i 8, w art. 47a w ust. 2 w pkt 2, w art. 53 w ust. 2, w art. 93a w ust. 5, w art. 148 w ust. 1 w pkt 2 w lit. e, w art. 151 w pkt 3 oraz w art. 165a w ust. 1 i 2, w różnej liczbie i różnym przypadku, wyrazy „spółka prowadząca giełdę”, „spółka prowadząca rynek pozagiełdowy”, „spółka prowadząca giełdę lub spółka prowadząca rynek pozagiełdowy” oraz „spółka prowadząca giełdę oraz spółka prowadząca rynek pozagiełdowy” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i odpowiednim przypadku wyrazami „spółka prowadząca rynek regulowany”; 6) w art. 16 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Spółka prowadząca rynek regulowany może, w ramach organizowania rynku regulowanego, wyodrębnić rynek oficjalnych notowań, zwany dalej „rynkiem oficjalnych notowań”, spełniający dodatkowe, w stosunku do minimalnych wymogów określonych dla rynku regulowanego, wymogi dotyczące emitentów papierów wartościowych oraz papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu na tym rynku. 3. Spółka prowadząca rynek regulowany może organizować alternatywny system obrotu. Do spółki prowadzącej rynek regulowany, która organizuje alternatywny system obrotu, stosuje się odpowiednio art. 78, art. 78a, art. 81a–81g, art. 83a ust. 4 pkt 1 i ust. 4a i art. 104a oraz przepisy wydane na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 3 i 5 – w zakresie, w jakim przepisy wydane na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 5 określają warunki techniczne i organizacyjne wymagane do prowadzenia działalności.”; 7) w art. 18: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Spółka prowadząca rynek regulowany upowszechnia aktualne ceny kupna i ceny sprzedaży dla akcji dopuszczonych do obrotu na danym rynku regulowanym, ze wskazaniem łącznego wolumenu zleceń dla każdego z poziomów cenowych zgodnie z art. 17, art. 29, art. 30 i art. 32 rozporządzenia 1287\/2006.”, b) ust. 2c otrzymuje brzmienie: „2c. Spółka prowadząca rynek regulowany upowszechnia w odniesieniu do zawieranych na danym rynku transakcji, których przedmiotem są akcje dopuszczone do obrotu na danym rynku regulowanym, dane obejmujące cenę, wielkość oraz czas zawarcia każdej transakcji, zgodnie z art. 27, art. 29, art. 30 i art. 32 rozporządzenia 1287\/2006. Upowszechnienie informacji następuje niezwłocznie po zawarciu transakcji.”; 8) w dziale II w rozdziale 2 tytuł oddziału 1 otrzymuje brzmienie: „Organizacja i zasady prowadzenia rynku regulowanego”; 9) użyte w art. 21 w ust. 1, w art. 22 w ust. 3 w pkt 2, w art. 24 w ust. 4, w art. 27 w ust. 6, w art. 28 w ust. 3, w art. 29a w ust. 6, w art. 31 w ust. 1–3 oraz w art. 165 w ust. 1 w pkt 5, w różnej liczbie i różnym przypadku, wyrazy „giełda” oraz „rynek giełdowy” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i odpowiednim przypadku wyrazami „rynek regulowany”; 10) w art. 21: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przedmiotem działalności spółki prowadzącej rynek regulowany może być wyłącznie prowadzenie rynku regulowanego, organizowanie alternatywnego systemu obrotu, prowadzenie platformy aukcyjnej lub prowadzenie innej działalności w zakresie organizowania obrotu instrumentami finansowymi oraz działalności związanej z tym obrotem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Spółka prowadząca rynek regulowany oraz podmiot prowadzący zagraniczny rynek regulowany mają wyłączne prawo oznaczania prowadzonego rynku regulowanego oznaczeniem „rynek regulowany” lub „giełda instrumentów finansowych”, a w przypadku gdy organizuje obrót papierami wartościowymi oznaczenia prowadzonego rynku regulowanego oznaczeniem „giełda papierów wartościowych” oraz używania tych oznaczeń w prowadzonej przez siebie działalności, reklamie lub informacji reklamowej.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Spółka prowadząca rynek regulowany ma wyłączne prawo zamieszczania w firmie spółki oznaczenia „rynek regulowany” lub „giełda instrumentów finansowych”, a w przypadku gdy organizuje obrót papierami wartościowymi – oznaczenia „giełda papierów wartościowych”.”; 11) w art. 22: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Akcje spółki prowadzącej rynek regulowany mogą nabywać wyłącznie Skarb Państwa, firmy inwestycyjne, banki, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, zarządzający ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych prowadzący działalność na podstawie zezwolenia, zakłady ubezpieczeń, powszechne towarzystwa emerytalne oraz emitenci papierów wartościowych notowanych na tym rynku regulowanym. Za zgodą Komisji akcje spółki prowadzącej rynek regulowany mogą nabywać inne krajowe i zagraniczne osoby prawne.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Spółka prowadząca rynek regulowany niezwłocznie po uzyskaniu zezwolenia na prowadzenie rynku regulowanego jest obowiązana podać do publicznej wiadomości listę akcjonariuszy spółki ze wskazaniem: 1) imienia, nazwiska oraz miejsca zamieszkania – w przypadku osób fizycznych, 2) nazwy albo firmy oraz miejsca siedziby – w przypadku osób prawnych i jednostek nieposiadających osobowości prawnej oraz 3) liczby posiadanych przez poszczególnych akcjonariuszy akcji oraz wynikającego z nich udziału w ogólnej liczbie głosów oraz w kapitale zakładowym spółki prowadzącej rynek regulowany.”; 12) w art. 24 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Komisji przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu wobec planowanego bezpośredniego lub pośredniego nabycia lub objęcia akcji spółki prowadzącej rynek regulowany w liczbie nabycia w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy podmiot zamierzający nabyć lub objąć akcje spółki prowadzącej rynek regulowany mógłby wywierać niekorzystny wpływ na prawidłowe i stabilne zarządzanie rynkiem regulowanym. W przypadku niezgłoszenia sprzeciwu Komisja może wyznaczyć termin, w ciągu którego nabycie lub objęcie akcji spółki prowadzącej rynek regulowany może zostać dokonane.”; 13) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prowadzenie rynku regulowanego wymaga zezwolenia Komisji, wydanego na wniosek zainteresowanego podmiotu.”, b) w ust. 2: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie rynku regulowanego zawiera:”, – pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) dane osobowe członków zarządu i rady nadzorczej spółki prowadzącej rynek regulowany oraz innych osób, które odpowiadają za rozpoczęcie działalności rynku regulowanego lub będą nim kierować; 3) przewidywaną wysokość środków własnych i kredytów, przeznaczoną na uruchomienie rynku regulowanego, oraz określenie sposobu finansowania działalności;”, – pkt 5–7 otrzymują brzmienie: „5) wskazanie podmiotu lub podmiotów, które będą dokonywać, na podstawie umowy ze spółką, rozliczenia oraz rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym prowadzonym przez spółkę oraz zasad, na jakich ma być dokonywany rozrachunek oraz rozliczenie transakcji przez ten podmiot lub te podmioty; 6) dane o przewidywanej lokalizacji rynku regulowanego oraz środkach technicznych umożliwiających funkcjonowanie rynku, w szczególności zapewniających stałą łączność z podmiotami, o których mowa w pkt 5; 7) zobowiązanie co najmniej 6 firm inwestycyjnych do prowadzenia działalności na danym rynku regulowanym;”, c) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Do wniosku należy dołączyć statut spółki, regulamin rynku regulowanego, procedurę przeciwdziałania i ujawniania przypadków manipulacji oraz analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia rynku regulowanego.”, d) uchyla się ust. 4, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Wydając zezwolenie, Komisja zatwierdza statut spółki i regulamin rynku regulowanego oraz określa termin rozpoczęcia działalności objętej zezwoleniem, nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia, w którym decyzja o udzieleniu zezwolenia stała się ostateczna.”; 14) w art. 25a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W skład zarządu spółki prowadzącej rynek regulowany powinny wchodzić osoby posiadające wykształcenie wyższe, co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego oraz nieposzlakowaną opinię w związku ze sprawowanymi funkcjami.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy organizowaniem alternatywnego systemu obrotu kierują członkowie zarządu spółki prowadzącej rynek regulowany.”; 15) w art. 25b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego uprawnia spółkę prowadzącą rynek regulowany do instalowania na terytorium innego państwa członkowskiego systemów informatycznych i urządzeń technicznych, umożliwiających dostęp do rynku regulowanego podmiotom prowadzącym działalność na terytorium innego państwa członkowskiego.”; 16) po art. 25b dodaje się art. 25c w brzmieniu: „Art. 25c. 1. W przypadku łączenia się spółek prowadzących rynek regulowany oraz organizujących alternatywny system obrotu zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego oraz uprawnienie do organizowania alternatywnego systemu obrotu spółki przejmowanej nie przechodzą na spółkę przejmującą. 2. W przypadku podziału spółki prowadzącej rynek regulowany oraz organizującej alternatywny system obrotu w sposób, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 1, 3 lub 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego oraz uprawnienie do organizowania alternatywnego systemu obrotu spółki dzielonej nie przechodzą na spółkę przejmującą, która prowadzi rynek regulowany oraz organizuje alternatywny system obrotu. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym prowadzonym przez spółkę przejmowaną lub spółkę dzieloną uznaje się za dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym prowadzonym przez spółkę przejmującą odpowiednio z dniem połączenia, dniem podziału lub dniem wydzielenia. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, instrumenty finansowe wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu organizowanego przez spółkę przejmowaną lub spółkę dzieloną uznaje się za wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu organizowanego przez spółkę przejmującą odpowiednio z dniem połączenia, dniem podziału lub dniem wydzielenia. 5. W przypadku podziału spółki prowadzącej rynek regulowany oraz organizującej alternatywny system obrotu, w planie podziału wskazuje się spółkę, na którą przechodzi zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego oraz uprawnienie do organizowania alternatywnego systemu obrotu, z uwzględnieniem ust. 2. 6. W przypadku łączenia się spółek prowadzących rynek regulowany oraz organizujących alternatywny system obrotu w sposób, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, na spółkę nowo zawiązaną przechodzi wskazane w planie połączenia zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego oraz uprawnienie do organizowania alternatywnego systemu obrotu. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 5 lub 6, spółka dzielona lub spółki łączące się informują Komisję o zgłoszeniu do sądu rejestrowego, odpowiednio planu podziału lub planu połączenia, w terminie 5 dni od dnia, w którym nastąpiło zgłoszenie. 8. Spółka nowo zawiązana lub spółka przejmująca niezwłocznie, nie później niż w terminie 5 dni od dnia powzięcia informacji o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego spółki nowo zawiązanej lub połączenia, informuje Komisję o dokonanych wpisach. 9. W przypadku odmowy dokonania wpisu przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio. 10. Przepisy ust. 1–9 stosuje się odpowiednio do spółek prowadzących rynek regulowany na innej podstawie niż zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego. 11. W przypadku gdy spółki, o których mowa w ust. 1, organizują obrót towarami giełdowymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, przepisy ust. 1–10 stosuje się odpowiednio.”; 17) art. 26 otrzymuje brzmienie: „Art. 26. Komisja odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie rynku regulowanego, jeżeli z analizy wniosku i dołączonych do niego dokumentów wynika, że podmiot występujący z wnioskiem nie zapewni prowadzenia działalności w sposób niezagrażający bezpieczeństwu obrotu instrumentami finansowymi lub należycie zabezpieczający interesy uczestników tego obrotu.”; 18) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dokonanie zmian w składzie zarządu spółki prowadzącej rynek regulowany wymaga zgody Komisji, udzielanej na wniosek organu uprawnionego do powoływania i odwoływania członków zarządu spółki prowadzącej rynek regulowany. Komisja odmawia udzielenia zgody, jeżeli proponowane zmiany nie zapewniają prowadzenia działalności w sposób niezagrażający bezpieczeństwu obrotu instrumentami finansowymi lub należycie zabezpieczający interesy uczestników tego obrotu.”, b) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Podmiot uprawniony do zawierania transakcji na rynku regulowanym może powierzyć dokonywanie rozrachunku zawieranych przez niego transakcji podmiotowi innemu niż ten, który na podstawie umowy ze spółką prowadzącą rynek regulowany dokonuje rozrachunku transakcji zawieranych na tym rynku.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Komisja w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia, zgłasza sprzeciw wobec planowanego zawarcia umowy skutkującej zmianą podmiotu dokonującego rozrachunku lub rozliczania transakcji lub wobec planowanego powierzenia dokonywania rozrachunku transakcji podmiotowi innemu niż ten, który na podstawie umowy ze spółką prowadzącą rynek regulowany dokonuje rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym, w przypadku gdy podmiot, z którym ma zostać zawarta umowa, albo podmiot wskazany zgodnie z ust. 3 nie spełnia warunków, o których mowa w art. 18 ust. 1b.”; 19) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Rada nadzorcza spółki prowadzącej rynek regulowany, na wniosek zarządu spółki prowadzącej rynek regulowany, uchwala regulamin rynku regulowanego, a także zmiany tego regulaminu.”, b) w ust. 2: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Regulamin rynku regulowanego określa w szczególności:”, – pkt 1–5 otrzymują brzmienie: „1) kryteria i warunki dopuszczania papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych do obrotu na poszczególnych rynkach, w tym papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym w innym państwie członkowskim; 2) sposób i tryb rozstrzygania sporów dotyczących przebiegu transakcji; 3) rodzaje transakcji zawieranych na rynku regulowanym; 4) porządek obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi na rynku regulowanym; 5) warunki i tryb notowania, zawieszania i zaprzestania notowania papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych na rynku regulowanym;”, – pkt 9–11 otrzymują brzmienie: „9) sposób klasyfikowania papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych notowanych na rynku regulowanym; 10) system informacyjny rynku regulowanego; 11) wysokość stałej opłaty rocznej za korzystanie z urządzeń rynku regulowanego;”, – pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) obowiązki informacyjne emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu wyłącznie na rynku regulowanym niebędącym rynkiem oficjalnych notowań, a także warunki uznania informacji za równoważne informacjom bieżącym i okresowym, w przypadku emitentów z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim, dla których Rzeczpospolita Polska jest państwem macierzystym w rozumieniu art. 55a ustawy o ofercie publicznej – w zakresie określonym w art. 61 tej ustawy;”; 20) w art. 29: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Dokonywanie zmian w statucie spółki prowadzącej rynek regulowany i regulaminie rynku regulowanego wymaga zgody Komisji.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Spółka prowadząca rynek regulowany udostępnia uczestnikom obrotu regulamin rynku regulowanego i jego zmiany oraz inne ustanowione przez spółkę regulacje obowiązujące na prowadzonym przez nią rynku, co najmniej na 2 tygodnie przed dniem ich wejścia w życie.”; 21) w art. 30: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) uczestniczyć w posiedzeniach rady nadzorczej spółki prowadzącej rynek regulowany oraz w walnych zgromadzeniach.”, b) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6. Komisja może nakazać radzie nadzorczej spółki prowadzącej rynek regulowany niezwłoczne podjęcie, nie później jednak niż w terminie 10 dni roboczych, uchwały w określonej sprawie. 7. Komisja może zaskarżyć do sądu uchwałę walnego zgromadzenia lub rady nadzorczej spółki prowadzącej rynek regulowany, w terminie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości o uchwale, w drodze powództwa o jej uchylenie, jeżeli uchwała narusza przepisy prawa, postanowienia statutu, regulaminu lub zasady bezpieczeństwa obrotu albo jeżeli została podjęta z naruszeniem przepisów prawa, postanowień statutu lub regulaminu.”; 22) w art. 31 dodaje się ust. 4–6 w brzmieniu: „4. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela, osoby uprawnione do reprezentowania zagranicznej firmy inwestycyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, będącej stroną transakcji zawieranych na rynku regulowanym, lub wchodzące w skład jej statutowych organów albo pozostające z nią w stosunku pracy są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt tej firmy inwestycyjnej, kopii dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień w zakresie transakcji zawieranych na rynku regulowanym. 5. Komisja powiadamia właściwy organ nadzoru zagranicznej firmy inwestycyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, o wystąpieniu z żądaniem, o którym mowa w ust. 4, a także o każdym przypadku niewykonania albo nienależytego wykonania tego obowiązku. 6. Jeżeli pomimo środków podjętych przez organ nadzoru, który udzielił zezwolenia zagranicznej firmie inwestycyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, firma ta nie wykonuje obowiązku określonego w ust. 4 albo nie wykonuje go należycie, Komisja może, w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania obrotu instrumentami finansowymi lub ochrony interesów inwestorów, po uprzednim poinformowaniu tego organu, nałożyć na tę firmę inwestycyjną karę pieniężną do wysokości 500 000 zł.”; 23) w art. 32: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Uchwałę w sprawie dopuszczenia instrumentów finansowych do obrotu na rynku regulowanym podejmuje zarząd spółki prowadzącej rynek regulowany w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.”, b) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku gdy złożony wniosek jest niekompletny lub konieczne jest uzyskanie dodatkowych informacji, odpowiednio zarząd lub rada nadzorcza spółki prowadzącej rynek regulowany może – w zakresie niezbędnym do stwierdzenia, czy instrumenty finansowe będące przedmiotem wniosku spełniają kryteria i warunki, o których mowa w art. 28 ust. 2 pkt 1 – żądać uzupełnienia wniosku lub przedstawienia tych informacji.”, c) w ust. 3 zdanie pierwsze i drugie otrzymują brzmienie: „Zarząd spółki prowadzącej rynek regulowany odmawia dopuszczenia instrumentów finansowych do obrotu na rynku regulowanym, jeżeli nie są spełnione kryteria i warunki, o których mowa w art. 28 ust. 2 pkt 1. W przypadku odmowy, wnioskodawcy przysługuje odwołanie do rady nadzorczej spółki prowadzącej rynek regulowany, w terminie określonym w regulaminie rynku regulowanego.”, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Uchwałę rady nadzorczej spółki prowadzącej rynek regulowany nieuwzględniającą odwołania wnioskodawca może zaskarżyć do sądu właściwego miejscowo dla siedziby spółki prowadzącej rynek regulowany, w terminie 14 dni od dnia powzięcia wiadomości o uchwale, jeżeli odmowa dopuszczenia narusza postanowienia regulaminu rynku regulowanego. Wyrok sądu uwzględniający powództwo zastępuje uchwałę o dopuszczeniu instrumentów finansowych do obrotu na rynku regulowanym.”; 24) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: „Art. 32a. 1. Spółka prowadząca rynek regulowany jest obowiązana archiwizować dokumenty i inne nośniki informacji związane z prowadzeniem rynku regulowanego lub platformy aukcyjnej, w tym regulaminy, procedury oraz inne regulacje wewnętrzne. 2. Spółka prowadząca rynek regulowany jest obowiązana archiwizować dokumenty oraz inne nośniki informacji, o których mowa w ust. 1, w sposób zabezpieczający je przed zniszczeniem, utratą lub modyfikacją. 3. Obowiązek archiwizowania, o którym mowa w ust. 1, wygasa z upływem 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym dokumenty lub nośniki informacji zostały sporządzone lub otrzymane, a w przypadku regulaminów, procedur oraz innych regulacji wewnętrznych – z upływem 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym przestały one obowiązywać.”; 25) w dziale II w rozdziale 2 uchyla się oddział 2; 26) po art. 45h dodaje się art. 45i w brzmieniu: „Art. 45i. Podmiotowi uprawnionemu do prowadzenia rachunku derywatów oraz podmiotowi, który zamierza prowadzić takie rachunki na podstawie art. 117 i spełniają wymogi określone w regulaminie podmiotu rozliczającego, przysługują roszczenia o zawarcie umowy o uczestnictwo w tym podmiocie rozliczającym.”; 27) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Akcjonariuszami Krajowego Depozytu mogą być: spółki prowadzące rynek regulowany, firmy inwestycyjne, banki, Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska, a także osoby prawne lub inne jednostki organizacyjne, które prowadzą działalność w zakresie rejestrowania papierów wartościowych, rozliczania lub rozrachunku transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi lub organizowania rynku regulowanego, posiadające siedzibę na terytorium państwa członkowskiego lub państwa należącego do OECD i podlegające nadzorowi właściwego organu nadzoru tego państwa.”; 28) w art. 53 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W razie ograniczenia lub pozbawienia uczestnictwa danego podmiotu w Krajowym Depozycie, w przypadkach określonych w regulaminie Krajowego Depozytu, spółka prowadząca rynek regulowany jest obowiązana do ograniczenia albo zawieszenia działania uczestnika na rynku regulowanym, chyba że inny uczestnik będzie wykonywał zadania związane z rozliczaniem lub rozrachunkiem transakcji.”; 29) po art. 57 dodaje się art. 57a w brzmieniu: „Art. 57a. 1. Rejestracja instrumentów pochodnych dopuszczonych do obrotu zorganizowanego jest prowadzona na: 1) kontach rozliczeniowych prowadzonych przez podmiot rozliczający; 2) rachunkach derywatów oraz w rejestrach prowadzonych przez uczestników podmiotów rozliczających, o których mowa w art. 4a ust. 3. 2. Stany na rachunkach derywatów i w rejestrach prowadzonych przez uczestników podmiotów rozliczających powinny być zgodne ze stanami na odpowiednich kontach rozliczeniowych prowadzonych przez dany podmiot rozliczający. 3. Do środków znajdujących się na koncie rozliczeniowym, rachunku derywatów i w rejestrze prowadzonym przez uczestnika podmiotu rozliczającego przepis art. 45e stosuje się odpowiednio.”; 30) w art. 69 w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) przechowywaniu lub rejestrowaniu instrumentów finansowych, w tym prowadzeniu rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych, oraz prowadzeniu rachunków pieniężnych;”; 31) w art. 73 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przechowywania lub rejestrowania instrumentów finansowych, w tym do prowadzenia rachunków papierów wartościowych, prowadzenia rachunków derywatów, prowadzenia rachunków zbiorczych lub do prowadzenia rachunków pieniężnych.”; 32) w art. 79: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Firma inwestycyjna może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej stałe lub okresowe wykonywanie w imieniu i na rachunek firmy inwestycyjnej czynności pośrednictwa w zakresie działalności maklerskiej prowadzonej przez tę firmę inwestycyjną (agent firmy inwestycyjnej). 2. Na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, mogą być wykonywane czynności: 1) pozyskiwania klientów lub potencjalnych klientów, w tym informowania o zakresie usług maklerskich świadczonych przez firmę inwestycyjną lub instrumentach finansowych będących ich przedmiotem; 2) związane z zawieraniem umów o świadczenie usług maklerskich; 3) umożliwiające realizację umów o świadczenie usług maklerskich, w szczególności polegające na przyjmowaniu zleceń, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1, odbieraniu innych oświadczeń woli klienta dla firmy inwestycyjnej, udostępnianiu lub przekazywaniu klientowi informacji związanych ze świadczonymi na jego rzecz usługami maklerskimi.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Czynności, o których mowa w ust. 2, mogą być wykonywane wyłącznie przez firmę inwestycyjną lub agenta firmy inwestycyjnej, z zastrzeżeniem ust. 2b. 2b. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 1, mogą być wykonywane przez podmioty inne niż firma inwestycyjna lub agent firmy inwestycyjnej, jeżeli w ramach ich wykonywania informacje przekazywane są jednocześnie do szerokiej grupy klientów lub potencjalnych klientów firmy inwestycyjnej, albo do nieokreślonego adresata.”; 33) w art. 81a w ust. 2 w pkt 2 wyrazy „art. 117 § 1” zastępuje się wyrazami „art. 117”; 34) w art. 82 w ust. 1 w pkt 5 wyrazy „art. 98a ust. 2 pkt 16” zastępuje się wyrazami „art. 4 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia 575\/2013”; 35) w art. 83a: a) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) archiwizować dokumenty oraz inne nośniki informacji sporządzane lub otrzymywane w związku ze świadczonymi usługami maklerskimi, w tym regulaminy, procedury oraz inne regulacje wewnętrzne, w sposób zabezpieczający je przed zniszczeniem, utratą lub modyfikacją;”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Obowiązek archiwizowania, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, wygasa z upływem 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym dokumenty lub nośniki informacji zostały sporządzone lub otrzymane, a w przypadku regulaminów, procedur oraz innych regulacji wewnętrznych – z upływem 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym przestały one obowiązywać.”; 36) w art. 94 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) szczegółowe warunki techniczne i organizacyjne wymagane do prowadzenia działalności przez firmę inwestycyjną, bank, o którym mowa w art. 70 ust. 2, oraz do prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych przez bank powierniczy oraz szczegółowe warunki funkcjonowania systemu zarządzania ryzykiem w firmie inwestycyjnej niebędącej firmą, o której mowa w art. 95 ust. 2 rozporządzenia 575\/2013, lub domem maklerskim, o którym mowa w art. 110a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia bezpiecznego i sprawnego prowadzenia działalności przez te podmioty, biorąc pod uwagę jej zakres.”; 37) w art. 103 w ust. 1h pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) instrumenty finansowe wyemitowane przez dom maklerski zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym;”; 38) art. 106e otrzymuje brzmienie: „Art. 106e. 1. Podmiot składający zawiadomienie, o którym mowa w art. 106 ust. 1, niemający miejsca zamieszkania lub zwykłego pobytu albo siedziby w Rzeczypospolitej Polskiej lub innym państwie członkowskim, jest obowiązany ustanowić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pełnomocnika do doręczeń w toku postępowania w przedmiocie zawiadomienia. 2. W razie niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, pisma w toku postępowania pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. O skutku tym Komisja informuje pisemnie podmiot składający zawiadomienie.”; 39) w art. 119: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Za zezwoleniem Komisji bank z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może prowadzić rachunki papierów wartościowych, rachunki derywatów i rachunki zbiorcze (działalność powiernicza). 2. Prowadzenie przez bank rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych na terytorium innego państwa członkowskiego wymaga zezwolenia, o którym mowa w ust. 1.”, b) w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „W takim przypadku prowadzenie rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych odbywa się poza jednostką organizacyjną banku prowadzącą działalność maklerską.”, c) w ust. 4 pkt 5–7 otrzymują brzmienie: „5) informację o posiadanych urządzeniach telekomunikacyjnych i warunkach lokalowych niezbędnych do prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych; 6) informację o planowanej organizacji prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych; 7) oświadczenia osób, które będą kierować działalnością objętą wnioskiem, o nieuznaniu prawomocnym orzeczeniem za winne popełnienia przestępstwa skarbowego, przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstw lub wykroczeń określonych w art. 305, art. 307 lub art. 308 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej, przestępstwa określonego w ustawach, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym, oraz że w okresie 3 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku nie zostały ukarane w trybie administracyjnym przez właściwy organ nadzoru za naruszenie przepisów wdrażających dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013\/36\/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002\/87\/WE i uchylającą dyrektywy 2006\/48\/WE oraz 2006\/49\/WE lub przepisów rozporządzenia 575\/2013.”, d) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) regulamin prowadzenia rachunków papierów wartościowych, regulamin prowadzenia rachunków derywatów oraz regulamin prowadzenia rachunków zbiorczych;”, e) ust. 5a i 6 otrzymują brzmienie: „5a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 4 pkt 7 oraz w ust. 5 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 6. Działalnością banku polegającą na prowadzeniu rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych powinny kierować co najmniej dwie osoby posiadające wykształcenie wyższe, co najmniej trzyletni staż pracy w instytucjach rynku finansowego oraz dobrą opinię w związku ze sprawowanymi funkcjami.”, f) ust. 9 i 10 otrzymują brzmienie: „9. Za centralę banku powierniczego uważa się jednostkę organizacyjną banku, w której w sposób stały wykonują działalność osoby kierujące działalnością banku polegającą na prowadzeniu rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych. 10. Do wykonywania czynności prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych bank powierniczy zobowiązany jest zatrudniać co najmniej jednego maklera papierów wartościowych.”; 40) w art. 122 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela, osoby uprawnione do reprezentowania banku powierniczego lub wchodzące w skład jego statutowych organów albo zatrudnione w banku powierniczym są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt tego banku powierniczego, kopii dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień dotyczących prowadzonej działalności powierniczej, w zakresie nadzoru sprawowanego przez Komisję nad zgodnością prowadzonej działalności z zasadami prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów lub rachunków zbiorczych.”; 41) art. 123 otrzymuje brzmienie: „Art. 123. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym oddziale do banku powierniczego oraz do wykonywania nadzoru nad takim bankiem stosuje się odpowiednio przepisy art. 83a ust. 4 pkt 1 i ust. 4a, art. 85, art. 86, art. 89, art. 90, art. 92 i art. 104.”; 42) w art. 124: a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) niezaciągania w związku z działalnością klubu inwestora zobowiązań o łącznej wartości przewyższającej wartość aktywów zgromadzonych na prowadzonych dla klubu inwestora rachunkach papierów wartościowych, rachunkach derywatów i rachunkach pieniężnych służących do ich obsługi.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Każdemu członkowi klubu inwestora przysługuje prawo wniesienia w ciągu roku kalendarzowego na rachunki pieniężne służące do obsługi prowadzonych dla tego klubu rachunków papierów wartościowych lub rachunków derywatów środków pieniężnych w łącznej wysokości nie wyższej niż 20 000 zł.”; 43) w art. 125 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) pozostawanie maklera lub doradcy w stosunku pracy, zlecenia lub w innym stosunku prawnym o podobnym charakterze z bankiem powierniczym przy wykonywaniu lub nadzorowaniu wykonywania czynności prowadzenia rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów lub rachunków zbiorczych;”; 44) w art. 132 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku banków powierniczych system rekompensat obejmuje papiery wartościowe i inne instrumenty finansowe będące przedmiotem obrotu na rynku zorganizowanym zapisane na rachunkach papierów wartościowych i rachunkach derywatów prowadzonych przez te banki.”; 45) w art. 135: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dom maklerski staje się uczestnikiem systemu rekompensat z chwilą udzielenia mu zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej obejmującej świadczenie co najmniej jednej z usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 lub ust. 4 pkt 1, a w przypadku banku powierniczego – z chwilą udzielenia mu zezwolenia na prowadzenie rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych.”, b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) zaprzestania działalności, określonej w decyzji o cofnięciu lub uchyleniu zezwolenia, o którym mowa w art. 69 ust. 1, albo w decyzji o cofnięciu lub uchyleniu zezwolenia na prowadzenie rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych przez bank;”; 46) w art. 147 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) dane identyfikujące stronę umowy lub innej czynności prawnej;”; 47) w art. 163: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Od spółki prowadzącej rynek regulowany pobiera się roczną opłatę ustalaną na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który jest należna opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, zwanych dalej „jednostkami zależnymi lub stowarzyszonymi”, oraz przychodów z rynku skarbowych papierów wartościowych, w przypadku gdy spółka na podstawie umowy z ministrem właściwym do spraw budżetu prowadzi taki rynek, w wysokości nie większej niż 3,5% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6 250 euro.”, b) uchyla się ust. 2, c) w ust. 10 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „W przypadku nieuiszczenia opłaty, o której mowa w zdaniu pierwszym, spółka prowadząca rynek regulowany zawiesza do czasu uregulowania zaległości możliwość zawierania transakcji na rynku regulowanym przez zagraniczną firmę inwestycyjną.”; 48) w art. 165: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Komisja może cofnąć zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego, w przypadku gdy spółka prowadząca rynek regulowany:”, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lub 5–7, Komisja może: 1) odstąpić od zastosowania sankcji określonej w ust. 1 i nałożyć na spółkę prowadzącą rynek regulowany karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł albo 2) zastosować sankcję określoną w ust. 1 i jednocześnie nałożyć karę pieniężną, o której mowa w pkt 1 – jeżeli uzasadnia to charakter naruszeń, których dopuściła się spółka prowadząca rynek regulowany.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych o każdym przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie rynku regulowanego.”; 49) po art. 165a dodaje się art. 165b w brzmieniu: „Art. 165b. 1. Komisja może zakazać prowadzenia rynku regulowanego, w przypadku gdy spółka prowadząca rynek regulowany na podstawie innej niż zezwolenie: 1) przez okres co najmniej 6 miesięcy nie prowadziła rynku regulowanego; 2) prowadzi działalność z istotnym naruszeniem przepisów prawa regulujących prowadzenie rynku regulowanego; 3) nie przestrzega zasad uczciwego obrotu; 4) narusza interesy uczestników obrotu. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4, Komisja może: 1) odstąpić od zastosowania sankcji, o której mowa w ust. 1, i nałożyć na spółkę prowadzącą rynek regulowany karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł albo 2) zastosować sankcję określoną w ust. 1 i jednocześnie nałożyć karę pieniężną, o której mowa w pkt 1 – jeżeli uzasadnia to charakter naruszeń, których dopuściła się spółka prowadząca rynek regulowany. 3. Wydanie decyzji następuje po przeprowadzeniu rozprawy. 4. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych o każdym przypadku zakazania prowadzenia rynku regulowanego.”; 50) uchyla się art. 166; 51) uchyla się art. 166b; 52) w art. 168: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy „art. 94 ust. 1 pkt 1–2 i 5” zastępuje się wyrazami „art. 94 ust. 1 pkt 1 i 5”, b) w ust. 3 wyrazy „art. 167 ust. 4, 5 i 7–9” zastępuje się wyrazami „art. 167 ust. 4, 5 i 9”; 53) w art. 169b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Komisja przekazuje corocznie Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych informację o przypadkach zastosowania w poprzednim roku kalendarzowym sankcji, o których mowa w art. 165 ust. 1a i art. 169a ust. 1–1b, oraz sankcji, o których mowa w art. 167 ust. 1–3, z wyłączeniem cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej.”; 54) w art. 173 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Na każdego, kto nabywa, nie będąc uprawnionym, akcje spółki prowadzącej rynek regulowany, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.”; 55) w art. 176 w ust. 2 wyrazy „art. 96 ust. 5–8, 10 i 11” zastępuje się wyrazami „art. 96 ust. 5–8 i 10”; 56) po art. 178 dodaje się art. 178a w brzmieniu: „Art. 178a. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, używa oznaczeń, o których mowa w art. 21 ust. 4a i 5, podlega grzywnie do 1 000 000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.”; 57) w art. 184 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzanie czynności, o których mowa w art. 30 ust. 1–3, art. 88, art. 90 ust. 2 i 3 oraz art. 122, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”; 58) w art. 214 uchyla się ust. 2; 59) w art. 215 uchyla się ust. 2."}
{"id":"2003_1302_10","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 2171, 2260 i 2261) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 112 otrzymuje brzmienie: „Art. 112. Ogłoszenie upadłości nie ma wpływu na umowy rachunku bankowego, umowy rachunku papierów wartościowych, umowy rachunku derywatów lub konta rozliczeniowego, lub umowy o prowadzenie rachunku zbiorczego upadłego.”; 2) w art. 334 w ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „W takim przypadku sędzia-komisarz może wyznaczyć rynek regulowany lub polecić dokonanie wyboru rynku regulowanego syndykowi oraz wyznaczyć minimalną cenę sprzedaży.”."}
{"id":"2003_1302_11","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1896, 1948 i 2260) w art. 65 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) akcji spółek prowadzących rynek regulowany w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;”."}
{"id":"2003_1302_12","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1639 oraz z 2017 r. poz. 452) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 56 w ust. 1 w pkt 2 lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 60 ust. 2 – w przypadku emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku oficjalnych notowań w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub na rynku regulowanym innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, albo b) zgodnie z postanowieniami regulaminów, o których mowa w art. 61 – w przypadku emitentów papierów wartościowych dopuszczonych wyłącznie do obrotu na rynku regulowanym niebędącym rynkiem oficjalnych notowań.”; 2) w art. 60 w ust. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) rodzaj, zakres i formę informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych, dla których Rzeczpospolita Polska jest państwem macierzystym, dopuszczonych do obrotu na rynku oficjalnych notowań w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub na rynku regulowanym innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego, oraz”, b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) w przypadku emitentów z siedzibą w państwie niebędącym państwem członkowskim, dla których Rzeczpospolita Polska jest państwem macierzystym, których papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku oficjalnych notowań w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – warunki uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa siedziby emitenta do informacji, o których mowa w pkt 1”; 3) w art. 61 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Rodzaj, zakres i formę informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu wyłącznie na rynku regulowanym niebędącym rynkiem oficjalnych notowań oraz częstotliwość i terminy ich przekazywania określa regulamin tego rynku przy uwzględnieniu regulacji w zakresie rachunkowości, na podstawie których mają być ujawniane dane finansowe, oraz zakresu ujawnianych danych finansowych, w sposób umożliwiający inwestorom ocenę sytuacji gospodarczej, majątkowej i finansowej emitenta.”; 4) w art. 69 w ust. 2 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) 2% ogólnej liczby głosów – w spółce publicznej, której akcje są dopuszczone do obrotu na rynku oficjalnych notowań,”; 5) w art. 79 w ust. 9 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Rynkiem głównym, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest rynek regulowany, na którym notowany jest dany instrument finansowy, a w przypadku gdy dany instrument finansowy jest notowany na kilku rynkach objętych definicją rynku regulowanego:”; 6) w art. 80 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Stanowisko zarządu spółki, oparte na informacjach podanych przez podmiot obowiązany do ogłoszenia wezwania w treści tego wezwania, zawiera w szczególności opinię dotyczącą wpływu wezwania na interes spółki, w tym zatrudnienie w spółce, strategicznych planów tego podmiotu wobec spółki i ich prawdopodobnego wpływu na zatrudnienie w spółce oraz na lokalizację prowadzenia jej działalności, jak również stwierdzenie, czy zdaniem zarządu cena proponowana w wezwaniu odpowiada wartości godziwej spółki, przy czym dotychczasowe notowania na rynku regulowanym nie mogą być jedynym miernikiem tej wartości.”; 7) w art. 90 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Z zastrzeżeniem ust. la, przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się w przypadku nabywania akcji przez firmę inwestycyjną, w celu realizacji określonych regulaminem, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zadań związanych z organizacją rynku regulowanego.”."}
{"id":"2003_1302_13","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 196) w art. 12 w ust. 2 w pkt 4: 1) lit. i otrzymuje brzmienie: „i) wyrażenia zgody na nabycie akcji spółki prowadzącej rynek regulowany,”; 2) uchyla się lit. j."}
{"id":"2003_1302_14","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2016 r. poz. 996 i 1997) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Fundusz współpracuje z innymi podmiotami działającymi na rzecz stabilności krajowego systemu finansowego, podmiotami prowadzącymi systemy gwarantowania depozytów, a także właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji, Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego oraz właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla grupy, właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla istotnego oddziału, właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego oraz właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego.”; 2) po art. 34 dodaje się art. 34a i art. 34b w brzmieniu: ,,Art. 34a. 1. W przypadku gdy podmiot objęty systemem gwarantowania, pomimo zastosowania wobec niego przez Komisję Nadzoru Finansowego środków nadzoru, o których mowa w art. 33 ust. 2 lub 3, art. 138 ust. 3 ustawy – Prawo bankowe lub art. 71 ust. 2 lub art. 72 ust. 1 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, w dalszym ciągu nie realizuje określonych w ustawie obowiązków wynikających z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów, Fundusz może, za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego, powiadomić podmiot objęty systemem gwarantowania o zamiarze wykluczenia tego podmiotu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów. 2. W powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, Fundusz wskazuje, które obowiązki nie zostały dopełnione i określa termin na ich dopełnienie. Termin na dopełnienie obowiązków wskazanych w powiadomieniu nie może być krótszy niż miesiąc. 3. W przypadku gdy podmiot objęty systemem gwarantowania nie dopełni obowiązków wskazanych w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, w terminie w nim określonym, Fundusz podejmuje decyzję o wykluczeniu podmiotu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów. 4. Z dniem doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 3, podmiot zostaje wykluczony z obowiązkowego systemu gwarantowania depozytów."}
{"id":"2003_1302_15","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 15. Firmy inwestycyjne uprawnione do przechowywania lub rejestrowania instrumentów finansowych, w tym prowadzenia rachunków papierów wartościowych i rachunków zbiorczych, oraz prowadzenia rachunków pieniężnych oraz banki uprawnione do prowadzenia działalności powierniczej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są uprawnione do prowadzenia rachunków derywatów, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1302_16","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 16. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zezwolenie na prowadzenie giełdy, o którym mowa w art. 25 ustawy zmienianej w art. 1, oraz zezwolenie na prowadzenie rynku pozagiełdowego, o którym mowa w art. 36 ustawy zmienianej w art. 1, uważa się za zezwolenia na prowadzenie rynku regulowanego w rozumieniu tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Do spółek prowadzących w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy giełdę na podstawie innej niż zezwolenie na prowadzenie giełdy oraz spółek prowadzących w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy rynek pozagiełdowy na podstawie innej niż zezwolenie na prowadzenie rynku pozagiełdowego stosuje się przepisy o prowadzeniu rynku regulowanego w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z wyłączeniem art. 25 tej ustawy. 3. Spółki, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane dostosować prowadzoną działalność do przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. Spółki, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane dostosować statuty do przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 5. Spółki prowadzące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy rynek pozagiełdowy są obowiązane uzupełnić kapitał własny do wysokości określonej w art. 21 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 6. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zezwolenie na prowadzenie giełdy, o którym mowa w art. 5 ust. 2b ustawy zmienianej w art. 7, uważa się za zezwolenie na prowadzenie rynku regulowanego w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Przepisy ust. 3–5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1302_17","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 17. 1. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym że decyzje wydane na podstawie art. 21 ust. 3c, art. 24 ust. 3, art. 27 ust. 1 lub 4 i 5, art. 29 ust. 1, art. 33 ust. 3c oraz art. 37 ust. 3 w związku z art. 24 ust. 3, art. 27 ust. 1 lub 4 i 5 oraz art. 29 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, uważa się za decyzje, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3c, art. 24 ust. 3, art. 27 ust. 1 lub 4 i 5, art. 29 ust. 1 oraz art. 33 ust. 3c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Do postępowań o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 36 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, a złożony wniosek uważa się za wniosek, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Wnioskodawca jest obowiązany dostosować wniosek do przepisów tej ustawy, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Organ właściwy w chwili wszczęcia postępowania, o którym mowa w ust. 2, pozostaje organem właściwym do dnia, w którym decyzja w przedmiocie zezwolenia stała się ostateczna."}
{"id":"2003_1302_18","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 18. Za zachowania zaistniałe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stanowiące naruszenie przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, Komisja Nadzoru Finansowego wymierza sankcję administracyjną według przepisów dotychczasowych, chyba że sankcja administracyjna wymierzona według przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, byłaby względniejsza dla strony postępowania."}
{"id":"2003_1302_19","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 19. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1302_2","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 61 i 245) w art. 82 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, określić szczególne zasady rachunkowości spółek prowadzących rynek regulowany, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, odpowiednio w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy kapitałowej oraz sprawozdaniach z działalności;”."}
{"id":"2003_1302_20","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 20. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 60 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 12 zachowują moc do dnia wejścia przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 60 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 12, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1302_21","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, ustawę z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, ustawę z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami, ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, ustawę z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz ustawę z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji. [2]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014\/59\/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 82\/891\/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001\/24\/WE, 2002\/47\/WE, 2004\/25\/WE, 2005\/56\/WE, 2007\/36\/WE, 2011\/35\/UE, 2012\/30\/UE i 2013\/36\/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093\/2010 i (UE) nr 648\/2012. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 901 oraz z 2016 r. poz. 615, 770, 1020, 1250, 1920, 1948 i 2260."}
{"id":"2003_1302_3","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 641, z późn. zm.[3])) w art. 39p ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Obligacje emitowane na rynku krajowym są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, o ile emitent nie postanowi inaczej w warunkach emisji.”."}
{"id":"2003_1302_34b","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 34b. 1. W przypadku wydania przez Fundusz decyzji, o której mowa w art. 34a ust. 3: 1) należności deponenta, o których mowa w art. 17 ust. 1 i art. 18 ust. 1, powstałe przed dniem doręczenia decyzji o wykluczeniu, pozostają środkami objętymi ochroną gwarancyjną; 2) osoby lub podmioty, o których mowa w art. 20 i art. 21, są uprawnione do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 35 ust. 2, w zakresie określonym w pkt 1; 3) należności inne niż wskazane w pkt 1 nie są objęte ochroną gwarancyjną. 2. Od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w art. 34a ust. 3, podmiot wykluczony z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów nie może przyjmować środków objętych ochroną gwarancyjną, o których mowa w art. 17 ust. 1 i art. 18 ust. 1.”; 3) w art. 194 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pracownicy Funduszu lub osoby przez niego wskazane mogą uczestniczyć w wykonywaniu czynności kontrolnych w instytucji pomostowej podejmowanych przez pracowników Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego, o których mowa w art. 133 ust. 3 ustawy – Prawo bankowe lub art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1289).”; 4) w art. 318 po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: ,,4a. W przypadku, o którym mowa w art. 34a ust. 3, podmiot, wobec którego wydana została decyzja o wykluczeniu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów, jest obowiązany poinformować korzystających z jego usług o wykluczeniu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów i skutkach tego wykluczenia w terminie miesiąca od dnia doręczenia temu podmiotowi decyzji o wykluczeniu. 4b. Informacja, o której mowa w ust. 4a, jest przekazywana, w sposób jednoznaczny i zrozumiały, w formie pisemnej oraz w sposób, w jaki podawane są informacje o świadczonych usługach, w tym również za pomocą środków komunikacji elektronicznej.”; 5) art. 339 otrzymuje brzmienie: „Art. 339. 1. W przypadku wydania decyzji o nałożeniu kary pieniężnej, o której mowa w art. 79 ust. 1, art. 95 ust. 6, art. 175 ust. 6, art. 335, art. 336 i art. 338, odpowiednio Komisja Nadzoru Finansowego albo Fundusz niezwłocznie informują Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o nałożeniu kary pieniężnej, a w przypadku gdy od decyzji wniesiono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub skargę do sądu administracyjnego, także o wniesieniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy lub skargi do sądu administracyjnego i o wyniku postępowania przed organem ponownie rozpatrującym sprawę lub sądem administracyjnym. 2. W przypadku, gdy decyzja o nałożeniu kary, o której mowa w art. 79 ust. 1, art. 95 ust. 6, art. 175 ust. 6, art. 335, art. 336 i art. 338, jest ostateczna, odpowiednio Komisja Nadzoru Finansowego albo Fundusz niezwłocznie zamieszczają na swojej stronie internetowej informację o nałożeniu kary, w tym o rodzaju i charakterze naruszenia przepisów prawa, wraz ze wskazaniem imienia i nazwiska osoby lub nazwy (firmy) podmiotu, na który nałożono karę. 3. Odpowiednio Komisja Nadzoru Finansowego albo Fundusz dokonują publikacji informacji o nałożeniu kary, o której mowa w ust. 2, w formie zanonimizowanej, w przypadku gdy: 1) kara została nałożona na osobę fizyczną, a ujawnienie jej imienia i nazwiska byłoby środkiem niewspółmiernym do wagi dokonanego naruszenia; 2) ujawnienie nazwy (firmy) podmiotu lub imienia i nazwiska osoby stanowiłoby zagrożenie dla stabilności rynków finansowych lub zagroziłoby prowadzonemu postępowaniu karnemu lub postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe; 3) ujawnienie nazwy (firmy) podmiotu lub imienia i nazwiska osoby wyrządziłoby niewspółmierną szkodę tej osobie lub podmiotowi. 4. Odpowiednio Komisja Nadzoru Finansowego albo Fundusz mogą uzupełnić informację o nałożeniu kary o nazwę (firmę) podmiotu albo imię i nazwisko osoby, w przypadku gdy ustały przyczyny określone w ust. 3 pkt 1–3. Uzupełnienia nie dokonuje się po upływie roku od dnia publikacji. 5. Informacje, o których mowa w ust. 2, są dostępne na stronie internetowej odpowiednio Komisji Nadzoru Finansowego albo Funduszu przez okres 5 lat od dnia publikacji, z tym że wskazanie imienia i nazwiska osoby, na którą nałożono karę, przez okres nie dłuższy niż rok.”."}
{"id":"2003_1302_4","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 220) w art. 3 pkt 44 otrzymuje brzmienie: „44) rynek organizowany przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany – obrót towarami giełdowymi organizowany na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997) przez spółkę prowadzącą rynek regulowany;”."}
{"id":"2003_1302_5","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1988, 1948, 1997 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 85) w art. 4 w ust. 1 w pkt 35 w lit. a tiret pierwsze otrzymuje brzmienie: „– akcje banku zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997),”."}
{"id":"2003_1302_6","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, 1579, 2255 i 2260) w art. 403 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Walne zgromadzenie spółki publicznej może odbyć się także w miejscowości będącej siedzibą spółki prowadzącej rynek regulowany, na którym akcje tej spółki są przedmiotem obrotu.”."}
{"id":"2003_1302_7","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 719, 831, 904 i 1948) w art. 5: 1) ust. 2b i 2c otrzymują brzmienie: „2b. Spółka, o której mowa w ust. 1, może prowadzić rynek regulowany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Prowadzenie rynku regulowanego wymaga zezwolenia wydawanego z zachowaniem trybu określonego w art. 25 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. 2c. Na rynku regulowanym, o którym mowa w ust. 2b, może być prowadzony obrót wyłącznie instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d, e oraz i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, których instrumentem bazowym jest towar giełdowy dopuszczony do obrotu na giełdzie towarowej, w tym derywatami elektroenergetycznymi, derywatami gazowymi oraz pięciodniowymi kontraktami terminowymi typu future, o których mowa w art. 3 pkt 30b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.”; 2) w ust. 2e wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Do spółki, o której mowa w ust. 1, oraz do rynku regulowanego, o którym mowa w ust. 2b, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem:”; 3) w ust. 2f zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Spółka, o której mowa w ust. 1, prowadząca rynek regulowany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi może prowadzić platformę aukcyjną.”; 4) ust. 5a otrzymuje brzmienie: „5a. Minimalna wysokość kapitału zakładowego spółki prowadzącej rynek regulowany, o której mowa w ust. 2b, wynosi 10 000 000 zł.”."}
{"id":"2003_1302_8","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2016 r. poz. 299, 615 i 1948) w art. 2 w pkt 1 lit. v otrzymuje brzmienie: „v) spółkę prowadzącą rynek regulowany – w zakresie prowadzenia platformy aukcyjnej, o której mowa w art. 3 pkt 10a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;”."}
{"id":"2003_1302_9","title":"Ustawa z dnia 9 marca 2017 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. z 2016 r. poz. 1224 i 1997) w art. 1 pkt 17 otrzymuje brzmienie: „17) rachunek rozliczeniowy – prowadzony przez agenta rozrachunkowego i przeznaczony do dokonywania rozrachunku pomiędzy uczestnikami systemu: rachunek bankowy, rachunek pieniężny, rachunek papierów wartościowych, rachunek derywatów, rachunek zbiorczy, konto depozytowe papierów wartościowych lub konto rozliczeniowe;”."}
{"id":"2003_1303_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39f: a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Dla kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, posiadającego prawo jazdy wydane przez państwo trzecie, wykonującego lub zamierzającego wykonywać przewóz drogowy rzeczy na rzecz przedsiębiorcy mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzeniem spełnienia wymagań, o których mowa w art. 39a ust. 1 pkt 5 i 6, jest świadectwo kierowcy. 4. Kierowcy niebędącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, posiadającemu prawo jazdy wydane przez państwo trzecie, wykonującemu lub zamierzającemu wykonywać przewóz drogowy osób na rzecz przedsiębiorcy mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który uzyskał kwalifikację wstępną lub ukończył szkolenie okresowe i ubiega się o wpis do prawa jazdy potwierdzający spełnienie wymagań, o których mowa w art. 39a ust. 1, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania starosta, w trybie, o którym mowa w art. 94 ust. 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[1])), wymienia posiadane przez niego prawo jazdy zagraniczne na polskie krajowe prawo jazdy, dokonując jednocześnie wpisu potwierdzającego te wymagania. Dodatkowym warunkiem wymiany prawa jazdy jest złożenie przez przedsiębiorcę oświadczenia o zatrudnieniu lub nawiązaniu współpracy z tym kierowcą, który będzie wykonywał lub wykonuje na jego rzecz przewozy drogowe.”, b) uchyla się ust. 5-7; 2) w art. 39i: a) w ust. 1 uchyla się pkt 7, b) w ust. 2 uchyla się pkt 8."}
{"id":"2003_1303_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[2])) w art. 100b w ust. 1 uchyla się pkt 14."}
{"id":"2003_1303_3","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 39i ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 39i ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 10 września 2010 r."}
{"id":"2003_1303_4","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 109, poz, 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649, Nr 163, poz. 1015 i Nr 209, poz. 1320. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649, Nr 163, poz. 1015 i Nr 209, poz. 1320."}
{"id":"2003_1304_1","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) pkt 5a otrzymuje brzmienie: \"5a) opiekę nad uczniami niepełnosprawnymi przez umożliwianie realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych,\", b) pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o zasadach zrównoważonego rozwoju oraz kształtowanie postaw sprzyjających jego wdrażaniu w skali lokalnej, krajowej i globalnej,\", c) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: \"13a) kształtowanie u uczniów postaw przedsiębiorczości sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w życiu gospodarczym,\", d) w pkt 14 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 15 i 16 w brzmieniu: \"15) warunki do rozwoju zainteresowań i uzdolnień uczniów przez organizowanie zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych oraz kształtowanie aktywności społecznej i umiejętności spędzania czasu wolnego, 16) upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o bezpieczeństwie oraz kształtowanie właściwych postaw wobec zagrożeń i sytuacji nadzwyczajnych.\"; 2) w art. 2: a) pkt 2-3a otrzymują brzmienie: \"2) szkoły: a) podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego, b) gimnazja, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego, c) ponadgimnazjalne, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami inte gracyjnymi, dwujęzycznymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego, d) artystyczne, 3) placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego, 3a) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, \", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki,\"; 3) art. 2a otrzymuje brzmienie: \"Art. 2a. 1. System oświaty wspierają organizacje pozarządowe, w tym organizacje harcerskie, a także osoby prawne prowadzące statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania. 2. Organy administracji publicznej prowadzące szkoły i placówki współdziałają z podmiotami, o których mowa w ust. 1, w wykonywaniu zadań wymienionych w art. 1.\"; 4) w art. 3: a) po pkt 11a dodaje się pkt 11b-11d w brzmieniu: \"11b) oddziale dwujęzycznym - należy przez to rozumieć oddział szkolny, w którym nauczanie jest prowadzone w dwóch językach: polskim oraz obcym nowożytnym będącym drugim językiem nauczania, 11c) oddziale sportowym - należy przez to rozumieć oddział szkolny, w którym są prowadzone zajęcia sportowe obejmujące szkolenie sportowe w jednej lub kilku dyscyplinach sportu, zorganizowany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 9 ust. 5, 11d) centrach kształcenia ustawicznego albo centrach kształcenia praktycznego - należy przez to rozumieć rodzaj odpowiednio placówki kształcenia ustawicznego i placówki kształcenia praktycznego,\", b) pkt 14 otrzymuje brzmienie: \"14) zadaniach oświatowych jednostek samorządu terytorialnego - należy przez to rozumieć zadania w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej,\", c) po pkt 14 dodaje się pkt 15-17 w brzmieniu: \"15) szkole dla dorosłych - należy przez to rozumieć szkołę, w której stosuje się odrębną organizację kształcenia i do której przyjmowane są osoby mające 18 lat, a także kończące 18 lat w roku kalendarzowym, w którym przyjmowane są do szkoły, 16) formach pozaszkolnych - należy przez to rozumieć formy uzyskiwania i uzupełniania wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w placówkach i ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 3a, 17) kształceniu ustawicznym - należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.\"; 5) w art. 5: a) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości mogą zakładać i prowadzić publiczne szkoły i placówki, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 29.\", b) ust. 3b otrzymuje brzmienie: \"3b. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania: 1) zakłada i prowadzi: a) szkoły, zespoły szkół oraz szkolne punkty konsultacyjne przy przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej w celu kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, b) publiczne placówki doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym, 2) może zakładać i prowadzić: a) publiczne szkoły i placówki o charakterze eksperymentalnym, b) publiczne placówki kształcenia ustawicznego o zasięgu ogólnokrajowym.\", c) ust. 5a i 5b otrzymują brzmienie: \"5a. Zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówek wymienionych w art. 2 pkt 3-5 i 7, z wyjątkiem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym, należy do zadań własnych powiatu, z zastrzeżeniem ust. 3c. 5b. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zakładać i prowadzić szkoły i placówki, których prowadzenie nie należy do ich zadań własnych, po zawarciu porozumienia z jednostką samorządu terytorialnego, dla której prowadzenie danego typu szkoły lub placówki jest zadaniem własnym, a w przypadku szkół artystycznych - z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Zakładanie i prowadzenie publicznych zakładów kształcenia i placówek doskonalenia nauczycieli, bibliotek pedagogicznych oraz szkół i placówek wymienionych w ust. 5a o znaczeniu regionalnym lub ponadregionalnym należy do zadań samorządu województwa, z zastrzeżeniem ust. 3c i 6c.\", e) ust. 6c otrzymuje brzmienie: \"6c. Plan sieci publicznych zakładów kształcenia i placówek doskonalenia nauczycieli, bibliotek pedagogicznych oraz szkół i placówek, o których mowa w ust. 6, określa strategia rozwoju województwa ustalona na podstawie odrębnych przepisów.\", f) w ust. 7 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczych, przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych.\"; 6) w art. 5a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej, jest zadaniem oświatowym: 1) gmin - w przedszkolach oraz szkołach, o których mowa w art. 5 ust. 5, 2) powiatów - w szkołach i placówkach, o których mowa w art. 5 ust. 5a, 3) samorządów województw - w szkołach, placówkach, zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli, o których mowa w art. 5 ust. 6.\"; 7) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Szkoła niepubliczna może uzyskać uprawnienia szkoły publicznej wymienione w ust. 2, jeżeli: 1) realizuje programy nauczania uwzględniające podstawy programowe wymienione w ust. 1 pkt 4 lit. a), 2) realizuje zajęcia edukacyjne w cyklu nie krótszym oraz w wymiarze nie niższym niż łączny wymiar obowiązkowych zajęć edukacyjnych określony w ramowym planie nauczania szkoły publicznej danego typu, 3) stosuje zasady klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, z wyjątkiem egzaminów wstępnych, 4) prowadzi dokumentację przebiegu nauczania ustaloną dla szkół publicznych, 5) w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - kształci w zawodach określonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, o której mowa w art. 24 ust. 1, a w przypadku liceum profilowanego kształci w profilach kształcenia ogólnozawodowego, o których mowa w art. 24 ust. 6, 6) zatrudnia nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych, o których mowa w pkt 2, posiadających kwalifikacje określone dla nauczycieli szkół publicznych; przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem art. 86.\"; 8) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Szkoły publiczne i niepubliczne dzielą się na następujące typy: 1) sześcioletnią szkołę podstawową, w której w ostatnim roku nauki przeprowadza się sprawdzian, 2) trzyletnie gimnazjum, w którym w ostatnim roku nauki przeprowadza się egzamin, dające możliwość dalszego kształcenia w szkołach, o których mowa w pkt 3 lit. a)-d) oraz h), 3) szkoły ponadgimnazjalne: a) zasadnicze szkoły zawodowe o okresie nauczania nie krótszym niż 2 lata i nie dłuższym niż 3 lata, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także dalsze kształcenie w szkołach wymienionych w lit. e) i f), b) trzyletnie licea ogólnokształcące, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, c) trzyletnie licea profilowane kształcące w profilach kształcenia ogólnozawodowego, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, d) czteroletnie technika, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, e) dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące dla absolwentów szkół wymienionych w lit. a), których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, f) trzyletnie technika uzupełniające dla absolwentów szkół wymienionych w lit. a), których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, g) szkoły policealne o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku, których ukończenie umożliwia osobom posiadającym wykształcenie średnie uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, h) trzyletnie szkoły specjalne przysposabiające do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa potwierdzającego przysposobienie do pracy.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, typy szkół artystycznych publicznych i niepublicznych, uwzględniając szkoły realizujące kształcenie ogólne i kształcenie artystyczne, a także szkoły realizujące wyłącznie kształcenie artystyczne.\"; 9) w art. 9a w ust. 2: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu: \"1a) przygotowywanie pytań, zadań i testów oraz ustalanie zestawów do przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, 1b) opracowywanie, we współpracy z okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi, a w zakresie egzaminów zawodowych również z ministrami właściwymi dla zawodów, oraz ogłaszanie informatorów zawierających w szczególności opis zakresu sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, przykładowe pytania, zadania i testy oraz kryteria ich oceniania,\", b) uchyla się pkt 5, c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) koordynowanie działalności okręgowych komisji egzaminacyjnych oraz nadzorowanie ich prac związanych z opracowywaniem propozycji zestawów zadań, pytań i testów do sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, a także nadzorowanie prac związanych z ich przeprowadzaniem, w tym ocenianiem przez okręgowe komisje egzaminacyjne prac egzaminacyjnych, w celu zapewnienia jednolitości i jakości działań wykonywanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne oraz porównywalności wyników sprawdzianu i egzaminów.\"; 10) uchyla się art. 9b; 11) w art. 9c: a) w ust. 2: - pkt 2 i 2a otrzymują brzmienie: \"2) przygotowywanie, w porozumieniu z Centralną Komisją Egzaminacyjną, propozycji pytań, zadań i testów oraz ich zestawów do przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, 2a) przygotowywanie, w porozumieniu z Centralną Komisją Egzaminacyjną, propozycji pytań, zadań i testów oraz kryteriów ich oceniania do informatorów, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1b,\", - w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 7 i 8 w brzmieniu: \"7) prowadzenie ewidencji egzaminatorów zamieszkujących na terenie objętym właściwością danej okręgowej komisji egzaminacyjnej, 8) współpraca z kuratorami oświaty właściwymi ze względu na zasięg terytorialny komisji w sprawach związanych z przeprowadzaniem sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz doskonaleniem nauczycieli w zakresie diagnozowania, oceniania, egzaminowania i badania osiągnięć edukacyjnych uczniów.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-8 w brzmieniu: \"3. Do ewidencji egzaminatorów, z zastrzeżeniem ust. 4, może być wpisana osoba, która: 1) posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela w szkole, z zakresu której jest przeprowadzany sprawdzian lub egzamin, o których mowa w art. 9 ust. 1, albo jest nauczycielem akademickim specjalizującym się w dziedzinie związanej z zajęciami edukacyjnymi wchodzącymi w zakres odpowiednio sprawdzianu lub egzaminu, 2) posiada, uzyskany w okresie 6 lat przed złożeniem wniosku o wpis do ewidencji, co najmniej trzyletni staż pracy dydaktycznej w szkole publicznej, szkole niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, zakładzie kształcenia nauczycieli lub szkole wyższej albo co najmniej trzyletni staż pracy na stanowisku wymagającym kwalifikacji pedagogicznych w placówce doskonalenia nauczycieli, urzędzie organu administracji rządowej, kuratorium oświaty lub innej jednostce sprawującej nadzór pedagogiczny, 3) spełnia warunki określone w art. 10 ust. 5 pkt 2-4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, 4) ukończyła z wynikiem pozytywnym szkolenie dla kandydatów na egzaminatorów organizowane przez okręgową komisję egzaminacyjną, zakończone egzaminem ze znajomości zasad przeprowadzania i oceniania sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1. 4. Do ewidencji egzaminatorów w zakresie przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe może również być wpisana osoba, która: 1) jest przedstawicielem pracodawcy lub organizacji pracodawców albo stowarzyszenia lub samorządu zawodowego, 2) posiada kwalifikacje wymagane od instruktora praktycznej nauki zawodu oraz uzyskany w okresie ostatnich 6 lat przed złożeniem wniosku o wpis do ewidencji, co najmniej trzyletni staż pracy w zawodzie, w którym przeprowadzany jest egzamin, 3) spełnia warunki określone w ust. 3 pkt 3 i 4. 5. Skreślenie z ewidencji egzaminatorów następuje: 1) na wniosek egzaminatora, 2) w przypadku: a) nieusprawiedliwionego nieuczestniczenia w okresowych szkoleniach egzaminatorów, organizowanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne, b) nieusprawiedliwionego nieuczestniczenia w pracach dotyczących przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, do których egzaminator został wyznaczony przez dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej, c) nieprzestrzegania przepisów dotyczących przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz ich oceniania, 3) w razie niespełniania warunków, o których mowa w ust. 3 pkt 3, 4) w razie dokonania wpisu z naruszeniem prawa. 6. Wpis do ewidencji egzaminatorów, odmowa wpisu oraz skreślenie z ewidencji następuje w drodze decyzji administracyjnej dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej. 7. Organem wyższego stopnia w stosunku do dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej w sprawach, o których mowa w ust. 6, jest dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. 8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program szkolenia kandydatów na egzaminatorów, sposób prowadzenia ewidencji egzaminatorów oraz tryb wpisywania i skreślania egzaminatorów z ewidencji, uwzględniając w szczególności obowiązkowy wymiar godzin szkolenia, a także dokumenty wymagane od osób ubiegających się o wpis do ewidencji oraz zakres danych wpisywanych w ewidencji.\"; 12) po art. 9d dodaje się art. 9e w brzmieniu: \"Art. 9e. Osoby uczestniczące w przygotowywaniu, drukowaniu, przechowywaniu i transporcie pytań, zadań i testów oraz ich zestawów, a także arkuszy egzaminacyjnych do przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, są obowiązane do nieujawniania osobom nieuprawnionym informacji dotyczących tych pytań, zadań, testów, zestawów i arkuszy egzaminacyjnych.\"; 13) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba, która ukończyła 18 lat i nie jest uczniem szkoły, może uzyskać świadectwo ukończenia szkoły, z wyjątkiem szkoły kształcącej w zawodach medycznych, na podstawie egzaminów eksternistycznych przeprowadzanych przez państwową komisję egzaminacyjną powołaną przez kuratora oświaty, a w przypadku szkół artystycznych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Egzaminy eksternistyczne przeprowadza się z zakresu wszystkich zajęć edukacyjnych przewidzianych w planie nauczania szkoły dla dorosłych odpowiedniego typu.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w przypadku szkół artystycznych minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, skład, warunki powoływania i odwoływania państwowych komisji egzaminacyjnych, tryb ich działania, szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania egzaminów eksternistycznych, wysokość opłat pobieranych za ich przeprowadzenie oraz warunki wynagradzania członków komisji, a także może określić przypadki, w których do egzaminów eksternistycznych może przystąpić osoba, która nie ukończyła 18 lat.\", d) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, powinno w szczególności określać szkoły i placówki, przy których mogą być powoływane państwowe komisje egzaminacyjne, a także ustalać wysokość opłaty za egzamin z jednych zajęć edukacyjnych tak, aby nie przekraczała kwoty 30 zł waloryzowanej corocznie średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ustalonym w ustawie budżetowej, a także uwzględniać możliwość zwalniania z całości lub części opłat za przeprowadzenie egzaminu eksternistycznego osób o niskich dochodach.\"; 14) w art. 11a w ust. 4 w pkt 2 wyrazy \"w ust. 3 pkt 2\" zastępuje się wyrazami \"w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. a) i h),\"; 15) w art. 13 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Podręczniki szkolne i książki pomocnicze do kształcenia uczniów w zakresie niezbędnym do podtrzymywania poczucia tożsamości narodowej, etnicznej i językowej mogą być dofinansowywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw oświaty i wychowania.\"; 16) w art. 14: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. W przypadku dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wychowaniem przedszkolnym może być objęte dziecko w wieku powyżej 6 lat, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat. Obowiązek szkolny tych dzieci może być odroczony do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat.\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dyrektor przedszkola może przyjąć do przedszkola dziecko, które ukończyło 2,5 roku.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dziecko w wieku 6 lat jest obowiązane odbyć roczne przygotowanie przedszkolne w przedszkolu albo w oddziale przedszkolnym zorganizowanym w szkole podstawowej.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 6 lat. W przypadku dziecka, o którym mowa w ust. 1a, obowiązek ten rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego poprzedzającego rok szkolny, w którym dziecko rozpocznie spełnianie obowiązku szkolnego.\", e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zapewnienie warunków do spełniania obowiązku, o którym mowa w ust. 3, jest zadaniem własnym gminy.\"; 17) art. 14a otrzymuje brzmienie: \"Art. 14a. 1. Rada gminy ustala sieć prowadzonych przez gminę publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych. 2. Sieć publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych powinna być ustalona tak, aby wszystkie dzieci sześcioletnie zamieszkałe na obszarze gminy miały możliwość spełniania obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, a droga dziecka sześcioletniego z domu do najbliższego publicznego przedszkola lub oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej nie przekraczała 3 km. 3. Jeżeli droga dziecka sześcioletniego z domu do najbliższego publicznego przedszkola lub oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka lub zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice. 4. Obowiązkiem gminy jest zapewnienie niepełnosprawnym dzieciom sześcioletnim bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub ośrodka umożliwiającego dzieciom, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami realizację obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.\"; 18) po art. 14a dodaje się art. 14b w brzmieniu: \"Art. 14b. 1. Rodzice dziecka podlegającego obowiązkowi, o którym mowa w art. 14 ust. 3, są obowiązani dopełnić czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do przedszkola lub oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, a także zapewnić regularne uczęszczanie dziecka na zajęcia. 2. Kontrolowanie spełniania obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, należy do zadań dyrektora szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka. 3. Dyrektorzy publicznych i niepublicznych przedszkoli i szkół podstawowych, w których zorganizowano oddziały przedszkolne, są obowiązani powiadomić dyrektora szkoły, w obwodzie której dziecko mieszka, o spełnianiu przez dziecko obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, w tym przedszkolu lub oddziale przedszkolnym oraz o zmianach w tym zakresie.\"; 19) w art. 16: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Decyzję o wcześniejszym przyjęciu dziecka do szkoły podstawowej podejmuje dyrektor szkoły po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dziecko, które zostało wcześniej przyjęte do szkoły podstawowej, jest zwolnione z obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.\", c) ust. 5a otrzymuje brzmienie: \"5a. Po ukończeniu gimnazjum obowiązek nauki spełnia się: 1) przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadgimnazjalnej, 2) przez uczęszczanie na zajęcia realizowane w formach pozaszkolnych w placówkach publicznych i niepublicznych posiadających akredytację, o której mowa w art. 68b, 3) przez uczęszczanie na zajęcia realizowane w ramach działalności oświatowej prowadzonej przez osoby prawne lub fizyczne na podstawie art. 83a ust. 2, dla której osoby te uzyskały akredytację, o której mowa w art. 68b, 4) przez realizowanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, przygotowania zawodowego u pracodawcy.\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Za spełnianie obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki uznaje się również udział dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim w zajęciach rewalidacyjnowychowawczych, organizowanych zgodnie z odrębnymi przepisami.\", e) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Na wniosek rodziców dyrektor szkoły, o której mowa w art. 14b ust. 2, może zezwolić na spełnianie przez dziecko obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, poza przedszkolem albo oddziałem przedszkolnym oraz określić warunki jego spełniania, uwzględniając konieczność uzyskania przez dziecko przed rozpoczęciem spełniania obowiązku szkolnego opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.\"; 20) w art. 17: a) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, gimnazjum lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Ustalanie planów sieci publicznych szkół, o których mowa w ust. 4 i 5, następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty o zgodności planu z przepisami ust. 1-5.\"; 21) w art. 19 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1. Dyrektorzy publicznych szkół podstawowych i gimnazjów kontrolują spełnianie obowiązku szkolnego przez dzieci zamieszkujące w obwodach tych szkół, a gmina kontroluje spełnianie obowiązku nauki przez młodzież w wieku 16-18 lat, w tym odpowiednio:\"; 22) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Niespełnianie obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 23) w art. 21: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania inicjuje, koordynuje i nadzoruje organizację ogólnopolskich olimpiad i turniejów dla uczniów, a także może zlecić zadania z tego zakresu, w drodze umowy, szkołom wyższym, placówkom naukowym, stowarzyszeniom naukowym, zawodowym i innym podmiotom prowadzącym statutową działalność oświatową lub naukową.\"; 24) w art. 22: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) warunki i tryb przyjmowania uczniów do szkół oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych, a także może określić maksymalną liczbę szkół ponadgimnazjalnych, o przyjęcie do których można ubiegać się równocześnie, uwzględniając w szczególności zasadę powszechnej dostępności do szkół wszystkich typów,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) organizację kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą,\", - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) warunki i sposób wspomagania nauczania języka polskiego, historii, geografii, kultury polskiej oraz innych przedmiotów nauczanych w języku polskim wśród Polonii i Polaków zamieszkałych za granicą, uwzględniając w szczególności: a) kierowanie nauczycieli do pracy za granicą w środowiskach polonijnych, b) przekazywanie niezbędnych podręczników i pomocy dydaktycznych służących temu nauczaniu, c) organizowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli pracujących w środowiskach polonijnych w kraju i za granicą, d) organizowanie kolonii i innych form letniego wypoczynku dzieci i młodzieży polonijnej,\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zakres i warunki przyznawania świadczeń przysługujących nauczycielom polskim skierowanym lub delegowanym do pracy za granicą w celach, o których mowa w pkt 3 i 3a, uwzględniając w szczególności częściowy zwrot kosztów utrzymania i zakwaterowania oraz kosztów podróży, a także wyposażenie nauczycieli w niezbędne podręczniki, środki dydaktyczne i inne pomoce niezbędne w procesie nauczania w miejscu zatrudnienia. \", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może wyłączyć stosowanie niektórych przepisów ustawy w odniesieniu do szkół, zespołów szkół i szkolnych punktów konsultacyjnych przy przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 5 ust. 3b pkt 1, w zakresie wynikającym ze szczególnych warunków funkcjonowania tych szkół, zespołów szkół i szkolnych punktów konsultacyjnych, a także wprowadzić w tym zakresie odrębne unormowania.\", c) w ust. 2 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3) warunki i tryb zalecania do użytku szkolnego środków dydaktycznych, uwzględniając w szczególności: a) konieczność uzyskania opinii rzeczoznawców wpisanych na listę prowadzoną przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, b) warunki jakie muszą spełniać osoby wpisywane na listę rzeczoznawców oraz warunki i tryb skreślania z listy, c) konieczność zapewnienia poprawności merytorycznej i przydatności dydaktycznej, stopnia bezpieczeństwa, jakości technicznej i estetyki wykonania tych środków, 4) warunki i sposób oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów, z uwzględnieniem: a) prawa ucznia do jawnej i umotywowanej oceny oraz informacji o wymaganiach edukacyjnych, b) tworzenia wewnątrzszkolnych systemów oceniania, c) dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, d) przekazywania rodzicom informacji o postępach i trudnościach ucznia w nauce, e) kompetencji okręgowych komisji egzaminacyjnych w zakresie przygotowywania, przeprowadzania i oceniania sprawdzianu i egzaminów, f) możliwości zwalniania z części lub całości sprawdzianu i egzaminu laureatów i finalistów odpowiednio konkursów i olimpiad przedmiotowych, g) możliwości unieważnienia sprawdzianu lub egzaminu w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów dotyczących przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, jeżeli to naruszenie mogło mieć wpływ na wynik sprawdzianu lub egzaminu,\", d) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których do szkoły dla dorosłych można przyjąć osobę, która ukończyła 16 lat, biorąc pod uwagę opóźnienie w cyklu kształcenia.\", e) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, organizację roku szkolnego w szkołach w zakładach poprawczych i w schroniskach dla nieletnich, z uwzględnieniem w szczególności specyfiki organizacji pracy wychowawczej i resocjalizacyjnej w tych zakładach i schroniskach oraz zapewnienia wykonywania orzeczeń sądowych.\"; 25) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu: \"Art. 22a. 1. Nauczyciel ma prawo wyboru programu wychowania przedszkolnego, programu nauczania oraz podręcznika spośród programów i podręczników dopuszczonych do użytku szkolnego. 2. Nauczyciel ma prawo opracowania własnego programu wychowania przedszkolnego lub programu nauczania. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w przypadku programów nauczania i podręczników do szkół artystycznych - minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze decyzji administracyjnej, dopuszcza do użytku szkolnego programy wychowania przedszkolnego, programy nauczania i podręczniki. 4. Program lub podręcznik może być dopuszczony do użytku szkolnego, jeżeli uzyskał pozytywne opinie rzeczoznawców wskazanych odpowiednio przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania lub ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego spośród rzeczoznawców wpisanych na listy rzeczoznawców prowadzone przez tych ministrów. 5. Podmiot ubiegający się o dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika wnosi opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. 6. Koszty sporządzania opinii rzeczoznawców, o których mowa w ust. 4, pokrywane są z budżetu państwa z części będącej w dyspozycji odpowiednio ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 7. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze decyzji administracyjnej, może cofnąć dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika: 1) na wniosek podmiotu, który posiada tytuł prawny do programu lub podręcznika, 2) z urzędu - w przypadku, gdy co najmniej dwóch rzeczoznawców, o których mowa w ust. 4, stwierdzi, że program lub podręcznik utracił aktualność lub przydatność dydaktyczną, albo od wyczerpania nakładu minęły 3 lata i nie przewiduje się wznowienia wydania. 8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w przypadku programów nauczania i podręczników dla szkół artystycznych minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, określą, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki, jakie muszą spełniać programy i podręczniki dopuszczane do użytku szkolnego, a także warunki tworzenia przez nauczycieli własnych programów, 2) szczegółowe warunki i tryb dopuszczania do użytku szkolnego programów i podręczników oraz cofania dopuszczenia, 3) warunki, jakie muszą spełnić osoby wpisywane na listę rzeczoznawców, oraz warunki i tryb skreślania z listy, 4) wysokość i tryb wnoszenia opłat w postępowaniu o dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika, a także warunki wynagradzania rzeczoznawców. 9. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, powinno w szczególności uwzględnić: 1) obowiązek uwzględniania w programach i podręcznikach treści nauczania zawartych w podstawach programowych, 2) posiadanie przez rzeczoznawców wykształcenia wyższego oraz doświadczenia w pracy naukowej lub dydaktycznej, 3) instytucje, których opinia jest wymagana przy ubieganiu się o wpisanie na listę rzeczoznawców, 4) prowadzenie wykazów programów i podręczników dopuszczonych do użytku szkolnego, 5) tworzenie szkolnych zestawów programów nauczania, 6) wysokość opłat wnoszonych w postępowaniu o dopuszczenie programu lub podręcznika do użytku szkolnego z możliwością różnicowania opłat w zależności od rodzaju programu i podręcznika oraz etapu edukacyjnego, do którego są przeznaczone, z tym że opłata za dopuszczenie programu wychowania przedszkolnego i programu nauczania nie powinna przekraczać 800 zł, a za dopuszczenie podręcznika - 4800 zł, waloryzowanych corocznie średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem ustalonym w ustawie budżetowej.\"; 26) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. W zakresie kształcenia zawodowego zadania określone w art. 22 ust. 2 pkt 1-3 i w art. 22a ust. 8 minister właściwy do spraw oświaty i wychowania wykonuje w uzgodnieniu z ministrami właściwymi dla zawodów ujętych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, o której mowa w art. 24 ust. 1.\"; 27) w art. 24: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wniosek właściwego ministra, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać opis zawodu ze zbiorem umiejętności zawodowych, uzasadnienie potrzeby kształcenia w tym zawodzie, nazwę i miejsce zawodu w określonej grupie klasyfikacji zawodów i specjalności, o której mowa w ust. 1, a także informację o potrzebach rynku pracy w zakresie danego zawodu oraz opinię organizacji pracodawców reprezentatywnych w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno - Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800 oraz z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056).\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Właściwy minister, o którym mowa w ust. 1, może wspomagać materialnie i organizacyjnie szkoły i placówki kształcące w danym zawodzie w zakresie zajęć praktycznych i stosowania nowoczesnych technik i techno logii w procesie kształcenia zawodowego w odniesieniu do potrzeb rynku pracy.\"; 28) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Przepisy ustawy nie naruszają uprawnień Ministra Obrony Narodowej do zakładania, prowadzenia i nadzorowania szkół na podstawie przepisów o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.\"; 29) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz szkół i placówek, które prowadzą: minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości.\"; 30) w art. 31: a) pkt 6a otrzymuje brzmienie: \"6a) opiniuje arkusze organizacji publicznych szkół i placówek, z wyjątkiem szkół i placówek prowadzonych przez ministrów, w zakresie ich zgodności z przepisami, przedstawiane przez organy prowadzące szkoły i placówki przed zatwierdzeniem arkuszy,\", b) po pkt 6a dodaje się pkt 6b i 6c w brzmieniu: \"6b) opiniuje plany pracy placówek doskonalenia nauczycieli, z wyjątkiem placówek prowadzonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, 6c) opracowuje programy wykorzystania środków na dofinansowanie doskonalenia nauczycieli, wyodrębnionych w budżecie wojewody, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych reprezentatywnych w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego,\", c) w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 14 w brzmieniu: \"14) wykonuje inne zadania określone w przepisach odrębnych, w szczególności w zakresie obronności.\"; 31) w art. 32a ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W odniesieniu do publicznych szkół i placówek artystycznych minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania przepisy określone w art. 11 ust. 2 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1-8.\"; 32) art. 32b otrzymuje brzmienie: \"Art. 32b. W przypadku publicznych i niepublicznych szkół prowadzących kształcenie w zawodach dla żeglugi morskiej i śródlądowej kurator oświaty sprawuje nadzór pedagogiczny, we współdziałaniu odpowiednio z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej oraz ministrem właściwym do spraw transportu, w zakresie realizowania w procesie kształcenia w tych szkołach postanowień Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz.U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 oraz z 1999 r. Nr 30, poz. 286).\"; 33) w art. 33 w ust. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przestrzeganie statutu szkoły lub placówki,\", b) dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) przestrzeganie praw dziecka i praw ucznia oraz upowszechnianie wiedzy o tych prawach, 7) zapewnienie uczniom bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki.\"; 34) w art. 34 ust. 2 i 2a otrzymują brzmienie: \"2. W przypadku stwierdzenia niedostatecznych efektów kształcenia lub wychowania w szkole lub placówce organ sprawujący nadzór pedagogiczny poleca dyrektorowi szkoły lub placówki opracowanie, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania. Wdrożenie programu następuje w terminach określonych w harmonogramie, zaakceptowanych przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny. Program musi uwzględnić uwagi i wnioski zgłoszone przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny. 2a. Jeżeli dyrektor szkoły lub placówki nie usunie w wyznaczonym terminie uchybień, o których mowa w ust. 1, nie opracuje lub nie wdroży w określonych w harmonogramie terminach programu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania albo nie uwzględni w tym programie zgłoszonych uwag i wniosków, organ sprawujący nadzór pedagogiczny występuje do organu prowadzącego szkołę lub placówkę z wnioskiem o odwołanie dyrektora szkoły lub placówki z końcem albo w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia. Wniosek złożony w tej sprawie przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny jest wiążący dla organu prowadzącego szkołę lub placówkę.\"; 35) w art. 34a w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) prawidłowość dysponowania przyznanymi szkole lub placówce środkami budżetowymi oraz pozyskanymi przez szkołę lub placówkę środkami pochodzącymi z innych źródeł, a także gospodarowania mieniem,\"; 36) w art. 35: a) w ust. 2: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) kontroluje sprawność i efektywność nadzoru pedagogicznego sprawowanego przez kuratorów oświaty oraz przestrzeganie przepisów obowiązujących w tym zakresie, a także może wydawać na piśmie kuratorom oświaty wiążące ich wytyczne i polecenia, z wyjątkiem indywidualnych spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej,\", - w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) może ogłaszać w wydawanym przez siebie dzienniku urzędowym zalecane standardy wyposażenia szkół niezbędne do nauczania przedmiotów ogólnokształcących.\", b) ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Minister Sprawiedliwości i podporządkowane organy sprawują nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich, ośrodkami diagnostyczno-konsultacyjnymi oraz nad szkołami w tych zakładach i schroniskach, a także nad szkołami przy zakładach karnych, z wyjątkiem nadzoru nad nauczaniem przedmiotów ogólnokształcących, który sprawuje kurator oświaty.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Dyrektor szkoły lub placówki oraz inni nauczyciele zajmujący stanowiska kierownicze, z zastrzeżeniem art. 36 ust. 2, sprawują nadzór pedagogiczny w stosunku do nauczycieli zatrudnionych w tych szkołach i placówkach, a w szkołach i placówkach prowadzących kształcenie zawodowe oraz u pracodawców, u których jest organizowana praktyczna nauka zawodu, także w stosunku do instruktorów praktycznej nauki zawodu.\"; 37) w art. 36a: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W celu przeprowadzenia konkursu organ prowadzący szkołę lub placówkę powołuje komisję konkursową w składzie: 1) po trzech przedstawicieli: a) organu prowadzącego szkołę lub placówkę, b) organu sprawującego nadzór pedagogiczny, 2) po dwóch przedstawicieli: a) rady pedagogicznej, b) rodziców, 3) po jednym przedstawicielu zakładowych organizacji związkowych, przy czym przedstawiciel związku zawodowego nie może być zatrudniony w szkole lub placówce, której konkurs dotyczy.\", b) dodaje się ust. 5b w brzmieniu: \"5b. Przepis ust. 5 stosuje się również w przypadku konkursu na stanowisko dyrektora nowo zakładanego zespołu szkół lub placówek, z tym że: 1) dwóch przedstawicieli rady pedagogicznej wyłania się spośród przedstawicieli rad pedagogicznych wszystkich szkół lub placówek łączonych w zespół, 2) dwóch przedstawicieli rodziców wyłania się spośród rodziców uczniów wszystkich szkół lub placówek łączonych w zespół.\", c) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w przypadku szkół artystycznych i placówek, o których mowa w art. 2 pkt 7, dla uczniów szkół artystycznych - minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin konkursu na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki oraz tryb pracy komisji konkursowej, uwzględniając w szczególności sposób ogłaszania konkursu oraz sposób nadzorowania prawidłowości postępowania konkursowego przez organ prowadzący szkołę lub placówkę.\", d) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Przepisy ust. 1-9a i art. 37 nie dotyczą szkół prowadzonych przez Ministra Obrony Narodowej i Ministra Sprawiedliwości lub podporządkowane im organy.\"; 38) w art. 39: a) w ust. 1: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) dysponuje środkami określonymi w planie finansowym szkoły lub placówki zaopiniowanym przez radę szkoły lub placówki i ponosi odpowiedzialność za ich prawidłowe wykorzystanie, a także może organizować administracyjną, finansową i gospodarczą obsługę szkoły lub placówki, \", - w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) odpowiada za właściwą organizację i przebieg sprawdzianu i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, przeprowadzanych w szkole lub placówce.\", b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. W przypadku nieobecności dyrektora szkoły lub placówki zastępuje go wicedyrektor, a w szkołach i placówkach, w których nie utworzono stanowiska wicedyrektora - inny nauczyciel tej szkoły lub placówki, wyznaczony przez organ prowadzący.\"; 39) w art. 41: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) podejmowanie uchwał w sprawie wyników klasyfikacji i promocji uczniów,\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dyrektor szkoły lub placówki wstrzymuje wykonanie uchwał, o których mowa w ust. 1, niezgodnych z przepisami prawa. O wstrzymaniu wykonania uchwały dyrektor niezwłocznie zawiadamia organ prowadzący szkołę lub placówkę oraz organ sprawujący nadzór pedagogiczny. Organ sprawujący nadzór pedagogiczny uchyla uchwałę w razie stwierdzenia jej niezgodności z przepisami prawa po zasięgnięciu opinii organu prowadzącego szkołę lub placówkę. Rozstrzygnięcie organu sprawującego nadzór pedagogiczny jest ostateczne.\"; 40) w art. 50 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przedstawia wnioski w sprawie rocznego planu finansowego środków specjalnych szkoły lub placówki i opiniuje projekt planu finansowego szkoły lub placówki, \"; 41) w art. 51 ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Powstanie rady szkoły lub placówki organizuje dyrektor szkoły lub placówki z własnej inicjatywy albo na wniosek rady rodziców, a w przypadku gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych także na wniosek samorządu uczniowskiego.\"; 42) w art. 52 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, typy szkół i placówek, w których w skład rady szkoły lub placówki nie wchodzą rodzice lub uczniowie, a także typy szkół i placówek, w których nie powołuje się rady szkoły lub placówki, ze względu na specyficzną organizację pracy i zadania szkoły lub placówki bądź brak możliwości wyłonienia stałej reprezentacji rodziców lub uczniów.\"; 43) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada rodziców może występować do organu prowadzącego szkołę lub placówkę, organu sprawującego nadzór pedagogiczny, dyrektora, rady pedagogicznej oraz rady szkoły lub placówki z wnioskami i opiniami dotyczącymi wszystkich spraw szkoły lub placówki.\"; 44) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. 1. W szkole i placówce mogą działać, z wyjątkiem partii i organizacji politycznych, stowarzyszenia i inne organizacje, a w szczególności organizacje harcerskie, których celem statutowym jest działalność wychowawcza albo rozszerzanie i wzbogacanie form działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkoły lub placówki. 2. Zgodę na podjęcie działalności przez stowarzyszenia i inne organizacje, o których mowa w ust. 1, wyraża dyrektor szkoły lub placówki po uprzednim uzgodnieniu warunków tej działalności oraz po uzyskaniu pozytywnej opinii rady szkoły lub placówki, z zastrzeżeniem art. 94a ust. 5.\"; 45) w art. 58: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Akt założycielski szkoły publicznej, w której jest realizowany obowiązek szkolny, oprócz danych wymienionych w ust. 1 określa także jej zasięg terytorialny (obwód), w szczególności nazwy miejscowości (w miastach nazwy ulic lub ich części) należących do jej obwodu, a w przypadku szkoły podstawowej także podporządkowane jej organizacyjnie szkoły filialne. Szkole publicznej prowadzonej przez osobę fizyczną lub osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego nie ustala się obwodu, chyba że osoba prowadząca wystąpi z takim wnioskiem.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Nie ustala się obwodów szkołom specjalnym, szkołom integracyjnym, szkołom dla mniejszości narodowych, szkołom artystycznym oraz szkołom sportowym i szkołom mistrzostwa sportowego.\", c) w ust. 5 na końcu dodaje się wyrazy \" , tak aby tworzenie szkół publicznych przez osoby prawne i fizyczne sprzyjało poprawie warunków kształcenia, a także korzystnie uzupełniało sieć szkół publicznych na danym terenie.\"; 46) w art. 59: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Szkoła publiczna, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, może być zlikwidowana z końcem roku szkolnego przez organ prowadzący szkołę, po zapewnieniu przez ten organ uczniom możliwości kontynuowania nauki w innej szkole publicznej tego samego typu, a także odpowiednio o tym samym lub zbliżonym profilu kształcenia ogólnozawodowego albo kształcącej w tym samym lub zbliżonym zawodzie. Organ prowadzący jest obowiązany, co najmniej na 6 miesięcy przed terminem likwidacji, zawiadomić o zamiarze likwidacji szkoły: rodziców uczniów, właściwego kuratora oświaty oraz organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego właściwej do prowadzenia szkół danego typu.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Szkoła w zakładzie poprawczym lub schronisku dla nieletnich może być zlikwidowana w każdym czasie, po zapewnieniu uczniom możliwości kontynuowania nauki w innej szkole.\", c) ust. 2 i 2a otrzymują brzmienie: \"2. Szkoła, profil kształcenia ogólnozawodowego lub zawód, w jakim szkoła kształci, a także placówka publiczna prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 2a, mogą zostać zlikwidowane po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkoły rolniczej także ministra właściwego do spraw rolnictwa, a szkoła lub placówka publiczna prowadzona przez inną osobę prawną lub osobę fizyczną - za zgodą organu, który udzielił zezwolenia na jej założenie. W przypadku szkoły i placówki artystycznej jest wymagana pozytywna opinia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 2a. W przypadku szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie lub w profilu kształcenia ogólnozawodowego, kurator oświaty, przed wyrażeniem opinii, o której mowa w ust. 2, jest obowiązany zasięgnąć opinii odpowiednio wojewódzkiej lub powiatowej rady zatrudnienia, a także opinii: 1) ministra właściwego do spraw zdrowia - w przypadku szkoły medycznej, 2) ministra właściwego do spraw środowiska - w przypadku szkoły leśnej, 3) odpowiednio ministra właściwego do spraw transportu i ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej - w przypadku szkół, o których mowa w art. 32b.\", d) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. Opinia, o której mowa w ust. 2, jest wydawana w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.\"; 47) w art. 62: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ prowadzący szkoły różnych typów lub placówki może je połączyć w zespół, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c. Połączenie nie narusza odrębności rad pedagogicznych, rad rodziców, rad szkół lub placówek i samorządów uczniowskich poszczególnych szkół lub placówek, o ile statut zespołu nie stanowi inaczej.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a-5c w brzmieniu: \"5a. Do zespołów szkół mogą być włączane centra kształcenia ustawicznego i centra kształcenia praktycznego wyłącznie za zgodą kuratora oświaty. 5b. Połączenie w zespół przedszkola ze szkołą podstawową albo z gimnazjum, szkoły podstawowej z gimnazjum albo przedszkola ze szkołą podstawową i gimnazjum, wymaga pozytywnej opinii kuratora oświaty. 5c. Przepis ust. 5b nie dotyczy szkół artystycznych, szkół sportowych, szkół z oddziałami sportowymi, szkół mistrzostwa sportowego, szkół z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, szkół z oddziałami specjalnymi, szkół w zakładach opieki zdrowotnej, w tym w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, w domach pomocy społecznej, szkół dla dorosłych, szkół dwujęzycznych oraz szkół dla mniejszości narodowych i szkół z oddziałami dla mniejszości narodowych, a także szkół, o których mowa w art. 5 ust. 3b i art. 35 ust. 2a. Szkoły te mogą być łączone w zespoły na zasadach określonych przez organ prowadzący.\"; 48) art. 64 otrzymuje brzmienie: \"Art. 64. 1. Podstawowymi formami działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły są: 1) obowiązkowe zajęcia edukacyjne, 2) dodatkowe zajęcia edukacyjne, 3) zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze i specjalistyczne organizowane dla uczniów mających trudności w nauce oraz inne zajęcia wspomagające rozwój dzieci i młodzieży z zaburzeniami rozwojowymi, 4) nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne, 5) w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe - praktyczna nauka zawodu. 2. Zajęcia wymienione w ust. 1 pkt 3 i 4 mogą być prowadzone także z udziałem wolontariuszy.\"; 49) w art. 66 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na wniosek lub za zgodą rodziców albo pełnoletniego ucznia dyrektor szkoły po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, może zezwolić uczniowi na indywidualny program lub tok nauki oraz wyznaczyć nauczyciela - opiekuna. Odmowa udzielenia zezwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.\"; 50) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do realizacji zadań statutowych szkoła publiczna powinna zapewnić uczniom możliwość korzystania z: 1) pomieszczeń do nauki z niezbędnym wyposażeniem, 2) biblioteki, 3) świetlicy, 4) gabinetu profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej, 5) zespołu urządzeń sportowych i rekreacyjnych, 6) pomieszczeń administracyjno-gospodarczych.\"; 51) uchyla się art. 68; 52) art. 68a-68c otrzymują brzmienie: \"Art. 68a. 1. Kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w: 1) szkołach dla dorosłych, 2) placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego. 2. Kształcenie ustawiczne może być prowadzone jako stacjonarne, zaoczne i na odległość. 3. Ustawa nie dotyczy kształcenia ustawicznego realizowanego na podstawie art. 83a ust. 2 oraz w formach i na zasadach określonych odrębnymi przepisami, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. 4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje placówek, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a także szczegółową organizację, sposób, warunki i formy prowadzenia przez placówki oraz ośrodki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, kształcenia ustawicznego, uwzględniając w szczególności centra kształcenia ustawicznego i centra kształcenia praktycznego jako rodzaje odpowiednio placówek kształcenia ustawicznego i placówek kształcenia praktycznego oraz zadania placówek i ośrodków dostosowane do potrzeb rynku pracy."}
{"id":"2003_1304_10","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1794 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 362 i Nr 152, poz. 1267) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. W okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. tytuł honorowy profesora oświaty może być nadany w trybie i na zasadach określonych w art. 9i ustawy, o której mowa w art. 1, nauczycielowi, który legitymuje się co najmniej 7-letnim okresem pracy jako nauczyciel dyplomowany.\"."}
{"id":"2003_1304_11","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 11. 1. W terminie do dnia 31 grudnia 2004 r. samorząd województwa przejmuje prowadzenie szkół i placówek mających znaczenie co najmniej regionalne, przejętych z dniem 1 stycznia 1999 r. przez samorząd powiatowy, jeżeli rada powiatu podejmie uchwałę o przekazaniu tych szkół i placówek samorządowi województwa wraz z mieniem powiatowym, będącym we władaniu przekazywanych szkół i placówek, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, może zostać podjęta przez radę powiatu, jeżeli kurator oświaty wyrazi pozytywną opinię o co najmniej regionalnym charakterze szkół i placówek wymienionych w projekcie uchwały. 3. Od opinii kuratora oświaty, o której mowa w ust. 2, samorządowi powiatowemu i samorządowi województwa przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, w terminie 7 dni od doręczenia opinii kuratora. Opinia ministra w tej sprawie jest ostateczna. 4. Tryb przekazania szkół i placówek, o których mowa w ust. 1, określa porozumienie zawarte między zarządem województwa i zarządem powiatu."}
{"id":"2003_1304_12","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 12. 1. Egzaminatorzy wpisani przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do ewidencji egzaminatorów prowadzonej przez Centralną Komisję Egzaminacyjną są wpisywani z urzędu do ewidencji egzaminatorów prowadzonej przez okręgową komisję egzaminacyjną właściwą dla ich miejsca zamieszkania. 2. Centralna Komisja Egzaminacyjna, w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, przekaże właściwym okręgowym komisjom egzaminacyjnym dokumentację dotyczącą egzaminatorów, o których mowa w ust. 1. 3. Do wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowań w sprawach wpisu do ewidencji egzaminatorów oraz wykreślenia z tej ewidencji stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1304_13","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 13. 1. Z dniem 1 stycznia 2004 r. specjalistów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1 wpisuje się na właściwe listy rzeczoznawców, o których mowa odpowiednio w art. 22 ust. 2 pkt 3 lit. a i w art. 22a ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Po upływie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy, odpowiednio minister właściwy do spraw oświaty i wychowania i minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego dokonają z urzędu skreślenia z list rzeczoznawców, którzy nie spełniają odpowiednio warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 i art. 22a ust. 8 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1304_14","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 14. Uczniowie, którzy nie ukończyli 18 lat i zostali przyjęci do szkół dla dorosłych przed dniem wejścia w życie ustawy, mogą nadal uczęszczać do tych szkół."}
{"id":"2003_1304_15","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 15. 1. Centra kształcenia ustawicznego i centra kształcenia praktycznego włączone do zespołów szkół przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy mogą wchodzić w skład tych zespołów nie dłużej niż do dnia 31 sierpnia 2005 r. , chyba że przed tym dniem uzyskają zgodę, o której mowa w art. 62 ust. 5a ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy. 2. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy zespoły: 1) przedszkola i szkoły podstawowej, 2) przedszkola i gimnazjum, 3) szkoły podstawowej i gimnazjum, 4) przedszkola, szkoły podstawowej i gimnazjum mogą funkcjonować nie dłużej niż do dnia 31 sierpnia 2005 r., chyba że przed tym dniem uzyskają pozytywną opinię, o której mowa w art. 62 ust. 5b ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1304_16","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 16. Do dnia 31 sierpnia 2005 r. obowiązek nauki może być realizowany również przez uczęszczanie na zajęcia, o których mowa w art. 16 ust. 5a pkt 2 i 3 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, realizowane przez podmioty nieposiadające akredytacji."}
{"id":"2003_1304_17","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 17. Szkoły publiczne w terminie nie dłuższym niż 3 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zapewnią uczniom możliwość korzystania z gabinetu profilaktyki zdrowotnej."}
{"id":"2003_1304_18","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18. 1. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy placówki resocjalizacyjne będące placówkami opiekuńczo-wychowawczymi działającymi na podstawie ustawy, o której mowa w art. 6 niniejszej ustawy: 1) prowadzące działalność w formie dziennej okresowej lub turnusowej - z dniem 1 stycznia 2004 r. stają się młodzieżowymi ośrodkami socjoterapii w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy; 2) prowadzące działalność w formie całodobowej - z dniem 1 stycznia 2004 r. stają się młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy. 2. Organy prowadzące młodzieżowe ośrodki socjoterapii lub młodzieżowe ośrodki wychowawcze, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 marca 2004 r. nadadzą statuty tym ośrodkom."}
{"id":"2003_1304_19","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 19. 1. Szkoły niepubliczne, które uzyskały uprawnienia szkół publicznych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosują swoją działalność do wymogów określonych w art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie do dnia 1 września 2003 r. 2. Szkoły niepubliczne, o których mowa w ust. 1, mogą realizować zajęcia edukacyjne w wymiarze dotychczasowym w stosunku do uczniów, którzy rozpoczęli naukę w tych szkołach przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_1304_2","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i Nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1404, Nr 144, poz. 1615 i Nr 154, poz. 1794 i 1795 oraz z 2002 r. Nr 4, poz. 32, Nr 113 poz. 984 i Nr 240, poz. 2052) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w ust. 1 uchyla się pkt 3, b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Ustawie podlegają również nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieni przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia ..... o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr ..., poz. ...) w publicznych placówkach opiekuńczowychowawczych oraz ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych działających na podstawie ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001 z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238, z 2001 r. Nr 72, poz. 748, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 973, Nr 111, poz. 1194, Nr 122, poz. 1349 i Nr 154, poz. 1792 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79 i Nr 44, poz. 389).\", c) w ust. 2 pkt 1a otrzymuje brzmienie: \"1a) nauczyciele zatrudnieni w publicznych szkołach i szkolnych punktach konsultacyjnych przy przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej,\"; 2) w art. 9 ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Kwalifikacje wymagane od nauczycieli zatrudnionych w publicznych i niepublicznych placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych działających na podstawie przepisów o pomocy społecznej określają te przepisy.\"; 3) w art. 42: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) inne czynności i zajęcia wynikające z zadań statutowych szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem zajęć edukacyjnych, opiekuńczych i wychowawczych uwzględniających potrzeby i zainteresowania uczniów,\", b) w ust. 3 w tabeli: - w lp. 6 wyrazy \"placówek resocjalizacyjnych prowadzących działalność w formie dziennej, okresowej i turnusowej\" zastępuje się wyrazami \"młodzieżowych ośrodków socjoterapii\", - w lp. 9 w lit. c) wyrazy \"placówkach resocjalizacyjnych\" zastępuje się wyrazami \"młodzieżowych ośrodkach wychowawczych\"."}
{"id":"2003_1304_20","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 20. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" wykaz szkół i placówek o znaczeniu regionalnym, które zostały przejęte z dniem 1 stycznia 1999 r. do prowadzenia przez samorządy województw, uwzględniając zmiany organizacyjne wynikające z ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz.U. Nr 12, poz. 96, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1312 oraz z 2001 r. Nr 111, poz. 1194, Nr 144, poz. 1615 i Nr 147, poz. 1644)."}
{"id":"2003_1304_21","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 21. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 9 ust. 3, art. 10 ust. 2, art. 22 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 i ust. 2 pkt 3 i 4, art. 52 ust. 1, art. 68 ust. 1 i 2, art. 71b ust. 7 pkt 1, art. 78 ust. 1, art. 93 ust. 3, art. 94 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 9 ust. 3, art. 10 ust. 2, art. 22 ust. 1 pkt 1, 3, 3a i 4 i ust. 2 pkt 3 i 4, art. 22a ust. 8, art. 52 ust. 1, art. 68a ust. 4, art. 68c ust. 1, art. 71b ust. 7 pkt 1, art. 78 ust. 1, art. 93 ust. 3, art. 94 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 2) art. 95c § 1 ustawy, o której mowa w art. 3 niniejszej ustawy, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 95c § 1 ustawy, o której mowa w art. 3 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 3) art. 3 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 4 niniejszej ustawy, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 4 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 4) art. 4a ust. 2 pkt 4 ustawy, o której mowa w art. 5 niniejszej ustawy, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 4a ust. 2 pkt 4 ustawy, o której mowa w art. 5 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1304_22","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 2 pkt 5 w części dotyczącej młodzieżowych ośrodków wychowawczych i młodzieżowych ośrodków socjoterapii, art. 13 ust. 5, art. 22 ust. 2 pkt 3, art. 22a, art. 24 ust. 2a, art. 68b, art. 71d, 77a ust. 4-12, art. 80 ust. 2-3a oraz art. 90 ust. 2b, 2c, 3a i 3b ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, art. 1 ust. 1a, art. 9 ust. 1a i art. 42 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 2 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, a także art. 2 pkt 1 lit. a, art. 3, art. 6 i art. 13 niniejszej ustawy, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., 2) art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. h, art. 14 ust. 1a, 1b, 3, 3a i 4, art. 14a, 14b, 16 ust. 7 i 7a i art. 20 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 7, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2004 r., 3) art. 4 ust. 2b i art. 4a ust. 2 pkt 4 ustawy, o której mowa w art. 5 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 5 ust. 3a i 3b ustawy, o której mowa w art. 8 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2004 r., 4) art. 78 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r., 5) art. 68c ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2005 r. ---------------------------------------------------------------------------------[1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, ustawę z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich, ustawę z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle, ustawę z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, ustawę z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, ustawę z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, ustawę z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych, ustawę z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej i ustawę z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw. [2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz. 550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1320, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 144, poz. 1615, z 2002 r. Nr 41, poz. 362, Nr 113, poz. 984, Nr 141, poz. 1185 i Nr 200, poz. 1683 oraz z 2003 r. Nr 6, poz. 65. [3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 103, poz. 1129, Nr 111, poz. 1193 i 1194 i Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 4, poz. 33 i 34, Nr 150, poz. 1239, Nr 153, poz. 1271 i Nr 200, poz. 1683 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 595. [4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238, z 2001 r. Nr 72, poz. 748, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 973, Nr 111, poz.1194, Nr 122, poz. 1349 i Nr 154, poz. 1792 oraz z 2003 Nr 7, poz. 79 i Nr 44, poz. 389."}
{"id":"2003_1304_3","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 i Nr 58, poz. 542) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, w młodzieżowym ośrodku socjoterapii albo w ośrodku szkolnowychowawczym,\"; 2) w art. 12 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli zachodzi potrzeba zapewnienia nieletniemu jedynie opieki wychowawczej, sąd może orzec umieszczenie go w młodzieżowym ośrodku wychowawczym lub w młodzieżowym ośrodku socjoterapii, a w przypadku gdy nieletni jest upośledzony umysłowo w stopniu głębokim i wymaga jedynie opieki - w domu pomocy społecznej.\"; 3) art. 26 otrzymuje brzmienie: \"Art. 26. Wobec nieletniego można tymczasowo zastosować nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej albo zakładu pracy, a także nadzór kuratora lub innej osoby godnej zaufania, a jeżeli byłoby to niewystarczające - umieszczenie w młodzieżowym ośrodku wychowawczym lub młodzieżowym ośrodku socjoterapii, ośrodku szkolnowychowawczym lub zastosować środki leczniczo-wychowawcze, o których mowa w art. 12.\"; 4) w art. 30 § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Na rozprawę lub posiedzenie sąd może wezwać także kuratora, przedstawiciela schroniska dla nieletnich, zakładu poprawczego, młodzieżowego ośrodka wychowawczego, młodzieżowego ośrodka socjoterapii, ośrodka szkolno-wychowawczego, placówki opiekuńczo-wychowawczej lub publicznego zakładu opieki zdrowotnej albo domu pomocy społecznej, w którym nieletni przebywa, a ponadto również inne osoby, w szczególności przedstawiciela szkoły, do której nieletni uczęszcza, zakładu pracy, w którym jest zatrudniony, lub organizacji społecznej, do której należy; w sprawach o czyn karalny jako przestępstwo skarbowe można wezwać także przedstawiciela właściwego finansowego organu dochodzenia, określonego w Kodeksie karnym skarbowym.\"; 5) w art. 25 § 2, art. 32 § 2, art. 40 § 6 pkt 4, art. 66 § 1, art. 68, art. 70 § 2, art. 72, art. 73 § 1, art. 74 § 3, art. 76 § 1, art. 77 § 1, dziale IV w tytule rozdziału 4, art. 95a § 1 pkt 5 użyte w różnej liczbie i przypadku wyrazy \"placówka opiekuńczo-wychowawcza\" zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami \"młodzieżowy ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek socjoterapii\"; 6) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób wykonywania przez sędziów rodzinnych nadzoru, o którym mowa w art. 77, określając w szczególności tryb przeprowadzania kontroli, sposób dokumentowania jej przebiegu i wyników oraz tryb wykonywania zaleceń wydanych w toku sprawowania nadzoru.\"; 7) art. 81 otrzymuje brzmienie: \"Art. 81. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w młodzieżowym ośrodku wychowawczym oraz młodzieżowym ośrodku socjoterapii, w szczególności wskazując organ odpowiedzialny za kierowanie nieletnich do odpowiednich placówek i uwzględniając sprawność postępowania, konieczność zapewnienia bezpieczeństwa tych placówek, właściwych warunków pobytu nieletnich i przestrzegania ich praw.\"; 8) w art. 95c § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii i ośrodkach szkolno - wychowawczych oraz sposób kontroli nad decyzjami o zastosowaniu tych środków, a także określi rodzaje młodzieżowych ośrodków wychowawczych i młodzieżowych ośrodków socjoterapii, w których mogą być stosowane środki przymusu bezpośredniego, uwzględniając w szczególności cel stosowania środków, formy, w jakich mogą być one stosowane, związaną z ich stosowaniem potrzebę doboru właściwych metod oddziaływania wychowawczego na nieletniego, sposób prowadzenia dokumentacji związanej z zastosowaniem środków, szczegółowy sposób sprawowania opieki nad stanem zdrowia fizycznego i psychicznego nieletniego, wobec którego zastosowano środek, mając na uwadze konieczność poszanowania praw i godności nieletniego oraz zapewnienia bezpieczeństwa zakładów, schronisk i placówek.\"."}
{"id":"2003_1304_4","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979) w art. 3: a) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Podstawę przeprowadzania egzaminów w zawodach odpowiadających danemu rodzajowi rzemiosła stanowią standardy wymagań egzaminacyjnych ustalone przez Związek Rzemiosła Polskiego, z zastrzeżeniem ust. 3b.\", b) po ust. 3a dodaje się ust. 3b-3h w brzmieniu: \"3b. Podstawę przeprowadzania egzaminów w zawodach odpowiadających danemu rodzajowi rzemiosła, ujętych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, stanowią standardy wymagań będących podstawą przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, określone w odrębnych przepisach. 3c. Nadzór nad działalnością komisji egzaminacyjnych izb rzemieślniczych sprawuje Związek Rzemiosła Polskiego przez: 1) przeprowadzanie, zgodnie z planem nadzoru, co najmniej raz w roku kontroli działalności komisji egzaminacyjnych, 2) rozpatrywanie nieuwzględnionych przez izbę rzemieślniczą skarg kandydatów dotyczących prawidłowości przeprowadzenia egzaminu, 3) analizowanie wyników egzaminów oraz formułowanie wniosków. 3d. Osoby wykonujące czynności z zakresu nadzoru mają prawo wstępu w charakterze obserwatora na egzamin, po uprzednim powiadomieniu właściwej izby rzemieślniczej, oraz wglądu do prowadzonej przez komisję egzaminacyjną dokumentacji komisji. 3e. Osoby, o których mowa w ust. 3d, mogą wydawać komisjom egzaminacyjnym zalecenia wynikające z przeprowadzonych czynności nadzoru. Komisja egzaminacyjna w ciągu 7 dni od otrzymania zaleceń może zgłosić wobec nich zastrzeżenia do Związku Rzemiosła Polskiego. W przypadku nieuwzględnienia zastrzeżeń przez Związek Rzemiosła Polskiego komisja egzaminacyjna jest obowiązana powiadomić Związek Rzemiosła Polskiego o realizacji zaleceń w terminie 30 dni. 3f. W przypadku stwierdzenia istotnych uchybień w działalności komisji egzaminacyjnych Związek Rzemiosła Polskiego może wezwać komisję do usunięcia uchybień w wyznaczonym terminie, a w przypadku nieusunięcia uchybień - odwołać osoby wchodzące w skład komisji lub cały skład komisji albo unieważnić egzamin w całości lub w części. 3g. Izba rzemieślnicza: 1) zatwierdza zadania i pytania egzaminacyjne, opracowane na podstawie standardów wymagań, o których mowa w ust. 3a i 3b, 2) zatwierdza szczegółowe kryteria oceniania, 3) dopuszcza kandydatów do egzaminów, 4) ustala wysokość opłat za egzaminy, uwzględniając jako podstawę kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, z tym że wysokość opłaty nie może przekroczyć: a) za egzamin mistrzowski - 40% podstawy, b) za egzamin czeladniczy - 20% podstawy, 5) prowadzi dokumentację komisji egzaminacyjnej, w tym ewidencję egzaminów, 6) rozpatruje skargi kandydatów dotyczące prawidłowości przeprowadzenia egzaminu, 7) organizuje szkolenia dla osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnych według programu ustalonego przez Związek Rzemiosła Polskiego. 3h. Izba rzemieślnicza może zwolnić w całości lub w części osobę przystępującą do egzaminu z opłaty, o której mowa w ust. 3g pkt 4.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii Związku Rzemiosła Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia, warunki powoływania komisji egzaminacyjnych izb rzemieślniczych, warunki dopuszczania do egzaminu i sposób jego przeprowadzania, wysokość wynagrodzenia członków komisji, warunki wydawania oraz wzory świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich, w tym wydawania duplikatów, a także sposób dokonywania legalizacji dokumentów przeznaczonych do obrotu prawnego z zagranicą oraz wysokość odpłatności za wykonywanie tych czynności.\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, powinno uwzględniać w szczególności wymagania, jakim powinny odpowiadać osoby wchodzące w skład komisji egzaminacyjnych, zakres obowiązujących tematów egzaminacyjnych oraz możliwość zwolnienia z części egzaminu osoby przystępującej do egzaminu.\"."}
{"id":"2003_1304_5","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: \"2b. W uczelni kształcącej nauczycieli studia zawodowe przygotowują nauczyciela do nauczania dwóch przedmiotów (rodzajów zajęć), z których jeden stanowi przedmiot główny, a drugi dodatkowy.\"; 2) w art. 4a w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) standardy kształcenia nauczycieli, uwzględniając sylwetkę absolwenta, przedmioty kształcenia pedagogicznego, przygotowanie w zakresie dwóch specjalności, a także w zakresie technologii informacyjnej, w tym wykorzystania jej w wyuczonych specjalnościach, oraz języka obcego w wymiarze zajęć umożliwiającym uzyskanie zaawansowanej znajomości języka obcego, a także wymiar i sposób organizacji praktyk oraz treści programowe i wymagane umiejętności,\"; 3) w art. 141 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Senat uczelni, na wniosek rady wydziału, uchwala warunki i tryb rekrutacji na studia oraz zakres egzaminu wstępnego, z zastrzeżeniem ust. 1a. Szczegółowe zasady przyjmowania na studia laureatów oraz finalistów olimpiad stopnia centralnego senat uchwala na okres co najmniej trzech lat. Uchwała Senatu jest podawana do publicznej wiadomości w sposób określony w statucie uczelni nie później niż do dnia 31 maja roku poprzedzającego rok akademicki, którego uchwała dotyczy.\"."}
{"id":"2003_1304_6","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1: a) pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) placówce opiekuńczo-wychowawczej - oznacza to jednostkę zapewniającą dzieciom i młodzieży pozbawionym częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej dzienną lub całodobową, ciągłą lub okresową opiekę i wychowanie, jak również jednostkę wspierającą działania rodziców w wychowaniu i sprawowaniu opieki, w podziale na następujące typy placówek: placówki wsparcia dziennego, placówki interwencyjne, placówki rodzinne, placówki socjalizacyjne,\", b) uchyla się pkt 17; 2) w art. 10a pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) zapewnienie opieki i wychowania dzieciom całkowicie lub częściowo pozbawionym opieki rodziców, w szczególności poprzez prowadzenie i organizowanie ośrodków adopcyjno-opiekuńczych, placówek opiekuńczowychowawczych, w tym placówek wsparcia dziennego o zasięgu ponadgminnym dla dzieci i młodzieży, a także tworzenie i wdrażanie programów pomocy dziecku i rodzinie,\"; 3) art. 33b otrzymuje brzmienie: \"Art. 33b. Dziecku pozbawionemu częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej powiat zapewnia opiekę i wychowanie w formie zastępczej opieki rodzinnej lub w placówce opiekuńczowychowawczej.\"."}
{"id":"2003_1304_68b","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 68b. 1. Placówki i ośrodki, o których mowa w art. 68a ust. 1 pkt 2, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, mogą uzyskać akredytację, stanowiącą potwierdzenie spełniania określonych wymogów i zapewniania wysokiej jakości prowadzonego kształcenia. Akredytacja może obejmować całość lub część prowadzonego kształcenia. 2. Akredytację przyznaje kurator oświaty właściwy dla siedziby placówki lub ośrodka, w drodze decyzji administracyjnej wydawanej po przeprowadzeniu przez zespół powołany przez kuratora oświaty oceny działalności danej placówki lub ośrodka w zakresie określonym w ust. 3. 3. Akredytację może uzyskać placówka lub ośrodek, które: 1) zapewniają bazę wyposażoną w środki dydaktyczne, 2) zatrudniają wykwalifikowaną kadrę, 3) opracowują i udostępniają materiały metodyczno-dydaktyczne. 4. W postępowaniu o uzyskanie akredytacji kurator oświaty uwzględnia również wyniki nadzoru pedagogicznego sprawowanego nad placówką lub ośrodkiem. 5. Kurator oświaty, w drodze decyzji administracyjnej, może cofnąć akredytację, jeżeli stwierdzi niespełnianie przez placówkę lub ośrodek warunków wymaganych do uzyskania akredytacji. 6. Podmiot ubiegający się o uzyskanie akredytacji wnosi opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. 7. Z opłat, o których mowa w ust. 6, zwolnione są podmioty, które prowadzą całość kształcenia nieodpłatnie. 8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się również do placówek niepublicznych prowadzonych zgodnie z przepisami rozdziału 8, oraz do działalności oświatowej, o której mowa w art. 83a ust. 2. 9. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb przyznawania i cofania akredytacji, skład i sposób działania zespołu, o którym mowa w ust. 2, oraz warunki wynagradzania jego członków, wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu o uzyskanie akredytacji, a także wysokość i tryb wnoszenia opłat przez podmioty ubiegające się o akredytację. 10. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 9, powinno uwzględniać w szczególności wdrażanie i upowszechnianie przez podmioty ubiegające się o akredytację nowatorskich rozwiązań programowo-metodycznych i organizacyjnych, mających wpływ na jakość prowadzonego kształcenia, udział w zespole przedstawicieli wojewódzkiego lub powiatowego urzędu pracy oraz organizacji pracodawców, a także ustalać wysokość opłat tak, aby nie przekraczała kwoty 760 zł waloryzowanej corocznie średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ustalonym w ustawie budżetowej."}
{"id":"2003_1304_68c","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 68c. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, a także może określić warunki i tryb przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych umożliwiających uzyskanie tytułów zawodowych, skład, warunki powoływania i odwoływania przez kuratora oświaty państwowych komisji egzaminacyjnych, wzory wydawanych świadectw i dyplomów, wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminów kwalifikacyjnych oraz warunki wynagradzania członków komisji. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględni w szczególności: 1) zaliczanie przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe wyników kursów zawodowych prowadzonych przez publiczne i niepubliczne placówki i ośrodki posiadające akredytację albo przez osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową wymienioną w art. 83a ust. 2, dla której uzyskały akredytację, 2) sposób potwierdzania posiadania określonych kwalifikacji zawodowych uzyskanych w wyniku ukończenia poszczególnych form kształcenia, 3) warunki i tryb prowadzenia kształcenia na odległość, 4) możliwość powoływania państwowych komisji egzaminacyjnych przy szkołach i placówkach, warunki dopuszczania do egzaminu kwalifikacyjnego i sposób jego przeprowadzania, 5) wysokość opłat za egzamin kwalifikacyjny, uwzględniając jako podstawę kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, z tym że wysokość opłaty nie może przekroczyć 30% podstawy.\"; 53) w art. 70 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może zawierać porozumienia z organizacjami pracodawców, samorządami gospodarczymi oraz innymi organizacjami pozarządowymi w celu poprawy stanu kształcenia zawodowego, w szczególności realizacji praktycznej nauki zawodu.\"; 54) w art. 71b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież, o których mowa w art. 1 pkt 5 i 5a, wymagające stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy. Kształcenie to może być prowadzone w formie nauki w szkołach ogólnodostępnych, szkołach lub oddziałach integracyjnych, szkołach lub oddziałach specjalnych i ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5.\", b) ust. 2-3a otrzymują brzmienie: \"2. W zależności od rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia upośledzenia umysłowego, dzieciom i młodzieży, o których mowa w ust. 1, organizuje się kształcenie i wychowanie, które stosownie do potrzeb umożliwia naukę w dostępnym dla nich zakresie, usprawnianie zaburzonych funkcji, rewalidację i resocjalizację oraz zapewnia specjalistyczną pomoc i opiekę. 2a. W przedszkolach i szkołach podstawowych, w tym specjalnych, oraz w ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5, a także w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym poradniach specjalistycznych, mogą być tworzone zespoły wczesnego wspomagania rozwoju dziecka w celu pobudzania psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka, od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole, prowadzonego bezpośrednio z dzieckiem i jego rodziną. 2b. Dyrektorzy przedszkoli specjalnych, szkół podstawowych specjalnych oraz ośrodków, o których mowa w art. 2 pkt 5, a także dyrektorzy właściwych ze względu na miejsce zamieszkania dziecka szkół podstawowych ogólnodostępnych i integracyjnych oraz dyrektorzy publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym poradni specjalistycznych, mogą organizować wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w porozumieniu z organami prowadzącymi. 3. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego albo indywidualnego nauczania, a także o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych organizowanych zgodnie z odrębnymi przepisami wydają zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym poradniach specjalistycznych. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego określa zalecane formy kształcenia specjalnego, z uwzględnieniem rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia upośledzenia umysłowego. 3a. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, o których mowa w ust. 3, mogą również wydawać zespoły opiniujące działające w niepublicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym w poradniach specjalistycznych, założonych zgodnie z art. 82 oraz zatrudniających pracowników posiadających kwalifikacje określone dla pracowników publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, na wniosek rodziców, zapewnia mu odpowiednią formę kształcenia, uwzględniając rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego, z zastrzeżeniem ust. 5a.\", d) ust. 5b otrzymuje brzmienie: \"5b. Jeżeli powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nie prowadzi szkoły specjalnej lub ośrodka, o którym mowa w art. 2 pkt 5, odpowiednich ze względu na rodzaj niepełnosprawności, w tym stopień upośledzenia umysłowego, starosta tego powiatu kieruje dziecko do najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek. Starosta najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek nie może odmówić przyjęcia dziecka do szkoły lub ośrodka.\", e) po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu: \"5c. Dyrektor szkoły, której uczeń posiada orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, organizuje takie nauczanie w porozumieniu z organem prowadzącym.\", f) w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw zdrowia oraz zabezpieczenia społecznego, warunki organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci, o których mowa w ust. 2a, w tym kwalifikacje wymagane od osób prowadzących wczesne wspomaganie, uwzględniając w szczególności przygotowanie do pracy z małymi dziećmi o zaburzonym rozwoju psychoruchowym, a także formy współpracy z rodziną dziecka,\"; 55) po art. 71c dodaje się art. 71d w brzmieniu: \"Art. 71d. Podręczniki szkolne i książki pomocnicze do kształcenia specjalnego dla uczniów z upośledzeniem umysłowym, niewidomych, słabo widzących i niesłyszących są dofinansowywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw oświaty i wychowania.\"; 56) w art. 77: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W zakresie uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego do słuchaczy kolegiów stosuje się przepisy dotyczące studentów szkół wyższych.\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, standardy kształcenia nauczycieli w kolegiach, uwzględniając w szczególności wymagania dotyczące realizowanych planów nauczania, przedmioty kształcenia, wymiar i zakres praktyk pedagogicznych, treści programowe i wymagane umiejętności.\"; 57) w art. 77a po ust. 3 dodaje się ust. 4-12 w brzmieniu: \"4. Placówki doskonalenia mogą uzyskać akredytację stanowiącą potwierdzenie, że dana placówka zapewnia wysoką jakość prowadzonych form doskonalenia nauczycieli. 5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do publicznych placówek doskonalenia, o których mowa w art. 5 ust. 3b. 6. Akredytację przyznaje kurator oświaty właściwy dla siedziby placówki, w drodze decyzji administracyjnej, wydawanej po przeprowadzeniu przez zespół powołany przez kuratora oświaty oceny działalności danej placówki w zakresie określonym w ust. 7. 7. Akredytację może uzyskać placówka doskonalenia, która: 1) zapewnia wykwalifikowaną kadrę, 2) opracowuje i wdraża programy doskonalenia nauczycieli oraz przepro wadza ich ewaluację, 3) prowadzi działalność informacyjną i upowszechnia problematykę doskonalenia nauczycieli, 4) zapewnia nowoczesną bazę dydaktyczną. 8. Kurator oświaty, w drodze decyzji administracyjnej, może cofnąć akredytację, jeżeli stwierdzi niespełnianie przez placówkę doskonalenia warunków wymaganych do uzyskania akredytacji. 9. Placówka doskonalenia ubiegająca się o uzyskanie akredytacji wnosi opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. 10. Z opłat, o których mowa w ust. 9, zwolnione są placówki, które prowadzą całość kształcenia i doskonalenia zawodowego nauczycieli nieodpłatnie. 11. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb przyznawania i cofania akredytacji, skład i sposób działania zespołu, o którym mowa w ust. 6, oraz warunki wynagradzania jego członków, wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu o uzyskanie akredytacji, a także wysokość i tryb wnoszenia opłat przez placówki ubiegające się o akredytację. 12. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 11, powinno uwzględniać w szczególności udział w zespole niezależnych specjalistów w dziedzinie doskonalenia i kształcenia nauczycieli, a także ustalać wysokość opłat tak, aby nie przekraczała kwoty 760 zł waloryzowanej corocznie wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych.\"; 58) art. 78 otrzymuje brzmienie: \"Art. 78. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w odniesieniu do placówek doskonalenia nauczycieli szkół artystycznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz organizację i sposób działania placówek doskonalenia, w tym zakres ich działalności obowiązkowej, 2) zadania doradców metodycznych, warunki i tryb powierzania nauczycielom zadań doradcy metodycznego, z uwzględnieniem zapewnienia nauczycielom dostępu do form doskonalenia i dokształcania umożliwiających podnoszenie wiedzy ogólnej i umiejętności zawodowych, a także możliwości prowadzenia niektórych form doskonalenia i dokształcania przez zakłady kształcenia nauczycieli, szkoły wyższe oraz inne jednostki. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia ponadto zadania, które mogą być realizowane wyłącznie przez placówki doskonalenia posiadające akredytację oraz publiczne placówki doskonalenia, o których mowa w art. 5 ust. 3b. 3. W zakresie nieuregulowanym odmiennie w przepisach wydanych na podstawie ust. 1 do placówek doskonalenia stosuje się przepisy dotyczące placówek.\"; 59) w art. 79 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedszkola, szkoły i placówki publiczne zakładane i prowadzone przez ministrów i jednostki samorządu terytorialnego są jednostkami lub zakładami budżetowymi. Zasady gospodarki finansowej tych szkół, przedszkoli i placówek określają odrębne przepisy, z zastrzeżeniem ust. 1a.\"; 60) w art. 80: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przedszkola, o których mowa w ust. 1, otrzymują na każdego ucznia z budżetu gminy dotację w wysokości równej wydatkom bieżącym przewidzianym na jednego ucznia w przedszkolach publicznych prowadzonych przez gminę, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola i oddziału przedszkolnego w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli do przedszkola, o którym mowa w ust. 1, uczęszcza uczeń niebędący mieszkańcem gminy dotującej to przedszkole, gmina, której mieszkańcem jest ten uczeń, pokrywa koszty dotacji udzielonej zgodnie z ust. 2.\", c) ust. 3 i 3a otrzymuje brzmienie: \"3. Szkoły, o których mowa w ust. 1, otrzymują na każdego ucznia dotację z budżetu jednostki samorządu terytorialnego obowiązanej do prowadzenia odpowiedniego typu i rodzaju szkół, w wysokości równej wydatkom bieżącym przewidzianym na jednego ucznia w szkołach tego samego typu i rodzaju prowadzonych przez tę jednostkę samorządu terytorialnego. W przypadku nieprowadzenia przez jednostkę samorządu terytorialnego szkoły tego samego typu i rodzaju podstawą ustalenia wysokości dotacji jest kwota przewidziana na jednego ucznia szkoły publicznej danego typu i rodzaju w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego. 3a. Placówki publiczne, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7, prowadzone przez osoby prawne i fizyczne otrzymują na każdego wychowanka dotację z budżetu powiatu w wysokości równej wydatkom bieżącym przewidzianym na jednego wychowanka w placówkach tego samego rodzaju prowadzonych przez powiat. W przypadku nieprowadzenia przez powiat placówki publicznej danego rodzaju podstawą ustalenia wysokości dotacji jest kwota przewidziana na jednego wychowanka placówki tego rodzaju w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego.\"; 61) w art. 82: a) w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) określenie odpowiednio typu i rodzaju szkoły lub placówki oraz daty rozpoczęcia jej funkcjonowania, w przypadku liceum profilowanego profili kształcenia ogólnozawodowego, a w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazw zawodów, w jakich szkoła będzie kształcić, zgodnych z nazwami zawodów występujących w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, o której mowa w art. 24 ust. 1, lub klasyfikacji zawodów i specjalności ustalanej na potrzeby rynku pracy przez ministra właściwego do spraw pracy, 3) wskazanie miejsca prowadzenia szkoły lub placówki oraz informację o warunkach lokalowych zapewniających: a) możliwość prowadzenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych, b) realizację innych zadań statutowych, c) w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - możliwość realizacji praktycznej nauki zawodu, d) bezpieczne i higieniczne warunki nauki i pracy, zgodnie z odrębnymi przepisami,\", b) ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. W przypadku szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej ubiegających się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności wpis do ewidencji może nastąpić, jeżeli osoba prowadząca przedstawi pozytywną opinię kuratora oświaty, a w przypadku szkoły medycznej - także opinię ministra właściwego do spraw zdrowia, o spełnianiu wymagań określonych w art. 7 ust. 3.\", c) w ust. 3a: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) nazwę oraz odpowiednio typ i rodzaj szkoły lub placówki,\", - pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"6) w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazwy zawodów, w jakich szkoła kształci, 7) w przypadku liceum profilowanego - nazwy profili kształcenia ogólnozawodowego, w jakich szkoła kształci.\"; 62) art. 83a otrzymuje brzmienie: \"Art. 83a. 1. Do prowadzenia szkoły lub placówki oraz zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, nie mają zastosowania przepisy o działalności gospodarczej. 2. Działalność oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki lub zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, może być podejmowana na zasadach określonych w przepisach o działalności gospodarczej.\"; 63) w art. 84 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Dokumentację przebiegu nauczania zlikwidowanej szkoły przekazuje się organowi sprawującemu nadzór pedagogiczny nad szkołą. Po zakończeniu likwidacji wpis do ewidencji ulega wykreśleniu.\"; 64) w art. 86: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Osoba prowadząca szkołę, o której mowa w ust. 1, składa wniosek o nadanie szkole uprawnień szkoły publicznej do ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania za pośrednictwem kuratora oświaty, który dołącza swoją opinię. 1b. Wniosek o uznanie szkoły za eksperymentalną powinien zawierać w szczególności: 1) określenie celu, założeń i sposobu realizacji eksperymentu, 2) opinię instytucji naukowej dotyczącą założeń eksperymentu wraz ze zgodą tej instytucji na sprawowanie opieki nad przebiegiem eksperymentu i dokonanie jego oceny, 3) zgodę rady pedagogicznej, 4) w przypadku eksperymentu dotyczącego kształcenia w zawodzie nieumieszczonym w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, o której mowa w art. 24 ust. 1, także uzasadnienie potrzeby kształcenia w tym zawodzie wraz z opiniami: a) wojewódzkiej lub powiatowej rady zatrudnienia wydanymi po uzyskaniu stanowiska wojewódzkiego lub powiatowego urzędu pracy, b) organu samorządu gospodarczego lub innej organizacji gospodarczej właściwej dla danego zawodu albo organizacji pracodawców, c) instytucji naukowej lub stowarzyszenia zawodowego właściwego dla danego zawodu w zakresie oceny merytorycznej zawartości programu nauczania przewidzianego dla danego zawodu, d) ministra właściwego dla danego zawodu w zakresie ewentualnego wprowadzenia tego zawodu do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, nadając uprawnienia, o których mowa w ust. 1, określa niezbędne warunki funkcjonowania szkoły, uwzględniając w szczególności założenia i sposób realizacji eksperymentu, wskazane we wniosku.\"; 65) art. 88 otrzymuje brzmienie: \"Art. 88. Uprawnienia szkoły publicznej mogą zostać cofnięte przez organ, który je nadał, jeżeli w trybie nadzoru pedagogicznego zostanie stwierdzone niespełnianie warunków, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub określonych zgodnie z art. 86 ust. 2. Cofnięcie uprawnień następuje w drodze decyzji administracyjnej i w przypadku szkoły podstawowej lub gimnazjum jest równoznaczne z ich likwidacją z końcem roku szkolnego, w którym decyzja stała się ostateczna.\"; 66) w art. 90: a) ust. 2b otrzymuje brzmienie: \"2b. Dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola i oddziału przedszkolnego w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego - pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczne przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji.\", b) po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu: \"2c. Jeżeli do przedszkola, o którym mowa w ust. 2b, uczęszcza uczeń niebędący mieszkańcem gminy dotującej to przedszkole, gmina, której mieszkańcem jest ten uczeń, pokrywa koszty dotacji udzielonej zgodnie z ust. 2b.\", c) ust. 3a i 3b otrzymują brzmienie: \"3a. Placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7, otrzymują na każdego wychowanka dotacje z budżetu powiatu w wysokości równej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym na jednego wychowanka tego samego rodzaju placówki publicznej, a w przypadku niepublicznych ośrodków umożliwiających realizację obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na jednego wychowanka tego rodzaju ośrodków w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, pod warunkiem, że osoba prowadząca placówkę przedstawi planowaną liczbę wychowanków organowi właściwemu do udzielenia dotacji, nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji. 3b. Szkoły niepubliczne nieposiadające uprawnień szkoły publicznej oraz placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 3, 4 i 10, mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu.\"; 67) w art. 91 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Rada Ministrów może przyjąć rządowy program mający na celu: 1) wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży oraz innych grup społecznych, w tym program zwiększający zdolność wykorzystania środków finansowych pochodzących z funduszy strukturalnych na rozwój kształcenia ustawicznego, 2) wspomaganie tworzenia warunków do sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady udzielania pomocy dzieciom i młodzieży oraz innym grupom społecznym objętym programem, formy i zakres tej pomocy oraz tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając w szczególności przedsięwzięcia sprzyjające eliminowaniu barier edukacyjnych, a także osoby i grupy osób uprawnione do pomocy, 2) szczegółowe zasady, formy i tryb wspomagania tworzenia warunków do sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami, uwzględniając w szczególności tworzenie gabinetów profilaktyki zdrowotnej dla uczniów.\"; 68) art. 92 otrzymuje brzmienie: \"Art. 92. 1. Uczniowie, z wyjątkiem uczniów szkół dla dorosłych, objęci są świadczeniami profilaktycznej opieki zdrowotnej. 2. Organizację oraz formy profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami określają przepisy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.\"; 69) art. 93 otrzymuje brzmienie: \"Art. 93. 1. Świadectwa szkolne oraz świadectwa maturalne uzyskane za granicą uznaje się za równorzędne świadectwom ukończenia odpowiednich szkół publicznych i świadectwom dojrzałości określonym w ustawie, na zasadach przewidzianych w umowach międzynarodowych. 2. W razie braku odpowiednich umów międzynarodowych świadectwa, o których mowa w ust. 1, mogą być w drodze nostryfikacji uznane za równorzędne odpowiednim świadectwom określonym w ustawie, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb nostryfikacji świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą, a także rodzaje świadectw szkolnych i świadectw maturalnych uzyskanych za granicą, które uznaje się za równorzędne ze świadectwami określonymi w ustawie bez obowiązku przeprowadzania nostryfikacji. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, powinno w szczególności uwzględniać porównanie okresów nauki za granicą z okresami nauki w szkołach polskich, rodzaje dokumentów, które powinny być dołączone do wniosku o nostryfikację, a także może uwzględnić dodatkowe warunki, jakie muszą być spełnione dla uznania świadectwa szkolnego lub świadectwa maturalnego uzyskanego za granicą za równorzędne ze świadectwem określonym w ustawie bez przeprowadzania nostryfikacji.\"; 70) w art. 94: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Okres doskonalenia za granicą jest zaliczany do okresu zatrudnienia nauczyciela w kraju, od którego zależą uprawnienia pracownicze, na warunkach określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki kierowania za granicę uczniów w celu kształcenia oraz nauczycieli w celu doskonalenia, uwzględniając w szczególności: 1) możliwość przyznania stypendium i innych świadczeń, 2) okres, na jaki przyznaje się stypendium oraz szczegółowe warunki wypłacania stypendium i innych świadczeń, 3) minimalną wysokość stypendium, kierując się wysokością wynagrodzenia zasadniczego i dodatku zagranicznego, określoną w przepisach w sprawie wynagrodzenia i dodatków przysługujących członkom służby zagranicznej, 4) możliwość udzielania nauczycielom pozostającym w zatrudnieniu urlopu szkoleniowego lub bezpłatnego oraz okres, na jaki udziela się tych urlopów, a także zasady obliczania wysokości wynagrodzenia za okres urlopu szkoleniowego, 5) możliwość przyznania świadczeń na rzecz rodzin osób, o których mowa w pkt 4, 6) organy uprawnione do przyznawania stypendiów i świadczeń oraz udzielania urlopów, 7) warunki zaliczania okresu doskonalenia za granicą do okresu zatrudnienia w kraju, 8) warunki odwoływania uczniów i nauczycieli skierowanych za granicę oraz warunki zwrotu wypłaconych im stypendiów i świadczeń.\"."}
{"id":"2003_1304_7","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 4 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) dzieci w wieku powyżej 4 lat do rozpoczęcia odbywania obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego; 2) dzieci i młodzież w okresie od rozpoczęcia odbywania obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego do ukończenia gimnazjum, szkoły ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej - publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia;\"; 2) w art. 5 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dzieci i młodzież w okresie od rozpoczęcia odbywania obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego do ukończenia gimnazjum, szkoły ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej - publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia;\"; 3) art. 5a otrzymuje brzmienie: \"Art. 5a. W przypadku nabywania przez gminę biletów miesięcznych dla dzieci w celu wykonania obowiązku określonego w art. 14a ust. 3 oraz art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz. 550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1320, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 144, poz. 1615, z 2002 r. Nr 41, poz. 362, Nr 113, poz. 984, Nr 141, poz. 1185 i Nr 200, poz. 1683 oraz z 2003 r. Nr 6, poz. 65) uwzględnia się ulgi, o których mowa w art. 4 ust. 6 i art. 5 ust. 1.\"."}
{"id":"2003_1304_8","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314, z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 111, poz. 1194, z 2002 r. Nr 4, poz. 33 i Nr 150, poz. 1239 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 595) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. W uczelni zawodowej kształcącej nauczycieli studia wyższe zawodowe przygotowują absolwentów do nauczania dwóch przedmiotów (rodzajów zajęć), z których jeden stanowi przedmiot główny, a drugi dodatkowy. 3b. Plany studiów, o których mowa w ust. 3, uwzględniają odpowiednio standardy nauczania dla poszczególnych kierunków studiów oraz standardy kształcenia nauczycieli określone w odrębnych przepisach.\"; 2) w art. 71 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Warunki i tryb rekrutacji oraz zakres egzaminu wstępnego na studia określa senat i podaje do publicznej wiadomości w sposób określony w statucie uczelni, nie później niż do dnia 31 maja roku poprzedzającego rok akademicki, którego uchwała dotyczy, z zastrzeżeniem ust. 2a. Nie dotyczy to uczelni nowo utworzonej.\"."}
{"id":"2003_1304_9","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1802 oraz z 2002 r. Nr 208, poz. 1763) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. Do dnia 31 sierpnia 2005 r. oddziały gimnazjum mogą mieścić się również poza jego siedzibą, jeżeli nie ma możliwości zorganizowania gimnazjum w jednym budynku.\"; 2) w art. 64: a) w ust. 3 i 4 skreśla się wyrazy \"i resocjalizacyjne\", b) w ust. 5 skreśla się wyrazy \"i resocjalizacyjnych\", c) uchyla się ust. 10."}
{"id":"2003_1324_1","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) warunki oraz tryb nabywania i utraty prawa do wyko­nywania czynności lekarza sądowego; 2) zasady wykonywania czynności lekarza sądowego; 3) zasady finansowania czynności lekarza sądowego. 2. Przepisy ustawy stosuje się w przypadkach dotyczących usprawiedliwiania niestawiennictwa z powodu choroby, na wezwanie lub zawiadomienie sądu lub organu prowadzącego postępowanie karne, zwanych dalej „organami uprawnionymi”, w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[2])) oraz ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[3])), stron, ich przedstawicieli ustawowych, pełnomocników, świadków, oskarżonych, obroń­ców i innych uczestników postępowania, zwanych dalej „uczestnikami postę­powania”. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do osób pozbawionych wolności, których usprawiedliwianie niestawiennictwa z powodu choroby re­gulują odrębne przepisy."}
{"id":"2003_1324_10","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W razie powzięcia uzasadnionych wątpliwości co do rze­telności zaświadczenia wystawionego przez lekarza sądowego prezes sądu okręgowego może rozwiązać umowę o wykonywanie czynności lekarza sądowego ze skutkiem natychmiastowym. Przepis art. 9 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Zasady wykonywania czynności lekarza sądowego"}
{"id":"2003_1324_11","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Lekarz sądowy wystawia zaświadczenie po uprzednim osobistym zbadaniu uczestnika postępowania i po zapoznaniu się z dostępną dokumentacją medyczną."}
{"id":"2003_1324_12","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Lekarz sądowy wystawia zaświadczenia w miejscach, dniach i godzinach ustalonych na podstawie umowy o wykonywanie czynności lekarza sądowego. 2. Właściwy do wystawienia zaświadczenia jest lekarz sądowy objęty wykazem lekarzy sądowych dla obszaru danego sądu okrę­gowego, właściwego dla miejsca pobytu uczestnika postępowania. 3. Jeżeli stan zdrowia uczestnika postępowania uniemożliwia stawienie się na badanie, lekarz sądowy przeprowadza badanie i wydaje zaświadczenie w miejscu pobytu tej osoby. 4. W przypadku pobytu uczestnika postępowania w szpitalu, hos­pic­jum stacjonarnym albo innym zakładzie opieki zdrowotnej, przezna­czonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu, lekarz sądowy może wydać zaświadczenie na podstawie udostępnionej dokumentacji, bez osobistego badania uczestnika postępowania. Przyczynę odstąpienia od osobistego badania lekarz sądowy wskazuje w zaświadczeniu."}
{"id":"2003_1324_13","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Zaświadczenie może być wystawione po okazaniu wezwania lub zawiadomienia organu uprawnionego bądź po złożeniu oświadczenia o otrzymaniu wezwania lub zawiadomienia i okazaniu dokumentu potwier­dzającego tożsamość."}
{"id":"2003_1324_14","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Uczestnik postępowania jest obowiązany przedstawić lekarzowi sądowemu posiadaną dokumentację medyczną z przebiegu swojego leczenia. 2. Zakłady opieki zdrowotnej oraz lekarze udzielający świadczeń zdrowotnych są obowiązani niezwłocznie, na żądanie lekarza sądowego, udostępnić mu dokumentację medyczną z przebiegu leczenia osoby ubiegającej się o zaświadczenie."}
{"id":"2003_1324_15","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Lekarz sądowy prowadzi rejestr wystawionych zaświadczeń, zwany dalej „rejestrem”. 2. Rejestr prowadzi się w formie pisemnej, odrębnie na każdy rok kalendarzowy. 3. Rejestr zawiera na górze każdej wypełnionej strony wskazanie nazwiska i imion lekarza sądowego, sądu, na którego obszarze właściwości wykonuje on czynności lekarza sądowego oraz określenie roku kalendarzowego. 4. Rejestr na dole każdej wypełnionej strony jest pod­pisywany przez lekarza sądowego i opatrywany jego pieczątką. 5. Wpis do rejestru obejmuje: 1) kolejny numer wystawionego zaświadczenia; 2) datę wystawienia zaświadczenia; 3) nazwisko i imiona uczestnika postępowania oraz nu­mer PESEL lub datę urodzenia - w przypadku braku numeru PESEL; 4) nazwę organu uprawnionego, który wystawił wezwanie lub zawiadomienie, i sygnaturę akt sprawy; 5) numer statystyczny choroby zgodny z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdro­wot­nych; 6) potwierdzenie zdolności albo niezdolności stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie; 7) określenie przyczyny odstąpienia od osobistego badania uczestni­ka postępowania w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4; 8) nazwę i adres podmiotu, w którym lekarz sądowy zapoznał się z dokumentacją medyczną uczestnika postępowania lub który udostępnił tę dokumentację; 9) informację o kosztach dojazdu do uczestnika postępowania w przy­padku, o którym mowa w art. 12 ust. 3. 6. Do rejestru, o którym mowa w ust. 1, mają zastoso­wanie przepisy o ochronie danych osobowych. 7. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia wystawianego przez lekarza sądowego, uwzględniając dane i informacje podlegające wpisowi do rejestru oraz wzór rejestru wystawionych zaświadczeń."}
{"id":"2003_1324_16","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Lekarz sądowy ma obowiązek udostępnić rejestr na żądanie prezesa sądu okręgowego, sądu lub prokuratora. 2. Po zakończeniu roku kalendarzowego, a także w razie rozwią­zania umowy o wykonywanie czynności lekarza sądowego, lekarz sądowy niezwłocznie przekazuje rejestr do właściwego sądu okręgowego. 3. Rejestr jest przechowywany we właściwym sądzie okręgowym przez 15 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło przekazanie."}
{"id":"2003_1324_17","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Organ uprawniony może podjąć niezbędne czynności spraw­dzające dla zweryfikowania rzetelności zaświadczenia. 2. W razie wątpliwości co do rzetelności wy­stawionego przez lekarza sądowego zaświadczenia organ uprawniony niezwłocznie zawiadamia właściwego prezesa sądu okręgowego, prokuraturę i okręgową radę lekarską. 3. Prokurator niezwłocznie zawiadamia prezesa sądu okrę­gowego o wszczęciu i ukończeniu postępowania przeprowadzonego na podstawie informacji, o której mowa w ust. 2. Rozdział 4 Zasady finansowania wystawiania zaświadczeń"}
{"id":"2003_1324_18","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Lekarzowi sądowemu przysługuje wynagrodzenie za każde wydane zaświadczenie. 2. W przypadku konieczności dojazdu do miejsca pobytu uczestnika postępowania lekarzowi sądowemu przysługuje zwrot kosztów dojazdu na zasadach określonych w przepisach dotyczących pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. 3. Koszty wystawienia zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest Minister Sprawiedliwości, a w odniesieniu do sądów wojskowych, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. 4. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawki kwotowej i tryb finansowania wynagro­dzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz kosztów, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze zakres czynności wykonywanych przez lekarzy sądowych, a także wzór zestawienia wystawionych zaświadczeń."}
{"id":"2003_1324_19","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Prezes sądu okręgowego, na wniosek organu uprawnio­nego, wstrzymuje wypłatę wynagrodzenia: 1) w razie uzasadnionych wątpliwości co do rzetelności zaświadczenia wystawionego przez lekarza sądowego; 2) jeżeli zaświadczenie nie zawiera wszystkich wymaga­nych elementów. 2. Organ uprawniony niezwłocznie zawiadamia prezesa sądu okręgowego o ustaniu lub potwierdzeniu okoliczności skutkujących wstrzy­maniem wypłaty wynagrodzenia."}
{"id":"2003_1324_2","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Lekarzem sądowym w rozumieniu ustawy jest lekarz, z któ­rym prezes sądu okręgowego zawarł umowę o wykonywanie czynności lekarza sądowego. 2. Lekarz sądowy wystawia zaświadczenia potwierdzające zdolność albo niezdolność do stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu uprawnionego uczestników postępowania z powodu choroby, zwane dalej „zaświadczeniami”, na obszarze właściwości danego sądu okręgowego. 3. Lekarz sądowy przy wykonywaniu czynności związanych z wydawaniem zaświadczeń korzysta z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom publicznym."}
{"id":"2003_1324_20","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Za wystawienie zaświadczenia poświadczającego nieprawdę co do okoliczności usprawiedliwiającej niestawiennictwo nie przysługuje wy­nagrodzenie. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_1324_21","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postę­powania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[4])) po art. 214 dodaje się art. 2141 w brzmieniu: „Art. 2141. § 1. Usprawiedliwienie niestawiennictwa z powodu choroby stron, ich przedstawicieli ustawowych, pełnomocników, świadków i innych uczestni­ków postępowania, wymaga przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie sądu, wystawionego przez lekarza sądowego. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do osób pozba­wionych wolności, których usprawiedliwianie niestawiennictwa z powodu choroby regulują odrębne przepisy.”."}
{"id":"2003_1324_22","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89) w art. 18 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, sądom, proku­ratorom, lekarzom sądowym oraz sądom i rzecznikom odpowiedzialności zawodowej, w związku z prowadzo­nym postępowaniem;”."}
{"id":"2003_1324_23","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 oraz z 2006 r. Nr 117, poz. 790) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 40 w ust. 2 w pkt 7 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie lekarzowi sądowemu.”; 2) w art. 50 dodaje się ust. 18 w brzmieniu: „18. Wykonywanie funkcji lekarza sądowego w rozumieniu ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz.U. Nr ..., poz. ...) nie jest indywidualną praktyką lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską.”."}
{"id":"2003_1324_24","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 117: a) § 2a otrzymuje brzmienie: „§ 2a. Usprawiedliwienie niestawiennictwa z powodu choroby oskarżonych, świadków, obrońców, pełnomocników i innych uczestników postępo­wania, których obecność była obowiązkowa lub którzy wnosili o dopuszczenie do czynności, będąc uprawnionymi do wzięcia w niej udziału, wymaga przedstawienia zaświadczenia po­twier­­dza­jącego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowa­dzącego postępowanie, wystawionego przez lekarza sądowego.”, b) uchyla się § 4, c) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: „§ 5. Przepisu § 2a nie stosuje się do osób pozbawionych wolności, których zasady uspra­wiedliwiania niestawiennictwa regulują odrębne przepisy.”; 2) w art. 618 w § 1 pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) należności biegłych lub instytucji wyznaczonych do wydania opinii lub wystawienia zaświadczenia, w tym koszty wystawienia zaświadczenia przez lekarza sądowego,”."}
{"id":"2003_1324_25","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.[6])) po art. 115 dodaje się art. 115a w brzmieniu: „Art. 115a. § 1. Osobie pozbawionej wolności, w razie choro­by uniemożliwiającej stawiennictwo w postę­po­waniu prowadzonym przez sąd lub organ prowadzący postępowanie karne, na pod­stawie Kodeksu postępowania karnego, w którym obecność osoby pozbawionej wol­ności była obowiązkowa lub gdy wnosiła ona o dopuszczenie do czynności, będąc upraw­nioną do wzięcia w niej udziału lub przez sąd, na podstawie Kodeksu postępowania cywil­nego, zaświadczenie usprawiedliwiające nie­stawiennictwo wystawia lekarz zakładu opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności. § 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb wysta­wiania zaświadczenia potwierdzającego zdol­ność albo niezdolność stawiennictwa osoby pozbawionej wolności w przypadku choroby na wezwanie lub zawiadomienie sądu lub organu prowadzącego postępowanie karne oraz sposób doręczania zaświadczenia są­dowi lub organowi prowadzącemu postę­powanie karne, mając na uwadze koniecz­ność zapewnienia prawidłowego toku postę­powania oraz uwzględniając specyfikę opieki zdrowotnej w warunkach izolacji więziennej.”."}
{"id":"2003_1324_26","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398, z późn. zm.[7])) w art. 5 w ust. 1 w pkt 9 kropkę na końcu zdania zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: „10) koszty wystawienia zaświadczenia przez lekarza sądo­wego.”. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2003_1324_27","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie ustawy na podstawie przepisów dotychczasowych są skuteczne."}
{"id":"2003_1324_28","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Wykaz, o którym mowa w art. 7, prezes sądu okręgowego sporządza po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2007 r."}
{"id":"2003_1324_29","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2008 r., z wyjątkiem art. 5-7 i 28, które wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 2007 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 169, poz. 1413, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 226, poz. 1656, Nr 208, poz. 1537 i 1540 oraz z 2007 r. Nr 7, poz. 58. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416, Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648 oraz z 2007 r. Nr 20, poz. 116. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 169, poz. 1413, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 226, poz. 1656, Nr 208, poz. 1537 i 1540 oraz z 2007 r. Nr 7, poz. 58. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416, Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648 oraz z 2007 r. Nr 20, poz. 116. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380, Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426, Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2006 r. Nr 126, poz. 876 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 123."}
{"id":"2003_1324_3","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Prezes sądu okręgowego określa liczbę lekarzy sądowych dla obszaru właściwości sądu okręgowego, mając na uwadze zapewnienie na tym obszarze dostępu do lekarza sądowego."}
{"id":"2003_1324_4","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W zakresie określonym w ustawie uprawnienia prezesa sądu okręgowego przysługują prezesowi wojskowego sądu okręgowego, a upraw­nienia prokuratora przysługują prokuratorowi wojskowej jednostki orga­nizacyjnej prokuratury. Rozdział 2 Nabywanie i utrata prawa do wykonywania czynności lekarza sądowego"}
{"id":"2003_1324_5","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Lekarzem sądowym może zostać lekarz, który spełnia następujące warunki: 1) ma prawo wykonywania zawodu lekarza na te­ry­torium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych; 3) nie był karany za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe; 4) ma nieposzlakowaną opinię; 5) uzyskał rekomendację okręgowej rady lekarskiej; 6) ma tytuł specjalisty lub specjalizację I lub II stopnia. 2. Lekarzem sądowym nie może zostać lekarz, wobec którego jest prowadzone postępowanie: 1) o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 2) związane z niedostatecznym przygotowaniem zawodowym; 3) w przedmiocie niezdolności do wykonywania zawodu ze względu na stan zdrowia."}
{"id":"2003_1324_6","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Prezes sądu okręgowego zwraca się z pisemnym wnioskiem do właściwej okręgowej rady lekarskiej o przekazanie listy kandydatów na lekarzy sądowych, określając liczbę lekarzy w danych specjalnościach. 2. Okręgowa rada lekarska, w terminie 90 dni od dnia otrzy­mania wniosku, przekazuje prezesowi sądu okręgowego listę kandydatów na lekarzy sądowych wraz z rekomendacjami. 3. Prezes sądu okręgowego dokonuje wyboru z listy kandy­datów na lekarzy sądowych lekarzy, z którymi zamierza zawrzeć umowę o wykonywanie czynności lekarza sądowego. 4. Przed zawarciem umowy o wykonywanie czynności lekarza sądowego prezes sądu okręgowego jest obowiązany poinformować kandydata na lekarza sądowego o przepisach w zakresie usprawiedliwiania niestawiennictwa uczestników postępowań w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego albo ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego. Lekarz składa pisemne oświadczenie o znajomości tych przepisów. 5. Przed zawarciem umowy o wykonywanie czynności lekarza sądowego kandydat na lekarza sądowego składa prezesowi sądu okrę­gowego: 1) oświadczenie, że jest świadomy odpowiedzialności karnej za poświadczenie w dokumencie nieprawdy; 2) oświadczenie, że nie jest prowadzone przeciwko niemu postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 3) zaświadczenie o niekaralności."}
{"id":"2003_1324_7","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Prezes sądu okręgowego prowadzi wykaz lekarzy sądowych dla obszaru właściwości danego sądu okręgowego. 2. W wykazie lekarzy sądowych zamieszcza się imię i naz­wisko lekarza sądowego, wraz z numerem telefonu, numer prawa wykonywania zawodu, informację o specjalizacji, terminie rozpoczęcia i zakończenia wykonywania czyn­ności lekarza sądowego oraz miejscu, dniach i godzinach przyjęć. 3. Prezes sądu okręgowego przekazuje wykaz lekarzy sądowych prezesom sądów rejonowych, prezesom sądów apelacyjnych oraz Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, prokuraturze, komendom i komisariatom policji, innym organom uprawnionym do prowadzenia dochodzeń oraz okręgowej radzie adwokackiej i radzie okręgowej izby radców prawnych, właściwym dla obszaru właściwości danego sądu okręgowego. 4. Lekarz sądowy jest obowiązany niezwłocznie zgłosić pre­zesowi sądu okręgowego zmiany danych zamieszczonych w wykazie. 5. Prezes sądu okręgowego dokonuje zmian danych zamieszczonych w wykazie i przekazuje podmiotom, o których mowa w ust. 3, informacje o dokonanych zmianach."}
{"id":"2003_1324_8","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Informacje o miejscach, dniach i godzinach przyjęć lekarzy sądowych, wraz z ich imieniem i nazwiskiem oraz numerem telefonu, wywiesza się na tablicach ogłoszeń w siedzibach podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 3, a także w miejscach wykonywania zawodu lekarza przez lekarzy sądowych. 2. Wykaz lekarzy sądowych jest prowadzony w formie pisemnej. Dodatkowo wykaz może być prowadzony w formie elektronicznej i udostępniony na ogólnodostępnej stronie internetowej sądu okręgowego. 3. Wykaz lekarzy sądowych prezes sądu okręgowego przesyła właściwej okręgowej radzie lekarskiej."}
{"id":"2003_1324_9","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Okręgowa rada lekarska niezwłocznie przekazuje prezesowi sądu okręgowego informacje, które mogą mieć wpływ na wykonywanie czynności lekarza sądowego, w szczególności o podjętych uchwałach w przedmiocie pozbawienia prawa wykonywania zawodu, zawieszenia w prawie wykonywania zawodu albo ograniczenia wykonywania określonych czynności medycznych bądź zakończonych i prowadzonych postępowaniach karnych lub dotyczących odpowiedzialności zawodowej. 2. Lekarz sądowy jest obowiązany niezwłocznie poinformować prezesa sądu okręgowego o niespełnianiu warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1-3, oraz o prowadzonych postępowaniach, o których mowa w art. 5 ust. 2. 3. W przypadku uzyskania informacji, o których mowa w ust. 1, świadczących o niespełnianiu warunków, o których mowa w art. 5, lub informacji, o których mowa w ust. 2, prezes sądu okręgowego rozwiązuje umowę o wykonywanie czynności lekarza sądowego ze skutkiem natychmiastowym. Prezes sądu okręgowego informuje właściwą okręgową radę lekarską o rozwiązaniu umowy z lekarzem sądowym."}
{"id":"2003_1325_1","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. Nr 79, poz. 484, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 42a dodaje się art. 42b w brzmieniu: \"Art. 42b. 1. Do dnia 31 grudnia 2004 r. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielać, w imieniu Skarbu Państwa, poręczeń lub gwarancji spłaty części lub całości kredytów wraz z odsetkami oraz spełnienia przez emitenta świadczeń pieniężnych wynikających z wyemitowanych przez niego obligacji, jeżeli środki uzyskane z kredytu lub emisji obligacji zostaną przeznaczone na finansowanie: 1) restrukturyzacji zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz.U.Nr 162, poz. 1112, z 2001 r. Nr 5, poz. 41 i Nr 154, poz. 1802 oraz z 2002 r. Nr 216, poz. 1826 i Nr 238, poz. 2020), 2) likwidacji kopalni, 3) usuwania szkód górniczych. 2. Łączna kwota poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 2 500 000 000 złotych, w tym suma kwot poręczonych lub gwarantowanych kredytów oraz kwot poręczonych lub gwarantowanych świadczeń pieniężnych, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 1 692 100 000 złotych. 3. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są udzielane na wniosek kredytobiorcy lub emitenta obligacji. 4. Do poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy rozdziału 1 i 1a oraz art. 5, art. 8, art. 17, art. 31, art. 43-44b, art. 45 pkt 1, art. 46 pkt 1 i art. 47, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 5. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty prowizyjnej. 6. Poręczenia lub gwarancje mogą być udzielane na cele określone w ust. 1 także w przypadku, gdy z analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1, wynika, że podmiot, którego zobowiązania mają zostać objęte poręczeniem lub gwarancją, nie uzyskałby takiego poręczenia lub gwarancji, zgodnie z art. 2a ust. 2.\"; 2) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb sprzedaży wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji, zamiany tych wierzytelności na akcje (udziały), rozłożenia ich spłaty na raty oraz umorzenia wierzytelności w całości lub w części, z uwzględ nieniem zróżnicowanej sytuacji finansowo-ekonomicznej dłużników, ich znaczenia dla gospodarki narodowej lub dla regionu kraju.\"."}
{"id":"2003_1325_2","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz.U. z 2001 r. Nr 110, poz. 1192, z 2002 r. Nr 25, poz. 253 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 721) w art. 39e ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U.Nr 79, poz. 484, Nr 80, poz. 511, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958, z 2001 r. Nr 16, poz. 167 i Nr 81, poz. 876, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 121, poz. 1032 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...), z wyjątkiem art. 2a, art. 2b, art. 31, art. 46 i art. 47.\"."}
{"id":"2003_1325_3","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych (Dz.U. Nr 122, poz. 1310) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. Do poręczeń udzielanych przez Skarb Państwa na podstawie ustawy nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U.Nr 79, poz. 484, Nr 80, poz. 511, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958, z 2001 r. Nr 16, poz. 167 i Nr 81, poz. 876, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 121, poz. 1032 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...), z wyjątkiem art. 29, art. 31, art. 44-44b, art. 46 i art. 47.\"."}
{"id":"2003_1325_4","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (Dz.U. Nr 111, poz. 1196 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 495 i Nr 90, poz. 844) w art. 13 ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Do poręczeń lub gwarancji, o których mowa w ust. 6, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U.Nr 79, poz. 484, Nr 80, poz. 511, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958, z 2001 r. Nr 16, poz. 167 i Nr 81, poz. 876, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 121, poz. 1032 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...), z wyjątkiem art. 2a ust. 1, art. 2b, art. 31, art. 43-44b, art. 46 pkt 1 i art. 47.\"."}
{"id":"2003_1325_5","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 5. Rozporządzenie wydane na podstawie upoważnienia zmienionego w art. 1 w pkt 2 niniejszej ustawy zachowuje moc do czasu wydania nowego rozporządzenia, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie."}
{"id":"2003_1325_6","title":"Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. --------------------------------------------------------------------------------[1] Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych, ustawę z dnia 29 listopada 2000 r. o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U.z 1997 r. Nr 80, poz. 511, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 60, poz. 693 i Nr 86, poz. 958, z 2001 r. Nr 16, poz. 167 i Nr 81 poz. 876, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 121, poz. 1032 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 758."}
{"id":"2003_1450_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) fundusz - otwarty fundusz emerytalny określony w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934, z późn. zm.[1]); 2) konto ubezpieczonego - konto, o którym mowa w art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.[2]); 3) płatnik składek - podmiot, o którym mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; 4) składka - część składki na ubezpieczenie emerytalne, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, i odsetki od tej części składki, o których mowa w art. 23 ust. 2 tej ustawy; 5) Zakład - Zakład Ubezpieczeń Społecznych; 6) zobowiązania z tytułu składek - zobowiązania z tytułu składek opłaconych przez ich płatników do dnia 31 grudnia 2002 r. za okres od dnia 1 kwietnia 1999 r. i nieprzekazanych w terminie przez Zakład do funduszy, zaewidencjonowanych na kontach ubezpieczonych do dnia 25 grudnia 2006 r., oraz zobowiązania z tytułu odsetek należnych od tych składek z tytułu nieprzekazania składek do funduszy w terminie, naliczonych na dzień regulowania tych składek; 7) cena zamiany - cenę, według której zobowiązania Skarbu Państwa wynikające z przejętych zobowiązań z tytułu składek są zamieniane na obligacje skarbowe, odpowiadającą 995 zł wartości zobowiązań z tytułu składek za każde 1 000 zł wartości nominalnej obligacji, powiększonej o naliczone odsetki za każdy dzień, począwszy od dnia rozpoczęcia kolejnego okresu odsetkowego do dnia konwersji."}
{"id":"2003_1450_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 2. 1. Skarb Państwa przejmuje zobowiązania z tytułu składek w wysokości wynikającej z informacji o wysokości zobowiązań z tytułu składek otrzymanej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych od ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. 2. Przejmowane przez Skarb Państwa zobowiązania z tytułu składek stają się długiem Skarbu Państwa w ostatnim dniu roboczym miesiąca, w którym minister właściwy do spraw finansów publicznych otrzymał od ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego informację o wysokości zobowiązań z tytułu składek. 3. Z dniem, o którym mowa w ust. 2, następuje wygaśnięcie zobowiązań z tytułu składek Zakładu w wysokości wynikającej z informacji, o której mowa w ust. 1. 4. Przejęte przez Skarb Państwa zobowiązania z tytułu składek są regulowane w dniu, o którym mowa w ust. 2, w drodze przekazania obligacji skarbowych w liczbie wynikającej z ilorazu wysokości zobowiązania z tytułu składek i ceny zamiany jednej obligacji, zaokrąglonej następnie na zasadach ogólnych do pełnej liczby sztuk obligacji. 5. Z dniem przekazania funduszowi obligacji skarbowych następuje wygaśnięcie zobowiązań Skarbu Państwa wynikających z przejętych zobowiązań z tytułu składek w wysokości określonej w informacji, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_1450_3","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 3. 1. Zakład przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego w formie pisemnej i elektronicznej, nie później niż trzeciego dnia roboczego danego miesiąca kalendarzowego, informację o wysokości zobowiązań z tytułu składek zaewidencjonowanych do dwudziestego piątego dnia poprzedniego miesiąca kalendarzowego na kontach ubezpieczonych i nieprzekazanych do tego dnia do funduszy, z podziałem na poszczególne fundusze. 2. Fundusz przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego numer rachunku papierów wartościowych, na który mają być przekazane obligacje, w terminie 14 dni od daty wejścia ustawy w życie. Numer rachunku może być przez fundusz zmieniany. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w terminie do piątego dnia roboczego danego miesiąca kalendarzowego, pisemną informację, która powinna zawierać dane zawarte w informacji, o której mowa w ust. 1, oraz wskazanie rachunków papierów wartościowych, na które mają być przekazane obligacje na rzecz poszczególnych funduszy. 4. Zakład przekazuje do funduszu do dnia, o którym mowa w art. 2 ust. 2, informację o wysokości zobowiązań z tytułu składek, o których mowa w ust. 1, wobec poszczególnych członków tego funduszu."}
{"id":"2003_1450_4","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 4. Należność z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek na fundusze, o której mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład ustala od kwoty przejętych przez Skarb Państwa zobowiązań z tytułu składek, z wyłączeniem zobowiązań z tytułu odsetek należnych od składek, i potrąca z kwoty bieżących składek przekazywanych do funduszu nie wcześniej niż w dniu regulowania zobowiązań z tytułu składek przez Skarb Państwa."}
{"id":"2003_1450_5","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 5. 1. Fundusz pobiera bezpośrednio ze swoich aktywów opłatę, o której mowa w art. 134 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, od wartości zobowiązań z tytułu składek przejętych i uregulowanych przez Skarb Państwa na podstawie niniejszej ustawy. 2. Do obliczania i pobierania opłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się art. 135 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Opłata jest pobierana w wysokości wynikającej ze stażu członkowskiego, posiadanego przez członka funduszu w dniu zapisania obligacji na rachunku papierów wartościowych funduszu. 3. W przypadku pobrania opłaty w sposób określony w ust. 1: 1) wartość przekazanych do funduszu obligacji pomniejszoną o wartość opłaty, o której mowa w ust. 1, przelicza się na jednostki rozrachunkowe; 2) do aktywów funduszu przekazuje się wszystkie obligacje otrzymane na podstawie niniejszej ustawy. 4. Przekazanie przez fundusz na rzecz powszechnego towarzystwa emerytalnego opłaty, o której mowa w ust. 1, odbywa się w następnym dniu po przeliczeniu obligacji na jednostki rozrachunkowe. 5. Wartość obligacji, rozumiana jako równowartość zobowiązań z tytułu składek w wysokości wskazanej w informacji przekazanej przez Zakład do funduszu, jest przeliczana na jednostki rozrachunkowe w najbliższym dniu wyceny następującym po zdeponowaniu przekazanych funduszowi obligacji na rachunku papierów wartościowych funduszu, według wartości jednostki rozrachunkowej na dzień zdeponowania obligacji. 6. Jeżeli wartość przekazanych funduszowi obligacji wynikająca z ceny zamiany jest większa od wysokości zobowiązania z tytułu składek, różnica stanowi przychód funduszu. 7. Jeżeli wartość przekazanych funduszowi obligacji według ceny zamiany jest mniejsza od wysokości zobowiązania z tytułu składek, różnica jest pokrywana przez fundusz bezpośrednio z jego aktywów."}
{"id":"2003_1450_6","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 6. 1. Zobowiązania Skarbu Państwa wynikające z przejętych zobowiązań z tytułu składek są zamieniane na obligacje skarbowe o terminie wykupu nie dłuższym niż do dnia 31 grudnia 2011 r. i zmiennym oprocentowaniu opartym o rentowność 52-tygodniowych bonów skarbowych, według ceny zamiany. 2. Zmienne oprocentowanie, o którym mowa w ust. 1, jest obliczane jako średnia arytmetyczna średnich ważonych stóp rentowności 52-tygodniowych bonów skarbowych sprzedanych na czterech ostatnich przetargach, które odbyły się do końca miesiąca bezpośrednio poprzedzającego miesiąc, w którym następuje rozpoczęcie danego okresu odsetkowego, i jest zaokrąglane do dwóch miejsc po przecinku. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa w liście emisyjnym szczegółowe warunki emisji obligacji skarbowych, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_1450_7","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.[3]) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 41 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Płatnik składek jest zobowiązany złożyć imienny raport miesięczny korygujący w formie nowego dokumentu zawierającego wszystkie prawidłowe informacje określone w ust. 3-5, jeżeli zachodzi konieczność korekty danych podanych w imiennym raporcie miesięcznym w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości: 1) przez płatnika składek we własnym zakresie, 2) przez Zakład.\"; 2) w art. 47 ust. 3 i 3a otrzymują brzmienie: \"3. Płatnik składek jest zobowiązany złożyć, z zastrzeżeniem ust. 3a, deklarację rozliczeniową korygującą w formie nowego dokumentu zawierającego wszystkie prawidłowe dane określone w art. 46 ust. 4 w każdym przypadku, o którym mowa w art. 41 ust. 6, łącznie z raportem miesięcznym korygującym. 3a. Imiennych raportów miesięcznych nie składa się, w przypadku gdy korekta dotyczy wyłącznie danych wykazanych w deklaracji rozliczeniowej.\"; 3) w art. 47a: a) uchyla się ust. 3a, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Dokumenty przekazywane w sposób niezgodny z wymogami określonymi w ust. 1 i 2 nie są przez Zakład przyjmowane, co jest równoznaczne z nieprzekazaniem dokumentów.\"."}
{"id":"2003_1450_8","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 8. Przepisy art. 1-6 stosuje się do dnia 31 grudnia 2007 r."}
{"id":"2003_1450_9","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieprzekazanych składek do otwartych funduszy emerytalnych","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2003 r., z wyjątkiem art. 7, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 60 poz. 702, z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 153, poz. 1271 i Nr 241, poz. 2074. [2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 65, poz. 595. [3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 65, poz. 595."}
{"id":"2003_1452_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 711 i Nr 218, poz. 1592) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 62 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Marszałek Sejmu może przekazać sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, innym organom państwowym realizującym zadania w zakresie bezpieczeństwa lub obronności państwa.”; 2) w art. 63: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Wątpliwości co do zgodności oświadczenia z prawdą zespół może wyjaśniać także wysłuchując inne osoby niż określone w ust. 4, jeżeli wyrażą one zgodę na złożenie wyjaśnień.”, b) uchyla się ust. 5 i 6, c) dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Szef SKW i Szef SWW zapewnią członkom Komisji Weryfikacyjnej w tym Przewodniczącemu Komisji Weryfikacyjnej dostęp do wszelkich, łącznie z zawierającymi tajemnicę państwową, materiałów archiwalnych i operacyjnych, a także do innych dokumentów niezbędnych do weryfikacji oświadczeń, o których mowa w art. 67 ust. 1 i 3, oraz do sporządzenia raportu, o którym mowa w art. 70a ust. 1.”; 3) w art. 67 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Przy składaniu oświadczeń, o których mowa w ust. 1 i 3, oraz wyjaśnień, o których mowa w art. 63 ust. 4 i 4a, osoby je składające są zwolnione z mocy prawa z obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i służbowej.”; 4) po art. 70 dodaje się art. 70a–70d w brzmieniu: „Art. 70a. 1. Przewodniczący Komisji Weryfikacyjnej, w terminie wyznaczonym przez Prezesa Rady Ministrów, sporządza Raport o działaniach żołnierzy i pracowników WSI oraz wojskowych jednostek organizacyjnych realizujących zadania w zakresie wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych, w zakresie określonym w art. 67 ust. 1 pkt 1 – 10 oraz o innych działaniach wykraczających poza sprawy obronności państwa i bezpieczeństwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „Raportem”. 2. Raport obejmuje również informacje: 1) o osobach współdziałających z żołnierzami i pracownikami WSI oraz wojskowych jednostek organizacyjnych realizujących zadania w zakresie wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych prowadzącymi działania, o których mowa w ust. 1, 2) o osobach, które, współdziałając z żołnierzami i pracownikami WSI oraz wojskowych jednostek organizacyjnych realizujących zadania w zakresie wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych, nakłaniały do popełnienia czynów w zakresie działań, o których mowa w ust. 1, ułatwiały ich popełnienie lub poprzez uzależnienie od siebie polecały ich wykonanie - jeżeli osoby te wiedziały lub przewidywały i godziły się na to, że współuczestniczą w działaniach, o których mowa w ust. 1. 3. W Raporcie ujawnia się ponadto informacje o osobach zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z późn. zm.[1])), które powzięły wiadomość o działaniach, o których mowa w ust. 1 i 2, i nie podjęły czynności zmierzających do zaprzestania takich działań."}
{"id":"2003_1452_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69 i Nr 48, poz. 552, z 2001 r. Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 214, poz. 1805 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 65, poz. 595, z 2004 r. Nr 33, poz. 285, Nr 116, poz. 1202, Nr 210, poz. 2135 i Nr 281, poz. 2774 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417."}
{"id":"2003_1452_70b","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego","text":"Art. 70b. 1. Szef SKW i Szef SWW są obowiązani do współdziałania z Przewodniczącym Komisji Weryfikacyjnej w zakresie sporządzania Raportu. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, formy i tryb współdziałania, o którym mowa w ust. 1, wskazując obowiązki Szefa SKW i Szefa SWW w tym zakresie."}
{"id":"2003_1452_70c","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego","text":"Art. 70c. 1. Przewodniczący Komisji Weryfikacyjnej niezwłocznie przekazuje Raport Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesowi Rady Ministrów i wiceprezesom Rady Ministrów. 2. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej przekazuje Raport Marszałkowi Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Marszałkowi Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, po zasięgnięciu opinii Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, podaje Raport do publicznej wiadomości w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. 4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o podaniu Raportu do publicznej wiadomości jest równoznaczne ze zniesieniem klauzuli tajności w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 149, poz. 1078, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600)."}
{"id":"2003_1452_70d","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego","text":"Art. 70d. 1. Jeżeli po przekazaniu Raportu przez Przewodniczącego Komisji Weryfikacyjnej Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesowi Rady Ministrów i wiceprezesom Rady Ministrów ujawnią się nowe okoliczności, które powinny zostać objęte Raportem lub wpływają na jego treść, Przewodniczący Komisji Weryfikacyjnej, niezwłocznie po ujawnieniu nowych okoliczności, sporządza odpowiednie uzupełnienie Raportu. 2. Jeżeli nowe okoliczności, które powinny zostać objęte Raportem lub wpływają na jego treść, zostaną ujawnione w toku działalności SKW lub SWW po zakończeniu działalności Komisji Weryfikacyjnej, uzupełnienie Raportu sporządzane jest odpowiednio przez Szefa SKW lub Szefa SWW, niezwłocznie po ujawnieniu nowych okoliczności. 3. Do uzupełnienia Raportu, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio art. 63 ust. 6a, art. 70b i art. 70c.”; 5) po art. 79 dodaje się art. 79a w brzmieniu: „Art. 79a. Kto w wyjaśnieniach, o których mowa w art. 63 ust. 4 i 4a, oświadczył nieprawdę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”."}
{"id":"2003_1453_1","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 2003 r. o spłacie pożyczek udzielonych w 2000 r. kasom chorych z budżetu państwa","text":"Art. 1. Pożyczki udzielone w 2000 r. kasom chorych z budżetu państwa na podstawie art. 169i ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153 z późn. zm.[1]) podlegają wraz z oprocentowaniem w całości zwrotowi nie później niż do dnia 31 marca 2007 r."}
{"id":"2003_1453_2","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 2003 r. o spłacie pożyczek udzielonych w 2000 r. kasom chorych z budżetu państwa","text":"Art. 2. 1. Spłata pożyczek wraz z oprocentowaniem następuje w ratach z przychodów dłużnika, z wyłączeniem dotacji przekazywanych z budżetu państwa. 2. W celu zabezpieczenia wierzytelności, które wynikają z umów pożyczek, Skarb Państwa reprezentowany przez ministra właściwego do spraw budżetu może żądać zabezpieczenia w postaci weksla lub aktu notarialnego, w którym dłużnik oświadcza, że podda się egzekucji na rzecz Skarbu Państwa."}
{"id":"2003_1453_3","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 2003 r. o spłacie pożyczek udzielonych w 2000 r. kasom chorych z budżetu państwa","text":"Art. 3. 1. Warunki spłaty pożyczki określa umowa zawarta między dłużnikiem a ministrem właściwym do spraw budżetu. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności wysokość oprocentowania pożyczki, wysokość rat oraz termin zwrotu pożyczki."}
{"id":"2003_1453_4","title":"Ustawa z dnia 24 lipca 2003 r. o spłacie pożyczek udzielonych w 2000 r. kasom chorych z budżetu państwa","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255 i 1256, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 18, poz. 230, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1311 i 1324, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 88, poz. 961, Nr 97, poz. 1050, Nr 126, poz. 1382 i 1384 i Nr 154, poz. 1796 i 1801 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 83, poz. 749, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1689, Nr 230, poz. 1920 i Nr 241, poz. 2074. Ustawa ta utraciła moc z dniem 1 kwietnia 2003 r. zgodnie z art. 222 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391)."}
{"id":"2003_1454_1","title":"Ustawa z dnia 24 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[1])) w art. 325e § 1a otrzymuje brzmienie: „§ 1a. W przypadku gdy zawiadomienie o przestępstwie zostało złożone przez inspektora pracy lub Najwyższą Izbę Kontroli, uzasadnienie postanowienia o odmowie wszczęcia dochodzenia oraz umorzeniu dochodzenia sporządza się na ich wniosek. Przepisy art. 422 i art. 423 stosuje się odpowiednio. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia z uzasadnieniem.”."}
{"id":"2003_1454_2","title":"Ustawa z dnia 24 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106, poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246, Nr 53, poz. 273, Nr 112, poz. 654, Nr 117, poz. 678, Nr 142, poz. 829, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 240, poz. 1430, 1431 i 1438 i Nr 279, poz. 1645, z 2012 r. poz. 886, 1091, 1101, 1327, 1426, 1447 i 1529, z 2013 r. poz. 480, 765, 849, 1247, 1262, 1282 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 85."}
{"id":"2003_1507_1","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 427) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: „Art. 3a. 1. Nie podlega opłacie skarbowej dokonanie czynności urzędowej lub wydanie zaświadczenia, jeżeli dokonanie tej czynności lub wydanie zaświadczenia następuje na podstawie zgłoszenia lub na wniosek, które przekazane zostały za pośrednictwem polskiego konsula albo, jeżeli doręczenie dokumentu potwierdzającego dokonanie czynności urzędowej lub zaświadczenia dokonywane jest za pośrednictwem polskiego konsula, za pobraniem opłaty konsularnej. 2. Konsul dokonując czynności, o których mowa w ust. 1, zobowiązany jest poinformować organ administracji publicznej o pobraniu opłaty konsularnej.”; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. 1. Zapłaty opłaty skarbowej dokonuje się w kasie właściwego organu podatkowego lub na jego rachunek. 2. Rada gminy może zarządzić pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa, wyznaczyć inkasentów oraz określić wysokość wynagrodzenia za inkaso. 3. Organy administracji rządowej i samorządowej oraz podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 2, dokonują adnotacji potwierdzających zapłatę opłaty skarbowej, zwolnienie od niej lub wyłączenie obowiązku jej zapłaty. 4. Adnotacji, o której mowa w ust. 3, nie dokonuje się, w przypadku gdy dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) nie podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. e, art. 3 lub art. 3a. 5. Adwokat, radca prawny, doradca podatkowy oraz rzecznik patentowy mogą składać w sądzie, organie administracji rządowej lub samorządowej albo podmiocie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, uwierzytelnioną przez siebie kopię dowodu zapłaty opłaty skarbowej od dokumentu stwierdzającego udzielenie im pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii. Sąd, organ administracji rządowej lub samorządowej albo podmiot, o którym mowa w art. 1 ust. 2, może, w razie wątpliwości, żądać przedłożenia oryginału dowodu zapłaty.”; 3) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób potwierdzania przez organy administracji rządowej i samorządowej oraz podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 2, zapłaty opłaty skarbowej, zwolnienia od niej lub wyłączenia obowiązku jej zapłaty, w szczególności przez wskazanie sposobu: a) dokumentowania zapłaty opłaty skarbowej, b) sporządzania adnotacji potwierdzających zapłatę opłaty skarbowej, zwolnienie od niej lub wyłączenie obowiązku jej zapłaty, 2) sposób dokonywania zwrotu opłaty skarbowej oraz tryb przekazywania organom podatkowym dokumentów niezbędnych do dokonania jej zwrotu – uwzględniając konieczność zapewnienia spraw­ności postępowania podatkowego, a także zapewnienia kontroli zapłaty opłaty skarbowej.”."}
{"id":"2003_1507_2","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 2. 1. Do dnia 31 grudnia 2008 r. zapłata opłaty skarbowej może być dokonywana także nabytymi i niewykorzystanymi przed dniem 1 stycznia 2007 r. znakami opłaty skarbowej o odpowiedniej wartości, których wzór został określony w przepisach obowiązujących od dnia 1 lutego 1995 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. 2. Znaki opłaty skarbowej nakleja się na składanym wniosku o dokonanie czynności urzędowej albo na dokumencie zgłoszenia, na składanym wniosku o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia, albo na składanym dokumencie stwierdzającym udzielenie pełnomocnictwa lub prokury, albo na jego wypisie, odpisie lub kopii. 3. Znaki opłaty skarbowej kasują upoważnieni pracownicy organów administracji rządowej i samorządowej, podmiotów wykonujących zadania z zakresu administracji publicznej oraz sądów. Znaki opłaty skarbowej kasuje się przez przekreślenie ich na krzyż, a obok znaków kasujący wpisuje datę skasowania, sumę, na którą znaki skasowano, oraz składa podpis z podaniem imienia i nazwiska."}
{"id":"2003_1507_3","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 3. Jeżeli opłata skarbowa uiszczona w sposób określony w art. 2 jest niższa od należnej, zapłaty kwoty stanowiącej różnicę między kwotą należnej opłaty a zapłaconą znakami opłaty skarbowej dokonuje się w sposób określony w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1507_4","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 4. W przypadku gdy zapłata opłaty skarbowej następuje w sposób określony w art. 2 lub 3, organ administracji rządowej i samorządowej albo podmiot, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, dokonując czynności urzędowej, w wyniku której wydawany jest dokument, wydając zaświadczenie lub zezwolenie, na wydawanym dokumencie zamieszcza adnotację określającą wysokość opłaty skarbowej, z uwzględnieniem sposobu jej uiszczenia, potwierdzoną pieczęcią urzędową oraz podpisem osoby dokonującej adnotacji z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego."}
{"id":"2003_1507_5","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 5. Do dnia 31 grudnia 2008 r. zapłaty opłaty skarbowej w sposób określony w art. 2 i 3 mogą dokonywać także podmioty, o których mowa w art. 61 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[1]))."}
{"id":"2003_1507_6","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 6. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2003_1507_7","title":"Ustawa z dnia 13 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o opłacie skarbowej","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ludwik Dorn [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635."}
{"id":"2003_1509_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, 785, 898, 1089, 1529 i 1566) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 400e dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Organizację wewnętrzną biur wojewódzkich funduszy określają zarządy wojewódzkich funduszy.”; 2) art. 400p otrzymuje brzmienie: „Art. 400p. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb działania organów wojewódzkich funduszy oraz sposób udzielania pełnomocnictw, kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego i sprawnego działania wojewódzkich funduszy oraz właściwej realizacji ich zadań.”."}
{"id":"2003_1509_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 2. 1. W przypadku nieskierowania przez radę nadzorczą wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej wniosku, o którym mowa w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. poz. 898), wojewoda przedłoży zarządowi województwa uzgodnione z ministrem właściwym do spraw środowiska wnioski w sprawie powołania członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Jeżeli zarząd województwa, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wniosku wojewody, o którym mowa w ust. 1, nie powoła członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej zgodnie z tym wnioskiem, powołania członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej dokonuje wojewoda. 3. W przypadku, gdy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zarząd województwa nie powołał członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska, zgodnie z wnioskiem rady nadzorczej wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w art. 3 ust. 4 tej ustawy, powołania członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej dokonuje rada nadzorcza wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej. 4. Mandat dotychczasowych członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej wygasa z dniem powołania członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 2 i 3. 5. W przypadku, gdy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy rada nadzorcza wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej powołała członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej na podstawie art. 400j ust. 2a ustawy zmienianej w art. 1, ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Wygaśnięcie mandatu, o którym mowa w ust. 4 i 5, jest równoznaczne z odwołaniem dotychczasowych członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w art. 70 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962)."}
{"id":"2003_1509_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 3. Statuty nadane wojewódzkim funduszom ochrony środowiska i gospodarki wodnej na podstawie art. 400p ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 400p ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1509_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 4. Minister właściwy do spraw środowiska wyda przepisy wykonawcze, o których mowa w art. 400p ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie później niż w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1509_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_1510_1","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu”; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. Ustawa określa zasady oraz tryb przeciwdziałania praniu pieniędzy, przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu, stosowania szczególnych środków ograniczających przeciwko osobom, grupom i podmiotom oraz obowiązki podmiotów uczestniczących w obrocie finansowym w zakresie gromadzenia i przekazywania informacji.”; 3) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) instytucji obowiązanej - rozumie się przez to: a) oddziały instytucji kredytowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[3])), b) instytucje finansowe mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oddziały instytucji finansowych niemających siedziby na tery­torium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Pra­wo bankowe, c) banki krajowe, oddziały banków zagranicznych, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, d) Narodowy Bank Polski - w zakresie, w jakim prowadzi rachunki bankowe dla osób prawnych, sprzedaż monet, banknotów i numizmatów przeznaczonych na cele kolekcjonerskie oraz na inne cele, skup złota i wymianę zniszczonych środków płatniczych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2005 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.[4])), e) instytucje pieniądza elektronicznego, oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego oraz agentów rozliczeniowych, prowadzących działalność na podstawie ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz. U. Nr 169, poz. 1385, z późn. zm.[5])), f) firmy inwestycyjne, banki powiernicze, w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.[6])), g) zagraniczne osoby prawne prowadzące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską oraz towarowe domy maklerskie w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.[7])), oraz spółki handlowe, o których mowa w art. 50a tej ustawy, h) Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. - w zakresie, w jakim prowadzi rachunki papierów wartościowych, i) podmioty prowadzące działalność - w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach oraz gier na automatach o niskich wygranych, j) zakłady ubezpieczeń w zakresie ubezpieczeń na życie, w tym ubezpieczycieli krajowych, główne oddziały ubezpieczycieli z państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, oddziały ubezpieczycieli z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, pośredników ubezpieczeniowych w zakresie ubezpieczeń na życie, chyba że za ich działania odpowiedzialność ponosi ubezpieczyciel, k) fundusze inwestycyjne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.[8])), l) spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, m) publicznego operatora w rozumieniu ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. - Pra­wo pocztowe (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), n) notariuszy w zakresie czynności notarialnych dotyczących obrotu wartościami majątkowymi, adwokatów wykonujących zawód, radców prawnych wykonujących zawód poza stosunkiem pracy w urzędach obsługujących organy administracji rządowej i jednostkach samorządu terytorialnego, prawników zagranicznych świadczących pomoc prawną poza stosunkiem pracy, biegłych rewidentów wykonujących zawód, doradców podatkowych wykonujących zawód, o) podmioty prowadzące działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, p) podmioty prowadzące działalność kantorową, q) przedsiębiorców prowadzących: domy aukcyjne, antykwariaty, działalność factoringową, działalność w zakresie obrotu metalami lub kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi, sprzedaży komisowej lub pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, r) fundacje, s) stowarzyszenia posiadające osobowość prawną, utworzone na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r., Nr 96, poz. 874, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766) oraz przyjmujące płatności w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 15 000 euro, również w drodze więcej niż jednej operacji, t) przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.[9])), przyjmujących płatności za towary w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 15 000 euro, również gdy należność za określony towar jest dokonywana w drodze więcej niż jednej operacji;”, b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a - 1f w brzmieniu: „1a) beneficjencie rzeczywistym - rozumie się przez to: a) osobę fizyczną lub osoby fizyczne, które są właścicielami osoby prawnej lub sprawują kontrolę nad klientem albo mają wpływ na osobę fizyczną, w imieniu której przeprowadzana jest transakcja lub prowadzona jest działalność, b) osobę fizyczną lub osoby fizyczne, które są udziałowcami lub akcjonariuszami lub posiadają prawo głosu na zgromadzeniu wspólników w wysokości powyżej 25 % w tej osobie prawnej, w tym za pomocą pakietów akcji na okaziciela, z wyjątkiem spółek, których papiery wartościowe są w obrocie zorganizowanym, podlegających lub stosujących przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie ujawniania informacji, a także podmiotów świadczących usługi finansowe na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo państwa równoważnego - w przypadku osób prawnych, c) osobę fizyczną lub osoby fizyczne, które sprawują kontrolę nad co najmniej 25 % majątku - w przypadku podmiotów, którym powierzono administrowanie wartościami majątkowymi oraz rozdzielanie takich wartości, z wyjątkiem podmiotów wykonujących czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi; 1b) podmiocie świadczącym usługi finansowe - rozumie się przez to instytucję obowiązaną lub inną instytucję, która posiada siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadzi we własnym imieniu i na własny rachunek, na podstawie zezwolenia właściwego państwowego organu nadzoru nad takim podmiotem, działalność polegającą na: a) przyjmowaniu depozytów lub innych wartości majątkowych powierzonych pod tytułem zwrotnym, b) udzielaniu kredytów, c) zawieraniu umów leasingu finansowego, d) udzielaniu gwarancji i poręczeń, e) obrocie na własny rachunek lub na rachunek klienta instrumentami rynku pieniężnego, dewizami, opcjami i terminowymi umowami na instrumenty finansowe typu futures, f) uczestniczeniu w emisji instrumentów finansowych i świadczeniu usług związanych z taką emisją, g) doradztwie dla przedsiębiorców w zakresie struktury kapitałowej, strategii przemysłowej oraz doradztwie dotyczącym łączenia się oraz nabywania przedsiębiorstw, h) pośrednictwie na rynku pieniężnym, i) zarządzaniu portfelem lub doradztwie inwestycyjnym, j) przechowywaniu instrumentów finansowych lub administrowaniu nimi, k) udostępnianiu skrytek sejfowych; 1c) banku fikcyjnym - rozumie się przez to podmiot świadczący usługi finansowe lub prowadzący równoważną działalność, utworzony na terytorium państwa, w którym nie posiada siedziby, w taki sposób, aby występowało rzeczywiste zarządzanie nim i kierowanie oraz który to podmiot nie jest stowarzyszony z grupą finansową działającą w sposób prawnie uregulowany; 1d) stosunkach gospodarczych - rozumie się przez to relacje instytucji obowiązanych z klientem związane z działalnością gospodarczą, w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, które w chwili ich nawiązywania rokują długotrwałą współpracę; 1e) przeprowadzaniu transakcji - rozumie się przez to wykonanie zlecenia lub dyspozycji klienta przez instytucję obowiązaną; 1f) osobach zajmujących eksponowane stanowiska polityczne - rozumie się przez to osoby fizyczne: a) szefów państw, szefów rządów, ministrów, wiceministrów lub zastępców ministrów, członków parlamentu, sędziów sądów najwyższych, trybunałów konstytucyjnych oraz innych organów sądowych, których orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu, z wyjątkiem trybów nadzwyczajnych, członków trybunałów obrachunkowych, członków zarządów banków centralnych, ambasadorów, chargés d’affairs oraz wyższych oficerów sił zbrojnych, członków organów zarządzających lub nadzorczych przedsiębiorstw państwowych - którzy sprawują lub sprawowali te funkcje publiczne w okresie roku od dnia zaprzestania spełniania przesłanek określonych w tych przepisach, b) małżonków osób, o których mowa w lit. a, lub osoby pozostające z nimi we wspólnym pożyciu, rodziców i dzieci osób, o których mowa w lit. a, małżonków tych rodziców i dzieci lub osoby pozostające z nimi we wspólnym pożyciu, c) które pozostają lub pozostawały z osobami, o których mowa w lit. a, w ścisłej współpracy zawodowej lub gospodarczej lub są współwłaścicielami podmiotów prawa, a także jedynymi uprawnionymi do majątku podmiotów prawa, jeżeli zostały one założone na rzecz tych osób - mające miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; c) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) transakcji rozumie się przez to dokonywane we własnym, jak i w cudzym imieniu, na własny, jak i na cudzy rachunek: a) wpłaty i wypłaty w formie gotówkowej lub bezgotówkowej, w tym przekazy pieniężne w rozumieniu art. 2 pkt 7 rozporządzenia nr 1781\/2006, zlecone zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza nim, b) kupno i sprzedaż wartości dewizowych, c) przeniesienie własności lub posiadania wartości majątkowych, w tym oddanie w komis lub pod zastaw takich wartości, oraz przeniesienie wartości majątkowych pomiędzy rachunkami należącymi do tego samego klienta, d) zamianę wierzytelności na akcje lub udziały;”, d) pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4) rachunku rozumie się przez to rachunek bankowy, rachunek prowadzony w instytucji finansowej, rachunek prowadzony w instytucji kredytowej, rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny służący do jego obsługi, rejestr uczestników funduszu, ewidencję uczestników funduszu inwestycyjnego; 5) wstrzymaniu transakcji - rozumie się przez to czasowe ograniczenie dysponowania i korzystania z wartości majątkowych, polegające na uniemożliwieniu przeprowadzenia określonej transakcji przez instytucję obowiązaną;”, e) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) zamrażaniu rozumie się przez to zapobieganie przenoszeniu, zmianie, wykorzystaniu wartości majątkowych lub przeprowadzaniu transakcji w jakikolwiek sposób, który może spowodować zmianę ich wielkości, wartości, miejsca, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub jakąkolwiek inną zmianę, która może umożliwić korzystanie z wartości majątkowych;”, f) uchyla się pkt 7, g) pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) praniu pieniędzy - rozumie się przez to zamierzone postępowanie polegające na: a) zamianie lub przekazaniu wartości majątkowych pochodzących z działalności o charakterze przestępczym lub z udziału w takiej działalności, w celu ukrycia lub zatajenia bezprawnego pochodzenia tych wartości majątkowych albo udzieleniu pomocy osobie, która bierze udział w takiej działalności w celu uniknięcia przez nią prawnych konsekwencji tych działań, b) ukryciu lub zatajeniu prawdziwego charakteru wartości majątkowych lub praw związanych z nimi, ich źródła, miejsca przechowywania, rozporządzania, faktu ich przemieszczania, ze świadomością, że wartości te pochodzą z działalności o charakterze przestępczym lub udziału w takiej działalności, c) nabyciu, objęciu w posiadanie albo używaniu wartości majątkowych pochodzących z działalności o charakterze przestępczym lub udziału w takiej działalności, d) współdziałaniu, usiłowaniu popełnienia, pomocnictwie lub podżeganiu w przypadkach zachowań określonych w lit. a - c - również jeżeli działania, w ramach których uzyskano wartości majątkowe, były prowadzone na terytorium innego państwa niż Rzeczpospolita Polska;”, h) dodaje się pkt 10 - 12 w brzmieniu: „10) finansowaniu terroryzmu - rozumie się przez to czyn określony w art. 165a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.[10])); 11) państwie równoważnym - rozumie się przez to państwo niebędące członkiem Unii Europejskiej, w którym stosowane są przepisy dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zgodne z prawem Unii Europejskiej; 12) rozporządzeniu nr 1781\/2006 - rozumie się przez to rozporządzenie (WE) nr 1781\/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz. Urz. UE L 345 z 8.12.2006, str. 1)”; 4) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: „Art. 2a. Przy ustalaniu równowartości w euro, o której mowa w ustawie, stosuje się średni kurs Narodowego Banku Polskiego dla danej waluty, obowiązujący w dniu dokonywania transakcji lub w dniu złożenia dyspozycji, lub w dniu zlecenia przeprowadzenia transakcji. ”; 5) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: „Organy właściwe w sprawach przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu”; 6) w art. 3 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Organami administracji rządowej właściwymi w sprawach przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zwanymi dalej „organami informacji finansowej”, są:”; 7) art. 4 otrzymuje brzmienie: „Art. 4. 1. Do zadań Generalnego Inspektora należy uzyskiwanie, gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie informacji w trybie określonym w ustawie oraz podejmowanie działań w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, a w szczególności: 1) badanie przebiegu transakcji, co do których Generalny Inspektor powziął uzasadnione podejrzenia; 2) przeprowadzanie procedury wstrzymania transakcji lub blokady rachunku; 3) rozstrzyganie w przedmiocie zwolnienia zamrożenia wartości majątkowych; 4) udostępnianie i żądanie przekazania informacji o transakcjach; 5) przekazywanie uprawnionym organom dokumentów uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa; 6) inicjowanie i podejmowanie innych działań w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, w tym szkolenie pracowników instytucji obowiązanych w zakresie zadań nałożonych na te instytucje; 7) sprawowanie kontroli przestrzegania przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu; 8) współpraca z zagranicznymi instytucjami i międzynarodowymi organizacjami zajmującymi się przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu; 9) nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ustawie. 2. Zadania organu, o którym mowa w art. 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 1781\/2006, wykonuje Generalny Inspektor.”; 8) w art. 4a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 - 4 w brzmieniu: „2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności liczbę zgłoszonych przez instytucje obowiązane transakcji, opis działań podjętych w odpowiedzi na te zgłoszenia oraz liczbę spraw, w których przeprowadzono postępowanie, liczbę osób, którym przedstawiono zarzut popełnienia przestępstw, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, i osób nieprawomocnie i prawomocnie skazanych za przestępstwa, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, oraz określenie wartości majątkowych, w stosunku do których dokonano zamrożenia, blokady i wstrzymania transakcji lub orzeczono zajęcie, zabezpieczenie majątkowe lub przepadek. 3. Minister Sprawiedliwości przekazuje Generalnemu Inspektorowi informacje o liczbie postępowań karnych, liczbie osób, w stosunku do których wszczęto postępowanie, i osób nieprawomocnie i prawomocnie skazanych za przestępstwa, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, oraz o wartościach majątkowych, w stosunku do których dokonano zamrożenia, blokady i wstrzymania transakcji lub orzeczono zajęcie, zabezpieczenie majątkowe lub przepadek - w terminie 2 miesięcy od zakończenia roku, za który przekazywane są informacje. 4. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, po przekazaniu Prezesowi Rady Ministrów minister właściwy do spraw instytucji finansowych udostępnia na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów.”; 9) w art. 4b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Generalny Inspektor podlega wyłączeniu od wykonywania zadań, o których mowa w art. 18 i 18a oraz art. 21 ust. 1, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności.”; 10) uchyla się art. 6; 11) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: „Obowiązki instytucji obowiązanych”; 12) w art. 8: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Instytucja obowiązana przeprowadzająca transakcję, której równowartość przekracza 15 000 euro, ma obowiązek zarejestrować taką transakcję również w przypadku, gdy jest ona przeprowadzana za pomocą więcej niż jednej operacji, których okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane i zostały podzielone na operacje o mniejszej wartości z zamiarem uniknięcia obowiązku rejestracji.”, b) uchyla się ust. 1c i 1d, c) po ust. 1d dodaje się ust. 1e w brzmieniu: „1e. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy: 1) przelewu z rachunku na rachunek lokaty terminowej, które należą do tego samego klienta w tej samej instytucji obowiązanej; 2) przelewu na rachunek z rachunku lokaty terminowej, które należą do tego samego klienta w tej samej instytucji obowiązanej; 3) przelewów przychodzących, z wyjątkiem przelewów przychodzących z zagranicy; 4) transakcji związanych z gospodarką własną instytucji obowiązanych; 5) transakcji zawieranych na rynku międzybankowym; 6) przypadków określonych w art. 9d ust. 1; 7) banków zrzeszających banki spółdzielcze, o ile transakcja została zarejestrowana w zrzeszonym banku spółdzielczym; 8) transakcji tymczasowego przewłaszczenia na zabezpieczenie wartości majątkowych, wykonanej na czas trwania umowy przewłaszczenia z instytucją obowiązaną.”, d) uchyla się ust. 2, e) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Instytucja obowiązana przeprowadzająca transakcję, której okoliczności wskazują, że może ona mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu, ma obowiązek zarejestrować taką transakcję, bez względu na jej wartość i charakter.”, f) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. W przypadku gdy instytucja obowiązana nie przyjmuje dyspozycji lub zlecenia do przeprowadzenia transakcji, obowiązek, o którym mowa w ust. 3, stosuje się także, gdy instytucja ta wie lub przy zachowaniu należytej staranności powinna wiedzieć o takiej transakcji w związku z wykonaniem umowy z klientem. 3b. Instytucje obowiązane będące adwokatami, radcami prawnymi oraz prawnikami zagranicznymi obowiązek, o którym mowa w ust. 3, wykonują, jeżeli uczestniczą w transakcjach w związku ze świadczeniem klientowi pomocy w planowaniu lub przeprowadzaniu transakcji dotyczących: 1) kupna i sprzedaży nieruchomości lub przedsiębiorstw; 2) zarządzania pieniędzmi, papierami wartościowymi lub innymi wartościami majątkowymi; 3) otwierania rachunków lub zarządzania nimi; 4) organizacji wpłat i dopłat na kapitał zakładowy i akcyjny, organizacji wkładu do tworzenia lub prowadzenia działalności spółek lub zarządzania nimi; 5) tworzenia, działalności przedsiębiorców w innej formie organizacyjnej, a także zarządzania nimi.”, g) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Rejestr transakcji, o których mowa w ust. 1 i 3, jest przechowywany przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym transakcje zostały zarejestrowane. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału oraz przekształcenia instytucji obowiązanej, do przechowywania rejestrów i dokumentacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.[11])).”, h) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. Informacje o transakcjach przeprowadzanych przez instytucje obowiązane oraz dokumenty dotyczące transakcji są przechowywane przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym dokonano ostatniego zapisu związanego z transakcją. 4b. Przepisy ust. 4 i 4a stosuje się odpowiednio do informacji zarejestrowanych na podstawie ust. 3a i 3b.”; 13) po art. 8 dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu: „Art. 8a. 1. Instytucje obowiązane prowadzą bieżącą analizę przeprowadzanych transakcji. Wyniki analiz powinny być dokumentowane w formie papierowej lub elektronicznej. 2. Wyniki analiz przechowywane są przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym zostały przeprowadzone. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału oraz przekształcenia instytucji obowiązanej do przechowywania dokumentacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości."}
{"id":"2003_1510_10","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[24])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 282c w § 1 w pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie: „e) ma być podjęta w oparciu o informacje uzyskane na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu,”; 2) w art. 297 w § 1 pkt 2a otrzymuje brzmienie: „2a) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - zgodnie z przepisami o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;”."}
{"id":"2003_1510_10b","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10b. 1. Instytucje obowiązane wyznaczają osoby odpowiedzialne za wykonanie obowiązków określonych w ustawie. W przypadku instytucji obowiązanych będących kapitałowymi spółkami handlowymi, bankami spółdzielczymi lub państwowymi, osobą odpowiedzialną za wykonanie obowiązków określonych w ustawie jest członek zarządu wyznaczony przez zarząd, a w odniesieniu do oddziałów banków zagranicznych lub instytucji kredytowych taką osobą jest dyrektor oddziału. 2. W przypadku instytucji obowiązanych wykonujących działalność jednoosobowo, osobą odpowiedzialną jest osoba wykonująca tą działalność. 3. Do instytucji obowiązanych wykonujących działalność jednoosobowo przepis art. 10a ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1510_10c","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10c. 1. Przepisów rozporządzenia nr 1781\/2006 nie stosuje się w przypadku, gdy dostawca usług płatniczych odbiorcy jest w stanie przy pomocy indywidualnego numeru referencyjnego monitorować wstecz, do zleceniodawcy, przekaz pieniężny pochodzący od osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej lub osoby fizycznej, która zawarła z odbiorcą umowę na dostawę towarów i usług, także gdy kwota transakcji nie przekracza równowartości 1 000 euro. 2. Przepisu art. 5 rozporządzenia nr 1781\/2006 nie stosuje się do dostawców usług płatniczych posiadających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do przekazów pieniężnych na rzecz organizacji niedziałających w celu osiągnięcia zysku, prowadzących działalność charytatywną, religijną, kulturalną, edukacyjną, społeczną, naukową, jeżeli przekaz pieniężny nie przekracza równowartości 150 euro i odbywa się wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_1510_10d","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10d. Do instytucji obowiązanych będących adwokatami, radcami prawnymi lub prawnikami zagranicznymi przepisy art. 8a, art. 8b ust. 3 pkt 2-4, art. 9e ust. 1-3, art. 9f-9j, art. 10a ust. 1-3, art. 10b ust. 1 i art. 10c nie mają zastosowania.”; 18) w art. 11: a) uchyla się ust. 2, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Informacje o transakcjach, o których mowa w art. 8, mogą być przekazywane Generalnemu Inspektorowi za pośrednictwem właściwego miejscowo organu samorządu zawodowego notariuszy, adwokatów, radców prawnych i prawników zagranicznych, o ile krajowy organ tego samorządu podejmie uchwałę określającą szczegółowe zasady i tryb przekazywania takich informacji Generalnemu Inspektorowi. Krajowy organ samorządu przekazuje Generalnemu Inspektorowi wykaz osób odpowiedzialnych za przekazywanie takich informacji.”; 19) w art. 12: a) w ust. 1: - pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) datę przeprowadzenia transakcji; 2) dane identyfikacyjne stron transakcji, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 2;”, - pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) numery rachunków, które zostały wykorzystane do przeprowadzenia transakcji, w przypadku transakcji z udziałem takich rachunków;”, - uchyla się pkt 5 i 6, - pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) uzasadnienie oraz miejsce, datę i sposób złożenia dyspozycji w przypadku przekazywania informacji o transakcji, o których mowa w art. 8 ust. 3.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, w odniesieniu do danych identyfikacyjnych strony transakcji niebędącej klientem, w przypadku transakcji przeprowadzanych na rynku regulowanym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.”; 20) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: „Art. 12a. W przypadku transakcji, o której mowa w art. 8 ust. 3, instytucja obowiązana przekazuje dodatkowe dane o stronach transakcji, będące w jej posiadaniu, w tym informacje o ich rachunkach osobistych oraz związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, niewykorzystanych w przedmiotowej transakcji.”; 21) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego oraz Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór rejestru, o którym mowa w art. 8 ust. 4, sposób jego prowadzenia oraz tryb dostarczania danych z rejestru Generalnemu Inspektorowi; 2) tryb przekazywania Generalnemu Inspektorowi informacji o transakcjach, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 3, przy wykorzystaniu informatycznych nośników danych; 3) wzór formularza i sposób przekazywania informacji, o których mowa w art. 8b ust. 5.”; 22) w art. 13a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Instytucja obowiązana udostępnia niezwłocznie informacje dotyczące transakcji objętych przepisami ustawy na pisemne żądanie Generalnego Inspektora. Udostępnienie polega w szczególności na przekazaniu informacji o stronach transakcji, zawartości dokumentów, w tym dotyczących sald i obrotów na rachunku, przekazaniu ich potwierdzonych kopii lub udostępnieniu odpowiednich dokumentów do wglądu upoważnionym pracownikom jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4, w celu sporządzenia notatek bądź kopii.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Generalny Inspektor może żądać przekazania informacji, o których mowa w ust. 1, w formie elektronicznej.”; 23) w art. 14: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prokuratura, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne oraz jednostki podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych i przez niego nadzorowane informują niezwłocznie, w granicach swoich ustawowych kompetencji, Generalnego Inspektora o wszystkich przypadkach: 1) uzyskania informacji wskazujących na podejrzenie popełnienia przestępstw, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, w formie zestawienia zbiorczego, nie później niż do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskano te informacje; 2) przedstawienia zarzutu popełnienia przestępstw, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego; 3) wszczęcia i zakończenia postępowania w sprawie o przestępstwa, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego.”; b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „ 4. Generalny Inspektor niezwłocznie powiadamia podmioty, o których mowa w ust. 2, o okolicznościach wskazujących na związek między informacjami uzyska­nymi w trybie określonym w tym przepisie a informacjami o transakcjach, o których mowa w art. 8 ust. 3, art. 16 ust. 1 i 1a oraz art. 17.”; 24) art. 15 i 15a otrzymują brzmienie: „Art. 15. Jednostki współpracujące, w granicach swoich ustawowych kompetencji, są obowiązane udostępniać, na wniosek Generalnego Inspektora, informacje niezbędne do realizacji jego zadań w zakresie zapobiegania przestępstwom, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego."}
{"id":"2003_1510_11","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[25])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 63g ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Odpowiedzialność banków oraz instytucji pośredniczących w wykonaniu przelewów transgranicznych za nienależyte wykonanie lub niewykonanie zlecenia, określona w ust. 2 8, jest wyłączona w przypadku wystąpienia siły wyższej oraz w przypadku zastosowania przez bank przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.”; 2) w art. 104 w ust. 2 w pkt 6 w lit. d kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) udzielenie informacji innym bankom, instytucjom kredytowym lub instytucjom finansowym należącym do tego samego holdingu finansowego jest niezbędne do należytego wykonywania, określonych w przepisach prawa, obowiązków w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.”; 3) w art. 106 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Bank jest obowiązany przeciwdziałać wykorzystywaniu swojej działalności dla celów mających związek z przestępstwem, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.[26])), zwanej dalej „Kodeksem karnym.”; 4) w art. 106a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia, że działalność banku jest wykorzystywana w celu ukrycia działań przestępczych lub dla celów mających związek z przestępstwem skarbowym lub innym przestępstwem niż przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego - bank zawiadamia o tym prokuratora, Policję albo inny właściwy organ uprawniony do prowadzenia postępowania przygotowawczego.”, b) dodaje się ust. 3 - 10 w brzmieniu: „3. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że zgromadzone na rachunku bankowym środki, w całości lub w części pochodzą lub mają związek z przestępstwem innym niż przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, bank jest uprawniony do dokonania blokady środków na tym rachunku. Blokada może nastąpić wyłącznie do wysokości zgromadzonych na rachunku środków, co do których zachodzi takie podejrzenie. 4. Blokada środków na rachunku, dokonana w okolicznościach, o których mowa w ust. 3, nie może trwać dłużej niż 72 godziny. 5. Niezwłocznie po dokonaniu blokady, o której mowa w ust. 3, bank zawiadamia prokuratora. 6. W terminie określonym w ust. 4, prokurator wydaje postanowienie o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania, o którym niezwłocznie zawiadamia właściwy bank. Terminu określonego w art. 307 § 1 Kodeksu postępowania karnego nie stosuje się. W razie wszczęcia postępowania prokurator w drodze postanowienia dokonuje blokady środków na rachunku na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 miesiące od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5. W postanowieniu określa się zakres, sposób i termin blokady rachunku. 7. Na postanowienie prokuratora w przedmiocie stosowania blokady środków na rachunku przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy. 8. Blokada środków na rachunku upada, jeżeli przed upływem 3 miesięcy od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5, nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym. 9. W kwestiach dotyczących blokady środków na rachunku, nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego. 10. Bank nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, która może wyniknąć z wykonania w dobrej wierze obowiązków określonych w ust. 3 - 5. W takim przypadku, jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 3 - 5, nie miały związku z przestępstwem lub ukrywaniem działań przestępczych, o których mowa w ust. 1, odpowiedzialność za szkodę wynikłą z dokonania blokady środków na rachunku ponosi Skarb Państwa.”; 5) po art. 106c dodaje się art. 106d w brzmieniu: „Art. 106d. Banki i instytucje, o których mowa w art. 105 ust. 4, mogą przetwarzać i udostępniać innym bankom informacje objęte tajemnicą bankową, w przypadkach: 1) uzasadnionych podejrzeń, o których mowa w art. 106a ust. 3, 2) przestępstw dokonywanych na szkodę banków, instytucji kredytowych, oraz instytucji finansowych i ich klientów w celu i zakresie niezbędnym do zapobiegania tym przestępstwom.”."}
{"id":"2003_1510_12","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.[27])) w art. 16 w ust. 1 pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) o charakterze terrorystycznym lub określone w art. 165a Kodeksu karnego;”."}
{"id":"2003_1510_13","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 14 lutego 2003 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych (Dz. U. Nr 50, poz. 424, z późn. zm.[28])) w art. 16 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) Generalny Inspektor Informacji Finansowej - w zakresie niezbędnym do sprawowania kontroli oraz badania przebiegu transakcji określonych w ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[29]));”."}
{"id":"2003_1510_14","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.[30])) w art. 19 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, w zakresie wykonywania przez niego zadań określonych w ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[31]));”."}
{"id":"2003_1510_15","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.[32])) w art. 150 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - w zakresie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[33]));”."}
{"id":"2003_1510_15a","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15a. 1. Jednostki współpracujące, z wyłączeniem organów, o których mowa w art. 14 ust. 2, są obowiązane, w granicach swoich ustawowych kompetencji, współpracować z Generalnym Inspektorem w zakresie zapobiegania przestępstwom, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, przez: 1) niezwłoczne powiadamianie Generalnego Inspektora o podejrzeniu popełnienia prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu; 2) przekazywanie potwierdzonych kopii dokumentów dotyczących transakcji, co do których zachodzi podejrzenie, że mają one związek z popełnieniem przestępstw, o których mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, oraz informacji o stronach tych transakcji. 2. Jednostki współpracujące są obowiązane do opracowania instrukcji postępowania w przypadkach, o których mowa w ust. 1. 3. Organy kontroli skarbowej, organy podatkowe i organy celne powiadamiają niezwłocznie Generalnego Inspektora także o wszelkich ujawnionych w toku swojej działalności okolicznościach, mogących wskazywać na prowadzenie działań mających na celu popełnienie przestępstwa, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego. 4. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 3, powinno zawierać w szczególności opis ujawnionych okoliczności wraz z przyczynami, dla których powiadamiający uznał, że mogą one wskazywać na prowadzenie działań mających na celu popełnienie przestępstwa, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego. 5. Organy Straży Granicznej oraz organy celne przekazują Generalnemu Inspektorowi informacje, o których mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1889\/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Wspólnoty lub wywożonych ze Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 309 z 25.11.2005, str. 9), oraz informacje zawarte w zgłoszeniu określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 21 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178, z późn. zm.[12])). Informacje te są przekazywane odpowiednio za pośrednictwem Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Szefa Służby Celnej, w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano przywozu środków pieniężnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wywozu środków pieniężnych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, formę i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 5, z uwzględnieniem konieczności sprawnego przekazywania Generalnemu Inspektorowi informacji zgromadzonych przez organy Straży Granicznej oraz organy celne.”; 25) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Instytucja obowiązana, która otrzymała dyspozycję lub zlecenie przeprowadzenia transakcji, mająca przeprowadzić transakcję lub posiadająca informacje o zamiarze przeprowadzenia transakcji, co do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że może ona mieć związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić na piśmie Generalnego Inspektora, przekazując wszystkie posiadane dane określone w art. 12 ust. 1 oraz art. 12a wraz ze wskazaniem przesłanek przemawiających za wstrzymaniem transakcji lub blokadą rachunku, oraz wskazać przewidywany termin jej realizacji. Przepisu art. 11 ust. 4 nie stosuje się.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Po otrzymaniu zawiadomienia Generalny Inspektor dokonuje niezwłocznego potwierdzenia jego przyjęcia, w formie pisemnej, podając datę i godzinę przyjęcia zawiadomienia.”, c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Do czasu otrzymania żądania, o którym mowa w art. 18 ust. 1, nie dłużej niż 24 godziny, od momentu potwierdzenia przyjęcia zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 2, instytucja obowiązana nie wykonuje transakcji, której dotyczy zawiadomienie.”; 26) uchyla się art. 16a; 27) w art. 18: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Jeżeli z zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, wynika, że transakcja, która ma zostać przeprowadzona, może mieć związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, Generalny Inspektor może w ciągu 24 godzin od daty i godziny wskazanych w potwierdzeniu, o którym mowa w art. 16 ust. 2, przekazać instytucji obowiązanej pisemne żądanie wstrzymania tej transakcji lub blokady rachunku na okres nie dłuższy niż 72 godziny od daty i godziny wskazanych w tym potwierdzeniu. Równocześnie Generalny Inspektor zawiadamia właściwego prokuratora o podejrzeniu popełnienia przestępstwa i przekazuje mu informacje i dokumenty dotyczące wstrzymywanej transakcji lub blokowanego rachunku.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Instytucja obowiązana wstrzymuje transakcję lub blokuje rachunek niezwłocznie po otrzymaniu żądania, o którym mowa w ust. 1.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Do liczenia terminów, o których mowa w ust. 1, nie wlicza się sobót, niedziel i dni ustawowo wolnych od pracy.”; 28) w art. 18a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Generalny Inspektor może przekazać instytucji obowiązanej pisemne żądanie wstrzymania transakcji lub blokady rachunku bez uprzedniego otrzymania od niej zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, jeżeli posiadane informacje wskazują na prowadzenie działań mających na celu pranie pieniędzy lub finansowanie terroryzmu. 2. W przypadku określonym w ust. 1, Generalny Inspektor może żądać wstrzymania transakcji lub blokady rachunku na okres nie dłuższy niż 72 godziny od momentu otrzymania tego żądania przez instytucję obowiązaną.”; 29) w art. 19 uchyla się ust. 3; 30) art. 20 otrzymuje brzmienie: „Art. 20. W przypadku gdy rachunek został zablokowany lub transakcja została wstrzymana z naruszeniem prawa, odpowiedzialność za wynikłą szkodę ponosi Skarb Państwa na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.”; 31) uchyla się art. 20a; 32) art. 20b otrzymuje brzmienie: „Art. 20b. Przepisy art. 19 i 20 stosuje się odpowiednio również w toku wszczętego postępowania karnego o przestępstwo wymienione w art. 165a Kodeksu karnego, gdy otrzymane przez prokuratora zawiadomienie o przestępstwie pochodzi z innych źródeł.”; 33) art. 20c otrzymuje brzmienie: „Art. 20c. Instytucja obowiązana, na żądanie zlecającego transakcję lub posiadacza rachunku, może poinformować go o wstrzymaniu transakcji lub blokadzie rachunku i wskazać organ, który tego zażądał.”; 34) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: „Rozdział 5a Szczególne środki ograniczające przeciwko osobom, grupom i podmiotom"}
{"id":"2003_1510_16","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Instytucje obowiązane dostosują wewnętrzne procedury, do wymagań określonych w art. 10a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_1510_17","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. Instytucje obowiązane w ciągu 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przeprowadzą w stosunku do dotychczasowych klientów na podstawie analizy ocenę ryzyka, o której mowa w art. 8b ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1510_18","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 13 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, instytucje obowiązane rejestrują i przekazują Generalnemu Inspektorowi dane określone w dotychczasowych przepisach wykonawczych. 3. Osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stały się instytucjami obowiązanymi są zwolnione z obowiązku rejestracji transakcji, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz przekazywania ich do Generalnego Inspektora do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1510_19","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. 1. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy umowy o prowadzenie anonimowych rachunków wygasają z mocy prawa po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Instytucje obowiązane niezwłocznie podejmują czynności w celu dokonania identyfikacji i poinformowania o konieczności, o której mowa w ust. 1, posiadaczy takich rachunków. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, środki zostają zdeponowane na wyodrębnionym nieoprocentowanym rachunku bankowym."}
{"id":"2003_1510_2","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.[14])) w art. 6 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[15])) - w zakresie określonym tymi przepisami.”."}
{"id":"2003_1510_20","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 21, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejszą ustawą wdraża się dyrektywę 2005\/60\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz. Urz. UE L 309\/15 z 25.11.2005). Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze, ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, ustawę z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie, ustawę z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ustawę z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, ustawę z dnia 14 lutego 2003 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych, ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej oraz ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545 i Nr 71, poz. 609. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 61, poz. 410, z 2008 r. Nr 209, poz. 1315 i 1317 oraz z 2009 r. Nr 69, poz. 589. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 oraz z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341 i Nr 77, poz. 649. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1537 i 1538, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537 i 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 231, poz. 1546 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 42, poz. 341. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2007 r. Nr 180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216, poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 18, poz. 97. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344 oraz z 2009 r. Nr 62, poz. 504 i Nr 63, poz. 533. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 124, poz. 1152, Nr 139, poz. 1324 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 145, poz. 1535, Nr 146, poz. 1546 i Nr 213, poz. 2155, z 2005 r. Nr 10, poz. 66, Nr 184, poz. 1539 i Nr 267, poz. 2252, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 i Nr 208, poz. 1540, z 2008 r. Nr 63, poz. 393, Nr 144, poz. 900, Nr 171, poz. 1056, Nr 214, poz. 1343 i Nr 223, poz. 1466 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 77, poz. 649 i Nr 91, poz. 742. [12]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 228, poz. 2260, z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 173, poz. 1808, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 61, poz. 410, z 2008 r. Nr 228, poz. 1506 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 69, poz. 589. [13]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 105, poz. 721, Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378, Nr 195, poz. 1414 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 44, poz. 362 i Nr 57, poz. 466. [14]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361, Nr 169, poz. 1417 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 75, poz. 529 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 80, poz. 540, Nr 85, poz. 571 i Nr 99, poz. 664 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 156 i Nr 37, poz. 286. [15]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341. [16]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361, Nr 169, poz. 1417 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 206, poz. 1522 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 80, poz. 540, Nr 85, poz. 571 i Nr 99, poz. 664 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 156 i Nr 37, poz. 286. [17]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341. [18]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 39, poz. 307. [19]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341. [20]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 91, poz. 868, Nr 171, poz. 1800 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 124, poz. 1042, Nr 132, poz. 1110 i Nr 183, poz. 1537, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 157, poz. 1119, Nr 191, poz. 1413 i Nr 217, poz. 1590, z 2007 r. Nr 171, poz. 1207, z 2008 r. Nr 110, poz. 707, Nr 209, poz. 1318 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 85, poz. 716. [21]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 209, poz. 1318 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 18, poz. 97. [22]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341. [23]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344 oraz z 2009 r. Nr 62, poz. 504 i Nr 63, poz. 533. [24]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 105, poz. 721, Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378, Nr 195, poz. 1414 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 44, poz. 362 i Nr 57, poz. 466. [25]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545 i Nr 71, poz. 609. [26]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344 oraz z 2009 r. Nr 62, poz. 504 i Nr 63, poz. 533. [27]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 191, poz. 1956 i Nr 243, poz. 2442, z 2005 r. Nr 157, poz. 1316, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1492 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 120, poz. 826, z 2007 r. Nr 75, poz. 492 i Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 214, poz. 1344 oraz z 2009 r. Nr 20, poz.106 i Nr 62, poz. 504. [28]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 68, poz. 623 i Nr 116, poz. 1203, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 192, poz. 1378 oraz z 2008 r. Nr 134, poz. 850. [29]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341. [30]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 143, poz. 1204, Nr 167, poz. 1396, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 50, poz. 331, Nr 82, poz. 557, Nr 102, poz. 691 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 234, poz. 1571 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 42, poz. 341. [31]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341. [32]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 oraz z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341, Nr 77, poz. 649 i Nr 78, poz. 659. [33]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 180, poz. 1109 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341."}
{"id":"2003_1510_20d","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20d. 1. Instytucja obowiązana dokonuje zamrożenia wartości majątkowych, z zachowaniem należytej staranności, z wyłączeniem rzeczy ruchomych i nieruchomości, na podstawie: 1) prawa Unii Europejskiej wprowadzającego szczególne środki ograniczające przeciwko niektórym osobom, grupom lub podmiotom oraz 2) przepisów wydanych na podstawie ust. 4. 2. Instytucja obowiązana, dokonując zamrożenia, przekazuje wszystkie posiadane dane związane z zamrożeniem wartości majątkowych Generalnemu Inspektorowi, w formie elektronicznej lub papierowej. 3. Do zamrażania wartości majątkowych przepis art. 20 stosuje się odpowiednio. 4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych może określić, w drodze rozporządzenia, listę osób, grup lub podmiotów, w stosunku do których dokonuje się zamrożenia, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem konieczności wykonania zobowiązań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych lub wiążących uchwał organizacji międzynarodowych, oraz mając na uwadze konieczność zwalczania terroryzmu i przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu. 5. Tworzy się Międzyresortowy Komitet Bezpieczeństwa Finansowego, zwany dalej „Komitetem”, działający przy Generalnym Inspektorze. Komitet pełni funkcję opiniodawczą i doradczą w zakresie stosowania szczególnych środków ograniczających przeciwko osobom, grupom i podmiotom. 6. Do zadań Komitetu należy w szczególności przedstawianie propozycji zamieszczenia albo usunięcia z listy osób, grup lub podmiotów, określonej na podstawie ust. 4, osób, grup lub podmiotów. 7. W skład Komitetu wchodzą przedstawiciele: 1) ministra właściwego do spraw instytucji finansowych; 2) ministra właściwego do spraw finansów publicznych; 3) ministra właściwego do spraw zagranicznych; 4) Ministra Sprawiedliwości; 5) Ministra Obrony Narodowej; 6) ministra właściwego do spraw wewnętrznych; 7) ministra właściwego do spraw gospodarki; 8) Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego; 9) Prezesa Narodowego Banku Polskiego; 10) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 11) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego; 12) Generalnego Inspektora. 8. Regulamin w sprawie trybu i zasad prac Komitetu określa Komitet. 9. Osoby, grupy lub podmioty znajdujące się na liście określonej na podstawie ust. 4, mogą wystąpić z umotywowanym wnioskiem do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, o usunięcie ich z tej listy. Wniosek taki podlega zaopiniowaniu na najbliższym posiedzeniu Komitetu. 10. W przypadku zamrożenia wartości majątkowych na podstawie listy osób, grup lub podmiotów określonej na podstawie ust. 4, Generalny Inspektor, o ile to możliwe, przekazuje niezwłocznie informację osobie, grupie lub podmiotowi, których wartości majątkowe zostały zamrożone. Informacja taka powinna zawierać uzasadnienie zamrożenia środków finansowych oraz pouczenie na temat możliwości podejmowania dalszych działań mających na celu wykreślenie z tej listy, wniesienia odwołania lub zwolnienia zamrożenia wartości majątkowych."}
{"id":"2003_1510_20e","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20e. 1. W razie zamrożenia wartości majątkowych osoby, grupy lub podmiotu, który: 1) nie jest wymieniony w aktach prawa Unii Europejskiej wprowadzających szczególne środki ograniczające lub na liście osób, grup lub podmiotów, określonej na podstawie art. 20d ust. 4, lub 2) znajduje się w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej - osoba, grupa lub podmiot może wystąpić z wnioskiem do Generalnego Inspektora o zwolnienie zamrożenia wartości majątkowych. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, rozstrzyga się o całkowitym zwolnieniu zamrożenia wartości majątkowych. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, Generalny Inspektor może, o ile minister właściwy do spraw zagranicznych nie wniesie sprzeciwu, po zasięgnięciu opinii Komitetu, rozstrzygnąć o całkowitym lub częściowym zwolnieniu zamrożenia wartości majątkowych, jeżeli nie jest to sprzeczne z wiążącymi uchwałami organizacji międzynarodowych. 4. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 3, jest wnoszony, w drodze postanowienia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia Generalnego Inspektora. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Generalny Inspektor, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, przedłuża termin na wniesienie sprzeciwu do 30 dni od dnia doręczenia wystąpienia Generalnego Inspektora. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, Generalny Inspektor rozstrzyga w sprawie zwolnienia zamrożonych wartości majątkowych z urzędu. 6. W celu ustalenia faktów i okoliczności, o których mowa w ust. 1, jednostki współpracujące mają obowiązek udzielenia wszelkiej pomocy, w tym przekazania niezbędnych kopii dokumentów. 7. Rozstrzygnięcie w sprawie zwolnienia zamrożenia następuje w drodze decyzji wydanej przez Generalnego Inspektora. 8. Odwołanie od decyzji Generalnego Inspektora, o której mowa w ust. 7, przysługuje do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji. 9. Postępowanie toczy się według przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. 10. Od decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych przysługuje skarga do sądu administracyjnego.”; 35) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kontrolę wypełniania przez instytucje obowiązane, z wyłączeniem Narodowego Banku Polskiego, obowiązków w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, sprawuje Generalny Inspektor.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, realizują również w ramach sprawowanego nadzoru lub kontroli, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach: 1) Prezes Narodowego Banku Polskiego - w odniesieniu do podmiotów prowadzących działalność kantorową; 2) Komisja Nadzoru Finansowego; 3) minister właściwy do spraw finansów publicznych - w odniesieniu do podmiotów urządzających i prowadzących gry losowe, zakłady wzajemne, gry na automatach oraz gry na automatach o niskich wygranych; 4) prezesi sądów apelacyjnych - w odniesieniu do notariuszy; 5) Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa; 6) właściwi wojewodowie lub starostowie - w odniesieniu do stowarzyszeń; 7) organy kontroli skarbowej.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Nakładanie kar pieniężnych w związku z naruszeniami stwierdzonymi w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 3, należy do właściwości Generalnego Inspektora. 3b. Podmioty wymienione w ust. 3 przekazują Generalnemu Inspektorowi plany kontroli w terminie dwóch tygodni od ich sporządzenia.”, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Pisemna informacja o wynikach kontroli, o której mowa w ust. 3, w zakresie przestrzegania przepisów ustawy, jest przekazywana Generalnemu Inspektorowi w terminie 14 dni od jej zakończenia.”, e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Generalny Inspektor może zwrócić się do podmiotów wymienionych w ust. 3 o przekazanie potwierdzonych kopii dokumentacji zgromadzonej w toku kontroli.”; 36) w art. 24: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Przed przedstawieniem protokołu pokontrolnego dyrektor jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4, może zwrócić się do instytucji obowiązanej o złożenie w wyznaczonym terminie dodatkowych wyjaśnień na piśmie w zakresie stwierdzonych podczas kontroli nieprawidłowości. 1b. Do terminu określonego w ust. 1 nie wlicza się okresu od dnia wysłania pisma, o którym mowa w ust. 1a, do dnia otrzymania dodatkowych wyjaśnień.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Protokół pokontrolny zawiera ustalenia stanu faktycznego, ocenę kontrolowanej działalności, w tym ewentualnie stwierdzone nieprawidłowości i wskazanie osób za nie odpowiedzialnych, oraz wnioski i zalecenia pokontrolne.”; 37) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Instytucja obowiązana ma prawo zgłoszenia do Generalnego Inspektora umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole pokontrolnym.”, b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Instytucja obowiązana przesyła do dyrektora jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4, w terminie wskazanym w protokole pokontrolnym, informację o sposobie wykonania wniosków i zaleceń pokontrolnych lub przyczynach ich niewykonania, ze wskazaniem przewidywanego terminu ich wykonania. 5. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń zgodnie z ust. 1, termin, o którym mowa w ust. 4, liczy się od dnia otrzymania stanowiska Generalnego Inspektora.”; 38) uchyla się art. 28; 39) art. 29 otrzymuje brzmienie: „Art. 29. Do ujawniania Generalnemu Inspektorowi wszelkich informacji w trybie i zakresie przewidzianym w ustawie nie stosuje się przepisów ograniczających udostępnianie danych objętych tajemnicą, z wyjątkiem danych objętych tajemnicą państwową. Do przekazywania danych objętych tajemnicą państwową stosuje się przepisy regulujące zasady ich ochrony.”; 40) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: „Art. 30a. 1. Organy informacji finansowej, pracownicy i osoby wykonujące czynności na rzecz jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4, są obowiązane zachować w tajemnicy informacje, z którymi zapoznały się w toku wykonywanych czynności - na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach. 2. Zachowanie tajemnicy, o której mowa w ust. 1, obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia w jednostce, o której mowa w art. 3 ust. 4, a także wykonywania na jej rzecz czynności na podstawie umów prawa cywilnego.”; 41) art. 31 i 32 otrzymują brzmienie: „Art. 31. 1. Jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, wynika z posiadanych przez Generalnego Inspektora informacji, ich przetworzenia lub analizy, Generalny Inspektor zawiadamia prokuratora o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz jednocześnie przekazuje mu materiały uzasadniające takie podejrzenie. 2. Jeżeli podstawą zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, była informacja o transakcji, o której mowa w art. 8 ust. 3, art. 16 ust. 1 lub art. 17 przekazana przez instytucję obowiązaną lub jednostkę współpracującą, o której mowa w art. 15a ust. 1, Generalny Inspektor przekazuje jej informację o tym fakcie, nie później niż w terminie 90 dni od przekazania zawiadomienia."}
{"id":"2003_1510_3","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, z późn. zm.[16])) w art. 3 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[17])) - w zakresie określonym tymi przepisami.”."}
{"id":"2003_1510_32","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 32. 1. Informacje zgromadzone w trybie i zakresie przewidzianym przepisami ustawy są udostępniane przez Generalnego Inspektora sądom i prokuratorom na potrzeby postępowania karnego, na ich pisemny wniosek. 2. W celu sprawdzenia danych zawartych w zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, prokurator może żądać od Generalnego Inspektora udostępnienia informacji chronionych prawem, w tym objętych tajemnicą bankową lub ubezpieczeniową, także w postępowaniu sprawdzającym prowadzonym na podstawie art. 307 Kodeksu postępowania karnego. 3. Jeżeli Generalny Inspektor nie dysponuje informacjami wystarczającymi do wydania przez prokuratora postanowienia w przedmiocie wszczęcia postępowania przygotowawczego w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, żądanie, o którym mowa w ust. 2, można skierować do instytucji obowiązanej.”; 42) w art. 33: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Generalny Inspektor przekazuje, z zastrzeżeniem ust. 1a, posiadane informacje, na pisemny i uzasadniony wniosek:”, b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego lub osób przez niego upoważnionych - wyłącznie w sprawach związanych z wykonywaniem nadzoru bankowego, w sprawach związanych z wykonywaniem nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową oraz w stosunku do firm inwestycyjnych i banków powierniczych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz podmiotów, o których mowa w art. 71 ust. 1 tej ustawy, zagranicznych osób prawnych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi, towarowych domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych oraz w stosunku do funduszy inwestycyjnych, towarzystw funduszy inwestycyjnych i Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A.;”, c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Informacje związane z wprowadzaniem do systemu finansowego wartości majątkowych pochodzących z prania pieniędzy, a także z finansowaniem terroryzmu, mogą być udostępniane przez Generalnego Inspektora zagranicznym instytucjom, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 8, na zasadzie wzajemności, w trybie określonym w dwustronnych porozumieniach zawartych przez Generalnego Inspektora, także za pomocą informatycznych nośników danych. 6. Osoby, które weszły w posiadanie informacji uzyskanych w trybie określonym w ust. 1-3, są obowiązane chronić informacje prawnie chronione, na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach. Zachowanie tajemnicy obowiązuje również po ustaniu stosunku pracy, wykonywania czynności na podstawie umów prawa cywilnego lub ustaniu służby.”; 43) art. 34 otrzymuje brzmienie: „Art. 34. Ujawnienie osobom nieuprawnionym, w tym także stronom transakcji lub posiadaczom rachunku, faktu poinformowania Generalnego Inspektora o transakcjach, których okoliczności wskazują, że wartości majątkowe mogą pochodzić z prania pieniędzy albo o rachunkach podmiotów, co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mają związek z finansowaniem terroryzmu oraz o transakcjach dokonywanych przez te podmioty, jest zabronione.”; 44) po rozdziale 7 dodaje się rozdział 7a w brzmieniu: „Rozdział 7a Kary pieniężne „Art. 34a. Instytucja obowiązana, z wyłączeniem Narodowego Banku Polskiego, która: 1) nie dopełnia obowiązku rejestracji transakcji, o której mowa w art. 8 ust. 1, przekazania Generalnemu Inspektorowi dokumentów dotyczących tej transakcji lub przechowywania przez wymagany okres rejestru tych transakcji lub dokumentów dotyczących tej transakcji, 2) nie dopełnia obowiązku przeprowadzenia analizy ryzyka w celu zastosowania odpowiednich środków bezpieczeństwa finansowego, 3) nie dopełnia obowiązku stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, 4) nie dopełnia obowiązku przechowywania przez wymagany okres udokumentowanych wyników analizy, 5) nie dopełnia obowiązku zapewnienia udziału pracowników w programie szkoleniowym, 6) nie dopełnia obowiązku wykonania w terminie wniosku lub zalecenia pokontrolnego, 7) nawiązuje lub utrzymuje współpracę z bankiem fikcyjnym podlega karze pieniężnej."}
{"id":"2003_1510_34b","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 34b. 1. Instytucja obowiązana, która wbrew następującym przepisom rozporządzenia nr 1781\/2006: 1) art. 5 7, nie zapewnia, aby przekazowi pieniężnemu towarzyszyły pełne informacje o zleceniodawcy, 2) art. 8, nie dysponuje skuteczną procedurą pozwalającą na wykrycie braku informacji o zleceniodawcy, 3) art. 9, nie informuje Generalnego Inspektora o fakcie regularnego zaniedbywania przekazywania wymaganych informacji o zleceniodawcy przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy, 4) art. 12, pośrednicząc, jako dostawca usług płatniczych, nie zachowuje wszystkich otrzymanych informacji o zleceniodawcy, które towarzyszą przekazom pieniężnym, 5) art. 14, nie udziela na zapytanie Generalnego Inspektora pełnej odpowiedzi dotyczącej informacji o zleceniodawcy towarzyszącej przekazom pieniężnym oraz nie przekazuje Generalnemu Inspektorowi, na jego żądanie, odpowiednich dokumentów - podlega karze pieniężnej. 2. Tej samej karze podlega instytucja obowiązana, która, wbrew przepisowi art. 20d ust. 1, nie zamraża wartości majątkowych osoby, grupy lub podmiotu lub nie przekazuje Generalnemu Inspektorowi wszystkich posiadanych danych uzasadniających zamrożenie wartości majątkowych."}
{"id":"2003_1510_34c","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 34c. 1. Karę pieniężną nakłada Generalny Inspektor w drodze decyzji, w wysokości nie większej niż 750 000 zł, a w razie naruszenia, o którym mowa w art. 34a pkt 5 w wysokości nie większej niż 100 000 zł. 2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Generalny Inspektor uwzględnia rodzaj i zakres naruszenia, dotychczasową działalność instytucji obowiązanej oraz jej możliwości finansowe. 3. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa. 4. W przypadku stwierdzenia, przez Generalnego Inspektora w toku kontroli, naruszenia, o którym mowa w art. 34a, możliwe jest nałożenie tylko jednej kary pieniężnej. 5. Postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej toczy się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. 6. Od decyzji Generalnego Inspektora przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw instytucji finansowych w terminie 14 dni od jej doręczenia. 7. Kary pieniężne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym. 8. W sprawach nieuregulowanych do kary pieniężnej stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[13])). 9. Informacja o nałożonej karze pieniężnej jest przekazywana instytucji nadzorującej działalność danej instytucji obowiązanej.”; 45) w art. 35: a) w ust. 1: - pkt 1 - 3 otrzymują brzmienie: „1) rejestracji transakcji, przekazania Generalnemu Inspektorowi dokumentów dotyczących tej transakcji lub przechowywania przez wymagany okres rejestru tych transakcji lub dokumentów dotyczących tej transakcji, 2) zachowania środków bezpieczeństwa finansowego, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10a ust. 1, lub przechowywania informacji uzyskanych w związku ze stosowaniem środków bezpieczeństwa finansowego, 3) zawiadomienia Generalnego Inspektora o transakcji, o której mowa w art. 16 ust. 1,”, - dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: „5) wprowadzenia wewnętrznej procedury, o której mowa w art. 10a ust. 1, 6) wyznaczenia osoby odpowiedzialnej zgodnie z art. 10b ust. 1,”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom ustawy ujawnia osobom nieuprawnionym, posiadaczom rachunku lub osobom, których transakcja dotyczy informacje zgromadzone zgodnie z upoważnieniem ustawy lub wykorzystuje te informacje w inny sposób niezgodny z przepisami ustawy.”; 46) w art. 37a uchyla się ust. 2."}
{"id":"2003_1510_4","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.[18])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) organów i jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw zagranicznych, oraz w odniesieniu do komórek organizacyjnych wykonujących czynności w zakresie wywiadu skarbowego w jednostkach organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, a także w odniesieniu do komórki organizacyjnej wykonującej zadania w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw instytucji finansowych - ministrowie, którym podlegają oraz przez których są nadzorowane te organy i jednostki organizacyjne;”; 2) w art. 19 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw zagranicznych, minister właściwy do spraw finansów publicznych i minister właściwy do spraw instytucji finansowych;”; 3) w art. 29: a) w ust. 1 w pkt 6 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) komórki organizacyjnej wykonującej zadania w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw instytucji finansowych - w zakresie tych zadań.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw zagranicznych, minister właściwy do spraw instytucji finansowych, minister właściwy do spraw finansów publicznych, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu i Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określą, w drodze zarządzeń, organizację podległych im i przez nich nadzorowanych archiwów wyodrębnionych, uwzględniając w szczególności zakres ich działania.”; 4) w art. 31 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) komórki organizacyjnej wykonującej zadania w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.”."}
{"id":"2003_1510_5","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 oraz z 2009 r. Nr 37, poz. 286) w art. 18 § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. Obowiązek zachowania tajemnicy nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[19])) - w zakresie określonym tymi przepisami.”."}
{"id":"2003_1510_6","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.[20])) w art. 34a w ust. 1 pkt 1a otrzymuje brzmienie: „1a) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - zgodnie z przepisami o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;”."}
{"id":"2003_1510_7","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm.[21])) w art. 15 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej - w celu wykonywania obowiązków wynikających z przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;”."}
{"id":"2003_1510_8","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443, Nr 130, poz. 829 i Nr 180, poz. 1112) w art. 37 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[22])) - w zakresie określonym tymi przepisami.”."}
{"id":"2003_1510_8b","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8b. 1. Instytucje obowiązane stosują wobec swoich klientów środki bezpieczeństwa finansowego. Zakres stosowania jest określany na podstawie oceny ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, zwanej dalej „oceną ryzyka”, dokonanej w wyniku analizy, z uwzględnieniem w szczególności rodzaju klienta, stosunków gospodarczych, produktów lub transakcji. 2. Środki bezpieczeństwa finansowego nie są stosowane przez: 1) Narodowy Bank Polski; 2) operatora publicznego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 lit. m, przy świadczeniu usług przekazów pieniężnych. 3. Środki bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w ust. 1, polegają na: 1) identyfikacji klienta i weryfikacji jego tożsamości na podstawie dokumentów lub informacji publicznie dostępnych; 2) podejmowaniu czynności, z zachowaniem należytej staranności, w celu identyfikacji beneficjenta rzeczywistego i stosowaniu uzależnionych od oceny ryzyka odpowiednich środków weryfikacji jego tożsamości w celu uzyskania przez instytucję obowiązaną danych dotyczących tożsamości beneficjenta rzeczywistego, w tym ustalaniu struktury własności i zależności klienta; 3) uzyskiwaniu informacji dotyczących celu i zamierzonego przez klienta charakteru stosunków gospodarczych; 4) bieżącym monitorowaniu stosunków gospodarczych z klientem, w tym badaniu przeprowadzanych transakcji w celu zapewnienia, że przeprowadzane transakcje są zgodne z wiedzą instytucji obowiązanej o kliencie i profilu jego działalności oraz z ryzykiem, a także, w miarę możliwości, badaniu źródła pochodzenia wartości majątkowych oraz bieżącym aktualizowaniu posiadanych dokumentów i informacji. 4. Środki bezpieczeństwa finansowego są stosowane w szczególności: 1) przy zawieraniu umowy z klientem; 2) przy przeprowadzaniu transakcji z klientem, z którym instytucja obowiązana nie zawarła uprzednio umowy, której równowartość przekracza 15 000 euro, bez względu na to czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja czy kilka operacji, których okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane; 3) gdy istnieje podejrzenie prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu bez względu na wartość transakcji, formę organizacyjną oraz rodzaj klienta; 4) gdy zachodzi wątpliwość czy otrzymane wcześniej dane, o których mowa w art. 9 są prawdziwe lub pełne. 5. W przypadku gdy instytucja obowiązana nie może wykonać obowiązków, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, nie przeprowadza transakcji, nie podpisuje umowy z klientem lub rozwiązuje zawarte umowy oraz przekazuje Generalnemu Inspektorowi, według ustalonego wzoru, w uzasadnionych przypadkach z uwzględnieniem ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, informacje o danym kliencie wraz z posiadanymi informacjami o planowanej przez niego transakcji. 6. Instytucje obowiązane, na żądanie organów informacji finansowej i organów, o których mowa w art. 21 ust. 3, wykazują środki bezpieczeństwa finansowego zastosowane przez nie w związku z ryzykiem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.”; 14) art. 9 otrzymuje brzmienie: „Art. 9. 1. Identyfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 3 pkt 1, obejmuje: 1) w przypadku osób fizycznych i ich przedstawicieli - ustalenie i zapisanie cech dokumentu stwierdzającego na podstawie odrębnych przepisów tożsamość osoby, a także imienia, nazwiska, obywatelstwa oraz adresu osoby dokonującej transakcji, a ponadto numeru PESEL lub daty urodzenia w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL, lub numeru dokumentu stwierdzającego tożsamość cudzoziemca, lub kodu kraju w przypadku przedstawienia paszportu; 2) w przypadku osób prawnych - zapisanie aktualnych danych z wyciągu z rejestru sądowego lub innego dokumentu, wskazującego nazwę (firmę), formę organizacyjną osoby prawnej, siedzibę i jej adres, numer identyfikacji podatkowej, a także imienia, nazwiska i numeru PESEL lub daty urodzenia w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL, osoby reprezentującej tę osobę prawną; 3) w przypadku jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - za­pi­sanie aktualnych danych z dokumentu wskazującego nazwę, formę organizacyjną, siedzibę i jej adres, numer identyfikacji podatkowej, a także imienia, nazwiska i numeru PESEL lub daty urodzenia w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL, osoby reprezentującej tę jednostkę. 2. Identyfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 3 pkt 1, dotyczy także stron transakcji niebędących klientami i obejmuje ustalenie i zapisanie ich nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska oraz adresu, w zakresie, w jakim dane te instytucja obowiązana może ustalić przy zachowaniu należytej staranności. 3. Identyfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 3 pkt 2, obejmuje ustalenie i zapisanie imienia, nazwiska i adresu oraz dodatkowo innych danych identyfikacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie, w jakim instytucja obowiązana może je ustalić.”; 15) po art. 9 dodaje się art. 9a - 9k w brzmieniu: „Art. 9a. 1. Weryfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 3 pkt 1 i 2, polega na sprawdzeniu i potwierdzeniu danych, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 3, i następuje przed zawarciem umowy z klientem lub przed przeprowadzeniem transakcji. 2. Weryfikacja, o której mowa w art. 8b ust. 3 pkt 1 i 2, może być zakończona po nawiązaniu stosunków gospodarczych, jedynie jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia dalszego prowadzenia działalności gospodarczej oraz gdy występuje niewielkie ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu ustalone na podstawie przeprowadzonej analizy. 3. W przypadku działalności ubezpieczeniowej, w zakresie ubezpieczeń na życie, weryfikacja tożsamości uposażonego lub uprawnionego z tytułu polisy może nastąpić w chwili wypłaty lub przed jej dokonaniem albo w chwili gdy uposażony lub uprawniony zamierza wykonać prawa wynikające z umowy ubezpieczenia."}
{"id":"2003_1510_9","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.[23])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 165 dodaje się art. 165a w brzmieniu: „Art. 165a. Kto gromadzi, przekazuje lub oferuje środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości w celu sfinansowania przestępstwa o charakterze terrorystycznym, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.”; 2) w art. 299: a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie: „§ 1. Kto środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, przyjmuje, przekazuje lub wywozi za granicę, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto będąc pracownikiem lub działając w imieniu lub na rzecz banku, instytucji finansowej lub kredytowej lub innego podmiotu, na którym na podstawie przepisów prawa ciąży obowiązek rejestracji transakcji i osób dokonujących transakcji, przyjmuje, wbrew przepisom, środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, dokonuje ich transferu lub konwersji, lub przyjmuje je w innych okolicznościach wzbudzających uzasadnione podejrzenie, że stanowią one przedmiot czynu określonego w § 1, lub świadczy inne usługi mające ukryć ich przestępne pochodzenie lub usługi w zabezpieczeniu przed zajęciem.”, b) uchyla się § 3 i 4, c) § 8 otrzymuje brzmienie: „§ 8. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1 lub 2, kto dobrowolnie ujawnił wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz okoliczności jego popełnienia, jeżeli zapobiegło to popełnieniu innego przestępstwa; jeżeli sprawca czynił starania zmierzające do ujawnienia tych informacji i okoliczności, sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary.”."}
{"id":"2003_1510_9b","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9b. 1. W uzasadnionych przypadkach możliwe jest otwarcie rachunku bez dopełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 8b ust. 1-4. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dokonanie transakcji za pośrednictwem rachunku jest możliwe z chwilą zawarcia umowy o prowadzenie takiego rachunku."}
{"id":"2003_1510_9c","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9c. W przypadku podmiotu prowadzącego kasyno gry, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych, środki, o których mowa w art. 8b ust. 3 pkt 1, stosuje się przy wejściu klienta do kasyna, niezależnie od wartości żetonów zakupionych do gry."}
{"id":"2003_1510_9d","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9d. 1. Instytucje obowiązane, przy uwzględnieniu ryzyka prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, mogą odstąpić od stosowania przepisów art. 8b ust. 3 pkt 1 - 3: 1) gdy klient jest podmiotem świadczącym usługi finansowe, mającym siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo państwa równoważnego; 2) w stosunku do: a) organów administracji rządowej, organów samorządu terytorialnego oraz organów egzekucyjnych, b) umów ubezpieczenia na życie, w przypadku gdy składka roczna nie przekracza równowartości 1 000 euro lub składka jednorazowa nie przekracza równowartości 2 500 euro, c) polis ubezpieczeniowych występujących w powiązaniu z ubezpieczeniem emerytalnym, o ile warunki ubezpieczenia nie zawierają klauzuli o odpłatnym zrzeczeniu się przez ubezpieczonego praw wynikających z polisy oraz o ile polisy te nie mogą być użyte jako zabezpieczenie kredytu lub pożyczki, d) pieniądza elektronicznego, w rozumieniu ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych, jeżeli maksymalna kwota przechowywana na nośniku nie przekracza: - równowartości 150 euro - w przypadku urządzenia, które nie może zostać ponownie naładowane, lub - równowartości 2 500 euro w danym roku kalendarzowym - w przypadku urządzenia, które może zostać ponownie naładowane, chyba że kwota wykupu wynosi co najmniej równowartość 1 000 euro w danym roku kalendarzowym. 2. W przypadku gdy klient jest spółką, której papiery wartościowe są dopuszczone do publicznego obrotu na rynku regulowanym w co najmniej jednym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie równoważnym, instytucje obowiązane, przy uwzględnieniu ryzyka prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, mogą ograniczyć stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego do przypadków i środków określonych w art. 8b ust. 3 pkt 1 i ust. 4 pkt 1 i 3. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a i b instytucje obowiązane gromadzą informacje w celu ustalenia, czy klient spełnia warunki określone w tych przepisach. 4. Do gromadzenia informacji, o których mowa w ust. 3, art. 9k stosuje się odpowiednio. 5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wskazane w ust. 1 i 2 kategorie podmiotów lub rodzaje działalności, z którymi jest związane niewielkie ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, w stosunku do których możliwe jest niestosowanie przepisów art. 8b ust. 3 pkt 2-4 i ust. 4 pkt 2 i 4 - z uwzględnieniem prawidłowości wykonania środków bezpieczeństwa finansowego przez instytucje obowiązane. 6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, listę państw równoważnych, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości wykonania środków bezpieczeństwa finansowego przez instytucje obowiązane oraz oceny w zakresie spełniania przez dane państwo standardów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, dokonywane przez organizacje międzynarodowe."}
{"id":"2003_1510_9e","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9e. 1. Instytucje obowiązane stosują, na podstawie analizy ryzyka, wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego wobec klienta w przypadkach, które mogą wiązać się z wyższym ryzykiem prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, a w szczególności w przypadkach określonych w ust. 2 - 5. 2. W przypadku gdy klient nie jest obecny, dla celów identyfikacji instytucje obowiązane stosują, w celu zmniejszenia ryzyka, co najmniej jeden z następujących środków: 1) ustalenie tożsamości klienta na podstawie dodatkowych dokumentów lub informacji; 2) dodatkową weryfikację autentyczności przedstawionych dokumentów lub poświadczenie ich zgodności z oryginałem przez notariusza, organ administracji rządowej, organ samorządu terytorialnego lub podmiot świadczący usługi finansowe; 3) ustalenie, że pierwsza transakcja została przeprowadzona za pośrednictwem rachunku klienta w podmiocie świadczącym usługi finansowe. 3. W zakresie transgranicznych stosunków z instytucjami będącymi korespondentami z państw innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwa równoważne, instytucje obowiązane będące podmiotami świadczącymi usługi finansowe: 1) gromadzą informacje pozwalające na ustalenie zakresu działalności oraz czy podmiot świadczący usługi finansowe podlega nadzorowi państwowemu; 2) oceniają środki stosowane przez podmiot świadczący usługi finansowe będący korespondentem w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu; 3) sporządzają dokumentację określającą zakres odpowiedzialności każdego podmiotu świadczącego usługi finansowe; 4) ustalają w odniesieniu do kont przejściowych, że podmiot świadczący usługi finansowe będący korespondentem przeprowadził weryfikację tożsamości i podjął odpowiednie działania w ramach procedur zachowania środków bezpieczeństwa finansowego w stosunku do klientów mających bezpośredni dostęp do rachunków bankowych korespondenta oraz że ma możliwość udostępnienia na żądanie korespondenta danych dotyczących zachowania środków bezpieczeństwa finansowego wobec klienta; 5) nawiązują współpracę po uprzednim uzyskaniu zgody zarządu lub wyznaczonego członka zarządu lub osoby wyznaczonej przez zarząd lub osoby wyznaczonej zgodnie z art. 10b ust. 1. 4. W odniesieniu do osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne, instytucje obowiązane: 1) wprowadzają procedury oparte na ocenie ryzyka w celu ustalenia, czy klient jest osobą zajmującą eksponowane stanowisko polityczne; 2) stosują środki odpowiednie do określonego przez instytucję obowiązaną ryzyka w celu ustalenia źródła pochodzenia wprowadzanych do obrotu wartości majątkowych; 3) prowadzą stałą kontrolę przeprowadzanych transakcji; 4) zawierają umowę z klientem po uprzednim uzyskaniu zgody zarządu, wskazanego członka zarządu lub osoby wyznaczonej przez zarząd lub odpowiedzialnej za działalność instytucji obowiązanej. 5. Instytucje obowiązane mogą przyjmować oświadczenia na piśmie, czy dany klient jest osobą zajmującą eksponowane stanowisko polityczne, pod rygorem odpowiedzialności karnej za podanie danych niezgodnych ze stanem faktycznym."}
{"id":"2003_1510_9f","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9f. 1. Instytucja obowiązana, będąca podmiotem świadczącym usługi finansowe, nie nawiązuje i nie utrzymuje współpracy w ramach bankowości korespondencyjnej z bankiem fikcyjnym. 2. Instytucje obowiązane nie nawiązują i nie utrzymują współpracy w ramach bankowości korespondencyjnej z instytucją obowiązaną, będącą podmiotem świadczącym usługi finansowe, który zawiera umowy o prowadzenie rachunków z bankiem fikcyjnym."}
{"id":"2003_1510_9g","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9g. Instytucje obowiązane stosują odpowiednie środki bezpieczeństwa finansowego w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu, które może wynikać z produktów lub transakcji pozwalających na zachowanie anonimowości."}
{"id":"2003_1510_9h","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9h. Instytucje obowiązane mogą korzystać z usług innych podmiotów w zakresie wykonania obowiązków określonych w art. 8b ust. 3 pkt 1-3. Odpowiedzialność za ich wykonanie ponosi instytucja obowiązana."}
{"id":"2003_1510_9i","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9i. 1. Instytucja obowiązana przeprowadzająca transakcję na podstawie zlecenia lub dyspozycji przyjętej lub otrzymanej przez podmiot świadczący usługi finansowe, mający siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa równoważnego, może uznać obowiązki, o których mowa w art. 8b ust. 3 pkt 1 - 3, za wykonane pod warunkiem zapewnienia przekazania na każde żądanie instytucji obowiązanej kopii dokumentów lub informacji potwierdzających zastosowanie środków bezpieczeństwa finansowego. 2. Instytucja obowiązana przyjmująca zlecenie lub dyspozycję udostępnia niezwłocznie, na żądanie instytucji przeprowadzającej transakcję, kopie dokumentów i informacje, o których mowa w ust. 1. 3. Instytucja obowiązana nie stosuje przepisu ust. 1, w przypadkach gdy środki bezpieczeństwa finansowego zostały wykonane przez podmiot świadczący usługi finansowe, związane z transferem środków pieniężnych. 4. Do udostępniania informacji, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów ograniczających udostępnianie danych objętych tajemnicą prawnie chronioną, wynikających z właściwych przepisów ze względu na rodzaj prowadzonej przez instytucję obowiązaną działalności."}
{"id":"2003_1510_9j","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9j. 1. Instytucje obowiązane posiadające oddziały i filie na terytorium państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej stosują w tych oddziałach i filiach środki bezpieczeństwa finansowego określone w ustawie. 2. W przypadku braku możliwości wykonania obowiązku określonego w ust. 1, instytucje obowiązane dokonują wszelkich czynności w celu skutecznego przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, przewidzianych w przepisach prawa państw, o których mowa w ust. 1. 3. Instytucje obowiązane informują oddziały i filie, o których mowa w ust. 1, o wprowadzonych wewnętrznych procedurach w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu."}
{"id":"2003_1510_9k","title":"Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9k. Informacje uzyskane w wyniku stosowania środków, o których mowa w art. 8b i 9e, są przechowywane przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym przeprowadzono transakcję z klientem. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału lub przekształcenia instytucji obowiązanej, do przechowywania dokumentacji stosuje się przepisy art. 76 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.”; 16) uchyla się art. 10; 17) po art. 10 dodaje się art. 10a - 10d w brzmieniu: „Art. 10a. 1. Instytucje obowiązane wprowadzają w formie pisemnej wewnętrzną procedurę w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. 2. Wewnętrzna procedura, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności zawierać określenie sposobu wykonania środków bezpieczeństwa finansowego, rejestracji transakcji, sposobu analizy i oceny ryzyka, przekazywania informacji o transakcjach Generalnemu Inspektorowi, procedury wstrzymania transakcji, blokady rachunku i zamrożenia wartości majątkowych, sposób przyjmowania oświadczeń, o których mowa w art. 9e ust. 5, o ile są przyjmowane, oraz sposób przechowywania informacji. 3. Przy dokonywaniu analizy w celu określenia wysokości ryzyka instytucja obowiązana powinna uwzględnić w szczególności następujące kryteria: 1) ekonomiczne - polegające na ocenie transakcji klienta pod względem celu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej; 2) geograficzne - polegające na dokonywaniu transakcji nieuzasadnionych charakterem działalności gospodarczej zawieranych z podmiotami z państw, w których występuje wysokie zagrożenie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu; 3) przedmiotowe - polegające na prowadzeniu przez klienta działalności gospodarczej wysokiego ryzyka z punktu widzenia podatności na pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu; 4) behawioralne - polegające na nietypowym, w danej sytuacji, zachowaniu klienta. 4. Instytucje obowiązane zapewniają udział pracowników, wykonujących obowiązki związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w instytucji obowiązanej, w programach szkoleniowych dotyczących tych obowiązków."}
{"id":"2003_1511_1","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 34, poz. 154, z 1995 r. Nr 150, poz. 731, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2006 r. Nr 220, poz. 1600) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1: a) w pkt 1 dodaje się lit. d w brzmieniu: „d) orzeł wojsk specjalnych,”, b) w pkt 5 dodaje się lit. d w brzmieniu: „d) flaga wojsk specjalnych.”; 2) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Art. 7a. 1. Orłem wojsk specjalnych jest orzeł określony w art. 5, siedzący na tarczy amazonek koloru czarnego. 2. Wzór orła wojsk specjalnych zawiera załącznik nr 3a.”; 3) w art. 25 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wzory flag rodzajów sił zbrojnych zawierają załączniki nr 12 – 15.”; 4) po załączniku nr 3 dodaje się załącznik nr 3a w brzmieniu określonym w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy; 5) dodaje się załącznik nr 15 w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1511_2","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski Załączniki do ustawy z dnia 5 marca 2009 r. (poz. ...) Załącznik nr 1 „Załącznik nr 3a ORZEŁ WOJSK SPECJALNYCH „ Załącznik nr 2 „Załącznik nr 15 FLAGA WOJSK SPECJALNYCH 1:2,1 strona główna strona odwrotna „"}
{"id":"2003_1512_1","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5a pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł,”; 2) w art. 22: a) ust. 5d otrzymuje brzmienie: „5d. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.”, b) ust. 6b otrzymuje brzmienie: „6b. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.”, c) ust. 7b otrzymuje brzmienie: „7b. Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów: 1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo 2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo 3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2.”; 3) w art. 22k dodaje się ust. 13 w brzmieniu: „13. W przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, dotyczy spółki.”."}
{"id":"2003_1512_2","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4a pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł,”; 2) w art. 15: a) ust. 4a otrzymuje brzmienie: „4a. Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów: 1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo 2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo 3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.”, b) ust. 4e otrzymuje brzmienie: „4e. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.”; 3) w art. 16k dodaje się ust. 13 w brzmieniu: „13. W przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, dotyczy spółki.”."}
{"id":"2003_1512_3","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 3. Do kosztów prac rozwojowych rozpoczętych przed dniem 1 stycznia 2009 r. stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_1512_4","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 4. 1. Podatnicy, którzy w związku z podwyższeniem limitu przychodów, o którym mowa w art. 5a pkt 20 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i art. 4a pkt 10 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stali się małymi podatnikami, mogą wpłacać zaliczki kwartalne, o których mowa w art. 44 ust. 3g ustawy zmienianej w art. 1 oraz w art. 25 ust. 1b ustawy zmienianej w art. 2, począwszy od pierwszego kwartału następującego po kwartale, w którym weszła w życie niniejsza ustawa. 2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku złożenia przez podatnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 44 ust. 3i ustawy zmienianej w art. 1 oraz w art. 25 ust. 1e ustawy zmienianej w art. 2, w terminie do 20 dnia drugiego miesiąca kwartału następującego po kwartale, w którym weszła w życie niniejsza ustawa."}
{"id":"2003_1512_5","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 5. 1. W latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r. kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2, wynosi 100 000 euro w każdym z tych lat podatkowych. 2. Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, którzy w roku 2008 lub 2009 rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, mogą zgodnie z zasadami określonymi w art. 22k ust. 7–13 ustawy zmienianej w art. 1 dokonywać odpisów amortyzacyjnych, do kwoty limitu określonej w ust. 1, także w roku podatkowym następującym bezpośrednio po roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej. 3. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy w roku 2008 lub 2009 rozpoczęli prowadzenie działalności, mogą zgodnie z zasadami określonymi w art. 16k ust. 7-13 ustawy zmienianej w art. 2 dokonywać odpisów amortyzacyjnych, do kwoty limitu określonej w ust. 1, także w roku podatkowym następującym bezpośrednio po roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, których pierwszy rok podatkowy kończy się w dniu 31 grudnia 2010 r."}
{"id":"2003_1512_6","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 6. Ustawa ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2009 r., z tym że do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, którzy rozpoczęli działalność w 2008 r., a których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i zakończy się po dniu 31 grudnia 2008 r., do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy art. 5 nie mają zastosowania."}
{"id":"2003_1512_7","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 151, poz. 1596, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353 i 1354, Nr 217, poz. 1588, Nr 226, poz. 1657 i Nr 249, poz. 1824, z 2007 r. Nr 35, poz. 219, Nr 99, poz. 658, Nr 115, poz. 791 i 793, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1288, Nr 191, poz. 1361 i 1367, Nr 192, poz. 1378 i Nr 211, poz. 1549, z 2008 r. Nr 97, poz. 623, Nr 141, poz. 888, Nr 143, poz. 894, Nr 209, poz. 1316, Nr 220, poz. 1431 i 1432, Nr 223, poz. 1459 i Nr 228, poz. 1507 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 6, poz. 33 i Nr 19, poz. 100. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1203, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353, Nr 217, poz. 1589 i Nr 251, poz. 1847, z 2007 r. Nr 165, poz. 1169, Nr 171, poz. 1208 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1316 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 19, poz. 100."}
{"id":"2003_1513_1","title":"Ustawa z dnia 6 marca 2009 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 22 grudnia 2008 roku, między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 22 grudnia 2008 roku, między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku."}
{"id":"2003_1513_2","title":"Ustawa z dnia 6 marca 2009 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 22 grudnia 2008 roku, między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2003_151_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) źródła finansowania funduszu stabilizacyjnego, rodzaje działań finansowanych ze środków funduszu stabilizacyjnego oraz zasady i tryb wykorzystania środków gromadzonych na tym funduszu.”; 2) art. 3a otrzymuje brzmienie: „Art. 3a. Celem działalności Funduszu jest podejmowanie działań na rzecz stabilności krajowego systemu finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o Komitecie Stabilności Finansowej (Dz. U. Nr 209, poz. 1317 oraz z …), w szczególności poprzez zapewnienie funkcjonowania obowiązkowego systemu gwarantowania środków pieniężnych, udzielanie pomocy i wsparcia oraz udzielanie lub wykonywanie gwarancji rekapitalizacyjnej, na zasadach określonych w ustawie.”; 3) w art. 4 po ust. 1i dodaje się ust. 1j w brzmieniu: „1j. Do zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy finansowanej ze środków funduszu stabilizacyjnego należy: 1) udzielanie gwarancji zwiększania funduszy własnych banku krajowego, zwanej dalej „gwarancją rekapitalizacyjną”, a w przypadku wykonania tej gwarancji – nabywanie lub obejmowanie akcji, obligacji lub bankowych papierów wartościowych banku krajowego; 2) określanie wysokości stawki opłaty ostrożnościowej, o której mowa w art. 14a, wnoszonej przez podmioty objęte systemem gwarantowania na rzecz Funduszu.”; 4) w art. 7: a) w ust. 2: – pkt 5 otrzymuje brzmienie: ,,5) określanie na wniosek Zarządu Funduszu wysokości stawek obowiązkowej opłaty rocznej i opłaty ostrożnościowej podmiotów objętych systemem gwarantowania oraz stawki określającej wysokość funduszy ochrony środków gwarantowanych;”, – po pkt 7d dodaje się pkt 7e w brzmieniu: „7e) określanie zasad udzielania pomocy finansowej, o której mowa w art. 4 ust. 1j pkt 1, oraz zasad zarządzania akcjami, obligacjami i bankowymi papierami wartościowymi banku krajowego nabytymi lub objętymi w wyniku wykonania gwarancji rekapitalizacyjnej;”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przy określaniu wysokości stawki obowiązkowej opłaty rocznej, o której mowa w art. 13 ust. 1, oraz stawki opłaty ostrożnościowej, o której mowa w art. 14a, Rada Funduszu uwzględnia w szczególności sytuację w sektorze finansowym oraz jego otoczeniu makroekonomicznym.”; 5) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: „Art. 14a. Podmioty objęte systemem gwarantowania wnoszą na rzecz Funduszu opłatę ostrożnościową w wysokości iloczynu stawki nieprzekraczającej 0,2% i podstawy naliczania opłaty rocznej, o której mowa w art. 13 ust. 1a. Przepisy art. 13 ust. 2, 3, 3c i 5 oraz art. 14 ust. 2, 3 i 4 stosuje się odpowiednio.”; 6) w art. 15 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) opłaty ostrożnościowe, o których mowa w art. 14a, wnoszone przez podmioty objęte systemem gwarantowania;”; 7) w art. 16: a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) finansowanie zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 1j pkt 1, przy czym pomoc ta może być udzielana jedynie ze środków funduszu stabilizacyjnego;”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Nadwyżka bilansowa Funduszu w danym roku powiększa jego fundusz własny, tworzony w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy podmiotom objętym systemem gwarantowania, fundusz kas oraz fundusz stabilizacyjny, z zastrzeżeniem ust. 2a i 2b. Podział nadwyżki bilansowej jest dokonywany w proporcji, w jakiej fundusze te uczestniczą w ich sumie na dzień bilansowy ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Fundusz może, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 1h oraz art. 20g ust. 2 pkt 1, nabywać: 1) papiery wartościowe emitowane, poręczone lub gwarantowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski; 2) papiery wartościowe emitowane, poręczone lub gwarantowane przez rządy lub banki centralne państw będących członkami Unii Europejskiej, stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub członkami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju; 3) jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych; 4) w wykonaniu gwarancji rekapitalizacyjnej – akcje, obligacje lub bankowe papiery wartościowe banku krajowego; 5) prawa z nabytych lub objętych w sposób określony w pkt 4, w art. 4 ust. 1h lub art. 20g ust. 2 pkt 1 papierów wartościowych.”, d) po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu: „4b. W celu nabywania lub zbywania papierów wartościowych, o których mowa w ust. 3 pkt 2, Fundusz może również posiadać rachunki papierów wartościowych w zagranicznej izbie rozliczeniowej i posiadać rachunek bankowy do przeprowadzania rozliczeń z tym związanych.”; e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: ,,5. Koszty działalności biura Funduszu oraz inne wydatki związane z wykonywaniem zadań Funduszu pokrywane są ze środków, o których mowa w art. 15 pkt 1, 1a i 3–7.”; 8) w art. 16a ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa sumę środków, o których mowa w ust. 1 i 2, Fundusz dokonuje wypłat środków gwarantowanych ze środków funduszu własnego, tworzonego w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy podmiotom objętym systemem gwarantowania. Kwota wypłat nie może przewyższać wartości funduszu pomniejszonej o wartość bilansową wierzytelności sfinansowanych z tego funduszu.”; 9) po art. 16a dodaje się art. 16b w brzmieniu: ,,Art. 16b. 1. W razie konieczności dokonania wypłat środków gwarantowanych w przypadku, o którym mowa w art. 16a ust. 3, jeżeli dokonano przeniesienia środków, o którym mowa w art. 18a ust. 3, minister właściwy do spraw instytucji finansowych przekazuje Funduszowi środki finansowe na wypłatę środków gwarantowanych do wysokości środków przeniesionych z funduszu własnego, tworzonego w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy podmiotom objętym systemem gwarantowania na fundusz stabilizacyjny, w terminach umożliwiających Funduszowi dokonanie wypłaty środków gwarantowanych w terminie określonym w art. 22 ust. 3. 2. Środki finansowe mogą być przekazane Funduszowi w formie dotacji z budżetu państwa lub skarbowych papierów wartościowych. 3. Warunki emisji skarbowych papierów wartościowych oraz sposób realizacji wynikających z nich świadczeń określi minister właściwy do spraw instytucji finansowych przez wydanie listu emisyjnego. 4. List emisyjny zawiera w szczególności: 1) datę emisji; 2) powołanie podstawy prawnej emisji; 3) jednostkową wartość nominalną; 4) określenie waluty, w której może następować emisja, lub sposób określenia waluty emisji; 5) cenę lub sposób jej ustalenia; 6) stopę procentową lub sposób jej obliczania; 7) określenie sposobu i terminów wypłaty należności głównej oraz należności ubocznych; 8) datę, od której nalicza się oprocentowanie skarbowych papierów wartościowych tej emisji; 9) termin wykupu oraz zastrzeżenie możliwości wcześniejszego wykupu. 5. Emisja skarbowych papierów wartościowych następuje z dniem zarejestrowania skarbowych papierów wartościowych w depozycie papierów wartościowych oraz w kwocie równej wartości nominalnej wyemitowanych papierów wartościowych. 6. Do emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów art. 97, art. 98 i art. 102 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.3)). 7. Emisji skarbowych papierów wartościowych nie wlicza się do limitów określonych w ustawie budżetowej. 8. Wartość nominalną zobowiązań z tytułu wyemitowanych skarbowych papierów wartościowych zalicza się do długu Skarbu Państwa zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.”; 10) po art. 18 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: „Rozdział 2a Fundusz stabilizacyjny i udzielanie pomocy ze środków tego funduszu"}
{"id":"2003_151_18a","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18a. 1. Z wpłat opłaty ostrożnościowej, o której mowa w art. 14a, tworzy się fundusz stabilizacyjny będący funduszem własnym Funduszu. 2. Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, po uzyskaniu opinii ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, może przenieść całość lub część środków funduszu stabilizacyjnego na fundusz własny, tworzony w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy podmiotom objętym systemem gwarantowania. 3. Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, może dokonać czasowego przeniesienia całości lub części środków funduszu własnego, tworzonego w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań Funduszu w zakresie udzielania pomocy podmiotom objętym systemem gwarantowania, na fundusz stabilizacyjny."}
{"id":"2003_151_18b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18b. Środki funduszu stabilizacyjnego przeznacza się na: 1) finansowanie pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 1j pkt 1; 2) wypłatę środków gwarantowanych w przypadku, o którym mowa w art. 16a ust. 4."}
{"id":"2003_151_18c","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18c. 1. W przypadku gdy w ramach postępowania naprawczego konieczne jest zwiększenie funduszy własnych banku krajowego, Fundusz, uwzględniając działania, o których mowa w art. 3a, stan środków funduszu stabilizacyjnego oraz możliwość udzielenia pomocy w sposób, o którym mowa w art. 19 ust. 1, może udzielić gwarancji rekapitalizacyjnej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, do udzielania gwarancji rekapitalizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 3–8, art. 9 ust. 1, 3 i 4, art. 12 i art. 22 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji finansowych (Dz. U. Nr 40, poz. 226, z 2011 r. Nr 38, poz. 196 oraz z …). 3. Fundusz może odmówić udzielenia gwarancji rekapitalizacyjnej, w szczególności w przypadku istotnego zaangażowania środków Funduszu w stosunku do banku krajowego, w ramach zadań określonych w art. 4 ust. 1j pkt 1 lub ust. 2 pkt 1 lub pkt 1a."}
{"id":"2003_151_18d","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18d. 1. Fundusz może udzielić gwarancji rekapitalizacyjnej wyłącznie na wniosek, o którym mowa w art. 6 ust. 2a ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji finansowych. 2. Udzielenie gwarancji rekapitalizacyjnej następuje po wniesieniu przez bank krajowy na rzecz Funduszu opłaty prowizyjnej naliczonej od kwoty zobowiązania objętego tą gwarancją. 3. Odmowa udzielenia gwarancji rekapitalizacyjnej nie stanowi podstawy roszczeń banku krajowego ani osób trzecich wobec Funduszu i jego organów.”; 11) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Realizując zadania Funduszu, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1, Fundusz może w szczególności udzielać podmiotom objętym systemem gwarantowania pożyczek, gwarancji lub poręczeń.”; 12) art. 36 otrzymuje brzmienie: „Art. 36. Z tytułu opóźnień w dokonywaniu opłat rocznych, o których mowa w art. 13 ust. 1, opłaty ostrożnościowej, o której mowa w art. 14a, oraz wpłat, o których mowa w art. 26a ust. 2 i art. 26c, Funduszowi przysługują odsetki w wysokości odsetek pobieranych od zaległości podatkowych.”; 13) w art. 38 po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu: „4b. Fundusz i Narodowy Bank Polski przekazują sobie informacje, w tym informacje niejawne w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich ustawowo określonych zadań.”."}
{"id":"2003_151_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.4)) w art. 16 w ust. 1 w pkt 67 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 68 w brzmieniu: „68) opłaty ostrożnościowej, o której mowa w art. 14a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.5)).”."}
{"id":"2003_151_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1149, z późn. zm.6)) art. 17a otrzymuje brzmienie: „Art. 17a. Przewodniczący Komisji może przekazywać Ministrowi Finansów, Narodowemu Bankowi Polskiemu oraz Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu informacje uzyskane przez Komisję, w tym także informacje chronione na podstawie odrębnych ustaw, niezbędne do realizacji celu działalności i zadań Komitetu Stabilności Finansowej.”."}
{"id":"2003_151_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 7 listopada 2008 r. o Komitecie Stabilności Finansowej (Dz. U. Nr 209, poz. 1317) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2–5 otrzymują brzmienie: „2. Procedury, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są przekazywane Ministrowi Finansów, Narodowemu Bankowi Polskiemu, Komisji Nadzoru Finansowego i Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu w celu wdrożenia. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego przedstawia Komitetowi opinię dotyczącą wypłacalności zagrożonych podmiotów, Prezes Narodowego Banku Polskiego – opinię dotyczącą płynności sektora bankowego, Minister Finansów – opinię w sprawie możliwości wsparcia zagrożonych podmiotów ze środków publicznych, a Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego – opinię w sprawie możliwych wypłat środków gwarantowanych oraz możliwości wsparcia podmiotów zagrożonych ze środków Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. 4. Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, Prezes Narodowego Banku Polskiego i Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przedstawiają Komitetowi, w zakresie swoich kompetencji, opinie dotyczące znaczenia systemowego zagrożonych podmiotów. 5. Realizacja zadań, o których mowa w ust. 1, w tym zasady i zakres wymiany informacji, odbywa się zgodnie z przepisami określającymi zadania i kompetencje Ministra Finansów, Narodowego Banku Polskiego, Komisji Nadzoru Finansowego i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.”; 2) w art. 4 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.”; 3) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Komitet może tworzyć grupy robocze, w których skład wchodzą pracownicy urzędu obsługującego Ministra Finansów, Narodowego Banku Polskiego, Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego oraz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Za zgodą Komitetu w skład grup roboczych mogą również wchodzić inne osoby posiadające odpowiednią wiedzę lub doświadczenie z zakresu działań na rzecz utrzymania stabilności krajowego systemu finansowego.”; 4) w art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister Finansów, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego oraz Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mogą upoważnić inne osoby do dostępu do informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1. Do osób tych przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio.”; 5) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. Informacje opublikowane przez Komitet nie stanowią podstawy roszczeń ani zobowiązań osób trzecich wobec Skarbu Państwa, Narodowego Banku Polskiego lub Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.”."}
{"id":"2003_151_5","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 12 lutego 2009 r. o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym (Dz. U. Nr 39, poz. 308, z późn. zm.7)) uchyla się art. 20."}
{"id":"2003_151_6","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji finansowych (Dz. U. Nr 40, poz. 226 oraz z 2011 r. Nr 38, poz. 196) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) udzielaniu przez Skarb Państwa lub Bankowy Fundusz Gwarancyjny gwarancji zwiększania funduszy własnych instytucji finansowych;”; 2) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: „Udzielanie gwarancji zwiększania funduszy własnych instytucji finansowych”; 3) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku gdy w ramach postępowania naprawczego konieczne jest zwiększenie funduszy własnych, instytucja finansowa może uzyskać gwarancję Skarbu Państwa lub Bankowego Funduszu Gwarancyjnego zwiększenia funduszy własnych, na zasadach określonych w ustawie, zwaną dalej „gwarancją”.”; 4) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Warunkiem udzielenia gwarancji Skarbu Państwa lub Bankowego Funduszu Gwarancyjnego jest akceptacja programu naprawczego przez Komisję Nadzoru Finansowego.”; 5) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Gwarancji może udzielić, w imieniu Skarbu Państwa, minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek instytucji finansowej.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku podjęcia decyzji o udzieleniu gwarancji zwiększenia funduszy własnych minister właściwy do spraw instytucji finansowych, uwzględniając konieczność zapewnienia stabilności krajowego systemu finansowego, o którym mowa art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o Komitecie Stabilności Finansowej (Dz. U. Nr 209, poz. 1317 oraz z …), oraz zasadność wykorzystania budżetowych i pozabudżetowych źródeł finansowania, może zwrócić się z wnioskiem do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego o udzielenie we własnym imieniu gwarancji ze środków funduszu stabilizacyjnego, o którym mowa w art. 18a ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.8)), w zakresie całości lub części kwoty objętej wnioskiem banku krajowego.”; 6) w art. 14 uchyla się ust. 2a i 2b."}
{"id":"2003_151_7","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 7. Podmioty objęte obowiązkowym systemem gwarantowania są obowiązane do wniesienia po raz pierwszy opłaty ostrożnościowej za rok wejścia w życie ustawy w wysokości określonej w art. 14a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 60 dni od dnia opublikowania uchwały Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego o wysokości stawki tej opłaty w dwóch dziennikach o zasięgu ogólnokrajowym."}
{"id":"2003_151_8","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym, ustawę z dnia 7 listopada 2008 r. o Komitecie Stabilności Finansowej, ustawę z dnia 12 lutego 2009 r. o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym oraz ustawę z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji finansowych. 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 144, poz. 1176, z 2010 r. Nr 140, poz. 943 i Nr 257, poz. 1724, z 2011 r. Nr 134, poz. 781, z 2012 r. poz. 596 i 1166 oraz z 2013 r. poz. 613. 3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 96, poz. 620, Nr 123, poz. 835, Nr 152, poz. 1020, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 185, poz. 1092, Nr 201, poz. 1183, Nr 234, poz. 1386, Nr 240, poz. 1429 i Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 1456, 1530 i 1548. 4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 102, poz. 585, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 781, Nr 178, poz. 1059, Nr 205, poz. 1202 i Nr 234, poz. 1389 i 1391, z 2012 r. poz. 362, 596, 769, 1010, 1342, 1448 i 1540 oraz z 2013 r. poz. 21 i 613. 5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 144, poz. 1176, z 2010 r. Nr 140, poz. 943 i Nr 257, poz. 1724, z 2011 r. Nr 134, poz. 781, z 2012 r. poz. 596 i 1166 oraz z 2013 r. poz. 613 i … 6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1166 i 1385 oraz z 2013 r. poz. 70. 7) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 3, poz. 12, z 2011 r. Nr 38, poz. 196 i Nr 186, poz. 1101 oraz z 2012 r. poz. 1166. 8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 144, poz. 1176, z 2010 r. Nr 140, poz. 943 i Nr 257, poz. 1724, z 2011 r. Nr 134, poz. 781, z 2012 r. poz. 596 i 1166 oraz z 2013 r. poz. 613 i ..."}
{"id":"2003_153_1","title":"Ustawa z dnia 22 lutego 2013 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182 oraz z 2012 r. poz. 1544 i 1548) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 6 w pkt 11 i w art. 43 w ust. 7 wyrazy „o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu” zastępuje się wyrazami „o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy”; 2) w art. 6 pkt 15 otrzymuje brzmienie: „15) średni miesięczny koszt utrzymania w domu pomocy społecznej – kwotę rocznych kosztów działalności domu wynikającą z utrzymania mieszkańców, z roku poprzedniego, bez kosztów inwestycyjnych i wydatków na remonty, powiększoną o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy, podzieloną przez liczbę miejsc, ustaloną jako sumę rzeczywistej liczby mieszkańców w poszczególnych miesiącach roku poprzedniego, w domu;”; 3) użyte w art. 8 w ust. 3 w pkt 2, w art. 17 w ust. 1 w pkt 7, w art. 20 w ust. 1 w pkt 1, w art. 39 w ust. 3, w art. 49 w ust. 8 i w art. 58 w ust. 3 i 4 wyrazy „o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia” zastępuje się wyrazami „o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”; 4) w art. 8 w ust. 4 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) dochodu z powierzchni użytków rolnych poniżej 1 ha przeliczeniowego.”; 5) w art. 9 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Kwota stanowiąca podstawę ustalenia wysokości pomocy pieniężnej na usamodzielnienie, na kontynuowanie nauki i pomocy na zagospodarowanie w formie rzeczowej, kwoty minimalnego i maksymalnego świadczenia pieniężnego na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, a także maksymalna kwota zasiłku stałego ulegają zmianie w terminach weryfikacji kryteriów dochodowych o 50% sumy kwot, o które wzrosły kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej i kryterium dochodowe na osobę w rodzinie.”; 6) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej, z zastrzeżeniem ust.1a.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przepisu ust.1 nie stosuje się do osób odbywających karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.”; 7) w art. 21: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) diagnozowanie i monitorowanie wybranych problemów społecznych w regionie;”, b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) koordynowanie działań na rzecz sektora ekonomii społecznej w regionie”; 8) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: „Art. 21a. Działania, o których mowa w art. 21 pkt 4a, obejmują w szczególności: 1) rozwój infrastruktury usług aktywizacji, integracji oraz reintegracji społecznej i zawodowej na rzecz osób i rodzin zagrożonych wykluczeniem społecznym; 2) inspirowanie i promowanie nowych metod działań w zakresie aktywizacji, integracji oraz reintegracji społecznej i zawodowej osób i rodzin zagrożonych wykluczeniem społecznym; 3) wspieranie rozwoju partnerskiej współpracy pomiędzy samorządami lokalnymi a podmiotami świadczącymi usługi aktywizacji, integracji oraz reintegracji społecznej i zawodowej na rzecz osób i rodzin zagrożonych wykluczeniem społecznym; 4) monitorowanie rozwoju lokalnej przedsiębiorczości społecznej służącej zwiększeniu aktywności społecznej i zawodowej osób i rodzin zagrożonych wykluczeniem społecznym; 5) zwiększanie kompetencji służb zajmujących się aktywizacją, integracją oraz reintegracją społeczną i zawodową osób i rodzin zagrożonych wykluczeniem społecznym.”; 9) w art. 22 pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) nadzór nad realizacją zadań samorządu gminnego, powiatowego i województwa, w tym nad jakością działalności jednostek organizacyjnych pomocy społecznej oraz nad jakością usług, dla których minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określił standardy, a także nad zgodnością zatrudnienia pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej z wymaganymi kwalifikacjami;”; 10) w art. 23 uchyla się ust. 2; 11) w art. 37 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Do dochodu osoby ubiegającej się i pobierającej zasiłek stały nie wlicza się kwoty zasiłku okresowego.”; 12) w art. 54 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Osoba wymagająca wzmożonej opieki medycznej kierowana jest na podstawie art. 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.2)) do zakładu opiekuńczo-leczniczego lub pielęgnacyjno-opiekuńczego.”; 13) w art. 56 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) osób uzależnionych od alkoholu.”; 14) w art. 59 dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: „6. W przypadku regionalnego domu pomocy społecznej, o którym mowa w art. 56 pkt 7, decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej. Decyzję o umieszczeniu w regionalnym domu pomocy społecznej wydaje marszałek województwa. 7. Decyzję o skierowaniu oraz o umieszczeniu w domu pomocy społecznej, o którym mowa w art. 56 pkt 7, wydaje się na czas określony nie dłuższy niż 12 miesięcy, z możliwością przedłużenia do 18 miesięcy w uzasadnionych przypadkach.”; 15) art. 60 otrzymuje brzmienie: „Art. 60. 1. Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca: 1) w domu pomocy społecznej o zasięgu gminnym – ustala wójt (burmistrz, prezydent miasta) i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku; 2) w domu pomocy społecznej o zasięgu powiatowym – ustala starosta i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku; 3) w regionalnym domu pomocy społecznej – ustala marszałek województwa i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku. 3. Ogłoszony średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w domu pomocy społecznej, o którym mowa w ust. 2, może być niższy niż obliczony zgodnie z art. 6 ust. 15, jednak pod warunkiem zapewnienia realizacji zadań na poziomie obowiązującego standardu. 4. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 2, stanowi podstawę do ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej od następnego miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym zostało opublikowane. Do tego czasu odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej ustala się na podstawie ogłoszenia z roku poprzedniego. 5. W domu pomocy społecznej, który rozpoczął działalność, średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca ustala się w wysokości średniej wojewódzkiej kwoty średniego kosztu utrzymania w domach pomocy społecznej danego typu, a jeżeli takiego typu nie ma na terenie województwa, średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca ustala się w wysokości średniej wojewódzkiej kwoty średniego kosztu utrzymania w domach pomocy społecznej. 6. W celu ustalenia średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej, który nie był prowadzony przez cały rok kalendarzowy, kwotę kosztów działalności domu wynikającą z utrzymania mieszkańców z roku poprzedniego dzieli się przez średnią miesięczną liczbę mieszkańców przebywających w domu pomocy społecznej oraz liczbę miesięcy w roku przypadających po miesiącu wydania zezwolenia na prowadzenie domu.”; 16) w art. 61 w ust. 3 wyrazy „ust. 2 pkt 1, 2 i 2a” zastępuje się wyrazami „ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 2a”; 17) w art. 62 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, przeznacza się na utrzymanie domu pomocy społecznej.”; 18) w art. 89 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki w wysokości 30% podstawy miesięcznie przysługuje osobie usamodzielnianej kontynuującej naukę w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej.”; 19) w art. 95: a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. W przypadku gdy po upływie okresu wstrzymania pomocy nie ustały przyczyny, o których mowa w ust. 1, uchyla się decyzję o udzieleniu pomocy. 4. Uchylenie decyzji o udzieleniu pomocy następuje ponadto w przypadku, gdy: 1) cudzoziemiec, wobec którego jest kontynuowana uprzednio wstrzymana pomoc, ponownie dopuszcza się działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3; 2) cudzoziemiec w trakcie trwania indywidualnego programu integracji został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie; 3) cudzoziemiec został pozbawiony statusu uchodźcy lub cofnięto mu ochronę uzupełniającą.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli pomocą objęte były inne osoby, pomoc jest kontynuowana dla tych osób do momentu zakończenia indywidualnego programu integracji. 4b. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, jeżeli pomocą objęte były inne osoby, wydaje się odrębną decyzję o przyznaniu pomocy, na podstawie której osoby te kontynuują indywidualny program integracji.”; 20) w art. 107: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadza się u osób i rodzin korzystających lub ubiegających się o świadczenia z pomocy społecznej w celu ustalenia ich sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej oraz u osób, o których mowa w art. 103.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Niewyrażenie zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego przez osoby lub rodziny ubiegające się o świadczenia z pomocy społecznej lub na jego aktualizację przez osoby lub rodziny korzystające ze świadczeń z pomocy społecznej stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.”, c) uchyla się ust. 5a, d) w ust. 5b: – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) decyzji właściwego organu w sprawie renty, emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego, emerytury pomostowej, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, uposażenia w stanie spoczynku, renty strukturalnej oraz renty socjalnej;”, – pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) dowodu otrzymania renty, emerytury, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, emerytury pomostowej, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, uposażenia w stanie spoczynku, renty strukturalnej oraz renty socjalnej;”, – po pkt 15 dodaje się pkt 15a i 15b w brzmieniu: „15a) dowodu opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne rolników; 15b) dowodu opłacenia składki na ubezpieczenie społeczne przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;”, e) po ust. 5c dodaje się ust. 5d w brzmieniu: „5d. W przypadku gdy okoliczności sprawy, mające wpływ na prawo do świadczeń, wymagają potwierdzenia innym oświadczeniem lub dokumentem niż wymienionym w ust. 5b, można domagać się takiego oświadczenia lub dokumentu.”; 21) w art. 155: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Kwota dotacji celowej z budżetu państwa na domy pomocy społecznej wyliczona zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego może być w uzasadnionych przypadkach zmniejszona lub zwiększona, nie więcej jednak niż o 20%, w zależności od znajdujących się w powiecie typów domów oraz uzyskanych dochodów z tytułu odpłatności za pobyt w domu, z zastrzeżeniem ust. 2a.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku powiatów prowadzących lub zlecających prowadzenie domów pomocy społecznej, o których mowa w art. 56 pkt 5, dotacja może być w uzasadnionych przypadkach zwiększona, nie więcej jednak niż o 50%.”."}
{"id":"2003_153_2","title":"Ustawa z dnia 22 lutego 2013 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268, z późn. zm.3)) w art. 8: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Renta socjalna nie przysługuje za okres tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, z zastrzeżeniem ust.1a.”; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób odbywających karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.”."}
{"id":"2003_153_3","title":"Ustawa z dnia 22 lutego 2013 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (Dz. U. z 2010 r. Nr 142, poz. 960, z późn. zm.4)) uchyla się art. 5a."}
{"id":"2003_153_4","title":"Ustawa z dnia 22 lutego 2013 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 4. 1. Wydane przed dniem wejścia w życie ustawy zezwolenia warunkowe na prowadzenie domu pomocy społecznej zachowują moc, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2013 r. 2. Domy pomocy społecznej, o których mowa w ust. 1, są obowiązane w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dostosowania programów naprawczych."}
{"id":"2003_153_5","title":"Ustawa z dnia 22 lutego 2013 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 4, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 31 grudnia 2012 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej oraz ustawę z dnia 7 września 2007 r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego. 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 154. 3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 120, poz. 1252, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 176, poz. 1241, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, z 2009 r. Nr 97, poz. 800, z 2010 r. Nr 40, poz. 229 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 106, poz. 622 i Nr 224, poz. 1338. 4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 217, poz. 1280 oraz z 2012 r. poz. 692."}
{"id":"2003_155_1","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 106, poz. 1149 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w § 1 wyrazy \"orzeczeniem sądu\" zastępuje się wyrazem \"wyrokiem\"; 2) w art. 11 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Postępowanie umorzone na podstawie § 1 można wznowić w wypadku uchylenia lub istotnej zmiany treści prawomocnego wyroku, z powodu którego zostało ono umorzone.\"; 3) w art. 15 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Policja i inne organy w zakresie postępowania karnego wykonują polecenia sądu i prokuratora oraz prowadzą pod nadzorem prokuratora śledztwo lub dochodzenie w granicach określonych w ustawie.\"; 4) w art. 19 w § 3 wyrazy \"nie przekraczającej najniższego miesięcznego wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazami \"do 3000 złotych\"; 5) w art. 20 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. W razie rażącego naruszenia obowiązków procesowych przez oskarżyciela publicznego lub prowadzącego postępowanie przygotowawcze sąd zawiadamia bezpośredniego przełożonego osoby, która dopuściła się uchybienia; w stosunku do Policji oraz innych organów postępowania przygotowawczego uprawnienie takie przysługuje również prokuratorowi.\"; 6) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. § 1. Sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może z inicjatywy lub za zgodą pokrzywdzonego i oskarżonego, skierować sprawę do instytucji lub osoby godnej zaufania w celu przeprowadzenia postępowania mediacyjnego między pokrzywdzonym i oskarżonym. § 2. Postępowanie mediacyjne nie powinno trwać dłużej niż miesiąc, a jego okresu nie wlicza się do czasu trwania postępowania przygotowawczego. § 3. Postępowania mediacyjnego nie może prowadzić osoba, co do której w konkretnej sprawie zachodzą okoliczności określone w art. 4042, czynny zawodowo sędzia, prokurator, adwokat, radca prawny, a także aplikant do tychże zawodów albo inna osoba zatrudniona w sądzie, prokuraturze lub innej instytucji uprawnionej do ścigania przestępstw. § 4. Instytucja lub osoba godna zaufania sporządza, po przeprowadzeniu postępowania mediacyjnego, sprawozdanie z jego przebiegu i wyników. § 5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinny odpowiadać instytucje i osoby uprawnione do przeprowadzenia mediacji, sposób ich powoływania i odwoływania, zakres i warunki udostępniania akt instytucjom i osobom uprawnionym do przeprowadzenia mediacji oraz sposób i tryb postępowania mediacyjnego, mając na uwadze potrzebę skutecznego przeprowadzenia tego postępowania.\"; 7) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. § 1. Sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o następujące przestępstwa: 1) o zbrodnie określone w Kodeksie karnym oraz w ustawach szczególnych, 2) o występki określone w rozdziałach XVI i XVII oraz w art. 140142, 148 § 4, art. 149, 150 § 1, art. 151-154, 156 § 3, art. 158 § 3, art. 163 § 3 i 4, art. 165 § 1, 3 i 4, art. 166 § 1, art. 173 § 3 i 4, art. 185 § 2, art. 210 § 2, art. 252 oraz 253 § 2 Kodeksu karnego, 3) o występki, które z mocy przepisu szczególnego należą do właściwości sądu okręgowego. § 2. Sąd apelacyjny, na wniosek sądu rejonowego, może przekazać do rozpoznania sądowi okręgowemu, jako sądowi pierwszej instancji, sprawę o każde przestępstwo, ze względu na szczególną wagę lub zawiłość sprawy. § 3. Sąd okręgowy rozpoznaje ponadto środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w sądzie rejonowym oraz inne sprawy przekazane mu przez ustawę.\"; 8) w art. 26 wyrazy \"w sądzie wojewódzkim\" zastępuje się wyrazami \"w sądzie okręgowym\"; 9) w art. 28 w § 3 skreśla się wyrazy \"25 lat pozbawienia wolności albo\"; 10) w art. 29 w § 2 skreśla się wyrazy \"25 lat pozbawienia wolności albo\"; 11) w art. 30 w § 1 wyrazy \"sąd wojewódzki\" zastępuje się wyrazami \"sąd okręgowy\"; 12) w art. 32 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§3. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej sądu według przepisów poprzedzających, sprawę rozpoznaje sąd właściwy dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy.\"; 13) w art. 40 w § 1: a) w pkt 6 skreśla się wyrazy \"w niższej instancji\", b) w pkt 7 skreśla się wyrazy \"lub stwierdzono jego nieważność\", c) uchyla się pkt 8, d) w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) prowadził mediację.\"; 14) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. § 1. Przepisy art. 40 § 1 pkt 1-4, 6 i 10, § 2 oraz art. 41 i 42 stosuje się odpowiednio do prokuratora, innych osób prowadzących postępowanie przygotowawcze oraz innych oskarżycieli publicznych. § 2. Osoby wymienione w § 1 ulegają również wyłączeniu, jeżeli brały udział w sprawie jako obrońca, pełnomocnik, przedstawiciel społeczny albo przedstawiciel ustawowy strony.\"; 15) po art. 49 dodaje się art. 49a w brzmieniu: \"Art. 49a. Jeżeli nie wytoczono powództwa cywilnego, pokrzywdzony, a także prokurator, może aż do zakończenia pierwszego przesłuchania pokrzywdzonego na rozprawie głównej złożyć wniosek, o którym mowa w art. 46 § 1 Kodeksu karnego.\"; 16) w art. 51 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba nieporadna, w szczególności ze względu na wiek lub stan zdrowia, jego prawa może wykonywać osoba, pod której pieczą pokrzywdzony pozostaje.\"; 17) art. 52 otrzymuje brzmienie: \"Art. 52. § 1. W razie śmierci pokrzywdzonego prawa, które by mu przysługiwały, mogą wykonywać osoby najbliższe, a w wypadku ich braku lub nieujawnienia - prokurator, działając z urzędu. § 2. W wypadku gdy organ prowadzący postępowanie dysponuje informacjami o osobach najbliższych dla pokrzywdzonego, powinien pouczyć o przysługujących uprawnieniach co najmniej jedną z nich.\"; 18) w art. 56 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Oskarżyciel posiłkowy, który nie bierze udziału w postępowaniu z przyczyn określonych w § 1, może przedstawić sądowi na piśmie swoje stanowisko w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.\"; 19) w art. 65 w § 1 w pkt 5 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) złożono wniosek, o którym mowa w art. 46 § 1 Kodeksu karnego.\"; 20) art. 72 otrzymuje brzmienie: \"Art. 72. § 1. Oskarżony ma prawo do korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza, jeżeli nie włada w wystarczającym stopniu językiem polskim. § 2. Tłumacza należy wezwać do czynności z udziałem oskarżonego, o którym mowa w § 1. § 3. Oskarżonemu, o którym mowa w § 1, postanowienie o przedstawieniu, uzupełnieniu lub zmianie zarzutów, akt oskarżenia oraz orzeczenie podlegające zaskarżeniu lub kończące postępowanie doręcza się wraz z tłumaczeniem; za zgodą oskarżonego można poprzestać na ogłoszeniu przetłumaczonego orzeczenia kończącego postępowanie, jeżeli nie podlega ono zaskarżeniu.\"; 21) w art. 74: a) w § 2: - w pkt 1 wyrazy \" w szczególności wolno\" zastępuje się wyrazami \"wolno także w szczególności\", - w pkt 2 po wyrazach \"pobraniu krwi\" dodaje się przecinek oraz wyraz \"włosów\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W stosunku do osoby podejrzanej można dokonać badań lub czynności, o których mowa w § 2 pkt 1, a także, przy zachowaniu wymagań określonych w § 2 pkt 2, pobrać krew, włosy lub wydzieliny organizmu.\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i sposób poddawania oskarżonego oraz osoby podejrzanej badaniom, a także dokonywania z ich udziałem czynności, o których mowa w § 2 pkt 1 oraz w § 3, mając na uwadze, by gromadzenie, utrwalanie i analiza materiału dowodowego dokonywane były zgodnie z aktualną wiedzą w zakresie kryminalistyki i medycyny sądowej.\"; 22) w art. 75: a) w § 2 wyrazy \"można sprowadzić go przymusowo\" zastępuje się wyrazami \"można zatrzymać go i sprowadzić przymusowo\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Przepisy art. 246 stosuje się odpowiednio. Zażalenie na postanowienie sądu rozpoznaje ten sam sąd w składzie trzech sędziów.\"; 23) w art. 78 w § 2 wyrazy \"nie istniały\" zastępuje się wyrazami \"nie istnieją\"; 24) w art. 79: a) w § 1 w pkt 3 na końcu przecinek zastępuje się kropką oraz uchyla się pkt 4, b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Jeżeli w toku postępowania biegli lekarze psychiatrzy stwierdzą, że poczytalność oskarżonego zarówno w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu, jak i w czasie postępowania nie budzi wątpliwości, udział obrońcy w dalszym postępowaniu nie jest obowiązkowy. Prezes sądu, a na rozprawie sąd, może wówczas cofnąć wyznaczenie obrońcy.\"; 25) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. Oskarżony musi mieć obrońcę w postępowaniu przed sądem okręgowym jako sądem pierwszej instancji, jeżeli zarzucono mu zbrodnię lub jest pozbawiony wolności. W takim wypadku udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy, a w rozprawie apelacyjnej i kasacyjnej, jeżeli prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne.\"; 26) w art. 81 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Na uzasadniony wniosek oskarżonego lub jego obrońcy prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy może wyznaczyć nowego obrońcę w miejsce dotychczasowego.\"; 27) w art. 84: a) w § 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli jednak czynności należy dokonać poza siedzibą lub miejscem zamieszkania obrońcy z urzędu, prezes sądu, przed którym ma być dokonana czynność, a w postępowaniu przygotowawczym prezes sądu rejonowego miejsca czynności, na uzasadniony wniosek dotychczasowego obrońcy wyznacza dla dokonania tej czynności innego obrońcę spośród miejscowych adwokatów.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Obrońca wyznaczony z urzędu w postępowaniu kasacyjnym lub w postępowaniu o wznowienie postępowania powinien sporządzić i podpisać kasację lub wniosek o wznowienie postępowania albo poinformować na piśmie sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia kasacji lub wniosku o wznowienie postępowania.\"; 28) w art. 85 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. W postępowaniu przygotowawczym uprawnienia sądu określone w § 2 przysługują prezesowi sądu właściwego do rozpoznania sprawy.\"; 29) w art. 88: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Pełnomocnikiem instytucji państwowej, samorządowej lub społecznej może być również radca prawny.\", b) w § 3 skreśla się wyraz \"jej\"; 30) w art. 93 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W postępowaniu przygotowawczym postanowienia i zarządzenia wydaje prokurator oraz inny uprawniony organ, a sąd - w wypadkach przewidzianych w ustawie.\"; 31) art. 96 otrzymuje brzmienie: \"Art. 96. § 1. Strony oraz osoby niebędące stronami, jeżeli ma to znaczenie dla ochrony ich praw lub interesów, mają prawo wziąć udział w posiedzeniu wówczas, gdy ustawa tak stanowi, chyba że ich udział jest obowiązkowy. § 2. W pozostałych wypadkach mają one prawo wziąć udział w posiedzeniu, jeżeli się stawią, chyba że ustawa stanowi inaczej.\"; 32) w art. 100 § 6 otrzymuje brzmienie: \"§ 6. Po ogłoszeniu lub przy doręczeniu orzeczenia należy pouczyć uczestników postępowania o przysługującym im prawie, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia lub o tym, że orzeczenie nie podlega zaskarżeniu. Oskarżonego, o którym mowa w art. 335 lub 387, należy także pouczyć o treści art. 443 w związku z art. 434 § 3.\"; 33) uchyla się art. 101-104; 34) w art. 107 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Za orzeczenia co do roszczeń majątkowych uważa się również orzeczenia nakładające obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz nawiązkę orzeczoną na rzecz pokrzywdzonego, jeżeli nadają się one do egzekucji w myśl przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.\"; 35) w art. 115 w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W sprawach rozpoznawanych w składzie dwóch sędziów i trzech ławników uzasadnienie podpisują obaj sędziowie, chyba że zgłoszono zdanie odrębne.\"; 36) w art. 117: a) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Usprawiedliwienie nieobecności z powodu choroby wymaga przedstawienia zaświadczenia, wystawionego przez uprawnionego lekarza, potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie.\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb usprawiedliwiania niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników postępowania z powodu choroby oraz sposób wyznaczania lekarzy uprawnionych do wystawiania zaświadczeń potwierdzających niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie, mając na uwadze konieczność zapewnienia nieodpłatności przeprowadzenia badania i wystawienia zaświadczenia przez lekarza oraz dostępności takich badań dla osoby badanej.\"; 37) w art. 125 wyraz \"dochodzenia\" zastępuje się wyrazami \"postępowania przygotowawczego\"; 38) w art. 131: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Wezwania, zawiadomienia oraz inne pisma, od których daty doręczenia biegną terminy, doręcza się przez pocztę lub inny uprawniony podmiot zajmujący się doręczaniem korespondencji albo pracownika organu wysyłającego, a w razie niezbędnej konieczności - przez Policję.\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Jeżeli istnieje obowiązek doręczenia postanowienia, przepis § 2 stosuje się odpowiednio. Należy jednak zawsze doręczyć je temu pokrzywdzonemu, który w zawitym terminie 7 dni od dnia ogłoszenia o to się zwróci.\"; 39) w art. 132 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Pismo może być także doręczone za pośrednictwem telefaksu lub poczty elektronicznej. W takim wypadku dowodem doręczenia jest potwierdzenie transmisji danych.\"; 40) w art. 133 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. O pozostawieniu pisma w myśl § 1 doręczający umieszcza zawiadomienie w skrzynce do doręczania korespondencji bądź na drzwiach mieszkania adresata lub w innym widocznym miejscu ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo pozostawiono oraz że należy je odebrać w ciągu 7 dni; w razie bezskutecznego upływu tego terminu, należy czynność zawiadomienia powtórzyć jeden raz; tak samo należy postąpić w razie doręczenia pisma administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi.\"; 41) art. 138 otrzymuje brzmienie: \"Art. 138. Strona, a także osoba niebędąca stroną, której prawa zostały naruszone, przebywająca za granicą, ma obowiązek wskazać adresata dla doręczeń w kraju; w razie nieuczynienia tego pismo wysłane na ostatnio znany adres w kraju albo, jeżeli adresu tego nie ma, załączone do akt sprawy uważa się za doręczone.\"; 42) w art. 139: a) uchyla się § 2, b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Przepis § 1 nie dotyczy pism wysłanych po raz pierwszy po prawomocnym uniewinnieniu oskarżonego.\"; 43) art. 141 otrzymuje brzmienie: \"Art. 141. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb doręczania pism sądowych, mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawnego toku postępowania, a także właściwej realizacji gwarancji procesowych jego uczestników.\"; 44) w art. 143 w § 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) przebieg posiedzenia sądu, jeżeli stawią się na nim uprawnione osoby albo ich obecność jest obowiązkowa,\"; 45) w art. 145 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli czynność procesową utrwala się za pomocą stenogramu, protokół można ograniczyć do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących w niej udział. Stenograf przekłada stenogram na pismo zwykłe, przy czym czyni wzmiankę, jakim posługiwał się systemem; pierwopis stenogramu oraz jego przekład stają się załącznikami do protokołu.\"; 46) w art. 147: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Jeżeli czynność procesową utrwala się za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, protokół można ograniczyć do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących w niej udział. Zapis obrazu lub dźwięku, a także przekład zapisu dźwięku stają się załącznikami do protokołu.\", b) § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposób przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów, mając na uwadze konieczność właściwego zabezpieczenia utrwalonego obrazu lub dźwięku przed utratą dowodu, jego zniekształceniem lub nieuprawnionym ujawnieniem.\"; 47) w art. 148 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenia określonych okoliczności przez organ prowadzący postępowanie zamieszcza się w protokole z możliwą dokładnością. Osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać zamieszczenia w protokole z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw lub interesów.\"; 48) w art. 151 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. Jeżeli protokół nie został należycie podpisany bezpośrednio po zakończeniu czynności, brakujące podpisy mogą być złożone później, ze wskazaniem daty ich złożenia i przyczyn opóźnienia.\"; 49) w art. 156: a) w § 1 po wyrazie \"Stronom\" dodaje się przecinek i wyrazy \"podmiotowi określonemu w art. 416\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Na wniosek oskarżonego lub jego obrońcy wydaje się odpłatnie kserokopie dokumentów z akt sprawy. Kserokopie takie można wydać odpłatnie, na wniosek, również innym stronom, podmiotowi określonemu w art. 416, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym.\", c) w § 3 po wyrazach \"zarządzić wydanie\" dodaje się wyraz \"odpłatnie\", d) w § 5 wyrazy \"wydaje odpisy uwierzytelnione\" zastępuje się wyrazami \"wydaje odpłatnie uwierzytelnione odpisy lub kserokopie\", e) dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§ 6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wydanie kserokopii dokumentów oraz uwierzytelnionych odpisów z akt sprawy, mając na uwadze koszty wykonania takich kserokopii.\"; 50) w art. 164 dodaje się zdanie czwarte w brzmieniu: \"Strony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu.\"; 51) w art. 167 po wyrazach \"na wniosek stron\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"podmiotu określonego w art. 416\"; 52) w art. 170 w § 1 w pkt 4 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) wniosek dowodowy w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania.\"; 53) art. 171 otrzymuje brzmienie: \"Art. 171. § 1. Osobie przesłuchiwanej należy umożliwić swobodne wypowiedzenie się w granicach określonych celem danej czynności, a dopiero następnie można zadawać pytania zmierzające do uzupełnienia, wyjaśnienia lub kontroli wypowiedzi. § 2. Prawo zadawania pytań mają, prócz organu przesłuchującego, strony, obrońcy, pełnomocnicy, biegli oraz podmiot określony w art. 416. Pytania zadaje się osobie przesłuchiwanej bezpośrednio, chyba że organ przesłuchujący zarządzi inaczej. § 3. Jeżeli osoba przesłuchiwana nie ukończyła 15 lat, czynności z jej udziałem powinny być, w miarę możliwości, przeprowadzone w obecności przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna, chyba że dobro postępowania stoi temu na przeszkodzie. § 4. Nie wolno zadawać pytań sugerujących osobie przesłuchiwanej treść odpowiedzi. § 5. Niedopuszczalne jest: 1) wpływanie na wypowiedzi osoby przesłuchiwanej za pomocą przymusu lub groźby bezprawnej, 2) stosowanie hipnozy albo środków chemicznych lub technicznych wpływających na procesy psychiczne osoby przesłuchiwanej albo mających na celu kontrolę nieświadomych reakcji jej organizmu w związku z przesłuchaniem. § 6. Organ przesłuchujący uchyla pytania określone w § 4, jak również pytania nieistotne. § 7. Wyjaśnienia, zeznania oraz oświadczenia złożone w warunkach wyłączających swobodę wypowiedzi lub uzyskane wbrew zakazom wymienionym w § 5 nie mogą stanowić dowodu.\"; 54) w art. 173 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne przeprowadzenia okazania, mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawnego toku postępowania, a także właściwej realizacji gwarancji procesowych jej uczestników.\"; 55) w art. 176: a) uchyla się § 3, b) w § 4 skreśla się zdanie drugie; 56) w art. 177 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. Przesłuchanie świadka może nastąpić przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość. W postępowaniu przed sądem w czynności bierze udział sąd, o którym mowa w art. 396 § 2; przepis art. 396 § 3 stosuje się odpowiednio.\"; 57) w art. 178 w pkt 1 po wyrazie \"obrońcy\" dodaje się wyrazy \"lub adwokata działającego na podstawie art. 245 § 1,\"; 58) w art. 180 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy notarialnej, adwokackiej, radcy prawnego, lekarskiej lub dziennikarskiej mogą być przesłuchiwane co do faktów objętych tą tajemnicą tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu. W postępowaniu przygotowawczym w przedmiocie przesłuchania lub zezwolenia na przesłuchanie decyduje sąd, na posiedzeniu bez udziału stron, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od daty doręczenia wniosku prokuratora. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.\"; 59) w art. 181 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania, przechowywania i udostępniania protokołów przesłuchań oskarżonych, świadków, biegłych i kuratorów, a także innych dokumentów lub przedmiotów, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji, jak również dopuszczalny sposób powoływania się na takie przesłuchania, dokumenty i przedmioty w orzeczeniach i pismach procesowych, mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwej ochrony tajemnicy przed nieuprawnionym ujawnieniem.\"; 60) w art. 183 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Świadek może uchylić się od odpowiedzi na pytanie, jeżeli udzielenie odpowiedzi mogłoby narazić jego lub osobę dla niego najbliższą na odpowiedzialność za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.\"; 61) art. 184 otrzymuje brzmienie: \"Art. 184. § 1. Jeżeli zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka, w tym danych osobowych, jeżeli nie mają one znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie. Postępowanie w tym zakresie toczy się bez udziału stron i objęte jest tajemnicą państwową. W postanowieniu pomija się okoliczności, o których mowa w zdaniu pierwszym. § 2. W razie wydania postanowienia określonego w § 1 okoliczności, o których mowa w tym przepisie, pozostają wyłącznie do wiadomości sądu i prokuratora, a gdy zachodzi konieczność - również funkcjonariusza Policji prowadzącego postępowanie. Protokół przesłuchania świadka wolno udostępniać oskarżonemu lub obrońcy tylko w sposób uniemożliwiający ujawnienie okoliczności, o których mowa w § 1. § 3. Świadka przesłuchuje prokurator, a także sąd, który może zlecić wykonanie tej czynności sędziemu wyznaczonemu ze swojego składu - w miejscu i w sposób uniemożliwiający ujawnienia okoliczności, o których mowa w § 1. W przesłuchaniu świadka przez sąd lub sędziego wyznaczonego mają prawo wziąć udział prokurator, oskarżony i jego obrońca. Przepis art. 396 § 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. § 4. W razie przesłuchania świadka przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość, w protokole czynności z udziałem specjalistów należy wskazać ich imiona, nazwiska, specjalności i rodzaj wykonywanej czynności. Przepisu art. 205 § 3 nie stosuje się. § 5. Na postanowienie w sprawie zachowania w tajemnicy okoliczności, o których mowa w § 1, świadkowi i oskarżonemu, a w postępowaniu przed sądem także prokuratorowi, przysługuje w terminie 3 dni zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd właściwy do rozpoznania sprawy. Postępowanie dotyczące zażalenia toczy się bez udziału stron i objęte jest tajemnicą państwową. § 6. W razie uwzględnienia zażalenia protokół przesłuchania świadka podlega zniszczeniu; o zniszczeniu protokołu należy uczynić wzmiankę w aktach sprawy. § 7. Świadek może, do czasu zamknięcia przewodu sądowego przed sądem pierwszej instancji, wystąpić z wnioskiem o uchylenie postanowienia, o którym mowa w § 1. Na postanowienie w przedmiocie wniosku służy zażalenie. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio. W razie uwzględnienia wniosku protokół przesłuchania świadka podlega ujawnieniu w całości. § 8. Jeżeli okaże się, że w czasie wydania postanowienia, o którym mowa w § 1, nie istniała uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej albo że świadek złożył świadomie fałszywe zeznania lub nastąpiło jego ujawnienie, prokurator w postępowaniu przygotowawczym, a w postępowaniu sądowym sąd, na wniosek prokuratora, może uchylić to postanowienie. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio. Protokół przesłuchania świadka podlega ujawnieniu w całości. § 9. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki składania wniosku o wydanie postanowienia, o którym mowa w § 1, przesłuchania świadka, co do którego wydano to postanowienie, oraz sporządzania, przechowywania i udostępniania protokołów przesłuchania tego świadka, a także dopuszczalny sposób powoływania się na jego zeznania w orzeczeniach i pismach procesowych, mając na uwadze zapewnienie właściwej ochrony tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie tożsamości świadka przed nieuprawnionym ujawnieniem.\"; 62) po art. 185 dodaje się art. 185a w brzmieniu: \"Art. 185a. § 1. W sprawach o przestępstwa określone w rozdziale XXV Kodeksu karnego pokrzywdzonego, który w chwili czynu nie ukończył 15 lat, powinno się przesłuchiwać w charakterze świadka tylko raz, chyba że wyjdą na jaw istotne okoliczności, których wyjaśnienie wymaga ponownego przesłuchania, lub zażąda tego oskarżony, który nie miał obrońcy w czasie pierwszego przesłuchania pokrzywdzonego. § 2. Przesłuchanie przeprowadza sąd na posiedzeniu z udziałem biegłego psychologa. Prokurator, obrońca oraz pełnomocnik pokrzywdzonego mają prawo wziąć udział w przesłuchaniu. Osoba wymieniona w art. 51 § 2 ma prawo również być obecna przy przesłuchaniu, jeżeli nie ogranicza to swobody wypowiedzi przesłuchiwanego. § 3. Protokół przesłuchania odczytuje się na rozprawie głównej; jeżeli został sporządzony zapis dźwiękowy przesłuchania, należy go odtworzyć.\"; 63) w art. 186 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Osoba uprawniona do odmowy złożenia zeznań albo zwolniona na podstawie art. 185 może oświadczyć, że chce z tego prawa skorzystać, nie później jednak niż przed rozpoczęciem pierwszego zeznania w postępowaniu sądowym; poprzednio złożone zeznanie tej osoby nie może wówczas służyć za dowód ani być odtworzone.\"; 64) po art. 192 dodaje się art. 192a w brzmieniu: \"Art. 192a. § 1. W celu ograniczenia kręgu osób podejrzanych lub ustalenia wartości dowodowej ujawnionych śladów można pobrać odciski daktyloskopijne, włosy, ślinę, próby pisma, zapach, wykonać fotografię osoby lub dokonać utrwalenia głosu. Po wykorzystaniu w sprawie, w której dokonano pobrania lub utrwalenia, pobrany lub utrwalony materiał zbędny dla postępowania należy niezwłocznie usunąć z akt sprawy i zniszczyć. § 2. W wypadkach, o których mowa w § 1, za zgodą osoby badanej biegły może również zastosować środki techniczne mające na celu kontrolę nieświadomych reakcji organizmu tej osoby.\"; 65) w art. 198 w § 1 po wyrazach \"akta sprawy\" dodaje się wyrazy \"w zakresie niezbędnym do wydania opinii\"; 66) po art. 199 dodaje się art. 199a w brzmieniu: \"Art. 199a. Stosowanie w czasie badania przez biegłego środków technicznych mających na celu kontrolę nieświadomych reakcji organizmu badanej osoby możliwe jest wyłącznie za jej zgodą. Przepisu art. 199 nie stosuje się.\"; 67) w art. 203 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§ 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zakładów psychiatrycznych i zakładów leczenia odwykowego przeznaczonych do wykonywania obserwacji, w tym do wykonywania obserwacji osób pozbawionych wolności, oraz sposób finansowania obserwacji, a także warunki zabezpieczenia zakładów dla osób pozbawionych wolności, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnego toku postępowania.\"; 68) w art. 205 w § 1 po wyrazach \"dokonanie oględzin,\" dodaje się wyrazy \"przesłuchania przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość,\"; 69) w art. 213: a) w § 1 po wyrazach \"źródła dochodu\" dodaje się wyrazy \"oraz dane o jego karalności\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Jeżeli podejrzany był już prawomocnie skazany, dla ustalenia, czy przestępstwo zostało popełnione w warunkach art. 64 Kodeksu karnego lub przestępstwo skarbowe - w warunkach art. 37 § 1 pkt 4 Kodeksu karnego skarbowego, dołącza się do akt postępowania odpis lub wyciąg wyroku oraz dane dotyczące odbycia kary; dokumenty te dołącza się także w sprawach o zbrodnie.\"; 70) art. 214 otrzymuje brzmienie: \"Art. 214. § 1. W razie potrzeby, a w szczególności gdy niezbędne jest ustalenie danych co do właściwości i warunków osobistych oraz dotychczasowego sposobu życia oskarżonego, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zarządza w stosunku do oskarżonego przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez kuratora sądowego lub inny podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach przez Policję. § 2. Przeprowadzenie wywiadu środowiskowego jest obowiązkowe: 1) w sprawach o zbrodnie, 2) w stosunku do oskarżonego, który w chwili czynu nie ukończył 21 roku życia, jeżeli zarzucono mu popełnienie umyślnego występku przeciwko życiu. § 3. Wywiadu środowiskowego można nie przeprowadzać w stosunku do oskarżonego, który nie ma w kraju stałego miejsca zamieszkania. § 4. Wynik wywiadu środowiskowego powinien w szczególności zawierać: 1) imię i nazwisko osoby przeprowadzającej wywiad, 2) imię i nazwisko oskarżonego, 3) zwięzły opis dotychczasowego życia oskarżonego oraz dokładne informacje o środowisku oskarżonego, w tym rodzinnym, szkolnym lub zawodowym, a nadto informacje o jego stanie majątkowym i źródłach dochodów, 4) informacje dotyczące stanu zdrowia oskarżonego, a także o nadużywaniu przez niego alkoholu, środków odurzających, środków zastępczych lub substancji psychotropowych, 5) własne spostrzeżenia i konkluzje osoby przeprowadzającej wywiad, zwłaszcza dotyczące właściwości i warunków osobistych oraz dotychczasowego sposobu życia oskarżonego. § 5. Dane o osobach, które dostarczyły informacji w ramach wywiadu środowiskowego, osoba przeprowadzająca wywiad ujawnia jedynie na żądanie sądu, a w postępowaniu przygotowawczym - prokuratora. § 6. Osoby, które dostarczyły informacji w ramach wywiadu środowiskowego, mogą być w razie potrzeby przesłuchane w charakterze \\wiadków. § 7. Policja jest obowiązana udzielić osobie przeprowadzającej wywiad pomocy przy wykonywaniu zadań związanych z wywiadem środowiskowym w celu zapewnienia jej bezpieczeństwa. § 8. Do osoby powołanej do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego stosuje się odpowiednio przepisy o wyłączeniu sędziego. Orzeka o tym sąd, a w postępowaniu przygotowawczym - prokurator. § 9. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin czynności w zakresie przeprowadzania wywiadu środowiskowego oraz wzór kwestionariusza tego wywiadu, mając na uwadze konieczność zapewnienia zebrania wyczerpujących danych o osobie oskarżonego.\"; 71) art. 217 otrzymuje brzmienie: \"Art. 217. § 1. Rzeczy mogące stanowić dowód w sprawie lub podlegające zajęciu w celu zabezpieczenia kar majątkowych, środków karnych o charakterze majątkowym albo roszczeń o naprawienie szkody należy wydać na żądanie sądu lub prokuratora, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki - także na żądanie Policji lub innego uprawnionego organu. § 2. Osobę mającą rzecz podlegającą wydaniu wzywa się do wydania jej dobrowolnie. § 3. W razie zatrzymania rzeczy stosuje się odpowiednio przepis art. 228. Protokołu można nie sporządzać, jeżeli rzecz załącza się do akt sprawy. § 4. Jeżeli wydania żąda Policja albo inny uprawniony organ działający we własnym zakresie, osoba, która rzecz wyda, ma prawo niezwłocznie złożyć wniosek o sporządzenie i doręczenie jej postanowienia sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania, o czym należy ją pouczyć. Doręczenie powinno nastąpić w terminie 14 dni od zatrzymania rzeczy. § 5. W razie odmowy dobrowolnego wydania rzeczy można przeprowadzić jej odebranie. Przepisy art. 220 § 3 i art. 229 stosuje się odpowiednio.\"; 72) w art. 218: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty lub działalność telekomunikacyjną, urzędy celne oraz instytucje i przedsiębiorstwa transportowe obowiązane są wydać sądowi lub prokuratorowi, na żądanie zawarte w postanowieniu, korespondencję i przesyłki oraz wykaz połączeń telekomunikacyjnych, z uwzględnieniem czasu ich dokonania i innych informacji związanych z połączeniem, niestanowiących treści rozmowy telefonicznej, jeżeli mają znaczenie dla toczącego się postępowania. Tylko sąd lub prokurator mają prawo je otwierać lub zarządzić ich otwarcie.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, doręcza się adresatom korespondencji oraz abonentowi telefonu, którego wykaz połączeń został wydany. Doręczenie postanowienia może być odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze względu na dobro sprawy.\"; 73) w art. 220 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W wypadkach nie cierpiących zwłoki, jeżeli postanowienie sądu lub prokuratora nie mogło zostać wydane, organ dokonujący przeszukania okazuje nakaz kierownika swojej jednostki lub legitymację służbową, a następnie zwraca się niezwłocznie do sądu lub prokuratora o zatwierdzenie przeszukania. Postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie zatwierdzenia należy doręczyć osobie, u której dokonano przeszukania, w terminie 7 dni od daty czynności na zgłoszone do protokołu żądanie tej osoby. O prawie zgłoszenia żądania należy ją pouczyć.\"; 74) w art. 225 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Wydaną, odebraną lub znalezioną w toku przeszukania dokumentację psychiatryczną organ przeprowadzający czynność przekazuje, z zachowaniem rygorów określonych w § 1, sądowi lub prokuratorowi.\"; 75) w art. 226 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Jednakże w postępowaniu przygotowawczym o wykorzystaniu, jako dowodów, dokumentów zawierających tajemnicę lekarską decyduje prokurator.\"; 76) w art. 229 po wyrazach \"u której czynność przeprowadzono, że\" dodaje się wyrazy \"na jej wniosek\"; 77) w art. 230 w § 1 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"chyba że nastąpiło dobrowolne wydanie, a osoba ta nie złożyła wniosku, o którym mowa w art. 217 § 4.\"; 78) po art. 232 dodaje się art. 232a w brzmieniu: \"Art. 232a. § 1. Przedmioty i substancje stwarzające niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia, a w szczególności broń, amunicję, materiały wybuchowe lub łatwopalne, materiały radioaktywne, substancje trujące, duszące lub parzące, środki odurzające, substancje psychotropowe lub prekursory, przechowuje się w miejscu i w sposób zapewniający ich należyte zabezpieczenie. § 2. Jeżeli przechowywanie przedmiotów lub substancji, o których mowa w § 1, byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub stanowiło źródło zagrożenia dla bezpieczeństwa powszechnego, sąd właściwy do rozpoznania sprawy na wniosek prokuratora może zarządzić ich zniszczenie w całości lub w części. § 3. W razie potrzeby przed wydaniem postanowienia zasięga się opinii biegłego. § 4. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i miejsce przechowywania przedmiotów i substancji, o których mowa w § 1, oraz warunki i sposób ich zniszczenia, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawności postępowania i jego koszty.\"; 79) po art. 236 dodaje się art. 236a w brzmieniu: \"Art. 236a. Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio do dysponenta i użytkownika systemu informatycznego w zakresie danych przechowywanych w tym systemie lub na nośniku znajdującym się w jego dyspozycji lub użytkowaniu, w tym korespondencji przesłanej pocztą elektroniczną.\"; 80) w art. 237: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. W wypadkach nie cierpiących zwłoki kontrolę i utrwalanie rozmów telefonicznych może zarządzić prokurator, który obowiązany jest zwrócić się w terminie 3 dni do sądu z wnioskiem o zatwierdzenie postanowienia. Sąd wydaje postanowienie w przedmiocie wniosku w terminie 5 dni na posiedzeniu bez udziału stron.\", b) w § 3: - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) rozboju, kradzieży rozbójniczej lub wymuszenia rozbójniczego,\", - pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) fałszowania oraz obrotu fałszywymi pieniędzmi, środkami lub instrumentami płatniczymi albo zbywalnymi dokumentami uprawniającymi do otrzymania sumy pieniężnej, towaru, ładunku albo wygranej rzeczowej albo zawierającymi obowiązek wpłaty kapitału, odsetek, udziału w zyskach lub stwierdzenie uczestnictwa w spółce,\", - pkt 13 otrzymuje brzmienie: \"13) wytwarzania, przetwarzania, obrotu i przemytu środków odurzających, prekursorów, środków zastępczych lub substancji psychotropowych,\", - w pkt 16 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 17 i 18 w brzmieniu: \"17) łapownictwa i płatnej protekcji, 18) stręczycielstwa, kuplerstwa i sutenerstwa.\"; 81) art. 240 otrzymuje brzmienie: \"Art. 240. Na postanowienie dotyczące kontroli i utrwalania rozmów telefonicznych przysługuje zażalenie. Osoba, której dotyczy postanowienie, może w zażaleniu domagać się zbadania zasadności oraz legalności kontroli i utrwalania rozmów telefonicznych. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd.\"; 82) w art. 241 wyrazy \"treści przekazów informacji innych niż rozmowy telefoniczne\" zastępuje się wyrazami \"treści innych rozmów lub przekazów informacji, w tym korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną\"; 83) art. 242 otrzymuje brzmienie: \"Art. 242. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności, Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób technicznego przygotowania sieci służących do przekazywania informacji, do kontroli rozmów telefonicznych lub innych przekazów informacji dokonywanych z wykorzystaniem tych sieci oraz sposób dokonywania, rejestracji, przechowywania, odtwarzania i niszczenia zapisów z kontrolowanych rozmów telefonicznych oraz treści innych rozmów lub przekazów informacji, w tym korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną, mając na uwadze konieczność właściwego zabezpieczenia dokonywanych zapisów przed ich utratą, zniekształceniem lub nieuprawnionym ujawnieniem.\"; 84) w art. 246: a) w § 1 wyrazy \"zasadności i legalności zatrzymania oraz prawidłowości jego wykonania\" zastępuje się wyrazami \"zasadności, legalności oraz prawidłowości jego zatrzymania\", b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. W wypadku stwierdzenia bezzasadności, nielegalności lub nieprawidłowości zatrzymania sąd zawiadamia o tym prokuratora i organ przełożony nad organem, który dokonał zatrzymania.\"; 85) w art. 247: a) w § 1 wyrazy \"Sąd lub prokurator\" zastępuje się wyrazem \"Prokurator\", b) w § 2 skreśla się przecinek oraz wyrazy \"z tym że na zatrzymanie zarządzone przez sąd zażalenie nie przysługuje\"; 86) w art. 249: a) w § 3 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"O terminie przesłuchania sąd zawiadamia prokuratora.\", b) § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Prokurator i obrońca mają prawo wziąć udział w posiedzeniu sądu dotyczącym przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania oraz rozpoznania zażalenia na zastosowanie lub przedłużenie tego środka zapobiegawczego. Niestawiennictwo obrońcy lub prokuratora należycie zawiadomionych o terminie nie tamuje rozpoznania sprawy.\"; 87) w art. 254: a) w § 1 skreśla się zdanie drugie, b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Na postanowienie w przedmiocie wniosku oskarżonemu zażalenie przysługuje tylko wtedy, gdy wniosek został złożony po upływie co najmniej 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania dotyczącego tego samego oskarżonego.\", c) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Zażalenie na postanowienie sądu rozpoznaje ten sam sąd w składzie trzech sędziów.\"; 88) w art. 259 w § 4 po wyrazach \"na wezwania lub\" dodaje się wyrazy \"w inny bezprawny sposób utrudnia postępowanie albo\"; 89) w art. 261 w § 3 wyrazy \"zakład pracy\" zastępuje się wyrazem \"pracodawcę\"; 90) w art. 263 w § 7 wyrazy \"3 miesiące\" zastępuje się wyrazami \"6 miesięcy\"; 91) w art. 264 w § 3 wyrazy \"do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiocie środka zabezpieczającego\" zastępuje się wyrazami \"do czasu rozpoczęcia wykonywania środka zabezpieczającego\"; 92) w art. 270 w § 2 wyrazy \"Oskarżony i poręczyciel\" zastępuje się wyrazami \"Oskarżony, poręczający i prokurator\"; 93) w art. 271 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Od pracodawcy, u którego oskarżony jest zatrudniony, od kierownictwa szkoły lub uczelni, których oskarżony jest uczniem lub studentem, od zespołu, w którym oskarżony pracuje lub uczy się, albo od organizacji społecznej, której oskarżony jest członkiem, można, na ich wniosek, przyjąć poręczenie, że oskarżony stawi się na każde wezwanie i nie będzie w sposób bezprawny utrudniał postępowania; jeżeli oskarżony jest żołnierzem, można przyjąć poręczenie od zespołu żołnierskiego, zgłoszone za pośrednictwem właściwego dowódcy.\"; 94) w art. 272 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przepis art. 275 § 2 stosuje się odpowiednio.\"; 95) art. 274 otrzymuje brzmienie: \"Art. 274. Jeżeli mimo poręczenia oskarżony nie stawi się na wezwanie lub w inny bezprawny sposób będzie utrudniał postępowanie, organ stosujący środek zapobiegawczy zawiadomi o tym udzielającego poręczenia, a ponadto może zawiadomić bezpośredniego przełożonego osoby, która złożyła poręczenie, i organizację społeczną, do której należy, a także statutowy organ nadrzędny nad poręczającą organizacją społeczną, jeżeli zostanie stwierdzone zaniedbanie obowiązków wynikających z poręczenia. Przed zawiadomieniem należy osobę, która złożyła poręczenie, wezwać w celu złożenia wyjaśnień.\"; 96) w art. 278 po wyrazie \"oskarżonego\" dodaje się wyrazy \"lub osoby podejrzanej\"; 97) w art. 281 wyrazy \"sąd wojewódzki\" zastępuje się wyrazami \"sąd okręgowy\"; 98) w art. 282 w § 2 wyrazy \"sąd wojewódzki\" zastępuje się wyrazami \"sąd okręgowy\"; 99) w art. 285: a) w § 1 wyrazy \"nie przekraczającej najniższego miesięcznego wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazami \"do 3000 złotych\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. W wypadkach określonych w § 1 można ponadto zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie świadka. Zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie biegłego, tłumacza i specjalisty stosuje się tylko wyjątkowo. W stosunku do żołnierza stosuje się art. 247 § 3.\"; 100) w art. 290 w § 2 po wyrazach \"przysługuje zażalenie\" dodaje się średnik i wyrazy \"na zarządzenie prokuratora, o którym mowa w art. 285 § 2, zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie\"; 101) w art. 291 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W razie popełnienia przestępstwa, za które można orzec grzywnę, przepadek, nawiązkę lub świadczenie pieniężne albo nałożyć obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, może z urzędu nastąpić zabezpieczenie wykonania orzeczenia na mieniu oskarżonego.\"; 102) w art. 292 w § 2 skreśla się wyraz \"przedmiotów\"; 103) w art. 294 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Zabezpieczenie upada, gdy nie zostaną prawomocnie orzeczone: grzywna, przepadek, nawiązka, świadczenie pieniężne lub nie zostanie nałożony obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę ani nie zostaną zasądzone roszczenia o naprawienie szkody, a powództwo o te roszczenia nie zostanie wytoczone przed upływem 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 104) w art. 295: a) w § 1 skreśla się zdanie drugie, b) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Tymczasowe zajęcie upada, jeżeli w ciągu 7 dni od daty jego dokonania nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym.\"; 105) uchyla się art. 296; 106) w art. 297 w § 1: a) w pkt 4 po wyrazach \"w tym ustalenie\" dodaje się wyrazy \"osób pokrzywdzonych i\", b) w pkt 5 po wyrazie \"dowodów\" dodaje się wyrazy \"dla sądu\"; 107) w art. 300 po wyrazach \"do korzystania z pomocy obrońcy,\" dodaje się wyrazy \"do końcowego zaznajomienia z materiałami postępowania,\"; 108) tytuł rozdziału 34 otrzymuje brzmienie: \"Wszczęcie śledztwa\"; 109) w art. 303 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\"; 110) w art. 304 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Zawiadomienie o przestępstwie, co do którego prowadzenie śledztwa przez prokuratora jest obowiązkowe, lub własne dane świadczące o popełnieniu takiego przestępstwa Policja przekazuje wraz z zebranymi materiałami niezwłocznie prokuratorowi.\"; 111) po art. 304 dodaje się art. 304a w brzmieniu: \"Art. 304a. Sporządza się wspólny protokół z przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej; w protokole tym można również zamieścić wniosek o ściganie.\"; 112) w art. 305: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\", b) uchyla się § 2, c) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Jeżeli postanowienie o wszczęciu śledztwa wydaje Policja, niezwłocznie przesyła prokuratorowi jego odpis. Postanowienie o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu śledztwa wydaje prokurator albo Policja; postanowienie wydane przez Policję zatwierdza prokurator.\", d) w § 4 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\"; 113) w art. 306: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\", b) w § 3 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\"; 114) w art. 307: a) w § 1 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\", b) uchyla się § 4, c) w § 5 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\"; 115) art. 308 otrzymuje brzmienie: \"Art. 308. §1. W granicach koniecznych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem, prokurator albo Policja może w każdej sprawie, w wypadkach nie cierpiących zwłoki, jeszcze przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, przeprowadzić w niezbędnym zakresie czynności procesowe, a zwłaszcza dokonać oględzin, w razie potrzeby z udziałem biegłego, przeszukania lub czynności wymienionych w art. 74 § 2 pkt 1 w stosunku do osoby podejrzanej, a także przedsięwziąć wobec niej inne niezbędne czynności, nie wyłączając pobrania krwi, włosów i wydzielin organizmu. Po dokonaniu tych czynności, w sprawach, w których prowadzenie śledztwa przez prokuratora jest obowiązkowe, prowadzący postępowanie przekazuje sprawę niezwłocznie prokuratorowi. § 2. W wypadkach nie cierpiących zwłoki, w szczególności wtedy, gdy mogłoby to spowodować zatarcie śladów lub dowodów przestępstwa, można w toku czynności wymienionych w § 1 przesłuchać osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa w charakterze podejrzanego przed wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów, jeżeli zachodzą warunki do sporządzenia takiego postanowienia. Przesłuchanie rozpoczyna się od informacji o treści zarzutu. § 3. W wypadku przewidzianym w § 2, w sprawach, w których prowadzenie śledztwa jest obowiązkowe, najpóźniej w ciągu 5 dni od dnia przesłuchania wydaje się postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo, w razie braku warunków do jego sporządzenia, umarza się postępowanie w stosunku do osoby przesłuchanej. § 4. W sprawach, w których obowiązkowe jest prowadzenie śledztwa przez prokuratora, postanowienie przewidziane w § 3 wydaje prokurator. § 5. Czynności, o których mowa w § 1 i 2, mogą być dokonywane tylko w ciągu 5 dni od dnia pierwszej czynności. § 6. W wypadkach określonych w § 1 i 2 czas trwania śledztwa lub dochodzenia liczy się od dnia pierwszej czynności.\"; 116) tytuł rozdziału 35 otrzymuje brzmienie: \"Przebieg śledztwa\"; 117) art. 309 otrzymuje brzmienie: \"Art. 309. Śledztwo prowadzi się w sprawach: 1) o zbrodnie, 2) o występki - gdy osobą podejrzaną jest sędzia, prokurator, funkcjonariusz Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji Wywiadu, 3) o występki - gdy osobą podejrzaną jest funkcjonariusz Straży Granicznej, Żandarmerii Wojskowej, finansowych organów dochodzenia lub organów nadrzędnych nad finansowymi organami dochodzenia, w zakresie spraw należących do właściwości tych organów lub o występki popełnione przez tych funkcjonariuszy w związku z wykonywaniem czynności służbowych, 4) o występki, w których nie prowadzi się dochodzenia, 5) o występki, w których prowadzi się dochodzenie, jeżeli prokurator tak postanowi ze względu na wagę lub zawiłość sprawy.\"; 118) art. 310 otrzymuje brzmienie: \"Art. 310. § 1. Śledztwo powinno być ukończone w ciągu 3 miesięcy. § 2. W uzasadnionych wypadkach okres śledztwa może być przedłużony na dalszy czas oznaczony przez prokuratora nadzorującego śledztwo lub prokuratora nadrzędnego nad prokuratorem, który prowadzi śledztwo, nie dłuższy jednak niż rok. W szczególnie uzasadnionych wypadkach właściwy prokurator nadrzędny nad prokuratorem nadzorującym lub prowadzącym śledztwo może przedłużyć jego okres na dalszy czas oznaczony.\"; 119) art. 311 otrzymuje brzmienie: \"Art. 311. § 1. Śledztwo prowadzi Policja, jeżeli nie prowadzi go prokurator. § 2. Prokurator prowadzi śledztwo w wypadkach określonych w art. 309 pkt 2 i 3 oraz w sprawach o przestępstwo określone w art. 148 Kodeksu karnego. § 3. Jeżeli prokurator wszczął śledztwo, może powierzyć Policji jego przeprowadzenie w całości lub w określonym zakresie albo dokonanie poszczególnych czynności śledztwa; w wypadkach określonych w art. 309 pkt 2 i 3 nie można powierzyć Policji prowadzenia śledztwa w całości. § 4. W sytuacji, o której mowa w § 3, Policja może dokonać innych czynności, jeżeli wyłoni się taka potrzeba. § 5. Prokurator może zastrzec do osobistego wykonania jakąkolwiek czynność śledztwa, a w szczególności czynności wymagające postanowienia, związane z przedstawieniem zarzutów, zmianą postanowienia o przedstawieniu zarzutów lub zamknięciem śledztwa.\"; 120) art. 312 otrzymuje brzmienie: \"Art. 312. Uprawnienia Policji przysługują także: 1) organom Straży Granicznej oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w zakresie ich właściwości, 2) innym organom przewidzianym w przepisach szczególnych.\"; 121) w art. 313: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli dane istniejące w chwili wszczęcia śledztwa lub zebrane w jego toku uzasadniają dostatecznie podejrzenie, że czyn popełniła określona osoba, sporządza się postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza je niezwłocznie podejrzanemu i przesłuchuje się go, chyba że ogłoszenie postanowienia lub przesłuchanie podejrzanego nie jest możliwe z powodu jego ukrywania się lub nieobecności w kraju.\", b) w § 3 wyrazy \"postępowania przygotowawczego\" zastępuje się wyrazem S\\ledztwa\"; 122) w art. 314 wyrazy \"postępowania przygotowawczego\" zastępuje się wyrazem \"śledztwa\"; 123) w art. 315 w § 1 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\"; 124) w art. 316 w § 1 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\"; 125) w art. 317 w § 1 i 2 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\"; 126) uchyla się art. 319 i 320; 127) tytuł rozdziału 36 otrzymuje brzmienie: \"Zamknięcie śledztwa\"; 128) w art. 321: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli istnieją podstawy do zamknięcia śledztwa, na wniosek podejrzanego lub jego obrońcy o końcowe zaznajomienie z materiałami postępowania, prowadzący postępowanie powiadamia podejrzanego i obrońcę o terminie końcowego zaznajomienia, pouczając ich o prawie uprzedniego przejrzenia akt w terminie odpowiednim do wagi lub zawiłości sprawy, określonym przez organ procesowy.\", b) w § 3 skreśla się zdanie drugie, c) w § 4 skreśla się wyrazy \"- poza wypadkami określonymi w art. 79 -\", d) w § 5 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\", e) w § 6 skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\", a wyrazy \"strony oraz ich pełnomocników i obrońców\" zastępuje się wyrazami \"podejrzanego oraz jego obrońcę\"; 129) w art. 322: a) w § 1 wyrazy \"postępowanie przygotowawcze\" zastępuje się wyrazem \"śledztwo\", b) w § 2 wyraz \"postępowania\" zastępuje się wyrazem \"śledztwa\"; 130) w art. 323: a) w § 1 wyraz \"postępowania\" zastępuje się wyrazem \"śledztwa\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Po uprawomocnieniu się postanowienia o umorzeniu śledztwa prokurator, w razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1 i art. 100 Kodeksu karnego lub w art. 43 § 1 i 2 oraz art. 47 § 3 Kodeksu karnego skarbowego, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku tytułem środka zabezpieczającego. Z takim wnioskiem prokurator może wystąpić również w wypadku umorzenia postępowania wobec niewykrycia sprawców przestępstwa, o ile przepisy przewidują orzeczenie przepadku.\"; 131) w art. 324: a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1 oraz skreśla się wyrazy \"lub dochodzenia\", b) dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu: \"§ 2. Jeżeli sąd nie znajduje podstaw do uwzględnienia wniosku, o którym mowa w § 1, przekazuje sprawę prokuratorowi do dalszego prowadzenia. § 3. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.\"; 132) w art. 325 wyraz \"postępowania\" zastępuje się wyrazem \"śledztwa\"; 133) po rozdziale 36 dodaje się rozdział 36a w brzmieniu: \"Rozdział 36a Dochodzenie"}
{"id":"2003_155_10","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 10. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o nakazie karnym, rozumie się przez to wyrok nakazowy."}
{"id":"2003_155_11","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2003 r."}
{"id":"2003_155_2","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083, z 2000 r. Nr 62, poz. 717 oraz z 2002 r. Nr 213, poz. 1801) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w pkt 9 po wyrazach \"o którym mowa w pkt 8\" dodaje się przecinek i wyrazy \"mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwego współdziałania prezesów sądów wojskowych i powszechnych przy wyznaczaniu ławników do składu orzekającego\"; 2) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. W sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem skazującym, wydanym w postępowaniu w stosunku do nieobecnych na podstawie kodeksu, o którym mowa w art. 3, w razie ujęcia skazanego lub jego osobistego zgłoszenia się do dyspozycji sądu, skazanemu doręcza się odpis tego wyroku. Na wniosek skazanego złożony na piśmie w zawitym terminie 14 dni od dnia doręczenia, sąd, którego wyrok się uprawomocnił, niezwłocznie wyznacza rozprawę, a wydany w tej instancji wyrok traci moc z chwilą stawienia się skazanego na rozprawę.\"."}
{"id":"2003_155_3","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz.U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 40) w art. 1 w ust. 2 wyrazy \"przestępstwo określone w art. 258\" zastępuje się wyrazami \"przestępstwa określone w art. 228 § 1, 3-6, art. 229 § 1, 3-5, art. 231 i 258\"."}
{"id":"2003_155_325a","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325a. Przepisy dotyczące śledztwa stosuje się odpowiednio do dochodzenia, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"2003_155_325b","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325b. § 1. Dochodzenie prowadzi się w sprawach o przestępstwa należące do właściwości sądu rejonowego: 1) zagrożone karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, z tym że w wypadku przestępstw przeciwko mieniu tylko wówczas, gdy wartość przedmiotu przestępstwa albo szkoda wyrządzona lub grożąca nie przekracza 50 000 złotych, 2) przewidziane w art. 159 i 262 § 2 Kodeksu karnego, 3) przewidziane w art. 279 § 1, art. 286 § 1 i 2 oraz w art. 289 § 2 Kodeksu karnego, jeżeli wartość przedmiotu przestępstwa albo szkoda wyrządzona lub grożąca nie przekracza 50 000 złotych. § 2. Spośród spraw o przestępstwa wymienione w § 1 pkt 1 nie prowadzi się dochodzenia w sprawach o przestępstwa określone w Kodeksie karnym w art. 155, 156 § 2, art. 157a § 1, art. 164 § 2, art. 165 § 2, art. 168, 174 § 2, art. 175, 181-184, 186, 187, 197 § 2, art. 201, 228 § 2, art. 229 § 2, art. 230, 231 § 1 i 3, art. 233 § 1 i 4, art. 234, 235, 240 § 1, art. 258 § 1, art. 265 § 1 i 3, art. 266 § 2, art. 271 § 1 i 2 oraz w rozdziale XXXVI i XXXVII."}
{"id":"2003_155_325c","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325c. Dochodzenia nie prowadzi się: 1) w stosunku do oskarżonego pozbawionego wolności w tej lub innej sprawie, chyba że zastosowano zatrzymanie lub tymczasowe aresztowanie wobec sprawcy ujętego na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem; przepisu art. 259 § 3 nie stosuje się, 2) jeżeli zachodzą okoliczności wymienione w art. 79 § 1."}
{"id":"2003_155_325d","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325d. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z właściwymi ministrami, określi, w drodze rozporządzenia, organy uprawnione obok Policji do prowadzenia dochodzeń oraz organy uprawnione do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem pierwszej instancji w sprawach podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, jak również zakres spraw zleconych tym organom, mając na uwadze określony przez ustawę zakres kompetencji tych organów."}
{"id":"2003_155_325e","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325e. § 1. Postanowienia o wszczęciu dochodzenia, odmowie wszczęcia dochodzenia, umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw, umorzeniu dochodzenia oraz o jego zawieszeniu wydaje prowadzący postępowanie. Mogą one zostać zamieszczone w protokole, o którym mowa w art. 304a, i nie wymagają uzasadnienia. § 2. Postanowienia, o których mowa w § 1, z wyjątkiem postanowienia o wszczęciu dochodzenia, zatwierdza prokurator. Prokurator stosuje art. 323 § 1. § 3. Nie jest wymagane powiadomienie prokuratora o wszczęciu dochodzenia."}
{"id":"2003_155_325f","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325f. § 1. Jeżeli dane uzyskane w toku czynności, o których mowa w art. 307 § 1 lub art. 308 § 1, lub prowadzonego przez okres co najmniej 5 dni dochodzenia, nie stwarzają dostatecznych podstaw do wykrycia sprawcy w drodze dalszych czynności procesowych, można wydać postanowienie o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw. § 2. Po wydaniu postanowienia, o którym mowa w § 1, Policja, na podstawie odrębnych przepisów, prowadzi czynności w celu wykrycia sprawcy i uzyskania dowodów. § 3. Jeżeli zostaną ujawnione dane pozwalające na wykrycie sprawcy, Policja wydaje postanowienie o podjęciu na nowo dochodzenia. Przepis art. 305 § 4 stosuje się odpowiednio; przepisów art. 305 § 3 zdanie pierwsze oraz art. 327 § 1 nie stosuje się. § 4. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, przysługuje zażalenie na zasadach ogólnych."}
{"id":"2003_155_325g","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325g. § 1. Nie jest wymagane sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz wydanie postanowienia o zamknięciu dochodzenia, chyba że podejrzany jest zatrzymany lub tymczasowo aresztowany. § 2. Przesłuchanie osoby podejrzanej zaczyna się od powiadomienia jej o treści zarzutu wpisanego do protokołu przesłuchania. Osobę tę od chwili rozpoczęcia przesłuchania uważa się za podejrzanego. § 3. Podejrzanemu należy umożliwić przygotowanie się do obrony, a zwłaszcza ustanowienie lub wyznaczenie obrońcy."}
{"id":"2003_155_325h","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325h. Dochodzenie można ograniczyć do ustalenia, czy zachodzą wystarczające podstawy do wniesienia aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Należy jednak dokonać czynności przewidzianych w art. 313, 314 oraz w art. 321, przesłuchać podejrzanego i pokrzywdzonego oraz przeprowadzić i utrwalić w protokołach czynności, których nie będzie można powtórzyć. Utrwalenie innych czynności dowodowych następuje w formie protokołu ograniczonego do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących udział w czynności; przepisu art. 148 § 2 zdanie pierwsze nie stosuje się."}
{"id":"2003_155_325i","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 325i. § 1. Dochodzenie powinno być ukończone w ciągu 2 miesięcy. Prokurator może przedłużyć ten okres do 3 miesięcy. W razie niezakończenia dochodzenia we wskazanym terminie dalsze postępowanie przygotowawcze prowadzi się w formie śledztwa. § 2. Organ prowadzący dochodzenie ma uprawnienia prokuratora, o których mowa w art. 23a. § 3. Uprawnienia prokuratora określone w art. 335 § 1, art. 336 i 387 § 2 przysługują także organom, o których mowa w art. 325d.\"; 134) w art. 326 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Prokurator sprawuje nadzór nad postępowaniem przygotowawczym w zakresie, w jakim go sam nie prowadzi; prokurator może także objąć nadzorem postępowanie, o którym mowa w art. 307.\"; 135) w art. 327 w § 2 po wyrazach \"w poprzednim postępowaniu\" dodaje się wyrazy \"albo gdy zachodzi okoliczność określona w art. 11 § 3\"; 136) art. 331 otrzymuje brzmienie: \"Art. 331. § 1. W ciągu 14 dni od daty zamknięcia śledztwa albo od otrzymania aktu oskarżenia sporządzonego przez Policję w dochodzeniu, prokurator sporządza akt oskarżenia lub zatwierdza akt oskarżenia sporządzony przez Policję w dochodzeniu i wnosi go do sądu albo wydaje postanowienie o umorzeniu, o zawieszeniu albo o uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia. § 2. Organ, o którym mowa w art. 325d, może wnieść akt oskarżenia bezpośrednio do sądu, chyba że prokurator postanowi inaczej. § 3. Jeżeli podejrzany jest tymczasowo aresztowany, termin wymieniony w § 1 wynosi 7 dni. § 4. W sprawie, w której wobec podejrzanego stosowane jest tymczasowe aresztowanie, akt oskarżenia należy wnieść nie później niż 14 dni przed upływem dotychczas określonego terminu stosowania tego środka.\"; 137) w art. 332 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Akt oskarżenia sporządzony przez Policję lub organ, o którym mowa w art. 325d, może nie zawierać uzasadnienia.\"; 138) w art. 334 w § 2 po wyrazach \"do sądu\" dodaje się wyrazy \"oraz o treści przepisów art. 335 i 387\"; 139) art. 335 otrzymuje brzmienie: \"Art. 335. § 1. Prokurator może umieścić w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kary lub środka karnego za występek zagrożony karą nieprzekraczającą 10 lat pozbawienia wolności bez przeprowadzenia rozprawy, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte. § 2. Jeżeli zachodzą warunki do wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w § 1, a w świetle zebranych dowodów wyjaśnienia podejrzanego nie budzą wątpliwości, dalszych czynności dowodowych w postępowaniu przygotowawczym można nie przeprowadzać; przeprowadza się jednak czynności, co do których zachodzi niebezpieczeństwo, że nie będzie można ich przeprowadzić na rozprawie. § 3. Uzasadnienie aktu oskarżenia można ograniczyć do wskazania okoliczności, o których mowa w § 1.\"; 140) w art. 336 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Do wniosku dołącza się, do wiadomości sądu, listę ujawnionych osób pokrzywdzonych z podaniem ich adresów. Przepis art. 334 stosuje się odpowiednio.\"; 141) w art. 337 w § 1 wyrazy \"332 i 333\" zastępuje się wyrazami \"332, 333 lub 335\"; 142) w art. 338 w § 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Jeżeli akt oskarżenia zawiera wniosek, o którym mowa w art. 335 § 1, jego odpis doręcza się ujawnionemu pokrzywdzonemu.\"; 143) w art. 339: a) w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) akt oskarżenia zawiera wniosek, o którym mowa w art. 335.\", b) w § 3 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) wydania wyroku nakazowego,\", c) § 5 otrzymuje brzmienie: \"§ 5. Strony, obrońcy i pełnomocnicy mogą wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 1 oraz w § 3 pkt 1, 2 i 6, z tym że udział prokuratora i obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie orzeczenia środka zabezpieczającego określonego w art. 94 albo 95 Kodeksu karnego jest obowiązkowy.\"; 144) w art. 340 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. W razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1 Kodeksu karnego lub w art. 43 § 1 pkt 1 Kodeksu karnego skarbowego sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając wniosek prokuratora wymieniony w art. 323 § 3, orzeka przepadek.\"; 145) w art. 341: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Udział ich jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi.\", b) w § 2 wyrazy \"art. 333 § 1-3\" zastępuje się wyrazami \"art. 333 § 1-2\", c) dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§ 5. W przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania sąd orzeka na posiedzeniu wyrokiem.\"; 146) w art. 342: a) w § 1 wyrazy \"W postanowieniu o warunkowym umorzeniu\" zastępuje się wyrazami \"W wyroku warunkowo umarzającym postępowanie\", b) w § 2 wyrazy \"W postanowieniu\" zastępuje się wyrazami \"W wyroku\", c) w § 3 wyrazy \"Postanowienie powinno\" zastępuje się wyrazami \"Wyrok powinien\", d) § 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"§ 4. Zawarte w wyroku rozstrzygnięcie, o którym mowa w § 3, może być zaskarżone zażaleniem przez osoby wskazane w art. 323 § 2. § 5. Wyrok doręcza się także pokrzywdzonemu.\"; 147) art. 343 otrzymuje brzmienie: \"Art. 343. § 1. Uwzględniając wniosek, o którym mowa w art. 335, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, warunkowo zawiesić jej wykonanie albo orzec wyłącznie środek karny wymieniony w art. 39 pkt 1-3, 5-8 Kodeksu karnego. § 2. W wypadku określonym w § 1: 1) nadzwyczajne złagodzenie kary może nastąpić również w innych wypadkach niż przewidziane w art. 60 § 1-4 Kodeksu karnego, 2) warunkowe zawieszenie wykonania kary może nastąpić niezależnie od przesłanek określonych w art. 69 § 1-3 Kodeksu karnego, przy czym nie stosuje się go do kary pozbawienia wolności w wymiarze powyżej lat 5, a okres próby nie może przekroczyć 10 lat, 3) ograniczenie skazania do orzeczenia środka karnego może nastąpić, jeżeli przypisany oskarżonemu występek jest zagrożony karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. § 3. Jeżeli nie ma zastosowania art. 46 Kodeksu karnego, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od naprawienia szkody w całości albo w części lub od zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Przepis art. 341 § 3 stosuje się odpowiednio. § 4. Postępowania dowodowego nie prowadzi się. Przepis art. 394 stosuje się jednak odpowiednio. § 5. Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Pokrzywdzony może najpóźniej na tym posiedzeniu złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 54 § 1. Udział prokuratora, oskarżonego lub pokrzywdzonego w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi. § 6. Sąd, uwzględniając wniosek, skazuje oskarżonego wyrokiem. § 7. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych.\"; 148) w art. 351: a) w § 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Odstępstwo od tej kolejności jest dopuszczalne tylko z powodu choroby sędziego lub z innej ważnej przyczyny, co należy zaznaczyć w zarządzeniu o wyznaczeniu rozprawy.\", b) w § 3 po wyrazach \"składu orzekającego\" dodaje się wyrazy \" ,mając na uwadze konieczność zagwarantowania równego prawdopodobieństwa udziału w składzie orzekającym w każdej sprawie wszystkim sędziom danego sądu lub wydziału\"; 149) w art. 352 po wyrazach \"wniosków stron\" dodaje się wyrazy \"i podmiotu, o którym mowa w art. 416\"; 150) w art. 354 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wniosek kieruje się na rozprawę, chyba że w świetle materiałów postępowania przygotowawczego popełnienie czynu zabronionego przez podejrzanego i jego niepoczytalność w chwili czynu nie budzą wątpliwości, a prezes sądu uzna za celowe rozpoznanie sprawy na posiedzeniu z udziałem prokuratora, obrońcy i podejrzanego; podejrzany nie bierze udziału w posiedzeniu, jeżeli z opinii biegłych wynika, że byłoby to niewskazane, chyba że sąd uzna jego udział za konieczny; pokrzywdzony ma prawo wziąć udział w posiedzeniu,\"; 151) w art. 360 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Sąd może wyłączyć jawność całości albo części rozprawy, jeżeli choćby jeden z oskarżonych jest nieletni lub na czas przesłuchania świadka, który nie ukończył 15 lat.\"; 152) w art. 370: a) w § 1 po wyrazie \"biegły\" dodaje się przecinek i wyrazy \"podmiot, o którym mowa w art. 416\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W razie potrzeby członkowie składu orzekającego mogą zadawać dodatkowe pytania poza kolejnością.\"; 153) w art. 376 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli oskarżony, który złożył już wyjaśnienia, opuścił salę rozprawy bez zezwolenia przewodniczącego, sąd może prowadzić rozprawę w dalszym ciągu pomimo nieobecności oskarżonego, a wyroku wydanego w tym wypadku nie uważa się za zaoczny. Sąd zarządza zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie oskarżonego, jeżeli uznaje jego obecność za niezbędną. Na postanowienie przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu tego sądu.\"; 154) w art. 377: a) w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Stan niezdolności oskarżonego do udziału w rozprawie można stwierdzić także na podstawie badania niepołączonego z naruszeniem integralności ciała, przeprowadzonego za pomocą stosownego urządzenia.\", b) § 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"§ 3. Jeżeli oskarżony zawiadomiony o terminie rozprawy oświadcza, że nie weźmie udziału w rozprawie, uniemożliwia doprowadzenie go na rozprawę albo zawiadomiony o niej osobiście nie stawia się na rozprawę bez usprawiedliwienia, sąd może prowadzić postępowanie bez jego udziału, chyba że uzna obecność oskarżonego za niezbędną; przepis art. 376 § 1 zdanie drugie stosuje się. § 4. Jeżeli oskarżony nie złożył jeszcze wyjaśnień przed sądem, można zastosować art. 396 § 2 lub uznać za wystarczające odczytanie jego poprzednio złożonych wyjaśnień.\"; 155) art. 382 otrzymuje brzmienie: \"Art. 382. W razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego, którego obecność jest obowiązkowa, przewodniczący zarządza jego natychmiastowe zatrzymanie i doprowadzenie lub przerywa w tym celu rozprawę albo też sąd ją odracza. Przepis art. 376 § 1 zdanie trzecie stosuje się.\"; 156) w art. 384: a) w § 2 po wyrazach \"w rozprawie\" dodaje się przecinek oraz wyrazy \"jeżeli się stawi,\", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. Przepisy § 2 i 3 stosuje się odpowiednio do podmiotu, o którym mowa w art. 416.\"; 157) w art. 385 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Za zgodą obecnych stron, a w wypadku szczególnie obszernego uzasadnienia aktu oskarżenia bez ich zgody, można poprzestać na przedstawieniu podstaw oskarżenia.\"; 158) w art. 387: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej oskarżony, któremu zarzucono występek może złożyć wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzania postępowania dowodowego; jeżeli oskarżony nie ma obrońcy z wyboru, sąd może, na jego wniosek, wyznaczyć mu obrońcę z urzędu.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Sąd może uwzględnić wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego, gdy okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości i cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości; uwzględnienie takiego wniosku jest możliwe jedynie wówczas, gdy nie sprzeciwią się temu prokurator, a także pokrzywdzony należycie powiadomiony o terminie rozprawy oraz pouczony o możliwości zgłoszenia przez oskarżonego tego wniosku.\"; 159) w art. 389 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli oskarżony odmawia wyjaśnień lub wyjaśnia odmiennie niż poprzednio albo oświadcza, że pewnych okoliczności nie pamięta, wolno na rozprawie odczytywać tylko w odpowiednim zakresie protokoły jego wyjaśnień złożonych poprzednio w charakterze oskarżonego w tej lub innej sprawie w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę.\"; 160) w art. 391 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli świadek bezpodstawnie odmawia zeznań, zeznaje odmiennie niż poprzednio albo oświadczy, że pewnych okoliczności nie pamięta, albo przebywa za granicą lub nie można mu było doręczyć wezwania, albo nie stawił się z powodu niedających się usunąć przeszkód lub prezes sądu zaniechał wezwania świadka na podstawie art. 333 § 2, a także wtedy, gdy świadek zmarł, wolno odczytywać w odpowiednim zakresie protokoły złożonych poprzednio przez niego zeznań w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę.\"; 161) art. 392 otrzymuje brzmienie: \"Art. 392. § 1. Sąd może odczytywać na rozprawie głównej protokoły przesłuchania świadków i oskarżonych, sporządzone w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę, gdy bezpośrednie przeprowadzenie dowodu nie jest niezbędne, a żadna z obecnych stron temu się nie sprzeciwia. § 2. Sprzeciw strony, której zeznania lub wyjaśnienia nie dotyczą, nie stoi na przeszkodzie odczytaniu protokołu.\"; 162) w art. 393 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Wolno odczytywać na rozprawie protokoły oględzin, przeszukania i zatrzymania rzeczy, opinie biegłych, instytutów, zakładów lub instytucji, dane o karalności, wyniki wywiadu środowiskowego oraz wszelkie dokumenty urzędowe złożone w postępowaniu przygotowawczym lub sądowym albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę. Nie wolno jednak odczytywać notatek dotyczących czynności, z których wymagane jest sporządzenie protokołu. § 2. Wolno również odczytywać zawiadomienie o przestępstwie, chyba że zostało złożone do protokołu, o którym mowa w art. 304a.\"; 163) po art. 393 dodaje się art. 393a w brzmieniu: \"Art. 393a. W warunkach określonych w art. 389 § 1, art. 391 § 1 i 2, art. 392 i 393 wolno również odczytywać lub odtwarzać zapisy, o których mowa w art. 145 § 1 i art. 147 § 3.\"; 164) w art. 394 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Protokoły i dokumenty podlegające odczytaniu na rozprawie można uznać bez ich odczytania za ujawnione w całości lub w części. Należy jednak je odczytać, jeżeli którakolwiek ze stron o to wnosi. Przepis art. 392 § 2 stosuje się odpowiednio.\"; 165) art. 397 otrzymuje brzmienie: \"Art. 397. § 1. Jeżeli dopiero w toku rozprawy ujawnią się istotne braki postępowania przygotowawczego, a ich usunięcie przez sąd uniemożliwiałoby wydanie prawidłowego orzeczenia w rozsądnym terminie, zaś przeszkód tych nie można usunąć stosując przepis art. 396, sąd może przerwać albo odroczyć rozprawę zakreślając oskarżycielowi publicznemu termin do przedstawienia dowodów, których przeprowadzenie pozwoliłoby na usunięcie dostrzeżonych braków. § 2. Oskarżyciel publiczny w celu zebrania dowodów, o których mowa w § 1, może przedsięwziąć osobiście, a prokurator także zlecić Policji dokonanie niezbędnych czynności dowodowych. § 3. Oskarżyciel publiczny w wypadku niemożności dotrzymania zakreślonego terminu może zwrócić się do sądu o jego przedłużenie. § 4. Jeżeli oskarżyciel publiczny w wyznaczonym terminie nie przedstawi stosownych dowodów, sąd rozstrzyga na korzyść oskarżonego wątpliwości wynikające z nieprzeprowadzenia tych dowodów.\"; 166) w art. 404: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Rozprawę odroczoną prowadzi się w nowym terminie od początku. Sąd może wyjątkowo prowadzić rozprawę odroczoną w dalszym ciągu, chyba że skład sądu uległ zmianie.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W wypadku podjęcia postępowania zawieszonego przepis § 2 stosuje się odpowiednio.\"; 167) w art. 406 w § 1 po wyrazach \"powód cywilny,\" dodaje się wyrazy \"podmiot, o którym mowa w art. 416,\"; 168) uchyla się art. 407; 169) art. 415 otrzymuje brzmienie: \"Art. 415. § 1. W razie skazania oskarżonego sąd uwzględnia albo oddala powództwo cywilne w całości albo w części. § 2. W razie innego rozstrzygnięcia sąd pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania. § 3. Sąd orzeka o pozostawieniu powództwa cywilnego bez rozpoznania, również jeżeli materiał dowodowy ujawniony w toku rozprawy nie wystarcza do rozstrzygnięcia powództwa cywilnego, a uzupełnienie tego materiału spowodowałoby znaczną przewlekłość postępowania. § 4. W razie skazania oskarżonego sąd może także z urzędu zasądzić odszkodowanie na rzecz pokrzywdzonego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Zasądzenie odszkodowania z urzędu nie jest dopuszczalne, jeżeli zachodzą okoliczności wymienione w art. 65 § 1 pkt 2, 4 lub 5. § 5. W razie skazania oskarżonego lub warunkowego umorzenia postępowania w wypadkach wskazanych w ustawie sąd orzeka nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono. § 6. Jeżeli zasądzone odszkodowanie, obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę albo nawiązka orzeczona na rzecz pokrzywdzonego nie pokrywają całej szkody lub nie stanowią pełnego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, pokrzywdzony może dochodzić dodatkowych roszczeń w postępowaniu cywilnym. § 7. W razie orzeczenia przez sąd obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, nie stosuje się § 1 i 4.\"; 170) po art. 418 dodaje się art. 418a w brzmieniu: \"Art. 418a. W wypadku wyrokowania poza rozprawą, treść wyroku udostępnia się publicznie przez złożenie jego odpisu na okres 7 dni w sekretariacie sądu, o czym należy uczynić wzmiankę w protokole posiedzenia.\"; 171) w art. 420 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Jeżeli wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia co do przepadku, zaliczenia tymczasowego aresztowania, zatrzymania lub środków zapobiegawczych wymienionych w art. 276 albo dowodów rzeczowych, sąd orzeka o tym postanowieniem na posiedzeniu. § 2. Jeżeli sąd nieprawidłowo zaliczył okres tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary, stosuje się odpowiednio przepis § 1.\"; 172) w art. 422 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia wyroku strona, podmiot określony w art. 416, a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu, także pokrzywdzony, mogą złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony, wymienionego podmiotu oraz pokrzywdzonego od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie. Wniosek niepochodzący od oskarżonego powinien wskazywać tego z oskarżonych, którego dotyczy.\"; 173) w art. 423: a) w § 1 wyrazy \"7 dni\" zastępuje się wyrazami \"14 dni\", b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: \"§ 1a. W wypadku złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w części odnoszącej się do niektórych oskarżonych sąd może ograniczyć zakres uzasadnienia do tych tylko części wyroku, których wniosek dotyczy.\", c) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Wyrok z uzasadnieniem doręcza się stronie i podmiotowi, o którym mowa w art. 416, które złożyły wniosek na podstawie art. 422. Przepis art. 100 § 5 stosuje się.\"; 174) w art. 425 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przysługuje środek odwoławczy stronom, podmiotowi określonemu w art. 416 oraz innym osobom wskazanym w przepisach ustawy.\"; 175) w art. 432 skreśla się wyrazy \"101,\"; 176) w art. 434 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Określonego w § 1 zakazu orzekania na niekorzyść oskarżonego nie stosuje się w wypadkach określonych w art. 60 § 3 i 4 Kodeksu karnego oraz w wypadkach skazania z zastosowaniem art. 343 lub 387.\"; 177) art. 439 otrzymuje brzmienie: \"Art. 439. § 1. Niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli: 1) w wydaniu orzeczenia brała udział osoba nieuprawniona lub niezdolna do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie art. 40, 2) sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie, 3) sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego, 4) sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu, 5) orzeczono karę, środek karny lub środek zabezpieczający nieznane ustawie, 6) zapadło z naruszeniem zasady większości głosów lub nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu, 7) zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie, 8) zostało wydane pomimo to, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie zakończone, 9) zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 17 § 1 pkt 5, 6 i 8-11, 10) oskarżony w postępowaniu sądowym nie miał obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 § 1 i 2 oraz art. 80 lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy, 11) sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa. § 2. Uchylenie orzeczenia jedynie z powodów określonych w § 1 pkt 9-11 może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego. § 3. W posiedzeniu mają prawo wziąć udział strony, obrońcy i pełnomocnicy. Przepis art. 451 stosuje się odpowiednio.\"; 178) po art. 439 dodaje się art. 439a w brzmieniu: \"Art. 439a. Orzeczenia w sprawie o wykroczenie nie uchyla się z tego tylko powodu, że sąd orzekł w postępowaniu karnym zamiast w postępowaniu w sprawach o wykroczenia.\"; 179) w art. 441 w § 4 wyrazy \"Obrońcy i pełnomocnicy\" zastępuje się wyrazami \"Prokurator, obrońcy i pełnomocnicy\"; 180) w art. 442 w § 2 skreśla się wyrazy \"za zgodą stron\"; 181) w art. 443 po wyrazach \"na niekorzyść oskarżonego\" dodaje się wyrazy \"albo gdy zachodzą okoliczności określone w art. 434 § 3\"; 182) art. 444 otrzymuje brzmienie: \"Art. 444. Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom, podmiotowi określonemu w art. 416, a pokrzywdzonemu od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu, przysługuje apelacja, chyba że ustawa stanowi inaczej.\"; 183) w art. 446 w § 1 wyrazy \"sądu wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"sądu okręgowego\"; 184) po art. 449 dodaje się art. 449a w brzmieniu: \"Art. 449a. W wypadku określonym w art. 423 § 1a przed wydaniem orzeczenia sąd odwoławczy może zwrócić sprawę sądowi pierwszej instancji w celu sporządzenia uzasadnienia zaskarżonego wyroku w niezbędnym zakresie, jeżeli ma to zapewnić prawidłowe wyrokowanie w sprawie.\"; 185) art. 451 otrzymuje brzmienie: \"Art. 451. Sąd odwoławczy, na wniosek oskarżonego pozbawionego wolności, zarządza sprowadzenie go na rozprawę, chyba że uzna za wystarczającą obecność obrońcy. O prawie złożenia wniosku należy pouczyć oskarżonego. Jeżeli sąd nie zarządza sprowadzenia oskarżonego, który nie ma obrońcy, wyznacza obrońcę z urzędu.\"; 186) w art. 454 w § 3 skreśla się wyrazy \"25 lat pozbawienia wolności albo\"; 187) art. 457 otrzymuje brzmienie: \"Art. 457. § 1. Uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu w terminie 14 dni. § 2. Jeżeli sąd utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy, uznając apelację za oczywiście bezzasadną, uzasadnienie sporządza się na wniosek strony, chyba że zostało zgłoszone zdanie odrębne. Przepisy art. 422 i 423 stosuje się odpowiednio. § 3. W uzasadnieniu należy podać, czym kierował się sąd wydając wyrok oraz dlaczego zarzuty i wnioski apelacji sąd uznał za zasadne albo niezasadne.\"; 188) w art. 464 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Przepis art. 451 stosuje się odpowiednio, gdy przedmiotem posiedzenia ma być rozpoznanie zażalenia na postanowienie kończące postępowanie.\"; 189) w art. 465 w § 1 wyraz \"dochodzenie\" zastępuje się wyrazami \"postępowanie przygotowawcze\"; 190) art. 469 otrzymuje brzmienie: \"Art. 469. Sąd rozpoznaje w trybie uproszczonym sprawy, w których było prowadzone dochodzenie. Dokończenie postępowania przygotowawczego w formie śledztwa z przyczyn określonych w art. 325i § 1 nie stanowi przeszkody w rozpoznaniu sprawy w trybie uproszczonym.\"; 191) uchyla się art. 470 - 474; 192) po art. 474 dodaje się art. 474a w brzmieniu: \"Art. 474a. § 1. Wniosek oskarżonego, o którym mowa w art. 387 § 1, złożony przed rozprawą, sąd może rozpoznać na posiedzeniu. § 2. O terminie posiedzenia zawiadamia się strony, przesyłając im odpis wniosku. § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo pokrzywdzonego lub oskarżyciela publicznego nie stoi na przeszkodzie uwzględnieniu wniosku, jeżeli spełnione są pozostałe warunki określone w art. 387. § 4. W razie rozpoznania wniosku na rozprawie przepis § 3 stosuje się odpowiednio.\"; 193) w art. 476 w § 1 wyrazy \"sądu wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"sądu okręgowego\"; 194) w art. 484 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Każdorazowa przerwa w rozprawie może trwać nie dłużej niż 21 dni.\"; 195) w art. 500: a) w § 1 wyrazy \"nakaz karny\" zastępuje się wyrazami \"wyrok nakazowy\", b) w § 3 wyrazy \"nakaz karny\" zastępuje się wyrazami \"wyrok nakazowy\", c) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Sąd wydaje wyrok nakazowy jednoosobowo na posiedzeniu bez udziału stron.\"; 196) w art. 501 wyrazy \"nakazu karnego\" zastępuje się wyrazami \"wyroku nakazowego\"; 197) w art. 502: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Wyrokiem nakazowym można orzec karę ograniczenia wolności lub grzywnę w wysokości do 100 stawek dziennych albo do 200 000 złotych.\", b) w § 2 wyrazy \"przepadek przedmiotów oraz nawiązkę\" zastępuje się wyrazami \"środek karny\", c) w § 3 skreśla się wyrazy \" , o którym mowa w § 2\"; 198) w art. 503 w § 1 wyrazy \"nakaz karny\" zastępuje się wyrazami \"wyrok nakazowy\"; 199) art. 504 otrzymuje brzmienie: \"Art. 504. § 1. Wyrok nakazowy powinien zawierać: 1) oznaczenie sądu i sędziego, który go wydał, 2) datę wydania wyroku, 3) imię i nazwisko oraz inne dane określające tożsamość oskarżonego, 4) dokładne określenie czynu przypisanego przez sąd oskarżonemu, ze wskazaniem zastosowanych przepisów ustawy karnej, 5) wymiar kary i inne niezbędne rozstrzygnięcia. § 2. Wyrok nakazowy może nie zawierać uzasadnienia.\"; 200) art. 505 otrzymuje brzmienie: \"Art. 505. Odpis wyroku nakazowego doręcza się oskarżycielowi, a oskarżonemu i jego obrońcy - wraz z odpisem aktu oskarżenia. W każdym wypadku odpis tego wyroku doręcza się prokuratorowi. Wraz z odpisem wyroku doręczyć należy pouczenie przytaczające przepisy o prawie, terminie i sposobie wniesienia sprzeciwu oraz skutkach jego niewniesienia.\"; 201) w art. 506: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Oskarżonemu i oskarżycielowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do sądu, który wydał wyrok nakazowy, w terminie zawitym 7 dni od doręczenia tego wyroku.\", b) w § 3 wyrazy \"nakaz karny\" zastępuje się wyrazami \"wyrok nakazowy\", c) w § 4 wyrazy \"nakaz karny\" zastępuje się wyrazami \"wyrok nakazowy\", d) dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§ 6. Sąd rozpoznający sprawę po wniesieniu sprzeciwu nie jest związany treścią wyroku nakazowego, który utracił moc.\"; 202) art. 507 otrzymuje brzmienie: \"Art. 507. Wyrok nakazowy, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub sprzeciw cofnięto, staje się prawomocny.\"; 203) art. 521 otrzymuje brzmienie: \"Art. 521. Prokurator Generalny, a także Rzecznik Praw Obywatelskich, może wnieść kasację od każdego prawomocnego orzeczenia sądu kończącego postępowanie.\"; 204) w art. 524 w § 2 wyrazy \"Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego\" zastępuje się wyrazami \"Prokuratora Generalnego\"; 205) w art. 526 w § 2 wyrazy \"Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego\" zastępuje się wyrazami \"Prokuratora Generalnego\"; 206) w art. 527 w § 5 po wyrazach \"wysokość opłaty\" dodaje się przecinek i wyrazy \"mając na uwadze faktyczne koszty postępowania oraz zasadę dostępu do sądu\"; 207) w art. 530 w § 3 dodaje się zdanie czwarte w brzmieniu: \"Sąd kasacyjny wydaje postanowienie bez udziału stron, chyba że Prezes Sądu Najwyższego zarządzi inaczej.\"; 208) w art. 531: a) w § 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Sąd kasacyjny wydaje postanowienie bez udziału stron, chyba że prezes Sądu Najwyższego zarządzi inaczej.\", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Przepis § 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio w wypadku cofnięcia kasacji.\"; 209) w art. 532 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Sąd kasacyjny wydaje postanowienie na posiedzeniu bez udziału stron, chyba że prezes Sądu Najwyższego zarządzi inaczej.\"; 210) po art. 540 dodaje się art. 540a w brzmieniu: \"Art. 540a. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem można wznowić, jeżeli: 1) skazany, do którego zastosowano przepis art. 60 § 3 lub 4 Kodeksu karnego, nie potwierdził w postępowaniu karnym ujawnionych przez siebie informacji, 2) zachodzi okoliczność określona w art. 11 § 3.\"; 211) w art. 542: a) w § 1 po wyrazie \"strony\" dodaje się wyrazy \"lub z urzędu\", b) dodaje się § 3-5 w brzmieniu: \"§ 3. Postępowanie wznawia się z urzędu tylko w razie ujawnienia się jednego z uchybień wymienionych w art. 439 § 1, przy czym wznowienie postępowania jedynie z powodów określonych w pkt 9-11 może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego. § 4. Wznowienie nie może nastąpić z przyczyn wymienionych w § 3, jeżeli były one przedmiotem rozpoznania w trybie kasacji. § 5. Niedopuszczalne jest wznowienie postępowania z urzędu na niekorzyść oskarżonego po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 212) w art. 544 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W kwestii wznowienia postępowania orzeka sąd okręgowy, zaś w kwestii wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem sądu okręgowego - sąd apelacyjny. Sąd orzeka w składzie trzech sędziów.\"; 213) w art. 545 w § 2 po wyrazie \"adwokata\" dodaje się wyrazy \"albo radcę prawnego\"; 214) art. 549 otrzymuje brzmienie: \"Art. 549. O podjęciu postępowania warunkowo umorzonego sąd orzeka na wniosek oskarżyciela, pokrzywdzonego lub kuratora sądowego albo z urzędu.\"; 215) w art. 550 w § 2 wyrazy \"oskarżony i jego obrońca\" zastępuje się wyrazami \"prokurator, oskarżony i jego obrońca\"; 216) w art. 551 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Przepis art. 341 § 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.\"; 217) w art. 552: a) w § 1 wyrazy \"postępowania, kasacji lub stwierdzenia nieważności orzeczenia\" zastępuje się wyrazami \"postępowania lub kasacji\", b) w § 2 skreśla się wyrazy \"albo stwierdzeniu nieważności\"; 218) w art. 554: a) w § 1 dwukrotnie użyty wyraz \"wojewódzkim\" zastępuje się wyrazem \"okręgowym\", b) w § 2 wyraz \"wojewódzki\" zastępuje się wyrazem \"okręgowy\"; 219) w art. 560 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Osoba, która wniosła prośbę o ułaskawienie, może ją cofnąć.\"; 220) w art. 573 w § 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Przepis art. 451 stosuje się odpowiednio.\"; 221) po art. 589 dodaje się art. 589a w brzmieniu: \"Art. 589a. § 1. Wobec osoby pozbawionej wolności na terytorium państwa obcego, czasowo wydanej w celu złożenia zeznań w charakterze świadka lub dokonania z jej udziałem innej czynności procesowej przed polskim sądem lub prokuratorem, sąd okręgowy miejsca wykonania czynności zarządza umieszczenie osoby wydanej w polskim zakładzie karnym lub areszcie śledczym na czas jej pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nieprzekraczający jednak czasu pozbawienia wolności określonego w państwie wydającym. § 2. Na postanowienie sądu zażalenie nie przysługuje.\"; 222) w art. 591: a) w § 1 po wyrazach \"Minister Sprawiedliwości\" dodaje się wyrazy \" , z urzędu albo z inicjatywy sądu lub prokuratora,\", b) § 2-4 otrzymują brzmienie: \"§ 2. Jeżeli pokrzywdzonym jest obywatel polski, złożenie wniosku o przejęcie ścigania może nastąpić tylko za jego zgodą, chyba że uzyskanie tej zgody nie jest możliwe. § 3. Przed wystąpieniem z wnioskiem, o którym mowa w § 1, lub rozstrzygnięciem takiego wniosku pochodzącego od organu państwa obcego właściwy organ umożliwia osobie ściganej przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zajęcie stanowiska ustnie lub na piśmie w przedmiocie przejęcia ścigania. § 4. W razie pozytywnego rozstrzygnięcia wniosku o przekazanie ścigania dotyczącego osoby tymczasowo aresztowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego organu o niezwłoczne podjęcie czynności mających na celu wydanie i przekazanie takiej osoby organom państwa obcego. Wraz z osobą przekazuje się akta sprawy, o ile nie zostały one uprzednio przekazane wraz z wnioskiem.\"; 223) w art. 592 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 i 3 w brzmieniu: \"§ 2. Jeżeli na podstawie umowy międzynarodowej, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, wszczęto w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne o przestępstwo popełnione za granicą, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa obcego o przejęcie ścigania przez organy tego państwa niezależnie od tego, czy w państwie obcym wszczęto ściganie co do tego samego czynu. Przepisy art. 591 § 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio. § 3. W sprawie o przestępstwo popełnione za granicą przez obywatela polskiego przebywającego za granicą, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa obcego o przejęcie ścigania przez organy tego państwa. Przepisy art. 591 § 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.\"; 224) art. 596 otrzymuje brzmienie: \"Art. 596. Osoba wydana nie może być bez zgody państwa wydającego ścigana, skazana ani pozbawiona wolności w celu wykonania kary za inne przestępstwo popełnione przed dniem wydania niż to, w związku z którym nastąpiło wydanie.\"; 225) art. 597 otrzymuje brzmienie: \"Art. 597. W razie zastrzeżenia przy wydaniu, że w stosunku do osoby wydanej orzeczone już kary będą wykonane tylko za te przestępstwa, co do których nastąpiło wydanie, sąd, który prawomocnie orzekł w sprawie, wydaje w razie potrzeby na posiedzeniu wyrok zmieniający orzeczenie w taki sposób, aby kary były wykonywane tylko za te przestępstwa, co do których nastąpiło wydanie sprawcy. Prokurator i osoba wydana mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Przepis art. 451 stosuje się odpowiednio.\"; 226) art. 599 otrzymuje brzmienie: \"Art. 599. Jeżeli osoba wydana przez państwo obce nie opuści bez usprawiedliwionej przyczyny terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu 45 dni od daty prawomocnego zakończenia postępowania, a w razie skazania - od daty odbycia lub darowania kary, albo jeżeli po opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powróci na nie, ograniczeń wynikających z art. 596 i 597 nie stosuje się.\"; 227) w art. 602 wyrazy \"sądu wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"sądu okręgowego\"; 228) w art. 603 w § 1 wyrazy \"Sąd wojewódzki\" zastępuje się wyrazami \"Sąd okręgowy\"; 229) po art. 603 dodaje się art. 603a w brzmieniu: \"Art. 603a. § 1. Jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi, wniosek państwa obcego o zastosowanie tymczasowego aresztowania osoby ściganej zastępuje wniosek o wydanie. § 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, prokurator podczas przesłuchania informuje osobę ściganą o możliwości wyrażenia przez nią zgody na wydanie lub zgody na wydanie połączonej ze zrzeczeniem się korzystania z ograniczeń określonych w art. 596 i 597. Jeżeli osoba ścigana wyrazi wolę złożenia takiego oświadczenia, prokurator kieruje sprawę do sądu okręgowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie. § 3. Sąd na posiedzeniu rozstrzyga o tymczasowym aresztowaniu osoby ściganej, odbiera oświadczenie o wyrażeniu zgody na wydanie lub zgody na wydanie połączonej ze zrzeczeniem się korzystania z ograniczeń określonych w art. 596 i 597, a także wydaje postanowienie o dopuszczalności wydania. § 4. Zgoda osoby ściganej oraz zrzeczenie, o którym mowa w § 2, nie mogą zostać cofnięte, o czym poucza się osobę ściganą. § 5. Sąd niezwłocznie przekazuje prawomocne postanowienie wraz z aktami sprawy Ministrowi Sprawiedliwości, który rozstrzyga o wydaniu osoby. § 6. Jeżeli oświadczenie, o którym mowa w § 3, nie zostało złożone lub sąd stwierdził, że zachodzi okoliczność określona w art. 604 § 1, albo jeżeli posiedzenie zostało odroczone na czas przekraczający 7 dni, stosuje się przepisy art. 602, 603 i 605.\"; 230) w art. 604 w § 1 w pkt 5 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) zachodzi uzasadniona obawa, że w państwie żądającym wydania wobec osoby wydanej może zostać orzeczona lub wykonana kara śmierci, 7) zachodzi uzasadniona obawa, że w państwie żądającym wydania osoba wydana może zostać poddana torturom.\"; 231) w art. 605: a) w § 1 po wyrazie \"sąd\" dodaje się wyraz \"okręgowy\", b) w § 2 wyraz \"miesiąc\" zastępuje się wyrazami \"40 dni\"; 232) w art. 611a w § 1 wyrazy \"ma prawo wziąć udział skazany\" zastępuje się wyrazami \"ma prawo wziąć udział prokurator i skazany\"; 233) w art. 611c w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli grzywnę wymierzono kwotowo, kwota grzywny nie może przekroczyć iloczynu wysokości stawki dziennej i ilości stawek dziennych.\"; 234) w art. 615: a) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio w stosunkach z trybunałami międzynarodowymi i ich organami działającymi na podstawie umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, albo powołanymi przez organizacje międzynarodowe ukonstytuowane umową ratyfikowaną przez Rzeczpospolitą Polską. Przepisów art. 602, 603 i 604 nie stosuje się, jeżeli umowa międzynarodowa albo akt prawny regulujący działanie trybunału stanowi odmiennie.\", b) dodaje się § 4-6 w brzmieniu: \"§ 4. Minister Sprawiedliwości zawiadamia trybunał międzynarodowy o wszczęciu postępowania przeciwko osobie o popełnienie przestępstwa podlegającego ściganiu przez ten trybunał. § 5. Organy trybunału międzynarodowego mogą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonywać czynności procesowych także niewymienionych w niniejszym dziale, na zasadach i warunkach określonych w aktach prawnych regulujących działanie tego trybunału. § 6. Jeżeli co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej i przed trybunałem międzynarodowym, Minister Sprawiedliwości przekazuje ściganie temu trybunałowi, jeżeli wymagają tego akty prawne regulujące działanie trybunału.\"; 235) w art. 618: a) w § 1: - w pkt 9 po wyrazie \"opinii\" dodaje się wyrazy \"lub wystawienia zaświadczenia\", - po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) kosztów obserwacji psychiatrycznej oskarżonego w zespole opieki zdrowotnej, z wyłączeniem należności biegłych psychiatrów,\" - w pkt 12 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) realizacji umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, i postępowań prowadzonych na podstawie działu XIII, także jeżeli nie zostało wydane postanowienie, o którym mowa w art. 303.\", b) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Jeżeli wysokości i zasad ustalania należności określonych w § 1 nie regulują odrębne przepisy, Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób ich obliczania, mając na uwadze faktyczny koszt dokonania danej czynności.\"; 236) w art. 619 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: \"§ 2a. Skarb Państwa ponosi także koszty związane z udziałem w postępowaniu tłumacza w zakresie koniecznym dla zapewnienia oskarżonemu jego prawa do obrony.\"; 237) w art. 621 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zryczałtowanej równowartości wydatków, mając na uwadze przeciętne koszty postępowania oraz zasadę dostępu do sądu.\"; 238) w art. 638 po wyrazach \"w art. 521\" dodaje się wyrazy \"lub wznowieniem postępowania z urzędu\"; 239) w art. 648 w pkt 1 wyrazy \"podżeganie i pomocnictwo do\" zastępuje się wyrazami \"współdziałanie w popełnieniu\"; 240) w art. 651 uchyla się § 3; 241) w art. 654: a) w § 1 w pkt 2 wyrazy \"sądu wojewódzkiego\" zastępuje się wyrazami \"sądu okręgowego\", b) w § 5 wyrazy \"sądowi wojewódzkiemu\" zastępuje się wyrazami \"sądowi okręgowemu\"; 242) w art. 662 w § 3 po wyrazach \"wojskowych kuratorów społecznych\" dodaje się przecinek i wyrazy \"mając na uwadze warunki funkcjonowania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wymagania służby wojskowej\"; 243) w art. 669 w § 3 po wyrazach \"o których mowa w § 2\" dodaje się przecinek i wyrazy \"mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwego współdziałania prezesów sądów wojskowych i powszechnych przy wyznaczaniu ławników do składu orzekającego\"; 244) po art. 671 dodaje się art. 671a w brzmieniu: \"Art. 671a. § 1. Sprawę o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat lub karą łagodniejszą, jeżeli oskarżony pozostaje na wolności, wojskowy sąd garnizonowy rozpoznaje jednoosobowo również na rozprawie głównej. § 2. Jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego okaże się, że ustały okoliczności umożliwiające stosowanie przepisu § 1, sąd rozpoznaje sprawę w dalszym ciągu w tym samym składzie.\"; 245) art. 672 otrzymuje brzmienie: \"Art. 672. Sąd wojskowy pierwszej instancji sporządza uzasadnienie wyroku z urzędu; nie dotyczy to wyroku uwzględniającego wniosek, o którym mowa w art. 335 lub 387.\"; 246) po art. 672 dodaje się art. 672a w brzmieniu: \"Art. 672a. Kasację, o której mowa w art. 521, do Izby Wojskowej Sądu Najwyższego może wnieść również Naczelny Prokurator Wojskowy.\"; 247) w art. 673 skreśla się wyrazy \"oraz stwierdzenia nieważności z mocy samego prawa\"."}
{"id":"2003_155_4","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 po wyrazach \"zachowania tajemnicy państwowej i służbowej\" dodaje się wyrazy \"oraz sposób postępowania z aktami spraw zawierających tajemnicę państwową i służbową\"; 2) w art. 49 w ust. 1 po wyrazach \"W szczególnie uzasadnionych przypadkach\" dodaje się przecinek i wyrazy \"z zastrzeżeniem przepisu art. 4 ust. 1,\"."}
{"id":"2003_155_5","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 5. Sprawy, w których przed wejściem w życie ustawy rozpoczęto rozprawę główną, toczą się do końca postępowania w danej instancji według przepisów dotychczasowych, jednakże w razie zawieszenia postępowania, odroczenia rozprawy lub ponownego rozpoznania sprawy albo po zapadnięciu prawomocnego orzeczenia postępowanie toczy się według przepisów tej ustawy."}
{"id":"2003_155_6","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 6. Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie ustawy są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2003_155_7","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 7. Wyłączony z mocy prawa od udziału w sprawie jest także sędzia, który brał udział w wydaniu: 1) orzeczenia, którego nieważność stwierdzono, 2) postanowienia o warunkowym umorzeniu postępowania."}
{"id":"2003_155_8","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 8. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy zachowują moc przepisy wydane przed jej wejściem w życie, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami tej ustawy."}
{"id":"2003_155_9","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych","text":"Art. 9. W razie wątpliwości, czy stosować prawo dotychczasowe, czy przepisy niniejszej ustawy, stosuje się tę ustawę."}
{"id":"2003_1569_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem tonażowym niektórych dochodów (przychodów) osiąganych przez armatorów eksploatujących morskie statki handlowe w żegludze międzynarodowej."}
{"id":"2003_1569_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 10. 1. Armator podlega opodatkowaniu podatkiem tonażowym przez okres opodatkowania wskazany w oświadczeniu, nie krótszy niż 5 lat podatkowych. 2. W okresie opodatkowania nie jest możliwa zmiana formy opodatkowania. 3. Opodatkowanie podatkiem tonażowym ulega przedłużeniu na kolejne 5 lat, chyba że armator, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego następującego po okresie opodatkowania, złoży organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku tonażowego pisemne oświadczenie o rezygnacji z tej formy opodatkowania. 4. W przypadku zakończenia działalności określonej w art. 3 ust. 1 i 2 w okresie opodatkowania ponowny wybór opodatkowania podatkiem tonażowym może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 3 lat podatkowych, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym armator zakończył działalność lub zrezygnował z opodatkowania podatkiem tonażowym, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W przypadku sprzedaży albo utraty statków okres, o którym mowa w ust. 4, liczy się od dnia wyrejestrowania statku z rejestru okrętowego."}
{"id":"2003_1569_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 11. 1. W przypadku połączenia się armatorów opodatkowanych podatkiem tonażowym okresem opodatkowania armatora powstałego w wyniku tego połączenia jest okres opodatkowania armatora, który wcześniej złożył oświadczenie. 2. W przypadku przejęcia przez armatora opodatkowanego podatkiem tonażowym innych armatorów opodatkowanych takim podatkiem okresem opodatkowania jest okres przyjęty przez armatora przejmującego. 3. W przypadku połączenia armatora opodatkowanego podatkiem tonażowym z armatorem nieopodatkowanym podatkiem tonażowym okresem opodatkowania jest faktyczny okres opodatkowania armatora opodatkowanego podatkiem tonażowym."}
{"id":"2003_1569_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 12. 1. Armatorzy są obowiązani za każdy miesiąc roku podatkowego obliczać podatek tonażowy w sposób określony w art. 5 ust. 4 i wpłacać bez wezwania do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku tonażowego, w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za miesiąc grudzień - w terminie złożenia zeznania. 2. Armatorzy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym, o którym mowa w ust. 1, zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości podatku tonażowego należnego za dany rok podatkowy do dnia 31 stycznia roku następnego. 3. Przy obliczaniu podatku tonażowego za poszczególne miesiące podatnicy mogą uwzględniać odliczenia, o których mowa w art. 4 ust. 3 i art. 6. 4. Podatek tonażowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym za dany rok podatkowy, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku."}
{"id":"2003_1569_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) zeznania, o którym mowa w art. 12 ust. 2, 2) oświadczenia - wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania, uwzględniając zakres informacji niezbędnych do prawidłowego ustalenia zobowiązania podatkowego. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2003_1569_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27, z późn. zm.[6])) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Z wpłat, o których mowa w ust. 1, zwolniony jest także, w okresie opodatkowania podatkiem tonażowym, armator w zakresie przychodów z działalności opodatkowanej podatkiem tonażowym.”."}
{"id":"2003_1569_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.[7])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. Nr..., poz. ...), z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1a.”; 2) w art. 6 ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.”; 3) w art. 22n ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. W razie zmiany formy opodatkowania podatnicy, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2, uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego lub podatku tonażowego.” 4) w art. 24a po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Podatnicy będący armatorami w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym prowadzący działalność opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną działalność opodatkowaną podatkiem dochodowym, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić przychody i związane z nimi koszty na poszczególne rodzaje działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem tonażowym i podatkiem dochodowym”."}
{"id":"2003_1569_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. Nr...., poz. ...), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a.”; 2) w art. 9 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Podatnicy będący armatorami w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym prowadzący działalność opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną działalność opodatkowaną podatkiem dochodowym, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić przychody i związane z nimi koszty na poszczególne rodzaje działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem tonażowym i podatkiem dochodowym.”; 3) w art. 16g dodaje się ust. 20 w brzmieniu: „20. W razie zmiany formy opodatkowania z podatku tonażowego na podatek dochodowy podatnicy w ewidencji, o której mowa w art. 9, uwzględniają odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie podatku tonażowego.”."}
{"id":"2003_1569_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792) w art. 5 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Z wpłat, o których mowa w art. 4, zwolniony jest także, w okresie opodatkowania podatkiem tonażowym, armator w zakresie przychodów z działalności opodatkowanej podatkiem tonażowym.”."}
{"id":"2003_1569_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.[9])) w art. 15 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Podatnicy będący armatorami w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. Nr..., poz. ...) prowadzący działalność opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną działalność opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani w ewidencji wyodrębnić przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem tonażowym i ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.”."}
{"id":"2003_1569_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 19. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2777, z 2005 r. Nr 33, poz. 289, Nr 94, poz. 788, Nr 143, poz. 1199, Nr 175, poz. 1460, Nr 177, poz. 1468, Nr 178, poz. 1480, Nr 179, poz. 1485, Nr 180, poz. 1494 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808, Nr 187, poz. 1925 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 86, poz. 732, Nr 132, poz. 1110, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 150, poz. 1248, Nr 163, poz. 1362, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1412, Nr 183, poz. 1538, Nr 184, poz. 1539 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844. Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 151, poz. 1596, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723 i Nr 136, poz. 970. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 263, poz. 2619 oraz z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366 i Nr 169, poz. 1420. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 143, poz. 1030. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1993 r. Nr 18, poz. 82, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 154, poz. 791 oraz z 2002 r. Nr 156, poz. 1301. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844. Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 151, poz. 1596, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723 i Nr 136, poz. 970. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1203, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723 i Nr 136, poz. 970. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 263, poz. 2619 oraz z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366 i Nr 169, poz. 1420."}
{"id":"2003_1569_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) konwencji SOLAS – rozumie się przez to Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzoną w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319), wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177); 2) Dokumencie Zgodności – rozumie się przez to dokument wydany zgodnie z Konwencją SOLAS armatorowi, który spełnia wymagania Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobiegania zanieczyszczeniu - Kodeks ISM (Dz. Urz. M.I. z 2005 r. Nr 4, poz. 28); 3) armatorze – rozumie się przez to: a) osobę fizyczną lub osobę prawną, mającą odpowiednio miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która spełnia przynajmniej jeden z warunków: - we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym oraz posiada ważny Dokument Zgodności, - jest właścicielem statku, ale nie uprawia równocześnie we własnym imieniu żeglugi statkiem własnym lub cudzym, - zarządza cudzym statkiem, w cudzym imieniu i na cudzą rzecz na podstawie umowy, oraz posiada ważny Dokument Zgodności, b) wspólnika spółki cywilnej, spółki jawnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, mającego siedzibę, zarząd lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która spełnia przynajmniej jeden z warunków: - we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym oraz posiada ważny Dokument Zgodności, - jest właścicielem statku, ale nie uprawia równocześnie we własnym imieniu żeglugi statkiem własnym lub cudzym, - zarządza cudzym statkiem, w cudzym imieniu i na cudzą rzecz na podstawie umowy, oraz posiada ważny Dokument Zgodności, c) przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.[1])) prowadzącego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, który spełnia przynajmniej jeden z warunków: - we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym oraz posiada ważny Dokument Zgodności, - jest właścicielem statku, ale nie uprawia równocześnie we własnym imieniu żeglugi statkiem własnym lub cudzym, - zarządza cudzym statkiem, w cudzym imieniu i na cudzą rzecz na podstawie umowy, oraz posiada ważny Dokument Zgodności; 4) żegludze międzynarodowej – rozumie się przez to żeglugę morską wykonywaną między: a) portami polskimi a portami zagranicznymi, w tym także między portami polskimi, pod warunkiem że podróż ta stanowi odcinek dalszej podróży morskiej do portu zagranicznego, lub b) portami polskimi a miejscami przeznaczenia położonymi poza granicą polskich wód terytorialnych, c) portami zagranicznymi; 5) statku – rozumie się przez to morski statek handlowy o polskiej przynależności; 6) transporcie multimodalnym – rozumie się przez to przewozy dokonywane na podstawie jednego dokumentu przewozowego różnymi środkami transportu, w tym statkiem; 7) okresie eksploatacji statku – rozumie się przez to okres, w którym statek jest wpisany do polskiego rejestru okrętowego; 8) pojemności netto (NT) albo pojemności brutto (GT) – rozumie się przez to odpowiednio pojemność netto (NT) albo pojemność brutto (GT) statku ustaloną w międzynarodowym świadectwie pomiarowym; 9) okresie opodatkowania – rozumie się przez to okres opodatkowania podatkiem tonażowym."}
{"id":"2003_1569_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 3. 1. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlegają armatorzy prowadzący działalność polegającą na świadczeniu usług w żegludze międzynarodowej, z wykorzystaniem statków o pojemności brutto powyżej 100 GT każdy, w zakresie: 1) transportu ładunków lub pasażerów, 2) holowania pełnomorskiego, pod warunkiem że co najmniej 50% przychodów z działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez holownik stanowią przychody uzyskane z usługi holowania innego niż holowanie do portu i z portu oraz w granicach portu, 3) ratownictwa pełnomorskiego, 4) pogłębiania, pod warunkiem że co najmniej 50% przychodów z całości działalności faktycznie wykonywanej w ciągu roku przez pogłębiarkę stanowią przychody z transportu wydobytych materiałów na pełnym morzu - którzy dokonali wyboru tej formy opodatkowania. 2. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym podlega również działalność armatora w zakresie: 1) dzierżawy i użytkowania kontenerów, 2) prowadzenia działalności załadunkowej, rozładunkowej i naprawczej, 3) prowadzenia terminali pasażerskich, 4) sprzedaży towarów lub usług na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego w celu ich wykorzystania na pokładzie statku, 5) prowadzenia działalności kantorowej na pokładzie statku pasażerskiego i pasażersko-towarowego, 6) dowozu lądowego i morskiego ładunków lub pasażerów, 7) przewozu ładunków lub pasażerów w transporcie multimodalnym, 8) zarządu nad statkami, 9) świadczenia usług agentów i maklerów morskich, usług brokerskich i usług agencji zatrudniania, związanych z załogą statku, 10) działalności polegającej na wynajmie, dzierżawie lub wyczarterowaniu statku - pod warunkiem, że działalność ta jest związana ze świadczeniem usług, o których mowa w ust. 1. 3. Opodatkowaniu podatkiem tonażowym nie podlega działalność w zakresie: 1) poszukiwań, badań geologicznych oraz wydobycia zasobów mineralnych z dna morskiego; 2) rybołówstwa lub przetwórstwa rybnego; 3) budowy portów morskich, budowy i remontu infrastruktury portowej lub urządzeń portowych; 4) budowy elektrowni wiatrowych; 5) budowy rurociągów przesyłowych na dnie morza; 6) budowy dróg wodnych lub pogłębiania dna dróg i zbiorników wodnych; 7) prac podwodnych; 8) świadczenia usług pilotowych w granicach portów morskich; 9) żeglugi pasażerskiej w granicach portów i przystani morskich; 10) edukacji, badań naukowych, sportu lub transportu rekreacyjnego; 11) eksploatacji statków stale zakotwiczonych lub zacumowanych, które nie posiadają zdolności żeglugowej. Rozdział 2 Podstawa opodatkowania i wysokość podatku"}
{"id":"2003_1569_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 4. 1. Podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód armatora z działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, odpowiadający iloczynowi dobowej stawki ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1-3 oraz okresu eksploatacji w danym miesiącu wszystkich statków armatora, z których dochód opodatkowany jest podatkiem tonażowym, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku armatorów, o których mowa w art. 2 pkt 3 lit. b, podstawę opodatkowania podatkiem tonażowym stanowi dochód z działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, odpowiadający iloczynowi dobowej stawki ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1-3 oraz okresu eksploatacji w danym miesiącu wszystkich statków spółki cywilnej, spółki jawnej, spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej, z których dochód opodatkowany jest podatkiem tonażowym, określony proporcjonalnie do prawa takiego armatora w udziale w zysku spółki. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. 3. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 lub ust. 2, ulega obniżeniu o kwotę składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.[2])) zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio przez armatora będącego osobą fizyczną lub armatora będącego osobą fizyczną będącą wspólnikiem spółki osobowej na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe oraz osób z nim współpracujących. 4. Wydatki, o których mowa w ust. 3, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.[3])), lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.[4])). 5. Wysokość wydatków, o których mowa w ust. 3, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie."}
{"id":"2003_1569_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 5. 1. Dobową stawkę ustala się w zależności od pojemności netto statku od każdych 100 NT, według stawek wyrażonych w euro, określonych w tabeli. Lp. Pojemność netto statku Stawki do obliczenia dochodu 1. do 1 000 NT 0,5 euro za każde 100 NT 2. od 1 001 do 10 000 NT 0,35 euro za każde 100 NT powyżej 1 000 NT 3. od 10 001 do 25 000 NT 0,20 euro za każde 100 NT powyżej 10 000 NT 4. od 25 001 NT 0,10 euro za każde 100 NT powyżej 25 000 NT 2. Dobową stawkę ustaloną zgodnie z ust. 1 przelicza się na złote według kursu średniego euro z ostatniego dnia miesiąca, za który stawka jest obliczana, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. W przypadku gdy na ten dzień kurs średni nie został ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs ostatnio ogłoszony w danym miesiącu. 3. Dla celów obliczeniowych pojemność netto (NT) statku zaokrągla się w sposób następujący: 1) pojemność mniejszą niż 50 NT pomija się; 2) pojemność 50 NT i więcej podwyższa się do pełnych 100 NT. 4. Podatek tonażowy wynosi 19% podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 4."}
{"id":"2003_1569_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 6. 1. Podatek tonażowy ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.[5])), zapłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez armatora: 1) będącego osobą fizyczną, 2) będącego osobą fizyczną będącą wspólnikiem spółki osobowej - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jeżeli składka ta nie została odliczona na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. 2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek tonażowy, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki. 3. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie."}
{"id":"2003_1569_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 7. 1. Dochodów armatora z działalności określonej w art. 3 ust. 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 8, nie łączy się z innymi dochodami (przychodami) armatora podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie innych ustaw. 2. W okresie opodatkowania podatkiem tonażowym armator jest obowiązany prowadzić odrębny wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2, a w przypadku armatora, o którym mowa w art. 2 pkt 3 lit. b, wykaz obowiązana jest prowadzić spółka cywilna, spółka jawna, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o którym mowa w ust. 2, kierując się koniecznością prawidłowego określenia, dla celów podatku dochodowego, wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i stawki amortyzacyjnej."}
{"id":"2003_1569_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 8. 1. Przychody uzyskane przez armatora będącego podatnikiem podatku tonażowego ze sprzedaży statków, w części niewykorzystanej na nabycie własności lub udziału we współwłasności, remont, modernizację lub przebudowę statków, w okresie 3 lat od dnia sprzedaży, są opodatkowane stawką ryczałtową w wysokości 15%. 2. Podatek z tytułu, o którym mowa w ust. 1, podlega wpłacie, bez wezwania, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin do wydatkowania przychodu na cele wskazane w tym przepisie. Rozdział 3 Pobór podatku"}
{"id":"2003_1569_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym Rozdział 1 Podmiot i przedmiot opodatkowania","text":"Art. 9. 1. Wybór opodatkowania podatkiem tonażowym następuje przez złożenie przez armatora oświadczenia, według ustalonego wzoru, o wyborze takiego opodatkowania, zwanego dalej „oświadczeniem”. 2. Oświadczenie składa się do organu podatkowego właściwego w sprawach podatku tonażowego, którym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach podatku dochodowego. 3. Oświadczenie składa się do dnia 20 stycznia pierwszego roku podatkowego okresu opodatkowania, a jeżeli armator rozpoczyna wykonywanie działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2 w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności. 4. W oświadczeniu zamieszcza się dane identyfikujące armatora, w szczególności nazwę lub imię i nazwisko, adres i numer identyfikacji podatkowej, wraz z informacją o posiadanym Dokumencie Zgodności, dane dotyczące okresu opodatkowania, prowadzonej działalności przez armatora oraz informacje o statkach eksploatowanych przez niego w żegludze międzynarodowej – według stanu na dzień złożenia oświad­czenia, takie jak: nazwa statku, numer identyfikacyjny Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), status statku u armatora, tonaż netto statku. 5. Armator jest obowiązany zawiadomić organ podatkowy właściwy w sprawach podatku tonażowego o zaistniałych w okresie opodatkowania zmianach danych zawartych w oświadczeniu w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniała zmiana. 6. W przypadku zakończenia działalności określonej w art. 3 ust. 1 i 2 w okresie opodatkowania armator składa organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku tonażowego oświadczenie o zakończeniu działalności objętej ustawą."}
{"id":"2003_1590_1","title":"Ustawa z dnia 10 października 2014 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. O zwolnionym stanowisku, na skutek śmierci albo odwołania komornika albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa, Minister Sprawiedliwości ogłasza niezwłocznie, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. W obwieszczeniu należy wskazać rewir, imię, nazwisko oraz adres kancelarii dotychczasowego komornika oraz zaznaczyć że osoba, która zostanie powołana na stanowisko komornika przejmie prowadzenie spraw dotychczas prowadzonych i niezakończonych przez tego komornika. Wnioski o powołanie na zwolnione stanowisko składa się do Ministra Sprawiedliwości w terminie miesiąca od daty wskazanej w obwieszczeniu.”; 2) w art. 15a: a) w ust. 1 uchyla się pkt 1, 4 i 8, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu: „1a. Powołanie na stanowisko komornika wygasa z mocy prawa z dniem, w którym komornik: 1) zrezygnował z pełnienia obowiązków komornika; 2) został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym karą wydalenia ze służby komorniczej; 3) został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 4) utracił obywatelstwo polskie. 1b. Rezygnacja komornika z pełnienia obowiązków jest skuteczna po upływie miesiąca od dnia złożenia Ministrowi Sprawiedliwości oświadczenia o rezygnacji, chyba, że na wniosek komornika Minister Sprawiedliwości określi inny termin, nie dłuższy niż miesiąc. 1c. O wygaśnięciu powołania na stanowisko komornika z mocy prawa Minister Sprawiedliwości zawiadamia komornika, prezesa właściwego sądu apelacyjnego, prezesa właściwego sądu rejonowego oraz radę właściwej izby komorniczej.”; 3) w art. 15c ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku: 1) odwołania komornika z zajmowanego stanowiska z przyczyn, o których mowa w art. 15a ust. 1 pkt 5–7 i 9 oraz ust. 2, lub 2) wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa z przyczyn, o których mowa w art. 15a ust. 1a – osoba może zostać ponownie powołana na stanowisko komornika, jeżeli spełnia wymagania określone w art. 10 ust. 1 pkt 1–7, z uwzględnieniem art. 72 ust. 4.”; 4) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, trwa także po odwołaniu komornika albo wygaśnięciu powołania na stanowisko komornika z mocy prawa.”; 5) w art. 26 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku śmierci albo odwołania komornika albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa.”; 6) w art. 27a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do zastępcy komornika wyznaczonego w przypadku śmierci albo odwołania komornika albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa stosuje się odpowiednio przepisy art. 3a i art. 28.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Zastępca komornika przeprowadza likwidację kancelarii zastępowanego komornika również w przypadku niepowołania komornika na stanowisko zwolnione na skutek śmierci albo odwołania komornika albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa, o czym zawiadamia go Minister Sprawiedliwości. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.”, c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4. W przypadku śmierci albo odwołania komornika albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa wyznaczony zastępca prowadzi postępowania w sprawach dotychczas niezakończonych przez zmarłego albo odwołanego komornika albo komornika, którego powołanie na stanowisko komornika wygasło z mocy prawa, do czasu powołania komornika na to stanowisko. 5. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania przy likwidacji kancelarii komorniczych, mając na względzie konieczność nadania sprawnego biegu sprawom pozostałym do załatwienia po zmarłym albo odwołanym komorniku albo komorniku, którego powołanie na stanowisko komornika wygasło z mocy prawa.”; 7) art. 27b otrzymuje brzmienie: „Art. 27b. Zastępca komornika, który przeprowadza likwidację kancelarii zmarłego albo odwołanego komornika albo komornika, którego powołanie na stanowisko komornika wygasło z mocy prawa, może rozwiązać umowę o pracę zawartą przez poprzednika z osobą zatrudnioną w tej kancelarii za jednomiesięcznym wypowiedzeniem. Przepis ten dotyczy także umów zawartych na czas określony.”; 8) w art. 63: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zastępcy komornika ustanowionemu w związku ze śmiercią albo odwołaniem komornika albo wygaśnięciem powołania na stanowisko komornika z mocy prawa należy się cały dochód.”, b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Komornikowi odwołanemu albo komornikowi, którego powołanie na stanowisko komornika wygasło z mocy prawa albo spadkobiercom zmarłego komornika należą się opłaty prawomocnie ustalone przed odwołaniem komornika albo wygaśnięciem powołania na stanowisko komornika z mocy prawa albo śmiercią komornika. 6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do zastępcy komornika ustanowionego w związku z odwołaniem komornika albo wygaśnięciem powołania na stanowisko komornika z mocy prawa albo śmiercią komornika oraz do jego spadkobierców.”; 9) w art. 72 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W przypadku wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa w związku z orzeczeniem kary dyscyplinarnej, o której mowa w ust. 1 pkt 4, osoba może ponownie ubiegać się o powołanie na stanowisko komornika po upływie 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.”; 10) w art. 75b w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) utracił prawo wykonywania zawodu komornika w wyniku orzeczenia dyscyplinarnego, orzeczenia sądowego, odwołania przez Ministra Sprawiedliwości albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa;”; 11) w art. 86 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Członkostwo w izbie komorniczej powstaje z mocy prawa z dniem uzyskania przez komornika prawa wykonywania czynności, o których mowa w art. 2, i ustaje z dniem odwołania komornika albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa. Z dniem odwołania komornika albo wygaśnięcia powołania na stanowisko komornika z mocy prawa komornik przestaje pełnić wszelkie funkcje w organach samorządu komorniczego.”."}
{"id":"2003_1590_2","title":"Ustawa z dnia 10 października 2014 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 2. Do postępowań w sprawach o odwołanie komornika z zajmowanego stanowiska, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_1590_3","title":"Ustawa z dnia 10 października 2014 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/–\/ Radosław Sikorski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 759 i 1544, z 2013 r. poz. 829 i 1513 oraz z 2014 r. poz. 993."}
{"id":"2003_1591_1","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.[2])) w art. 24 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) w razie śmierci albo zaginięcia żołnierza w czasie wykonywania zadań służbowych, o których mowa w pkt 1a, renta rodzinna przysługuje w wysokości uposażenia.”."}
{"id":"2003_1591_2","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.[3])) w art. 45 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W razie śmierci albo zaginięcia żołnierza w czasie wykonywania zadań służbowych, o których mowa w art. 44 ust. 2, renta rodzinna wynosi miesięcznie 100% podstawy wymiaru.”."}
{"id":"2003_1591_3","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 po pkt 44 dodaje się pkt 44a w brzmieniu: „44a) uprawniony żołnierz lub pracownik – żołnierz lub pracownik wojska, o którym mowa w art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 oraz z 2004 r. Nr 210, poz. 2135), który doznał urazu lub zachorował podczas wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa;”; 2) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: „Art. 24a. Przepisów art. 20-23 nie stosuje się w stosunku do uprawnionego żołnierza lub pracownika. Osoby te korzystają ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 20, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, poza kolejnością.”; 3) w art. 42 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w załączniku do ustawy, oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane uprawnionym żołnierzom lub pracownikom także po ich zwolnieniu ze służby lub ustaniu umowy o pracę, w związku z urazami i chorobami nabytymi podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, pokrywa się z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.”; 4) w art. 44 wprowadza się następujące zmiany: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki umieszczone w wykazach leków podstawowych i uzupełniających oraz leki recepturowe na czas leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Osobom, o których mowa w ust. 1 i 1a, receptę może wystawić lekarz ubezpieczenia zdrowotnego albo felczer ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarz albo felczer niebędący lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept.”; 5) w art. 47 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi i środków pomocniczych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego albo felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarza albo felczera niebędącego lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept, do wysokości limitu ceny określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 4.”; 6) po art. 47a dodaje się art. 47b w brzmieniu: „Art. 47b. 1. Uprawniony żołnierz lub pracownik korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 24a, art. 44 ust. 1a, art. 47 ust. 1a oraz art. 57 ust. 2 pkt 12, na podstawie dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienia. 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, podmiot uprawniony do wydawania dokumentu, o którym mowa w ust. 1, wzór tego dokumentu, tryb jego wydawania, wymiany lub zwrotu, a także dane zawarte w tym dokumencie, mając na względzie realizację uprawnień wynikających z ustawy oraz kierując się koniecznością zapewnienia sprawności postępowania przy wydawaniu dokumentu potwierdzającego uprawnienia.”; 7) w art. 57 w ust. 2 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: „12) dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.”."}
{"id":"2003_1591_4","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. 1. Renta rodzinna w wysokości, o której mowa w art. 24 pkt 6 ustawy wymienionej w art. 1 oraz w art. 45 ust. 1a ustawy wymienionej w art. 2, przysługuje, jeżeli śmierć albo zaginięcie żołnierza miały miejsce po dniu 22 lutego 1998 r. 2. Rentę rodzinną w wysokości, o której mowa w ust. 1, wypłaca się na wniosek osoby uprawnionej od dnia 23 lutego 1998 r., nie wcześniej jednak niż od dnia powstania prawa do tej renty."}
{"id":"2003_1591_5","title":"Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin i ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65 i Nr 130, poz. 1085 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 121, poz. 1264, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 281, poz. 2779 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 65. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr 191, poz. 1410, Nr 227, poz. 1658 i Nr 249, poz. 1824."}
{"id":"2003_1592_1","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 80d: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu: „3a. Organy i podmioty obowiązane do pobrania i przekazania lub uiszczenia opłaty ewidencyjnej mają obowiązek, w terminie, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 7: 1) przekazywać należne kwoty na rachunek Funduszu; 2) sporządzać i przesyłać ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych miesięczne sprawozdania z pobranych i przekazanych lub uiszczonych opłat ewidencyjnych. 3b. Od nieterminowo przekazanych lub uiszczonych opłat pobiera się odsetki za zwłokę, w wysokości odsetek należnych za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych. 3c. Do należności z tytułu opłat ewidencyjnych oraz odsetek za zwłokę stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[2])), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.”, b) w ust. 4 po pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: „5) odsetki za zwłokę pobierane z tytułu nieterminowo przekazywanych lub uiszczanych opłat ewidencyjnych; 6) odsetki bankowe od środków pieniężnych gromadzonych na rachunku bieżącym Funduszu oraz odsetki z tytułu lokowania wolnych środków finansowych Funduszu.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Ściągnięcie należności z tytułu należnych opłat ewidencyjnych i odsetek, o których mowa w ust. 3b, następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.[3])) – w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.”, d) w ust. 7 po pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) wzór miesięcznego sprawozdania zawierającego kwoty opłat ewidencyjnych pobranych i przekazanych lub uiszczonych na rachunek Funduszu.”, e) w ust. 8 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) terminy przekazywania i rozliczania opłaty ewidencyjnej oraz przekazywania miesięcznego sprawozdania z opłat ewidencyjnych pobranych i przekazanych lub uiszczonych przez organy i podmioty zobowiązane do jej pobierania.”; 2) w art. 80e: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu i Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, a także Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Szefa Służby Wywiadu Wojskowego, określi, w drodze zarządzenia, sposób wyodrębnienia w ewidencji zbioru danych i informacji o pojazdach, o których mowa w art. 73 ust. 3.”; 3) w art. 100e w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:”; 4) użyte w art. 80a w ust. 4, w art. 80c w ust. 4, 7 i 8, w art. 80d w ust. 2 i 7, w art. 100a w ust. 4 i w art. 100c w ust. 3 i 5 w różnej liczbie i przypadku wyrazy „Minister właściwy do spraw administracji publicznej” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „Minister właściwy do spraw wewnętrznych”."}
{"id":"2003_1592_2","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. W celu wykonania przepisów ustawy Prezes Rady Ministrów może dokonać, w drodze rozporządzenia, przeniesienia planowanych wydatków budżetowych oraz limitów zatru­dnienia i kwot wynagrodzeń pomiędzy częściami 17 – Administracja publiczna a 42 – Sprawy wewnętrzne, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikających z ustawy budżetowej."}
{"id":"2003_1592_3","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 80d ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 80d ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1592_4","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649, Nr 163, poz. 1015, Nr 209, poz. 1320, Nr 220, poz. 1411 i 1426, Nr 223, poz. 1461 i 1642 i Nr 234, poz. 1573 i 1574 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 18, poz. 97. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 105, poz. 721, Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378, Nr 195, poz. 1414 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109, Nr 209, poz. 1316, poz. 1318 i 1320 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 44, poz. 662. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 133, poz. 935, Nr 157, poz. 1119, Nr 187, poz. 1381 i Nr 192, poz. 1378, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 115, poz. 794, Nr 176, poz. 1243 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 209, poz. 1318 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 39, poz. 308."}
{"id":"2003_1610_1","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 maja 2005 r. o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny (Dz. U. Nr 102, poz. 852 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „Ustawa z dnia 20 maja 2005 r. o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r.”; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. Ustawa określa warunki nabywania prawa do zapomogi pieniężnej oraz zasady wypłaty i finansowania tej zapomogi.”; 3) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zapomoga pieniężna, zwana dalej „zapomogą”, przysługuje osobom, które w marcu danego roku kalendarzowego mają prawo do: 1) świadczeń, o których mowa w art. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.[2])), 2) świadczeń z ubezpieczenia emerytalno-rentowego, o których mowa w art. 18 pkt 1-4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, z późn. zm.[3])) 3) świadczenia przedemerytalnego albo zasiłku przedemerytalnego, o których mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252), 4) świadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6-8 oraz art. 49, 50 i 52 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm.[4])), 5) rent, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 i 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz. U. Nr 199, poz. 1674, z późn. zm.[5])), 6) renty socjalnej, o której mowa w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268, z późn. zm.[6])), 7) świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.[7])), 8) świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.[8])), 9) świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 2 i art. 16 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.[9])), 10) świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.[10])), 11) świadczenia, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o rentach strukturalnych w rolnictwie (Dz. U. Nr 52, poz. 539, z późn. zm.[11])), zwanym dalej „osobami uprawnionymi”, jeżeli wysokość tych świadczeń nie przekracza, na dzień 31 marca roku, w którym ustala się prawo do dodatku, kwoty 1 200,00 zł miesięcznie.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przy ustalaniu wysokości świadczenia uwzględnia się kwotę świadczenia łącznie z dodatkiem pielęgnacyjnym, dodatkiem dla sierot zupełnych oraz innymi dodatkami lub świadczeniami pieniężnymi przysługującymi na podstawie odrębnych przepisów, które są wypłacane przez organy emerytalno-ren­towe – w wysokości ustalonej przed dokonaniem potrąceń i egzekucji oraz zmniejszenia na zasadach określonych w ustawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, a także zawieszenia na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1 pkt 2.”, c) uchyla się ust. 2; d) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. W przypadku gdy osoba uprawniona pobiera więcej niż jedno świadczenie, o którym mowa w ust. 1, przy ustalaniu wysokości świadczeń na dzień 31 marca roku, w którym ustala się prawo do dodatku, przyjmuje się sumę przysługujących świadczeń.”; 4) w art. 3 wyrazy „jeden dodatek” zastępuje się wyrazami „jedna zapomoga”; 5) art. 4 otrzymuje brzmienie: „Art. 4. 1. Do renty rodzinnej, do której jest uprawniona więcej niż jedna osoba, przysługuje jedna zapomoga. 2. W przypadku gdy osobie uprawnionej do renty rodzinnej przysługuje renta socjalna, przy ustalaniu kwoty łącznego świadczenia, zgodnie z art. 2 ust. 3, przyjmuje się sumę renty rodzinnej i wypłaconej renty socjalnej.”; 6) uchyla się art. 5 i 6; 7) art. 7 i 8 otrzymują brzmienie: „Art. 7. Zapomoga przysługuje w wysokości: 1) 420,00 zł – jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej nie przekracza kwoty 600,00 zł; 2) 310,00 zł – jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej wynosi powyżej 600,00 zł nie więcej jednak niż 800,00 zł; 3) 180,00 zł – jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej wynosi powyżej 800,00 zł nie więcej jednak niż 1 000,00 zł; 4) 140,00 zł – jeżeli świadczenie przysługujące osobie uprawnionej wynosi powyżej 1 000,00 zł nie więcej jednak niż 1 200,00 zł."}
{"id":"2003_1610_2","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.[12])) w art. 21 w ust. 1 pkt 59a otrzymuje brzmienie: „59a) zapomoga pieniężna, o której mowa w ustawie z dnia 20 maja 2005 r. o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r. (Dz.U. Nr 102, poz. 852 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711).”."}
{"id":"2003_1610_3","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734, z późn. zm.[13])) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świad­czeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r .”."}
{"id":"2003_1610_4","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, z późn. zm.[14])) w art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Do dochodu ustalonego zgodnie z ust. 3 nie wlicza się jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego, wartości świadczeń w naturze, świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r.”."}
{"id":"2003_1610_5","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów publicznych do dokonania, na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, przeniesienia między częściami, działami, rozdziałami i paragrafami zawartych w ustawie budżetowej na rok 2007 planowanych dotacji i wydatków przeznaczonych na finansowanie waloryzacji emerytur i rent oraz wypłatę jednorazowego świadczenia zapomogowego, z przeznaczeniem tych środków na wypłatę w 2007 r. zapomóg pieniężnych, o których mowa w art. 1 niniejszej ustawy, wraz z kosztami ich obsługi."}
{"id":"2003_1610_6","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych oraz ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 208, poz. 1534. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 60, poz. 636, z 2000 r. Nr 45, poz. 531, z 2001 r. Nr 73, poz. 764, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 228, poz. 2255 i Nr 229, poz. 2273, z 2004 r. Nr 91, poz. 873, Nr 146, poz. 1546 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 150, poz. 1248 i Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 170, poz. 1217 i Nr 195, poz. 1437. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 83, poz. 760 i Nr 223, poz. 2217, z 2004 r. Nr 99, poz. 1001, Nr 121, poz. 1264, Nr 187, poz. 1925 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2005 r. Nr 164, poz. 1366. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 83, poz. 760, Nr 96, poz. 874 i Nr 122, poz. 1143, z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2005 r. Nr 164, poz. 1366. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 120, poz. 1252, z 2005 r. Nr 94, poz. 788 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1043. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65 i Nr 130, poz. 1085 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 72, poz. 658, z 2004 r. Nr 46, poz. 444 i Nr 281, poz. 2779, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 121, poz. 1264, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 281, poz. 2779 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 65. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 229, poz. 2273 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 873. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844. Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 151, poz. 1596, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 155, poz. 1298, Nr 164, poz. 1365 i 1366, Nr 169, poz. 1418 i 1420, Nr 177, poz. 1468, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353 i 1354, Nr 217, poz. 1588, Nr 226, poz. 1657 i Nr 249, poz. 1824. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 216, poz. 1826, z 2003 r. Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 240, poz. 2406 oraz z 2006 r. Nr 64, poz. 447, Nr 84, poz. 587 i Nr 208, poz. 1535. [14]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1487 i Nr 180, poz. 1493 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 186, poz. 1380, Nr 249, poz. 1831 i Nr 251, poz. 1844."}
{"id":"2003_1610_8","title":"Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zmianie ustawy o dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. 1. Zapomogę wypłaca się osobie uprawnionej z urzędu, wraz ze świadczeniem, o którym mowa w art. 2. 2. Zapomogę wypłaca się w kwietniowym terminie wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 2.”; 8) uchyla się art. 9; 9) uchyla się art. 11-16; 10) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Decyzje w sprawie zapomogi wydaje i zapomogę wypłaca organ wypłacający świadczenie, o którym mowa w art. 2.”; 11) w art. 18 wyraz „dodatku” zastępuje się wyrazem „zapomogi”; 12) art. 19 otrzymuje brzmienie: „Art. 19. Zapomoga oraz koszty jej obsługi są finansowane ze środków budżetu państwa.”; 13) uchyla się art. 20; 14) w art. 21 wyraz „dodatku” zastępuje się wyrazem „zapomogi”; 15) art. 22 otrzymuje brzmienie: „Art. 22. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem art. 136.”."}
{"id":"2003_1611_1","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.[2])) w części czwartej w księdze drugiej w tytule VIIa po art. 11426 dodaje się art. 11427 w brzmieniu: „Art. 11427. Postanowienie o wydaniu, sprostowaniu, zmianie lub uchyleniu europejskiego poświadczenia spadkowego albo o zawieszeniu jego skutków oraz postanowienie o zmianie albo uchyleniu tych postanowień sąd niezwłocznie wpisuje, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 95i § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie, do Rejestru Spadkowego.”."}
{"id":"2003_1611_2","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. − Prawo o notariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 164, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 92 § 8–10 otrzymują brzmienie: „§ 8. Jeżeli akt notarialny dotyczy umowy deweloperskiej, o której mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 555 i 996), a deweloper jest właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości, notariusz sporządzający akt notarialny składa wniosek o wpis w księdze wieczystej roszczenia nabywcy, o którym mowa w art. 23 ust. 2 tej ustawy, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe. § 9. Jeżeli akt notarialny dotyczy umowy deweloperskiej, o której mowa w art. 3 pkt 5 ustawy, o której mowa w § 8, a deweloper nie jest właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości, notariusz sporządzający akt notarialny składa wniosek o wpis w księdze wieczystej roszczenia nabywcy, o którym mowa w art. 23 ust. 2 tej ustawy, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe, jeżeli deweloper przedłoży zgodę właściciela lub wieczystego użytkownika nieruchomości na wpis. W przypadku braku zgody notariusz poucza nabywcę o skutkach braku wpisu i o treści § 10. § 10. Jeżeli przed przeniesieniem własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości, na której jest prowadzone albo planowane przedsięwzięcie deweloperskie, o którym mowa w art. 3 pkt 6 ustawy, o której mowa w § 8, deweloper zawierał dotyczące tego przedsięwzięcia deweloperskiego umowy deweloperskie, o których mowa w art. 3 pkt 5 tej ustawy, a roszczenia nabywców nie zostały wpisane do księgi wieczystej wskutek braku zgody, o której mowa w § 9, notariusz sporządzający akt notarialny przenoszący własność lub użytkowanie wieczyste nieruchomości na dewelopera obejmuje wnioskiem, o którym mowa w § 4, także żądanie wpisu w księdze wieczystej roszczeń nabywców lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych wynikających z umów deweloperskich, chyba że wynikające z nich zobowiązania wygasły.”; 2) w art. 95f § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Przepisy art. 93 i art. 94 stosuje się odpowiednio.”; 3) w dziale II w rozdziale 3b po art. 95x dodaje się art. 95y w brzmieniu: „Art. 95y. § 1. Notariusz niezwłocznie po sporządzeniu europejskiego poświadczenia spadkowego dokonuje jego wpisu do Rejestru Spadkowego przez wprowadzenie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego danych wynikających z tego poświadczenia, o których mowa w art. 95ha pkt 3–7. Notariusz opatruje wpis bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. § 2. Z chwilą dokonania wpisu w Rejestrze Spadkowym notariusz otrzymuje za pośrednictwem systemu teleinformatycznego zawiadomienie o zarejestrowaniu oraz możliwości uzyskania potwierdzenia zarejestrowania europejskiego poświadczenia spadkowego ze wskazaniem numeru wpisu. W taki sam sposób notariusz uzyskuje zawiadomienie o niezarejestrowaniu europejskiego poświadczenia spadkowego. § 3. Adnotację o zarejestrowaniu umieszcza się na europejskim poświadczeniu spadkowym, wskazując numer wpisu, a także dzień, miesiąc i rok oraz godzinę i minutę dokonanego wpisu. § 4. Przepisy § 1–3 stosuje się odpowiednio do sprostowania, zmiany lub uchylenia europejskiego poświadczenia spadkowego albo zawieszenia jego skutków.”."}
{"id":"2003_1611_3","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy − Kodeks cywilny, ustawy − Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1311 i 1513 oraz z 2016 r. poz. 178, 394 i 615) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 53 otrzymuje brzmienie: „53) po art. 50537 dodaje się art. 50538 i art. 50539 w brzmieniu: „Art. 50538. Rozpoznanie zażalenia na postanowienie wydane w elektronicznym postępowaniu upominawczym następuje w składzie jednego sędziego. W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia przepisy art. 50530 § 2 i art. 50531 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1611_4","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. Przepis art. 11427 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do postępowań wszczętych po wejściu w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1611_5","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 8 września 2016 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejsza ustawa służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650\/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego (Dz. Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 107, Dz. Urz. UE L 344 z 14.12.2012, str. 3 i Dz. Urz. UE L 60 z 02.03.2013, str. 140). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 293, 379, 435, 567, 616, 945, 1091, 1161, 1296, 1585, 1626, 1741 i 1924, z 2015 r. poz. 2, 4, 218, 539, 978, 1062, 1137, 1199, 1311, 1418, 1419, 1505, 1527, 1567, 1587, 1595, 1634, 1635 i 1854 oraz z 2016 r. poz. 195, 437, 868 i 996. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 993 i 1585 oraz z 2015 r. poz. 218, 978, 1137, 1224 i 1311. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 993 i 1585, z 2015 r. poz. 218, 978, 1137, 1224 i 1311 oraz z 2016 r. poz. … [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 293, 379, 435, 567, 616, 945, 1091, 1161, 1296, 1585, 1626, 1741 i 1924, z 2015 r. poz. 2, 4, 218, 539, 978, 1062, 1137, 1199, 1311, 1418, 1419, 1505, 1527, 1567, 1587, 1595, 1634, 1635 i 1854 oraz z 2016 r. poz. 195, 437, 868, 996 i …"}
{"id":"2003_1611_50539","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 50539. W razie wniesienia skargi o wznowienie postępowania sąd przekazuje sprawę do sądu według właściwości ogólnej. Do wznowienia postępowania właściwy jest sąd według właściwości ogólnej.”;”, b) pkt 60 otrzymuje brzmienie: „60) po art. 679 dodaje się art. 6791 i art. 6792 w brzmieniu: „Art. 6791. Prawomocne postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, prawomocne postanowienie uchylające lub zmieniające postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku sąd niezwłocznie wpisuje, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 95i § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 164, z późn. zm.[4])), do Rejestru Spadkowego."}
{"id":"2003_1611_6792","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6792. Sąd niezwłocznie zawiadamia Krajową Radę Notarialną o wydaniu prawomocnego postanowienia uchylającego zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia. Do zawiadomienia dołącza się odpis postanowienia.”;”; 2) w art. 7: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) w art. 95f w § 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) datę i miejsce zgonu albo znalezienia zwłok spadkodawcy oraz jego miejsce zwykłego pobytu w chwili śmierci;”;”, b) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3) po art. 95h dodaje się art. 95ha w brzmieniu: „Art. 95ha. Rejestr Spadkowy zawiera: 1) numer wpisu; 2) datę oraz godzinę i minutę dokonania wpisu; 3) datę oraz miejsce sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia albo datę wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, postanowienia uchylającego lub zmieniającego postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku albo postanowienia uchylającego zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia oraz sygnaturę akt sprawy, albo datę oraz miejsce wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jego sprostowania, zmiany, uchylenia lub zawieszenia jego skutków, albo datę wydania postanowienia o wydaniu, sprostowaniu, zmianie lub uchyleniu europejskiego poświadczenia spadkowego, albo o zawieszeniu jego skutków lub postanowienia o zmianie albo uchyleniu tych postanowień oraz sygnaturę akt sprawy; 4) imię i nazwisko notariusza oraz siedzibę jego kancelarii, a jeżeli akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe sporządziła osoba zastępująca notariusza – również imię i nazwisko tej osoby, a w przypadku postanowienia sądu – oznaczenie sądu; 5) imię i nazwisko spadkodawcy, imiona jego rodziców oraz numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), o ile jest znany; 6) imię i nazwisko spadkodawcy, imiona jego rodziców oraz datę i miejsce jego urodzenia – jeżeli numer PESEL spadkodawcy nie jest znany lub spadkodawca go nie posiadał; 7) datę i miejsce zgonu albo znalezienia zwłok spadkodawcy oraz jego miejsce zwykłego pobytu w chwili śmierci.”; 4) art. 95i otrzymuje brzmienie: „Art. 95i. § 1. Krajowa Rada Notarialna tworzy system teleinformatyczny w celu prowadzenia Rejestru Spadkowego, zapewnia notariuszom i sądom dostęp do tego systemu w celu dokonywania wpisów oraz ochronę danych zgromadzonych w Rejestrze Spadkowym przed nieuprawnionym dostępem, przetwarzaniem oraz zmianą lub utratą. Podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu zapewnia notariuszowi oraz prezesowi sądu lub osobie przez niego wyznaczonej dostęp do Rejestru Spadkowego. § 2. Krajowa Rada Notarialna udostępnia w systemie teleinformatycznym informacje o zarejestrowanych aktach poświadczenia dziedziczenia, postanowieniach o stwierdzeniu nabycia spadku oraz europejskich poświadczeniach spadkowych obejmujące dane, o których mowa w art. 95ha. § 3. Za wpisy dokonywane w Rejestrze Spadkowym notariusz oraz sąd pobierają opłatę, którą przekazują Krajowej Radzie Notarialnej. § 4. W przypadku wpisów dokonywanych przez notariusza opłatę, o której mowa w § 3, notariusz pobiera od stron czynności notarialnej podlegającej wpisowi do Rejestru Spadkowego. Notariusz uzależnia dokonanie czynności od uprzedniego uiszczenia należnej opłaty. § 5. W przypadku wpisów dokonywanych przez sąd opłatę, o której mowa w § 3, uiszcza wnioskodawca wraz z wniesieniem pisma wszczynającego postępowanie o wydanie orzeczenia podlegającego wpisowi do Rejestru Spadkowego. Do pisma wraz z którym nie wniesiono opłaty stosuje się odpowiednio przepis art. 130 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.[5])). Do opłaty stosuje się przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 623) dotyczące wydatków, z wyłączeniem art. 83 tej ustawy. § 6. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Notarialnej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób uiszczania i wysokość opłat za wpisy dokonywane w Rejestrze Spadkowym przez notariusza albo sąd, mając na względzie wysokość kosztów administracyjnych prowadzenia Rejestru Spadkowego oraz jego niedochodowy charakter i niezbędny rozwój.”;”; 3) w art. 8 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) w art. 53a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Opłatę stałą w wysokości 2% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego komornik pobiera od wierzyciela w przypadku otrzymania zlecenia poszukiwania majątku dłużnika w trybie art. 8012 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, komornik zwraca wniosek zawierający zlecenie.”;”; 4) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepisy art. 151 § 2, art. 1621, art. 177 § 1 pkt 31, art. 235 § 2, art. 39822 § 5, art. 39823 § 2, art. 50519a, art. 6103, art. 62612 § 1, art. 7592 oraz art. 9022 § 3 ustawy zmienianej w art. 2, przepisy art. 63a, art. 67 § 1a i 2a−2c oraz art. 89a § 3 ustawy zmienianej w art. 3, przepis art. 39 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, przepisy art. 83 § 3 oraz art. 299 ustawy zmienianej w art. 15, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.”; 5) w art. 23 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) art. 2 pkt 49 lit. b, pkt 50, 51 i 102 oraz art. 8 pkt 5 w zakresie pkt 21, które wchodzą w życie z dniem 1 marca 2017 r.;”."}
{"id":"2003_1612_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) zasady i tryb ustalania, dokonywania zmian i znoszenia urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz urzędowych nazw obiektów fizjograficznych; 2) zasady działania Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych; 3) sposób ustalania i ogłaszania wykazów urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz obiektów fizjograficznych. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do ustalania, dokonywania zmian i znoszenia urzędowych nazw w zakresie uregulowanym przepisami o ochronie przyrody, a także w przypadkach gdy urzędową nazwę określa odrębna ustawa."}
{"id":"2003_1612_10","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, Nr 115, poz. 1229 i Nr 125, poz. 1363) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa reguluje sprawy dotyczące: 1) geodezji i kartografii, 2) krajowego systemu informacji o terenie, 3) ewidencji gruntów i budynków, 4) inwentaryzacji i ewidencji sieci uzbrojenia terenu, 5) rozgraniczania nieruchomości, 6) państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, 7) uprawnień do wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych, 8) numeracji porządkowej nieruchomości w miejscowościach.\"; 2) po rozdziale 8 dodaje się rozdział 8a w brzmieniu: \"Rozdział 8a Numeracja porządkowa nieruchomości w miejscowościach"}
{"id":"2003_1612_11","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198, z późn. zm.)[2] w art. 1 uchyla się pkt 1."}
{"id":"2003_1612_12","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Do czasu powołania składu osobowego Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, nie dłużej jednak niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy, jej zadania wykonuje Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych utworzona na podstawie rozporządzenia wymienionego w art. 15."}
{"id":"2003_1612_13","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Wnioski w sprawie ustalania lub zmiany urzędowej nazwy, złożone i nierozpatrzone przed dniem wejścia w życie ustawy, uznaje się za złożone w terminie i trybie określonym w ustawie."}
{"id":"2003_1612_14","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, jednak nie dłużej niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy wydane na podstawie rozporządzenia wymienionego w art. 15."}
{"id":"2003_1612_15","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o ustalaniu nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych oraz o numeracji nieruchomości (Dz.U.R.P. Nr 94, poz. 850 oraz Dz.U. z 1948 r. Nr 36, poz. 251, z 1971 r. Nr 12, poz. 115 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198)."}
{"id":"2003_1612_16","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. --------------------------------------------------------------------------------[1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawę z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw. [2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1990 r. Nr 43, poz. 253 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 464 i Nr 114, poz. 492, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126."}
{"id":"2003_1612_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) jednostka osadnicza - wyodrębniony przestrzennie obszar zabudowy mieszkaniowej wraz z obiektami infrastruktury technicznej zamieszkany przez ludzi; 2) kolonia - jednostkę osadniczą powstałą jako rezultat ekspansji miejscowości poza obszar wcześniej istniejącej zabudowy, w szczególności: kolonię miasta, kolonię wsi; 3) miasto - jednostkę osadniczą o przewadze zwartej zabudowy i funkcjach nierolniczych posiadającą prawa miejskie bądź status miasta nadany w trybie określonym odrębnymi przepisami; 4) miejscowość - jednostkę osadniczą lub inny obszar zabudowany odróżniające się od innych miejscowości odrębną nazwą, a przy jednakowej nazwie - odmiennym określeniem ich rodzaju; 5) miejscowość niezamieszkana - miejscowość, w której nie przebywa stale lub nie jest zameldowana na pobyt stały co najmniej jedna osoba; 6) miejscowość zamieszkana - miejscowość, w której stale przebywa lub jest zameldowana na pobyt stały co najmniej jedna osoba; 7) obiekt fizjograficzny - wyodrębniony składnik środowiska geograficznego, w szczególności: nizinę, wyżynę, wzgórze, pasmo górskie, górę, szczyt góry, przełęcz, dolinę, kotlinę, jaskinię, rzekę, kanał, jezioro, zatokę, bagno, staw, sztuczny zbiornik wodny, wodospad, las, kompleks leśny, uroczysko, półwysep, wyspę; 8) osada - niewielką jednostkę osadniczą na terenie wiejskim o odmiennym (wyróżniającym się) charakterze zabudowy albo zamieszkaną przez ludność związaną z określonym miejscem lub rodzajem pracy, w szczególności: osadę młyńską, osadę leśną, osadę rybacką, osadę kolejową, osadę po byłym państwowym gospodarstwie rolnym; osada może być samodzielna lub może stanowić część innej jednostki osadniczej; 9) osiedle - zespół mieszkaniowy stanowiący integralną część miasta lub wsi; 10) przysiółek - skupisko kilku gospodarstw położonych poza zabudową wsi stanowiące integralną część wsi; 11) rodzaj miejscowości - określenie charakteru miejscowości ukształtowanej w procesie rozwoju osadnictwa, w szczególności: miasto, osiedle, wieś, osada, kolonia, przysiółek i ich części; 12) wieś - jednostkę osadniczą o zwartej lub rozproszonej zabudowie i istniejących funkcjach rolniczych lub związanych z nimi usługowych lub turystycznych nieposiadającą praw miejskich lub statusu miasta."}
{"id":"2003_1612_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Urzędowe nazwy ustala się, zmienia i znosi dla: 1) miejscowości zamieszkanych i ich części; 2) miejscowości niezamieszkanych i ich części; 3) obiektów fizjograficznych. 2. Przy ustalaniu urzędowych nazw, o których mowa w ust. 1, określa się również rodzaj danej miejscowości lub obiektu fizjograficznego. Do określenia i zmiany rodzaju miejscowości lub obiektu fizjograficznego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące ustalania i zmian ich nazw. Rozdział 2 Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych"}
{"id":"2003_1612_4","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Tworzy się Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, zwaną dalej \"Komisją\", jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach ustalania, dokonywania zmian i znoszenia urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz obiektów fizjograficznych, zwanych dalej \"urzędowymi nazwami\". 2. Komisja działa przy ministrze właściwym do spraw administracji publicznej. 3. Do zadań Komisji należy: 1) opiniowanie wniosków o ustalenie, zmianę lub zniesienie urzędowych nazw; 2) opiniowanie projektów wykazów, o których mowa w art. 9 ust. 1; 3) wnioskowanie o ustalenie, zmianę lub zniesienie urzędowych nazw miejscowości niezamieszkanych i ich części; 4) wyrażanie opinii w innych sprawach dotyczących realizacji ustawy. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb pracy Komisji, uwzględniając konieczność zapewnienia sprawnej pracy Komisji; 2) wysokość wynagrodzenia przysługującego członkom za udział w posiedzeniach Komisji, uwzględniając, że maksymalna wysokość wynagrodzenia nie może przekroczyć 60 % minimalnego wynagrodzenia za pracę, określonego w odrębnych przepisach."}
{"id":"2003_1612_47a","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47a. Do zadań gminy należy: 1) umieszczanie i utrzymywanie w należytym stanie tabliczek z nazwami ulic i placów w miastach oraz innych miejscowościach na obszarze gminy, 2) ustalanie numerów porządkowych nieruchomości zabudowanych oraz nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a także prowadzenie i aktualizowanie ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości."}
{"id":"2003_1612_47b","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47b. 1. Właściciele nieruchomości zabudowanych oraz nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są obowiązani umieścić na nie ruchomości, w widocznym miejscu, tabliczkę z numerem porządkowym nieruchomości oraz utrzymywać ją w należytym stanie. 2. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania numerów porządkowych oraz oznaczania nimi nieruchomości, uwzględniając w szczególności, że oznaczenie nieruchomości numerem porządkowym następuje z urzędu lub na wniosek właściciela nieruchomości.\"."}
{"id":"2003_1612_5","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. W skład Komisji wchodzą: 1) przewodniczący, którym jest przedstawiciel nauki z dziedziny językoznawstwa, powoływany na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej spośród osób wskazanych przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk; 2) zastępca przewodniczącego, powoływany na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej na wniosek przewodniczącego Komisji spośród członków Komisji, o których mowa w pkt 4; 3) sekretarz, którym jest przedstawiciel ministra właściwego do spraw administracji publicznej; 4) sześciu członków powoływanych na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej spośród przedstawicieli nauki zgłoszonych przez rady wydziałów szkół wyższych oraz rady naukowe komitetów i instytutów Polskiej Akademii Nauk - z dziedzin: języko znawstwa, historii, geografii i kartografii; 5) po jednym przedstawicielu: Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, Głównego Geodety Kraju oraz Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, powoływanym na czteroletnią kadencję przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej odwołuje członka Komisji przed upływem kadencji w przypadku: 1) złożenia rezygnacji; 2) wniosku organu, który zgłosił kandydata na członka. 3. Obsługę administracyjną prac Komisji zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 4. Koszty działalności Komisji są pokrywane z budżetu państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw administracji publicznej. Rozdział 3 Urzędowe nazwy miejscowości i ich części oraz obiektów fizjograficznych"}
{"id":"2003_1612_6","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Urzędowa nazwa jest ustalana: 1) dla miejscowości i ich części - w pierwszym i drugim przypadku deklinacji, a dla miast i wsi - także w formie przymiotnikowej utworzonej od ustalonej nazwy; 2) dla obiektów fizjograficznych - w pierwszym i drugim przypadku deklinacji. 2. Podmioty wykonujące zadania publiczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane używać urzędowych nazw ustalonych zgodnie z niniejszą ustawą, z uwzględnieniem odpowiednich przypadków deklinacji."}
{"id":"2003_1612_7","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Urzędowe nazwy, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2, ustala, zmienia lub znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw administracji publicznej, po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 8. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać dotychczasową nazwę urzędową, nazwę po zmianach, rodzaj miejscowości lub obiektu fizjograficznego, pierwszy i drugi przypadek deklinacji, a w przypadku nazw miast i wsi - również formę przymiotnika utworzonego od tej nazwy."}
{"id":"2003_1612_8","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Urzędowa nazwa jest ustalana, zmieniana lub znoszona na wniosek rady gminy, na obszarze której jest położona miejscowość lub obiekt fizjograficzny. 2. Rada gminy przedstawia wniosek, o którym mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej za pośrednictwem wojewody. W przypadku wniosku dotyczącego nazwy miejscowości zamieszkanej rada gminy jest obowiązana uprzednio przeprowadzić w tej sprawie konsultacje z mieszkańcami tej miejscowości, w trybie, o którym mowa w art. 5a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717). 3. Urzędowa nazwa może być ustalona, zmieniona lub zniesiona przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej z jego inicjatywy, a także z inicjatywy Komisji. Przed ustaleniem, zmianą lub zniesieniem urzędowej nazwy, minister występuje do rady gminy, starosty, właściwego miejscowo wojewody i Komisji, a w przypadku obiektu fizjograficznego także zarządu województwa o opinię. Opinia rady gminy jest poprzedzana przeprowadzeniem konsultacji z mieszkańcami miejscowości, której sprawa dotyczy. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) uchwałę rady gminy w sprawie wystąpienia o ustalenie, zmianę lub zniesienie urzędowej nazwy, wraz z uzasadnieniem; 2) w przypadku obiektu fizjograficznego - także opinie zarządów województw, na terenie których obiekt się znajduje; 3) omówienie wyników konsultacji przeprowadzonych z mieszkańcami miejscowości, której wniosek dotyczy; 4) opinię starosty powiatu, na terenie którego jest położona miejscowość lub obiekt fizjograficzny, jako właściwego w sprawach geodezji i gospodarki gruntami; 5) mapę topograficzną z zaznaczonymi granicami miejscowości, jej części lub obiektu fizjograficznego, będących przedmiotem wniosku; 6) informację o kosztach finansowych proponowanej zmiany. 5. Wymóg zasięgnięcia opinii uznaje się za spełniony: 1) w przypadku niewyrażenia opinii, o których mowa w ust. 3, w terminie 60 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię; 2) w przypadku niewyrażenia opinii, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 4, w ter minie 30 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię. 6. Wojewoda jest obowiązany przekazać ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie później niż w ciągu 30 dni od jego otrzymania, dołączając swoją opinię. Wniosek przekazany przez wojewodę podlega zaopiniowaniu przez Komisję. 7. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej w terminie do dnia 31 marca roku poprzedzającego rok, w którym ma nastąpić ustalenie, zmiana lub zniesienie urzędowej nazwy. 8. Ustalenie, zmiana lub zniesienie urzędowych nazw następuje z dniem 1 stycznia. 9. W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw administracji publicznej zawiadamia niezwłocznie, za pośrednictwem wojewody, wnioskodawcę o przyczynach nieuwzględnienia wniosku. Rozdział 4 Wykazy urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz obiektów fizjograficznych"}
{"id":"2003_1612_9","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w terminie pięciu lat od dnia wejścia w życie ustawy, ustali, w drodze rozporządzenia, wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz, w terminie dziesięciu lat, wykaz urzędowych nazw obiektów fizjograficznych, zwane dalej \"wykazami\". 2. Urzędowe nazwy podaje się w wykazach w pierwszym przypadku deklinacji, w kolejności alfabetycznej, z określeniem rodzaju miejscowości lub obiektu fizjograficznego, określeniem umiejscowienia w jednostkach zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa oraz z podaniem końcówki drugiego przypadku deklinacji, a dla miast i wsi również formy przymiotnikowej nazwy. 3. W wykazach podaje się także: 1) siedmiocyfrowy identyfikator miejscowości z krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego \"TERYT\"; 2) współrzędne geograficzne obiektów fizjograficznych; 3) w przypadku części miejscowości - nazwę miejscowości, do której dana część należy. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, aktualne wykazy urzędowych nazw miejscowości i ich części oraz obiektów fizjograficznych. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2003_1652_1","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1006) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po pkt 3b dodaje się pkt 3c w brzmieniu: „3c) zasady realizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programu dla szkół, ustanowionego zgodnie z art. 23 rozporządzenia nr 1308\/2013;”; 2) w art. 38q: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Każde dostarczenie produktów rolnych należących do sektorów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a, lit. c wyłącznie w zakresie buraków cukrowych, lit. f, h, i, n, o, lit. p wyłącznie w zakresie mleka surowego, lit. q, r, s oraz t rozporządzenia nr 1308\/2013, z wyłączeniem dostaw bezpośrednich i rolniczego handlu detalicznego w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2017 r. poz. 149 i 60) oraz sprzedaży bezpośredniej w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2017 r. poz. 242 i 471), przez producenta będącego rolnikiem w rozumieniu art. 4 pkt 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307\/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 637\/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73\/2009 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 608, z późn. zm.[2])), którego gospodarstwo rolne jest położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do pierwszego nabywcy będącego przetwórcą lub dystrybutorem, który nie zbywa tych produktów rolnych bezpośrednio konsumentom finalnym, zwanym dalej „dystrybutorem”, wymaga zawarcia umowy obejmującej jedną lub wiele dostaw, spełniającej warunki określone w: 1) art. 125 i art. 127 oraz w załączniku X i XI do rozporządzenia nr 1308\/2013 – w przypadku produktów rolnych należących do sektora, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c rozporządzenia nr 1308\/2013, wyłącznie w zakresie buraków cukrowych; 2) art. 148 ust. 2 rozporządzenia nr 1308\/2013 – w przypadku produktów rolnych należących do sektora, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. p rozporządzenia nr 1308\/2013, wyłącznie w zakresie mleka surowego; 3) art. 168 ust. 4 i 6 rozporządzenia nr 1308\/2013 – w przypadku produktów rolnych należących do sektorów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a, f, h, i, n, o, q, r, s oraz t rozporządzenia nr 1308\/2013.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu: „1a. Uznaje się, że warunek zawarcia pisemnej umowy określony w punkcie I pkt 1 odpowiednio załącznika X i XI do rozporządzenia nr 1308\/2013, art. 148 ust. 2 lit. b oraz art. 168 ust. 4 lit. b tego rozporządzenia jest spełniony również w przypadku zawarcia umowy w formie dokumentowej albo elektronicznej. 1b. Oprócz przypadku, o którym mowa w art. 148 ust. 3 oraz art. 168 ust. 5 rozporządzenia nr 1308\/2013, przepisów ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy producent, o którym mowa w ust. 1, będący członkiem: 1) grupy producentów rolnych w rozumieniu przepisów o grupach producentów rolnych i ich związkach sprzedaje produkty rolne do grupy producentów rolnych, której jest członkiem, 2) wstępnie uznanej grupy producentów owoców i warzyw za organizację producentów owoców i warzyw w rozumieniu przepisów o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu sprzedaje owoce lub warzywa do tej grupy, 3) uznanej organizacji producentów owoców i warzyw w rozumieniu przepisów o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu sprzedaje owoce lub warzywa do tej organizacji, 4) organizacji producentów uznanej na podstawie art. 38i ust. 1 lub uznanej w rozumieniu przepisów o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych sprzedaje produkty rolne do tej organizacji – jeżeli statut lub umowa, lub umowa członkowska tej grupy lub tej organizacji spełniają, w zależności od produktu, warunki określone w art. 125 lub art. 127 rozporządzenia nr 1308\/2013 oraz odpowiednio w załączniku X lub XI do tego rozporządzenia albo art. 148 ust. 2 lit. a–c, albo art. 168 ust. 4 lit. a–c tego rozporządzenia. 1c. Umowę, o której mowa w ust. 1 i 1a, nabywca, o którym mowa w ust. 1, przechowuje przez 2 lata, licząc od końca roku, w którym została zrealizowana ostatnia dostawa w ramach tej umowy.”, c) uchyla się ust. 2; 3) po rozdziale 7c dodaje się rozdział 7d w brzmieniu: „Rozdział 7d Program dla szkół"}
{"id":"2003_1652_10","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. 1. Podmioty zatwierdzone na podstawie ustawy zmienianej w art. 2 w zakresie dostarczania produktów dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych objętych programem „Owoce i warzywa w szkole” uznaje się za dostawców zatwierdzonych w zakresie określonym w art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017\/40 z dnia 3 listopada 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308\/2013, w odniesieniu do pomocy unijnej na dostarczanie owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych oraz zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907\/2014 (Dz. Urz. UE L 5 z 10.01.2017, str. 11), zwanego dalej „rozporządzeniem 2017\/40”, w odniesieniu do grupy produktów obejmującej produkty, o których mowa w art. 23 ust. 3 lit. a oraz ust. 4 lit. a rozporządzenia nr 1308\/2013, zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Podmioty zatwierdzone na podstawie ustawy zmienianej w art. 3 uznaje się za dostawców zatwierdzonych w zakresie określonym w art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2017\/40 w odniesieniu do grupy produktów obejmującej produkty, o których mowa w art. 23 ust. 3 lit. b, ust. 4 lit. b oraz ust. 5 rozporządzenia nr 1308\/2013, zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1652_11","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 3, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia; 2) art. 5 i art. 6, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2017 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, ustawę z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 10 lutego 2017 r. o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa i ustawę z dnia 10 lutego 2017 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa. [2]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 181 z 20.06.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 280 z 24.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 281 z 25.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 367 z 23.12.2014, str. 16, Dz. Urz. UE L 135 z 02.06.2015, str. 8, Dz. Urz. UE L 28 z 04.02.2016, str. 8 i Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 16. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 1579, 1920 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 933. [4]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 280 z 24.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 367 z 23.12.2014, str. 16, Dz. Urz. UE L 127 z 22.05.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 28 z 04.02.2016, str. 8, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 1 i Dz. Urz. UE L 129 z 19.05.2017, str. 1. [5]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 27 z 03.02.2015, str. 7 i Dz. Urz. UE L 5 z 10.01.2017, str. 11. [6]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 11 i Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 1. [7]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 97 z 14.04.2015, str. 5, Dz. Urz. UE L 122 z 19.05.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 316 z 02.12.2015, str. 2, Dz. Urz. UE L 273 z 08.10.2016, str. 31 i Dz. Urz. UE L 115 z 04.05.2017, str. 43. [8]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 261, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 20, Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 193 z 19.07.2016, str. 17, Dz. Urz. UE L 202 z 28.07.2016, str. 5 i Dz. Urz. UE L 91 z 05.04.2017, str. 44. [9]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 14 z 19.01.2011, str. 6, Dz. Urz. UE L 305 z 23.11.2011, str. 53, Dz. Urz. UE L 14 z 18.01.2013, str. 7, Dz. Urz. UE L 69 z 08.03.2014, str. 102 i Dz. Urz. UE L 145 z 16.05.2014, str. 12. [10]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 27 z 03.02.2015, str. 7 i Dz. Urz. UE L 5 z 10.01.2017, str. 11. [11]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 11 i Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 1."}
{"id":"2003_1652_2","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2016 r. poz. 58 oraz z 2017 r. poz. 624) uchyla się art. 19a–19c."}
{"id":"2003_1652_3","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1037) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: „Interwencja rynkowa”; 2) uchyla się art. 45b–46b; 3) w załączniku do ustawy: a) uchyla się pkt 1, 6 i 13, b) w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 i 16 w brzmieniu: „15) rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016\/1238 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308\/2013 w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (Dz. Urz. UE L 206 z 30.07.2016, str. 15); 16) rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016\/1240 z dnia 18 maja 2016 r. ustalające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308\/2013 w odniesieniu do interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania (Dz. Urz. UE L 206 z 30.07.2016, str. 71).”."}
{"id":"2003_1652_38s","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38s. W zakresie określonym przepisami Unii Europejskiej Agencja realizuje zadania i obowiązki państwa członkowskiego lub właściwej władzy państwa członkowskiego związane z wdrożeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programu dla szkół ustanowionego zgodnie z art. 23 rozporządzenia nr 1308\/2013, chyba że ustawa lub przepisy odrębne stanowią inaczej."}
{"id":"2003_1652_38t","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38t. Na finansowanie programu dla szkół poza środkami z budżetu Unii Europejskiej przeznacza się środki z budżetu państwa."}
{"id":"2003_1652_38u","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38u. 1. W zakresie realizacji zadań, o których mowa w art. 38s, dyrektor oddziału terenowego Agencji, w drodze decyzji: 1) zatwierdza wnioskodawców, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. a i c–e rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017\/40 z dnia 3 listopada 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308\/2013 w odniesieniu do pomocy unijnej na dostarczanie owoców i warzyw, bananów oraz mleka do placówek oświatowych oraz zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907\/2014 (Dz. Urz. UE L 5 z 10.01.2017, str. 11), zwanego dalej „rozporządzeniem 2017\/40”, spełniających warunki określone w art. 6 rozporządzenia 2017\/40, realizujących działania wymienione w art. 5 ust. 1 lit. a tego rozporządzenia oraz zawiesza lub cofa zatwierdzenie na zasadach określonych w art. 7 tego rozporządzenia; 2) przyznaje pomoc unijną zgodnie z art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 1308\/2013 na finansowanie kosztów, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2017\/40; 3) przyznaje pomoc krajową zgodnie z art. 23a ust. 6 oraz art. 217 rozporządzenia nr 1308\/2013 na finansowanie kosztów, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2017\/40. 2. Agencja przyznaje, na podstawie umowy, pomoc unijną zgodnie z art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 1308\/2013 na finansowanie kosztów, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b–e rozporządzenia 2017\/40, wnioskodawcom, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. d i e rozporządzenia 2017\/40, spełniającym warunki określone w art. 6 rozporządzenia 2017\/40, realizującym działania wymienione w art. 5 ust. 1 lit. b–d tego rozporządzenia, wyłonionym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164, z późn. zm.[3]))."}
{"id":"2003_1652_38w","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38w. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych jest organem właściwym w sprawie opracowania i przekazania do Komisji Europejskiej: 1) strategii dotyczącej realizacji programu dla szkół, o której mowa w art. 23 ust. 8 rozporządzenia nr 1308\/2013, na poziomie krajowym lub regionalnym; 2) wniosku o pomoc z budżetu Unii Europejskiej na finansowanie programu dla szkół, o którym mowa w art. 23a ust. 3 rozporządzenia nr 1308\/2013. 2. Opracowując strategię, o której mowa w ust. 1 pkt 1, minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia ustala wykaz produktów, które będą dostarczane w ramach programu dla szkół."}
{"id":"2003_1652_38x","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38x. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zadań realizowanych przez Agencję związanych z wdrożeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programu dla szkół oraz sposób i tryb realizacji tych zadań, mając na względzie zapewnienie skutecznego i efektywnego wdrożenia tego programu. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rynków rolnych może określić szczegółowe warunki uczestnictwa podmiotów w programie dla szkół oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania pomocy finansowej z tytułu realizacji działań w ramach programu dla szkół, a także zakres kontroli jej wykorzystania, mając na względzie zapewnienie prawidłowej i przejrzystej realizacji tego programu zgodnie z przepisami Unii Europejskiej obowiązującymi w tym zakresie. 3. W przypadku gdy w przepisach Unii Europejskiej określonym podmiotom zostały przyznane uprawnienia lub na określone podmioty zostały nałożone obowiązki związane z wdrożeniem programu dla szkół, minister właściwy do spraw rynków rolnych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określi sposób realizacji tych uprawnień lub wykonania tych obowiązków, mając na względzie zapewnienie skutecznej realizacji tego programu."}
{"id":"2003_1652_38y","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38y. 1. Środki towarzyszące o charakterze edukacyjnym, o których mowa w art. 3 rozporządzenia 2017\/40, są realizowane co najmniej w jednym z zakresów wskazanych w art. 23 ust. 10 rozporządzenia nr 1308\/2013. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, środki towarzyszące o charakterze edukacyjnym, o których mowa w art. 3 rozporządzenia 2017\/40, w ramach zakresu wskazanego w art. 23 ust. 10 rozporządzenia nr 1308\/2013, oraz szczegółowy sposób ich realizacji, mając na względzie prawidłową realizację programu dla szkół oraz potrzebę upowszechniania wśród dzieci zdrowych nawyków żywieniowych."}
{"id":"2003_1652_38z","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38z. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, do dnia 31 sierpnia na dany rok szkolny: 1) wysokość środków finansowych przeznaczonych na wypłatę pomocy krajowej i pomocy unijnej w ramach finansowania programu dla szkół, przeznaczonych na realizację działań, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2017\/40, 2) wysokość środków finansowych przeznaczonych na wypłatę pomocy unijnej w ramach finansowania programu dla szkół, przeznaczonych na realizację działań, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b–d rozporządzenia 2017\/40, 3) wysokość stawek pomocy finansowej z tytułu realizacji działań, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2017\/40 – mając na względzie krajowe ceny produktów dystrybuowanych do placówek oświatowych zgodnie ze strategią dotyczącą realizacji programu dla szkół oraz wysokość środków finansowych z budżetu Unii Europejskiej na realizację programu określoną przez Komisję Europejską.”; 4) w art. 40i: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto jako pierwszy nabywca będący przetwórcą lub dystrybutorem nabywa, wbrew przepisom art. 38q ust. 1 lub 1a, bez pisemnej umowy lub bez umowy zawartej w formie dokumentowej albo elektronicznej produkty rolne należące do sektorów, o których mowa w art. 38q ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości 10% zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) za produkty nabyte bez pisemnej umowy lub bez umowy zawartej w formie dokumentowej albo elektronicznej.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1d w brzmieniu: „1a. Kto jako pierwszy nabywca będący przetwórcą lub dystrybutorem nabywa, wbrew przepisom art. 38q ust. 1 lub 1a, produkty rolne należące do sektorów, o których mowa w art. 38q ust. 1, na podstawie umowy niespełniającej warunków określonych w art. 148 ust. 2 lit. c ppkt ii, iii, iv, v lub vi lub art. 168 ust. 4 lit. c ppkt ii, iii, iv, v lub vi rozporządzenia nr 1308\/2013, podlega karze pieniężnej w wysokości 1% zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług za produkty nabyte wskutek takiej umowy – za każdy niespełniony warunek. 1b. Kto jako pierwszy nabywca będący przetwórcą lub dystrybutorem nabywa, wbrew przepisom art. 38q ust. 1 lub 1a, produkty rolne należące do sektorów, o których mowa w art. 38q ust. 1, na podstawie umowy niespełniającej warunków określonych w: 1) art. 148 ust. 2 lit. a i c ppkt i rozporządzenia nr 1308\/2013 – w przypadku produktów rolnych należących do sektora, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. p rozporządzenia nr 1308\/2013, wyłącznie w zakresie mleka surowego, 2) art. 168 ust. 4 lit. a i c ppkt i rozporządzenia nr 1308\/2013 – w przypadku produktów rolnych należących do sektorów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a, f, h, i, n, o, q, r, s oraz t rozporządzenia nr 1308\/2013 – podlega karze pieniężnej w wysokości 4% zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług za produkty nabyte wskutek takiej umowy – za każdy niespełniony warunek. 1c. Kto jako pierwszy nabywca będący przetwórcą lub dystrybutorem nabywa, wbrew przepisom art. 38q ust. 1 lub 1a, produkty rolne należące do sektorów, o których mowa w art. 38q ust. 1, na podstawie umowy niespełniającej warunków określonych w art. 125 lub art. 127 rozporządzenia nr 1308\/2013 oraz w załączniku X lub XI do tego rozporządzenia, z wyjątkiem warunku określonego w punkcie I pkt 1 tych załączników – w przypadku produktów rolnych należących do sektora, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. c rozporządzenia nr 1308\/2013, wyłącznie w zakresie buraków cukrowych, podlega karze pieniężnej w wysokości 5% zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług za produkty nabyte wskutek takiej umowy. 1d. W przypadku gdy umowa, o której mowa w art. 38q ust. 1 i 1a, nie spełnia więcej niż jednego z warunków wymienionych w ust. 1a i 1b, kary pieniężne sumują się, z tym że wysokość kary pieniężnej nie może przekroczyć 5% zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług za produkty nabyte wskutek takiej umowy.”; 5) w art. 40j: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kary pieniężne, o których mowa w: 1) art. 40i ust. 1–1c, 2) art. 8 rozporządzenia 2017\/40, w odniesieniu do pomocy, o której mowa w art. 38u ust. 1 pkt 2 – wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, dyrektor oddziału terenowego Agencji właściwy według miejsca siedziby lub zamieszkania nabywcy albo wnioskodawcy.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa i są wpłacane na rachunek bankowy Agencji, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o nałożeniu kary stała się ostateczna.”."}
{"id":"2003_1652_4","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 5) w art. 9: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przepisów art. 43a ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się do ponoszenia kosztów kwalifikowalnych objętych umową o przyznaniu pomocy lub pomocy technicznej zawartą przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, a w przypadku: 1) podmiotów obowiązanych do stosowania przepisów o zamówieniach publicznych – również do kosztów kwalifikowalnych objętych umową o przyznaniu pomocy lub pomocy technicznej zawartą od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wszczęte zostało postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego obejmującego te koszty; 2) poddziałania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy zmienianej w art. 1 – również do kosztów kwalifikowalnych objętych umową o przyznaniu pomocy zawartą od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli wniosek o przyznanie tej pomocy został złożony przed tym dniem; 3) kosztów ogólnych, o których mowa w art. 45 ust. 2 lit. c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305\/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1698\/2005 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 487, z późn. zm.[4])) – również do tych kosztów objętych umową o przyznaniu pomocy zawartą od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli zostały one poniesione przed tym dniem.”; 2) w ust. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) na realizację operacji podmiotu, o którym mowa w art. 55 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, zwanego dalej „partnerem KSOW”, w ramach dwuletniego planu operacyjnego, zawartą przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, a w przypadku partnerów KSOW obowiązanych do stosowania przepisów o zamówieniach publicznych – również do kosztów objętych umową na realizację operacji partnera KSOW w ramach dwuletniego planu operacyjnego, zawartą od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wszczęte zostało postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego obejmującego te koszty.”, b) uchyla się pkt 2."}
{"id":"2003_1652_5","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 10 lutego 2017 r. o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz. U. poz. 623) w art. 9: 1) w ust. 2 uchyla się pkt 18 i 19; 2) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Dane gromadzone przez Krajowy Ośrodek są udostępniane Głównemu Urzędowi Statystycznemu zgodnie ze szczegółowym zakresem, w formie, postaci i terminach określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej, ustalonym na podstawie art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60).”."}
{"id":"2003_1652_6","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 10 lutego 2017 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz. U. poz. 624) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) w art. 9 w ust. 3 użyty dwukrotnie oraz w art. 10 w ust. 1 w pkt 3 wyraz „będącej” zastępuje się wyrazem „będącego”.”; 2) w art. 10 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) w art. 6 w ust. 1 w pkt 2 wyraz „jej” zastępuje się wyrazem „jego”;”; 3) w art. 21 uchyla się pkt 13 i 14; 4) w art. 22: a) pkt 17 otrzymuje brzmienie: „17) w art. 38i w ust. 1 i 2, w art. 38j w ust. 1 w części wspólnej, w ust. 2 i w ust. 3 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 38k w ust. 3, 6 i 8, w art. 38l we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 38m w ust. 1, w art. 38n w ust. 1 oraz w art. 40e w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia wyraz „terenowego” zastępuje się wyrazem „regionalnego”;”, b) pkt 19 otrzymuje brzmienie: „19) w art. 38q ust. 3a otrzymuje brzmienie: „3a. Dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka właściwy według miejsca siedziby lub zamieszkania nabywcy przeprowadza kontrole spełniania obowiązku zawierania umów, o których mowa w ust. 1.”;”, c) po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu: „19a) w art. 38r w ust. 2 wyrazy „Prezes Agencji” zastępuje się wyrazami „Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka”;”, d) w pkt 20 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 21–24 w brzmieniu: „21) użyty w art. 38s, art. 38u ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia i ust. 2 oraz art. 38x ust. 1 w różnym przypadku wyraz „Agencja” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „Krajowy Ośrodek”; 22) po art. 38s dodaje się art. 38sa w brzmieniu: „Art. 38sa. Zadania, o których mowa w art. 38s, są wykonywane jako zadania delegowane Krajowemu Ośrodkowi zgodnie z przepisami o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.”; 23) w art. 38z wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, corocznie do dnia 31 maja na kolejny rok szkolny:”; 24) w art. 40j w ust. 1 w części wspólnej i w ust. 3 wyraz „Agencji” zastępuje się wyrazami „Krajowego Ośrodka”.”; 5) w art. 25: a) pkt 1–5 otrzymują brzmienie: „1) w art. 2 wyrazy „Agencję Rynku Rolnego, zwaną dalej „Agencją”,” zastępuje się wyrazami „Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa”; 2) w art. 2a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Informacje wymienione w art. 151 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 11 załącznika, w zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 14 załącznika, przekazuje się w terminie do 15. dnia każdego miesiąca za poprzedni miesiąc do dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa właściwego ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu skupującego, na formularzu opracowanym przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, udostępnionym na stronie internetowej Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.”, b) w ust. 2 i 3 wyrazy „Prezes Agencji” zastępuje się wyrazami „Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa”, c) w ust. 6 wyrazy „Prezes Agencji zamieszcza na stronie internetowej Agencji” zastępuje się wyrazami „Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa zamieszcza na stronie internetowej Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa”, d) w ust. 7 wyrazy „Prezesa Agencji” zastępuje się wyrazami „Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa”; 3) art. 42 otrzymuje brzmienie: „Art. 42. 1. Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa wykonuje zadania i czynności państwa członkowskiego, właściwego organu państwa członkowskiego lub agencji interwencyjnej w zakresie określonym w rozporządzeniach, o których mowa w pkt 3, 8, 11, 12 oraz 14–16 załącznika, w przepisach Unii Europejskiej wydanych w trybie tych rozporządzeń oraz innych przepisach Unii Europejskiej dotyczących Wspólnej Polityki Rolnej w zakresie rynku mleka, chyba że ustawa lub przepisy odrębne stanowią inaczej. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane jako zadania delegowane Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa zgodnie z przepisami o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.”; 4) w art. 43 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Realizując zadania w zakresie interwencji publicznej określonym w rozporządzeniach, o których mowa w pkt 11, 12 i 15 załącznika, Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa wydaje świadectwa autoryzacji: 1) zakładów produkcyjnych; 2) chłodni; 3) magazynów. 2. Wnioski o wydanie świadectw autoryzacji, o których mowa w ust. 1, składa się do Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na formularzach opracowanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, udostępnionych na stronie internetowej Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.”; 5) art. 45a otrzymuje brzmienie: „Art. 45a. Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 15 załącznika, wydaje certyfikat jakości masła i odtłuszczonego mleka w proszku przeznaczonych do wykorzystania w ramach mechanizmów Wspólnej Polityki Rolnej w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.”, b) uchyla się pkt 6 i 7, c) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) w art. 48a w ust. 1 wyrazy „Dyrektor oddziału terenowego Agencji” zastępuje się wyrazami „Dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwanej dalej „Agencją”,”;”, d) pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) w art. 48a w ust. 2 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 3, w art. 48b w ust. 2 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 48d w ust. 1, 4 i 7, w art. 48e w ust. 1 w części wspólnej, w ust. 4 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 5, w art. 48f we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 48g w ust. 1 i w ust. 2 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 54o w ust. 1 oraz w art. 55 w ust. 4 wyraz „terenowego” zastępuje się wyrazem „regionalnego”;”, e) w pkt 9 lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji przeprowadza kontrole uznanych organizacji producentów i uznanych zrzeszeń organizacji producentów oraz uznanych organizacji międzybranżowych w zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 11 załącznika.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa przeprowadza kontrole pierwszych podmiotów skupujących mleko krowie w rozumieniu art. 151 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 11 załącznika, obowiązanych do przekazywania informacji, o których mowa w art. 2a, oraz podmiotów wymienionych w art. 43 w zakresie wykonywania przez te podmioty obowiązków związanych z zakupem interwencyjnym, sprzedażą interwencyjną i dopłatami do przechowywania w ramach realizacji zadań określonych w ustawie.”,”; 6) w art. 34 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) w art. 6: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3–9 w brzmieniu: „3) na rynkach produktów rolnych i żywnościowych mające na celu stabilizację tych rynków w ramach mechanizmów Wspólnej Polityki Rolnej; 4) w zakresie opracowania i upowszechniania informacji związanych z realizacją mechanizmów Wspólnej Polityki Rolnej i mechanizmów krajowych oraz innych mechanizmów na rynkach produktów rolnych i żywnościowych oraz warunków udziału w tych mechanizmach; 5) w zakresie wsparcia pszczelarstwa w ramach Wspólnej Polityki Rolnej; 6) w zakresie programów krajowych mających na celu pomoc państwa dla podmiotów sektora rolnego oraz sektora rybackiego i ich grup, prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem lub obrotem produktami rolnymi oraz produktami rybołówstwa, w zakresie określonym przepisami Unii Europejskiej lub dopuszczonym tymi przepisami do uregulowania przez państwo członkowskie Unii Europejskiej; 7) w zakresie administrowania obrotem z zagranicą towarami rolnymi w ramach Wspólnej Polityki Rolnej oraz towarami przetworzonymi nieobjętymi załącznikiem I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (towary z grupy non-aneks I), w szczególności przez: a) wydawanie i rozliczanie pozwoleń na przywóz i wywóz, b) wydawanie dokumentów wymaganych do naliczenia i wypłacenia refundacji wywozowych oraz naliczenia opłat wywozowych, c) naliczanie i wypłacanie refundacji wywozowych i dopłat przywozowych, d) nakładanie kar pieniężnych; 8) określone w przepisach dotyczących: a) rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu, b) grup producentów rolnych i ich związków, c) organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, d) rynku cukru, e) rynku mięsa, f) rynku zbóż, g) wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich, obrotu tymi wyrobami i organizacji rynku wina; 9) związane: a) z udzielaniem dopłat z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany, b) ze wspieraniem działań promocyjnych i informacyjnych na rynkach wybranych produktów rolnych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, c) z realizacją działań „Modernizacja gospodarstw rolnych” oraz „Zwiększanie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i leśnej”, objętych Krajowym Programem Restrukturyzacji, d) z przyznawaniem oraz wypłatą pomocy finansowej z tytułu realizacji działań w ramach programu dla szkół, o którym mowa w przepisach o organizacji niektórych rynków rolnych.”, b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: „2. Zadania agencji płatniczej w zakresie dotyczącym: 1) programu dla szkół, o którym mowa w przepisach o organizacji niektórych rynków rolnych, 2) rynku cukru, w tym w zakresie dywersyfikacji przemysłu cukrowniczego, monitorowania produkcji oraz opłat na rynku cukru, przetwarzania cukru przemysłowego i rafinacji cukru przywiezionego spoza Unii Europejskiej, 3) administrowania obrotem z zagranicą towarami rolnymi w ramach Wspólnej Polityki Rolnej oraz towarami przetworzonymi nieobjętymi załącznikiem I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (towary z grupy non-aneks I), 4) dopłat do przechowywania oraz interwencyjnych zakupów i sprzedaży produktów rolnych na poszczególnych rynkach, w tym masła, odtłuszczonego mleka w proszku, zbóż i mięsa, 5) administrowania potencjałem produkcyjnym winorośli i wina, 6) wspierania działań promocyjnych i informacyjnych na rynkach wybranych produktów rolnych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, 7) realizacji wsparcia pszczelarstwa w ramach Wspólnej Polityki Rolnej – z wyjątkiem dochodzenia zwrotu nienależnych kwot pomocy oraz dokonywania płatności, o którym mowa w art. 7 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 1306\/2013, wykonuje, jako zadania delegowane zgodnie z pkt 1.C.1 załącznika I do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907\/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306\/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz. Urz. UE L 255 z 28.08.2014, str. 18, z późn. zm.[5])), Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i sposób działania Agencji w zakresie administrowania obrotem z zagranicą towarami, o których mowa w ust. 1 pkt 7, mając na względzie stabilizację rynku wewnętrznego oraz monitorowanie przywozu i wywozu produktów rolno-spożywczych w Unii Europejskiej.”;”; 7) w art. 41 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) art. 7 i art. 8 otrzymują brzmienie: „Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi: 1) przekazuje Komisji Europejskiej informacje, o których mowa w art. 102 rozporządzenia nr 1306\/2013; 2) prowadzi sprawy związane z postępowaniami kontrolnymi Komisji Europejskiej, o których mowa w art. 52 rozporządzenia nr 1306\/2013. 2. Agencja płatnicza, organy administracji publicznej oraz państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne na żądanie ministra właściwego do spraw rozwoju wsi udzielają informacji i wyjaśnień w zakresie dotyczącym spraw, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2003_1652_7","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Do umów na dostarczanie produktów rolnych należących do sektorów, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308\/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922\/72, (EWG) nr 234\/79, (WE) nr 1037\/2001 i (WE) nr 1234\/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671, z późn. zm.[8])), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1308\/2013”, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1652_8","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Agencja płatnicza przesyła ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi dane finansowe i informacje w celu ich przekazania Komisji Europejskiej, w terminach i formie określonych w art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 1306\/2013 oraz art. 3, art. 9, art. 10, art. 19–22 i art. 29 rozporządzenia nr 908\/2014.”;”; 8) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu: „Art. 47a. 1. Przepisu art. 47 nie stosuje się w sprawach dotyczących przyznania dopłat z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany, o których mowa w rozdziale 9b ustawy zmienianej w art. 22, za 2017 r. 2. Organem właściwym w sprawach określonych w ust. 1 jest dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, a odwołanie przysługuje do Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. 3. Wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania w sprawach określonych w ust. 1 przez organy ARR prowadzą, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosownie do swojej właściwości organy KOWR. 4. Akta spraw określonych w ust. 1, prowadzone przez organy ARR, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przejmują właściwe organy KOWR. 5. Dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja w sprawach określonych w ust. 1, stała się ostateczna, przekazuje akta sprawy będącej przedmiotem takiej decyzji kierownikowi biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 6. W przypadku wydania decyzji w sprawach określonych w ust. 1, do: 1) uchylenia bądź zmiany takiej decyzji – właściwy jest kierownik biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, jeżeli uchylenie bądź zmiana dotyczy decyzji, od której nie wniesiono odwołania, albo dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, gdy decyzja stała się ostateczna na skutek rozpatrzenia odwołania przez organ II instancji; 2) stwierdzenia nieważności decyzji – właściwy jest dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, przy czym jeżeli decyzja została wydana przez Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, właściwy jest Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa; 3) wznowienia postępowania – właściwy jest kierownik biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, jeżeli postępowanie, którego wznowienie dotyczy, zakończyło się decyzją, od której nie wniesiono odwołania, albo dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, gdy decyzja stała się ostateczna na skutek rozpatrzenia odwołania przez organ II instancji; w każdym przypadku podanie o wznowienie postępowania wnosi się do kierownika biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 7. W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji w sprawach określonych w ust. 1, po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy organem właściwym do rozstrzygania w sprawach określonych w ust. 1 jest kierownik biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 8. Stroną postępowania sądowo-administracyjnego dotyczącego spraw określonych w ust. 1 jest dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 9. W 2017 r. stawki dopłat z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany, o których mowa w art. 40c ust. 6 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 22, Rada Ministrów określi do dnia 31 października 2017 r.”; 9) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: „Art. 52a. Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa przesyła ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi dane finansowe i informacje dotyczące wydatków zrealizowanych przez Agencję Rynku Rolnego z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji w okresie od dnia 16 października 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2017 r. w celu ich przekazania Komisji Europejskiej, w terminach i formie określonych w art. 7 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306\/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352\/78, (WE) nr 165\/94, (WE) nr 2799\/98, (WE) nr 814\/2000, (WE) nr 1290\/2005 i (WE) nr 485\/2008 (Dz. Urz. L 347 z 20.12.2013, str. 549, z późn. zm.[6])) oraz art. 3, art. 9, art. 10, art. 19–22 i art. 29 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908\/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiającego zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306\/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz. Urz. UE. L 255 z 28.08.2014, str. 59, z późn. zm.[7])).”; 10) po art. 58 dodaje się art. 58a w brzmieniu: „Art. 58a. W sprawach określonych w: 1) art. 14 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1419), 2) art. 7 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw oraz ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 (Dz. U. poz. 1888) – w których właściwy jest dyrektor oddziału terenowego Agencji Rynku Rolnego albo Prezes Agencji Rynku Rolnego, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jest właściwy odpowiednio dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa albo Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Przepis art. 47 stosuje się odpowiednio.”; 11) w art. 59 uchyla się pkt 2; 12) po art. 59 dodaje się art. 59a w brzmieniu: „Art. 59a. Działania prowadzone przez Agencję Rynku Rolnego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 12a ustawy zmienianej w art. 22 związane z rozkładaniem na raty opłaty należnej od producentów mleka za przekroczenie kwot indywidualnych w roku kwotowym 2014\/2015 są prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych do dnia zakończenia tych działań, przy czym zadania związane z prowadzeniem tych działań realizuje Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.”; 13) w art. 60: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) art. 19 ust. 2 pkt 2, 14 i 19 ustawy zmienianej w art. 21 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 19 ust. 2 pkt 2, 14 i 19 ustawy zmienianej w art. 21,”, b) w ust. 2: – pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4) art. 19 ust. 2 pkt 12 ustawy zmienianej w art. 21, 5) art. 20 ust. 9, art. 27 ust. 3, art. 38x ust. 1, art. 38y ust. 2 oraz art. 38z ustawy zmienianej w art. 22,”, – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) art. 48a ust. 7 ustawy zmienianej w art. 25,”."}
{"id":"2003_1652_8","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Do postępowań w sprawie nałożenia kar pieniężnych, wszczętych na podstawie ustawy zmienianej w art. 1 i niezakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1652_9","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. 1. Do pomocy w sprawach dotyczących realizacji programu „Owoce i warzywa w szkole”, w tym realizacji środków towarzyszących, o których mowa w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 288\/2009 z dnia 7 kwietnia 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234\/2007 w odniesieniu do pomocy wspólnotowej przeznaczonej na dostarczanie dzieciom w placówkach oświatowych owoców i warzyw świeżych i przetworzonych oraz produktów z bananów w ramach programu „Owoce w szkole” (Dz. Urz. UE L 94 z 08.04.2009, str. 38, z późn. zm.[9])) albo art. 2 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016\/247 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308\/2013 w odniesieniu do pomocy unijnej na dostarczanie i dystrybucję owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz produktów z bananów w ramach programu „Owoce i warzywa w szkole” (Dz. Urz. UE L 46 z 23.02.2016, str. 1), oraz programu „Mleko w szkole” do zakończenia roku szkolnego 2016\/2017 stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym że od dnia 1 września 2017 r.: 1) zadania w tym zakresie stają się zadaniami Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, jako agencji płatniczej, a wykonuje je, jako zadania delegowane, Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, zgodnie z pkt 1.C.1 załącznika I do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907\/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306\/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz. Urz. UE L 255 z 28.08.2014, str. 18, z późn. zm.[10])), z wyjątkiem dochodzenia zwrotu nienależnych kwot pomocy oraz dokonywania płatności, o którym mowa w art. 7 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306\/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352\/78, (WE) nr 165\/94, (WE) nr 2799\/98, (WE) nr 814\/2000, (WE) nr 1290\/2005 i (WE) nr 485\/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549, z późn. zm.[11])); 2) dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa jest właściwy w sprawach, w których był właściwy dyrektor oddziału terenowego Agencji Rynku Rolnego, a Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa jest właściwy w sprawach, w których był właściwy Prezes Agencji Rynku Rolnego. 2. Do zadań delegowanych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 6a ust. 1–4 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 1512 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 624)."}
{"id":"2003_1661_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W dokumentach paszportowych wydawanych osobom, które nie ukończyły 12 lat, nie zamieszcza się obrazu linii papilarnych.”; 2) w art. 23 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) osobom, od których pobranie odcisków palców jest fizycznie niemożliwe, a przeszkoda ta ma charakter czasowy.”."}
{"id":"2003_1661_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych","text":"Art. 2. Dokumenty paszportowe wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność do czasu upływu terminów w nich określonych."}
{"id":"2003_1661_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2003_1664_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo probiercze","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. – Prawo probiercze (Dz. U. Nr 55, poz. 249, z 2000 r. Nr 120, poz. 1286 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 636, Nr 126, poz. 1382 i Nr 154, poz. 1800) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) wymagania, jakim powinny odpowiadać wyroby z metali szlachetnych zgłaszane do badania i cechowania, tryb zgłaszania, metody badania i cechowania tych wyrobów oraz wzory cech probierczych, uwzględniając w szczególności obowiązki podmiotów zobowiązanych do zgłaszania wyrobów, sposób określania zawartości metali szlachetnych w tych wyrobach, kryteria doboru cech probierczych do rodzaju wyrobów oraz opis wizerunków cech,\"; 2) w art. 6 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. W określonych przypadkach cecha probiercza może być zastąpiona w obrocie świadectwem badania. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, o których mowa w ust. 3, uwzględniając przyczyny nie pozwalające na oznaczenie wyrobu cechą probierczą, w szczególności polegające na możliwości uszkodzenia wyrobu podczas cechowania, braku miejsca na umieszczenie cechy oraz wykonaniu elementów wyrobu z metalu nieszlachetnego.\"; 3) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej mogą być wprowadzone wyłącznie wyroby z metali szlachetnych oznaczone: 1) polskimi cechami probierczymi, 2) cechami probierczymi, których obowiązek uznawania wynika z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, 3) cechami probierczymi, na podstawie których dopuszczono wyroby z metali szlachetnych do obrotu w krajach członkowskich Unii Europejskiej.\" ; 4) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. Sprzedawcy wyrobów z metali szlachetnych i złotnicy są obowiązani wywiesić w miejscu widocznym dla klientów wzory cech probierczych wyrobów znajdujących się w sprzedaży.\"; 5) w art. 15: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, jest sprawowany w szczególności poprzez kontrole przeprowadzane przez pracowników administracji pro bierczej, którzy po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia są uprawnieni do: 1) wstępu na teren nieruchomości lub pomieszczeń, w których jest prowadzone przetwórstwo, naprawa lub obrót wyrobami z metali szlachetnych, 2) sprawdzania dokumentów potwierdzających rejestrację prowadzonej działalności gospodarczej, 3) zbierania ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli, 4) gromadzenia i zabezpieczania dowodów naruszenia przepisów ustawy, 5) legitymowania osób, w uzasadnionych przypadkach, w celu ustalenia ich tożsamości.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Kontrola, o której mowa w ust. 2, dotyczy przestrzegania przepisów ustawy przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, prowadzące przetwórstwo, naprawę lub obrót wyrobami z metali szlachetnych, zwane dalej \"kontrolowanym\". 4. Kontrolowani są uprawnieni do: 1) uzyskania informacji o swoich prawach oraz o zakresie przeprowadzanej kontroli, 2) obecności podczas wszystkich czynności kontrolnych dokonywanych przez pracowników urzędów probierczych, 3) podpisania protokołu kontroli albo podania, w ciągu 7 dni od dnia doręczenia protokołu, pisemnego uzasadnienia przyczyny odmowy jego podpisania.\"; 6) po art. 15 dodaje się art. 15a i 15b w brzmieniu: \"Art. 15a. 1. Organy administracji probierczej współdziałają, w zakresie sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem przepisów ustawy, z innymi jednostkami administracji publicznej uprawnionymi do kontroli. 2. Organy lub upoważnieni pracownicy administracji probierczej mogą wezwać, w uzasadnionych przypadkach, także ustnie, do pomocy funkcjonariuszy Policji, jeżeli natrafią na opór, który uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie kontroli."}
{"id":"2003_1664_15b","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo probiercze","text":"Art. 15b. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób przeprowadzania kontroli oraz wzory upoważnień do kontroli, legitymacji i protokołów, uwzględniając w szczególności: 1) zakres przeprowadzania kontroli, w tym zakres udostępniania wyrobów z metali szlachetnych oraz dokumentacji związanej z przetwórstwem, naprawami i obrotem tymi wyrobami, a także zabez pieczenia dowodów naruszenia ustawy, 2) zakres współdziałania z jednostkami administracji publicznej oraz z Policją.\"; 7) w art. 17 po pkt 3 dodaje się przecinek oraz pkt 4 w brzmieniu: \"4) uniemożliwia organom administracji probierczej wykonywanie ich zadań w zakresie sprawowania nadzoru przez: a) utrudnianie wstępu na teren nieruchomości lub pomieszczeń, b) odmowę udostępnienia dokumentów, o których mowa w art. 6 ust. 3 i art. 7 ust. 3, c) uniemożliwianie gromadzenia i zabezpieczania dowodów naruszenia przepisów ustawy\"; 8) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu : \"Art. 19a. Przepis art. 7 ust. 1 pkt 3 stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.\"; 9) w art. 1 w ust. 1, w art. 8 w ust. 2 oraz w art. 17 w pkt 1 skreśla się wyraz \"handlowego\"."}
{"id":"2003_1664_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo probiercze","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_1692_1","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.3)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) organizację i zasady funkcjonowania systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych oraz monitorowania bezpieczeństwa ich stosowania;”; 2) w art. 2: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) badaniem dotyczącym bezpieczeństwa przeprowadzanym po wydaniu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu – jest każde badanie dotyczące dopuszczonego do obrotu produktu leczniczego, z wyłączeniem produktu leczniczego weterynaryjnego, prowadzone w celu zidentyfikowania, opisania lub ilościowego określenia ryzyka, potwierdzenia profilu bezpieczeństwa tego produktu leczniczego lub pomiaru skuteczności środków zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego;”, b) pkt 3a otrzymuje brzmienie: „3a) działaniem niepożądanym produktu leczniczego – jest każde niekorzystne i niezamierzone działanie produktu leczniczego;”, c) po pkt 3d dodaje się pkt 3e w brzmieniu: „3e) grupą koordynacyjną – jest grupa, o której mowa w art. 27 ust. 1 dyrektywy 2001\/83\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. Urz. WE L 311 z 28.11.2001, str. 67, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 69), zwanej dalej „dyrektywą 2001\/83\/WE”, lub grupa, o której mowa w art. 31 dyrektywy 2001\/82\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz. Urz. WE L 311 z 28.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 3), zwanej dalej „dyrektywą 2001\/82\/WE”;”, d) pkt 7d otrzymuje brzmienie: „7d) kontrolą – są czynności podejmowane przez: a) inspektorów farmaceutycznych w związku ze sprawowanym nadzorem nad jakością produktów leczniczych będących przedmiotem obrotu oraz mające na celu sprawdzenie warunków prowadzenia obrotu produktami leczniczymi, b) Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w zakresie monitorowania systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych;”, e) po pkt 40a dodaje się pkt 40b–40d w brzmieniu: „40b) systemem EudraVigilance – jest system wymiany informacji o działaniach niepożądanych, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 726\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiającego Europejską Agencję Leków (Dz. Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 229), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 726\/2004\/WE”; 40c) systemem nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych – jest system wykorzystywany przez podmiot odpowiedzialny oraz właściwe organy do wypełniania zadań i obowiązków wymienionych w rozdziale 21 oraz mający na celu monitorowanie bezpieczeństwa dopuszczonych do obrotu produktów leczniczych, a także wykrywanie wszelkich zmian w ich stosunku korzyści do ryzyka; 40d) systemem zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego – jest ogół działań podejmowanych w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, których celem jest identyfikacja i opisanie ryzyka związanego ze stosowaniem produktu leczniczego, zapobieganie takiemu ryzyku lub jego zminimalizowanie, łącznie z oceną skuteczności tych działań; do produktów leczniczych weterynaryjnych stosuje się system zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego weterynaryjnego;”, f) po pkt 41 dodaje się pkt 41a w brzmieniu: „41a) unijną datą referencyjną − jest data wyznaczająca początek biegu terminu składania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych, zawierających tę samą substancję czynną lub to samo połączenie substancji czynnych, która jest: a) datą wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego zawierającego tę substancję czynną lub to połączenie substancji czynnych w dowolnym z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub jeżeli nie można ustalić tej daty, b) najwcześniejszą ze znanych dat wydania w kraju trzecim pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego zawierającego tę substancję czynną lub to połączenie substancji czynnych;”, g) po pkt 43 dodaje się pkt 43a i 43b w brzmieniu: „43a) zgłoszeniem pojedynczego przypadku działania niepożądanego produktu leczniczego – jest informacja o podejrzeniu wystąpienia działania niepożądanego produktu leczniczego u człowieka, której źródło uzyskania jest inne niż prowadzone badanie kliniczne; 43b) zgłoszeniem pojedynczego przypadku działania niepożądanego produktu leczniczego weterynaryjnego – jest informacja o podejrzeniu wystąpienia działania niepożądanego produktu leczniczego weterynaryjnego u człowieka lub u zwierzęcia, której źródło uzyskania jest inne niż prowadzone badanie kliniczne;”; 3) w art. 2a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: „2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o osobie wykonującej zawód medyczny, rozumie się przez to lekarza, lekarza dentystę, farmaceutę, felczera (starszego felczera), pielęgniarkę, położną, diagnostę laboratoryjnego, ratownika medycznego lub technika farmaceutycznego, o którym mowa w art. 91 ust. 1, a w odniesieniu do obowiązków wynikających z art. 24 – także lekarza weterynarii. 3. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o opiekunie faktycznym, rozumie się przez to opiekuna faktycznego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159 i 742).”; 4) w art. 4: a) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zawierających tę samą lub te same substancje czynne, tę samą dawkę i postać co produkty lecznicze, które otrzymały pozwolenie.”, b) uchyla się ust. 3a; 5) po art. 4b dodaje się art. 4c w brzmieniu: „Art. 4c. W przypadkach uzasadnionych ochroną zdrowia publicznego, gdy występują poważne trudności w zakresie dostępności produktu leczniczego, który posiada kategorię dostępności, o której mowa w art. 23a ust. 1 pkt 3 i 5, Prezes Urzędu, z uwzględnieniem bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, może na czas określony wyrazić zgodę na zwolnienie: 1) z obowiązku umieszczenia na opakowaniu i w ulotce dołączanej do opakowania niektórych danych szczegółowych lub 2) w całości albo w części z obowiązku sporządzenia oznakowania opakowania i ulotki dołączanej do opakowania w języku polskim.”; 6) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wydanie pozwolenia, odmowa wydania pozwolenia, zmiana danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, zmiana w dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia, przedłużenie terminu ważności pozwolenia, odmowa przedłużenia terminu ważności pozwolenia, skrócenie terminu ważności pozwolenia, zawieszenie ważności pozwolenia, a także cofnięcie pozwolenia następuje w drodze decyzji Prezesa Urzędu.”; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. 1. Przed wydaniem pozwolenia Prezes Urzędu: 1) weryfikuje wniosek, o którym mowa w art. 10, wraz z dołączoną dokumentacją; 2) może zażądać od podmiotu odpowiedzialnego uzupełnień lub wyjaśnień dotyczących dokumentacji, o której mowa w art. 10, a także przedstawienia systemu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego weterynaryjnego; 3) może, w przypadku wątpliwości co do metod kontroli, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, a w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych – co do metod badań, o których mowa w art. 10 ust. 2b pkt 6 lit. a, które mogą być wyjaśnione wyłącznie eksperymentalnie, skierować do badań jakościowych produkt leczniczy, materiały wyjściowe i produkty pośrednie lub inne składniki produktu leczniczego będącego przedmiotem wniosku; przed skierowaniem do badań jakościowych Prezes Urzędu pisemnie informuje podmiot odpowiedzialny o powziętych wątpliwościach oraz uzasadnia konieczność przeprowadzenia badań; 4) może zasięgnąć opinii Komisji do Spraw Produktów Leczniczych lub Komisji do Spraw Produktów Leczniczych Weterynaryjnych działających na podstawie ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. Nr 82, poz. 451 oraz z 2012 r. poz. 95); 5) w przypadku produktów leczniczych innych niż określone w pkt 6, opracowuje raport oceniający zawierający opinię naukową o produkcie leczniczym wraz z uzasadnieniem oraz streszczeniem raportu oceniającego zrozumiałym dla odbiorcy, zawierającym w szczególności informację odnoszącą się do warunków stosowania tego produktu; 6) opracowuje raport oceniający zawierający opinię naukową o produkcie leczniczym weterynaryjnym. 2. Raport oceniający jest aktualizowany w przypadku pojawienia się nowych informacji istotnych dla oceny jakości, bezpieczeństwa lub skuteczności danego produktu leczniczego. 3. Podmiot odpowiedzialny, składając wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 1, może wystąpić do Prezesa Urzędu z wnioskiem o nieujawnianie informacji zawartych w raporcie oceniającym stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.4)), w szczególności informacji dotyczących źródeł zaopatrzenia. 4. Po wydaniu pozwolenia raport oceniający wraz z uzasadnieniem oraz streszczeniem, o których mowa w ust. 1 pkt 5, jest publikowany na stronie internetowej Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwanego dalej „Urzędem Rejestracji”, oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, a w razie zgłoszenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, po usunięciu informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. 5. Po wydaniu pozwolenia raport oceniający, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, udostępnia się na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.5)). 6. Komisje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, wydają opinie wraz z uzasadnieniem, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku. Niewydanie opinii w tym terminie jest traktowane jako wyrażenie opinii pozytywnej. 7. Decyzja o wydaniu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego weterynaryjnego, z wyłączeniem produktów immunologicznych, stosowanego u zwierząt, których tkanki lub produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, może być podjęta tylko wtedy, gdy zostały wyznaczone przynajmniej tymczasowe Najwyższe Dopuszczalne Stężenia Pozostałości akceptowane na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo zostało uznane przez Komisję Europejską, że dla ich substancji czynnych limity takie nie są wymagane. 8. Dokumenty dołączone do wniosku, raporty oraz inne dokumenty i dane gromadzone w postępowaniu o dopuszczenie do obrotu, o przedłużenie terminu ważności pozwolenia, o zmianę danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia lub o zmianę w dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia są przechowywane w Urzędzie Rejestracji przez 10 lat po wygaśnięciu pozwolenia. 9. Nie są uznawane za daty pierwszego dopuszczenia do obrotu produktu leczniczego w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 2 oraz produktu leczniczego weterynaryjnego w rozumieniu art. 15a ust. 1 i 2, z uwzględnieniem przepisów art. 15a ust. 5, 8 i 9, daty wydania decyzji: 1) o zmianie danych objętych pozwoleniem, 2) o zmianie dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia, 3) na podstawie odrębnego wniosku o wydanie pozwolenia, w tym w dodatkowej mocy, postaci, drodze podania, wielkości opakowania, dotyczącego innego gatunku zwierząt, pod inną nazwą lub z inną Charakterystyką Produktu Leczniczego albo Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego – na rzecz tego samego podmiotu, który uzyskał pierwsze pozwolenie, lub innego podmiotu.”; 8) w art. 8a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes Urzędu może, w przypadkach uzasadnionych ochroną zdrowia publicznego, wydać pozwolenie dla produktu leczniczego nieposiadającego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym dopuszczono do obrotu produkt leczniczy zgodnie z wymaganiami określonymi w dyrektywie 2001\/83\/WE.”, b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) może wystąpić do właściwych organów państwa, o którym mowa w ust. 1, o przesłanie uaktualnionego raportu oceniającego dotyczącego tego produktu leczniczego oraz kopii pozwolenia na dopuszczenie do obrotu tego produktu.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. W przypadku gdy państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym występuje w trybie art. 126a dyrektywy 2001\/83\/WE do Prezesa Urzędu o przekazanie kopii raportu oceniającego oraz kopii pozwolenia dla produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Urzędu, w terminie 30 dni, przesyła kopię aktualnego raportu oceniającego oraz kopię pozwolenia.”; 9) w art. 10: a) w ust. 2: – pkt 5–7 otrzymują brzmienie: „5) streszczenie opisu systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych wykorzystywanego przez podmiot odpowiedzialny, obejmujące: a) oświadczenie podmiotu odpowiedzialnego złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, przewidzianej w art. 233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.6)), że podmiot odpowiedzialny dysponuje usługami osoby wykwalifikowanej odpowiedzialnej za nadzór nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, opatrzone klauzulą o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, b) listę państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w których osoba, o której mowa w lit. a, posiada miejsce zamieszkania i wykonuje swoje obowiązki, c) oświadczenie podmiotu odpowiedzialnego stwierdzające, że dysponuje on niezbędnymi środkami służącymi wypełnieniu obowiązków wymienionych w rozdziale 21, d) dane kontaktowe osoby, o której mowa w lit. a, e) wskazanie miejsca, w którym jest dostępny do wglądu pełny opis systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, o którym mowa w art. 36g ust. 1 pkt 4; 6) plan zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego, będący szczegółowym opisem systemu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego stosowanego przez podmiot odpowiedzialny, współmierny do zidentyfikowanych i potencjalnych zagrożeń stwarzanych przez ten produkt leczniczy oraz zapotrzebowania na dane dotyczące bezpieczeństwa, wraz ze streszczeniem tego planu; 7) w przypadku badań klinicznych przeprowadzonych poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oświadczenie, że badania te spełniają wymogi etyczne określone w przepisach rozdziału 2a;”, – uchyla się pkt 8, – pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) kopie wszystkich pozwoleń wydanych przez właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub krajów trzecich, Charakterystyk Produktu Leczniczego zatwierdzonych przez właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub krajów trzecich, streszczenia danych dotyczących bezpieczeństwa, w tym danych zawartych w raportach okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych i zgłoszeniach o działaniach niepożądanych, jeżeli są dostępne, a także kopie ulotek, jeżeli ma to zastosowanie, oraz kopie wszystkich decyzji o odmowie wydania pozwolenia wydanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub krajach trzecich wraz z uzasadnieniem takich decyzji;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Składając wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 2a, podmiot odpowiedzialny wskazuje wytyczne Komisji Europejskiej, Europejskiej Agencji Leków lub Światowej Organizacji Zdrowia będące podstawą przygotowanej dokumentacji.”; 10) w art. 11 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 12 i 13 w brzmieniu: „12) informację dla osób wykonujących zawód medyczny o obowiązku albo uprawnieniu zgłaszania pojedynczych przypadków działań niepożądanych danego produktu leczniczego ze względu na konieczność nieprzerwanego monitorowania jego stosowania; 13) w przypadku produktów leczniczych podlegających dodatkowemu monitorowaniu: a) wskazanie odpowiedniego czarnego symbolu, wybranego zgodnie z art. 23 rozporządzenia nr 726\/2004\/WE, b) sformułowanie o następującej treści: „Ten produkt leczniczy podlega dodatkowemu monitorowaniu” uzupełnione o dodatkowe wyjaśnienia.”; 11) w art. 17 uchyla się ust. 3; 12) w art. 20a dodaje się ust. 10 w brzmieniu: „10. Prezes Urzędu informuje podmiot odpowiedzialny, Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na ich wniosek, o odmowie dopuszczenia do obrotu tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego wraz z uzasadnieniem tej odmowy.”; 13) w art. 20b po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W przypadku opracowania monografii wspólnotowej podmiot odpowiedzialny, jeżeli zachodzi taka konieczność, składa wniosek o dokonanie zmiany danych objętych pozwoleniem oraz zmiany dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia.”; 14) w art. 21 po ust. 7a dodaje się ust. 7b w brzmieniu: „7b. Do produktów leczniczych homeopatycznych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów rozdziału 21, z wyjątkiem art. 36g ust. 1 pkt 12–17, art. 36y i art. 36z.”; 15) w art. 21a: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Pozwolenie na import równoległy wydaje się na okres 5 lat. Okres ważności pozwolenia może zostać przedłużony na kolejne 5 lat na podstawie wniosku złożonego przez importera równoległego co najmniej na 6 miesięcy przed upływem terminu ważności pozwolenia.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Do pozwoleń na import równoległy wydanych dla produktów leczniczych innych niż określone w ust. 4a oraz do cofnięcia tych pozwoleń stosuje się odpowiednio przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1–14, ust. 1a i 2, art. 29 ust. 3, art. 33 ust. 1 pkt 1–3 i 6 oraz ust. 2 i 5, art. 35a oraz art. 36g ust. 1 pkt 1–4, 6, i 10 oraz ust. 2.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Do pozwoleń na import równoległy produktów leczniczych weterynaryjnych oraz do cofnięcia tych pozwoleń stosuje się odpowiednio przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1–14, ust. 1a i 2, art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 4 lit. a i ust. 3 pkt 1, art. 29 ust. 3, art. 33 ust. 1 pkt 1–4 i 8 oraz ust. 2 i 5 i art. 35a.”, d) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Do wniosku o pozwolenie na import równoległy dołącza się: 1) Charakterystykę Produktu Leczniczego albo Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego z państwa eksportu wraz z jej tłumaczeniem na język polski poświadczonym przez tłumacza przysięgłego, oraz wzorami oznakowania opakowania w formie opisowej i graficznej i ulotki, a w przypadku braku możliwości uzyskania Charakterystyki Produktu Leczniczego albo Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego z państwa eksportu, uprawdopodobnionego przez złożenie dokumentu potwierdzającego, że importer równoległy wystąpił z wnioskiem o jej udostępnienie, Charakterystykę zastępuje się oryginałem ulotki z państwa eksportu wraz z jej tłumaczeniem na język polski poświadczonym przez tłumacza przysięgłego; 2) kopię zezwolenia na wytwarzanie wydanego przez upoważniony organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w tym w zakresie przepakowywania; 3) oświadczenie importera równoległego złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, przewidzianej w art. 233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, że importer równoległy dysponuje usługami osoby wykwalifikowanej odpowiedzialnej za nadzór nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, opatrzone klauzulą o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań; 4) potwierdzenie uiszczenia opłaty za złożenie wniosku.”, e) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na import równoległy, 2) rodzaj i zakres dokonywanych zmian oraz szczegółowy wykaz danych i dokumentów objętych wnioskiem o zmianę pozwolenia, 3) sposób i tryb dokonywania zmian, o których mowa w pkt 2 – uwzględniając dane i dokumenty, o których mowa w ust. 7 i 8, biorąc pod uwagę rodzaj produktu leczniczego oraz zakres danych objętych pozwoleniem na import równoległy.”; 16) art. 22 otrzymuje brzmienie: „Art. 22. 1. Badania jakościowe, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3, przeprowadzane są na koszt podmiotu odpowiedzialnego. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) jednostki prowadzące badania, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3, uwzględniając w szczególności zakres badań, jakie powinny być wykonane dla oceny jakości produktu leczniczego, kwalifikacje personelu zatrudnionego w danej jednostce, doświadczenie w zakresie analizy produktów leczniczych; 2) cennik opłat pobieranych za określone czynności podejmowane w ramach badań jakościowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3, uwzględniając w szczególności nakład środków związanych z badaniem oraz rodzaj produktu poddanego badaniu.”; 17) w art. 23 w ust. 1: a) pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) warunki wynikające z oceny dokumentacji, o których mowa w art. 23b, oraz warunki, o których mowa w art. 23c, wraz z terminem ich spełnienia, jeżeli ma to zastosowanie;”, b) dodaje się pkt 15 w brzmieniu: „15) częstotliwość, z jaką od dnia wydania pozwolenia składane będą raporty okresowe o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego, z wyłączeniem produktu leczniczego weterynaryjnego, jeżeli ma to zastosowanie.”; 18) w art. 23b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes Urzędu, w wyjątkowych okolicznościach, po konsultacji z podmiotem odpowiedzialnym, może wydać pozwolenie z zastrzeżeniem spełnienia przez podmiot odpowiedzialny, w wyznaczonym terminie, warunków określonych na podstawie wymagań zawartych w załączniku nr I do dyrektywy 2001\/83\/WE, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego – na podstawie wymagań zawartych w załączniku nr 1 do dyrektywy 2001\/82\/WE, w szczególności dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, zgłoszenia działań niepożądanych związanych z tym produktem oraz podjęcia w takich przypadkach określonych czynności.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, z wyłączeniem produktu leczniczego weterynaryjnego, może zostać wydane wyłącznie w przypadku gdy podmiot odpowiedzialny wykaże, że z przyczyn obiektywnych i możliwych do zweryfikowania nie jest w stanie dostarczyć kompleksowych danych na temat bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego w normalnych warunkach jego stosowania.”; 19) po art. 23b dodaje się art. 23c–23g w brzmieniu: „Art. 23c. W celu zapewnienia właściwego poziomu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktu leczniczego, Prezes Urzędu może wydać pozwolenie, z wyłączeniem pozwolenia dla produktu leczniczego weterynaryjnego, w którym określa konieczność spełnienia przez podmiot odpowiedzialny w określonym terminie warunków: 1) podjęcia działań, w ramach systemu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego, w celu zapewnienia bezpiecznego stosowania tego produktu leczniczego, lub 2) przeprowadzenia badań dotyczących bezpieczeństwa po wydaniu pozwolenia, lub 3) wykonywania obowiązków w zakresie rejestrowania lub zgłaszania działań niepożądanych w odniesieniu do tego produktu leczniczego, a w zakresie danych zawartych w tych zgłoszeniach oraz częstotliwości ich przekazywania w sposób inny niż przewidziano w rozdziale 21, lub 4) wykorzystywania odpowiedniego systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, lub 5) przeprowadzenia badań dotyczących skuteczności po wydaniu pozwolenia, w przypadku gdy pojawiły się wątpliwości odnoszące się do niektórych aspektów skuteczności tego produktu leczniczego, które można wyjaśnić dopiero po wprowadzeniu go do obrotu, na podstawie właściwych aktów ogłoszonych przez Komisję Europejską, przyjętych na podstawie art. 22b dyrektywy 2001\/83\/WE, uwzględniając wytyczne naukowe, o których mowa w art. 108a tej dyrektywy, lub 6) dostarczania informacji dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności tego produktu leczniczego wynikających z postępu naukowo-technicznego i z poszerzania wiedzy na temat tego produktu leczniczego lub substancji czynnych wchodzących w skład tego produktu."}
{"id":"2003_1692_10","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 174, poz. 1039, z późn. zm.17)) w art. 16 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu: „3) zgłosić Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działanie niepożądane produktu leczniczego zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.18)).”."}
{"id":"2003_1692_11","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 11. 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy wynosi 53 025,0 tys. zł, z tym że w poszczególnych latach wyniesie odpowiednio: 1) 2013 r. – 1 239,0 tys. zł; 2) 2014 r. – 14 515,0 tys. zł; 3) 2015 r. – 6 055,0 tys. zł; 4) 2016 r. – 3 903,0 tys. zł; 5) 2017 r. – 3 749,0 tys. zł; 6) 2018 r. – 3 797,0 tys. zł; 7) 2019 r. – 7 944,0 tys. zł; 8) 2020 r. – 3 892,0 tys. zł; 9) 2021 r. – 3 941,0 tys. zł; 10) 2022 r. – 3 990,0 tys. zł. 2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostaną zastosowane mechanizmy korygujące polegające na ograniczeniu: 1) wydatków inwestycyjnych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2) wydatków związanych z organizacją szkoleń pracowników Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 3) kosztów zewnętrznej obsługi systemów informatycznych wdrożonych w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych – przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznego wykonywania zadań ustawowych przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. 3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw zdrowia."}
{"id":"2003_1692_12","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 12. 1. Obowiązku składania planu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zwanego dalej „planem”, nie stosuje się do pozwoleń na dopuszczenie do obrotu wydanych przed dniem 21 lipca 2012 r. oraz wniosków o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu złożonych przed tym dniem. 2. W przypadku wniosków złożonych po dniu 21 lipca 2012 r., a przed wejściem w życie niniejszej ustawy, podmiot odpowiedzialny składa plan w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Bieg terminu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, ulega zawieszeniu od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do czasu wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 2. 4. W przypadku wątpliwości dotyczących rodzajów ryzyka mających wpływ na ocenę stosunku korzyści do ryzyka użycia produktu leczniczego, Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych może, w drodze odstępstwa od ust. 1, wezwać podmiot odpowiedzialny do złożenia planu. 5. Podmiot odpowiedzialny może wystąpić do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z wnioskiem o wyznaczenie terminu do udzielenia odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w ust. 4, w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia. 6. W przypadku otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 5, Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wyznacza podmiotowi odpowiedzialnemu termin na złożenie pisemnej odpowiedzi. 7. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 5 albo po upływie terminu do przedstawienia pisemnej odpowiedzi, albo po otrzymaniu pisemnej odpowiedzi, Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych może potwierdzić obowiązek, o którym mowa w ust. 1, albo od niego odstąpić, przyjmując wyjaśnienia podmiotu odpowiedzialnego. W przypadku potwierdzenia tego obowiązku Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, w drodze decyzji, zobowiązuje podmiot odpowiedzialny do złożenia planu, wskazując termin na jego złożenie. W przypadku odstąpienia od konieczności przedstawienia planu, Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych informuje o tym pisemnie podmiot odpowiedzialny. 8. Podmiot odpowiedzialny po doręczeniu decyzji, o której mowa w ust. 7 zdanie drugie, składa w wyznaczonym terminie wniosek o dokonanie odpowiedniej zmiany dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia, zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2003_1692_12a","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 12a. Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy, lub opiekun faktyczny ma prawo zgłaszania osobom wykonującym zawód medyczny, Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działania niepożądanego produktu leczniczego zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.16)).”."}
{"id":"2003_1692_13","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 13. 1. Obowiązek, o którym mowa w art. 36g ust. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do pozwoleń na dopuszczenie do obrotu wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy od: 1) daty przedłużenia ważności tych pozwoleń albo 2) dnia 21 lipca 2015 r. – w zależności od tego, która z wymienionych okoliczności nastąpi wcześniej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do pozwoleń na dopuszczenie do obrotu wydanych w toku postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1692_14","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 14. Wniosek o przedłużenie okresu ważności pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, z wyłączeniem produktu leczniczego weterynaryjnego, wydanego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, którego termin ważności upływa nie później niż w okresie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podmiot odpowiedzialny składa co najmniej na 6 miesięcy przed upływem terminu ważności tego pozwolenia."}
{"id":"2003_1692_15","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 15. 1. Przed upływem 6 miesięcy od dnia ogłoszenia przez Europejską Agencję Leków pełnej funkcjonalności bazy EudraVigilance, zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 726\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiającego Europejską Agencję Leków (Dz. Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 229), podmiot odpowiedzialny dokonuje Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych zgłoszeń, o których mowa w art. 36h ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1. 2. Przed upływem 12 miesięcy od dnia ogłoszenia przez Europejską Agencję Leków pełnej funkcjonalności bazy EudraVigilance, zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, podmiot odpowiedzialny przekazuje Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych raporty, o których mowa w art. 36j ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2003_1692_16","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 16. 1. Do czasu ustalenia unijnej daty referencyjnej w odniesieniu do produktów leczniczych, dla których pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydano przed dniem 21 lipca 2012 r. i dla których nie określono częstotliwości przedstawiania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych jako warunku wydania pozwolenia, podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przedstawiania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych: 1) przynajmniej co 6 miesięcy, licząc od dnia uzyskania przez dany produkt leczniczy pierwszego na świecie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu do dnia wprowadzenia tego produktu do obrotu w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 2) co 6 miesięcy przez 2 lata, licząc od dnia wprowadzenia produktu leczniczego do obrotu; 3) co 12 miesięcy przez kolejne 2 lata od trzeciego roku, licząc od dnia wprowadzenia produktu leczniczego do obrotu, a następnie co 3 lata. 2. Do czasu ustalenia unijnej daty referencyjnej w odniesieniu do produktów leczniczych, dla których pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydano przed dniem 21 lipca 2012 r. i określono częstotliwość przedstawiania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych decyzją Komisji Europejskiej, podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przedstawiania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych, zgodnie z harmonogramem określonym w tej decyzji."}
{"id":"2003_1692_17","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża: 1) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/84\/UE z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniającą – w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii – dyrektywę 2001\/83\/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. Urz. UE L 348 z 31.12.2010, str. 74); 2) częściowo dyrektywę 2001\/83\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. Urz. WE L 311 z 28.11.2001, str. 67; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 13, t. 27, str. 69). 2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera, ustawę z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, ustawę z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawę z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawę z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz ustawę z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej. 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788 i Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696 oraz z 2012 r. poz. 1342 i 1544. 4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1693 i Nr 172, poz. 1804, z 2005 r. Nr 10, poz. 68, z 2007 r. Nr 171, poz. 1206 oraz z 2009 r. Nr 201, poz. 1540. 5) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 132, poz. 1110, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 204, poz. 1195 oraz z 2012 r. poz. 473 i 908. 6) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 625 i 626, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1018 i 1021, Nr 182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474 i Nr 240, poz. 1602, z 2011 r. Nr 17, poz. 78, Nr 24, poz. 130, Nr 39, poz. 202, Nr 48, poz. 245, Nr 72, poz. 381, Nr 94, poz. 549, Nr 117, poz. 678, Nr 133, poz. 767, Nr 160, poz. 964, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 233, poz. 1381 i Nr 240, poz. 1431, z 2012 r. poz. 611 oraz z 2013 r. poz. 849, 905 i 1036. 7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … . 8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 113, poz. 657 oraz z 2013 r. poz. 779. 9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … . 10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 95 i 1456. 11) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … . 12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 119, poz. 1015, z 2006 r. Nr 117, poz. 790, z 2009 r. Nr 76, poz. 641, z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 113, poz. 657 oraz z 2013 r. poz. 779. 13) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … . 14) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … . 15) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … . 16) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … . 17) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 291, poz. 1707, z 2012 r. poz. 1456 oraz z 2013 r. poz. 940. 18) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1770, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788, Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r. poz. … ."}
{"id":"2003_1692_2","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. z 2012 r. poz. 1133) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Art. 7a. 1. Felczer (starszy felczer) jest uprawniony do zgłaszania Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działania niepożądanego produktu leczniczego. 2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, felczer dokonuje zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.7)).”."}
{"id":"2003_1692_23d","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 23d. 1. Po wydaniu pozwolenia, z wyłączeniem pozwolenia dla produktu leczniczego weterynaryjnego, Prezes Urzędu może wezwać podmiot odpowiedzialny do: 1) przeprowadzenia badania dotyczącego bezpieczeństwa, jeżeli istnieją obawy dotyczące ryzyka związanego z tym produktem leczniczym, 2) przeprowadzenia, na podstawie właściwych aktów ogłoszonych przez Komisję Europejską, przyjętych na podstawie art. 22b dyrektywy 2001\/83\/WE, uwzględniając wytyczne naukowe, o których mowa w art. 108a tej dyrektywy, badań dotyczących skuteczności, w przypadku gdy postęp wiedzy na temat choroby lub metodologia badań klinicznych wskazują, że poprzednie oceny skuteczności mogły ulec istotnej zmianie – uzasadniając konieczność przeprowadzenia tych badań oraz określając termin ich przeprowadzenia i przedstawienia protokołów badań. 2. Podmiot odpowiedzialny może wystąpić, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 1, do Prezesa Urzędu z pisemnym wnioskiem o wyznaczenie terminu do ustosunkowania się do wezwania. 3. W przypadku otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, Prezes Urzędu wyznacza podmiotowi odpowiedzialnemu termin na pisemne ustosunkowanie się do wezwania. 4. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 2 albo ust. 3, albo po otrzymaniu ustosunkowania się do wezwania, Prezes Urzędu potwierdza konieczność przeprowadzenia badań, o których mowa w ust. 1, albo odstępuje od tego wymogu. 5. Konieczność przeprowadzenia badań wraz z określeniem celu ich przeprowadzenia Prezes Urzędu potwierdza w drodze decyzji. W przypadku odstąpienia od wymogu przeprowadzenia badań, Prezes Urzędu informuje o tym pisemnie podmiot odpowiedzialny. 6. Podmiot odpowiedzialny po doręczeniu decyzji, o której mowa w ust. 5, składa niezwłocznie wniosek, o którym mowa w art. 31 ust. 1, w celu dokonania zmiany systemu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego. 7. Po złożeniu wniosku, o którym mowa w ust. 6, Prezes Urzędu zmienia pozwolenie na dopuszczenie do obrotu w zakresie określonym w decyzji, o której mowa w ust. 5."}
{"id":"2003_1692_23e","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 23e. Prezes Urzędu przekazuje Europejskiej Agencji Leków informacje o decyzjach wydanych w ramach postępowania prowadzonego na podstawie art. 23b–23d."}
{"id":"2003_1692_23f","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 23f. 1. W szczególnych przypadkach dotyczących interesów Unii Europejskiej, Prezes Urzędu, przed podjęciem decyzji o dopuszczeniu do obrotu produktu leczniczego, z wyłączeniem produktu leczniczego weterynaryjnego, zmianie pozwolenia dla tego produktu lub przedłużeniu okresu ważności pozwolenia dla tego produktu, wszczyna procedurę wyjaśniającą zgodnie z art. 31 dyrektywy 2001\/83\/WE, informując o tym fakcie pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejską Agencję Leków oraz Komisję Europejską. 2. Procedurę, o której mowa w ust. 1, może wszcząć także podmiot odpowiedzialny przed otrzymaniem rozstrzygnięcia co do wniosków złożonych przez ten podmiot. 3. Procedura, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, gdy zachodzą przesłanki do wszczęcia procedury unijnej, o której mowa w art. 36t. 4. Jeżeli na dowolnym etapie procedury, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest podjęcie pilnego działania w celu ochrony zdrowia publicznego, Prezes Urzędu może zawiesić ważność pozwolenia i wystąpić do Głównego Inspektora Farmaceutycznego z wnioskiem o wydanie decyzji o czasowym zakazie wprowadzania do obrotu, wstrzymaniu obrotu lub wycofaniu z obrotu produktu leczniczego do chwili przyjęcia ostatecznej decyzji przez Komisję Europejską. 5. Prezes Urzędu informuje Komisję Europejską, Europejską Agencję Leków i pozostałe państwa członkowskie o przyczynach podjęcia działań, o których mowa w ust. 4, nie później niż następnego dnia roboczego po ich podjęciu. 6. W szczególnych przypadkach dotyczących interesów Unii Europejskiej, Prezes Urzędu, przed podjęciem decyzji w zakresie dopuszczenia do obrotu produktu leczniczego weterynaryjnego, zmiany pozwolenia dla tego produktu lub przedłużenia okresu ważności pozwolenia dla tego produktu, wszczyna procedurę wyjaśniającą, zgodnie z art. 35 dyrektywy 2001\/82\/WE, informując o tym fakcie pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej, lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejską Agencję Leków oraz Komisję Europejską. 7. Procedurę, o której mowa w ust. 6, może wszcząć także podmiot odpowiedzialny, przed otrzymaniem rozstrzygnięcia co do wniosków złożonych przez ten podmiot."}
{"id":"2003_1692_23g","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 23g. Przepisów art. 23c–23f nie stosuje się do produktów leczniczych, o których mowa w art. 20a.”; 20) art. 24 otrzymuje brzmienie: „Art. 24. 1. Podmiot odpowiedzialny, który uzyskał pozwolenie dla produktu leczniczego weterynaryjnego, jest obowiązany do: 1) wskazania Prezesowi Urzędu osoby, do której obowiązków należeć będzie nadzór nad bezpieczeństwem stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego; 2) prowadzenia rejestru zgłoszeń pojedynczych przypadków działań niepożądanych produktów leczniczych weterynaryjnych; 3) wdrożenia i utrzymywania systemu gwarantującego, że informacje o zgłoszeniach pojedynczych przypadków działań niepożądanych produktów leczniczych weterynaryjnych, które są kierowane do tego podmiotu, będą zbierane i zestawiane w jednym miejscu; 4) przedstawiania Prezesowi Urzędu: a) raportów dotyczących pojedynczych przypadków działań niepożądanych produktów leczniczych weterynaryjnych, zgłoszonych przez osoby wykonujące zawód medyczny, przedstawiciela medycznego oraz właściciela zwierzęcia lub opiekuna zwierzęcia, przy czym raporty dotyczące ciężkich niepożądanych działań przedstawia się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 15 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu, b) zgodnych z danymi zawartymi w rejestrze, o którym mowa w pkt 2, raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania dotyczących produktów leczniczych weterynaryjnych: – co 6 miesięcy, licząc od dnia uzyskania przez dany produkt leczniczy weterynaryjny pierwszego na świecie pozwolenia do dnia wprowadzenia tego produktu do obrotu, – co 6 miesięcy przez 2 lata, licząc od dnia wprowadzenia produktu leczniczego weterynaryjnego do obrotu, – co 12 miesięcy przez kolejne 2 lata od trzeciego roku, licząc od dnia wprowadzenia produktu leczniczego weterynaryjnego do obrotu, a następnie co 3 lata, – na każde żądanie Prezesa Urzędu; 5) przedstawiania Prezesowi Urzędu protokołów z badań dotyczących bezpieczeństwa; 6) przedstawiania Prezesowi Urzędu opracowań dotyczących stosunku korzyści do ryzyka. 2. Prezes Urzędu, na wniosek podmiotu odpowiedzialnego, może określić inne niż określone w ust. 1 pkt 4 lit. b terminy przedstawiania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych. Raporty te nie mogą być przedstawiane rzadziej niż raz na 3 lata. 3. Podmiot odpowiedzialny jest obowiązany także do: 1) zawiadamiania Prezesa Urzędu o konieczności dokonania niezwłocznych zmian w Charakterystyce Produktu Leczniczego Weterynaryjnego; 2) niezwłocznego informowania Prezesa Urzędu o wszelkich zmianach dotyczących produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonego do obrotu, zatwierdzonych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą mieć wpływ na stosunek korzyści do ryzyka; 3) zgłoszenia Prezesowi Urzędu pierwszego terminu wprowadzenia produktu leczniczego weterynaryjnego do obrotu; 4) powiadomienia Prezesa Urzędu o tymczasowym lub stałym wstrzymaniu obrotu produktem leczniczym weterynaryjnym, przynajmniej na 2 miesiące przed dniem zaprzestania wprowadzania tego produktu leczniczego weterynaryjnego do obrotu, a jeżeli wstrzymanie wprowadzania produktu leczniczego weterynaryjnego do obrotu jest wynikiem wystąpienia wyjątkowych okoliczności – niezwłocznie po wystąpieniu tych okoliczności; 5) przedstawiania, na żądanie Prezesa Urzędu, danych dotyczących wielkości sprzedaży produktu leczniczego weterynaryjnego; 6) wprowadzania ciągłego postępu naukowo-technicznego związanego z metodami wytwarzania i kontroli produktów leczniczych weterynaryjnych, zgodnie z uznawanymi metodami naukowymi; 7) dostarczania produktów leczniczych weterynaryjnych wyłącznie: a) podmiotom uprawnionym do prowadzenia obrotu hurtowego, b) instytutom badawczym, Polskiej Akademii Nauk oraz uczelniom wyższym, w celu prowadzenia badań naukowych, c) w ramach prowadzonego przez siebie lub zleconego innemu podmiotowi wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 1: 1) posiada dyplom lekarza weterynarii lub dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku zootechnika, lub tytuł zawodowy magistra farmacji, lub tytuł zawodowy w dziedzinie nauk medycznych lub nauk biologicznych; 2) posiada doświadczenie zawodowe, które gwarantuje rzetelne wykonywanie przez tę osobę obowiązków w zakresie ciągłego nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych; 3) przedkłada Prezesowi Urzędu, za pośrednictwem podmiotu odpowiedzialnego, dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w pkt 1 i 2. 5. W przypadku gdy osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie posiada dyplomu lekarza weterynarii, podmiot odpowiedzialny zapewnia stały dostęp tej osoby do lekarza weterynarii. 6. Podmiot odpowiedzialny oraz importer równoległy nie mogą przekazywać do wiadomości publicznej niepokojących informacji związanych z bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych, za wprowadzenie których do obrotu odpowiada, bez uprzedniego lub jednoczesnego przekazania tej informacji Prezesowi Urzędu. 7. W przypadku powzięcia przez Prezesa Urzędu informacji o nowych istotnych zagrożeniach dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego, Prezes Urzędu zobowiązuje podmiot odpowiedzialny do dokonania zmian w dokumentacji produktu leczniczego weterynaryjnego, określając termin na złożenie wniosku o dokonanie zmian. 8. Podmiot odpowiedzialny oraz przedsiębiorcy zajmujący się obrotem hurtowym produktami leczniczymi weterynaryjnymi są obowiązani zapewnić odpowiednie i nieprzerwane zaspokajanie zapotrzebowania podmiotów uprawnionych do obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi i podmiotów uprawnionych do prowadzenia obrotu hurtowego produktami leczniczymi weterynaryjnymi. 9. Jeżeli podmiot odpowiedzialny jest związany umowami z innymi podmiotami odpowiedzialnymi, powiadamia Prezesa Urzędu o sposobie sprawowania nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego. 10. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 9, przekazuje się w formie pisemnej w opisie systemu nadzoru nad bezpieczeństwem produktu leczniczego weterynaryjnego, najpóźniej przed dniem wydania pozwolenia oraz w każdym przypadku gdy w tych umowach są dokonywane jakiekolwiek zmiany. Do powiadomienia załącza się oświadczenie każdego podmiotu odpowiedzialnego, że jest świadomy spoczywającej na nim odpowiedzialności za nadzór nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych. 11. W przypadku zawarcia między podmiotem odpowiedzialnym a podmiotem trzecim umowy dotyczącej sprzedaży lub badań produktów leczniczych weterynaryjnych, obowiązek przekazania informacji o działaniach niepożądanych produktu leczniczego stanowi element tej umowy. 12. Zgłoszenie pojedynczego przypadku działania niepożądanego produktu leczniczego weterynaryjnego zawiera: 1) inicjały, płeć i wiek albo wskazanie grupy wieku osoby, u której zaobserwowano działanie niepożądane w wyniku stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego u zwierząt, o ile ma to zastosowanie; 2) dane, o których mowa w art. 36e ust. 1 pkt 2–4; 3) dane dotyczące zwierzęcia, w tym gatunek, wiek, płeć, jeżeli ma to zastosowanie; 4) w zakresie produktu leczniczego weterynaryjnego co najmniej: a) nazwę i numer produktu, którego stosowanie podejrzewa się o spowodowanie tego działania niepożądanego, b) opis wywołanego działania niepożądanego. 13. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy sposób i tryb sprawowania nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych oraz zakres danych objętych określonymi dokumentami innymi niż formularz, o którym mowa w pkt 2, sporządzanymi w procesie sprawowania nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych mając na uwadze konieczność ochrony zdrowia zwierząt oraz możliwy wpływ tych produktów na zdrowie ludzi; 2) wzór formularza zgłoszenia pojedynczego przypadku działania niepożądanego produktu leczniczego weterynaryjnego, mając na względzie zapewnienie jednolitości zgłoszeń oraz uwzględniając zakres danych i informacji określonych w ustawie.”; 21) w art. 24a po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Prezes Urzędu informuje właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz Europejską Agencję Leków o kontrolach systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, planowanych lub prowadzonych na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz krajów trzecich.”; 22) w art. 29: a) ust. 2 i 2a otrzymują brzmienie: „2. Okres ważności pozwolenia może zostać przedłużony na czas nieokreślony: 1) dla produktu leczniczego – na podstawie wniosku złożonego przez podmiot odpowiedzialny co najmniej na 9 miesięcy przed upływem terminu ważności tego pozwolenia; 2) dla produktu leczniczego weterynaryjnego – na podstawie wniosku złożonego przez podmiot odpowiedzialny co najmniej na 6 miesięcy przed upływem terminu ważności tego pozwolenia. 2a. Wniosek: 1) dla produktu leczniczego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zawiera: a) ujednoliconą dokumentację dotyczącą jakości, bezpieczeństwa i skuteczności, w tym danych zawartych w zgłoszeniach o działaniach niepożądanych oraz raportach okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego, jeżeli ma zastosowanie, a także informację o wszystkich zmianach wprowadzonych w okresie ważności tego pozwolenia, b) dane dotyczące monitorowania bezpieczeństwa stosowania zebrane przez podmiot odpowiedzialny w sposób określony w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 520\/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. w sprawie działań związanych z nadzorem nad bezpieczeństwem farmakoterapii, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 726\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady i w dyrektywie 2001\/83\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 159 z 20.06.2012, str. 5), wraz z ich oceną; 2) dla produktu leczniczego weterynaryjnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, zawiera: a) ujednoliconą dokumentację dotyczącą jakości, bezpieczeństwa i skuteczności w odniesieniu do wszystkich zmian wprowadzonych w okresie ważności tego pozwolenia, b) dane dotyczące monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych.”, b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: „2b. Rozpatrując wniosek dotyczący przedłużenia okresu ważności pozwolenia dla danego produktu leczniczego, Prezes Urzędu może, w uzasadnionych przypadkach, uwzględniając dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, w tym ekspozycję niewystarczającej liczby pacjentów na działanie tego produktu leczniczego, wydać jednorazowo decyzję o przedłużeniu okresu ważności tego pozwolenia na kolejne 5 lat.”; 23) w art. 31 po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: „1c. Zmiany inne, niż określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1234\/2008 z dnia 24 listopada 2008 r. dotyczącym badania zmian w warunkach pozwoleń na dopuszczenie do obrotu dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz. Urz. UE L 334 z 12.12.2008, str. 7), dotyczące oznakowania opakowań i ulotek niezwiązane z Charakterystyką Produktu Leczniczego podmiot odpowiedzialny zgłasza Prezesowi Urzędu. Zmiany uważa się za przyjęte, jeżeli w terminie 90 dni od dnia ich zgłoszenia Prezes Urzędu nie wniesie sprzeciwu.”; 24) w art. 33: a) w ust. 1: – uchyla się pkt 3a, – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) niespełnienia warunków, o których mowa w art. 23b–23d, lub obowiązków, o których mowa w art. 36g ust. 1 pkt 9, 10, 12 i 16;”, – pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) upływu terminu, o którym mowa w art. 24 ust. 7 i art. 36r;”, – dodaje się pkt 10 w brzmieniu: „10) stwierdzenia, że cel zawieszenia ważności pozwolenia nie został spełniony w czasie określonym w ust. 1b.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1d w brzmieniu: „1a. W przypadku gdy naruszenie przepisów ust. 1 pkt 1–5, 7 i 9 nie wiąże się z bezpośrednim zagrożeniem dla zdrowia publicznego, Prezes Urzędu może wydać decyzję o zawieszeniu ważności pozwolenia. 1b. Zawieszenie ważności pozwolenia następuje na czas oznaczony. Okresu zawieszenia ważności pozwolenia nie wlicza się do okresów, o których mowa w art. 33a ust. 1. 1c. W przypadku ustania przyczyn zawieszenia ważności pozwolenia, Prezes Urzędu uchyla decyzję o zawieszeniu ważności pozwolenia. 1d. Podmiot odpowiedzialny, w stosunku do którego Prezes Urzędu wydał decyzję o zawieszeniu ważności pozwolenia, nie może wprowadzać do obrotu produktu leczniczego objętego tym pozwoleniem.”; 25) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: „Art. 35a. 1. Uzyskanie pozwolenia oraz wyznaczenie przez podmiot odpowiedzialny przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego nie zwalnia podmiotu odpowiedzialnego od odpowiedzialności karnej i cywilnej wynikającej ze stosowania produktu leczniczego, w tym na podstawie przepisów dotyczących odpowiedzialności za produkt. 2. Wyznaczenie przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego następuje w drodze umowy w formie pisemnej określającej zakres uprawnień i obowiązków przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego. 3. Kopię umowy, o której mowa w ust. 2, oraz jej późniejsze zmiany podmiot odpowiedzialny przekazuje niezwłocznie do wiadomości Prezesa Urzędu oraz Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 4. Podmiot odpowiedzialny, wytwórca, podmiot uprawniony do prowadzenia obrotu hurtowego lub detalicznego, lekarz lub inne osoby uprawnione do przepisywania i wydawania produktu leczniczego na podstawie odrębnych przepisów nie ponoszą odpowiedzialności cywilnej lub dyscyplinarnej za skutki zastosowania produktu leczniczego odmiennie niż we wskazaniach leczniczych objętych pozwoleniem lub za skutki zastosowania produktu leczniczego nieposiadającego pozwolenia, jeżeli takie zastosowanie jest związane z dopuszczeniem produktu leczniczego do obrotu na czas określony przez ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 4 ust. 8.”; 26) po art. 36a dodaje się rozdział 21 w brzmieniu: „Rozdział 21 Nadzór nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych"}
{"id":"2003_1692_3","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 856, z późn. zm.8)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) współudziale w badaniach nad lekiem;”; 2) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: „Art. 5b. 1. Farmaceuta jest obowiązany zgłosić Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działanie niepożądane produktu leczniczego. 2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, farmaceuta dokonuje zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.9)).”."}
{"id":"2003_1692_36b","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36b. Do zadań Prezesa Urzędu, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. g, h, m oraz n ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, wykonywanych w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, należy: 1) zbieranie zgłoszeń pojedynczych przypadków działań niepożądanych pochodzących od osób wykonujących zawód medyczny, pacjentów, ich przedstawicieli ustawowych lub opiekunów faktycznych, a także informacji przekazywanych przez podmioty odpowiedzialne oraz danych z innych źródeł, informacji pochodzących od właściwych organów innych państw, z literatury fachowej oraz pozyskanych w wyniku badań dotyczących bezpieczeństwa przeprowadzanych po wydaniu pozwolenia; w przypadku biologicznych produktów leczniczych w rozumieniu załącznika nr 1 do dyrektywy 2001\/83\/WE gromadzeniu podlegają informacje dotyczące nazwy i numeru serii tych produktów; 2) analiza i opracowywanie zgłoszeń, w tym ocena przyczynowo-skutkowa wszystkich zgłoszeń pojedynczych przypadków działań niepożądanych; 3) gromadzenie i analiza dokumentów dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych, w szczególności opracowań z badań dotyczących bezpieczeństwa przeprowadzanych po wydaniu pozwolenia, raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych, planów zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego i innych opracowań dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych; 4) wydawanie komunikatów dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, przeznaczonych i skierowanych bezpośrednio do osób wykonujących zawód medyczny lub ogółu społeczeństwa; 5) uzgadnianie treści komunikatów dotyczących bezpieczeństwa produktu leczniczego, przeznaczonych i skierowanych bezpośrednio do osób wykonujących zawód medyczny lub ogółu społeczeństwa, wydawanych i upowszechnianych przez podmiot odpowiedzialny; 6) prowadzenie bazy danych obejmującej zgłoszenia działań niepożądanych produktów leczniczych, które wystąpiły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 7) przekazywanie w systemie EudraVigilance zgłoszeń pojedynczych przypadków działań niepożądanych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do bazy danych EudraVigilance oraz centralnej bazy danych Światowej Organizacji Zdrowia; 8) współpraca i wymiana informacji z jednostkami, które realizują zadania związane z zatruciami produktami leczniczymi lub zajmują się leczeniem uzależnień od produktów leczniczych, a także z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz Wojskowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie niepożądanych odczynów poszczepiennych; 9) udzielanie informacji o produktach leczniczych, w tym o działaniach niepożądanych produktów leczniczych; 10) podejmowanie działań zwiększających bezpieczeństwo stosowania produktów leczniczych, w tym inicjowanie zmian w Charakterystykach Produktów Leczniczych; 11) współpraca z osobami wykonującymi zawód medyczny, pacjentami, ich przedstawicielami ustawowymi lub opiekunami faktycznymi, w celu zapewnienia skutecznego, prawidłowego i rzetelnego zgłaszania działań niepożądanych produktu leczniczego, polegająca na: a) opracowaniu i wdrożeniu prostego, przejrzystego schematu zgłaszania pojedynczych przypadków działań niepożądanych, b) opracowaniu trybu potwierdzania przyjęcia zgłoszenia pojedynczego przypadku działania niepożądanego i udostępniania dodatkowych danych na wniosek zgłaszającego, c) udzielaniu dodatkowych informacji dotyczących zgłaszania pojedynczych przypadków działań niepożądanych, d) zapewnieniu, na wniosek osoby wykonującej zawód medyczny, pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego, dostępu do odpowiednich danych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych; 12) niezwłoczne przekazywanie Europejskiej Agencji Leków zgłoszeń o ciężkich niepożądanych działaniach produktów leczniczych, które wystąpiły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie później jednak niż w terminie 15 dni od dnia ich otrzymania; 13) przekazywanie Europejskiej Agencji Leków zgłoszeń pojedynczych przypadków działań niepożądanych, innych niż określone w pkt 12, które wystąpiły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż w terminie 90 dni od dnia ich otrzymania; 14) gromadzenie danych o wielkości sprzedaży produktów leczniczych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przesyłanych przez podmiot odpowiedzialny; 15) współpraca z innymi krajowymi i międzynarodowymi instytucjami odpowiedzialnymi za nadzór nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych."}
{"id":"2003_1692_36c","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36c. 1. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz Wojskowej Inspekcji Sanitarnej są obowiązane przekazywać Prezesowi Urzędu kopie zgłoszeń niepożądanych odczynów poszczepiennych. 2. W przypadku podejrzenia, że wystąpienie niepożądanego odczynu poszczepiennego mogło być wywołane wadą jakościową szczepionki, Główny Inspektor Farmaceutyczny jest obowiązany przekazać Prezesowi Urzędu także wyniki badań jakości tej szczepionki."}
{"id":"2003_1692_36d","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36d. 1. Działania niepożądane produktów leczniczych zgłasza się Prezesowi Urzędu lub podmiotowi odpowiedzialnemu, ze szczególnym uwzględnieniem działań niepożądanych dotyczących: 1) produktów leczniczych zawierających nową substancję czynną − dopuszczonych po raz pierwszy do obrotu w dowolnym państwie w okresie 5 lat poprzedzających zgłoszenie; 2) produktów leczniczych złożonych, zawierających nowe połączenie substancji czynnych; 3) produktów leczniczych zawierających znaną substancję czynną, ale podawanych nową drogą; 4) terapii nowymi postaciami farmaceutycznymi produktów leczniczych; 5) produktów leczniczych, które zyskały nowe wskazanie; 6) przypadków, gdy działanie niepożądane produktu leczniczego stało się powodem zastosowania innego produktu leczniczego, procedury medycznej lub sposobu leczenia stosowanego u pacjenta; 7) wystąpienia działania w trakcie ciąży lub bezpośrednio po porodzie. 2. Zgłoszeń działań niepożądanych produktów leczniczych mogą dokonać osobie wykonującej zawód medyczny, Prezesowi Urzędu lub podmiotowi odpowiedzialnemu także pacjenci lub ich przedstawiciele ustawowi lub opiekunowie faktyczni. 3. Jeżeli w chwili przekazywania zgłoszenia działania niepożądanego produktu leczniczego osoba zgłaszająca nie dysponuje pełnymi danymi opisywanego przypadku, powinna niezwłocznie po uzyskaniu dodatkowych informacji przedstawić uzupełnione zgłoszenie."}
{"id":"2003_1692_36e","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36e. 1. Zgłoszenie pojedynczego przypadku działania niepożądanego produktu leczniczego zawiera: 1) inicjały, płeć lub wiek pacjenta, którego dotyczy zgłoszenie; 2) imię i nazwisko osoby dokonującej zgłoszenia; 3) w przypadku osób wykonujących zawód medyczny, adres miejsca wykonywania tego zawodu; 4) podpis osoby, o której mowa w pkt 2, jeżeli zgłoszenie nie jest przekazywane drogą elektroniczną; 5) w zakresie produktu leczniczego co najmniej: a) nazwę produktu, którego stosowanie podejrzewa się o spowodowanie tego działania niepożądanego, b) opis wywołanego działania niepożądanego. 2. W przypadku gdy zgłoszenie pojedynczego przypadku działania niepożądanego produktu leczniczego stanowi niepożądany odczyn poszczepienny, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się jednocześnie ze zgłoszeniem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 947). 3. W przypadku podejrzenia ciężkiego niepożądanego działania danego produktu leczniczego podmiot odpowiedzialny jest obowiązany przedstawić dane umożliwiające ocenę związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zastosowaniem tego produktu leczniczego a jego ciężkim niepożądanym działaniem. 4. Opis działania niepożądanego produktu leczniczego przytacza się w brzmieniu maksymalnie zbliżonym do przekazanego przez osobę zgłaszającą. W przypadku gdy opis sporządzono w języku innym niż język polski, angielski lub łacina, podmiot odpowiedzialny przedstawia w zgłoszeniu opis działania niepożądanego produktu leczniczego przetłumaczony na język polski lub angielski. 5. Dodatkowe informacje uzyskane po przekazaniu zgłoszenia przedstawia się w postaci uzupełnionego zgłoszenia. 6. Zgłoszenia można dokonać na formularzu dostępnym na stronie internetowej Urzędu Rejestracji."}
{"id":"2003_1692_36f","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36f. Osoby wykonujące zawód medyczny zgłaszają ciężkie niepożądane działania produktów leczniczych w terminie 15 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu."}
{"id":"2003_1692_36g","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36g. 1. Podmiot odpowiedzialny, który uzyskał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, jest obowiązany do: 1) wskazania osoby, do obowiązków której należeć będzie nadzór nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych; 2) wdrożenia i utrzymywania systemu gwarantującego, że informacje o zgłoszeniach pojedynczych przypadków działań niepożądanych, które są kierowane do tego podmiotu, będą zbierane i zestawiane w jednym miejscu; 3) prowadzenia rejestru zgłoszeń pojedynczych przypadków działań niepożądanych produktów leczniczych; 4) dysponowania pełnym opisem systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, który jest stosowany przez podmiot odpowiedzialny w odniesieniu do jednego lub większej liczby produktów leczniczych i został wdrożony przez podmiot odpowiedzialny po wydaniu pozwolenia oraz odnosi się do danego produktu leczniczego; 5) przedstawienia, na każde żądanie Prezesa Urzędu, w terminie 7 dni od dnia żądania, kopii pełnego opisu systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych; 6) prowadzenia regularnego audytu systemu, o którym mowa w pkt 2; 7) przedłożenia, w wyznaczonym przez Prezesa Urzędu terminie, dokumentów potwierdzających, że stosunek korzyści do ryzyka użycia danego produktu leczniczego objętego pozwoleniem jest korzystny; 8) przedstawiania opracowań dotyczących stosunku korzyści do ryzyka użycia produktu leczniczego; 9) uwzględnienia we wdrażanym i stosowanym przez siebie systemie zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego warunków, o których mowa w art. 23b–23d; 10) zawiadamiania Prezesa Urzędu o konieczności dokonania niezwłocznych zmian w Charakterystyce Produktu Leczniczego; 11) niezwłocznego przekazywania Prezesowi Urzędu wszelkich nieznanych dotychczas informacji mogących powodować konieczność zmiany dokumentacji objętej wnioskiem o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, o której mowa w art. 10, art. 11, art. 15 i art. 16, lub w załączniku nr I do dyrektywy 2001\/83\/WE, w tym o każdym zakazie lub ograniczeniu nałożonym przez właściwe władze jakiegokolwiek państwa, w którym produkt leczniczy jest wprowadzany do obrotu, oraz o każdej innej nowej informacji, która może mieć wpływ na ocenę stosunku korzyści do ryzyka użycia danego produktu leczniczego; informacje te obejmują zarówno pozytywne, jak i negatywne wyniki badań klinicznych lub innych badań w odniesieniu do wszystkich wskazań i populacji, niezależnie od tego, czy zostały one uwzględnione w pozwoleniu, jak również dane dotyczące przypadków stosowania produktu leczniczego poza warunkami określonymi w pozwoleniu; 12) monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych w odniesieniu do: a) kobiet w ciąży, przez: − gromadzenie informacji przekazywanych przez osoby wykonujące zawód medyczny, dotyczących wszystkich zgłoszeń działań niepożądanych produktów leczniczych w odniesieniu do takiego zastosowania; zgłoszenie dotyczące pojedynczego przypadku działania niepożądanego u kobiety w ciąży składa się łącznie z informacją o liczbie kobiet w ciąży przyjmujących dany produkt leczniczy, w tym o liczbie kobiet leczonych tym produktem, u których ciąża przebiegła prawidłowo, jeżeli takie dane są dostępne; jeżeli podmiot odpowiedzialny uzyska informacje o możliwym działaniu teratogennym, informuje o tym Prezesa Urzędu niezwłocznie, nie później niż w terminie 15 dni od dnia powzięcia tej informacji, − podjęcie dodatkowych działań pozwalających na uzyskanie szerszej informacji od osób wykonujących zawód medyczny uprawnionych do podawania tej kobiecie produktów leczniczych, jeżeli zgłoszenie pochodzi bezpośrednio od kobiety w ciąży, − ocenę możliwości narażenia płodu na produkt leczniczy zawierający substancję czynną, która sama lub jej metabolit ma długi biologiczny okres półtrwania, jeżeli taki produkt leczniczy był przyjmowany przez któregokolwiek z rodziców przed zapłodnieniem, b) działań niepożądanych produktu leczniczego wynikających z narażenia zawodowego w zakresie ekspozycji na działanie gotowej postaci tego produktu, c) biologicznych produktów leczniczych – przez dokonanie zgłoszenia zawierającego nazwę i numer serii tych produktów; 13) bieżącej aktualizacji informacji dotyczących produktu leczniczego, uwzględniającej postęp naukowo-techniczny oraz zalecenia wydawane zgodnie z art. 26 rozporządzenia nr 726\/2004; 14) zgłoszenia Prezesowi Urzędu pierwszego terminu wprowadzenia produktu leczniczego do obrotu; 15) powiadomienia Prezesa Urzędu o tymczasowym lub stałym wstrzymaniu obrotu produktem leczniczym, przynajmniej na 2 miesiące przed dniem zaprzestania wprowadzania produktu leczniczego do obrotu, a jeżeli wstrzymanie wprowadzania produktu leczniczego do obrotu jest wynikiem wystąpienia wyjątkowych okoliczności – niezwłocznie po wystąpieniu tych okoliczności wraz z podaniem przyczyn takiej decyzji w szczególności oświadczeniem, czy takie działanie jest spowodowane którąkolwiek z przyczyn określonych w art. 33; 16) przedstawienia, w terminie określonym przez Prezesa Urzędu, danych dotyczących szacunkowej liczby pacjentów objętych działaniem produktu leczniczego; 17) wprowadzania ciągłego postępu naukowo-technicznego związanego z metodami wytwarzania i kontroli produktów leczniczych, zgodnie z uznawanymi metodami naukowymi; 18) dostarczania produktów leczniczych wyłącznie: a) podmiotom uprawnionym do prowadzenia obrotu hurtowego, b) aptekom szpitalnym, aptekom zakładowym lub działom farmacji szpitalnej, c) instytutom badawczym, Polskiej Akademii Nauk oraz uczelniom wyższym, w celu prowadzenia badań naukowych, d) w ramach prowadzonego przez siebie lub zleconego innemu podmiotowi wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 19) do niezwłocznego powiadamiania Prezesa Urzędu oraz innych właściwych organów państw członkowskich, w których uzyskał pozwolenie, a także Europejskiej Agencji Leków o każdym działaniu podjętym przez niego w celu tymczasowego lub stałego wstrzymania obrotu produktem leczniczym, złożenia wniosku o cofnięcie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub niezłożenia wniosku o przedłużenie terminu ważności pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, wraz z podaniem przyczyn takiej decyzji, w szczególności oświadczeniem, czy takie działanie jest spowodowane którąkolwiek z przyczyn określonych w art. 33; 20) do powiadamiania Prezesa Urzędu oraz innych właściwych organów państw członkowskich, w których uzyskał pozwolenie, a także Europejskiej Agencji Leków o działaniach, o jakich mowa w pkt 19, w przypadku gdy działanie to podejmowane jest w kraju trzecim i jest spowodowane którąkolwiek z przyczyn określonych w art. 33. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 1, jest obowiązana: 1) spełniać wymagania określone w art. 10 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 520\/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. w sprawie działań związanych z nadzorem nad bezpieczeństwem farmakoterapii, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 726\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady i w dyrektywie 2001\/83\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady; 2) przedłożyć Prezesowi Urzędu, za pośrednictwem podmiotu odpowiedzialnego, dokumenty potwierdzające spełnianie wymagań, o których mowa w pkt 1. 3. Prezes Urzędu może zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego z wnioskiem o wskazanie osoby do kontaktu w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktu leczniczego, posiadającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega osobie, o której mowa w ust. 1 pkt 1. Osoba do kontaktu jest obowiązana spełniać wymagania określone w ust. 2 pkt 1. 4. W przypadku zawarcia między podmiotem odpowiedzialnym a podmiotem trzecim umowy dotyczącej sprzedaży lub badań produktów leczniczych, obowiązek przekazania informacji o działaniach niepożądanych produktu leczniczego stanowi element tej umowy."}
{"id":"2003_1692_36h","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36h. 1. Podmiot odpowiedzialny jest obowiązany przekazywać drogą elektroniczną do Europejskiej Agencji Leków: 1) zgłoszenia pojedynczych przypadków ciężkich niepożądanych działań produktów leczniczych, pochodzących z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub z krajów trzecich, pochodzące od osób wykonujących zawód medyczny lub bezpośrednio od pacjentów, ich przedstawicieli ustawowych lub opiekunów faktycznych, nie później niż w terminie 15 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu; 2) zgłoszenia pojedynczych przypadków działań niepożądanych, innych niż określone w pkt 1, pochodzących z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – nie później niż w terminie 90 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu; 3) zgłoszenia oparte na danych z literatury fachowej, z wyjątkiem działań niepożądanych dotyczących substancji czynnych, o których mowa w wykazie publikacji monitorowanych przez Europejską Agencję Leków zgodnie z art. 27 rozporządzenia nr 726\/2004: a) dotyczące ciężkich niepożądanych działań pochodzących z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz z krajów trzecich − nie później niż w terminie 15 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu, b) dotyczące działań niepożądanych, innych niż określone w lit. a, pochodzących z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym − nie później niż w terminie 90 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu. 2. W przypadku biologicznych produktów leczniczych zgłoszenie działania niepożądanego, oprócz nazwy biologicznego produktu leczniczego, zawiera numer serii. 3. Importer równoległy dokonuje zgłoszeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2, Prezesowi Urzędu."}
{"id":"2003_1692_36i","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36i. 1. Prezes Urzędu przekazuje, drogą elektroniczną, do Europejskiej Agencji Leków zgłoszenia pojedynczych przypadków ciężkich niepożądanych działań produktów leczniczych, otrzymanych od osób wykonujących zawód medyczny lub bezpośrednio od pacjentów, ich przedstawicieli ustawowych lub opiekunów faktycznych, nie później niż w terminie 15 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu. 2. Prezes Urzędu przekazuje, drogą elektroniczną, do Europejskiej Agencji Leków zgłoszenia pojedynczych przypadków działań niepożądanych produktów leczniczych, innych niż określone w ust. 1, otrzymanych od osób wykonujących zawód medyczny lub bezpośrednio od pacjentów, ich przedstawicieli ustawowych lub opiekunów faktycznych, nie później niż w terminie 90 dni od dnia powzięcia informacji o ich wystąpieniu. 3. Prezes Urzędu przekazuje, drogą elektroniczną, do Europejskiej Agencji Leków, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, Prezesowi Narodowego Funduszu Zdrowia, Naczelnej Radzie Lekarskiej, Naczelnej Radzie Aptekarskiej, Naczelnej Radzie Pielęgniarek i Położnych oraz Krajowej Radzie Diagnostów Laboratoryjnych informacje o działaniach niepożądanych produktu leczniczego wynikających z błędu w stosowaniu tego produktu. 4. Informacje o działaniach niepożądanych produktu leczniczego wynikających z błędu w stosowaniu tego produktu, uzyskane przez podmioty określone w ust. 3, są przekazywane Prezesowi Urzędu."}
{"id":"2003_1692_36j","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36j. 1. Podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przekazywania Europejskiej Agencji Leków, drogą elektroniczną, raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych zawierających informacje zgodne z danymi zawartymi w rejestrze, o którym mowa w art. 36g ust. 1 pkt 3. 2. Zmiana częstotliwości przedstawiania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych następuje na wniosek, o którym mowa w art. 31 ust. 1."}
{"id":"2003_1692_36k","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36k. W przypadku produktów leczniczych, o których mowa w art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1, art. 20 ust. 1 pkt 1–5, art. 20a i art. 21, podmiot odpowiedzialny przekazuje raport okresowy o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego wyłącznie w przypadku gdy: 1) obowiązek taki został na niego nałożony jako jeden z warunków, o których mowa w art. 23b albo art. 23c, lub 2) przekazania raportu zażąda Prezes Urzędu, po powzięciu informacji o wątpliwościach co do bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych wynikających z danych zgromadzonych w ramach nadzoru lub z powodu braku raportów odnoszących się do danej substancji czynnej po wydaniu pozwolenia."}
{"id":"2003_1692_36l","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36l. 1. W przypadku produktów leczniczych objętych odrębnymi pozwoleniami zawierających tę samą substancję czynną lub to samo połączenie substancji czynnych, w celu dokonania jednej wspólnej oceny dotyczącej raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych, częstotliwość i daty ich przedstawiania mogą zostać, w ramach odstępstwa od art. 36j, zmienione i zharmonizowane w celu określenia unijnej daty referencyjnej. 2. Po podaniu do wiadomości publicznej przez Europejską Agencję Leków zharmonizowanej częstotliwości składania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych, ustalonej zgodnie z art. 107c dyrektywy 2001\/83\/WE, podmiot odpowiedzialny niezwłocznie składa do Prezesa Urzędu wniosek, o którym mowa w art. 31 ust. 1."}
{"id":"2003_1692_36m","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36m. 1. Podmiot odpowiedzialny może wystąpić do Komitetu do spraw Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi lub grupy koordynacyjnej z uzasadnionym wnioskiem o zmianę częstotliwości przekazywania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych lub o ustalenie unijnej daty referencyjnej, jeżeli: 1) jest to uzasadnione względami zdrowia publicznego; 2) może to ograniczyć zjawisko powielania ocen tych raportów; 3) ma to na celu harmonizację przygotowywania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych. 2. Po upływie 6 miesięcy od dnia publikacji przez Europejską Agencję Leków informacji o zmianie częstotliwości przekazywania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych lub unijnej daty referencyjnej, podmiot odpowiedzialny niezwłocznie składa do Prezesa Urzędu wniosek, o którym mowa w art. 31 ust. 1."}
{"id":"2003_1692_36n","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36n. 1. W przypadku produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu w co najmniej dwóch państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w przypadku gdy dla produktów leczniczych zawierających tę samą substancję czynną albo to samo połączenie substancji czynnych ustalono unijną datę referencyjną, ocena raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. g ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, jest przedmiotem jednej wspólnej oceny dokonywanej przez Prezesa Urzędu, po wyznaczeniu przez grupę koordynacyjną Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa oceniającego. 2. Prezes Urzędu dokonuje oceny raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego w terminie 60 dni od dnia ich przekazania. Prezes Urzędu przekazuje sporządzoną ocenę Europejskiej Agencji Leków i zainteresowanym państwom członkowskim Unii Europejskiej lub państwom członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronom umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 3. Podmiot odpowiedzialny otrzymuje sporządzoną ocenę za pośrednictwem Europejskiej Agencji Leków. 4. W terminie 30 dni od dnia otrzymania raportu okresowego o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego przez zainteresowane państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz podmiot odpowiedzialny, Prezes Urzędu przyjmuje ich uwagi dotyczące oceny tego raportu, jeżeli zostały zgłoszone. 5. Na podstawie całości zgłoszonych uwag Prezes Urzędu aktualizuje, w terminie 15 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4, dokonaną przez siebie ocenę raportu okresowego o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego i przekazuje ją Komitetowi do spraw Oceny Ryzyka w ramach Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii. 6. Dokonana ocena raportu okresowego o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego oraz wydane na jej podstawie zalecenie, przyjęte jednogłośnie przez grupę koordynacyjną, stanowią podstawę do: 1) wystąpienia przez Prezesa Urzędu do Głównego Inspektora Farmaceutycznego o wydanie decyzji o czasowym zakazie wprowadzania do obrotu, wstrzymaniu obrotu lub wycofaniu z obrotu produktu leczniczego zgodnie z art. 121a lub 2) wydania przez Prezesa Urzędu decyzji o cofnięciu albo zawieszeniu ważności pozwolenia, 3) wydania przez Prezesa Urzędu decyzji o zmianie pozwolenia po złożeniu, niezwłocznie, przez podmiot odpowiedzialny wniosku, o którym mowa w art. 31 ust. 1 – również w przypadku dokonania oceny przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 7. Prezes Urzędu informuje Europejską Agencję Leków, właściwe organy innych państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz podmiot odpowiedzialny o przypadkach wykrycia nowych lub zmienionych rodzajów ryzyka lub zmian w stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego."}
{"id":"2003_1692_36o","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36o. 1. W przypadku powzięcia przez podmiot odpowiedzialny informacji o istotnych zagrożeniach dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, wymagających niezwłocznego dokonania zmian w Charakterystyce Produktu Leczniczego, podmiot odpowiedzialny wprowadza stosowne tymczasowe ograniczenia stosowania produktu leczniczego ze względów bezpieczeństwa, o czym zawiadamia Prezesa Urzędu. 2. Tymczasowe ograniczenia stosowania produktu leczniczego ze względów bezpieczeństwa uważa się za przyjęte, jeżeli Prezes Urzędu, w terminie 24 godzin od otrzymania zawiadomienia, nie zgłosi zastrzeżeń. 3. Wniesienie przez Prezesa Urzędu zastrzeżeń nie zwalnia podmiotu odpowiedzialnego od wprowadzenia uzgodnionych z Prezesem Urzędu tymczasowych ograniczeń stosowania produktu leczniczego ze względów bezpieczeństwa. 4. Podmiot odpowiedzialny, w terminie 15 dni od dnia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, występuje z wnioskiem o wprowadzenie zmian w Charakterystyce Produktu Leczniczego dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego. 5. Podejmowane przez podmiot odpowiedzialny działania, o których mowa w ust. 1 i 3, obejmują zawiadamianie osób wykonujących zawód medyczny lub ogółu społeczeństwa w zależności od ryzyka związanego ze stosowaniem produktu leczniczego, konieczności szybkiego upowszechnienia zaleceń mogących ograniczać to ryzyko, wielkości ekspozycji na produkt leczniczy oraz wskazań do stosowania tego produktu. 6. Podmiot odpowiedzialny dokonuje zawiadomienia na własny koszt, w formie komunikatu uzgodnionego z Prezesem Urzędu. 7. Jeżeli zagrożenie jest związane z wadą jakościową produktu leczniczego, podmiot odpowiedzialny uzgadnia treść komunikatu z Głównym Inspektorem Farmaceutycznym."}
{"id":"2003_1692_36p","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36p. 1. W przypadku gdy Rzeczpospolita Polska jest państwem referencyjnym, Prezes Urzędu: 1) monitoruje i analizuje zgłoszenia działań niepożądanych tego produktu, które wystąpiły na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także na terytorium krajów trzecich; 2) w przypadku wykrycia nowych zagrożeń inicjuje podjęcie odpowiednich działań służących poprawie bezpieczeństwa, zgodnie z art. 23d, art. 33, art. 36t lub art. 121a. 2. O planowanych działaniach Prezes Urzędu zawiadamia podmiot odpowiedzialny, właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, ministra właściwego do spraw zdrowia, Europejską Agencję Leków oraz Komisję Europejską."}
{"id":"2003_1692_36r","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36r. W przypadku powzięcia przez Prezesa Urzędu informacji o nowych istotnych zagrożeniach dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, Prezes Urzędu zobowiązuje podmiot odpowiedzialny do dokonania zmian w dokumentacji produktu leczniczego, określając termin na złożenie wniosku o dokonanie zmian."}
{"id":"2003_1692_36s","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36s. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przygotowywania i uzgadniania treści komunikatów, o których mowa w art. 36o ust. 6, mając na względzie konieczność zapewnienia ochrony zdrowia publicznego."}
{"id":"2003_1692_36t","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36t. 1. W przypadku gdy wskutek oceny danych wynikających z działań w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych zachodzą przesłanki do: 1) wystąpienia przez Prezesa Urzędu do Głównego Inspektora Farmaceutycznego o wydanie decyzji o czasowym zakazie wprowadzania do obrotu, wstrzymaniu obrotu lub wycofaniu z obrotu produktu leczniczego, 2) wydania decyzji o odmowie przedłużenia okresu ważności pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, 3) wydania decyzji o cofnięciu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, 4) wydania decyzji o zawieszeniu ważności pozwolenia na dopuszczenie do obrotu − Prezes Urzędu wszczyna procedurę unijną, informując o tym fakcie pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejską Agencję Leków oraz Komisję Europejską. 2. Prezes Urzędu podejmuje działania, o których mowa w ust. 1, także gdy podmiot odpowiedzialny dostarczy informację, że ze względów bezpieczeństwa przerwał wprowadzanie produktu leczniczego do obrotu lub podjął działania w celu cofnięcia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu albo ma zamiar takie działania podjąć lub że nie złożył wniosku o przedłużenie okresu ważności pozwolenia. 3. W przypadku gdy w oparciu o ocenę danych dotyczących bezpieczeństwa farmakoterapii Prezes Urzędu poweźmie uzasadnione wątpliwości mogące skutkować dodaniem nowego przeciwwskazania, zmniejszeniem zalecanej dawki lub ograniczeniem wskazań produktu leczniczego, powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Europejską Agencję Leków i Komisję Europejską, określając rozważane działanie i jego przyczyny. W przypadku gdy niezbędne jest podjęcie pilnych działań z uwagi na konieczność dodania nowego przeciwwskazania, zmniejszenia zalecanej dawki lub ograniczenia wskazań produktu leczniczego, Prezes Urzędu wszczyna procedurę unijną. 4. W odniesieniu do produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu na podstawie procedury określonej odpowiednio w art. 18a lub art. 19, w przypadku gdy procedura, o której mowa w ust. 3 nie zostanie wszczęta, Prezes Urzędu zgłasza tę sprawę grupie koordynacyjnej. 5. Prezes Urzędu informuje podmiot odpowiedzialny, na rzecz którego wydano pozwolenie, o wszczęciu procedury unijnej. 6. Po wszczęciu procedury unijnej Prezes Urzędu może – odpowiednio – zawiesić ważność pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub zawiesić będące w toku postępowanie administracyjne do czasu rozstrzygnięcia sprawy i wystąpić z wnioskiem do Głównego Inspektora Farmaceutycznego o wydanie decyzji o czasowym zakazie wprowadzania do obrotu, wstrzymaniu obrotu lub wycofaniu z obrotu produktu leczniczego. Prezes Urzędu informuje o powodach podjęcia tych czynności właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejską Agencję Leków oraz Komisję Europejską, nie później niż następnego dnia roboczego po wydaniu stosownego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie. 7. Prezes Urzędu, udzielając informacji, o której mowa w ust. 1, udostępnia Europejskiej Agencji Leków wszystkie istotne informacje, którymi dysponuje, oraz wszelkie dokonane przez siebie oceny. 8. Prezes Urzędu podaje do publicznej wiadomości, za pośrednictwem dedykowanej strony internetowej oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, informacje dotyczące produktów leczniczych objętych procedurą unijną oraz − w stosownych przypadkach − odnośnych substancji czynnych. 9. W przypadku otrzymania zawiadomienia od przewodniczącego grupy koordynacyjnej o osiągnięciu porozumienia, o którym mowa w art. 107k ust. 2 dyrektywy 2001\/83\/WE, Prezes Urzędu odpowiednio wydaje decyzję o: 1) zmianie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu; 2) zawieszeniu ważności pozwolenia na dopuszczenie do obrotu; 3) cofnięciu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu; 4) odmowie przedłużenia okresu ważności pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. 10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9 pkt 1, podmiot odpowiedzialny składa, w terminie określonym przez grupę koordynacyjną, odpowiedni wniosek do Prezesa Urzędu."}
{"id":"2003_1692_36u","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36u. 1. Badanie dotyczące bezpieczeństwa przeprowadzane po wydaniu pozwolenia podmiot odpowiedzialny może podejmować dobrowolnie lub jako wypełnienie warunków, o których mowa w art. 23c i art. 23d. 2. Podmiot odpowiedzialny, który ma zamiar przeprowadzić badanie dotyczące bezpieczeństwa przeprowadzane po wydaniu pozwolenia, składa protokół tego badania do Prezesa Urzędu − w przypadku prowadzenia badania wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub do Komitetu do spraw Oceny Ryzyka w ramach Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii − w przypadku prowadzenia badania w więcej niż jednym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 3. W przypadku stwierdzenia przez Prezesa Urzędu, że: 1) złożony protokół badania wskazuje, że stanowi ono reklamę – Prezes Urzędu odmawia, w drodze decyzji, wydania pozwolenia na prowadzenie tego badania; 2) złożony protokół badania nie spełnia celów tego badania przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia – Prezes Urzędu wzywa podmiot odpowiedzialny do dostarczenia informacji uzupełniających, niezbędnych do wydania decyzji dotyczącej badania; 3) złożony protokół badania nie spełnia kryteriów badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia – Prezes Urzędu informuje podmiot odpowiedzialny, że badanie jest badaniem klinicznym, do którego mają zastosowanie przepisy rozdziału 2a. 4. W terminie 60 dni od dnia złożenia protokołu badania dotyczącego bezpieczeństwa, Prezes Urzędu: 1) zatwierdza protokół i wydaje, w drodze decyzji, pozwolenie na prowadzenie badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia; 2) informuje podmiot odpowiedzialny o swoich zastrzeżeniach i żąda złożenia wyjaśnień; 3) w przypadku gdy badanie nie spełnia wymagań badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia – wydaje decyzję o odmowie prowadzenia tego badania. 5. Badanie dotyczące bezpieczeństwa przeprowadzane po wydaniu pozwolenia może być rozpoczęte również, w przypadku gdy Komitet do spraw Oceny Ryzyka w ramach Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii zatwierdził protokół badania w odniesieniu do badań dotyczących bezpieczeństwa przeprowadzanych po wydaniu pozwolenia prowadzonych w dwóch lub więcej państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 6. Podmiot odpowiedzialny przedstawia Prezesowi Urzędu sprawozdania z postępów badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia, a także wszelkie istotne informacje, które mogą mieć wpływ na ocenę stosunku korzyści do ryzyka użycia danego produktu leczniczego. 7. Podmiot odpowiedzialny przedstawia Prezesowi Urzędu raport końcowy z badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia, prowadzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie 12 miesięcy od dnia zakończenia gromadzenia danych. 8. Podmiot odpowiedzialny łącznie z raportem końcowym z badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia, prowadzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przedstawia, drogą elektroniczną, streszczenie wyników tego badania. 9. Jeżeli została zawarta umowa określająca płatności na rzecz osób wykonujących zawód medyczny za udział w badaniach dotyczących bezpieczeństwa przeprowadzanych po wydaniu pozwolenia, płatności te stanowią wynagrodzenie za faktyczny czas pracy poświęcony na przeprowadzenie badania oraz poniesione wydatki obejmujące w szczególności koszty dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia w miejscu prowadzenia tego badania."}
{"id":"2003_1692_36w","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36w. 1. Dokonanie istotnych zmian w protokole badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia wymaga zgody Prezesa Urzędu, w drodze decyzji. Decyzję wydaje się w terminie 60 dni od dnia przedstawienia informacji o istotnych zmianach w protokole badania dotyczącego bezpieczeństwa. 2. W przypadku badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia, prowadzonego w dwóch lub więcej państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, dokonanie zmian w protokole tego badania wymaga uzyskania zgody Komitetu do spraw Oceny Ryzyka w ramach Nadzoru nad Bezpieczeństwem Farmakoterapii."}
{"id":"2003_1692_36x","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36x. 1. W przypadku otrzymania zawiadomienia od przewodniczącego grupy koordynacyjnej o osiągnięciu porozumienia, o którym mowa w art. 107q ust. 2 dyrektywy 2001\/83\/WE, Prezes Urzędu wydaje odpowiednio decyzję o: 1) zmianie w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu; 2) zawieszeniu ważności pozwolenia na dopuszczenie do obrotu; 3) cofnięciu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, podmiot odpowiedzialny składa niezwłocznie odpowiedni wniosek do Prezesa Urzędu. 3. W przypadku uzyskania przez podmiot odpowiedzialny w trakcie prowadzenia badania dotyczącego bezpieczeństwa przeprowadzanego po wydaniu pozwolenia informacji mających wpływ na bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego podmiot odpowiedzialny występuje do Prezesa Urzędu z wnioskiem o dokonanie zmian w pozwoleniu."}
{"id":"2003_1692_36y","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36y. 1. W przypadku gdy podmiot odpowiedzialny ma zamiar przekazać do publicznej wiadomości informację o zagrożeniu związanym z bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, za których wprowadzenie do obrotu odpowiada, wynikającą z nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii, uprzednio lub jednocześnie przekazuje tę informację Prezesowi Urzędu, Europejskiej Agencji Leków i Komisji Europejskiej. 2. Prezes Urzędu informuje państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejską Agencję Leków oraz Komisję Europejską, co najmniej z 24-godzinnym wyprzedzeniem o zamiarze przekazania do wiadomości publicznej niepokojących informacji związanych z bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, chyba że natychmiastowe podanie do publicznej wiadomości jest niezbędne dla ochrony zdrowia publicznego."}
{"id":"2003_1692_36z","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 36z. 1. Podmiot odpowiedzialny oraz przedsiębiorcy zajmujący się obrotem hurtowym produktami leczniczymi są obowiązani zapewnić, w celu zabezpieczenia pacjentów, nieprzerwane zaspokajanie zapotrzebowania podmiotów uprawnionych do obrotu detalicznego produktami leczniczymi i przedsiębiorców zajmujących się obrotem hurtowym produktami leczniczymi w ilości odpowiadającej potrzebom pacjentów. 2. W przypadku powzięcia przez Prezesa Urzędu lub Głównego Inspektora Farmaceutycznego informacji o naruszeniu przez przedsiębiorcę zajmującego się obrotem hurtowym produktami leczniczymi obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do produktów leczniczych objętych refundacją, organy te niezwłocznie informują o tym fakcie ministra właściwego do spraw zdrowia.”; 27) uchyla się art. 37; 28) w art. 37l ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Wydanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, i odmowa wydania takiego pozwolenia następuje w drodze decyzji.”; 29) w art. 37w część wspólna po pkt 2c otrzymuje brzmienie: „– uwzględniając w szczególności wytyczne Europejskiej Agencji Leków oraz konieczność przedkładania wniosków i zawiadomień w języku polskim i angielskim, a w przypadku wniosków i zawiadomienia do Prezesa Urzędu również w formie elektronicznej;”; 30) w art. 37ad ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Na uzasadniony wniosek państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejskiej Agencji Leków lub Komisji Europejskiej, Prezes Urzędu, dostarcza dodatkowych informacji dotyczących danego badania klinicznego innych niż już dostępne w europejskiej bazie danych.”; 31) w art. 37ae w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) na wniosek Komisji Europejskiej lub na skutek wniosku właściwego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w sytuacji gdy wyniki poprzednich weryfikacji lub inspekcji badań klinicznych przeprowadzanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym ujawniły różnice między tymi państwami w zakresie zgodności prowadzonych na ich terytorium badań klinicznych z wymaganiami Dobrej Praktyki Klinicznej;”; 32) w art. 37al dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do badań, o których mowa w art. 36u.”; 33) art. 37at otrzymuje brzmienie: „Art. 37at. 1. Organ zezwalający jest uprawniony do inspekcji lub kontroli działalności gospodarczej, na którą zostało wydane zezwolenie. 2. Czynności w zakresie inspekcji oraz czynności kontrolne przeprowadza się na podstawie upoważnienia wydanego przez organ zezwalający. 3. Osoby upoważnione przez organ zezwalający do dokonywania inspekcji lub kontroli są uprawnione do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza objęta zezwoleniem, w dniach i w godzinach, w których jest wykonywana lub powinna być wykonywana ta działalność; 2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem inspekcji lub kontroli; 3) badania dokumentów odnoszących się do przedmiotu inspekcji lub kontroli; 4) pobierania, w ramach inspekcji lub kontroli, próbek produktów leczniczych, w celu przebadania ich, przez upoważnioną jednostkę. 4. Organ zezwalający może wezwać przedsiębiorcę do usunięcia, w wyznaczonym terminie, stwierdzonych w toku inspekcji lub kontroli uchybień. 5. Organ zezwalający może upoważnić do dokonywania inspekcji lub kontroli, o których mowa w ust. 1, inny organ administracji wyspecjalizowany w przeprowadzaniu inspekcji lub kontroli danego rodzaju działalności. Przepisy ust. 2−4 stosuje się odpowiednio. 6. Organ zezwalający jest uprawniony do przeprowadzenia niezapowiedzianej inspekcji lub kontroli działalności gospodarczej, na którą zostało wydane zezwolenie, jeżeli stwierdzi, że istnieje podejrzenie nieprzestrzegania wymogów określonych w ustawie. 7. Jeżeli w następstwie inspekcji lub kontroli u przedsiębiorcy zajmującego się obrotem hurtowym lub wytwarzaniem produktów leczniczych organ zezwalający stwierdzi, że kontrolowany nie przestrzega procedur Dobrej Praktyki Dystrybucji lub Dobrej Praktyki Wytwarzania, informacje o ich nieprzestrzeganiu wprowadza do właściwej unijnej bazy danych.”; 34) w art. 68 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Nie uznaje się za obrót detaliczny bezpośredniego zastosowania u pacjenta produktów leczniczych oraz produktów leczniczych wchodzących w skład zestawów przeciwwstrząsowych, których potrzeba zastosowania wynika z rodzaju udzielanego świadczenia zdrowotnego.”; 35) w art. 78 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) dostarczanie produktów leczniczych wyłącznie podmiotom uprawnionym, a w przypadku dostarczania produktów leczniczych do krajów trzecich – zapewnienie by produkty te trafiały wyłącznie do podmiotów uprawnionych do obrotu hurtowego lub bezpośredniego zaopatrywania ludności w produkty lecznicze, zgodnie z przepisami obowiązującymi w tych krajach trzecich;”; 36) w art. 81 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przedsiębiorca naruszył przepis art. 36z w odniesieniu do produktów leczniczych objętych refundacją.”; 37) w art. 89a ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Udzielenie akredytacji i odmowa jej udzielenia oraz cofnięcie akredytacji następuje w drodze decyzji. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.”; 38) w art. 91 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Technik farmaceutyczny, o którym mowa w ust. 1, jest uprawniony do zgłaszania Prezesowi Urzędu lub podmiotowi odpowiedzialnemu działania niepożądanego produktu leczniczego.”; 39) w art. 109 w pkt 13 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 14 w brzmieniu: „14) przygotowywanie rocznych planów kontroli aptek i hurtowni farmaceutycznych oraz udostępnianie ich w ramach współpracy z Europejską Agencją Leków.”; 40) w art. 115 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) może wydawać wojewódzkim inspektorom farmaceutycznym polecenia dotyczące podjęcia konkretnych czynności w zakresie ich merytorycznego działania z zastrzeżeniem spraw objętych wydawaniem decyzji jako organu I instancji, a także może żądać od nich informacji w całym zakresie działania Inspekcji Farmaceutycznej;”; 41) w art. 119a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Produkty lecznicze dopuszczone po raz pierwszy na podstawie ustawy do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej kierowane są przez Inspekcję Farmaceutyczną do badań jakościowych prowadzonych przez jednostki, o których mowa w art. 22 ust. 2, bezpośrednio przez podmiot odpowiedzialny na podstawie decyzji wydanej przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego.”; 42) w art. 122b w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1 i 2 oraz art. 37at ust. 2, zawiera:”; 43) art. 122g otrzymuje brzmienie: „Art. 122g. 1. Raport z inspekcji sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, z których jeden przekazuje się kontrolowanemu. 2. Kontrolowany jest obowiązany do sporządzenia harmonogramu działań naprawczych, stanowiącego odpowiedź na niezgodności stwierdzone w trakcie inspekcji, w terminie 20 dni od dnia doręczenia raportu. 3. W przypadku gdy kontrolowany nie przedstawi harmonogramu działań naprawczych w terminie określonym w ust. 2, Główny Inspektor Farmaceutyczny zobowiązuje kontrolowanego, w drodze decyzji, do usunięcia w wyznaczonym terminie stwierdzonych uchybień. 4. Główny Inspektor Farmaceutyczny, w terminie 14 dni od dnia otrzymania harmonogramu działań naprawczych, akceptuje go albo odmawia jego akceptacji. 5. W przypadku gdy kontrolowany nie zgadza się z ustaleniami raportu z inspekcji, może, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, złożyć zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując jednocześnie stosowne wnioski dowodowe. Główny Inspektor Farmaceutyczny jest obowiązany rozpatrzyć zgłoszone zastrzeżenia w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania. W przypadku uwzględnienia zastrzeżeń Główny Inspektor Farmaceutyczny uzupełnia raport z inspekcji i przedstawia go ponownie kontrolowanemu.”; 44) art. 126a otrzymuje brzmienie: „Art. 126a. 1. Kto: 1) wbrew przepisowi art. 37b ust. 2 pkt 4 prowadzi badanie kliniczne bez uzyskania świadomej zgody uczestnika badania klinicznego lub jego przedstawiciela ustawowego, 2) wbrew przepisowi art. 37e stosuje zachęty lub gratyfikacje finansowe w badaniu klinicznym, 3) wbrew przepisowi art. 37l ust. 1 albo ust. 2, albo art. 37ah ust. 4 rozpoczyna lub prowadzi badanie kliniczne albo badanie kliniczne weterynaryjne, 4) wbrew przepisowi art. 37x dokonuje istotnych i mających wpływ na bezpieczeństwo uczestników badania klinicznego zmian w protokole badania klinicznego lub dokumentacji składanej w procedurze wnioskowania o wydanie pozwolenia na prowadzenie tego badania, bez uzyskania pozytywnej opinii komisji bioetycznej oraz zgody Prezesa Urzędu, 5) nie wypełnia obowiązków przekazywania informacji, o których mowa w art. 37aa ust. 1–5, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Kto prowadzi badanie kliniczne po wydaniu decyzji o zawieszeniu badania klinicznego, podlega grzywnie. 3. Kto poddaje zwierzę badaniu klinicznemu weterynaryjnemu, nie uzyskawszy uprzednio od właściciela tego zwierzęcia świadomej zgody na uczestnictwo zwierzęcia w takim badaniu, podlega grzywnie.”; 45) w art. 129b ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Karę pieniężną, określoną w ust. 1, nakłada Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w drodze decyzji. Przy ustalaniu wysokości kary uwzględnia się w szczególności okres, stopień oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy, a także uprzednie naruszenie przepisów.”; 46) art. 132d otrzymuje brzmienie: „Art. 132d. 1. Kto: 1) nie prowadzi rejestru zgłoszeń działań niepożądanych produktów leczniczych, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 36g ust. 1 pkt 3, lub 2) nie przekazuje właściwym organom, z wymaganą częstotliwością, raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych, lub 3) nie przekazuje zgłoszeń pojedynczych przypadków działań niepożądanych produktów leczniczych, o których mowa w art. 36h, lub 4) w przypadkach określonych w art. 36o nie wprowadza tymczasowych ograniczeń stosowania produktu leczniczego ze względów bezpieczeństwa – podlega karze pieniężnej w wysokości od 100 000 zł do 500 000 zł. 2. Kto przekazuje do wiadomości publicznej niepokojące informacje z naruszeniem obowiązku określonego w art. 24 ust. 6 lub art. 36y ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł. 3. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1 i 2, nakłada Prezes Urzędu w drodze decyzji. Prezes Urzędu jest wierzycielem w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 4. Ustalając wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu uwzględnia zakres naruszenia prawa oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w art. 36g ust. 1 pkt 16. 5. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1 i 2, uiszcza się w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja określona w ust. 3 stała się ostateczna. Od kary pieniężnej nieuiszczonej w terminie nalicza się odsetki ustawowe. 6. Egzekucja kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, wraz z odsetkami ustawowymi następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 7. Wpływy z kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.”; 47) w art. 133a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto nie powiadamia Prezesa Urzędu o tymczasowym lub stałym wstrzymaniu obrotu produktem leczniczym w terminie określonym w art. 24 ust. 3 pkt 4 albo art. 36g ust. 1 pkt 15, podlega karze pieniężnej w wysokości 500 000 zł.”."}
{"id":"2003_1692_4","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, z późn. zm.10)) art. 45a otrzymuje brzmienie: „Art. 45a. 1. Lekarz jest obowiązany zgłosić Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działanie niepożądane produktu leczniczego. 2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, lekarz dokonuje zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.11)).”."}
{"id":"2003_1692_5","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 144, poz. 1529, z późn. zm.12)) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: „Art. 27a. 1. Diagnosta laboratoryjny jest uprawniony do zgłaszania Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działania niepożądanego produktu leczniczego. 2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, diagnosta laboratoryjny dokonuje zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.13)).”."}
{"id":"2003_1692_6","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. z 2012 r. poz. 768, 769 i 1193) w art. 16 w ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) określone w art. 124, art. 124a, art. 126 i art. 130 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.14))."}
{"id":"2003_1692_7","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 757) w art. 11 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. W ramach medycznych czynności ratunkowych, które mogą być podejmowane przez ratownika medycznego, w tym pod nadzorem lekarza, ratownik medyczny jest uprawniony do zgłaszania Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działania niepożądanego produktu leczniczego. 1b. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1a, ratownik medyczny dokonuje zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.15)).”."}
{"id":"2003_1692_8","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159 i 742) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: „4) zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych.”; 2) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: „Rozdział 3a Prawo do zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych"}
{"id":"2003_1692_9","title":"Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw1),2)","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. Nr 82, poz. 451 oraz z 2012 r. poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 w pkt 1: − lit. g otrzymuje brzmienie: „g) zbieranie i ocena raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania produktów leczniczych oraz zbieranie informacji o działaniach niepożądanych produktu leczniczego, badanego produktu leczniczego, produktu leczniczego weterynaryjnego i badanego produktu leczniczego weterynaryjnego,”, − w lit. l średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje lit. m i n w brzmieniu: „m) umożliwianie zgłaszania informacji o działaniach niepożądanych produktów leczniczych oraz gromadzenie i przetwarzanie tych spośród powziętych w ten sposób informacji, które przy zachowaniu należytej staranności można uznać za wiarygodne pod względem medycznym, n) wdrożenie i prowadzenie dedykowanej strony internetowej, informującej o aspektach związanych z bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych w odniesieniu do produktów leczniczych, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. W ramach realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 7, w zakresie kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. i, Prezes Urzędu dokonuje regularnego audytu systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych, o którym mowa w art. 2 pkt 40c ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, i przekazuje jego wyniki Komisji Europejskiej w formie raportu co dwa lata.”; 2) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes Urzędu udostępnia, nie później niż w terminie 14 dni od dnia wydania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego albo produktu leczniczego weterynaryjnego, albo wydania ostatecznej decyzji o zmianie danych objętych pozwoleniem, albo zmianie dokumentacji będącej podstawą wydania tego pozwolenia, na stronie internetowej Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej aktualne pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, ulotkę oraz Charakterystykę Produktu Leczniczego albo Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W zakresie produktów leczniczych, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych, Prezes Urzędu udostępnia na stronie internetowej Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, w terminie określonym w ust. 1, streszczenie planu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego, warunki nałożone zgodnie z art. 23b i 23c ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, wraz z terminem ich spełnienia, oraz wykaz produktów leczniczych podlegających dodatkowemu monitorowaniu, o którym mowa w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 726\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiającego Europejską Agencję Leków (Dz. Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 229).”."}
{"id":"2003_1693_1","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki (Dz.U. Nr 74, poz. 856) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zwalnia się jednostki likwidujące zakłady górnicze z wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa, określonych w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, w takiej wysokości, jaka wynika z umorzonych zobowiązań powstałych w wyniku działalności likwidacyjnej tych jednostek.\"; 2) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad przebiegiem likwidacji zakładów górniczych, w szczególności wyraża akceptację dla programów likwidacji jednostek oraz rocznych planów likwidacji zakładu górniczego, analizuje przedkładane mu roczne sprawozdania z dotychczasowej realizacji likwidacji zakładu górniczego oraz miesięczne rozliczenia otrzymanych rat dotacji. 2. Na terenach jednostek prowadzi się prace mające na celu: 1) likwidację zakładów górniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 27, poz. 96, z późn. zm.)[1], 2) rekultywację terenów pogórniczych w rozumieniu przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych. 3. Wydatki na prace, o których mowa w ust. 1, są finansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wysokości nieprzekraczającej dotacji określonej na ten cel w rocznym planie finansowym tego funduszu, stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej na dany rok.\"."}
{"id":"2003_1693_2","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627 i Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr 46, poz. 392 i Nr 80, poz. 717 i 721) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 410 w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) wydatki, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki (Dz.U. Nr 74, poz. 856),\"; 2) w art. 411 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Finansowanie celów określonych w art. 410 ust. 1 pkt 5a odbywa się w formie dotacji. Ogólną kwotę środków przeznaczanych na ten cel określa roczny plan finansowy Narodowego Funduszu. Wysokość dotacji określa szczegółowy harmonogram prac likwidacyjnych i rekultywacyjnych obejmujący rodzaj i zakres zadań, wysokość niezbędnych nakładów i czas ich realizacji zatwierdzony przez Narodowy Fundusz. 1b. Dotacja, o której mowa w ust. 1a, wykorzystana niezgodnie ze szczegółowym harmonogramem prac likwidacyjnych i rekultywacyjnych podlega zwrotowi do Narodowego Funduszu.\"."}
{"id":"2003_1693_3","title":"Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. -------------------------------------------------------------------------------[1] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1190, Nr 115, poz. 1229 i Nr 154, poz. 1800 oraz 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 117, poz. 1007, Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1360 i Nr 240, poz. 2055."}
{"id":"2003_1697_1","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. W skład Sił Zbrojnych wchodzą jako ich rodzaje: 1) Wojska Lądowe; 2) Siły Powietrzne; 3) Marynarka Wojenna; 4) Wojska Specjalne. 4. Siły Zbrojne składają się z jednostek wojskowych i związków organizacyjnych.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Dowódcami rodzajów Sił Zbrojnych są: Dowódca Wojsk Lądo­wych, Dowódca Sił Powietrznych, Dowódca Marynarki Wojennej oraz Dowódca Wojsk Specjalnych.”; 2) po art. 13 dodaje się art. 13a-13c w brzmieniu: „Art. 13a. 1. Do zakresu działania Dowódcy Wojsk Lądowych w szczególności należy: 1) dowodzenie związkami organizacyjnymi i jed­nostkami wojskowymi Wojsk Lądowych niewydzielonymi w podporządkowanie Do­wód­cy Operacyjnego Sił Zbrojnych; 2) planowanie oraz realizacja mobilizacyjnego i operacyjnego rozwinięcia Wojsk Lądowych; 3) szkolenie podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych; 4) przygotowanie sił i środków Wojsk Lądowych do działań bojowych oraz w sytuacjach przewidzianych w ustawach i ratyfikowanych umowach międzynarodowych. 2. Do zakresu działania Dowódcy Sił Powietrznych w szczególności należy: 1) dowodzenie związkami organizacyjnymi i jednostkami wojskowymi Sił Powietrznych niewydzielonymi w podporządkowanie Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych; 2) planowanie oraz realizacja mobilizacyj­nego i operacyjnego rozwinięcia Sił Powie­trz­­nych; 3) szkolenie podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych; 4) przygotowanie sił i środków Sił Powietrznych do działań bojowych oraz w sytuacjach przewidzianych w ustawach i ratyfikowanych umowach międzynarodowych. 3. Do zakresu działania Dowódcy Marynarki Wojennej w szczególności należy: 1) dowodzenie związkami organizacyjnymi i jednostkami wojskowymi Marynarki Wojennej niewydzielonymi w podporządkowanie Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych; 2) planowanie oraz realizacja mobilizacyjnego i operacyjnego rozwinięcia Marynarki Wojennej; 3) szkolenie podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych; 4) przygotowanie sił i środków Marynarki Wojennej do działań bojowych oraz w sytuacjach przewidzianych w ustawach i ratyfikowanych umowach międzynarodowych. 4. Do zakresu działania Dowódcy Wojsk Specjalnych w szczególności należy: 1) dowodzenie związkami organizacyjnymi i jednostkami wojskowymi Wojsk Specjalnych; 2) planowanie oraz realizacja mobilizacyjnego i operacyjnego rozwinięcia oraz użycia Wojsk Specjalnych; 3) szkolenie podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych; 4) przygotowanie sił i środków Wojsk Specjalnych do działań bojowych oraz w sytuacjach przewidzianych w ustawach i ratyfikowanych umowach międzynarodowych. 5. Dowódcy, o których mowa w ust. 1-4, wykonują swoje zadania odpowiednio przy pomocy Dowództwa Wojsk Lądowych, Dowództwa Sił Powietrznych, Dowództwa Marynarki Wojennej i Dowództwa Wojsk Specjalnych. 6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzeń, szczegółowe zakresy działania, struktury organizacyjne oraz siedziby dowództw, o których mowa w ust. 5."}
{"id":"2003_1697_13b","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13b. 1. W Siłach Zbrojnych tworzy się stanowisko Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych, równorzędne stanowisku dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych. 2. Do zakresu działania Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych w szczególności należy: 1) planowanie operacyjne i dowodzenie operacyjne częścią Sił Zbrojnych, wydzieloną z Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych oraz Marynarki Wojennej i przekazaną w jego podporządkowanie decyzją Ministra Obrony Narodowej dla przeprowadzenia operacji; 2) wykonywanie zadań Ministra Obrony Narodowej w zakresie ochrony granicy państwowej w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewodniczenie Radzie SAR, o której mowa w art. 47 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz.U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693); 3) określanie wymagań w zakresie zdolności bojowej dla związków organizacyjnych i jednostek wojskowych przewidywanych do wydzielenia w jego podporządkowanie; 4) szkolenie organów dowodzenia operacyjnego Sił Zbrojnych, a także ich zgrywanie z dowództwami związków organizacyjnych i jednostek wojskowych przewidywanych do wydzielenia w jego podporządkowanie. 3. Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych wykonuje swoje zadania przy pomocy Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy zakres działania, strukturę organizacyjną oraz siedzibę Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych."}
{"id":"2003_1697_13c","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13c. 1. W Siłach Zbrojnych tworzy się stanowisko Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. 2. Do zakresu działania Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych w szczególności należy: 1) organizowanie i kierowanie systemem wsparcia logistycznego Sił Zbrojnych, w tym zabezpieczeniem logistycznym jednostek wojskowych użytych lub przebywających poza granicami państwa; 2) kierowanie procesem planowania i realizacji zadań wynikających z pełnienia funkcji państwa-gospodarza (HNS) i państwa wysyłającego; 3) zarządzanie obroną terytorialną, wydzielonymi siłami inżynierii wojskowej i obrony przed bronią masowego rażenia; 4) kierowanie terenowymi organami wykonawczymi Ministra Obrony Narodowej w sprawach operacyjno-obronnych i rządowej administracji niezespolonej. 3. Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych wykonuje swoje zadania przy pomocy Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy zakres działania, strukturę organizacyjną oraz siedzibę Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.”; 3) w art. 76: a) ust. 8a otrzymuje brzmienie: „8a. W przypadkach, o których mowa w ust. 8 pkt 2, mianowanie może nastąpić tylko w ramach danego korpusu kadry zawodowej Sił Zbrojnych.”, b) po ust. 11 dodaje się ust. 11a w brzmieniu: „11a. Mianowaniu, o którym mowa w ust. 11, mogą podlegać również żołnierze rezerwy niespełniający warunków określonych w ust. 11, jeżeli mianowanie to jest uznaniem ich zasług za wykonywanie prac lub zadań na rzecz obronności państwa.”."}
{"id":"2003_1697_2","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1944) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zadania Ministra Obrony Narodowej w zakresie ochrony granicy państwowej w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej wykonuje Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych.”; 2) w art. 18a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przekroczenie granicy państwowej i lot obcego wojskowego statku powietrznego w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić na podstawie zezwolenia wydanego przez Dowódcę Operacyjnego Sił Zbrojnych, udzielonego na wniosek zainteresowanego podmiotu.”; 3) w art. 18b ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Decyzję o zastosowaniu środków, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a i b, podejmuje Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, a środka, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 lit. c – Minister Obrony Narodowej.”."}
{"id":"2003_1697_3","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56, z późn. zm.[3])) w art. 8 w ust. 1: 1) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) określanie celów, kierunków i głównych zadań szkolenia, w tym działalności sportowej w Siłach Zbrojnych,”; 2) uchyla się pkt 5."}
{"id":"2003_1697_4","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437) w art. 32 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) promocji Rzeczypospolitej Polskiej i języka polskiego za granicą, w tym: a) działalności gospodarczej, naukowej, kulturalnej i sportowej, b) w zakresie obronności państwa – w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.”."}
{"id":"2003_1697_5","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693) w art. 47 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Radzie SAR przewodniczy Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych.”."}
{"id":"2003_1697_6","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: „Art. 43a. 1. Na stanowisko służbowe Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych oraz Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych żołnierza zawodowego wyznacza Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej. 2. Kadencja na stanowisku służbowym Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych oraz Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych wynosi trzy lata, z możliwością wyznaczenia na ponowną kadencję, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko służbowe Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych albo Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych może być zwolniony z zajmowanego stanowiska przed upływem kadencji przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w porozu­mieniu lub na wniosek Ministra Obrony Naro­dowej, jeżeli przemawiają za tym uzasadnione potrzeby Sił Zbrojnych.”; 2) w art. 44 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) Dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych i Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 4-6;”; 3) w art. 143 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego i Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego pułkownika (komandora) włącznie, w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 4-7;”."}
{"id":"2003_1697_7","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.; 2) art. 1 pkt 2 w zakresie art. 13b ust. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, oraz art. 2 i art. 5, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2008 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej, ustawę z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim i ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 474, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2001 r. Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 156, poz. 1301, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711."}
{"id":"2003_1725_1","title":"Ustawa z dnia 3 października 2003 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003 (Dz.U. Nr 150, poz. 983, z późn. zm.)[1] w art. 40 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W roku 2003: 1) termin, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3, przedłuża się do dnia 1 grudnia 2003 r., 2) termin, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.)[2], przedłuża się do dnia 1 grudnia 2003 r., 3) termin, o którym mowa w art. 121 ust. 1 ustawy wymienionej w pkt 2, oraz w art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.)[3], w art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592, z późn. zm.)[4] i w art. 66 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590, z późn. zm.)[5] przedłuża się do dnia 15 grudnia 2003 r., 4) jednostki, o których mowa w art. 125 ust. 1 ustawy wymienionej w pkt 2, opracowują projekty planów finansowych w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r.\";"}
{"id":"2003_1725_2","title":"Ustawa z dnia 3 października 2003 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1119, z 2000 r. Nr 95, poz. 1041, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 55, poz. 574 i Nr 145, poz. 1623 oraz z 2002 r. Nr 200, poz. 1682 i Nr 216, poz. 1826. [2] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594 i Nr 96, poz. 874. [3] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568. [4] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1688 i Nr 214, poz. 1806 oraz z 2003 r. Nr 162, poz. 1568. [5] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806 oraz z 2003 r. Nr 162, poz. 1568."}
{"id":"2003_1750_1","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady powoływania do zawodowej służby wojskowej; 2) przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych; 3) podstawowe uprawnienia i obowiązki służbowe żołnierzy zawodowych, w tym uprawnienia w zakresie działalności publicznej; 4) zasady otrzymywania uposażenia i innych należności pieniężnych przez żołnierzy zawodowych; 5) zasady zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej; 6) przebieg służby wojskowej kandydatów na żołnierzy zawodowych; 7) przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych w razie ogłoszenia mobilizacji, stanu wojennego i w czasie wojny."}
{"id":"2003_1750_10","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Do zawodowej służby wojskowej: 1) w korpusie oficerów zawodowych: a) powołuje się żołnierza mianowanego na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) po ukończeniu przez niego: - wyższej szkoły wojskowej i uzyskaniu tytułu zawodowego magistra (równorzędnego), - szkolenia wojskowego, w przypadku posiadania tytułu zawodowego magistra (równorzędnego), b) może być powołany oficer rezerwy posiadający tytuł zawodowy magistra (równorzędny); 2) w korpusie podoficerów zawodowych: a) powołuje się żołnierza mianowanego na stopień wojskowy kaprala (mata), posiadającego świadectwo dojrzałości, po ukończeniu przez niego nauki w szkole podoficerskiej, b) może być powołany podoficer rezerwy posiadający świadectwo dojrzałości; 3) w korpusie szeregowych zawodowych może być powołany: a) żołnierz rezerwy, który ukończył co najmniej gimnazjum i posiada przygotowanie zawodowe oraz odbył w pełnym wymiarze zasadniczą służbę wojskową, b) żołnierz nadterminowej zasadniczej służby wojskowej i zasadniczej służby wojskowej, który ukończył co najmniej gimnazjum i posiada przygotowanie zawodowe - jeżeli posiada kwalifikacje przydatne w korpusie osobowym, w jakim ma pełnić zawodową służbę wojskową, i po mianowaniu go na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza), jeżeli posiada niższy stopień wojskowy."}
{"id":"2003_1750_100","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. 1. W razie śmierci członka rodziny żołnierza zawodowego osobie, która pokryła koszty pogrzebu, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości: 1) trzykrotności kwoty najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu śmierci członka rodziny żołnierza jeżeli koszty pogrzebu pokrył żołnierz zawodowy; 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, nie wyższych jednak niż kwota określona w pkt 1 - jeżeli koszty pogrzebu pokryła inna osoba. 2. Zasiłek pogrzebowy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w związku z pokryciem kosztów pogrzebu następujących członków rodziny żołnierza zawodowego: 1) małżonka albo byłego małżonka żołnierza, wobec którego w dniu śmierci żołnierz był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych; 2) dziecka własnego żołnierza, dziecka jego małżonka, dziecka przysposobionego i przyjętego na wychowanie, w tym w ramach rodziny zastępczej, albo innego dziecka, którego opiekunem prawnym został ustanowiony żołnierz lub jego małżonek; 3) rodziców i byłych prawnych opiekunów żołnierza albo jego małżonka. 3. Jeżeli w związku ze śmiercią członka rodziny żołnierza zawodowego przysługuje również zasiłek pogrzebowy na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym lub innych przepisów szczególnych, żołnierzowi lub innej osobie, o której mowa w ust. 1, wypłaca się tylko wyrównanie zasiłku w wysokości różnicy między zasiłkiem pogrzebowym a zasiłkiem przysługującym z innego tytułu."}
{"id":"2003_1750_101","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania uprawnień do zasiłków pogrzebowych, o których mowa w art. 99 i 100, a także warunki i tryb pokrywania kosztów pogrzebu żołnierza zawodowego z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej, z uwzględnieniem dokumentów wymaganych przy wypłacie zasiłku."}
{"id":"2003_1750_102","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. 2. Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem. 3. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1 i 2, w czasie wykonywania obowiązków służbowych poza granicami państwa przysługuje należność zagraniczna oraz mogą być przyznane inne należności pieniężne, odpowiednio do warunków pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa. 4. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych należności pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, ze szczególnym uwzględnieniem rodzaju, wysokości i trybu przyznawania tych świadczeń."}
{"id":"2003_1750_103","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Z uposażenia żołnierza zawodowego mogą być dokonywane potrącenia w granicach i na zasadach określonych w przepisach o wynagrodzeniu za pracę, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć uposażenie wymienione w art. 72 ust. 1, dodatkowe uposażenie roczne, o którym mowa w art. 83, dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w art. 88, odprawę z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, o której mowa w art. 94, i należności pieniężne wymienione w art. 95 pkt 1 i 2. 3. Odprawa z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, o której mowa w art. 94, podlega egzekucji wyłącznie na zaspokojenie zaległych świadczeń alimentacyjnych, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ust. 1. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do zaliczek pobranych przez żołnierza zawodowego do rozliczenia, które potrąca się z uposażenia, i innych należności, o których mowa w art. 73, w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń dokonywanych z innych tytułów."}
{"id":"2003_1750_104","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organami właściwymi w sprawach określonych w przepisach niniejszego rozdziału są dowódcy jednostek wojskowych zajmujący stanowiska służbowe dowódcy batalionu lub równorzędne, o których mowa w ust. 3, albo wyższe - w stosunku do wszystkich żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w podległej jednostce wojskowej, z wyjątkiem tego dowódcy i jego zastępcy. 2. W stosunku do dowódców jednostek wojskowych i ich zastępców oraz żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w jednostkach wojskowych, których dowódcy zajmują stanowisko niższe niż określone w ust. 1, właściwymi organami są bezpośredni przełożeni dowódców tych jednostek. 3. Stanowiskami służbowymi równorzędnymi stanowisku dowódcy batalionu są stanowiska: 1) dowódcy dywizjonu lub eskadry; 2) dowódcy okrętu II rangi; 3) inne stanowiska dowódców jednostek wojskowych, jeżeli stanowiska te zostały zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej majora (komandora podporucznika). Rozdział 6 Publiczna działalność żołnierzy zawodowych"}
{"id":"2003_1750_105","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Żołnierzowi zawodowemu przysługują prawa obywatelskie do udziału w życiu publicznym, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawach."}
{"id":"2003_1750_106","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. W czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej żołnierzowi zawodowemu nie wolno: 1) być członkiem partii politycznej ani stowarzyszenia, organizacji lub ruchu obywatelskiego, stawiających sobie cele polityczne; 2) brać udziału w zgromadzeniach o charakterze politycznym; 3) prowadzić działalności politycznej. 2. Zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy zgromadzeń związanych z wyborami władz państwowych i samorządowych. Żołnierzom zawodowym uczestniczącym w takich zgromadzeniach nie wolno nosić umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych. 3. Z dniem rozpoczęcia pełnienia zawodowej służby wojskowej ustaje dotychczasowe członkostwo żołnierza zawodowego w partii politycznej, stowarzyszeniu, organizacji lub ruchu obywatelskim, o których mowa w ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2003_1750_107","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Żołnierz zawodowy pisemnie informuje dowódcę jednostki wojskowej, w której zajmuje stanowisko służbowe, o swojej przynależności do stowarzyszenia i innej organizacji krajowej. 2. Przynależność żołnierza zawodowego do stowarzyszenia i innej organizacji zagranicznej lub międzynarodowej wymaga zezwolenia Ministra Obrony Narodowej. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, może być przez Ministra Obrony Narodowej zawieszone lub cofnięte, jeżeli wymagają tego względy ochrony tajemnicy państwowej lub służbowej oraz potrzeby Sił Zbrojnych. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2 i 3, z uwzględnieniem danych, jakie powinien zawierać wniosek żołnierza zawodowego."}
{"id":"2003_1750_108","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. Żołnierzom zawodowym nie wolno tworzyć i zrzeszać się w związkach zawodowych. 2. Z dniem rozpoczęcia pełnienia zawodowej służby wojskowej ustaje dotychczasowe członkostwo żołnierza zawodowego w związku zawodowym. 3. W jednostkach wojskowych żołnierze zawodowi mogą tworzyć organy przedstawicielskie poszczególnych korpusów kadry zawodowej Sił Zbrojnych. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki organizacji, funkcjonowania i tryb wyboru oraz okresy kadencji, zadania i uprawnienia organów przedstawicielskich żołnierzy zawodowych, a także formy ich współpracy z dowódcami jednostek wojskowych z uwzględnieniem doradczego charakteru tych organów."}
{"id":"2003_1750_109","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Żołnierz zawodowy może kandydować do Sejmu i Senatu, na kierownicze stanowiska państwowe obsadzane na podstawie wyboru oraz do organów samorządu terytorialnego. 2. Na czas trwania kampanii wyborczej udziela się żołnierzowi zawodowemu urlopu bezpłatnego."}
{"id":"2003_1750_11","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Jeżeli przemawiają za tym uzasadnione potrzeby Sił Zbrojnych, do zawodowej służby wojskowej można powołać, w korpusie szeregowych zawodowych, pomimo niespełniania warunków określonych w art. 10 pkt 3, osobę, która ukończyła co najmniej gimnazjum i posiada przygotowanie zawodowe oraz szczególne kwalifikacje lub umiejętności, po mianowaniu na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza)."}
{"id":"2003_1750_110","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. Ograniczenia określone w niniejszym rozdziale nie naruszają prawa przynależności żołnierzy zawodowych do kościołów i innych związków wyznaniowych mających osobowość prawną. Rozdział 7 Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej"}
{"id":"2003_1750_111","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej wskutek: 1) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa; 2) wybrania na posła, senatora, na kierownicze stanowisko państwowe obsadzane na podstawie wyboru oraz do organów wykonawczych samorządu terytorialnego; 3) ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do służby; 4) odmowy przyjęcia skierowania do wojskowej komisji lekarskiej lub nieusprawiedliwionego niezgłoszenia się do tej komisji w określonym terminie i miejscu albo niepoddania się badaniom, do których został zobowiązany przez komisję lekarską; 5) osiągnięcia wieku sześćdziesięciu lat; 6) otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej; 7) odmowy pełnienia służby na równorzędnym lub wyższym stanowisku służbowym, w razie zwolnienia z zajmowanego stanowiska, w przypadkach, o których mowa w art. 45 ust. 1-3; 8) upływu czasu określonego w kontrakcie, jeżeli nie nastąpi zawarcie kolejnego kontraktu; 9) upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez: a) żołnierza zawodowego, b) właściwy organ; 10) niewyznaczenia na stanowisko służbowe w czasie pozostawania w rezerwie kadrowej; 11) utraty stopnia wojskowego albo degradacji; 12) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej; 13) prawomocnego orzeczenia środków karnych pozbawienia praw publicznych, wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub zakazu wykonywania zawodu ?ołnierza zawodowego; 14) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) bez warunkowego zawieszenia jej wykonania; 15) prawomocnego ukarania przez organ właściwego samorządu zawodowego karą zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu (specjalności zawodowej); 16) nieobecności w służbie jednorazowo przez okres trzech dni roboczych, która nie została usprawiedliwiona."}
{"id":"2003_1750_112","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. Żołnierza zawodowego można zwolnić z zawodowej służby wojskowej wskutek: 1) skazania prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary; 2) odmowy wydania lub pozbawienia żołnierza wymaganego poświadczenia bezpieczeństwa; 3) niewyznaczenia na stanowisko służbowe na kolejną kadencję; 4) otrzymania dostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej; 5) zaistnienia potrzeb Sił Zbrojnych - za pisemną zgodą żołnierza."}
{"id":"2003_1750_113","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Z dniem śmierci żołnierza zawodowego stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej wygasa. 2. Stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej wygasa również w przypadku, gdy żołnierz zawodowy: 1) został uznany za zmarłego; 2) zaginął. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, żołnierza zawodowego skreśla się z ewidencji rozkazem personalnym Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego."}
{"id":"2003_1750_114","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Żołnierz zawodowy może w każdym czasie wypowiedzieć stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej bez podawania przyczyny. 2. Dokonanie wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej przez właściwy organ może nastąpić, gdy jednostka wojskowa, w której żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową, uległa rozformowaniu lub zmniejszył się jej stan etatowy w korpusie kadry zawodowej Sił Zbrojnych, w którym żołnierz pełni służbę, albo gdy uległo likwidacji stanowisko służbowe, które żołnierz zajmował, a brak jest możliwości wyznaczenia go na inne stanowisko odpowiadające jego kwalifikacjom zawodowym. 3. Wypowiedzenie stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej przez właściwy organ jest decyzją. 4. Organem właściwym do wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w ust. 3, jest: 1) Minister Obrony Narodowej - w odniesieniu do żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1; 2) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - w odniesieniu do pozostałych żołnierzy zawodowych. 5. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza zawodowego wskutek dokonanego wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej następuje po upływie sześciu miesięcy od dnia złożenia wypowiedzenia, w ostatnim dniu miesiąca. 6. Okres wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w ust. 5, może być skrócony za pisemną zgodą zwalnianego żołnierza zawodowego i właściwego organu, przy czym kończyć się musi ostatniego dnia miesiąca."}
{"id":"2003_1750_115","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 111 pkt 4, 6, 7, 9 lit. a, pkt 10 i 16 oraz art. 112, następuje decyzją: 1) Ministra Obrony Narodowej - w odniesieniu do żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1; 2) Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - w odniesieniu do pozostałych żołnierzy zawodowych. 2. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 111 pkt 1-3, 5, 8, 9 lit. b i pkt 11-15, następuje z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się odpowiedniego orzeczenia lub decyzji albo zaistnienia okoliczności stanowiącej podstawę zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, organ, który wyznaczył żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe, stwierdza fakt zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej rozkazem personalnym, wydanym do celów ewidencyjnych. 4. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach niewymienionych w ust. 2 następuje z dniem określonym w decyzji organu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_1750_116","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. 1. W razie uchylenia orzeczenia, o którym mowa w art. 111 pkt 11 i 13-15 albo art. 112 pkt 1, ulegają uchyleniu skutki tego orzeczenia, jakie wynikły dla żołnierza zawodowego z tego orzeczenia w jego stosunku służbowym zawodowej służby wojskowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, data zwolnienia z zawodowej służby wojskowej nie ulega zmianie, przy czym uznaje się, że zwolnienie żołnierza zawodowego nastąpiło w drodze wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez właściwy organ. 3. Skutki uchylenia orzeczenia, o którym mowa w art. 111 pkt 12, regulują przepisy ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej."}
{"id":"2003_1750_117","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. W zakresie zwalniania z zawodowej służby wojskowej żołnierzy zawodowych, których stosunek służbowy lub wykonywanie zawodu jest unormowane w odrębnych przepisach, stosuje się również te przepisy."}
{"id":"2003_1750_118","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej. Rozporządzenie to powinno przewidywać, że postępowanie związane ze zwolnieniem żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej jest w stosunku do niego jawne."}
{"id":"2003_1750_119","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. 1. Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 3, 8, 9 lit. b i pkt 10 oraz art. 112 pkt 3-5, korzysta z pierwszeństwa w zatrudnieniu, w szczególności w administracji publicznej oraz na stanowiskach pracy związanych z obronnością kraju. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska pracy związane z obronnością kraju. Rozporządzenie powinno w szczególności zagwarantować, aby na stanowiskach pracy związanych z obronnością kraju mogli być zatrudnieni byli żołnierze zawodowi. 3. Minister właściwy do spraw pracy, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb kierowania byłych żołnierzy zawodowych do pracy na stanowiska, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem rodzaju i charakteru pracy, do jakiej ma być skierowany były żołnierz zawodowy, oraz jego wykształcenia, doświadczenia wojskowego i wiedzy specjalistycznej."}
{"id":"2003_1750_12","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej może być zawarty jako: 1) kontrakt na pełnienie służby stałej; 2) kontrakt na pełnienie służby terminowej. 2. Właściwym do zawierania kontraktów jest organ uprawniony do wyznaczenia żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe, na którym żołnierz będzie pełnił zawodową służbę wojskową. 3. Kontrakt na pełnienie służby terminowej zawiera się na okres do sześciu lat."}
{"id":"2003_1750_120","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Były żołnierz zawodowy, o którym mowa w art. 119 ust. 1, w okresie dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, z zastrzeżeniem ust. 3, może korzystać z pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego lub pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy. 2. W ramach pomocy, o której mowa w ust. 1, mogą być pokrywane koszty: 1) przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu, doradztwa zawodowego albo odbywania praktyk zawodowych; 2) przejazdów z miejsca zamieszkania byłego żołnierza zawodowego do ośrodków szkolenia, w których następuje przekwalifikowanie zawodowe lub przyuczenie do zawodu, albo miejsca odbywania praktyk zawodowych; 3) zakwaterowania w okresie szkolenia lub przyuczenia do zawodu albo odbywania praktyk zawodowych. 3. Pomocą, o której mowa w ust. 1, może być objęty również żołnierz zawodowy przeniesiony do dyspozycji, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, w którego dyspozycji żołnierz ten pozostaje, oraz żołnierz zawodowy w okresie wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez właściwy organ. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych z uprawnień, o których mowa w ust. 1-3, z uwzględnieniem szczególnego traktowania tych żołnierzy, którzy zostali zwolnieni z zawodowej służby wojskowej ze względu na zmiany organizacyjne, o których mowa w art. 114 ust. 2, i nie posiadają uprawnień do świadczeń emerytalnych lub rentowych."}
{"id":"2003_1750_121","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. Okres pełnienia zawodowej służby wojskowej wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia w zakresie wszystkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem. Były żołnierz zawodowy, który podjął pracę w roku kalendarzowym, w którym nastąpiło jego zwolnienie z zawodowej służby wojskowej, nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego w następnym roku kalendarzowym."}
{"id":"2003_1750_122","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej przenosi się do rezerwy, jeżeli ze względu na wiek podlegają obowiązkowi służby wojskowej i zostali uznani za zdolnych do tej służby. Żołnierze ci mogą posługiwać się posiadanym stopniem wojskowym z określeniem \"w rezerwie\". 2. Żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej, którzy ze względu na wiek albo stan zdrowia nie podlegają obowiązkowi służby wojskowej, przenosi się w stan spoczynku. Żołnierze ci mogą posługiwać się posiadanym stopniem wojskowym z określeniem \"w stanie spoczynku\"."}
{"id":"2003_1750_123","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej wydaje się niezwłocznie świadectwo służby. 2. Były żołnierz zawodowy może żądać sprostowania świadectwa służby w terminie siedmiu dni od dnia jego doręczenia. 3. W przypadku niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa służby byłemu żołnierzowi przysługuje odszkodowanie z tytułu poniesionej przez niego w związku z tym szkody. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dane, które należy podać w świadectwie służby, wzór świadectwa służby, a także tryb wydawania i prostowania tych świadectw, uwzględniając w szczególności tryb przyznawania odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa służby, a także to, iż wzór powinien odpowiadać stosownym wzorom świadectw pracy i służby dla innych grup zawodowych. Rozdział 8 Służba wojskowa kandydatów na żołnierzy zawodowych"}
{"id":"2003_1750_124","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. 1. Kandydaci na żołnierzy zawodowych pełnią czynną służbę wojskową jako służbę kandydacką. 2. Stosunek służbowy służby kandydackiej powstaje w drodze powołania, na podstawie dobrowolnego zgłoszenia, po spełnieniu łącznie następujących warunków: 1) wydaniu rozkazu personalnego o powołaniu do służby kandydackiej; 2) podpisaniu kontraktu na pełnienie służby kandydackiej; 3) stawieniu się osoby powołanej, z którą zawarto kontrakt, do pełnienia służby kandydackiej. 3. Rozkaz personalny o powołaniu do służby kandydackiej wydaje, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 4. Kontrakt na pełnienie służby kandydackiej z kandydatem do tej służby podpisuje komendant szkoły wojskowej. 5. Stosunek służbowy służby kandydackiej wygasa z mocy prawa, jeżeli żołnierz pełniący służbę kandydacką nie ukończy nauki w szkole wojskowej. 6. Do służby kandydackiej może być powołana osoba niekarana sądownie, posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie, odpowiednią zdolność fizyczną i psychiczną do zawodowej służby wojskowej, wiek co najmniej osiemnastu lat i odpowiednie wykształcenie, po złożeniu pisemnego zobowiązania do pełnienia zawodowej służby wojskowej po ukończeniu szkoły wojskowej. 7. Osobę ubiegającą się o powołanie do służby kandydackiej kieruje się do wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_125","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. 1. Osoby powołane do służby kandydackiej stają się żołnierzami w czynnej służbie wojskowej z dniem stawienia się do tej służby, po podpisaniu kontraktu, o którym mowa w art. 124 ust. 4. Przepisy art. 15 i 18 stosuje się odpowiednio. 2. Z dniem rozpoczęcia pełnienia służby kandydackiej żołnierze pełniący służbę kandydacką otrzymują bez szczególnego nadania tytuł: 1) podchorążego, jeżeli kształcą się na oficera zawodowego; 2) elewa, jeżeli kształcą się na podoficera zawodowego."}
{"id":"2003_1750_126","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. 1. Kandydatów na żołnierzy zawodowych kształci się w szkołach wojskowych. 2. Osoby ubiegające się o przyjęcie do szkół wojskowych składają egzaminy wstępne. 3. Osoby, o których mowa w ust. 2, wnoszą opłaty z tytułu udziału w egzaminach wstępnych."}
{"id":"2003_1750_127","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Szkołami wojskowymi kształcącymi kandydatów na żołnierzy zawodowych są: 1) na potrzeby korpusu oficerów zawodowych - akademie wojskowe i wyższe szkoły oficerskie; 2) na potrzeby korpusu podoficerów zawodowych - szkoły podoficerskie."}
{"id":"2003_1750_128","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Minister Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia: 1) tworzy i znosi szkoły podoficerskie; 2) określi szczegółowe warunki i tryb składania egzaminów końcowych w szkołach podoficerskich oraz odbywania praktyk, a także wzór świadectwa stwierdzającego jej ukończenie. Rozporządzenie powinno w szczególności określać cele i szczegółowe zadania szkół podoficerskich oraz organizację i podstawowe założenia procesu kształcenia w szkołach podoficerskich."}
{"id":"2003_1750_129","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. 1. Stopniami wojskowymi żołnierzy pełniących służbę kandydacką są stopnie ustanowione w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Osoba powołana do służby kandydackiej otrzymuje bez szczególnego nadania stopień wojskowy szeregowego (marynarza) z dniem rozpoczęcia pełnienia tej służby, o ile nie posiada wyższego stopnia wojskowego. Nadanie wyższych stopni wojskowych następuje w drodze mianowania."}
{"id":"2003_1750_13","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Z żołnierzami powołanymi do zawodowej służby wojskowej zawiera się kontrakty na pełnienie służby terminowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Z żołnierzami, którzy ukończyli wyższą szkołę wojskową lub szkolenie wojskowe, o którym mowa w art. 10 pkt 1 lit. a, albo szkołę podoficerską z oceną ogólną bardzo dobrą lub dobrą, mogą być zawarte kontrakty na pełnienie służby stałej."}
{"id":"2003_1750_130","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. 1. Żołnierzom pełniącym służbę kandydacką przysługuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia zasadniczego i inne należności pieniężne. 2. W sprawach dotyczących uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących żołnierzom pełniącym służbę kandydacką stosuje się odpowiednio przepisy art. 2 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, 2 i 4, art. 3, art. 4, art. 6-10, art. 30 ust. 2, art. 33 i 36, art. 38 ust. 2, art. 39, art. 42 i 43, art. 45 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 oraz art. 45a ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693, Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1363 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...). 3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego dla żołnierzy pełniących służbę kandydacką. Rozporządzenie, określając stawki uposażenia, powinno ustalić je na poziomie nie niższym niż uposażenie żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową."}
{"id":"2003_1750_131","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. Żołnierze pełniący służbę kandydacką otrzymują umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie oraz - w określonych przypadkach - wyżywienie; przepis art. 66 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1750_132","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. Do żołnierzy pełniących służbę kandydacką stosuje się odpowiednio przepisy art. 8, art. 26 ust. 2-9, art. 48-51, art. 56, 57, 59, art. 70 i art. 105-110."}
{"id":"2003_1750_133","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. Żołnierzom pełniącym służbę kandydacką oraz członkom ich rodzin przysługują szczególne uprawnienia i ulgi przewidziane w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej dla żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową i członków ich rodzin, z wyjątkiem uprawnień do zasiłków przewidzianych w art. 128 ust. 1 i art. 128a oraz należności i opłat przewidzianych w art. 131 ust. 1 pkt 1 tej ustawy."}
{"id":"2003_1750_134","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. 1. Żołnierza pełniącego służbę kandydacką zwalnia się ze służby kandydackiej wskutek: 1) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa; 2) wybrania na posła, senatora, na kierownicze stanowisko państwowe obsadzane na podstawie wyboru oraz do organów wykonawczych samorządu terytorialnego; 3) ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do zawodowej służby wojskowej; 4) niespełnienia wymogów określonych w regulaminie studiów lub nauki; 5) utraty stopnia wojskowego albo degradacji; 6) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego; 7) prawomocnego orzeczenia środków karnych pozbawienia praw publicznych lub zakazu wykonywania zawodu żołnierza; 8) skazania prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności lub aresztu wojskowego, w tym również z warunkowym zawieszeniem jej wykonania; 9) wniosku żołnierza. 2. Żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką - kobiecie, w razie zajścia w ciążę, na okres ciąży i połogu udziela się urlopu bezpłatnego w wymiarze nie dłuższym niż dwanaście miesięcy. 3. W przypadku niepodjęcia służby kandydackiej po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku ponownego zajścia w ciążę żołnierza pełniącego służbę kandydacką - kobietę zwalnia się ze służby kandydackiej. 4. Zwolnienie ze służby kandydackiej następuje decyzją Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 5. W razie zwolnienia ze służby kandydackiej okres tej służby zalicza się żołnierzowi do czasu trwania zasadniczej służby wojskowej, określonej w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_1750_135","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. 1. Żołnierze pełniący służbę kandydacką są obowiązani do zwrotu równowartości kosztów zakwaterowania, umundurowania i wyżywienia oraz innych nieodpłatnych świadczeń pieniężnych i rzeczowych otrzymanych w związku z nauką w przypadku zwolnienia ich ze służby kandydackiej z przyczyn określonych w art. 134 w ust. 1 pkt 1 i 4-9. 2. Decyzję o ustaleniu równowartości kosztów, o których mowa w ust. 1, odroczeniu terminu ich zwrotu, rozłożeniu kosztów na raty lub o zwolnieniu żołnierza pełniącego służbę kandydacką z obowiązku ich zwrotu w całości lub części wydaje komendant szkoły wojskowej. 3. W przypadku gdy żołnierz pełniący służbę kandydacką nie uiścił dobrowolnie kosztów ustalonych w decyzji ich wyegzekwowanie następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2003_1750_136","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. Okres pełnienia służby kandydackiej wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia w zakresie wszystkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem."}
{"id":"2003_1750_137","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb powoływania do służby kandydackiej; 2) szczegółowe warunki i tryb przyjmowania do szkół wojskowych; 3) wysokość opłat z tytułu egzaminów wstępnych dla osób ubiegających się o przyjęcie do szkół wojskowych oraz szczegółowy tryb ich pobierania; 4) warunki i tryb mianowania na stopnie wojskowe żołnierzy pełniących służbę kandydacką; 5) sposób ustalania równowartości kosztów, o których mowa w art. 135 ust. 1, oraz warunki i tryb ich zwracania, a także przypadki, w których może nastąpić zwolnienie z obowiązku zwrotu kosztów lub rozłożenie ich na raty i odroczenie terminu płatności; 6) przebieg służby kandydackiej, warunki i tryb opiniowania żołnierzy pełniących służbę kandydacką, ich uprawnienia inne niż określone w ustawie oraz tryb postępowania związany ze zwalnianiem ze służby kandydackiej. 2. Rozporządzenie powinno w szczególności: 1) ustalić, że nabór do służby kandydackiej jest otwarty i konkurencyjny; 2) określić tryb ubiegania się o przyjęcie do szkół wojskowych, dokumenty wymagane przy ubieganiu się o przyjęcie do tych szkół oraz zakres i terminy składania egzaminów wstępnych; 3) określić aby opłaty z tytułu egzaminów były porównywalne do opłat ponoszonych przy ubieganiu się do innych szkół publicznych; 4) określić aby warunki mianowania uwzględniały poszczególne okresy nauki, opinie oraz wyniki uzyskiwane w nauce przez żołnierzy pełniących służbę kandydacką; 5) uwzględnić koszty faktycznie poniesione na zakwaterowanie, wyżywienie i umundurowanie oraz ich coroczną waloryzację, która następuje w drodze pomnożenia ich równowartości na dzień ukończenia kolejnego roku nauki przez średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, określony w ustawie budżetowej na dany rok; 6) określić przebieg i czas trwania nauki, z uwzględnieniem praktyk zawodowych i przerw wakacyjnych oraz urlopów z różnych tytułów. Rozdział 9 Służba wojskowa żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny"}
{"id":"2003_1750_138","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. 1. Żołnierzom zawodowym, którzy w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny będą pełnili zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych innych niż te, które zajmują w czasie pokoju, nadaje się przydziały mobilizacyjne na stanowiska przewidziane do objęcia w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny. 2. W przydziale mobilizacyjnym określa się stanowisko służbowe żołnierza zawodowego w jednostce wojskowej na czas wojny. 3. Przydział mobilizacyjny żołnierzowi zawodowemu nadaje się w formie rozkazu personalno-mobilizacyjnego. 4. Rozkaz personalno-mobilizacyjny wydają w czasie pokoju organy, o których mowa w art. 44 ust. 1 i 2. 5. Doręczenie żołnierzowi zawodowemu rozkazu personalno-mobilizacyjnego jest równoznaczne z nadaniem przydziału mobilizacyjnego. 6. Przydziały mobilizacyjne mogą być nadawane również żołnierzom pełniącym służbę kandydacką. 7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb nadawania oraz unieważniania przydziałów mobilizacyjnych żołnierzom zawodowym i żołnierzom pełniącym służbę kandydacką, z uwzględnieniem w szczególności postępowania przy nadawaniu oraz unieważnianiu przydziałów mobilizacyjnych."}
{"id":"2003_1750_139","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. Żołnierze zawodowi i żołnierze pełniący służbę kandydacką, którzy w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny pełnią odpowiednio zawodową służbę wojskową albo służbę kandydacką, stają się z mocy prawa żołnierzami pełniącymi czynną służbę wojskową w czasie wojny."}
{"id":"2003_1750_14","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Najpóźniej na dwanaście miesięcy przed dniem upływu okresu, na jaki został zawarty kontrakt na pełnienie służby terminowej, żołnierz zawodowy może wystąpić z wnioskiem o zawarcie kolejnego kontraktu na pełnienie służby terminowej. 2. Z żołnierzem zawodowym pełniącym zawodową służbę wojskową w ramach kontraktu na pełnienie służby terminowej może być podpisany, na jego wniosek, kontrakt na pełnienie służby stałej, jeżeli posiada bardzo dobrą ocenę w ostatniej opinii okresowej. 3. Z inicjatywą zawarcia kolejnego kontraktu na pełnienie służby terminowej lub kontraktu na pełnienie służby stałej może wystąpić również dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową."}
{"id":"2003_1750_140","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. 1. Żołnierze zawodowi i żołnierze pełniący służbę kandydacką, którym nadano przydziały mobilizacyjne, w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny stawiają się niezwłocznie do pełnienia czynnej służby wojskowej w jednostkach wojskowych, do których nadano im przydziały mobilizacyjne. 2. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy lub żołnierz pełniący służbę kandydacką pełni służbę w czasie pokoju, niezwłocznie kieruje żołnierza, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z posiadanym przez niego przydziałem mobilizacyjnym, a ubycie żołnierza stwierdza w rozkazie dziennym. 3. Objęcie przez żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką stanowiska służbowego określonego w nadanym przydziale mobilizacyjnym stwierdza w rozkazie dziennym dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz objął stanowisko służbowe. Stwierdzenie to jest równoznaczne ze zwolnieniem z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego."}
{"id":"2003_1750_141","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. Do żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny stosuje się przepisy ustawy, z wyłączeniem art. 8-18, 26, 28-30, 32, 34 ust. 1, art. 35-47, 54, 56, 60-65, 67-104, 111-123, 130 i 133-137."}
{"id":"2003_1750_142","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. 1. Żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w czasie pokoju na stanowiskach służbowych w instytucjach cywilnych, pełnią w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny nadal tę służbę na tych stanowiskach, jeżeli stanowiska te występują w strukturze organizacyjnej tych jednostek na czas wojny. 2. Żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w czasie pokoju w instytucjach cywilnych na stanowiskach służbowych niewystępujących w strukturze organizacyjnej na czas wojny w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny kierownik instytucji cywilnej niezwłocznie kieruje do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr w celu wyznaczenia do pełnienia służby w określonej jednostce wojskowej. 3. Żołnierze zawodowi w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny mogą być kierowani do pełnienia zawodowej służby wojskowej na odpowiednich stanowiskach służbowych poza Siłami Zbrojnymi. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wyznaczania żołnierzy zawodowych do służby poza Siłami Zbrojnymi w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny, w tym w szczególności jednostki organizacyjne i stanowiska służbowe poza Siłami Zbrojnymi, w których żołnierze mogą pełnić zawodową służbę wojskową, oraz uprawnienia żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach."}
{"id":"2003_1750_143","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. 1. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką wyznacza się w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny na stanowisko służbowe stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, w zależności od kwalifikacji, predyspozycji i opinii służbowej. 2. Organami właściwymi do wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny i zwalniania z tych stanowisk są: 1) Minister Obrony Narodowej - na wszystkie stanowiska służbowe do stopnia etatowego generała (admirała) włącznie oraz, których wyznaczenie wynika z postanowień odrębnych ustaw, z wyjątkiem stanowisk służbowych, na które wyznacza i z których zwalnia Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych; 2) Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych - na wszystkie stanowiska służbowe do stopnia etatowego generała (admirała) włącznie w podległych mu jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 3-7; 3) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Szef Wojskowych Służb Informacyjnych i Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego pułkownika (komandora) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 4-7; 4) dowódca korpusu, dowódca okręgu wojskowego, dowódca Garnizonu Warszawa i komendant akademii wojskowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 5-7; 5) dowódca dywizji, flotylli i brygady niewchodzącej w skład dywizji oraz komendant wyższej szkoły oficerskiej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego majora (komandora podporucznika) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 6 i 7; 6) dowódca brygady wchodzącej w skład dywizji i dowódca pułku - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 7; 7) pozostali niewymienieni w pkt 2-6 dowódcy jednostek wojskowych - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych; 8) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego pułkownika (komandora) włącznie w pozostałych niewymienionych w pkt 2-7 jednostkach organizacyjnych. 3. Do przenoszenia żołnierza zawodowego z jednostki wojskowej, w której zajmował stanowisko służbowe, do innej jednostki wojskowej jest uprawniony organ, któremu podlegają obie te jednostki, przy zachowaniu posiadanych uprawnień do wyznaczania na stanowiska. 4. Jeżeli właściwy organ nie ma możliwości wyznaczenia żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką na stanowisko służbowe, kieruje tego żołnierza do stanu zmiennego pododdziału uzupełnienia kadrowego bezpośredniego przełożonego. 5. Dowódcy jednostek wojskowych wykonujący na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz.U. Nr 162, poz. 1117) zadania poza granicami państwa posiadają uprawnienia do wyznaczania żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 2, na stanowiska służbowe w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny, przysługujące ich bezpośrednim przełożonym. 6. Warunkiem objęcia stanowiska służbowego jest posiadanie lub mianowanie na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska, na jakie żołnierz zawodowy ma być wyznaczony."}
{"id":"2003_1750_144","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. 1. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny zwalnia się z zajmowanego stanowiska służbowego: 1) jeżeli stwierdzono nieprzydatność na zajmowanym stanowisku, stwierdzoną w opinii specjalnej; 2) jeżeli wojskowa komisja lekarska orzekła jego niezdolność do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku; 3) gdy uległo likwidacji zajmowane przez niego stanowisko. 2. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny można zwolnić z zajmowanego stanowiska służbowego: 1) jeżeli złożył wniosek o zwolnienie z zajmowanego stanowiska; 2) w przypadku uzasadnionym potrzebami Sił Zbrojnych."}
{"id":"2003_1750_145","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wyznaczania żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką na stanowiska służbowe oraz zwalniania z tych stanowisk w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny, ze szczególnym uwzględnieniem struktury stanowisk, wymogów kwalifikacyjnych i zdrowotnych, opinii oraz wymaganej wiedzy specjalistycznej i ogólnej."}
{"id":"2003_1750_146","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. 1. Mianowanie żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny na wyższy stopień wojskowy, w obrębie korpusu kadry zawodowej Sił Zbrojnych, odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony, następuje z dniem objęcia stanowiska służbowego. 2. Mianowanie na wyższy stopień wojskowy następuje: 1) w przypadku stopnia wojskowego podporucznika (podporucznika marynarki) w drodze postanowienia Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych; 2) w przypadku stopni wojskowych generałów (admirałów) - w drodze postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych lub Ministra Obrony Narodowej; 3) w pozostałych przypadkach - decyzjami organów, o których mowa w art. 143 ust. 2. 3. Dowódca jednostki wojskowej może czasowo powierzyć żołnierzowi zawodowemu lub żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką wykonywanie obowiązków służbowych na stanowisku służbowym zaszeregowanym do stopnia etatowego podporucznika (podporucznika marynarki), gdy posiada on niższy stopień wojskowy. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb mianowania żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką na wyższe stopnie wojskowe w związku z wyznaczeniem na wyższe stanowisko służbowe, ze szczególnym uwzględnieniem maksymalnego uproszczenia procedur dotyczących obiegu dokumentów w tych sprawach."}
{"id":"2003_1750_147","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. 1. W razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny żołnierze zawodowi i żołnierze pełniący służbę kandydacką podlegają opiniowaniu specjalnemu. 2. Opinię specjalną sporządza się: 1) na zakończenie szkolenia trwającego co najmniej jeden miesiąc; 2) w przypadku niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym; 3) w razie wystąpienia o opinię przez sąd, prokuratora, Żandarmerię Wojskową lub Wojskowe Służby Informacyjne; 4) na żądanie dowódcy jednostki wojskowej zajmującego stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca pułku (równorzędne); 5) na zarządzenie szefa organu kadrowego szczebla co najmniej dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych; 6) w przypadku zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_148","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. 1. Przełożony, który sporządził opinię, zapoznaje niezwłocznie żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką z jej treścią. 2. Żołnierz zawodowy lub żołnierz pełniący służbę kandydacką potwierdza własnoręcznym podpisem zapoznanie się z opinią; w razie odmowy złożenia podpisu zapoznający czyni na opinii adnotację o tej odmowie. 3. Żołnierzowi zawodowemu i żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką przysługuje prawo wniesienia odwołania od wydanej o nim opinii do wyższego przełożonego, w terminie czternastu dni od dnia zapoznania się z treścią opinii. 4. Wyższy przełożony, do którego wniesiono odwołanie od opinii, rozstrzyga ostatecznie o treści tej opinii przez: 1) utrzymanie jej w mocy; 2) zmianę jej treści w całości lub części. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb opiniowania żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką, zapoznawania ich z treścią opinii oraz wnoszenia i rozpatrywania od nich odwołań, z uwzględnieniem poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, w tym przydatności do służby na zajmowanym stanowisku służbowym, cech osobowości żołnierza, w tym szczególnie odporności psychofizycznej na trudy służby, poziomu wykonywania zadań służbowych oraz predyspozycji do zajmowania wyższych stanowisk służbowych."}
{"id":"2003_1750_149","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. 1. W razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny żołnierzowi zawodowemu i żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką może być udzielony urlop: 1) okolicznościowy - w wymiarze jednorazowo do piętnastu dni kalendarzowych; 2) zdrowotny - w wymiarze określonym przez wojskową komisję lekarską; 3) w drodze wyróżnienia - w wymiarze i na podstawie przepisów o dyscyplinie wojskowej. 2. Urlopu, o którym mowa w ust. 1, udziela dowódca jednostki wojskowej. 3. Żołnierzowi zawodowemu i żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką udającemu się na urlop, przysługuje prawo do bezpłatnego przejazdu do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem. 4. Odwołanie żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką z urlopu przez dowódcę jednostki wojskowej może nastąpić w każdym czasie, jeżeli przemawiają za tym ważne względy służbowe. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania oraz odwoływania z urlopów, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu postępowania w przypadku odwołania z urlopu żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką."}
{"id":"2003_1750_15","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Kontrakt powinien zawierać: 1) oznaczenie stron - stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe dowódcy jednostki wojskowej, a także stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca, datę urodzenia, adres zameldowania, serię i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL i numer identyfikacji podatkowej żołnierza lub innej osoby powoływanej do zawodowej służby wojskowej; 2) datę i miejsce podpisania; 3) określenie dnia rozpoczęcia zawodowej służby wojskowej, a w przypadku kontraktu na pełnienie służby terminowej, również dnia, do którego kontrakt obowiązuje; 4) określenie rodzaju stanowisk służbowych, na których będzie pełniona zawodowa służba wojskowa - w przypadku kontraktu na pełnienie służby terminowej; 5) oświadczenie żołnierza lub innej osoby powoływanej do zawodowej służby wojskowej, że znane są jej zasady pełnienia tej służby; 6) podpisy stron."}
{"id":"2003_1750_150","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. W razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny żołnierzowi zawodowemu i żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką przysługują bezpłatne świadczenia zdrowotne. Koszty tych świadczeń pokrywa się z budżetu państwa."}
{"id":"2003_1750_151","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. 1. Żołnierz zawodowy i żołnierz pełniący służbę kandydacką otrzymuje w razie ogłoszenia mobilizacji i ogłoszenia stanu wojennego uposażenie zasadnicze według zajmowanego stanowiska służbowego i inne należności, a w czasie wojny również dodatek wojenny. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką, inne należności, ich wysokość i warunki przyznawania oraz stawki i warunki przyznawania dodatku wojennego, z uwzględnieniem trybu i terminów ich wypłacania. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, powinno określić stawki uposażenia zasadniczego i dodatku wojennego, zróżnicowane w zależności od rangi stanowiska służbowego, zakresu wykonywanych zadań służbowych, ponoszonej odpowiedzialności i wymaganych kwalifikacji, a w przypadku dodatku wojennego uzależnione ponadto od warunków pełnienia służby w czasie wojny. W przypadku innych należności rozporządzenie powinno dostosować rodzaje tych należności i ich wysokość do szczególnych warunków pełnienia służby w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny. Rozporządzenie powinno ustalić uproszczony tryb przyznawania dodatku wojennego i innych należności."}
{"id":"2003_1750_152","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 152. Wymiar czasu służby żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny jest określony ich zadaniami służbowymi."}
{"id":"2003_1750_153","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 153. 1. Żołnierze zawodowi i żołnierze pełniący służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny pozostają w czynnej służbie wojskowej do dnia zwolnienia ich z tej służby. 2. Zwolnienie żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny z czynnej służby wojskowej następuje w razie: 1) uznania przez wojskową komisję lekarską za trwale niezdolnego do tej służby; 2) osiągnięcia przez żołnierza wieku sześćdziesięciu lat. 3. Zwolnienie żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką z czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny może nastąpić: 1) w razie uznania go przez wojskową komisję lekarską za czasowo niezdolnego do czynnej służby wojskowej; 2) w celu sprawowania opieki nad dziećmi do lat szesnastu, gdy oboje rodzice są żołnierzami lub gdy żołnierz samotnie sprawuje tę opiekę, a nie ma innego członka rodziny, któremu można powierzyć jej sprawowanie."}
{"id":"2003_1750_154","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 154. 1. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny można zwolnić z zawodowej służby wojskowej lub służby kandydackiej: 1) wskutek niewywiązywania się z obowiązków służbowych, potwierdzonego w opinii specjalnej; 2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego; 3) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych. 2. Żołnierz zawodowy i żołnierz pełniący służbę kandydacką zwolniony w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny z zawodowej służby wojskowej lub służby kandydackiej pełni nadal czynną służbę wojskową na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_1750_155","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 155. 1. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny zwalnia się z zawodowej służby wojskowej lub ze służby kandydackiej decyzją wydaną przez organ uprawniony do wyznaczenia na stanowisko służbowe. 2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, doręcza się żołnierzowi zawodowemu lub żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką wraz z opinią specjalną. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwalniania żołnierzy z zawodowej służby wojskowej i służby kandydackiej w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny. Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględnić dwuinstancyjny tryb postępowania w tych sprawach, tryb zwalniania żołnierzy z zawodowej służby wojskowej lub służby kandydackiej, a także tryb przenoszenia do dalszego pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_1750_156","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 156. 1. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką, który w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny poległ, zmarł lub został uznany za zmarłego albo zaginął, skreśla z ewidencji , o której mowa w art. 48 ust. 2, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmował stanowisko służbowe. 2. O skreśleniu z ewidencji, o której mowa w art. 48 ust. 2, lub odnalezieniu się żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką dowódca jednostki wojskowej powiadamia właściwe organy. 3. Dla żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką, którzy w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny polegli, zmarli lub zostali uznani za zmarłych albo zaginęli, prowadzi się odrębną ewidencję. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organy prowadzące ewidencję, o której mowa w ust. 3, a także zakres i sposób prowadzenia tej ewidencji, z uwzględnieniem miejsca zgonu lub zaginięcia i okoliczności, w których nastąpiło to zdarzenie. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_1750_157","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 157. W ustawie z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz.U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 700, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 141, poz. 1184) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 uchyla się ust. 2; 2) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zwolnienie z wyższej szkoły wojskowej słuchacza będącego żołnierzem zawodowym następuje w przypadku zwolnienia z zawodowej służby wojskowej z przyczyn określonych w art. 111 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\", b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zwolnienia z zawodowej służby wojskowej z przyczyn określonych w art. 111 pkt 6 i 11-15 oraz art. 112 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych,\"; 3) uchyla się art. 26."}
{"id":"2003_1750_158","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 158. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874 i Nr 139, poz. 1326) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 58 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) mężczyźni, począwszy od 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą pięćdziesiąt lat, a posiadający stopień oficerski - sześćdziesiąt lat życia; 2) kobiety posiadające kwalifikacje przydatne do tej służby, począwszy od 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końcu roku kalendarzowego, w którym kończą czterdzieści lat, a posiadające stopień oficerski - pięćdziesiąt lat życia.\"; 2) w art. 59 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, w rozumieniu niniejszej ustawy, są osoby, które:\"; 3) w art. 74: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Ze względu na posiadany stopień wojskowy żołnierze są szeregowymi, podoficerami lub oficerami. 2. Stopniami wojskowymi są następujące stopnie, z zastrzeżeniem ust. 2a: 1) szeregowych: a) szeregowy, b) starszy szeregowy; 2) podoficerów: a) kapral, b) starszy kapral, c) plutonowy, d) sierżant, e) starszy sierżant, f) młodszy chorąży, g) chorąży, h) starszy chorąży, i) starszy chorąży sztabowy; 3) oficerów: a) młodszych: - podporucznik, - porucznik, - kapitan, b) starszych: - major, - podpułkownik, - pułkownik, c) generałów: - generał brygady, - generał dywizji, - generał broni, - generał.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W Marynarce Wojennej stopniami wojskowymi są odpowiednio stopnie: 1) szeregowych: a) marynarz, b) starszy marynarz; 2) podoficerów: a) mat, b) starszy mat, c) bosmanmat, d) bosman, e) starszy bosman, f) młodszy chorąży marynarki, g) chorąży marynarki, h) starszy chorąży marynarki, i) starszy chorąży sztabowy marynarki; 3) oficerów: a) młodszych: - podporucznik marynarki, - porucznik marynarki, - kapitan marynarki, b) starszych: - komandor podporucznik, - komandor porucznik, - komandor, c) admirałów: - kontradmirał, - wiceadmirał, - admirał floty, - admirał.\"; 4) w art. 78: a) w ust. 1 uchyla się pkt 4, b) uchyla się ust. 2 i 4; 5) w art. 103: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) dla oficerów - osiemnastu miesięcy.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ćwiczenia wojskowe odbyte w stopniu szeregowego lub w stopniu podoficerskim zalicza się do łącznego czasu ćwiczeń wojskowych ustalonego dla oficerów.\"."}
{"id":"2003_1750_159","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 159. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693, Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1363 i Nr 200, poz. 1679) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o uposażeniu żołnierzy niezawodowych.\"; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa określa uposażenie i inne należności pieniężne żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe i okresową służbę wojskową oraz pełniących służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.\"; 3) w art. 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Inne należności pieniężne obejmują: 1) nagrody i zapomogi; 2) należności za podróże służbowe; 3) należności w związku ze zwolnieniem z czynnej służby wojskowej; 4) zasiłki pogrzebowe, odprawy pośmiertne, zwrot kosztów pogrzebu.\", b) uchyla się ust. 3-5; 4) w art. 3 uchyla się ust. 2; 5) w art. 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Żołnierzom mogą być przyznawane: 1) nagrody - w szczególności w związku z przejawianiem inicjatywy w służbie albo wykonywaniem zadań służbowych wymagających szczególnie dużego nakładu pracy, w tym poza określonym czasem służby, w skróconych terminach lub w warunkach szczególnie utrudnionych; 2) zapomogi - w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci członka rodziny oraz innych przyczyn powodujących istotne pogorszenie warunków materialnych.\", b) uchyla się ust. 1a, c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania żołnierzom nagród i zapomóg, uwzględniając okoliczności uzasadniające przyznanie żołnierzowi nagrody lub zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach.\"; 6) uchyla się art. 5; 7) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Żołnierzowi delegowanemu do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem odbywania służby przysługują należności za podróże służbowe. 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, tryb przyznawania należności za podróże służbowe, z uwzględnieniem sposobu obliczania czasu podróży służbowej oraz rodzaju należności i sposobu ustalania ich wysokości oraz terminów i trybu wypłaty tych należności.\"; 8) w art. 8: a) w ust. 1 uchyla się pkt 3, b) uchyla się ust. 2; 9) w art. 9: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organami wojskowymi właściwymi w sprawach określonych w przepisach ustawy są dowódcy jednostek wojskowych zajmujący stanowisko służbowe dowódcy batalionu (równorzędne) lub wyższe w stosunku do wszystkich żołnierzy odbywających służbę w podległej jednostce wojskowej.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Stanowiskami służbowymi równorzędnymi stanowisku dowódcy batalionu, o którym mowa w ust. 5, są stanowiska: 1) dowódcy dywizjonu lub eskadry; 2) dowódcy okrętu II rangi; 3) inne stanowiska służbowe dowódców jednostek wojskowych, jeżeli stanowiska te zostały zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej majora (komandora podporucznika).\"; 10) uchyla się rozdział 2; 11) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Uposażenie i inne należności pieniężne\"; 12) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Żołnierzowi odbywającemu okresową służbę wojskową przysługują: 1) uposażenie zasadnicze; 2) dodatki do uposażenia zasadniczego; 3) ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy; 4) zasiłek pogrzebowy; 5) odprawa pośmiertna; 6) pokrycie kosztów pogrzebu ze środków budżetu państwa z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej - w wysokości i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych w przepisach ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej ?ołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Żołnierzowi służby okresowej zwolnionemu z czynnej służby wojskowej nie spełniającemu warunków do nabycia prawa do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, od jego uposażenia wypłaconego po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[4] na zasadach określonych w art. 6a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 108 i Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr ..., poz. ...).\"; 13) uchyla się art. 28; 14) w art. 30: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Żołnierzom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznane do uposażenia dodatek funkcyjny i dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.\", b) uchyla się ust. 3 i 4; 15) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Żołnierzom, o których mowa w ust. 1, wyznaczonym na stanowiska służbowe przewidziane w etatach dla żołnierzy zawodowych dowódca jednostki wojskowej przyznaje dodatek funkcyjny w wysokości do 15% uposażenia zasadniczego przysługującego żołnierzowi według stopnia wojskowego.\"; 16) w art. 33: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Członkom rodziny zmarłego żołnierza przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości jednomiesięcznego uposażenia, a jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą wojskową - w wysokości trzymiesięcznego uposażenia.\", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Do obliczenia wysokości odprawy, o której mowa w ust. 2, przyjmuje się najniższą stawkę uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego w odpowiednim stopniu wojskowym obowiązującego w dniu śmierci żołnierza. Do obliczenia wysokości odprawy dla żołnierzy posiadających stopień wojskowy szeregowego (marynarza) przyjmuje się uposażenie przewidziane dla stopnia wojskowego starszego szeregowego (starszego marynarza). 5. Odprawę i ekwiwalent, o których mowa w ust. 2 i 3, wypłaca się małżonkowi, dzieciom, rodzicom lub rodzeństwu zmarłego żołnierza.\"; 17) uchyla się art. 35; 18) art. 36 i 37 otrzymują brzmienie: \"Art. 36. W okresie choroby, urlopu i zwolnienia od zajęć służbowych żołnierz zachowuje prawo do pobieranego ostatnio uposażenia i innych należności pieniężnych, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na wysokość uposażenia zasadniczego lub na prawo do dodatków i innych należności pieniężnych."}
{"id":"2003_1750_16","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb powoływania do zawodowej służby wojskowej oraz nadawania pierwszych stopni wojskowych osobom, o których mowa w art. 10 pkt 1 lit. a, pkt 2 lit. a i pkt 3 oraz art. 11; 2) szczegółowy tryb zawierania kontraktów i wzory kontraktów. Rozporządzenie powinno zagwarantować, aby nabór do zawodowej służby wojskowej, przy uwzględnieniu kryteriów przewidzianych w ustawie, miał charakter otwarty i był konkurencyjny."}
{"id":"2003_1750_160","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 160. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 108 i Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) uposażenie - uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym i miesięczną równowartością dodatkowego uposażenia rocznego, należnych żołnierzowi zawodowemu stosownie do przepisów ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\"; 2) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Jeżeli żołnierz zwolniony z czynnej służby nie spełnia warunków do nabycia prawa do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, od uposażenia wypłaconego żołnierzowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[5]. 2. Przez uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się: 1) kwotę najniższego wynagrodzenia ustalaną na podstawie odrębnych przepisów – za okres służby wojskowej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego przed dniem 1 stycznia 2003 r., 2) kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów – za okres służby wojskowej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego po dniu 31 grudnia 2002 r., 3) uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na podstawie art. 18 ustawy, o której mowa w ust. 1 – za pozostałe okresy służby. 3. Składki, o których mowa w ust. 1, przekazuje się również w przypadku, gdy żołnierz spełnia jedynie warunki do nabycia prawa do wojskowej renty inwalidzkiej. Przekazanie składek następuje na wniosek żołnierza. 4. Składki podlegają waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji składek określonym na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.)[6]. 5. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie ust. 4, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1. 6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się również do żołnierza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., jeżeli po zwolnieniu ze służby, pomimo spełnienia warunków do nabycia prawa do emerytury wojskowej, zgłosił wniosek o przyznanie emerytury z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, kwotę należnych, zwaloryzowanych składek przekazuje się niezwłocznie na podstawie zawiadomienia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych o nabyciu przez żołnierza prawa do emerytury przewidzianej w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 8. Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 9. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, oraz jednostki do tego właściwe, mając na uwadze konieczność zapewnienia prawidłowego, niezwłocznego wykonywania czynności związanych z przekazywaniem tych składek. 10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, za żołnierzy zawodowych pełniących służbę w jednostkach podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz jednostki do tego właściwe, mając na uwadze konieczność zapewnienia prawidłowego i niezwłocznego wykonywania czynności związanych z przekazywaniem tych składek.\"."}
{"id":"2003_1750_161","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 161. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 101, poz. 944 i Nr 134, poz. 1267) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, pełniących zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej są przeznaczone osobne kwatery stałe, zwane dalej \"kwaterami\", pozostające w zasobach Agencji, w tym również określone w art. 17 pkt 6.\"; 2) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prawo do kwatery przysługuje żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1, od dnia rozpoczęcia pełnienia zawodowej służby wojskowej na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej.\", b) uchyla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Żołnierzom zawodowym pełniącym zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej i innym osobom zajmującym kierownicze stanowiska w Ministerstwie Obrony Narodowej można przydzielić kwaterę funkcyjną na czas zajmowania określonego stanowiska służbowego. Do kwater tych nie stosuje się norm powierzchni mieszkalnej. Żołnierz otrzymujący kwaterę funkcyjną może zachować prawo do dotychczas zajmowanej kwatery. Przepisy art. 36 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 23: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, którą pełnił na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, zachowuje, z zastrzeżeniem ust. 2, prawo do kwatery, jeżeli nabył uprawnienia do: 1) emerytury wojskowej; 2) wojskowej renty inwalidzkiej. 2. Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, którą pełnił na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, jeżeli nie nabył uprawnień do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, w przypadku wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej przez właściwy organ z powodu rozformowania jednostki wojskowej lub zmniejszenia stanu etatowego w korpusie kadry zawodowej Sił Zbrojnych albo gdy uległo likwidacji stanowisko służbowe, które żołnierz zajmował, zachowuje prawo do zajmowanej kwatery. W tym przypadku przepisu art. 58 ust. 5 nie stosuje się.\", b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, spełniającego warunki wymagane do uzyskania emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, oraz żołnierza, o którym mowa w ust. 2;\"; 4) w art. 24 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przydział kwatery może nastąpić wyłącznie w okresie pełnienia zawodowej służby wojskowej na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej. 4. Jeżeli do czasu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej pełnionej na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej żołnierzowi nie przydzielono kwatery lub nie wypłacono ekwiwalentu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, z dniem zwolnienia ze służby wypłaca się mu ten ekwiwalent. Przepis art. 47 stosuje się odpowiednio.\"; 5) w art. 25 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej pełnionej na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej zachowuje uprawnienia do świadczenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 2, jeżeli zachodzą okoliczności określone w art. 23 ust. 1 pkt 2. Prawo to przysługuje przez czas posiadania uprawnień do wojskowej renty inwalidzkiej, jednak nie dłużej niż przez okres najmu lokalu mieszkalnego zajmowanego w dniu zwolnienia ze służby. 2. W razie śmierci żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej, którego śmierć pozostaje w związku ze służbą wojskową, prawo do świadczenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 2, nabywają członkowie rodziny uprawnieni do wojskowej renty rodzinnej, jeżeli świadczenie to było wypłacane żołnierzowi przed śmiercią. Prawo to przysługuje przez czas posiadania uprawnień do wojskowej renty rodzinnej po żołnierzu, jednak nie dłużej niż przez okres najmu lokalu mieszkalnego dotychczas zajmowanego.\"; 6) w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przy ustalaniu powierzchni mieszkalnej kwatery przysługującej żołnierzowi zawodowemu uwzględnia się zajmowane stanowisko służbowe oraz stan rodzinny. Norma powierzchni mieszkalnej przysługująca osobie uprawnionej do kwatery z jednego tytułu wynosi 7-10 m2.\"; 7) w art. 41 w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie: \"10) wypowiedział stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej i ciąży na nim obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez wojsko na jego naukę, chyba że zachował prawo do kwatery na podstawie art. 23 ust. 1;\"; 8) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Żołnierze zwolnieni z zawodowej służby wojskowej pełnionej na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, którzy nie zachowują prawa do kwatery, członkowie rodzin zmarłych żołnierzy oraz emerytów i rencistów wojskowych, którzy nie nabywają prawa do kwatery, oraz inne osoby, których prawo do kwatery wygasło, mogą zamieszkiwać w dotychczasowym lokalu na podstawie umowy najmu zawartej z dyrektorem oddziału terenowego Agencji. Osoby te wnoszą opłaty odpowiadające kosztom eksploatacji i remontów lokalu mieszkalnego w tym budynku. Jeżeli osoby te odmawiają zawarcia umowy, podlegają przymusowemu przekwaterowaniu do lokalu socjalnego na ich koszt.\"; 9) w art. 47 w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w przypadku gdy ciąży na nim obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez wojsko na jego naukę - w całości,\"; 10) w art. 49: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Świadczenie finansowe umożliwiające pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego przysługuje: 1) żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej: a) posiadającemu członków rodziny, których uwzględnia się przy ustalaniu przysługującej mu powierzchni mieszkalnej kwatery, jeżeli Agencja nie może mu przydzielić odpowiedniej kwatery lub zapewnić tymczasowego zakwaterowania z rodziną, b) nieposiadającemu członków rodziny, jeżeli Agencja nie może mu przydzielić odpowiedniej kwatery lub zapewnić zakwaterowania w internacie; 2) żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej, posiadającemu członków rodziny w rozumieniu art. 26 ust. 2.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Świadczenie finansowe nie przysługuje żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, jeżeli otrzymał ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2.\"; 11) w art. 51 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, 2) żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej,\"; 12) w art. 52 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Na wniosek żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, uprawnionego do zakwaterowania w internacie, dyrektor oddziału terenowego Agencji może tymczasowo zakwaterować go, wraz z członkami rodziny uwzględnianymi przy ustalaniu przysługującej powierzchni mieszkalnej kwatery, w kwaterze zastępczej. 3. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może, w miarę posiadanych możliwości, zakwaterować żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej, posiadającego członków rodziny, w innym pomieszczeniu mieszkalnym wykorzystywanym na zakwaterowanie tymczasowe.\"."}
{"id":"2003_1750_162","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 162. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061 i Nr 121, poz. 1142) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 324 w § 1 uchyla się pkt 1; 2) uchyla się art. 325; 3) art. 328 otrzymuje brzmienie: \"Art. 328. Sąd może orzec degradację tylko wobec osoby, która w chwili popełnienia czynu zabronionego była żołnierzem, chociażby przestała nim być w chwili orzekania.\"; 4) art. 332 otrzymuje brzmienie: \"Art. 332. § 1. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych i degradacji lub wydalenia z zawodowej służby wojskowej sąd orzeka tylko pozbawienie praw publicznych. § 2. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa degradacji oraz wydalenia z zawodowej służby wojskowej sąd orzeka tylko degradację.\"; 5) w art. 338 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych, okresowej służby wojskowej oraz nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, a także do oficerów i podoficerów rezerwy odbywających ćwiczenia wojskowe.\"."}
{"id":"2003_1750_163","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 163. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061 i Nr 142, poz. 1380) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 233 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) oficerów,\"; 2) art. 237 otrzymuje brzmienie: \"Art. 237. W razie orzeczenia wobec żołnierza wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub degradacji sąd zarządza wykonanie orzeczonego środka przez właściwego dowódcę oraz zawiadamia o treści orzeczenia odpowiedni w sprawach kadrowych organ wojskowy.\"."}
{"id":"2003_1750_164","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 164. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370 i Nr 240, poz. 2052) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 uchyla się pkt 6; 2) w art. 8 uchyla się ust. 6; 3) w art. 22 w ust. 1 uchyla się pkt 7 i 8; 4) uchyla się art. 27; 5) w art. 59 w ust. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wymienioną w pkt 9 - przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca jednostki wojskowej,\", b) uchyla się pkt 4; 6) w art. 65 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) żołnierzy zasadniczej służby wojskowej, studentów i absolwentów szkół wyższych odbywających przeszkolenie wojskowe, żołnierzy rezerwy odbywających ćwiczenia wojskowe i okresową służbę wojskową oraz żołnierzy nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, a także kandydatów na żołnierzy zawodowych oraz szeregowych zawodowych i podoficerów zawodowych – odpowiednio podoficer zawodowy lub oficer zawodowy,\"; 7) w art. 88 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, 2 i 9, uważa się za wykonaną z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.\"; 8) w art. 99 w ust. 1 uchyla się pkt 2."}
{"id":"2003_1750_165","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 165. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1784 i 1799, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 152, poz. 1267, Nr 213, poz. 1802 i Nr 214, poz. 1805 oraz z 2003 r. Nr 149, poz. 1454) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) pracownicy - rozumie się osoby zatrudnione w jednostkach, o których mowa w pkt 1, oraz żołnierzy zawodowych, żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową, żołnierzy odbywających okresową służbę wojskową, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej - z wyjątkiem pełniących służbę kandydacką - oraz funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Więziennej i Służby Celnej; 3) wynagrodzenia - rozumie się wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy osób zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w pkt 1, oraz uposażenia, nagrody roczne i uznaniowe oraz dodatkowe uposażenia roczne, a także zapomogi przysługujące na podstawie odrębnych ustaw żołnierzom i funkcjonariuszom, o których mowa w pkt 2.\"; 2) w art. 5 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie: \"c) żołnierze zawodowi i funkcjonariusze, o których mowa w art. 2 pkt 2;\"; 3) po art. 29e dodaje się art. 29f w brzmieniu: \"Art. 29f. Przez żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. c, rozumie się również żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową, którzy rozpoczęli odbywanie tej służby przed dniem 1 lipca 2004 r.\"."}
{"id":"2003_1750_166","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 166. W ustawie z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy (Dz.U. Nr 89, poz. 967) w art. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) żołnierzu - należy przez to rozumieć żołnierza w czynnej służbie wojskowej, o którym mowa w ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) i w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874 i Nr 139, poz. 1326); 2) uposażeniu przysługującym żołnierzowi - należy przez to rozumieć uposażenie zasadnicze, wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne żołnierzowi w dniu wyrządzenia szkody, o którym mowa odpowiednio w ustawie z dnia11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych i w ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693, Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1363 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...);\"."}
{"id":"2003_1750_167","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 167. W ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz.U. Nr 83, poz. 760) w art. 2 w ust. 2 uchyla się pkt 1."}
{"id":"2003_1750_168","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 168. W ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 1326) w art. 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister Obrony Narodowej wyznacza Szefa WSI i jego zastępców spośród żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej.\". Rozdział 11 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2003_1750_169","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 169. Sprawy wszczęte, lecz niezakończone ostateczną decyzją przed dniem 1 lipca 2004 r., prowadzi się nadal według przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2003_1750_17","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Przepisów art. 9, art. 10 pkt 1, art. 12, art. 13 ust. 1 oraz art. 14 i 15 nie stosuje się w przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych . 2. Powołanie do zawodowej służby wojskowej aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych."}
{"id":"2003_1750_170","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 170. 1. Żołnierze zawodowi pełniący w dniu 30 czerwca 2004 r. zawodową służbę wojskową jako: 1) stałą - stają się z mocy prawa żołnierzami zawodowymi pełniącymi służbę na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej; 2) kontraktową - stają się z mocy prawa żołnierzami zawodowymi pełniącymi służbę na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej, nie dłużej jednak niż na okres, na jaki został zawarty dotychczasowy kontrakt. 2. Żołnierzom, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje prawo do zasiłku, o którym mowa w art. 82, za wyjątkiem żołnierzy, którzy na podstawie dotychczasowych przepisów nie otrzymali zasiłku na zagospodarowanie. 3. Żołnierzom zawodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 1, organy uprawnione do wyznaczenia na stanowiska służbowe wymienione w art. 44 ust. 1 i 2 doręczą decyzje o wyznaczeniu z dniem 1 lipca 2004 r. na stanowiska służbowe. 4. Żołnierzy zawodowych, w stosunku do których decyzje o wyznaczeniu na stanowiska służbowe stały się ostateczne, uznaje się za żołnierzy, którzy z dniem 1 lipca 2004 r. objęli stanowiska służbowe, na które zostali wyznaczeni."}
{"id":"2003_1750_171","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 171. Żołnierze zawodowi, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wchodzą w skład organów spółek, innych przedsiębiorców oraz fundacji, uczestniczą w pracach tych organów na zasadach obowiązujących przed dniem 30 czerwca 2004 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r."}
{"id":"2003_1750_172","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 172. 1. Żołnierza zawodowego, który w dniu 30 czerwca 2004 r. spełniał określone w dotychczasowych przepisach wymagania do zajmowania stanowiska służbowego o określonym stopniu etatowym, uważa się za spełniającego warunki do wyznaczenia na to samo lub równorzędne stanowisko służbowe. 2. Żołnierza zawodowego posiadającego w dniu 30 czerwca 2004 r. tytuł oficera dyplomowanego traktuje się jako żołnierza posiadającego tytuł równorzędny tytułowi zawodowemu magistra. 3. Absolwentów wyższych szkół wojskowych, którzy rozpoczęli studia przed dniem 1 lipca 2004 r., w przypadku gdy obowiązujący w tych szkołach program nauczania nie przewidywał uzyskania przez nich tytułu zawodowego magistra (równorzędnego), mianuje się na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) i wyznacza na stanowiska służbowe pomimo niespełniania wymogów w zakresie wykształcenia. 4. Absolwenci Wojskowego Liceum Muzycznego, którzy ukończą to liceum po dniu 1 lipca 2004 r., mianuje się na stopień wojskowy kaprala (mata), z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Absolwenci, o których mowa w ust. 4, którzy posiadają wyższy stopień wojskowy od stopnia kaprala (mata), kończą Wojskowe Liceum Muzyczne w stopniu, jaki posiadają."}
{"id":"2003_1750_173","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 173. Żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową w okresie próbnym może oświadczyć na piśmie, najpóźniej w terminie do dnia 31 lipca 2004 r., o zamiarze rozwiązania stosunku służbowego. W takim przypadku z dniem upływu okresu próbnego żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_174","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 174. 1. Żołnierz zawodowy przeniesiony na podstawie ustawy, o której mowa w art. 189: 1) do rezerwy kadrowej - pozostaje nadal w tej rezerwie, nie dłużej jednak niż do końca okresu, na jaki został do niej przeniesiony; 2) w stan nieczynny - pozostaje nadal w tym stanie, nie dłużej jednak niż do końca okresu, na jaki został do niego przeniesiony; 3) do dyspozycji - pozostaje nadal w dyspozycji, nie dłużej jednak niż do końca okresu, na jaki został do niej przeniesiony, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1, jeżeli nie zostali wyznaczeni na stanowiska służbowe po upływie odpowiedniego okresu, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z dniem upływu tego okresu. 3. Jeżeli żołnierz zawodowy pozostaje w dyspozycji, o której mowa w ust. 1 pkt 3, dłużej niż dwanaście miesięcy, jego zwolnienie z zawodowej służby wojskowej następuje z mocy prawa z dniem 31 lipca 2004 r."}
{"id":"2003_1750_175","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 175. 1. Przepisu art. 31 nie stosuje się do żołnierza zawodowego pełniącego w dniu 1 lipca 2004 r. zawodową służbę wojskową, posiadającego niższy stopień wojskowy od stopnia etatowego stanowiska służbowego, które zajmuje. 2. Żołnierz zawodowy, o którym mowa w ust. 1, w terminie do 31 grudnia 2006 r. może być: 1) mianowany do stopnia wojskowego odpowiadającego stopniowi etatowemu zajmowanego stanowiska służbowego, z zastrzeżeniem ust. 3; 2) wyznaczony, za jego zgodą, na stanowisko o stopniu etatowym odpowiadającym posiadanemu przez żołnierza stopniowi wojskowemu. 3. W przypadku, gdy różnica między posiadanym przez żołnierza zawodowego stopniem wojskowym a stopniem etatowym stanowiska służbowego, które zajmuje, jest większa niż jeden stopień, wówczas mianowanie żołnierza zawodowego może następować nie częściej niż raz w roku, pod warunkiem posiadania przez niego pozytywnej opinii specjalnej wydanej na tę okoliczność. 4. Jeżeli mianowanie lub wyznaczenie, o którym mowa w ust. 2, nie nastąpiło, żołnierza zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z mocy prawa z dniem 1 stycznia 2007 r."}
{"id":"2003_1750_176","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 176. 1. Żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową w dniu 1 lipca 2004 r., posiadający wyższy stopień wojskowy od stopnia etatowego stanowiska służbowego, które zajmuje, w terminie do dnia 31 grudnia 2006 r.: 1) jest wyznaczany na stanowisko o stopniu etatowym odpowiadającym posiadanemu przez niego stopniowi wojskowemu lub 2) zajmuje dotychczasowe stanowisko, po złożeniu przez niego pisemnej zgody na występowanie, począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r., w czasie wykonywania obowiązków służbowych w oznaczeniu stopnia wojskowego odpowiadającego stopniowi etatowemu zajmowanego stanowiska. 2. Jeżeli wyznaczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie nastąpi i żołnierz zawodowy nie złoży oświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, żołnierza zwalnia się z zawodowej służby wojskowej z mocy prawa z dniem 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2003_1750_177","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 177. 1. Żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową w dniu 1 lipca 2004 r., którego stanowisko służbowe zostało zaszeregowane do stanowiska służbowego w korpusie szeregowych zawodowych może pełnić służbę, po złożeniu pisemnej zgody, na zmienionym stanowisku, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2006 r. 2. Do żołnierzy, o których mowa w ust. 1, po 1 stycznia 2007 r. przepis art. 176 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1750_178","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 178. 1. Żołnierze zawodowi, którzy nie zostali wyznaczeni z dniem 1 lipca 2004 r. na stanowiska służbowe, do czasu objęcia stanowiska służbowego, oraz żołnierze pozostający w tym dniu w dyspozycji właściwego organu, w rezerwie kadrowej i w stanie nieczynnym z prawem do uposażenia, otrzymują od tego dnia uposażenie zasadnicze, wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne za miesiąc czerwiec 2004 r., zwaloryzowane średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej ustalonym w ustawie budżetowej na dany rok. 2. Żołnierzom zawodowym, którzy od dnia 1 lipca 2004 r. po raz pierwszy objęli stanowiska służbowe na zasadach określonych w niniejszej ustawie, których uposażenie zasadnicze, wraz z dodatkami o charakterze stałym, za miesiąc lipiec 2004 r., ustalone według zasad określonych w niniejszej ustawie, będzie niższe od uposażenia otrzymanego za miesiąc czerwiec 2004 r., zwaloryzowanego wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej ustalonym w ustawie budżetowej na 2004 r., do czasu uzyskania wyższego uposażenia na tym stanowisku wypłaca się dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy między porównywanymi uposażeniami."}
{"id":"2003_1750_179","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 179. 1. Żołnierzom zawodowym posiadającym stopnie wojskowe starszego plutonowego (starszego bosmanmata), sierżanta sztabowego (bosmana sztabowego), starszego sierżanta sztabowego (starszego bosmana sztabowego), młodszego chorążego sztabowego (młodszego chorążego sztabowego marynarki) i chorążego sztabowego (chorążego sztabowego marynarki), jeżeli nie zostali mianowani na wyższy stopień wojskowy, zachowuje się posiadane stopnie dożywotnio. 2. Przepisy art. 176 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1750_18","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Pracownik powołany do zawodowej służby wojskowej zachowuje prawo do ostatnio pobieranego wynagrodzenia od pracodawcy do końca miesiąca kalendarzowego, w którym jest obowiązany stawić się do pełnienia tej służby. 2. Stosunek pracy z pracownikiem powołanym do zawodowej służby wojskowej wygasa z dniem stawienia się do tej służby. Rozdział 3 Przebieg zawodowej służby wojskowej"}
{"id":"2003_1750_180","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 180. 1. Żołnierze rezerwy wchodzący w skład korpusu chorążych z mocy prawa wchodzą w skład korpusu podoficerów. Z dniem 1 lipca 2004 r. chorążych rezerwy można wyznaczać na stanowiska służbowe przewidziane w etatach jednostek wojskowych dla podoficerów, a w przypadkach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na stanowiska przewidziane dla oficerów młodszych. 2. Żołnierzom rezerwy posiadającym stopnie wojskowe starszego plutonowego (starszego bosmanmata), sierżanta sztabowego (bosmana sztabowego), starszego sierżanta sztabowego (starszego bosmana sztabowego), młodszego chorążego sztabowego (młodszego chorążego sztabowego marynarki) i chorążego sztabowego (chorążego sztabowego marynarki), jeżeli nie zostali mianowani na wyższy stopień wojskowy, zachowuje się posiadane stopnie dożywotnio. 3. W przypadku powołania żołnierzy rezerwy, o których mowa w ust. 2, do czynnej służby wojskowej występują oni w oznaczeniu następującego stopnia wojskowego i są traktowani jak żołnierze posiadający taki stopień w zakresie wszelkich uprawnień i obowiązków: 1) starszy plutonowy (bosman sztabowy) - plutonowego (bosmanmata); 2) sierżant sztabowy (bosman sztabowy) i starszy sierżant sztabowy (starszy bosman sztabowy) - starszego sierżanta (starszego bosmana); 3) młodszy chorąży sztabowy (młodszy chorąży sztabowy marynarki) i chorąży sztabowy (chorąży sztabowy marynarki) - starszego chorążego (starszego chorążego marynarki)."}
{"id":"2003_1750_181","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 181. Żołnierze zawodowi, którzy w dniu 30 czerwca 2004 r. korzystali z uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej osobnej kwatery stałej z tytułu zajmowanego stanowiska służbowego lub posiadanego stopnia wojskowego, zachowują prawo do tej powierzchni i innych świadczeń przysługujących z tego tytułu bezterminowo."}
{"id":"2003_1750_182","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 182. Żołnierze odbywający na podstawie ustawy, o której mowa w art. 158, zasadniczą służbę wojskową lub nadterminową zasadniczą służbę wojskową, mianowani przed dniem 1 lipca 2004 r. na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) lub stopień wojskowy w korpusie podoficerów oraz wyznaczeni przed tym dniem na stanowiska służbowe przewidziane dla starszych szeregowych (starszych marynarzy) lub podoficerów, nadal odbywają służbę w posiadanych stopniach wojskowych i na zajmowanych stanowiskach."}
{"id":"2003_1750_183","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 183. Żołnierze zwolnieni z zawodowej służby wojskowej przed dniem 1 lipca 2004 r., którym na podstawie ustawy, o której mowa w art. 189, przysługiwało prawo do pomocy w zakresie przekwalifikowania, doradztwa zawodowego lub pośrednictwa pracy realizowanego przez wyspecjalizowane organy, korzystają z pomocy określonej w art. 120 w okresie do dnia 31 grudnia 2005 r."}
{"id":"2003_1750_184","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 184. Do zawodowej służby wojskowej w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. może być powołany w korpusie: 1) oficerów zawodowych - żołnierz rezerwy posiadający tytuł zawodowy magistra (równorzędny), który odbył szkolenie wojskowe i zdał egzamin na oficera, jeżeli posiada kwalifikacje przydatne w korpusie oficerów zawodowych, po mianowaniu na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki); 2) podoficerów zawodowych - podoficer nadterminowej zasadniczej służby wojskowej posiadający świadectwo dojrzałości, jeżeli posiada kwalifikacje przydatne w korpusie podoficerów zawodowych."}
{"id":"2003_1750_185","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 185. Żołnierzom pełniącym zawodową służbę wojskową oraz żołnierzom odbywającym nadterminową zasadniczą służbę wojskową w 2004 r. wypłaca się, ze środków przeznaczonych na uposażenia, nagrodę roczną w wysokości, na warunkach i w trybie określonych w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 lipca 2000 r. w sprawie nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg dla żołnierzy (Dz.U. Nr 65, poz. 770 i z 2002 r. Nr 134, poz. 1131)."}
{"id":"2003_1750_186","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 186. Dla celów ustalania przeciętnego uposażenia, o którym mowa w art. 71 ust. 2, przyjmuje się również uposażenia żołnierzy, którzy w dniu 1 lipca 2004 r. odbywają nadterminową zasadniczą służbę wojskową."}
{"id":"2003_1750_187","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 187. W razie uchylenia prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, wymierzonej przed dniem 1 lipca 2004 r., ukaranemu żołnierzowi wypłaca się utraconą wskutek kary dyscyplinarnej część uposażenia należnego na wyższym stanowisku, według stawek obowiązujących w dniu uprawomocnienia się orzeczenia, wraz z odsetkami ustawowymi."}
{"id":"2003_1750_188","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 188. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162 poz. 1117, z 1999 r. Nr 1, poz. 7, z 2001 r. Nr 85, poz. 925, Nr 88, poz. 961 i Nr 154, poz. 1800 i 1801, z 2002 r. Nr 141, poz. 1184, Nr 200, poz. 1687 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391) oraz ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693, Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1363 i Nr 200, poz. 1679), które w niniejszej ustawie zostały uchylone lub zmienione, pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 2005 r."}
{"id":"2003_1750_189","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 189. Traci moc ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162 poz. 1117, z 1999 r. Nr 1, poz. 7, z 2001 r. Nr 85, poz. 925, Nr 88, poz. 961 i Nr 154, poz. 1800 i 1801, z 2002 r. Nr 141, poz. 1184, Nr 200, poz. 1687 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391)."}
{"id":"2003_1750_19","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową: 1) na stanowisku służbowym w jednostce wojskowej, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1 i art. 24 ust. 1; 2) w rezerwie kadrowej; 3) w dyspozycji."}
{"id":"2003_1750_190","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 190. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r., z wyjątkiem art. 4 ust. 4-6, art. 78 ust. 4, art. 170 ust. 3, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188. [2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679. [4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268 i Nr 149, poz. 1450. [5] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268 i Nr 149, poz. 1450. [6] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i poz. 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 135, poz. 1268."}
{"id":"2003_1750_2","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Żołnierzem zawodowym może być osoba posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie, o nieposzlakowanej opinii, której wierność dla Rzeczypospolitej Polskiej nie budzi wątpliwości, posiadająca odpowiednie kwalifikacje oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_20","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Żołnierz zawodowy zwolniony z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego może być przeniesiony do rezerwy kadrowej organu określonego w ust. 3, jeżeli przewiduje się wyznaczenie go na inne stanowisko służbowe. 2. Okres pozostawania żołnierza zawodowego w rezerwie kadrowej nie może być jednorazowo dłuższy niż dwa lata, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Organem wojskowym właściwym do przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej jest: 1) Minister Obrony Narodowej - w przypadku żołnierza zawodowego zwolnionego ze stanowiska służbowego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów i Ministra Obrony Narodowej; 2) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - w przypadku żołnierza zawodowego zwolnionego ze stanowiska służbowego w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego i podległych jednostkach organizacyjnych oraz w rodzajach Sił Zbrojnych, Komendzie Głównej Żandarmerii Wojskowej i podległych im jednostkach wojskowych; 3) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr - w pozostałych przypadkach. 4. Jeżeli przeniesienie do rezerwy kadrowej następuje w związku ze skierowaniem żołnierza zawodowego na studia zagraniczne, czas pozostawania w rezerwie kadrowej obejmuje okres tych studiów."}
{"id":"2003_1750_21","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Żołnierz zawodowy, w stosunku do którego została wydana decyzja o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, może być na okres do dnia zwolnienia z tej służby przeniesiony do dyspozycji. 2. Żołnierza zawodowego z dniem przeniesienia do dyspozycji zwalnia się z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego. 3. Organem uprawnionym do przeniesienia żołnierza zawodowego do dyspozycji jest organ, który wydał decyzję o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej, pozostawiając tego żołnierza na zaopatrzeniu w dotychczasowej lub innej jednostce wojskowej. 4. Żołnierza zawodowego przeniesionego do dyspozycji właściwy dowódca może zwolnić z wykonywania zadań służbowych."}
{"id":"2003_1750_22","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Żołnierz zawodowy, za jego pisemną zgodą, może pełnić zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych w: 1) Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Biurze Bezpieczeństwa Narodowego, Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości lub Agencji Wywiadu; 2) innych instytucjach i podmiotach realizujących szczególne zadania na rzecz obronności i bezpieczeństwa Państwa - zwanych dalej \"instytucjami cywilnymi\". 2. Stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1, ujmuje się w wykazie prowadzonym przez Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 3. Żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1, wyznacza na wskazane stanowisko służbowe kierownik instytucji cywilnej w formie przewidzianej dla tego stanowiska. 4. Żołnierzowi zawodowemu pełniącemu zawodową służbę wojskową w instytucji cywilnej przysługują uprawnienia i świadczenia, w tym uposażenie i inne należności pieniężne, określone w przepisach dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę w jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Do żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w instytucjach cywilnych stosuje się odpowiednio obowiązujące na zajmowanych przez nich stanowiskach służbowych przepisy prawa pracy lub przepisy dotyczące stosunku służbowego, odnoszące się do obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień niezwiązanych z przebiegiem zawodowej służby wojskowej, odpowiedzialności materialnej pracowników, rozkładu czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również tworzenia funduszu nagród, a także przyznawania nagród innych niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370 i Nr 240, poz. 2052). 6. Minister Obrony Narodowej sprawuje nadzór w zakresie pełnienia czynnej służby wojskowej nad żołnierzem zawodowym, o którym mowa w ust 1. 7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) instytucje cywilne, o których mowa w ust. 1 pkt 2; 2) szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych i odwoływania ze stanowisk; 3) sposób wykonywania przez Ministra Obrony Narodowej nadzoru, o którym mowa w ust. 6; 4) szczegółowe warunki i tryb opiniowania żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w instytucjach cywilnych oraz przełożonych uprawnionych do sporządzenia opinii. 8. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 7, ustali w szczególności informacje, które powinien zawierać wniosek o wyznaczenie żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe w instytucji cywilnej, oraz kompetencje w zakresie wyznaczania na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych i odwoływania z tych stanowisk przez Ministra Obrony Narodowej i kierowników instytucji cywilnych."}
{"id":"2003_1750_23","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Tryb postępowania i warunki wymagane przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych oraz aplikantów, asesorów i prokuratorów w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury i odwoływania z tych stanowisk określają przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych i ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 i Nr 213, poz. 1802)."}
{"id":"2003_1750_24","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa. 2. Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza lub kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza lub kieruje Minister Obrony Narodowej. 4. W czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa ?ołnierz zawodowy podlega organowi, który wyznaczył lub skierował go do tej służby. Podczas wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa żołnierz zawodowy może podlegać, w zależności od miejsca pełnienia zawodowej służby wojskowej, również innym przełożonym. 5. Żołnierzom zawodowym wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługują, w szczególności, następujące uprawnienia i świadczenia: 1) prawo przebywania w miejscu pełnienia służby wraz z małżonkiem i dziećmi; 2) prawo do nieodpłatnego zakwaterowania w lokalu mieszkalnym, wraz z niezbędnym umeblowaniem i wyposażeniem, zgodnie z warunkami miejscowymi, odpowiednio do zajmowanego stanowiska służbowego i liczby przebywających z nim członków rodziny; w przypadku braku możliwości zapewnienia lokalu mieszkalnego żołnierzowi przysługuje równoważnik pieniężny; 3) zwrot opłat związanych z nauką dzieci w szkole podstawowej, gimnazjum i szkole średniej; 4) zwrot niezbędnych, udokumentowanych kosztów leczenia w państwie, w którym pełni służbę, oraz kosztów leczenia przebywających z nim członków rodziny. 6. Niezależnie od świadczeń, o których mowa w ust. 5, żołnierzom zawodowym udającym się poza granice państwa w celu objęcia stanowiska służbowego oraz żołnierzom pełniącym służbę poza granicami państwa wyznaczonym na kolejne stanowisko za granicą w innym państwie niż dotychczas, a także żołnierzom powracającym do kraju po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa przysługuje zwrot kosztów: 1) podróży żołnierza i przebywających z nim członków rodziny; 2) przewozu rzeczy osobistego użytku i przedmiotów gospodarstwa domowego; 3) przejazdu do miejsca pełnienia służby za granicą i z powrotem do kraju członków rodziny nieprzebywających z nim za granicą: a) raz na dwa lata, jeżeli członek rodziny żołnierza nie przesiedlał się za granicę do miejsca pełnienia służby żołnierza, b) jeden raz, jeżeli członek rodziny przebywał z żołnierzem za granicą i żołnierzowi pokryto koszty jego podróży, po upływie nie mniej niż jednego roku po przesiedleniu. 7. Żołnierzom zawodowym skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługują, w szczególności, następujące uprawnienia i świadczenia: 1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie; 2) bezpłatne świadczenia zdrowotne oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne; 3) bezpłatny przewóz: a) z kraju do miejsca pełnienia służby i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, b) z miejsca pełnienia służby do kraju i z powrotem, w razie śmierci członka najbliższej rodziny; 4) urlop zdrowotny po powrocie do kraju, po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa; 5) ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zaistniałych w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, wskutek których nastąpiło uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć żołnierza. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których następuje wyznaczenie, a w których skierowanie do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza granicami państwa, a także odwoływania do kraju z tej służby, warunki pełnienia przez żołnierzy służby poza granicami państwa, w tym zakres podległości, o której mowa w ust. 4, warunki przyznawania świadczeń żołnierzom wyznaczonym lub skierowanym do pełnienia służby poza granicami państwa oraz świadczeń przysługujących żołnierzom w związku z wyznaczeniem lub skierowaniem do pełnienia służby poza granicami państwa. Rozporządzenie, określając obowiązki i uprawnienia żołnierzy zawodowych wyznaczonych lub skierowanych do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, powinno w szczególności uwzględnić specyfikę wykonywanych zadań, zagrożenia dla zdrowia lub życia tych żołnierzy, a także istniejące w danym państwie warunki miejscowe."}
{"id":"2003_1750_25","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy jest wyznaczony na stanowisko służbowe, może dodatkowo powierzyć żołnierzowi czasowe pełnienie obowiązków służbowych w tej jednostce na stanowisku nieobsadzonym lub obsadzonym, na którym wyznaczony żołnierz czasowo nie wykonuje zadań służbowych. 2. Okres, o którym mowa w ust. 1, nie może być jednorazowo dłuższy niż piętnaście miesięcy. 3. W wyjątkowych przypadkach podoficerowi zawodowemu można dodatkowo powierzyć czasowe pełnienie obowiązków służbowych na stanowisku służbowym przewidzianym dla oficera zawodowego zaszeregowanym do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie, jeżeli nie wiąże się z tym powierzeniem stosunek przełożeństwa nad oficerami. 4. Żołnierza zawodowego, któremu dodatkowo powierzono czasowe pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku służbowym, nie zwalnia się ze stanowiska dotychczas zajmowanego. 5. Przepisy ust. 1-4 mają zastosowanie również w przypadku czasowego powierzenia żołnierzowi zawodowemu obowiązków pracownika wojska, z tym że w takim przypadku okres, o którym mowa w ust. 2, nie może być jednorazowo dłuższy niż sześć miesięcy."}
{"id":"2003_1750_26","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Żołnierz zawodowy podlega opiniowaniu służbowemu w formie: 1) opiniowania okresowego - przeprowadzanego na sześć miesięcy przed dniem upływu kadencji lub kontraktu na pełnienie służby terminowej; 2) opiniowania specjalnego - przeprowadzanego w przypadkach określonych w ust. 2. 2. Specjalną opinię służbową sporządza się w razie: 1) ukończenia studiów lub nauki w szkole wojskowej; 2) ukończenia w trybie dziennym studiów doktoranckich lub podyplomowych albo kursu trwających co najmniej trzy miesiące; 3) zakończenia pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku służbowym poza granicami państwa; 4) wystąpienia o opinię przez organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe; 5) wystąpienia o opinię przez sąd, prokuratora, Żandarmerię Wojskową, Wojskowe Służby Informacyjne, rzecznika dyscyplinarnego lub rzecznika dyscypliny finansów publicznych, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Policję. 3. Opinia służbowa ma na celu ocenę wykonywania przez żołnierza zawodowego obowiązków służbowych i stanowi podstawę do określenia dalszego przebiegu jego służby. 4. W okresowej opinii służbowej przełożony dokonuje oceny wywiązywania się przez żołnierza zawodowego z poszczególnych obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym określonych w opisie tego stanowiska, wyrażoną w skali: spełnia wymagania, spełnia wymagania w ograniczonym zakresie lub nie spełnia wymagań. 5. Na podstawie ocen, o których mowa w ust. 4, przełożony wystawia ogólną ocenę opiniowanego żołnierza zawodowego, wyrażoną w skali od 2 do 5 (niedostateczna, dostateczna, dobra i bardzo dobra). W okresowej opinii służbowej określa się również prognozę przebiegu zawodowej służby wojskowej żołnierza bliższą, dalszą i perspektywiczną. 6. Opinię służbową sporządza pismem odręcznym bezpośredni przełożony żołnierza zawodowego. 7. Przełożony jest obowiązany doręczyć, za pokwitowaniem, potwierdzoną kopię opinii służbowej żołnierzowi zawodowemu, którego ona dotyczy, w ciągu czternastu dni od dnia jej sporządzenia. W opinii służbowej zamieszcza się pouczenie o przysługującym żołnierzowi zawodowemu prawie wniesienia odwołania od opinii. 8. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje prawo wniesienia odwołania od opinii służbowej do wyższego przełożonego w terminie czternastu dni od dnia jej otrzymania. Odwołanie wniesione po terminie nie podlega rozpoznaniu. 9. Wyższy przełożony rozstrzyga ostatecznie sprawę przez: 1) utrzymanie w mocy opinii służbowej; 2) zmianę opinii służbowej lub jej uzupełnienie; 3) uchylenie i wydanie nowej opinii służbowej. 10. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb opiniowania żołnierzy zawodowych, zapoznawania ich z treścią opinii służbowych oraz wnoszenia i rozpatrywania od nich odwołań, a także wzór arkusza opiniodawczego. Rozporządzenie powinno uwzględniać, aby sporządzona opinia służbowa w sposób jednoznaczny określała o przydatności lub braku przydatności żołnierza zawodowego na zajmowanym stanowisku służbowym, cechy osobowości żołnierza, w tym w szczególności odporność psychofizyczną na trudy zawodowej służby wojskowej, poziom i rzetelność wykonywania zadań służbowych oraz predyspozycje do zajmowania wyższych stanowisk, a także organy sporządzające specjalne opinie służbowe oraz zakres informacji zawartej w opinii specjalnej. Powinno ono zagwarantować, aby opiniowanie było oparte na zasadzie jawności, przy zachowaniu godności osobistej opiniowanego żołnierza zawodowego."}
{"id":"2003_1750_27","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Stopniami wojskowymi żołnierzy zawodowych są stopnie ustanowione w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Nadanie żołnierzowi zawodowemu pierwszego i kolejnych stopni wojskowych następuje w drodze mianowania. 3. Pierwszym stopniem wojskowym jest: 1) w korpusie oficerów zawodowych - stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki); 2) w korpusie podoficerów zawodowych - stopień wojskowy kaprala (mata); 3) w korpusie szeregowych zawodowych - stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza)."}
{"id":"2003_1750_28","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Warunkiem mianowania na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) jest ukończenie wyższej szkoły wojskowej i posiadanie tytułu zawodowego magistra (równorzędnego) albo posiadanie tytułu zawodowego magistra (równorzędnego) i odbycie szkolenia wojskowego oraz zdanie egzaminu na oficera."}
{"id":"2003_1750_29","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Na stopień wojskowy kaprala (mata) mianuje się żołnierza spełniającego warunki określone w art. 10 pkt 2 lit. a, w związku z powołaniem do zawodowej służby wojskowej. 2. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, na stopień wojskowy kaprala (mata) może być mianowany, po zdaniu egzaminu na podoficera, szeregowy zawodowy, który posiada świadectwo dojrzałości i bardzo dobrą ogólną ocenę w opinii służbowej oraz nie ukończył trzydziestego roku życia."}
{"id":"2003_1750_3","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Żołnierze zawodowi są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej. 2. Żołnierze zawodowi pełnią zawodową służbę wojskową dla dobra Rzeczypospolitej Polskiej. Służba ta wymaga zdyscyplinowania, lojalności i poświęcenia. 3. Państwo zapewnia żołnierzom zawodowym godne warunki życia, umożliwiające oddanie się służbie Narodowi i Ojczyźnie, rekompensując odpowiednio trud, ograniczenia i wyrzeczenia związane z pełnieniem zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_30","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) mianuje się żołnierza spełniającego warunki określone w art. 10 pkt 3 lub art. 11, w związku z powołaniem do zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_31","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Żołnierza zawodowego mianuje się na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ma być wyznaczony, z zastrzeżeniem ust. 2. Mianowanie następuje z dniem objęcia obowiązków na stanowisku służbowym. 2. Warunkiem objęcia obowiązków na stanowisku służbowym jest mianowanie żołnierza zawodowego przez uprawniony organ wojskowy na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska, na jakie ma być wyznaczony."}
{"id":"2003_1750_32","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Na stopnie wojskowe w korpusie oficerów zawodowych, z wyjątkiem stopnia wojskowego podporucznika (podporucznika marynarki) i stopni wojskowych generałów (admirałów), mianuje Minister Obrony Narodowej. 2. Mianowanie żołnierzy zawodowych na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) i stopnie wojskowe generałów (admirałów) następuje z uwzględnieniem zasad określonych w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Na stopnie wojskowe w korpusach podoficerów zawodowych i szeregowych zawodowych mianuje organ właściwy do wyznaczenia żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe , z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusach podoficerów zawodowych i szeregowych zawodowych mianuje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego."}
{"id":"2003_1750_33","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Utrata stopnia wojskowego oraz degradacja następują na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej i w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061 i Nr 121, poz. 1142)."}
{"id":"2003_1750_34","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Żołnierza zawodowego zalicza do określonego korpusu osobowego oraz grupy osobowej Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w decyzji o powołaniu go do zawodowej służby wojskowej. 2. Żołnierz zawodowy może być przeniesiony do innego korpusu osobowego lub do innej grupy osobowej przez organ właściwy do wyznaczenia go na stanowisko służbowe, stosownie do posiadanych kwalifikacji, ze względu na: 1) stan zdrowia stwierdzony orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej; 2) potrzeby Sił Zbrojnych. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych."}
{"id":"2003_1750_35","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Żołnierza zawodowego wyznacza się na stanowisko służbowe stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, w zależności od wymaganych kwalifikacji zawodowych określonych w opisie stanowiska oraz od posiadanej opinii służbowej, a żołnierza pełniącego zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej - od ustalonej dla niego indywidualnej prognozy przebiegu służby. 2. Określenie indywidualnej prognozy przebiegu służby oficera zawodowego i podoficera zawodowego, o której mowa w ust. 1, odbywa się w oparciu o modele przebiegu służby."}
{"id":"2003_1750_36","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Minimalne wymagania kwalifikacyjne do wyznaczenia na stanowiska służbowe są następujące: 1) stanowiska dla szeregowych zawodowych zaszeregowane do stopnia etatowego starszego szeregowego (starszego marynarza) - ukończenie gimnazjum oraz posiadanie przygotowania zawodowego i ukończenie szkolenia wojskowego; 2) stanowiska dla podoficerów zawodowych zaszeregowane do stopnia etatowego: a) kaprala (mata) i starszego kaprala (starszego mata) - posiadanie świadectwa dojrzałości i ukończenie szkoły podoficerskiej, b) plutonowego (bosmanmata) - ukończenie kursu specjalistycznego dla plutonowych (bosmanmatów), c) sierżanta (bosmana) - ukończenie kursu specjalistycznego dla sierżantów (bosmanów), d) starszego sierżanta (starszego bosmana) - ukończenie kursu specjalistycznego dla starszych sierżantów (starszych bosmanów), e) młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki) - ukończenie kursu specjalistycznego dla młodszych chorążych (młodszych chorążych marynarki), f) chorążego (chorążego marynarki) - ukończenie kursu specjalistycznego dla chorążych (chorążych marynarki), g) starszego chorążego (starszego chorążego marynarki) - ukończenie kursu specjalistycznego dla starszych chorążych (starszych chorążych marynarki), h) starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) - ukończenie kursu specjalistycznego dla starszych chorążych sztabowych (starszych chorążych sztabowych marynarki); 3) stanowiska dla oficerów zawodowych zaszeregowane do stopnia etatowego: a) podporucznika (podporucznika marynarki) - ukończenie wyższej szkoły wojskowej i posiadanie tytułu zawodowego magistra (równorzędnego) lub posiadanie tytułu zawodowego magistra (równorzędnego) oraz odbycie szkolenia wojskowego i zdanie egzaminu na oficera, b) porucznika (porucznika marynarki) - ukończenie kursu specjalistycznego dla poruczników (poruczników marynarki), c) kapitana (kapitana marynarki) - ukończenie kursu specjalistycznego dla kapitanów (kapitanów marynarki), d) majora (komandora podporucznika) - ukończenie studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej lub Akademii Marynarki Wojennej, e) podpułkownika (komandora porucznika) - ukończenie kursu specjalistycznego dla podpułkowników (komandorów poruczników), f) pułkownika (komandora) - ukończenie studium operacyjno-strategicznego, g) generała brygady (kontradmirała), generała dywizji (wiceadmirała), generała broni (admirała floty) i generała (admirała) - ukończenie studium polityki obronnej. 2. Do celów określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 na równi ze świadectwem lub dyplomem szkoły wojskowej są traktowane świadectwa lub dyplomy równorzędnych zagranicznych kursów, szkół i uczelni, a w przypadku stanowisk szczególnych również innych równorzędnych kursów, szkół i uczelni zagranicznych i krajowych na kierunkach zgodnych z opisem stanowiska."}
{"id":"2003_1750_37","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Żołnierzowi, który został zawieszony w czynnościach służbowych albo tymczasowo aresztowany, zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę połowy uposażenia zasadniczego oraz wypłatę dodatków o charakterze stałym. 2. W razie umorzenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego albo uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu żołnierz otrzymuje zawieszoną część uposażenia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia, w którym uposażenie stało się wymagalne, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu żołnierza z czynnej służby wojskowej.\"; 19) art. 40-43 otrzymują brzmienie: \"Art. 40. 1. Z uposażenia żołnierza odbywającego okresową służbę wojskową mogą być dokonywane potrącenia w granicach i na zasadach określonych w przepisach szczególnych stosowanych do wynagrodzeń za pracę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 43. 2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia zasadniczego wymienione w art. 27 ust. 1 pkt 1 i 2, ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, wymieniony w art. 27 ust. 1 pkt 3, i odprawę, o której mowa w art. 27 ust. 2. 3. Odprawa z tytułu zwolnienia z okresowej służby wojskowej, o której mowa w art. 27 ust. 2, podlega egzekucji wyłącznie na zaspokojenie zaległych świadczeń alimentacyjnych, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ust. 1."}
{"id":"2003_1750_37","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową: 1) na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej - pełni tę służbę na stanowiskach służbowych przez czas określony kadencjami; 2) na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej - pełni tę służbę na stanowiskach służbowych przez czas kadencji, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Okres kadencji wynosi od roku do trzech lat. 3. Kadencję lub kadencje dla żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, określa się w ten sposób, aby suma czasu trwania tych kadencji równała się okresowi, na jaki został zawarty kontrakt. 4. Okres kadencji na stanowisku służbowym dla każdego żołnierza zawodowego ustala w decyzji organ uprawniony do wyznaczenia na stanowisko służbowe, zgodnie z ustaleniami w tym zakresie zawartymi w opisie stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ma być wyznaczony. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych oraz aplikantów, asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz w instytucjach cywilnych."}
{"id":"2003_1750_38","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Wyznaczenie oficera zawodowego na kolejne wyższe stanowisko główne jest uzależnione od: 1) pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku lub stanowiskach pośrednich, z zastrzeżeniem ust. 2; 2) uzyskania w okresowych opiniach służbowych ogólnej oceny bardzo dobrej lub dobrej, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się przy wyznaczeniu oficera zawodowego na stanowiska główne zaszeregowane do stopnia etatowego podporucznika (podporucznika marynarki) oraz od stopnia etatowego generała dywizji (wiceadmirała) wzwyż. 3. Na pierwsze stanowisko pośrednie oficer zawodowy może być wyznaczony jedynie ze stanowiska głównego. 4. Służba na poszczególnych stanowiskach zasadniczych jest pełniona przez jedną kadencję, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 2. 5. W przypadku uzyskania przez oficera zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowiskach zasadniczych w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny bardzo dobrej lub dobrej może być on wyznaczony na stanowisko służbowe zabezpieczające o tym samym stopniu etatowym, jakie zajmował. 6. W przypadku uzyskania przez oficera zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowiskach zasadniczych w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na stanowisko służbowe zabezpieczające o tym samym stopniu etatowym, jakie zajmował; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_39","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Wyznaczenie oficera zawodowego na pierwsze stanowisko zabezpieczające jest uzależnione od pełnienia przez niego zawodowej służby wojskowej na stanowisku zasadniczym. 2. Oficer zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową na stanowisku zabezpieczającym może być wyznaczony na stanowisko pośrednie o tym samym stopniu etatowym w przypadku uzyskania w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny bardzo dobrej. 3. W przypadku uzyskania przez oficera zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowisku zabezpieczającym w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na to samo lub inne równorzędne stanowisko zabezpieczające; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_4","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Żołnierze zawodowi stanowią kadrę zawodową Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej \"Siłami Zbrojnymi\". 2. Kadra zawodowa Sił Zbrojnych dzieli się na: 1) korpus oficerów zawodowych; 2) korpus podoficerów zawodowych; 3) korpus szeregowych zawodowych. 3. Korpusy oficerów, podoficerów i szeregowych zawodowych dzielą się na korpusy osobowe składające się z grup osobowych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, liczbę stanowisk służbowych w poszczególnych korpusach kadry zawodowej Sił Zbrojnych, uwzględniając planowaną strukturę Sił Zbrojnych. 5. Minister Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi korpusy osobowe oraz ustala ich podział na grupy osobowe, zapewniając zaspokojenie potrzeb Sił Zbrojnych. 6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, nazwy stanowisk służbowych oraz ich liczbę, wraz z zaszeregowaniem do określonego stopnia etatowego, grupy uposażenia oraz korpusu osobowego i grupy osobowej."}
{"id":"2003_1750_40","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Wyznaczenie oficera zawodowego na stanowisko szczególne uzależnione jest od posiadania przez niego szczególnych kwalifikacji lub spełniania wymagań warunkujących wykonywanie niektórych zawodów. 2. Wyznaczenie oficera zawodowego na wyższe stanowisko szczególne może nastąpić w zależności od wolnych stanowisk służbowych i od okresu zajmowania dotychczasowego stanowiska, a także od ogólnej oceny bardzo dobrej lub dobrej w okresowej opinii służbowej. 3. Oficer zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową na stanowisku szczególnym może być wyznaczony, jeżeli przemawiają za tym uzasadnione potrzeby Sił Zbrojnych, na stanowisko zasadnicze lub na stanowisko zabezpieczające o tym samym stopniu etatowym w przypadku uzyskania w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny bardzo dobrej lub dobrej. 4. W przypadku uzyskania przez oficera zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowisku szczególnym w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na to samo lub inne równorzędne stanowisko szczególne; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej. 5. Przepisów ust. 2 i 4 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych."}
{"id":"2003_1750_41","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Z uposażenia żołnierza odbywającego nadterminową zasadniczą służbę wojskową mogą być dokonywane potrącenia w granicach i na zasadach określonych w przepisach szczególnych stosowanych do wynagrodzeń za pracę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 43. 2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia zasadniczego, wymienione w art. 30, odprawę, o której mowa w art. 32 ust. 2, i ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, wymieniony w art. 32a. 3. Odprawa z tytułu zwolnienia z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, o której mowa w art. 32 ust. 2, podlega egzekucji wyłącznie na zaspokojenie zaległych świadczeń alimentacyjnych, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ust. 1."}
{"id":"2003_1750_41","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Wyznaczenie podoficera zawodowego na wyższe stanowisko służbowe może nastąpić w zależności od wolnych stanowisk i od okresu zajmowania dotychczasowego stanowiska, a także od ogólnej oceny bardzo dobrej lub dobrej w okresowej opinii służbowej oraz od odbycia, w zależności od potrzeb, stosownego kursu specjalistycznego. 2. W przypadku uzyskania przez podoficera zawodowego w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na to samo lub inne równorzędne stanowisko służbowe; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_42","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Pełnienie zawodowej służby wojskowej w korpusie szeregowych zawodowych odbywa się na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej. 2. W przypadku uzyskania przez szeregowego zawodowego w okresowej opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na to samo lub inne równorzędne stanowisko służbowe; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_42","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Z uposażenia żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową, ćwiczenia wojskowe lub przeszkolenie wojskowe albo pełniących służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny mogą być dokonywane potrącenia tylko na zaspokojenie roszczeń z tytułu szkody wyrządzonej jednostce wojskowej i kary pieniężne orzeczone w postępowaniu dyscyplinarnym, z tym że łączna wysokość potrąceń nie może przekroczyć 50% miesięcznego uposażenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do odpraw, o których mowa w art. 32 ust. 1, 3 i 4."}
{"id":"2003_1750_43","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Przepisów art. 40-42 nie stosuje się do zaliczek pobranych przez żołnierza do rozliczenia, które potrąca się z uposażenia i innych należności pieniężnych w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń dokonywanych z innych tytułów.\"; 20) uchyla się art. 44; 21) w art. 45 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) terminy płatności uposażenia i innych należności pieniężnych z uwzględnieniem, że wypłata uposażenia będzie dokonywana miesięcznie z góry; 2) szczegółowe warunki i tryb pokrywania przez wojsko kosztów pogrzebu ?ołnierzy; w szczególności z uwzględnieniem organów wojskowych właściwych w tych sprawach oraz maksymalnych wysokości kosztów pogrzebu żołnierza organizowanego na koszt wojska.\"; 22) uchyla się art. 48."}
{"id":"2003_1750_43","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Wyznaczenie na stanowiska służbowe Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i dowódców rodzajów Sił Zbrojnych następuje z uwzględnieniem odrębnych przepisów. 2. Kadencja na stanowiskach służbowych Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i dowódców rodzajów Sił Zbrojnych wynosi trzy lata, z możliwością wyznaczenia na ponowną kadencję, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko służbowe Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego lub dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych może być zwolniony z zajmowanego stanowiska przed upływem kadencji przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w porozumieniu lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, jeżeli przemawiają za tym uzasadnione potrzeby Sił Zbrojnych."}
{"id":"2003_1750_44","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Organami właściwymi do wyznaczania na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk żołnierzy zawodowych są: 1) Minister Obrony Narodowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych o stopniach etatowych pułkownika (komandora) i generałów (admirałów) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw, a także na stanowiska wymienione w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2; 2) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie w komórkach organizacyjnych wchodzących w skład Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i w podległych Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego jednostkach organizacyjnych, a także w dowództwie Garnizonu Warszawa oraz w podległych jednostkach organizacyjnych, z zastrzeżeniem pkt 1 i 4-6; 3) dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Szef Wojskowych Służb Informacyjnych i Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 4-6; 4) dowódca okręgu wojskowego, dowódca korpusu, dowódca Garnizonu Warszawa i komendant akademii wojskowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 5 i 6; 5) dowódca dywizji, flotylli i brygady niewchodzącej w skład dywizji oraz komendant wyższej szkoły oficerskiej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 6; 6) dowódca brygady wchodzącej w skład dywizji, dowódca pułku i batalionu oraz dowódca zajmujący równorzędne stanowisko służbowe - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego starszego sierżanta (starszego bosmana) włącznie w podległej jednostce wojskowej; 7) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie w pozostałych, niewymienionych w pkt 2-6 jednostkach organizacyjnych oraz po zaopiniowaniu przez Dyrektora Generalnego Ministerstwa Obrony Narodowej w zakresie zgodności z liczbą i strukturą etatu w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej, za wyjątkiem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. 2. Do przenoszenia żołnierza zawodowego z jednostki wojskowej, w której zajmował stanowisko służbowe, do innej jednostki wojskowej jest uprawniony organ, któremu podlegają obie te jednostki, przy zachowaniu posiadanych uprawnień do wyznaczania na stanowiska."}
{"id":"2003_1750_45","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Żołnierza zawodowego zwalnia się z zajmowanego stanowiska służbowego: 1) jeżeli wojskowa komisja lekarska orzekła jego niezdolność do pełnienia zawodowej służby wojskowej w określonych jednostkach wojskowych albo na zajmowanym stanowisku służbowym; 2) gdy zlikwidowano zajmowane przez niego stanowisko służbowe; 3) gdy upłynął termin kadencji określony w decyzji o wyznaczeniu na stanowisko służbowe. 2. Żołnierza zawodowego można zwolnić z zajmowanego stanowiska służbowego w przypadku potrzeby wyznaczenia na równorzędne lub wyższe stanowisko. 3. Żołnierza zawodowego zwolnionego ze stanowiska służbowego w przypadkach wymienionych w ust. 1 i 2 oraz żołnierza zawodowego pozostającego w rezerwie kadrowej zwalnia się z zawodowej służby wojskowej, gdy odmówi pełnienia służby na innym równorzędnym lub wyższym stanowisku. 4. Zwolnienie żołnierza zawodowego ze stanowiska służbowego aplikanta, asesora i sędziego sądu wojskowego oraz aplikanta, asesora i prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury następuje z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych i ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze."}
{"id":"2003_1750_46","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk, w tym zasady i tryb organizacji oraz kierowania żołnierzy na kursy specjalistyczne przed wyznaczeniem na stanowiska; 2) inne niż wymienione w art. 44 ust. 1 pkt 1 stanowiska służbowe, na które wyznacza i z których zwalnia Minister Obrony Narodowej; 3) szczegółowe warunki i tryb zaliczania i przenoszenia żołnierzy zawodowych do innego korpusu osobowego lub grupy osobowej; 4) tryb przenoszenia żołnierzy zawodowych do rezerwy kadrowej, warunki i sposób pełnienia przez nich zawodowej służby wojskowej w tym okresie, a także sposób nakładania na nich zadań służbowych oraz rozliczania z ich wykonania oraz limit żołnierzy zawodowych pozostających w rezerwie kadrowej dla poszczególnych organów wymienionych w art. 20 ust. 3, w ramach ogólnej liczby stanowisk służbowych określonej na podstawie art. 4 ust. 4. 2. Rozporządzenie powinno w szczególności: 1) przewidywać możliwość równego dostępu żołnierzy zawodowych do wyższych stanowisk służbowych, po spełnieniu przez nich warunków określonych w ustawie, modelu przebiegu zawodowej służby wojskowej i w opisie stanowiska; 2) zapewnić sprawność kierowania przez Ministra Obrony Narodowej podległymi i nadzorowanymi jednostkami organizacyjnymi; 3) określić, że podstawowym kryterium zaliczenia lub przeniesienia żołnierza zawodowego do innego korpusu osobowego lub grupy osobowej powinno być wykształcenie żołnierza, jego kwalifikacje zawodowe, w tym specjalistyczne, stan zdrowia, a także przydatność na nowym stanowisku służbowym; 4) przewidywać, że żołnierze zawodowi w okresie pozostawania w rezerwie kadrowej podlegają regułom pełnienia zawodowej służby wojskowej i wykonują zadania służbowe określone przez organ, który przeniósł ich do rezerwy kadrowej."}
{"id":"2003_1750_47","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy jest wyznaczony na stanowisko służbowe, może skierować żołnierza do wykonywania zadań służbowych poza jednostką, na czas nie dłuższy niż trzy miesiące w ciągu roku kalendarzowego. 2. Skierowany żołnierz zawodowy pozostaje na stanowisku służbowym w dotychczasowej jednostce wojskowej. 3. Skierowanie aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych oraz aplikantów, asesorów i prokuratorów w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury określają przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych i przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze."}
{"id":"2003_1750_48","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Żołnierzom zawodowym wydaje się wojskowy dokument osobisty stwierdzający pełnienie zawodowej służby wojskowej oraz, w szczególnych przypadkach, dokument osobisty stwierdzający pełnienie tej służby w określonej jednostce wojskowej. 2. Żołnierzy zawodowych obejmuje się ewidencją wojskową, prowadzoną przez dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, organ właściwy do wyznaczania na stanowisko służbowe i dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni zawodową służbę wojskową, oraz wojskowego komendanta uzupełnień. 3. W ewidencji, o której mowa w ust. 2, ujmuje się dane osobowe żołnierza zawodowego oraz dane dotyczące przebiegu czynnej służby wojskowej, stanu zdrowia, wykształcenia, kwalifikacji, stanu cywilnego i rodzinnego, wyróżnień, a także orzeczeń wydanych w stosunku do żołnierza w postępowaniu sądowym, administracyjnym lub dyscyplinarnym oraz odpowiedzialności zawodowej. 4. Dane osobowe, o których mowa w ust. 3, obejmują: nazwisko i imiona, nazwisko rodowe, nazwisko i imiona poprzednie, imiona rodziców, nazwiska rodowe rodziców, imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe, imiona dzieci, płeć, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer PESEL, numer identyfikacji podatkowej, stopień wojskowy, adres zameldowania oraz rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości. 5. Ewidencję, o której mowa w ust. 2, prowadzi się w formie teczki akt personalnych i karty ewidencyjnej. 6. Do przetwarzania przez organy wymienione w ust. 2 danych, o których mowa w ust. 3, do celów związanych z przebiegiem zawodowej służby wojskowej nie stosuje się przepisów rozdziału III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz. 1271). 7. Wojskowy dokument osobisty wydaje się żołnierzowi zawodowemu niezwłocznie po rozpoczęciu pełnienia zawodowej służby wojskowej. 8. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory wojskowych dokumentów osobistych oraz sposób dokonywania wpisów w tych dokumentach i postępowania z nimi, a także organy właściwe do ich wydawania; 2) zakres i sposób prowadzenia ewidencji wojskowej. Rozporządzenie powinno w szczególności określić terminy ważności wojskowych dokumentów osobistych, okoliczności uzasadniające ich wymianę i zwrot, zadania przełożonych w zakresie wydawania wojskowych dokumentów osobistych i sposobu dokonywania w nich wpisów, postępowanie w razie utraty wojskowych dokumentów osobistych, a także szczegółowe wymogi dotyczące ochrony danych osobowych żołnierzy zawodowych objętych ewidencją wojskową."}
{"id":"2003_1750_49","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Żołnierzom zawodowym wydaje się karty i tabliczki tożsamości. 2. Karty tożsamości wydawane żołnierzom zawodowym wyjeżdżającym w celach służbowych za granicę stanowią również dowód tożsamości, o którym mowa w art. III ust. 2 lit. a Umowy między Państwami - Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 21, poz. 257). 3. Zasady wydawania żołnierzom zawodowym tabliczek tożsamości określają przepisy Konwencji o ochronie ofiar wojny, podpisanej w Genewie dnia 12 sierpnia 1949 r. (Dz.U. z 1956 r. Nr 38, poz. 171 oraz z 1992 r. Nr 4, poz. 23 i Nr 41, poz. 175). 4. Żołnierzom zawodowym wyjeżdżającym w celach służbowych za granicę wydaje się również indywidualny lub zbiorowy rozkaz wyjazdu. 5. W kartach tożsamości wydawanych żołnierzom zawodowym zamieszcza się: 1) nazwisko i imię (imiona); 2) datę urodzenia; 3) stopień wojskowy i oznaczenie wojskowego dokumentu osobistego; 4) numer PESEL; 5) rodzaj służby wojskowej; 6) grupę krwi; 7) fotografię i podpis żołnierza; 8) suchy odcisk pieczęci organu wystawiającego; 9) nazwę państwa wystawiającego; 10) serię i numer; 11) elementy zabezpieczające. 6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje oraz wzory kart i tabliczek tożsamości wydawanych żołnierzom zawodowym, organy właściwe do ich wydawania i ewidencjonowania, doręczania i postępowania w razie zniszczenia lub utraty, a także wzór rozkazu wyjazdu, mając na względzie przeznaczenie kart i tabliczek tożsamości oraz sposób ich wykorzystania. Rozdział 4 Podstawowe uprawnienia i obowiązki służbowe żołnierzy zawodowych"}
{"id":"2003_1750_5","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby wojskowej ustala wojskowa komisja lekarska, która wydaje w tej sprawie orzeczenie. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej jest decyzją. 2. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się: 1) żołnierza zawodowego - z urzędu albo na jego wniosek; 2) żołnierza i inną osobę, która zgłosiła chęć pełnienia zawodowej służby wojskowej - z urzędu. 3. Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się z urzędu żołnierzy zawodowych: 1) gdy nie wykonują zadań służbowych z powodu choroby trwającej nieprzerwanie przez trzy miesiące; 2) jeżeli w ich stanie zdrowia nastąpiło pogorszenie uniemożliwiające lub utrudniające wykonywanie zadań służbowych; 3) gdy ulegli wypadkom pozostającym w związku z pełnieniem zawodowej służby wojskowej lub u których została stwierdzona choroba powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej; 4) w celu przeprowadzenia okresowych lub okolicznościowych badań lekarskich - jeżeli zaliczeni zostali do określonych grup osobowych; 5) przed skierowaniem do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa oraz po powrocie do kraju; 6) jeżeli orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej jest niezbędne w postępowaniu karnym lub w sprawach o wykroczenia. 4. Do wojskowej komisji lekarskiej można skierować z urzędu żołnierza zawodowego również w innych niż wymienione w ust. 3 przypadkach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych, w tym w szczególności: 1) przed wyznaczeniem na stanowisko służbowe; 2) w związku z przeniesieniem do innego korpusu osobowego albo innej grupy osobowej; 3) przed zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej z przyczyn innych niż ze względu na stan zdrowia. 5. Do wojskowej komisji lekarskiej kierują: 1) wojskowy komendant uzupełnień - żołnierzy i inne osoby ubiegające się o powołanie do zawodowej służby wojskowej; 2) dowódca jednostki wojskowej - w przypadkach wymienionych w ust. 3 pkt 1-4 i ust. 4 pkt 3, a także, po uzgodnieniu z organem właściwym do wyznaczenia żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe, w przypadkach wymienionych w ust. 3 pkt 5 oraz ust. 4 pkt 1 i 2, jak również żołnierzy nadterminowej zasadniczej służby wojskowej i zasadniczej służby wojskowej ubiegających się o powołanie do zawodowej służby wojskowej; 3) sąd, prokurator, komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej oraz inny organ, przed którym toczy się postępowanie w sprawach o przestępstwo lub wykroczenie - w przypadku wymienionym w ust. 3 pkt 6; 4) Minister Obrony Narodowej - wszystkich żołnierzy zawodowych. 6. Ustala się następujące kategorie zdolności fizycznej i psychicznej do zawodowej służby wojskowej: 1) kategoria Z - zdolny do zawodowej służby wojskowej, co oznacza zdolność do pełnienia zawodowej służby wojskowej oraz służby w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego; 2) kategoria N - trwale lub czasowo niezdolny do zawodowej służby wojskowej oraz niezdolny do służby w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego. 7. Orzeczenie o zaliczeniu danego żołnierza lub innej osoby do jednej z kategorii, o których mowa w ust. 6, właściwe wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby do służby w poszczególnych rodzajach Sił Zbrojnych i rodzajach wojsk oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych, a w razie potrzeby również obserwacji szpitalnej. 8. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz chorób lub ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz do służby poza granicami państwa; 2) wykaz chorób lub ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do pełnienia służby w poszczególnych rodzajach Sił Zbrojnych i rodzajach wojsk oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych wymagających szczególnych predyspozycji zdrowotnych; 3) właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich; 4) tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich żołnierzy zawodowych i osób ubiegających się o powołanie do zawodowej służby wojskowej; 5) szczegółowe warunki orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej; 6) szczegółowe warunki orzekania o zdolności do służby wojskowej poza granicami państwa; 7) sposób ustalania związku chorób oraz śmierci ze służbą wojskową. 9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, należy wskazać kategorie zdolności do zawodowej służby wojskowej orzekane w razie stwierdzenia poszczególnych chorób lub ułomności oraz uwzględnić oznaczenie chorób lub ułomności według paragrafów i punktów w celu zapewnienia ochrony danych osobowych w procesie orzeczniczym, a także określić tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich i tryb postępowania tych komisji, z uwzględnieniem prowadzenia dodatkowych badań specjalistycznych wymaganych w poszczególnych rodzajach Sił Zbrojnych i rodzajach wojsk oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych, a także do służby poza granicami państwa, tryb wydawania orzeczeń i ich zatwierdzania, niezbędne elementy orzeczenia, tryb rozpatrywania odwołań i sprzeciwów od tych orzeczeń oraz ich uchylania w trybie nadzoru, niezbędną dokumentację lekarską i inne dokumenty mogące stanowić podstawę orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej, wzór skierowania do wojskowych komisji lekarskich, jak również wzory orzeczeń i certyfikatów wydawanych przez te komisje. Rozporządzenie zapewni, aby do zawodowej służby wojskowej były powoływane i pełniły ją osoby posiadające stan zdrowia odpowiadający warunkom zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_50","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Żołnierze zawodowi w czasie wykonywania zadań służbowych są obowiązani do noszenia umundurowania, odznak i oznak wojskowych. 2. W przypadkach określonych przez dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy jest wyznaczony na stanowisko służbowe, jest on obowiązany do noszenia uzbrojenia lub orderów i odznaczeń. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory, szczegółowe zasady, okoliczności i sposób noszenia umundurowania oraz oznak wojskowych; 2) warunki, okoliczności i sposób noszenia uzbrojenia; 3) przypadki, w których żołnierze zawodowi są zwolnieni od obowiązku noszenia umundurowania i oznak wojskowych w czasie wykonywania zadań służbowych; 4) warunki i sposób noszenia orderów, odznaczeń i odznak. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, powinno w szczególności zapewnić, aby wzory umundurowania były praktyczne i estetyczne, zapewniały możliwość wykorzystywania umundurowania w różnych warunkach klimatycznych i pogodowych. Rozporządzenie powinno uwzględnić także podział umundurowania na galowe, wyjściowe, służbowe, ćwiczebne, polowe, specjalne, robocze i wieczorowe oraz uwzględnić zestawy ubiorcze dla żołnierzy zawodowych poszczególnych rodzajów wojsk i służb, z uwzględnieniem płci żołnierza. W rozporządzeniu należy przewidzieć różne okoliczności noszenia umundurowania, a zwłaszcza w czasie szkolenia i ćwiczeń, służby garnizonowej i wewnętrznej, zajęć służbowych oraz w czasie podróży. Ponadto w rozporządzeniu należy uwzględnić przypadki zwolnienia żołnierzy zawodowych od obowiązku noszenia umundurowania i oznak wojskowych w czasie wykonywania zajęć służbowych."}
{"id":"2003_1750_51","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Żołnierze zawodowi są obowiązani zachować w tajemnicy wszystkie informacje niejawne, z którymi zapoznali się podczas lub w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, w tym również informacje stanowiące tajemnicę innego państwa chronioną na zasadzie wzajemności na podstawie zawartych umów międzynarodowych. 2. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa zarówno w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej, jak i po zwolnieniu z niej. 3. Od obowiązku zachowania tajemnicy może zwolnić żołnierza w czynnej służbie wojskowej dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, a żołnierza zwolnionego z czynnej służby wojskowej - Minister Obrony Narodowej, z zastrzeżeniem przypadków określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.)[1]."}
{"id":"2003_1750_52","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Żołnierz zawodowy może pobierać naukę, jeżeli nie koliduje to z wykonywaniem zadań służbowych. 2. O fakcie pobierania nauki żołnierz zawodowy pisemnie informuje dowódcę jednostki wojskowej, w której zajmuje stanowisko służbowe. 3. Żołnierz zawodowy może wystąpić do organu, o którym mowa w ust. 5, o udzielenie pomocy w związku z pobieraniem nauki. 4. Pomoc, o której mowa w ust. 3, może być udzielona wyłącznie w przypadkach, gdy poziom i kierunek nauki są zbieżne z wymaganiami kwalifikacyjnymi na zajmowanym lub na planowanym do wyznaczenia stanowisku służbowym. 5. Decyzję w sprawie udzielenia pomocy, o której mowa w ust. 3, podejmuje organ uprawniony do wyznaczenia żołnierza zawodowego na wyższe od zajmowanego stanowiska służbowego."}
{"id":"2003_1750_53","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Żołnierz zawodowy może być kierowany na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż naukowy lub kurs w kraju lub za granicą."}
{"id":"2003_1750_54","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Żołnierz zawodowy będący absolwentem szkoły wojskowej i żołnierz skierowany na studia lub naukę oraz na staż naukowy lub kurs trwający ponad pięć miesięcy, który wypowiedział stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej lub został z niej zwolniony na podstawie art. 111 pkt 1, 4, 6, 7, 9 lit. a oraz pkt 11-16, a także art. 112 pkt 1, w okresie nieprzekraczającym okresu dwa razy dłuższego od czasu trwania studiów, nauki, stażu lub kursu albo okresu pobierania stypendium, licząc od dnia ukończenia tych studiów, nauki, stażu lub kursu - jest zobowiązany do zwrotu zwaloryzowanej na dzień zwolnienia ze służby równowartości kosztów poniesionych na jego utrzymanie i naukę, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 2. Obowiązkiem zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 1, obciąża się również żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 52 ust. 3, który uzyskał od organów wojskowych pomoc na tę naukę, jeżeli wypowiedział stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej w okresie nieprzekraczającym okresu odpowiadającego czasowi trwania studiów lub nauki, licząc od dnia ukończenia tych studiów lub nauki. 3. Waloryzacja kosztów, o której mowa w ust. 1, następuje corocznie w drodze pomnożenia ich równowartości na dzień ukończenia studiów lub nauki oraz stażu lub kursu przez średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, określony w ustawie budżetowej na dany rok. 4. Decyzję o ustaleniu równowartości kosztów, o których mowa w ust. 1 i 2, odroczeniu terminu ich zwrotu lub rozłożeniu kosztów na raty wydaje dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową. 5. Zwrot kosztów określony w ust. 1 i 2 następuje w wysokości proporcjonalnej do czasu zawodowej służby wojskowej, jaki żołnierzowi zawodowemu pozostał do odbycia. 6. Minister Obrony Narodowej może zwolnić żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1 i 2, z obowiązku zwrotu kosztów w całości lub w części w przypadkach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych oraz ze względu na: 1) zaistnienie wypadku losowego; 2) trudną sytuację rodzinną i materialną; 3) powołanie do innej służby publicznej. 7. W przypadku gdy żołnierz zawodowy nie uiścił dobrowolnie kosztów ustalonych w decyzji, ich wyegzekwowanie następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1679 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 135, poz. 1268 i Nr 137, poz. 1302)."}
{"id":"2003_1750_55","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb udzielenia pomocy żołnierzom zawodowym w związku z pobieraniem przez nich nauki, rodzaj i zakres tej pomocy oraz warunki i tryb jej otrzymywania; 2) szczegółowy zakres i tryb kierowania żołnierzy zawodowych na studia lub naukę oraz organy właściwe w tych sprawach; 3) szczegółowy sposób ustalania równowartości kosztów, o których mowa w art. 54 ust. 1 i 2, oraz warunki i tryb ich zwrotu. 2. Rozporządzenie powinno w szczególności: 1) określać formy udzielanej pomocy, w tym finansowej, oraz szczegółowe warunki odmowy jej przyznania lub wstrzymania; 2) uwzględnić rodzaje i formy nauki, na którą żołnierz może być skierowany, tryb kierowania, a także rodzaj i zakres świadczeń udzielanych żołnierzom w trakcie studiów lub nauki; 3) wyspecyfikować, jakie koszty podlegają zwrotowi, w tym zakwaterowania, wyżywienia, umundurowania i nauki oraz dojazdu do miejsca jej pobierania, aby stanowiły one rzeczywiste koszty poniesione na kształcenie żołnierza zawodowego na dzień ukończenia studiów lub nauki oraz stażu lub kursu."}
{"id":"2003_1750_56","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Żołnierzowi zawodowemu nie wolno, z zastrzeżeniem ust. 3, podejmować pracy zarobkowej. 2. Za pracę zarobkową w rozumieniu ust. 1 uważa się pracę świadczoną w ramach stosunku pracy lub pracę świadczoną osobiście na podstawie innego tytułu, o ile ma ona charakter stały i przynosi stały przychód. 3. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe, może zezwolić żołnierzowi na wykonywanie pracy zarobkowej poza jednostką, jeżeli nie koliduje to z wykonywaniem zadań służbowych przez żołnierza oraz wpływa na podwyższenie jego kwalifikacji, a także nie narusza prestiżu zawodu żołnierza zawodowego. 4. Dowódca jednostki wojskowej w przypadku naruszenia warunków, o których mowa w ust. 3, może cofnąć zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 3 i 4. Rozporządzenie powinno w szczególności określić dane, jakie powinien zawierać wniosek żołnierza zawodowego o udzielenie zezwolenia na pracę, z uwzględnieniem miejsca, charakteru i czasu pracy, jaka ma być wykonywana, a także szczegółowe warunki odmowy lub cofnięcia zezwolenia."}
{"id":"2003_1750_57","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Żołnierz zawodowy nie może wchodzić w skład organów spółek, innych przedsiębiorców oraz fundacji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Żołnierz zawodowy może uczestniczyć w zgromadzeniach akcjonariuszy lub zgromadzeniach wspólników."}
{"id":"2003_1750_58","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko służbowe dowódcy jednostki wojskowej, jego zastępcy lub głównego księgowego jest obowiązany do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku odrębnego oraz objętego małżeńską wspólnością majątkową. Oświadczenie to powinno zawierać w szczególności informacje o posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach handlowych, a ponadto o nabytym przez żołnierza zawodowego albo jego małżonka od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mieniu, które podlegało zbyciu w drodze przetargu. Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej oraz pełnienia przez małżonka żołnierza zawodowego funkcji w spółkach handlowych lub spółdzielniach, z wyjątkiem funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej. 2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, żołnierz zawodowy składa Ministrowi Obrony Narodowej, który dokonuje analizy zawartych w nim danych. 3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się przed objęciem stanowiska służbowego, a następnie co roku do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, a także w dniu zwolnienia ze stanowiska służbowego. 4. Informacje zawarte w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, stanowią tajemnicę służbową, chyba że żołnierz zawodowy, który złożył oświadczenie, wyraził pisemną zgodę na ich ujawnienie. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Minister Obrony Narodowej może je ujawnić pomimo braku zgody składającego oświadczenie. 5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przechowuje się przez sześć lat. 6. Do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio formularz określony przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 483, z 2000 r. Nr 26, poz. 306, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 214, poz. 1806 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1302), dotyczącymi oświadczenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 tej ustawy."}
{"id":"2003_1750_59","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany poinformować pisemnie dowódcę jednostki wojskowej, w której zajmuje stanowisko służbowe, o zamiarze wyjazdu i pobytu za granicą w celach niezwiązanych z zawodową służbą wojskową. 2. Dowódca jednostki wojskowej może zakazać żołnierzowi zawodowemu wyjazdu za granicę w celach niezwiązanych z zawodową służbą wojskową, jeżeli wymaga tego wzgląd na przestrzeganie przepisów ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. Nr 11, poz. 95, z późn. zm.)[2] albo istotne sprawy organizacyjne. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb informowania przez żołnierza zawodowego o zamiarze wyjazdu i pobytu za granicą oraz postępowania w sprawach wydawania zakazu wyjazdu za granicę. Rozporządzenie to określi w szczególności formę zawiadomienia i dane, jakie powinny być w nim zawarte, oraz szczegółowe warunki i tryb wydania zakazu, z uwzględnieniem uproszczonych procedur małego ruchu granicznego."}
{"id":"2003_1750_6","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. W rozumieniu ustawy następujące określenia oznaczają: 1) \"żołnierze zawodowi\" - żołnierzy powołanych do zawodowej służby wojskowej i pełniących tę służbę na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej lub kontraktu na pełnienie służby terminowej, z wyjątkiem żołnierzy zawodowych aplikantów, asesorów i sędziów sądów wojskowych, którzy na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 117, poz. 753, z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052) pełnią służbę stałą; 2) \"potrzeby Sił Zbrojnych\" - celowość: a) powołania do zawodowej służby wojskowej, b) wyznaczenia na stanowisko służbowe, c) zwolnienia ze stanowiska służbowego, d) przeniesienia do rezerwy kadrowej lub dyspozycji albo do innego korpusu osobowego, e) zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej - w ramach liczby stanowisk w poszczególnych korpusach kadry zawodowej Sił Zbrojnych; 3) \"stanowisko służbowe\" - usytuowanie żołnierza zawodowego w hierarchii służbowej jednostki organizacyjnej, z określonymi dla tego stanowiska: a) nazwą, b) stopniem etatowym, c) wymaganiami kwalifikacyjnymi, d) opisem stanowiska, e) grupą uposażenia, f) korpusem osobowym, g) grupą osobową; 4) \"stopień etatowy\" - określony dla danego stanowiska służbowego stopień wojskowy; 5) \"wyższe stanowisko służbowe\" - stanowisko służbowe, którego stopień etatowy jest wyższy od stopnia etatowego poprzednio zajmowanego stanowiska służbowego; 6) \"równorzędne stanowisko służbowe\" - stanowisko służbowe, którego stopień etatowy jest równy stopniowi etatowemu poprzednio zajmowanego stanowiska służbowego; 7) \"stanowiska główne\" - stanowiska służbowe przeznaczone dla oficerów zawodowych, na których ponosi się bezpośrednią odpowiedzialność za zdolność bojową pododdziałów, oddziałów i innych jednostek organizacyjnych bądź bezpośrednią odpowiedzialność za istotny element funkcjonowania Sił Zbrojnych w okresie pokoju lub wojny; 8) \"stanowiska pośrednie\" - stanowiska służbowe przeznaczone dla oficerów zawodowych, wyodrębnione spośród wszystkich stanowisk służbowych, na których pełnienie służby przygotowuje ich do objęcia stanowisk głównych; 9) \"stanowiska zasadnicze\" - grupę stanowisk służbowych obejmującą stanowiska główne i pośrednie; 10) \"stanowiska szczególne\" - stanowiska służbowe specyficzne z uwagi na rodzaj i charakter wykonywanych obowiązków oraz wymagań kwalifikacyjnych, do których przygotowanie nie jest realizowane w systemie szkolenia i doskonalenia zawodowego w ramach szkolnictwa wojskowego; 11) \"stanowiska zabezpieczające\" - stanowiska służbowe przeznaczone dla oficerów zawodowych, wyodrębnione spośród wszystkich stanowisk służbowych, z wyłączeniem stanowisk zasadniczych i szczególnych; 12) \"kadencja na stanowisku\" - okres pełnienia przez żołnierza zawodowego służby na stanowisku służbowym określony w opisie stanowiska służbowego, jakie żołnierz ten zajmuje, oraz w decyzji personalnej wyznaczającej go na to stanowisko; 13) \"kontrakt\" - pisemną umowę zawartą między osobą zgłaszającą chęć pełnienia zawodowej służby wojskowej lub służby w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego a organem właściwym do zawarcia takiej umowy; 14) \"modele przebiegu służby wojskowej\" - przewidzianą dla poszczególnych korpusów kadry zawodowej Sił Zbrojnych kolejność zajmowania poszczególnych stanowisk służbowych, na podstawie której planuje się rozwój służbowy żołnierzy zawodowych; 15) \"sędziowie sądów wojskowych\" - żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach sędziów w sądach wojskowych i w Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości; 16) \"prokuratorzy wojskowi\" - żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach prokuratorów w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury; 17) \"objęcie stanowiska służbowego\" - określony w rozkazie dowódcy jednostki wojskowej dzień przystąpienia żołnierza zawodowego do wykonywania obowiązków służbowych na stanowisku służbowym, na które żołnierz ten został wyznaczony decyzją uprawnionego organu; 18) \"adres zameldowania\" - adres miejsca zameldowania żołnierza zawodowego na pobyt stały. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o: 1) \"jednostce wojskowej\" - należy przez to rozumieć jednostkę wojskową, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874 i Nr 139, poz. 1326), oraz jednostki organizacyjne podporządkowane Ministrowi Obrony Narodowej i przez niego nadzorowane, przedsiębiorstwa państwowe, dla których jest on organem założycielskim, oraz komórki organizacyjne Ministerstwa Obrony Narodowej; 2) \"decyzji\" - należy przez to rozumieć również rozkaz personalny."}
{"id":"2003_1750_60","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Wymiar czasu służby żołnierzy zawodowych jest określony ich zadaniami służbowymi, z zachowaniem prawa do wypoczynku i do czasu wolnego. 2. Zadania służbowe żołnierzy zawodowych powinny być ustalane przez przełożonych w sposób pozwalający na ich wykonanie w ramach czterdziestu godzin służby w tygodniu, z uwzględnieniem trzymiesięcznego okresu rozliczeniowego dla czasu służby ponad tę normę, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych pełniących etatowe dyżury i etatowe służby dyżurne, odbywających ćwiczenia i szkolenia poligonowe, przebywających w podróży służbowej, pobierających naukę w kraju i za granicą w trybie stacjonarnym oraz pełniących zawodową służbę wojskową poza granicami państwa. 4. W zamian za czas służby przekraczający normę określoną w ust. 2, żołnierzowi zawodowemu przysługuje czas wolny od służby w takim samym wymiarze. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe dni wolne od służby oraz rozkład czasu służby w tygodniu. Rozporządzenie powinno zagwarantować żołnierzowi zawodowemu prawo do wypoczynku i czasu wolnego, a także ustalać w szczególności tryb udzielania ekwiwalentnego czasu wolnego w zamian za wykonywanie zadań służbowych poza normalnymi godzinami służby oraz sposób prowadzenia ewidencji czasu służby."}
{"id":"2003_1750_61","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Żołnierze zawodowi otrzymują corocznie urlop wypoczynkowy w wymiarze dwudziestu sześciu dni roboczych. 2. Jeżeli ważne względy służbowe nie pozwalają na udzielenie żołnierzowi zawodowemu urlopu wypoczynkowego w całości lub w części w danym roku kalendarzowym, urlopu tego udziela się w ciągu następnego roku kalendarzowego. 3. Decyzję w sprawie przesunięcia żołnierzowi zawodowemu urlopu wypoczynkowego podejmuje dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe. Dowódca jednostki wojskowej jest zobowiązany skierować żołnierza na przesunięty urlop wypoczynkowy, aby wykorzystał go najpóźniej w terminie określonym w ust. 2. 4. Za dni robocze, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 62 ust. 1-4 i 7, ust. 8 pkt 2 oraz ust. 11, uważa się wszystkie dni, z wyjątkiem niedziel i świąt określonych w przepisach ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz.U. Nr 4, poz. 28, z 1960 r. Nr 51, poz. 297, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 oraz z 1990 r. Nr 28, poz. 159 i 160) oraz dodatkowych dni wolnych od służby określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 60 ust. 5."}
{"id":"2003_1750_62","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko służbowe pracownika naukowego, naukowo-dydaktycznego, dydaktycznego lub badawczo-technicznego otrzymuje corocznie dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze dwunastu dni roboczych. 2. Żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia otrzymuje corocznie, w zależności od ustalonego w odrębnych przepisach stopnia szkodliwości, dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze: 1) pięciu dni roboczych - przy pierwszym stopniu szkodliwości; 2) siedmiu dni roboczych - przy drugim stopniu szkodliwości; 3) dziesięciu dni roboczych - przy trzecim stopniu szkodliwości; 4) piętnastu dni roboczych - przy czwartym stopniu szkodliwości. 3. Żołnierz zawodowy, jeżeli jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami zajmowanego stanowiska służbowego, otrzymuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze do piętnastu dni roboczych rocznie. 4. Żołnierzowi zawodowemu, w zależności od stażu czynnej służby wojskowej, udziela się corocznie dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze: 1) pięciu dni roboczych - po osiągnięciu piętnastu lat czynnej służby wojskowej; 2) dziesięciu dni roboczych - po osiągnięciu dwudziestu lat czynnej służby wojskowej; 3) piętnastu dni roboczych - po osiągnięciu dwudziestu pięciu lat czynnej służby wojskowej. 5. Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko służbowe sędziego wojskowego lub prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury otrzymuje dodatkowy urlop wypoczynkowy na zasadach i w wymiarze określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych oraz ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze. 6. W razie zbiegu uprawnień do dodatkowych urlopów wypoczynkowych z różnych tytułów żołnierzowi zawodowemu przysługuje tylko jeden urlop w wymiarze najkorzystniejszym, z wyjątkiem dodatkowego urlopu z tytułu szkodliwych dla zdrowia warunków służby, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. Łączny wymiar urlopu wypoczynkowego i dodatkowych urlopów wypoczynkowych w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć pięćdziesięciu dni roboczych. 8. Żołnierzowi zawodowemu może być udzielony urlop: 1) zdrowotny - w wymiarze do sześciu miesięcy; 2) okolicznościowy - w wymiarze jednorazowo nie dłuższym niż pięć dni roboczych, z zastrzeżeniem ust. 12. 9. Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu przez właściwy organ na naukę i żołnierzowi, któremu udzielono pomocy finansowej w związku z pobieraniem nauki, przysługuje urlop szkoleniowy. 10. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe, udziela żołnierzowi urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego, przysługującego w danym roku kalendarzowym, na podstawie planu urlopów. 11. Żołnierz zawodowy może otrzymać zwolnienie od zajęć służbowych w razie konieczności sprawowania osobistej opieki nad najbliższym członkiem rodziny, nieprzekraczające jednak łącznie pięćdziesięciu dni roboczych w roku kalendarzowym. 12. W szczególnie uzasadnionych przypadkach żołnierzowi zawodowemu, który wykorzystał zwolnienie od zajęć służbowych w związku z koniecznością sprawowania opieki nad najbliższym członkiem rodziny i nadal opiekę tę musi osobiście sprawować, może być udzielony urlop okolicznościowy w wymiarze do dziesięciu miesięcy. 13. Najbliższym członkiem rodziny żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 11 i 12, są jego małżonek, dzieci i rodzice."}
{"id":"2003_1750_63","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Żołnierza zawodowego można odwołać z urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać udzielenie mu urlopu w całości lub w części z ważnych względów służbowych. Termin urlopu może być także przesunięty na wniosek żołnierza zawodowego, umotywowany ważnymi względami. 2. Żołnierzowi zawodowemu odwołanemu z urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego urlopu wypoczynkowego, albo któremu wstrzymano udzielenie takiego urlopu, przysługuje zwrot kosztów spowodowanych odwołaniem lub wstrzymaniem urlopu. 3. Odwołania żołnierza zawodowego z urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego lub wstrzymania udzielenia takiego urlopu może dokonać dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe. 4. Dowódca jednostki wojskowej, który odwołał żołnierza zawodowego z urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego urlopu wypoczynkowego albo wstrzymał udzielenie takiego urlopu, orzeka, na wniosek żołnierza, o zwrocie kosztów spowodowanych odwołaniem lub wstrzymaniem urlopu."}
{"id":"2003_1750_64","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) stanowiska służbowe, na których pełnienie zawodowej służby wojskowej jest uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia albo posiadające szczególne właściwości, ze względu na zajmowanie których udziela się dodatkowego urlopu wypoczynkowego; 2) tryb orzekania o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego i organy właściwe w tych sprawach; 3) szczegółowe warunki i tryb udzielania urlopów, o których mowa w art. 61 i art. 62 ust. 1-4 i 12, oraz wymiar urlopu, o którym mowa w art. 62 ust. 3 i ust. 8 pkt 2 oraz ust. 9; 4) szczegółowe warunki i tryb odwoływania z urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymania udzielenia takiego urlopu oraz zwracania kosztów spowodowanych odwołaniem lub wstrzymaniem urlopu i sposób ich obliczania; 5) szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom zawodowym zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w art. 62 ust. 11. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określając stanowiska służbowe, na których pełnienie zawodowej służby wojskowej jest uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia albo które posiadają szczególne właściwości, a także określając wymiar urlopu szkoleniowego, powinno nawiązywać do podobnych lub takich samych stanowisk ustalonych na podstawie przepisów prawa pracy. Określając warunki odwoływania żołnierzy zawodowych z urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego lub wstrzymania udzielenia urlopu, rozporządzenie powinno ograniczyć taką możliwość do przypadków wyjątkowych, a także przewidywać, że zwrot kosztów poniesionych przez żołnierza w związku z odwołaniem lub wstrzymaniem udzielenia urlopu powinien następować w pełnej wysokości. Rozporządzenie powinno przewidywać, że zwolnienie żołnierza zawodowego od zajęć służbowych w celu sprawowania osobistej opieki nad najbliższym członkiem rodziny powinno mieć w szczególności miejsce dopiero wtedy, gdy opieki takiej nie może sprawować małżonek żołnierza lub inny członek rodziny."}
{"id":"2003_1750_65","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Żołnierzom zawodowym - kobietom będącym w ciąży i po porodzie przysługuje urlop macierzyński na zasadach i w wymiarze określonych w przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.)[3]. 2. Zasad udzielania urlopu macierzyńskiego nie stosuje się do żołnierzy zawodowych - mężczyzn."}
{"id":"2003_1750_66","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Żołnierze zawodowi otrzymują umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie oraz, w określonych przypadkach, wyżywienie albo równoważnik pieniężny w zamian za te należności. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i normy umundurowania oraz wyekwipowania, w tym w ubiory cywilne, żołnierzy zawodowych; 2) szczegółowe warunki i normy uzbrojenia żołnierzy zawodowych; 3) przypadki, w których żołnierzom zawodowym przysługuje bezpłatne wyżywienie, i normy tego wyżywienia. Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać specyfikę umundurowania poszczególnych rodzajów wojsk i służb oraz charakter wykonywania zadań służbowych. Rozporządzenie, określając szczegółowe warunki i normy umundurowania, wyekwipowania, uzbrojenia, a także wyżywienia, powinno ustalać w szczególności rodzaje tych norm oraz krąg żołnierzy zawodowych uprawnionych do bezpłatnego wyżywienia. 3. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za umundurowanie i wyekwipowanie, w tym za ubiory cywilne, niewydane w naturze, oraz warunki i tryb ich wypłacania, a także organy właściwe w tych sprawach; 2) wysokość równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za bezpłatne wyżywienie, niewydane w naturze, oraz warunki i tryb ich wypłacania, a także organy właściwe w tych sprawach. 4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, powinno w szczególności uwzględniać rodzaje umundurowania i wyekwipowania żołnierzy zawodowych, którym ono przysługuje, i terminy wypłacania równoważnika. Ponadto powinno określać warunki wypłacania równoważnika w przypadku szycia przedmiotów wydawanych w naturze, szytych na miarę i za wykonywanie (uzupełnienie) haftów. W rozporządzeniu należy określić sposób postępowania w przypadku konieczności wykonania poprawek krawieckich i zasady wypłacania równoważnika za przedłużenie okresu używalności należnych przedmiotów wydawanych w naturze. Rozporządzenie powinno uregulować tryb postępowania w stosunku do żołnierzy zawodowych, którzy nie wykorzystują równoważnika zgodnie z jego przeznaczeniem. W rozporządzeniu należy określić wysokość poszczególnych równoważników. W zakresie równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za bezpłatne wyżywienie rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać żołnierzy zawodowych, którym przysługuje równoważnik pieniężny w zamian za to wyżywienie, i przypadki jego wypłacania oraz warunki określania jego wartości pieniężnej i przysługującej wysokości."}
{"id":"2003_1750_67","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Żołnierzom zawodowym przysługuje prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zakłady opieki zdrowotnej w zakresie określonym w ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391, Nr 73, poz. 660, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176 i Nr 135, poz. 1268). 2. Żołnierzom zawodowym przysługują bezpłatne badania profilaktyczne na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. Nr 96, poz. 593, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 63, poz. 634 i Nr 111, poz. 1194 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145). 3. Żołnierzy zawodowych skierowanych do służby poza granicami państwa obejmuje się bezpłatnymi badaniami lekarskimi i szczepieniami profilaktycznymi. 4. Żołnierzy zawodowych powracających do kraju po zakończeniu służby poza granicami obejmuje się bezpłatnymi badaniami, z możliwością skierowania na turnusy leczniczo-profilaktyczne. 5. Turnusy leczniczo-profilaktyczne obejmują działania leczniczorehabilitacyjne, którym podlegają żołnierze zawodowi chorzy lub ranni po wyleczeniu oraz którzy doznali urazu psychicznego, zapewniając im fachową opiekę leczniczo-profilaktyczną. 6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres badań lekarskich, o których mowa w ust. 3 i 4; 2) rodzaje i wzory dokumentów wystawionych po przeprowadzeniu obowiązujących badań przed wyjazdem i po zakończeniu służby poza granicami państwa; 3) kalendarz obowiązujących szczepień przed wyjazdem do służby poza granicami państwa; 4) grupy żołnierzy zawodowych, którzy kierowani są na turnusy leczniczoprofilaktyczne; 5) tryb kierowania żołnierzy zawodowych na turnusy leczniczo-profilaktyczne oraz program tych turnusów. 7. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, powinno określić w szczególności jednostki organizacyjne wykonujące badania oraz wzory i rodzaje wydawanych dokumentów. Rozporządzenie ustali także organ kierujący żołnierzy na turnusy leczniczo-profilaktyczne oraz miejsce i szczegółowy program turnusów. Przedstawiony kalendarz szczepień musi być zgodny z obowiązującymi przepisami sanitarnymi. Rozporządzenie powinno przewidywać możliwości ewentualnego dalszego leczenia (rehabilitacji) żołnierzy po zakończeniu pobytu na turnusie leczniczo-profilaktycznym."}
{"id":"2003_1750_68","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Żołnierzowi zawodowemu oraz jego małżonkowi i dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu przysługuje prawo do bezpłatnego przejazdu raz w roku do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem. Koszty przejazdu pokrywa się z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. 2. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu żołnierz zawodowy oraz inne osoby uprawnione, o których mowa w ust. 1, otrzymują zryczałtowany ekwiwalent pieniężny w kwocie odpowiadającej cenie biletu pociągu pospiesznego na odległość jednego tysiąca kilometrów, z uwzględnieniem przysługującej klasy pociągu i posiadanych uprawnień do przejazdów ulgowych. 3. Żołnierzowi zawodowemu korzystającemu z zakwaterowania tymczasowego i posiadającemu małżonka lub dzieci pozostające na jego utrzymaniu przysługuje raz w miesiącu prawo do bezpłatnego przejazdu do miejsca zamieszkania tych osób i z powrotem. Koszty przejazdu pokrywa się z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. 4. Osobom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznane także inne świadczenia socjalno-bytowe w postaci pomocy finansowej i rzeczowej. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1-3; 2) rodzaj i zakres świadczeń, o których mowa w ust. 4. 6. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, powinno w szczególności określić formę realizacji prawa do przejazdu, którego koszt pokrywa się z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej, z uwzględnieniem przejazdu środkiem transportu wybranym przez żołnierza zawodowego, i sposób wyznaczania trasy przejazdu oraz obliczania kosztów tego przejazdu, a także termin wypłaty ekwiwalentu w przypadku niewykorzystania przysługującego przejazdu. W przypadku świadczeń socjalno-bytowych rozporządzenie powinno w szczególności określać rodzaj i zakres podmiotowy świadczenia, warunki korzystania z tego świadczenia, sposób jego realizacji, a w przypadku świadczeń finansowych ich wysokość, sposób obliczania, terminy rozliczeń oraz terminy ich wypłaty."}
{"id":"2003_1750_69","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Żołnierz zawodowy ma prawo do zakwaterowania oraz innych świadczeń z tym związanych na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 101, poz. 944 i Nr 134, poz. 1267)."}
{"id":"2003_1750_7","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przewidziane w ustawie uprawnienia i obowiązki dowódców jednostek wojskowych w stosunku do żołnierzy zawodowych: 1) pełniących zawodową służbę wojskową w jednostkach organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim, albo komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej - przysługują odpowiednio dyrektorom (szefom, komendantom, kierownikom, prezesom) tych jednostek i komórek organizacyjnych; 2) zajmujących stanowiska dowódców jednostek wojskowych (dyrektorów, szefów, komendantów, kierowników, prezesów) - przysługują ich bezpośrednim przełożonym. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do kierowników instytucji cywilnych, o których mowa w art. 22 ust. 1."}
{"id":"2003_1750_70","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. 1. Przełożeni ponoszą odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny służby żołnierzy zawodowych i są obowiązani zapewnić warunki ochrony ich życia i zdrowia przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. 2. Żołnierz zawodowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. 3. W zakresie wymienionym w ust. 1 i 2 do żołnierzy zawodowych stosuje się odpowiednio przepisy działu X ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, z wyjątkiem art. 209, art. 210, art. 230 § 2, art. 232, art. 234 § 2, art. 235, art. 237, art. 2371, art. 2377 § 1 pkt 1 i § 2-4, art. 2378 § 1, art. 2379 § 3 oraz art. 23711 § 4. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki stosowania do żołnierzy zawodowych przepisów Kodeksu pracy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, uwzględniające szczególny charakter zawodowej służby wojskowej oraz struktury organizacyjne Sił Zbrojnych. Rozporządzenie powinno także określać organy wojskowe i zakres ich kompetencji w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania zadań służbowych przez żołnierzy zawodowych. Rozdział 5 Uposażenie i inne należności pieniężne żołnierzy zawodowych"}
{"id":"2003_1750_71","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Żołnierze zawodowi otrzymują uposażenie i inne należności pieniężne określone w ustawie. 2. Przeciętne uposażenie żołnierzy zawodowych stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość określa ustawa budżetowa. 3. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 2. Ustalając wielokrotność kwoty bazowej, rozporządzenie powinno uwzględnić prestiż zawodu żołnierza zawodowego, a także warunki, o których mowa w art. 3 ust. 3. 4. Przez przeciętne uposażenie, o którym mowa w ust. 2, rozumie się uposażenie wraz z miesięczną równowartością dodatkowego uposażenia rocznego."}
{"id":"2003_1750_72","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Uposażenie żołnierzy zawodowych składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia. 2. Z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej żołnierz zawodowy otrzymuje tylko jedno uposażenie."}
{"id":"2003_1750_73","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Żołnierze zawodowi otrzymują następujące inne należności pieniężne: 1) zasiłki na zagospodarowanie; 2) dodatkowe uposażenie roczne; 3) nagrody i zapomogi; 4) nagrody jubileuszowe; 5) należności za podróże i przeniesienia służbowe; 6) gratyfikacje urlopowe; 7) dodatkowe wynagrodzenie za dodatkowo powierzone czasowe pełnienie obowiązków służbowych i za wykonywanie czynności powierzonych wykraczających poza zadania wynikające z zajmowanego stanowiska służbowego; 8) należności związane z pełnieniem zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa; 9) należności związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej. 2. W razie śmierci żołnierza zawodowego lub członka jego rodziny przysługują: 1) zasiłek pogrzebowy; 2) odprawa pośmiertna; 3) pokrycie kosztów pogrzebu z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej."}
{"id":"2003_1750_74","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Wypłaty uposażenia oraz innych należności, o których mowa w art. 73, dokonuje jednostka wojskowa lub instytucja cywilna, na której zaopatrzeniu finansowym żołnierz pozostaje, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Żołnierzowi pełniącemu służbę w instytucji cywilnej oraz w jednostce organizacyjnej, dla której Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim, albo nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej, niebędącej jednostką budżetową: 1) zasiłek na zagospodarowanie; 2) nagrodę jubileuszową; 3) gratyfikację urlopową; 4) należności za przeniesienie służbowe; 5) należności związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, z wyjątkiem ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe; 6) należności i świadczenia pośmiertne, o których mowa w art. 73 ust. 2 - wypłaca wojskowa jednostka budżetowa, na której zaopatrzeniu logistycznym żołnierz pozostaje."}
{"id":"2003_1750_75","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych należności, o których mowa w art. 73, ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 2. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych należności, o których mowa w art. 73, przerywa: 1) każda czynność przed organem właściwym do rozpatrzenia roszczenia podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia; 2) uznanie roszczenia. 3. W razie zwłoki w wypłacie uposażenia i innych należności, o których mowa w art. 73, żołnierzowi zawodowemu przysługują odsetki ustawowe od dnia, w którym uposażenie lub inna należność pieniężna stały się wymagalne."}
{"id":"2003_1750_76","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem rozpoczęcia przez żołnierza zawodowego pełnienia zawodowej służby wojskowej. 2. Zmiana wysokości uposażenia następuje: 1) z dniem powstania okoliczności uzasadniających tę zmianę - w przypadku zaistnienia okoliczności powodujących podwyższenie uposażenia; 2) z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające tę zmianę - w razie zaistnienia okoliczności powodujących obniżenie uposażenia. 3. Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub podwyższenie wysokości tego uposażenia nastąpiło w trakcie miesiąca kalendarzowego, uposażenie za czas do końca tego miesiąca oblicza się w wysokości 1\/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień. 4. Prawo do uposażenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym żołnierz zawodowy został zwolniony z zawodowej służby wojskowej, zaginął lub zmarł."}
{"id":"2003_1750_77","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Uposażenie i inne należności, o których mowa w art. 73, pobrane przez żołnierza zawodowego, przysługujące mu według zasad obowiązujących w dniu wypłaty, nie podlegają zwrotowi, jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2003_1750_78","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. Wysokość uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego jest uzależniona od grupy uposażenia, do której zostało zaszeregowane zajmowane przez niego stanowisko służbowe. 2. Żołnierz powołany do zawodowej służby wojskowej otrzymuje do czasu objęcia pierwszego stanowiska służbowego uposażenie zasadnicze najniższe w danym korpusie kadry zawodowej Sił Zbrojnych. 3. Żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu na stanowisko służbowe uposażenie zasadnicze w wysokości wynikającej z ust. 1 przysługuje od dnia objęcia tego stanowiska. 4. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, grupy uposażenia dla poszczególnych stopni etatowych. Rozporządzenie powinno umożliwić zróżnicowanie grup uposażenia w zależności od rangi stanowiska, zakresu wykonywanych zadań służbowych, ponoszonej odpowiedzialności i wymaganych kwalifikacji. Uwzględniając powyższe uwarunkowania, rozporządzenie może określać jedną grupę lub kilka grup uposażenia na stanowiskach służbowych o określonym stopniu etatowym. 5. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego dla poszczególnych grup uposażenia z uwzględnieniem, że stawka uposażenia zasadniczego dla najniższej grupy uposażenia nie będzie niższa niż wysokość kwoty bazowej, o której mowa w art. 71 ust. 2."}
{"id":"2003_1750_79","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Żołnierz zawodowy wyznaczony na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zachowuje prawo do stawki uposażenia zasadniczego pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku do czasu uzyskania wyższej stawki uposażenia zasadniczego."}
{"id":"2003_1750_8","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Od decyzji wydanych przez właściwe organy w sprawach określonych w ustawie żołnierz zawodowy może wnieść odwołanie do organu wyższego stopnia, na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188), a także, z zastrzeżeniem ust. 2, skargę do właściwego sądu administracyjnego, na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269). 2. Skarga do właściwego sądu administracyjnego nie może być wniesiona na decyzje w sprawach: 1) wyznaczenia, przeniesienia i zwolnienia ze stanowiska służbowego oraz przeniesienia do rezerwy kadrowej lub do dyspozycji; 2) mianowania na stopień wojskowy; 3) przeniesienia do innego korpusu osobowego lub do innej grupy osobowej; 4) delegowania do wykonywania zadań służbowych poza jednostką wojskową. Rozdział 2 Powołanie do zawodowej służby wojskowej"}
{"id":"2003_1750_80","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Żołnierze zawodowi otrzymują następujące dodatki do uposażenia zasadniczego: 1) dodatek specjalny - za szczególne właściwości lub warunki pełnienia zawodowej służby wojskowej; 2) dodatek służbowy - za pełnienie zawodowej służby wojskowej na określonych stanowiskach dowódczych i kierowniczych lub samodzielnych albo w określonych jednostkach wojskowych; 3) dodatek za długoletnią służbę wojskową. 2. W przypadku gdy miesięczne uposażenie żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym aplikanta, asesora lub sędziego sądu wojskowego albo aplikanta, asesora lub prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury jest niższe od miesięcznego wynagrodzenia przysługującego na równorzędnym stanowisku aplikanta, asesora lub sędziego sądu powszechnego albo aplikanta, asesora lub prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury, żołnierzowi przysługuje dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy między tym wynagrodzeniem a uposażeniem należnym na zajmowanym stanowisku. 3. Dodatki do uposażenia zasadniczego mogą być ustalone w stawkach miesięcznych, dziennych albo za wykonanie określonych czynności; dodatki ustalone w stawkach miesięcznych są dodatkami o charakterze stałym. 4. Dodatki do uposażenia przyznaje, w formie decyzji, organ, o którym mowa w art. 104. 5. Organ, który przyznał dodatek do uposażenia, w przypadku niewykonywania zadań uzasadniających wypłacanie dodatku, może zawiesić, obniżyć albo wstrzymać jego wypłacanie, w formie decyzji. 6. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki otrzymywania dodatków do uposażenia zasadniczego oraz ich wysokość. Rozporządzenie powinno przede wszystkim określić szczególne właściwości lub warunki pełnienia zawodowej służby wojskowej uprawniające żołnierzy zawodowych do otrzymywania dodatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stanowiska służbowe, których zajmowanie uprawnia do dodatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz okresy czynnej służby wojskowej, od których jest uzależniona wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, a także szczegółowe warunki i tryb ich przyznawania, zawieszania, obniżania i wstrzymywania. 7. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki otrzymywania dodatku wyrównawczego, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem określenia składników uposażenia i wynagrodzenia przyjmowanych przy obliczaniu dodatku wyrównawczego oraz sposób ustalania porównywanego wynagrodzenia aplikantów i asesorów wynikający z obowiązujących żołnierzy zawodowych zasad opłacania składek na powszechne obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe, a także terminy wypłacania tego dodatku."}
{"id":"2003_1750_81","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Uposażenie zasadnicze i dodatki o charakterze stałym są wypłacane miesięcznie z góry, w pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który przysługują. 2. Dodatki do uposażenia zasadniczego inne niż wymienione w ust. 1 wypłaca się nie później niż do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym żołnierz zawodowy spełnił warunki uzasadniające ich przyznanie. 3. Inne należności, o których mowa w art. 73, wypłaca się w terminie czternastu dni od dnia, w którym żołnierz zawodowy spełnił warunki uzasadniające otrzymanie tych należności albo właściwy organ podjął decyzję o przyznaniu żołnierzowi tych należności, w przypadku gdy przyznanie prawa do należności lub określenie ich wysokości jest uzależnione od wydania takiej decyzji, z zastrzeżeniem art. 83 ust. 5, art. 92 ust. 2 i art. 96 ust. 6. 4. Uposażenie i inne należności, o których mowa w art. 73, są płatne bezpośrednio do rąk żołnierza zawodowego, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Uposażenie i inne należności, o których mowa w art. 73, mogą być wypłacane w formie bezgotówkowej, na warunkach ustalonych w pisemnym porozumieniu między płatnikiem i żołnierzem zawodowym."}
{"id":"2003_1750_82","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Żołnierzowi zawodowemu, z którym po raz pierwszy zawarto kontrakt na pełnienie służby stałej lub kontrakt na pełnienie służby terminowej przez okres nie krótszy niż pięć lat, przysługuje zasiłek na zagospodarowanie po objęciu stanowiska służbowego. 2. Zasiłek na zagospodarowanie przysługuje w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym."}
{"id":"2003_1750_83","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową przez okres całego roku kalendarzowego nabywa prawo do dodatkowego uposażenia rocznego w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. W razie pełnienia przez żołnierza zawodowego zawodowej służby wojskowej przez część roku kalendarzowego dodatkowe uposażenie roczne przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, w wysokości proporcjonalnej do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych, za które żołnierzowi wypłacono uposażenie. 3. Żołnierzowi zawodowemu powołanemu do zawodowej służby wojskowej w trakcie roku kalendarzowego dodatkowe uposażenie roczne za ten rok przysługuje, jeżeli żołnierz pełnił służbę przez okres co najmniej sześciu miesięcy kalendarzowych. 4. Dodatkowe uposażenie roczne nie przysługuje w przypadku: 1) nieobecności żołnierza zawodowego w służbie przez okres dłuższy niż dwa dni robocze w ciągu roku, która nie została usprawiedliwiona; 2) zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 111 pkt 6 i 11-14. 5. Dodatkowe uposażenie roczne wypłaca się nie później niż w okresie pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to uposażenie, przyjmując za podstawę jego obliczenia uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym należne w dniu 31 grudnia roku kalendarzowego, za który uposażenie przysługuje. W przypadku zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej w trakcie roku kalendarzowego podstawę obliczenia dodatkowego uposażenia rocznego stanowi uposażenie należne żołnierzowi w ostatnim dniu pełnienia służby. 6. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania dodatkowego uposażenia rocznego. Rozporządzenie powinno w szczególności określać tryb przyznawania i terminy wypłacania dodatkowego uposażenia rocznego."}
{"id":"2003_1750_84","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Żołnierzom zawodowym mogą być przyznawane: 1) nagrody - w szczególności w związku z przejawianiem inicjatywy w służbie albo wykonywaniem zadań służbowych wymagających szczególnie dużego nakładu pracy, w tym poza określonym czasem służby, w skróconych terminach lub warunkach szczególnie utrudnionych; 2) zapomogi - w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci członka rodziny oraz z innych przyczyn powodujących istotne pogorszenie warunków materialnych. 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, zasady tworzenia i wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, z uwzględnieniem jednostek wojskowych, w których tworzy się fundusz, sposobu ustalania środków finansowych przeznaczonych na nagrody i zapomogi, a także sposobu ustalania wielkości środków pozostających w dyspozycji dowódców jednostek wojskowych. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania żołnierzom zawodowym nagród i zapomóg, uwzględniając okoliczności uzasadniające przyznanie żołnierzowi nagrody lub zapomogi i tryb postępowania w tych sprawach."}
{"id":"2003_1750_85","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Żołnierzom zawodowym przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) po dwudziestu latach czynnej służby wojskowej - 75%; 2) po dwudziestu pięciu latach czynnej służby wojskowej - 100%; 3) po trzydziestu latach czynnej służby wojskowej - 150%; 4) po trzydziestu pięciu latach czynnej służby wojskowej - 200%; 5) po czterdziestu latach czynnej służby wojskowej - 300% - miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, okresy wliczane do okresu czynnej służby wojskowej, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz tryb jej obliczania i wypłacania, uwzględniając okresy służby, pracy i nauki powodujące nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, sposób dokumentowania tych okresów oraz postępowania w przypadku zbiegu prawa do kilku nagród, a także termin wypłacania nagrody. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do aplikantów, asesorów i sędziów sądów wojskowych oraz aplikantów, asesorów i prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, którym gratyfikacje jubileuszowe przysługują w wysokości i na zasadach określonych odpowiednio w przepisach ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 i Nr 154, poz. 1787 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052) oraz ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze."}
{"id":"2003_1750_86","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej w innej miejscowości albo skierowanemu do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania przysługują należności za przeniesienia i podróże służbowe. 2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz tryb przyznawania należności za przeniesienia i podróże służbowe, z uwzględnieniem sposobu obliczania czasu podróży służbowej oraz rodzaju należności i sposobu ustalania ich wysokości oraz terminów i trybu wypłaty tych należności."}
{"id":"2003_1750_87","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje raz w roku prawo do gratyfikacji urlopowej. 2. Przy ustalaniu wysokości gratyfikacji urlopowej uwzględnia się również małżonka, a także dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego. 3. Wysokość gratyfikacji urlopowej dla jednej osoby uwzględnianej przy ustalaniu jej wysokości nie może być niższa niż 30% najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe warunki wypłacania gratyfikacji urlopowej, z uwzględnieniem terminów i trybu jej wypłacania."}
{"id":"2003_1750_88","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Żołnierzowi zawodowemu, któremu przez okres co najmniej dwóch miesięcy dodatkowo powierzono czasowe pełnienie obowiązków służbowych w trybie określonym w art. 25, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie. 2. Żołnierz zawodowy otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie również za wykonywanie czynności powierzonych, które wykraczają poza zadania wynikające z zajmowanego przez niego stanowiska służbowego. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb wypłacania żołnierzom zawodowym dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, z uwzględnieniem czynności powierzonych wykraczających poza zadania wynikające z zajmowanych przez żołnierzy stanowisk służbowych, które uprawniają do dodatkowego wynagrodzenia, a także stawek oraz terminów jego wypłacania. Określając wysokość dodatkowego wynagrodzenia, rozporządzenie powinno uwzględniać charakter i zakres wykonywanych czynności, pracochłonność i stopień wykorzystania czasu pozasłużbowego niezbędnego przy ich wykonywaniu, a także kwalifikacje i doświadczenie żołnierza zawodowego niezbędne przy wykonywaniu tych czynności."}
{"id":"2003_1750_89","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. W okresie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych z powodu choroby albo pozostawania w rezerwie kadrowej lub dyspozycji żołnierz zawodowy otrzymuje, z zastrzeżeniem art. 90 ust. 1, uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokość."}
{"id":"2003_1750_9","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej powstaje w drodze powołania, na podstawie dobrowolnego zgłoszenia do tej służby, po spełnieniu łącznie następujących warunków: 1) wydaniu rozkazu personalnego o powołaniu do zawodowej służby wojskowej; 2) podpisaniu kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej; 3) stawieniu się osoby powołanej, z którą zawarto kontrakt, do pełnienia zawodowej służby wojskowej. 2. Termin i miejsce rozpoczęcia pełnienia zawodowej służby wojskowej określa kontrakt. 3. Rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej wydaje, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego."}
{"id":"2003_1750_90","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. 1. Żołnierzowi zawodowemu, któremu udzielono urlopu okolicznościowego w związku ze sprawowaniem opieki nad najbliższym członkiem rodziny, o którym mowa w art. 62 ust. 12, przysługuje 75% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokość, oraz inne należności pieniężne. 2. Należności pieniężne określone w art. 94-98, przysługujące żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, albo członkom jego rodziny, wypłaca się w wysokości ustalonej z uwzględnieniem pełnej kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego żołnierzowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym."}
{"id":"2003_1750_91","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż naukowy lub kurs w kraju przysługuje uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne na stanowisku służbowym zajmowanym bezpośrednio przed skierowaniem, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokość. 2. Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż naukowy lub kurs za granicą przysługuje uposażenie, o którym mowa w ust. 1, oraz mogą być przyznane: 1) stypendium miesięczne na pokrycie kosztów utrzymania za granicą; 2) zwrot kosztów zakwaterowania; 3) jednorazowy zwrot uzasadnionych wydatków rzeczowych związanych z przygotowaniem pracy dyplomowej, doktorskiej lub habilitacyjnej; 4) zwrot kosztów przejazdów i dojazdów; 5) zwrot opłat wizowych. 3. Należności określone w ust. 2 nie przysługują lub podlegają odpowiedniemu obniżeniu, jeżeli państwo przyjmujące żołnierza zawodowego na studia, naukę, staż naukowy lub kurs pokrywa je w całości lub w części z własnych środków finansowych. 4. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb wypłacania należności, o których mowa w ust. 2, z uwzględnieniem sposobu ustalania wysokości tych należności oraz terminów, miejsca i sposobów ich wypłacania."}
{"id":"2003_1750_92","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Żołnierzowi zawodowemu, który został zawieszony w czynnościach służbowych albo tymczasowo aresztowany, zawiesza się od najbliższego terminu płatności połowę ostatnio otrzymanego uposażenia zasadniczego oraz wypłatę dodatków o charakterze stałym, a także wypłatę należności pieniężnych związanych ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej. 2. W razie umorzenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego albo uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu żołnierz zawodowy otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz zawieszone należności pieniężne, wraz z odsetkami ustawowymi, od dnia, w którym uposażenie lub inna należność pieniężna stała się wymagalna, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_93","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. 1. Żołnierzowi zawodowemu, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia zawodowej służby wojskowej lub poza nim pozostaje albo odmawia pełnienia służby bądź wykonania obowiązku wynikającego z tej służby, zawiesza się od najbliższego terminu płatności wypłatę uposażenia oraz innych należności pieniężnych. W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną wypłaca się żołnierzowi zawieszone uposażenie i inne należności pieniężne. 2. Za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności żołnierz zawodowy traci prawo do 1\/30 części miesięcznego uposażenia. Jeżeli żołnierz pobrał już uposażenie za ten czas, odpowiednią kwotę uposażenia potrąca się przy najbliższej jego wypłacie. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie stwierdzenia zawinionej przez żołnierza zawodowego niemożności wykonywania zadań służbowych."}
{"id":"2003_1750_94","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. 1. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, odprawa w wysokości: 1) po roku służby - 100%; 2) po pięciu latach służby - 200%; 3) po dziesięciu latach służby - 300% - kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego w ostatnim dniu pełnienia służby. 2. Wysokość odprawy, o której mowa w ust. 1 pkt 3, ulega zwiększeniu o 20% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy rok zawodowej służby wojskowej pełnionej ponad dziesięć lat, nie więcej jednak niż do wysokości 600%. 3. Do okresu zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w ust. 1 i 2, zalicza się okresy pełnienia nieprzerwanej czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem okresów zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne, będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania, zostało umorzone bądź żołnierz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym. 4. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej wskutek rozformowania jednostki wojskowej lub zmniejszenia jej stanu etatowego w korpusie kadry zawodowej Sił Zbrojnych, w którym żołnierz pełnił zawodową służbę wojskową, albo likwidacji stanowiska służbowego, które żołnierz zajmował, przysługuje odprawa w wysokości, w przypadku zawarcia kontraktu: 1) na pełnienie służby stałej - 600% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym; 2) na pełnienie służby terminowej - wynikającej z ust. 1 i 2, z tym że za dzień zwolnienia z zawodowej służby wojskowej przyjmuje się ostatni dzień okresu, na jaki zawarto kontrakt. 5. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 111 pkt 1, 6, 15 i 16 albo wskutek wypowiedzenia przez żołnierza stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej w czasie trwania kontraktu na pełnienie służby terminowej lub kontraktu na pełnienie służby stałej, jeżeli pełnił zawodową służbę wojskową przez okres krótszy niż dziesięć lat - przysługuje 50% kwoty odprawy, o której mowa w ust. 1 i 2. 6. Odprawa nie przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 111 pkt 11-14."}
{"id":"2003_1750_95","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, niezależnie od odprawy, o której mowa w art. 94, przysługują następujące należności pieniężne: 1) przez okres jednego roku po zwolnieniu ze służby wypłacane co miesiąc świadczenie pieniężne w wysokości kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego w ostatnim dniu pełnienia służby; 2) ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy, w tym za dodatkowy urlop wypoczynkowy, niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za lata poprzednie, nie więcej jednak niż za trzy lata; 3) dodatkowe uposażenie roczne za rok, w którym nastąpiło zwolnienie ze służby; 4) zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby przejazd na koszt wojska; 5) gratyfikacja urlopowa niewykorzystana w roku zwolnienia ze służby; 6) zwrot kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez żołnierza miejsca zamieszkania w kraju - w wysokości i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych przeniesionych do pełnienia służby w innej miejscowości."}
{"id":"2003_1750_96","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 95 pkt 1, przysługuje ?ołnierzowi, z zastrzeżeniem ust. 2-4, który pełnił nieprzerwanie zawodową służbę wojskową przez okres co najmniej piętnastu lat. Przepis art. 94 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 2. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 95 pkt 1, przysługuje również żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który nie spełnia warunku określonego w ust. 1, jeżeli żołnierz został zwolniony wskutek: 1) rozformowania jednostki wojskowej lub zmniejszenia jej stanu etatowego w korpusie kadry zawodowej Sił Zbrojnych, w którym żołnierz pełnił służbę, albo likwidacji stanowiska służbowego, które żołnierz zajmował, a brak było możliwości wyznaczenia go na inne stanowisko służbowe; 2) orzeczenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej, w razie gdy utrata tej zdolności została spowodowana wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi warunkami służby. 3. W razie zbiegu uprawnień do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 95 pkt 1, i świadczenia emerytalnego żołnierzowi przysługuje, według jego wyboru, tylko jedno z tych świadczeń. 4. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 95 pkt 1, nie przysługuje żołnierzowi w przypadkach, o których mowa w art. 94 ust. 5 i 6. 5. Żołnierz, który posiada uprawnienia do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 95 pkt 1, może je pobrać jednorazowo z góry za cały należny okres. 6. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 95 pkt 1, wypłaca się żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej w terminach określonych w art. 81 ust. 1, a w przypadku gdy żołnierz wystąpił o wypłatę tego świadczenia, za cały należny okres jednorazowo z góry, nie później niż w terminie trzydziestu dni od dnia zwolnienia żołnierza ze służby. 7. Wypłaty świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 95 pkt 1, zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez żołnierza miejsca zamieszkania w kraju dokonuje wojskowy organ emerytalny właściwy dla adresu zameldowania żołnierza."}
{"id":"2003_1750_97","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. Ekwiwalent pieniężny za jeden dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego urlopu wypoczynkowego wynosi 1\/22 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego w ostatnim dniu pełnienia zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_1750_98","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. W razie śmierci żołnierza zawodowego przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu żołnierzowi, na podstawie art. 94 ust. 1 i 2, odprawa przy zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej oraz należności pieniężne określone w art. 95 pkt 2-6. 2. Należności pieniężne, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi, a w razie braku małżonka - dzieciom, wnukom, rodzicom lub rodzeństwu, jeżeli w dniu śmierci żołnierza zawodowego spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, określone w przepisach ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 108 i Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr ..., poz. ...). 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadkach, o których mowa w art. 113 ust. 2 i 3. 4. Podstawę obliczenia należności pieniężnych, o których mowa w ust. 3, stanowi uposażenie należne żołnierzowi zawodowemu na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym przed zaginięciem lub uznaniem za zmarłego, z uwzględnieniem zmian mających wpływ na wysokość uposażenia."}
{"id":"2003_1750_99","title":"Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. W razie śmierci żołnierza zawodowego, niezależnie od należności pieniężnych określonych w art. 98, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości: 1) pięciokrotności kwoty najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu śmierci żołnierza - jeżeli koszty pogrzebu poniósł małżonek, dzieci, wnuki, rodzice lub rodzeństwo albo inna osoba, która prowadziła z tym żołnierzem wspólne gospodarstwo domowe; 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, nie wyższych jednak niż kwota określona w pkt 1 - jeżeli koszty pogrzebu poniosła inna osoba. 2. Jeżeli śmierć żołnierza zawodowego nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z zawodową służbą wojskową, koszty jego pogrzebu pokrywa się z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. 3. W razie pokrycia kosztów pogrzebu żołnierza zawodowego z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej, osobom wymienionym w ust. 1 pkt 1 przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości 50%."}
{"id":"2003_1759_1","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) w ust. 1: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) osoba działająca w imieniu zarządcy drogi lub osoba wykonująca roboty na drodze na zlecenie lub za zgodą zarządcy drogi;”, - w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem oraz dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) strażnik leśny lub funkcjonariusz Straży Parku – na terenie odpowiednio lasu lub parku narodowego.”, b) w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) określi, w drodze rozporządzenia, wzór ubioru osób, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6.”; 2) w art. 127 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Po przeprowadzeniu badania w sposób, o którym mowa w ust. 1, można przeprowadzić dodatkowe badanie krwi lub moczu.”; 3) tytuł rozdziału 1 w dziale V otrzymuje brzmienie: „Uprawnienia Policji i innych organów”; 4) po art. 129a dodaje się art. 129b-129f w brzmieniu: „Art. 129b. 1. Kontrola ruchu drogowego w gminach lub mias­tach, które utworzyły straż gminną (miejską) może być wykonywana przez strażników gminnych (miejskich). 2. Strażnicy gminni (miejscy) są uprawnieni do wykonywania kontroli ruchu drogowego wobec: 1) kierującego pojazdem: a) niestosującego się do zakazu ruchu w obu kierunkach, określonego odpo­wied­nim znakiem drogowym, b) naruszającego przepisy ruchu drogo­wego, w przy­padku ujawnienia i zareje­strowania czynu przy użyciu urządzeń działających samoczynnie; 2) uczestnika ruchu naruszającego przepi­sy o: a) zatrzymaniu lub postoju pojazdów, b) ruchu motorowerów, rowerów, pojaz­dów zaprzę­gowych oraz o jeździe wierzchem lub pędzeniu zwierząt, c) ruchu pieszych. 3. W ramach wykonywania kontroli ruchu dro­gowego w zakresie, o którym mowa w ust. 2, strażnicy gminni (miejscy) są upoważnieni do: 1) zatrzymania pojazdu lub jadącego wierzchem, z wy­łączeniem pojazdów kierowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b; 2) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem; 3) używania urządzeń samoczynnie ujawnia­jących i re­jestrujących naruszenia przepi­sów ruchu drogowego przez kierujących pojazdami; 4) legitymowania uczestnika ruchu i wyda­wania mu wiążących poleceń, co do sposobu korzystania z drogi lub używania pojazdu; 5) wydawania poleceń: a) osobie, która spowodowała przeszko­dę utrud­nia­jącą ruch drogowy lub zagrażającą jego bez­pie­czeństwu, b) kontrolowanemu uczestnikowi ruchu – co do spo­sobu jego zachowania. 4. Strażnicy gminni (miejscy) mogą dokonywać czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego z użyciem urządzeń, o których mowa w ust. 3 pkt 3, w miejscu i czasie uzgodnionym z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) lub rejonowym Policji."}
{"id":"2003_1759_129c","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 129c. 1. Kontrola ruchu drogowego na terenach lasów lub parków narodowych może być wykonywana przez strażników leśnych lub funkcjonariuszy Straży Parku. 2. Strażnicy leśni i funkcjonariusze Straży Parku są upraw­nieni do kontroli kierujących pojaz­dami niestosujących się do przepisów lub znaków drogowych obowiązujących na tere­nach lasów lub parków narodowych, dotyczących zakazu wjazdu, zatrzymywania się lub postoju pojazdów. 3. W ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego w za­kresie, o którym mowa w ust. 2, strażnicy leśni i funkcjo­nariusze Straży Parku są upoważnieni do: 1) zatrzymania pojazdu; 2) legitymowania uczestnika ruchu drogowego; 3) wydawania poleceń, co do sposobu zachowania się na drodze."}
{"id":"2003_1759_129d","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 129d. 1. Osoby działające w imieniu zarządcy drogi mogą wykonywać, w obecności funkcjonariusza Policji lub inspektora Inspekcji Transportu Drogowego, kontrolę ruchu drogowego w stosunku do pojazdów: 1) w zakresie przestrzegania przepisów o wy­miarach, masie lub nacisku osi; 2) powodujących uszkadzanie lub niszczenie drogi; 3) zanieczyszczających lub zaśmiecających drogę. 2. W ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego w zakresie, o którym mowa w ust. 1, osoby działające w imieniu zarządcy drogi są upoważnione do: 1) zatrzymania pojazdu; 2) legitymowania uczestnika ruchu drogowego i wy­dawania mu poleceń, co do sposobu korzystania z drogi lub pojazdu; 3) sprawdzenia dokumentów wymaganych w związku z używaniem pojazdu; 4) sprawdzenia stanu technicznego, wyposażenia, ła­dun­ku, wymiarów oraz masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze; 5) używania przyrządów kontrolnych lub pomiarowych służących w szczególności do badania pojazdu, określania jego wymiarów, masy lub nacisku osi oraz stwierdzania naruszenia wymagań ochrony środo­wiska; 6) uniemożliwiania jazdy pojazdem przekraczającym dopuszczalną masę lub nacisk osi albo uszka­dza­jącym lub niszczącym drogę. 3. W celu dokonania sprawdzenia masy lub nacisku osi pojazdu osoby działające w imieniu zarządcy drogi, mające prawo jazdy odpowiedniej kategorii, mogą kierować tym po­jazdem. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do osób działających w imieniu Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Auto­strad."}
{"id":"2003_1759_129e","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 129e. 1. Kontrola ruchu drogowego wykonywana przez strażników gminnych (miejskich), strażników leśnych, funkcjo­na­riuszy Straży Parku oraz pracowników zarządów dróg odbywa się na podstawie upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego wydanego przez właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. 2. Art. 129 ust. 3 stosuje się odpowiednio do kontroli ruchu drogowego wykonywanej przez osoby, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_1759_129f","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 129f. Strażnicy straży gminnych (miejskich), strażnicy leśni oraz funkcjonariusze Straży Parku w związku z wykonywaniem czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego są obowią­zani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem osobie, co do której istnieje uzasadnione po­dejrzenie, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego po­dobnie do alkoholu.”; 5) w art. 131 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w poro­zumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa i porządku podczas wykonywania kontroli ruchu drogo­wego oraz sprawnego jej przebiegu, określi, w drodze rozporządzenia: 1) organizację, szczegółowe warunki i sposób wykonywania kontroli ruchu drogowego; 2) wymagany sposób zachowania się kontrolowanego uczestnika ruchu; 3) szczegółowe warunki wykonywania kontroli ruchu drogowego przez osoby, o których mowa w art. 129e; 4) szczegółowe warunki udzielania upoważnień do wykonywania kontroli ruchu drogowego oraz wzór upoważnienia.”; 6) w art. 135 w ust. 1 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) uzasadnionego podejrzenia, że kierujący znaj­duje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alko­holu,”."}
{"id":"2003_1759_2","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 131 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1759_3","title":"Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486, Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701 oraz z 2007 r. Nr 52, poz. 343 i Nr 57, poz. 381."}
{"id":"2003_1786_1","title":"Ustawa z dnia 26 sierpnia 2003 r. o ratyfikacji Dodatkowego Protokołu do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, z dnia 13 października 1995 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Dodatkowego Protokołu do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, z dnia 13 października 1995 r."}
{"id":"2003_1786_2","title":"Ustawa z dnia 26 sierpnia 2003 r. o ratyfikacji Dodatkowego Protokołu do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, z dnia 13 października 1995 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_1787_1","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo dewizowe oraz innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) krajami trzecimi są państwa niebędące państwami członkowskimi Unii Europejskiej, a także ich terytoria zależne, autonomiczne i stowarzyszone oraz terytoria zależne, autonomiczne i stowarzyszone państw członkowskich Unii Europejskiej,”, - po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu: „19a) działalnością gospodarczą, w przypadku wykonywania jej: a) w kraju – jest działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.[3])), b) za granicą – jest działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów państwa, w którym jest ona wykonywana,”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Rezydenta będącego osobą fizyczną, wykonującego za granicą działalność gospodarczą, traktuje się w zakresie czynności związanych z tą działalnością jak nierezydenta. Nierezydenta będącego osobą fizyczną, wykonującego w kraju działalność gospodarczą, traktuje się w zakresie czynności związanych z tą działalnością jak rezydenta.”, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Terytorium zależne, autonomiczne lub stowarzyszone państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub kraju trzeciego należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju traktuje się na równi z tym państwem lub z tym krajem, jeżeli z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych wynika takie traktowanie w zakresie objętym ustawą.”; 2) w art. 3: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Ograniczeń określonych w art. 9 nie stosuje się do obrotu dewizowego dokonywanego z udziałem banków lub innych podmiotów mających siedzibę w kraju, w zakresie działalności podlegającej nadzorom: bankowemu, ubezpieczeniowemu, emerytalnemu lub nad rynkiem kapitałowym, sprawowanym na podstawie odrębnych przepisów, prowadzonej przez te podmioty na rachunek własny lub rachunek osób trzecich uprawnionych na podstawie ustawy lub zezwolenia dewizowego do dokonania obrotu dewizowego podlegającego tym ograniczeniom.”, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Dokonywanie obrotu dewizowego odbywa się z uwzględnieniem obowiązków określonych w ustawie, o ile z przepisów wydanych na jej podstawie, zezwolenia dewizowego lub przepisów dotyczących organów lub podmiotów wymienionych w ust. 2 i 3 nie wynikają odrębne obowiązki.”; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: „Art. 4. Prezes Narodowego Banku Polskiego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia, wykaz walut, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11.”; 4) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. Dozwolone jest odstępowanie od ograniczeń określonych w art. 9 oraz obowiązków określonych w art. 18 i art. 25 ust. 1, na podstawie ogólnego albo indywidualnego zezwolenia dewizowego, w zakresie i na warunkach określonych w takim zezwoleniu.”; 5) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zezwoleń dewizowych udziela się, jeżeli nie zagraża to interesowi publicznemu lub międzynarodowym zobowiązaniom wiążącym Rzeczpospolitą Polską.”, b) uchyla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Z zezwolenia dewizowego, udzielonego na zawarcie umowy lub dokonanie rozliczenia, mogą korzystać wszystkie strony tej umowy lub rozliczenia.”; 6) w art. 8 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Do decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego wydanych w sprawach, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.[4])).”; 7) w art. 9: a) uchyla się pkt 1-3, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wywóz, wysyłanie oraz przekazywanie przez rezydentów do krajów trzecich krajowych lub zagranicznych środków płatniczych, z przeznaczeniem na podjęcie lub rozszerzenie w tych krajach działalności gospodarczej, w tym na nabycie nieruchomości na potrzeby tej działalności, z wyjątkiem przekazywania do krajów trzecich krajowych lub zagranicznych środków płatniczych na pokrycie kosztów działalności polegającej na bezpośrednim świadczeniu usług w wykonaniu zawartej umowy lub promocji i reklamie działalności gospodarczej prowadzonej przez rezydenta w kraju,”, c) w pkt 5 lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) papierów wartościowych dłużnych o terminie wykupu krótszym niż rok, z wyjątkiem nabytych w kraju, b) wierzytelności i innych praw, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, z wyjątkiem nabytych w kraju lub powstałych w obrocie z rezydentami w zakresie niewymagającym zezwolenia dewizowego,”, d) uchyla się pkt 6, e) w pkt 7: – uchyla się lit. a, – lit. e i f otrzymują brzmienie: „e) wartości dewizowych zbywanych przez nierezydentów z krajów trzecich, w zamian za inne wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze, f) wierzytelności i innych praw, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, zbywanych przez nierezydentów z krajów trzecich,”, f) w pkt 8 lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) papierów wartościowych dłużnych o terminie wykupu krótszym niż rok, z wyjątkiem nabytych w tych krajach na podstawie zezwolenia dewizowego, b) wierzytelności i innych praw, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, z wyjątkiem nabytych w tych krajach na podstawie zezwolenia dewizowego lub powstałych w obrocie z nierezydentami z krajów trzecich w zakresie niewymagającym zezwolenia dewizowego,”, g) uchyla się pkt 10-13, h) pkt 14 i 15 otrzymują brzmienie: „14) dokonywanie przez rezydentów i nierezydentów z krajów trzecich rozliczeń pieniężnych w wykonaniu czynności określonych w pkt 5 i 7-9, z wyłączeniem czynności, których dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego, 15) zawieranie umów oraz dokonywanie innych czynności prawnych, powodujących lub mogących powodować dokonywanie w kraju rozliczeń w walutach obcych, a także dokonywanie w kraju takich rozliczeń, z wyjątkiem przypadków, w których czynności te są dokonywane w dozwolonym, na podstawie ustawy lub zezwolenia dewizowego, obrocie dewizowym: a) z zagranicą, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. a, b) między nierezydentami, c) między rezydentami będącymi osobami fizycznymi, w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą.”; 8) art. 15 otrzymuje brzmienie: „Art. 15. Sprzedaż wartości dewizowych, kupionych w ra­mach działalności kantorowej, może być dokonywana po wprowadzeniu tych wartości do ewidencji, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1, na podstawie wpisu określającego datę realizacji transakcji.”; 9) art. 17b i 17c otrzymują brzmienie: „Art. 17b. Przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić pisemnie organ prowadzący rejestr o podjęciu działalności kantorowej, a w razie zaprzestania jej wykonywania, złożyć wniosek o wykreślenie z rejestru, w terminie 7 dni, licząc odpowiednio od dnia podjęcia działalności kantorowej lub zaprzestania jej wykonywania."}
{"id":"2003_1787_17c","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo dewizowe oraz innych ustaw[1])","text":"Art. 17c. 1. Przedsiębiorca może zawiesić, na okres nie dłuższy niż 2 lata, wykonywanie działalności kantorowej. W przypadku zawieszenia wykonywania działalności kantorowej na okres krótszy niż 2 lata, przedsiębiorca może przedłużyć ten okres łącznie do 2 lat. 2. O zawieszeniu wykonywania działalności kantorowej, przedłużeniu zawieszenia oraz o wznowieniu jej wykonywania przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić pisemnie organ prowadzący rejestr w terminie 7 dni, licząc od dnia zawieszenia, przedłużenia zawieszenia lub wznowienia wykonywania działalności kantorowej. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zawieszania przez przedsiębiorcę wykonywania działalności kantorowej w poszczególnych jednostkach. 4. W przypadku niewznowienia przez przedsiębiorcę wykonywania działalności kantorowej lub niewznowienia jej wykonywania w poszczególnych jednostkach, organ prowadzący rejestr, po upływie okresu zawieszenia, odpowiednio z urzędu: 1) wykreśla, w drodze decyzji, wpis przedsiębiorcy w rejestrze albo 2) dokonuje zmiany wpisu w zakresie określenia jednostek, w których jest wykonywana działalność kantorowa.”; 10) art. 18 otrzymuje brzmienie: „Art. 18. Rezydenci i nierezydenci przekraczający granicę państwową są obowiązani zgłaszać, w formie pisemnej, organom celnym lub organom Straży Granicznej, przywóz do kraju oraz wywóz za granicę złota dewizowego lub platyny dewizowej, bez względu na ilość, a także krajowych lub zagranicznych środków płatniczych, jeżeli ich wartość przekracza łącznie równowartość 10 000 euro. Nie stanowi wykonania obowiązku zgłoszenia podanie w zgłoszeniu nieprawdziwych danych.”; 11) uchyla się art. 19; 12) art. 20 i 21 otrzymują brzmienie: „Art. 20. 1. Rezydenci i nierezydenci są obowiązani przedstawiać organom celnym lub organom Straży Granicznej, na ich żądanie, przywożone do kraju lub wywożone za granicę wartości dewizowe oraz krajowe środki płatnicze. 2. Organy celne oraz organy Straży Granicznej mogą, w celu sprawdzenia, czy przywóz do kraju wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych oraz ich wywóz za granicę odbywa się zgodnie z przepisami ustawy, podejmować czynności kontrolne na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli celnej lub kontroli granicznej."}
{"id":"2003_1787_2","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo dewizowe oraz innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2005 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 167, poz. 1398 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prezes NBP wykonuje kontrolę w zakresie ustalonym w przepisach prawa dewizowego.”."}
{"id":"2003_1787_21","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo dewizowe oraz innych ustaw[1])","text":"Art. 21. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób dokonywania potwierdzenia przywozu do kraju oraz wywozu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, 2) wzory zgłoszenia przywozu do kraju oraz wywozu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych – mając na uwadze zapewnienie informacji o wywozie za granicę i przywozie do kraju wartości dewizowych oraz krajowych środków płatniczych na potrzeby współpracy z organami informacji finansowej, określonej w odrębnych przepisach.”; 13) uchyla się rozdział 6; 14) tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie: „Obowiązek związany z przekazami pieniężnymi za granicę oraz rozliczeniami w kraju w obrocie dewizowym”; 15) art. 25 otrzymuje brzmienie: „Art. 25. 1. Rezydenci i nierezydenci są obowiązani dokonywać przekazów pieniężnych za granicę oraz rozliczeń w kraju związanych z obrotem dewizowym za pośrednictwem uprawnionych banków, jeżeli kwota przekazu lub rozliczenia przekracza równowartość 15 000 euro. 2. Obowiązek dokonywania rozliczeń za pośrednictwem uprawnionych banków, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy przypadków, w których stroną rozliczenia jest uprawniony bank.”; 16) uchyla się art. 26-29; 17) tytuł rozdziału 8 otrzymuje brzmienie: „Obowiązki dotyczące przekazywania danych oraz przechowywania dokumentów związanych z obrotem dewizowym oraz działalnością kantorową”; 18) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Rezydenci dokonujący obrotu dewizowego oraz przedsiębiorcy wykonujący działalność kantorową są obowiązani przekazywać Narodowemu Bankowi Polskiemu dane w zakresie niezbędnym do sporządzania bilansu płatniczego oraz międzynarodowej pozycji inwestycyjnej.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i terminy wykonywania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz wysokość kwot, których przekroczenie powoduje powstanie tego obowiązku, mając na uwadze zapewnienie danych niezbędnych do sporządzania bilansu płatniczego oraz międzynarodowej pozycji inwestycyjnej.”; 19) art. 32 otrzymuje brzmienie: „Art. 32. Rezydenci, na żądanie uprawnionego banku, obowiązanego do przekazywania, na podstawie odrębnych przepisów, danych w zakresie niezbędnym do sporządzenia przez Narodowy Bank Polski bilansu płatniczego oraz międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, są obowiązani udzielać temu bankowi informacji o dokonywanym za jego pośrednictwem obrocie dewizowym, w szczególności dotyczących przeznaczenia środków pieniężnych będących przedmiotem takiego obrotu.”; 20) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: „Art. 32a. Przedsiębiorcy wykonujący działalność kantorową oraz rezydenci i nierezydenci dokonujący czynności obrotu dewizowego, które podlegają ograniczeniom lub obowiązkom określonym w ustawie, są obowiązani, na potrzeby kontroli skarbowej oraz kontroli wykonywanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, przechowywać dokumenty związane z tą działalnością lub tymi czynnościami przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wykonywali działalność kantorową lub dokonali danej czynności obrotu dewizowego.”; 21) tytuł rozdziału 9 otrzymuje brzmienie: „Kontrola wykonywana przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego”; 22) w art. 33: a) w ust. 1: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) udzielonych indywidualnych zezwoleń dewizowych,”, – uchyla się pkt 4, b) w ust. 2: – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) obowiązek, o którym mowa w art. 30 ust. 1, jest wykonywany przez rezydentów oraz przedsiębiorców wykonujących działalność kantorową, oraz czy dane przekazywane w wykonaniu tego obowiązku są zgodne ze stanem faktycznym.”, – uchyla się pkt 4; 23) uchyla się art. 39; 24) uchyla się art. 40a."}
{"id":"2003_1787_3","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo dewizowe oraz innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz. 930, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: „1) w art. 3 § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w rozdziale 7 są karalne także w razie popełnienia ich za granicą, jeżeli zostały ujawnione w wyniku czynności kontrolnych przeprowadzonych tam przez polski organ celny lub inny organ uprawniony na podstawie umów międzynarodowych; przepis stosuje się odpowiednio, jeżeli wykroczenie skarbowe określone w art. 106e, art. 106f i art. 106h popełnione zostało za granicą.”; 2) w art. 30 § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. W wypadku określonym w art. 106d § 1 orzeka się przepadek wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także można orzec prze­padek innych przedmiotów, określonych w art. 29 pkt 1-3.”; 3) w art. 34 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Sąd może orzec środek karny zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej w wypadkach określonych w art. 38 § 1 i 2 oraz w razie skazania sprawcy za przestępstwo skarbowe okre­ślone w art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 59 § 1-3, art. 63 § 1-3, art. 64 § 1, art. 65 § 1, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 § 1, art. 69 § 1-3, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72, art. 73 § 1, art. 73a § 1, art. 74 § 1-3, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 82 § 1, art. 83 § 1, art. 85 § 1 i 2, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1 i 2, art. 91 § 1, art. 92 § 1, art. 93, art. 97 § 1 i 2, art. 100 § 1, art. 101 § 1, art. 102 § 1, art. 103 § 1, art. 104 § 1, art. 106c § 1, art. 106d § 1, art. 106j § 1, art. 107 § 1-3, art. 107a § 1 oraz art. 110.\"; 4) w art. 38 w § 2 uchyla się pkt 2; 5) w art. 49 § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. W wypadku określonym w art. 106d § 2 orzeka się przepadek wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także można orzec przepadek innych przedmiotów określonych w § 1.”; 6) uchyla się art. 98 i 99; 7) w art. 100 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom wywozi, wysyła lub przekazuje do krajów trzecich krajowe lub zagraniczne środki płatnicze, z przeznaczeniem na podjęcie lub rozszerzenie w tych krajach działalności gospodarczej, w tym na nabycie nieruchomości na potrzeby tej działalności, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”; 8) w art. 101 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Nierezydent z kraju trzeciego, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom zbywa w kraju, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów, papiery wartościowe dłużne o terminie wykupu krótszym niż rok albo wierzytelności lub inne prawa, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”; 9) w art. 102 w § 1: a) uchyla się pkt 1, b) pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5) wartości dewizowe zbywane przez nierezydentów z krajów trzecich, w za­mian za inne wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze, 6) wierzytelności lub inne prawa, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, zbywane przez nierezydentów z krajów trzecich,”; 10) w art. 103 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom zbywa w kraju trzecim, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów, papiery wartościowe dłużne o terminie wykupu krótszym niż rok albo wierzytelności lub inne prawa, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”; 11) uchyla się art. 105-106b; 12) art. 106f otrzymuje brzmienie: „Art. 106f. Kto wbrew obowiązkowi nie zgłasza organom celnym lub organom Straży Granicznej przywozu do kraju albo wywozu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych albo w zgłoszeniu tym podaje nieprawdę, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”; 13) uchyla się art. 106g; 14) art. 106h otrzymuje brzmienie: „Art. 106h. Kto wbrew obowiązkowi nie przedstawia organom celnym lub organom Straży Granicznej, na ich żądanie, przywożonych do kraju lub wywożonych za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”; 15) uchyla się art. 106i; 16) w art. 106j § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Kto wbrew obowiązkowi dokonuje przekazu pieniężnego za granicę lub rozliczenia w kraju, związanego z obrotem dewizowym, bez pośrednictwa uprawnionego banku, podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych.”; 17) art. 106k otrzymuje brzmienie: „Art. 106k. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje dokumentów związanych z dokonanym obrotem dewizowym lub wykonywaną działalnością kantorową, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”; 18) w art. 106l § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Kto wbrew obowiązkowi nie zgłasza Narodowemu Bankowi Polskiemu danych o dokonanym obrocie dewizowym lub wykonywanej działalności kantorowej, w zakresie niezbędnym do sporządzania bilansu płatniczego oraz międzynarodowej pozycji inwestycyjnej, lub zgłasza dane niezgodne ze stanem faktycznym, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych.”; 19) w art. 133 w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) urząd celny – w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 63-75, art. 85-96 § 1 i art. 106h oraz w sprawach ujawnionych w zakresie swojego działania przez urzędy celne z art. 106e, 106f i 106k, a także w sprawach w zakresie swojego działania z art. 54, 56, art. 57 § 1, art. 76, 80, 83, art. 84 § 1, art. 107, 107a oraz art. 109-111 § 1,”; 20) w art. 134 w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) Straż Graniczna – w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 63-71, art. 85-96 § 1, art. 106e i 106f oraz art. 106h, ujawnione w zakresie swego działania przez Straż Graniczną,”."}
{"id":"2003_1787_4","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo dewizowe oraz innych ustaw[1])","text":"Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 7, art. 21 oraz art. 30 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 7, art. 21 oraz art. 30 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2003_1787_5","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo dewizowe oraz innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim oraz ustawę z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 228, poz. 2260, z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2777, z 2005 r. Nr 33, poz. 289, Nr 94, poz. 788, Nr 143, poz. 1199, Nr 175, poz. 1460, Nr 177, poz. 1468, Nr 178, poz. 1480, Nr 179, poz. 1485, Nr 180, poz. 1494 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1043 i 1045, Nr 158, poz. 1121, Nr 171, poz. 1225 i Nr 235, poz. 1699. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717, z 2001 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178 i Nr 213, poz. 1803, z 2003 r. Nr 84, poz. 774, Nr 137, poz. 1302 i Nr 162, poz. 1569, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 68, poz. 623, Nr 93, poz. 894, Nr 97, poz. 963 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 130, poz. 1090, Nr 143, poz. 1199, Nr 177, poz. 1468 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 79, poz. 546, Nr 104, poz. 708, Nr 191, poz. 1413 i Nr 225, poz. 1635."}
{"id":"2003_1834_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zadania i organizację Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, zwanego dalej „Narodowym Instytutem”. 2. Narodowy Instytut jest instytucją właściwą w sprawach wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, a także działalności pożytku publicznego i wolontariatu w zakresie określonym w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573)."}
{"id":"2003_1834_10","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Członków Rady, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4, powołuje i odwołuje Przewodniczący Komitetu na wniosek reprezentowanych organizacji. 2. Członka Rady, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 5, powołuje i odwołuje Przewodniczący Komitetu na wniosek Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. 3. Kadencja Rady trwa 3 lata. 4. Wygaśnięcie członkostwa w Radzie następuje z dniem upływu kadencji, wskutek śmierci albo odwołania przed upływem kadencji. 5. Członek Rady zostaje odwołany przed upływem kadencji, jeżeli: 1) złożył rezygnację; 2) utracił zdolność do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co najmniej 6 miesięcy; 3) uchyla się od wykonania obowiązków; 4) przestał spełniać którekolwiek z wymagań określonych w art. 9 ust. 2 pkt 1 i 3; 5) złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne, stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu. 6. Odwołać członka Rady, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1–3, przed upływem kadencji może również z własnej inicjatywy organ, który go powołał. 7. W przypadku odwołania lub śmierci członka Rady organ, który go powołał, niezwłocznie powołuje inną osobę na jego miejsce. Przepisy ust. 1–5 stosuje się odpowiednio. 8. Osoba powołana w trybie określonym w ust. 7 sprawuje swoją funkcję do końca kadencji Rady."}
{"id":"2003_1834_11","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Pracami Rady kieruje Przewodniczący powoływany przez Przewodniczącego Komitetu spośród jej członków. 2. Przewodniczący zwołuje posiedzenia Rady w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał. 3. Przewodniczący zwołuje posiedzenie z własnej inicjatywy, na wniosek Dyrektora lub na wniosek co najmniej 4 członków Rady, nie później niż w terminie 2 tygodni od dnia otrzymania wniosku. 4. Z posiedzenia Rady sporządza się protokół zawierający listę uczestników posiedzenia oraz informacje o przebiegu obrad. Kopię zatwierdzonego protokołu Przewodniczący przekazuje Przewodniczącemu Komitetu w terminie 2 tygodni od dnia posiedzenia. 5. Rada rozstrzyga sprawy oraz wyraża opinie w drodze uchwał, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej 6 członków Rady. W razie równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Rady. 6. Szczegółowy tryb działania Rady określa regulamin ustanowiony przez Radę. 7. Członkowi Rady przysługuje zwrot kosztów zakwaterowania oraz podróży w związku z udziałem w posiedzeniach Rady w wysokości i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962). 8. Członkowi Rady nie przysługuje wynagrodzenie za udział w jej pracach."}
{"id":"2003_1834_12","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Rada wyraża opinie w sprawach: 1) projektu rocznego planu finansowego Narodowego Instytutu, o którym mowa w art. 8 ust. 4 pkt 1; 2) projektu rocznego planu działalności Narodowego Instytutu, o którym mowa w art. 8 ust. 4 pkt 2; 3) rocznego sprawozdania z działalności Narodowego Instytutu, o którym mowa w art. 8 ust. 4 pkt 3; 4) rocznego sprawozdania finansowego Narodowego Instytutu, o którym mowa w art. 8 ust. 4 pkt 4; 5) projektu programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, o których mowa w art. 23 ust. 1; 6) końcowego sprawozdania z realizacji programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, o którym mowa w art. 27; 7) wyboru firmy audytorskiej, o której mowa w art. 36. 2. Rada, w celu wykonania swoich zadań, ma prawo wglądu do dokumentów Narodowego Instytutu i może żądać niezbędnych informacji od Dyrektora oraz jego zastępców."}
{"id":"2003_1834_13","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wynagrodzenie Dyrektora oraz jego zastępców przysługuje na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1222). 2. Zasady wynagradzania i nagradzania pracowników Narodowego Instytutu określa regulamin wynagradzania, ustalony przez Dyrektora za zgodą Przewodniczącego Komitetu."}
{"id":"2003_1834_14","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Przy zatrudnianiu pracowników Narodowego Instytutu, w tym kierowników komórek organizacyjnych i ich zastępców, stosuje się procedurę otwartego i konkurencyjnego naboru. 2. Ogłoszenie o naborze zamieszcza się na stronie podmiotowej Narodowego Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1764 oraz z 2017 r. poz. 933), oraz w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Narodowego Instytutu. 3. Ogłoszenie o naborze zawiera co najmniej: 1) nazwę i adres Narodowego Instytutu; 2) określenie stanowiska; 3) wymagania związane ze stanowiskiem; 4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku; 5) wskazanie wymaganych dokumentów; 6) termin i miejsce składania dokumentów; 7) informację o metodach i technikach naboru."}
{"id":"2003_1834_15","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze."}
{"id":"2003_1834_16","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Termin do składania dokumentów określony w ogłoszeniu o naborze nie może być krótszy niż 14 dni od dnia opublikowania ogłoszenia na stronie podmiotowej Narodowego Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej."}
{"id":"2003_1834_17","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Po upływie terminu, o którym mowa w art. 16, niezwłocznie upowszechnia się listę kandydatów, którzy spełniają wymagania formalne określone w ogłoszeniu o naborze, w sposób, o którym mowa w art. 14 ust. 2. 2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko kandydata oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132)."}
{"id":"2003_1834_18","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Z przeprowadzonego naboru na wolne stanowisko pracy w Narodowym Instytucie sporządza się protokół. 2. Protokół zawiera w szczególności: 1) określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór; 2) liczbę kandydatów; 3) imiona, nazwiska i miejsce zamieszkania nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze; 4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru; 5) uzasadnienie dokonanego wyboru."}
{"id":"2003_1834_19","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w terminie 14 dni od dnia zatrudnienia wybranego kandydata albo zakończenia naboru, w przypadku gdy w jego wyniku nie doszło do zatrudnienia żadnego kandydata. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera: 1) określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór; 2) imię i nazwisko wybranego kandydata oraz jego miejsce zamieszkania, o którym mowa w art. 17 ust. 2, albo informację o niezatrudnieniu żadnego kandydata; 3) uzasadnienie dokonanego wyboru. 3. Informację, o której mowa w ust. 1, upowszechnia się w sposób, o którym mowa w art. 14 ust. 2."}
{"id":"2003_1834_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Narodowy Instytut jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm.[2])) powołaną do realizacji zadań w zakresie wskazanym w art. 1 ust. 2. 2. Siedzibą Narodowego Instytutu jest miasto stołeczne Warszawa. 3. Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego, w drodze rozporządzenia, nadaje Narodowemu Instytutowi statut, w którym określa: 1) szczegółowy zakres zadań i tryb pracy organów Narodowego Instytutu, 2) organizację Narodowego Instytutu, 3) wartość majątku nieprzekraczającego kwoty 200 000 zł, powyżej którego rozporządzanie nim przez Dyrektora Narodowego Instytutu wymaga zgody Rady Narodowego Instytutu – mając na uwadze sprawne i efektywne zarządzanie środkami finansowymi i wykonywanie zadań."}
{"id":"2003_1834_20","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Jeżeli stosunek pracy osoby wyłonionej w drodze naboru ustał w terminie do 3 miesięcy od dnia nawiązania stosunku pracy, można zatrudnić na tym samym stanowisku kolejną osobę spośród kandydatów, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 3. Informację o zatrudnieniu tej osoby zamieszcza się zgodnie z przepisami art. 19."}
{"id":"2003_1834_21","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W Narodowym Instytucie nie może powstać stosunek podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli."}
{"id":"2003_1834_22","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Sposób działania Narodowego Instytutu określa regulamin ustanawiany przez Dyrektora. 2. Projekt regulaminu Narodowego Instytutu opiniuje Rada. Rozdział 3 Zadania Narodowego Instytutu"}
{"id":"2003_1834_23","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Narodowy Instytut zarządza programami wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, realizując zadania, o których mowa w art. 24. 2. Rada Ministrów przyjmuje, w drodze uchwały, programy wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego."}
{"id":"2003_1834_24","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Do zadań Narodowego Instytutu należy realizacja działań na rzecz wspierania rozwoju wspólnoty obywatelskiej i społeczeństwa obywatelskiego w Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności przez zwiększanie instytucjonalnej sprawności organizacji pozarządowych oraz innych zorganizowanych form społeczeństwa obywatelskiego, ich niezależności oraz profesjonalizmu, przy jednoczesnym zachowaniu ich obywatelskiego charakteru. 2. Do zadań Narodowego Instytutu należy wzmacnianie potencjału organizacji pozarządowych oraz innych zorganizowanych form społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności przez wspieranie pozyskiwania przez nie środków pozabudżetowych na działalność, której celem jest wspieranie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz wspieranie rozwoju kadr, ze szczególnym uwzględnieniem wolontariuszy i społeczników. 3. Do zadań Narodowego Instytutu należy także: 1) wspieranie zaangażowania obywateli, organizacji pozarządowych oraz innych zorganizowanych form społeczeństwa obywatelskiego w życie publiczne, procesy kształtowania polityk publicznych i podejmowania decyzji; 2) wspieranie obywatelskiej kontroli nad funkcjonowaniem instytucji publicznych i instytucji zaufania publicznego oraz zwiększenie ich przejrzystości i przestrzegania reguł dobrego rządzenia; 3) wspieranie oddolnej aktywności obywatelskiej, wzmacnianie etosu społecznikowskiego obywateli, wspieranie i upowszechnianie wolontariatu; 4) podtrzymywanie i upowszechnianie kultury oraz zakorzenionej w chrześcijańskim dziedzictwie tradycji narodowej i lokalnej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej, a także solidarności i wrażliwości społecznej; 5) promocja poszanowania i ochrony praw człowieka i praw obywatelskich; 6) edukacja obywatelska i kształtowanie postaw obywatelskich oraz wspieranie zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w realizację zadań z zakresu edukacji formalnej i nieformalnej; 7) wspieranie ochrony środowiska oraz praw zwierząt; 8) udział w realizacji międzynarodowych programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, w tym programów współfinansowanych ze środków zagranicznych; 9) prowadzenie i wspieranie programów badań dotyczących społeczeństwa obywatelskiego; 10) upowszechnianie informacji w środowisku organizacji pozarządowych oraz innych zorganizowanych form społeczeństwa obywatelskiego o planowanych i ogłaszanych konkursach; 11) popularyzowanie efektów zrealizowanych zadań oraz prowadzenie repozytorium modelowych przedsięwzięć, dobrych praktyk, rezultatów i produktów wypracowanych w ramach programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego; 12) realizacja innych zadań zlecanych przez Przewodniczącego Komitetu, przy jednoczesnym zapewnieniu na ich realizację środków finansowych, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 4. 4. Przy realizacji zadań, o których mowa w ust. 1–3, Narodowy Instytut może współpracować z podmiotami zagranicznymi i krajowymi, w szczególności jako partner umów o wspólne przedsięwzięcie. 5. Narodowy Instytut realizuje zadania samodzielnie lub zleca realizację zadań, o których mowa w ust. 1–3, wyłonionym w drodze otwartego konkursu ofert organizacjom pozarządowym oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. 6. Narodowy Instytut może uczestniczyć w realizacji programów operacyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1460 i 1475), oraz przystępować do programów lub projektów współfinansowanych ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych."}
{"id":"2003_1834_25","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Narodowy Instytut prowadzi ewaluację programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w trakcie ich trwania, w szczególności w celu rozstrzygnięcia, czy realizacja programów prowadzi do osiągnięcia celów programów oraz czy jest zgodna z celami polityki państwa w zakresie wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. 2. Po zakończeniu realizacji programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego jest przeprowadzana ich ewaluacja mająca na celu w szczególności ocenę stopnia osiągnięcia ich celów lub określenia przyczyn ich nieosiągnięcia. 3. Ewaluacja, o której mowa w ust. 1 i 2, prowadzona jest zgodnie z harmonogramem przewidzianym w tych programach. 4. Dyrektor przedstawia Radzie, w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku, informację o wynikach ewaluacji przeprowadzonych w roku ubiegłym. 5. Narodowy Instytut może zlecać przeprowadzenie ewaluacji zewnętrznym podmiotom, wybranym w drodze otwartego konkursu."}
{"id":"2003_1834_26","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Przewodniczący Komitetu w ramach nadzoru: 1) sprawuje kontrolę nad działalnością Narodowego Instytutu pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelności na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej; 2) zatwierdza: a) projekt rocznego planu finansowego Narodowego Instytutu, b) projekt rocznego planu działalności Narodowego Instytutu, c) roczne sprawozdanie z działalności Narodowego Instytutu, d) roczne sprawozdanie finansowe Narodowego Instytutu."}
{"id":"2003_1834_27","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Dyrektor, po uzyskaniu opinii Rady, przedstawia Przewodniczącemu Komitetu do zatwierdzenia końcowe sprawozdanie z realizacji programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, wraz z informacją o ewaluacji, o której mowa w art. 25 ust. 2. 2. Rada Ministrów podejmuje decyzje w sprawie kontynuacji finansowania programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Rozdział 4 Tryb realizacji zadań Narodowego Instytutu"}
{"id":"2003_1834_28","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Do realizacji zadań Narodowego Instytutu, o których mowa w art. 24 ust. 1–3, mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie."}
{"id":"2003_1834_29","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W przypadku realizacji zadań Narodowego Instytutu organem administracji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie jest Dyrektor."}
{"id":"2003_1834_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Nadzór nad Narodowym Instytutem sprawuje Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego, o którym mowa w art. 34a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, zwany dalej „Przewodniczącym Komitetu”. Rozdział 2 Organy i organizacja Narodowego Instytutu"}
{"id":"2003_1834_30","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Narodowy Instytut realizuje programy, o których mowa w art. 23 ust. 1, samodzielnie lub w drodze otwartego konkursu ofert, o którym mowa w dziale II rozdziale 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. 2. Dyrektor ustala regulamin konkursu, który zatwierdza Rada. 3. Regulamin konkursu określa w szczególności: 1) przedmiot konkursu oraz czas jego trwania, w tym rodzaj zadania podlegającego dofinansowaniu w ramach realizowanego projektu; 2) podmioty uprawnione do udziału w konkursie; 3) termin, miejsce oraz formę składania oferty na realizację zadania; 4) wzór oferty na realizację zadania; 5) wzór umowy na realizację zadania; 6) kwotę przeznaczoną na realizację zadania; 7) zasady przyznawania dotacji w konkursie oraz maksymalny dopuszczalny poziom dofinansowania wniosku lub maksymalną dopuszczalną kwotę dofinansowania wniosku; 8) sposób podania do publicznej wiadomości wyników konkursu; 9) formę i sposób udzielania wnioskodawcy wyjaśnień w kwestiach dotyczących konkursu; 10) zasady rozliczania dotacji; 11) zasady sporządzania sprawozdania z realizacji zadania. 4. Przy ocenie wniosków złożonych w konkursie bierze się pod uwagę następujące kryteria: 1) adekwatność oferty w odniesieniu do celów programu oraz celów i potrzeb jego uczestników i organizacji zaangażowanych w jego realizację; 2) jakość planu działań zawartych w ofercie i jego realizacji; 3) potencjalny wpływ działań zawartych w ofercie na uczestników, organizacje zaangażowane w realizację oferty oraz inne podmioty będące interesariuszami działań, w tym także trwałość rezultatów działań zawartych w ofercie i jakość środków mających na celu upowszechnienie rezultatów; 4) możliwość realizacji oferty w grupie partnerskiej z uwzględnieniem doświadczenia jej członków; 5) zasadność planowanych kosztów w stosunku do celu, rezultatów i zakresu działań, które obejmuje oferta."}
{"id":"2003_1834_31","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W ramach programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, o których mowa w art. 23 ust. 1, Narodowy Instytut może dofinansować rozwój instytucjonalny organizacji pozarządowych oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, w tym kosztów organizacyjnych i administracyjnych ich działalności. Rozdział 5 Gospodarka finansowa Narodowego Instytutu"}
{"id":"2003_1834_32","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Przychodami Narodowego Instytutu są: 1) dotacja celowa na realizację programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, o których mowa w art. 23 ust. 1, oraz zadań, o których mowa w art. 24 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1–11; 2) dotacja podmiotowa na pokrycie bieżących kosztów zarządzania programami i zadaniami, realizowanymi przez Narodowy Instytut, o których mowa w pkt 1, w tym kosztów wynagradzania członków komisji konkursowej w celu opiniowania złożonych ofert; 3) dotacja celowa na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji dotyczących obsługi realizacji zadań, o których mowa w pkt 1; 4) dotacja celowa na realizację zadań, o których mowa w art. 24 ust. 3 pkt 12. 2. Przychodami Narodowego Instytutu mogą być środki pochodzące z innych źródeł, a w szczególności z: 1) budżetu Unii Europejskiej; 2) programów finansowanych z udziałem niepodlegających zwrotowi środków z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub innych środków pochodzących ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi; 3) odsetek od wolnych środków przekazanych w depozyt zgodnie z przepisami o finansach publicznych; 4) zapisów i darowizn. 3. Środki, o których mowa w ust. 1, niewykorzystane w danym roku budżetowym, podlegają zwrotowi do budżetu państwa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. 4. Wydatkowanie środków, o których mowa w ust. 1 i 2, przez Narodowy Instytut jest dokonywane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. 5. Dotacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Dyrektora."}
{"id":"2003_1834_33","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Narodowy Instytut prowadzi gospodarkę finansową na podstawie rocznego planu finansowego ustalanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, na okres roku obrotowego. Rokiem obrotowym jest rok budżetowy. 2. Podstawę gospodarki finansowej Narodowego Instytutu w okresie od dnia 1 stycznia do dnia zatwierdzenia przez Przewodniczącego Komitetu rocznego planu finansowego Narodowego Instytutu stanowi projekt tego planu przygotowany przez Dyrektora. 3. Zmian planu finansowego Narodowego Instytutu dokonuje się w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych."}
{"id":"2003_1834_34","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Realizacja poszczególnych tytułów wydatków jest dokonywana w granicach kwot ustalonych w planie finansowym."}
{"id":"2003_1834_34a","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34a. 1. W skład Komitetu wchodzą: 1) Przewodniczący Komitetu; 2) wiceprzewodniczący – sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komitetu; 3) członkowie: a) ministrowie, których szczegółowy zakres działania określają przepisy wydane na podstawie art. 33 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2012 r. poz. 392 oraz z 2015 r. poz. 1064), reprezentowani przez sekretarza stanu, z zastrzeżeniem ust. 3, b) Dyrektor Narodowego Instytutu. 2. Przewodniczący Komitetu wchodzi w skład Rady Ministrów. 3. W każdym czasie w pracach Komitetu może brać udział minister. 4. W posiedzeniach Komitetu mogą uczestniczyć zaproszeni przez Przewodniczącego Komitetu przedstawiciele organów administracji rządowej. 5. W posiedzeniach Komitetu mogą również uczestniczyć z głosem doradczym osoby posiadające odpowiednią wiedzę lub doświadczenie w zakresie zagadnień objętych zadaniami Komitetu, zaproszone przez Przewodniczącego Komitetu z własnej inicjatywy lub wskazane przez poszczególnych członków Komitetu."}
{"id":"2003_1834_34b","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34b. 1. Do zadań Komitetu należy: 1) koordynowanie i monitorowanie współpracy organów administracji rządowej z sektorem organizacji pozarządowych oraz innych zorganizowanych form społeczeństwa obywatelskiego; 2) przygotowywanie i konsultowanie z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz monitorowanie ich wdrażania; 3) opracowywanie i opiniowanie projektów aktów prawnych w zakresie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. 2. Do zadań Komitetu należy także: 1) współpraca w sprawach związanych z rozwojem społeczeństwa obywatelskiego z innymi państwami, organizacjami oraz instytucjami międzynarodowymi i zagranicznymi; 2) współpraca w przygotowywaniu sprawozdań i raportów z realizacji wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących rozwoju społeczeństwa obywatelskiego; 3) przedstawianie opinii w sprawie możliwości przystąpienia przez Rzeczpospolitą Polską do umów międzynarodowych dotyczących rozwoju społeczeństwa obywatelskiego."}
{"id":"2003_1834_34c","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34c. 1. Przewodniczący Komitetu kieruje pracami Komitetu. 2. Przewodniczący Komitetu może, z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Komitetu, tworzyć zespoły robocze, określając ich skład, zakres zadań oraz tryb i harmonogram prac."}
{"id":"2003_1834_34d","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34d. 1. Komitet podejmuje rozstrzygnięcia w drodze uchwał na posiedzeniach. 2. Uchwały Komitetu podejmowane są w głosowaniu jawnym, zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy członków Komitetu, w tym Przewodniczącego Komitetu. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Komitetu. 3. Uchwały w imieniu Komitetu podpisuje Przewodniczący Komitetu. 4. Projekty uchwał Komitetu mogą być też poddane pod głosowanie w trybie obiegowym. 5. Osobom zaproszonym do udziału w posiedzeniu Komitetu, o których mowa w art. 34a ust. 4 i 5, nie przysługuje prawo głosowania nad uchwałami."}
{"id":"2003_1834_34e","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34e. Szczegółowy sposób i tryb pracy Komitetu określa regulamin uchwalony przez Komitet na pierwszym posiedzeniu."}
{"id":"2003_1834_34f","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34f. Komitet przyjmuje plan prac Komitetu i przedstawia go Radzie Ministrów do zatwierdzenia."}
{"id":"2003_1834_34g","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34g. 1. Obsługę Komitetu oraz Przewodniczącego Komitetu zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. 2. Posiedzenia Komitetu odbywają się w siedzibie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3. W uzasadnionych przypadkach posiedzenia Komitetu mogą odbywać się w innym miejscu, wskazanym przez Przewodniczącego Komitetu. 4. Koszty obsługi, o której mowa w ust. 1, są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest Kancelaria Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2003_1834_34h","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34h. Przewodniczący Komitetu przedkłada Radzie Ministrów, w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku, sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy, zawierające informacje o prowadzonej działalności w zakresie wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz o realizacji planu, o którym mowa w art. 34f.”; 12) użyte w art. 39 w ust. 1 i 3 wyrazy „z części budżetu, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego” zastępuje się wyrazami „z budżetu państwa z części, której dysponentem jest Kancelaria Prezesa Rady Ministrów”; 13) art. 41 otrzymuje brzmienie: „Art. 41. Obsługę administracyjno-biurową Rady zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.”; 14) w dziale II dodaje się rozdział 7 w brzmieniu: „Rozdział 7 Pełnomocnicy wojewody do spraw społeczeństwa obywatelskiego"}
{"id":"2003_1834_35","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Narodowy Instytut tworzy następujące fundusze: 1) fundusz statutowy; 2) fundusz rezerwowy; 3) zakładowy fundusz świadczeń socjalnych; 4) zakładowy fundusz nagród. 2. Fundusz statutowy Narodowego Instytutu odzwierciedla równowartość netto środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych składników majątku, stanowiących wyposażenie Narodowego Instytutu na dzień rozpoczęcia przez niego działalności. 3. Fundusz rezerwowy: 1) zwiększa się o wartość zysku netto Narodowego Instytutu; 2) zmniejsza się o wartość straty netto Narodowego Instytutu. 4. Zakładowy fundusz nagród stanowi 8,5% funduszu płac."}
{"id":"2003_1834_36","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Roczne sprawozdanie finansowe Narodowego Instytutu podlega badaniu przez firmę audytorską, zgodnie z wymogami przeprowadzania badań określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości i w ustawie z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. poz. 1089). 2. Przewodniczący Komitetu dokonuje, po zasięgnięciu opinii Rady, wyboru firmy audytorskiej, o której mowa w ust. 1, w trybie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579). Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_1834_37","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2016 r. poz. 40) w art. 12 ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do fundacji posiadających status organizacji pożytku publicznego, które zamieściły na stronie podmiotowej Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w Biuletynie Informacji Publicznej sprawozdanie merytoryczne z działalności oraz sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573).”."}
{"id":"2003_1834_38","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 888, 1086 i 1566) w art. 31 w ust. 1 w pkt 8 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 9 i 10."}
{"id":"2003_1834_39","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: „Art. 1a. Komitet do spraw Pożytku Publicznego, zwany dalej „Komitetem” jest organem administracji rządowej właściwym w sprawach pożytku publicznego i wolontariatu, w tym programowania, koordynowania i organizowania współpracy organów administracji publicznej i podmiotów działających w sferze pożytku publicznego.”; 2) w art. 2 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu: „8) Narodowym Instytucie – rozumie się przez to Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego (Dz. U. poz. …); 9) Dyrektorze Narodowego Instytutu – rozumie się przez to Dyrektora, o którym mowa w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego.”; 3) art. 5c otrzymuje brzmienie: „Art. 5c. Minister, po zasięgnięciu opinii Rady Działalności Pożytku Publicznego, zwanej dalej „Radą”, może w zakresie swojej właściwości opracować resortowe programy wspierania rozwoju organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 oraz finansowo wspierać te programy, w szczególności w trybie, o którym mowa w art. 11.”; 4) użyte w art. 10a w ust. 6 i w art. 23 w ust. 5 we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego” zastępuje się wyrazami „w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu”; 5) użyte w art. 19 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 19a w ust. 7d, w art. 23 w ust. 8, w art. 27ab w ust. 6, w art. 27c w ust. 3, w art. 28 w ust. 1, w art. 29 w ust. 1, 2 i 4, w art. 33 w ust. 1, w art. 33b, w art. 35 w ust. 1, w art. 36 w ust. 2 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 3 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 37, w art. 40 oraz w art. 40a w różnym przypadku wyrazy „minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „Przewodniczący Komitetu”; 6) użyte w art. 22 w ust. 6, w ust. 7 w pkt 1, w ust. 8 i 9, w art. 22a w ust. 1 w pkt 2 w lit. a, w art. 27 w ust. 2a, w art. 27a w ust. 2, 3a, 6 i 7, w art. 27aa w ust. 4 i 5, w art. 27ab w ust. 2, w art. 33 w ust. 2 we wprowadzeniu do wyliczenia i w ust. 3, w art. 33a w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w ust. 3 i 4 oraz w art. 33aa w różnym przypadku wyrazy „minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „Dyrektor Narodowego Instytutu”; 7) użyte w art. 23 w ust. 2c, 2d i 6–6c, w art. 27a w ust. 3 w pkt 1 i w art. 33a w ust. 1 w pkt 1 wyrazy „internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego” zastępuje się wyrazami „podmiotowej Narodowego Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej”; 8) w art. 27 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Dyrektor Narodowego Instytutu zamieszcza w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku na stronie podmiotowej Narodowego Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej sporządzoną na podstawie sprawozdań, o których mowa w art. 23 ust. 1–2 i 2b, informację dotyczącą w szczególności wydatkowania przez organizacje pożytku publicznego środków finansowych pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych za rok poprzedni.”; 9) w art. 27a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dyrektor Narodowego Instytutu prowadzi w formie elektronicznej wykaz organizacji mających status organizacji pożytku publicznego na dzień 30 listopada roku podatkowego, na które podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych może przekazać 1% podatku z zeznań podatkowych składanych za rok podatkowy, i nie później niż dnia 15 grudnia roku podatkowego zamieszcza ten wykaz na stronie podmiotowej Narodowego Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej.”, b) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Przewodniczący Komitetu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryby, terminy oraz format i strukturę danych dla wymiany informacji dotyczących organizacji pożytku publicznego, o których mowa w ust. 4 i 5, między Dyrektorem Narodowego Instytutu a Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, mając na względzie potrzebę zapewnienia sprawnej realizacji zadań związanych z tworzeniem i prowadzeniem wykazu, o którym mowa w ust. 1, oraz z przekazywaniem organizacjom pożytku publicznego środków pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych.”; 10) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przewodniczący Komitetu może powierzyć przeprowadzenie kontroli: 1) wojewodzie; 2) Dyrektorowi Narodowego Instytutu.”; 11) w dziale II po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: „Rozdział 4a Organizacja i tryb działania Komitetu"}
{"id":"2003_1834_4","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Organami Narodowego Instytutu są: 1) Dyrektor Narodowego Instytutu, zwany dalej „Dyrektorem”; 2) Rada Narodowego Instytutu, zwana dalej „Radą”."}
{"id":"2003_1834_40","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 1721, 1948, 2260 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 1530 i 1600) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 60 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 61 w brzmieniu: „61) Dyrektor Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego i jego zastępcy, członkowie Rady Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego.”; 2) w art. 8 w pkt 56 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 57 w brzmieniu: „57) pkt 61 – Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego.”; 3) w art. 21a ust. 2b otrzymuje brzmienie: „2b. Wydając orzeczenie stwierdzające fakt złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, sąd orzeka zakaz pełnienia funkcji publicznej, o której mowa w art. 4 pkt 2–57 i 61, na okres od 3 do 10 lat.”; 4) w art. 21e ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prawomocne orzeczenie sądu, stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, traktuje się jako obligatoryjną przesłankę pozbawienia tej osoby pełnionej przez nią funkcji publicznej, o której mowa w art. 4 pkt 2–54, 56, 57 i 61, z zastrzeżeniem art. 21f.”."}
{"id":"2003_1834_41","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 471, 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 88, 379 i 1089) w art. 88a: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Tworzy się Fundusz Wspierania Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, którego dysponentem jest Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego, o którym mowa w art. 34a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573).”; 2) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Przewodniczący Komitetu do spraw Pożytku Publicznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 5, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków, biorąc pod uwagę priorytety społeczne i konieczność zapewnienia ciągłości realizowanych zadań.”. Rozdział 7 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2003_1834_41k","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41k. Wojewoda może ustanowić pełnomocnika wojewody do spraw społeczeństwa obywatelskiego. Przepisu art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2015 r. poz. 525, z późn. zm.[4])) nie stosuje się."}
{"id":"2003_1834_41l","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41l. Do zadań pełnomocnika wojewody do spraw społeczeństwa obywatelskiego należy: 1) monitorowanie wdrażania programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz programów, o których mowa w art. 5b ust. 1; 2) koordynowanie współpracy jednostek administracji rządowej w województwie z organizacjami pozarządowymi, które zgodnie z zakresem swoich zadań statutowych działają na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego.”."}
{"id":"2003_1834_42","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Postępowania wszczęte, a niezakończone wydaniem decyzji ostatecznej albo prawomocnego postanowienia sądu, w zakresie wskazanym w art. 22 ust. 9, art. 27 ust. 2a, art. 27aa ust. 4, art. 33 ust. 2 i 3, art. 33a ust. 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 39, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, są prowadzone na podstawie dotychczasowych przepisów, przy czym organ, który przejął zadania i kompetencje ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego zgodnie z przepisami niniejszej ustawy: 1) prowadzi w dalszym ciągu postępowania, które zostały wszczęte przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, o czym zawiadamia strony tych postępowań; 2) z mocy prawa wstępuje w miejsce ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego do toczących się w chwili wejścia w życie niniejszej ustawy postępowań przed sądami rejestrowymi. 2. Należności i zobowiązania ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego związane z wykonywaniem jego kompetencji wynikających z działu II rozdziałów 3 i 4 ustawy zmienianej w art. 39 stają się należnościami i zobowiązaniami Narodowego Instytutu z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Narodowy Instytut staje się stroną umów i porozumień zawartych w celu wykonania kompetencji ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego wynikających z działu II rozdziałów 3 i 4 ustawy zmienianej w art. 39."}
{"id":"2003_1834_43","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Program Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2014–2020 stanowiący załącznik do uchwały nr 209\/2013 Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2013 r. w sprawie przyjęcia Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2014–2020 staje się programem wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w rozumieniu art. 23 ust. 1 niniejszej ustawy. 2. Należności i zobowiązania ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego wynikające z realizacji uchwały, o której mowa w ust. 1, stają się należnościami i zobowiązaniami Narodowego Instytutu z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Narodowy Instytut staje się stroną umów i porozumień zawartych w wyniku realizacji uchwały, o której mowa w ust. 1, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. W przypadku postępowań administracyjnych dotyczących zwrotu dotacji udzielonych w ramach Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2009–2013 stanowiącego załącznik do uchwały nr 238\/2008 Rady Ministrów z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie przyjęcia krajowego Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2009–2013 oraz w związku z realizacją uchwały, o której mowa w ust. 1, za organ, który udzielił dotacji w rozumieniu art. 169 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm.[5])), uznaje się Dyrektora. 5. Dyrektor prowadzi w dalszym ciągu niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania, które zostały wszczęte przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, i w których nie została wydana decyzja administracyjna, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Przewodniczący Komitetu prowadzi w dalszym ciągu niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania, które zostały wszczęte przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, i w których strona wniosła o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej decyzją administracyjną. 7. Dyrektor wstępuje z mocy prawa w miejsce ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego do toczących się w chwili wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) postępowań egzekucyjnych dotyczących dotacji, o których mowa w ust. 4, w charakterze wierzyciela; 2) postępowań przed sądami administracyjnymi dotyczących dotacji, o których mowa w ust. 4, w charakterze organu."}
{"id":"2003_1834_44","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Do wykazu organizacji mających status organizacji pożytku publicznego, o którym mowa w art. 27a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 39, na dzień 30 listopada 2016 r., na które podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych może przekazać 1% podatku z zeznań podatkowych składanych za rok podatkowy, oraz do czynności związanych z jego tworzeniem i prowadzeniem stosuje się dotychczasowe przepisy wykonawcze, z tym zastrzeżeniem, że kompetencje przyznane tymi przepisami ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego wykonywać będzie Dyrektor."}
{"id":"2003_1834_45","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego realizujący do tego dnia zadania, które zostają przekazane niniejszą ustawą do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub Narodowego Instytutu, stają się członkami korpusu służby cywilnej zatrudnionymi w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2. Dotychczasowy pracodawca jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, zawiadomić na piśmie osoby, o których mowa w ust. 1, o zmianach, jakie mają nastąpić w ich stosunkach pracy. Przepis art. 231 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962) stosuje się odpowiednio. 3. Przepisu ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1345, 1605, 1807, 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 379)."}
{"id":"2003_1834_46","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowania ustawy na lata 2017–2026 wyniesie 35 660 000 zł, z tym że w roku: 1) 2017 – 1 580 000 zł; 2) 2018 – 3 600 000 zł; 3) 2019 – 3 700 000 zł; 4) 2020 – 3 820 000 zł; 5) 2021 – 3 850 000 zł; 6) 2022 – 3 760 000 zł; 7) 2023 – 3 780 000 zł; 8) 2024 – 3 800 000 zł; 9) 2025 – 3 930 000 zł; 10) 2026 – 3 840 000 zł. 2. W przypadku zagrożenia przekroczenia limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, na dany rok budżetowy zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu kosztów rzeczowych ponoszonych przez Narodowy Instytut. 3. Organem odpowiedzialnym za wdrożenie mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest Prezes Rady Ministrów. 4. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, jest Prezes Rady Ministrów."}
{"id":"2003_1834_47","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10a ust. 6, art. 19, art. 19a ust. 7d, art. 23 ust. 5 i 8, art. 27a ust. 10, art. 27ab ust. 6, art. 27c ust. 3, art. 33b oraz art. 40 ustawy zmienianej w art. 39 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10a ust. 6, art. 19, art. 19a ust. 7d, art. 23 ust. 5 i 8, art. 27a ust. 10, art. 27ab ust. 6, art. 27c ust. 3, art. 33b oraz art. 40 ustawy zmienianej w art. 39, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1834_48","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Kadencja członków Rady Działalności Pożytku Publicznego, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 39, powołanych na podstawie dotychczasowych przepisów trwa do końca okresu, na który zostali powołani."}
{"id":"2003_1834_49","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Członkowie Rady pierwszej kadencji zostaną powołani w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1834_5","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Dyrektor jest powoływany przez Przewodniczącego Komitetu na pięcioletnią kadencję spośród osób, które: 1) posiadają obywatelstwo polskie; 2) korzystają z pełni praw publicznych; 3) posiadają wyższe wykształcenie magisterskie lub równorzędne; 4) posiadają wiedzę w zakresie działalności pożytku publicznego i wolontariatu oraz stowarzyszeń i fundacji w Rzeczypospolitej Polskiej oraz co najmniej pięcioletnie doświadczenie w organizacjach pozarządowych lub innych zorganizowanych formach społeczeństwa obywatelskiego; 5) nie były skazane prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 6) cieszą się nieposzlakowaną opinią i dają rękojmię prawidłowego wykonywania powierzonych zadań; 7) posiadają znajomość języka angielskiego w stopniu umożliwiającym swobodne porozumiewanie się w zakresie działalności Narodowego Instytutu; 8) posiadają doświadczenie w kierowaniu zespołami pracowniczymi oraz kompetencje kierownicze. 2. Dyrektor pełni obowiązki do dnia powołania swojego następcy, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 4."}
{"id":"2003_1834_50","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W celu wykonania przepisów ustawy Prezes Rady Ministrów dokona, w drodze rozporządzenia, przeniesienia planowanych wydatków budżetowych, w tym wynagrodzeń, między częściami, działami i rozdziałami budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej."}
{"id":"2003_1834_51","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Tworzy się Narodowy Instytut. 2. Dyrektor jest uprawniony do podejmowania wszelkich działań przygotowawczych i organizacyjnych niezbędnych do utworzenia Narodowego Instytutu. 3. Dyrektor w terminie 30 dni od dnia powołania przedstawia do zatwierdzenia Przewodniczącemu Komitetu pierwszy plan finansowy Narodowego Instytutu na okres od dnia jego utworzenia do końca roku obrotowego. 4. Przepisów art. 8 ust. 5 oraz art. 12 ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do pierwszego planu finansowego Narodowego Instytutu."}
{"id":"2003_1834_52","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Prezes Rady Ministrów określi składniki majątkowe i niemajątkowe stanowiące majątek Narodowego Instytutu w drodze decyzji wydanej nie później niż w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, stanowi podstawę do wpisania do ksiąg wieczystych i rejestrów tytułu prawnego Narodowego Instytutu do określonych w decyzji składników majątkowych i niemajątkowych. 3. Narodowy Instytut przejmuje składniki, o których mowa w ust. 1, na utworzenie funduszu statutowego."}
{"id":"2003_1834_53","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Do dnia 31 grudnia 2017 r. obsługę administracyjno-biurową oraz prawną Dyrektora, w tym w zakresie realizacji zadań Narodowego Instytutu, zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. 2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, ogłoszenia, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 17 ust. 1 oraz w art. 19 ust. 1, zamieszcza się również w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3. Wydatki związane z zapewnieniem obsługi, o której mowa w ust. 1, są pokrywane z rezerwy celowej budżetu państwa na zmiany systemowe i niektóre zmiany organizacyjne, w tym nowe zadania oraz na zadania związane z poprawą finansów publicznych, w tym odbudową dochodów budżetu państwa."}
{"id":"2003_1834_54","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Tworzy się Komitet do spraw Pożytku Publicznego."}
{"id":"2003_1834_55","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Do przyjętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rządowych programów, o których mowa w art. 5c ustawy zmienianej w art. 39, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dotyczących wspierania rozwoju organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 39 stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do programu, o którym mowa w art. 43 ust. 1."}
{"id":"2003_1834_56","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 45 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, ustawę z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów oraz ustawę z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60, 191, 659, 933, 935, 1089, 1475, 1529 i 1537. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2255 oraz z 2017 r. poz. 61, 245, 791 i 1089. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1960, z 2016 r. poz. 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 935, 976, 1475 i 1566. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60, 191, 659, 933, 935, 1089, 1475, 1529 i 1537."}
{"id":"2003_1834_6","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Przewodniczący Komitetu odwołuje Dyrektora przed upływem kadencji wyłącznie w przypadku: 1) zaprzestania spełniania któregokolwiek z wymagań określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1, 2 i 5; 2) rezygnacji ze stanowiska; 3) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co najmniej 6 miesięcy; 4) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu. 2. Przewodniczący Komitetu może odwołać Dyrektora przed upływem kadencji w przypadku: 1) niezatwierdzenia rocznego sprawozdania z działalności Narodowego Instytutu lub jego nieprzedstawienia w terminie określonym w art. 8 ust. 7; 2) niezatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego Narodowego Instytutu lub jego nieprzedstawienia w terminie określonym w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047, z późn. zm.[3])); 3) działania niezgodnego z prawem, zasadami rzetelności, gospodarności i celowości. 3. Kadencja Dyrektora przed jej upływem wygasa w razie śmierci Dyrektora. 4. W razie wygaśnięcia kadencji Dyrektora lub jego odwołania, do czasu powołania nowego Dyrektora, jego obowiązki pełni zastępca Dyrektora wskazany przez Przewodniczącego Komitetu."}
{"id":"2003_1834_7","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Zastępców Dyrektora, w liczbie nie więcej niż dwóch, powołuje Przewodniczący Komitetu na wniosek Dyrektora. Zastępcą Dyrektora może być osoba, która spełnia wymogi określone w art. 5 ust. 1. 2. Przewodniczący Komitetu, na wniosek Dyrektora, odwołuje zastępców Dyrektora, w szczególności w przypadkach określonych w art. 6 ust. 1. 3. Dyrektor określa zakres zadań zastępcy (zastępców) Dyrektora."}
{"id":"2003_1834_8","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Dyrektor kieruje działalnością Narodowego Instytutu, w szczególności podejmuje decyzje we wszystkich sprawach niezastrzeżonych dla Rady. 2. Dyrektor jest uprawniony do samodzielnego dokonywania czynności prawnych w imieniu Narodowego Instytutu i reprezentuje go na zewnątrz. 3. Dyrektor jest odpowiedzialny za gospodarkę finansową Narodowego Instytutu oraz za zarządzanie i gospodarowanie majątkiem Narodowego Instytutu. 4. Dyrektor przygotowuje: 1) projekt rocznego planu finansowego Narodowego Instytutu; 2) projekt rocznego planu działalności Narodowego Instytutu; 3) roczne sprawozdanie z działalności Narodowego Instytutu; 4) roczne sprawozdanie finansowe Narodowego Instytutu; 5) końcowe sprawozdanie z realizacji programów wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, o których mowa w art. 23 ust. 1. 5. Dyrektor przedstawia Przewodniczącemu Komitetu do zatwierdzenia, po uzyskaniu opinii Rady, projekt rocznego planu finansowego Narodowego Instytutu i planu finansowego w układzie zadaniowym na dany rok budżetowy oraz na 2 kolejne lata, z uwzględnieniem terminów określonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych dla przedłożenia materiałów do projektu ustawy budżetowej. 6. Dyrektor przedstawia do zatwierdzenia Przewodniczącemu Komitetu, w terminie do dnia 30 września każdego roku, po uzyskaniu opinii Rady, projekt rocznego planu działalności Narodowego Instytutu na kolejny rok. 7. Dyrektor przedstawia do zatwierdzenia Przewodniczącemu Komitetu, w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku, po uzyskaniu opinii Rady, roczne sprawozdanie z działalności Narodowego Instytutu za rok poprzedni, obejmujące w szczególności informacje o stopniu realizacji poszczególnych zadań Narodowego Instytutu oraz stopniu wykorzystania środków przeznaczonych na ich finansowanie. 8. Dyrektor, po uzyskaniu opinii Rady, przedstawia do zatwierdzenia Przewodniczącemu Komitetu roczne sprawozdanie finansowe Narodowego Instytutu sporządzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, wraz ze sprawozdaniem z badania sporządzonym przez firmę audytorską, o której mowa w art. 36 ust. 1. 9. Przewodniczący Komitetu określi, w drodze rozporządzenia, wzór i niezbędne elementy rocznego sprawozdania z działalności Narodowego Instytutu, tak aby umożliwiały weryfikację podanych w sprawozdaniu informacji oraz ich przejrzystość."}
{"id":"2003_1834_9","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego[1]) Aktywność obywateli, oddolnie i na zasadach dobrowolności angażujących się w zorganizowane działania na rzecz dobra wspólnego, niosących pomoc i wsparcie potrzebującym oraz kształtujących pracą u podstaw zręby kultury narodowej i lokalnej nawiązuje do wielkiego dziedzictwa polskiej wolności i wyraża ideały społeczeństwa obywatelskiego. Społeczeństwo obywatelskie jest wspólną przestrzenią, która służy praktykowaniu cnót obywatelskich, takich jak odpowiedzialność za naród i wspólnoty lokalne, solidarność oraz zaangażowanie w budowę oddolnych instytucji obywatelskich. Bez umiejętności dostrzegania i pomnażania dobra wspólnego zabraknie obywatelskich więzi społecznych, które są fundamentem kapitału społecznego. Państwo polskie wspiera wolnościowe i chrześcijańskie ideały obywateli i społeczności lokalnych, obejmujące tradycję polskiej inteligencji, tradycje niepodległościową, narodową, religijną, socjalistyczną oraz tradycję ruchu ludowego, dostrzegając w nich kontynuację wielowiekowych tradycji Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym chroniąc bogate dziedzictwo wspólnoty jej wolnych obywateli. Państwo polskie dąży do zrównoważonego rozwoju społeczeństwa obywatelskiego zarówno w wymiarze terytorialnym, jak i tematycznym, szczególną ochroną otaczając organizacje małe, krzewiące etos społecznikowski i pielęgnujące dziedzictwo lokalne. W tym celu, przyczyniając się do wypełnienia ideałów wolności, leżących u podstaw motywacji prospołecznych i postaw propaństwowych, a także do kształtowania dojrzałego patriotyzmu, państwo polskie będzie aktywnie działać na rzecz zwiększania zaangażowania obywateli i organizacji obywatelskich w życiu publicznym, zwiększania liczby inicjatyw oddolnych i lokalnych oraz poprawy instytucjonalnej zdolności organizacji obywatelskich do realizacji ich misji. Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. W skład Rady wchodzą: 1) członek powoływany i odwoływany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej; 2) 3 członków powoływanych i odwoływanych przez Przewodniczącego Komitetu; 3) członek powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych; 4) 5 członków reprezentujących organizacje pozarządowe oraz podmioty określone w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie spośród kandydatów, z których każdy ma poparcie przynajmniej 20 organizacji pozarządowych lub podmiotów określonych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie; 5) członek reprezentujący jednostki samorządu terytorialnego. 2. Członkiem Rady może być osoba, która: 1) korzysta z pełni praw publicznych; 2) cieszy się nieposzlakowaną opinią; 3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 4) posiada wiedzę i co najmniej trzyletnie doświadczenie w zakresie funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego, pożytku publicznego i wolontariatu."}
{"id":"2003_1836_1","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa cele i źródła finansowania Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej, zwanej dalej „OSE”, operatora OSE oraz jego zadania."}
{"id":"2003_1836_10","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wykonywanie przez operatora OSE zadań, o których mowa w art. 5 i art. 6, finansowane jest ze środków budżetu państwa w formie dotacji celowej udzielanej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji lub z budżetu środków europejskich. 2. Korzystanie przez szkołę: 1) z usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu o symetrycznej przepustowości 100 Mb\/s lub usługi o niższych parametrach, świadczonej przez operatora OSE, 2) z usług, o których mowa w art. 5 pkt 3, świadczonych przez operatora OSE, 3) z usług, o których mowa w art. 5 pkt 5 – jest nieodpłatne. 3. Operator OSE pobiera opłatę wyłącznie za świadczenie szkole usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości przekraczającej 100 Mb\/s, jeżeli organ prowadzący szkołę albo dyrektor szkoły, za zgodą tego organu, wystąpi z wnioskiem o świadczenie takiej usługi. 4. Opłatę ustala się w wysokości odpowiadającej różnicy między kosztem świadczenia przez operatora OSE usługi, o której mowa w ust. 3, a kosztem świadczenia usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu o symetrycznej przepustowości 100 Mb\/s. 5. Operator OSE prowadzi odrębną ewidencję przychodów i kosztów związanych: 1) ze świadczeniem usługi, o której mowa w ust. 3; 2) z wykonywaniem innych zadań operatora OSE. 6. Operator OSE nie osiąga zysku z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie."}
{"id":"2003_1836_11","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Ze środków dotacji celowej, o której mowa w art. 10 ust. 1, operator OSE w celu wykonywania zadań, o których mowa w art. 5 i art. 6, może ponosić wydatki: 1) na nabycie i eksploatację infrastruktury telekomunikacyjnej, urządzeń i systemów informatycznych, wartości niematerialnych i prawnych, przygotowanie dokumentacji oraz analiz niezbędnych do przeprowadzenia procesu inwestycyjnego, w szczególności na sporządzenie projektów technicznych, oraz na wsparcie w procesie zakupowym i instalacyjnym; 2) na wykonanie robót budowlanych, w tym nabycie niezbędnych materiałów, dotyczących infrastruktury i urządzeń, o których mowa w pkt 1, oraz na pokrycie związanych z tymi robotami należności publicznoprawnych, należnych na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności za wydanie decyzji, zgód i zezwoleń; 3) na pokrycie kosztów administracyjnych, w tym kosztów zatrudnienia osób uczestniczących w realizacji zadań operatora OSE na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych, oraz kosztów związanych z zapewnieniem wsparcia użytkownikom OSE; 4) związane z uzyskaniem: a) dostępu telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1907), b) dostępu, o którym mowa w art. 139 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, oraz dostępu, o którym mowa w art. 13, art. 17, art. 27 i art. 33 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1537, 1920 i 2003 oraz z 2017 r. poz. 1529 i 1566); 5) na najem, dzierżawę lub leasing infrastruktury telekomunikacyjnej; 6) na usługi: a) transmisji danych, b) dzierżawy łączy telekomunikacyjnych, c) dostawy energii, d) serwisu i naprawy infrastruktury i urządzeń, o których mowa w pkt 1, e) utrzymania i rozwoju oprogramowania i innych wartości niematerialnych i prawnych, f) doradcze, w tym opinie prawne lub ekspertyzy; 7) na najem powierzchni wraz z kosztami eksploatacyjnymi; 8) na nabycie, tworzenie i utrzymanie usług bezpieczeństwa teleinformatycznego, o których mowa w art. 5 pkt 3; 9) na nabycie, tworzenie, utrzymanie i udostępnianie usług, o których mowa w art. 5 pkt 5; 10) na pokrycie należności publicznoprawnych oraz kosztów obsługi finansowej; 11) na opracowanie, druk i dystrybucję materiałów informacyjnych i szkoleniowych; 12) na organizację szkoleń, seminariów i warsztatów."}
{"id":"2003_1836_12","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Operator OSE składa wniosek o udzielenie dotacji celowej do ministra właściwego do spraw informatyzacji do dnia 30 czerwca roku poprzedzającego rok, na który dotacja ma być udzielona. 2. Wniosek zawiera opis zadań planowanych do zrealizowania przez operatora OSE w danym roku wraz z uzasadnieniem ich celowości oraz oszacowanie wysokości środków niezbędnych do realizacji tych zadań. Rozdział 4 Przepisy epizodyczne, przepisy przejściowe i przepis końcowy"}
{"id":"2003_1836_13","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. W 2017 r. operator OSE składa wniosek, o którym mowa w art. 12 ust. 1, do dnia 31 grudnia 2017 r."}
{"id":"2003_1836_14","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Tworzy się OSE."}
{"id":"2003_1836_15","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań wynikających z niniejszej ustawy wynosi w: 1) 2018 r. – 13 000 000 zł; 2) 2019 r. – 77 000 000 zł; 3) 2020 r. – 129 000 000 zł; 4) 2021 r. – 138 000 000 zł; 5) 2022 r. – 164 000 000 zł; 6) 2023 r. – 164 000 000 zł; 7) 2024 r. – 164 000 000 zł; 8) 2025 r. – 164 000 000 zł; 9) 2026 r. – 164 000 000 zł; 10) 2027 r. – 164 000 000 zł. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego kwartału, a w przypadku IV kwartału – według stanu na dzień 20 listopada danego roku. 3. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków określonego w ust. 1 oraz w przypadku gdy w okresie od początku roku kalendarzowego do dnia ostatniej oceny, o której mowa w ust. 2, część limitu rocznego przypadającego proporcjonalnie na ten okres zostanie przekroczona co najmniej o 10% stosuje się mechanizm korygujący polegający na zmniejszeniu wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy. 4. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 3, jest minister właściwy do spraw informatyzacji."}
{"id":"2003_1836_16","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Operator OSE świadczy usługi, o których mowa w art. 5 pkt 2 i 3 i art. 6, od dnia 1 września 2018 r."}
{"id":"2003_1836_17","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Przepisy niniejszej ustawy dotyczące szkoły stosuje się również do dotychczasowych gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, z wyjątkiem szkół dla dorosłych, oraz do dotychczasowych szkół artystycznych, a także do klas dotychczasowych gimnazjów i klas dotychczasowych szkół ponadgimnazjalnych, które są prowadzone w szkołach innego typu, do czasu zakończenia kształcenia w tych szkołach lub klasach, zgodnie z odpowiednio przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 60 i 949) oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe."}
{"id":"2003_1836_18","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Przepisu art. 7 ust. 5 nie stosuje się do szkół wskazanych w harmonogramie, o którym mowa w art. 7 ust. 1, przed dniem 1 lipca 2020 r. 2. Organ prowadzący szkołę, o której mowa w ust. 1, zapewnia tej szkole szerokopasmowy dostęp do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s najpóźniej od dnia 1 stycznia 2021 r."}
{"id":"2003_1836_19","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 13, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_1836_2","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. OSE jest publiczną siecią telekomunikacyjną służącą świadczeniu publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych szkole w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949), z wyjątkiem szkół dla dorosłych, zwanej dalej „szkołą”."}
{"id":"2003_1836_3","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. OSE działa w celu: 1) umożliwienia szkole szerokopasmowego dostępu do Internetu; 2) podnoszenia poziomu kompetencji cyfrowych uczniów, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, i nauczycieli w ramach doskonalenia zawodowego nauczycieli; 3) umożliwienia wspomagania procesu kształcenia w szkole. Rozdział 2 Zadania operatora OSE"}
{"id":"2003_1836_4","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Operatorem OSE jest Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa – Państwowy Instytut Badawczy."}
{"id":"2003_1836_5","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Do zadań operatora OSE należy: 1) przygotowanie OSE w sposób umożliwiający świadczenie z jej wykorzystaniem usług, o których mowa w pkt 2, 3 i 5, jej eksploatację, utrzymanie, usuwanie awarii, modernizację oraz nadzór nad jej funkcjonowaniem; 2) świadczenie szkole usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s; 3) świadczenie szkole usług bezpieczeństwa teleinformatycznego, obejmujących ochronę przed szkodliwym oprogramowaniem oraz monitorowanie zagrożeń i bezpieczeństwa sieciowego; 4) promowanie zasad bezpiecznego korzystania z technologii cyfrowych; 5) tworzenie i udostępnianie usług ułatwiających użytkownikom OSE dostęp do technologii cyfrowych."}
{"id":"2003_1836_6","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. W przypadku gdy warunki techniczne istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej nie pozwalają na świadczenie usługi spełniającej parametry, o których mowa w art. 5 pkt 2, minister właściwy do spraw informatyzacji, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, na wniosek operatora OSE, zawierający: 1) uzasadnienie braku możliwości świadczenia usługi spełniającej parametry, o których mowa w art. 5 pkt 2, oraz 2) wskazanie maksymalnych parametrów usługi, której świadczenie jest możliwe – może zezwolić na świadczenie usługi niespełniającej parametrów określonych w art. 5 pkt 2 na czas określony, nie dłuższy niż 12 miesięcy."}
{"id":"2003_1836_7","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Operator OSE sporządza i na bieżąco aktualizuje, nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy, harmonogram wskazujący możliwy termin rozpoczęcia świadczenia usług, o których mowa w art. 5 pkt 2 i 3 albo art. 6, uwzględniając informacje o istniejącej i planowanej infrastrukturze telekomunikacyjnej umożliwiającej świadczenie szkole tych usług. 2. Harmonogram udostępnia się w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej operatora OSE. 3. Organ prowadzący szkołę wskazaną w harmonogramie albo dyrektor szkoły, za zgodą tego organu, może złożyć do operatora OSE wniosek o świadczenie usług, o których mowa w art. 5 pkt 2 i 3 albo art. 6. 4. Operator OSE rozpoczyna świadczenie usług, o których mowa w art. 5 pkt 2 i 3 albo art. 6, w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku. 5. Organ prowadzący szkołę zapewnia tej szkole szerokopasmowy dostęp do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s, jeżeli organ ten albo dyrektor szkoły, za zgodą tego organu: 1) nie złożył do operatora OSE wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia wskazania szkoły w harmonogramie lub 2) zaprzestał korzystania z usług operatora OSE, o których mowa w art. 5 pkt 2 i 3 albo art. 6. 6. Organ prowadzący szkołę obowiązany zapewnić szkole szerokopasmowy dostęp do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s może złożyć do ministra właściwego do spraw informatyzacji wniosek o udzielenie zgody na świadczenie usługi niespełniającej parametrów określonych w ust. 5, zawierający: 1) uzasadnienie braku możliwości wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 5; 2) wskazanie przyczyn niezłożenia wniosku do operatora OSE; 3) wskazanie maksymalnych parametrów usługi, której zapewnienie przez organ prowadzący szkołę jest możliwe. 7. Minister właściwy do spraw informatyzacji, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, udziela, w formie decyzji, zgody, o której mowa w ust. 6, w przypadku gdy warunki techniczne istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej nie pozwalają na wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 5. W decyzji określa się czas, na który udzielana jest zgoda, nie dłuższy niż 12 miesięcy, oraz minimalne parametry usługi, której świadczenie zapewnia organ prowadzący szkołę."}
{"id":"2003_1836_8","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. W ramach wykonywania zadań, o których mowa w art. 5 pkt 1–3 i art. 6, operator OSE wykorzystuje istniejącą infrastrukturę telekomunikacyjną, z uwzględnieniem przedsiębiorstw będących własnością Skarbu Państwa, z zachowaniem zasady równego traktowania i uczciwej konkurencji oraz otwartej, przejrzystej i niedyskryminującej procedury uzyskiwania dostępu do tej infrastruktury lub korzystania z usług transmisji danych. 2. Operator OSE może: 1) budować infrastrukturę telekomunikacyjną niezbędną do przygotowania OSE, jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej; 2) doprowadzić przyłącze telekomunikacyjne do szkoły w celu świadczenia usługi, o której mowa w art. 5 pkt 2, jeżeli: a) przyłącze telekomunikacyjne nie istnieje albo b) istniejące przyłącze nie pozwala na świadczenie szkole usługi spełniającej parametry, o których mowa w art. 5 pkt 2 – a doprowadzenie przyłącza pozwalającego na świadczenie szkole usługi spełniającej parametry, o których mowa w art. 5 pkt 2, nie jest planowane w ramach inwestycji realizowanych ze środków publicznych lub w ramach planów inwestycyjnych zgłoszonych zgodnie z przepisami wydanymi przez ministra właściwego do spraw informatyzacji na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1460 i 1475). 3. Operator OSE: 1) zapewnia w szkole infrastrukturę obejmującą co najmniej jeden punkt dostępowy wraz z co najmniej dwudziestoczteroportowym przełącznikiem sieciowym, służącą podłączeniu w szkole komputerów, w miejscu wskazanym przez dyrektora szkoły, do szerokopasmowego dostępu do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s; 2) w szkole nieposiadającej punktu dostępowego – podłącza w szkole co najmniej jeden punkt dostępowy umożliwiający bezprzewodowe korzystanie z szerokopasmowego dostępu do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s; 3) w szkole posiadającej infrastrukturę o parametrach umożliwiających korzystanie z Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s – wykorzystuje istniejącą infrastrukturę do podłączenia w szkole komputerów, w miejscu wskazanym przez dyrektora szkoły, do szerokopasmowego dostępu do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s oraz podłącza co najmniej jeden punkt dostępowy umożliwiający bezprzewodowe korzystanie z szerokopasmowego dostępu do Internetu o symetrycznej przepustowości co najmniej 100 Mb\/s."}
{"id":"2003_1836_9","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Ustanowienie służebności przesyłu na gruntach stanowiących własność organu prowadzącego szkołę lub jednostki samorządu terytorialnego, na której terenie zlokalizowana jest ta szkoła, w celu doprowadzenia przyłącza telekomunikacyjnego do tej szkoły jest nieodpłatne w okresie świadczenia szkole usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu. Rozdział 3 Finansowanie zadań operatora OSE"}
{"id":"2003_1837_1","title":"Ustawa z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2013 r. poz. 216) po art. 69e dodaje się art. 69f w brzmieniu: „Art. 69f. 1. W latach 2014–2016 ze środków Funduszu, o którym mowa w art. 56 ust. 1 pkt 1, może być udzielona miastu stołecznemu Warszawie dotacja celowa z przeznaczeniem na dofinansowanie wypłaty odszkodowań, o których mowa w art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.[1])). 2. Wysokość udzielonej dotacji w roku budżetowym nie może być wyższa niż 200 000 000 zł.”."}
{"id":"2003_1837_2","title":"Ustawa z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675, Nr 143, poz. 963, Nr 155, poz. 1043, Nr 197, poz. 1307 i Nr 200, poz. 1323, z 2011 r. Nr 64, poz. 341, Nr 106, poz. 622, Nr 115, poz. 673, Nr 129, poz. 732, Nr 130, poz. 762, Nr 135, poz. 789, Nr 163, poz. 981, Nr 187, poz. 1110 i Nr 224, poz. 1337, z 2012 r. poz. 908, 951, 1256, 1429 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 829 i 1238."}
{"id":"2003_1838_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz. U. Nr 87, poz. 954, z późn. zm.[2])) w załączniku nr 2 w części 3 – Sektor morski w lit. a Transport wprowadza się następujące zmiany: 1) po pozycji dotyczącej Holandii dodaje się pozycję w brzmie­niu: „w Rumunii: – sternik morski II\/4 ST CW („timonier maritim”),”; 2) po wyrazach „których szkolenie obejmuje” po pozycji dotyczącej Holandii dodaje się pozycję w brzmieniu: „– w Rumunii: dla sternika morskiego II\/4 ST CW („timonier maritim”): ukończenie osiemnastu lat, 1) uzyskanie świadectwa marynarza (szkoła średnia o profilu morskim), praktyka w charakterze marynarza na statkach morskich trwająca dwadzieścia cztery miesiące, w tym co najmniej dwanaście miesięcy odbyte w ciągu ostatnich pięciu lat, zatwierdzony kurs upoważniający do awansu na poziom wykonawczy (7 dni) lub 2) uzyskanie świadectwa marynarza (szkoła średnia o profilu morskim) lub świadectwa operatora radiowego, operatora technicznego morskich radiowych usług ruchomych, praktyka morska trwająca dwadzieścia cztery miesiące w charakterze marynarza oraz operatora radiowego, operatora technicznego morskich radiowych usług ruchomych lub operatora systemu GMDSS-GOC, zatwierdzony kurs upoważniający do awansu na poziom wykonawczy (7 dni),”."}
{"id":"2003_1838_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 126, poz. 1069, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2005 r. Nr 150, poz. 1240 i Nr 163, poz. 1361) w załączniku nr 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) po wyrazach „– w Królestwie Belgii – Avocat\/Advo­caat\/Rechtsan­walt,” dodaje się wyrazy „– w Bułgarii – Адвокат,”; 2) po wyrazach „– w Republice Portugalii – Advogado,” dodaje się wyrazy „– w Rumunii – Avocat,”."}
{"id":"2003_1838_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej[1])","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady 2006\/100\/WE z dnia 20 listopada 2006 r. dostosowującej niektóre dyrektywy w dziedzinie swobodnego przepływu osób, w związku z przystąpieniem Bułgarii i Rumunii (Dz.Urz. UE L 363 z 20.12.2006, str. 141). [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 71, poz. 655, z 2003 r. Nr 190, poz. 1864, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 62."}
{"id":"2003_1839_1","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn.zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach „zwanej dalej „Szkołą”” skreśla się wyrazy „dyrektora Centrum Informatyki KAS, zwanego dalej „Centrum”,”, b) w ust. 3 po wyrazach „dyrektora Szkoły” skreśla się przecinek i wyrazy „dyrektora Centrum”; 2) w art. 18 po wyrazach „dyrektora Szkoły” skreśla się przecinek i wyrazy „dyrektora Centrum”; 3) w art. 36 w ust. 1 w pkt 6 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 7; 4) w art. 39 wyrazy „urzędu celno-skarbowego, Szkoły i Centrum” zastępuje się wyrazami „urzędu celno-skarbowego i Szkoły”; 5) w dziale III uchyla się rozdział 3; 6) w art. 145 w ust. 2 po wyrazach „dyrektora Szkoły” skreśla się przecinek i wyrazy „dyrektora Centrum”; 7) w art. 147 w ust. 5 wyrazy „naczelnik urzędu celno-skarbowego, dyrektor Szkoły i dyrektor Centrum” zastępuje się wyrazami „naczelnik urzędu celno-skarbowego i dyrektor Szkoły”; 8) w art. 149: a) w ust. 1 wyrazy „izbie administracji skarbowej, Szkole oraz Centrum” zastępuje się wyrazami „izbie administracji skarbowej oraz Szkole”, b) w ust. 4 w zdaniu drugim skreśla się wyrazy „i Centrum”, c) w ust. 5 wyrazy „dyrektor Szkoły, dyrektor Centrum” zastępuje się wyrazami „dyrektor Szkoły”."}
{"id":"2003_1839_2","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 379, 1537 i 1926) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 1a średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 2; 2) uchyla się art. 2; 3) w art. 163 w pkt 2 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 3; 4) w art. 164: a) uchyla się ust. 4, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 5, podlega Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej.”; 5) art. 168 otrzymuje brzmienie: „Art. 168. Pracownicy Krajowej Informacji Skarbowej oraz izb administracji skarbowej wykonujący zadania z obszaru informatyki, z wyłączeniem informatyki śledczej, stają się z dniem 1 stycznia 2019 r. pracownikami zatrudnionymi w Centrum Informatyki Resortu Finansów i zachowują ciągłość pracy. Przepisy art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962) stosuje się odpowiednio.”; 6) w art. 172 w pkt 5 skreśla się przecinek i uchyla się pkt 6; 7) w art. 192: a) uchyla się ust. 1, b) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: „2. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej oraz dyrektorzy izb administracji skarbowej przekażą Centrum Informatyki Resortu Finansów, nieodpłatnie, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, sprzęt i wyposażenie użytkowane dotychczas przez pracowników, o których mowa w art. 168, oraz inne mienie niezbędne do wykonywania zadań przez Centrum Informatyki Resortu Finansów. 3. Prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez: 1) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, 2) dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 3) dyrektorów izb administracji skarbowej - dotyczących obszaru informatyki, z wyłączeniem informatyki śledczej, w zakresie dostarczania usług informatycznych będących przedmiotem działalności Centrum Informatyki Resortu Finansów, w tym finansowanych albo dofinansowanych ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, przejmuje Centrum Informatyki Resortu Finansów. 4. Należności i zobowiązania dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz Krajowej Informacji Skarbowej, dyrektorów izb administracji skarbowej oraz izb administracji skarbowej, związane z przejętym przez Centrum Informatyki Resortu Finansów mieniem, o którym mowa w ust. 2, oraz wynikające z umów i porozumień, o których mowa w ust. 3, stają się należnościami i zobowiązaniami Centrum Informatyki Resortu Finansów.”; 8) w art. 260: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) art. 4 pkt 12, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.”, b) w pkt 4 w lit. b na końcu dodaje się średnik i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) art. 168 i art. 192 ust. 2-4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.”."}
{"id":"2003_1839_3","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem art. 1 i art. 2 pkt 1-4 i 6, pkt 7 lit. a i pkt 8 lit. a, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2225 oraz z 2017 r. poz. 88, 244, 379, 708, 768, 1086 i 1321."}
{"id":"2003_1840_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r., Nr 89, poz. 555 z późn. zm.[1])) w art. 284 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Na postanowienie o odmowie wydania listu żelaznego oraz na postanowienia wydane w trybie art. 282 § 2 i art. 283 § 2 przysługuje zażalenie.”."}
{"id":"2003_1840_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106, poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246, Nr 53, poz. 273, Nr 112, poz. 654, Nr 117, poz. 678, Nr 142, poz. 829, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 240, poz. 1430, 1431 i 1438 i Nr 279, poz. 1645, z 2012 r. poz. 886, 1091, 1101, 1327, 1426, 1447 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 480, 765, 849, 1247, 1262 i 1282."}
{"id":"2003_1849_1","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o Polskiej Konfederacji Sportu","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 czerwca 2002 r. o Polskiej Konfederacji Sportu (Dz.U. Nr 93, poz. 820) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 uchyla się ust. 3; 2) w art. 4 w ust. 1 uchyla się pkt 2; 3) w art. 7 w ust. 5 uchyla się pkt 1 i 3; 4) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, po zasięgnięciu opinii Rady, w drodze rozporządzenia, nadaje Konfederacji statut, w którym w szczególności określa organizację wewnętrzną Konfederacji, szczegółowy zakres jej działania, a także zakres i sposób prowadzenia przez Konfederację działalności gospodarczej, uwzględniając stworzenie właściwych warunków do prawidłowej realizacji zadań przez Konfederację.\"; 5) w art. 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Dotacje podmiotowe są przekazywane na finansowanie zadań wymienionych w art. 4 ust. 1 pkt 3 i działalności bieżącej Konfederacji, z wyłączeniem działalności gospodarczej, a także dofinansowanie zadań wymienionych w art. 4 ust. 1 pkt 1. Kwotę dotacji określa ustawa budżetowa.\"; 6) uchyla się art. 24 i art. 26; 7) w art. 27 uchyla się pkt 2."}
{"id":"2003_1849_2","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o Polskiej Konfederacji Sportu","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"2003_1850_1","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. Nr 141, poz. 1177) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Programy pomocowe opracowują organy administracji publicznej, działając w ramach swoich ustawowych kompetencji.\"; 2) w art. 24 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organy administracji publicznej opracowujące programy pomocowe występują do organu nadzorującego z wnioskiem o wydanie opinii o projekcie takiego programu.\"; 3) po art. 46 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: \"Rozdział 6a Szczególny tryb opiniowania \"Art. 46a. 1. Do opiniowania projektów programów pomocowych oraz projektów decyzji i umów, które będą stanowić podstawę udzielania pomocy indywidualnej, które będą obowiązywać po dniu przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, stosuje się przepisy ustawy z uwzględnieniem niniejszego rozdziału. 2. Programy pomocowe powinny mieć formę aktów normatywnych i zawierać podstawę prawną udzielenia pomocy oraz określać szczegółowe warunki jej udzielania. 3. Organ nadzorujący, po wydaniu opinii, o której mowa w art. 24 i art. 25, przekazuje projekty programów pomocowych oraz projekty decyzji i umów, które mają stanowić podstawę udzielania pomocy indywidualnej, do Komisji Europejskiej."}
{"id":"2003_1850_2","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców","text":"Art. 2. 1. Organ udzielający pomocy publicznej dla przedsiębiorcy na podstawie aktu normatywnego obowiązującego w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, jest obowiązany wystąpić do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o wydanie opinii o projekcie decyzji lub umowy, która będzie stanowić podstawę udzielenia tej pomocy, w przypadku gdy jej udzielenie ma nastąpić bez zachowania szczegółowych warunków udzielania pomocy określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 2. Przepisy art. 25 ustawy wymienionej w art. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzeń, szczegółowe warunki udzielania pomocy określonej w ust. 1, których stosowanie zwalnia z obowiązku wystąpienia o wydanie opinii o projekcie decyzji lub umowy, która będzie stanowić podstawę udzielenia pomocy. Wydając rozporządzenia Rada Ministrów bierze pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy z warunkami jej dopuszczalności określonymi w umowach międzynarodowych określonych w art. 8 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"2003_1850_3","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców","text":"Art. 3. Projekty rozporządzeń, o których mowa w art. 2 ust. 2, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przekazuje do Komisji Europejskiej."}
{"id":"2003_1850_4","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_1850_46b","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców","text":"Art. 46b. 1. W przypadku programu pomocowego, w którym akt prawa miejscowego zawiera podstawę prawną udzielania pomocy, a zastosowanie mają mieć szczegółowe warunki jej udzielania określone na podstawie ustawy zawierającej upoważnienie do ustanowienia tego aktu, przepisu art. 24 nie stosuje się; przekazaniu do Komisji Europejskiej podlega wyłącznie projekt aktu normatywnego określający szczegółowe warunki udzielania pomocy. 2. Akty prawa miejscowego zawierające podstawę prawną udzielania pomocy organy udzielające pomocy przesyłają do organu nadzorującego niezwłocznie po ich uchwaleniu. 3. W przypadku projektu programu pomocowego, w którym akt prawa miejscowego zawiera podstawę prawną udzielania pomocy, a w którym określono szczegółowe warunki udzielania pomocy inne niż warunki określone na podstawie ustawy zawierającej upoważnienie do ustanowienia tego aktu, organ nadzorujący, po wydaniu opinii, o której mowa w art. 24, przekazuje projekt programu pomocowego do Komisji Europejskiej."}
{"id":"2003_1850_46c","title":"Ustawa z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców","text":"Art. 46c. 1. Organ udzielający pomocy występuje do organu nadzorującego z wnioskiem o wydanie opinii o projekcie decyzji lub umowy, która będzie stanowić podstawę udzielenia pomocy objętej programem pomocowym, również w przypadku gdy jej udzielenie ma nastąpić bez zachowania szczegółowych warunków udzielania pomocy określonych w programie pomocowym. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku istotnej zmiany umowy lub decyzji określonej w tym przepisie. 3. Przepisy art. 25 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"2003_1851_1","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594 i Nr 96, poz. 874) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rozchodami publicznymi są: 1) spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów; 2) wykup papierów wartościowych; 3) udzielone pożyczki; 4) płatności wynikające z odrębnych ustaw, których źródłem finansowania są przychody z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego; 5) pożyczki udzielane na finansowanie zadań realizowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, zwane dalej \"prefinansowaniem\".\"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Przez potrzeby pożyczkowe budżetu państwa rozumie się środki finansowe niezbędne do: 1) sfinansowania deficytu budżetu państwa; 2) spłat wcześniej zaciągniętych zobowiązań; 3) sfinansowania udzielanych przez Skarb Państwa pożyczek; 4) wykonywania innych operacji finansowych związanych z długiem Skarbu Państwa; 5) prefinansowania wydatków.\"; 3) w art. 48 w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) spłatę wcześniej zaciągniętych zobowiązań z tytułu emisji papierów wartościowych oraz zaciągniętych pożyczek i kredytów.\"; 4) w art. 66 w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) na współfinansowanie zadań wynikających ze Wspólnej Polityki Rolnej oraz programów i projektów realizowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej;\"; 5) w art. 86 w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) rozchody obejmujące prefinansowanie zadań;\"."}
{"id":"2003_1851_2","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 2. W 2004 r. wydatki na współfinansowanie programów i projektów realizowanych ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej mogą być dokonywane od dnia 1 stycznia."}
{"id":"2003_1851_3","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2003_1852_1","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o zmianie ustawy o grach i zakładach wzajemnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 132, poz. 1111 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331) w art. 45a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podatnicy posiadający zezwolenie na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych uiszczają podatek od gier w formie zryczałtowanej w wysokości stanowiącej równowartość 180 euro miesięcznie od gier urządzanych na każdym automacie.”."}
{"id":"2003_1852_2","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o zmianie ustawy o grach i zakładach wzajemnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn"}
{"id":"2003_1853_1","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. Nr 129, poz. 1446 i Nr 154, poz. 1797 oraz z 2002 r. Nr 107, poz. 937) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) dostawca bezpośredni - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzącą produkcję mleka w posiadanym gospodarstwie rolnym i wprowadzającą do obrotu mleko lub przetwory mleczne przeznaczone do bezpośredniego spożycia,\", b) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) indywidualna reprezentatywna zawartość tłuszczu - średnią ważoną zawartość tłuszczu w mleku wyprodukowanym i wprowadzonym do obrotu przez dostawcę hurtowego w roku referencyjnym,\", c) pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) przetwory mleczne - mleko spożywcze z dodatkami lub bez dodatków smakowych, odtłuszczone mleko w proszku, mleko fermentowane z dodatkami lub bez dodatków smakowych, śmietanę i śmietankę, masło, bezwodny tłuszcz mleczny, sery, maślankę w proszku, kazeinę, kazeiniany,\", d) w pkt 12 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 13 i 14 w brzmieniu: \"13) krajowy współczynnik przydziału indywidualnej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich - iloraz krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich i ilości mleka wprowadzonego do obrotu w roku referencyjnym jako mleko lub przetwory mleczne przez dostawców bezpośrednich, 14) krajowy współczynnik przydziału indywidualnej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych - iloraz krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych i ilości mleka wprowadzonego do obrotu w roku referencyjnym przez dostawców hurtowych.\"; 2) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do przetargów przeprowadzanych przez Agencję na podstawie przepisów rozdziałów 3 i 4 ustawy nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.\"; 3) w art. 4: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kwotowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na określeniu: 1) maksymalnej ilości mleka w kilogramach o zawartości tłuszczu 3,90%, jaka może być wyprodukowana w kraju i wprowadzona do obrotu w roku kwotowym, zwanej dalej \"krajową kwotą mleczną\", 2) maksymalnej ilości mleka w kilogramach o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu, jaka może być wyprodukowana i wprowadzona do obrotu w roku kwotowym przez poszczególnych dostawców hurtowych oraz maksymalnej ilości mleka w kilogramach, jaka może być wyprodukowana i wprowadzona do obrotu przez poszczególnych dostawców bezpośrednich w roku kwotowym jako mleko lub przetwory mleczne przeznaczone do bezpośredniego spożycia, zwanej dalej \"indywidualną kwotą mleczną\".\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Ilość mleka w kilogramach określa się, dzieląc ilość mleka wyrażoną w litrach przez 0,971.\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia: 1) krajową kwotę mleczną z podziałem na kwotę mleczną przeznaczoną dla dostawców hurtowych i dla dostawców bezpośrednich, 2) krajową rezerwę krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych i dla dostawców bezpośrednich, 3) krajowy współczynnik przydziału indywidualnej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych i dla dostawców bezpośrednich - mając na względzie informacje o ilości mleka wyprodukowanego w kraju i wprowadzonego do obrotu w roku referencyjnym.\", d) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. W przypadku gdy krajowa kwota mleczna przeznaczona dla dostawców bezpośrednich jest większa niż ilość mleka wprowadzona do obrotu w roku referencyjnym jako mleko lub przetwory mleczne, krajowy współczynnik przydziału indywidualnej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich przyjmuje się jako równy 1. 6. W przypadku gdy krajowa kwota mleczna przeznaczona dla dostawców hurtowych jest większa niż ilość mleka wprowadzona do obrotu w roku referencyjnym, krajowy współczynnik przydziału indywidualnej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych przyjmuje się jako równy 1.\"; 4) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. Prezes Agencji do dnia 15 grudnia 2003 r. pisemnie informuje ministra właściwego do spraw rynków rolnych o: 1) ilości mleka wyprodukowanego przez dostawców hurtowych i wprowadzonego do obrotu w roku referencyjnym oraz o średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, 2) ilości mleka wyprodukowanego przez dostawców bezpośrednich i wprowadzonego do obrotu w roku referencyjnym jako mleko lub przetwory mleczne przeznaczone do bezpośredniego spożycia, 3) łącznej ilości mleka, o przyznanie której wnioskowali dostawcy hurtowi i dostawcy bezpośredni.\"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Mleko lub przetwory mleczne mogą być wprowadzone do obrotu wyłącznie w ramach przyznanej indywidualnej kwoty mlecznej.\"; 6) w art. 6 ust. 1-5 otrzymują brzmienie: \"1. Indywidualną kwotę mleczną przyznaje się: 1) dostawcy hurtowemu - w wysokości proporcjonalnej do ilości mleka o średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, sprzedanego podmiotom skupującym w roku referencyjnym, 2) dostawcy bezpośredniemu - w wysokości proporcjonalnej do: a) ilości mleka wprowadzonego do obrotu lub mleka wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonych do obrotu w roku referencyjnym albo b) ilości krów mlecznych posiadanych w gospodarstwie rolnym w roku referencyjnym oraz średniej wydajności mleka od krowy w kraju za rok 2002, opublikowanej przez Główny Urząd Statystyczny, z wyłączeniem ilości mleka sprzedanego podmiotom skupującym i mleka przeznaczonego na potrzeby własne gospodarstwa rolnego, w tym na cele żywienia zwierząt, albo c) ilości krów mlecznych posiadanych w gospodarstwie rolnym w roku referencyjnym oraz średniej wydajności mleka od krowy w stadzie, obliczonej w wyniku oceny przeprowadzonej przez Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt, z wyłączeniem ilości mleka sprzedanego podmiotom skupującym i mleka przeznaczonego na potrzeby własne gospodarstwa rolnego, w tym na cele żywienia zwierząt. 2. Dostawcy bezpośredniemu, który nie posiada dowodów sprzedaży potwierdzających wprowadzenie do obrotu w roku referencyjnym mleka lub przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, indywidualną kwotę mleczną przyznaje się w wysokości proporcjonalnej do ilości krów posiadanych w gospodarstwie rolnym. 3. W przypadku przeniesienia posiadania gospodarstwa rolnego w okresie od dnia 1 kwietnia 2002 r. do dnia 31 października 2003 r. następcy prawnemu posiadacza, który zaprzestał prowadzenia produkcji mleka, indywidualną kwotę mleczną przyznaje się w wysokości proporcjonalnej do: 1) ilości mleka o średniej ważonej zawartości tłuszczu, sprzedanego przez niego oraz poprzedniego posiadacza gospodarstwa rolnego podmiotom skupującym w roku referencyjnym, 2) ilości mleka wprowadzonego do obrotu lub mleka wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonych do obrotu w roku referencyjnym przez niego oraz poprzedniego posiadacza gospodarstwa rolnego. 4. Indywidualne kwoty mleczne zostaną przyznane po uwzględnieniu wielkości krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych i dla dostawców bezpośrednich oraz z uwzględnieniem krajowego współczynnika przydziału indywidualnej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych oraz krajowego współczynnika przydziału indywidualnej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich. 5. Wniosek o przyznanie indywidualnych kwot mlecznych składa do dyrektora oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na położenie gospodarstwa rolnego, w którym prowadzona jest produkcja mleka: 1) dostawca hurtowy - w terminie do 31 października 2003 r., 2) dostawca bezpośredni - w terminie do 30 listopada 2003 r.\"; 7) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Decyzje w sprawie przyznania indywidualnych kwot mlecznych wydają dyrektorzy oddziałów terenowych Agencji do dnia 29 lutego 2004 r. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 3. W przypadku niedołączenia przez dostawcę hurtowego dowodów sprzedaży, o których mowa w art. 6 ust. 7, dyrektor oddziału terenowego Agencji może zażądać, w postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym w celu wydania decyzji w sprawie przyznania indywidualnej kwoty mlecznej, przedłożenia oświadczenia podmiotu skupującego o ilości sprzedanego mleka przez dostawcę hurtowego w roku referencyjnym wraz z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku. 4. W przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 3, dyrektor oddziału terenowego Agencji może zażądać, w postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym w celu wydania decyzji w sprawie przyznania indywidualnej kwoty mlecznej, przedłożenia: 1) dokumentów potwierdzających przeniesienie tytułu prawnego do posiadanego gospodarstwa rolnego, 2) oświadczenia posiadacza o zaprzestaniu prowadzenia produkcji mleka oraz o ilości mleka bądź przetworów mlecznych sprzedanych przez niego w roku referencyjnym.\"; 8) w art. 7: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wniosek o wpis do rejestru podmiotów skupujących obejmuje: 1) imię i nazwisko, numer PESEL lub numer dokumentu potwierdzającego tożsamość albo nazwę, numer NIP oraz adres miejsca zamieszkania albo adres siedziby wnioskodawcy, 2) wskazanie województwa lub województw, na obszarze których wnioskodawca wykonuje lub będzie wykonywać działalność w zakresie skupu mleka, 3) opis systemu informatycznego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, 4) zaświadczenia o spełnianiu przez wnioskodawcę warunków weterynaryjnych i sanitarnych określonych w odrębnych przepisach.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4c w brzmieniu: \"4a. W celu ustalenia ilości mleka skupionego od poszczególnych dostawców hurtowych o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu średnią ważoną zawartość tłuszczu w skupionym mleku porównuje się z indywidualną reprezentatywną zawartością tłuszczu. 4b. Jeżeli średnia ważona zawartość tłuszczu w skupionym mleku jest wyższa niż indywidualna reprezentatywna zawartość tłuszczu, ilość mleka skupionego powinna być powiększona o 0,18% za każde dodatkowe 0,1 g tłuszczu w 1 kilogramie mleka. 4c. Jeżeli średnia ważona zawartość tłuszczu w skupionym mleku jest niższa niż indywidualna reprezentatywna zawartość tłuszczu, ilość mleka skupionego powinna być pomniejszona o 0,18% za każde brakujące 0,1 g tłuszczu w 1 kilogramie mleka.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Podmioty skupujące są obowiązane do: 1) prowadzenia ewidencji ilości mleka skupowanego od poszczególnych dostawców hurtowych i zawartości tłuszczu w tym mleku oraz ewidencji wartości łącznej ilości skupionego od dostawców mleka, 2) przesyłania dyrektorom oddziałów terenowych Agencji, właściwych ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego dostawcy hurtowego, w terminie do 25 dnia każdego miesiąca informacji za poprzedni miesiąc o: a) ilości mleka skupionego od poszczególnych dostawców hurtowych, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu, b) łącznej ilości mleka skupionego od dostawców, c) stosunku ilości mleka skupionego od początku roku kwotowego od poszczególnych dostawców, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu, do aktualnie posiadanych przez dostawców indywidualnych kwot mlecznych, d) zaprzestaniu lub rozpoczęciu przez dostawców dostaw mleka do podmiotu skupującego, 3) przekazywania dostawcy hurtowemu, za każdy miesiąc, w terminie do 25 dnia następnego miesiąca, informacji o ilości mleka skupionego od dostawcy od początku roku kwotowego, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu.\"; 9) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: \"Art. 7a. 1. Laboratoria wykonujące badania zawartości tłuszczu i białka w mleku, uwzględnianej przy rozliczeniu wykorzystania indywidualnych kwot mlecznych: 1) uczestniczą w międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych prowadzonych przez jednostkę organizacyjną określoną przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych, zwaną dalej \"laboratorium referencyjnym\", 2) stosują do sprawdzania metod badawczych próby wzorcowe przygotowane przez laboratorium referencyjne. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, laboratorium referencyjne do badań zawartości tłuszczu i białka w mleku, mając na względzie zapewnienie uzyskiwania w laboratoriach wiarygodnych wyników badań zawartości tłuszczu i białka w mleku.\"; 10) w art. 8: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podmiot skupujący może kupować mleko wyłącznie od dostawców hurtowych posiadających przyznane indywidualne kwoty mleczne lub od innego podmiotu skupującego.\", b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Dostawca hurtowy, w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia sprzedaży mleka nowemu podmiotowi skupującemu, jest obowiązany przedstawić temu podmiotowi zaświadczenie, wydane przez dotychczasowy podmiot skupujący, o ilości mleka skupionego od tego dostawcy hurtowego w danym roku kwotowym, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu. 6. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, podmiot skupujący jest obowiązany wydać dostawcy hurtowemu, na jego wniosek, w terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia zakończenia przez tego dostawcę dostaw mleka.\"; 11) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prezes Agencji przydziela limity z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich oddziałom terenowym Agencji, zgodnie z zasadami określonymi przez Komisję Porozumiewawczą.\", b) uchyla się ust. 2 , c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Krajowa rezerwa krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich może być przeznaczona w szczególności na: 1) przyznanie lub zwiększenie indywidualnych kwot mlecznych rolnikom rozpoczynającym lub rozwijającym produkcję mleka w posiadanych przez nich gospodarstwach rolnych, 2) przyznanie lub zwiększenie indywidualnych kwot mlecznych dostawcom hurtowym lub dostawcom bezpośrednim specjalizującym się w produkcji mleka, 3) uwzględnienie odwołań, o których mowa w art. 6a ust. 2, 4) zabezpieczenie przed ewentualnym przekroczeniem krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych i krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich.\"; 12) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. 1. Wnioski o przyznanie indywidualnych kwot mlecznych z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich mogą być składane przez tych dostawców od dnia 1 stycznia 2004 r. 2. Decyzję w sprawie przyznania indywidualnej kwoty mlecznej z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich wydaje dyrektor oddziału terenowego Agencji właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego dostawcy. 3. Od decyzji, o której mowa w ust. 2, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 4. W okresie dwóch lat od dnia wydania decyzji w sprawie przyznania indywidualnej kwoty mlecznej z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich nie można dokonać zbycia kwoty mlecznej przyznanej z rezerwy, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 1.\"; 13) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. W przypadku zbycia gospodarstwa rolnego przez dostawcę hurtowego lub dostawcę bezpośredniego przyznane im prawo do indywidualnej kwoty mlecznej przechodzi na nabywcę tego gospodarstwa. 2. W przypadku zawarcia umowy dzierżawy lub innej umowy, z którą wiąże się przeniesienie posiadania zależnego gospodarstwa rolnego, dzierżawca lub inny posiadacz zależny uzyskuje prawo do indywidualnej kwoty mlecznej przyznanej dotychczasowemu dostawcy hurtowemu lub bezpośredniemu na czas trwania umowy dzierżawy lub na czas trwania innej umowy. 3. Jeżeli przejście prawa do indywidualnej kwoty mlecznej następuje w trakcie roku kwotowego, wysokość kwoty, którą może wykorzystać nabywca, dzierżawca lub inny posiadacz zależny do końca tego roku, jest równa wysokości kwoty niewykorzystanej przez osoby, którym przyznano indywidualną kwotę mleczną. 4. Nabywca, dzierżawca lub inny posiadacz zależny przesyła dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, wypis aktu notarialnego albo kopię zawartej umowy w terminie miesiąca od dnia jej zawarcia. 5. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, na podstawie wypisu aktu notarialnego albo kopii umowy, dokonuje wpisu do rejestru dostawców hurtowych lub dostawców bezpośrednich o przejściu prawa do indywidualnej kwoty mlecznej na nabywcę, dzierżawcę lub innego posiadacza zależnego gospodarstwa rolnego.\"; 14) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. W przypadku wygaśnięcia umowy dzierżawy lub innej umowy, z którą wiąże się przeniesienie posiadania zależnego gospodarstwa rolnego, którego posiadanie stanowiło podstawę do uzyskania prawa do indywidualnej kwoty mlecznej, indywidualna kwota mleczna przechodzi do krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich, chyba że dzierżawca lub inny posiadacz zależny posiada inne gospodarstwo rolne lub najpóźniej do dnia wygaśnięcia umowy wejdzie w posiadanie gospodarstwa rolnego, w którym będzie prowadzić produkcję mleka, na podstawie umowy przenoszącej własność lub innej umowy przenoszącej posiadanie gospodarstwa rolnego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1, obejmowała również przeniesienie prawa do indywidualnej kwoty mlecznej. W przypadku wygaśnięcia takiej umowy prawo do indywidualnej kwoty mlecznej wraca do właściciela gospodarstwa rolnego, chyba że strony umowy postanowiły inaczej.\"; 15) w art. 11 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Umowa zbycia może być zawarta, nie później niż do końca lutego danego roku kwotowego, wyłącznie z posiadaczem gospodarstwa rolnego, które jest położone na obszarze działania oddziału terenowego Agencji, w którym jest zarejestrowany dostawca zbywający kwotę. 4. Umowa dzierżawy na dany rok kwotowy jest zawierana, nie później niż do dnia 31 stycznia tego roku kwotowego, między: 1) dostawcami hurtowymi sprzedającymi mleko temu samemu podmiotowi skupującemu i posiadającymi gospodarstwa rolne na terenie tego samego oddziału terenowego Agencji albo 2) dostawcami bezpośrednimi posiadającymi gospodarstwa rolne na terenie tego samego oddziału terenowego Agencji.\"; 16) w art. 12: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prawo do przyznanej indywidualnej kwoty mlecznej jest przedmiotem dziedziczenia, z tym że dziedziczy je osoba, która odziedziczyła gospodarstwo rolne. Jeżeli spadek przypada Skarbowi Państwa, indywidualna kwota mleczna przechodzi do krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich.\", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. W terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku osoba, o której mowa w ust. 1, przesyła dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, kopię postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.\", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, na podstawie kopii postanowienia, o której mowa w ust. 4, dokonuje wpisu do rejestru dostawców hurtowych lub bezpośrednich o przejściu prawa do indywidualnej kwoty mlecznej na rzecz osoby, która odziedziczyła gospodarstwo rolne.\"; 17) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Następca prawny osoby prawnej będącej dostawcą hurtowym lub dostawcą bezpośrednim informuje dyrektora oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego tej osoby, o nabyciu prawa do indywidualnej kwoty mlecznej i przesyła kopię dokumentu potwierdzającego to nabycie w terminie miesiąca od dnia nabycia tego prawa. 2. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, na podstawie dokumentu, o którym mowa w ust. 1, dokonuje wpisu do rejestru dostawców hurtowych lub bezpośrednich o przejściu prawa do indywidualnej kwoty mlecznej na rzecz następcy prawnego, o którym mowa w ust. 1.\"; 18) art. 14 otrzymuje brzmienie: \"Art. 14. 1. W przypadku wykorzystania przez dostawcę hurtowego lub dostawcę bezpośredniego przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej poniżej 70%, dyrektor oddziału terenowego Agencji, w drodze decyzji, może zmniejszyć indywidualną kwotę mleczną o jej niewykorzystaną część, chyba że niewykorzystanie kwoty było spowodowane działaniem siły wyższej lub innymi niezależnymi od dostawcy hurtowego lub dostawcy bezpośredniego przyczynami albo prawo do indywidualnej kwoty mlecznej zostało wydzierżawione. 2. W przypadku gdy dostawca hurtowy lub dostawca bezpośredni w ogóle nie wykorzysta przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej, dyrektor oddziału terenowego Agencji wydaje decyzję o uchyleniu decyzji, o której mowa w art. 6a ust. 1, chyba że niewykorzystanie kwoty było spowodowane działaniem siły wyższej lub innymi niezależnymi od dostawcy hurtowego lub dostawcy bezpośredniego przyczynami. 3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 4. Kwota mleczna określona w decyzji o uchyleniu decyzji, o której mowa w art. 6a ust. 1, oraz niewykorzystana część kwoty mlecznej, o którą zmniejszono indywidualną kwotę mleczną, zgodnie z decyzją, o której mowa w ust. 1, powiększają krajową rezerwę krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich. 5. W przypadku wydania decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, dostawca hurtowy lub bezpośredni nie może ubiegać się o zwiększenie indywidualnej kwoty mlecznej z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich w okresie dwóch lat od dnia wydania decyzji.\"; 19) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Jeżeli wysokość indywidualnej kwoty mlecznej przyznanej dostawcy hurtowemu zostaje zwiększona w wyniku przyznania mu dodatkowej kwoty mlecznej z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej, to indywidualna reprezentatywna zawartość tłuszczu w mleku objętym kwotą nie ulega zmianie. 2. Jeżeli wysokość indywidualnej kwoty mlecznej zostaje zwiększona w sposób inny niż określony w ust. 1, to indywidualną reprezentatywną zawartość tłuszczu powstałą po zwiększeniu kwoty ustala się jako średnią ważoną indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu w mleku objętym kwotą mleczną przed jej zwiększeniem i indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu w ilości mleka, o którą zwiększono indywidualną kwotę mleczną. 3. Jeżeli indywidualna kwota mleczna przyznana dostawcy hurtowemu rozpoczynającemu produkcję mleka pochodzi z krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej, to indywidualna reprezentatywna zawartość tłuszczu w mleku objętym kwotą mleczną jest równa średniej ważonej zawartości tłuszczu w mleku dostarczonym przez tego dostawcę do podmiotu skupującego w okresie pierwszych 12 miesięcy produkcji mleka.\"; 20) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. 1. W przypadku przekroczenia krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich dostawca hurtowy lub dostawca bezpośredni, który wprowadził do obrotu mleko lub przetwory mleczne w ilości przekraczającej przysługującą mu indywidualną kwotę mleczną w danym roku kwotowym, jest obowiązany do wniesienia na wyodrębniony rachunek Agencji kwoty pieniężnej, zwanej dalej \"opłatą\", w wysokości stanowiącej iloczyn: 1) ilości mleka wprowadzonego do obrotu ponad przysługującą mu indywidualną kwotę mleczną, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu - w przypadku dostawcy hurtowego, 2) ilości mleka wprowadzonego do obrotu łącznie z mlekiem zużytym do wyprodukowania przetworów mlecznych wprowadzonych do obrotu i przeznaczonych do bezpośredniego spożycia ponad przysługującą mu indywidualną kwotę mleczną - w przypadku dostawcy bezpośredniego, 3) różnicy liczby 1 i krajowego współczynnika realokacji określonego na podstawie art. 19 ust. 2, 4) 115% docelowej ceny mleka określonej na podstawie art. 29 ust. 1. 2. Na poczet opłaty dostawca hurtowy jest obowiązany do wnoszenia zaliczki w wysokości 30 groszy za każdy kilogram mleka przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu wprowadzony do obrotu ponad przysługującą mu indywidualną kwotę mleczną zadeklarowaną do sprzedaży danemu podmiotowi skupującemu.\"; 21) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Zaliczka, o której mowa w art. 15 ust. 2, jest obliczana przez podmiot skupujący i potrącana przy zapłacie należności za mleko sprzedane przez dostawcę hurtowego od dnia stwierdzenia przez podmiot skupujący przekroczenia przez danego dostawcę przysługującej mu indywidualnej kwoty mlecznej albo części indywidualnej kwoty mlecznej zadeklarowanej do sprzedaży danemu podmiotowi skupującemu. 2. Podmioty skupujące przekazują kwoty pobranych zaliczek na poczet opłaty, w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na wyodrębniony rachunek oddziału terenowego Agencji właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, w którym jest prowadzona produkcja mleka.\"; 22) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. W terminie określonym w art. 16 ust. 2 podmioty skupujące są obowiązane przesłać: 1) dostawcom hurtowym - informacje o ilości skupionego od nich mleka, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu, ponad przysługującą im indywidualną kwotę mleczną oraz o łącznej kwocie potrąconych zaliczek, 2) dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, w którym jest prowadzona produkcja mleka - zbiorcze zestawienia, które zawierają dane o łącznej ilości mleka, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu, skupionego od poszczególnych dostawców hurtowych ponad przysługujące im indywidualne kwoty mleczne oraz łączną kwotę potrąconych zaliczek. 2. W terminie do dnia 15 maja roku następującego po roku kwotowym podmioty skupujące są obowiązane przesłać: 1) dostawcom hurtowym - informacje o łącznej ilości mleka skupionego od nich w danym roku kwotowym, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu, a także o pobranych i przekazanych na rachunek oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, zaliczkach na poczet opłaty, 2) dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, informacje o: łącznej ilości mleka skupionego w danym roku kwotowym od dostawców hurtowych, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, przeliczonego na mleko o indywidualnej reprezentatywnej zawartości tłuszczu, a także o pobranych i przekazanych na rachunek oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, zaliczkach na poczet opłaty.\"; 23) w art. 18 ust. 1-4 otrzymują brzmienie: \"1. Dostawcy bezpośredni prowadzą rejestr, w którym wpisują w każdym miesiącu informacje o: 1) ilości mleka wyprodukowanego w gospodarstwie rolnym, 2) ilości mleka zużytego w gospodarstwie rolnym na własne potrzeby, 3) ilości mleka sprzedanego podmiotom skupującym, 4) ilości mleka wprowadzonego do obrotu, 5) ilości mleka wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, wprowadzonych do obrotu, 6) ilości przetworów mlecznych wprowadzonych do obrotu, 7) wysokości posiadanej indywidualnej kwoty mlecznej oraz stopniu jej wykorzystania. 2. W terminie do dnia 15 maja po upływie danego roku kwotowego dostawcy bezpośredni są obowiązani do przekazywania dyrektorom oddziałów terenowych Agencji, właściwych ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego, w którym jest prowadzona produkcja mleka, rocznych informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6, oraz informacji o ilości mleka wprowadzonego do obrotu i wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, ponad przysługującą indywidualną kwotę mleczną. 3. Dostawca bezpośredni jest obowiązany do przechowywania dowodów sprzedaży potwierdzających wprowadzenie do obrotu mleka i przetworów mlecznych przez okres 3 lat od dnia wystawienia dowodu sprzedaży. 4. Dostawca bezpośredni traci prawo do indywidualnej kwoty mlecznej, jeżeli nie spełnił obowiązków, o których mowa w ust. 2 lub 3.\"; 24) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Prezes Agencji na podstawie informacji, o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 oraz w art. 18 ust. 2, ustala stopień wykorzystania krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych oraz stopień wykorzystania krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich i do dnia 1 czerwca pisemnie informuje o tym ministra właściwego do spraw rynków rolnych oraz Komisję Porozumiewawczą. 2. W przypadku przekroczenia krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych lub dla dostawców bezpośrednich, minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia: 1) krajowy współczynnik realokacji stanowiący iloraz sumy niewykorzystanych indywidualnych kwot mlecznych przeznaczonych dla dostawców hurtowych i krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych na dzień 31 marca oraz sumy przekroczeń indywidualnych kwot mlecznych przeznaczonych dla dostawców hurtowych lub 2) krajowy współczynnik realokacji stanowiący iloraz sumy niewykorzystanych indywidualnych kwot mlecznych przeznaczonych dla dostawców bezpośrednich i krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich na dzień 31 marca oraz sumy przekroczeń indywidualnych kwot mlecznych przeznaczonych dla dostawców bezpośrednich.\"; 25) w art. 22 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Rejestr dostawców zawiera: 1) imię i nazwisko oraz numer PESEL lub numer dokumentu potwierdzającego tożsamość albo nazwę i numer NIP dostawcy hurtowego albo dostawcy bezpośredniego, 2) adres miejsca zamieszkania lub adres siedziby, 3) numery dostawców hurtowych i numery dostawców bezpośrednich niepowtarzalne w skali kraju, nadane przez dyrektora oddziału terenowego Agencji przy wpisie do rejestru dostawców, 4) wielkość indywidualnych kwot mlecznych przysługujących poszczególnym dostawcom hurtowym i dostawcom bezpośrednim, 5) numery decyzji, na podstawie których przyznano indywidualne kwoty mleczne, 6) informacje o podstawie, z której wynika prawo dostawcy hurtowego lub dostawcy bezpośredniego do indywidualnej kwoty mlecznej, jeżeli prawo to nie wynika z decyzji, o której mowa w pkt 5, 7) nazwy i adresy podmiotów skupujących, z którymi dostawca podpisał umowy na sprzedaż mleka w ramach przyznanej mu indywidualnej kwoty mlecznej, wraz z określeniem ilości mleka dla każdego z podmiotów skupujących, 8) wielkość powierzchni użytków rolnych gospodarstwa rolnego w hektarach, 9) status prawny posiadanego gospodarstwa rolnego. 4. Wszelkie zmiany danych, o których mowa w ust. 3, dostawca jest obowiązany zgłosić w terminie 14 dni od dnia ich powstania, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 4 i art. 12 ust. 4, do dyrektora oddziału terenowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego.\"; 26) w art. 24 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wymagania co do jakości przetworów mlecznych, o których mowa w ust. 1, oraz metody badań tych przetworów, mając na względzie zapewnienie interwencyjnego zakupu przetworów najwyższej jakości.\"; 27) w art. 30 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) śmietanki o zawartości tłuszczu od 35% do 65%,\"; 28) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Program, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzany przez Agencję i zawiera w szczególności: 1) rodzaje przetworów mlecznych objętych dopłatami do przechowywania, z podaniem ich ilości i jakości, 2) minimalny i maksymalny okres przechowywania przetworów mlecznych, 3) maksymalną jednostkową wysokość dopłat do przechowywania 1 tony przetworów mlecznych przez okres jednej doby, 4) wielkość środków finansowych przeznaczonych na dopłaty do przechowywania przetworów mlecznych.\"; 29) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Agencja może stosować dopłaty do: 1) mleka spożywczego z dodatkami lub bez dodatków smakowych oraz mleka fermentowanego z dodatkami lub bez dodatków smakowych, spożywanych przez uczniów szkół podstawowych i gimnazjów, 2) masła lub bezwodnego tłuszczu mlecznego wykorzystanego do produkcji wyrobów cukierniczych, piekarniczych lub lodów, 3) masła zakupionego przez szkoły, przedszkola, żłobki, domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adaptacyjnoopiekuńcze, 4) bezwodnego tłuszczu mlecznego zakupionego przez zakłady żywienia zbiorowego, 5) odtłuszczonego mleka w proszku i maślanki w proszku przeznaczonych do karmienia zwierząt lub do produkcji mieszanek paszowych, 6) odtłuszczonego mleka przeznaczonego do produkcji kazeiny i kazeinianów.\"; 30) w art. 37: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Komisja Porozumiewawcza składa się z 18 członków, w tym: 1) 8 członków reprezentujących dostawców hurtowych lub bezpośrednich, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe branżowe organizacje zrzeszające dostawców hurtowych lub bezpośrednich, 2) 8 członków reprezentujących podmioty skupujące i zakłady przetwórcze niebędące podmiotami skupującymi, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe branżowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz podmioty skupujące niebędące zakładami przetwórczymi, 3) 2 członków reprezentujących samorząd rolniczy, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez krajową reprezentację izb rolniczych.\", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Koszty działania Komisji Porozumiewawczej pokrywają organizacje, których kandydaci zostali powołani do Komisji, przy czym koszty obsługi techniczno-biurowej oraz koszty obsługi prawnej dotyczącej Funduszu Promocji Mleczarstwa ponosi Agencja.\"; 31) w art. 38: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do zadań Komisji Porozumiewawczej należy: 1) reprezentowanie interesów dostawców, zakładów przetwórczych i podmiotów skupujących niebędących zakładami przetwórczymi wobec ministra właściwego do spraw rynków rolnych lub innych organów administracji rządowej oraz Prezesa Agencji, a w szczególności opiniowanie: a) propozycji ceny docelowej mleka oraz cen interwencyjnych masła i odtłuszczonego mleka w proszku, b) programów stosowania dopłat do przechowywania, przetwórstwa i konsumpcji produktów mleczarskich, o których mowa w art. 31 i 34, c) decyzji o sprzedaży masła i odtłuszczonego mleka w proszku z zapasów interwencyjnych Agencji na rynek krajowy, d) projektów regulacji prawnych dotyczących rynku mleka i przetworów mlecznych, 2) ustalanie szczegółowych zasad rozdysponowania krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej, 3) ustalanie zasad współdziałania w warunkach rynkowych między dostawcami, zakładami przetwórczymi i podmiotami skupującymi niebędącymi zakładami przetwórczymi, 4) ustalanie szczegółowych zasad gospodarowania funduszem promocji, o którym mowa w art. 39, a w szczególności coroczne ustalanie planu finansowego tego funduszu.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw rynków rolnych zatwierdza szczegółowe zasady ustalone przez Komisję Porozumiewawczą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 4.\"; 32) w art. 39 w ust. 1: a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) promocja produktów mleczarskich w kraju i za granicą, 3) pomoc w organizacji wystaw lub udziału w targach, związanych z hodowlą bydła mlecznego, produkcją lub przetwórstwem mleka w kraju i za granicą,\", b) w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) wspieranie działalności krajowych mleczarskich organizacji branżowych we współpracy z branżowymi organizacjami międzynarodowymi, 7) dofinansowywanie szkoleń dostawców oraz podmiotów skupujących.\"."}
{"id":"2003_1853_2","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych","text":"Art. 2. Podmioty skupujące, które nie złożyły wniosku o wpis do rejestru podmiotów skupujących na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, mogą złożyć ten wniosek na podstawie art. 7 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2003_1853_3","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 9, który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2004 r."}
{"id":"2003_1864_1","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz.U. Nr 87, poz. 954 oraz z 2002 r. Nr 71, poz. 655) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) państwie wnioskodawcy - oznacza to państwo, w którym wnioskodawca uzyskał kwalifikacje do wykonywania zawodu,\", b) w pkt 7: - lit. b otrzymuje brzmienie: \"b) dokumenty wydane przez uprawnioną instytucję, potwierdzające ukończenie studiów wyższych o co najmniej trzyletnim okresie kształcenia lub odpowiednio dłuższym, w przypadku nauki w niepełnym wymiarze, a także ukończenie szkolenia zawodowego, o ile jest wymagane - stanowiące jednocześnie potwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania zawodu, niebędącego w państwie wniosko dawcy zawodem regulowanym, oraz dodatkowo dokumenty poświadczające wykonywanie w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez wniosko dawcę zawodu przez dwa lata w czasie odpowiadającym pełnemu wymiarowi czasu pracy w okresie ostatnich dziesięciu lat, z tym że wykonywanie zawodu przez dwa lata nie jest wymagane, jeżeli wnioskodawca posiada dokument potwierdzający ukończenie kształcenia regulowanego, albo\", - po lit. b dodaje się lit. c w brzmieniu: \"c) dokument potwierdzający ukończenie w państwie członkowskim Unii Europejskiej kształcenia regulowanego, świadczący o posiadaniu kwalifikacji na poziomie trzecim,\", c) w pkt 8 lit. b otrzymuje brzmienie: \"b) dokumenty wydane przez uprawnioną instytucję, potwierdzające ukończenie nauki o okresie kształcenia co najmniej rocznym, lecz krótszym niż trzy lata, lub odpowiednio dłuższym w przypadku nauki w niepełnym wymiarze, podejmowanej na podstawie świadectwa uprawniającego do kształcenia w systemie szkolnictwa wyższego, a także dodatkowo ukończenie szkolenia zawodowego, o ile jest to wymagane - stanowiące jednocześnie potwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania zawodu, który w państwie wnioskodawcy nie jest zawodem regulowanym, oraz dodatkowo dokumenty poświadczające wykonywanie w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez wnioskodawcę zawodu przez dwa lata w czasie odpowiadającym pełnemu wymiarowi czasu pracy lub odpowiednio dłużej w przypadku wykonywania zawodu w niepełnym wymiarze czasu pracy, w okresie ostatnich dziesięciu lat, albo\", d) w pkt 9 lit. a i b otrzymują brzmienie: \"a) dokumenty potwierdzające wykształcenie lub szkolenie, wydane przez uprawnioną instytucję, poświadczające, po zakończeniu nauki z zakresu szkoły średniej ogólnej, technicznej lub zawodowej, ukończenie: - kształcenia lub szkolenia innego niż wymienione w pkt 8 lit. a pierwsze tiret, w instytucji szkolnictwa lub w zakładzie pracy, uzupeł nionego dodatkowo okresem próbnym lub okresem praktyki zawodowej, o ile jest to wymagane, lub - okresu próbnego lub praktyki zawodowej uzupełniającej naukę z zakresu szkoły średniej, stanowiące jednocześnie potwierdzenie posiadania kwalifikacji wymaganych do podjęcia i wykonywania zawodu regulowanego w państwie wnioskodawcy, jeżeli ponad połowę kształcenia i szkolenia odbyto w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub poza obszarem Unii Europejskiej w instytucji prowadzącej kształcenie i szkolenie na podstawie przepisów państwa członkowskiego Unii Europejskiej, albo gdy wnioskodawca uzyskał dwuletnie doświadczenie zawodowe poświadczone przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, które uznało dokumenty uzyskane w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, albo b) dokumenty wydane przez uprawnioną instytucję po zakończeniu nauki z zakresu szkoły średniej ogólnej, technicznej lub zawodowej, świadczące o ukończeniu: - kształcenia lub szkolenia odbytego w instytucji szkolnictwa lub zakładzie pracy, uzupełnionego dodatkowo okresem próbnym lub okresem praktyki zawodowej, o ile jest to wymagane, lub - okresu próbnego lub praktyki zawodowej uzupełniającej naukę z zakresu szkoły średniej, stanowiące jednocześnie potwierdzenie posiadania kwalifikacji do wykonywania zawodu, który w państwie wnioskodawcy nie jest zawodem regulowanym, oraz dodatkowo dokumenty poświadczające wykonywanie w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez wnioskodawcę zawodu przez dwa lata w czasie odpowiadającym pełnemu wymiarowi czasu pracy lub odpowiednio dłużej w przypadku wykonywania zawodu w niepełnym wymiarze czasu pracy, w okresie ostatnich dziesięciu lat, albo\", e) pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) doświadczeniu zawodowym - oznacza to wykonywanie przez wnioskodawcę zawodu w państwie członkowskim Unii Europejskiej,\"; 2) w art. 5 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku wnioskodawcy, który odbywa staż adaptacyjny lub przystępuje do testu umiejętności, bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, ulega zawieszeniu do dnia uzyskania przez właściwy organ oceny, o której mowa w art. 15.\"; 3) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie uznania kwalifikacji powinien zawierać w szczególności: 1) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia wnioskodawcy, 2) nazwę państwa wnioskodawcy, 3) określenie zawodu regulowanego, dla którego wykonywania mają być uznane kwalifikacje wnioskodawcy, 4) informację o posiadanych kwalifikacjach, w tym o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym wnioskodawcy, 5) informacje o odbytym kształceniu regulowanym.\"; 4) w art. 10 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) odpowiednio, posiadanie kwalifikacji na poziomie trzecim lub kwalifikacji na poziomie drugim, a właściwy organ stwierdzi, że okres praktyki zawodowej odbywanej z udziałem wykwalifikowanego przedstawiciela zawodu, składającej się na posiadane kwalifikacje, jest krótszy o co najmniej rok od okresu praktyki zawodowej wymaganej przepisami regula cyjnymi, może uzależnić decyzję od udokumentowania przez wnioskodawcę posiadania doświadczenia zawodowego o okresie nie dłuższym niż okres, o który krócej trwała praktyka zawodowa wnioskodawcy, z uwzględnieniem doświadczenia zawodowego w przypadku, o którym mowa w art. 2 pkt 7 lit. b i pkt 8 lit. b, z tym że udokumentowania doświadczenia zawodowego nie wymaga się, jeżeli wnioskodawca posiada dokument potwierdzający ukończenie kursu wymienionego w załączniku nr 2 lub 3 do ustawy.\"; 5) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W przypadku gdy program kształcenia i szkolenia odbytego przez wnioskodawcę w jego państwie różni się znacząco od programu kształcenia i szkolenia wymaganego w Rzeczypospolitej Polskiej albo jeżeli zakres wykonywanego przez wnioskodawcę w jego państwie zawodu różni się od zakresu tego zawodu w Rzeczypospolitej Polskiej, właściwy organ może uzależnić decyzję o uznaniu kwalifikacji od odbycia przez wnioskodawcę stażu adaptacyjnego albo przystąpienia do testu umiejętności, jeżeli wiedza nabyta przez wnioskodawcę podczas zdobywania doświadczenia zawodowego nie pozwoliła na zrównoważenie różnic programowych kształcenia i szkolenia wymaganego w Rzeczypospolitej Polskiej.\", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Wnioskodawca ponosi koszty odbywania stażu adaptacyjnego albo przeprowadzania testu umiejętności.\"; 6) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Uprawnienie do wyboru stażu adaptacyjnego albo testu umiejętności, o którym mowa w art. 11 ust. 3, może zostać wyłączone w przypadku zawodów regulowanych: 1) których wykonywanie wymaga dokładnej znajomości prawa polskiego, a ich zasadniczą i trwałą cechą jest udzielanie porad i pomocy związanej z prawem polskim, albo 2) w stosunku do których Komisja Europejska pozytywnie rozpatrzyła wniosek Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie wyłączenia uprawnienia wyboru zastrzeżonego dla wnioskodawcy. 2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego oraz minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określą, w drodze roz porządzenia, zawody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a także określą dla każdego z zawodów obowiązek odbywania stażu adaptacyjnego albo przystąpienia do testu umiejętności. 3. Prezes Rady Ministrów ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w drodze obwieszczenia, zawody, o których mowa w ust. 1 pkt 2.\"; 7) w art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wnioskodawca, o którym mowa w ust. 1, ma prawo posługiwać się także tytułem uzyskanym w systemie szkolnictwa, albo jego skrótem, w oryginalnym brzmieniu wraz z podaniem nazwy i siedziby instytucji, która nadała ten tytuł.\"; 8) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. Ministrowie kierujący działami administracji rządowej, właściwi w sprawach uznawania kwalifikacji w zawodach regulowanych należących do danego działu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określą, w drodze rozporządzenia: 1) warunki, sposób i tryb odbywania stażu adaptacyjnego, sposób i tryb wykonywania nadzoru nad odbywaniem stażu oraz oceny nabytych przez wnioskodawcę umiejętności, a także sposób ustalania kosztów odbywania stażu adaptacyjnego oraz tryb ich ponoszenia, 2) warunki, sposób i tryb przeprowadzania testu umiejętności oraz oceny wykazanych przez wnioskodawcę umiejętności, a także sposób ustalania kosztów przeprowadzania testu umiejętności oraz tryb ich ponoszenia - kierując się odrębnościami w wykonywaniu zawodów w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz specyfiką i szczególnymi wymaganiami dotyczącymi wykonywania zawodów regulowanych w Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 9) po art. 16 dodaje się art. 16a i 16b w brzmieniu: \"Art. 16a. Ilekroć przepisy regulacyjne lub przepisy odrębne uzależniają podjęcie lub kontynuowanie wykonywania zawodu regulowanego od określonej sytuacji finansowej wnioskodawcy - właściwy organ, ustalając spełnienie tej przesłanki, uznaje zaświadczenie wydane przez bank prowadzący działalność w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, z którego pochodzi lub przybywa wnioskodawca, jako równorzędne zaświadczeniu wydanemu przez bank prowadzący działalność na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_1864_16b","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 16b. Ilekroć przepisy regulacyjne lub przepisy odrębne przewidują obowiązek ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osoby wykonującej zawód regulowany, w przypadku gdy osoba ta zawrze umowę ubezpieczenia z zakładem ubezpieczeń z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, obowiązek ten będzie uważany za spełniony, jeżeli osoba ta przedstawi dowód zawarcia umowy ubezpieczenia spełniającej warunki określone w tych przepisach.\"."}
{"id":"2003_1864_2","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z późn. zm.)[2] w art. 4a ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister kierujący działem administracji rządowej może, w drodze rozporządzenia, upoważnić do wykonywania zadania określonego w ust. 1, organ lub jednostkę organizacyjną podległą ministrowi, organ samorządu zawodowego, organizację gospodarczą lub organ rejestrowy.\"."}
{"id":"2003_1864_3","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[3] w art. 7 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) odbywającym na podstawie nieodpłatnych umów cywilnoprawnych staż adaptacyjny wnioskodawcom-obywatelom państwa członkowskiego Unii Europejskiej w postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego lub działalności regulowanej - w rozumieniu odpowiednio przepisów o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych lub przepisów o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania niektórych działalności.\"."}
{"id":"2003_1864_4","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960, z późn. zm.)[4] w załączniku wprowadza się następujące zmiany: 1) w części II po ust. 15 dodaje się ust. 15a w brzmieniu: 15a. Od decyzji w sprawie uznania kwalifikacji: 1. do wykonywania zawodu regulowanego w rozumieniu przepisów o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej 500 zł kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych, 2. do podejmowania lub wykonywania działalności regulowanej w rozumieniu przepisów o zasadach 500 zł uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania niektórych działalności 2) w części IV uchyla się ust. 40."}
{"id":"2003_1864_5","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42, z 2002 r. Nr 23, poz. 221, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240 poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1152) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) nadawanie i pozbawianie uprawnień budowlanych w specjalnościach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy - Prawo budowlane, zwanych dalej \"uprawnieniami budowlanymi\", uznawanie kwalifikacji zawodowych cudzoziemców, z zastrzeżeniem art. 8a, oraz nadawanie tytułu rzeczoznawcy budowlanego,\"; 2) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. Zasady uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych określają odrębne przepisy.\"."}
{"id":"2003_1864_6","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 10 maja 2002 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania niektórych działalności (Dz.U. Nr 71, poz. 655) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) państwie wnioskodawcy - oznacza to państwo, w którym wnioskodawca wykonywał działalność, lub państwo, w którym wnioskodawca uzyskał formalne kwalifikacje,\"; 2) w art. 5 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W przypadku wnioskodawcy, który odbywa staż adaptacyjny lub przystępuje do testu umiejętności, bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, ulega zawieszeniu do dnia uzyskania przez właściwy organ oceny, o której mowa w art. 10 ust. 5.\"; 3) w art. 10: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Jeżeli wnioskodawca nie posiada dokumentów świadczących o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 9, właściwy organ nie może wydać decyzji o nieuznaniu kwalifikacji wnioskodawcy bez rozpatrzenia formalnych kwalifikacji, jeżeli wnioskodawca przedstawi je wraz z wnioskiem lub dołączy do wniosku na wezwanie właściwego organu. 2. Jeżeli wnioskodawca posiada formalne kwalifikacje do podjęcia lub wykonywania działalności, o których mowa w ust. 1, właściwy organ przeprowadza postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji zgodnie z zasadami określonymi w art. 11 i 14 ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Euro pejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz.U. Nr 87, poz. 954, z 2002 r. Nr 71, poz. 655 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...).\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Ministrowie kierujący działami administracji rządowej, właściwi w sprawach uznawania kwalifikacji w działalnościach należących do danego działu, określą w drodze rozporządzenia: 1) warunki, sposób i tryb odbywania stażu adaptacyjnego, sposób i tryb wykonywania nadzoru nad odbywaniem stażu oraz oceny nabytych przez wnioskodawcę umiejętności, a także sposób ustalania kosztów odbywania stażu adaptacyjnego oraz tryb ich ponoszenia, 2) warunki, sposób i tryb przeprowadzania testu umiejętności oraz oceny wykazanych przez wnioskodawcę umiejętności, a także sposób ustalania kosztów przeprowadzania testu umiejętności oraz tryb ich ponoszenia - kierując się odrębnościami w wykonywaniu działalności w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz specyfiką i szczególnymi wymaganiami dotyczącymi podejmowania lub wykonywania działalności w Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 4) w załączniku: a) w Liście nr I w Dziale 36 w Grupie 366 Opis otrzymuje brzmienie: \"Produkcja instalacji i wyposażenia dla kopalń, odlewni żeliwa i staliwa (zlokalizowanych przy hutach) i dla budownictwa; produkcja urządzeń do mechanicznego podawania\", b) w Liście nr V dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8. Działalności wykonywane na własny rachunek w handlu hurtowym, z wyjątkiem handlu hurtowego w zakresie produktów medycznych i farmaceutycznych, produktów toksycznych i patogenicznych oraz węgla (ex grupa 611).\"."}
{"id":"2003_1864_7","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391, Nr 73, poz. 660, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176 i Nr 135, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 dodaje się pkt 30 w brzmieniu: \"30) odbywającym staż adaptacyjny - rozumie się przez to odbywającego staż adaptacyjny wnioskodawcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Euro pejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz.U. Nr 87, poz. 954, z 2002 r. Nr 71, poz. 655 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...) lub odbywającego staż adaptacyjny wnioskodawcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 maja 2002 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach człon kowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania niektórych działalności (Dz.U. Nr 71, poz. 655 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ...),\"; 2) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ubezpieczonymi w Funduszu są również: 1) cudzoziemcy - studenci i uczestnicy studiów doktoranckich, którzy studiują w Rzeczypospolitej Polskiej, oraz absolwenci, którzy odbywają w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowy staż; 2) cudzoziemcy - członkowie zakonów oraz alumni wyższych seminariów duchownych i teologicznych, postulanci, nowicjusze i junioryści zakonów i ich odpowiednicy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy, zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony; 3) cudzoziemcy - odbywający staż adaptacyjny - jeżeli ubezpieczają się dobrowolnie.\"; 3) w art. 11 w ust. 3 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) osobę, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, jednakże nie niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia.\"."}
{"id":"2003_1864_8","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 8. Akty wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 13 ust. 2 i art. 15 ustawy wymienionej w art. 1 - zachowują moc do czasu wydania aktów wykonawczych na podstawie art. 13 ust. 2 i art. 15 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą; 2) art. 4a ust. 3 ustawy wymienionej w art. 2 - zachowują moc do czasu wydania aktów wykonawczych na podstawie art. 4a ust. 3 ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1864_9","title":"Ustawa z dnia 12 września 2003 r. o zmianie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 2, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej, ustawę z dnia 15 grudnia 2001 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, ustawę z dnia 10 maja 2002 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania niektórych działalności, ustawę z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321, z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 761, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 102, poz. 1116, Nr 113, poz. 1207, Nr 115, poz. 1229, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1371, Nr 126, poz. 1382, Nr 129, poz. 1441, Nr 130, poz. 1450 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 71, poz. 655, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 93, poz. 820, Nr 130, poz. 1112 i Nr 135, poz. 1145 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 64, poz. 592, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 96, poz. 874 i Nr 137, poz. 1302. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268 i Nr 149, poz. 1450. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 100, poz. 1085 i Nr 129, poz. 1441, z 2002 r. Nr 71, poz. 655, Nr 135, poz. 1143, Nr 141, poz. 1178 i poz. 1180 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003r. Nr 7, poz. 78, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1154 i Nr 128, poz. 1176."}
{"id":"2003_1865_1","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o muzeach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. Muzeum jest jednostką organizacyjną nienasta­wioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształto­wanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbio­rów.”; 2) w art. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) katalogowanie i naukowe opracowywanie zgroma­dzo­nych zbiorów,”, b) pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4) zabezpieczanie i konserwację zbiorów oraz, w miarę możliwości, zabezpieczanie zabytków archeolo­gicznych nieruchomych oraz innych nieruchomych obiektów kultury materialnej i przyrody, 5) urządzanie wystaw stałych i czasowych,”, c) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę,”, d) pkt 8 i 9 otrzymują brzmienie: „8) udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych, 9) zapewnianie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji,”; 3) w art. 5: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z mi­nis­trem właściwym do spraw wewnętrznych, określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres i tryb zabezpieczania zbiorów przed pożarem, kradzieżą i innym nie­bezpieczeństwem grożącym zniszczeniem lub utratą zbiorów, 2) sposoby przygotowania zbiorów do ewakuacji w razie powstania zagrożenia – mając na względzie niedopuszczenie do sytuacji, w której zbiory mogą być utracone, uszkodzone lub zniszczone, oraz ochronę miejsca przechowywania i eksponowania zbiorów oraz ich ochronę w czasie transportu.”, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Muzea państwowe i rejestrowane muzea samo­rządowe mają prawo używania okrągłej pieczęci z wizerunkiem orła ustalonym dla godła Rzeczypos­politej Polskiej oraz nazwą muzeum w otoku.”; 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: „Art. 6. 1. Muzeum działa na podstawie statutu nadanego przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, z zas­trzeżeniem ust. 5. 2. Statut określa w szczególności: 1) nazwę, teren działania i siedzibę muzeum, 2) zakres działania, 3) rodzaj i zakres gromadzonych zbiorów, 4) organ zarządzający i nadzorujący oraz organy doradcze i sposób ich powoływania, 5) sposób uzyskiwania środków finansowych, 6) zasady dokonywania zmian w statucie, 7) zasady prowadzenia działalności, o której mowa w art. 9, jeżeli muzeum zamierza taką działalność prowadzić. 3. Pierwszy statut nadany muzeum, statut muzeum w organizacji, zawiera postanowienia regulujące proces organizowania muzeum i obowiązuje do czasu jego zakończenia. Za dzień zakończenia organizowania muzeum przyjmuje się dzień otwarcia wystawy stałej. 4. Po dniu zakończenia organizowania muzeum nadaje się muzeum statut zgodnie z wymogami określonymi w ust. 2. 5. Uzgodnień, o których mowa w ust. 1, dokonuje także, w zakresie swojej właściwości, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. 6. Muzeum nieposiadające osobowości prawnej, w tym muzeum funkcjonujące w ramach struktury jednostki organizacyjnej, działa na podstawie regulaminu nadanego przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do regulaminu. 7. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego prowadzi spis uzgodnionych regulaminów, o których mowa w ust. 6.”; 5) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. 1. Przy ministrze właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego działa Rada do Spraw Muzeów jako organ opiniodawczo-do­rad­czy w sprawach zarządzania, finanso­wania oraz polityki kulturalnej w zakresie mu­zealnictwa. 2. Rada do Spraw Muzeów składa się z 21 członków, w tym 10 wskazanych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz 11 wybranych na zjeździe muzeów rejestrowanych. 3. Kadencja Rady do Spraw Muzeów trwa 3 lata. 4. Członków Rady do Spraw Muzeów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Rada wybiera Przewodniczącego ze swojego grona. 5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Rady do Spraw Muzeów, sposób powoływania jej członków oraz Przewodniczącego, uwzględniając przy tym ich wiedzę merytoryczną, niezbędną przy pełnionej w niej funkcji.”; 6) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. 1. Wstęp do muzeów jest odpłatny, chyba że właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 1, postanowi o nieodpłatnym wstępie do muzeum. 2. W jednym dniu tygodnia wstęp na wystawy stałe muzeów jest nieodpłatny. 3. Dyrektor muzeum ustala i podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty, wysokość opłat za wstęp do muzeum oraz dzień, o którym mowa w ust. 2. Dyrektor muzeum może zwolnić z opłat za wstęp. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozpo­rządzenia, grupy osób, którym przysługuje ulga w opłacie lub zwolnienie z opłaty za wstęp do muzeów państwowych, oraz rodzaje doku­mentów potwierdzających ich uprawnienia, uwzględniając przy tym odpowiednio przepisy obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodar­czym. 5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, ustali, w drodze rozporządzenia, wykaz pań­stwowych muzeów martyrologicznych, do któ­rych wstęp jest bezpłatny, ze względu na szczególny charakter historyczny i edukacyjny tych muzeów.”; 7) w art. 11: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Rada muzeum: 1) sprawuje nadzór nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec zbiorów i społeczeństwa, w szczególności nad realizacją celów określonych w art. 1, 2) ocenia, na podstawie przedłożonego przez dyrektora muzeum sprawozdania rocznego z działalności, działalność muzeum oraz opiniuje przedłożony przez dyrektora roczny plan działalności.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Rada muzeum liczy od 5 do 15 członków. Członków rady muzeum powołuje i odwołuje właściwy podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3. Rada muzeum wybiera ze swojego grona prze­wod­niczącego.”, c) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) właściwe ze względu na siedzibę muzeum organy jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem jednostki samorządu terytorialnego, o której mowa w art. 5 ust. 3,”, d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Członkowie rady muzeum wskazani przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3, stanowią nie więcej niż 1\/3 składu rady muzeum.”, e) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu : „7a. Członkom rady muzeum mogą przysługiwać diety oraz zwrot kosztów przejazdów i noclegów na zasadach określonych w przepisach regulujących należności przysługujące pracownikowi, zatrudnio­nemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, o ile nie otrzymują ich z innego tytułu. Wydatki te pokrywa muzeum. 7b. Dyrektor muzeum przyznaje należności, o których mowa w ust. 7a, jeżeli środki na ten cel są ujęte w planie finansowym muzeum na dany rok.”, f) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Rada muzeum, w przypadku ogłoszenia konkursu na stanowisko dyrektora, wyznacza do składu komisji konkursowej określonej w art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o orga­ni­zowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123, z późn. zm.[2])) dwóch dodatkowych członków.”, g) uchyla się ust. 10; 8) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. 1. W celu potwierdzenia wysokiego poziomu meryto­rycznej działalności i znaczenia zbiorów oraz w celu ewidencjonowania muzeów speł­niają­cych te warunki, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa naro­dowego prowadzi Państwowy Rejestr Muzeów, zwany dalej „Rejestrem”. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego uzależnia wpis do Rejestru, w szczególności od znaczenia posiadanych przez muzeum zbiorów, zespołu wykwalifikowanych pracowników, pomieszczeń i stałego źródła finansowania – zapewniających spełnienie statutowych celów muzeum. 3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia Rejestru, 2) wzór wniosku o wpis do Rejestru, 3) warunki i tryb dokonywania wpisów w Re­jestrze, 4) okoliczności, w jakich można zarządzić kontrolę w celu ustalenia, czy muzeum spełnia nadal warunki wpisu do Rejestru – biorąc pod uwagę uprawnienia nadzorcze ministra nad muzeami. 4. Z dniem wpisu do Rejestru muzeum jest uprawnione do używania nazwy „muzeum rejestrowane”. 5. Muzeum rejestrowane korzysta ze szczególnej ochrony i pomocy finansowej państwa. 6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej wykaz muzeów rejestrowanych.”; 9) art. 16 otrzymuje brzmienie: „Art. 16. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów, może w muzeach rejestrowanych, bezpośrednio mu podległych, powierzyć swoje uprawnienia radzie powierniczej, w zakresie: 1) nadzoru nad wypełnianiem przez muzeum jego powinności wobec zbiorów i społeczeństwa, 2) bezpośredniego nadzoru nad realizacją celów określonych w art. 1, 3) powoływania i odwoływania dyrektora muzeum.”; 10) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: „Art. 19a. 1. Członkom rady powierniczej może przysługiwać zwrot kosztów przejazdów na zasadach określonych w przepisach re­gu­lujących należności przysługujące pracow­nikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz wynagrodzenie za udział w posiedzeniu rady powierniczej. Wydatki te pokrywa muzeum. 2. Dyrektor muzeum przyznaje zwrot kosztów przejazdów, jeżeli środki na ten cel są ujęte w planie finansowym muzeum na dany rok. 3. Podmiot, o którym mowa w art. 16 lub 17, przyznaje wynagrodzenie, o którym mowa w ust 1, oraz ustala jego wysokość. 4. W przypadku przyznania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, nie może być ono wyższe niż: 1) dla przewodniczącego rady – 50%, 2) dla pozostałych członków rady – 45%, – minimalnego wynagrodzenia przewidzia­nego w przepisach o minimalnym wyna­grodzeniu za pracę.”; 11) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Muzealiami są rzeczy ruchome i nieruchomości stanowiące własność muzeum i wpisane do inwentarza muzealiów. Muzealia stanowią dobro narodowe.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku muzeum nieposiadającego osobowości prawnej, muzealiami są rzeczy ruchome i nieruchomości stanowiące własność podmiotu, który utworzył muzeum oraz wpisane do inwentarza muzealiów.”; 12) uchyla się art. 22; 13) w art. 23: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Muzea państwowe i samorządowe mogą dokonywać zamiany, sprzedaży lub darowizny muzealiów, po uzyskaniu pozwolenia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodo­wego. Pozwolenie na zamianę, sprzedaż lub darowiznę muzealiów może być udzielone tylko w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach. Środki uzyskane ze sprzedaży muzealiów mogą być przeznaczone wyłącznie na uzupełnienie zbiorów muzeum.”, b) uchyla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może wydać pozwolenie na zamianę, sprzedaż lub darowiznę muzealiów na wniosek dyrektora muzeum zaopiniowany przez radę muzeum i złożony za pośrednictwem właściwego podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3 – po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Muzeów.”; 14) w art. 24 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, na wniosek dyrektora muzeum państwowego lub samorządowego, wydaje pozwolenie na skreślenie z inwentarza, w razie zmiany statusu prawnego muzealium lub błędu w zapisie inwentarzowym.”; 15) art. 25 otrzymuje brzmienie: „Art. 25. 1. Muzeum pobiera opłaty za przygotowanie i udostępnianie zbiorów do celów innych niż zwiedzanie, w szczególności za kopiowanie, sporządzanie reprodukcji lub fotografii, przygotowywanie zbiorów do wypożyczenia oraz ich wypo­życzenie. 2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala dyrektor muzeum. W uzasadnionych przypadkach dyrektor muzeum może ustalić opłatę ulgową lub zwolnić z opłaty. 3. Nie pobiera się opłat za wypożyczenia muzealiów między muzeami krajowymi oraz, pod warunkiem wzajemności, między muzeami z siedzibą w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospo­darczym.”; 16) art. 25a otrzymuje brzmienie: „Art. 25a. 1. Wizerunki muzealiów mogą być utrwalone i przechowywane na informatycznych nośni­kach danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501). 2. Muzeum pobiera opłaty za udostępnianie wizerunków muzealiów, z wykorzystaniem informatycznych nośników danych. Bez­pośredni dostęp do wizerunków muzealiów drogą elektroniczną jest bezpłatny. 3. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2, ustala dyrektor muzeum. W uzasadnionych przypadkach dyrektor muzeum może ustalić opłatę ulgową lub zwolnić z opłaty.”; 17) art. 29 otrzymuje brzmienie: „Art. 29. 1. Muzealia mogą być przenoszone, za zgodą dyrektora muzeum, poza teren muzeum, w którym są wpisane do inwentarza: 1) w przypadku wypożyczenia innym muzeom, 2) w przypadku potrzeby konserwacji, badań lub zapewnienia bezpieczeństwa, 3) w przypadku ekspozycji na wystawach, 4) w innych uzasadnionych przypadkach – za zgodą podmiotu, o którym mowa w art. 5 ust. 1. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, warunki, sposób i tryb przenoszenia muzealiów, z uwzględnieniem w szczególności warunków i sposobu przenoszenia, przechowywania ich w nowym miejscu oraz opracowywania dla nich dokumentacji naukowo-konserwatorskiej.”; 18) w art. 32 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozpo­rządzenia, wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania w muzeach stanowisk, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich stwierdzania, mając na celu zapewnienie profesjonalnego wykonywania zadań.”; 19) użyte w art. 8, 14, 17, 24 i 27 w różnych przypadkach wyrazy „Minister Kultury i Sztuki” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego”."}
{"id":"2003_1865_2","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o muzeach","text":"Art. 2. Statut nadany muzeum, które zostało utworzone po dniu 1 stycznia 2005 r. przez podmiot, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lub 3 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, dotychczas nieposiadającemu wystawy stałej, staje się statutem muzeum w organizacji, w rozumieniu przepisu art. 6 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1865_3","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o muzeach","text":"Art. 3. Statuty muzeów nieposiadających osobowości prawnej stają się regulaminami w rozumieniu przepisu art. 6 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1865_4","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o muzeach","text":"Art. 4. Rada do Spraw Muzeów, powołana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, oraz jej Przewodniczący działają do końca okresu, na który zostali powołani."}
{"id":"2003_1865_5","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o muzeach","text":"Art. 5. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie art. 5 ust. 5, art. 7 ust. 3, art. 10 ust. 4 i 5, art. 13 ust. 3, art. 29 ust. 2, art. 32 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych na podstawie art. 5 ust. 5, art. 7 ust. 5, art. 10 ust. 4 i 5, art. 13 ust. 3, art. 29 ust. 2, art. 32 ust. 4 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1865_6","title":"Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o muzeach","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 41, poz. 364, z 2003 r. Nr 96, poz. 874, Nr 162, poz. 1568 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 11, poz. 96 i Nr 261, poz. 2598, z 2005 r. Nr 131, poz. 1091 i Nr 132, poz. 1111 oraz z 2006 r. Nr 227, poz. 1658."}
{"id":"2003_1873_1","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301 i Nr 52, poz. 538) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. §1. Nawiązanie stosunku pracy oraz ustalenie warunków pracy i płacy wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika, bez względu na podstawę prawną tego stosunku. §2. Zatrudnienie pracownika w niepełnym wymiarze czasu pracy, z naruszeniem zasady dobrowolności z jego strony, narusza przepis § 1.\"; 2) w art. 11{3} po wyrazach \"przynależność związkową\" dodaje się wyrazy \" , a także zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy\"; 3) w art. 18{4} w § 2 wyrazy \"Państwowa Inspekcja Sanitarna\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcja Sanitarna\"; 4) po art. 22 dodaje się art. 22{1} w brzmieniu: \"Art. 22{1} . §1. Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących: 1) imię (imiona) i nazwisko, 2) imiona rodziców, 3) datę urodzenia, 4) miejsce zamieszkania (adres do korespondencji), 5) wykształcenie, 6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia. §2. Pracodawca ma prawo żądać od pracownika podania, niezależnie od danych osobowych podlegających podaniu zgodnie z § 1, także danych osobowych obejmujących: 1) imiona i nazwiska dzieci pracownika oraz daty ich urodzenia, a także inne dane osobowe, których podanie warunkuje korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy, 2) numer PESEL nadany przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL). §3. Udostępnienie pracodawcy danych osobowych następuje w formie oświadczenia osoby, której one dotyczą. Pracodawca ma prawo żądać udokumentowania danych osobowych osób, o których mowa w § 1 i 2. §4. Pracodawca może żądać podania innych danych osobowych, niż określone w § 1 i 2, jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych ustaw. §5. W zakresie nie uregulowanym w § 1-4 do danych osobowych, o których mowa w tych przepisach, stosuje się przepisy o ochronie danych osobowych.\"; 5) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. §1. Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności: 1) rodzaj pracy, 2) miejsce wykonywania pracy, 3) wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników tego wynagrodzenia i ich wysokości, 4) wymiar czasu pracy, 5) termin rozpoczęcia pracy. §2. Umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta na piśmie, pracodawca powinien, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy przez pracownika, potwierdzić pracownikowi na piśmie rodzaj umowy oraz jej warunki. §3. Pracodawca jest obowiązany poinformować pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, częstotliwości i terminie wypłaty wynagrodzenia za pracę, urlopie wypoczynkowym oraz długości okresu wypowiedzenia umowy.\"; 6) po art. 29 dodaje się art. 29{1} i 29{2} w brzmieniu: \"Art. 29{1}. §1. Zawarcie z pracownikiem umowy o pracę przewidującej zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może powodować ustalenia jego warunków pracy i płacy w sposób mniej korzystny w stosunku do pracowników wykonujących pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, z uwzględnieniem jednak proporcjonalności wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą do wymiaru jego czasu pracy. §2. Pracodawca powinien, w miarę możliwości, uwzględnić wniosek pracownika dotyczący zmiany wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę."}
{"id":"2003_1873_10","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 10. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, na podstawie upoważnień zmienionych niniejszą ustawą zachowują moc do czasu wejścia w życie rozporządzeń wydanych na podstawie upoważnień zawartych w ustawie zmienionej przez art. 1."}
{"id":"2003_1873_11","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 11. Traci moc ustawa z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz.U. Nr 28, poz. 301)."}
{"id":"2003_1873_12","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z tym że: 1) art. 1 pkt 3, 8-14, 22-24, 35, 38-41 i 42 lit. b), 43, 44, 46, 48-52, 55, 56 lit. b) i 57 oraz art. 2, 3 i 6, wchodzą w życie z upływem 14 dni od dnia ogłoszenia; 2) art. 1 pkt 20, 27, 28, 30, 33, 36 i 54 oraz art. 5, 9 i 11, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r."}
{"id":"2003_1873_128","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 128. §1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy. §2. Ilekroć w przepisach działu jest mowa o: 1) pracownikach pracujących na zmiany - należy przez to rozumieć pracowników wykonujących pracę według ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni, 2) pracownikach zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy należy przez to rozumieć pracowników kierujących jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępców lub wchodzących w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy oraz głównych księgowych. §3. Do celów rozliczania czasu pracy pracownika, przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Rozdział II Normy i ogólny wymiar czasu pracy"}
{"id":"2003_1873_129","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 129. §1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 3 miesięcy, z zastrzeżeniem przepisów art. 136 § 1-3, art. 137 § 1, art. 138 § 13 oraz art. 142, 143 i 148. §2. Praca w granicach nie przekraczających 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. §3. W razie rozwiązania umowy o pracę przed upływem okresu rozliczeniowego, pracownikowi przysługuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia, obliczonego jak za pracę w godzinach nadliczbowych przy odpowiednim zastosowaniu przepisu § 2 - za czas przepracowany od początku okresu rozliczeniowego do dnia rozwiązania umowy o pracę."}
{"id":"2003_1873_130","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 130. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z art. 129, stanowi iloczyn 8 godzin i przypadającej w tym okresie liczby dni kalendarzowych, z wyłączeniem niedziel, świąt i dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, z zastrzeżeniem przepisów art. 138 § 4."}
{"id":"2003_1873_131","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 131. Czas pracy pracownika w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z obowiązującymi go normami czasu pracy, ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy przypadających do przepracowania w okresie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy."}
{"id":"2003_1873_132","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 132. §1. Tygodniowy czas pracy, bez względu na obowiązujące pracownika normy czasu pracy, łącznie z godzinami nadliczbowymi (łączony tygodniowy wymiar czasu pracy), nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. §2. Ograniczenie przewidziane w § 1 nie dotyczy: 1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, 2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. Rozdział III Okresy odpoczynku"}
{"id":"2003_1873_133","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 133. §1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, z zastrzeżeniem przepisu art. 137 § 2 i art. 148. §2. Przepis § 1 nie dotyczy: 1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, 2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, 3) pracowników pracujących na zmiany w przypadku konieczności pracy na kolejnej zmianie, jednakże tylko przez czas niezbędny pracodawcy w celu zapewnienia zastępstwa pracownika nieobecnego w pracy."}
{"id":"2003_1873_134","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 134. §1. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do nieprzerwanego okresu 35 godzin odpoczynku, w tym 11 godzin, o których mowa w art. 133 § 1. §2. W przypadkach określonych w art. 133 § 2 tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, niż określona w § 1, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny. §3. Odpoczynek, o którym mowa w § 1 i 2, powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny i rozpoczyna się w tym dniu od godziny 6.00, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. §4. W przypadkach dozwolonej pracy w niedzielę, odpoczynek, o którym mowa w § 1 i 2, może przypadać w innym dniu niż niedziela."}
{"id":"2003_1873_135","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 135. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, pracodawca jest obowiązany wprowadzić przerwę w pracy trwającą co najmniej 15 minut, wliczaną do czasu pracy. Rozdział IV Systemy czasu pracy"}
{"id":"2003_1873_136","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 136. §1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę, przy zastosowaniu okresu rozliczeniowego nie przekraczającego 1 miesiąca. §2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, po wyrażeniu na to zgody przez zakładową organizację związkową, a jeżeli taka organizacja nie działa u danego pracodawcy - po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy, okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej niż do 3 miesięcy. §3. Przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być przedłużony, w trybie określonym w § 2, nie więcej jednak niż do 6 miesięcy. §4. W systemie czasu pracy, o którym mowa w § 1-3, za pracę: 1) w godzinach przekraczających przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika rozkładu czasu pracy, 2) w godzinach przekraczających 8 godzin na dobę, jeżeli obowiązujący pracownika rozkład czasu pracy przewiduje w danej dobie pracę przez 8 godzin lub przez czas krótszy niż 8 godzin, 3) w godzinach przekraczających przeciętną tygodniową normę czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, pracownikowi przysługuje oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatek, o którym mowa w art. 150."}
{"id":"2003_1873_137","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 137. §1. Przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalny, w poszczególnych dniach i tygodniach, dłuższy czas pracy niż określony w art. 129. Przepis art. 136 § 4 stosuje się odpowiednio. §2. W systemie czasu pracy, o którym mowa w § 1, pracownikowi przysługuje, bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku przewidzianego w art. 134."}
{"id":"2003_1873_138","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 138. §1. Przy pracach, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane (praca w ruchu ciągłym) może być stosowany system czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 45 godzin przeciętnie na tydzień w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 4 tygodni, a jednego dnia w niektórych tygodniach w tym okresie czas pracy może być przedłużony do 12 godzin. W dniu wykonywania pracy w przedłużonym wymiarze czasu pracy pracownikowi przysługuje, za każdą godzinę pracy powyżej 8 godzin na dobę, dodatek do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 150 § 1 pkt 2. §2. Przepis § 1 stosuje się także w przypadku, gdy praca nie może być wstrzymana ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności. §3. W ruchu ciągłym oraz w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy, może być wprowadzony system czasu pracy przewidujący wielobrygadową organizację pracy, w której czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w okresie rozliczeniowym, nie przekraczającym 4 miesięcy. §4. W przypadkach określonych w § 1 i 2, obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w okresie rozliczeniowym stanowi iloczyn 8 godzin i liczby dni kalendarzowych w tym okresie, z wyłączeniem niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, powiększony o liczbę godzin odpowiadającą przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy, nie przekraczającą jednak 4 godzin za każdy tydzień okresu rozliczeniowego, w którym następuje przedłużenie czasu pracy."}
{"id":"2003_1873_139","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 139. §1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy może być wprowadzony system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby trwającą nie dłużej niż 5 godzin. Przerwy nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju. §2. Przerywanego czasu pracy nie stosuje się do pracowników objętych systemem czasu pracy, o którym mowa w art. 136 § 1, art. 137 i 138 § 1\"3."}
{"id":"2003_1873_140","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 140. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją może być stosowany zadaniowy czas pracy, w którym zadania pracownika powinny być ustalone w takim wymiarze, aby mogły być wykonane w ramach czasu pracy określonego w art. 129. Rozkład czasu pracy ustala pracownik; rozkład czasu pracy wymaga uzgodnienia z pracodawcą w przypadku, gdy praca ma być wykonywana na terenie zakładu pracy."}
{"id":"2003_1873_141","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 141. Na wniosek pracownika, pracodawca może ustalić indywidualny rozkład jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty."}
{"id":"2003_1873_142","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 142. Za zgodą pracownika, może być stosowany do niego system skróconego tygodnia pracy. W tym systemie jest dopuszczalne wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu, w niektórych dniach tygodnia, dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin; praca w tych granicach nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Przepis art. 136 § 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1873_143","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 143. Za zgodą pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, może być stosowany do niego system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w soboty lub inne dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy oraz w niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin; praca w tych granicach nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Przepis art. 136 § 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1873_144","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 144. §1. Systemy czasu pracy oraz okresy rozliczeniowe określa się w układzie zbiorowym pracy. §2. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, wprowadza system czasu pracy, o którym mowa w art. 136-139, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora pracy. §3. Rozkłady czasu pracy określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy."}
{"id":"2003_1873_145","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 145. W systemach czasu pracy, o których mowa w art. 136-139, jeżeli przewidują one rozkład czasu pracy obejmujący dozwoloną pracę w niedziele i święta, pracownikom zapewnia się łączną liczbę dni wolnych od pracy w okresie rozliczeniowym odpowiadającą co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, przypadających w tym okresie."}
{"id":"2003_1873_146","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 146. W systemach i rozkładach czasu pracy, o których mowa w art. 136, 137, 138 § 1 i 2, art. 142 i 143, czas pracy: 1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, 2) pracownic w ciąży, 3) pracownic opiekujących się dzieckiem do lat czterech, bez ich zgody, nie może przekraczać 8 godzin. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy."}
{"id":"2003_1873_147","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 147. Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą, pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie."}
{"id":"2003_1873_148","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 148. Jeżeli ze względu na szczególny charakter działalności pracodawcy nie jest możliwe zorganizowanie pracy przy zastosowaniu systemu czasu pracy przewidzianego w niniejszym rozdziale, w układzie zbiorowym pracy, a w odniesieniu do pracodawców prowadzących działalność w zakresie kultury także w regulaminie pracy, może być wprowadzony szczególny system czasu pracy przy zachowaniu jednak tygodniowej normy czasu pracy, określonej w art. 129, łączonego tygodniowego wymiaru czasu pracy, określonego w art. 132, okresu odpoczynku określonego w art. 134 oraz okresu odpoczynku bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy, odpowiadającego co najmniej liczbie przepracowanych godzin, a także okresu rozliczeniowego nie przekraczającego 52 tygodni. W takim przypadku układ zbiorowy pracy nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika niż przewidziane w art. 146, 178, 202 i 203. Rozdział V Praca w godzinach nadliczbowych"}
{"id":"2003_1873_149","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 149. §1. Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Praca taka jest dopuszczalna w razie: 1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, 2) szczególnych potrzeb pracodawcy. §2. Przepisu § 1 pkt 2 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. §3. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami określonymi w § 1 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym. §4. Strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika oprócz normalnego wynagrodzenia do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 150."}
{"id":"2003_1873_150","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 150. §1. Za pracę w godzinach nadliczbowych z tytułu przekroczenia dobowej lub tygodniowej normy czasu pracy pracownikowi przysługuje, oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatek w wysokości: 1) 50% wynagrodzenia \" za pracę w dwóch pierwszych godzinach nadliczbowych na dobę, 2) 100% wynagrodzenia \" za pracę w dalszych godzinach nadliczbowych oraz w godzinach nadliczbowych przypadających w nocy, w niedziele lub w święta, 3) 100% wynagrodzenia \" za każdą godzinę nadliczbową przekraczającą przeciętną tygodniową normę czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku określonego w pkt 1 i 2. §2. Wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatków, o których mowa w § 1, obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. §3. Dodatek, o którym mowa w § 1 pkt 2, nie przysługuje za pracę w normalnym wymiarze czasu pracy w niedzielę lub w święto, jeżeli pracownikowi został udzielony w zamian za pracę w takim dniu inny dzień wolny od pracy. §4. W stosunku do pracowników wykonujących stale pracę poza zakładem pracy, wynagrodzenie wraz z dodatkiem, o którym mowa w § 1, może być zastąpione ryczałtem, którego wysokość powinna odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w godzinach nadliczbowych."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151. W zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy. W takim przypadku pracownikowi nie przysługuje dodatek do wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{1}. §1. Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych zakładu wykonują w razie konieczności pracę poza normalnymi godzinami bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. §2. Pracownikom, o których mowa w § 1, z wyłączeniem pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, przysługuje jednak prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto, jeżeli za pracę w tym dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{3} . §1. Pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy godzinami 21.00 i 7.00. §2. Pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego 25% czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną, jest pracującym w nocy. §3. Czas pracy pracującego w nocy nie może przekraczać 8 godzin na dobę, jeżeli wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. §4. Wykaz prac, o których mowa w § 3, określi pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową, a w przypadku gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, z pracownikami wybranymi w tym celu przez załogę, w trybie przyjętym u danego pracodawcy oraz po zasięgnięciu opinii lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami. §5. Przepis § 3 nie dotyczy: 1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, 2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, 3) pracowników pracujących na zmiany w przypadku konieczności pracy na kolejnej zmianie, jednakże tylko przez czas niezbędny pracodawcy w celu zorganizowania zastępstwa pracownika nieobecnego w pracy."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{4}. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę, określonego w odrębnych przepisach. Rozdział VII Praca w niedziele i święta"}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{5}. §1. Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. §2. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{6}. §1. Praca w niedziele i święta jest dozwolona: 1) w przypadkach określonych w art. 149 § 1 pkt 1, 2) w ruchu ciągłym, 3) w wielobrygadowej organizacji pracy, 4) przy niezbędnych remontach, 5) w transporcie i w komunikacji, 6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych, 7) przy pilnowaniu mienia, 8) w rolnictwie i w hodowli, 9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w: a) gastronomii, b) zakładach hotelarskich, c) jednostkach gospodarki komunalnej, d) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych, zgodnie z odrębnymi przepisami, e) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zapewniających całodobową opiekę, zgodnie z odrębnymi przepisami, f) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku, 10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, których rozkład czasu pracy przewiduje pracę wyłącznie w soboty lub inne dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy oraz w niedziele i święta. §2. Praca w niedzielę i święta jest dozwolona również w placówkach handlowych i zakładach usługowych, zatrudniających nie więcej niż 5 pracowników, których działalność jest niezbędna do zaspokojenia codziennych potrzeb ludności. §3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje placówek i zakładów, o których mowa w § 2."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{7}. §1. Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i w święta w przypadkach, o których mowa w art. 151{6} § 1 pkt 1-9 i § 2, pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy: 1) w przypadku pracy w niedzielę - w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli, 2) w przypadku pracy w święto - w ciągu okresu rozliczeniowego. §2. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie, w terminie wskazanym w § 1 pkt 1, dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie - dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 150 § 1 pkt 2, za każdą godzinę pracy w niedzielę. §3. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie, w terminie wskazanym w § 1 pkt 2, dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 150 § 1 pkt 2, za każdą godzinę pracy w święto. §4. Do pracy w święto przypadające w niedzielę stosuje się przepisy dotyczące pracy w niedzielę."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{8}. Pracownik zatrudniony przez pracodawcę, u którego praca odbywa się również w niedziele, powinien korzystać co najmniej raz na cztery tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Nie dotyczy to pracowników zatrudnionych w zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury.\"; 29) w art. 153: a) § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Prawo do pozostałej części urlopu pracownik nabywa po przepracowaniu roku.\", b) po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§2{1}. Pracownikowi, który do dnia ustania stosunku pracy nie przepracował okresu wymaganego do nabycia prawa do urlopu, o którym mowa w § 1 i 2, przysługuje urlop określony w tych przepisach u pracodawcy, u którego upływa wymagany okres zatrudnienia, liczony łącznie u dotychczasowego i kolejnego pracodawcy. \"; 30) art. 154 otrzymuje brzmienie: \"Art. 154. §1. Wymiar urlopu wynosi: 1) 20 dni - po roku pracy, 2) 26 dni - po 10 latach pracy. §2. Urlopu udziela się w dniach roboczych, za które uważa się wszystkie dni, z wyjątkiem niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy. §3. Jeżeli pracownik wykonuje dozwoloną pracę w niedziele i święta, z wyłączeniem przypadku określonego w art. 151{6} § 1 pkt 1, urlopu udziela się w dniach kalendarzowych, które zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy są dla niego dniami pracy, z zastrzeżeniem § 4-5. §4. Pracownikowi objętemu jednym z systemów czasu pracy, o których mowa w art. 136, 137 i 142, jeżeli rozkład jego czasu pracy przewiduje większą liczbę dni wolnych od pracy w okresie rozliczeniowym niż przypadająca w tym okresie łączna liczba niedziel, świąt i dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, udziela się urlopu wypoczynkowego w jego dniach pracy i dniach wolnych od pracy w takiej proporcji, w jakiej dni te występują w czasie wykonywania pracy przez pracownika, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. §5. Przepis § 4 stosuje się także do pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, którego rozkład czasu pracy przewiduje dni pracy i dni, w których nie ma on obowiązku wykonywania pracy, a także do pracownika, o którym mowa w art. 151{6} § 1 pkt 10.\"; 31) w art. 155{1}: a) w § 1: - wyrazy \"z pracownikiem uprawnionym do urlopu\" zastępuje się wyrazami \"z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu\", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) u kolejnego pracodawcy - w wymiarze: a) proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego - w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego, b) proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym - w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem przepisu § 2,\", b) po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§2{1} . Przepis § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednim pracodawcą.\", c) skreśla się § 3; 32) art. 155{2} otrzymuje brzmienie: \"Art. 155{2}. §1. Przepis art. 155{1} § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej jeden miesiąc okresie: 1) urlopu bezpłatnego, 2) urlopu wychowawczego, 3) odbywania zasadniczej służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego albo ćwiczeń wojskowych, 4) tymczasowego aresztowania, 5) odbywania kary pozbawienia wolności, 6) nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy. §2. Jeżeli okres, o którym mowa w § 1, przypada po nabyciu przez pracownika prawa do urlopu w danym roku kalendarzowym, wymiar urlopu pracownika powracającego do pracy w ciągu tego roku kalendarzowego ulega proporcjonalnemu obniżeniu, chyba że przed rozpoczęciem tego okresu pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze.\"; 33) w art. 159: a) w § 1 wyrazy \"1,5 dnia\" zastępuje się wyrazami \"2 dni\", b) skreśla się § 2; 34) w art. 162 drugie zdanie otrzymuje brzmienie: \"W takim przypadku pracodawca powinien jednak zapewnić pracownikowi przynajmniej raz odpoczynek trwający nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.\"; 35) w art. 163 w § 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy \"dotyczy to także pracownika - ojca wychowującego dziecko, który korzysta z urlopu macierzyńskiego.\"; 36) art. 171 otrzymuje brzmienie: \"Art. 171. W razie niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.\"; 37) po art. 174{1} dodaje się art. 174{2} w brzmieniu: \"Art. 174{2}. §1. Na pisemny wniosek pracownika, złożony przez niego w związku z urodzeniem jego dziecka, pracodawca, z zastrzeżeniem warunku określonego w § 2, udziela mu urlopu bezpłatnego w wymiarze do 12 dni roboczych, który powinien być wykorzystany przez pracownika w okresie pierwszego miesiąca życia dziecka. §2. Pracownik zobowiązany jest do zawiadomienia pracodawcy o zamiarze uzyskania urlopu bezpłatnego przynajmniej na 2 tygodnie przed przewidywanym terminem urodzenia jego dziecka. §3. Do urlopu udzielonego pracownikowi na podstawie § 1 nie ma zastosowania § 2 art. 174.\"; 38) w art. 177 po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu: \"§5. Przepisy § 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio także do pracownika - ojca wychowującego dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego.\"; 39) w art. 179: a) w § 1 w pkt 2 wyraz \"orzeczenia\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczenia\", b) w § 4 wyraz \"orzeczeń\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczeń\"; 40) w art. 184 skreśla się wyraz \"pracownicy\"; 41) w art. 185 w §1wyraz \"świadectwem\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczeniem\"; 42) w art. 189{1}: a) w § 1 wyrazy \"art. 129{5} pkt 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 146 pkt 3\", b) w § 2 skreśla się wyrazy \"180 § 2 i\"; 43) w art. 191 w § 1 w pkt 2 wyraz \"świadectwo\" zastępuje się wyrazem Szaświadczenie\"; 44) w art. 201 w § 2 wyraz \"orzeknie\" zastępuje się wyrazami \"wyda zaświadczenie stwierdzające\"; 45) w art. 205 w § 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Młodocianemu, który nie nabył jeszcze prawa do urlopu, o którym mowa w § 1 i 2, pracodawca może, na jego wniosek, udzielić zaliczkowo urlopu w okresie ferii szkolnych.\"; 46) w art. 209: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§1. Pracodawca rozpoczynający działalność jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności, zawiadomić na piśmie właściwego inspektora pracy i właściwego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności.\", b) w § 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy \" , jeżeli zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników.\", c) w § 3 skreśla się wyraz \"państwowego\", d) w § 4 skreśla się wyraz \"państwowy\"; 47) art. 226 otrzymuje brzmienie: \"Art. 226. Pracodawca jest obowiązany: 1) oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe, związane z wykonywaną pracą, oraz stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko, 2) informować pracowników o ryzyku zawodowym, o którym mowa w pkt 1, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.\"; 48) w art. 229: a) w § 1 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Nie dotyczy to pracowników, z którymi zawierana jest kolejna umowa o pracę na tym samym stanowisku lub w podobnych warunkach pracy w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy.\", b) w § 4 i 7 wyraz \"orzeczenia\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczenia\", a w § 8 w pkt 2 wyraz \"orzeczeń\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczeń\"; 49) w art. 230 w § 1 wyraz \"orzeczenia\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczenia\", a wyraz \"orzeczeniu\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczeniu\"; 50) w art. 231 w zdaniu pierwszym wyraz \"orzeczenia\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczenia\", a wyrazy \"nie został zaliczony do żadnej z grup inwalidów\" zastępuje się wyrazami \"nie nabył prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy\"; 51) w art. 235 w § 1 oraz w § 3 w pkt 1 wyrazy \"Państwowej Inspekcji Sanitarnej\" zastępuje się wyrazami \"Inspekcji Sanitarnej\"; 52) w art. 237{11} w § 4 skreśla się wyraz \"państwowym\"; 53) art. 237{15} otrzymuje brzmienie: \"Art. 237{15}. §1. Minister właściwy do spraw pracy, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, mając na uwadze zapewnienie pracownikom właściwych warunków pracy, określi, w drodze rozporządzeń, ogólne wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych rodzajach działalności, obejmujące w szczególności: 1) ogólne wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy dla obiektów budowlanych i znajdujących się w nich pomieszczeń pracy oraz terenów zakładów pracy, 2) ogólne wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii dotyczące organizacji stanowisk pracy i procesów pracy, w tym: a) obsługi i stosowania maszyn, narzędzi i innych urządzeń technicznych, b) transportu wewnętrznego oraz magazynowania materiałów, c) ręcznych prac transportowych, d) prac szczególnie niebezpiecznych, 3) wymagania dotyczące oceny i dokumentowania ryzyka zawodowego związanego z zagrożeniami występującymi w procesach pracy oraz podejmowania środków mających na celu ochronę przed zagrożeniami, w tym stosowania znaków bezpieczeństwa oraz środków ochrony zbiorowej i indywidualnej, 4) zapewnienie środków do udzielania pierwszej pomocy, 5) wymagania odnoszące się do pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych oraz dotyczące zaopatrzenia pracowników w napoje i środki higieny osobistej, 6) inne wymagania ogólne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracownikom. §2. Ministrowie właściwi w sprawach z zakresu obejmującego określone rodzaje działalności lub rodzaje prac, należących do określonych działów administracji rządowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, a w razie potrzeby w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami, mając na uwadze zapewnienie pracownikom właściwych warunków pracy, określą, w drodze rozporządzeń, szczegółowe wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych rodzajów działalności lub prac, obejmujące w szczególności: 1) wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy odnoszące się do budynków i znajdujących się w nich pomieszczeń pracy związane z rodzajem wykonywanych prac, 2) wymagania dotyczące realizacji procesów pracy, w tym organizacji pracy i stanowisk pracy w sposób eliminujący lub ograniczający ryzyko związane z zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, z uwzględnieniem w szczególności: a) obsługi i stosowania w procesach pracy maszyn, narzędzi i innych urządzeń technicznych, b) stosowania w procesach pracy materiałów szkodliwych dla zdrowia i (lub) niebezpiecznych, c) transportu oraz magazynowania materiałów stosowanych w procesach pracy, d) stosowania niezbędnych środków ochrony zbiorowej oraz środków ochrony indywidualnej, e) sposobu postępowania w sytuacjach zagrożeń dla zdrowia lub bezpieczeństwa pracowników i w sytuacjach awaryjnych, f) określenia warunków wykonywania czynności stwarzających szczególnie duże zagrożenia dla pracowników i innych osób lub zakazów wykonywania takich czynności, 3) wymagania kwalifikacyjne wobec pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu prac stwarzających szczególnie duże zagrożenia zawodowe oraz tryb nabywania tych kwalifikacji, 4) inne wymagania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracownikom.\"; 54) w art. 241{26} § 2 otrzymuje brzmienie: \"§2. Układ zakładowy nie może określać warunków wynagradzania pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2.\"; 55) w dziale trzynastym skreśla się wyrazy \"Rozdział I Wykroczenia przeciwko prawom pracownika\"; 56) w art. 281: a) w pkt 2 po wyrazie \"pracę\" dodaje się wyrazy \"lub zmiany warunków tej umowy\", b) w pkt 5 wyrazy \"lub przepisy o ochronie pracy kobiet i zatrudnianiu młodocianych\" zastępuje się wyrazami \" , o ochronie pracy kobiet oraz mężczyzn wychowujących dziecko lub o zatrudnianiu młodocianych\"; 57) w art. 283 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie 14 dni właściwego inspektora pracy i właściwego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej działalności, jak również o zmianie miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności oraz o zmianie technologii, jeżeli zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników,\"; 58) skreśla się dział czternasty{a} ; 59) skreśla się art. 298 ; 60) w art. 304{1} po wyrazie \"ciążą\" dodaje się wyraz \"odpowiednio\"."}
{"id":"2003_1873_151","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 151{2}. §1. Czasu dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy. Czas pełnienia dyżuru nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku, o którym mowa w art. 133 i 134. §2. Za czas dyżuru pracownikowi przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego - wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. Nie dotyczy to dyżuru pełnionego przez pracownika w domu. §3. Przepisu § 1 zdanie drugie oraz § 2 nie stosuje się do pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy. Rozdział VI Praca w porze nocnej"}
{"id":"2003_1873_2","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496, z 1998 r. Nr 113, poz. 717 i Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 oraz z 2001 r. Nr 76, poz. 809 i 811) w art. 8 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie \"kobiet\" dodaje się wyrazy \"oraz mężczyzn wychowujących dziecko\"."}
{"id":"2003_1873_29","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 29{2}. §1. Zmiana warunków umowy o pracę wymaga zgody pracownika i pracodawcy. §2. Porozumienie stron w sprawie zmiany warunków umowy o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli porozumienie nie zostało zawarte na piśmie, pracodawca powinien, nie później niż w ciągu 7 dni od zawarcia porozumienia, potwierdzić pracownikowi na piśmie nowe warunki umowy o pracę.\"; 7) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 2 lata do nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 8) w art. 40 wyrazy \"prawa do renty z tytułu zaliczenia do I lub II grupy inwalidów\" zastępuje się wyrazami \"prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy\"; 9) w art. 43 w pkt 2 wyrazy \"stwierdzoną orzeczeniem lekarskim\" zastępuje się wyrazami \"potwierdzoną zaświadczeniem lekarskim\"; 10) w art. 47 w zdaniu drugim po wyrazach \"dotyczy to także przypadku, gdy\" dodaje się wyrazy \"rozwiązano umowę o pracę z pracownikiem - ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego, albo gdy\"; 11) w art. 50 w § 5 w zdaniu pierwszym po wyrazach \"urlopu macierzyńskiego\" dodaje się wyrazy \" , albo pracownikowi - ojcu wychowującemu dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego\"; 12) w art. 55 w § 1 wyraz \"orzeczenie\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczenie\", a wyraz \"orzeczeniu\" zastępuje się wyrazem \"zaświadczeniu\"; 13) w art. 57 w § 2 po wyrazach \"dotyczy to także przypadku, gdy\" dodaje się wyrazy \"rozwiązano umowę o pracę z pracownikiem - ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego, albo gdy\"; 14) w art. 63{1} w § 2 w zdaniu pierwszym wyrazy \"w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin\" zastępuje się wyrazami \"w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych\"; 15) w dziale drugim w rozdziale II po oddziale 7 dodaje się oddział 8 w brzmieniu: \"Oddział 8 Przepisy szczególne"}
{"id":"2003_1873_3","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (Dz.U. Nr 35, poz. 163, z 1985 r. Nr 35, poz. 162, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) w art. 4 w pkt 2 po wyrazie \"kobiet\" dodaje się wyrazy \"oraz mężczyzn wychowujących dziecko\"."}
{"id":"2003_1873_4","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o grupowych zwolnieniach pracowników\"; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności dokonania przez pracodawcę grupowego zwolnienia pracowników. Przez grupowe zwolnienie rozumie się rozwiązanie stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących indywidualnie pracownika, jeżeli w okresie nie przekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej: 1) 5 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia więcej niż 10, jednakże mniej niż 50 pracowników, 2) 10 prcowników, gdy pracodawca zatrudnia więcej niż 50, jednakże mniej niż 100 pracowników, 3) 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia przynajmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników, 4) 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia przynajmniej 300 i więcej pracowników. 2. Do liczby pracowników, o której mowa w ust. 1, wlicza się pracowników, z którymi następuje, z inicjatywy pracodawcy, rozwiązanie stosunków pracy na mocy porozumienia stron. 3. W razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, przepisy ustawy stosuje się niezależnie od liczby zatrudnionych pracowników, jak też liczby pracowników objętych zwolnieniem.\"."}
{"id":"2003_1873_5","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854) w art. 30 w ust. 5 wyrazy \"a także okresu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 129{4} § 2 zdanie drugie i § 3 Kodeksu pracy\" zastępuje się wyrazami \"a także okresu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 136 § 2 i 3 Kodeksu pracy \"."}
{"id":"2003_1873_6","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 6. Przepisy art. 40, 92{1} i 231 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do pracowników, którzy uzyskali prawo do I lub II grupy inwalidów, ustalone przed dniem 31 sierpnia 1997 r., lub prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, ustalone po dniu 31 sierpnia 1997 r., lecz przed wejściem w życie ustawy."}
{"id":"2003_1873_67","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 67{1}. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do stosunków pracy nawiązanych na podstawie innych aktów niż umowa o pracę oraz do tych aktów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.\"; 16) w art. 68 w § 1 skreśla się wyrazy \"albo w przepisach wydanych na podstawie art. 298\"; 17) w art. 69 w pkt 2 skreśla się lit. b); 18) w art. 72 w § 3 wyrazy \"do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku\" zastępuje się wyrazami \"do nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych\"; 19) w art. 76 skreśla się wyrazy \"lub przepisami wydanymi na podstawie art. 298\"; 20) w art. 77{2} : a) w § 1 wyraz \"5\" zastępuje się wyrazem \"20\", b) w § 5 wyrazy \"art. 241{22} \" zastępuje się wyrazami \"art. 241{26} § 2\"; 21) art. 77{3} otrzymuje brzmienie: \"Art. 77{3}. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej, jeżeli nie są oni objęci układem zbiorowym pracy, określi, w drodze rozporządzenia - w zakresie nie zastrzeżonym w odrębnych przepisach do właściwości innych organów minister właściwy do spraw pracy, na wniosek właściwego ministra.\"; 22) w art. 87: a) w § 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych\" zastępuje się wyrazami \"po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych\", b) w § 5 wyrazy \"Nagroda z zakładowego funduszu nagród\" zastępuje się wyrazami \"Dodatkowe wynagrodzenie roczne dla pracowników jednostek sfery budżetowej\"; 23) w art. 92{1} w § 1 wyrazy \"renty inwalidzkiej\" zastępuje się wyrazami \"renty z tytułu niezdolności do pracy\"; 24) w art. 93 w § 4 w pkt 2 wyrazy \"w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin\" zastępuje się wyrazami \"w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych\"; 25) w art. 94 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie, w szczególności przez wprowadzenie niezbędnych przerw w pracy, wliczanych do czasu pracy,\"; 26) w art. 97 po § 1 dodaje się § 1{1} w brzmieniu: \"§1{1}. W przypadku rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem, z którym dotychczasowy pracodawca nawiązuje bez przerwy kolejną umowę o pracę, pracodawca jest zobowiązany wystawić świadectwo pracy tylko na żądanie pracownika.\"; 27) w art. 104{1} w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy,\"; 28) dział szósty otrzymuje brzmienie: \"Dział szósty Czas pracy Rozdział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2003_1873_7","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 7. Do trwających w dniu wejścia w życie ustawy postępowań dotyczących rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy stosuje się dotychczasowe przepisy."}
{"id":"2003_1873_8","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 8. Ilekroć przepisy prawa odwołują się w jakiejkolwiek formie do przepisów ustawy wymienionej w art. 4 należy przez to rozumieć odesłanie do ustawy o grupowych zwolnieniach pracowników w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1873_9","title":"Ustawa z dnia 18 września 2001 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 9. Z dniem wejścia w życie ustawy pracodawca jest obowiązany rozliczyć czas pracy pracowników przepracowany do tego dnia w ostatnim okresie rozliczeniowym poprzedzającym wejście w życie tej ustawy."}
{"id":"2003_1884_1","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[1])) w art. 130a wprowadza się następujące zmiany: 1) po ust. 5 dodaje się ust. 5a-5e w brzmieniu: „5a. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 pojazd jest usuwany z drogi przez jednostkę wyznaczoną przez starostę. 5b. Starosta, wyznaczając jednostkę do usuwania po­jazdów, kieruje się przesłankami zachowania rzetelności oraz zapewnienia najwyższej jakości świadczonych usług, a w szczególności bierze pod uwagę: 1) standard wyposażenia i oznakowania pojazdu przeznaczonego do usuwania lub przemieszczania pojazdów; 2) liczbę i rodzaj pojazdów przystosowanych do usuwania lub przemieszczania pojazdów, stosownie do wielkości obszaru świadczonych usług; 3) deklarowany czas przybycia na miejsce zdarzenia; 4) zobowiązanie jednostki do realizacji każdego zlecenia usunięcia pojazdu z drogi; 5) opinię właściwego miejscowo komendanta powiato­wego Policji w zakresie dotychczasowego przebie­gu ewentualnej współpracy jednostki z Policją; 6) konieczność zachowania warunków konkurencji; 7) proponowaną cenę usługi. 5c. Pojazd usunięty z drogi, w przypadkach określonych w ust. 1 i 2, umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie. 5d. Starosta, wyznaczając jednostkę do pro­wadzenia parkingu strzeżonego, kieruje się prze­słankami rzetel­ności oraz zapewnienia najwyższej jakości świadczonych usług, a w szcze­gólności bierze pod uwagę: 1) standard wyposażenia parkingu strzeżonego, a zwłaszcza rodzaj ogrodzenia, oświetlenie i monitoring; 2) liczbę miejsc do parkowania pojazdów; 3) proponowany rodzaj zabezpieczenia pojazdów; 4) warunki utrzymywania pojazdów, a zwłaszcza pojazdów z uszkodzeniami powypadkowymi; 5) miejsce położenia parkingu; 6) opinię właściwego miejscowo komendanta powia­towego Policji w zakresie dotychczasowego prze­biegu ewentualnej współpracy jednostki z Policją; 7) zobowiązanie jednostki do realizacji każdego zlecenia umieszczenia pojazdu na parkingu strzeżonym; 8) konieczność zachowania warunków konkurencji; 9) proponowaną cenę usługi. 5e. Wyznaczenie jednostki usuwającej pojazd oraz pro­wadzącej parking strzeżony, na którym umieszcza się usunięty pojazd, następuje poprzez wybór najko­rzystniejszej oferty z uwzględnieniem warunków określonych w ust. 5b i 5d. Wyznaczenie następuje na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata. Starosta może wyznaczyć więcej niż jedną jednostkę.”; 2) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 5c, ustala rada powiatu.”; 3) w ust. 11 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) tryb oraz warunki współdziałania z Policją i innymi pod­miotami uprawnionymi do podejmowania decyzji o usu­nięciu pojazdu jednostek usuwających pojazdy lub pro­wadzących strzeżone parkingi;”."}
{"id":"2003_1884_2","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 130a ust. 11 ustawy – Prawo o ruchu drogowym zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 130a ust. 11 ustawy – Prawo o ruchu drogowym w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1884_3","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 141 i Nr 104, poz. 708 i 711."}
{"id":"2003_1886_1","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1514) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) art. 1 pkt 7 lit. c i pkt 13 oraz art. 2 pkt 1 w zakresie dodawanych art. 21a pkt 3 i 4, art. 21b, a także art. 5, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.;”; 2) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) art. 1 pkt 7 lit. a, b, d i e, pkt 8, 9, 12 i 15, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2014 r.”."}
{"id":"2003_1886_2","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2013 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2003_1934_1","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy - Kodeks wyborczy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. - Kodeks wyborczy (Dz. U. Nr 21, poz. 112, z późn. zm.[1])) w art. 337: 1) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) limit wydatków dla danego komitetu oblicza się według wzoru: L = w k, gdzie poszczególne symbole oznaczają: L - limit wydatków, w - liczbę wyborców w kraju ujętych w rejestrach wyborców w okręgach wyborczych, w których komitet zarejestrował listy kandydatów, k - kwotę przypadającą na każdego wyborcę w kraju ujętego w rejestrze wyborców, o której mowa w pkt 1.”; 2) § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Państwowa Komisja Wyborcza, w terminie 14 dni od dnia zarządzenia wyborów, ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” i zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej liczbę wyborców ujętych w rejestrach wyborców na terenie całego kraju oraz na terenie poszczególnych okręgów wyborczych według stanu na koniec kwartału poprzedzającego dzień ogłoszenia postanowienia o zarządzeniu wyborów.”."}
{"id":"2003_1934_2","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy - Kodeks wyborczy","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 26, poz. 134, Nr 94, poz. 550, Nr 102, poz. 588, Nr 134, poz. 777, Nr 147, poz. 881, Nr 149, poz. 889, Nr 171, poz. 1016 i Nr 217, poz. 1281 oraz z 2012 r. poz. 849, 951 i 1529."}
{"id":"2003_1935_1","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2017 r. poz. 882) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 4 w pkt 2 po wyrazie „zadań” dodaje się wyrazy „ministra właściwego do spraw zdrowia,”, b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zapewnieniu osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej, zintegrowanej i dostępnej opieki zdrowotnej, w tym w ramach centrów zdrowia psychicznego, oraz innych form pomocy niezbędnych do życia w środowisku społecznym, rodzinnym i zawodowym.”, c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Koordynatorem realizacji Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego jest minister właściwy do spraw zdrowia.”, d) ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: „7. Minister właściwy do spraw zdrowia sporządza, co 2 lata, informację o zrealizowanych lub podjętych zadaniach z zakresu ochrony zdrowia psychicznego zawierającą ocenę realizacji Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego za 2 ostatnie lata. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje informację Radzie Ministrów do dnia 30 listopada roku następującego po ostatnim roku objętym informacją. 8. Rada Ministrów przekazuje Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej informację, o której mowa w ust. 7, w terminie 3 miesięcy od dnia jej przyjęcia.”; 2) w art. 3: a) w pkt 6 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) unieruchomienie – obezwładnienie osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa,”, b) w pkt 6 w lit. d kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) lekarzu psychiatrze – należy przez to rozumieć lekarza specjalistę w dziedzinie psychiatrii lub lekarza specjalistę w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.”; 3) w art. 4a w ust. 1 wyrazy „organ koordynacyjno-doradczy” zastępuje się wyrazami „organ opiniodawczo-doradczy”; 4) w art. 6 dodaje się ust. 4–6 w brzmieniu: „4. Marszałek województwa upoważnia lekarzy psychiatrów do wykonywania zadań, o których mowa w art. 18 ust. 3 i ust. 10 pkt 2 oraz w art. 46 ust. 2c. 5. Marszałek województwa podaje informację o upoważnionych lekarzach, o których mowa w ust. 4, do publicznej wiadomości przez zamieszczenie jej na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego marszałka oraz na bieżąco aktualizuje dane zawarte w informacji. 6. Informacja, o której mowa w ust. 5, zawiera następujące dane upoważnionego lekarza: 1) imię lub imiona i nazwisko; 2) numer prawa wykonywania zawodu; 3) adres poczty elektronicznej i numer telefonu.”; 5) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. 1. Za świadczenia zdrowotne w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej udzielane osobie z zaburzeniami psychicznymi przez świadczeniodawcę, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, o której mowa w art. 132 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938 i 2110), zwanej dalej „ustawą o świadczeniach”, nie pobiera się od tej osoby opłat. 2. Osobom z zaburzeniami psychicznymi przebywającym w szpitalu psychiatrycznym przysługują bez pobierania od nich opłat, produkty lecznicze, wyroby, o których mowa w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 211), środki pomocnicze oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2017 r. poz. 149 i 60). 3. Osobom z zaburzeniami psychicznymi przysługują także produkty lecznicze, wyroby medyczne oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego określone w wykazach, o których mowa w art. 37 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1844), w zakresie kategorii, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b tej ustawy, zakwalifikowane do odpłatności zgodnie z art. 6 ust. 2 tej ustawy.”; 6) w art. 18: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) poważnie zakłócają lub uniemożliwiają funkcjonowanie zakładu leczniczego udzielającego świadczenia zdrowotnego w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej, innego zakładu leczniczego lub jednostki organizacyjnej pomocy społecznej.”, b) w ust. 2 w zdaniu drugim po wyrazach „W szpitalach psychiatrycznych,” dodaje się wyrazy „innych zakładach leczniczych,”, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku, w którym osoba z zaburzeniami psychicznymi, z uwagi na jej stan, jest niezdolna do zrozumienia przekazywanych jej informacji, w dokumentacji medycznej odnotowuje się przyczynę odstąpienia od uprzedzenia tej osoby o możliwości zastosowania przymusu bezpośredniego.”, d) w ust. 4 po wyrazach „W szpitalu psychiatrycznym” dodaje się wyrazy „oraz w innym zakładzie leczniczym”, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Zastosowanie przymusu bezpośredniego wobec osoby, o której mowa w ust. 1: 1) pkt 1 i 2 – polega na przytrzymaniu, przymusowym podaniu leków, unieruchomieniu lub izolacji; 2) pkt 3 – polega na przytrzymaniu lub przymusowym podaniu leków; 3) pkt 1 i 2 – w sytuacji, o której mowa w ust. 5, polega na przytrzymaniu, przymusowym podaniu leków lub unieruchomieniu.”, f) w ust. 9 po wyrazie „Policja” dodaje się wyrazy „, jednostki Służby Więziennej”, g) uchyla się ust. 11; 7) po art. 18 dodaje się art. 18a–18f w brzmieniu: „Art. 18a. 1. Zastosowanie przymusu bezpośredniego może nastąpić z użyciem więcej niż jednego środka spośród wymienionych w art. 3 pkt 6. 2. Osobie z zaburzeniami psychicznymi, wobec której jest stosowany przymus bezpośredni w formie unieruchomienia lub izolacji, należy odebrać przedmioty, które mogą być niebezpieczne dla życia lub zdrowia tej osoby albo innych osób, w szczególności: przedmioty ostre, okulary, protezy zębowe, pas, szelki, sznurowadła i źródła ognia. 3. Stan fizyczny osoby z zaburzeniami psychicznymi unieruchomionej lub izolowanej kontroluje pielęgniarka nie rzadziej niż co 15 minut, również w czasie snu tej osoby. 4. Przymus bezpośredni może trwać tylko do czasu ustania przyczyn jego zastosowania. 5. Zastosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji lekarz zleca na czas nie dłuższy niż 4 godziny. 6. Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie natychmiastowej decyzji lekarza, o zastosowaniu przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji decyduje i nadzoruje osobiście jego wykonanie pielęgniarka, zawiadamiając o tym niezwłocznie lekarza. W przypadku gdy ustanie przyczyna zastosowania przymusu bezpośredniego i nadal nie jest możliwe uzyskanie decyzji lekarza, decyzję o zaprzestaniu stosowania przymusu bezpośredniego podejmuje pielęgniarka. 7. Lekarz, po uzyskaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6, przeprowadza badanie osoby z zaburzeniami psychicznymi oraz zatwierdza zastosowanie przymusu bezpośredniego zleconego przez pielęgniarkę albo nakazuje zaprzestanie jego stosowania. 8. Lekarz, po osobistym badaniu osoby z zaburzeniami psychicznymi, może przedłużyć stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji na następne dwa okresy, z których każdy nie może trwać dłużej niż 6 godzin. 9. Po dwukrotnym przedłużeniu przez lekarza stosowania przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji dalsze przedłużenie jego stosowania na kolejne okresy, z których każdy nie może być dłuższy niż 6 godzin, jest dopuszczalne wyłącznie po każdorazowym osobistym badaniu osoby z zaburzeniami psychicznymi przez lekarza psychiatrę. 10. Przedłużenie stosowania przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji na każdy z kolejnych okresów, o których mowa w ust. 8 i 9, wymaga uzyskania opinii innego lekarza będącego lekarzem psychiatrą. 11. Po upływie 24 godzin stosowania przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji lekarz powiadamia o jego stosowaniu ordynatora (lekarza kierującego oddziałem albo jednostką lub komórką organizacyjną, w której zastosowano przymus bezpośredni)."}
{"id":"2003_1935_10","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 10. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 18 ust. 11 oraz art. 49 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 18f oraz art. 49 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 2) art. 22 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2, 3) art. 47 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2018 r."}
{"id":"2003_1935_11","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 11. 1. W latach 2018–2027 maksymalny limit wydatków budżetu państwa w części 15 – Sądy powszechne, będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy, wynosi w roku: 1) 2018 – 4,2 mln zł; 2) 2019 – 4,2 mln zł; 3) 2020 – 4,2 mln zł; 4) 2021 – 4,2 mln zł; 5) 2022 – 4,2 mln zł; 6) 2023 – 4,2 mln zł; 7) 2024 – 4,2 mln zł; 8) 2025 – 4,2 mln zł; 9) 2026 – 4,2 mln zł; 10) 2027 – 4,2 mln zł. 2. W przypadku gdy wielkość wydatków, o których mowa w ust. 1, po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 65% limitu wydatków przewidzianych na ten rok, wielkość przyznanych środków przeznaczonych na wydatki obniża się w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę między wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia wydatków. 3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"2003_1935_12","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawę z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii."}
{"id":"2003_1935_18b","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18b. 1. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, w przypadku braku możliwości uzyskania zlecenia lekarza, pielęgniarka może przedłużyć stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji na okres nie dłuższy niż 4 godziny. 2. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej czas stosowania wobec osoby z zaburzeniami psychicznymi przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia lub izolacji nie może przekroczyć 8 godzin. Dalsze przedłużenie stosowania przymusu bezpośredniego w tych formach jest dopuszczalne jedynie w warunkach szpitalnych. 3. O przewiezieniu osoby z zaburzeniami psychicznymi do szpitala psychiatrycznego kierownik jednostki organizacyjnej pomocy społecznej powiadamia przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego tej osoby."}
{"id":"2003_1935_18c","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18c. 1. Zastosowanie każdego rodzaju środka przymusu bezpośredniego podlega odnotowaniu w indywidualnej i zbiorczej dokumentacji medycznej. 2. W jednostce organizacyjnej pomocy społecznej informację o zastosowaniu przymusu bezpośredniego zamieszcza się w prowadzonym przez kierownika tej jednostki rejestrze przypadków zastosowania przymusu bezpośredniego zawierającym następujące dane: 1) imię i nazwisko osoby, wobec której zastosowano przymus bezpośredni; 2) imię i nazwisko zlecającego zastosowanie przymusu bezpośredniego oraz osób wykonujących jego stosowanie; 3) zastosowany rodzaj środka przymusu bezpośredniego; 4) opis przyczyn zastosowania przymusu bezpośredniego; 5) czas trwania przymusu bezpośredniego (data i godzina rozpoczęcia i zakończenia jego stosowania); 6) przebieg stosowania przymusu bezpośredniego, w tym informację o skutkach jego stosowania dla zdrowia osoby, wobec której został zastosowany. 3. Przymus bezpośredni może być wykonywany wyłącznie przez osoby poinstruowane w zakresie okoliczności, zasad i sposobu jego stosowania. 4. Za przekazanie instrukcji, o której mowa w ust. 3, bezpośrednio odpowiada: 1) kierownik podmiotu leczniczego – dla osób zatrudnionych w kierowanym przez niego podmiocie leczniczym lub osób wykonujących w tym podmiocie działalność na podstawie zawartej umowy lub porozumienia; 2) kierownik jednostki organizacyjnej pomocy społecznej – dla osób zatrudnionych w kierowanej przez niego jednostce lub osób wykonujących w tej jednostce działalność na podstawie zawartej umowy lub porozumienia; 3) dysponent zespołów ratownictwa medycznego – dla osób wchodzących w skład zespołów ratownictwa medycznego."}
{"id":"2003_1935_18d","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18d. 1. Osobę, wobec której zastosowano przymus bezpośredni w formie unieruchomienia, umieszcza się w pomieszczeniu jednoosobowym; przepis nie dotyczy sytuacji, o których mowa w art. 18 ust. 5. 2. W przypadku braku możliwości umieszczenia osoby, o której mowa w ust. 1, w pomieszczeniu jednoosobowym, osłania się ją od innych osób przebywających w tym samym pomieszczeniu, zapewniając poszanowanie jej godności i intymności, w tym również przy wykonywaniu zabiegów pielęgnacyjnych."}
{"id":"2003_1935_18e","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18e. 1. Przymus bezpośredni w formie izolacji jest stosowany w pomieszczeniu urządzonym w sposób zabezpieczający przed uszkodzeniem ciała osoby z zaburzeniami psychicznymi i odpowiadającym wymogom, jakie powinny spełniać pokoje łóżkowe w szpitalu psychiatrycznym lub w innym zakładzie leczniczym albo pokoje mieszkalne w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej. 2. Pomieszczenie przeznaczone do izolacji wyposaża się w instalację monitoringu umożliwiającą stały nadzór nad osobą z zaburzeniami psychicznymi w nim przebywającą oraz kontrolę wykonania czynności związanych z tym rodzajem środka przymusu bezpośredniego. 3. Obraz z monitoringu pomieszczeń lub ich części przeznaczonych do celów sanitarnohigienicznych jest przekazywany w sposób uniemożliwiający ukazywanie intymnych części ciała ludzkiego oraz intymnych czynności fizjologicznych. 4. Monitorowanie i utrwalanie zapisu dźwięku nie może obejmować informacji objętych tajemnicą spowiedzi lub tajemnicą prawnie chronioną. 5. Dane utrwalone za pomocą urządzeń monitorujących mogą być przetwarzane wyłącznie przez osoby posiadające upoważnienie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922), w szczególności sędziów oraz Rzeczników Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego w celu realizacji zadań określonych w ustawie. Zapis utrwalonego obrazu i dźwięku podlega ochronie określonej w przepisach o ochronie danych osobowych. 6. Zapis z monitoringu przechowuje się przez okres co najmniej 12 miesięcy od dnia jego zarejestrowania, nie dłużej jednak niż przez 13 miesięcy od dnia jego zarejestrowania, o ile nie zostanie on zabezpieczony jako dowód w sprawie w przypadku toczącego się postępowania. Po upływie terminu przechowywania zapis usuwa się w sposób uniemożliwiający jego odzyskanie. Z usunięcia zapisu sporządza się protokół, w którym należy wskazać datę tej czynności oraz imię i nazwisko osoby, która dokonała usunięcia. Dopuszcza się niszczenie zapisu na urządzeniu monitorującym przez jego automatyczne nadpisanie w przypadku, gdy warunki techniczne tego urządzenia umożliwiają przechowywanie zapisu przez okres, o którym mowa w zdaniu pierwszym."}
{"id":"2003_1935_18f","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 18f. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób dokumentowania zastosowania przymusu bezpośredniego oraz sposób dokonywania oceny zasadności jego zastosowania, 2) sposób przeprowadzania oceny stanu fizycznego osoby z zaburzeniami psychicznymi unieruchomionej lub izolowanej, 3) rodzaje i wzory dokumentów stosowanych przy wykonywaniu czynności, o których mowa w pkt 1 i 2 – uwzględniając potrzebę ochrony praw i godności osoby, wobec której jest stosowany przymus bezpośredni, oraz skutecznej oceny zasadności stosowania tego przymusu.”; 8) po art. 30a dodaje się art. 30b w brzmieniu: „Art. 30b. 1. W szpitalu psychiatrycznym jest prowadzony rejestr osób przyjętych do szpitala: 1) bez zgody, 2) bez zgody, jeżeli zgoda na pobyt została następnie wyrażona, 3) niezdolnych do wyrażenia zgody lub stanowiska odnośnie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego – zwany dalej „rejestrem”. 2. W przypadku oddziału psychiatrycznego funkcjonującego w szpitalu psychiatrycznym dysponującym więcej niż jednym oddziałem psychiatrycznym rejestr jest prowadzony wspólnie dla wszystkich tych oddziałów. 3. Kierownik podmiotu leczniczego wyznacza osoby upoważnione do dokonywania wpisów w rejestrze. 4. Rejestr jest prowadzony w systemie teleinformatycznym według następującego układu danych: 1) imię i nazwisko osoby przyjętej do szpitala; 2) numer PESEL (jeżeli posiada) lub data urodzenia osoby przyjętej do szpitala; 3) data przyjęcia do szpitala; 4) podstawa prawna przyjęcia do szpitala; 5) numer pacjenta w księdze głównej przyjęć prowadzonej na podstawie przepisów o dokumentacji medycznej; 6) imię i nazwisko osoby upoważnionej do prowadzenia rejestru i data wpisu. 5. Rejestr jest prowadzony w sposób zapewniający: 1) zabezpieczenie danych zawartych w rejestrze przed uszkodzeniem lub utratą; 2) zachowanie integralności i wiarygodności danych zawartych w rejestrze; 3) stały dostęp do danych zawartych w rejestrze wyłącznie dla osób uprawnionych oraz zabezpieczenie ich przed dostępem osób nieuprawnionych. 6. Dane gromadzone w rejestrze są objęte tajemnicą i mogą być udostępniane wyłącznie osobom uprawnionym i w zakresie wynikającym z obowiązujących przepisów. 7. Szpital psychiatryczny zapewnia warunki techniczne umożliwiające prowadzenie rejestru, kontroluje przekazywane dane pod względem ich jakości i kompletności, sprawuje nadzór nad gromadzeniem danych w rejestrze i bezpieczeństwem elektronicznej bazy danych rejestrowych. 8. Rejestr stanowi dokumentację zbiorczą szpitala psychiatrycznego w rozumieniu przepisów o dokumentacji medycznej.”; 9) w art. 36: a) w ust. 1 po wyrazach „Osoba przebywająca w szpitalu psychiatrycznym” dodaje się wyrazy „, w tym również osoba ubezwłasnowolniona,”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wypisania ze szpitala psychiatrycznego osoby przebywającej w nim bez swojej zgody mogą żądać również: przedstawiciel ustawowy, małżonek, rodzeństwo, krewni w linii prostej oraz osoba sprawująca faktyczną nad nią opiekę. Żądanie takie może być zgłoszone w dowolnej formie i odnotowuje się je w dokumentacji medycznej.”; 10) w art. 38 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2–5 w brzmieniu: „2. Przyjęcie do domu pomocy społecznej osoby, o której mowa w ust. 1, bez jej zgody a za zgodą jej przedstawiciela ustawowego wymaga orzeczenia sądu opiekuńczego o przyjęciu do domu pomocy społecznej. 3. Przyjęcie do domu pomocy społecznej osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie następuje za pisemną zgodą jej przedstawiciela ustawowego. Przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę po uzyskaniu zezwolenia sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie. 4. Jeżeli przyjęcie do domu pomocy społecznej dotyczy osoby małoletniej powyżej 16 roku życia lub osoby pełnoletniej całkowicie ubezwłasnowolnionej, zdolnej do wyrażenia zgody, jest wymagane również uzyskanie zgody tej osoby na przyjęcie. W przypadku sprzecznych oświadczeń w sprawie przyjęcia do domu pomocy społecznej tej osoby i jej przedstawiciela ustawowego, przyjęcie do domu pomocy społecznej wymaga orzeczenia sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby. 5. Osoba, o której mowa w ust. 1, podlega okresowym badaniom stanu zdrowia psychicznego w zakresie uzasadniającym jej pobyt w domu pomocy społecznej. Badania przeprowadza się co najmniej raz na 6 miesięcy.”; 11) art. 41 otrzymuje brzmienie: „Art. 41. 1. Osoba przyjęta do domu pomocy społecznej, w tym również osoba ubezwłasnowolniona, jej przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewni w linii prostej, rodzeństwo oraz osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę, mogą występować do sądu opiekuńczego z wnioskiem o zmianę orzeczenia o przyjęciu do domu pomocy społecznej. 2. Z wnioskiem o zmianę orzeczenia o przyjęciu do domu pomocy społecznej może także wystąpić kierownik domu pomocy społecznej, jeżeli uzna, że zmieniły się okoliczności uzasadniające orzeczenie o przyjęciu osoby do domu pomocy społecznej. 3. W przypadku gdy osoba nie wyraża zgody na dalsze przebywanie w domu pomocy społecznej i nie została do niego przyjęta na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego o przyjęciu do domu pomocy społecznej, osoba ta, jej przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewni w linii prostej, rodzeństwo, osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę lub kierownik domu pomocy społecznej mogą wystąpić do sądu opiekuńczego z wnioskiem o zniesienie obowiązku przebywania w domu pomocy społecznej.”; 12) w art. 42 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: „Do wysłuchania osoby ubezwłasnowolnionej, która na wniosek jej opiekuna prawnego ma być przyjęta do szpitala psychiatrycznego albo domu pomocy społecznej, stosuje się odpowiednio art. 547 Kodeksu postępowania cywilnego.”; 13) w art. 43: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Kontrolę sprawuje sędzia wykazujący się szczególną znajomością problematyki ochrony zdrowia psychicznego wyznaczony przez prezesa sądu okręgowego, w którego okręgu znajduje się szpital psychiatryczny lub dom pomocy społecznej.”, b) dodaje się ust. 3–15 w brzmieniu: „3. Kontrola jest prowadzona przez: 1) badanie prawidłowości prowadzenia dokumentacji stanowiącej podstawę przyjęcia do szpitala psychiatrycznego i domu pomocy społecznej oraz przebywania w tych podmiotach osób z zaburzeniami psychicznymi; 2) badanie prawidłowości prowadzenia dokumentacji medycznej dotyczącej zastosowania przymusu bezpośredniego lub rejestru przypadków zastosowania przymusu bezpośredniego, z uwzględnieniem danych utrwalonych za pomocą urządzeń monitorujących; 3) badanie prawidłowości prowadzenia dokumentacji medycznej dotyczącej świadczeń zdrowotnych stwarzających podwyższone ryzyko dla osób z zaburzeniami psychicznymi; 4) badanie współdziałania kontrolowanego podmiotu z rodzinami i opiekunami osób z zaburzeniami psychicznymi; 5) badanie prawidłowości i terminowości załatwiania skarg i wniosków osób z zaburzeniami psychicznymi przebywających w kontrolowanym podmiocie; 6) kontakt bezpośredni z osobami z zaburzeniami psychicznymi przebywającymi w kontrolowanym podmiocie; 7) wydawanie zaleceń pokontrolnych oraz sprawdzanie prawidłowości i terminowości ich realizacji; 8) podejmowanie innych czynności zmierzających do usunięcia uchybień i zapobiegania ich powstawaniu. 4. Sędzia wykonuje kontrole: 1) stałe – co najmniej raz w roku, obejmujące wszystkie czynności, o których mowa w ust. 3, przeprowadzane w szpitalach psychiatrycznych i w domach pomocy społecznej lub 2) doraźne – obejmujące wszystkie albo niektóre z czynności, o których mowa w ust. 3, przeprowadzane w szczególności w razie uzasadnionego podejrzenia występowania uchybień w funkcjonowaniu szpitala psychiatrycznego i domu pomocy społecznej. 5. Sędzia zawiadamia kierownika szpitala psychiatrycznego i domu pomocy społecznej o przystąpieniu do czynności kontrolnych i zakresie kontroli. 6. Po zakończeniu kontroli sędzia zapoznaje kierownika kontrolowanego podmiotu z jej wynikami, umożliwiając w terminie 3 dni roboczych ustosunkowanie się do dokonanych ustaleń oraz do propozycji zaleceń pokontrolnych. W miarę potrzeby kierownik organizuje naradę pokontrolną, w której powinni brać udział również inni pracownicy kontrolowanego podmiotu. 7. O terminie i przedmiocie narady pokontrolnej zawiadamia się organ sprawujący nadzór nad kontrolowanym podmiotem. 8. Sędzia sporządza sprawozdanie z przebiegu kontroli w terminie 14 dni od dnia jej zakończenia. Sprawozdanie przechowuje się we właściwym sądzie okręgowym. 9. Sprawozdanie z przebiegu kontroli zawiera: 1) wskazanie terminu przeprowadzonej kontroli; 2) wskazanie okresu objętego kontrolą i szczegółowego przedmiotu kontroli; 3) ocenę sposobu wykonania zaleceń wydanych w następstwie poprzedniej kontroli; 4) szczegółową ocenę kontrolowanego podmiotu; 5) ustalenie wyników przeprowadzonej kontroli, w tym stwierdzonych uchybień; 6) zalecenia pokontrolne; 7) ewentualne wnioski związane z naruszeniem obowiązków zawodowych; 8) podpis sędziego; 9) datę sporządzenia. 10. Prezes sądu okręgowego przesyła odpis sprawozdania z przebiegu kontroli w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania właściwemu sądowi opiekuńczemu, kierownikowi kontrolowanego podmiotu i organowi sprawującemu nadzór nad tym podmiotem, w celu podjęcia stosownych czynności. 11. W razie stwierdzenia istotnych uchybień w działalności kontrolowanego podmiotu prezes sądu okręgowego przesyła odpis sprawozdania z przebiegu kontroli w terminie 30 dni od dnia zakończenia kontroli Ministrowi Sprawiedliwości oraz ministrowi właściwemu do spraw zdrowia – w przypadku kontroli w szpitalu psychiatrycznym albo właściwemu wojewodzie – w przypadku kontroli w domu pomocy społecznej. 12. Kierownik kontrolowanego podmiotu lub organ sprawujący nadzór nad tym podmiotem może, w terminie 14 dni od dnia otrzymania sprawozdania z przebiegu kontroli, zgłosić prezesowi sądu okręgowego zastrzeżenia lub wnioski dotyczące wyników kontroli oraz zaleceń pokontrolnych. 13. Prezes sądu okręgowego w terminie 30 dni od dnia otrzymania zastrzeżeń lub wniosków, o których mowa w ust. 12, zawiadamia zgłaszającego o sposobie ich załatwienia. 14. Kierownik kontrolowanego podmiotu składa prezesowi sądu okręgowego we wskazanym przez niego terminie informację dotyczącą zakresu i sposobu wykonania zaleceń pokontrolnych. 15. O niewykonaniu lub niewłaściwym wykonaniu zaleceń pokontrolnych prezes sądu okręgowego zawiadamia organ sprawujący nadzór nad kontrolowanym podmiotem.”; 14) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W sprawach określonych w art. 25, art. 29, art. 36 ust. 3, art. 38 ust. 2 i art. 39 sąd opiekuńczy orzeka niezwłocznie po przeprowadzeniu rozprawy; rozprawa powinna się odbyć nie później niż w terminie 14 dni od dnia wpływu wniosku lub otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 23 ust. 4.”; 15) w art. 46: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisy ust. 1, 2 i 5 stosuje się odpowiednio do postępowania o przyjęcie do domu pomocy społecznej albo wypisanie z domu pomocy społecznej. Do czasu przyjęcia osoby, o której mowa w art. 38 ust. 2 i art. 39, do domu pomocy społecznej organ do spraw pomocy społecznej powinien zapewnić jej niezbędną pomoc.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Do przeniesienia osoby ubezwłasnowolnionej do innego domu pomocy społecznej stosuje się przepisy dotyczące przyjęcia do domu pomocy społecznej.”, c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. W sprawach dotyczących wypisania osoby chorej psychicznie ze szpitala psychiatrycznego uczestnikiem postępowania z mocy prawa jest również szpital psychiatryczny.”; 16) art. 48 otrzymuje brzmienie: „Art. 48. 1. Sąd ustanawia dla osoby, której postępowanie dotyczy bezpośrednio, adwokata lub radcę prawnego z urzędu, nawet bez jej wniosku, jeżeli osoba ta ze względu na stan zdrowia psychicznego nie jest zdolna do złożenia wniosku, a sąd uzna udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie za potrzebny. 2. Sąd ustanawia adwokata lub radcę prawnego z urzędu, jeżeli postępowanie dotyczy bezpośrednio osoby przyjmowanej do szpitala psychiatrycznego albo do domu pomocy społecznej, albo przebywającej w danym podmiocie, bez jej zgody.”; 17) w art. 49 w pkt 2 uchyla się lit. c."}
{"id":"2003_1935_2","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r. poz. 487) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) w środkach i obiektach transportu publicznego, z wyjątkiem: a) wagonów restauracyjnych i bufetów w pociągach komunikacji krajowej, w których dopuszcza się sprzedaż, podawanie i spożywanie napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa, b) pociągów komunikacji międzynarodowej, w których dopuszcza się sprzedaż, podawanie i spożywanie: – napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa w wagonach restauracyjnych i bufetach oraz w wagonach sypialnych i z miejscami do leżenia, – napojów alkoholowych o zawartości powyżej 4,5% alkoholu przy stolikach w wagonach restauracyjnych, w tym napojów o zawartości powyżej 18% alkoholu tylko do posiłków, c) międzynarodowych portów lotniczych i samolotów komunikacji międzynarodowej, d) statków i portów morskich;”, b) w ust. 5 po wyrazach „na otwartym powietrzu” dodaje się wyrazy „oraz na stadionach i innych obiektach sportowych”, c) uchyla się ust. 7; 2) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zabrania się wnoszenia napojów alkoholowych na teren zakładów pracy, stadionów i innych obiektów, w których odbywają się imprezy sportowe i rozrywkowe, a także obiektów lub miejsc objętych zakazem wnoszenia napojów alkoholowych.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Kierownik zakładu pracy lub osoba przez niego upoważniona odmawiają wpuszczenia na teren zakładu pracy osoby, w stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że nie zastosowała się do zakazu, o którym mowa w ust. 1, chyba że przeprowadzona na żądanie tej osoby kontrola nie potwierdzi podejrzenia.”, c) uchyla się ust. 2–4; 3) w art. 17 w ust. 3 wyrazy „fachowy pracownik służby zdrowia” zastępuje się wyrazami „osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje zawodowe”; 4) uchyla się art. 20; 5) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Leczenie odwykowe osób uzależnionych od alkoholu prowadzi się w zakładach leczniczych podmiotów leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju świadczenia stacjonarne i całodobowe oraz ambulatoryjne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zwanych dalej „zakładami leczniczymi”.”, b) w ust. 3 wyrazy „podmioty określone w ust. 1” zastępuje się wyrazami „zakłady lecznicze”; 6) w art. 22 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Samorząd województwa tworzy i prowadzi na obszarze województwa podmioty lecznicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w zakresie leczenia odwykowego oraz wojewódzki ośrodek terapii uzależnienia i współuzależnienia. 2. Samorząd powiatu tworzy i prowadzi na obszarze powiatu inne niż wymienione w ust. 1 podmioty lecznicze udzielające świadczenia w zakresie leczenia odwykowego.”; 7) w art. 23 w ust. 1 po wyrazach „art. 22 ust. 1” dodaje się wyrazy „i 2”; 8) w art. 24 wyraz „pracy” zastępuje się wyrazami „obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny”; 9) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: „Art. 25a. 1. Członkowie gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań związanych z procedurą zobowiązania do poddania się leczeniu odwykowemu, mogą przetwarzać informacje o osobach, o których mowa w art. 24, bez zgody i wiedzy tych osób, dotyczące stanu zdrowia, nałogów, skazań, mandatów karnych, orzeczeń o ukaraniu, a także innych orzeczeń wydanych w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, z uwzględnieniem następujących danych: 1) imienia (imion) i nazwiska; 2) daty i miejsca urodzenia; 3) płci; 4) numeru PESEL, a w przypadku gdy dana osoba nie posiada numeru PESEL – serii i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość; 5) stanu cywilnego; 6) daty zawarcia małżeństwa, jeżeli dotyczy; 7) daty ustania małżeństwa, jeżeli dotyczy; 8) wykształcenia; 9) zawodu; 10) miejsca pracy lub nauki; 11) stopnia niezdolności do pracy, posiadania orzeczenia o niepełnosprawności i stopnia niepełnosprawności; 12) adresu miejsca zamieszkania lub adresu miejsca pobytu; 13) adresu do korespondencji; 14) adresu poczty elektronicznej; 15) numeru telefonu. 2. Członkowie gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań związanych z procedurą zobowiązania do poddania się leczeniu odwykowemu osób, o których mowa w art. 24, mogą przetwarzać dane o członkach ich rodzin w następującym zakresie: 1) imienia (imion) i nazwiska; 2) daty i miejsca urodzenia; 3) płci; 4) stopnia pokrewieństwa lub powinowactwa; 5) adresu do korespondencji lub numeru telefonu, lub adresu poczty elektronicznej. 3. Członkowie gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych są obowiązani do zachowania poufności wszelkich informacji i danych, które uzyskali przy realizacji zadań związanych z procedurą zobowiązania do poddania się leczeniu odwykowemu. Obowiązek ten rozciąga się także na okres po ustaniu członkostwa w gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych. 4. Przed przystąpieniem do wykonywania czynności związanych z procedurą zobowiązania do poddania się leczeniu odwykowemu członkowie gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych składają, w formie pisemnej, wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), oświadczenie o następującej treści: „Oświadczam, że zachowam poufność informacji i danych, które uzyskałem przy realizacji zadań związanych z procedurą zobowiązania do poddania się leczeniu odwykowemu, oraz że znane mi są przepisy o odpowiedzialności karnej za udostępnienie danych osobowych lub umożliwienie do nich dostępu osobom nieuprawnionym.”.”; 10) w art. 28 w ust. 1 wyrazy „dokonywane są przez uprawnionych do tego pracowników służby zdrowia” zastępuje się wyrazami „są dokonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe”; 11) użyty w art. 31 ust. 1 i 2, art. 34 ust. 4 i art. 35 ust. 3 wyraz „kurator” zastępuje się wyrazami „kurator sądowy”; 12) w art. 31: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Nadzór sprawuje kurator sądowy wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych i nieletnich.”, b) uchyla się ust. 3, c) dodaje się ust. 4–7 w brzmieniu: „4. Kierownik zespołu kuratorskiej służby sądowej powierza sprawowanie nadzoru kuratorowi sądowemu mającemu odpowiednie przygotowanie w zakresie postępowania z osobami uzależnionymi od alkoholu. Powierzenie następuje niezwłocznie po otrzymaniu orzeczenia do wykonania. 5. Kurator sądowy, sprawując nadzór nad osobą, w stosunku do której został orzeczony obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu, organizuje i prowadzi działania mające na celu pomoc osobie zobowiązanej w osiągnięciu celów leczenia. 6. Sprawując nadzór nad osobą, w stosunku do której został orzeczony obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu, kurator sądowy w szczególności: 1) podejmuje działania niezbędne do tego, aby osoba zobowiązana do poddania się leczeniu odwykowemu zastosowała się do orzeczenia sądu; 2) utrzymuje systematyczny kontakt z osobą zobowiązaną do poddania się leczeniu odwykowemu oraz udziela jej niezbędnej pomocy w rozwiązywaniu trudności życiowych, a zwłaszcza w rozpoczęciu i kontynuowaniu leczenia odwykowego; 3) zaznajamia się z wynikami leczenia odwykowego oraz współdziała z zakładem lecznictwa odwykowego w celu osiągnięcia celów leczenia odwykowego; 4) motywuje osobę poddaną leczeniu odwykowemu do nawiązania kontaktów z odpowiednimi zakładami leczniczymi oraz organizacjami lub grupami samopomocy osób uzależnionych od alkoholu; 5) utrzymuje kontakt z członkami rodziny osoby zobowiązanej do poddania się leczeniu odwykowemu, pozostającymi z nią we wspólnym gospodarstwie domowym; 6) oddziałuje na środowisko, w którym osoba zobowiązana do poddania się leczeniu odwykowemu przebywa lub do którego ma powrócić, zwłaszcza kształtuje właściwy stosunek do tej osoby; 7) składa sądowi pisemne sprawozdania z przebiegu leczenia odwykowego w terminach określonych przez sąd, nie rzadziej jednak niż co 2 miesiące; 8) w razie potrzeby współdziała z organami samorządu terytorialnego oraz organizacjami społecznymi w celu zapewnienia osobie zobowiązanej do poddania się leczeniu odwykowemu lub jej rodzinie odpowiedniej pomocy, polegającej w szczególności na ułatwieniu zatrudnienia, zapewnieniu czasowego zakwaterowania oraz na świadczeniach materialnych; 9) w razie potrzeby współdziała z pracodawcą w celu realizacji obowiązków nałożonych na osobę zobowiązaną do poddania się leczeniu odwykowemu. 7. Do obowiązków zawodowego kuratora sądowego należy ponadto składanie wniosków do sądu w sprawie zmiany postanowienia co do rodzaju zakładu leczenia odwykowego oraz w sprawie orzeczenia ustania obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu, a także zawiadamianie sądu o potrzebie podjęcia innych niezbędnych czynności.”; 13) art. 321 otrzymuje brzmienie: „Art. 321. Zakłady lecznicze przyjmują na leczenie poza kolejnością osoby obowiązane do leczenia odwykowego na podstawie art. 26 do wykorzystania limitu miejsc stanowiących 20% ogółu miejsc przeznaczonych do leczenia odwykowego w zakładzie leczniczym.”; 14) w art. 33 uchyla się ust. 2; 15) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: „Art. 33a. 1. Policja dokonuje przymusowego doprowadzenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i art. 32 ust. 3, na podstawie zarządzenia sądu i zgodnie z jego postanowieniami. 2. Osobie doprowadzanej odbiera się przedmioty, których użycie mogłoby spowodować samouszkodzenie albo zagrozić życiu lub zdrowiu innej osoby. 3. Osoba doprowadzana jest obowiązana stosować się do poleceń funkcjonariusza Policji niezbędnych do dokonania doprowadzenia. 4. Wobec osoby doprowadzanej, która stawia opór lub jest agresywna, może być zastosowany przymus bezpośredni w formie przytrzymania lub unieruchomienia, do którego stosuje się przepisy art. 42 w zakresie właściwym dla jednostki Policji. 5. Fakt doprowadzenia potwierdza podmiot wskazany w zarządzeniu sądu. 6. Osoba doprowadzana, będąca w stanie nietrzeźwości, może być umieszczona na czas do wytrzeźwienia w izbie wytrzeźwień, w placówce, o której mowa w art. 39 ust. 3, albo w jednostce Policji. Po wytrzeźwieniu osoby doprowadzanej Policja wykonuje zarządzenie sądu. 7. W razie braku możliwości wykonania zarządzenia sądu organ Policji zawiadamia o tym właściwy sąd.”; 16) w art. 34 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W czasie trwania obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu sąd może na wniosek osoby, w stosunku do której został orzeczony prawomocnie obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu lub kuratora sądowego, po zasięgnięciu opinii kierownika podmiotu leczniczego albo na jego wniosek, zmieniać postanowienia w zakresie rodzaju zakładu leczenia odwykowego.”; 17) w art. 35 po ust. 2 dodaje się ust. 2a–2c w brzmieniu: „2a. Osoba przyjęta do domu pomocy społecznej podlega okresowym badaniom stanu zdrowia w zakresie uzasadniającym jej pobyt w domu pomocy społecznej. Badania przeprowadza się co najmniej raz na 6 miesięcy. 2b. Osoba przyjęta do domu pomocy społecznej, w tym również osoba ubezwłasnowolniona, jej przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewni w linii prostej, rodzeństwo oraz osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę, mogą występować do sądu opiekuńczego z wnioskiem o zmianę orzeczenia o przyjęciu do domu pomocy społecznej. 2c. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2b, może także wystąpić kierownik domu pomocy społecznej, jeżeli uzna, że zmieniły się okoliczności uzasadniające orzeczenie o przyjęciu osoby do domu pomocy społecznej.”; 18) art. 36–38 otrzymują brzmienie: „Art. 36. 1. Sędzia ma prawo wstępu o każdej porze do zakładu leczniczego i domu pomocy społecznej w celu kontroli legalności skierowania i przebywania w takim zakładzie lub domu osób, na które został nałożony obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu, oraz warunków, w jakich osoby te przebywają. 2. Kontrolę legalności skierowania i przebywania w zakładach leczniczych lub domach pomocy społecznej osób, na które został nałożony obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu, oraz warunków, w jakich osoby te przebywają, sprawuje sędzia wyznaczony przez prezesa sądu okręgowego, w którego okręgu zakład leczniczy albo dom pomocy społecznej się znajduje. 3. Kontrola, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 1) prawidłowość dokumentacji stanowiącej podstawę skierowania i przebywania w zakładzie leczniczym albo domu pomocy społecznej osób, na które został nałożony obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu; 2) przestrzeganie praw i obowiązków osób przebywających w zakładzie leczniczym albo domu pomocy społecznej, zwłaszcza w zakresie, w jakim naruszenie tych praw może pociągnąć za sobą odpowiedzialność karną lub dyscyplinarną; 3) organizowanie czasu wolnego osób przebywających w zakładzie leczniczym albo domu pomocy społecznej, a zwłaszcza zajęć kulturalno-oświatowych i rekreacyjnych; 4) działalność kierownika podmiotu leczniczego albo kierownika domu pomocy społecznej w zakresie współpracy z sądem i kuratorami sądowymi sprawującymi nadzór nad osobami przebywającymi w tych podmiotach; 5) współdziałanie kierownika podmiotu leczniczego albo kierownika domu pomocy społecznej z organami samorządu terytorialnego w udzielaniu niezbędnej pomocy osobom poddanym leczeniu odwykowemu oraz w miarę potrzeby ich rodzinom; 6) współdziałanie kierownika podmiotu leczniczego albo kierownika domu pomocy społecznej z organizacjami społecznymi, zakładami pracy oraz rodzinami osób poddanych leczeniu odwykowemu; 7) prawidłowość i terminowość załatwiania skarg i wniosków osób przebywających w zakładzie leczniczym albo domu pomocy społecznej. 4. O przystąpieniu do czynności kontrolnych sędzia niezwłocznie zawiadamia kierownika podmiotu leczniczego albo kierownika domu pomocy społecznej. 5. W toku sprawowanej kontroli sędzia udziela, w miarę potrzeby, odpowiedniej pomocy, zwłaszcza w zakresie wykładni i stosowania przepisów prawa. 6. Sędzia wykonuje w granicach swoich uprawnień czynności, o których mowa w ust. 1, przez: 1) kontrole okresowe, obejmujące całokształt spraw podlegających kontroli, lub kontrole przeprowadzane doraźnie, obejmujące tylko niektóre zagadnienia w tym zakresie; 2) wydawanie zaleceń pokontrolnych oraz sprawdzanie prawidłowości i terminowości ich realizacji; 3) podejmowanie w miarę potrzeby innych czynności zmierzających do usunięcia uchybień i zapobiegania ich powstawaniu. 7. Po zakończeniu kontroli sędzia zapoznaje z jej wynikami kierownika podmiotu leczniczego albo kierownika domu pomocy społecznej, umożliwiając ustosunkowanie się do dokonanych ustaleń oraz do propozycji zaleceń pokontrolnych. W miarę potrzeby kierownik organizuje naradę pokontrolną, w której mogą brać również udział inni pracownicy podmiotu leczniczego albo domu pomocy społecznej. 8. O terminie i przedmiocie narady pokontrolnej kierownik zawiadamia organ sprawujący nadzór nad podmiotem leczniczym albo domem pomocy społecznej. 9. Z przebiegu kontroli sędzia sporządza sprawozdanie. Sprawozdanie zawiera: dane dotyczące zakresu kontroli, oceny sposobu wykonania zaleceń związanych z poprzednią kontrolą, zwięzłe ustalenia wyników przeprowadzonej kontroli, informację o ustosunkowaniu się kierownika podmiotu leczniczego albo kierownika domu pomocy społecznej do tych ustaleń oraz wydane zalecenia pokontrolne. 10. Sprawozdanie przechowuje się we właściwym sądzie okręgowym. Prezes sądu okręgowego przesyła odpis sprawozdania w terminie 14 dni od dnia zakończenia kontroli kierownikowi podmiotu leczniczego albo kierownikowi domu pomocy społecznej oraz organowi sprawującemu nadzór nad danym podmiotem albo domem. 11. W razie stwierdzenia istotnych uchybień w działalności zakładu leczniczego albo domu pomocy społecznej, prezes sądu okręgowego przesyła odpis sprawozdania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia albo właściwemu wojewodzie – w przypadku kontroli w domu pomocy społecznej. 12. Kierownik podmiotu leczniczego albo kierownik domu pomocy społecznej lub organ sprawujący nadzór nad danym podmiotem może, w terminie 14 dni od dnia otrzymania sprawozdania, zgłosić prezesowi sądu okręgowego zastrzeżenia lub wnioski dotyczące ustaleń i zaleceń pokontrolnych. 13. Na żądanie sędziego kierownik podmiotu leczniczego albo kierownik domu pomocy społecznej lub organ sprawujący nadzór nad danym podmiotem składa, w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania, informację dotyczącą zakresu i sposobu wykonania zaleceń pokontrolnych. 14. W celu zapewnienia prawidłowego sprawowania kontroli oraz właściwego wykonywania zaleceń pokontrolnych prezes sądu okręgowego może organizować narady z udziałem sędziów sprawujących kontrolę podmiotów leczniczych i domów pomocy społecznej, z udziałem kierowników tych podmiotów i domów."}
{"id":"2003_1935_3","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 957) w art. 15 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Sąd może orzec przepadek wyrobów tytoniowych, przedmiotów imitujących opakowania wyrobów tytoniowych, papierosów elektronicznych lub pojemników zapasowych niebędących własnością sprawcy, jeżeli ich właściciel lub inna osoba uprawniona, nie zachowując ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, przewidywała albo mogła przewidzieć, że mogą one służyć lub być przeznaczone do popełnienia przestępstwa.”."}
{"id":"2003_1935_37","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 37. 1. W zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich prowadzi się leczenie odwykowe nieletnich uzależnionych od alkoholu dostępnymi metodami i środkami, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy, przez osoby legitymujące się posiadaniem fachowych kwalifikacji do ich stosowania oraz działania związane z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych. 2. Nieletni uzależnieni od alkoholu umieszczeni w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, mają obowiązek poddania się zarządzonemu leczeniu odwykowemu. 3. Leczenie odwykowe, o którym mowa w ust. 2, zarządza dyrektor zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich w stosunku do małoletniego za zgodą przedstawiciela ustawowego, a w razie jej braku, jak również w stosunku do osoby pełnoletniej – za zezwoleniem sądu wykonującego orzeczenie, wydanym po zasięgnięciu opinii biegłego."}
{"id":"2003_1935_38","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 38. W zakładach karnych i aresztach śledczych prowadzi się leczenie odwykowe i rehabilitację osób uzależnionych od alkoholu osadzonych w tych jednostkach oraz działania związane z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych.”; 19) w art. 403 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Dyrektor izby wytrzeźwień, kierownik placówki oraz komendant jednostki Policji mogą upoważnić inne osoby do podejmowania decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1.”; 20) w art. 42 dodaje się ust. 12–15 w brzmieniu: „12. Zamknięte pomieszczenie przeznaczone do izolacji wyposaża się w instalację monitoringu umożliwiającą stały nadzór nad osobą w nim umieszczoną oraz kontrolę wykonania czynności związanych z tym środkiem przymusu bezpośredniego. 13. Obraz z monitoringu pomieszczeń lub ich części przeznaczonych do celów sanitarnohigienicznych jest przekazywany w sposób uniemożliwiający ukazywanie intymnych części ciała ludzkiego oraz intymnych czynności fizjologicznych. 14. Dane utrwalone za pomocą urządzeń monitorujących mogą być przetwarzane wyłącznie przez osoby posiadające upoważnienie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922). Zapis utrwalonego obrazu i dźwięku podlega ochronie określonej w przepisach o ochronie danych osobowych. 15. Zapis monitoringu jest przechowywany przez okres co najmniej 30 dni, nie dłużej jednak niż 60 dni od dnia jego zarejestrowania, o ile nie zostanie on zabezpieczony jako dowód w sprawie w przypadku toczącego się postępowania. Po upływie terminu przechowywania zapis usuwa się w sposób uniemożliwiający jego odzyskanie. Z usunięcia zapisu sporządza się protokół, w którym należy wskazać datę tej czynności oraz imię i nazwisko osoby, która dokonała usunięcia. Dopuszcza się niszczenie zapisu na urządzeniu monitorującym przez jego automatyczne nadpisanie w przypadku, gdy warunki techniczne tego urządzenia umożliwiają przechowywanie zapisu przez okres, o którym mowa w zdaniu pierwszym.”; 21) w art. 431 w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „jeżeli ich właściciel lub inna osoba uprawniona, nie zachowując ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, przewidywała albo mogła przewidzieć, że mogą one służyć lub być przeznaczone do popełnienia wykroczenia.”; 22) w art. 47: a) w ust. 1 wyrazy „fachowy pracownik służby zdrowia” zastępuje się wyrazami „osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje zawodowe”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw zdrowia i minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw pracy określą, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzania badań w celu ustalenia zawartości alkoholu w organizmie, sposób ich dokumentowania oraz weryfikacji, mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzenia badań oraz zagwarantowania wiarygodności ich wyników.”."}
{"id":"2003_1935_4","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2017 r. poz. 783 i 1458) w art. 70 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Sąd może orzec przepadek przedmiotów i narzędzi niebędących własnością sprawcy, jeżeli ich właściciel lub inna osoba uprawniona, nie zachowując ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, przewidywała albo mogła przewidzieć, że mogą one służyć lub być przeznaczone do popełnienia przestępstwa.”."}
{"id":"2003_1935_5","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 5. Pierwszą informację, o której mowa w art. 2 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, sporządza się w 2019 r. i obejmuje ona lata 2017 i 2018."}
{"id":"2003_1935_6","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 6. Rada do spraw Zdrowia Psychicznego działająca w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy staje się Radą do spraw Zdrowia Psychicznego, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1935_7","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 7. Do kontroli legalności przyjęcia, skierowania i przebywania w podmiotach leczniczych lub domu pomocy społecznej rozpoczętych przez sędziów na podstawie przepisów ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2 i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_1935_8","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 8. Do nadzoru kuratorskiego ustanowionego w związku z orzeczonym obowiązkiem poddania się leczeniu w zakładzie leczenia odwykowego na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 2 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_1935_9","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 9. Szpitale psychiatryczne dostosują rejestr osób przyjętych do szpitala psychiatrycznego prowadzony na podstawie dotychczasowych przepisów do wymagań określonych w art. 30b ustawy zmienianej w art. 1 w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1936_1","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) po pkt 24 dodaje się pkt 24a w brzmieniu: „24a) połączenie - fizyczne lub logiczne połączenie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych pozwalające na przesłanie przekazów telekomunikacyjnych;”, b) po pkt 27 dodaje się pkt 27a w brzmieniu: „27a) przekaz telekomunikacyjny - treści rozmów telefonicznych i innych informacji przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych;”, c) pkt 48 otrzymuje brzmienie: „48) usługa telekomunikacyjna - usługę polegającą głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci telekomunikacyjnej;”; 2) art. 6 otrzymuje brzmienie: „Art. 6. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny lub podmiot, który uzyskał pozwolenie radiowe, o którym mowa w art. 143 ust. 1, rezerwację częstotliwości lub zasobów orbitalnych lub przydział numeracji, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 4, jest obowiązany do przekazywania na żądanie Prezesa UKE informacji niezbędnych do wykonywania przez Prezesa UKE jego uprawnień i obowiązków, określonych w art. 192 ust. 1. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być proporcjonalne do celu, jakiemu ma służyć, oraz zawierać: 1) wskazanie przedsiębiorcy lub podmiotu, o którym mowa w ust. 1; 2) datę; 3) wskazanie żądanych informacji oraz okresu, którego dotyczą; 4) wskazanie celu, jakiemu informacje mają służyć; 5) wskazanie terminu przekazania informacji adekwatnego do zakresu tego żądania, nie krótszego niż 7 dni; 6) uzasadnienie; 7) pouczenie o zagrożeniu karą, o której mowa w art. 209 ust. 1. 3. Prezes UKE może zastosować do pozyskania informacji, o których mowa w ust. 1, opracowane przez siebie formularze, dążąc do ujednolicenia i zapewnienia spójności pozyskanych danych.”; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. 1. Prezes UKE zapewnia dostęp do informacji otrzymanych od przedsiębiorców telekomunikacyjnych organom regulacyjnym innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zwanych dalej „państwami członkowskimi”, i Komisji Europejskiej, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie. 2. Prezes UKE informuje przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o udostępnieniu informacji dostarczonej uprzednio przez tego przedsiębiorcę na żądanie Prezesa UKE.”; 4) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Działalność telekomunikacyjna będąca działalnością gospodarczą jest działalnością regulowaną i podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych, zwanego dalej „rejestrem”. Wpisowi do rejestru podlega również działalność telekomunikacyjna prowadzona przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego z państwa członkowskiego albo państwa, które zawarło ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę świadczenia usług, który czasowo świadczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi na zasadach określonych odpowiednio w przepisach Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo w przepisach innej umowy regulującej swobodę świadczenia usług.”, b) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) numer w rejestrze przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej lub innym właściwym rejestrze prowadzonym w państwie członkowskim lub innym państwie określonym w ust. 1;”; 5) w art. 15 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) określenia rynku właściwego, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, a także jego analizy i wyznaczenia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję znaczącą, lub uchylenia decyzji w tej sprawie,”; 6) w art. 19 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Jeżeli w zakresie ustalenia znaczącej pozycji rynkowej oraz w zakresie zamiaru zdefiniowania rynku właściwego innego niż rynki określone w zaleceniu Komisji Europejskiej w sprawie właściwych rynków produktów i usług w sektorze łączności elektronicznej podlegających regulacji ex ante, zwanym dalej „zaleceniem Komisji”, Komisja Europejska stwierdzi, że proponowane rozstrzygnięcie może utrudnić rozwój jednolitego rynku lub mogłoby naruszyć prawo wspólnotowe, Prezes UKE po upływie terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 2, zawiesza postępowanie na okres 2 miesięcy. W przypadku otrzymania w tym okresie wezwania Komisji Europejskiej do wycofania projektu rozstrzygnięcia, Prezes UKE uwzględnia stanowisko Komisji Europejskiej i umarza postępowanie. 3. Prezes UKE uwzględnia przy stosowaniu ustawy w największym możliwie stopniu wytyczne Komisji Europejskiej w sprawie analizy rynku i ustalania znaczącej pozycji rynkowej oraz zalecenie Komisji w ich aktualnym brzmieniu, a w przypadku odstąpienia od ich stosowania powiadamia Komisję Europejską, uzasadniając swe stanowisko.”; 7) w dziale II rozdział 1 otrzymuje brzmienie: „Rozdział 1 Analiza rynku, postępowanie w sprawie określania rynków właściwych, nakładania, zmiany i uchylania obowiązków regulacyjnych"}
{"id":"2003_1936_10","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708, z późn. zm.[19])) art. 18 otrzymuje brzmienie: „Art. 18. 1. Obowiązek uzyskania zgody sądu, o której mowa w art. 17, nie dotyczy informacji niezbędnych do realizacji przez CBA zadań określonych w art. 2, w postaci danych: 1) o których mowa w art. 180c oraz 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[20])), zwanych dalej „danymi telekomunikacyjnymi”; 2) identyfikujących podmiot korzystający z usług pocztowych oraz dotyczących faktu, okoliczności świadczenia usług pocztowych lub korzystania z tych usług. 2. Podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną lub podmiot uprawniony do wykonywania działalności pocztowej udostępnia nieodpłatnie dane, o których mowa w ust. 1: 1) na pisemny wniosek Szefa CBA lub osoby przez niego upoważnionej; 2) na ustne żądanie funkcjonariusza CBA, posiadającego pisemne upoważnienie Szefa CBA lub osoby przez niego upoważnionej; 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi CBA posiadającemu pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną lub przy niezbędnym ich współudziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Szefem CBA a tym podmiotem. 4. Udostępnienie CBA danych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli: 1) sieć ta zapewnia: a) możliwość ustalenia funkcjonariusza CBA uzyskującego te dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie nieuprawnionej dostęp do uzyskiwanych danych; 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez jednostki organizacyjne CBA albo prowadzonych przez nie czynności.”."}
{"id":"2003_1936_11","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 709 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu: „Art. 29a. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a-c, f oraz g, Szef SKW może zarządzić o zastosowaniu urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wykonywania czynności przez SKW, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych. 2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Szef SKW niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.”; 2) w art. 31 ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej, dostawca publicznie dostępnych usług lub operator świadczący usługi pocztowe są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez SKW kontroli operacyjnej.”; 3) art. 32 otrzymuje brzmienie: „Art. 32. 1. Obowiązek uzyskania zgody sądu, o której mowa w art. 31 ust. 1, nie dotyczy informacji niezbędnych do realizacji przez SKW zadań określonych w art. 5, w postaci danych: 1) o których mowa w art. 180c oraz 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[21])), zwanych dalej „danymi telekomunikacyjnymi”; 2) identyfikujących podmiot korzystający z usług pocztowych oraz dotyczących faktu, okoliczności świadczenia usług pocztowych lub korzystania z tych usług. 2. Udostępnienie przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego lub operatora świadczącego usługi pocztowe danych, o których mowa w ust. 1, następuje nieodpłatnie: 1) na pisemny wniosek Szefa SKW lub osoby przez niego upoważnionej; 2) na ustne żądanie funkcjonariusza SKW, posiadającego pisemne upoważnienie Szefa SKW; 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi SKW posiadającemu pisemne upoważnienie Szefa SKW. 3. O udostępnieniu danych w trybie określonym w ust. 2 pkt 2 przedsiębiorca telekomunikacyjny lub operator świadczący usługi pocztowe informuje Szefa SKW. 4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny oraz operator świadczący usługi pocztowe są obowiązani udostępnić dane, o których mowa w ust. 1, funkcjonariuszom wskazanym we wniosku. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu wykonującego działalność telekomunikacyjną lub przy niezbędnym ich współudziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Szefem SKW a tym podmiotem. 6. Udostępnienie SKW danych telekomunikacyjnych może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli: 1) wykorzystywane sieci i system teleinformatyczny zapewniają: a) możliwość ustalenia osoby uzyskującej te dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiają osobie nieuprawnionej dostęp do tych danych; 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez SKW albo prowadzonych przez nią czynności.”."}
{"id":"2003_1936_12","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: „Art. 11a. Centrum informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej o środkach zastosowanych w sytuacji kryzysowej w celu zabezpieczenia prawidłowego działania publicznej sieci telekomunikacyjnej oraz stacji nadawczych i odbiorczych używanych do zapewnienia bezpieczeństwa, w zakresie dotyczącym systemu łączności i sieci teleinformatycznych.”."}
{"id":"2003_1936_13","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 13. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Sprawy wszczęte na podstawie art. 179 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1, i art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 73, poz. 852, z późn. zm.[22])), niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, umarza się. 3. W zakresie opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego do spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się art. 39 i art. 40 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1936_14","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 14. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 176 ust. 4 i art. 181 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 176a ust. 5 i art. 179 ust. 12 tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 218b ustawy, o której mowa w art. 5, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 218b tej ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Przepis art. 165 ust. 1 i art. 166 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowuje moc do dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 180c ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, jednak nie później niż w terminie do 31 grudnia 2009 r."}
{"id":"2003_1936_15","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 15. 1. Dopuszcza się możliwość zapewniania warunków dostępu i utrwalania za pomocą interfejsów, o których mowa w art. 179 ust. 4a ustawy, o której mowa w art. 1, przygotowanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, pod warunkiem, że spełniają one wymagania określone w art. 179 ust. 4-4b i w art. 180d ustawy, o której mowa w art. 1, oraz w przepisach odrębnych. 2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny dostosuje interfejsy, o których mowa w ust. 1, do wymogu określonego w art. 179 ust. 4b zdanie pierwsze, ustawy o której mowa w art. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1936_16","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 16. Prezes UKE powołany przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pełni swoją funkcję przez okres 5 lat od dnia powołania. Po upływie kadencji Prezes UKE pełni swoją funkcję do czasu powołania następcy."}
{"id":"2003_1936_17","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 17. Bazy danych, o których mowa w art. 71 ust. 4 oraz w art. 180f ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, tworzy się nie później niż po upływie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1936_18","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 18. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 41 w zakresie art. 180a ust. 3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2006\/24\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniająca dyrektywę 2002\/58\/WE (Dz. Urz. UE L 105 z 13.4.2006, str. 54). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych, ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, ustawę z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59 i Nr 18, poz. 97. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 57, poz. 390, Nr 120, poz. 818, Nr 140, poz. 981 i Nr 165, poz. 1170, z 2008 r. Nr 86, poz. 521, Nr 171, poz. 1065 i Nr 237, poz. 1651 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104 poz. 708 i 711 i Nr 170, poz. 1218, z 2007 r. Nr 57, poz. 390 i Nr 82, poz. 558, z 2008 r. Nr 86, poz. 521, Nr 195, poz. 1199, Nr 216, poz. 367 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 91, poz. 868, Nr 171, poz. 1800 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 124, poz. 1042, Nr 132, poz. 1110 i Nr 183, poz. 1537, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 157, poz. 1119, Nr 191, poz. 1413 i Nr 217, poz. 1590, z 2007 r. Nr 171, poz. 1207, z 2008 r. Nr 110, poz. 707, Nr 209, poz. 1318 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651 oraz z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104 i Nr 28, poz. 171. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2008 r. Nr 66, poz. 402 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 171, poz. 1800 i Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 104, poz. 711 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1242. [14]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [15]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i Nr 166, poz. 1609, z 2004 r. Nr 109, poz. 1159, Nr 171, poz. 1800, Nr 267, poz. 2647 i Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162 oraz z 2008 r. Nr 11, poz. 59 i Nr 220, poz. 1428. [16]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [17]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. iż 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i 871, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 94, poz. 785, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 47, poz. 347, Nr 133, poz. 935 i Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 123, poz. 850 i Nr 179, poz. 1279, z 2008 r. Nr 96, poz. 606, Nr 116, poz. 731 i Nr 234, poz. 1572 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 341 i Nr 53, poz. 434. [18]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [19]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2006 r. Nr 158, poz. 1122 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 [20]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [21]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82 poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr ..., poz. .... [22]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 122, poz. 1321, Nr 154, poz. 1800 i poz. 1802, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1652."}
{"id":"2003_1936_180b","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 180b. 1. Obowiązek, o którym mowa w art. 180a ust. 1, może być wykonywany wspólnie przez dwóch lub więcej operatorów publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawców publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych. 2. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych może powierzyć realizację obowiązku, o którym mowa w art. 180a ust. 1, w drodze umowy, innemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu. Powierzenie to nie zwalnia powierzającego z odpowiedzialności za realizację tego obowiązku."}
{"id":"2003_1936_180c","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 180c. 1. Obowiązkiem, o którym mowa w art. 180a ust. 1, objęte są dane niezbędne do: 1) ustalenia zakończenia sieci, telekomunikacyjnego urządzenia końcowego, użytkownika końcowego: a) inicjującego połączenie, b) do którego kierowane jest połączenie; 2) określenia: a) daty i godziny połączenia oraz czasu jego trwania, b) rodzaju połączenia, c) lokalizacji telekomunikacyjnego urządzenia końcowego. 2. Minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, mając na uwadze rodzaj wykonywanej działalności telekomunikacyjnej przez operatorów publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawców publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, dane określone w ust. 1, koszty pozyskania i utrzymania danych oraz potrzebę unikania wielokrotnego zatrzymywania i przechowywania tych samych danych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy wykaz danych, o których mowa w ust. 1; 2) rodzaje operatorów publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawców publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych obowiązanych do zatrzymywania i przechowywania tych danych."}
{"id":"2003_1936_180d","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 180d. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni są obowiązani do zapewnienia warunków dostępu i utrwalania oraz do udostępniania uprawnionym podmiotom na własny koszt, a także sądowi i prokuratorowi, przetwarzanych przez siebie danych, o których mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 i pkt 3-5, w art. 161 oraz w art. 179 ust. 9, związanych ze świadczoną usługą telekomunikacyjną, na zasadach i przy zachowaniu procedur określonych w przepisach odrębnych."}
{"id":"2003_1936_180e","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 180e. W celu ochrony danych, o której mowa w art. 180a ust. 1 pkt 3, przedsiębiorca telekomunikacyjny stosuje właściwe środki techniczne i organizacyjne oraz zapewnia dostęp do tych danych jedynie upoważnionym pracownikom."}
{"id":"2003_1936_180f","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 180f. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany dostarczać Prezesowi UKE dane dotyczące infrastruktury telekomunikacyjnej eksploatowanej lub używanej przez tego przedsiębiorcę, niezbędnej do przygotowania systemów łączności na potrzeby obronne państwa, w tym systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym, i aktualizować niezwłocznie po każdej zmianie. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, są gromadzone w bazie danych utworzonej i zarządzanej przez Prezesa UKE. Bazę aktualizuje się niezwłocznie po każdej zmianie danych. 3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust 1, formę i tryb ich dostarczania oraz aktualizacji, mając na uwadze warunki i sposób przygotowania oraz wykorzystania systemów łączności na potrzeby obronne państwa, bezpieczeństwo przekazywanych danych oraz zapewnienie ich jednorodnej postaci."}
{"id":"2003_1936_180g","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 180g. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, w terminie do dnia 31 stycznia, składa Prezesowi UKE, za rok poprzedni informacje o: 1) łącznej liczbie przypadków, w których uprawnionym podmiotom, sądowi i prokuratorowi były udostępnione dane, o których mowa w art. 180c ust. 1; 2) czasie, jaki upłynął między datą zatrzymania danych a datą złożenia przez podmioty, o których mowa w pkt 1, wniosku lub ustnego żądania o ich udostępnienie; 3) łącznej liczbie przypadków, w których wniosek lub ustne żądanie, o którym mowa w pkt 2, nie mógł być zrealizowany. 2. Prezes UKE przekazuje corocznie Komisji Europejskiej informacje, o których mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza służącego do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1, Prezesowi UKE, kierując się potrzebą przekazania Komisji Europejskiej pełnej i rzetelnej informacji. 4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może powierzyć, w drodze umowy, innemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu składanie Prezesowi UKE informacji, o których mowa w ust. 1. W takim przypadku przedsiębiorca telekomunikacyjny składający informację Prezesowi UKE może przekazywać swoje informacje oraz powierzającego w postaci łącznej. Powierzenie to nie zwalnia powierzającego z odpowiedzialności za realizację tego obowiązku.”; 42) uchyla się art. 181; 43) art. 182 otrzymuje brzmienie: „Art. 182. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne i eksploatacyjne dla interfejsów, o których mowa w art. 179 ust. 4a, umożliwiających wykonywanie zadań i obowiązków na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, o których mowa w art. 179 ust. 3 i w art. 180d, kierując się zasadą minimalizacji nakładów przedsiębiorcy telekomunikacyjnego i podmiotów uprawnionych.”; 44) tytuł działu X otrzymuje brzmienie: „Dział X Administracja łączności i postępowanie przed Prezesem UKE”; 45) w art. 190: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prezes UKE składa ministrowi właściwemu do spraw łączności coroczne sprawozdanie ze swojej działalności regulacyjnej oraz realizacji polityki rządu i wspólnotowej polityki telekomunikacyjnej, za rok poprzedni, w terminie do dnia 30 kwietnia. Minister właściwy do spraw łączności opiniuje sprawozdanie w terminie miesiąca od dnia jego przedstawienia przez Prezesa UKE i przekazuje sprawozdanie wraz z opinią Prezesowi Rady Ministrów.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Prezes UKE przekazuje ministrowi właściwemu do spraw łączności, na jego żądanie, informacje o swojej działalności.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Prezesa UKE powołuje i odwołuje Sejm za zgodą Senatu na wniosek Prezesa Rady Ministrów. Kadencja Prezesa UKE trwa 5 lat. Po upływie kadencji Prezes UKE pełni swoją funkcję do czasu powołania następcy.”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Prezes UKE może być odwołany przed upływem kadencji, na którą został powołany, wyłącznie w przypadku: 1) rażącego naruszenia prawa; 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo lub przestępstwo skarbowe; 3) orzeczenia zakazu zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwa; 4) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań; 5) złożenia rezygnacji.”; 46) w art. 192: a) w ust. 1: - po pkt 5 dodaje się pkt 5a-5c w brzmieniu: „5a) kontrolowanie realizacji obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia WE nr 717\/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2007 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach telefonii ruchomej wewnątrz Wspólnoty oraz zmieniającego dyrektywę 2002\/21\/WE (Dz. Urz. WE L 171 z 29.06.2007, str. 32); 5b) wykonywanie kontroli nad operatorami publicznej sieci telekomunikacyjnej i dostawcami publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w zakresie realizacji obowiązków, o których mowa w art. 180a ust. 1, z wyjątkiem realizacji obowiązków dotyczących danych osobowych chronionych zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych; 5c) prowadzenie baz danych, o których mowa w art. 71 ust. 4 oraz w art. 180f ust. 2;”, - pkt 18 otrzymuje brzmienie: „18) przedstawianie Komisji Europejskiej i organom regulacyjnym innych państw informacji z zakresu telekomunikacji, w tym wykonywanie obowiązków notyfikacyjnych, obejmujących przekazywanie treści postanowień, o których mowa w art. 23 ust. 1, oraz informacje o przedsiębiorcach telekomunikacyjnych, którzy zostali uznani za posiadających znaczącą pozycję rynkową, świadczących usługę powszechną i realizujących połączenia sieci telekomunikacyjnych oraz nałożonych na nich obowiązkach;”, b) uchyla się ust. 2; c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Na podstawie informacji uzyskanych od przedsiębiorców telekomunikacyjnych Prezes UKE w terminie do dnia 30 czerwca ogłasza raport o stanie rynku telekomunikacyjnego za rok ubiegły. Raport publikuje się w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Komunikacji Elektronicznej.”; 47) w art. 206 ust. 2-2b otrzymują brzmienie: „2. Od decyzji w sprawach o ustalenie znaczącej pozycji rynkowej, nałożenia, zniesienia lub zmiany obowiązków regulacyjnych, nałożenia kar, decyzji, o których mowa w art. 201 ust. 3 oraz od decyzji wydawanych w sprawach spornych, z wyjątkiem decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości po przeprowadzeniu przetargu albo konkursu oraz od decyzji o uznaniu przetargu albo konkursu za nierozstrzygnięty, przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie – sądu ochrony konkurencji i konsumentów. 2a. Decyzje, o których mowa w ust. 2, z wyjątkiem decyzji w sprawie nałożenia kar, podlegają natychmiastowemu wykonaniu. 2b. Na postanowienie, o którym mowa w art. 23, przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu ochrony konkurencji i konsumentów.”; 48) w art. 209: a) w ust. 1: - po pkt 13 dodaje się punkt 13a w brzmieniu: „13a) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki określone w art. 36, art. 56 ust. 5, art. 57 ust. 6, art. 60, art. 60a ust. 2 i art. 61 ust. 6,”, - dodaje się pkt 28-31 w brzmieniu: „28) nie wypełnia obowiązków wynikających z art. 180g, 29) nie wypełnia obowiązków określonych w art. 3-6 rozporządzenia WE nr 717\/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2007 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach telefonii ruchomej wewnątrz Wspólnoty oraz zmieniającego dyrektywę 2002\/21\/WE, 30) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki regulacyjne związane z prowadzeniem rachunkowości regulacyjnej lub kalkulacji kosztów, 31) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki opracowania i przedłożenia do zatwierdzenia przez Prezesa UKE oraz stosowania oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Niezależnie od kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE może nałożyć na kierującego przedsiębiorstwem telekomunikacyjnym, w szczególności osobę pełniącą funkcję kierowniczą lub wchodzącą w skład organu zarządzającego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego lub związku takich przedsiębiorców, karę pieniężną w wysokości do 300% jego miesięcznego wynagrodzenia, naliczanego jak dla celów ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy.”; 49) użyte w art. 34 ust. 1, art. 36, art. 37 ust. 1, art. 38 ust. 1, art. 42 ust. 1 oraz art. 43 ust. 3 wyrazy „art. 25 ust. 4” zastępuje się wyrazami „art. 24 pkt 2 lit. a”; 50) użyte w art. 46 ust. 1 i w art. 134 wyrazy „art. 23” zastępuje się wyrazami „art. 21”."}
{"id":"2003_1936_2","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 18b dodaje się art. 18c w brzmieniu: „Art. 18c. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 18 ust. 1, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może zarządzić zastosowanie przez Policję urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wyeliminowania zagrożenia lub jego skutków, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych. 2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.”; 2) w art. 20c: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. W celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw Policja może mieć udostępniane dane, o których mowa w art. 180c i 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[5])), zwane dalej „danymi telekomunikacyjnymi”, oraz może je przetwarzać. 2. Podmiot prowadzący działalność telekomunikacyjną udostępnia nieodpłatnie dane telekomunikacyjne: 1) policjantowi wskazanemu w pisemnym wniosku Komendanta Głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji albo osoby przez nich upoważnionej; 2) na ustne żądanie policjanta posiadającego pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1; 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej policjantowi posiadającemu pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną lub przy niezbędnym ich udziale, jeżeli możliwość taka jest przewidziana w porozumieniu zawartym pomiędzy Komendantem Głównym Policji a tym podmiotem.”, c) uchyla się ust. 3 i 4, d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Udostępnienie Policji danych telekomunikacyjnych może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej jeżeli: 1) wykorzystywane sieci telekomunikacyjne zapewniają: a) możliwość ustalenia osoby uzyskującej dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie nieuprawnionej dostęp do danych; 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez jednostki organizacyjne Policji albo prowadzonych przez nie czynności.”, e) uchyla się ust. 8."}
{"id":"2003_1936_21","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 21. Prezes UKE przeprowadza analizę rynku w zakresie wyrobów i usług telekomunikacyjnych."}
{"id":"2003_1936_22","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 22. 1. Po przeprowadzeniu analizy, o której mowa w art. 21, nie rzadziej niż co 2 lata, a także niezwłocznie po wydaniu albo zmianie zalecenia Komisji Prezes UKE przeprowadza postępowanie w celu: 1) określenia rynku właściwego, uwzględniając uwarunkowania krajowe oraz w największym możliwie stopniu zalecenie Komisji i wytyczne, o których mowa w art. 19 ust. 3, w zakresie wyrobów i usług telekomunikacyjnych, zwanego dalej „rynkiem właściwym”, 2) ustalenia, czy na rynku właściwym występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą, 3) wyznaczenia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję znaczącą, w przypadku stwierdzenia, że na rynku właściwym nie występuje skuteczna konkurencja oraz nałożenia na tego przedsiębiorcę lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję znaczącą obowiązków regulacyjnych, 4) utrzymania, zmiany albo uchylenia obowiązków regulacyjnych nałożonych na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję znaczącą przed przeprowadzeniem analizy rynku. 2. Przez obowiązek regulacyjny rozumie się obowiązek, o którym mowa w art. 34, art. 36-40, art. 42, art. 44-47 lub art. 72 ust. 3."}
{"id":"2003_1936_23","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 23. 1. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 22 ust. 1, Prezes UKE, w przypadku ustalenia, że na rynku właściwym nie występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą, wydaje postanowienie, w którym: 1) określa rynek właściwy, mając na uwadze poziom rozwoju krajowego rynku produktów i usług telekomunikacyjnych, zgodnie z prawem konkurencji; 2) stwierdza, że na tym rynku właściwym występuje skuteczna konkurencja. 2. Do projektu postanowienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu konsultacyjnym."}
{"id":"2003_1936_24","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 24. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 22 ust. 1, Prezes UKE, w przypadku ustalenia, że na rynku właściwym występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą, wydaje decyzję, w której: 1) określa rynek właściwy, mając na uwadze poziom rozwoju krajowego rynku produktów i usług telekomunikacyjnych, zgodnie z prawem konkurencji; 2) wyznacza przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję znaczącą oraz: a) nakłada obowiązki regulacyjne, biorąc pod uwagę adekwatność i proporcjonalność danego obowiązku do problemów rynkowych, których rozwiązanie służy realizacji celów określonych w art. 1 ust. 2, lub b) utrzymuje nałożone obowiązki regulacyjne, jeżeli przedsiębiorca telekomunikacyjny lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie utracili tej pozycji, lub c) zmienia nałożone obowiązki regulacyjne, jeżeli przedsiębiorca telekomunikacyjny lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie utracili tej pozycji, ale warunki na rynku właściwym uzasadniają zmianę tych obowiązków."}
{"id":"2003_1936_25","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 25. 1. Jeżeli przed wydaniem rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 23 ust. 1 albo w art. 24, na tym samym rynku właściwym występował przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą, którzy utracili tę pozycję, Prezes UKE, w drodze decyzji, określa termin uchylenia obowiązków regulacyjnych, tak aby uchylenie to uwzględniało sytuację przedsiębiorców telekomunikacyjnych działających na rynku objętych tą decyzją, nie dłuższy jednak niż przewidziane w umowach, które dotyczyły realizacji uchylanych obowiązków regulacyjnych, zawartych pomiędzy przedsiębiorcami okresy wypowiedzenia umowy. 2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, ogłasza się na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Komunikacji Elektronicznej."}
{"id":"2003_1936_25a","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 25a. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zajmuje znaczącą pozycję rynkową, jeżeli na rynku właściwym samodzielnie posiada pozycję ekonomiczną odpowiadającą dominacji w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego. 2. Prezes UKE przy ocenie pozycji rynkowej przedsiębiorcy telekomunikacyjnego na rynku właściwym bierze pod uwagę kryteria wymienione w wytycznych Komisji, o których mowa w art. 19 ust. 3. 3. Dwóch lub więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmuje kolektywną pozycję znaczącą, jeżeli nawet przy braku powiązań organizacyjnych lub innych związków między nimi posiadają na rynku właściwym pozycję ekonomiczną odpowiadającą dominacji w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego. 4. Prezes UKE przy ustalaniu, czy dwóch lub więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmuje kolektywną znaczącą pozycję na rynku właściwym ocenia cechy rynku właściwego, w szczególności udział przedsiębiorców w rynku oraz jego przejrzystość, a jeżeli ocena tych cech nie wskazuje na brak kolektywnej pozycji znaczącej dodatkowo stosuje w szczególności następujące kryteria: 1) dojrzałość rynku, 2) zastój albo umiarkowany wzrost popytu, 3) niską elastyczność popytu, 4) jednorodność produktów, 5) podobne struktury kosztów przedsiębiorców, 6) brak innowacji technologicznych, dojrzałość technologii, 7) brak możliwości zwiększenia produkcji lub świadczenia usług, 8) wysokie bariery dostępu do rynku, 9) brak równoważącej siły nabywczej, 10) brak potencjalnej konkurencji, 11) różnego rodzaju nieformalne lub inne powiązania pomiędzy danymi przedsiębiorcami, 12) brak albo ograniczenie konkurencji cenowej, 13) możliwość stosowania mechanizmów odwetowych - które nie muszą być spełnione łącznie."}
{"id":"2003_1936_25b","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 25b. W przypadku określenia rynku właściwego odbiegającego od zalecenia Komisji Prezes UKE poddaje projekt rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 23 ust. 1 albo w art. 24, postępowaniu konsolidacyjnemu."}
{"id":"2003_1936_25c","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 25c. Rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 albo w art. 24: 1) wydaje się po zasięgnięciu opinii Prezesa UOKiK wydanej w formie postanowienia; 2) ogłasza się na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Komunikacji Elektronicznej."}
{"id":"2003_1936_25d","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 25d. W przypadku rynku właściwego uznanego decyzją Komisji Europejskiej za rynek ponadnarodowy Prezes UKE przeprowadza jego analizę w porozumieniu z organami regulacyjnymi innych państw członkowskich. Przepis art. 23 lub 24 stosuje się odpowiednio.”; 8) art. 26 otrzymuje brzmienie: „Art. 26. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni negocjując postanowienia umowy o dostępie telekomunikacyjnym, są obowiązani uwzględniać obowiązki na nich nałożone. 2. Informacje uzyskane w związku z negocjacjami mogą być wykorzystane wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania poufności, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 3. O ile ustawa nie stanowi inaczej, przepisy tego rozdziału odnoszące się do przedsiębiorców telekomunikacyjnych mają zastosowanie odpowiednio do podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8. 4. Operator państwa członkowskiego ubiegający się o dostęp telekomunikacyjny nie jest obowiązany dokonywać wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 10, jeżeli nie wykonuje działalności telekomunikacyjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”; 9) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: „Art. 26a. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do prowadzenia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci oraz w zakresie dostępu telekomunikacyjnego, którego obowiązek zapewnienia wynika z nałożonych na tego operatora obowiązków regulacyjnych, na wniosek innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego lub podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, w celu świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych oraz zapewnienia interoperacyjności usług.”; 10) w art. 27: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Prezes UKE może, na pisemny wniosek każdej ze stron negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci albo z urzędu, w drodze postanowienia, określić termin zakończenia negocjacji o zawarcie tej umowy, nie dłuższy niż 90 dni, licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym. 2. W przypadku niepodjęcia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci, odmowy połączenia sieci telekomunikacyjnych przez podmiot do tego obowiązany lub niezawarcia umowy o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci w terminie, o którym mowa w ust. 1, lub niezawarcia umowy w terminie 90 dni licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym, każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych lub określenia warunków współpracy.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Prezes UKE może, na pisemny wniosek każdej ze stron negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym prowadzonych z operatorem obowiązanym do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, którego obowiązek zapewnienia wynika z nałożonych na tego operatora obowiązków regulacyjnych, albo z urzędu, w drodze postanowienia, określić termin zakończenia negocjacji o zawarcie tej umowy, nie dłuższy niż 90 dni, licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym. 2b. Z zastrzeżeniem ust. 2, w przypadku niepodjęcia negocjacji przez podmiot obowiązany do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, odmowy udzielenia dostępu telekomunikacyjnego przez podmiot do tego obowiązany lub niezawarcia umowy o dostępie telekomunikacyjnym w terminie, o którym mowa w ust. 2a, lub niezawarcia umowy o dostęp telekomunikacyjny w terminie 90 dni licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym, każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych lub określenia warunków współpracy.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 i 2b, powinien zawierać projekt umowy o dostępie telekomunikacyjnym, zawierający stanowiska stron w zakresie określonym ustawą, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie doszły do porozumienia.”; 11) w art. 28: a) w ust. 1: - wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Prezes UKE podejmuje decyzję o dostępie telekomunikacyjnym w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 2b, biorąc pod uwagę następujące kryteria:”, - po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) rozwój nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej;”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prezes UKE podejmuje decyzję o zapewnieniu podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, dostępu telekomunikacyjnego w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 2b, biorąc pod uwagę kryteria, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, pkt 5 lit. a i c oraz pkt 6-8, oraz potrzeby obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, a także specyficzny charakter zadań wykonywanych przez te podmioty.”; 12) art. 30 otrzymuje brzmienie: „Art. 30. 1. Do zmian umów o dostępie telekomunikacyjnym stosuje się odpowiednio przepisy art. 26-28 i 33. 2. Do wniosku o zmianę umowy o dostępie telekomunikacyjnym, która została przynajmniej raz zmieniona, dołącza się jednolity tekst tej umowy zawierający wszelkie dokonane zmiany.”; 13) w art. 31: a) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Umowa o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci powinna zawierać postanowienia dotyczące co najmniej:”, b) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Umowa o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci może także zawierać, w zależności do rodzajów łączonych sieci, odpowiednie postanowienia dotyczące:”; 14) w art. 34 w ust. 2 pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) świadczeniu usług telekomunikacyjnych z uwzględnieniem pierwszeństwa zgodnie z art. 176a ust. 2 pkt 3.”; 15) art. 39 i 40 otrzymują brzmienie: „Art. 39. 1. Prezes UKE może, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24 pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej obowiązki: 1) kalkulacji uzasadnionych kosztów świadczenia dostępu telekomunikacyjnego, wskazując sposoby kalkulacji kosztów, jakie operator powinien stosować na podstawie przepisów rozporządzenia, o którym mowa w art. 51, zgodnie z zatwierdzonym przez Prezesa UKE opisem kalkulacji kosztów; 2) stosowania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego, uwzględniających zwrot uzasadnionych kosztów operatora. 2. Operator, na którego został nałożony obowiązek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia Prezesowi UKE, na jego żądanie, szczegółowe uzasadnienie wysokości opłat w oparciu o uzasadnione koszty. 3. W celu weryfikacji wysokości opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, Prezes UKE: 1) przeprowadza badanie, o którym mowa w art. 53 ust. 5; 2) niezależnie od badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5, może zastosować inne metody ustalania opłat niż stosowane przez operatora, w tym może wziąć pod uwagę wysokość lub metody ustalania opłat na porównywalnych rynkach konkurencyjnych. 4. W przypadku: 1) braku możliwości przeprowadzenia badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5, z przyczyn leżących po stronie operatora, 2) odmowy wyrażenia opinii przez podmiot uprawniony do przeprowadzenia badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5, z uwagi na zaistnienie okoliczności uniemożliwiających jej sformułowanie z przyczyn leżących po stronie operatora, 3) wyrażenia przez podmiot uprawniony do przeprowadzenia badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5, opinii negatywnej albo opinii z zastrzeżeniami, 4) wystąpienia istotnych różnic pomiędzy wysokością opłat ustalonych przez operatora a wysokością opłat ustalonych przez Prezesa UKE zgodnie z ust. 3 – Prezes UKE ustala wysokość opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego lub ich maksymalny albo minimalny poziom stosując metody, o których mowa w ust. 3 pkt 2. Ustalenie powyższych opłat następuje w odrębnej decyzji, bądź też w decyzjach, o których mowa w art. 28-30, art. 43 lub art. 139. 5. Prezes UKE ustalając opłaty z tytułu dostępu telekomunikacyjnego bierze pod uwagę promocję efektywności i zrównoważonej konkurencji oraz zapewnienie maksymalnych korzyści dla użytkowników końcowych, jak również zwrot uzasadnionych kosztów."}
{"id":"2003_1936_3","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10b ust. 1-4 otrzymują brzmienie: „1. W celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw Straż Graniczna może mieć udostępniane dane, o których mowa w art. 180c i 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[7])), zwane dalej „danymi telekomunikacyjnymi”, w trybie: 1) pisemnego wniosku Komendanta Głównego Straży Granicznej lub komendanta oddziału Straży Granicznej albo osoby przez nich upoważnionej, 2) ustnego żądania funkcjonariusza posiadającego pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1, 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi posiadającemu pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1 - oraz może przetwarzać te dane. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, udostępnianie danych telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną lub przy niezbędnym ich udziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Komendantem Głównym Straży Granicznej a tym podmiotem. 3. Podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną udostępnia nieodpłatnie dane telekomunikacyjne, funkcjonariuszowi wskazanemu we wniosku właściwego organu Straży Granicznej lub funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3. 4. Udostępnienie Straży Granicznej danych telekomunikacyjnych może nastąpić przy pomocy sieci telekomunikacyjnej, jeżeli: 1) wykorzystywane sieci telekomunikacyjne zapewniają: a) możliwość ustalenia osoby uzyskującej dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie nieuprawnionej dostęp do danych; 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywanych przez jednostki organizacyjne Straży Granicznej zadań albo prowadzonych przez nie czynności.”; 2) po art. 10c dodaje się art. 10d w brzmieniu: „Art. 10d. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 4-5d i 10, Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej może zarządzić o zastosowaniu urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wykonywania czynności przez Straż Graniczną, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych. 2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.”."}
{"id":"2003_1936_4","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 36b otrzymuje brzmienie: „Art. 36b. 1. W celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw skarbowych lub przestępstw, o których mowa w art. 3 pkt 4 i 5, wywiad skarbowy może mieć udostępniane dane: 1) o których mowa w art. 180c i 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[9])), zwane dalej „danymi telekomunikacyjnymi”, 2) identyfikujące podmiot korzystający z usług pocztowych oraz dotyczące faktu, okoliczności świadczenia usług pocztowych lub korzystania z tych usług - oraz może je przetwarzać. 2. Podmiot prowadzący działalność telekomunikacyjną lub operator świadczący usługi pocztowe udostępnia nieodpłatnie dane, o których mowa w ust. 1: 1) na pisemny wniosek Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej; 2) na pisemny wniosek pracownika wywiadu skarbowego posiadającego pisemne upoważnienie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej do występowania w jego imieniu o udostępnienie danych, o których mowa w ust. 1; 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej pracownikowi wywiadu skarbowego posiadającemu pisemne upoważnienie, o którym mowa w pkt 2. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną lub przy niezbędnym ich udziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Generalnym Inspektorem Kontroli Skarbowej a tym podmiotem. 4. Podmiot występujący z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, informację o wystąpieniu z wnioskiem przekazuje niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w każdej chwili może zażądać od Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej informacji o przyczynach uzasadniających wystąpienie z wnioskiem, a także o sposobie wykorzystania danych uzyskanych od podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną lub operatora świadczącego usługi pocztowe. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych nakazuje niezwłoczne, komisyjne i protokolarne zniszczenie danych uzyskanych od podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną lub operatora świadczącego usługi pocztowe, w przypadku gdy uzna wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, za nieuzasadnione. 6. Udostępnienie wywiadowi skarbowemu danych telekomunikacyjnych może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli sieć ta zapewnia: 1) możliwość ustalenia pracownika wywiadu skarbowego uzyskującego dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane; 2) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie nieuprawnionej dostęp do danych. 7. Udostępnianie wywiadowi skarbowemu danych, o których mowa w ust. 1, następuje na koszt podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną i operatora świadczącego usługi pocztowe.”; 2) w art. 36c ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych oraz operator świadczący usługi pocztowe są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez wywiad skarbowy kontroli operacyjnej.”."}
{"id":"2003_1936_40","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 40. 1. Prezes UKE może, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24 pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej obowiązek ustalania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w oparciu o ponoszone koszty. 2. Operator, na którego został nałożony obowiązek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia Prezesowi UKE uzasadnienie wysokości opłat ustalonych w oparciu o ponoszone koszty. 3. W celu oceny prawidłowości wysokości opłat ustalonych przez operatora, o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE może uwzględnić wysokość lub metody ustalania opłat na porównywalnych rynkach konkurencyjnych lub inne sposoby oceny prawidłowości wysokości tych opłat. 4. W przypadku, gdy według oceny, o której mowa w ust. 3, wysokość opłat ustalonych przez operatora jest nieprawidłowa, Prezes UKE ustala wysokość opłat lub ich maksymalny albo minimalny poziom stosując metody, o których mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę promocję efektywności i zrównoważonej konkurencji oraz zapewnienie maksymalnych korzyści dla użytkowników końcowych. Ustalenie opłat następuje w odrębnej decyzji, bądź też w decyzjach, o których mowa w art. 28-30, art. 43 lub art. 139.”; 16) art. 56 otrzymuje brzmienie: „Art. 56. 1. Świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. 2. Umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawiera się w formie pisemnej. Wymóg formy pisemnej nie dotyczy umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawieranej przez dokonanie czynności faktycznych obejmujących w szczególności umowy o świadczenie usług telefonicznych za pomocą aparatu publicznego lub przez wybranie numeru dostępu do sieci dostawcy usług. 3. Umowa o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 5, powinna określać w szczególności: 1) strony umowy, w tym nazwę (firmę), adres i siedzibę dostawcy usług; 2) rodzaj świadczonych usług; 3) termin oczekiwania na przyłączenie do sieci lub termin rozpoczęcia świadczenia usług; 4) okres, na jaki została zawarta umowa; 5) pakiet taryfowy, jeżeli na świadczone usługi obowiązują różne pakiety taryfowe; 6) sposób składania zamówień na pakiety taryfowe oraz dodatkowe opcje usługi; 7) okres rozliczeniowy; 8) tryb i warunki dokonywania zmian umowy oraz warunki jej przedłużenia; 9) zakres świadczonych publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, ze wskazaniem elementów składających się na opłatę abonamentową; 10) dane dotyczące jakości usług; 11) zakres obsługi serwisowej; 12) sposób i termin rozwiązania umowy; 13) zakres odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, wysokość odszkodowania oraz zasady i terminy jego wypłaty; 14) zasady, tryb i terminy składania oraz rozpatrywania reklamacji; 15) informację o polubownych sposobach rozwiązywania sporów; 16) sposób uzyskania informacji o aktualnym cenniku usług oraz kosztach usług serwisowych. 4. Umowa o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej poza elementami, o których mowa w ust. 3, powinna określać numer przydzielony abonentowi, a w przypadku przyłączenia do publicznej stacjonarnej sieci telefonicznej także adres zakończenia sieci. 5. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 9-16, na podstawie wyraźnego postanowienia umowy, mogą być zawarte w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych. 6. Dostawca usług może umożliwić abonentowi zmianę warunków umowy, o których mowa w ust. 3 pkt 2, 4-7 i 9 za pomocą środków porozumiewania się na odległość, w szczególności telefonicznie. W takim przypadku dostawca usług obowiązany jest utrwalić oświadczenie abonenta złożone w powyższy sposób i przechowywać je przez okres 12 miesięcy. Jednocześnie dostawca usług obowiązany jest do potwierdzenia abonentowi faktu złożenia oświadczenia o zmianie warunków umowy oraz jego zakresu i terminu wprowadzenia zmian, w formie pisemnej, w terminie 14 dni od dnia jego złożenia. Abonentowi przysługuje prawo odstąpienia od dokonanej zmiany warunków umowy, bez podania przyczyn, poprzez złożenie stosownego oświadczenia w formie pisemnej w terminie 10 dni od dnia otrzymania pisemnego potwierdzenia. Do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem. 7. Abonentowi nie przysługuje prawo odstąpienia od dokonanej zmiany warunków umowy, o którym mowa w ust. 6, jeżeli dostawca usług, za zgodą abonenta, rozpoczął świadczenie usług zgodnie ze zmienionymi warunkami umowy. 8. W razie braku potwierdzenia abonentowi faktu złożenia oświadczenia o zmianie warunków umowy oraz jego zakresu i terminu wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 6, termin, w którym abonent może odstąpić od dokonanej zmiany warunków umowy, wynosi trzy miesiące i liczy się od dnia złożenia oświadczenia o zmianie warunków umowy. Jeżeli jednak abonent po rozpoczęciu biegu tego terminu otrzyma potwierdzenie, termin ulega skróceniu do 10 dni od dnia otrzymania tego potwierdzenia. 9. Do zmiany warunków umowy w trybie, o którym mowa w ust. 6, nie stosuje się art. 60a.”; 17) w art. 57: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawieranych przez dokonanie czynności faktycznych, o których mowa w art. 56 ust. 2.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania.”; 18) w art. 59 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych określający w regulaminie świadczenia usług telekomunikacyjnych dane, o których mowa w art. 56 ust. 3 pkt 9-16, obowiązany jest podać ten regulamin do publicznej wiadomości i dostarczać nieodpłatnie abonentowi wraz z umową o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, a także na każde jego żądanie. 2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dla użytkowników końcowych usługi przedpłaconej świadczonej w ruchomej publicznej sieci telefonicznej jest obowiązany do określenia zakresu i warunków wykonywania usług telekomunikacyjnych w regulaminie świadczenia usług telekomunikacyjnych, podanym do publicznej wiadomości.”; 19) art. 60 otrzymuje brzmienie: „Art. 60. Regulamin świadczenia usług dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dla użytkowników końcowych usługi przedpłaconej świadczonej w ruchomej publicznej sieci telefonicznej powinien określać w szczególności: 1) nazwę (firmę), adres i siedzibę dostawcy usług; 2) zakres świadczonych publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, ze wskazaniem elementów składających się na opłatę za świadczenie usług; 3) standardowe warunki umowy, w tym wskazanie minimalnego czasu trwania umowy, jeżeli taki został określony; 4) zakres obsługi serwisowej; 5) zakres odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, wysokość odszkodowania oraz zasady i terminy jego wypłaty; 6) zasady, tryb i terminy składania oraz rozpatrywania reklamacji; 7) sposób uzyskania informacji o aktualnym cenniku usług oraz kosztach usług serwisowych.”; 20) po art. 60 dodaje się art. 60a w brzmieniu: „Art. 60a. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych: 1) doręcza abonentowi na piśmie treść każdej proponowanej zmiany warunków umowy, w szczególności, o której mowa w art. 56 ust. 3, 2) doręcza abonentowi na piśmie oraz podaje do publicznej wiadomości treść każdej proponowanej zmiany warunków umowy określonych w regulaminie, o którym mowa w art. 59 ust. 1, oraz 3) podaje do publicznej wiadomości treść każdej proponowanej zmiany warunków umowy określonych w regulaminie, o którym mowa w art. 60 - z wyprzedzeniem co najmniej jednego okresu rozliczeniowego przed wprowadzeniem tych zmian w życie. Jednocześnie abonent powinien zostać poinformowany o prawie wypowiedzenia umowy w przypadku braku akceptacji tych zmian. 2. W razie skorzystania z prawa wypowiedzenia umowy, o którym mowa w ust. 1, dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych nie przysługuje roszczenie odszkodowawcze, a także zwrot ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6, o czym abonent powinien zostać także poinformowany. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli konieczność wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 1, wynika bezpośrednio ze zmiany przepisów prawa, w tym również usunięcia niedozwolonych postanowień umownych. 4. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych niezwłocznie informuje abonentów na piśmie o zmianie nazwy (firmy), adresu lub siedziby dostawcy usług. Informacja o powyższych zmianach nie stanowi zmiany warunków umowy. 5. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dla użytkowników końcowych usługi przedpłaconej świadczonej w ruchomej publicznej sieci telefonicznej niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości informacje o zmianie nazwy (firmy), adresu lub siedziby dostawcy usług.”; 21) w art. 61: a) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych doręcza abonentowi na piśmie oraz podaje do publicznej wiadomości treść każdej zmiany w cenniku, z wyprzedzeniem co najmniej jednego okresu rozliczeniowego przed wprowadzeniem tych zmian w życie. Jednocześnie abonent powinien zostać poinformowany o prawie wypowiedzenia umowy w przypadku braku akceptacji zmiany w cenniku. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, abonent powinien zostać poinformowany także o tym, że w razie skorzystania z prawa wypowiedzenia umowy w przypadku braku akceptacji podwyższenia cen dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych nie przysługuje roszczenie odszkodowawcze, a także zwrot ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6.”, b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Przepisu ust. 6 nie stosuje się, jeżeli konieczność wprowadzenia zmiany, o której mowa w ust. 5, następuje na skutek zmiany przepisów prawa.”; 22) w art. 64 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Świadczenie usługi o podwyższonej opłacie odbywa się na podstawie umowy zawartej w sposób określony w art. 56 ust. 2 zdanie drugie.”; 23) art. 70 otrzymuje brzmienie: „Art. 70. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca wykonywania działalności, abonent będący stroną pisemnej umowy z dostawcą usług zapewniającym przyłączenie do publicznej sieci telefonicznej operatora może żądać przeniesienia przydzielonego numeru w ramach istniejącej sieci tego samego operatora na obszarze: 1) o tym samym wskaźniku obszaru geograficznego - w przypadku numerów geograficznych; 2) całego kraju - w przypadku numerów niegeograficznych.”; 24) w art. 71: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Abonent będący stroną umowy z dostawcą usług zapewniającym przyłączenie do publicznej sieci telefonicznej lub użytkownik końcowy usługi przedpłaconej może żądać przy zmianie dostawcy usług przeniesienia przydzielonego numeru do istniejącej sieci operatora na: 1) obszarze geograficznym - w przypadku numerów geograficznych; 2) terenie całego kraju - w przypadku numerów niegeograficznych.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Za przeniesienie przydzielonego numeru nie pobiera się opłat od abonenta i użytkownika końcowego usługi przedpłaconej świadczonej w ruchomej publicznej sieci telefonicznej.”, c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Prezes UKE prowadzi bazę danych zawierającą przeniesione numery, o których mowa w ust. 1. 5. Operator publicznej sieci telefonicznej jest obowiązany połączyć tę sieć bezpośrednio lub za pośrednictwem publicznej sieci telefonicznej innego operatora z bazą danych, o której mowa w ust. 4. Operator publicznej sieci telefonicznej jest obowiązany dokonywać na bieżąco aktualizacji bazy danych, o której mowa w ust. 4.”; 25) po art. 71 dodaje się art. 71a w brzmieniu: „Art. 71a. Abonent, o którym mowa w art. 71, żądając przeniesienia przydzielonego numeru może rozwiązać umowę z dotychczasowym dostawcą usług bez zachowania terminów wypowiedzenia określonych w rozwiązywanej umowie. W takim przypadku abonent jest obowiązany do uiszczenia opłaty dotychczasowemu dostawcy usług w wysokości nieprzekraczającej opłaty abonamentowej za okres wypowiedzenia, nie wyższej jednak niż opłata abonamentowa za jeden okres rozliczeniowy, powiększonej o roszczenie związane z ulgą przyznaną abonentowi obliczoną proporcjonalnie do czasu pozostającego do zakończenia trwania umowy.”; 26) w art. 72 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Kierując się potrzebami abonentów w zakresie wyboru dostawcy usług, Prezes UKE, po przeprowadzeniu zgodnie z art. 21 analizy rynku usług świadczonych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej, może w drodze decyzji, o której mowa w art. 24, nałożyć na wyznaczonego operatora o znaczącej pozycji na tym rynku obowiązek realizacji na rzecz abonentów przyłączonych do jego sieci uprawnienia, o którym mowa w ust. 1.”; 27) art. 91 otrzymuje brzmienie: „Art. 91. 1. Przedsiębiorca wyznaczony świadczy usługi telekomunikacyjne w ramach podstawowego pakietu cenowego, w którym opłata abonamentowa stanowi opłatę za utrzymanie w gotowości do świadczenia usług telekomunikacyjnych przyłączenia, o którym mowa w art. 81 ust. 3 pkt 1, i nie obejmuje innych usług telekomunikacyjnych. 2. Prezes UKE kierując się uwarunkowaniami krajowymi może, w decyzji, o której mowa w art. 82 ust. 4 lub art. 83 ust. 2, nałożyć na przedsiębiorcę wyznaczonego obowiązek: 1) zapewnienia specjalnego pakietu cenowego, 2) stosowania ujednoliconych taryf na obszarze świadczenia usługi powszechnej albo poszczególnych usług wchodzących w skład usługi powszechnej, w tym uśrednienia geograficznego - a także określić ceny maksymalne usługi powszechnej albo poszczególnych usług wchodzących w skład usługi powszechnej. 3. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, w celu zapewnienia konsumentom o niskich dochodach i o szczególnych potrzebach społecznych, dostępu i korzystania z publicznie dostępnych usług, oferuje specjalny pakiet cenowy, który świadczony będzie na warunkach innych niż zwykłe warunki komercyjne. 4. W przypadku wyboru przez konsumenta specjalnego pakietu cenowego, przedsiębiorca wyznaczony może żądać przedłożenia dokumentów potwierdzających niskie dochody lub szczególne potrzeby społeczne konsumenta.”; 28) po art. 91 dodaje się art. 91a w brzmieniu: „Art. 91a. 1. Przedsiębiorca wyznaczony przedkłada Prezesowi UKE projekt: 1) cennika w zakresie specjalnego pakietu cenowego i podstawowego pakietu cenowego, 2) regulaminu świadczenia usługi powszechnej albo poszczególnych usług wchodzących w jej skład lub ich zmiany, wraz z uzasadnieniem, w terminie co najmniej 30 dni przed planowanym wprowadzeniem ich w życie. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku przedłożenia Prezesowi UKE projektu, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany w trybie art. 48 ust. 1. 3. Prezes UKE może, w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia przedłożenia projektu, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany zgłosić sprzeciw do projektu lub jego części, jeżeli projekt ten lub jego zmiana jest sprzeczny z decyzją, o której mowa w art. 82 ust. 4 lub art. 83 ust. 2. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 3, Prezes UKE może zobowiązać przedsiębiorcę wyznaczonego do przedstawienia w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji poprawionego projektu, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany. 5. Prezes UKE może żądać od przedsiębiorcy wyznaczonego przedłożenia dodatkowych dokumentów lub udzielenia dodatkowych informacji. Bieg terminu do zgłoszenia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, ulega zawieszeniu od dnia wysłania żądania Prezesa UKE do dnia doręczenia do UKE tych dokumentów lub informacji. 6. Projekt, o którym mowa w ust. 1 lub jego zmiany, w zakresie objętym sprzeciwem Prezesa UKE, nie wchodzą w życie. 7. Cennik w zakresie specjalnego pakietu cenowego i podstawowego pakietu cenowego oraz regulamin świadczenia usługi powszechnej albo poszczególnych usług wchodzących w jej skład lub ich zmian podlegają publikacji na stronie Biuletynu Informacji Publicznej UKE.”; 29) w art. 153 w ust. 4 uchyla się pkt 5-7; 30) w art. 159 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) dane o próbach uzyskania połączenia między zakończeniami sieci, w tym dane o nieudanych próbach połączeń, oznaczających połączenia między telekomunikacyjnymi urządzeniami końcowymi lub zakończeniami sieci, które zostały zestawione i nie zostały odebrane przez użytkownika końcowego lub nastąpiło przerwanie zestawianych połączeń.”; 31) w art. 161 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) nazwy, serii i numeru dokumentów potwierdzających tożsamość, a w przypadku cudzoziemca, który nie jest obywatelem państwa członkowskiego albo Konfederacji Szwajcarskiej - numeru paszportu lub karty pobytu;”; 32) w art. 165: a) uchyla się ust. 1, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Do przetwarzania danych transmisyjnych, zgodnie z ust. 2-4, uprawnione są podmioty działające z upoważnienia operatorów publicznych sieci telekomunikacyjnych i dostawców publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, zajmujące się naliczaniem opłat, zarządzaniem ruchem w sieciach telekomunikacyjnych, obsługą klienta, systemem wykrywania nadużyć finansowych, marketingiem usług telekomunikacyjnych lub świadczeniem usług o wartości wzbogaconej. Podmioty te mogą przetwarzać dane transmisyjne wyłącznie dla celów niezbędnych przy wykonywaniu tych działań.”; 33) w art. 166 uchyla się ust. 5; 34) w art. 169 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Dane osobowe posiadane przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego zawarte w publicznie dostępnym spisie abonentów, zwanym dalej „spisem”, wydawanym w formie książkowej lub elektronicznej, a także udostępniane za pośrednictwem służb informacyjnych przedsiębiorcy telekomunikacyjnego powinny być ograniczone do:”; 35) w art. 171: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Dostawca usług świadczonych w publicznej sieci telefonicznej umożliwiającej prezentację identyfikacji linii wywołującej jest obowiązany zapewnić, za pomocą prostych środków: 1) użytkownikowi wywołującemu - możliwość jednorazowego wyeliminowania prezentacji identyfikacji linii wywołującej u użytkownika wywoływanego podczas wywołania i połączenia; 2) abonentowi wywołującemu - możliwość stałego wyeliminowania prezentacji identyfikacji linii wywołującej u użytkownika wywoływanego podczas wywołania i połączenia, u operatora, do którego sieci jest przyłączony abonent będący stroną umowy z dostawcą usług; 3) abonentowi wywoływanemu - możliwość eliminacji dla połączeń przychodzących prezentacji identyfikacji linii wywołującej, a jeżeli taka prezentacja jest dostępna przed rozpoczęciem połączenia przychodzącego, także możliwość blokady połączeń przychodzących od abonenta lub użytkownika stosującego eliminację prezentacji identyfikacji linii wywołującej. 3. Dostawca usług świadczonych w publicznej sieci telefonicznej zapewniającej prezentację identyfikacji zakończenia sieci, do której zostało przekierowane połączenie, zwaną dalej „prezentacją identyfikacji linii wywoływanej”, jest obowiązany zapewnić abonentowi wywoływanemu możliwość eliminacji, za pomocą prostych środków, prezentacji identyfikacji linii wywoływanej u użytkownika wywołującego.”, b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni są obowiązani do zapewnienia służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy dostępu do identyfikacji linii wywołującej oraz danych dotyczących lokalizacji, bez uprzedniej zgody zainteresowanych abonentów lub użytkowników, jeżeli jest to konieczne do umożliwienia tym służbom wykonywania ich zadań w możliwie najbardziej efektywny sposób.”, c) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Dane, o których mowa w ust. 9, pozostają w dyspozycji przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Do ich udostępniania stosuje się art. 180d.”; 36) art. 176 otrzymuje brzmienie: „Art. 176. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do wykonywania zadań i obowiązków na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie i na warunkach określonych w niniejszej ustawie oraz w przepisach odrębnych.”; 37) po art. 176 dodaje się art. 176a w brzmieniu: „Art. 176a. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, w celu zapewnienia ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych lub dostarczania sieci telekomunikacyjnej, jest obowiązany uwzględniać możliwość wystąpienia: 1) sytuacji kryzysowych, 2) stanów nadzwyczajnych, 3) bezpośrednich zagrożeń dla infrastruktury przedsiębiorcy zwanych dalej „sytuacjami szczególnych zagrożeń”. 2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 2, jest obowiązany posiadać aktualne i uzgodnione plany działań w sytuacjach szczególnych zagrożeń, zwane dalej „planami”, dotyczące w szczególności: 1) współpracy z innymi przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi; 2) współpracy z zagranicznymi operatorami telekomunikacyjnymi, a w szczególności państw sąsiadujących; 3) współpracy z podmiotami i służbami wykonującymi zadania w zakresie ratownictwa, niesienia pomocy ludności, a także zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz z podmiotami właściwymi w sprawach zarządzania kryzysowego, wskazanymi w ramach uzgodnień planów, o których mowa w ust. 3, przez organy uzgadniające plany; 4) zabezpieczenia infrastruktury telekomunikacyjnej w sytuacjach szczególnych zagrożeń oraz przed nieuprawnionym dostępem; 5) utrzymania ciągłości, a w przypadku jej utraty, odtwarzania: a) świadczenia usług telekomunikacyjnych, b) dostarczania sieci telekomunikacyjnej - z uwzględnieniem pierwszeństwa dla podmiotów i służb, o których mowa w pkt 3; 6) technicznych i organizacyjnych przygotowań, w przypadku wprowadzenia ograniczeń w działalności telekomunikacyjnej przewidzianych ustawą; 7) sposobu udostępniania urządzeń telekomunikacyjnych, o którym mowa w art. 177 ust. 3, przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych; 8) ewidencji i gromadzenia rezerw przedsiębiorcy lub współpracy z dostawcami sprzętu oraz usług serwisowych i naprawczych. 3. Z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 1 lit. c, przedsiębiorca telekomunikacyjny sporządzający plany dokonuje uzgodnienia ich zawartości z organami, o których mowa w ust. 5 pkt 1 lit. b. 4. Po stwierdzeniu wystąpienia sytuacji szczególnych zagrożeń lub po uzyskaniu informacji o ich wystąpieniu od podmiotów lub służb, o których mowa w ust. 2 pkt 3, przedsiębiorca telekomunikacyjny podejmuje niezwłocznie działania określone w planach. 5. Rada Ministrów, mając na uwadze zakres i rodzaj wykonywanej działalności telekomunikacyjnej, wielkość przedsiębiorcy telekomunikacyjnego i jego znaczenie dla gospodarki, obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, a także wymagania, o których mowa w ust. 2, w drodze rozporządzenia: 1) określi: a) rodzaje planów, ich zawartość oraz tryb sporządzania i aktualizacji, b) organy uzgadniające plany oraz zakres tych uzgodnień, c) rodzaje przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązanych do uzgadniania zawartości planów; 2) może określić rodzaje działalności telekomunikacyjnej lub rodzaje przedsiębiorców telekomunikacyjnych niepodlegających obowiązkowi sporządzania planu.”; 38) w art. 177: a) uchyla się ust. 1 i 2, b) ust. 3-5 otrzymują brzmienie: „3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny w sytuacjach szczególnych zagrożeń jest obowiązany do nieodpłatnego udostępniania urządzeń telekomunikacyjnych niezbędnych do przeprowadzenia akcji ratowniczej innemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, podmiotowi i służbie, o których mowa w art. 176a ust. 2 pkt 3, z zachowaniem zasady minimalizowania negatywnych skutków takiego udostępnienia tych urządzeń dla ciągłości wykonywania działalności telekomunikacyjnej przez przedsiębiorcę. 4. Podmioty, w tym niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, używające radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych, w sytuacjach szczególnych zagrożeń są obowiązane do nieodpłatnego udostępniania urządzeń telekomunikacyjnych niezbędnych do przeprowadzenia akcji ratowniczej podmiotom koordynującym działania ratownicze, podmiotom właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego, służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy, a także innym podmiotom realizującym zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego. 5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio podczas przeprowadzania akcji ratowniczej o zasięgu międzynarodowym, co najmniej w zakresie ustalonym umowami międzynarodowymi, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.”, c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb nieodpłatnego udostępniania radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych przez podmioty niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, mając na uwadze konieczność zachowania zasady minimalizowania negatywnych skutków udostępniania tych urządzeń.”; 39) w art. 178: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) utrzymania ciągłości lub odtwarzania: a) dostarczania sieci telekomunikacyjnej, b) świadczenia usług telekomunikacyjnych - z uwzględnieniem pierwszeństwa dla podmiotów i służb, o których mowa w ust. 2 pkt 1;”, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Decyzja Prezesa UKE, o której mowa w ust. 1: 1) wydawana jest z urzędu lub na wniosek podmiotów koordynujących działania ratownicze, podmiotów właściwych w sprawach zarządzania kryzysowego, służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy, a także innych podmiotów realizujących zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego; 2) może być ogłoszona ustnie przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, bez uzasadnienia, w całości lub części, jeżeli wymagają tego względy obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego. 3. W przypadkach i na zasadach określonych w przepisach odrębnych Komendant Główny Policji, komendant wojewódzki Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, komendant Oddziału Straży Granicznej, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, komendant Oddziału Żandarmerii Wojskowej, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Szef Biura Ochrony Rządu mogą zarządzić o zastosowaniu urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze.”; 40) w art. 179: a) uchyla się ust. 1, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2, jest obowiązany do: 1) zapewnienia warunków technicznych i organizacyjnych dostępu i utrwalania, zwanych dalej „warunkami dostępu i utrwalania”, umożliwiających jednoczesne i wzajemnie niezależne: a) uzyskiwanie przez Policję, Straż Graniczną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową, Centralne Biuro Antykorupcyjne i wywiad skarbowy, zwane dalej „uprawnionymi podmiotami”, w sposób określony w ust. 4b, dostępu do: - przekazów telekomunikacyjnych, nadawanych lub odbieranych przez użytkownika końcowego lub telekomunikacyjne urządzenie końcowe, - posiadanych przez przedsiębiorcę danych związanych z przekazami telekomunikacyjnymi, o których mowa w ust. 9, art. 159 ust. 1 pkt 1 i pkt 3-5, b) uzyskiwanie przez uprawnione podmioty danych związanych ze świadczoną usługą telekomunikacyjną i danych, o których mowa w art. 161, c) utrwalanie przez uprawnione podmioty przekazów telekomunikacyjnych i danych, o których mowa w lit. a i b; 2) utrwalania na rzecz sądu i prokuratora przekazów telekomunikacyjnych i danych, o których mowa w pkt 1 lit. a i b.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zapewnia, na własny koszt, warunki dostępu i utrwalania w zakresie wszystkich świadczonych usług telekomunikacyjnych, począwszy od dnia rozpoczęcia działalności telekomunikacyjnej, a w przypadku rozpoczęcia świadczenia nowej usługi telekomunikacyjnej od dnia jej uruchomienia. 3b. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zapewnia, na własny koszt, utrwalanie na rzecz sądu lub prokuratora przekazów telekomunikacyjnych i danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i b.”, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zapewnia warunki dostępu i utrwalania z zachowaniem wymagań określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 12.”, e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4c w brzmieniu: „4a. Warunki dostępu i utrwalania mogą być zapewniane za pomocą interfejsów zlokalizowanych w miejscach obejmowanych przez sieć przedsiębiorcy telekomunikacyjnego na zasadach określonych w umowach zawartych przez uprawnione podmioty z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym. Umowa może określać współudział stron w kosztach zastosowania interfejsów. W przypadku braku uzgodnień w zakresie lokalizacji interfejsu uprawnione podmioty wskazują miejsce lokalizacji pozostające w obrębie sieci telekomunikacyjnej przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, umożliwiające: techniczną realizację interfejsu, niezbędną ochronę tego miejsca wynikającą z przepisów odrębnych oraz minimalizację nakładów ponoszonych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego i podmioty uprawnione. 4b. Zapewnienie warunków dostępu i utrwalania powinno umożliwiać uprawnionym podmiotom dostęp do przekazów telekomunikacyjnych i danych bez udziału pracowników przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Za zgodą uprawnionego podmiotu warunki dostępu i utrwalania mogą być zapewnione przy niezbędnym współudziale upoważnionych pracowników przedsiębiorcy telekomunikacyjnego gwarantujących prawidłową realizację przedmiotowych czynności w zakresie określonym przez uprawniony podmiot. 4c. Dopuszcza się możliwość wspólnego zapewnienia warunków dostępu i utrwalania przez dwóch lub więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych, w szczególności za pomocą tych samych interfejsów. Szczegółowe zasady współpracy przedsiębiorców telekomunikacyjnych w tym zakresie regulują umowy zawarte pomiędzy nimi. O zawarciu umowy przedsiębiorcy niezwłocznie informują Prezesa UKE. Zawarcie umowy nie zwalnia jej stron z indywidualnej odpowiedzialności za zapewnienie warunków dostępu i utrwalenia.”, f) uchyla się ust. 5, g) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Prezes UKE na wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego uzasadniony obiektywnymi i niezależnymi od niego technicznymi lub organizacyjnymi przyczynami uniemożliwiającymi dalsze wykonywanie obowiązku zapewnienia warunków dostępu i utrwalania, po uzyskaniu, w terminie określonym w art. 106 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, zgody uprawnionych podmiotów, może w całości lub w części, w drodze decyzji, obowiązek ten zawiesić na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Wniosek składa się w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w zdaniu pierwszym. Do wniosku dołącza się harmonogram osiągnięcia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego pełnej zdolności do wykonywania obowiązku.”, h) po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu: „6a. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego rozpoczynającego działalność telekomunikacyjną lub rozpoczynającego świadczenie nowej usługi telekomunikacyjnej. 6b. Złożenie wniosku lub zawieszenie obowiązku zapewnienia warunków dostępu i utrwalania nie zwalnia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego z obowiązku zapewnienia warunków dostępu i utrwalania, w zakresie posiadanych możliwości technicznych, organizacyjnych i finansowych.”, i) ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: „7. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może powierzyć, w drodze umowy, innemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu wykonywanie obowiązków, o których mowa w ust. 3. Powierzenie to nie zwalnia powierzającego z odpowiedzialności za wykonywanie obowiązków, o których mowa w ust. 3. 8. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do wskazania Prezesowi UKE: 1) jednostki organizacyjnej lub osoby mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uprawnionej do reprezentowania tego przedsiębiorcy w sprawach związanych z zapewnieniem warunków dostępu i utrwalania; 2) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który będzie w jego imieniu wykonywał obowiązki, o których mowa w ust. 3; 3) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, wspólnie z którym będzie zapewniał warunki dostępu i utrwalania za pomocą tych samych interfejsów.”, j) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. W przypadku zmiany danych podmiotów, o których mowa w ust. 8, przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany poinformować Prezesa UKE o tych zmianach.”, k) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Prezes UKE przekazuje niezwłocznie informacje, o których mowa w ust. 8 i 8a, Ministrowi Sprawiedliwości, Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego, a także ministrowi, którego zakres zadań obejmuje koordynowanie działalności służb specjalnych jeżeli został powołany.”, l) uchyla się ust. 11, m) dodaje się ust. 12 w brzmieniu: „12. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania i sposób zapewnienia warunków dostępu i utrwalania, o których mowa w ust. 3 i art. 180d, z wyłączeniem spraw uregulowanych w art. 242 Kodeksu postępowania karnego, kierując się zasadą osiągania celu przy jak najniższych nakładach; 2) rodzaje działalności telekomunikacyjnej lub rodzaje przedsiębiorców telekomunikacyjnych niepodlegających obowiązkowi zapewnienia warunków dostępu i utrwalania, o których mowa w ust. 3 i art. 180d, kierując się zakresem i rodzajem świadczonych usług telekomunikacyjnych lub wielkością sieci telekomunikacyjnych przedsiębiorców.”; 41) po art. 180 dodaje się art. 180a-180g w brzmieniu: „Art. 180a. 1. Z zastrzeżeniem art. 180c ust. 2 pkt 2, operator publicznej sieci telekomunikacyjnej oraz dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych są obowiązani na własny koszt: 1) zatrzymywać i przechowywać dane, o których mowa w art. 180c, generowane w sieci telekomunikacyjnej lub przez nich przetwarzane, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez okres 24 miesięcy, licząc od dnia połączenia lub nieudanej próby połączenia, a z dniem upływu tego okresu dane te niszczyć, z wyjątkiem tych, które zostały zabezpieczone, zgodnie z przepisami odrębnymi; 2) udostępniać dane, o których mowa w pkt 1, uprawnionym podmiotom, a także sądowi i prokuratorowi, na zasadach i w trybie określonym w przepisach odrębnych; 3) chronić dane, o których mowa w pkt 1, przed przypadkowym lub bezprawnym zniszczeniem, utratą lub zmianą, nieuprawnionym lub bezprawnym przechowywaniem, przetwarzaniem, dostępem lub ujawnieniem, zgodnie z przepisami art. 159-175 i art. 180e. 2. Z zastrzeżeniem ust. 3, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uważa się za wykonany, jeżeli operator publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w przypadku zaprzestania działalności telekomunikacyjnej, przekaże dane do dalszego przechowywania, udostępniania oraz ochrony innemu operatorowi publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych. 3. Jeżeli ogłoszono upadłość operatora publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, upadły operator lub dostawca ma obowiązek przekazania danych, o których mowa w ust. 1, do dalszego przechowywania, udostępniania oraz ochrony Prezesowi UKE. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania Prezesowi UKE danych w przypadku, o którym mowa w ust. 3, oraz sposób udostępniania przez Prezesa UKE tych danych podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w celu zapewnienia realizacji zadań przez te podmioty. 5. Obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1, podlegają dane dotyczące połączeń zrealizowanych i nieudanych prób połączeń, o których mowa w art. 159 ust. 1 pkt 5. 6. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powinien być realizowany w sposób, który nie powoduje ujawniania przekazu telekomunikacyjnego. 7. Udostępnianie danych, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może nastąpić za pomocą sieci telekomunikacyjnej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej."}
{"id":"2003_1936_5","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[10])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 218 § 1 otrzymuje brzmienie: „§1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty lub działalność telekomunikacyjną, urzędy celne oraz instytucje i przedsiębiorstwa transportowe obowiązane są wydać sądowi lub prokuratorowi, na żądanie zawarte w postanowieniu, korespondencję i przesyłki oraz dane, o których mowa w art. 180c i 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[11])), jeżeli mają znaczenie dla toczącego się postępowania. Tylko sąd lub prokurator mają prawo je otwierać lub zarządzić ich otwarcie.”; 2) art. 218b otrzymuje brzmienie: „Art. 218b. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności, Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób technicznego przygotowania systemów i sieci służących do przekazywania informacji - do gromadzenia danych, o których mowa w art. 218 § 1, niestanowiących treści rozmowy telefonicznej lub innego przekazu informacji, a także sposoby zabezpieczania danych informatycznych w urządzeniach zawierających te dane oraz w systemach i na informatycznych nośnikach danych, mając na uwadze konieczność zabezpieczenia tych danych przed ich utratą, zniekształceniem lub nieuprawnionym ujawnieniem.”."}
{"id":"2003_1936_6","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712, z późń. zm.[12])) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Art. 7a. 1. Szef BOR, w celu realizacji zadań BOR, określonych w art. 2 ust. 1, może zarządzić o zastosowaniu urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wykonywania czynności przez BOR, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych. 2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Szef BOR niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.”."}
{"id":"2003_1936_7","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.[13])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. W celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw, w tym skarbowych, Żandarmeria Wojskowa, może mieć udostępniane dane, o których mowa w art. 180c i 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[14])), zwane dalej „danymi telekomunikacyjnymi”, oraz może je przetwarzać. 2. Podmiot prowadzący działalność telekomunikacyjną udostępnia nieodpłatnie dane telekomunikacyjne: 1) żołnierzowi Żandarmerii Wojskowej wskazanemu w pisemnym wniosku Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej albo osoby przez nich upoważnionej, 2) na ustne żądanie żołnierza Żandarmerii Wojskowej posiadającego pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1, 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej żołnierzowi Żandarmerii Wojskowej posiadającemu pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu prowadzącego działalność telekomunikacyjną lub przy ich niezbędnym współudziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Komendantem Głównym Żandarmerii Wojskowej a tym podmiotem.”, c) uchyla się ust. 3, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Udostępnienie Żandarmerii Wojskowej danych telekomunikacyjnych może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli: 1) wykorzystywane sieci i system teleinformatyczny zapewniają: a) możliwość ustalenia osoby uzyskującej dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiają osobie nieuprawnionej dostępu do danych, 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez jednostki organizacyjne Żandarmerii Wojskowej albo prowadzonych przez nie czynności.”; 2) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: „Art. 30a. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2-4, 5 i 8, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub - po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej - komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej mogą zarządzić zastosowanie urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wykonywania czynności przez Żandarmerię Wojskową, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych. 2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.”."}
{"id":"2003_1936_8","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm.[15])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: „Art. 26a. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2, Szef ABW może zarządzić o zastosowaniu przez ABW urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wykonywania czynności przez ABW, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych. 2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Szef ABW niezwłocznie informuje Prezesa UKE.”; 2) art. 28 otrzymuje brzmienie: „Art. 28. 1. Obowiązek uzyskania zgody sądu, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie dotyczy informacji niezbędnych do realizacji przez ABW zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1, w postaci danych: 1) o których mowa w art. 180c i 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[16])), 2) identyfikujących podmiot korzystający z usług pocztowych oraz dotyczących faktu, okoliczności świadczenia usług pocztowych lub korzystania z tych usług. 2. Podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną lub operator świadczący usługi pocztowe udostępnia nieodpłatnie dane, o których mowa w ust. 1, odpowiednio: 1) funkcjonariuszowi ABW wskazanemu w pisemnym wniosku Szefa ABW lub osoby upoważnionej przez ten organ, 2) na ustne żądanie funkcjonariusza ABW posiadającego pisemne upoważnienie Szefa ABW, 3) za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi ABW posiadającemu upoważnienie, o którym mowa w pkt 2. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych telekomunikacyjnych odbywa się bez udziału pracowników podmiotu wykonującego działalność telekomunikacyjną lub przy ich niezbędnym współudziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Szefem ABW a tym podmiotem. 4. Udostępnienie ABW danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli sieć ta zapewnia: 1) możliwość ustalenia funkcjonariusza ABW uzyskującego dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane, 2) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie nieuprawnionej dostęp do tych danych.”."}
{"id":"2003_1936_9","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw[1]) [2])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535, z późn. zm.[17])) w art. 53 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Jeżeli upadły jest operatorem publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawcą publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.[18])), o ogłoszeniu upadłości powiadamia się Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Powiadomienie następuje w dniu ogłoszenia upadłości i dokonuje się go przy zastosowaniu środków bezpośredniego przekazu informacji, takich jak telefon, faks, poczta elektroniczna.”."}
{"id":"2003_1937_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2007 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położ­nej (Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Ilekroć w ustawie jest mowa o „obywatelach państw członkowskich Unii Europejskiej”, należy przez to rozumieć również „członków ich rodzin” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Euro­pejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043) oraz obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzo­ziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694).”; 2) w art. 7: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Kształcenie w szkole pielęgniarskiej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b, oraz szkole położnych, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. b, trwa co najmniej 3 lata i obejmuje co najmniej 4.600 godzin kształcenia zawodowego, w tym kształcenie kliniczne stanowi co najmniej jedną drugą, a zajęcia teoretyczne co najmniej jedną trzecią wymiaru kształcenia.”, b) dodaje się ust. 5-8 w brzmieniu: „5. Kształcenie w szkole położnych, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. b, osoby posiadającej jeden z doku­mentów potwierdzających posiadanie kwalifi­kacji wymienionych w załączniku 5.2.2 do dyrektywy 2005\/36\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, z późn. zm.) trwa co najmniej 18 miesięcy i obejmuje tę część programu kształcenia położnych, która nie została zrealizowana w ramach równoważ­nego kształcenia w szkole pielęgniarskiej. 6. W trakcie kształcenia teoretycznego student zdobywa wiedzę zawodową, doświadczenie i umiejętności niezbędne do planowania, organizowania i sprawowania opieki zdrowotnej oraz oceny działań z tym związanych. 7. W trakcie kształcenia klinicznego student uczy się sprawowania kompleksowej opieki zdrowotnej jako członek zespołu, w bezpośrednim kontakcie z osobami zdrowymi i chorymi. 8. Kształcenie kliniczne odbywa się w zakładach opieki zdrowotnej, pod kierunkiem wykładowców pielęgniarstwa lub położnictwa oraz przy pomocy innych specjalistów, w szczególności pielęgniarek i położnych. Kształcenie kliniczne jest praktyką w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym.”; 3) w art. 11a w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że dyplom, świadectwo lub inny dokument, o których mowa w pkt 2, jest zgodny z wymaganiami zawartymi w przepisach prawa Unii Europejskiej,”; 4) w art. 11b w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że dyplom, świadectwo lub inny dokument, o których mowa w pkt 2, jest zgodny z wymaganiami zawartymi w przepisach prawa Unii Europejskiej,”; 5) w art. 11c: a) w ust. 1 po pkt 14 dodaje się pkt 15 w brzmieniu: „15) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii”, b) w ust. 2 po pkt 12 dodaje się pkt 13 w brzmieniu: „13) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii”, c) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: „5. Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdzającym posiadanie for­malnych kwalifikacji, uprawniającymi do wyko­nywania w Rzeczypospolitej Polskiej zawodu pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 4, uważa się dokumenty wydane przez odpowiednie władze w Rumunii i potwierdzające kwalifikacje pielęgniarki odpo­wiedzialnej za opiekę ogólną (Certificat de competenţe profesionale de asistent medical generalist) z wykształceniem pomaturalnym uzyskanym w şcoală postliceală, jeżeli dokumenty te zostały wydane albo kształcenie w tej szkole zostało rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2007 r. oraz do tych dokumentów zostało dołączone zaświadczenie potwierdzające, że osoba posłu­gująca się tymi dokumentami rzeczywiście i zgodnie z prawem wykonywała zawód pielę­gniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną przez okres co najmniej pięciu kolejnych lat z siedmiu lat bezpośrednio poprze­dzających wydanie zaświad­czenia, a wymieniona działalność obejmowała pełną odpowiedzialność za planowanie, organi­zację i opiekę pielęgniarską nad pacjentem. 6. Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym doku­mentem potwierdzającym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającymi do wyko­nywania w Rze­czypospolitej Polskiej zawodu położnej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 4, uważa się dokumenty potwierdzające kwalifikacje położnej (asistent medical obstetrică-ginecologi\/pielęgniarka w zakre­sie położ­nictwa i gine­kologii) wydane przed dniem 1 stycznia 2007 r. przez odpowiednie władze w Rumunii, jeżeli do tych dokumentów zostało dołączone zaświad­czenie pot­wierdzające, że osoba posłu­gująca się tymi doku­mentami rzeczywiście i zgodnie z pra­wem wyko­nywała zawód położnej przez okres co najmniej pięciu kolejnych lat z siedmiu lat bezpośrednio poprze­dzających wydanie zaświadczenia.”; 6) w art. 11d: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pielęgniarka, położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej może czasowo i oka­­zjonalnie wykonywać na terytorium Rzeczy­pospolitej Polskiej zawód pielęgniarki, położnej bez konieczności stwierdzenia prawa wykonywania zawodu odpowiednio pielęgniarki lub położnej, jeżeli przed rozpoczęciem po raz pierwszy czasowego i oka­zjonalnego wykonywania zawodu złoży w okrę­gowej izbie pielęgniarek i położnych właściwej ze względu na miejsce wykonywania zawodu: 1) pisemne oświadczenie o zamiarze okazjo­nalnego i czasowego wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, ze wskazaniem miejsca i, o ile to możliwe, czasu wykonywania zawodu na tery­torium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) dokument potwierdzający obywatelstwo, 3) zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa człon­kowskiego Unii Europejskiej stwierdzające, że zgodnie z prawem wykonuje zawód pielę­gniarki, położnej w tym państwie oraz że w momencie składania zaświadczenia nie obowiązuje jej nawet tymcza­sowy zakaz wykonywania zawodu, 4) zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa człon­kow­skiego Unii Europejskiej stwierdzające, że posiada jeden z dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posia­danie formalnych kwalifi­kacji do wykonywania zawodu pielęgniarki, położ­nej lub inny doku­ment potwierdzający posiadanie formal­nych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 5) oświadczenie o posiadaniu polisy ubezpiecze­niowej od odpowiedzialności cywilnej doty­czącej wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej lub posiadaniu innego dokumentu potwierdzającego indywidualne lub zbiorowe środki zabezpieczenia w zakresie odpowie­dzialności zawodowej.”, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Pielęgniarka, położna zamierzająca czasowo i oka­zjo­nalnie wykonywać zawód na terytorium Rzeczy­pospolitej Polskiej w kolejnych latach, oświad­czenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz pkt 5, składa raz w roku. 4. Zaświadczenia oraz dokumenty, o których mowa w ust. 1, ponownie przedstawia się okręgowej izbie pielę­gniarek i położnych tylko w razie istotnej zmiany okoliczności potwierdzonych zaświad­cze­niami lub dokumentami.”, c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Pielęgniarka, położna, czasowo i okazjonalnie wyko­nująca zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie ma obowiązku rejestracji swojej działalności w systemie ubezpieczeń celem dokonania rozliczeń związanych z tymczasowym i okazjonalnym wykony­waniem zawodu. Jednakże osoba ta jest zobowiązana poinformować właściwą instytucję ubezpieczeniową o tymczasowym i okazjonalnym wykonywaniu za­wodu przed jego rozpoczęciem, a w nagłych wypadkach – po jego zakończeniu.”; 7) w art. 11g: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych stwierdza prawo wykonywania zawodu obywatelowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający po­siadanie formalnych kwalifikacji pielęgniarki, położnej uzyskał w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli zostały spełnione wymagania zawarte w przepisach prawa Unii Europejskiej dla kształcenia pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną lub odpo­wiednio dla kształcenia położnych, a Rzeczpo­spolita Polska jest pierwszym krajem Unii Euro­pejskiej, w którym pielęgniarka, położna składa wniosek o stwierdzenie prawa wyko­nywania zawodu.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych stwierdza prawo wykonywania zawodu oby­watelowi państwa członkowskiego Unii Euro­pejskiej, jeżeli państwo członkowskie Unii Euro­pejskiej potwierdziło kwali­fikacje zawodowe pielęgniarki, położnej wydane przez państwo trzecie oraz pielęgniarka, położna legitymuje się trzyletnim doświadczeniem zawo­dowym, zdo­bytym na terytorium państwa człon­kowskiego, które uznało kwalifikacje zawodowe. 1b. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, roz­patrując wniosek o stwierdzenie prawa wykony­wania zawodu obywatelowi państwa człon­kowskiego Unii Euro­pejskiej, który nie spełnia wymagań określonych w niniejszej ustawie, stosuje przepisy o zasadach uznawania kwali­fikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, określone w przepisach odrębnych.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Stwierdzenie prawa wykonywania zawodu w sytuacji, o której mowa w ust. 1-1b, powinno być dokonane nie później niż w ciągu 4 miesięcy od dnia złożenia wszystkich wymaganych doku­mentów określonych ustawą.”; 8) w art. 12 ust. 2b otrzymuje brzmienie: „2b. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych po przyjęciu wniosku bezzwłocznie, jednak nie później niż w terminie 1 miesiąca od jego złożenia, potwierdza otrzymanie wniosku oraz informuje wnioskodawcę o ewentualnych brakach, wzywając go do ich uzupełnienia.”; 9) w art. 17 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) utraty obywatelstwa polskiego, obywatelstwa państwa człon­­kowskiego Unii Europejskiej, albo statusu wynikającego z przepisów, o których mowa w art. 3 ust. 4,”; 10) w załączniku nr 1 do ustawy: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) „Медицинска сестра” w Republice Bułgarii,”, b) po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: „22a) „asistent medical generalist” w Rumunii,”; 11) w załączniku nr 2 do ustawy: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) „Акушерка” w Republice Bułgarii,”, b) po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: „22a) „Moaşă” w Rumunii,”."}
{"id":"2003_1937_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2007 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 41, poz. 178, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Ilekroć w ustawie jest mowa o „obywatelach państw członkowskich Unii Europejskiej”, należy przez to rozumieć również „członków ich rodzin” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Euro­pejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043) oraz obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzo­ziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694).”; 2) w art. 4 w ust. 1 pkt 8a otrzymuje brzmienie: „8a) udzielanie informacji na temat uznawania kwalifikacji zawodowych, uregulowań prawnych dotyczących och­rony zdrowia, w tym zawodu pielęgniarki lub położnej, ubezpieczeń społecznych oraz zasad etyki zawodowej w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej.”; 3) w art. 7 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej wyko­nujących czasowo i okazjonalnie zawód pie­lęgniarki, położnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie wpisuje się na listę członków okręgowej izby. Sposób rejestracji tych osób określa art. 11i. 5. Osoby, o których mowa w ust. 4, podlegają odpo­wiedzialności zawodowej na zasadach określonych w rozdziale 6 oraz przepisom dotyczącym definicji zawodu, sposobu wykonywania zawodu oraz używania tytułów zawodowych.”; 4) po art. 11h dodaje się art. 11i w brzmieniu: „Art. 11i. 1. Okręgowa izba pielęgniarek i położnych prowadzi rejestr obywateli państw człon­kowskich Unii Euro­pejskiej wykonujących na terenie tej izby czasowo i okazjonalnie zawód pielęgniarki, położnej. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane: 1) imię (imiona) i nazwisko, 2) obywatelstwo (obywatelstwa), 3) miejsce i datę urodzenia, 4) nazwę i numer dokumentu potwier­dzają­cego tożsamość, 5) adres miejsca zamieszkania w państwie, w którym na stałe wykonuje zawód pielę­g­niarki, położnej, 6) adres pobytu pielęgniarki, położnej na tery­torium Rzeczypospolitej Polskiej, 7) cechy identyfikacyjne zaświadczenia wy­­danego przez odpowiednie władze lub orga­nizacje państwa członkowskiego Unii Euro­pejskiej, potwierdzającego wykony­wanie zawodu pielęgniarki, położnej w tym państwie, 8) cechy identyfikacyjne zaświadczenia wy­da­nego przez odpowiednie władze lub organi­zacje państwa członkowskiego Unii Euro­pejskiej lub innego dokumentu potwier­dzającego posiadanie jednego z dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwier­dzających posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 9) cechy identyfikacyjne polisy ubezpie­czenia od odpowiedzialności cywilnej dotyczącej wykonywania zawodu pielę­gniarki, położnej lub innego dokumentu potwierdzającego indywidualne lub zbio­rowe środki zabez­pieczenia w zakresie odpowiedzialności zawodowej, 10) okres, o ile jego określenie jest możliwe, miejsce i charakter zamierzonego oka­zjonalnego i czasowego wykonywania zawodu. 3. Okręgowa izba pielęgniarek i położnych może zwrócić się do odpowiedniej władzy lub orga­nizacji państwa członkowskiego Unii Euro­pejskiej, w którym pielęgniarka, położna na stałe wykonuje zawód pielęgniarki, położnej o przedstawienie informacji potwier­dzających, że pielęgniarka lub położna prowadzi działalność zgodnie z prawem, wyko­nuje zawód w sposób należyty, jak również, że nie zostały na nią nałożone kary dyscyplinarne lub sankcje karne związane z wykonywaniem zawodu. 4. Okręgowa izba pielęgniarek i położnych, na wniosek odpowiedniej władzy lub organizacji państwa członkowskiego Unii Europejskiej, udo­stępnia informacje pomocne przy roz­patrywaniu skarg składanych przez świad­czeniobiorcę na pielęgniarki, położne czasowo i okazjonalnie wyko­nujące zawód. Świadcze­niobiorca, który złożył skargę, jest informowany o sposobie rozpatrzenia skargi. 5. Wpis do rejestru określonego w ust. 1 oraz dokonywanie zmian w tym rejestrze jest bezpłatny i nie powoduje opóźnień lub utrudnień w cza­sowym i okazjonalnym wykonywaniu zawodu.”."}
{"id":"2003_1937_3","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2007 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zawo­dach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 92, poz. 885) w art. 11 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Studia, o których mowa w ust. 1, są prowadzone w systemie stacjonarnym lub niestacjonarnym. Treści programowe stu­diów realizowanych w systemie stacjonarnym i niesta­cjonarnym są takie same, przy czym czas trwania studiów prowadzonych w systemie niestacjonarnym nie może być krótszy niż czas trwania studiów prowadzonych w systemie stacjonarnym. 4. Dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji przez absolwenta studiów, o których mowa w ust. 1, na kierunku pielęgniarstwo jest dyplom licencjata pielę­gniarstwa, a studiów na kierunku położnictwo – dyplom licencjata położnictwa.”."}
{"id":"2003_1937_4","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2007 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 4. Postępowania wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczą się na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2003_1937_5","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2007 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 20 października 2007 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych oraz ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw. [2]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2005\/36\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, z późn. zm.). [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 89, poz. 969, z 2003 r. Nr 109, poz. 1029, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 92, poz. 885 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 175, poz. 1461 i Nr 253, poz. 2131. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 91, poz. 410, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2002 r. Nr 62, poz. 559, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 885."}
{"id":"2003_1939_1","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. § 1. Spółdzielnia jest dobrowolnym i samorządnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które prowadzi wspólne przedsiębiorstwo w celu zaspokajania interesów i potrzeb ekonomicznych, socjalnych lub kulturalnych swoich członków. § 2. Spółdzielnia może prowadzić także działalność społeczną na rzecz swoich członków, ich rodzin oraz lokalnego środowiska społecznego."}
{"id":"2003_1939_10","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. § 1. Członkostwo w spółdzielni powstaje w wyniku złożenia przez osobę przystępującą do spółdzielni deklaracji członkowskiej, zwanej dalej \"deklaracją\" i podjęcia przez właściwy organ spółdzielni uchwały w sprawie przyjęcia w poczet członków. § 2. Osoba przystępująca do spółdzielni składa deklarację członkowską w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Deklaracja powinna w sposób dostateczny ujawniać wolę tej osoby przystąpienia do spółdzielni oraz zawierać imię i nazwisko (nazwę), miejsce zamieszkania (siedzibę), adres, liczbę zadeklarowanych udziałów i ich wysokość, datę złożenia deklaracji i inne dane przewidziane w statucie. § 3. Wszelkie zmiany danych zawartych w deklaracji jak również dalsze udziały deklaruje się w formie pisemnej pod rygorem nieważności. § 4. Osoba przystępująca do spółdzielni staje się jej członkiem z chwilą przyjęcia przez spółdzielnię. Przyjęcie powinno być stwierdzone w deklaracji i potwierdzone podpisami 2 członków zarządu lub osób do tego przez zarząd upoważnionych, z podaniem daty uchwały w sprawie przyjęcia. Dotyczy to również deklarowania dalszych udziałów oraz zmiany innych danych zamieszczonych w deklaracji. § 5. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, uchwała w sprawie przyjęcia w poczet członków powinna być podjęta w ciągu miesiąca od dnia złożenia deklaracji. O uchwale w sprawie przyjęcia w poczet członków oraz o uchwale w sprawie odmowy przyjęcia, osoba, o której mowa w § 4, powinna być zawiadomiona pisemnie w ciągu 2 tygodni od dnia jej powzięcia. Zawiadomienie o odmowie przyjęcia powinno zawierać uzasadnienie. § 6. Statut spółdzielni powinien wskazywać organ spółdzielni właściwy do przyjmowania członków. Jeżeli organem tym nie jest walne zgromadzenie, statut powinien wskazywać także organ, do którego służy odwołanie od uchwały w sprawie odmowy przyjęcia w poczet członków spółdzielni oraz określać terminy do wniesienia i rozpatrzenia tego odwołania."}
{"id":"2003_1939_100","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 100. § 1. Lustrację przeprowadza związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona. Spółdzielnia niezrzeszona zleca przeprowadzenie lustracji wybranemu związkowi rewizyjnemu, właściwemu ze względu na przedmiot jej działalności, albo Radzie Spółdzielczej. § 2. Związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona oraz Rada Spółdzielcza w odniesieniu do spółdzielni niezrzeszonej, przeprowadzają lustrację na żądanie zarządu spółdzielni albo z własnej inicjatywy, jeżeli spółdzielnia nie zachowuje warunków, o których mowa w art. 99 § 1 i 2, albo gdy z żądaniem przeprowadzenia lustracji występuje rada, walne zgromadzenie lub 110 członków spółdzielni, nie mniej jednak niż 3. § 3. Lustratora wyznacza związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, związek rewizyjny, do którego spółdzielnia się zwróciła o przeprowadzenie lustracji, albo Rada Spółdzielcza."}
{"id":"2003_1939_101","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 101. § 1. Obowiązki lustratora może pełnić osoba, która uzyskała uprawnienia lustracyjne nadane przez Radę Spółdzielczą. § 2. Uprawnienia lustratora mogą być nadane osobie, która ma pełną zdolność do czynności prawnych, wyższe wykształcenie i co najmniej dwuletni okres pracy w organizacjach spółdzielczych oraz złożyła egzamin kwalifikacyjny przed komisją powołaną przez Radę Spółdzielczą i której dotychczasowe postępowanie nie nasuwa zastrzeżeń pod względem etycznym. § 3. Zakres i sposób przeprowadzania egzaminów określa Rada Spółdzielcza. § 4. Rada Spółdzielcza wydaje osobom, którym nadała uprawnienia do wykonywania czynności lustracyjnych w spółdzielniach i związkach spółdzielczych, świadectwa stwierdzające nadanie tych uprawnień i prawo używania tytułu lustratora."}
{"id":"2003_1939_102","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 102. § 1. Lustrator wykonuje czynności lustracyjne w zakresie i w sposób odpowiadający celowi lustracji. § 2. Lustrator obowiązany jest zachować w tajemnicy wszelkie wiadomości, jakie powziął w związku z wykonywaniem czynności lustracyjnych. Zachowanie w tajemnicy tych wiadomości nie obowiązuje wobec organów lustrowanej spółdzielni, związku rewizyjnego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, Rady Spółdzielczej oraz sądu i organów powołanych do ścigania przestępstw. § 3. Lustrator nie może wykonywać czynności lustracyjnych w spółdzielni, jeżeli zajmuje się interesami konkurencyjnymi wobec spółdzielni, w szczególności jeżeli jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność konkurencyjną wobec spółdzielni albo wspólnikiem lub członkiem organu takiego przedsiębiorcy. Lustrator nie może wykonywać czynności lustracyjnych także w spółdzielni, w której był zatrudniony w ciągu ostatnich 2 lat oraz w spółdzielni, w której jest zatrudniony jego małżonek albo krewny lub powinowaty w linii prostej lub w linii bocznej drugiego stopnia. § 4. Za prawidłowe wykonywanie czynności lustracyjnych lustrator ponosi odpowiedzialność wobec wyznaczających go do wykonania tych czynności związku rewizyjnego lub Rady Spółdzielczej. Jeżeli czynności lustracyjne lustrator wykonuje na podstawie innej umowy niż umowa o pracę, zakres i rodzaj odpowiedzialności lustratora powinna określać umowa o wykonanie czynności lustracyjnych. § 5. Lustrator jest obowiązany stale uzupełniać i aktualizować swoją wiedzę zawodową. Rada Spółdzielcza lub z jej upoważnienia właściwy związek rewizyjny przeprowadza okresowe sprawdziany aktualnej wiedzy zawodowej lustratorów. Zakres, sposób i terminy przeprowadzania okresowych sprawdzianów określa Rada Spółdzielcza."}
{"id":"2003_1939_103","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 103. § 1. Lustrator może być pozbawiony uprawnień lustracyjnych, jeżeli: 1) utracił pełną zdolność do czynności prawnych, 2) dopuścił się przestępstwa albo naruszył przepisy prawa lub zasady etyki zawodowej, w wyniku czego utracił zaufanie do rzetelnego wykonywania czynności lustracyjnych, 3) nie zachowuje w tajemnicy wiadomości, jakie powziął w związku z wykonywaniem czynności lustracyjnych, 4) nie poddał się okresowemu sprawdzianowi wiedzy zawodowej przewidzianemu w art. 102 § 5 albo sprawdzian ten wykazał istotne braki w jego wiedzy zawodowej. § 2. O pozbawieniu lustratora uprawnień lustracyjnych orzeka komisja dyscyplinarna, powołana przez Radę Spółdzielczą spośród lustratorów. Skład i tryb postępowania komisji dyscyplinarnej określa Rada Spółdzielcza. § 3. Lustrator, który orzeczeniem komisji dyscyplinarnej został pozbawiony uprawnień lustracyjnych, może w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu orzeczenia komisji z uzasadnieniem złożyć do Rady Spółdzielczej wniosek o ponowne rozpatrzenie jego sprawy i o uchylenie orzeczenia komisji dyscyplinarnej. Rada Spółdzielcza powinna rozpatrzyć wniosek w ciągu 6 tygodni od dnia jego wpływu. § 4. Uchwała Rady Spółdzielczej w sprawie pozbawienia lustratora uprawnień lustracyjnych, a jeżeli nie złożył on wniosku, o którym mowa w § 3, orzeczenie komisji dyscyplinarnej, może być przez niego zaskarżone do Sądu Okręgowego - Sądu Gospodarczego w Warszawie w terminie 6 tygodni od dnia doręczenia lustratorowi orzeczenia lub uchwały wraz z uzasadnieniem. Sąd uchyla zaskarżone orzeczenie lub uchwałę, jeżeli zapadły one z naruszeniem § 1. § 5. Orzeczenie komisji dyscyplinarnej oraz uchwała Rady Spółdzielczej o pozbawieniu lustratora uprawnień lustracyjnych staje się skuteczna z chwilą upływu terminu do zaskarżenia ich do sądu, a jeżeli orzeczenie lub uchwała została zaskarżona przed upływem tego terminu, z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu."}
{"id":"2003_1939_104","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 104. § 1. Lustrator jest obowiązany zawiadomić spółdzielnię o rozpoczęciu lustracji. Członkowie rady i zarządu są uprawnieni do uczestniczenia w lustracji. W spółdzielni, w której zgodnie z ustawą lub statutem nie powołuje się rady, do uczestniczenia w lustracji są uprawnieni członkowie spółdzielni, wybrani w liczbie i w sposób określony w statucie. § 2. Lustrator jest uprawniony do przeglądania ksiąg i wszelkich dokumentów w lustrowanej spółdzielni oraz do bezpośredniego sprawdzania jej stanu majątkowego, a organy spółdzielni i jej pracownicy są obowiązani do udzielania mu żądanych wyjaśnień i pomocy oraz przedkładania stosownych dokumentów."}
{"id":"2003_1939_105","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 105. § 1. Z czynności lustracyjnych lustrator sporządza protokół, który przedstawia radzie i zarządowi spółdzielni. Protokół sporządzony przez lustratora ma moc dokumentu urzędowego. § 2. Zarząd spółdzielni jest obowiązany, na żądanie członka spółdzielni, udostępnić mu protokół lustracji do wglądu. § 3. Wnioski wynikające z protokołu lustracji są rozpatrywane na najbliższych posiedzeniach rady i walnego zgromadzenia. Na posiedzeniu walnego zgromadzenia wnioski te są przedstawiane przed zatwierdzeniem sprawozdań rocznych i sprawozdań finansowych oraz przed udzieleniem absolutorium członkom rady i zarządu. § 4. Protokół lustracji może zawierać wnioski wskazujące na potrzebę odwołania określonych członków rady lub zarządu. W takim wypadku art. 36 § 6 i art. 40 § 6 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_1939_106","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 106. § 1. Koszty lustracji, o której mowa w art. 99 § 1, są pokrywane ze składki członkowskiej spółdzielni w związku rewizyjnym, jeżeli spółdzielnia jest zrzeszona w takim związku, chyba że statut związku rewizyjnego stanowi inaczej. § 2. Koszty lustracji, o której mowa w art. 99 § 2 i 3, oraz koszty lustracji spółdzielni niezrzeszonej w związku rewizyjnym są pokrywane w wysokości określonej w umowie między spółdzielnią a związkiem rewizyjnym albo Radą Spółdzielczą. Dział IX Związki spółdzielcze i Rada Spółdzielcza Rozdział 1 Związki spółdzielcze"}
{"id":"2003_1939_107","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 107. § 1. Spółdzielnie mogą zakładać związki rewizyjne i przystępować do takich związków. Liczba założycieli związku rewizyjnego nie może być mniejsza niż 10. § 2. Celem związku rewizyjnego jest zapewnienie zrzeszonym w nim spółdzielniom pomocy w ich działalności statutowej. § 3. Do zadań związku rewizyjnego należy: 1) przeprowadzanie lustracji zrzeszonych spółdzielni, 2) prowadzenie na rzecz zrzeszonych spółdzielni działalności instruktażowej, doradczej, kulturalno-oświatowej, szkoleniowej i wydawniczej, 3) reprezentowanie interesów zrzeszonych spółdzielni wobec organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, 4) reprezentowanie zrzeszonych spółdzielni za granicą, 5) inicjowanie i rozwijanie współpracy między spółdzielniami oraz współdziałanie z placówkami naukowo-badawczymi, 6) wykonywanie innych zadań przewidzianych w ustawie oraz statucie."}
{"id":"2003_1939_108","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 108. § 1. Związek rewizyjny nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. § 2. Związek rewizyjny działa na podstawie ustawy oraz statutu, który powinien w szczególności określać: 1) nazwę i siedzibę związku, 2) cel i przedmiot działania związku, 3) zasady i tryb przyjmowania, wykreślania, wykluczania członków oraz wypowiadania członkostwa, 4) zasady i tryb wyboru organów związku oraz ich zadania i kompetencje, 5) zasady i tryb wyznaczania lustratorów. § 3. Organami związku są: 1) zjazd związku, 2) rada nadzorcza, 3) zarząd. § 4. Statut związku nie może zastrzegać dla organów związku uprawnień stanowiących i nadzorczych wobec zrzeszonych spółdzielni, z wyjątkiem określonych w ustawie. § 5. Wydatki związku rewizyjnego pokrywane są ze składek zrzeszonych spółdzielni i z innych przychodów związku, określonych w jego statucie."}
{"id":"2003_1939_109","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 109. § 1. Związek rewizyjny ulega likwidacji: 1) wskutek zmniejszenia się liczby członków, poniżej wskazanej w statucie lub w ustawie, 2) na mocy uchwały ogólnego zebrania przedstawicieli (zjazdu) podjętej zwykłą większością głosów, 3) na podstawie orzeczenia sądu wydanego na wniosek Rady Spółdzielczej, w wypadku gdy związek swoją działalnością rażąco narusza prawo lub postanowienia statutu. § 2. W wypadku określonym w § 1 pkt 1 i 2, zarząd związku rewizyjnego niezwłocznie zawiadamia Krajowy Rejestr Sądowy, Radę Spółdzielczą i wyznacza likwidatora. § 3. Wniosek Rady Spółdzielczej, o którym mowa w § 1 pkt 3, powinien zawierać wskazanie likwidatora związku rewizyjnego."}
{"id":"2003_1939_11","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. § 1. Członek spółdzielni ma prawo: 1) uczestniczenia w walnym zgromadzeniu lub grupie członkowskiej, 2) wybierania i bycia wybieranym do organów spółdzielni, 3) otrzymania odpisu statutu i regulaminów, zaznajamiania się z uchwałami organów spółdzielni, protokołami obrad organów spółdzielni, protokołami lustracji, rocznymi sprawozdaniami finansowymi, umowami zawieranymi przez spółdzielnię z osobami trzecimi, 4) żądania rozpatrzenia przez właściwe organy spółdzielni wniosków dotyczących jej działalności, 5) korzystania ze świadczeń spółdzielni w zakresie określonym w statucie, 6) udziału w nadwyżce bilansowej, 7) korzystania na własny koszt, z pomocy prawnej lub pomocy eksperta, również na walnym zgromadzeniu. § 2. Uprawnienie przewidziane w § 1 pkt 3, nie obejmuje treści protokołów obrad organów spółdzielni w indywidualnych sprawach innych członków oraz w sprawach, w których ujawnienie protokołów naruszałoby przepisy o ochronie danych osobowych, jak również treści umów zawieranych przez spółdzielnię z osobami trzecimi w wypadkach, gdy wymaga tego ochrona tajemnicy państwowej lub tajemnicy przedsiębiorstwa. § 3. Członkowi spółdzielni przysługują również inne prawa określone w ustawie lub w statucie. § 4. Członek spółdzielni niemający pełnej zdolności do czynności prawnych nie może być członkiem organów spółdzielni. W walnym zgromadzeniu lub w zebraniu grupy członkowskiej jest on reprezentowany przez swojego przedstawiciela ustawowego. § 5. Członek spółdzielni ma obowiązek: 1) przestrzegania przepisów prawa, postanowień statutu, regulaminów i innych uchwał organów spółdzielni, 2) dbania o dobro i rozwój spółdzielni oraz uczestniczenia w realizacji jej zadań statutowych, 3) wniesienia wpisowego i zadeklarowanych udziałów stosownie do postanowień statutu oraz określonych w ustawie i w statucie innych wpłat pieniężnych i składników majątkowych, 4) uczestniczenia w pokrywaniu strat spółdzielni do wysokości zadeklarowanych udziałów. § 6. Członek spółdzielni wykonuje również inne obowiązki określone w ustawie lub w statucie. § 7. Członek spółdzielni nie odpowiada wobec wierzycieli spółdzielni za jej zobowiązania. § 8. Prawa i obowiązki członków w zakresie stosunków prawnych, na podstawie których członkowie urzeczywistniają swoje prawo do świadczeń spółdzielni, zgodnie z jej statutową działalnością, określają przepisy ustawy, statut i umowy zawierane między spółdzielnią i jej członkami."}
{"id":"2003_1939_110","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 110. § 1. Spółdzielnie mogą zakładać związki gospodarcze i przystępować do takich związków. § 2. Celem związków, o których mowa w § 1, jest prowadzenie działalności gospodarczej na rzecz lub w interesie zrzeszonych spółdzielni. § 3. Do związków gospodarczych stosuje się odpowiednio przepis art. 108 oraz przepisy dotyczące spółdzielni, których członkami zgodnie ze statutem są wyłącznie osoby prawne."}
{"id":"2003_1939_111","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Delegat na zjazd związku spółdzielczego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, ani członek innego organu związku spółdzielczego, nie może być delegatem spółdzielni na wojewódzkie zebranie wyborcze do Rady Spółdzielczej ani członkiem organu tej Rady. Z chwilą dokonania wyboru na delegata na wojewódzkie zebranie wyborcze do Rady Spółdzielczej lub do organów tej Rady, ustaje jego członkostwo w organach związku oraz wygasa mandat delegata na zjazd związku."}
{"id":"2003_1939_112","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 112. Lustrację związków spółdzielczych przeprowadza Rada Spółdzielcza. Do lustracji związków spółdzielczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 99-106."}
{"id":"2003_1939_113","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 113. § 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółdzielni, z wyjątkiem art. 16 § 3, art. 23, a w odniesieniu do związków rewizyjnych także art. 52-54 oraz przepisów ustawy dotyczących udziałów i wkładów. § 2. Przepisy ustawy o walnym zgromadzeniu spółdzielni stosuje się odpowiednio do zjazdu związku, o radzie nadzorczej spółdzielni do rady nadzorczej związku, a o zarządzie spółdzielni do zarządu związku. § 3. Przepisy art. 32 stosuje się odpowiednio również do uchwał rady nadzorczej związku. Rozdział 2 Rada Spółdzielcza"}
{"id":"2003_1939_114","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 114. § 1. Rada Spółdzielcza jest najwyższą samorządową organizacją ruchu spółdzielczego. § 2. W Radzie Spółdzielczej zrzeszone są wszystkie spółdzielnie zarejestrowane w Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_1939_115","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 115. § 1. Do zadań Rady Spółdzielczej należy: 1) reprezentowanie polskiego ruchu spółdzielczego w kraju i za granicą, 2) współdziałanie z naczelnymi organami administracji rządowej i innymi naczelnymi lub centralnymi organami państwowymi w sprawach dotyczących ruchu spółdzielczego, 3) opracowywanie i opiniowanie aktów prawnych dotyczących spółdzielczości i mających dla niej istotne znaczenie, 4) podejmowanie inicjatyw związanych z rozwojem ruchu spółdzielczego w Rzeczypospolitej Polskiej, 5) inicjowanie i rozwijanie współpracy międzyspółdzielczej oraz szerzenie idei spółdzielczego współdziałania, 6) współdziałanie ze związkami rewizyjnymi w realizacji zadań wynikających z ustawy, 7) wykonywanie zadań w zakresie lustracji spółdzielni, 8) wspieranie działalności spółdzielczości uczniowskiej, 9) prowadzenie działalności szkoleniowej w zakresie funkcjonowania spółdzielczości, 10) inne zadania przewidziane w ustawie i odrębnych przepisach. § 2. Rada Spółdzielcza wykonuje przewidziane w ustawie funkcje związku rewizyjnego w stosunku do spółdzielni niezrzeszonych w takim związku. § 3. Rada Spółdzielcza może zawiesić w czynnościach zarząd spółdzielni, jeżeli stwierdzi, że spółdzielnia narusza w sposób rażący przepisy statutu, międzynarodowe zasady spółdzielcze oraz działa wbrew interesom członków a rada nadzorcza nie przeciwdziała temu. W takim wypadku Rada wyznacza tymczasowego zarządcę, który w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy zwołuje walne zebranie członków."}
{"id":"2003_1939_116","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 116. § 1. Rada Spółdzielcza posiada osobowość prawną. § 2. Rada Spółdzielcza działa na podstawie statutu, który określa szczegółowe zasady i tryb jej działania. § 3. Statut i jego zmiany stają się skuteczne po stwierdzeniu przez Sąd Okręgowy w Warszawie w postępowaniu nieprocesowym ich zgodności z prawem. W wypadku stwierdzenia niezgodności Sąd wyznaczy Radzie Spółdzielczej termin do usunięcia lub zmiany postanowień niezgodnych z prawem. § 4. Statut podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". § 5. Rada Spółdzielcza nie może prowadzić działalności politycznej."}
{"id":"2003_1939_117","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 117. § 1. Organami Rady Spółdzielczej są: 1) Zgromadzenie Ogólne, 2) Komisja Rewizyjna, 3) Zarząd. § 2. Uchwały organów Rady Spółdzielczej są ogłaszane w Monitorze Spółdzielczym."}
{"id":"2003_1939_118","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 118. § 1. Zgromadzenie Ogólne jest najwyższym organem Rady Spółdzielczej. § 2. Do wyłącznej właściwości Zgromadzenia Ogólnego należy: 1) uchwalanie statutu Rady Spółdzielczej, 2) określanie wysokości składek członkowskich spółdzielni, 3) uchwalanie trybu organizowania wojewódzkich zebrań wyborczych do Rady Krajowej i wybierania przez te zebrania członków Zgromadzenia Ogólnego, z uwzględnieniem przepisu art. 119, 4) wybór i odwoływanie przewodniczącego Zgromadzenia i jego zastępców, członków Komisji Rewizyjnej spośród członków Zgromadzenia oraz prezesa i innych członków Zarządu, 5) powoływanie komisji problemowych Zgromadzenia, wybór i odwoływanie ich członków, uchwalanie regulaminów pracy, rozpatrywanie przygotowanych przez komisje projektów uchwał, 6) uchwalanie regulaminów Komisji Rewizyjnej i Zarządu Rady Spółdzielczej, 7) podejmowanie uchwał w sprawie występowania do sądu z wnioskiem o postawienie w stan likwidacji związku spółdzielczego oraz spółdzielni niezrzeszonej w związku rewizyjnym."}
{"id":"2003_1939_119","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 119. § 1. Członkowie Zgromadzenia Ogólnego są wybierani przez wojewódzkie zebrania wyborcze według następujących zasad: 1) liczba członków Zgromadzenia Ogólnego wybieranych z określonego województwa odpowiada liczbie spółdzielni mających siedziby w tym województwie podzielonej przez 100 i zaokrąglonej w dół, 2) członkowie Zgromadzenia Ogólnego wybrani w określonym województwie powinni reprezentować różne rodzaje spółdzielni, 3) jeżeli liczba członków Zgromadzenia Ogólnego wybieranych w określonym województwie jest mniejsza od liczby rodzajów spółdzielni, wybrani zostają przedstawiciele tych rodzajów spółdzielni, którzy otrzymali kolejno największą liczbę głosów, 4) członkowie Zgromadzenia Ogólnego wybrani w określonym województwie mogą reprezentować te same rodzaje spółdzielni tylko wtedy, gdy wśród wybranych członków Zgromadzenia z tego województwa są reprezentowane wszystkie pozostałe rodzaje spółdzielni. § 2. Mandat członka Zgromadzenia Ogólnego wygasa w wypadku ustania jego członkostwa w spółdzielni albo złożenia rezygnacji. § 3. Miejsce członka, którego mandat wygasł, zajmuje osoba, która podczas wyborów uzyskała w danym rodzaju spółdzielni kolejno największą liczbę głosów. § 4. Kadencja Zgromadzenia Ogólnego trwa 4 lata i kończy się z chwilą wyboru przez zebrania wojewódzkie członków nowej Rady Spółdzielczej."}
{"id":"2003_1939_12","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. § 1. Statut może stanowić, że wysokość wpisowego wynosi: 1) określoną kwotę, albo 2) iloraz określonej w statucie ułamkowej części funduszu zasobowego spółdzielni podzielonej przez liczbę członków spółdzielni według stanu na koniec roku poprzedzającego rok przystąpienia członka do spółdzielni. § 2. Zasady i terminy wnoszenia wpisowego określa statut."}
{"id":"2003_1939_120","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 120. Komisja Rewizyjna jest organem nadzorczym i kontrolnym Rady Spółdzielczej."}
{"id":"2003_1939_121","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 121. § 1. Zarząd jest organem wykonawczym Rady Spółdzielczej. § 2. Liczbę członków Zarządu ustala statut Rady Spółdzielczej. § 3. Do właściwości Zarządu należy wykonywanie zadań Rady Spółdzielczej, określonych w ustawie i w statucie oraz niezastrzeżonych do właściwości Zgromadzenia Ogólnego albo Komisji Rewizyjnej."}
{"id":"2003_1939_122","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 122. Członkami Zarządu mogą być osoby niebędące członkami Zgromadzenia Ogólnego."}
{"id":"2003_1939_123","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 123. Wydatki Rady Spółdzielczej pokrywa się ze składek spółdzielni, darowizn oraz z innych dochodów."}
{"id":"2003_1939_124","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 124. § 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepisy działów I-VIII ustawy, z wyjątkiem art. 16 § 3, art. 23, art. 5254 oraz przepisów ustawy dotyczących udziałów i wkładów. § 2. Przepisy ustawy o walnym zgromadzeniu spółdzielni stosuje się odpowiednio do Zgromadzenia Ogólnego, o radzie nadzorczej spółdzielni do Komisji Rewizyjnej, a o zarządzie spółdzielni do Zarządu Rady Spółdzielczej. § 3. Przepis art. 32 stosuje się odpowiednio do uchwał Zgromadzenia Ogólnego, Komisji Rewizyjnej i Zarządu Rady Spółdzielczej, z tym że termin 6 tygodni do zaskarżenia uchwały do sądu rozpoczyna się w dniu ogłoszenia uchwały w Monitorze Spółdzielczym. Dział X Odpowiedzialność karna"}
{"id":"2003_1939_125","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 125. § 1. Kto, biorąc udział w tworzeniu spółdzielni albo związku spółdzielczego albo będąc członkiem spółdzielni albo związku spółdzielczego, członkiem ich zarządu, rady nadzorczej, pełnomocnikiem albo likwidatorem albo członkiem Zarządu, Komisji Rewizyjnej albo pełnomocnikiem Rady Spółdzielczej, działa na szkodę tego podmiotu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywnie. § 2. Tej samej karze podlega, kto osobę wymienioną w § 1, nakłania do działania na szkodę spółdzielni, związku spółdzielczego, Rady Spółdzielczej albo udziela jej pomocy do popełnienia tego przestępstwa."}
{"id":"2003_1939_126","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 126. Kto, będąc członkiem zarządu spółdzielni albo związku spółdzielczego albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość spółdzielni albo związku spółdzielczego, pomimo powstania warunków uzasadniających zgodnie z przepisami upadłość spółdzielni albo związku spółdzielczego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"2003_1939_127","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Kto będąc członkiem organu spółdzielni albo związku spółdzielczego wbrew przepisom ustawy: 1) nie poddaje spółdzielni albo związku spółdzielczego lustracji, 2) nie udziela lub udziela niezgodnych ze stanem faktycznym wyjaśnień lustratorowi, nie dopuszcza go do pełnienia obowiązków lub nie przedkłada stosownych dokumentów, 3) nie udostępnia członkom spółdzielni albo związkowi spółdzielczemu protokołu lustracji, 4) narusza prawa członków spółdzielni wymienione w art. 11 § 1-4, 5) nie zwołuje zebrań grup członkowskich lub zebrań przedstawicieli, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"2003_1939_128","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Kto będąc członkiem organu spółdzielni albo związku spółdzielczego ogłasza dane nieprawdziwe albo przedstawia je organom spółdzielni, władzom państwowym lub członkom spółdzielni lub związku spółdzielczego podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2003_1939_129","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 129. Kto będąc pracownikiem spółdzielni wbrew przepisom ustawy, nie udziela lub udziela niezgodnych ze stanem faktycznym wyjaśnień lustratorowi, nie dopuszcza go do pełnienia obowiązków lub nie przedkłada stosownych dokumentów, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."}
{"id":"2003_1939_13","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. § 1. Członek spółdzielni jest obowiązany zadeklarować jeden udział, jeżeli statut nie zobowiązuje członków do zadeklarowania większej liczby udziałów. § 2. Statut może przewidywać wnoszenie przez członków wkładów na własność spółdzielni lub do korzystania z nich przez spółdzielnię na podstawie innego stosunku prawnego. W tym wypadku statut powinien określać charakter i zakres przysługującego spółdzielni prawa do wkładów, wysokość wkładów oraz ich rodzaj, jeżeli są to wkłady niepieniężne, terminy do ich wnoszenia, zasady wyceny i zwrotu w wypadku likwidacji spółdzielni, wystąpienia członka lub ustania członkostwa z innych przyczyn, a także w innych wypadkach przewidzianych w statucie."}
{"id":"2003_1939_130","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 130. § 1. Lustrator, który sporządza niezgodny ze stanem faktycznym protokół lustracji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Dział XI Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_1939_131","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 131. W ustawie z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146, Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 678, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 554 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 635) art. 37 otrzymuje brzmienie: \"Art. 37. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wpisów w poszczególnych rodzajach spraw, stosując w przypadku wpisów od pozwów w sprawach o ustalenie nieistnienia lub nieważności uchwały organu spółdzielni, wysokość wpisu pobieranego od pozwu w sprawie o uchylenie uchwały organu spółdzielni.\"."}
{"id":"2003_1939_132","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 132. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301 i Nr 52, poz. 538) po art. 122 dodaje się art. 1221 w brzmieniu: \"Art. 1221. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną spółdzielni przez jej pracownika będącego członkiem rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub zarządu albo pełnomocnikiem lub prokurentem pracodawcy.\"."}
{"id":"2003_1939_133","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 133. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723, Nr 121, poz. 769 i 770, z 1999 r. Nr 40, poz. 399, Nr 60, poz. 636, Nr 77, poz. 874 i Nr 99, poz. 1151 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 69, poz. 724) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 168 skreśla się wyrazy \" , jeżeli fundusz ten nie osiąga wysokości wniesionych udziałów obowiązkowych\"; 2) art. 172 otrzymuje brzmienie: \"Art. 172. W sprawach nieuregulowanych w art. 166-168 i 171 mają odpowiednie zastosowanie przepisy działu V ustawy z dnia ... o spółdzielniach (Dz.U. Nr ..., poz. ...), z wyjątkiem art. 52, art. 53 § 1 i 2 i art. 54.\"; 3) po art. 182 dodaje się art. 182a w brzmieniu: \"Art. 182a. Członkowi rady nadzorczej spółdzielni można wypowiedzieć spółdzielczą umowę o pracę albo warunki pracy lub płacy tylko w wypadkach, w których przepisy prawa pracy dopuszczają dokonanie takiej czynności w stosunku do członka zakładowego organu związku zawodowego. Przepis ten stosuje się odpowiednio do członków rady świadczących pracę na innej podstawie niż spółdzielcza umowa o pracę.\"; 4) w art. 193 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Przepis § 1 nie wyłącza stosowania art. 16 § 1 ustawy z dnia ... o spółdzielniach (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\"; 5) w art. 200 wyrazy \"w art. 17 § 3\" zastępuje się wyrazami \"w art. 10 § 5 ustawy z dnia ... o spółdzielniach (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"."}
{"id":"2003_1939_134","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 134. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i poz. 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228, Nr 122, poz. 1315 i poz. 1324) w art. 16 ust. 1 pkt 37 otrzymuje brzmienie: \"37) składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem składek spółdzielni na rzecz związków rewizyjnych, z tym, że górną granicę składki określi minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Rady Spółdzielczej, mając na względzie zakres działalności związków rewizyjnych oraz kwotę rocznego przychodu zrzeszonych organizacji spółdzielczych,\"."}
{"id":"2003_1939_135","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 135. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowokredytowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2, z 1999 r. Nr 101, poz. 1178 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku łączenia się kas.\"; 2) w art. 16 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Strata bilansowa w kasie pokrywana jest zgodnie z zasadami i w terminie określonym w programie naprawczym, stanowiącym podstawę do ubiegania się o pomoc ze środków funduszu stabilizacyjnego, o którym mowa w art. 36.\"; 3) w art. 42 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Decyzje podejmowane przez zarządcę komisarycznego, o których mowa w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia ..... o spółdzielniach (Dz.U. Nr ...., poz. ....), nie wymagają zatwierdzenia w drodze referendum, o którym mowa w tym przepisie.\"."}
{"id":"2003_1939_136","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 136. W ustawie z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz.U. Nr 119, poz. 1252) w art. 10 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Strata bilansowa w banku spółdzielczym pokrywana jest zgodnie z zasadami i w terminie określonym w programie postępowania naprawczego, o którym mowa w art. 142, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399, z 2000 r. Nr 93, poz. 1027, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191, Nr 116, poz. 1216, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64).\"."}
{"id":"2003_1939_137","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 137. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 27) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 7 wyrazy \"przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399, Nr 60, poz. 636 i Nr 77, poz. 874 i Nr 99, poz. 1151)\" zastępuje się wyrazami \"przepisy ustawy z dnia ... o spółdzielniach (Dz.U. Nr ..., poz. ...)\"; 2) w art. 4 w ust. 8 wyrazy \"w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym, o którym mowa w art. 32 i art. 33 § 2 ustawy - Prawo spółdzielcze, a po jego wyczerpaniu - na drodze sądowej\" zastępuje się wyrazami \"w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym, o którym mowa w art. 23 ustawy o spółdzielniach albo na drodze sądowej\"; 3) w art. 24 wyrazy \"Przepisy art. 42 ustawy - Prawo Spółdzielcze\" zastępuje się wyrazami \"Przepisy art. 32 ustawy o spółdzielniach\"; 4) w art. 25 w ust. 2 wyrazy \"art. 108 § 1 ustawy - Prawo spółdzielcze\" zastępuje się wyrazami \"art. 66 § 1 ustawy o spółdzielniach,\"; 5) w art. 51 wyrazy \"w art. 108a § 1 ustawy - Prawo spółdzielcze\" zastępuje się wyrazami \"w art. 67 § 1 ustawy o spółdzielniach\"; 6) w art. 54 w ust. 1 wyrazy \"w ustawie - Prawo spółdzielcze\" zastępuje się wyrazami \"w ustawie o spółdzielniach\". Rozdział 2 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2003_1939_138","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 138. § 1. Postępowanie wewnątrzspółdzielcze i postępowanie sądowe, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy, toczy się według przepisów dotychczasowych. § 2. Do roszczeń powstałych między członkiem a spółdzielnią przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_1939_139","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 139. Lustrator, który na podstawie dotychczasowych przepisów uzyskał uprawnienia do przeprowadzania lustracji, zachowuje swoje uprawnienia."}
{"id":"2003_1939_14","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Członek spółdzielni nie może przed ustaniem członkostwa żądać zwrotu wpłat dokonanych na poczet udziałów. Nie dotyczy to wpłat przekraczających liczbę udziałów, których zadeklarowania wymaga statut obowiązujący w chwili żądania zwrotu. Zwrot tych wpłat nie może nastąpić przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za rok, w którym członek wystąpił z żądaniem zwrotu, oraz w wypadku, gdy jego udziały zostały przeznaczone na pokrycie strat spółdzielni. Sposób i termin zwrotu określa statut."}
{"id":"2003_1939_140","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 140. Spółdzielnie przejęte wskutek połączenia dokonanego na podstawie dotychczasowych przepisów, które nie zostały wykreślone z Krajowego Rejestru Sądowego, podlegają wykreśleniu z urzędu."}
{"id":"2003_1939_141","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 141. Do oceny skutków zdarzeń prawnych stosuje się przepisy obowiązujące w dniu, w którym zdarzenia te nastąpiły."}
{"id":"2003_1939_142","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 142. Przepis art. 18 § 2 i § 3 ma zastosowanie do majątku spółdzielni, który powstał po 1 stycznia roku następującego po roku, w którym ustawa weszła w życie."}
{"id":"2003_1939_143","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 143. § 1. Zgromadzenie Ogólne Krajowej Rady Spółdzielczej w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy podejmie uchwałę w sprawach wymienionych w art. 118 § 2 pkt 3. § 2. Przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego Krajowej Rady Spółdzielczej w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zorganizuje wojewódzkie zebrania wyborcze do Zgromadzenia Ogólnego Rady Spółdzielczej oraz w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zwoła pierwsze posiedzenie Zgromadzenia Ogólnego Rady Spółdzielczej. § 3. Do chwili rozpoczęcia pierwszego posiedzenia Zgromadzenia Ogólnego Rady Spółdzielczej, nie później jednak niż w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, Krajowej Radzie Spółdzielczej przysługują określone w ustawie uprawnienia i obowiązki Rady Spółdzielczej. § 4. Jeżeli pierwsze posiedzenie Zgromadzenia Ogólnego Rady Spółdzielczej nie zostanie zwołane w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Sąd Okręgowy w Warszawie niezwłocznie ustanowi kuratora dla Rady Spółdzielczej na podstawie przepisów art. 42 Kodeksu cywilnego i przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o sądzie opiekuńczym stosuje się odpowiednio, z tym, że postępowanie w sprawie ustanowienia kuratora może być wszczęte również na wniosek każdej spółdzielni. § 5. Rada Spółdzielcza jest następcą prawnym Krajowej Rady Spółdzielczej."}
{"id":"2003_1939_144","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 144. § 1. Spółdzielnie i związki spółdzielcze istniejące w dniu wejścia ustawy w życie dokonają zmian swoich statutów stosownie do wymagań ustawy i w trybie przez nią przewidzianym. Zgłoszenia do Krajowego Rejestru Sądowego tych zmian, spółdzielnie i związki spółdzielcze dokonają najpóźniej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. § 2. Krajowy Związek Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych oraz Związek Rzemiosła Polskiego, działające na podstawie dotychczasowych przepisów, pełnią funkcje związku rewizyjnego. § 3. Do czasu zarejestrowania zmian statutów albo nowouchwalonych statutów, postanowienia dotychczasowych statutów pozostają w mocy. Jednakże w razie sprzeczności między nimi a przepisami ustawy stosuje się przepisy tej ustawy, z zastrzeżeniem § 4. § 4. Do czasu zarejestrowania zmian statutów spółdzielni pracy i rolniczych spółdzielni produkcyjnych, utrzymuje się w mocy w odniesieniu do tych spółdzielni przepis art. 24 § 3 ustawy - Prawo spółdzielcze. § 5. Rada Spółdzielcza wystąpi do Sądu Okręgowego w Warszawie o stwierdzenie zgodności jej statutu z prawem w terminie 10 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_1939_145","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 145. Tracą moc przepisy art. 1-137 i art. 240-266 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723, Nr 121, poz. 769 i 770, z 1999 r. Nr 40, poz. 399, Nr 60, poz. 636, Nr 77, poz. 874 i Nr 99, poz. 1151 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 69, poz. 724)."}
{"id":"2003_1939_146","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 146. Ustawa wchodzi w życie po upływie 1 miesięca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 134, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r."}
{"id":"2003_1939_15","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Członek spółdzielni może z niej wystąpić za wypowiedzeniem. Wypowiedzenie powinno być dokonane w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Termin i okres wypowiedzenia określa statut."}
{"id":"2003_1939_16","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. § 1. Wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Statut powinien określać bliżej przyczyny wykluczenia. § 2. Członek niewykonujący obowiązków statutowych z przyczyn przez niego niezawinionych może być wykreślony z rejestru członków spółdzielni. Statut powinien określać bliżej przyczyny wykreślenia. § 3. Wykluczenia lub wykreślenia może dokonać stosownie do postanowień statutu, rada nadzorcza lub walne zgromadzenie spółdzielni. Organ, do którego kompetencji należy podejmowanie uchwał w sprawie wykluczenia lub wykreślenia ma obowiązek wysłuchać wyjaśnień zainteresowanego członka spółdzielni. § 4. Jeżeli dojdzie do podjęcia uchwały w sprawie wykreślenia lub wykluczenia, organ, który uchwałę podjął, ma obowiązek zawiadomić członka na piśmie wraz z uzasadnieniem o wykreśleniu lub wykluczeniu ze spółdzielni, w terminie 2 tygodni od dnia podjęcia uchwały. Zawiadomienie zwrócone z powodu niezgłoszenia przez członka zmiany podanego przez niego adresu ma moc prawną doręczenia. § 5. Jeżeli organem właściwym w sprawie wykluczenia lub wykreślenia członka ze spółdzielni jest zgodnie z postanowieniami statutu rada nadzorcza, członek spółdzielni ma prawo: 1) odwołać się od uchwały o wykluczeniu lub wykreśleniu do walnego zgromadzenia, w terminie określonym w statucie, lub 2) zaskarżyć uchwałę rady nadzorczej do sądu w terminie 6 tygodni od doręczenia członkowi uchwały z uzasadnieniem; przepis art. 32 stosuje się odpowiednio. § 6. W wypadku wniesienia odwołania od uchwały rady nadzorczej w sprawie wykluczenia lub wykreślenia, do walnego zgromadzenia, członek spółdzielni ma prawo być obecny przy rozpatrywaniu odwołania i popierać je. Do wniesienia odwołania i jego rozpatrzenia stosuje się postanowienia statutu o postępowaniu wewnątrzspółdzielczym. § 7. Jeżeli statut nie przewiduje postępowania wewnątrzspółdzielczego, termin rozpatrzenia przez walne zgromadzenie odwołania, o którym mowa w § 5, wynosi 12 miesięcy. Odwołujący się członek spółdzielni powinien być zawiadomiony o terminie posiedzenia walnego zgromadzenia co najmniej 3 tygodnie przed tym terminem. § 8. W wypadku bezskutecznego upływu terminu do rozpatrzenia odwołania przez walne zgromadzenie, termin do zaskarżenia do sądu uchwały rady nadzorczej, o którym mowa w § 5 pkt 2, biegnie od następnego dnia po dniu, w którym odwołanie powinno być najpóźniej rozpatrzone. § 9. Wykluczenie lub wykreślenie staje się skuteczne z chwilą: 1) bezskutecznego upływu terminu do zaskarżenia do sądu uchwały rady nadzorczej albo walnego zgromadzenia, 2) prawomocnego oddalenia przez sąd powództwa o uchylenie uchwały rady nadzorczej albo walnego zgromadzenia. § 10. Statut spółdzielni pracy i rolniczej spółdzielni produkcyjnej może stanowić, że wykluczenie lub wykreślenie staje się skuteczne z chwilą doręczenia członkowi zawiadomienia o wykluczeniu lub wykreśleniu wraz z uzasadnieniem."}
{"id":"2003_1939_17","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. § 1. Członka zmarłego skreśla się z rejestru członków spółdzielni ze skutkiem od chwili, w której nastąpiła śmierć. Osobę prawną będącą członkiem spółdzielni skreśla się z rejestru członków ze skutkiem od chwili jej ustania. § 2. Jeżeli zmarły członek pozostawił więcej niż jednego spadkobiercę, spadkobiercy powinni w celu wykonywania przechodzących na nich praw majątkowych zmarłego, ustanowić wspólnego pełnomocnika lub wskazać zarządcę ustanowionego przez sąd przy odpowiednim zastosowaniu przepisów Kodeksu cywilnego o zarządzie rzeczą wspólną."}
{"id":"2003_1939_18","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. § 1. Udział byłego członka wypłaca się na podstawie zatwierdzonego sprawozdania finansowego za rok, w którym członek przestał należeć do spółdzielni. Termin wypłaty określa statut, z tym że wypłata musi nastąpić w ciągu 3 miesięcy od zatwierdzenia sprawozdania finansowego lub upływu ostatecznego terminu do złożenia sprawozdania zgodnie z przepisami o rachunkowości. § 2. Byłemu członkowi przysługuje prawo do majątku spółdzielni w zakresie określonym w statucie. Statut spółdzielni, z wyjątkiem spółdzielni mieszkaniowej, powinien określać, jaka część majątku spółdzielni jest niepodzielna. § 3. Wypłata przypadającej byłem członkowi lub jego spadkobiercy równowartości części majątku spółdzielni następuje na zasadach i terminach określonych w statucie."}
{"id":"2003_1939_19","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Członek może rozporządzać swoimi roszczeniami do spółdzielni o wypłatę udziałów oraz o zwrot wkładów lub o wypłatę ich równowartości ze skutecznością od dnia, w którym roszczenia te stały się wymagalne, z tym że wierzyciel członka nie może uzyskać zaspokojenia z jego udziałów i wkładów w czasie trwania członkostwa."}
{"id":"2003_1939_2","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. § 1. Spółdzielnia prowadzi działalność na podstawie niniejszej ustawy, innych ustaw oraz zarejestrowanego statutu. § 2. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Jeżeli wymaga tego właściwość (natura) stosunku prawnego, przepisy Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio. § 3. Postanowienia statutu sprzeczne z ustawą są nieważne."}
{"id":"2003_1939_20","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Były członek jest obowiązany uczestniczyć w pokrywaniu strat spółdzielni, jeżeli w ciągu 6 miesięcy od chwili ustania członkostwa nastąpiło otwarcie jej likwidacji lub ogłoszenie upadłości."}
{"id":"2003_1939_21","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. § 1. Roszczenia o wypłatę udziałów i udziału w nadwyżce bilansowej oraz roszczenia z tytułu zwrotu wkładów albo ich równowartości pieniężnej ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat. § 2. Przepis § 1 nie ma zastosowania do roszczeń o zwrot nieruchomości."}
{"id":"2003_1939_22","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. § 1. Zarząd spółdzielni prowadzi rejestr członków. § 2. Rejestr członków zawiera: imiona i nazwiska (nazwę) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę), adres, liczbę i wysokość udziałów, wysokość wniesionych wkładów, ich rodzaj, jeżeli są to wkłady niepieniężne, zmiany tych danych, datę przyjęcia w poczet członków, datę wypowiedzenia członkostwa albo podjęcia uchwały o wykluczeniu lub wykreśleniu, datę ustania członkostwa, a także inne dane przewidziane w statucie. § 3. Członek spółdzielni ma prawo przeglądać rejestr członków."}
{"id":"2003_1939_23","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. § 1. Od uchwały w sprawie między członkiem a spółdzielnią, członek może odwołać się w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym do organu określonego w statucie, chyba że statut wyłącza lub ogranicza to uprawnienie. § 2. Statut określa zasady i tryb postępowania wewnątrzspółdzielczego, a w szczególności terminy do wniesienia i rozpatrzenia odwołania. Termin do wniesienia odwołania nie może być krótszy niż 1 miesiąc, a termin do rozpatrzenia odwołania nie może być dłuższy niż 3 miesiące z tym, że termin do rozpatrzenia odwołania przez walne zgromadzenie wynosi 12 miesięcy. § 3. Termin do wniesienia odwołania biegnie od dnia zawiadomienia członka o uchwale w sposób wskazany w ustawie lub w statucie spółdzielni. Jeżeli wymagane jest doręczenie pisemnego zawiadomienia, termin ten biegnie od dnia doręczenia zawiadomienia zawierającego pouczenie o prawie odwołania od uchwały w przewidzianym w statucie terminie i o skutkach jego niezachowania. § 4. Organ, o którym mowa w § 1, powinien rozpatrzyć odwołanie wniesione po upływie terminu, jeżeli opóźnienie nie przekracza 6 miesięcy, a odwołujący się usprawiedliwił je wyjątkowymi okolicznościami. § 5. Spółdzielnia jest obowiązana doręczyć odwołującemu się odpis uchwały organu, o której mowa w § 1, wraz z uzasadnieniem, w terminie 2 tygodni od dnia podjęcia uchwały. § 6. Wniesienie odwołania do organu spółdzielni powoduje zawieszenie biegu przedawnienia lub terminów do wytoczenia powództwa, do dnia zakończenia postępowania wewnątrzspółdzielczego, jednakże przez okres nie dłuższy niż rok od dnia, w którym organ spółdzielni powinien rozpatrzyć odwołanie. Dział IV Organy spółdzielni Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2003_1939_24","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. § 1. Organami spółdzielni są: 1) walne zgromadzenie, 2) rada nadzorcza, zwana dalej \"radą\", 3) zarząd, 4) grupy członkowskie - w spółdzielniach, w których walne zgromadzenie jest zastąpione przez zebranie przedstawicieli. § 2. Statut może przewidywać powołanie także innych organów niż wymienione w § 1, składających się z członków spółdzielni. W takim wypadku statut określa zakres uprawnień tych organów oraz zasady wyboru i odwoływania ich członków."}
{"id":"2003_1939_25","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. § 1. Wybory do organów spółdzielni są dokonywane w głosowaniu tajnym spośród nieograniczonej liczby kandydatów. § 2. Odwołanie członka organu spółdzielni następuje w głosowaniu tajnym. § 3. Tryb zwoływania posiedzeń organów, o których mowa w art. 24 § 1 pkt 2-4 i w § 2, oraz sposób podejmowania przez nie uchwał określa statut lub przewidziane w statucie regulaminy tych organów. § 4. Członkowie organów spółdzielni nie mogą brać udziału w głosowaniach dotyczących ich odpowiedzialności wobec spółdzielni z jakiegokolwiek tytułu, przyznania im wynagrodzenia, a także umów i sporów pomiędzy nimi a spółdzielnią. § 5. Jeżeli organ spółdzielni jest wybierany na określoną w statucie kadencję, mandaty członków wygasają z chwilą wyboru nowych członków tego organu w roku, w którym upływa kadencja, nie później jednak niż z końcem tego roku."}
{"id":"2003_1939_26","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. § 1. Organy spółdzielni podejmują uchwały w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania, z zastrzeżeniem przepisów, o których mowa w art. 31 § 2, art. 50 § 5 i art. 66 § 1. § 2. Uchwały są podejmowane zwykłą większością głosów, chyba że ustawa lub statut wymagają większości kwalifikowanej. § 3. Przy obliczaniu wymaganej większości głosów do podjęcia uchwały uwzględnia się tylko głosy oddane za i przeciw uchwale, chyba że ustawa lub statut stanowią inaczej. Rozdział 2 Walne zgromadzenie"}
{"id":"2003_1939_27","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. § 1. Walne zgromadzenie jest najwyższym organem spółdzielni. § 2. Członek może brać udział w walnym zgromadzeniu tylko osobiście, chyba że ustawa stanowi inaczej. Osoby prawne będące członkami spółdzielni biorą udział w walnym zgromadzeniu przez ustanowionego w tym celu pełnomocnika. Pełnomocnik nie może zastępować więcej niż jednego członka. § 3. Każdy członek ma jeden głos, bez względu na liczbę posiadanych udziałów. Statut spółdzielni, której członkami mogą być wyłącznie osoby prawne, może określać inną zasadę ustalania liczby głosów przysługujących członkom. § 4. W walnym zgromadzeniu mają prawo uczestniczyć z głosem doradczym przedstawiciele związku rewizyjnego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, oraz przedstawiciele Rady Spółdzielczej. § 5. Członkowie zarządu, niebędący członkami spółdzielni lub przedstawicielami na zebranie przedstawicieli, mają prawo uczestniczyć w walnym zgromadzeniu z głosem doradczym."}
{"id":"2003_1939_28","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. § 1. Do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia należy: 1) uchwalanie kierunków działalności spółdzielni, 2) rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań rady, 3) zatwierdzanie rocznych sprawozdań finansowych, 4) udzielanie w głosowaniu tajnym absolutorium członkom rady i zarządu, 5) rozpatrywanie wniosków wynikających z przedstawionego protokołu lustracji spółdzielni oraz stanowiska rady wobec tego protokołu, a także podejmowanie uchwał w tym zakresie, 6) podejmowanie uchwał w sprawie podziału nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) lub sposobu pokrycia strat, 7) podejmowanie uchwał w sprawie zbycia, wydzierżawienia lub ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości, przedsiębiorstwie, zakładzie lub wyodrębnionej jednostce organizacyjnej, 8) oznaczanie najwyższej sumy, do której spółdzielnia może zaciągnąć kredyty lub pożyczki, 9) podejmowanie uchwał w sprawie połączenia spółdzielni, podziału spółdzielni, likwidacji spółdzielni, oraz zgłoszenia wniosku w sprawie upadłości spółdzielni, 10) rozpatrywanie w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym odwołań od uchwał rady, 11) podejmowanie uchwał w sprawie przystępowania spółdzielni do organizacji społecznych lub gospodarczych oraz występowania z nich, 12) podejmowanie uchwał w sprawie przystąpienia lub wystąpienia spółdzielni ze związku spółdzielczego oraz upoważnienie zarządu do podejmowania działań w tym zakresie, 13) wybór delegatów na zjazd związku spółdzielczego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, 14) wybór delegata na wojewódzkie zebranie wyborcze do Rady Spółdzielczej, 15) uchwalanie zmian statutu, 16) podejmowanie uchwał w innych sprawach określonych w ustawie. § 2. Statut może zastrzec do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia podejmowanie uchwał również w innych sprawach, także należących do zakresu działania rady nadzorczej."}
{"id":"2003_1939_29","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. § 1. Zarząd jest obowiązany zwołać posiedzenie walnego zgromadzenia przynajmniej raz w roku, w ciągu 6 miesięcy po upływie roku obrachunkowego. § 2. Zarząd jest obowiązany zwołać posiedzenie walnego zgromadzenia z własnej inicjatywy albo na żądanie: 1) rady, 2) przynajmniej 1\/10 liczby członków spółdzielni, nie mniej jednak niż 3, 3) Rady Spółdzielczej. § 3. Żądanie zwołania posiedzenia walnego zgromadzenia powinno być złożone na piśmie z podaniem celu jego zwołania. § 4. W wypadku wskazanym w § 2, posiedzenie walnego zgromadzenia zwołuje się w takim terminie, aby mogło się ono odbyć w ciągu 6 tygodni od dnia wniesienia żądania. Po upływie tego terminu posiedzenie zwołuje rada, związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, lub Rada Spółdzielcza, na koszt spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_3","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. § 1. Majątek spółdzielni jest prywatną własnością jej członków. § 2. Majątek spółdzielni powstaje z wpłat pieniężnych i składników majątkowych wnoszonych przez członków, z dochodów z prowadzonego przez spółdzielnię przedsiębiorstwa oraz z innych źródeł. § 3. Zasady i sposób wnoszenia przez członków wpłat i innych składników majątkowych oraz prawa członków do majątku spółdzielni określają ustawa i statut."}
{"id":"2003_1939_30","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. § 1. O czasie, miejscu i porządku obrad posiedzenia walnego zgromadzenia zawiadamia się członków, związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, oraz Radę Spółdzielczą w sposób i w terminach określonych w statucie. § 2. Uprawnieni do żądania zwołania posiedzenia walnego zgromadzenia oraz grupa członkowska, mogą żądać również zamieszczenia oznaczonych spraw w porządku jego obrad, pod warunkiem wystąpienia z tym żądaniem w terminie określonym w statucie."}
{"id":"2003_1939_31","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. § 1. Walne zgromadzenie może podejmować uchwały jedynie w sprawach ujętych w porządku obrad oraz podanych do wiadomości członków. § 2. Walne zgromadzenie podejmuje uchwały w obecności liczby członków określonej w statucie. § 3. Z obrad walnego zgromadzenia sporządza się protokół, w terminie 14 dni od dnia odbycia walnego zgromadzenia, który podpisują przewodniczący walnego zgromadzenia i inne osoby wskazane w statucie. Protokół udostępnia się członkom spółdzielni, związkowi rewizyjnemu, w którym spółdzielnia jest zrzeszona oraz Radzie Spółdzielczej w sposób i w terminie określonych w statucie. § 4. Zarząd spółdzielni przechowuje protokoły, co najmniej przez 10 lat, o ile przepisy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach nie przewidują terminu dłuższego."}
{"id":"2003_1939_32","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. § 1. Uchwały walnego zgromadzenia obowiązują wszystkich członków spółdzielni oraz wszystkie jej organy. § 2. Uchwała sprzeczna z ustawą jest nieważna. § 3. Członek spółdzielni może zaskarżyć do sądu uchwałę sprzeczną z postanowieniami statutu lub dobrymi obyczajami, godzącą w interesy spółdzielni lub mającą na celu pokrzywdzenie członka. Na tej samej podstawie uchwałę może zaskarżyć także zarząd spółdzielni. Zaskarżenie uchwały nie wstrzymuje postępowania rejestrowego. § 4. Zaskarżenie uchwały następuje w drodze powództwa o jej uchylenie, które powinno być wniesione w ciągu 6 tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia. Jeżeli powództwo wnosi członek nieobecny na walnym zgromadzeniu na skutek jego wadliwego zwołania, powinno ono być wniesione w ciągu 6 tygodni od dnia powzięcia wiadomości przez tego członka o uchwale, nie później jednak niż przed upływem roku od dnia odbycia walnego zgromadzenia. § 5. Jeżeli ustawa lub statut wymagają zawiadomienia członka o uchwale, termin sześciotygodniowy, o którym mowa w § 4, biegnie od dnia tego zawiadomienia w sposób określony w statucie. § 6. Sąd może nie uwzględnić upływu terminu, o którym mowa w § 4, jeżeli utrzymanie uchwały w mocy wywołałoby dla członka szczególnie dotkliwe skutki, a opóźnienie w jej zaskarżeniu jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami i nie jest nadmierne. § 7. Przepisy § 1-6 stosuje się również do uchwały walnego zgromadzenia podjętej w sprawie wykluczenia lub wykreślenia członka. Prawo zaskarżenia do sądu takiej uchwały przysługuje wyłącznie członkowi, którego uchwała dotyczy. § 8. Jeżeli powództwo o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia wnosi zarząd, spółdzielnię reprezentuje rada. § 9. Orzeczenie sądu ustalające nieistnienie lub nieważność uchwały walnego zgromadzenia albo uchylające taką uchwałę ma moc prawną względem wszystkich członków spółdzielni i wszystkich jej organów."}
{"id":"2003_1939_33","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. § 1. Jeżeli liczba członków spółdzielni przekroczy 200 członków, statut może stanowić, że walne zgromadzenie zostaje zastąpione przez zebranie przedstawicieli. W takim wypadku statut powinien określać liczbę członków wybierających przedstawiciela, zasady wyboru przedstawicieli oraz czas trwania przedstawicielstwa. § 2. Zarząd jest obowiązany zwołać zebranie przedstawicieli, także na żądanie: 1) 13 przedstawicieli na zebranie przedstawicieli, 2) grup członkowskich obejmujących co najmniej 110 ogólnej liczby członków spółdzielni. § 3. O czasie, miejscu i porządku obrad zebrania przedstawicieli należy zawiadomić wszystkich członków spółdzielni w sposób wskazany w statucie. § 4. Do zebrania przedstawicieli stosuje się odpowiednio przepisy ustawy i postanowienia statutu o walnym zgromadzeniu."}
{"id":"2003_1939_34","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. § 1. Statut może stanowić, że jeżeli walne zgromadzenie zostaje zastąpione przez zebranie przedstawicieli, uchwały tego zebrania w sprawach zmiany statutu, połączenia spółdzielni, podziału spółdzielni lub jej likwidacji, wymagają zatwierdzenia w drodze referendum. § 2. Wzór karty do głosowania z zawartym w niej pytaniem oraz termin przeprowadzenia referendum ustala rada nadzorcza. § 3. Uprawnionymi do udziału w referendum są wszyscy członkowie spółdzielni mający pełną zdolność do czynności prawnych. Zarząd spółdzielni doręcza każdemu uprawnionemu członkowi kartę do głosowania wraz z uchwałą zebrania przedstawicieli, stanowiącą przedmiot referendum. § 4. Wyniki referendum ustala i ogłasza w sposób określony w statucie rada nadzorcza. Uchwałę zebrania przedstawicieli uważa się za zatwierdzoną, jeżeli większość członków, biorących udział w referendum wypowiedziała się za jej zatwierdzeniem. W przeciwnym wypadku uchwałę zebrania przedstawicieli uważa się za niebyłą. § 5. Szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania referendum określa regulamin uchwalony przez zebranie przedstawicieli. Rozdział 3 Rada nadzorcza"}
{"id":"2003_1939_35","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Rada sprawuje kontrolę i nadzór nad działalnością spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_36","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. § 1. Rada składa się co najmniej z 3 członków wybranych przez walne zgromadzenie albo przez grupy członkowskie w wypadku, gdy walne zgromadzenie zostało zastąpione przez zebranie przedstawicieli. § 2. Do rady mogą być wybierani wyłącznie członkowie spółdzielni. Jeżeli członkiem spółdzielni jest osoba prawna, do rady może być wybrana osoba niebędąca członkiem spółdzielni, wskazana przez osobę prawną. § 3. Statut spółdzielni, z wyjątkiem spółdzielni pracy, może ograniczać członkostwo w radzie członków spółdzielni będących jej pracownikami. § 4. Kadencję rady określa statut. Kadencja rady nie może być dłuższa niż 4 lata. § 5. Członek rady nie może pełnić funkcji dłużej niż przez dwie kolejne kadencje, chyba że statut stanowi inaczej. § 6. Przed upływem kadencji członek rady może być odwołany większością 23 głosów przez organ, który go wybrał. § 7. Walne zgromadzenie może odwołać członka rady, któremu nie udzieliło absolutorium. W takim wypadku nie stosuje się art. 31 § 1. § 8. Odwołany członek rady pełni swoje obowiązki do czasu powołania na jego miejsce nowego członka rady. § 9. Zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać walne zgromadzenie albo zebranie grupy członkowskiej, w celu dokonania wyboru nowego członka rady."}
{"id":"2003_1939_37","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. § 1. Do zakresu działania rady należy: 1) kontrola wykonywania przez spółdzielnię jej zadań statutowych oraz nadzór nad bieżącą działalnością spółdzielni, 2) badanie i ocena sprawozdań finansowych spółdzielni, 3) rozpatrywanie okresowych sprawozdań zarządu oraz dokonywanie ocen celowości, rzetelności i gospodarności działań zarządu, 4) rozpatrywanie skarg na działalność zarządu, 5) nadzór nad przestrzeganiem przez spółdzielnię praw jej członków, 6) przeprowadzanie kontroli nad sposobem rozpatrywania przez zarząd wniosków organów spółdzielni i jej członków, 7) rozpatrywanie zgłoszonych przez członków wniosków dotyczących działalności spółdzielni, 8) podejmowanie uchwał w sprawie nabycia składników majątkowych o wartości przewyższającej 1\/5 funduszu zasobowego spółdzielni, 9) składanie walnemu zgromadzeniu sprawozdań zawierających w szczególności wyniki kontroli i ocenę sprawozdań finansowych, 10) nadzór nad prawidłowością zwoływania zebrań i prawidłowością przeprowadzania obrad grup członkowskich, 11) podejmowanie uchwał w sprawach czynności prawnych dokonywanych między spółdzielnią, a członkiem zarządu lub dokonywanych przez spółdzielnię w interesie członka zarządu oraz reprezentowanie spółdzielni przy tych czynnościach; spółdzielnię reprezentuje 2 członków rady przez nią upoważnionych. § 2. W celu wykonania swoich zadań rada może żądać od zarządu, członków i pracowników spółdzielni wszelkich sprawozdań i wyjaśnień, przeglądać księgi i dokumenty oraz sprawdzać bezpośrednio stan majątku spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_38","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. § 1. W spółdzielni, która zrzesza mniej niż 20 członków, a także w spółdzielni zrzeszającej mniej niż 100 członków, jeżeli statut tak stanowi, nie wybiera się rady, a jej ustawowe uprawnienia i obowiązki przysługują walnemu zgromadzeniu. W takim wypadku art. 37 stosuje się odpowiednio. § 2. W wypadku określonym w § 1, każdemu członkowi spółdzielni przysługuje prawo do przeglądania w każdym czasie ksiąg i dokumentów spółdzielni, sprawdzania bezpośrednio stanu majątkowego spółdzielni i żądania wyjaśnień od zarządu. Art. 11 § 2 stosuje się odpowiednio. § 3. Członek spółdzielni może wnieść pod obrady walnego zgromadzenia wnioski z przeprowadzonej przez siebie kontroli i żądać ich rozpatrzenia, chociażby sprawa ta nie była objęta porządkiem obrad. Rozdział 4 Zarząd"}
{"id":"2003_1939_39","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. § 1. Zarząd kieruje działalnością spółdzielni oraz reprezentuje ją na zewnątrz. § 2. Podejmowanie uchwał w sprawach niezastrzeżonych w ustawie lub statucie do właściwości innych organów należy do zarządu."}
{"id":"2003_1939_4","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Organem właściwym do publikowania ogłoszeń i dokumentów spółdzielczych przewidzianych w przepisach prawa jest Monitor Spółdzielczy wydawany przez Radę Spółdzielczą. Dział II Założenie spółdzielni i jej statut"}
{"id":"2003_1939_40","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. § 1. Skład i liczbę członków zarządu określa statut. Statut może przewidywać zarząd jednoosobowy, którym jest prezes. § 2. Członków zarządu, w tym prezesa i jego zastępcę (zastępców), wybiera i odwołuje, stosownie do postanowień statutu, rada albo walne zgromadzenie. § 3. Statut może przewidywać wybieranie członków zarządu na kadencję trwającą nie dłużej niż 4 lata oraz określać warunki i tryb odwoływania członków zarządu przed upływem kadencji. § 4. Jeżeli statut nie przewiduje kadencji zarządu, członków zarządu wybiera się na czas nieoznaczony. § 5. Organ, który zgodnie ze statutem wybiera członków zarządu, może ich w każdej chwili odwołać. Jednakże członkowie zarządu wybrani na określoną kadencję mogą być odwołani przed upływem tej kadencji tylko wtedy, gdy statut tak stanowi, oraz w trybie określonym w statucie. Nie dotyczy to odwołania z przyczyn, o których mowa w § 6, w art. 41 § 2 i art. 47 § 4. § 6. Walne zgromadzenie może odwołać tych członków zarządu, którym nie udzieliło absolutorium, niezależnie od tego, który organ zgodnie z postanowieniami statutu wybiera członków zarządu. W takim wypadku nie stosuje się art. 31 § 1. § 7. Zarząd jednoosobowy nie może dokonywać czynności w sprawach wynikających ze stosunku członkostwa. Czynności takie są dokonywane przez radę, chyba że statut przewiduje właściwość walnego zgromadzenia."}
{"id":"2003_1939_41","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. § 1. Członek zarządu wybierany przez walne zgromadzenie może być zawieszony w czynnościach przez radę, o ile jego działalność jest sprzeczna z przepisami prawa lub statutu. § 2. Zawieszając w czynnościach członka zarządu, rada podejmuje uchwały niezbędne do prawidłowego prowadzenia działalności spółdzielni oraz zwołuje niezwłocznie walne zgromadzenie. Walne zgromadzenie podejmuje uchwałę o odwołaniu zawieszonego w czynnościach członka zarządu i powołaniu nowego lub uchyleniu zawieszenia. Art. 40 § 5 nie stosuje się. § 3. O zawieszeniu w czynnościach rada zawiadamia członka zarządu niezwłocznie na piśmie, podając przyczyny zawieszenia. § 4. Odwołanie członka zarządu lub zawieszenie go w czynnościach nie narusza jego uprawnień wynikających ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego, którego przedmiotem jest świadczenie pracy."}
{"id":"2003_1939_42","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. § 1. Zarząd może udzielić jednemu z członków zarządu lub innej osobie pełnomocnictwa do dokonywania czynności określonego rodzaju lub czynności szczególnych. § 2. Statut spółdzielni może uzależnić udzielenie pełnomocnictwa, o którym mowa w § 1, od uprzedniej zgody rady."}
{"id":"2003_1939_43","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 43. § 1. Oświadczenia woli za spółdzielnię składają dwaj członkowie zarządu lub jeden członek zarządu i pełnomocnik. W spółdzielni o zarządzie jednoosobowym oświadczenia woli składa prezes albo dwaj pełnomocnicy. § 2. Oświadczenia, o których mowa w § 1, składa się w ten sposób, że pod nazwą spółdzielni osoby upoważnione do ich składania zamieszczają swoje podpisy. § 3. Oświadczenia pisemne skierowane do spółdzielni, a złożone w jej lokalu albo jednemu z członków zarządu lub pełnomocnikowi mają skutek prawny względem spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_44","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 44. § 1. Statut może przewidywać, że przedsiębiorstwem spółdzielni kieruje jego dyrektor. Umowę o pracę z dyrektorem przedsiębiorstwa zawiera i rozwiązuje oraz udziela mu pełnomocnictwa do dokonywania czynności prawnych związanych z kierowaniem przedsiębiorstwem zarząd spółdzielni, a jeśli dyrektorem przedsiębiorstwa ma być członek zarządu - rada spółdzielni. § 2. Umowa o pracę z dyrektorem powinna zawierać, oprócz postanowień wymaganych przez Kodeks pracy, określenie zakresu jego czynności i uprawnień dotyczących kierowania przedsiębiorstwem. Umowa ta może uzależnić wypłatę części wynagrodzenia dyrektora od okresowych wyników ekonomicznych kierowanego przez niego przedsiębiorstwa. § 3. Bezpośredni nadzór nad działalnością dyrektora sprawuje zarząd, a jeśli dyrektor jest prezesem zarządu - rada. § 4. Umowa o pracę, o której mowa w § 1 i 2, może być zawarta na czas określony lub na czas nieokreślony. Umowa o pracę zawarta na czas określony może być wcześniej rozwiązana bez wypowiedzenia tylko z przyczyn przewidzianych w Kodeksie pracy lub z powodu powstania w przedsiębiorstwie strat z winy dyrektora. § 5. Odwołanie dyrektora ze składu zarządu lub nieudzielenie mu absolutorium z innych przyczyn, niż wymienione w § 4, nie uzasadnia rozwiązania umowy zawartej na czas określony. § 6. Do stosunku pracy dyrektora przedsiębiorstwa będącego członkiem spółdzielni pracy, nie stosuje się przepisów dotyczących spółdzielni pracy. Rozdział 5 Przepisy wspólne dla rady i zarządu"}
{"id":"2003_1939_45","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Statut może ustalać wymagania, jakie powinna spełniać osoba wchodząca w skład rady lub zarządu."}
{"id":"2003_1939_46","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 46. § 1. Nie można być jednocześnie członkiem rady i zarządu tej samej spółdzielni. Uchwała w sprawie wyboru członka rady do zarządu albo członka zarządu do rady jest nieważna. § 2. W razie konieczności rada może wyznaczyć jednego lub kilku ze swoich członków do czasowego pełnienia funkcji członka (członków) zarządu. W takim wypadku członkostwo w radzie ulega zawieszeniu. § 3. W skład rady nie może wchodzić osoba będąca kierownikiem bieżącej działalności gospodarczej spółdzielni lub pełnomocnikiem spółdzielni oraz osoba bliska członka zarządu, kierownika bieżącej działalności gospodarczej spółdzielni lub pełnomocnika spółdzielni. Uchwała w sprawie wyboru takiej osoby do rady jest nieważna. § 4. Osobą bliską, o której mowa w § 3, jest osoba pozostająca w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej i w drugim stopniu linii bocznej z osobami wymienionymi w § 3. § 5. Jeżeli statut tak stanowi, członek rady lub zarządu nie może być przedstawicielem na zebranie przedstawicieli. Z chwilą dokonania wyboru do rady lub zarządu ustaje jego członkostwo w zebraniu przedstawicieli. § 6. Jeżeli statut tak stanowi, członek rady lub zarządu nie może być delegatem na zjazd związku spółdzielczego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, ani delegatem na wojewódzkie zebranie wyborcze do Rady Spółdzielczej. Nie może też być członkiem innych organów związku spółdzielczego ani organów Rady Spółdzielczej. Z chwilą dokonania takiego wyboru ustaje jego członkostwo odpowiednio w radzie lub zarządzie spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_47","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 47. § 1. Nie może być członkiem rady lub zarządu, a także kierownikiem bieżącej działalności gospodarczej spółdzielni lub pełnomocnikiem spółdzielni, osoba zajmująca się interesami konkurencyjnymi wobec spółdzielni, w szczególności będąca przedsiębiorcą prowadzącym działalność konkurencyjną wobec spółdzielni albo wspólnikiem lub członkiem organu takiego przedsiębiorcy. § 2. Nie może być członkiem rady lub zarządu, a także kierownikiem bieżącej działalności gospodarczej spółdzielni lub pełnomocnikiem spółdzielni, przedsiębiorca albo wspólnik lub członek organu przedsiębiorcy, który pozostaje ze spółdzielnią w stosunkach cywilnoprawnych, związanych z prowadzeniem jego przedsiębiorstwa. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się również w wypadku, gdy okoliczności wymienione w tych przepisach dotyczą osoby bliskiej w rozumieniu art. 46 § 4, członka rady lub zarządu albo kierownika bieżącej działalności gospodarczej spółdzielni lub pełnomocnika spółdzielni. § 4. Naruszenie zakazu, o którym mowa w § 1-3, stanowi podstawę odwołania członka rady lub zarządu albo odwołania pełnomocnictwa oraz powoduje inne skutki prawne przewidziane w odrębnych przepisach. § 5. W wypadku naruszenia przez członka rady zakazu określonego w § 1 lub 2, rada niezwłocznie podejmuje uchwałę o zawieszeniu takiego członka w pełnieniu czynności. Organy, które dokonały wyboru zawieszonego członka rady, rozstrzygają w terminie określonym w statucie o uchyleniu zawieszenia bądź odwołaniu zawieszonego członka rady."}
{"id":"2003_1939_48","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Członek zarządu lub rady odpowiada wobec spółdzielni za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami statutu spółdzielni, chyba że nie ponosi winy. Rozdział 6 Grupy członkowskie"}
{"id":"2003_1939_49","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 49. § 1. W spółdzielni, w której walne zgromadzenie zostaje zastąpione przez zebranie przedstawicieli, organami są także grupy członkowskie. Grupa członkowska składa się z członków spółdzielni, których prawa i obowiązki majątkowe są związane z wyodrębnioną organizacyjnie jednostką spółdzielni albo z częścią majątku spółdzielni, która nadaje się do takiego wyodrębnienia. Statut może przewidywać także inne kryteria wyodrębnienia grupy członkowskiej; zasady podziału członków na grupy członkowskie i zasady działania tych grup określa statut. § 2. Do uprawnień grup członkowskich należy: 1) wybieranie i odwoływanie przedstawicieli na zebranie przedstawicieli, 2) wybieranie i odwoływanie członków rady, 3) zgłaszanie i rozpatrywanie spraw, które mają być przedmiotem obrad najbliższego zebrania przedstawicieli, oraz podejmowanie uchwał w tych sprawach, 4) rozpatrywanie okresowych sprawozdań rady i zarządu, 5) wyrażanie opinii i zgłaszanie do właściwych organów spółdzielni wniosków w sprawach spółdzielni, a zwłaszcza we wspólnych sprawach członków wchodzących w skład grupy, 6) dokonywanie okresowej oceny działalności kierownictwa jednostki organizacyjnej spółdzielni oraz żądanie jego odwołania w wypadku negatywnej oceny. § 3. Statut może również określać inne zadania i uprawnienia grup członkowskich."}
{"id":"2003_1939_5","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. § 1. Osoby zamierzające założyć spółdzielnię (założyciele) uchwalają statut, potwierdzając jego przyjęcie przez złożenie pod nim swoich podpisów, oraz dokonują wyboru wybieralnych organów spółdzielni. Założyciele składają oświadczenie woli na piśmie, zawierające zobowiązanie do wpłacenia wpisowego określonego w statucie, oraz określające liczbę i wysokość zadeklarowanych udziałów, a także podają inne dane przewidziane w statucie. § 2. Liczba założycieli spółdzielni nie może być mniejsza od 5, jeżeli założycielami są osoby fizyczne, i 3 jeżeli założycielami są osoby prawne. § 3. Jeżeli założycielami spółdzielni są zarówno osoby fizyczne, jak i prawne, liczba założycieli nie może być mniejsza od 5."}
{"id":"2003_1939_50","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 50. § 1. Zebrania grup członkowskich zwołuje się przed każdym zebraniem przedstawicieli, a także w innych wypadkach określonych w ustawie lub w statucie. Zarząd jest obowiązany zwołać zebrania grup członkowskich w taki sposób, aby mogły się one odbyć co najmniej 2 tygodnie przed upływem określonego w statucie terminu, w którym grupy członkowskie mogą żądać zamieszczenia oznaczonych spraw w porządku obrad zebrania przedstawicieli. § 2. Zwołując zebrania, o których mowa w § 1, zarząd dostarcza członkom, na 7 dni przed zebraniem grupy członkowskiej, sprawozdanie zarządu dotyczące działalności spółdzielni obejmujące: 1) stan finansowy spółdzielni, 2) wnioski z ustaleń pokontrolnych, 3) inne informacje o istotnym znaczeniu dla funkcjonowania spółdzielni. § 3. Zarząd jest obowiązany zwołać zebranie grupy członkowskiej na żądanie rady lub co najmniej 120 członków grupy nie mniej jednak niż na żądanie 5 członków. W takim wypadku zebranie powinno być zwołane w taki sposób, aby mogło się odbyć najpóźniej w ciągu 4 tygodni od dnia otrzymania przez zarząd żądania rady lub uprawnionej liczby członków. Jeżeli zarząd nie zwoła zebrania grupy, jest ono zwoływane przez radę. § 4. Uprawnieni do żądania zwołania zebrania grupy członkowskiej mogą żądać również zamieszczenia oznaczonych spraw w porządku jego obrad, pod warunkiem wystąpienia z tym żądaniem w terminie określonym w statucie. § 5. Statut spółdzielni określa ilość osób uprawnionych do głosowania, obecnych na zebraniu grupy członkowskiej wymaganą dla podjęcia przez nią uchwały. Dział V System finansowy spółdzielni"}
{"id":"2003_1939_51","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Spółdzielnia odpowiada za swoje zobowiązania całym majątkiem."}
{"id":"2003_1939_52","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 52. § 1. Zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową. § 2. Nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia. Co najmniej 5% nadwyżki przeznacza się na zwiększenie funduszu zasobowego."}
{"id":"2003_1939_53","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 53. § 1. Część nadwyżki bilansowej pozostałej po dokonaniu odpisu, o którym mowa w art. 52, przeznacza się na cele określone w uchwale walnego zgromadzenia. § 2. Zasady podziału nadwyżki bilansowej między członków spółdzielni określa statut. § 3. Jeżeli zadeklarowane przez członka udziały nie zostały w pełni wniesione, kwoty przypadające członkowi z tytułu podziału nadwyżki zalicza się na poczet jego niepełnych udziałów, chyba że zgodnie ze statutem udziały wpłacane są w ratach. § 4. Jeżeli podział części nadwyżki bilansowej między członków ma nastąpić w formie oprocentowania udziałów, w podziale tym uwzględnia się byłych członków lub ich spadkobierców, którym do dnia podjęcia uchwały o podziale nadwyżki bilansowej nie wypłacono wszystkich udziałów."}
{"id":"2003_1939_54","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 54. § 1. Podstawowymi funduszami własnymi tworzonymi w spółdzielni są: 1) fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich, odpisów na udziały członkowskie z podziału nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach, 2) fundusz zasobowy powstający z wpłat wpisowego dokonywanych przez członków, z części nadwyżki bilansowej, darowizn, spadków, zapisów lub z innych źródeł określonych w odrębnych przepisach. § 2. Spółdzielnia tworzy także inne fundusze własne przewidziane w odrębnych przepisach lub w jej statucie."}
{"id":"2003_1939_55","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Oprocentowanie wkładów pieniężnych stanowi koszt uzyskania przychodów spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_56","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Spółdzielnia prowadzi rachunkowość na zasadach określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2003_1939_57","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Roczne sprawozdanie finansowe podlega badaniu w trybie i według zasad określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2003_1939_58","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Roczne sprawozdanie finansowe wraz z opinią biegłego rewidenta, jeżeli podlega ono obowiązkowemu badaniu, wykłada się w lokalu spółdzielni, co najmniej 14 dni przed terminem walnego zgromadzenia, w celu umożliwienia członkom spółdzielni zapoznania się z nim."}
{"id":"2003_1939_59","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 59. § 1. Straty bilansowe spółdzielni pokrywa się z funduszu zasobowego, a po jego wyczerpaniu - z innych funduszy własnych spółdzielni, w kolejności ustalonej w statucie. Po wyczerpaniu tych funduszy straty są pokrywane z funduszu udziałowego przez pomniejszenie udziałów członkowskich proporcjonalnie do zadeklarowanej wysokości. § 2. Jeżeli fundusz udziałowy nie wystarcza na pokrycie strat, walne zgromadzenie może podjąć uchwałę zobowiązującą członków do wcześniejszego niż to przewiduje statut, wpłacania reszty zadeklarowanych udziałów. Dział VI Przekształcenia organizacyjne spółdzielni Rozdział 1 Łączenie się spółdzielni"}
{"id":"2003_1939_6","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. § 1. Statut spółdzielni powinien określać: 1) nazwę spółdzielni, zawierającą wyraz \"spółdzielnia\" albo wyrazy \"spółdzielczy\", \"spółdzielcza\" lub \"spółdzielcze\", użyte w odpowiednim rodzaju, 2) siedzibę spółdzielni, 3) czas trwania spółdzielni, jeżeli została założona na czas określony, 4) przedmiot działania spółdzielni oraz rodzaj działalności społecznej na rzecz członków spółdzielni, ich rodzin i lokalnego środowiska społecznego, jeżeli spółdzielnia ma prowadzić taką działalność, 5) kwotę jednego udziału i liczbę udziałów, jaką członek obowiązany jest zadeklarować, oraz sposób i terminy ich wnoszenia i zwrotu, 6) kwotę wpisowego lub zasady ustalania jego wysokości oraz sposób i terminy jego wpłacania, 7) zasady i tryb przyjmowania członków, wypowiadania członkostwa oraz wykluczania i wykreślania członków z rejestru członków spółdzielni, 8) prawa i obowiązki członków, 9) zasady zwoływania walnych zgromadzeń, obradowania na nich i podejmowania uchwał, 10) zasady i tryb wybierania oraz odwoływania członków wybieralnych organów spółdzielni, 11) zasady podziału nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) oraz pokrywania strat spółdzielni, 12) zasady podziału majątku spółdzielni w przypadku jej likwidacji. § 2. Statut powinien zawierać również postanowienia, których wprowadzenia wymagają przepisy niniejszej ustawy lub innych ustaw, oraz może zawierać inne postanowienia."}
{"id":"2003_1939_60","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 60. § 1. Spółdzielnia może w każdym czasie połączyć się z inną spółdzielnią na podstawie uchwał walnych zgromadzeń łączących się spółdzielni, podjętych bezwzględną większością głosów. § 2. Uchwały o połączeniu powinny zawierać: 1) oznaczenie spółdzielni przejmującej i przejmowanej, 2) przyjęcie statutu stanowiącego podstawę działalności spółdzielni po połączeniu; statut nie może uszczuplać nabytych praw majątkowych członków."}
{"id":"2003_1939_61","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 61. § 1. Podstawę rachunkową połączenia stanowią sprawozdania finansowe łączących się spółdzielni, sporządzone według stanu majątku na dzień określony w uchwałach, o których mowa w art. 60 § 2. § 2. Sprawozdania finansowe każdej z łączących się spółdzielni z opiniami lustratorów lub biegłych rewidentów, jeżeli podlegają one obowiązkowemu badaniu, wykłada się w lokalach spółdzielni co najmniej na 14 dni przed terminami posiedzeń walnych zgromadzeń w celu umożliwienia członkom spółdzielni zapoznania się z nimi. § 3. Jeżeli walne zgromadzenia łączących się spółdzielni nie postanowią inaczej, podział nadwyżki bilansowej nastąpi oddzielnie według sprawozdań finansowych każdej z tych spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_62","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 62. § 1. Połączenie oraz wynikające z niego zmiany statutu wywierają skutek od chwili ich wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółdzielni przejmowanej. W wypadku, gdy siedziby właściwych sądów rejestrowych znajdują się w różnych miejscowościach, sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółdzielni przejmującej zawiadamia z urzędu niezwłocznie sąd rejestrowy właściwy według siedziby spółdzielni przejmowanej, o swoim postanowieniu. § 2. Po podjęciu uchwał o połączeniu zamiast zarządu i rady spółdzielni przejmowanej działa zarząd i rada spółdzielni przejmującej. § 3. Zarząd spółdzielni przejmującej jest obowiązany w terminie 14 dni od podjęcia ostatniej uchwały o połączeniu zgłosić połączenie do Krajowego Rejestru Sądowego. § 4. Jeżeli uchwały walnych zgromadzeń o połączeniu nie stanowią inaczej, po wpisie połączenia do Krajowego Rejestru Sądowego spółdzielnia dokonuje niezwłocznie wyborów rady i zarządu. § 5. Wykreślenie z rejestru, o którym mowa w § 1, następuje z urzędu."}
{"id":"2003_1939_63","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 63. § 1. Z chwilą wpisania połączenia do Krajowego Rejestru Sądowego członkowie spółdzielni przejmowanej stają się członkami spółdzielni przejmującej. § 2. W wypadku wypowiedzenia członkostwa, śmierci członka lub ustania osoby prawnej będącej członkiem, wykluczenia lub wykreślenia członka przed wpisem, o którym mowa w art. 62 § 1, ustanie członkostwa ocenia się według statutu obowiązującego przed połączeniem. § 3. Wpłaty na udziały wpisuje się członkom spółdzielni przejmowanej w takiej wysokości, jaka wynika z ustalonej w sprawozdaniu finansowym kwoty przejętego funduszu udziałowego."}
{"id":"2003_1939_64","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Wskutek połączenia majątek spółdzielni przejętej przechodzi na spółdzielnię przejmującą, a wierzyciele i dłużnicy spółdzielni przejętej stają się wierzycielami i dłużnikami spółdzielni przejmującej."}
{"id":"2003_1939_65","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W wypadku łączenia się spółdzielni pracy, w odniesieniu do członków tych spółdzielni, nie mają zastosowania przepisy art. 231 § 3-5 Kodeksu pracy. Rozdział 2 Podział spółdzielni"}
{"id":"2003_1939_66","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 66. § 1. Spółdzielnia może podzielić się na podstawie uchwały walnego zgromadzenia podjętej bezwzględną większością głosów w obecności więcej niż połowy uprawnionych do głosowania, w ten sposób, że z jej wydzielonej części zostaje utworzona nowa spółdzielnia. § 2. Uchwała o podziale spółdzielni powinna zawierać: 1) oznaczenie dotychczasowej spółdzielni i powstającej w wyniku podziału, 2) listę członków lub określenie grup członków przechodzących do powstającej spółdzielni, 3) zatwierdzenie sprawozdania finansowego spółdzielni sporządzonego według stanu majątku na dzień określony w uchwale, o której mowa w § 1, oraz planu podziału praw i obowiązków majątkowych."}
{"id":"2003_1939_67","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 67. § 1. Członkowie spółdzielni, których prawa i obowiązki majątkowe są związane z wyodrębnioną organizacyjnie jednostką spółdzielni albo z częścią majątku spółdzielni, która nadaje się do takiego wyodrębnienia, mogą na podstawie uchwały, podjętej w drodze zbierania podpisów pod jej treścią, większością głosów tych członków, wystąpić do zarządu spółdzielni z żądaniem zwołania walnego zgromadzenia w celu podjęcia uchwały o podziale spółdzielni w ten sposób, że z tej jednostki organizacyjnej albo części majątku zostanie utworzona nowa spółdzielnia. § 2. Zarząd spółdzielni jest obowiązany niezwłocznie przygotować dokumenty niezbędne do podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podziale oraz udostępnić je członkom żądającym podziału co najmniej na miesiąc przed terminem posiedzenia walnego zgromadzenia. § 3. Walne zgromadzenie może podjąć uchwałę odmawiającą podziału tylko ze względu na ważne interesy gospodarcze dotychczasowej spółdzielni lub istotne interesy jej członków. § 4. W wypadku podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały odmawiającej podziału spółdzielni albo uchwały o podziale naruszającej istotne interesy członków występujących z żądaniem podziału, członkowie, którzy wystąpili z takim żądaniem, mogą w terminie 6 tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia wystąpić do sądu o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale. § 5. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio w wypadku nierozpatrzenia przez walne zgromadzenie zgłoszonego przez członków żądania w terminie 3 miesięcy od dnia jego doręczenia. § 6. W wypadku podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podziale niezawierającej wszystkich składników treści tej uchwały określonych w art. 66 § 2, członkowie zgłaszający żądanie podziału mogą wystąpić do zarządu spółdzielni z żądaniem zwołania walnego zgromadzenia w celu podjęcia uzupełniającej uchwały o podziale. Przepisy § 4 i 5 stosuje się odpowiednio. § 7. W wypadku, o którym mowa w § 6, członkowie zgłaszający żądanie podziału mogą także wystąpić do sądu o wydanie orzeczenia zastępującego uzupełniającą uchwałę o podziale. Od dnia wystąpienia do sądu do dnia wydania orzeczenia następuje zawieszenie biegu przedawnienia lub terminów zawitych. § 8. Przepisy § 2-6 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy z żądaniem podziału występuje organ spółdzielni powołany do reprezentowania członków, których prawa i obowiązki majątkowe są związane z wyodrębnioną organizacyjnie jednostką spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_68","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 68. § 1. Niezwłocznie po podjęciu przez walne zgromadzenie uchwały o podziale spółdzielni zebranie członków przechodzących do powstałej spółdzielni: 1) uchwala statut powstającej spółdzielni; statut ten nie może uszczuplać nabytych praw majątkowych członków, 2) dokonuje wyboru tych organów spółdzielni, do których wyboru powołane jest zgodnie ze statutem walne zgromadzenie. § 2. Zebranie członków jest zwoływane przez zarząd dotychczasowej spółdzielni, który powiadamia pisemnie członków o czasie, miejscu i porządku obrad tego zebrania. Przepis art. 29 § 4 stosuje się odpowiednio, z tym, że termin do zwołania zebrania wynosi 30 dni. § 3. Zebranie członków może podejmować uchwały niezależnie od liczby obecnych na nim osób uprawnionych do głosowania, choćby statut spółdzielni dotychczasowej stanowił inaczej. § 4. Uchwały, o których mowa w § 1, są podejmowane zwykłą większością głosów."}
{"id":"2003_1939_69","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 69. § 1. Zarząd spółdzielni powstającej jest obowiązany w terminie 14 dni od dnia jego wyboru wystąpić z wnioskiem o wpisanie spółdzielni do Krajowego Rejestru Sądowego, dołączając uchwałę o podziale, a zarząd spółdzielni dotychczasowej, z wnioskiem o wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego jej podziału. § 2. Podział spółdzielni wywiera skutek od daty wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego spółdzielni powstałej w wyniku podziału. Wpis ten stanowi podstawę do dokonania wpisu o podziale w rejestrze spółdzielni dotychczasowej."}
{"id":"2003_1939_7","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. § 1. Spółdzielnia podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. § 2. W wypadku stwierdzenia we wniosku o wpis braku usuwalnego, sąd rejestrowy wyznaczy założycielom spółdzielni stosowny termin do jego usunięcia pod rygorem odmowy wpisu do rejestru, z uwzględnieniem przepisu § 3. § 3. Sąd rejestrowy nie może odmówić wpisania spółdzielni do rejestru z powodu drobnych uchybień, które nie naruszają interesu spółdzielni oraz interesu publicznego, a nie mogą być usunięte bez poniesienia niewspółmiernie wysokich kosztów. § 4. Jeżeli po wpisie spółdzielni do rejestru zostaną stwierdzone braki wynikłe z niedopełnienia przepisów prawa, sąd rejestrowy z urzędu lub na wniosek osób mających w tym interes prawny wzywa spółdzielnię do usunięcia braków i wyznacza w tym celu odpowiedni termin. § 5. Jeżeli spółdzielnia nie usunie braków w terminie, o którym mowa w § 4, sąd rejestrowy może nakładać grzywny według zasad określonych w przepisach o Krajowym Rejestrze Sądowym. § 6. Z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego spółdzielnia nabywa osobowość prawną, a założyciele stają się członkami spółdzielni. § 7. Za czynności dokonane w interesie spółdzielni przed jej zarejestrowaniem osoby działające do chwili zarejestrowania spółdzielni odpowiadają wobec osób trzecich solidarnie. Za zobowiązania wynikające z tych czynności spółdzielnia odpowiada po jej zarejestrowaniu tak jak za zaciągnięte przez siebie. Jednakże osoby działające przed zarejestrowaniem spółdzielni odpowiadają wobec niej według przepisów Kodeksu cywilnego."}
{"id":"2003_1939_70","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Wskutek podziału spółdzielni na powstającą spółdzielnię przechodzą z chwilą, w której podział stał się skuteczny, wynikające z planu podziału prawa i obowiązki majątkowe. W tym też zakresie wierzyciele i dłużnicy dotychczasowej spółdzielni stają się wierzycielami i dłużnikami powstającej spółdzielni. Jednakże za zobowiązania powstałe przed podziałem spółdzielni spółdzielnia dotychczasowa i nowopowstała odpowiadają solidarnie."}
{"id":"2003_1939_71","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Uchwała walnego zgromadzenia o podziale spółdzielni zawierająca wszystkie składniki treści określone w art. 66 § 2 lub prawomocne orzeczenie sądu zastępujące taką uchwałę stanowią podstawę do dokonania wpisów w Krajowym Rejestrze Sądowym i w księgach wieczystych."}
{"id":"2003_1939_72","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 72. § 1. Członkowie, o których mowa w art. 66 § 2 pkt 2, stają się członkami spółdzielni powstającej w wyniku podziału i ustaje ich członkostwo w spółdzielni dotychczasowej. § 2. W wypadku wypowiedzenia członkostwa, śmierci członka lub ustania osoby prawnej będącej członkiem, wykluczenia lub wykreślenia członka przed chwilą, w której podział stał się skuteczny, ustanie członkostwa ocenia się według statutu spółdzielni dotychczasowej przed jej podziałem. § 3. Wpłaty na udziały wpisuje się członkom spółdzielni powstającej w wyniku podziału w takiej wysokości, jaka wynika z ustalonej w sprawozdaniu finansowym kwoty przejętego przez tę spółdzielnię funduszu udziałowego."}
{"id":"2003_1939_73","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 73. § 1. Spółdzielnia może podzielić się także w ten sposób, że jej zakład, osiedle mieszkaniowe lub inna wyodrębniona jednostka organizacyjna na wniosek większości członków, których prawa i obowiązki majątkowe są związane z tą jednostką, a jeżeli w jednostce tej działa grupa członkowska, na wniosek tej grupy zostaną odłączone od tej spółdzielni i przyłączone do innej spółdzielni o takim samym lub zbliżonym przedmiocie działania. § 2. Podstawą oddzielenia jednostki od spółdzielni dzielącej się i przyłączenia jej do spółdzielni przejmującej są uchwały walnych zgromadzeń obu spółdzielni i umowa o przeniesienie tej jednostki zawarta między spółdzielniami. § 3. Uchwały walnych zgromadzeń powinny zawierać: 1) określenie jednostki organizacyjnej będącej przedmiotem przeniesienia, 2) wykaz składników majątkowych oraz praw i zobowiązań przechodzących na spółdzielnię przejmującą, 3) wykaz członków dzielącej się spółdzielni przechodzących do spółdzielni przejmującej, 4) określenie warunków przeniesienia jednostki organizacyjnej, 5) datę odłączenia jednostki od spółdzielni dzielącej się i przyłączenia jej do spółdzielni przejmującej albo upoważnienie zarządu do ustalenia tej daty. § 4. Wskutek odłączenia jednostki od spółdzielni dzielącej się i przyłączenia jej do spółdzielni przejmującej: 1) ustaje członkostwo członków wymienionych w wykazie, o którym mowa w § 3 pkt 3, w spółdzielni dzielącej się i powstaje członkostwo w spółdzielni przejmującej, 2) spółdzielnia dzieląca się przekazuje spółdzielni przejmującej udziały członków wymienionych w pkt 1, według stanu księgowego na dzień odłączenia jednostki. § 5. Jeżeli jednak w spółdzielni dzielącej się, powstały do dnia odłączenia jednostki straty, co do których zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że będą musiały być pokryte z funduszu udziałowego, spółdzielnia ta może zatrzymać odpowiednią część przekazywanych udziałów na pokrycie tych strat. Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za rok, w którym nastąpiło odłączenie jednostki, między spółdzielniami powinno nastąpić rozliczenie udziałów członków, którzy przeszli do spółdzielni przejmującej, z tym że uczestniczą oni swymi udziałami w pokryciu strat spółdzielni dzielącej się proporcjonalnie do okresu ich członkostwa w tym roku. § 6. Członkowie przechodzący do spółdzielni przejmującej obowiązani są zadeklarować udziały w wysokości określonej w statucie tej spółdzielni. Jeżeli ich udziały są niższe, obowiązani są je uzupełnić według zasad i w terminach określonych w statucie, jeżeli natomiast są wyższe, mogą żądać bezzwłocznego wypłacenia im różnicy. Dział VII Ustanie spółdzielni Rozdział 1 Likwidacja spółdzielni"}
{"id":"2003_1939_74","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 74. § 1. Spółdzielnia przechodzi w stan likwidacji: 1) z upływem okresu, na który, zgodnie ze statutem, spółdzielnię utworzono, 2) w wypadku zmniejszenia się liczby członków poniżej wskazanej w statucie lub w ustawie, jeżeli spółdzielnia w terminie roku nie zwiększy liczby członków do wymaganej wielkości, 3) wskutek podjęcia zgodnych uchwał walnych zgromadzeń podjętych większością 34 głosów na dwóch kolejno po sobie następujących posiedzeniach, w odstępie co najmniej 2 tygodni, 4) wskutek orzeczenia sądu. § 2. W wypadkach przewidzianych w § 1, zarząd spółdzielni lub likwidator zgłosi do Krajowego Rejestru Sądowego otwarcie likwidacji spółdzielni i zawiadomi o tym związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona. Jeżeli zarząd lub likwidator tego nie uczynią, zgłoszenia dokona związek rewizyjny."}
{"id":"2003_1939_75","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 75. Sąd na wniosek związku rewizyjnego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, może orzec o postawieniu spółdzielni w stan likwidacji, jeżeli: 1) działalność spółdzielni wykazuje rażące i uporczywe naruszanie prawa lub postanowień statutu, a spółdzielnia nie usunie ich w terminie wskazanym przez związek rewizyjny, 2) spółdzielnia co najmniej od roku nie prowadzi działalności statutowej."}
{"id":"2003_1939_76","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Jeżeli związek rewizyjny w ciągu 6 miesięcy od daty prawomocnego orzeczenia sądu stwierdzającego rażące i uporczywe naruszanie prawa lub postanowienia statutu przez spółdzielnię, nie wystąpi z wnioskiem o postawienie spółdzielni w stan likwidacji, z wnioskiem takim występuje Minister Sprawiedliwości."}
{"id":"2003_1939_77","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Jeżeli spółdzielnia nie rozpoczęła działalności gospodarczej w ciągu roku od dnia jej zarejestrowania i nie posiada majątku, może być wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego na wniosek związku rewizyjnego bez przeprowadzania likwidacji."}
{"id":"2003_1939_78","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 78. § 1. Spółdzielnia postawiona w stan likwidacji na podstawie art. 74 § 1 pkt 3 może przed upływem roku od dnia podjęcia drugiej uchwały walnego zgromadzenia o likwidacji przywrócić swoją działalność na podstawie uchwały walnego zgromadzenia podjętej większością 34 głosów. § 2. Zarząd lub likwidator zgłaszają niezwłocznie uchwałę o przywróceniu działalności spółdzielni do Krajowego Rejestru Sądowego, dołączając odpis protokołu walnego zgromadzenia. Dokonany wpis sąd ogłosi w Monitorze Spółdzielczym."}
{"id":"2003_1939_79","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Spółdzielnia znajdująca się w stanie likwidacji może połączyć się z inną spółdzielnią."}
{"id":"2003_1939_8","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. § 1. Zmiana statutu spółdzielni wymaga uchwały walnego zgromadzenia podjętej większością 23 głosów. § 2. Zarząd jest obowiązany zgłosić uchwałę o zmianie statutu do Krajowego Rejestru Sądowego w ciągu 21dni od dnia jej podjęcia, załączając dwa odpisy protokołu walnego zgromadzenia oraz jednolity tekst statutu z uwzględnieniem wprowadzonych zmian. § 3. Zmiana statutu nie wywołuje skutków prawnych przed jej wpisaniem do Krajowego Rejestru Sądowego. Dział III Członkowie spółdzielni"}
{"id":"2003_1939_80","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 80. Spółdzielnia znajdująca się w stanie likwidacji nie może przyjmować nowych członków."}
{"id":"2003_1939_81","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 81. § 1. Likwidatora spółdzielni wybiera walne zgromadzenie, a w wypadku określonym w art. 75 - sąd. Likwidatorem może być osoba, która posiada kwalifikacje określone przez Radę Spółdzielczą. Likwidatorem może być także osoba prawna. § 2. Likwidatorem nie może być osoba, która wchodziła w skład zarządu spółdzielni w ciągu roku przed dniem otwarcia jej likwidacji. § 3. Umowę z likwidatorem o wykonanie czynności likwidacyjnych zawiera rada. W wypadku, gdy zwołanie rady napotyka poważne trudności, umowę z likwidatorem zawiera związek, działając w imieniu spółdzielni. § 4. Likwidator może być odwołany w każdej chwili przez organ, który go wyznaczył. Likwidatora może również odwołać z ważnych przyczyn związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona. § 5. Organ lub związek rewizyjny, który odwołuje likwidatora, jest obowiązany równocześnie wyznaczyć innego."}
{"id":"2003_1939_82","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 82. § 1. Do likwidatora stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zarządu spółdzielni i członków zarządu, jeżeli przepisy o likwidacji nie stanowią inaczej. § 2. Likwidator podejmuje działania zmierzające do zakończenia działalności spółdzielni i nie może zawierać nowych umów, chyba że jest to konieczne do przeprowadzenia likwidacji spółdzielni. Dalej idące ograniczenia może ustanowić organ, który wyznaczył likwidatora. Ograniczenia takie powinny być niezwłocznie zgłoszone przez likwidatora do Krajowego Rejestru Sądowego. § 3. Jeżeli zwołanie walnego zgromadzenia lub rady napotyka poważne trudności, związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, może upoważnić likwidatora do dokonania czynności określonego rodzaju, które wymagają uchwały walnego zgromadzenia lub rady. § 4. Zbycie nieruchomości likwidowanej spółdzielni następuje w trybie przetargowym, o którym mowa w art. 701-art. 704 Kodeksu cywilnego."}
{"id":"2003_1939_83","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 83. Z dniem wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego otwarcia likwidacji wygasają uprzednio udzielone pełnomocnictwa."}
{"id":"2003_1939_84","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 84. § 1. Spółdzielnia w likwidacji zachowuje swoją dotychczasową nazwę z dodaniem wyrazów: \"w likwidacji\". § 2. Osoba prawna będąca likwidatorem składa oświadczenia woli w imieniu spółdzielni zgodnie z przepisami prawa i postanowieniami statutu tej osoby."}
{"id":"2003_1939_85","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 85. Likwidator niezwłocznie po wyznaczeniu go: 1) zgłasza do Krajowego Rejestru Sądowego wniosek o wpisanie otwarcia likwidacji spółdzielni, jeżeli takiego zgłoszenia nie dokonano, i zawiadamia o tym związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona oraz Radę Spółdzielczą, 2) powiadamia właściwy urząd skarbowy, 3) ogłasza w Monitorze Spółdzielczym zawiadomienie o otwarciu likwidacji spółdzielni i wzywa wierzycieli do zgłoszenia wierzytelności w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, 4) przystępuje do sporządzenia sprawozdania finansowego na dzień otwarcia likwidacji oraz listy zobowiązań spółdzielni, 5) sporządza plan finansowy likwidacji, w którym wydziela się odpowiednie środki na koszty lustracji, które będą przeprowadzane w okresie likwidacji spółdzielni oraz środki na pokrycie kosztów przechowywania dokumentacji niearchiwalnej po zlikwidowaniu spółdzielni, 6) sporządza plan zaspokojenia zobowiązań, 7) sporządza plan rozporządzenia składnikami majątkowymi spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_86","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 86. W czasie likwidacji nie stosuje się art. 59 § 1 w zakresie kolejności pokrywania strat bilansowych."}
{"id":"2003_1939_87","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 87. § 1. O odmowie zaspokojenia zgłoszonych wierzytelności likwidator zawiadamia wierzyciela pisemnie w ciągu 4 tygodni od dnia zgłoszenia wierzytelności. § 2. Na okres przewidziany w § 1, bieg przedawnienia lub terminu zawitego ulega zawieszeniu. § 3. Uznanie przez likwidatora wierzytelności przerywa bieg przedawnienia i terminu zawitego, jeżeli zostało dokonane pisemnie."}
{"id":"2003_1939_88","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 88. § 1. Należności przypadające od spółdzielni zaspokaja się w następującej kolejności: 1) koszty prowadzenia likwidacji, 2) należności ze stosunku pracy i należności, którym przepisy prawa przyznają taką samą ochronę jak należnościom ze stosunku pracy, oraz odszkodowanie z tytułu uszkodzenia ciała, wywołania rozstroju zdrowia lub pozbawienia życia, w tym również odszkodowanie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, 3) podatki i inne należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej, 4) inne należności. § 2. Jeżeli należności nie są jeszcze wymagalne lub są sporne, kwoty potrzebne na ich pokrycie składa się do depozytu sądowego. § 3. Po spłaceniu wszystkich należności i po złożeniu do depozytu sądowego sum całkowicie zabezpieczających należności sporne lub niewymagalne dokonuje się wypłaty udziałów. Jeżeli pozostały majątek spółdzielni niewystarcza na wypłatę udziałów w pełnej wysokości wpłaconej przez członków, wypłata udziałów następuje w wysokości proporcjonalnej do kwot wpłaconych przez członków. Wypłaty tej nie można jednak dokonać przed upływem 6 miesięcy od dnia ogłoszenia wzywającego wierzycieli. § 4. Wierzyciele, którzy zgłosili wierzytelności po upływie tego terminu, mogą ich dochodzić z nierozdzielonego jeszcze majątku spółdzielni. § 5. Pozostały majątek zostaje przeznaczony na cele określone w uchwale ostatniego walnego zgromadzenia. § 6. Jeżeli zgodnie z uchwałą, o której mowa w § 5, pozostały majątek ma być w całości lub części podzielony między członków, w podziale tym uwzględnia się byłych członków, którym do chwili przejścia albo postawienia spółdzielni w stan likwidacji nie wypłacono wszystkich udziałów. § 7. Przepisu § 6 nie stosuje się do spółdzielni mieszkaniowych. § 8. Jeżeli uchwała walnego zgromadzenia nie zawiera stosownego wskazania, likwidator przekazuje pozostały majątek nieodpłatnie na cele spółdzielcze lub społeczne."}
{"id":"2003_1939_89","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 89. § 1. Po zakończeniu likwidacji, likwidator zwołuje walne zgromadzenie, które podejmuje uchwały w sprawach: 1) udzielenia likwidatorowi absolutorium, 2) zatwierdzenia sprawozdania finansowego na dzień zakończenia likwidacji, 3) podziału pozostałego majątku między członków albo jego przeznaczenia na inne cele. § 2. Na podstawie uchwał walnego zgromadzenia, likwidator wypłaca członkom przypadające im kwoty z tytułu podziału pozostałego majątku spółdzielni albo przekazuje ten majątek na inne cele wskazane w uchwale walnego zgromadzenia. § 3. Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego na dzień zakończenia likwidacji, likwidator zgłasza do Krajowego Rejestru Sądowego wniosek o wykreślenie spółdzielni z Rejestru. Do wniosku o wykreślenie likwidator dołącza odpis protokołu walnego zgromadzenia wraz z uchwałami, o których mowa w § 1, a jeżeli walne zgromadzenie nie mogło być zwołane albo nie podjęło tych uchwał, uchwałę związku rewizyjnego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego na dzień zakończenia likwidacji. § 4. W terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 3, likwidator wykonuje czynności przewidziane przepisami o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach w celu wydzielenia z ksiąg i dokumentów zlikwidowanej spółdzielni materiałów archiwalnych i przekazania ich właściwemu archiwum państwowemu. § 5. Księgi i dokumenty stanowiące dokumentację niearchiwalną, której okres przechowywania jeszcze nie upłynął, likwidator przekazuje w terminie 3 miesięcy do odpłatnego przechowywania, podmiotowi wskazanemu przez Radę Spółdzielczą."}
{"id":"2003_1939_9","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. § 1. Członkiem spółdzielni może być każda osoba fizyczna lub prawna, o ile statut nie stanowi inaczej. § 2. Spółdzielnia musi liczyć co najmniej 5 członków, o ile statut nie wymaga liczby większej. § 3. Spółdzielnia, której członkami, w myśl statutu, mogą być wyłącznie osoby prawne, musi liczyć co najmniej 3 członków."}
{"id":"2003_1939_90","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 90. W wypadku zaspokojenia wszelkich należności przypadających od spółdzielni i złożenia do depozytu sądowego kwot na zabezpieczenie należności spornych lub niewymagalnych, spółdzielnia może ulec wykreśleniu z Krajowego Rejestru Sądowego przed zakończeniem prowadzonych przez nią lub przeciwko niej sporów sądowych. W takim wypadku w miejsce spółdzielni wchodzi jako strona związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona. Związek rewizyjny jest obowiązany do przekazania kwot uzyskanych w wyniku sporu na cele określone stosownie do art. 88 § 5, 6 lub 8."}
{"id":"2003_1939_91","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 91. § 1. Po wykreśleniu spółdzielni z rejestru likwidator odpowiada wobec wierzycieli spółdzielni za wyrządzone im szkody przez niedopełnienie swoich ustawowych obowiązków. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do członków ostatniego zarządu spółdzielni wykreślonej z Krajowego Rejestru Sądowego w trybie określonym w art. 77. Rozdział 2 Upadłość spółdzielni"}
{"id":"2003_1939_92","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 92. § 1. Jeżeli spółdzielnia zaprzestała płacenia długów lub jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać walne zgromadzenie w celu: 1) podjęcia uchwały o dalszym istnieniu spółdzielni z jednoczesnym wskazaniem środków umożliwiających wyjście jej ze stanu niewypłacalności, albo 2) upoważnienia zarządu do wniesienia do sądu podania o otwarcie postępowania dla zawarcia układu z wierzycielami, albo 3) podjęcia uchwały o zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości spółdzielni. § 2. W wypadku podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały, o której mowa w § 1 pkt 3, zarząd spółdzielni jest obowiązany zgłosić do Krajowego Rejestru Sądowego informację o zgłoszonym wniosku o ogłoszenie upadłości spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_93","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Jeżeli spółdzielnia znajdująca się w stanie likwidacji zaprzestała płacenia długów lub jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie długów, likwidator jest obowiązany niezwłocznie wystąpić do sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości spółdzielni."}
{"id":"2003_1939_94","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 94. § 1. Jeżeli ze sprawozdania finansowego sporządzonego przez zarząd lub przez likwidatora wynika, że majątek spółdzielni, która zaprzestała swej działalności, nie wystarcza na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, a wierzyciele nie wyrażą zgody na ich pokrycie, sąd na wniosek wierzycieli lub Rady Spółdzielczej zarządzi wykreślenie spółdzielni z Krajowego Rejestru Sądowego, z zastrzeżeniem § 2, zawiadamiając o tym wierzycieli i Radę Spółdzielczą. W takim wypadku nie przeprowadza się postępowania upadłościowego. § 2. Nie można wykreślić spółdzielni z Krajowego Rejestru Sądowego dopóki posiada majątek."}
{"id":"2003_1939_95","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Przepisy o organach spółdzielni stosuje się także podczas postępowania upadłościowego, jeżeli przepisy prawa upadłościowego nie stanowią inaczej."}
{"id":"2003_1939_96","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 96. Po ogłoszeniu upadłości członkowie spółdzielni, na żądanie syndyka upadłości, niezwłocznie uiszczają niewpłaconą jeszcze część udziału."}
{"id":"2003_1939_97","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 97. § 1. Po zakończeniu postępowania upadłościowego lub w razie jego umorzenia, syndyk upadłości zgłosi do Krajowego Rejestru Sądowego wniosek o wykreślenie spółdzielni z rejestru. § 2. Przepisy art. 89 § 4 i 5 stosuje się odpowiednio do syndyka upadłości w razie upadłości spółdzielni, z tym, że termin przekazania dokumentacji liczy się od ukończenia postępowania upadłościowego. Koszty przechowywania dokumentacji niearchiwalnej wchodzą w skład kosztów postępowania upadłościowego."}
{"id":"2003_1939_98","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 98. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania upadłościowego stosuje się przepisy prawa upadłościowego i układowego. Dział VIII Lustracja"}
{"id":"2003_1939_99","title":"Ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o spółdzielniach Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 99. § 1. Każda spółdzielnia jest obowiązana raz na 3 lata poddać się lustracji, z uwzględnieniem § 2. Z żądaniem przeprowadzenia lustracji jest obowiązany wystąpić zarząd spółdzielni. § 2. W pierwszych dwóch latach działalności spółdzielni oraz w spółdzielniach mieszkaniowych w okresie budowania przez nie budynków mieszkalnych i rozliczania kosztów budowy tych budynków, a także w spółdzielniach w stanie likwidacji lustrację przeprowadza się co roku. § 3. Spółdzielnia może wystąpić w każdym czasie o przeprowadzenie lustracji całości lub części jej działalności albo tylko określonych zagadnień. § 4. Celem lustracji jest: 1) sprawdzenie przestrzegania przez spółdzielnię przepisów prawa i postanowień statutu, 2) zbadanie przestrzegania przez spółdzielnię prowadzenia przez nią działalności w interesie ogółu członków, 3) kontrola gospodarności, celowości i rzetelności realizacji przez spółdzielnię jej celów ekonomicznych, socjalnych oraz kulturalnych, 4) wskazywanie członkom na nieprawidłowości w działalności organów spółdzielni, 5) udzielanie organizacyjnej i instruktażowej pomocy w usuwaniu stwierdzonych nieprawidłowości oraz w usprawnianiu działalności spółdzielni."}
{"id":"2003_1953_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 1 dodaje się art. 11 w brzmieniu: „Art. 11. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) osobie wykonującej pracę zarobkową – należy przez to rozumieć pracownika lub osobę świadczącą pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli nie zatrudnia do tego rodzaju pracy innych osób, niezależnie od podstawy zatrudnienia, oraz ma takie prawa i interesy związane z wykonywaniem pracy, które mogą być reprezentowane i bronione przez związek zawodowy; 2) pracodawcy – należy przez to rozumieć pracodawcę w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, 1000 i 1076) oraz jednostkę organizacyjną, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one inną niż pracownik osobę wykonującą pracę zarobkową, niezależnie od podstawy tego zatrudnienia; 3) pracowniku – należy przez to rozumieć osobę, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.”; 2) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prawo tworzenia i wstępowania do związków zawodowych przysługuje osobom wykonującym pracę zarobkową.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przejście na emeryturę lub rentę nie pozbawia osób, o których mowa w ust. 1, prawa przynależności i wstępowania do związków zawodowych.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 41 w brzmieniu: „41. Wolontariuszom, stażystom i innym osobom, które świadczą osobiście pracę bez wynagrodzenia, przysługuje prawo wstępowania do związków zawodowych w przypadkach i na warunkach określonych statutami związków.”, d) ust. 5–7 otrzymują brzmienie: „5. Prawo tworzenia i wstępowania do związków zawodowych działających u pracodawców przysługuje również osobom skierowanym do tych pracodawców w celu odbycia służby zastępczej. Do tych osób stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące osób wykonujących pracę zarobkową. 6. Do praw związkowych funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, a także pracowników Najwyższej Izby Kontroli stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z odrębnych ustaw. 7. Przepisy ustawy dotyczące pracowników stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy.”; 3) art. 3–5 otrzymują brzmienie: „Art. 3. 1. Zakazuje się nierównego traktowania w zatrudnieniu osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 3–6, z powodu przynależności do związku zawodowego lub pozostawania poza nim albo wykonywania funkcji związkowej, którego skutkiem jest w szczególności: 1) odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku prawnego, 2) niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę zarobkową lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą zarobkową, 3) pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe – chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami. 2. W sprawach dotyczących roszczeń z tytułu naruszenia zakazu nierównego traktowania w zatrudnieniu z powodu przynależności do związku zawodowego lub pozostawania poza nim albo wykonywania funkcji związkowej do innych niż pracownicy osób wymienionych w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy art. 183d i art. 183e ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. 3. Do postępowań w sprawach dotyczących naruszenia zakazu nierównego traktowania w zatrudnieniu z powodu przynależności do związku zawodowego lub pozostawania poza nim albo wykonywania funkcji związkowej wobec innych niż pracownicy osób wymienionych w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 155, z późn. zm.[2])) o postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy. Sądem właściwym do rozpoznawania tych spraw jest właściwy sąd pracy. 4. Postanowienia umów i innych aktów, na podstawie których inne niż pracownicy osoby wymienione w ust. 1 świadczą pracę, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu z powodu przynależności do związku zawodowego lub pozostawania poza nim albo wykonywania funkcji związkowej są nieważne. Zamiast takich postanowień stosuje się odpowiednie przepisy prawa regulujące stosunek prawny łączący te osoby z pracodawcą, a w razie braku takich przepisów postanowienia te zastępuje się odpowiednimi postanowieniami niemającymi charakteru dyskryminacyjnego."}
{"id":"2003_1953_10","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1449 oraz z 2018 r. poz. 1091) w art. 11 ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Jeżeli w okresie 2 miesięcy od dnia przedstawienia przez pracodawcę reprezentacji pracowników oferty utworzenia programu, o której mowa w ust. 7, nie dojdzie do zawarcia umowy zakładowej z powodu niemożności uzgodnienia przez strony jej treści, pracodawca może zawrzeć umowę zakładową z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …), z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio.”."}
{"id":"2003_1953_11","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 4 marca 2005 r. o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2142 oraz z 2018 r. poz. 398) w art. 65 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku gdy pracownicy spółki uczestniczącej, zainteresowanej spółki zależnej albo zakładu, mających wejść w skład SE, są zatrudnieni w Rzeczypospolitej Polskiej u jednego pracodawcy, członków specjalnego zespołu negocjacyjnego wyznacza reprezentatywna zakładowa organizacja związkowa w rozumieniu art. 253 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …). Przepisy art. 253 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych stosuje się odpowiednio. W przypadku braku takiej organizacji, członków specjalnego zespołu negocjacyjnego wybiera zebranie załogi.”."}
{"id":"2003_1953_12","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o spółdzielni europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 7 oraz z 2018 r. poz. 398) w art. 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku gdy pracownicy podmiotu uczestniczącego, zainteresowanej spółki zależnej albo zakładu, mających wejść w skład SCE, są zatrudnieni w Rzeczypospolitej Polskiej u jednego pracodawcy, członków specjalnego zespołu negocjacyjnego wyznacza reprezentatywna zakładowa organizacja związkowa w rozumieniu art. 253 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …). Przepisy art. 253 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych stosuje się odpowiednio. W przypadku braku takiej organizacji, członków specjalnego zespołu negocjacyjnego wybiera zebranie załogi.”."}
{"id":"2003_1953_13","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 25 kwietnia 2008 r. o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek (Dz. U. poz. 525) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku gdy pracownicy spółki uczestniczącej, zainteresowanej spółki zależnej albo zakładu, mających wejść w skład spółki powstałej w wyniku połączenia transgranicznego spółek, są zatrudnieni w Rzeczypospolitej Polskiej u jednego pracodawcy, członków specjalnego zespołu negocjacyjnego wyznacza reprezentatywna zakładowa organizacja związkowa w rozumieniu art. 253 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …). Przepisy art. 253 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych stosuje się odpowiednio. W przypadku braku takiej organizacji, członków specjalnego zespołu negocjacyjnego wybiera zebranie załogi.”."}
{"id":"2003_1953_14","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 842 oraz z 2018 r. poz. 650) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy przedsiębiorca ustala w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi; jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, przedsiębiorca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …), z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.”."}
{"id":"2003_1953_15","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240 oraz z 2017 r. poz. 2371) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Tworzy się Radę Dialogu Społecznego, zwaną dalej „Radą”, jako forum trójstronnej współpracy strony reprezentującej osoby wykonujące pracę zarobkową, o których mowa w art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …), zwanej dalej „stroną pracowników”, strony pracodawców, o których mowa w art. 11 pkt 2 tej ustawy, oraz strony rządowej, zwanych dalej „stronami Rady”.”; 2) w art. 23: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) zrzeszają więcej niż 300 000 członków będących osobami wykonującymi pracę zarobkową, o których mowa w art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100 000 członków organizacji związkowej będących osobami wykonującymi pracę zarobkową zatrudnionymi w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. Organizacja związkowa ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację związkową przy ustalaniu liczby osób wykonujących pracę zarobkową, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie uwzględnia osób wykonujących pracę zarobkową zrzeszonych w tych spośród jej organizacji członkowskich, które są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności były zrzeszone w reprezentatywnej organizacji związkowej mającej przedstawicieli w składzie Rady.”; 3) w art. 24: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) zrzeszają pracodawców, o których mowa w art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, zwanych dalej „pracodawcami”, zatrudniających łącznie co najmniej 300 000 osób wykonujących pracę zarobkową, z zastrzeżeniem ust. 3;”, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1: 1) w przypadku pracodawcy prowadzącego działalność w zakresie jednej sekcji PKD wszystkie osoby wykonujące pracę zarobkową są przyporządkowywane do tej sekcji albo 2) w przypadku pracodawcy prowadzącego działalność w więcej niż jednej sekcji PKD wszystkie zatrudnione osoby wykonujące pracę zarobkową zostają przyporządkowane do sekcji obejmującej podstawowy rodzaj działalności danego podmiotu – przy czym uwzględnia się nie więcej niż 100 000 osób wykonujących pracę zarobkową w danej sekcji PKD. 4. Przy ustalaniu liczby sekcji, o których mowa w ust. 2 pkt 2, uwzględnia się sekcje obejmujące co najmniej 3000 osób wykonujących pracę zarobkową.”; 3) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. WRDS może rozpatrywać sprawy społeczne lub gospodarcze powodujące konflikty między pracodawcami i osobami wykonującymi pracę zarobkową, jeżeli uzna te sprawy za istotne dla zachowania pokoju społecznego.”."}
{"id":"2003_1953_16","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Do opiniowania założeń i projektów aktów prawnych, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zostały skierowane do odpowiednich władz statutowych związku zawodowego lub odpowiednich władz statutowych organizacji pracodawców w celu zasięgnięcia opinii, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 lub w art. 16 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_1953_17","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. Osobom będącym w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy członkami związków zawodowych przysługują uprawnienia na zasadach dotychczasowych."}
{"id":"2003_1953_18","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. Związki zawodowe, istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, w terminie 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie dostosują swoje statuty do zmian wynikających z tej ustawy."}
{"id":"2003_1953_19","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. 1. W okresie pełnienia przez pracownika funkcji związkowej z wyboru dokonanego na podstawie przepisów w brzmieniu dotychczasowym, pracownikowi przysługuje prawo, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, na zasadach określonych w przepisach w brzmieniu dotychczasowym. 2. Pracownik korzystający z prawa, o którym mowa w art. 31 ustawy zmienianej w art. 1 na podstawie przepisów w brzmieniu dotychczasowym, korzysta z tego prawa do upływu okresu oraz w wymiarze, o których mowa w art. 31 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym. 3. Pracownik objęty ochroną, o której mowa w art. 32 ustawy zmienianej w art. 1, nabytą na podstawie przepisów w brzmieniu dotychczasowym, podlega tej ochronie do upływu okresu, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2003_1953_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, 1000 i 1076) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 676 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy o związkach zawodowych, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.”; 2) w art. 139 § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia, o którym mowa w § 3, ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy o związkach zawodowych, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.”; 3) w art. 150 w § 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi; jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy o związkach zawodowych, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy, albo”; 4) w art. 239 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Układem mogą być objęci emeryci i renciści.”; 5) w art. 2419 § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. Organizacja związkowa, która po zawarciu układu stała się reprezentatywna na podstawie art. 252 ust. 1 lub art. 253 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, może wstąpić w prawa i obowiązki strony układu, składając w tym celu oświadczenie stronom tego układu. Do zakładowej organizacji związkowej stosuje się odpowiednio art. 253 ust. 3–6 ustawy o związkach zawodowych, a w celu stwierdzenia reprezentatywności – art. 251 ust. 2–12 ustawy o związkach zawodowych.”; 6) w art. 24114a § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Ogólnokrajowa organizacja międzyzwiązkowa (konfederacja) uczestniczy w rokowaniach i zawiera układ ponadzakładowy w miejsce wchodzących w jej skład ponadzakładowych organizacji związkowych, reprezentujących pracowników, dla których układ ten ma być zawarty i które uzyskały reprezentatywność na podstawie art. 252 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, w razie skierowania do niej umotywowanego pisemnego wniosku w tej sprawie przez organizację pracodawców prowadzącą rokowania w sprawie zawarcia tego układu lub co najmniej jedną z pozostałych ponadzakładowych organizacji związkowych prowadzących rokowania w sprawie zawarcia tego układu. Organizacja, do której skierowano wniosek, nie może odmówić przystąpienia do rokowań; odmowa skutkuje pozbawieniem reprezentatywności dla potrzeb określonego układu ponadzakładowego wszystkich organizacji, w miejsce których powinna wstąpić organizacja, do której skierowany został wniosek.”; 7) w art. 24116: a) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Warunkiem prowadzenia rokowań, o których mowa w § 2, jest uczestniczenie w nich co najmniej jednej reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej w rozumieniu art. 252 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych.”, b) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Układ ponadzakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania nad tym układem, bądź co najmniej wszystkie reprezentatywne organizacje związkowe, w rozumieniu art. 252 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, uczestniczące w rokowaniach.”; 8) uchyla się art. 24117; 9) w art. 24125: a) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Warunkiem prowadzenia rokowań, o których mowa w § 2, jest uczestniczenie w nich co najmniej jednej reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy o związkach zawodowych.”, b) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Układ zakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania nad tym układem, bądź przynajmniej wszystkie reprezentatywne organizacje związkowe, w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy o związkach zawodowych, uczestniczące w rokowaniach.”; 10) uchyla się art. 24125a; 11) w art. 24128 § 4 i 5 otrzymują brzmienie: „§ 4. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez podmiot występujący z inicjatywą zawarcia układu zakładowego, nie krótszym niż 30 dni od dnia zgłoszenia inicjatywy zawarcia układu, nie wszystkie organizacje związkowe przystąpią do rokowań, do prowadzenia rokowań są uprawnione organizacje związkowe, które do nich przystąpiły, pod warunkiem uczestniczenia w tych rokowaniach wszystkich organów, o których mowa w § 3, wskazanych przez ponadzakładowe organizacje związkowe reprezentujące pracowników zatrudnionych u pracodawców wchodzących w skład osoby prawnej, reprezentatywne w rozumieniu art. 252 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy o związkach zawodowych. § 5. Układ zakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania nad tym układem, bądź co najmniej wszystkie organy, o których mowa w § 3, wskazane przez ponadzakładowe organizacje związkowe reprezentujące pracowników zatrudnionych u pracodawców wchodzących w skład osoby prawnej, reprezentatywne w rozumieniu art. 252 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy o związkach zawodowych.”."}
{"id":"2003_1953_20","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20. 1. Organizacje związkowe, których reprezentatywność została stwierdzona na podstawie orzeczenia sądowego, o którym mowa w art. 24117 § 2 lub art. 24125a § 5 ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu dotychczasowym, utrzymują tę reprezentatywność przez okres roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Sprawy dotyczące reprezentatywności zakładowych organizacji związkowych i ponadzakładowych organizacji związkowych, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, ulegają umorzeniu z mocy prawa z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_1953_21","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 21. Reprezentatywne organizacje związkowe i reprezentatywne organizacje pracodawców, o których mowa w art. 23 i art. 24 ustawy zmienianej w art. 15 w brzmieniu dotychczasowym, których reprezentatywność została stwierdzona na podstawie orzeczenia sądowego, o którym mowa w art. 25 ust. 1 tej ustawy, utrzymują tę reprezentatywność przez czas pozostały do upływu okresu 4 lat wskazanego w ust. 2 tego przepisu."}
{"id":"2003_1953_22","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 22. 1. W latach 2019 – 2028 maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy, w związku z art. 111 ustawy zmienianej w art. 1 i art. 21 ustawy zmienianej w art. 3, będzie wynosić, w części 31 – Praca: 1) 2019 – 2 100 tys. zł; 2) 2020 – 2 100 tys. zł; 3) 2021 – 2 100 tys. zł; 4) 2022 – 2 100 tys. zł; 5) 2023 – 2 100 tys. zł; 6) 2024 – 2 100 tys. zł; 7) 2025 – 2 100 tys. zł; 8) 2026 – 2 100 tys. zł; 9) 2027 – 2 100 tys. zł; 10) 2028 – 2 100 tys. zł. 2. W przypadku wykorzystania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na zmniejszeniu kwoty dotacji celowej, przeznaczonej na realizację zadań wynikających z art. 111 ustawy zmienianej w art. 1 i art. 21 ustawy zmienianej w art. 3. 3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków oraz wdrożenia mechanizmu korygującego jest minister właściwy do spraw pracy."}
{"id":"2003_1953_23","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 23. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 14 w zakresie art. 253 ust. 6, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ustawę z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawę z dnia 5 kwietnia 2002 r. o europejskich radach zakładowych, ustawę z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, ustawę z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, ustawę z dnia 4 marca 2005 r. o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej, ustawę z dnia 22 lipca 2006 r. o spółdzielni europejskiej, ustawę z dnia 25 kwietnia 2008 r. o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek, ustawę z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy oraz ustawę z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2491 oraz z 2018 r. poz. 5, 138, 398, 416, 650, 730, 756, 770, 771, 1000, 1009 i 1104. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2491 oraz z 2018 r. poz. 5, 138, 398, 416, 650, 730, 756, 770, 771, 1000, 1009 i 1104."}
{"id":"2003_1953_251","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 251. 1. Uprawnienia zakładowej organizacji związkowej przysługują organizacji zrzeszającej co najmniej 10 członków będących: 1) pracownikami u pracodawcy objętego działaniem tej organizacji lub 2) innymi niż pracownicy osobami wykonującymi pracę zarobkową, które świadczą pracę przez co najmniej 6 miesięcy na rzecz pracodawcy objętego działaniem tej organizacji. 2. Organizacja, o której mowa w ust. 1, przedstawia pracodawcy, co 6 miesięcy – według stanu na dzień 30 czerwca i 31 grudnia – w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po tym okresie, informację o liczbie członków, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Organizacja wskazana w ust. 1, która została utworzona w ciągu 6-miesięcznego okresu sprawozdawczego, przedstawia pracodawcy pierwszą informację o liczbie członków – według stanu na dzień złożenia informacji – w terminie 2 miesięcy od dnia utworzenia organizacji związkowej. Przedstawienie informacji w terminie określonym w zdaniu poprzednim nie wyłącza obowiązku złożenia przez tę organizację informacji w terminie, o którym mowa w ust. 2. 4. Informacja, o której mowa w ust. 2 lub 3, jest udostępniana przez pracodawcę do wglądu innej działającej u niego organizacji związkowej na pisemny wniosek tej organizacji. 5. Jeżeli osoba wykonująca pracę zarobkową należy do więcej niż jednej zakładowej organizacji związkowej u danego pracodawcy, przy ustalaniu liczby członków zrzeszonych w organizacji związkowej, o której mowa w ust. 1, osoba ta może być uwzględniona tylko jako członek jednej wskazanej przez siebie zakładowej organizacji związkowej. 6. Organizacji, która nie wypełniła w terminie obowiązków, o których mowa w ust. 2 lub 3, nie przysługują uprawnienia zakładowej organizacji związkowej do czasu wykonania tych obowiązków. 7. Pracodawca lub działająca u niego organizacja związkowa może zgłosić pisemne zastrzeżenie co do liczebności danej zakładowej organizacji związkowej w terminie 30 dni od dnia przedstawienia przez tę organizację informacji, o której mowa w ust. 2 lub 3. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, zakładowa organizacja związkowa, wobec której zostało zgłoszone zastrzeżenie, występuje do sądu rejonowego – sądu pracy właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy z wnioskiem o ustalenie liczby członków na ostatni dzień danego półrocza. Zakładowa organizacja związkowa może również z własnej inicjatywy wystąpić z wnioskiem o ustalenie liczby członków. Sąd wydaje w tej sprawie orzeczenie w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. 9. Organizacji związkowej, która w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia zastrzeżenia nie wystąpiła do sądu, nie przysługują uprawnienia zakładowej organizacji związkowej do czasu wykonania tego obowiązku. 10. W postępowaniu sądowym do przetwarzania danych ujawniających przynależność związkową osób wykonujących pracę zarobkową jest upoważniony wyłącznie sąd oraz osoby działające w imieniu zakładowej organizacji związkowej, która złożyła wniosek o ustalenie liczby jej członków. 11. Przy ustalaniu uprawnień organizacji związkowej bierze się pod uwagę odpowiednio liczbę jej członków podaną w informacji, o której mowa w ust. 2 lub 3, albo liczbę tych członków ustaloną przez sąd w trybie określonym w ust. 8. Zmiany stanu liczbowego, które nastąpią w ciągu 6-miesięcznego okresu sprawozdawczego, pozostają bez wpływu na te uprawnienia. 12. Jeżeli uprzednio zgłoszone przez pracodawcę lub zakładową organizację związkową, o której mowa w ust. 7, zastrzeżenie co do liczebności danej zakładowej organizacji związkowej okazało się bezpodstawne, ponowne zgłoszenie przez te podmioty zastrzeżenia co do liczebności tej samej organizacji związkowej może nastąpić nie wcześniej niż po upływie roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie ustalenia liczby członków tej organizacji.”; 14) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: „Rozdział 3a Reprezentatywna organizacja związkowa"}
{"id":"2003_1953_252","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 252. 1. Reprezentatywną ponadzakładową organizacją związkową jest ponadzakładowa organizacja związkowa: 1) reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego lub 2) zrzeszająca co najmniej 15% ogółu osób wykonujących pracę zarobkową objętych zakresem działania statutu, nie mniej jednak niż 10 000 osób wykonujących pracę zarobkową, lub 3) zrzeszająca największą liczbę osób wykonujących pracę zarobkową, dla których ma być zawarty określony ponadzakładowy układ zbiorowy pracy. 2. Ponadzakładowa organizacja związkowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, występuje do Sądu Okręgowego w Warszawie z wnioskiem o stwierdzenie reprezentatywności, zawierającym informację o liczbie jej członków, który wydaje w tej sprawie orzeczenie w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. 3. W przypadku stwierdzenia reprezentatywności ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej (konfederacji) z mocy prawa stają się reprezentatywne, wchodzące w jej skład, ogólnokrajowe związki zawodowe i zrzeszenia (federacje) związków zawodowych."}
{"id":"2003_1953_253","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 253. 1. Reprezentatywną zakładową organizacją związkową jest zakładowa organizacja związkowa: 1) będąca jednostką organizacyjną albo organizacją członkowską ponadzakładowej organizacji związkowej uznanej za reprezentatywną w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, zrzeszająca co najmniej 8% osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych u pracodawcy lub 2) zrzeszająca co najmniej 15% osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych u pracodawcy. 2. Jeżeli żadna z zakładowych organizacji związkowych nie spełnia wymogów, o których mowa w ust. 1, reprezentatywną zakładową organizacją związkową jest organizacja zrzeszająca największą liczbę osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych u pracodawcy. 3. Jeżeli u pracodawcy działa więcej niż jedna organizacja związkowa reprezentatywna w rozumieniu ust. 1 pkt 1, wchodząca w skład tego samego zrzeszenia (federacji) związków zawodowych lub ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej (konfederacji), organizacje te wyłaniają wspólną reprezentację w sprawach dotyczących zbiorowych praw i interesów osób wykonujących pracę zarobkową. 4. W przypadku niewyłonienia wspólnej reprezentacji, o której mowa w ust. 3, reprezentatywną zakładową organizacją związkową jest organizacja zrzeszająca największą spośród nich liczbę osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych u pracodawcy lub organizacja spełniająca kryterium reprezentatywności, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 5. Utrata przymiotu reprezentatywności w sprawach dotyczących zbiorowych praw i interesów osób wykonujących pracę zarobkową pozostaje bez wpływu na pozostałe uprawnienia reprezentatywnych zakładowych organizacji związkowych i posiadanie przymiotu reprezentatywności w pozostałych sprawach. 6. Przy ustalaniu liczby osób wykonujących pracę zarobkową zrzeszonych w zakładowej organizacji związkowej, o której mowa w ust. 1 lub 2, uwzględnia się wyłącznie osoby wykonujące pracę zarobkową należące do tej organizacji przez okres co najmniej 6 miesięcy przed przystąpieniem do rokowań lub uzgodnień. 7. Przy ustalaniu liczby osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych u pracodawcy, od której liczy się procent wskazany w ust. 1 pkt 1 lub 2, lub przy ustalaniu największej liczby osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych u pracodawcy, o której mowa w ust. 2, uwzględnia się wyłącznie osoby wykonujące pracę zarobkową zatrudnione u pracodawcy przez okres co najmniej 6 miesięcy przed rozpoczęciem rokowań lub uzgodnień. 8. W celu stwierdzenia reprezentatywności stosuje się odpowiednio przepisy art. 251 ust. 2–12.”; 15) w art. 26 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) zajmowanie stanowiska w indywidualnych sprawach pracowniczych w zakresie unormowanym w przepisach prawa pracy oraz w indywidualnych sprawach osób wykonujących pracę zarobkową w zakresie związanym z wykonywaniem tej pracy; 2) zajmowanie stanowiska wobec pracodawcy lub organu samorządu załogi w sprawach dotyczących zbiorowych interesów i praw osób wykonujących pracę zarobkową;”; 16) art. 261 otrzymuje brzmienie: „Art. 261. 1. W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, dotychczasowy i nowy pracodawca w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy są obowiązani do poinformowania na piśmie działających u każdego z nich zakładowych organizacji związkowych o przewidywanym terminie tego przejścia, jego przyczynach, prawnych, ekonomicznych oraz socjalnych skutkach dla swoich pracowników, a także zamierzonych działaniach dotyczących warunków zatrudnienia tych pracowników, w szczególności warunków pracy, płacy i przekwalifikowania. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, dotychczasowy i nowy pracodawca w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy są obowiązani przekazać co najmniej na 30 dni przed przewidywanym terminem przejścia zakładu pracy lub jego części. 3. Jeżeli dotychczasowy lub nowy pracodawca w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy zamierza podjąć działania dotyczące warunków zatrudnienia pracowników, jest obowiązany do podjęcia negocjacji z zakładowymi organizacjami związkowymi w celu zawarcia porozumienia w tym zakresie, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia przekazania informacji o tych działaniach. 4. Porozumienie, o którym mowa w ust. 3, zawierają wszystkie zakładowe organizacje związkowe, które prowadziły negocjacje nad tym porozumieniem. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy uzgadnia treść porozumienia z uczestniczącymi w negocjacjach reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 zakładowymi organizacjami związkowymi, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. 5. W razie niezawarcia porozumienia w terminie, o którym mowa w ust. 3, z powodu niemożności uzgodnienia jego treści przez pracodawcę w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy z zakładowymi organizacjami związkowymi albo z uczestniczącymi w negocjacjach reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 zakładowymi organizacjami związkowymi zrzeszającymi pracowników, pracodawca w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy samodzielnie podejmuje działania w sprawach dotyczących warunków zatrudnienia pracowników, uwzględniając ustalenia dokonane z zakładowymi organizacjami związkowymi w toku negocjacji nad zawarciem porozumienia. 6. Przepisy ust. 3–5 nie mają zastosowania, jeżeli tryb dokonania działań dotyczących warunków zatrudnienia pracowników, jakie zamierza podjąć pracodawca w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, określają odrębne przepisy.”; 17) w art. 27 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Przyznawanie świadczeń z funduszu, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. 3. Regulaminy nagród i premiowania są ustalane i zmieniane w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową; dotyczy to również zasad podziału środków na wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych w jednostkach sektora finansów publicznych.”; 18) art. 28 otrzymuje brzmienie: „Art. 28. 1. Pracodawca jest obowiązany udzielić na wniosek zakładowej organizacji związkowej informacji niezbędnych do prowadzenia działalności związkowej, w szczególności informacji dotyczących: 1) warunków pracy i zasad wynagradzania; 2) działalności i sytuacji ekonomicznej pracodawcy związanych z zatrudnieniem oraz przewidywanych w tym zakresie zmian; 3) stanu, struktury i przewidywanych zmian zatrudnienia oraz działań mających na celu utrzymanie poziomu zatrudnienia; 4) działań, które mogą powodować istotne zmiany w organizacji pracy lub podstawach zatrudnienia. 2. Pracodawca udziela zakładowej organizacji związkowej informacji, o których mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.”; 19) w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W razie uzasadnionego podejrzenia, że w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę do wykonywania pracy zarobkowej występuje zagrożenie dla życia lub zdrowia osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 41–6, zakładowa organizacja związkowa może wystąpić do pracodawcy z wnioskiem o przeprowadzenie odpowiednich badań, zawiadamiając o tym równocześnie właściwego okręgowego inspektora pracy. Pracodawca jest obowiązany w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku zawiadomić zakładową organizację związkową o swoim stanowisku. W razie przeprowadzenia badań, pracodawca niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania wyników badań, udostępnia te wyniki każdej działającej u niego zakładowej organizacji związkowej wraz z informacją o sposobie i terminie usunięcia stwierdzonego zagrożenia.”; 20) art. 30 otrzymuje brzmienie: „Art. 30. 1. Jeżeli u pracodawcy działa więcej niż jedna zakładowa organizacja związkowa, każda z nich broni praw i reprezentuje interesy swoich członków. 2. Osoba wykonująca pracę zarobkową niezrzeszona w związku zawodowym ma prawo do obrony swoich praw na zasadach dotyczących osób wykonujących pracę zarobkową będących członkami związku, jeżeli wybrana przez nią zakładowa organizacja związkowa wyrazi zgodę na obronę jej praw. 3. W indywidualnych sprawach ze stosunku pracy, w których przepisy prawa pracy zobowiązują pracodawcę w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy do współdziałania z zakładową organizacją związkową, przed podjęciem działania, pracodawca w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, jest obowiązany zwrócić się do tej organizacji o informację o pracowniku korzystającym z jej obrony, zgodnie z ust. 1 i 2. Nieudzielenie tej informacji w terminie 5 dni od dnia otrzymania przez zakładową organizację związkową wniosku zwalnia pracodawcę w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z obowiązku współdziałania z zakładową organizacją związkową w sprawach dotyczących tego pracownika. 4. W sprawach dotyczących zbiorowych praw i interesów osób wykonujących pracę zarobkową zakładowe organizacje związkowe mogą tworzyć wspólną reprezentację związkową. 5. W sprawach wymagających zawarcia porozumienia lub uzgodnienia stanowiska z zakładowymi organizacjami związkowymi organizacje te przedstawiają wspólnie uzgodnione stanowisko. Sposób ustalania i przedstawiania tego stanowiska przez wyłonioną do tych spraw wspólną reprezentację związkową określa porozumienie zawarte przez organizacje związkowe. 6. Jeżeli w sprawie ustalenia: 1) regulaminu wynagradzania, 2) regulaminów nagród i premiowania, 3) regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, 4) planu urlopów lub regulaminu pracy, 5) okresu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 135 § 2 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, 6) wykazu prac, o którym mowa w art. 1517 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, 7) indywidualnego rozkładu czasu pracy, o którym mowa w art. 8 ust. 2–4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2012 r. poz. 1155, z 2013 r. poz. 567 oraz z 2016 r. poz. 2206) – organizacje związkowe albo reprezentatywne organizacje związkowe w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy, nie przedstawią wspólnie uzgodnionego stanowiska w terminie 30 dni od dnia przekazania im przez pracodawcę tego dokumentu, decyzje w sprawie jego ustalenia podejmuje pracodawca, po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk organizacji związkowych. 7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio, jeżeli u pracodawcy działa jedna reprezentatywna zakładowa organizacja związkowa zrzeszająca co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.”; 21) w art. 31: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Prawo do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej przysługuje: 1) częściowo jednej osobie wykonującej pracę zarobkową w miesięcznym wymiarze godzin równym liczbie członków zatrudnionych przez pracodawcę, jeżeli ich liczba jest mniejsza od 150; 2) jednej osobie wykonującej pracę zarobkową, jeżeli związek liczy od 150 do 500 członków zatrudnionych przez pracodawcę; 3) dwóm osobom wykonującym pracę zarobkową, jeżeli związek liczy od 501 do 1000 członków zatrudnionych przez pracodawcę; 4) trzem osobom wykonującym pracę zarobkową, jeżeli związek liczy od 1001 do 2000 członków zatrudnionych przez pracodawcę; 5) kolejnej osobie wykonującej pracę zarobkową za każdy rozpoczęty nowy tysiąc, jeżeli zakładowa organizacja związkowa liczy ponad 2000 członków zatrudnionych przez pracodawcę; 6) w niepełnym wymiarze godzin i wtedy może ono być udzielane większej liczbie osób wykonujących pracę zarobkową, zgodnie z zasadami określonymi w pkt 1–5. 2. Osobie wykonującej pracę zarobkową w okresie zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, przysługują: 1) uprawnienia lub świadczenia osoby wykonującej pracę zarobkową; 2) prawo do wynagrodzenia lub świadczenia pieniężnego, o ile zarząd zakładowej organizacji związkowej wystąpił z takim wnioskiem.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 21 w brzmieniu: „21. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielenia i korzystania ze zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, przysługującego osobie wykonującej pracę zarobkową, sposób ustalenia wysokości wynagrodzenia albo świadczenia pieniężnego przysługującego osobie w okresie zwolnienia od pracy oraz wynikających z tego tytułu uprawnień i świadczeń, mając na względzie niwelowanie ujemnych następstw wykonywania czynności w zarządzie zakładowej organizacji związkowej oraz charakter stosunku łączącego osobę zwolnioną od pracy z pracodawcą, a także zabezpieczenie potrzeb pracodawcy.”, c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Inna niż pracownik osoba wykonująca pracę zarobkową ma prawo do zwolnienia od pracy na czas niezbędny do wykonania doraźnej czynności wynikającej z jej funkcji związkowej, jeżeli czynność ta nie może być wykonana w czasie wolnym od pracy. Osoba ta zachowuje prawo do wynagrodzenia, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 5. Umowa zawarta między pracodawcą a inną niż pracownik osobą wykonującą pracę zarobkową, w której określono termin wykonania pracy, nie ulega przedłużeniu o czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 4.”; 22) w art. 32: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może: 1) wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku prawnego ze wskazanym uchwałą zarządu jego członkiem lub z inną osobą wykonującą pracę zarobkową będącą członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnioną do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, 2) zmienić jednostronnie warunków pracy lub wynagrodzenia na niekorzyść osoby wykonującej pracę zarobkową, o której mowa w pkt 1 – z wyjątkiem przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także jeżeli dopuszczają to przepisy odrębne.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 11–14 w brzmieniu: „11. Termin na wyrażenie zgody lub odmowę wyrażenia zgody przez zarząd zakładowej organizacji związkowej wynosi: 1) 14 dni roboczych liczonych od dnia złożenia przez pracodawcę pisemnego zawiadomienia o zamiarze wypowiedzenia lub jednostronnej zmiany stosunku prawnego, o których mowa w ust. 1 pkt 1 albo 2, z podaniem przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie lub jednostronną zmianę stosunku prawnego; 2) 7 dni roboczych liczonych od dnia złożenia przez pracodawcę pisemnego zawiadomienia o zamiarze rozwiązania stosunku prawnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, z podaniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie stosunku prawnego. 12. Bezskuteczny upływ terminów, o których mowa w ust. 11, jest równoznaczny z wyrażeniem zgody przez zarząd zakładowej organizacji związkowej. 13.W przypadku naruszenia przez pracodawcę warunków, o których mowa w ust. 1, innej niż pracownik osobie wykonującej pracę zarobkową przysługuje, niezależnie od wielkości poniesionej szkody, rekompensata w wysokości równej 6-miesięcznemu wynagrodzeniu przysługującemu tej osobie w ostatnim okresie zatrudnienia, a jeżeli wynagrodzenie tej osoby nie jest wypłacane w okresach miesięcznych – w wysokości równej 6-krotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, na podstawie art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2191 i 2371). Osoba ta może dochodzić odszkodowania lub zadośćuczynienia przenoszącego wysokość rekompensaty. 14. Przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 13, bierze się pod uwagę przeciętne miesięczne wynagrodzenie z okresu 6 miesięcy poprzedzających dzień rozwiązania, wypowiedzenia lub jednostronnej zmiany stosunku prawnego, a jeżeli inna niż pracownik osoba wykonująca pracę zarobkową świadczyła pracę przez okres krótszy niż 6 miesięcy przeciętne miesięczne wynagrodzenie z całego okresu jej zatrudnienia.”, c) ust. 3–7 otrzymują brzmienie: „3. Zarząd zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2, wskazuje pracodawcy osoby podlegające ochronie przewidzianej w ust. 1, w liczbie nie większej niż liczba osób stanowiących kadrę kierowniczą u pracodawcy albo w liczbie ustalonej zgodnie z ust. 4. 4. Zarząd zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2, zrzeszającej do 20 członków zatrudnionych przez pracodawcę ma prawo wskazać pracodawcy 2 osoby wykonujące pracę zarobkową podlegające ochronie przewidzianej w ust. 1, a jeżeli organizacja zrzesza więcej niż 20 członków zatrudnionych przez pracodawcę ma prawo wskazać, jako podlegające tej ochronie, 2 osoby wykonujące pracę zarobkową oraz dodatkowo: 1) po jednej osobie wykonującej pracę zarobkową na każde rozpoczęte 10 członków tej organizacji zatrudnionych przez pracodawcę, w przedziale od 21 do 50 tych członków; 2) po jednej osobie wykonującej pracę zarobkową na każde rozpoczęte 20 członków tej organizacji zatrudnionych przez pracodawcę, w przedziale od 51 do 150 tych członków; 3) po jednej osobie wykonującej pracę zarobkową na każde rozpoczęte 30 członków tej organizacji zatrudnionych przez pracodawcę, w przedziale od 151 do 300 tych członków; 4) po jednej osobie wykonującej pracę zarobkową na każde rozpoczęte 40 członków tej organizacji zatrudnionych przez pracodawcę, w przedziale od 301 do 500 tych członków; 5) po jednej osobie wykonującej pracę zarobkową na każde rozpoczęte 50 członków tej organizacji zatrudnionych przez pracodawcę, w przedziale powyżej 500 tych członków. 5. Osobami stanowiącymi kadrę kierowniczą, o których mowa w ust. 3, są kierujący jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępcy albo osoby wchodzące w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy, a także inne osoby wyznaczone do dokonywania za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy. 6. Ochrona przewidziana w ust. 1, w zakładowej organizacji związkowej innej niż wymieniona w ust. 3 i 4, przysługuje jednej osobie wykonującej pracę zarobkową wskazanej uchwałą zarządu tej organizacji. 7. Ochrona przewidziana w ust. 1 przysługuje, przez okres 6 miesięcy od dnia utworzenia komitetu założycielskiego zakładowej organizacji związkowej, nie więcej niż trzem osobom wykonującym pracę zarobkową wskazanym uchwałą komitetu założycielskiego.”, d) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Ochrona przewidziana w ust. 1 przysługuje osobie wykonującej pracę zarobkową pełniącej z wyboru funkcję związkową poza zakładową organizacją związkową, korzystającej u pracodawcy z urlopu bezpłatnego lub ze zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy. Ochrona przysługuje w okresie tego urlopu lub zwolnienia oraz przez rok po upływie tego okresu. Zgodę, o której mowa w ust. 1, wyraża właściwy statutowo organ organizacji związkowej, w której dana osoba pełni albo pełniła tę funkcję.”, e) po ust. 9 dodaje się ust. 91 i 92 w brzmieniu: „91. Pracodawca powiadamia na piśmie zarząd zakładowej organizacji związkowej o liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą, o których mowa w ust. 5. Powiadomienie następuje w terminie 7 dni od dnia otrzymania pisemnego wniosku zarządu zakładowej organizacji związkowej. 92. Zarząd zakładowej organizacji związkowej lub komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej wskazują pracodawcy na piśmie osoby, których stosunek prawny podlega ochronie, o której mowa w ust. 1, poprzez podanie imienia i nazwiska tych osób, a także czasu trwania ochrony. Zmiany we wskazaniu są dokonywane przez zarząd lub komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej na piśmie w terminie 7 dni od dnia zaistnienia zmiany.”, f) uchyla się ust. 10; 23) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pracodawca, na warunkach określonych w układzie zbiorowym pracy lub umowie, jest obowiązany udostępnić zakładowej organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej u pracodawcy.”; 24) art. 331 otrzymuje brzmienie: „Art. 331 1. Pracodawca, na pisemny wniosek zakładowej organizacji związkowej i za pisemną zgodą osoby wykonującej pracę zarobkową, jest obowiązany pobierać z wynagrodzenia tej osoby składkę związkową w zadeklarowanej przez nią wysokości. 2. Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie przekazywać kwoty pobranych składek związkowych na rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej wskazany przez zakładową organizację związkową.”; 25) art. 341 i art. 342 otrzymują brzmienie: „Art. 341. 1. Pracodawcy objęci działaniem międzyzakładowej organizacji związkowej ponoszą koszty, w tym koszty wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, związane z zatrudnianiem osoby wykonującej pracę zarobkową zwolnionej: 1) z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie międzyzakładowej organizacji związkowej – na podstawie art. 31 ust. 1 w związku z art. 34 ust. 2, 2) od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia – na podstawie art. 31 ust. 3 lub od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia – na podstawie art. 31 ust. 4 – odpowiednio do udziału liczby członków tej organizacji zatrudnionych u danego pracodawcy w łącznej liczbie członków tej organizacji zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji – w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. 2. Zarząd międzyzakładowej organizacji związkowej przedstawia pracodawcy, który zwolni osobę lub osoby wykonujące pracę zarobkową z obowiązku świadczenia pracy, od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia lub od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, informacje o liczbie członków tej organizacji zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji oraz u każdego z tych pracodawców – w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, według stanu na ostatni dzień miesiąca. 3. Zarząd międzyzakładowej organizacji związkowej przedstawia informacje, o których mowa w ust. 2, w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zwolnienie osoby lub osób wykonujących pracę zarobkową z obowiązku świadczenia pracy, od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia lub od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. 4. Na potrzeby przeliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, w przypadku innych niż pracownicy osób wykonujących pracę zarobkową będących członkami międzyzakładowej organizacji związkowej przyjmuje się, że osoby te są zatrudnione w pełnym wymiarze czasu pracy. 5. Sposób i tryb ponoszenia kosztów, o których mowa w ust. 1, określa każdy pracodawca, który zwolni osobę lub osoby wykonujące pracę zarobkową z obowiązku świadczenia pracy lub od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, w zakresie dotyczącym kosztów związanych z zatrudnianiem tej osoby lub tych osób wykonujących pracę zarobkową."}
{"id":"2003_1953_3","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. z 2015 r. poz. 2029) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Pracodawcą w rozumieniu ustawy jest podmiot, o którym mowa w art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …).”; 2) po art. 2 dodaje się art. 21 w brzmieniu: „Art. 21. 1. Składki członkowskie wnoszone do międzynarodowych organizacji pracodawców, reprezentujących interesy pracodawców wobec instytucji Unii Europejskiej, przez organizacje pracodawców, reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240 i z 2017 r. poz. 2371), zwanej dalej „ustawą o Radzie Dialogu Społecznego”, wchodzące w skład Rady Dialogu Społecznego, mogą być dofinansowane z budżetu państwa w formie dotacji celowej. 2. Dotacji celowej, o której mowa w ust. 1, udziela – na wniosek organizacji pracodawców – minister właściwy do spraw pracy, na podstawie umowy zawartej z tą organizacją. 3. O dofinansowanie składek, o których mowa w ust. 1, może ubiegać się organizacja pracodawców, o której mowa w ust. 1, która na dzień złożenia wniosku jest członkiem międzynarodowej organizacji pracodawców od co najmniej 12 miesięcy. 4. Kwota dotacji celowej na dofinansowanie składek z budżetu państwa w danym roku, dla każdej organizacji pracodawców, o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa niż 300 000 zł i stanowić więcej niż 95% wysokości tych składek. 5. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb składania wniosków, o których mowa w ust. 2, wzór wniosku o udzielenie dotacji oraz niezbędne dokumenty, mając na względzie zapewnienie prawidłowości, przejrzystości i efektywności wydatkowania środków publicznych.”; 3) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organizacja pracodawców, reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie praw i interesów związków pracodawców. Nie dotyczy to założeń projektu budżetu państwa oraz projektu ustawy budżetowej, których opiniowanie regulują odrębne przepisy.”; 4) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: „Odpowiedzialność za naruszenie przepisów prawa”; 5) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Sąd rejestrowy w razie stwierdzenia, że dany organ związku pracodawców prowadzi działalność niezgodną z prawem, wyznacza termin co najmniej 14 dni na dostosowanie działalności tego organu do obowiązującego prawa. Postępowanie wszczyna się na wniosek właściwego prokuratora okręgowego.”, b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) orzec grzywnę wobec poszczególnych członków danego organu związku w wysokości określonej w art. 163 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 155, z późn. zm.[3]));”; 6) po art. 19 dodaje się art. 191 w brzmieniu: „Art. 191. Kto w związku z pełnioną funkcją przeznacza dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez związek pracodawców, federację lub konfederację na cele niesłużące realizacji ich zadań statutowych lub dzieli go pomiędzy członków związku, federacji lub konfederacji, podlega grzywnie.”."}
{"id":"2003_1953_342","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 342. 1. Zarząd międzyzakładowej organizacji związkowej, która co najmniej u jednego pracodawcy objętego jej działaniem zrzesza osoby wykonujące pracę zarobkową w liczbie wymaganej do uzyskania statusu organizacji reprezentatywnej w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2, może wskazać osoby wykonujące pracę zarobkową podlegające ochronie przewidzianej w art. 32 ust. 1: 1) w liczbie ustalonej zgodnie z art. 32 ust. 3 albo 4 lub 2) w liczbie ustalonej zgodnie z art. 32 ust. 3 albo 4 u jednego pracodawcy wskazanego przez tę organizację spośród pracodawców objętych jej działaniem, u którego ta organizacja zrzesza osoby wykonujące pracę zarobkową w liczbie wymaganej do uzyskania statusu organizacji reprezentatywnej w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2, powiększonej o liczbę pozostałych pracodawców objętych działaniem tej organizacji, u których jest zatrudnionych co najmniej 10 osób wykonujących pracę zarobkową będących jej członkami. 2. Jeżeli międzyzakładowa organizacja związkowa u żadnego pracodawcy objętego jej działaniem nie zrzesza liczby osób wykonujących pracę zarobkową wymaganej do uzyskania statusu organizacji reprezentatywnej w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2, liczba osób wykonujących pracę zarobkową podlegających ochronie przewidzianej w art. 32 ust. 1 nie może być większa od liczby pracodawców objętych działaniem tej organizacji, którzy zatrudniają co najmniej 10 osób wykonujących pracę zarobkową będących jej członkami.”; 26) w art. 35: a) w ust. 1: - pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3) dyskryminuje, wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia w terminie obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 261 ust. 1,”, - dodaje się pkt 5–7 w brzmieniu: „5) nie dopełnia w terminie obowiązku podjęcia negocjacji z zakładowymi organizacjami związkowymi, o którym mowa w art. 261 ust. 3, 6) nie dopełnia obowiązku pobrania z wynagrodzenia danej osoby składki związkowej w zadeklarowanej przez tę osobę wysokości lub obowiązku niezwłocznego przekazania kwoty pobranych składek związkowych, o których mowa w art. 331, na rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej wskazany przez zakładową organizację związkową, 7) nie dopełnia obowiązku ponoszenia kosztów, o którym mowa w art. 341 ust. 1, w odpowiedniej proporcji wskazanej w art. 341 ust. 1 z uwzględnieniem art. 341 ust. 4”, b) dodaje się ust. 21 w brzmieniu: „21. Kto w związku z pełnioną funkcją związkową: 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego sądu o zmianie statutu, o której mowa w art. 16, 2) niezgodnie z przepisem art. 24 ust. 1, przeznacza dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez związek zawodowy na cele niesłużące realizacji zadań statutowych związku lub dzieli go pomiędzy członków związku, 3) w celu uzyskania uprawnień zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej, międzyzakładowej organizacji związkowej lub reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej w informacji, o której mowa w art. 251 ust. 2 lub 3 lub w art. 341 ust. 2 lub we wniosku, o którym mowa w art. 252 ust. 2, podaje lub na podstawie art. 342 ust. 1 wskazuje liczbę członków organizacji związkowej wyższą niż wynikająca ze stanu faktycznego – podlega grzywnie.”; 27) w art. 36: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Sąd rejestrowy w razie stwierdzenia, że organ związku zawodowego prowadzi działalność niezgodną z prawem, wyznacza termin co najmniej 14 dni na dostosowanie działalności tego organu do obowiązującego prawa. Postępowanie wszczyna się na wniosek właściwego prokuratora okręgowego.”, b) uchyla się ust. 4; 28) art. 37 otrzymuje brzmienie: „Art. 37. Spory między związkami zawodowymi a pracodawcami i ich organizacjami dotyczące interesów osób wykonujących pracę zarobkową rozwiązywane są na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 399 i 730).”; 29) w art. 39 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. U pracodawców mogą być tworzone kasy zapomogowo-pożyczkowe, których członkami mogą być osoby wykonujące pracę zarobkową, emeryci i renciści bez względu na przynależność związkową. Nadzór społeczny nad tymi kasami sprawują związki zawodowe.”."}
{"id":"2003_1953_4","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. Związki zawodowe reprezentują osoby, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 3–6, a także bronią ich godności, praw oraz interesów materialnych i moralnych, zarówno zbiorowych, jak i indywidualnych."}
{"id":"2003_1953_4","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 399 i 730) art. 5 i art. 6 otrzymują brzmienie: „Art. 5. Pracodawcą w rozumieniu ustawy jest podmiot, o którym mowa w art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …)."}
{"id":"2003_1953_5","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Związki zawodowe mają prawo reprezentowania na forum międzynarodowym interesów osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 3–6.”; 4) art. 7 i art. 8 otrzymują brzmienie: „Art. 7. 1. W zakresie praw i interesów zbiorowych związki zawodowe reprezentują wszystkie osoby, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 3–6, niezależnie od ich przynależności związkowej. 2. W sprawach indywidualnych dotyczących wykonywania pracy zarobkowej związki zawodowe reprezentują prawa i interesy swoich członków. 3. Na wniosek niezrzeszonej osoby, o której mowa w art. 2 ust. 1 i 3–6, związek zawodowy może podjąć się obrony jej praw i interesów wobec pracodawcy."}
{"id":"2003_1953_5","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862 oraz z 2018 r. poz. 152 i 1105) w art. 16 w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) dwóch przedstawicieli zakładowych organizacji związkowych reprezentatywnych w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …), działających w tej instytucji kultury;”."}
{"id":"2003_1953_6","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2191 i 2371) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.”."}
{"id":"2003_1953_6","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. Przepisy ustawy, w których jest mowa o pracownikach, mają odpowiednie zastosowanie do innych niż pracownicy osób wykonujących pracę zarobkową, o których mowa w art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, oraz osób, o których mowa w art. 2 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.”."}
{"id":"2003_1953_7","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 5 kwietnia 2002 r. o europejskich radach zakładowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1247) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zakładowa organizacja związkowa jest reprezentatywna, jeżeli spełnia warunki określone w art. 253 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …). Przepisy art. 253 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych stosuje się odpowiednio.”."}
{"id":"2003_1953_8","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2016 r. poz. 1474 oraz z 2017 r. poz. 2181) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …), z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.”."}
{"id":"2003_1953_8","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Na zasadach przewidzianych w niniejszej ustawie oraz w ustawach odrębnych związki zawodowe kontrolują przestrzeganie przepisów dotyczących interesów osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 3–6, a także interesów rodzin tych osób.”; 5) w art. 11 w ust. 3 wyrazy „międzynarodowych organizacji pracowników” zastępuje się wyrazami „międzynarodowych organizacji związkowych”; 6) po art. 11 dodaje się art. 111 w brzmieniu: „Art. 111. 1. Składki członkowskie wnoszone do międzynarodowych organizacji związkowych, reprezentujących interesy osób wykonujących pracę zarobkową wobec instytucji Unii Europejskiej, przez organizacje związkowe, reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240 oraz z 2017 r. poz. 2371), zwanej dalej „ustawą o Radzie Dialogu Społecznego”, wchodzące w skład Rady Dialogu Społecznego, mogą być dofinansowane z budżetu państwa w formie dotacji celowej. 2. Dotacji celowej, o której mowa w ust. 1, udziela – na wniosek organizacji związkowej – minister właściwy do spraw pracy, na podstawie umowy zawartej z tą organizacją. 3. O dofinansowanie składek, o których mowa w ust. 1, może ubiegać się organizacja związkowa, o której mowa w ust. 1, która na dzień złożenia wniosku jest członkiem międzynarodowej organizacji związkowej od co najmniej 12 miesięcy. 4. Kwota dotacji celowej na dofinansowanie składek z budżetu państwa w danym roku, dla każdej organizacji związkowej, o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa niż 300 000 zł i stanowić więcej niż 95 % wysokości tych składek. 5. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb składania wniosków, o których mowa w ust. 2, wzór wniosku o udzielenie dotacji oraz niezbędne dokumenty, mając na względzie zapewnienie prawidłowości, przejrzystości i efektywności wydatkowania środków publicznych.”; 7) art. 16 otrzymuje brzmienie: „Art. 16. Związek zawodowy zawiadamia właściwy sąd o zmianie statutu w terminie 30 dni od dnia podjęcia uchwały w tym zakresie.”; 8) w art. 17 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) pracodawca, u którego dotychczas działał związek zawodowy, został wykreślony z właściwego rejestru z powodu jego likwidacji lub upadłości albo jego przekształcenia organizacyjno-prawnego, uniemożliwiającego kontynuowanie działalności tego związku;”; 9) uchyla się art. 18; 10) w art. 19 ust. 1–21 otrzymują brzmienie: „1. Organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych. Nie dotyczy to założeń projektu budżetu państwa oraz projektu ustawy budżetowej, których opiniowanie regulują odrębne przepisy. 2. Organy władzy i administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego kierują założenia albo projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich władz statutowych związku, określając termin przedstawienia opinii nie krótszy jednak niż 30 dni. Termin ten może zostać skrócony do 21 dni ze względu na ważny interes publiczny. Skrócenie terminu wymaga szczególnego uzasadnienia. Bieg terminu na przedstawienie opinii liczy się od następnego dnia roboczego, z wyłączeniem soboty, następującego po dniu przekazania założeń albo projektu wraz z informacją określającą termin przedstawienia opinii. Nieprzedstawienie opinii w wyznaczonym terminie uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia. 21. Założenia albo projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, wraz z informacją określającą termin przedstawienia opinii, organy władzy i administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego przekazują na odpowiedni adres elektroniczny wskazany przez właściwy organ statutowy związku. Opinia związku jest przesyłana na odpowiedni adres elektroniczny wskazany przez organ władzy lub administracji rządowej albo organ samorządu terytorialnego w informacji określającej termin przedstawienia opinii.”; 11) w art. 191 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, ma prawo opiniowania dokumentów konsultacyjnych Unii Europejskiej, w szczególności białych ksiąg, zielonych ksiąg i komunikatów, oraz projektów aktów prawnych Unii Europejskiej w zakresie spraw objętych zadaniami związków zawodowych.”; 12) w art. 21 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przepisy działu jedenastego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy stosuje się odpowiednio do innych niż pracownicy osób wykonujących pracę zarobkową oraz ich pracodawców, a także do organizacji zrzeszających te podmioty.”; 13) art. 25 i art. 251 otrzymują brzmienie: „Art. 25. 1. Pracownikowi powołanemu do pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w charakterze pracownika, przysługuje – na wniosek organizacji związkowej – prawo do urlopu bezpłatnego. 2. Pracownik, w okresie urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, zachowuje prawo do umundurowania oraz do korzystania z lokalu mieszkalnego lub innego pomieszczenia mieszkalnego, zajmowanego przed urlopem bezpłatnym, jeżeli pracodawca jest uprawniony do określania warunków zajmowania przez pracowników takiego lokalu lub pomieszczenia. 3. Pracownikowi, który po upływie urlopu bezpłatnego lub wygaśnięciu mandatu do pełnienia z wyboru funkcji związkowej, stawi się do pracy w terminie przewidzianym w art. 74 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, okres urlopu bezpłatnego wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób postępowania w przypadku wygaśnięcia mandatu do pełnienia z wyboru funkcji związkowej przez pracownika korzystającego z urlopu bezpłatnego, mając na względzie niwelowanie ujemnych następstw wynikających z pełnienia funkcji związkowej przez pracownika, a także zabezpieczenie potrzeb pracodawcy. 5. Pracownik ma prawo do zwolnienia od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia na czas niezbędny do wykonania doraźnej czynności wynikającej z jego funkcji związkowej poza zakładem pracy, jeżeli czynność ta nie może być wykonana w czasie wolnym od pracy. 6. Inna niż pracownik osoba wykonująca pracę zarobkową ma prawo do zwolnienia od pracy zawodowej na czas niezbędny do wykonania doraźnej czynności wynikającej z jej funkcji związkowej poza zakładem pracy, jeżeli czynność ta nie może być wykonana w czasie wolnym od pracy. Osoba ta zachowuje prawo do wynagrodzenia, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 7. Umowa zawarta między pracodawcą a inną niż pracownik osobą wykonującą pracę zarobkową, w której określono termin wykonania pracy, nie ulega przedłużeniu o czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 6. 8. W układzie zbiorowym pracy można określić limity czasu zwolnień od pracy zawodowej na czas niezbędny do wykonania doraźnej czynności wynikającej z funkcji związkowej osób wykonujących pracę zarobkową."}
{"id":"2003_1953_9","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 594) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pracodawca użytkownik jest obowiązany informować organizację związkową reprezentatywną w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 oraz z 2018 r. poz. …) o zamiarze powierzenia wykonywania pracy tymczasowej pracownikowi agencji pracy tymczasowej. Jednakże pracodawca użytkownik, który zamierza powierzyć pracownikowi agencji pracy tymczasowej wykonywanie pracy przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, jest obowiązany podjąć działania zmierzające do uzgodnienia tego zamierzenia z reprezentatywnymi organizacjami związkowymi.”."}
{"id":"2003_1956_1","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629 oraz z 2011 r. Nr 144, poz. 867) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: „Art. 3a. Osobie zaliczanej do III grupy podatkowej, która do dnia 31 grudnia 2006 r. zawarła przed organem gminy umowę o sprawowanie opieki nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, przysługuje prawo do ulgi określonej w art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu i na zasadach obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2007 r., jeżeli po dniu 31 grudnia 2006 r. nabyła w drodze spadku po tym spadkodawcy budynek mieszkalny lub jego część, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym.”."}
{"id":"2003_1956_2","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych","text":"Art. 2. 1. Termin do wniesienia żądania wznowienia postępowania w sprawach, w których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wydano decyzję ostateczną ustalającą zobowiązanie podatkowe z tytułu nabycia po dniu 31 grudnia 2006 r. w drodze spadku przez osobę, o której mowa w art. 3a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, wynikającego z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, upływa z dniem 31 grudnia 2014 r. 2. W przypadku wznowienia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 245 § 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.1))."}
{"id":"2003_1956_3","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 848, 1101, 1342 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 35, 985, 1027, 1036, 1145, 1149 i 1289."}
{"id":"2003_1958_1","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.)[1]) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne: 1) prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, 2) osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, 3) będące osobami duchownymi.\"; 2) w art. 2: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.\"; 3) w art. 4 w ust. 1 pkt 11 i 12 otrzymują brzmienie: \"11) wolny zawód - pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym, że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu, 12) pozarolnicza działalność gospodarcza - pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym,\"; 4) w art. 6 ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie: \"1. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej \"spółką\". 1a. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.\"; 5) w art. 8 w ust. 1 w pkt 3 lit. d i e otrzymują brzmienie: \"d) prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż określone w art. 4 ust. 1 pkt 11, e) świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,\"; 6) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 43, 46, 47a, 111 i 114 ustawy o podatku dochodowym, stosuje się odpowiednio do podatników opłacających ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.\"; 7) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Podatnik uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1 i 1a, opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, może odliczyć od przychodów stratę, o której mowa w art. 9 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym, oraz wydatki określone w art. 26 ust. 1 i art. 26b ustawy o podatku dochodowym, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym. 2. W przypadku dokonywania odliczeń od przychodów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 3 i 3a i art. 26 ust. 5-7g oraz art. 26b ustawy o podatku dochodowym.\"; 8) w art. 12: a) w ust. 1: - pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) 17 % przychodów ze świadczenia usług: a) reprodukcji komputerowych nośników informacji (PKWiU 22.33.10), b) pośrednictwa w sprzedaży pojazdów mechanicznych (PKWiU 50.10.30), pośrednictwa w sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych (PKWiU 50.30.30), pośrednictwa w sprzedaży motocykli oraz części i akcesoriów do nich (PKWiU 50.40.30), c) pośrednictwa w handlu hurtowym (PKWiU grupa 51.1), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy, d) hoteli (PKWiU grupa 55.1), świadczonych przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU grupa 55.2), e) parkingowych (PKWiU 63.21.24), obsługi centrali wzywania radiotaxi (PKWiU 63.21.25-00.10), pilotowania (PKWiU 63.22.12), organizatorów i pośredników turystycznych (PKWiU grupa 63.3), f) w zakresie zarządzania nieruchomościami, świadczonych na zlecenie (PKWiU 70.32), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy, g) wynajmu samochodów osobowych (PKWiU 71.1), wynajmu pozostałych środków transportu (PKWiU 71.2), h) doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1), w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2), przetwarzania danych (PKWiU 72.3), i) pozyskiwania personelu (PKWiU 74.50.2), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy, dezynfekcji i tępienia szkodników (PKWiU 74.70.11), fotograficznych (PKWiU 74.81), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy, przyjmowania telefonów (PKWiU 74.83.11), powielania (PKWiU 74.83.12), organizowania wystaw, targów i kongresów (PKWiU 74.84.15), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy, j) poradnictwa dla dzieci, gdzie indziej nie sklasyfikowanych (PKWiU 85.32.13), opieki społecznej świadczonych przez instytucje o charakterze doraźnym (PKWiU 85.32.14), opieki społecznej związanych z przystosowaniem zawodowym (PKWiU 85.32.15), - z zastrzeżeniem pkt 1 i 3-5, 3) 8,5%: a) przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty stanowiącej równowartość 4.000 euro; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt wynosi 20 % przychodów, b) przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy, c) przychodów związanych ze zwalczaniem pożarów i zapobieganiem pożarom (PKWiU 75.25.11), d) przychodów ze świadczenia usług związanych z prowadzeniem przedszkoli oraz oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych, w tym specjalnych - dotyczy wyłącznie przygotowania dzieci do nauki w szkole (PKWiU 80.10.11 ex), e) przychodów ze świadczenia usług związanych z ogrodami botanicznymi i zoologicznymi oraz obszarami z obiektami chronionej przyrody (PKWiU 92.53), f) przychodów z działalności polegającej na wytwarzaniu przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego, g) prowizji uzyskanej przez komisanta ze sprzedaży na podstawie umowy komisu, h) prowizji uzyskanej przez kolportera prasy na podstawie umowy o kolportaż prasy, i) przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 i 12 ustawy o podatku dochodowym,\", - w pkt 5 lit. c i f otrzymują brzmienie: \"c) ze świadczenia usług związanych z produkcją zwierzęcą, zaliczonych zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług do klasy 01.42 usługi związane z chowem i hodowlą zwierząt (z wyjątkiem usług weterynaryjnych), f) z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku będących środkami trwałymi, ujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz składników majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, jest niższa niż 1.500 zł, nie ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.\", b) ust. 8. otrzymuje brzmienie: \"8. Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.\", c) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. W przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących: 1) środkami trwałymi, 2) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, jest niższa niż 1.500 zł, 3) wartościami niematerialnymi i prawnymi - ujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w pkt 2 oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, nie ujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej - bez względu na okres ich nabycia - stosuje się przepisy art. 28 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.\", d) dodaje się ust. 10a i 10b w brzmieniu: \"10a. W przypadku odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej jeżeli odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - stosuje się art. 28 ustawy o podatku dochodowym. 10b. Ryczałt od przychodu, o którym mowa w ust. 10, jest płatny bez wezwania w terminie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub 1a, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.\"; 9) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie w Narodowym Funduszu Zdrowia opłaconej przez podatnika, o której mowa w art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, zapłaconej w roku podatkowym zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia, o ile nie została odliczona od podatku dochodowego.\"; 10) uchyla się art. 14; 11) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej \"ewidencją\", z zastrzeżeniem ust. 3.\"; 12) w art. 21: a) w ust. 2a uchyla się pkt 1, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przy obliczaniu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za poszczególne miesiące podatnicy mogą uwzględniać odliczenia i obniżki , o których mowa w art. 11 i 13.\", c) w ust. 11 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) zlikwidowali działalność gospodarczą albo została ogłoszona ich upadłość obejmująca likwidację majątku lub upadłość spółki obejmująca likwidację majątku spółki, w której są wspólnikami, lub\"; 13) w art. 23: a) w ust. 1 pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu przez lekarzy weterynarii usług weterynaryjnych, w tym również sprzedaż preparatów weterynaryjnych wymienionych w pozycjach: 24.42.13-60, 24.42.21-65, 24.42.21-69, 24.42.23-40 ex oraz 24.41.51-90.19 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w związku ze świadczonymi usługami - w warunkach określonych w części IX tabeli,\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli - osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne.\"; 14) w art. 25 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jeżeli podatnik we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności, określonej w art. 23 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz w ust. 1a, w różnym zakresie lub prowadzi działalność w odrębnych zakładach, łączne zatrudnienie nie może przekroczyć stanu zatrudnienia określonego dla zakresu działalności, dla którego przewidziano najwyższy stan zatrudnienia.\"; 15) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 4, ustala się: 1) dla podatników prowadzących działalność gospodarczą określoną w art. 23 ust. 1 pkt 1 z wyjątkiem tabeli \"Usługi inne, gdzie indziej w załączniku niewymienione\" i pkt 5-11 - według stawek miesięcznych określonych w tabeli, 2) dla podatników prowadzących działalność gospodarczą określoną w art. 23 ust. 1 pkt 1 w tabeli \"Usługi inne, gdzie indziej w załączniku niewymienione\", pkt 2-4 i ust. 1a - w granicach stawek miesięcznych określonych w tabeli, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiary tej działalności.\", b) w ust. 4 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli podatnik we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności wymienionej w art. 23 ust. 1 pkt 1 i ust. 1a w różnych zakresach lub różnych miejscowościach, dla których przewidziano różne wysokości stawek karty podatkowej, wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla tego zakresu działalności i miejscowości, dla których przewidziana jest stawka najwyższa.\"; 16) uchyla się art. 53; 17) w art. 55 uchyla się ust. 2; 18) w załączniku nr 1: a) w części IV \"Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z drewna, wikliny, słomy, rogożyny, trzciny, łuby oraz papieru\": - lp. 7 otrzymuje brzmienie: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |------|------------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |------|------------------------|---------------------------------------------------| |\"7 | 20.52.15 | Wyroby ze słomy lub innych materiałów używanych | | | | do wyplatania; | | | | wyroby koszykarskie i plecionkarskie | |------|------------------------|---------------------------------------------------| | | z wyjątkiem: | | |------|------------------------|---------------------------------------------------| | | 20.52.15-30.30 ex | Maty z trzciny pospolitej izolacyjne, maty z | | | | trzciny pospolitej podtynkowe | |------|------------------------|---------------------------------------------------| | | 20.52.15-30.40 | Maty ze słomy izolacyjne dla budownictwa | |------|------------------------|---------------------------------------------------| | | 20.52.15-59.00 | Wyroby z materiałów do wyplatania pozostałe (z | | | | wyjątkiem roślinnych), gdzie indziej nie | | | | sklasyfikowane\" | ------------------------------------------------------------------------------------- - lp. 9 i 10 otrzymują brzmienie: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| |\"9 | 21.22.12-90.00 ex | Wyroby do użytku domowego z papieru, waty | | | | celulozowej lub bibułki tissue - firanki\" | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| |\"10 | 21.25.14-77.00 ex | Koronki i hafty z papieru lub tektury\" | ------------------------------------------------------------------------------------- b) w części V \"Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego włókiennicze\": - lp. 3 otrzymuje brzmienie: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | \"3 | 17.20.40 ex | Tkaniny z okrywą, tkaniny ręcznikowe | | | | (w tym frotte) i inne specjalne | | -------|----------------------|---------------------------------------------------| | | z wyjątkiem: | | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | | 17.20.40-70 | Gaza (bez zaliczonej do 17.54.11-30) | | -------|----------------------|---------------------------------------------------| | | 17.20.40-90 | Tkaniny z włókien szklanych (łącznie z taśmami | | | | tkanymi)\" | ------------------------------------------------------------------------------------- - lp. 12 otrzymuje brzmienie: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| |\"12 | 17.51.13 ex | Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe, | | | | igłowe\" | ------------------------------------------------------------------------------------- - lp. 14-16 otrzymują brzmienie: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| |\"14 | 17.54.11 ex | Taśmy i wyroby wykończeniowe itp. | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| |15 | 17.54.12 ex | Tiul i inne tkaniny siatkowe; koronki w sztukach, | | | | w taśmach lub w postaci motywu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| |16 | 17.54.13 ex | Hafty w sztukach, taśmach lub w postaci motywu\" | ------------------------------------------------------------------------------------- - dodaje się lp. 17 w brzmieniu: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| |\"17 | 17.60.12 ex | Tkaniny o ściegu dzianinowym lub szydełkowym\" | ------------------------------------------------------------------------------------- c) w części VI \"Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego odzieżowe\": - lp. 3 i 4 otrzymują brzmienie: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | \"3 | 17.71 ex | wyroby pończosznicze | | -------|----------------------|---------------------------------------------------| | 4 | 17.72 ex | Pulowery, swetry i podobne wyroby dziane\" | ------------------------------------------------------------------------------------- - lp. 6 i 7 otrzymują brzmienie: ------------------------------------------------------------------------------------| Lp. | Symbol PKWiU | Nazwa wyrobu | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 1 | 2 | 3 | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | \"6 | 18.23 ex | Bielizna | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | | z wyjątkiem: | | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | | 18.23.25 | Biustonosze, pasy, gorsety, szelki, podwiązki i | | | | podobne wyroby oraz ich części | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | 7 | 18.24 ex | Odzież i dodatki odzieżowe pozostałe, gdzie | | | | indziej nie sklasyfikowane | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | | z wyjątkiem: | | |--------|----------------------|---------------------------------------------------| | | 18.24.12 | Dresy, ubiory narciarskie, stroje kąpielowe i inna| | | | odzież, z dzianin\" | ------------------------------------------------------------------------------------- 19) załącznik nr 2 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszej ustawy; 20) w załączniku nr 3 w części XII w pkt 1 Objaśnień, dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: \"Stawki określone w lp. 3 dotyczą działalności wykonywanej przy zatrudnieniu nie przekraczającym 2 pracowników lub 2 członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, nie wyłączając małżonka.\"."}
{"id":"2003_1958_10","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, w latach 2003-2006, ogłasza, z uwzględnieniem art. 53 ust. 17 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., w drodze rozporządzenia, na rok następny, na podstawie komunikatu, o którym mowa w art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., kwoty, o których mowa w art. 53 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r."}
{"id":"2003_1958_11","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 11. Przepisy niniejszej ustawy mają zastosowanie do przychodów uzyskanych począwszy od dnia 1 stycznia 2004 r., z tym że art. 3 ust. 2 ma zastosowanie do przychodów uzyskanych przed tym dniem."}
{"id":"2003_1958_12","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 17 i art. 2 oraz art. 10, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. (poz. …) Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Lp. Symbol PKWiU Nazwa usługi -----------------------------------------------------------------------------1 2 3 -----------------------------------------------------------------------------1 51.12 Usługi pośrednictwa w sprzedaży paliw, rud, metali oraz chemikaliów przemysłowych -----------------------------------------------------------------------------2 51.14 Usługi pośrednictwa w sprzedaży maszyn, urządzeń przemysłowych, statków, samolotów i innych pojazdów latających -----------------------------------------------------------------------------3 51.18 Usługi pośrednictwa w sprzedaży określonego towaru lub określonej grupy towarów, gdzie indziej nie sklasyfikowane -----------------------------------------------------------------------------4 51.19 Usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów, różnego rodzaju -----------------------------------------------------------------------------5 55.23.14 Usługi oferowania miejsc sypialnych w wagonach sypialnych i w innych środkach transportu -----------------------------------------------------------------------------6 63.12.12 Usługi magazynowania i przechowywania cieczy i gazów -----------------------------------------------------------------------------7 63.12.14-00.30 Usługi magazynowania i przechowywania towarów w strefach wolnocłowych -----------------------------------------------------------------------------8 Sekcja J Usługi pośrednictwa finansowego -----------------------------------------------------------------------------9 grupa 70.1 Usługi związane z nieruchomościami stanowiącymi majątek własny -----------------------------------------------------------------------------10 grupa 70.2 Usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek **** -----------------------------------------------------------------------------11 grupa 70.3 Usługi obsługi nieruchomości świadczonych na zlecenie z wyjątkiem Usługi w zakresie zarządzania 70.32 nieruchomościami świadczone na zlecenie** -----------------------------------------------------------------------------12 grupa 73.1 Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych -----------------------------------------------------------------------------13 grupa 73.2 Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk społeczno-humanistycznych -----------------------------------------------------------------------------14 grupa 74.1 Usługi prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania -----------------------------------------------------------------------------15 grupa 74.2 Usługi architektoniczne i inżynierskie -----------------------------------------------------------------------------16 grupa 74.3 Usługi w zakresie badań i analiz technicznych -----------------------------------------------------------------------------17 grupa 74.4 Usługi reklamowe -----------------------------------------------------------------------------18 grupa 74.5 Usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu oraz usługi świadczone przez jednoosobowe podmioty gospodarcze prowadzące działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu z wyjątkiem: Usługi pozyskiwania personelu** 74.50.2 -----------------------------------------------------------------------------19 grupa 74.6 Usługi detektywistyczne i ochroniarskie -----------------------------------------------------------------------------20 grupa 74.81.23 Usługi wykonywania fotografii reklamowych i podobnych -----------------------------------------------------------------------------21 grupa 74.83.13 Usługi tłumaczeń pisemnych* -----------------------------------------------------------------------------22 grupa 74.83.14 Usługi tłumaczeń ustnych* -----------------------------------------------------------------------------23 grupa 74.84 Usługi komercyjne pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane z wyjątkiem Usługi organizowania wystaw, targów i kongresów** 74.84.15 -----------------------------------------------------------------------------24 Sekcja L Usługi w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z wyjątkiem: Usługi związane ze zwalczaniem pożarów i zapobieganiem pożarom *** 75.25.11 -----------------------------------------------------------------------------25 Sekcja M Usługi w zakresie edukacji* z wyjątkiem 80.10.11 ex Usługi związane z prowadzeniem przedszkoli oraz oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych, w tym specjalnych – dotyczy wyłącznie przygotowania dzieci do nauki w szkole*** -----------------------------------------------------------------------------26 grupa 85.1 Usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego * -----------------------------------------------------------------------------27 dział 91 Usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane -----------------------------------------------------------------------------28 dział 92 Usługi związane z rekreacją , kulturą i sportem z wyjątkiem: Usługi związane z ogrodami botanicznymi i zoologicznymi oraz obszarami z obiektami chronionej przyrody *** 92.53 -----------------------------------------------------------------------------29 93.05 Usługi pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane z wyjątkiem usług opieki doraźnej i robienia zakupów -----------------------------------------------------------------------------* wyłączenie nie dotyczy pozarolniczej działalności gospodarczej świadczonej w ramach wolnych zawodów, ** usługi podlegają opodatkowaniu według stawki 17% przychodów, *** usługi podlegają opodatkowaniu według stawki 8,5% przychodów, **** wyłączenie nie dotyczy przychodów osiąganych z tytułu umowy najmu, pod-najmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 6 ust. 1a.\"; _________________________________________________________________________________ [1] Zmiany do ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268 i Nr 137, poz. 1302. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182 i Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608 i Nr …, poz. …."}
{"id":"2003_1958_2","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 874) w art. 16 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: \"Art. 14a. 1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, obliczony i wykazany w zeznaniu, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-4, jeżeli podatnik w terminie od dnia 1 stycznia roku podatkowego, w którym składane jest zeznanie, do dnia złożenia tego zeznania, nie później jednak niż do dnia upływu terminu określonego dla złożenia zeznania, dokonał wpłaty na rzecz organizacji pożytku publicznego, o której mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego. 2. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1, nie może przekroczyć kwoty dokonanej wpłaty, jednak nie więcej niż kwoty stanowiącej 1% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok podatkowy, wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2. 3. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wpłat na rzecz organizacji pożytku publicznego prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5 %, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami. 4. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, jeżeli dokonane wpłaty: 1) zostały udokumentowane dowodem wpłaty na rachunek bankowy organizacji pożytku publicznego, z którego w szczególności wynika: imię i nazwisko oraz adres wpłacającego, kwota dokonanej wpłaty, nazwa organizacji pożytku publicznego, na rzecz której dokonana została wpłata, 2) nie zostały odliczone od przychodu oraz od dochodu lub podatku dochodowego na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym. 5. Przy obliczaniu kwoty zmniejszenia, o której mowa w ust. 2, pomija się końcówki wyrażone w groszach.\";\"."}
{"id":"2003_1958_3","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 3. 1. Do podatników, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio art. 7 ust. 1, 3, 12-17 i ust. 24 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 1104 oraz z 2002 r. Nr 141, poz. 1182) oraz art. 3 ust. 1, art. 4, 5, 7 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 134, poz. 1509 oraz z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 78, poz. 715 i Nr 141, poz. 1182). 2. Przepisy wynikające z ust. 1 stosuje się do podatników, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r."}
{"id":"2003_1958_4","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 4. 1. Podatnikom, którzy przed dniem 1 stycznia 2004 r. nabyli prawo do obniżki zryczałtowanego podatku dochodowego o kwotę ulgi uczniowskiej w zakresie i na zasadach określonych w art. 53 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., a odliczenia te nie znalazły pokrycia w zryczałtowanym podatku dochodowym obliczonym za lata poprzedzające rok 2004, przysługuje prawo do dokonywania tych odliczeń na zasadach określonych w ustawie wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. 2. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2004 r. zawarli z uczniami lub szkołami właściwe umowy, o których mowa w art. 53 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., oraz rozpoczęli praktyczną naukę zawodu lub szkolenie w celu przygotowania zawodowego nie później niż w roku szkolnym 2003\/2004, nabywają prawo do ulgi uczniowskiej po dniu 31 grudnia 2003 r., w zakresie i na zasadach określonych w art. 53 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. 3. Wnioski o przyznanie ulgi uczniowskiej, o której mowa w art. 53 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., złożone przed tym dniem, podlegają rozpatrzeniu w zakresie i na zasadach określonych w art. 53 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. 4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 2, którym przysługuje prawo do korzystania z ulgi uczniowskiej po dniu 31 grudnia 2003 r., mają prawo do obniżenia podatku dochodowego opłacanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub w formie karty podatkowej, pod warunkiem, że kwoty te nie zostały odliczone od podatku opłacanego na zasadach określonych w art. 27 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.)[2]."}
{"id":"2003_1958_5","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 5. Do podatników opodatkowanych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 7 ust. 1, ust. 2 pkt 2, ust. 3, 57, 12-17 i 23 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, z uwzględnieniem art. 21 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"2003_1958_6","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 6. 1. Do podatników opodatkowanych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 3 ust. 1 i art. 4-8 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz art. 12 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr ...., poz. ) z uwzględnieniem art. 21 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. 2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu od ryczałtu, o ile nie zostały odliczone od podatku na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych."}
{"id":"2003_1958_7","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 7. Do wydatków określonych w art. 12 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, stosuje się przepis art. 27a ust. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. i art. 21 ust. 2a pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r."}
{"id":"2003_1958_8","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 8. Do podatników opodatkowanych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio art. 11 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw."}
{"id":"2003_1958_9","title":"Ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 9. Do podatników opodatkowanych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 47b, 47c i 48 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., stosuje się w zakresie i na zasadach dotychczasowych do dnia 31 grudnia 2004 r."}
{"id":"2003_1966_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2014 r. poz. 1539, z 2015 r. poz. 266 i 470 oraz z 2016 r. poz. 1605) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 42 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 6, w odniesieniu do zwierząt wolno żyjących (dzikich), realizują również myśliwi oraz dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.”; 2) w art. 44: a) w ust. 1 po pkt 12b dodaje się pkt 12c w brzmieniu: „12c) nakazać posiadaczowi gospodarstwa podjęcie określonych działań w celu umożliwienia wykonania odstrzału sanitarnego zwierząt wolno żyjących (dzikich) lub zakazać działań uniemożliwiających lub utrudniających wykonanie tego odstrzału;”, b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Jeżeli na obszarze innego powiatu istnieje konieczność zastosowania środków, o których mowa w ust. 1 pkt 12a oraz 13–15 i 17, powiatowy lekarz weterynarii wnioskuje o zastosowanie tych środków do właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który wydaje decyzję w sprawie zastosowania tych środków.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1–1b, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.”; 3) w art. 45 w ust. 1: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) zakazać utrzymywania, chowu lub hodowli zwierząt z gatunków wrażliwych;”, b) pkt 8c otrzymuje brzmienie: „8c) nakazać zarządcom dróg publicznych wykładanie mat dezynfekcyjnych, a także ich utrzymywanie po wyłożeniu w stanie zapewniającym skuteczne działanie środka dezynfekcyjnego;”, c) po pkt 8e dodaje się pkt 8f w brzmieniu: „8f) nakazać pobieranie próbek do badań laboratoryjnych i określić sposób ich pobierania;”; 4) w art. 46 w ust. 3: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) zakazać utrzymywania, chowu lub hodowli zwierząt z gatunków wrażliwych, lub”, b) pkt 8d otrzymuje brzmienie: „8d) nakazać zarządcom dróg publicznych wykładanie mat dezynfekcyjnych, a także ich utrzymywanie po wyłożeniu w stanie zapewniającym skuteczne działanie środka dezynfekcyjnego, lub”, c) po pkt 8f dodaje się pkt 8g w brzmieniu: „8g) nakazać pobieranie próbek do badań laboratoryjnych i określić sposób ich pobierania, lub”; 5) po art. 46b dodaje się art. 46c w brzmieniu: „Art. 46c. Warunki i sposób utrzymywania mat dezynfekcyjnych wykładanych w przypadku wydania nakazów, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 8c i art. 46 ust. 3 pkt 8d, określają porozumienia pomiędzy Głównym Lekarzem Weterynarii a zarządcami dróg publicznych.”; 6) w art. 47a po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zakazów, nakazów i ograniczeń wynikających z przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody oraz wprowadzonych na jej podstawie nie stosuje się w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia odstrzału sanitarnego zwierząt, z tym że przeprowadzenie tego odstrzału odbywa się po ustaleniu jego warunków z dyrektorem parku narodowego – w odniesieniu do obszaru parku narodowego lub regionalnym dyrektorem ochrony środowiska – w odniesieniu do obszaru rezerwatu przyrody. 1b. Odstrzału sanitarnego, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do zwierząt objętych ochroną gatunkową.”; 7) po art. 47a dodaje się art. 47b w brzmieniu: „Art. 47b. 1. W przypadku gdy odstrzał sanitarny zwierząt został nakazany w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 8, art. 46 ust. 3 pkt 8 albo art. 47 ust. 1, Polski Związek Łowiecki, na wniosek powiatowego lekarza weterynarii, wyznacza poszczególnym dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich do wykonania odstrzału sanitarnego osoby posiadające uprawnienia do wykonywania polowania. 2. W przypadku niewykonywania przez dzierżawcę obwodu łowieckiego nakazu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 8–8b, art. 46 ust. 3 pkt 8–8c lub art. 47 ust. 1, z przyczyn leżących po jego stronie, dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe lub starosta, na wniosek powiatowego lekarza weterynarii lub Polskiego Związku Łowieckiego, wypowiada umowę dzierżawy obwodu łowieckiego. 3. Na wniosek organu Inspekcji Weterynaryjnej Polski Związek Łowiecki, dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego przekazują temu organowi niezbędne do zwalczania chorób zakaźnych zwierząt informacje dotyczące: 1) zwierząt łownych, w szczególności o liczbie zwierząt łownych występujących na danym obszarze oraz szacowanej zmianie stanu liczebnego tych zwierząt w danym okresie, 2) planów łowieckich i wykonania tych planów – w formie i terminie określonych w tym wniosku.”; 8) w art. 78 w pkt 4 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności wynikających z nakazów organów Inspekcji Weterynaryjnej wydanych w związku ze zwalczaniem choroby zakaźnej zwierząt”; 9) w art. 85aa: a) w ust. 1: – po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) art. 45 ust. 1 pkt 3a i art. 46 ust. 3 pkt 3a, utrzymuje lub prowadzi chów lub hodowlę zwierząt z gatunków wrażliwych, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,2 do trzykrotności,”, – pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) art. 44 ust. 1 pkt 12b i art. 44 ust. 1a pkt 7, będąc posiadaczem gospodarstwa, nie podejmuje określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,1 do dwukrotności,”, – po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: „9a) art. 44 ust. 1 pkt 12c, będąc posiadaczem gospodarstwa, nie podejmuje określonych działań w celu umożliwienia wykonania odstrzału sanitarnego zwierząt wolno żyjących (dzikich), podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,1 do dwukrotności,”, – pkt 22 otrzymuje brzmienie: „22) art. 45 ust. 1 pkt 8e i art. 46 ust. 3 pkt 8f, nie podejmuje określonych działań w celu zabezpieczenia gospodarstwa przed przenikaniem czynnika zakaźnego, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,1 do dwukrotności,”, – po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: „22a) art. 45 ust. 1 pkt 8f i art. 46 ust. 3 pkt 8g, nie pobiera próbek do badań laboratoryjnych w określony sposób, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,1 do dwukrotności,”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Kto, wbrew obowiązkowi określonemu w art. 47b ust. 3, nie przekazuje organom Inspekcji Weterynaryjnej informacji niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych zwierząt dotyczących zwierząt łownych, w szczególności o liczbie zwierząt łownych występujących na danym obszarze oraz szacowanej zmianie stanu liczebnego tych zwierząt w danym okresie lub informacji dotyczących planów łowieckich lub wykonania tych planów, w formie lub terminie określonym we wniosku, o którym mowa w art. 47b ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości od 0,1 do dwukrotności kwoty przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.”; 10) w art. 85aa w ust. 3 oraz w art. 85ca we wprowadzeniu do wyliczenia użyte dwukrotnie wyrazy „ust. 1 i 2” zastępuje się wyrazami „ust. 1–2a”."}
{"id":"2003_1966_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt","text":"Art. 2. Odstrzał sanitarny zwierząt wprowadzony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3 i art. 47 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 jest wykonywany zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_1966_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 1, art. 48a ust. 3 oraz art. 61 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu."}
{"id":"2003_1966_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_2018_1","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 187, poz. 1567 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 59, poz. 532) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zawód lekarza weterynarii może wykonywać osoba, która uzyskała prawo wykonywania tego zawodu.\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna przyznaje, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 2a, prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii osobie, która: 1) jest obywatelem polskim lub obywatelem innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej; 2) posiada: a) dyplom lekarza weterynarii wydany przez polską szkołę wyższą albo b) dyplom albo inne dokumenty potwierdzające formalne kwalifikacje lekarza weterynarii wydane przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej, wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 2f, albo c) dyplom lekarza weterynarii lub inne dokumenty potwierdzające formalne kwalifikacje lekarza weterynarii wydane przez inne państwo niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli dyplom ten lub te dokumenty zostały uznane w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędne, zgodnie z odrębnymi przepisami; 3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych; 4) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza weterynarii; 5) wykazuje nienaganną postawę etyczną; 6) korzysta w pełni z praw publicznych. 2. Lekarzowi weterynarii będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, spełniającemu warunki, o których mowa w ust. 1, okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii, jeżeli: 1) przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że posiada na terenie tego państwa prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii, które nie zostało zawieszone ani którego nie został pozbawiony, oraz że nie toczy się przeciwko niemu postępowanie w sprawie pozbawienia albo zawieszenia prawa wykonywania zawodu; 2) złoży oświadczenie, że włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu lekarza weterynarii. 3. Przepis ust. 2 pkt 2 nie dotyczy lekarzy weterynarii, którzy ukończyli studia weterynaryjne w języku polskim. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie, niezbędnej do wykonywania zawodu lekarza weterynarii, uwzględniając zakres uprawnień zawodowych określony w art. 1 ust. 1 i 2.\"; 3) po art. 2 dodaje się art. 2a-2k w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarzowi weterynarii będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, niespełniającemu wymagań określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2, jeżeli: 1) posiada: a) dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza weterynarii, świadczący o rozpoczęciu kształcenia przed dniem: - 1 stycznia 1994 r. w Austrii, Finlandii lub Szwecji, - 3 października 1990 r. w Niemieckiej Republice Demokratycznej, o ile dokument ten uprawnia do wykonywania zawodu lekarza weterynarii na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych zasadach jak dokument przyznany przez odpowiednie władze Republiki Federalnej Niemiec, - 1 stycznia 1985 r. we Włoszech, - 1 stycznia 1981 r. w Grecji, - 1 stycznia 1986 r. w Hiszpanii lub Portugalii, - 21 grudnia 1980 r. w Belgii, Danii, Francji, Holandii, Irlandii, Luksemburgu, Republice Federalnej Niemiec i Wielkiej Brytanii, oraz b) zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze danego państwa członkowskiego, potwierdzające, że wykonywał zawód przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo 2) posiada zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzające, że posiadany przez niego dokument potwierdzający formalne kwalifikacje został wydany po uzyskaniu odpowiedniego wykształcenia niezbędnego do wykonywania zawodu i jest w tym państwie uznawany za odpowiadający dokumentom wymienionym w wykazie, o którym mowa w art. 2f. 2. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2, mogą być przedstawiane w ciągu 12 miesięcy od daty ich wydania."}
{"id":"2003_2018_2","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2. Zachowują moc zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu lekarza weterynarii wydane przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_2018_2b","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2b. 1. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna uznaje dyplomy lub inne dokumenty potwierdzające formalne kwalifikacje lekarza weterynarii posiadane przez obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, inne niż dyplomy lub dokumenty wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 2f, jeżeli osoba ta posiada zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzające, że dyplom lub dokument potwierdzający formalne kwalifikacje został uzyskany w wyniku ukoń ăúĺîéá ëóúôáłcenia zgodnego z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej i jest traktowany przez te władze jako równoważny dyplomom lub dokumentom wymienionym w wykazie, o którym mowa w art. 2f. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, może być przedstawione w ciągu 12 miesięcy od daty jego wydania. 3. Za wystarczające w stosunku do obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w zakresie spełnienia wymagań: 1) o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 - uznaje się dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia wymagane do wykonywania zawodu lekarza weterynarii w państwie członkowskim, którego obywatelem jest lekarz weterynarii lub z którego lekarz weterynarii przybywa; w przypadku gdy dokumenty tego rodzaju nie są wymagane, za wystarczające uważa się dokumenty wydane w tym państwie, odnoszące się do stanu zdrowia; 2) o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 - uznaje się dokumenty wydane przez odpowiednie władze państwa, którego lekarz weterynarii jest obywatelem, lub państwa, z którego przybywa, poświadczające, że obowiązujące w tym państwie wymagania dotyczące postawy etycznej do podjęcia zawodu lekarza weterynarii zostały spełnione; jeżeli w państwie, którego obywatelem jest lub z którego przybywa lekarz weterynarii, nie wydaje się dokumentu poświadczającego spełnienie wymagań dotyczących postawy etycznej, za wystarczający uznaje się wyciąg z rejestru skazanych wydany w państwie, którego lekarz weterynarii jest obywatelem lub z którego przybywa. 4. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, mogą być przedstawiane w ciągu 3 miesięcy od daty ich wydania."}
{"id":"2003_2018_2c","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2c. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna, rozpatrując wniosek o przyz nanie prawa wykonywania zawodu, bierze pod uwagę: 1) dyplomy lub dokumenty potwierdzające formalne kwalifikacje lekarza weterynarii uzyskane w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli te dyplomy lub dokumenty zostały uznane w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej; 2) wykształcenie oraz doświadczenie zawodowe zdobyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_2018_2d","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2d. 1. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu lekarz weterynarii składa okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej, na terenie której zamierza wykonywać zawód, wniosek o przyznanie prawa wykonywania zawodu oraz przedstawia odpowiednie dokumenty stwierdzające spełnienie wymagań określonych w ustawie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Poza dokumentami, o których mowa w ust. 1, lekarz weterynarii składa okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej oświadczenia, odnoszące się do okoliczności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 i 6 oraz oświadczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2. 3. Na podstawie złożonych dokumentów i oświadczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii i wydaje zaświadczenie o prawie wykonywania zawodu lekarza weterynarii. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając w szczególności niezbędne dane osobowe lekarza weterynarii, numer dyplomu lekarza weterynarii, datę wydania i przez kogo został wydany, numer prawa wykonywania zawodu oraz podstawę prawną przyznania prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii."}
{"id":"2003_2018_2e","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2e. 1. Przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii albo odmowa jego przyznania przez okręgową radę lekarsko-weterynaryjną powinny być dokonane niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wszystkich dokumentów i oświadczeń wymaganych ustawą. 2. Jeżeli okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna posiada informacje dotyczące istotnych okoliczności, które wystąpiły przed podjęciem w Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a które mogą mieć wpływ na wykonywanie zawodu lekarza weterynarii, może poinformować o tych zdarzeniach państwo, którego obywatelstwo lekarz weterynarii posiada, lub państwo, z którego przybywa, wnosząc o weryfikację tych informacji oraz o zawiadomienie o wszelkich działaniach, które zostały podjęte w odniesieniu do dokumentów wydanych przez to państwo. Postępowanie w takich sprawach jest poufne. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, zawiesza się do dnia otrzymania odpowiedzi, nie dłużej jednak niż na 3 miesiące. 4. W przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących autentyczności dyplomów lub dokumentów wydanych przez właściwe władze państw członkowskich Unii Europejskiej okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna zwraca się do tych władz o potwierdzenie autentyczności dyplomów lub innych dokumentów potwierdzających formalne kwalifikacje, a także o potwierdzenie, że lekarz weterynarii zamierzający wykonywać zawód w Rzeczypospolitej Polskiej uzyskał pełne wykształcenie zgodne z przepisami obowiązującymi w tym państwie."}
{"id":"2003_2018_2f","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2f. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłosi, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz dyplomów i innych dokumentów potwierdzających formalne kwalifikacje do wykonywania zawodu lekarza weterynarii przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, uwzględniając oryginalne i polskie brzmienie nazw dokumentów oraz podmiotów właściwych do ich wydania, wynikające z przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_2018_2g","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2g. 1. Lekarzowi weterynarii niebędącemu obywatelem państwa człon kowskiego Unii Europejskiej okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna może przyznać prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony lub na czas określony, jeżeli spełnia warunki określone w art. 2 ust. 1 pkt 2-6. Przepisy art. 2d ust. 1, 2 i 3 oraz art. 2e stosuje się odpowiednio. 2. Prawo wykonywania zawodu na czas określony przyznawane osobie, o której mowa w ust. 1, w celu odbycia szkolenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego obejmuje wyłącznie okres szkolenia oraz wskazane miejsce odbywania szkolenia. 3. Osobie, o której mowa w ust. 1, można przyznać prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1 i 2, jeżeli ukończyła studia magisterskie na kierunku weterynaria w języku polskim albo jeżeli wykazała znajomość języka polskiego niezbędną do wykonywania zawodu lekarza weterynarii potwierdzoną egzaminem z języka polskiego. 4. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1 i 2, przyznaje okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna właściwa ze względu na zamie rzone miejsce wykonywania zawodu. 5. Egzamin, o którym mowa w ust. 3, przeprowadza Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna. 6. Opłatę za egzamin, o którym mowa w ust. 3, ponosi osoba zdająca, a wpływy z tego tytułu stanowią przychód Krajowej Rady LekarskoWeterynaryjnej. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie, niezbędnej do wykonywania zawodu lekarza weterynarii, 2) sposób i tryb przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 3, oraz wysokość opłaty za ten egzamin - uwzględniając zakres uprawnień zawodowych określonych w art. 1 ust. 1 i 2."}
{"id":"2003_2018_2h","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2h. 1. Lekarz weterynarii będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej i posiadający prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii w państwie członkowskim Unii Europejskiej może czasowo wykonywać zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez konieczności wpisu do rejestru członków okręgowej izby lekarskoweterynaryjnej prowadzonego przez okręgową radę lekarskoweterynaryjną, jeżeli: 1) przed podjęciem czynności zawodowych, a w pilnych przypadkach bezpośrednio po ich podjęciu, złoży we właściwej okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej pisemne oświadczenie o zamiarze wykonywania zawodu, z podaniem miejsca i czasu jego wykonywania; 2) przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzające jego formalne kwalifikacje i stwierdzające, że wykonuje w tym państwie zawód lekarza weterynarii zgodnie z obowiązującymi przepisami; 3) czas wykonywania czynności zawodowych nie przekroczy 90 dni w ciągu roku. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 jest ważne przez okres 12 miesięcy od daty jego wydania. 3. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna wydaje zainteresowanemu lekarzowi weterynarii zaświadczenie o spełnieniu przez niego warunków, o których mowa w ust. 1. 4. Do zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przepis art. 2e ust. 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2018_2i","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2i. 1. Lekarz weterynarii przy wykonywaniu zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej używa tytułów zawodowych w języku polskim. 2. Lekarz weterynarii będący obywatelem innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej może używać tytułu zawodowego w języku państwa, w którym tytuł ten został uzyskany, jeżeli nie może on być właściwie przetłumaczony ze względu na brak odpowiedniego nazewnictwa w języku polskim. 3. W przypadku gdy tytuł zawodowy, którym posługuje się lekarz weterynarii będący obywatelem innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, wymaga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskania dodatkowych kwalifikacji, okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna wskazuje lekarzowi weterynarii tytuł zawodowy, jakiego ma używać."}
{"id":"2003_2018_2j","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2j. 1. Lekarz weterynarii przy wykonywaniu zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej używa tytułów określających wykształcenie w brzmieniu nadanym w języku państwa członkowskiego, w którym uzyskał wykształcenie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli tytuł określający wykształcenie stosowany w państwie członkowskim Unii Europejskiej, z którego lekarz weterynarii pochodzi lub przybywa, może mylić się z tytułem wymagającym w Rzeczy pospolitej Polskiej uzyskania dodatkowego wykształcenia, którego dany lekarz weterynarii nie posiada, wówczas okręgowa rada lekarskoweterynaryjna wskazuje stosowne brzmienie tytułu określającego wykształcenie, którym może posługiwać się ten lekarz."}
{"id":"2003_2018_2k","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 2k. Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna i okręgowe rady lekarskoweterynaryjne udzielają zainteresowanym lekarzom weterynarii informacji o prawodawstwie polskim dotyczącym weterynarii, o uchwałach samorządu lekarsko-weterynaryjnego regulujących zasady etyki i deontologii weterynaryjnej oraz o możliwości nauki języka polskiego.\"; 4) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna stwierdza utratę prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii w przypadku: 1) utraty przez lekarza weterynarii obywatelstwa polskiego lub obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli nie nabył równocześnie obywatelstwa innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej; 2) ubezwłasnowolnienia lekarza weterynarii całkowitego lub częściowego; 3) utraty przez lekarza weterynarii praw publicznych; 4) zrzeczenia się przez lekarza weterynarii prawa wykonywania zawodu; 5) nieuiszczania składki członkowskiej przez okres dłuższy niż 1 rok; 6) upływu czasu, na jaki zostało przyznane.\"; 5) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do uchwał organów samorządu w sprawach przyznawania prawa wykonywania zawodu, pozbawiania prawa bądź zawieszania w prawie wykonywania tego zawodu z powodu niezdolności do jego wykonywania, lub stwierdzania utraty tego prawa stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego odnoszące się do decyzji administracyjnych.\"; 6) w art. 10 w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) przyznawanie, pozbawianie, zawieszanie oraz stwierdzanie utraty prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii; 2) prowadzenie rejestru członków izby,\"; 7) w art. 17 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. W rejestrze, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się następujące informacje: 1) numer wpisu; 2) imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo lekarza weterynarii; 3) miejsce zamieszkania i adres lekarza weterynarii; 4) numer PESEL, a w stosunku do cudzoziemców numer i datę wydania paszportu, termin ważności i nazwę organu, który wydał paszport; 5) numer i datę wydania dyplomu lekarza weterynarii oraz nazwę ukończonej szkoły wyższej, która wydała dyplom lekarza weterynarii, jej siedzibę i nazwę wydziału; 6) nazwę i siedzibę okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej, która przyznała lekarzowi weterynarii prawo wykonywania zawodu, oraz numer i datę uchwały, na mocy której przyznano lekarzowi weterynarii prawo wykonywania zawodu; 7) numer i datę wydania zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu lekarza weterynarii; 8) numer NIP; 9) miejsce wykonywania zawodu lekarza weterynarii; 10) adnotacje uzupełniające, dotyczące w szczególności posiadanych kwalifikacji i tytułów zawodowych oraz stopni i tytułów naukowych; 11) informacje o ograniczeniach w wykonywaniu zawodu lekarza weterynarii związanych z: a) przyznaniem prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii na czas określony, b) orzeczeniem kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii, c) zawieszeniem w prawie wykonywania zawodu w przypadkach określonych w art. 6 ust. 1 i 2, d) tymczasowym zawieszeniem w wykonywaniu czynności zawodowych w przypadkach określonych w art. 47; 12) datę wpisu i podpis osoby dokonującej wpisu. 1b. Lekarz weterynarii przekazuje okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej dane objęte rejestrem, o którym mowa w ust. 1, i powiadamia o każdej zmianie danych, o których mowa w ust. 1a pkt 3, 4, 9 i 10, w terminie 30 dni od dnia powstania zmiany.\"; 8) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna skreśla lekarza weterynarii z rejestru członków okręgowej izby lekarskoweterynaryjnej w przypadku: 1) utraty prawa wykonywania zawodu w przypadkach określonych w art. 6a, z zastrzeżeniem ust. 2; 2) pozbawienia prawa wykonywania zawodu z mocy orzeczeń sądów powszechnych i lekarsko-weterynaryjnych; 3) pozbawienia prawa wykonywania zawodu w przypadkach określonych w art. 6 ust. 1; 4) przeniesienia miejsca wykonywania zawodu na teren innej izby lekarsko-weterynaryjnej; 5) nieuiszczania składki członkowskiej przez okres dłuższy niż 1 rok; 6) śmierci. 2. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna może odmówić skreślenia lekarza weterynarii z rejestru członków okręgowej izby lekarskoweterynaryjnej z przyczyny wymienionej w art. 6a pkt 5, jeżeli przeciwko temu lekarzowi toczy się postępowanie z zakresu odpowiedzialności zawodowej.\"; 9) w art. 39 w ust. 1 w pkt 15 kropkę na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 16 i 17 w brzmieniu: \"16) prowadzi Centralny Rejestr Lekarzy Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej; 17) określa jednolite zasady numerowania zaświadczeń o prawie wykonywania zawodu lekarza weterynarii przez okręgowe rady lekarsko-weterynaryjne, sposób prowadzenia rejestru członków okręgowej izby lekarskoweterynaryjnej, a także przekazywania danych z tego rejestru do Centralnego Rejestru Lekarzy Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 10) w art. 51 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu powoduje skreślenie z rejestru członków okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej bez prawa ubiegania się o ponowne uzyskanie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii.\"."}
{"id":"2003_2018_3","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_2019_1","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o kosmetykach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach (Dz.U. Nr 42, poz. 473 oraz z 2003 r. Nr 73, poz. 659) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W rozumieniu ustawy kosmetykiem jest każda substancja lub preparat przeznaczone do zewnętrznego kontaktu z ciałem człowieka: skórą, włosami, wargami, paznokciami, zewnętrznymi narządami płciowymi, zębami i błonami śluzowymi jamy ustnej, których wyłącznym lub podstawowym celem jest utrzymanie ich w czystości, pielęgnowanie, ochrona, perfumowanie, zmiana wyglądu ciała lub ulepszenie jego zapachu.\"; 2) w art. 3: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) producent - przedsiębiorcę, który wytwarza lub wprowadza kosmetyk do obrotu, a także jego przedstawiciela, oraz każdą osobę, która występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie lub do niego dołączając swoje nazwisko, nazwę, znak towarowy bądź inne odróżniające oznaczenie; za producenta uważa się także importera, 2) wprowadzenie do obrotu - odpłatne lub nieodpłatne przekazanie kosmetyku po raz pierwszy przez producenta użytkownikowi bądź przedsiębiorcy uczestniczącemu w obrocie handlowym,\", b) po pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 9 i 10 w brzmieniu: \"9) partia kosmetyku - partię towaru paczkowanego w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o towarach paczkowanych (Dz.U. Nr 128, poz. 1409), 10) funkcja kosmetyku - określenie wskazujące na przeznaczenie lub zastosowanie kosmetyku.\"; 3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Oznakowanie opakowania jednostkowego kosmetyku, z zastrzeżeniem ust. 3, umieszczone na pojemniku i opakowaniu jednostkowym zewnętrznym zawiera następujące informacje: 1) nazwę handlową kosmetyku, 2) imię i nazwisko lub nazwę i adres producenta, a także nazwę państwa, jeżeli kosmetyk jest produkowany poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i państw członkowskich Unii Europejskiej; informacje te mogą być skrócone, pod warunkiem, że umożliwiają identyfikację producenta, 3) ilość nominalną kosmetyku w opakowaniu w jednostkach masy lub objętości w momencie pakowania, z wyjątkiem oznakowania: a) opakowań zawierających mniej niż 5 gramów lub 5 mililitrów, b) bezpłatnych próbek i opakowań jednorazowego użytku, c) stosowanych zwyczajowo opakowań zbiorczych, na których nie podaje się masy i objętości, jeżeli informacje te znajdują się na opakowaniach jednostkowych umieszczonych w tych opakowaniach zbiorczych; przy czym opakowania zbiorcze muszą zawierać czytelną informację o liczbie opakowań jednostkowych, chyba że liczba opakowań jednostkowych jest dobrze widoczna z zewnątrz lub wyroby są sprzedawane pojedynczo, 4) termin trwałości, do którego kosmetyk przechowywany we wskazanych przez producenta warunkach zachowuje w pełni swoje właściwości i odpowiada wymaganiom określonym w art. 4 ust. 1; termin trwałości określa się wyrazami \"najlepiej zużyć przed końcem\" i następującymi po nich oznaczeniem odpowiednio miesiąca i roku lub informacją o miejscu jego umieszczenia; jeżeli jest to niezbędne ze względu na właściwość kosmetyku, należy wskazać warunki zapewniające jego przydatność do użycia; podanie terminu trwałości nie jest wymagane, jeżeli minimalny okres przydatności kosmetyku do użycia wynosi więcej niż 30 miesięcy, 5) szczególne ostrzeżenia przy stosowaniu kosmetyku, jeżeli kosmetyk jest przeznaczony do stosowania przez osoby wykorzystujące ten kosmetyk w ramach wykonywanego zawodu zgodnie z jego przeznaczeniem - dodatkowo inne konieczne ostrzeżenia, 6) numer partii lub inne dane pozwalające na identyfikację partii kosmetyku, 7) funkcję kosmetyku, jeżeli nie wynika ona jednoznacznie z jego prezentacji, 8) wykaz składników określonych zgodnie z nazwami przyjętymi w Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych (INCI), poprzedzony wyrazem \"składniki\", obejmujący: a) składniki w malejącym porządku według masy w momencie ich dodawania, przy czym składniki w stężeniach poniżej 1% mogą być wymienione w dowolnej kolejności po składnikach w stężeniach większych niż 1%, b) kompozycje zapachowe i aromatyczne określone wyrazem \"zapach\" lub \"aromat\" lub ich odpowiednimi nazwami przyjętymi w INCI, c) numery barwników, które mogą być wymieniane po innych składnikach w dowolnej kolejności, zgodnie z ich numerami określonymi w liście barwników dozwolonych do stosowania w kosmetykach; w przypadku kosmetyków sprzedawanych w wielu odcieniach kolorów, po oznaczeniu znakiem graficznym \"+\/-\" jest dopuszczalne wymienienie wszystkich barwników.\"; 4) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Tworzy się krajowy system informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu, zwany dalej \"krajowym systemem\". 2. W krajowym systemie są gromadzone dane o kosmetykach i informacje o przypadkach zachorowań spowodowanych użyciem tych kosmetyków. 3. Lekarz, który rozpoznaje przypadek zachorowania spowodowany użyciem kosmetyku, jest obowiązany do niezwłocznego przekazania do krajowego systemu informacji o przypadku takiego zachorowania. 4. Producent jest obowiązany przed dniem wprowadzenia kosmetyku do obrotu przekazać do krajowego systemu dane obejmujące: 1) nazwę handlową kosmetyku i jego kategorię, 2) imię i nazwisko lub nazwę i adres producenta zgłaszającego kosmetyk, 3) adres miejsca udostępniania dokumentów zawierających informacje, o których mowa w art. 11; producent wskazuje miejsce udostępniania dokumentów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej. 5. Producent jest obowiązany zgłaszać do krajowego systemu wszelkie zmiany danych, o których mowa w ust. 4, w odniesieniu do kosmetyku znajdującego się już w obrocie.\"; 5) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. 1. Krajowy system prowadzi Główny Inspektor Sanitarny lub upoważniona przez niego jednostka organizacyjna. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularzy przekazania danych o kosmetyku i przypadkach zachorowań spowodowanych użyciem kosmetyku oraz sposób gromadzenia ich w krajowym systemie, z uwzględnieniem wymagań technicznych niezbędnych do przetworzenia otrzymanych informacji.\"; 6) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dane zawarte w krajowym systemie są udostępniane organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej.\"; 7) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Producent jest obowiązany udostępniać do celów kontroli, w miejscu wskazanym stosownie do art. 8 ust. 4 pkt 3, udokumentowane informacje obejmujące: 1) ilościowy i jakościowy skład kosmetyku, a w przypadku kompozycji zapachowych i aromatycznych jej nazwę lub numer kompozycji oraz imię i nazwisko lub nazwę oraz adres dostawcy poszczególnych składników kosmetyku, 2) specyfikację fizykochemiczną i mikrobiologiczną surowców i gotowego kosmetyku oraz kryteria kontroli czystości mikrobiologicznej kosmetyku, 3) opis metody produkcji zgodnej z dobrą praktyką produkcji, 4) ocenę wpływu kosmetyku na bezpieczeństwo zdrowia ludzi, przygotowaną z uwzględnieniem charakterystyki toksykologicznej składników, ich struktury chemicznej i stopnia kontaktu z ciałem człowieka, a także nazwisko i adres osoby odpowiedzialnej za tę ocenę, 5) istniejące dane o niepożądanych skutkach dla zdrowia ludzi powstałych w następstwie stosowania kosmetyku, 6) udokumentowane wyniki badań działania kosmetyku, jeżeli jest to uzasadnione deklarowanym rodzajem działania kosmetyku.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 4, musi posiadać wykształcenie wyższe i kwalifikacje zawodowe w zakresie, w którym dokonuje oceny.\", c) uchyla się ust. 3; 8) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy sprawuje na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach Państwowa Inspekcja Sanitarna oraz w zakresie znakowania, zafałszowań i prawidłowości obrotu Inspekcja Handlowa.\", b) uchyla się ust. 5; 9) w art. 14: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto, bez zgłoszenia do krajowego systemu, wprowadza kosmetyk do obrotu - podlega karze grzywny.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Kto wprowadza do obrotu kosmetyk po upływie terminu trwałości - podlega karze grzywny.\"."}
{"id":"2003_2019_2","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o kosmetykach","text":"Art. 2. Do czasu zakończenia procesu akredytacji laboratoriów na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1652), badania laboratoryjne, o których mowa w art. 13 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, wykonują laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej."}
{"id":"2003_2019_3","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o kosmetykach","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_2019_4","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o kosmetykach","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_2020_1","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) wymagania w zakresie jakości zdrowotnej żywności, dozwolonych substancji dodatkowych i innych składników żywności oraz substancji pomagających w przetwarzaniu, 2) warunki produkcji i obrotu oraz wymagania dotyczące przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji i w obrocie artykułami, o których mowa w pkt 1, oraz materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością w celu zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej żywności, 3) zasady przeprowadzania urzędowej kontroli żywności. 2. Przepisy ustawy dotyczące dozwolonych substancji dodatkowych i zanieczyszczeń, wymagań sanitarnych w zakładach produkcyjnych, wymagań zdrowotnych wobec osób biorących udział w procesie produkcji i w obrocie, a także przepisy dotyczące materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością stosuje się również do wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich, a także do wyrobu alkoholu etylowego rolniczego oraz wyrobu i rozlewu napojów spirytusowych.\"; 2) w art. 3: a) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) suplementy diety - środki spożywcze, których celem jest uzupełnienie normalnej diety, będące skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, pojedynczych lub złożonych, wprowadzanych do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek i w innych podobnych postaciach, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczonych do spożywania w małych odmierzonych ilościach jednostkowych,\", - pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) zanieczyszczenie - każdą substancję, która nie jest celowo dodawana do żywności, a jest w niej obecna w następstwie procesu produkcji, włączając w to poszczególne etapy uprawy roślin, chowu i hodowli zwierząt oraz ich leczenia, a także wytwarzania, przetwarzania, przygotowywania żywności, uzdatniania, pakowania, transportu lub przechowywania, albo jest następstwem zanieczyszczenia środowiska; definicja ta nie obejmuje takich substancji obcych, jak fragmenty owadów, sierść zwierząt,\", - pkt 9 i 10 otrzymują brzmienie: \"9) obrót żywnością - wszelkie formy dysponowania żywnością, odpłatne lub nieodpłatne, mające na celu dostarczenie żywności konsumentom, w tym sprzedaż hurtową lub detaliczną, przechowywanie i przewóz, 10) zakład - miejsce wykonywania działalności w zakresie produkcji lub obrotu żywnością, na wszystkich lub wybranych etapach tej działalności, począwszy od przygotowania do wprowadzenia do obrotu gotowych produktów pierwotnych aż do oferowania do sprzedaży lub dostarczania żywności końcowemu konsumentowi, odpłatnie lub nieodpłatnie, - po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: 10a) zakład żywienia zbiorowego - miejsce prowadzenia działalności w zakresie zorganizowanego żywienia konsumentów, - pkt 11 i 12 otrzymują brzmienie: 11) zakład żywienia zbiorowego typu zamkniętego - miejsce prowadzenia działalności w zakresie zorganizowanego żywienia w szczególności w szpitalach, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, żłobkach, przedszkolach, szkołach, internatach, zakładach pracy, określonych grup konsumentów, z wyłączeniem żywienia w samolotach i innych środkach przewozu, 12) system analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli, zwany dalej \"systemem HACCP\" - postępowanie mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności poprzez identyfikację i oszacowanie skali zagrożeń z punktu widzenia jakości zdrowotnej żywności oraz ryzyka wystąpienia zagrożeń podczas przebiegu wszystkich etapów procesu produkcji i obrotu żywnością; system ten ma również na celu określenie metod ograniczania zagrożeń oraz ustalenie działań naprawczych,\", - pkt 15 i 16 otrzymują brzmienie: \"15) bezpieczeństwo żywności - ogół warunków, które muszą być spełnione, i działań, które muszą być podejmowane na wszystkich etapach produkcji i obrotu żywnością oraz środkami żywienia zwierząt gospodarskich w celu zapewnienia zdrowia i życia człowieka, 16) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego - środki spożywcze, które ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różnią się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z deklaracją zamieszczoną na etykiecie są wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych: a) osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, które ze względu na specjalny stan fizjologiczny mogą odnieść szczególne korzyści z kontrolowanego spożycia określonych substancji zawartych w żywności; środki te mogą być określane jako \"dietetyczne\", albo b) zdrowych niemowląt i małych dzieci,\", - pkt 25 i 26 otrzymują brzmienie: \"25) środek spożywczy zafałszowany - środek spożywczy, którego skład lub inne właściwości zostały zmienione, a nabywca nie został o tym poinformowany w sposób określony w art. 24, albo środek spożywczy, w którym zostały wprowadzone zmiany mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości; środek spożywczy jest środkiem spożywczym zafałszowanym, jeżeli: a) dodano do niego substancje zmieniające jego skład i obniżające jego wartość odżywczą, b) odjęto lub zmniejszono zawartość jednego lub kilku składników decydujących o wartości odżywczej lub innej właściwości środka spożywczego mającego wpływ na jego jakość zdrowotną, c) dokonano zabiegów, które ukryły rzeczywisty jego skład lub nadały mu wygląd środka spożywczego o należytej jakości, d) podano niezgodnie z prawdą jego nazwę, skład, datę lub miejsce produkcji, termin przydatności do spożycia lub datę minimalnej trwałości albo w inny sposób nieprawidłowo go oznakowano, 26) nowa żywność - substancje lub ich mieszaniny, które dotychczas nie były w znacznym stopniu wykorzystywane do żywienia ludzi, w tym środki spożywcze lub ich składniki: a) zawierające lub składające się z organizmów genetycznie zmodyfikowanych określonych w odrębnych przepisach, b) otrzymane z organizmów, o których mowa w lit. a), ale ich niezawierające, c) o nowej lub celowo zmodyfikowanej podstawowej strukturze molekularnej, d) wyizolowane z mikroorganizmów, grzybów lub wodorostów lub składające się z nich, e) składające się z roślin lub uzyskane z roślin lub ze zwierząt, z wyjątkiem żywności i składników żywności otrzymanych przy zastosowaniu tradycyjnych metod rozmnażania lub hodowli, z udokumentowanym bezpiecznym stosowaniem w celu żywienia ludzi, f) poddane procesowi technologicznemu niestosowanemu dotychczas, powodującemu istotne zmiany ich składu lub struktury, który wpływa na wartość odżywczą, metabolizm i zawartość niepożądanych substancji,\", - pkt 28 i 29 otrzymują brzmienie: \"28) materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością materiały i wyroby określone w przepisach o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością, 29) urzędowa kontrola żywności - kontrolę zgodności środków spożywczych, substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych, substancji wzbogacających i innych składników żywności przeznaczonych do produkcji żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością z obowiązującymi wymaganiami w zakresie warunków zdrowotnych żywności i żywienia, w tym znakowania żywności, oraz warunków sanitarnohigienicznych produkcji i obrotu żywnością, przeprowadzaną przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Inspekcji Weterynaryjnej oraz inne uprawnione organy w ramach ich kompetencji w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności,\", - pkt 33 i 34 otrzymują brzmienie: \"33) dobra praktyka higieniczna (GHP) - działania, które muszą być podjęte, i warunki higieniczne, które muszą być spełniane i kontrolowane na wszystkich etapach produkcji lub obrotu, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności, 34) dobra praktyka produkcyjna (GMP) - działania, które muszą być podjęte, i warunki, które muszą być spełniane, aby produkcja żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z ?ywnością odbywały się w sposób zapewniający właściwą jakość zdrowotną żywności, zgodnie z przeznaczeniem,\", - w pkt 35 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3646 w brzmieniu: \"36) produkcja pierwotna - produkcję, chów lub uprawę produktów pierwotnych, włącznie ze zbieraniem plonów, łowiectwem, łowieniem ryb, udojem mleka oraz wszystkimi etapami produkcji zwierzęcej przed ubojem, a także zbiorem roślin rosnących w warunkach naturalnych, 37) produkty pierwotne - produkty gleby, w tym rośliny rosnące w warunkach naturalnych, uprawy roślin, chowu zwierząt, łowiectwa, rybołówstwa morskiego i rybactwa śródlądowego, 38) pozostałość chemicznego środka ochrony roślin - substancję aktywną chemicznego środka ochrony roślin, jej metabolity, produkty rozpadu lub produkty reakcji z innymi związkami, 39) monitoring - system powtarzanych obserwacji, pomiarów i opracowań do określonego celu przeprowadzanych na reprezentatywnych próbkach poszczególnych środków spożywczych lub racji pokarmowych, 40) ryzyko - niebezpieczeństwo zaistnienia negatywnych skutków dla zdrowia człowieka oraz dotkliwość takich skutków będących następstwem zagrożenia pochodzącego od żywności lub środków żywienia zwierząt, 41) analiza ryzyka - postępowanie składające się z trzech powiązanych ze sobą elementów obejmujących ocenę ryzyka, zarządzanie ryzykiem i informowanie o ryzyku, 42) ocena ryzyka - wsparty naukowo proces składający się z czterech etapów obejmujących identyfikację zagrożenia, charakterystykę niebezpieczeństwa, ocenę narażenia oraz charakterystykę ryzyka, 43) zarządzanie ryzykiem - postępowanie organów administracji publicznej właściwych w sprawach bezpieczeństwa żywności ustalające sposoby zapobiegania ryzyku i kontroli ryzyka, na podstawie oceny ryzyka oraz obowiązujących wymogów w zakresie bezpieczeństwa żywności, 44) informowanie o ryzyku - wymianę informacji i opinii, podczas analizy ryzyka, dotyczącą zagrożeń i ryzyka oraz czynników związanych z ryzykiem, pomiędzy oceniającymi ryzyko, zarządzającymi ryzykiem, konsumentami, przedsiębiorcami produkującymi lub wprowadzającymi żywność lub środki żywienia zwierząt do obrotu oraz środowiskiem naukowym i innymi zainteresowanymi podmiotami, uwzględniającą wyjaśnienie wniosków z oceny ryzyka i uzasadnienie podjętych decyzji w zakresie zarządzania ryzykiem, 45) zagrożenie - czynniki biologiczne, chemiczne lub fizyczne występujące w żywności lub środkach żywienia zwierząt albo stan żywności lub środków żywienia zwierząt mogące spowodować negatywne skutki dla zdrowia człowieka, 46) system wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt, zwany dalej \"systemem RASFF\" - postępowanie organów urzędowej kontroli żywności i innych podmiotów realizujących zadania z zakresu bezpieczeństwa żywności, dotyczące powiadamiania organów administracji rządowej oraz Komisji Europejskiej i Europejskiego Urzędu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności o bezpośrednim lub pośrednim niebezpieczeństwie grożącym życiu lub zdrowiu ludzi ze strony żywności lub środków żywienia zwierząt.\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy ust. 1 pkt 7-10, 12-15, 20-22 i 25 stosuje się odpowiednio do substancji pomagających w przetwarzaniu, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych składników żywności.\"; 3) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. 1. Środki spożywcze, dozwolone substancje dodatkowe i inne składniki żywności oraz substancje pomagające w przetwarzaniu nie mogą być szkodliwe dla zdrowia lub życia człowieka, zepsute ani zafałszowane oraz naruszać warunków określonych w ustawie. 2. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez żywność lub substancje pomagające w przetwarzaniu, o których mowa w ust. 1, o niewłaściwej jakości zdrowotnej, a w szczególności szkodliwe dla zdrowia, zepsute lub zafałszowane określają przepisy Kodeksu cywilnego. 3. Przedsiębiorcy produkujący żywność lub wprowadzający ją do obrotu są obowiązani do prowadzenia i przechowywania dokumentacji lub innych danych, na podstawie których będzie możliwa identyfikacja podmiotów, które dostarczyły surowce, środki spożywcze, dozwolone substancje dodatkowe lub inne składniki żywności, substancje pomagające w przetwarzaniu lub materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością w celu użycia ich w produkcji żywności lub gotowe środki spożywcze w celu wprowadzenia do obrotu.\"; 4) w art. 8 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Główny Inspektor Sanitarny wydaje, w drodze decyzji, upoważnienia do napromieniania żywności podmiotom, które posiadają urządzenia i aparaturę umożliwiające spełnienie wymagań w zakresie bezpieczeństwa żywności oraz wymagań określonych w ust. 2. 2b. W przypadku stwierdzenia, że upoważniony podmiot nie przestrzega wymagań, o których mowa w ust. 2a, Główny Inspektor Sanitarny cofa, w drodze decyzji, upoważnienie do napromieniania żywności.\"; 5) w art. 9: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Środki spożywcze i dozwolone substancje dodatkowe nie mogą być używane do produkcji środków spożywczych oraz wprowadzane do obrotu, jeżeli zawierają dozwolone substancje dodatkowe, zanieczyszczenia lub pozostałości chemicznych środków ochrony roślin w ilościach szkodliwych dla zdrowia lub życia człowieka lub powodują zmiany organoleptyczne tych środków w stopniu uniemożliwiającym ich spożycie lub użycie. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również, gdy dozwolone substancje dodatkowe, zanieczyszczenia lub pozostałości chemicznych środków ochrony roślin znajdują się na powierzchni środków spożywczych.\", b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) dozwolone substancje dodatkowe i substancje pomagające w przetwarzaniu oraz warunki ich stosowania, a także zakres informacji podawanych na opakowaniach nieprzeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta,\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości chemicznych środków ochrony roślin, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub na ich powierzchni, mając na względzie ust. 1, a także zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.\", d) dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: \"6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób pobierania próbek żywności w celu oznaczania pozostałości chemicznych środków ochrony roślin, o których mowa w ust. 1, w ramach urzędowej kontroli żywności i monitoringu, w tym wielkość i ilość pobieranych próbek, rodzaje próbek, pojęcia stosowane przy pobieraniu próbek, 2) procedury stosowane przy pobieraniu próbek, 3) sposób transportu i przechowywania próbek przed przystąpieniem do analizy - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) dopuszczalne poziomy dioksyn i polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn, w tym najwyższe dopuszczalne pozostałości kongenerów polichlorowanych bifenyli w żywności pochodzenia zwierzęcego oraz w olejach roślinnych, wymagania dotyczące pobierania próbek żywności do badań, 2) minimalne wymagania dotyczące metod analitycznych w ramach urzędowej kontroli żywności i sposób analizy otrzymanych wyników badań - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej. 8. W przypadku pojawienia się nowych dotychczas nieokreślonych zagrożeń wpływających na bezpieczeństwo żywności, minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące metod ich badania oraz szczegółowe wymagania w zakresie jakości zdrowotnej żywności, mając na względzie ochronę zdrowia lub życia człowieka oraz wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.\"; 6) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe wymagania, jakie powinny spełniać naturalne wody mineralne, naturalne wody źródlane i wody stołowe, 2) wzorcowy zakres badań i sposób przeprowadzania kwalifikacji, 3) szczególne wymagania dotyczące znakowania naturalnych wód mineralnych, 4) szczegółowe warunki sanitarne i wymagania w zakresie przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji lub w obrocie tymi wodami - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa tej żywności oraz wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.\"; 7) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz suplementy diety są produkowane w zakładach przeznaczonych do ich produkcji lub na przystosowanych do tego liniach technologicznych zakładów produkujących również inne środki spożywcze, lub w zakładach prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania produktów leczniczych na zasadach określonych w przepisach Prawa farmaceutycznego.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) grupy środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, szczegółowe wymagania, jakie powinny spełniać te środki, oraz sposób i formy reklamy i informacji, 2) szczegółowe wymagania dla preparatów do początkowego żywienia niemowląt i przedmiotów służących do karmienia niemowląt, w zakresie sposobu i formy reklamy i przekazywania informacji, a w szczególności: a) niezbędne dane, jakie reklama ma zawierać, informacje, których reklama nie może przekazywać, b) sposób przekazywania informacji, c) sposób znakowania - mając na względzie propagowanie karmienia naturalnego niemowląt, szczególne przeznaczenie tych środków, potrzebę zapewnienia ochrony zdrowia człowieka oraz jednolite wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.\", c) uchyla się ust. 4; 8) w art. 11 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepisy art. 24 stosuje się do znakowania nowej żywności, z zastrzeżeniem ust. 2-4.\"; 9) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: \"Art. 12a. Postępowanie, o którym mowa w art. 12, nie dotyczy żywności znajdującej się w obrocie w państwach członkowskich Unii Europejskiej.\"; 10) w art. 13 w ust. 4 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie z Krajowego Rejestru Sądowego lub ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku wniosku dotyczącego nowej żywności genetycznie zmodyfikowanej - kopię zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska na wprowadzenie do obrotu produktu genetycznie zmodyfikowanego oraz dokumentację zawierającą dane dotyczące:\"; 11) po art. 13 dodaje się art. 13a i 13b w brzmieniu: \"Art. 13a. 1. Wprowadzenie do obrotu nowej żywności na podstawie decyzji, o której mowa w art. 13 ust. 7, oraz zgodnie z warunkami tej decyzji nie wymaga ponownego przeprowadzenia postępowania, o którym mowa w art. 12. 2. Wprowadzenie do obrotu nowej żywności zawierającej lub składającej się z organizmów genetycznie zmodyfikowanych, która ma być wykorzystywana w inny sposób niż określono w decyzji, o której mowa w art. 13 ust. 7, wymaga przeprowadzenia postępowania, o którym mowa w art. 12."}
{"id":"2003_2020_10","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 10. Do postępowań w sprawach objętych przepisami niniejszej ustawy wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia jej w życie stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2020_11","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 11. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 1, art. 9 ust. 5, art. 10 ust. 3, art. 20, art. 32, art. 33 i 34, art. 41 ust. 6, 7 i 8 i art. 44 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 1, art. 9 ust. 5, art. 9a, art. 10 ust. 3, art. 20 ust. 2, art. 28 ust. 4, art. 33, art. 41 ust. 6, 7 i 8 i art. 44 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejsza ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_2020_12","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 12. Przepisy art. 42 ustawy wymienionej w art. 1 stosuje się do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej a od tego dnia mają zastosowanie przepisy Unii Europejskiej ustalające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, ustanawiającego Europejski Urząd do Spraw Bezpieczeństwa Żywności oraz ustalającego procedury w sprawie bezpieczeństwa żywnościowego, przy czym w sytuacji uzasadnionego niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia człowieka pochodzącego od żywności, minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje w nagłych przypadkach, tymczasowe środki ochronne i informuje o nich państwa członkowskie i Komisję Europejską."}
{"id":"2003_2020_13","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 13. 1. Od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej: 1) postępowanie, o którym mowa w art. 12-15 ustawy wymienionej w art. 1, jest przeprowadzane na zasadach określonych w przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej, a zadania dotyczące tego postępowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej realizuje Główny Inspektor Sanitarny; 2) graniczna kontrola sanitarna jest przeprowadzana w odniesieniu do żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością przywożonych z państw niebędących członkami Unii Europejskiej i wywożonych do tych państw; 3) stosuje się przepisy art. 20a ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1. 2. Od dnia 1 stycznia 2005 r. stosuje się przepisy art. 5 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1."}
{"id":"2003_2020_13b","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 13b. 1. W przypadku wątpliwości, czy żywność wprowadzana przez przedsiębiorcę do obrotu była dotychczas stosowana w celu żywienia ludzi, przedsiębiorca jest obowiązany przedstawić, na żądanie właściwego organu urzędowej kontroli żywności, dokumentację potwierdzającą historię stosowania tej żywności oraz określającą w jakiej postaci żywność ta lub jej składniki były dotychczas stosowane w celu żywienia ludzi w państwach członkowskich Unii Europejskiej. 2. W przypadku braku dokumentacji, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się postępowanie, o którym mowa w art. 12.\"; 12) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr nowej żywności dopuszczonej do produkcji lub obrotu na podstawie decyzji zezwalających, o których mowa w art. 13 ust. 7.\"; 13) uchyla się art. 16; 14) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Środki spożywcze, dozwolone substancje dodatkowe lub inne składniki żywności oraz materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością produkowane w kraju i przywożone z zagranicy, które nie spełniają obowiązujących wymagań w zakresie bezpieczeństwa żywności, w tym również wymagań określonych w przepisach o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz w przepisach o środkach żywienia zwierząt w zakresie dotyczącym zwierząt gospodarskich, nie mogą być wprowadzone do obrotu w kraju w celu spożycia przez ludzi, stosowania do produkcji żywności lub używania do żywności. 2. Środki spożywcze, dozwolone substancje dodatkowe lub inne składniki żywności oraz materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością niespełniające wymagań ustalonych w ustawie można produkować i sprowadzać z zagranicy, jeżeli są one przeznaczone na eksport do państw niebędących członkami Unii Europejskiej.\"; 15) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przedsiębiorca wprowadzający po raz pierwszy do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 3, oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego należące do tych grup, ale dla których nie zostały w tych przepisach określone szczegółowe wymagania, i dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego, 2) suplementy diety, 3) środki spożywcze wzbogacane substancjami określonymi na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3 - jest obowiązany powiadomić Głównego Inspektora Sanitarnego o wprowadzaniu do obrotu określonych środków spożywczych przedkładając równocześnie wzór ich etykiety.\"; 16) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Na podstawie powiadomienia, o którym mowa w art. 18 ust. 1, przeprowadza się postępowanie mające na celu wyjaśnienie, czy wymienione w powiadomieniu środki spożywcze nie stanowią zagrożenia dla zdrowia człowieka, a w odniesieniu do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego dodatkowo czy odpowiadają one szczególnym potrzebom żywieniowym, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16, oraz czy wyraźnie różnią się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia. 2. Jeżeli okaże się to niezbędne, przedsiębiorca może zostać zobowiązany do udokumentowania, że zgłoszony środek spożywczy spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1. 3. Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr środków spożywczych objętych postępowaniem wyjaśniającym, o którym mowa w ust. 1, zawierający dane umożliwiające identyfikację tych środków w celu wykluczenia ponownego przeprowadzania tego postępowania.\"; 17) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. W postępowaniu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, Główny Inspektor Sanitarny zasięga opinii właściwych jednostek badawczorozwojowych. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz jednostek badawczo-rozwojowych właściwych do wydawania opinii, o których mowa w ust. 1, 2) zakres informacji, rodzaje badań naukowych lub innych danych niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, o którym mowa w art. 19 ust. 1 - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności, kompetencje jednostki i kwalifikacje personelu, niezależność jednostki badawczo-rozwojowej od przedsiębiorców produkujących lub wprowadzających żywność do obrotu oraz jednolite wymagania obowiązujące w tym zakresie w Unii Europejskiej.\"; 18) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: \"Art. 20a. 1. W przypadku stwierdzenia, że środki spożywcze, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 2, nie spełniają wymagań określonych dla tych środków, właściwy państwowy inspektor sanitarny podejmuje decyzje o czasowym wstrzymaniu lub ograniczeniu wprowadzania tych środków spożywczych do obrotu. 2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, są podejmowane również, jeżeli środek spożywczy, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 2, spełnia obowiązujące warunki w zakresie jakości zdrowotnej, a na podstawie nowych informacji lub po ponownym dokonaniu oceny jakości zdrowotnej tego środka zostanie stwierdzone, że stanowi zagrożenie dla zdrowia człowieka. 3. O podjęciu decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, powiadamia się Głównego Inspektora Sanitarnego, który powiadamia niezwłocznie państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz Komisję Europejską, podając powody wydanej decyzji.\"; 19) w art. 24: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Informacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą: 1) wprowadzać konsumenta w błąd w zakresie charakterystyki środka spożywczego w szczególności odnośnie do jego rodzaju, właściwości, składu, ilości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji, a w przypadku środka spożywczego powszechnie spożywanego zawierać określenia \"dietetyczny\" oraz sugerować, że jest to środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, 2) przypisywać środkowi spożywczemu: a) działania lub właściwości, których nie posiada, b) właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczenia albo odwoływać się do takich właściwości, 3) sugerować, że środek spożywczy posiada szczególne właściwości, jeżeli wszystkie podobne środki spożywcze posiadają takie właściwości.\", b) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Sposób znakowania określony na podstawie ust. 5 nie dotyczy dozwolonych substancji dodatkowych nieprzeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta. 7. Szczegółowe wymagania dotyczące znakowania suplementów diety, naturalnych wód mineralnych, naturalnych wód źródlanych i wód stołowych oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego określają przepisy wydane odpowiednio na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 3, art. 9a oraz art. 10 ust. 3.\"; 20) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Produkcję żywności, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych składników żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością lub obrót nimi wolno prowadzić, jeżeli zostaną spełnione wymagania w zakresie właściwej jakości zdrowotnej żywności, w tym wymagania dotyczące pomieszczeń, urządzeń oraz ich lokalizacji, a stan zdrowia osób biorących udział w produkcji lub obrocie żywnością będzie odpowiadał wymaganiom określonym w przepisach o chorobach zakaźnych i zakażeniach.\"; 21) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. Państwowi powiatowi inspektorzy sanitarni prowadzą wykazy zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność objętą nadzorem organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, które uzyskały decyzję w trybie określonym w art. 27 ust. 2.\"; 22) w art. 28: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kontrola wewnętrzna w zakładzie obejmuje czynności niezbędne do sprawdzenia: 1) przestrzegania warunków i zasad higieny w celu zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, 2) stosowania zasad systemu HACCP.\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Kontrolę wewnętrzną w zakładzie organizuje, prowadzi i koordynuje kierujący zakładem. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, metody i sposób prowadzenia wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej żywności i przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji, z uwzględnieniem zasad systemu HACCP, w zakładach produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz jednolite wymagania w tym zakresie stosowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej.\"; 23) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. System HACCP obejmuje następujące zasady i tryb postępowania: 1) zidentyfikowanie i ocenę zagrożeń jakości zdrowotnej żywności oraz ryzyka ich wystąpienia, a także ustalenie środków kontroli i metod przeciwdziałania tym zagrożeniom, 2) określenie krytycznych punktów kontroli w celu wyeliminowania lub ograniczania zagrożeń, 3) ustalenie dla każdego krytycznego punktu kontroli limitów rozgraniczających stany akceptowalne od nieakceptowalnych w celu zapobiegania, eliminowania lub ograniczania zidentyfikowanych zagrożeń, 4) ustalenie i wprowadzenie systemu monitorowania krytycznych punktów kontroli, 5) ustalenie działań naprawczych (korygujących), jeżeli monitorowanie wykazuje, że krytyczny punkt kontroli nie spełnia wymagań, o których mowa w pkt 3. 2. Sposób weryfikacji zasad systemu HACCP w zakładzie, w celu potwierdzenia, że postępowanie, o którym mowa w ust. 1, jest skuteczne, określa kierujący zakładem. Weryfikowanie zasad systemu HACCP obejmuje dane potwierdzające bezpieczeństwo żywności odpowiednio do wielkości zakładu i rodzaju prowadzonej działalności.\"; 24) art. 30 otrzymuje brzmienie: \"Art. 30. 1. Kierujący zakładem lub osoba przez niego upoważniona jest obowiązany wdrożyć i stosować zasady systemu HACCP. Obowiązek wdrożenia i stosowania zasad systemu HACCP nie dotyczy producentów na etapie produkcji pierwotnej, którzy, w celu zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej oraz zasad higieny, są obowiązani wdrożyć i stosować zasady dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) i dobrej praktyki higienicznej (GHP). 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, wdrażając zasady systemu HACCP w zakładzie, mogą zastosować opracowania zawarte w poradnikach dobrej praktyki produkcyjnej (GMP), dobrej praktyki higienicznej (GHP) oraz wdrażania i stosowania zasad systemu HACCP lub korzystać ze wskazówek zawartych w poradnikach przy opracowywaniu we własnym zakresie dokumentacji dotyczącej zasad systemu HACCP obowiązującej w zakładzie.\"; 25) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: \"Art. 30a. 1. Poradniki, o których mowa w art. 30 ust. 2, dla poszczególnych branż przemysłu lub handlu środkami spożywczymi, opracowują przedsiębiorcy produkujący lub wprowadzający żywność do obrotu lub związki zrzeszające tych przedsiębiorców przy udziale organizacji konsumenckich oraz w konsultacji z zainteresowanymi stronami działającymi w zakresie bezpieczeństwa żywności. Poradniki podlegają ocenie pod względem zgodności z wymaganiami higieny przez organy urzędowej kontroli żywności zgodnie z zakresem nadzoru, o którym mowa w art. 40 ust. 1 i 2, z uwzględnieniem zasad stosowanych w tym zakresie w państwach członkowskich Unii Europejskiej. 2. Poradniki, o których mowa w art. 30 ust. 2, uwzględniają potrzeby i możliwości w szczególności tych przedsiębiorców, którzy ze względu na wielkość zakładu oraz rodzaj produkowanej lub wprowadzanej do obrotu żywności: 1) prowadzą działalność na potrzeby rynków lokalnych (w gminie, na terenie której znajduje się zakład, lub gmin sąsiadujących), 2) produkują żywność lub stosują surowce do produkcji żywności zgodnie z tradycyjnymi metodami, ustalonymi wieloletnią praktyką lub tradycją charakterystyczną dla danej żywności, 3) prowadzą działalność w regionach szczególnych ze względu na położenie geograficzne lub dostępność do zaopatrzenia.\"; 26) uchyla się art. 32; 27) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe wymagania higieniczno-sanitarne dotyczące zakładów i ich wyposażenia, 2) warunki sanitarne oraz wymagania w zakresie przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji i w obrocie środkami spożywczymi, dozwolonymi substancjami dodatkowymi lub innymi składnikami żywności, w tym szczególnie wymagania dotyczące środków spożywczych sprzedawanych luzem, łatwo psujących się, sypkich oraz nieopakowanych, z wyłączeniem pozyskiwania produktów pierwotnych i produkcji środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktów z żywnością - mając na względzie obowiązujące w Unii Europejskiej wymagania zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz bezpieczeństwa sprzedaży artykułów niebędących środkami spożywczymi w zakładach sprzedających żywność. 2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, dotyczą w szczególności: 1) stanu technicznego budynków, pomieszczeń i instalacji, 2) jakości wody, pary wodnej, lodu i powietrza, 3) gromadzenia i przechowywania odpadów z żywności, 4) narzędzi, urządzeń i wyposażenia zakładu, 5) osób wykonujących prace przy produkcji i w obrocie żywnością.\"; 28) uchyla się art. 34; 29) art. 35 otrzymuje brzmienie: \"Art. 35. 1. Przy pracach w procesie produkcji lub w obrocie, które wymagają stykania się z żywnością, dozwolonymi substancjami dodatkowymi lub innymi składnikami żywności, nie wolno zatrudniać osób, które nie mogą wykonywać prac określonych przepisami o chorobach zakaźnych i zakażeniach. 2. Zasady i tryb wykonywania badań lekarskich osób, o których mowa w ust. 1, do celów sanitarno-epidemiologicznych określają przepisy o chorobach zakaźnych i zakażeniach. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany przechowywać orzeczenia lekarskie wydane na podstawie badań lekarskich osób, o których mowa w ust. 1, do celów sanitarno-epidemiologicznych i udostępniać je na żądanie organów urzędowej kontroli żywności. 4. Osoby biorące udział w procesie produkcji środków spożywczych, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych składników żywności lub w obrocie nimi są przez przedsiębiorcę nadzorowane, instruowane i szkolone w zakresie przestrzegania zasad higieny odpowiednio do wykonywanej pracy. 5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do produkcji i wprowadzania do obrotu materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.\"; 30) w art. 36: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zakład żywienia zbiorowego typu zamkniętego ma obowiązek przechowywać próbki wszystkich potraw wchodzących w skład każdego posiłku.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania obowiązujące w zakładach żywienia zbiorowego typu zamkniętego, mając na względzie normy żywienia oraz wymagania higieniczne i sanitarne, o których mowa w art. 33.\"; 31) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Osoby zajmujące się handlem obwoźnym muszą spełniać wymagania, o których mowa w art. 35 ust. 1-3, oraz przestrzegać zasad higieny.\"; 32) w art. 40: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zadania ministra właściwego do spraw zdrowia oraz ministra właściwego do spraw rolnictwa, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują zarządzanie ryzykiem w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa żywności przy udziale organów urzędowej kontroli żywności.\", b) w ust. 3 wyrazy \"systemu HACCP\" zastępuje się wyrazami \"zasad systemu HACCP\", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Nadzór na jakością zdrowotną artykułów, o których mowa w ust. 3, przywożonych z zagranicy, przewożonych lub wywożonych za granicę sprawują organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, z zastrzeżeniem ust. 5.\", d) w ust. 5 pkt 8-10 otrzymują brzmienie: \"8) przywozem z państw niebędących członkami Unii Europejskiej, przewozem lub wywozem do państw niebędących członkami Unii Europejskiej żywności pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i suplementów diety, 9) działalnością związaną ze sprzedażą bezpośrednią żywności pochodzenia zwierzęcego określoną w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 10) wdrażaniem i stosowaniem zasad systemu HACCP obowiązujących w zakładach przedsiębiorców produkujących żywność pochodzenia zwierzęcego.\"; 33) po art. 40 dodaje się art. 40a-40c w brzmieniu: \"Art. 40a. 1. W celu zapewnienia naukowych podstaw analizy ryzyka zagrożenia zdrowia jednostki badawczo-rozwojowe podlegające ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa określają i koordynują programy monitoringu żywności i żywienia realizowane przez organy urzędowej kontroli żywności oraz opracowują opinie naukowe niezbędne dla oceny ryzyka. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek badawczo-rozwojowych, o których mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności, kompetencje jednostki i kwalifikacje personelu oraz wymagania w tym zakresie obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej. 3. Powołuje się Radę do Spraw Monitoringu, zwaną dalej \"Radą\". 4. W skład Rady wchodzi: 1) po jednym przedstawicielu każdej jednostki badawczo-rozwojowej, o których mowa w ust. 1, 2) siedmiu przedstawicieli nauki reprezentujących kierunki badań objęte zakresem monitoringu, z uczelni rolniczych i medycznych oraz jednostek badawczo-rozwojowych niebędących wykonawcami badań, 3) po dwóch przedstawicieli ministra właściwego do spraw zdrowia oraz ministra właściwego do spraw rolnictwa, 4) po jednym przedstawicielu ministra właściwego do spraw środowiska oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 5. Przewodniczącym Rady jest przedstawiciel ministra właściwego do spraw zdrowia, a zastępcą przewodniczącego - przedstawiciel ministra właściwego do spraw rolnictwa. 6. Do zadań Rady należą sprawy związane z funkcjonowaniem programu monitoringu na potrzeby analizy ryzyka, a w szczególności: 1) przygotowywanie perspektywicznych kierunków badań monitoringowych, 2) przygotowywanie okresowych planów badań monitoringowych, 3) opiniowanie wykonanych badań w odniesieniu do założonych celów i uzyskiwanych wyników oraz raportu z badań monitoringowych przygotowywanego corocznie przez jednostki badawczo-rozwojowe prowadzące badania monitoringowe, 4) współudział w upowszechnianiu wyników badań, publikowanych w raporcie z badań monitoringowych w ramach działalności zawodowej członków Rady, 5) współpraca z organami urzędowej kontroli żywności, 6) doradztwo naukowe na rzecz organów urzędowej kontroli żywności. 7. Dokumenty, o których mowa w ust. 6 pkt 1-3, są przedstawiane przez Radę do akceptacji ministra właściwego do spraw zdrowia i ministra właściwego do spraw rolnictwa. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin pracy Rady, biorąc pod uwagę zakres jej obowiązków. 9. Członkom Rady za udział w posiedzeniach przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży na obszarze kraju przewidzianych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.)[3]. 10. Obsługę sekretariatu Rady oraz publikacje raportu zapewnia minister właściwy do spraw zdrowia."}
{"id":"2003_2020_14","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 43, który wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ustawę z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych, ustawę z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolnospożywczych, ustawę z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt, ustawę z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1408, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122, poz. 1144 i Nr 130, poz. 1187. [3] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 166, poz. 1608. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122, poz. 1144, Nr 165, poz. 1590 i Nr ..., poz. .... [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 29, poz. 320, Nr 42, poz. 473, Nr 63, poz. 634, Nr 125, poz. 1367, Nr 126, poz. 1382 i Nr 128, poz. 1407 i 1408, z 2002 r. Nr 37, poz. 329, Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717. [6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122, poz. 1144 i Nr 165, poz. 1590. [7] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1802 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360."}
{"id":"2003_2020_2","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, z późn. zm.)[5] w art. 36 wprowadza się następujące zmiany: 1) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Za badania laboratoryjne i inne czynności związane z wydaniem oceny o środkach spożywczych, substancjach dodatkowych dozwolonych oraz materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością wywożonych za granicę pobiera się od przedsiębiorców, na rzecz których są one wykonywane, opłaty w wysokości określonej w ust. 1, choćby badania związane z wydaniem oceny nie wykazywały naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych.\", 2) w ust. 4 wyrazy \"ust. 1-3\" zastępuje się wyrazami \"ust. 1-3a\"."}
{"id":"2003_2020_3","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1398 i Nr 238, poz. 2019 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 137, poz. 1299) w art. 40 w ust. 1 po pkt 15a dodaje się pkt 15b w brzmieniu: \"15b) powiadamianie podpunktu krajowego punktu kontaktowego sieci systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (systemu RASFF),\"."}
{"id":"2003_2020_4","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.)[6] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 35 w ust. 1: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) sprawowanie nadzoru nad jakością zdrowotną żywności pochodzenia zwierzęcego, w tym nad warunkami sanitarnymi jej pozyskiwania, produkcji, przetwarzania, składowania, transportu oraz sprzedaży bezpośredniej, a także zbieranie i przekazywanie informacji o niebezpiecznych produktach żywnościowych pochodzenia zwierzęcego w ramach systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (systemu RASFF),\", b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) przyjmowanie informacji o niebezpiecznych produktach żywnościowych pochodzenia roślinnego oraz środkach żywienia zwierząt od organów Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych - w zakresie kompetencji tych inspekcji oraz ocena ryzyka i stopnia zagrożenia spowodowanego niebezpiecznym produktem żywnościowym lub środkiem żywienia zwierząt, a następnie przekazywanie tych informacji do kierującego siecią systemu RASFF,\"; 2) w art. 39a po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Główny Lekarz Weterynarii: 1) tworzy podpunkt krajowego punktu kontaktowego sieci systemu RASFF realizującego zadania, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 4 i 4a, i kieruje pracami tego podpunktu, 2) jest odpowiedzialny za zbieranie informacji dotyczących wszystkich stwierdzonych przypadków niebezpiecznej żywności pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i środków żywienia zwierząt - w zakresie objętym kompetencjami Inspekcji Weterynaryjnej, Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów RolnoSpożywczych - i przekazywanie tych informacji do krajowego punktu kontaktowego sieci systemu RASFF.\"."}
{"id":"2003_2020_40b","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 40b. 1. Nadzór, o którym mowa w art. 40 ust. 3-5, obejmuje zadania dotyczące powiadamiania o niebezpiecznej żywności, w tym żywności pochodzenia zwierzęcego, dozwolonych substancjach dodatkowych i innych składnikach żywności oraz środkach żywienia zwierząt gospodarskich określonych w przepisach o środkach żywienia zwierząt, w ramach sieci systemu RASFF. 2. Główny Inspektor Sanitarny kieruje siecią systemu RASFF oraz: 1) tworzy krajowy punkt kontaktowy systemu RASFF, zwany dalej \"KPK\", 2) jest odpowiedzialny za funkcjonowanie KPK, 3) powiadamia Komisję Europejską o zarejestrowanej w Rzeczypospolitej Polskiej niebezpiecznej żywności oraz środkach żywienia zwierząt. 3. Nadzór określony w art. 40 ust. 2 obejmuje funkcjonowanie podpunktu KPK, o którym mowa w art. 39a ust. 1a ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.)[4]."}
{"id":"2003_2020_40c","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 40c. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia współpracuje z Europejskim Urzędem do Spraw Bezpieczeństwa Żywności, zwanym dalej \"Urzędem\". 2. Współpraca, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 1) wyznaczanie przedstawiciela do Forum Doradczego Urzędu, 2) składanie do Urzędu wniosków o wydanie opinii naukowych w sprawach objętych zakresem działania Urzędu, 3) przekazywanie Urzędowi zgromadzonych danych naukowych dotyczących bezpieczeństwa żywności, 4) przekazywanie, na żądanie Urzędu, dodatkowych danych niezbędnych do oceny ryzyka, 5) wyznaczanie jednostek badawczo-rozwojowych, które mogą uczestniczyć w wypełnianiu zadań Urzędu, w szczególności przez wydawanie opinii naukowych.\"; 34) art. 41 otrzymuje brzmienie: \"Art. 41. 1. Właściwi państwowi graniczni inspektorzy sanitarni przeprowadzają równocześnie z kontrolą celną, graniczną kontrolę sanitarną, z zastrzeżeniem ust. 2, obejmującą: 1) jakość zdrowotną środków spożywczych, dozwolonych substancji dodatkowych, innych składników żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, 2) przydatność do produkcji przywożonych z zagranicy i wywożonych za granicę substancji pomagających w przetwarzaniu. 2. W przypadkach konieczności wykonania specjalistycznych badań laboratoryjnych lub w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach żywność oraz materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością mogą zostać, za zgodą organu celnego, objęte procedurą tranzytu zgodnie z przepisami prawa celnego w celu: 1) składowania w miejscu i na warunkach określonych przez państwowego granicznego inspektora sanitarnego do czasu uzyskania wyników badań pobranych próbek albo 2) skierowania do miejsca przeznaczenia w celu przeprowadzenia kontroli jakości zdrowotnej przez właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej. 3. Graniczna kontrola sanitarna środków spożywczych, dozwolonych substancji dodatkowych, innych składników żywności lub substancji pomagających w przetwarzaniu oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością wywożonych za granicę może być dokonana przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego na podstawie wniosku o dokonanie granicznej kontroli sanitarnej złożonego nie później niż 48 godzin, a w przypadku środków spożywczych nietrwałych mikrobiologicznie nie później niż 24 godziny przed planowanym wywozem. 4. W wyniku przeprowadzonej kontroli właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej wydaje: 1) świadectwo jakości zdrowotnej artykułów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 3, 2) świadectwo przydatności do produkcji substancji pomagających w przetwarzaniu. 5. Odpłatność za dokonanie granicznej kontroli sanitarnej artykułów wywożonych za granicę określają przepisy dotyczące Państwowej Inspekcji Sanitarnej. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i zakres przeprowadzania kontroli, o których mowa w ust. 1, 2) szczegółowe wskazania dotyczące częstotliwości wykonywania badań laboratoryjnych, 3) rodzaje badań laboratoryjnych, 4) wzór wniosku o dokonanie granicznej kontroli sanitarnej środków spożywczych, o którym mowa w ust. 1 i 3, 5) wzory świadectw, o których mowa w ust. 4 - mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa żywności. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej oraz ministrem właściwym do spraw transportu - wykaz przejść granicznych, przez które środki spożywcze, dozwolone substancje dodatkowe lub inne składniki żywności, substancje pomagające w przetwarzaniu oraz materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością mogą być wprowadzane na polski obszar celny lub wywożone za granicę, 2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych - sposób współpracy organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej z organami celnymi w zakresie granicznej kontroli sanitarnej - mając na względzie konieczność sanitarnego zabezpieczenia granic państwa i zapewnienie właściwej jakości zdrowotnej artykułów, o których mowa w ust. 1. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów, które podlegają granicznej kontroli sanitarnej, z uwzględnieniem ich klasyfikacji według kodów taryfy celnej.\"; 35) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W razie uzasadnionego niebezpieczeństwa zagrożenia epidemicznego kraju lub bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia człowieka minister właściwy do spraw zdrowia wprowadzi, w drodze rozporządzenia, zakaz wprowadzania środków spożywczych, o których mowa w ust. 1, na polski obszar celny, mając na względzie konieczność sanitarnego zabezpieczenia granic państwa.\"; 36) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Ocena jakości zdrowotnej środków spożywczych, dozwolonych substancji dodatkowych lub innych składników żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością objętych nadzorem organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest potwierdzona świadectwem jakości zdrowotnej oraz może być poprzedzona badaniami laboratoryjnymi.\"; 37) w art. 44: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Badania laboratoryjne, o których mowa w art. 43, wykonują akredytowane: 1) laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej, 2) laboratoria referencyjne.\", b) uchyla się ust. 3, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz laboratoriów referencyjnych, mając na względzie zapewnienie wykonywania zadań, o których mowa w ust. 2.\"; 38) w art. 48 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy \"systemu HACCP\" zastępuje się wyrazami \"zasad systemu HACCP\"; 39) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. Kto produkuje lub wprowadza do obrotu środki spożywcze zafałszowane, dozwolone substancje dodatkowe, inne składniki żywności lub substancje pomagające w przetwarzaniu jako artykuły odpowiadające wymaganiom określonym w ustawie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.\"; 40) w art. 51 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) narusza zasady, o których mowa w art. 10 ust. 2, art. 12, art. 22, art. 24, art. 35 ust. 1 i 3, art. 36, art. 37 i art. 39 ust. 3,\"; 41) w art. 61: a) uchyla się pkt 1, b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) art. 10 ust. 3, art. 28 ust. 2-4, art. 30 oraz art. 48 ust. 1 w zakresie wprowadzania zasad systemu HACCP obowiązują od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.\"; 42) użyte w ustawie w różnym przypadku wyrazy \"Inspekcja Sanitarna\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"Państwowa Inspekcja Sanitarna\"; 43) użyte w ustawie w różnym przypadku wyrazy \"polski obszar celny\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"terytorium Rzeczypospolitej Polskiej\"."}
{"id":"2003_2020_5","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 123, poz. 1350 oraz z 2003 r. Nr 165, poz. 1590) w art. 39 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. O podjętych decyzjach organy, o których mowa w ust. 1, powiadamiają podpunkt krajowego punktu kontaktowego w ramach sieci systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (systemu RASFF).\"."}
{"id":"2003_2020_6","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolnospożywczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 44, z późn. zm.)[7] w art. 17 w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. d w brzmieniu: \"d) powiadamianie podpunktu krajowego punktu kontaktowego w ramach sieci systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (systemu RASFF) o podjętych decyzjach dotyczących niebezpiecznych artykułów rolno-spożywczych,\"."}
{"id":"2003_2020_7","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. Nr 135, poz. 1145) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 14 uchyla się lit. a; 2) w art. 15 uchyla się pkt 3."}
{"id":"2003_2020_8","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 8. Rejestr decyzji zezwalających dotyczących nowej żywności staje się z dniem wejścia w życie ustawy załącznikiem do rejestru nowej żywności dopuszczonej do produkcji lub obrotu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_2020_9","title":"Ustawa z dnia 30 października 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 9. Do czasu zakończenia procesu akredytacji laboratoriów na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. Nr 166, poz. 1360) badania laboratoryjne w zakresie urzędowej kontroli żywności wykonują istniejące laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz laboratoria innych organów kontroli żywności i laboratoria referencyjne."}
{"id":"2003_2037_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 2052 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 624) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 3 w pkt 1 po lit. c dodaje się lit. ca w brzmieniu: „ca) spółkę prawa handlowego, której wyłącznym udziałowcem albo akcjonariuszem jest Skarb Państwa, będącą operatorem systemu przesyłowego albo posiadającą koncesję na przesyłanie paliw ciekłych, w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 220, 791, 1089, 1387 i 1566),”; 2) w art. 3 w ust. 5 w pkt 1 po lit. b dodaje się lit. ba w brzmieniu: „ba) spółka, o której mowa w art. 2a ust. 3 pkt 1 lit. ca,”; 3) w art. 3a w ust. 2 w pkt 3 na końcu kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) udziałów i akcji na rzecz spółki, o której mowa w art. 2a ust. 3 pkt 1 lit. ca.”; 4) w art. 4: a) w ust. 4 w pkt 2 w lit. d na końcu średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) przez spółkę, o której mowa w art. 2a ust. 3 pkt 1 lit. ca;”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Przepisy ust. 1–3, ust. 4 pkt 2 lit. b–e, ust. 5, art. 3 ust. 10 i 11 oraz art. 3a ust. 3 stosuje się odpowiednio do nabycia udziałów i akcji w spółce prawa handlowego, która jest właścicielem nieruchomości rolnej, z wyłączeniem przypadku, gdy nabywcą udziałów i akcji jest Skarb Państwa.”."}
{"id":"2003_2037_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego","text":"Art. 2. Wszczęte na podstawie ustawy zmienianej w art. 1 i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania dotyczące nabycia przez spółkę, o której mowa w art. 2a ust. 3 pkt 1 lit. ca ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nieruchomości rolnych, lub nabycia przez tę spółkę udziałów i akcji spółki prawa handlowego, która jest właścicielem nieruchomości rolnej, podlegają umorzeniu z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2037_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_2049_1","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w sprawie statusu Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanego w Warszawie w dniu 28 czerwca 2017 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w sprawie statusu Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanego w Warszawie w dniu 28 czerwca 2017 r."}
{"id":"2003_2049_2","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w sprawie statusu Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanego w Warszawie w dniu 28 czerwca 2017 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_2050_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz ustawy Prawo bankowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.[1])) w art. 32a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kasy są obowiązane realizować wpłaty dokonywane gotówką oraz polecenia przelewu dotyczące należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[2])) oraz rozporządzenia nr 2913\/92\/EWG z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003), bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 2 dni roboczych od dnia przyjęcia gotówki lub obciążenia rachunku członka kasy.”."}
{"id":"2003_2050_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz ustawy Prawo bankowe","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[3])) w art. 112a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Banki są obowiązane realizować wpłaty dokonywane gotówką oraz polecenia przelewu dotyczące należności, do których stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003), bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 2 dni roboczych od dnia przyjęcia gotówki lub obciążenia rachunku bankowego posiadacza tego rachunku.”."}
{"id":"2003_2050_3","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz ustawy Prawo bankowe","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1178, z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 100, poz. 1081, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2004 r. Nr 68, poz. 623 i Nr 146, poz. 1546, z 2006 r. Nr 183, poz. 1354 oraz z 2009 r. Nr 50, poz. 403. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 44, poz. 362 i Nr 57, poz. 466. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401 i Nr 245, poz. 1775, z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 192, poz. 1179, Nr 209, poz. 1315 i Nr 231, poz. 1546 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545 i Nr 71, poz. 609."}
{"id":"2003_2078_1","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o nowym połączeniu polskiej drogi krajowej nr 78 i czeskiej drogi I\/58 oraz o budowie nowego mostu granicznego przez rzekę Odrę w rejonie Chałupek i Bohumina, sporządzonej w Katowicach dnia 25 sierpnia 2001 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o nowym połączeniu polskiej drogi krajowej nr 78 i czeskiej drogi I\/58 oraz o budowie nowego mostu granicznego przez rzekę Odrę w rejonie Chałupek i Bohumina, sporządzonej w Katowicach dnia 25 sierpnia 2001 r."}
{"id":"2003_2078_2","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o nowym połączeniu polskiej drogi krajowej nr 78 i czeskiej drogi I\/58 oraz o budowie nowego mostu granicznego przez rzekę Odrę w rejonie Chałupek i Bohumina, sporządzonej w Katowicach dnia 25 sierpnia 2001 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_2079_1","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kirgiskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 19 listopada 1998 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kirgiskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 19 listopada 1998 r."}
{"id":"2003_2079_2","title":"Ustawa z dnia 17 października 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kirgiskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 19 listopada 1998 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_2081_1","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów oraz statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, nie obowiązują.\"; 2) w art. 9{1} § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Pracodawca przekazuje porozumienie właściwemu inspektorowi pracy.\"; 3) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. Nawiązanie stosunku pracy oraz ustalenie warunków pracy i płacy, bez względu na podstawę prawną tego stosunku, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika.\"; 4) art. 11{3} otrzymuje brzmienie: \"Art. 11{3}. Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy - jest niedopuszczalna.\"; 5) w art. 18 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Postanowienia umów o pracę i innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu są nieważne. Zamiast takich postanowień stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy, a w razie braku takich przepisów postanowienia te należy zastąpić odpowiednimi postanowieniami nie mającymi charakteru dyskryminacyjnego.\"; 6) w dziale pierwszym rozdział IIa otrzymuje brzmienie: \"Rozdział IIa Równe traktowanie w zatrudnieniu"}
{"id":"2003_2081_10","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 107, poz. 1127) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Do dnia 31 grudnia 2008 r. ponadzakładowy układ zbiorowy pracy ze strony pracodawców zawiera: 1) właściwy minister lub centralny organ administracji rządowej - w imieniu pracodawców zatrudniających pracowników państwowych jednostek sfery budżetowej niezrzeszonych w organizacji pracodawców, 2) odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa oraz przewodniczący zarządu związku międzygminnego lub powiatowego - w imieniu pracodawców zatrudniających pracowników samorządowych jednostek sfery budżetowej niezrzeszonych w organizacji pracodawców.\"; 2) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy, zawarty przez organy określone w art. 9 oraz w art. 241{14} § 1 pkt 2 lit. b i lit. c Kodeksu pracy w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy, obowiązuje do dnia 31 grudnia 2008 r. Układ nie obowiązuje jednak u tych pracodawców, których pracownicy zostaną objęci przed tym terminem ponadzakładowym układem zbiorowym pracy zawartym przez organizację pracodawców. Przepis art. 241{8} § 2 Kodeksu pracy stosuje się.\"."}
{"id":"2003_2081_108b","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 108b. Nauczyciel akademicki może zrezygnować z udzielonego urlopu wychowawczego: 1) w każdym czasie - za zgodą organu udzielającego urlopu, 2) z początkiem roku akademickiego - po uprzednim zawiadomieniu organu udzielającego urlopu, co najmniej na 3 miesiące przed zamierzonym terminem podjęcia pracy."}
{"id":"2003_2081_108c","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 108c. 1. W przypadku wykorzystywania urlopu wychowawczego nauczyciel akademicki nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego z dniem rozpoczęcia czasu wolnego od zajęć dydaktycznych po zakończeniu urlopu wychowawczego. 2. Nauczycielowi akademickiemu, który w związku z rozpoczęciem urlopu wychowawczego nie może wykorzystać przypadającego w czasie wolnym od zajęć dydaktycznych urlopu wypoczynkowego, do którego nabył prawo - termin zakończenia urlopu wychowawczego powinien przypadać na koniec zajęć dydaktycznych.\"."}
{"id":"2003_2081_11","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. Nr 106, poz. 1148) w art. 96 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W postępowaniu mandatowym można nałożyć grzywnę w wysokości do 500 złotych, a w sprawach, w których oskarżycielem publicznym jest inspektor pracy oraz w wypadku, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu wykroczeń - do 1 000 złotych.\"."}
{"id":"2003_2081_12","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 5: a) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) będącemu członkiem specjalnego zespołu negocjacyjnego lub europejskiej rady zakładowej,\", b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) powołanemu do odbycia czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych.\"; 2) w art. 7 po wyrazach \"art. 177 § 4 i 5\" dodaje się wyrazy \" , art. 1861\"."}
{"id":"2003_2081_128","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 128. § 1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. § 2. Ilekroć w przepisach działu jest mowa o: 1) pracy zmianowej - należy przez to rozumieć wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni, 2) pracownikach zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy - należy przez to rozumieć pracowników kierujących jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępców lub pracowników wchodzących w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy oraz głównych księgowych. § 3. Do celów rozliczania czasu pracy pracownika: 1) przez dobę - należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, 2) przez tydzień - należy rozumieć 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego. Rozdział II Normy i ogólny wymiar czasu pracy"}
{"id":"2003_2081_129","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 129. § 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem § 2 oraz art. 135-138, 143 i 144. § 2. W rolnictwie i hodowli, a także przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób może być wprowadzony okres rozliczeniowy nie przekraczający 6 miesięcy, a jeżeli jest to dodatkowo uzasadnione nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy - okres rozliczeniowy nie przekraczający 12 miesięcy. Nie jest jednak dopuszczalne stosowanie przedłużonego okresu rozliczeniowego w systemach czasu pracy, o których mowa w art. 135-138."}
{"id":"2003_2081_13","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 13. Pracodawca w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy informuje na piśmie pracowników, z którymi zostały zawarte umowy o pracę przed tym dniem, o warunkach zatrudnienia i uprawnieniach pracowniczych, o których mowa w art. 29 § 3 Kodeksu pracy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_2081_130","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 130. § 1. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, ustalany zgodnie z art. 129 § 1, oblicza się: 1) mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie 2) dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku. § 2. Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Jeżeli jednak w tygodniu obejmującym siedem dni od poniedziałku do niedzieli, wystąpią dwa święta w inne dni niż niedziela, obniżenie wymiaru czasu pracy o 8 godzin następuje tylko z tytułu jednego z tych świąt. § 3. Wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z art. 129 § 1, ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy."}
{"id":"2003_2081_131","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 131. § 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. § 2. Ograniczenie przewidziane w § 1 nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy. Rozdział III Okresy odpoczynku"}
{"id":"2003_2081_132","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 132. § 1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, z zastrzeżeniem § 3 oraz art. 136 § 2 i art. 137. § 2. Przepis § 1 nie dotyczy: 1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, 2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. § 3. W przypadkach określonych w § 2 pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym, równoważny okres odpoczynku."}
{"id":"2003_2081_133","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 133. § 1. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. § 2. W przypadkach określonych w art. 132 § 2 oraz w przypadku zmiany pory wykonywania pracy przez pracownika w związku z jego przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny. § 3. Odpoczynek, o którym mowa w § 1 i 2, powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, poczynając od godziny 6.00 w tym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. § 4. W przypadkach dozwolonej pracy w niedzielę odpoczynek, o którym mowa w § 1 i 2, może przypadać w innym dniu niż niedziela."}
{"id":"2003_2081_134","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 134. Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy. Rozdział IV Systemy i rozkłady czasu pracy"}
{"id":"2003_2081_135","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 135. § 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. § 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 3 miesięcy. § 3. Przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 4 miesięcy."}
{"id":"2003_2081_136","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 136. § 1. Przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 16 godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 1 miesiąca. § 2. W systemie czasu pracy, o którym mowa w § 1, pracownikowi przysługuje, bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku przewidzianego w art. 133."}
{"id":"2003_2081_137","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 137. Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 1 miesiąca. Przepisy art. 135 § 2 i 3 oraz art. 136 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2081_138","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 138. § 1. Przy pracach, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane (praca w ruchu ciągłym), może być stosowany system czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 43 godzin przeciętnie na tydzień w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 4 tygodni, a jednego dnia w niektórych tygodniach w tym okresie dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużony do 12 godzin. Za każdą godzinę pracy powyżej 8 godzin na dobę w dniu wykonywania pracy w przedłużonym wymiarze czasu pracy pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 151{1} § 1 pkt 1. § 2. Przepis § 1 stosuje się także w przypadku, gdy praca nie może być wstrzymana ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności. § 3. W przypadkach określonych w § 1 i 2 obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się: 1) mnożąc 8 godzin przez liczbę dni kalendarzowych przypadających w okresie rozliczeniowym, z wyłączeniem niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a następnie 2) dodając do otrzymanej liczby liczbę godzin odpowiadającą przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy. § 4. Liczba godzin odpowiadająca przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy nie może przekraczać 4 godzin na każdy tydzień okresu rozliczeniowego, w którym następuje przedłużenie czasu pracy. § 5. Przepisy art. 130 § 2 zdanie drugie i § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2081_139","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 139. § 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin. Przerwy nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju. § 2. Systemu przerywanego czasu pracy nie stosuje się do pracownika objętego systemem czasu pracy, o którym mowa w art. 135-138, 143 i 144. § 3. System przerywanego czasu pracy wprowadza się w układzie zbiorowym pracy, z zastrzeżeniem § 4. § 4. U pracodawcy będącego osobą fizyczną, prowadzącego działalność w zakresie rolnictwa i hodowli, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, system przerywanego czasu pracy może być stosowany na podstawie umowy o pracę. Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas przerwy, o której mowa w § 1, jeżeli wynika to z umowy o pracę."}
{"id":"2003_2081_14","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 14. Do umów o pracę zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy w innej formie niż pisemna, w zakresie terminu i sposobu potwierdzenia rodzaju umowy i jej warunków, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2081_140","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 140. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych w art. 129."}
{"id":"2003_2081_141","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 141. § 1. Pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy nie wliczaną do czasu pracy, w wymiarze nie przekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. § 2. Przerwę w pracy, o której mowa w § 1, wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy."}
{"id":"2003_2081_142","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 142. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny rozkład jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty."}
{"id":"2003_2081_143","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 143. Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system skróconego tygodnia pracy. W tym systemie jest dopuszczalne wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 1 miesiąca."}
{"id":"2003_2081_144","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 144. Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 1 miesiąca."}
{"id":"2003_2081_145","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 145. § 1. Skrócenie czasu pracy poniżej norm określonych w art. 129 § 1 dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obniżeniu tych norm, a w przypadku pracy monotonnej lub pracy w ustalonym z góry tempie polega na wprowadzeniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. § 2. Wykaz prac, o których mowa w § 1, ustala pracodawca po konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami w trybie i na zasadach określonych w art. 237{11a} i art. 237{13a} oraz po zasięgnięciu opinii lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami."}
{"id":"2003_2081_146","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 146. Praca zmianowa jest dopuszczalna bez względu na stosowany system czasu pracy."}
{"id":"2003_2081_147","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 147. W każdym systemie czasu pracy, jeżeli przewiduje on rozkład czasu pracy obejmujący pracę w niedziele i święta, pracownikom zapewnia się łączną liczbę dni wolnych od pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym odpowiadającą co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy przypadających w tym okresie."}
{"id":"2003_2081_148","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 148. W systemach i rozkładach czasu pracy, o których mowa w art. 135138, 143 i 144, czas pracy: 1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, 2) pracownic w ciąży, 3) pracowników opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez ich zgody - nie może przekraczać 8 godzin. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nie przepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy."}
{"id":"2003_2081_149","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 149. § 1. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie. § 2. W stosunku do pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej nie ewidencjonuje się godzin pracy."}
{"id":"2003_2081_15","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 15. Przepisy art. 25{1} Kodeksu pracy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się do umów o pracę zawartych lub zmienianych w sposób określony w tych przepisach od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_2081_150","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 150. § 1. Systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy, z zastrzeżeniem § 2 i 3 oraz art. 139 § 3 i 4. § 2. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, a także pracodawca, u którego zakładowa organizacja związkowa nie wyraża zgody na ustalenie lub zmianę systemów i rozkładów czasu pracy oraz okresów rozliczeniowych czasu pracy, może stosować okresy rozliczeniowe czasu pracy określone w art. 129 § 2 i w art. 135 § 2 i 3 - po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy. § 3. Zastosowanie do pracownika systemów czasu pracy, o których mowa w art. 143 i 144, następuje na podstawie umowy o pracę. § 4. Do obwieszczenia, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 104{3}. Rozdział V Praca w godzinach nadliczbowych"}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151. § 1. Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie: 1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, 2) szczególnych potrzeb pracodawcy. § 2. Przepisu § 1 pkt 2 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. § 3. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami określonymi w § 1 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym. § 4. W układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy, jest dopuszczalne ustalenie innej liczby godzin nadliczbowych w roku kalendarzowym niż określona w § 3. § 5. Strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 151{1} § 1."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{1}. § 1. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości: 1) 100% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających: a) w nocy, b) w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, 2) 50% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż określony w pkt 1. § 2. Dodatek w wysokości określonej w § 1 pkt 1 przysługuje także za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w § 1. § 3. Wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatku, o którym mowa w § 1, obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. § 4. W stosunku do pracowników wykonujących stale pracę poza zakładem pracy wynagrodzenie wraz z dodatkiem, o którym mowa w § 1, może być zastąpione ryczałtem, którego wysokość powinna odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w godzinach nadliczbowych."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{2}. § 1. W zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy. § 2. Udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych może nastąpić także bez wniosku pracownika. W takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy, najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy. § 3. W przypadkach określonych w § 1 i 2 pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{3}. Pracownikowi, który ze względu na okoliczności przewidziane w art. 151 § 1 wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy udzielony pracownikowi do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z nim uzgodnionym."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{4}. § 1. Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w art. 151{1} § 1, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{5}. § 1. Pracodawca może zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę (dyżur). § 2. Czasu dyżuru nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy. Czas pełnienia dyżuru nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku, o którym mowa w art. 132 i 133. § 3. Za czas dyżuru, z wyjątkiem dyżuru pełnionego w domu, pracownikowi przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego - wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. § 4. Przepisu § 2 zdanie drugie oraz § 3 nie stosuje się do pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{6}. § 1. W razie ustania stosunku pracy przed upływem okresu rozliczeniowego pracownikowi przysługuje, oprócz normalnego wynagrodzenia, prawo do dodatku, o którym mowa w art. 151{1} § 1, jeżeli w okresie od początku okresu rozliczeniowego do dnia ustania stosunku pracy pracował w wymiarze godzin przekraczającym normy czasu pracy, o których mowa w art. 129. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie nawiązania stosunku pracy w trakcie okresu rozliczeniowego. Rozdział VI Praca w porze nocnej"}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{7}. § 1. Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 21.00 a 7.00. § 2. Pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej 1\/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną, jest pracującym w nocy. § 3. Czas pracy pracującego w nocy nie może przekraczać 8 godzin na dobę, jeżeli wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. § 4. Wykaz prac, o których mowa w § 3, określa pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową, a jeżeli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - z przedstawicielami pracowników wybranymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy, oraz po zasięgnięciu opinii lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia pracowników. § 5. Przepis § 3 nie dotyczy: 1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, 2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. § 6. Na pisemny wniosek pracownika, o którym mowa w § 2, pracodawca informuje właściwego inspektora pracy o zatrudnianiu pracowników pracujących w nocy."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{8}. § 1. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. § 2. W stosunku do pracowników wykonujących pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy dodatek, o którym mowa w § 1, może być zastąpiony ryczałtem, którego wysokość odpowiada przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej. Rozdział VII Praca w niedziele i święta"}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{9}. § 1. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy. § 2. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{10}. Praca w niedziele i święta jest dozwolona: 1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, 2) w ruchu ciągłym, 3) przy pracy zmianowej, 4) przy niezbędnych remontach, 5) w transporcie i w komunikacji, 6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych, 7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, 8) w rolnictwie i hodowli, 9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w: a) placówkach handlowych, b) zakładach świadczących usługi dla ludności, c) gastronomii, d) zakładach hotelarskich, e) jednostkach gospodarki komunalnej, f) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych, g) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zapewniających całodobową opiekę, h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku, 10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{11}. § 1. Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach, o których mowa w art. 151{10} pkt 1-9, pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy: 1) w zamian za pracę w niedzielę - w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli, 2) w zamian za pracę w święto - w ciągu okresu rozliczeniowego. § 2. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 1 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie - dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 151{1} § 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w niedzielę. § 3. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 2 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 151{1} § 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w święto. § 4. Do pracy w święto przypadające w niedzielę stosuje się przepisy dotyczące pracy w niedzielę."}
{"id":"2003_2081_151","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 151{12}. Pracownik pracujący w niedziele powinien korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Nie dotyczy to pracownika zatrudnionego w systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 144.\"; 37) art. 153 otrzymuje brzmienie: \"Art. 153. § 1. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1\/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. § 2. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.\"; 38) art. 154 otrzymuje brzmienie: \"Art. 154. § 1. Wymiar urlopu wynosi: 1) 20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat, 2) 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat. § 2. Wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony w § 1; niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. § 3. Wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym, ustalony na podstawie § 1 i 2, nie może przekroczyć wymiaru określonego w § 1.\"; 39) w art. 154{1} dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: \"§ 2. W przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.\"; 40) po art. 154{1} dodaje się art. 154{2} w brzmieniu: \"Art. 154{2}. § 1. Urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu, z zastrzeżeniem § 4. § 2. Przy udzielaniu urlopu zgodnie z § 1, jeden dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy. § 3. Przepis § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do pracownika, dla którego dobowa norma czasu pracy, wynikająca z odrębnych przepisów, jest niższa niż 8 godzin. § 4. Udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop.\"; 41) uchyla się art. 159; 42) w art. 171: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.\", b) uchyla się § 2; 43) w art. 172 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.\"; 44) po art. 172 dodaje się art. 172{1} w brzmieniu: \"Art. 172{1}. § 1. Jeżeli pracodawca na podstawie odrębnych przepisów jest obowiązany objąć pracownika ubezpieczeniem gwarantującym mu otrzymanie świadczenia pieniężnego za czas urlopu, pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie przewidziane w art. 172 lub ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w art. 171. § 2. Jeżeli świadczenie pieniężne za czas urlopu, o którym mowa w § 1, jest niższe od wynagrodzenia przewidzianego w art. 172 lub od ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w art. 171, pracodawca jest obowiązany wypłacić pracownikowi kwotę stanowiącą różnicę między tymi należnościami.\"; 45) art. 178 otrzymuje brzmienie: \"Art. 178. § 1. Pracownicy w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. Pracownicy w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy ani zatrudniać w systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 139. § 2. Pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, w systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 139, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.\"; 46) po art. 178 dodaje się art. 178{1} w brzmieniu: \"Art. 178{1}. Pracodawca zatrudniający pracownicę w porze nocnej jest obowiązany na okres jej ciąży zmienić rozkład czasu pracy w sposób umożliwiający wykonywanie pracy poza porą nocną, a jeżeli jest to niemożliwe lub niecelowe, przenieść pracownicę do innej pracy, której wykonywanie nie wymaga pracy w porze nocnej; w razie braku takich możliwości pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownicę na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. Przepis art. 179 § 46 stosuje się odpowiednio.\"; 47) w art. 179 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do pracodawcy w przypadku, gdy przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej pracy przez pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią wynikają z orzeczenia lekarskiego.\"; 48) w art. 180 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Pracownicy, która wychowuje dziecko przysposobione lub która przyjęła dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego, przysługuje urlop macierzyński w wymiarze 18 tygodni również przy pierwszym porodzie.\"; 49) art. 183 otrzymuje brzmienie: \"Art. 183. § 1. Pracownik, który przyjął dziecko na wychowanie i wystąpił do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka lub który przyjął dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego, ma prawo do 16 tygodni urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 12 miesięcy życia. Przepisy art. 180 § 5-7 stosuje się odpowiednio. § 2. Jeżeli pracownik, o którym mowa w § 1, przyjął dziecko w wieku do 1 roku, ma prawo do 8 tygodni urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego.\"; 50) art. 186 otrzymuje brzmienie: \"Art. 186. § 1. Pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w wymiarze do 3 lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 4 roku życia. Do sześciomiesięcznego okresu zatrudnienia wlicza się poprzednie okresy zatrudnienia. § 2. Pracownik mający okres zatrudnienia określony w § 1, bez względu na to, czy korzystał z urlopu wychowawczego przewidzianego w tym przepisie, może skorzystać z urlopu wychowawczego w wymiarze do 3 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 18 roku życia, jeżeli z powodu stanu zdrowia potwierdzonego orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności dziecko wymaga osobistej opieki pracownika. § 3. Rodzice lub opiekunowie dziecka spełniający warunki do korzystania z urlopu wychowawczego mogą jednocześnie korzystać z takiego urlopu przez okres nie przekraczający 3 miesięcy. § 4. Urlopu wychowawczego udziela się na wniosek pracownika. § 5. Urlop wychowawczy może być wykorzystany najwyżej w 4 częściach.\"; 51) po art. 186 dodaje się art. 186{1}-186{7} w brzmieniu: \"Art. 186{1}. § 1. Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego do dnia zakończenia tego urlopu. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy w tym czasie jest dopuszczalne tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. § 2. W przypadku złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego po dokonaniu czynności zmierzającej do rozwiązania umowy o pracę, umowa rozwiązuje się w terminie wynikającym z tej czynności."}
{"id":"2003_2081_16","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 16. Do umów o pracę wypowiedzianych przed dniem wejścia w życie ustawy, z zastosowaniem okresu wypowiedzenia krótszego niż 2 tygodnie, w zakresie dotyczącym zwolnienia na poszukiwanie pracy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2081_17","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 17. Strony trwających w dniu wejścia w życie ustawy umów o pracę zawartych z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy, w terminie 3 miesięcy od tego dnia, uzupełnią umowy o ustalenia wynikające z art. 151 § 5 Kodeksu pracy."}
{"id":"2003_2081_18","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18. Do pracowników, którzy do dnia wejścia w życie ustawy nie nabyli prawa do kolejnego urlopu, stosuje się do czasu nabycia prawa do kolejnego urlopu art. 153 Kodeksu pracy w dotychczasowym brzmieniu."}
{"id":"2003_2081_18","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18{3c}. § 1. Pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. § 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna. § 3. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku."}
{"id":"2003_2081_18","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18{3b}. § 1. Za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, z zastrzeżeniem § 2-4, uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 18{3a} § 1, którego skutkiem jest w szczególności: 1) odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy, 2) niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą, 3) pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe - chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami. § 2. Zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie naruszają działania polegające na: 1) niezatrudnianiu pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 18{3a} § 1, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na rodzaj pracy, warunki jej wykonywania lub wymagania zawodowe stawiane pracownikom, 2) wypowiedzeniu pracownikowi warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy, jeżeli jest to uzasadnione przyczynami niedotyczącymi pracowników, 3) stosowaniu środków, które różnicują sytuację prawną pracownika ze względu na ochronę rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawność pracownika, 4) ustalaniu warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych - z uwzględnieniem kryterium stażu pracy. § 3. Nie stanowią naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu działania podejmowane przez określony czas, zmierzające do wyrównywania szans wszystkich lub znacznej liczby pracowników wyróżnionych z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 18{3a} § 1, przez zmniejszenie na korzyść takich pracowników faktycznych nierówności, w zakresie określonym w tym przepisie. § 4. Różnicowanie pracowników ze względu na religię lub wyznanie nie stanowi naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu, jeżeli w związku z rodzajem i charakterem działalności prowadzonej w ramach kościołów i innych związków wyznaniowych, a także organizacji, których cel działania pozostaje w bezpośrednim związku z religią lub wyznaniem, religia lub wyznanie pracownika stanowi istotne, uzasadnione i usprawiedliwione wymaganie zawodowe."}
{"id":"2003_2081_18","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18{3a}. § 1. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. § 2. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z przyczyn określonych w § 1. § 3. Dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn określonych w § 1 był, jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy. § 4. Dyskryminowanie pośrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują dysproporcje w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników należących do grupy wyróżnionej ze względu na jedną lub kilka przyczyn określonych w § 1, jeżeli dysproporcje te nie mogą być uzasadnione innymi obiektywnymi powodami. § 5. Przejawem dyskryminowania w rozumieniu § 2 jest także: 1) działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszania zasady równego traktowania w zatrudnieniu, 2) zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności albo poniżenie lub upokorzenie pracownika (molestowanie). § 6. Dyskryminowaniem ze względu na płeć jest także każde nieakceptowane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniżenie albo upokorzenie pracownika; na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne)."}
{"id":"2003_2081_18","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18{3d}. Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2003_2081_18","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18{3e}. Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia.\"; 7) po art. 22 dodaje się art. 22{1} w brzmieniu: \"Art. 22{1}. § 1. Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących: 1) imię (imiona) i nazwisko, 2) imiona rodziców, 3) datę urodzenia, 4) miejsce zamieszkania (adres do korespondencji), 5) wykształcenie, 6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia. § 2. Pracodawca ma prawo żądać od pracownika podania, niezależnie od danych osobowych, o których mowa w § 1, także: 1) innych danych osobowych pracownika, a także imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy, 2) numeru PESEL pracownika nadanego przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL). § 3. Udostępnienie pracodawcy danych osobowych następuje w formie oświadczenia osoby, której one dotyczą. Pracodawca ma prawo żądać udokumentowania danych osobowych osób, o których mowa w § 1 i 2. § 4. Pracodawca może żądać podania innych danych osobowych niż określone w § 1 i 2, jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów. § 5. W zakresie nie uregulowanym w § 1-4 do danych osobowych, o których mowa w tych przepisach, stosuje się przepisy o ochronie danych osobowych.\"; 8) w art. 23{1}: a) § 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"§ 3. Jeżeli u pracodawców, o których mowa w § 1, nie działają zakładowe organizacje związkowe, dotychczasowy i nowy pracodawca informują na piśmie swoich pracowników o przewidywanym terminie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, jego przyczynach, prawnych, ekonomicznych oraz socjalnych skutkach dla pracowników, a także zamierzonych działaniach dotyczących warunków zatrudnienia pracowników, w szczególności warunków pracy, płacy i przekwalifikowania; przekazanie informacji powinno nastąpić co najmniej na 30 dni przed przewidywanym terminem przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę. § 4. W terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem.\", b) po § 5 dodaje się § 6 w brzmieniu: \"§ 6. Przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy.\"; 9) w art. 23{1a} w § 2 wyrazy \"§ 2-4\" zastępuje się wyrazami \"§ 1-4\"; 10) art. 25{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 25{1}. § 1. Zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nie określony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca. § 2. Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony w rozumieniu § 1. § 3. Przepis § 1 nie dotyczy umów o pracę na czas określony zawartych: 1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, 2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.\"; 11) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. § 1. Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności: 1) rodzaj pracy, 2) miejsce wykonywania pracy, 3) wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia, 4) wymiar czasu pracy, 5) termin rozpoczęcia pracy. § 2. Umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien, najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika, potwierdzić pracownikowi na piśmie ustalenia co do rodzaju umowy oraz jej warunków. § 3. Pracodawca informuje pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, częstotliwości wypłaty wynagrodzenia za pracę, urlopie wypoczynkowym oraz długości okresu wypowiedzenia umowy, a jeżeli pracodawca nie ma obowiązku ustalenia regulaminu pracy - dodatkowo o porze nocnej, miejscu, terminie i czasie wypłaty wynagrodzenia oraz przyjętym sposobie potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. § 4. Zmiana warunków umowy o pracę wymaga formy pisemnej. § 5. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio do stosunków pracy nawiązanych na innej podstawie niż umowa o pracę.\"; 12) po art. 29 dodaje się art. 29{1} i 29{2} w brzmieniu: \"Art. 29{1}. § 1. Umowa o pracę z pracownikiem skierowanym do pracy na obszarze państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej na okres przekraczający 1 miesiąc, niezależnie od warunków określonych w art. 29 § 1, powinna określać: 1) czas wykonywania pracy za granicą, 2) walutę, w której będzie wypłacane pracownikowi wynagrodzenie w czasie wykonywania pracy za granicą. § 2. Pracodawca jest obowiązany poinformować na piśmie pracownika, o którym mowa w § 1, o świadczeniach przysługujących mu z tytułu skierowania do pracy za granicą, obejmujących zwrot kosztów przejazdu oraz zapewnienie zakwaterowania."}
{"id":"2003_2081_186","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 186{3}. Pracownik może zrezygnować z urlopu wychowawczego: 1) w każdym czasie - za zgodą pracodawcy, 2) po uprzednim zawiadomieniu pracodawcy - najpóźniej na 30 dni przed terminem zamierzonego podjęcia pracy."}
{"id":"2003_2081_186","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 186{4}. Pracodawca dopuszcza pracownika po zakończeniu urlopu wychowawczego do pracy na dotychczasowym stanowisku, a jeżeli nie jest to możliwe, na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed rozpoczęciem urlopu lub na innym stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom zawodowym, za wynagrodzeniem nie niższym od wynagrodzenia za pracę przysługującego pracownikowi w dniu podjęcia pracy na stanowisku zajmowanym przed tym urlopem."}
{"id":"2003_2081_186","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 186{2}. § 1. W czasie urlopu wychowawczego pracownik ma prawo podjąć pracę zarobkową u dotychczasowego lub innego pracodawcy albo inną działalność, a także naukę lub szkolenie, jeżeli nie wyłącza to możliwości sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. § 2. W razie ustalenia, że pracownik trwale zaprzestał sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, pracodawca wzywa pracownika do stawienia się do pracy w terminie przez siebie wskazanym, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia powzięcia takiej wiadomości i nie wcześniej niż po upływie 3 dni od dnia wezwania. § 3. Przepis § 2 stosuje się także w razie stwierdzenia przez pracodawcę, że z urlopu wychowawczego korzystają w tym samym czasie oboje rodzice lub opiekunowie dziecka; nie dotyczy to przypadku określonego w art. 186 § 3."}
{"id":"2003_2081_186","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 186{5}. Okres urlopu wychowawczego, w dniu jego zakończenia, wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze."}
{"id":"2003_2081_186","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 186{6}. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania urlopu wychowawczego, w tym formę i termin złożenia wniosku w sprawie udzielenia urlopu, biorąc pod uwagę wymagania dotyczące zapewnienia normalnego toku pracy w zakładzie pracy, oraz dodatkowe wymagania dotyczące wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego, w przypadkach określonych w art. 186 § 2 i 3."}
{"id":"2003_2081_186","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 186{7}. Pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika.\"; 52) art. 188 otrzymuje brzmienie: \"Art. 188. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.\"; 53) art. 189{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 189{1}. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnień określonych w art. 148 pkt 3, art. 178 § 2, art. 186 § 1 i 2, art. 186{1}-186{5}, art. 186{7} i art. 188 może korzystać jedno z nich.\"; 54) w dziale dziesiątym tytuł rozdziału V otrzymuje brzmienie: \"Czynniki oraz procesy pracy stwarzające szczególne zagrożenie dla zdrowia lub życia\"; 55) art. 222 otrzymuje brzmienie: \"Art. 222. § 1. W razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, pracodawca zastępuje te substancje, preparaty, czynniki lub procesy technologiczne mniej szkodliwymi dla zdrowia lub stosuje inne dostępne środki ograniczające stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. § 2. Pracodawca rejestruje wszystkie rodzaje prac w kontakcie z substancjami, preparatami, czynnikami lub procesami technologicznymi o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, określonymi w wykazie, o którym mowa w § 3, a także prowadzi rejestr pracowników zatrudnionych przy tych pracach. § 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, uwzględniając zróżnicowane właściwości substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, ich zastosowanie oraz konieczność podjęcia niezbędnych środków zabezpieczających przed zagrożeniami wynikającymi z ich stosowania, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym i sposób ich rejestrowania, 2) sposób prowadzenia rejestru prac, których wykonywanie powoduje konieczność pozostawania w kontakcie z substancjami, preparatami, czynnikami lub procesami technologicznymi o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, 3) sposób prowadzenia rejestru pracowników zatrudnionych przy tych pracach, 4) wzory dokumentów dotyczących narażenia pracowników na substancje, preparaty, czynniki lub procesy technologiczne o działaniu rakotwórczym lub mutagennym oraz sposób przechowywania i przekazywania tych dokumentów do podmiotów właściwych do rozpoznawania lub stwierdzania chorób zawodowych, 5) szczegółowe warunki ochrony pracowników przed zagrożeniami spowodowanymi przez substancje, preparaty, czynniki lub procesy technologiczne o działaniu rakotwórczym lub mutagennym, 6) warunki i sposób monitorowania stanu zdrowia pracowników narażonych na działanie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym.\"; 56) po art. 222 dodaje się art. 222{1} w brzmieniu: \"Art. 222{1}. § 1. W razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych pracodawca stosuje wszelkie dostępne środki eliminujące narażenie, a jeżeli jest to niemożliwe - ograniczające stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. § 2. Pracodawca prowadzi rejestr prac narażających pracowników na działanie szkodliwych czynników biologicznych oraz rejestr pracowników zatrudnionych przy takich pracach. § 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, uwzględniając zróżnicowane działanie czynników biologicznych na organizm człowieka oraz konieczność podjęcia niezbędnych środków zabezpieczających przed zagrożeniami wynikającymi z wykonywania pracy w warunkach narażenia na działanie czynników biologicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) klasyfikację i wykaz szkodliwych czynników biologicznych, 2) wykaz prac narażających pracowników na działanie czynników biologicznych, 3) szczegółowe warunki ochrony pracowników przed zagrożeniami spowodowanymi przez szkodliwe czynniki biologiczne, w tym rodzaje środków niezbędnych do zapewnienia ochrony zdrowia i życia pra cowników narażonych na działanie tych czynników, zakres stosowania tych środków oraz warunki i sposób monitorowania stanu zdrowia narażonych pracowników, 4) sposób prowadzenia rejestrów prac i pracowników, o których mowa w § 2, oraz sposób przechowywania i przekazywania tych rejestrów do podmiotów właściwych do rozpoznawania lub stwierdzania chorób zawodowych.\"; 57) art. 226 otrzymuje brzmienie: \"Art. 226. Pracodawca: 1) ocenia i dokumentuje ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą oraz stosuje niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko, 2) informuje pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.\"; 58) w art. 227 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, uwzględniając zróżnicowane działanie na organizm człowieka czynników szkodliwych występujących w środowisku pracy oraz konieczność podjęcia niezbędnych środków zabezpieczających przed ich działaniem, określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb, metody, rodzaj i częstotliwość wykonywania badań i pomiarów, o których mowa w § 1 pkt 2, 2) przypadki, w których jest konieczne prowadzenie pomiarów ciągłych, 3) wymagania, jakie powinny spełniać laboratoria wykonujące badania i pomiary, 4) sposób rejestrowania i przechowywania wyników tych badań i pomiarów, 5) wzory dokumentów oraz sposób udostępniania wyników badań i pomiarów pracownikom.\"; 59) art. 231 otrzymuje brzmienie: \"Art. 231. Pracodawca, na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio.\"; 60) w art. 237{3} po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§ 2{1}. Pracodawca jest obowiązany odbyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenie to powinno być okresowo powtarzane.\"; 61) art. 237{5} otrzymuje brzmienie: \"Art. 237{5}. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia, wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, sposób dokumentowania szkolenia oraz przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.\"; 62) w art. 237{7} § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.\"; 63) w art. 237{8} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 237{6} § 1 i art. 237{7} § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.\"; 64) w art. 237{11} § 1-4 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej \"służbą bhp\", pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zaś pracodawca zatrudniający do 100 pracowników powierza wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy. Pracodawca posiadający ukończone szkolenie niezbędne do wykonywania zadań służby bhp może sam wykonywać zadania tej służby, jeżeli: 1) zatrudnia do 10 pracowników albo 2) zatrudnia do 20 pracowników i jest zakwalifikowany do grupy działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecia kategorię ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. § 2. Pracodawca - w przypadku braku kompetentnych pracowników - może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. Pracownik służby bhp oraz pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań służby bhp, o którym mowa w § 1, a także specjalista spoza zakładu pracy powinni spełniać wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania zadań służby bhp oraz ukończyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracowników tej służby. § 3. Pracownik służby bhp oraz pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań tej służby, nie mogą ponosić jakichkolwiek niekorzystnych dla nich następstw z powodu wykonywania zadań i uprawnień służby bhp. § 4. Właściwy inspektor pracy może nakazać utworzenie służby bhp, albo zwiększenie liczby pracowników tej służby, jeżeli jest to uzasadnione stwierdzonymi zagrożeniami zawodowymi.\"; 65) w dziale dziesiątym rozdział XI otrzymuje brzmienie: \"Rozdział XI Konsultacje w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz komisja bezpieczeństwa i higieny pracy"}
{"id":"2003_2081_19","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 19. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 77{3} i 237{5} Kodeksu pracy zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych i mogą być zmieniane na podstawie upoważnienia w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_2081_2","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1362, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 166, poz. 1360) w art. 8 w ust. 1 po pkt 11a dodaje się pkt 11b i 11c w brzmieniu: \"11b) wydanie zezwolenia i cofnięcie wydanego zezwolenia w przypadkach, o których mowa w art. 304{5} Kodeksu pracy, 11c) realizowanie zadań instytucji właściwej do informowania, na pisemny wniosek, o minimalnych warunkach zatrudnienia pracowników, w zakresie wynikającym z przepisów działu drugiego rozdziału IIa Kodeksu pracy,\"."}
{"id":"2003_2081_20","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z tym że przepisy art. 1 pkt 10, 17, 55, 56, 58 i 72 oraz art. 2 i art. 12 pkt 1 lit. a stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, ustawę z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, ustawę z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ustawę z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawę z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych, ustawę z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia i ustawę z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. [2] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679. [3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 103, poz. 1129, Nr 111, poz. 1193 i 1194 i Nr 126, poz. 1383, z 2002 r. Nr 4, poz. 33 i 34, Nr 150, poz. 1239, Nr 153, poz. 1271 i Nr 200, poz. 1683 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 595, Nr 128, poz. 1176 i Nr 137, poz. 1304. [4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr 126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128, poz. 1407, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 124, poz. 1152. [5] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314, z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 111, poz. 1194, z 2002 r. Nr 4, poz. 33 i Nr 150, poz. 1239 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 595 i Nr 137, poz. 1304."}
{"id":"2003_2081_237","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 237{12}. § 1. Pracodawca zatrudniający więcej niż 250 pracowników powołuje komisję bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej \"komisją bhp\", jako swój organ doradczy i opiniodawczy. W skład komisji bhp wchodzą w równej liczbie przedstawiciele pracodawcy, w tym pracownicy służby bhp i lekarz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, oraz przedstawiciele pracow ników, w tym społeczny inspektor pracy. § 2. Przewodniczącym komisji bhp jest pracodawca lub osoba przez niego upoważniona, a wiceprzewodniczącym - społeczny inspektor pracy lub przedstawiciel pracowników."}
{"id":"2003_2081_237","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 237{13a}. Przedstawiciele pracowników, o których mowa w art. 237{11a} i art. 237{12}, są wybierani przez zakładowe organizacje związkowe, a jeżeli u pracodawcy takie organizacje nie działają - przez pracowników, w trybie przyjętym w zakładzie pracy.\"; 66) w art. 241{11} § 5{3} otrzymuje brzmienie: \"§ 5{3}. W razie stwierdzenia, że układ został zawarty z naruszeniem przepisów o zawieraniu układów zbiorowych pracy, organ rejestrujący wzywa strony układu do usunięcia tych nieprawidłowości, chyba że ich usunięcie nie jest możliwe.\"; 67) w art. 241{26} § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Układ zakładowy nie może określać warunków wynagradzania pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2, oraz osób zarządzających zakładem pracy na innej podstawie niż stosunek pracy.\"; 68) w art. 281 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nie potwierdza na piśmie zawartej z pracownikiem umowy o pracę,\"; 69) uchyla się dział czternastya; 70) uchyla się art. 298; 71) art. 304{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 304{1}. Obowiązki, o których mowa w art. 211, w zakresie określonym przez pracodawcę, ciążą również na osobach fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.\"; 72) po art. 304{4} dodaje się art. 304{5} w brzmieniu: \"Art. 304{5}. § 1. Wykonywanie pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia jest dozwolone wyłącznie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, artystyczną, sportową lub reklamową i wymaga uprzedniej zgody przedstawiciela ustawowego lub opiekuna tego dziecka, a także zezwolenia właściwego inspektora pracy. § 2. Właściwy inspektor pracy wydaje zezwolenie, o którym mowa w § 1, na wniosek podmiotu określonego w tym przepisie. § 3. Właściwy inspektor pracy odmawia wydania zezwolenia, jeżeli wykonywanie pracy lub innych zajęć zarobkowych w zakresie przewidzianym w § 1: 1) powoduje zagrożenie dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego dziecka, 2) zagraża wypełnianiu obowiązku szkolnego przez dziecko. § 4. Podmiot, o którym mowa w § 1, dołącza do wniosku o wydanie zezwolenia: 1) pisemną zgodę przedstawiciela ustawowego lub opiekuna dziecka na wykonywanie przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych, 2) opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej dotyczącą braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych, 3) orzeczenie lekarza stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych, 4) jeżeli dziecko podlega obowiązkowi szkolnemu - opinię dyrektora szkoły, do której dziecko uczęszcza, dotyczącą możliwości wypełniania przez dziecko tego obowiązku w czasie wykonywania przez nie pracy lub innych zajęć zarobkowych. § 5. Zezwolenie, o którym mowa w § 1, powinno zawierać: 1) dane osobowe dziecka i jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna, 2) oznaczenie podmiotu prowadzącego działalność w zakresie przewidzianym w § 1, 3) określenie rodzaju pracy lub innych zajęć zarobkowych, które może wykonywać dziecko, 4) określenie dopuszczalnego okresu wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych, 5) określenie dopuszczalnego dobowego wymiaru czasu pracy lub innych zajęć zarobkowych, 6) inne niezbędne ustalenia, wymagane ze względu na dobro dziecka lub rodzaj, charakter albo warunki wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko. § 6. Na wniosek przedstawiciela ustawowego lub opiekuna dziecka właściwy inspektor pracy cofa wydane zezwolenie. § 7. Właściwy inspektor pracy cofa wydane zezwolenie z urzędu, jeżeli stwierdzi, że warunki pracy dziecka nie odpowiadają warunkom określonym w wydanym zezwoleniu.\"."}
{"id":"2003_2081_237","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 237{11a}. § 1. Pracodawca konsultuje z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące: 1) zmian w organizacji pracy i wyposażeniu stanowisk pracy, wprowadzania nowych procesów technologicznych oraz substancji i preparatów chemicznych, jeżeli mogą one stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub życia pracowników, 2) oceny ryzyka zawodowego występującego przy wykonywaniu określonych prac oraz informowania pracowników o tym ryzyku, 3) tworzenia służby bhp lub powierzania wykonywania zadań tej służby innym osobom oraz wyznaczania pracowników do udzielania pierwszej pomocy, 4) przydzielania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, 5) szkolenia pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. § 2. Pracownicy lub ich przedstawiciele mogą przedstawiać pracodawcy wnioski w sprawie eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zawodowych. § 3. Pracodawca zapewnia odpowiednie warunki do przeprowadzania konsultacji, a zwłaszcza zapewnia, aby odbywały się w godzinach pracy. Za czas nie przepracowany w związku z udziałem w konsultacjach pracownicy lub ich przedstawiciele zachowują prawo do wynagrodzenia. § 4. Na umotywowany wniosek pracowników lub ich przedstawicieli dotyczący spraw zagrożenia zdrowia i życia pracowników inspektorzy pracy Państwowej Inspekcji Pracy przeprowadzają kontrole oraz stosują środki prawne przewidziane w przepisach o Państwowej Inspekcji Pracy. § 5. U pracodawcy, u którego została powołana komisja bezpieczeństwa i higieny pracy - konsultacje, o których mowa w § 1, mogą być prowadzone w ramach tej komisji, natomiast uprawnienia, o których mowa w § 2 i 4, przysługują pracownikom lub ich przedstawicielom wchodzącym w skład komisji. § 6. Pracownicy lub ich przedstawiciele nie mogą ponosić jakichkolwiek niekorzystnych dla nich konsekwencji z tytułu działalności, o której mowa w § 1, 2 i 4. Dotyczy to również pracowników lub ich przedstawicieli, o których mowa w § 5."}
{"id":"2003_2081_237","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 237{13}. § 1. Zadaniem komisji bhp jest dokonywanie przeglądu warunków pracy, okresowej oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, opiniowanie podejmowanych przez pracodawcę środków zapobiegających wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym, formułowanie wniosków dotyczących poprawy warunków pracy oraz współdziałanie z pracodawcą w realizacji jego obowiązków w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. § 2. Posiedzenia komisji bhp odbywają się w godzinach pracy, nie rzadziej niż raz na kwartał. Za czas nie przepracowany w związku z udziałem w posiedzeniach komisji bhp pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. § 3. Komisja bhp w związku z wykonywaniem zadań wymienionych w § 1 korzysta z ekspertyz lub opinii specjalistów spoza zakładu pracy w przypadkach uzgodnionych z pracodawcą i na jego koszt."}
{"id":"2003_2081_29","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 29{2}. § 1. Zawarcie z pracownikiem umowy o pracę przewidującej zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może powodować ustalenia jego warunków pracy i płacy w sposób mniej korzystny w stosunku do pracowników wykonujących taką samą lub podobną pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, z uwzględnieniem jednak proporcjonalności wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą, do wymiaru czasu pracy pracownika. § 2. Pracodawca powinien, w miarę możliwości, uwzględnić wniosek pracownika dotyczący zmiany wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.\"; 13) po art. 33 dodaje się art. 33{1} w brzmieniu: \"Art. 33{1}. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony w okolicznościach, o których mowa w art. 25 § 1 zdanie drugie, wynosi 3 dni robocze.\"; 14) w art. 36{1} § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innych przyczyn niedotyczących pracowników, pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę, skrócić okres trzymiesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do 1 miesiąca. W takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia.\"; 15) w art. 37: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. W okresie co najmniej dwutygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.\", b) w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) 2 dni robocze - w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia,\"; 16) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 2 lata do nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 17) w dziale drugim rozdział IIa otrzymuje brzmienie: \"Rozdział IIa Warunki zatrudnienia pracowników skierowanych do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z państwa będącego członkiem Unii Europejskiej"}
{"id":"2003_2081_3","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112 i Nr 137, poz. 1304) po art. 67 dodaje się art. 67a-67c w brzmieniu: \"Art. 67a. 1. Z wnioskiem o udzielenie urlopu wychowawczego nauczyciel występuje do organu, który nawiązał z nim stosunek pracy. 2. Wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego powinien być zgłoszony co najmniej na 1 miesiąc przed wskazanym terminem rozpoczęcia tego urlopu. 3. Termin zakończenia urlopu wychowawczego powinien przypadać na dzień poprzedzający rozpoczęcie roku szkolnego; w takim przypadku termin udzielonego urlopu ulega odpowiedniemu skróceniu, a na wniosek nauczyciela - odpowiedniemu przedłużeniu. 4. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania, jeżeli urlop wychowawczy został udzielony w wymiarze nie przekraczającym 1 miesiąca."}
{"id":"2003_2081_4","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385, z późn. zm.)[3] po art. 108 dodaje się art. 108a-108c w brzmieniu: \"Art. 108a. 1. Z wnioskiem o udzielenie urlopu wychowawczego nauczyciel akademicki występuje do organu, który go mianował lub zawarł z nim umowę o pracę. 2. Wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego powinien być zgłoszony co najmniej na 1 miesiąc przed wskazanym terminem rozpoczęcia tego urlopu. 3. Termin zakończenia urlopu wychowawczego powinien przypadać na dzień poprzedzający rozpoczęcie roku akademickiego; w takim przypadku termin udzielonego urlopu ulega odpowiedniemu skróceniu, a na wniosek nauczyciela - odpowiedniemu przedłużeniu. 4. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania, jeżeli urlop wychowawczy został udzielony w wymiarze nie przekraczającym 1 miesiąca."}
{"id":"2003_2081_5","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, Nr 100, poz. 1080 i Nr 128, poz. 1405, z 2002 r. Nr 135, poz. 1146, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 63, poz. 590) w art. 30 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Jeżeli w sprawie ustalenia regulaminu wynagradzania, regulaminów nagród i premiowania, regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, planu urlopów lub regulaminu pracy, a także okresów rozliczeniowych, o których mowa w art. 129 § 2 i art. 135 § 2 i 3 Kodeksu pracy, oraz wykazu prac, o którym mowa w art. 151{7} § 4 Kodeksu pracy, organizacje związkowe albo organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 241{25a} Kodeksu pracy nie przedstawią wspólnie uzgodnionego stanowiska w terminie 30 dni, decyzje w tych sprawach podejmuje pracodawca, po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk organizacji związkowych.\"."}
{"id":"2003_2081_6","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408, z późn. zm.)[4] w art. 32i w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: \"W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy może być przedłużony w trybie określonym w art. 150 § 2 Kodeksu pracy - nie więcej jednak niż do 12 miesięcy.\"."}
{"id":"2003_2081_67","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 67{1}. § 1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się w przypadku wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracownika skierowanego do tej pracy na określony czas przez pracodawcę mającego siedzibę w państwie będącym członkiem Unii Europejskiej. § 2. Pracodawca, o którym mowa w § 1, kierujący pracownika do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) w związku z realizacją umowy zawartej przez tego pracodawcę z podmiotem zagranicznym, 2) w zagranicznym oddziale (filii) tego pracodawcy, 3) jako agencja pracy tymczasowej - zapewnia pracownikowi, w zakresie określonym w art. 67{2}, warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów Kodeksu pracy oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników."}
{"id":"2003_2081_67","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 67{3}. Przepisy art. 67{1} i 67{2} stosuje się odpowiednio w przypadku wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracownika skierowanego do tej pracy przez pracodawcę mającego siedzibę w państwie nie będącym członkiem Unii Europejskiej.\"; 18) w art. 68 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Stosunek pracy nawiązuje się na podstawie powołania w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.\"; 19) w art. 69 w pkt 2 uchyla się lit. b; 20) w art. 72 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w razie odwołania pracownika, któremu brakuje nie więcej niż 2 lata do nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 21) w dziale drugim w rozdziale III oddział 3 otrzymuje brzmienie: \"Oddział 3 Stosunek pracy na podstawie mianowania"}
{"id":"2003_2081_67","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 67{2}. § 1. Warunki zatrudnienia dotyczą: 1) norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego, 2) wymiaru urlopu wypoczynkowego, 3) minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, 4) wysokości dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych, 5) bezpieczeństwa i higieny pracy, 6) uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem, 7) zatrudniania młodocianych, 8) zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu, 9) wykonywania pracy zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. § 2. Do pracowników, o których mowa w art. 67{1}, wykonujących wstępne prace montażowe lub instalacyjne poza budownictwem przez okres nie dłuższy niż 8 dni, przepisu § 1 pkt 2-4 nie stosuje się."}
{"id":"2003_2081_67b","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 67b. Nauczyciel może zrezygnować z udzielonego mu urlopu wychowawczego: 1) w każdym czasie - za zgodą organu udzielającego urlopu, 2) z początkiem roku szkolnego - po uprzednim zawiadomieniu organu udzielającego urlopu, co najmniej na 3 miesiące przed zamierzonym terminem podjęcia pracy."}
{"id":"2003_2081_67c","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 67c. 1. W przypadku wykorzystywania urlopu wychowawczego nauczyciel nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego z dniem rozpoczęcia ferii szkolnych przypadających po zakończeniu urlopu wychowawczego. 2. Nauczycielowi, który w związku z rozpoczęciem urlopu wychowawczego nie mógł wykorzystać przypadającego w okresie letnich ferii szkolnych urlopu wypoczynkowego, do którego nabył prawo - termin zakończenia urlopu wychowawczego powinien przypadać na koniec zajęć szkolnych.\"."}
{"id":"2003_2081_7","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123, z 2002 r. Nr 41, poz. 364 oraz z 2003 r. Nr 96, poz. 874) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26c ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W uzasadnionych przypadkach do pracowników, o których mowa w ust. 1, można stosować równocześnie system organizacji czasu pracy określony w art. 135 § 1 Kodeksu pracy.\"; 2) art. 26e otrzymuje brzmienie: \"Art. 26e. Do pracowników instytucji kultury nie stosuje się przepisu art. 151{12} zdanie pierwsze Kodeksu pracy.\"."}
{"id":"2003_2081_76","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 76. Stosunek pracy nawiązuje się na podstawie mianowania w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.\"; 22) art. 77{3} otrzymuje brzmienie: \"Art. 77{3}. § 1. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej, jeżeli nie są oni objęci układem zbiorowym pracy, określi, w drodze rozporządzenia - w zakresie nie zastrzeżonym w innych ustawach do właściwości innych organów - minister właściwy do spraw pracy na wniosek właściwego ministra. § 2. Z dniem wejścia w życie układu zbiorowego pracy do pracowników państwowych jednostek sfery budżetowej objętych tym układem nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia, o którym mowa w § 1. § 3. Rozporządzenie, o którym mowa w § 1, powinno w szczególności określać warunki ustalania i wypłacania: 1) wynagrodzenia zasadniczego pracowników, 2) innych, poza wynagrodzeniem zasadniczym, składników uzasadnionych zwłaszcza szczególnymi właściwościami lub warunkami wykonywanej pracy, kwalifikacjami zawodowymi pracowników, z tym że wysokość składnika wynagrodzenia, którego przyznanie uwarunkowane będzie długością przepracowanego okresu, o ile taki składnik zostanie określony, nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego, 3) innych świadczeń związanych z pracą, w tym takich, które mogą być uzależnione od okresów przepracowanych przez pracownika; w szczególności może to dotyczyć nagrody jubileuszowej i jednorazowej odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę.\"; 23) w art. 87: a) uchyla się § 6, b) po § 7 dodaje się § 8 w brzmieniu: \"§ 8. Potrąceń należności z wynagrodzenia pracownika w miesiącu, w którym są wypłacane składniki wynagrodzenia za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, dokonuje się od łącznej kwoty wynagrodzenia uwzględniającej te składniki wynagrodzenia.\"; 24) po art. 87 dodaje się art. 87{1} w brzmieniu: \"Art. 87{1}. § 1. Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości: 1) minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne, 2) 75% wynagrodzenia określonego w pkt 1 - przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi, 3) 90% wynagrodzenia określonego w pkt 1 - przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108. § 2. Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty określone w § 1 ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.\"; 25) w art. 91 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"W takim przypadku wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości określonej w art. 87{1} § 1 pkt 1.\"; 26) w art. 92 uchyla się § 1{1}; 27) w art. 94 po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: \"2a) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie, 2b) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy,\"; 28) art. 94{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 94{1}. Pracodawca udostępnia pracownikom tekst przepisów dotyczących równego traktowania w zatrudnieniu w formie pisemnej informacji rozpowszechnionej na terenie zakładu pracy lub zapewnia pracownikom dostęp do tych przepisów w inny sposób przyjęty u danego pracodawcy.\"; 29) po art. 94{1} dodaje się art. 94{2} w brzmieniu: \"Art. 94{2}. Pracodawca jest obowiązany informować pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy o możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony - o wolnych miejscach pracy.\"; 30) po art. 94{2} dodaje się art. 94{3} w brzmieniu: \"Art. 94{3}. § 1. Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi. § 2. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. § 3. Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. § 4. Pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów. § 5. Oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie z podaniem przyczyny, o której mowa w § 2, uzasadniającej rozwiązanie umowy.\"; 31) w art. 104{1} w § 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy,\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) termin, miejsce, czas i częstotliwość wypłaty wynagrodzenia,\"; 32) uchyla się art. 104{4}; 33) w art. 105 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Odpis zawiadomienia o przyznaniu nagrody lub wyróżnienia składa się do akt osobowych pracownika.\"; 34) uchyla się art. 107; 35) w art. 108 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować: 1) karę upomnienia, 2) karę nagany.\"; 36) dział szósty otrzymuje brzmienie: \"DZIAŁ SZÓSTY CZAS PRACY Rozdział I Przepisy ogólne"}
{"id":"2003_2081_8","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1146) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Fundusz tworzą, z zastrzeżeniem ust. 2, pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.\", b) ust. 1a i 1b uchyla się, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, z zastrzeżeniem ust. 2, mogą tworzyć Fundusz do wysokości i na zasadach określonych w art. 5 lub mogą wypłacać świadczenie urlopowe, o którym mowa w ust. 4-6.\", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: \"3a. Pracodawcy, o których mowa w ust. 3, nie objęci układem zbiorowym pracy oraz nie zobowiązani do wydania regulaminu wynagradzania, informacje w sprawie nie tworzenia Funduszu i nie wypłacania świadczenia urlopowego, przekazują pracownikom w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego, w sposób przyjęty u danego pracodawcy. 3b. U pracodawców, o których mowa w ust. 3, zatrudniających co najmniej 20 pracowników, objętych układem zbiorowym pracy, postanowienia w sprawie nie tworzenia Funduszu i nie wypłacania świadczenia urlopowego zawiera się w układzie zbiorowym pracy. Jeżeli u takich pracodawców pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy postanowienia w sprawie nie tworzenia Funduszu i nie wypłacania świadczenia urlopowego zawiera się w regulaminie wynagradzania; art. 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.\", e) w ust. 4 skreśla się wyrazy \"1b i\"; 2) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. 1. U pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1, układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz; może również postanawiać, że Fundusz nie będzie tworzony. 2. U pracodawców określonych w art. 3 ust. 1, których pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy, postanowienia w sprawach, o których mowa w ust. 1, może zawierać regulamin wynagradzania. 3. Jeżeli u pracodawcy, o którym mowa w ust. 2, nie działa zakładowa organizacja związkowa, postanowienia regulaminu wynagradzania w sprawie wysokości odpisu na Fundusz lub nie tworzenia Funduszu wymagają uzgodnienia z pracownikiem, o którym mowa w art. 8 ust. 2.\"; 3) w art. 6a ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Jeżeli rozpoczęcie działalności następuje w roku kalendarzowym w wyniku komercjalizacji, przejęcia, podziału lub połączenia zakładu lub jego części z równoczesnym przejęciem pracowników, pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty oraz pracodawca, o którym mowa w art. 3 ust. 2, tworzą Fundusz.\"."}
{"id":"2003_2081_9","title":"Ustawa z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz.U. Nr 96, poz. 590, z późn. zm.[5] art. 61 otrzymuje brzmienie: \"Art. 61. Nauczyciel akademicki państwowej uczelni zawodowej ma prawo do urlopu wypoczynkowego, urlopu wychowawczego, płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, urlopu z tytułu przygotowywania rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej, prawo do podyplomowego doskonalenia się oraz innych form kształcenia zawodowego i praktycznego na koszt uczelni, na zasadach określonych dla nauczycieli akademickich w ustawie o szkolnictwie wyższym.\"."}
{"id":"2003_2124_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. poz. 470 oraz z 2016 r. poz. 1605) w art. 2 w ust. 1 w: 1) pkt 1 lit. c i d otrzymują brzmienie: „c) w 2017 r. kwoty 8 000 000 zł, d) w 2018 r. kwoty 8 000 000 zł,”; 2) pkt 2 lit. c i d otrzymują brzmienie: „c) w 2017 r. kwoty 21 520 000 zł, d) w 2018 r. kwoty 21 520 000 zł,”."}
{"id":"2003_2124_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_2125_1","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. poz. 1569 oraz z 2017 r. poz. 60 i 785) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 59 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Armator ponosi koszty repatriacji marynarza obejmujące: 1) transport bagażu osobistego marynarza do 30 kg ciężaru bagażu; 2) zakwaterowanie, transport, wyżywienie, wodę pitną oraz niezbędną opiekę medyczną nad marynarzem w czasie repatriacji.”; 2) art. 62 otrzymuje brzmienie: „Art. 62. 1. W przypadku gdy armator statku o polskiej przynależności lub podmiot udzielający zabezpieczenia, o którym mowa w art. 62a ust. 1, nie podejmuje działań zmierzających do repatriacji marynarza, repatriację organizuje na wniosek marynarza lub osoby przez niego upoważnionej dyrektor urzędu morskiego właściwy dla portu macierzystego statku we współpracy z konsulem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, za pokrycie kosztów repatriacji, o których mowa w art. 59 ust. 2, odpowiadają solidarnie armator statku i podmiot udzielający zabezpieczenia, o którym mowa w art. 62a ust. 1. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dyrektor urzędu morskiego właściwy dla portu macierzystego statku wydaje decyzję w sprawie obciążenia kosztami repatriacji, o których mowa w art. 59 ust. 2, określając ich wysokość, podmioty obowiązane do ich pokrycia oraz termin i sposób uiszczenia tych kosztów. 4. Koszty repatriacji, o których mowa w art. 59 ust. 2, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 5. Jeżeli egzekucja kosztów repatriacji, o których mowa w art. 59 ust. 2, w trybie, o którym mowa w ust. 4, okaże się nieskuteczna, koszty te ponosi dyrektor urzędu morskiego właściwy dla portu macierzystego statku.”; 3) po art. 62 dodaje się art. 62a–62c w brzmieniu: „Art. 62a. 1. Armator jest obowiązany posiadać ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie finansowe, takie jak gwarancja ubezpieczeniowa lub bankowa lub gwarancja innej instytucji finansowej podobnej do banku lub zakładu ubezpieczeń, odpowiedzialności na wypadek porzucenia marynarza, zwane dalej „zabezpieczeniem finansowym na wypadek porzucenia marynarza”. 2. Marynarz jest uważany za porzuconego, jeżeli armator: 1) nie pokrył kosztów repatriacji w przypadkach określonych w ustawie, 2) pozostawił marynarza bez uzasadnionych środków utrzymania lub 3) w inny sposób jednostronnie zaprzestał wykonywać obowiązki wynikające ze stosunku pracy, w szczególności nie wypłacił wynagrodzenia za pracę przez okres co najmniej 2 miesięcy. 3. Środki utrzymania, o których mowa w ust. 2 pkt 2, obejmują odpowiednie wyżywienie, zapasy wody pitnej, zakwaterowanie, paliwo niezbędne do przetrwania na statku oraz niezbędną opiekę medyczną. 4. Zabezpieczenie finansowe na wypadek porzucenia marynarza obejmuje: 1) zaległe wynagrodzenia i inne świadczenia należne marynarzom od armatora za okres nieprzekraczający 4 miesięcy; 2) uzasadnione wydatki poniesione przez marynarzy w związku z porzuceniem, w tym koszty repatriacji, o których mowa w art. 59 ust. 2; 3) wydatki na zaspokojenie podstawowych potrzeb marynarzy, w szczególności na: uzasadnione środki utrzymania, o których mowa w ust. 2 pkt 2, oraz, w razie potrzeby, ubranie, oraz wszelkie poniesione przez marynarzy w sposób uzasadniony koszty i opłaty związane z porzuceniem do chwili powrotu marynarzy do miejsca wskazanego zgodnie z art. 58 ust. 2. 5. Zabezpieczenie finansowe na wypadek porzucenia marynarza może wygasnąć przed upływem terminu, na jaki zostało udzielone, nie wcześniej jednak niż po upływie 30 dni od dnia zawiadomienia o tym dyrektora urzędu morskiego właściwego ze względu na port macierzysty statku przez podmiot, który udzielił zabezpieczenia finansowego na wypadek porzucenia marynarza. 6. W przypadku wygaśnięcia zabezpieczenia finansowego na wypadek porzucenia marynarza zgodnie z ust. 5 armator, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 5, jest obowiązany uzyskać nowe zabezpieczenie finansowe na wypadek porzucenia marynarza. 7. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi ubezpieczenia obowiązkowego w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2060 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 1089). 8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się do statków o pojemności brutto (GT) mniejszej niż 200 jednostek, uprawiających żeglugę wyłącznie na obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_2125_2","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 kwietnia 2002 r. o europejskich radach zakładowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1146 oraz z 2015 r. poz. 1240) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu: „la. Członek specjalnego zespołu negocjacyjnego, który wchodzi w skład załogi statku morskiego, może wyznaczyć zastępcę w celu wzięcia udziału w zebraniu z zarządem centralnym. 1b. Zebranie zarządu centralnego ze specjalnym zespołem negocjacyjnym planuje się w miarę możliwości tak, aby umożliwić członkowi specjalnego zespołu negocjacyjnego lub jego zastępcy, którzy wchodzą w skład załogi statku morskiego, udział w tym zebraniu. 1c. Członek specjalnego zespołu negocjacyjnego lub jego zastępca, którzy wchodzą w skład załogi statku morskiego, są uprawnieni do uczestnictwa w zebraniu zarządu centralnego ze specjalnym zespołem negocjacyjnym: 1) jeżeli w czasie, gdy zebranie ma miejsce, nie przebywają oni na morzu ani w porcie w kraju innym niż kraj, w którym przedsiębiorstwo żeglugi ma siedzibę; 2) za pośrednictwem nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych – jeżeli w czasie, gdy zebranie ma miejsce, przebywają oni na morzu lub w porcie w kraju innym niż kraj, w którym przedsiębiorstwo żeglugi ma siedzibę – o ile istnieje możliwość wykorzystania tych technologii.”; 2) w art. 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Do określenia w porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, uprawnień przedstawicieli, którzy wchodzą w skład załogi statku morskiego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 ust. 1a–1c.”; 3) w art. 19: a) w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) uprawnienia członka europejskiej rady zakładowej, który wchodzi w skład załogi statku morskiego.”, b) po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: „1c. Do określenia w porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, uprawnień członka europejskiej rady zakładowej, który wchodzi w skład załogi statku morskiego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 ust. 1a–1c.”; 4) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: „Art. 30a. 1. Członek europejskiej rady zakładowej, który wchodzi w skład załogi statku morskiego, może wyznaczyć zastępcę w celu wzięcia udziału w zebraniu organizacyjnym lub spotkaniu z zarządem centralnym. 2. Zebranie organizacyjne lub spotkanie z zarządem centralnym planuje się w miarę możliwości tak, aby umożliwić członkowi europejskiej rady zakładowej lub jego zastępcy, którzy wchodzą w skład załogi statku morskiego, udział w tym zebraniu lub spotkaniu. 3. Członek europejskiej rady zakładowej lub jego zastępca, którzy wchodzą w skład załogi statku morskiego, są uprawnieni do uczestnictwa w zebraniu organizacyjnym lub spotkaniu z zarządem centralnym: 1) jeżeli w czasie, gdy zebranie lub spotkanie mają miejsce, nie przebywają oni na morzu ani w porcie w kraju innym niż kraj, w którym przedsiębiorstwo żeglugi ma siedzibę; 2) za pośrednictwem nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych – jeżeli w czasie, gdy zebranie lub spotkanie mają miejsce, przebywają oni na morzu lub w porcie w kraju innym niż kraj, w którym przedsiębiorstwo żeglugi ma siedzibę – o ile istnieje możliwość wykorzystania tych technologii.”."}
{"id":"2003_2125_3","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2016 r. poz. 1474) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. W przypadku zamiaru przeprowadzenia grupowego zwolnienia dotyczącego członków załogi statku morskiego o polskiej przynależności pracodawca przekazuje informacje, o których mowa w ust. 6, powiatowemu urzędowi pracy właściwemu ze względu na siedzibę armatora.”; 2) w art. 4 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku zamiaru przeprowadzenia grupowego zwolnienia dotyczącego członków załogi statku morskiego o polskiej przynależności pracodawca przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, powiatowemu urzędowi pracy właściwemu ze względu na siedzibę armatora.”."}
{"id":"2003_2125_4","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 4. 1. Przepisy art. 76a–76c ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do zabezpieczeń finansowych odpowiedzialności w zakresie, o którym mowa w art. 73 i art. 75 ustawy zmienianej w art. 1, udzielonych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności, o którym mowa w art. 74 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, udzielone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowuje ważność przez okres, na jaki zostało udzielone, jednak nie dłużej niż do dnia 20 lutego 2018 r."}
{"id":"2003_2125_5","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 5. Armator statku, o którym mowa w art. 93a ustawy zmienianej w art. 1, jest obowiązany złożyć wniosek o przeprowadzenie inspekcji okresowej, o której mowa w art. 93a ustawy zmienianej w art. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 94a ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2003_2125_6","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 6. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 94 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 94a ustawy zmienianej w art. 1, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2125_62b","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 62b. 1. Dla każdego statku, o którym mowa w art. 92 ust. 1 i 3, objętego zabezpieczeniem finansowym na wypadek porzucenia marynarza podmiot, który go udzielił, wydaje certyfikat potwierdzający to zabezpieczenie. Zakres informacji zawartych w certyfikacie określa załącznik A2-I do Konwencji MLC. 2. Certyfikat, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w języku angielskim albo w języku polskim wraz z tłumaczeniem na język angielski. 3. Oryginał certyfikatu, o którym mowa w ust. 1, przechowuje się razem z pozostałymi dokumentami statku i udostępnia na żądanie właściwych władz lub na wniosek organizacji pracodawców i organizacji pracowników. 4. Armator jest obowiązany zapewnić umieszczenie kopii certyfikatu, o którym mowa w ust. 1, na statku, w widocznym i dostępnym dla marynarzy miejscu."}
{"id":"2003_2125_62c","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 62c. 1. Marynarz lub osoba przez niego upoważniona może dochodzić roszczeń w zakresie określonym w art. 62a ust. 4 bezpośrednio od podmiotu udzielającego zabezpieczenia finansowego na wypadek porzucenia marynarza. 2. Podmiot udzielający zabezpieczenia finansowego na wypadek porzucenia marynarza wypłaca świadczenie niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku przez marynarza lub osobę przez niego upoważnioną. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera wskazanie okoliczności, o których mowa w art. 62a ust. 2. 4. W przypadku gdy wyjaśnienie okoliczności niezbędnych do ustalenia wysokości należnego marynarzowi świadczenia nie jest możliwe w terminie 7 dni, podmiot udzielający zabezpieczenia finansowego na wypadek porzucenia marynarza wypłaca zaliczkę na pokrycie bieżących potrzeb marynarza. Wypłata zaliczki nie stanowi uznania odpowiedzialności i może zostać zaliczona na poczet późniejszych kwot wypłacanych marynarzowi na wypadek jego porzucenia.”; 4) uchyla się art. 74; 5) po art. 76 dodaje się art. 76a–76c w brzmieniu: „Art. 76a. 1. Armator jest obowiązany posiadać ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie finansowe, takie jak gwarancja ubezpieczeniowa lub bankowa lub gwarancja innej instytucji finansowej podobnej do banku lub zakładu ubezpieczeń, odpowiedzialności w zakresie, o którym mowa w art. 73 i art. 75, zwane dalej „zabezpieczeniem finansowym odpowiedzialności armatora”. 2. Zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności armatora może wygasnąć przed upływem terminu, na jaki zostało udzielone, nie wcześniej jednak niż po upływie 30 dni od dnia zawiadomienia o tym dyrektora urzędu morskiego właściwego ze względu na port macierzysty statku przez podmiot, który udzielił zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności armatora. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, armator niezwłocznie zapewnia umieszczenie na statku, w widocznym i dostępnym dla marynarzy miejscu, informacji dotyczącej terminu wygaśnięcia zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności armatora. 4. W przypadku wygaśnięcia zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności armatora zgodnie z ust. 2, armator, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany uzyskać nowe zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności armatora. 5. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi ubezpieczenia obowiązkowego w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych."}
{"id":"2003_2125_7","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejsza ustawa wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015\/1794 z dnia 6 października 2015 r. zmieniającą dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008\/94\/WE, 2009\/38\/WE i 2002\/14\/WE oraz dyrektywy Rady 98\/59\/WE i 2001\/23\/WE w odniesieniu do marynarzy (Dz. Urz. UE L 263 z 08.10.2015, str. 1). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 5 kwietnia 2002 r. o europejskich radach zakładowych oraz ustawę z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników."}
{"id":"2003_2125_76b","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 76b. 1. Dla każdego statku objętego zabezpieczeniem finansowym odpowiedzialności armatora podmiot, który go udzielił, wydaje certyfikat potwierdzający to zabezpieczenie. Zakres informacji zawartych w certyfikacie określa załącznik A4-I do Konwencji MLC. 2. Certyfikat, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w języku angielskim albo w języku polskim wraz z tłumaczeniem na język angielski. 3. Oryginał certyfikatu, o którym mowa w ust. 1, przechowuje się razem z pozostałymi dokumentami statku i udostępnia na żądanie właściwych władz lub na wniosek organizacji pracodawców i organizacji pracowników. 4. Armator jest obowiązany zapewnić umieszczenie kopii certyfikatu, o którym mowa w ust. 1, na statku, w widocznym i dostępnym dla marynarzy miejscu."}
{"id":"2003_2125_76c","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 76c. 1. Marynarz, osoba przez niego upoważniona lub uprawnieni w rozumieniu art. 93 § 4 Kodeksu pracy członkowie rodziny marynarza mogą dochodzić roszczeń w zakresie, o którym mowa w art. 73 i art. 75, bezpośrednio od podmiotu udzielającego zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności armatora. Podmiot udzielający zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności armatora wypłaca świadczenie niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku przez marynarza, osobę przez niego upoważnioną lub uprawnioną. 2. W przypadku gdy w wyniku długotrwałej niezdolności do pracy będącej skutkiem choroby lub uszkodzenia ciała zachodzą trudności w ustaleniu wysokości należnego marynarzowi świadczenia, podmiot udzielający zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności armatora wypłaca zaliczkę na pokrycie bieżących potrzeb marynarza. Wypłata zaliczki nie stanowi uznania odpowiedzialności i może zostać zaliczona na poczet późniejszych kwot wypłacanych osobom, o których mowa w ust. 1, w zakresie, o którym mowa w art. 73 i art. 75. 3. Wypłata świadczenia może być potwierdzona na formularzu, którego wzór określa załącznik B4-I do Konwencji MLC.”; 6) w art. 89 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Certyfikat jest wydawany na podstawie pozytywnych wyników inspekcji warunków pracy i życia marynarzy na statku przeprowadzonej przez organ inspekcyjny w zakresie określonym w załączniku A5-I do Konwencji MLC.”; 7) art. 92 otrzymuje brzmienie: „Art. 92. 1. Statek o pojemności brutto (GT) co najmniej 500 jednostek, uprawiający żeglugę międzynarodową lub żeglugę pomiędzy portami innego państwa posiada certyfikat wraz z deklaracją albo certyfikat tymczasowy. 2. Statek, o którym mowa w ust. 1, nie może być używany w żegludze, jeśli nie posiada certyfikatu wraz z deklaracją albo certyfikatu tymczasowego. 3. Dla statku o pojemności brutto (GT) mniejszej niż 500 jednostek certyfikat wraz z deklaracją albo certyfikat tymczasowy wydaje się na wniosek armatora. 4. Certyfikat wraz z deklaracją albo certyfikat tymczasowy wydaje się w języku polskim i angielskim. 5. Oryginał certyfikatu wraz z deklaracją albo certyfikatu tymczasowego przechowuje się razem z pozostałymi dokumentami statku i udostępnia na żądanie właściwych władz lub na wniosek organizacji pracodawców i organizacji pracowników. 6. Armator jest obowiązany zapewnić umieszczenie kopii certyfikatu wraz z deklaracją albo certyfikatu tymczasowego na statku, w widocznym i dostępnym dla marynarzy miejscu. 7. Za przeprowadzenie inspekcji i wydanie certyfikatu wraz z deklaracją albo certyfikatu tymczasowego jest pobierana opłata. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. 8. Wzór certyfikatu i dołączonej do niego deklaracji oraz wzór certyfikatu tymczasowego określa załącznik A5-II do Konwencji MLC.”; 8) po art. 93 dodaje się art. 93a w brzmieniu: „Art. 93a. 1. Statek inny niż statek, o którym mowa w art. 92 ust. 1 i 3, podlega inspekcji okresowej warunków pracy i życia marynarzy na statku przeprowadzanej przez organ inspekcyjny, w zakresie określonym w załączniku A5-I do Konwencji MLC. Inspekcję okresową przeprowadza się nie rzadziej niż co 3 lata. 2. Organ inspekcyjny w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że statek nie spełnia wymagań dotyczących warunków pracy i życia marynarzy w zakresie, o którym mowa w ust. 1, może przeprowadzić z urzędu inspekcję doraźną. 3. Za przeprowadzenie inspekcji, o której mowa w ust. 1, pobiera się opłatę w wysokości 1000 zł. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.”; 9) w art. 94: a) w ust. 1: − wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Statek, o którym mowa w art. 92 ust. 1 i 3, podlega inspekcji:”, − pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) odnowieniowej – przeprowadzanej, w związku z upływem ważności certyfikatu, w celu wydania nowego certyfikatu;”, b) uchyla się ust. 2; 10) po art. 94 dodaje się art. 94a i art. 94b w brzmieniu: „Art. 94a. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania poszczególnych rodzajów inspekcji, o których mowa w art. 93a i art. 94, mając na uwadze konieczność zapewnienia sprawności przeprowadzanych inspekcji, a także prawidłowej weryfikacji spełniania warunków pracy i życia marynarzy na statku."}
{"id":"2003_2125_94b","title":"Ustawa z dnia 12 października 2017 r. o zmianie ustawy o pracy na morzu oraz niektórych innych ustaw [1]), [2])","text":"Art. 94b. 1. Jeżeli inspekcja odnowieniowa została zakończona w okresie 3 miesięcy przed dniem upływu ważności certyfikatu, nowy certyfikat jest ważny od dnia zakończenia inspekcji przez okres nieprzekraczający 5 lat, licząc od dnia upływu ważności certyfikatu. 2. Jeżeli inspekcja odnowieniowa została zakończona wcześniej niż 3 miesiące przed dniem upływu ważności certyfikatu, nowy certyfikat jest ważny przez okres nieprzekraczający 5 lat, licząc od dnia zakończenia inspekcji.”; 11) po art. 110 dodaje się art. 110a w brzmieniu: „Art. 110a. Kto, będąc armatorem: 1) uprawia żeglugę z naruszeniem obowiązku, o którym mowa w art. 62b ust. 4, art. 76a ust. 3, art. 76b ust. 4, art. 92 ust. 1 lub 6, 2) nie poddał statku inspekcji warunków pracy i życia marynarzy, o której mowa w art. 93a ust. 1 – podlega karze pieniężnej w wysokości od 5000 zł do 10 000 zł.”; 12) w art. 112 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) nie posiada wymaganego zabezpieczenia finansowego na wypadek porzucenia marynarza lub zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności armatora”; 13) w art. 116 w pkt 7 dodaje się przecinek i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) nakłania marynarza, osobę przez niego upoważnioną lub uprawnionego w rozumieniu art. 93 § 4 Kodeksu pracy członka rodziny marynarza, do akceptacji świadczenia niższego niż wynikające z art. 73 lub art. 75”; 14) w art. 117 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do właściwości organów oraz trybu wymierzania i ściągania kar pieniężnych, o których mowa w art. 110 oraz art. 110a, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 2145 oraz z 2017 r. poz. 32, 60, 785, 1215 i 1566).”."}
{"id":"2003_2217_1","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady przeznaczania do służby zastępczej, kierowania do jej odbycia oraz odbywania służby zastępczej przez podlegających obowiązkowi służby wojskowej, którym przekonania religijne lub wyznawane zasady moralne nie pozwalają na pełnienie tej służby."}
{"id":"2003_2217_10","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Orzeczenie o przeznaczeniu do służby zastępczej wydaje komisja wojewódzka do spraw służby zastępczej, zwana dalej \"komisją wojewódzką\". 2. Komisję wojewódzką powołuje i odwołuje marszałek województwa. W skład komisji wojewódzkiej wchodzi przewodniczący komisji wojewódzkiej oraz członkowie komisji wojewódzkiej, w liczbie 5 osób. 3. Orzeczenia komisji wojewódzkiej zapadają w obecności co najmniej 3 osób z jej składu."}
{"id":"2003_2217_11","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Poborowy, który został, na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.)[2], przeznaczony do odbycia zasadniczej służby wojskowej albo przeszkolenia wojskowego może złożyć wniosek o przezna czenie go do służby zastępczej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien w szczególności zawierać: 1) oświadczenie o wyznawanych przekonaniach religijnych; 2) wskazanie w wyznawanej doktrynie religijnej podstawy wyłączającej możliwość odbywania służby wojskowej oraz wykazać rzeczywiste związki z wyznawaną doktryną religijną lub wskazać wyznawane zasady moralne, które pozostają w sprzeczności z obowiązkami żołnierza odbywającego służbę wojskową. 3. Poborowy, który złożył wniosek o przeznaczenie do służby zastępczej, do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia tego wniosku nie może być powołany do służby wojskowej. 4. Poborowy, którego wniosek o przeznaczenie do służby zastępczej został rozstrzygnięty negatywnie ostatecznym orzeczeniem, może wystąpić z kolejnym wnioskiem w tej sprawie nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się tego orzeczenia. Wniosek skierowany do komisji wojewódzkiej przed upływem tego terminu nie podlega rozpoznaniu."}
{"id":"2003_2217_12","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Wniosek o przeznaczenie do służby zastępczej poborowy składa na piśmie do właściwej komisji wojewódzkiej, za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień, najpóźniej w dniu doręczenia mu karty powołania do odbycia służby wojskowej. 2. Wojskowy komendant uzupełnień przesyła wniosek, o którym mowa w ust. 1, komisji wojewódzkiej w terminie 3 dni od dnia jego złożenia przez poborowego. 3. Komisja wojewódzka wydaje orzeczenie w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_2217_13","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Poborowemu i wojskowemu komendantowi uzupełnień w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia komisji wojewódzkiej przysługuje odwołanie do komisji do spraw służby zastępczej, zwanej dalej \"komisją\". 2. Komisję powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw pracy. W skład komisji wchodzi przewodniczący komisji oraz członkowie komisji, w liczbie 5 osób. 3. Orzeczenia komisji zapadają w obecności co najmniej 3 osób z jej składu."}
{"id":"2003_2217_14","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W skład komisji wojewódzkiej wchodzą osoby: 1) posiadające wykształcenie wyższe; 2) niekarane sądownie; 3) przeciwko którym nie jest prowadzone postępowanie karne. 2. Co najmniej 2 osoby ze składu komisji wojewódzkiej muszą wykazać się dokumentami potwierdzającymi posiadanie wiedzy w zakresie religioznawstwa lub etyki. 3. Przewodniczącym komisji wojewódzkiej może zostać osoba spełniająca warunki określone w ust. 1 i mogąca się wykazać co najmniej roczną praktyką w kierowaniu zespołami ludzkimi. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do osób wchodzących w skład komisji. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb działania komisji wojewódzkiej i komisji, sposób dokumentowania działalności komisji wojewódzkiej i komisji, a także wzory orzeczeń w sprawach przeznaczenia do służby zastępczej, uwzględniając konieczność zapewnienia szybkiego i sprawnego postępowania w sprawie, konieczność wykorzystania istniejących struktur etatowych wojewódzkich urzędów pracy oraz takiego utrwalania czynności dokonywanych przez komisję wojewódzką i komisję, które umożliwi wykorzystanie dokumentacji w postępowaniu odwoławczym."}
{"id":"2003_2217_15","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Za udział w pracach komisji wojewódzkiej i komisji przysługuje wynagrodzenie. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje pracownikom wojewódzkich urzędów pracy, którzy wykonują czynności w komisji wojewódzkiej w ramach swoich obowiązków wynikających ze stosunku pracy. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, osób wchodzących w skład komisji wojewódzkiej i komisji, a także sposób ustalania wysokości i warunków wypłaty diet i innych należności, jeżeli osoby te zamieszkują poza miejscowościami, w których działają te komisje, uwzględniając rzeczywisty wkład pracy i czas pracy tych osób."}
{"id":"2003_2217_16","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wniosek poborowego o przeznaczenie do służby zastępczej rozpatruje komisja wojewódzka w obecności poborowego, w terminie i w miejscu określonych przez przewodniczącego komisji wojewódzkiej. 2. Jeżeli poborowy nie stawi się bez usprawiedliwionej przyczyny na posiedzenie komisji wojewódzkiej oraz nie zawiadomi jej w terminie 7 dni od dnia, w którym miał być rozpatrzony wniosek, o przyczynie nieobecności, rozpoznanie wniosku poborowego o przeznaczenie do służby zastępczej następuje na kolejnym posiedzeniu komisji wojewódzkiej zwołanym nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym był wyznaczony pierwszy termin rozpatrzenia tego wniosku. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, komisja wojewódzka rozpoznaje wniosek poborowego również przy braku jego obecności. 4. Orzeczenie komisji wojewódzkiej wraz z uzasadnieniem doręcza się poborowemu i wojskowemu komendantowi uzupełnień."}
{"id":"2003_2217_17","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Marszałek województwa zwraca poborowemu, na jego wniosek, koszty przejazdu najtańszym środkiem publicznego transportu zbiorowego kolejowego lub autobusowego do siedziby komisji wojewódzkiej albo siedziby komisji i powrotu do miejsca pobytu stałego albo pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące. Koszty te zwraca się na podstawie udokumentowanego oświadczenia osoby wezwanej, według zasad określonych w przepisach o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym. 2. Marszałek województwa wypłaca poborowemu, który nie otrzymał od pracodawcy wynagrodzenia za czas opuszczony z powodu wezwania na posiedzenie komisji wojewódzkiej albo posiedzenie komisji, na wniosek poborowego, zryczałtowaną rekompensatę za utracone zarobki, za każdy dzień w wysokości 1\/30 minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1679). 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również w przypadku wezwania poborowego przez marszałka województwa w sprawach związanych ze służbą zastępczą. Rozdział 4 Kierowanie poborowego do odbycia służby zastępczej"}
{"id":"2003_2217_18","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Marszałek województwa: 1) wydaje poborowemu kartę skierowania do odbycia służby zastępczej, zwaną dalej \"kartą skierowania\"; 2) kieruje poborowego do odbycia służby zastępczej w miarę możliwości do podmiotu mającego siedzibę w pobliżu jego miejsca pobytu stałego albo czasowego trwającego ponad 2 miesiące. 2. Marszałek województwa o skierowaniu poborowego do podmiotu zawiadamia pisemnie wojskowego komendanta uzupełnień i podmiot. 3. Dniem skierowania poborowego do odbycia służby zastępczej określonym w karcie skierowania jest dzień stawienia się poborowego do tej służby. 4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty skierowania. Karta skierowania powinna zawierać określenie terminu i miejsca stawienia się poborowego do odbycia służby zastępczej, a także pouczenie o skutkach uchylania się od obowiązku odbycia tej służby, o postępowaniu w przypadku utraty karty skierowania oraz o postępowaniu w razie niemożności stawienia się poborowego do służby z przyczyn zdrowotnych."}
{"id":"2003_2217_19","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Marszałek województwa zapewnia poborowemu skierowanemu do odbycia służby zastępczej bezpłatny przejazd najtańszym środkiem publicznego transportu zbiorowego kolejowego lub autobusowego z miejsca jego pobytu stałego albo czasowego trwającego ponad 2 miesiące do miejscowości, w której ma odbywać tę służbę."}
{"id":"2003_2217_2","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Odbywanie służby zastępczej uznaje się za spełnianie powszechnego obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie służby wojskowej. 2. Służba zastępcza polega na wykonywaniu prac na rzecz ochrony środowiska, ochrony przeciwpożarowej, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, opieki nad osobami niepełnosprawnymi albo bezdomnymi oraz na rzecz administracji publicznej i wymiaru sprawiedliwości. 3. Służbę zastępczą odbywa się w państwowych i samorządowych jednostkach organizacyjnych, publicznych zakładach opieki zdrowotnej oraz w organizacjach pożytku publicznego, zwanych dalej \"podmiotami\". 4. Skierowanie do odbycia służby zastępczej w organizacji pożytku publicznego, którą jest jednostka organizacyjna kościoła lub związku wyznaniowego mająca osobowość prawną następuje wyłącznie za zgodą poborowego."}
{"id":"2003_2217_20","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Poborowy jest obowiązany stawić się do odbycia służby zastępczej w terminie i w miejscu określonych w karcie skierowania. 2. Podmiot, do którego został skierowany poborowy w celu odbycia służby zastępczej, jest obowiązany przyjąć go i zapewnić mu warunki wykonywania pracy określonej w umowie. 3. Niestawienie się poborowego do odbycia służby zastępczej jest usprawiedliwione w przypadku choroby stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim. 4. O niemożności stawienia się do odbycia służby zastępczej poborowy zawiadamia podmiot w terminie 3 dni od dnia określonego w karcie skierowania. 5. Poborowy po ustaniu przyczyny, o której mowa ust. 3, jest obowiązany niezwłocznie zgłosić się do podmiotu i przedstawić zaświadczenie lekarskie usprawiedliwiające przyczynę niestawienia się do odbycia służby zastępczej. 6. W razie niestawienia się poborowego do odbycia służby zastępczej i niezawiadomienia o przyczynie tego niestawienia się, podmiot zawiadamia niezwłocznie marszałka województwa, prokuratora rejonowego i wojskowego komendanta uzupełnień."}
{"id":"2003_2217_21","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Marszałek województwa, w drodze decyzji administracyjnej, odracza poborowemu, na jego wniosek, odbycie służby zastępczej ze względu na: 1) wybór na posła - na czas pełnienia mandatu; 2) kandydowanie do Sejmu - na czas trwania kampanii wyborczej; 3) konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny wspólnie z nim zamieszkałym, który: a) nie ukończył 16 roku życia, b) został uznany za stale niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, z późn. zm.)[3], c) został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy oraz samodzielnej egzystencji na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.)[4], d) został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.)[5], e) ukończył 75 rok życia - jeżeli nie ma innego pełnoletniego członka rodziny bliższego lub równego stopniem pokrewieństwa obowiązanego do sprawowania tej opieki, albo ze względu na obowiązek sprawowania opieki wynikającej z prawomocnego orzeczenia sądu - na czas sprawowania tej opieki, z zastrzeżeniem ust. 4; 4) pobieranie nauki w szkole wyższej, jeżeli jest on studentem, albo pobieranie nauki w zakładzie kształcenia nauczycieli - na czas pobierania tej nauki, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym poborowy kończy 27 rok życia; 5) pobieranie nauki w szkole ponadgimnazjalnej, a do dnia 31 sierpnia 2008 r. także w szkole ponadpodstawowej - na czas pobierania tej nauki, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym poborowy kończy 23 rok życia. 2. Odroczenia odbycia służby zastępczej ze względu na pobieranie nauki udziela się także poborowym będącym alumnami wyższych seminariów duchownych, osobami zakonnymi (po profesji czasowej), nowicjuszami w zakonach albo słuchaczami szkół duchownych kościołów i związków wyznaniowych mających osobowość prawną - na czas pobierania tej nauki. 3. Odroczenia odbycia służby zastępczej można udzielić również ze względu na ważne sprawy osobiste lub rodzinne poborowego, a w szczególności związane z zaistnieniem trudnej sytuacji osobistej lub rodzinnej, które nie stanowią podstawy do udzielenia poborowemu odroczenia z tytułu sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny, albo z powodu konieczności załatwienia spraw związanych z prowadzeniem przez poborowego przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolnego albo innej działalności gospodarczej. Odroczenia nie udziela się, jeżeli spowodowałoby to nieodbycie służby zastępczej. 4. Odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, udziela się każdorazowo na czas określony we wniosku, nie dłuższy jednak niż 12 miesięcy. 5. Odroczenia, o którym mowa w ust. 3, udziela się tylko jeden raz, w wymiarze od 3 do 12 miesięcy. 6. Skreślenie z listy studentów lub słuchaczy zakładu kształcenia nauczycieli albo wydalenie ze studiów lub zakładu kształcenia nauczycieli powoduje utratę udzielonego odroczenia służby zastępczej z tytułu pobierania nauki. 7. Poborowy, któremu udzielono odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, po zakończeniu roku szkolnego lub akademickiego, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia kolejnego roku, przedstawia marszałkowi województwa zaświadczenie o ukończeniu poprzedniego albo rozpoczęciu nowego roku nauki. 8. Od decyzji marszałka województwa wydanej w sprawie odroczenia odbycia służby zastępczej przysługuje poborowemu odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego. Rozdział 5 Przebieg służby zastępczej"}
{"id":"2003_2217_22","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Minister właściwy do spraw pracy może zawrzeć porozumienie z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych w sprawie szkolenia poborowych przeznaczonych do odbycia służby zastępczej w zakresie zwalczania klęsk żywiołowych. 2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się w ośrodkach szkoleniowych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych przez okres 6 tygodni przed dniem skierowania poborowego do odbycia służby zastępczej. 3. Okres szkolenia, o którym mowa w ust. 2, zalicza się do czasu trwania służby zastępczej."}
{"id":"2003_2217_23","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Poborowy odbywający służbę zastępczą nie pozostaje w stosunku pracy z podmiotem, do którego został skierowany w celu odbycia tej służby. 2. Dniem rozpoczęcia odbywania służby zastępczej przez poborowego jest dzień, w którym stawił się on do odbycia tej służby. 3. Podmiot, do którego stawił się poborowy w celu odbycia służby zastępczej: 1) zawiadamia o tym fakcie marszałka województwa oraz wojskowego komendanta uzupełnień w terminie 3 dni od dnia stawienia się poborowego; 2) zaznajamia poborowego z obowiązującym regulaminem pracy i z przepisami dotyczącymi odbywania służby zastępczej; 3) powierza poborowemu wykonywanie pracy po uprzednim przeszkoleniu go w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także po uzyskaniu pozytywnych wyników wstępnych badań lekarskich."}
{"id":"2003_2217_24","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Do poborowych odbywających służbę zastępczą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy o: obowiązkach pracodawcy, obowiązkach pracownika, nagrodach i wyróżnieniach, karach za naruszenie porządku i dyscypliny pracy, ochronie wynagrodzenia za pracę, odpowiedzialności materialnej pracownika, świadczeniach przysługujących w okresie czasowej niezdolności do pracy, a także czasie pracy oraz bezpieczeństwie i higienie pracy. 2. W razie śmierci poborowego odbywającego służbę zastępczą członkom jego rodziny przysługuje odprawa pośmiertna na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, wypłacana przez podmiot."}
{"id":"2003_2217_25","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Poborowy odbywający służbę zastępczą nie może pełnić funkcji kierowniczej. 2. Na czas odbywania służby zastępczej ulega zawieszeniu członkostwo poborowego w związku zawodowym, którego jest członkiem w dniu powołania do tej służby. 3. Poborowy odbywający służbę zastępczą może brać udział tylko w strajku, w którym uczestniczą wszyscy pracownicy zatrudnieni przez podmiot."}
{"id":"2003_2217_26","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Poborowemu odbywającemu służbę zastępczą przysługują z tytułu pełnienia tej służby: 1) świadczenia, o których mowa w art. 9; 2) świadczenie pieniężne w kwocie 640,00 zł miesięcznie. 2. Świadczenia wymienione w ust. 1 pkt 2 i w art. 9 pkt 1-5 przysługują za czas odbywania służby zastępczej. 3. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, podmiot wypłaca co miesiąc. Marszałek województwa dokonuje zwrotu wypłaconego przez podmiot świadczenia pieniężnego."}
{"id":"2003_2217_27","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Poborowemu odbywającemu służbę zastępczą przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze 9 dni kalendarzowych w pierwszym roku służby zastępczej i 11 dni kalendarzowych w drugim roku tej służby, a poborowemu, który jest absolwentem szkoły wyższej - w wymiarze 9 dni kalendarzowych. 2. Urlopu wypoczynkowego udziela się po odbyciu przez poborowego co najmniej 6 miesięcy służby, a poborowemu absolwentowi szkoły wyższej po odbyciu 3 miesięcy. 3. Jeżeli poborowy nie wykorzystał urlopu wypoczynkowego w całości albo w części z powodu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, podmiot udziela niewykorzystany urlop w terminie późniejszym, ustalonym z poborowym. 4. Za niewykorzystany urlop wypoczynkowy przysługuje ekwiwalent pieniężny, wypłacany ze środków własnych podmiotu, w wysokości 1\/30 świadczenia pieniężnego za każdy dzień niewykorzystanego urlopu. 5. Poborowemu przysługuje urlop z tytułu honorowego krwiodawstwa w wymiarze jednego dnia za każde oddane 200 ml krwi."}
{"id":"2003_2217_28","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Poborowemu odbywającemu służbę zastępczą przysługuje zwolnienie od pracy w celu: 1) wykonania okresowych badań lekarskich i szczepień ochronnych; 2) osobistego stawienia się na wezwanie przed organem administracji publicznej, organem wymiaru sprawiedliwości albo organem ścigania karnego. 2. Poborowemu odbywającemu służbę zastępczą przysługuje zwolnienie od pracy w razie: 1) ślubu poborowego lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka poborowego lub dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy poborowego - w wymiarze 2 dni; 2) zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu poborowego lub pod jego bezpośrednią opieką - w wymiarze jednego dnia."}
{"id":"2003_2217_29","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Podmiot zawiadamia w terminie 14 dni marszałka województwa o każdej nieobecności w pracy poborowego odbywającego służbę zastępczą. 2. Jeżeli poborowy jest niezdolny do odbywania służby zastępczej z powodu choroby, marszałek województwa może wystąpić do wojskowego komendanta uzupełnień o skierowanie tego poborowego do wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia zdolności do czynnej służby wojskowej. 3. Okresu nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy nie zalicza się do czasu odbywania służby zastępczej i czas jej odbywania przedłuża się o liczbę dni tej nieobecności."}
{"id":"2003_2217_3","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Służba zastępcza trwa 18 miesięcy, a dla absolwentów szkół wyższych - 6 miesięcy."}
{"id":"2003_2217_30","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Poborowemu, na jego wniosek lub na wniosek marszałka województwa albo podmiotu, można zawiesić odbywanie służby zastępczej. 2. Zawieszenie odbywania służby zastępczej może nastąpić w razie: 1) rozwiązania umowy o wykonywanie pracy przez poborowego skierowanego do odbycia służby zastępczej z przyczyn leżących po stronie podmiotu, jeżeli nie ma możliwości natychmiastowego skierowania poborowego do odbycia służby zastępczej do innego podmiotu; 2) zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności albo kary aresztu, wykonania kary ograniczenia wolności albo tymczasowego aresztowania poborowego; 3) złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez poborowego; 4) niezdolności poborowego do odbywania służby zastępczej z powodu choroby; 5) stwierdzenia u poborowego odbywającego służbę zastępczą przeciwwskazań do wykonywania pracy określonego rodzaju, jeżeli nie ma możliwości natychmiastowego skierowania poborowego do odbycia służby zastępczej na innym stanowisku pracy albo do innego podmiotu; 6) niezapewnienia przez podmiot poborowemu odbywającemu służbę zastępczą bezpłatnego zakwaterowania, jeżeli nie ma możliwości natychmiastowego skierowania poborowego do odbywania służby zastępczej do innego podmiotu; 7) zaistnienia ważnych spraw rodzinnych u poborowego, które nie kwalifikują go do uznania za osobę konieczną do sprawowania opieki nad członkiem rodziny wspólnie z nim zamieszkałym, albo spraw osobistych w szczególności związanych z prowadzeniem przez poborowego przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolnego, albo innej działalności gospodarczej. 3. Minister właściwy do spraw pracy rozstrzyga, w drodze decyzji administracyjnej, w sprawie zawieszenia odbywania służby zastępczej. 4. Zawieszenie odbywania służby zastępczej nie może spowodować nieodbycia tej służby przez poborowego, chyba że w okresie zawieszenia poborowy przekroczył określoną przepisami ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej granicę wieku i z tego tytułu podlega przeniesieniu do rezerwy. 5. Okresu zawieszenia odbywania służby zastępczej nie wlicza się do czasu trwania tej służby. 6. Poborowego kieruje się do odbycia pozostałego okresu służby po ustaniu przyczyn, które uzasadniały jej zawieszenie. 7. W sprawach związanych z kierowaniem do odbycia pozostałego okresu służby zastępczej oraz stawieniem się do tej służby stosuje się przepisy art. 18-20."}
{"id":"2003_2217_31","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Dniem zwolnienia poborowego z odbywania służby zastępczej jest dzień, w którym upływa okres 18 miesięcy, a dla poborowych absolwentów szkół wyższych - 6 miesięcy, od dnia, o którym mowa w art. 23 ust. 2. 2. Poborowego zwalnia się ze służby zastępczej przed jej odbyciem w razie: 1) uznania go przez wojskową komisję lekarską za trwale albo czasowo niezdolnego do służby wojskowej; 2) konieczności sprawowania przez niego bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny. 3. W sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, orzeka marszałek województwa, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek poborowego. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 3 i ust. 8 stosuje się odpowiednio. 4. Poborowego, który w ostatnim dniu odbywania służby zastępczej przebywał ze względu na stan zdrowia w zakładzie opieki zdrowotnej, zwalnia się ze służby w ostatnim dniu ustalonego czasu jej odbywania. Podmiot powiadamia o tym fakcie kierownika zakładu opieki zdrowotnej oraz poborowego. 5. Minister właściwy do spraw pracy może, w drodze decyzji administracyjnej, na udokumentowany wniosek poborowego odbywającego służbę zastępczą uzasadniony ważnymi sprawami rodzinnymi, które nie kwalifikują go do uznania za osobę konieczną do sprawowania opieki nad członkiem rodziny wspólnie z nim zamieszkałym, albo sprawami osobistymi w szczególności związanymi z prowadzeniem przez poborowego przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolnego, albo innej działalności gospodarczej, zwolnić go z odbywania pozostałego okresu tej służby. Poborowy zwolniony w tym trybie jest przenoszony do rezerwy."}
{"id":"2003_2217_32","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Poborowego, który nie odbył służby zastępczej w pełnym wymiarze, kieruje się do odbycia pozostałego okresu tej służby po ustaniu przyczyn zawieszenia albo zwolnienia ze służby zastępczej w przypadkach, o których mowa w art. 31 ust. 2, jeżeli jest zdolny do służby wojskowej i nie zachodzą okoliczności uwzględniane przy udzielaniu odroczenia służby zastępczej, albo przenosi się do rezerwy. 2. Poborowego, który odbył co najmniej 15 miesięcy służby zastępczej, nie kieruje się do odbycia pozostałego okresu tej służby i przenosi się do rezerwy."}
{"id":"2003_2217_33","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Najpóźniej w ostatnim dniu odbywania służby zastępczej podmiot zawiadamia marszałka województwa i wojskowego komendanta uzupełnień o przebywaniu poborowego w: 1) szpitalu albo innym zakładzie przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych; 2) areszcie śledczym albo zakładzie karnym. 2. Podmiot w terminie do 3 dni od dnia zwolnienia poborowego z odbywania służby zastępczej zawiadamia o tym marszałka województwa i wojskowego komendanta uzupełnień. 3. Po odbyciu służby zastępczej poborowi są przenoszeni do rezerwy w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Przepis ust. 3 stosuje się do poborowych nieskierowanych do odbycia służby zastępczej, którzy: 1) ukończyli 28 lat życia; 2) są absolwentami szkół wyższych i nie zostali skierowani do odbycia tej służby w terminie 18 miesięcy od dnia ukończenia studiów albo, gdy bezpośrednio po ukończeniu studiów podjęli oni naukę na studiach doktoranckich prowadzonych w systemie studiów dziennych - w terminie 4 lat od dnia rozpoczęcia studiów doktoranckich. Rozdział 6 Szczególne uprawnienia poborowych skierowanych do odbycia służby zastępczej"}
{"id":"2003_2217_34","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. W okresie między dniem doręczenia poborowemu karty skierowania a dniem zakończenia odbywania służby zastępczej stosunek pracy z nim nie może być przez pracodawcę wypowiedziany ani rozwiązany. 2. Jeżeli okres dokonanego przez pracodawcę lub przez poborowego wypowiedzenia stosunku pracy upływa po dniu doręczenia mu karty skierowania, wypowiedzenie staje się bezskuteczne. W tym przypadku rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić tylko na żądanie poborowego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do umów o pracę zawartych na okres próbny. W razie upływu okresu próbnego po powołaniu poborowego do odbycia służby zastępczej umowę o pracę uważa się za zawartą na czas nieokreślony. 4. Umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy ulega rozwiązaniu z upływem terminu określonego w umowie. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się, jeżeli pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika oraz w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. W tych przypadkach rozwiązanie stosunku pracy następuje na zasadach ogólnych."}
{"id":"2003_2217_35","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Na wniosek poborowego, któremu doręczono kartę skierowania, pracodawca jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy na okres do 2 dni bez zachowania prawa do wynagrodzenia. 2. Pracodawca może w przypadku określonym w ust. 1 wypłacić poborowemu wynagrodzenie za czas zwolnienia od pracy."}
{"id":"2003_2217_36","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Poborowemu, który w terminie 30 dni od dnia zwolnienia ze służby zastępczej podjął pracę u pracodawcy, u którego był zatrudniony w dniu skierowania do odbycia służby zastępczej, czas odbywania tej służby wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy. 2. Poborowemu, który w terminie 30 dni od dnia zwolnienia ze służby zastępczej podjął pracę po raz pierwszy lub u innego pracodawcy niż ten, u którego był zatrudniony w dniu skierowania do tej służby, czas odbywania służby zastępczej wlicza się do okresu zatrudnienia wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom zatrudnionym u tego pracodawcy, u którego podjął pracę. 3. Poborowemu, który podjął pracę po upływie 30 dni od dnia zwolnienia ze służby zastępczej, czas odbywania tej służby wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą tylko uprawnienia w zakresie wymiaru urlopu wypoczynkowego i wysokości odprawy pośmiertnej, a także uprawnienia emerytalno-rentowe. 4. Terminy określone w ust. 1 i 2 uważa się za zachowane, jeżeli poborowy nie mógł podjąć pracy z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się, jeżeli przepisy szczególne nie przewidują korzystniejszych uprawnień."}
{"id":"2003_2217_37","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Pracodawca, u którego był zatrudniony poborowy w dniu skierowania do odbycia służby zastępczej, jest obowiązany zatrudnić go na poprzednio zajmowanym stanowisku lub na stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz wynagrodzenia, jeżeli w terminie 30 dni od dnia zwolnienia ze służby poborowy zgłosił się do tego pracodawcy w celu podjęcia pracy. Niezachowanie tego terminu powoduje wygaśnięcie stosunku pracy, chyba że nastąpiło ono z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy. 2. Jeżeli pracownik uzyskał podczas odbywania służby zastępczej inne lub wyższe niż posiadane uprzednio kwalifikacje zawodowe, pracodawca może, na jego wniosek, zatrudnić go na stanowisku, które odpowiada nabytym kwalifikacjom. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2003_2217_38","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.)[6] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W ramach powszechnego obowiązku obrony obywatele polscy są obowiązani do pełnienia służby wojskowej, służby w obronie cywilnej, odbywania przysposobienia obronnego, uczestniczenia w samoobronie ludności, pełnienia służby w jednostkach zmilitaryzowanych oraz do wykonywania świadczeń na rzecz obrony - na zasadach i w zakresie określonych w ustawie.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Przeznaczanie do służby zastępczej, kierowanie do jej odbywania oraz odbywanie służby zastępczej następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 2) w art. 38: a) w ust. 1 uchyla się pkt 2, b) w ust. 2 uchyla się pkt 3; 3) w art. 41 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Od orzeczenia powiatowej komisji poborowej przysługuje poborowemu i wojskowemu komendantowi uzupełnień odwołanie do wojewódzkiej komisji poborowej. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje powołania poborowego do zasadniczej służby wojskowej.\"; 4) art. 98 uchyla się; 5) w art. 132 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wydatki z tytułu zasiłków, należności i opłat, o których mowa w art. 128, art. 128a i art. 131 ust. 1 pkt 1, są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.\"; 6) uchyla się dział VI."}
{"id":"2003_2217_39","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 i Nr 58, poz. 542 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1304) w art. 73 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. W razie powołania nieletniego do zasadniczej służby wojskowej, zasadniczej służby w obronie cywilnej albo służby zastępczej, wykonywanie środków wychowawczych ustaje z mocy prawa.\"."}
{"id":"2003_2217_4","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zadania określone w ustawie są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej. Zadania wykonuje marszałek województwa. 2. Marszałkowie województw kontrolują podmioty w zakresie przebiegu służby zastępczej odbywanej przez poborowych. 3. Marszałkowie województw informują ministra właściwego do spraw pracy o realizacji zadań związanych ze służbą zastępczą, określonych w ustawie. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres, terminy i sposób przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3, przez marszałków województw ministrowi właściwemu do spraw pracy oraz wzory formularzy tych informacji niezbędnych do ustalania i aktualizowania liczby poborowych i podmiotów na obszarze województwa, uwzględniając konieczność zapewnienia weryfikacji przekazywanych informacji, zarówno w kwestiach stanu faktycznego i prawnego związanego z poborowymi podlegającymi obowiązkowi służby zastępczej i podmiotami, jak i w kwestiach finansowania służby zastępczej."}
{"id":"2003_2217_40","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U. z 2000 r. Nr 26, poz. 319 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ze względu na przekonania religijne lub wyznawane zasady moralne obywatele mogą występować o przeznaczenie do służby zastępczej na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz.U. Nr …, poz. …).\"."}
{"id":"2003_2217_41","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.)[7] w art. 21 w ust. 1 pkt 15 otrzymuje brzmienie: \"15) świadczenia otrzymywane z tytułu odbywania: a) niezawodowej służby wojskowej lub jej form równorzędnych, z wyjątkiem służby okresowej lub nadterminowej, b) służby zastępczej - przyznane na podstawie odrębnych przepisów,\"."}
{"id":"2003_2217_42","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514, z późn. zm.)[8] w art. 57 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) biletów kredytowych wydawanych osobom, o których mowa w art. 31 ust. 4, skierowanym w celu zatrudnienia w innej miejscowości,\"."}
{"id":"2003_2217_43","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.)[9] w art. 21 w ust. 5 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) nieświadczących pracy w związku z odbywaniem służby wojskowej albo służby zastępczej,\"."}
{"id":"2003_2217_44","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 72, poz. 802 i Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 199, poz. 1939) w art. 2 w ust. 3: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo skierowania do odbycia służby zastępczej,\"; 2) w pkt 5 lit. e otrzymuje brzmienie: \"e) po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po odbyciu służby zastępczej,\"."}
{"id":"2003_2217_45","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[10] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) pracodawca - w stosunku do pracowników i poborowych odbywających służbę zastępczą oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, w tym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo pobierania zasiłku macierzyńskiego, z wyłączeniem osób, którym zasiłek wychowawczy lub macierzyński wypłaca Zakład,\"; 2) w art. 6 w ust. 1 w pkt 12 i w art. 13 w pkt 11 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"odbywających zastępcze formy służby wojskowej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"odbywających służbę zastępczą\"; 3) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12.\"; 4) w art. 16: a) w ust. 1 po pkt 16 stawia się przecinek i dodaje pkt 17 w brzmieniu: \"17) poborowych odbywających służbę zastępczą\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Składki na ubezpieczenie chorobowe podlegających temu ubezpieczeniu osób wymienionych w ust. 1 pkt 1-4, 7, 8 i 17 finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni. 3. Składki na ubezpieczenie wypadkowe osób wymienionych w ust. 1 pkt 1, 38 i 17, osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz bezrobotnych pobierających stypendium finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek. \", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej finansowane są z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.\"; 5) w art. 18: a) w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, z zastrzeżeniem pkt 6, a także pozostających w służbie kandydackiej funkcjonariuszy Policji, Straży Graniczej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej stanowi kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10,\", b) po ust. 4c dodaje się ust. 4d w brzmieniu: \"4d. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 12, stanowi świadczenie pieniężne ustalone na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U. Nr ...., poz. ....).\"."}
{"id":"2003_2217_46","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 3 pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) odbywania służby zastępczej;\"; 2) w art. 5 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) pracodawca, u którego poborowy odbywa służbę zastępczą - w stosunku do odbywających tę służbę;\"; 3) w art. 9: a) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca w tym miesiącu - dla ubezpieczonych odbywających służbę zastępczą\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego, z ubezpieczenia wypadkowego przysługującego ubezpieczonym odbywającym służbę zastępczą nie może być niższa od podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe, obowiązującej w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, po odliczeniu kwoty, o której mowa w ust. 3 pkt 3.\"."}
{"id":"2003_2217_47","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391, Nr 73, poz. 660, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 166, poz. 1609 i Nr 190, poz. 1864) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, o ile nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia z innego tytułu, oraz pełniący służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, a także kandydaci na żołnierzy zawodowych;\", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) poborowi odbywający służbę zastępczą;\"; 2) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2, 2a i 3, powstaje z dniem powołania lub skierowania do służby, a wygasa z dniem zwolnienia z tej służby.\"; 3) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. a, d-h i pkt 2a i 10, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeżeniem ust. 6, 7 i 10.\"; 4) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Za osobę pozostającą w stosunku pracy, w stosunku służbowym albo odbywającą służbę zastępczą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza pracodawca, a w razie wypłaty świadczeń pracowniczych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o których mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85, Nr 127, poz. 1088, Nr 155, poz. 1287 i Nr 199, poz. 1673) - podmiot obowiązany do wypłaty tych świadczeń.\"; 5) w art. 102 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W planie zdrowotnym dla służb mundurowych Minister Obrony Narodowej, Minister Sprawiedliwości oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych na podstawie analizy sytuacji zdrowotnej ubezpieczonych wymienionych w art. 9 ust. 1 pkt 2, 3-12 i członków ich rodzin oraz jej uwarunkowań, wspólnie ustalają: 1) priorytety w zakresie zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych ubezpieczonych wymienionych w art. 9 ust. 1 pkt 2, 3-12 i członków ich rodzin; 2) zakłady opieki zdrowotnej wykonujące zadania w zakresie zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych ubezpieczonych wymienionych w art. 9 ust. 1 pkt 2, 3-12 oraz świadczenia zdrowotne na rzecz tych ubezpieczonych związane z realizacją zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa, z wyłączeniem świadczeń służby medycyny pracy.\"; 6) w art. 103 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinien odpowiadać plan zdrowotny dla służb mundurowych oraz zakres danych niezbędnych do przygotowania tego planu, uwzględniając w szczególności potrzeby zdrowotne ubezpieczonych wymienionych w art. 9 ust. 1 pkt 2, 3-12 i członków ich rodzin oraz specyfikę zadań wykonywanych przez ubezpieczonych wymienionych w art. 9 ust. 1 pkt 2, 3-12.\"."}
{"id":"2003_2217_48","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844) w art. 5 w ust. 5 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) powołanemu do odbycia czynnej służby wojskowej, służby zastępczej, zasadniczej służby wojskowej albo przeszkolenia wojskowego.\"."}
{"id":"2003_2217_49","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Do spraw o skierowanie do służby zastępczej wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych ostateczną decyzją albo prawomocnym orzeczeniem sądu stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2217_5","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Czynności przewidziane w ustawie dla wojskowego komendanta uzupełnień wykonuje wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego poborowego przeznaczonego do odbycia służby zastępczej. 2. Jeżeli poborowy przeznaczony do odbycia służby zastępczej jest zameldowany na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące, czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu czasowego tego poborowego."}
{"id":"2003_2217_50","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Umowy o wykonywanie pracy przez poborowych, zawarte w trybie art. 191 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują ważność do czasu ich wygaśnięcia."}
{"id":"2003_2217_51","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Pracodawcy, którzy uzyskali pozytywną decyzję na podstawie art. 189 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, są ujęci w wykazie, o którym mowa w art. 7 ust. 5, przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_2217_52","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. _______________________________ [1] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354 , Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 166, poz. 1608. [2] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 974, Nr 139, poz. 1326 i Nr 179, poz. 1750. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 60, poz. 636, z 2000 r. Nr 45, poz. 531, z 2001 r. Nr 73, poz. 764, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391. [4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i poz. 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 135, poz. 1268 i Nr 166, poz. 1609. [5] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776, Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79 i Nr 90, poz. 844. [6] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały wymienione w przypisie 2. [7] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i 1691 i Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 166, poz. 1608. [8] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 166, poz. 1608. [9] Zmiany tekstu ustawy zostały wymienione w przypisie 5. [10] Zmiany tekstu ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651 i Nr 190, poz. 1864."}
{"id":"2003_2217_6","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Do postępowania w sprawach określonych w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660), o ile ustawa nie stanowi inaczej. 2. Od wydanych decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Rozdział 2 Podmiot"}
{"id":"2003_2217_7","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Podmiot składa do ministra właściwego do spraw pracy udokumentowany wniosek o wyrażenie zgody na odbywanie u niego służby zastępczej. 2. Minister właściwy do spraw pracy, w drodze decyzji administracyjnej, rozstrzyga o sposobie załatwienia wniosku, o którym mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw pracy zawiadamia właściwego marszałka województwa o wydanej decyzji. 4. Podmiot jest obowiązany informować ministra właściwego do spraw pracy o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego, mającej wpływ na odbywanie u niego służby zastępczej. 5. Minister właściwy do spraw pracy prowadzi wykaz podmiotów, które uzyskały zgodę na odbywanie u nich służby zastępczej przez poborowych. 6. Minister właściwy do spraw pracy, w drodze decyzji administracyjnej, cofa zgodę udzieloną podmiotowi na odbywanie u niego służby zastępczej, jeżeli podmiot: 1) zaprzestał wykonywania prac na rzecz ochrony środowiska, ochrony przeciwpożarowej, administracji publicznej, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, wymiaru sprawiedliwości, opieki nad osobami niepełnosprawnymi albo bezdomnymi; 2) przestał być państwową albo samorządową jednostką organizacyjną, publicznym zakładem opieki zdrowotnej lub organizacją pożytku publicznego. 7. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, oraz dokumenty, jakie mają być dołączone do tego wniosku. Wniosek oraz dołączone dokumenty powinny umożliwić uzyskanie niezbędnych informacji o statusie prawnym podmiotu, dotychczasowej działalności prowadzonej przez podmiot oraz dokonanie oceny, czy prowadzona przez podmiot działalność pozwala na skierowanie do niego poborowego celem odbycia służby zastępczej."}
{"id":"2003_2217_8","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Podmiot ujęty w wykazie, o którym mowa w art. 7 ust. 5, może wystąpić do marszałka województwa z ofertą przyjęcia konkretnej liczby poborowych na określone stanowiska pracy. 2. Marszałek województwa zawiera z podmiotem umowę o wykonywanie pracy przez poborowego. 3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór umowy o wykonywanie pracy przez poborowego, która powinna w szczególności wskazywać miejsce i stanowisko pracy poborowego oraz przyczyny rozwiązania umowy."}
{"id":"2003_2217_9","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Podmiot jest obowiązany zapewnić poborowemu: 1) bezpłatne zakwaterowanie, jeżeli czas dojazdu najtańszym środkiem publicznego transportu zbiorowego kolejowego lub autobusowego przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, przekracza w obie strony 2 godziny, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca odbywania służby zastępczej przez poborowego do stacji (przystanku) najbliższej miejsca pobytu; do czasu tego nie wlicza się dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której poborowy dojeżdża, oraz miejscowości, gdzie poborowy odbywa służbę zastępczą; 2) odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, dostarczane na zasadach określonych przepisami działu X ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z poźn. zm.)[1]; 3) możliwość korzystania z urządzeń socjalnych, na zasadach określonych dla pracowników zatrudnionych przez ten podmiot; 4) posiłki profilaktyczne i napoje, przyznawane na zasadach określonych przepisami wydanymi na podstawie art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, oraz inne posiłki, jeżeli poborowy odbywa służbę na stanowisku pracy, na którym pracownikom danego podmiotu przysługują takie posiłki; 5) bilety na codzienny dojazd z miejsca pobytu stałego albo czasowego do miejsca pełnienia służby i z powrotem, z wyjątkiem przypadków, gdy bezpłatny przejazd zapewnia podmiot we własnym zakresie; 6) przejazd najtańszym środkiem publicznego transportu zbiorowego kolejowego lub autobusowego po zakończeniu odbywania służby zastępczej do miejsca jego pobytu stałego albo czasowego trwającego ponad 2 miesiące. Rozdział 3 Przeznaczanie do służby zastępczej"}
{"id":"2003_2221_1","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) finansowania nauki ze środków finansowych ustalanych na ten cel w wyodrębnionej części budżetu państwa – „Nauka” oraz ze środków finansowych Funduszu Nauki i Technologii Polskiej, zwanych dalej „środkami finansowymi na naukę”, którymi dysponuje minister właściwy do spraw nauki, zwany dalej „Ministrem”;”; 2) w art. 2: a) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3) badania naukowe: a) badania podstawowe – oryginalne prace badawcze eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, b) badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce, c) badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych; 4) prace rozwojowe – nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności: a) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony, b) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna;”, b) pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) działalność upowszechniająca naukę – realizację zadań wspierających rozwój polskiej nauki przez upowszechnianie, promocję i popularyzację wyników działalności badawczo-rozwojowej, innowacyjnej i wynalazczej, w tym w skali międzynarodowej, a także zadań związanych z utrzymaniem zasobów o dużym znaczeniu dla nauki i jej dziedzictwa, nieobejmujących prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych;”, c) w pkt 9: – lit. c otrzymuje brzmienie: „c) instytuty badawcze w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618, z późn. zm.[2])),”, – lit. f otrzymuje brzmienie: „f) inne jednostki organizacyjne niewymienione w lit. a–e, posiadające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651\/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.6.2014, str. 1);”, d) pkt 17 otrzymuje brzmienie: „17) duża infrastruktura badawcza – aparaturę naukowo-badawczą w tym infrastrukturę informatyczną nauki, o wartości przekraczającej: a) 150 000 zł – w przypadku aparatury naukowo-badawczej służącej do prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych w grupie nauk humanistycznych i społecznych oraz w grupie nauk o sztuce i twórczości artystycznej, b) 500 000 zł – w przypadku aparatury naukowo-badawczej służącej do prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych w grupie nauk ścisłych i inżynierskich oraz w grupie nauk o życiu;”, e) po pkt 17 dodaje się pkt 17a w brzmieniu: „17a) strategiczna infrastruktura badawcza – dużą infrastrukturę badawczą oraz infrastrukturę budowlaną, ujęte w wykazie przedsięwzięć w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej, który stanowi Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej;”, f) pkt 18 otrzymuje brzmienie: „18) specjalne urządzenie badawcze – aparaturę naukowo-badawczą lub stanowisko badawcze, o co najmniej regionalnym znaczeniu, którego koszty utrzymania stanowią znaczną część kosztów utrzymania potencjału badawczego jednostki naukowej, służące do prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych, w szczególności w kierunkach określonych w Krajowym Programie Badań, o którym mowa w art. 4, przy użyciu którego są świadczone, także odpłatnie, usługi z zakresu działalności badawczo-rozwojowej na rzecz innych jednostek naukowych;”, g) po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu: „18a) specjalne urządzenie badawcze z zakresu infrastruktury informatycznej nauki – infrastrukturę centrów komputerów o dużej mocy obliczeniowej, akademickie miejskie sieci informatyczne o co najmniej regionalnym znaczeniu i zasięgu oraz koszty łączności międzynarodowej z naukowymi sieciami informatycznymi;”, h) pkt 19 otrzymuje brzmienie: „19) młody naukowiec – osobę prowadzącą działalność badawczo-rozwojową, która w roku ubiegania się o przyznanie środków finansowych na naukę kończy nie więcej niż 35 lat; jeżeli osoba ta przebywała na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowym urlopie macierzyńskim, dodatkowym urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim lub urlopie wychowawczym, udzielonych na zasadach określonych w przepisach Kodeksu pracy albo pobierała zasiłek chorobowy lub świadczenia rehabilitacyjne w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej to może się ubiegać o środki finansowe na naukę po ukończeniu 35 roku życia przez okres odpowiadający czasowi przebywania na tych urlopach albo okresowi pobierania tego zasiłku lub świadczenia, jednakże okresy te nie mogą łącznie przekroczyć dwóch lat;”, i) po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu: „19a) osoba rozpoczynająca karierę naukową – osobę rozpoczynającą karierę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 617, z późn. zm.[3]));”; 3) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Projekt Krajowego Programu Badań opracowuje Minister po zasięgnięciu opinii Polskiej Akademii Nauk, Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencji Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Rady Głównej Instytutów Badawczych, Komitetu Polityki Naukowej i organizacji samorządu gospodarczego.”; 4) po art. 4 dodaje się art. 4a–4c w brzmieniu: „Art. 4a. 1. Minister ustala Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej, która stanowi wykaz przedsięwzięć w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej. 2. Wpisanie przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej następuje na podstawie decyzji Ministra. 3. Wniosek o wpisanie przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej może złożyć jednostka naukowa, konsorcjum naukowe, centrum naukowo-przemysłowe, centrum naukowe Polskiej Akademii Nauk i centrum naukowe uczelni, reprezentowane przez jednostkę naukową, lub uczelnia. 4. Wniosek o wpisanie przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej zawiera: 1) tytuł przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej; 2) dane dotyczące wnioskodawcy: a) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy, b) imię i nazwisko kierownika wnioskodawcy, c) imię i nazwisko, numer telefonu i adres e-mail osoby odpowiedzialnej za sporządzenie wniosku; 3) opis struktury własnościowej, operacyjnej, technicznej oraz organizacyjnej i prawnej przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej; 4) opis celów badawczych oraz programu badań, z uwzględnieniem unikatowego charakteru przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej i przewidywalnego wkładu w rozwój badań naukowych; 5) opis koncepcji realizacji programu badań i zasad dostępu do prowadzenia badań i ich wyników; 6) opis potencjału naukowo-badawczego wnioskodawcy; 7) opis harmonogramu realizacji przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej; 8) informację o planowanych kosztach realizacji przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej, w tym o planowanych źródłach pokrycia kosztów utrzymania i kosztów bieżących tego przedsięwzięcia; 9) opis koncepcji współpracy wnioskodawcy z innymi jednostkami naukowymi w kraju lub za granicą. 5. W przypadku wniosku składanego przez konsorcjum naukowe, centrum naukowo-przemysłowe lub centrum naukowe Polskiej Akademii Nauk do wniosku dołącza się poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię umowy o utworzeniu konsorcjum naukowego, centrum naukowo-przemysłowego lub centrum naukowego Polskiej Akademii Nauk wraz ze wskazaniem jednostki naukowej pełniącej funkcję koordynatora tego podmiotu. 6. Przy ocenie wniosków uwzględnia się kryteria: 1) unikatowość strategicznej infrastruktury badawczej w skali krajowej i międzynarodowej; 2) wartość naukową i zasadność programu badań naukowych lub prac rozwojowych realizowanego przy wykorzystaniu strategicznej infrastruktury badawczej w odniesieniu do posiadanego przez wnioskodawcę potencjału naukowego; 3) zgodność programu badań naukowych lub prac rozwojowych z założeniami polityki naukowej, w tym z Krajowym Programem Badań, o którym mowa w art. 4; 4) zasadność kosztów związanych ze strategiczną infrastrukturą badawczą; 5) zdolność wnioskodawcy do samodzielnego pokrycia kosztów utrzymania strategicznej infrastruktury badawczej i kosztów bieżących; 6) możliwość włączenia strategicznej infrastruktury badawczej w przedsięwzięcia międzynarodowe. 7. Do oceny wniosków stosuje się odpowiednio art. 15 ust. 3. 8. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb oceny wniosków o wpisanie przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej, 2) terminy i tryb składania wniosków o wpisanie przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej, 3) wzory wniosków o wpisanie przedsięwzięcia w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej – mając na uwadze znaczenie przedsięwzięć w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, integracji krajowej infrastruktury badawczej z infrastrukturą międzynarodową, rozszerzenie naukowej współpracy międzynarodowej i podnoszenie jakości badań naukowych lub prac rozwojowych oraz rozwoju gospodarczego i społecznego kraju."}
{"id":"2003_2221_10","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. Komitet Polityki Naukowej powołany przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy działa do dnia powołania Komitetu Polityki Naukowej na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2221_11","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw nauki, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, z urzędu, wyda decyzję o wpisaniu na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej przedsięwzięć z zakresu strategicznej infrastruktury badawczej, uznanych przez niego za szczególnie istotne dla rozwoju nauki przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2221_12","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 31 ustawy, o której mowa w art. 2, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 31 ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2221_13","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych oraz ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 185, poz. 1092 oraz z 2014 r. poz. 1198. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 185, poz. 1092, z 2013 r. poz. 675 oraz z 2014 r. poz. 1146 i 1198. [4]) Zmiany teksu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646 oraz z 2014 r. poz. 379, 911, 1146, 1626 i 1877. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1529, z 2013 r. poz. 355 i 613 oraz z 2014 r. poz. 1306, 1626 i 1924. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 613, z 2014 r. poz. 768 i 1100 oraz z 2015 r. poz. 4. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 185, poz. 1092, z 2013 r. poz. 675 oraz z 2014 r. poz. 1146 i 1198. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 185, poz. 1092 oraz z 2014 r. poz. 1198. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 84, poz. 455, z 2013 r. poz. 675 oraz z 2014 r. poz. 1198."}
{"id":"2003_2221_13b","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13b. 1. Przy przyznawaniu środków finansowych na naukę uwzględnia się w szczególności kryteria: 1) poziom naukowy prac lub zadań i ich znaczenie dla rozwoju nauki; 2) praktyczną użyteczność wyników prac lub zadań oraz ich znaczenie dla rozwoju innowacyjności i gospodarki; 3) znaczenie realizacji prac lub zadań dla rozwoju międzynarodowej współpracy w zakresie nauki i techniki; 4) możliwość współfinansowania przewidzianych do realizacji prac lub zadań z innych źródeł niż środki finansowe na naukę. 2. Przy przyznawaniu środków finansowych na zadania określone w art. 5 pkt 6 uwzględnia się w szczególności kryteria, o których mowa w ust. 1, oraz: 1) kategorię naukową jednostki naukowej, określoną w art. 42 ust. 3; 2) wpisanie inwestycji na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej; 3) posiadanie programu badań naukowych lub prac rozwojowych oraz zakres wykorzystania inwestycji do jego realizacji, w tym przez inne jednostki naukowe; 4) znaczenie inwestycji dla osiągania celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz jej znaczenie dla realizacji Krajowego Programu Badań, o którym mowa w art. 4."}
{"id":"2003_2221_13c","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13c. 1. Wniosek o przyznanie środków finansowych na zadania określone w art. 5 pkt 4 i 6–10a zawiera w szczególności: 1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy; 2) numer identyfikacji podatkowej wnioskodawcy; 3) informację o wpisie do rejestru przedsiębiorców; 4) imię i nazwisko kierownika wnioskodawcy; 5) opis zadania lub zadań planowanych do realizacji; 6) harmonogram zadania lub zadań planowanych do realizacji; 7) informacje o kosztach realizacji tych zadań wraz z uzasadnieniem; 8) imię i nazwisko, numer telefonu i adres e-mail osoby odpowiedzialnej za sporządzenie wniosku. 2. Wniosek o przyznanie środków finansowych na zadania określone w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 3 zawiera informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, oraz informację o liczbie osób, o których mowa w art. 18 ust. 4 pkt 4, w tym w podziale na dziedziny i dyscypliny nauki i sztuki, oraz informacje, o których mowa w art. 18 ust. 4a pkt 2–5. 3. Wnioskodawca, o którym mowa w art. 2 pkt 9 lit. f lub w art. 2 pkt 11, dołącza do wniosku, o którym mowa w ust. 1: 1) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego wydany w okresie 3 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku; 2) poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię umowy, statutu lub innego przewidzianego przepisami prawa dokumentu dotyczącego ustanowienia, działalności i organizacji wnioskodawcy; 3) oświadczenie o niezaleganiu z wpłatami z tytułu należności budżetowych; 4) oświadczenie o niezaleganiu z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. 4. W przypadku wniosku składanego przez jednostkę naukową reprezentującą podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 12 i 14–16a, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię umowy o utworzeniu tego podmiotu. 5. Wniosek o przyznanie pomocy publicznej lub pomocy de minimis na zadania określone w art. 5 pkt 6–10 zawiera informacje, o których mowa w ust. 1. Do wniosku dołącza się: 1) dokumenty, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3 i 4; 2) poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię dokumentu określającego formę prawną przedsiębiorcy, w szczególności kopię umowy spółki lub innego przewidzianego przepisami prawa dokumentu dotyczącego ustanowienia, działalności i organizacji przedsiębiorcy; 3) zaświadczenia i informacje, o których mowa w art. 37 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.[5])) oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a i 6 tej ustawy."}
{"id":"2003_2221_13d","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13d. 1. Podmiot otrzymujący środki finansowe na naukę jest obowiązany do: 1) prawidłowego, efektywnego i zgodnego z przeznaczeniem wykorzystywania otrzymanych środków finansowych na naukę; 2) terminowej realizacji zadań; 3) rozliczenia przyznanych środków finansowych na naukę; 4) złożenia raportu rocznego i raportu końcowego z wykorzystania środków finansowych na naukę wraz z rozliczeniem finansowym poniesionych kosztów. 2. Warunkiem rozliczenia przyznanych środków finansowych na naukę jest ich wydatkowanie zgodnie z ustawą, zakresem rzeczowym określonym we wniosku, na podstawie którego została przyznana dotacja, lub z umową określającą warunki finansowania, realizacji i rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę. 3. Przy ocenie raportu rocznego i raportu końcowego z wykorzystania środków finansowych na naukę uwzględnia się kryteria: 1) zgodność zakresu wykonanych zadań z decyzją o przyznaniu dotacji lub umową, o której mowa w ust. 2; 2) wykorzystanie środków finansowych na naukę zgodnie z przeznaczeniem; 3) zasadność poniesionych kosztów w stosunku do zrealizowanych zadań. 4. Raport roczny i raport końcowy z wykorzystania środków finansowych na naukę zawiera: 1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy; 2) imię i nazwisko kierownika wnioskodawcy; 3) informacje o zrealizowanych zadaniach; 4) informacje o poniesionych kosztach; 5) imię i nazwisko, numer telefonu i adres e-mail osoby odpowiedzialnej za sporządzenie raportu rocznego i raportu końcowego.”; 13) w art. 14: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. W przypadku naruszenia procedury konkursowej lub innych naruszeń formalnych przy przyznawaniu środków na zadania określone w art. 5 pkt 4, 6–10a i 11a wnioskodawca może zwrócić się do Ministra z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji albo pisemnej informacji, o której mowa w art. 13 ust. 1a. 2. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy jest opiniowany przez zespół, o którym mowa w art. 52 ust. 2, w terminie 30 dni od dnia, w którym zespół ten otrzymał wniosek.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Minister informuje w formie pisemnej o rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, złożonego od informacji, o której mowa w art. 13 ust. 1a.”, c) uchyla się ust. 4; 14) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: „Art. 14a. 1. Należności finansowe wynikające z rozliczenia przyznanych środków finansowych Minister umarza z urzędu lub na wniosek dłużnika, jeżeli: 1) dłużnik został wykreślony z właściwego rejestru, a odpowiedzialność za długi nie przeszła na osoby trzecie; 2) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne; 3) zostało zastosowane umorzenie w ramach zawartego układu z wierzycielami dłużnika; 4) sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 oraz w art. 361 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112, z późn. zm.[6])). 2. Minister, na uzasadniony wniosek dłużnika lub z urzędu, może umorzyć należność finansową niestanowiącą pomocy publicznej lub pomocy de minimis w całości lub w części, odroczyć termin spłaty lub rozłożyć spłatę na raty, jeżeli: 1) wystąpiła nadzwyczajna zmiana stosunków gospodarczych, której strony nie mogły przewidzieć w dniu otrzymania środków finansowych, z powodu której zapłata należności przez dłużnika groziłaby znacznym pogorszeniem jego sytuacji ekonomicznej; 2) wystąpiły ważne zdarzenia losowe niezależne od dłużnika; 3) jest to uzasadnione ryzykiem naukowym wynikającym z charakteru wykonywanych zadań; 4) jest to uzasadnione ważnymi względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi dłużnika oraz uzasadnionym interesem Skarbu Państwa. 3. Spłata należności finansowej odroczonej lub rozłożonej na raty następuje na podstawie umowy zawartej z dłużnikiem. 4. Do umorzenia należności finansowej, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o pomocy publicznej lub pomocy de minimis.”; 15) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Dane o osobach recenzentów i ekspertów oceniających w danym postępowaniu wnioski o przyznanie środków finansowych na naukę przeznaczonych na zadania określone w art. 5 nie podlegają udostępnieniu.”; 16) art. 17 otrzymuje brzmienie: „Art. 17. Dyrektor Centrum Nauki lub Dyrektor Centrum Rozwoju, na wniosek kierownika projektu obejmującego badania naukowe lub prace rozwojowe, może wyrazić zgodę na zmianę podmiotu realizującego projekt po pozytywnym zaopiniowaniu przez kierownika jednostki organizacyjnej realizującej projekt i kierownika jednostki przejmującej realizację projektu.”; 17) w art. 18: a) w ust. 1: – w pkt 1: – – uchyla się lit. g, – – po lit. g dodaje się lit. h oraz i w brzmieniu: „h) działania związane z komercjalizacją wyników badań naukowych i prac rozwojowych, polegające na analizie potrzeb rynku, stanu techniki, możliwości ochrony patentowej efektów tej działalności oraz opracowaniu projektów komercjalizacji, i) zadania związane z zapewnieniem warunków udziału niepełnosprawnych naukowców i uczestników studiów doktoranckich w realizacji badań naukowych i prac rozwojowych;”, – po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) koszty restrukturyzacji jednostek naukowych;”, – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego w jednostce naukowej;”, – po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego z zakresu infrastruktury informatycznej nauki w jednostce naukowej lub w uczelni;”, – pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3) działalność podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni, jednostek naukowych Polskiej Akademii Nauk, instytutów badawczych i międzynarodowych instytutów naukowych polegającą na prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych oraz zadań z nimi związanych, służących rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich, finansowanych w wewnętrznym trybie konkursowym; 4) działalność jednostek naukowych lub uczelni związaną z zapewnieniem dostępu do informacji naukowej, w szczególności do systemów udostępniających informacje o wynikach badań naukowych, publikacjach i monografiach, w tym do Wirtualnej Biblioteki Nauki – systemu udostępniania w formie elektronicznej naukowych baz danych oraz publikacji naukowych.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Restrukturyzacja jednostek naukowych polega na zmianie struktury organizacyjnej, struktury zatrudnienia lub określonego w statucie jednostki naukowej przedmiotu lub zakresu działania tej jednostki, w celu podniesienia poziomu prowadzonych badań naukowych lub prac rozwojowych, w szczególności w następstwie: 1) przekształcenia instytutu badawczego w instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk; 2) przekształcenia instytutu naukowego Polskiej Akademii Nauk w instytut badawczy; 3) włączenia instytutu badawczego lub instytutu naukowego Polskiej Akademii Nauk do uczelni publicznej; 4) włączenia instytutu badawczego do instytutu naukowego Polskiej Akademii Nauk; 5) włączenia instytutu naukowego Polskiej Akademii Nauk do instytutu badawczego; 6) połączenia lub podziału jednostek naukowych.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Wysokość dotacji na działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 1, zależy od: 1) kategorii jednostki naukowej określonej w art. 42 ust. 3; 2) kosztochłonności prowadzonych badań naukowych lub prac rozwojowych w poszczególnych dziedzinach nauki, określonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1852); 3) rodzaju jednostki naukowej, z uwzględnieniem specyfiki i uwarunkowań działalności badawczo-rozwojowej poszczególnych rodzajów jednostek naukowych, ich znaczenia dla realizacji polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz znaczenia realizowanych przez te jednostki zadań dla rozwoju nauki, postępu cywilizacyjnego, rozwoju gospodarczego i kulturalnego państwa; 4) liczby osób, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, zatrudnionych w jednostce naukowej przy prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych na podstawie stosunku pracy; 5) wysokości dotacji na działalność, o której mowa ust. 1 pkt 1, ustalonej na podstawie algorytmu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 7, przyznanej jednostce naukowej w poprzednim roku; 6) środków finansowych zaplanowanych na ten cel w budżecie państwa.”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. Wysokość dotacji na działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 3, zależy od: 1) kategorii jednostki naukowej określonej w art. 42 ust. 3; 2) liczby zatrudnionych na podstawie stosunku pracy w jednostce naukowej młodych naukowców, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy; 3) liczby zatrudnionych na podstawie stosunku pracy w jednostce naukowej młodych naukowców w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, którzy uzyskali stopień naukowy poza jednostką naukową, w której są zatrudnieni, w roku poprzedzającym rok złożenia wniosku lub mają otwarty przewód doktorski, ale nie są uczestnikami studiów doktoranckich; 4) liczby stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego nadanych w jednostce naukowej młodym naukowcom w roku poprzedzającym rok złożenia wniosku; 5) liczby uczestników studiów doktoranckich prowadzonych w jednostce naukowej w roku akademickim, w którym składany jest wniosek; 6) kosztochłonności prowadzonych badań naukowych lub prac rozwojowych w poszczególnych dziedzinach nauki, określonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki. 4b. Minister przyznaje środki finansowe na utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego lub specjalnego urządzenia badawczego w zakresie infrastruktury informatycznej nauki na okres nie dłuższy niż 3 lata, określając wysokość tych środków w kolejnych latach.”, e) w ust. 5 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Wniosek o finansowanie kosztów restrukturyzacji jednostki naukowej wymaga zaopiniowania przez:”, f) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: „6. W przypadku szczególnych potrzeb jednostki naukowej, wynikających z prowadzonych przez jednostkę naukową badań naukowych lub prac rozwojowych, Minister może zwiększyć dotację, o której mowa w ust. 1 pkt 1, biorąc pod uwagę: 1) kategorię jednostki naukowej określoną w art. 42 ust. 3; 2) specyfikę i uwarunkowania działalności naukowej lub badawczo-rozwojowej prowadzonej przez jednostkę naukową; 3) znaczenie realizowanych przez jednostkę naukową zadań dla rozwoju nauki, postępu cywilizacyjnego, rozwoju gospodarczego i kulturalnego państwa. 7. W szczególnych sytuacjach wynikających ze zdarzeń losowych, Minister może ustalić wysokość dotacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem innych okoliczności, niż określone w ust. 4 i 6.”; 18) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Środki finansowe na naukę przeznaczone na działalność statutową określoną w art. 18 ust. 1 pkt 1, 2 i 2a są przekazywane w formie dotacji podmiotowej, a środki finansowe na naukę przeznaczone na działalność statutową określoną w art. 18 ust. 1 pkt 1a, 3 i 4 są przekazywane w formie dotacji celowej.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Jednostce naukowej, której została przyznana kategoria naukowa C, przyznaje się dotację na utrzymanie potencjału badawczego przez okres 6 miesięcy roku następującego po roku przyznania kategorii w wysokości połowy dotacji ustalonej na podstawie algorytmu określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Jednostka naukowa, której została przyznana kategoria naukowa C, może otrzymać dotacje na finansowanie kosztów restrukturyzacji w okresie nie dłuższym niż 2 lata po roku przyznania tej kategorii. 3b. Jednostka naukowa, której została przyznana kategoria naukowa C, otrzymuje, wyłącznie na rok następujący po roku przyznania tej kategorii, dotację na działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych oraz zadań z nimi związanych, służących rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich, finansowanych w wewnętrznym trybie konkursowym.”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Jednostka naukowa, która w wyniku ponownej oceny otrzymała kategorię naukową C, do dnia uzyskania wyższej kategorii naukowej nie otrzymuje środków finansowych na naukę przeznaczonych na działalność statutową, o której mowa w art. 18.”, e) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób ustalania wysokości dotacji oraz rozliczania środków finansowych na cele określone w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 3, w tym: a) wielkości i składowe algorytmu ustalania wysokości dotacji na utrzymanie potencjału badawczego jednostki naukowej dla jednostek posiadających kategorię naukową A+, A, B albo C, b) sposób ustalania dotacji dla Polskiej Akademii Umiejętności, c) sposób ustalania dotacji dla jednostki naukowej, której: – przyznano po raz pierwszy kategorię naukową, – nie przyznano dotacji na utrzymanie potencjału badawczego w roku poprzedzającym rok, na który ma być przyznana dotacja, – kategoria naukowa została zmieniona w wyniku przeprowadzenia kompleksowej oceny działalności naukowej lub badawczo-rozwojowej jednostki naukowej, d) sposób ustalania dotacji dla jednostek naukowych powstałych w wyniku podziału lub wydzielenia się z istniejącej jednostki naukowej oraz powstałych w wyniku połączenia istniejących jednostek naukowych, e) sposób zwiększania dotacji na utrzymanie potencjału badawczego dla jednostek naukowych, w tym na zadania związane z zapewnieniem warunków udziału niepełnosprawnych naukowców i uczestników studiów doktoranckich w realizacji badań naukowych i prac rozwojowych, f) sposób ustalania dotacji na cele określone w art. 18 ust. 1 pkt 1 z tytułu zdarzeń losowych, g) wielkości i składowe algorytmu ustalania dotacji na działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych lub prac rozwojowych oraz zadań z nimi związanych, służących rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich, finansowanych w wewnętrznym trybie konkursowym, dla jednostek naukowych uczelni, jednostek naukowych Polskiej Akademii Nauk, instytutów badawczych i międzynarodowych instytutów naukowych, posiadających kategorię naukową A+, A, B albo C, 2) terminy składania wniosków o przyznanie dotacji i raportu rocznego z wykorzystania środków finansowych, stanowiącego podstawę do rozliczenia przyznanych dotacji, 3) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie dotacji i w raporcie rocznym z wykorzystania przyznanych środków finansowych, wraz z rozliczeniem finansowym poniesionych kosztów – mając na uwadze kosztochłonność prowadzonych badań naukowych lub prac rozwojowych, jakość prowadzonej działalności naukowej lub badawczo-rozwojowej określoną przez kategorię naukową przyznaną jednostce naukowej, specyfikę i uwarunkowania prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, znaczenie poszczególnych rodzajów jednostek naukowych dla realizacji polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz znaczenie realizowanych przez te jednostki zadań dla rozwoju nauki, postępu cywilizacyjnego, rozwoju gospodarczego i kulturalnego państwa, a także wysokość dotacji na utrzymanie potencjału badawczego, przyznanej tym jednostkom naukowym na rok poprzedzający rok przyznania dotacji, uwzględniając priorytetowe finansowanie jednostek naukowych kategorii A+ oraz potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych.”, f) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: „7a. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania środków finansowych na utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2, w jednostkach naukowych posiadających kategorię naukową A+, A albo B, 2) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania środków finansowych na utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego z zakresu infrastruktury informatycznej nauki, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2a, w jednostkach naukowych posiadających kategorię naukową A+, A albo B lub w uczelniach, 3) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania środków finansowych na działalność jednostek naukowych lub uczelni związaną z zapewnieniem dostępu do informacji naukowej, w szczególności do systemów udostępniających informacje o wynikach badań naukowych, publikacjach i monografiach, w tym do Wirtualnej Biblioteki Nauki – systemu udostępniania w formie elektronicznej naukowych baz danych oraz publikacji naukowych, 4) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania środków na finansowanie kosztów restrukturyzacji jednostek naukowych posiadających kategorię naukową A+, A, B albo C oraz rodzaje tych kosztów, 5) tryb rozliczania przyznanych środków finansowych, 6) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie środków finansowych oraz w raporcie rocznym i raporcie końcowym z wykorzystania przyznanych środków finansowych wraz z rozliczeniem finansowym poniesionych kosztów – mając na uwadze ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej, prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę oraz uwzględniając priorytetowe finansowanie jednostek naukowych kategorii A+, zapewnienie finansowania specjalnych urządzeń badawczych, w tym z zakresu infrastruktury informatycznej nauki, oraz potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych.”, g) uchyla się ust. 8; 19) art. 20 otrzymuje brzmienie: „Art. 20. Finansowanie inwestycji służących potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych obejmuje: 1) finansowanie kosztów inwestycji w zakresie dużej i strategicznej infrastruktury badawczej: a) zakup, wytworzenie lub rozbudowę aparatury naukowo-badawczej, b) rozbudowę infrastruktury informatycznej nauki, c) udział w przedsięwzięciu inwestycyjnym w zakresie dużej lub strategicznej infrastruktury badawczej, w tym w ramach współpracy międzynarodowej, d) inwestycje z zakresu dużej infrastruktury badawczej, współfinansowane ze środków funduszy strukturalnych; 2) finansowanie kosztów inwestycji budowlanych oraz inwestycji budowlanych dotyczących strategicznej infrastruktury badawczej: a) budowę nowych obiektów budowlanych, b) przebudowę lub rozbudowę obiektów budowlanych, c) zakup nieruchomości, d) udział w przedsięwzięciu budowlanym, w tym w ramach współpracy międzynarodowej, e) inwestycje budowlane współfinansowane ze środków funduszy strukturalnych.”; 20) uchyla się art. 21 i art. 22; 21) po art. 22 dodaje się art. 22a i art. 22b w brzmieniu: „Art. 22a. 1. Koszty zakupu oraz wytworzenia aparatury naukowo-badawczej niestanowiącej dużej lub strategicznej infrastruktury badawczej, zaliczanej do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.[7])), mogą być wliczane do kosztów realizacji zadań określonych w art. 5 pkt 1–4 i 7–10. 2. Wniosek o finansowanie inwestycji współfinansowanej z innej części budżetu państwa składa się wraz z opinią dysponenta tej części. 3. W przypadku gdy inwestycja będzie wykorzystywana do realizacji zadań innych niż badania naukowe lub prace rozwojowe, ze środków finansowych na naukę finansowana jest jedynie ta część kosztów inwestycji, która służy potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych. 4. Środki finansowe na naukę przeznaczone na finansowanie inwestycji, o których mowa w art. 20, są przekazywane jednostce naukowej, uczelni lub jednostce naukowej reprezentującej podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 12 i 14–16a, w formie dotacji celowej."}
{"id":"2003_2221_2","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1852) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Rada jednostki organizacyjnej przekazuje Centralnej Komisji listę co najmniej dziesięciu kandydatów na recenzentów, spośród osób zatrudnionych w szkole wyższej lub jednostce organizacyjnej innej niż ta, której pracownikiem jest osoba ubiegająca się o nadanie tytułu i niebędących członkami rady jednostki organizacyjnej przeprowadzającej postępowanie, obejmującą imiona i nazwiska kandydatów oraz nazwy jednostek organizacyjnych zatrudniających te osoby.”; 2) po art. 29b dodaje się art. 29c w brzmieniu: „Art. 29c. Dyplomy doktorskie i habilitacyjne oraz ich duplikaty przeznaczone do obrotu prawnego z zagranicą legalizują: 1) minister nadzorujący uczelnię – w przypadku stopni doktora i doktora habilitowanego nadanych przez uprawnione jednostki organizacyjne uczelni; 2) Prezes Polskiej Akademii Nauk – w przypadku stopni doktora i doktora habilitowanego nadanych przez instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk; 3) minister nadzorujący instytut badawczy – w przypadku stopni doktora i doktora habilitowanego nadanych przez instytut badawczy.”; 3) art. 31 otrzymuje brzmienie: „Art. 31. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Centralnej Komisji, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki przeprowadzania czynności w przewodzie doktorskim, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora, a w szczególności: 1) dokumenty, jakie powinna przedstawić osoba ubiegająca się o wszczęcie przewodu doktorskiego, postępowania habilitacyjnego lub postępowania o nadanie tytułu profesora, 2) wzór ankiety oceny osiągnięć naukowych lub artystycznych osoby ubiegającej się o nadanie tytułu profesora, uwzględniając różne dziedziny nauki i sztuki, 3) skład oraz tryb działania komisji i zespołów powoływanych przez rady jednostek organizacyjnych przeprowadzających przewody doktorskie lub postępowanie o nadanie tytułu profesora, uwzględniając możliwość powoływania do składu komisji i zespołów osób posiadających tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego lub osób, które nabyły uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a, a w przypadku postępowania o nadanie tytułu naukowego – wyłącznie osób posiadających tytuł profesora, 4) możliwość i warunki powtórnego zdawania egzaminów doktorskich, 5) wykaz certyfikatów potwierdzających znajomość języka obcego, 6) sposób przedstawiania i oceniania rozpraw doktorskich, w tym będących pracami zbiorowymi, a także podejmowania uchwał o nadaniu stopnia doktora lub doktora habilitowanego, 7) niezbędne elementy dyplomów doktorskiego i habilitacyjnego, 8) maksymalną wysokość opłat za wydanie dyplomu doktorskiego i habilitacyjnego oraz ich duplikatów i odpisów w języku angielskim albo języku łacińskim, nieprzekraczającą kosztów sporządzenia tych dokumentów, 9) sposób i tryb legalizacji dyplomów doktorskich i habilitacyjnych oraz ich duplikatów przeznaczonych do obrotu prawnego z zagranicą oraz wysokość opłaty za ich legalizację, 10) sposób ogłaszania przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego informacji o nadanych stopniach doktora i doktora habilitowanego oraz zakres tych informacji – mając na uwadze potrzebę zapewnienia rozwoju kadr naukowych oraz sprawnego i przejrzystego przeprowadzania czynności w przewodzie doktorskim, postępowania habilitacyjnego oraz postępowania o nadanie tytułu profesora.”."}
{"id":"2003_2221_22b","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 22b. 1. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na cele określone w art. 20, w tym: a) tryb oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania, b) tryb oceny realizacji zadań, 2) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o finansowanie inwestycji, 3) szczegółowy zakres informacji zawartych w raporcie rocznym i raporcie końcowym z wykorzystania środków finansowych, zawierających informacje o realizacji inwestycji wraz z rozliczeniem finansowym poniesionych kosztów – mając na uwadze znaczenie przewidzianych do finansowania inwestycji z zakresu dużej i strategicznej infrastruktury badawczej dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, w tym dla Krajowego Programu Badań, o którym mowa w art. 4, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę oraz potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych. 2. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis na cele określone w art. 20, w tym: a) przeznaczenie pomocy, b) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, 2) sposób kumulowania pomocy, 3) maksymalne wielkości pomocy, 4) maksymalną intensywność pomocy, 5) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy oraz w raporcie rocznym i raporcie końcowym z realizacji zadań objętych pomocą – z uwzględnieniem celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz mając na względzie potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis.”; 22) w art. 23: a) w ust. 1: – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wniesienie wkładu krajowego na rzecz udziału we wspólnym międzynarodowym programie lub przedsięwzięciu, w tym w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej;”, – dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) działania związane z wykorzystaniem strategicznej infrastruktury badawczej zlokalizowanej za granicą.”, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na cele określone w ust. 1, w tym tryb: a) oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania, b) oceny realizacji finansowanych zadań, c) rozliczania przyznanych środków finansowych, 2) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o finansowanie współpracy naukowej z zagranicą, 3) szczegółowy zakres informacji zawartych w raporcie rocznym i raporcie końcowym z wykorzystania środków finansowych, zawierających informacje o realizacji współpracy naukowej z zagranicą wraz z rozliczeniem finansowym poniesionych kosztów – mając na uwadze znaczenie finansowania współpracy naukowej z zagranicą dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia aktywności jednostek naukowych na arenie międzynarodowej, efektywnego wykorzystywania strategicznej infrastruktury badawczej zlokalizowanej za granicą, prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę oraz potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych. 3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis na cele określone w ust. 1, w tym: a) przeznaczenie pomocy, b) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, 2) sposób kumulowania pomocy, 3) maksymalne wielkości pomocy, 4) maksymalną intensywność pomocy, 5) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy oraz w raporcie rocznym i raporcie końcowym z realizacji zadań objętych pomocą – z uwzględnieniem celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz mając na względzie potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis.”; 23) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Finansowanie działalności upowszechniającej naukę obejmuje: 1) promowanie rozwiązań innowacyjnych wykorzystujących wyniki badań naukowych lub prac rozwojowych w ramach targów, wystaw i ekspozycji w kraju lub za granicą; 2) organizowanie lub udział w przedsięwzięciach upowszechniających, promujących i popularyzujących osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne w kraju lub za granicą; 3) upowszechnianie informacji naukowych i naukowo-technicznych w ramach krajowych lub międzynarodowych konferencji naukowych; 4) podejmowanie innych działań szczególnie ważnych dla upowszechniania nauki.”, b) uchyla się ust. 2, c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie działalności upowszechniającej naukę przyznaje się bibliotekom naukowym niewchodzącym w skład jednostek naukowych, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. a–c, na: 1) utrzymanie unikatowych w skali kraju zasobów bibliotecznych o istotnym znaczeniu dla nauki lub jej dziedzictwa; 2) opracowywanie naukowych zasobów bibliotecznych; 3) udostępnianie zasobów bibliotecznych w formie elektronicznej. 4. Wniosek o przyznanie środków finansowych bibliotekom naukowym składa podmiot organizujący i prowadzący bibliotekę, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2012 r. poz. 642 i 908 oraz z 2013 r. poz. 829).”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Środki finansowe na realizację zadań mających na celu podniesienie poziomu naukowego i poziomu umiędzynarodowienia wydawanych czasopism naukowych oraz upowszechniania informacji o wynikach badań naukowych lub prac rozwojowych mogą uzyskać wyłącznie wydawcy czasopism, w tym uczelnie i jednostki naukowe, którzy zapewniają otwarty dostęp do publikowanych czasopism przez sieć Internet. Dofinansowanie obejmuje w szczególności: 1) udział zagranicznych recenzentów w ocenie publikacji; 2) udział zagranicznych naukowców w składzie rady naukowej czasopisma; 3) stworzenie anglojęzycznych wersji wydawanych publikacji; 4) digitalizację publikacji i monografii naukowych w celu zapewnienia otwartego dostępu do nich przez sieć Internet; 5) wdrożenie procedur zabezpieczających oryginalność publikacji naukowych.”, e) ust. 5–8 otrzymują brzmienie: „5. Minister przyznaje środki finansowe ministrom kierującym działami administracji rządowej i kierownikom centralnych organów administracji rządowej na ich potrzeby własne dotyczące zadań określonych w ust. 1 oraz zadań związanych ze sporządzaniem ekspertyz, opinii i ocen naukowych. 6. Potrzeby własne Ministra dotyczące zadań określonych w ust. 1 oraz zadań związanych ze sporządzaniem ekspertyz, opinii i ocen naukowych są finansowane ze środków finansowych wyodrębnionych w planie finansowym, o którym mowa w art. 6 ust. 1. 7. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych na cele określone w ust. 1 i 4a, w tym tryb: a) oceny wniosków obejmujących zadania z zakresu działalności upowszechniającej naukę, planowane do realizacji w ciągu całego roku kalendarzowego, b) oceny realizacji finansowanych zadań, c) rozliczania przyznanych środków finansowych, 2) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o finansowanie zadań z zakresu działalności upowszechniającej naukę, 3) szczegółowy zakres informacji zawartych w raporcie rocznym i raporcie końcowym z wykorzystania środków finansowych, zawierających informacje o realizacji działalności upowszechniającej naukę wraz z rozliczeniem finansowym poniesionych kosztów – mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania i ich wpływ na realizację celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę i znaczenie upowszechniania informacji o roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, promowanie polskiej nauki w świecie, prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę oraz potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych. 8. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis na cele określone w ust. 1 i 4a, w tym: a) przeznaczenie pomocy, b) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, 2) sposób kumulowania pomocy, 3) maksymalne wielkości pomocy, 4) maksymalną intensywność pomocy, 5) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy oraz w raporcie rocznym i raporcie końcowym z realizacji zadań objętych pomocą – z uwzględnieniem celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz mając na względzie potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis.”; 24) w art. 26: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw nauki w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” ogłasza komunikaty o ustanowieniu programu i przedsięwzięcia, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a. 3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) programy lub przedsięwzięcia, w ramach których będzie udzielana pomoc publiczna lub pomoc de minimis, 2) warunki i tryb przyznawania oraz rozliczania pomocy, o której mowa w pkt 1, w tym: a) przeznaczenie pomocy, b) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, 3) sposób kumulowania pomocy, o której mowa w pkt 1, 4) maksymalne wielkości pomocy, o której mowa w pkt 1, 5) maksymalną intensywność pomocy, o której mowa w pkt 1, 6) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy oraz w raporcie rocznym i raporcie końcowym z realizacji zadań objętych pomocą, o której mowa w pkt 1 – z uwzględnieniem celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz mając na względzie potrzebę uzyskiwania informacji niezbędnych do prawidłowego przyznawania oraz rozliczania pomocy publicznej lub pomocy de minimis.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3e w brzmieniu: „3a. Minister właściwy do spraw nauki ustanawia program „Diamentowy Grant”, o którym mowa w art. 5 pkt 10a ustawy oraz w art. 187a ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym. Środki finansowe w ramach programu są przyznawane nie więcej niż 100 osobom rocznie, w drodze konkursu ogłaszanego przez Ministra. 3b. W konkursie mogą wziąć udział wybitnie uzdolnieni: 1) absolwenci studiów pierwszego stopnia, którzy otrzymali tytuł zawodowy licencjata lub inżyniera albo równorzędny w roku ogłoszenia konkursu; 2) studenci jednolitych studiów magisterskich lub odpowiednich, którzy ukończyli trzeci rok studiów w roku ogłoszenia konkursu i kontynuują naukę, a w przypadku jednolitych studiów magisterskich trwających 6 lat – studenci, którzy ukończyli czwarty rok studiów w roku ogłoszenia konkursu i kontynuują naukę. 3c. Osoby, o których mowa w ust. 3b, spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie posiadają tytułu zawodowego magistra lub jego odpowiednika; 2) nie są laureatami poprzednich edycji konkursu w ramach programu „Diamentowy Grant”; 3) posiadają udokumentowaną znajomość co najmniej jednego języka obcego na poziomie nie niższym niż B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego; 4) prowadzą zaawansowane badania naukowe i posiadają osiągnięcia naukowe, lub w przypadku kierunków studiów artystycznych posiadają osiągnięcia artystyczne. 3d. O przyznanie środków finansowych w ramach programu „Diamentowy Grant” może ubiegać się jednostka naukowa określona w art. 2 pkt 9 lit. a–d, posiadająca kategorię naukową A+, A lub B, w której osoba, o której mowa w ust. 3b i 3c, będzie realizować badania naukowe, a w przypadku studentów, będzie kontynuować naukę na jednolitych studiach magisterskich albo studiach drugiego lub trzeciego stopnia. 3e. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania przyznanych środków finansowych w ramach programu „Diamentowy Grant”, w tym tryb: a) oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania, b) oceny realizacji finansowanych zadań, c) rozliczania przyznanych środków finansowych, 2) szczegółowy zakres informacji zawartych we wnioskach, 3) szczegółowy zakres informacji zawartych w raporcie rocznym i raporcie końcowym z wykorzystania środków finansowych, zawierających informacje o realizacji zadań, wraz z rozliczeniem finansowym poniesionych kosztów – mając na uwadze tworzenie warunków rozwoju naukowego i skrócenie ścieżki kariery naukowej wybitnie uzdolnionym absolwentom studiów pierwszego stopnia i studentom jednolitych studiów magisterskich, nieposiadającym tytułu zawodowego magistra, prowadzącym badania naukowe.”, c) uchyla się ust. 4, d) dodaje się ust. 5–8 w brzmieniu: „5. Minister przeprowadza, nie rzadziej niż co 4 lata, ewaluację ustanowionych programów lub przedsięwzięć wraz z oceną ich wpływu na rozwój nauki i gospodarki oraz osiąganie celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa. 6. Na wniosek Ministra ewaluację może przeprowadzić Komitet Polityki Naukowej. Komitet przedstawia Ministrowi opinię w sprawie osiągnięcia założonych celów programu lub przedsięwzięcia oraz ich wpływu na rozwój nauki, techniki i innowacyjności. 7. Na podstawie wyników ewaluacji oraz uwzględniając opinię Komitetu Polityki Naukowej Minister rozstrzyga o: 1) zasadności kontynuowania programu lub przedsięwzięcia; 2) konieczności i proponowanym zakresie modyfikacji programu lub przedsięwzięcia; 3) zakończeniu realizacji programu lub przedsięwzięcia. 8. Ewaluację przeprowadza się, uwzględniając kryteria: 1) adekwatność planowanych celów programu lub przedsięwzięcia i metod ich wdrażania do założeń polityki naukowej, w tym do Krajowego Programu Badań, o którym mowa w art. 4; 2) stopień realizacji zakładanych celów programu lub przedsięwzięcia, skuteczność użytych metod oraz wpływ czynników zewnętrznych na ostateczne efekty programu lub przedsięwzięcia; 3) relacje między nakładami i poniesionymi kosztami a osiągniętymi efektami programu lub przedsięwzięcia; 4) rzeczywiste efekty programu lub przedsięwzięcia; 5) trwałość efektów programu lub przedsięwzięcia w perspektywie średnio- i długookresowej po jego zakończeniu.”; 25) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister może przyznać środki finansowe na organizowanie i finansowanie ustanowionego programu lub przedsięwzięcia jednostce naukowej lub podmiotowi działającemu na rzecz nauki, wybranym w drodze konkursu.”; 26) art. 28 otrzymuje brzmienie: „Art. 28. 1. Minister przyznaje corocznie, na podstawie złożonych wniosków, nie więcej niż 3 nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne w wysokości nieprzekraczającej 100 000 zł każda. 2. Kandydatów do nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne mogą zgłaszać: 1) rady jednostek naukowych, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. a–e, lub organy reprezentujące jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. f; 2) organizacje pozarządowe, których celem statutowym jest działalność na rzecz nauki; 3) Prezes Polskiej Akademii Nauk oraz komitety Polskiej Akademii Nauk. 3. Wniosek o przyznanie nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne zawiera informacje określone w art. 13c ust. 1 pkt 1 oraz informacje o kandydacie do nagrody: 1) imię i nazwisko; 2) stopień naukowy, tytuł naukowy lub tytuł zawodowy; 3) adres zamieszkania, numer telefonu i adres e-mail; 4) nazwę, adres, numer telefonu, numer faksu i adres e-mail instytucji zatrudniającej kandydata do nagrody. 4. Do wniosku o przyznanie nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne dołącza się: 1) opis przebiegu kariery naukowej kandydata do nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne; 2) wykaz najważniejszych publikacji naukowych; 3) opinię wnioskodawcy dotyczącą osiągnięć naukowych lub naukowo-technicznych kandydata w skali krajowej i międzynarodowej; 4) co najmniej 3 rekomendacje sporządzone w związku z wnioskiem o przyznanie nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne przez osoby posiadające stopień naukowy doktora lub doktora habilitowanego albo tytuł naukowy profesora, reprezentujące tę samą lub pokrewną dziedzinę nauki co kandydat i posiadające znaczny dorobek naukowy, w tym co najmniej jedną rekomendację zagraniczną; 5) zgodę kandydata na udział w postępowaniu o przyznanie nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne. 5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb oceny wniosków o przyznanie nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne, 2) szczegółowy zakres informacji zawartych we wniosku o przyznanie nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne – mając na uwadze wyróżniający poziom badań naukowych lub prac rozwojowych prowadzonych przez kandydata do nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne oraz jego osiągnięć w skali krajowej i międzynarodowej.”; 27) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: „Art. 28a. 1. Minister przyznaje corocznie, na podstawie złożonych wniosków, stypendia naukowe dla wybitnych młodych naukowców zatrudnionych w jednostkach naukowych. Stypendia przyznaje się na okres nie dłuższy niż 3 lata, w wysokości miesięcznej nieprzekraczającej minimalnej miesięcznej stawki wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla stanowiska profesora zwyczajnego zatrudnionego w uczelni publicznej. 2. Do okresu, na który przyznano stypendium dla wybitnych młodych naukowców, nie wlicza się przerwy w działalności badawczo-rozwojowej związanej z urlopem macierzyńskim, urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowym urlopem macierzyńskim, dodatkowym urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopem ojcowskim, urlopem rodzicielskim lub urlopem wychowawczym stypendysty, udzielonych na zasadach określonych w przepisach Kodeksu pracy albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej. W tym okresie wypłata stypendium jest zawieszona. 3. Okresów urlopu albo choroby, o których mowa w ust. 2, nie uznaje się za zaprzestanie działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli bezpośrednio po ich zakończeniu stypendysta podejmie pracę naukową lub w stosunku do stypendysty zostanie orzeczona trwała niezdolność do pracy. 4. Kandydatów do stypendiów naukowych dla wybitnych młodych naukowców mogą zgłaszać jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. a–e na wniosek rady naukowej, lub organy reprezentujące jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 pkt 9 lit. f, zatrudniające te osoby. 5. Wniosek o przyznanie stypendium dla wybitnych młodych naukowców zawiera informacje określone w art. 13c ust. 1 pkt 1 oraz informacje o kandydacie do stypendium dla wybitnych młodych naukowców: 1) imię i nazwisko; 2) datę urodzenia; 3) stopień naukowy, tytuł naukowy lub tytuł zawodowy; 4) adres zamieszkania, numer telefonu i adres e-mail; 5) nazwę, adres, numer telefonu, numer faksu i adres e-mail instytucji zatrudniającej kandydata do stypendium. 6. Do wniosku o przyznanie stypendium dla wybitnych młodych naukowców dołącza się wyciąg z protokołu posiedzenia rady jednostki naukowej, o której mowa w art. 2 pkt 9 lit. a–e, albo organu reprezentującego jednostkę naukową, o której mowa w art. 2 pkt 9 lit. f, w sprawie wystąpienia z wnioskiem o przyznanie stypendium wraz z opinią o kandydacie do stypendium dla wybitnych młodych naukowców. 7. Do wniosku o przyznanie stypendium dla wybitnych młodych naukowców może być dołączona opinia opiekuna naukowego o kandydacie do stypendium. 8. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe kryteria i tryb przyznawania i rozliczania stypendiów naukowych dla wybitnych młodych naukowców, w tym tryb oceny wniosków o przyznanie stypendium naukowego, 2) szczegółowy zakres informacji zawartych we wniosku o przyznanie stypendium naukowego – mając na uwadze wyróżniający poziom badań naukowych lub prac rozwojowych prowadzonych przez kandydata do stypendium i jego osiągnięć w skali krajowej i międzynarodowej.”; 28) w art. 29 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) sporządzania recenzji, ekspertyz, ocen i opinii dotyczących przyznawania i rozliczania środków finansowych, o których mowa w art. 5 pkt 6–11a i 13;”; 29) w art. 30: a) uchyla się ust. 1 i 2, b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) tytuły zadań, projektów, programów i przedsięwzięć oraz imię i nazwisko ich kierownika;”; 30) w art. 34: a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) jednostki naukowe, które w okresie 4 kolejnych lat przed rokiem przeprowadzenia audytu, otrzymały dotacje na utrzymanie potencjału badawczego, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, w łącznej wysokości wyższej niż 1 000 000 zł; 2) projekty obejmujące badania naukowe lub prace rozwojowe, w których całkowita wartość przyznanego dofinansowania przekracza 3 000 000 zł;”, b) dodaje się ust. 3–5 w brzmieniu: „3. Nieprzeprowadzenie w terminie zewnętrznego audytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może stanowić podstawę do wstrzymania dalszego finansowania projektu do czasu przeprowadzenia audytu. 4. Nieprzeprowadzenie w terminie zewnętrznego audytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przez Centrum Nauki lub Centrum Rozwoju może stanowić podstawę do zmniejszenia wysokości środków przekazywanych Centrum Nauki lub Centrum Rozwoju na pokrycie bieżących kosztów zarządzania, o których mowa w art. 7 pkt 2 i art. 8 pkt 2, na rok następujący po roku, w którym wymagane było przeprowadzenie audytu, jednak nie więcej niż o 10% w stosunku do roku poprzedniego. 5. Nieprzeprowadzenie w terminie zewnętrznego audytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przez jednostkę naukową może stanowić podstawę do zmniejszenia wysokości dotacji na utrzymanie potencjału badawczego na rok następujący po roku, w którym wymagane było przeprowadzenie audytu, jednak nie więcej niż o 10% w stosunku do roku poprzedniego.”; 31) w art. 37 w ust. 3: a) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego;”, b) pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) członka Polskiej Komisji Akredytacyjnej;”; 32) w art. 42: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku uczelni, w których zgodnie ze statutem uczelni, nie wyodrębniono podstawowych jednostek organizacyjnych, kompleksową ocenę jakości działalności naukowej lub badawczo-rozwojowej przeprowadza się w stosunku do całej uczelni.”, b) uchyla się ust. 6; 33) art. 45 otrzymuje brzmienie: „Art. 45. 1. Komisja podejmuje uchwałę w sprawie, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, po przeprowadzeniu kompleksowej oceny jakości działalności naukowej i badawczo-rozwojowej jednostek naukowych. 2. Przewodniczący Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych występuje do Ministra z wnioskami o przyznanie jednostkom naukowym kategorii naukowej w terminie 14 dni od dnia podjęcia przez Komisję uchwały w tej sprawie.”; 34) uchyla się art. 46; 35) w art. 47: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister przyznaje kategorię naukową jednostkom naukowym, w drodze decyzji, na okres do dnia przyznania kategorii naukowej na podstawie kolejnej kompleksowej oceny. Minister określa termin przeprowadzenia kolejnej kompleksowej oceny i podaje go do wiadomości w drodze komunikatu opublikowanego na stronie podmiotowej Ministra w Biuletynie Informacji Publicznej.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Nieubieganie się jednostki naukowej o przyznanie kategorii naukowej w ramach kolejnej kompleksowej oceny w terminie określonym zgodnie z ust. 1 skutkuje wygaśnięciem decyzji o przyznanej kategorii naukowej.”; 36) w art. 50: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Komitet Polityki Naukowej powołuje Minister.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu: „1a. W skład Komitetu Polityki Naukowej wchodzi dwunastu członków zgłoszonych przez jednostki naukowe posiadające kategorię A+ lub A. 1b. Członków Komitetu Polityki Naukowej powołuje Minister spośród kandydatów zgłoszonych przez jednostki naukowe, o których mowa w ust. 1a. Kandydatem jednostek naukowych może być osoba posiadająca co najmniej stopień naukowy doktora habilitowanego. 1c. Kadencja Komitetu Polityki Naukowej trwa 2 lata. Ta sama osoba może pełnić funkcję członka Komitetu Polityki Naukowej nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje.”; 37) po art. 50 dodaje się art. 50a–50e w brzmieniu: „Art. 50a. 1. Członkiem Komitetu Polityki Naukowej może być osoba, która: 1) korzysta z pełni praw publicznych; 2) cieszy się nieposzlakowaną opinią i przestrzega zasad etyki naukowej; 3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe. 2. Członkostwa w Komitecie Polityki Naukowej nie można łączyć z członkostwem w organach: 1) Centrum Nauki; 2) Centrum Rozwoju. 3. Członkiem Komitetu Polityki Naukowej nie może być również osoba pełniąca funkcję: 1) rektora, prorektora lub kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni; 2) dyrektora instytutu naukowego Polskiej Akademii Nauk; 3) dyrektora instytutu badawczego; 4) prezesa lub wiceprezesa Polskiej Akademii Nauk; 5) prezesa lub wiceprezesa Polskiej Akademii Umiejętności; 6) przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów; 7) przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego; 8) przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego Rady Głównej Instytutów Badawczych; 9) członka Polskiej Komisji Akredytacyjnej; 10) członka Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych."}
{"id":"2003_2221_3","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2014 r. poz. 1788) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 30 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) finansowanie badań stosowanych realizowanych w formie niepodlegających współfinansowaniu z zagranicznych środków finansowych projektów badawczych realizowanych w ramach programów lub inicjatyw międzynarodowych ogłaszanych we współpracy dwu- lub wielostronnej oraz projektów badawczych realizowanych przy wykorzystaniu przez polskie zespoły badawcze wielkich międzynarodowych urządzeń badawczych;”; 2) w art. 37 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do osób fizycznych, których projekty zakwalifikowano do finansowania w ramach programów lub przedsięwzięć związanych ze wsparciem komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych lub ochrony patentowej.”; 3) w art. 38 ust. 2–5 otrzymują brzmienie: „2. Eksperci lub zespoły ekspertów oceniają wnioski złożone w konkursie i na tej podstawie przygotowują i przekazują Dyrektorowi listę rankingową pozytywnie zaopiniowanych wniosków, z zastrzeżeniem art. 17 pkt 9, oraz dokonują innych ocen i sporządzają opinie dotyczące realizacji zadań Centrum, o których mowa w art. 27–30. 3. Eksperci oraz członkowie zespołów ekspertów otrzymują wynagrodzenie za dokonanie ocen i sporządzenie opinii, o których mowa w ust. 2. Wysokość wynagrodzenia ustala Dyrektor. 4. Dyrektor wyłącza eksperta lub członka zespołu ekspertów z postępowań, o których mowa w ust. 2, w przypadku stwierdzenia zagrożenia konfliktem interesów, w szczególności w przypadku pozostawania eksperta lub członka zespołu ekspertów z wnioskodawcą lub wykonawcą w: 1) związku małżeńskim, stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia włącznie; 2) takim stosunku prawnym, że wynik sprawy może mieć wpływ na jego prawa lub obowiązki; 3) stosunku osobistym tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności eksperta; 4) stosunku służbowym lub innej formie współpracy w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku, dokonanie oceny lub sporządzenie opinii, o których mowa w ust. 2. 5. Dyrektor nie uwzględnia oceny lub opinii sporządzonej przez eksperta, który został wyłączony z postępowania w sprawie danego wniosku zgodnie z ust. 4. Przepis stosuje się również do ocen i opinii sporządzonych przez zespół ekspertów, w skład którego wchodziła osoba wyłączona z postępowania w sprawie danego wniosku zgodnie z ust. 4.”; 4) w art. 40 ust. 2–4 otrzymują brzmienie: „2. Od decyzji Dyrektora w sprawie przyznania środków finansowych na wykonanie projektu, o której mowa w ust. 1, lub promesy finansowania, o której mowa w art. 37 ust. 2, w przypadku naruszenia procedury konkursowej lub innych naruszeń formalnych, wnioskodawcy przysługuje odwołanie do komisji odwoławczej Rady, a w przypadku konkursów, o których mowa w art. 17 pkt 6 – do Komitetu Sterującego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji lub promesy. 3. Komisja odwoławcza Rady lub Komitet Sterujący rozstrzyga w sprawie odwołania nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia odwołania. 4. Na rozstrzygnięcie Komisji odwoławczej Rady lub Komitetu Sterującego przysługuje skarga do sądu administracyjnego.”; 5) w art. 41 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Dyrektor, na wniosek kierownika projektu, może wyrazić zgodę na zmianę podmiotu realizującego projekt po pozytywnym zaopiniowaniu przez kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej projekt i jednostki przejmującej wykonanie projektu.”; 6) art. 44 otrzymuje brzmienie: „Art. 44. Projekty, których całkowita wartość przyznanego dofinansowania przekracza 3 000 000 zł, podlegają obowiązkowemu zewnętrznemu audytowi.”; 7) w art. 49: a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) fundusz rezerwowy;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Fundusz rezerwowy: 1) zwiększa się o wartość zysku netto Centrum; 2) zmniejsza się o wartość straty netto Centrum.”."}
{"id":"2003_2221_4","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 617, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) osobie rozpoczynającej karierę naukową – należy przez to rozumieć osobę nieposiadającą stopnia naukowego doktora lub osobę, która nie wcześniej niż 7 lat przed rokiem wystąpienia z wnioskiem o przyznanie środków finansowych na badania naukowe lub prace rozwojowe uzyskała stopień naukowy doktora; do okresu tego nie wlicza się przerw związanych z urlopem macierzyńskim, urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowym urlopem macierzyńskim, dodatkowym urlopem na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopem ojcowskim, urlopem rodzicielskim lub urlopem wychowawczym, udzielonych na zasadach określonych w przepisach Kodeksu pracy albo pobieraniem zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego w związku z niezdolnością do pracy, w tym spowodowaną chorobą wymagającą rehabilitacji leczniczej;”; 2) w art. 11 ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Dyrektor może zasięgnąć opinii wyspecjalizowanych instytucji lub ekspertów, w tym ekspertów zagranicznych.”; 3) w art. 18 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) wybór spośród wybitnych naukowców polskich i zagranicznych Zespołów Ekspertów odpowiedzialnych za ocenę wniosków złożonych w konkursach oraz wybór Zespołów Ekspertów odpowiedzialnych za ocenę merytoryczną związaną z rozliczeniem przyznanych środków;”; 4) art. 22 otrzymuje brzmienie: „Art. 22. 1. Dyrektor, na wniosek Rady, powołuje Zespoły Ekspertów, o których mowa w art. 18 pkt 7, w celu dokonywania ocen wniosków złożonych w konkursach i przygotowywania na tej podstawie list rankingowych oraz dokonywania ocen merytorycznych związanych z rozliczeniem przyznanych środków. 2. Dyrektor może wyznaczyć ekspertów zewnętrznych, w tym ekspertów zagranicznych, do dokonywania ocen, o których mowa w ust. 1. 3. Dyrektor może powierzyć ekspertom, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonywanie innych ocen związanych z realizacją zadań Centrum. 4. Eksperci, otrzymują wynagrodzenie za prace związane z dokonywaniem ocen, o których mowa w ust. 1–3. Wysokość wynagrodzenia ustala Dyrektor. 5. Do ekspertów stosuje się przepis art. 13 ust. 2.”; 5) w art. 27 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Dyrektor, na wniosek kierownika projektu badawczego, może wyrazić zgodę na zmianę podmiotu realizującego projekt po pozytywnym zaopiniowaniu wniosku przez podmiot, o którym mowa w art. 10 pkt 1–8 i 10 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, realizujący projekt i podmiot przejmujący realizację projektu.”; 6) w art. 33 ust. 2–4 otrzymują brzmienie: „2. Od decyzji Dyrektora, o której mowa w ust. 1, lub promesy finansowania, o której mowa w art. 27 ust. 3, w przypadku naruszenia procedury konkursowej lub innych naruszeń formalnych, wnioskodawcy przysługuje odwołanie do Komisji Odwoławczej Rady, w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji lub promesy. 3. Komisja Odwoławcza Rady rozstrzyga w sprawie odwołania nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia odwołania. 4. Na rozstrzygnięcie Komisji Odwoławczej Rady przysługuje skarga do sądu administracyjnego.”; 7) w art. 34 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Dyrektor dokonuje rozliczenia umowy o realizację i finansowanie projektu badawczego finansowanego przez Centrum po przyjęciu sprawozdania finansowego przedłożonego przez podmiot, o którym mowa w art. 10 pkt 1–8 i 10 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, oraz po uzyskaniu pozytywnej oceny merytorycznej projektu dokonanej przez Zespół Ekspertów oraz Radę.”; 8) w art. 41: a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) fundusz rezerwowy;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Fundusz rezerwowy: 1) zwiększa się o wartość zysku netto Centrum; 2) zmniejsza się o wartość straty netto Centrum.”."}
{"id":"2003_2221_4b","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4b. Minister właściwy do spraw nauki ogłasza w dzienniku urzędowym Ministra komunikaty o przedsięwzięciach w zakresie strategicznej infrastruktury badawczej wpisanych na Polską Mapę Drogową Infrastruktury Badawczej, o kategoriach przyznanych jednostkom naukowym oraz o przyznanych dotacjach ze środków finansowych na naukę."}
{"id":"2003_2221_4c","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4c. 1. Minister prowadzi System Informacji o Nauce w ramach Zintegrowanego Systemu Informacji o Nauce i Szkolnictwie Wyższym „POL-on”, zwany dalej „Systemem”. 2. System jest prowadzony z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114) w celu upowszechniania informacji o efektach finansowania nauki. 3. System obejmuje dane o działalności badawczo-rozwojowej jednostek naukowych i jej efektach oraz wykaz, o którym mowa w ust. 9, i zawiera informacje o: 1) podstawowych danych jednostki naukowej; 2) publikacjach w czasopismach naukowych oraz monografiach naukowych lub w rozdziałach w monografiach naukowych autorstwa pracowników jednostki naukowej oraz publikacjach osób niebędących pracownikami jednostki, które afiliowały te publikacje do tej jednostki; 3) uzyskanych przez jednostkę naukową patentach i innych prawach ochronnych; 4) osiągnięciach artystycznych pracowników jednostki naukowej; 5) realizowanych krajowych i międzynarodowych projektach obejmujących badania naukowe lub prace rozwojowe; 6) laboratoriach badawczych; 7) wdrożonych systemach jakości; 8) zorganizowanych konferencjach naukowych; 9) nagrodach i wyróżnieniach otrzymanych przez jednostkę naukową i jej pracowników; 10) wydawanych przez jednostkę naukową czasopismach naukowych; 11) bibliotekach naukowych w jednostkach naukowych lub w uczelniach; 12) realizowanych inwestycjach, nieruchomościach będących w posiadaniu jednostki naukowej lub przez nią użytkowanych oraz infrastrukturze naukowo-badawczej i źródłach jej finansowania; 13) wyniku finansowym jednostki naukowej; 14) wdrożeniach wyników badań naukowych lub prac rozwojowych zrealizowanych w jednostce naukowej i przychodach jednostki naukowej z tego tytułu. 4. System obejmuje także informacje o: 1) czasopismach naukowych wraz z liczbą punktów przyznawanych za publikację w tych czasopismach, ujętych w wykazie ogłoszonym przez Ministra zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 44 ust. 2; 2) cytowaniach publikacji zamieszczonych w polskiej bazie cytowań czasopism naukowych (POL-index), na podstawie informacji uzyskanych od redakcji lub wydawców czasopism naukowych i podmiotów prowadzących bazy bibliograficzne. 5. Minister może zlecić nadzorowanemu instytutowi badawczemu administrowanie bazami danych Systemu, zapewniając na ten cel środki finansowe. 6. Jednostki naukowe, które posiadają kategorię naukową i ubiegają się o środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 18 ust. 1, są obowiązane do wprowadzania do Systemu oraz systematycznego aktualizowania danych i informacji, o których mowa w ust. 3 i 10. Za prawidłowość, rzetelność i terminowość danych i informacji wprowadzanych do Systemu odpowiada kierownik jednostki naukowej. 7. Nieprawidłowe, nierzetelne lub nieterminowe wprowadzenie danych i informacji do Systemu może skutkować wstrzymaniem finansowania do czasu usunięcia tych nieprawidłowości. 8. W przypadku przekazania środków finansowych na naukę w wysokości ustalonej w oparciu o dane wprowadzone do Systemu przez jednostkę naukową, o której mowa w ust. 6, nieprawidłowo, nierzetelnie lub nieterminowo, Ministrowi przysługuje prawo do żądania zwrotu nienależnie pobranych środków finansowych. Zwrot tych środków następuje na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.[4])). 9. Minister prowadzi centralny wykaz pracowników naukowych zatrudnionych w jednostkach naukowych przy realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych w ramach stosunku pracy, zwany dalej „Wykazem”: 1) w przypadku podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni – będących pracownikami, o których mowa w art. 108 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym, oraz pracownikami naukowo-technicznymi i inżynieryjno-technicznymi, zatrudnionymi w celu wykonywania prac pomocniczych w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych; 2) w przypadku jednostek naukowych Polskiej Akademii Nauk – będących pracownikami, o których mowa w art. 87 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk; 3) w przypadku instytutów badawczych – będących pracownikami, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych; 4) w przypadku pozostałych jednostek naukowych – będących pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach związanych z prowadzeniem badań naukowych lub prac rozwojowych. 10. Wykaz zawiera następujące informacje: 1) imiona i nazwisko pracownika; 2) stopień naukowy, tytuł naukowy lub tytuł zawodowy; 3) dziedzinę i dyscyplinę nauki lub sztuki, w której pracownik naukowy prowadzi działalność badawczo-rozwojową; 4) datę uzyskania stopnia naukowego i tytułu naukowego oraz nazwę jednostki naukowej przeprowadzającej przewód doktorski, postępowanie habilitacyjne lub postępowanie w sprawie nadania tytułu naukowego; 5) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz kraj wydania dokumentu tożsamości; 6) rok urodzenia; 7) kraj pochodzenia w przypadku cudzoziemców; 8) płeć; 9) dotyczące podstawowego miejsca pracy i dodatkowego miejsca pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym; 10) dotyczące dotychczas zajmowanych stanowisk, o których mowa w ust. 9, z oznaczeniem daty rozpoczęcia i zakończenia pracy na danym stanowisku; 11) wymiar czasu pracy; 12) dotyczące oświadczenia, o którym mowa w ust. 11. 11. Pracownicy, o których mowa w ust. 9, zatrudnieni w jednostkach naukowych ubiegających się o środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 18 ust. 1, składają oświadczenie o wyrażeniu zgody na zaliczenie ich do liczby pracowników zatrudnionych w danej jednostce przy realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych. Pracownicy zatrudnieni na podstawie stosunku pracy w więcej niż jednej jednostce naukowej składają oświadczenie tylko w jednej, wybranej przez siebie, jednostce naukowej. 12. Dostęp do danych i informacji, o których mowa w ust. 3, 4 i 10, przysługuje Ministrowi, ministrowi nadzorującemu jednostkę naukową, kierownikowi jednostki naukowej zatrudniającej pracownika naukowego i Komitetowi Ewaluacji Jednostek Naukowych, a w przypadku uczelni – także rektorom w zakresie dotyczącym kierowanych przez nich jednostek naukowych. Dostęp do danych i informacji, o których mowa w ust. 10 pkt 1–9, przysługuje również Narodowemu Centrum Nauki, zwanemu dalej „Centrum Nauki”. 13. Dane i informacje, o których mowa w ust. 3, 4 i 10, z wyłączeniem informacji o przychodach jednostki naukowej, o których mowa w ust. 3 pkt 14, oraz danych, o których mowa w ust. 10 pkt 5–8 i 10–12, są powszechnie dostępne. 14. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres danych i informacji, o których mowa w ust. 3 i 4, 2) terminy aktualizacji danych w Systemie, 3) sposób i formę udostępniania informacji zgromadzonych w Systemie – mając na uwadze powszechny dostęp do informacji o działalności badawczo-rozwojowej jednostek naukowych i efektach jej finansowania, z uwzględnieniem rodzaju jednostki naukowej, oraz wspomaganie działań mających na celu kształtowanie polityki kadrowej, naukowej i naukowo-technicznej, a także ochronę danych osobowych.”; 5) w art. 5: a) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3) badania podstawowe i inne zadania finansowane przez Centrum Nauki; 4) działalność statutową;”, b) uchyla się pkt 5, c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) inwestycje w zakresie dużej i strategicznej infrastruktury badawczej oraz inwestycje budowlane służące badaniom naukowym lub pracom rozwojowym;”, d) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) programy i przedsięwzięcia ustanawiane przez Ministra, w tym ukierunkowane na wspieranie młodych naukowców lub osób rozpoczynających karierę naukową;”, e) pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne;”, f) po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: „11a) stypendia naukowe dla wybitnych młodych naukowców;”; 6) w art. 6: a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Na zadania, o których mowa w art. 5 pkt 1, Minister przeznacza nie mniej niż 10% środków finansowych na naukę na zadania, o których mowa w art. 5 pkt 4, 7 i 9–13. 4. Na zadania, o których mowa w art. 5 pkt 3, Minister przeznacza nie mniej niż 10% środków finansowych na naukę na zadania, o których mowa w art. 5 pkt 4, 7 i 9–13.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Środki finansowe przeznaczone corocznie na zadania określone w art. 5 pkt 1 i 3 osiągną do 2020 r. wartość nie mniejszą niż 50% środków finansowych na naukę na zadania, o których mowa w art. 5 pkt 4, 7 i 9–13.”; 7) w art. 9: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) jednostkom naukowym – na realizację zadań, o których mowa w art. 5 pkt 4–8, 10, 10a i 11a, oraz na działalność upowszechniającą naukę, o której mowa w art. 25 ust. 4a, oraz jednostkom naukowym reprezentującym podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 12 i 14–16a, na zadania określone w art. 5 pkt 6 i 7 oraz na działalność, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2a i 4; 2) uczelniom – na działalność, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 4, oraz na rozbudowę i utrzymanie infrastruktury informatycznej nauki, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2a i art. 20 pkt 1 lit. b, a także na działalność upowszechniającą naukę, o której mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 i ust. 4a, oraz w przypadku gdy zgodnie ze statutem w strukturze uczelni nie wyodrębniono podstawowych jednostek organizacyjnych, na działalność, o której mowa w art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20;”, b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) innym jednostkom organizacyjnym posiadającym osobowość prawną, niebędącym jednostkami naukowymi – na realizację zadań określonych w art. 5 pkt 6–8 i 10;”; 8) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. 1. Z postępowania w sprawie przyznania środków finansowych na naukę na zadania, o których mowa w art. 5, wyklucza się wnioskodawcę pozostającego pod zarządem komisarycznym bądź znajdującego się w toku likwidacji albo postępowania upadłościowego. 2. W przypadku gdy okoliczności, o których mowa w ust. 1, zostaną ujawnione po wydaniu decyzji o przyznaniu środków finansowych na naukę, Minister, Centrum Nauki lub Centrum Rozwoju uchylają decyzję o przyznaniu tych środków lub odstępują od umowy zawartej w sprawie finansowania zadań, o których mowa w art. 5. 3. Decyzja uchylająca decyzję, o której mowa w ust. 2, wywołuje skutki prawne od dnia doręczenia decyzji, którą się uchyla.”; 9) w art. 11: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Osoby fizyczne po zakwalifikowaniu projektu do finansowania uzyskują promesę finansowania badań naukowych lub prac rozwojowych.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przepisu ust. 2 i 3 nie stosuje się do osób fizycznych, których projekty zakwalifikowano do finansowania w ramach programów lub przedsięwzięć związanych ze wsparciem komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych lub ochrony patentowej.”; 10) w art. 12 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Dyrektor jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, dyrektor instytutu badawczego i rektor uczelni informują Ministra, Centrum Nauki i Centrum Rozwoju o orzeczeniach, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się tych orzeczeń.”; 11) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W sprawie finansowania zadań określonych w art. 5 pkt 4, 6–10a i 11a Minister rozstrzyga w drodze decyzji na podstawie wniosków złożonych przez uprawnione podmioty, po zasięgnięciu opinii właściwego zespołu, o którym mowa w art. 52 ust. 1–3, z wyłączeniem: 1) działalności statutowej określonej w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 3, jeżeli wysokość przyznanych środków finansowych jest ustalana wyłącznie na podstawie wielkości liczbowych ujętych w algorytmie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 7; 2) opłacania składek, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 3, i wnoszenia wkładu krajowego, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4, jeżeli środki przeznaczone na te zadania są przekazywane bezpośrednio przez Ministra; 3) działalności upowszechniającej naukę, o której mowa w art. 25 ust. 6.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Minister przekazuje uprawnionemu podmiotowi pisemną informację w sprawie: 1) finansowania działalności statutowej określonej w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 3; 2) nagród za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne, o których mowa w art. 28 ust. 1.”, c) uchyla się ust. 3; 12) po art. 13 dodaje się art. 13a–13d w brzmieniu: „Art. 13a. Środki finansowe na zadania, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1, 2 i 5, art. 24–26 i art. 28a, są przekazywane uprawnionym podmiotom na podstawie umowy określającej warunki jej realizacji, finansowania i rozliczania przyznanych środków finansowych."}
{"id":"2003_2221_5","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W instytucie badawczym nie może istnieć stosunek bezpośredniej podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.”; 2) w art. 43 ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: „7. Zatrudnienie pracownika naukowego jest poprzedzone konkursem. Kryteria i tryb przeprowadzania i ogłaszania konkursu określa statut instytutu. Ogłoszenie o konkursie zamieszcza się także na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw nauki w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na stronie internetowej Komisji Europejskiej w europejskim portalu dla mobilnych naukowców przeznaczonym do publikacji ofert pracy naukowców. 8. Przepisu ust. 7 nie stosuje się: 1) do żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych; 2) w przypadku zatrudnienia na czas określony pracownika naukowego: a) skierowanego do pracy na podstawie umowy zawartej z zagraniczną instytucją naukową, b) na okres realizacji projektu obejmującego badania naukowe lub prace rozwojowe, finansowanego w trybie konkursowym ze środków finansowych na naukę lub środków finansowych pochodzących z Unii Europejskiej lub innych podmiotów przyznających grant, c) na tym samym stanowisku, jeżeli poprzednia umowa o pracę była zawarta na czas nie krótszy niż trzy lata.”."}
{"id":"2003_2221_50b","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 50b. Członkostwo w Komitecie Polityki Naukowej wygasa w przypadku: 1) śmierci; 2) złożenia rezygnacji; 3) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 50a ust. 1; 4) nieuczestniczenia w pracach Komitetu Polityki Naukowej przez okres dłuższy niż 6 miesięcy; 5) objęcia funkcji, o których mowa w art. 50a ust. 2 i 3."}
{"id":"2003_2221_50c","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 50c. 1. Członkowie Komitetu Polityki Naukowej składają Przewodniczącemu w terminie miesiąca od dnia powołania: 1) oświadczenie, w którym zobowiązują się działać bezstronnie w interesie publicznym; 2) oświadczenie, że nie będą wykorzystywać i udostępniać osobom trzecim informacji uzyskanych w trakcie realizacji zadań. 2. Członkowie Komitetu Polityki Naukowej podlegają wyłączeniu ze spraw dotyczących zatrudniających ich jednostek naukowych lub jednostek, z którymi łączą ich sprawy zawodowe, lub w których jest zatrudniona osoba pozostająca z nimi w związku małżeńskim, pokrewieństwie lub powinowactwie do drugiego stopnia albo w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy może mieć wpływ na jej prawa i obowiązki. 3. Minister może odwołać członka Komitetu Polityki Naukowej przed upływem kadencji w przypadku niewnoszenia przez niego należytego wkładu w prace Komitetu, na wniosek Przewodniczącego, lub niezłożenia oświadczeń, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_2221_50d","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 50d. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Komitecie Polityki Naukowej lub odwołania, o którym mowa w art. 50c ust. 3, przed upływem kadencji, na miejsce tego członka jest powoływana na okres do końca kadencji nowa osoba spośród kandydatów zgłoszonych na daną kadencję. Niepełnej kadencji nie wlicza się do okresu określonego w art. 50 ust. 1c."}
{"id":"2003_2221_50e","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 50e. 1. Pracami Komitetu Polityki Naukowej kieruje Przewodniczący, wybierany przez Komitet spośród jego członków na okres 6 miesięcy. 2. Przewodniczący Komitetu Polityki Naukowej przewodniczy jego obradom, reprezentuje Komitet na zewnątrz oraz zapewnia sprawne funkcjonowanie Komitetu i terminowe wykonywanie zadań. 3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze zarządzenia, regulamin działania Komitetu Polityki Naukowej, określając tryb działania Komitetu i wyboru Przewodniczącego, tryb przygotowywania dokumentów i opinii oraz terminy organizowania posiedzeń i informowania członków Komitetu o posiedzeniach i porządku obrad, mając na uwadze rodzaj i zakres zadań Komitetu oraz konieczność zapewnienia terminowej ich realizacji.”; 38) w art. 51: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) opiniowanie polityki inwestycyjnej w zakresie infrastruktury badawczej oraz ocena efektywności wykorzystania krajowej infrastruktury badawczej i udziału w międzynarodowych przedsięwzięciach w zakresie infrastruktury badawczej zlokalizowanej w kraju lub za granicą;”, b) uchyla się pkt 9, c) dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu: „10) przygotowywanie raportów o stanie nauki w Rzeczypospolitej Polskiej, barier w jej rozwoju oraz rekomendacji służących skutecznemu prowadzeniu polityki naukowej; 11) przeprowadzanie na wniosek Ministra ewaluacji programów i przedsięwzięć ustanowionych przez Ministra.”; 39) w art. 52: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Minister powołuje zespół doradczy – Radę Młodych Naukowców, którego zadaniem jest wspieranie Ministra w działaniach służących rozwojowi kariery młodych naukowców i osób rozpoczynających karierę naukową.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister może powołać zespół do spraw badań dotyczących obronności i bezpieczeństwa państwa, w skład którego wchodzą również osoby wskazane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, uprawnione do dostępu do informacji niejawnych.”."}
{"id":"2003_2221_6","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619, z późn. zm.[10])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 91: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Zatrudnienie pracownika naukowego jest poprzedzone konkursem ogłaszanym na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw nauki w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na stronie internetowej Komisji Europejskiej w europejskim portalu dla mobilnych naukowców przeznaczonym do publikacji ofert pracy naukowców. Sposób i tryb przeprowadzania konkursów na poszczególne stanowiska naukowe ustala rada naukowa instytutu lub dyrektor pomocniczej jednostki naukowej.”, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się w przypadku zatrudnienia na czas określony pracownika naukowego: 1) skierowanego do pracy na podstawie umowy zawartej z zagraniczną instytucją naukową; 2) na okres realizacji projektu obejmującego badania naukowe lub prace rozwojowe, finansowanego w trybie konkursowym ze środków finansowych na naukę lub środków finansowych pochodzących z Unii Europejskiej lub innych podmiotów przyznających grant; 3) na tym samym stanowisku, jeżeli poprzednia umowa o pracę była zawarta na czas nie krótszy niż trzy lata.”; 2) art. 95 otrzymuje brzmienie: „Art. 95. W jednostkach naukowych i innych jednostkach organizacyjnych Akademii nie może powstać stosunek bezpośredniej podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.”."}
{"id":"2003_2221_7","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Do postępowań o przyznanie środków finansowych na naukę, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2221_8","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Do finansowania i rozliczania środków finansowych przyznanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2221_9","title":"Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Jednostki naukowe, o których mowa w art. 4c ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wprowadzą do Systemu Informacji o Nauce dane i informacje, o których mowa w art. 4c ust. 3 i 10 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Dane i informacje wprowadza się za okres od dnia 1 stycznia 2013 r."}
{"id":"2003_2255_1","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń. 2. Świadczenia rodzinne przysługują: 1) obywatelom polskim; 2) cudzoziemcom posiadającym obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego; 3) cudzoziemcom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym status uchodźcy lub zezwolenie na osiedlenie się w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zamieszkują łącznie z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2003_2255_10","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli dziecko pozostaje pod jego faktyczną opieką, uprawnionemu do urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż przez okres: 1) 24 miesięcy kalendarzowych; 2) 36 miesięcy kalendarzowych, jeżeli sprawuje opiekę nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym podczas jednego porodu; 3) 72 miesięcy kalendarzowych, jeżeli sprawuje opiekę nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności albo o znacznym stopniu niepełnosprawności. 2. Dodatek przysługuje w wysokości 400,00 zł miesięcznie. 3. Dodatek przysługujący za niepełne miesiące kalendarzowe wypłaca się w wysokości 1\/30 dodatku miesięcznego za każdy dzień. Kwotę dodatku przysługującą za niepełny miesiąc zaokrągla się do 10 groszy w górę. 4. W przypadku równoczesnego korzystania z urlopu wychowawczego przez oboje rodziców lub opiekunów prawnych dziecka przysługuje jeden dodatek. 5. Dodatek nie przysługuje osobie, o której mowa w ust. 1, jeżeli: 1) ma ustalone prawo do renty socjalnej, emerytury lub renty; 2) bezpośrednio przed uzyskaniem prawa do urlopu wychowawczego pozostawała w zatrudnieniu przez okres krótszy niż 6 miesięcy; 3) podjęła lub kontynuuje zatrudnienie lub inną pracę zarobkową w okresie korzystania z urlopu wychowawczego; 4) dziecko przebywa w placówce zapewniającej całodobową opiekę przez co najmniej 5 dni w tygodniu albo w żłobku, przedszkolu lub innej instytucji zapewniającej dzienną opiekę lub w innych przypadkach zaprzestania sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem; 5) w okresie urlopu wychowawczego korzysta z zasiłku macierzyńskiego. 6. Obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego do okresu zatrudnienia wymaganego do nabycia prawa do dodatku zalicza się okres zatrudnienia na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego."}
{"id":"2003_2255_11","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania przysługuje przez okres 3 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia, matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli dziecko pozostaje pod jego faktyczną opieką. 2. Dodatek przysługuje w wysokości 400,00 zł miesięcznie. 3. Dodatek przysługujący za niepełne miesiące kalendarzowe wypłaca się w wysokości 1\/30 dodatku miesięcznego za każdy dzień. Kwotę dodatku przysługującą za niepełny miesiąc zaokrągla się do 10 groszy w górę. 4. W przypadku podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej prawo do wypłaty dodatku ulega zawieszeniu od dnia podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. 5. Przywrócenie prawa do wypłaty dodatku może nastąpić w razie utraty zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, o których mowa w ust. 4, jeżeli osoba ubiegająca się o dodatek: 1) nie nabyła prawa do zasiłku dla bezrobotnych; 2) wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie prawa do dodatku nie później niż w terminie 14 dni od dnia ustania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej; 3) nie zrezygnowała z pracy lub utrata zatrudnienia nie nastąpiła z przyczyn leżących po stronie tej osoby. 6. Dodatek nie przysługuje osobie, jeżeli: 1) wniosek o przyznanie dodatku złożyła po upływie 30 dni od dnia ustania prawa do zasiłku dla bezrobotnych; 2) nie jest zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako poszukująca pracy; 3) ma ustalone prawo do renty socjalnej, emerytury lub renty albo świadczenia pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 17."}
{"id":"2003_2255_12","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka. 2. Dodatek przysługuje również osobie uczącej się. 3. Dodatek przysługuje w wysokości 170,00 zł na dziecko. 4. W przypadku samotnego wychowywania dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności lub znacznym stopniu niepełnosprawności dodatek przysługuje w wysokości 250,00 zł na dziecko, nie więcej jednak niż 750,00 zł miesięcznie dla rodziny. 5. Dodatek przysługujący za niepełne miesiące kalendarzowe wypłaca się w wysokości 1\/30 dodatku miesięcznego za każdy dzień. Należną kwotę dodatku zaokrągla się do 10 groszy w górę. 6. W przypadku zbiegu prawa do dodatku, o którym mowa w ust. 1, z prawem do dodatku, o którym mowa w art. 11, przysługuje prawo do jednego dodatku wybranego przez osobę, o której mowa w ust. 1 lub 2. 7. Dodatek nie przysługuje, jeżeli dziecko lub osoba ucząca się ma ustalone prawo do renty socjalnej lub renty."}
{"id":"2003_2255_13","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, a także osobie uczącej się na pokrycie zwiększonych wydatków związanych z rehabilitacją lub kształceniem dziecka w wieku: 1) do ukończenia 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności; 2) powyżej 16 roku życia do ukończenia 24 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności. 2. Dodatek przysługuje miesięcznie w wysokości: 1) 50,00 zł na dziecko w wieku do ukończenia 5 roku życia; 2) 70,00 zł na dziecko w wieku powyżej 5 roku życia do ukończenia 24 roku życia."}
{"id":"2003_2255_14","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Dodatek z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, a także osobie uczącej się na częściowe pokrycie wydatków związanych z rozpoczęciem w szkole nowego roku szkolnego. 2. Dodatek wypłaca się jeden raz w roku, we wrześniu, w wysokości 90,00 zł na dziecko."}
{"id":"2003_2255_15","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Dodatek z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, a także osobie uczącej się na częściowe pokrycie wydatków związanych z zamieszkaniem w miejscowości, w której znajduje się siedziba szkoły. 2. Dodatek przysługuje przez 10 miesięcy w roku w okresie pobierania nauki, od września do czerwca następnego roku kalendarzowego. 3. Wysokość dodatku wynosi 80,00 zł miesięcznie na dziecko. Rozdział 3 Świadczenia opiekuńcze"}
{"id":"2003_2255_16","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. 2. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje: 1) niepełnosprawnemu dziecku; 2) osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 3) osobie, która ukończyła 75 lat. 3. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia. 4. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje w wysokości 142,00 zł miesięcznie. 5. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie przebywającej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w rodzinie zastępczej, chyba że przebywa poza instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie powyżej 14 dni w miesiącu. 6. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego."}
{"id":"2003_2255_17","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności albo o znacznym stopniu niepełnosprawności. 2. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 5 ust. 2. Przepisy art. 5 ust. 3-10 stosuje się odpowiednio. 3. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje w wysokości 420,00 zł miesięcznie. 4. Świadczenie pielęgnacyjne przysługujące za niepełne miesiące kalendarzowe wypłaca się w wysokości 1\/30 świadczenia pielęgnacyjnego za każdy dzień. Należną kwotę świadczenia zaokrągla się do 10 groszy w górę. 5. Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli: 1) osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego; 2) osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do renty socjalnej, emerytury lub renty; 3) dziecko wymagające opieki przebywa, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce zapewniającej całodobową opiekę przez co najmniej 5 dni w tygodniu; 4) osoba w rodzinie ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury na to dziecko. Rozdział 4 Zasady weryfikacji świadczeń rodzinnych"}
{"id":"2003_2255_18","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Kwoty, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, oraz wysokości świadczeń rodzinnych podlegają weryfikacji co 3 lata, z uwzględnieniem wyników badań progu wsparcia dochodowego rodzin. Datę pierwszej weryfikacji ustala się na dzień 1 września 2006 r. 2. Próg wsparcia dochodowego rodzin bada i przedstawia Instytut Pracy i Spraw Socjalnych. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania progu wsparcia dochodowego rodzin, w tym grupy wydatków i ich zakres, źródła danych, okres, z jakiego przyjmuje się wysokość cen towarów i usług, uwzględniając poziom wydatków gospodarstw domowych z II kwintyla rozkładu dochodów."}
{"id":"2003_2255_19","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. W roku, w którym przeprowadza się weryfikację, o której mowa w art. 18 ust. 1, Rada Ministrów, do dnia 15 maja, przedstawia Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych: 1) propozycje wysokości kwot, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2; 2) propozycje wysokości świadczeń rodzinnych; 3) wyniki badań progu wsparcia dochodowego rodzin; 4) informację o realizacji świadczeń rodzinnych za okres od poprzedniej weryfikacji, w tym liczbę osób otrzymujących świadczenia rodzinne oraz wydatki na ten cel w poszczególnych latach; 5) informację o sytuacji dochodowej rodzin posiadających dzieci na utrzymaniu. 2. Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych, po otrzymaniu propozycji i informacji Rady Ministrów, uzgadnia wysokość kwot, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, oraz wysokość świadczeń rodzinnych, w terminie do dnia 15 czerwca danego roku kalendarzowego. 3. Wysokość zasiłku rodzinnego od dnia 1 września 2009 r. nie może być niższa niż 40% wartości koszyka żywnościowego dla danej grupy wieku ustalonej w badaniach progu wsparcia dochodowego rodzin. 4. W przypadku gdy Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych nie uzgodni w terminie, o którym mowa w ust. 2, wysokości kwot, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, oraz wysokości świadczeń rodzinnych, Rada Ministrów ustala kwoty, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, oraz wysokość świadczeń rodzinnych, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 15 lipca danego roku, na poziomie nie niższym niż wynika to z propozycji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2. 5. Wysokość kwot, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, oraz wysokość świadczeń rodzinnych ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 lipca roku, w którym przeprowadza się weryfikację. Rozdział 5 Podmioty realizujące zadania w zakresie świadczeń rodzinnych"}
{"id":"2003_2255_2","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Świadczeniami rodzinnymi są: 1) zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego; 2) świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne."}
{"id":"2003_2255_20","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Organ właściwy realizuje zadania w zakresie świadczeń rodzinnych jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej. 2. Postępowanie w sprawie świadczeń rodzinnych prowadzi organ właściwy. 3. Organ właściwy może upoważnić, w formie pisemnej, zastępcę lub pracownika urzędu do prowadzenia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2, a także do wydawania w tych sprawach decyzji."}
{"id":"2003_2255_21","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Samorząd województwa realizuje zadania w zakresie świadczeń rodzinnych jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. Do zadań tych należy: 1) pełnienie funkcji instytucji właściwej w związku z udziałem Rzeczypospolitej Polskiej w koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w przypadku przemieszczania się osób w granicach Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego; 2) wydawanie decyzji w sprawach świadczeń rodzinnych realizowanych w związku z koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego. 2. Marszałek województwa może, w formie pisemnej, upoważnić dyrektora, jego zastępcę lub innego pracownika regionalnego ośrodka polityki społecznej albo innego pracownika urzędu marszałkowskiego do załatwiania w jego imieniu spraw dotyczących realizacji świadczeń rodzinnych w ramach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i wydawania w tych sprawach decyzji. 3. Świadczenia rodzinne przyznane decyzją wydaną przez marszałka województwa wypłaca organ właściwy."}
{"id":"2003_2255_22","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego jest władzą właściwą oraz instytucją łącznikową w zakresie świadczeń rodzinnych w związku z udziałem Rzeczypospolitej Polskiej w koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Rozdział 6 Postępowanie w sprawach przyznawania i wypłacania świadczeń rodzinnych"}
{"id":"2003_2255_23","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz ich wypłata następują odpowiednio na wniosek małżonków, jednego z małżonków, rodziców, jednego z rodziców, opiekuna faktycznego dziecka, opiekuna prawnego dziecka, osoby uczącej się, pełnoletniej osoby niepełnosprawnej lub innej osoby upoważnionej do reprezentowania dziecka lub pełnoletniej osoby niepełnosprawnej. 2. Wniosek składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby, o której mowa w ust. 1. 3. Wniosek powinien zawierać dane dotyczące: 1) osoby występującej o przyznanie świadczeń rodzinnych, w tym: imię, nazwisko, datę urodzenia, numer PESEL, numer NIP, a w razie gdy nie nadano tych numerów lub jednego z nich - serię i numer dowodu osobistego lub paszportu oraz w razie potrzeby nazwę organu rentowego wypłacającego emeryturę lub rentę, numer emerytury lub renty lub numer konta w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego; 2) dzieci pozostających na utrzymaniu osoby, o której mowa w ust. 1, w tym: imię, nazwisko, numer PESEL, datę urodzenia, stan cywilny. 4. Do wniosku należy dołączyć odpowiednio: 1) zaświadczenia o dochodzie podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych każdego członka rodziny, wydane przez właściwy urząd skarbowy, zawierające informacje o: a) wysokości dochodu, b) wysokości składek na ubezpieczenia społeczne odliczonych od dochodu, c) wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne odliczonych od podatku, d) wysokości należnego podatku; 2) zaświadczenia lub oświadczenia dokumentujące wysokość innych dochodów; 3) oświadczenie o deklarowanych dochodach osiąganych przez osoby podlegające przepisom o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zawierające w szczególności informacje o: a) wysokości dochodu, b) wysokości należnych składek na ubezpieczenia społeczne, c) wysokości należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne, d) wysokości i formie opłacanego podatku dochodowego, e) wysokości dochodu po odliczeniu należnych składek i podatku; 4) inne zaświadczenia lub oświadczenia oraz dowody niezbędne do ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych, w tym: a) dokument stwierdzający wiek dziecka, b) orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności, c) prawomocny wyrok sądu rodzinnego stwierdzający przysposobienie lub zaświadczenie sądu rodzinnego lub ośrodka adopcyjno-opiekuńczego o prowadzonym postępowaniu sądowym w sprawie o przysposobienie dziecka, d) prawomocny wyrok sądu rodzinnego orzekający rozwód lub separację, e) orzeczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka, f) zaświadczenie o uczęszczaniu dziecka do szkoły lub szkoły wyższej, g) zaświadczenie z urzędu pracy o braku propozycji zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej dla osoby ubiegającej się o dodatek, o którym mowa w art. 11, h) zaświadczenie pracodawcy o terminie urlopu wychowawczego i okresie, na jaki został udzielony, oraz o okresach zatrudnienia. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych, wstrzymywania lub zawieszenia wypłaty tych świadczeń, a także sposób ustalania dochodu uprawniającego do świadczeń rodzinnych i wzory: 1) wniosków o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych, 2) zaświadczenia z urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, 3) oświadczeń o dochodach rodziny, w tym oświadczeń osób rozliczających się na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, oraz innych oświadczeń i dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych, kierując się koniecznością zapewnienia stosownej dokumentacji niezbędnej do sprawnej realizacji świadczeń rodzinnych. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb homologacji systemów informatycznych stosowanych w urzędach administracji publicznej realizujących zadania w zakresie świadczeń rodzinnych, w celu zapewnienia jednolitości stosowania prawa oraz spójności monitorowania świadczeń w zakresie objętym ustawą."}
{"id":"2003_2255_24","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Prawo do świadczeń rodzinnych ustala się na okres zasiłkowy, z wyjątkiem świadczeń, o których mowa w art. 9 i 14-16. 2. Prawo do świadczeń rodzinnych ustala się, począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, do końca okresu zasiłkowego. 3. W przypadku ustalania prawa do świadczeń rodzinnych uzależnionych od niepełnosprawności osoby prawo do świadczeń rodzinnych ustala się na okres zasiłkowy, chyba że orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane na czas określony. W tym przypadku prawo do świadczeń rodzinnych ustala się do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia. 4. W przypadku ustalania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego prawo ustala się na czas nieokreślony, chyba że orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane na czas określony. W tym przypadku prawo do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia."}
{"id":"2003_2255_25","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W przypadku wystąpienia zmian w liczbie członków rodziny lub innych zmian mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych osoba, o której mowa w art. 23 ust. 1, jest obowiązana do niezwłocznego powiadomienia o tym organu wypłacającego świadczenia rodzinne. 2. W przypadku gdy w okresie zasiłkowym dziecko osiągnęło wiek powodujący przejście do następnej grupy wiekowej, zasiłek rodzinny wypłaca się w wysokości odpowiadającej nowej grupie wiekowej dziecka, od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana. 3. Osoby otrzymujące świadczenia rodzinne, instytucje publiczne i organizacje pozarządowe są obowiązane do udzielania, na żądanie organu właściwego, wyjaśnień oraz informacji co do okoliczności mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych."}
{"id":"2003_2255_26","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Świadczenia rodzinne wypłaca się najpóźniej do 15 dnia danego miesiąca. 2. W przypadku złożenia wniosku w sprawie ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych po 5 dniu miesiąca świadczenia rodzinne za dany miesiąc wypłaca się najpóźniej do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek. 3. Dodatek, o którym mowa w art. 9, wypłaca się do ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia."}
{"id":"2003_2255_27","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. W przypadku zbiegu prawa rodziców, opiekunów faktycznych dziecka lub opiekunów prawnych dziecka do świadczeń rodzinnych świadczenia te wypłaca się temu z rodziców, opiekunów faktycznych dziecka lub opiekunów prawnych dziecka, który pierwszy złożył wniosek. 2. Jeżeli dziecko nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z obojgiem rodziców, świadczenia rodzinne wypłaca się temu z rodziców, pod którego opieką dziecko się znajduje. 3. W przypadku zbiegu prawa do zasiłku rodzinnego z prawem do walutowego dodatku rodzinnego przysługującego pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych przysługuje prawo do jednego wybranego świadczenia."}
{"id":"2003_2255_28","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wstrzymuje się wypłatę świadczeń rodzinnych, jeżeli osoba, o której mowa w art. 23 ust. 1, odmówiła udzielenia lub nie udzieliła, w wyznaczonym terminie, wyjaśnień co do okoliczności mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych. 2. W przypadku udzielenia wyjaśnień, o których mowa w ust. 1, wypłaca się świadczenia rodzinne od miesiąca, w którym wpłynęły wyjaśnienia, do końca okresu zasiłkowego. Jeżeli wznowienie wypłaty wstrzymanych świadczeń rodzinnych nie nastąpi do końca okresu zasiłkowego, prawo do świadczeń rodzinnych wygasa."}
{"id":"2003_2255_29","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Podmiot realizujący zadania w zakresie świadczeń rodzinnych może gromadzić i przetwarzać, w zakresie określonym w ustawie, dane osobowe osoby, o której mowa w art. 23 ust. 1, oraz członków jej rodziny. 2. Pracodawcy, właściwe jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Ministrowi Sprawiedliwości, podmioty wypłacające uposażenie osobom w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne, jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia albo umowę o świadczenie usług, rolnicze spółdzielnie produkcyjne, właściwe organy finansowe, organy emerytalne lub rentowe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej \"Zakładem\", Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz urzędy administracji rządowej i samorządowej są obowiązani wydawać zaświadczenia niezbędne do ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych. Wydawanie zaświadczeń jest wolne od opłat."}
{"id":"2003_2255_3","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) dochodzie - oznacza to, po odliczeniu kwot alimentów świadczonych na rzecz innych osób: a) przychody podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszone o koszty uzyskania przychodu, należny podatek dochodowy od osób fizycznych, zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne niezaliczone do kosztów uzyskania przychodu oraz zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne, b) deklarowany w oświadczeniu dochód z działalności podlegającej opodatkowaniu na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pomniejszony o należny zryczałtowany podatek dochodowy i zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, c) inne dochody niepodlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych: - renty określone w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, - renty wypłacone osobom represjonowanym i członkom ich rodzin, przyznane na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, - świadczenia pieniężne oraz ryczałt energetyczny określone w przepisach o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych, - dodatek kombatancki, ryczałt energetyczny i dodatek kompensacyjny określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, - świadczenie pieniężne określone w przepisach o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę Niemiecką lub Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, - emerytury i renty otrzymywane przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, - renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego, kwoty zaopatrzenia otrzymywane przez ofiary wojny oraz członków ich rodzin, renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945, otrzymywane z zagranicy, - zasiłki chorobowe określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, - środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej otrzymywane od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc, - należności ze stosunku pracy lub z tytułu stypendium osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przebywających czasowo za granicą - w wysokości odpowiadającej równowartości diet z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju ustalonych dla pracowników zatrudnionych w państwowych lub samorządowych jednostkach sfery budżetowej na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.)[1], - należności pieniężne wypłacone policjantom, żołnierzom, celnikom i pracownikom jednostek wojskowych i jednostek policyjnych użytych poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także należności pieniężne wypłacone żołnierzom, policjantom, celnikom i pracownikom pełniącym funkcje obserwatorów w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, - należności pieniężne ze stosunku służbowego otrzymywane w czasie służby kandydackiej przez funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu, obliczone za okres, w którym osoby te uzyskały dochód, - wynagrodzenia członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnię wniesionych wkładów gruntowych, - alimenty na rzecz dzieci, - stypendia określone w przepisach o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym oraz w przepisach o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, - kwoty diet nieopodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, - należności pieniężne otrzymywane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na wypoczynku oraz uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, - dodatki za tajne nauczanie określone w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z późn. zm.)[2], - dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określonej w przepisach o specjalnych strefach ekonomicznych, - ekwiwalenty pieniężne za deputaty węglowe określone w przepisach o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego \"Polskie Koleje Państwowe\", - ekwiwalenty z tytułu prawa do bezpłatnego węgla określone w przepisach o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006, - świadczenia określone w przepisach o wykonywaniu mandatu posła i senatora, - dochody uzyskane z gospodarstwa rolnego; 2) dochodzie rodziny - oznacza to przeciętny miesięczny dochód członków rodziny uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy; 3) dochodzie osoby uczącej się lub pełnoletniej osoby niepełnosprawnej oznacza to jej przeciętny miesięczny dochód uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy; 4) dziecku - oznacza to dziecko własne, małżonka, przysposobione oraz dziecko, w sprawie którego toczy się postępowanie o przysposobienie, lub dziecko znajdujące się pod opieką prawną; 5) emeryturach i rentach - oznacza to emerytury i renty inwalidzkie oraz renty z tytułu niezdolności do pracy, w tym renty szkoleniowe określone w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, o ubezpieczeniu społecznym rolników, o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, a także uposażenia w stanie spoczynku określone w przepisach prawa o ustroju sądów powszechnych, przepisach o prokuraturze oraz w przepisach o Sądzie Najwyższym, a także renty szkoleniowe i renty z tytułu niezdolności do pracy określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz renty z tytułu niezdolności do pracy określone w przepisach o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach; 6) gospodarstwie rolnym - oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym; 7) instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie - oznacza to dom pomocy społecznej, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, areszt śledczy, zakład karny, zakład opiekuńczoleczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, a także szkołę wojskową lub inną szkołę zapewniającą nieodpłatnie pełne utrzymanie, w tym wyżywienie, zakwaterowanie i umundurowanie; 8) koszyku żywnościowym - oznacza to asortyment artykułów spożywczych, określony wartościowo i ilościowo w badaniach progu wsparcia dochodowego rodzin, których spożycie jest niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka w określonym wieku; 9) niepełnosprawnym dziecku - oznacza to dziecko w wieku do ukończenia 16 roku życia legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności określonym w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych; 10) okresie zasiłkowym - oznacza to okres od dnia 1 września do dnia 31 sierpnia następnego roku kalendarzowego, na jaki ustala się prawo do świadczeń rodzinnych; 11) organie właściwym - oznacza to wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie rodzinne lub otrzymującej świadczenie rodzinne; 12) osobach pozostających na utrzymaniu - oznacza to członków rodziny utrzymujących się z połączonych dochodów tych osób; 13) osobie uczącej się - oznacza to osobę pełnoletnią uczącą się, niepozostającą na utrzymaniu rodziców w związku z ich śmiercią lub z zasądzeniem od rodziców na jej rzecz alimentów; 14) opiekunie faktycznym dziecka - oznacza to osobę faktycznie opiekującą się dzieckiem, jeżeli wystąpiła z wnioskiem do sądu rodzinnego o przysposobienie dziecka; 15) pełnoletniej osobie niepełnosprawnej - oznacza to osobę pełnoletnią, legitymującą się orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności, a także osobę, która ukończyła 75 lat; 16) rodzinie - oznacza to odpowiednio następujących członków rodziny: małżonków, rodziców, opiekuna prawnego dziecka, opiekuna faktycznego dziecka oraz pozostające na utrzymaniu dzieci w wieku do ukończenia 25 roku życia; 17) samotnym wychowywaniu dziecka - oznacza to wychowywanie dziecka przez pannę, kawalera, osobę pozostającą w separacji, orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, osobę rozwiedzioną, wdowę lub wdowca, jeżeli wspólnie nie wychowuje dziecka z ojcem lub matką dziecka; 18) szkole - oznacza to szkołę podstawową, gimnazjum, szkołę ponadpodstawową i ponadgimnazjalną, a także specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania oraz ośrodek umożliwiający dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo w stopniu głębokim realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki; 19) szkole wyższej - oznacza to szkołę wyższą w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym, przepisów o wyższych szkołach zawodowych oraz o wyższym szkolnictwie wojskowym; 20) umiarkowanym stopniu niepełnosprawności - oznacza to: a) niepełnosprawność w umiarkowanym stopniu w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, b) całkowitą niezdolność do pracy orzeczoną na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, c) posiadanie orzeczenia o zaliczeniu do II grupy inwalidów; 21) znacznym stopniu niepełnosprawności - oznacza to: a) niepełnosprawność w stopniu znacznym w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, b) całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji orzeczoną na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, c) stałą albo długotrwałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym i do samodzielnej egzystencji orzeczoną na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników w celu uzyskania świadczeń określonych w tych przepisach, d) posiadanie orzeczenia o zaliczeniu do I grupy inwalidów; 22) zatrudnieniu lub innej pracy zarobkowej - oznacza to zatrudnienie lub inną pracę zarobkową w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Rozdział 2 Zasiłek rodzinny i dodatki do zasiłku rodzinnego"}
{"id":"2003_2255_30","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Osoba, która pobrała nienależnie świadczenia rodzinne, jest obowiązana do ich zwrotu. 2. Za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne uważa się: 1) świadczenia rodzinne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń rodzinnych albo wstrzymanie wypłaty świadczeń rodzinnych w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca te świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania; 2) świadczenia rodzinne przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą te świadczenia. 3. Należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej te należności. 4. Bieg przedawnienia przerywa: odroczenie terminu płatności należności, rozłożenie spłaty należności na raty i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia należności, jeżeli o czynności tej dłużnik został zawiadomiony. 5. Nie wydaje się decyzji o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, jeżeli od terminu ich pobrania upłynęło więcej niż 10 lat. 6. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych ustalone prawomocną decyzją podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń rodzinnych. 7. Nienależnie pobrane świadczenia rodzinne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 8. Kwoty świadczeń rodzinnych, o których mowa w ust. 2, podlegają zwrotowi łącznie z ustawowymi odsetkami. 9. Organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny."}
{"id":"2003_2255_31","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Jeżeli odmowa przyznania świadczeń rodzinnych lub ustalenie ich wysokości były następstwem błędu podmiotu realizującego zadania w zakresie świadczeń rodzinnych, wypłata świadczeń rodzinnych może nastąpić za 3 lata wstecz, licząc od dnia zawiadomienia o popełnieniu błędu lub dnia wydania decyzji prostującej błąd z urzędu."}
{"id":"2003_2255_32","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z 2001 r. Nr 49, poz. 509 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 169, poz. 1389). Rozdział 7 Finansowanie świadczeń rodzinnych"}
{"id":"2003_2255_33","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Do finansowania świadczeń rodzinnych mają zastosowanie przepisy o finansach publicznych. 2. Świadczenia rodzinne, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z ubezpieczenia społecznego oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne są finansowane w formie dotacji celowej z budżetu państwa. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb przekazywania środków finansowych na wypłaty świadczeń rodzinnych podmiotom, o których mowa w art. 48 i 49, uwzględniający etapy realizacji świadczeń rodzinnych przez właściwe organy i podmioty; 2) sposób sporządzania sprawozdań rzeczowo-finansowych o zadaniach zrealizowanych ze środków budżetu państwa, uwzględniając w szczególności terminy i sposoby ich przedstawiania oraz wzory tych sprawozdań. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_2255_34","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 476: a) w § 2 uchyla się pkt 3, b) w § 5 w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie: \"c) świadczenia w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,\"; 2) w art. 4778 w §2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) o zasiłek chorobowy, wyrównawczy, opiekuńczy, macierzyński, porodowy, pogrzebowy, rodzinny oraz o dodatki do zasiłku rodzinnego,\", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) o ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności,\"; 3) w art. 833 § 6 otrzymuje brzmienie: \"§ 6. Nie podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe i dla sierot zupełnych.\"."}
{"id":"2003_2255_35","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, z późn. zm.)[5] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w § 1 pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) kwoty otrzymane z tytułu zasiłku stałego wyrównawczego, pomocy pieniężnej dla rodzin zastępczych oraz pomocy dla uczących się i studiujących wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych i rodzin zastępczych,\"; 2) w art. 10 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Nie podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe i dla sierot zupełnych.\"."}
{"id":"2003_2255_36","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200, z późn. zm.)[6] w art. 4 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 4a wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\"; 2) w ust. 5a wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\"; 3) w ust. 7 wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\"; 4) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. W przypadku osób ubiegających się o świadczenia z funduszu alimentacyjnego za okres po 31 grudnia 2003 r. świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego uzyskany w 2002 r. nie przekracza 612 zł.\"."}
{"id":"2003_2255_37","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.)[7] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4a otrzymuje brzmienie: \"Art. 4a. Przy ustalaniu prawa do zasiłku stałego wyrównawczego w składzie rodziny nie uwzględnia się dzieci wychowywanych w ramach rodziny zastępczej, a do dochodu rodziny nie wlicza się ich dochodów i pomocy pieniężnej, o której mowa w art. 33g ust. 1-3, chyba że zasiłek ma być przyznany ze względu na te dzieci.\"; 2) w art. 11 pkt 1-2a otrzymują brzmienie: \"1) przyznawanie i wypłacanie zasiłku stałego wyrównawczego, 2) przyznawanie i wypłacanie zasiłków okresowych, specjalnych okresowych i macierzyńskich okresowych, 2a) opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne za osoby, o których mowa w art. 31b ust. 2 i 3,\"; 3) w art. 27: a) uchyla się ust. 1-3a i 5, b) w ust. 6 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wysokość zasiłku stałego wyrównawczego nie może być wyższa od kwoty 418 zł i niższa od kwoty 19 zł miesięcznie.\"; 4) uchyla się art. 30; 5) w art. 31: a) uchyla się ust. 4a-4g i 9, b) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Macierzyński zasiłek okresowy przysługuje osobom, o których mowa w ust. 6, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza dochodu na osobę w rodzinie określonego w art. 4 ust. 1.\"; 6) w art. 31b: a) uchyla się ust. 1, b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Za osobę nieotrzymującą świadczenia pielęgnacyjnego zdolną do pracy, lecz niepozostającą w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, polegającej na bezpośredniej, osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym, jeżeli dochód rodziny przekracza półtorakrotny dochód określony zgodnie z art. 4, a dziecko ma orzeczoną niepełnosprawność wraz ze wskazaniami, o których mowa w art. 6b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.)[8], ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, od kwoty świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, chyba że osoba ta podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu z innych tytułów lub otrzymuje emeryturę albo rentę, z zastrzeżeniem ust. 8. 3. Za osobę, która zrezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad ciężko chorym członkiem rodziny lub wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, od kwoty świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, jeżeli dochód w rodzinie osoby opiekującej się nie przekracza półtorakrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4 i osoba opiekująca się nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu z innych tytułów lub nie otrzymuje emerytury albo renty. Dotyczy to również osób, które w związku z koniecznością sprawowania opieki pozostają na urlopie bezpłatnym.\", c) w ust. 6: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) osoby, o których mowa w ust. 2, przez okres niezbędny do uzyskania 20-letniego w przypadku kobiet i 25-letniego w przypadku mężczyzn okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego), jednak nie dłużej niż przez 20 lat,\", - uchyla się pkt 2, d) uchyla się ust. 7, e) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Nie opłaca się składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osobę, o której mowa w ust. 2 i 3, jeżeli w dniu złożenia wniosku o opłacanie składki osoba ta ma więcej niż 50 lat i nie ma okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego) wynoszącego co najmniej 10 lat, oraz za osobę, która legitymuje się tym okresem w wymiarze 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn.\"; 7) w art. 35a w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wysokość macierzyńskiego zasiłku okresowego,\"; 8) w art. 37 uchyla się ust. 5."}
{"id":"2003_2255_38","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, z późn. zm.)[9] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 uchyla się pkt 3; 2) art. 15 otrzymuje brzmienie: \"Art. 15. Z tytułu urodzenia dziecka, a także z tytułu przyjęcia dziecka w wieku do jednego roku na wychowanie, jeżeli w tym czasie został złożony wniosek o przysposobienie, ubezpieczonemu przysługuje zasiłek macierzyński w wysokości trzyipółkrotnej emerytury podstawowej. Jeżeli ubezpieczeniu podlegają oboje rodzice, zasiłek ten przysługuje im łącznie.\"."}
{"id":"2003_2255_39","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.)[10] w art. 21 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne oraz zasiłki porodowe wypłacone na podstawie odrębnych przepisów,\"."}
{"id":"2003_2255_4","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Zasiłek rodzinny ma na celu częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie dziecka. 2. Prawo do zasiłku rodzinnego i dodatków do tego zasiłku przysługuje: 1) rodzicom, jednemu z rodziców albo opiekunowi prawnemu dziecka; 2) opiekunowi faktycznemu dziecka; 3) osobie uczącej się."}
{"id":"2003_2255_40","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.)[11] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 2a wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\", b) w ust. 8 wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\", c) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: \"8a. W przypadku osób ubiegających się o zasiłek rodzinny za okres po 31 grudnia 2003 r. zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego uzyskany w 2002 r. nie przekracza 548 zł.\", d) w ust. 9 wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\", e) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: \"9a. W przypadku osób samotnie wychowujących dzieci oraz osób wychowujących dzieci uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego, ubiegających się o zasiłek rodzinny za okres po 31 grudnia 2003 r., zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego uzyskany w 2002 r. nie przekracza 612 zł.\", f) w ust. 10 po wyrazach \"2001\" dodaje się wyrazy \"i 2002\", g) w ust. 11 wyrazy \"ust. 8 i 9\" zastępuje się wyrazami \"ust. 8, 8a, 9 i 9a\"; 2) w art. 3 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. W przypadku ustalania prawa do zasiłku rodzinnego na podstawie dochodu uzyskanego w roku kalendarzowym 2001 albo 2002 do dochodu tego wlicza się otrzymywaną rentę socjalną przyznaną na podstawie przepisów o pomocy społecznej.\"; 3) w art. 13 w ust. 8a po wyrazach \"W 2003 r.\" dodaje się wyrazy \"i 2004 r.\"; 4) w art. 15a w ust. 4 wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\"; 5) w art. 15b: a) w ust. 1 po wyrazach \"ust. 4\" dodaje się wyrazy \"i 4a\", b) w ust. 4 wyrazy \"31 grudnia 2003 r.\" zastępuje się wyrazami \"30 kwietnia 2004 r.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. W przypadku osób ubiegających się o zasiłek wychowawczy za okres po 31 grudnia 2003 r. zasiłek wychowawczy przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego uzyskany w 2002 r. nie przekracza 548 zł.\", d) w ust. 5 po wyrazach \"ust. 4\" dodaje się wyrazy \"i 4a\"."}
{"id":"2003_2255_41","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2: a) lit. j otrzymuje brzmienie: \" j) nie pobiera, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, zasiłku stałego wyrównawczego,\", b) po lit. j dodaje się lit. k w brzmieniu: \"k) nie pobiera, na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, świadczenia pielęgnacyjnego lub dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania,\"; 2) w art. 16 w ust. 10 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) pobiera dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania przysługujący na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.\"; 3) w art. 24 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Do okresu uprawniającego do zasiłku, od którego zależy wysokość i okres pobierania zasiłku, zalicza się również okresy pobierania, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, gwarantowanego zasiłku okresowego oraz okresy pobierania, na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania, okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego młodocianych pracowników, okres zatrudnienia za granicą osoby, która przesiedliła się do kraju na warunkach repatriacji w rozumieniu przepisów o obywatelstwie polskim, oraz okresy urlopu bezpłatnego, udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych, a także okresy niewykonywania pracy przed dniem 8 czerwca 1968 r. stanowiące przerwę w zatrudnieniu spowodowaną opieką nad dzieckiem: 1) w wieku do 4 lat - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie z okresami, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2 - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat, 2) na które, ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny, przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo do 3 lat na każde dziecko.\"; 4) w art. 53 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) inne niż wymienione w pkt 1 i 2 osoby podlegające ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wyjątkiem osób duchownych, osób pobierających, na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne lub dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania i osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników, a także żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej, osób przebywających na urlopach wychowawczych oraz pobierających zasiłek macierzyński.\"."}
{"id":"2003_2255_42","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)[12] art. 209 otrzymuje brzmienie: \"Art. 209. § 1. Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu udzielającego odpowiedniego świadczenia rodzinnego. § 3. Jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenie rodzinne, ściganie odbywa się z urzędu.\"."}
{"id":"2003_2255_43","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.)[13] w art. 299 wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) wójtom, burmistrzom lub prezydentom miast w zakresie prowadzonych postępowań o przyznanie świadczeń rodzinnych.\"; 2) § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Informacje o numerach rachunków bankowych posiadanych przez podatników mogą być udostępniane: 1) Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych i Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 2) komornikom sądowym w związku z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym, 3) wójtom, burmistrzom lub prezydentom miast w zakresie prowadzonych postępowań o przyznanie świadczeń rodzinnych.\"."}
{"id":"2003_2255_44","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[14] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2: a) lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) pracodawca - w stosunku do pracowników oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, w tym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo pobierania zasiłku macierzyńskiego, z wyłączeniem osób, którym zasiłek macierzyński wypłaca Zakład,\", b) lit. k otrzymuje brzmienie: \"k) ośrodek pomocy społecznej - w stosunku do osób nieotrzymujących świadczenia pielęgnacyjnego rezygnujących z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji lub nad ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem,\", c) lit. m otrzymuje brzmienie: \"m) Zakład - w stosunku do osób podlegających ubezpieczeniom społecznym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego albo zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, jeżeli zasiłki te wypłaca Zakład,\", d) po lit. u dodaje się lit. w w brzmieniu: \"w) wójt, burmistrz lub prezydent miasta - w stosunku do osób otrzymujących świadczenie pielęgnacyjne, na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych,\"; 2) w art. 6: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zasady podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu osób nieotrzymujących świadczenia pielęgnacyjnego rezygnujących z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem, za które składki opłaca ośrodek pomocy społecznej, regulują przepisy o pomocy społecznej.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Za osobę pobierającą świadczenie pielęgnacyjne wójt, burmistrz lub prezydent miasta opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od podstawy odpowiadającej wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych przez okres niezbędny do uzyskania okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego) odpowiednio 20-letniego przez kobietę i 25-letniego przez mężczyznę, jednak nie dłużej niż przez 20 lat. 2b. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta nie opłaca składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osobę pobierającą świadczenie pielęgnacyjne, jeżeli w terminie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego miała ukończone 50 lat lub więcej i okres ubezpieczenia (składkowy i nieskładkowy) krótszy niż 10 lat.\"; 3) w art. 16: a) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób nieotrzymujących świadczenia pielęgnacyjnego rezygnujących z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad dzieckiem wymagającym stałej opieki i pielęgnacji lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem finansują w całości ośrodki pomocy społecznej.\", b) po ust. 6a dodaje się ust. 6b w brzmieniu: \"6b. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne finansuje w całości wójt, burmistrz lub prezydent miasta.\"; 4) w art. 18: a) ust. 5 i 5a otrzymują brzmienie: \"5. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób nieotrzymujących świadczenia pielęgnacyjnego, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej, rezygnujących z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad dzieckiem wymagającym stałej opieki i pielęgnacji lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem, oraz osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych stanowi kwota świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, z zastrzeżeniem ust. 9. 5a. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym stanowi kwota świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, z zastrzeżeniem ust. 9.\"; 5) w art. 36 ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Osoba przebywająca na urlopie wychowawczym lub pobierająca zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego jest obowiązana poinformować płatnika składek o ustaleniu prawa do emerytury i renty albo o podleganiu ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu niż przebywanie na urlopie wychowawczym.\"; 6) w art. 50 ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Dane zgromadzone na kontach, o których mowa w ust. 3, udostępnia się bezpłatnie sądom, prokuratorom, organom kontroli skarbowej, organom podatkowym, ośrodkom pomocy społecznej, powiatowym centrom pomocy rodzinie oraz Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, a także w zakresie niezbędnym do realizacji świadczeń rodzinnych wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.\"; 7) w art. 76: a) w ust. 1 w pkt 6 uchyla się lit. a, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Należności z tytułu poniesionych kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, podlegają refundacji z budżetu państwa w części proporcjonalnej do liczby świadczeń finansowanych z tych źródeł.\"."}
{"id":"2003_2255_45","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.)[15] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 87 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Zasady, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się, jeżeli zmniejszenie podstawy wymiaru składek poniżej najniższego wynagrodzenia nastąpiło na skutek pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia chorobowego lub z ubezpieczenia wypadkowego. Zasady tej nie stosuje się również, jeżeli podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowiła kwotę zasiłku stałego z pomocy społecznej lub świadczenia pielęgnacyjnego określonego w przepisach o świadczeniach rodzinnych oraz do: pracowników, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1697), żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, ubezpieczonych odbywających zastępcze formy służby wojskowej, a także pozostających w służbie kandydackiej funkcjonariuszy Policji, Straży Graniczej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej.\"; 2) w art. 139 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) kwoty nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych oraz świadczeń rodzinnych w razie braku możliwości potrącenia z wypłacanych zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych oraz świadczeń rodzinnych, wraz z odsetkami za zwłokę w ich spłacie,\"; 3) w art. 141 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kwoty wolne od potrąceń i egzekucji ustala się dla emerytur i rent wraz ze wszystkimi wzrostami, zwiększeniami, dodatkami oraz innymi świadczeniami wypłacanymi wraz z emeryturą lub rentą na podstawie odrębnych przepisów, z wyłączeniem świadczeń rodzinnych oraz dodatku dla sierot zupełnych i dodatku pielęgnacyjnego.\"."}
{"id":"2003_2255_46","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391, Nr 73, poz. 660, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176 i Nr 135, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) w ust. 1: - pkt 25 otrzymuje brzmienie: \"25) osoby pobierające zasiłek stały wyrównawczy z pomocy społecznej niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;\", - po pkt 25 dodaje się pkt 25a w brzmieniu: \"25a) osoby pobierające świadczenie pielęgnacyjne lub dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Status członka rodziny osoby ubezpieczonej zwalnia z obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 16-19, 2325a, 26a i 29.\"; 2) w art. 11 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) osobę, o której mowa w art. 7 ust. 1, stanowi kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.\"; 3) w art. 16 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: \"9a) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 25a, obejmuje okres od dnia przyznania świadczenia pielęgnacyjnego lub dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania do dnia utraty prawa do ich pobierania;\"; 4) w art. 17: a) po ust. 11 dodaje się ust. 11a w brzmieniu: \"11a. Osoby, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 25a, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego wójt, burmistrz lub prezydent miasta.\", b) ust. 14 otrzymuje brzmienie: \"14. Osoby, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 28, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego w imiennym raporcie miesięcznym kierowanym do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych pracodawca albo rolnicza spółdzielnia produkcyjna.\", c) uchyla się ust. 15; 5) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Podstawą wymiaru składki dla rolnika, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 30, oraz dla domowników, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 30, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.\"; 6) w art. 23: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Podstawę wymiaru składek osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 i 3, stanowi kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.\", b) w ust. 9: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 16-19, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych;\", - pkt 5-7 otrzymują brzmienie: \"5) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 23, jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium - kwota odpowiadająca 40% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych; 6) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 24, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, a w przypadku niepobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego - kwota odpowiadająca 40% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych; 7) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 25, jest kwota odpowiadająca wysokości renty socjalnej lub zasiłku stałego wyrównawczego z pomocy społecznej;\", - po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 25a, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych;\"; - pkt 8-10 otrzymują brzmienie: \"8) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 26, 26a i 27, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych; 9) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 28, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych; 10) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 29, jest kwota odpowiadająca kwocie faktycznie otrzymanych alimentów, nie wyższa jednak od wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych;\", c) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 lit. f i pkt 20, z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku od przychodów osób duchownych, jest kwota odpowiadająca wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.\"; 7) w art. 27 ust. 13 otrzymuje brzmienie: \"13. Za osobę korzystającą z urlopu wychowawczego składkę na ubezpieczenie zdrowotne oblicza pracodawca albo rolnicza spółdzielnia produkcyjna.\"; 8) w art. 28 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: \"8a) osób, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 25a, opłaca wójt, burmistrz lub prezydent miasta;\". Rozdział 9 Przepisy przejściowe i dostosowujące"}
{"id":"2003_2255_47","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 sierpnia 2005 r. wysokość miesięcznego zasiłku rodzinnego wynosi: 1) 43,00 zł na pierwsze i drugie dziecko; 2) 53,00 zł na trzecie dziecko; 3) 66,00 zł na czwarte i kolejne dziecko. 2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, prawo do świadczeń rodzinnych ustala się na podstawie dochodu uzyskanego przez rodzinę w roku kalendarzowym 2002."}
{"id":"2003_2255_48","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Do dnia przekazania organowi właściwemu realizacji zadań w zakresie świadczeń rodzinnych wniosek o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz ich wypłatę składa się odpowiednio do podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i art. 49 ust. 1 pkt 2. 2. W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 sierpnia 2005 r. świadczenia rodzinne przyznają i wypłacają: 1) zasiłek rodzinny, o którym mowa w art. 6, oraz dodatki do zasiłku rodzinnego, o których mowa w art. 9-15, a także zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne - organ właściwy: a) osobom bezrobotnym oraz osobom pobierającym zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne, b) osobom, którym do dnia wejścia w życie ustawy zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne przyznawały i wypłacały ośrodki pomocy społecznej, c) osobom ubiegającym się o dodatki, o których mowa w art. 10-12, lub o świadczenie pielęgnacyjne, o którym mowa w art. 17, d) osobom zatrudnionym lub wykonującym pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej u pracodawcy zatrudniającego w dniu 31 marca 2004 r. nie więcej niż 4 pracowników, e) osobom, którym są wypłacane za okres po ustaniu zatrudnienia zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, f) posłom i senatorom, g) osobom, którym po dniu wejścia w życie ustawy ustalone zostało prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej, renty socjalnej lub uposażenia rodzinnego; 2) zasiłek rodzinny, o którym mowa w art. 6, oraz dodatki, o których mowa w art. 9 i 13-15, a także zasiłki pielęgnacyjne: a) pracodawcy zatrudniający w dniu 31 marca 2004 r. co najmniej 5 pracowników - swoim pracownikom w czasie trwania ich zatrudnienia oraz osobom wykonującym pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej, b) właściwe jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Ministrowi Sprawiedliwości - żołnierzom lub funkcjonariuszom tych służb, c) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - osobom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu rolników, d) Zakład: - osobom ubezpieczonym innym niż wymienieni w lit. a-c prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym oraz duchownym, - osobom, którym wypłacał emeryturę, rentę, rentę socjalną albo rentę rodziną, do dnia wejścia w życie ustawy, e) rolnicze spółdzielnie produkcyjne - członkom, jeżeli są obowiązane do wypłaty świadczeń rodzinnych pracownikom, f) jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, jeżeli są obowiązane do wypłaty świadczeń rodzinnych pracownikom, g) właściwe organy emerytalne lub rentowe osobom, którym wypłacały emerytury, renty, renty rodzinne lub uposażenia rodzinne, do dnia wejścia w życie ustawy. 3. Podmioty realizujące zadania z zakresu świadczeń rodzinnych, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. b-d oraz g, świadczenia rodzinne przyznają w drodze decyzji administracyjnej. 4. Do dnia przekazania organowi właściwemu realizacji zadań z zakresu świadczeń rodzinnych podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i art. 49 ust. 1 pkt 2, wypłacają świadczenia rodzinne w dotychczasowych terminach wypłaty zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych. 5. Do dnia przekazania organowi właściwemu realizacji zadań z zakresu świadczeń rodzinnych zadania te są finansowane z budżetu państwa."}
{"id":"2003_2255_49","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. W okresie od dnia 1 września 2005 r. do dnia 31 sierpnia 2006 r. świadczenia rodzinne przyznają i wypłacają: 1) zasiłek rodzinny, o którym mowa w art. 6, oraz dodatki, o których mowa w art. 9-15, a także zasiłki pielęgnacyjne i świadczenie pielęgnacyjne organ właściwy; 2) zasiłek rodzinny, o którym mowa w art. 6, oraz dodatki, o których mowa w art. 9 i 13-15, a także zasiłki pielęgnacyjne, pracodawcy zatrudniający w dniu 31 lipca 2005 r. co najmniej 20 pracowników - swoim pracownikom w czasie trwania ich zatrudnienia oraz osobom wykonującym pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej. 2. Przepis art. 48 ust. 5 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2255_5","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Zasiłek rodzinny przysługuje osobom, o których mowa w art. 4 ust. 2, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód osoby uczącej się nie przekracza kwoty 504,00 zł. 2. W przypadku gdy członkiem rodziny jest dziecko legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności, zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód osoby uczącej się nie przekracza kwoty 583,00 zł. 3. W przypadku gdy dochód rodziny lub dochód osoby uczącej się przekracza kwoty, o których mowa w ust. 1 lub 2, o kwotę niższą lub równą kwocie odpowiadającej najniższemu zasiłkowi rodzinnemu przysługującemu w okresie, na który jest ustalany, zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli przysługiwał w poprzednim okresie zasiłkowym. W przypadku przekroczenia dochodu w kolejnym roku kalendarzowym zasiłek rodzinny nie przysługuje. 4. W przypadku utraty dochodu prawo do zasiłku rodzinnego ustala się na wniosek osoby, o której mowa w art. 4 ust. 2, na podstawie dochodu rodziny lub dochodu osoby uczącej się pomniejszonego o utracony dochód. 5. W przypadku gdy członek rodziny przebywa w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie i ponosi opłatę za ten pobyt, od dochodu rodziny odejmuje się kwotę ponoszonej opłaty. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, ustalając dochód rodziny w przeliczeniu na osobę, uwzględnia się osobę przebywającą w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. 7. W przypadku gdy członek rodziny przebywa w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie i nie ponosi opłaty za pobyt, ustalając dochód rodziny w przeliczeniu na osobę, nie uwzględnia się osoby przebywającej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. 8. W przypadku gdy rodzina lub osoba ucząca się utrzymuje się z gospodarstwa rolnego, przyjmuje się, że miesięczny dochód z 1 hektara przeliczeniowego odpowiada 50% kwoty, o której mowa w ust. 1. 9. W przypadku gdy rodzina lub osoba ucząca się utrzymuje się z gospodarstwa rolnego oraz uzyskuje pozarolnicze dochody, dochody te sumuje się. 10. W przypadku osób rozliczających się z podatku na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.)[3] dochód deklarowany w oświadczeniu, o którym mowa w art. 23 ust. 4 pkt 3 lit. a, nie może być niższy od kwoty odpowiadającej sześciokrotności sumy należnego zryczałtowanego podatku dochodowego i składki na ubezpieczenie zdrowotne."}
{"id":"2003_2255_50","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. W przypadku zmiany podmiotu realizującego świadczenia rodzinne obowiązek poinformowania o tym fakcie osoby otrzymującej świadczenie spoczywa na podmiocie dotychczas je realizującym. Obowiązek ten dotyczy również podmiotów realizujących zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne lub wychowawcze do dnia wejścia w życie ustawy. 2. W przypadku gdy zmiana podmiotu realizującego świadczenia rodzinne następuje wskutek zmiany w sytuacji osoby otrzymującej świadczenie rodzinne, w szczególności gdy wiąże się ze zmianą miejsca zatrudnienia lub przejściem na emeryturę, rentę, uposażenie rodzinne lub rentę rodzinną, realizację świadczeń rodzinnych przejmuje organ właściwy. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, podmiot realizujący świadczenia rodzinne jest obowiązany do niezwłocznego przekazania organowi właściwemu posiadanej dokumentacji dotyczącej osoby otrzymującej świadczenia rodzinne. Podmiot realizujący świadczenia rodzinne pozostawia w swoich aktach poświadczone przez siebie za zgodność z oryginałem kopie dokumentów. 4. Osobie niewymienionej w art. 48 i 49 uprawnionej do świadczeń rodzinnych świadczenie przyznaje organ właściwy."}
{"id":"2003_2255_51","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów publicznych do dokonania, na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, przeniesienia między częściami, działami, rozdziałami i paragrafami zawartych w ustawie budżetowej na rok 2004 planowanych wydatków przeznaczonych na finansowanie: 1) zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych przysługujących na podstawie przepisów o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych; 2) świadczeń z funduszu alimentacyjnego przysługujących na podstawie przepisów o funduszu alimentacyjnym; 3) zasiłków stałych, gwarantowanych zasiłków okresowych, jednorazowych zasiłków macierzyńskich przysługujących na podstawie przepisów o pomocy społecznej; 4) składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne."}
{"id":"2003_2255_52","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Do dnia przekazania organowi właściwemu realizacji zadań w zakresie świadczeń rodzinnych kwoty świadczeń rodzinnych wypłaconych przez pracodawców, a także przez jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, zalicza się na poczet należnych składek na ubezpieczenia społeczne, z wyjątkiem świadczeń, których wypłata została uznana, w drodze decyzji, za bezpodstawną."}
{"id":"2003_2255_53","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Osoba, której świadczenia rodzinne wypłaca pracodawca, rolnicza spółdzielnia produkcyjna lub jednostka, która zawarła umowę agencyjną lub umowę zlecenia, może wystąpić z wnioskiem do Zakładu o ustalenie prawa do tych świadczeń i o wydanie decyzji. 2. Z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych i o wydanie decyzji może wystąpić do Zakładu także pracodawca, rolnicza spółdzielnia produkcyjna lub kierownik jednostki, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_2255_54","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Do dnia przekazania organowi właściwemu realizacji zadań w zakresie \\wiadczeń rodzinnych Zakład kontroluje pracodawców, rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, w zakresie prawidłowości prowadzonego postępowania w sprawie przyznawania i wypłacania świadczeń rodzinnych. 2. Do dnia przekazania organowi właściwemu realizacji zadań w zakresie świadczeń rodzinnych pracodawcy, rolnicze spółdzielnie produkcyjne lub jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, wypłacający świadczenia rodzinne są obowiązani do: 1) prowadzenia dokumentacji dotyczącej wypłat świadczeń rodzinnych; 2) występowania do oddziału Zakładu o ustalenie uprawnień w przypadkach wątpliwych; 3) okazywania lub przedstawiania do wglądu wszystkich dokumentów dotyczących wypłaty świadczeń rodzinnych - organom kontrolnym Zakładu oraz innym organom uprawnionym do kontroli oraz udzielania w tych sprawach niezbędnych wyjaśnień i informacji; 4) podejmowania lub wstrzymywania wypłaty na polecenie Zakładu. 3. Organ właściwy, Zakład, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz organy emerytalne lub rentowe realizujące świadczenia rodzinne są obowiązane do prowadzenia dokumentacji postępowania w sprawie przyznawania i wypłacania świadczeń rodzinnych."}
{"id":"2003_2255_55","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Do dnia przekazania organowi właściwemu zadań w zakresie realizacji świadczeń rodzinnych kontrola prawidłowości przyznawania i wypłacania świadczeń rodzinnych należy do organu uprawnionego do wydania decyzji. 2. W razie powzięcia wątpliwości organ uprawniony do wydania decyzji może wezwać osobę, której przyznano świadczenia rodzinne, do złożenia dodatkowych wyjaśnień i udokumentowania dochodów. 3. Organ, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, może umorzyć kwoty nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, odroczyć ich termin płatności albo rozłożyć je na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazywania przez Zakład, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, inne organy emerytalne lub rentowe oraz inne podmioty wydające decyzje w sprawie świadczeń rodzinnych dokumentacji dotyczącej nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz świadczeń rodzinnych. Przepisy rozporządzenia powinny zapewnić sprawne i płynne wprowadzenie w życie nowego systemu świadczeń rodzinnych."}
{"id":"2003_2255_56","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Do dnia przekazania organowi właściwemu zadań w zakresie realizacji świadczeń rodzinnych od decyzji oddziału Zakładu, Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz innego właściwego organu emerytalnego lub rentowego przysługuje odwołanie w terminie i na zasadach przewidzianych dla świadczeń z ubezpieczenia społecznego, określonych w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego. 2. Do dnia przekazania organowi właściwemu zadań w zakresie realizacji świadczeń rodzinnych odwołanie od decyzji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Szefowi Agencji Wywiadu, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Ministrowi Sprawiedliwości następuje w trybie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego."}
{"id":"2003_2255_57","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Osoba uprawniona do dnia wejścia w życie ustawy do zasiłku pielęgnacyjnego zachowuje do niego prawo, jeżeli niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym powstała w wieku uprawniającym tę osobę do zasiłku rodzinnego przysługującego na dziecko."}
{"id":"2003_2255_58","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Osoba otrzymująca zasiłek stały na podstawie przepisów o pomocy społecznej do dnia wejścia w życie ustawy w związku z pielęgnacją dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami, o których mowa w art. 6b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.)[16], nabywa prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 17, do dnia 31 sierpnia 2005 r., jeżeli spełnia warunki określone w dotychczasowych przepisach. 2. Osoba opiekująca się dzieckiem, o której mowa w ust. 1, jeżeli przed dniem 1 września 2005 r. ukończyła 50 lat, nabywa prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 17, jeżeli spełnia warunki określone w dotychczasowych przepisach. 3. Osoba zdolna do pracy, lecz niepozostająca w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności wraz ze wskazaniami, o których mowa w art. 6b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, za które ośrodek pomocy społecznej opłacał składkę na ubezpieczenia społeczne przed dniem 1 stycznia 1999 r. nabywa prawo do emerytury bez względu na wiek, jeżeli w dniu 1 stycznia 1999 r. ukończyła co najmniej 45 lat i ma okres ubezpieczenia (składkowy i nieskładkowy) wynoszący co najmniej 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn. Wysokość emerytury dla tej osoby ustala się według zasad przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dla osób ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r."}
{"id":"2003_2255_59","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Osoba samotnie wychowująca dziecko oraz osoba wychowująca troje lub więcej dzieci otrzymująca do dnia wejścia w życie ustawy podwyższony zasiłek wychowawczy nabywa prawo do dodatku, o którym mowa w art. 10, na dziecko, na które korzystała z urlopu wychowawczego do dnia wejścia w życie ustawy, w wysokości 505,80 zł, jeżeli spełnia warunki określone w dotychczasowych przepisach. 2. Osoba otrzymująca do dnia wejścia w życie ustawy zasiłek wychowawczy, jeżeli pozostawała w zatrudnieniu bezpośrednio przed uzyskaniem prawa do urlopu wychowawczego przez okres krótszy niż 6 miesięcy, nabywa prawo do dodatku, o którym mowa w art. 10, jeżeli spełnia warunki określone w dotychczasowych przepisach. 3. Do okresów, o których mowa w art. 10 ust. 1, wlicza się okresy, za które zostały wypłacone zasiłki wychowawcze z tytułu wychowywania tego samego dziecka, do dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_2255_6","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zasiłek rodzinny przysługuje osobom, o których mowa w art. 4 ust. 2, do ukończenia przez dziecko: 1) 18 roku życia lub 2) nauki w szkole, jednak nie dłużej niż do ukończenia 21 roku życia, albo 3) 24 roku życia, jeżeli kontynuuje naukę w szkole lub szkole wyższej i legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności. 2. Wysokość zasiłku rodzinnego wynosi miesięcznie: 1) 44,00 zł na dziecko w wieku do ukończenia 5 roku życia; 2) 56,00 zł na dziecko w wieku powyżej 5 roku życia do ukończenia 18 roku życia; 3) 65,00 zł na dziecko w wieku powyżej 18 roku życia do ukończenia 24 roku życia."}
{"id":"2003_2255_60","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Osoba otrzymująca świadczenia z funduszu alimentacyjnego, która ukończyła 50 lat do dnia wejścia w życie ustawy, nabywa na swój wniosek prawo do dodatku, o którym mowa w art. 12, do czasu uzyskania prawa do emerytury lub renty albo prawa do zasiłku stałego wyrównawczego określonego w przepisach o pomocy społecznej, jeżeli dochód rodziny nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 5 ust. 1, i egzekucja ustalonych wyrokiem sądu rodzinnego alimentów jest bezskuteczna. 2. Osoba pozostająca w związku małżeńskim otrzymująca na dzieci do dnia wejścia w życie ustawy świadczenie z funduszu alimentacyjnego nabywa prawo do dodatku, o którym mowa w art. 12, przez okres jednego roku, jeżeli spełnia warunki określone w ustawie."}
{"id":"2003_2255_61","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. W przypadku ustalania prawa do świadczeń rodzinnych na podstawie dochodu rodziny uzyskanego w roku kalendarzowym 2002 do dochodu rodziny wlicza się otrzymywaną rentę socjalną, przyznaną na podstawie przepisów o pomocy społecznej."}
{"id":"2003_2255_62","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Do czasu przejęcia przez organ właściwy zadań w zakresie realizacji świadczeń rodzinnych postępowanie w sprawie nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych zakończone prawomocną decyzją lub będące w toku prowadzi organ, który wydał tę decyzję lub wszczął postępowanie w sprawie nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych, na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. Do czasu przejęcia przez organ właściwy zadań w zakresie realizacji świadczeń rodzinnych kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych ustalone prawomocną decyzją są potrącane: 1) ze świadczeń rodzinnych; 2) z emerytury, renty, uposażenia rodzinnego lub renty rodzinnej, jeżeli prawo do świadczeń rodzinnych nie istnieje, pod warunkiem że świadczenia rodzinne były wypłacane łącznie z emeryturą, rentą, uposażeniem rodzinnym lub rentą rodzinną; 3) w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji. 3. Organ właściwy w przejętych sprawach dotyczących nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych, a także w sprawach świadczeń rodzinnych ustalonych prawomocną decyzją lub będących w toku staje się stroną w zakresie postępowań egzekucyjnych i przed sądem, a także przejmuje zabezpieczenia wszelkich wierzytelności."}
{"id":"2003_2255_63","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy fundusz alimentacyjny, zwany dalej \"funduszem\", przechodzi w stan likwidacji. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy aktywa i pasywa funduszu stają się aktywami i pasywami Skarbu Państwa. 3. Likwidatorem funduszu jest Prezes Zakładu w zakresie spraw o świadczenia z funduszu, do których prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy. 4. Likwidator może upoważnić innych pracowników Zakładu do wykonywania określonych czynności związanych z likwidacją funduszu."}
{"id":"2003_2255_64","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Niezwłocznie po rozpoczęciu likwidacji likwidator powinien powiadomić bank obsługujący fundusz o rozpoczęciu likwidacji funduszu. 2. Likwidator prowadzi bieżące sprawy, ściąga wierzytelności i wykonuje zobowiązania likwidowanego funduszu oraz reprezentuje w tych sprawach Skarb Państwa. 3. Likwidację funduszu likwidator prowadzi na podstawie planu finansowego likwidacji, obejmującego źródła przychodów i przewidywanych wydatków w okresie likwidacji, w tym zaspokojenia zobowiązań funduszu, w ramach środków istniejących po rozpoczęciu likwidacji. 4. Plan likwidacji funduszu, o którym mowa w ust. 3, likwidator przedstawia do zaopiniowania ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. 5. Likwidator sporządza sprawozdania budżetowe, do sporządzania których przed dniem likwidacji funduszu był zobowiązany Prezes Zakładu."}
{"id":"2003_2255_65","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Sprawy o świadczenia z funduszu, do których prawo powstało do dnia wejścia w życie ustawy, podlegają rozpatrzeniu na zasadach i w trybie określonych w dotychczasowych przepisach."}
{"id":"2003_2255_66","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Osoba, która bezpodstawnie pobrała świadczenia z funduszu, jest obowiązana do ich zwrotu. 2. Sprawy o bezpodstawnie pobrane świadczenia z funduszu alimentacyjnego podlegają rozpatrzeniu i dochodzeniu na zasadach i w trybie określonych w dotychczasowych przepisach. 3. Egzekucję z tytułu bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu prowadzi się w dalszym ciągu, aż do ich zaspokojenia. Organ egzekucyjny przekazuje likwidatorowi kwoty ściągnięte od osoby, która bezpodstawnie pobrała świadczenia z funduszu. Wniosek o umorzenie lub zawieszenie egzekucji wymaga zgody likwidatora."}
{"id":"2003_2255_67","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. Egzekucję należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu prowadzi się w dalszym ciągu, aż do ich zaspokojenia. Organ egzekucyjny przekazuje likwidatorowi kwoty ściągnięte od osoby zobowiązanej do alimentacji, pozostałe po zaspokojeniu bieżących alimentów. Wniosek o umorzenie lub zawieszenie egzekucji wymaga zgody likwidatora."}
{"id":"2003_2255_68","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych z sytuacją zdrowotną lub rodzinną osoby, przeciwko której jest prowadzona egzekucja alimentów lub osoby zobowiązanej do zwrotu bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu, likwidator może umorzyć, rozłożyć na raty lub odroczyć termin płatności należności likwidowanego funduszu z tytułu wypłaconych lub bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu. 2. Likwidator, za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może umorzyć należności likwidowanego funduszu z tytułu wypłaconych lub bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu."}
{"id":"2003_2255_69","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Środki pozostałe po zlikwidowanym funduszu podlegają przekazaniu na dochody budżetu państwa. 2. Po zakończeniu likwidacji likwidator sporządza sprawozdanie końcowe z zakończenia likwidacji, podlegające zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych."}
{"id":"2003_2255_7","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Zasiłek rodzinny nie przysługuje, jeżeli dziecko: 1) przebywa w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie lub w rodzinie zastępczej; 2) pozostaje w związku małżeńskim."}
{"id":"2003_2255_70","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Postępowania karne o przestępstwa określone w art. 209 § 1 Kodeksu karnego wszczęte z urzędu przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczą się dalej w tym samym trybie. Rozdział 10 Przepisy uchylające i przepisy o wejściu w życie"}
{"id":"2003_2255_71","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200, z późn. zm.)[17]; 2) ustawa z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.)[18]."}
{"id":"2003_2255_72","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r., z wyjątkiem: 1) art. 36 i 40, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2003 r.; 2) art. 6 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2005 r. _______________________________ [1] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 22, poz. 291 i Nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1404, Nr 144, poz. 1615 i Nr 154, poz. 1794 i 1795 oraz z 2002 r. Nr 4, poz. 32, Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2052. [3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268 i Nr 137, poz. 1302. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 41, poz. 360 i Nr 42, poz. 363. [5] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1090, Nr 141, poz. 1178, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1679 i Nr 216, poz. 1824. [6] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 90, poz. 1000, z 2001 r. Nr 154, poz. 1791, z 2002 r. Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 759. [7] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238, z 2001 r. Nr 72, poz. 748, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 973, Nr 111, poz. 1194, Nr 122, poz. 1349 i Nr 154, poz. 1792 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79. [8] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79. [9] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 60, poz. 636, z 2000 r. Nr 45, poz. 531, z 2001 r. Nr 73, poz. 764 i z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 45, poz. 391. [10] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79 i Nr 45, poz. 391. [11] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 104, poz. 1104, z 2001 r. Nr 122, poz. 1349, Nr 128, poz. 1405, Nr 154, poz. 1791, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 181, poz. 1515 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 759, Nr 128, poz. 1176 i Nr 135, poz. 1268. [12] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061 i Nr 121, poz. 1142. [13] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387. [14] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498. [15] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194, Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498. [16] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79. [17] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 90, poz. 1000, z 2001 r. Nr 154, poz. 1791 oraz z 2002 r. Nr 241, poz. 2074. [18] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 104, poz. 1104, z 2001 r. Nr 122, poz. 1349, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1791 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 181, poz. 1515."}
{"id":"2003_2255_8","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Do zasiłku rodzinnego przysługują dodatki z tytułu: 1) urodzenia dziecka; 2) opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego; 3) samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania; 4) samotnego wychowywania dziecka; 5) kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego; 6) rozpoczęcia roku szkolnego; 7) podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania."}
{"id":"2003_2255_9","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Dodatek z tytułu urodzenia dziecka przysługuje matce lub ojcu albo opiekunowi prawnemu dziecka. 2. Dodatek przysługuje opiekunowi faktycznemu dziecka w wieku do ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia, jeżeli nie został przyznany rodzicom lub opiekunowi prawnemu dziecka. 3. Dodatek przysługuje jednorazowo, w wysokości 500,00 zł. 4. W przypadku wystąpienia o przysposobienie więcej niż jednego dziecka lub urodzenia więcej niż jednego dziecka podczas jednego porodu dodatek przysługuje na każde dziecko. 5. W przypadku zbiegu prawa do dodatku z prawem do świadczenia z tytułu urodzenia dziecka finansowanego z budżetu państwa przysługuje jedno świadczenie wybrane przez osobę, o której mowa w ust. 1 lub 2."}
{"id":"2003_2256_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) inne, niż wymienione w pkt 1 i 2, osoby posiadające obywatelstwo polskie i posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie ukończyły 18. roku życia lub są w okresie ciąży, porodu i połogu”; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: „Art. 3. 1. Ubezpieczonymi są: 1) osoby posiadające obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), zamieszkujące na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), 2) osoby nieposiadające obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy pobytowej w celu wykonywania pracy, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zgody na pobyt tolerowany lub posiadające status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzystające z ochrony czasowej na jej terytorium, 3) osoby nieposiadające obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), legalnie zamieszkujące na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – jeżeli podlegają zgodnie z art. 66 obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego albo ubezpieczają się dobrowolnie na zasadach określonych w art. 68; 4) osoby posiadające obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), niezamieszkujące na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), jeżeli podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są objęte: a) ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.[4])), b) ubezpieczeniem społecznym rolników na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, z późn. zm.[5])). 2. Ubezpieczonymi są także: 1) studenci i uczestnicy studiów doktoranckich, którzy studiują w Rzeczypospolitej Polskiej, oraz absolwenci, którzy odbywają w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowy staż, nieposiadający obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) i niebędący osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 2) członkowie zakonów oraz alumni wyższych seminariów duchownych i teologicznych, postulanci, nowicjusze i junioryści zakonów i ich odpowiednicy nieposiadający obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) i niebędący osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, a przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zgody na pobyt tolerowany lub posiadający status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzystający z ochrony czasowej na jej terytorium, 3) odbywający staż adaptacyjny, 4) odbywający kursy języka polskiego oraz kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim, o których mowa w przepisach o szkolnictwie wyższym, nieposiadający obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) i niebędący osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3 – jeżeli ubezpieczają się dobrowolnie na zasadach określonych w art. 68; 5) członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, zamieszkujący na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), jeżeli nie są osobami podlegającymi obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w art. 66 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 66 ust. 2 i 3, ani nie są osobami uprawnionymi do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji; 6) członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zamieszkujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli nie są osobami podlegającymi obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w art. 66 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 66 ust. 2 i 3.”; 3) w art. 5: a) pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) lekarz podstawowej opieki zdrowotnej – lekarza: a) posiadającego tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej lub b) odbywającego szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny rodzinnej, lub c) posiadającego specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej – udzielającego świadczeń w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej;”, b) po pkt 14 dodaje się pkt 14a w brzmieniu: „14a) migracja ubezpieczonych – korzystanie przez ubezpieczonych oraz osoby uprawnione do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, zarejestrowanych w danym oddziale wojewódzkim Funduszu, ze świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z innymi oddziałami wojewódzkimi Funduszu, lub nabywanie przez ubezpieczonych oraz osoby uprawnione do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, zarejestrowanych w danym oddziale wojewódzkim Funduszu, leków i wyrobów medycznych, bezpłatnie, za opłatą ryczałtową albo za częściową odpłatnością, w aptekach działających na terytorium innych oddziałów wojewódzkich Funduszu;”, c) po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu: „15a) Narodowy Rachunek Zdrowia – zestawienie wszystkich wydatków na ochronę zdrowia, uwzględniające źródła finansowania ochrony zdrowia, dostawców usług medycznych oraz funkcje tych usług, oparte na zasadach przejrzystości i rzetelności gromadzonych danych;”, d) pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) osoba pobierająca emeryturę lub rentę – osobę objętą zaopatrzeniem emerytalnym lub rentowym, pobierającą rentę socjalną albo rentę strukturalną na podstawie ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o rentach strukturalnych w rolnictwie (Dz. U. Nr 52, poz. 539, z 2003 r. Nr 229, poz. 2273 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 873) lub ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz. U. Nr 229, poz. 2273, z 2004 r. Nr 42, poz. 386, Nr 148, poz. 1551 i Nr 162, poz. 1709 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 64), oraz osobę otrzymującą emeryturę lub rentę z zagranicy;”, e) pkt 23 otrzymuje brzmienie: „23) osoba uprawniona do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji – osobę, która nie jest ubezpieczona w Funduszu i posiada prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie ustawodawstwa innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), a której przysługują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świadczenia opieki zdrowotnej z ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów o koordynacji;”, f) pkt 25 otrzymuje brzmienie: „25) pielęgniarka podstawowej opieki zdrowotnej – pielęgniarkę, która ukończyła szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego, pediatrycznego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego, przewlekle chorych i niepełnosprawnych, opieki długoterminowej, w ochronie zdrowia pracujących, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego, pediatrycznego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego, przewlekle chorych i niepełnosprawnych, opieki długoterminowej, w ochronie zdrowia pracujących, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego, pediatrycznego, opieki długoterminowej, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub odbywa kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego, pediatrycznego, opieki długoterminowej, środowiska nauczania i wychowania, zachowawczego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub posiada tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa oraz co najmniej trzyletni staż pracy w podstawowej opiece zdrowotnej, będącą świadczeniodawcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo która jest zatrudniona lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;”, g) pkt 28 otrzymuje brzmienie: „28) położna podstawowej opieki zdrowotnej – położną, która ukończyła szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego, środowiskowego, środowisko-rodzinnego oraz promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub ukończyła kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego, promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, lub odbywa kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego lub promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej lub posiada tytuł zawodowy magistra położnictwa oraz co najmniej trzyletni staż pracy w podstawowej opiece zdrowotnej udzielającą świadczeń w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, będącą świadczeniodawcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo która jest zatrudniona lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;”, h) pkt 32 otrzymuje brzmienie: „32) przepisy o koordynacji – przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w zakresie udzielania rzeczowych świadczeń zdrowotnych, określone w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1408\/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie i rozporządzeniu Rady (EWG) nr 574\/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408\/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie oraz rozporządzeniu Rady (WE) nr 859\/2003 z dnia 14 maja 2003 r. rozszerzającym przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1408\/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574\/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na ich obywatelstwo oraz decyzje wydane na podstawie przepisów powyższych rozporządzeń;”, i) w pkt 41 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) państwową jednostkę budżetową, o której mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 104, poz. 708), tworzoną i nadzorowaną przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadającą w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej,”; 4) art. 10 otrzymuje brzmienie: „Art. 10. 1. Do zadań wojewody w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej należy w szczególności: 1) ocena zabezpieczenia opieki zdrowotnej na terenie województwa; 2) ocena realizacji zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego; 3) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, do dnia 15 lutego każdego roku, rocznych informacji o zrealizowanych w ubiegłym roku programach zdrowotnych oraz o programach zdrowotnych planowanych na ten rok. 2. Informacje o programach zdrowotnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, art. 7 ust. 1 pkt 1, art. 8 pkt 1 i art. 9 pkt 1, zawierają w szczególności: 1) nazwę programu zdrowotnego; 2) określenie jednostki samorządu terytorialnego opracowującej, wdrażającej, realizującej i finansującej program zdrowotny; 3) rodzaj i zakres świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w ramach programu zdrowotnego. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób oraz terminy przekazywania informacji o programach zdrowotnych oraz wzór dokumentu zawierającego te informacje, biorąc pod uwagę zakres danych określonych w ust. 2.”; 5) w art. 11: a) w ust. 1: – po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) finansowanie świadczeń wysokospecjalistycznych w zakresie i na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 3 oraz innych świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia, w tym medycznych czynności ratunkowych wykonywanych przez lotnicze zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w stosunku do osób uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji;”, – pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) przedkładanie Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 31 sierpnia następnego roku sprawozdania rocznego z działalności Funduszu przygotowanego w trybie, o którym mowa w art. 187.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1d w brzmieniu: „1a. Minister właściwy do spraw zdrowia oblicza średnie koszty, o których mowa w art. 94 i 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574\/72, uwzględniając w szczególności Narodowy Rachunek Zdrowia. 1b. Narodowy Rachunek Zdrowia opracowywany jest na podstawie badań prowadzonych na zasadzie obowiązku w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.[6])). 1c. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Główny Urząd Statystyczny, organy administracji rządowej, organy jednostek samorządu terytorialnego, świadczeniodawcy oraz inne instytucje podejmujące czynności w zakresie organizowania, finansowania i udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych udzielają nieodpłatnie informacji koniecznych do obliczeń, o których mowa w ust. 1a. 1d. Na potrzeby obliczeń, o których mowa w ust. 1a, przez świadczenia opieki zdrowotnej udzielane w ramach ubezpieczenia zdrowotnego należy rozumieć wszystkie świadczenia opieki zdrowotnej, których koszt został poniesiony przez jednostki należące do sektora finansów publicznych, wymienione w przepisach o finansach publicznych.”, c) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zatwierdzanie sprawozdania finansowego Funduszu, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia, oraz przedkładanie sprawozdania wraz z opinią ministra właściwego do spraw zdrowia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 31 sierpnia roku następującego po roku, którego to sprawozdanie dotyczy.”; 6) w art. 12: a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej udzielanych bezpłatnie bez względu na uprawnienia z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego przez zakłady opieki zdrowotnej na podstawie:”, b) uchyla się pkt 1; 7) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: „Art. 12a. Przepisów ustawy, z wyłączeniem przepisów określających zasady i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej oraz przepisów określających prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, nie stosuje się wobec osób, którym świadczenia zdrowotne są udzielane bezpłatnie, bez względu na uprawnienia z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, na podstawie art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.– Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.[7])).”; 8) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni są finansowane z budżetu państwa, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.”; 9) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: „Art. 13a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej: 1) udzielanych świadczeniobiorcom, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3, 2) o których mowa w art. 12 pkt 2-5 i w art. 12a – uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.”; 10) w art. 15 w ust. 2: a) pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze;”, b) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: „13a) opiekę paliatywną i hospicyjną;”; 11) w art. 16: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz inne orzeczenia i zaświadczenia lekarskie wydawane na życzenie świadczeniobiorcy, jeżeli nie są one związane z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku, a także jeżeli nie są wydawane dla celów pomocy społecznej, orzecznictwa o niepełnosprawności lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego;”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Koszty badania, wydania orzeczenia lub zaświadczenia, związanego z orzekaniem o niezdolności do pracy dla celów rentowych, ustalaniem uprawnień w ramach ubezpieczeń społecznych, są finansowane przez podmiot, na którego zlecenie zostaje przeprowadzone badanie, wydane orzeczenie lub zaświadczenie.”; 12) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Listy oczekujących na udzielenie świadczenia podlegają okresowej, co najmniej raz w miesiącu, ocenie: 1) zespołu oceny przyjęć powołanego przez świadczeniodawcę, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – w przypadku szpitali; 2) kierownika świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – w przypadku świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej; 3) świadczeniodawcy – w przypadku innym niż określone w pkt 1 i 2.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku gdy zespół oceny przyjęć działa przy publicznym zakładzie opieki zdrowotnej, rada społeczna, o której mowa w art. 44b i 44c ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, może wyznaczyć do zespołu oceny przyjęć swojego przedstawiciela wykonującego zawód medyczny i niebędącego zatrudnionym w tym zakładzie.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Świadczeniodawca, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wyznacza przewodniczącego zespołu spośród osób, o których mowa w ust. 2, a także określa tryb pracy zespołu.”, d) w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Do zadań zespołu oceny przyjęć, kierownika świadczeniodawcy albo świadczeniodawcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, należy przeprowadzanie oceny list oczekujących na udzielenie świadczenia pod względem:”, e) ust. 5-7 otrzymują brzmienie: „5. Zespół oceny przyjęć sporządza każdorazowo raport z oceny i przedstawia go świadczeniodawcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 6. Jeżeli u świadczeniodawcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie udziela świadczeń lekarz specjalista w specjalności zabiegowej, to w skład zespołu oceny przyjęć wchodzą osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3. 7. Jeżeli w zakładzie opieki zdrowotnej będącym świadczeniodawcą, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, działa zespół zarządzania jakością, spełniający warunki określone w ust. 2, wykonuje on zadania, o których mowa w ust. 4 i 5.”; 13) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Świadczeniodawca, o którym mowa w art. 20 ust. 1, przekazuje co miesiąc, oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu właściwemu ze względu na miejsce udzielania świadczenia, informację zawierającą: 1) liczbę oczekujących i średni czas oczekiwania obliczony w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 190 ust. 1; 2) listy oczekujących na udzielanie świadczeń wysokospecjalistycznych, na podstawie umowy z Funduszem, obejmujące zakres przedmiotowy świadczeń oraz dane określone w przepisach wydanych na podstawie art. 190 ust. 1.”; 14) art. 25 otrzymuje brzmienie: „Art. 25. 1. Fundusz finansuje koszty leczenia lub badań diagnostycznych poza granicami kraju, udzielonych zgodnie z przepisami o koordynacji, oraz wynikające z art. 26. 2. Prezes Funduszu wydaje świadczeniobiorcy, osobie uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji lub osobie, o której mowa w art. 12a, zwanym dalej „wnioskodawcą”, na wniosek wnioskodawcy, jego przedstawiciela ustawowego lub małżonka, instytucji właściwej, instytucji miejsca zamieszkania, instytucji miejsca pobytu lub instytucji łącznikowej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), zwanym dalej „podmiotem uprawnionym”, zgodę na przeprowadzenie leczenia lub badań diagnostycznych albo kontynuację leczenia lub badań diagnostycznych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), w przypadkach o których mowa w przepisach o koordynacji. 3. Prezes Funduszu lub dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu może wydać wnioskodawcy, na wniosek podmiotu uprawnionego, zgodę na pokrycie kosztów transportu: 1) do miejsca udzielenia świadczeń w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – najtańszym środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia, w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia; 2) do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju – najtańszym środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia, gdy przewidywane koszty leczenia za granicą przewyższają koszty transportu i leczenia w kraju. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 2 i 3, są ostateczne. Od tych decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu i Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i kryteria ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania na wybrane świadczenia opieki zdrowotnej, uwzględniając aktualną, opartą na potwierdzonych dowodach naukowych, wiedzę i praktykę medyczną, kierując się potrzebą właściwej realizacji przepisów o koordynacji.”; 15) art. 26 otrzymuje brzmienie: „Art. 26. 1. Prezes Funduszu może na wniosek wnioskodawcy, o którym mowa w art. 25, jego przedstawiciela ustawowego lub małżonka, skierować wnioskodawcę do przeprowadzenia poza granicami kraju leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w kraju, kierując się niezbędnością udzielenia takiego świadczenia w celu ratowania życia lub poprawy stanu zdrowia wnioskodawcy. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 Prezes Funduszu może wydać wnioskodawcy, na jego wniosek albo na wniosek jego przedstawiciela ustawowego lub małżonka, zgodę na pokrycie kosztów transportu do miejsca udzielenia świadczeń w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju, najtańszym środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia, w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, są ostateczne. Od tych decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego. 4. Koszty leczenia, badań diagnostycznych lub transportu wynikające z ust. 1 i 2 są finansowane z budżetu państwa.”; 16) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: „Art. 26a. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Prezesa Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb składania i rozpatrywania oraz wzór wniosku, o którym mowa w art. 25 ust. 2 i 3 oraz w art. 26 ust. 1 i 2, 2) tryb pokrywania kosztów, o których mowa w art. 25 ust. 3 i art. 26 ust. 1 i 2 - mając na względzie dobro wnioskodawcy oraz zasadność i skuteczność takiego leczenia lub badania diagnostycznego poza granicami kraju, a także gospodarność i celowość wydatkowania środków publicznych.”; 17) w art. 36: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Leki nieposiadające pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i sprowadzone z zagranicy na warunkach i w trybie określonych w art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne mogą być wydawane po wniesieniu przez świadczeniobiorcę opłaty ryczałtowej za opakowanie jednostkowe, pod warunkiem wydania zgody na refundację leku przez Prezesa Funduszu, który uwzględnia w szczególności jego skuteczność kliniczną, bezpieczeństwo i cenę w porównaniu z lekami o tym samym wskazaniu terapeutycznym, posiadającymi pozwolenie na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. Prezes Funduszu rozpatruje wystąpienie o refundację leku, o którym mowa w ust. 4, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia wystąpienia o refundację tego leku przez wystawiającego zapotrzebowanie lub świadczeniobiorcę. 4b. Wystąpieniem o refundację leku, o którym mowa w ust. 4, jest złożenie przez wystawiającego zapotrzebowanie lub świadczeniobiorcę, potwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia, zapotrzebowania, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.”, c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz leków podstawowych i uzupełniających, 2) wysokość opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe, 3) wysokość odpłatności za leki uzupełniające, 4) wykaz leków, które mogą być traktowane jako surowce farmaceutyczne przy sporządzaniu leków recepturowych, 5) ilość leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa, oraz sposób obliczania kosztu sporządzania leku recepturowego – biorąc pod uwagę stanowiska wyrażone przez Zespół do Spraw Gospodarki Lekami, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, z późn. zm.[8])), zwany dalej „Zespołem”, a także konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność do leków oraz bezpieczeństwo ich stosowania, znaczenie leku w zwalczaniu chorób o znacznym zagrożeniu epidemiologicznym i cywilizacyjnym, wpływ leku na bezpośrednie koszty leczenia, a także możliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych. 6. Wykazy, o których mowa w ust. 5 pkt 1, są aktualizowane nie rzadziej niż co 90 dni, jeżeli wpłynął co najmniej jeden kompletny wniosek, o którym mowa w art. 39 ust. 1, który nie został rozpatrzony negatywnie.”; 18) w art. 37 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz chorób, o których mowa w ust. 1, 2) dla każdej z chorób, o których mowa w ust. 1, wykaz leków i wyrobów medycznych, które ze względu na choroby określone w wykazie, o którym mowa w pkt 1, są przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością – biorąc pod uwagę stanowiska wyrażone przez Zespół, a także konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność do leków i wyrobów medycznych, bezpieczeństwo ich stosowania oraz możliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych. 3. Wykazy, o których mowa w ust. 2, są aktualizowane nie rzadziej niż co 90 dni, jeżeli wpłynął co najmniej jeden kompletny wniosek, o którym mowa w art. 39 ust. 1, który nie został rozpatrzony negatywnie.”; 19) w art. 38: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Apteka ma obowiązek poinformować świadczeniobiorcę o możliwości nabycia leku, innego niż lek przepisany na recepcie, o tej samej nazwie międzynarodowej, dawce, postaci farmaceutycznej lub postaci farmaceutycznej zbliżonej, która nie powoduje powstania różnic terapeutycznych, i o tym samym wskazaniu terapeutycznym, którego cena nie przekracza limitu ceny. Apteka ma obowiązek posiadać ten lek.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. Apteka ma obowiązek na żądanie świadczeniobiorcy wydać lek, którego cena jest niższa niż cena leku przepisanego na recepcie. Nie dotyczy to sytuacji, w której wystawiający receptę dokonał odpowiedniej adnotacji na druku recepty, wskazując na niemożność dokonania zamiany przepisanego leku. 4b. Przepis ust. 4 i 4a stosuje się odpowiednio do wyrobów medycznych.”, c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Jeżeli w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, zamieszczono lek o nazwie międzynarodowej lub własnej, apteka może wydać, na zasadach określonych w art. 36 ust. 1, art. 37 ust. 1 i art. 43-46, również inny lek dopuszczony do obrotu, niezamieszczony w tych wykazach, a o tej samej nazwie międzynarodowej lub własnej, tej samej dawce, wielkości opakowania i drodze podania, pod warunkiem że jego cena nie jest wyższa od limitu ceny, a jeżeli limit nie został ustalony – od ceny leku zamieszczonego w wykazach. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, limity cen leków posiadających tę samą nazwę międzynarodową oraz leków o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym, a także wyrobów medycznych wymienionych w: 1) wykazach leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1, 2) wykazie leków i wyrobów medycznych, o którym mowa w art. 37 ust. 2 pkt 2 – uwzględniając w szczególności skuteczność i bezpieczeństwo ich stosowania, a także możliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych.”; 20) w art. 39: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podmiot odpowiedzialny, przedstawiciel podmiotu odpowiedzialnego oraz importer równoległy, w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, a także wytwórca wyrobów medycznych, jego autoryzowany przedstawiciel albo importer, w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565), zwani dalej „wnioskodawcą”, może przez pierwszych siedem dni każdego kwartału składać do ministra właściwego do spraw zdrowia wniosek o umieszczenie leków lub wyrobów medycznych w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1g w brzmieniu: „1a. W przypadku złożenia wniosku w terminie późniejszym niż określony w ust. 1, wniosek ten jest zwracany wnioskodawcy. 1b. Wnioski są rozpatrywane według kolejności ich wpływu. 1c. Minister właściwy do spraw zdrowia, ustalając wykazy, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, może dokonywać, w drodze decyzji, weryfikacji pod względem zasadności pozostawania leku lub wyrobu medycznego w określonym wykazie, na podstawie kryteriów, o których mowa w ust. 2 pkt 3-10, 12 i 13. 1d. Decyzja ministra właściwego do spraw zdrowia, o której mowa w ust. 1c, jest ostateczna. Od decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego. 1e. Dokonanie weryfikacji, o której mowa w ust. 1c, stanowi podstawę aktualizacji wykazów, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2. 1f. Po rozpatrzeniu wniosków, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia zamieszcza na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia wysokość limitów cen leków i wyrobów medycznych w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2. 1g. Wnioskodawca może, w terminie 7 dni od dnia zamieszczenia na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia wysokości limitów cen leków i wyrobów medycznych w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, zaproponować cenę niższą niż cena określona we wniosku, o której mowa w ust. 2 pkt 3.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) oznaczenie (firmę) wnioskodawcy, jego siedzibę i adres; 2) nazwę oraz szczegółowe informacje dotyczące leku lub wyrobu medycznego; 3) proponowaną cenę; 4) średnią cenę sprzedaży w Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu ostatnich dwóch lat, w podziale na poszczególne lata, jeżeli dotyczy; 5) ceny w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej; 6) wielkość realizowanych dostaw w okresie poprzedzającym złożenie wniosku, jeżeli dotyczy; 7) udowodnioną dostępność do leku lub wyrobu medycznego w chwili składania wniosku; 8) zobowiązanie do zapewnienia ciągłości dostaw, w przypadku umieszczenia leku lub wyrobu medycznego w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2; 9) dzienny koszt terapii; 10) średni koszt i czas standardowej terapii; 11) numer pozwolenia oraz kopię decyzji dopuszczenia do obrotu, jeżeli dotyczy; 12) uzasadnienie wniosku i proponowanej ceny; 13) analizę skuteczności klinicznej i efektywności kosztowej oraz analizę wpływu na ogólne koszty refundacji dla leku, którego substancja czynna nie jest umieszczona w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, oraz analizę wpływu na ogólne koszty refundacji dla leku, którego substancja czynna jest umieszczona w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, i dla jego odpowiednika.”, d) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: „2a. Złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1, podlega opłacie w kwocie 400 zł, która jest waloryzowana w każdym roku prognozowanym średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług ogółem, przyjętym w ustawie budżetowej. 2b. Uzupełnienie wniosku, o którym mowa w ust. 1, podlega opłacie w kwocie 200 zł, która jest waloryzowana w każdym roku prognozowanym średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług ogółem, przyjętym w ustawie budżetowej. 2c. Opłaty, o których mowa w ust. 2a i 2b, są wnoszone na rachunek urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia i stanowią dochód budżetu państwa.”, e) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wnioski określone w ust. 1 rozpatruje Zespół.”, f) uchyla się ust. 5, g) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6. Wniosek rozpatruje się w ciągu 90 dni, licząc od dnia jego złożenia, z tym że w przypadku konieczności uzupełnienia danych niezbędnych do umieszczenia danego leku i wyrobu medycznego we właściwym wykazie termin ten ulega zawieszeniu do dnia otrzymania uzupełnienia danych. W przypadku gdy wniosek nie zawiera wymaganych danych, minister właściwy do spraw zdrowia niezwłocznie informuje wnioskodawcę o konieczności ich uzupełnienia w wyznaczonym terminie. 7. W przypadku gdy procedura umieszczenia leku lub wyrobu medycznego w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, występuje łącznie z rozpatrywaniem informacji lub wniosku o ustalenie ceny urzędowej, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach, łączny termin rozpatrywania wniosków lub informacji nie powinien przekroczyć 180 dni. W przypadku konieczności uzupełnienia danych niezbędnych do rozpatrzenia wniosków łącznie lub w przypadku zwrócenia się wnioskodawcy do ministra właściwego do spraw zdrowia o ponowne rozpatrzenie wniosku, o którym mowa w ust. 1, bieg tego terminu ulega zawieszeniu odpowiednio do dnia otrzymania uzupełnienia danych albo do dnia otrzymania wniosku o ponowne rozpatrzenie albo upływu terminu do złożenia tego wniosku.”, h) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu: „7a. W przypadku złożenia w okresie, w jakim dany wniosek o ustalenie ceny urzędowej powinien być rozpatrzony, wniosków w liczbie przekraczającej 10% przeciętnej liczby wniosków będących podstawą ustalenia poprzednich wykazów cen urzędowych, o których mowa w art. 5 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach, termin jego rozpatrzenia może być jednorazowo przedłużony o 60 dni. W takim przypadku Zespół niezwłocznie informuje wnioskodawcę o przedłużeniu terminu, o którym mowa w ust. 6. Podstawą ustalenia przeciętnej liczby wniosków jest średnia liczba wniosków będących podstawą ustalenia trzech poprzednich wykazów cen urzędowych. 7b. Jeżeli wniosek w sprawie zmiany ceny dla leku lub wyrobu medycznego znajdującego się w wykazach, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2, nie zostanie rozpatrzony w terminie, o którym mowa w ust. 6, z uwzględnieniem ust. 7a, to wnioskowaną cenę uwzględnia się w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach, zgodnie z art. 5 ust. 4c tej ustawy.”, i) uchyla się ust. 8, j) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, sposób jego składania oraz format przekazywanych danych, z uwzględnieniem przepisów ust. 2, mając na względzie zapewnienie jednolitości zakresu i rodzaju danych.”; 21) po art. 39 dodaje się art. 39a-39c w brzmieniu: „Art. 39a. 1. Tworzy się Rejestr Korzyści, zwany dalej „Rejestrem”. 2. W Rejestrze ujawniane są korzyści uzyskiwane przez członków grup i zespołów biorących udział w pracach nad przygotowaniem wykazów, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1 i art. 37 ust. 2 pkt 2. 3. Do Rejestru należy zgłaszać informacje o: 1) wszystkich pełnionych i zajmowanych stanowiskach i zajęciach, z tytułu których pobiera się wynagrodzenie, oraz pracy zawodowej wykonywanej na własny rachunek; 2) faktach materialnego wspierania działalności publicznej prowadzonej przez zgłaszającego informacje; 3) darowiźnie, jeżeli jej wartość przekracza 20% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku kalendarzowym ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.[9])); 4) wyjazdach krajowych lub zagranicznych, jeżeli ich koszt nie został pokryty przez zgłaszającego informacje lub jego małżonka albo instytucje ich zatrudniające; 5) innych uzyskanych korzyściach, o wartościach większych niż wskazane w pkt 3, niezwiązanych z zajmowaniem stanowisk lub wykonywaniem zajęć albo pracy zawodowej, o których mowa w pkt 1. 4. Do Rejestru należy także zgłaszać informacje o udziale w organach fundacji, spółek handlowych lub spółdzielni, nawet wówczas, gdy z tego tytułu nie pobiera się żadnych świadczeń pieniężnych. 5. Przy podawaniu informacji zgłaszający informacje jest obowiązany zachować największą staranność i kierować się swoją najlepszą wiedzą. 6. Informacje do Rejestru są zgłaszane za każdy rok kalendarzowy do dnia 31 stycznia roku następnego. 7. Wszystkie zmiany informacji objętych Rejestrem należy zgłosić nie później niż w terminie 30 dni od dnia zaistnienia okoliczności powodujących obowiązek zmiany informacji objętych Rejestrem. 8. Nowo powołani członkowie grup i zespołów, o których mowa w ust. 2, zgłaszają informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, w terminie 30 dni od dnia ich powołania, za okres 12 miesięcy poprzedzających dzień powołania. 9. Rejestr jest jawny. Rejestr prowadzi minister właściwy do spraw zdrowia. 10. Minister właściwy do spraw zdrowia raz w roku podaje do publicznej wiadomości w Biuletynie Informacji Publicznej informacje objęte Rejestrem. 11. W przypadku niezgłoszenia informacji do Rejestru w terminie, o którym mowa w ust. 6 albo ust. 8, lub niezgłoszenia zmian danych objętych Rejestrem w terminie, o którym mowa w ust. 7, członka grupy albo zespołu, o których mowa w ust. 2, odwołuje się niezwłocznie. 12. Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, obejmują również informacje o korzyściach uzyskanych przez małżonka członka grupy albo zespołu, o których mowa w ust. 2. 13. Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, są przechowywane w Rejestrze przez 10 lat od dnia powołania członka grupy albo zespołu, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2003_2256_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410) uchyla się art. 7."}
{"id":"2003_2256_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 133, poz. 922) w art. 1 uchyla się pkt 2 oraz pkt 5-7."}
{"id":"2003_2256_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 12. 1. Wnioski złożone do dnia 31 grudnia 2007 r. zgodnie z przepisami art. 25 i 26 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, rozpatrywane są zgodnie z trybem określonym w przepisach art. 25 i 26 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. W przypadku określonym w ust. 1 przez wymagane zgodnie z przepisami art. 26 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, uzyskanie zgody ministra właściwego do spraw zdrowia, rozumie się uzyskanie zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Ilekroć w treści wniosku mowa jest o ministrze właściwym do spraw zdrowia rozumie się przez to Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, złożone do ministra właściwego do spraw zdrowia i nierozpatrzone przed dniem 31 grudnia 2007 r. zostaną niezwłocznie przekazane do rozpatrzenia przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia."}
{"id":"2003_2256_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 13. 1. Wnioskodawcy, o których mowa w art. 39 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, którzy złożyli wnioski przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, są obowiązani w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do uzupełnienia wniosków o dane wymienione w art. 39 ust. 2 pkt 7, 8 i 11 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. W przypadku nieuzupełnienia wniosków w terminie określonym w ust. 1 stosuje się przepis art. 39 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, uzupełnione o dane wymienione w art. 39 ust. 2 pkt 7, 8 i 11 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są traktowane jako wnioski złożone pierwszego roboczego dnia pierwszego kwartału następującego po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. Przepisów art. 39 ust. 2a-2c ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do wniosków złożonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do ich uzupełnień, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_2256_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 14. 1. Lekarz: 1) który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii, 2) inny niż wymieniony w pkt 1, udzielający nieprzerwanie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przez okres nie krótszy niż 10 lat, świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej – zachowuje po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy prawo do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. 2. Przerwania udzielania świadczeń nie stanowi: 1) nieudzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej przez okres krótszy niż 6 miesięcy; 2) nieudzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej przez okres dłuższy niż wskazany w pkt 1 w przypadkach pobierania świadczeń, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz w okresie urlopu wychowawczego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267). 3. Lekarz, który nie posiada wymaganego okresu doświadczenia zawodowego określonego w ust. 1 pkt 2, a który w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy udzielał świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo będąc zatrudnionym lub wykonując zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej, zachowuje prawo do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej do dnia 31 grudnia 2017 r. 4. Zaświadczenie potwierdzające posiadanie prawa do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie ust. 1 lub ust. 3 wydaje, na wniosek lekarza, właściwa okręgowa rada lekarska."}
{"id":"2003_2256_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 15. 1. Przepisy art. 118 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, tracą moc z dniem 31 grudnia 2007 r. w zakresie dotyczącym planu finansowego Funduszu na 2007 rok. 2. Przepisy art. 118 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie po raz pierwszy do planu finansowego Funduszu na rok 2008. 3. Przepisy art. 121 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie po raz pierwszy do planu finansowego Funduszu na rok 2009. 4. Przepisy art. 124 ust. 7 i art. 129 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w zakresie w jakim dotyczą rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 października 2007 r."}
{"id":"2003_2256_16","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 16. Nie stosuje się art. 11 ust. 1a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przy obliczeniu kosztów średnich za rok 2004 i 2005."}
{"id":"2003_2256_17","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 17. Wyboru członka Rady Narodowego Funduszu Zdrowia, o którym mowa w art. 99 ust. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w art. 1, po raz pierwszy dokonuje się w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2256_18","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 18. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 13 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2, art. 38 ust. 6, art. 39 ust. 9, art. 49 ust. 5, art. 137 ust. 10 i art. 190 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13a, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2, art. 38 ust. 6, art. 39 ust. 9, art. 49 ust. 9, art. 137 ust. 10 i art. 190 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 2) art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 5 ust. 4 i 4a ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2256_19","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 19. Przepisy art. 66 ust. 1 pkt 35, art. 73 pkt 17, art. 75 ust. 17, art. 77 ust. 3, art. 81 ust. 8 pkt 12, art. 82 ust. 2, art. 83, art. 84 ust. 3, art. 87 ust. 7 i 9 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ustawa weszła w życie."}
{"id":"2003_2256_192c","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 192c. 1. Kto zajmując się wytwarzaniem lub obrotem lekami lub wyrobami medycznymi podlegającymi refundacji ze środków publicznych różnicuje ceny tych leków i wyrobów medycznych w umowach z hurtowniami farmaceutycznymi, w tym także stosuje uciążliwe lub niejednolite warunki tych umów lub uzależnia zawarcie umowy od przyjęcia lub spełnienia przez hurtownię farmaceutyczną innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Tej samej karze podlega, kto w wypadkach określonych w ust. 1 oferuje, udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej. 3. W przypadku mniejszej wagi sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 4. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w ust. 2 albo 3 w związku z ust. 2, jeżeli korzyść majątkowa albo jej obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.”; 93) w załączniku w ust. 2: a) w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) leczenie padaczki za pomocą implantacji stymulatora nerwu błędnego, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to jedyna możliwa do zastosowania metoda terapeutyczna,\", b) w pkt 9 dodaje się lit. o-t w brzmieniu: „o) raka jelita grubego w celu przedoperacyjnej oceny zaawansowania i wczesnego rozpoznania nawrotu, p) raka przełyku celem oceny zaawansowania przed leczeniem i wczesnego wykrycia wznowy, r) nowotworów głowy i szyi w celu wczesnego rozpoznania nawrotu, s) złośliwych guzów mózgu celem wczesnego rozpoznania nawrotu dla określenia miejsca biopsji, t) czerniaka w celu kwalifikacji do operacji guza pojedynczego, jeżeli w skali Clarka grubość zmiany przekracza 1,5 mm.”."}
{"id":"2003_2256_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.[10])) art. 18 otrzymuje brzmienie: „Art. 18. Kombatanci i inne osoby uprawnione korzystają z pierwszeństwa do środowiskowej opieki socjalnej w miejscu zamieszkania, w uzyskaniu miejsc w domach pomocy społecznej, w szczególności w domach przeznaczonych dla kombatantów.”."}
{"id":"2003_2256_20","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 48 lit. c, pkt 60 w zakresie art. 118 ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. a i b, pkt 2 i ust. 3-6, pkt 63 w zakresie art. 124 ust. 1-9, pkt 66 w zakresie art. 129 ust. 1-4 i 6, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia; 2) art. 1 pkt 48 lit. d, pkt 60 w zakresie art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. c, pkt 63 w zakresie art. 124 ust. 10 i 11, pkt 66 w zakresie art. 129 ust. 5, oraz art. 11, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2007 r.; 3) art. 1 pkt 70, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy; 4) art. 1 pkt 13-15, 41, 42 lit. b i c, pkt 48 lit. a, pkt 58, 59 i 88 lit. d, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.; 5) art. 1 pkt 35 lit. b, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, ustawę z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach, ustawę z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, ustawę z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz ustawę z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. [2]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady 89\/105\/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. dotyczącej przejrzystości środków regulujących ustalanie cen na produkty lecznicze przeznaczone do użytku przez człowieka oraz włączenia ich w zakres krajowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych (Dz.Urz. WE L 40 z 11.02.1989, str. 8; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 1, str. 345). [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr 191, poz. 1410, Nr 227, poz. 1658 i Nr 249, poz. 1824. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808, Nr 187, poz. 1925 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 86, poz. 732, Nr 132, poz. 1110, Nr 143, poz. 1199 i 1202, Nr 150, poz. 1248, Nr 163, poz. 1362, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1412, Nr 183, poz. 1538, Nr 184, poz. 1539 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 157, poz. 1119, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600 i Nr 227, poz. 1658. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756, z 1999 r. Nr 60, poz. 636, z 2000 r. Nr 45, poz. 531, z 2001 r. Nr 73, poz. 764, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 228, poz. 2255 i Nr 229, poz. 2273, z 2004 r. Nr 91, poz. 873, Nr 146, poz. 1546 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 150, poz. 1248 i Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 170, poz. 1217 i Nr 195, poz. 1437. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 210, poz. 2135. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 208, poz. 1534. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 72, poz. 658, z 2004 r. Nr 46, poz. 444 i Nr 281, poz. 2779, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr 126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128, poz. 1407, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 124, poz. 1151 i 1152, Nr 171, poz. 1663, Nr 213, poz. 2081 i Nr 223, poz. 2215, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 164, poz. 1365, Nr 169, poz. 1420, Nr 239, poz. 2020 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 518, Nr 143, poz. 1032, Nr 191, poz. 1410 i Nr 220, poz. 1600. [12]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959 oraz z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 143, poz. 1204, Nr 167, poz. 1396, Nr 183, poz. 1538, Nr 184, poz. 1539 i Nr 157, poz. 1119. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217. [14]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485, z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr 191, poz. 1410, Nr 227, poz. 1658 i Nr 249, poz. 1824 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 427 i 433 i Nr 82, poz. 559. [15]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2001 r. Nr 126, poz. 1382 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2215. [16]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302, oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 210, poz. 2135. [17]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625, Nr 91, poz. 877, Nr 92, poz. 882, Nr 93, poz. 896, Nr 173, poz. 1808, Nr 210, poz. 2135 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 94, poz. 787, Nr 163, poz. 1362, Nr 179, poz. 1485 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 217, poz. 1588. [18]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625, Nr 91, poz. 877, Nr 92, poz. 882, Nr 93, poz. 896, Nr 173, poz. 1808, Nr 210, poz. 2135 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 94, poz. 787, Nr 163, poz. 1362, Nr 179, poz. 1485 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 217, poz. 1588. [19]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 191, poz. 1956 i Nr 243, poz. 2442, z 2005 r. Nr 157, poz. 1316, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1492 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 120, poz. 826. [20]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr 191, poz. 1410, Nr 227, poz. 1658 i Nr 249, poz. 1824."}
{"id":"2003_2256_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z późn. zm.[11])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 54: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 5, mogą być finansowane ze środków publicznych pozostających w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia, podmiotu, który utworzył zakład, oraz jednostki samorządu terytorialnego lub innych podmiotów uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów.”, b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: „2b. Umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być również zawierane przez zakład ubezpieczeń działający na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.[12])).”; 2) w art. 67 dodaje się ust. 6-10 w brzmieniu: „6. W razie poinformowania przez ministra właściwego do spraw zdrowia o wystąpieniu okoliczności zagrażających zapewnieniu dostępu do określonych świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych podmiot sprawujący nadzór nakłada na zakład opieki zdrowotnej obowiązek podjęcia w określonym czasie działań zmierzających do zapewnienia dostępu do tych świadczeń. 7. Podmiot sprawujący nadzór informuje ministra właściwego do spraw zdrowia oraz dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia właściwego ze względu na siedzibę zakładu opieki zdrowotnej o podjętych działaniach i stanie ich realizacji. 8. Wynagrodzenie za udzielanie świadczeń, o których mowa w ust. 6, jest ustalane na poziomie wynagrodzenia wynikającego z umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w danym rodzaju świadczeń w poprzednim roku. 9. W celu uzyskania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 8, świadczeniodawca składa wniosek do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia wraz z wykazem udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej. 10. Koszty świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 6, pokrywa oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia, do wysokości środków przeznaczonych na ten cel w planie finansowym.”."}
{"id":"2003_2256_39b","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 39b. 1. Osoby niebędące członkami grup lub zespołów, o których mowa w art. 39a ust. 2, przed przyjęciem zlecenia na przygotowanie ekspertyzy albo innego opracowania dla grupy lub zespołu, są obowiązane każdorazowo do złożenia do Rejestru oświadczenia zawierającego informacje, o których mowa w art. 39a ust. 3 i 4, za ostatnie 12 miesięcy poprzedzających złożenie oświadczenia. 2. Zlecenia można udzielić wyłącznie osobie, która złożyła oświadczenie, o którym mowa w ust. 1. 3. Do osób, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 39a ust. 5, 10, 12 i 13 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2256_39c","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 39c. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór zgłoszenia do Rejestru informacji, o których mowa w art. 39a ust. 3 i 4, 2) wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 39b ust. 1, 3) sposób prowadzenia i wzór Rejestru – mając na uwadze zakres niezbędnych danych zawartych w Rejestrze lub oświadczeniu.”; 22) art. 43 otrzymuje brzmienie: „Art. 43. 1. Świadczeniobiorcy, który posiada tytuł „Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu” i przedstawi legitymację „Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu”, przysługuje bezpłatne, do wysokości limitu, o którym mowa w art. 38 ust. 1, zaopatrzenie w leki objęte wykazami: 1) leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 36 ust. 5 pkt 1, 2) leków, które świadczeniobiorca posiadający tytuł „Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu” może stosować w związku z oddawaniem krwi lub w związku z oddawaniem szpiku lub innych regenerujących się komórek i tkanek albo narządów – na podstawie recepty wystawionej przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego albo felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarza albo felczera niebędącego lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept. 2. Osoba przedstawiająca receptę do realizacji jest obowiązana do okazania dokumentu, o którym mowa w ust. 1. 3. Osoba realizująca receptę jest obowiązana do odnotowania na rewersie recepty numeru i rodzaju dokumentu potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz leków, które świadczeniobiorca posiadający tytuł „Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu” może stosować w związku z oddawaniem krwi lub w związku z oddawaniem szpiku lub innych regenerujących się komórek i tkanek albo narządów, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ochrony jego zdrowia, dostępność do leków, bezpieczeństwo ich stosowania oraz możliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.”; 23) w art. 44 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Osoba realizująca receptę jest obowiązana odnotować na rewersie recepty numer i rodzaj dokumentu potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1.”; 24) w art. 45 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Osoba realizująca receptę jest obowiązana odnotować na rewersie recepty numer i rodzaj dokumentu potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1.”; 25) w art. 46: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Inwalidom wojennym oraz osobom represjonowanym, ich małżonkom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu oraz wdowom i wdowcom po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych oraz osobach represjonowanych, uprawnionym do renty rodzinnej, przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki oznaczone symbolami „Rp” lub „Rpz”, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Osoba realizująca receptę jest obowiązana do odnotowania na rewersie recepty numeru i rodzaju dokumentu potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1.”; 26) po art. 47b dodaje się art. 47c w brzmieniu: „Art. 47c. Osoby, o których mowa w art. 43 ust. 1, inwalidzi wojenni i wojskowi oraz kombatanci mają prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach.”; 27) w art. 48 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4. W przypadku programów zdrowotnych realizowanych przez inne niż Fundusz podmioty, o których mowa w ust. 1, wyboru realizatora programu zdrowotnego dokonuje się w drodze konkursu ofert, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów. 5. O przeprowadzeniu konkursu ofert, o którym mowa w ust. 4, podmiot, o którym mowa w ust. 1, ogłasza w swojej siedzibie i na swojej stronie internetowej co najmniej na 15 dni przed upływem wyznaczonego terminu składania ofert.”; 28) art. 49 otrzymuje brzmienie: „Art. 49. 1. Dokumentem potwierdzającym prawo ubezpieczonego do świadczeń opieki zdrowotnej oraz umożliwiającym potwierdzanie wykonania świadczeń opieki zdrowotnej jest karta ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Karta ubezpieczenia zdrowotnego jest kartą typu elektronicznego. 3. Karta ubezpieczenia zdrowotnego zawiera w szczególności następujące dane: 1) imię (imiona) i nazwisko; 2) datę urodzenia; 3) numer PESEL, a w przypadku nieposiadania numeru PESEL – numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość; 4) numer identyfikacyjny instytucji ubezpieczenia zdrowotnego; 5) dwuznakowy kod ISO 3166-1 dla Rzeczypospolitej Polskiej; 6) datę ważności karty; 7) numer identyfikacyjny karty. 4. Funkcję karty ubezpieczenia zdrowotnego może pełnić również inny dokument typu elektronicznego, o ile zawiera dane wskazane w ust. 3 pkt 1-3 oraz spełnia funkcje, o których mowa w ust. 1. 5. Karta ubezpieczenia zdrowotnego może pełnić funkcję Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. 6. Karta ubezpieczenia zdrowotnego jest wydawana bezpłatnie. W przypadku utraty karty ubezpieczenia zdrowotnego za wydanie nowej karty pobiera się opłatę w wysokości 1,5 % minimalnego wynagrodzenia. 7. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zwolnić ubezpieczonego z obowiązku ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 6. Przepisy art. 109 i 110 stosuje się odpowiednio. 8. W przypadku posługiwania się kartą ubezpieczenia zdrowotnego lub innym dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przez osobę, która utraciła to prawo w okresie ważności karty lub dokumentu, osoba ta jest obowiązana do zwrotu poniesionych przez Fundusz kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych po utracie prawa do tych świadczeń. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór karty ubezpieczenia zdrowotnego oraz sposób jej wykonania, uwzględniając przepisy Unii Europejskiej w sprawie wzoru Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, 2) wzór wniosku o wydanie karty ubezpieczenia zdrowotnego, 3) szczegółowy zakres danych zawartych na karcie ubezpieczenia zdrowotnego oraz ich format, 4) tryb wydawania i anulowania karty ubezpieczenia zdrowotnego – uwzględniając konieczność identyfikacji ubezpieczonych, potwierdzania prawa ubezpieczonych do świadczeń opieki zdrowotnej i elektronicznego potwierdzania wykonanych świadczeń, konieczność zapewnienia przejrzystości danych zawartych na karcie ubezpieczenia zdrowotnego oraz sprawność postępowania w sprawie wydawania i anulowania karty ubezpieczenia zdrowotnego. 10. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 9, może także określać dokumenty mogące pełnić funkcję karty ubezpieczenia zdrowotnego, uwzględniając możliwość potwierdzenia przez te dokumenty prawa do świadczeń opieki zdrowotnej oraz funkcję potwierdzenia udzielenia tych świadczeń.”; 29) art. 51 otrzymuje brzmienie: „Art. 51. 1. W celu potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących świadczeniobiorcy lub osobie uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, zgodnie z przepisami o koordynacji, na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), oddział wojewódzki Funduszu wydaje Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego lub zaświadczenie o prawie do tych świadczeń. 2. Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego i zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na zasadach i w zakresie określonych w przepisach o koordynacji. 3. Zaświadczenie określone w ust. 1 dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16 i art. 67 ust. 7, zamieszkałych na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), wydaje Mazowiecki Oddział Wojewódzki Funduszu. 4. Przepisy wydane na podstawie art. 49 ust. 9 pkt 4 stosuje się odpowiednio.”; 30) art. 53 otrzymuje brzmienie: „Art. 53. 1. Dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji jest poświadczenie wydawane przez Fundusz lub dokument potwierdzający prawo do tych świadczeń, wystawiony przez zagraniczną instytucję właściwą. 2. Jeżeli poświadczenie albo dokument, o których mowa w ust. 1, nie zostaną przedstawione w przypadku: 1) stanu nagłego, 2) porodu – przepisy art. 50 ust. 2-4, 6, 8 i 9 stosuje się odpowiednio.”; 31) art. 54 otrzymuje brzmienie: „Art. 54. 1. Dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, jest decyzja wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, potwierdzająca to prawo. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać numer PESEL świadczeniobiorcy. 3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się po: 1) przedłożeniu przez świadczeniobiorcę, o którym mowa w ust. 1, dokumentów potwierdzających: a) posiadanie obywatelstwa polskiego, b) zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego; 3) stwierdzeniu spełniania kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej; 4) stwierdzeniu braku okoliczności, o której mowa w art. 12 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w wyniku przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego, o którym mowa w pkt 2. 4. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek świadczeniobiorcy, a w przypadku stanu nagłego – na wniosek świadczeniodawcy udzielającego świadczenia opieki zdrowotnej, złożony niezwłocznie po udzieleniu świadczenia. 5. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy może wszcząć postępowanie w celu wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, również z urzędu lub na wniosek właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu. 6. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, z urzędu lub na wniosek właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy jest obowiązany dostarczyć niezwłocznie kopię tej decyzji właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu. 7. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje przez okres 90 dni od dnia określonego w decyzji, którym jest: 1) dzień złożenia wniosku, 2) w przypadku udzielania świadczeń w stanie nagłym – dzień udzielenia świadczenia – chyba że w tym okresie świadczeniobiorca zostanie objęty ubezpieczeniem zdrowotnym. 8. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, z urzędu przez wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przysługuje od dnia określonego w decyzji przez okres 90 dni od tego dnia. 9. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 7 ust. 2, niezwłocznie stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy w okresie, o którym mowa w ust. 7 i 8: 1) świadczeniobiorca zostanie objęty ubezpieczeniem zdrowotnym lub 2) w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 10. 10. Świadczeniobiorca, o którym mowa w art. 7 ust. 2, jest obowiązany niezwłocznie poinformować wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na swoje miejsce zamieszkania o: 1) każdej zmianie w sytuacji dochodowej lub majątkowej; 2) objęciu ubezpieczeniem zdrowotnym. 11. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy może upoważnić kierownika ośrodka pomocy społecznej do załatwiania spraw i wydawania decyzji w jego imieniu dotyczących potwierdzania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej. 12. Przepisów ust. 1-11 nie stosuje się do medycznych czynności ratunkowych udzielanych świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni przez jednostki systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w warunkach pozaszpitalnych.”; 32) w art. 57 w ust. 2 pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych oraz kombatantów;”; 33) po art. 63 dodaje się art. 63a-63c w brzmieniu: „Art. 63a. 1. Osoby prowadzące obrót lekami lub wyrobami medycznymi oraz osoby świadczące usługi farmaceutyczne nie mogą żądać lub przyjmować nieuzasadnionej korzyści majątkowej dla siebie lub osoby trzeciej, w zamian za wykonanie lub powstrzymanie się od wykonania obowiązku służbowego, jeżeli jej uzyskanie jest uzależnione bezpośrednio lub pośrednio: 1) od poziomu obrotu lekami lub wyrobami medycznymi podlegającymi refundacji ze środków publicznych; 2) od takich działań tych osób, które prowadzą do zwiększenia poziomu sprzedaży leków lub wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych. 2. Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, felczer ubezpieczenia zdrowotnego oraz lekarz lub felczer niebędący lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, którzy posiadają uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarli z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą do wystawiania recept na leki podlegające refundacji ze środków publicznych, nie mogą żądać lub przyjmować nieuzasadnionej korzyści majątkowej dla siebie lub osoby trzeciej, w zamian za wykonanie lub powstrzymanie się od wykonania obowiązku służbowego, które prowadzą do zwiększenia poziomu sprzedaży leków lub wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych. 3. Osoby zaopatrujące świadczeniodawcę w leki i wyroby medyczne oraz świadczeniodawcy nie mogą żądać lub przyjmować nieuzasadnionej korzyści majątkowej dla siebie lub osoby trzeciej, w zamian za wykonanie lub powstrzymanie się od wykonania obowiązku służbowego, jeżeli jej uzyskanie jest uzależnione od zakupu leku lub wyrobu medycznego podlegającego finansowaniu ze środków publicznych. 4. Zabrania się oferowania, obiecywania lub udzielania korzyści, o których mowa w ust. 1-3."}
{"id":"2003_2256_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.[13])) w art. 25 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) coroczne sporządzanie i publikowanie w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” Narodowego Rachunku Zdrowia,”."}
{"id":"2003_2256_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 oraz z 2006 r. Nr 117, poz. 790, Nr 191, poz. 1410 i Nr 220, poz. 1600) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Za wykonywanie zawodu lekarza uważa się także prowadzenie przez lekarza prac badawczych w dziedzinie nauk medycznych lub promocji zdrowia, nauczanie zawodu lekarza lub zatrudnienie w podmiotach zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.[14])) lub urzędach te podmioty obsługujących, w ramach którego wykonuje się czynności związane z przygotowywaniem, organizowaniem lub nadzorem nad udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej."}
{"id":"2003_2256_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. z 1997 r. Nr 106, poz. 681, z późn. zm.[15])) uchyla się art. 10."}
{"id":"2003_2256_63b","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63b. 1. Kierownik apteki jest obowiązany, w ramach kontroli, o której mowa w art. 189, udostępnić podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych, w terminie określonym przez ten podmiot, informacje o treści każdej umowy, w tym także uzgodnienia dokonanego w jakiejkolwiek formie, pomiędzy apteką a hurtownią farmaceutyczną, których celem jest nabycie leków lub wyrobów medycznych. 2. W razie stwierdzenia, na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1, naruszenia przepisów art. 63a podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków publicznych niezwłocznie powiadamia o tym wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego i Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 3. Podmiot realizujący zaopatrzenie w zakresie środków pomocniczych i wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi jest obowiązany, w ramach kontroli, o której mowa w art. 64, udostępnić podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń ze środków publicznych, w terminie określonym przez ten podmiot, informacje o treści każdej umowy, w tym także uzgodnienia dokonanego w jakiejkolwiek formie, pomiędzy podmiotem a dostawcą, których celem jest nabycie środków pomocniczych i wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi."}
{"id":"2003_2256_63c","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63c. 1. Przedsiębiorca zajmujący się wytwarzaniem lub obrotem lekami lub wyrobami medycznymi podlegającymi refundacji ze środków publicznych nie może: 1) różnicować cen tych leków lub wyrobów medycznych w umowach z hurtowniami farmaceutycznymi, w tym także stosować uciążliwych lub niejednolitych warunków tych umów; 2) uzależniać zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez hurtownię farmaceutyczną innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy. 2. Czynności prawne sprzeczne z ust. 1 są w całości lub w odpowiedniej części nieważne. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do umów zawieranych pomiędzy podmiotem realizującym zaopatrzenie w zakresie środków pomocniczych i wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi dostawcom tych środków i wyrobów.”; 34) w art. 64: a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu: „5) dokumentacji medycznej dotyczącej świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Kontrolę dokumentacji medycznej oraz jakości i zasadności udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków publicznych może zlecić, w razie potrzeby, osobie posiadającej wykształcenie medyczne odpowiadające zakresowi prowadzonej kontroli, a w przypadku konieczności zbadania lub rozstrzygnięcia określonych zagadnień wymagających specjalnych kwalifikacji - powołać specjalistę w danej dziedzinie.”, c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: „5a. Osoba przeprowadzająca kontrolę, zwana dalej „kontrolerem”, może sporządzać lub zażądać od świadczeniodawcy sporządzenia niezbędnych odpisów lub wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń sporządzanych na podstawie dokumentów. 5b. Zgodność z oryginałami dokumentów, odpisów i wyciągów oraz zestawień i obliczeń, o których mowa w art. 5a, potwierdza świadczeniodawca lub osoba przez niego upoważniona. W przypadku odmowy, potwierdzenia dokonuje kontroler.”, d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Z przebiegu przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który jest podpisywany przez kontrolera i świadczeniodawcę.”, e) po ust. 6 dodaje się ust. 6a-6f w brzmieniu: „6a. Świadczeniodawca może w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli zgłosić na piśmie zastrzeżenia do tego protokołu. 6b. Zastrzeżenia do protokołu kontroli rozpatruje kontroler w terminie 14 dni. Kontroler dokonuje ich analizy i w miarę potrzeby podejmuje dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienia lub uzupełnia odpowiednią część protokołu kontroli. 6c. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części kontroler niezwłocznie przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia. 6d. Świadczeniodawca może odmówić podpisania protokołu, składając w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania pisemne wyjaśnienie tej odmowy. 6e. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia kontroler czyni wzmiankę w protokole. 6f. Odmowa podpisania protokołu przez świadczeniodawcę nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolera i realizacji ustaleń kontroli. ”, f) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków publicznych sporządza wystąpienie pokontrolne zawierające ocenę działalności kontrolowanego świadczeniodawcy i zalecenia pokontrolne w razie stwierdzenia nieprawidłowości.”, g) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Świadczeniodawca jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego albo od dnia otrzymania informacji o nieuwzględnieniu zastrzeżeń, do poinformowania podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych o sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych oraz o podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań.”; 35) w art. 66: a) w ust. 1: – po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu: „15a) ławnicy sądowi niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;”, – pkt 34 otrzymuje brzmienie: „34) rolnicy i ich domownicy, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie pkt 1-33 i 35;”, – pkt 35 otrzymuje brzmienie: „35) członkowie rad nadzorczych posiadający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Status członka rodziny osoby ubezpieczonej oraz status członka rodziny będącego osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji zwalnia z obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 17-20, 26-28, 30 i 33.”; 36) w art. 68 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, do której ma zastosowanie art. 13 ust. 2 lit. f rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408\/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.Urz. WE L 149 z 5.07.1971, str. 2, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 1, str. 35), może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”; 37) w art. 69 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Pracownik korzystający z urlopu bezpłatnego traci prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego po upływie 30 dni od dnia rozpoczęcia urlopu.”; 38) w art. 73: a) pkt 17 otrzymuje brzmienie: „17) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, powstaje z dniem powołania na członka rady nadzorczej, a wygasa w dniu zaprzestania pełnienia tej funkcji;”, b) po pkt 17 dodaje się pkt 17a w brzmieniu: „17a) ławników sądowych, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, powstaje z dniem wyboru na stanowisko ławnika sądowego, a wygasa z dniem upływu kadencji lub wcześniejszego wygaśnięcia mandatu.”; 39) w art. 75: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego sąd, w którym ławnik pełni swoją funkcję.”, b) ust. 17 otrzymuje brzmienie: „17. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot, w którym działa rada nadzorcza.”; 40) w art. 77: a) w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) płeć;”, b) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „W przypadku zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodzin, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6, podmiot obowiązany do zgłoszenia ubezpieczonego przesyła odpowiednio do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dane wymienione w ust. 2 oraz następujące dane dotyczące członka rodziny:”; 41) w art. 80 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Rolnik prowadzący działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników opłaca ponadto składki na ubezpieczenie zdrowotne od deklarowanej podstawy wymiaru składki: 1) odpowiadającej dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w kwocie nie niższej jednak niż kwota odpowiadająca wysokości minimalnego wynagrodzenia; 2) odpowiadającej minimalnemu wynagrodzeniu, w przypadku prowadzenia działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 3. Podstawą wymiaru składki dla rolnika, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 34, oraz dla domowników, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 34, jest kwota odpowiadająca wysokości minimalnego wynagrodzenia.”; 42) w art. 81 w ust. 8: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, jest kwota uzyskiwanej diety;”, b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium – kwota odpowiadająca wysokości zasiłku dla bezrobotnych;”, c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 25, jest kwota zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, a w przypadku niepobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego – kwota odpowiadająca wysokości świadczenia przedemerytalnego;”, d) pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, jest kwota przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymywanego z tytułu pełnionej funkcji.”; 43) w art. 82 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku gdy w ramach jednego z tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego wymienionych w art. 66 ust. 1 ubezpieczony uzyskuje więcej niż jeden przychód, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana od każdego z uzyskanych przychodów odrębnie.”; 44) w art. 83 uchyla się ust. 4-6; 45) w art. 84 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przy opłacaniu składki na ubezpieczenie zdrowotne ubezpieczony wymieniony w ust. 2 podaje: 1) nazwisko i imię; 2) adres zamieszkania; 3) numer PESEL, a w przypadku jego nienadania - numer i serię innego dokumentu potwierdzającego tożsamość ubezpieczonego wymienionego w ust. 2 lub numer dokumentu potwierdzającego jego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji i, jeżeli nadano, numer NIP; 4) okres, którego dotyczy składka na ubezpieczenie zdrowotne.”; 46) w art. 85: a) ust. 16 otrzymuje brzmienie: „16. Za członka rady nadzorczej składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot, w którym działa rada nadzorcza.”, b) dodaje się ust. 17 w brzmieniu: „17. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza sąd, w którym ławnik pełni swoją funkcję.”; 47) w art. 87: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują do centrali Funduszu dane o ubezpieczonych oraz zgłoszonych do ubezpieczenia zdrowotnego członkach rodzin ubezpieczonych, określone w art. 188 ust. 4 pkt 1, 7-9 i 13, oraz o opłaconych za nich składkach na ubezpieczenie zdrowotne, przekazane w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 77 ust. 1 i 3, i w imiennym raporcie miesięcznym, oraz o odsetkach za zwłokę, nie później niż w ciągu 15 dni roboczych od dnia wpływu składek i odsetek oraz dokumentów umożliwiających ustalenie ich wysokości i rozdzielenie ich na ubezpieczonych.”, b) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują do centrali Funduszu dane, o których mowa w art. 188 ust. 4 pkt 1, 3, 4, 7-10 i 13, zawarte w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 77 ust. 1 i 3, po przeprowadzeniu ich weryfikacji polegającej na stwierdzeniu ich zgodności z danymi objętymi ewidencją PESEL.”, c) po ust. 10 dodaje się ust. 10a i 10b w brzmieniu: „10a. Do 10 dnia każdego miesiąca organ prowadzący centralną ewidencję PESEL przekazuje do centrali Funduszu w formie elektronicznej: 1) zbiór nowo nadanych w poprzednim miesiącu numerów PESEL i odpowiadające im: imiona, nazwiska i nazwiska rodowe oraz wskazanie rodzaju i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość danej osoby; 2) zbiór zawierający numery PESEL i odpowiadające im imiona, nazwiska i nazwiska rodowe osób, których zgon został zgłoszony w poprzednim miesiącu; 3) informacje o zmianie danych objętych zbiorami, o których mowa w pkt 1 i 2. 10b. Format przekazywanych danych, o których mowa w ust. 10a, uzgadnia organ prowadzący ewidencję numerów PESEL i Fundusz.”; 48) w art. 97: a) w ust. 3: – po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych osobom, o których mowa w art. 12 pkt 2-4 i 6 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 3;”, – po pkt 3a dodaje się pkt 3b w brzmieniu: „3b) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej określonych w art. 26;”, b) po ust. 3 dodaje ust. 3a-3c w brzmieniu: „3a. Do zadań Funduszu należy rozliczanie z instytucjami właściwymi lub instytucjami miejsca zamieszkania w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA): 1) kosztów świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 4a, 2) kosztów medycznych czynności ratunkowych wykonanych przez zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, z wyłączeniem kosztów medycznych czynności ratunkowych wykonywanych przez lotnicze zespoły ratownictwa medycznego – w stosunku do osób uprawnionych do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji. 3b. Minister właściwy do spraw zdrowia, po ostatecznym rozliczeniu ze świadczeniodawcą świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 4a, obciąża Fundusz kosztami tych świadczeń oraz przekazuje niezbędną dokumentację dotyczącą udzielonych świadczeń wraz z kopią dokumentu potwierdzającego prawo do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji. Środki zwrócone przez instytucję państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) Fundusz przekazuje na rachunek urzędu ministra właściwego do spraw zdrowia w terminie 14 dni od dnia zidentyfikowania podstawy zwrotu. 3c. W przypadku rozliczania przez Fundusz kosztów medycznych czynności ratunkowych udzielonych osobom uprawnionym do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji przez zespoły ratownictwa medycznego, Fundusz powiadamia właściwego wojewodę o należnościach przysługujących mu z tego tytułu. Środki zwrócone przez instytucję państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) Fundusz przekazuje na rachunek urzędu właściwego wojewody w terminie 14 dni od dnia zidentyfikowania podstawy zwrotu. Przepisu nie stosuje się do lotniczych zespołów ratownictwa medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.”, c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Fundusz otrzymuje dotację z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów realizacji zadania, o którym mowa w ust. 3 pkt 2a, 3 i 3b, uwzględniającą koszty administracyjne, z zastrzeżeniem ust. 9.”, d) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Fundusz otrzymuje dotację z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów realizacji zadań, o których mowa w ust. 3 pkt 3, z wyjątkiem kosztów, o których mowa w art. 117 ust. 1 pkt 1a.”; 49) w art. 99: a) w ust. 1: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Rada Funduszu składa się z dziesięciu osób powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów, przy czym:”, – w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 7 w brzmieniu: „7) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Członkowie Rady Funduszu nie mogą być jednocześnie: 1) pracownikami Funduszu; 2) świadczeniodawcami; 3) właścicielami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne; 4) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) osobami, o których mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2-8.”; 50) w art. 100 w ust. 1: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) podejmowanie uchwał w sprawach dotyczących majątku Funduszu i inwestycji przekraczających zakres upoważnienia statutowego dla Prezesa Funduszu oraz nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości stanowiących własność Funduszu, a także podejmowanie uchwał w sprawach, o których mowa w art. 129 ust. 2;”, b) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) dokonywanie wyboru biegłego rewidenta do badania sprawozdania finansowego Funduszu;”; 51) w art. 102: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku rażącego naruszenia obowiązków ustawowych Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, może odwołać Prezesa Funduszu bez zasięgania opinii, o której mowa w ust. 2. W takim przypadku Prezes Rady Ministrów powierza kierowanie Funduszem jednemu z zastępców Prezesa Funduszu i niezwłocznie informuje o odwołaniu Radę Funduszu, przedstawiając jej uzasadnienie.”, b) w ust. 5: – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) przygotowywanie i przedstawianie Radzie Funduszu corocznych prognoz, o których mowa w art. 120 ust. 1 i 3;”, – pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) sporządzanie okresowych i rocznych sprawozdań z działalności Funduszu, zawierających w szczególności informację o dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków Funduszu;”, – po pkt 21 dodaje się pkt 21a w brzmieniu: „21a) przeprowadzanie kontroli, o której mowa w art. 64 i 189, jeżeli z uzyskanych informacji wynika konieczność przeprowadzenia takiej kontroli;”; 52) w art. 103: a) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Prezes Funduszu i jego zastępcy nie mogą być jednocześnie: 1) członkami Rady Funduszu i rady oddziału wojewódzkiego Funduszu; 2) pracownikami oddziałów wojewódzkich Funduszu; 3) świadczeniodawcami; 4) właścicielami lub pracownikami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne; 5) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty będące świadczeniodawcami oraz podmiotami, o których mowa w pkt 4; 6) osobami, o których mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2-8.”, b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Do głównego księgowego Funduszu stosuje się odpowiednio przepisy ust. 6 pkt 2-5.”; 53) w art. 106 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Członkowie rady oddziału wojewódzkiego Funduszu nie mogą być jednocześnie: 1) dyrektorami oddziałów wojewódzkich Funduszu oraz pracownikami oddziału wojewódzkiego Funduszu; 2) Prezesem Funduszu; 3) zastępcą Prezesa Funduszu; 4) pracownikami centrali Funduszu; 5) świadczeniodawcami; 6) właścicielami lub pracownikami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne; 7) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty, o których mowa w pkt 5 i 6; 8) osobami, o których mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2-8.”; 54) w art. 107: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu kieruje oddziałem wojewódzkim Funduszu i reprezentuje Fundusz na zewnątrz w zakresie właściwości danego oddziału.”, b) w ust. 5: – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) przygotowanie i przedstawienie radzie oddziału wojewódzkiego Funduszu projektu planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu na rok następny;”, – dodaje się pkt 20 w brzmieniu: „20) zawieranie umów dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 68.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu nie może być jednocześnie: 1) Prezesem Funduszu albo jego zastępcą: 2) głównym księgowym Funduszu; 3) pracownikiem centrali Funduszu; 4) świadczeniodawcą; 5) właścicielem lub pracownikiem apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne; 6) posiadaczem akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty będące świadczeniodawcami oraz podmiotami, o których mowa w pkt 5; 7) osobą, o której mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2-9.”; 55) w art. 108: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Oddział wojewódzki Funduszu finansuje świadczeniodawcy, mającemu siedzibę na terenie województwa, z którym zawarto umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, koszty świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych na terenie danego województwa osobom, o których mowa w art. 12 pkt 2-4 i 6 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 3, z zastrzeżeniem ust. 2.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Koszty leczenia uzdrowiskowego świadczeniobiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i w ust. 1a, ponosi oddział wojewódzki Funduszu właściwy ze względu na miejsce jego zamieszkania, a jeżeli nie można ustalić miejsca zamieszkania oddział wojewódzki Funduszu właściwy ze względu na miejsce wystawienia skierowania, o którym mowa w art. 33 ust. 1.”; 56) w art. 109: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wniosek o rozpatrzenie sprawy, o której mowa w ust. 1, zgłasza ubezpieczony, a w zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym wniosek może zgłosić w szczególności Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub członek rodziny ubezpieczonego, także w zakresie dotyczącym objęcia ubezpieczeniem w okresie poprzedzającym złożenie wniosku.”, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. W sprawach, o których mowa w ust. 1, w zakresie nieregulowanym niniejszą ustawą, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.”; 57) w art. 112: a) w ust. 1: – pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) świadczeniodawcami, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub ubiegają się o zawarcie takich umów; 2) właścicielami, pracownikami lub osobami współpracującymi ze świadczeniodawcami, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub ubiegają się o zawarcie takich umów;”, – dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu: „8) posłami, posłami do Parlamentu Europejskiego albo senatorami; 9) członkami Rady Funduszu oraz rad oddziałów wojewódzkich Funduszu.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Pracownicy Funduszu nie mogą bez zgody Prezesa Funduszu: 1) podejmować zatrudnienia u innego pracodawcy; 2) wykonywać działalności gospodarczej.”; 58) w art. 116 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) dotacje, w tym dotacje celowe przeznaczone na finansowanie zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 2a, 3 i 3b;”; 59) w art. 117 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) koszt zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 2a, 3 i 3b;”; 60) art. 118 otrzymuje brzmienie: „Art. 118. 1. Prezes Funduszu sporządza corocznie plan finansowy Funduszu zrównoważony w zakresie przychodów i kosztów. 2. W planie finansowym Funduszu Prezes Funduszu określa wysokość: 1) planowanych kosztów dla centrali, w tym: a) kosztów finansowania działalności centrali, b) rezerwy na koszty realizacji zadań wynikających z przepisów o koordynacji, c) rezerwy na koszty świadczeń, o których mowa w art. 117 ust. 1 pkt 1a; 2) planowanych kosztów poszczególnych oddziałów wojewódzkich Funduszu, w tym: a) kosztów finansowania działalności poszczególnych oddziałów; b) rezerwy na koszty świadczeń opieki zdrowotnej w ramach migracji ubezpieczonych; 3) łącznych przychodów i kosztów Funduszu. 3. Planowane środki na pokrycie kosztów finansowania przez oddziały wojewódzkie Funduszu świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych, z wyłączeniem środków odpowiadających przychodom wymienionym w art. 125, są dzielone pomiędzy oddziały wojewódzkie Funduszu, przy czym: 1) podstawą podziału środków jest liczba ubezpieczonych zarejestrowanych w oddziale wojewódzkim Funduszu, z uwzględnieniem ryzyka zdrowotnego przypisanego ubezpieczonym należącym do danej grupy wydzielonej według struktury wieku i płci, w porównaniu z grupą odniesienia; 2) wysokość środków określonych w pkt 1 koryguje się przez uwzględnienie: a) wskaźnika wynikającego ze zróżnicowania kosztu jednostkowego świadczenia opieki zdrowotnej, b) wskaźnika wynikającego z liczby i rodzaju świadczeń wysokospecjalistycznych wykonanych dla ubezpieczonych zarejestrowanych w danym oddziale wojewódzkim Funduszu przez świadczeniodawców mających umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawarte z tym oddziałem wojewódzkim Funduszu, w relacji do liczby tych świadczeń ogółem w roku poprzedzającym rok, w którym ten plan jest tworzony. 4. Planowane koszty finansowania świadczeń opieki zdrowotnej przez dany oddział wojewódzki Funduszu nie mogą być niższe niż wysokość kosztów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej dla danego oddziału w roku poprzednim, zaplanowanych w planie finansowym, o którym mowa w art. 121 ust. 3 i 5 oraz art. 123 ust. 3. 5. W planie finansowym, o którym mowa w art. 121 ust. 3 i 5 oraz art. 123 ust. 3, tworzy się rezerwę ogólną w wysokości 1% planowanych należnych przychodów z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne. 6. Przepisów ust. 3 i 4 nie stosuje się w zakresie środków przekazywanych Funduszowi z budżetu państwa na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.”; 61) art. 120 otrzymuje brzmienie: „Art. 120. 1. Prezes Funduszu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz z ministrem właściwym do spraw zdrowia w terminie do dnia 15 czerwca sporządza coroczną prognozę przychodów na kolejne 3 lata. 2. Dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu przekazują informację dotyczącą prognozowanych kosztów oddziałów w terminie do dnia 20 czerwca na podstawie prognozy, o której mowa w ust. 1. 3. Prezes Funduszu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia w terminie do dnia 30 czerwca sporządza coroczną prognozę kosztów na kolejne 3 lata na podstawie informacji przekazanych przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich Funduszu. 4. Prezes Funduszu w terminie do dnia 5 lipca informuje dyrektorów oddziałów wojewódzkich Funduszu o przewidywanych kosztach oddziałów wojewódzkich Funduszu. 5. Dyrektorzy oddziałów wojewódzkich przekazują Prezesowi Funduszu w terminie do dnia 10 lipca projekty planów finansowych oddziałów wojewódzkich Funduszu. 6. Prognozy, o których mowa w ust. 1 i 3, oraz projekty planów, o których mowa w ust. 5, są podstawą do sporządzenia projektu planu finansowego na rok następny. 7. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, świadczeniodawcy oraz inne instytucje udzielają nieodpłatnie Funduszowi informacji koniecznych do sporządzenia prognoz, o których mowa w ust. 1 i 3.”; 62) art. 121 otrzymuje brzmienie: „Art. 121. 1. Prezes Funduszu opracowuje projekt planu finansowego Funduszu i przedstawia go, w celu zaopiniowania, w terminie do dnia 15 lipca roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan: 1) Radzie Funduszu; 2) komisji właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji właściwej do spraw zdrowia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania projektu planu finansowego jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii. 3. Prezes Funduszu po rozpatrzeniu opinii, o których mowa w ust. 1, jeżeli zostały wydane, sporządza plan finansowy Funduszu i przekazuje go wraz z tymi opiniami w terminie do dnia 1 sierpnia roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych zatwierdza plan finansowy Funduszu w terminie do dnia 14 sierpnia roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan. 5. W przypadku gdy Prezes Funduszu nie przekaże w terminie, o którym mowa w ust. 3, planu finansowego Funduszu, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych ustala, w drodze zarządzenia, plan finansowy Funduszu do dnia 14 sierpnia roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan.”; 63) art. 124 otrzymuje brzmienie: „Art. 124. 1. Zmiany planu finansowego Funduszu można dokonać w przypadku zaistnienia sytuacji, których nie można było przewidzieć w chwili zatwierdzenia albo ustalenia planu. 2. Zmiany planu finansowego Funduszu zatwierdzonego w trybie, o którym mowa w art. 121 ust. 4, może dokonać Prezes Funduszu. Przepisy art. 121 ust. 1-4 stosuje się odpowiednio. 3. Zmiany planu finansowego Funduszu ustalonego zgodnie z art. 121 ust. 5 albo art. 123 ust. 3 może dokonać minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych na uzasadniony wniosek Prezesa Funduszu. Do wniosku o zmianę planu dołącza się opinię Rady Funduszu, opinie komisji właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji właściwej do spraw zdrowia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Prezes Funduszu, po poinformowaniu ministra właściwego do spraw zdrowia i ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może dokonać przesunięcia kosztów w planie finansowym centrali Funduszu oraz przesunięcia kosztów w ramach kosztów administracyjnych w planie finansowym Funduszu, a także dokonać zmiany planu finansowego w zakresie środków przekazywanych Narodowemu Funduszowi Zdrowia z budżetu państwa na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. 5. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu, po poinformowaniu Prezesa Funduszu, może dokonać przesunięcia kosztów w ramach kosztów przeznaczonych na świadczenia opieki zdrowotnej oraz uruchomić rezerwę, o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 2 lit. b, w planie finansowym oddziału wojewódzkiego Funduszu. 6. Prezes Funduszu podejmuje decyzję o uruchomieniu rezerwy ogólnej po uzyskaniu pozytywnych opinii ministra właściwego do spraw zdrowia oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 7. Prezes Funduszu podejmuje decyzje o uruchomieniu rezerw, o których mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. b i c, po poinformowaniu ministra właściwego do spraw zdrowia i ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 8. Zmian planu finansowego Funduszu, o których mowa w ust. 1-3, dokonuje się zgodnie z zasadami określonymi w art. 118. 9. Do zmian planu finansowego, o których mowa w ust. 4-7, oraz do zmiany planu finansowego wynikającej z art. 129 ust. 3 i 4 nie stosuje się przepisów art. 118 ust. 3 oraz art. 121. 10. W przypadku gdy w danym roku obrotowym wysokość kosztów, o których mowa w art. 117 ust. 1 pkt 1a, jest wyższa od wysokości rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. c, różnica jest pokrywana z rezerwy ogólnej Funduszu. 11. W przypadku gdy w danym roku obrotowym wysokość kosztów, o których mowa w art. 117 ust. 1 pkt 1a, jest niższa od wysokości rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. c, różnicę przeznacza się na powiększenie wysokości tej rezerwy w następnym roku obrotowym.”; 64) art. 125 otrzymuje brzmienie: „Art. 125. Przychody Funduszu: 1) nieujęte w planie finansowym ustalonym zgodnie z art. 121 ust. 3, ust. 5 albo z art. 123 ust. 3: a) z tytułu nadwyżki przychodów nad kosztami korygującymi koszty świadczeń opieki zdrowotnej z lat ubiegłych, b) z tytułu nadwyżki przychodów nad kosztami z działalności finansowej, 2) pochodzące z dotacji przeznaczonych na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej – w części dotyczącej oddziału wojewódzkiego Funduszu przeznacza się na pokrycie kosztów świadczeń opieki zdrowotnej w tym oddziale wojewódzkim Funduszu.”; 65) art. 126 otrzymuje brzmienie: „Art. 126. 1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu sporządza roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu. 2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez radę oddziału wojewódzkiego Funduszu po przeprowadzeniu badania sprawozdania, o którym mowa w art. 128 ust. 4, przez biegłego rewidenta.”; 66) art. 129 otrzymuje brzmienie: „Art. 129. 1. Zatwierdzony zysk netto za dany rok obrotowy przeznacza się na: 1) pokrycie strat z lat ubiegłych; 2) fundusz zapasowy. 2. O pokryciu straty netto albo przeznaczeniu zysku netto decyduje Rada Funduszu, w drodze uchwały, z uwzględnieniem pierwszeństwa pokrycia strat z lat ubiegłych. Uchwała Rady Funduszu może być podjęta po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz ministra właściwego do spraw zdrowia odnośnie sposobu podziału zysku netto lub pokrycia straty netto. 3. W przypadku przyjęcia przez Radę Funduszu uchwały przewidującej przeznaczenie zysku netto za dany rok obrotowy na fundusz zapasowy Prezes Funduszu może dokonać zmiany planu finansowego na rok, w którym dokonuje się podziału zysku, przewidującej zwiększenie planowanych kosztów świadczeń opieki zdrowotnej o kwotę nie większą niż wysokość funduszu zapasowego. W tym przypadku przepisu art. 118 ust. 1 nie stosuje się. 4. W przypadku zmiany planu finansowego Funduszu, o której mowa w ust. 3, przy ustalaniu wysokości środków przekazywanych poszczególnym oddziałom wojewódzkim Funduszu na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej uwzględnia się wyniki finansowe oddziałów wojewódzkich Funduszu za dany rok obrotowy. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, oraz w przypadku przeznaczenia rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. c, zgodnie z art. 124 ust. 11, przepisu art. 118 ust. 1 nie stosuje się. 6. Przy stosowaniu art. 118 ust. 4 do planu finansowego na rok następny nie uwzględnia się środków przekazanych oddziałom wojewódzkim Funduszu zgodnie z ust. 3 i 4 oraz środków przekazanych oddziałom wojewódzkim Funduszu przy uruchomieniu rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. c.”; 67) w art. 130: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes Funduszu, na podstawie sprawozdań, o których mowa w art. 126, sporządza roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego Funduszu, nie później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia roku, którego dotyczy sprawozdanie.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia otrzymania projektu sprawozdania jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnych.”; 68) w art. 135 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Fundusz realizuje zasadę jawności umów przez zamieszczenie na swojej stronie internetowej informacji o każdej zawartej umowie, z uwzględnieniem maksymalnej kwoty zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej z zawartej umowy, rodzaju, liczby i ceny zakupionych świadczeń albo rodzaju zakupionych świadczeń, liczby jednostek rozliczeniowych (miara przyjęta do określenia wartości świadczenia opieki zdrowotnej w określonym zakresie lub rodzaju, w szczególności: punkt, porada, osobodzień) wyrażających wartość świadczenia oraz cenę jednostki rozliczeniowej, a także maksymalnej kwoty zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej ze wszystkich zawartych umów.”; 69) w art. 136: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wykaz podwykonawców oraz wymagania dla nich inne niż techniczne i sanitarne, określone w odrębnych przepisach;”, b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) postanowienie o rozwiązaniu umowy, które może nastąpić za uprzednim nie krótszym niż 3 miesiące okresem wypowiedzenia, chyba że strony postanowią inaczej;”; 70) po art. 136a dodaje się art. 136b w brzmieniu: „Art. 136b. 1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych na podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu oraz zakres wykonywanych zadań.”; 71) w art. 137: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes Funduszu, uwzględniając przepisy niniejszego działu oraz przepisy odrębne, przygotowuje projekt ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawierający w szczególności rodzaje świadczeń opieki zdrowotnej, sposób wyceny, sposób finansowania oraz warunki ich udzielania.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Projekt, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy ustalania standardów postępowania i procedur medycznych, które są określane przez ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie odrębnych przepisów.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prezes Funduszu nie później niż do dnia 15 kwietnia przesyła projekt, o którym mowa w ust. 1, Naczelnej Radzie Lekarskiej, Naczelnej Radzie Pielęgniarek i Położnych i reprezentatywnym organizacjom świadczeniodawców.”, d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Projekt, o którym mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu z podmiotami, o których mowa w ust. 2, w trybie negocjacji nie później niż do dnia 31 maja. Projekt uważa się za uzgodniony, jeżeli przedstawiciele wszystkich stron biorących udział w negocjacjach złożą pod nim własnoręczne podpisy.”, e) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. W przypadku nieuzgodnienia projektu, o którym mowa w ust. 1, w terminie, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kierując się dobrem świadczeniobiorców oraz koniecznością zapewnienia właściwej realizacji umów, a także biorąc pod uwagę treść ustalonych warunków projektu przekazanych przez Prezesa Funduszu ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.”, f) ust. 12 otrzymuje brzmienie: „12. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, zmiana ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej dokonywana jest w trybie określonym w ust. 1-9, nie częściej niż raz na 2 lata, z wyjątkiem zaistnienia istotnej zmiany uwarunkowań społeczno-gospodarczych udzielania świadczeń opieki zdrowotnej lub stwierdzonych nieprawidłowości w realizacji tych umów wynikających z przepisów wydanych na podstawie ust. 9.”; 72) w art. 146 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 i 3 w brzmieniu: „2. Prezes Funduszu przed określeniem przedmiotu postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kryteriów oceny ofert i warunków wymaganych od świadczeniodawców zasięga opinii właściwych konsultantów krajowych. 3. Opinia, o której mowa w ust. 2, jest przekazywana przez konsultanta krajowego Prezesowi Funduszu w wyznaczonym przez niego terminie, nie krótszym jednak niż 14 dni. Nieprzedłożenie opinii w tym terminie jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnej.”; 73) w art. 149 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Odrzuca się ofertę: 1) złożoną przez świadczeniodawcę po terminie; 2) zawierającą nieprawdziwe informacje; 3) jeżeli świadczeniodawca nie określił przedmiotu oferty lub nie podał proponowanej liczby lub ceny świadczeń opieki zdrowotnej; 4) jeżeli zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia; 5) jeżeli jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów; 6) jeżeli świadczeniodawca złożył ofertę alternatywną; 7) jeżeli oferent lub oferta nie spełniają wymaganych warunków określonych w przepisach prawa oraz warunków określonych przez Prezesa Funduszu na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 3; 8) złożoną przez świadczeniodawcę, z którym została rozwiązana przez oddział wojewódzki Funduszu prowadzący postępowanie umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w określonym rodzaju lub zakresie w trybie natychmiastowym z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy.”; 74) w art. 150 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu unieważnia postępowanie w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, gdy: 1) nie wpłynęła żadna oferta; 2) wpłynęła jedna oferta niepodlegająca odrzuceniu, z zastrzeżeniem ust. 2; 3) odrzucono wszystkie oferty; 4) kwota najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą Fundusz przeznaczył na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej w danym postępowaniu; 5) nastąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub zawarcie umowy nie leży w interesie ubezpieczonych, czego nie można było wcześniej przewidzieć.”; 75) w art. 153 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Komisja rozpatruje i rozstrzyga protest w ciągu 7 dni od dnia jego otrzymania i udziela pisemnej odpowiedzi składającemu protest. Nieuwzględnienie protestu wymaga uzasadnienia.”; 76) art. 154 otrzymuje brzmienie: „Art. 154. 1. Świadczeniodawca biorący udział w postępowaniu może wnieść do dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia o rozstrzygnięciu postępowania, odwołanie dotyczące rozstrzygnięcia postępowania. Odwołanie wniesione po terminie nie podlega rozpatrzeniu. 2. Odwołanie rozpatrywane jest w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania. Wniesienie odwołania wstrzymuje zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej do czasu jego rozpatrzenia. 3. Po rozpatrzeniu odwołania dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu wydaje decyzję administracyjną uwzględniającą lub oddalającą odwołanie. Decyzja jest zamieszczana w terminie 2 dni od dnia jej wydania, na tablicy ogłoszeń oraz na stronie internetowej właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu. 4. Od decyzji dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu przysługuje odwołanie do Prezesa Funduszu. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu. 5. Świadczeniodawca wnosi odwołanie, o którym mowa w ust. 4, w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu. 6. Prezes Funduszu rozpatruje odwołanie, o którym mowa w ust. 4, w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania i wydaje decyzję administracyjną w sprawie. Decyzja Prezesa Funduszu podlega natychmiastowemu wykonaniu. 7. W przypadku uwzględnienia odwołania, o którym mowa w ust. 4, przeprowadza się ponownie postępowanie w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Do ponownie przeprowadzanego postępowania stosuje się odpowiednio art. 144 pkt 1 oraz art. 145. 8. Od decyzji, o której mowa w ust. 6, świadczeniodawcy przysługuje skarga do sądu administracyjnego.”; 77) w art. 158 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku konieczności wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 1, umowa w nowym brzmieniu obowiązuje do czasu zapewnienia świadczeń na podstawie nowego postępowania w sprawie zawarcia umowy.”; 78) w art. 161: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zażalenie, o którym mowa w ust. 1, składa się wraz z uzasadnieniem za pośrednictwem właściwego miejscowo oddziału wojewódzkiego Funduszu w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności przez dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Prezes Funduszu, uwzględniając zażalenie w części lub w całości, nakłada na dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, w szczególności poprzez uchylenie czynności, której dotyczy zażalenie, i zawiadamia świadczeniodawcę w terminie 7 dni o uwzględnieniu zażalenia.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku nieuwzględnienia zażalenia przez Prezesa Funduszu w części lub całości, świadczeniodawcy przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie.”, d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3c w brzmieniu: „3a. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, świadczeniodawca może złożyć do Prezesa Funduszu w terminie 14 dni od dnia otrzymania stanowiska Prezesa na złożon przez świadczeniodawcę zażalenie. 3b. Wniosek o ponowne rozpatrzenie rozpatrywany jest przez Prezesa Funduszu w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania. 3c. Zażalenie na ponowne rozpatrzenie wniosku nie przysługuje.”; 79) w art. 165: a) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) żądania udostępnienia przez podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 4, wszelkich informacji, dokumentów i wyjaśnień dotyczących refundacji leków.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W razie stwierdzenia, na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień i dokumentów, o których mowa w ust. 1, przypadków naruszeń prawa, statutu Funduszu lub interesu świadczeniobiorców minister właściwy do spraw zdrowia powiadamia odpowiednio Fundusz, świadczeniodawcę, podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, lub aptekę o stwierdzonych nieprawidłowościach oraz wydaje zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności powiadamianego podmiotu do przepisów prawa, wyznaczając termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowania działalności do przepisów prawa.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. W terminie 3 dni od dnia upływu terminu wyznaczonego do usunięcia nieprawidłowości Fundusz, świadczeniodawca, podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, lub apteka informuje pisemnie ministra właściwego do spraw zdrowia o sposobie usunięcia nieprawidłowości.”; 80) art. 167 otrzymuje brzmienie: „Art. 167. 1. W przypadku naruszenia prawa, statutu Funduszu lub interesów świadczeniobiorców, a także w przypadku odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w art. 128 ust. 5 i w art. 165 ust. 1 pkt 1-4, minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na Prezesa Funduszu lub zastępcę Prezesa Funduszu albo dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu, odpowiedzialnego za te naruszenia lub nieudzielanie wyjaśnień i informacji, karę pieniężną w wysokości do trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia tej osoby, wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym nałożono karę, niezależnie od innych środków nadzoru przewidzianych przepisami prawa. 2. W przypadku naruszenia prawa lub interesów świadczeniobiorców, a także w przypadku odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 5, minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na aptekę karę pieniężną w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia.”; 81) w art. 170 dotychczasowe brzmienie oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. W razie nieusunięcia przez aptekę w wyznaczonym terminie stwierdzonych nieprawidłowości minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na aptekę karę pieniężną w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia.”; 82) art. 171 otrzymuje brzmienie: „Art. 171. 1. W przypadku stwierdzenia na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień lub dokumentów, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 1-4, rażącego naruszenia prawa lub rażącego naruszenia interesu świadczeniobiorców przez świadczeniodawcę lub podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na te podmioty karę pieniężną w wysokości do miesięcznej wartości umowy łączącej te podmioty z Funduszem, której dotyczą nieprawidłowości. 2. W przypadku stwierdzenia na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień lub dokumentów, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 5, rażącego naruszenia prawa lub rażącego naruszenia interesu świadczeniobiorców przez aptekę minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na aptekę karę pieniężną w wysokości do sześciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.”; 83) art. 172 otrzymuje brzmienie: „Art. 172. W przypadkach określonych w art. 170 ust. 1 i art. 171 minister właściwy do spraw zdrowia może wystąpić do dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu o rozwiązanie umowy ze świadczeniodawcą albo podmiotem, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3.”; 84) w art. 173: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: „4) aptek, w zakresie refundacji leków.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia w upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli określa przedmiot i zakres kontroli oraz wskazuje osobę upoważnioną do przeprowadzenia kontroli, zwaną dalej „kontrolerem.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Kontrolerzy, w zakresie ustalonym w upoważnieniu ministra właściwego do spraw zdrowia, mają prawo do: 1) wstępu do wszystkich pomieszczeń kontrolowanego podmiotu; 2) swobodnego dostępu do: a) oddzielnego pomieszczenia biurowego, przeznaczonego wyłącznie na potrzeby wykonywania zadań przez kontrolera, b) środków łączności; 3) wglądu do wszelkich dokumentów kontrolowanego podmiotu oraz żądania sporządzenia kopii, odpisów i wyciągów z tych dokumentów; 4) wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym kontrolowanego podmiotu oraz żądania sporządzenia kopii lub wyciągów z tych danych, w tym w formie elektronicznej; 5) żądania wyjaśnień ustnych lub pisemnych od osób pozostających w stosunku pracy, zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze z kontrolowanym podmiotem, w tym w formie elektronicznej; 6) żądania przekazania niezbędnych danych lub sporządzenia zestawień danych, w tym w formie elektronicznej; 7) zabezpieczenia dokumentów i innych dowodów.”, d) uchyla się ust. 10; 85) po art. 179 dodaje się art. 179a w brzmieniu: „Art. 179a. Przepisy art. 173-179 stosuje się do kontroli przeprowadzanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.”; 86) w art. 181 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W sprawach, o których mowa w art. 163 ust. 2, art. 164, art. 165 ust. 3, art. 167, art. 170 i 171, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzje administracyjne.”; 87) art. 187 otrzymuje brzmienie: „Art. 187. 1. Prezes Funduszu przedstawia corocznie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, nie później niż do dnia 30 czerwca roku następnego, przyjęte przez Radę Funduszu roczne sprawozdanie z działalności Funduszu. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż do dnia 31 sierpnia roku następnego, roczne sprawozdanie z działalności Funduszu, o którym mowa w ust. 1, po zaopiniowaniu tego sprawozdania przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, wraz ze swoim stanowiskiem w sprawie tego sprawozdania.”; 88) w art. 188: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Fundusz jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych ubezpieczonych w celu:”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Fundusz jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, w celu: 1) rozliczania ze świadczeniodawcami; 2) rozliczania dotacji, o której mowa w art. 116 ust. 1 pkt 5; 3) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej; 4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej. 1b. Fundusz jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3, w celu rozliczania kosztów refundacji leków.”, c) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Fundusz jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych osób uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji oraz umów międzynarodowych w celu:”, d) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Fundusz jest uprawniony do uzyskiwania i przetwarzania danych osobowych związanych z realizacją zadań określonych w art. 97 ust. 3 pkt 2 i 3a.”, e) w ust. 3: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Minister właściwy do spraw zdrowia jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych:”, – dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3, w celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4-8.”, f) w ust. 4: – uchyla się pkt 6, – pkt 15 i 16 otrzymują brzmienie: „15) rodzaj uprawnień oraz numer i termin ważności dokumentu potwierdzającego uprawnienia osób, o których mowa w art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 1, a także osób posiadających na podstawie odrębnych przepisów szersze uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej niż wynikające z ustawy; 16) dotyczące udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcom, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3;”, – w pkt 21 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 22-27 w brzmieniu: „22) data zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego; 23) data wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego; 24) okres, za który opłacono składkę na ubezpieczenie zdrowotne; 25) dane o płatniku składki na ubezpieczenie zdrowotne; 26) typ dokumentu uprawniającego do świadczeń opieki zdrowotnej; 27) data zgonu.”; 89) po art. 188 dodaje się art. 188a w brzmieniu: „Art. 188a. W celu realizacji zadań określonych w ustawie Fundusz jest uprawniony do przetwarzania następujących danych osobowych osób udzielających świadczeń na podstawie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz ubiegających się o zawarcie takich umów: 1) nazwisko i imię (imiona); 2) nazwisko rodowe; 3) numer PESEL, a w przypadku jego braku - numer dokumentu potwierdzającego tożsamość; 4) numer prawa wykonywania zawodu - w przypadku osób, którym nadano ten numer; 5) dotyczących kompetencji zawodowych istotnych z punktu widzenia udzielania świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umowy z Funduszem.”; 90) w art. 190: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, w tym sposób obliczania średniego czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej, szczegółowy sposób rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, Funduszowi lub innemu podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń ze środków publicznych, w tym także rodzaje wykorzystywanych nośników informacji oraz wzory dokumentów, biorąc pod uwagę zakres zadań wykonywanych przez te podmioty oraz uwzględniając potrzebę ochrony danych osobowych.”, b) uchyla się ust. 4; 91) po art. 192 dodaje się art. 192a w brzmieniu: „Art. 192a. W celu potwierdzenia udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej, Fundusz może zwrócić się do świadczeniobiorcy o informację w zakresie udzielonych mu świadczeń opieki zdrowotnej.”; 92) w dziale IX dodaje się art. 192b i 192c w brzmieniu: „Art. 192b. 1. Kto, prowadząc obrót lekami lub wyrobami medycznymi albo świadcząc usługi farmaceutyczne, albo posiadając upoważnienie do wystawiania recept na leki podlegające refundacji ze środków publicznych lub mając, z racji zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji, istotny wpływ na podejmowanie decyzji związanych z zaopatrzeniem świadczeniodawcy w leki lub wyroby medyczne, żąda lub przyjmuje nieuzasadnioną korzyść majątkową dla siebie lub osoby trzeciej, albo jej obietnicę w zamian za wykonanie lub powstrzymanie się od wykonania obowiązku służbowego, które prowadzi do nieuzasadnionego wzrostu poziomu sprzedaży leków lub wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Tej samej karze podlega, kto w przypadkach określonych w ust. 1 oferuje, udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej. 3. W przypadku mniejszej wagi sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 4. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w ust. 2 albo 3 w związku z ust. 2, jeżeli korzyść majątkowa albo jej obietnica zostały przyjęte, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział."}
{"id":"2003_2256_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, z późn. zm.[16])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zawierający ceny urzędowe hurtowe i detaliczne w odniesieniu do produktów leczniczych i wyrobów medycznych określonych w ust. 1, biorąc pod uwagę stanowiska wyrażone przez Zespół, o którym mowa w art. 7 ust. 1, a także mając na względzie równoważenie interesów konsumentów i przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i obrotem tymi produktami i wyrobami oraz biorąc pod uwagę możliwości płatnicze Narodowego Funduszu Zdrowia, w oparciu o kryteria ustalone w art. 7 ust. 3.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4c w brzmieniu: „4a. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz cen urzędowych hurtowych w odniesieniu do produktów leczniczych i wyrobów medycznych określonych w ust. 2, jeżeli nabywane są przez zakłady lecznictwa zamkniętego na zasadach określonych w art. 42 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.[17])) lub bezpośrednio z hurtowni farmaceutycznej, mając na względzie równoważenie interesów konsumentów i przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i obrotem tymi produktami i wyrobami oraz biorąc pod uwagę możliwości płatnicze Narodowego Funduszu Zdrowia, w oparciu o kryteria ustalone w art. 7 ust. 3 pkt 1-8. 4b. Wykaz, o którym mowa w ust. 4, jest aktualizowany nie rzadziej niż co 90 dni, jeżeli wpłynął co najmniej jeden kompletny wniosek, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2. 4c. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 39 ust. 7b ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje niezwłocznie czynności w zakresie aktualizacji wykazu, o którym mowa w ust. 4.”; 2) w art. 6 po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: „1a. Złożenie wniosku lub informacji, o których mowa w ust. 1, podlega opłacie w kwocie 400 zł, która jest waloryzowana w każdym roku prognozowanym średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjętym w ustawie budżetowej. 1b. Uzupełnienie wniosku lub informacji, o których mowa w ust. 1, podlega opłacie w kwocie 200 zł, która jest waloryzowana w każdym roku prognozowanym średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjętym w ustawie budżetowej. 1c. Opłaty, o których mowa w ust. 1a i 1b, są wnoszone na rachunek urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia i stanowią dochód budżetu państwa.”; 3) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W skład Zespołu wchodzi po trzech przedstawicieli ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego do spraw finansów publicznych i ministra właściwego do spraw gospodarki. W pracach Zespołu mogą uczestniczyć trzej przedstawiciele Narodowego Funduszu Zdrowia, wyłonieni w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 4. Członkowie Zespołu, ich małżonkowie, zstępni i wstępni w linii prostej oraz osoby, z którymi członkowie Zespołu pozostają w stosunkach osobistych tego rodzaju, że mogłyby wywołać wątpliwości co do ich bezstronności, oraz osoby niebędące członkami Zespołu, którym zlecono przygotowanie ekspertyz i innych opracowań dla Zespołu, nie mogą być właścicielami, posiadać akcji lub udziałów oraz zasiadać w organach spółek i przedsiębiorstw zajmujących się wytwarzaniem i obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi.”, b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a-7c w brzmieniu: „7a. Rozpatrując ponownie wniosek lub informację, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz wniosek, o którym mowa w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, minister właściwy do spraw zdrowia może: 1) ustalić ceny urzędowe leku albo wyrobu medycznego, umieszczając go w wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 1, 2) odmówić ustalenia cen urzędowych leku albo wyrobu medycznego i nie umieścić go w wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 1, biorąc pod uwagę możliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych oraz kryteria, o których mowa w art. 7 ust. 3, 3) zmienić ceny urzędowe leku albo wyrobu medycznego znajdującego się na wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 1, 4) odmówić zmiany cen urzędowych leku albo wyrobu medycznego znajdującego się na wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 1, biorąc pod uwagę możliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych oraz kryteria, o których mowa w art. 7 ust. 3. 7b. Minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję w przypadku, o którym mowa w ust. 7a pkt 2 i 4. 7c. Od decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia, o której mowa w ust. 7b, przysługuje skarga do sądu administracyjnego.”."}
{"id":"2003_2256_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.[18])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Produkt leczniczy dopuszczony do obrotu na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2, podlega wpisowi do Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „Rejestrem”.”; 2) w art. 103 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) apteka przekazuje, z wyłączeniem Inspekcji Farmaceutycznej i Narodowego Funduszu Zdrowia, dane umożliwiające identyfikację indywidualnego pacjenta, lekarza lub świadczeniodawcy.”."}
{"id":"2003_2256_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.[19])) w art. 16 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) łapownictwa i płatnej protekcji, określone w: a) art. 228-230a, art. 250a, art. 296a i art. 296b Kodeksu karnego, b) art. 192b i art. 192c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.[20]));”."}
{"id":"2003_2258_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 2003 r. uchylająca ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 1. Uchyla się: 1) ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy -Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 128, poz. 1404 i Nr 154, poz. 1795 oraz z 2002 r. Nr 233, poz. 1954); 2) ustawę z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2002 r. Nr 4, poz. 32 i Nr 233, poz. 1954)."}
{"id":"2003_2258_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 2003 r. uchylająca ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 31 grudnia 2003 r."}
{"id":"2003_2259_1","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 115, poz. 1229, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 45 w ust. 3 w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: \"6) zróżnicowanie w czasie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu do wód ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, powodujące zanieczyszczenie wód, które powinno być eliminowane (wykaz I).\"; 2) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: \"Art. 45a. Warunki, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, określają przepisy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.\"; 3) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Badania i ocenę jakości wód powierzchniowych w zakresie elementów fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz wód podziemnych w zakresie elementów fizycznych i chemicznych dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. 2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje badania oraz ocenę jakości wód powierzchniowych i podziemnych w zakresie określonym w ust. 1. 3. Gdy jest to uzasadnione specyfiką badań, obowiązki dotyczące prowadzenia badań oraz przeprowadzenia oceny jakości wód powierzchniowych i podziemnych w zakresie określonym w ust. 1 wykonuje Główny Inspektor Ochrony Środowiska. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób oceny stanu wód powierzchniowych i podziemnych, uwzględniający: 1) klasyfikację: a) elementów fizycznych i chemicznych, biologicznych, hydrologicznych i morfologicznych uwzględniającą warunki referencyjne różnych typów wód powierzchniowych, b) ekologicznego stanu wód powierzchniowych uwzględniającą klasyfikację elementów, o których mowa w lit. a, c) elementów fizycznych i chemicznych oraz zasobów wód w odniesieniu do wód podziemnych, 2) sposób interpretacji wyników, 3) sposób prezentacji jakości poszczególnych elementów klasyfikacji wód oraz oceny stanu wód, 4) częstotliwość dokonywania ocen jakości poszczególnych elementów oraz stanu wód. 5. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, będzie się kierować istniejącym stanem rozpoznania procesów zachodzących w środowisku wodnym oraz dostępnymi wynikami pomiarów i badań.\"; 4) po art. 49 dodaje się art. 49a w brzmieniu: \"Art. 49a. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia monitoringu wód powierzchniowych oraz podziemnych, uwzględniający: 1) kryteria wyznaczania wód powierzchniowych i podziemnych objętych monitoringiem, 2) kryteria wyznaczania punktów pomiarów i badań, 3) zakres i częstotliwość badań poszczególnych elementów, 4) metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości badań. 2. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, będzie się kierować analizą dotychczas funkcjonującego systemu monitoringu wód powierzchniowych oraz podziemnych. W zakresie metodyk referencyjnych oraz warunków jakości badań tych wód minister będzie się kierować obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa Unii Europejskiej.\"; 5) art. 164 otrzymuje brzmienie: \"Art. 164. 1. Spółki wodne, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz związki wałowe są formami organizacyjnymi, które nie działają w celu osiągnięcia zysku, zrzeszają osoby fizyczne lub prawne i mają na celu zaspokajanie wskazanych ustawą potrzeb w dziedzinie gospodarowania wodami. 2. Spółki wodne, zapewniając zaspokojenie potrzeb zrzeszonych w nich osób w dziedzinie gospodarowania wodami, mogą podejmować prowadzenie działalności umożliwiającej osiągnięcie zysku netto. Osiągnięty zysk netto przeznacza się wyłącznie na cele statutowe spółki wodnej. 3. Spółki wodne mogą być tworzone w szczególności do wykonywania, utrzymywania oraz eksploatacji urządzeń służących do: 1) zapewnienia wody dla ludności, w tym uzdatniania i dostarczania wody, 2) ochrony wód przed zanieczyszczeniem, w tym odprowadzania i oczyszczania ścieków, 3) ochrony przed powodzią, 4) melioracji wodnych oraz prowadzenia racjonalnej gospodarki na terenach zmeliorowanych, 5) wykorzystywania wody do celów przeciwpożarowych, 6) utrzymywania wód. 4. Do prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 8-10 i 12 oraz przepisy wydane na podstawie art. 11 i 13 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. 5. Z zastrzeżeniem ust. 6, spółki wodne mogą korzystać z pomocy państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego, w formie dotacji podmiotowych z budżetu państwa oraz dotacji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, przeznaczonych w szczególności na bieżące utrzymanie wód i urządzeń wodnych oraz realizację inwestycji, udzielanych zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych. 6. Przepisów ust. 5 nie stosuje się do spółki wodnej prowadzącej działalność, o której mowa w ust. 2, polegającą na uzdatnianiu i dostarczaniu wody dla ludności oraz na odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków. 7. Udzielenie spółce wodnej, wykonującej urządzenia melioracji wodnych, pomocy, o której mowa w ust. 5, może nastąpić wówczas, gdy obszar przewidziany do melioracji stanowi zwarty kompleks, zasięg oraz projekt techniczny melioracji zostały uzgodnione z wojewodą, a udział własny członków spółki odpowiada co najmniej kwocie wyliczonej zgodnie z art. 74 oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 78 ust. 1. 8. Spółki wodne mogą łączyć się w związki spółek wodnych. 9. Do związków spółek wodnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółek wodnych, z tym że prawa i obowiązki przysługujące wobec spółek wodnych staroście w stosunku do związków spółek wodnych wykonuje marszałek województwa. 10. Związki wałowe mogą być tworzone do wykonywania i utrzymywania wałów przeciwpowodziowych wraz z urządzeniami wodnymi stanowiącymi ich wyposażenie. 11. Przepisy dotyczące spółek wodnych i ich związków stosuje się odpowiednio do związków wałowych.\"; 6) w art. 166 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) zasady ustalania należności za dostarczanie wody oraz odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, w przypadku prowadzenia działalności, o której mowa w art. 164 ust. 2,\"; 7) w art. 170 uchyla się ust. 4; 8) w art. 171 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące członkami spółki wodnej oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej odnoszą korzyści z urządzeń spółki lub przyczyniają się do zanieczyszczenia wody, dla której ochrony spółka została utworzona, obowiązane są do ponoszenia świadczeń na rzecz spółki.\"; 9) po art. 171 dodaje się art. 171a w brzmieniu: \"Art. 171a. Dostarczanie wody oraz odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, w przypadku prowadzenia działalności, o której mowa w art. 164 ust. 2, odbywa się na podstawie umowy zawartej między spółką wodną a zainteresowanym podmiotem.\"; 10) w art. 173 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) ustalanie wysokości należności za dostarczanie wody oraz odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, w przypadku prowadzenia działalności, o której mowa w art. 164 ust. 2,\"; 11) uchyla się art. 212; 12) art. 213 otrzymuje brzmienie: \"Art. 213. 1. Z dniem 1 stycznia 2006 r. pracownicy zatrudnieni w dotychczasowym Biurze Gospodarki Wodnej stają się pracownikami Krajowego Zarządu. 2. Z dniem 1 stycznia 2006 r. stosunek pracy pracowników, o których mowa w ust. 1, nawiązany na innej podstawie niż umowa o pracę, przekształca się w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę. 3. Z dniem 1 stycznia 2006 r. mienie znajdujące się w użytkowaniu Biura Gospodarki Wodnej staje się mieniem Krajowego Zarządu.\"; 13) w art. 217: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W terminie 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy, w stosunku do jezior zaliczonych do wód, o których mowa w art. 14 ust. 5, uprawnienia Skarbu Państwa wykonuje Agencja Nieruchomości Rolnych, na warunkach określonych przepisami ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 603, z późn. zm.)[2].\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Do dnia 31 grudnia 2005 r. w stosunku do jezior zaliczanych do wód, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 i 4, uprawnienia Skarbu Państwa w zakresie rybactwa śródlądowego wykonuje Agencja Nieruchomości Rolnych, na warunkach określonych przepisami ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.\", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 5a, w miejsce Agencji Nieruchomości Rolnych w umowy dotyczące wykonywania rybactwa śródlądowego wstępuje z mocy prawa dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej.\"; 14) art. 218a otrzymuje brzmienie: \"Art. 218a. 1. Do dnia 31 grudnia 2005 r. określone w ustawie zadania i kompetencje Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej. 2. Do dnia 31 grudnia 2005 r. należności i opłaty, o których mowa w art. 142, stanowią dochód środka specjalnego ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, przeznaczonego na cele określone w art. 152. 3. Do dnia 31 grudnia 2005 r. wydatki, o których mowa w art. 99 ust. 1 i art. 109 ust. 2, pokrywane są z części budżetu państwa będącej w dyspozycji ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej.\"; 15) po art. 218a dodaje się art. 218b w brzmieniu: \"Art. 218b. Przepis art. 45 ust. 3 pkt 6 stosuje się do dnia 31 grudnia 2007 r.\"; 16) art. 220 otrzymuje brzmienie: \"Art. 220. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem: 1) art. 2 ust. 3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., 2) art. 89, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.\"."}
{"id":"2003_2259_2","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 2. 1. Ustanowione na podstawie ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 72, poz. 747, Nr 100, poz. 1085 i Nr 125, poz. 1368) strefy ochronne ujęć wody stają się strefami ochronnymi ujęć wody w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 1. 2. Postępowania administracyjne wszczęte w przedmiocie stref ochronnych ujęć wody, o których mowa w ust. 1, umarza się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2259_3","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jednak nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2259_4","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych."}
{"id":"2003_2259_5","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 49 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia 1 stycznia 2005 r."}
{"id":"2003_2259_6","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 30 grudnia 2003 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 3 i 4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1803, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 130, poz. 1112, Nr 233, poz. 1957 i Nr 238, poz. 2022 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 165, poz. 1592 i Nr 190, poz. 1865. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, Nr 122, poz. 1323 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676 i Nr 155, poz. 1287 oraz z 2003 r. Nr 6, poz. 64, Nr 49, poz. 408, Nr 64, poz. 592, Nr 80, poz. 721 i Nr 122, poz. 1143."}
{"id":"2003_2262_1","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10d ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ośrodki ubiegające się o uzyskanie wpisu do rejestru ośrodków przyjmujących grupy turnusowe składają wniosek o wpis do rejestru do właściwego terytorialnie samorządu województwa, który po zaopiniowaniu wniosku, w terminie 30 dni od dnia jego wpływu przekazuje wniosek wojewodzie.\"; 2) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba niepełnosprawna, która nie osiągnęła wieku emerytalnego, prowadząca działalność gospodarczą albo własne lub dzierżawione gospodarstwo rolne może otrzymać, ze środków Funduszu, dofinansowanie do wysokości 50% oprocentowania kredytu bankowego zaciągniętego na kontynuowanie tej działalności, jeżeli: 1) nie korzystała z pożyczki, o której mowa w art. 12 ust. 1, lub 2) taka pożyczka została spłacona albo w całości umorzona.\"; 3) w art. 22 ust. 3-5 otrzymują brzmienie: \"3. Kwota obniżenia, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn wskaźnika wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników sprzedającego zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności i wskaźnika udziału przychodów. 4. Wskaźnik wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników sprzedającego zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, o którym mowa w ust. 3, stanowi iloczyn współczynnika wynagrodzeń tych pracowników i liczby etatów odpowiadającej różnicy między rzeczywistym zatrudnieniem wszystkich pracowników niepełnosprawnych, a zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6%. 5. Współczynnik wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, o którym mowa w ust. 4, stanowi iloraz sumy wynagrodzeń tych pracowników niepełnosprawnych - pomniejszonych o należne od nich składki na ubezpieczenia społeczne - i liczby pracowników niepełnosprawnych ogółem w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.\"; 4) w art. 25 ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Fundusz finansuje u pracodawcy zatrudniającego co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, osiągającego wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych ogółem w wysokości co najmniej 6%, w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych: 1) zaliczonych do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności część wynagrodzenia odpowiadającą należnej od pracownika składce na ubezpieczenie emerytalne oraz część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą należnej od pracodawcy składce na ubezpieczenie emerytalne, 2) zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności - część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą należnej składce na ubezpieczenie wypadkowe.\"; 5) w art. 26a: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne, które nie osiągnęły wieku emerytalnego i zostały ujęte w ewidencji prowadzonej przez Fundusz, o której mowa w art. 26b ust. 1, przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń tych pracowników niepełnosprawnych, wypłacane raz na dwa miesiące, zwane dalej \"miesięcznym dofinansowaniem\", w kwocie:\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i nieosiągającemu wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6%.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Pracodawcy zatrudniającemu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy mniej niż 25 pracowników oraz pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6% przysługuje miesięczne dofinansowanie w wysokości: 1) 70% kwot, o których mowa w ust. 1, 2) 90% kwot, o których mowa w ust. 1, w przypadku osób niepełnosprawnych, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję oraz pracowników niewidomych.\"; 6) w art. 26b po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Zatrudnienie i wskaźnik, o których mowa w art. 26a ust. 1, 1a i 2, ustala się odpowiednio na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3.\"; 7) w art. 26c: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Pracodawca, o którym mowa w art. 26a, składa Funduszowi: 1) miesięczne informacje o wynagrodzeniach, zatrudnieniu i stopniach niepełnosprawności pracowników niepełnosprawnych, z uwzględnieniem pracowników, u których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję oraz pracowników niewidomych - w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego informacja dotyczy, 2) wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania za dwa miesiące - w terminie do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącach, których wniosek dotyczy.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Informacje i wniosek, o których mowa w ust. 1, pracodawca przekazuje w formie dokumentu elektronicznego przez teletransmisję danych oraz pobiera drogą elektroniczną potwierdzenie wysłanej informacji lub wniosku.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: \"4a. W przypadku nieuzgodnienia salda w terminie do końca miesiąca następującego po miesiącu złożenia wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania, Fundusz wydaje decyzję o odmowie wypłaty tego dofinansowania. 4b. Od decyzji Funduszu, o której mowa w ust. 4a, służy odwołanie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.\", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb przekazywania oraz rozliczania miesięcznych dofinansowań, wzory informacji i wniosku, o których mowa w ust. 1, oraz rozliczenia, o którym mowa w ust. 5, tryb uzgodnienia salda, o którym mowa w ust. 4, a także warunki, jakie muszą spełniać pracodawcy przekazując dokumenty w formie elektronicznej przez teletransmisję danych, uwzględniając potrzebę zapewnienia jednolitych warunków niezbędnych dla prawidłowego przekazywania dokumentów.\"; 8) w art. 31: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) opłat, z wyjątkiem opłaty skarbowej i opłat o charakterze sankcyjnym.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Wykaz opłat o charakterze sankcyjnym, o których mowa w ust. 1 pkt 2, określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, uwzględniając charakter opłat podlegających wyłączeniu.\"; 9) w art. 33 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) ze środków pochodzących ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków funduszu, w części niezamortyzowanej.\"; 10) w art. 35: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) opracowanie i realizacja wojewódzkich programów dotyczących wyrównywania szans osób niepełnosprawnych i przeciwdziałania ich wykluczeniu społecznemu oraz pomocy w realizacji zadań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych,\", - uchyla się pkt 2, - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) dofinansowanie robót budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, z późn. zm.)[2], dotyczących obiektów służących rehabilitacji, w związku z potrzebami osób niepełnosprawnych, z wyjątkiem rozbiórki tych obiektów,\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, zadania samorządu województwa, które mogą być dofinansowane ze środków Funduszu oraz warunki i tryb dofinansowywania robót budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 5, mając na względzie potrzeby w zakresie realizacji zadań na rzecz osób niepełnosprawnych.\"; 11) w art. 35a w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) opracowywanie i realizacja, zgodnych z powiatową strategią dotyczącą rozwiązywania problemów społecznych, powiatowych programów działań na rzecz osób niepełnosprawnych w zakresie: a) rehabilitacji społecznej, b) rehabilitacji zawodowej i zatrudniania, c) przestrzegania praw osób niepełnosprawnych,\"; 12) w art. 47: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środki Funduszu, w wysokości do 30% wydatków, przeznacza się na: 1) realizację działań wyrównujących różnice między regionami, w szczególności w jednostkach samorządu terytorialnego, na terenie których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej stopy bezrobocia w kraju lub nie utworzono warsztatu terapii zajęciowej albo zakładu aktywności zawodowej, 2) realizację programów wspieranych ze środków pomocowych Unii Europejskiej na rzecz osób niepełnosprawnych przewidzianych do wdrożenia w danym roku, 3) dofinansowanie zadań wynikających z programów rządowych, w tym ukierunkowanych na rozwój zasobów ludzkich oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu osób niepełnosprawnych, 4) zadania inne niż wymienione w ustawie: a) programy zatwierdzone przez Radę Nadzorczą, służące rehabilitacji społecznej i zawodowej, w szczególności adresowane do osób niepełnosprawnych, w tym dzieci niepełnosprawnych, b) finansowanie w części lub całości badań, ekspertyz i analiz dotyczących rehabilitacji zawodowej i społecznej.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, Fundusz może udzielać dotacji, pożyczek oraz finansować odsetki od kredytów udzielonych projektodawcom na realizację programów. Warunki korzystania z tych form pomocy będą określać umowy zawarte przez Fundusz z realizatorami programów.\"; 13) po art. 68a dodaje się art. 68b w brzmieniu: \"Art. 68b. W 2004 r. zadanie, o którym mowa w art. 26a, może zostać sfinansowane ze środków Funduszu, poza dotacją celową z budżetu państwa, do wysokości 45% środków zapewniających jego realizację.\"."}
{"id":"2003_2262_2","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 874 oraz Nr 202, poz. 1956 i 1958) w art. 23 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do dnia 1 czerwca 2004 r. jednostki samorządu terytorialnego mogą zlecać realizację zadań publicznych w sferze określonej w art. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w trybie określonym w uchwale, stanowiącej przepis prawa miejscowego, wydanej na podstawie art. 118 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 17 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszego przepisu.\"."}
{"id":"2003_2262_3","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 35 ust. 3 w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 10 lit. b niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2262_4","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79 i Nr 90, poz. 844. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 42, Nr 100, poz. 1085, Nr 110, poz. 1190, Nr 115, poz. 1229, Nr 129, poz. 1439 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718."}
{"id":"2003_2263_1","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 uchyla się ust. 7; 2) w art. 9a uchyla się ust. 9; 3) w art. 21: a) w ust. 1: – pkt 6a otrzymuje brzmienie: „6a) wygrane w: a) grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audioteksowych i loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2280 zł, b) grach na automatach, grach w karty, grach w kości, grach cylindrycznych, grach bingo pieniężne i grach bingo fantowe – urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;”, – uchyla się pkt 6b, – po pkt 83b dodaje się pkt 83c w brzmieniu: „83c) świadczenia z tytułu pomocy przyznanej na podstawie art. 14 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1197) oraz udzielonej na podstawie art. 7 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (Dz. U. z 2015 r. poz. 21), a także inne świadczenia o podobnym charakterze otrzymane w związku z ujawnieniem wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacji dotyczących osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotnych okoliczności jego popełnienia;”, b) uchyla się ust. 6a, c) w ust. 23 skreśla się wyrazy „i 6b”; 4) w art. 22 ust. 9b otrzymuje brzmienie: „9b. Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu: 1) działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa; 2) działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki; 3) produkcji audialnej i audiowizualnej; 4) działalności publicystycznej; 5) działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej; 6) działalności konserwatorskiej; 7) prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880 i 1089 oraz z 2018 r. poz. 650), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia; 8) działalności badawczo-rozwojowej, naukowo-dydaktycznej, naukowej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.”; 5) w art. 23: a) w ust. 1 w pkt 45a w lit. a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:”, b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.”; 6) w art. 24 ust. 12a otrzymuje brzmienie: „12a. Przepisy ust. 11–11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.”; 7) art. 30g otrzymuje brzmienie: „Art. 30g. 1. Podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który: 1) stanowi własność albo współwłasność podatnika, 2) jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą, 3) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, 4) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ‒ zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. 2. Zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3). 3. Przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. 4. W miesiącu, w którym dokonano zbycia budynku lub oddania go do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23f, przychód z tego budynku ustala się wyłącznie u podatnika, który zbył ten budynek lub oddał go do używania na podstawie umowy leasingu. Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odpowiednio w przypadku zbycia udziału we współwłasności budynku. 5. W przypadku gdy budynek stanowi: 1) współwłasność podatnika – przy obliczaniu wartości początkowej przyjmuje się wartość wynikającą z ewidencji tego podatnika; 2) własność albo współwłasność spółki niebędącej osobą prawną – przy obliczaniu wartości początkowej przypadającej na wspólnika przepis art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 6. W przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3. 7. Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. 8. W przypadku gdy w budynku znajdują się lokale mieszkalne oddane do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, o których mowa w ust. 2, przychód pomniejsza się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej tych lokali mieszkalnych w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3. 9. Podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł. 10. W przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 25, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych. 11. Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania. 12. Kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał. 13. Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44, za dany miesiąc. 14. Kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 27 lub art. 30c za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2. 15. Kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty, obliczonych zgodnie z art. 27 lub art. 30c w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania dłużnego poniesione w związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych. 16. Jeżeli organ podatkowy określi zobowiązanie podatkowe lub stratę w innej wysokości niż wynikająca z zeznania podatkowego, o którym mowa w ust. 15, podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu w wysokości: 1) różnicy pomiędzy kwotą zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków a kwotą podatku określoną przez organ podatkowy zgodnie z art. 27 lub art. 30c – w przypadku określenia przez organ podatkowy zobowiązania podatkowego, albo 2) zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków – w przypadku określenia przez organ podatkowy straty. 17. W przypadku gdy budynek został oddany do używania na podstawie umowy leasingu w rozumieniu art. 23a pkt 1, przepisy ust. 1–16 stosuje się wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a–22o. 18. Przepisy ust. 1–17 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych przeniesie w całości albo w części własność albo współwłasność budynku albo odda do używania budynek na podstawie umowy leasingu w rozumieniu art. 23f, w celu uniknięcia podatku od przychodów z budynków. W takim przypadku u podmiotu, na który została przeniesiona własność albo współwłasność budynku albo jego części, albo podmiotu, który przyjął do używania budynek na podstawie tej umowy, nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w zakresie dotyczącym tego budynku albo jego części.”; 8) w art. 45 po ust. 3c dodaje się ust. 3d w brzmieniu: „3d. Podatnicy obowiązani do zapłaty podatku od przychodów z budynków są obowiązani w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, wykazać środki trwałe, których wartość początkowa jest uwzględniana przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, kwotę należnego i zapłaconego podatku od przychodów z budynków oraz kwotę dokonanych odliczeń zgodnie z art. 30g.”; 9) w art. 45b w pkt 5 na końcu skreśla się przecinek i uchyla się pkt 6; 10) po art. 52h dodaje się art. 52i w brzmieniu: „Art. 52i. 1. Zwalnia się od podatku dochodowego przychód z tytułu umorzenia zadłużenia związanego z zaciągniętym kredytem mieszkaniowym dokonanego przez bank na podstawie ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1779). 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do przychodu w części odpowiadającej kwocie umorzonych skapitalizowanych odsetek zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.”."}
{"id":"2003_2263_10","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 7 i 8 oraz art. 2 pkt 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2494 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 317, 398, 650, 685, 858, 912 i 1076."}
{"id":"2003_2263_2","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio;”; 2) art. 24b i art. 24c otrzymują brzmienie: „Art. 24b. 1. Podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który: 1) stanowi własność albo współwłasność podatnika, 2) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, 3) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ‒ zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. 2. Zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3). 3. Przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. 4. W miesiącu, w którym dokonano zbycia budynku lub oddania go do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17f, przychód z tego budynku ustala się wyłącznie u podatnika, który zbył ten budynek lub oddał go do używania na podstawie umowy leasingu. Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odpowiednio w przypadku zbycia udziału we współwłasności budynku. 5. W przypadku gdy budynek stanowi: 1) współwłasność podatnika – przy obliczaniu wartości początkowej przyjmuje się wartość wynikającą z ewidencji tego podatnika; 2) własność albo współwłasność spółki niebędącej osobą prawną – przy obliczaniu wartości początkowej przypadającej na wspólnika przepis art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 6. W przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3. 7. Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. 8. W przypadku gdy w budynku znajdują się lokale mieszkalne oddane do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, o których mowa w ust. 2, przychód pomniejsza się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej tych lokali mieszkalnych w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3. 9. Podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł. 10. W przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu w rozumieniu art. 11, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych. 11. Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania. 12. Kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał. 13. Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc. 14. Kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1. 15. Kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty, obliczonych zgodnie z art. 19 w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania dłużnego poniesione w związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych. 16. Jeżeli organ podatkowy określi zobowiązanie podatkowe lub stratę w innej wysokości niż wynikająca z zeznania podatkowego, o którym mowa w ust. 15, podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu w wysokości: 1) różnicy pomiędzy kwotą zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków a kwotą podatku określoną przez organ podatkowy zgodnie z art. 19 – w przypadku określenia przez organ podatkowy zobowiązania podatkowego, albo 2) zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków – w przypadku określenia przez organ podatkowy straty. 17. W przypadku gdy budynek został oddany do używania na podstawie umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1, przepisy ust. 1–16 stosuje się wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a–16m. 18. Przepisy ust. 1–17 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych przeniesie w całości albo w części własność albo współwłasność budynku albo odda do używania budynek na podstawie umowy leasingu w rozumieniu art. 17f, w celu uniknięcia podatku od przychodów z budynków. W takim przypadku u podmiotu, na który została przeniesiona własność albo współwłasność budynku albo jego części, albo podmiotu, który przyjął do używania budynek na podstawie tej umowy, nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w zakresie dotyczącym tego budynku albo jego części."}
{"id":"2003_2263_24c","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 24c. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej suma przychodów, o której mowa w art. 24b ust. 9, obejmuje sumę przychodów spółek tworzących podatkową grupę kapitałową.”; 3) w art. 27 ust. 1d otrzymuje brzmienie: „1d. Podatnicy obowiązani do zapłaty podatku od przychodów z budynków są obowiązani w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1, wykazać środki trwałe, których wartość początkowa jest uwzględniana przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, kwotę należnego i zapłaconego podatku od przychodów z budynków oraz kwotę dokonanych odliczeń zgodnie z art. 24b.”; 4) po art. 38c dodaje się art. 38d w brzmieniu: „Art. 38d. 1. Zwalnia się od podatku przychód z tytułu umorzenia zadłużenia związanego z zaciągniętym kredytem mieszkaniowym dokonanego przez bank na podstawie ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1779). 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do przychodu w części odpowiadającej kwocie umorzonych skapitalizowanych odsetek zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.”."}
{"id":"2003_2263_3","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2157 i 2175 oraz z 2018 r. poz. 650) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 uchyla się ust. 7; 2) w art. 12 uchyla się ust. 8b; 3) w art. 52 w ust. 3: a) w pkt 5 na końcu skreśla się przecinek i uchyla się pkt 6, b) część wspólna otrzymuje brzmienie: „– wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia, terminu i miejsca składania, kierując się potrzebą ułatwienia podatnikom poprawnego sporządzenia tych zeznań, wniosków, deklaracji i informacji.”."}
{"id":"2003_2263_4","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 4. Przepisy: 1) art. 8, art. 9a, art. 21 ust. 1 pkt 83c, art. 22 ust. 9b, art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a i ust. 9, art. 24 ust. 12a, art. 30g ust. 15 i 16, art. 45 ust. 3d oraz art. 52i ustawy zmienianej w art. 1, 2) art. 24b ust. 15 i 16 oraz art. 38d ustawy zmienianej w art. 2, 3) art. 9 i art. 12 ustawy zmienianej w art. 3 – w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r."}
{"id":"2003_2263_5","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 5. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2019 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2018 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy art. 24b i art. 24c ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2003_2263_6","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 6. W roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. przepisy art. 30g ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, oraz art. 24b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się wyłącznie do budynków, o których mowa w art. 30g ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, oraz art. 24b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, oddanych w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. W przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku."}
{"id":"2003_2263_7","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 7. W roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. do budynków, o których mowa w art. 30g ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, oraz art. 24b ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, wykorzystywanych wyłącznie albo w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika, nie stosuje się przepisów art. 30g ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, oraz art. 24b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2003_2263_8","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 8. Przepis art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych począwszy od roku podatkowego, który rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2017 r."}
{"id":"2003_2263_9","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne","text":"Art. 9. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r., zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2018 r., i mogą być zmieniane."}
{"id":"2003_2271_1","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2016 r. o ratyfikacji Protokołu o zmianie Umowy o rozliczeniach wielostronnych w rublach transferowych i o utworzeniu Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej z dnia 22 października 1963 r., ze zmianami wprowadzonymi Protokołami z dnia 18 grudnia 1970 r. i 23 listopada 1977 r., a także Statutu tego Banku, ze zmianami wprowadzonymi Protokołami z dnia 18 grudnia 1970 r. i 23 listopada 1977 r., sporządzonego w Moskwie dnia 18 grudnia 1990 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu o zmianie Umowy o rozliczeniach wielostronnych w rublach transferowych i o utworzeniu Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej z dnia 22 października 1963 r., ze zmianami wprowadzonymi Protokołami z dnia 18 grudnia 1970 r. i 23 listopada 1977 r., a także Statutu tego Banku, ze zmianami wprowadzonymi Protokołami z dnia 18 grudnia 1970 r. i 23 listopada 1977 r., sporządzonego w Moskwie dnia 18 grudnia 1990 r."}
{"id":"2003_2271_2","title":"Ustawa z dnia 30 listopada 2016 r. o ratyfikacji Protokołu o zmianie Umowy o rozliczeniach wielostronnych w rublach transferowych i o utworzeniu Międzynarodowego Banku Współpracy Gospodarczej z dnia 22 października 1963 r., ze zmianami wprowadzonymi Protokołami z dnia 18 grudnia 1970 r. i 23 listopada 1977 r., a także Statutu tego Banku, ze zmianami wprowadzonymi Protokołami z dnia 18 grudnia 1970 r. i 23 listopada 1977 r., sporządzonego w Moskwie dnia 18 grudnia 1990 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_2273_1","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) uchyla się pkt 13, b) pkt 27 otrzymuje brzmienie: „27) podstawowa opieka zdrowotna – świadczenia zdrowotne profilaktyczne, diagnostyczne, lecznicze, rehabilitacyjne oraz pielęgnacyjne z zakresu medycyny ogólnej, rodzinnej, chorób wewnętrznych i pediatrii, udzielane w ramach ambulatoryjnej opieki zdrowotnej;”; 2) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Świadczeniobiorca ma prawo wyboru świadczeniodawcy udzielającego świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 56b i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461, z późn. zm.3)), art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675, z późn. zm.4)) i art. 115 § 1a Kodeksu karnego wykonawczego.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1d w brzmieniu: „1a. Świadczeniobiorca, dokonując wyboru świadczeniodawcy, o którym mowa w ust. 1, dokonuje jednocześnie wyboru lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej lub położnej podstawowej opieki zdrowotnej. 1b. Świadczeniobiorca, dokonując wyboru, o którym w ust. 1a, może wybrać: 1) lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej u tego samego świadczeniodawcy albo u różnych świadczeniodawców, albo 2) lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej będących świadczeniodawcami. 1c. Świadczeniobiorca ma prawo bezpłatnego wyboru, o którym mowa w ust. 1 lub 1a, nie częściej niż trzy razy w roku kalendarzowym, a w przypadku każdej kolejnej zmiany wnosi opłatę w wysokości 80 złotych. 1d. Świadczeniobiorca nie ponosi opłaty, o której mowa w ust. 1c, w przypadku zmiany swojego miejsca zamieszkania lub w przypadku zaprzestania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez wybranego świadczeniodawcę, lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej u wybranego świadczeniodawcy, lub z innych przyczyn powstałych po stronie świadczeniodawcy.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Opłata, o której mowa w ust. 1c, stanowi przychód podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.”; 3) w art. 55: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej jest obowiązany w szczególności do postępowania zgodnie z zakresem zadań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6 odpowiednio dla lekarza, o którym mowa w ust. 2a, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej lub położnej podstawowej opieki zdrowotnej.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej może udzielać lekarz, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej: 1) posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej lub 2) odbywający szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny rodzinnej, lub 3) posiadający specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej, lub 4) posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej, lub 5) posiadający specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub 6) posiadający specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii – w zakresie swoich kwalifikacji potwierdzonych odpowiednimi dokumentami, z zastrzeżeniem art. 14 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 166, poz. 1172), zwany dalej „lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej”. 2b. Lekarze, o których mowa w ust. 2a pkt 4–6, są obowiązani w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia udzielania świadczeń zdrowotnych w podstawowej opiece zdrowotnej ukończyć kurs w dziedzinie medycyny rodzinnej organizowany przez Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Koszty kursu pokrywa lekarz lub świadczeniodawca, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej podstawowej opieki zdrowotnej, uwzględniając konieczność zapewnienia kompleksowości udzielanych świadczeń oraz dobro pacjenta.”; 4) w art. 56: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wybór, o którym mowa w art. 28 ust. 1 i 1a, świadczeniobiorca potwierdza oświadczeniem woli, zwanym dalej „deklaracją wyboru”, będącym dokumentem w postaci: 1) papierowej lub 2) elektronicznej, opatrzonym bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu przepisów o podpisie elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP w rozumieniu przepisów o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.”, b) w ust. 2: – po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) dane dotyczące świadczeniodawcy, w tym jego nazwę (firmę), siedzibę i miejsce udzielania świadczeń;”, – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) imię i nazwisko lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej lub położnej podstawowej opieki zdrowotnej;”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji wyboru, uwzględniając możliwość wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej oraz położnej podstawowej opieki zdrowotnej udzielających świadczeń u tego samego świadczeniodawcy lub u różnych świadczeniodawców albo będących świadczeniodawcami oraz konieczność zapewnienia przejrzystości danych zawartych w deklaracji wyboru.”, d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. W przypadku zaprzestania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez wybranego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej u wybranego świadczeniodawcy deklaracje wyboru zachowują ważność w zakresie wyboru świadczeniodawcy do czasu wyboru innego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej, położnej podstawowej opieki zdrowotnej lub wyboru nowego świadczeniodawcy.”; 5) w art. 57 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Jeżeli w wyniku finansowanych ze środków publicznych badań przesiewowych wykonywanych u dzieci stwierdzono występowanie chorób wrodzonych, udzielanie ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych finansowanych ze środków publicznych w zakresie leczenia tych chorób następuje bez skierowania, o którym mowa w ust. 1.”; 6) w art. 142 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy „art. 146 pkt 3” zastępuje się wyrazami „art. 146 ust. 1 pkt 3”."}
{"id":"2003_2273_10","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 10. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 55 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 55 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2273_11","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 11. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o lekarzu podstawowej opieki zdrowotnej, rozumie się przez to lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_2273_12","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 12. Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego opracuje program kursu, o którym mowa w art. 55 ust. 2b ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w okresie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2273_13","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 12, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz 1) Niniejszą ustawą zmienia się następujące ustawy: ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 154, 879, 983, 1290, 1623, 1646 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24 i 295. 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1407 i 1445 oraz z 2013 r. poz. 852 i 1355. 4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 117, poz. 677, Nr 170, poz. 1015, Nr 171, poz. 1016 i Nr 230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627, 664, 769 i 951 oraz z 2013 r. poz. 628, 675, 829, 1351 i 1650. 5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1407 i 1445 oraz z 2013 r. poz. 852 i 1355. 6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 117, poz. 677, Nr 170, poz. 1015, Nr 171, poz. 1016 i Nr 230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627, 664, 769 i 951 oraz z 2013 r. poz. 628, 675, 829, 1351 i 1650. 7) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 111, poz. 1194, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 123, poz. 849, z 2008 r. Nr 96, poz. 620 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 22, poz. 119, Nr 62, poz. 504, Nr 98, poz. 817, Nr 108, poz. 911, Nr 115, poz. 963, Nr 190, poz. 1475, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 34, poz. 191, Nr 40, poz. 227, Nr 125, poz. 842 i Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 39, poz. 201 i 202, Nr 112, poz. 654, Nr 129, poz. 734, Nr 185, poz. 1092, Nr 217, poz. 1280 i Nr 240, poz. 1431, z 2012 r. poz. 908, z 2013 r. poz. 628 i 1247 oraz z 2014 r. poz. 287. 8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 154, 879, 983, 1290, 1623, 1646 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24 i 295. 9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 662, 1165, 1247, 1433 i 1623 oraz z 2014 r. poz. 31. 10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 154, 879, 983, 1290, 1623, 1646 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24 i 295. 11) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 141, poz. 1011, z 2008 r. Nr 220, poz. 1416 i Nr 234, poz. 1570, z 2011 r. Nr 112, poz. 654 oraz z 2014 r. poz. 7. 12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 154, 879, 983, 1290, 1623, 1646 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24 i 295. 13) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1519 oraz z 2013 r. poz. 154, 866 i 1650. 14) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 154, 879, 983, 1290, 1623, 1646 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24 i 295."}
{"id":"2003_2273_2","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461, z późn. zm.5)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 56b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Osoby, o których mowa w art. 56a, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, mają prawo wyboru: 1) lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a tej ustawy, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej lub położnej podstawowej opieki zdrowotnej, 2) świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, 3) lekarza dentysty, 4) szpitala – w miejscu pełnienia służby, spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, będących jednostkami budżetowymi tworzonymi i nadzorowanymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, posiadających w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, albo będących podmiotami leczniczymi utworzonymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.”; 2) w art. 69b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Żołnierze, o których mowa w art. 69, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, mają prawo wyboru: 1) lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a tej ustawy, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej lub położnej podstawowej opieki zdrowotnej, 2) świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, 3) lekarza dentysty, 4) szpitala – w miejscu pełnienia służby, spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, będących podmiotami leczniczymi utworzonymi przez Ministra Obrony Narodowej.”."}
{"id":"2003_2273_3","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675, z późn. zm.6)) w art. 153 ust. 7a otrzymuje brzmienie: „7a. Funkcjonariusz w służbie kandydackiej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ma prawo wyboru: 1) lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a tej ustawy, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej lub położnej podstawowej opieki zdrowotnej, 2) świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, 3) lekarza dentysty, 4) szpitala – spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, mających siedzibę w terytorialnym zasięgu działania jednostki organizacyjnej Straży Granicznej.”."}
{"id":"2003_2273_4","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.7)) w art. 115 § 1a otrzymuje brzmienie: „§ 1a. Skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo wyboru lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.8)), pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej, świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń opieki zdrowotnej, lekarza dentysty oraz szpitala, określone w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”."}
{"id":"2003_2273_5","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 427, z późn. zm.9)) w art. 162 w § 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia, wystawione przez lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.10)), stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania funkcji ławnika;”."}
{"id":"2003_2273_6","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 947) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Badania lekarskie u osób, o których mowa w art. 6 ust. 1, przeprowadzają lekarze, o których mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, lub lekarze wykonujący zadania służby medycyny pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317, z późn. zm.11)).”."}
{"id":"2003_2273_7","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.12)),”; 2) w art. 26 w ust. 4 wyrazy „ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.)” zastępuje się wyrazami „ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”."}
{"id":"2003_2273_8","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 135, z późn. zm.13)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 42 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) są zdolne do sprawowania właściwej opieki nad dzieckiem, co zostało potwierdzone zaświadczeniami o braku przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka, wystawionymi przez lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.14));”; 2) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do poinformowania starosty o każdej zmianie danych, o których mowa w ust. 2, oraz do przedstawiania co 2 lata zaświadczenia o braku przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka, wystawionego przez lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”."}
{"id":"2003_2273_9","title":"Ustawa z dnia 21 marca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 9. Świadczeniodawca, u którego przed dniem wejścia w życie ustawy złożono deklarację wyboru, o której mowa w art. 56 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, staje się świadczeniodawcą, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym ustawą."}
{"id":"2003_2274_1","title":"Ustawa z dnia 23 października 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 105 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) nie była karana wyrokiem sądu za przestępstwo prze­ciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym;”; 2) w art. 110 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) nie była karana wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym;”."}
{"id":"2003_2274_2","title":"Ustawa z dnia 23 października 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649 i Nr 163, poz. 1015."}
{"id":"2003_2275_1","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Ilekroć w ustawie jest mowa o felczerze – rozumie się przez to także starszego felczera.”; 2) w art. 39 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2–4 w brzmieniu: „2. Do zadań izby wytrzeźwień należy: 1) sprawowanie opieki nad osobami w stanie nietrzeźwości; 2) wykonywanie wobec osób w stanie nietrzeźwości zabiegów higieniczno-sanitarnych; 3) udzielanie osobom w stanie nietrzeźwości pierwszej pomocy; 4) prowadzenie detoksykacji, jeżeli izba wytrzeźwień posiada odpowiednie pomieszczenie, urządzenia, wyposażenie i wykwalifikowany personel, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 423 ust. 5; 5) informowanie osób przyjętych do izby wytrzeźwień o szkodliwości spożywania alkoholu oraz motywowanie ich do podjęcia leczenia odwykowego; 6) współpraca z właściwymi gminnymi komisjami rozwiązywania problemów alkoholowych, podmiotami określonymi w art. 21 ust. 1 oraz innymi instytucjami i organizacjami, których działalność ma na celu przeciwdziałanie problemom alkoholowym i ich skutkom. 3. Jednostka samorządu terytorialnego może zlecić wykonywanie zadań izby wytrzeźwień innej placówce lub utworzyć taką placówkę, zwaną dalej „placówką”. 4. Dyrektor izby wytrzeźwień lub kierownik placówki składa corocznie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w terminie do dnia 1 marca, sprawozdanie za rok poprzedni zawierające w szczególności informację o liczbie osób umieszczonych odpowiednio w izbie wytrzeźwień albo placówce, z uwzględnieniem płci oraz podziału na dorosłych i małoletnich, w tym o liczbie osób przebywających w izbie albo placówce co najmniej trzy razy w okresie roku.”; 3) po art. 39 dodaje się art. 391w brzmieniu: ,,Art. 391. 1. Izba wytrzeźwień lub placówka prowadzi ewidencję i dokumentację osób do niej doprowadzonych. 2. W ramach prowadzonej dokumentacji izba wytrzeźwień lub placówka może przetwarzać dane osób doprowadzonych w zakresie: 1) informacji pozwalających na ustalenie ich tożsamości obejmujących: a) imię, nazwisko, imiona rodziców, b) nazwę i numer dokumentu tożsamości, c) datę i miejsce urodzenia lub wiek, d) numer PESEL, jeżeli posiada, e) stan cywilny, f) adres zamieszkania lub miejsce pobytu; 2) stanu zdrowia, w tym o udzielonych im świadczeniach zdrowotnych; 3) nałogów; 4) sytuacji społecznej i rodzinnej. 3. Do dokumentacji dotyczącej stanu zdrowia osoby doprowadzonej oraz informacji o udzielonych jej świadczeniach zdrowotnych, w zakresie dotyczącym jej prowadzenia, udostępniania i przechowywania stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159 i 742), z wyłączeniem obowiązku jej prowadzenia w postaci elektronicznej. 4. Dokumentacja określona w ust. 3 w przypadku likwidacji izby wytrzeźwień lub placówki jest przechowywana przez jednostkę samorządu terytorialnego.”; 4) art. 40 otrzymuje brzmienie: „Art. 40. 1. Osoby w stanie nietrzeźwości, które swoim zachowaniem dają powód do zgorszenia w miejscu publicznym lub w zakładzie pracy, znajdują się w okolicznościach zagrażających ich życiu lub zdrowiu albo zagrażają życiu lub zdrowiu innych osób, mogą zostać doprowadzone do izby wytrzeźwień lub placówki, podmiotu leczniczego albo do miejsca zamieszkania lub pobytu. 2. W razie braku izby wytrzeźwień lub placówki osoby, o których mowa w ust. 1, mogą być doprowadzone do jednostki Policji. 3. Funkcjonariusz Policji lub strażnik straży gminnej doprowadzający osobę w stanie nietrzeźwości do izby wytrzeźwień lub placówki, jednostki Policji, podmiotu leczniczego albo do miejsca zamieszkania lub pobytu, zwany dalej „doprowadzającym”, sporządza protokół doprowadzenia w celu wytrzeźwienia. Protokół ten zawiera: 1) imię i nazwisko, jednostkę oraz numer służbowy doprowadzającego; 2) datę i godzinę doprowadzenia; 3) miejsce i okoliczności oraz opis interwencji; 4) imię i nazwisko, imiona rodziców osoby doprowadzonej do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji oraz wiek tej osoby; 5) rodzaj i numer dokumentu tożsamości oraz rysopis osoby doprowadzonej do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji; 6) adres zamieszkania lub miejsce pobytu osoby doprowadzonej do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji; 7) opis zachowania osoby doprowadzonej do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji w czasie interwencji i transportu, z uwzględnieniem okoliczności uniemożliwiających doprowadzenie do miejsca zamieszkania lub pobytu; 8) wykaz przedmiotów posiadanych przez osobę doprowadzoną do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji; 9) informacje o okolicznościach określonych w art. 401, będących podstawą przyjęcia do izby wytrzeźwień, placówki albo jednostki Policji; 10) dyspozycję co do dalszego postępowania z osobą doprowadzoną do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji po wytrzeźwieniu; 11) miejsce doprowadzenia oraz decyzję dyrektora izby wytrzeźwień, kierownika placówki albo komendanta jednostki Policji o przyjęciu lub odmowie przyjęcia. 4. W przypadku uzasadnionych wątpliwości co do tożsamości osoby doprowadzonej do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji dane tej osoby niezwłocznie sprawdza i potwierdza doprowadzający. 5. Osoba doprowadzona do izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji pozostaje tam aż do wytrzeźwienia, nie dłużej niż 24 godziny. Osoby do lat 18 umieszcza się w odrębnych pomieszczeniach, oddzielnie od osób dorosłych. 6. Osobie doprowadzonej do izby wytrzeźwień lub placówki, jednostki Policji, podmiotu leczniczego, w warunkach, o których mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce doprowadzenia. W zażaleniu osoba doprowadzona może domagać się zbadania zasadności i legalności doprowadzenia, jak również decyzji o przyjęciu albo zatrzymaniu oraz prawidłowości ich wykonania. 7. W przypadku gdy zażalenie składa się za pośrednictwem izby wytrzeźwień lub placówki albo jednostki Policji, podmiot ten przekazuje zażalenie niezwłocznie sądowi określonemu w ust. 6. Do rozpoznania zażalenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[1])). Skarżący ma prawo wziąć udział w posiedzeniu sądu. 8. W przypadku stwierdzenia bezzasadności lub nielegalności doprowadzenia, przyjęcia albo zatrzymania, albo poważnych nieprawidłowości związanych z ich wykonywaniem sąd określony w ust. 6 zawiadamia o tym prokuratora i przełożonego doprowadzającego albo przełożonego osób dokonujących przyjęcia albo zatrzymania. 9. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, jest żołnierzem, przekazuje się ją Żandarmerii Wojskowej lub wojskowemu organowi porządkowemu. 10. O przypadkach uzasadniających wszczęcie postępowania w sprawie zastosowania obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu dyrektor izby wytrzeźwień, kierownik placówki albo jednostka Policji zawiadamia niezwłocznie właściwą gminną komisję rozwiązywania problemów alkoholowych. 11. O przyjęciu do izby wytrzeźwień lub placówki albo o zatrzymaniu w jednostce Policji zawiadamia się niezwłocznie: 1) w przypadku małoletnich – ich rodziców lub opiekunów oraz sąd opiekuńczy; 2) w przypadku innych osób – na ich żądanie, wskazane przez nie osoby.”; 5) po art. 40 dodaje się art. 401–404 w brzmieniu: „Art. 401. 1. Podstawą przyjęcia osoby doprowadzonej do izby wytrzeźwień, placówki lub jednostki Policji jest wynik badania na zawartość alkoholu w organizmie tej osoby wskazujący na stan nietrzeźwości. 2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się za zgodą osoby doprowadzonej do izby wytrzeźwień, placówki lub jednostki Policji. 3. W przypadku braku zgody na przeprowadzenie badania, o którym mowa w ust. 1, osobę doprowadzoną przyjmuje się do izby wytrzeźwień lub placówki albo zatrzymuje się w jednostce Policji wyłącznie w przypadku występowania symptomów wskazujących na stan nietrzeźwości, potwierdzonych pisemnie przez lekarza lub felczera izby wytrzeźwień lub placówki, a w przypadku osób doprowadzonych do jednostki Policji – przez upoważnionego funkcjonariusza Policji."}
{"id":"2003_2275_2","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 2. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2275_3","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 42 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 423 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2275_4","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 4. Do czasu określenia wysokości opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji w sposób określony w art. 422 ust. 4 i 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, opłata ta wynosi 300 zł."}
{"id":"2003_2275_402","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 402. 1. Osoba doprowadzona do izby wytrzeźwień lub placówki jest poddawana niezwłocznie badaniom lekarskim. 2. Osoba doprowadzona do izby wytrzeźwień lub placówki może zostać poddana badaniu, o którym mowa w ust. 1, również w przypadku braku zgody na jego przeprowadzenie, jeżeli jej zachowanie wskazuje na to, że może ona zagrażać swojemu życiu lub zdrowiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, lub jeżeli zachodzi uzasadniona potrzeba udzielenia jej niezbędnych świadczeń zdrowotnych. W tym przypadku stosuje się przepisy art. 42. 3. Osobie doprowadzonej do izby wytrzeźwień lub placówki podaje się, jeżeli wymaga tego jej stan zdrowia, produkty lecznicze, których wykaz określają przepisy wydane na podstawie art. 423 ust. 5 pkt 7. 4. Jeżeli osoba doprowadzona wymaga hospitalizacji, niezwłocznie przewozi się ją do podmiotu leczniczego. Transport, w zależności od stanu zdrowia tej osoby, wykonują jednostki Policji, straż gminna, podmioty wykonujące transport sanitarny lub zespoły ratownictwa medycznego. 5. Osobę przyjętą do izby wytrzeźwień lub placówki, zwaną dalej „osobą przyjętą”, poddaje się, za jej zgodą, detoksykacji."}
{"id":"2003_2275_403","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 403. 1. O przyjęciu lub odmowie przyjęcia do izby wytrzeźwień lub placówki albo zatrzymaniu w jednostce Policji decyduje odpowiednio: 1) dyrektor izby wytrzeźwień; 2) kierownik placówki; 3) komendant jednostki Policji. 2. Dyrektor izby wytrzeźwień lub kierownik placówki informuje jednostkę Policji lub straż gminną o braku wolnych miejsc w izbie lub placówce. 3. W razie powzięcia przez pracownika izby wytrzeźwień lub placówki podejrzenia, że osoba doprowadzona popełniła przestępstwo, lub stwierdzenia u tej osoby: 1) uszkodzenia ciała, 2) posiadania broni, 3) posiadania narzędzi lub innych przedmiotów, co do których może zachodzić podejrzenie, że służyły lub mogą być przeznaczone do popełnienia przestępstwa albo pochodzą z przestępstwa, oraz w razie powstania innych okoliczności uzasadniających podejrzenie, że popełniono przestępstwo – izba lub placówka zawiadamia niezwłocznie jednostkę Policji, podając termin, do którego osoba będzie przebywać w izbie lub placówce."}
{"id":"2003_2275_404","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 404. Osoba małoletnia doprowadzona do izby wytrzeźwień, placówki lub jednostki Policji może być zwolniona, niezwłocznie po udzieleniu jej niezbędnych świadczeń zdrowotnych, na pisemny wniosek rodziców lub opiekunów.”; 6) art. 41 i 42 otrzymują brzmienie: „Art. 41. Osobie przyjętej albo zatrzymanej w jednostce Policji odbiera się środki pieniężne lub inne przedmioty i przekazuje do depozytu."}
{"id":"2003_2275_42","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 42. 1. Wobec osoby przyjętej albo wobec osoby zatrzymanej w jednostce Policji, która stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia własnego lub innej osoby, lub niszczy przedmioty znajdujące się w otoczeniu, może być zastosowany przymus bezpośredni. 2. Przymus bezpośredni zastosowany w: 1) izbie wytrzeźwień lub placówce – polega na przytrzymaniu, unieruchomieniu, przymusowym podaniu produktu leczniczego lub izolacji; 2) jednostce Policji – polega na przytrzymaniu, unieruchomieniu lub izolacji. 3. O zastosowaniu przymusu bezpośredniego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, i zaprzestaniu jego stosowania decyduje lekarz lub felczer, który określa rodzaj zastosowanej formy przymusu bezpośredniego oraz osobiście nadzoruje jego wykonanie. 4. W jednostkach Policji o zastosowaniu przymusu bezpośredniego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, i zaprzestaniu jego stosowania decyduje komendant jednostki Policji lub osoba przez niego upoważniona, a podczas ich nieobecności – dyżurny jednostki Policji. 5. Jeżeli nie jest możliwe uzyskanie natychmiastowej decyzji osób, o których mowa w ust. 4, o zastosowaniu przymusu bezpośredniego decyduje oraz przymus ten wykonuje funkcjonariusz Policji. O zastosowaniu przymusu bezpośredniego funkcjonariusz Policji niezwłocznie informuje osoby, o których mowa w ust. 4. 6. Przed zastosowaniem przymusu bezpośredniego uprzedza się osobę, wobec której przymus ten ma być zastosowany. Stosuje się taką formę przymusu bezpośredniego, która jest możliwie najmniej uciążliwa dla osoby, wobec której przymus ten ma być zastosowany. Przy zastosowaniu przymusu bezpośredniego należy zachować szczególną ostrożność i dbałość o dobro tej osoby. 7. Stosowanie przymusu bezpośredniego przewidzianego w innych przepisach jest dopuszczalne jedynie po uprzednim bezskutecznym zastosowaniu przymusu bezpośredniego przewidzianego w ustawie lub gdyby jego zastosowanie było niecelowe. 8. Przymus bezpośredni w formie: 1) przytrzymania – polega na doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniu osoby z użyciem siły fizycznej; 2) unieruchomienia – polega na dłużej trwającym obezwładnieniu osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa albo innych urządzeń technicznych; 3) przymusowego podania produktu leczniczego – polega na doraźnym lub przewidzianym w planie postępowania leczniczego wprowadzeniu produktu leczniczego do organizmu osoby; 4) izolacji – polega na umieszczeniu osoby pojedynczo w zamkniętym pomieszczeniu. 9. Przymus bezpośredni w formie unieruchomienia lub izolacji może być stosowany nie dłużej niż 4 godziny. W razie potrzeby stosowanie przymusu bezpośredniego w tych formach może być przedłużone na następne okresy, nie dłuższe niż 6-godzinne. 10. Pracownik wyznaczony przez dyrektora izby wytrzeźwień lub kierownika placówki albo funkcjonariusz Policji wyznaczony przez komendanta jednostki Policji lub osobę przez niego upoważnioną, a podczas ich nieobecności – dyżurnego jednostki Policji, jest obowiązany do kontroli stanu zdrowia osoby, wobec której zastosowano przymus bezpośredni w formie unieruchomienia lub izolacji, nie rzadziej niż co 15 minut, również w czasie snu tej osoby oraz niezwłocznie po zaprzestaniu stosowania przymusu bezpośredniego. 11. Przymus bezpośredni może trwać tylko do czasu ustania przyczyn jego zastosowania.”; 7) po art. 42 dodaje się art. 421–423 w brzmieniu: „Art. 421. 1. O zwolnieniu osoby przyjętej z izby wytrzeźwień lub placówki decyduje odpowiednio dyrektor izby wytrzeźwień, kierownik placówki lub upoważniona przez niego osoba, na podstawie badania zawartości alkoholu w organizmie osoby zwalnianej, biorąc pod uwagę opinię lekarza lub felczera. 2. O zwolnieniu osoby zatrzymanej z jednostki Policji decyduje komendant jednostki Policji lub upoważniona przez niego osoba, na podstawie badania zawartości alkoholu w organizmie osoby zwalnianej, w miarę potrzeb biorąc pod uwagę opinię lekarza lub felczera. 3. W przypadku braku zgody osoby zwalnianej na przeprowadzenie badania, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się ją na podstawie opinii lekarza lub felczera izby wytrzeźwień lub placówki. 4. Osobę małoletnią po wytrzeźwieniu przekazuje się rodzicom lub opiekunom, a w przypadku ich niezgłoszenia się – najbliższej placówce interwencyjnej."}
{"id":"2003_2275_422","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 422. 1. Za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji od osoby przyjętej pobierana jest opłata. 2. Opłata za pobyt: 1) w izbie wytrzeźwień lub placówce – stanowi dochód jednostki samorządu terytorialnego; 2) w jednostce policji – stanowi dochód budżetu państwa. 3. Opłata za pobyt w izbie wytrzeźwień lub placówce obejmuje także udzielone świadczenia zdrowotne, podane produkty lecznicze oraz detoksykację. 4. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, jest określana przez: 1) organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego w drodze uchwały – w odniesieniu do opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień lub placówce; 2) wojewodę w drodze zarządzenia – w odniesieniu do opłaty za pobyt w jednostce Policji. 5. Określając wysokość opłaty organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego albo wojewoda uwzględnia przeciętny koszt pobytu osoby przyjętej albo zatrzymanej w jednostce Policji. 6. Maksymalna wysokość opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji wynosi 300 zł. 7. Kwota maksymalnej wysokości opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji podlega corocznej waloryzacji o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, w poprzednim roku kalendarzowym. 8. Średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, o którym mowa w ust. 7, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.[2])). 9. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w terminie do dnia 15 lutego, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ,,Monitor Polski”, maksymalną wysokość opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji, po waloryzacji. 10. W wyjątkowych przypadkach, kierując się szczególnym charakterem placówki, organy jednostek samorządu terytorialnego mogą postanowić, w drodze uchwały, o odstąpieniu od pobierania opłat przez tę placówkę. 11. Termin uiszczenia opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji wynosi 14 dni od dnia doręczenia wezwania do jej uiszczenia. Do doręczeń stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.[3])). 12. Roszczenie o uiszczenie opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, w którym upłynął termin płatności. 13. Obowiązek uiszczenia opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji nie powstaje, jeżeli wezwanie, o którym mowa w ust. 11, zostało doręczone po upływie 3 lat od dnia zwolnienia z izby wytrzeźwień, placówki lub jednostki Policji."}
{"id":"2003_2275_423","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 423. 1. Pomieszczenia i urządzenia izby wytrzeźwień lub placówki odpowiadają wymaganiom odpowiednim do wykonywanych zadań, w tym są wyposażone w system umożliwiający obserwację osób w nich umieszczonych w celu zapewnienia bezpieczeństwa tych osób. 2. W izbie wytrzeźwień oraz w placówce zatrudnia się osoby posiadające kwalifikacje odpowiednie do zajmowanego stanowiska oraz posiadające zdolność psychiczną do pracy w izbie lub placówce, w tym do pracy w warunkach wymagających stosowania przymusu bezpośredniego, stwierdzoną opinią psychologiczną. 3. W razie uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności psychicznej opinię określoną w ust. 2 wydaje się także na wniosek dyrektora izby wytrzeźwień lub kierownika placówki. 4. Przepisów ust. 2 i 3 w zakresie dotyczącym oceny zdolności psychicznej nie stosuje się do lekarzy i felczerów. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) czynności związane z prowadzeniem depozytu w izbach wytrzeźwień lub placówkach, w tym sposób ewidencjonowania, przyjmowania, przechowywania i wydawania deponowanych środków i przedmiotów, 2) organizację izb wytrzeźwień i placówek oraz warunki, jakim powinny odpowiadać ich pomieszczenia i urządzenia, 3) skład oraz kwalifikacje personelu izb wytrzeźwień i placówek, 4) sposób przeprowadzenia kontroli stanu zdrowia, o którym mowa w art. 42 ust. 10, 5) sposób przeprowadzenia badania na zawartość alkoholu, 6) rodzaje i zakres prowadzonej ewidencji i dokumentacji, w tym wzór karty ewidencyjnej, uwzględniając zapewnienie rzetelnego prowadzenia ewidencji i dokumentacji oraz ochrony danych i informacji dotyczących osoby doprowadzonej lub przyjętej do izb wytrzeźwień i placówek, 7) wykaz produktów leczniczych oraz wyrobów medycznych, które są stosowane w izbach wytrzeźwień i placówkach – biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia poszanowania praw osób doprowadzonych do izb wytrzeźwień i placówek oraz do nich przyjętych, a także zapewnienia im należytej opieki, z uwzględnieniem specyfiki izb wytrzeźwień i placówek, w tym izb wytrzeźwień, w których stosuje się detoksykację.”."}
{"id":"2003_2275_5","title":"Ustawa z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 17 stycznia 2013 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106, poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246, Nr 53, poz. 273, Nr 112, poz. 654, Nr 117, poz. 678, Nr 142, poz. 829, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 240, poz. 1430, 1431 i 1438 i Nr 279, poz. 1645 oraz z 2012 r. poz. 886, 1091, 1101, 1327, 1426, 1447 i 1529. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz. 1112 i Nr 205, poz. 1203 oraz z 2012 r. poz. 118, 251, 637, 664 i 1548. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524, z 2008 r. Nr 229, poz. 1539, z 2009 r. Nr 195, poz. 1501 i Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 182, poz. 1228 i Nr 254, poz. 1700, z 2011 r. Nr 6, poz. 18, Nr 34, poz. 173, Nr 106, poz. 622 i Nr 186, poz. 1100 oraz z 2012 r. poz. 1101 i 1529."}
{"id":"2003_2276_1","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady wyróżniania żołnierzy i byłych żołnierzy oraz pododdziałów, oddziałów i instytucji wojskowych, a także zasady i sposoby reagowania na naruszenia dyscypliny wojskowej oraz ponoszenia przez żołnierzy odpowiedzialności dyscyplinarnej, jak również tryb postępowania w tych sprawach."}
{"id":"2003_2276_10","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 10. 1. Żołnierzowi może być udzielone wyróżnienie za czyny świadczące o ofiarności i odwadze lub za szczególne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych. 2. Byłemu żołnierzowi za zasługi określone w ust. 1 może być udzielone wyróżnienie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 3 i 8–12, przy czym pośmiertnie wyłącznie w formie, o której mowa w art. 11 ust. 1 pkt 8, 10 i 12. 3. Udzielenie wyróżnienia stwierdza się w rozkazie lub decyzji. 4. Jednorazowo nie można wyróżnić więcej niż dwoma wyróżnieniami."}
{"id":"2003_2276_11","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 11. 1. Wyróżnieniami są: 1) zatarcie ukarania przed upływem terminu określonego w ustawie; 2) pochwała; 3) list gratulacyjny; 4) pismo pochwalne ze zdjęciem wyróżnionego żołnierza na tle: a) flagi państwowej Rzeczypospolitej Polskiej lub wojskowej, b) sztandaru jednostki wojskowej lub bandery wojennej; 5) urlop nagrodowy; 6) nagroda rzeczowa; 7) nagroda pieniężna; 8) wpisanie zasług żołnierza do kroniki jednostki wojskowej; 9) odznaka honorowa; 10) tytuł honorowy; 11) honorowa broń biała; 12) wpisanie zasług żołnierza do Księgi Honorowej Wojska Polskiego. 2. Ukaranego żołnierza nie można wyróżnić, jeżeli jednocześnie nie jest mu udzielane wyróżnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 3. Urlopu nagrodowego jednorazowo udziela się na czas od trzech do sześciu dni roboczych. 4. Łączny wymiar urlopów nagrodowych w ciągu roku kalendarzowego nie może przekroczyć dwunastu dni, przy czym w przypadku pełnienia czynnej służby wojskowej przez okres krótszy niż rok, wymiar ten nie może przekroczyć liczby dni równej liczbie rozpoczętych miesięcy tej służby. 5. Nagrodę rzeczową może stanowić przedmiot o wartości nie wyższej od dwukrotności najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, obowiązującego w dniu udzielenia tej nagrody. 6. Wysokość nagrody pieniężnej nie może być wyższa od dwukrotności uposażenia zasadniczego ostatnio otrzymanego przez wyróżnionego żołnierza."}
{"id":"2003_2276_12","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 12. Pododdziały, oddziały i instytucje wojskowe można wyróżnić za: 1) czyny świadczące o ofiarności i odwadze żołnierzy tych pododdziałów i oddziałów, dokonane w czasie wojny lub w strefie działań wojennych; 2) szczególne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych, w tym szkoleniowych w czasie pokoju, w razie ogłoszenia mobilizacji lub stanów nadzwyczajnych, użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w kraju i poza granicami państwa w działaniach antyterrorystycznych, akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych, a także w zwalczaniu klęsk żywiołowych oraz likwidacji ich skutków."}
{"id":"2003_2276_13","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 13. Wyróżnieniami dla pododdziałów, oddziałów i instytucji wojskowych są: 1) dyplom uznania; 2) wpisanie nazwy i osiągnięć pododdziału do kroniki jednostki wojskowej; 3) tytuł honorowy; 4) wpisanie nazwy i osiągnięć oddziału lub instytucji wojskowej do Księgi Honorowej Wojska Polskiego."}
{"id":"2003_2276_14","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 14. 1. Wyróżnień, o których mowa w art. 11, mogą udzielać: 1) wymienionych w pkt 1–3 i 5 – każdy przełożony dyscyplinarny; 2) wymienionego w pkt 4 – przełożeni dyscyplinarni określeni w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 15; 3) wymienionych w pkt 6 i 7 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe dowódcy jednostki wojskowej albo wyższe, jeżeli stanowiska te zostały zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej majora (komandora podporucznika), lub kierownik instytucji cywilnej; 4) wymienionego w pkt 8 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe dowódcy jednostki wojskowej albo wyższe, jeżeli stanowiska te zostały zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej majora (komandora podporucznika); 5) wymienionych w pkt 9–11 – Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz przełożeni dyscyplinarni określeni w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 15; 6) wymienionego w pkt 12 – Minister Obrony Narodowej lub Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych. 2. Wyróżnień, o których mowa w art. 13, mogą udzielać: 1) wymienionego w pkt 1 – przełożony dyscyplinarny dowódcy pododdziału, oddziału lub instytucji wojskowej; 2) wymienionego w pkt 2 – dowódca jednostki wojskowej; 3) wymienionego w pkt 3 – przełożeni dyscyplinarni określeni w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 15; 4) wymienionego w pkt 4 – Minister Obrony Narodowej lub Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych. 3. Przełożony dyscyplinarny może wystąpić do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o udzielenie wyróżnienia, jeżeli sam nie jest uprawniony do jego udzielenia."}
{"id":"2003_2276_15","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 15. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb wyróżniania; 2) przełożonych dyscyplinarnych uprawnionych do udzielania wyróżnień, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 i 5 oraz ust. 2 pkt 3; 3) rodzaje odznak honorowych, tytułów honorowych oraz honorowej broni białej; 4) wzory odznak honorowych, odznak i znaków tytułów honorowych oraz honorowej broni białej; 5) sposób noszenia odznak honorowych, odznak tytułów honorowych oraz honorowej broni białej, a także eksponowania, przekazywania i przechowywania niektórych wyróżnień; 6) pododdziały, oddziały i instytucje wojskowe, które mogą być wyróżnione poszczególnymi rodzajami wyróżnień; 7) szczegółowe warunki tworzenia funduszu przeznaczonego na wyróżnienia oraz dysponowania tym funduszem. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy w szczególności uwzględnić: 1) rodzaje osiągnięć będących kryterium wyróżnienia, a zwłaszcza mających znaczenie dla obronności państwa i Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz czynów świadczących o ofiarności i odwadze w warunkach pełnienia czynnej służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych; 2) charakter wykonywanych zadań i odpowiedniość struktur organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej oraz jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, a także instytucji cywilnych, w których żołnierze pełnią służbę; 3) wysokość i sposób ustalania środków finansowych przeznaczonych na wyróżnienia, a także sposób ustalania wielkości środków pozostających w dyspozycji dowódców jednostek wojskowych oraz Ministra Obrony Narodowej, jednostki wojskowe, w których tworzy się fundusz przeznaczony na wyróżnienia, organy uprawnione do tworzenia tego funduszu, sposób ustalania jego środków oraz organy uprawnione do dysponowania tym funduszem; 4) uroczysty charakter udzielania wyróżnień oraz sposób wręczania niektórych z nich, zgodnie z ceremoniałem wojskowym. DZIAŁ III REAGOWANIE DYSCYPLINARNE Rozdział 1 Zasady ogólne odpowiedzialności dyscyplinarnej"}
{"id":"2003_2276_16","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 16. 1. Odpowiedzialność dyscyplinarną ponosi żołnierz, który popełnia przewinienie dyscyplinarne. 2. Przewinienie dyscyplinarne może być popełnione zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie. 3. Nie popełnia przewinienia dyscyplinarnego żołnierz, jeżeli nie można przypisać mu winy w czasie popełniania czynu. 4. Obwinionego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym orzeczeniem organu orzekającego. 5. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść obwinionego. 6. W stosunku do sprawcy przewinienia dyscyplinarnego można poprzestać na zwróceniu mu uwagi albo przeprowadzeniu z nim rozmowy ostrzegawczej, jeżeli okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości i uznaje się te działania za wystarczające."}
{"id":"2003_2276_17","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 17. 1. Żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego, posiadającego jednocześnie znamiona innego czynu zabronionego, jeżeli to naruszenie prawa miało związek ze służbą wojskową, niezależnie od odpowiedzialności ponoszonej na podstawie innych przepisów. 2. Żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną również za: 1) czyny, za które właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych lub wymierzania kar pieniężnych, jeżeli właściwy organ wystąpił z wnioskiem o ukaranie dyscyplinarne do dowódcy jednostki wojskowej lub kierownika instytucji cywilnej; 2) czyny o znamionach przestępstwa ściganego na wniosek dowódcy jednostki wojskowej albo wykroczenia ściganego na żądanie dowódcy jednostki wojskowej lub kierownika instytucji cywilnej, jeżeli uprawniony dowódca lub kierownik instytucji cywilnej odstąpił od złożenia wniosku albo żądania; 3) czyny o znamionach przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, jeżeli sąd lub prokurator albo inny organ uprawniony do orzekania w tych sprawach wystąpił do dowódcy jednostki wojskowej lub kierownika instytucji cywilnej z wnioskiem o ukaranie dyscyplinarne. 3. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o przewinieniu dyscyplinarnym, przepisy te stosuje się również do czynów, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Żołnierz za popełnienie czynu będącego naruszeniem wyłącznie zasad etyki oraz godności i honoru żołnierza nie ponosi odpowiedzialności dyscyplinarnej."}
{"id":"2003_2276_18","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 18. 1. Sędziowie sądów wojskowych, będący żołnierzami, ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za przewinienia dyscyplinarne na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1676, z 2008 r. Nr 237, poz. 1651 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 157, Nr 56, poz. 459 i Nr 157, poz. 1241). 2. Prokuratorzy i asesorzy wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będący żołnierzami, ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za przewinienia dyscyplinarne na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39 oraz z 2009 r. Nr 1, poz. 4, Nr 26, poz. 156 i 157 i Nr 56, poz. 459)."}
{"id":"2003_2276_19","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 19. Odpowiedzialność dyscyplinarna na podstawie ustawy nie wyłącza odpowiedzialności dyscyplinarnej za: 1) przewinienia dyscyplinarne polegające na naruszeniu przepisów o wykonywaniu specjalności zawodowej – żołnierzy, których przynależność do samorządów zawodowych jest obowiązkowa; 2) naruszenie przepisów obowiązujących w uczelni oraz za czyny uchybiające godności studenta lub doktoranta – żołnierzy, którzy odbywają studia lub studia doktoranckie w uczelni wojskowej; 3) postępowanie uchybiające obowiązkom nauczyciela akademickiego lub godności zawodu nauczycielskiego – żołnierzy będących nauczycielami akademickimi. Rozdział 2 Wymierzanie kar dyscyplinarnych i stosowanie środków dyscyplinarnych"}
{"id":"2003_2276_2","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 2. 1. Żołnierz obowiązany jest do przestrzegania dyscypliny wojskowej. 2. Przełożony jest obowiązany: 1) kształtować dyscyplinę wojskową podporządkowanych mu żołnierzy, w szczególności przez działania profilaktyczno-wychowawcze oraz tworzenie warunków do wyróżniania i przestrzegania dyscypliny wojskowej; 2) niezwłocznie reagować na zachowania żołnierzy naruszające dyscyplinę wojskową. 3. Żołnierz starszy stopniem wojskowym, niebędący przełożonym żołnierza młodszego stopniem wojskowym, naruszającego dyscyplinę wojskową podczas nieobecności przełożonego, jest: 1) uprawniony do wydania temu żołnierzowi rozkazu zaprzestania naruszania dyscypliny wojskowej; 2) obowiązany do powiadomienia o tym fakcie przełożonego tego żołnierza. 4. Żołnierz jest obowiązany, na żądanie uprawnionej osoby, do udzielenia pomocy w czynnościach służbowych, podejmowanych w stosunku do żołnierza naruszającego dyscyplinę wojskową."}
{"id":"2003_2276_20","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 20. 1. Organ orzekający wymierza obwinionemu karę dyscyplinarną lub stosuje wobec niego środek dyscyplinarny według swojego uznania, w granicach przewidzianych ustawą, uwzględniając stopień winy, stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które przez ukaranie ma się osiągnąć. 2. Orzekając o ukaraniu, organ orzekający uwzględnia w szczególności sposób popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na obwinionym obowiązków, rodzaj i rozmiar następstw przewinienia dyscyplinarnego oraz właściwości i warunki osobiste żołnierza, przebieg jego służby przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i zachowanie się żołnierza po jego popełnieniu. 3. Wymierzenie surowszej kary dyscyplinarnej albo zaostrzenie jej wymiaru lub zastosowanie surowszego rodzaju środka dyscyplinarnego albo zaostrzenie jego wymiaru lub zastosowanie większej liczby środków dyscyplinarnych może nastąpić, jeżeli: 1) obwiniony działał wspólnie z innymi żołnierzami lub w obecności innych żołnierzy, a także w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę; 2) obwiniony znajdował się pod wpływem alkoholu, narkotyku lub innych podobnie działających substancji i środków; 3) działanie obwinionego nastąpiło z niskich pobudek lub jego czyn zasługuje na szczególne potępienie; 4) w następstwie przewinienia dyscyplinarnego zaistniały poważne skutki dla gotowości i zdolności bojowej oraz interesu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej; 5) przewinienie dyscyplinarne zostało popełnione przed zatarciem ukarania za inne przewinienie dyscyplinarne. 4. Wymierzenie łagodniejszej kary dyscyplinarnej albo zmniejszenie jej wymiaru lub zastosowanie lżejszego środka dyscyplinarnego albo zmniejszenie jego wymiaru lub zastosowanie mniejszej liczby środków dyscyplinarnych może nastąpić, jeżeli obwiniony: 1) działał nieumyślnie; 2) podjął starania o zmniejszenie skutków popełnionego czynu; 3) nie miał należytego doświadczenia zawodowego w zakresie wykonywanej czynności służbowej; 4) ujawnił istotne i nieznane wcześniej okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego; 5) złożył wniosek o dobrowolne poddanie się ukaraniu."}
{"id":"2003_2276_21","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 21. 1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne wymierza się tylko jedną karę dyscyplinarną. 2. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych wymierza się jedną karę dyscyplinarną odpowiednio surowszą. 3. Niezależnie od liczby przewinień dyscyplinarnych można zastosować jeden lub więcej środków dyscyplinarnych."}
{"id":"2003_2276_22","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 22. 1. Nie można ukarać dyscyplinarnie po upływie roku od dnia popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Nie można ukarać dyscyplinarnie po zwolnieniu żołnierza z czynnej służby wojskowej. 3. Jeżeli przewinieniem dyscyplinarnym jest czyn, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lub 2, przedawnienie ukarania dyscyplinarnego następuje z upływem, określonego w odrębnych przepisach, terminu przedawnienia karalności tego czynu. 4. Jeżeli popełnienie przewinienia dyscyplinarnego zależy od wystąpienia skutku dokonanego czynu, bieg przedawnienia ukarania rozpoczyna się od czasu, gdy skutek ten wystąpił. 5. Terminy określone w ust. 1 i 4 nie biegną w okresie zawieszenia postępowania dyscyplinarnego."}
{"id":"2003_2276_23","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 23. 1. Organ orzekający może orzec o odstąpieniu od ukarania albo warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pieniężnej oraz środka dyscyplinarnego polegającego na zobowiązaniu do wykonania dodatkowych zadań służbowych, jeżeli stopień winy lub stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego nie jest znaczny, a właściwości i warunki osobiste żołnierza oraz dotychczasowy przebieg jego służby uzasadniają przypuszczenie, że mimo odstąpienia od ukarania albo zawieszenia wykonania ukarania będzie on przestrzegał dyscypliny wojskowej. 2. Warunkowe zawieszenie wykonania ukarania następuje na okres próby, który wynosi od miesiąca do trzech miesięcy i biegnie od dnia, w którym orzeczenie stało się prawomocne. 3. Organ orzekający może zarządzić wykonanie ukarania, które zostało zawieszone, jeżeli żołnierz w okresie próby popełnia przewinienie dyscyplinarne lub uchyla się od spełnienia obowiązku wynikającego z zastosowanego środka dyscyplinarnego."}
{"id":"2003_2276_24","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 24. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie; 2) nagana; 3) kara pieniężna; 4) ostrzeżenie o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym; 5) odwołanie z zajmowanego stanowiska służbowego; 6) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby kandydackiej, służby przygotowawczej, okresowej służby wojskowej albo do zawodowej służby wojskowej; 7) usunięcie ze służby kandydackiej, służby przygotowawczej, z okresowej służby wojskowej albo zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_2276_25","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 25. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 24, mogą wymierzać: 1) wymienione w pkt 1 i 2 – każdy przełożony dyscyplinarny; 2) wymienioną w pkt 3 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) albo wyższe lub kierownik instytucji cywilnej; 3) wymienione w pkt 4 i 6 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej lub kierownik instytucji cywilnej; 4) wymienioną w pkt 5 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej podpułkownika (komandora porucznika) lub kierownik instytucji cywilnej; 5) wymienioną w pkt 7 – odpowiednio wobec: a) żołnierza służby kandydackiej lub służby przygotowawczej – rektor uczelni wojskowej lub komendant szkoły podoficerskiej, centrum lub ośrodka szkolenia, b) żołnierza okresowej służby wojskowej - przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej, c) żołnierza zawodowego – organ wojskowy, który byłby uprawniony do powołania tego żołnierza do zawodowej służby wojskowej w chwili wymierzania kary, albo nadrzędne nad nim organy wojskowe."}
{"id":"2003_2276_26","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 26. Karę upomnienia wymierza się przez wytknięcie żołnierzowi przewinienia dyscyplinarnego, jakiego się dopuścił."}
{"id":"2003_2276_27","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 27. Karę nagany wymierza się przez wytknięcie żołnierzowi przewinienia dyscyplinarnego, jakiego się dopuścił, oraz ostrzeżenie, że kolejne naruszenie dyscypliny wojskowej przed zatarciem ukarania może skutkować ukaraniem surowszą karą dyscyplinarną."}
{"id":"2003_2276_28","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 28. 1. Karę pieniężną wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek. 2. Stawka dzienna stanowi jedną trzydziestą miesięcznego uposażenia zasadniczego otrzymanego przez żołnierza w miesiącu, w którym popełnił on przewinienie dyscyplinarne. 3. Liczba stawek wynosi od jednej do dziesięciu, przy czym karę przekraczającą pięć stawek dziennych można potrącać w miesięcznych ratach, a karę wykonywaną w ostatnim miesiącu czynnej służby wojskowej potrąca się w całości, niezależnie od jej wysokości."}
{"id":"2003_2276_29","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 29. Karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym wymierza się przez wytknięcie żołnierzowi przewinienia dyscyplinarnego, jakiego się dopuścił, oraz ostrzeżenie, że kolejne rażące naruszenie dyscypliny wojskowej może skutkować wymierzeniem surowszej kary dyscyplinarnej, w szczególności kary odwołania z zajmowanego stanowiska służbowego."}
{"id":"2003_2276_3","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) dyscyplina wojskowa – przestrzeganie przez żołnierza przepisów prawa dotyczących służby wojskowej i innych przepisów prawa przewidujących odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach i w trybie określonych w ustawie oraz wykonywanie rozkazów i decyzji wydanych w sprawach służbowych; 2) wyróżnienie – materialną lub niematerialną formę wyrażenia uznania żołnierzom oraz byłym żołnierzom niepozostającym w czynnej służbie wojskowej, a także pododdziałom, oddziałom i instytucjom wojskowym; 3) reagowanie dyscyplinarne – zastosowanie dyscyplinarnego środka zapobiegawczego, zwrócenie żołnierzowi uwagi albo przeprowadzenie z nim rozmowy ostrzegawczej oraz postępowanie dyscyplinarne; 4) przewinienie dyscyplinarne – naruszenie dyscypliny wojskowej, w wyniku działania lub zaniechania działania, które nie jest przestępstwem lub wykroczeniem albo przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym; 5) postępowanie dyscyplinarne – ogół czynności mających na celu rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy przewinienia dyscyplinarnego, o którego popełnienie żołnierz jest obwiniony, prowadzonej w trybie uproszczonym lub zwykłym, a także postępowanie w sprawie wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego; 6) raport dyscyplinarny – rozpatrzenie sprawy przewinienia dyscyplinarnego i wydanie orzeczenia w toku postępowania dyscyplinarnego przez uprawniony do tego organ, z udziałem określonych w ustawie osób; 7) ukaranie – prawomocne wymierzenie kary dyscyplinarnej oraz prawomocne zastosowanie środka dyscyplinarnego, w tym z warunkowym zawieszeniem ich wykonania; 8) żołnierz – żołnierza pełniącego, w tym odbywającego, czynną służbę wojskową, o którym mowa w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.[2])) oraz w ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, Nr 206, poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 157 i Nr 79, poz. 669); 9) obwiniony – żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym; 10) przełożony – żołnierza albo inną osobę niebędącą żołnierzem, którym na mocy przepisu prawa, rozkazu, polecenia lub decyzji podporządkowano żołnierza lub żołnierzy; 11) przełożony dyscyplinarny – przełożonego uprawnionego do wyróżniania, wszczynania postępowań dyscyplinarnych, wydawania orzeczeń związanych z postępowaniem dyscyplinarnym w pierwszej instancji, a ponadto do podejmowania innych czynności w sprawach dyscyplinarnych; 12) wyższy przełożony dyscyplinarny – przełożonego dyscyplinarnego, którego przepisy ustawy upoważniają do rozpoznawania odpowiednio odwołania lub zażalenia wniesionego w przypadkach określonych ustawą, a także do podejmowania innych czynności w sprawach dyscyplinarnych; 13) organ orzekający – przełożonego dyscyplinarnego, organ wojskowy uprawniony do orzekania o ukaraniu lub sąd wojskowy; 14) organ odwoławczy – wyższego przełożonego dyscyplinarnego, organ wojskowy lub sąd wojskowy, właściwych do rozpatrzenia odpowiednio odwołania od orzeczenia lub zażalenia na postanowienie, a także polecenia poddania się badaniom przed zastosowaniem dyscyplinarnego środka zapobiegawczego; 15) rzecznik dyscyplinarny – żołnierza, którego przepisy ustawy upoważniają do przeprowadzenia czynności wyjaśniających i innych czynności w postępowaniu dyscyplinarnym; 16) dowódca jednostki wojskowej – dowódcę (dyrektora, szefa, komendanta, prezesa lub inną osobę na równorzędnym stanowisku służbowym) jednostki wojskowej; 17) kierownik instytucji cywilnej – ministra, kierownika urzędu lub innego szefa instytucji cywilnej; 18) jednostka wojskowa – jednostkę wojskową, o której mowa w ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278), a także komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej, jednostkę organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowaną oraz przedsiębiorstwo państwowe, dla którego jest on organem założycielskim; 19) instytucja wojskowa – jednostkę organizacyjną niebędącą oddziałem ani pododdziałem wojskowym, pod­ległą Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowaną; 20) instytucja cywilna – instytucję cywilną, o której mowa w ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych; 21) narkotyk – środek odurzający, substancję psychotropową i środek zastępczy, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485, z późn. zm.[3]))."}
{"id":"2003_2276_30","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 30. 1. Wymierzenie kary odwołania z zajmowanego stanowiska służbowego oznacza zwolnienie z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego. 2. Żołnierza, któremu wymierzono karę, o której mowa w ust. 1, zwalnia się z dotychczas zajmowanego stanowiska i wyznacza na inne stanowisko służbowe albo przenosi do rezerwy kadrowej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. 3. Karę, o której mowa w ust. 1, można wymierzyć, jeżeli żołnierz popełnił przewinienie dyscyplinarne: 1) o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 lub 3; 2) polegające na rażącym niedopełnieniu obowiązków lub przekroczeniu uprawnień wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego; 3) przed zatarciem uprzednio orzeczonej kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym."}
{"id":"2003_2276_31","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 31. Karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby kandydackiej, służby przygotowawczej, okresowej służby wojskowej albo do zawodowej służby wojskowej wymierza się przez wytknięcie żołnierzowi przewinienia dyscyplinarnego, jakiego się dopuścił, oraz ostrzeżenie, że kolejne naruszenie dyscypliny wojskowej przed zatarciem ukarania może skutkować ukaraniem karą usunięcia ze służby kandydackiej, służby przygotowawczej, z okresowej służby wojskowej albo zawodowej służby wojskowej."}
{"id":"2003_2276_32","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 32. 1. Wymierzenie kary usunięcia ze służby kandydackiej, służby przygotowawczej, z okresowej służby wojskowej albo zawodowej służby wojskowej oznacza zwolnienie z tej służby. 2. Karę, o której mowa w ust. 1, można wymierzyć, jeżeli żołnierz popełnił rażące przewinienie dyscyplinarne: 1) o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 lub 3; 2) przed zatarciem uprzednio orzeczonej kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby kandydackiej, służby przygotowawczej, okresowej służby wojskowej albo do zawodowej służby wojskowej; 3) które świadczy, że postępowanie tego żołnierza nie daje rękojmi dalszego rzetelnego pełnienia służby wojskowej."}
{"id":"2003_2276_33","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 33. 1. Środkami dyscyplinarnymi są: 1) zobowiązanie do przeproszenia pokrzywdzonego; 2) zobowiązanie do wykonania dodatkowych zadań służbowych; 3) zobowiązanie do naprawienia wyrządzonej szkody; 4) pozbawienie prawa do noszenia odznaki honorowej lub odznaki tytułu honorowego oraz udziału w uroczystościach wojskowych i państwowych z udziałem wojska; 5) podanie informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób. 2. Środek dyscyplinarny można zastosować samoistnie albo obok kary dyscyplinarnej."}
{"id":"2003_2276_34","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 34. Środki dyscyplinarne, o których mowa w art. 33 ust. 1, mogą stosować: 1) wymienione w pkt 1, 2 i 5 – każdy przełożony dyscyplinarny; 2) wymienione w pkt 3 i 4 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki) albo wyższe lub kierownik instytucji cywilnej."}
{"id":"2003_2276_35","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 35. 1. Środek dyscyplinarny zobowiązania do wykonania dodatkowych zadań służbowych: 1) oznacza obowiązek wykonywania przez ukaranego w czasie wolnym od zajęć służbowych zadań służbowych na rzecz jednostki wojskowej lub instytucji cywilnej, określonych przez przełożonego dyscyplinarnego w wymiarze do trzech godzin dziennie; 2) stosuje się na okres od trzech do czternastu dni; 3) można zastosować obok kary dyscyplinarnej wymienionej w art. 24 pkt 1–4 i 6. 2. Środek dyscyplinarny pozbawienia prawa do noszenia odznaki honorowej lub odznaki tytułu honorowego oraz udziału w uroczystościach wojskowych i państwowych z udziałem wojska obejmuje utratę prawa do noszenia odznaki honorowej lub odznaki tytułu honorowego, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz art. 13 pkt 3, a także wyłączenie żołnierza z uczestnictwa w uroczystościach wojskowych i państwowych z udziałem wojska, w okresie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu do dnia zatarcia ukarania. 3. Środek dyscyplinarny podania informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób polega na zamieszczeniu tej informacji w rozkazie lub decyzji, a następnie jej odczytaniu w czasie odprawy lub na zbiórce oraz wykorzystaniu informacji o ukaraniu w analizach lub ocenach dyscypliny wojskowej. Rozdział 3 Dyscyplinarne środki zapobiegawcze"}
{"id":"2003_2276_36","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 36. 1. W przypadkach określonych ustawą przełożony dyscyplinarny może stosować wobec podporządkowanych sobie żołnierzy następujące dyscyplinarne środki zapobiegawcze: 1) niedopuszczenie do wykonywania czynności służbowych; 2) osadzenie w izbie zatrzymań; 3) zawieszenie w czynnościach służbowych. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przysługują również wojskowym organom porządkowym i Żandarmerii Wojskowej wobec żołnierzy, do których ze względu na okoliczności, miejsce i czas są właściwymi organami do zastosowania dyscyplinarnych środków zapobiegawczych."}
{"id":"2003_2276_37","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 37. 1. Niedopuszczenie do wykonywania czynności służbowych stosuje się, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że żołnierz znajduje się w stanie nietrzeźwości lub odurzenia, po użyciu alkoholu, narkotyku lub pod wpływem podobnie działającego środka. 2. Środka, o którym mowa w ust. 1, można nie stosować w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia żołnierza lub innej osoby albo zagrożenia zniszczeniem lub uszkodzeniem mienia."}
{"id":"2003_2276_38","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 38. 1. Osadzenie w izbie zatrzymań można zastosować wobec żołnierza będącego w stanie nietrzeźwości lub odurzenia w obiekcie zajmowanym przez organ wojskowy, a także w rejonie obiektów koszarowych lub zakwaterowania przejściowego jednostki wojskowej albo w innym miejscu wykonywania zadań służbowych lub w miejscu publicznym, który swoim zachowaniem daje powód do zgorszenia, znajduje się w okolicznościach zagrażających jego zdrowiu lub życiu albo zagraża zdrowiu lub życiu innej osoby lub mieniu. 2. Jeżeli brak jest możliwości osadzenia żołnierza w izbie zatrzymań albo jego warunki zdrowotne to uzasadniają, przełożony dyscyplinarny, wojskowy organ porządkowy lub Żandarmeria Wojskowa może polecić doprowadzenie tego żołnierza do miejsca zamieszkania lub zakwaterowania albo, zgodnie z diagnozą lekarza, skierować go do izby chorych lub zakładu opieki zdrowotnej. 3. Żołnierza osadzonego w izbie zatrzymań zwalnia się niezwłocznie po wytrzeźwieniu lub ustaniu stanu odurzenia, nie później niż z upływem dwudziestu czterech godzin od chwili osadzenia."}
{"id":"2003_2276_39","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 39. 1. Zawieszenie w czynnościach służbowych można zastosować wobec żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym, jeżeli rażąco naruszył dyscyplinę wojskową, a charakter zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego lub okoliczności jego popełnienia wskazują na potrzebę niezwłocznego odsunięcia tego żołnierza od wykonywania czynności na zajmowanym stanowisku służbowym lub związanych z pełnioną funkcją. 2. Żołnierz zawieszony w czynnościach służbowych zostaje odsunięty od wykonywania dotychczasowych obowiązków służbowych oraz wykonuje zadania określone przez przełożonego dyscyplinarnego. 3. Zawieszenie w czynnościach służbowych powinno zostać zakończone niezwłocznie, gdy ustaną przyczyny je uzasadniające, nie później jednak niż z upływem jednego miesiąca, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Przełożony dyscyplinarny w szczególnie uzasadnionych przypadkach może przedłużyć okres zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych do trzech miesięcy. 5. Zawieszenie w czynnościach służbowych ustaje, przed upływem terminów, o których mowa w ust. 3 i 4, z dniem uprawomocnienia się orzeczenia wydanego wobec obwinionego za przewinienie dyscyplinarne, które było przyczyną zawieszenia."}
{"id":"2003_2276_4","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 4. 1. Przełożonymi dyscyplinarnymi są: 1) Minister Obrony Narodowej i Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych – w stosunku do wszystkich żołnierzy; 2) sekretarz stanu, podsekretarz stanu oraz dyrektor generalny w Ministerstwie Obrony Narodowej – w stosunku do podporządkowanych im żołnierzy; 3) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy; 4) przełożony zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego kaprala (mata) lub wyższe – w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy; 5) kierownik instytucji cywilnej – w stosunku do podporządkowanych mu żołnierzy; 6) inni uprawnieni przełożeni, zajmujący stanowiska służbowe określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 56 – w stosunku do podporządkowanych im żołnierzy. 2. Osoba, której czasowo powierzono pełnienie obowiązków na stanowisku służbowym albo pełni je w zastępstwie, posiada uprawnienia przysługujące przełożonemu dyscyplinarnemu wyznaczonemu na to stanowisko."}
{"id":"2003_2276_40","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 40. 1. Przed zastosowaniem dyscyplinarnego środka zapobiegawczego niedopuszczenia do wykonywania czynności służbowych lub osadzenia w izbie zatrzymań przełożony dyscyplinarny, wojskowy organ porządkowy lub Żandarmeria Wojskowa poleca poddanie żołnierza badaniom koniecznym do ustalenia zawartości alkoholu lub narkotyku w organizmie tego żołnierza, w tym zabiegowi pobrania krwi, zwanymi dalej „badaniami”. 2. Żołnierz jest obowiązany poddać się badaniom oraz zabiegom niezbędnym do wykonania podstawowych badań laboratoryjnych, pod warunkiem że dokonywane są z zachowaniem wskazań wiedzy medycznej i nie zagrażają jego zdrowiu. 3. Badania laboratoryjne i zabiegi niezbędne do ich wykonania przeprowadzane w ramach badań mogą być dokonywane wyłącznie przez uprawnionych do tego pracowników ochrony zdrowia. 4. Polecenie poddania się badaniom przekazuje się żołnierzowi ustnie, a następnie stwierdza się w rozkazie lub decyzji, z których wyciąg niezwłocznie doręcza się żołnierzowi, oraz poucza się go o prawie, terminie i trybie wniesienia zażalenia, o którym mowa w ust. 7. 5. Z badań lub w przypadku braku możliwości ich przeprowadzenia sporządza się protokół. 6. Odmowa żołnierza poddania się badaniom lub uniemożliwienie ich przeprowadzenia nie wyłącza zastosowania środków zapobiegawczych. 7. Żołnierzowi przysługuje prawo złożenia zażalenia do wyższego przełożonego dyscyplinarnego lub przełożonego wojskowego organu porządkowego albo komendanta jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, której żołnierz zastosował ten środek, w terminie trzech dni od dnia doręczenia wyciągu, o którym mowa w ust. 4, na: 1) polecenie poddania badaniom; 2) warunki i sposób przeprowadzenia tych badań. 8. Koszty badań ponoszone są z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. 9. Do zamówień na przeprowadzanie badań nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.[5]))."}
{"id":"2003_2276_41","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 41. 1. Żołnierzowi przysługuje zażalenie na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego niedopuszczenia do wykonywania czynności służbowych, zawieszenia w czynnościach służbowych lub przedłużenia okresu tego zawieszenia oraz osadzenia w izbie zatrzymań. 2. W zażaleniu żołnierz może się domagać uchylenia, zmiany oraz zbadania zasadności i legalności zastosowania lub przedłużenia stosowania, a także prawidłowości wykonania dyscyplinarnego środka zapobiegawczego. 3. Żołnierz może wnieść zażalenie w terminie trzech dni od dnia doręczenia mu postanowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu stosowania względem niego dyscyplinarnego środka zapobiegawczego. 4. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu stosowania dyscyplinarnego środka zapobiegawczego. 5. Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego: 1) niedopuszczenia żołnierza do wykonywania czynności służbowych – zażalenie rozpatruje odpowiednio wyższy przełożony dyscyplinarny lub przełożony wojskowego organu porządkowego albo komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, której żołnierz zastosował ten środek; 2) zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz o przedłużeniu okresu tego zawieszenia – zażalenie rozpatruje wyższy przełożony dyscyplinarny; 3) osadzenia w izbie zatrzymań – zażalenie rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy. 6. Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego wydane przez Ministra Obrony Narodowej lub kierownika instytucji cywilnej zażalenie rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy. 7. W sprawach zażalenia na zastosowanie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych stosuje się odpowiednio art. 52 ust. 1, 3 i 5."}
{"id":"2003_2276_42","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 42. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia i Ministrem Sprawiedliwości, odpowiednio do ich właściwości, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach stosowania dyscyplinarnych środków zapobiegawczych, z uwzględnieniem: a) postępowania, odpowiednio, przełożonego dyscyplinarnego, wojskowego organu porządkowego i Żandarmerii Wojskowej przed zastosowaniem tych środków, b) uchylenia, wygaśnięcia lub zmiany postanowienia o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego, c) treści postanowień w tych sprawach, d) sposobu i terminu zawiadamiania właściwych przełożonych, organów wojskowych i zainteresowanych osób o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego, e) czynności i terminów rozpatrywania zażaleń na zastosowanie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych; 2) warunki osadzania żołnierza w izbie zatrzymań oraz organizację osadzania żołnierzy w izbach zatrzymań, z uwzględnieniem: a) trybu doprowadzania do izby zatrzymań żołnierza, w stosunku do którego zostało wydane postanowienie o osadzeniu w izbie zatrzymań, b) warunków przyjęcia żołnierza doprowadzonego do izby zatrzymań i postępowania w razie jego nieprzyjęcia do izby zatrzymań, c) czynności dokonywanych przez obsługę izby zatrzymań wobec osadzonych żołnierzy, 3) rodzaje, zakres, przypadki, warunki i sposób dokonywania badań, o których mowa w art. 40, w celu zapewnienia prawidłowości ich przeprowadzania, sposób postępowania w przypadku odmowy poddania się badaniu przez żołnierza, procedurę składania i rozpatrywania zażaleń w tych sprawach – dostosowując przepisy określone w pkt 1–3 do warunków pełnienia czynnej służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych. Rozdział 4 Zasady i przebieg postępowania dyscyplinarnego"}
{"id":"2003_2276_43","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 43. 1. Postępowanie dyscyplinarne w trybie zwykłym obejmuje postępowanie przed organem orzekającym w pierwszej instancji oraz przed organem odwoławczym. 2. Postępowanie dyscyplinarne w trybie uproszczonym obejmuje postępowanie przed organem orzekającym w pierwszej instancji."}
{"id":"2003_2276_44","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 44. 1. Przełożony dyscyplinarny niezwłocznie wszczyna postępowanie dyscyplinarne, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że żołnierz popełnił przewinienie dyscyplinarne, z zastrzeżeniem art. 47. 2. Przełożony dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne również na polecenie przełożonego albo na wniosek: 1) organu kontroli; 2) wojskowego organu porządkowego; 3) Żandarmerii Wojskowej; 4) sądu, prokuratora albo innego organu uprawnionego do rozpatrywania sprawy o czyn, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 1 lub 3. 3. Przełożony dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne także na uzasadniony wniosek: 1) podwładnego; 2) pokrzywdzonego."}
{"id":"2003_2276_45","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 45. 1. W toku postępowania dyscyplinarnego w trybie zwykłym prowadzi się czynności wyjaśniające, z zastrzeżeniem ust. 3 i art. 51 ust. 4. 2. Przeprowadzenie czynności wyjaśniających, o których mowa w ust. 1, przełożony dyscyplinarny poleca rzecznikowi dyscyplinarnemu, który zobowiązany jest zakończyć je w ciągu trzydziestu dni od dnia wydania polecenia. 3. Czynności wyjaśniających nie przeprowadza się, jeżeli postępowanie dyscyplinarne wszczęto na jeden z wniosków, o których mowa w art. 44 ust. 2 pkt 3 i 4. 4. Każdy organ oraz rzecznik dyscyplinarny biorący udział w postępowaniu dyscyplinarnym, obowiązany jest badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego. 5. Postępowanie dyscyplinarne w trybie zwykłym wszczyna się, wydając pisemne postanowienie, w którym przedstawia się obwinionemu zarzut popełnienia przewinienia dyscyplinarnego. 6. Na postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"2003_2276_46","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 46. 1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna przełożony dyscyplinarny, któremu bezpośrednio podporządkowany jest żołnierz, który popełnił przewinienie dyscyplinarne, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Postępowanie dyscyplinarne w związku z czynem określonym w art. 17 ust. 1 lub 2 wszczyna dowódca jednostki wojskowej lub kierownik instytucji cywilnej bądź na ich polecenie albo wniosek inny przełożony dyscyplinarny. 3. W przypadku przeniesienia żołnierza do innej jednostki wojskowej lub instytucji cywilnej, innego pododdziału albo komórki wewnętrznej, wszczęte wobec niego postępowanie dyscyplinarne przejmuje i orzeka w pierwszej instancji nowy przełożony dyscyplinarny, chyba że dotychczasowy przełożony dyscyplinarny zachowuje właściwość. 4. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o przełożonym dyscyplinarnym, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, przepisy te stosuje się również do nowego przełożonego dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 3. 5. Przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe niższe niż dowódcy jednostki wojskowej albo kierownika instytucji cywilnej, w przypadku powzięcia uzasadnionego przypuszczenia, że podporządkowany mu żołnierz popełnił czyn o znamionach przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym odpowiednio dowódcę jednostki wojskowej albo kierownika instytucji cywilnej."}
{"id":"2003_2276_47","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 47. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli: 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających przypuszczenie jego popełnienia; 2) czyn nie nosi cech przewinienia dyscyplinarnego; 3) żołnierzowi nie można przypisać winy albo zachodzą inne okoliczności wyłączające ukaranie dyscyplinarne; 4) okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości i przełożony dyscyplinarny uznaje za wystarczające zwrócenie żołnierzowi uwagi albo przeprowadzenie z nim rozmowy ostrzegawczej; 5) możliwość przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego jest wyłączona, jeżeli: a) żołnierz, który miałby być nim objęty, zmarł, b) postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu tego samego żołnierza zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się, c) w sprawie o czyn, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 1 lub 3, brak jest wniosku uprawnionego organu o ukaranie dyscyplinarne, d) zachodzi inna okoliczność powodująca bezprzedmiotowość postępowania dyscyplinarnego. 2. Z rozmowy ostrzegawczej, o której mowa w ust. 1 pkt 4, można sporządzić notatkę służbową. 3. Po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, w razie stwierdzenia okoliczności, o której mowa w ust. 1: 1) pkt 1–3 – wydaje się orzeczenie o uniewinnieniu; 2) pkt 4 i 5 – wydaje się orzeczenie o umorzeniu postępowania."}
{"id":"2003_2276_48","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 48. 1. Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania dyscyplinarnego, w szczególności długotrwała nieobecność obwinionego, w sytuacji kiedy jego udział w czynnościach postępowania dyscyplinarnego jest wymagany, postępowanie zawiesza się na czas trwania przeszkody, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Postępowanie dyscyplinarne wznawia się niezwłocznie, gdy ustaną przyczyny uzasadniające jego zawieszenie. 3. Nieusprawiedliwiona nieobecność obwinionego w służbie oraz nieusprawiedliwione niestawiennictwo prawidłowo powiadomionego obwinionego lub jego obrońcy do udziału w czynności postępowania dyscyplinarnego nie wstrzymują biegu postępowania dyscyplinarnego. 4. Zawieszenie postępowania dyscyplinarnego nie wyłącza możliwości zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych."}
{"id":"2003_2276_49","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 49. 1. Przełożony dyscyplinarny, organ wojskowy uprawniony do orzekania o ukaraniu, wyższy przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym, jeżeli: 1) sprawa dotyczy go bezpośrednio albo został pokrzywdzony czynem, którego dotyczy postępowanie dyscyplinarne; 2) jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym w linii prostej obwinionego, osoby przez niego pokrzywdzonej albo obrońcy obwinionego, albo pozostaje we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób; 3) między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną przez obwinionego zachodzi stosunek osobisty lub służbowy mogący wywołać wątpliwości co do jego bezstronności; 4) brał udział w postępowaniu dyscyplinarnym jako rzecznik dyscyplinarny albo przełożony dyscyplinarny lub był świadkiem przewinienia dyscyplinarnego, którego postępowanie to dotyczy; 5) istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności, niewymieniona w pkt 1–4. 2. Rzecznik dyscyplinarny podlega wyłączeniu z urzędu także wtedy, gdy jest podwładnym obwinionego. 3. Powody wyłączenia trwają mimo ustania uzasadniających je przyczyn. 4. Wyłączenie z powodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–4, następuje z urzędu, a z powodu wymienionego w ust. 1 pkt 5, na żądanie przełożonego dyscyplinarnego, organu wojskowego uprawnionego do orzekania o ukaraniu, wyższego przełożonego dyscyplinarnego lub rzecznika dyscyplinarnego, jak również na wniosek pokrzywdzonego, obwinionego lub jego obrońcy. 5. W przedmiocie wyłączenia postanawia, odnośnie do: 1) rzecznika dyscyplinarnego – przełożony dyscyplinarny; 2) przełożonego dyscyplinarnego – organ odwoławczy; 3) organu wojskowego uprawnionego do orzekania o ukaraniu - kolejny nadrzędny nad nim organ wojskowy; 4) wyższego przełożonego dyscyplinarnego – kolejny wyższy przełożony dyscyplinarny; 5) Ministra Obrony Narodowej lub kierownika instytucji cywilnej – wojskowy sąd garnizonowy. 6. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 5, zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"2003_2276_5","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 5. 1. W postępowaniu dyscyplinarnym uczestniczy rzecznik dyscyplinarny, który jest właściwy do prowadzenia czynności wobec: 1) żołnierzy posiadających stopień wojskowy szeregowych lub podoficerów – będący podoficerem w stopniu wojskowym plutonowego (bosmanmata) lub wyższym; 2) oficerów młodszych lub żołnierzy, o których mowa w pkt 1 – będący oficerem młodszym; 3) oficerów starszych lub żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i 2 – będący oficerem starszym; 4) oficerów posiadających stopień generała brygady (kontradmirała) lub wyższy – oficer posiadający stopień wojskowy generała brygady (kontradmirała) lub wyższy. 2. Rzeczników dyscyplinarnych wyznacza spośród żołnierzy zawodowych przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy jednostki wojskowej albo kierownika instytucji cywilnej, określony w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 56. 3. W toku postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny jest niezależny, w granicach określonych ustawą. 4. Rzecznikowi dyscyplinarnemu za uczestniczenie oraz wykonywanie czynności w postępowaniu dyscyplinarnym przysługuje dodatkowe wynagrodzenie, określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 56. 5. Przełożony dyscyplinarny, który wyznaczył rzecznika dyscyplinarnego, odwołuje go wskutek: 1) zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej; 2) prawomocnego skazania żołnierza przez sąd za przestępstwo lub wykroczenie albo przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe; 3) prawomocnego ukarania żołnierza; 4) rozformowania jednostki wojskowej albo likwidacji instytucji cywilnej lub przeniesienia żołnierza do innej jednostki wojskowej albo instytucji cywilnej, z zastrzeżeniem ust. 7. 6. Przełożony dyscyplinarny, który wyznaczył rzecznika dyscyplinarnego, może odwołać go wskutek: 1) wyznaczenia żołnierza na inne stanowisko służbowe wymagające wykonywania zadań poza dotychczasowym miejscem służby lub w znacznym stopniu utrudniających pełnienie funkcji rzecznika dyscyplinarnego; 2) niewykonywania przez żołnierza obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym nieprzerwanie przez okres dłuższy niż trzy miesiące; 3) zrzeczenia się przez żołnierza pełnienia funkcji rzecznika dyscyplinarnego. 7. Rzecznika dyscyplinarnego, który po przeniesieniu do innej jednostki wojskowej nadal pozostaje w podporządkowaniu służbowym przełożonego dyscyplinarnego, który go wyznaczył, można nie odwoływać z tej funkcji."}
{"id":"2003_2276_50","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 50. 1. W razie wyłączenia: 1) przełożonego dyscyplinarnego – postępowanie dyscyplinarne wszczyna, a wszczęte przejmuje, wyższy przełożony dyscyplinarny; 2) wyższego przełożonego dyscyplinarnego – postępowanie dyscyplinarne wszczyna, a wszczęte przejmuje, kolejny wyższy przełożony dyscyplinarny; 3) Ministra Obrony Narodowej lub kierownika instytucji cywilnej – postępowanie dyscyplinarne wszczyna, a wszczęte przejmuje, prokurator wojskowy. 2. Prokurator wojskowy, który wszczął lub przejął postępowanie dyscyplinarne na podstawie ust. 1 pkt 3, występuje do wojskowego sądu garnizonowego z wnioskiem o wydanie orzeczenia. Wojskowy sąd garnizonowy, rozpoznając wniosek prokuratora wojskowego, może wydać orzeczenie, o którym mowa w art. 61. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, właściwy jest prokurator wojskowej prokuratury garnizonowej obejmującej swoją właściwością jednostkę wojskową lub instytucję cywilną, w której żołnierz pełnił służbę w sytuacji, o której mowa w art. 6 ust. 1. 4. W razie wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego czynności w postępowaniu dyscyplinarnym przejmuje inny rzecznik dyscyplinarny."}
{"id":"2003_2276_51","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 51. 1. Obwinionemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy jednego obrońcy, o czym należy go pouczyć. 2. Obwiniony może wybrać obrońcę spośród żołnierzy lub ustanowić swoim obrońcą radcę prawnego lub adwokata. 3. Obrońcą nie może być rzecznik dyscyplinarny, który uczestniczy w postępowaniu dyscyplinarnym, a także przełożony rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego. 4. Obwinionemu przysługuje prawo do złożenia wniosku o dobrowolne poddanie się ukaraniu. W przypadku złożenia wniosku, jeżeli okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego nie budzą wątpliwości, dalszych czynności wyjaśniających można nie przeprowadzać. 5. W ramach prawa do obrony obwiniony lub jego obrońca może w szczególności składać wyjaśnienia oraz wnioski o przeprowadzenie dowodów, wnosić odwołania lub zażalenia, a także za zgodą rzecznika dyscyplinarnego zapoznawać się z materiałami zebranymi w postępowaniu dyscyplinarnym oraz sporządzać z nich notatki lub kopie, z zastrzeżeniem art. 54."}
{"id":"2003_2276_52","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 52. 1. Zażalenie na postanowienie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego obwiniony może wnieść w terminie trzech dni od dnia doręczenia postanowienia. Wnoszący zażalenie może je cofnąć. 2. Zażalenie na postanowienie rzecznika dyscyplinarnego wnosi się do przełożonego dyscyplinarnego, a na postanowienie przełożonego dyscyplinarnego do wyższego przełożonego dyscyplinarnego. 3. Po rozpatrzeniu zażalenia organ odwoławczy postanawia o utrzymaniu w mocy postanowienia, o którym mowa w ust. 1, albo o jego zmianie lub uchyleniu. 4. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje biegu postępowania dyscyplinarnego. 5. Na postanowienie organu odwoławczego zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"2003_2276_53","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 53. 1. Rzecznik dyscyplinarny, wykonując czynności wyjaśniające, zbiera materiał dowodowy i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy; w szczególności przesłuchuje świadków i biegłych oraz przyjmuje od obwinionego wyjaśnienia, a także dokonuje oględzin. Rzecznik dyscyplinarny może także wystąpić do właściwego organu o przeprowadzenie odpowiednich badań lub eksperymentu, a także przygotowanie opinii lub ekspertyzy. 2. Rzecznik dyscyplinarny w toku postępowania wydaje postanowienia, jeżeli ich wydanie nie jest zastrzeżone do właściwości organu orzekającego."}
{"id":"2003_2276_54","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 54. Jeżeli rzecznik dyscyplinarny uzna, że zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, zawiadamia obwinionego i jego obrońcę, o terminie i miejscu zapoznania się z całością materiałów zebranych w postępowaniu dyscyplinarnym oraz poucza o prawie złożenia w terminie trzech dni, od dnia tego zapoznania, wniosku o ich uzupełnienie."}
{"id":"2003_2276_55","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 55. 1. Po zakończeniu czynności wyjaśniających rzecznik dyscyplinarny sporządza wniosek zawierający propozycję orzeczenia z uzasadnieniem, który wraz z całością materiałów zebranych w postępowaniu dyscyplinarnym niezwłocznie przedstawia przełożonemu dyscyplinarnemu albo organowi wojskowemu uprawnionemu do orzekania o ukaraniu. 2. W przypadku wyrażenia przez rzecznika dyscyplinarnego zgody na dobrowolne poddanie się ukaraniu przez obwinionego, we wniosku, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się uzgodnioną propozycję ukarania."}
{"id":"2003_2276_56","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 56. Minister Obrony Narodowej wyda, w drodze rozporządzenia, regulamin postępowania dyscyplinarnego, w którym określi: 1) stanowiska służbowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 6, oraz właściwość przełożonych dyscyplinarnych zajmujących te stanowiska, z uwzględnieniem stopnia etatowego zajmowanego stanowiska służbowego, wewnętrznej organizacji jednostek wojskowych, a także instytucji cywilnych, w których pełnią służbę żołnierze, 2) właściwość przełożonych dyscyplinarnych i wyższych przełożonych dyscyplinarnych wobec żołnierzy skierowanych do wykonywania zadań w innej jednostce wojskowej oraz będących w rezerwie kadrowej lub w dyspozycji, 3) przełożonych dyscyplinarnych uprawnionych do wyznaczania oraz odwoływania rzeczników dyscyplinarnych, sposób i tryb wyznaczania oraz odwoływania rzeczników dyscyplinarnych, właściwość tych rzeczników dyscyplinarnych wobec podporządkowanych tym przełożonym żołnierzy, wymagania, jakie powinien spełniać rzecznik dyscyplinarny, rodzaje i wzory dokumentów związanych z wyznaczaniem, odwoływaniem i wynagradzaniem rzeczników dyscyplinarnych, a także warunki i tryb przyznawania i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia rzecznikom dyscyplinarnym, organy uprawnione do wypłacania tego wynagrodzenia oraz wysokość i termin płatności tego wynagrodzenia, z uwzględnieniem zwiększenia zadań służbowych związanych z pełnioną funkcją rzecznika dyscyplinarnego oraz liczby prowadzonych spraw i stopnia ich złożoności, 4) szczegółowy tryb postępowania dyscyplinarnego, z uwzględnieniem w szczególności sposobu wykonywania czynności związanych z tym postępowaniem przez przełożonego dyscyplinarnego i organ wojskowy uprawniony do orzekania o ukaraniu oraz wyższego przełożonego dyscyplinarnego, a także przez rzeczników dyscyplinarnych, zmiany lub uzupełnienia zarzutów, sposobu doręczania wezwań i pism, przesłuchiwania świadków, biegłych oraz obwinionych, a także zapoznawania z materiałami postępowania dyscyplinarnego, 5) obowiązki obrońcy obwinionego lub ukaranego oraz zasady jego udziału w postępowaniu dyscyplinarnym – dostosowując przepisy określone w pkt 1–5 do warunków pełnienia czynnej służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych. Rozdział 5 Postępowanie dyscyplinarne w trybie uproszczonym"}
{"id":"2003_2276_57","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 57. 1. W postępowaniu dyscyplinarnym w trybie uproszczonym stosuje się przepisy o trybie zwykłym, jeżeli przepisy niniejszego artykułu nie stanowią inaczej. 2. Postępowanie dyscyplinarne w trybie uproszczonym wszczyna się, jeżeli okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego oraz wina żołnierza nie budzą wątpliwości. 3. Wszczynając postępowanie dyscyplinarne w trybie uproszczonym, obwinionego wzywa się do raportu dyscyplinarnego, podając termin i miejsce jego przeprowadzenia oraz przedstawiając mu zarzut popełnienia przewinienia dyscyplinarnego. 4. Podczas raportu dyscyplinarnego prowadzonego w postępowaniu dyscyplinarnym w trybie uproszczonym: 1) zapoznaje się obwinionego z całością materiałów sprawy. W tym trybie obwinionemu nie przysługuje prawo do złożenia wniosku o uzupełnienie tych materiałów; 2) organ orzekający rozpatruje sprawę i wydaje orzeczenie o ukaraniu w obecności obwinionego, rzecznika dyscyplinarnego oraz obrońcy obwinionego, jeżeli został ustanowiony; 3) obwinionemu przysługuje sprzeciw od orzeczenia o ukaraniu, wydanego w tym trybie, wniesiony do organu orzekającego; 4) treść orzeczenia o ukaraniu wpisuje się do karty ukarania żołnierza, chyba że obwiniony złożył sprzeciw od tego orzeczenia. 5. Jeżeli sprzeciw od orzeczenia, wydanego w postępowaniu dyscyplinarnym w trybie uproszczonym: 1) nie został wniesiony – orzeczenie to staje się prawomocne; 2) został wniesiony – postępowanie dyscyplinarne prowadzi się w trybie zwykłym, a zebrane dotychczas materiały stają się materiałami postępowania dyscyplinarnego prowadzonego w trybie zwykłym. Rozdział 6 Postępowanie w trybie zwykłym przed organem orzekającym w pierwszej instancji"}
{"id":"2003_2276_58","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 58. Przełożony dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, po rozpatrzeniu wniosku rzecznika dyscyplinarnego, zawierającego propozycję orzeczenia z uzasadnieniem, w terminie trzech dni od dnia jego otrzymania: 1) orzeka w pierwszej instancji albo 2) przedstawia właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu albo organowi wojskowemu uprawnionemu do orzekania o ukaraniu wniosek o wymierzenie kary lub zastosowanie środka dyscyplinarnego, do orzeczenia których nie jest uprawniony."}
{"id":"2003_2276_59","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 59. 1. Organ orzekający orzeka podczas raportu dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Raportu dyscyplinarnego można nie przeprowadzać i wydać orzeczenie w przypadku: 1) uniewinnienia albo umorzenia postępowania dyscyplinarnego albo odstąpienia od ukarania; 2) przyjęcia przez przełożonego dyscyplinarnego wniosku obwinionego o dobrowolne poddanie się ukaraniu."}
{"id":"2003_2276_6","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 6. 1. Sądem wojskowym właściwym do orzekania lub rozpatrzenia odwołania i zażalenia albo wniosku o wzruszenie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego jest wojskowy sąd garnizonowy lub wojskowy sąd okręgowy obejmujący swoją właściwością jednostkę wojskową albo instytucję cywilną, w której żołnierz pełnił służbę w chwili: 1) złożenia wniosku o wydanie orzeczenia dyscyplinarnego w sprawie jego dotyczącej; 2) złożenia odwołania od orzeczenia lub zażalenia na postanowienie; 3) złożenia wniosku o wzruszenie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego; 4) zwolnienia z czynnej służby wojskowej, jeżeli jego sprawa jest rozpoznawana po tym zwolnieniu. 2. W sprawach dyscyplinarnych sądy wojskowe orzekają jednoosobowo."}
{"id":"2003_2276_60","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 60. 1. Do udziału w raporcie dyscyplinarnym, podając termin i miejsce jego przeprowadzenia, organ orzekający wzywa: 1) obwinionego; 2) obrońcę obwinionego; 3) rzecznika dyscyplinarnego. 2. W czasie raportu dyscyplinarnego: 1) rzecznik dyscyplinarny odczytuje wnioski, o których mowa w art. 44 ust. 2 lub 3 oraz w art. 55; 2) organ orzekający: a) wysłuchuje obwinionego oraz obrońcę, jeżeli się stawili, b) rozpatruje sprawę i wydaje orzeczenie, pouczając o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania. 3. Ustalenia co do faktów oraz ocena prawna czynu zawarta we wniosku o ukaranie dyscyplinarne właściwego organu uprawnionego do nakładania kar porządkowych lub wymierzania kar pieniężnych albo w orzeczeniu sądu lub postanowieniu prokuratora są wiążące dla przełożonego dyscyplinarnego."}
{"id":"2003_2276_61","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 61. Orzeczenie organu orzekającego stanowi o: 1) uniewinnieniu albo 2) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, albo 3) odstąpieniu od ukarania, albo 4) ukaraniu."}
{"id":"2003_2276_62","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 62. 1. Orzeczenie sporządza się na piśmie. 2. W przypadku przeprowadzenia raportu dyscyplinarnego bez udziału obwinionego lub jego obrońcy albo wydania orzeczenia bez przeprowadzenia raportu dyscyplinarnego, orzeczenie sporządza się wraz z uzasadnieniem, a odpis tego orzeczenia doręcza się osobom uprawnionym do złożenia odwołania. 3. W terminie trzech dni od dnia przeprowadzenia raportu dyscyplinarnego z udziałem obwinionego lub jego obrońcy, osoby uprawnione do złożenia odwołania mogą złożyć do przełożonego dyscyplinarnego albo organu wojskowego uprawnionego do orzekania o ukaraniu wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia. 4. Termin określony w ust. 3 jest nieprzekraczalny i nie podlega przywróceniu. 5. Uzasadnienie orzeczenia sporządza się w ciągu trzech dni od dnia otrzymania wniosku i wraz z orzeczeniem doręcza się osobie, która go złożyła, oraz innym osobom uprawnionym do złożenia odwołania. 6. Odpis orzeczenia organu orzekającego w pierwszej instancji, w przypadku jego uprawomocnienia się, przesyła się w ciągu czternastu dni odpowiednio od dnia, o którym mowa w ust. 3 lub 5, pokrzywdzonemu oraz przełożonemu, na polecenie którego wszczęto postępowanie dyscyplinarne, a także organowi, na którego wniosek postępowanie to zostało wszczęte. Rozdział 7 Postępowanie w trybie zwykłym przed organem odwoławczym"}
{"id":"2003_2276_63","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 63. 1. W przypadku orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przysługuje odwołanie: 1) obwinionemu lub jego obrońcy – od orzeczenia organu orzekającego; 2) rzecznikowi dyscyplinarnemu – od orzeczenia przełożonego dyscyplinarnego albo organu wojskowego uprawnionego do orzekania o ukaraniu, wydanego w pierwszej instancji; 3) przełożonemu dyscyplinarnemu – od orzeczenia rozstrzygającego odmiennie niż we wniosku, o którym mowa w art. 58 pkt 2. 2. Od orzeczenia, o którym mowa w art. 23 ust. 1, przysługuje odwołanie na zasadach określonych w ust. 1, które stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2276_64","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 64. 1. Odwołanie wnosi się na piśmie, za pośrednictwem organu, który orzekał w sprawie w pierwszej instancji. Wnoszący odwołanie może je cofnąć. 2. Wnoszący odwołanie powinien wskazać orzeczenie, od którego się odwołuje, oraz podać, czego się domaga. 3. Termin do wniesienia odwołania do wyższego przełożonego dyscyplinarnego wynosi trzy dni, a do sądu wojskowego - siedem dni, od dnia: 1) doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem; 2) raportu dyscyplinarnego, jeżeli nie został złożony wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia; 3) doręczenia odpisu orzeczenia, jeżeli raport dyscyplinarny przeprowadzono bez udziału obwinionego lub jego obrońcy albo wydano orzeczenie bez przeprowadzenia raportu dyscyplinarnego. 4. Terminy określone w ust. 3 są nieprzekraczalne i nie podlegają przywróceniu."}
{"id":"2003_2276_65","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 65. 1. Odwołanie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przez przełożonego dyscyplinarnego albo organ wojskowy uprawniony do orzekania o ukaraniu rozpoznaje wyższy przełożony dyscyplinarny, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Odwołanie od orzeczenia dotyczącego kary dyscyplinarnej, o której mowa w: 1) art. 24 pkt 5 – rozpoznaje organ wojskowy nadrzędny nad organem uprawnionym do zwolnienia z danego stanowiska służbowego lub Minister Obrony Narodowej, z zastrzeżeniem ust. 3; 2) art. 24 pkt 7, bez względu na stopień wojskowy obwinionego – rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. 3. Odwołanie od orzeczenia wydanego w sprawach dyscyplinarnych przez Ministra Obrony Narodowej, Naczelnego Dowódcę Sił Zbrojnych lub kierownika instytucji cywilnej rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy. 4. Jeżeli wraz z karą dyscyplinarną przełożony dyscyplinarny lub organ wojskowy uprawniony do orzekania o ukaraniu zastosował środek dyscyplinarny, odwołanie od orzeczenia o ukaraniu rozpoznaje ten organ odwoławczy, który jest właściwy do rozpoznania odwołania od orzeczenia o wymierzonej karze dyscyplinarnej. 5. Odwołanie od orzeczenia wojskowego sądu garnizonowego rozpoznaje wojskowy sąd okręgowy. 6. Organ odwoławczy może uzupełnić materiał dowodowy lub zlecić wykonanie określonych czynności rzecznikowi dyscyplinarnemu, jeżeli jest to potrzebne do prawidłowego rozpatrzenia odwołania. 7. Po uzupełnieniu materiału dowodowego rzecznik dyscyplinarny przedstawia organowi odwoławczemu wniosek, w którym zamieszcza propozycję orzeczenia."}
{"id":"2003_2276_66","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 66. 1. Wydanie postanowienia o odmowie przyjęcia odwołania od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji lub rozpatrzenie odwołania powinno nastąpić w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wniosku rzecznika dyscyplinarnego, przeprowadzającego uzupełnienie materiału dowodowego albo od dnia otrzymania odwołania. 2. Organ odwoławczy może zażądać od organu orzekającego w pierwszej instancji sporządzenia uzasadnienia do wydanego orzeczenia, jeżeli go nie sporządzono, albo uzupełnienia tego uzasadnienia. 3. Organ odwoławczy zawiadamia o terminie i miejscu rozpatrzenia odwołania: 1) obwinionego, jeżeli wraz z odwołaniem wniósł o wysłuchanie, oraz jego obrońcę; 2) rzecznika dyscyplinarnego."}
{"id":"2003_2276_67","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 67. 1. Po rozpatrzeniu odwołania organ odwoławczy orzeka o: 1) utrzymaniu w mocy orzeczenia albo 2) zmianie orzeczenia w całości lub w części i w tym zakresie wymierza inną karę lub środek dyscyplinarny albo odstępuje od ukarania, albo 3) uchyleniu orzeczenia w całości lub w części i w tym zakresie uniewinnia obwinionego albo umarza postępowanie dyscyplinarne. 2. Organ odwoławczy może rozstrzygnąć na niekorzyść obwinionego tylko wtedy, gdy odwołanie wniesiono na niekorzyść obwinionego."}
{"id":"2003_2276_68","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 68. 1. Orzeczenie organu odwoławczego wraz z uzasadnieniem doręcza się obwinionemu, obrońcy obwinionego, rzecznikowi dyscyplinarnemu i przełożonemu dyscyplinarnemu albo organowi wojskowemu, który orzekał w sprawie w pierwszej instancji. 2. Prawomocne orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się również pokrzywdzonemu oraz organowi, na wniosek którego postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte, a także przełożonemu, na polecenie którego postępowanie to wszczęto, o ile nie jest nim organ orzekający w tej sprawie. 3. Przepis ust. 1 stosuje się w postępowaniu odwoławczym przed sądem wojskowym."}
{"id":"2003_2276_69","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 69. 1. Od orzeczeń organu odwoławczego odwołanie nie przysługuje. 2. Orzeczenie staje się prawomocne: 1) z upływem terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia, jeżeli go nie wniesiono lub je cofnięto; 2) w dniu wydania przez organ odwoławczy orzeczenia lub postanowienia kończącego postępowanie. DZIAŁ IV POSTĘPOWANIE PO UPRAWOMOCNIENIU SIĘ ORZECZENIA Rozdział 1 Postępowanie w sprawie wzruszenia prawomocnego orzeczenia"}
{"id":"2003_2276_7","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 7. 1. Czynności związane z reagowaniem dyscyplinarnym i informacje ich dotyczące, zawarte w rozkazie lub decyzji oraz dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej, są jawne wyłącznie dla uczestników tych czynności oraz innych uprawnionych na podstawie ustawy osób, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. W trakcie reagowania dyscyplinarnego nie stosuje się drogi służbowej, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"2003_2276_70","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 70. Prawomocne orzeczenie organu orzekającego zmienia się albo uchyla, jeżeli: 1) ujawniono nowe okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy; 2) wydano je z rażącym naruszeniem przepisów prawa, które mogło mieć istotny wpływ na jego treść; 3) zostało ono wydane w oparciu o orzeczenie lub decyzję innego organu, które zostały następnie uchylone albo zmienione w istotnym zakresie, a miały znaczący wpływ na rozstrzygnięcie sprawy."}
{"id":"2003_2276_71","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 71. 1. Wzruszenie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego następuje: 1) na wniosek prokuratora wojskowego lub organu kontroli; 2) w trybie nadzoru nad wykonaniem ukarania oraz w ramach działalności kontrolnej prowadzonych w resorcie obrony narodowej, przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego lub właściwy sąd wojskowy; 3) na wniosek ukaranego, pokrzywdzonego lub organu, na wniosek którego wszczęto postępowanie dyscyplinarne. 2. Uchylenie lub zmiana prawomocnego orzeczenia w trybie nadzoru następuje z urzędu."}
{"id":"2003_2276_72","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 72. Do wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego uprawniony jest: 1) kolejny w hierarchii służbowej wyższy przełożony dyscyplinarny nad organem, który wydał prawomocne orzeczenie, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3; 2) wojskowy sąd garnizonowy – jeżeli orzeczenie zostało wydane przez przełożonego dyscyplinarnego, wymienionego w art. 4 ust. 1 pkt 1, lub dotyczyło wymierzenia kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 24 pkt 5 i 7; 3) wojskowy sąd okręgowy – jeżeli orzeczenie uprawomocniło się w wyniku rozpoznania odwołania przez wojskowy sąd garnizonowy."}
{"id":"2003_2276_73","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 73. 1. Nie później niż w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wniosku rzecznika dyscyplinarnego, który badał przesłanki wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego, wyższy przełożony dyscyplinarny: 1) wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego albo 2) wszczyna postępowanie w sprawie wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego oraz wyznacza termin i miejsce jej rozpatrzenia. 2. W przypadku wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania w sprawie wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego, do czasu jego wszczęcia i wydania orzeczenia o zmianie lub uchyleniu prawomocnego orzeczenia, wyższy przełożony dyscyplinarny może orzec o odroczeniu wykonania lub przerwaniu wykonywania kary lub środka dyscyplinarnego, które nie zostały wykonane w całości lub w części. 3. Na postanowienie o odmowie wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego osobom lub organom, o których mowa w art. 71 ust. 1 pkt 1 i 2, przysługuje zażalenie, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia, do kolejnego w hierarchii służbowej wyższego przełożonego dyscyplinarnego lub właściwego sądu wojskowego."}
{"id":"2003_2276_74","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 74. W trakcie rozpatrywania sprawy o wzruszenie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego wyższy przełożony dyscyplinarny w szczególności: 1) wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego, jeżeli polecił mu się stawić; 2) wysłuchuje, jeżeli się stawili: a) ukaranego, b) obrońcę ukaranego, jeżeli został ustanowiony."}
{"id":"2003_2276_75","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 75. 1. Wyższy przełożony dyscyplinarny lub sąd wojskowy, w razie: 1) zmiany prawomocnego orzeczenia, która może nastąpić na korzyść obwinionego, a jeżeli nie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 22, na jego niekorzyść – orzeka o ukaraniu odmiennie niż w prawomocnym orzeczeniu dyscyplinarnym albo o odstąpieniu od ukarania; 2) uchylenia w całości lub w części prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego – orzeka o uniewinnieniu, umorzeniu postępowania dyscyplinarnego albo przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia, jeżeli nie upłynął okres przedawnienia ukarania dyscyplinarnego. 2. Od orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje odwołanie. 3. W sprawach nieuregulowanych w tym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania dyscyplinarnego w trybie zwykłym. Rozdział 2 Wykonywanie ukarania"}
{"id":"2003_2276_76","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 76. 1. Do wykonania orzeczenia dyscyplinarnego o ukaraniu przystępuje się niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia dyscyplinarnego. 2. Orzeczenia o ukaraniu nie wykonuje się po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym orzeczenie to stało się prawomocne. 3. Z dniem zwolnienia ukaranego żołnierza z czynnej służby wojskowej nie podlegają wykonaniu wydane wobec niego orzeczenia o ukaraniu, niewykonane w całości lub w części przed tym dniem, z wyłączeniem kary pieniężnej oraz środków dyscyplinarnych zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody i podania informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób. 4. Wykonanie ukarania zarządza organ orzekający, który wydał orzeczenie o ukaraniu w pierwszej instancji. 5. Uprawnienie do nadzoru nad wykonaniem ukarania przysługuje organowi, który zarządził wykonanie ukarania, wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu oraz prokuratorowi wojskowemu."}
{"id":"2003_2276_77","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 77. 1. Karę dyscyplinarną, o której mowa w art. 24 pkt 1, 2, 4 i 6, uważa się za wykonaną z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. 2. Zarządzenie wykonania kary: 1) pieniężnej – umieszcza się w rozkazie lub decyzji w celu potrącenia należnej kwoty z uposażenia ukaranego żołnierza na zasadach określonych w przepisach dotyczących uposażeń żołnierzy; 2) odwołania z zajmowanego stanowiska służbowego – stanowi decyzja organu wojskowego o zwolnieniu ukaranego żołnierza z zajmowanego stanowiska służbowego; 3) usunięcia ze służby kandydackiej, służby przygotowawczej, okresowej służby wojskowej albo z zawodowej służby wojskowej – stanowi decyzja organu wojskowego o zwolnieniu ukaranego żołnierza ze służby wojskowej. 3. Zarządzenie wykonania środka dyscyplinarnego umieszcza się w rozkazie lub decyzji, określając miejsce, sposób i termin wykonania tego środka."}
{"id":"2003_2276_78","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 78. 1. Organ, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, może odroczyć albo przerwać wykonanie kary pieniężnej oraz środków dyscyplinarnych zobowiązania do wykonania dodatkowych zadań służbowych lub zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wykonanie kary pieniężnej lub środka dyscyplinarnego polegającego na zobowiązaniu żołnierza do naprawienia wyrządzonej szkody można odroczyć w całości albo w części lub rozłożyć na raty. Odroczenie lub rozłożenie na raty wykonania tego środka może nastąpić wyłącznie za zgodą pokrzywdzonego. 3. Wykonywanie ukarania należy niezwłocznie zakończyć, jeżeli wystąpiła którakolwiek z okoliczności wymienionych w art. 76 ust. 2 i 3. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się tylko z ważnych przyczyn służbowych lub innych dotyczących ukaranego i na czas określony. 5. Przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 4, organ orzekający może odwołać odroczenie, przerwanie albo rozłożenie na raty wykonania ukarania, jeżeli: 1) przestały występować przyczyny, o których mowa w ust. 4; 2) ukarany uchybił terminowi płatności choćby jednej raty, chyba że wykaże on, że nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych."}
{"id":"2003_2276_79","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 79. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób wykonywania kar i środków dyscyplinarnych, w szczególności z uwzględnieniem trybu zarządzania oraz orzekania w sprawach ich wykonania, a także postępowania przy wykonywaniu poszczególnych kar i środków dyscyplinarnych, 2) warunki tworzenia pomieszczeń, w których przebywają ukarani karą aresztu izolacyjnego, podczas odbywania tej kary, oraz warunki, jakim powinny one odpowiadać, z uwzględnieniem rozmieszczenia tych pomieszczeń w izbach zatrzymań, organów wojskowych uprawnionych do tworzenia i znoszenia tych pomieszczeń, obowiązku zawiadamiania o tym wojskowego sądu garnizonowego i wojskowego prokuratora garnizonowego, warunków lokalizacji i wyposażenia tych pomieszczeń, szczegółowych warunków, jakim powinny odpowiadać te pomieszczenia, w szczególności zapewniających wymaganą minimalną powierzchnię, oraz warunków wydzielania i lokalizacji pomieszczeń, w których przebywają ukarani karą aresztu izolacyjnego, podczas odbywania tej kary – dostosowując przepisy określone w pkt 1 i 2 do warunków pełnienia czynnej służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych. Rozdział 3 Koszty postępowania dyscyplinarnego"}
{"id":"2003_2276_8","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 8. 1. Do biegu terminu określonego w ustawie nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. 2. Jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach, koniec terminu przypada na dzień miesiąca, który odpowiada początkowemu dniowi terminu; jeżeli w miesiącu nie ma takiego dnia, koniec terminu przypada w ostatnim dniu tego miesiąca. 3. Jeżeli termin upływa w dniu ustawowo wolnym od pracy, koniec terminu przypada na najbliższy dzień roboczy. 4. Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało: 1) złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej lub w kierownictwie instytucji cywilnej, w której pełni służbę; 2) złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu; 3) złożone przez członka załogi polskiego okrętu wojennego dowódcy okrętu; 4) złożone w polskim urzędzie konsularnym; 5) nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego. 5. Pismo omyłkowo wniesione przed upływem terminu do niewłaściwego organu w postępowaniu dyscyplinarnym uważa się za wniesione z zachowaniem terminu. 6. Organ orzekający lub odwoławczy odmawia przyjęcia pisma wniesionego po terminie lub przez osobę nieuprawnioną, a także wspólnie przez obwinionych."}
{"id":"2003_2276_80","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 80. 1. Kosztami postępowania dyscyplinarnego są wydatki, które ponosi Skarb Państwa w związku z postępowaniem dyscyplinarnym. 2. Wydatkami Skarbu Państwa związanymi z postępowaniem dyscyplinarnym są w szczególności wydatki z tytułu: 1) doręczania wezwań i innych pism; 2) sprowadzenia obwinionego; 3) przejazdu osób; 4) oględzin, opinii i tłumaczeń. 3. Skarb Państwa nie ponosi wydatków obwinionego związanych z postępowaniem dyscyplinarnym, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W przypadku uniewinnienia lub umorzenia postępowania dyscyplinarnego obwinionemu przysługuje zwrot uzasadnionych i udokumentowanych wydatków poniesionych w tym postępowaniu. 5. W przypadku uniewinnienia obwinionego od niektórych zarzucanych mu przewinień dyscyplinarnych albo umorzenia postępowania dyscyplinarnego co do niektórych przewinień dyscyplinarnych, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w części uniewinniającej lub umarzającej. 6. Roszczenie z tytułu wydatków, o których mowa w ust. 4 i 5, ulega przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie dyscyplinarne. Rozdział 4 Likwidacja skutków uchylonych lub zmienionych prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych"}
{"id":"2003_2276_81","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 81. Jeżeli orzeczenie o ukaraniu zostało: 1) uchylone – skutki, jakie to orzeczenie wywołało, ulegają uchyleniu w całości, z zastrzeżeniem art. 82; 2) zmienione – skutki, jakie to orzeczenie wywołało, ulegają uchyleniu w zmienionej części."}
{"id":"2003_2276_82","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 82. 1. W razie uchylenia orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa: 1) w art. 24 pkt 7: a) ukaranego ponownie powołuje się do czynnej służby wojskowej, na jego wniosek złożony nie później niż w terminie czternastu dni od dnia doręczenia mu orzeczenia o uchyleniu orzeczenia o wymierzeniu tej kary, jeżeli ukarany spełnia wymagania w zakresie wieku oraz zdolności fizycznej i psychicznej do tej służby, a w przypadku okresowej służby wojskowej również jeżeli istnieją nadal potrzeby powołania do tej służby, b) ukaranemu wypłaca się uposażenie utracone wskutek kary dyscyplinarnej, należne: – żołnierzowi zawodowemu na zajmowanym stanowisku służbowym, według stawek obowiązujących w dniu uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od tego dnia do dnia wypłaty, nie później jednak niż do dnia zaistnienia podstawy zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, – kandydatowi na żołnierza zawodowego albo żołnierzowi pełniącemu służbę przygotowawczą albo okresową służbę wojskową, według stawek obowiązujących w dniu uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od tego dnia do dnia wypłaty; 2) w art. 24 pkt 5 – ukaranemu: a) przysługuje wyznaczenie na dotychczas zajmowane stanowisko służbowe, a w razie braku takiej możliwości - wyznaczenie na stanowisko służbowe zaszeregowane do tego samego stopnia etatowego i grupy uposażenia; w przypadku wyznaczenia na stanowisko służbowe o niższej grupie uposażenia, żołnierzowi zachowuje się na czas zajmowania tego stanowiska grupę uposażenia, do której zaszeregowane było stanowisko służbowe, z którego żołnierz został odwołany, b) wyrównuje się uposażenie w wysokości różnicy między uposażeniem, jakie przysługiwałoby na stanowisku służbowym zajmowanym przed odwołaniem, a uposażeniem przysługującym na stanowisku służbowym przed uchyleniem orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu tej kary do dnia wypłaty wyrównania; 3) w art. 24 pkt 3 – ukaranemu wypłaca się kwotę odpowiadającą kwocie kary pieniężnej, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia, w którym dokonano potrącenia kwoty kary pieniężnej, do dnia wypłaty. 2. W razie uchylenia orzeczenia o wymierzeniu środka dyscyplinarnego zobowiązania do wykonania dodatkowych zadań służbowych – ukaranemu przysługuje dodatkowy czas wolny od służby w wymiarze równym wykonanemu środkowi, na zasadach i w trybie określonych w przepisach o czasie służby żołnierzy. 3. Ukaranego żołnierza, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ponownie powołuje się, na jego wniosek, do pełnienia : 1) zawodowej służby wojskowej i wyznacza na dotychczas zajmowane stanowisko służbowe lub, jeżeli to nie jest możliwe, na inne, zaszeregowane do tego samego stopnia etatowego i grupy uposażenia lub z jej zachowaniem na czas zajmowania tego stanowiska przez żołnierza, albo przenosi się go do rezerwy kadrowej; 2) okresowej służby wojskowej, jeżeli istnieją nadal potrzeby powołania do tej służby, po zawarciu z nim kontraktu i nadaniu przydziału kryzysowego na dotychczas zajmowane stanowisko służbowe lub, jeżeli to nie jest możliwe, na inne, zaszeregowane do tego samego stopnia etatowego; 3) służby kandydackiej albo do służby przygotowawczej, z zachowaniem nabytych w służbie uprawnień i możliwości kontynuowania studiów lub nauki od etapu, na jakim ją przerwał, jeżeli spełnia on warunki powołania do służby kandydackiej albo służby przygotowawczej. 4. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a, nie nastąpiło ponowne powołanie do zawodowej służby wojskowej lub wyznaczenie na stanowisko służbowe, data zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej nie ulega zmianie, przy czym uznaje się, że zwolnienie tego żołnierza nastąpiło w drodze wypowiedzenia stosunku służbowego dokonanego przez właściwy organ. 5. W razie braku możliwości ponownego powołania do służby kandydackiej albo do służby przygotowawczej, ukaranemu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje wypłata utraconej wskutek kary dyscyplinarnej części uposażenia, według stawek obowiązujących w dniu uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od tego dnia do dnia wypłaty, nie dłużej jednak niż do dnia upływu programowego czasu odpowiednio studiów w uczelni wojskowej lub nauki w szkole podoficerskiej albo w centrum lub w ośrodku szkolenia. 6. Należności pieniężne, o których mowa w ust. 1 i 5, wraz z odsetkami ustawowymi wypłaca żołnierzowi organ finansowy odpowiednio jednostki wojskowej lub instytucji cywilnej, w której aktualnie pełni on służbę wojskową, a osobie zwolnionej z czynnej służby wojskowej - szef wojewódzkiego sztabu wojskowego właściwy terytorialnie dla organu, który orzekł o wzruszeniu prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego. 7. Przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio w razie zmiany prawomocnego orzeczenia i uniewinnienia, odstąpienia od ukarania albo wymierzenia w całości lub w części łagodniejszego rodzaju kary, której obwiniony nie powinien był ponieść. 8. W sprawach, o których mowa w ust. 1–3, 5 i 7, orzeka organ, który uchylił lub zmienił prawomocne orzeczenie dyscyplinarne o ukaraniu. 9. Od orzeczenia w sprawach, o których mowa w ust. 1–3, 5 i 7, ukaranemu przysługuje odwołanie na zasadach i w trybie określonych w art. 63–69. 10. W razie uniewinnienia ukaranego żołnierza, wobec którego zastosowano środek dyscyplinarny podania informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób, organ orzekający w pierwszej instancji niezwłocznie podaje informację o uniewinnieniu tego żołnierza w ten sam sposób, w jaki wykonano środek dyscyplinarny. Rozdział 5 Dokumentacja i ewidencja dyscyplinarna oraz zatarcie ukarania"}
{"id":"2003_2276_83","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 83. 1. Dokumentację dyscyplinarną stanowią: 1) dokumenty dotyczące wyróżniania; 2) dokumenty dotyczące odmowy wszczęcia postępowania dyscyplinarnego; 3) akta postępowania dyscyplinarnego; 4) dokumenty dotyczące nieprzyjęcia odwołania; 5) dokumenty dotyczące wykonania ukarania oraz likwidacji skutków ukarania, a także wcześniejszego zatarcia ukarania; 6) dokumenty dotyczące sprawy o wzruszenie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego; 7) dokumenty dotyczące zastosowania dyscyplinarnych środków zapobiegawczych; 8) inne dokumenty związane z reagowaniem dyscyplinarnym. 2. Do akt postępowania dyscyplinarnego dołącza się dokumenty związane z postępowaniem dyscyplinarnym, w szczególności wymienione w ust. 1 pkt 4–7. 3. Zaginioną lub zniszczoną w całości albo w części dokumentację dyscyplinarną odtwarza się w zakresie niezbędnym do kontynuowania lub rozstrzygnięcia sprawy."}
{"id":"2003_2276_84","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 84. 1. Ewidencja dyscyplinarna obejmuje: 1) ewidencję wyróżnień w formie karty wyróżnień żołnierza; 2) ewidencję ukarań dyscyplinarnych w formie karty ukarania żołnierza; 3) ewidencję postępowań dyscyplinarnych w formie rejestru postępowań dyscyplinarnych; 4) informacje o wypadkach wynikłych z naruszenia prawa przez żołnierzy, rodzajach naruszeń dyscypliny wojskowej, objęciu żołnierzy dyscyplinarnymi i karnymi środkami zapobiegawczymi, a także o rodzajach ukarań żołnierzy oraz wykonaniu tych ukarań, zawierające również dane określone w ust. 3 pkt 1. 2. W karcie wyróżnień żołnierza zamieszcza się: 1) dane wyróżnionego: a) stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca, numer ewidencyjny PESEL, b) oznaczenie ostatnio zajmowanego stanowiska służbowego oraz rodzaju pełnionej służby wojskowej, c) oznaczenie jednostki wojskowej lub instytucji cywilnej, w której pełni on służbę wojskową albo pełnił ją przed zwolnieniem z tej służby, d) oznaczenie pododdziału lub komórki wewnętrznej, w której zajmuje on stanowisko służbowe; 2) opis zasługi będącej podstawą bądź warunkiem udzielenia wyróżnienia; 3) informację o rodzaju udzielonego wyróżnienia, z wyjątkiem informacji o udzieleniu wyróżnienia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1; 4) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego, który udzielił wyróżnienia; 5) numer i datę wydania rozkazu lub decyzji oraz oznaczenie organu je wydającego, w których stwierdzono udzielenie wyróżnienia; 6) adnotacje o realizacji wyróżnienia udzielonego żołnierzowi, zapoznaniu żołnierza z kartą wyróżnień, a także podpis osoby dokonującej wpisu w karcie wyróżnień. 3. W karcie ukarania żołnierza zamieszcza się: 1) dane ukaranego: a) stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca, numer ewidencyjny PESEL, b) oznaczenie ostatnio zajmowanego stanowiska służbowego oraz rodzaju pełnionej służby wojskowej, c) oznaczenie pododdziału lub komórki wewnętrznej, w której zajmuje on stanowisko służbowe; 2) oznaczenie organu dyscyplinarnego, który wydał prawomocne orzeczenie o ukaraniu; 3) datę wydania prawomocnego orzeczenia o ukaraniu; 4) oznaczenie przewinienia dyscyplinarnego; 5) informację o rodzaju i wymiarze orzeczonej kary dyscyplinarnej lub zastosowanego środka dyscyplinarnego albo środków dyscyplinarnych; 6) dane o wykonaniu ukarania albo termin warunkowego zawieszenia wykonania ukarania oraz termin przedawnienia się wykonania ukarania; 7) termin zatarcia ukarania, o którym mowa w art. 86 ust. 1 lub 2; 8) adnotację o niewniesieniu sprzeciwu przez ukaranego do orzeczenia w przypadku prowadzenia postępowania dyscyplinarnego w trybie uproszczonym. 4. W rejestrze postępowań dyscyplinarnych zamieszcza się dane obwinionego żołnierza w zakresie określonym w ust. 3 pkt 1 i informacje o przebiegu kolejnych etapów postępowania dyscyplinarnego, organach, które orzekały w tym postępowaniu, udziale rzecznika dyscyplinarnego oraz wydanym prawomocnym orzeczeniu dyscyplinarnym, a także adnotacje o obiegu akt postępowania dyscyplinarnego. 5. Ewidencja dyscyplinarna obejmująca dane, o których mowa w ust. 1, może być prowadzona przez uprawnione do tego osoby, również w formie zbioru danych przetwarzanych w systemie teleinformatycznym. 6. Kartę wyróżnień żołnierza i kartę ukarania żołnierza: 1) prowadzi i przechowuje w jednostce wojskowej lub w instytucji cywilnej: a) dowódca kompanii albo samodzielnego plutonu albo równorzędnych im pododdziałów – dla podporządkowanych żołnierzy, b) osoba wyznaczona przez dowódcę jednostki wojskowej do prowadzenia spraw kadrowych – dla pozostałych żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w danej jednostce wojskowej oraz wykonujących zadania służbowe w tej jednostce wojskowej żołnierzy będących w rezerwie kadrowej albo w dyspozycji, z zastrzeżeniem pkt 2–4, c) osoba wyznaczona przez kierownika instytucji cywilnej do prowadzenia spraw kadrowych – dla żołnierzy pełniących służbę wojskową w instytucji cywilnej; 2) będącego dowódcą jednostki wojskowej – prowadzi i przechowuje osoba wyznaczona do prowadzenia spraw kadrowych przez dowódcę nadrzędnej jednostki organizacyjnej; 3) Narodowych Sił Rezerwowych – prowadzi i przechowuje się w sposób określony w pkt 1 w jednostce wojskowej, w której żołnierz posiada nadany przydział kryzysowy; 4) pełniącego inny rodzaj służby wojskowej lub służbę w innych strukturach niż wymienione w pkt 1–3 prowadzą i przechowują osoby określone w przepisach wydanych na podstawie art. 85. 7. W dowództwach jednostek wojskowych oraz w nadrzędnych organach wojskowych w celu prawidłowego rozstrzygania spraw dyscyplinarnych, wykonywania ukarań oraz sprawowania nadzoru nad ich wykonywaniem, a także w sprawach wzruszania prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych, jak również dokonywania analiz i ocen stanu dyscypliny i realizacji zadań związanych z jej kształtowaniem, przetwarza się dane i informacje zawarte w ewidencji dyscyplinarnej, w zakresie dotyczącym podporządkowanych żołnierzy. 8. W nadrzędnych organach wojskowych oraz w komórce organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw dyscypliny wojskowej gromadzi się również dane statystyczne oparte w szczególności na informacjach, o których mowa w ust. 1, niezbędne do dokonywania okresowych analiz i ocen stanu dyscypliny wojskowej oraz realizacji zadań związanych z jej kształtowaniem. 9. Ewidencję dyscyplinarną, o której mowa w ust. 1 pkt 2–4, prowadzi się w okresie pełnienia przez żołnierzy czynnej służby wojskowej, z wyjątkiem danych o ukaraniu karą dyscyplinarną, o której mowa w art. 24 pkt 7, oraz środka dyscyplinarnego, jeżeli został orzeczony wraz z tą karą. 10. Osobami oraz organami wojskowymi posiadającymi dostęp do dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej w zakresie: 1) danych o żołnierzach i informacji, o których mowa w pkt 2, niezbędnych do przeprowadzenia czynności związanych z postępowaniem dyscyplinarnym, wydaniem postanowienia lub orzeczenia w tym postępowaniu, wykonania orzeczenia dyscyplinarnego, likwidacji skutków uchylonego lub zmienionego prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego, a także dokonywania ocen dyscypliny żołnierzy – są organy orzekające, wyżsi przełożeni dyscyplinarni, rzecznicy dyscyplinarni uczestniczący w danym postępowaniu dyscyplinarnym oraz odpowiednio osoby i organy wojskowe, o których mowa w ust. 5–8; 2) informacji statystycznych i opisowych, z wyjątkiem danych osobowych – są podmioty, w których zakresie działania należy dokonywanie analiz i ocen dyscypliny wojskowej, a także osoby i instytucje podejmujące działania służące przestrzeganiu porządku prawnego."}
{"id":"2003_2276_85","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 85. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej, w tym: 1) szczegółowe warunki i tryb prowadzenia ewidencji wyróżnień, wzór rozkazu lub decyzji, w których stwierdza się udzielenie wyróżnienia, wzór karty wyróżnień żołnierza oraz sposób zapoznawania z nią wyróżnionego żołnierza, a także okres jej przechowywania, w tym także po zwolnieniu żołnierza z czynnej służby wojskowej; 2) kategorie osób: a) uprawnionych do prowadzenia ewidencji dyscyplinarnej oraz gromadzenia lub przetwarzania danych i informacji, o których mowa w art. 84, b) obowiązanych do odtworzenia dokumentacji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 83 ust. 1, sposób jej odtworzenia, a także prostowania błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych pomyłek; 3) formy i wzory: a) dokumentacji dyscyplinarnej, w tym wzory wniosków i formularzy dotyczących postępowania dyscyplinarnego, dyscyplinarnych środków zapobiegawczych oraz badań albo braku możliwości ich przeprowadzenia, a także sposób dokumentowania tych czynności, b) dokumentów stosowanych w ewidencji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 84 ust. 1 pkt 2–4, sposób ich prowadzenia oraz okres przechowywania; 4) zasady obiegu, okres przechowywania, sposób brakowania lub archiwizowania dokumentacji dyscyplinarnej. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności uwzględnić warunki zapewniające ochronę przed nieuprawnionym ujawnieniem danych zawartych w dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej, dostosowując wymogi określone w pkt 1–4 do warunków pełnienia czynnej służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych."}
{"id":"2003_2276_86","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 86. 1. Zatarcie ukarania, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, następuje z mocy prawa w przypadku: 1) upływu roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu; 2) upływu orzeczonego okresu próby, o którym mowa w art. 23 ust. 2, jeżeli wykonanie kary nie zostało zarządzone; 3) zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej, nie wcześniej jednak niż po wykonaniu kary pieniężnej oraz środków dyscyplinarnych zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody lub podania informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób. 2. Zatarcie ukarania z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 3, dotyczy wszystkich kar i środków dyscyplinarnych, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Jeżeli w okresie roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu żołnierza, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nastąpiło skazanie przez sąd wojskowy, warunkowe umorzenie postępowania karnego lub ukaranie w postępowaniu dyscyplinarnym, zatarcie ukarania nie może nastąpić przed upływem osiemnastu miesięcy od dnia uprawomocnienia się ostatniego orzeczenia. 4. W razie wymierzenia żołnierzowi kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 24 pkt 7, oraz środka dyscyplinarnego, jeżeli został orzeczony wraz z tą karą, ukaranie to ulega zatarciu po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu. 5. Z chwilą zatarcia ukarania orzeczoną prawomocnie karę dyscyplinarną lub środek dyscyplinarny uważa się za niebyłe, a kartę ukarania żołnierza niszczy się. 6. Zatarcie ukarania nie likwiduje skutków wykonania kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego. DZIAŁ V PRZEPISY SZCZEGÓLNE"}
{"id":"2003_2276_87","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 87. W czasie pełnienia służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych: 1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może polecić wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec żołnierza pełniącego służbę lub wykonującego zadania służbowe w tych warunkach; 2) jeżeli udział obwinionego albo ukaranego podczas rozpatrywania lub rozpoznawania jego sprawy dyscyplinarnej jest niemożliwy lub szczególnie utrudniony, orzeczenie dyscyplinarne lub postanowienie w tej sprawie można wydać bez jego udziału; przepisu nie stosuje się przy wymierzaniu kar dyscyplinarnych, o których mowa w art. 24 pkt 7 i art. 88; 3) można odstąpić od wykonywania czynności lub sporządzania dokumentów, których wykonanie lub sporządzenie jest niemożliwe albo szczególnie utrudnione; przepisu nie stosuje się, jeżeli nieprzeprowadzenie czynności albo brak dokumentów może spowodować ograniczenie prawa do obrony obwinionego żołnierza; 4) czynności zastrzeżone w ustawie dla rzecznika dyscyplinarnego może wykonywać inny żołnierz wyznaczony przez przełożonego dyscyplinarnego."}
{"id":"2003_2276_88","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 88. 1. W warunkach, o których mowa w art. 87, żołnierzom można wymierzyć karę aresztu izolacyjnego. 2. Karę aresztu izolacyjnego wymierza się na okres od siedmiu do czternastu dni. 3. W czasie odbywania kary, o której mowa w ust. 1, ukarany przebywa w wydzielonym pomieszczeniu izby zatrzymań, a ponadto ma obowiązek wykonywać zadania służbowe, w wymiarze do ośmiu godzin dziennie. W okresie wykonywania tej kary żołnierz ma ograniczoną możliwość korespondencji, korzystania z aparatów telefonicznych oraz innych środków łączności przewodowej i bezprzewodowej, posiadania przedmiotów, a także przyjmowania odwiedzin. 4. Żołnierzowi, wobec którego orzeczono prawomocnie karę, o której mowa w ust. 1, za okres ukarania potrąca się od najbliższego terminu płatności połowę ostatnio otrzymanego uposażenia zasadniczego oraz dodatków o charakterze stałym. 5. Karę aresztu izolacyjnego orzeka wojskowy sąd garnizonowy, na wniosek przełożonego dyscyplinarnego zajmującego stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej. Przepis art. 23 stosuje się odpowiednio. 6. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji o ukaraniu karą aresztu izolacyjnego, może odroczyć albo przerwać wykonanie tej kary. 7. Wydane przez sąd zarządzenie wykonania kary aresztu izolacyjnego umieszcza się w rozkazie lub decyzji dowódcy jednostki wojskowej albo kierownika instytucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę, określając miejsce i termin wykonania kary. 8. Karę aresztu izolacyjnego wobec ukaranego nią żołnierza wykonuje obsługa izby zatrzymań w jednostkach organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej, w jednostkach wojskowych poza granicami państwa i na okrętach wojennych. 9. Jeżeli sąd, stwierdzając winę, nie znajduje podstaw do wymierzenia kary aresztu izolacyjnego, przekazuje sprawę do ukarania dyscyplinarnego przełożonemu dyscyplinarnemu zajmującemu stanowisko służbowe nie niższe niż dowódcy jednostki wojskowej albo kierownika instytucji cywilnej. 10. Odwołanie od orzeczenia wojskowego sądu garnizonowego rozpoznaje wojskowy sąd okręgowy. 11. Do wzruszenia prawomocnego orzeczenia uprawniony jest wojskowy sąd okręgowy. 12. W razie uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego, ukaranemu przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, które stosuje się odpowiednio, oraz zwrot potrąconej części uposażenia, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia, w którym uposażenie było wymagalne, do dnia wypłaty. DZIAŁ VI PRZEPISY ZMIENIAJĄCE, PRZEJŚCIOWE, DOSTOSOWUJĄCE I KOŃCOWE Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_2276_89","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 89. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.[6])) uchyla się art. 63b."}
{"id":"2003_2276_9","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 9. W kwestiach nieuregulowanych w ustawie w sprawach dyscyplinarnych w postępowaniu przed sądem wojskowym stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[4])). DZIAŁ II WYRÓŻNIANIE"}
{"id":"2003_2276_90","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 90. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756 oraz z 2008 r. Nr 141, poz. 888) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33 w § 4 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) działanie pod wpływem alkoholu, środka odurzającego lub innej podobnie działającej substancji lub środka;”; 2) w art. 51 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 ma charakter chuligański lub sprawca dopuszcza się go, będąc pod wpływem alkoholu, środka odurzającego lub innej podobnie działającej substancji lub środka, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”; 3) w art. 70 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi zachowania trzeźwości znajduje się w stanie po użyciu alkoholu, środka odurzającego lub innej podobnie działającej substancji lub środka i podejmuje w tym stanie czynności zawodowe lub służbowe.”."}
{"id":"2003_2276_91","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 91. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39 oraz z 2009 r. Nr 1, poz. 4, Nr 26, poz. 156 i 157 i Nr 56, poz. 459) art. 114 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przewidziane w art. 71 zawieszenie w czynnościach służbowych prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, będących oficerami, pociąga za sobą skutki zawieszenia na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr ..., poz. ...) oraz ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.”."}
{"id":"2003_2276_92","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 92. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.[7])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 323 § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Żołnierze innej służby niż zasadnicza odbywają karę ograniczenia wolności, pozostając w określonym miejscu w dyspozycji przełożonego w czasie od zakończenia zajęć służbowych przez 4 godziny 2 dni w tygodniu. Sąd może również orzec potrącenie od 5 do 15% miesięcznego zasadniczego uposażenia na wskazany cel społeczny.”; 2) art. 338 otrzymuje brzmienie: „Art. 338. § 1. Żołnierz, który co najmniej dwukrotnie w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania albo samowolnie poza nimi pozostaje w wymiarze nieprzekraczającym jednorazowo 48 godzin, podlega karze ograniczenia wolności. § 2. Żołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania albo samowolnie poza nimi pozostaje przez okres powyżej 48 godzin, nie dłużej jednak niż przez okres 7 dni, podlega karze ograniczenia wolności, karze aresztu wojskowego do roku albo pozbawienia wolności do roku. § 3. Żołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania albo samowolnie poza nimi pozostaje przez okres powyżej 7 dni, podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 i 2 następuje na wniosek dowódcy jednostki wojskowej.”."}
{"id":"2003_2276_93","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 93. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 659 otrzymuje brzmienie: „Art. 659. § 1. W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek dowódcy jednostki wojskowej uprawnienia pokrzywdzonego lub instytucji określone w art. 306, a w wypadku przewidzianym w art. 330 § 2 – również określone w art. 55 § 1, przysługują temu dowódcy. § 2. Uprawnienia i obowiązki dowódcy jednostki wojskowej przysługują odpowiednio kierownikowi instytucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.”; 2) art. 671 otrzymuje brzmienie: „Art. 671. § 1. Udział obrońcy w rozprawie głównej przeciwko żołnierzowi odbywającemu zasadniczą służbę wojskową albo pełniącemu służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego jest obowiązkowy przed wszystkimi sądami wojskowymi. § 2. Udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy przed wszystkimi sądami wojskowymi w sprawie przeciwko żołnierzowi oskarżonemu o przestępstwo popełnione w związku z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych poza granicami państwa. § 3. Udział obrońcy w posiedzeniu sądu wojskowego przeciwko osobom wymienionym w § 1 i 2 jest obowiązkowy również w wypadkach przewidzianych w art. 339 § 1 pkt 2 i 3. § 4. Udział obrońcy w rozprawie głównej przeciwko innemu oskarżonemu niż wymieniony w § 1 jest obowiązkowy przed wojskowym sądem okręgowym, jeżeli zachodzi wypadek przewidziany w art. 654 § 1 pkt 2. § 5. W wypadkach określonych w § 1-4 stosuje się odpowiednio art. 81.”."}
{"id":"2003_2276_94","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 94. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848, Nr 214, poz. 1344 i Nr 237, poz. 1651) po art. 86 dodaje się art. 86a w brzmieniu: „Art. 86a. § 1. Ściganie wykroczenia popełnionego przez żołnierza, o którym mowa w art. 10 § 1 pkt 1, następuje na żądanie dowódcy jednostki wojskowej lub kierownika instytucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę wojskową, z zastrzeżeniem § 3 i 4. § 2. W razie odstąpienia od żądania ścigania wykroczenia dowódca jednostki wojskowej lub kierownik instytucji cywilnej, wszczyna wobec sprawcy tego czynu postępowanie dyscyplinarne albo wydaje polecenie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, bądź występuje z wnioskiem w tej sprawie do innego przełożonego dyscyplinarnego. § 3. W przypadku popełnienia przez żołnierza wykroczenia, za które można orzec albo orzeka się środki karne zakazu prowadzenia pojazdów, przepadku przedmiotów lub nawiązki, nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, a stosuje się przepis art. 86 § 1. § 4. W czasie pełnienia służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych, jak również w warunkach, o których mowa w art. 10 § 1 pkt 1 lit. c, w stosunku do żołnierza, który popełnił wykroczenie, stosuje się wyłącznie § 2.”."}
{"id":"2003_2276_95","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 95. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 2 po pkt 17 dodaje się pkt 17a w brzmieniu: „17a) przyjmowanie i zwalnianie z izby zatrzymań osób, o których mowa w art. 26a, oraz prowadzenie ich ewidencji, przechowywanie dokumentów dotyczących pobytu tych osób w izbach zatrzymań oraz ich rzeczy osobistych, złożonych do depozytu, a także nadzorowanie osób przebywających w izbach zatrzymań;”; 2) uchyla się art. 26; 3) dodaje się art. 26a w brzmieniu: „Art. 26a. 1. W izbach zatrzymań umieszcza się zatrzymanych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4, osadzonych na podstawie przepisów o dyscyplinie wojskowej, wykonujących karę aresztu izolacyjnego oraz tymczasowo aresztowanych lub skazanych na podstawie przepisów karnych. 2. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarządzenia, tworzy i likwiduje izby zatrzymań w jednostkach organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej, w jednostkach wojskowych poza granicami państwa i na okrętach wojennych, z uwzględnieniem struktury i rozmieszczenia Sił Zbrojnych. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki tworzenia i likwidacji izb zatrzymań, z uwzględnieniem rozmieszczenia izb zatrzymań, organów wojskowych uprawnionych do ich tworzenia i likwidacji, obowiązku zawiadamiania o tym wojskowego sądu garnizonowego i wojskowego prokuratora garnizonowego, warunków lokalizacji izb zatrzymań; 2) warunki, jakim powinny odpowiadać izby zatrzymań, z uwzględnieniem ich, budowy i wyposażenia, w szczególności zapewniających wymaganą minimalną powierzchnię pomieszczeń izb zatrzymań, warunków lokalizacji pomieszczeń izb zatrzymań; 3) skład, uprawnienia i obowiązki obsługi izby zatrzymań, z uwzględnieniem możliwości stosowania przez obsługę izby zatrzymań środków przymusu bezpośredniego w przypadkach i na zasadach określonych w art. 23 i 42 oraz używania broni palnej w przypadkach i na zasadach określonych w art. 23 i 43; 4) organy uprawnione do kontrolowania izb zatrzymań, z uwzględnieniem zakresu tej kontroli; 5) warunki i sposób prowadzenia oraz zasady obiegu, okres przechowywania, sposób archiwizowania lub brakowania ewidencji i dokumentacji dotyczącej osób umieszczonych w izbie zatrzymań, a także formy i wzory tej ewidencji i dokumentacji; 6) warunki oraz organizację umieszczania w izbie zatrzymań osób, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem czynności dokonywanych wobec tych osób przez obsługę izby zatrzymań. 4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, należy również uwzględnić konieczność dostosowania jego przepisów do warunków pełnienia czynnej służby wojskowej po ogłoszeniu mobilizacji, w stanach nadzwyczajnych, w czasie wojny, a także podczas wykonywania zadań służbowych w strefie działań wojennych oraz w przypadku użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, jak również udziału w akcjach humanitarnych, poszukiwawczych lub ratowniczych.”; 4) w art. 45 w ust. 1 w pkt 2 dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) dyżurny parku sprzętu technicznego.”; 5) w art. 46 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) wykonywanie czynności przewidzianych dla wojskowych organów porządkowych w przepisach o postępowaniu karnym, karnym skarbowym, karnym wykonawczym i cywilnym oraz w przepisach o dyscyplinie wojskowej, a także o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.”. Rozdział 2 Przepisy przejściowe i dostosowujące"}
{"id":"2003_2276_96","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 96. 1. Jeżeli przewinienie dyscyplinarne zostało popełnione przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach określonych w ustawie, chyba że przepisy dotychczasowe są względniejsze; 2) w przypadku gdy zostało wydane nieprawomocne orzeczenie w pierwszej instancji, postępowanie dyscyplinarne prowadzi się do jego zakończenia według przepisów dotychczasowych; 3) w przypadku gdy zostało wydane prawomocne orzeczenie, postępowanie dyscyplinarne w sprawie jego wzruszenia prowadzi się według przepisów ustawy. 2. W stosunku do żołnierza zawieszonego w czynnościach służbowych lub osadzonego w izbie zatrzymań przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy ustawy. 3. Po wejściu w życie ustawy nie wykonuje się kar dyscyplinarnych nieprzewidzianych w ustawie. 4. Kary i środki dyscyplinarne niewykonane przed dniem wejścia w życie ustawy podlegają wykonaniu według przepisów ustawy. 5. Kadencja rzeczników dyscyplinarnych wyznaczonych przed dniem wejścia w życie ustawy wygasa z dniem wyznaczenia nowych rzeczników dyscyplinarnych na podstawie ustawy. 6. Do żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową po dniu 1 stycznia 2010 r. przepisy ustawy stosuje się odpowiednio jak wobec żołnierzy zawodowych. Rozdział 3 Przepisy końcowe"}
{"id":"2003_2276_97","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 97. Traci moc: 1) art. 44 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17 i z 1997 r. Nr 117, poz. 753); 2) ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 179, poz. 1750, z 2007 r. Nr 176, poz. 1242 oraz z 2009 r. Nr 114, poz. 957)."}
{"id":"2003_2276_98","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej[1]) DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE","text":"Art. 98. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, ustawę z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 180, poz. 1109, Nr 206, poz. 1288, Nr 208, poz. 1308 i Nr 223, poz. 1458 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120 i Nr 97, poz. 801. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 66, poz. 469, z 2006 r. Nr 120, poz. 826, z 2007 r. Nr 7, poz. 47 i Nr 82, poz. 558 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 63, poz. 520, Nr 92, poz. 753 i Nr 98, poz. 817. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651 oraz z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 127, poz. 1051 i Nr 144, poz. 1178. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 171, poz. 1058, Nr 220, poz. 1420 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101, Nr 65, poz. 545, Nr 91, poz. 742 i Nr 157, poz. 1241. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 180, poz. 1109, Nr 206, poz. 1288, Nr 208, poz. 1308 i Nr 223, poz. 1458 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120, Nr 97, poz. 801 i Nr 161, poz. 1278. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344 oraz z 2009 r. Nr 62, poz. 504 i Nr 63, poz. 533. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651 oraz z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051 i Nr 144, poz. 1178. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 171, poz. 1800 i Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 104, poz. 711, z 2007 r. Nr 176, poz. 1242 oraz z 2009 r. Nr 85, poz. 716 i Nr 157, poz. 1241."}
{"id":"2003_2277_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych”; 2) dodaje się art. 1a–1d w brzmieniu: „Art. 1a. Ustawa określa: 1) zasady sprawowania szczególnych form nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych nad Policją, Strażą Graniczną, Biurem Ochrony Rządu oraz Państwową Strażą Pożarną, zwanego dalej „nadzorem”; 2) zadania Inspektora Nadzoru Wewnętrznego; 3) organizację i tryb działania Biura Nadzoru Wewnętrznego, zwanego dalej „Biurem”."}
{"id":"2003_2277_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260 i 1926) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 80c w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego;”; 2) w art. 100c w ust. 1 po pkt 5a dodaje się pkt 5b w brzmieniu: „5b) Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego;”."}
{"id":"2003_2277_11","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, 648, 768, 935, 1428 i 1537) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 297 w § 1 w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: „9) Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego – w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w art. 11a ust. 3 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[16])).”; 2) w art. 298 pkt 5b otrzymuje brzmienie: „5b) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Biuru Nadzoru Wewnętrznego, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej i ich posiadającym pisemne upoważnienie funkcjonariuszom lub żołnierzom, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub ich wykrycia, ustalenia sprawców i uzyskania dowodów albo ujawnienia mienia zagrożonego przepadkiem;”."}
{"id":"2003_2277_11b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11b. 1. Inspektora Nadzoru Wewnętrznego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 2. Zastępcę Inspektora Nadzoru Wewnętrznego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego. 3. Powoływanym Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego i zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego minister właściwy do spraw wewnętrznych ustala wynagrodzenie, a w przypadku oddelegowania na te stanowiska funkcjonariusza zalicza, do celów obliczenia uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących w trakcie oddelegowania, stanowisko służbowe do odpowiedniej grupy zaszeregowania oraz ustala stopień etatowy, stosownie do zaszeregowania stanowiska służbowego, i ustala wysokość należnych dodatków do uposażenia. 4. Regulamin organizacyjny Biura ustala, w drodze zarządzenia, minister właściwy do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2003_2277_11c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11c. Inspektorem Nadzoru Wewnętrznego lub zastępcą Inspektora Nadzoru Wewnętrznego może być osoba, która: 1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie; 2) korzysta z pełni praw publicznych; 3) jest nieskazitelnego charakteru; 4) ze względu na posiadane kwalifikacje i praktykę zawodową daje rękojmię należytego wykonywania zadań; 5) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 6) spełnia wymagania określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych w zakresie dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „ściśle tajne”; 7) posiada wyższe wykształcenie; 8) nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ani też nie była sędzią, który orzekając uchybił godności urzędu, sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej."}
{"id":"2003_2277_11d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11d. 1. Odwołanie Inspektora Nadzoru Wewnętrznego albo zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego z zajmowanego stanowiska następuje w przypadku: 1) rezygnacji z zajmowanego stanowiska; 2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa; 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 4) utraty predyspozycji niezbędnych do zajmowania stanowiska; 5) wykonywania czynności lub zajęć pozostających w kolizji z pełnionymi obowiązkami lub podważających zaufanie do jego niezależności bądź bezstronności. 2. Odwołanie Inspektora Nadzoru Wewnętrznego albo zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego może nastąpić w przypadku niewykonywania obowiązków z powodu choroby trwającej nieprzerwanie ponad 3 miesiące."}
{"id":"2003_2277_11e","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11e. 1. W przypadku odwołania Inspektora Nadzoru Wewnętrznego lub czasowej niemożności sprawowania przez niego funkcji minister właściwy do spraw wewnętrznych może powierzyć pełnienie obowiązków Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego lub innej osobie. 2. Wobec innej osoby, o której mowa w ust. 1, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2277_11f","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11f. 1. Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego przysługują kompetencje dyrektora generalnego urzędu określone w art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1889 i ...) wyłącznie w zakresie prawa pracy wobec osób zatrudnionych w Biurze i gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego użytkowanymi przez Biuro. 2. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego gospodaruje: 1) funduszem operacyjnym, o którym mowa w art. 11z ust. 5; 2) składnikami majątkowymi uzyskanymi w trybie art. 11s ust. 2 i art. 11z ust. 5."}
{"id":"2003_2277_11g","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11g. 1. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura, które jest komórką organizacyjną wyodrębnioną w tym celu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Działalnością Biura kieruje Inspektor Nadzoru Wewnętrznego. 2. W skład Biura wchodzą funkcjonariusze Policji i Straży Granicznej oddelegowani do wykonywania zadań w Biurze, zwani dalej „inspektorami Biura”. 3. Do Biura mogą zostać oddelegowani, w celu wspomagania inspektorów Biura przy wykonywaniu ich zadań, funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu oraz strażacy Państwowej Straży Pożarnej, zwani dalej „ekspertami Biura”. 4. Decyzje o oddelegowaniu, o którym mowa w ust. 2 i 3, i odwołaniu z niego wydaje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 5. Oddelegowanie następuje na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, po wyrażeniu zgody na oddelegowanie przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz po zaopiniowaniu wniosku odpowiednio przez Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Szefa Biura Ochrony Rządu albo Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, który zwalnia oddelegowywanego z zajmowanego stanowiska służbowego, przenosi do dyspozycji, jeżeli jest to wymagane, i pozostawia na zaopatrzeniu wskazanego organu macierzystej formacji. 6. Odwołanie z oddelegowania może nastąpić w każdym czasie, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, po poinformowaniu o tym wniosku odpowiednio Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej albo Szefa Biura Ochrony Rządu, lub na wniosek odpowiednio Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej albo Szefa Biura Ochrony Rządu, po zaopiniowaniu wniosku przez Inspektora Nadzoru Wewnętrznego. 7. W decyzji o oddelegowaniu określa się termin oddelegowania, zalicza się, do celów obliczenia uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących w trakcie oddelegowania, stanowisko służbowe do odpowiedniej grupy zaszeregowania oraz ustala się stopień etatowy, stosownie do zaszeregowania stanowiska służbowego, i ustala wysokość należnych dodatków do uposażenia. 8. Inspektorom Biura w okresie oddelegowania do Biura przysługują uprawnienia wynikające z przepisów niniejszej ustawy. 9. Inspektorom Biura oraz ekspertom Biura może zostać przyznany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, dodatek specjalny na okres oddelegowania do Biura w wysokości do: 1) 75% kwoty bazowej – dla inspektorów Biura; 2) 50% kwoty bazowej – dla ekspertów Biura. 10. Przy obliczaniu wysokości dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 9, stosuje się kwotę bazową dla funkcjonariuszy, określoną w ustawie budżetowej. 11. Inspektor Biura oraz ekspert Biura zachowują prawo do dodatku specjalnego przez okres 3 miesięcy po zakończeniu tego oddelegowania, pod warunkiem że w czasie oddelegowania do Biura realizował zadania łącznie przez okres co najmniej 12 miesięcy. 12. Funkcjonariuszom Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażakom Państwowej Straży Pożarnej oddelegowanym do Biura wypłacane są w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw wewnętrznych uposażenie, nagroda roczna za okres oddelegowania i nagrody uznaniowe. Pozostałe należności i świadczenia wypłacane są przez macierzystą formację. 13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może przyznać nagrody uznaniowe inspektorom Biura oraz ekspertom Biura."}
{"id":"2003_2277_11h","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11h. W Biurze mogą zostać zatrudnieni pracownicy, których wiedza i doświadczenie mogą przyczynić się do realizacji zadań Biura."}
{"id":"2003_2277_11i","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11i. W okresie oddelegowania do Biura inspektorzy Biura oraz eksperci Biura podlegają Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego."}
{"id":"2003_2277_11j","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11j. 1. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego jest uprawniony do: 1) bezpośredniego zlecania wykonania określonych czynności, w tym również w trybie czynności operacyjno-rozpoznawczych, Komendantowi Biura Spraw Wewnętrznych Policji, zwanemu dalej „Komendantem BSWP”, i Komendantowi Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, zwanemu dalej „Komendantem BSWSG”, oraz żądania informacji na temat wyników tych czynności, w uzasadnionych przypadkach z wyłączeniem informowania przełożonych służbowych kierowników tych jednostek organizacyjnych; 2) bezpośredniego żądania od Komendanta BSWP i Komendanta BSWSG informacji dotyczących wyników czynności operacyjno-rozpoznawczych prowadzonych wobec podmiotów nadzorowanych oraz wobec zachodzących w tych podmiotach zjawisk i zdarzeń; 3) bezpośredniego zlecania Komendantowi BSWP i Komendantowi BSWSG dokonywania sprawdzeń kandydatów, o których mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2; 4) powoływania zespołów zadaniowych złożonych z funkcjonariuszy podmiotów nadzorowanych oraz pracowników zatrudnionych w tych podmiotach, za zgodą ich przełożonych, określając ich skład, zadania, organizację i tryb pracy; 5) zlecania wykonania ekspertyz związanych z realizacją zadań Biura; 6) przetwarzania informacji, w tym danych osobowych, w ramach realizowanych kompetencji nadzorczych w konkretnych sprawach; 7) uzyskania dostępu do materiałów uzyskanych w wyniku prowadzonych czynności operacyjno-rozpoznawczych Policji i Straży Granicznej, w celu analizy i oceny prowadzonych form czynności operacyjno-rozpoznawczych, z zachowaniem ograniczeń wynikających z przepisów odpowiednio art. 20b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji lub art. 9d ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej; 8) uzyskania dostępu do materiałów postępowań sprawdzających i kontrolnych postępowań sprawdzających przeprowadzanych przez Policję, Straż Graniczną, Biuro Ochrony Rządu oraz Państwową Straż Pożarną wobec własnych funkcjonariuszy, strażaków i pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych w zakresie, w jakim nie narusza to kompetencji Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 9) uzyskania dostępu do materiałów z prowadzonych przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego kontroli, o których mowa w art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, postępowań sprawdzających oraz kontrolnych postępowań sprawdzających, przeprowadzanych przez Policję, Straż Graniczną, Biuro Ochrony Rządu oraz Państwową Straż Pożarną wobec własnych funkcjonariuszy, strażaków i pracowników; 10) uzyskania dostępu do oświadczeń o stanie majątkowym składanych przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu, strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz pracowników zatrudnionych w tych służbach, a także materiałów sporządzonych w wyniku ich analizy przez właściwych przełożonych w zakresie, w jakim nie narusza to kompetencji Centralnego Biura Antykorupcyjnego. 2. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego jest obowiązany niezwłocznie przedstawiać ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych informacje i materiały mogące mieć istotne znaczenie dla sprawowania nadzoru, o którym mowa w art. 1b. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może w każdym czasie żądać informacji i materiałów z realizacji zadań przez Inspektora Nadzoru Wewnętrznego. 4. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego przedstawia corocznie do dnia 31 marca ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych informację o działalności Biura. 5. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego określa metody i formy wykonywania zadań przez inspektorów Biura i ekspertów Biura w zakresie nieobjętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy. 6. Do czynności operacyjno-rozpoznawczych w zakresie nieobjętym przepisami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji."}
{"id":"2003_2277_11k","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11k. 1. Inspektorzy Biura otrzymują na czas pełnienia służby w Biurze wkładkę do legitymacji służbowej. 2. Do wkładki do legitymacji służbowej wpisuje się imię i nazwisko inspektora Biura oraz numer legitymacji służbowej. Wkładka zawiera także datę, podpis i pieczęć Inspektora Nadzoru Wewnętrznego oraz pouczenie o treści „Okazicielowi niniejszego dokumentu polecam udzielić wszelkiej pomocy przy wykonywaniu czynności służbowych prowadzonych przez inspektora Biura Nadzoru Wewnętrznego”. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wkładki do legitymacji służbowej inspektora Biura, mając na względzie zapewnienie właściwej identyfikacji inspektorów Biura."}
{"id":"2003_2277_11l","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11l. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 11a ust. 3, inspektorzy Biura mają prawo: 1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości; 2) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych i dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom; 3) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i przedsiębiorcy są obowiązani, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy w zakresie obowiązujących przepisów prawa; 4) zwracania się o niezbędną pomoc do innych przedsiębiorców i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa; 5) swobodnego wstępu i poruszania się po terenie podmiotu nadzorowanego bez obowiązku uzyskiwania przepustki; 6) dostępu do danych oraz wglądu do dokumentów dotyczących działalności podmiotu nadzorowanego, pobierania za pokwitowaniem oraz zabezpieczania dokumentów, z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej i przepisów o ochronie informacji niejawnych; 7) sporządzania, a w razie potrzeby żądania sporządzenia niezbędnych kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień lub obliczeń; 8) przetwarzania danych osobowych w zakresie niezbędnym do realizacji zadań; 9) żądania złożenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień. 2. Czynności wymienione w ust. 1 powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostają podjęte. 3. Na sposób prowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przysługuje zażalenie do miejscowo właściwego prokuratora. 4. Zgromadzone zapisy obrazu i dźwięku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego, postępowania w sprawach o wykroczenia albo postępowania dyscyplinarnego lub mogących być wykorzystanymi w postępowaniu w ramach czynności wyjaśniających albo dowodów mających znaczenie dla toczących się takich postępowań, Biuro przechowuje przez okres co najmniej 30 dni, nie dłużej jednak niż 60 dni od dnia zarejestrowania, a następnie komisyjnie je niszczy. 5. Przy wykonywaniu uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, przepisy określające sposób ich realizacji, wydane na podstawie art. 15 ust. 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2277_11m","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11m. Zadania, o których mowa w art. 11a ust. 3 pkt 7, mogą być realizowane w formie czynności operacyjno-rozpoznawczych."}
{"id":"2003_2277_11n","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11n. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych przez Biuro w stosunku do funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, a także pracowników zatrudnionych w tych służbach, w celu zapobieżenia, wykrycia, ustalenia sprawców, a także uzyskania i utrwalenia dowodów, ściganych z oskarżenia publicznego, umyślnych przestępstw określonych w art. 228 § 1 i 3–5, art. 229 § 1 i 3–5, art. 230 § 1, art. 230a § 1, art. 231 § 2, art. 245, art. 246, art. 258, art. 269 oraz art. 299 § 1, 2, 5 i 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137, z późn. zm.[5])), zwanej dalej „Kodeksem karnym”, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, Sąd Okręgowy w Warszawie może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną, na pisemny wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się wraz z materiałami uzasadniającymi potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej. 3. W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego może zarządzić, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do Sądu Okręgowego w Warszawie z wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez sąd zgody w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz dokonuje protokolarnego, komisyjnego zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania. 4. W przypadku potrzeby zarządzenia kontroli operacyjnej wobec osoby podejrzanej lub oskarżonego, we wniosku Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o zarządzenie kontroli operacyjnej zamieszcza się informację o toczącym się wobec tej osoby postępowaniu. 5. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na: 1) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści rozmów prowadzonych przy użyciu środków technicznych, w tym za pomocą sieci telekomunikacyjnych; 2) uzyskiwaniu i utrwalaniu obrazu lub dźwięku osób z pomieszczeń, środków transportu lub miejsc innych niż miejsca publiczne; 3) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści korespondencji, w tym korespondencji prowadzonej za pomocą środków komunikacji elektronicznej; 4) uzyskiwaniu i utrwalaniu danych zawartych w informatycznych nośnikach danych, telekomunikacyjnych urządzeniach końcowych, systemach informatycznych i teleinformatycznych; 5) uzyskiwaniu dostępu i kontroli zawartości przesyłek. 6. Wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o zarządzenie przez Sąd Okręgowy w Warszawie kontroli operacyjnej powinien zawierać w szczególności: 1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany; 2) opis przestępstwa z podaniem, w miarę możliwości, jego kwalifikacji prawnej; 3) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym stwierdzonej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków; 4) dane osoby lub inne dane, pozwalające na jednoznaczne określenie podmiotu lub przedmiotu, wobec którego stosowana będzie kontrola operacyjna, ze wskazaniem miejsca lub sposobu jej stosowania; 5) cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej, o której mowa w ust. 5. 7. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd Okręgowy w Warszawie może, na pisemny wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, jeżeli nie ustały przyczyny tej kontroli. 8. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, Sąd Okręgowy w Warszawie, na pisemny wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może, również po upływie okresów, o których mowa w ust. 7, wydawać kolejne postanowienia o przedłużeniu kontroli operacyjnej na następujące po sobie okresy, których łączna długość nie może przekraczać 12 miesięcy. 9. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego może upoważnić swojego zastępcę do składania wniosków, o których mowa w ust. 1, 3, 7 i 8, lub do zarządzania kontroli operacyjnej w trybie ust. 3. 10. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 7 i 8, stosuje się odpowiednio ust. 2 i 6. Sąd Okręgowy w Warszawie przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 1, 3, 7 i 8, zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi wniosek, w szczególności zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie. 11. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3, 4, 7 i 8, sąd rozpoznaje jednoosobowo, przy czym czynności sądu związane z rozpoznawaniem tych wniosków powinny być realizowane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowywania i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1904 i ...), zwanej dalej „Kodeksem postępowania karnego”. W posiedzeniu sądu może wziąć udział wyłącznie prokurator i przedstawiciel Inspektora Nadzoru Wewnętrznego wnioskującego o zarządzenie kontroli operacyjnej. 12. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy oraz usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną są obowiązani do zapewnienia na własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez Biuro kontroli operacyjnej. 13. Usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną będący mikro- lub małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829, 1948, 1997 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 460 i 819) zapewnia warunki techniczne i organizacyjne umożliwiające prowadzenie przez Biuro kontroli operacyjnej stosownie do posiadanej infrastruktury. 14. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została wprowadzona. 15. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego informuje Prokuratora Generalnego o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli. 16. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Inspektor Nadzoru Wewnętrznego przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 17. W przypadku gdy materiały, o których mowa w ust. 16: 1) zawierają informacje, o których mowa w art. 178 Kodeksu postępowania karnego, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego zarządza ich niezwłoczne, komisyjne i protokolarne zniszczenie; 2) mogą zawierać informacje, o których mowa w art. 178a i art. 180 § 3 Kodeksu postępowania karnego, z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 Kodeksu karnego, albo informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania karnego, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego przekazuje Prokuratorowi Generalnemu te materiały. 18. W przypadku, o którym mowa w ust. 17 pkt 2, Prokurator Generalny niezwłocznie po otrzymaniu materiałów kieruje je do Sądu Okręgowego w Warszawie wraz z wnioskiem o: 1) stwierdzenie, które z przekazanych materiałów zawierają informacje, o których mowa w ust. 17 pkt 2; 2) dopuszczenie do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów zawierających informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania karnego, nieobjęte zakazami, określonymi w art. 178a i art. 180 § 3 Kodeksu postępowania karnego z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 Kodeksu karnego. 19. Sąd Okręgowy w Warszawie, niezwłocznie po złożeniu wniosku przez Prokuratora Generalnego, wydaje postanowienie o dopuszczeniu do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów, o których mowa w ust. 18 pkt 2, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu, a także zarządza niezwłoczne zniszczenie materiałów, których wykorzystanie w postępowaniu karnym jest niedopuszczalne. 20. Na postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie w przedmiocie dopuszczenia do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów, o których mowa w ust. 18 pkt 2, Prokuratorowi Generalnemu przysługuje zażalenie. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 21. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego jest obowiązany do wykonania zarządzenia Sądu Okręgowego w Warszawie o zniszczeniu materiałów, o którym mowa w ust. 19, oraz niezwłocznego, komisyjnego i protokolarnego zniszczenia materiałów, których wykorzystanie w postępowaniu karnym jest niedopuszczalne. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego niezwłocznie informuje Prokuratora Generalnego o zniszczeniu tych materiałów. 22. Osobie, wobec której kontrola operacyjna była stosowana, nie udostępnia się materiałów zgromadzonych podczas trwania tej kontroli. Przepis nie narusza uprawnień wynikających z art. 321 Kodeksu postępowania karnego. 23. Sąd Okręgowy w Warszawie, Prokurator Generalny i Inspektor Nadzoru Wewnętrznego prowadzą rejestry postanowień, pisemnych zgód, wniosków i zarządzeń dotyczących kontroli operacyjnej. 24. Rejestry, o których mowa w ust. 23, prowadzi się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych. 25. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub dowodów mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu i komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Inspektor Nadzoru Wewnętrznego. 26. O wydaniu i wykonaniu zarządzenia dotyczącego zniszczenia materiałów, o których mowa w ust. 25, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego jest obowiązany do niezwłocznego poinformowania Prokuratora Generalnego. 27. Na postanowienia sądu, o których mowa w: 1) ust. 1, 3, 7 i 8 – przysługuje zażalenie Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego; 2) ust. 3 – przysługuje zażalenie Prokuratorowi Generalnemu. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 28. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw łączności oraz ministrem właściwym do spraw informatyzacji, określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli, a także wzory stosowanych druków i rejestrów, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów. 29. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przedstawia corocznie Sejmowi i Senatowi informację o działalności określonej w ust. 1–28, łącznie z informacjami o działalności określonej w art. 19 ust. 1–21 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, w tym informacje i dane, o których mowa w art. 11p ust. 1 niniejszej ustawy oraz art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. Informacja powinna być przedstawiona Sejmowi i Senatowi do dnia 30 czerwca roku następnego po roku nią objętym."}
{"id":"2003_2277_11o","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11o. 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 11n ust. 1 czynności operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej. 2. Czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1, mogą polegać także na złożeniu propozycji nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej. 3. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego lub upoważniony przez niego zastępca może zarządzić, na czas określony, czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Okręgowego w Warszawie, którego na bieżąco informuje o wynikach przeprowadzonych czynności. Prokurator może zarządzić zaniechanie czynności w każdym czasie. 4. Przed wydaniem pisemnej zgody prokurator, o którym mowa w ust. 3, zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi przeprowadzenie czynności, o których mowa w ust. 1 i 2. 5. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, zarządza się na czas nie dłuższy niż 3 miesiące. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego może, po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 3, jednorazowo przedłużyć stosowanie czynności na czas nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny ich zarządzenia. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, pojawią się nowe okoliczności istotne dla sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego może, po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 3, zarządzić kontynuowanie czynności przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 7. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być niejawnie rejestrowane za pomocą urządzeń służących do rejestracji obrazu lub dźwięku. 8. W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Inspektor Nadzoru Wewnętrznego przekazuje prokuratorowi, o którym mowa w ust. 3, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 9. Zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, materiały niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub dowodów mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu i komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Inspektor Nadzoru Wewnętrznego. 10. O wydaniu i wykonaniu zarządzenia dotyczącego zniszczenia materiałów, o których mowa w ust. 9, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego jest obowiązany do niezwłocznego poinformowania prokuratora, o którym mowa w ust. 3. 11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, a także przekazywania, przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas stosowania tych czynności oraz wzory stosowanych druków i rejestrów, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów."}
{"id":"2003_2277_11p","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11p. 1. Jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom określonym w art. 11n ust. 1 lub ich wykrycia, ustalenia ich sprawców, uzyskania i utrwalenia dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z tych przestępstw albo ich równowartości, Biuro może korzystać z informacji: 1) stanowiących tajemnicę skarbową, przetwarzanych przez organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego; 2) stanowiących tajemnicę zawodową, o której mowa w art. 9e ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1910, z późn. zm.[6])); 3) stanowiących tajemnicę bankową, o której mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876 i ...); 4) stanowiących dane indywidualne, o których mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 i ...); 5) stanowiących tajemnicę zawodową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1127, 1089 i ...); 6) stanowiących tajemnicę zawodową w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1896, z późn. zm.[7])); 7) stanowiących tajemnicę zawodową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1768 i ...); 8) stanowiących tajemnicę w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1170, 1089, 1789 i ...); 9) stanowiących tajemnicę w rozumieniu ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 870 i 1321); 10) stanowiących tajemnicę zawodową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1480). 2. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, oraz informacje związane z przekazywaniem tych informacji i danych podlegają ochronie przewidzianej w przepisach o ochronie informacji niejawnych i mogą być udostępniane jedynie inspektorom Biura prowadzącym czynności w danej sprawie i ich przełożonym, uprawnionym do sprawowania nadzoru nad prowadzonymi przez nich w tej sprawie czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi. Akta zawierające te informacje i dane udostępnia się ponadto wyłącznie sądom i prokuratorom, jeżeli następuje to w celu ścigania karnego. 3. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, udostępnia się nieodpłatnie na podstawie postanowienia wydanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie na pisemny wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego lub upoważnionego przez niego zastępcy. 4. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1: 1) dotyczące dokumentacji związanej z nadaniem NIP oraz aktualizowaniem danych zawartych w zgłoszeniach identyfikacyjnych, określonej w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 i ...), 2) zawarte w aktach niezawierających informacji, o których mowa w art. 182 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.[8])), 3) dotyczące zawarcia z osobą fizyczną, prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej umowy o wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, lub czynności, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, umożliwiające weryfikację zawarcia takich umów i czasu ich obowiązywania, 4) dotyczące objęcia osoby fizycznej ubezpieczeniem społecznym i zwaloryzowanej wysokości składek na ubezpieczenie emerytalne osoby fizycznej, a także dane płatnika składek, o których mowa w art. 40, art. 45 i art. 50 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, 5) niezbędne do ustalenia, czy osoba fizyczna lub prawna, a także podmiot nieposiadający osobowości prawnej dokonywała transakcji dotyczących towarów giełdowych, o których mowa w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, 6) niezbędne do ustalenia, czy osoba fizyczna lub prawna, a także podmiot nieposiadający osobowości prawnej, jest uczestnikiem funduszu inwestycyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, 7) dotyczące ustalenia, czy osoba fizyczna lub prawna, a także podmiot nieposiadający osobowości prawnej jest stroną umowy dotyczącej obrotu instrumentami finansowymi, o której mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, 8) dotyczące ustalenia, czy osoba fizyczna lub prawna, a także podmiot nieposiadający osobowości prawnej jest ubezpieczającym, ubezpieczonym lub uprawnionym z umowy ubezpieczenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej – udostępnia się nieodpłatnie, w formie pisemnej lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego lub upoważnionego przez niego zastępcy. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, powinien zawierać: 1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został ustalony; 2) opis przestępstwa z podaniem, w miarę możliwości, jego kwalifikacji prawnej; 3) okoliczności uzasadniające potrzebę udostępnienia informacji i danych; 4) wskazanie podmiotu, którego informacje i dane dotyczą; 5) podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych; 6) rodzaj i zakres informacji i danych. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, powinien zawierać informacje określone w ust. 5 pkt 1, 2 i 4–6. 7. Po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w ust. 3, Sąd Okręgowy w Warszawie, w drodze postanowienia, wyraża zgodę na udostępnienie informacji i danych wskazanego podmiotu, określając ich rodzaj i zakres, podmiot zobowiązany do ich udostępnienia oraz Inspektora Nadzoru Wewnętrznego uprawnionego do zwrócenia się o przekazanie informacji i danych albo odmawia udzielenia zgody na udostępnienie informacji i danych. Przepis art. 11n ust. 11 stosuje się odpowiednio. 8. Na postanowienie sądu, o którym mowa w ust. 7, przysługuje zażalenie Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego. 9. Uprawniony przez sąd Inspektor Nadzoru Wewnętrznego pisemnie informuje podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych o rodzaju i zakresie informacji i danych, które mają być udostępnione, podmiocie, którego informacje i dane dotyczą, oraz o osobie inspektora Biura upoważnionego do ich odbioru. 10. W terminie do 90 dni od dnia przekazania informacji i danych, o których mowa w ust. 1, Biuro informuje podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, o postanowieniu sądu wyrażającym zgodę na udostępnienie informacji i danych. 11. Sąd Okręgowy w Warszawie, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może zawiesić, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością dalszego przedłużania, obowiązek, o którym mowa w ust. 10, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności operacyjno-rozpoznawczych. Przepis art. 11n ust. 11 stosuje się odpowiednio. 12. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10 lub 11, zostało wszczęte postępowanie przygotowawcze, podmiot wskazany w ust. 5 pkt 4 jest powiadamiany o postanowieniu sądu o udostępnieniu informacji i danych przez prokuratora lub, na jego polecenie, przez Biuro przed zamknięciem postępowania przygotowawczego albo niezwłocznie po jego umorzeniu. 13. Jeżeli informacje i dane, o których mowa w ust. 1, nie dostarczyły podstaw do wszczęcia postępowania przygotowawczego, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego zawiadamia o tym podmiot, który informacje i dane przekazał. 14. Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone naruszeniem przepisów ust. 2 na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132)."}
{"id":"2003_2277_11q","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11q. Jeżeli informacje i materiały uzyskane przez Biuro dostatecznie uzasadniają podejrzenie popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, wykroczenia lub wykroczenia skarbowego albo potwierdzają jego popełnienie, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego zawiadamia organ właściwy dla ścigania sprawcy."}
{"id":"2003_2277_11r","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11r. 1. Inspektor Biura, realizując zadania, o których mowa w art. 11a ust. 3 pkt 7, może: 1) użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, 2, 13, 18 i 19 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1120 i ...), w przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3, 10 i 12–14 tej ustawy, lub wykorzystać te środki; 2) użyć broni palnej w przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c, pkt 2, 3 i pkt 4 lit. a i b ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, lub ją wykorzystać w przypadkach, o których mowa w art. 47 pkt 1–6 tej ustawy. 2. Użycie i wykorzystanie przez inspektora Biura środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania następuje na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposoby ewidencjonowania, wymogi przechowywania w Biurze broni, amunicji i środków przymusu bezpośredniego oraz tryb ich pobierania, mając na względzie potrzebę właściwego zabezpieczenia tej broni, amunicji i środków oraz uniemożliwienie dostępu do nich osobom nieuprawnionym."}
{"id":"2003_2277_11s","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11s. 1. Uzbrojenie i wyposażenie, w tym osobiste i ochronne, wskazane przez Inspektora Nadzoru Wewnętrznego w zakresie i na czas niezbędny do wykonywania czynności służbowych przez inspektora Biura zapewnia służba, z której został on oddelegowany do Biura. 2. Organy i jednostki organizacyjne podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych są obowiązane, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, udostępnić lub przekazać nieodpłatnie składniki rzeczowe majątku ruchomego, w tym urządzenia i środki techniczne niezbędne do wykonywania zadań, o których mowa w art. 11a ust. 3. 3. Udostępnienie lub przekazanie składników, o których mowa w ust. 2, następuje w terminie 7 dni od dnia przekazania wniosku Inspektora Nadzoru Wewnętrznego. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przekazywania składników rzeczowych majątku ruchomego, o których mowa w ust. 2, mając na względzie zapewnienie sprawnego przekazywania tych składników."}
{"id":"2003_2277_11t","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11t. 1. W celu realizacji zadań określonych w art. 11a ust. 3 Inspektor Nadzoru Wewnętrznego może: 1) uzyskiwać informacje, w tym dane osobowe, gromadzić je, sprawdzać oraz przetwarzać, w tym również informacje niejawne oraz informacje uzyskane lub przetwarzane przez organy innych państw, przez Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnych – Interpol i Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), 2) korzystać z danych o osobie, w tym również w formie zapisu elektronicznego, uzyskanych przez inne organy, służby i instytucje państwowe w wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz przetwarzać je, 3) uzyskiwać, gromadzić i przetwarzać informacje, w tym dane osobowe, ze zbiorów i rejestrów prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów przez organy władzy publicznej, w tym również ze zbiorów i rejestrów, w których przetwarza się informacje, obejmujące dane osobowe, uzyskane w wyniku wykonywania przez te organy czynności operacyjno-rozpoznawczych – bez wiedzy i zgody osób, których dotyczą. 2. Zakres przekazywanych informacji i danych obejmuje: 1) dane o osobie, w tym dane osobowe, oraz inne dane pozwalające na identyfikację osoby, w szczególności zdjęcia i opisy wizerunku, cechy i znaki szczególne, pseudonimy, a także dane określające stosunki rodzinne i majątkowe, wykształcenie, zawód i źródła dochodu; 2) dane o karalności; 3) dane gromadzone w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym; 4) datę, miejsce i rodzaj zdarzenia, w związku z którym nastąpiła rejestracja danych o osobie. 3. Informacje, o których mowa w ust. 1, udostępnia się nieodpłatnie inspektorowi Biura wskazanemu w imiennym upoważnieniu Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, po okazaniu tego upoważnienia oraz legitymacji służbowej. Fakt udostępnienia tych danych podlega ochronie na podstawie ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych. 4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 3, powinno zawierać: imię i nazwisko inspektora Biura, numer legitymacji służbowej, wskazanie podmiotu zobowiązanego do przekazania informacji oraz termin ważności. 5. Organy władzy publicznej prowadzące zbiory i rejestry, o których mowa w ust. 1 pkt 3, mogą, w drodze decyzji, wyrazić zgodę na udostępnianie za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych informacji zgromadzonych w zbiorach i rejestrach inspektorom Biura, bez konieczności składania pisemnych wniosków, jeżeli: 1) Biuro posiada urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał; 2) Biuro posiada zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania; 3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywania zadań. 6. Organ uprawniony nie przekazuje informacji lub ogranicza zakres przekazywanych informacji, jeżeli mogłoby to spowodować ujawnienie danych osoby niebędącej jego funkcjonariuszem, udzielającej pomocy temu organowi, lub uniemożliwić realizację zadań ustawowych organu uprawnionego. 7. Administratorem danych osobowych przetwarzanych przez Biuro jest Inspektor Nadzoru Wewnętrznego. 8. Dane osobowe przetwarzane są przez okres niezbędny do realizacji ustawowych zadań Inspektora Nadzoru Wewnętrznego. 9. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego dokonuje nie rzadziej niż co 5 lat weryfikacji potrzeby dalszego przetwarzania danych osobowych, usuwając dane zbędne. 10. Dane osobowe uznane za zbędne można przekształcić w sposób uniemożliwiający przyporządkowanie poszczególnych informacji osobistych lub rzeczowych do określonej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej albo w taki sposób, iż przyporządkowanie takie wymagałoby niewspółmiernych kosztów, czasu lub działań. 11. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przekazywania Biuru informacji uzyskanych przez podmioty, o których mowa w ust. 1, wzór imiennego upoważnienia, o którym mowa w ust. 3, z uwzględnieniem danych niezbędnych do zidentyfikowania upoważnionego inspektora Biura oraz terminu ważności tego upoważnienia, mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa przekazywanych danych."}
{"id":"2003_2277_11u","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11u. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych inspektorzy Biura mogą posługiwać się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących ich oraz środków, którymi posługują się przy wykonywaniu zadań służbowych. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przepis ust. 1 może mieć zastosowanie do osób, o których mowa w art. 11z ust. 1. 3. Nie popełnia przestępstwa: 1) kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2; 2) kto sporządza dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2; 3) kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2; 4) inspektor Biura lub osoba wymieniona w ust. 2, jeżeli dokumentami, o których mowa w ust. 1 i 2, posługują się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych. 4. Organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego są obowiązane do udzielania Biuru, w granicach swojej właściwości, niezbędnej pomocy w zakresie wydawania i zabezpieczania dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2."}
{"id":"2003_2277_11v","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11v. 1. Udzielenie informacji o prowadzonych czynnościach operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić: 1) w przypadku gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności; 2) w związku z prowadzoną współpracą z innymi organami, służbami lub instytucjami państwowymi uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, w tym także w związku z prowadzoną współpracą z organami i służbami innych państw w trybie i zakresie określonym w umowach i porozumieniach międzynarodowych. 2. Udzielenie informacji o osobie uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych może nastąpić: 1) na żądanie sądu lub prokuratora, a wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego; 2) w przypadku gdy ustawa nakłada obowiązek lub umożliwia udzielenie takich informacji określonemu organowi albo obowiązek taki wynika z umów lub porozumień międzynarodowych, a także w przypadkach, gdy zatajenie takiej informacji prowadziłoby do zagrożenia życia lub zdrowia innych osób. 3. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych może nastąpić w szczególnie uzasadnionych przypadkach. 4. W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 udzielenie informacji następuje w trybie określonym w art. 9."}
{"id":"2003_2277_11w","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11w. 1. W celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw Biuro może uzyskiwać dane niestanowiące treści odpowiednio, przekazu telekomunikacyjnego, przesyłki pocztowej albo przekazu w ramach usługi świadczonej drogą elektroniczną, określone w: 1) art. 180c i art. 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1907 i ...), zwane dalej „danymi telekomunikacyjnymi”, 2) art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1481 i ...), zwane dalej „danymi pocztowymi”, 3) art. 18 ust. 1–5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2017 r. poz. 1219), zwane dalej „danymi internetowymi” – oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą. 2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy lub usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną przekazuje nieodpłatnie dane, o których mowa w ust. 1, Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego albo upoważnionemu inspektorowi Biura, w tym za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, udostępnianie danych, o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej odbywa się bez udziału pracowników przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, operatora pocztowego lub usługodawcy świadczącego usługi drogą elektroniczną lub przy niezbędnym ich udziale, jeżeli możliwość taka jest przewidziana w porozumieniu zawartym między ministrem właściwym do spraw wewnętrznych a tym podmiotem. 4. Udostępnienie Biuru danych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli: 1) wykorzystywane sieci telekomunikacyjne zapewniają: a) możliwość ustalenia osoby uzyskującej dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyskane, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie nieuprawnionej dostęp do danych; 2) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez Biuro albo prowadzonych przez nie czynności. 5. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego prowadzi rejestry wystąpień o uzyskanie danych telekomunikacyjnych, pocztowych i internetowych zawierające informacje identyfikujące inspektorów Biura uzyskujących te dane, ich rodzaj, cel uzyskania oraz czas, w którym zostały uzyskane. Rejestry prowadzi się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych. 6. Dane, o których mowa w ust. 1, które mają znaczenie dla postępowania karnego, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego przekazuje prokuratorowi właściwemu miejscowo lub rzeczowo. Prokurator podejmuje decyzję o zakresie i sposobie wykorzystania przekazanych danych. 7. Dane, o których mowa w ust. 1, które nie mają znaczenia dla postępowania karnego, podlegają niezwłocznemu, komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu."}
{"id":"2003_2277_11x","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11x. 1. Kontrolę nad uzyskiwaniem przez Biuro danych telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych sprawuje Sąd Okręgowy w Warszawie. 2. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego przekazuje, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, sądowi, o którym mowa w ust. 1, w okresach półrocznych, sprawozdanie obejmujące: 1) liczbę przypadków pozyskania w okresie sprawozdawczym danych telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych oraz rodzaj tych danych; 2) kwalifikacje prawne czynów, w związku z zaistnieniem których wystąpiono o dane telekomunikacyjne, pocztowe lub internetowe. 3. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, Sąd Okręgowy w Warszawie może zapoznać się z materiałami uzasadniającymi udostępnienie Biuru danych telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych. 4. Sąd Okręgowy w Warszawie informuje Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o wyniku kontroli w terminie 30 dni od jej zakończenia. 5. Kontroli, o której mowa w ust. 1, nie podlega uzyskiwanie danych na podstawie art. 11y ust. 1."}
{"id":"2003_2277_11y","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11y. 1. W celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw Inspektor Nadzoru Wewnętrznego może uzyskiwać dane: 1) z wykazu, o którym mowa w art. 179 ust. 9 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, 2) o których mowa w art. 161 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, 3) w przypadku użytkownika, który nie jest osobą fizyczną – numer zakończenia sieci oraz siedzibę lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej, firmę lub nazwę i formę organizacyjną tego użytkownika, 4) w przypadku stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej – także nazwę miejscowości oraz ulicy, przy której znajduje się zakończenie sieci, udostępnione użytkownikowi – oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą. 2. Do udostępniania i przetwarzania danych, o których mowa w ust. 1, art. 11w ust. 2–7 stosuje się."}
{"id":"2003_2277_11z","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11z. 1. Biuro przy wykonywaniu swych zadań może korzystać z pomocy osób niebędących inspektorami i ekspertami Biura. Zabronione jest ujawnianie danych o osobie udzielającej pomocy Biuru, w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych. 2. Udostępnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i trybie określonych w art. 9. 3. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być udostępnione na żądanie prokuratora lub sądu, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w przypadku ujawnienia przez tę osobę faktu udzielania pomocy Biuru w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych; udostępnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 9. 4. Za udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, osobom niebędącym inspektorami i ekspertami Biura może być przyznane wynagrodzenie. 5. Koszty podejmowanych przez Biuro czynności operacyjno-rozpoznawczych, w zakresie których ze względu na ochronę, o której mowa w niniejszej ustawie, nie mogą być stosowane przepisy o finansach publicznych, rachunkowości i zamówień publicznych, a także wynagrodzenia osób wymienionych w ust. 1, pokrywane są z tworzonego na ten cel funduszu operacyjnego. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, określi, w drodze zarządzenia, sposób tworzenia i gospodarowania funduszem operacyjnym, mając na uwadze zapewnienie efektywnego i celowego wydatkowania środków z tego funduszu. 7. Jeżeli w czasie korzystania i w związku z korzystaniem przez Biuro z pomocy osób, o których mowa w ust. 1, osoby te utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu albo szkodę w mieniu, odszkodowanie przysługuje w sposób i w trybie określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji."}
{"id":"2003_2277_11za","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11za. Inspektor Biura i ekspert Biura podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"2003_2277_11zb","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zb. Inspektor Biura i ekspert Biura nie mogą podejmować dodatkowego zajęcia zarobkowego."}
{"id":"2003_2277_11zc","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zc. Inspektor Biura i ekspert Biura składają oświadczenie o swoim stanie majątkowym Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1393)."}
{"id":"2003_2277_11zd","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zd. Inspektor Biura i ekspert Biura są obowiązani poinformować Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o podjęciu przez małżonka lub osoby pozostające z nim we wspólnym gospodarstwie domowym zatrudnienia lub innych czynności zarobkowych w podmiotach świadczących usługi detektywistyczne lub ochrony osób i mienia oraz o objęciu w nich akcji lub udziałów, a także o fakcie bycia wykonawcą w rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) na rzecz organów i jednostek organizacyjnych nadzorowanych i podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, w terminie 14 dni od dnia powzięcia informacji o tym zdarzeniu."}
{"id":"2003_2277_11ze","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11ze. Przynależność inspektora Biura i eksperta Biura do organizacji lub stowarzyszeń krajowych, zagranicznych albo międzynarodowych wymaga pisemnej zgody Inspektora Nadzoru Wewnętrznego."}
{"id":"2003_2277_11zf","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zf. Inspektor Biura i ekspert Biura są obowiązani powiadomić Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o planowanym wyjeździe zagranicznym poza obszar Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_2277_11zg","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zg. 1. Inspektor Biura i ekspert Biura podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej na zasadach określonych dla funkcjonariusza służby, z której inspektor Biura lub ekspert Biura został oddelegowany do Biura, z tym że przełożonym dyscyplinarnym jest Inspektor Nadzoru Wewnętrznego. Przełożonym dyscyplinarnym Inspektora Nadzoru Wewnętrznego i zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego jest minister właściwy do spraw wewnętrznych. 2. Od orzeczenia dyscyplinarnego wydanego w pierwszej instancji odwołanie przysługuje do ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a od orzeczeń wydanych w pierwszej instancji przez tego ministra służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 3. Od orzeczenia oraz postanowienia kończącego postępowanie dyscyplinarne przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego."}
{"id":"2003_2277_11zh","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zh. Minister właściwy do spraw wewnętrznych wyznacza rzecznika dyscyplinarnego w stosunku do Inspektora Nadzoru Wewnętrznego i zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego wyznacza rzecznika dyscyplinarnego w stosunku do oddelegowanych do Biura funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz komisję dyscyplinarną w stosunku do oddelegowanych do Biura strażaków Państwowej Straży Pożarnej spośród inspektorów Biura i ekspertów Biura. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego wyznacza rzecznika dyscyplinarnego w stosunku do oddelegowanych do Biura funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz komisję dyscyplinarną w stosunku do oddelegowanych do Biura strażaków Państwowej Straży Pożarnej spośród inspektorów Biura lub ekspertów Biura."}
{"id":"2003_2277_11zi","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zi. 1. Uprawnienia i obowiązki inspektorów Biura i ekspertów Biura określone w art. 11za–11zg stosuje się odpowiednio do Inspektora Nadzoru Wewnętrznego i zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego. 2. W zakresie rozpatrywania spraw dotyczących uprawnień i obowiązków Inspektora Nadzoru Wewnętrznego i zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, o których mowa w ust. 1, decyzje podejmuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 3. Oświadczenie o stanie majątkowym, o którym mowa w art. 11zc, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego i zastępca Inspektora Nadzoru Wewnętrznego składają ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2003_2277_11zj","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zj. W sprawach wynikających ze stosunku służbowego Inspektora Nadzoru Wewnętrznego i zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, jeżeli są oddelegowanymi funkcjonariuszami, uprawnienia przełożonego właściwego w sprawach osobowych wynikające z odrębnych przepisów przysługują ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2003_2277_11zk","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11zk. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej i ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu.”."}
{"id":"2003_2277_12","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 w lit. z średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. za w brzmieniu: „za) Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub wykrycia ich sprawców i uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[17]));”."}
{"id":"2003_2277_13","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778) w art. 50: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Dane zgromadzone na koncie ubezpieczonego, o których mowa w art. 40, i na koncie płatnika składek, o których mowa w art. 45, mogą być udostępniane sądom, prokuratorom, organom podatkowym, Państwowej Inspekcji Pracy, Biuru Nadzoru Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej, komornikom sądowym, organom egzekucyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1201 i 1475), ministrowi właściwemu do spraw rodziny, ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, organom realizującym świadczenia rodzinne, świadczenia z funduszu alimentacyjnego oraz świadczenia wychowawcze, ośrodkom pomocy społecznej, powiatowym centrom pomocy rodzinie, publicznym służbom zatrudnienia, Komisji Nadzoru Finansowego oraz wojewodzie i Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców w zakresie prowadzonych postępowań dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem przepisów dotyczących ochrony danych osobowych.”; 2) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Dane zgromadzone na kontach, o których mowa w ust. 3, udostępnia się bezpłatnie sądom, prokuratorom, organom podatkowym, Państwowej Inspekcji Pracy, Biuru Nadzoru Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej, ministrowi właściwemu do spraw rodziny, ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, organom realizującym świadczenia rodzinne, świadczenia z funduszu alimentacyjnego oraz świadczenia wychowawcze, ośrodkom pomocy społecznej, powiatowym centrom pomocy rodzinie, publicznym służbom zatrudnienia, Komisji Nadzoru Finansowego, wojewodzie i Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców w zakresie prowadzonych postępowań dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w zakresie wynikającym z ust. 3a i 3c.”."}
{"id":"2003_2277_14","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1839) w art. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, funkcjonariuszy oddelegowanych do Biura Nadzoru Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej, Służby Więziennej oraz innych państwowych formacji uzbrojonych, w odniesieniu do których dostęp do broni i amunicji regulują odrębne przepisy;”."}
{"id":"2003_2277_15","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1127 i 1089) w art. 54 w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: „10) Inspektora Nadzoru Wewnętrznego – jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub wykrycia ich sprawców i uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[18])).”."}
{"id":"2003_2277_16","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 678 i 1475) w art. 6 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Krajowej Administracji Skarbowej, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu i Biuru Nadzoru Wewnętrznego, w zakresie, w jakim jest to konieczne dla wykonania nałożonych na nie zadań określonych w ustawie;”."}
{"id":"2003_2277_17","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2017 r. poz. 985 i 1321) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: „Art. 6a. Funkcjonariusze BOR oraz osoby powoływane na stanowiska, o których mowa w art. 6 ust. 3 i 4, a także mianowane na stanowisko dyrektora i zastępcy dyrektora komórki organizacyjnej oraz naczelnika, mogą zostać poddani weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[19])). Weryfikacja, o której mowa w zdaniu pierwszym, może być prowadzona także wobec funkcjonariuszy BOR oraz osób zajmujących te stanowiska.”; 2) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: „Art. 18a. Szefowie komórek organizacyjnych BOR są obowiązani współdziałać z Biurem Nadzoru Wewnętrznego w zakresie realizacji jego zadań, w szczególności: 1) udostępniać, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, niezbędne uzbrojenie, wyposażenie, urządzenia i środki techniczne; 2) zapewniać warunki niezbędne do sprawnej realizacji zadań przez inspektorów Biura Nadzoru Wewnętrznego, w szczególności przez zapewnienie swobodnego wstępu na teren komórki organizacyjnej BOR, niezwłocznego przedstawiania żądanych informacji i dokumentów, terminowego udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień, a także udostępnianie niezbędnych urządzeń technicznych i zapewnienie dostępu do Internetu oraz, w miarę możliwości, oddzielnego pomieszczenia z odpowiednim wyposażeniem; 3) przekazywać dane funkcjonariuszy BOR objętych weryfikacją, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, najpóźniej w terminie 14 dni przed planowanym: a) powołaniem na stanowiska szefów i ich zastępców, dyrektorów i zastępców dyrektorów komórek organizacyjnych oraz naczelników, b) oddelegowaniem do pełnienia służby lub wykonywaniem zadań poza granicami kraju na okres przekraczający 14 dni, z wyłączeniem oddelegowania do pełnienia służby poza granicami państwa w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, c) wystąpieniem o mianowanie na stopnie generała brygady i generała dywizji w BOR, d) wystąpieniem o przedterminowe mianowanie w korpusie oficerów BOR, e) wystąpieniem o wyróżnienie, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, orderami i odznaczeniami, o których mowa w ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2015 r. poz. 475 i 1266 oraz z 2017 r. poz. 1948), f) oddelegowaniem do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego; 4) udostępniać dokumentację z kontroli, o której mowa w art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 935 i ...).”; 3) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dane o osobach, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępnione na żądanie prokuratora lub sądu, w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez te osoby przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z podejmowaniem działań, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz w przypadku ujawnienia przez te osoby faktu udzielania pomocy dla BOR w zakresie działań, o których mowa w art. 12 ust. 1. Udostępnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 19a.”; 4) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: „Art. 19a. 1. Szef BOR może zezwalać: 1) byłym i obecnym funkcjonariuszom i pracownikom BOR, 2) osobom oddelegowanym do BOR, w zakresie zadań realizowanych w okresie oddelegowania, 3) osobom udzielającym funkcjonariuszom BOR pomocy w wykonywaniu zadań BOR – na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną uprawnionemu podmiotowi. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również dokumentów i materiałów, które sąd okręgowy lub prokurator Biura Lustracyjnego lub oddziałowego biura lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu uzna za niezbędne w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 1721, z późn. zm.[20])) oraz ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575). 3. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną o klauzuli „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości i o przestępstwa wojenne lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka – Szef BOR, na wniosek prokuratora lub sądu, przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Jeżeli minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest uzasadnione, Szef BOR jest obowiązany zezwolić na udostępnienie wnioskowanych informacji. 4. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych stosuje się tryb określony w art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 5. W przypadku Szefa BOR zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela minister właściwy do spraw wewnętrznych. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.”; 5) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: „Art. 23a. 1. Funkcjonariusz Policji, Straży Granicznej lub Państwowej Straży Pożarnej może być na własną prośbę przeniesiony do służby w BOR, jeżeli wykazuje predyspozycje do jej pełnienia. 2. Funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, do służby w BOR przenosi minister właściwy do spraw wewnętrznych, z uwzględnieniem stanowiska Szefa BOR i odpowiednio Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej albo Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 3. Funkcjonariusz Policji, Straży Granicznej lub Państwowej Straży Pożarnej, przeniesiony do służby w BOR zachowuje ciągłość służby. 4. Funkcjonariuszowi przenoszonemu w trybie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje odprawa ani inne należności przewidziane dla funkcjonariuszy odchodzących ze służby. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb prowadzenia postępowania w stosunku do funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, równorzędność okresów służby i stażu, należności oraz uzyskanych w dotychczasowych jednostkach kwalifikacji zawodowych z obowiązującymi w BOR.”; 6) w art. 31: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Szef BOR może oddelegować funkcjonariusza, za jego zgodą, do pełnienia zadań służbowych poza BOR.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Oddelegowanie funkcjonariusza do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W zakresie nieuregulowanym stosuje się odpowiednio przepisy art. 31a–31k.”, c) uchyla się ust. 4; 7) po art. 31 dodaje się art. 31a–31k w brzmieniu: „Art. 31a. 1. Z wnioskiem o oddelegowanie funkcjonariusza do pełnienia zadań służbowych poza BOR mogą wystąpić kierownicy urzędów, jednostek organizacyjnych lub służb, do których funkcjonariusz ma zostać oddelegowany. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać nazwę urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby, stanowisko służbowe wyznaczone dla funkcjonariusza, kwalifikacje zawodowe wymagane do zajmowania tego stanowiska oraz zakres wykonywanych na tym stanowisku zadań i obowiązków. 3. Szef BOR może odmówić uwzględnienia wniosku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami BOR, z wyjątkiem oddelegowania do Biura Nadzoru Wewnętrznego."}
{"id":"2003_2277_18","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2062, z późn. zm.[21])) w art. 16 w § 4a pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) kontroli danych telekomunikacyjnych, pocztowych i internetowych – do spraw związanych z kontrolą pozyskiwania danych telekomunikacyjnych, pocztowych i internetowych przez Policję, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Straż Graniczną, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Służbę Celno-Skarbową i Biuro Nadzoru Wewnętrznego.”."}
{"id":"2003_2277_19","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1896, z późn. zm.[22])) w art. 281 w ust. 1 w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: „15) Inspektora Nadzoru Wewnętrznego – jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[23])).”."}
{"id":"2003_2277_1b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1b. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad Policją, Strażą Graniczną, Biurem Ochrony Rządu oraz Państwową Strażą Pożarną w zakresie: 1) prawidłowości realizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych, 2) prowadzonych czynności wyjaśniających i postępowań dyscyplinarnych, 3) rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania popełnianych przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, a także pracowników zatrudnionych w tych służbach umyślnych, ściganych z oskarżenia publicznego przestępstw oraz przestępstw skarbowych, a także realizacji zadań w tym zakresie przez Biuro Spraw Wewnętrznych Policji i Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, 4) weryfikowania kandydatów na określone stanowiska oraz osób zajmujących te stanowiska, 5) prawidłowości realizacji postępowań sprawdzających oraz kontrolnych postępowań sprawdzających przeprowadzanych przez Policję, Straż Graniczną i Biuro Ochrony Rządu oraz Państwową Straż Pożarną wobec własnych funkcjonariuszy, strażaków i pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 935 i ...) w zakresie, w jakim nie narusza to kompetencji Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, 6) realizacji obowiązku składania oświadczeń o stanie majątkowym przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz pracowników zatrudnionych w tych służbach, a także ich analizy przez właściwych przełożonych w zakresie, w jakim nie narusza to kompetencji Centralnego Biura Antykorupcyjnego, 7) działania zgodnego z przepisami prawa oraz zasadami etyki funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, w związku z koniecznością zapewnienia przestrzegania praw i wolności człowieka i obywatela, 8) przestrzegania zasad etyki zawodowej przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, 9) gromadzenia i przetwarzania danych osobowych przez Policję, Straż Graniczną, Biuro Ochrony Rządu i Państwową Straż Pożarną, 10) zezwalania przez Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej i Szefa Biura Ochrony Rządu na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną uprawnionym podmiotom – przy pomocy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, z zastrzeżeniem art. 1d."}
{"id":"2003_2277_1c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1c. W celu sprawowania nadzoru, o którym mowa w art. 1b, minister właściwy do spraw wewnętrznych jest uprawniony do: 1) weryfikacji funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, a także pracowników zatrudnionych w tych służbach w zakresie określonym w art. 11a ust. 3 pkt 2; 2) zapoznawania się z wynikami i materiałami czynności operacyjno-rozpoznawczych prowadzonych w Policji i Straży Granicznej; 3) uzyskiwania informacji o wynikach i zapoznawania się z materiałami czynności wykonywanych przez Inspektora Nadzoru Wewnętrznego."}
{"id":"2003_2277_1d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1d. Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw regulujących kwestie sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych nad Policją, Strażą Graniczną, Państwową Strażą Pożarną i Biurem Ochrony Rządu.”; 3) w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, stanowiska w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw wewnętrznych, na których mogą być zatrudniani oddelegowani funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu lub strażacy Państwowej Straży Pożarnej, mając na względzie potrzebę zapewnienia właściwej organizacji pracy w tym urzędzie.”; 4) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. 1. Komórki organizacyjne urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych i jednostki organizacyjne Obrony Cywilnej, Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu oraz związki zawodowe, funkcjonariusze, strażacy i pracownicy tych jednostek nie mogą uczestniczyć w żadnej działalności, w tym gospodarczej, jeżeli działalność ta mogłaby prowadzić do wykorzystania autorytetu urzędowego, informacji służbowych lub środków publicznych do celów pozasłużbowych albo w sposób sprzeczny z ich przeznaczeniem. 2. Na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, uzgodniony z właściwym ministrem, państwowe jednostki organizacyjne są obowiązane uwzględniać potrzeby Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu oraz Państwowej Straży Pożarnej – w zakresie produkcji, usług i dostaw środków technicznych niezbędnych do wykonywania ich zadań.”; 5) art. 9 otrzymuje brzmienie: „Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może zezwalać: 1) byłym i obecnym pracownikom urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z wyłączeniem pracowników Policji, Straży Granicznej oraz Biura Ochrony Rządu, 2) Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Szefowi Biura Ochrony Rządu, Komendantowi Biura Spraw Wewnętrznych Policji, Komendantowi Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego oraz ich zastępcom, 3) byłym i obecnym strażakom oraz pracownikom Państwowej Straży Pożarnej, 4) funkcjonariuszom Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oddelegowanym do urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z wyłączeniem odpowiednio Policji, Straży Granicznej oraz Biura Ochrony Rządu, w zakresie zadań realizowanych w okresie oddelegowania, 5) funkcjonariuszom Biura Spraw Wewnętrznych Policji oraz Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, w zakresie wynikającym z art. 11j ust. 1 pkt 1-3, 6) osobom udzielającym inspektorom Biura pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych – na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną uprawnionemu podmiotowi. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy sytuacji, o których mowa w art. 11n, art. 11o, art. 11v ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 11w, z wyjątkiem dokumentów i materiałów, które sąd okręgowy lub prokurator Biura Lustracyjnego lub oddziałowego biura lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu uzna za niezbędne w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 1721, 1948, 2260 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 1530, 1600 i 1909) oraz ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575). 3. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną o klauzuli „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości i o przestępstwa wojenne lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka – minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek prokuratury lub sądu, przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego, minister właściwy do spraw wewnętrznych jest obowiązany zezwolić na udostępnienie wnioskowanych informacji. 4. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w przypadkach określonych w art. 20ba ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1782, z późn. zm.[3])), art. 9da ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1643, z późn. zm.[4])) oraz art. 19a ust. 3 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2017 r. poz. 985, 1321 i ...).”; 6) po art. 11 dodaje się art. 11a–11zk w brzmieniu: „Art. 11a. 1. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego jest organem, przy pomocy którego minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad służbami jemu podległymi lub przez niego nadzorowanymi, nad funkcjonariuszami Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażakami Państwowej Straży Pożarnej, a także nad pracownikami zatrudnionymi w tych służbach, zwanymi dalej „podmiotami nadzorowanymi”. 2. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego podlega ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 3. Do zadań Inspektora Nadzoru Wewnętrznego należy: 1) wspieranie ministra właściwego do spraw wewnętrznych w czynnościach związanych z egzekwowaniem działania zgodnego z przepisami prawa oraz zasadami etyki w Policji, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu oraz Państwowej Straży Pożarnej, w związku z koniecznością zapewnienia przestrzegania praw i wolności człowieka i obywatela oraz ujawnianie nieprawidłowości w tym zakresie; 2) weryfikowanie, na podstawie informacji, w tym również oznaczonych klauzulą tajności, będących w posiadaniu służb i podmiotów podległych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Ministra Obrony Narodowej i Ministra Sprawiedliwości oraz danych zawartych w prowadzonych przez nie zbiorach, rejestrach, ewidencjach i bazach danych, w tym również oznaczonych klauzulą tajności: a) kandydatów na stanowiska komendantów, szefów i ich zastępców, dyrektorów i zastępców dyrektorów komórek organizacyjnych w podmiotach nadzorowanych oraz naczelników, a także osób zajmujących te stanowiska, b) funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej w związku z planowanym oddelegowaniem lub przedłużeniem oddelegowania do pełnienia służby lub wykonywaniem zadań poza granicami kraju na okres przekraczający 14 dni, z wyłączeniem przypadków oddelegowania lub przedłużenia oddelegowania do pełnienia służby poza granicami państwa w kontyngencie policyjnym, o którym mowa w art. 145a ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, oddelegowania lub przedłużenia oddelegowania do pełnienia służby poza granicami państwa w kontyngencie Straży Granicznej, o którym mowa w art. 147c pkt 3a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, oddelegowania lub przedłużenia oddelegowania do pełnienia służby poza granicami państwa w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu oraz oddelegowania lub przedłużenia oddelegowania do pełnienia służby poza granicami państwa w grupie ratowniczej, o której mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1204, 1321, 1567 i ...), c) kandydatów do mianowania na stopnie generalnego inspektora Policji, nadinspektora Policji, generała brygady Straży Granicznej (kontradmirała Straży Granicznej), generała dywizji Straży Granicznej (wiceadmirała Straży Granicznej), generała brygady i generała dywizji w Biurze Ochrony Rządu oraz kandydatów do nadania stopni nadbrygadiera i generała brygadiera w Państwowej Straży Pożarnej, d) kandydatów w przypadku przedterminowego mianowania w korpusie oficerów młodszych Policji i korpusie oficerów starszych Policji, korpusie oficerów Straży Granicznej i korpusie oficerów Biura Ochrony Rządu oraz przedterminowego nadania stopnia w korpusie oficerów Państwowej Straży Pożarnej, e) kandydatów do wyróżnienia, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, orderami i odznaczeniami, o których mowa w ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2015 r. poz. 475 i 1266 oraz z 2016 r. poz. 1948), f) kandydatów do oddelegowania do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego, a także funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej w trakcie tego oddelegowania – w zakresie przebiegu służby lub dawania rękojmi należytego wykonywania zadań; 3) ujawnianie i monitorowanie zachowań naruszających zasady etyki zawodowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej; 4) ujawnianie i analizowanie nieprawidłowości zaistniałych w związku z prowadzonymi czynnościami wyjaśniającymi i postępowaniami dyscyplinarnymi w Policji, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu oraz Państwowej Straży Pożarnej; 5) analizowanie informacji dotyczących naruszeń prawa przez podmioty nadzorowane; 6) analizowanie i ocenianie czynności operacyjno-rozpoznawczych prowadzonych w Policji i Straży Granicznej oraz ujawnianie nieprawidłowości w tym obszarze w zakresie, w jakim nie narusza to kompetencji prokuratury i sądu; 7) rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie popełnianych przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, a także pracowników zatrudnionych w tych służbach umyślnych, ściganych z oskarżenia publicznego przestępstw oraz przestępstw skarbowych; 8) ocenianie realizacji zadań przez Biuro Spraw Wewnętrznych Policji i Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej; 9) ocenianie prawidłowości realizacji postępowań sprawdzających oraz kontrolnych postępowań sprawdzających przeprowadzanych przez Policję, Straż Graniczną, Biuro Ochrony Rządu oraz Państwową Straż Pożarną wobec własnych funkcjonariuszy, strażaków i pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych w zakresie, w jakim nie narusza to kompetencji Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 10) ocenianie realizacji obowiązku składania oświadczeń o stanie majątkowym przez funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu, strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz pracowników zatrudnionych w tych służbach, a także ich analizy przez właściwych przełożonych w zakresie, w jakim nie narusza to kompetencji Centralnego Biura Antykorupcyjnego; 11) analizowanie i ocenianie gromadzenia i przetwarzania danych osobowych przez Policję, Straż Graniczną, Biuro Ochrony Rządu i Państwową Straż Pożarną oraz ujawnianie nieprawidłowości w tym zakresie; 12) ocenianie realizacji uprawnienia w zakresie zezwalania przez Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz Szefa Biura Ochrony Rządu na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną uprawnionym podmiotom."}
{"id":"2003_2277_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2017 r. poz. 1007) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 364 w ust. 8 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) Inspektor Nadzoru Wewnętrznego;”; 2) w art. 365 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Nie pobiera się opłat od wniosków o wydanie odpisu księgi wieczystej, wyciągu z księgi wieczystej, zaświadczenia o zamknięciu księgi wieczystej oraz wniosku o wyszukanie ksiąg wieczystych złożonego przez podmioty, o których mowa w art. 364 ust. 8 pkt 1–6, 7a, 8–17 oraz 19, lub organ administracji rządowej.”."}
{"id":"2003_2277_20","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1907) w art. 179 w ust. 3 w pkt 1 w lit. a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „uzyskiwanie przez Policję, Biuro Nadzoru Wewnętrznego, Straż Graniczną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową, Centralne Biuro Antykorupcyjne i Krajową Administrację Skarbową, zwane dalej „uprawnionymi podmiotami”, w sposób określony w ust. 4b, dostępu do:”."}
{"id":"2003_2277_21","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1768) w art. 149 w pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: „13) Inspektora Nadzoru Wewnętrznego – jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[24])).”."}
{"id":"2003_2277_22","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1889) w art. 2 w ust. 1 po pkt 4a dodaje się pkt 4b i 4c w brzmieniu: „4b) Biurze Spraw Wewnętrznych Policji, 4c) Biurze Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej,”."}
{"id":"2003_2277_23","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1910, z późn. zm.[25])) w art. 9f w ust. 1 po pkt 12a dodaje się pkt 12b w brzmieniu: „12b) na żądanie Inspektora Nadzoru Wewnętrznego – jeżeli jest to konieczne dla skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub wykrycia ich sprawców i uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[26]));”."}
{"id":"2003_2277_24","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167, 1948 oraz z 2017 r. poz. 935) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) Szefa SKW, Szefa Agencji Wywiadu, zwanej dalej „AW”, Szefa CBA, Szefa Biura Ochrony Rządu, Komendanta Głównego Policji, Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Inspektora Nadzoru Wewnętrznego oraz osób przewidzianych na te stanowiska;”; 2) w art. 72 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego w celu realizacji zadania określonego w art. 11a ust. 3 pkt 9 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[27])).”."}
{"id":"2003_2277_25","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. poz. 1371, z 2013 r. poz. 1650, z 2014 r. poz. 1199 oraz z 2016 r. poz. 1948) w art. 1 w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) Biuro Nadzoru Wewnętrznego;”."}
{"id":"2003_2277_26","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1481) w art. 82 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Operator pocztowy, począwszy od dnia rozpoczęcia działalności pocztowej, jest obowiązany do nieodpłatnego zapewnienia, w ramach wykonywanej przez siebie działalności pocztowej, technicznych i organizacyjnych możliwości wykonywania przez Policję, Biuro Nadzoru Wewnętrznego, Straż Graniczną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową, Centralne Biuro Antykorupcyjne i Krajową Administrację Skarbową, zwane dalej „uprawnionymi podmiotami”, oraz prokuraturę i sądy, ich zadań określonych odrębnymi przepisami, wymagających:”."}
{"id":"2003_2277_27","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1120) w art. 35 w ust. 4: 1) w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) wobec użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8 lub pkt 12 lit. b–d, Komendant Główny Policji, Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji, Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Policji, właściwy miejscowo komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji albo osoby przez nich upoważnione;”; 2) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) Straży Granicznej – Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, właściwy miejscowo komendant oddziału Straży Granicznej, komendant dywizjonu Straży Granicznej, komendant placówki Straży Granicznej albo osoby przez nich upoważnione, a w razie ich nieobecności – dyżurny operacyjny lub kierownik zmiany;”."}
{"id":"2003_2277_28","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą (Dz. U. poz. 616 i 1199 oraz z 2017 r. poz. 1321) w art. 34 w ust. 2: 1) w pkt 6 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) dyrektorów biur (równorzędnych) Komendy Głównej Policji i ich zastępców, Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji i jego zastępców, Komendanta Biura Spraw Wewnętrznych Policji i jego zastępców, komendantów wojewódzkich (Stołecznego) Policji i ich zastępców, Komendanta-Rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, Zastępcy Komendanta-Prorektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, Kanclerza Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, komendantów szkół policyjnych i ich zastępców oraz dyrektora instytutu badawczego Policji i jego zastępców, a także członków ich rodzin,”; 2) po pkt 6a dodaje się pkt 6b w brzmieniu: „6b) Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Policji w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Biurze Spraw Wewnętrznych Policji oraz członków ich rodzin;”; 3) w pkt 10 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) dyrektorów komórek organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej i ich zastępców, Komendanta Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej i jego zastępców, komendantów oddziałów Straży Granicznej i ich zastępców, komendantów ośrodków szkolenia Straży Granicznej i ich zastępców, komendantów ośrodków Straży Granicznej i ich zastępców oraz członków ich rodzin,”; 4) po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: „11a) Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Biurze Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej oraz członków ich rodzin;”."}
{"id":"2003_2277_29","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1170, 1089 i 1789) w art. 35 w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, o ile są niezbędne na potrzeby wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[28]));”."}
{"id":"2003_2277_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1511, 2074 i 2261) w art. 1 w ust. 2 po pkt 5a dodaje się pkt 5b i 5c w brzmieniu: „5b) Biurze Spraw Wewnętrznych Policji, 5c) Biurze Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej,”."}
{"id":"2003_2277_30","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (Dz. U. poz. 862 i 1948) w art. 12 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Krajowej Administracji Skarbowej, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu i Biuru Nadzoru Wewnętrznego – w zakresie, w jakim jest to konieczne do wykonania nałożonych na nie zadań określonych w ustawie;”."}
{"id":"2003_2277_31","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.[29])) w art. 95 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Audyt nie obejmuje oceny celowości i sposobu wykorzystania środków budżetowych oraz mienia państwowego, które zostały przeznaczone na cele specjalne w jednostkach podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, Biurze Nadzoru Wewnętrznego, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, oraz w jednostkach organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Biura Ochrony Rządu oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego.”."}
{"id":"2003_2277_31b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31b. 1. Szef BOR przedstawia kierownikowi urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby imienną propozycję obsady stanowiska służbowego określonego we wniosku, o którym mowa w art. 31a ust. 1, po uprzednim uzyskaniu od tego funkcjonariusza oświadczenia, o którym mowa w art. 31c. 2. Imienną propozycję obsady stanowiska służbowego określonego we wniosku, o którym mowa w art. 31a ust. 1, może przedstawić Szefowi BOR również kierownik urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby. 3. W razie uzgodnienia obsady stanowiska służbowego z kierownikiem urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby Szef BOR na podstawie rozkazu personalnego zwalnia wytypowanego funkcjonariusza z zajmowanego stanowiska i oddelegowuje go do urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby w celu wyznaczenia na uzgodnione stanowisko służbowe."}
{"id":"2003_2277_31c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31c. Oddelegowanie do pełnienia zadań służbowych poza BOR następuje po wyrażeniu zgody przez funkcjonariusza w formie pisemnego oświadczenia, wskazującego nazwę urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby i stanowisko służbowe, na którym funkcjonariusz godzi się wykonywać zadania służbowe."}
{"id":"2003_2277_31d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31d. W razie uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 31a ust. 1, Szef BOR zalicza do celów związanych z pełnieniem służby w BOR oraz obliczania uposażenia i innych należności pieniężnych funkcjonariuszy stanowisko służbowe określone we wniosku do odpowiedniej grupy uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy oraz ustala etatowy stopień, do którego zaszeregowuje to stanowisko, stosownie do zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia zasadniczego."}
{"id":"2003_2277_31e","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31e. Rozkaz personalny o oddelegowaniu funkcjonariusza powinien zawierać: 1) datę przeniesienia funkcjonariusza oraz wysokość przysługującego funkcjonariuszowi uposażenia przyznanego przez Szefa BOR; 2) nazwę urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby, do którego następuje oddelegowanie; 3) określenie stanowiska przeznaczonego dla funkcjonariusza ze wskazaniem składników uposażenia ustalonych zgodnie z art. 31d."}
{"id":"2003_2277_31f","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31f. 1. Oddelegowanego funkcjonariusza wyznacza na stanowisko służbowe, zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w art. 31a ust. 1, kierownik urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby. 2. Kierownik urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby może przenieść oddelegowanego funkcjonariusza na inne stanowisko służbowe niż określone we wniosku o oddelegowanie. Do przeniesienia konieczna jest zmiana rozkazu personalnego przez Szefa BOR oraz zgoda funkcjonariusza, wyrażona w formie pisemnego oświadczenia."}
{"id":"2003_2277_31g","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31g. W razie reorganizacji urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby powodującej zmianę stanowiska służbowego, na którym oddelegowany funkcjonariusz wykonuje zadania służbowe, kierownik urzędu może wystąpić do Szefa BOR z wnioskiem o oddelegowanie funkcjonariusza na inne stanowisko służbowe lub o jego odwołanie z oddelegowania. Przepisy art. 31a i art. 31c stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2277_31h","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31h. 1. Do oddelegowanego funkcjonariusza stosuje się przepisy, które mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych na stanowiskach służbowych zajmowanych przez funkcjonariuszy, w szczególności dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień i kar, czasu pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, a także przyznawania nagród. 2. Oddelegowanemu funkcjonariuszowi urlopu wypoczynkowego udziela kierownik urzędu na zasadach i w wymiarze określonych w ustawie."}
{"id":"2003_2277_31i","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31i. 1. Urząd, jednostka organizacyjna lub służba, do których oddelegowano funkcjonariusza, wypłaca oddelegowanemu funkcjonariuszowi: 1) uposażenie; 2) dodatkowe wynagrodzenie roczne; 3) nagrody uznaniowe. 2. Komórka organizacyjna BOR właściwa w sprawach finansowych wypłaca oddelegowanemu funkcjonariuszowi: 1) świadczenia w naturze i ich ekwiwalenty oraz niewymienione w ust. 1 należności i świadczenia przysługujące z tytułu pełnienia służby; 2) nagrody jubileuszowe; 3) należności z tytułu doznania uszczerbku na zdrowiu i należności pośmiertne; 4) należności z tytułu zwolnienia ze służby; 5) wyrównanie z tytułu wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego w wysokości niższej niż wysokość nagrody rocznej obliczonej na podstawie przepisów ustawy."}
{"id":"2003_2277_31j","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31j. 1. Szef BOR, w przypadku gdy jest to uzasadnione potrzebami BOR, może odwołać funkcjonariusza z oddelegowania, nawet bez jego zgody, zawiadamiając o tym na piśmie kierownika urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby i oddelegowanego funkcjonariusza. Odwołanie następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od dnia złożenia zawiadomienia. 2. Kierownik urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby, w przypadku gdy jest to uzasadnione interesem urzędu, może skierować oddelegowanego funkcjonariusza, nawet bez jego zgody, do dyspozycji Szefa BOR, zawiadamiając o tym na piśmie Szefa BOR i oddelegowanego funkcjonariusza. Skierowanie oddelegowanego funkcjonariusza do dyspozycji Szefa BOR następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od dnia złożenia zawiadomienia. 3. Szef BOR może odwołać funkcjonariusza z oddelegowania, na jego wniosek złożony na piśmie, jeżeli kierownik urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby wyrazi zgodę na odwołanie. Odwołanie następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od dnia złożenia zawiadomienia. 4. Terminy, o których mowa w ust. 1–3, mogą być skracane za porozumieniem Szefa BOR, kierownika urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby oraz zainteresowanego funkcjonariusza. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1–3, kierownik urzędu, jednostki organizacyjnej lub służby kieruje funkcjonariusza do dyspozycji Szefa BOR."}
{"id":"2003_2277_31k","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 31k. 1. Po odwołaniu funkcjonariusza z oddelegowania Szef BOR mianuje go na stanowisko nie niższe niż zajmowane przed oddelegowaniem. 2. Szef BOR może wyrazić zgodę na zwolnienie ze służby w BOR funkcjonariusza, o którym mowa w art. 31j, ze stanowiska równorzędnego do zajmowanego w urzędzie, jednostce organizacyjnej albo służbie. Nie dotyczy to funkcjonariusza, który podlega zwolnieniu ze służby na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 3–5 oraz ust. 2 pkt 1 i 2 albo wobec którego wymierzono karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.”; 8) w art. 56 po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu: „3a. Przełożony lub osoba przez niego upoważniona poddaje analizie oświadczenia funkcjonariusza o stanie majątkowym w celu sprawdzenia ich zgodności ze stanem faktycznym. 3b. W celu przeprowadzenia analizy, o której mowa w ust. 3a, przełożony lub osoba przez niego upoważniona ma prawo wglądu do ich treści i przetwarzania danych w nich zawartych. 3c. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego, w celu przeprowadzenia analizy złożonych oświadczeń o stanie majątkowym, ma prawo wglądu do ich treści i przetwarzania danych w nich zawartych.”."}
{"id":"2003_2277_32","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 32. 1. W przypadku powołania przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych zastępcy Inspektora Nadzoru Wewnętrznego po raz pierwszy przepisu art. 11b ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się. 2. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy podejmie czynności przygotowawcze i organizacyjne niezbędne do rozpoczęcia funkcjonowania Biura Nadzoru Wewnętrznego, w tym zapewni: 1) nabór kandydatów na inspektorów Biura Nadzoru Wewnętrznego i ekspertów Biura Nadzoru Wewnętrznego; 2) oddelegowanie do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej; 3) zatrudnienie pracowników zgodnie z art. 11h ustawy zmienianej w art. 1; 4) warunki materialne i organizacyjne niezbędne do wykonywania zadań, o których mowa w art. 11a ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1. 3. W terminie 30 dni po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, Inspektor Nadzoru Wewnętrznego przedstawi ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych sprawozdanie z realizacji czynności, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2003_2277_33","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 33. Funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz strażacy Państwowej Straży Pożarnej oddelegowani do Biura Nadzoru Wewnętrznego nie podlegają weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, o ile oddelegowanie nastąpiło w terminie, o którym mowa w art. 32 ust. 2."}
{"id":"2003_2277_34","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 34. Do oddelegowanych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy funkcjonariuszy Policji do pełnienia zadań służbowych poza Policją, funkcjonariuszy Straży Granicznej do wykonywania pracy poza Strażą Graniczną, funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu do pełnienia zadań służbowych poza Biurem Ochrony Rządu oraz wyznaczonych strażaków Państwowej Straży Pożarnej do wykonywania zadań poza jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że nowe przepisy są dla nich korzystniejsze, z uwzględnieniem przepisów umożliwiających po odwołaniu z oddelegowania lub wyznaczenia mianowanie na stanowisko nie niższe niż zajmowane przed oddelegowaniem lub wyznaczeniem oraz zwolnienie ze służby ze stanowiska równorzędnego do zajmowanego odpowiednio w instytucji krajowej, w urzędzie państwowym, urzędzie administracji rządowej, urzędzie, jednostce organizacyjnej, służbie albo instytucji cywilnej."}
{"id":"2003_2277_35","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 35. Do spraw dotyczących zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_2277_36","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36. Komendant Główny Policji w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy ustali tymczasowy regulamin organizacyjny Biura Spraw Wewnętrznych Policji. Regulamin ten obowiązuje do czasu ustalenia regulaminu w trybie określonym w art. 7 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 4, jednak nie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2277_36b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36b. Oddelegowanie do wykonywania zadań służbowych poza Policją następuje po zapoznaniu się policjanta z treścią wniosku oraz po wyrażeniu przez niego zgody na oddelegowanie w formie pisemnego oświadczenia wskazującego nazwę instytucji krajowej lub instytucji zagranicznej, nazwę stanowiska służbowego lub pełnionej funkcji, a także okres oddelegowania."}
{"id":"2003_2277_36c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36c. 1. W przypadku gdy oddelegowanie policjanta do instytucji zagranicznej jest poprzedzone postępowaniem kwalifikacyjnym przewidzianym w umowie międzynarodowej lub przepisach prawa Unii Europejskiej, policjant zwraca się pisemnie do Komendanta Głównego Policji z wnioskiem o wyrażenie zgody na uczestnictwo w tym postępowaniu. 2. W przypadku pozytywnie zakończonego postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, oddelegowanie policjanta do instytucji zagranicznej następuje po przedstawieniu Komendantowi Głównemu Policji kontraktu z instytucją zagraniczną. 3. W razie otrzymania przez policjanta od instytucji zagranicznej propozycji przedłużenia kontraktu lub gdy policjant ubiega się o kolejny kontrakt w instytucji zagranicznej, stosuje się odpowiednio ust. 1."}
{"id":"2003_2277_36d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36d. Komendant Główny Policji może z własnej inicjatywy oddelegować policjanta do wykonywania zadań służbowych poza Policją."}
{"id":"2003_2277_36e","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36e. 1. Komendant Główny Policji w razie uwzględnienia wniosku: 1) uzgadnia z instytucją krajową lub instytucją zagraniczną obsadę personalną stanowiska służbowego określonego we wniosku albo pełnioną funkcję, po uprzednim uzyskaniu od policjanta pisemnego oświadczenia, o którym mowa w art. 36b, jeśli kwestie te nie zostały wcześniej uzgodnione; 2) zwalnia policjanta z zajmowanego stanowiska służbowego, z jednoczesnym przeniesieniem go do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych; 3) zalicza, do celów obliczenia uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących policjantowi w okresie oddelegowania, stanowisko służbowe w instytucji krajowej określone we wniosku do odpowiedniej grupy zaszeregowania oraz ustala policyjny stopień etatowy, stosownie do zaszeregowania stanowisk służbowych policjantów; 4) oddelegowuje policjanta do wykonywania zadań służbowych poza Policją, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 11g ust. 4 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 4, policjantowi służy odwołanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Komendant Główny Policji nie uwzględnia wniosku, jeżeli wskazane w nim stanowisko, charakter lub zakres zadań, jakie miałby wykonywać policjant oddelegowany poza Policję, nie odpowiada zadaniom określonym w ustawie oraz zadaniom wynikającym z obowiązujących Rzeczpospolitą Polską umów i zobowiązań międzynarodowych."}
{"id":"2003_2277_36f","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36f. 1. Warunkiem oddelegowania policjanta do instytucji krajowej lub instytucji zagranicznej jest wyznaczenie go na stanowisko służbowe lub do pełnienia funkcji, zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w art. 36a ust. 2. 2. Instytucja krajowa lub instytucja zagraniczna może przenieść oddelegowanego policjanta na inne stanowisko służbowe niż określone we wniosku o oddelegowanie, jeżeli na stanowisku tym są wykonywane zadania, o których mowa w art. 36 ust. 4a. W takim przypadku przepisy art. 36a–36e i art. 36g stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2277_36g","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36g. 1. Komendant Główny Policji odwołuje policjanta z oddelegowania w przypadku konieczności zwolnienia go ze służby w Policji, zawiadamiając o tym odpowiednio instytucję krajową, instytucję zagraniczną lub instytucję finansującą. 2. Komendant Główny Policji, na uzasadniony wniosek instytucji krajowej, instytucji zagranicznej lub instytucji finansującej, odwołuje policjanta z oddelegowania bez jego zgody. Właściwa instytucja, składając Komendantowi Głównemu Policji wniosek o odwołanie policjanta z oddelegowania, zawiadamia o tym policjanta. Odwołanie następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od dnia złożenia wniosku. 3. Komendant Główny Policji odwołuje policjanta z oddelegowania do instytucji krajowej lub instytucji zagranicznej na jego wniosek, zawiadamiając odpowiednio właściwą instytucję. Odwołanie następuje w terminie do 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. 4. Komendant Główny Policji, z uwagi na uzasadnione potrzeby Policji, może odwołać policjanta z oddelegowania bez jego zgody, zawiadamiając o tym instytucję krajową, instytucję zagraniczną lub instytucję finansującą oraz policjanta. Odwołanie następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od dnia zawiadomienia. 5. Terminy, o których mowa w ust. 2–4, mogą być skracane za porozumieniem Komendanta Głównego Policji, instytucji krajowej, instytucji zagranicznej lub instytucji finansującej oraz zainteresowanego policjanta."}
{"id":"2003_2277_36h","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36h. 1. Po odwołaniu policjanta z oddelegowania przełożony właściwy w sprawach osobowych mianuje go na stanowisko nie niższe niż zajmowane przed oddelegowaniem. 2. Komendant Główny Policji może wyrazić zgodę na zwolnienie ze służby w Policji policjanta, o którym mowa w art. 36g, ze stanowiska równorzędnego do zajmowanego w instytucji krajowej. Nie dotyczy to policjanta, który podlega zwolnieniu ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3–5 oraz ust. 2 pkt 1, 2, 5 i 8 albo wobec którego orzeczono karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe."}
{"id":"2003_2277_36i","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36i. 1. Policjant w okresie oddelegowania do instytucji krajowej lub instytucji zagranicznej podlega przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych, z wyjątkiem oddelegowania do Biura Nadzoru Wewnętrznego. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień przełożonego, któremu policjant podlega z tytułu zajmowania stanowiska służbowego albo pełnienia funkcji w instytucji krajowej lub instytucji zagranicznej."}
{"id":"2003_2277_36j","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36j. 1. Policjant oddelegowany do wykonywania zadań służbowych w instytucji krajowej zachowuje prawo do urlopu w wymiarze i na zasadach określonych w ustawie. 2. Policjantowi oddelegowanemu do wykonywania zadań służbowych w instytucji zagranicznej przysługuje urlop w wymiarze i na zasadach obowiązujących w tej instytucji. 3. Policjant oddelegowany do wykonywania zadań służbowych w instytucji zagranicznej jest obowiązany informować na piśmie przełożonego właściwego w sprawach osobowych o wymiarze urlopu przysługującego i wykorzystanego w instytucji zagranicznej. 4. Policjantowi odwołanemu z oddelegowania w instytucji zagranicznej przysługuje urlop uzupełniający w wymiarze odpowiadającym różnicy pomiędzy wymiarem urlopu wypoczynkowego i dodatkowego, ustalonego na podstawie ustawy, a wymiarem urlopu przysługującego mu w instytucji zagranicznej."}
{"id":"2003_2277_36k","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36k. 1. Policjantowi oddelegowanemu do wykonywania zadań służbowych w instytucji krajowej przysługują uprawnienia i świadczenia, w tym uposażenie i inne należności pieniężne, w wysokości i na warunkach określonych w ustawie. 2. Policjantowi oddelegowanemu do wykonywania zadań służbowych w instytucji krajowej położonej poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki organizacyjnej Policji, w której policjant pełnił dotychczas służbę, przysługują z tego tytułu należności przewidziane dla policjanta delegowanego do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości. 3. Instytucja krajowa wypłaca oddelegowanemu policjantowi: 1) uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami do uposażenia; 2) nagrody roczne za okres oddelegowania; 3) nagrody motywacyjne; 4) należności z tytułu podróży służbowych oraz oddelegowania, o którym mowa w ust. 2. 4. Świadczenia i należności pieniężne niewymienione w ust. 3 przyznaje i wypłaca jednostka organizacyjna Policji, w której policjant pełnił służbę bezpośrednio przed oddelegowaniem."}
{"id":"2003_2277_36l","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36l. Do policjanta oddelegowanego do wykonywania zadań służbowych w instytucji krajowej stosuje się przepisy, które mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych na stanowiskach analogicznych do zajmowanego przez niego stanowiska służbowego, w szczególności dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień, odpowiedzialności materialnej pracowników, czasu pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy, a także funduszu nagród, z wyłączeniem pozostałych przepisów w sprawie wynagrodzeń oraz innych świadczeń i należności pieniężnych wynikających ze stosunku pracy."}
{"id":"2003_2277_36m","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36m. 1. Policjant w czasie oddelegowania do wykonywania zadań służbowych w instytucji zagranicznej zachowuje prawo do uposażenia zasadniczego, dodatków do uposażenia o charakterze stałym i innych należności pieniężnych należnych na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość. 2. Policjantowi, o którym mowa w ust. 1, przysługują również: 1) należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej; 2) zwrot kosztów przewozu rzeczy osobistego użytku i przedmiotów gospodarstwa domowego; 3) ryczałt na pokrycie kosztów utrzymania; 4) zwrot kosztów leczenia. 3. Uposażenie oraz świadczenia i należności pieniężne, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 3, nie przysługują policjantowi otrzymującemu za granicą wynagrodzenie na podstawie kontraktu zawartego z instytucją zagraniczną lub instytucją finansującą. 4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do policjanta oddelegowanego za granicę do wykonywania zadań zleconych przez instytucję zagraniczną albo zadań wynikających z programów finansowanych ze środków funduszy Unii Europejskiej, gdy okres oddelegowania trwa co najmniej rok, a wykonywanie zadań nie wymaga objęcia przez policjanta stanowiska w instytucji zagranicznej, w przypadku gdy wynagrodzenie to jest refundowane jednostce organizacyjnej Policji przez instytucję finansującą."}
{"id":"2003_2277_36n","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36n. 1. Policjantowi oddelegowanemu do wykonywania zadań służbowych w instytucji zagranicznej przysługują diety na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki, zwrot kosztów noclegów, przejazdów i dojazdów oraz innych niezbędnych wydatków uznanych przez Komendanta Głównego Policji, na warunkach określonych w przepisach w sprawie przyznawania policjantom należności za podróże służbowe i przeniesienia. 2. Należności, o których mowa w ust. 1, policjant otrzymuje z tytułu podróży odbywanych: 1) w związku z rozpoczęciem i zakończeniem służby w instytucji zagranicznej; 2) w celu załatwienia w kraju lub w innym państwie spraw służbowych na polecenie lub za zgodą Komendanta Głównego Policji; 3) w razie śmierci pozostających w kraju członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy na podstawie ustawy, a w innych przypadkach losowych – za zgodą Komendanta Głównego Policji; 4) w celu wykorzystania urlopu wypoczynkowego w kraju, raz na 2 lata, nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy służby w instytucji zagranicznej, z wyłączeniem ostatniego roku tej służby. 3. Zwrot kosztów przewozu nie przysługuje, jeżeli z tytułu podróży, o której mowa w ust. 2 pkt 1, policjant otrzymał zwrot kosztów przejazdu ustalony z uwzględnieniem stawek za kilometr przebiegu pojazdu, określony na podstawie przepisów w sprawie przyznawania policjantom należności za podróże służbowe i przeniesienia."}
{"id":"2003_2277_36o","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36o. Należności i świadczenia, o których mowa w art. 36m ust. 2, nie przysługują, jeżeli policjant otrzymuje od instytucji zagranicznej lub instytucji finansującej świadczenia pieniężne na cele analogiczne do określonych w tych przepisach."}
{"id":"2003_2277_36p","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36p. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, tryb przyznawania i wypłaty należności przysługujących policjantowi oddelegowanemu do instytucji zagranicznej, o których mowa w art. 36m ust. 2, oraz właściwość przełożonych w tych sprawach, a także sposób i zakres składania informacji przełożonemu w związku z oddelegowaniem do instytucji zagranicznej, mając na względzie zapewnienie sprawnej i terminowej wypłaty należności.”; 26) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 dokonuje właściwy komendant wojewódzki Policji, Komendant CBŚP albo Komendant BSWP.”; 27) w art. 48 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Na pierwszy stopień oficerski, z zastrzeżeniem art. 56 ust. 3, oraz na stopnie generalnego inspektora Policji i nadinspektora Policji mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Na pozostałe stopnie oficerskie w służbie spraw wewnętrznych mianuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. Natomiast na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Komendant Główny Policji.”; 28) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu: „Art. 50a. W przypadku planowanego przedterminowego mianowania na stopnie policyjne w korpusie oficerów młodszych Policji i korpusie oficerów starszych Policji właściwy przełożony może wystąpić do Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o dokonanie weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.”; 29) w art. 52 w ust. 3 skreśla się wyrazy „ust. 4” i „ust. 1”; 30) w art. 62 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego w celu przeprowadzenia analizy złożonych oświadczeń o stanie majątkowym ma prawo wglądu do ich treści i przetwarzania danych w nich zawartych.”; 31) w art. 71a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w stosunku do podległych policjantów odpowiadają Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP, komendanci wojewódzcy Policji, Komendant Stołeczny Policji, komendanci powiatowi (miejscy) Policji, komendanci rejonowi Policji, dyrektor instytutu badawczego, Komendant Wyższej Szkoły Policji i komendanci szkół policyjnych.”; 32) w art. 110 ust. 15 otrzymuje brzmienie: „15. Komendant Główny Policji przyznaje nagrody roczne Komendantowi CBŚP, komendantom wojewódzkim Policji (Komendantowi Stołecznemu Policji), komendantom szkół policyjnych i ich zastępcom oraz rektorowi i prorektorowi Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. Komendantowi BSWP przyznaje nagrodę roczną, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, minister właściwy do spraw wewnętrznych.”; 33) w art. 133: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Przełożonym dyscyplinarnym policjanta oddelegowanego do pełnienia służby w Biurze Nadzoru Wewnętrznego jest Inspektor Nadzoru Wewnętrznego, z wyłączeniem możliwości orzekania kar określonych w art. 134 pkt 3–6, które wymierza przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1. Przepisy art. 135d ust. 2, art. 135h ust. 2, art. 135k ust. 4, art. 135r ust. 9 oraz art. 135s ust. 5 stosuje się odpowiednio. 3b. Przełożonym dyscyplinarnym Komendanta BSWP i jego zastępcy jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, z wyłączeniem możliwości orzekania kar określonych w art. 134 pkt 3–6, które wymierza przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1. Przepisy art. 135d ust. 2, art. 135h ust. 2, art. 135k ust. 4, art. 135r ust. 9 oraz art. 135s ust. 5 stosuje się odpowiednio.”, b) w ust. 8 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) Komendant Główny Policji – w stosunku do Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Stołecznego Policji, komendanta szkoły policyjnej i dowódcy kontyngentu policyjnego.”."}
{"id":"2003_2277_37","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37. Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Policji w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy przeprowadzi czynności organizacyjne związane z przekształceniem Biura Spraw Wewnętrznych Komendy Głównej Policji w Biuro Spraw Wewnętrznych Policji i przedstawi ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych sprawozdanie z ich realizacji. Obsługę w zakresie czynności organizacyjnych, o których mowa w zdaniu pierwszym, zapewnia komenda, przy pomocy której Komendant Główny Policji wykonuje swoje zadania."}
{"id":"2003_2277_37f","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37f. Przepisów o oddelegowaniu nie stosuje się do strażaków wyznaczonych do pełnienia służby w Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej."}
{"id":"2003_2277_37g","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37g. Oddelegowanie strażaka do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W zakresie nieuregulowanym stosuje się odpowiednio przepisy art. 37i–37u."}
{"id":"2003_2277_37h","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37h. Strażacy oddelegowani do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych realizują zadania, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, z wyłączeniem strażaków oddelegowanych do Biura Nadzoru Wewnętrznego."}
{"id":"2003_2277_37i","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37i. 1. Z wnioskiem o oddelegowanie strażaków do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych występują do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej kierownicy tych instytucji. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać nazwę instytucji cywilnej, stanowisko przeznaczone dla strażaka, kwalifikacje wymagane do zajmowania tego stanowiska oraz zakres wykonywanych na nim zadań i obowiązków, przewidywany okres oddelegowania, a także zobowiązanie do wypłacania strażakowi z własnych środków uposażenia i innych należności pieniężnych. 3. Stanowisko, o którym mowa w ust. 2, powinno odpowiadać stanowisku służbowemu przewidzianemu dla strażaka."}
{"id":"2003_2277_37j","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37j. Oddelegowanie do wykonywania zadań poza Państwową Strażą Pożarną następuje po wyrażeniu przez strażaka pisemnej zgody na wykonywanie tych zadań w określonej instytucji cywilnej, na danym stanowisku i na zasadach, o których mowa w art. 37l, oraz po zasięgnięciu opinii przełożonego strażaka uprawnionego do mianowania strażaka na stanowisko służbowe."}
{"id":"2003_2277_37k","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37k. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może odmówić uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 37i, jeżeli na wskazanych stanowiskach nie będą wykonywane zadania, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, albo jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"2003_2277_37l","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37l. W razie uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 37i, i po uzgodnieniu obsady stanowisk oraz zasad wykonywania zadań przez strażaka między Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej a kierownikiem instytucji cywilnej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej: 1) zwalnia strażaka wyrażającego zgodę na wykonywanie zadań w instytucji cywilnej z dotychczas zajmowanego stanowiska; 2) pozostawia strażaka na etacie jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełnił służbę przed oddelegowaniem do wykonywania zadań w instytucji cywilnej; 3) zalicza – do celów obliczenia uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących w trakcie oddelegowania – stanowisko służbowe do odpowiedniej grupy zaszeregowania oraz ustala stopień etatowy, stosownie do zaszeregowania stanowiska służbowego; 4) kieruje strażaka na stanowisko do określonej we wniosku instytucji cywilnej."}
{"id":"2003_2277_37m","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37m. 1. Kierownik instytucji cywilnej oddelegowuje strażaka, o którym mowa w art. 37l, na stanowisko w tej instytucji. 2. Kierownik instytucji cywilnej może przenieść oddelegowanego strażaka na inne stanowisko, jeżeli strażak i Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej wyrażą na to zgodę. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kierownik instytucji cywilnej zawiadamia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej o dokonanej zmianie, przesyłając jednocześnie stosowne oświadczenie strażaka."}
{"id":"2003_2277_37n","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37n. Jeżeli w wyniku reorganizacji instytucji cywilnej, w której oddelegowany strażak wykonuje zadania, następuje likwidacja stanowiska zajmowanego przez strażaka, kierownik instytucji cywilnej występuje do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z wnioskiem o skierowanie strażaka na inne stanowisko lub o jego odwołanie. Przepis art. 37i ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2277_37o","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37o. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Państwowej Straży Pożarnej, może odwołać oddelegowanego strażaka z instytucji cywilnej bez zgody strażaka i kierownika tej instytucji, zawiadamiając ich o tym co najmniej z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 2. Kierownik instytucji cywilnej może przekazać oddelegowanego strażaka wykonującego zadania w instytucji cywilnej do dyspozycji Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, zawiadamiając o tym strażaka co najmniej z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej odwołuje oddelegowanego strażaka na jego wniosek z instytucji cywilnej nawet bez zgody kierownika tej instytucji. Odwołanie następuje po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca kalendarzowego, w którym strażak złożył wniosek o odwołanie, a jeżeli wniosek wiąże się z jego pisemnym żądaniem zwolnienia ze służby w Państwowej Straży Pożarnej, zwolnienie ze służby następuje w trybie określonym w art. 43 ust. 2 pkt 5. 4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie konieczności zwolnienia strażaka ze służby w Państwowej Straży Pożarnej w przypadkach określonych w art. 38 ust. 4 lub art. 43 ust. 2 pkt 1–4 i 6 oraz ust. 3 pkt 2–5, bez wcześniejszego zawiadomienia kierownika instytucji cywilnej, w której oddelegowany strażak wykonuje zadania. 5. Terminy, o których mowa w ust. 1–3, mogą być skrócone za porozumieniem Komendanta Głównego Straży Pożarnej, instytucji cywilnej oraz zainteresowanego strażaka."}
{"id":"2003_2277_37p","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37p. 1. Strażaka odwołanego z oddelegowania do instytucji cywilnej przenosi się do jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełnił służbę przed oddelegowaniem do wykonywania zadań poza Państwową Strażą Pożarną, i mianuje na stanowisko nie niższe od zajmowanego przed oddelegowaniem, chyba że zaistniały okoliczności wymienione w art. 38 ust. 1 i 2 lub art. 43 ust. 3 pkt 4. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może wyrazić zgodę na zwolnienie ze służby w Państwowej Straży Pożarnej strażaka, o którym mowa w art. 37n, ze stanowiska równorzędnego do zajmowanego w instytucji cywilnej. Nie dotyczy to strażaka, który podlega zwolnieniu ze służby na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 3, 4 i 6 oraz ust. 3 pkt 2, 4a i 5 albo wobec którego orzeczono karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe."}
{"id":"2003_2277_37q","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37q. 1. Strażakom oddelegowanym do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych przysługują uprawnienia i świadczenia, w tym uposażenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia w naturze i równoważniki pieniężne, na zasadach określonych w ustawie oraz przepisach wydanych na jej podstawie. 2. Do strażaków oddelegowanych do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych stosuje się te przepisy prawa pracy, które miałyby zastosowanie do pracowników zatrudnionych na stanowiskach zajmowanych przez strażaków, w szczególności dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień i kar, czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również zakładowego funduszu nagród, a także przyznawania nagród."}
{"id":"2003_2277_37r","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37r. 1. Uposażenie, nagrodę roczną za okres oddelegowania i nagrody uznaniowe przysługujące strażakowi z tytułu pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej, a wykonującemu zadania w instytucji cywilnej, wypłaca z własnych środków instytucja cywilna. 2. Jednostka organizacyjna Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełnił służbę przed oddelegowaniem do wykonywania zadań w instytucji cywilnej: 1) wydaje świadczenia w naturze i wypłaca ich równoważniki, a także wypłaca inne niż wymienione w ust. 1 należności i świadczenia przysługujące z tytułu pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej; 2) wypłaca pomoc finansową, o której mowa w art. 80 ust. 1; 3) wypłaca nagrody jubileuszowe, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 3; 4) wypłaca należności z tytułu zwolnienia ze służby, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 6; 5) wypłaca odprawę pośmiertną, o której mowa w art. 93 ust. 2 pkt 2."}
{"id":"2003_2277_37s","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37s. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, o której mowa w art. 37l pkt 2, w stosunku do strażaków oddelegowanych do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych: 1) jest przełożonym dyscyplinarnym oraz sprawuje kontrolę przestrzegania dyscypliny służbowej, z wyjątkiem oddelegowania do Biura Nadzoru Wewnętrznego; 2) podejmuje decyzje w sprawach wynikających ze stosunku służbowego, na zasadach określonych w ustawie. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień kierownika instytucji cywilnej, w której strażak wykonuje zadania."}
{"id":"2003_2277_37t","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37t. Strażakowi oddelegowanemu do wykonywania zadań w instytucji cywilnej udziela urlopu kierownik tej instytucji w wymiarze przysługującym strażakowi stosownie do przepisów ustawy."}
{"id":"2003_2277_37u","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 37u. 1. Uposażenie i inne należności pieniężne, o których mowa w art. 37r ust. 1, są wypłacane strażakom oddelegowanym do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych w terminach przewidzianych dla strażaków pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej informuje kierowników instytucji cywilnych o przeprowadzanych podwyżkach uposażeń lub innych zmianach świadczeń i należności pieniężnych przysługujących strażakom. 3. Strażakom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznane dodatkowe świadczenia przysługujące w instytucji cywilnej, z wyłączeniem świadczeń pieniężnych o charakterze uposażeniowym. Przepis powyższy nie znajduje zastosowania w przypadku oddelegowania do Biura Nadzoru Wewnętrznego.”; 8) w art. 49h w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) o których mowa w art. 37e oraz w art. 106 ust. 1;”; 9) w art. 57a po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego w celu przeprowadzenia analizy złożonych oświadczeń o stanie majątkowym ma prawo wglądu do ich treści i przetwarzania danych w nich zawartych.”; 10) po art. 73 dodaje się art. 73a w brzmieniu: „Art. 73a. W przypadku kandydatów do nadania stopnia oficerskiego w trybie określonym w art. 73 ust. 1 pkt 4 właściwy przełożony może wystąpić do Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o dokonanie weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.”."}
{"id":"2003_2277_38","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 38. 1. Sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w Biurze Spraw Wewnętrznych Komendy Głównej Policji lub w stosunku do policjantów oraz pracowników Policji pełniących służbę lub zatrudnionych w Biurze Spraw Wewnętrznych Komendy Głównej Policji prowadzi się w Biurze Spraw Wewnętrznych Policji albo przed Komendantem Biura Spraw Wewnętrznych Policji, chyba że dalsze prowadzenie tych spraw należy wyłącznie do Komendanta Głównego Policji lub komendy, przy pomocy której wykonuje on swoje zadania. Wszystkie podjęte w sprawach czynności pozostają w mocy. 2. W sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w których Komendant Główny Policji został decyzją sądu lub prokuratora zobowiązany lub uprawniony do dokonania czynności, które zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 4 przeszły do właściwości Komendanta Biura Spraw Wewnętrznych Policji, zobowiązania te lub uprawnienia wykonuje Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Policji."}
{"id":"2003_2277_39","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 39. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotychczasowi policjanci oraz pracownicy Policji pełniący służbę lub zatrudnieni w Biurze Spraw Wewnętrznych Komendy Głównej Policji stają się z mocy prawa policjantami oraz pracownikami w Biurze Spraw Wewnętrznych Policji. Do pracowników Biura Spraw Wewnętrznych Komendy Głównej Policji stosuje się odpowiednio przepis art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962)."}
{"id":"2003_2277_3c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3c. 1. BSWSG jest jednostką organizacyjną Straży Granicznej realizującą na obszarze całego kraju zadania w zakresie rozpoznawania, zapobiegania i zwalczania przestępczości popełnianej przez funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej, przestępstw przeciwko obrotowi gospodarczemu popełnianych na szkodę Straży Granicznej, określonych w art. 296–306 Kodeksu karnego oraz wykrywania i ścigania sprawców tych przestępstw, a także – w zakresie zleconym przez Inspektora Nadzoru Wewnętrznego – funkcjonariuszy i pracowników Policji i Biura Ochrony Rządu lub strażaków i pracowników Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, zwany dalej „Komendantem BSWSG”, jest organem Straży Granicznej podległym Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, kieruje BSWSG i jest przełożonym funkcjonariuszy BSWSG. 3. Siedzibą Komendanta BSWSG jest miasto stołeczne Warszawa. 4. Komendanta BSWSG powołuje, spośród oficerów Straży Granicznej, i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 5. Zastępców Komendanta BSWSG powołuje, spośród oficerów Straży Granicznej, i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta BSWSG. 6. Odwołać ze stanowiska, o którym mowa w ust. 2 i 5, można w każdym czasie. Odwołanego funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 2 i 5, przenosi się do dyspozycji Komendanta Głównego Straży Granicznej. Przepisy art. 39a ust. 1 zdanie drugie oraz art. 39a ust. 2–4 stosuje się odpowiednio. 7. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta BSWSG minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków Komendanta BSWSG, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub oficerowi wyznaczonemu spośród funkcjonariuszy BSWSG. 8. W celu realizacji zadań określonych w ust. 1 Komendant BSWSG współdziała z innymi jednostkami organizacyjnymi Straży Granicznej oraz właściwymi organami i instytucjami, w tym innych państw. 9. Organizację, rzeczowy i miejscowy zakres działania oraz zasady współdziałania BSWSG z innymi jednostkami organizacyjnymi Straży Granicznej określa Komendant Główny Straży Granicznej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych. 10. Regulamin BSWSG ustala minister właściwy do spraw wewnętrznych. 11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może w każdym czasie żądać informacji i materiałów z realizacji zadań przez Komendanta BSWSG. 12. Komendant BSWSG jest obowiązany niezwłocznie przedstawiać ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, za pośrednictwem Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, informacje i materiały mogące mieć istotne znaczenie dla sprawowania nadzoru, o którym mowa w art. 1b ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 13. Komendant BSWSG przedstawia corocznie do dnia 31 stycznia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych informację o działalności BSWSG.”; 3) w art. 5a w ust. 3 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) BSWSG wykonuje Komendant BSWSG.”; 4) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: „Art. 5b. Kierownicy jednostek organizacyjnych Straży Granicznej są obowiązani współdziałać z Biurem Nadzoru Wewnętrznego w zakresie realizacji jego zadań, w szczególności: 1) udostępniać, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, niezbędne uzbrojenie, wyposażenie, urządzenia i środki techniczne; 2) zapewniać warunki niezbędne do sprawnej realizacji zadań przez inspektorów Biura Nadzoru Wewnętrznego, w szczególności przez zapewnienie swobodnego wstępu na teren jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, niezwłocznego przedstawiania żądanych informacji i dokumentów, terminowego udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień, a także udostępnianie niezbędnych urządzeń technicznych i zapewnienie dostępu do Internetu oraz, w miarę możliwości, oddzielnego pomieszczenia z odpowiednim wyposażeniem; 3) przekazywać dane funkcjonariuszy Straży Granicznej objętych weryfikacją, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, najpóźniej w terminie 14 dni przed planowanym: a) powołaniem na stanowiska komendantów i ich zastępców, dyrektorów i zastępców dyrektorów komórek organizacyjnych oraz naczelników, b) oddelegowaniem do pełnienia służby lub wykonywaniem zadań poza granicami kraju na okres przekraczający 14 dni, z wyłączeniem oddelegowania do pełnienia służby poza granicami państwa w kontyngencie Straży Granicznej, o którym mowa w art. 147c pkt 3a, c) wystąpieniem o mianowanie na stopnie generała brygady Straży Granicznej (kontradmirała Straży Granicznej) oraz generała dywizji Straży Granicznej (wiceadmirała Straży Granicznej), d) wystąpieniem o przedterminowe mianowanie w korpusie oficerów w Straży Granicznej, e) wystąpieniem o wyróżnienie, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, orderami i odznaczeniami, o których mowa w ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2015 r. poz. 475 i 1266 oraz z 2016 r. poz. 1948), f) oddelegowaniem do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego; 4) udostępniać dokumentację z kontroli, o której mowa w art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 935 i ...).”; 5) w art. 6: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) określa liczbę i rodzaj etatów w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej, zastrzeżeniem ust. 2a;”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa liczbę i rodzaj etatów w BSWSG.”; 6) w art. 9 w ust. 1b zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Administrator danych, o których mowa w ust. 1a, jest obowiązany udostępnić dane, z zastrzeżeniem ust. 1d, na podstawie imiennego upoważnienia Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta BSWSG, komendanta oddziału Straży Granicznej lub upoważnionego funkcjonariusza, okazanego przez funkcjonariusza wraz z legitymacją służbową.”; 7) w art. 9b ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Udostępnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i w trybie określonych w art. 9da. 3. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być udostępnione, na żądanie prokuratora lub sądu, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w przypadku ujawnienia przez tę osobę faktu udzielania pomocy Straży Granicznej w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych; udostępnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 9da.”; 8) art. 9d otrzymuje brzmienie: „Art. 9d. 1. Udzielenie informacji o prowadzonych czynnościach operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić: 1) w przypadku gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności; 2) w związku ze współpracą prowadzoną z innymi organami, służbami lub instytucjami państwowymi uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, w tym także w związku z prowadzoną współpracą z organami i służbami innych państw w trybie i zakresie określonym w umowach i porozumieniach międzynarodowych. 2. Udzielenie informacji o osobie, uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w trybie, o którym mowa w art. 9 ust. 1a, może nastąpić: 1) na żądanie sądu lub prokuratora, a wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego; 2) w przypadku gdy ustawa nakłada obowiązek udzielenia lub umożliwia udzielenie takich informacji określonemu organowi albo obowiązek taki wynika z umów lub porozumień międzynarodowych, a także w przypadkach gdy zatajenie takiej informacji prowadziłoby do zagrożenia życia lub zdrowia innych osób. 3. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych może nastąpić w szczególnie uzasadnionych przypadkach. 4. W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 udzielenie informacji następuje w trybie określonym w art. 9da.”; 9) po art. 9d dodaje się art. 9da w brzmieniu: „Art. 9da. 1. Komendant Główny Straży Granicznej może zezwalać: 1) byłym i obecnym funkcjonariuszom i pracownikom Straży Granicznej, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w ust. 5, 2) osobom oddelegowanym do Straży Granicznej, w zakresie zadań realizowanych w okresie oddelegowania, 3) osobom udzielającym funkcjonariuszom Straży Granicznej pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych – na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną uprawnionemu podmiotowi. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy sytuacji, o których mowa w art. 9d ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 9e, art. 9f, art. 9g i art. 10b, z wyjątkiem dokumentów i materiałów, które sąd okręgowy lub prokurator Biura Lustracyjnego lub oddziałowego biura lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu uzna za niezbędne w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 1721, 1948, 2260 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 1530, 1600 i 1909) oraz ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575). 3. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną o klauzuli „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości i o przestępstwa wojenne lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka – Komendant Główny Straży Granicznej, na wniosek prokuratora lub sądu, przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Jeżeli minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest uzasadnione, Komendant Główny Straży Granicznej jest obowiązany zezwolić na udostępnienie wnioskowanych informacji. 4. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych stosuje się tryb określony w art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 5. W przypadku Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta BSWSG oraz ich zastępców a także, w zakresie wynikającym z art. 11j ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, funkcjonariuszy BSWSG, zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela minister właściwy do spraw wewnętrznych. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.”; 10) w art. 9e: a) w ust. 1: – pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) określonych w art. 228, art. 229 i art. 231 Kodeksu karnego, popełnionych przez funkcjonariuszy lub pracowników Straży Granicznej w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, a także funkcjonariuszy i pracowników Policji i Biura Ochrony Rządu lub strażaków Państwowej Straży Pożarnej w przypadku, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4a,”, – część wspólna otrzymuje brzmienie: „– gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, sąd, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Komendanta BSWSG, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, albo na pisemny wniosek komendanta oddziału Straży Granicznej, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora okręgowego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną.”, b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) Komendant Główny Straży Granicznej lub Komendant BSWSG, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego,”, c) w ust. 9 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Sąd okręgowy może, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta BSWSG lub komendanta oddziału Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 1, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli.”, d) ust. 10 i 10a otrzymują brzmienie: „10. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, sąd okręgowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta BSWSG lub komendanta oddziału Straży Granicznej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 1, może, również po upływie okresów, o których mowa w ust. 9, wydawać kolejne postanowienia o przedłużeniu kontroli operacyjnej na następujące po sobie okresy, których łączna długość nie może przekraczać 12 miesięcy. 10a. Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG albo komendant oddziału Straży Granicznej może upoważnić swojego zastępcę do składania wniosków, o których mowa odpowiednio w ust. 1, 4, 9 i 10, lub do zarządzania kontroli operacyjnej w trybie ust. 4.”, e) po ust. 10a dodaje się ust. 10b w brzmieniu: „10b. Wnioski, postanowienia, pisemne zgody i zarządzenia, o których mowa w ust. 1, 4, 9 i 10, w odniesieniu do spraw realizowanych przez BSWSG, Komendant BSWSG przekazuje do wiadomości Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego.”, f) w ust. 16 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej przekazuje prokuratorowi, o którym mowa w ust. 1, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej.”, g) w ust. 16f pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) zawierają informacje, o których mowa w art. 178 Kodeksu postępowania karnego, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG albo komendant oddziału Straży Granicznej zarządza ich niezwłoczne, komisyjne i protokolarne zniszczenie; 2) mogą zawierać informacje, o których mowa w art. 178a i art. 180 § 3 Kodeksu postępowania karnego, z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 Kodeksu karnego, albo informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania karnego, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG albo komendant oddziału Straży Granicznej przekazuje prokuratorowi te materiały.”; 11) w art. 9f: a) w ust. 1 pkt 1 i 1a otrzymują brzmienie: „1) określone w art. 228 i art. 229 Kodeksu karnego, popełnione przez funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, a także funkcjonariuszy i pracowników Policji i Biura Ochrony Rządu lub strażaków Państwowej Straży Pożarnej w przypadku, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4a, 1a) określone w art. 229 Kodeksu karnego, popełnione przez osoby niebędące funkcjonariuszami lub pracownikami Straży Granicznej w związku z wykonywaniem czynności służbowych przez funkcjonariuszy lub pracowników Straży Granicznej, a także funkcjonariuszy i pracowników Policji i Biura Ochrony Rządu lub strażaków Państwowej Straży Pożarnej w przypadku, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4a,”, b) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Komendant Główny Straży Granicznej w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1–2 w odniesieniu do funkcjonariuszy i pracowników BSWSG oraz w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 2a, 2b, 2c i 3–5, Komendant BSWSG w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1–2, a komendant oddziału Straży Granicznej w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5, może zarządzić, na czas określony, czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora okręgowego właściwego ze względu na siedzibę organu Straży Granicznej zarządzającego te czynności, którego na bieżąco informuje o ich wynikach.”, c) w ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej może, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, o którym mowa w ust. 3, jednorazowo przedłużyć stosowanie czynności na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny ich zarządzenia.”, d) ust. 4a otrzymuje brzmienie: „4a. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1, pojawią się nowe okoliczności istotne dla sprawdzenia uzyskanych wcześniej, wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, Komendant Główny Straży Granicznej w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1, Komendant BSWSG w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 1a, a komendant oddziału Straży Granicznej w sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5, może, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, zarządzić kontynuowanie czynności przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 4.”, e) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Zarządzenia, pisemne zgody i wnioski, o których mowa w ust. 3, 4 i 4a w odniesieniu do spraw realizowanych przez BSWSG, Komendant BSWSG przekazuje do wiadomości Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego.”, f) w ust. 6 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej przekazuje właściwemu prokuratorowi okręgowemu, o którym mowa w ust. 3, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2.”; 12) w art. 9g: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw, o których mowa w art. 9e ust. 1, albo ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej może zarządzić niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Zarządzenia, o których mowa w ust. 1, oraz informacja o nakazie zaniechania czynności, o którym mowa w ust. 2, w odniesieniu do spraw realizowanych przez BSWSG, Komendant BSWSG przekazuje do wiadomości Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego.”, c) w ust. 6 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej przekazuje prokuratorowi okręgowemu, o którym mowa w ust. 2, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1.”; 13) w art. 10b: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) funkcjonariuszowi wskazanemu w pisemnym wniosku Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta BSWSG lub komendanta oddziału Straży Granicznej albo osoby przez nich upoważnionej;”, b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG i komendant oddziału Straży Granicznej prowadzą rejestry wystąpień o uzyskanie danych telekomunikacyjnych, pocztowych i internetowych zawierające informacje identyfikujące jednostkę organizacyjną Straży Granicznej i funkcjonariusza uzyskującego te dane, ich rodzaj, cel uzyskania oraz czas, w którym zostały uzyskane. Rejestry prowadzi się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych. 6. Dane, o których mowa w ust. 1, które mają znaczenie dla postępowania karnego, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej przekazują prokuratorowi właściwemu miejscowo lub rzeczowo. Prokurator podejmuje decyzję o zakresie i sposobie wykorzystania przekazanych danych.”; 14) w art. 10c: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, udostępnia się na podstawie postanowienia wydanego na pisemny wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta BSWSG albo komendanta oddziału Straży Granicznej przez sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę organu Straży Granicznej składającego wniosek.”, b) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Sąd, który wydał postanowienie o udostępnieniu informacji i danych, na wniosek Komendanta Głównego Straży Granicznej lub w odniesieniu do spraw realizowanych przez BSWSG na wniosek Komendanta BSWSG, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może odroczyć, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością dalszego przedłużania, obowiązek, o którym mowa w ust. 9, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności operacyjno-rozpoznawczych. Przepis art. 9e ust. 12 stosuje się odpowiednio.”; 15) art. 10e otrzymuje brzmienie: „Art. 10e. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 4–5d i 10, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej może zarządzić o zastosowaniu urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wykonywania czynności przez Straż Graniczną, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych. 2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG lub komendant oddziału Straży Granicznej niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.”; 16) w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe, przenoszenia na inne stanowisko oraz zwalniania z tego stanowiska właściwi są przełożeni: Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG, komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej oraz komendanci ośrodków Straży Granicznej.”; 17) w art. 39b w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) BSWSG zarządza Komendant BSWSG.”; 18) w art. 41: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Funkcjonariusza można oddelegować do wykonywania zadań poza Strażą Graniczną: 1) do pracy w celu wykonywania zadań określonych w ustawie, w szczególności związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa i porządku publicznego lub wykonywaniem czynności w sprawach cudzoziemców; 2) w Biurze Nadzoru Wewnętrznego.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Oddelegowanie funkcjonariusza do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W zakresie nieuregulowanym stosuje się odpowiednio przepisy art. 41b–41l.”, c) uchyla się ust. 3; 19) po art. 41 dodaje się art. 41a–41l w brzmieniu: „Art. 41a. Komendant Główny Straży Granicznej jest organem właściwym w sprawach oddelegowania funkcjonariusza do pracy poza Strażą Graniczną, zwanego dalej „oddelegowaniem”, oraz odwołania z tego oddelegowania, z zastrzeżeniem art. 11g ust. 4 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2003_2277_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1782, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Policja składa się z następujących rodzajów służb: kryminalnej, śledczej, spraw wewnętrznych, prewencyjnej oraz wspomagającej działalność Policji w zakresie organizacyjnym, logistycznym i technicznym.”; 2) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: „Art. 5b. 1. Biuro Spraw Wewnętrznych Policji, zwane dalej „BSWP”, jest jednostką organizacyjną Policji służby spraw wewnętrznych realizującą na obszarze całego kraju zadania w zakresie rozpoznawania, zapobiegania i zwalczania przestępczości popełnianej przez policjantów i pracowników Policji oraz przestępstw przeciwko obrotowi gospodarczemu popełnianych na szkodę Policji, określonych w art. 296-306 Kodeksu karnego, a także wykrywania i ścigania sprawców tych przestępstw, a także – w zakresie zleconym przez Inspektora Nadzoru Wewnętrznego – funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu lub strażaków i pracowników Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Policji, zwany dalej „Komendantem BSWP”, jest organem Policji podległym Komendantowi Głównemu Policji, kieruje BSWP i jest przełożonym policjantów BSWP. 3. Siedzibą Komendanta BSWP jest miasto stołeczne Warszawa. 4. Komendanta BSWP powołuje, spośród oficerów Policji, i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 5. Zastępców Komendanta BSWP powołuje, spośród oficerów Policji, i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta BSWP. 6. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta BSWP minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków Komendanta BSWP, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi spośród policjantów BSWP. 7. W celu realizacji zadań określonych w ust. 1 Komendant BSWP współdziała z innymi jednostkami organizacyjnymi Policji oraz właściwymi organami i instytucjami, w tym innych państw. 8. Komendant BSWP jest obowiązany niezwłocznie przedstawiać ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, za pośrednictwem Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, informacje i materiały mogące mieć istotne znaczenie dla sprawowania nadzoru, o którym mowa w art. 1b ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[10])). 9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może w każdym czasie żądać informacji i materiałów z realizacji zadań przez Komendanta BSWP. 10. Komendant BSWP przedstawia corocznie do dnia 31 stycznia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych informację o działalności BSWP.”; 3) po art. 6d dodaje się art. 6da w brzmieniu: „Art. 6da. Policjant oraz osoba powoływana na stanowiska, o których mowa w art. 5a ust. 4 i 5, art. 5b ust. 2 i 5, art. 6b ust. 1–3, art. 6c ust. 1–4, art. 6d ust. 1, 2, 6 i 7 oraz art. 8 ust. 2, a także mianowana na stanowisko dyrektora i zastępcy dyrektora komórki organizacyjnej oraz naczelnika, mogą zostać poddani weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Weryfikacja, o której mowa w zdaniu pierwszym, może być prowadzona także wobec policjanta oraz osoby zajmujących te stanowiska.”; 4) w art. 6e: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Odwołać ze stanowiska, o którym mowa w art. 5a ust. 4 i 5, art. 5b ust. 4 i 5, art. 6b ust. 1, 2 i 5, art. 6c ust. 1–4, 6 i 7 oraz art. 6d ust. 1, 2 i 6, można w każdym czasie.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Policjanta odwołanego ze stanowiska przenosi się do dyspozycji przełożonego policjanta uprawnionego do odwołania ze stanowiska, z zastrzeżeniem, że policjanta odwołanego ze stanowiska Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, komendanta wojewódzkiego i Komendanta Stołecznego Policji przenosi się do dyspozycji Komendanta Głównego Policji. Policjant przez okres 6 miesięcy ma prawo do uposażenia w wysokości przysługującej przed odwołaniem.”; 5) dodaje się art. 6i w brzmieniu: „Art. 6i. Kierownicy jednostek organizacyjnych Policji są obowiązani współdziałać z Biurem Nadzoru Wewnętrznego w zakresie realizacji jego zadań, w szczególności: 1) udostępniać, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, niezbędne uzbrojenie, wyposażenie, urządzenia i środki techniczne; 2) zapewniać warunki niezbędne do sprawnej realizacji zadań przez inspektorów Biura Nadzoru Wewnętrznego, w szczególności przez zapewnienie swobodnego wstępu na teren jednostki organizacyjnej Policji, niezwłocznego przedstawiania żądanych informacji i dokumentów, terminowego udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień, a także udostępnianie niezbędnych urządzeń technicznych i zapewnienie dostępu do Internetu oraz, w miarę możliwości, oddzielnego pomieszczenia z odpowiednim wyposażeniem; 3) przekazywać dane policjantów objętych weryfikacją, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, najpóźniej w terminie 14 dni przed planowanym: a) powołaniem na stanowiska komendantów i ich zastępców, dyrektorów i zastępców dyrektorów komórek organizacyjnych oraz naczelników, b) oddelegowaniem do pełnienia służby lub wykonywaniem zadań poza granicami kraju na okres przekraczający 14 dni, z wyłączeniem oddelegowania do pełnienia służby poza granicami państwa w kontyngencie policyjnym, o którym mowa w art. 145a ust. 1 pkt 2 i 3, c) wystąpieniem o mianowanie na stopnie generalnego inspektora Policji i nadinspektora Policji, d) wystąpieniem o przedterminowe mianowanie w korpusie oficerów młodszych i starszych w Policji, e) wystąpieniem o wyróżnienie, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, orderami i odznaczeniami, o których mowa w ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2015 r. poz. 475 i 1266 oraz z 2016 r. poz. 1948), f) oddelegowaniem do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego; 4) udostępniać dokumentację z kontroli, o której mowa w art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 935 i ...).”; 6) w art. 7: a) w ust. 1 w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: „9) w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, organizację, rzeczowy i miejscowy zakres działania oraz zasady współdziałania BSWP z innymi jednostkami organizacyjnymi Policji.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Regulaminy komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji ustala właściwy dla nich komendant Policji w porozumieniu z właściwym przełożonym. Regulamin komendy wojewódzkiej Policji nie stanowi części regulaminu urzędu wojewódzkiego.”, c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Regulamin BSWP ustala minister właściwy do spraw wewnętrznych.”; 7) w art. 10 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do Komendanta CBŚP oraz Komendanta BSWP.”; 8) w art. 11 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do Komendanta CBŚP oraz Komendanta BSWP.”; 9) w art. 12: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Komendant Główny Policji określa zasady naliczeń etatowych w Policji, z zastrzeżeniem ust. 2a.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa zasady naliczeń etatowych w BSWP.”; 10) w art. 14 w ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Administrator danych, o których mowa w ust. 4, jest obowiązany udostępnić dane osobowe policjantowi wskazanemu w imiennym upoważnieniu Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, komendantów wojewódzkich Policji lub uprawnionego policjanta, po okazaniu tego upoważnienia oraz legitymacji służbowej.”; 11) w art. 19: a) w ust. 1 część wspólna otrzymuje brzmienie: „– gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, sąd okręgowy może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP albo Komendanta BSWP, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, albo na pisemny wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora okręgowego właściwego ze względu na siedzibę składającego wniosek organu Policji.”, b) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa, Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji może zarządzić, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, o którym mowa w ust. 1, kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do właściwego miejscowo sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie.”, c) w ust. 8 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Sąd okręgowy może, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP albo komendanta wojewódzkiego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, o którym mowa w ust. 1, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, jeżeli nie ustały przyczyny tej kontroli.”, d) ust. 9a otrzymuje brzmienie: „9a. Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji może upoważnić swojego zastępcę do składania wniosków, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, lub do zarządzania kontroli operacyjnej w trybie ust. 3.”, e) po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu: „10a. Wnioski, postanowienia, pisemne zgody i zarządzenia, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, w odniesieniu do spraw realizowanych przez BSWP, Komendant BSWP przekazuje do wiadomości Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego.”, f) w ust. 15 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji przekazuje prokuratorowi, o którym mowa w ust. 1, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej.”, g) w ust. 15f pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) zawierają informacje, o których mowa w art. 178 Kodeksu postępowania karnego, Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji zarządza ich niezwłoczne, komisyjne i protokolarne zniszczenie; 2) mogą zawierać informacje, o których mowa w art. 178a i art. 180 § 3 Kodeksu postępowania karnego, z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 Kodeksu karnego, albo informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania karnego, Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji przekazuje prokuratorowi te materiały.”; 12) w art. 19a: a) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji może zarządzić, na czas określony, czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora okręgowego właściwego ze względu na siedzibę organu Policji składającego wniosek, którego na bieżąco informuje o wynikach przeprowadzonych czynności.”, b) w ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji może, po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 3, jednorazowo przedłużyć stosowanie czynności na czas nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny ich zarządzenia.”, c) w ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, pojawią się nowe okoliczności istotne dla sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa, Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji może, po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora, o którym mowa w ust. 3, zarządzić kontynuowanie czynności przez czas oznaczony również po upływie okresów, o których mowa w ust. 4.”, d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Zarządzenia, pisemne zgody i wnioski, o których mowa w ust. 3, 4 i 5 w odniesieniu do spraw realizowanych przez BSWP, Komendant BSWP przekazuje do wiadomości Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego.”, e) w ust. 7 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji przekazuje prokuratorowi okręgowemu, o którym mowa w ust. 3, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2.”; 13) w art. 19b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W celu udokumentowania przestępstw, o których mowa w art. 19 ust. 1, albo ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji może zarządzić niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Zarządzenia, o których mowa w ust. 1, oraz informacja o nakazie zaniechania czynności, o którym mowa w ust. 2, w odniesieniu do spraw realizowanych przez BSWP, Komendant BSWP przekazuje do wiadomości Inspektora Nadzoru Wewnętrznego.”, c) w ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP albo komendant wojewódzki Policji przekazuje prokuratorowi, o którym mowa w ust. 2, wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania czynności, o których mowa w ust. 1.”; 14) w art. 20: a) w ust. 2aa, 2ab i 19 wyraz „INTERPOL” zastępuje się wyrazem „Interpol”, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Informacje i dane, o których mowa w ust. 3, udostępnia się nieodpłatnie na podstawie postanowienia wydanego na pisemny wniosek Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP albo komendanta wojewódzkiego Policji przez sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę wnioskującego organu.”, c) w ust. 5a część wspólna otrzymuje brzmienie: „– udostępnia się nieodpłatnie, w formie pisemnej lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej, na wniosek Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP albo komendanta wojewódzkiego Policji lub upoważnionych przez nich pisemnie funkcjonariuszy.”, d) w ust. 11 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Sąd, który wydał postanowienie o udostępnieniu informacji i danych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP albo Komendanta BSWP, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może zawiesić, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością dalszego przedłużania, obowiązek, o którym mowa w ust. 10, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 6 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności operacyjno-rozpoznawczych.”; 15) art. 20b otrzymuje brzmienie: „Art. 20b. 1. Udzielenie informacji o prowadzonych czynnościach operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić: 1) w przypadku gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności; 2) w związku ze współpracą prowadzoną z innymi organami, służbami lub instytucjami państwowymi uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, w tym także w związku z prowadzoną współpracą z organami i służbami innych państw w trybie i zakresie określonym w umowach i porozumieniach międzynarodowych. 2. Udzielenie informacji o osobie, uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w trybie, o którym mowa w art. 14 ust. 4, może nastąpić: 1) na żądanie sądu lub prokuratora, a wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego; 2) w przypadku gdy ustawa nakłada obowiązek udzielenia lub umożliwia udzielenie takich informacji określonemu organowi albo obowiązek taki wynika z umów lub porozumień międzynarodowych, a także w przypadku gdy zatajenie takiej informacji prowadziłoby do zagrożenia życia lub zdrowia innych osób. 3. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych może nastąpić w szczególnie uzasadnionych przypadkach. 4. W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 udzielenie informacji następuje w trybie określonym w art. 20 ba.”; 16) po art. 20b dodaje się art. 20ba w brzmieniu: „Art. 20ba. 1. Komendant Główny Policji może zezwalać: 1) byłym i obecnym funkcjonariuszom i pracownikom Policji, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w ust. 5, 2) osobom oddelegowanym do Policji, w zakresie zadań realizowanych w okresie oddelegowania, 3) osobom udzielającym funkcjonariuszom Policji pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych – na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną uprawnionemu podmiotowi. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy sytuacji, o których mowa w art. 19, art. 19a, art. 19b, art. 20b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 20c, z wyjątkiem dokumentów i materiałów, które sąd okręgowy lub prokurator Biura Lustracyjnego lub oddziałowego biura lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu uzna za niezbędne w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 1721, 1948, 2260 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 1530, 1600 i 1909) oraz ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575). 3. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną o klauzuli „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości i o przestępstwa wojenne lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka – Komendant Główny Policji, na wniosek prokuratora lub sądu, przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Jeżeli minister właściwy do spraw wewnętrznych stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest uzasadnione, Komendant Główny Policji jest obowiązany zezwolić na udostępnienie wnioskowanych informacji. 4. W razie odmowy zezwolenia na udzielenie wiadomości stanowiącej informację niejawną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych stosuje się tryb określony w art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 5. W przypadku Komendanta Głównego Policji, Komendanta BSWP oraz ich zastępców, a także, w zakresie wynikającym z art. 11j ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, funkcjonariuszy BSWP, zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, udziela minister właściwy do spraw wewnętrznych. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.”; 17) w art. 20c w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) policjantowi wskazanemu w pisemnym wniosku Komendanta Głównego Policji, Komendanta CBŚP, Komendanta BSWP, komendanta wojewódzkiego Policji albo osoby przez nich upoważnionej;”; 18) uchyla się art. 21; 19) w art. 21d w ust. 2 skreśla się wyrazy „osób określonych w art. 94§1 Kodeksu karnego,”; 20) w art. 22 ust. 1a i 1b otrzymują brzmienie: „1a. Udostępnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i trybie określonych w art. 20ba. 1b. Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być udostępnione, na żądanie prokuratora lub sądu, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w przypadku ujawnienia przez tę osobę faktu udzielania pomocy Policji w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych; udostępnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 20ba.”; 21) w art. 32 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do mianowania policjanta na stanowiska służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk właściwi są przełożeni: Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, Komendant BSWP, komendanci wojewódzcy i powiatowi (miejscy) Policji oraz komendanci szkół policyjnych.”; 22) w art. 34 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP albo Komendant BSWP może wyrazić zgodę na mianowanie na stanowisko służbowe policjanta, także w służbie przygotowawczej, przed uzyskaniem przez niego kwalifikacji zawodowych oraz stażu służby wymaganych na tym stanowisku, przy spełnieniu wymagań w zakresie wykształcenia.”; 23) w art. 35a po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: „3b. W stosunku do policjantów pełniących służbę lub ubiegających się o podjęcie służby w BSWP test i badania zarządza Komendant BSWP.”; 24) w art. 36: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Do przenoszenia lub delegowania policjanta właściwi są: Komendant Główny Policji na obszarze całego państwa, Komendant CBŚP w odniesieniu do policjanta CBŚP w ramach tej jednostki organizacyjnej, Komendant BSWP w odniesieniu do policjanta BSWP w ramach tej jednostki organizacyjnej, komendant wojewódzki Policji na obszarze właściwego województwa, komendant powiatowy (miejski) Policji na obszarze właściwego powiatu (miasta). Jeżeli przeniesienie między województwami, a także między CBŚP a innymi jednostkami organizacyjnymi Policji oraz między BSWP a innymi jednostkami organizacyjnymi Policji następuje w związku z porozumieniem zainteresowanych przełożonych i policjanta, przeniesienia dokonuje komendant wojewódzki Policji właściwy dla województwa, w którym policjant ma pełnić służbę, w przypadku przeniesienia do CBŚP – Komendant CBŚP, a w przypadku przeniesienia do BSWP – Komendant BSWP. 3. Czas delegacji nie może przekraczać 6 miesięcy. Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP albo Komendant BSWP w wyjątkowych przypadkach może przedłużyć czas delegacji do 12 miesięcy.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a–4c w brzmieniu: „4a. Policjant może być oddelegowany do wykonywania zadań służbowych poza Policją w celu realizacji zadań określonych w ustawie lub zadań Policji wynikających z obowiązujących Rzeczpospolitą Polską umów i zobowiązań międzynarodowych. 4b. Policjant może być oddelegowany do: 1) urzędu krajowego obsługującego organ władzy publicznej, w którym są wykonywane zadania o charakterze określonym w ust. 4a, zwanego dalej „instytucją krajową”; 2) urzędu, organizacji lub instytucji międzynarodowej albo państwa obcego, w których są wykonywane zadania, o których mowa w ust. 4a, zwanych dalej „instytucją zagraniczną”. 4c. Oddelegowanie policjanta do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W zakresie nieuregulowanym stosuje się odpowiednio przepisy art. 36a–36p.”, c) uchyla się ust. 5 i 6; 25) po art. 36 dodaje się art. 36a–36p w brzmieniu: „Art. 36a. 1. Z wnioskiem o oddelegowanie policjanta do wykonywania zadań służbowych poza Policją mogą wystąpić: 1) organy Policji lub kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji; 2) instytucje krajowe; 3) instytucje zagraniczne. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać nazwę instytucji, komórki organizacyjnej oraz nazwę stanowiska przeznaczonego dla policjanta lub pełnionej funkcji, opis kwalifikacji wymaganych do zajmowania stanowiska lub pełnienia funkcji, zakres wykonywanych zadań, przewidywany okres oddelegowania oraz określenie należności pieniężnych i innych świadczeń przysługujących oddelegowanemu policjantowi. Wniosek instytucji zagranicznej powinien dodatkowo zawierać określenie uprawnień i należności przysługujących oddelegowanemu policjantowi w tej instytucji. 3. W przypadku policjanta, który ma zostać oddelegowany za granicę do wykonywania zadań zleconych przez instytucję zagraniczną albo zadań wynikających z programów finansowanych ze środków funduszy Unii Europejskiej, gdy okres oddelegowania ma trwać co najmniej rok, a wykonywanie zadań nie wymaga objęcia przez policjanta stanowiska w instytucji zagranicznej, wniosek powinien dodatkowo określać zakres uprawnień i należności, jakie przysługują oddelegowanemu policjantowi lub jego jednostce organizacyjnej Policji od instytucji finansującej, przez którą należy rozumieć instytucję krajową albo instytucję zagraniczną, w tym organizację międzynarodową, inną niż podmiot oddelegowujący lub podmiot, do którego następuje oddelegowanie, finansującą wykonywanie zadań, o których mowa w art. 36 ust. 4a. 4. Wniosek składa się nie później niż 14 dni przed przewidywanym dniem oddelegowania policjanta do instytucji krajowej lub instytucji zagranicznej."}
{"id":"2003_2277_40","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 40. Komendant Główny Straży Granicznej w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy ustali tymczasowy regulamin organizacyjny Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej. Regulamin ten obowiązuje do czasu ustalenia regulaminu w trybie określonym w art. 3a pkt 3 ustawy zmienianej w art. 5, jednak nie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2277_41","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41. Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy przeprowadzi czynności organizacyjne związane z przekształceniem komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej o nazwie „Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej” w Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej i przedstawi ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych sprawozdanie z ich realizacji. Obsługę w zakresie czynności organizacyjnych, o których mowa w zdaniu pierwszym, zapewnia komenda, przy pomocy której Komendant Główny Straży Granicznej wykonuje swoje zadania."}
{"id":"2003_2277_41b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41b. 1. Z wnioskiem o oddelegowanie funkcjonariusza występuje kierownik urzędu państwowego, a w przypadku oddelegowania do urzędu administracji rządowej – dyrektor generalny tego urzędu. 2. W przypadku oddelegowania funkcjonariusza do pracy do urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zagranicznych w celu pełnienia służby w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 161 i 476) z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, występuje Komendant Główny Straży Granicznej. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do dyrektora generalnego służby zagranicznej. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać nazwę urzędu państwowego, wyznaczone stanowisko służbowe lub stopień dyplomatyczny dla funkcjonariusza, wysokość wynagrodzenia, kwalifikacje zawodowe oraz zakres wykonywanych zadań i obowiązków. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może zawierać wskazanie funkcjonariusza proponowanego do oddelegowania. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć oddelegowania funkcjonariusza do wykonywania pracy w urzędach państwowych, w których wykonywane są zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa i porządku publicznego lub wykonywane są czynności w sprawach cudzoziemców. 5. Wniosek o oddelegowanie funkcjonariusza do wykonywania pracy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw administracji publicznej może dotyczyć wyłącznie stanowisk, na których w myśl odrębnych przepisów mogą być zatrudniani oddelegowani funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu lub strażacy Państwowej Straży Pożarnej."}
{"id":"2003_2277_41c","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41c. Oddelegowanie następuje po wyrażeniu przez funkcjonariusza zgody w formie pisemnego oświadczenia wskazującego nazwę urzędu państwowego i stanowisko służbowe lub stopień dyplomatyczny, na którym funkcjonariusz godzi się wykonywać zadania, a także okres wykonywania tych zadań."}
{"id":"2003_2277_41d","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41d. Uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 41b ust. 1, można odmówić, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Straży Granicznej, z wyjątkiem oddelegowania do Biura Nadzoru Wewnętrznego."}
{"id":"2003_2277_41e","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41e. 1. W razie uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 41b ust. 1: 1) zalicza się – do celów związanych z pełnieniem służby w Straży Granicznej oraz obliczania uposażenia i innych świadczeń pieniężnych przysługujących funkcjonariuszowi w okresie oddelegowania – stanowisko służbowe lub stopień dyplomatyczny określone we wniosku, o którym mowa w art. 41b ust. 1, do odpowiedniej grupy uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz ustala stopień etatowy, do którego zaszeregowuje to stanowisko lub stopień dyplomatyczny, stosownie do zaszeregowania stanowisk służbowych funkcjonariuszy Straży Granicznej do grup uposażenia zasadniczego; 2) uzgadnia się z osobą, o której mowa w art. 41b ust. 1 i 2, kandydaturę funkcjonariusza proponowanego do oddelegowania do wykonywania pracy w urzędzie państwowym, po uprzednim uzyskaniu od funkcjonariusza oświadczenia o wyrażeniu zgody na oddelegowanie. 2. Oddelegowanie funkcjonariusza następuje na podstawie rozkazu personalnego, w którym zwalnia się funkcjonariusza z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i oddelegowuje do wykonywania pracy poza Strażą Graniczną. 3. W rozkazie personalnym, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza się w szczególności: 1) datę zwolnienia funkcjonariusza z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego oraz wysokość przysługującego mu na tym stanowisku uposażenia; 2) nazwę urzędu państwowego, do którego następuje oddelegowanie; 3) określenie stanowiska służbowego lub stopnia dyplomatycznego przeznaczonego dla funkcjonariusza, ze wskazaniem składników uposażenia ustalonych zgodnie z ust. 1 pkt 1; 4) określenie czasu trwania oddelegowania."}
{"id":"2003_2277_41f","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41f. 1. Wyznaczenie na stanowisko służbowe w urzędzie państwowym, do którego funkcjonariusz został oddelegowany do wykonywania pracy, następuje zgodnie z odrębnymi przepisami obowiązującymi przy wyznaczaniu na dane stanowisko służbowe lub stopień dyplomatyczny. 2. Osoba, o której mowa w art. 41b ust. 1 i 2, może przenieść oddelegowanego funkcjonariusza na inne stanowisko służbowe lub stopień dyplomatyczny w urzędzie państwowym po uzyskaniu zgody: 1) Komendanta Głównego Straży Granicznej, z wyjątkiem przypadku, gdy przeniesienie następuje na polecenie ministra właściwego do spraw wewnętrznych, oraz 2) funkcjonariusza, wyrażonej w formie pisemnego oświadczenia. 3. W przypadku zmiany stanowiska służbowego w trybie, o którym mowa w ust. 2, w rozkazie personalnym określa się stanowisko służbowe lub stopień dyplomatyczny, na które oddelegowany funkcjonariusz został przeniesiony, ze wskazaniem składników uposażenia ustalonych zgodnie z art. 41e ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2003_2277_41g","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41g. Okres oddelegowania funkcjonariusza może zostać przedłużony na wniosek osoby, o której mowa w art. 41b ust. 1 i 2. Przepisy art. 41f ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_2277_41h","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41h. 1. Oddelegowanemu funkcjonariuszowi przysługują uprawnienia i świadczenia, w tym uposażenie i inne świadczenia pieniężne, na zasadach określonych w ustawie. 2. Do oddelegowanego funkcjonariusza stosuje się przepisy, które mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych na stanowiskach służbowych równorzędnych do zajmowanego przez funkcjonariusza, dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień i kar, czasu pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, a także przyznawania nagród. 3. W przypadku gdy wypłacone oddelegowanemu funkcjonariuszowi dodatkowe wynagrodzenie roczne lub nagroda roczna są niższe od nagrody rocznej obliczonej na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 1, albo dodatkowe wynagrodzenie roczne lub nagroda roczna nie przysługują z uwagi na okres pracy w urzędzie państwowym, funkcjonariuszowi przysługuje odpowiednie wyrównanie przez jednostkę organizacyjną Straży Granicznej, w której pełnił on służbę przed oddelegowaniem."}
{"id":"2003_2277_41i","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41i. 1. Urząd państwowy, do którego oddelegowano funkcjonariusza, wypłaca funkcjonariuszowi: 1) uposażenie; 2) dodatkowe wynagrodzenie roczne lub nagrodę roczną za okres oddelegowania; 3) nagrody uznaniowe. 2. Jednostka organizacyjna Straży Granicznej, w której funkcjonariusz pełnił służbę przed oddelegowaniem, wypłaca funkcjonariuszowi: 1) świadczenia w naturze i ich ekwiwalenty oraz niewymienione w ust. 1 należności i świadczenia przysługujące z tytułu pełnienia służby; 2) nagrodę jubileuszową; 3) należności z tytułu doznania uszczerbku na zdrowiu i należności pośmiertne; 4) wyrównanie, o którym mowa w art. 41h ust. 3."}
{"id":"2003_2277_41j","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41j. Oddelegowanemu funkcjonariuszowi urlopów udziela właściwy przełożony w urzędzie państwowym, do którego oddelegowano funkcjonariusza, na zasadach i w wymiarze określonych w ustawie."}
{"id":"2003_2277_41k","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41k. 1. Oddelegowanie kończy się z upływem okresu, na który funkcjonariusz został oddelegowany. 2. Przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, odwołanie funkcjonariusza z oddelegowania następuje: 1) z urzędu, w przypadku gdy: a) funkcjonariusz zwalniany jest ze służby w Straży Granicznej albo b) jest to uzasadnione potrzebami służby; 2) na wniosek: a) osób, o których mowa w art. 41b ust. 1 i 2, b) oddelegowanego funkcjonariusza. 3. Odwołanie z oddelegowania w przypadkach, o których mowa w: 1) ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a – nie wymaga zgody oddelegowanego funkcjonariusza; 2) ust. 2 – następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od daty wskazanej w rozkazie personalnym. 4. Termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, może być skrócony za porozumieniem Komendanta Głównego Straży Granicznej, urzędu państwowego oraz zainteresowanego funkcjonariusza."}
{"id":"2003_2277_41l","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41l. 1. Po odwołaniu funkcjonariusza z oddelegowania właściwy przełożony mianuje go na stanowisko nie niższe niż zajmowane przed oddelegowaniem. 2. Komendant Główny Straży Granicznej może wyrazić zgodę na zwolnienie ze służby w Straży Granicznej funkcjonariusza, o którym mowa w art. 41k, ze stanowiska równorzędnego do zajmowanego w urzędzie państwowym albo w urzędzie administracji rządowej. Nie dotyczy to funkcjonariusza, który podlega zwolnieniu ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3–5 oraz ust. 2 pkt 1, 2, 5 i 10 albo wobec którego orzeczono karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.”; 20) w art. 53: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Na stopnie chorążych Straży Granicznej mianuje Komendant Główny Straży Granicznej, z zastrzeżeniem ust. 3.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Na stopnie chorążych Straży Granicznej w BSWSG mianuje Komendant BSWSG.”; 21) po art. 55 dodaje się art. 55a w brzmieniu: „Art. 55a. W przypadku planowanego przedterminowego mianowania na stopnie w korpusie oficerów Straży Granicznej właściwy przełożony może wystąpić do Inspektora Nadzoru Wewnętrznego o dokonanie weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.”; 22) w art. 75a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w stosunku do podległych funkcjonariuszy odpowiadają Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG, komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci ośrodków Straży Granicznej i komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej.”; 23) w art. 91a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Funkcjonariusze składają oświadczenie o swoim stanie majątkowym, w tym o majątku objętym małżeńską wspólnością majątkową, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Komendantowi BSWSG, właściwym komendantom oddziałów Straży Granicznej, komendantom ośrodków szkolenia Straży Granicznej lub komendantom ośrodków Straży Granicznej przy nawiązywaniu lub rozwiązywaniu stosunku służbowego, corocznie oraz na ich żądanie. Komendant Główny Straży Granicznej oraz zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej składają oświadczenie o swoim stanie majątkowym ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Pracownicy Straży Granicznej składają oświadczenie o swoim stanie majątkowym, w tym o majątku objętym małżeńską wspólnością majątkową, na żądanie Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta BSWSG, właściwych komendantów oddziałów Straży Granicznej, komendantów ośrodków szkolenia Straży Granicznej lub komendantów ośrodków Straży Granicznej.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Prawo wglądu do złożonych oświadczeń o stanie majątkowym mają: Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant BSWSG, właściwi komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej lub komendanci ośrodków Straży Granicznej oraz osoby przez nich pisemnie upoważnione w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia analizy oświadczeń.”, d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Inspektor Nadzoru Wewnętrznego w celu przeprowadzenia analizy złożonych oświadczeń o stanie majątkowym ma prawo wglądu do ich treści i przetwarzania danych w nich zawartych.”; 24) w art. 94 w ust. 1 skreśla się wyrazy „od terenowych organów rządowej administracji ogólnej,”; 25) w art. 113a ust. 13 i 14 otrzymują brzmienie: „13. Komendant Główny Straży Granicznej przyznaje nagrody roczne kierownikowi komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej, komendantowi oddziału Straży Granicznej, komendantowi ośrodka szkolenia Straży Granicznej, komendantowi ośrodka Straży Granicznej oraz ich zastępcom. Komendantowi BSWSG przyznaje nagrodę roczną, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, minister właściwy do spraw wewnętrznych. Komendant Główny Straży Granicznej może przyznawać nagrody roczne wszystkim funkcjonariuszom. 14. Kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej, Komendant BSWSG, komendant oddziału Straży Granicznej, komendant ośrodka szkolenia Straży Granicznej, komendant ośrodka Straży Granicznej przyznają nagrody roczne odpowiednio funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w komórce organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej, BSWSG, oddziale Straży Granicznej, ośrodku szkolenia Straży Granicznej i ośrodku Straży Granicznej.”; 26) w art. 118 w ust. 1 w pkt 5 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 6; 27) w art. 120 w ust. 1 skreśla się wyrazy „art. 11a ust. 1 i”; 28) w art. 136b: a) w ust. 1: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) Komendanta BSWSG, komendantów oddziałów Straży Granicznej, komendantów ośrodków szkolenia Straży Granicznej, komendantów ośrodków Straży Granicznej oraz kierowników komórek organizacyjnych Komendy Głównej;”, – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) Komendanta Głównego Straży Granicznej, z zastrzeżeniem pkt 3;”, – dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) ministra właściwego do spraw wewnętrznych w stosunku do Komendanta BSWSG i jego zastępcy.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Od orzeczenia dyscyplinarnego wydanego w pierwszej instancji przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych odwołanie nie przysługuje. Obwiniony może jednak zwrócić się do ministra właściwego do spraw wewnętrznych o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od orzeczeń dyscyplinarnych.”; 29) w art. 136c w ust. 1 skreśla się zdanie trzecie."}
{"id":"2003_2277_42","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 42. 1. Sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w komórce organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej o nazwie „Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej” lub w stosunku do funkcjonariuszy oraz pracowników Straży Granicznej pełniących służbę lub zatrudnionych w tej komórce organizacyjnej prowadzi się w utworzonej na podstawie niniejszej ustawy jednostce organizacyjnej Straży Granicznej o nazwie „Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej” albo przed Komendantem tej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, chyba że dalsze prowadzenie tych spraw należy wyłącznie do Komendanta Głównego Straży Granicznej lub komendy, przy pomocy której wykonuje on swoje zadania. Wszystkie podjęte w sprawach czynności pozostają w mocy. 2. W sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w których Komendant Główny Straży Granicznej został decyzją sądu lub prokuratora zobowiązany lub uprawniony do dokonania czynności, które zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 5 przeszły do właściwości Komendanta Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej, zobowiązania te lub uprawnienia wykonuje Komendant Biura Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej."}
{"id":"2003_2277_43","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 43. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotychczasowi funkcjonariusze oraz pracownicy Straży Granicznej pełniący służbę lub zatrudnieni w komórce organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej o nazwie „Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej” stają się z mocy prawa funkcjonariuszami oraz pracownikami jednostki organizacyjnej Straży Granicznej o nazwie „Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej”. Do pracowników komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej o nazwie „Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej” stosuje się odpowiednio przepis art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy."}
{"id":"2003_2277_44","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 44. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 14 ust. 6, art. 15 ust. 8 oraz art. 20 ust. 19 ustawy zmienianej w art. 4 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 14 ust. 6, art. 15 ust. 8 oraz art. 20 ust. 19 ustawy zmienianej w art. 4, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 ust. 1c i 1d oraz art. 11 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 5 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 ust. 1c i 1d oraz art. 11 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 5, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2277_45","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 45. 1. W latach 2018–2027 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy wynosi 42,98 mln zł, z tym że w poszczególnych latach limit wynosi: 1) w 2018 r. – 5,80 mln zł; 2) w 2019 r. – 3,03 mln zł; 3) w 2020 r. – 3,11 mln zł; 4) w 2021 r. – 3,19 mln zł; 5) w 2022 r. – 6,54 mln zł; 6) w 2023 r. – 3,35 mln zł; 7) w 2024 r. – 3,43 mln zł; 8) w 2025 r. – 3,52 mln zł; 9) w 2026 r. – 3,61 mln zł; 10) w 2027 r. – 7,40 mln zł. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego półrocza i na koniec każdego roku kalendarzowego oraz w razie konieczności wdraża mechanizm korygujący określony w ust. 3. 3. W przypadku zagrożenia przekroczenia lub przekroczenia w danym roku budżetowym limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych wprowadza mechanizm korygujący polegający na zmniejszeniu wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_2277_46","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 46. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 36 i art. 40, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, ustawę z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, ustawę z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym, ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, ustawę z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, ustawę z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, ustawę z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, ustawę z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, ustawę z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, ustawę z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, ustawę z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą, ustawę z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, ustawę z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ustawę z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228 oraz z 2012 r. poz. 908. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 1955 oraz z 2017 r. poz. 60, 244, 708, 768, 1086, 1321 i .... [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 1955 oraz z 2017 r. poz. 60, 244, 768, 1086, 1321 i .... [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2138 oraz z 2017 r. poz. 244, 768, 773, 952, 966 i 1214. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 60, 85, 245, 768, 1089 i .... [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 724, 768, 791, 1089 i .... [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 648, 768, 935, 1428, 1537 i ... [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 1955 oraz z 2017 r. poz. 60, 244, 708, 768, 1086 i 1321. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 1955 oraz z 2017 r. poz. 60, 244, 768, 1086 i 1321. [12]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [13]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648, 859, 1089, 1428, 1448, 1530, 1971 i 2056. [14]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [15]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1933, 2169 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60, 777, 858, 859, 1321, 1428 i 1530. [16]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [17]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [18]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [19]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [20]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, 2260 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 1530, 1600 i 1909. [21]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, 2103 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 38, 60, 803, 1139 i 1452. [22]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 724, 768, 791 i 1089. [23]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [24]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [25]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 60, 85, 245, 768 i 1089. [26]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [27]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [28]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. poz. 443 i 943, z 1998 r. poz. 860, z 2006 r. poz. 1592, z 2007 r. poz. 162, z 2010 r. poz. 1228, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2017 r. poz. …. [29]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2255 oraz z 2017 r. poz. 88, 244, 379, 708, 768, 1086 i 1321."}
{"id":"2003_2277_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1643, z późn. zm.[11])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw oraz ściganie, w zakresie wynikającym z art. 11j ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, sprawców czynów określonych w pkt 4 lit. f–h, w przypadku, gdy czyny te dotyczą funkcjonariuszy i pracowników Policji i Biura Ochrony Rządu lub strażaków Państwowej Straży Pożarnej, popełnionych w związku z wykonywaniem przez nich czynności służbowych;”; 2) po art. 3a dodaje się art. 3b i art. 3c w brzmieniu: „Art. 3b. Funkcjonariusze Straży Granicznej oraz osoby powoływane na stanowiska, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3, art. 3c ust. 2 i 5 oraz art. 5 ust. 2 i 5, a także mianowane na stanowiska dyrektora i zastępcy dyrektora komórki organizacyjnej oraz naczelnika, mogą zostać poddani weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[12])). Weryfikacja, o której mowa w zdaniu pierwszym, może być prowadzona także wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz osób zajmujących te stanowiska."}
{"id":"2003_2277_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.[13])) w art. 30 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) z wynagrodzeń za udzielanie pomocy Policji, funkcjonariuszom Służby Celno-Skarbowej, Straży Granicznej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Żandarmerii Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu i Biuru Nadzoru Wewnętrznego, wypłacanych z funduszu operacyjnego – w wysokości 20% wynagrodzenia;”."}
{"id":"2003_2277_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1204, 1321 i 1567) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 ust. 1 pkt 5, art. 10 ust. 2 pkt 2, art. 18 ust. 1, art. 32 ust. 1 pkt 6, art. 34 ust. 2, art. 51 ust. 3 pkt 3, art. 73 ust. 1c, art. 95c ust. 3 i art. 121 ust. 1 pkt 3 i 4 użyte w różnej liczbie i różnym przypadku wyrazy „jednostka badawczo-rozwojowa” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i odpowiednim przypadku wyrazami „instytut badawczy”; 2) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. Strażacy, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 3, art. 12 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1, a także mianowani na stanowiska dyrektora i zastępcy dyrektora komórki organizacyjnej oraz naczelnika, mogą zostać poddani weryfikacji, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 491, z późn. zm.[14])). Weryfikacja, o której mowa w zdaniu pierwszym, może być prowadzona także wobec strażaków zajmujących te stanowiska.”; 3) po art. 13a dodaje się art. 13b w brzmieniu: „Art. 13b. Kierownicy jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej są obowiązani współdziałać z Biurem Nadzoru Wewnętrznego w zakresie realizacji jego zadań, w szczególności: 1) udostępniać, na wniosek Inspektora Nadzoru Wewnętrznego, niezbędne wyposażenie, urządzenia i środki techniczne; 2) zapewniać warunki niezbędne do sprawnej realizacji zadań przez inspektorów Biura Nadzoru Wewnętrznego, w szczególności przez zapewnienie swobodnego wstępu na teren jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, niezwłocznego przedstawiania żądanych informacji i dokumentów, terminowego udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień, a także udostępnianie niezbędnych urządzeń technicznych i zapewnienie dostępu do Internetu oraz, w miarę możliwości, oddzielnego pomieszczenia z odpowiednim wyposażeniem; 3) przekazywać dane strażaków objętych weryfikacją, o której mowa w art. 11a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, najpóźniej w terminie 14 dni przed planowanym: a) powołaniem na stanowiska komendantów i ich zastępców, dyrektorów i zastępców dyrektorów komórek organizacyjnych oraz naczelników, b) oddelegowaniem do pełnienia służby lub wykonywaniem zadań poza granicami kraju na okres przekraczający 14 dni, z wyłączeniem oddelegowania do realizacji zadania poza granicami państwa w grupie ratowniczej, o której mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1, c) wystąpieniem o nadawanie stopni nadbrygadiera i generała brygadiera w Państwowej Straży Pożarnej, d) wystąpieniem o przedterminowe nadanie stopnia w korpusie oficerów Państwowej Straży Pożarnej, e) wystąpieniem o wyróżnienie, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, orderami i odznaczeniami, o których mowa w ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2015 r. poz. 475 i 1266 oraz z 2016 r. poz. 1948), f) oddelegowaniem do wykonywania zadań w Biurze Nadzoru Wewnętrznego; 4) udostępniać dokumentację z kontroli, o której mowa w art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 935 i ...).”; 4) w art. 18 w ust. 1 wyrazy „jednostki badawczo-rozwojowej” zastępuje się wyrazami „instytutu badawczego” oraz wyrazy „ustawa z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 2008 r. poz. 993 oraz z 2009 r. poz. 1323)” zastępuje się wyrazami „ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1158 i 1452)”; 5) w art. 28a uchyla się ust. 2 i 3; 6) w art. 35 w ust. 12 wyrazy „ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. poz. 385, z późn. zm.)” zastępuje się wyrazami „ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1842, z późn. zm.[15]))”; 7) po art. 37d dodaje się art. 37e–37u w brzmieniu: „Art. 37e. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może oddelegować strażaka, za jego zgodą, do wykonywania zadań poza Państwową Strażą Pożarną w następujących jednostkach organizacyjnych, zwanych dalej „instytucjami cywilnymi”: 1) urzędach organów administracji rządowej; 2) Zarządzie Głównym i zarządach wojewódzkich Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej; 3) gminach; 4) jednostkach ochrony przeciwpożarowej utworzonych w trybie art. 17 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej przez gminy, instytucje, organizacje, osoby prawne i fizyczne; 5) jednostkach organizacyjnych tworzonych na podstawie odrębnych przepisów; 6) innych jednostkach organizacyjnych, w których są wykonywane zadania określone w art. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej."}
{"id":"2003_2277_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869) w art. 15 w ust. 2 po pkt 1c dodaje się pkt 1d w brzmieniu: „1d) Inspektorowi Nadzoru Wewnętrznego w celu realizacji jego zadań ustawowych;”."}
{"id":"2003_2277_9","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1904) w art. 179 § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Sąd lub prokurator może zwrócić się do właściwego naczelnego organu administracji rządowej o zwolnienie świadka od obowiązku zachowania tajemnicy, jeżeli ustawy szczególne nie stanowią inaczej.”."}
{"id":"2003_335_1","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy o Komitecie Badań Naukowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o Komitecie Badań Naukowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 33, poz. 389) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. Komitet wykonuje swoje zadania przy pomocy ministerstwa obsługującego ministra właściwego do spraw nauki.\"."}
{"id":"2003_335_2","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy o Komitecie Badań Naukowych","text":"Art. 2. Do zniesienia urzędu Komitetu Badań Naukowych i przekształcenia tego urzędu w ministerstwo obsługujące ministra właściwego do spraw nauki stosuje się odpowiednio przepisy art. 39 ust. 1-1c ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 102, poz. 1116 i Nr 154, poz. 1799 i 1800)."}
{"id":"2003_335_3","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy o Komitecie Badań Naukowych","text":"Art. 3. 1. Należności i zobowiązania znoszonego urzędu Komitetu Badań Naukowych stają się, z zastrzeżeniem ust. 2, należnościami i zobowiązaniami ministra właściwego do spraw nauki. 2. Prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez znoszony urząd Komitetu Badań Naukowych lub na jego rzecz, przejmuje minister właściwy do spraw nauki."}
{"id":"2003_335_4","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy o Komitecie Badań Naukowych","text":"Art. 4. 1. Z dniem utworzenia ministerstwa obsługującego ministra właściwego do spraw nauki pracownicy znoszonego urzędu Komitetu Badań Naukowych stają się pracownikami tego ministerstwa. 2. Dyrektor Generalny znoszonego urzędu Komitetu Badań Naukowych, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia ustawy, jest obowiązany zawiadomić na piśmie pracowników o zmianach, jakie mają nastąpić w zakresie ich stosunków pracy. Przepisy art. 23{1} § 4 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 3. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie trzech miesięcy od dnia przejścia do ministerstwa obsługującego ministra właściwego do spraw nauki, jeżeli przed upływem tego terminu nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy na dalszy okres albo w razie nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy. 4. Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem może nastąpić za wypowiedzeniem. 5. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 3, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 4, pracownikom przysługują świadczenia przewidziane dla pracowników, z którymi stosunki pracy rozwiązuje się z powodu likwidacji urzędu. 6. Przepisów ust. 2 zdanie drugie oraz ust. 3 i 4 nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2001 r. Nr 102, poz. 1116, Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1403 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 150, poz. 1237, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052)."}
{"id":"2003_335_5","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy o Komitecie Badań Naukowych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia."}
{"id":"2003_423_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 2a i 2b otrzymują brzmienie: „2a) badaczem – jest lekarz albo lekarz dentysta, jeżeli badanie kliniczne dotyczy stomatologii, albo lekarz weterynarii - w przypadku badania klinicznego weterynaryjnego, posiadający prawo wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpowiednio wysokie kwalifikacje zawodowe, wiedzę naukową i doświadczenie w pracy z pacjentami, niezbędne do prowadzonego badania klinicznego lub badania klinicznego weterynaryjnego, odpowiedzialny za prowadzenie tych badań w danym ośrodku; jeżeli badanie kliniczne lub badanie kliniczne weterynaryjne prowadzone jest przez zespół osób, badacz wyznaczony przez sponsora, za zgodą kierownika zakładu opieki zdrowotnej, w którym prowadzone jest badanie kliniczne, jest kierownikiem zespołu odpowiedzialnym za prowadzenie tego badania w danym ośrodku; 2b) badaniem klinicznym weterynaryjnym – jest każde badanie, którego celem jest potwierdzenie przewidywanej skuteczności lub bezpieczeństwa badanego produktu leczniczego weterynaryjnego prowadzone z udziałem docelowych gatunków zwierząt;”, b) pkt 3b-3d otrzymują brzmienie: „3b) działaniem niepożądanym produktu leczniczego weterynaryjnego – jest każde niekorzystne i niezamierzone działanie produktu leczniczego weterynaryjnego: a) występujące podczas stosowania dawek zalecanych u zwierząt w celach profilaktycznych, diagnostycznych, leczniczych oraz dla przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji funkcji fizjologicznych organizmu, b) które występuje u człowieka po ekspozycji na produkt leczniczy weterynaryjny; 3c) ciężkim niepożądanym zdarzeniem po użyciu badanego produktu leczniczego albo badanego produktu leczniczego weterynaryjnego – jest zdarzenie, które bez względu na zastosowaną dawkę badanego produktu leczniczego albo badanego produktu leczniczego weterynaryjnego powoduje zgon pacjenta, zagrożenie życia, konieczność hospitalizacji lub jej przedłużenie, trwały lub znaczny uszczerbek na zdrowiu lub jest chorobą, wadą wrodzoną lub uszkodzeniem płodu; 3d) ciężkim niepożądanym działaniem produktu leczniczego – jest działanie, które bez względu na zastosowaną dawkę produktu leczniczego powoduje zgon pacjenta, zagrożenie życia, konieczność hospitalizacji lub jej przedłużenie, trwały lub znaczny uszczerbek na zdrowiu lub inne działanie produktu leczniczego, które lekarz według swojego stanu wiedzy uzna za ciężkie lub jest chorobą, wadą wrodzoną lub uszkodzeniem płodu;”, c) pkt 7b otrzymuje brzmienie: „7b) importem równoległym – jest każde działanie w rozumieniu art. 72 ust. 4 polegające na sprowadzeniu z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym produktu leczniczego spełniającego łącznie następujące warunki: a) sprowadzony produkt leczniczy posiada tę samą substancję czynną (substancje czynne), co najmniej: te same wskazania do 3 poziomu kodu ATC\/ATCvet (kod klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej), tę samą moc, tę samą drogę podania oraz tę samą postać jak produkt leczniczy dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub postać zbliżoną, która nie powoduje powstania różnic terapeutycznych w stosunku do produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) sprowadzony produkt leczniczy i produkt leczniczy dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są odpowiednio w państwie, z którego produkt jest sprowadzony, i na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednocześnie referencyjnymi produktami leczniczymi albo jednocześnie odpowiednikami referencyjnych produktów leczniczych;”, d) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) lekiem aptecznym – jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydania w tej aptece;”, e) pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) lekiem recepturowym – jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego - na podstawie recepty wystawionej przez lekarza weterynarii;”, f) pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) Maksymalnym Limitem Pozostałości – jest limit określony w art. 1 ust. 1 lit. b rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377\/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającego wspólnotową procedurę dla określenia maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz. WE L 224 z 18.08.1990, str. 1; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 10, str. 111), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2377\/90”;”, g) po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: „13a) materiałem wyjściowym – jest każda substancja użyta do wytwarzania produktu leczniczego, z wyłączeniem materiałów opakowaniowych;”, h) pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) nazwą produktu leczniczego – jest nazwa nadana produktowi leczniczemu, która może być nazwą własną niestwarzającą możliwości pomyłki z nazwą powszechnie stosowaną albo nazwą powszechnie stosowaną lub naukową, opatrzoną znakiem towarowym lub nazwą podmiotu odpowiedzialnego;”, i) pkt 17a otrzymuje brzmienie: „17a) niespodziewanym ciężkim niepożądanym działaniem produktu leczniczego – jest każde niepożądane działanie produktu leczniczego, którego charakter lub stopień nasilenia nie jest zgodny z danymi zawartymi w odpowiedniej informacji o produkcie leczniczym: a) dla produktów leczniczych w badaniach klinicznych – najczęściej w broszurze badacza, b) dla produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu – w Charakterystyce Produktu Leczniczego albo w Charakterystyce Produktu Leczniczego Weterynaryjnego – które bez względu na zastosowaną dawkę produktu leczniczego powoduje zgon pacjenta, zagrożenie życia, konieczność hospitalizacji lub jej przedłużenie, trwały lub znaczny uszczerbek na zdrowiu lub inne działanie produktu leczniczego, które lekarz według swojego stanu wiedzy uzna za ciężkie lub jest chorobą, wadą wrodzoną lub uszkodzeniem płodu;”, j) uchyla się pkt 18, k) pkt 19 otrzymuje brzmienie: „19) okresem karencji – jest okres, jaki musi upłynąć od ostatniego podania zwierzęciu produktu leczniczego weterynaryjnego do uboju tego zwierzęcia, a w przypadku mleka, jaj lub miodu - do momentu rozpoczęcia pozyskiwania tych produktów do celów spożywczych, tak aby tkanki zwierzęcia oraz pozyskane produkty nie zawierały pozostałości w ilości przekraczającej ich Maksymalne Limity Pozostałości;”, l) pkt 22a otrzymuje brzmienie: „22a) państwem referencyjnym – jest państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które: a) sporządza projekt raportu oceniającego w ramach procedury zdecentralizowanej, b) wydało pozwolenie będące podstawą do wszczęcia procedury wzajemnego uznania;”, m) pkt 25 otrzymuje brzmienie: „25) pozostałościami produktów leczniczych weterynaryjnych – są pozostałości produktów leczniczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 2377\/90;”, n) pkt 29-32 otrzymują brzmienie: „29) produktem leczniczym homeopatycznym – jest produkt leczniczy wytworzony z homeopatycznych substancji pierwotnych lub ich mieszanin, zgodnie z homeopatyczną procedurą wytwarzania opisaną w Farmakopei Europejskiej lub, w przypadku braku takiego opisu, w farmakopeach oficjalnie uznanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 30) produktem immunologicznym – jest produkt leczniczy stanowiący surowicę, szczepionkę, toksynę lub alergen, stosowany w celu: a) wywoływania czynnej odporności (szczepionki), b) przeniesienia odporności biernej (surowice), c) diagnozowania stanu odporności (w szczególności tuberkulina), d) identyfikacji lub wywoływania specyficznej nabytej zmiany reakcji odporności na czynnik alergizujący (alergeny); 31) produktem krwiopochodnym – jest produkt leczniczy wytwarzany przemysłowo z krwi lub jej składników, a w szczególności albuminy, czynniki krzepnięcia, immunoglobuliny; 32) produktem leczniczym – jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne;”, o) uchyla się pkt 33, p) pkt 35 otrzymuje brzmienie: „35) produktem radiofarmaceutycznym – jest produkt leczniczy, z wyłączeniem produktu leczniczego weterynaryjnego, który zawiera jeden lub więcej izotopów radioaktywnych przeznaczonych dla celów medycznych;”, r) po pkt 35 dodaje się pkt 35a-35c w brzmieniu: „35a) przedstawicielem podmiotu odpowiedzialnego – jest osoba fizyczna albo prawna, wyznaczona przez podmiot odpowiedzialny do wykonywania jego obowiązków i uprawnień na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 35b) referencyjnym produktem leczniczym – jest produkt leczniczy dopuszczony do obrotu na podstawie pełnej dokumentacji; 35c) ryzykiem użycia produktu leczniczego – jest każde zagrożenie zdrowia pacjenta lub zdrowia publicznego związane z jakością, bezpieczeństwem lub skutecznością produktu leczniczego oraz każde zagrożenie niepożądanym wpływem na środowisko, a w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych - każde zagrożenie zdrowia zwierząt lub ludzi, związane z jakością, bezpieczeństwem lub skutecznością produktu leczniczego weterynaryjnego oraz każde zagrożenie niepożądanego wpływu na środowisko;”, s) po pkt 37a dodaje się pkt 37b w brzmieniu: „37b) stosunkiem korzyści do ryzyka – jest ocena pozytywnych skutków terapeutycznych produktu leczniczego w odniesieniu do ryzyka związanego z użyciem produktu leczniczego, z wyłączeniem zagrożenia niepożądanym wpływem na środowisko, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego - ocena pozytywnych skutków terapeutycznych produktu leczniczego weterynaryjnego w odniesieniu do ryzyka związanego z użyciem produktu leczniczego weterynaryjnego;”, t) uchyla się pkt 39, u) po pkt 42 dodaje się pkt 42a w brzmieniu: „42a) wytwarzaniem substancji czynnych wykorzystywanych jako materiały wyjściowe przeznaczone do wytwarzania produktów leczniczych – jest każde działanie prowadzące do powstania substancji czynnych, w tym sprowadzanie substancji czynnych wykorzystywanych jako materiały wyjściowe przeznaczone do wytwarzania produktów leczniczych spoza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, dystrybucja, pakowanie, przepakowywanie i ponowne etykietowanie;”; 2) w art. 3 w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) krew i osocze w pełnym składzie lub komórki krwi pochodzenia ludzkiego lub zwierzęcego, z wyłączeniem osocza przetwarzanego w procesie przemysłowym;”; 3) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: „Art. 3a. Do produktu spełniającego jednocześnie kryteria produktu leczniczego oraz kryteria innego rodzaju produktu, w szczególności suplementu diety lub kosmetyku, określone odrębnymi przepisami, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.”; 4) w art. 4: a) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zawierających tę samą lub te same substancje czynne, tę samą dawkę i postać co produkty lecznicze, które otrzymały pozwolenie, z zastrzeżeniem ust. 3a.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Przepisu ust. 3 pkt 2 nie stosuje się do produktów leczniczych, o których mowa w ust. 1, których cena jest konkurencyjna w stosunku do ceny produktu leczniczego posiadającego pozwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lub 2, pod warunkiem, że potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny zapotrzebowanie, wystawione jest przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, a minister właściwy do spraw zdrowia wyrazi, w drodze decyzji, zgodę na ich sprowadzenie.”, c) w ust. 7 uchyla się pkt 1, d) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa, może w przypadku klęski żywiołowej lub innego zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt wydać zgodę na sprowadzenie z zagranicy, zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2, 3, 5 i 6, produktu leczniczego, który jednocześnie: 1) posiada pozwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lub 2, 2) jest dopuszczony do obrotu w państwie, z którego jest sprowadzany, 3) jest niedostępny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pod warunkiem że na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie jest dostępny produkt leczniczy zawierający tę samą lub te same substancje czynne, tę samą moc i postać, co produkt leczniczy sprowadzany.”; 5) po art. 4a dodaje się art. 4b w brzmieniu: „Art. 4b. Minister właściwy do spraw zdrowia może wydać zgodę na obcojęzyczną treść oznakowania opakowania dla określonej ilości opakowań leków sierocych określonych w rozporządzeniu (WE) nr 141\/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie sierocych produktów leczniczych (Dz.Urz. WE L 18 z 22.01.2000, str. 1; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 5, str. 21).”; 6) w art. 7 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Pozwolenie wydaje się na okres 5 lat. 4. Pozwolenie może zostać wydane dla produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego u docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, tylko w przypadku gdy zawarte w tym produkcie substancje farmakologicznie czynne wymienione są w załączniku I, II albo III do rozporządzenia nr 2377\/90.”; 7) po art. 7 dodaje się art. 7a i 7b w brzmieniu: „Art. 7a. 1. Dla produktu leczniczego weterynaryjnego zawierającego substancje farmakologicznie czynne niewymienione w załączniku I, II albo III do rozporządzenia nr 2377\/90, pozwolenie wydaje się, jeżeli produkt nie zawiera substancji farmakologicznie czynnych wymienionych w załączniku IV do rozporządzenia nr 2377\/90 oraz jest przeznaczony do stosowania u zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych, które nie podlegają ubojowi z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi i dla których wydany został dokument identyfikacyjny (paszport). 2. Dla produktu leczniczego weterynaryjnego, o którym mowa w ust. 1, pozwolenia nie wydaje się, jeżeli zostało wcześniej wydane pozwolenie dla innego produktu leczniczego weterynaryjnego przeznaczonego do leczenia danej jednostki chorobowej."}
{"id":"2003_423_10","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. 1. Dokumentacja produktów leczniczych roślinnych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie dotychczasowych przepisów powinna zostać dostosowana do wymagań ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie do dnia 30 kwietnia 2011 r. 2. Do produktów leczniczych roślinnych, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się przepisy art. 14 ust. 2-8 ustawy zmienianej w art. 3. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do produktów roślinnych zawierających dodatkowo substancje inne niż wymienione w art. 2 pkt 33a ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2003_423_11","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art. 47c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązani do złożenia wniosku o wpis do rejestru w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_423_12","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. Podmioty odpowiedzialne oraz podmioty uprawnione do importu równoległego, wprowadzające produkty lecznicze do obrotu są obowiązane do umieszczenia na opakowaniu zewnętrznym nazwy produktu leczniczego w systemie Braille’a w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r."}
{"id":"2003_423_129b","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 129b. Kto, prowadząc aptekę ogólnodostępną lub punkt apteczny, prowadzi reklamę ich działalności, która w sposób bezpośredni odnosi się do produktów leczniczych lub wyrobów medycznych umieszczonych na wykazach leków refundowanych, lub produktów leczniczych lub wyrobów medycznych o nazwie identycznej z nazwą produktów leczniczych lub wyrobów medycznych umieszczonych na tych wykazach, podlega grzywnie.”; 99) po art. 132c dodaje się art. 132d i 132e w brzmieniu: „Art. 132d. Kto: 1) nie prowadzi rejestru, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2, lub 2) nie przekazuje Prezesowi Urzędu raportów, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 3, lub 3) narusza zakaz określony w art. 24 ust. 3a, podlega grzywnie albo karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie."}
{"id":"2003_423_13","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy działalność polegającą na prowadzeniu obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi wydawanymi bez przepisu lekarza są obowiązani zgłosić prowadzenie tej działalności wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_423_132e","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 132e. Kto wbrew przepisowi art. 71 ust. 1a bez zgłoszenia wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii prowadzi obrót detaliczny produktami leczniczymi weterynaryjnymi wydawanymi bez przepisu lekarza, podlega grzywnie.”."}
{"id":"2003_423_14","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. Decyzje ostateczne w sprawie zezwolenia na wytwarzanie lub import produktów leczniczych weterynaryjnych wydane na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują ważność."}
{"id":"2003_423_15","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 7, art. 17 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 26 ust. 2, art. 36a, art. 37w, art. 39 ust. 4 pkt 1, art. 47b ust. 2, art. 59, art. 69 ust. 1b i 5, art. 70 ust. 7, art. 71 ust. 3, art. 74 ust. 7, art. 118 ust. 4 i art. 123 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 7 i 8, art. 17 ust. 3, art. 23 ust. 3 i 3a, art. 26 ust. 2 i 3, art. 36a, art. 37w, art. 39 ust. 4 pkt 1, art. 47b ust. 3, art. 59, art. 69 ust. 5 i 6, art. 70 ust. 7, art. 71 ust. 3 i 4, art. 74 ust. 7, art. 118 ust. 4 i art. 123 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_423_16","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2007 r., z wyjątkiem: 1) art. 54 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w zakresie dotyczącym informacji o przyznanej kategorii dostępności, o cenie urzędowej detalicznej oraz o maksymalnej kwocie dopłaty ponoszonej przez pacjenta, oraz art. 55 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w zakresie dotyczącym osób znanych publicznie, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia; 2) art. 132e ustawy zmienianej w art. 1, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek [1]) Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia: 1) dyrektywy 2004\/24\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. zmieniającej dyrektywę 2001\/83\/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu dotyczącego produktów leczniczych stosowanych u ludzi, w odniesieniu do tradycyjnych ziołowych produktów leczniczych (Dz.Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 85; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 313), 2) dyrektywy 2004\/27\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. zmieniającej dyrektywę 2001\/83\/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 34; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 262), 3) dyrektywy 2004\/28\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. zmieniającej dyrektywę 2001\/82\/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz.Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 58; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 286), 4) dyrektywy 2001\/20\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie zbliżania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, odnoszących się do wdrożenia zasady dobrej praktyki klinicznej w prowadzeniu badań klinicznych produktów leczniczych przeznaczonych do stosowania przez człowieka (Dz.Urz. WE L 121 z 1.05.2001, str. 34; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 26, str. 299). Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, ustawę z dnia 6 września 2001 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary oraz ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625, Nr 91, poz. 877, Nr 92, poz. 882, Nr 93, poz. 896, Nr 173, poz. 1808, Nr 210, poz. 2135 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 94, poz. 787, Nr 163, poz. 1362, Nr 179, poz. 1485 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 217, poz. 1588 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1693 i Nr 172, poz. 1804 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 68. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 33, poz. 286, z 2005 r. Nr 10, poz. 68, Nr 163, poz. 1362 i Nr 167, poz. 1398 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i 1218 i Nr 208, poz. 1539. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1085, Nr 123, poz. 1350 i Nr 125, poz. 1367, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 142, poz. 1187, z 2003 r. Nr 189, poz. 1852, z 2004 r. Nr 11, poz. 94, Nr 96, poz. 959 i Nr 121, poz. 1263, z 2005 r. Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 171, poz. 1225. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 199, poz. 1938 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2006 r. Nr 222, poz. 1600. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 152, poz. 1263, z 2004 r. Nr 93, poz. 896 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217. [8]) Zmiany wymienionej zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1801, z 2002 r. Nr 32, poz. 300 i Nr 152, poz. 1266 oraz z 2004 r. Nr 10, poz. 77, Nr 92, poz. 882 i Nr 93, poz. 896. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 191, poz. 1956 i Nr 243, poz. 2442, z 2005 r. Nr 157, poz. 1316, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1492 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 120, poz. 826. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 625, Nr 91, poz. 877, Nr 92, poz. 882, Nr 93, poz. 896, Nr 173, poz. 1808, Nr 210, poz. 2135 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 94, poz. 787, Nr 163, poz. 1362, Nr 179, poz. 1485 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 217, poz. 1588 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 877, Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 23, poz. 188, Nr 33, poz. 289, Nr 163, poz. 1362 i Nr 178, poz. 1480, z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1045, Nr 170, poz. 1217 i Nr 171, poz. 1225 oraz z 2007 r. Nr 52, poz. 345."}
{"id":"2003_423_19b","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19b. 1. Wnioski, o których mowa w art. 18a i 19, zawierają dane, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, a w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych – w art. 10 ust. 2a i 2b, oraz deklarację zgodności składanej dokumentacji z dokumentacją będącą przedmiotem raportu oceniającego. 2. Wnioski i dokumenty, o których mowa w ust. 1, mogą być przedstawiane w języku polskim lub angielskim, z wyjątkiem Charakterystyki Produktu Leczniczego i Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowania opakowań bezpośrednich i zewnętrznych oraz ulotki, które przedstawia się w języku polskim i angielskim."}
{"id":"2003_423_19c","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19c. Jeżeli po złożeniu wniosku o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego Prezes Urzędu poweźmie informację, że wniosek o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego będącego przedmiotem tego wniosku jest rozpatrywany w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub że właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wydał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu dla tego produktu, informuje podmiot odpowiedzialny o konieczności zastosowania procedury określonej odpowiednio w art. 18a lub 19 i umarza postępowanie.”; 25) po art. 19c dodaje się art. 19d i 19e w brzmieniu: „Art. 19d. W przypadku wszczęcia procedury wyjaśniającej, o której mowa w art. 18a ust. 6 lub art. 19 ust. 4, i braku porozumienia między państwami członkowskimi w terminie 60 dni, minister właściwy do spraw zdrowia może na wniosek podmiotu odpowiedzialnego wydać pozwolenie przed zakończeniem procedury wyjaśniającej, pod warunkiem że uznał uprzednio raport oceniający, Charakterystykę Produktu Leczniczego albo Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowania opakowań i ulotkę."}
{"id":"2003_423_19e","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19e. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb postępowania w procedurze wyjaśniającej, o której mowa w art. 18a ust. 6 i art. 19 ust. 4, uwzględniając przepisy prawa i wytyczne Wspólnoty Europejskiej w zakresie dopuszczenia do obrotu produktów leczniczych.”; 26) w art. 20 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego u zwierząt ozdobnych, w szczególności ryb akwariowych, ptaków ozdobnych, gołębi pocztowych, zwierząt w terrarium i małych gryzoni, fretek i królików, trzymanych jako zwierzęta domowe.”; 27) po art. 20 dodaje się art. 20a i 20b w brzmieniu: „Art. 20a. 1. Tradycyjne produkty lecznicze roślinne są to produkty lecznicze roślinne, które łącznie spełniają następujące warunki: 1) mają wskazania właściwe wyłącznie dla tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego, z uwagi na ich skład i przeznaczenie, mogą być stosowane bez nadzoru lekarza w celach leczniczych, diagnostycznych lub monitorowania terapii oraz spełniają kryteria produktu leczniczego wydawanego bez przepisu lekarza; 2) są przeznaczone do stosowania wyłącznie w określonej mocy i sposobie dawkowania; 3) są przeznaczone wyłącznie do stosowania doustnego, zewnętrznego lub inhalacji; 4) pozostawały w tradycyjnym stosowaniu w okresie, o którym mowa w ust. 5 pkt 6; 5) posiadają wystarczające dane dotyczące tradycyjnego ich zastosowania, w szczególności bezpieczeństwa stosowania zgodnie ze sposobem, o którym mowa w pkt 2, a ich wystarczające działanie farmakologiczne i skuteczność są stwierdzone na podstawie długotrwałego stosowania i doświadczenia w lecznictwie. 2. Tradycyjne produkty lecznicze roślinne podlegają uproszczonej procedurze dopuszczenia do obrotu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy tradycyjny produkt leczniczy roślinny może zostać dopuszczony do obrotu na podstawie art. 10 lub art. 21. 4. Tradycyjny produkt leczniczy roślinny może zawierać dodatek składników mineralnych i witamin o potwierdzonym bezpieczeństwie stosowania w danym składzie, jeżeli ich działanie ma charakter podrzędny względem działania czynnych składników roślinnych w odniesieniu do określonych wskazań. 5. Wniosek o dopuszczenie do obrotu tradycyjnych produktów leczniczych roślinnych zawiera w szczególności: 1) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego; 2) nazwę produktu leczniczego; 3) szczegółowe dane ilościowe i jakościowe odnoszące się do produktu leczniczego i wszystkich jego składników oraz ich nazwy powszechnie stosowane, jeżeli występują; 4) postać farmaceutyczną, moc i drogę podania oraz okres ważności produktu leczniczego, a także dane dotyczące ochrony środowiska związane ze stosowaniem oraz ze zniszczeniem produktu leczniczego, jeżeli jest to niezbędne i wynika z charakteru produktu; 5) wskazania, przeciwwskazania i działania niepożądane; 6) dane z piśmiennictwa, w tym naukowego, lub opinie ekspertów stwierdzające, że roślinny produkt leczniczy lub produkt odpowiadający był stosowany w celach leczniczych przez okres co najmniej 30 lat poprzedzających datę złożenia wniosku, w tym co najmniej 15 lat w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 7) wyniki badań farmaceutycznych określonych w art. 10 ust. 2 pkt 4 lit. a. 6. W przypadku mieszanin substancji roślinnych lub przetworów roślinnych lub tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego dane, o których mowa w ust. 5 pkt 6, powinny odnosić się do mieszaniny, a w przypadku gdy poszczególne substancje roślinne lub przetwory roślinne nie są wystarczająco znane, dane powinny również odnosić się do tych składników. 7. Do wniosku dołącza się: 1) Charakterystykę Produktu Leczniczego, z wyjątkiem danych, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 4; 2) kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie do obrotu w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub w innych państwach lub szczegółowe informacje dotyczące odmowy udzielenia pozwolenia w jakimkolwiek państwie, jeżeli ma to zastosowanie; 3) przegląd piśmiennictwa, w tym naukowego, dotyczący bezpieczeństwa wraz z raportem eksperta oraz, na żądanie Prezesa Urzędu, dane do oceny bezpieczeństwa produktu leczniczego. 8. Prezes Urzędu może zwrócić się do Komitetu do spraw Roślinnych Produktów Leczniczych Europejskiej Agencji Leków o wydanie opinii w sprawie uznania przedstawionej dokumentacji za odpowiednią dla stwierdzenia tradycyjnego stosowania tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego lub produktu odpowiadającego, dołączając dokumentację tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego do wniosku o wydanie opinii. 9. Produkt odpowiadający jest to tradycyjny produkt leczniczy roślinny zawierający te same substancje roślinne lub przetwory roślinne, niezależnie od zastosowanych substancji pomocniczych, i posiadający to samo lub podobne zamierzone zastosowanie, równoważną moc i dawkę oraz tę samą lub podobną drogę podania jak tradycyjny produkt leczniczy roślinny będący przedmiotem wniosku, o którym mowa w ust. 5."}
{"id":"2003_423_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. Nr 126, poz. 1379, z późn. zm.[7])) w art. 6 w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. j w brzmieniu: „j) prowadzenie kontroli systemu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych,”."}
{"id":"2003_423_20b","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20b. 1. W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w art. 20a ust. 5, podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego w okresie, o którym mowa w art. 20a ust. 5 pkt 6. Wymóg trzydziestoletniego stosowania tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego jest spełniony również w przypadku, gdy liczba składników roślinnego produktu leczniczego lub ich zawartość została zmniejszona w tym okresie. 2. W przypadku złożenia wniosku o dopuszczenie do obrotu tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego stosowanego w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, przez okres krótszy niż 15 lat, Prezes Urzędu przekazuje do Komitetu do spraw Roślinnych Produktów Leczniczych Europejskiej Agencji Leków dokumentację tego produktu w celu ustalenia przez Komitet, czy zostały spełnione pozostałe warunki konieczne do uznania tradycyjnego stosowania tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego. Przy rozpatrywaniu wniosku o dopuszczenie do obrotu tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego Prezes Urzędu uwzględnia monografię wspólnotową. 3. W przypadku gdy dla tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego, będącego przedmiotem wniosku, o którym mowa w art. 20a ust. 5, opracowano monografię wspólnotową lub składniki tego produktu znajdują się na wspólnotowej liście substancji tradycyjnych produktów leczniczych roślinnych, o której mowa w art. 16f ust. 1 dyrektywy 2001\/83\/WE, stosuje się przepisy art. 18a i 19. 4. W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w art. 20a ust. 5, Prezes Urzędu bierze pod uwagę pozwolenia na dopuszczenie do obrotu danego tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego, udzielone w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.”; 28) w art. 21: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego, wytwórcy lub importera, u którego następuje zwolnienie serii produktu leczniczego, miejsc wytwarzania, w tym miejsca wytwarzania, gdzie następuje kontrola jego serii, lub miejsca prowadzenia działalności importowej, gdzie następuje kontrola jego serii, oraz numery zezwoleń na wytwarzanie produktu leczniczego lub na import produktu leczniczego;”, b) w ust. 3: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) opis sposobu otrzymywania i kontroli substancji pierwotnych oraz potwierdzenie, na podstawie piśmiennictwa, w tym naukowego, ich homeopatycznego zastosowania;”, – pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) dane dotyczące opakowania bezpośredniego, z podaniem wymagań jakościowych, oraz wzory opakowań bezpośrednich lub zewnętrznych, wielkość opakowania, wraz z podaniem informacji o zawartości produktu leczniczego homeopatycznego w opakowaniu bezpośrednim;”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Produkty lecznicze homeopatyczne weterynaryjne podlegają także uproszczonej procedurze dopuszczania do obrotu, w przypadku gdy: 1) ich oznakowanie nie zawiera wskazań do stosowania, 2) charakteryzują się odpowiednim stopniem rozcieńczenia, gwarantującym bezpieczeństwo stosowania, co oznacza, że nie zawierają więcej niż 1\/10.000 części roztworu macierzystego lub nie więcej niż 1\/100 najmniejszej dawki substancji czynnej zawartej w produkcie leczniczym wydawanym z przepisu lekarza, 3) są podawane drogą opisaną w Farmakopei Europejskiej lub w innych farmakopeach oficjalnie uznanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – z wyłączeniem immunologicznych homeopatycznych produktów leczniczych weterynaryjnych.”, d) w ust. 6: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) opis sposobu otrzymywania i kontroli substancji pierwotnych oraz potwierdzenie, na podstawie piśmiennictwa, w tym naukowego, ich homeopatycznego zastosowania;”, – w pkt 10 w lit. b kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu: „c) okresu karencji, z pełnym uzasadnieniem.”, e) ust. 7a otrzymuje brzmienie: „7a. Wniosek o dopuszczenie do obrotu, o którym mowa w ust. 2 i 5, może obejmować listę produktów leczniczych homeopatycznych pochodzących z tej samej lub z tych samych substancji pierwotnych homeopatycznych.”; 29) w art. 21a: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Pozwolenie na import równoległy wygasa po upływie roku od dnia wygaśnięcia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku wygaśnięcia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, z którego produkt leczniczy importowany równolegle jest sprowadzany, wygasa z dniem wygaśnięcia tego pozwolenia. 3b. Cofnięcie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej, lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, z którego produkt leczniczy importowany równolegle jest sprowadzany, z przyczyn związanych z zagrożeniem dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt, w szczególności tych, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, skutkuje cofnięciem pozwolenia na import równoległy.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Do pozwoleń na import równoległy oraz do cofnięcia tych pozwoleń stosuje się odpowiednio przepisy art. 23 ust. 1-2, art. 29 ust. 1-2a, art. 33 i art. 37.”, c) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Po uzyskaniu pozwolenia na import równoległy podmiot uprawniony do importu równoległego informuje, co najmniej na 30 dni przed planowanym dniem wprowadzenia do obrotu, o przewidywanym terminie wprowadzenia produktu leczniczego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) Głównego Inspektora Farmaceutycznego; 2) Prezesa Urzędu; 3) podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”, d) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Podmiot uprawniony do importu równoległego może wprowadzać produkt importowany równolegle do obrotu pod nazwą: 1) stosowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub 2) stosowaną w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, z którego produkt leczniczy jest sprowadzany, albo 3) powszechnie stosowaną lub naukową opatrzoną znakiem towarowym lub nazwą podmiotu uprawnionego do importu równoległego.”, e) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: „9a. Podmiot uprawniony do importu równoległego niezwłocznie powiadamia ministra właściwego do spraw zdrowia o wygaśnięciu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, z którego produkt leczniczy importowany równolegle jest sprowadzany.”; 30) w art. 23: a) w ust. 1: – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nazwę i adres wytwórcy lub importera, u którego następuje zwolnienie serii produktu leczniczego, miejsca wytwarzania lub miejsca prowadzenia działalności importowej, gdzie następuje kontrola jego serii;”, – po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) kategorię stosowania, w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych;”, – w pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 i 14 w brzmieniu: „13) termin uprawniający do wprowadzenia do obrotu odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego, w przypadku, o którym mowa w art. 15a ust. 2; 14) warunki wynikające z oceny dokumentacji, o których mowa w art. 23b, jeżeli ma to zastosowanie.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kryteria zaliczenia produktu leczniczego do poszczególnych kategorii dostępności, uwzględniając w szczególności charakter poszczególnych kategorii dostępności oraz bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kategorie stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego oraz kryteria zaliczania do poszczególnych kategorii stosowania i kryteria zaliczania do poszczególnych kategorii dostępności, uwzględniając w szczególności charakter poszczególnych kategorii oraz bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego.”; 31) po art. 23 dodaje się art. 23a i 23b w brzmieniu: „Art. 23a. 1. Produkty lecznicze dopuszczone do obrotu otrzymują jedną z następujących kategorii dostępności: 1) wydawane bez przepisu lekarza – OTC; 2) wydawane z przepisu lekarza – Rp; 3) wydawane z przepisu lekarza do zastrzeżonego stosowania – Rpz; 4) wydawane z przepisu lekarza, zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe, określone w odrębnych przepisach – Rpw; 5) stosowane wyłącznie w lecznictwie zamkniętym – Lz. 2. Do produktów leczniczych weterynaryjnych stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1 i 2. 3. W przypadku gdy podmiot odpowiedzialny złoży wniosek o zmianę kategorii dostępności produktu leczniczego, odwołując się do wyników istotnych badań nieklinicznych lub klinicznych przeprowadzonych uprzednio dla produktu leczniczego przez inny podmiot odpowiedzialny i na podstawie których doszło do zmiany kategorii dostępności, Prezes Urzędu nie uwzględnia wyników tych badań w okresie roku od dnia wydania decyzji dotyczącej zmiany kategorii dostępności. 4. W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostanie złożony przed upływem roku od dnia wydania decyzji dotyczącej zmiany kategorii dostępności, minister właściwy do spraw zdrowia zawiesza postępowanie do czasu upływu roku od dnia wydania tej decyzji."}
{"id":"2003_423_23b","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 23b. 1. W wyjątkowych okolicznościach, uwzględniając bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego, minister właściwy do spraw zdrowia może wydać pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, z zastrzeżeniem spełnienia przez podmiot odpowiedzialny określonych warunków, na podstawie załącznika I do dyrektywy 2001\/83\/WE, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego - na podstawie załącznika 1 do dyrektywy 2001\/82\/WE, w szczególności dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, zgłoszenia działań niepożądanych związanych z tym produktem oraz podjęcia w takich przypadkach określonych czynności, wraz z określeniem terminu spełnienia tych warunków. 2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, podlega weryfikacji co 12 miesięcy, począwszy od dnia jego wydania.”; 32) w art. 24: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: „1. Podmiot odpowiedzialny, który uzyskał pozwolenie, jest obowiązany do: 1) wskazania osoby, do obowiązków której należeć będzie nadzór nad monitorowaniem bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego; 2) prowadzenia rejestru zgłaszanych działań niepożądanych; 3) przedstawiania Prezesowi Urzędu: a) raportów dotyczących pojedynczych przypadków działań niepożądanych, zgłoszonych przez lekarza, lekarza dentystę, lekarza weterynarii, farmaceutę, przedstawiciela medycznego, przy czym raporty dotyczące ciężkich niepożądanych działań przedstawia się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 15 dni od dnia powzięcia informacji o tych działaniach, b) raportów okresowych dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych, zgodnych z danymi zawartymi w rejestrze zgłaszanych działań niepożądanych: - co 6 miesięcy od dnia uzyskania przez dany produkt leczniczy pierwszego na świecie pozwolenia do dnia wprowadzenia produktu do obrotu, - co 6 miesięcy przez 2 lata od dnia wprowadzenia produktu do obrotu, - co 12 miesięcy przez kolejne 2 lata od trzeciego roku po wprowadzeniu produktu do obrotu, a następnie co 3 lata, - w uzasadnionych przypadkach, na każde żądanie Prezesa Urzędu; 4) przedstawiania raportów z badań dotyczących bezpieczeństwa, prowadzonych po uzyskaniu pozwolenia; 5) przedstawiania opracowań dotyczących stosunku korzyści do ryzyka. 2. Prezes Urzędu, na wniosek podmiotu odpowiedzialnego, może określić inne terminy przedstawiania raportów okresowych niż podane w ust. 1 pkt 3 lit. b; raporty te powinny być przedstawiane nie rzadziej niż raz na 3 lata. 3. Podmiot odpowiedzialny jest obowiązany także do: 1) zawiadamiania o konieczności dokonania niezwłocznych zmian w Charakterystyce Produktu Leczniczego albo w Charakterystyce Produktu Leczniczego Weterynaryjnego; 2) niezwłocznego informowania o wszelkich zmianach dotyczących produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu, zatwierdzonych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą mieć wpływ na stosunek korzyści do ryzyka; 3) zgłoszenia Prezesowi Urzędu pierwszego terminu wprowadzenia produktu leczniczego do obrotu; 4) powiadomienia Prezesa Urzędu o tymczasowym lub stałym wstrzymaniu obrotu produktem leczniczym, nie później niż w ciągu 60 dni od dnia zaprzestania wprowadzania produktu leczniczego do obrotu; 5) przedstawienia, na żądanie Prezesa Urzędu, danych dotyczących wielkości sprzedaży produktu leczniczego; 6) wprowadzania ciągłego postępu naukowo-tech­nicznego związanego z metodami wytwarzania i kontroli produktów leczniczych, zgodnie z uznawanymi metodami naukowymi; 7) dostarczania produktów leczniczych wyłącznie: a) podmiotom uprawnionym do prowadzenia obrotu hurtowego, b) zakładom opieki zdrowotnej do aptek szpitalnych, c) jednostkom badawczo-rozwojowym, placówkom naukowym Polskiej Akademii Nauk oraz podstawowym jednostkom organizacyjnym uczelni publicznych w celu prowadzenia badań naukowych, d) w ramach prowadzonego przez siebie lub zleconego innemu podmiotowi wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3c w brzmieniu: „3a. Podmiot odpowiedzialny, który uzyskał pozwolenie, nie może przekazywać do wiadomości publicznej niepokojących informacji związanych z bezpieczeństwem farmakoterapii w odniesieniu do jego produktów leczniczych bez przekazania tej informacji wcześniej lub jednocześnie Prezesowi Urzędu. 3b. W przypadku powzięcia przez Prezesa Urzędu informacji o nowych istotnych zagrożeniach dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego Prezes Urzędu zobowiązuje podmiot odpowiedzialny do dokonania zmian w dokumentacji produktu leczniczego, określając termin na złożenie wniosku o dokonanie zmian. 3c. Podmiot odpowiedzialny oraz przedsiębiorcy zajmujący się obrotem hurtowym produktami leczniczymi są obowiązani zapewnić, w celu zaspokajania potrzeb pacjentów, odpowiednie i nieprzerwane zaspokojenie zapotrzebowania podmiotów uprawnionych do obrotu detalicznego produktami leczniczymi i przedsiębiorców zajmujących się obrotem hurtowym produktami leczniczymi.”; 33) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: „Art. 24a. 1. Kontrolę systemu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych przeprowadza Prezes Urzędu, który może w szcze­gólności: 1) kontrolować podmioty odpowiedzialne w zakresie systemu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych; 2) żądać przedstawienia dokumentacji związanej z zapewnieniem funkcjonowania systemu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych; 3) żądać wyjaśnień dotyczących zapewnienia funkcjonowania systemu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i zakres kontroli systemu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych, mając na uwadze rzetelność gromadzenia, analizy i przekazywania danych do systemu.”; 34) art. 25 otrzymuje brzmienie: „Art. 25. 1. Podstawowe wymagania jakościowe oraz metody badań produktów leczniczych i ich opakowań oraz surowców farmaceutycznych określa Farmakopea Europejska lub jej tłumaczenie na język polski zawarte w Farmakopei Polskiej. 2. Jeżeli Farmakopea Europejska nie zawiera monografii, wymagania, o których mowa w ust. 1, określa Farmakopea Polska lub odpowiednie farmakopee uznawane w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.”; 35) w art. 26: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1e w brzmieniu: „1a. Nazwę produktu leczniczego umieszcza się na opakowaniu zewnętrznym produktu leczniczego w systemie Braille’a. 1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się do produktów leczniczych posiadających kategorię dostępności, o której mowa w art. 23a ust. 1 pkt 5, oraz produktów leczniczych weterynaryjnych. 1c. Podmiot odpowiedzialny zapewnia, aby treść ulotki była dostępna na życzenie pacjenta za pośrednictwem organizacji pacjentów, w formie właściwej dla osób niewidomych i słabowidzących. 1d. Minister właściwy do spraw zdrowia może zwolnić podmiot odpowiedzialny z obowiązku umieszczenia na opakowaniu niektórych informacji oraz zezwolić na wprowadzenie ulotki w języku innym niż polski, jeżeli produkt jest przeznaczony do podawania wyłącznie przez lekarza weterynarii. Prezes Urzędu informuje o takiej decyzji Głównego Lekarza Weterynarii. 1e. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w drodze rozporządzenia, określić kategorie produktów leczniczych, na których opakowaniach zewnętrznych nie umieszcza się nazwy produktu leczniczego w systemie Braille’a, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego, sposób jego podania lub wielkość jego opakowania.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące oznakowania opakowań produktu leczniczego i treści ulotki oraz zakres dostępności treści ulotki w formie właściwej dla osób niewidomych i słabowidzących, uwzględniając w szczególności specjalne wymagania dotyczące właściwego stosowania produktów leczniczych, w tym produktów radiofarmaceutycznych, produktów leczniczych homeopatycznych oraz tradycyjnych produktów leczniczych roślinnych.”, c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące oznakowania opakowań produktu leczniczego weterynaryjnego i treści ulotki, uwzględniając w szczególności specjalne wymagania dotyczące właściwego stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych.”; 36) w art. 29: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Okres ważności pozwolenia może zostać przedłużony na czas nieokreślony na podstawie wniosku złożonego przez podmiot odpowiedzialny, co najmniej na 6 miesięcy przed upływem terminu ważności. Wniosek powinien zawierać ujednoliconą dokumentację w zakresie jakości, bezpieczeństwa i skuteczności w odniesieniu do wszystkich zmian wprowadzonych w okresie ważności pozwolenia, z wyłączeniem zmian, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 3, oraz dane z zakresu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych zebrane przez podmiot odpowiedzialny w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 24 ust. 4, wraz z ich oceną.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Rozpatrując wniosek dotyczący przedłużenia okresu ważności pozwolenia dla danego produktu leczniczego, minister właściwy do spraw zdrowia może, w uzasadnionych przypadkach, uwzględniając dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego, wydać jednorazowo decyzję o przedłużeniu okresu ważności pozwolenia na kolejne 5 lat.”, c) ust. 3a otrzymuje brzmienie: „3a. Wnioski o przedłużenie okresu ważności pozwolenia wydanego w procedurze wzajemnego uznania lub w procedurze zdecentralizowanej podmiot odpowiedzialny składa we wszystkich państwach, w których produkt leczniczy został dopuszczony do obrotu w tej procedurze. Przepisy art. 18a i 19 stosuje się odpowiednio.”, d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Produkt leczniczy, który nie uzyskał przedłużenia okresu ważności pozwolenia, może być wytwarzany i wprowadzany do obrotu przez 6 miesięcy, licząc od dnia wydania ostatecznej decyzji, oraz pozostawać w obrocie do czasu upływu terminu ważności produktu leczniczego, chyba że decyzji odmawiającej przedłużenia okresu ważności pozwolenia został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.”, e) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: „6. Produkt leczniczy, którego pozwolenie wygasło w związku z niezłożeniem przez podmiot odpowiedzialny wniosku o przedłużenie okresu ważności pozwolenia, może pozostawać w obrocie do czasu upływu terminu ważności produktu leczniczego. 7. W przypadku nierozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, złożonego w terminie, o którym mowa w ust. 2, produkt leczniczy po upływie terminu ważności pozwolenia może nadal być wytwarzany i wprowadzany do obrotu do czasu jego rozpatrzenia.”; 37) w art. 30 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. W przypadku wydania decyzji o odmowie wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu tradycyjnego produktu leczniczego roślinnego minister właściwy do spraw zdrowia powiadamia Komisję Europejską wraz z podaniem przyczyny odmowy.”; 38) w art. 31 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić w decyzji o zmianie danych objętych pozwoleniem oraz zmianie dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia zaproponowany przez podmiot odpowiedzialny termin wejścia w życie zmian, chyba że ta decyzja dotyczy bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego lub jest wydana na podstawie notyfikowanej Rzeczypospolitej Polskiej decyzji Komisji Europejskiej. Termin określony w decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia nie może być dłuższy niż 6 miesięcy od dnia jej wydania. 1b. W przypadku zmiany danych objętych pozwoleniem lub zmiany dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia w procedurze wzajemnego uznania lub w procedurze zdecentralizowanej podmiot odpowiedzialny składa wnioski we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej i państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w których produkt leczniczy został dopuszczony do obrotu. Przepisy art. 18a ust. 6 i art. 19 ust. 4 stosuje się odpowiednio.”; 39) w art. 33: a) w ust. 1: – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) stwierdzenia, że produkt leczniczy jest wprowadzany do obrotu niezgodnie z pozwoleniem lub przepisami ustawy;”, – po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) nieuiszczenia w terminie opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 2;”, – w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6-9 w brzmieniu: „6) usunięcia ze wspólnotowej listy tradycyjnych produktów leczniczych, o której mowa w art. 16f ust. 1 dyrektywy 2001\/83\/WE, chyba że podmiot odpowiedzialny w terminie 3 miesięcy od dnia usunięcia z tej listy uzupełni dokumentację, o której mowa w art. 20a ust. 5 pkt 6 i ust. 7 pkt 2 i 3, a minister właściwy do spraw zdrowia wyda pozytywną decyzję dotyczącą wniosku, o którym mowa w art. 20a ust. 5; 7) niespełnienia warunków, o których mowa w art. 23b; 8) usunięcia substancji farmakologicznie czynnej z załączników I, II albo III do rozporządzenia nr 2377\/90; 9) w przypadku upływu terminu, o którym mowa w art. 24 ust. 3b.”, b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, przepisy art. 31 stosuje się odpowiednio. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia informuje Głównego Inspektora Farmaceutycznego, a w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych również Głównego Lekarza Weterynarii, o decyzji, o której mowa w ust. 1.”; 40) po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu: „Art. 33a. 1. Pozwolenie wygasa w przypadku gdy: 1) podmiot odpowiedzialny w okresie 3 lat od dnia uzyskania pozwolenia nie wprowadzi produktu leczniczego do obrotu; 2) produkt leczniczy nie był wprowadzany do obrotu przez okres 3 kolejnych lat. 2. Ze względu na ochronę zdrowia publicznego, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego - ze względu na ochronę zdrowia ludzi lub zwierząt lub ochronę środowiska oraz w przypadku zaistnienia wyjątkowych okoliczności, w szczególności w przypadku wydania przez sąd zarządzenia tymczasowego zakazującego wprowadzenia do obrotu produktu leczniczego, minister właściwy do spraw zdrowia może, na wniosek podmiotu odpowiedzialnego, w drodze decyzji, stwierdzić, że pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie wygasa.”; 41) art. 36 i 36a otrzymują brzmienie: „Art. 36. 1. Podmiot odpowiedzialny wnosi opłatę związaną z dopuszczeniem do obrotu produktu leczniczego za złożenie wniosku o: 1) wydanie pozwolenia, o którym mowa w art. 7, 18a, 19, 20, 20a, 21, 21a i 32; 2) przedłużenie terminu ważności pozwolenia, o którym mowa w art. 7, 18a, 19, 20, 20a, 21 i 21a; 3) zmianę danych stanowiących podstawę wydania pozwolenia, o którym mowa w art. 7, 18a, 19, 20, 20a, 21 i 21a; 4) inne zmiany wynikające z czynności administracyjnych związanych z wydanym pozwoleniem, o którym mowa w art. 7, 18a, 19, 20, 20a, 21 i 21a; 5) sporządzenie raportu oceniającego, o którym mowa w art. 18a ust. 2 i art. 19 ust. 2; 6) aktualizację raportu oceniającego, o której mowa w art. 19 ust. 2; 7) przygotowanie dokumentów stanowiących podstawę wszczęcia procedury wyjaśniającej; 8) którym mowa w art. 33a ust. 2. 2. Podmiot odpowiedzialny, który uzyskał przedłużenie okresu ważności pozwolenia na czas nieokreślony, o którym mowa w art. 29 ust. 2, wnosi opłatę w okresie ważności tego pozwolenia, za każdy rok jego ważności. 3. W przypadku wniosku obejmującego listę produktów leczniczych homeopatycznych, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 4, pobiera się jedną opłatę. 4. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2003_423_3","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. Nr 126, poz. 1382, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Podmiot odpowiedzialny wnosi opłatę za złożenie wniosku o przedłużenie okresu ważności pozwolenia obejmującego uzupełnienie dokumentacji produktu leczniczego i doprowadzenie jej do zgodności z wymaganiami Prawa farmaceutycznego, a w przypadku gdy wniosek został złożony przed dniem 1 maja 2007 r., podmiot odpowiedzialny wnosi opłatę za wydanie przedłużenia pozwolenia. 2b. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 2a, oraz sposób ich uiszczania, uwzględniając nakład pracy związanej z wykonaniem danej czynności i poziom kosztów ponoszonych przez Urząd Rejestracji.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Ważność pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, przedłuża się na okres 5 lat.”; 2) w art. 16: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 2, którzy nie dostosowali swojej działalności do wymagań określonych w art. 97 Prawa farmaceutycznego, mogą prowadzić apteki do czasu wygaśnięcia zezwolenia lub cofnięcia go z innych przyczyn niż określone w art. 97 Prawa farmaceutycznego.”, b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Apteki szpitalne, o których mowa w ust. 5, które nie dostosowały swojej działalności do wymagań określonych w art. 98 ust. 1 i 4 Prawa farmaceutycznego w terminie określonym w ust. 5, są obowiązane dostosować swoją działalność, w zakresie i terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89).”."}
{"id":"2003_423_36a","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 36a. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania opłat, o których mowa w art. 36 ust. 1 i 2, oraz sposób ich uiszczania, uwzględniając wysokość opłaty w państwach członkowskich Unii Europejskiej o zbliżonym produkcie krajowym brutto na jednego mieszkańca oraz nakład pracy związanej z wykonaniem danej czynności i poziom kosztów ponoszonych przez Urząd Rejestracji.”; 42) art. 37 otrzymuje brzmienie: „Art. 37. 1. Uzyskanie pozwolenia oraz wyznaczenie przez podmiot odpowiedzialny przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego nie zwalnia podmiotu odpowiedzialnego od odpowiedzialności karnej lub cywilnej wynikającej ze stosowania produktu leczniczego, w tym na mocy przepisów dotyczących odpowiedzialności za produkt. 2. Wyznaczenie przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego następuje w drodze opatrzonej datą umowy pisemnej określającej zakres uprawnień i obowiązków przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego. 3. Umowę, o której mowa w ust. 2, oraz jej późniejsze zmiany podmiot odpowiedzialny przekazuje niezwłocznie do wiadomości Prezesa Urzędu oraz Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 4. Podmiot odpowiedzialny, wytwórca, podmiot uprawniony do prowadzenia obrotu hurtowego lub detalicznego, lekarz lub inne osoby uprawnione do przepisywania i wydawania produktu leczniczego na podstawie odrębnych przepisów nie ponoszą odpowiedzialności cywilnej lub dyscyplinarnej za skutki zastosowania produktu leczniczego odmiennie niż we wskazaniach leczniczych objętych pozwoleniem lub za skutki zastosowania produktu leczniczego nieposiadającego pozwolenia, jeżeli takie zastosowanie jest związane z dopuszczeniem produktu leczniczego do obrotu na czas określony przez ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 4 ust. 8.”; 43) w art. 37k: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przywóz z zagranicy badanych produktów leczniczych oraz sprzętu niezbędnego do prowadzenia badań klinicznych wymaga uzyskania zaświadczenia Prezesa Urzędu potwierdzającego, że badanie kliniczne zostało wpisane do Centralnej Ewidencji Badań Klinicznych oraz, że dany produkt lub sprzęt jest sprowadzany na potrzeby tego badania.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przepis ust. 3 nie dotyczy przywozu badanych produktów leczniczych oraz sprzętu niezbędnego do prowadzenia badań klinicznych z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.”; 44) w art. 37l ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Badanie kliniczne można rozpocząć również, jeżeli minister właściwy do spraw zdrowia nie zażądał w terminie określonym w art. 37p ust. 1 informacji, o których mowa w art. 37n ust. 2.”; 45) art. 37o otrzymuje brzmienie: „Art. 37o. Minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzję o odmowie wydania pozwolenia na prowadzenie badania klinicznego, gdy: 1) wniosek lub dokumentacja nie odpowiada wymaganiom określonym w ustawie; 2) założenia badania klinicznego są zagrożeniem dla porządku publicznego lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego; 3) założenia badania klinicznego nie odpowiadają wymaganiom Dobrej Praktyki Klinicznej.”; 46) w art. 37w: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) wzór wniosku do komisji bioetycznej o wydanie opinii o badaniu klinicznym, o którym mowa w art. 37r ust. 1, i do ministra właściwego do spraw zdrowia o rozpoczęcie badania klinicznego, o którym mowa w art. 37m ust. 1, 2) dokumentację, o której mowa w art. 37r ust. 1,”, b) dodaje się pkt 2a-2c w brzmieniu: „2a) dokumentację, o której mowa w art. 37m ust. 2, 2b) wzór wniosku do komisji bioetycznej o wydanie opinii i do ministra właściwego do spraw zdrowia o wyrażenie zgody w zakresie zmian, o których mowa w art. 37x ust. 1, 2c) wzór zawiadomienia do komisji bioetycznej i do ministra właściwego do spraw zdrowia o zakończeniu badania klinicznego, o którym mowa w art. 37ab – uwzględniając w szczególności wytyczne Europejskiej Agencji Oceny Leków oraz konieczność przedkładania wniosków i zawiadomień w języku polskim i angielskim, a w przypadku wniosków i zawiadomienia do ministra właściwego do spraw zdrowia również w formie elektronicznej;”; 47) w art. 37x: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dokonanie istotnych i mających wpływ na bezpieczeństwo uczestników badania klinicznego zmian w protokole badania klinicznego lub dokumentacji dotyczącej badanego produktu leczniczego będącej podstawą uzyskania pozwolenia na prowadzenie badania wymaga uzyskania w tym zakresie pozytywnej opinii komisji bioetycznej, która wyraziła opinię o tym badaniu, oraz wyrażenia zgody przez ministra właściwego do spraw zdrowia.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zmiany, o których mowa w ust. 1, można również wprowadzić, jeżeli minister właściwy do spraw zdrowia nie zgłosił w terminie określonym w ust. 2 zastrzeżeń co do dopuszczalności ich wprowadzenia.”; 48) w art. 37aa: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: „1. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że niepożądane zdarzenie, o którym mowa w art. 37z ust. 1 pkt 3, stanowi niespodziewane ciężkie niepożądane działanie produktu leczniczego, które doprowadziło do zgonu albo zagroziło życiu uczestnika badania klinicznego, sponsor niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia otrzymania informacji, przekazuje ją właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na terytorium których prowadzone jest dane badanie kliniczne, i komisji bioetycznej, która wydała opinię o tym badaniu klinicznym, oraz przekazuje ją w formie elektronicznej do europejskiej bazy danych dotyczącej działań niepożądanych. 2. Informacje dodatkowe zawierające opis dotyczący niespodziewanego ciężkiego niepożądanego działania produktu leczniczego sponsor przekazuje podmiotom wymienionym w ust. 1 w terminie 8 dni od dnia przesłania informacji, o której mowa w ust. 1, oraz przekazuje je w formie elektronicznej do europejskiej bazy danych dotyczącej działań niepożądanych. 3. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że niepożądane zdarzenie stanowi niespodziewane ciężkie niepożądane działanie produktu leczniczego, inne niż określone w ust. 1, sponsor niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 15 dni od dnia otrzymania informacji, przekazuje ją właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na terytorium których prowadzone jest dane badanie kliniczne, oraz komisji bioetycznej, która wydała opinię o tym badaniu klinicznym, oraz przekazuje ją w formie elektronicznej do europejskiej bazy danych dotyczącej działań niepożądanych.”, b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. W każdym roku prowadzenia badania klinicznego sponsor przedkłada właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na terytorium których prowadzone jest badanie kliniczne, oraz komisji bioetycznej, która wydała opinię o badaniu klinicznym, wykaz zawierający wszystkie podejrzenia o wystąpieniu ciężkich niepożądanych działań, które wystąpiły w danym roku, oraz roczny raport na temat bezpieczeństwa pacjentów. 6. Prezes Urzędu gromadzi informacje dotyczące niespodziewanych ciężkich niepożądanych działań produktu leczniczego, które wystąpiły w związku z prowadzeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej badań klinicznych.”; 49) w art. 38: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Organem właściwym do wydania, odmowy wydania i cofnięcia, a także zmiany zezwolenia na wytwarzanie lub zezwolenia na import jest Główny Inspektor Farmaceutyczny.”, b) uchyla się ust. 3, c) ust. 4-6 otrzymują brzmienie: „4. Główny Inspektor Farmaceutyczny wydaje opinię o zgodności warunków wytwarzania z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania, o których mowa w art. 39 ust. 4, produktu leczniczego wytwarzanego za granicą, jeżeli: 1) podmiot odpowiedzialny występuje z wnioskiem o uzyskanie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 i 2a, lub 2) produkt leczniczy przywożony jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w celu dalszego przetworzenia – po stwierdzeniu, na podstawie inspekcji przeprowadzonej przez inspektorów do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego lub raportu z inspekcji przeprowadzonej w ciągu ostatnich 3 lat przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo państwa posiadającego porozumienie o wzajemnym uznawaniu inspekcji z państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, że zostały spełnione albo nie zostały spełnione wymagania niezbędne do uzyskania produktu leczniczego odpowiadającego deklarowanej jakości, oraz po przedstawieniu uwierzytelnionej kopii zezwolenia na wytwarzanie wydanego przez właściwy organ w państwie, gdzie produkt jest wytwarzany. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, Główny Inspektor Farmaceutyczny przedstawia opinię ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 6. Inspekcję, o której mowa w ust. 4, przeprowadza inspektor do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego na koszt podmiotu wnioskującego o wydanie opinii, o której mowa w ust. 4.”, d) uchyla się ust. 8, e) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Główny Inspektor Farmaceutyczny przesyła kopie decyzji, o których mowa w ust. 1 i 1a, do Europejskiej Agencji Leków.”; 50) w art. 39 w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania, uwzględniając odpowiednie wytyczne Wspólnoty Europejskiej;”; 51) w art. 42: a) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) udostępnianie, w celu przeprowadzenia inspekcji, inspektorom do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego pomieszczeń wytwórni, dokumentacji i innych danych dotyczących wytwarzania, a także umożliwienie pobrania próbek produktów leczniczych do badań jakościowych, w tym z archiwum;”, - pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) stosowanie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania odnośnie do produktów leczniczych oraz stosowanie jako materiałów wyjściowych przeznaczonych do wytwarzania produktów leczniczych wyłącznie substancji czynnych, które zostały wytworzone zgodnie z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania odnośnie do substancji czynnych przeznaczonych do wytwarzania produktów leczniczych;”, - dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) stosowanie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania w odniesieniu do substancji uzupełniających określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 3.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, listę substancji uzupełniających, w odniesieniu do których stosuje się wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania, oraz zakres zastosowania tych wymagań, uwzględniając przepisy prawa Wspólnoty Europejskiej.”; 52) w art. 43 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Główny Inspektor Farmaceutyczny powiadamia ministra właściwego do spraw zdrowia o cofnięciu zezwolenia na wytwarzanie.”; 53) art. 46 otrzymuje brzmienie: „Art. 46. 1. Inspektor farmaceutyczny do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego niezależnie od inspekcji, o których mowa w ust. 3, nie rzadziej niż raz na 3 lata sprawdza, czy wytwórca spełnia obowiązki wynikające z ustawy; o terminie rozpoczęcia inspekcji informuje wytwórcę co najmniej na 30 dni przed planowanym terminem inspekcji. 2. Z przeprowadzonej inspekcji sporządza się raport, na podstawie którego wydawana jest opinia o spełnianiu przez wytwórcę wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania; raport dostarczany jest wytwórcy. 3. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia o uchybieniach wytwórcy powodujących zagrożenie dla jakości, bezpieczeństwa stosowania lub skuteczności wytwarzanych przez niego produktów leczniczych Główny Inspektor Farmaceutyczny zarządza doraźną inspekcję wytwórni bez uprzedzenia. 4. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia o uchybieniach powodujących zagrożenie dla jakości lub bezpieczeństwa substancji czynnych Główny Inspektor Farmaceutyczny zarządza doraźną inspekcję u wytwórcy substancji czynnych lub u podmiotu odpowiedzialnego. 5. Inspekcję, o której mowa w ust. 4, Główny Inspektor Farmaceutyczny zarządza również na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejskiej Agencji Leków lub Komisji Europejskiej. 6. Właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Europejska Agencja Leków lub Komisja Europejska może wystąpić do Głównego Inspektora Farmaceutycznego z wnioskiem o przeprowadzenie inspekcji warunków wytwarzania u wytwórcy produktów leczniczych lub wytwórcy substancji czynnych. 7. Główny Inspektor Farmaceutyczny może wystąpić o poddanie się inspekcji warunków wytwarzania do wytwórcy produktów leczniczych lub wytwórcy substancji czynnych mającego siedzibę w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej lub państwie niebędącym członkiem Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 8. Na podstawie ustaleń inspekcji, o której mowa w ust. 1 i 3, w celu ochrony ludzi oraz zwierząt przed produktami leczniczymi nieodpowiadającymi ustalonym wymaganiom jakościowym, bezpieczeństwa stosowania lub skuteczności lub w celu zapewnienia, że produkty lecznicze będą wytwarzane zgodnie z ustawą, Główny Inspektor Farmaceutyczny, w drodze decyzji, może: 1) nałożyć na wytwórcę nakaz usunięcia stwierdzonych w raporcie uchybień w wyznaczonym terminie, w tym pod rygorem cofnięcia zezwolenia; 2) wstrzymać wytwarzanie produktu leczniczego całkowicie lub do czasu usunięcia stwierdzonych uchybień.”; 54) w art. 47 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wyjaśnienia dotyczące braku pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, jeżeli wytwórca go nie posiada.”; 55) art. 47a otrzymuje brzmienie: „Art. 47a. 1. Wytwórca może wystąpić do Głównego Inspektora Farmaceutycznego z wnioskiem o przeprowadzenie inspekcji w celu wydania zaświadczenia stanowiącego certyfikat potwierdzający zgodność warunków wytwarzania z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania. 2. Wytwórca substancji czynnych może wystąpić do Głównego Inspektora Farmaceutycznego z wnioskiem o przeprowadzenie inspekcji w celu wydania zaświadczenia stanowiącego certyfikat potwierdzający zgodność warunków wytwarzania z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania. 3. W ciągu 90 dni od dnia zakończenia inspekcji, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 46 ust. 1 i 6, Główny Inspektor Farmaceutyczny wydaje zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli wyniki inspekcji przeprowadzonej przez inspektora do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego potwierdzą zgodność warunków wytwarzania z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania. 4. Główny Inspektor Farmaceutyczny przekazuje informacje o wydaniu albo odmowie wydania zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, do europejskiej bazy danych dotyczącej wytwarzania. 5. Jeżeli w następstwie inspekcji, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 46 ust. 1 i 6, stwierdzi się, że wytwórca produktów leczniczych lub wytwórca substancji czynnych nie przestrzega wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania, Główny Inspektor Farmaceutyczny przekazuje taką informację do europejskiej bazy danych dotyczącej wytwarzania.”; 56) art. 47b otrzymuje brzmienie: „Art. 47b. 1. Inspekcje, o których mowa w art. 46 ust. 6 i art. 47a ust. 1 i 2, są przeprowadzane na koszt wytwórcy produktów leczniczych lub wytwórcy substancji czynnych, ubiegających się o wydanie zaświadczenia. 2. Koszty przeprowadzenia inspekcji, o których mowa w art. 46 ust. 6 oraz art. 47a ust. 1 i 2, obejmują w szczególności koszty podróży, pobytu i czynności inspektora do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób pokrywania kosztów przeprowadzenia inspekcji, o których mowa w art. 10 ust. 5, art. 38 ust. 4, art. 46 ust. 6 oraz art. 47a ust. 1 i 2, kierując się w szczególności nakładem pracy związanej z wykonywaniem danej czynności, poziomem kosztów ponoszonych przez Główny Inspektorat Farmaceutyczny oraz wysokością opłaty w państwach członkowskich Unii Europejskiej o zbliżonym produkcie krajowym brutto na jednego mieszkańca.”; 57) po art. 47b dodaje się art. 47c w brzmieniu: „Art. 47c. 1. Prezes Urzędu prowadzi rejestr wytwórców substancji czynnych, które mają zastosowanie przy wytwarzaniu produktów leczniczych weterynaryjnych mających właściwości anaboliczne, przeciwzakaźne, przeciwpasożytnicze, przeciwzapalne, hormonalne lub psychotropowe. 2. Rejestr obejmuje: 1) nazwę i adres siedziby oraz miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w art. 2 pkt 42a, związanej z wytwarzaniem substancji czynnych o właściwościach anabolicznych, przeciwzakaźnych, przeciwpasożytniczych, przeciwzapalnych, hormonalnych lub psychotropowych; 2) zakres prowadzonej działalności w odniesieniu do wytwarzania substancji czynnych; 3) nazwę handlową i nazwę powszechnie stosowaną substancji czynnej w języku łacińskim i angielskim, a w przypadku braku nazwy powszechnie stosowanej - jedną z nazw: według Farmakopei Europejskiej, Farmakopei Polskiej, nazwę potoczną albo nazwę naukową. 3. Przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie wytwarzania substancji czynnych, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o wpis do rejestru, o dokonanie zmiany w rejestrze albo o skreślenie z rejestru. 4. Prezes Urzędu dokonuje skreślenia z rejestru na wniosek przedsiębiorcy albo w przypadku powzięcia informacji o zaprzestaniu działalności przedsiębiorcy w zakresie wytwarzania substancji czynnych, o których mowa w ust. 1. 5. Za wpis do rejestru, zmianę w rejestrze, skreślenie z rejestru, dokonywane na wniosek, Prezes Urzędu pobiera opłaty. 6. Przedsiębiorcy wpisani do rejestru są obowiązani do przechowywania przez okres 3 lat dokumentów, w szczególności faktur, rachunków i umów, dotyczących obrotu substancjami czynnymi, o których mowa w ust. 1. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia rejestru, 2) tryb postępowania przy dokonywaniu wpisów do rejestru, zmian w rejestrze i skreśleń z rejestru, a także tryb udostępniania rejestru, 3) wzór wniosku o dokonanie wpisu do rejestru, zmiany w rejestrze lub skreślenia z rejestru, 4) wysokość opłat, o których mowa w ust. 5, oraz sposób ich uiszczania, uwzględniając nakład pracy związanej z wykonywaniem danej czynności i poziomem kosztów ponoszonych przez Urząd Rejestracji – uwzględniając w szczególności dane określone w ust. 2.”; 58) w art. 48 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) w przypadku produktu leczniczego pochodzącego z importu, bez względu na to, czy produkt został wytworzony w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – każda seria produktu leczniczego została poddana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pełnej analizie jakościowej i ilościowej, przynajmniej w odniesieniu do wszystkich substancji czynnych, oraz innym testom i badaniom koniecznym do zapewnienia jakości produktów leczniczych zgodnie z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu.”; 59) po art. 51 dodaje się art. 51a w brzmieniu: „Art. 51a. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się również do produktów leczniczych przeznaczonych wyłącznie na eksport, produktów pośrednich oraz do badanych produktów leczniczych.”; 60) w art. 52 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: „1. Reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mająca na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych. 2. Reklama, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 1) reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości; 2) reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi; 3) odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi przez przedstawicieli handlowych lub medycznych; 4) dostarczanie próbek produktów leczniczych; 5) sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi; 6) sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi. 3. Za reklamę produktów leczniczych nie uważa się: 1) informacji umieszczonych na opakowaniach oraz załączonych do opakowań produktów leczniczych, zgodnych z pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu; 2) korespondencji, której towarzyszą materiały informacyjne o charakterze niepromocyjnym niezbędne do udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące konkretnego produktu leczniczego; 3) ogłoszeń o charakterze informacyjnym niekierowanych do publicznej wiadomości dotyczących w szczególności zmiany opakowania, ostrzeżeń o działaniach niepożądanych, pod warunkiem że nie zawierają treści odnoszących się do właściwości produktów leczniczych; 4) katalogów handlowych lub list cenowych, zawierających wyłącznie nazwę własną, nazwę powszechnie stosowaną, dawkę, postać i cenę produktu leczniczego, a w przypadku produktu leczniczego objętego refundacją - cenę urzędową detaliczną, pod warunkiem że nie zawierają treści odnoszących się do właściwości produktów leczniczych, w tym do wskazań terapeutycznych; 5) informacji dotyczących zdrowia lub chorób ludzi i zwierząt, pod warunkiem że nie odnoszą się nawet pośrednio do produktów leczniczych; 6) udostępniania Charakterystyki Produktu Leczniczego albo Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego.”; 61) art. 53-56 otrzymują brzmienie: „Art. 53. 1. Reklama produktu leczniczego nie może wprowadzać w błąd, powinna prezentować produkt leczniczy obiektywnie oraz informować o jego racjonalnym stosowaniu. 2. Reklama produktu leczniczego nie może polegać na oferowaniu lub obiecywaniu jakichkolwiek korzyści w sposób pośredni lub bezpośredni w zamian za nabycie produktu leczniczego lub dostarczanie dowodów, że doszło do jego nabycia. 3. Reklama produktu leczniczego nie może być kierowana do dzieci ani zawierać żadnego elementu, który jest do nich kierowany. 4. Reklama produktu leczniczego, będąca przypomnieniem pełnej reklamy, poza jego nazwą własną i nazwą powszechnie stosowaną może zawierać tylko znak towarowy niezawierający odniesień do wskazań leczniczych, postaci farmaceutycznej, dawki, haseł reklamowych lub innych treści reklamowych."}
{"id":"2003_423_4","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.[9])) w art. 16 w ust. 1 w pkt 13 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: „14) określone w art. 124, 124a, 126, 130 i 132d ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.[10])).”."}
{"id":"2003_423_5","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287, z późn. zm.[11])) w art. 3 w ust. 2 w pkt 5 lit. e otrzymuje brzmienie: „e) obrotem i ilością stosowanych produktów leczniczych weterynaryjnych,”."}
{"id":"2003_423_54","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 54. 1. Reklama produktu leczniczego kierowana do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi powinna zawierać informacje zgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego albo Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego i informację o przyznanej kategorii dostępności, a w przypadku produktów leczniczych umieszczonych na wykazach leków refundowanych – również informację o cenie urzędowej detalicznej i maksymalnej kwocie dopłaty ponoszonej przez pacjenta. 2. Dokumentacja przekazywana osobom, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać informacje rzetelne, aktualne, sprawdzalne i na tyle kompletne, aby umożliwić odbiorcy dokonanie własnej oceny wartości terapeutycznej produktu leczniczego, oraz informację o dacie jej sporządzenia lub ostatniej aktualizacji. Cytaty, tabele i inne ilustracje pochodzące z piśmiennictwa naukowego lub innych prac naukowych powinny być wiernie odtworzone oraz zawierać wskazanie źródła. 3. Reklama produktu leczniczego polegająca na bezpłatnym dostarczaniu jego próbek może być kierowana wyłącznie do osób uprawnionych do wystawiania recept, pod warunkiem że: 1) osoba upoważniona do wystawiania recept wystąpiła w formie pisemnej do przedstawiciela handlowego lub medycznego o dostarczenie próbki produktu leczniczego; 2) osoba dostarczająca próbkę prowadzi ewidencję dostarczanych próbek; 3) każda dostarczana próbka nie jest większa niż jedno najmniejsze opakowanie produktu leczniczego dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 4) każda dostarczana próbka jest opatrzona napisem „próbka bezpłatna – nie do sprzedaży”; 5) do każdej dostarczanej próbki dołączona jest Charakterystyka Produktu Leczniczego albo Charakterystyka Produktu Leczniczego Weterynaryjnego; 6) ilość próbek tego samego produktu leczniczego dostarczanych tej samej osobie nie przekracza pięciu opakowań w ciągu roku. 4. Przepis ust. 3 stosuje się również do próbek dostarczanych do lekarza i zastosowanych do leczenia pacjentów w zakładach opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89). Próbki te muszą być ewidencjonowane przez aptekę szpitalną, o której mowa w art. 87 ust. 1 pkt 2, aptekę zakładową, o której mowa w art. 87 ust. 1 pkt 3, lub dział farmacji szpitalnej, o którym mowa w art. 87 ust. 4. 5. Reklama produktu leczniczego polegająca na bezpłatnym dostarczaniu jego próbek nie może dotyczyć produktów leczniczych zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe."}
{"id":"2003_423_55","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 55. 1. Reklama produktu leczniczego kierowana do publicznej wiadomości nie może polegać na: 1) prezentowaniu produktu leczniczego przez osoby znane publicznie, naukowców, osoby posiadające wykształcenie medyczne lub farmaceutyczne lub sugerujące posiadanie takiego wykształcenia; 2) odwoływaniu się do zaleceń osób znanych publicznie, naukowców, osób posiadających wykształcenie medyczne lub farmaceutyczne lub sugerujących posiadanie takiego wykształcenia. 2. Reklama produktu leczniczego kierowana do publicznej wiadomości nie może ponadto zawierać treści, które: 1) sugerują, że: a) możliwe jest uniknięcie porady lekarskiej lub zabiegu chirurgicznego, zwłaszcza przez postawienie diagnozy lub zalecanie leczenia w drodze korespondencyjnej, b) nawet osoba zdrowa przyjmująca produkt leczniczy poprawi swój stan zdrowia, c) nieprzyjmowanie produktu leczniczego może pogorszyć stan zdrowia danej osoby; zastrzeżenie nie dotyczy szczepień, o których mowa w art. 57 ust. 2, d) produkt leczniczy jest środkiem spożywczym, kosmetycznym lub innym artykułem konsumpcyjnym, e) skuteczność lub bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego wynika z jego naturalnego pochodzenia; 2) zapewniają, że przyjmowanie produktu leczniczego gwarantuje właściwy skutek, nie towarzyszą mu żadne działania niepożądane lub że skutek jest lepszy lub taki sam, jak w przypadku innej metody leczenia albo leczenia innym produktem leczniczym; 3) mogą prowadzić do błędnej autodiagnozy przez przytaczanie szczegółowych opisów przypadków i objawów choroby; 4) zawierają niewłaściwe, niepokojące lub mylące określenia przedstawionych graficznie zmian chorobowych, obrażeń ludzkiego ciała lub działania produktu leczniczego na ludzkie ciało lub jego części; 5) uzasadniają stosowanie produktu leczniczego faktem dopuszczenia go do obrotu."}
{"id":"2003_423_56","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 56. Zabrania się reklamy produktów leczniczych: 1) niedopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) zawierającej informacje niezgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego albo z Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego.”; 62) w art. 57: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przepis ust. 1 dotyczy również reklamy produktu leczniczego, którego nazwa jest identyczna z nazwą produktu leczniczego wydawanego wyłącznie na podstawie recepty.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepis ust. 1 nie dotyczy szczepień ochronnych określonych w komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego wydanym na podstawie art. 14 ust. 9 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 126, poz. 1384, z późn. zm.[6])).”; 63) w art. 58 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą dawania lub przyjmowania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej kwoty 100 złotych, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną, opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.”; 64) art. 59 otrzymuje brzmienie: „Art. 59. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i formy reklamy produktów leczniczych kierowanej do publicznej wiadomości, do osób uprawnionych do wystawiania recept i osób prowadzących obrót produktami leczniczymi, 2) niezbędne dane, jakie reklama ma zawierać, 3) sposób przekazywania reklamy, 4) dokumentację będącą podstawą do wprowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej próbek produktów leczniczych przeznaczonych do dostarczania w ramach reklamy – uwzględniając w szczególności obowiązek obiektywnej prezentacji produktu leczniczego oraz bezpieczeństwo jego stosowania.”; 65) w art. 60 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się do podmiotu uprawnionego do importu równoległego.”; 66) w art. 61 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. W trakcie wykonywania czynności opisanej w art. 52 ust. 2 pkt 3 przedstawiciel medyczny lub handlowy jest obowiązany przekazać lub udostępnić Charakterystykę Produktu Leczniczego albo Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, a w przypadku produktów leczniczych umieszczonych na wykazach leków refundowanych – również informację o cenie urzędowej detalicznej i maksymalnej kwocie dopłaty ponoszonej przez pacjenta.”; 67) w art. 65: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Kontroli seryjnej wstępnej podlegają: 1) produkty immunologiczne przeznaczone dla ludzi, które stanowią: a) szczepionki zawierające żywe mikroorganizmy, b) szczepionki przeznaczone dla noworodków lub innych grup ryzyka, c) szczepionki stosowane w ramach publicznych programów szczepień, d) nowe immunologiczne produkty lecznicze lub immunologiczne produkty lecznicze wytworzone przy zastosowaniu nowych, zmienionych lub nowych dla danego wytwórcy rodzajów technologii w okresie wskazanym w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu; 2) produkty lecznicze weterynaryjne immunologiczne; 3) produkty krwiopochodne; 4) surowce wykorzystywane do sporządzania leków recepturowych lub aptecznych, przed ich dystrybucją w tym celu.”, b) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6. Główny Inspektor Farmaceutyczny może zażądać od wytwórcy immunologicznego produktu leczniczego przedstawienia świadectw kontroli jakości każdej serii poświadczonych przez osobę, o której mowa w art. 39 ust. 1 pkt 4. 7. Jednostki badawczo-rozwojowe upoważnione do prowadzenia kontroli seryjnej wstępnej zwalniają z kontroli seryjnej wstępnej daną serię produktu leczniczego, o którym mowa w ust. 4 pkt 1-3, jeżeli została ona poddana takim badaniom przez właściwe organy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i jeżeli został przedstawiony dokument potwierdzający wykonanie takich badań.”, c) uchyla się ust. 8, d) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Termin wykonywania kontroli seryjnej wstępnej dla produktów, o których mowa w ust. 4 pkt 1-3, wynosi 60 dni, a dla produktów, o których mowa w ust. 4 pkt 4, wynosi 30 dni.”, e) w ust. 10 pkt 2 i 2a otrzymują brzmienie: „2) jednostki badawczo-rozwojowe oraz laboratoria kontroli jakości leków, w zakresie badań produktów leczniczych określonych w ust. 4 pkt 1-3 i ust. 7 - uwzględniając w szczególności przestrzeganie przez te podmioty zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej w rozumieniu ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych; 2a) laboratoria kontroli jakości leków specjalizujące się w badaniach produktów, o których mowa w ust. 4 pkt 4 - uwzględniając w szczególności przestrzeganie przez te podmioty zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej w rozumieniu ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych;”; 68) w art. 68: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Obrót detaliczny produktami leczniczymi weterynaryjnymi zakupionymi w hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych jest prowadzony w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Odpowiedzialnym za obrót, o którym mowa w ust. 2, jest kierownik zakładu leczniczego dla zwierząt lub lekarz weterynarii przez niego wyznaczony.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Dopuszcza się prowadzenie przez apteki ogólnodostępne i punkty apteczne wysyłkowej sprzedaży produktów leczniczych wydawanych bez przepisu lekarza.”, d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki wysyłkowej sprzedaży produktów leczniczych wydawanych bez przepisu lekarza oraz sposób dostarczania tych produktów do odbiorców, mając na względzie zapewnienie ich odpowiedniej jakości.”, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do środków odurzających i substancji psychotropowych, których przywóz z zagranicy określają przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485, z 2006 r. Nr 66, poz. 469 i Nr 120, poz. 826 oraz z 2007 r. Nr 7, poz. 48), oraz produktów leczniczych weterynaryjnych przeznaczonych dla zwierząt, z których lub od których pozyskuje się tkanki lub produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi.”; 69) art. 69 otrzymuje brzmienie: „Art. 69. 1. Lekarz weterynarii świadczący usługi lekarsko-weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt jest obowiązany do: 1) prowadzenia dokumentacji w odniesieniu do każdej transakcji dotyczącej produktów leczniczych weterynaryjnych wydawanych na receptę w postaci: a) dokumentacji obrotu detalicznego, b) dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej w sposób określony przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625, z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1045 i Nr 249, poz. 1830); 2) przeprowadzenia przynajmniej raz w roku spisu kontrolnego stanu magazynowego produktów leczniczych weterynaryjnych, wraz z odnotowaniem wszelkich niezgodności. 2. Lekarz weterynarii w celu ratowania życia lub zdrowia zwierząt, a w szczególności ograniczenia cierpienia zwierząt, stosuje produkty lecznicze. 3. Jeżeli tkanki i produkty pochodzące od zwierząt są przeznaczone do spożycia przez ludzi, to posiadacze tych zwierząt lub osoby odpowiedzialne za te zwierzęta są obowiązani do posiadania dokumentacji w formie ewidencji nabycia, posiadania i stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych oraz leczenia zwierząt prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. 4. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 i 3, lekarz weterynarii, posiadacz zwierząt i osoba odpowiedzialna za zwierzęta przechowują przez okres 5 lat od dnia jej sporządzenia. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia dokumentacji obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi i jej wzór, mając na względzie zapewnienie ujednolicenia tej dokumentacji oraz ochronę zdrowia ludzi lub zwierząt lub ochronę środowiska, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy Wspólnoty Europejskiej. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy stosowaniu produktów leczniczych, w sytuacji gdy brak jest odpowiedniego produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonego do obrotu dla danego gatunku zwierząt, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia, że żywność pochodząca od leczonych zwierząt nie zawiera pozostałości szkodliwych dla konsumenta. ”; 70) w art. 70 ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6. Za udzielenie zezwolenia na prowadzenie punktu aptecznego oraz za zmianę zezwolenia na prowadzenie punktu aptecznego są pobierane opłaty, które stanowią dochód budżetu państwa. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 6, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym wysokość tych opłat nie może być wyższa niż dwukrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.”; 71) w art. 71: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Poza aptekami i punktami aptecznymi obrót detaliczny produktami leczniczymi wydawanymi bez przepisu lekarza, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych, mogą prowadzić: 1) sklepy zielarsko-medyczne, 2) sklepy specjalistyczne zaopatrzenia medycznego, 3) sklepy ogólnodostępne – zwane dalej „placówkami obrotu pozaaptecznego”.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Poza zakładami leczniczymi dla zwierząt przedsiębiorcy mogą prowadzić obrót detaliczny produktami leczniczymi weterynaryjnymi wydawanymi bez przepisu lekarza po zgłoszeniu wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii na 7 dni przed rozpoczęciem działalności.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria klasyfikacji produktów leczniczych do wykazów, o których mowa w pkt 2, 2) wykazy produktów leczniczych, które mogą być dopuszczone do obrotu w placówkach obrotu pozaaptecznego oraz punktach aptecznych, 3) kwalifikacje osób wydających produkty lecznicze w placówkach obrotu pozaaptecznego, 4) wymagania, jakim powinien odpowiadać lokal i wyposażenie placówek obrotu pozaaptecznego i punktu aptecznego, o którym mowa w art. 70 – uwzględniając bezpieczeństwo stosowania produktów leczniczych oraz wymagania dotyczące przechowywania i dystrybucji produktów leczniczych w tych placówkach.”, d) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria klasyfikacji produktów leczniczych weterynaryjnych do wykazu, o którym mowa w pkt 2, 2) wykaz produktów leczniczych weterynaryjnych, które mogą być przedmiotem obrotu przez podmioty, o których mowa w ust. 1a, 3) warunki, jakie powinny spełniać podmioty, o których mowa w ust. 1a, – mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi oraz uwarunkowania higieniczno-sanitarne, a w szczególności zapewnienie należytego oddzielenia tych produktów od pozostałego asortymentu oraz zapewnienie właściwego przechowywania. 5. Wykazy, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i w ust. 4 pkt 2, aktualizuje się co 12 miesięcy.”; 72) w art. 72: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Obrotem hurtowym jest wszelkie działanie polegające na zaopatrywaniu się, przechowywaniu, dostarczaniu lub eksportowaniu produktów leczniczych lub produktów leczniczych weterynaryjnych, posiadających pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub pozwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzone z wytwórcami lub importerami w zakresie wytwarzanych lub importowanych przez nich produktów leczniczych, lub z przedsiębiorcami zajmującymi się obrotem hurtowym, lub z aptekami lub zakładami leczniczymi dla zwierząt, lub z innymi upoważnionymi podmiotami, z wyłączeniem bezpośredniego zaopatrywania ludności.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Wprowadzenie do obrotu hurtowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktu leczniczego wymaga uprzednio powiadomienia: 1) podmiotu odpowiedzialnego o zamiarze przywozu produktu leczniczego; 2) Prezesa Urzędu.”, c) w ust. 5 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) produktami leczniczymi przeznaczonymi wyłącznie na eksport, posiadającymi pozwolenie na dopuszczenie do obrotu inne niż określone w ust. 3;”, d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Hurtownie farmaceutyczne produktów leczniczych weterynaryjnych mogą prowadzić obrót hurtowy także: 1) paszami, dodatkami paszowymi, premiksami; 2) środkami higienicznymi; 3) produktami biobójczymi; 4) wyrobami stosowanymi w medycynie weterynaryjnej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej (Dz. U. Nr 93, poz. 893); 5) drukami stosowanymi w medycynie weterynaryjnej; 6) wyrobami służącymi do identyfikacji zwierząt domowych w rozumieniu art. 4 pkt 22 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz.U. Nr 144, poz. 1045).”; 73) w art. 74: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wydanie zezwolenia, odmowa wydania zezwolenia, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych dokonywane jest w drodze decyzji wydawanej przez Głównego Lekarza Weterynarii. Przepisy art. 75, 76, 77 ust. 1 i art. 78 ust. 1 stosuje się odpowiednio.”, b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu: „6a. Za zmianę zezwolenia lub jego przedłużenie w przypadku wydania zezwolenia na czas ograniczony pobiera się opłatę w wysokości połowy kwoty, o której mowa w ust. 6. 6b. Opłaty, o których mowa w ust. 6 i 6a, stanowią dochód budżetu państwa.”, c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Minister właściwy do spraw zdrowia, a w odniesieniu do produktów leczniczych weterynaryjnych minister właściwy do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 6, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym wysokość tej opłaty nie może być wyższa niż siedmiokrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.”; 74) w art. 78: a) w ust. 1: – pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, a w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, kwartalnych raportów dotyczących wielkości obrotu produktami leczniczymi, wraz ze strukturą tego obrotu;”, – dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) przechowywanie dokumentów, o których mowa w pkt 6, przez okres 5 lat, licząc od końca danego roku kalendarzowego.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych, o których mowa w ust. 1 pkt 6, i sposób ich przekazywania, zapewniając zachowanie tajemnicy handlowej i uwzględniając w szczególności strukturę obrotu produktami leczniczymi weterynaryjnymi skierowanymi do zakładów leczniczych dla zwierząt oraz sposób identyfikacji produktów.”; 75) w art. 81 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. W razie uznania przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego w stosunku do przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na obrót hurtowy wydane przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, że zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2 lub 3, powiadamia on niezwłocznie Komisję Europejską i właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym o tym fakcie oraz o podjętych decyzjach.”; 76) art. 82 otrzymuje brzmienie: „Art. 82. 1. O cofnięciu zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej Główny Inspektor Farmaceutyczny zawiadamia: 1) właściwe organy celne; 2) właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 2. O wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej Główny Inspektor Farmaceutyczny zawiadamia właściwe organy celne. 3. O cofnięciu lub wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych Główny Lekarz Weterynarii zawiadamia właściwe organy celne.”; 77) w art. 84 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Osobą wykwalifikowaną w hurtowni produktów leczniczych weterynaryjnych może być także lekarz weterynarii posiadający prawo wykonywania zawodu i dwuletni staż pracy w zawodzie lekarza weterynarii, pod warunkiem że jest to jego jedyne miejsce zatrudnienia w zawodzie lekarza weterynarii oraz nie jest właścicielem lub współwłaścicielem zakładu leczniczego dla zwierząt lub nie prowadzi ośrodka rehabilitacji zwierząt w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 92, poz. 880 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087).”; 78) w art. 85 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) przekazywanie organom Inspekcji Farmaceutycznej, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego również właściwemu wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii, informacji o podejrzeniu lub stwierdzeniu, że dany produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym;”; 79) po art. 94 dodaje się art. 94a w brzmieniu: „Art. 94a. 1. Zabroniona jest reklama działalności aptek lub punktów aptecznych skierowana do publicznej wiadomości, która w sposób bezpośredni odnosi się do produktów leczniczych lub wyrobów medycznych umieszczonych na wykazach leków refundowanych, lub produktów leczniczych lub wyrobów medycznych o nazwie identycznej z nazwą produktów leczniczych lub wyrobów medycznych umieszczonych na tych wykazach. 2. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy w zakresie działalności reklamowej aptek i punktów aptecznych. 3. W razie stwierdzenia naruszenia przepisu ust. 1 wojewódzki inspektor farmaceutyczny nakazuje, w drodze decyzji, zaprzestanie prowadzenia takiej reklamy. 4. Decyzji, o której mowa w ust. 3, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.”; 80) w art. 103 w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) nie wykonano decyzji wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, o której mowa w art. 94a ust. 3, lub decyzji Głównego Inspektora Farmaceutycznego, o której mowa w art. 62 ust. 2.”; 81) w art. 104 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Zezwolenie na prowadzenie apteki nie wygasa w przypadku śmierci osoby fizycznej, jeżeli chociażby jeden z jej następców prawnych spełnia wymagania, o których mowa w art. 99 ust. 3-4b i art. 101 pkt 2-4. 1b. Następca prawny, o którym mowa w ust. 1a, prowadzący aptekę jest obowiązany wystąpić do wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego o dokonanie zmian w zezwoleniu w zakresie określenia podmiotu, na rzecz którego zostało wydane, w terminie 6 miesięcy od dnia śmierci osoby fizycznej, o której mowa w ust. 1a.”; 82) art. 105 otrzymuje brzmienie: „Art. 105. 1. Za udzielenie zezwolenia na prowadzenie apteki pobierana jest opłata w wysokości pięciokrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. 2. Za zmianę zezwolenia lub jego przedłużenie w przypadku wydania zezwolenia na czas ograniczony pobiera się opłatę w wysokości połowy kwoty, o której mowa w ust. 1. 3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.”; 83) w art. 108: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Państwowa Inspekcja Farmaceutyczna, zwana dalej „Inspekcją Farmaceutyczną”, sprawuje nadzór nad: 1) warunkami wytwarzania i importu produktów leczniczych i produktów leczniczych weterynaryjnych, 2) jakością i obrotem produktami leczniczymi, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych, 3) obrotem wyrobami medycznymi, z wyłączeniem wyrobów medycznych stosowanych w medycynie weterynaryjnej - w celu zabezpieczenia interesu społecznego w zakresie bezpieczeństwa zdrowia i życia ludzi przy stosowaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, znajdujących się w hurtowniach farmaceutycznych, aptekach, działach farmacji szpitalnej, punktach aptecznych i placówkach obrotu pozaaptecznego.”, b) uchyla się ust. 2 i 3, c) w ust. 4 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) reklamy: a) produktów leczniczych, b) działalności aptek i punktów aptecznych.”, d) uchyla się ust. 5; 84) po art. 108 dodaje się art. 108a w brzmieniu: „Art. 108a. W przypadku gdy wyniki badań przeprowadzonych w trybie art. 108 ust. 4 pkt 5, art. 115 pkt 5a, art. 123 ust. 1 potwierdzą, że produkt leczniczy nie spełnia określonych dla niego wymagań jakościowych, koszty tych badań i pobranej próbki pokrywa podmiot, który odpowiada za powstanie stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie wymagań jakościowych produktu leczniczego.”; 85) w art. 109: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) przeprowadzanie inspekcji warunków wytwarzania i importu produktów leczniczych zgodnie z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania, o których mowa w art. 39 ust. 4, oraz danymi określonymi w art. 10 ust. 2 pkt 1-3, 12, 13 i 15;”, b) po pkt 1 dodaje pkt 1a w brzmieniu: „1a) kontrolowanie warunków transportu, przeładunku i przechowywania produktów leczniczych i wyrobów medycznych;”; 86) w art. 114: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Inspektorem farmaceutycznym może być osoba, która spełnia wymagania przewidziane odrębnymi przepisami dla pracowników zatrudnionych w urzędach organów administracji rządowej, oraz: 1) jest farmaceutą w rozumieniu przepisu art. 2b ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich; 2) posiada co najmniej pięć lat praktyki zgodnej z kierunkiem wykształcenia.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Inspektorem do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego może być osoba, która posiada wykształcenie wyższe w jednej z następujących dziedzin nauki: farmacji, medycyny, weterynarii, biotechnologii, biologii, inżynierii chemicznej, chemii, mikrobiologii lub technologii farmaceutycznej, oraz co najmniej pięcioletni staż niezbędny do zapewnienia właściwej pracy w nadzorze nad jakością produktów leczniczych.”, c) uchyla się ust. 4-7; 87) w art. 115: a) pkt 5a i 6 otrzymują brzmienie: „5a) w ramach państwowych badań jakości produktów leczniczych sprawuje nadzór nad jakością produktów leczniczych znajdujących się w obrocie, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych; 6) współpracuje z właściwymi inspekcjami farmaceutycznymi państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zgodnie z wytycznymi zawartymi w zbiorze procedur dotyczących inspekcji i wymiany informacji, o którym mowa w art. 3 ust. 1 dyrektywy Komisji 2003\/94\/WE z dnia 8 października 2003 r. ustanawiającej zasady i wytyczne dobrej praktyki wytwarzania w odniesieniu do produktów leczniczych stosowanych u ludzi oraz produktów leczniczych stosowanych u ludzi, znajdujących się w fazie badań (Dz. Urz. UE L 262 z 14.10.2003, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 32, str. 424);”, b) uchyla się pkt 7, c) pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) wydaje decyzje, o których mowa w art. 108 ust. 4 pkt 1-3, pkt 4 lit. b i c, pkt 5 i pkt 7 lit. a.”; 88) w art. 118: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W stosunku do produktów leczniczych weterynaryjnych nadzór nad obrotem i ilością stosowanych produktów leczniczych weterynaryjnych sprawuje Główny Lekarz Weterynarii oraz wojewódzcy lekarze weterynarii. Przepisy art. 119 ust. 3, art. 120 ust. 1 pkt 2, art. 120 ust. 2 i 3, art. 121 ust. 1 i 2, art. 121a ust. 1, art. 122, art. 122a i art. 123 ust. 1 stosuje się odpowiednio.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Główny Lekarz Weterynarii w ramach państwowych badań jakości produktów leczniczych weterynaryjnych sprawuje nadzór nad jakością produktów leczniczych weterynaryjnych znajdujących się w obrocie.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób sprawowania nadzoru przez wojewódzkich lekarzy weterynarii, a w szczególności: 1) sposób przeprowadzania kontroli i rodzaje kontroli, 2) sposób i tryb pobierania próbek do badań oraz przeprowadzania badań, 3) tryb przeprowadzania kontroli przyjmowanych i wydawanych produktów leczniczych oraz warunki ich transportowania, 4) wzór i sposób prowadzenia książki kontroli, o której mowa w art. 123, sposób dokonywania wpisów oraz tryb powiadamiania o usunięciu stwierdzonych uchybień – uwzględniając przepisy prawa i wytyczne Wspólnoty Europejskiej.”, d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, formy współpracy z Inspekcją Farmaceutyczną organów wojskowych sprawujących nadzór nad wytwarzaniem i obrotem produktami leczniczymi, z wyłączeniem produktów leczniczych weterynaryjnych, i wyrobami medycznymi w zakładach opieki zdrowotnej tworzonych przez Ministra Obrony Narodowej i jednostkach wojskowych, uwzględniając: 1) sposób wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym mowa w ust. 1; 2) zakres współpracy; 3) warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szkoleń.”; 89) w art. 119 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Inspektor do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego w związku z przeprowadzaną inspekcją na podstawie art. 46 ust. 1 i 6 oraz art. 47a ust. 1 i 2 ma prawo: 1) wstępu do wszystkich pomieszczeń, w których wytwarza się produkty lecznicze, kontroluje się produkty lecznicze, dokonuje się czynności związanych z importem produktów leczniczych lub wytwarza się substancje czynne; 2) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień, a także okazania dokumentów; 3) pobierania próbek do badań. 2. Inspektor do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego w związku z przeprowadzaną inspekcją na podstawie art. 46 ust. 3 i 4 ma prawo: 1) wstępu o każdej porze do wszystkich pomieszczeń, w których wytwarza się produkty lecznicze, kontroluje się produkty lecznicze, dokonuje się czynności związanych z importem produktów leczniczych lub wytwarza się substancje czynne; 2) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień, a także okazania dokumentów; 3) pobierania próbek do badań.”; 90) w art. 120 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W razie stwierdzenia naruszenia wymagań dotyczących: 1) warunków wytwarzania lub importu produktów leczniczych, Główny Inspektor Farmaceutyczny nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień oraz może wydać decyzję o zakazie wprowadzania produktu leczniczego do obrotu lub o wycofaniu produktu leczniczego z obrotu; 2) obrotu produktami leczniczymi lub wyrobami medycznymi, właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień.”; 91) po art. 120 dodaje się art. 120a w brzmieniu: „Art. 120a. Jeżeli naruszenia, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 1, dotyczą obowiązków wytwórcy produktu leczniczego weterynaryjnego określonych w art. 42 ust. 1 pkt 6, Główny Inspektor Farmaceutyczny niezwłocznie powiadamia o tym fakcie Głównego Lekarza Weterynarii.”; 92) art. 121a otrzymuje brzmienie: „Art. 121a. 1. W razie uzasadnionego podejrzenia, że stosowanie produktu leczniczego wywołuje ciężkie niepożądane działanie, zmieniające stosunek korzyści do ryzyka, Główny Inspektor Farmaceutyczny, na wniosek Prezesa Urzędu, wydaje decyzję o czasowym zakazie wprowadzania tego produktu do obrotu, o wstrzymaniu obrotu tym produktem lub o wycofaniu tego produktu z obrotu. O podjętej decyzji Główny Inspektor Farmaceutyczny niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw zdrowia i Prezesa Urzędu. W zależności od okoliczności Główny Inspektor Farmaceutyczny może nakazać zniszczenie produktu leczniczego na koszt podmiotu odpowiedzialnego lub przedsiębiorcy prowadzącego obrót albo zezwolić na jego wykorzystanie lub zużycie w innym celu. 2. W przypadku powzięcia informacji dotyczącej produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu o wystąpieniu zagrożenia dla zdrowia publicznego Główny Inspektor Farmaceutyczny, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia lub Prezesa Urzędu, wydaje decyzję o czasowym zakazie wprowadzania tego produktu do obrotu, o wstrzymaniu obrotu tym produktem lub o wycofaniu tego produktu z obrotu. O podjętej decyzji Główny Inspektor Farmaceutyczny niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw zdrowia i Prezesa Urzędu. W zależności od okoliczności Główny Inspektor Farmaceutyczny może nakazać zniszczenie produktu leczniczego na koszt podmiotu odpowiedzialnego lub przedsiębiorcy prowadzącego obrót albo zezwolić na jego wykorzystanie lub zużycie w innym celu. 3. W przypadku powzięcia informacji dotyczącej produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonego do obrotu o wystąpieniu zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt lub zagrożenia dla środowiska Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa, ministra właściwego do spraw zdrowia lub Prezesa Urzędu, wydaje decyzję o czasowym zakazie wprowadzania tego produktu do obrotu, o wstrzymaniu obrotu tym produktem lub o wycofaniu tego produktu z obrotu. O podjętej decyzji Główny Lekarz Weterynarii niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw rolnictwa, ministra właściwego do spraw zdrowia i Prezesa Urzędu. W zależności od okoliczności Główny Lekarz Weterynarii może nakazać zniszczenie produktu leczniczego weterynaryjnego na koszt podmiotu odpowiedzialnego lub przedsiębiorcy prowadzącego obrót albo zezwolić na jego wykorzystanie lub zużycie w innym celu. 4. Jeżeli decyzja, o której mowa w ust. 2 i 3, została wydana w związku z toczącym się postępowaniem wyjaśniającym, o którym mowa w art. 18a ust. 6 albo art. 19 ust. 4, Prezes Urzędu informuje o wydanej decyzji Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, nie później niż następnego dnia roboczego. Decyzja ta jest ważna do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego.”; 93) po art. 122 dodaje się art. 122a w brzmieniu: „Art. 122a. Główny Inspektor Farmaceutyczny w przypadku, o którym mowa w art. 33 ust. 1, wydaje decyzję o wycofaniu produktu leczniczego z obrotu.”; 94) art. 123 otrzymuje brzmienie: „Art. 123. 1. Doraźne zalecenia, uwagi i wnioski wynikające z przeprowadzonych kontroli albo inspekcji inspektor farmaceutyczny albo inspektor do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego wpisują do książki kontroli, którą jest obowiązany posiadać podmiot prowadzący działalność gospodarczą określoną w ustawie oraz apteka szpitalna, dział farmacji szpitalnej i apteka zakładowa. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób przeprowadzania kontroli i inspekcji oraz rodzaje kontroli i inspekcji, 2) sposób i tryb pobierania próbek do badań oraz przeprowadzania badań, 3) tryb przeprowadzania kontroli przyjmowanych i wydawanych produktów leczniczych i wyrobów medycznych oraz warunki ich transportowania, 4) wzór i sposób prowadzenia książki kontroli, sposób dokonywania wpisów oraz tryb powiadamiania o usunięciu stwierdzonych uchybień – uwzględniając przepisy prawa i wytyczne Wspólnoty Europejskiej.”; 95) po art. 126 dodaje się art. 126a w brzmieniu: „Art. 126a. Kto bez wymaganego pozwolenia lub niezgodnie z przepisami rozdziału 2a prowadzi badanie kliniczne lub badanie kliniczne weterynaryjne produktu leczniczego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”; 96) art. 128 otrzymuje brzmienie: „Art. 128. Kto wbrew przepisom art. 58 w ramach reklamy produktu leczniczego daje lub obiecuje osobom uprawnionym do wystawiania recept lub osobom prowadzącym obrót produktami leczniczymi korzyści materialne lub przyjmuje takie korzyści, podlega grzywnie.”; 97) art. 129 otrzymuje brzmienie: „Art. 129. 1. Kto, nie będąc uprawnionym, prowadzi reklamę produktów leczniczych, podlega grzywnie. 2. Tej samej karze podlega, kto: 1) prowadzi reklamę produktów leczniczych niedopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub 2) prowadzi reklamę niezgodną z Charakterystyką Produktu Leczniczego albo z Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, lub 3) nie przechowuje wzorów reklam, lub 4) nie prowadzi ewidencji dostarczanych próbek produktów leczniczych, lub 5) nie wykonuje niezwłocznie decyzji nakazujących: a) zaprzestania ukazywania się lub prowadzenia reklamy produktów leczniczych sprzecznej z obowiązującymi przepisami, b) publikację wydanej decyzji w miejscach, w których ukazała się reklama sprzeczna z obowiązującymi przepisami, oraz publikację sprostowania błędnej reklamy, c) usunięcia stwierdzonych naruszeń.”; 98) po art. 129 dodaje się art. 129a i art. 129b w brzmieniu: „Art. 129a. 1. Kto kieruje do publicznej wiadomości reklamę produktów leczniczych: 1) wydawanych wyłącznie na podstawie recepty lub 2) których nazwa jest identyczna z nazwą produktu leczniczego wydawanego wyłącznie na podstawie recepty, lub 3) zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe, lub 4) umieszczonych na wykazach leków refundowanych lub produktów leczniczych wydawanych bez recepty o nazwie identycznej z nazwą produktów leczniczych umieszczonych na tych wykazach, podlega grzywnie. 2. Kto dostarcza próbki produktów leczniczych osobom nieuprawnionym, podlega grzywnie."}
{"id":"2003_423_6","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. 1. Do postępowań w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych w drodze decyzji wydawanych na podstawie ustawy zmienianej w art. 1, wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do postępowań w sprawach zezwoleń na wytwarzanie lub import produktów leczniczych weterynaryjnych wydawanych na podstawie ustawy zmienianej w art. 1, wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_423_7","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Dla produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu przed dniem wejścia w życie ustawy termin, o którym mowa w art. 33a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, liczy się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_423_7b","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7b. 1. Nie wydaje się pozwolenia dla produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego u docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, zawierającego substancje farmakologicznie czynne niewymienione w załączniku I, II albo III do rozporządzenia nr 2377\/90, jeżeli nie zostanie złożony wniosek o ustalenie Maksymalnego Limitu Pozostałości zawierający kompletne informacje z dołączoną dokumentacją zgodnie z rozporządzeniem nr 2377\/90. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia składa się nie wcześniej niż 6 miesięcy po złożeniu wniosku o ustalenie Maksymalnego Limitu Pozostałości.”; 8) w art. 8: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu minister właściwy do spraw zdrowia wydaje na podstawie raportu sporządzonego przez Prezesa Urzędu.”, b) w ust. 1a: – pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) może zażądać od podmiotu odpowiedzialnego uzupełnień lub wyjaśnień dotyczących dokumentacji, o której mowa w art. 10, a także przedstawienia systemu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego; 3) może, w przypadku wątpliwości, odnośnie do metod kontroli, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, a w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych - odnośnie do metod badań, o których mowa w art. 10 ust. 2b pkt 6 lit. a, które mogą być wyjaśnione wyłącznie eksperymentalnie, skierować do badań produkt leczniczy, materiały wyjściowe i produkty pośrednie lub inne składniki produktu leczniczego będącego przedmiotem wniosku przed skierowaniem do badań produktu leczniczego, materiałów wyjściowych i produktów pośrednich lub innych składników produktu leczniczego, Prezes Urzędu pisemnie informuje podmiot odpowiedzialny o powziętych wątpliwościach oraz uzasadnia konieczność przeprowadzenia badań;”, – dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) opracowuje raport oceniający zawierający opinię naukową o produkcie leczniczym.”, c) po ust. 1a dodaje się ust. 1b-1d w brzmieniu: „1b. Raport oceniający jest aktualizowany w przypadku pojawienia się nowych informacji istotnych dla oceny jakości, bezpieczeństwa lub skuteczności danego produktu leczniczego. 1c. Po wydaniu pozwolenia raport oceniający udostępnia się na podstawie przepisów o dostępie do informacji publicznej. 1d. Podmiot odpowiedzialny, składając wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 1, może wystąpić do Prezesa Urzędu z wnioskiem o nieujawnianie informacji zawartych w raporcie oceniającym, które stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.[3])), a w szczególności informacji dotyczących źródeł zaopatrzenia.”, d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Data wydania decyzji o zmianie danych objętych pozwoleniem oraz o zmianie dokumentacji będącej podstawą wydania pozwolenia oraz data wydania decyzji na podstawie odrębnego wniosku o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, w tym w dodatkowej mocy, postaci, drodze podania, wielkości opakowania, dotyczącego innego gatunku zwierząt, pod inną nazwą lub z inną Charakterystyką Produktu Leczniczego albo Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, na rzecz tego samego podmiotu, który uzyskał pierwsze pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego lub innego podmiotu, nie są uznawane za datę pierwszego dopuszczenia produktu leczniczego do obrotu w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 2, a w odniesieniu do produktu leczniczego weterynaryjnego - w rozumieniu art. 15a ust. 1 i 2, z uwzględnieniem przepisów art. 15a ust. 5, 8 i 9.”; 9) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: „Art. 8a. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w przypadkach uzasadnionych ochroną zdrowia publicznego, wydać pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego nieposiadającego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym dopuszczono do obrotu produkt leczniczy zgodnie z wymaganiami określonymi w dyrektywie 2001\/83\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.Urz. WE L 311 z 28.11.2001, str. 67, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 69), zwanej dalej „dyrektywą 2001\/83\/WE”. 2. Do pozwoleń wydanych na podstawie ust. 1 przepisy ustawy stosuje się odpowiednio. 3. Przed wydaniem pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia: 1) powiadamia podmiot odpowiedzialny w państwie, o którym mowa w ust. 1, o zamiarze wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) występuje do właściwych organów państwa, o którym mowa w ust. 1, o przesłanie uaktualnionego raportu oceniającego dotyczącego tego produktu leczniczego oraz kopii pozwolenia na dopuszczenie do obrotu tego produktu. 4. W przypadku wydania, cofnięcia lub wygaśnięcia pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw zdrowia powiadamia Komisję Europejską, wskazując w szczególności nazwę produktu leczniczego oraz nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego. 5. W przypadku gdy państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym występuje w trybie art. 126a dyrektywy 2001\/83\/WE do ministra właściwego do spraw zdrowia, za pośrednictwem Prezesa Urzędu, o przekazanie raportu oceniającego oraz kopii pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego dokumentacja jest zgodna z wymaganiami ustawy, Prezes Urzędu w terminie 120 dni przesyła uaktualniony raport oceniający oraz kopię pozwolenia.”; 10) art. 9 otrzymuje brzmienie: „Art. 9. 1. Wszczęcie postępowania w sprawach, o których mowa w art. 7, 18a i 19, następuje z chwilą złożenia wniosku. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, uwzględniając w szczególności rodzaj produktów leczniczych oraz zakres wymaganej dokumentacji.”; 11) w art. 10: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Wniosek o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, z zastrzeżeniem art. 15 i 16, powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego, wytwórcy lub importera, u którego następuje zwolnienie serii produktu leczniczego, miejsc wytwarzania, w tym miejsca wytwarzania, gdzie następuje kontrola jego serii, lub miejsca prowadzenia działalności importowej, gdzie następuje kontrola jego serii, oraz numery zezwoleń na wytwarzanie produktu leczniczego lub na import produktu leczniczego; 2) nazwę produktu leczniczego; 3) szczegółowe dane ilościowe i jakościowe substancji czynnej lub substancji czynnych i innych substancji odnoszące się do produktu leczniczego oraz ich nazwy powszechnie stosowane, a w przypadku ich braku - nazwy chemiczne; 4) postać farmaceutyczną, moc i drogę podania oraz okres ważności produktu leczniczego, a także dane dotyczące ochrony środowiska związane ze zniszczeniem produktu leczniczego, jeżeli jest to niezbędne i wynika z właściwości produktu. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) opis wytwarzania produktu leczniczego; 2) opis metod kontroli stosowanych w procesie wytwarzania; 3) informacje dotyczące specjalnych wymagań co do sposobu przechowywania produktu leczniczego, wydawania pacjentom oraz unieszkodliwiania produktu przeterminowanego, wraz z oceną związanego z produktem leczniczym zagrożenia dla środowiska, oraz opis metod mających na celu ograniczenie tego zagrożenia; 4) wyniki, streszczenia oraz sprawozdania z badań: a) farmaceutycznych: fizykochemicznych, biologicznych lub mikrobiologicznych, b) nieklinicznych: farmakologicznych i toksykologicznych, c) klinicznych – wraz z ogólnym podsumowaniem jakości, przeglądem nieklinicznym i streszczeniem danych nieklinicznych oraz przeglądem klinicznym i podsumowaniem klinicznym; 5) opis systemu monitorowania działań niepożądanych, który zostanie wdrożony przez podmiot odpowiedzialny; 6) opis systemu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego, który zostanie wdrożony przez podmiot odpowiedzialny, jeżeli jest to wymagane na podstawie wytycznych Wspólnoty Europejskiej; 7) w przypadku badań klinicznych przeprowadzonych poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oświadczenie, że badania te spełniają wymogi etyczne określone w przepisach rozdziału 2a; 8) oświadczenie podmiotu odpowiedzialnego potwierdzające, że dysponuje usługami osoby, do której obowiązków będzie należeć ciągły nadzór nad monitorowaniem bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego będącego przedmiotem wniosku, oraz że dysponuje systemem zapewniającym możliwość niezwłocznego zgłoszenia podejrzenia wystąpienia działania niepożądanego na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub innych państw; 9) oświadczenia podpisane przez ekspertów sporządzających ogólne podsumowanie jakości, przegląd niekliniczny i streszczenie danych nieklinicznych oraz przegląd kliniczny i podsumowanie kliniczne, o których mowa w pkt 4, o posiadaniu przez nich niezbędnych kwalifikacji technicznych lub zawodowych, opisanych w załączonym życiorysie; 10) w przypadku, o którym mowa w art. 16 ust. 1, sporządzone przez eksperta uzasadnienie dotyczące wykorzystania piśmiennictwa naukowego zgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku I do dyrektywy 2001\/83\/WE; 11) Charakterystykę Produktu Leczniczego; 12) wzory opakowań bezpośrednich i zewnętrznych przedstawione w formie opisowej i graficznej oraz ulotkę, wraz z raportem z badania jej czytelności; 13) kopie wszystkich pozwoleń, kopie Charakterystyk Produktu Leczniczego przyjętych przez właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz kopie ulotek, jeżeli ma to zastosowanie; 14) listę państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w których wniosek o wydanie pozwolenia jest rozpatrywany, oraz szczegółowe informacje dotyczące odmowy udzielenia pozwolenia w jakimkolwiek państwie, jeżeli ma to zastosowanie; 15) kopię zezwolenia na wytwarzanie produktu leczniczego w państwie wytwarzania.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Wniosek o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego weterynaryjnego, z zastrzeżeniem art. 15a i 16a, powinien zawierać wszystkie informacje dokumentujące jakość, bezpieczeństwo i skuteczność danego produktu leczniczego weterynaryjnego, w szczególności: 1) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego, wytwórcy lub importera, u którego następuje zwolnienie serii produktu leczniczego weterynaryjnego, miejsc wytwarzania, w tym miejsca wytwarzania, gdzie następuje kontrola jego serii, lub miejsca prowadzenia działalności importowej, gdzie następuje kontrola jego serii, oraz numery zezwoleń na wytwarzanie produktu leczniczego weterynaryjnego lub na import produktu leczniczego weterynaryjnego; 2) nazwę produktu leczniczego weterynaryjnego; 3) szczegółowe dane ilościowe i jakościowe substancji czynnej lub substancji czynnych i innych substancji odnoszące się do produktu leczniczego weterynaryjnego oraz ich nazwy powszechnie stosowane, a w przypadku ich braku - nazwy chemiczne; 4) postać farmaceutyczną, moc, drogę podania, docelowy lub docelowe gatunki zwierząt oraz okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego, warunki przechowywania, a także dane dotyczące Maksymalnych Limitów Pozostałości. 2b. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2a, dołącza się: 1) opis wytwarzania produktu leczniczego weterynaryjnego; 2) informacje o wskazaniach leczniczych, przeciwwskazaniach i działaniach niepożądanych produktu leczniczego weterynaryjnego; 3) informacje o dawce dla poszczególnych gatunków zwierząt, dla których produkt leczniczy weterynaryjny jest przeznaczony, oraz warunkach podawania i stosowania; 4) określenie metod unieszkodliwiania produktu leczniczego weterynaryjnego i odpadów powstających z produktu leczniczego weterynaryjnego oraz określenie potencjalnego ryzyka związanego z użyciem produktu leczniczego weterynaryjnego dla środowiska, ludzi, zwierząt i roślin; 5) określenie okresu karencji dla produktów leczniczych weterynaryjnych stosowanych u docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, wraz z opisem metod badań; 6) wyniki, streszczenia, sprawozdania z badań oraz metody badań: a) farmaceutycznych: fizykochemicznych, biologicznych lub mikrobiologicznych, b) bezpieczeństwa i pozostałości, c) przedklinicznych i klinicznych, d) ekotoksyczności: określenie potencjalnego ryzyka związanego z użyciem produktu leczniczego weterynaryjnego dla środowiska – wraz z raportami ekspertów; 7) oświadczenia podpisane przez ekspertów sporządzających raporty, o których mowa w pkt 6, o posiadaniu przez nich niezbędnych kwalifikacji technicznych lub zawodowych, opisanych w załączonym życiorysie; 8) w przypadku, o którym mowa w art. 16a ust. 1, sporządzone przez eksperta uzasadnienie dotyczące wykorzystania piśmiennictwa naukowego zgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku 1 do dyrektywy 2001\/82\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz.Urz. WE L 311 z 28.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 27, str. 3), zwanej dalej „dyrektywą 2001\/82\/WE”; 9) opis systemu monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych; 10) opis systemu zarządzania ryzykiem użycia produktu leczniczego weterynaryjnego, który zostanie wdrożony przez podmiot odpowiedzialny, jeżeli jest to konieczne; 11) oświadczenie podmiotu odpowiedzialnego potwierdzające, że dysponuje usługami osoby, do której obowiązków będzie należeć ciągły nadzór nad monitorowaniem bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego będącego przedmiotem wniosku, oraz że dysponuje systemem zapewniającym możliwość niezwłocznego zgłoszenia podejrzenia wystąpienia działania niepożądanego na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub innych państw; 12) Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego; 13) wzory opakowań bezpośrednich i zewnętrznych przedstawione w formie opisowej i graficznej oraz ulotkę; 14) kopie wszystkich pozwoleń, kopie Charakterystyk Produktu Leczniczego Weterynaryjnego przyjętych przez właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz kopie ulotek, jeżeli ma to zastosowanie; 15) listę państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w których wniosek o wydanie pozwolenia jest rozpatrywany, kopie proponowanych Charakterystyk Produktu Leczniczego Weterynaryjnego oraz kopie proponowanych ulotek, jeżeli ma to zastosowanie; 16) szczegółowe informacje dotyczące odmowy udzielenia pozwolenia w innym państwie, jeżeli ma to zastosowanie; 17) kopię zezwolenia na wytwarzanie produktu leczniczego weterynaryjnego w państwie wytwarzania; 18) w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych, o których mowa w art. 7b, dokument potwierdzający, że podmiot odpowiedzialny złożył wniosek o ustalenie Maksymalnego Limitu Pozostałości zgodnie z rozporządzeniem nr 2377\/90.’’, c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Składając wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 2a, podmiot odpowiedzialny wskazuje wytyczne Komisji Europejskiej, Europejskiej Agencji Oceny Leków lub Światowej Organizacji Zdrowia będące podstawą przygotowanej dokumentacji. 4. Dane i dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 2b, mogą być przedstawione w języku angielskim, z wyjątkiem dokumentów wymienionych w ust. 2 pkt 11 i 12 oraz ust. 2b pkt 12 i 13, które przedstawia się w języku polskim.”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. W przypadku zmiany danych, o których mowa w ust. 2 pkt 13 i 14 oraz w ust. 2b pkt 14 i 15, wnioskodawca przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, za pośrednictwem Prezesa Urzędu, informacje o dokonanych zmianach oraz dokumenty uwzględniające te zmiany.”, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Minister właściwy do spraw zdrowia w razie uzasadnionej wątpliwości, wynikającej z przedłożonej dokumentacji dotyczącej jakości produktu leczniczego, może zażądać przedstawienia raportu z inspekcji przeprowadzonej w miejscu wytwarzania produktu leczniczego wytworzonego za granicą w celu potwierdzenia zgodności warunków wytwarzania z zez­wo­leniem, o którym mowa w ust. 2 pkt 15 i ust. 2b pkt 17.”, f) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Inspekcja dokonywana jest przez inspektorów do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego lub inspektorów do spraw wytwarzania właściwych organów państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub państw wzajemnie uznających inspekcję do spraw wytwarzania, na wniosek i koszt podmiotu odpowiedzialnego albo na wniosek i koszt wytwórcy, jeżeli nie jest nim podmiot odpowiedzialny.”, g) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przedstawiania dokumentacji, o której mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając przepisy art. 15, 16, 20, 20a, 21, 23a ust. 3 i 4 oraz art. 31 ust. 2 pkt 3, a także przepisy prawa i wytyczne Wspólnoty Europejskiej dotyczące procedury rejestracyjnej produktów leczniczych.”, h) dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu: „8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przedstawiania dokumentacji, o której mowa w ust. 2a i 2b, uwzględniając przepisy art. 15a, 16a, 20, 21, 23a ust. 3 i 4 oraz art. 31 ust. 2 pkt 3, a także przepisy prawa i wytyczne Wspólnoty Europejskiej dotyczące procedury rejestracyjnej produktów leczniczych weterynaryjnych. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób badania czytelności ulotki oraz kryteria dla raportu z tego badania, uwzględniając wytyczne Wspólnoty Europejskiej.”; 12) art. 11 otrzymuje brzmienie: „Art. 11. 1. Charakterystyka Produktu Leczniczego, o której mowa w art. 10 ust. 2 pkt 11, zawiera: 1) nazwę produktu leczniczego, wraz z określeniem mocy produktu leczniczego, i postaci farmaceutycznej; 2) skład jakościowy i ilościowy w odniesieniu do substancji czynnych oraz tych substancji pomocniczych, w przypadku których informacja ta jest istotna dla właściwego podawania danego produktu leczniczego, przy czym używa się nazwy powszechnie stosowanej lub nazwy chemicznej; 3) postać farmaceutyczną; 4) dane kliniczne obejmujące: a) wskazania do stosowania, b) dawkowanie i sposób podawania dorosłym oraz dzieciom, w przypadku stosowania produktu leczniczego u dzieci, c) przeciwwskazania, d) specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności przy stosowaniu, a w przypadku immunologicznych produktów leczniczych – specjalne środki ostrożności podejmowane przez osoby mające styczność z takimi produktami oraz specjalne środki ostrożności przy podawaniu pacjentom, wraz ze środkami ostrożności, które powinny być podjęte przez pacjenta, e) interakcje z innymi produktami leczniczymi lub inne formy interakcji, f) stosowanie w czasie ciąży lub karmienia piersią, g) wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych, h) działania niepożądane, i) przedawkowanie, w tym jego objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy oraz antidota; 5) właściwości farmakologiczne obejmujące: a) właściwości farmakodynamiczne, b) właściwości farmakokinetyczne, c) niekliniczne dane o bezpieczeństwie; 6) dane farmaceutyczne obejmujące: a) wykaz substancji pomocniczych, b) główne niezgodności farmaceutyczne, c) okres ważności oraz, jeżeli to konieczne, okres przydatności po rekonstytucji produktu leczniczego lub po pierwszym otwarciu jego opakowania bezpośredniego, d) specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu, e) rodzaj opakowania i skład materiałów, z których je wykonano, f) specjalne środki ostrożności przy unieszkodliwianiu zużytego produktu leczniczego lub odpadów powstających z produktu leczniczego, jeżeli ma to zastosowanie; 7) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego; 8) numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu; 9) datę wydania oraz numer pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub przedłużenia ważności pozwolenia; 10) datę ostatniej aktualizacji tekstu Charakterystyki Produktu Leczniczego; 11) w przypadku produktów radiofarmaceutycznych także: a) informacje na temat dozymetrii napromieniowania wewnętrznego, b) wskazówki dotyczące bezpośredniego przygotowania i kontroli jakości produktu oraz, jeżeli to konieczne, maksymalny okres przechowywania, w którym eluat lub produkt radiofarmaceutyczny gotowy do użytku zachowują swoje właściwości zgodnie ze specyfikacją. 2. Charakterystyka Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, o której mowa w art. 10 ust. 2b pkt 12, zawiera: 1) nazwę produktu leczniczego weterynaryjnego, wraz z określeniem mocy produktu leczniczego weterynaryjnego i postaci farmaceutycznej; 2) skład jakościowy i ilościowy w odniesieniu do substancji czynnych oraz tych substancji pomocniczych, w przypadku których informacja ta jest istotna dla właściwego podawania danego produktu leczniczego weterynaryjnego, przy czym używa się nazw powszechnie stosowanych lub nazwy chemicznej; 3) postać farmaceutyczną; 4) dane kliniczne obejmujące: a) docelowe gatunki zwierząt, b) wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt, c) przeciwwskazania, d) specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u docelowych gatunków zwierząt, e) specjalne środki ostrożności przy stosowaniu, w tym specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny, f) działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia), g) stosowanie w czasie ciąży, laktacji lub w okresie nieśności, h) interakcje z innymi produktami leczniczymi lub produktami leczniczymi weterynaryjnymi lub inne rodzaje interakcji, i) dawkowanie i drogę podania dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt, j) przedawkowanie, w tym jego objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy oraz odtrutki, k) okres karencji; 5) właściwości farmakologiczne: a) właściwości farmakodynamiczne, b) właściwości farmakokinetyczne; 6) dane farmaceutyczne obejmujące: a) skład jakościowy substancji pomocniczych, b) główne niezgodności farmaceutyczne, c) okres ważności oraz, jeżeli to konieczne, okres przydatności po rekonstytucji produktu leczniczego weterynaryjnego lub po pierwszym otwarciu jego opakowania bezpośredniego, d) specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu, e) rodzaj opakowania i skład materiałów, z których je wykonano, f) specjalne środki ostrożności dotyczące unieszkodliwiania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub odpadów pochodzących z tych produktów, jeżeli ma to zastosowanie; 7) nazwę i adres podmiotu odpowiedzialnego; 8) numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu; 9) datę wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu lub przedłużenia terminu ważności pozwolenia; 10) datę ostatniej aktualizacji tekstu Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego. 3. Do czasu upływu praw z patentu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla wskazań leczniczych lub postaci farmaceutycznych podmiot odpowiedzialny, który składa wniosek o udzielenie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego albo odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego, nie jest obowiązany do przedstawienia w Charakterystyce Produktu Leczniczego albo w Charakterystyce Produktu Leczniczego Weterynaryjnego tego produktu części Charakterystyki Produktu Leczniczego referencyjnego produktu leczniczego albo części Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego, odnoszących się do wskazań leczniczych lub postaci, które będą objęte ochroną patentową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dniu wprowadzenia do obrotu odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego albo odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, podmiot odpowiedzialny składa oświadczenie potwierdzające, że dane nieumieszczone w Charakterystyce Produktu Leczniczego albo w Charakterystyce Produktu Leczniczego Weterynaryjnego odnoszące się do wskazań leczniczych lub postaci farmaceutycznych są objęte ochroną patentową. 5. Dane zawarte w Charakterystyce Produktu Leczniczego oraz Charakterystyce Produktu Leczniczego Weterynaryjnego są jawne.”; 13) w art. 12 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „W odniesieniu do produktów radiofarmaceutycznych, poza wymaganiami określonymi w art. 10 i 11, wniosek w części dotyczącej generatora radiofarmaceutycznego powinien również zawierać następujące informacje i dane:”; 14) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W odniesieniu do produktu leczniczego otrzymywanego z krwi ludzkiej lub zwierzęcej w każdym dokumencie objętym wnioskiem, o którym mowa w art. 10, należy podać, przynajmniej raz, nazwę między­narodową, a w przypadku jej braku - nazwę powszechnie stosowaną składników czynnych. W dalszych częściach dokumentu nazwa może być podana w postaci skróconej.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, w odniesieniu do produktu leczniczego otrzymywanego z krwi ludzkiej lub zwierzęcej, powinien wskazać metody stosowane w celu eliminacji wirusów i innych czynników patogennych, które mogłyby być przenoszone za pośrednictwem produktów leczniczych pochodzących z krwi ludzkiej lub zwierzęcej.”; 15) uchyla się art. 14; 16) art. 15 otrzymuje brzmienie: „Art. 15. 1. Niezależnie od ochrony wynikającej z przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.[4])) podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia wyników badań nieklinicznych lub klinicznych, jeżeli wykaże, że: 1) produkt leczniczy jest odpowiednikiem referencyjnego produktu leczniczego, który został dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, i podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu referencyjnego produktu leczniczego wyraził zgodę na wykorzystanie do oceny wniosku o dopuszczenie do obrotu tego odpowiednika wyników badań nieklinicznych i klinicznych zawartych w dokumentacji referencyjnego produktu leczniczego albo 2) produkt leczniczy jest odpowiednikiem referencyjnego produktu leczniczego, który jest lub był dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a od daty wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu referencyjnego produktu leczniczego w którymkolwiek z tych państw do dnia złożenia wniosku o dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej upłynął okres 6 lat, chyba że ochrona patentowa referencyjnego produktu leczniczego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wygasła wcześniej. 2. Jeżeli referencyjny produkt leczniczy nie jest lub nie był dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot odpowiedzialny wskazuje we wniosku państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym referencyjny produkt leczniczy jest lub był dopuszczony do obrotu. W takim przypadku Prezes Urzędu zwraca się do odpowiedniego organu tego państwa o potwierdzenie, że referencyjny produkt leczniczy jest lub był dopuszczony do obrotu w tym państwie, oraz o przekazanie co najmniej informacji o składzie tego produktu. 3. Prezes Urzędu na żądanie państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym potwierdza, w terminie 30 dni, że referencyjny produkt leczniczy jest lub był dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz przekazuje informacje co najmniej o składzie tego produktu. 4. Jeżeli produkt leczniczy nie spełnia wymagań dla odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego lub jeżeli posiada inne wskazania, inną drogę podania, inną moc lub postać farmaceutyczną w porównaniu z referencyjnym produktem leczniczym, różni się w zakresie substancji czynnych, lub gdy biorównoważności nie da się wykazać za pomocą badań biodostępności, podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przedstawienia wyników stosownych badań nieklinicznych lub klinicznych. 5. W przypadku gdy biologiczny produkt leczniczy, który jest podobny do referencyjnego produktu leczniczego, nie spełnia wymagań dla odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego, w szczególności ze względu na różnice dotyczące materiałów wyjściowych lub procesów wytwarzania tych produktów, podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przedstawienia wyników badań klinicznych lub nieklinicznych w zakresie wymagań, które nie zostały spełnione, zgodnie z załącznikiem I do dyrektywy 2001\/83\/WE. 6. Odpowiednikiem referencyjnego produktu leczniczego jest produkt leczniczy posiadający taki sam skład jakościowy i ilościowy substancji czynnych, taką samą postać farmaceutyczną jak referencyjny produkt leczniczy i którego biorównoważność wobec referencyjnego produktu leczniczego została potwierdzona odpowiednimi badaniami biodostępności. 7. Sole, estry, etery, izomery, mieszaniny izomerów, kompleksy lub pochodne dopuszczonej do obrotu substancji czynnej uważa się za tę samą substancję czynną, jeżeli nie różnią się one w sposób znaczący od substancji czynnej swoimi właściwościami w odniesieniu do bezpieczeństwa lub skuteczności. W takich przypadkach podmiot odpowiedzialny dołącza dokumentację potwierdzającą bezpieczeństwo lub skuteczność soli, estrów, eterów, izomerów, mieszanin izomerów lub pochodnych dopuszczonej do obrotu substancji czynnej. 8. Różne postacie farmaceutyczne doustne o natychmiastowym uwalnianiu uważa się za tę samą postać farmaceutyczną. 9. Nie wymaga się przeprowadzenia badań biodostępności, jeżeli wnioskodawca wykaże, że odpowiednik referencyjnego produktu leczniczego spełnia kryteria określone w wytycznych Wspólnoty Europejskiej.”; 17) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: „Art. 15a. 1. Niezależnie od ochrony wynikającej z przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia wyników badań bezpieczeństwa i pozostałości oraz badań przedklinicznych i klinicznych, jeżeli składa wniosek o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego, który posiada lub posiadał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a od dnia wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego w którymkolwiek z tych państw do dnia złożenia wniosku o dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej upłynął okres co najmniej 8 lat (wyłączność danych). 2. Niezależnie od przyznanego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu odpowiednik referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego może zostać wprowadzony do obrotu przez podmiot odpowiedzialny nie wcześniej niż po upływie 10 lat od dnia wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (wyłączność rynkowa). 3. Jeżeli referencyjny produkt leczniczy weterynaryjny nie jest lub nie był dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot odpowiedzialny wskazuje we wniosku państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym referencyjny produkt leczniczy weterynaryjny jest lub był dopuszczony do obrotu. W takim przypadku Prezes Urzędu zwraca się do odpowiedniego organu tego państwa o potwierdzenie, że referencyjny produkt leczniczy weterynaryjny jest lub był dopuszczony do obrotu w tym państwie, i o przekazanie informacji co najmniej o pełnym składzie jakościowym i ilościowym tego produktu oraz, gdy jest to niezbędne, dokumentacji bezpieczeństwa i skuteczności, umożliwiającej wydanie decyzji w sprawie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego. 4. Prezes Urzędu, na wniosek odpowiedniego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, potwierdza, w terminie 30 dni, że referencyjny produkt leczniczy weterynaryjny jest lub był dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i przekazuje informacje co najmniej o pełnym składzie tego produktu oraz, gdy jest to niezbędne, stosowną dokumentację. W takim przypadku stosuje się okres wyłączności danych lub wyłączności rynkowej obowiązujący w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 5. Okres, o którym mowa w ust. 2, wydłuża się nie więcej niż o 3 lata w przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych przeznaczonych dla ryb, pszczół lub innych gatunków zwierząt ustalonych zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 5 decyzji Rady nr 1999\/468\/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz. WE L 184 z 17.07.1999, str. 23; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 1, t. 3, str. 124). 6. Jeżeli produkt leczniczy weterynaryjny posiada inne wskazania, inną drogę podania, inną moc lub postać farmaceutyczną w porównaniu z referencyjnym produktem leczniczym weterynaryjnym lub różni się w zakresie substancji czynnych, lub jeżeli biorównoważności nie da się wykazać za pomocą badań biodostępności, podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przedstawienia wyników stosownych badań bezpieczeństwa i pozostałości oraz badań przedklinicznych lub klinicznych. 7. W przypadku gdy biologiczny produkt leczniczy weterynaryjny, który jest podobny do referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego, nie spełnia wymagań dla odpowiednika referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego, w szczególności ze względu na różnice dotyczące materiałów wyjściowych lub procesów wytwarzania tych produktów, podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przedstawienia wyników badań przedklinicznych lub klinicznych w zakresie wymagań, które nie zostały spełnione, zgodnie z załącznikiem 1 do dyrektywy 2001\/82\/WE. 8. Dla produktów leczniczych weterynaryjnych przeznaczonych dla docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, i zawierających nową substancję czynną niedopuszczoną w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym do dnia 30 kwietnia 2004 r. okres, o którym mowa w ust. 2, wydłuża się o rok w przypadku rozszerzenia pozwolenia na inne docelowe gatunki zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, w ciągu 5 lat od dnia przyznania pierwszego pozwolenia. W przypadku przyznania pozwolenia dla czterech lub więcej docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, okres, o którym mowa w ust. 2, może być wydłużony do 13 lat. 9. Okres, o którym mowa w ust. 2, wydłuża się odpowiednio od roku do 3 lat dla produktu leczniczego weterynaryjnego przeznaczonego dla docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, jeżeli podmiot odpowiedzialny wystąpił wcześniej z wnioskiem o ustalenie Maksymalnych Limitów Pozostałości dla docelowych gatunków zwierząt objętych pozwoleniem. 10. Odpowiednikiem referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego jest produkt leczniczy posiadający taki sam skład jakościowy i ilościowy substancji czynnych, taką samą postać farmaceutyczną jak referencyjny produkt leczniczy weterynaryjny i którego biorównoważność wobec referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego została potwierdzona odpowiednimi badaniami biodostępności. 11. Sole, estry, etery, izomery, mieszaniny izomerów, kompleksy lub pochodne dopuszczonej do obrotu substancji czynnej uważa się za tę samą substancję czynną, jeżeli nie różnią się one w sposób znaczący od substancji czynnej swoimi właściwościami w odniesieniu do bezpieczeństwa lub skuteczności. W takich przypadkach podmiot odpowiedzialny dołącza dokumentację potwierdzającą bezpieczeństwo lub skuteczność soli, estrów, eterów, izomerów, mieszanin izomerów lub pochodnych dopuszczonej do obrotu substancji czynnej. 12. Różne postacie farmaceutyczne doustne natychmiastowego uwalniania uważa się za tę samą postać farmaceutyczną. 13. Nie wymaga się przeprowadzenia badań biodostępności, jeżeli wnioskodawca wykaże, że odpowiednik referencyjnego produktu leczniczego weterynaryjnego spełnia kryteria określone w wytycznych Wspólnoty Europejskiej.”; 18) art. 16 otrzymuje brzmienie: „Art. 16. 1. Niezależnie od ochrony wynikającej z przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia wyników badań nieklinicznych lub klinicznych, jeżeli substancja czynna lub substancje czynne produktu leczniczego mają ugruntowane zastosowanie medyczne na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, przez okres co najmniej 10 lat, licząc od pierwszego systematycznego i udokumentowanego zastosowania tej substancji w produkcie leczniczym oraz uznaną skuteczność i akceptowalny poziom bezpieczeństwa. W takim przypadku wyniki badań nieklinicznych lub klinicznych zastępowane są lub uzupełniane publikacjami z piśmiennictwa naukowego. 2. Ugruntowane zastosowanie medyczne, o którym mowa w ust. 1, oznacza ugruntowane zastosowanie medyczne na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej przed uzyskaniem przez to państwo członkostwa w Unii Europejskiej lub na terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przed przystąpieniem tego państwa do umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 3. W przypadku produktu leczniczego złożonego, zawierającego mieszaninę znanych substancji czynnych występujących w dopuszczonych do obrotu produktach leczniczych, niestosowanych dotychczas w podanym składzie w celach leczniczych, podmiot odpowiedzialny przedstawia wyniki nowych badań nieklinicznych lub klinicznych, w odniesieniu do produktu leczniczego złożonego. W takim przypadku podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia wyników takich badań w odniesieniu do każdej substancji czynnej z osobna. 4. W przypadku produktu leczniczego homeopatycznego ze wskazaniami leczniczymi, zawierającego mieszaninę substancji homeopatycznych leczniczych niestosowanych dotychczas w lecznictwie lub nieopisanych w piśmiennictwie naukowym, podmiot odpowiedzialny przedstawia wyniki odpowiednich badań nieklinicznych i klinicznych w odniesieniu do produktu leczniczego homeopatycznego złożonego oraz w odniesieniu do każdego składnika. 5. Podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1-4, jeżeli uzyskał zgodę innego podmiotu odpowiedzialnego na wykorzystanie dla celów oceny wniosku dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1-4, produktu leczniczego o takim samym składzie jakościowym i ilościowym w odniesieniu do substancji czynnych i takiej samej postaci farmaceutycznej, dopuszczonego wcześniej do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”; 19) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: „Art.16a. 1. Niezależnie od ochrony wynikającej z przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia wyników badań zawartych w dokumentacji bezpieczeństwa i pozostałości lub przedklinicznych lub klinicznych, jeżeli udowodni, że substancja czynna produktu leczniczego weterynaryjnego ma ugruntowaną skuteczność i akceptowalny poziom bezpieczeństwa oraz jest stosowana w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez co najmniej 10 lat. W tym przypadku podmiot odpowiedzialny przedstawia odpowiednie dane z piśmiennictwa naukowego. Sprawozdania opublikowane przez Europejską Agencję Leków po ocenie wniosków o ustalenie Maksymalnych Limitów Pozostałości mogą być włączone jako dane do piśmiennictwa naukowego, szczególnie w dokumentacji bezpieczeństwa. 2. Jeżeli podmiot odpowiedzialny składa wniosek o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego weterynaryjnego określonego w ust. 1 dla docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, i wniosek dla tego samego produktu leczniczego weterynaryjnego, ale dla innych docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi, zawierający nowe wyniki badań pozostałości zgodnie z rozporządzeniem nr 2377\/90 oraz nowe wyniki badań klinicznych, to nie można wykorzystać tych wyników badań w celu oceny produktu leczniczego weterynaryjnego, dla którego złożono wniosek zgodnie z art. 15a, przez okres 3 lat od dnia wydania pozwolenia dla tych innych docelowych gatunków zwierząt, których tkanki lub pozyskiwane od nich produkty są przeznaczone do spożycia przez ludzi. 3. Podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 2b pkt 6, jeżeli uzyskał zgodę innego podmiotu odpowiedzialnego na wykorzystanie dla celów oceny wniosku dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 2b pkt 6, produktu leczniczego weterynaryjnego o takim samym składzie jakościowym i ilościowym w odniesieniu do substancji czynnych i takiej samej postaci farmaceutycznej, dopuszczonego wcześniej do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. W przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego zawierającego substancje czynne dopuszczone w produktach leczniczych weterynaryjnych, ale niestosowane dotychczas w podanym składzie do celów leczniczych, podmiot odpowiedzialny jest obowiązany do przedstawienia wyników odpowiednich badań bezpieczeństwa i pozostałości, a także badań przedklinicznych i klinicznych, w odniesieniu do produktu leczniczego weterynaryjnego złożonego; podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia wyników takich badań w odniesieniu do każdego składnika z osobna. 5. W przypadku immunologicznych produktów leczniczych weterynaryjnych podmiot odpowiedzialny nie jest obowiązany do przedstawienia wyników badań prowadzonych w warunkach innych niż laboratoryjne, jeżeli te badania nie mogą zostać wykonane.”; 20) w art. 17: a) ust. 1-2 otrzymują brzmienie: „1. Badania, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 4 lit. b, przeprowadzane w celu oceny bezpieczeństwa produktu leczniczego lub badania, o których mowa w art. 10 ust. 2b pkt 6 lit. b, przeprowadzane w celu oceny bezpieczeństwa produktu leczniczego weterynaryjnego są wykonywane zgodnie z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej w rozumieniu ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. Nr 11, poz. 84, z późn. zm.[5])). 1a. Badania produktu leczniczego, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 4 lit. c, są wykonywane zgodnie z wymaganiami Dobrej Praktyki Klinicznej, a badania produktu leczniczego weterynaryjnego, o których mowa w art. 10 ust. 2b pkt 6 lit. c, są wykonywane zgodnie z wymaganiami Dobrej Praktyki Klinicznej Weterynaryjnej. 2. Wymagania dotyczące dokumentacji wyników badań, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 4, produktów leczniczych, w tym produktów radiofarmaceutycznych, produktów leczniczych roślinnych innych niż te, o których mowa w art. 20a, produktów leczniczych homeopatycznych innych niż te, o których mowa w art. 21 ust. 1, określa załącznik I do dyrektywy 2001\/83\/WE.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku produktów leczniczych weterynaryjnych, w tym produktów leczniczych homeopatycznych przeznaczonych wyłącznie dla zwierząt, innych niż te, o których mowa w art. 21 ust. 4, wymagania dotyczące dokumentacji wyników badań, o których mowa w art. 10 ust. 2b pkt 6, określa załącznik 1 do dyrektywy 2001\/82\/WE.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące dokumentacji wyników badań produktów leczniczych przeznaczonych do specjalnych celów żywieniowych, antyseptyków, uwzględniając w szczególności specyfikę określonych produktów oraz konieczność przedstawienia raportów eksperta.”; 21) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Postępowanie w sprawie dopuszczenia do obrotu produktu leczniczego powinno zakończyć się nie później niż w ciągu 210 dni, z zastrzeżeniem terminów określonych w art. 18a i 19.”; 22) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: „Art. 18a. 1. W przypadku równoczesnego złożenia do ministra właściwego do spraw zdrowia za pośrednictwem Prezesa Urzędu oraz w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wniosku o dopuszczenie do obrotu tego samego produktu leczniczego, który nie posiada pozwolenia w żadnym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, minister właściwy do spraw zdrowia wszczyna postępowanie o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, zwane dalej „procedurą zdecentralizowaną”. 2. W przypadku gdy we wniosku, o którym mowa w ust. 1, podmiot odpowiedzialny wskaże Rzeczpospolitą Polską jako państwo referencyjne, Prezes Urzędu, w terminie 120 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku, sporządza projekt raportu oceniającego i przekazuje go właściwym organom zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz podmiotowi odpowiedzialnemu, wraz z dołączonym projektem: Charakterystyki Produktu Leczniczego albo Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowania opakowań i ulotki. 3. W terminie 90 dni od dnia przekazania projektu raportu oceniającego, zgodnie z ust. 2, Prezes Urzędu informuje podmiot odpowiedzialny o: 1) zatwierdzeniu przez państwa biorące udział w procedurze zdecentralizowanej projektu raportu oceniającego, projektu Charakterystyki Produktu Leczniczego albo Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, projektu oznakowania opakowań oraz projektu ulotki lub 2) odmowie zatwierdzenia przez państwa biorące udział w procedurze zdecentralizowanej projektu raportu oceniającego, projektu Charakterystyki Produktu Leczniczego albo Charakterystyki Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, projektu oznakowania opakowań lub projektu ulotki i wszczęciu procedury wyjaśniającej, o której mowa w ust. 6. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia wydaje pozwolenie zgodnie z zatwierdzonymi w trybie procedury zdecentralizowanej raportem oceniającym, Charakterystyką Produktu Leczniczego albo Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowaniem opakowań oraz ulotką w terminie 30 dni od dnia ich zatwierdzenia. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Prezesa Urzędu, w terminie 90 dni od dnia otrzymania raportu oceniającego, wraz z Charakterystyką Produktu Leczniczego albo Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowaniem opakowań oraz ulotką, sporządzonego przez właściwy organ państwa referencyjnego, uznaje ten raport i informuje o tym właściwy organ państwa referencyjnego. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Jeżeli w toku procedury zdecentralizowanej powstaną uzasadnione wątpliwości, że wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu może spowodować zagrożenie dla zdrowia publicznego, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego – zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zdrowia zwierząt lub środowiska w rozumieniu wytycznych Wspólnoty Europejskiej, Prezes Urzędu wszczyna procedurę wyjaśniającą i przekazuje odpowiednie uzasadnienie właściwym organom państwa referencyjnego, zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz wnioskodawcy. 7. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa podmiot odpowiedzialny lub podmiot odpowiedzialny będący podmiotem zależnym lub dominującym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119) wobec podmiotu odpowiedzialnego lub będący jego licencjodawcą albo licencjobiorcą lub podmiot, którego celem jest współpraca z podmiotem odpowiedzialnym przy wprowadzaniu do obrotu produktu leczniczego, z wyłączeniem podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 5 i art. 16a ust. 3. 8. Za ten sam produkt leczniczy, o którym mowa w ust. 1, uznaje się produkt leczniczy, który ma identyczny skład jakościowy i ilościowy w odniesieniu do substancji czynnych, identyczną postać farmaceutyczną oraz zasadniczo zgodne oznakowanie opakowania, ulotkę i Charakterystykę Produktu Leczniczego albo Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego w punktach: wskazania, dawkowanie, sposobu podawania, przeciwwskazania, ostrzeżenia i środki ostrożności, a ewentualne różnice nie wpływają na bezpieczeństwo lub skuteczność stosowania produktu leczniczego.”; 23) art. 19 otrzymuje brzmienie: „Art. 19. 1. W przypadku złożenia do ministra właściwego do spraw zdrowia za pośrednictwem Prezesa Urzędu wniosku o dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, który posiada pozwolenie wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, minister właściwy do spraw zdrowia wszczyna postępowanie o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, zwane dalej „procedurą wzajemnego uznania”. 2. W przypadku gdy dla produktu leczniczego zostało wydane pozwolenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot odpowiedzialny może złożyć do ministra właściwego do spraw zdrowia za pośrednictwem Prezesa Urzędu wniosek o sporządzenie raportu oceniającego produkt leczniczy lub o uaktualnienie raportu już istniejącego. Prezes Urzędu sporządza lub aktualizuje raport oceniający w terminie 90 dni od dnia otrzymania wniosku oraz przekazuje raport oceniający, Charakterystykę Produktu Leczniczego albo Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowanie opakowań i ulotkę właściwym organom zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i wnioskodawcy. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w terminie 90 dni od dnia otrzymania raportu oceniającego, wraz z Charakterystyką Produktu Leczniczego albo Charakterystyką Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowaniem opakowań oraz ulotką, sporządzonego przez właściwy organ państwa referencyjnego, uznaje ten raport i informuje o tym właściwy organ państwa referencyjnego. Przepis art. 18a ust. 4 stosuje się odpowiednio. 4. Jeżeli w toku procedury wzajemnego uznania powstaną uzasadnione wątpliwości, że wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu może spowodować zagrożenie dla zdrowia publicznego, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego – zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zdrowia zwierząt lub środowiska w rozumieniu wytycznych Wspólnoty Europejskiej, Prezes Urzędu wszczyna procedurę wyjaśniającą i przekazuje odpowiednie uzasadnienie właściwym organom państwa referencyjnego, zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz wnioskodawcy. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa podmiot odpowiedzialny lub podmiot odpowiedzialny będący podmiotem zależnym lub dominującym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych wobec podmiotu odpowiedzialnego lub jego licencjodawca albo licencjobiorca lub podmiot, którego celem jest współpraca z podmiotem odpowiedzialnym przy wprowadzaniu do obrotu produktu leczniczego, z wyłączeniem podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 5 i art. 16a ust. 3. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć produktu leczniczego, który w stosunku do produktu posiadającego pozwolenie wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, ma identyczny skład jakościowy i ilościowy w odniesieniu do substancji czynnych, identyczną postać farmaceutyczną oraz zasadniczo zgodne z tym produktem oznakowanie opakowań, ulotkę i Charakterystykę Produktu Leczniczego albo Charakterystykę Produktu Leczniczego Weterynaryjnego w punktach: wskazania, dawkowanie, sposób podawania, przeciwwskazania, ostrzeżenia i środki ostrożności, a ewentualne różnice nie wpływają na bezpieczeństwo lub skuteczność stosowania produktu leczniczego.”; 24) art. 19a-19c otrzymują brzmienie: „Art. 19a. Procedury wzajemnego uznania oraz procedury zdecentralizowanej nie stosuje się w przypadku: 1) złożenia wniosku o zmianę danych objętych pozwoleniem oraz zmianę dokumentacji w przypadku zmian, które wymagają złożenia wniosku, o którym mowa w art. 10, jeżeli pozwolenie nie było wydane zgodnie z art. 18a albo 19, lub dokumentacja, w tym Charakterystyka Produktu Leczniczego albo Charakterystyka Produktu Leczniczego Weterynaryjnego, oznakowanie opakowań i ulotka, tego produktu nie została ujednolicona na podstawie przepisu art. 31 ust. 1; 2) produktów leczniczych homeopatycznych innych niż te, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 4; 3) tradycyjnych produktów leczniczych roślinnych, dla których nie opracowano monografii wspólnotowej, o której mowa w art. 16h ust. 3 dyrektywy 2001\/83\/WE, zwanej dalej „monografią wspólnotową”, oraz tradycyjnych produktów leczniczych roślinnych nieskładających się z substancji roślinnych, przetworów lub ich zestawienia, występujących na wspólnotowej liście tradycyjnych produktów leczniczych roślinnych, o której mowa w art. 16f ust. 1 dyrektywy 2001\/83\/WE; 4) produktów leczniczych, których dokumentacja nie została uzupełniona i doprowadzona do zgodności z wymaganiami ustawy, o których mowa w załączniku XII do Traktatu między Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Republiką Portugalską, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Czeską, Republiką Estońską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką dotyczącego przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej, podpisanego w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003 r. (Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864), w przypadku gdy podmiot odpowiedzialny wskaże Rzeczpospolitą Polską jako państwo referencyjne."}
{"id":"2003_423_8","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Produkty lecznicze dopuszczone do obrotu lub które były przedmiotem postępowania o dopuszczenie do obrotu w dniu wejścia w życie ustawy, których nazwa nie odpowiada wymaganiom określonym w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mogą znajdować się w obrocie pod nazwą dotychczasową do dnia 31 grudnia 2008 r."}
{"id":"2003_423_9","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Produkty, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy spełniały jednocześnie kryteria produktu leczniczego oraz kryteria innego rodzaju produktu określone odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 3a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mogą pozostawać w obrocie na dotychczasowych zasadach do dnia 31 grudnia 2009 r."}
{"id":"2003_452_1","title":"Ustawa z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2012 r. poz. 82, z późn. zm.[1])) w art. 29 w ust. 1 w pkt 2 lit. i otrzymuje brzmienie: „i) przetwarzania danych osobowych, z wyjątkiem danych ujawniających poglądy polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, jak również danych o kodzie genetycznym, nałogach lub życiu seksualnym.”."}
{"id":"2003_452_2","title":"Ustawa z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/–\/ Radosław Sikorski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1529 i 1544 oraz z 2015 r. poz. 142."}
{"id":"2003_498_1","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. Kwota bazowa wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji.\"; 2) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: \"Art. 19a. Kwota bazowa ustalona na podstawie art. 19 obowiązuje od dnia 1 marca roku, w którym przeprowadzono waloryzację, do końca lutego następnego roku.\"; 3) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" w terminie: 1) do 9 roboczego dnia lutego każdego roku: a) kwotę przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku kalendarzowym, b) kwotę bazową, o której mowa w art. 19, 2) do 7 roboczego dnia drugiego miesiąca każdego kwartału kwotę przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.\"; 4) w art. 32: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ust. 1, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.\", b) w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ust. 1, za pracowników zatrudnionych w szczególnym charakterze uważa się:\", c) w ust. 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy \"z uwzględnieniem ust. 4a.\", d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Przepis ust. 4 stosuje się do pracowników, którzy: 1) kontynuują pracę, o której mowa w ust. 2, w podmiotach powstałych w wyniku przekształcenia lub restrukturyzacji, 2) zostali przejęci w trybie art. 231 Kodeksu pracy od pracodawców będących podmiotami, o których mowa w ust. 2.\"; 5) w art. 85 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Przepis ust. 4 stosuje się do świadczeń przyznanych zgodnie z postanowieniami umów międzynarodowych ubezpieczonym zamieszkałym w Polsce, w taki sposób, aby suma świadczenia przyznanego na podstawie ustawy i świadczenia zagranicznego nie była niższa od kwoty świadczeń określonych w ust. 1-3.\"; 6) w dziale VII rozdział 2 otrzymuje brzmienie: \"Rozdział 2 Waloryzacja świadczeń"}
{"id":"2003_498_2","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87 i Nr 181, poz. 1515) w art. 64 po wyrazach \"107,\" dodaje się wyrazy \"107a,\"."}
{"id":"2003_498_3","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 11, poz. 108 i Nr 74, poz. 676) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Jeżeli w okresie między zwolnieniem ze służby żołnierza zawodowego a ustaleniem prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej przypadały waloryzacje emerytur i rent inwalidzkich, przy ustalaniu podstawy wymiaru tych świadczeń uwzględnia się wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w tym okresie.\"; 2) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Emerytury i renty oraz podstawy ich wymiaru podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.)[3], z tym że: 1) waloryzacja, o której mowa w art. 88 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób: a) którym prawo do świadczenia ustalono przed dniem 1 marca, b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po żołnierzach zawodowych zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego, 2) dodatkowa waloryzacja, o której mowa w art. 91 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób: a) którym prawo do świadczenia ustalono przed terminem kolejnej waloryzacji, b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po żołnierzach zawodowych zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego następującego po roku, w którym przeprowadzono dodatkową waloryzację.\"."}
{"id":"2003_498_4","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli w okresie między zwolnieniem ze służby funkcjonariusza a ustaleniem prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej przypadały waloryzacje emerytur i rent inwalidzkich, podstawę wymiaru tych świadczeń podwyższa się wskaźnikami wszystkich kolejnych waloryzacji przypadających w tym okresie.\"; 2) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. Emerytury i renty oraz podstawy ich wymiaru podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.)[5], z tym że: 1) waloryzacja, o której mowa w art. 88 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób: a) którym prawo do świadczenia ustalono przed dniem 1 marca, b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po funkcjonariuszach zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego, 2) dodatkowa waloryzacja, o której mowa w art. 91 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób: a) którym prawo do świadczenia ustalono przed terminem kolejnej waloryzacji, b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po funkcjonariuszach zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego następującego po roku, w którym przeprowadzono dodatkową waloryzację.\"."}
{"id":"2003_498_5","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[6], w art. 28: 1) ust. 3a otrzymuje brzmienie: \"3a. Należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonych będących równocześnie płatnikami składek na te ubezpieczenia mogą być w uzasadnionych przypadkach umarzane pomimo braku ich całkowitej nieściągalności.\"; 2) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady umarzania, o którym mowa w ust. 3a, z uwzględnieniem przesłanek uzasadniających umorzenie, biorąc pod uwagę ważny interes osoby zobowiązanej do opłacenia należności z tytułu składek oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych.\"."}
{"id":"2003_498_6","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz.U. Nr 155, poz. 1287) w art. 11 w ust. 1 wyrazy \"w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy\" zastępuje się wyrazami \"w terminie 11 miesięcy od dnia otrzymania decyzji, o której mowa w art. 18 ust. 1\"."}
{"id":"2003_498_7","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z wyjątkiem: 1) art. 6, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, 2) art. 1 pkt 4, 5, 7-9 oraz art. 2 i 5, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. --------------------------------------------------------------------------------[1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawę z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawę z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców. [2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074. [3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr …, poz. … [4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 122, poz. 1313, z 2001 r. Nr 27, poz. 298 i Nr 81, poz. 877 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676. [5] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr …, poz. … [6] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074."}
{"id":"2003_498_88","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 88. 1. Emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca. Waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. 2. Waloryzacji podlega kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej w ostatnim dniu lutego, bez uwzględniania dodatkowej waloryzacji, o której mowa w art. 91. 3. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed dniem 1 marca."}
{"id":"2003_498_89","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 89. 1. Wskaźnik waloryzacji wynosi nie mniej niż średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym powiększony o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, z uwzględnieniem art. 91. 2. Wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 1, jest wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów."}
{"id":"2003_498_90","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 90. 1. Wskaźnik waloryzacji, o którym mowa w art. 89 ust. 1, jest corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych. 2. Jeżeli Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych w terminie 2 dni od dnia ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" komunikatu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 1 i 2, uzgodni, w drodze uchwały, wysokość wskaźnika waloryzacji, wskaźnik ten podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów. 3. Jeżeli nie nastąpi uzgodnienie stanowiska Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych w trybie określonym w ust. 1 i 2, Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wskaźnik waloryzacji, biorąc pod uwagę wskaźniki, o których mowa w art. 89."}
{"id":"2003_498_91","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 91. 1. Jeżeli wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w czerwcu danego roku w stosunku do grudnia poprzedniego roku wynosi co najmniej 105%, świadczenia waloryzuje się dodatkowo od dnia 1 września, na poczet kolejnej waloryzacji, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Dodatkowa waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 1. 3. Dodatkowa waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem kolejnej waloryzacji. 4. Emerytury i renty w wysokości uwzględniającej podwyżkę, o której mowa w ust. 2, przysługują od dnia nabycia prawa do świadczenia, ustalonego w decyzji organu rentowego, nie wcześniej jednak niż od dnia 1 września, do dnia poprzedzającego termin kolejnej waloryzacji, z zastrzeżeniem art. 101 i 102. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do podstawy wymiaru emerytury i renty."}
{"id":"2003_498_92","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 92. Jeżeli w poprzednim roku kalendarzowym świadczenia waloryzowano dodatkowo, wskaźnik bieżącej waloryzacji nie może być niższy niż wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w art. 91 ust. 1."}
{"id":"2003_498_93","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 93. Zmiana wysokości emerytur i rent w ramach waloryzacji następuje z urzędu, a jeżeli wypłata świadczenia była wstrzymana - po jej wznowieniu, z uwzględnieniem wszystkich kolejnych waloryzacji i waloryzacji dodatkowych, przypadających w okresie wstrzymania wypłaty."}
{"id":"2003_498_94","title":"Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 94. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\": 1) w terminie do końca stycznia: a) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, b) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów - w poprzednim roku kalendarzowym, 2) w terminie do 9 roboczego dnia lutego każdego roku wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku kalendarzowym, 3) w terminie do końca lipca wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w czerwcu bieżącego roku w stosunku do grudnia poprzedniego roku. 2. Prezes Zakładu ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" co najmniej na 7 dni roboczych przed najbliższym terminem: 1) waloryzacji i waloryzacji dodatkowej, o których mowa w art. 88 ust. 1 i w art. 91 ust. 1, należne od tego dnia kwoty: a) najniższej emerytury i renty, b) dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sieroty zupełnej, 2) waloryzacji, o której mowa w art. 88 ust. 1, obowiązujące od dnia 1 marca kwoty maksymalnych zmniejszeń obliczonych zgodnie z art. 104 ust. 9.\"; 7) w art. 103: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, może ulec zawieszeniu również na wniosek emeryta lub rencisty.\", b) uchyla się ust. 4; 8) po art. 107 dodaje się art. 107a w brzmieniu: \"Art. 107a. 1. Jeżeli do renty rodzinnej uprawnionych jest więcej niż jedna osoba i jedna lub kilka z tych osób zgłosi wniosek o wyłączenie z kręgu osób uprawnionych do renty, prawo do renty rodzinnej ulegnie ponownemu ustaleniu z pominięciem tej osoby (osób). 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest okolicznością powodującą ustanie prawa do renty rodzinnej osób wymienionych w ust. 1. Przepis art. 134 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 stosuje się odpowiednio. 3. Ponowne ustalenie wysokości renty rodzinnej dla pozostałych osób uprawnionych do renty następuje od miesiąca, od którego wstrzymano wypłatę renty osobie, o której mowa w ust. 1. 4. Na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1, prawo do renty rodzinnej ulega ponownemu ustaleniu, nie wcześniej jednak niż od miesiąca zgłoszenia wniosku.\"; 9) w art. 133 w ust. 1 w pkt 1 na końcu dodaje się wyrazy \"z zastrzeżeniem art. 107a ust. 3,\"."}
{"id":"2003_507_1","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego (Dz. U. Nr 223, poz. 2221, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15: a) w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) przeprowadza kontrole w zakresie spełniania przez handlowców obowiązku przekazywania informacji, o których mowa w art. 17 ust. 1, oraz zgodności tych informacji ze stanem faktycznym.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Do kontroli, o których mowa w ust. 1 pkt 3-7, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej do artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 171, poz. 1225).”; 2) w art. 27: a) w ust. 1 w pkt 2: – lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) przestał spełniać warunek, o którym mowa w art. 26 ust. 2 pkt 1 lub 2, lub b) zbył surowiec tytoniowy przed pierwszym przetworzeniem, lub zbył surowiec tytoniowy po pierwszym przetworzeniu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 29 ust. 1 lub 2, lub”, – w lit. c kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d w brzmieniu: „d) przechowuje surowiec tytoniowy lub surowiec tytoniowy po pierwszym przetworzeniu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 29 ust. 3.”, b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) roku od dnia, w którym decyzja o skreśleniu z rejestru pierwszych przetwórców stała się ostateczna w przypadku: a) przechowywania surowca tytoniowego lub surowca tytoniowego po pierwszym przetworzeniu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 29 ust. 3 lub b) przekroczenia przynajmniej o 30 dni terminu płatności, o którym mowa w art. 33d ust. 2 pkt 5;”; 3) w art. 28 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Pierwszy przetwórca informuje dyrektora oddziału terenowego Agencji, na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję, o zmianie danych lub informacji, o których mowa w art. 26 ust. 4, w terminie 14 dni od dnia jej zaistnienia, dołączając do formularza dokumenty potwierdzające tę zmianę.”; 4) w art. 29 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Pierwszy przetwórca może przechowywać surowiec tytoniowy oraz surowiec tytoniowy po pierwszym przetworzeniu jedynie w posiadanych przez siebie obiektach.”; 5) w art. 30 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Surowiec tytoniowy może opuścić zatwierdzony punkt odbioru surowca tytoniowego wyłącznie w celu przemieszczenia go do obiektu, w którym odbywa się pierwsze przetwarzanie surowca tytoniowego.”; 6) w art. 33d: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W umowie na uprawę tytoniu, o której mowa w art. 32 pkt 2: 1) producent surowca tytoniowego, niebędący członkiem grupy producentów tytoniu, wpisany do rejestru producentów albo 2) grupa producentów tytoniu, w ramach umów kontraktacji zawartych z członkami grupy wpisanymi do rejestru producentów – zobowiązują się do wytworzenia i dostarczenia pierwszemu przetwórcy oznaczonej ilości surowca tytoniowego, a pierwszy przetwórca zobowiązuje się ten surowiec odebrać w umówionym terminie i zapłacić za niego umówioną cenę.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Następca prawny, który przejął gospodarstwo rolne producenta surowca tytoniowego będącego członkiem grupy producentów tytoniu i mającego z tą grupą zawartą umowę kontraktacji, realizuje prawa i obowiązki wynikające z tej umowy niezależnie od tego, czy jest członkiem grupy producentów tytoniu.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej usta­wie do umowy na uprawę tytoniu stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy kontraktacji.”, d) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Terminu określonego w ust. 6 nie stosuje się w przypadku, gdy prawa i obowiązki wynikające z umowy kontrakta­cji lub umowy na uprawę tytoniu przeszły na nowego posiadacza gospodarstwa rolnego na skutek: 1) śmierci producenta surowca tytoniowego albo 2) przekazania przez producenta surowca tytoniowego gospodarstwa rolnego w celu uzyskania renty strukturalnej.”; 7) uchyla się art. 34; 8) w art. 35 w ust. 1: a) w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) zatwierdzenia przedsiębiorstwa przetwórczego w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 382\/2005 z dnia 7 marca 2005 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1786\/2003 w sprawie wspólnej organizacji rynku suszu paszowego (Dz.Urz. UE L 61 z 8.03.2005, str. 4, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji 382\/2005,”, b) w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) ponownym wprowadzeniem na teren przedsię­biorstwa przetwórczego suszu paszowego, wyprodukowanego przez to przedsiębiorstwo, w celu przepakowania,”; 9) w art. 36 w ust. 13 uchyla się pkt 1; 10) w art. 39 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) o ewolucji powierzchni przeznaczonych pod uprawę roślin motylkowych i innych pasz zielonych, zgodnie z załącznikiem nr II do rozporządzenia Komisji 382\/2005;”; 11) w art. 40 w ust. 4b: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) będąc pierwszym przetwórcą, zbywa surowiec tytoniowy lub surowiec tytoniowy po pierwszym przetworzeniu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 29 ust. 1 lub 2,”, b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) będąc pierwszym przetwórcą, przechowuje surowiec tytoniowy lub surowiec tytoniowy po pierwszym przetworzeniu niezgodnie z warunkami określonymi w art. 29 ust. 3,”, c) w pkt 5 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) umyślnie powoduje opuszczenie przez surowiec tytoniowy punktu odbioru surowca tytoniowego lub przyjmuje ten surowiec w celu innym niż określony w art. 30 ust. 7”."}
{"id":"2003_507_2","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego","text":"Art. 2. Pierwsi przetwórcy dostosują swoją działalność do wymagań określonych w art. 29 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_507_3","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek 1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 42, poz. 386 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 10, poz. 64, Nr 14, poz. 115, Nr 141, poz. 1182 i Nr 175, poz. 1462 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 473 i Nr 92, poz. 638."}
{"id":"2003_516_1","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2016 r. poz. 884 i 1948) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) legalizacja – zespół czynności obejmujących sprawdzenie i stwierdzenie w drodze decyzji, poświadczonej wyłącznie dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania;”; 2) w art. 8 w ust. 5 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) wyłącznie legalizację ponowną.”; 3) po art. 8c dodaje się art. 8ca w brzmieniu: „Art. 8ca. W przypadku gdy prawna kontrola metrologiczna przyrządu pomiarowego jest przeprowadzana w miejscu jego zainstalowania lub użytkowania i jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia przyrządu pomiarowego, organ administracji miar albo podmiot upoważniony wzywa wnioskodawcę do: 1) udostępnienia specjalistycznego sprzętu, w szczególności wzorców miary wraz z dowodami spójności pomiarowej, i odpowiednich środków technicznych; 2) udostępnienia materiałów lub substancji niezbędnych do przeprowadzenia sprawdzenia przyrządu pomiarowego; 3) dostarczenia dodatkowych egzemplarzy przyrządu pomiarowego reprezentujących typ, który ma być zatwierdzony, jego elementów lub urządzeń dodatkowych w przypadkach badania typu; 4) zapewnienia pomocy personelu pomocniczego przy sprawdzaniu przyrządu pomiarowego.”; 4) w art. 8h ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. W przypadku gdy upłynął okres ważności, zatwierdzenie typu uznaje się za ważne w odniesieniu do przyrządów pomiarowych wprowadzonych już do użytkowania.”; 5) art. 8l otrzymuje brzmienie: „Art. 8l. Organ administracji miar oraz podmiot upoważniony odmawiają, w drodze decyzji, dokonania legalizacji, w przypadku gdy: 1) nie jest zatwierdzony typ zgłoszonego przyrządu pomiarowego podlegającego zatwierdzeniu typu; 2) przyrząd pomiarowy jest uszkodzony, niekompletny lub nieprzygotowany do sprawdzenia; 3) czynności związane z legalizacją mają być wykonywane w miejscu, o którym mowa w art. 8c pkt 3, a wnioskodawca nie zapewnił warunków, o których mowa w art. 8ca.”; 6) w art. 8m: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) zgodność konstrukcji, wykonania, materiałów i charakterystyk metrologicznych z zatwierdzonym typem lub wymaganiami, z tym że w przypadku zmiany wymagań, która nastąpiła przed zgłoszeniem do legalizacji pierwotnej przyrządu pomiarowego podlegającego zatwierdzeniu typu – wyłącznie z zatwierdzonym typem;”, b) ust. 4a otrzymuje brzmienie: „4a. Podczas legalizacji ponownej przyrządu pomiarowego, wprowadzonego do obrotu lub do użytkowania w wyniku dokonania oceny zgodności, przeprowadza się sprawdzenie tego przyrządu pod względem zgodności z wymaganiami obowiązującymi w roku, w którym dokonano oceny zgodności, w oparciu o które dokonano tej oceny.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Legalizacja jednorodnej partii przyrządów pomiarowych może być wykonana jako sprawdzenie każdego egzemplarza przyrządu pomiarowego albo z zastosowaniem metody statystycznej.”, d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Metoda statystyczna, o której mowa w ust. 5, polega na losowym pobraniu z każdej jednorodnej partii przyrządów pomiarowych próbki tych przyrządów i sprawdzeniu każdego egzemplarza przyrządu pomiarowego z pobranej próbki.”; 7) w art. 8n po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku stwierdzenia na podstawie przeprowadzonego sprawdzenia przyrządu pomiarowego, że przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań, organ administracji miar albo podmiot upoważniony, w drodze decyzji, odmawia poświadczenia dowodem legalizacji, że ten przyrząd spełnia wymagania.”; 8) w art. 9 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) szczegółowy sposób przeprowadzania prawnej kontroli metrologicznej, w tym sposób dokonywania legalizacji za pomocą metody statystycznej, rodzaje przyrządów pomiarowych, które mogą podlegać legalizacji dokonywanej za pomocą tej metody, oraz warunki jednorodności partii przyrządów pomiarowych,”; 9) w art. 10 uchyla się pkt 3; 10) po art. 10a dodaje się art. 10b–10d w brzmieniu: „Art. 10b. 1. Przy Prezesie działa Rada Metrologii, zwana dalej „Radą”. 2. Do zadań Rady należy opiniowanie: 1) stanu i kierunków rozwoju krajowej metrologii; 2) działalności merytorycznej administracji miar; 3) strategicznego planu, o którym mowa w art. 16 ust. 2; 4) rocznych planów i sprawozdań, o których mowa w art. 16 ust. 3. 3. Prezes oraz minister właściwy do spraw gospodarki mogą zlecać Radzie opracowywanie i przedstawianie analiz lub opinii w zakresie innym niż określony w ust. 2. 4. Opinie i analizy Rady sporządzane w ramach wykonywania jej zadań, są przedstawiane Prezesowi i ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 5. Rada w celu wykonania swoich zadań ma prawo wglądu do dokumentów administracji miar i może żądać niezbędnych informacji od Prezesa, z wyjątkiem dokumentów i informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa lub inne tajemnice prawnie chronione."}
{"id":"2003_516_10","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 10. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 9 pkt 1–5 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 pkt 1–5 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 8; 2) art. 13 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 13."}
{"id":"2003_516_10c","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 10c. 1. Członków Rady powołuje minister właściwy do spraw gospodarki spośród kandydatów zgłoszonych przez organy, podmioty i organizacje, o których mowa w ust. 2. 2. W skład Rady wchodzą: 1) przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki; 2) przedstawiciel ministra właściwego do spraw nauki; 3) przedstawiciel Polskiego Komitetu Normalizacyjnego; 4) przedstawiciel Polskiego Centrum Akredytacji; 5) przedstawiciel Wojskowego Centrum Metrologii; 6) 5 przedstawicieli ogólnopolskich organizacji gospodarczych lub przedsiębiorców prowadzących badania naukowe w obszarze technologii pomiarowych; 7) 5 przedstawicieli uczelni, których jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora w obszarach nauk przyrodniczych, ścisłych lub technicznych; 8) przedstawiciel okręgowych urzędów miar wyróżniający się wiedzą i doświadczeniem w zakresie działania administracji miar. 3. Kandydatem na członka Rady może być osoba, która: 1) korzysta z pełni praw publicznych; 2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 3) posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie metrologii; 4) posiada wykształcenie wyższe. 4. Kadencja Rady trwa 5 lat. 5. Ta sama osoba może pełnić funkcję członka Rady nie dłużej niż przez dwie kadencje. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje członka Rady w przypadku: 1) złożenia rezygnacji; 2) utraty zdolności do pełnienia obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co najmniej 6 miesięcy; 3) niewypełniania lub nienależytego wypełniania obowiązków; 4) zaprzestania spełniania któregokolwiek z wymagań określonych w ust. 3 pkt 1 i 2. 7. W przypadku odwołania lub śmierci członka Rady przed upływem kadencji minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie powołuje na jego miejsce inną osobę. Powołanie następuje do końca kadencji Rady. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_516_10d","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 10d. 1. Pracami Rady kieruje przewodniczący wybierany przez Radę spośród jej członków. 2. Przewodniczący zwołuje posiedzenia Rady w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz na 6 miesięcy. 3. Przewodniczący zwołuje posiedzenia Rady z własnej inicjatywy albo na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, Prezesa lub co najmniej pięciu członków Rady, nie później niż w terminie 4 tygodni od dnia otrzymania wniosku. 4. Rada podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy członków Rady. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. 5. Rada może powoływać komisje problemowe. W skład komisji mogą wchodzić eksperci zewnętrzni. 6. Szczegółowy tryb działania Rady, wyboru przewodniczącego oraz powoływania i funkcjonowania komisji problemowych określa regulamin ustanowiony przez Radę. 7. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60), w przypadku gdy posiedzenia Rady odbywają się poza miejscem ich zamieszkania lub świadczenia pracy. 8. Obsługę organizacyjną i finansową Rady zapewnia Główny Urząd Miar.”; 11) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dyrektorzy wykonują swoje zadania przy pomocy podległych im urzędów.”; 12) w art. 12: a) ust. 3d otrzymuje brzmienie: „3d. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki. W skład zespołu wchodzi 5 osób, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów, w tym co najmniej 2 członków Rady. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Prezes powołuje i odwołuje dyrektorów oraz wykonuje w stosunku do nich inne czynności z zakresu prawa pracy.”, c) uchyla się ust. 5, d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Prezes sprawuje nadzór w zakresie prawidłowości wykonywania przez dyrektorów zadań należących do ich zakresu działania i prawidłowości funkcjonowania kierowanych przez nich urzędów oraz przeprowadza w tym zakresie kontrole.”; 13) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi okręgowe urzędy miar, a także określa ich obszar działania i siedziby, uwzględniając w szczególności zapotrzebowanie na czynności metrologiczne w poszczególnych regionach, rozwój gospodarczy oraz tradycję w tym zakresie. 2. W drodze rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może, w ramach okręgowych urzędów miar, tworzyć i znosić wydziały zamiejscowe tych urzędów, uwzględniając zapotrzebowanie na czynności metrologiczne w poszczególnych regionach, rozwój gospodarczy oraz tradycję w tym zakresie.”; 14) w art. 14: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Organizację okręgowych urzędów miar określają nadane przez Prezesa, w drodze zarządzenia, statuty i regulaminy.”, b) uchyla się ust. 3; 15) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: „Art. 15a. 1. Środki finansowe pozyskane na finansowanie zadań, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2, z wyjątkiem środków wskazanych w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 191), są gromadzone na wyodrębnionym rachunku prowadzonym w Banku Gospodarstwa Krajowego. 2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, nie stanowią dochodów budżetu państwa.”; 16) art. 16 otrzymuje brzmienie: „Art. 16. 1. Do zakresu działania Prezesa należy: 1) utrzymywanie i rozwój systemu legalnych jednostek miar i państwowych wzorców jednostek miar, w szczególności: a) budowa, utrzymywanie i modernizacja państwowych wzorców jednostek miar i układów pomiarowych służących do przekazywania jednostek miar przechowywanych i stosowanych w Urzędzie, oraz prowadzenie prac rozwojowych w tym zakresie, b) informowanie, w drodze obwieszczenia, o spełnieniu przez wzorce jednostek miar warunków określonych dla państwowych wzorców jednostek miar, c) zapewnienie, w drodze porównań, powiązania państwowych wzorców jednostek miar z międzynarodowymi wzorcami jednostek miar lub wzorcami jednostek miar w innych krajach, a także potwierdzania kompetencji w zakresie realizowanych wzorcowań i pomiarów, d) zapewnienie przekazywania wartości legalnych jednostek miar od państwowych wzorców jednostek miar do przyrządów pomiarowych, w tym na rzecz podmiotów wykonujących działalność w celu zapewnienia jednolitości miar i dokładności pomiarów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa, której organizację określa rozporządzenie wydane na podstawie art. 3, e) sprawowanie nadzoru nad działalnością jednostek organizacyjnych i laboratoriów spoza administracji miar będących właścicielami państwowych wzorców jednostek miar, utrzymujących i udostępniających te wzorce, f) wytwarzanie i certyfikacja materiałów odniesienia, g) wykonywanie ekspertyz i badań przyrządów pomiarowych, h) wyznaczanie wartości wielkości przez wykonywanie pomiarów przedmiotów, w stosunku do których dokonywane są czynności pomiarowe, i) organizowanie i prowadzenie krajowych porównań międzylaboratoryjnych; 2) prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinach dotyczących metrologii, w szczególności w zakresie technologii pomiarowych, oraz współpraca z innymi jednostkami naukowymi w tym zakresie; 3) wspieranie i inspirowanie rozwoju krajowego przemysłu, w szczególności: a) udzielanie konsultacji i prowadzenie doradztwa technicznego w zakresie przyrządów, metod oraz technologii pomiarowych, b) organizowanie i prowadzenie szkoleń specjalistycznych w dziedzinie miar i technologii pomiarowych, c) prowadzenie działań popularyzujących i promujących zagadnienia miar i metrologii, w tym prowadzenie działalności wydawniczej, d) inicjowanie prac normalizacyjnych w sprawach miar, e) inicjowanie rozwoju badań naukowych, prac rozwojowych i innych przedsięwzięć w dziedzinach dotyczących metrologii oraz nawiązywanie i prowadzenie współpracy z krajowymi podmiotami zajmującymi się taką działalnością; 4) współpraca międzynarodowa w zakresie miar, w szczególności: a) reprezentowanie Rzeczypospolitej Polskiej w metrologicznych organizacjach międzynarodowych i regionalnych, b) współdziałanie z zagranicznymi instytucjami prowadzącymi działania w zakresie miar; 5) wykonywanie zadań z zakresu prawnej kontroli metrologicznej, w szczególności: a) zatwierdzanie typów przyrządów pomiarowych na podstawie wyników przeprowadzonych badań i nadawanie znaków zatwierdzenia typu, w drodze decyzji, jak również cofanie decyzji zatwierdzenia typu, b) prowadzenie rejestru zatwierdzonych typów przyrządów pomiarowych, c) wykonywanie prawnej kontroli metrologicznej oraz uznawanie za równoważną prawnej kontroli metrologicznej w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiedniej kontroli wykonanej przez właściwe zagraniczne instytucje metrologiczne, d) udzielanie i cofanie jednostkom, w drodze decyzji, upoważnień do legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej określonych rodzajów przyrządów pomiarowych, e) wydawanie certyfikatów zgodności w ramach systemu Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej; 6) nadzorowanie i koordynacja służby miar w Polsce, w szczególności: a) sprawowanie nadzoru nad organami administracji miar i kierowanymi przez nie urzędami oraz zapewnianie prawidłowości i spójności ich działania, b) sprawowanie nadzoru nad jednostkami, o których mowa w lit. c oraz w pkt 5 lit. d, w zakresie działalności wynikającej z udzielonych im upoważnień i zezwoleń, c) wydawanie, odmowa wydania i cofanie jednostkom, w drodze decyzji, zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie wykonywania napraw lub instalacji oraz sprawdzania określonych rodzajów przyrządów pomiarowych, d) wykonywanie zadań organu nadzoru rynku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. poz. 542, 1228 i 1579) w zakresie prowadzenia postępowania w sprawie wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów niezgodnych z wymaganiami lub stwarzających zagrożenie, w odniesieniu do przyrządów pomiarowych i wag nieautomatycznych, e) opracowywanie projektów rozporządzeń w sprawach należących do jego zakresu działania, f) opiniowanie nadsyłanych do Urzędu projektów aktów prawnych, g) sygnalizowanie właściwym organom potrzeby podjęcia prac legislacyjnych w sprawach miar; 7) wydawanie Dziennika Urzędowego Głównego Urzędu Miar; 8) wykonywanie, w zakresie swoich kompetencji, innych prac metrologicznych; 9) wykonywanie zadań przewidzianych w odrębnych ustawach lub powierzonych przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Prezes przygotowuje i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki do zatwierdzenia, zaopiniowany przez Radę, czteroletni strategiczny plan działania Głównego Urzędu Miar, obejmujący główne cele, wyzwania i kierunki działań Urzędu, w powiązaniu ze strategiami rozwoju, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r. poz. 383, 1250, 1948 i 1954 oraz z 2017 r. poz. 5). 3. Prezes przygotowuje i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, w terminie do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego, zaopiniowane przez Radę: 1) roczny plan działania Głównego Urzędu Miar obejmujący realizację poszczególnych zadań, o których mowa w ust. 1, uwzględniający postanowienia planu, o którym mowa w ust. 2, oraz 2) roczne sprawozdanie z realizacji zadań Urzędu.”; 17) w art. 18: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Obwieszczenia Prezesa, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.”, b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) zarządzenia Prezesa w sprawach, o których mowa w art. 14 ust. 2.”; 18) uchyla się art. 19; 19) w art. 20: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Do zakresu działania dyrektorów należy:”, b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1–2, dyrektorzy wykonują na terytorialnym obszarze działania podległych im urzędów.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Okręgowe urzędy miar mogą wykonywać inne prace metrologiczne, zgodnie ze swoimi kompetencjami i możliwościami technicznymi, w tym wzorcowanie i ekspertyzy przyrządów pomiarowych.”, d) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Okręgowe urzędy miar mogą po uzgodnieniu z Prezesem współpracować z krajowymi i zagranicznymi organizacjami, instytucjami oraz uczelniami prowadzącymi działania w zakresie miar.”; 20) w art. 21: a) w ust. 1: – po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) czasowe wycofanie z użytkowania, w drodze decyzji, przyrządów pomiarowych, których legalizacja utraciła ważność zgodnie z art. 8n ust. 4;”, – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) wycofanie, w drodze decyzji: a) z obrotu lub użytkowania – przyrządów pomiarowych niespełniających wymagań, b) z użytkowania – przyrządów pomiarowych w przypadku, gdy w okresie, na który została wydana decyzja, o której mowa w pkt 4a, nie zostanie poświadczone dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania.”, b) dodaje się ust. 5–7 w brzmieniu: „5. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 4a, jest wydawana na okres 3 miesięcy i podlega natychmiastowemu wykonaniu. Na uzasadniony wniosek strony okres ten może być przedłużany na kolejne okresy 3 miesięczne. 6. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1 pkt 4a, organ administracji miar przedłuża stosowanie zabezpieczeń, o których mowa w art. 22j ust. 3, na czas obowiązywania tej decyzji. 7. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 4a, wygasa przed upływem okresu, na który została wydana, z dniem poświadczenia dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania.”; 21) w art. 22j: a) w ust. 1: – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) dowody legalizacji poświadczające dokonanie legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej zostały wydane przez podmioty nieposiadające upoważnień, zostały zniszczone lub uszkodzone albo brak jest dowodów legalizacji przyrządu pomiarowego,”, – dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) legalizacja utraciła ważność zgodnie z art. 8n ust. 4”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 3, dokonuje się na czas niezbędny do: 1) przeprowadzenia czynności mających na celu ustalenie i wyjaśnienie okoliczności sprawy będącej przedmiotem kontroli albo usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli, nie dłużej niż na okres 2 miesięcy, lub 2) wydania decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4a.”; 22) w art. 24: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Do opłat, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa dotyczących odraczania terminu płatności podatku lub zapłaty zaległości podatkowej, rozkładania na raty podatku lub zapłaty zaległości podatkowej i umarzania zaległości podatkowej, z zastrzeżeniem ust. 8.”, b) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. Opłaty, o których mowa w ust. 2, umarza się na zasadach określonych w art. 67d ustawy – Ordynacja podatkowa.”; 23) w art. 24a po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Nieuiszczenie w terminie opłat, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 i 7, skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.”; 24) w art. 26: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Kto umyślnie użytkuje lub przechowuje w stanie gotowości do użycia przyrządy pomiarowe wycofane z użytkowania na podstawie decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4a lub 5, lub umyślnie niszczy zabezpieczenia, o których mowa w art. 22j ust. 3 pkt 1 – podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 10 000 zł.”, b) w ust. 2 po wyrazach „w ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”."}
{"id":"2003_516_11","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 11. 1. Dotychczasowe statuty i regulaminy zachowują moc do dnia wejścia w życie statutów i regulaminów nadanych przez Prezesa Głównego Urzędu Miar na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Prezes Głównego Urzędu Miar nada statuty i regulaminy okręgowym urzędom miar w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia wydanego na podstawie art. 13 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_516_12","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 9 i 11, pkt 12 lit. c i d, pkt 13 i 14, pkt 17 lit. b i pkt 19, art. 2–4 oraz art. 5 ust. 1, 2 i 4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.; 2) art. 1 pkt 6 lit. c i d oraz pkt 8, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_516_2","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2015 r. poz. 525 i 1960 oraz z 2016 r. poz. 1948 i 2260) w art. 56 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) dyrektorzy okręgowych urzędów miar;”."}
{"id":"2003_516_3","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 3. 1. Znosi się organy administracji miar – naczelników obwodowych urzędów miar oraz likwiduje się obwodowe urzędy miar. 2. Dotychczasowe zadania i kompetencje naczelników obwodowych urzędów miar przejmują właściwi miejscowo dyrektorzy okręgowych urzędów miar."}
{"id":"2003_516_4","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 4. 1. Z dniem likwidacji obwodowych urzędów miar: 1) należności i zobowiązania obwodowych urzędów miar stają się należnościami i zobowiązaniami właściwych okręgowych urzędów miar; 2) składniki mienia będące w posiadaniu obwodowych urzędów miar przechodzą w posiadanie właściwych okręgowych urzędów miar. 2. Dyrektorzy okręgowych urzędów miar dokonają inwentaryzacji składników mienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, na dzień objęcia ich w posiadanie przez okręgowe urzędy miar."}
{"id":"2003_516_5","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 5. 1. Z dniem zniesienia organów administracji miar – naczelników obwodowych urzędów miar oraz likwidacji obwodowych urzędów miar: 1) naczelnicy obwodowych urzędów miar niebędący członkami korpusu służby cywilnej stają się pracownikami służby cywilnej zatrudnionymi we właściwych miejscowo okręgowych urzędach miar; 2) pracownicy zatrudnieni w obwodowych urzędach miar stają się pracownikami właściwych miejscowo okręgowych urzędów miar. 2. Przepisy art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60) stosuje się odpowiednio. 3. Właściwi dyrektorzy okręgowych urzędów miar są obowiązani niezwłocznie zawiadomić na piśmie pracowników, o których mowa w ust. 1, o zmianach, jakie mają nastąpić w zakresie ich stosunku pracy. 4. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1345, 1605, 1807, 1948 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 379)."}
{"id":"2003_516_6","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki powoła Radę Metrologii w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_516_7","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 7. Do dnia powołania Rady Metrologii pierwszej kadencji stosuje się art. 12 ust. 3d ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2003_516_8","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 8. Prezes Głównego Urzędu Miar przedstawi ministrowi właściwemu do spraw gospodarki pierwszy czteroletni strategiczny plan działania Głównego Urzędu Miar w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_516_9","title":"Ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o miarach oraz ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie","text":"Art. 9. 1. Do postępowań wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Postępowania prowadzone przed naczelnikami obwodowych urzędów miar wszczęte i niezakończone do dnia zniesienia naczelników obwodowych urzędów miar toczą się dalej przed właściwymi dyrektorami okręgowych urzędów miar. 3. Czynności urzędowe dokonane przez naczelników obwodowych urzędów miar zachowują ważność."}
{"id":"2003_517_1","title":"Ustawa z dnia 12 lutego 2003 r. o ustanowieniu 22 lutego Dniem Ofiar Przestępstw Uznając potrzebę stałego monitorowania sytuacji ofiar przestępstw oraz działań na rzecz poprawy ich położenia, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 1. Dzień 22 lutego ustanawia się Dniem Ofiar Przestępstw."}
{"id":"2003_517_2","title":"Ustawa z dnia 12 lutego 2003 r. o ustanowieniu 22 lutego Dniem Ofiar Przestępstw Uznając potrzebę stałego monitorowania sytuacji ofiar przestępstw oraz działań na rzecz poprawy ich położenia, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_535_1","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592 i 908) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: „Art. 5b. W 2013 r. przez przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej, o którym mowa w art. 5 ust. 2, należy rozumieć przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2010 r. ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 5 ust. 7.”."}
{"id":"2003_535_10","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy „31 grudnia 2012 r.” zastępuje się wyrazami „31 grudnia 2013 r.”; 2) w art. 9 w pkt 2 wyrazy „1 stycznia 2013 r.” zastępuje się wyrazami „1 stycznia 2014 r.”."}
{"id":"2003_535_11","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 102, poz. 585) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. ilekroć w przepisach ustaw wymienionych w art. 2 i art. 3 jest mowa o samochodzie osobowym – oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:”; 2) w art. 8 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) art. 2 pkt 1 lit. b i pkt 3 oraz art. 3 pkt 1 lit. b i pkt 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.”."}
{"id":"2003_535_12","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz. U. Nr 153, poz. 903) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister właściwy do spraw łączności może w roku 2013 przekazać ze środków budżetu państwa dotację celową dla jednostek telewizji publicznej, o których mowa w art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, z późn. zm.[8])), z przeznaczeniem na odtworzenie sygnału analogowego w nadawaniu sygnału cyfrowego telewizji.”; 2) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W latach 2013 – 2022 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi 32 551 tys. zł, z tym że w: 1) 2013 r. – 32 551 tys. zł; 2) latach 2014 – 2022 – 0 zł.”."}
{"id":"2003_535_13","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 174, poz. 1039 i Nr 291, poz. 1707) po art. 96a dodaje się art. 96b w brzmieniu: „Art. 96b. W roku 2013 środki przeznaczone na sfinansowanie stażu podyplomowego na podstawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 103, przekazuje marszałkowi województwa minister właściwy do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.”."}
{"id":"2003_535_14","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 14. W roku 2013 środki, o których mowa: 1) w art. 70a ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, z późn. zm.[9])), przeznaczone na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli, z uwzględnieniem doradztwa metodycznego, wyodrębnia się w budżetach organów prowadzących szkoły w wysokości do 1% planowanych rocznych środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe nauczycieli, jednak nie mniej niż 0,5% tych środków; 2) w art. 70a ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, przeznaczone na wspieranie na obszarze województwa doskonalenia zawodowego nauczycieli wyodrębnia się w budżetach wojewodów w łącznej wysokości do 5 000 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty ustalanego w oparciu o kwotę bazową, o której mowa w art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, obowiązującą w dniu 1 stycznia 2012 r.; 3) w art. 70a ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, przeznaczone na realizację ogólnokrajowych zadań w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli wyodrębnia się w budżecie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w łącznej wysokości do 5 000 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty ustalanego w oparciu o kwotę bazową, o której mowa w art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, obowiązującą w dniu 1 stycznia 2012 r."}
{"id":"2003_535_15","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 15. W roku 2013 do ustalania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli, o którym mowa w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, stosuje się kwotę bazową obowiązującą w dniu 1 stycznia 2012 r."}
{"id":"2003_535_16","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 16. 1. Wielkość wynagrodzeń, z wyłączeniem wynagrodzeń finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, nie może przekroczyć w roku 2013 wielkości wynagrodzeń zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2012 z dnia 2 marca 2012 r. (Dz. U. poz. 273) albo wynikających z planów finansowych na rok 2012, w przypadku gdy nie są one ujmowane w ustawie budżetowej, z zastrzeżeniem ust. 4, w następujących jednostkach sektora finansów publicznych: 1) urzędach organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach wymienionych w art. 139 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z wyłączeniem wynagrodzeń nauczycieli – w zakresie awansu zawodowego oraz skutków przechodzących podwyższenia wynagrodzeń z roku 2012 – zatrudnionych w placówkach prowadzonych przez te organy oraz wynagrodzeń sędziów, prokuratorów i referendarzy sądowych, z tym że: a) w części 02 – Kancelaria Sejmu i części 03 – Kancelaria Senatu wielkość wynagrodzeń w roku 2013 ustala się w warunkach porównywalnych z roku 2012 po wyłączeniu wielkości wynagrodzeń wypłaconych w związku ze zmianą kadencji Sejmu i Senatu oraz z realizacją zadań wynikających z przygotowania, obsługi i sprawowania Prezydencji Rzeczypospolitej Polskiej w Radzie Unii Europejskiej, b) w części 05 – Naczelny Sąd Administracyjny i części 15 – Sądy powszechne wielkość wynagrodzeń w roku 2013 ustala się w warunkach porównywalnych z roku 2012, przy uwzględnieniu zmian określonych w art. 24 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 291, poz. 1707), c) w części 08 – Rzecznik Praw Obywatelskich wielkość wynagrodzeń w roku 2013 ustala się w warunkach porównywalnych z roku 2012, przy uwzględnieniu zmian określonych w art. 24 ust. 3 pkt 3 ustawy, o której mowa w lit. b; 2) agencjach wykonawczych; 3) instytucjach gospodarki budżetowej; 4) państwowych funduszach celowych; 5) Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i funduszach zarządzanych przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego; 6) Polskiej Akademii Nauk i tworzonych przez nią jednostkach organizacyjnych, z wyłączeniem instytutów naukowych; 7) państwowych instytucjach kultury; 8) innych państwowych osobach prawnych należących do sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. 2. W przypadku zmiany formy organizacyjno-prawnej jednostki lub podmiotu prawnego, o których mowa w ust. 1, wielkość wynagrodzeń w roku 2013 ustala się w warunkach porównywalnych z roku 2012. 3. Do wielkości wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, nie wlicza się wynagrodzeń: 1) związanych z utworzeniem w roku 2013 nowych etatów w następujących częściach: a) 08 – Rzecznik Praw Obywatelskich w wysokości 667 tys. zł, b) 09 – Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w wysokości 539 tys. zł, c) 11 – Krajowe Biuro Wyborcze w wysokości 174 tys. zł, d) 14 – Rzecznik Praw Dziecka w wysokości 192 tys. zł; 2) w państwowych instytucjach kultury: a) Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu w części finansowanej z dochodów uzyskanych z inwestowania Kapitału Wieczystego Fundacji Auschwitz-Birkenau, b) Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku: – w części finansowanej ze środków Fundacji Rodziny Józefa Piłsudskiego, – w części pochodzącej z budżetu państwa w wysokości 2 300 tys. zł; 3) w instytucji gospodarki budżetowej – Centralny Ośrodek Informatyki w wysokości 14 000 tys. zł związanych z utworzeniem w roku 2013 nowych etatów z tytułu realizacji nowych zadań. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń w instytucji gospodarki budżetowej z pominięciem ograniczeń, o których mowa w ust. 1, w przypadku przeniesienia zadań z innej jednostki sektora finansów publicznych, nie więcej niż o kwotę zmniejszenia wielkości wynagrodzeń w jednostce, z której przeniesiono zadanie, uwzględniając konieczność prawidłowej realizacji zadań publicznych."}
{"id":"2003_535_17","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 17. 1. Wielkość wynagrodzeń w podmiotach, o których mowa w art. 16 ust. 1, finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w roku 2013 może przekroczyć wielkość wynagrodzeń finansowanych z udziałem tych środków, zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2012 z dnia 2 marca 2012 r. albo wynikających z planów finansowych na rok 2012, w przypadku gdy plany te nie są ujmowane w ustawie budżetowej, w części finansowanej lub refundowanej z tych środków, zaś w części współfinansowania krajowego jedynie wówczas, gdy te zwiększane wynagrodzenia są finansowane w wysokości co najmniej 70% ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń niezależnie od ograniczeń, o których mowa w ust. 1, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń."}
{"id":"2003_535_18","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 18. 1. Wielkość wynagrodzeń bezosobowych, z wyłączeniem wynagrodzeń finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w częściach budżetu państwa będących w dyspozycji tego samego dysponenta oraz w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 16 ust. 1, których plany finansowe nie są ujmowane w ustawie budżetowej, nie może w roku 2013 przekroczyć wielkości wynagrodzeń bezosobowych zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2012 z dnia 2 marca 2012 r. albo wynikających z planów finansowych na rok 2012, z zastrzeżeniem ust. 3–6. 2. Wielkość wynagrodzeń bezosobowych, z wyłączeniem wynagrodzeń finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 16 ust. 1, których plany finansowe są ujmowane w ustawie budżetowej, nie może w roku 2013 przekroczyć wielkości wynagrodzeń bezosobowych ustalonych w planach finansowych stanowiących załącznik do ustawy budżetowej na rok 2013, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Do wielkości wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wlicza się wynagrodzeń: 1) przyznanych z rezerw celowych; 2) wypłacanych w związku z prowadzonymi postępowaniami przygotowawczymi i sądowymi. 4. Wielkość wynagrodzeń bezosobowych, o których mowa w ust. 1, w roku 2013: 1) podwyższa się o kwoty przeznaczone na realizację zadań, na które kwoty te zostały przeznaczone w roku 2012 w następujących częściach: a) 28 – Nauka – o kwotę 1 490 000 zł, b) 38 – Szkolnictwo wyższe – o kwotę 926 000 zł, c) 46 – Zdrowie – o kwotę 881 000 zł, d) 85\/16 – Województwo opolskie – o kwotę 27 000 zł; 2) podwyższa się w następujących częściach: a) 17 – Administracja publiczna – o kwotę 781 000 zł, b) 19 – Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe – o kwotę 811 000 zł, c) 27 – Informatyzacja – o kwotę 459 000 zł, d) 37 - Sprawiedliwość – o kwotę 6 000 000 zł, e) 71 – Urząd Transportu Kolejowego – o kwotę 300 000 zł. 5. W roku 2013 wielkość wynagrodzeń bezosobowych w częściach budżetu państwa, z których w 2011 r. ponoszone były wydatki na funkcjonowanie resortowych komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, z wyłączeniem części 17 – Administracja publiczna, 19 – Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe, 37 – Sprawiedliwość, pomniejsza się o wynagrodzenia wypłacone w roku 2011 członkom tych komisji. 6. W roku 2013 w uzasadnionych przypadkach wielkość wynagrodzeń bezosobowych może być powiększona o niewykorzystane wynagrodzenia."}
{"id":"2003_535_19","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 19. Wielkość wynagrodzeń bezosobowych, finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w częściach budżetu państwa będących w dyspozycji tego samego dysponenta oraz w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 16 ust. 1, może w roku 2013 przekroczyć wielkość wynagrodzeń bezosobowych finansowanych z udziałem tych środków zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2012 z dnia 2 marca 2012 r. albo wynikających z planów finansowych na rok 2012, w przypadku gdy plany te nie są ujmowane w ustawie budżetowej, zwiększonych o środki przyznane z rezerw celowych, w części finansowanej lub refundowanej z tych środków, zaś w części współfinansowania krajowego jedynie wówczas, gdy te zwiększane wynagrodzenia są finansowane w wysokości co najmniej 70% ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych."}
{"id":"2003_535_2","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634 i Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 po ust. 4d dodaje się ust. 4e w brzmieniu: „4e. W roku 2013 środki przeznaczone na sfinansowanie stażu podyplomowego, o którym mowa w ust. 4, przekazuje marszałkowi województwa minister właściwy do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.”; 2) w art. 16j po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. W roku 2013 rezydentura jest finansowana przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.”; 3) w art. 16k po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. W roku 2013 szkolenie specjalizacyjne jest dofinansowywane przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.”."}
{"id":"2003_535_20","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 20. 1. W roku 2013 wielkość wynagrodzeń w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju nie może przekroczyć wielkości wynagrodzeń ustalonych w planie finansowym, stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej na rok 2013. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń o środki przyznane w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń."}
{"id":"2003_535_21","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 21. 1. W roku 2013 wielkość wynagrodzeń w Ośrodku Studiów Wschodnich im. Marka Karpia nie może przekroczyć wielkości wynagrodzeń ustalonych w planie finansowym, stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej na rok 2013. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń o środki przyznane w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń."}
{"id":"2003_535_22","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 22. 1. W roku 2013 wielkość wynagrodzeń Rzecznika Ubezpieczonych nie może przekroczyć wielkości wynagrodzeń ustalonych w planie finansowym, stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej na rok 2013. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń o środki przyznane w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń."}
{"id":"2003_535_23","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 23. 1. W roku 2013 wielkość wynagrodzeń oraz wynagrodzeń bezosobowych w Narodowym Funduszu Zdrowia nie może przekroczyć wielkości: 1) wynagrodzeń oraz wynagrodzeń bezosobowych ustalonych w planie finansowym Narodowego Funduszu Zdrowia na rok 2013 zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych na podstawie art. 121 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.[10])); 2) wynagrodzeń zaplanowanych w rezerwie utworzonej w planie, o którym mowa w pkt 1, w związku z realizacją zadań wynikających z ustawy z dnia 27 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. poz. 1016). 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń o środki przyznane w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń."}
{"id":"2003_535_230b","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 230b. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wieloletniej prognozy finansowej jednostki samorządu terytorialnego oraz załącznika, o których mowa w art. 226 ust. 1 i 3, 2) sposób przekazywania przez jednostkę samorządu terytorialnego regionalnej izbie obrachunkowej: a) projektów uchwał, o których mowa w art. 230 ust. 2, b) uchwał i zarządzeń w sprawie wieloletniej prognozy finansowej, 3) sposób i terminy przekazywania przez regionalne izby obrachunkowe Ministrowi Finansów: a) projektów wieloletnich prognoz finansowych, o których mowa w art. 230 ust. 2, wraz z wynikami opinii, b) wieloletnich prognoz finansowych wraz z wynikami rozstrzygnięć nadzorczych – mając na względzie potrzebę zapewnienia jawności i przejrzystości finansów publicznych, sporządzenia realistycznych prognoz finansowych jednostek samorządu terytorialnego oraz uzyskania przez Ministra Finansów informacji umożliwiających realizację zadań, o których mowa w art. 74 i art. 174 pkt 4.”."}
{"id":"2003_535_24","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 24. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń bezosobowych niezależnie od ograniczeń, o których mowa w art. 18, art. 19 i art. 23 ust. 1 pkt 1, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń."}
{"id":"2003_535_25","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 25. 1. Przez wynagrodzenia, o których mowa w art. 16, art. 17, art. 18 ust. 6 i art. 20–23, rozumie się wydatki pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze, wypłacane sędziom, prokuratorom, posłom, senatorom oraz pracownikom zatrudnionym na podstawie stosunku pracy, z wyjątkiem osób kierujących w rozumieniu ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, zaliczone – według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny – do „wynagrodzeń bez wypłat z zysku”. 2. Przez wynagrodzenia bezosobowe, o których mowa w art. 18, art. 19 i art. 23, rozumie się w szczególności wynagrodzenia: 1) wypłacane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło; 2) wypłacane na podstawie odrębnych przepisów osobom, które wykonują określone czynności na polecenie właściwych organów, w szczególności biegłym w postępowaniu przygotowawczym, sądowym i administracyjnym, wynagrodzenia za czynności arbitrów, wynagrodzenia tłumaczy przysięgłych, wynagrodzenia kuratorów zastępujących strony w postępowaniu; 3) wypłacane osobom fizycznym za udział w komisjach, radach, zespołach, komitetach, radach nadzorczych, zarządach spółek, jury w konkursach, radach naukowych i naukowo-technicznych, niezależnie od sposobu ich powoływania; 4) dodatkowe radców prawnych z tytułu zastępstwa w postępowaniu sądowym wypłacane na podstawie umowy cywilnoprawnej; 5) przysługujące członkom komisji wojewódzkiej do spraw służby zastępczej i członkom komisji do spraw służby zastępczej za udział w pracach tych komisji; 6) dla pozaetatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych za udział w posiedzeniach; 7) ryczałtowe dla pozaetatowych członków kolegiów regionalnych izb obrachunkowych; 8) honoraria."}
{"id":"2003_535_26","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 26. W roku 2013 specjalizacja, o której mowa w art. 70 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 13, jest dofinansowywana przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy."}
{"id":"2003_535_27","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 27. 1. Minister właściwy do spraw pracy na podstawie umowy zawartej z ministrem właściwym do spraw zdrowia przekazuje w roku 2013, na wyodrębniony rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia, środki Funduszu Pracy z przeznaczeniem w roku 2013 na: 1) staże podyplomowe oraz szkolenia specjalizacyjne lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w przepisach o zawodach lekarza i lekarza dentysty; 2) staże podyplomowe oraz specjalizacje pielęgniarek i położnych, o których mowa w przepisach o zawodach pielęgniarki i położnej. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać w szczególności tryb przekazywania środków oraz ich rozliczenia. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie zawartych umów środki, o których mowa w ust. 1: 1) marszałkom województw; 2) wojewodom; 3) podmiotom prowadzącym szkolenie specjalizacyjne, o których mowa w art. 16h ust. 1 oraz art. 16k ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2; 4) organizatorom kształcenia, o których mowa w art. 70 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 13."}
{"id":"2003_535_28","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 28. W roku 2013 dysponent Funduszu Pracy, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 6, nie może dokonywać przesunięć, przewidzianych w planie Funduszu Pracy, wydatków realizowanych w ramach środków Unii Europejskiej w celu ich przeniesienia na zadania realizowane bez udziału środków europejskich, z tym że przesunięcia te mogą być dokonywane za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych."}
{"id":"2003_535_29","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 29. W roku 2013 fundusz socjalny, o którym mowa w art. 27 ust. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.[11])), tworzy się z odpisu w wysokości 0,6% środków zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2011 z dnia 20 stycznia 2011 r. (Dz. U. Nr 29, poz. 150) na emerytury i renty."}
{"id":"2003_535_3","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.[2])) po art. 68ga dodaje się art. 68gb w brzmieniu: „Art. 68gb. W roku 2013: 1) pracodawcy zatrudniającemu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy mniej niż 25 pracowników oraz pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającemu wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6% przysługuje miesięczne dofinansowanie w wysokości: a) 70% kwot, o których mowa w art. 26a ust. 1, b) 90% kwot, o których mowa w art. 26a ust. 1 i 1b; 2) pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej przysługuje 100% kwot dofinansowania, o których mowa w art. 26a ust. 1 i 1b.”."}
{"id":"2003_535_30","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 30. W roku 2013 fundusz socjalny, o którym mowa w art. 27 ust. 1a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.[12])), tworzy się z odpisu w wysokości 0,5% środków zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2011 z dnia 20 stycznia 2011 r. na emerytury i renty."}
{"id":"2003_535_31","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 31. 1. W roku 2013 wydatki Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, utworzonego na podstawie ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540, z późn. zm.[13])), mogą być przeznaczone także na dofinansowanie zadań związanych z przygotowywaniem kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich, igrzyskach paraolimpijskich, igrzyskach głuchych, mistrzostwach świata lub mistrzostwach Europy. 2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków, z uwzględnieniem racjonalności i ciągłości finansowania zadań."}
{"id":"2003_535_32","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 32. Zmiana w planie finansowym Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa na rok 2013, w wyniku której następuje zmniejszenie wpłat przekazywanych do budżetu państwa, wymaga akceptacji ministra właściwego do spraw finansów publicznych."}
{"id":"2003_535_33","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 33. W roku 2013 środki Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w kwocie: 1) 25 mln zł – przeznacza się na wpłatę składki z tytułu członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Europejskiej Agencji Kosmicznej w części przypadającej do sfinansowania przez ministra właściwego do spraw środowiska; 2) 14 mln zł – przeznacza się na dokonywanie wpłat składek z tytułu członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacjach międzynarodowych innych niż wymieniona w pkt 1, w części przypadającej do sfinansowania przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej oraz ministra właściwego do spraw środowiska."}
{"id":"2003_535_34","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 34. 1. W roku 2013 ze środków Krajowego Funduszu Drogowego, o którym mowa w art. 39 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 931 i 951), mogą być finansowane remonty dróg krajowych realizowane przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, do łącznej wysokości 165 mln zł. 2. W celu realizacji zadania, o którym mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje wypłat ze środków Krajowego Funduszu Drogowego na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad."}
{"id":"2003_535_35","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 35. W roku 2013 z części 29 – Obrona narodowa mogą być finansowane projekty wspierające odbudowę infrastruktury cywilnej oraz wspierające wzmocnienie administracji lokalnej i społeczeństwa afgańskiego w rejonie odpowiedzialności Polskiego Kontyngentu Wojskowego ISAF w Afganistanie do kwoty 6 mln zł."}
{"id":"2003_535_36","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 36. 1. Jednostka samorządu terytorialnego ustalając na: 1) lata 2013 – 2015 relację, o której mowa w art. 242 ustawy zmienianej w art. 8, 2) lata 2014 – 2018 relację spłaty zobowiązań określoną w ustawie zmienianej w art. 8 – wyłącza wydatki bieżące ponoszone na spłatę przejętych zobowiązań samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przekształconego na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, z późn. zm.[14])) w wysokości, w jakiej nie podlegają sfinansowaniu dotacją z budżetu państwa. 2. W latach 2014 – 2018 ograniczeń w zakresie spłaty zobowiązań określonych w ustawie zmienianej w art. 8 nie stosuje się do wykupów papierów wartościowych, spłat kredytów i pożyczek, z wyłączeniem odsetek od tych zobowiązań, zaciągniętych przez jednostkę samorządu terytorialnego na spłatę przejętych zobowiązań samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przekształconego na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. 3. W roku 2013 ograniczeń określonych w art. 169 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104, z późn. zm.[15])) nie stosuje się do wykupów papierów wartościowych, spłat kredytów i pożyczek zaciągniętych przez jednostkę samorządu terytorialnego na spłatę przejętych zobowiązań samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przekształconego na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. 4. W roku 2013 ograniczeń określonych w art. 170 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych nie stosuje się do przejętych zobowiązań samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przekształconego na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej."}
{"id":"2003_535_37","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 37. 1. Jednostki samorządu terytorialnego dostosują uchwały w sprawie wieloletnich prognoz finansowych lub ich zmian do wymogów wynikających z art. 226 i art. 227 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Jednostki samorządu terytorialnego dostosują uchwały budżetowe i uchwały w sprawie wieloletnich prognoz finansowych lub ich zmian do wymogów wynikających z art. 36 w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2003_535_38","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 38. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. z wyjątkiem art. 7 pkt 1 lit. b i pkt 6, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawę z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawę z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych, ustawę z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej oraz ustawę z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 171, poz. 1016, Nr 209, poz. 1243 i 1244 i Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 986. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 154, poz. 1799, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 60, poz. 535 i Nr 180, poz. 1759, z 2004 r. Nr 116, poz. 1207, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 28, poz. 143, Nr 96, poz. 620 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 291, poz. 1707. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 134, poz. 850, Nr 171, poz. 1056, Nr 216, poz. 1367 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 69, poz. 595, Nr 91, poz. 742, Nr 97, poz. 800, Nr 115, poz. 964, Nr 125, poz. 1035, Nr 127, poz. 1052, Nr 161, poz. 1278 i Nr 219, poz. 1706, z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 81, poz. 531, Nr 238, poz. 1578, Nr 239, poz. 1593, Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1725 i 1726, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 106, poz. 622, Nr 171, poz. 1016 i Nr 205, poz. 1206 i 1211 i Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 589, 637 i 769. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 120, poz. 690, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1208, Nr 232, poz. 1378 i Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 1342. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 96, poz. 620, Nr 123, poz. 835, Nr 152, poz. 1020, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 185, poz. 1092, Nr 201, poz. 1183, Nr 234, poz. 1386, Nr 240, poz. 1429 i Nr 291, poz. 1707. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 219, poz. 1706, z 2010 r. Nr 96, poz. 620, Nr 108, poz. 685, Nr 152, poz. 1020, Nr 161, poz. 1078, Nr 226, poz. 1475 i Nr 238 poz. 1578, z 2011 r. Nr 171, poz. 1016, Nr 178, poz. 1061 i Nr 197, poz. 1170 oraz z 2012 r. poz. 986. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 85, poz. 459, Nr 112, poz. 654, Nr 153, poz. 903 i Nr 160, poz. 963 oraz z 2012 r. poz. 1209 i 1315. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1218 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 80, poz. 542, Nr 102, poz. 689, Nr 158, poz. 1103, Nr 176, poz. 1238, Nr 191, poz. 1369 i Nr 247, poz. 1821, z 2008 r. Nr 145, poz. 917 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 1, poz. 1, Nr 56, poz. 458, Nr 67, poz. 572, Nr 97, poz. 800, Nr 213, poz. 1650 i Nr 219, poz. 1706, z 2011 r. Nr 149, poz. 887 i Nr 205, poz. 1206 oraz z 2012 r. poz. 908. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz. 123, 1016 i 1342. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 82, poz. 559, z 2008 r. Nr 208, poz. 1308, z 2009 r. Nr 24, poz. 145, Nr 79, poz. 669, Nr 95, poz. 785 i Nr 161, poz. 1278, z 2010 r. Nr 27, poz. 141, Nr 36, poz. 204, Nr 113, poz. 745 i Nr 167, poz. 1130 oraz z 2012 r. poz. 664. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954, z 2005 r. Nr 10, poz. 65, Nr 90, poz. 757 i Nr 130, poz. 1085, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 82, poz. 558, z 2008 r. Nr 66, poz. 402 i 409 i Nr 220, poz. 1410, z 2009 r. Nr 24, poz. 145 i Nr 95, poz. 786, z 2010 r. Nr 113, poz. 745, z 2011 r. Nr 205, poz. 1203 oraz z 2012 r. poz. 637 i 664. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 134, poz. 779. [14]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092 oraz z 2012 r. poz. 742. [15]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1420, z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i 1218, Nr 187, poz. 1381 i Nr 249, poz. 1832, z 2007 r. Nr 82, poz. 560, Nr 88, poz. 587, Nr 115, poz. 791 i Nr 140, poz. 984, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112, Nr 209, poz. 1317, Nr 216, poz. 1370 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 62, poz. 504, Nr 72, poz. 619 i Nr 79, poz. 666."}
{"id":"2003_535_4","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 79, poz. 431 i Nr 291, poz. 1707) po art. 29j dodaje się art. 29k w brzmieniu: „Art. 29k. Kwotę bazową dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w 2013 r. ustala się w wysokości przysługującej tym osobom w 2008 r. W 2013 r. kwota bazowa dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe nie jest waloryzowana.”."}
{"id":"2003_535_5","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) członków organów nadzorczych jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 2–8, a w szczególności rad nadzorczych i komisji rewizyjnych,”; 2) po art. 29c dodaje się art. 29d w brzmieniu: „Art. 29d. 1. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale 2009 r. stanowi w 2013 r. podstawę do ustalenia maksymalnej wysokości wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w art. 8, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku członków organów nadzorczych jednostek, o których mowa w art. 2 pkt 7, w jednostkach organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 8, a w szczególności rad nadzorczych i komisji rewizyjnych, podstawę do ustalenia maksymalnej wysokości wynagrodzenia miesięcznego stanowi w 2013 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale 2011 r.”."}
{"id":"2003_535_6","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.[4])) w art. 108 po ust. 1d dodaje się ust. 1e w brzmieniu: „1e. Ze środków Funduszu Pracy w 2013 r. są finansowane: 1) staże podyplomowe oraz szkolenia specjalizacyjne lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w przepisach o zawodach lekarza i lekarza dentysty; 2) staże podyplomowe oraz specjalizacje pielęgniarek i położnych, o których mowa w przepisach o zawodach pielęgniarki i położnej.”."}
{"id":"2003_535_7","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy;”, b) po pkt 23a dodaje się pkt 23b w brzmieniu: „23b) pośredniczący podmiot tytoniowy – podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności;”; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1–5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1 i 2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.”; 3) po art. 9a dodaje się art. 9b w brzmieniu: „Art. 9b. 1. W przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy; 2) sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy; 3) import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy; 4) zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy; 5) zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych; 6) nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał jego sprzedaży. 2. Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1–8. 3. Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. 4. W przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje ten susz podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu. 5. W sytuacji, o której mowa w ust. 4, sprzedawca suszu tytoniowego może zażądać od nabywcy przedstawienia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego albo potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy, a w razie odmowy ich przedstawienia przez nabywcę może odmówić sprzedaży suszu tytoniowego po cenie nieuwzględniającej akcyzy.”; 4) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: „Art. 11a. W przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem: 1) nabycia wewnątrzwspólnotowego suszu tytoniowego; 2) wydania suszu tytoniowego w przypadku dokonania jego sprzedaży; 3) zużycia suszu tytoniowego; 4) nabycia lub wejścia w posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego; 5) powstania długu celnego, w przypadku importu suszu tytoniowego.”; 5) w art. 13 w ust. 1: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu;”, b) w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu: „8) będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz tytoniowy; 9) będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych.”; 6) w art. 16 ust. 3a–4a otrzymują brzmienie: „3a. Podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, zamiast złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić pisemnie o tym właściwego naczelnika urzędu celnego. Powiadomienie powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie siedziby lub zamieszkania podmiotu oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. 3b. Właściwy naczelnik urzędu celnego bez zbędnej zwłoki pisemnie potwierdza przyjęcie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy. Potwierdzenie to powinno zawierać dane, o których mowa w ust. 3a, oraz oznaczenie organu potwierdzającego. 3c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub upoważniony przez niego organ publikuje bez zbędnej zwłoki w Biuletynie Informacji Publicznej aktualną listę pośredniczących podmiotów węglowych oraz pośredniczących podmiotów tytoniowych, obejmującą ich następujące dane: imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. 4. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym lub pisemnym powiadomieniu o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy ulegną zmianie, podmiot jest obowiązany zgłosić zmianę właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. 4a. Pośredniczący podmiot węglowy oraz pośredniczący podmiot tytoniowy są obowiązani poinformować właściwego naczelnika urzędu celnego o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej w tym charakterze, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym zaprzestano prowadzenia działalności.”; 7) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: „Art. 16a. 1. W przypadku sprzedaży przez pośredniczący podmiot tytoniowy suszu tytoniowego nieoznaczonego znakami akcyzy innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, właściwy naczelnik urzędu celnego wydaje z urzędu decyzję o utracie ważności wydanego wcześniej temu pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy oraz o skreśleniu go z listy, o której mowa w art. 16 ust. 3c. 2. Pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy traci ważność z dniem wydania decyzji, o której mowa w ust. 1. 3. Właściwy naczelnik urzędu celnego po wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, wykreśla pośredniczący podmiot tytoniowy z listy, o której mowa w art. 16 ust. 3c, oraz zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej informację o utracie ważności wydanego wcześniej temu pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy. 4. Ponowne wydanie podmiotowi, wobec którego została wydana decyzja, o której mowa w ust. 1, pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy oraz umieszczenie go na liście, o której mowa w art. 16 ust. 3c, możliwe jest po upływie trzech lat od doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 1.”; 8) w art. 21 w ust. 7 w pkt 2 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) podmiotu dokonującego czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1 i 2;”; 9) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: „Art. 24a. W przypadku suszu tytoniowego podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.”; 10) w art. 40 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii elektrycznej, wyrobów węglowych oraz suszu tytoniowego.”; 11) w art. 47 w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) suszu tytoniowego.”; 12) w art. 96 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Stawki akcyzy na napoje fermentowane wynoszą: 1) na cydr i perry o kodach CN 2206 00 31, 2206 00 51 oraz 2206 00 81, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 5,0% objętości – 97,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu; 2) na pozostałe napoje fermentowane – 158,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.”; 13) w dziale IV tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: „Wyroby tytoniowe i susz tytoniowy”; 14) w art. 99: a) w ust. 2 pkt 1–3 otrzymują brzmienie: „1) na papierosy, z zastrzeżeniem ust. 10 – 188,00 zł za każde 1 000 sztuk i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej; 2) na tytoń do palenia, z zastrzeżeniem ust. 10 – 128,02 zł za każdy kilogram i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej; 3) na cygara i cygaretki – 266,90 zł za każde 1 000 sztuk.”, b) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) na papierosy – 327,60 zł za każde 1 000 sztuk; 2) na tytoń do palenia – 218,40 zł za każdy kilogram.”; 15) po art. 99 dodaje się art. 99a w brzmieniu: „Art. 99a. 1. Za susz tytoniowy uznaje się suchy tytoń niebędący jeszcze wyrobem tytoniowym. 2. Podstawą opodatkowania suszu tytoniowego jest ilość tego suszu wyrażona w kilogramach. 3. Stawka akcyzy na susz tytoniowy wynosi 218,40 zł za każdy kilogram. 4. W przypadku: 1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, lub 2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy – bez jego oznaczenia znakami akcyzy, stawka akcyzy wynosi 436,80 zł za każdy kilogram. 5. W przypadku nabycia lub posiadania suszu tytoniowego nieoznaczonego znakami akcyzy przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu, stosuje się stawkę akcyzy, o której mowa w ust. 4. 6. Nie dokonuje się: 1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, lub 2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy – luzem bez opakowania.”; 16) w art. 116: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi znakami akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a, ciąży na zarejestrowanym, zgodnie z art. 16, podmiocie będącym:”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Obowiązek oznaczania suszu tytoniowego podatkowymi znakami akcyzy ciąży na podmiocie dokonującym czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1 – 3.”; 17) w art. 117 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych.”; 18) w art. 125 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również podmiot dokonujący czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1–3.”; 19) w załączniku nr 1 po poz. 44 dodaje się poz. 45 w brzmieniu: „45 bez względu na kod CN Susz tytoniowy” 20) w załączniku nr 2 po poz. 24 dodaje się poz. 24a w brzmieniu: „24a ex 3811 3811 11 10 3811 11 90 3811 19 00 3811 90 00 Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne, wyłącznie: 1) Środki przeciwstukowe, na bazie tetraetyloołowiu 2) Pozostałe środki przeciwstukowe, na bazie związków ołowiu 3) Pozostałe środki przeciwstukowe 4) Pozostałe” 21) w załączniku nr 3 po poz. 10 dodaje się poz. 11 w brzmieniu: „11 bez względu na kod CN Susz tytoniowy”."}
{"id":"2003_535_8","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 103 otrzymuje brzmienie: „Art. 103. Wieloletni Plan Finansowy Państwa to plan dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów budżetu państwa sporządzany na cztery lata budżetowe.”; 2) po art. 103 dodaje się art. 103a w brzmieniu: „Art. 103a. Wieloletni Plan Finansowy Państwa zawiera wstępną prognozę podstawowych wielkości makroekonomicznych.”; 3) art. 104 otrzymuje brzmienie: „Art. 104. 1. Wieloletni Plan Finansowy Państwa określa: 1) prognozy dochodów oraz wydatków budżetu państwa; 2) kwoty wyniku i potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz źródła ich sfinansowania; 3) prognozy dochodów i wydatków budżetu środków europejskich; 4) wynik budżetu środków europejskich; 5) prognozę wyniku sektora finansów publicznych; 6) prognozę kwoty państwowego długu publicznego. 2. Prognozę dochodów budżetu państwa ujmuje się w Wieloletnim Planie Finansowym Państwa według głównych kategorii dochodów, z wyszczególnieniem: 1) dochodów podatkowych: a) podatków pośrednich, b) podatków bezpośrednich; 2) dochodów niepodatkowych; 3) cła; 4) środków europejskich i środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 lit. b tiret drugie, pkt 5 lit. c i d oraz pkt 6, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa. 3. Prognozę wydatków budżetu państwa ujmuje się w Wieloletnim Planie Finansowym Państwa w układzie obejmującym funkcje państwa wraz z celami i miernikami stopnia wykonania danej funkcji.”; 4) w art. 107 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Wieloletni Plan Finansowy Państwa jest aktualizowany przez Radę Ministrów, w drodze uchwały, raz w roku, w terminie do dnia 30 kwietnia, i uwzględnia prognozę obejmującą dany rok budżetowy i trzy kolejne lata. 2. Aktualizacja polega na doprowadzeniu danych zawartych w Wieloletnim Planie Finansowym Państwa do zgodności z ustawą budżetową na dany rok budżetowy lub, w uzasadnionych przypadkach, do zgodności z danymi dotyczącymi przewidywanego wykonania ustawy budżetowej za poprzedni rok budżetowy.”; 5) w art. 142 pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) skonsolidowany plan wydatków na rok budżetowy i dwa kolejne lata państwowych jednostek budżetowych, państwowych funduszy celowych, agencji wykonawczych, instytucji gospodarki budżetowej oraz państwowych osób prawnych, o których mowa w art. 9 pkt 14, sporządzany w układzie zadań budżetowych określonych w art. 2 pkt 3, wraz z celami i miernikami stopnia realizacji celów.”; 6) w art. 226: a) w ust. 1: – uchyla się pkt 7, – dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) kwoty wydatków bieżących i majątkowych wynikających z limitów wydatków na planowane i realizowane przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 3.”, b) uchyla się ust. 2, c) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Do wieloletniej prognozy finansowej dołącza się objaśnienia przyjętych wartości. W objaśnieniach mogą być zawarte także informacje uszczegóławiające dane, o których mowa w ust. 1.”, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przez przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 3, należy rozumieć wieloletnie programy, projekty lub zadania, w tym związane z: 1) programami finansowanymi z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3; 2) umowami o partnerstwie publiczno-prywatnym.”; 7) w art. 227 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wieloletnia prognoza finansowa obejmuje okres roku budżetowego oraz co najmniej trzech kolejnych lat budżetowych.”; 8) w art. 230 dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu: „8. Jednostka samorządu terytorialnego przekazuje regionalnej izbie obrachunkowej uchwały i zarządzenia w sprawie wieloletniej prognozy finansowej. 9. Projekt uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej lub jej zmiany, o którym mowa w ust. 2, oraz uchwała i zarządzenie w sprawie wieloletniej prognozy finansowej są przekazywane do regionalnej izby obrachunkowej w formie dokumentu elektronicznego.”; 9) po art. 230 dodaje się art. 230a i 230b w brzmieniu: „Art. 230a. Regionalna izba obrachunkowa przekazuje, w formie dokumentu elektronicznego, Ministrowi Finansów: 1) projekty wieloletnich prognoz finansowych, o których mowa w art. 230 ust. 2, wraz z wynikami opinii; 2) wieloletnie prognozy finansowe wraz z wynikami rozstrzygnięć nadzorczych."}
{"id":"2003_535_9","title":"Ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241, z późn. zm.[7])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 94 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W 2013 r. tworzy się w budżecie państwa rezerwę celową przeznaczoną na wydatki, o których mowa w ust. 1, w wysokości odpowiadającej planowanemu przyrostowi dochodów.”; 2) po art. 121 dodaje się art. 121a w brzmieniu: „Art. 121a. Kwot z tytułu wykupu, wyemitowanych przed wejściem w życie ustawy, o której mowa w art. 1, obligacji nominowanych w walutach obcych na zagranicznych rynkach kapitałowych, z wyłączeniem odsetek od tych obligacji, nie uwzględnia się przy ustalaniu limitu łącznej kwoty spłat i wykupu zadłużenia jednostek samorządu terytorialnego w sposób określony w ustawie, o której mowa w art. 1.”."}
{"id":"2003_592_1","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" działającego na podstawie ustawy z dnia 30 lipca 1997 r. o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" (Dz. U. Nr 106, poz. 675, z późn. zm.[1])), zwanego dalej \"Pocztą Polską\"."}
{"id":"2003_592_10","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W czasie, w którym Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem Spółki, członków rady nadzorczej, o których mowa w ust. 2, powołuje i odwołuje walne zgromadzenie. 2. W Spółce działa rada nadzorcza, która liczy pięć osób. W skład rady nadzorczej wchodzą: 1) jeden przedstawiciel ministra właściwego do spraw łączności; 2) jeden przedstawiciel ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa; 3) jeden przedstawiciel ministra właściwego do spraw finansów publicznych; 4) dwóch przedstawicieli pracowników Spółki. 3. Tryb wyboru przedstawicieli pracowników do rady nadzorczej określa statut Spółki, z zastrzeżeniem ust. 4-8. 4. Przedstawiciele pracowników do pierwszej rady nadzorczej są wybierani w wyborach pośrednich, przy zachowaniu zasady powszechności i tajności. 5. Wybory, o których mowa w ust. 4, zarządza Dyrektor Generalny Poczty Polskiej i ustala ich szczegółowe zasady. 6. Za przedstawicieli wybranych przez pracowników uznaje się osoby, które w wyborach uzyskały najwięcej ważnie oddanych głosów. Wynik głosowania jest wiążący pod warunkiem wzięcia w nim udziału co najmniej 50 % wszystkich pracowników zatrudnionych w chwili wydania zarządzenia, o którym mowa w ust. 5. 7. Dyrektor Generalny Poczty Polskiej jest obowiązany dostarczyć ministrowi właściwemu do spraw łączności listę przedstawicieli pracowników do pierwszej rady nadzorczej, wybranych w sposób określony w ust. 4-6, wraz z dokumentami, o których mowa w art. 7 ust. 2. 8. W przypadku niedokonania wyboru przedstawicieli pracowników do pierwszej rady nadzorczej zakładowe organizacje związkowe działające w Poczcie Polskiej, posiadające reprezentatywność w rozumieniu przepisów ustawy z dnia z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[5])), wskażą przedstawicieli pracowników w terminie 30 dni od dnia otrzymania w tej sprawie pisma ministra właściwego do spraw łączności. 9. W przypadku ogłoszenia upadłości Spółki walne zgromadzenie może podjąć uchwałę o zaprzestaniu działania rady nadzorczej i odwołaniu jej członków."}
{"id":"2003_592_11","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Spółka dla realizacji wspólnych celów gospodarczych za zgodą walnego zgromadzenia może tworzyć spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. 2. Zgody walnego zgromadzenia w Spółce wymaga: 1) objęcie albo nabycie akcji lub udziałów innej spółki; 2) zbycie nabytych albo objętych akcji lub udziałów innej spółki. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, uchwała walnego zgromadzenia określa warunki i tryb zbycia akcji lub udziałów. 4. Statut może określić warunki, w jakich dokonywanie czynności, o których mowa w ust. 2, nie wymaga zgody walnego zgromadzenia. Rozdział 3 Działalność Spółki"}
{"id":"2003_592_12","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest: 1) prowadzenie działalności polegającej na świadczeniu usług pocztowych, w tym usług o charakterze powszechnym; 2) emisja, wprowadzanie i wycofywanie z obiegu znaczków pocztowych, kartek pocztowych oraz kopert z nadrukowanym znakiem opłaty pocztowej; 3) wykonywanie innych usług przy wykorzystaniu potencjału technicznego i kadrowego Spółki, w tym w zakresie prenumeraty prasy, kolportażu prasy i wydawnictw, filatelistyki; 4) świadczenie usług finansowych i wykonywanie czynności z nimi związanych; 5) pośrednictwo w wykonywaniu usług finansowych, w tym czynności bankowych; 6) świadczenie usług logistycznych, a w szczególności przewóz przesyłek towarowych oraz ich konfekcjonowanie i magazynowanie. 2. Działalność wymieniona w ust. 1 pkt 1 i 2 jest wykonywana w zakresie i na warunkach określonych w ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130, poz. 1188, z późn. zm.[6])) oraz w przepisach wydanych na jej podstawie. 3. Spółka może wykonywać inną działalność gospodarczą, jeżeli nie ogranicza ona działalności określonej w ust. 1. 4. Szczegółowy zakres działalności gospodarczej Spółki, o której mowa w ust. 1 i 3, określa statut Spółki. 5. Działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 1, Spółka prowadzi z uwzględnieniem zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa."}
{"id":"2003_592_13","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W ramach świadczenia usług i wykonywania czynności, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4, Spółka może w szczególności: 1) świadczyć usługi związane z transferem środków pieniężnych w obrocie krajowym i z zagranicą; 2) wydawać karty płatnicze i wykonywać operacje przy ich użyciu; 3) wykonywać operacje czekowe i wekslowe; 4) nabywać i zbywać wierzytelności oraz świadczyć usługi w tym zakresie; 5) udzielać pożyczek ze środków własnych, w tym kredytów konsumenckich; 6) udzielać poręczeń i gwarancji oraz zaciągać inne zobowiązania nieujmowane w bilansie; 7) prowadzić sprzedaż skarbowych papierów wartościowych oraz obligacji jednostek samorządu terytorialnego i wykonywać inne zlecone czynności z tym związane, zgodnie z zasadami i na warunkach określonych w odrębnych przepisach regulujących działalność w tym zakresie; 8) wykonywać usługi w zakresie przeliczania, sortowania i przechowywania znaków pieniężnych; 9) przechowywać przedmioty i papiery wartościowe oraz udostępniać skrytki sejfowe; 10) transportować wartości pieniężne, w tym papiery wartościowe i dokumenty bankowe; 11) świadczyć usługi teleinformatyczne i przetwarzania danych, w tym na rzecz instytucji finansowych i banków. 2. Spółka może w regulaminach podawanych do publicznej wiadomości określać warunki świadczenia usług, o których mowa w ust. 1. Postanowienia tych regulaminów są wiążące dla stron, jeżeli w umowie o świadczenie usług strony nie ustalą odmiennie swych praw i obowiązków."}
{"id":"2003_592_14","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W ramach pośrednictwa w wykonywaniu usług finansowych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5, Spółka może: 1) świadczyć usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego; 2) na podstawie umowy zawartej z bankiem na piśmie, wykonywać czynności, o których mowa w art. 6a ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.[7])); 3) świadczyć inne usługi. 2. Z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 2, Spółka – pod warunkiem posiadania prawa do wykonywania ponad 50 % głosów na walnym zgromadzeniu banku – może na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez ten bank, w zakresie zgodnym z przedmiotem działalności banku określonym w jego statucie, wykonywać w jego imieniu i na jego rzecz czynności bankowe określone w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. 3. Bank zawiadamia Komisję Nadzoru Finansowego o treści pełnomocnictwa do wykonywania czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, w terminie 7 dni od dnia jego udzielenia. 4. Udzielenie przez bank pełnomocnictwa do wykonywania czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3-7 i ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. Zezwolenie jest wydawane na wspólny wniosek banku i Spółki i określa czynności, które Spółka może wykonywać w jego imieniu i na jego rzecz. 5. Komisja Nadzoru Finansowego udziela zezwolenia, o którym mowa w ust. 4, jeżeli: 1) nie zostanie zakłócone ostrożne i stabilne zarządzanie bankiem; 2) bank i Spółka będą posiadać wiarygodne plany działania zapewniające ciągłe i niezakłócone wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 2; 3) zostaną zapewnione: a) wykonywanie przez bank skutecznej kontroli wewnętrznej, b) możliwość wykonywania obowiązków biegłego rewidenta banku oraz c) ochrona tajemnicy prawnie chronionej w zakresie czynności powierzonych przez bank Spółce; 4) bank będzie mógł kierować do Spółki wiążące zalecenia dotyczące wykonywania umowy obejmującej pełnomocnictwo do działania w imieniu banku. 6. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do wykonywania przez Spółkę działalności określonej w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. 7. Działalność Spółki określona w ust. 2 podlega nadzorowi sprawowanemu przez Komisję Nadzoru Finansowego na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe i ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 49, poz. 328)."}
{"id":"2003_592_15","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Spółka może: 1) posiadać rachunek bankowy w Narodowym Banku Polskim; 2) pobierać z Narodowego Banku Polskiego oraz odprowadzać do tego Banku znaki pieniężne, stosując się do zasad obowiązujących banki w tym zakresie. 2. Spółka i osoby w niej zatrudnione wykonujące lub uczestniczące w wykonywaniu czynności bankowych są obowiązane zachować tajemnicę bankową, która obejmuje wszystkie wiadomości dotyczące tych czynności. Zakres tajemnicy bankowej oraz zasady udzielania informacji stanowiących tajemnicę bankową określają przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe."}
{"id":"2003_592_16","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Potwierdzone przez Spółkę dowody przyjęcia wpłaty i dowody wypłaty, a w zakresie czynności określonych w art. 13 ust. 1 oraz w art. 14 ust. 1 i 2 również wystawiane przez Spółkę oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności oraz stwierdzające udzielenie kredytu, pożyczki pieniężnej, wraz z informacją o ich wysokości, zasadach oprocentowania, warunkach spłaty – mają moc prawną dokumentów urzędowych. Rozdział 4 Gospodarowanie mieniem Spółki"}
{"id":"2003_592_17","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Mienie Spółki, którego zagospodarowanie nie jest możliwe, a którego utrzymywania nie uzasadniają względy ekonomiczne, może zostać zlikwidowane lub przekazane nieodpłatnie Skarbowi Państwa, jednostkom samorządu terytorialnego lub państwowym jednostkom organizacyjnym. 2. Spółka może pomniejszyć kapitał zapasowy o wartość księgową netto mienia w postaci środków trwałych, przekazywanego zgodnie z ust. 1. Rozdział 5 Szczególne uprawnienia pracownicze"}
{"id":"2003_592_18","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Do pracowników spółki mają zastosowanie przepisy art. 2 pkt 5 oraz Działu IV Rozdziału 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji."}
{"id":"2003_592_19","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Listonoszom używającym własnych pojazdów do celów służbowych, w jazdach lokalnych, może być przyznane prawo do zwrotu kosztów związanych z używaniem tych pojazdów – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego lub do wysokości nieprzekraczającej stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.[8])), jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika."}
{"id":"2003_592_2","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Komercjalizacja Poczty Polskiej, w rozumieniu ustawy, polega na przekształceniu Poczty Polskiej w spółkę akcyjną o nazwie \"Poczta Polska Spółka Akcyjna\", zwaną dalej \"Spółką\", w której Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem. 2. Spółka wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była Poczta Polska, bez względu na charakter prawny tych stosunków, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2003_592_20","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Pracownikom Spółki w związku z wykonywaniem obowiązku świadczenia powszechnych usług pocztowych przysługuje ochrona prawna przewidziana w przepisach prawa karnego dla funkcjonariuszy publicznych. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_592_21","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 60 w ust. 5 i 7 wyrazy \"jednostki organizacyjne państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" zastępuje się wyrazami \"jednostki organizacyjne Poczty Polskiej Spółki Akcyjnej\"; 2) w art. 62 wyrazy \"Poczty Polskiej\" zastępuje się wyrazami \"Poczty Polskiej Spółki Akcyjnej\"."}
{"id":"2003_592_22","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981, z późn. zm.[10])) w art. 4 w ust. 1 w pkt 3 przecinek zastępuje się kropką i uchyla się pkt 4."}
{"id":"2003_592_23","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.[11])) w art. 30 w ust. 2 wyrazy \"przedsiębiorstwa użyteczności publicznej »Poczta Polska«\" zastępuje się wyrazami \"Poczty Polskiej Spółki Akcyjnej\"."}
{"id":"2003_592_24","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.[12])) w art. 3 w ust. 3 uchyla się pkt 10."}
{"id":"2003_592_25","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 159, poz. 1667, z późn. zm.[13])) w art. 93 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) Poczta Polska Spółka Akcyjna.\"."}
{"id":"2003_592_26","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[14])) w art. 54 w § 1 w pkt 5 wyrazy \"Pocztę Polską\" zastępuje się wyrazami \"Pocztę Polską Spółkę Akcyjną\"."}
{"id":"2003_592_27","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505, z późn. zm.[15])) w art. 2 w pkt 1 wyrazy \"państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej »Poczta Polska«\" zastępuje się wyrazami \"Poczta Polska Spółka Akcyjna\"."}
{"id":"2003_592_28","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130, poz. 1188, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Zadania z zakresu działalności pocztowej, określone dla zarządów pocztowych lub administracji pocztowych w międzynarodowych przepisach pocztowych, wykonuje Poczta Polska Spółka Akcyjna, zwana dalej \"Pocztą Polską S.A.\".\"; 2) w art. 31 w ust. 3, w art. 32 w ust. 1-6 i 8 oraz w art. 46 w ust. 2 użyte w różnym przypadku wyrazy \"Poczta Polska\" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami \"Poczta Polska S.A.\"; 3) w art. 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Operator przedkłada Prezesowi UKE projekt regulaminu świadczenia powszechnych usług pocztowych, o którym mowa w ust. 1, oraz projekt zmian do obowiązującego regulaminu, co najmniej na 60 dni przed wprowadzeniem.\"; 4) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: \"Art. 52a. 1. Operator publiczny obowiązany do świadczenia powszechnych usług pocztowych otrzymuje z budżetu państwa dotację podmiotową do działalności polegającej na świadczeniu powszechnych usług pocztowych, jeżeli ich świadczenie przynosi stratę. 2. Wysokość dotacji określa ustawa budżetowa, przy czym kwota dotacji nie może przekroczyć różnicy pomiędzy kosztami świadczenia powszechnych usług pocztowych a przychodami z tego tytułu. 3. Operator publiczny jest obowiązany zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw łączności wysokość straty poniesionej na świadczeniu powszechnych usług pocztowych do dnia 15 kwietnia roku następującego po roku, w którym strata ta została poniesiona. 4. Dotacja za rok, w którym powstała strata, jest przyznawana w terminie do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, którego dotyczy dotacja, na podstawie przedłożonej przez Prezesa UKE, w terminie do dnia 30 listopada roku następującego po roku, którego dotyczy dotacja, ministrowi właściwemu do spraw łączności: 1) kopii zbadanego przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego operatora publicznego, o którym mowa w art. 52 ust. 6; 2) informacji o spełnieniu przez operatora wymogów dotyczących świadczenia powszechnych usług pocztowych, o których mowa w ustawie; 3) informacji o dokonaniu weryfikacji wymagań w zakresie prowadzenia przez operatora publicznego ksiąg rachunkowych i rachunku kosztów, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2. 5. Do dotacji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 33a.\". Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2003_592_29","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Traci moc ustawa z dnia 30 lipca 1997 r. o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" (Dz. U. Nr 106, poz. 675, z późn. zm.1)), z wyjątkiem przepisów art. 15a-15c i art. 41, które zachowują moc w okresie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Do dnia wykreślenia Poczty Polskiej z rejestru przedsiębiorców Poczta Polska działa na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2003_592_3","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Spółce przysługuje wyłączne prawo używania wyrazu \"poczta\" w nazwie spółki, w różnych przypadkach, oraz zastrzeżonego znaku towarowego."}
{"id":"2003_592_30","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 21, 23 i 25-28, które wchodzą w życie w terminie, o którym mowa w art. 9 ust. 3. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 93, poz. 894, z 2005 r. Nr 172, poz. 1442 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 96, poz. 606. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i 871, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 94, poz. 785, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 47, poz. 347, Nr 133, poz. 935 i Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 123, poz. 850, Nr 179, poz. 1279 oraz z 2008 r. Nr 96, poz. 606. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291, Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 i 2722, z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418, Nr 178, poz. 1479 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721 i Nr 208, poz. 1532. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 208, poz. 1540 oraz z 2008 r. Nr 86, poz. 524. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672 oraz z 2008 r. Nr 93, poz. 586. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 69, poz. 627, Nr 96, poz. 959, Nr 171, poz. 1800 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 191, poz. 1413 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276, z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 85, poz. 727, Nr 167, poz. 1398 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 157, poz. 1119, Nr 190, poz. 1401, Nr 245, poz. 1775 oraz z 2007 r. Nr 42, poz. 272 i Nr 112, poz. 769. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 99, poz. 661, Nr 176, poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 167, poz. 1399 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721 i Nr 220, poz. 1600. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 16, poz. 167 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 153, poz. 1271, Nr 216, poz. 1824 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 65, poz. 594, z 2004 r. Nr 141, poz. 1492, Nr 146, poz. 1546, Nr 213, poz. 2157, Nr 240, poz. 2408 i Nr 281, poz. 2783 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, Nr 220, poz. 1600 i Nr 251, poz. 1844. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703 i 2722, z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418, Nr 178, poz. 1479 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721 i Nr 208, poz. 1532. [13]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1651, z 2005 r. Nr 143, poz. 1202 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 17, poz. 95. [14]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671. [15]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 62, poz. 577, Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203, z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119."}
{"id":"2003_592_4","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Spółka ma prawo używania w działalności związanej z wykonywaniem obowiązku świadczenia powszechnych usług pocztowych oznak z godłem Rzeczypospolitej Polskiej oraz pieczęci urzędowych z wizerunkiem orła, ustalonym dla godła, i napisem w otoku."}
{"id":"2003_592_5","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Do Spółki nie ma zastosowania art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535, z późn. zm.[2])). Rozdział 2 Komercjalizacja Poczty Polskiej"}
{"id":"2003_592_6","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Do komercjalizacji Poczty Polskiej stosuje się przepisy art. 5-8, art. 12 ust. 2, 5 i 6, art. 13-16 oraz art. 19-19b ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.[3]))."}
{"id":"2003_592_7","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw łączności w imieniu Skarbu Państwa, nie później jednak niż w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, dokona komercjalizacji Poczty Polskiej. 2. Dyrektor Generalny Poczty Polskiej jest obowiązany do przedłożenia ministrowi właściwemu do spraw łączności, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, kwestionariusza przedsiębiorstwa oraz innych dokumentów, niezbędnych do sporządzenia aktu komercjalizacji Poczty Polskiej, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji."}
{"id":"2003_592_8","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw łączności sporządza za Skarb Państwa akt komercjalizacji Poczty Polskiej. 2. W akcie komercjalizacji Poczty Polskiej ustala się: 1) statut Spółki; 2) wysokość kapitału zakładowego Spółki; 3) imiona i nazwiska członków organów pierwszej kadencji; 4) osobę upoważnioną do zgłoszenia wniosku o wpisanie Spółki do rejestru przedsiębiorców, jeżeli jest to osoba inna niż zarząd. 3. Akt komercjalizacji Poczty Polskiej zastępuje czynności określone w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.[4])), poprzedzające złożenie wniosku o wpis spółki do rejestru przedsiębiorców. 4. Minister właściwy do spraw łączności reprezentuje Skarb Państwa w odniesieniu do Spółki."}
{"id":"2003_592_9","title":"Ustawa z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej \"Poczta Polska\" Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Niezwłocznie po sporządzeniu aktu komercjalizacji zarząd Spółki lub osoba, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, zgłasza do sądu rejestrowego właściwego dla siedziby Spółki wniosek o wpisanie Spółki do rejestru przedsiębiorców. 2. Wykreślenie Poczty Polskiej z rejestru przedsiębiorców następuje z urzędu z dniem wpisu Spółki do rejestru przedsiębiorców. 3. Wpis Spółki do rejestru przedsiębiorców oraz związane z tym wykreślenie Poczty Polskiej z rejestru przedsiębiorców stają się skuteczne pierwszego dnia miesiąca przypadającego po dniu wydania postanowienia o wpisie."}
{"id":"2003_595_1","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 251 otrzymuje brzmienie: „Art. 251. 1. Księgi wieczyste są zakładane i prowadzone w systemie informatycznym. 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób zakładania oraz prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym, uwzględniając strukturę księgi wieczystej określoną w art. 25.”; 2) art. 364 i art. 365 otrzymują brzmienie: „Art. 364. 1. Informacji z centralnej bazy danych ksiąg wieczystych udziela Centralna Informacja Ksiąg Wieczystych, zwana dalej „Centralną Informacją”, z ekspozyturami przy wydziałach sądów rejonowych prowadzących księgi wieczyste. 2. Centralna Informacja wydaje na wniosek odpisy ksiąg wieczystych, wyciągi z ksiąg wieczystych oraz zaświadczenia o zamknięciu ksiąg wieczystych, prowadzonych w systemie informatycznym. 3. Odpisy, wyciągi i zaświadczenia, o których mowa w ust. 2, wydawane przez Centralną Informację mają moc dokumentów wydawanych przez sąd. 4. W przypadku złożenia za pośrednictwem systemu teleinformatycznego wniosku o wydanie dokumentów, o których mowa w ust. 2, Centralna Informacja umożliwia samodzielne wydrukowanie tych dokumentów za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Wydruki tych dokumentów mają moc dokumentów wydawanych przez sąd, jeżeli posiadają cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych. 5. Centralna Informacja umożliwia, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, przeglądanie ksiąg wieczystych prowadzonych w systemie informatycznym. 6. Każdy, kto zna numer księgi wieczystej prowadzonej w systemie informatycznym, może bezpłatnie przeglądać księgę wieczystą za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. 7. Wydruki treści wyświetlonych w trybie przeglądania księgi wieczystej nie posiadają mocy dokumentów wydawanych przez sąd. 8. Jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań ustawowych, o zgodę do Ministra Sprawiedliwości na wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych mogą wystąpić: 1) sądy, 2) prokuratura, 3) organy kontroli skarbowej, 4) organy celne, 5) administracyjne organy egzekucyjne, 6) organy podatkowe, 7) komornicy sądowi, 8) Policja, 9) Najwyższa Izba Kontroli, 10) Straż Graniczna, 11) Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, 12) Agencja Wywiadu, 13) Centralne Biuro Antykorupcyjne, 14) Służba Kontrwywiadu Wojskowego, 15) Służba Wywiadu Wojskowego, 16) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 17) Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa, 18) notariusze. 9. O zgodę, o której mowa w ust. 8, może wystąpić także podmiot uprawniony do występowania w imieniu grupy podmiotów, o których mowa w ust. 8 pkt 1–8, 10 i 18. 10. Minister Sprawiedliwości odmawia zgody na wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych, w drodze decyzji, jeżeli: 1) podmiot występujący o zgodę nie jest podmiotem wymienionym w ust. 8, 2) nie wykazano, że wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych jest niezbędne do realizacji zadań ustawowych, 3) nie istnieją warunki techniczne po stronie Centralnej Informacji. 11. Minister Sprawiedliwości cofa, w drodze decyzji, zgodę na wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w ust. 10 pkt 1 i 3. 12. Centralna Informacja, po otrzymaniu zgody, o której mowa w ust. 8, przez podmiot wymieniony w tym przepisie i na jego wniosek, umożliwia za pośrednictwem systemu teleinformatycznego wyszukanie ksiąg wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych. 13. Minister Sprawiedliwości wyraża zgodę, w drodze decyzji, na wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych, bez konieczności każdorazowego składania wniosku do Centralnej Informacji o wyszukanie ksiąg wieczystych przez podmiot wymieniony w ust. 8, jeżeli: 1) posiada on urządzenia lub systemy teleinformatyczne umożliwiające identyfikację osoby uzyskującej dane z centralnej bazy danych ksiąg wieczystych, zakresu danych oraz daty ich uzyskania, 2) posiada on zabezpieczenia techniczne i organizacyjne chroniące przed wykorzystaniem uzyskanych danych niezgodnie z celem, 3) jest to uzasadnione specyfiką i zakresem realizowanych zadań ustawowych, 4) po stronie Centralnej Informacji istnieją odpowiednie warunki techniczne. 14. Minister Sprawiedliwości odmawia, w drodze decyzji, zgody na wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych, bez konieczności każdorazowego składania wniosku, jeżeli nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w ust. 13. 15. Minister Sprawiedliwości cofa, w drodze decyzji, zgodę na wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych, bez konieczności każdorazowego składania wniosku, jeżeli przestały istnieć przesłanki, o których mowa w ust. 13. 16. Centralna Informacja umożliwia organom prowadzącym kataster nieruchomości, dla nieruchomości z określonej miejscowości, gminy lub powiatu, w celu weryfikacji zgodności danych ewidencji gruntów i budynków z danymi zawartymi w księgach wieczystych, bezpłatne pozyskiwanie, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, danych zawartych w dziale pierwszym i drugim ksiąg wieczystych prowadzonych w systemie informatycznym, bez prawa udostępniania osobom trzecim. 17. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób funkcjonowania Centralnej Informacji oraz jej strukturę organizacyjną, 2) tryb składania wniosków i rodzaje dokumentów wydawanych przez Centralną Informację, 3) wzory wniosków składanych do Centralnej Informacji, w tym zakres danych we wniosku składanym za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, 4) tryb postępowania z wnioskami i sposób pobierania od nich opłaty, 5) tryb przeglądania księgi wieczystej, 6) cechy dokumentów mających moc dokumentów wydawanych przez sąd, wydrukowanych samodzielnie oraz sposób i tryb ich weryfikacji z danymi zawartymi w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych, 7) warunki techniczne i organizacyjne wykonania decyzji, o której mowa w ust. 13, 8) tryb, sposób i kryteria wyszukiwania ksiąg wieczystych – uwzględniając zasadę jawności ksiąg wieczystych i powszechność dostępu do nich, szybkość postępowania, zakres danych zawartych we wniosku, konieczność zapewnienia możliwości weryfikacji samodzielnie wydrukowanego dokumentu z danymi zawartymi w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych oraz konieczność zapewnienia ochrony centralnej bazy danych ksiąg wieczystych przed nieuprawnionym dostępem osób trzecich, a także treść i strukturę księgi wieczystej."}
{"id":"2003_595_2","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 2. Do sposobu prowadzenia ksiąg wieczystych i dokonywania wpisów w księgach wieczystych, których treść nie została przeniesiona do struktury księgi wieczystej prowadzonej w systemie informatycznym, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_595_3","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2013 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 125, poz. 1368, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 42, poz. 363, z 2004 r. Nr 172, poz. 1804, z 2008 r. Nr 116, poz. 731, z 2009 r. Nr 131, poz. 1075, z 2011 r. Nr 230, poz. 1370 oraz z 2012 r. poz. 827."}
{"id":"2003_595_365","title":"Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece","text":"Art. 365.1. Centralna Informacja pobiera opłaty od wniosków o wydanie odpisu księgi wieczystej, wyciągu z księgi wieczystej, zaświadczenia o zamknięciu księgi wieczystej oraz od wniosku o wyszukanie ksiąg wieczystych. 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając potrzebę pokrycia kosztów administracyjnych oraz zróżnicowania opłat od wniosków o uzyskanie poszczególnych dokumentów w zależności od sposobu złożenia wniosku, sposobu doręczenia dokumentów oraz samodzielnego wydruku dokumentów, o którym mowa w art. 364 ust. 4, a także konieczność realizacji ustawowych zadań przez podmiot wnioskujący o wyszukanie ksiąg wieczystych. 3. Nie pobiera się opłat od wniosków o wydanie odpisu księgi wieczystej, wyciągu z księgi wieczystej, zaświadczenia o zamknięciu księgi wieczystej oraz wniosku o wyszukanie ksiąg wieczystych złożonego przez podmioty, o których mowa w art. 364 ust. 8 pkt 1–6 oraz pkt 8–17, lub organ administracji rządowej.”; 3) art. 58 otrzymuje brzmienie: „Art. 58. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 1) sądy rejonowe prowadzące księgi wieczyste oraz obszary ich właściwości miejscowej, 2) czynności, które przy prowadzeniu i przechowywaniu ksiąg wieczystych mogą spełniać samodzielnie pracownicy sądowi – uwzględniając zasady sprawności, racjonalności i szybkiego działania sądu oraz zasadę jawności ksiąg wieczystych.”."}
{"id":"2003_596_1","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. Nr 101, poz. 628, z 1998 r. Nr 156, poz. 1018, z 2000 r. Nr 88, poz. 986 oraz z 2001 r. Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1793) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określi corocznie, w drodze rozporządzenia, na wniosek producenta lub podmiotu wprowadzającego na polski obszar celny wyroby zawierające azbest, wykaz wyrobów dopuszczonych do produkcji lub do wprowadzenia na polski obszar celny spośród wyrobów określonych w załączniku nr 1 do ustawy, uwzględniając sytuację, w których nie istnieje, z powodów technologicznych, możliwość stosowania wyrobów bezazbestowych.\"; 2) uchyla się art. 2; 3) uchyla się art. 3; 4) w art. 4 w ust. 1a zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określa się:\"; 5) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw pracy, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy: 1) zasady bezpieczeństwa i higieny pracy przy zabezpieczaniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest, 2) program szkolenia w zakresie bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest, - uwzględniając środki mające na celu eliminowanie lub ograniczania emisji pyłów azbestu i ochrony pracowników przed ich działaniem oraz sposoby pakowania i znakowania materiałów zawierających azbest.\"; 6) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór książeczki, sposób jej wypełniania i aktualizacji, uwzględniając czas zastrudnienia w warunkach narażenia zawodowego na działanie pyłów azbestu oraz szczegółowe parametry tego narażenia.\"; 7) art. 7a otrzymuje brzmienie: \"Art. 7a. 1. Pracownicy zakładów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, zatrudnieni w tych zakładach w dniu 28 września 1997 r. lub przed tą datą, są uprawnieni do: 1) okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, 2) bezpłatnego zaopatrzenia w leki związane z chorobami wywołanymi pracą przy azbeście, 3) korzystania raz w roku z leczenia uzdrowiskowego oraz zwolnienia z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym, o której mowa w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, finansowane są ze środków budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki, które muszą spełniać podmioty uprawnione do przeprowadzania okresowych badań lekarskich, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sposób sprawowania nadzoru nad ich przeprowadzaniem, tryb i zakres tych badań lekarskich, ich częstotliwość oraz sposób dokumentowania, uwzględniając zasady profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami zatrudnionymi w warunkach narażenia na działanie czynników rakotwórczych i pyłów zwłókniających. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz leków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, sposób realizacji recept oraz tryb rozliczania przez instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego z budżetem państwa kosztów tych leków, uwzględniając strukturę chorób i stosowane w leczeniu tych chorób leki. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb kierowania na leczenie uzdrowiskowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, 2) tryb rozliczania przez instytucje powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego z budżetem państwa kosztów z tytułu odpłatności, o której mowa w ust. 1 pkt 3 - uwzględniając podmioty kompetentne pod względem merytorycznym i formalnoprawnym do wystawiania skierowań i kwalifikowania na leczenie uzdrowiskowe. 6. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, przysługują również pracownikom zatrudnionym w zakładach, które, zgodnie z art. 1 ust. 3, produkują wyroby zawierające azbest.\"; 8) załącznik nr 1 do ustawy otrzymuje brzmienie: \"Załącznik nr 1 Wykaz wyrobów zawierających azbest nie objętych zakazem produkcji, obrotu i importu Lp Kod PCN Nazwa wyrobu . 1. ex 68 12 70 00 Płyty azbestowo-kauczukowe 0 2. ex 68 12 90 80 Uszczelki z płyt azbestowo0 kauczukowych 3. ex 25 24 00 30 Azbest włóknisty 0 \"; 9) dodaje się załącznik nr 4 do ustawy w następującym brzmieniu: \"Załącznik nr 4 Wykaz zakładów, które stosowały azbest w produkcji i których pracownicy są uprawnieni do świadczeń określonych w art. 7a ust. 1 ustawy. 1. Fabryka Okładzin Ciernych \"FOMAR ROULUNDS\" S.A. w Markach k. Warszawy (poprzednia nazwa - Fabryka Okładzin Ciernych \"POLMO\") wraz z kooperantami. 2. Przedsiębiorstwo Państwowe \"GAMBIT\" Zakład Pracy Chronionej w Lubawce (poprzednia nazwa - Zakład Wyrobów Azbestowych \"GAMBIT\" w Lubawce). 3. Wytwórnia Uszczelek \"MORPAK\" Sp. z o.o. w Gdańsku. 4. Fabryka Odzieży i Tkanin Żaroodpornych \"IZO-TERM\" w Gryfowie Śląskim (poprzednia nazwa - Dolnośląskie Zakłady Uszczelnień i Wyrobów Azbestowych \"AZBESTOLIT\" w Gryfowie Śląskim). 5. Zakłady Wyrobów Uszczelniających i Termoizolacyjnych POLONIT Sp. z o.o. w Łodzi (poprzednie nazwy: Zakłady Uszczelnień i Wyrobów Azbestowych AZBEST, Zakłady Uszczelnień Azbestowych POLONIT). 6. Mazowieckie Przedsiębiorstwo Materiałów Izolacji Budowlanej \"Izolacja\" w Małkini (poprzednia nazwa: Zakład Wyrobów Azbestowo-Cementowych w Małkini). 7. Pruszkowskie Zakłady Materiałów Izolacyjnych w Pruszkowie. 8. Lubelskie Zakłady Eternitu w Lublinie. 9. Zakład Produkcji Płytek Cementowo-Azbestowych w Końskowoli k. Puław. 10. Przedsiębiorstwo Materiałów Izolacji Budowlanej \"IZOLACJA\" w Jarocinie. 11. Zakłady Wyrobów Azbestowo-Cementowych \"COBRPIB\" w Katowicach. 12. Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Izolacji Budowlanej w Katowicach Oddział w Pruszkowie. 13. BEMA Fabryka Płyt Filtracyjnych i Tektury w Pilchowicach (poprzednia nazwa Fabryka Płyt Filtracyjnych \"FILTR\" w Pilchowicach). 14. \"Dachy Szczucińskie\" Sp. z o.o. w Szczucinie (poprzednie nazwy: Zakład Wyrobów Azbestowo-Cementowych w Szczucinie, Przedsiębiorstwo Materiałów Budowlanych \"IZOLACJA\", \"ETERNIT\" Polsko-Austriacka Spółka z o.o.). 15. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe \"IZOPOL\" S.A. w Trzemesznie. 16. Przedsiębiorstwo Materiałów Izolacji Budowlanej \"IZOLACJA\" w Ogrodzieńcu (poprzednia nazwa - Zawierciańskie Zakłady Eternitu w Ogrodzieńcu). 17. Fabryka Styropianu i Wyrobów Pokryciowych \"Izolacja\" PP w Wierzbicy k. Radomia (poprzednie nazwy: Zakłady Wyrobów Azbestowo-Cementowych w Wierzbicy, \"Izolacja Wierzbica\" Fabryka Styropianu i Wyrobów Pokryciowych PP). 18. \"POLIFARB\"-CIESZYN\" S.A. we Wrocławiu (poprzednia nazwa - \"POLIFARB\" Wrocławska Fabryka Farb i Lakierów). 19. PPHU HAMEX we Wrocławiu (poprzednia nazwa - Wyrób Okładzin Hamulcowych i Renowacja Korków). 20. Kombinat Budowlany we Włocławku. 21. Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Parczewie. 22. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Wdrożeniowe \"Polinova\" Sp. z o.o. w Katowicach - Zakład w Trzebini (poprzednie nazwy: Zjednoczone Fabryki Portland Cementu \"Firlej\" w Górce, Chrzanowskie Zakłady Eternitu w Trzebini-Sierszy, Zakłady Wyrobów Azbestowo-Cementowych w Szczucinie, Przedsiębiorstwo Materiałów Izolacji Budowlanej \"Izolacja\" w Ogrodzieńcu - Zakład w Trzebini). 23. Metsa Tissue S.A. w Konstancinie - Jeziornie (poprzednia nazwa - Warszawskie Zakłady Papiernicze). 24. Zakłady Chemiczne i Tworzyw Sztucznych Boryszew S.A. w Sochaczewie (poprzednia nazwa - Zakłady Chemiczne \"Boryszew\"). 25. KONIMPEX Sp. z o.o. Konin, Oddział w Sokółce (poprzednia nazwa Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe KONIMPEX Sp. z o.o. w Koninie, Oddział w Sokółce). 26. Wytwórnia Materiałów Izolacyjnych Azbestowo-Cementowych S.C. w Żelechach, gm. Piątnica. 27. Wytwórnia Uszczelek \"PZL MORPAK\" Zakład w Łapinie. 28. PILKINGTON POLSKA w Sandomierzu (poprzednia nazwa - Huta Szkła Okiennego \"Sandomierz\").\"."}
{"id":"2003_596_2","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_597_1","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 63, poz. 641 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 32, poz. 299, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1204, Nr 169, poz. 1385 i Nr 180, poz. 1500) po art. 47a dodaje się art. 47b w brzmieniu: \"Art. 47b. W okresie od dnia 1 grudnia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2003 r. obowiązku zarejestrowania czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1, nie stosuje się.\"."}
{"id":"2003_597_2","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu","text":"Art. 2. Jeżeli od dnia 1 grudnia 2002 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zostały zarejestrowane transakcje zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, dane o tych transakcjach podlegają usunięciu z rejestru transakcji."}
{"id":"2003_597_3","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 grudnia 2002 r."}
{"id":"2003_598_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492 i Nr 240, poz. 2408 oraz z 2005 r. Nr 150, poz. 1251) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Osoby z wykształceniem średnim mogą ubiegać się o nadanie licencji zawodowej odpowiednio w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami, pod warunkiem ukończenia kursu specjalistycznego, którego program został uzgodniony z ministrem właściwym do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, oraz jeżeli złożą wniosek o dopuszczenie do postępowania kwalifikacyjnego do dnia 31 grudnia 2007 r. W przypadku osób z wykształceniem wyższym ukończenie kursu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uznaje się za spełnienie warunku ukończenia studiów podyplomowych, o ile złożą wniosek o dopuszczenie do postępowania kwalifikacyjnego do dnia 31 grudnia 2007 r.\"."}
{"id":"2003_598_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 31 grudnia 2006 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek"}
{"id":"2003_660_1","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654) w art. 81 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.”."}
{"id":"2003_660_2","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych","text":"Art. 2. Przepis art. 81 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się do składek należnych za okres od dnia 1 marca 2009 r."}
{"id":"2003_660_3","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2003_661_1","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) po pkt 6e dodaje się pkt 6f w brzmieniu: „6f) pojazd kolejowy specjalny – pojazd kolejowy przeznaczony do utrzymania, naprawy lub budowy infrastruktury kolejowej, lub przeznaczony do prowadzenia działań ratowniczych;”, b) pkt 9a otrzymuje brzmienie: „9a) usługa trakcyjna – działalność przewoźnika kolejowego polegającą na zapewnieniu pojazdu kolejowego z napędem wraz z obsługą maszynistów do wykonywania przewozu kolejowego albo zapewnienie obsługi maszynistów do prowadzenia pojazdu kolejowego z napędem;”; 2) w art. 13: a) w ust. 1a: – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wydawanie, przedłużanie ważności, zawieszanie, przywracanie i cofanie licencji maszynisty, aktualizacja danych zawartych w licencji maszynisty, wydawanie wtórników licencji maszynisty oraz prowadzenie i aktualizacja rejestru tych dokumentów;”, – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) nadzór nad ośrodkami szkolenia i egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na maszynistów, zwanymi dalej „ośrodkami szkolenia i egzaminowania”, oraz podmiotami uprawnionymi do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności;”, – po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) prowadzenie i aktualizacja: a) rejestru ośrodków szkolenia i egzaminowania, b) listy podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności;”, b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Do zadań Prezesa UTK należy także inicjowanie projektów aktów prawnych i ich zmian oraz udział w ich przygotowaniu w zakresie bezpieczeństwa ruchu kolejowego i bezpieczeństwa eksploatacji kolei.”, c) po ust. 7c dodaje się ust. 7d–7f w brzmieniu: „7d. Prezes UTK w ramach nadzoru nad podmiotami uprawnionymi do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności ma prawo: 1) wstępu do pomieszczeń podmiotu wykonującego badania lekarskie i psychologiczne; 2) kontroli dokumentacji medycznej i psychologicznej związanej z wykonanymi badaniami i orzekaniem; 3) żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień. 7e. Czynności, o których mowa w ust. 7d, przeprowadza podmiot upoważniony przez Prezesa UTK, spełniający wymagania, o których mowa w art. 22a ust. 6 i nie wpisany na listę, o której mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3. 7f. Z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w ust. 7d, sporządza się wystąpienie pokontrolne, które zawiera opis stanu faktycznego, opis ewentualnych nieprawidłowości i wnioski pokontrolne z określeniem terminu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.”; 3) w art. 16 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) nadzoru nad: a) ośrodkami szkolenia i egzaminowania, b) podmiotami uprawnionymi do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności – nie może być wyższa niż równowartość w złotych 2.000 euro rocznie, ustalona przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu sporządzenia dokumentu pokontrolnego;”; 4) w art. 18: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przewoźnika kolejowego do: a) uzyskania dostępu do infrastruktury kolejowej, b) świadczenia usług trakcyjnych – jest certyfikat bezpieczeństwa;”, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Z obowiązku uzyskania licencji maszynisty i świadectwa maszynisty zwolnieni są prowadzący pociągi lub pojazdy kolejowe po liniach kolejowych, o których mowa w ust. 2 pkt 1, pojazdy kolejowe wyłącznie w obrębie bocznicy kolejowej, a także pojazdy kolejowe specjalne, które nie są przeznaczone do samodzielnej jazdy po czynnych torach kolejowych. Do osób wykonujących te czynności stosuje się przepisy art. 22d.”; 5) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: „Art. 20a. Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Prezesa UTK, określi, w drodze rozporządzenia, procedury techniczne utrzymania i eksploatacji w transporcie kolejowym regulujące: 1) postępowanie osób wykonujących czynności na poszczególnych stanowiskach związanych z bezpieczeństwem ruchu kolejowego, 2) sposób obsługi określonych urządzeń, pojazdów kolejowych lub ich elementów, 3) sposób przeprowadzania określonych czynności niezbędnych dla zapewnienia wykonywania przewozów kolejowych – mając na uwadze potrzebę zapewnienia jednolitych warunków wykonywania działalności na sieci kolejowej Rzeczypospolitej Polskiej przez przewoźników kolejowych i zarządców oraz względy bezpieczeństwa transportu kolejowego.”; 6) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes UTK jest organem właściwym do wydawania, przedłużania ważności, zawieszania, przywracania i cofania licencji maszynisty oraz aktualizacji danych zawartych w licencji maszynisty i wydawania jej wtórników.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a–2e w brzmieniu: „2a. Z obowiązku odbycia szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, zwolnieni są kandydaci na maszynistów ubiegający się o uzyskanie licencji maszynisty, którzy: 1) posiadają dyplom albo inny dokument potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodach, w których programy kształcenia zawierają zagadnienia z zakresu budowy pojazdów szynowych, ruchu kolejowego i sygnalizacji kolejowej, lub 2) ukończyli studia wyższe na kierunkach zawierających w programach studiów zagadnienia z zakresu budowy pojazdów szynowych, ruchu kolejowego i sygnalizacji kolejowej. 2b. Niekaralność, o której mowa w ust. 2 pkt 1, powinna być potwierdzona złożeniem przez kandydata na maszynistę ubiegającego się o uzyskanie licencji maszynisty oświadczenia o niekaralności. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 2c. Posiadacz licencji maszynisty poddaje się badaniom lekarskim i psychologicznym oraz uzyskuje orzeczenie lekarskie potwierdzające spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 22a ust. 11 pkt 2. W przypadku nieuzyskania orzeczenia lekarskiego licencja maszynisty traci ważność. 2d. Badania, o których mowa w ust. 2c, przeprowadza się co: 1) 24 miesiące – do ukończenia 55. roku życia, 2) 12 miesięcy – po ukończeniu 55. roku życia - chyba że orzeczenie lekarskie wskazuje krótszy okres. 2e. Maszynista posiadający aktualne orzeczenie lekarskie potwierdzające spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania albo zachowania ważności świadectwa maszynisty, jest zwolniony z obowiązku, o którym mowa w ust. 2c.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Licencja maszynisty jest wydawana, w drodze decyzji, na okres 10 lat, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 36\/2010 z dnia 3 grudnia 2009 r. w sprawie wspólnotowych wzorów licencji maszynisty, świadectw uzupełniających, uwierzytelnionych odpisów świadectw uzupełniających oraz wniosków o wydanie licencji maszynisty zgodnie z dyrektywą 2007\/59\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 13 z 19.01.2010, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem (UE) nr 36\/2010”. Po upływie tego okresu Prezes UTK, na wniosek posiadacza licencji maszynisty, w drodze decyzji, przedłuża jej ważność, wydając nowy dokument na kolejne 10 lat od dnia upływu terminu ważności dotychczasowej licencji maszynisty, po uprzednim sprawdzeniu ważności orzeczenia lekarskiego potwierdzającego spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania albo zachowania ważności licencji maszynisty lub świadectwa maszynisty.”, d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Prezes UTK, w drodze decyzji, przywraca licencję maszynisty, która została zawieszona, jeżeli jej posiadacz uzyskał orzeczenie lekarskie, o którym mowa w ust. 5.”, e) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Decyzjom, o których mowa w ust. 6-7 i 12, Prezes UTK nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.”, f) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Posiadacz licencji maszynisty jest obowiązany zawiadomić Prezesa UTK o utracie tego dokumentu, jego zniszczeniu w stopniu powodującym nieczytelność, a także o zmianie stanu faktycznego wymagającej aktualizacji danych w nim zawartych, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tego zdarzenia.”, g) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. W przypadkach, o których mowa w ust. 8a, Prezes UTK, na podstawie wniosku, wydaje na okres pozostający do końca okresu ważności dotychczasowej licencji maszynisty wtórnik licencji maszynisty, a w przypadku aktualizacji danych zawartych w tym dokumencie – nową licencję maszynisty.”, h) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: „9a. Posiadacz licencji maszynisty, który po wydaniu wtórnika licencji maszynisty odzyskał utracony dokument, jest obowiązany zwrócić ten dokument Prezesowi UTK.”; 7) w art. 22a: a) w ust. 1 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) rejestr ośrodków szkolenia i egzaminowania; 3) listę podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania, w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Prezes UTK udostępnia dane zgromadzone w rejestrze, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, na wniosek: 1) Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych zgodnie z art. 28h ust. 2 pkt 2 oraz komisji kolejowej, o której mowa w art. 28m; 2) Agencji – w celu przeprowadzenia oceny procesu przyznawania uprawnień maszynistom w Unii Europejskiej; 3) przewoźnika kolejowego, zarządcy lub innego podmiotu, u którego maszynista jest zatrudniony lub na rzecz którego świadczy usługi – w celu sprawdzenia statusu licencji maszynisty; 4) właściwego organu innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w zakresie dotyczącym maszynistów prowadzących pociągi po infrastrukturze kolejowej tego państwa, w celu: a) kontroli pociągów kursujących na obszarze jego właściwości, b) prowadzenia postępowań odnoszących się do przestrzegania przepisów Unii Europejskiej dotyczących przyznawania uprawnień maszynistom, c) prowadzenia postępowania w sprawie poważnego wypadku, wypadku lub incydentu; 5) innego podmiotu, jeżeli obowiązek udostępnienia danych wynika z odrębnych przepisów.”, c) ust. 2–4 otrzymują brzmienie: „2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz lista, o której mowa w ust. 1 pkt 3, są jawne i udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Prezesa UTK. 3. Za czynności Prezesa UTK w zakresie wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz wpisu na listę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, pobierana jest opłata w wysokości stanowiącej równowartość w złotych 200 euro, ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu wpisu. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa. 4. Prowadzenie ośrodka szkolenia i egzaminowania jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 i 675).”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a–4c w brzmieniu: „4a. Przedsiębiorca prowadzący działalność, o której mowa w ust. 4, podlega wpisowi do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 4b. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4a, dotyczy również przedsiębiorcy z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej prowadzącego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność, o której mowa w ust. 4, uznanego przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zgodnie z przepisami Komisji Europejskiej dotyczącymi uznawania ośrodków szkoleniowych prowadzących szkolenia zawodowe dla maszynistów. 4c. Zakres czynności wykonywanych przez ośrodek szkolenia i egzaminowania obejmuje: 1) szkolenie i egzaminowanie kandydatów na maszynistów ubiegających się o uzyskanie licencji maszynisty w zakresie ogólnej wiedzy zawodowej, 2) szkolenie i egzaminowanie kandydatów na maszynistów ubiegających się o uzyskanie świadectw maszynisty w zakresie wiedzy i umiejętności dotyczących: a) infrastruktury kolejowej, b) pojazdu kolejowego, 3) przeprowadzanie szkoleń i sprawdzianów wiedzy i umiejętności maszynistów, lub 4) szkolenie i egzaminowanie maszynistów z innych państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie ogólnych kompetencji językowych, zasad ruchu kolejowego i sygnalizacji na sieci kolejowej Rzeczypospolitej Polskiej.”, e) w ust. 5: – uchyla się pkt 1, – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) który prowadzi szkolenia na podstawie programów szkoleń, o których mowa odpowiednio w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 6 i art. 22b ust. 21 pkt 2;”, – po pkt 5 dodaje się pkt 5a i 5b w brzmieniu: „5a) zapewniający prowadzenie: a) szkoleń przez instruktorów, którzy: – spełniają wymagania dotyczące instruktorów określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 10, – są wpisani do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, b) egzaminów przez egzaminatorów, którzy: – spełniają wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 10, – są wpisani do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, – złożyli pisemną deklarację prowadzenia egzaminów w sposób bezstronny i niedyskryminujący; 5b) który zawiadamia Prezesa UTK, nie później niż 14 dni przed planowanym egzaminem, o terminie i miejscu jego przeprowadzenia;”, – pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) który spełnia szczegółowe wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 9;”, f) ust. 6–8 otrzymują brzmienie: „6. Badania lekarskie i psychologiczne w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności, mogą prowadzić podmioty uprawnione do wykonywania badań w służbie medycyny pracy, zajmujące się zadaniami medycyny kolejowej. 7. Wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, a także na listę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest dokonywany na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu zawierający następujące informacje: 1) firmę podmiotu; 2) oznaczenie siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu podmiotu; 3) numer podmiotu w odpowiednim rejestrze; 4) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile podmiot taki numer posiada; 5) zakres czynności, o których mowa w ust. 4c – w przypadku wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 8. Przedsiębiorca ubiegający się o wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wraz z wnioskiem składa: 1) wykaz zawierający imiona i nazwiska instruktorów oraz egzaminatorów wraz z kserokopiami dokumentów potwierdzających ich kwalifikacje i wykształcenie; 2) deklaracje, o których mowa w ust. 5 pkt 5a lit. b tiret trzecie; 3) pisemne oświadczenie następującej treści: „Oświadczam, że: 1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru ośrodków szkolenia i egzaminowania są kompletne i zgodne z prawdą; 2) spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia i egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na maszynistów, określone w ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.”.”, g) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 4b, jest zwolniony z obowiązku składania dokumentów potwierdzających spełnienie przez instruktorów i egzaminatorów wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 10, jeżeli ich spełnienie zostało uprzednio sprawdzone przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a nie odnoszą się one do prowadzenia szkoleń i egzaminów wyłącznie na sieci kolejowej Rzeczypospolitej Polskiej.”, h) w ust. 9 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8 pkt 3, powinno również określać:”, i) po ust. 9 dodaje się ust. 9a–9c w brzmieniu: „9a. W przypadku gdy przedsiębiorca prowadzący ośrodek szkolenia i egzaminowania składa wniosek o: 1) wpisanie do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, instruktorów lub egzaminatorów prowadzących odpowiednio szkolenia lub egzaminy w tym ośrodku szkolenia i egzaminowania – przepisy ust. 8 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio; 2) rozszerzenie zakresu wykonywanych czynności – przepisy ust. 8 pkt 3 stosuje się odpowiednio. 9b. Prezes UTK zatwierdza albo odmawia, w drodze decyzji, zatwierdzenia zmian, o których mowa w ust. 9a. 9c. Prezes UTK odmawia zatwierdzenia zmian, o których mowa w ust. 9a, jeżeli: 1) przedsiębiorca prowadzący ośrodek szkolenia i egzaminowania nie przedłożył wraz z wnioskiem oświadczenia o spełnianiu wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 9, niezbędnych do wykonywania działalności w zakresie czynności objętych tym wnioskiem – dotyczy wniosku o rozszerzenie zakresu wykonywanych czynności; 2) osoba, której dotyczy wniosek o wpis do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, nie spełnia któregokolwiek z wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 11 pkt 10.”, j) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Prezes UTK wykreśla, w drodze decyzji, ośrodek szkolenia i egzaminowania z rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w przypadku: 1) określonym w art. 71 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej; 2) wydania prawomocnego orzeczenia zakazującego przedsiębiorcy prowadzenia tej działalności; 3) gdy wobec przedsiębiorcy ukończono postępowanie likwidacyjne albo upadłościowe obejmujące likwidację majątku upadłego.”, k) po ust. 10 dodaje się ust. 10a i 10b w brzmieniu: „10a. Rażącym naruszeniem warunków wykonywania działalności w zakresie prowadzenia ośrodka szkolenia i egzaminowania jest: 1) prowadzenie szkoleń w sposób niezgodny z programami szkolenia; 2) wydanie niezgodnie ze stanem faktycznym dokumentów potwierdzających ukończenie szkolenia i zdanie egzaminu; 3) uporczywe uchylanie się od obowiązku zawiadamiania Prezesa UTK o zamiarze przeprowadzenia egzaminów; 4) prowadzenie szkoleń lub egzaminów przez osoby niewpisane do wykazu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1; 5) prawomocne skazanie przedsiębiorcy za przestępstwo, o którym mowa w ust. 5 pkt 3 – dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej. 10b. Prezes UTK wykreśla, w drodze decyzji, z listy, o której mowa w ust. 1 pkt 3, podmiot, który przestał spełniać wymagania, o których mowa w ust. 6, lub szczegółowe wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 13.”, l) ust. 11–13 otrzymują brzmienie: „11. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb wydawania, przedłużania ważności, zawieszania, przywracania i cofania licencji maszynisty, aktualizacji danych zawartych w licencji maszynisty oraz wydawania jej wtórników; 2) wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie powinny spełniać osoby ubiegające się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności; 3) zakres badań lekarskich i psychologicznych oraz sposób oceny zdolności fizycznej i psychicznej osób ubiegających się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności oraz tryb orzekania o tej zdolności; 4) wzory dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności; 5) zakres wiedzy i umiejętności objętych szkoleniem i egzaminem niezbędny do uzyskania licencji maszynisty; 6) program oraz czas trwania szkolenia kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty; 7) sposób, formę i tryb przygotowania oraz przeprowadzania egzaminów dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty, a także tryb pracy komisji egzaminacyjnej; 8) sposób ustalania numeru identyfikacyjnego ośrodka szkolenia i egzaminowania wpisywanego do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zakres danych ujętych w rejestrze, a także sposób uiszczania opłat za wpis do tego rejestru; 9) szczegółowe wymagania w stosunku do przedsiębiorców ubiegających się o wpis do rejestru ośrodków szkolenia i egzaminowania; 10) wymagania kwalifikacyjne dla instruktorów i egzaminatorów wykonujących czynności w ośrodku szkolenia i egzaminowania, a także rodzaje dokumentów potwierdzających ich kwalifikacje i wykształcenie; 11) warunki, sposób prowadzenia rejestru licencji maszynistów, zakres danych w nim ujętych oraz okres ich przechowywania, wzór tego rejestru, a także tryb przekazywania danych ujętych w rejestrze podmiotom, o których mowa w ust. 1a; 12) wzór: a) wniosku o wydanie licencji maszynisty, przedłużenie ważności, wydanie wtórnika, przywrócenie tego dokumentu i aktualizację danych w nim zawartych, b) dokumentu potwierdzającego ukończenie szkolenia i zdanie egzaminu w celu uzyskania licencji maszynisty, c) deklaracji, o której mowa w ust. 5 pkt 5a lit. b tiret trzecie. 12. Minister właściwy do spraw transportu wyda rozporządzenie, o którym mowa w ust. 11, mając na uwadze: 1) konieczność zapewnienia sprawności procedury uzyskiwania licencji maszynisty; 2) konieczność uwzględnienia specyfiki pracy na stanowisku maszynisty przy określeniu wymagań zdrowotnych, jakie powinny spełniać osoby ubiegające się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności; 3) konieczność przeprowadzenia badań niezbędnych dla właściwej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do prowadzenia pojazdów kolejowych; 4) zapewnienie sprawności procedury wydawania dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o licencję maszynisty albo o zachowanie jej ważności; 5) zakres wiedzy i umiejętności niezbędny do bezpiecznego prowadzenia pociągów i pojazdów kolejowych; 6) konieczność zapewnienia odpowiedniej liczby godzin szkolenia dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty, zapewniającej uzyskanie znajomości faktów, zasad, procesów i pojęć ogólnych związanych z pracą na stanowisku maszynisty; 7) konieczność przeprowadzenia pisemnego egzaminu testowego dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty, zagwarantowania właściwej organizacji i odpowiedniego poziomu merytorycznego tego egzaminu, a także zapewnienia jednakowych warunków ich przeprowadzenia; 8) zalecenia Komisji Europejskiej dotyczące procedury nadawania numerów identyfikacyjnych ośrodkom szkolenia i egzaminowania; 9) przepisy Unii Europejskiej dotyczące wymagań, jakie powinny spełniać ośrodki szkolenia i egzaminów; 10) konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu merytorycznego szkoleń oraz egzaminów dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o licencję maszynisty oraz określenia dodatkowych wymagań dotyczących znajomości języka polskiego, zasad ruchu kolejowego i sygnalizacji na sieci kolejowej Rzeczypospolitej Polskiej, dla instruktorów i egzaminatorów z innych państw członkowskich Unii Europejskiej, prowadzących szkolenia i egzaminy na sieci kolejowej Rzeczypospolitej Polskiej; 11) przepisy Unii Europejskiej dotyczące rejestru licencji maszynistów; 12) potrzebę ujednolicenia wydawanych dokumentów i ich zabezpieczenie przed podrobieniem lub przerobieniem. 13. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania w stosunku do podmiotów ubiegających się o wpis na listę podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności, tryb dokonywania wpisu na listę oraz wykreślania z niej, zakres danych ujętych na liście, wzór wniosku o wpis na listę, a także sposób uiszczania opłat, mając na uwadze: 1) konieczność zapewnienia właściwych kwalifikacji osób uprawnionych do przeprowadzania badań w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych niezbędnych do uzyskania licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności; 2) konieczność zapewnienia właściwych warunków przeprowadzania takich badań; 3) jasność i przejrzystość danych ujętych na liście.”; 8) w art. 22b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy wydają świadectwa maszynistom przez nich zatrudnionym lub świadczącym usługi na ich rzecz, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36\/2010.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Warunkami niezbędnymi do uzyskania świadectwa maszynisty są: 1) posiadanie licencji maszynisty; 2) odbycie szkolenia i zdanie egzaminu przeprowadzonych w trybie i w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 21 pkt 2 i 3 – dotyczy kandydatów na maszynistów; 3) odbycie szkolenia i złożenie z wynikiem pozytywnym sprawdzianu wiedzy i umiejętności przeprowadzonych w trybie i w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 21 pkt 4 – dotyczy maszynistów ubiegających się o uzyskanie kolejnego świadectwa maszynisty; 4) uzyskanie orzeczenia lekarskiego potwierdzającego spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 22 pkt 1, po przeprowadzeniu badań lekarskich i psychologicznych.”, c) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Świadectwo maszynisty uprawnia do prowadzenia pociągu lub pojazdu kolejowego u przewoźnika kolejowego lub zarządcy, który je wydał, w ramach określonej kategorii uprawnień i jest ważne na określoną w nim infrastrukturę kolejową oraz określone typy pojazdów kolejowych. Kategorie i podkategorie uprawnień określa rozporządzenie (UE) nr 36\/2010. 3. Świadectwo maszynisty może zawierać uprawnienie do prowadzenia pociągów lub pojazdów kolejowych we wszystkich kategoriach i podkategoriach, o których mowa w ust. 2.”, d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. W przypadku świadczenia usługi trakcyjnej dopuszcza się prowadzenie pociągu lub pojazdu kolejowego przez maszynistę na podstawie świadectwa maszynisty wydanego przez innego przewoźnika kolejowego lub zarządcę. 3b. W przypadku, o którym mowa w ust. 3a, przewoźnik kolejowy, na rzecz którego maszynista prowadzi pojazd kolejowy lub pociąg jest obowiązany do zapewnienia zapoznania tego maszynisty z obowiązującymi u niego regulacjami wewnętrznymi w zakresie niezbędnym do bezpiecznego prowadzenia pojazdu kolejowego lub pociągu.”, e) w ust. 5 uchyla się pkt 3, f) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. W celu zachowania ważności świadectwa maszynisty, maszynista przechodzi okresowe badania lekarskie i psychologiczne oraz uzyskuje orzeczenie lekarskie potwierdzające spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 22 pkt 1 oraz przechodzi szkolenia, a także okresowe sprawdziany wiedzy i umiejętności, w trybie i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 21 pkt 4.”, g) po ust. 7 dodaje się ust. 7a–7g w brzmieniu: „7a. Badania, o których mowa w ust. 7, przeprowadza się co: 1) 24 miesiące – do ukończenia 55. roku życia, 2) 12 miesięcy – po ukończeniu 55. roku życia - chyba że orzeczenie lekarskie wskazuje krótszy okres. 7b. Badania, o których mowa w ust. 7, przeprowadza się w okresach krótszych niż okresy, o których mowa w ust. 7a: 1) po każdym poważnym wypadku, w którym uczestniczył maszynista; 2) po zakończeniu czasowej niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, trwającej dłużej niż 30 dni; 3) w przypadku powrotu maszynisty do pracy po przerwie trwającej dłużej niż 6 miesięcy; 4) w razie uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do kierowania pojazdem kolejowym lub pociągiem; 5) w przypadku określonym w ust. 16; 6) w innych przypadkach określonych w przepisach dotyczących profilaktycznej ochrony zdrowia pracowników. 7c. Badania, o których mowa w ust. 1a pkt 4, ust. 7 i 7b, są wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 7a oraz przepisów wydanych na podstawie ust. 22, w zakresie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[2])). 7d. Przejście przez maszynistę badań, o których mowa w ust. 1a pkt 4, ust. 7 i 7b, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracownika w zakresie wykonywania wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2 Kodeksu pracy. 7e. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy nie mogą dopuścić do pracy na stanowisku maszynisty osoby bez aktualnego orzeczenia lekarskiego potwierdzającego spełnienie wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania świadectwa maszynisty albo zachowania jego ważności, z wyjątkiem przypadku określonego w ust. 18 pkt 4 w odniesieniu do kandydatów na maszynistów. 7f. Przewoźnicy kolejowi oraz zarządcy są obowiązani do: 1) kierowania maszynistów na badania lekarskie i psychologiczne w celu uzyskania świadectwa maszynisty lub zachowania jego ważności; 2) pokrywania kosztów badań lekarskich i psychologicznych, o których mowa w pkt 1; 3) przechowywania orzeczeń lekarskich maszynistów. 7g. Spełnienie przez przewoźników kolejowych i zarządców obowiązków, o których mowa w ust. 7f pkt 1 i 2, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2 Kodeksu pracy.”, h) uchyla się ust. 9, i) ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, przewoźnik kolejowy i zarządca wydają maszyniście odpis uzyskanego świadectwa maszynisty, którego wzór określa załącznik III do rozporządzenia (UE) nr 36\/2010, oraz inne dokumenty potwierdzające uzyskane kwalifikacje.”, j) ust. 14 otrzymuje brzmienie: „14. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy prowadzą rejestry wydawanych przez siebie świadectw maszynistów.”, k) po ust. 14 dodaje się ust. 14a w brzmieniu: „14a. Przewoźnicy kolejowi i zarządcy udostępniają dane zgromadzone w rejestrach, o których mowa w ust. 14, oraz informację o treści wydanych świadectw maszynisty: 1) Prezesowi UTK; 2) Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych zgodnie z art. 28h ust. 2 pkt 2 oraz komisji kolejowej, o której mowa w art. 28m; 3) właściwym organom innych państw członkowskich Unii Europejskiej, w przypadku wykonywania przez przewoźnika kolejowego lub zarządcę działalności transgranicznej; 4) innym podmiotom, jeżeli obowiązek udostępnienia danych wynika z odrębnych przepisów.”, l) ust. 18 i 19 otrzymują brzmienie: „18. W przypadku: 1) zakłóceń w ruchu kolejowym w wyniku prowadzonych robót na torach lub powodujących konieczność odstępstw od wykonywania przewozów kolejowych na podstawie obowiązującego rozkładu jazdy pociągów, zgodnie z ustaleniami zarządcy, 2) jednorazowych przewozów kolejowych, za zgodą zarządcy, 3) dostawy lub prezentacji nowego pociągu lub pojazdu kolejowego, 4) szkolenia lub egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na maszynistów, 5) wykonywania przewozów technologicznych – jeżeli maszynista albo kandydat na maszynistę ubiegający się o świadectwo maszynisty nie posiadają znajomości odcinków linii kolejowych, na których mają prowadzić pojazd kolejowy lub pociąg, mogą go prowadzić, pod warunkiem że podczas jazdy obok nich znajduje się inny maszynista lub przedstawiciel zarządcy posiadający udokumentowaną znajomość tych odcinków. 19. W przypadkach, o których mowa w ust. 18, w razie braku możliwości zapewnienia obecności osób, o których mowa w tym przepisie, maszynista może prowadzić pojazd kolejowy lub pociąg po spełnieniu warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 7.”, m) uchyla się ust. 20, n) po ust. 20 dodaje się ust. 20a i 20b w brzmieniu: „20a. Maszynista jest obowiązany niezwłocznie powiadomić przewoźnika kolejowego lub zarządcę, na rzecz którego świadczy pracę lub usługi, o okolicznościach dotyczących jego stanu zdrowia mających wpływ na zdolność prawidłowego realizowania przez niego uprawnień wynikających z posiadanego świadectwa maszynisty. 20b. Przepisy ust. 20a stosuje się odpowiednio do prowadzącego pojazdy kolejowe, który świadczy pracę lub usługi na rzecz użytkownika bocznicy kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej.”, o) ust. 21 i 22 otrzymują brzmienie: „21. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres wiedzy i umiejętności dotyczących pojazdu kolejowego i infrastruktury kolejowej, objętych szkoleniem i egzaminem, które są niezbędne do uzyskania świadectwa maszynisty, 2) program oraz czas trwania szkolenia kandydatów na maszynistów ubiegających się o uzyskanie świadectwa maszynisty, 3) sposób, formę oraz tryb przygotowania i przeprowadzania egzaminów dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o uzyskanie świadectwa maszynisty oraz tryb pracy komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej te egzaminy, 4) tryb oraz szczegółowe warunki i minimalną częstotliwość przeprowadzania szkoleń oraz sprawdzianów wiedzy i umiejętności maszynistów, 5) zakres danych dotyczących infrastruktury kolejowej ujęty w świadectwie maszynisty, 6) szczegółowe warunki i sposób prowadzenia rejestru świadectw maszynistów, zakres danych w nim ujętych, a także okres ich przechowywania, wzór tego rejestru oraz tryb udostępniania danych ujętych w rejestrze podmiotom, o których mowa w ust. 14a – mając na uwadze zakres wiedzy i umiejętności niezbędny do zapewnienia właściwych kwalifikacji maszynistów, konieczność dostosowania programu szkolenia do wykształcenia i doświadczenia zawodowego kandydatów na maszynistów, przy zapewnieniu niezbędnej liczby godzin stażu stanowiskowego, szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz prowadzenia pojazdu kolejowego pod nadzorem, konieczność przeprowadzenia teoretycznej i praktycznej części egzaminu dla kandydatów na maszynistów ubiegających się o uzyskanie świadectwa maszynisty, zagwarantowania właściwej organizacji i odpowiedniego poziomu merytorycznego tych egzaminów, a także zapewnienia jednakowych warunków ich przeprowadzenia, konieczność zapewnienia ciągłości realizacji procesu doskonalenia zawodowego maszynistów i monitorowania posiadanych przez nich uprawnień oraz przepisy Unii Europejskiej dotyczące rejestru świadectw maszynistów. 22. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie powinny spełniać osoby ubiegające się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności, 2) zakres badań lekarskich i psychologicznych oraz sposób oceny zdolności fizycznej i psychicznej osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności oraz tryb orzekania o tej zdolności, 3) wzory dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności - mając na uwadze konieczność przeprowadzenia badań niezbędnych dla właściwej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do prowadzenia pojazdów kolejowych, konieczność uwzględnienia specyfiki pracy na stanowisku maszynisty przy określeniu wymagań zdrowotnych, sprawność procedury wydawania dokumentów potwierdzających zdolność fizyczną i psychiczną osób ubiegających się o świadectwo maszynisty albo o zachowanie jego ważności, a także konieczność ujednolicenia wydawanych dokumentów i ich zabezpieczenie przed podrobieniem lub przerobieniem.”; 9) art. 22c otrzymuje brzmienie: „Art. 22c. 1. Przewoźnik kolejowy i zarządca mogą zawrzeć z kandydatem na maszynistę umowę zobowiązującą tego kandydata do zwrotu części albo całości kosztów poniesionych na jego szkolenie, jeżeli rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego wiążącego kandydata na maszynistę z odpowiednio przewoźnikiem kolejowym albo zarządcą nastąpiło przed ustalonym w tej umowie terminem, z przyczyny leżącej po stronie tego kandydata. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku szkolenia maszynisty ubiegającego się o uzyskanie kolejnego świadectwa maszynisty.”; 10) po art. 22c dodaje się art. 22ca w brzmieniu: „Art. 22ca. 1. Maszynista jest obowiązany do niezwłocznego poinformowania przewoźnika kolejowego lub zarządcy, na rzecz których świadczy pracę lub usługi, w drodze pisemnego oświadczenia, o: 1) świadczeniu pracy lub usług na rzecz więcej niż jednego przewoźnika kolejowego, zarządcy, użytkownika bocznicy kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej albo 2) niewykonywaniu czynności maszynisty albo prowadzącego pojazdy kolejowe na rzecz innego przewoźnika kolejowego, zarządcy, użytkownika bocznicy kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej. 2. Maszynista składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, w dniu rozpoczęcia pracy lub świadczenia usług, a następnie w każdym przypadku podjęcia albo zaprzestania wykonywania czynności maszynisty na rzecz więcej niż jednego podmiotu. 3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno zawierać informację dotyczącą przeciętnej tygodniowej liczby godzin prowadzenia pojazdu kolejowego lub pociągu u innego przewoźnika kolejowego, zarządcy, użytkownika bocznicy kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej. 4. Jeżeli zostało złożone oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przewoźnik kolejowy lub zarządca, przekazuje je Prezesowi UTK, nie później niż w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania. 5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do prowadzącego pojazdy kolejowe, który świadczy pracę lub usługi na rzecz użytkownika bocznicy kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej.”; 11) w art. 25b ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku gdy ustawa nie stanowi inaczej, do oceny zgodności składników interoperacyjności, akredytacji, autoryzacji i notyfikacji w tym zakresie oraz kontroli spełniania przez składniki interoperacyjności zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu kolei i postępowania w sprawie składników interoperacyjności niezgodnych z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei stosuje się przepisy: art. 4, art. 5 pkt 1-13 i 16, art. 12, art. 13a, art. 14-18, art. 19 ust. 1 i 2, ust. 3 pkt 1 i 2, ust. 4-7, art. 21 ust. 3 i 4, art. 23, art. 26, art. 37-40m oraz art. 43a-45 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, z tym że ilekroć w tych przepisach jest mowa o \"wprowadzeniu do obrotu\" lub \"wycofaniu z obrotu\", rozumie się przez to \"dopuszczenie do eksploatacji\" lub \"wycofanie z eksploatacji.”; 12) art. 25w otrzymuje brzmienie: „Art. 25w. W zakresie uregulowanym w Umowie zbiorowej, o której mowa w art. 25u ust. 1, nie stosuje się przepisów Kodeksu pracy, chyba że przepisy te są korzystniejsze dla pracownika.”; 13) w art. 28a ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. W zakresie nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy do członków stałych Komisji stosuje się przepisy Kodeksu pracy, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy. Z dniem powołania z członkiem Komisji zawiera się umowę o pracę.”; 14) w art. 65 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Kto uchyla się od złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 22ca ust. 1, albo zawiera w nim informacje niezgodne ze stanem faktycznym, podlega karze grzywny.”; 15) w art. 66 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: „3a) zarządca, przewoźnik kolejowy, użytkownik bocznicy kolejowej lub przedsiębiorca wykonujący przewozy w obrębie bocznicy kolejowej, którzy nie przekazali w terminie Prezesowi UTK oświadczeń, o których mowa w art. 22ca ust. 1 pkt 1; 3b) przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług trakcyjnych, bez dokumentów uprawniających, o których mowa w art. 18 i art. 43;”."}
{"id":"2003_661_2","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 214, poz. 1658) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyrazy „1 grudnia 2017 r.” zastępuje się wyrazami „29 października 2018 r.”; 2) w ust. 3 wyrazy „1 grudnia 2017 r.” zastępuje się wyrazami „29 października 2018 r.”; 3) dodaje się ust. 4–6 w brzmieniu: „4. Osoby, które przed dniem 29 października 2013 r. rozpoczęły szkolenie na stanowisko maszynisty pojazdów trakcyjnych, maszynisty zakładowego, kierowcy lokomotywy spalinowej o mocy do 300 KM, kierowcy drezyny i wózka motorowego, maszynisty wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do kolejowych robót budowlanych i kolejowej sieci trakcyjnej, z wyłączeniem maszyn do kolejowych robót budowlanych, które nie są przeznaczone do jazdy po czynnych torach stacyjnych i szlakowych, na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, mogą nabywać uprawnienia na te stanowiska na podstawie tych przepisów. 5. Osoby, które przed dniem 29 października 2013 r. rozpoczęły szkolenie albo nabyły uprawnienia do wykonywania czynności na stanowisku pomocnika maszynisty pojazdów trakcyjnych, mogą nabywać uprawnienia maszynisty pojazdów trakcyjnych na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 1. 6. Czynności na stanowisku pomocnika maszynisty pojazdów trakcyjnych mogą być wykonywane nie dłużej niż do dnia 29 października 2018 r.”."}
{"id":"2003_661_3","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 3. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy lista podmiotów uprawnionych do szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o licencje i świadectwa maszynisty prowadzona przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego na podstawie art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, staje się rejestrem ośrodków szkolenia i egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na maszynistów. Przedsiębiorcy prowadzący te ośrodki wystąpią, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, z wnioskiem o zmianę danych ujętych we wpisie w zakresie wynikającym z niniejszej ustawy. Wnioski o zmianę wpisów są wolne od opłat. 2. Wpisy na liście podmiotów uprawnionych do szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o licencje i świadectwa maszynisty stają się wpisami do rejestru ośrodków szkolenia i egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na maszynistów. 3. Wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania w sprawie wpisania, wykreślenia i zmian na liście podmiotów uprawnionych do szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o licencje i świadectwa maszynisty, prowadzonej na podstawie art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, prowadzi się dalej na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_661_4","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 4. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy lista podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i orzekania, w celu sprawdzenia spełniania wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ważności świadectwa maszynisty prowadzona przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego na podstawie art. 22a ust. 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, staje się listą podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności. 2. Wpisy na liście podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i orzekania, w celu sprawdzenia spełniania wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ważności świadectwa maszynisty stają się wpisami na liście podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych oraz orzekania w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, a także zachowania ich ważności. 3. Wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania w sprawie wpisania, wykreślenia i zmian na liście podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań lekarskich i orzekania, w celu sprawdzenia spełniania wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, prowadzonej na podstawie art. 22a ust. 1 pkt 3 ustawy, o której mowa w art. 1, prowadzi się dalej na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_661_5","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 5. 1. Osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzą egzaminy praktyczne w zakresie prowadzenia pojazdu kolejowego u przewoźników kolejowych lub zarządców infrastruktury oraz posiadają uprawnienia do prowadzenia pojazdu kolejowego, wydane na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 grudnia 2010 r., mogą prowadzić egzaminy oraz sprawdziany wiedzy i umiejętności w zakresie dotyczącym świadectwa maszynisty, bez konieczności posiadania licencji maszynisty i świadectwa maszynisty, jednak nie dłużej niż do dnia 29 października 2018 r. 2. Osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzą szkolenia praktyczne w zakresie prowadzenia pojazdu kolejowego u przewoźników kolejowych lub zarządców infrastruktury oraz posiadają ważne uprawnienia do prowadzenia pojazdu kolejowego, wydane na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 grudnia 2010 r., mogą prowadzić szkolenia w zakresie dotyczącym świadectwa maszynisty, bez konieczności posiadania licencji maszynisty i świadectwa maszynisty, jednak nie dłużej niż do dnia 29 października 2018 r."}
{"id":"2003_661_6","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 6. Przewoźnicy kolejowi, zarządcy infrastruktury, użytkownicy bocznic kolejowych i przedsiębiorcy wykonujący przewóz w obrębie bocznicy kolejowej, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zatrudniają lub korzystają z usług maszynistów lub prowadzących pojazdy kolejowe, świadczących pracę lub usługi na rzecz więcej niż jednego przewoźnika kolejowego, zarządcy infrastruktury, użytkownika bocznicy kolejowej lub przedsiębiorcy wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej, przekażą Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego oświadczenia, o których mowa w art. 22ca ust. 1 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Przepis ten stosuje się również do przewoźników kolejowych, zarządców infrastruktury, użytkowników bocznicy kolejowej i przedsiębiorców wykonujących przewozy w obrębie bocznicy kolejowej, którzy zatrudniają lub korzystają z usług maszynistów pojazdów trakcyjnych posiadających uprawnienia do prowadzenia pojazdu kolejowego, wydane na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 grudnia 2010 r."}
{"id":"2003_661_7","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 7. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 22a ust. 11 i 13, art. 22b ust. 21 i 22 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 22a ust. 11 i 13, art. 22b ust. 21 i 22 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_661_8","title":"Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 i Nr 191, poz. 1374, z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902, Nr 206, poz. 1289 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 1, poz. 3, Nr 18, poz. 97, Nr 19, poz. 100, Nr 98, poz. 817, Nr 115, poz. 966, Nr 157, poz. 1241 i Nr 214, poz. 1658, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 102, poz. 586, Nr 106, poz. 622, Nr 187, poz. 1113, Nr 205, poz. 1209, Nr 227, poz. 1367, Nr 230, poz. 1372 i Nr 233, poz. 1381, z 2012 r. poz. 460 i 951 oraz z 2013 r. poz. 628. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr 182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700, z 2011 r. Nr 36, poz. 181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855, Nr 149, poz. 887 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 908 i 1110 oraz z 2013 r. poz. 2 i 675."}
{"id":"2003_715_1","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1173 i 1529) w art. 1 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przepisy ustawy stosuje się do umowy przewozu podróżnego w przypadku przewozu wykonywanego śródlądową drogą wodną w rozumieniu art. 3 lit. i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.), jeżeli to rozporządzenie nie stanowi inaczej.”."}
{"id":"2003_715_2","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 42 w ust. 2 w pkt 27 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 28 w brzmieniu: „28) związane z wykonywaniem zadań organu krajowego, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1177\/2010”, w zakresie usług przewozu drogą morską, z tym że rozpatrywanie skarg, o których mowa w art. 25 ust. 3 tego rozporządzenia, należy do zadań dyrektora urzędu morskiego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 43a ust. 5.”; 2) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: „Art. 43a. 1. W przypadku gdy pasażer nie jest zadowolony ze sposobu rozpatrzenia przez przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010, skargi, o której mowa w art. 24 tego rozporządzenia, lub nie uzyska on odpowiedzi na taką skargę, może wnieść skargę do dyrektora urzędu morskiego określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 5. 2. Do skargi wnoszonej do dyrektora urzędu morskiego pasażer dołącza: 1) kopię skargi skierowanej do przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010; 2) kopię odpowiedzi na skargę, o której mowa w pkt 1, albo oświadczenie, że odpowiedź nie została udzielona w terminie określonym w art. 24 ust. 2 rozporządzenia nr 1177\/2010; 3) kopię biletu lub potwierdzonej rezerwacji na daną trasę. 3. Do rozpatrywania skarg pasażerów przez dyrektora urzędu morskiego stosuje się przepisy działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. 4. W przypadku stwierdzenia naruszenia prawa przez przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010, dyrektor urzędu morskiego określa, w drodze decyzji administracyjnej, zakres stwierdzonych nieprawidłowości oraz wyznacza termin ich usunięcia. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, dyrektora urzędu morskiego właściwego do rozpatrywania skarg, o których mowa w art. 25 ust. 3 rozporządzenia nr 1177\/2010, biorąc pod uwagę natężenie ruchu pasażerskiego w portach i przystaniach morskich.”; 3) w art. 50 w ust. 1: a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Wykonując w polskich obszarach morskich zadania, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 1–6, 9 i 28:”, b) w pkt 1 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) kontrolowania, czy przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010, wypełniają obowiązki określone w rozporządzeniu nr 1177\/2010;”; 4) po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu: „Art. 56a. 1. Przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010, którzy działają z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 4 ust. 2, art. 7, art. 8 ust. 2, 3 i 5, art. 9 ust. 1, 2 i 4, art. 10, art. 11 ust. 1, 4 i 5, art. 12–19, art. 22, art. 23 ust. 1 i 3 oraz art. 24 rozporządzenia nr 1177\/2010, podlegają karze pieniężnej do 50 000 zł. 2. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, ustala dyrektor urzędu morskiego, z uwzględnieniem w szczególności zakresu naruszenia, powtarzalności naruszeń lub korzyści finansowych uzyskanych z tytułu naruszenia.”; 5) w art. 57: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 55–56a, wymierza dyrektor urzędu morskiego w drodze decyzji administracyjnej.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, z wyłączeniem decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 56a ust. 1.”; 6) w art. 59 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Kary ustalone na podstawie art. 55–56a, nieuiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.”."}
{"id":"2003_715_3","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: „1c. Marszałek województwa jest upoważniony do kontroli zgodności działalności prowadzonej przez organizatorów turystyki lub pośredników turystycznych z art. 7, art. 8 ust. 2 i 5, art. 9 ust. 3 i 4 oraz art. 12 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1177\/2010”.”; 2) w po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: „Rozdział 5a Kary pieniężne"}
{"id":"2003_715_4","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) w ust. 2 w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: „11) wykonywanie zadań organu krajowego, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1177\/2010”, w zakresie usług przewozu drogą wodną śródlądową, z tym że rozpatrywanie skarg, o których mowa w art. 25 ust. 3 tego rozporządzenia, należy do właściwości dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2f.”, b) po ust. 2e dodaje się ust. 2f w brzmieniu: „2f. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej właściwego do rozpatrywania skarg, o których mowa w art. 25 ust. 3 rozporządzenia nr 1177\/2010, biorąc pod uwagę natężenie ruchu pasażerskiego występującego w żegludze śródlądowej.”; 2) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. 1. W przypadku gdy pasażer nie jest zadowolony ze sposobu rozpatrzenia przez przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010, skargi, o której mowa w art. 24 tego rozporządzenia, lub nie uzyska on odpowiedzi na taką skargę, może wnieść skargę do dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2f. 2. Do skargi wniesionej do dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej pasażer dołącza: 1) kopię skargi skierowanej do przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010; 2) kopię odpowiedzi na skargę, o której mowa w pkt 1, albo oświadczenie, że odpowiedź nie została udzielona w terminie określonym w art. 24 ust. 2 rozporządzenia nr 1177\/2010; 3) kopię biletu lub potwierdzonej rezerwacji na daną trasę. 3. Do rozpatrywania skarg pasażerów przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej stosuje się przepisy działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. 4. W przypadku stwierdzenia naruszenia prawa przez przewoźnika lub operatora terminalu, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej określa, w drodze decyzji administracyjnej, zakres stwierdzonych nieprawidłowości oraz wyznacza termin ich usunięcia.”; 3) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zadania, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2–8, 10 i 11, wykonują uprawnieni do przeprowadzenia inspekcji pracownicy urzędów żeglugi śródlądowej, zwani dalej „inspektorami”.”; 4) w art. 32 w ust. 1 w pkt 4 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) opinię państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego o dopuszczeniu statku do eksploatacji pod względem wymagań sanitarnych.”; 5) w art. 34k w ust. 1 w pkt 4 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) opinię państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego o dopuszczeniu statku do eksploatacji pod względem wymagań sanitarnych;”; 6) w art. 34n ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dokument bezpieczeństwa statku może być cofnięty w razie stwierdzenia zaniedbań zagrażających bezpieczeństwu żeglugi, pasażerów lub załogi, a także na udokumentowany wniosek Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Transportowego Dozoru Technicznego lub wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.”; 7) po rozdziale 9 dodaje się rozdział 9a w brzmieniu: „Rozdział 9a Kary pieniężne"}
{"id":"2003_715_45a","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 45a. 1. Organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, który działa z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 7, art. 8 ust. 2 i 5, art. 9 ust. 3 i 4 oraz art. 12 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 1177\/2010, podlega karze pieniężnej do 50 000 zł. 2. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, określa marszałek województwa, z uwzględnieniem w szczególności zakresu naruszenia, powtarzalności naruszeń lub korzyści finansowych uzyskanych z tytułu naruszenia. 3. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, ustala marszałek województwa w drodze decyzji administracyjnej. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego."}
{"id":"2003_715_45b","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 45b. 1. Kary ustalone na podstawie art. 45a, nieuiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2003_715_45c","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 45c. 1. Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od daty wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.”."}
{"id":"2003_715_5","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U. z 2009 r. Nr 217, poz. 1689, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 172 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Do umowy przewozu pasażera przepisy Kodeksu morskiego stosuje się w zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.).”; 2) art. 177 otrzymuje brzmienie: „Art. 177 § 1. Pasażer może odstąpić od umowy i żądać zwrotu opłaty za przewóz w całości, gdy podróż została odwołana albo jej rozpoczęcie opóźniło się o ponad 90 minut. § 2. Przewoźnik zwraca opłatę za przewóz w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.”; 3) w art. 178 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Z przyczyny określonej w § 1 przewoźnik może w czasie podróży odstąpić od umowy przewozu statkiem innym niż pasażerski. Na żądanie pasażera przewoźnik obowiązany jest zwrócić mu część opłaty za nieodbytą część podróży albo na swój koszt przewieźć pasażera do portu przeznaczenia pierwszym dostępnym statkiem lub innym środkiem transportu. Do zwrotu opłaty za nieodbytą część podróży stosuje się art. 177 § 2.”; 4) w art. 180 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Jeżeli umowa przewozu uległa rozwiązaniu z przyczyn określonych w § 1, przewoźnik obowiązany jest na żądanie pasażera zwrócić mu całość lub część opłaty za nieodbytą część podróży. Do zwrotu opłaty za nieodbytą część podróży stosuje się art. 177 § 2.”; 5) w art. 182 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Przewoźnik, który podejmuje się przewozu pasażera statkiem o polskiej przynależności, obowiązany jest posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera do wysokości sum określonych przy zastosowaniu granic odpowiedzialności przewoźnika przewidzianych w art. 7 i art. 8 Konwencji ateńskiej, z zastrzeżeniem art. 182a § 1.”; 6) w art. 182a po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Przepisu § 1 nie stosuje się do przewozów na pokładzie statków klasy B.”."}
{"id":"2003_715_6","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 6. 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi w: 1) 2013 r. – 134 000 zł; 2) 2014 r. – 118 000 zł; 3) 2015 r. – 121 000 zł; 4) 2016 r. – 123 000 zł; 5) 2017 r. – 127 000 zł; 6) 2018 r. – 130 000 zł; 7) 2019 r. – 133 400 zł; 8) 2020 r. – 136 760 zł; 9) 2021 r. – 140 000 zł; 10) 2022 r. – 143 600 zł. 2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostaną zastosowane mechanizmy korygujące polegające na racjonalizacji wykonywania działań, przy jednoczesnym zapewnieniu właściwego poziomu ochrony praw pasażerów przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.). 3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw gospodarki morskiej działający w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu."}
{"id":"2003_715_63a","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 63a. 1. Przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177\/2010, którzy działają z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 4 ust. 2, art. 7, art. 8 ust. 2, 3 i 5 , art. 9 ust. 1, 2 i 4, art. 10, art. 11 ust. 1, 4 i 5, art. 12–19, art. 22, art. 23 ust. 1 i 3 oraz art. 24 rozporządzenia nr 1177\/2010, podlegają karze pieniężnej do 50 000 zł. 2. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, określa dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, z uwzględnieniem w szczególności zakresu naruszenia, powtarzalności naruszeń lub korzyści finansowych uzyskanych z tytułu naruszenia. 3. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, ustala dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej w drodze decyzji administracyjnej. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw transportu."}
{"id":"2003_715_63b","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 63b. 1. Kary ustalone na podstawie art. 63a, nieuiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2003_715_63c","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 63c. 1. Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od daty wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.”."}
{"id":"2003_715_7","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 7. Do umów przewozu pasażera drogą morską, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 5 w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2003_715_8","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 8. Przepis art. 182 § 1a ustawy, o której mowa w art. 5, dodany niniejszą ustawą, traci moc z dniem 31 grudnia 2018 r."}
{"id":"2003_715_9","title":"Ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową[1]), [2])","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe, ustawę z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej oraz ustawę z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski. [2]) Niniejsza ustawa wykonuje postanowienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177\/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006\/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.). [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 203, poz. 1683, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055, z 2009 r. Nr 92, poz. 753 i Nr 98, poz. 817, z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 778 i Nr 228, poz. 1368, z 2012 r. poz. 951 i 1069 oraz z 2013 r. poz. 165. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 175, poz. 1462, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112, z 2010 r. Nr 106, poz. 672 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 171, poz. 1016. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 123, poz. 846 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 171, poz. 1057, z 2009 r. Nr 98, poz. 818, z 2010 r. Nr 127, poz. 857 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 168, poz. 1003, Nr 171, poz. 1016, Nr 222, poz. 1326 i Nr 227, poz. 1367. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857, z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 228, poz. 1368 oraz z 2012 r. poz. 1068, 1069, 1398 i 1544."}
{"id":"2003_718_1","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o referendum lokalnym oraz ustawy o samorządzie gminnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym (Dz. U. Nr 88, poz. 985, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: „Art. 2. 1. W referendum lokalnym, zwanym dalej „referendum”, mieszkańcy jednostki samorządu terytorialnego jako członkowie wspólnoty samorządowej wyrażają w drodze głosowania swoją wolę: 1) w sprawie odwołania organu stanowiącego tej jednostki, 2) co do sposobu rozstrzygania sprawy dotyczącej tej wspólnoty, mieszczącej się w zakresie zadań i kompetencji organów danej jednostki, 3) w innych istotnych sprawach, dotyczących społecznych, gospodarczych lub kulturowych więzi łączących tę wspólnotę. 2. Przedmiotem referendum gminnego może być również: 1) odwołanie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), 2) samoopodatkowanie się mieszkańców na cele publiczne mieszczące się w zakresie zadań i kompetencji organów gminy. 3. Referendum polega na udzieleniu na urzędowej karcie do głosowania pozytywnej lub negatywnej odpowiedzi na postawione pytanie lub pytania w zakresie spraw określonych w ust. 1 i 2 albo na dokonaniu wyboru pomiędzy zaproponowanymi wariantami.”; 2) uchyla się art. 7."}
{"id":"2003_718_2","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o referendum lokalnym oraz ustawy o samorządzie gminnym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn zm.[2])) w art. 54 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: „Samoopodatkowanie może nastąpić wyłącznie w drodze referendum gminnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym.”."}
{"id":"2003_718_3","title":"Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o referendum lokalnym oraz ustawy o samorządzie gminnym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2008 r. Nr 209, poz. 1320 i Nr 215, poz. 1355, z 2009 r. Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 106, poz. 673 oraz z 2011 r. Nr 21, poz. 113, Nr 134, poz. 777 i Nr 147, poz. 881. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806, z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203 i Nr 167, poz. 1759, z 2005 r. Nr 172, poz. 1441 i Nr 175, poz. 1457, z 2006 r. Nr 17, poz. 128 i Nr 181, poz. 1337, z 2007 r. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974 i Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 180, poz. 1111 i Nr 223, poz. 1458, z 2009 r. Nr 52, poz. 420 i Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 28, poz. 142 i 146, Nr 40, poz. 230 i Nr 106, poz. 675, z 2011 r. Nr 21, poz. 113, Nr 117, poz. 679, Nr 134, poz. 777, Nr 149, poz. 887 i Nr 217, poz. 1281 oraz z 2012 r. poz. 567."}
{"id":"2003_720_1","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 64a dodaje się art. 64b w brzmieniu: „Art. 64b. 1. Członków Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 6² ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1255 oraz z 2017 r. poz. 456 i 1386), obowiązanych do wnoszenia opłaty za swój pobyt w domu pomocy społecznej można zwolnić, na ich wniosek albo z urzędu, całkowicie albo częściowo z opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. 2. Przy podejmowaniu decyzji o całkowitym albo częściowym zwolnieniu członka Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej z opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej albo o odmowie zwolnienia organ bierze pod uwagę możliwości i sytuację finansową gminy.”; 2) w art. 65: a) w ust. 1 wyrazy „nie stosuje się art. 59–64” zastępuje się wyrazami „nie stosuje się art. 59–64b”, b) w ust. 2 w zdaniu drugim wyrazy „stosuje się odpowiednio art. 61–64” zastępuje się wyrazami „stosuje się odpowiednio art. 61–64b”; 3) w art. 107 w ust. 5b po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: „10a) decyzji o przyznaniu uprawnień kombatanckich, zaświadczenia o uprawnieniach kombatanckich lub legitymacji członka Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej;”."}
{"id":"2003_720_2","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 2. Do postępowań w sprawach o zwolnienie z wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej członków Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 6² ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1255 oraz z 2017 r. poz. 456 i 1386), wszczętych na podstawie art. 64 ustawy zmienianej w art. 1 i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_720_3","title":"Ustawa z dnia 15 września 2017 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1583, 1948 i 2174 oraz z 2017 r. poz. 38, 60, 624, 777, 1292, 1428 i 1475."}
{"id":"2003_758_1","title":"Ustawa z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 372, 960, 1265, 1579 i 2020 oraz z 2017 r. poz. 396) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych upoważnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo o konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, zwanych dalej „zaświadczeniem lekarskim”, lekarza, lekarza dentystę, felczera lub starszego felczera, zwanych dalej „wystawiającym zaświadczenie lekarskie”, po złożeniu, w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego, podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na elektroniczną skrzynkę podawczą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utworzoną zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 570), zwaną dalej „elektroniczną skrzynką podawczą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych”, oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy i przepisów o ochronie danych osobowych.”; 2) w art. 55 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zaświadczenie lekarskie jest wystawiane zgodnie ze wzorem ustalonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego udostępnionego bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w formie dokumentu elektronicznego podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.”; 3) w art. 55a: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. W przypadku gdy wystawienie zaświadczenia lekarskiego w formie dokumentu elektronicznego, o którym mowa w art. 55 ust. 1, nie jest możliwe, w szczególności w przypadku braku możliwości dostępu do Internetu lub braku możliwości podpisania zaświadczenia lekarskiego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wystawiający zaświadczenie lekarskie w dniu badania przekazuje ubezpieczonemu zaświadczenie lekarskie wystawione na formularzu zaświadczenia lekarskiego wydrukowanym z systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 55 ust. 1, zawierające dane i informacje, o których mowa w art. 55 ust. 3 pkt 1–8 i 10, opatrzone jego podpisem i pieczątką. Dane i informacje, o których mowa w art. 55 ust. 3 pkt 2, 3 i 10, oraz dane i informacje dotyczące daty urodzenia członka rodziny i stopnia jego pokrewieństwa lub powinowactwa z ubezpieczonym, o których mowa w art. 55 ust. 3 pkt 8, wystawiający zaświadczenie lekarskie uzyskuje od ubezpieczonego.”, b) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Wystawiający zaświadczenie lekarskie, w terminie 3 dni roboczych od dnia wystawienia zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 7, przekazuje na elektroniczną skrzynkę podawczą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zaświadczenie lekarskie wystawione w formie dokumentu elektronicznego, o którym mowa w art. 55 ust. 1, zawierające dane i informacje zawarte w wystawionym zaświadczeniu lekarskim, o którym mowa w ust. 7, oraz informację, o której mowa w art. 55 ust. 3 pkt 9. Jeżeli przekazanie zaświadczenia lekarskiego w tym terminie nie jest możliwe, w szczególności w przypadku braku możliwości dostępu do Internetu lub braku możliwości podpisania zaświadczenia lekarskiego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wystawiający zaświadczenie lekarskie przekazuje zaświadczenie lekarskie nie później niż w terminie 3 dni roboczych od ustania przyczyn uniemożliwiających przekazanie zaświadczenia lekarskiego.”; 4) w art. 58a: a) w ust. 1 część wspólna otrzymuje brzmienie: „– podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 55 ust. 4 pkt 1 nie stosuje się.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli przekazanie informacji o stwierdzeniu nieważności zaświadczenia lekarskiego, w którym został popełniony błąd, lub nowego zaświadczenia lekarskiego w terminie, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe, w szczególności w przypadku braku możliwości dostępu do Internetu lub braku możliwości podpisania informacji lub zaświadczenia lekarskiego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wystawiający zaświadczenie lekarskie przekazuje informację lub zaświadczenie lekarskie nie później niż w terminie 3 dni roboczych od ustania przyczyn uniemożliwiających przekazanie informacji lub zaświadczenia lekarskiego.”; 5) w art. 59 ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 8, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wystawia w formie dokumentu elektronicznego podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie ze wzorem ustalonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego udostępnionego bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Przepisy art. 55 ust. 2 i art. 55a ust. 7–9 stosuje się odpowiednio.”; 6) w art. 61b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Postępowanie w sprawie przyznania i wypłaty zasiłku wszczyna się na wniosek złożony w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na elektroniczną skrzynkę podawczą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.”."}
{"id":"2003_758_2","title":"Ustawa z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1066 i 1735 oraz z 2016 r. poz. 960) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Lekarze, lekarze dentyści, felczerzy i starsi felczerzy upoważnieni do wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, zwanych dalej „zaświadczeniami lekarskimi”, mogą wystawiać zaświadczenia lekarskie zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2018 r.”; 2) w art. 26 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) art. 6 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2018 r.”."}
{"id":"2003_758_3","title":"Ustawa z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2017 r., z wyjątkiem art. 2, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_760_1","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) warunki nabywania i utraty prawa do emerytur i rekompensat przez niektórych pracowników wykonujących pracę w szcze­gólnych warunkach lub o szczególnym charakterze, zwanych dalej „emeryturami pomostowymi”, o których mowa w art. 24 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.[2])), zwanej dalej „ustawą o emeryturach i rentach z FUS”; 2) rodzaje prac w szczególnych warunkach i prac o szczególnym charakterze, których wykonywanie uprawnia do emerytury pomostowej; 3) zasady postępowania w sprawach emerytur pomostowych; 4) organizację i zasady działania Funduszu Emerytur Pomostowych; 5) zasady i tryb opłacania składek na Fundusz Emerytur Pomostowych oraz zasady finansowania emerytur pomostowych i rekompensat; 6) obowiązki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz płatników składek w zakresie tworzenia i prowadzenia centralnego rejestru i wykazu stanowisk pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz centralnego rejestru i ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. 2. Wypłata emerytur pomostowych jest gwarantowana przez państwo."}
{"id":"2003_760_10","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Członek zawodowych ekip ratownictwa górskiego, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 50 lat dla kobiet i co najmniej 55 lat dla mężczyzn; 2) ma okres pracy jako członek zawodowych ekip ratownictwa górskiego, wynoszący co najmniej 10 lat."}
{"id":"2003_760_11","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Pracownik wykonujący prace górnicze, o których mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; 2) ma okres pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat."}
{"id":"2003_760_12","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o których mowa w art. 4-11, nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa."}
{"id":"2003_760_13","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Żołnierze zawodowi, funkcjonariusze Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej nabywają prawo do emerytury pomostowej, na zasadach określonych w art. 4, jeżeli nie spełniają warunków do nabycia prawa lub utracili prawo do emerytury określonej w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. 2. Przy ustalaniu prawa do emerytury pomostowej osobom, o których mowa w ust. 1, okresy służby pełnionej przez te osoby traktuje się na równi z okresami pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, odpowiednio do art. 3 ust. 4-7."}
{"id":"2003_760_14","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Emerytura pomostowa stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury, ustalonej w sposób określony w art. 25 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 60 lat, ustalone według obowiązujących w dniu zgłoszenia wniosku o przyznanie emerytury pomostowej tablic średniego trwania życia, o których mowa w art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 2. Jeżeli pracownik jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury, składki na ubezpieczenie emerytalne, zaewidencjonowane na jego koncie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, zwanym dalej „Zakładem”, zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52\/12,22, stanowiącym stosunek pełnej wysokości składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zaewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie. 3. Kwota emerytury pomostowej nie może być niższa niż kwota najniższej emerytury, o której mowa w art. 85 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 4. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę pomostową, uprawniony podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość emerytury pomostowej ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 108 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 5. Emerytura pomostowa podlega waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych dla waloryzacji świadczeń w art. 88, art. 89 i art. 93 ustawy o emeryturach i rentach z FUS."}
{"id":"2003_760_15","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Prawo do emerytury pomostowej powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa. 2. W przypadku pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego, prawo do emerytury pomostowej powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku lub świadczenia."}
{"id":"2003_760_16","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Prawo do emerytury pomostowej ustaje z dniem: 1) poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach; 2) osiągnięcia przez uprawnionego wieku: a) 60 lat – w przypadku kobiet, b) 65 lat – w przypadku mężczyzn – jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach; 3) śmierci uprawnionego."}
{"id":"2003_760_17","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Prawo do emerytury pomostowej ulega zawieszeniu lub emerytura ta ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w art. 103 ust. 3 i art. 104-106 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 2. Jeżeli łączna kwota przychodu uprawnionego przewyższyła w danym roku kalendarzowym kwotę graniczną przychodu o kwotę niższą niż kwota nienależnie pobranych świadczeń, zwrotu tej kwoty nie dokonuje się, jeżeli uprawniony dokona wpłaty na Fundusz Emerytur Pomostowych, o którym mowa w art. 29, kwoty równej kwocie tego przekroczenia, pomniejszonej o kwotę pobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Organ rentowy informuje uprawnionego o możliwości uniknięcia zwrotu kwoty nienależnie pobranych świadczeń w razie dokonania wskazanej wpłaty na Fundusz Emerytur Pomostowych i wyznacza termin na jej wpłatę. 3. Jeżeli uprawniony nie dokonał w wyznaczonym terminie wpłaty, o której mowa w ust. 2, organ rentowy dochodzi zwrotu nienależnie pobranej emerytury pomostowej na zasadach określonych w art. 138-144 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 4. Prawo do emerytury pomostowej ulega zawieszeniu bez względu na wysokość uzyskiwanego przychodu w razie podjęcia przez uprawnionego pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3."}
{"id":"2003_760_18","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W razie śmierci uprawnionego członkom jego rodziny przysługuje renta rodzinna oraz dodatek dla sierot zupełnych na zasadach określonych w art. 65-74, art. 76, art. 103 ust. 3, art. 104-106 i art. 107a ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 2. W razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w przypadku ich braku – małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku – innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. 3. Osoby wymienione w ust. 2 mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia nieukończonego wskutek śmierci osoby, która o te świadczenia wystąpiła. 4. Roszczenia o wypłatę świadczeń, o których mowa w ust. 2, wygasają po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania."}
{"id":"2003_760_19","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Do emerytury pomostowej przysługuje dodatek pielęgnacyjny na zasadach i w wysokości określonej w art. 75 ustawy o emeryturach i rentach z FUS."}
{"id":"2003_760_2","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) organ rentowy – jednostkę organizacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, właściwą do wydawania decyzji w sprawach świadczeń, określoną w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.[3])); 2) płatnik składek – pracodawcę, o którym mowa w art. 4 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, oraz ubezpieczonego, o którym mowa w art. 4 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; 3) pracownik – ubezpieczonego, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1, 2a i ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podlegającego ubezpieczeniu emerytalnemu z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, a także ubezpieczonego, który przed dniem wejścia w życie ustawy z tytułu takiej pracy podlegał ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu; 4) uprawniony – osobę mającą ustalone prawo do emerytury pomostowej; 5) rekompensata – odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej."}
{"id":"2003_760_20","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Osobie, która pokryła koszty pogrzebu po śmierci: 1) uprawnionego, 2) członka rodziny uprawnionego – przysługuje zasiłek pogrzebowy na zasadach określonych w art. 77-81 i art. 99 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Rozdział 3 Rekompensaty"}
{"id":"2003_760_21","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 15 lat. 2. Rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS."}
{"id":"2003_760_22","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Rekompensatę stanowi równowartość kwoty obliczonej według wzoru: R = 64,32 * K * X gdzie: R - oznacza kwotę rekompensaty, K - oznacza kwotę obliczoną według zasad określonych w przepisach art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, X - oznacza współczynnik obliczony według wzoru określonego w ust. 2. 2. Współczynnik X określający, jaka część wymogów do wcześniejszej emerytury została spełniona do dnia 31 grudnia 2008 r. oblicza się według następującego wzoru: 1) w przypadku kobiet: 2) w przypadku mężczyzn: gdzie: So - oznacza okresy składkowe i nieskładkowe w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z FUS, osiągnięte przed dniem 1 stycznia 2009 r., Sw - oznacza okres wykonywania przed dniem 1 stycznia 2009 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, Ws - oznacza obniżony wiek emerytalny w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, W - oznacza wiek ubezpieczonego w dniu 31 grudnia 2008 r. w pełnych latach zaokrąglonych w górę. 3. Jeżeli wartość któregokolwiek z ułamków, o których mowa w ust. 2, przekroczy 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1."}
{"id":"2003_760_23","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę. 2. Rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art. 173 i art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Rozdział 4 Zasady postępowania w sprawach emerytur pomostowych"}
{"id":"2003_760_24","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Postępowanie w sprawie emerytury pomostowej wszczyna się na wniosek pracownika zgłoszony bezpośrednio lub za pośrednictwem płatnika składek w organie rentowym."}
{"id":"2003_760_25","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Decyzję w sprawie emerytury pomostowej wydaje i emeryturę tę wypłaca: 1) organ rentowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania pracownika; 2) wyznaczony przez Prezesa Zakładu organ rentowy w przypadku pracowników: a) zamieszkałych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w państwie, z którym Rzeczpospolitą Polską łączy umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, b) którym przy ustalaniu okresu składkowego i nieskładkowego uwzględniono okresy, o których mowa w art. 8 ustawy o emeryturach i rentach z FUS; 3) organ rentowy właściwy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania pracownika w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli pracownik zamieszkuje poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w państwie, z którym Rzeczpospolitą Polską nie łączy umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych. 2. Od decyzji w sprawie emerytury pomostowej przysługuje odwołanie do sądu, na zasadach określonych w art. 83 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanej dalej „ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych”."}
{"id":"2003_760_26","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Emeryturę pomostową wypłaca się za miesiąc kalendarzowy w terminach i na zasadach przewidzianych dla wypłaty emerytur określonych w art. 129, art. 130, art. 132-135 i art. 137 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 2. Kwotę emerytury pomostowej za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę emerytury przez liczbę dni kalendarzowych w miesiącu, a otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę dni kalendarzowych, za które emerytura przysługuje."}
{"id":"2003_760_27","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W razie zbiegu prawa do emerytury pomostowej z prawem do renty, uposażenia w stanie spoczynku, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub innego świadczenia o charakterze emerytalnym lub rentowym, ustalonym na podstawie odrębnych ustaw, przysługuje tylko jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez uprawnionego."}
{"id":"2003_760_28","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W zakresie postępowania w sprawach emerytury pomostowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 114 i art. 116-128 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. 2. W zakresie postępowania w sprawie zwrotu nienależnie pobranej emerytury pomostowej, egzekucji i potrąceń stosuje się odpowiednio przepisy art. 138-144 ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz przepisy art. 84 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Rozdział 5 Organizacja i zasady działania Funduszu Emerytur Pomostowych"}
{"id":"2003_760_29","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Tworzy się Fundusz Emerytur Pomostowych, zwany dalej „FEP”, który jest państwowym funduszem celowym powołanym w celu finansowania emerytur pomostowych. 2. Dysponentem FEP jest Zakład."}
{"id":"2003_760_3","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy. 2. Czynniki ryzyka, o których mowa w ust. 1, są związane z następującymi rodzajami prac: 1) w szczególnych warunkach determinowanych siłami natury: a) prace pod ziemią, b) prace na wodzie, c) prace pod wodą, d) prace w powietrzu; 2) w szczególnych warunkach determinowanych procesami technologicznymi: a) prace w warunkach gorącego mikroklimatu - prace wykonywane w pomieszczeniach, w których wartość wskaźnika obciążenia termicznego WBGT wynosi 28° C i powyżej, przy wartości tempa metabolizmu pracownika powyżej 130 W\/m2, b) prace w warunkach zimnego mikroklimatu - prace wykonywane w pomieszczeniach o temperaturze powietrza poniżej 0° C, c) bardzo ciężkie prace fizyczne - prace powodujące w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny u mężczyzn - powyżej 8400 kJ, a u kobiet - powyżej 4600 kJ, d) prace w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego, e) ciężkie prace fizyczne związane z bardzo dużym obciążeniem statycznym wynikającym z konieczności pracy w wymuszonej, niezmiennej pozycji ciała; przy czym ciężkie prace fizyczne to prace powodujące w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny u mężczyzn - powyżej 6300 kJ, a u kobiet - powyżej 4200 kJ, a prace w wymuszonej pozycji ciała to prace wymagające znacznego pochylenia i (lub) skręcenia pleców przy jednoczesnym wywieraniu siły powyżej 10 kG dla mężczyzn i 5 kG dla kobiet (wg metody OWAS pozycja kategorii 4) przez co najmniej 50% zmiany roboczej. 3. Prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy. 4. Za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 1. 5. Za pracowników wykonujących prace o szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 3. 6. Za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się także ubezpieczonych z tytułu działalności twórczej lub artystycznej tancerzy zawodowych, wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy prace związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym. 7. Za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze uważa się również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Rozdział 2 Warunki nabywania i utraty prawa do emerytury pomostowej i rekompensaty"}
{"id":"2003_760_30","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Przychody FEP pochodzą: 1) ze składek na FEP; 2) z dotacji budżetu państwa; 3) z oprocentowania rachunków bankowych FEP; 4) z odsetek od nieterminowo opłaconych składek na FEP; 5) z dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 40 ust. 2; 6) ze zwrotu nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami; 7) z lokat wolnych środków FEP; 8) z wpłaty, o której mowa w art. 17 ust. 2; 9) z innych tytułów. 2. Składkę na FEP zalicza się do przychodów FEP w miesiącu następującym po miesiącu, za który składka jest należna."}
{"id":"2003_760_31","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W granicach określonych w ustawie budżetowej FEP otrzymuje z budżetu państwa dotacje. 2. Dotacje mogą być przeznaczone wyłącznie na finansowanie wydatków, o których mowa w art. 32."}
{"id":"2003_760_32","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Ze środków zgromadzonych w FEP są finansowane: 1) wypłaty emerytur pomostowych; 2) odsetki za nieterminowe wypłaty emerytur pomostowych; 3) odpis stanowiący przychód Zakładu. 2. Wysokość odpisu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, ustala się corocznie w ustawie budżetowej na podstawie planu finansowego FEP, zatwierdzonego przez Prezesa Rady Ministrów; odpis jest potrącany w okresach miesięcznych. 3. Świadczenia, o których mowa w art. 18-20, są finansowane ze środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w art. 51-56 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych."}
{"id":"2003_760_33","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zarząd Zakładu: 1) opracowuje projekt rocznego planu finansowego FEP w trybie określonym w przepisach dotyczących prac nad projektem budżetu państwa, 2) sporządza roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego FEP, 3) sporządza roczne sprawozdanie finansowe FEP, podlegające zaopiniowaniu przez biegłego rewidenta niebędącego pracownikiem Zakładu – i przedkłada je do zatwierdzenia Prezesowi Rady Ministrów. 2. Zarząd Zakładu sporządza dla FEP prognozę wpływów i wydatków FEP dla kolejnych 5 lat obrotowych zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 61 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych."}
{"id":"2003_760_34","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Wolne środki FEP mogą być lokowane jedynie na lokatach bankowych, w papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz w jednostkach uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.[5])), chyba że Rada Ministrów, na wniosek Prezesa Zakładu, zezwoli na ulokowanie środków w inny sposób. 2. W zakresie lokowania środków FEP stosuje się odpowiednio zasady lokowania środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, o których mowa w art. 56 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Rozdział 6 Zasady i tryb opłacania składek na Fundusz Emerytur Pomostowych oraz zasady finansowania emerytur pomostowych"}
{"id":"2003_760_35","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Składki na FEP opłaca się za pracownika, który spełnia łącznie następujące warunki: 1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.; 2) wykonuje prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3. 2. Obowiązek opłacania składek na FEP za pracownika, o którym mowa w ust. 1, powstaje z dniem rozpoczęcia wykonywania przez niego pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, a ustaje z dniem zaprzestania wykonywania tych prac. 3. Płatnik składek jest zobowiązany do opłacenia składek na FEP za pracownika wykonującego prace górnicze, który uzyskał prawo do emerytury pomostowej na podstawie art. 11, za okres wykonywania prac górniczych, o których mowa w art. 50c ustawy o emeryturach i rentach z FUS, nie wcześniej jednak niż za okres od 1 stycznia 2010 r. 4. Składki na FEP od uposażenia zwolnionych ze służby żołnierzy zawodowych albo funkcjonariuszy, o których mowa w art. 13, wypłaconego po dniu 31 grudnia 2009 r. do dnia zwolnienia ze służby, opłaca się na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach dla składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przekazywanych za żołnierzy albo funkcjonariuszy zwolnionych ze służby."}
{"id":"2003_760_36","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Stopa składki na FEP wynosi 1,5% podstawy wymiaru. 2. Podstawę wymiaru składki na FEP stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, określona w art. 18 ust. 1-2 i ust. 8 oraz w art. 21 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 3. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na FEP stosuje się ograniczenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 4. Składka na FEP jest finansowana w całości przez płatnika składek."}
{"id":"2003_760_37","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Składkę na FEP oblicza, rozlicza i opłaca co miesiąc płatnik składek. 2. Składkę na FEP płatnik składek rozlicza w deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w art. 46 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 3. Składkę na FEP płatnik składek opłaca w terminie określonym w art. 47 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych dla opłacania składek na ubezpieczenia społeczne."}
{"id":"2003_760_38","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Płatnik składek przekazuje informację o pracowniku, za którego był obowiązany opłacać składkę na FEP, zawierającą następujące dane: 1) nazwisko i imię, 2) datę urodzenia, 3) numery PESEL i NIP, a w razie gdy pracownikowi nie nadano tych numerów lub jednego z nich – serię i numer dowodu osobistego lub paszportu, 4) okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, 5) kod pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o którym mowa w przepisach art. 33 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – zwaną dalej „zgłoszeniem danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze”. 2. Zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze płatnik składek przekazuje do Zakładu do dnia 31 marca danego roku kalendarzowego za poprzedni rok kalendarzowy. 3. W przypadku wystąpienia pracownika z wnioskiem o przyznanie emerytury pomostowej, zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w danym roku kalendarzowym, płatnik składek przekazuje do Zakładu w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia wniosku. 4. Jeżeli z wnioskiem o przyznanie emerytury pomostowej pracownik wystąpi przed przekazaniem zgłoszenia danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze za poprzedni rok kalendarzowy, w terminie, o którym mowa w ust. 3, płatnik składek przekazuje do Zakładu także zgłoszenie za poprzedni rok kalendarzowy. 5. W przypadku upadłości lub likwidacji płatnika składek zgłoszenia danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w danym roku kalendarzowym płatnik składek przekazuje do Zakładu nie później niż w dniu przekazania dokumentu wyrejestrowania płatnika składek. 6. W przypadku upadłości lub likwidacji płatnika składek przed przekazaniem zgłoszeń danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze za poprzedni rok kalendarzowy, w terminie, o którym mowa w ust. 3, płatnik składek przekazuje do Zakładu także zgłoszenia za poprzedni rok kalendarzowy."}
{"id":"2003_760_39","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Płatnik składek jest obowiązany przekazać do Zakładu korygujące zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w formie nowego zgłoszenia zawierającego wszystkie prawidłowe dane, o których mowa w art. 38 ust. 1, zwane dalej „korygującym zgłoszeniem”, jeżeli zachodzi konieczność korekty danych podanych w zgłoszeniu w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości przez: 1) płatnika składek we własnym zakresie; 2) Zakład; 3) właściwy organ Państwowej Inspekcji Pracy. 2. Płatnik składek jest obowiązany przekazać korygujące zgłoszenie w terminie 7 dni od dnia stwierdzenia nieprawidłowości we własnym zakresie lub otrzymania zawiadomienia o stwierdzeniu nieprawidłowości przez Zakład lub właściwy organ Państwowej Inspekcji Pracy. 3. Jeżeli konieczność korekty podanych w zgłoszeniu danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze jest wynikiem stwierdzenia nieprawidłowości przez Zakład w drodze: 1) decyzji – korygujące zgłoszenie powinno być złożone nie później niż w terminie 7 dni od uprawomocnienia się decyzji; 2) kontroli – korygujące zgłoszenie powinno być złożone nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli. 4. Zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze i korygujące zgłoszenie przekazuje się w takiej samej formie, jaka obowiązuje płatnika składek w odniesieniu do dokumentów ubezpieczeniowych określonych w art. 34-36, art. 41, art. 43, art. 44 i art. 46-48b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 5. Zakład sporządza z urzędu zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz koryguje błędy w nim stwierdzone, w razie braku możliwości uzyskania zgłoszenia lub korygującego zgłoszenia od płatnika składek, jeżeli posiada dane umożliwiające sporządzenie tego zgłoszenia. 6. Kopie zgłoszenia danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz korygującego zgłoszenia płatnik składek zobowiązany jest przechowywać przez okres 5 lat od dnia ich przekazania do Zakładu, w formie dokumentu pisemnego lub elektronicznego."}
{"id":"2003_760_4","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: 1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r. ; 2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat; 3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; 4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn; 5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS; 6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; 7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy."}
{"id":"2003_760_40","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Od nieopłaconych w terminie składek na FEP należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[6])), jeżeli ich wysokość przekracza 6,60 zł. 2. W razie nieopłacenia składek na FEP lub opłacenia ich w zaniżonej wysokości Zakład może wymierzyć płatnikowi składek dodatkową opłatę do wysokości 100% nieopłaconych składek. 3. Od decyzji w sprawie wymierzenia dodatkowej opłaty przysługuje odwołanie do sądu, na zasadach określonych w art. 83 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 4. Składki na FEP oraz odsetki za zwłokę, koszty upomnienia i dodatkowa opłata, nieopłacone w terminie: 1) podlegają ściągnięciu, 2) ulegają przedawnieniu, 3) umarza się w całości lub w części – na zasadach określonych w art. 24-28 i art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 5. Na wniosek dłużnika Zakład może odroczyć termin płatności należności wymienionych w ust. 4 lub rozłożyć je na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika, a także stan finansów FEP, na zasadach określonych w art. 29 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 6. Nienależnie opłacone składki na FEP podlegają zwrotowi na zasadach określonych w art. 24 ust. 6a-6e, ust. 7 i ust. 8d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 7. W sprawach nieuregulowanych w ustawie dotyczących składek na FEP stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 3 i 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Rozdział 7 Obowiązki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz płatników składek w zakresie tworzenia i prowadzenia centralnego rejestru i wykazu stanowisk pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz centralnego rejestru i ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze"}
{"id":"2003_760_41","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Zakład prowadzi: 1) centralny rejestr stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze; 2) centralny rejestr pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, za których jest przewidziany obowiązek opłacania składek na FEP. 2. Centralny rejestr stanowisk pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera: 1) dane płatnika składek; 2) liczbę stanowisk pracy, na których jest wykonywana praca w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. 3. Centralny rejestr pracowników, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera: 1) dane płatnika składek; 2) dane dotyczące pracownika, za którego jest przewidziany obowiązek opłacania składek na FEP: a) nazwisko i imię, b) datę urodzenia, c) numery PESEL i NIP, d) serię i numer dowodu osobistego lub paszportu; 3) kod pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze; 4) okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. 4. Płatnik składek jest obowiązany prowadzić: 1) wykaz stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze; 2) ewidencję pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, za których jest przewidziany obowiązek opłacania składek na FEP, zawierającą dane, o których mowa w ust. 3 pkt 2. 5. Płatnik składek obowiązany jest powiadomić pracowników o dokonaniu wpisu do ewidencji, o której mowa w ust. 4. 6. W przypadku nieumieszczenia w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, za których jest przewidziany obowiązek opłacania składek na FEP, pracownikowi przysługuje skarga do Państwowej Inspekcji Pracy. 7. Informacje dotyczące liczby stanowisk pracy w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze płatnik składek przekazuje do Zakładu w deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w art. 46 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w terminie przekazywania tej deklaracji. 8. Informacje dotyczące pracowników umieszczonych w ewidencji, o której mowa w ust. 4 pkt 2, płatnik składek przekazuje do Zakładu w zgłoszeniu danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze za dany rok kalendarzowy w terminie do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego."}
{"id":"2003_760_42","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przedstawia Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych w terminie do dnia 15 marca i do dnia 15 września każdego roku, informację: 1) o liczbie stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, na podstawie danych zawartych w centralnym rejestrze stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze; 2) o liczbie pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, za których jest przewidziany obowiązek opłacania składek na FEP, na podstawie danych zawartych w centralnym rejestrze pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, będą przedstawiane za lata 2010-2014. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2003_760_43","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, Nr 67, poz. 411, Nr 70, poz. 416 i Nr 180, poz. 1112) w art. 6 pkt 10c otrzymuje brzmienie: „10c) ustalonym prawie do emerytury lub renty – rozumie się ustalone prawo do emerytury lub renty z ubezpieczenia albo ustalone prawo do emerytury lub renty na podstawie przepisów emerytalnych lub innych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym, albo ustalone prawo do emerytury pomostowej na podstawie przepisów o emeryturach pomostowych, a także ustalone prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, przyznanego na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz świadczenia o charakterze rentowym z instytucji zagranicznej;”."}
{"id":"2003_760_44","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.[7])) w art. 5 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wysokość odpisu podstawowego na jednego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze – w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych, wynosi 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w ust. 2.”; 2) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych, w celu naliczania odpisu na Fundusz, biorąc pod uwagę w szczególności liczbę osób zatrudnionych w danym roku kalendarzowym.”."}
{"id":"2003_760_45","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 32 otrzymuje brzmienie: „Art. 32. Do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.”; 2) w art. 36 ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych zawiera w szczególności następujące dane dotyczące osoby zgłaszanej: dane, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1, nazwisko, imię pierwsze i drugie, datę urodzenia, nazwisko rodowe, obywatelstwo i płeć, tytuł ubezpieczenia, stopień niepełnosprawności, posiadanie ustalonego prawa do emerytury lub renty, adres zameldowania na stałe miejsce pobytu, adres zamieszkania, jeżeli jest inny niż adres zameldowania na stałe miejsce pobytu, adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres zameldowania na stałe miejsce pobytu i adres zamieszkania.”; 3) w art. 40 w ust. 2 w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 11 w brzmieniu: „11) o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, przekazane w zgłoszeniu danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o którym mowa w ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr ...., poz. ....).”; 4) w art. 45 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) ewidencjonuje się liczbę pracowników, za których jest opłacana składka na Fundusz Emerytur Pomostowych;”; 5) w art. 46 w ust. 4 po pkt 6 dodaje się pkt 6a-6c w brzmieniu: „6a) sumę należnych składek na Fundusz Emerytur Pomostowych; 6b) liczbę pracowników, za których jest opłacana składka na Fundusz Emerytur Pomostowych; 6c) liczbę stanowisk pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.”; 6) w art. 47: a) w ust. 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) Fundusz Emerytur Pomostowych.”, b) ust. 14 otrzymuje brzmienie: „14. Przepisy niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych i ubezpieczenie zdrowotne.”; 7) w art. 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa wzory: 1) zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych, 2) imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, 3) zgłoszeń płatnika składek, 4) deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących, 5) innych dokumentów niezbędnych do prowadzenia kont płatników składek i kont ubezpieczonych, 6) zgłoszeń danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o którym mowa w ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych oraz kody pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze - z uwzględnieniem obowiązujących procedur prowadzenia rejestrów i wykazów w systemie ubezpieczeń społecznych.”; 8) w art. 76 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) odpisu z Funduszu Emerytur Pomostowych, o którym mowa w ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych;”; 9) w art. 83 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) ustalania wymiaru składek na Fundusz Emerytur Pomostowych i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu tych składek;”."}
{"id":"2003_760_46","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ust. 1, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.”; 2) w art. 184: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury ubezpieczonego, który złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa, składki na ubezpieczenie emerytalne, zaewidencjonowane na jego koncie w Zakładzie, zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52\/12,22, stanowiącym stosunek pełnej wysokości składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zaewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.”."}
{"id":"2003_760_47","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy – Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 167, poz. 1397 oraz z 2007 r. Nr 191, poz. 1369) w art. 3 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego, warunkiem do uzyskania emerytury górniczej jest złożenie wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na dochody budżetu państwa.”."}
{"id":"2003_760_48","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: „9a) kontrola ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr ..., poz. ....),”; 2) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: „Art. 11a. Właściwe organy Państwowej Inspekcji Pracy są uprawnione do nakazania pracodawcy umieszczenia pracownika w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, wykreślenia go z ewidencji oraz do sporządzenia korekty dokonanego wpisu w tej ewidencji.”; 3) w art. 33 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wydaje decyzje, o których mowa w art. 11 pkt 1-4, 6 i 7 oraz art. 11a;”. Rozdział 9 Przepisy przejściowe, dostosowawcze i końcowe"}
{"id":"2003_760_49","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która: 1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; 2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12; 3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3."}
{"id":"2003_760_5","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Pracownik wykonujący w powietrzu na statkach powietrznych pracę w szczególnych warunkach wymienioną w pkt 25 załącznika nr 1 do ustawy lub o szczególnym charakterze wymienioną w pkt 1 załącznika nr 2 do ustawy, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 50 lat dla kobiet i co najmniej 55 lat dla mężczyzn; 2) ma okres pracy w szczególnych warunkach wymienionej w pkt 25 załącznika nr 1 do ustawy lub okres pracy o szczególnym charakterze wymienionej w pkt 1 załącznika nr 2 do ustawy, wynoszący co najmniej 15 lat; 3) uzyskał orzeczenie o niezdolności do wykonywania pracy w szczególnych warunkach wymienionej w pkt 25 załącznika nr 1 do ustawy lub o szczególnym charakterze wymienionej w pkt 1 załącznika nr 2 do ustawy, w rozumieniu art. 105-107 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z późn. zm.[4]))."}
{"id":"2003_760_50","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Pierwsze zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o którym mowa w art. 38, płatnik składek przekazuje za 2010 r. 2. Przekazując zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, płatnik składek składa informacje wymienione w art. 38 ust. 1 dotyczące pracowników, którzy w 2009 r. wykonywali prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, także wówczas, gdy w 2010 r. nie wykonywali już tej pracy. 3. Do czasu przekazania zgłoszenia i informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, płatnik składek jest zobowiązany do wystawiania zaświadczeń o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, przypadających po dniu 31 grudnia 2008 r. Przepis art. 12 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_760_51","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Płatnik składek jest zobowiązany do wystawiania zaświadczeń o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, za okresy przypadające przed dniem 1 stycznia 2009 r. Przepis art. 12 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2003_760_52","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Pierwszą prognozę wpływów i wydatków Funduszu Emerytur Pomostowych dla kolejnych 5 lat obrotowych, o której mowa w art. 33 ust. 2, Zarząd Zakładu sporządzi w 2012 r."}
{"id":"2003_760_53","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Do dnia 31 grudnia 2014 r. minister właściwy do spraw pracy przygotuje strategię sektorową na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658 oraz z 2007 r. Nr 140, poz. 984), dotyczącą wspierania zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób wykonujących przez co najmniej 15 lat prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, którym nie przysługuje prawo do emerytury pomostowej."}
{"id":"2003_760_54","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. W 2009 r. wypłaty emerytur pomostowych są finansowane z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w art. 51 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. 2. Środki na finansowanie emerytur pomostowych, o którym mowa w ust. 1, pochodzą z dotacji z budżetu państwa."}
{"id":"2003_760_55","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Dotychczasowy akt wykonawczy wydany na podstawie art. 5 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 44, zachowuje moc do czasu wejścia w życie aktu wykonawczego wydanego na podstawie art. 5 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 44, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowy akt wykonawczy wydany na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 45, zachowuje moc do czasu wejścia w życie aktu wykonawczego wydanego na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 45, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 45 pkt 7."}
{"id":"2003_760_56","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o emeryturze, należy przez to rozumieć również emeryturę pomostową."}
{"id":"2003_760_57","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r., z wyjątkiem: 1) art. 29-42, art. 45 pkt 1 i 3-9 oraz art. 48, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.; 2) art. 44, art. 47 i art. 55 ust. 1, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski Załączniki do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. (poz. ...) Załącznik nr 1 Wykaz prac w szczególnych warunkach Lp. Rodzaj prac 1 Prace bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla oraz rud metali lub ich wzbogacaniu. 2 Prace udostępniające lub eksploatacyjne związane z urabianiem minerałów skalnych. 3 Prace pod ziemią bezpośrednio przy drążeniu tuneli w górotworze. 4 Prace bezpośrednio przy zalewaniu form odlewniczych, transportowaniu naczyń odlewniczych z płynnym, rozgrzanym materiałem (żeliwo, staliwo, metale nieżelazne i ich stopy). 5 Prace bezpośrednio przy ręcznej obróbce wykańczającej odlewy: usuwanie elementów układu wlewowego, ścinanie, szlifowanie powierzchni odlewów oraz ich malowanie na gorąco. 6 Prace bezpośrednio przy obsłudze wielkich pieców oraz pieców stalowniczych lub odlewniczych. 7 Prace murarskie bezpośrednio w piecach hutniczych, odlewniczych, bateriach koksowniczych oraz w piecach do produkcji materiałów ceramicznych. 8 Prace bezpośrednio przy ręcznym zestawianiu surowców lub ręcznym formowaniu wyrobów szklanych w hutnictwie szkła. 9 Prace bezpośrednio przy kuciu ręcznym w kuźniach. 10 Prace bezpośrednio przy obsłudze agregatów i urządzeń do produkcji metali nieżelaznych. 11 Prace bezpośrednio przy obsłudze ciągów walcowniczych: przygotowanie, dozorowanie pracy walców lub samotoków, ingerencja przy wypadaniu i zaklinowaniu materiałów. 12 Prace przy obsłudze dźwignic bezpośrednio przy wytapianiu surówki, stopów żelaza lub metali nieżelaznych. 13 Prace bezpośrednio przy produkcji koksu w bateriach koksowniczych. 14 Prace bezpośrednio przy wypychaniu koksu z baterii koksowniczych, gaszeniu lub sortowaniu koksu. 15 Prace bezpośrednio przy produkcji materiałów formierskich lub izolacyjno-egzotermicznych używanych w odlewnictwie i hutnictwie. 16 Prace bezpośrednio przy ręcznym załadunku lub wyładunku pieców komorowych wyrobami ogniotrwałymi. 17 Prace bezpośrednio przy ręcznym załadunku lub rozładunku gorących wyrobów ceramicznych. 18 Prace bezpośrednio przy formowaniu wyrobów ogniotrwałych wielko-gabarytowych przy użyciu ręcznych narzędzi wibracyjnych. 19 Prace przy ręcznym formowaniu, odlewaniu, czyszczeniu lub szkliwieniu wyrobów ceramicznych. 20 Prace nurka lub kesoniarza, prace w komorach hiperbarycznych. 21 Prace fizyczne ciężkie bezpośrednio przy przeładunku w ładowniach statku. 22 Prace rybaków morskich. 23 Prace na statkach żeglugi morskiej. 24 Prace na morskich platformach wiertniczych. 25 Prace w powietrzu wykonywane na statkach powietrznych przez personel pokładowy. 26 Prace bezpośrednio przy obsłudze urządzeń wiertniczych i wydobywczych przy poszukiwaniu złóż ropy naftowej lub gazu ziemnego. 27 Prace bezpośrednio przy obróbce odwiertów w górnictwie otworowym: ropy naftowej lub gazu ziemnego. 28 Prace bezpośrednio przy spawaniu łukowym lub cięciu termicznym w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze, z utrudnioną wentylacją (podwójne dna statków, zbiorniki, rury itp.). 29 Prace bezpośrednio przy malowaniu, nitowaniu lub montowaniu elementów wyposażenia w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze z utrudnioną wentylacją (podwójne dna statków, zbiorniki, rury itp.). 30 Prace wewnątrz cystern, kotłów, a także zbiorników o bardzo małej kubaturze po substancjach niebezpiecznych. 31 Prace przy ręcznym układaniu na gorąco nawierzchni z mieszanek mineralno-bitumicznych. 32 Prace bezpośrednio przy przetwórstwie materiałów zawierających azbest lub prace rozbiórkowe związane z ich usuwaniem. 33 Prace garbarskie bezpośrednio przy obróbce mokrych skór. 34 Prace bezpośrednio przy zrywce lub ręcznej ścince drzew przenośną pilarką z piłą łańcuchową. 35 Prace w pomieszczeniach o narzuconej technologią temperaturze powietrza poniżej 0 °C. 36 Prace fizyczne ciężkie w podziemnych kanałach ściekowych. 37 Prace tancerzy zawodowych związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym. 38 Prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym. 39 Prace przy kuciu ręcznym w kuźniach przemysłowych oraz obsłudze młotów mechanicznych. 40 Prace przy produkcji węglików spiekanych, elektrod, rud i walczaków oraz żelazostopów. Załącznik nr 2 Wykaz prac o szczególnym charakterze Lp. Rodzaj prac 1 Prace pilotów statków powietrznych (pilot, instruktor). 2 Prace kontrolerów ruchu lotniczego. 3 Prace mechaników lotniczych związane z bezpośrednią obsługą potwierdzającą bezpieczeństwo statków powietrznych na płycie lotniska. 4 Prace nawigatorów na statkach morskich oraz pilotów morskich. 5 Prace maszynistów pojazdów trakcyjnych (maszynista pojazdów trakcyjnych, maszynista instruktor, maszynista zakładowy, maszynista wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do kolejowych robót budowlanych i kolejowej sieci trakcyjnej, kierowca lokomotywy spalinowej o mocy do 300 KM, pomocnik maszynisty pojazdów trakcyjnych) i kierowników pociągów. 6 Prace bezpośrednio przy ustawianiu drogi przebiegu pociągów i pojazdów metra (dyżurny ruchu, nastawniczy, manewrowy, ustawiacz, zwrotniczy, rewident taboru bezpośrednio potwierdzający bezpieczeństwo pociągu, dyspozytor ruchu metra, dyżurny ruchu i stacji metra). 7 Prace funkcjonariuszy straży ochrony kolei. 8 Prace kierowców autobusów, trolejbusów oraz motorniczych tramwajów w transporcie publicznym. 9 Prace kierowców pojazdów uprzywilejowanych. 10 Prace kierowców pojazdów przewożących towary niebezpieczne wymagające oznakowania pojazdu tablicą ostrzegawczą barwy pomarańczowej, zgodnie z przepisami umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r.1 11 Prace operatorów reaktorów jądrowych. 12 Prace operatorów żurawi wieżowych, do obsługi których są wymagane uprawnienia kategorii IŻ lub równorzędne oraz dźwignic portowych lub stoczniowych. 13 Prace przy bezpośrednim sterowaniu procesami technologicznymi mogącymi stwarzać zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej ze skutkami dla bezpieczeństwa publicznego. 14 Prace przy bezpośrednim sterowaniu procesami technicznymi mogącymi spowodować awarię techniczną z poważnymi skutkami dla bezpieczeństwa publicznego. 15 Prace bezpośrednio przy produkcji materiałów wybuchowych, środków strzałowych, wyrobów pirotechnicznych oraz ich konfekcjonowaniu. 16 Prace bezpośrednio przy sterowaniu blokami energetycznymi wytwarzającymi energię elektryczną lub cieplną. 17 Prace elektromonterów bezpośrednio przy usuwaniu awarii oraz eksploatacji napowietrznych sieci elektroenergetycznych w warunkach prac pod napięciem. 18 Prace członków zespołów ratownictwa medycznego. 19 Prace członków zawodowych ekip ratownictwa (chemicznego, górskiego, morskiego, górnictwa otworowego). 20 Prace pracowników jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej2, uczestniczących bezpośrednio w akcjach ratowniczych. 21 Prace nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych zatrudnionych w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, ośrodkach szkolno-wychowawczych, schroniskach dla nieletnich oraz zakładach poprawczych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich3. 22 Prace personelu sprawującego opiekę nad mieszkańcami domów pomocy społecznej dla przewlekle psychicznie chorych, niepełnosprawnych intelektualnie dzieci i młodzieży lub dorosłych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej4. 23 Prace personelu medycznego oddziałów psychiatrycznych i leczenia uzależnień w bezpośrednim kontakcie z pacjentami, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego5. 24 Prace personelu medycznego w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych i anestezjologii w warunkach ostrego dyżuru. 1 Dz. U. z 2005 r. Nr 178, poz. 1481 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 667. 2 Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z 2003 r. Nr 52, poz. 452, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i 836, z 2006 r. Nr 191, poz. 1410, z 2007 r. Nr 89, poz. 590 oraz z 2008 r. Nr 163, poz. 1015. 3 Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 i Nr 58, poz. 542, z 2003 r. Nr 137, poz. 1304 i Nr 223, poz. 2217, z 2005 r. Nr 169, poz. 1413, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 112, poz. 766 oraz z 2008 r. Nr 145, poz. 917. 4 Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 i Nr 171, poz. 1056. 5 Dz. U. z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2005 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 167, poz. 1398 i Nr 175, poz. 1462, z 2007 r. Nr 112, poz. 766 i Nr 121, poz. 831 oraz z 2008 r. Nr 180, poz. 1108. [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, ustawę z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy – Karta Nauczyciela oraz ustawę z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 208, poz. 1534, z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 82, poz. 558, Nr 191, poz. 1368 i 1369 i Nr 200, poz. 1445 oraz z 2008 r. Nr 67, poz. 411 i Nr 192, poz. 1180. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 21, poz. 125, Nr 112, poz. 769, Nr 115, poz. 791, 792 i 793 i Nr 176, poz. 1243 oraz z 2008 r. Nr 63, poz. 394, Nr 67, poz. 411, Nr 141, poz. 888 i Nr 171, poz. 1056. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1008, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1829, z 2007 r. Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 558 oraz z 2008 r. Nr 97, poz. 625, Nr 144, poz. 901, Nr 177, poz. 1095 i Nr 180, poz. 1113. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537 i 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 769. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671oraz z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888 i Nr 180, poz. 1109. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717, z 2002 r. Nr 135, poz. 1146, z 2003 r. Nr 213, poz. 2081, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104, z 2007 r. Nr 69, poz. 467 i Nr 89, poz. 589 oraz z 2008 r. Nr 86, poz. 522. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 21, poz. 125, Nr 112, poz. 769, Nr 115, poz. 791, 792 i 793 i Nr 176, poz. 1243 oraz z 2008 r. Nr 63, poz. 394, Nr 67, poz. 411, Nr 141, poz. 888 i Nr 171, poz. 1056. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 41, poz. 401, Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 208, poz. 1534, z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 82, poz. 558, Nr 191, poz. 1368 i 1369 i Nr 200, poz. 1445 oraz z 2008 r. Nr 67, poz. 411 i Nr 192, poz. 1180."}
{"id":"2003_760_6","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Pracownik wykonujący w morskich portach handlowych oraz przedsiębiorstwach pomocniczych działających na rzecz tych portów, zwanych dalej „portami morskimi”, prace w szczególnych warunkach, wymienione w pkt 21 załącznika nr 1 do ustawy, lub o szczególnym charakterze, wymienione w pkt 12 załącznika nr 2 do ustawy, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat; 2) ma okres pracy w portach morskich w szczególnych warunkach wymienionej w pkt 21 załącznika nr 1 do ustawy lub o szczególnym charakterze wymienionej w pkt 12 załącznika nr 2 do ustawy, wynoszący co najmniej 15 lat."}
{"id":"2003_760_7","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Pracownik wykonujący w hutnictwie prace w szczególnych warunkach wymienione w pkt 4-12 załącznika nr 1 do ustawy, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat; 2) ma okres pracy w szczególnych warunkach w hutnictwie wymienionej w pkt 4-12 załącznika nr 1 do ustawy, wynoszący co najmniej 15 lat; 3) lekarz medycyny pracy wydał orzeczenie o niezdolności do wykonywania prac w szczególnych warunkach wymienionych w pkt 4-12 załącznika nr 1 do ustawy."}
{"id":"2003_760_8","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Pracownik wykonujący prace w szczególnych warunkach wymienione w pkt 20, 22 i 32 załącznika nr 1 do ustawy, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 50 lat dla kobiet i co najmniej 55 lat dla mężczyzn; 2) ma okres pracy w szczególnych warunkach wymienionej w pkt 20, 22 i 32 załącznika nr 1 do ustawy, wynoszący co najmniej 10 lat."}
{"id":"2003_760_9","title":"Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Pracownik wykonujący prace maszynistów pojazdów trakcyjnych wymienione w pkt 5 załącznika nr 2 do ustawy, który spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1, 4-7, nabywa prawo do emerytury pomostowej, jeżeli: 1) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 50 lat dla kobiet i co najmniej 55 lat dla mężczyzn; 2) ma okres pracy jako maszynista pojazdów trakcyjnych wymienionej w pkt 5 załącznika nr 2 do ustawy, wynoszący co najmniej 15 lat; 3) lekarz medycyny pracy wydał orzeczenie o niezdolności do wykonywania prac jako maszynista pojazdów trakcyjnych."}
{"id":"2003_774_1","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575 oraz z 2018 r. poz. 5) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) popełnionych na osobach narodowości polskiej lub obywatelach polskich innych narodowości w okresie od dnia 8 listopada 1917 r. do dnia 31 lipca 1990 r.: – zbrodni nazistowskich, – zbrodni komunistycznych, – zbrodni ukraińskich nacjonalistów i członków ukraińskich formacji kolaborujących z Trzecią Rzeszą Niemiecką, – innych przestępstw stanowiących zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne,”, b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) ochronę dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej i Narodu Polskiego;”; 2) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: „Art. 2a. Zbrodniami ukraińskich nacjonalistów i członków ukraińskich formacji kolaborujących z Trzecią Rzeszą Niemiecką, w rozumieniu ustawy, są czyny popełnione przez ukraińskich nacjonalistów w latach 1925–1950, polegające na stosowaniu przemocy, terroru lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności. Zbrodnią ukraińskich nacjonalistów i członków ukraińskich formacji kolaborujących z Trzecią Rzeszą Niemiecką jest również udział w eksterminacji ludności żydowskiej oraz ludobójstwie na obywatelach II Rzeczypospolitej na terenach Wołynia i Małopolski Wschodniej.”; 3) art. 45a otrzymuje brzmienie: „Art. 45a. Prokurator oddziałowej komisji wszczyna śledztwa w sprawach o przestępstwa określone w art. 54–55a.”; 4) uchyla się art. 53n; 5) po rozdziale 6b dodaje się rozdział 6c w brzmieniu: „Rozdział 6c Ochrona dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej i Narodu Polskiego"}
{"id":"2003_774_2","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych (Dz. U. z 2017 r. poz. 681) w art. 6 po ust. 4b dodaje się ust. 4c–4o w brzmieniu: „4c. Podmioty, o których mowa w ust. 4 i 4b, mogą ubiegać się o udzielenie dotacji celowej z budżetu państwa na dofinansowanie zadań związanych z opieką nad grobami i cmentarzami wojennymi. 4d. Dotacja na dofinansowanie zadań związanych z opieką nad grobami i cmentarzami wojennymi może obejmować nakłady konieczne na: 1) wykonywanie czynności związanych z poszukiwaniem, budową, remontem, przeniesieniem i utrzymaniem grobów i cmentarzy wojennych; 2) niezbędne czynności dodatkowe prowadzące do realizacji celów, o których mowa w pkt 1; 3) prowadzenie badań naukowych, ekshumacji i badań archeologicznych związanych z grobami i cmentarzami wojennymi. 4e. Dotacja może być udzielona w wysokości do 50% nakładów koniecznych na wykonanie zadań, o których mowa w ust. 4d. 4f. Jeżeli grób lub cmentarz wojenny ma wyjątkową wartość historyczną, w szczególności potwierdzoną objęciem go jedną z form ochrony wskazanych w art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2017 r. poz. 2187 oraz z 2018 r. poz. 10), dotacja może być udzielona w wysokości do 100% nakładów koniecznych na wykonanie zadań, o których mowa w ust. 4d. 4g. Jeżeli z uwagi na stan zachowania grobu lub cmentarza wojennego wymagane jest niezwłoczne podjęcie zadań, o których mowa w ust. 4d, dotacja może być udzielona w wysokości do 100% nakładów koniecznych na wykonanie tych zadań. 4h. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii właściwego miejscowo wojewody, może udzielić dotacji podmiotom, o których mowa w ust. 4 i 4b, na ich wniosek. Wojewoda wyraża opinię w terminie 30 dni od dnia otrzymania pisma ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w którym zwraca się on o wyrażenie opinii. 4i. Wniosek o udzielenie dotacji zawiera w szczególności: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy lub nazwę, siedzibę i adres jednostki organizacyjnej będącej wnioskodawcą; 2) określenie organu, u którego wnioskodawca ubiega się o udzielenie dotacji; 3) wskazanie rodzaju zadania i wskazanie grobu lub cmentarza wojennego, którego dotyczy wniosek, wraz z danymi adresowymi, o ile dane te można ustalić; 4) określenie wysokości dotacji, o którą ubiega się wnioskodawca; 5) harmonogram wykonania zadania; 6) oświadczenie wnioskodawcy o dysponowaniu zasobami rzeczowymi i kadrowymi zapewniającymi prawidłowe wykonanie zadania; 7) kosztorys całkowitych kosztów wykonania zadania. 4j. Dotacji udziela się na podstawie umowy zawartej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z podmiotami, o których mowa w ust. 4 i 4b. 4k. Umowa o udzielenie dotacji na dofinansowanie zadań, które zostaną wykonane w roku złożenia wniosku o udzielenie dotacji lub w roku następującym po roku złożenia tego wniosku, zawiera: 1) określenie zakresu planowanego zadania i terminu jego wykonania; 2) wskazanie grobu lub cmentarza wojennego, którego dotyczy umowa; 3) określenie wysokości udzielonej dotacji oraz terminu i trybu jej płatności; 4) określenie trybu kontroli wykonania umowy; 5) określenie sposobu rozliczenia dotacji; 6) określenie warunków i sposobu zwrotu niewykorzystanej dotacji albo dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem. 4l. Umowa o udzielenie dotacji na dofinansowanie zadań wykonanych w okresie 3 lat poprzedzających rok złożenia wniosku zawiera: 1) określenie zakresu wykonanych zadań i terminu ich wykonania; 2) wskazanie grobu lub cmentarza wojennego, którego dotyczy umowa; 3) określenie wysokości dotacji oraz terminu jej płatności; 4) określenie trybu kontroli wykonania umowy; 5) określenie sposobu rozliczenia dotacji. 4m. Dotacja może być udzielona na dofinansowanie nakładów koniecznych na zadania związane z opieką nad grobami i cmentarzami wojennymi, które zostaną wykonane w roku złożenia wniosku o udzielenie dotacji lub w roku następującym po roku złożenia tego wniosku. 4n. Wniosek o udzielenie dotacji rozpatruje się w terminie 3 miesięcy od dnia jego otrzymania. Przy rozpatrywaniu wniosku o udzielenie dotacji nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149). 4o. Dochodzenie przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego należności wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych z tytułu niewykorzystania lub wykorzystania niezgodnie z przeznaczeniem udzielonej dotacji następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.”."}
{"id":"2003_774_3","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2017 r. poz. 972 i 1086) po art. 6a dodaje się art. 6b w brzmieniu: „Art. 6b. 1. Osobie fizycznej, osobie prawnej i jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej zasłużonym dla idei pamięci narodowej nadaje się medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”, zwany dalej „medalem”. 2. Medal nadaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z własnej inicjatywy albo na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, organizacji społecznej lub innej jednostki organizacyjnej, zajmujących się upamiętnianiem i opieką nad miejscami pamięci narodowej. 3. Wniosek o nadanie medalu zawiera w szczególności następujące dane podmiotu, którego dotyczy: 1) imię, nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, wykształcenie oraz miejsce zamieszkania osoby fizycznej albo 2) nazwę, siedzibę, adres osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. 4. Podmiot, któremu nadano medal, otrzymuje odznakę medalu oraz legitymację potwierdzającą jego nadanie. 5. Duplikat legitymacji potwierdzającej nadanie medalu wydaje się nieodpłatnie w przypadku jej zniszczenia lub utraty. 6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o nadanie medalu, 2) tryb postępowania w sprawach o nadanie medalu, okoliczności wręczania odznaki medalu oraz legitymacji potwierdzającej nadanie medalu, 3) sposób noszenia i przechowywania odznaki medalu, 4) tryb i sposób wydawania duplikatu legitymacji potwierdzającej nadanie medalu, 5) wzory odznaki medalu oraz legitymacji potwierdzającej nadanie medalu – uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania w sprawach o nadanie medalu oraz godnego i uroczystego uhonorowania osób oraz jednostek organizacyjnych, którym jest nadawany medal.”."}
{"id":"2003_774_4","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. z 2016 r. poz. 1541 oraz z 2017 r. poz. 724 i 933) w art. 16 w ust. 1 po pkt 9a dodaje się pkt 9b w brzmieniu: „9b) określone w art. 55 i art. 55a ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575 oraz z 2018 r. poz. 5 i …);”."}
{"id":"2003_774_5","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 4 oraz art. 3, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2003_774_53o","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 53o. Do ochrony dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej i Narodu Polskiego odpowiednie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132) o ochronie dóbr osobistych. Powództwo o ochronę dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej lub Narodu Polskiego może wytoczyć organizacja pozarządowa w zakresie swoich zadań statutowych. Odszkodowanie lub zadośćuczynienie przysługują Skarbowi Państwa."}
{"id":"2003_774_53p","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 53p. Powództwo o ochronę dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej lub Narodu Polskiego może wytoczyć również Instytut Pamięci Narodowej. W sprawach tych Instytut Pamięci Narodowej ma zdolność sądową."}
{"id":"2003_774_53q","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 53q. Przepisy art. 53o i art. 53p mają zastosowanie niezależnie od tego, jakie prawo jest właściwe.”; 6) po art. 55 dodaje się art. 55a i art. 55b w brzmieniu: „Art. 55a. 1. Kto publicznie i wbrew faktom przypisuje Narodowi Polskiemu lub Państwu Polskiemu odpowiedzialność lub współodpowiedzialność za popełnione przez III Rzeszę Niemiecką zbrodnie nazistowskie określone w art. 6 Karty Międzynarodowego Trybunału Wojskowego załączonej do Porozumienia międzynarodowego w przedmiocie ścigania i karania głównych przestępców wojennych Osi Europejskiej, podpisanego w Londynie dnia 8 sierpnia 1945 r. (Dz. U. z 1947 r. poz. 367), lub za inne przestępstwa stanowiące zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne lub w inny sposób rażąco pomniejsza odpowiedzialność rzeczywistych sprawców tych zbrodni, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3. Wyrok jest podawany do publicznej wiadomości. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie lub karze ograniczenia wolności. 3. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego określonego w ust. 1 i 2, jeżeli dopuścił się tego czynu w ramach działalności artystycznej lub naukowej."}
{"id":"2003_774_55b","title":"Ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o grobach i cmentarzach wojennych, ustawy o muzeach oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 55b. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia czynu zabronionego niniejszą ustawę stosuje się do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia przestępstw, o których mowa w art. 55 i art. 55a.”."}
{"id":"2003_782_1","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 28: a) w § 2 skreśla się zdanie drugie, b) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: „§ 3. W zakresie określonym ustawą z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 2261) za: 1) organy administracji rządowej, 2) państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, 3) Skarb Państwa – czynności w postępowaniu podejmuje Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej.”; 2) w art. 175: a) w § 1 wyrazy „§ 2 i 3” zastępuje się wyrazami „§ 2–3”, b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: „§ 2a. Przepisu § 1 nie stosuje się także wtedy, gdy stroną postępowania jest Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, a także wówczas, gdy czynności w postępowaniu za organy administracji rządowej, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej lub Skarb Państwa podejmowane są przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej.”; 3) w art. 194 w § 4 wyrazy „§ 2 i 3” zastępuje się wyrazami „§ 2–3”; 4) uchyla się art. 287."}
{"id":"2003_782_2","title":"Ustawa z dnia 8 czerwca 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 846, 996, 1579, 1948, 2103 i 2261 oraz z 2017 r. poz. 935."}
{"id":"2003_819_1","title":"Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o ratyfikacji Poprawionego Protokołu II w sprawie zakazów lub ograniczeń użycia min, min-pułapek i innych urządzeń zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r. (Protokół II zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r.) załączonego do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Poprawionego Protokołu II w sprawie zakazów lub ograniczeń użycia min, min-pułapek i innych urządzeń zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r. (Protokół II zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r.) załączonego do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolo wane skutki, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r."}
{"id":"2003_819_2","title":"Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o ratyfikacji Poprawionego Protokołu II w sprawie zakazów lub ograniczeń użycia min, min-pułapek i innych urządzeń zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r. (Protokół II zgodnie z poprawkami z dnia 3 maja 1996 r.) załączonego do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2003_844_1","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz. U. z 2013 r. poz. 1226 i 1247) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32 w ust. 4 pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) sankcje porządkowe za naruszenie obowiązków członkowskich;”; 2) w art. 32a w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: „4) Główny Sąd Łowiecki i okręgowe sądy łowieckie jako organy orzekające w postępowaniu dyscyplinarnym; 5) Główny Rzecznik Dyscyplinarny i okręgowi rzecznicy dyscyplinarni jako organy prowadzące dochodzenia dyscyplinarne.”; 3) w art. 33 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W sprawach utraty członkostwa w kole łowieckim, nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim po wyczerpaniu postępowania wewnątrzorganizacyjnego albo od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie dyscyplinarne stronom postępowania przysługuje, w terminie 14 dni od otrzymania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie, odwołanie do sądu okręgowego, z zastrzeżeniem art. 42da ust. 3. Od orzeczenia sądu okręgowego kasacja nie przysługuje.”; 4) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: „Rozdział 6a Odpowiedzialność dyscyplinarna"}
{"id":"2003_844_2","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 2. Do spraw z zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej wszczętych przed dniem 21 listopada 2012 r., a niezakończonych prawomocnym orzeczeniem sądu łowieckiego, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2003_844_3","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 3. Do spraw nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim oraz utraty członkostwa w kole łowieckim wszczętych przed sądami powszechnymi przed wejściem w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2003_844_35b","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35b. 1. Członek Polskiego Związku Łowieckiego będący osobą fizyczną podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienie łowieckie polegające na: 1) naruszeniu ustawy i wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych; 2) naruszeniu statutu lub innych uchwał organów Polskiego Związku Łowieckiego; 3) wykonywaniu polowania w sposób sprzeczny z etyką łowiecką. 2. Odpowiedzialność dyscyplinarna obejmuje także pomocnictwo lub podżeganie do przewinienia łowieckiego."}
{"id":"2003_844_35c","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35c. 1. Karami dyscyplinarnymi są kary zasadnicze i kara dodatkowa. 2. Karami zasadniczymi są: 1) nagana; 2) zawieszenie w prawach członka Polskiego Związku Łowieckiego na okres od 6 miesięcy do 3 lat; 3) wykluczenie z Polskiego Związku Łowieckiego. 3. Karą dodatkową jest zakaz pełnienia funkcji w organach Polskiego Związku Łowieckiego i koła łowieckiego na okres do 5 lat."}
{"id":"2003_844_35d","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35d. Postępowanie dyscyplinarne o ten sam czyn toczy się niezależnie od postępowania karnego. Postępowanie dyscyplinarne może być zawieszone do czasu zakończenia postępowania karnego."}
{"id":"2003_844_35e","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35e. Postępowanie dyscyplinarne obejmuje: 1) dochodzenie dyscyplinarne prowadzone przez rzeczników dyscyplinarnych; 2) postępowanie przed sądami łowieckimi; 3) postępowanie wykonawcze."}
{"id":"2003_844_35f","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35f. 1. Stronami postępowania dyscyplinarnego są oskarżyciel i obwiniony. 2. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym jest rzecznik dyscyplinarny. 3. Obwinionym jest osoba, przeciwko której toczy się postępowanie dyscyplinarne. 4. Obwiniony ustanawia obrońcę spośród osób mających wykształcenie prawnicze lub członków Polskiego Związku Łowieckiego."}
{"id":"2003_844_35g","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35g. 1. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna dochodzenie dyscyplinarne jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przewinienia łowieckiego. 2. Postępowanie przed sądem łowieckim wszczyna się na wniosek rzecznika dyscyplinarnego. 3. W postępowaniu dyscyplinarnym zastępca rzecznika dyscyplinarnego wykonuje prawa i obowiązki rzecznika dyscyplinarnego."}
{"id":"2003_844_35h","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35h. 1. W razie śmierci obwinionego postępowanie dyscyplinarne umarza się. 2. W razie utraty przez obwinionego członkostwa w Polskim Związku Łowieckim postępowanie dyscyplinarne toczy się nadal."}
{"id":"2003_844_35i","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35i. 1. Nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte umarza się, gdy od chwili popełnienia przewinienia łowieckiego upłynęło 5 lat. 2. Jeżeli przewinienie łowieckie zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności tego przestępstwa."}
{"id":"2003_844_35j","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35j. 1. Postępowanie przed sądami łowieckimi jest dwuinstancyjne. 2. Rozstrzygnięcia sądów łowieckich zapadają w formie orzeczeń albo postanowień. Orzeczenie może być wydane jedynie na rozprawie. 3. Orzeczenia lub postanowienia kończące postępowanie w sprawie sąd doręcza stronom wraz z pisemnym uzasadnieniem."}
{"id":"2003_844_35k","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35k. 1. Właściwym do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji jest okręgowy sąd łowiecki. 2. Właściwym do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji członków organów wymienionych w art. 32a oraz członków innych organów krajowych określonych statutem Polskiego Związku Łowieckiego jest Główny Sąd Łowiecki. 3. W przypadku dochodzenia dyscyplinarnego członków organów Polskiego Związku Łowieckiego, o których mowa w ust. 2, sprawy prowadzi Główny Rzecznik Dyscyplinarny."}
{"id":"2003_844_35l","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35l. 1. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 35k ust. 1 i 2, następuje w składzie trzyosobowym, z zastrzeżeniem art. 35m ust. 2. 2. Prezes właściwego sądu łowieckiego wyznacza skład orzekający oraz przewodniczącego składu orzekającego spośród jego członków."}
{"id":"2003_844_35m","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35m. 1. Od orzeczeń i postanowień okręgowych sądów łowieckich kończących postępowanie w sprawie stronom przysługuje odwołanie do Głównego Sądu Łowieckiego. 2. Od orzeczeń i postanowień Głównego Sądu Łowieckiego wydanych w pierwszej instancji stronom przysługuje odwołanie do składu 5 sędziów tego sądu. 3. Od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie w sprawie stronom przysługuje odwołanie w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia albo postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o terminie i trybie wniesienia odwołania do organu wyższej instancji."}
{"id":"2003_844_35n","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35n. Sędziowie sądów łowieckich, w zakresie orzekania w sprawach dyscyplinarnych są niezawiśli i podlegają tylko przepisom prawa."}
{"id":"2003_844_35o","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35o. 1. Naczelna Rada Łowiecka powołuje na 5-letnią wspólną kadencję: 1) Główny Sąd Łowiecki – w składzie od 15 do 25 sędziów, w tym prezesa i na jego wniosek od 2 do 6 zastępców prezesa; 2) Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego i jego od 2 do 6 zastępców. 2. Okręgowe rady łowieckie powołują na 5-letnią wspólną kadencję: 1) okręgowe sądy łowieckie – w składzie od 6 do 15 sędziów, w tym prezesa i na jego wniosek od 2 do 6 zastępców prezesa; 2) okręgowych rzeczników dyscyplinarnych i ich od 2 do 10 zastępców. 3. Kadencja sędziego sądu łowieckiego, rzecznika dyscyplinarnego i jego zastępcy wygasa, jeżeli: 1) zrzekł się funkcji; 2) został prawomocnie skazany w postępowaniu karnym o przestępstwo umyślne lub ukarany w postępowaniu dyscyplinarnym; 3) utracił członkostwo w Polskim Związku Łowieckim. 4. W przypadku wszczęcia postępowania karnego lub dyscyplinarnego przeciwko sędziemu sądu łowieckiego, rzecznikowi dyscyplinarnemu lub jego zastępcy, organ powołujący może zawiesić go do czasu zakończenia postępowania. 5. W trakcie trwania kadencji skład sądów łowieckich może być uzupełniany. 6. Sądy łowieckie oraz rzecznicy dyscyplinarni są obowiązani działać do czasu wyboru nowych organów."}
{"id":"2003_844_35p","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35p. 1. Koszty postępowania dyscyplinarnego stanowią wszelkie wydatki poniesione w związku z tym postępowaniem. 2. W przypadku prawomocnego ukarania koszty postępowania dyscyplinarnego ponosi ukarany."}
{"id":"2003_844_35r","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35r. Ukaranie przez sąd łowiecki ulega zatarciu po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego."}
{"id":"2003_844_35s","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35s. 1. Szczegółowe zasady funkcjonowania sądów łowieckich oraz rzeczników dyscyplinarnych, a także szczegółowe zasady postępowania przed tymi organami określi regulamin sądów łowieckich i rzeczników dyscyplinarnych Polskiego Związku Łowieckiego uchwalony przez Naczelną Radę Łowiecką. 2. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[1]))."}
{"id":"2003_844_35t","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 35t. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o: 1) sądzie łowieckim – należy przez to rozumieć okręgowy sąd łowiecki i Główny Sąd Łowiecki; 2) rzeczniku dyscyplinarnym – należy przez to rozumieć okręgowego rzecznika dyscyplinarnego i Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego.”; 5) po art. 42d dodaje się art. 42da w brzmieniu: „Art. 42da. 1. Po dokonaniu oceny, o której mowa w art. 42d, komisje sporządzają sprawozdanie ze swoich prac i przekazują je do wskazanych statutem Polskiego Związku Łowieckiego organów okręgowych, które wobec osób dokonujących odstrzału nakładają, w formie uchwał, następujące kary porządkowe za naruszenie zasad selekcji osobniczej: 1) nagany; 2) zawieszenia w prawach polowania na określony gatunek samców zwierzyny płowej i muflonów na okres do 2 lat; 3) zawieszenia w prawach polowania na samce zwierzyny płowej i muflony na okres do 2 lat. 2. Od uchwały, o której mowa w ust. 1, służy stronie odwołanie do okręgowej rady łowieckiej w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej uchwały. 3. Na uchwałę okręgowej rady łowieckiej przysługuje stronie skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej uchwały.”."}
{"id":"2003_844_4","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 4. Mandaty sędziów łowieckich i rzeczników dyscyplinarnych oraz ich zastępców, powołanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wygasają z dniem jej wejścia w życie."}
{"id":"2003_844_5","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 5. 1. Sędziowie łowieccy oraz rzecznicy dyscyplinarni i ich zastępcy pierwszej kadencji zostaną powołani w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Sprawy dyscyplinarne w toku zostaną przekazane rzecznikom dyscyplinarnym, powołanym zgodnie z art. 35o ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejsza ustawą, w terminie 30 dni od dnia ich powołania."}
{"id":"2003_844_6","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 6. Postanowienia statutu Polskiego Związku Łowieckiego zachowują ważność w zakresie w jakim nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy."}
{"id":"2003_844_7","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106, poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246, Nr 53, poz. 273, Nr 112, poz. 654, Nr 117, poz. 678, Nr 142, poz. 829, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 240, poz. 1430, 1431 i 1438 i Nr 279, poz. 1645, z 2012 r. poz. 886, 1091, 1101, 1327, 1426, 1447 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 480, 765, 849, 1247, 1262 i 1282."}
{"id":"2003_845_1","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, Nr 76, poz. 691, Nr 152, poz. 1266 i Nr 153, poz. 1271) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 1, art. 2 ust. 2, art. 3, art. 5 ust. 1 w zdaniu wstępnym oraz w pkt 2 lit. a-c i w pkt 4, w ust. 4 i 5, art. 6 ust. 1, 3 i 7, art. 7 ust. 1 i 2, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2 w zdaniu wstępnym oraz w pkt 1 i 2, art. 10 ust. 1 i 2, art. 15 ust. 2, 3a, 3d, 5 pkt 7 oraz w ust. 6a, 6b, 7, 7a i 10, art. 16 ust. 1, art. 19 ust. 1 i 2 oraz art. 50 ust. 5a w różnych przypadkach i liczbie wyrazy \"lekarz stomatolog\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbie wyrazami \"lekarz dentysta\"; 2) w art. 2: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 2a\", b) uchyla się ust. 2a; 3) w art. 5: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy \"ust. 2 i 3 oraz art. 5a\" zastępuje się wyrazami \"ust. 2-3 oraz art. 5a i 5b\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Lekarzowi będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej spełniającemu warunki, o których mowa w ust. 1, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli: 1) przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że posiada na terenie tego państwa prawo do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty, które nie zostało zawieszone, ani którego nie został pozbawiony, oraz że nie toczy się przeciwko niemu postępowanie w sprawie pozbawienia albo zawieszenia prawa do wykonywania zawodu, 2) złoży oświadczenie, że włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Wymóg, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy obywateli polskich, którzy ukończyli studia medyczne w języku polskim.\", d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Lekarzowi lub lekarzowi dentyście, który spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a) lub c) oraz pkt 3-5, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli ponadto: 1) odbył staż podyplomowy oraz 2) złożył z wynikiem pozytywnym państwowy egzamin kończący staż podyplomowy lekarza albo państwowy egzamin kończący staż podyplomowy lekarza dentysty.\"; 4) w art. 5a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza lekarzowi będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, niespełniającemu wymagań określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2, ale: 1) posiadającemu dokument poświadczający formalne kwalifikacje lekarza, świadczący o rozpoczęciu kształcenia przed: a) 1 stycznia 1995 r. w Austrii, Finlandii i Szwecji, b) 3 kwietnia 1992 r. w Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod warunkiem że dokument uprawnia do wykonywania zawodu lekarza na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych zasadach jak dokument poświadczający tego rodzaju kwalifikacje przyznany przez odpowiednie władze Republiki Federalnej Niemiec, c) 1 stycznia 1986 r. w Hiszpanii lub Portugalii, d) 1 stycznia 1981 r. w Grecji, e) 20 grudnia 1976 r. w Belgii, Danii, Francji, Holandii, Irlandii, Luksemburgu, Republice Federalnej Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoszech oraz zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze danego państwa członkowskiego potwierdzające, że lekarz ten wykonywał zawód przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, albo 2) posiadającemu zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej potwierdzające, że posiadany przez niego dokument poświadczający formalne kwalifikacje został wydany po uzyskaniu odpowiedniego wykształcenia niezbędnego do wykonywania zawodu i jest w tym państwie uznawany za odpowiadający dokumentom poświadczającym kwalifikacje wymienionym w wykazie, o którym mowa w art. 6b.\", b) uchyla się ust. 3; 5) po art. 5a dodaje się art. 5b - 5e w brzmieniu: \"Art. 5b. 1. Okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty osobie będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, która nabyła kwalifikacje lekarza we Włoszech, posiadającej zaświadczenie wydane przez odpowiednie włoskie władze stwierdzające, że osoba ta: 1) zdała egzamin specjalizacyjny przed właściwymi włoskimi władzami, w celu ustalenia, że posiadana przez nią wiedza i umiejętności odpowiada kwalifikacjom potwierdzonym w dokumentach wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 6b, 2) wykonywała zawód lekarza dentysty zgodnie z prawem przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, 3) jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich samych zasadach jak posiadacze dyplomów lub dokumentów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 6b. 2. Okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty osobie będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, która posiada dyplom lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje lekarza nabyte we Włoszech, świadczące o rozpoczęciu kształcenia przed dniem 28 stycznia 1980 r., jeżeli osoba ta przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze, że wykonywała zawód lekarza dentysty przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia oraz że jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich samych zasadach jak posiadacze dyplomów lub dokumentów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 6b. 3. Okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty osobie będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, która posiada dyplom lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje lekarza nabyte w Hiszpanii, świadczące o rozpoczęciu kształcenia przed dniem 1 stycznia 1986 r., jeżeli osoba ta przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze, że wykonywała zawód lekarza dentysty przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia oraz że jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich samych zasadach jak posiadacze dyplomów lub dokumentów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 6b. 4. Okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty osobie będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, która posiada dyplom lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje lekarza nabyte w Austrii, świadczące o rozpoczęciu kształcenia przed dniem 1 stycznia 1994 r., jeżeli osoba ta przedstawi zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze, że wykonywała zawód lekarza dentysty przez okres co najmniej trzech kolejnych lat z pięciu lat bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia oraz że jest uprawniona do wykonywania zawodu lekarza dentysty na takich samych zasadach jak posiadacze dyplomów lub dokumentów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 6b."}
{"id":"2003_845_2","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 126, poz. 1383 i Nr 154, poz. 1801) w art. 8 wyrazy \"pkt 6 lit. a) i b)\" zastępuje się wyrazami \"pkt 6 lit. a) i b) w zakresie dotyczącym art. 7 ust. 2\"."}
{"id":"2003_845_20b","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 20b. 1. Lekarz, lekarz dentysta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo, z zastrzeżeniem ust. 2, posługiwać się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oryginalnym tytułem lub jego skrótem uzyskanym w toku kształcenia akademickiego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej w przypadku gdy tytuł ten nie jest tożsamy z posiadanym przez tego lekarza, lekarza dentystę tytułem zawodowym. 2. Okręgowa rada lekarska może wymagać, aby tytuł uzyskany w toku kształcenia akademickiego przez lekarza, lekarza dentystę używany był wraz ze wskazaniem nazwy i siedziby instytucji, która ten tytuł przyznała. 3. Jeżeli tytuł uzyskany w toku kształcenia akademickiego przez lekarza, lekarza dentystę będącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest tożsamy z tytułem, do używania którego jest wymagane w Rzeczypospolitej Polskiej odbycie dodatkowego szkolenia, którego lekarz ten nie posiada, okręgowa rada lekarska może określić brzmienie tego tytułu, którym lekarz może się posługiwać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 15) w art. 43 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. W uzasadnionych przypadkach lekarz, z wyłączeniem lekarza dentysty, może uzależnić wystawienie karty zgonu od przeprowadzenia sekcji zwłok. 3. Lekarz, z wyłączeniem lekarza dentysty, może wystawić kartę zgonu na podstawie dokumentacji badania pośmiertnego, przeprowadzonego przez innego lekarza lub inną uprawnioną osobę.\"; 16) w art. 57 w ust. 1 wyrazy \"art. 9 pkt 1 i 2\" zastępuje się wyrazami \"art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2\"; 17) w art. 63 w ust. 2 wyrazy \"art. 6 ust. 3\" zastępuje się wyrazami \"art. 6 ust. 7\"; 18) art. 63a otrzymuje brzmienie: \"Art. 63a. 1. Warunku, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, nie stosuje się do osób kończących staż podyplomowy przed dniem 1 października 2004 r. 2. Egzaminu państwowego, o którym mowa w art. 15 ust. 3, nie przeprowadza się do dnia 30 września 2004 r.\"."}
{"id":"2003_845_3","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 3. Ilekroć w przepisach obowiązujących jest mowa o \"lekarzu stomatologu\", należy przez to rozumieć lekarza dentystę."}
{"id":"2003_845_4","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 4. Dokumenty i zaświadczenia wydane lub wystawione przez lekarza stomatologa na podstawie dotychczasowych przepisów są równoważne z wydanymi lub wystawionymi przez lekarza dentystę."}
{"id":"2003_845_5","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5. Osoby, które nabyły uprawnienia do tytułu zawodowego lekarza stomatologa na podstawie dotychczasowych przepisów, w tym również na podstawie art. 62 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy, używają tytułu zawodowego lekarza dentysty."}
{"id":"2003_845_5c","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5c. Okręgowa rada lekarska uznaje dyplomy lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty posiadane przez obywatela innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, inne niż dyplomy lub dokumenty wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 6b, jeżeli osoba ta posiada zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej potwierdzające, że dyplom lub dokument poświadczający formalne kwalifikacje został uzyskany w wyniku ukończenia kształcenia zgodnego z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej i jest traktowany przez te władze jako równoważny dyplomom lub dokumentom wymienionym w wykazie, o którym mowa w art. 6b."}
{"id":"2003_845_5d","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5d. Zaświadczenia, o których mowa w art. 5b i w art. 5c, mogą być przedstawiane w ciągu 12 miesięcy od daty ich wydania."}
{"id":"2003_845_5e","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 5e. Okręgowa rada lekarska, rozpatrując wniosek o przyznanie prawa wykonywania zawodu, bierze pod uwagę: 1) dyplomy lub dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty uzyskane w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, jeżeli te dyplomy lub dokumenty zostały uznane w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej, 2) odbyte kształcenie oraz doświadczenie zawodowe zdobyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej.\"; 6) w art. 6: a) uchyla się ust. 2, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Poza dokumentami, o których mowa w ust. 1 i 3, lekarz, lekarz dentysta składa okręgowej radzie lekarskiej oświadczenie odnoszące się do okoliczności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Za wystarczające w stosunku do obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w zakresie spełnienia wymagań: 1) o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 - uznaje się dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia wymagane do wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty w państwie członkowskim, którego obywatelem jest lekarz, lekarz dentysta, lub w państwie członkowskim, z którego lekarz, lekarz dentysta przybywa; w przypadku gdy dokumenty tego rodzaju nie są wymagane, za wystarczające uważa się dokumenty wydane w tym państwie odnoszące się do stanu zdrowia, 2) o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 - uznaje się dokumenty wydane przez odpowiednie władze państwa, którego lekarz, lekarz dentysta jest obywatelem, lub państwa, z którego przybywa, poświadczające, że obowiązujące w tym państwie wymagania dotyczące postawy etycznej do podjęcia zawodu lekarza, lekarza dentysty zostały spełnione; jeżeli w państwie, którego obywatelem jest lub z którego przybywa lekarz, lekarz dentysta, nie wydaje się dokumentu poświadczającego spełnienie wymagań dotyczących postawy etycznej, za wystarczający uznaje się wyciąg z rejestru skazanych wydany w państwie, którego lekarz, lekarz dentysta jest obywatelem lub z którego przybywa.\", d) po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: \"9. Okręgowa rada lekarska, na wniosek lekarza lub lekarza dentysty, wydaje zaświadczenie stwierdzające, że lekarz lub lekarz dentysta posiada kwalifikacje zgodne z wymaganiami wynikającymi z przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej oraz że posiadany dyplom ukończenia studiów wyższych odpowiada dokumentom poświadczającym formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty wynikającym z przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej.\"; 7) art. 6b otrzymuje brzmienie: \"Art. 6b. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz dyplomów i innych dokumentów poświadczających formalne kwalifikacje do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, wydanych przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej, uwzględniając oryginalne i polskie brzmienie nazw dokumentów oraz podmiotów właściwych do ich wydania, w zakresie wynikającym z przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej.\"; 8) w art. 7 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepis ust. 3 ma zastosowanie do obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.\"; 9) w art. 10 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do lekarza będącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który posiada dyplom lub inne dokumenty poświadczające formalne kwalifikacje wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 6b, i dotychczas nie uzyskał prawa wykonywania zawodu lekarza albo prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 10) w art. 15: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Egzamin państwowy kończący staż podyplomowy lekarza i egzamin państwowy kończący staż podyplomowy lekarza dentysty organizuje i przeprowadza Centrum Egzaminów Medycznych, działające przy ministrze właściwym do spraw zdrowia.\", b) w ust. 4 wyrazy \"lekarsko-stomatologicznych\" zastępuje się wyrazami \"lekarsko-dentystycznych\", c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: \"9. Staż podyplomowy i egzamin kończący staż podyplomowy albo staż podyplomowy, o ile nie jest wymagany egzamin kończący staż podyplomowy, odbyty w kraju członkowskim Unii Europejskiej przez lekarza będącego obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej lub innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej, minister właściwy do spraw zdrowia uznaje za równoważny ze stażem podyplomowym i egzaminem kończącym staż podyplomowy lub stażem podyplomowym odbytym w kraju.\"; 11) w art. 16: a) w ust. 2 wyrazy \"lekarsko-stomatologicznych\" zastępuje się wyrazami \"lekarsko-dentystycznych\", b) w ust. 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy \"Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych\", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w ramach środków budżetu państwa, których jest dysponentem, dofinansować koszty związane ze szkoleniem specjalizacyjnym w dziedzinach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 5. 5. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w drodze rozporządzenia, kierując się bieżącą strategią rządu, uznać dziedziny medycyny za priorytetowe.\"; 12) w art. 16a po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Za równoważne z tytułem specjalisty w dziedzinie medycyny uważa się również kwalifikacje potwierdzone dokumentem, wydanym przez właściwe władze hiszpańskie, poświadczającym formalne kwalifikacje w zakresie danej specjalności medycznej, świadczącym o odbyciu specjalistycznego kształcenia przed dniem 1 stycznia 1995 r. w Hiszpanii oraz zaświadczeniem o zdaniu egzaminu specjalizacyjnego, odpowiadające kwalifikacjom w zakresie danej specjalności, o których mowa w ust. 3.\"; 13) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy stomatologów mogą prowadzić jednostki organizacyjne uprawnione do tego na podstawie odrębnych przepisów oraz inne jednostki organizacyjne i osoby fizyczne po uzyskaniu zgody właściwej okręgowej rady lekarskiej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określa, w drodze rozporządzenia, sposób, warunki i tryb wydawania zgód na prowadzenie szkolenia podyplomowego lekarzy i lekarzy stomatologów, o których mowa w ust. 1, oraz zasady prowadzenia rejestru udzielonych zgód, uwzględniając w szczególności wymagania dotyczące sposobu realizacji programu kształcenia, kadry prowadzącej kształcenie, bazy dydaktycznej, w tym szkolenia praktycznego, rodzaju i liczby udzielanych świadczeń zdrowotnych oraz posiadania wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia .\"; 14) art. 20a i 20b otrzymują brzmienie: \"Art. 20a. 1. Lekarz będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej i posiadający dokumenty, o których mowa w art. 16a, ma prawo do używania określonych tytułów specjalisty w danej dziedzinie medycyny, uzyskiwanych w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych uzyskiwanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, które odpowiadają specjalnościom uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględniając oryginalne brzmienie nazw tych specjalności wynikające z przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_845_6","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 6. Wydane przed wejściem w życie ustawy dokumenty \"Prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa\" i \"Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa\" są równoważne z dokumentami \"Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty\" i \"Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty\"."}
{"id":"2003_845_7","title":"Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy art. 1 pkt 1-7, 9, 10, 11 lit. a, pkt 12, 14 i 15 oraz art. 2-6 stosuje się z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2003_962_1","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Do udzielania dopłat stosuje się przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 141, poz. 1177).\"; 2) w art. 5 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) do dnia 31 grudnia 2007 r. w przypadku kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4\"; 3) w art. 6: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) 1,25 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski przy udzielaniu kredytów na cele rolnicze,\", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) 1,3 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski przy udzielaniu kredytów na finansowanie zadań związanych z restrukturyzacją przedsiębiorstw przemysłu lekkiego.\", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Dopłaty ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, przysługują w wysokości oprocentowania naliczonego według stopy równej stopie redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski, powiększonego o marżę banku.\"; 4) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Środkami na dopłaty do oprocentowania kredytów, o których mowa w art. 3 ust. 1: 1) pkt 1 i 2 - dysponuje minister właściwy do spraw rolnictwa, 2) pkt 4 - dysponuje minister właściwy do spraw gospodarki.\"."}
{"id":"2003_962_2","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. 1. Do kredytów udzielonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W odniesieniu do kredytów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w art. 1, zastosowanie dopłat zgodnie z warunkami wynikającymi z niniejszej ustawy następuje w przypadku zmiany umowy kredytowej."}
{"id":"2003_962_3","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1995 r. Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044, z 1999 r. Nr 27, poz. 243, Nr 63, poz. 702 i Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 72, poz. 744 i 746."}
{"id":"2004_1001_1","title":"Ustawa z dnia 26 września 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 35 ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Płatnicy stypendiów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b, są obowiązani w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, sporządzić informację o wysokości wypłaconego stypendium, według ustalonego wzoru, i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, z zastrzeżeniem art. 37.”; 2) w art. 37 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Roczne obliczenie podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnicy sporządzają w terminie do końca lutego po upływie roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, i w tym samym terminie przesyłają podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.”; 3) w art. 39: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.”; 4) w art. 42: a) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed upływem terminu dla złożenia informacji, o których mowa w ust. 2, informacje te płatnik składa nie później niż w dniu zaprzestania prowadzenia działalności.”; 5) art. 42a otrzymuje brzmienie: „Art. 42a. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.”; 6) w art. 42c w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.”; 7) w art. 42e ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru.”; 8) po art. 45b dodaje się art. 45ba w brzmieniu: „Art. 45ba. 1. Deklaracje, informacje oraz roczne obliczenie podatku, o których mowa w art. 35 ust. 10, art. 37 ust. 1, art. 38 ust. 1a i 1b, art. 39 ust. 1–4, art. 42 ust. 1a–4, art. 42a oraz art. 42e ust. 5 i 6, składa się urzędowi skarbowemu za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej. 2. Deklaracje, informacje oraz roczne obliczenie podatku, o których mowa w ust. 1, mogą być składane urzędowi skarbowemu w formie dokumentu pisemnego, jeżeli płatnicy wymienieni w art. 35 ust. 10, art. 37 ust. 1, art. 39 ust. 1 i 2, art. 42 ust. 2 i art. 42e ust. 6, lub podmioty wymienione w art. 39 ust. 3 i 4 oraz art. 42a, są obowiązani sporządzić informację lub roczne obliczenie podatku za dany rok dla nie więcej niż pięciu podatników. W przypadku deklaracji i informacji składanych w trakcie roku liczbę podatników ustala się, uwzględniając wszystkich podatników od początku roku do dnia sporządzenia tych deklaracji i informacji. 3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do deklaracji, informacji oraz rocznego obliczenia podatku, o których mowa w ust. 1, które w imieniu i na rzecz płatników lub podmiotów wymienionych w ust. 2 składa urzędowi skarbowemu przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą obejmującą prowadzenie ksiąg podatkowych w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej. 4. Płatnicy oraz podmioty wymienione w ust. 2, którzy wybrali składanie informacji oraz rocznego obliczenia podatku w formie dokumentu pisemnego, informacje oraz roczne obliczenie podatku sporządzane w tej formie po zakończeniu roku podatkowego przesyłają urzędowi skarbowemu do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym.”."}
{"id":"2004_1001_2","title":"Ustawa z dnia 26 września 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. Informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku, o której mowa w ust. 3 pkt 2 oraz ust. 3b–3d, przesyła się urzędowi skarbowemu za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.”; 2) w art. 27 po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: „1c. Zeznanie, o którym mowa w ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.”; 3) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: „Art. 27a. Zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, oraz informacja, o której mowa w art. 26 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 3b–3d, mogą być składane w formie dokumentu pisemnego, jeżeli podmioty obowiązane do ich sporządzenia są zwolnione na podstawie art. 45ba ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z obowiązku składania za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracji, informacji oraz rocznego obliczenia podatku.”."}
{"id":"2004_1001_3","title":"Ustawa z dnia 26 września 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 36 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. O zmianach, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego, składając informację o zmianach we wniosku o zastosowanie karty podatkowej lub likwidacji prowadzonej działalności, według ustalonego wzoru, najpóźniej w terminie siedmiu dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeżeli zawiadomienie dotyczy zatrudnienia osoby, o której mowa w art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d), należy w nim również podać szczegółowy zakres czynności, które osoba ta ma wykonywać.”; 2) w art. 52 w ust. 3 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) informacji o zmianach we wniosku o zastosowanie karty podatkowej lub likwidacji prowadzonej działalności, o których mowa w art. 36 ust. 7,”."}
{"id":"2004_1001_4","title":"Ustawa z dnia 26 września 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. 1. Przepisy ustaw, o których mowa w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych (poniesionych strat) począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. 2. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy, stosują przepisy art. 27 ust. 1c i art. 27a ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do dochodów uzyskanych (poniesionych strat) od pierwszego dnia roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r."}
{"id":"2004_1001_5","title":"Ustawa z dnia 26 września 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r. MARSZAŁEK SEJMU \/–\/ Radosław Sikorski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362, 440, 596, 769, 1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 21, 888, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717 oraz z 2014 r. poz. 223, 312, 567, 598, 773, 915, 1052 i 1215. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. 915, 1138, 1146 i 1215. [4]) Zmiany tekstu wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 263, poz. 2619, z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366 i Nr 169, poz. 1420, z 2006 r. Nr 183, poz. 1353 i Nr 217, poz. 1588, z 2008 r. Nr 141, poz. 888, Nr 143, poz. 894 i Nr 209, poz. 1316, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 201, poz. 1541, z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 28, poz. 146, Nr 75, poz. 473, Nr 219, poz. 1442 i Nr 226, poz. 1478, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 764, z 2012 r. poz. 1529 i 1540 oraz z 2014 r. poz. 223."}
{"id":"2004_1002_1","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 210, poz. 2036) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 uchyla się ust. 7; 2) po art. 71 dodaje się art. 71a -71e w brzmieniu: \"Art. 71a. 1. Prezes Urzędu może w drodze decyzji administracyjnej wprowadzić ograniczenia lub zakazy wykonywania przez cywilne poddźwiękowe samoloty z napędem odrzutowym, posiadające maksymalną masę startową nie mniejszą niż 34000 kg albo mieszczące, zgodnie z certyfikatem typu samolotu, więcej niż dziewiętnaście miejsc pasażerskich, z wyłączeniem miejsc przeznaczonych wyłącznie dla załogi, operacji lotniczych w celu ograniczenia hałasu emitowanego na lotnisku, na którym, w ciągu ostatnich trzech lat kalendarzowych, było wykonywanych średnio nie mniej niż 50 000 operacji lotniczych rocznie. 2. Ograniczenia i zakazy, o których mowa w ust. 1, dotyczą samolotów marginalnie zgodnych tj. o skumulowanym marginesie hałasu wynoszącym nie więcej niż 5 EPNdB (efektywnie odczuwalny hałas w decybelach). Przez skumulowany margines hałasu rozumie się sumę różnic pomiędzy dopuszczalnym poziomem hałasu, a poziomem hałasu określonym w świadectwie zdatności statku powietrznego w zakresie hałasu, według pomiarów dokonywanych w trzech punktach referencyjnych; dopuszczalny poziom hałasu oraz punkty referencyjne określa Rozdział 3 części II Tomu I Załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. 3. Ograniczenia i zakazy, o których mowa w ust. 1, wprowadza się z uwzględnieniem zasady zrównoważonego podejścia oraz bodźców ekonomicznych oraz biorąc pod uwagę przewidywane koszty i korzyści ich wprowadzenia oraz charakterystykę danego lotniska. 4. Przez zasadę zrównoważonego podejścia rozumie się wybór metod i środków zmierzających do ograniczenia hałasu na lotnisku i w jego otoczeniu polegających na: 1) ograniczaniu hałasu emitowanego przez samoloty (zmniejszenie poziomu hałasu źródła), 2) odpowiednim planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 i z 2004 r. Nr 6, poz. 41), 3) odpowiednim zarządzaniu ruchem lotniczym w celu zmniejszenia uciążliwości hałasu na lotnisku i w jego otoczeniu, 4) wprowadzaniu ograniczeń i zakazów operacji lotniczych na określonym lotnisku. 5. Wyboru metod i środków, o których mowa w ust. 4, dokonuje się biorąc pod uwagę: 1) zasadę niedyskryminowania przewoźników lotniczych i producentów samolotów, 2) konieczność zastosowania środków, które nie byłyby bardziej restrykcyjne niż jest to konieczne ze względu na ochronę środowiska na określonym lotnisku. 6. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1, nie wprowadza się jeżeli zostały już wprowadzone ograniczenia w wyniku drobnych zmian technicznych niestwarzających istotnych kosztów dla użytkowników statków powietrznych."}
{"id":"2004_1002_2","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze[1]","text":"Art. 2. Zachowują moc ograniczenia i zakazy w zakresie wykonywania operacji lotniczych wprowadzone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1002_3","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze[1]","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 94 ust. 6 pkt 7 i art. 96 ust. 2 pkt 6a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 2005 r. _______________________________ [1] Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia: - dyrektywy 2002\/30\/WE z dnia 26 marca 2002 r. w sprawie ustanowienia zasad i procedur w odniesieniu do wprowadzenia ograniczeń działalności w związku z hałasem w portach lotniczych Wspólnoty (Dz. Urz. WE L 85 z 28.03.2002), - dyrektywy 91\/670\/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie wzajemnego uznawania licencji personelu pełniącego określone funkcje w lotnictwie cywilnym (Dz. Urz. WE L 373 z 31.12.1991). Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie, z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne."}
{"id":"2004_1002_71b","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze[1]","text":"Art. 71b. 1. Decyzję, o której mowa w art. 71a ust. 1, wydaje się w uzgodnieniu z właściwym terytorialnie wojewodą oraz po przeprowadzeniu konsultacji z podmiotami, które mają lub mogą mieć interes faktyczny lub prawny we wprowadzeniu ograniczeń lub zakazów wykonywania operacji lotniczych, w szczególności z zarządzającym lotniskiem oraz z właściwym komitetem przewoźników, jeżeli został on utworzony. 2. Decyzję, o której mowa w art. 71a ust. 1, wydaje się przy uwzględnieniu, w odpowiednim zakresie, informacji określonych na podstawie art. 71e. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2, zarządzający lotniskiem dostarcza Prezesowi Urzędu. 4. Organy i jednostki właściwe ze względu na rodzaj informacji, o których mowa w ust. 2, obowiązane są do dostarczania ich Prezesowi Urzędu lub zarządzającemu lotniskiem na wniosek Prezesa Urzędu."}
{"id":"2004_1002_71c","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze[1]","text":"Art. 71c. 1. Ograniczenia i zakazy, o których mowa w art. 71a ust. 4 pkt 4, mogą polegać na: 1) zakazie zwiększania liczby operacji lotniczych wykonywanych na lotnisku w stosunku do roku poprzedniego - po upływie 6 miesięcy od dnia przeprowadzenia oceny poziomu hałasu, 2) nakazie zmniejszenia przez każdego z przewoźników lotniczych liczby operacji lotniczych wykonywanych na lotnisku o nie więcej niż 20% w stosunku do roku poprzedniego - po upływie nie mniej niż 6 miesięcy od dnia ustanowienia zakazu, o którym mowa w pkt 1 - niezależnie od zakazów wprowadzonych na podstawie art. 119 ust. 5. 2. W przypadku lotniska Łódź-Lublinek, Prezes Urzędu może wprowadzić ograniczenia i zakazy, o których mowa w ust. 1, również w stosunku do samolotów innych niż marginalnie zgodne, jeżeli samoloty te nie spełniają wymagań określonych w Rozdziale 4 części II Tomu I Załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. 3. Ograniczenia i zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu ogłasza w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, w terminie: 1) 6 miesięcy przed dniem ich wejścia w życie - w przypadku zakazów, o których mowa ust. 1 pkt 1, 2) 1 roku przed dniem ich wejścia w życie - w przypadku nakazów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - jednak nie później niż w terminie 2 miesięcy przed rozpoczęciem najbliższego sezonu rozkładowego. 4. O wprowadzeniu ograniczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu powiadamia Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_1002_71d","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze[1]","text":"Art. 71d. Prezes Urzędu może wydać zgodę na wykonanie określonej operacji lotniczej z pominięciem ograniczeń i zakazów, o których mowa w art. 71c, jeżeli: 1) operacja lotnicza wykonywana przez samolot ma charakter wyjątkowy i nie uzasadnia jego objęcia ograniczeniami, o których mowa w art. 71c, 2) samolot wykonuje lot o charakterze niezarobkowym, w celu jego przebudowy, naprawy lub obsługi."}
{"id":"2004_1002_71e","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze[1]","text":"Art. 71e. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, mając na względzie potrzebę ograniczenia lub zmniejszenia uciążliwości hałasu na lotnisku lub w jego otoczeniu, kierując się zasadą zrównoważonego podejścia określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres informacji wymaganych do wydania decyzji, o której mowa w art. 71a, 2) wykaz państw rozwijających się, operatorów samolotów oraz samolotów tych państw, o których mowa w art. 225a.\"; 3) w art. 94: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Do wykonywania lotów i innych czynności lotniczych są uprawnieni wyłącznie członkowie personelu lotniczego oraz osoby uczestniczące w szkoleniu lotniczym prowadzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 4 lit. e oraz osoby uczestniczące w zajęciach rekreacyjnych na lotniach i paralotniach, prowadzonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2.\", b) w ust. 6 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) operator tankowania statków powietrznych.\"; 4) w art. 95: a) w ust. 3: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) pilot lotni - ukończone 15 lat, posiadanie co najmniej podstawowego wykształcenia oraz zgoda opiekunów prawnych,\", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) pilot paralotni - ukończone 15 lat, posiadanie co najmniej podstawowego wykształcenia oraz zgoda opiekunów prawnych,\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) skoczek spadochronowy - ukończone 16 lat, posiadanie co najmniej podstawowego wykształcenia oraz zgoda opiekunów prawnych,\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Świadectwa kwalifikacji oraz inne dokumenty stwierdzające posiadane kwalifikacje wydane dla specjalności, o których mowa w ust. 2, wydane przez upoważniony organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie wymagają uznania przez Prezesa Urzędu.\"; 5) w art. 96: a) w ust. 2 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) operator tankowania statków powietrznych - ukończone 18 albo 21 lat, w zależności od dodatkowych uprawnień, o których mowa w art. 94 ust. 7, oraz co najmniej średnie wykształcenie,\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Licencja wydana lub potwierdzona przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej dla specjalności personelu lotniczego, o których mowa w art. 94 ust. 6 pkt 1, uznawana jest w Rzeczypospolitej Polskiej za ważną na równi z licencją polską, chyba że wymagania stawiane przy jej wydaniu były łagodniejsze od stawianych w Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 6) w art. 97 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zakazy określone w ust. 1 nie dotyczą szkolenia lotniczego, prowadzonego zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 104 ust. 1 pkt 4 lit. e i zajęć rekreacyjnych na lotniach i paralotniach, prowadzonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2.\"; 7) w art. 105: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. Badaniom, o którym mowa w ust. 1, nie podlegają członkowie personelu lotniczego oraz kandydaci na członków personelu lotniczego specjalności: 1) pilot - operator modelu latającego o masie poniżej 30 kg, 2) pilot lotni, 3) pilot paralotni. 1b. Przepis ust. 1a nie dotyczy osób wykonujących czynności lotnicze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz osób uczestniczących we współzawodnictwie sportowym.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Sprawność fizyczną i psychiczną członka personelu lotniczego, o którym mowa w ust. 1a, stwierdza się na podstawie złożonego przez tę osobę pisemnego oświadczenia, że stan zdrowia tej osoby pozwala na bezpieczne wykonywanie czynności lotniczych lub ważnego prawa jazdy dowolnej kategorii.\"; 8) w art. 119 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić ograniczenia lub zakazy lotów dla statków powietrznych niespełniających wymogów ochrony środowiska w zakresie ochrony przed hałasem oraz warunki i sposoby wprowadzania wyłączeń od tych zakazów, mając na względzie przeciwdziałanie oddziaływaniu lotnictwa cywilnego na środowisko oraz wymagania wynikające z przepisów międzynarodowych.\"; 9) w art. 121 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zarządzanie przepływem ruchu lotniczego, polegające na optymalizacji natężenia tego ruchu, z uwzględnieniem konieczności zmniejszania uciążliwości hałasu na lotnisku i w jego otoczeniu.\"; 10) w art. 123 uchyla się ust. 4; 11) w art. 134 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) uszkodzeniu lub zniszczeniu konstrukcji uległa jedynie lotnia lub paralotnia.\"; 12) dodaje się art. 225a w brzmieniu: \"Art. 225a. Do dnia 29 marca 2012 r., przepisów art. 71b-71d nie stosuje się do obcych cywilnych samolotów zarejestrowanych we właściwych rejestrach państw rozwijających się spełniających łącznie następujące warunki: 1) wykonywały operacje lotnicze w porcie lotniczym położonym na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w okresie od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 31 grudnia 2001 r., 2) w okresie, o którym mowa w pkt 1, były zarejestrowane we właściwym rejestrze państwa rozwijającego się.\"."}
{"id":"2004_102_1","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. Nr 84, poz. 700, z 2010 r. Nr 57, poz. 358 oraz z 2012 r. poz. 951) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Inwestycje w zakresie terminalu realizują: Urząd Morski w Szczecinie, Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście spółka akcyjna z siedzibą w Szczecinie, Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ‑SYSTEM spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie oraz Polskie LNG spółka akcyjna z siedzibą w Świnoujściu.”, b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) Polskie LNG spółka akcyjna z siedzibą w Świnoujściu: budowa, w tym rozbudowa, nadbudowa oraz przebudowa terminalu.”; 2) w art. 6: a) w ust. 1: – pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 587), z uwzględnieniem art. 19 – jeżeli jest ona wymagana;”, – uchyla się pkt 7, – pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) mapy z projektami podziału nieruchomości, w przypadku konieczności dokonania podziału nieruchomości, sporządzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne;”, – pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) wskazanie ujawnionych ograniczonych praw rzeczowych obciążających nieruchomości wskazane zgodnie z pkt 9;”, – w pkt 13 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: „14) wypisy z rejestru gruntów wraz z wyrysami z mapy ewidencyjnej dla terenu objętego wnioskiem.”, b) w ust. 3: – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) organu właściwego w sprawach terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych – w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych;”, – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) dyrektora właściwej regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – w odniesieniu do gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa;”, – po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) właściwego organu nadzoru nad gospodarką leśną – w odniesieniu do gruntów leśnych innych niż określone w pkt 7;”, – w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: „15) ministra obrony narodowej – w odniesieniu do inwestycji mogących oddziaływać na tereny zamknięte niezbędne dla obronności państwa, ustalone na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz na ich strefy ochronne, o których mowa w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.[1])).”; 3) w art. 8: a) w ust. 1: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wnioskodawcę, wysyłając zawiadomienie na adres wskazany we wniosku;”, – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) pozostałe strony, w drodze obwieszczenia w urzędzie wojewódzkim i urzędach gmin właściwych ze względu na lokalizację inwestycji w zakresie terminalu, na stronach internetowych urzędu wojewódzkiego, a także w prasie o zasięgu ogólnopolskim; w obwieszczeniu zamieszcza się oznaczenia nieruchomości objętych wnioskiem według katastru nieruchomości oraz numery ksiąg wieczystych, które zgodnie z danymi zawartymi w ich dziale pierwszym są prowadzone dla tych nieruchomości, a także informację o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z aktami sprawy;”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku nieuregulowanego stanu prawnego nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu lub braku w katastrze nieruchomości danych pozwalających na ustalenie danych osobowych, w szczególności adresu zamieszkania, właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, do zawiadomienia właściciela lub użytkownika wieczystego o wszczęciu postępowania o ustalenie lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu, przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku gdy po doręczeniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, nastąpi: 1) zbycie własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości objętej wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu, 2) przeniesienie własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości objętej wnioskiem, o którym mowa w pkt 1, wskutek innego zdarzenia prawnego – nabywca, a w przypadku, o którym mowa w pkt 1, nabywca i zbywca, są obowiązani do zgłoszenia właściwemu wojewodzie danych nowego właściciela lub użytkownika wieczystego.”, d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Niedokonanie zgłoszenia zgodnie z ust. 3 i prowadzenie postępowania bez udziału nowego właściciela lub użytkownika wieczystego nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania.”; 4) art. 11 otrzymuje brzmienie: „Art. 11. 1. Nieuregulowany stan prawny nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu lub brak danych w katastrze nieruchomości pozwalających na ustalenie danych osobowych, w szczególności adresu zamieszkania, właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania o ustalenie lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu oraz wydania i doręczenia decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu oraz zawiadomienia o jej wydaniu. 2. Przez nieuregulowany stan prawny należy rozumieć także sytuację, kiedy dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie żyje, a spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku.”; 5) w art. 12: a) w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Właścicielom i użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu zawiadomienie o wydaniu decyzji wysyła się na adres określony w katastrze nieruchomości ze skutkiem doręczenia.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku nieuregulowanego stanu prawnego nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu lub braku w katastrze nieruchomości danych pozwalających na ustalenie danych osobowych, w szczególności adresu zamieszkania, właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, do zawiadomienia właściciela lub użytkownika wieczystego o decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu, przepis ust. 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisy ust. 1, 1a i 2 stosuje się odpowiednio do doręczenia decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu wydanej przez organ wyższego stopnia i zawiadomienia stron o jej wydaniu.”; 6) w art. 14: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Wpisy, o których mowa w ust. 1, dokonywane są na wniosek złożony przez właściwego wojewodę.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu wiąże zarządcę drogi wydającego zezwolenie na zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia w pasie drogowym uzbrojenia terenu, wchodzącego w skład inwestycji w zakresie terminalu. Zarządca drogi wydaje zezwolenie w terminie 21 dni od dnia złożenia wniosku.”; 7) w art. 15: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Do postępowania w sprawie pozwolenia na budowę inwestycji w zakresie terminalu przepisy art. 5 ust. 3, art. 7, art. 8 ust. 1 i 1a, art. 9 oraz art. 12 stosuje się odpowiednio.”, b) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: „6. Do inwestycji w zakresie terminalu nie stosuje się przepisu art. 32 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego. 7. Zmiana oznaczenia w katastrze nieruchomości, dotycząca nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu, dokonana po wydaniu tej decyzji, wynikająca w szczególności z podziału nieruchomości, scalenia i podziału nieruchomości, scalenia i wymiany gruntów lub aktualizacji operatu ewidencyjnego, nie stanowi przeszkody do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.”; 8) art. 16 i art. 17 otrzymują brzmienie: „Art. 16. 1. W pozwoleniu na budowę inwestycji w zakresie terminalu wojewoda zezwala, w zakresie niezbędnym do realizacji inwestycji, na usunięcie drzew lub krzewów znajdujących się na nieruchomościach objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu. Zezwolenie nie jest wymagane na usunięcie drzew lub krzewów, o których mowa w art. 83 ust. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Do inwestycji w zakresie terminalu nie stosuje się przepisów rozdziału 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, z wyjątkiem art. 84–89 tej ustawy. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia na budowę inwestycji w zakresie terminalu w przypadku, o którym mowa w ust. 1, dodatkowo zawiera: 1) inwentaryzację znajdujących się na terenie objętym wnioskiem drzew i krzewów, na usunięcie których wymagane jest zezwolenie, z wyszczególnieniem gatunku, obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm oraz przeznaczenia i dotychczasowego sposobu wykorzystania terenu, na którym rosną drzewa i krzewy; 2) plan gospodarki zielenią, jako część projektu zagospodarowania działki lub terenu, w którym określa się przyczynę i termin zamierzonego usunięcia drzew lub krzewów, wielkość powierzchni, z której zostaną usunięte krzewy, oraz informacje dotyczące planowanego zastąpienia ich innymi drzewami lub krzewami. 3. Wojewoda może w pozwoleniu na budowę inwestycji w zakresie terminalu nałożyć obowiązek przesadzenia we wskazane miejsce drzew lub krzewów objętych zezwoleniem na usunięcie lub zastąpienia ich innymi drzewami lub krzewami, w liczbie nie mniejszej niż liczba usuwanych drzew lub krzewów."}
{"id":"2004_102_17","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 17. 1. Pozwolenie na użytkowanie inwestycji w zakresie terminalu wydaje wojewoda na zasadach i w trybie uregulowanym w Prawie budowlanym, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. Przepis art. 5 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 2. Wojewoda obowiązany jest przeprowadzić obowiązkową kontrolę przed upływem 14 dni od dnia otrzymania wniosku o wydanie pozwolenia na użytkowanie. O terminie obowiązkowej kontroli wojewoda zawiadamia inwestora w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku.”; 9) w art. 18: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Jeżeli realizacja inwestycji w zakresie terminalu wymaga wydania pozwolenia wodnoprawnego, pozwolenie to wydaje marszałek województwa w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia złożenia wniosku o jego wydanie.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Stan prawny nieruchomości, o których mowa w art. 132 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, ustala się na podstawie ksiąg wieczystych, a siedziby i adresy właścicieli i użytkowników wieczystych określa się według katastru nieruchomości. Przepisy art. 8 ust. 1 i 1a, art. 11 i art. 12 stosuje się odpowiednio.”, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Przepis art. 127 ust. 7a ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne ma zastosowanie również w tych postępowaniach, w których liczba stron nie przekracza 20. Do stron, o których mowa w art. 127 ust. 7a pkt 3 i 4 tej ustawy, stosuje się przepis art. 49 Kodeksu postępowania administracyjnego. 2b. W sprawach określonych w ust. 1, w stosunku do: 1) wnioskodawcy, stosuje się odpowiednio przepis art. 8 ust. 1 pkt 1; 2) strony, o której mowa w art. 127 ust. 7a pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, stosuje się odpowiednio przepisy art. 8 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz art. 12.”, d) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku niewydania decyzji w terminie, o którym mowa w ust. 1, organ wyższego stopnia wymierza marszałkowi województwa, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę w wysokości 1.000 zł za każdy dzień zwłoki.”; 10) w art. 20: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Linie rozgraniczające teren ustalone decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu stanowią linie podziału nieruchomości w zakresie, w jakim inwestor wystąpił o zatwierdzenie podziału nieruchomości, przedstawiając mapy, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8.”, b) dodaje się ust. 14 w brzmieniu: „14. Z dniem wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu inwestor uzyskuje prawo do dysponowania nieruchomościami, o których mowa w ust. 3 i 12 oraz w art. 24 ust. 1, na cele budowlane niezbędne do realizacji i eksploatacji inwestycji w zakresie terminalu.”; 11) w art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu stanowi podstawę do wydania przez wojewodę decyzji o wygaśnięciu trwałego zarządu ustanowionego na nieruchomościach wskazanych w treści decyzji zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8, przeznaczonych na inwestycję w zakresie terminalu, stanowiących własność Skarbu Państwa lub zarządu w odniesieniu do gruntów w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, z wyłączeniem nieruchomości położonych na terenie parków narodowych.”; 12) w art. 23: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu stała się ostateczna, nie dojdzie do uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania.”, b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw rzeczowych w wysokości ustalonej zgodnie z ust. 3, wypłaca się osobom, którym te prawa przysługiwały.”, c) ust. 12 otrzymuje brzmienie: „12. Organem właściwym do wypłaty odszkodowań jest wojewoda. Inwestor, na podstawie odrębnego porozumienia zawartego z wojewodą, może pokryć koszty ustalenia wysokości odszkodowań.”; 13) art. 24 otrzymuje brzmienie: „Art. 24. 1. W odniesieniu do nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu, wskazanych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8, w celu zapewnienia prawa do wejścia na teren nieruchomości dla prowadzenia na nich budowy inwestycji w zakresie terminalu, a także prac związanych z konserwacją lub usuwaniem awarii, wojewoda w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu ograniczy, za odszkodowaniem, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń. Przepisy art. 124 ust. 2 i 4–7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. Decyzje w zakresie odszkodowania wydaje wojewoda. Obowiązek zapłaty odszkodowania obciąża inwestora. Inwestor, na podstawie odrębnego porozumienia zawartego z wojewodą, pokrywa koszty ustalenia wysokości odszkodowań. 3. Przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem warunków wejścia na teren określonych w wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji w zakresie terminalu, o ile jest ona wymagana.”; 14) w art. 27: a) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Jeżeli w terminie 30 dni od dnia, w którym wydano decyzję o pozwoleniu na budowę inwestycji w zakresie terminalu, nie dojdzie do zawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 1, termin oraz warunki wycinki drzew lub krzewów oraz ich uprzątnięcia ustala wojewoda w drodze decyzji.”, b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do nieruchomości objętych pozwoleniem na budowę inwestycji w zakresie terminalu, innych niż nieruchomości, o których mowa w ust. 1.”; 15) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: „Art. 37a. Wojewoda jest organem egzekucyjnym prowadzącym egzekucję obowiązków o charakterze niepieniężnym wynikających z decyzji, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 15 ust. 1 i art. 27 ust. 2.”; 16) w art. 38 w pkt 2: a) lit. d otrzymuje brzmienie: „d) budowa gazociągu Lwówek – Odolanów wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw wielkopolskiego i dolnośląskiego,”, b) lit. f otrzymuje brzmienie: „f) budowa gazociągu Gustorzyn – Włocławek – Gdynia wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw pomorskiego i kujawsko-pomorskiego,”, c) w lit. j kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. k–za w brzmieniu: „k) budowa gazociągu Hermanowice – Strachocina – Pogórska Wola – Tworzeń – Tworóg – Odolanów wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw podkarpackiego, świętokrzyskiego, małopolskiego, śląskiego, opolskiego i wielkopolskiego, l) budowa gazociągu Hermanowice – Jarosław – Głuchów – Pogórska Wola wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw podkarpackiego i małopolskiego, m) budowa gazociągu Tworóg – Kędzierzyn – Zdzieszowice – Wrocław wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw śląskiego, opolskiego i dolnośląskiego, n) budowa gazociągu Skoczów – Komorowice – Oświęcim – Tworzeń wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw małopolskiego i śląskiego, o) budowa gazociągu Legnica – Polkowice – Żary wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw dolnośląskiego i lubuskiego, p) budowa gazociągu Kotowo – Zielona Góra wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw lubuskiego i wielkopolskiego, q) budowa gazociągu Rembelszczyzna – Wronów – Rozwadów – Strachocina wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw mazowieckiego, lubelskiego i podkarpackiego, r) budowa gazociągu Rembelszczyzna – Mory – Wola Karczewska wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województwa mazowieckiego, s) budowa gazociągu Gustorzyn – Łódź – Piotrków Trybunalski – Tworóg wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw kujawsko-pomorskiego, mazowieckiego, łódzkiego i śląskiego, t) budowa gazociągu Wronów – Kozienice – Radom – Piotrków Trybunalski – Odolanów wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw lubelskiego, mazowieckiego, łódzkiego i wielkopolskiego, u) budowa gazociągu Płońsk – Olsztyn wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw mazowieckiego i warmińsko-mazurskiego, v) budowa międzysystemowego gazociągu stanowiącego połączenie systemów przesyłowych Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Czeskiej wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw opolskiego i śląskiego, w) budowa międzysystemowego gazociągu stanowiącego połączenie systemów przesyłowych Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Słowackiej wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw podkarpackiego i małopolskiego, x) budowa międzysystemowego gazociągu stanowiącego połączenie systemów przesyłowych Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Litewskiej wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw mazowieckiego, podlaskiego i warmińsko-mazurskiego, y) budowa gazociągów o średnicy nie mniejszej niż 200 mm i maksymalnym ciśnieniu roboczym (MOP) nie mniejszym niż 5,5 MPa łączących sieć przesyłową z jednostkami wytwórczymi lub jednostkami kogeneracji w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne o mocy przyłączeniowej nie mniejszej niż 5000 m³\/h wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi, z) budowa tłoczni gazu niezbędnych do funkcjonowania gazociągów, o których mowa w lit. a–y, o przepustowości nie mniejszej niż 50 000 m³\/h wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi, za) budowa instalacji magazynowych gazu, w tym bezzbiornikowego magazynowania gazu ziemnego, o pojemności czynnej nie mniejszej niż 250 mln m3 wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi.”; 17) art. 41 otrzymuje brzmienie: „Art. 41. W przypadku inwestycji towarzyszących właściwy organ rozpatruje wniosek o wydanie koncesji na podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji w terminie 21 dni od dnia złożenia wniosku. Przepis art. 7 ust. 3 stosuje się odpowiednio.”."}
{"id":"2004_102_2","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518 i 659) w art. 37 w ust. 2 w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: „15) jest zbywana na rzecz inwestora realizującego inwestycję w zakresie terminalu lub inwestycję towarzyszącą zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. Nr 84, poz. 700, z 2010 r. Nr 57, poz. 358, z 2012 r. poz. 951 oraz z 2014 r. poz. …).”."}
{"id":"2004_102_3","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 3. 1. Do postępowań dotyczących inwestycji w zakresie terminalu lub inwestycji towarzyszących, o których mowa w art. 2 ust. 2 i art. 38 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, z wyłączeniem art. 8 ust. 3 i 3a oraz art. 16 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, które do postępowań takich stosuje się w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Niewymagalne w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy opłaty za usunięcie drzew i krzewów, o których mowa w art. 83 ust. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842), znajdujących się na nieruchomościach objętych decyzją, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, umarza się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_102_4","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 4. Przepisy art. 8 ust. 3 i 3a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do nabywcy prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości objętej wnioskiem o wydanie decyzji, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, który po doręczeniu poprzedniemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu tej nieruchomości zawiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, a przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, uzyskał, wskutek innego zdarzenia prawnego niż określone w art. 8 ust. 3 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości."}
{"id":"2004_102_5","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 5. Termin na zawarcie porozumienia, o którym mowa w art. 27 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy zmienianej w art. 1, w przypadku decyzji o pozwoleniu na budowę inwestycji w zakresie terminalu, która: 1) stała się ostateczna przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wynosi miesiąc od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna; 2) nie jest ostateczna w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, wynosi miesiąc od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_102_6","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 6. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań przejętych przez wojewodów wynosi: 1) w 2014 r. – 0 zł; 2) w 2015 r. – 300 000 zł; 3) w 2016 r. – 21 510 000 zł; 4) w 2017 r. – 10 140 000 zł; 5) w 2018 r. – 21 050 000 zł; 6) w 2019 r. – 13 840 000 zł; 7) w 2020 r. – 3 000 000 zł; 8) w 2021 r. – 1 500 000 zł; 9) w 2022 r. – 6 080 000 zł; 10) w 2023 r. – 0 zł. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizmy korygujące, o których mowa w ust. 3. 3. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 65% limitu wydatków przewidzianych na dany rok, dysponent środków obniża wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia wydatków. 4. W przypadku gdy wielkość wydatków w poszczególnych miesiącach zgodna jest z planem finansowym, przepisu ust. 3 nie stosuje się."}
{"id":"2004_102_7","title":"Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 951 i 1445, z 2013 r. poz. 21, 405, 1238 i 1446 oraz z 2014 r. poz. 379."}
{"id":"2004_1055_1","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz ustawy – Prawo budowlane[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: „Art. 4a. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o państwach członkowskich rozumie się przez to państwa członkowskie Unii Europejskiej, Konfe­derację Szwajcarską oraz państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach państw członkowskich rozumie się przez to obywateli państw członkowskich, o których mowa w ust. 1, a także członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043 oraz z 2007 r. Nr 120, poz. 818) oraz obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694, z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 165, poz. 1170 oraz z 2008 r. Nr 70, poz. 416 i Nr 180, poz. 1112).”; 2) w art. 5: a) w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) są obywatelami państw członkowskich, którzy nabyli kwalifikacje zawodowe do wykonywania działalności w budownictwie, równoznacznej wykonywaniu samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie architektury, odpowiadające wymaganiom określonym w pkt 1 i 2 oraz posiadają odpowiednią decyzję o uznaniu kwalifikacji zawodowych.”, b) w ust. 2 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) są obywatelami państw członkowskich, którzy nabyli kwalifikacje zawodowe do wykonywania działalności w budownictwie, równoznacznej wykonywaniu samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, odpowiadające wymaganiom określonym w pkt 1–3 oraz posiadają odpowiednią decyzję o uznaniu kwalifikacji zawodowych.”, c) w ust. 3 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) są obywatelami państw członkowskich, którzy nabyli kwalifikacje zawodowe do projektowania zagospodarowania przestrzeni i zagospodarowania przestrzennego w skali lokalnej i regionalnej, odpowiadające wymaga­niom określonym w pkt 1-5 oraz posiadają odpowiednią decyzję o uznaniu kwalifikacji zawodowych.”, d) dodaje się ust. 5 w brzmieniu : „5. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz dyplomów i innych dokumentów, wydawanych przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskie i potwierdzających posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu architekta, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oraz terminy, w których odbywało się kształcenie, uwzględniając obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa Unii Europejskiej dotyczące uznawania kwalifikacji zawodowych architektów.”; 3) w art. 8 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) nadawanie i pozbawianie uprawnień budowlanych w specjalnościach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1–5 ustawy – Prawo budowlane, zwanych dalej „uprawnieniami budowlanymi”, uznawanie kwalifikacji zawodowych oraz nadawanie i pozbawianie tytułu rzeczoznawcy budowlanego,”; 4) uchyla się art. 8a; 5) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: „Art. 19a. Właściwa okręgowa rada izby architektów, inżynierów budownictwa lub urbanistów wydaje członkom izby: 1) zaświadczenie o członkostwie w izbie; 2) zaświadczenie potwierdzające posiadanie kwalifikacji zgodnych z wymaganiami wynikającymi z przepisów prawa Unii Europejskiej oraz że posiadany dyplom ukończenia studiów wyższych odpowiada dokumentom poświadczającym posiadanie kwalifikacji zawodowych architekta, wynikających z przepisów prawa Unii Europejskiej; 3) zaświadczenie potwierdzające posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu inżyniera budownictwa lub urbanisty na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej; 4) inne zaświadczenia wymagane przez właściwe organy państw członkowskich, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej.”; 6) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: „Art. 20a. 1. Obywatel państwa członkowskiego posiadający kwalifikacje zawodowe archite­kta, inżyniera budownictwa lub urbanisty, który prowadzi zgodnie z prawem działalność w zakresie tego zawodu w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim ma prawo do tymczasowego i okazjonalnego wyko­nywania zawodu odpowiednio architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „świadczeniem usług transgranicznych”, bez konieczności uznawania kwalifikacji zawodowych, z zastrzeżeniem wymogów określonych w ust. 2–11. 2. Przed rozpoczęciem świadczenia usług transgranicznych po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej architekt, inżynier budownictwa lub urbanista przedkłada właściwej okręgowej radzie izby, właściwej ze względu na miejsce zamierzonego wykonywania czynności, pisemne oświadczenie o zamia­rze świadczenia danej usługi, zawierające następujące informacje: 1) o rodzaju czynności zawodowych, jakie zamierza wykonywać, oraz o miejscu i przybliżonym terminie ich rozpoczęcia, jeżeli ich określenie jest możliwe; 2) o posiadanym ubezpieczeniu lub innych środkach indywidualnego lub zbioro­wego ubezpieczenia w odnie­sieniu do odpowiedzialności zawo­dowej. 3. Architekt, inżynier budownictwa lub urbanista jest obowiązany dołączyć do oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, następujące dokumenty, w przypadku świadczenia usług transgranicznych po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przypadku istotnej zmiany sytuacji potwierdzonej tymi dokumentami: 1) dokument potwierdzający obywa­telstwo; 2) zaświadczenie wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego, że architekt, inżynier budownictwa lub urbanista wykonuje faktycznie i zgodnie z prawem zawód lub działalność w tym państwie członkowskim oraz że w momencie składania zaświadczenia nie obowiązuje go zakaz, nawet tymczasowy, wykonywania zawodu lub działalności; 3) dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe. 4. Architekt, inżynier budownictwa lub urbanista, o którym mowa w ust. 1, zamierzający świadczyć usługi trans­graniczne w kolejnych latach, przedkłada oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, ponownie raz w roku. 5. Świadczenie usług transgranicznych podlega każdorazowo indywidualnej ocenie dokonywanej przez właściwą okręgową radę izby, przy uwzględnieniu w szcze­gólności długości, częstotliwości, regular­ności oraz ciągłości usługi. 6. Właściwa okręgowa rada izby dokonuje tymczasowego wpisu na listę członków izby osób, o których mowa w ust. 1. Wpis ten jest dokonywany nieodpłatnie po złożeniu oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, i nie może powodować utrudnień lub opóźnień w świadczeniu usług transgranicznych. 7. Architekt, inżynier budownictwa lub urbanista, o którym mowa w ust. 1, nie ma obowiązku rejestracji swojej działalności w systemie ubezpieczeń społecznych w celu dokonywania rozliczeń związanych z transgranicznym świadczeniem usług na rzecz osób ubezpieczonych. Architekt, inżynier budownictwa lub urbanista jest obowiązany poinformować właściwy ze względu na miejsce ich wykonywania oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o świadczeniu usługi transgranicznej przed jej rozpoczęciem, a w nagłych wypadkach – po zakończeniu jej świadczenia. 8. Architekt, inżynier budownictwa lub urbanista świadczący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi trans­graniczne podlega przepisom regulującym wykonywanie zawodu odpowiednio architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które są bezpośrednio związane z ochroną i bezpieczeństwem konsumentów, w tym przepisom odnoszącym się do definicji zawodu, używania tytułów zawodowych i poważnych uchybień zawodowych, z zastrzeżeniem ust. 9. 9. Inżynier budownictwa lub urbanista świadczący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej usługi transgraniczne posługuje się tytułem zawodowym nadanym w państwie członkowskim, w którym uzyskał kwalifikacje do wykonywania tego zawodu. 10. Właściwa okręgowa rada izby może zwracać się do właściwych organów państwa członkowskiego o przedstawienie informacji potwierdzających, że architekt, inżynier budownictwa lub urbanista wykonuje działalność zgodnie z prawem, w sposób należyty oraz że nie zostały na niego nałożone kary dyscyplinarne lub sankcje karne związane z wykonywaniem zawodu lub prowadzeniem działalności. 11. Właściwa okręgowa rada izby na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, udostępnia informacje, o których mowa w ust. 10, oraz informacje niezbędne przy rozpatrywaniu skargi złożonej na architekta, inżyniera budownictwa lub urbanistę przez usługobiorcę.”; 7) dodaje się art. 33a–33d w brzmieniu: „Art. 33a. 1. Właściwa Krajowa Rada Izby wszczyna postępowanie w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty na wniosek obywatela państwa członko­wskiego. 2. Właściwa Krajowa Rada Izby zawiadamia wnioskodawcę o otrzymaniu wniosku w terminie miesiąca od dnia jego otrzyma­nia. W przypadku stwierdzenia braków formalnych wzywa do jego uzupełnienia. 3. Postępowanie w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty kończy się wydaniem decyzji, nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia przez wnioskodawcę wszystkich niezbędnych dokumentów, z zastrzeżeniem art. 33d. 4. Wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawiera: 1) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz obywatelstwo wnioskodawcy; 2) nazwę państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca uzyskał kwalifikacje zawodowe architekta, inżyniera budownictwa albo urbanisty; 3) określenie zawodu albo działalności wraz z określeniem formy, w jakiej działalność ma być wykonywana; 4) wskazanie dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadane kwalifikacje i uprawnienia. 5. Do wniosku dołącza się następujące dokumenty: 1) dokument potwierdzający obywatelstwo danej osoby; 2) dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe architekta, inżyniera budownictwa albo urbanisty oraz – w przypadku, gdy jest to wymagane – zaświadczenie o doświadczeniu zawodowym danej osoby; 3) zaświadczenie wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego, że architektowi, inżynierowi budownictwa albo urbaniście nie zawieszono prawa do wykonywania działalności bądź nie zakazano mu wykonywania zawodu, złożone nie później niż 3 miesiące od daty jego wydania. 6. W przypadku, gdy właściwy organ państwa członkowskiego nie wydaje dokumentów, o których mowa w ust. 5 pkt 3, dopuszcza się zastąpienie ich pisemnym oświadczeniem złożonym przez wnioskodawcę do właściwej Krajowej Rady Izby. 7. Wniosek w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty składa się w języku polskim. W toku tego postępowania pisma i dokumenty składa się w języku polskim albo wraz z tłumaczeniem na język polski. 8. Tłumaczenie na język polski nie jest wymagane w przypadku dokumentów potwierdzających dane, o których mowa w ust. 5 pkt 1. 9. W przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących autentyczności dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty wydawanych przez właściwe organy państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, lub w przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących spełnienia wymogów w zakresie kształcenia, określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej, właściwa Krajowa Rada Izby zwraca się do tych organów o potwierdzenie autentyczności dokumentów lub potwierdzenie spełnienia wymogów w zakresie kształcenia. 10. Właściwa Krajowa Rada Izby wydaje decyzję o uznaniu kwalifikacji zawodowych po spełnieniu warunków określonych w ustawie oraz zobowiązuje okręgową izbę wskazaną przez zainteresowanego do dokonania wpisu na listę członków w przypadku, gdy osoba ta posiada znajomość języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie."}
{"id":"2004_1055_2","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz ustawy – Prawo budowlane[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Organy samorządu zawodowego są obowiązane przekazywać bezzwłocznie informacje o wpisie na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego oraz o wykreśleniu z tej listy, w celu ujawnienia w rejestrze, o którym mowa w art. 88a ust. 1 pkt 3 lit. a.”; 2) art. 12a otrzymuje brzmienie: „Art. 12a. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, określone w art. 12 ust. 1, mogą również wykonywać osoby, których odpowiednie kwalifikacje zawodowe zostały uznane na zasadach określonych w przepisach odrębnych.”; 3) uchyla się art. 12b i 12c; 4) w art. 59d po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Dopuszcza się przekazanie protokołu organowi wyższego stopnia w formie elektronicznej. W takim przypadku sporządza się dwa egzemplarze protokołu.”; 5) w art. 82b: a) w ust. 1: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) prowadzą rejestr wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę i przekazują do organu wyższego stopnia wprowadzone do niego dane, z zastrzeżeniem pkt 1a;”, – po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) prowadzą odrębny rejestr wniosków o pozwo­lenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę dotyczących terenów zamkniętych;”, b) ust. 2–5 otrzymują brzmienie: „2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, prowadzony jest w formie elektronicznej. Dane wprowadza się do rejestru i przesyła drogą elektroniczną do organu wyższego stopnia na bieżąco. 3. Dopuszcza się prowadzenie rejestru w innej formie niż określona w ust. 2. W takim przypadku uwierzytelnioną kopię rejestru przekazuje się do organu wyższego stopnia do piątego dnia każdego miesiąca lub, jeżeli dzień ten jest dniem wolnym od pracy, pierwszego dnia roboczego po tym terminie. 4. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, wzory rejestrów wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę, sposób ich prowadzenia oraz organy, które mogą prowadzić rejestr w formie, o której mowa w ust. 3, uwzględniając dane i informacje podlega­jące wpisowi do rejestru. 5. Rejestr wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę powinien zawierać następujące dane: 1) identyfikujące organ prowadzący rejestr; 2) pochodzące ze złożonych wniosków i wydanych decyzji, w tym dane osobowe inwestora oraz dane adresowe zamierzenia budowlanego; 3) w przypadku terenów zamkniętych – dotyczące przepisu prawnego, na podstawie którego teren został uznany za zamknięty. 6. Rejestry wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę powinny być prowadzone w sposób uniemożliwiający zmianę dokonanych wpisów.”; 6) art. 88a otrzymuje brzmienie: „Art. 88a. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wykonuje zadania określone przepisami prawa budowlanego, a w szczególności: 1) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewodów i wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego oraz sprawuje nadzór nad ich działalnością; 2) kontroluje działanie organów admini­stracji architektoniczno-budowla­nej i nadzoru budowlanego; 3) prowadzi w formie elektronicznej centralne rejestry: a) osób posiadających uprawnienia budowlane, b) rzeczoznawców budowlanych, c) ukaranych z tytułu odpowiedzialności zawodowej. 2. W rejestrach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zamieszcza się następujące dane: 1) imiona i nazwisko; 2) adres; 3) numer PESEL – w stosunku do osób posiadających obywatelstwo polskie, albo numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsa­mość – w stosunku do osób nieposiadających obywatelstwa polskie­go; 4) informację o wykształceniu i tytułach naukowych; 5) numer, datę i miejsce wydania decyzji; 6) organ wydający decyzję; 7) podstawę prawną wydania decyzji; 8) numer, specjalność i zakres uprawnień budowlanych; 9) informację o przynależności do właści­wej okręgowej izby samorządu zawodowego; 10) określenie zakresu rzeczoznawstwa – w rejestrze rzeczoznawców budo­wlanych; 11) informację o nałożonej karze z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budo­wnictwie – w rejestrze ukaranych z tytułu odpowiedzialności zawodowej; 12) numer kancelaryjny; 13) pozycję rejestru; 14) datę wpisu do rejestru. 3. Zakres informacji o nałożonej karze z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budo­wnictwie obejmuje dane identyfikujące decyzję o nałożeniu kary oraz dane dotyczące nałożonej kary. 4. Zakres, o którym mowa w ust. 3, obejmuje następujące dane: 1) numer decyzji o nadaniu uprawnień lub tytułu rzeczoznawcy; 2) datę i miejsce wydania decyzji o nałożeniu kary; 3) wskazanie organu wydającego decyzję; 4) podstawę prawną; 5) funkcję uczestnika; 6) datę, miejsce i kwalifikację prawną popełnionego czynu; 7) rodzaj kary; 8) terminy egzaminów; 9) datę upływu kary; 10) status kary; 11) inne uwagi dotyczące kary. 5. Udostępnieniu podlegają dane wymienione w ust. 2 pkt 1, 8–11 i w ust. 4 pkt 2, 3, 5–7, 9 i 10, a dane osób wpisanych do reje­strów przed dniem 1 stycznia 2007 r. – na ich wniosek złożony w formie pisemnej. 6. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, wzory i sposób prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oraz dokumenty dołączane do wniosku o wpis do rejestrów, stanowiące podstawę dokonania wpisu, uwzględniając dane i informacje podlega­jące wpisowi do rejestru.”; 7) w art. 99 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Informacja o karze z tytułu odpowiedzialności zawodowej, orzeczonej decyzją, o której mowa w ust. 1, podlega wpisowi do centralnego rejestru ukaranych.”."}
{"id":"2004_1055_3","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz ustawy – Prawo budowlane[1])","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12c, art. 82b ust. 4 i art. 88a ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 2, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, oraz art. 82b ust. 4 i art. 88a ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez dwa miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1055_33b","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz ustawy – Prawo budowlane[1])","text":"Art. 33b. 1. Jeżeli właściwa Krajowa Rada Izby albo właściwa okręgowa rada izby posiadają informacje dotyczące postępowań dyscy­plinarnych lub nałożonych sankcji karnych lub innych ważnych okoliczności, które mogą wywierać wpływ na wykonywanie zawodu architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty informują o tym zdarzeniu właściwe organy państwa członkowskiego, innego niż Rzeczpospolita Polska. 2. Właściwa Krajowa Rada Izby oraz właściwa okręgowa rada izby mają obowiązek: 1) dokonania weryfikacji informacji, o których mowa w ust. 1, o które występują właściwe organy państwa członkowskiego; 2) informowania o wynikach weryfikacji, o której mowa w pkt 1, właściwe organy państwa członkowskiego. 3. Właściwa Krajowa Rada Izby albo właściwa okręgowa rada izby, na wniosek właściwych organów państwa członko­wskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, w odniesieniu do osób będących członkami izby, potwierdza autentyczność dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu architekta, inżyniera budownictwa lub urbanisty albo spełnienie wymagań w zakresie kształcenia, określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej. 4. Właściwa Krajowa Rada Izby oraz właściwa okręgowa rada izby zapewniają poufność wymienianych informacji."}
{"id":"2004_1055_33c","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz ustawy – Prawo budowlane[1])","text":"Art. 33c. 1. Architekt, inżynier budownictwa lub urbanista będący obywatelem państwa członkowskiego ma prawo posługiwania się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oryginalnym tytułem określającym wykształcenie, uzyskanym w państwie członkowskim, lub jego skrótem w języku tego państwa. 2. Właściwa Krajowa Rada Izby może wymagać, aby tytuł określający wykształcenie był opatrzony informacją dotyczącą nazwy i siedziby instytucji albo komisji egzaminacyjnej, która ten tytuł nadała. 3. Jeżeli tytuł, o którym mowa w ust. 1, określający wykształcenie lub jego skrót może być mylony z tytułem używanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dla którego uzyskania wymagane jest dodatkowe szkolenie lub kształcenie, którego architekt, inżynier budownictwa lub urbanista nie posiada, właściwa Krajowa Rada Izby może wymagać, aby osoba taka posługiwała się posiadanym tytułem w formie określonej przez właściwą Krajową Radę Izby."}
{"id":"2004_1055_33d","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz ustawy – Prawo budowlane[1])","text":"Art. 33d. 1. Krajowa Rada Izby Architektów, rozpatrując wniosek obywatela państwa członkowskiego w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych, który nie spełnia wymagań określonych w niniejszej ustawie, stosuje odpowiednio przepisy ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodo­wych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej. 2. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą, do zasad uznawania kwalifikacji zawodowych lub świadczenia usług transgranicznych stosuje się przepisy, o których mowa w ust. 1. 3. Przepisy, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie również w przypadku wniosku w sprawie uznania kwalifikacji obywatela państwa członkowskiego nabytych na terytorium państwa innego niż państwo członkowskie.”."}
{"id":"2004_1055_4","title":"Ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz ustawy – Prawo budowlane[1])","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża postanowienia dyrektywy 2005\/36\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005 r., str. 22, z późn. zm.). [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 23, poz. 221, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 i Nr 190, poz. 1864, z 2004 r. Nr 141, poz. 1492 oraz z 2005 r. Nr 150, poz. 1247. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 88, poz. 587, Nr 99, poz. 665, Nr 127, poz. 880, Nr 191, poz. 1373 i Nr 247, poz. 1844 oraz z 2008 r. Nr 145, poz. 914."}
{"id":"2004_1136_1","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 po ust. 1r dodaje się ust. 1s w brzmieniu: „1s. W przypadku dokonania wpłaty na poczet nabycia fabrycznie nowego środka trwałego, o którym mowa w art. 22k ust. 14, spełniającego warunki określone w art. 22k ust. 15, którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych, podatnicy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dokonaną wpłatę do wysokości kwoty, o której mowa w art. 22k ust. 14.”; 2) w art. 22k dodaje się ust. 14–21 w brzmieniu: „14. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów. 15. Przepis ust. 14 stosuje się, pod warunkiem że: 1) wartość początkowa jednego środka trwałego, o którym mowa w ust. 14, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł lub 2) łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, o których mowa w ust. 14, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł. 16. Kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o wysokość zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s. 17. W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 2, kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o kwotę odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podatnika od środków trwałych, o których mowa w ust. 14. 18. Do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, o których mowa w ust. 14, stosuje się odpowiednio przepis ust. 8, z tym że suma dokonanych odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych. 19. W przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 14, odnosi się do łącznej wartości odpisów przypadających zgodnie z art. 8 na wspólników tej spółki. 20. Jeżeli w związku z nabyciem środka trwałego podatnik ma prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w ust. 7 i 14, to dokonuje on odpisu amortyzacyjnego na podstawie ust. 7 albo 14. 21. Jeżeli podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wpłatę na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, a następnie: 1) przed nabyciem środka trwałego, o którym mowa w ust. 14: a) zlikwidował działalność gospodarczą albo b) zmienił formę opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania określoną odpowiednio w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, albo 2) po nabyciu środka trwałego, o którym mowa w ust. 14: a) nie dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środka trwałego lub b) zbył odpłatnie środek trwały – jest obowiązany do zwiększenia przychodów o wpłatę na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, odpowiednio na ostatni dzień prowadzenia działalności przed jej likwidacją, na ostatni dzień prowadzenia działalności przed zmianą formy opodatkowania, na dzień, w którym podatnik dokonał pierwszego odpisu na podstawie ust. 1 lub art. 22i, albo na dzień odpłatnego zbycia środka trwałego.”; 3) w art. 29 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;”."}
{"id":"2004_1136_2","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 po ust. 1zc dodaje się ust. 1zd w brzmieniu: „1zd. W przypadku dokonania wpłaty na poczet nabycia fabrycznie nowego środka trwałego, o którym mowa w art. 16k ust. 14, spełniającego warunki określone w art. 16k ust. 15, którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych, podatnicy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dokonaną wpłatę do wysokości kwoty, o której mowa w art. 16k ust. 14.”; 2) w art. 16k dodaje się ust. 14–21 w brzmieniu: „14. Podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów. 15. Przepis ust. 14 stosuje się, pod warunkiem że: 1) wartość początkowa jednego środka trwałego, o którym mowa w ust. 14, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł lub 2) łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, o których mowa w ust. 14, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł. 16. Kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o wysokość zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd. 17. W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 2, wysokość jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o kwotę odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podatnika od środków trwałych, o których mowa w ust. 14. 18. Do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, o których mowa w ust. 14, stosuje się odpowiednio przepis ust. 8, z tym że suma dokonanych odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych. 19. W przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 14, odnosi się do łącznej wartości odpisów przypadających zgodnie z art. 5 na wspólników tej spółki. 20. Jeżeli w związku z nabyciem środka trwałego podatnik ma prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w ust. 7 i 14, to dokonuje on odpisu amortyzacyjnego na podstawie ust. 7 albo 14. 21. Jeżeli podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wpłatę na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd, a następnie: 1) przed nabyciem środka trwałego, o którym mowa w ust. 14: a) zlikwidował działalność gospodarczą albo b) zmienił formę opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania określoną odpowiednio w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, albo 2) po nabyciu środka trwałego, o którym mowa w ust. 14: a) nie dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środka trwałego lub b) zbył odpłatnie środek trwały – jest obowiązany do zwiększenia przychodów o wpłatę na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd, odpowiednio na ostatni dzień prowadzenia działalności przed jej likwidacją, na ostatni dzień prowadzenia działalności przed zmianą formy opodatkowania, na dzień, w którym podatnik dokonał pierwszego odpisu na podstawie ust. 1 lub art. 16i, albo na dzień odpłatnego zbycia środka trwałego.”; 3) w art. 21 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera”."}
{"id":"2004_1136_3","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 3. 1. Przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków. 2. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i zakończył się po dniu 31 grudnia 2016 r., a przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosują przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków."}
{"id":"2004_1136_4","title":"Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648, 859 i 1089. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1926, 1933 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60, 624, 648 i 1089."}
{"id":"2004_1137_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ratyfikacji Protokołu dodatkowego między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki do Traktatu o stosunkach handlowych i gospodarczych między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki sporządzonego w Waszyngtonie dnia 21 marca 1990 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu dodatkowego między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki do Traktatu o stosunkach handlowych i gospodarczych między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki sporządzonego w Waszyngtonie dnia 21 marca 1990 r., sporządzonego w Brukseli dnia 12 stycznia 2004 r."}
{"id":"2004_1137_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ratyfikacji Protokołu dodatkowego między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki do Traktatu o stosunkach handlowych i gospodarczych między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki sporządzonego w Waszyngtonie dnia 21 marca 1990 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1202_1","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego „Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004–2015”","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 lipca 2004 r. o ustanowieniu programu wieloletniego „Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004–2015” (Dz. U. Nr 192, poz. 1962 oraz z 2010 r. Nr 155, poz. 1042) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „o ustanowieniu programu wieloletniego „Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004–2017””; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art.1. 1. W związku z przypadającą w roku 2011 czterechsetną rocznicą utworzenia przez króla Polski Zygmunta III Wazę Uniwersytetu w Poznaniu ustanawia się program wieloletni „Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004–2017”, zwany dalej „Programem”. 2. Ustala się okres realizacji Programu na lata 2004–2017.”; 3) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Łączne nakłady budżetu państwa na dofinansowanie Programu w całym okresie jego realizacji nie mogą przekroczyć kwoty 500 711 tys. zł, przy wartości kosztorysowej zadań inwestycyjnych objętych Programem wynoszącej 546 753 tys. zł w cenach roku 2009.”."}
{"id":"2004_1202_2","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego „Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004–2015”","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_1203_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. Nr 50, poz. 580, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 : a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dane osobowe osób, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, 3, 4 i 7, oraz dane o podmiotach zbiorowych, o których mowa w art. 1 ust. 3, usuwa się z Rejestru, jeżeli z mocy prawa skazanie uległo zatarciu, a ponadto po otrzymaniu zawiadomienia o: 1) zarządzeniu zatarcia skazania przez sąd, na podstawie art. 107 § 2 i 4 oraz art. 337 Kodeksu karnego, 2) zatarciu skazania w drodze ułaskawienia lub na podstawie amnestii, 3) przywróceniu terminu do zaskarżenia orzeczenia odnotowanego w Rejestrze albo uchyleniu takiego orzeczenia w wyniku kasacji lub wznowienia po­stępowania, 4) stwierdzeniu nieważności orzeczenia odnoto­wane­go w Rejestrze, 5) zwolnieniu skazanego od kary pozbawienia wolności, na podstawie art. 336 § 3 i 4 Kodeksu karnego, lub od kary ograniczenia wolności, na podstawie art. 62 § 2 Kodeksu karnego wyko­nawczego.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Dane osobowe osób, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, usuwa się z Rejestru po upływie terminu określonego w art. 68 § 4 Kodeksu karnego, a ponadto po otrzymaniu zawiadomienia o podjęciu warunkowo umorzonego postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skar­bowe.”; 2) w art. 20: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) nazwisko i imię oraz podpis osoby upoważnionej do jej wydania,”, b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) nazwisko i imię oraz podpis osoby upoważnionej do jej wydania;”."}
{"id":"2004_1203_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 56, poz. 579, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 197, poz. 1661, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302, z 2005 r. Nr 183, poz. 1537, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 136, poz. 957."}
{"id":"2004_1204_1","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o administracji podatkowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 lipca 2015 r. o administracji podatkowej (Dz. U. poz. 1269, 1513 i 2184 oraz z 2016 r. poz. 394) w art. 77 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., z wyjątkiem:”."}
{"id":"2004_1204_2","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o administracji podatkowej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z \/ – \/ Małgorzata Kidawa-Błońska Wicemarszałek Sejmu"}
{"id":"2004_1205_1","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej \"IKE\", oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach."}
{"id":"2004_1205_10","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Instytucja finansowa przyjmująca oświadczenie, o którym mowa w art. 7 w ust. 1 pkt 2, wydaje oszczędzającemu potwierdzenie zawarcia umowy o prowadzenie IKE, zwane dalej \"potwierdzeniem zawarcia umowy\". 2. Instytucja finansowa wydaje oszczędzającemu potwierdzenie zawarcia umowy także w przypadku zamiaru dokonania transferu środków zgromadzonych w programie emerytalnym na IKE oszczędzającego. 3. Potwierdzenie zawarcia umowy powinno zawierać dane osobowe oszczędzającego oraz nazwę instytucji finansowej, z którą oszczędzający zawarł umowę, i numer rachunku, na który należy dokonać wypłaty transferowej. 4. W przypadku dokonania wypłaty transferowej oszczędzający może dokonywać wpłat dopiero po wpływie środków będących przedmiotem wypłaty transferowej z dotychczasowej instytucji prowadzącej IKE, chyba że występuje sytuacja, o której mowa w art. 14 ust. 1, a oszczędzający podpisał umowę o prowadzenie IKE z inną instytucją finansową."}
{"id":"2004_1205_11","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W umowie o prowadzenie IKE oszczędzający może wskazać jedną lub więcej osób, którym zostaną wypłacone środki zgromadzone na IKE w przypadku jego śmierci. 2. Dyspozycja, o której mowa w ust. 1, może być w każdym czasie zmieniona. 3. Jeżeli oszczędzający wskazał kilka osób uprawnionych do otrzymania środków po jego śmierci, a nie oznaczył ich udziału w tych środkach lub suma oznaczonych udziałów nie jest równa 1, uważa się, że udziały tych osób są równe. 4. Wskazanie osoby uprawnionej do otrzymania środków po śmierci oszczędzającego staje się bezskuteczne, jeżeli osoba ta zmarła przed śmiercią oszczędzającego. W takim przypadku udział, który był przeznaczony dla zmarłego, przypada w częściach równych pozostałym osobom wskazanym, chyba że oszczędzający zadysponuje tym udziałem w inny sposób. 5. W przypadku braku osób wskazanych przez oszczędzającego środki zgromadzone na IKE wchodzą do spadku, z wyjątkiem gdy umowa o prowadzenie IKE została zawarta z zakładem ubezpieczeń. W takim przypadku stosuje się odpowiednio art. 831 i 832 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny."}
{"id":"2004_1205_12","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Zasady prowadzenia IKE, a także tryb oraz warunki zawarcia i rozwiązania umowy o prowadzenie IKE określa: 1) statut funduszu inwestycyjnego - w przypadku funduszu inwestycyjnego; 2) regulamin prowadzenia rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego - w przypadku podmiotu prowadzącego działalność maklerską; 3) ogólne warunki ubezpieczenia oraz regulaminy ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych - w przypadku zakładu ubezpieczeń; 4) umowa rachunku bankowego - w przypadku banku."}
{"id":"2004_1205_13","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wpłaty dokonywane na IKE w roku kalendarzowym nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej półtorakrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok, określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym. 2. W przypadku IKE prowadzonego w ramach umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy części składki ubezpieczeniowej stanowiącej wpłatę na IKE. 3. Jeżeli do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKE, brak jest podstaw, o których mowa w ust. 1, do ustalenia przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej, jako podstawę do ustalenia kwoty, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się przeciętne miesięczne wynagrodzenie z trzeciego kwartału roku poprzedniego. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKE, w drodze obwieszczenia, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1. 5. Po przekroczeniu kwoty określonej w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 4, instytucja finansowa jest obowiązana do przekazania nadpłaconej kwoty w sposób określony w umowie o prowadzenie IKE. 6. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do przyjmowanych wypłat transferowych. 7. Wpłaty dokonywane przez małoletniego na IKE nie mogą przekroczyć dochodów uzyskanych przez niego w danym roku, z pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę, i nie mogą być wyższe od kwoty, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_1205_14","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W przypadku: 1) otwarcia likwidacji instytucji finansowej; 2) ogłoszenia upadłości albo prawomocnego oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub umorzenia postępowania upadłościowego instytucji finansowej, jeżeli jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania; 3) ostatecznej decyzji organu nadzoru o cofnięciu zezwolenia albo w przypadku wygaśnięcia zezwolenia, na prowadzenie działalności instytucji finansowej prowadzącej IKE - instytucja ta lub syndyk są obowiązane, w terminie 30 dni od dnia wystąpienia zdarzenia, powiadomić o tym oszczędzającego, z zastrzeżeniem art. 28. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno ponadto zawierać co najmniej informację o: 1) terminie, w którym oszczędzający jest obowiązany do dostarczenia potwierdzenia zawarcia umowy albo potwierdzenia przystąpienia do programu emerytalnego podmiotom wymienionym w ust. 3, w celu dokonania wypłaty transferowej oraz 2) skutkach niedostarczenia potwierdzeń, o których mowa w pkt 1, w terminie 45 dni od dnia otrzymania powiadomienia. 3. W celu dokonania wypłaty transferowej oszczędzający, w terminie 45 dni od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do zawarcia umowy o prowadzenie IKE z inną instytucją finansową i do dostarczenia potwierdzenia zawarcia umowy lub w przypadku przystąpienia do programu emerytalnego do dostarczenia potwierdzenia przystąpienia do programu emerytalnego, odpowiednio instytucji dotychczas prowadzącej IKE oszczędzającego lub syndykowi. 4. W przypadku niedopełnienia któregokolwiek z obowiązków, o których mowa w ust. 3, przez oszczędzającego, jeżeli nie spełnia on warunków do wypłaty, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 lub w art. 46, następuje zwrot środków przyznanych w postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym na podstawie przepisów właściwych dla danych instytucji finansowych prowadzących IKE. 5. W przypadku spełnienia przez oszczędzającego warunków, o których mowa w ust. 3, odpowiednio instytucja finansowa, syndyk lub Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, o którym mowa w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152), w przypadku zaspokajania roszczeń z umów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 lub Bankowy Fundusz Gwarancyjny, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 131, z późn. zm.)[4], w przypadku zaspokajania roszczeń z umów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4, są obowiązane do dokonania wypłaty transferowej środków przyznanych oszczędzającemu w postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym na IKE wskazane w potwierdzeniu zawarcia umowy. 6. Po dostarczeniu potwierdzenia zawarcia umowy albo potwierdzenia przystąpienia do programu emerytalnego odpowiednio instytucja dotychczas prowadząca IKE oszczędzającego lub syndyk przesyła, w ciągu 14 dni, liczonych od dnia dostarczenia potwierdzenia, do: 1) instytucji finansowej, z którą oszczędzający zawarł umowę o prowadzenie IKE lub 2) zarządzającego programem emerytalnym, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych, do którego oszczędzający przystąpił, zwanego dalej \"zarządzającym\" - informację, o której mowa w art. 21 ust. 2."}
{"id":"2004_1205_15","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Środki zgromadzone na IKE mogą być obciążone zastawem. Zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej zastawem z IKE jest traktowane jako zwrot. 2. Zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej zastawem ze środków zgromadzonych na IKE powoduje, że środki pozostałe na IKE są przekazywane oszczędzającemu w formie zwrotu."}
{"id":"2004_1205_16","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Nadzór nad prowadzeniem IKE przez instytucje finansowe sprawują określone w przepisach właściwych dla tych instytucji organy nadzoru."}
{"id":"2004_1205_17","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Instytucje finansowe są obowiązane do przekazywania półrocznych i rocznych informacji o prowadzonych IKE właściwym organom nadzoru, w terminie do końca lipca za ostatnie półrocze i do końca stycznia za rok poprzedni. 2. Organy nadzoru obowiązane są do sporządzenia i przekazania ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego półrocznej i rocznej informacji zbiorczej o IKE prowadzonych przez nadzorowane przez nie instytucje finansowe, w terminie do dnia 15 sierpnia za ostatnie półrocze i do dnia 15 lutego za rok poprzedni. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz tryb ich przekazywania, kierując się koniecznością dostarczenia ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego informacji niezbędnych do wykonywania zadań związanych z rozwojem dobrowolnych form oszczędzania, uzupełniających dochody emerytalne z powszechnego systemu emerytalnego."}
{"id":"2004_1205_18","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Wyłącznie instytucje finansowe prowadzące IKE zgodnie z ustawą są uprawnione do określenia prowadzonej przez siebie działalności albo do używania w reklamie określenia \"indywidualne konto emerytalne\" oraz skrótu \"IKE\". Rozdział 2 Oznakowanie IKE i kontrola systemu"}
{"id":"2004_1205_19","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Środki gromadzone przez oszczędzającego na IKE są rejestrowane na wyodrębnionym: 1) zapisie w rejestrze uczestników funduszu inwestycyjnego; 2) rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnym służącym do jego obsługi w podmiocie prowadzącym działalność maklerską; 3) rachunku w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym; 4) rachunku bankowym w banku."}
{"id":"2004_1205_2","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) IKE - wyodrębniony zapis w rejestrze uczestników funduszu inwestycyjnego, wyodrębniony rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny służący do jego obsługi w podmiocie prowadzącym działalność maklerską lub wyodrębniony rachunek w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym, wyodrębniony rachunek bankowy w banku, prowadzone na zasadach określonych ustawą, a w zakresie w niej nieuregulowanym - na zasadach określonych w przepisach właściwych dla tych rachunków i rejestrów; 2) gromadzenie oszczędności na IKE - dokonywanie wpłat, wypłat transferowych oraz przyjmowanie wypłat transferowych, a także inwestowanie środków znajdujących się na IKE; 3) oszczędzający - osobę fizyczną, która gromadzi środki na IKE; 4) wpłata - wpłatę środków pieniężnych dokonywaną przez oszczędzającego na IKE i przekazanie pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na IKE oszczędzającego; 5) środki - środki pieniężne, jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, jednostki ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego oraz papiery wartościowe zapisane na IKE; 6) fundusz inwestycyjny - fundusz inwestycyjny otwarty lub specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty w rozumieniu ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 448 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1151); 7) podmiot prowadzący działalność maklerską - dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84 poz. 774 i Nr 124, poz. 1151); 8) zakład ubezpieczeń - zakład ubezpieczeń na życie prowadzący działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń określonych w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1151); 9) bank - bank krajowy w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.)[1]; 10) instytucja finansowa - fundusz inwestycyjny, podmiot prowadzący działalność maklerską, zakład ubezpieczeń, bank, prowadzące IKE; 11) program emerytalny - pracowniczy program emerytalny w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr ...., poz. ....); 12) osoby uprawnione - osoby wskazane przez oszczędzającego w umowie o IKE, które otrzymają środki z IKE w przypadku jego śmierci, osoby, o których mowa w art. 832 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.)[2] oraz spadkobierców oszczędzającego; 13) wypłata - wypłatę środków zgromadzonych na IKE dokonywaną na rzecz: a) oszczędzającego, po spełnieniu warunków określonych w art. 34 ust. 1 pkt 1, albo b) osób uprawnionych, w przypadku śmierci oszczędzającego; 14) wypłata transferowa - przeniesienie środków zgromadzonych przez oszczędzającego na IKE do innej instytucji finansowej lub przeniesienie środków zgromadzonych na IKE z IKE zmarłego na IKE osoby uprawnionej lub do programu emerytalnego, do którego uprawniony przystąpił lub jednoczesne odkupienie jednostek uczestnictwa w jednym funduszu inwestycyjnym i nabycie jednostek uczestnictwa w innym funduszu inwestycyjnym zarządzanym przez to samo towarzystwo za środki pieniężne uzyskane z odkupienia jednostek uczestnictwa (konwersja), pod warunkiem że jednostki odkupywane jak i nabywane są rejestrowane na IKE oszczędzającego lub przeniesienie środków zgromadzonych przez oszczędzającego na IKE do programu emerytalnego, do którego przystąpił oszczędzający lub przeniesienie środków z programu emerytalnego na IKE, w przypadkach określonych w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych; 15) zwrot - wycofanie środków zgromadzonych na IKE, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty bądź wypłaty transferowej; 16) organ nadzoru - Komisję Papierów Wartościowych i Giełd w odniesieniu do funduszy inwestycyjnych lub podmiotów prowadzących działalność maklerską oraz Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych w odniesieniu do zakładów ubezpieczeń i Komisję Nadzoru Bankowego w odniesieniu do banków; 17) składka podstawowa - składkę wnoszoną przez pracodawcę do programu emerytalnego; 18) dane osobowe - pierwsze imię, nazwisko, datę urodzenia, adres zamieszkania, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer ewidencyjny PESEL lub numer paszportu bądź innego dokumentu potwierdzającego tożsamość w przypadku osób nieposiadających obywatelstwa polskiego; 19) syndyk - syndyka, nadzorcę sądowego lub zarządcę w rozumieniu ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535)."}
{"id":"2004_1205_20","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Wszystkie dyspozycje oszczędzającego dotyczące środków gromadzonych na IKE należy oznakować w sposób umożliwiający ich identyfikację."}
{"id":"2004_1205_21","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Instytucja finansowa rejestruje wszystkie operacje na IKE, które zostały dokonane w okresie, w którym instytucja ta prowadziła IKE. 2. W razie złożenia przez oszczędzającego dyspozycji wypłaty transferowej do innej instytucji finansowej albo do programu emerytalnego, dotychczasowa instytucja finansowa przekazuje tej instytucji finansowej albo zarządzającemu, wraz z dokonaniem wypłaty transferowej, następujące informacje: 1) dane osobowe oszczędzającego; 2) o dacie pierwszej wpłaty albo o dacie przyjęcia pierwszej wypłaty transferowej, w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej; 3) o sumie wpłat w każdym roku kalendarzowym oraz nazwę instytucji finansowej przyjmującej wpłatę; 4) o wysokości i datach wypłat transferowych przyjętych na IKE oszczędzającego oraz o nazwie instytucji finansowej lub o danych zarządzającego i o danych pracodawcy prowadzącego program emerytalny, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych, dokonujących tych wypłat; 5) o wysokości i datach dokonywanych wypłat transferowych, a w przypadku transferu papierów wartościowych lub środków pieniężnych zgromadzonych w podmiocie prowadzącym działalność maklerską również o rodzaju i ilości tych papierów, oraz o nazwie instytucji finansowej albo o danych zarządzającego i o danych pracodawcy prowadzącego program emerytalny, do których dokonywana jest wypłata transferowa; 6) o sumie wpłaconych składek podstawowych, w przypadku gdy na IKE oszczędzającego dokonano wypłaty transferowej z programu emerytalnego. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2, obejmują także dane przekazane przez wszystkie poprzednie instytucje finansowe prowadzące IKE oszczędzającego. 4. Instytucja finansowa, dokonując wypłaty transferowej środków zgromadzonych na IKE zmarłego na IKE osoby uprawnionej albo do programu emerytalnego, do którego uprawniony przystąpił, przekazuje odpowiednio instytucji finansowej prowadzącej IKE uprawnionego albo zarządzającemu informację określoną w ust. 2 pkt 5 wraz z podaniem tytułu transferu. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 2, a także termin oraz tryb jej przekazywania, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości przesyłanych danych o IKE oszczędzającego pomiędzy instytucjami finansowymi lub z instytucji finansowej do programu emerytalnego."}
{"id":"2004_1205_22","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Instytucja finansowa lub syndyk, dokonując wypłaty, o której mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 albo w art. 46, jest zobowiązana do sporządzenia i przekazania informacji o dokonaniu wypłaty do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla oszczędzającego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła wypłata. 2. Oszczędzający, przed dokonaniem wypłaty, zobowiązany jest do poinformowania instytucji finansowej lub syndyka o właściwym dla podatku dochodowego od osób fizycznych oszczędzającego naczelniku urzędu skarbowego oraz do przedstawienia decyzji organu rentowego o przyznaniu prawa do emerytury, jeżeli oszczędzający nie ukończył 60 roku życia. 3. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera: 1) dane identyfikujące IKE; 2) dane osobowe oszczędzającego; 3) datę pierwszej wpłaty albo datę przyjęcia pierwszej wypłaty transferowej, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpiło wcześniej; 4) sumę wpłat w każdym roku kalendarzowym; 5) wysokości i daty wypłat transferowych przyjętych na IKE oszczędzającego oraz informacje o nazwie instytucji finansowej lub o danych zarządzającego i o danych pracodawcy prowadzącego program emerytalny, dokonujących tych wypłat; 6) sumę wpłaconych składek podstawowych, w przypadku gdy na IKE oszczędzającego dokonano wypłaty transferowej z programu emerytalnego; 7) wysokość i datę wypłaty; 8) kopię decyzji organu rentowego o przyznaniu uprawnień emerytalnych, jeżeli oszczędzający nie ukończył 60 roku życia. 4. Niedopełnienie przez oszczędzającego obowiązku, o którym mowa w ust. 2, spowoduje, że instytucja finansowa nie dokona wypłaty. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 3, a także sposób jej przekazywania, uwzględniając konieczność zapewnienia możliwości weryfikacji uprawnień oszczędzającego do zwolnienia podatkowego. Rozdział 3 IKE w funduszach inwestycyjnych"}
{"id":"2004_1205_23","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W przypadku określonym w art. 8 ust. 1 pkt 1 oszczędzający może zawierać umowy o prowadzenie IKE z różnymi funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, z zastrzeżeniem, że łączna suma wpłat do funduszy w roku kalendarzowym nie przekroczy kwot, o których mowa w art. 13."}
{"id":"2004_1205_24","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Oszczędzający może dokonać konwersji jednostek uczestnictwa funduszu na jednostki uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych prowadzących IKE zarządzanych przez to samo towarzystwo."}
{"id":"2004_1205_25","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W przypadku połączenia funduszy inwestycyjnych, fundusz przejmujący fundusz inwestycyjny, w którym oszczędzający gromadził środki na IKE, powiadamia oszczędzającego, w formie określonej w umowie o prowadzenie IKE, w terminie 14 dni od dnia dokonania połączenia o zajściu tego zdarzenia oraz o liczbie jednostek uczestnictwa przydzielonych oszczędzającemu i o ich wartości. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje określone w art. 14 ust. 2 wyłącznie w przypadku, gdy fundusz inwestycyjny przejmujący IKE oszczędzającego nie prowadzi IKE."}
{"id":"2004_1205_26","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W przypadku gdy przejęcie zarządzania funduszem inwestycyjnym przez inne towarzystwo funduszy inwestycyjnych powoduje, że oszczędzający będzie posiadał jednostki uczestnictwa zapisane na IKE w funduszach inwestycyjnych zarządzanych przez różne towarzystwa funduszy inwestycyjnych, stosuje się odpowiednio art. 14. Rozdział 4 IKE w instytucjach prowadzących działalność maklerską"}
{"id":"2004_1205_27","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Umowy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, przewidują lokowanie środków w dopuszczone do publicznego obrotu papiery wartościowe, z wyłączeniem papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Umowy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, mogą dopuszczać możliwość składania zleceń mających za przedmiot papiery wartościowe, których cena zależy od ceny papierów wartościowych zapisanych na IKE oszczędzającego, wyłącznie w celu ograniczenia ryzyka inwestycyjnego i pod warunkiem że są one przedmiotem obrotu na rynku regulowanym. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, umowa powinna także określać sposób postępowania podmiotu prowadzącego działalność maklerską w sytuacji, gdy składane zlecenie jest niezgodne z celem wskazanym w ust. 2."}
{"id":"2004_1205_28","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W przypadku wydania przez organ nadzoru decyzji nakazującej przeniesienie papierów wartościowych i środków pieniężnych oraz dokumentów związanych z prowadzeniem rachunków papierów wartościowych i rachunków pieniężnych do innego podmiotu prowadzącego działalność maklerską, w sytuacji wygaśnięcia lub cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, podmiot prowadzący działalność maklerską, do którego przenoszone są papiery wartościowe i środki pieniężne, jest obowiązany zachować identyfikację środków zgromadzonych na IKE. 2. Podmiot prowadzący działalność maklerską wraz z dokonaniem przeniesienia papierów wartościowych i środków pieniężnych zgromadzonych na IKE oszczędzającego w sytuacji, o której mowa w ust. 1, przekazuje podmiotowi prowadzącemu działalność maklerską wskazanemu przez organ nadzoru informacje, o których mowa w art. 21 ust. 2. 3. Podmiot prowadzący działalność maklerską, do którego zostały przeniesione papiery wartościowe i środki pieniężne, jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia ich przeniesienia, wezwać oszczędzającego do zawarcia umowy o prowadzenie IKE lub dokonania wypłaty transferowej. 4. Oszczędzający w przypadku, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany w terminie 45 dni od daty otrzymania wezwania zawrzeć umowę o prowadzenie IKE z podmiotem, do którego zostały przeniesione jego papiery wartościowe i środki pieniężne albo dokonać wypłaty transferowej do innej instytucji finansowej lub do programu emerytalnego, do którego oszczędzający przystąpił. 5. W przypadku gdy podmiot prowadzący działalność maklerską, do którego zostały przeniesione papiery wartościowe i środki pieniężne oraz dokumenty związane z prowadzeniem rachunków papierów wartościowych i rachunków pieniężnych, nie prowadzi IKE, przeniesienie tych środków do innej instytucji finansowej traktuje się jak dokonanie wypłaty transferowej. 6. W przypadku niedotrzymania przez oszczędzającego terminu, o którym mowa w ust. 4, środki zgromadzone na IKE podlegają zwrotowi. Rozdział 5 IKE w zakładzie ubezpieczeń"}
{"id":"2004_1205_29","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Zakład ubezpieczeń nie może pokrywać kosztów ochrony ubezpieczeniowej z części składki ubezpieczeniowej, stanowiącej wpłatę na IKE. 2. Z aktywów ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego zakład ubezpieczeń pobiera wyłącznie koszty związane z realizacją nabywania lub zbywania aktywów funduszu, stanowiące równowartość opłat ponoszonych na rzecz osób trzecich, z których pośrednictwa zakład ubezpieczeń jest obowiązany korzystać na mocy odrębnych przepisów, i opłatę z tytułu zarządzania ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. 3. Po dokonaniu wypłaty transferowej strony umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, w ramach której było prowadzone IKE mogą kontynuować tę umowę na zasadach w niej określonych. Dokonanie wypłaty transferowej nie może stanowić podstawy do wypowiedzenia przez zakład ubezpieczeń umowy ubezpieczenia na życie."}
{"id":"2004_1205_3","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Prawo do wpłat na IKE przysługuje osobie fizycznej mającej nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która ukończyła 16 lat. 2. Małoletni ma prawo do dokonywania wpłat na IKE tylko w roku kalendarzowym, w którym uzyskuje dochody z pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę."}
{"id":"2004_1205_30","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W przypadku dokonania wypłaty transferowej do zakładu ubezpieczeń środki transferowane zasilają w całości rachunek oszczędzającego w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym."}
{"id":"2004_1205_31","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W przypadku gdy środki oszczędzającego na IKE są gromadzone w więcej niż jednym ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym, zakład ubezpieczeń ma obowiązek wyodrębniania informacji o łącznej wartości wszystkich jednostek uczestnictwa posiadanych w zakładzie ubezpieczeń, nabytych z tytułu wpłat na IKE. Rozdział 6 IKE w banku"}
{"id":"2004_1205_32","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Bank zawiera umowę o prowadzenie IKE w formie rachunku oszczędnościowego, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2004_1205_33","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W przypadku wypłaty transferowej albo zwrotu środków zgromadzonych na IKE bank przekazuje zgromadzone oszczędności wraz z należnym na dzień wypłaty transferowej albo zwrotu, oprocentowaniem naliczonym według zasad jakie obowiązywałyby w przypadku kontynuacji umowy o prowadzenie IKE. Rozdział 7 Wypłata, wypłata transferowa i zwrot środków zgromadzonych na IKE"}
{"id":"2004_1205_34","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Wypłata środków zgromadzonych na IKE następuje wyłącznie: 1) na wniosek oszczędzającego po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat lub nabyciu uprawnień emerytalnych i ukończeniu 55 roku życia oraz spełnieniu warunku: a) dokonywania wpłat na IKE co najmniej w 5 dowolnych latach kalendarzowych albo b) dokonania ponad połowy wartości wpłat nie później niż na 5 lat przed dniem złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty; 2) w przypadku śmierci oszczędzającego - na wniosek osoby uprawnionej. 2. Z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2, wypłata powinna być dokonana w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia: 1) złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty; 2) złożenia przez osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wniosku o dokonanie wypłaty oraz przedłożenia: a) aktu zgonu oszczędzającego i dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby uprawnionej albo b) prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku oraz zgodnego oświadczenia wszystkich spadkobierców o sposobie podziału środków zgromadzonych przez oszczędzającego bądź prawomocnego postanowienia sądu o dziale spadku oraz dokumentów stwierdzających tożsamość spadkobierców - chyba że osoby uprawnione zażądają wypłaty w terminie późniejszym. 3. W przypadku gdy fundusz inwestycyjny zawiesił odkupywanie jednostek uczestnictwa, a zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 2, wypłata następuje w terminie 14 dni od dnia wznowienia odkupywania jednostek uczestnictwa. 4. Oszczędzający, który dokonał wypłaty, nie może ponownie założyć IKE."}
{"id":"2004_1205_35","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wypłata transferowa jest dokonywana: 1) z instytucji finansowej prowadzącej IKE do innej instytucji finansowej, z którą oszczędzający zawarł umowę o prowadzenie IKE albo 2) z instytucji finansowej prowadzącej IKE do programu emerytalnego, do którego przystąpił oszczędzający albo 3) z programu emerytalnego, w przypadkach, o których mowa w przepisach o pracowniczych programach emerytalnych, do instytucji finansowej, z którą oszczędzający zawarł umowę o prowadzenie IKE albo 4) z IKE zmarłego oszczędzającego na IKE osoby uprawnionej albo do programu emerytalnego, do którego uprawniony przystąpił. 2. Wypłata transferowa jest dokonywana na podstawie dyspozycji oszczędzającego albo osoby uprawnionej po uprzednim zawarciu umowy o prowadzenie IKE z inną instytucją finansową albo po przystąpieniu do programu emerytalnego i okazaniu instytucji dokonującej wypłaty transferowej odpowiednio potwierdzenia zawarcia umowy albo potwierdzenia przystąpienia do programu emerytalnego. 3. W przypadku wypłaty transferowej z IKE do programu emerytalnego wypłata transferowa dokonywana jest na rachunek programu emerytalnego. 4. Z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2, wypłata transferowa powinna być dokonana w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia: 1) złożenia dyspozycji wypłaty transferowej przez oszczędzającego albo 2) przedstawienia przez osoby uprawnione dokumentów wymienionych w art. 34 ust. 2 pkt 2 oraz złożenia dyspozycji wypłaty transferowej - pod warunkiem że nie zachodzą przesłanki do zawieszenia odkupywania jednostek uczestnictwa określonych w przepisach dotyczących funduszy inwestycyjnych. 5. Z chwilą przekazania środków, zgodnie z ust. 2, umowa o prowadzenie IKE zawarta z instytucją finansową dokonującą wypłaty transferowej ulega rozwiązaniu."}
{"id":"2004_1205_36","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Przedmiotem wypłaty i wypłaty transferowej może być wyłącznie całość środków zgromadzonych na IKE, z wyłączeniem przypadku gdy oszczędzający dokonuje wypłaty transferowej pomiędzy funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo oraz przypadków, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2. 2. Każda z osób uprawnionych do środków zgromadzonych na IKE zmarłego może dokonać wypłaty transferowej na swoje IKE lub do programu emerytalnego do którego przystąpiła, wyłącznie całości przysługujących jej środków."}
{"id":"2004_1205_37","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Zwrot środków zgromadzonych na IKE następuje w razie wypowiedzenia umowy o prowadzenie IKE przez którąkolwiek ze stron, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty lub wypłaty transferowej. 2. Na równi ze zwrotem, w tym także do celów podatkowych, traktuje się pozostawienie środków zgromadzonych na IKE na rachunku oszczędzającego, jeżeli umowa o prowadzenie IKE wygasła, a nie zachodzą przesłanki do wypłaty lub wypłaty transferowej. 3. W przypadku gdy na IKE oszczędzającego przyjęto wypłatę transferową z programu emerytalnego, instytucja finansowa przed dokonaniem zwrotu, w ciągu 7 dni, licząc od dnia złożenia przez oszczędzającego wypowiedzenia, przekazuje na rachunek bankowy wskazany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kwotę w wysokości 30% sumy składek podstawowych wpłaconych do programu emerytalnego. 4. Kwota, o której mowa w ust. 3, stanowi przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 5. Informacja o kwocie, o której mowa w ust. 3, ewidencjonowana jest na koncie ubezpieczonego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[5] jako składka na ubezpieczenie emerytalne należna za miesiąc, w którym kwota ta została przekazana do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego, określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres danych, w tym w szczególności dotyczących instytucji finansowej i oszczędzającego, podawanych przez instytucję finansową na dokumencie płatniczym, przy pomocy którego przekazywana jest kwota, o której mowa w ust. 3; 2) sposób i tryb przeliczania kwoty, o której mowa w ust. 3, na podstawę wymiaru świadczenia. 7. Instytucja finansowa, w przypadku wypowiedzenia umowy o prowadzenie IKE przez którąkolwiek ze stron, jest obowiązana pouczyć oszczędzającego, że zwrotowi podlegają środki zgromadzone na IKE pomniejszone o należny podatek, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3, również o kwotę stanowiącą 30% sumy składek podstawowych wpłaconych do programu emerytalnego. Ponadto instytucja finansowa dokonując wypowiedzenia umowy informuje oszczędzającego o możliwości dokonania wypłaty transferowej. 8. W przypadku wypowiedzenia umowy o prowadzenie IKE przez oszczędzającego jest on obowiązany do złożenia oświadczenia o zapoznaniu się z konsekwencjami zwrotu, o których mowa w ust. 7. 9. Przedmiotem zwrotu może być wyłącznie całość środków zgromadzonych na IKE, a w przypadku gdy oszczędzający gromadzi środki na podstawie umów zawartych z różnymi funduszami inwestycyjnymi, zarządzanymi przez to samo towarzystwo, przedmiotem zwrotu jest całość środków zgromadzonych w tych funduszach. 10. Zwrot środków zgromadzonych na IKE powinien nastąpić przed upływem terminu wypowiedzenia umowy."}
{"id":"2004_1205_38","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Wypłata, wypłata transferowa oraz zwrot środków zgromadzonych na IKE jest dokonywana w formie pieniężnej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zgromadzonych na IKE papierów wartościowych: 1) w przypadku wypłaty transferowej z jednego podmiotu prowadzącego działalność maklerską do innego podmiotu prowadzącego taką działalność; 2) obciążonych zastawem, w przypadku ich przeniesienia na wierzyciela uprawnionego do zaspokojenia w drodze przeniesienia własności rzeczy będących przedmiotem zastawu; 3) które przestały być przedmiotem notowań na rynku regulowanym lub notowania ich są zawieszone od co najmniej 30 dni."}
{"id":"2004_1205_39","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Umowa zawarta z instytucją finansową może ustanawiać termin, nie dłuższy niż 12 miesięcy, licząc od dnia zawarcia umowy, w którym dokonanie wypłaty, wypłaty transferowej lub zwrotu wiąże się z koniecznością poniesienia przez oszczędzającego dodatkowej opłaty, której wysokość instytucja finansowa określi w umowie. 2. W przypadku gdy oszczędzający dokonuje wypłaty, wypłaty transferowej lub zwrotu przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, instytucja finansowa ma prawo do potrącenia dodatkowej opłaty z wypłacanych, transferowanych lub zwracanych środków zgromadzonych na IKE. 3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, podmiot prowadzący działalność maklerską, dokonując wypłaty transferowej środków zgromadzonych na IKE, może pobrać opłatę z tytułu przeniesienia papierów wartościowych i środków pieniężnych, jednak nie wyższą niż opłata pobierana od tego podmiotu przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych Spółka Akcyjna, określona w regulaminie, o którym mowa w art. 127 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. 4. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w przypadku konwersji. Rozdział 8 Przepisy karne"}
{"id":"2004_1205_4","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Oszczędzający ma prawo do zwolnienia podatkowego w trybie i na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych wówczas, gdy na podstawie pisemnej umowy o prowadzenie IKE jednocześnie gromadzi oszczędności tylko na jednym IKE z zastrzeżeniem art. 14 i 23."}
{"id":"2004_1205_40","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, używa do określenia prowadzonej działalności lub reklamy określenia \"indywidualne konto emerytalne\" lub skrótu \"IKE\", podlega grzywnie do 1 000 000 zł lub karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub interesie innej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_1205_41","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, z późn. zm.)[6] w art. 3 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: \"6) nabycie w drodze spadku środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym.\"."}
{"id":"2004_1205_42","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.)[7] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 po pkt 58 dodaje się pkt 58a w brzmieniu: \"58a) dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane w związku z: a) gromadzeniem i wypłatą środków przez oszczędzającego, b) wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego, c) wypłatą transferową - z tym że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość.\"; 2) w art. 30: a) w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: \"7a) z tytułu gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych - w wysokości 75% uzyskanego dochodu na każdym indywidualnym koncie emerytalnym.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 7a, jest różnica między kwotą stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne. Dochodu tego nie pomniejsza się o straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych poniesionych w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.\"; 3) w art. 30a: a) w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 10 w brzmieniu: \"10) od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie.\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Do dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, stosuje się art. 30 ust. 3a.\"."}
{"id":"2004_1205_43","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447, z późn. zm.)[8] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 31 w ust. 1 w pkt 9 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: \"10) podejmowanie czynności faktycznych i prawnych związanych z obsługą klubu inwestora, o którym mowa w art. 34b, na podstawie zawartej umowy.\"; 2) po art. 34a dodaje się art. 34b w brzmieniu: \"Art. 34b. 1. Osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych mogą, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, zrzeszać się w kluby inwestora. W jednym klubie inwestora może być zrzeszonych nie mniej niż 3 i nie więcej niż 20 osób. 2. W umowie, o której mowa w ust. 1, członkowie klubu inwestora zobowiązują się do: 1) wspólnego działania w celu zdobywania wiedzy o zasadach inwestowania na rynku papierów wartościowych, w szczególności poprzez wspólne inwestowanie w publicznym obrocie papierami wartościowymi, 2) nieuczestniczenia w innych klubach inwestora, 3) niezaciągania w związku z działalnością klubu inwestora zobowiązań o łącznej wartości przewyższającej wartość aktywów zgromadzonych na prowadzonych dla klubu inwestora rachunkach papierów wartościowych i rachunkach pieniężnych służących do ich obsługi. 3. Każdemu członkowi klubu inwestora przysługuje prawo wniesienia w ciągu 1 roku kalendarzowego na rachunki pieniężne służące do obsługi rachunków papierów wartościowych prowadzonych dla tego klubu, środków pieniężnych w łącznej wysokości nie wyższej niż 20.000 zł. 4. Klub inwestora ani jego członkowie nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.)[9]. 5. Do umowy, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 860–864, art. 865 § 1 i art. 866–875 Kodeksu cywilnego, o ile przepisy ust. 1–4 nie stanowią inaczej.\"."}
{"id":"2004_1205_44","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.)[10] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 182 § 2 otrzymuje brzmienie: \"§ 2. Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do zakładów ubezpieczeń, funduszy inwestycyjnych i banków prowadzących działalność maklerską, w zakresie prowadzonych indywidualnych kont emerytalnych, a także do domów maklerskich.\"; 2) w art. 275 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Przepis § 2 stosuje się również do zakładów ubezpieczeń i funduszy inwestycyjnych, w zakresie prowadzonych indywidualnych kont emerytalnych, oraz do domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską i towarzystw funduszy inwestycyjnych.\"."}
{"id":"2004_1205_45","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.)[11] w art. 38 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Rezerwę obowiązkową banków stanowi wyrażona w złotych część środków pieniężnych w złotych i walutach obcych zgromadzonych na rachunkach bankowych, środków uzyskanych ze sprzedaży papierów wartościowych, z wyjątkiem papierów wartościowych zabezpieczonych hipotecznie o okresie wykupu powyżej pięciu lat oraz listów zastawnych o okresie wykupu powyżej pięciu lat, oraz innych środków przyjętych przez bank podlegających zwrotowi, z wyjątkiem środków przyjętych od innego banku krajowego, a także środków przyjętych od banku zagranicznego na podstawie umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy lub środków pozyskanych z zagranicy na co najmniej 2 lata oraz środków pozyskanych na podstawie umów o prowadzenie indywidualnych kont emerytalnych w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych.\". Rozdział 10 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_1205_46","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Wypłata środków zgromadzonych na IKE: 1) oszczędzającym urodzonym do dnia 31 grudnia 1945 r. następuje na wniosek oszczędzającego po spełnieniu warunku: a) dokonywania wpłat na IKE co najmniej w 3 dowolnych latach kalendarzowych albo b) dokonania ponad połowy wartości wpłat nie później niż na 3 lata przed dniem złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty; 2) oszczędzającym urodzonym w okresie między 1 stycznia 1946 r. a 31 grudnia 1948 r. następuje na wniosek oszczędzającego po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat bądź nabyciu wcześniejszych uprawnień emerytalnych oraz spełnieniu warunku: a) dokonywania wpłat na IKE co najmniej w 4 dowolnych latach kalendarzowych albo b) dokonania ponad połowy wartości wpłat nie później niż na 4 lata przed dniem złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty."}
{"id":"2004_1205_47","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Przepis art. 37 ust. 3 stosuje się do składek podstawowych wpłaconych do programu emerytalnego po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...)."}
{"id":"2004_1205_48","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Obwieszczenie, o którym mowa w art. 13 ust. 4, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wyda po raz pierwszy nie później niż 15 dni przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_1205_49","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 2004 r., z wyjątkiem art. 13 ust. 4 i art. 48, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i poz. 1387 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535 i Nr 65, poz. 594. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17 poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717, z 2001 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178 i Nr 213, poz. 1803 oraz z 2003 r. Nr 84, poz. 774 i Nr 137, poz. 1302. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316, z 2001 r. Nr 154, poz. 1802 oraz z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 217, poz. 2124. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875, Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104, Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194; Nr 130, poz. 1452, Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037. [6] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 34, poz. 209, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932, z 2000 r. Nr 13, poz. 169, Nr 22, poz. 270 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, z 2002 r. Nr 200, poz. 1681 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1302. [7] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 101, poz. 1090, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146 i Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200 poz. 1679, Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 7 poz. 79, Nr 45 poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257. [8] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84 poz. 774, Nr 124, poz. 1151, Nr 170, poz. 1651 i Nr 223, poz. 2216. [9] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r., Nr 86, poz. 958, Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115, Nr 147, poz. 1643, z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz. 995, Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 86, poz. 789, Nr 128, poz.. 1176 i Nr 217, poz. 2125. [10] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 137, poz. 1302. [11] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718, Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189, Nr 154, poz. 1783 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035."}
{"id":"2004_1205_5","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Na IKE może gromadzić oszczędności wyłącznie jeden oszczędzający."}
{"id":"2004_1205_6","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Osoba fizyczna, która dokonała w danym roku kalendarzowym wypłaty transferowej z IKE do programu emerytalnego nie może w tym roku zawrzeć umowy o prowadzenie IKE."}
{"id":"2004_1205_7","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Osoba fizyczna składa przed zawarciem umowy o prowadzenie IKE oświadczenie, że: 1) nie gromadzi środków na IKE prowadzonym przez inną instytucję finansową, z zastrzeżeniem art. 23 oraz, że w danym roku kalendarzowym nie dokonała wypłaty transferowej z uprzednio posiadanego IKE do programu emerytalnego albo 2) posiada IKE prowadzone przez inną instytucję finansową, podając równocześnie nazwę tej instytucji i potwierdzając, że dokona ona wypłaty transferowej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli osoba składająca oświadczenie osiągnęła wiek 55 lat, w oświadczeniu potwierdza również, że nie dokonała w przeszłości wypłaty środków zgromadzonych na IKE. 3. Przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, instytucja finansowa odbierająca takie oświadczenie jest obowiązana pouczyć oszczędzającego, że w przypadku podania nieprawdy lub zatajenia prawdy podlega on odpowiedzialności przewidzianej w art. 56 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 930, z późn. zm.)[3] oraz że w przypadku gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym IKE, z zastrzeżeniem art. 14 i 23, opodatkowaniu, w trybie i na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają dochody uzyskane z tytułu gromadzenia oszczędności na wszystkich IKE. 4. W oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, oszczędzający potwierdza, że został pouczony o konsekwencjach: 1) gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym IKE oraz, 2) podpisania umowy o prowadzenie IKE w roku kalendarzowym, w którym dokonano wypłaty transferowej z uprzednio posiadanego IKE do programu emerytalnego."}
{"id":"2004_1205_8","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. IKE jest prowadzone na podstawie pisemnej umowy zawartej przez oszczędzającego, zwanej dalej \"umową o prowadzenie IKE\": 1) z funduszem inwestycyjnym albo 2) z podmiotem prowadzącym działalność maklerską o świadczenie usług brokerskich i prowadzenie rachunku papierów wartościowych oraz rachunku pieniężnego służącego do jego obsługi albo 3) z zakładem ubezpieczeń - ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, albo 4) z bankiem o prowadzenie rachunku bankowego. 2. Oszczędzający ma prawo do zmiany instytucji finansowej prowadzącej jego IKE, dokonując wypłaty transferowej. 3. Oszczędzający może gromadzić środki na IKE w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym gromadzonym w ramach umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, zawartej przed dniem podpisania umowy o prowadzenie IKE, pod warunkiem że środki gromadzone na IKE są odrębnie ewidencjonowane, a zakład ubezpieczeń gwarantuje możliwość dokonania wypłaty transferowej środków zgromadzonych na IKE do innej instytucji finansowej, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 29. 4. Oszczędzający może gromadzić środki na IKE w ramach umowy o świadczenie usług brokerskich i prowadzenie rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego, służącego do jego obsługi, zawartej przed dniem podpisania umowy o prowadzenie IKE, pod warunkiem że środki gromadzone na IKE są odrębnie ewidencjonowane."}
{"id":"2004_1205_9","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Umowa o prowadzenie IKE określa w szczególności: 1) oznaczenie IKE umożliwiające jego identyfikację; 2) sposób oznaczenia dyspozycji dotyczących środków gromadzonych na IKE; 3) sposób postępowania instytucji finansowej, w przypadku gdy suma wpłat dokonanych przez oszczędzającego w danym roku kalendarzowym przekroczy maksymalną wysokość wpłat ustaloną zgodnie z art. 13; 4) zakres, częstotliwość i formę informowania oszczędzającego o środkach zgromadzonych na IKE; 5) koszty i opłaty obciążające oszczędzającego w związku z prowadzeniem IKE, w zakresie nieuregulowanym przepisami, o których mowa w art. 12; 6) okres wypowiedzenia umowy; 7) termin dokonania wypłaty, wypłaty transferowej oraz zwrotu; 8) sposób postępowania z pożytkami z papierów wartościowych zgromadzonych na IKE oszczędzającego. 2. W przypadku podpisania umowy o prowadzenie IKE z zakładem ubezpieczeń, umowa ta zawiera ponadto: 1) określenie zasad na jakich zakład ubezpieczeń wyodrębnia z płaconej składki część przeznaczoną na rachunek IKE w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym oraz wskazuje cel, na który przeznaczona jest pozostała część składki ubezpieczeniowej; 2) określenie jaka część składki jest potrącana na cel, o którym mowa w pkt 1, i nie jest przekazywana na rachunek, o którym mowa w art. 19 pkt 3."}
{"id":"2004_1206_1","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci Powstania Warszawskiego W hołdzie bohaterom Powstania Warszawskiego - tym, którzy w obronie bytu państwowego, z bronią w ręku walczyli o wyzwolenie Stolicy, dążyli do odtworzenia instytucji niepodległego Państwa Polskiego, sprzeciwili się okupacji niemieckiej i widmu sowieckiej niewoli zagrażającej następnym pokoleniom Polaków - stanowi się, co następuje:","text":"Art. 1. Dzień 1 sierpnia ustanawia się Narodowym Dniem Pamięci Powstania Warszawskiego."}
{"id":"2004_1206_2","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci Powstania Warszawskiego W hołdzie bohaterom Powstania Warszawskiego - tym, którzy w obronie bytu państwowego, z bronią w ręku walczyli o wyzwolenie Stolicy, dążyli do odtworzenia instytucji niepodległego Państwa Polskiego, sprzeciwili się okupacji niemieckiej i widmu sowieckiej niewoli zagrażającej następnym pokoleniom Polaków - stanowi się, co następuje:","text":"Art. 2. Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego jest świętem państwowym."}
{"id":"2004_1206_3","title":"Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci Powstania Warszawskiego W hołdzie bohaterom Powstania Warszawskiego - tym, którzy w obronie bytu państwowego, z bronią w ręku walczyli o wyzwolenie Stolicy, dążyli do odtworzenia instytucji niepodległego Państwa Polskiego, sprzeciwili się okupacji niemieckiej i widmu sowieckiej niewoli zagrażającej następnym pokoleniom Polaków - stanowi się, co następuje:","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2004_1208_1","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, podmioty, które udostępniają lub przekazują te informacje, warunki ponownego wykorzystywania oraz zasady ustalania opłat za ponowne wykorzystywanie."}
{"id":"2004_1208_10","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Podmioty zobowiązane, które udostępniają lub przekazują informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania z użyciem systemów teleinformatycznych, są obowiązane do stosowania formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114), jeżeli to możliwe w formacie przeznaczonym do odczytu maszynowego wraz z metadanymi. 2. Podmioty zobowiązane nie są obowiązane do tworzenia informacji sektora publicznego, ich przetwarzania w sposób lub w formie wskazanych we wniosku o ponowne wykorzystywanie oraz sporządzania z nich wyciągów, jeżeli spowoduje to konieczność podjęcia nieproporcjonalnych działań przekraczających proste czynności."}
{"id":"2004_1208_11","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Podmiot zobowiązany udostępnia na swojej stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej w menu przedmiotowym w kategorii „Ponowne wykorzystywanie”: 1) warunki ponownego wykorzystywania, jeżeli zostały przez niego określone; 2) informację o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie, w tym podstawie ich obliczania, jeżeli zostały przez niego ustalone, oraz informację o czynnikach, które będą brane pod uwagę przy rozpatrywaniu nietypowych wniosków o ponowne wykorzystywanie i które mogą mieć wpływ w szczególności na koszt lub czas przygotowania lub przekazania informacji; 3) informację o czynnikach, które są brane pod uwagę przy ustalaniu nakładanych opłat za ponowne wykorzystywanie, w przypadku podmiotów zobowiązanych będących muzeami państwowymi lub muzeami samorządowymi; 4) informację o środkach prawnych przysługujących w przypadku odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie oraz o prawie do sprzeciwu; 5) umowę o udzielenie wyłącznego prawa do korzystania z informacji sektora publicznego, powody jej zawarcia oraz wyniki oceny tej umowy, o ile taka umowa została zawarta. 2. Podmiot zobowiązany, który udostępnia informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania w sposób inny niż w Biuletynie Informacji Publicznej lub w centralnym repozytorium, wraz z ich udostępnieniem informuje o braku warunków ponownego wykorzystywania lub opłat za ponowne wykorzystywanie albo określa te warunki lub wysokość opłat za ponowne wykorzystywanie. 3. Podmiot zobowiązany, który udostępnia informacje sektora publicznego w centralnym repozytorium lub w sposób określony w ust. 1 lub 2, informuje również o dostępności tych informacji w celu ponownego wykorzystywania. 4. Brak informacji o warunkach ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego udostępnionych w Biuletynie Informacji Publicznej lub w centralnym repozytorium uważa się za udostępnienie informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania bez warunków."}
{"id":"2004_1208_12","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Warunki ponownego wykorzystywania określone przez podmiot zobowiązany w odniesieniu do informacji sektora publicznego udostępnionych na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej podmiotu zobowiązanego lub w centralnym repozytorium informacji publicznej, stanowią ofertę zawierającą te warunki. 2. Warunki ponownego wykorzystywania określone przez podmiot zobowiązany w odniesieniu do informacji sektora publicznego udostępnionych w inny sposób niż określony w ust. 1 lub informacja o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie, jeżeli zostały ustalone, stanowią ofertę zawierającą te warunki lub informację. 3. Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego udostępnionych w sposób, o którym mowa w art. 5 pkt 1, uważa się za przyjęcie przez użytkownika oferty, o której mowa w ust. 1 albo 2. Rozdział 3 Warunki ponownego wykorzystywania"}
{"id":"2004_1208_13","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Informacje sektora publicznego udostępnia się lub przekazuje w celu ich ponownego wykorzystywania bezwarunkowo. 2. Podmiot zobowiązany określa warunki ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, mających cechy utworu lub przedmiotu praw pokrewnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub stanowiących bazę danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych, do których przysługują mu autorskie prawa majątkowe lub prawa pokrewne. W szczególności podmiot zobowiązany określa warunek dotyczący obowiązku poinformowania o nazwisku, imieniu lub pseudonimie twórcy lub artysty wykonawcy, jeżeli jest znany. 3. Podmiot zobowiązany może określić warunki ponownego wykorzystywania w przypadkach innych niż określone w ust. 2."}
{"id":"2004_1208_14","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Warunki ponownego wykorzystywania mogą dotyczyć: 1) obowiązku poinformowania o źródle, czasie wytworzenia i pozyskania informacji od podmiotu zobowiązanego; 2) obowiązku poinformowania o przetworzeniu informacji ponownie wykorzystywanej; 3) zakresu odpowiedzialności podmiotu zobowiązanego za udostępniane lub przekazywane informacje. 2. Muzea państwowe, muzea samorządowe, biblioteki publiczne, biblioteki naukowe i archiwa mogą określać inne niż wymienione w ust. 1 warunki ponownego wykorzystywania ograniczające wykorzystywanie informacji sektora publicznego: 1) w działalności komercyjnej lub na określonych polach eksploatacji, jeżeli dotyczą zbiorów o charakterze martyrologicznym oraz zawierają godło, barwy i hymn Rzeczypospolitej Polskiej, a także herby, reprodukcje orderów, odznaczeń lub odznak honorowych, odznak lub oznak wojskowych bądź innych odznaczeń; 2) do działalności niekomercyjnej, jeżeli są powiązane z obiektami objętymi roszczeniami osób trzecich lub niebędącymi własnością podmiotu zobowiązanego."}
{"id":"2004_1208_15","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Określenie warunków ponownego wykorzystywania nie może w sposób nieuzasadniony ograniczać możliwości ponownego wykorzystywania. Rozdział 4 Opłaty za ponowne wykorzystywanie"}
{"id":"2004_1208_16","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Informacje sektora publicznego udostępnia się lub przekazuje w celu ich ponownego wykorzystywania bezpłatnie."}
{"id":"2004_1208_16b","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16b. 1. Dostęp do materiałów archiwalnych podlega ograniczeniu: 1) w zakresie i na zasadach określonych w przepisach: a) o ochronie informacji niejawnych, b) o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych; 2) ze względu na ochronę: a) dóbr osobistych, b) danych osobowych; 3) ze względu na potrzebę zachowania integralności składników państwowego zasobu archiwalnego zagrożonego uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. 2. Materiały archiwalne podlegają udostępnianiu nie wcześniej niż w przypadku: 1) aktów stanu cywilnego lub ksiąg stanu cywilnego, od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpowiednio sporządzenie aktu lub zamknięcie księgi, dotyczących: a) urodzeń – po 100 latach, b) małżeństw i zgonów – po 80 latach; 2) indywidualnej dokumentacji medycznej – po 100 latach od sporządzenia ostatniego wpisu; 3) aktów notarialnych i dokumentacji ksiąg wieczystych wraz z urządzeniami ewidencyjnymi – po 70 latach od sporządzenia aktu lub składnika dokumentacji; 4) dokumentacji spraw sądowych i postępowań dochodzeniowych – po 70 latach od uprawomocnienia się orzeczenia lub zakończenia postępowania; 5) ewidencji ludności – po 30 latach od jej wytworzenia; 6) dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców – po 50 latach od ustania stosunku pracy. 3. Ograniczeń określonych: 1) w ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany posiada szczególne uprawnienia albo realizuje cele korzystające ze szczególnej ochrony prawnej, które to uprawnienia lub cele są nadrzędne w stosunku do tych ograniczeń; 2) w ust. 2 nie stosuje się do udostępnienia uprawnionym do dostępu do danych zawartych w tych materiałach."}
{"id":"2004_1208_16c","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16c. 1. Udostępnianie materiałów archiwalnych jest bezpłatne. 2. Podmioty zobowiązane nie wykonują autorskich praw majątkowych, które przysługują Skarbowi Państwa, w stosunku do podmiotów, którym udostępniono te materiały. 3. Podmioty zobowiązane nie powinny ograniczać dostępu do materiałów archiwalnych, ponad ograniczenia stosowane w związku z pierwotnym celem ich wytworzenia. 4. Jeśli przepisy odrębne zapewniają szerszy dostęp do materiałów archiwalnych niż wynika z ustawy, zastosowanie mają te przepisy."}
{"id":"2004_1208_16d","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16d. 1. Podmioty zobowiązane udostępniają zainteresowanym lub ich upoważnionym przedstawicielom materiały archiwalne przez: 1) umożliwienie osobistego: a) zapoznania się z tymi materiałami, b) utrwalenia ich treści w postaci notatek, wyciągów, wypisów, odpisów albo odwzorowań wizualnych, dźwiękowych lub cyfrowych wraz z ich metadanymi; 2) przekazanie informacji w nich zawartych w postaci reprodukcji tych materiałów albo pisemnej odpowiedzi na zapytanie. 2. Podmioty zobowiązane udostępniają materiały archiwalne w oryginale albo reprodukcje tych materiałów: 1) w dostosowanych do tego celu pomieszczeniach, po pisemnym zgłoszeniu w postaci papierowej lub elektronicznej; 2) za pośrednictwem systemów teleinformatycznych wraz z metadanymi reprodukcji. 3. Jeżeli czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, mogłyby zakłócić innym zainteresowanym dostęp do materiałów archiwalnych, ich wykonywanie odbywa się na podstawie porozumienia między zainteresowanym i podmiotem zobowiązanym."}
{"id":"2004_1208_16e","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16e. 1. W przypadku uzasadnionego przypuszczenia, że występują ograniczenia dostępu do materiałów archiwalnych, podmiot zobowiązany wszczyna postępowanie w sprawie odmowy dostępu do tych materiałów. 2. Podmiot zobowiązany wydaje decyzję w sprawie: 1) całkowitej albo częściowej odmowy dostępu do materiałów archiwalnych albo 2) umorzenia postępowania w przypadku: a) o którym mowa w art. 16b ust. 3 pkt 1, b) gdy nie zachodzą ograniczenia dostępu do materiałów archiwalnych. 3. Do postępowania w sprawie odmowy dostępu do materiałów archiwalnych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23), z tym że decyzje wydaje się nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania zgłoszenia.”; 3) w art. 17 uchyla się ust. 1–2."}
{"id":"2004_1208_17","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Podmiot zobowiązany może nałożyć opłatę za ponowne wykorzystywanie, jeżeli przygotowanie lub przekazanie informacji w sposób lub w formie wskazanych we wniosku o ponowne wykorzystywanie wymaga poniesienia dodatkowych kosztów. 2. Ustalając wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się koszty przygotowania lub przekazania informacji sektora publicznego w określony sposób i w określonej formie oraz inne czynniki, które będą brane pod uwagę przy rozpatrywaniu nietypowych wniosków o ponowne wykorzystywanie, które mogą mieć wpływ w szczególności na koszt lub czas przygotowania lub przekazania informacji. Łączna wysokość opłaty nie może przekroczyć sumy kosztów poniesionych bezpośrednio w celu przygotowania lub przekazania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania w określony sposób i w określonej formie."}
{"id":"2004_1208_18","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Muzea państwowe i muzea samorządowe w przypadku udostępniania lub przekazywania informacji sektora publicznego do ponownego wykorzystywania w celach innych niż niekomercyjne o charakterze badawczym, naukowym lub edukacyjnym mogą nałożyć opłaty wyższe niż ustalone na podstawie art. 17. 2. Ustalając wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się koszty gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania, ochrony i ustalania praw. Łączna wysokość opłaty nie może przekroczyć sumy tych kosztów wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji, jednak nie wyższym niż 5 punktów procentowych powyżej stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego. 3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, maksymalne stawki opłat za ponowne wykorzystywanie nakładanych przez muzea państwowe i muzea samorządowe, biorąc pod uwagę koszty oraz rozsądny zwrot z inwestycji, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_1208_19","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Podmiot zobowiązany, umożliwiając ponowne wykorzystywanie, w sposób stały i bezpośredni w czasie rzeczywistym, informacji sektora publicznego gromadzonych i przechowywanych w jego systemie teleinformatycznym, może nałożyć opłatę za ponowne wykorzystywanie, uwzględniającą koszty wynikające z dostosowania systemu teleinformatycznego oraz warunków technicznych i organizacyjnych do realizacji wniosku o ponowne wykorzystywanie."}
{"id":"2004_1208_2","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przez informację sektora publicznego należy rozumieć każdą treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia, w szczególności w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej, będącą w posiadaniu podmiotów, o których mowa w art. 3. 2. Przez ponowne wykorzystywanie należy rozumieć wykorzystywanie przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „użytkownikami”, informacji sektora publicznego, w celach komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż pierwotny publiczny cel, dla którego informacja została wytworzona. 3. Ponownym wykorzystywaniem w rozumieniu ustawy nie jest udostępnianie lub przekazanie informacji sektora publicznego przez podmiot wykonujący zadania publiczne innemu podmiotowi wykonującemu zadania publiczne wyłącznie w celu realizacji takich zadań."}
{"id":"2004_1208_20","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Podmiot zobowiązany wskazuje, na żądanie wnioskodawcy, sposób obliczenia opłaty za ponowne wykorzystywanie w odniesieniu do złożonego przez wnioskodawcę wniosku o ponowne wykorzystywanie. Rozdział 5 Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego przekazywanych na wniosek"}
{"id":"2004_1208_21","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Wniosek o ponowne wykorzystywanie, zwany dalej „wnioskiem” wnosi się w przypadkach, gdy informacja sektora publicznego: 1) nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub w centralnym repozytorium; 2) została udostępniona w sposób inny niż określony w pkt 1 i nie zostały określone warunki ponownego wykorzystywania lub opłaty za ponowne wykorzystywanie albo nie poinformowano o braku takich warunków lub opłat; 3) będzie wykorzystywana na warunkach innych niż zostały dla tej informacji określone; 4) została udostępniona lub przekazana na podstawie innych ustaw określających zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami sektora publicznego. 2. Wniosek może dotyczyć umożliwienia, przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, ponownego wykorzystywania, w sposób stały i bezpośredni w czasie rzeczywistym, informacji sektora publicznego gromadzonych i przechowywanych w systemie teleinformatycznym podmiotu zobowiązanego. 3. Wniosek zawiera w szczególności: 1) nazwę podmiotu zobowiązanego; 2) informacje o wnioskodawcy, w tym imię i nazwisko albo nazwę oraz adres umożliwiający dostarczenie odpowiedzi do wnioskodawcy albo pełnomocnika tego wnioskodawcy w sposób lub w formie wskazanych we wniosku; 3) wskazanie informacji sektora publicznego, która będzie ponownie wykorzystywana, a jeżeli jest już udostępniona lub przekazana, warunki, na jakich ma być ponownie wykorzystywana, oraz źródło udostępnienia lub przekazania; 4) wskazanie celu ponownego wykorzystywania (komercyjny albo niekomercyjny), w tym określenie rodzaju działalności, w której informacje sektora publicznego będą ponownie wykorzystywane, w szczególności wskazanie dóbr, produktów lub usług; 5) wskazanie formy przygotowania informacji sektora publicznego, a w przypadku postaci elektronicznej, także wskazanie formatu danych; 6) wskazanie sposobu przekazania informacji sektora publicznego, o ile nie została udostępniona lub przekazana w inny sposób, albo sposobu dostępu do informacji gromadzonych w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 2. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera także wskazanie okresu, przez który podmiot zobowiązany będzie umożliwiał ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego w sposób stały i bezpośredni w czasie rzeczywistym. 5. Wniosek wnosi się w postaci papierowej albo elektronicznej. 6. W przypadku niespełnienia warunków formalnych wniosku wzywa się wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych, wraz z pouczeniem, że ich nieusunięcie w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania."}
{"id":"2004_1208_22","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Rozpatrzenie wniosku następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku. 2. Jeżeli wniosek o ponowne wykorzystywanie nie może zostać rozpatrzony w terminie 14 dni, podmiot zobowiązany zawiadamia w tym terminie wnioskodawcę o przyczynach opóźnienia oraz o terminie, w jakim rozpatrzy wniosek, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia tego wniosku."}
{"id":"2004_1208_23","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Podmiot zobowiązany po rozpatrzeniu wniosku, z wyjątkiem wniosku, o którym mowa w art. 21 ust. 2: 1) przekazuje informację sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania bez określania warunków ponownego wykorzystywania; 2) informuje o braku warunków ponownego wykorzystywania w przypadku posiadania informacji sektora publicznego przez wnioskodawcę; 3) składa ofertę zawierającą warunki ponownego wykorzystywania lub informację o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie; 4) odmawia, w drodze decyzji, wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego. 2. Wnioskodawca, który otrzymał ofertę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, może w terminie 14 dni od dnia otrzymania oferty złożyć sprzeciw z powodu naruszenia przepisów ustawy albo zawiadomić podmiot zobowiązany o przyjęciu oferty. Brak zawiadomienia o przyjęciu oferty w terminie 14 dni od dnia otrzymania oferty jest równoznaczny z wycofaniem wniosku. 3. W przypadku otrzymania sprzeciwu podmiot zobowiązany, w drodze decyzji, rozstrzyga o warunkach ponownego wykorzystywania lub o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie. 4. Podmiot zobowiązany, w drodze decyzji, odmawia wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego w przypadku gdy prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 6. 5. Podmiot zobowiązany może, w drodze decyzji, odmówić wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 2. 6. W przypadku odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego ze względu na prawa autorskie i prawa pokrewne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawa do baz danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych, prawa do odmian roślin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin, prawa własności przemysłowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej lub prawa własności przemysłowej podlegającego ochronie na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa Unii Europejskiej, przysługujące podmiotom innym niż podmioty zobowiązane, podmiot zobowiązany wskazuje osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która posiada prawa własności intelektualnej, jeżeli jest znana, albo licencjodawcę, od którego podmiot zobowiązany uzyskał dany przedmiot praw własności intelektualnej. Przepisu nie stosuje się do muzeów państwowych, muzeów samorządowych, bibliotek publicznych, biblioteki naukowych oraz archiwów."}
{"id":"2004_1208_24","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Podmiot zobowiązany po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w art. 21 ust. 2: 1) składa ofertę zawierającą warunki ponownego wykorzystywania lub informację o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie, przy czym od oferty nie przysługuje sprzeciw; 2) informuje wnioskodawcę o braku możliwości ponownego wykorzystywania w sposób wskazany we wniosku; 3) odmawia, w drodze decyzji, wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego; przepisy art. 23 ust. 4 i 6 stosuje się. 2. Wnioskodawca w terminie 14 dni od dnia otrzymania oferty zawiadamia podmiot zobowiązany o przyjęciu oferty. Przepis art. 23 ust. 2 zdanie drugie stosuje się."}
{"id":"2004_1208_25","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W zakresie nieuregulowanym ustawą do decyzji o odmowie wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego oraz do decyzji o warunkach ponownego wykorzystywania lub o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23). 2. Do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o ponowne wykorzystywanie stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.[11])), z tym że: 1) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi; 2) skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_1208_26","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2015 r. poz. 1446) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16: a) uchyla się ust. 1, b) ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Archiwa państwowe wykonują usługi archiwalne w zakresie wyszukiwania informacji i danych zawartych w materiałach archiwalnych, przetwarzania tych informacji i danych, a także sporządzania wyciągów, wypisów, odpisów albo odwzorowań wizualnych bądź dźwiękowych tych materiałów, włącznie z metadanymi odwzorowań cyfrowych.”; 2) po art. 16 dodaje się art. 16a–16e w brzmieniu: „Art. 16a. 1. Każdemu przysługuje prawo dostępu do materiałów archiwalnych. 2. Podmioty, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2, zwane dalej „podmiotami zobowiązanymi”, są obowiązane udostępniać: 1) materiały archiwalne w oryginale, w szczególności w ich pierwotnej wersji językowej lub w pierwotnym formacie plików cyfrowych, bądź w postaci lub w formacie nadanych przez podmiot zobowiązany w celu długotrwałego przechowywania i odczytu treści tych materiałów; 2) reprodukcje materiałów archiwalnych. 3. Podmioty zobowiązane mogą również udostępniać materiały archiwalne niestanowiące państwowego zasobu archiwalnego, jeżeli możliwość ich udostępniania nie została wyłączona. 4. Korzystanie z materiałów archiwalnych służy w szczególności: 1) celom poznawczym, w tym związanym z badaniami naukowymi albo zaspokajaniem osobistych potrzeb informacyjnych; 2) ponownemu wykorzystaniu treści lub odwzorowań tych materiałów, do celów innych niż te, dla których je wytworzono lub pierwotnie zgromadzono, w tym do celów zarobkowych; 3) uzyskiwaniu, w trybie przepisów odrębnych, które regulują zasady wydawania zaświadczeń, urzędowego potwierdzenia treści przechowywanych materiałów archiwalnych, w postaci ich uwierzytelnionych odwzorowań (odpisów, wypisów, wyciągów i reprodukcji) w oryginalnej wersji językowej, a także w postaci wtórnych dokumentów opisowo prezentujących tę treść lub jej składniki wyróżnione przez wnioskodawcę."}
{"id":"2004_1208_27","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2015 r. poz. 520, z późn. zm.[12])) po art. 40j dodaje się art. 40k w brzmieniu: „Art. 40k. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1208_28","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591, z późn. zm.[13])) art. 49a otrzymuje brzmienie: „Art. 49a. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do ponownego wykorzystywania danych z krajowych rejestrów urzędowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1208_29","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r. poz. 987 oraz z 2015 r. poz. 1505) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. W przypadku ustalania i pobierania opłat za czynności, o których mowa w ust. 1, podejmowane w ramach udostępniania informacji sektora publicznego do ponownego wykorzystywania stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …).”; 2) w art. 25a dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. W przypadku ustalania i pobierania opłat za udostępnianie wizerunków muzealiów z wykorzystaniem informatycznych nośników danych jako informacji sektora publicznego do ponownego wykorzystywania stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 25 ust. 4.”; 3) po art. 31 dodaje się art. 31a w brzmieniu: „Art. 31a. Dostęp do informacji służących zapewnieniu bezpieczeństwa muzealiom ze względu na ochronę przed zagrożeniem pożarowym, kradzieżą i innego rodzaju niebezpieczeństwem, które grozi zniszczeniem lub utratą zbiorów, podlega ograniczeniu.”."}
{"id":"2004_1208_3","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Podmiotami zobowiązanymi do udostępniania lub przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, zwanymi dalej „podmiotami zobowiązanymi”, są: 1) jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.[3])); 2) inne niż określone w pkt 1 państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej; 3) inne niż określone w pkt 1 osoby prawne, utworzone w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym, niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli podmioty, o których mowa w tym przepisie oraz w pkt 1 i 2, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio albo pośrednio przez inny podmiot: a) finansują je w ponad 50% lub b) posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub c) sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub d) mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego; 4) związki podmiotów, o których mowa w pkt 1–3."}
{"id":"2004_1208_30","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.[14])) w art. 80c ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Dane lub informacje zgromadzone w ewidencji są przekazywane do ponownego wykorzystywania, w sposób wykluczający możliwość identyfikacji osób lub pojazdów, z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.”."}
{"id":"2004_1208_31","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2015 r. poz. 469, z późn. zm.[15])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 110 ust. 3–8a otrzymują brzmienie: „3. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej jest obowiązany udostępniać nieodpłatnie informacje o stanie atmosfery i hydrosfery, przetwarzane w wyniku realizacji standardowych procedur, organom władzy publicznej oraz właścicielom wód lub działającym w ich imieniu zarządcom, a także uczelniom, instytutom badawczym oraz jednostkom naukowym Polskiej Akademii Nauk. 4. Państwowy Instytut Geologiczny jest obowiązany udostępniać nieodpłatnie zebrane informacje o stanie zasobów wód podziemnych, przetwarzane w wyniku realizacji standardowych procedur, organom władzy publicznej, a także uczelniom, instytutom badawczym oraz jednostkom naukowym Państwowej Akademii Nauk. 5. Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, udostępnia się organom władzy publicznej oraz właścicielom wód lub działającym w ich imieniu zarządcom, a także uczelniom, instytutom badawczym oraz jednostkom naukowym Polskiej Akademii Nauk, w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań ustawowych. 6. Organy władzy publicznej oraz właściciele wód lub działający w ich imieniu zarządcy, a także uczelnie, instytuty badawcze oraz jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk nie mogą przekazywać innym podmiotom udostępnionych informacji, o których mowa w ust. 3 i 4, do wykorzystywania w celach komercyjnych. 7. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny przekazują nieodpłatnie w celu ponownego wykorzystywania informacje zbierane i przetwarzane w wyniku realizacji standardowych procedur. 8. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Państwowy Instytut Geologiczny przekazują nieodpłatnie w celu ponownego wykorzystywania informacje pozyskane w wyniku procedur innych niż standardowe. 8a. Przekazanie informacji do ponownego wykorzystywania, o którym mowa w ust. 7 i 8, następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …).”; 2) w art. 194 pkt 15 otrzymuje brzmienie: „15) wbrew przepisowi art. 110 ust. 6 przekazuje udostępnione informacje innym podmiotom do wykorzystywania w celach komercyjnych”."}
{"id":"2004_1208_32","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 oraz z 2016 r. poz. 34) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się odnośnik nr 1 do ustawy; 2) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie.”; 3) uchyla się art. 2a; 4) w art. 9a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Informacje publiczne o szczególnym znaczeniu dla rozwoju innowacyjności w państwie i rozwoju społeczeństwa informacyjnego, które ze względu na sposób przechowywania i udostępniania pozwalają na ich ponowne wykorzystywanie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …), w sposób użyteczny i efektywny, stanowią zbiór, zwany dalej „zasobem informacyjnym”, i są udostępniane w centralnym repozytorium.”, b) w ust. 2: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Do przekazania, w celu udostępnienia w centralnym repozytorium, posiadanych zasobów informacyjnych oraz metadanych opisujących ich strukturę są obowiązane:”, – uchyla się pkt 6, – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) państwowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyjątkiem uczelni, Polskiej Akademii Nauk oraz jednostek naukowych w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268) innych niż państwowe instytuty badawcze.”, c) dodaje się ust. 2c w brzmieniu: „2c. Podmioty wskazane w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 są obowiązane do systematycznego weryfikowania i aktualizowania zasobów informacyjnych oraz metadanych udostępnionych w centralnym repozytorium.”, d) w ust. 3: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) sposób przekazania, o którym mowa w ust. 2, mając na względzie posiadaną przez ten podmiot infrastrukturę teleinformatyczną umożliwiającą gromadzenie w niej informacji publicznych oraz ich udostępnianie, a także możliwości techniczne przechowywania tych informacji w centralnym repozytorium;”, – uchyla się pkt 3, e) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Minister właściwy do spraw informatyzacji w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, może określić dodatkowe wymagania techniczne opracowania zasobu informacyjnego oraz dodatkowy zestaw elementów metadanych, innych niż określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9b ust. 6, mając na względzie: 1) ułatwienie wyszukiwania zasobu informacyjnego w sposób określony w art. 9b ust. 2; 2) kontrolę zasobu informacyjnego oraz jego długotrwałe przechowywanie i zarządzanie nim; 3) możliwość jak najszerszego ponownego wykorzystywania informacji publicznych i ich maszynowego odczytu.”; 5) po art. 9b dodaje się art. 9c w brzmieniu: „Art. 9c. 1. W centralnym repozytorium mogą być udostępniane zasoby informacyjne oraz metadane inne niż wskazane w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 3 lub 4, przez podmioty określone w art. 4. 2. Zasoby informacyjne oraz metadane udostępnione w centralnym repozytorium na podstawie ust. 1 są systematycznie weryfikowane i aktualizowane przez podmioty je udostępniające. 3. Do podmiotów oraz zasobów informacyjnych określonych w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 9b ust. 6. 4. Minister właściwy do spraw informatyzacji może usunąć z centralnego repozytorium zasoby informacyjne, które nie mają szczególnego znaczenia dla rozwoju innowacyjności w państwie i rozwoju społeczeństwa informacyjnego.”; 6) uchyla się rozdział 2a."}
{"id":"2004_1208_33","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.[16])) w art. 39 ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. W zakresie nieuregulowanym w ust. 2–7 do ponownego wykorzystywania danych CEIDG stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1208_34","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W ustawie z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114) w art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przekazanie przez podmiot prowadzący rejestr publiczny danych z rejestru do ich ponownego wykorzystywania w celu innym niż realizacja zadania publicznego następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1208_35","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1695) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Dane jednostkowe zawarte w rejestrze, z wyjątkiem oznaczenia producenta i handlowca, stanowią tajemnicę prawnie chronioną i mogą być udostępnione jedynie na żądanie organów władzy publicznej dla celów prowadzonych przez nie postępowań lub innym organom, w tym organizacjom międzynarodowym, jeżeli taki obowiązek wynika z ustawy, umowy międzynarodowej albo przepisów Unii Europejskiej.”; 2) w art. 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Informacje, o których mowa w ust. 1–3a, z wyjątkiem informacji przetworzonych i zagregowanych w sposób uniemożliwiający ich powiązanie lub identyfikację z konkretnym przedsiębiorcą, stanowią tajemnicę prawnie chronioną i mogą być udostępnione jedynie na żądanie organów władzy publicznej dla celów prowadzonych przez nie postępowań lub innym organom, w tym organizacjom międzynarodowym, jeżeli taki obowiązek wynika z ustawy, umowy międzynarodowej albo przepisów Unii Europejskiej.”."}
{"id":"2004_1208_36","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. W ustawie z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2015 r. poz. 388, z późn. zm.[17])) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Udostępnienie danych, o których mowa w ust. 1, w celu ich ponownego wykorzystywania przez podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 2, następuje na wniosek, na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.”."}
{"id":"2004_1208_37","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. W ustawie z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1273) w art. 1: 1) w pkt 10, w art. 80ce ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dane lub informacje zgromadzone w ewidencji są przekazywane do ponownego wykorzystywania, w sposób wykluczający możliwość identyfikacji osób lub pojazdów, z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.”; 2) w pkt 17, w art. 100am ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dane zgromadzone w ewidencji są przekazywane do ponownego wykorzystywania, w sposób wykluczający możliwość identyfikacji osób, z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. …), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.”. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i przepis końcowy"}
{"id":"2004_1208_38","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Do spraw z zakresu udostępniania informacji publicznej w celu ponownego wykorzystywania, wszczętych i niezakończonych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy ostatecznym albo prawomocnym rozstrzygnięciem, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Postanowienia umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, niezgodne z art. 9 ust. 2, wygasają wraz z końcem okresu ich obowiązywania, nie później jednak niż w dniu 18 lipca 2043 r."}
{"id":"2004_1208_39","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9a ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 32, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9a ust. 3 lub 4 ustawy, o której mowa w art. 32, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1208_4","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do informacji sektora publicznego będących w posiadaniu: 1) jednostek publicznej radiofonii i telewizji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2015 r. poz. 1531, z późn. zm.[4])) oraz Polskiej Agencji Prasowej S.A., 2) państwowych instytucji kultury, samorządowych instytucji kultury oraz innych podmiotów prowadzących działalność kulturalną, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z późn. zm.[5])), z wyjątkiem muzeów państwowych i muzeów samorządowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r. poz. 987 oraz z 2015 r. poz. 1505), bibliotek publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2012 r. poz. 642 i 908 oraz z 2013 r. poz. 829), a także archiwów tworzących państwową sieć archiwalną oraz innych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego w rozumieniu art. 22 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2015 r. poz. 1446), zwanych dalej „archiwami”, 3) uczelni, Polskiej Akademii Nauk oraz jednostek naukowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268), z wyjątkiem: a) bibliotek naukowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach, b) Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, c) Państwowego Instytutu Geologicznego, 4) bibliotek naukowych, których organizatorami nie są jednostki sektora publicznego, 5) podmiotów, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156, z późn. zm. [6])) – chyba że informacje te stanowią informacje publiczne podlegające udostępnieniu w Biuletynie Informacji Publicznej. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do informacji sektora publicznego, których udostępnianie lub przekazanie zostało uzależnione od wykazania przez użytkowników interesu prawnego lub faktycznego na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2004_1208_40","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. b i c oraz art. 31 w zakresie art. 110 ust. 3–8, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień dyrektywy 2003\/98\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz. Urz. UE L 345 z 31.12.2003, str. 90) zmienionej dyrektywą 2013\/37\/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2013 r. zmieniającą dyrektywę 2003\/98\/WE w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz. Urz. UE L 175\/1). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, ustawę z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, ustawę z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, ustawę z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ustawę z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, ustawę z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym, ustawę z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności oraz ustawę z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646, z 2014 r. poz. 379, 911, 1146, 1626 i 1877, z 2015 r. poz. 238, 532, 1045, 1117, 1130, 1189, 1190, 1269, 1358, 1513, 1830, 1854, 1890 i 2150 oraz z 2016 r. poz. 195. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 978 i 1830 oraz z 2016 r. poz. 25. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 423 oraz z 2015 r. poz. 337 i 1505. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 35, 64 i 195. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 843, z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 181, poz. 1293, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 152, poz. 1016 oraz z 2015 r. poz. 932, 994, 1639 i 1923. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 176, poz. 1238. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 126, poz. 877, z 2007 r. Nr 99, poz. 662, z 2011 r. Nr 186, poz. 1099 oraz z 2015 r. poz. 1830. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1266, 1505 i 1615. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101 i 1529, z 2014 r. poz. 183 i 543 oraz z 2015 r. poz. 658, 1191, 1224, 1269 i 1311. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 831, 1137, 1433 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 65. [13]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 2, z 2014 r. poz. 1161 i 1662 oraz z 2015 r. poz. 855, 1240, 1893 i 2281. [14]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1448, z 2013 r. poz. 700, 991, 1446 i 1611, z 2014 r. poz. 312, 486, 529, 768 i 822 oraz z 2015 r. poz. 211, 541, 591, 1038, 1045, 1273, 1335, 1359, 1649, 1830, 1844, 1893, 2183 i 2281. [15]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1590, 1642 i 2295. [16]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 699, 875, 978, 1197, 1268, 1272, 1618, 1649, 1688, 1712, 1844 i 1893 oraz z 2016 r. poz. 65. [17]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1337, 1864 i 2281."}
{"id":"2004_1208_5","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Każdemu przysługuje prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego: 1) udostępnionych w systemie teleinformatycznym, a w szczególności na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej podmiotu zobowiązanego lub w centralnym repozytorium informacji publicznej, o którym mowa w art. 9a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 oraz z 2016 r. poz. 34), zwanym dalej „centralnym repozytorium” lub w inny sposób; 2) przekazanych na wniosek o ponowne wykorzystywanie."}
{"id":"2004_1208_6","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. 2. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. 3. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie informacji będących informacjami sektora publicznego, do których dostęp jest ograniczony na podstawie innych ustaw. Przepis ust. 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. 4. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie informacji sektora publicznego: 1) których wytwarzanie przez podmioty zobowiązane nie należy do zakresu ich zadań publicznych określonych prawem; 2) powiązanych z depozytami znajdującymi się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, o ile ich właściciele umownie wyłączyli możliwość ich udostępniania lub przekazywania w całości lub w określonym zakresie; 3) do których prawa autorskie i prawa pokrewne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.[7])), prawa do baz danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402, z późn. zm.[8])), prawa do odmian roślin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. Nr 137, poz. 1300, z późn. zm.[9])), prawa własności przemysłowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, z późn. zm.[10])) lub prawa własności przemysłowej podlegającego ochronie na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa Unii Europejskiej, przysługują podmiotom innym niż podmioty zobowiązane; 4) będących w posiadaniu muzeów państwowych, muzeów samorządowych, bibliotek publicznych, bibliotek naukowych lub archiwów, w przypadku gdy pierwotnym właścicielem autorskich praw majątkowych lub praw pokrewnych były podmioty inne niż podmioty zobowiązane, a czas trwania tych praw nie wygasł."}
{"id":"2004_1208_7","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Przepisy ustawy nie naruszają prawa dostępu do informacji publicznej ani wolności jej rozpowszechniania, ani przepisów innych ustaw określających zasady, warunki i tryb dostępu do informacji będących informacjami sektora publicznego. 2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2135 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 195). Rozdział 2 Zasady udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania"}
{"id":"2004_1208_8","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Podmiot zobowiązany w porównywalnych sytuacjach udostępnia lub przekazuje informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania na takich samych zasadach. 2. W przypadku gdy ponowne wykorzystywanie jest dokonywane przez użytkowników będących podmiotami wykonującymi zadania publiczne w ramach działalności wykraczającej poza realizację takich zadań, warunki ponownego wykorzystywania lub opłaty za ponowne wykorzystywanie określa się na takich samych zasadach jak w przypadku innych użytkowników."}
{"id":"2004_1208_9","title":"Ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego[1]), [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Podmiot zobowiązany, który udostępnia lub przekazuje informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, nie może wprowadzać ograniczenia korzystania z tych informacji przez innych użytkowników. 2. W przypadku gdy prawidłowe wykonywanie zadań publicznych wymaga ograniczenia korzystania z informacji sektora publicznego przez innych użytkowników, podmiot zobowiązany może zawrzeć z użytkownikiem umowę o udzielenie wyłącznego prawa do korzystania z tej informacji. 3. Umowa o udzielenie wyłącznego prawa do korzystania z informacji sektora publicznego podlega raz w roku ocenie przez podmiot zobowiązany co do dalszego istnienia powodów jej zawarcia. Jeżeli w wyniku oceny podmiot zobowiązany stwierdzi ustanie powodów jej zawarcia, niezwłocznie wypowiada umowę ze skutkiem natychmiastowym."}
{"id":"2004_1262_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje utworzenie Funduszu Poręczeń Unijnych oraz zasady udzielania przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków tego Funduszu gwarancji lub poręczeń spłaty kredytów bądź pożyczek udzielanych przez banki oraz wykonania zobowiązań wynikających z emisji obligacji."}
{"id":"2004_1262_10","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. BGK może udzielić gwarancji lub poręczenia spłaty kredytu lub wykonania zobowiązań wynikających z obligacji, jeżeli kredyt lub środki z emisji obligacji są przeznaczone na wkład własny lub nakłady podlegające refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej. 2. Gwarancja lub poręczenie nie mogą być udzielone po uruchomieniu kredytu lub emisji obligacji."}
{"id":"2004_1262_11","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. BGK może udzielić gwarancji lub poręczenia ze środków Funduszu, jeżeli kwota jednostkowej gwarancji lub poręczenia nie przekracza równowartości w złotych 5 000 000 euro."}
{"id":"2004_1262_12","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Warunkiem udzielenia gwarancji lub poręczenia jest złożenie przez kredytobiorcę do BGK wniosku o udzielenie gwarancji lub poręczenia wraz z dokumentami, zawierającymi dane umożliwiające dokonanie analizy, o której mowa w art. 13 ust. 1. 2. Wniosek może być złożony do BGK za pośrednictwem banku udzielającego kredytu."}
{"id":"2004_1262_13","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Gwarancja lub poręczenie mogą być udzielone po dokonaniu przez BGK analizy ryzyka wypłaty zobowiązania z tytułu udzielonej gwarancji lub poręczenia lub analizy formalno-prawnej, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Gwarancji lub poręczenia nie udziela się, jeżeli z analizy, o której mowa w ust. 1, wynika, że kredytobiorca, którego zobowiązania mają być objęte gwarancją lub poręczeniem nie będzie w stanie wykonać tych zobowiązań. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku udzielenia bankom gwarancji lub poręczenia portfela kredytowego."}
{"id":"2004_1262_14","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Warunkiem udzielenia gwarancji lub poręczenia jest ustanowienie przez kredytobiorcę zabezpieczenia na rzecz BGK na wypadek roszczeń wynikających z tytułu wykonania obowiązków gwaranta lub poręczyciela. Podstawowym zabezpieczeniem gwarancji lub poręczenia jest weksel \"in blanco\"."}
{"id":"2004_1262_15","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Gwarancja lub poręczenie są udzielane po wniesieniu opłaty prowizyjnej od gwarancji lub poręczenia. 2. Opłata prowizyjna jest naliczana jednorazowo od kwoty zobowiązania objętego gwarancją lub poręczeniem. 3. Wysokość, warunki i tryb pobierania opłaty prowizyjnej od gwarancji lub poręczenia, uwzględniając w szczególności okres, na jaki została udzielona gwarancja lub poręczenie, określa umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw finansów publicznych a BGK. 4. Opłata prowizyjna jest wpłacana na rachunek Funduszu w BGK, z tym że 50% tej opłaty jest przekazywane z tego rachunku na dochody własne BGK."}
{"id":"2004_1262_16","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Gwarancja lub poręczenie spłaty kredytu nie obejmuje odsetek ani innych kosztów związanych z udzieleniem kredytu. 2. Gwarancja lub poręczenie mogą być udzielone do wysokości: 1) 80% kwoty kredytu - w przypadku nakładów podlegających refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej; 2) 60% kwoty kredytu - w przypadku wkładu własnego."}
{"id":"2004_1262_17","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. BGK może udzielać bankom na ich wniosek gwarancji lub poręczenia portfela kredytowego. 2. Kwota gwarancji lub poręczenia spłaty pojedynczego kredytu w ramach portfela kredytowego nie może przekroczyć równowartości w złotych 100 000 euro. Przepis art. 16 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_1262_18","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Gwarancja lub poręczenie wykonania zobowiązań wynikających z obligacji obejmują spłatę należności głównej bez odsetek i innych kosztów związanych z emisją obligacji. 2. Gwarancja lub poręczenie mogą być udzielone do wysokości: 1) 80% wartości nominalnej emisji obligacji - jeżeli wpływy z tej emisji są przeznaczone na sfinansowanie nakładów podlegających refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej; 2) 60% wartości nominalnej emisji obligacji - jeżeli wpływy z tej emisji są przeznaczone na sfinansowanie wkładu własnego. 3. Gwarancja lub poręczenie stanowią częściowe zabezpieczenie w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach."}
{"id":"2004_1262_19","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Gwarancja lub poręczenie wygasają w przypadku wykorzystania środków z kredytu lub emisji obligacji niezgodnie z przeznaczeniem. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2004_1262_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) kredyt - kredyt lub pożyczkę udzielane przez bank będący rezydentem w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 228, poz. 2260); 2) przedsięwzięcie - każdy projekt współfinansowany ze środków Unii Euro pejskiej, a w szczególności inwestycyjny, szkoleniowy, badawczy, realizowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 3) kredytobiorca - kredytobiorcę, pożyczkobiorcę lub emitenta obligacji realizujących przedsięwzięcie; 4) środki Unii Europejskiej - środki pochodzące z funduszy oraz z pozostałych środków budżetu Wspólnoty, określonych w przepisach Unii Europejskiej[2]; 5) nakłady podlegające refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej - tę część nakładów finansowych ponoszonych przez kredytobiorcę, które są zwracane kredytobiorcy ze środków Unii Europejskiej z tytułu realizacji przez niego przedsięwzięcia; 6) wkład własny - tę część nakładów finansowych ponoszonych przez kredyto biorcę realizującego przedsięwzięcie, które nie podlegają refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej; 7) portfel kredytowy - zbiór pojedynczych kredytów, udzielonych przez jeden bank, dla którego łączną kwotę limitu gwarancji lub poręczeń na określony czas ustalono umową między tym bankiem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego; 8) obligacje - obligacje w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz.U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300, z 2002 r. Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 217, poz. 2124) emitowane na sfinansowanie przedsię wzięcia; 9) Rada Nadzorcza - Radę Nadzorczą Banku Gospodarstwa Krajowego. 2. Kwoty wyrażone w ustawie w euro przelicza się na walutę polską według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy roku kalendarzowego poprzedzającego rok udzielenia gwarancji lub poręczenia. Rozdział 2 Fundusz Poręczeń Unijnych"}
{"id":"2004_1262_20","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z poźn. zm.)[5] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17 w ust. 1 po pkt 4y dodaje się pkt 4z w brzmieniu: \"4z) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego prowadzącego Fundusz Poręczeń Unijnych, stanowiące równowartość dochodu przekazanego na ten Fundusz,\"; 2) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu: \"Art. 38a. 1. W latach 2007-2009 banki są uprawnione do pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę równą odpo wiednio: 1) za 2007 r. - 20%, 2) za 2008 r. - 40%, 3) za 2009 r. - 40% - kwoty 8% łącznej wartości utworzonych i niezaliczonych na dzień 31 grudnia 2002 r. do kosztu uzyskania przychodów, rezerw celowych na pokrycie wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) zakwali fikowanych przez banki do kategorii straconych i wątpliwych oraz należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek zakwalifikowanych do kategorii stracone i wątpliwe; pomniejszenie nie dotyczy tych rezerw rozwiązanych lub zmniejszonych albo zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w 2003 r. 2. Rozwiązanie części lub całości rezerw, które stanowiły podstawę pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku), o którym mowa w ust. 1, na które utworzono rezerwy celowe, powoduje obowiązek podwyższenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę 8% rozwiązanej rezerwy celowej. Podwyższenie zobowiązania (kwoty podatku) następuje w roku rozwiązania rezerwy celowej, nie wcześniej jednak niż z chwilą pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) zgodnie z ust. 1. Jeżeli podwyższenie zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) wynikające z rozwiązania rezerwy celowej przewyższa wartość pomniejszonego zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) w roku określonym w ust. 1 pkt 1, wartość ta zostaje uwzględniona w latach następnych. 3. Łączna kwota pomniejszenia zobowiązania podatkowego banków (kwota podatku), o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa od łącznej kwoty środków pieniężnych przekazanych na zasilenie Funduszu Poręczeń Unijnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej w latach 2004-2006, o których mowa w art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.)[6].\"."}
{"id":"2004_1262_21","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U. z 2000 r. Nr 9, poz. 131, z późn. zm.)[7] w art. 14 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Nie nalicza się obowiązkowej opłaty rocznej od aktywów Funduszu Poręczeń Unijnych utworzonego w Banku Gospodarstwa Krajowego oraz od zobowiązań pozabilansowych wynikających z udzielania gwarancji lub poręczeń ze środków tego Funduszu.\"."}
{"id":"2004_1262_22","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.)[8] w art. 39: 1) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Na wyodrębniony rachunek w NBP przekazuje się: 1) 80% środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2004 r., 2) 60% środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2005 r., 3) 50% środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2006 r. - z przeznaczeniem na zasilenie Funduszu Poręczeń Unijnych, utworzonego na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 2) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Szczegłowy tryb i sposb przekazywania środkw pienięnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej określi umowa zawarta pomiędzy Bankiem Gospodarstwa Krajowego a Narodowym Bankiem Polskim.\"."}
{"id":"2004_1262_23","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Środki pieniężne z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2004 r., pozostające na wyodrębnionym rachunku w Narodowym Banku Polskim, z przeznaczeniem na cele związane z prefinansowaniem oraz współfinansowaniem zadań realizowanych z udziałem środków pochodzących z funduszy pomocowych Unii Europejskiej przekazuje się do Funduszu w trybie przepisw art. 39 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 22, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1262_24","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Fundusz ulega likwidacji, jeżeli poziom środków jest zbyt mały, a poziom zobowiązań Funduszu zbyt wysoki z punktu widzenia bezpieczeństwa kontynuowania udzielania gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu, nie później niż z dniem 1 maja 2010 r. 2. BGK dokonuje oceny bezpieczeństwa kontynuowania udzielania gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu. 3. W przypadku negatywnej oceny, o której mowa w ust. 2, Rada Nadzorcza na wniosek Zarządu BGK lub na wniosek Komitetu postanawia o likwidacji Funduszu. 4. Zarząd BGK ogłasza w Monitorze Sądowym i Gospodarczym likwidację Funduszu co najmniej na trzy miesiące przed terminem likwidacji. 5. Z dniem likwidacji Funduszu środki oraz należności i zobowiązania Funduszu, powstałe z tytułu udzielenia gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu, stają się środkami, należnościami i zobowiązaniami Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, o którym mowa w art. 35 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz.U. z 2003 r. Nr 174, poz. 1689)."}
{"id":"2004_1262_25","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Członkowie Komitetu zostaną powołani nie później niż w terminie 6 tygodni od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_1262_26","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Ustawa traci moc z dniem 1 maja 2010 r."}
{"id":"2004_1262_27","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim. [2] Rozporządzenie nr 1260\/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych (Dz. Urz. WE L 161 z 26.06.1999, str. 1 i n.) oraz rozporządzenie nr 1164\/1994 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiające Fundusz Spójności (Dz. Urz. WE L 130 z 25.05.1994, str. 1 i n.). [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035 i Nr 228, poz. 2260. [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177. [5] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257 i Nr 54, poz. 535. [6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035 i Nr 228, poz. 2260. [7] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316, z 2001 r. Nr 154, poz. 1802 oraz z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218. [8] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035 i Nr 228, poz. 2260."}
{"id":"2004_1262_3","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. W Banku Gospodarstwa Krajowego, zwanym dalej \"BGK\", tworzy się Fundusz Poręczeń Unijnych, zwany dalej \"Funduszem\". 2. Celem Funduszu jest zwiększenie dostępności kredytu oraz możliwości pozyskiwania środków z emisji obligacji na realizację przedsięwzięć. 3. Środkami Funduszu są: 1) środki pieniężne przekazywane przez Narodowy Bank Polski z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej, w części określonej w art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.)[3]; 2) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, a także gwarantowane lub poręczane przez Skarb Państwa; 3) otrzymane odsetki od lokat bankowych środków Funduszu; 4) kwoty odzyskane w drodze dochodzenia należności powstałych w związku z udzielonymi przez BGK gwarancjami lub poręczeniami ze środków Funduszu; 5) opłaty prowizyjne od udzielonych gwarancji lub poręczeń; 6) darowizny i zapisy; 7) inne wpływy. 4. Środki Funduszu nie są środkami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.)[4]."}
{"id":"2004_1262_4","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Środki Funduszu są przeznaczane na: 1) wypłaty zrealizowanych przez BGK gwarancji lub poręczeń udzielonych ze środków Funduszu na zabezpieczenie spłaty kredytów; 2) wypłaty kwot należnych z tytułu zobowiązań wynikających z obligacji gwarantowanych lub poręczanych przez BGK ze środków Funduszu; 3) pokrycie uzasadnionych kosztów i wydatków ponoszonych przez BGK w związku z udzielaniem gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu oraz wypłatę należności, o której mowa w art. 15 ust. 4; 4) wynagrodzenia, o których mowa w art. 9 ust. 3. 2. Środki Funduszu mogą być również przeznaczone na nabywanie papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, oraz na lokaty bankowe, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3."}
{"id":"2004_1262_5","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. BGK wyodrębnia w swoim planie finansowym plan finansowy Funduszu. 2. Plan finansowy Funduszu określa co najmniej: 1) łączną kwotę, do której przewiduje się udzielenie gwarancji lub poręczeń; 2) przewidywane przychody i koszty; 3) przewidywane wydatki wynikające z udzielonych gwarancji i poręczeń; 4) prognozowaną kwotę należności nieściągalnych zapisywanych w ciężar Funduszu. 3. Plan finansowy Funduszu zatwierdza minister właściwy do spraw finansów publicznych. 4. BGK sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat."}
{"id":"2004_1262_6","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. BGK przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz ministrowi właściwemu do spraw gospodarki półroczne sprawozdania Funduszu o: 1) liczbie i wartości udzielonych gwarancji i poręczeń; 2) aktualnym stanie należności i zobowiązań z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń; 3) przebiegu dochodzenia roszczeń z tytułu wierzytelności powstałych w związku z realizacją gwarancji i poręczeń. 2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, są przekazywane w terminie do końca sierpnia - za pierwsze półrocze oraz do końca lutego - za drugie półrocze."}
{"id":"2004_1262_7","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W BGK tworzy się Komitet Sterujący Funduszu Poręczeń Unijnych, zwany dalej \"Komitetem\". 2. Do zadań Komitetu należy: 1) opiniowanie projektów planu działalności i planu finansowego Funduszu; 2) okresowe analizowanie wyników finansowych działania Funduszu; 3) opiniowanie projektów sprawozdań z działalności Funduszu za rok poprzedni wraz z bilansem i rachunkiem zysków i strat; 4) opiniowanie projektów szczegółowych zasad udzielania gwarancji lub poręczeń przez BGK ze środków Funduszu; 5) opiniowanie projektów zasad i form zabezpieczania zwrotu środków należnych Funduszowi z tytułu realizacji gwarancji lub poręczeń; 6) opiniowanie projektów regulaminów wydawanych przez BGK w związku z udzielaniem gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu; 7) opiniowanie projektu umowy, o której mowa w art. 15 ust. 3; 8) opiniowanie wniosków o ustanowienie limitu gwarancji lub poręczeń portfela kredytowego; 9) opiniowanie wniosków o umorzenie przez BGK środków należnych Funduszowi z tytułu zrealizowanych gwarancji lub poręczeń i spisanie należności w ciężar Funduszu. 3. Komitet może wystąpić z wnioskiem do Rady Nadzorczej o likwidację Funduszu. 4. Warunkiem zaakceptowania przez Zarząd BGK dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3-6, jest wyrażenie pozytywnej opinii w tych kwestiach przez Komitet."}
{"id":"2004_1262_8","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Komitet składa się z 5 członków. 2. Członków Komitetu powołuje i odwołuje: 1) jednego - minister właściwy do spraw finansów publicznych; 2) jednego - minister właściwy do spraw gospodarki; 3) trzech - Związek Banków Polskich. 3. Członkowie Komitetu wybierają spośród siebie Przewodniczącego Komitetu."}
{"id":"2004_1262_9","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Komitet opracuje regulamin swojego działania. 2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą. 3. Członkom Komitetu jest wypłacane wynagrodzenie za udział w posiedzeniu w wysokości minimalnego wynagrodzenia określonego na zasadach ustalonych w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1679). W przypadku gdy w danym miesiącu odbędzie się więcej niż jedno posiedzenie, wynagrodzenie przysługuje za jedno posiedzenie. Rozdział 3 Zasady udzielania gwarancji lub poręczeń"}
{"id":"2004_1263_1","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 187) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. Ustawa określa: 1) warunki świadczenia przez przedsiębiorców usług turystycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także za granicą, jeżeli umowy z klientami o świadczenie tych usług są zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) zasady funkcjonowania Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego.”; 2) w art. 5: a) w ust. 1: – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zapewnić klientom na wypadek swojej niewypłacalności: pokrycie kosztów powrotu z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu z imprezy turystycznej, obejmujących w szczególności koszty transportu, zakwaterowania, transferów, w tym także koszty poniesione przez klientów, w wypadku gdy organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, wbrew obowiązkowi, nie zapewnia tego powrotu, a także zapewnić klientom zwrot wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, w wypadku gdy z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu, impreza turystyczna nie została lub nie zostanie zrealizowana, a także zapewnić klientom zwrot części wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną odpowiadającą części imprezy turystycznej, która nie została lub nie zostanie zrealizowana z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu, przez: a) zawarcie umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej lub b) zawarcie umowy ubezpieczenia na rzecz klientów, lub c) przyjmowanie wpłat klientów wyłącznie na rachunek powierniczy, jeżeli wykonuje usługi turystyczne wyłącznie na terenie kraju i złoży właściwemu marszałkowi województwa oświadczenie o przyjmowaniu wpłat na rachunek powierniczy, oraz d) dokonywanie terminowych wpłat składki w należnej wysokości do Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w rozdziale 2a;”, – w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: „4) prowadzić wykaz zawartych: a) umów o świadczenie usług turystycznych polegających na organizowaniu imprez turystycznych, b) umów w zakresie pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych – zwany dalej „wykazem umów”; 5) składać terminowo do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego deklaracje, zawierające wyliczenie wysokości należnej składki do Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w rozdziale 2a, liczbę i rodzaj zawartych umów o świadczenie usług turystycznych oraz liczbę klientów objętych umowami zawartymi w danym miesiącu, informacje o zabezpieczeniach finansowych, o których mowa w pkt 2 lit. a–c, oraz o podmiotach ich udzielających, do których mogą być składane roszczenia w okresie, za jaki jest składana deklaracja, a także informację na temat liczby klientów, w przypadku których składka została już wniesiona do Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, a impreza turystyczna została odwołana przez organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług była uzależniona od liczby zgłoszeń, a także w przypadku rozwiązania umowy lub odstąpienia od umowy przez klienta.”, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. W wypadku przedsiębiorcy zagranicznego posiadającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej za spełnienie warunków prowadzenia działalności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 4 i 5, uznaje się posiadanie zabezpieczenia finansowego w formie, która jest uznawana w państwie, w którym przedsiębiorca posiada siedzibę.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Obowiązki, o których mowa w ust. 1–2, dotyczą całego okresu wykonywania działalności.”, d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3g w brzmieniu: „3a. Wykaz umów zawiera następujące dane: 1) numer rezerwacji; 2) termin zawarcia umowy; 3) termin imprezy turystycznej; 4) liczbę osób objętych umową; 5) cenę usług objętych umową; 6) miejsce wykonania umowy; 7) rodzaj środka transportu; 8) terminy i wysokość faktycznie dokonanych przedpłat; 9) termin i wysokość zwrotu wpłat klientowi w przypadku rozwiązania umowy. 3b. Wykaz umów może być prowadzony w postaci elektronicznej. 3c. Marszałek województwa i minister właściwy do spraw turystyki, w trybie kontroli, mają prawo dostępu do danych zawartych w wykazie umów. 3d. Na wniosek Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego udostępnia się dane zawarte w wykazie umów, bez wskazywania danych identyfikujących klientów. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest uprawniony do przetwarzania danych zawartych w wykazie umów, w zakresie niezbędnym do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w rozdziale 2a. 3e. W przypadku niewypłacalności organizator turystyki lub pośrednik turystyczny przekazuje właściwemu marszałkowi województwa: 1) oświadczenie następującej treści: „Oświadczam, że z powodu niewypłacalności nie jestem w stanie wywiązać się z umów o świadczenie usług turystycznych zawartych z klientami w okresie od dnia … do dnia … oraz zapewnić pokrycia kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej i zapewnić klientom zwrotu wpłat lub ich części wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.”; 2) wykaz umów ograniczony do umów, które nie zostały lub nie zostaną zrealizowane; do wykazu umów dołącza się informację zawierającą imiona i nazwiska oraz numery telefonów kontaktowych osób objętych umową. 3f. W przypadku braku możliwości uzyskania oświadczenia, o którym mowa w ust. 3e pkt 1, marszałek województwa wydaje dyspozycję wypłaty środków z zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, b i d, bez uzyskania tego oświadczenia, jeżeli okoliczności w oczywisty sposób wskazują, że organizator turystyki lub pośrednik turystyczny nie jest w stanie wywiązać się z umów o świadczenie usług turystycznych zawartych z klientami oraz zapewnić pokrycia kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej i zapewnić klientom zwrotu wpłat lub ich części wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, która nie została lub nie zostanie zrealizowana. 3g. Dokumenty, o których mowa w ust. 3e, marszałek województwa niezwłocznie przekazuje podmiotowi udzielającemu zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b.”, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Marszałek województwa jest uprawniony do występowania na rzecz klientów w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej lub umowy ubezpieczenia, na zasadach określonych w treści tych umów, a także w sprawach wypłaty środków z Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w rozdziale 2a.”, f) po ust. 5a dodaje się ust. 5b–5m w brzmieniu: „5b. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, po otrzymaniu każdorazowej dyspozycji marszałka województwa lub wskazanej przez niego jednostki upoważnionej do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej, o której mowa w ust. 4, bezwarunkowo, niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania dyspozycji, przekazuje wnioskowaną zaliczkę na pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej. Marszałek województwa przedstawia podmiotowi udzielającemu zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, pisemne rozliczenie otrzymanej zaliczki w terminie 60 dni od dnia otrzymania wypłaty pod rygorem obowiązku zwrotu zaliczki. 5c. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, lub właściwy marszałek województwa, po uprzednich uzgodnieniach między nimi w każdym przypadku niewypłacalności organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego, przyjmuje zgłoszenia od klientów organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, którzy nie otrzymali zwrotu wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, w wypadku gdy: 1) impreza turystyczna nie została lub nie zostanie zrealizowana, 2) zwrotu części wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną odpowiadającą części imprezy turystycznej, która nie została lub nie zostanie zrealizowana – z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu. 5d. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 5c, zawiera imiona i nazwiska oraz adresy do korespondencji wszystkich klientów poszkodowanych w wyniku niewykonania lub niewykonania w części zobowiązań wynikających z umowy. Do zgłoszenia dołącza się: 1) kopię umowy o świadczenie usług turystycznych, stanowiących imprezę turystyczną, zawartej między klientem a organizatorem turystyki lub pośrednikiem turystycznym; 2) kopię dowodu wpłaty na rzecz organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego należności za usługi turystyczne, stanowiące imprezę turystyczną określoną w umowie; 3) oświadczenie klienta organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego stwierdzające niewykonanie przez organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego zobowiązań umownych o określonej wartości; 4) oświadczenie klienta organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego zawierające wskazanie rachunku bankowego, na który ma nastąpić wypłata środków z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, b lub d, albo wskazanie innego sposobu wypłaty z tego zabezpieczenia. 5e. W przypadku gdy zgłoszenia, o których mowa w ust. 5c, przyjmuje marszałek województwa, przekazuje on niezwłocznie zgłoszenia podmiotowi, który udzielił organizatorowi turystyki lub pośrednikowi turystycznemu zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, w celu wyliczenia należnych klientom kwot zwrotu wniesionych przez nich wpłat, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 5f. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania zgłoszenia klienta, dokonuje jego weryfikacji pod względem zgodności z wymaganiami określonymi w ust. 5d oraz ze stanem faktycznym i przekazuje właściwemu marszałkowi województwa informację o szczegółowych wyliczeniach kwoty należnej klientowi albo informację o nieuwzględnieniu danego zgłoszenia w całości lub w części wraz ze wskazaniem przyczyny. W przypadku konieczności przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego termin przekazania informacji marszałkowi województwa ulega przedłużeniu, nie dłużej jednak niż do 90 dni od dnia otrzymania zgłoszenia klienta. 5g. Po otrzymaniu dokonanego przez podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, szczegółowego wyliczenia kwot należnych poszkodowanym klientom marszałek województwa wydaje dyspozycję wypłaty środków, a podmiot udzielający zabezpieczenia finansowego dokonuje wypłat należnych kwot bezpośrednio poszkodowanym klientom, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania dyspozycji. 5h. W przypadku gdy zabezpieczenia finansowe, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, okażą się niewystarczające na pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej, podmiot udzielający tych zabezpieczeń niezwłocznie informuje o tym fakcie właściwego marszałka województwa oraz Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. 5i. Marszałek województwa lub wskazana przez niego jednostka upoważniona do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej, o której mowa w ust. 4, występuje do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o wypłatę środków z Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, w przypadku gdy zabezpieczenia finansowe, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, okażą się niewystarczające na pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 5j. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny niezwłocznie wypłaca marszałkowi województwa lub wskazanej przez niego jednostce upoważnionej do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej, o której mowa w ust. 4, środki z Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o których mowa w ust. 5i, w zakresie niezbędnym do realizacji zadania określonego w ust. 5a. Marszałek województwa przedstawia Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu pisemne rozliczenie środków z Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego w terminie 60 dni od dnia otrzymania wypłaty pod rygorem obowiązku zwrotu środków. 5k. W przypadku gdy zabezpieczenia finansowe, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, okażą się niewystarczające na dokonanie klientom zwrotu wpłat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, podmiot udzielający tych zabezpieczeń, niezwłocznie po dokonaniu weryfikacji zgłoszeń klientów, przekazuje właściwemu marszałkowi województwa zgłoszenia zebrane od klientów, którzy nie otrzymali całości zwrotu wpłat, wraz z informacją dotyczącą wysokości wypłaconych tym klientom kwot z zabezpieczeń finansowych oraz z wyliczeniem kwot, których zabrakło na zwrot wpłat w stosunku do każdego klienta. Podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, przekazuje informacje o tych zgłoszeniach do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. 5l. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, niezwłocznie po otrzymaniu dyspozycji właściwego marszałka województwa lub wskazanej przez niego jednostki, wypłaca należne klientom środki zgodnie z otrzymaną dyspozycją, o czym informuje właściwego marszałka województwa oraz podmiot udzielający zabezpieczeń finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a lub b. 5m. W przypadku gdy zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, okaże się niewystarczające na pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej lub na dokonanie klientom zwrotu wpłat, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, klient niezwłocznie informuje o tym właściwego marszałka województwa. Do wypłaty środków stosuje się odpowiednio ust. 5i, 5k i 5l.”; 3) w art. 7a ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Obowiązki, o których mowa w art. 5 ust. 1–1b, nie mają zastosowania do przedsiębiorcy w okresie zawieszenia przez niego wykonywania działalności organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego.”; 4) w art. 8: a) w ust. 1: – po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) decyzji o wykreśleniu przedsiębiorcy z rejestru oraz o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru wydawanych na wniosek Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego;”, – w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: „9) oświadczeń o niewypłacalności przedsiębiorcy, o których mowa w art. 5 ust. 3e pkt 1, lub dyspozycji marszałka województwa, o których mowa w art. 5 ust. 3f.”, b) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wykreślonych z rejestru z urzędu lub na wniosek Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i objętych zakazem wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru;”, c) po ust. 7c dodaje się ust. 7d-7h w brzmieniu: „7d. Każdy może żądać udzielenia informacji objętych wpisem do Ewidencji przez złożenie zapytania w dowolnej formie w odniesieniu do konkretnych przedsiębiorców. 7e. Marszałek województwa ma prawo dostępu do informacji zawartych w Ewidencji, niezależnie od miejsca siedziby przedsiębiorcy, a w przypadku gdy przedsiębiorca jest osobą fizyczną – miejsca jego zamieszkania. 7f. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny posiada dostęp do danych zawartych w Ewidencji i jest uprawniony do ich przetwarzania w zakresie niezbędnym do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w rozdziale 2a. 7g. Na wniosek jednostek turystycznego samorządu gospodarczego oraz organizacji zajmujących się ochroną praw konsumenta udostępnia się informacje zbiorcze zawarte w Ewidencji. 7h. Dla celów naukowo-badawczych udostępnia się informacje zbiorcze zawarte w Ewidencji, bez wskazywania danych identyfikujących przedsiębiorców.”; 5) w art. 9 w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) na wniosek Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego decyzje o wykreśleniu przedsiębiorcy z rejestru oraz o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru przez okres 3 lat – w wypadku rażącego naruszenia warunku wykonywania działalności, o którym mowa w art. 10a pkt 1a;”; 6) w art. 10a po pkt 1 dodaje się pkt 1a–1d w brzmieniu: „1a) uchylanie się, mimo wezwania, od obowiązku terminowego składania deklaracji lub opłacania należnych składek do Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego; 1b) uchylanie się, mimo wezwania, od obowiązku prowadzenia wykazu umów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4; 1c) zawieranie przez przedsiębiorcę kolejnych umów o imprezy turystyczne lub umów w zakresie pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych i przyjmowanie od klientów wpłat na poczet tych umów mimo złożenia oświadczenia o niewypłacalności lub w przypadku wydania przez marszałka województwa dyspozycji wypłaty środków z zabezpieczeń finansowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a, b i d, bez tego oświadczenia, zgodnie z art. 5 ust. 3f; 1d) zawieranie umów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a lub b, na kwoty zabezpieczenia finansowego niższe niż minimalne wysokości sum gwarancji bankowych lub ubezpieczeniowych lub minimalne sumy gwarancyjne ubezpieczeń obowiązkowych określone zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 10;”; 7) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: „Rozdział 2a Turystyczny Fundusz Gwarancyjny"}
{"id":"2004_1263_10c","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 10c. 1. Tworzy się Turystyczny Fundusz Gwarancyjny, zwany dalej „Funduszem”, stanowiący wyodrębniony rachunek w Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym, o którym mowa w rozdziale 7 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 392, z późn. zm.[1])). 2. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny zapewnia obsługę Funduszu."}
{"id":"2004_1263_10d","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 10d. 1. Środki Funduszu są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. 2. Środki Funduszu pochodzą z: 1) wpłat przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d; 2) odsetek od środków pieniężnych gromadzonych na rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 1; 3) przychodów z lokat środków Funduszu dokonywanych z zachowaniem jak najwyższego stopnia bezpieczeństwa, jakości i rentowności środków Funduszu, przy jednoczesnym zachowaniu ich płynności; 4) środków uzyskanych przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny z pożyczek i kredytów na rzecz Funduszu; 5) innych wpływów. 3. W przypadku niedoboru środków na rachunku Funduszu niezbędnych do jego właściwego funkcjonowania, w tym realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 5j i 5l, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny może udzielić Funduszowi zwrotnego finansowania na warunkach odpowiadających stopie oprocentowania lokat uzyskiwanych przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny w danym okresie, przy uwzględnieniu bezpieczeństwa i płynności środków Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Wysokość zwrotnego finansowania udzielonego przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny na rzecz Funduszu nie może przekroczyć wysokości 5% wartości lokat funduszu statutowego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w okresie finansowania do jednego roku. 4. Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu przysługuje prawo dochodzenia od przedsiębiorcy zwrotu wypłaconych kwot, o których mowa w art. 5 ust. 5j, 5l i 5m, w przypadku gdy: 1) po złożeniu oświadczenia o niewypłacalności, o którym mowa w art. 5 ust. 3e pkt 1, albo 2) po wydaniu przez marszałka województwa dyspozycji, o której mowa w art. 5 ust. 3f – przedsiębiorca w dalszym ciągu wykonuje działalność organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego. 5. Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu przysługuje roszczenie do masy upadłości organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego o zwrot wypłaconych środków, o których mowa w art. 10e ust. 1. 6. Wierzytelności, o których mowa w ust. 5, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny może zgłaszać syndykowi do czasu prawomocnego wykonania planów podziału funduszu masy."}
{"id":"2004_1263_10e","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 10e. 1. Środki Funduszu przeznacza się na pokrycie kosztów i zwrot wpłat, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w przypadku gdy środki finansowe pochodzące z zabezpieczeń finansowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a–c, okażą się niewystarczające. 2. Ze środków Funduszu dokonuje się spłaty kredytów i pożyczek, o których mowa w art. 10d ust. 2 pkt 4, wraz z odsetkami i innymi kosztami obsługi kredytów i pożyczek. Spłata kredytów i pożyczek nie może być dokonywana ze środków Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego innych niż zgromadzone na rachunku, o którym mowa w art. 10d ust. 1. 3. Ze środków Funduszu pokrywa się koszty związane z realizacją wypłat z Funduszu, o których mowa w ust. 1, oraz koszty jego obsługi przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Roszczenia i zobowiązania Funduszu nie mogą być pokrywane ze środków Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego innych niż zgromadzone na rachunku, o którym mowa w art. 10d ust. 1."}
{"id":"2004_1263_10f","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 10f. 1. Składka na Fundusz jest naliczana w wysokości nie wyższej niż 30 zł od każdego klienta z tytułu zawartej umowy o świadczenie usług turystycznych polegających na organizowaniu imprez turystycznych lub umowy w zakresie pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych. Składka jest należna z dniem zawarcia umowy. 2. Składka przekazana na Fundusz nie podlega zwrotowi. W przypadku składki odprowadzonej za imprezę turystyczną, która została odwołana przez organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług była uzależniona od liczby zgłoszeń, a także w przypadku rozwiązania umowy lub odstąpienia od umowy przez klienta, składka podlega zarachowaniu na poczet następnej należnej do przekazania składki. 3. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość składki na Fundusz, uwzględniając miejsce realizacji imprezy turystycznej i rodzaj zapewnianego środka transportu oraz potrzeby finansowe Funduszu związane z realizacją zadań wynikających z ustawy, przy czym minimalna stawka może być określona na poziomie 0 zł."}
{"id":"2004_1263_10g","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 10g. 1. Podmioty obowiązane do naliczania i przekazywania składek na Fundusz bez wezwania: 1) obliczają kwotę należną z tytułu składki na rzecz Funduszu za okres jednego miesiąca i przekazują tę kwotę, 2) składają do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego deklaracje, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 – w terminie do 21. dnia miesiąca następującego po danym okresie. 2. W przypadku niewykonania obowiązku terminowego składania deklaracji lub opłacania należnych składek Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wzywa pisemnie organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego do złożenia deklaracji lub dokonania płatności, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest uprawniony do dochodzenia należnych składek wraz z odsetkami. Wezwanie jest wysyłane do wiadomości właściwego marszałka województwa. 3. W przypadku niedochowania terminu określonego w wezwaniu, o którym mowa w ust. 2, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny występuje do właściwego marszałka województwa z wnioskiem o wydanie decyzji, o której mowa w art. 9 ust. 3 pkt 1a. 4. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny gromadzi i przetwarza dane zawarte w deklaracji, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, w celu weryfikacji prawidłowości wysokości odprowadzanych składek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, prowadzenia analiz, oceny ryzyka i adekwatności posiadanych środków. 5. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, mając na względzie umożliwienie identyfikacji podmiotu obowiązanego do naliczania i przekazywania składki, a także zapewnienie możliwości weryfikacji wysokości składki. 6. Deklaracje, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej."}
{"id":"2004_1263_10h","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 10h. 1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, w terminie 30 dni od ostatniego dnia każdego kwartału, przekazuje kwartalną informację o wykorzystaniu środków Funduszu ministrowi właściwemu do spraw turystyki oraz ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych. 2. Minister właściwy do spraw turystyki w porozumieniu w ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, zakres kwartalnej informacji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając wymogi kompletności informacji dotyczących funkcjonowania Funduszu.”; 8) w art. 14: a) w ust. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) wysokość składki do Funduszu, jeżeli dotyczy;”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Organizator turystyki i pośrednik turystyczny wydają klientowi wpłacającemu należność z tytułu zawartej umowy lub zaliczkę przekraczającą 10% tej sumy pisemne potwierdzenie posiadania zabezpieczeń finansowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, wraz ze wskazaniem sposobu ubiegania się o wypłatę środków z tych zabezpieczeń w przypadkach określonych ustawą.”; 9) tytuł rozdziału 5a otrzymuje brzmienie: „Kary pieniężne i przepis karny”; 10) po art. 45c dodaje się art. 45d w brzmieniu: „Art. 45d. Kto zaniża wysokość należnej składki w deklaracji, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, składanej do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”."}
{"id":"2004_1263_2","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 392, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 98 dodaje się art. 98a w brzmieniu: „Art. 98a. Fundusz wykonuje zadania, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 187 i …).”; 2) w art. 119: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Fundusz w rocznym sprawozdaniu z działalności, o którym mowa w ust. 1, przedstawia wyodrębnioną informację dotyczącą funkcjonowania i działalności Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w art. 10c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zatwierdzone przez Zgromadzenie Członków Funduszu sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, Fundusz przedstawia ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych, ministrowi właściwemu do spraw turystyki oraz organowi nadzoru.”."}
{"id":"2004_1263_3","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 8 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 8 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1263_4","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 119 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 2 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 119 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 2, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1263_5","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 5. 1. Do umów o świadczenie usług turystycznych polegających na organizowaniu imprez turystycznych oraz umów w zakresie pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do zapewnienia: 1) pokrycia kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu z imprezy turystycznej, w wypadku gdy organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, wbrew obowiązkowi, nie zapewnia tego powrotu, 2) zwrotu wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, w wypadku gdy z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu, impreza turystyczna nie została lub nie zostanie zrealizowana, 3) zwrotu części wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, odpowiadającą części imprezy turystycznej, która nie została lub nie zostanie zrealizowana z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu – w przypadku pośrednika turystycznego lub organizatora turystyki, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zawarł umowę o świadczenie usług turystycznych polegających na organizowaniu imprez turystycznych lub umowę w zakresie pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, a po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy złożył oświadczenie o niewypłacalności, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1263_6","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 6. Organizator turystyki lub pośrednik turystyczny uwzględnia w wykazie umów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, także umowy zawarte i niezrealizowane do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1263_7","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 1, pkt 2 lit. d w zakresie ust. 3e pkt 1 i ust. 3f, pkt 2 lit. e i f, pkt 4 lit. a tiret drugie i lit. c, pkt 7 w zakresie art. 10c–10e oraz art. 2–5, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 827 oraz z 2015 r. poz. 1273, 1691, 1844 i 2281. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 827 oraz z 2015 r. poz. 1273, 1691, 1844 i 2281."}
{"id":"2004_1264_1","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: \"4a) kwota rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe - roczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w danym roku kalendarzowym, określoną w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[2],\", b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) organ rentowy - jednostkę organizacyjną Zakładu, określoną w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwą do wydawania decyzji w sprawach świadczeń,\"; 2) w art. 5 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla: 1) płatników składek, zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe, 2) osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność - nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie. 5. Wobec ubezpieczonych zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenie społeczne za okres przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy oraz osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność przed dniem wejścia w życie ustawy przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Okresy zatrudnienia, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a), wykonywanego na obszarze Państwa Polskiego w czasie, gdy obszar ten nie wchodził w skład Państwa Polskiego, oraz okresy pracy przymusowej, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 lit. a) i b), uwzględnia się pod warunkiem stałego zamieszkania zainteresowanego na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3.\"; 4) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Przy ustalaniu prawa do emerytury osoby, która osiągnęła wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn i utraciła prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługującej z Funduszu z powodu odzyskania zdolności do pracy, uwzględnia się również okresy pobierania tej renty, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5 - 7 i 10, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. 2. Okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy nie uwzględnia się, jeżeli zbiegają się w czasie z okresami, o których mowa w art. 6, 7 i 10, uwzględnionymi przy ustalaniu prawa do emerytury.\"; 5) w art. 13 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 6) w art. 14: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia: 1) daty powstania niezdolności do pracy, 2) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, 3) związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami, 4) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji, 5) celowości przekwalifikowania zawodowego - dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik Zakładu, zwany dalej \"lekarzem orzecznikiem\".\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2f w brzmieniu: \"2a. Od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, zwanej dalej \"komisją lekarską\", w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. 2b. Sprzeciw wnosi się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. 2c. Komisja lekarska nie rozpatruje sprzeciwu wniesionego po terminie. W uzasadnionych przypadkach Zakład, na wniosek osoby zainteresowanej, moe przywrcić termin na wniesienie sprzeciwu, w tym w szczególności w razie odrzucenia przez sąd odwołania od decyzji w przypadku określonym w art. 477{9} 3{1} ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego. 2d. Prezes Zakładu, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika, może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia i przekazać sprawę do rozpatrzenia komisji lekarskiej. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia jednostka organizacyjna Zakładu niezwłocznie zawiadamia osobę zainteresowaną. 2e. Komisja lekarska, rozpatrując sprzeciw lub zarzut wadliwości, dokonuje oceny niezdolności do pracy i jej stopnia oraz ustalenia okoliczności, o których mowa w ust. 1. 2f. Komisja lekarska dokonuje rozstrzygnięcia w formie orzeczenia.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie zgłoszono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej, stanowi dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji.\", d) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: \"5. Nadzór, o którym mowa w ust. 4, obejmuje: 1) kontrolę prawidłowości i jednolitości stosowania zasad orzecznictwa o niezdolności do pracy przez lekarzy orzeczników i komisje lekarskie, 2) udzielanie lekarzom orzecznikom i komisjom lekarskim wytycznych w zakresie stosowania zasad orzecznictwa o niezdolności do pracy, 3) prawo przekazania sprawy do rozpatrzenia przez komisję lekarską, jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w pkt 1, zostanie stwierdzony brak zgodności orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej ze stanem faktycznym lub zasadami orzecznictwa o niezdolności do pracy. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego orzekania o niezdolności do pracy: 1) szczegłowe zasady i tryb orzekania o niezdolności do pracy przez lekarzy orzecznikw i komisje lekarskie, 2) szczegłowe zasady organizacji orzekania o niezdolności do pracy, w tym w szczeglności: a) miejsce działania lekarzy orzecznikw, b) sposb tworzenia i znoszenia komisji lekarskich, c) sposb określania siedziby komisji lekarskiej i ich właściwości terytorialnej, d) skład komisji lekarskich, 3) szczeglne kwalifikacje zawodowe wymagane od lekarzy orzecznikw i lekarzy wchodzących w skład komisji lekarskiej, 4) szczegłowe zasady sprawowania nadzoru nad wykonywaniem orzekania o niezdolności do pracy.\"; 7) w art. 15: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"wypłaconych na podstawie przepisów Kodeksu pracy\" oraz na końcu dodaje się wyrazy \" , z zastrzeżeniem ust. 3a\", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty uwzględnia się kwoty wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, przysługujących ubezpieczonemu w roku kalendarzowym przypadającym po 2004 r. z tym że łączna kwota podstaw wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wynagrodzeń i zasiłków nie może przekroczyć maksymalnej kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.\"; 8) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Podstawę wymiaru emerytury lub renty dla osób posiadających okresy ubezpieczenia za granicą, o których mowa w art. 8, ustala się na zasadach określonych w art. 15-17. 2. Przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, nie uwzględnia się lat kalendarzowych, w których ubezpieczony przez cały rok pozostawał w ubezpieczeniu za granicą. 3. Jeżeli w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, zainteresowany nie był ubezpieczony w Polsce, podstawę wymiaru emerytury lub renty stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zain teresowany przystąpił po raz pierwszy do ubezpieczenia za granicą.\"; 9) w art. 21 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) podstawa wymiaru renty - w wysokości uwzględniającej rewaloryzację oraz wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do renty, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 5, albo\"; 10) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Jeżeli podstawy wymiaru emerytury lub renty nie można ustalić zgodnie z zasadami określonymi w ustawie lub w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 22, emeryturę lub rentę ustala się w wysokości najniższej emerytury lub renty. 2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania przy ustalaniu wysokości emerytur osób, o których mowa w art. 28.\"; 11) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem art. 185. 2. Kwota, o której mowa w ust. 1, nie podlega dziedziczeniu. 3. Waloryzację składek przeprowadza się corocznie, od dnia 1 czerwca każdego roku, poczynając od waloryzacji za rok 2000, z uwzględnieniem art. 25a. W wyniku przeprowadzonej waloryzacji stan konta nie może ulec obniżeniu. 4. Waloryzacji podlega kwota składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego na dzień 31 stycznia roku, za który jest przeprowadzana waloryzacja, powiększona o kwoty z tytułu przeprowa dzonych waloryzacji. 5. Waloryzacja składek polega na pomnożeniu zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego składek przez wskaźnik waloryzacji. 6. Wskaźnik waloryzacji składek jest równy wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do poprzedniego roku powiększonemu o wzrost realny sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do roku poprzedniego, z zastrzeżeniem ust. 9. Wskaźnik waloryzacji składek nie może być niższy niż wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do poprzedniego roku. 7. Wskaźnik wzrostu realnego sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne, o którym mowa w ust. 6, otrzymuje się poprzez podzielenie wskaźnika wzrostu nominalnego sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do roku poprzedniego przez wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem ustalony dla analogicznego okresu. 8. Wskaźnik wzrostu nominalnego sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne, o którym mowa w ust. 7, stanowi iloraz sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji i w roku poprzednim. 9. Wskaźnik waloryzacji składek za rok 2000 jest równy wskaźnikowi wzrostu przeciętnego wynagrodzenia za 2000 r. w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia za 1999 r. 10. Wskaźnik waloryzacji składek ustala się z dokładnością do setnych części procentu. 11. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", do 20 dnia pierwszego miesiąca każdego kwartału, wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem za poprzedni kwartał. 12. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", do 25 dnia miesiąca poprzedzającego termin waloryzacji, wskaźnik waloryzacji składek za poprzedni rok i kwartał.\"; 12) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: \"Art. 25a. 1. Przy ustalaniu wysokości emerytury kwota składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią waloryzację, o której mowa w art. 25, jest waloryzowana kwartalnie. 2. W przypadku ustalania wysokości emerytury: 1) w pierwszym kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za trzeci kwartał poprzedniego roku, 2) w drugim kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za czwarty kwartał poprzedniego roku, 3) w trzecim kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za pierwszy kwartał danego roku, 4) w czwartym kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za drugi kwartał danego roku. 3. Waloryzacji kwartalnej podlega kwota składek zewidencjonowanych na ostatni dzień pierwszego miesiąca kwartału, za który przeprowadzana jest waloryzacja, powiększona o kwoty uzyskane w wyniku poprzednich waloryzacji kwartalnych. 4. Waloryzacja kwartalna składek polega na pomnożeniu zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego składek przez wskaźnik waloryzacji określony w ust. 5. W wyniku przeprowadzonej waloryzacji stan konta nie może ulec obniżeniu. 5. Wskaźnik waloryzacji kwartalnej składek jest równy wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w kwartale, za który przeprowadzana jest waloryzacja w stosunku do poprzedniego kwartału powiększonemu o wzrost realny sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne w kwartale, za który przeprowadzana jest waloryzacja w stosunku do kwartału poprzedniego. Wskaźnik waloryzacji składek nie może być niższy niż wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w kwartale, za który przeprowadzana jest waloryzacja w stosunku do poprzedniego kwartału. 6. Wskaźnik wzrostu realnego sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne, o którym mowa w ust. 5, otrzymuje się poprzez podzielenie wskaźnika wzrostu nominalnego sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne w kwartale, za który jest przeprowadzana waloryzacja w stosunku do kwartału poprzedniego przez wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem ustalony dla analogicznego okresu. 7. Wskaźnik wzrostu nominalnego sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne, o którym mowa w ust. 6, stanowi iloraz sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne w kwartale, za który jest przeprowadzana waloryzacja i w kwartale poprzednim. 8. Wskaźnik waloryzacji składek ustala się z dokładnością do setnych części procentu.\"; 13) w art. 28 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 pkt 2, przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:\"; 14) art. 29 otrzymuje brzmienie: \"Art. 29. 1. Ubezpieczeni urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt 1, mogą przejść na emeryturę: 1) kobieta - po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy, 2) mężczyzna - po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma co najmniej 25letni okres składkowy i nieskładkowy oraz został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy. 2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje ubezpieczonym, którzy: 1) ostatnio, przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę, byli pracownikami oraz 2) w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawali w stosunku pracy co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę są uprawnieni do renty z tytułu niezdolności do pracy. 3. Spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, nie wymaga się od ubezpieczonych, którzy przez cały wymagany okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegali ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy.\"; 15) w art. 31 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Osoby urodzone przed dniem 1 stycznia 1949 r., uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, wypadkiem przy wykonywaniu pozarolniczej działalności gospodarczej, działalności twórczej lub artystycznej, umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo przy wykonywaniu przez osoby duchowne i zakonne czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi, wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy zaistniałym do dnia 31 grudnia 2002 r., albo wskutek choroby zawodowej, mogą przejść na emeryturę:\"; 16) w art. 32 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się: 1) okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, 2) okresów, w których na mocy szczególnych przepisów pracownik został zwolniony ze świadczenia pracy, z wyjątkiem okresu urlopu wypoczynkowego.\"; 17) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. Osoby urodzone przed dniem 1 stycznia 1949 r., ubezpieczone z tytułu działalności twórczej lub artystycznej, mają prawo do emerytury na warunkach określonych dla pracowników wykonujących działalność twórczą lub artystyczną.\"; 18) w art. 53: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Emerytura wynosi: 1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz 2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, 3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych - z uwzględnieniem art. 55.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: \"3. Emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach walo ryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. 5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjętej do obliczenia świadczenia przedemerytalnego.\"; 19) w art. 62 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przy obliczaniu wysokości renty przepisy art. 53 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio.\"; 20) art. 66 otrzymuje brzmienie: \"Art. 66. Renta rodzinna przysługuje także uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.\"; 21) w art. 70 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do wdowca.\"; 22) w art. 87: a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Przy obliczaniu okresów składkowych przypadających po dniu wejścia w życie ustawy dla celów podwyższenia emerytury w myśl ust. 1 miesiące, w których składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe były obliczone od podstawy wymiaru niższej od kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników, uwzględnia się w części odpowiadającej proporcji tej podstawy do kwoty minimalnego wynagrodzenia. 4. Zasady, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się, jeżeli zmniejszenie podstawy wymiaru składek poniżej minimalnego wynagrodzenia nastąpiło na skutek pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypła conego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia chorobowego lub z ubezpieczenia wypadkowego. Zasady tej nie stosuje się również, jeżeli podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowiła kwota zasiłku stałego z pomocy społecznej lub świadczenia pielęgnacyjnego określonego w przepisach o świadczeniach rodzinnych, oraz do: pracowników, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1697), żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, ubezpieczonych odbywających służbę zastępczą, a także pozostających w służbie kandydackiej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej.\", b) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio do osób, które nie przystąpiły do otwartego funduszu emerytalnego.\"; 23) w art. 98 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Kwoty świadczeń wypłaconych za okres, za który przysługuje prawo do wypłaty świadczenia wyższego lub wybranego przez zainteresowanego albo więcej niż jednego świadczenia, podlegają rozliczeniu przez zaliczenie na poczet tego świadczenia lub świadczeń. Przepis art. 139 ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio. 4. Rozliczenia, o którym mowa w ust. 3, dokonuje się z uwzględnieniem zasad finansowania świadczeń określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.\"; 24) w art. 111 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,\"; 25) w art. 114 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji okaże się, że przedłożone dowody nie dawały podstaw do ustalenia prawa do emerytury lub renty albo ich wysokości.\"; 26) w art. 115 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wyznaczone przez Prezesa Zakładu jednostki organizacyjne Zakładu wydają decyzje w sprawie świadczeń i świadczenia te wypłacają: 1) osobom zamieszkałym za granicą w państwie, z którym łączy Rzeczpospolitą Polską umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, 2) osobom, którym przy ustalaniu prawa i wysokości emerytury lub renty uwzględniono okresy ubezpieczenia, o których mowa w art. 8.\"; 27) w art. 118 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego.\"; 28) w art. 119 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu renty z tytułu okresowej niezdolności do pracy na okres wskazany w orzeczeniu lekarza orzecznika lub w orzeczeniu komisji lekarskiej.\"; 29) art. 126 otrzymuje brzmienie: \"Art. 126. Osoba, która złożyła wniosek o przyznanie świadczenia, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy, oraz osoba mająca ustalone prawo do takiego świadczenia jest zobowiązana, na żądanie organu rentowego, poddać się badaniom lekarskim oraz, na wniosek lekarza orzecznika lub na wniosek komisji lekarskiej, badaniom psychologicznym, jeżeli są one niezbędne do ustalenia prawa do świadczeń określonych ustawą. Przepis art. 134 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio.\"; 30) w art. 127: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Emeryt lub rencista jest zobowiązany zawiadomić organ rentowy o podjęciu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1-4, i o wysokości osiąganego z tego tytułu przychodu, a po upływie roku kalendarzowego - o wysokości tego przychodu uzyskanego w poprzednim roku kalendarzowym.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Obowiązek określony w ust. 1 nie dotyczy emerytów, którzy 60 lat (kobiety) lub 65 lat (mężczyźni) ukończyli przed podjęciem działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1-4.\"; 31) w art. 130 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do osób sprawujących opiekę prawną nad osobami uprawnionymi do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy oraz osób sprawujących opiekę nad osobami, o których mowa w art. 131 ust. 1. 2b. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy osoba sprawująca opiekę prawną nad osobami uprawnionymi do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy oraz osoba sprawująca opiekę nad osobami, o których mowa w art. 131 ust. 1, odbywa karę pozbawienia wolności, karę aresztu wojskowego albo karę aresztu za wykroczenie lub jest tymczasowo aresztowana.\"; 32) w art. 131 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Rentę rodzinną lub jej część, o której mowa w art. 74 ust. 2, przysługującą:\"; 33) w art. 134 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) w którym została wydana decyzja o wstrzymaniu wypłaty w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, albo od następnego miesiąca, jeżeli wcześniejsze wstrzymanie wypłaty nie było możliwe,\"; 34) po art. 138 dodaje się art. 138a w brzmieniu: \"Art. 138a. Bank i spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa są zobowiązane zwrócić Zakładowi kwoty świadczeń przekazane na rachunek w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowokredytowej za miesiące następujące po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć świadczeniobiorcy. Przepis art. 144 ust. 1 stosuje się odpowiednio.\"; 35) w art. 139 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) świadczenia wypłacane w kwocie zaliczkowej, a następnie kwoty świadczenia lub świadczeń podlegające rozliczeniu w trybie określonym w art. 98 ust. 3,\", b) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) zasiłki i świadczenia wypłacone na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu za okres, za który przyznano prawo do emerytury lub renty,\"; 36) w art. 140: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zbiegu egzekucji sum, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3, z potrąceniem należności alimentacyjnych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4.\", b) ust. 6a i 7 otrzymują brzmienie: \"6a. W przypadku zbiegu potrąceń, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 10, z potrąceniami, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1-9, potrącenia nie mogą przekraczać łącznie 70% świadczenia. 7. Wysokość części świadczenia podlegającego egzekucjom, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość potrąceń, o których mowa w ust. 4, a także wysokość części świadczenia podlegającego potrąceniom, o których mowa w ust. 6 i 6a oraz ustaloną orzeczeniem sądu, ugodą sądową lub aktem notarialnym procentową wysokość potrąceń ze świadczeń z tytułu należności alimentacyjnych bez wskazania sposobu ich naliczania, ustala się od kwoty świadczenia przed odliczeniem miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne.\"; 37) w art. 141 w ust. 1 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie: \"c) należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 5, wraz z kosztami i opłatami egzekucyjnymi,\"; 38) art. 143 otrzymuje brzmienie: \"Art. 143. W razie przyznania lub podwyższenia świadczeń za okres wsteczny organ rentowy ma prawo potrącić na zaspokojenie należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2, 4 i 6-10, kwotę wyrównania należną do miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wydano decyzję ustalającą prawo do świadczeń lub decyzję ustalającą prawo do świadczeń w podwyższonej wysokości.\"; 39) po art. 143 dodaje się art. 143a w brzmieniu: \"Art. 143a. W przypadku dokonywania potrąceń należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w placówkach, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 10, należności z tego tytułu przekazane za okres po dniu śmierci świadczeniobiorcy podlegają zwrotowi przez właściwą placówkę albo organ nadrzędny w stosunku do tej placówki. Przepis art. 134 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio.\"; 40) w art. 144 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: \"2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, którym wypłaca się świadczenie zmniejszone wskutek osiągania przychodów określonych w art. 104 ust. 1, jeżeli nie można potrącić nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w ust. 1, na zasadach określonych w ustawie.\"; 41) w art. 173: a) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Pierwszej waloryzacji kapitału początkowego dokonuje się od dnia 1 czerwca 2000 r. przez pomnożenie tego kapitału wskaźnikiem wzrostu przeciętnego wynagrodzenia z 1999 r., pomniejszonego o naliczone i potrącone od ubezpieczonego składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia za 1998 r. 5. Drugiej waloryzacji przeprowadzanej od dnia 1 czerwca 2001 r. dokonuje się na zasadach określonych w art. 25 ust. 3-5, 9 i 10 oraz w art. 25a.\", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Trzeciej waloryzacji przeprowadzanej od dnia 1 czerwca 2002 r. oraz kolejnych dokonuje się na zasadach określonych w art. 25 ust. 3-8 i 10 oraz w art. 25a.\", c) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. W wyniku przeprowadzonej waloryzacji kapitał początkowy nie może ulec obniżeniu.\"; 42) w art. 174: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6, 2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5, 3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przepis art. 17 ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru kapitału początkowego w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego urodzonego przed dniem 31 grudnia 1968 r. z powodu nauki w szkole wyższej, o której mowa w art. 7 pkt 9.\", c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Do obliczenia kapitału początkowego dla osoby mającej ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przyjmuje się, na jej wniosek, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru renty przyjęty w decyzji ustalającej prawo do renty po raz pierwszy lub ponownie ustalającej jej wysokość. W przypadku gdy renta została przyznana przed dniem 15 listopada 1991 r. do ustalenia kapitału początkowego przyjmuje się wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony w wyniku rewaloryzacji, chyba że po tej dacie ponownie była ustalana jego wysokość. 5. Jeżeli z powodu niemożności ustalenia podstawy wymiaru renty jej wysokość została ustalona w kwocie najniższej renty, do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjmuje się najniższe wynagrodzenie pracowników obowiązujące w okresie przyjętym do obliczenia podstawy wymiaru renty.\"; 43) w art. 175: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Płatnicy składek są zobowiązani do skompletowania dokumentacji umożliwiającej ustalenie kapitału początkowego dla ubezpieczonych, za których przekazują do Zakładu imienne raporty miesięczne, a następnie przekazania tej dokumentacji na żądanie organu rentowego i w terminie wyznaczonym przez ten organ.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Ustalenie kapitału początkowego następuje w formie decyzji organu rentowego. Organ rentowy wydaje decyzję w sprawie kapitału początkowego w terminie do dnia 31 grudnia 2006 r. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki odwoławcze określone w odrębnych przepisach.\"."}
{"id":"2004_1264_10","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[8] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2: a) lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) pracodawca - w stosunku do pracowników i poborowych odbywających służbę zastępczą oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, w tym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo pobierania zasiłku macierzyńskiego, z wyłączeniem osób, którym zasiłek macierzyński wypłaca Zakład,\", b) lit. g otrzymuje brzmienie: \"g) jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Obrony Narodowej - w stosunku do żołnierzy niezawodowych pełniących służbę czynną, z wyłączeniem żołnierzy pełniących służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego oraz żołnierzy służby okresowej,\", c) lit. s otrzymuje brzmienie: \"s) Biuro Terenowe Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - w stosunku do osób, których świadczenia pracownicze finansowane są ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jeżeli świadczenia te wypłacane są przez to Biuro,\"; 2) w art. 6 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są:\"; 3) w art. 9: a) ust. 4b otrzymuje brzmienie: \"4b. Osoby, o których mowa w ust. 4a, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowa o dzieło, została zawarta z pracodawcą, z którym pozostają równocześnie w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy.\", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Osoby pozostające w stosunku służby, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 8 ust. 15 pkt 6, spełniające jednocześnie warunki do podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, mogą być dobrowolnie objęte tymi ubezpieczeniami na swój wniosek.\"; 4) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu bezrobotni pobierający zasiłek dla bezrobotnych oraz osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 11, 19 i 20 oraz art. 7 i 10.\"; 5) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: 1) pracowników, 2) osób wykonujących pracę nakładczą, 3) członków spółdzielni, 4) zleceniobiorców, 5) posłów i senatorów, 6) stypendystów sportowych, 7) pobierających stypendium słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, 8) osób wykonujących odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, 9) osób współpracujących ze zleceniobiorcami, 10) funkcjonariuszy Służby Celnej, 11) poborowych odbywających służbę zastępczą - finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek.\", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Składki na ubezpieczenie chorobowe podlegających temu ubezpieczeniu osób, wymienionych w ust. 1 pkt 1-4, 8, 9 i 11 finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni. 3. Składki na ubezpieczenie wypadkowe osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 310, osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz bezrobotnych pobierających stypendium finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe żołnierzy niezawodowych pełniących czynną służbę, z wyłączeniem żołnierzy pełniących służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego oraz żołnierzy pełniących okresową służbę wojskową, finansowane są z części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.\"; 6) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 1-3, 5, 6 i 9-13, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu w całości płatnicy składek.\"; 7) w art. 18: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i 13\"; b) w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) żołnierzy niezawodowych pełniących czynną służbę, z wyłączeniem żołnierzy pełniących służbę wojskową w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego oraz żołnierzy pełniących okresową służbę wojskową, z zastrzeżeniem pkt 6 - stanowi kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10,\", c) uchyla się ust. 13; 8) w art. 22 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. Część składki, o której mowa w ust. 3, na ubezpieczenie emerytalne ubezpieczonego niebędącego płatnikiem tej składki, należna za okres do końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę, nie jest odprowadzana przez Zakład do otwartego funduszu emerytalnego, jeżeli zostanie opłacona po miesiącu kalendarzowym poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku.\"; 9) w art. 23 ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Odsetek za zwłokę nie nalicza się, jeżeli ich wysokość nie przekraczałaby 6,60 zł.\"; 10) w art. 24: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Składki oraz odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata, zwane dalej \"należnościami z tytułu składek\", nie opłacone w terminie, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub egzekucji sądowej.\", b) ust. 5b otrzymuje brzmienie: \"5b. Bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony od dnia podjęcia pierwszej czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności z tytułu składek, o której dłużnik został zawiadomiony, do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego.\", c) po ust. 5d dodaje się ust. 5e w brzmieniu: \"5e. Bieg terminu przedawnienia zawiesza się, jeżeli wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zawieszenie biegu terminu przedawnienia trwa do dnia, w którym decyzja innego organu stała się ostateczna lub orzeczenie sądu uprawomocniło się, nie dłużej jednak niż przez 2 lata.\", d) po ust. 6c dodaje się ust. 6d i 6e w brzmieniu: \"6d. Nienależnie opłacone składki podlegają zwrotowi w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 6c. 6e. Jeżeli nienależnie opłacone składki nie zostaną zwrócone w terminie określonym w ust. 6d, podlegają oprocentowaniu w wysokości równej odsetkom za zwłokę pobieranym od zaległości podatkowych, od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6c.\"; 11) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. Należności z tytułu składek są wyłączone z postępowania układowego, określonego w ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Zakład może wyrazić zgodę na objęcie układem należności z tytułu składek finansowane przez płatnika składek. 3. Spłata należności z tytułu składek, które zostały objęte układem, może polegać wyłącznie na rozłożeniu na raty. Rozłożenie na raty odbywa się na zasadach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1.\"; 12) w art. 26: a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: \"5a. Wyjawienia, o którym mowa w ust. 5, dokonuje się w formie oświadczenia składanego pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Przed odebraniem oświadczenia Zakład lub kierownik terenowej jednostki organizacyjnej będącej jednocześnie organem egzekucyjnym jest obowiązany uprzedzić dłużnika o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.\", b) w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) małżonka, następców prawnych i osób trzecich odpowiadających za zadłużenie płatnika składek,\"; 13) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Należności z tytułu składek są zabezpieczone ustawowym prawem zastawu na wszystkich będących własnością dłużnika oraz stanowiących współwłasność łączną dłużnika i jego małżonka rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych.\"; 14) w art. 28 w ust. 3: a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2) sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 i art. 361 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, 3) nastąpiło zaprzestanie prowadzenia działalności przy jednoczesnym braku majątku, z którego można egzekwować należności, małżonka, następców prawnych, możliwości przeniesienia odpowiedzialności na osoby trzecie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.)[9],\", b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) naczelnik urzędu skarbowego lub komornik sądowy stwierdził brak majątku, z którego można prowadzić egzekucję,\"; 15) art. 31 otrzymuje brzmienie: \"Art. 31. Do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio: art. 12, art. 26, art. 29 § 1 i 2, art. 33, art. 33a, art. 33b, art. 51 § 1, art. 55, art. 59 § 1 pkt 1, 3, 4, 8 i 9, art. 60 § 1, art. 61 § 1, art. 62 § 1, 3 - 5, art. 72 § 1 pkt 1 i 4 i § 2, art. 73 § 1 pkt 1 i 5, art. 77b § 1 i 2, art. 91, art. 93, art. 93a-93c, art. 93e, art. 94, art. 97 § 1, art. 98 § 1 i 2 pkt 1, 2, 5 i 7, art. 100 § 1, art. 101 § 1, art. 105 § 1 i 2, art. 106 § 1 i 2, art. 107 § 1, 1a, i 2 pkt 2 i 4, art. 108 § 1 i 4, art. 110 § 1, § 2 pkt 2, § 3, art. 111 § 1-4 i 5 pkt 1, art. 112, art. 113, art. 114, art. 115, art. 116, art. 116a, art. 117, art. 118 § 1 i 2 oraz art. 119 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.\"; 16) w art. 36 ust. 2a otrzymuje brzmienie: \"2a. Osoba przebywająca na urlopie wychowawczym lub osoba pobierająca zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego zobowiązana jest poinformować płatnika składek o ustaleniu prawa do emerytury lub renty albo o podleganiu ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu niż przebywanie na urlopie lub pobieranie zasiłku.\"; 17) w art. 40: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Na koncie ubezpieczonego ewidencjonuje się informacje o zwaloryzowanej wysokości składek na ubezpieczenie emerytalne, z wyłączeniem składek na otwarte fundusze emerytalne : 1) należnych - w przypadku ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, 2) wpłaconych - w przypadku ubezpieczonych będących płatnikami składek oraz osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b-1d w brzmieniu: \"1b. W przypadku ubezpieczonych niebędących płatnikami składek na koncie ubezpieczonego ewidencjonuje się informacje o zwaloryzowanej wysokości należnych składek na otwarte fundusze emerytalne, które uległy przedawnieniu zgodnie z art. 24. 1c. W przypadku ubezpieczonych, o których mowa w ust. 1b, na koncie ubezpieczonego ewidencjonuje się informacje o zwaloryzowanej wysokości składek na otwarte fundusze emerytalne należnych za okres do końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę, i nieopłaconych do końca tego miesiąca, także wówczas gdy nie uległy one jeszcze przedawnieniu. 1d. Jako datę zewidencjonowania na koncie ubezpieczonego składek, o których mowa w ust. 1b i 1c, przyjmuje się dzień zewidencjonowania na koncie ubezpieczonego składek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, należnych za ten sam miesiąc kalendarzowy.\"; 18) w art. 41 po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu: \"6a. Nie koryguje się danych podanych w imiennym raporcie miesięcznym w przypadku stwierdzenia przez płatnika składek we własnym zakresie lub przez Zakład różnicy w podstawie wymiaru składek w wysokości nieprzekra czającej 2,20 zł, z zastrzeżeniem ust. 6b. 6b. Przepisu ust. 6a nie stosuje się w przypadku, gdy podstawę wymiaru składek stanowi zadeklarowana kwota.\"; 19) w art. 47 ust. 10i otrzymuje brzmienie: \"10i. Odsetek, o których mowa w ust. 10a, i dodatkowej opłaty, o której mowa w ust. 10c, nie wymierza się, jeżeli ich wysokość nie przekraczałaby 6,60 zł.\"; 20) art. 48b otrzymuje brzmienie: \"Art. 48b. 1. Zakład może sporządzać z urzędu zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, zgłoszenia wyrejestrowania ubezpieczonego z ubezpieczeń społecznych, imienne raporty miesięczne, zgłoszenia płatnika składek, zgłoszenia wyrejestrowania płatnika składek, deklaracje rozliczeniowe oraz dokumenty korygujące te dokumenty, zwane dalej \"dokumentami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi określonymi w ustawie\". 2. Zakład może korygować z urzędu błędy stwierdzone w dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi określonych w ustawie. 3. Zakład może żądać od płatnika składek ponownego złożenia dokumentów związanych z ubezpieczeniami społecznymi określonych w ustawie, jeżeli dokumenty te nie zostały zidentyfikowane w systemie informatycznym Zakładu. 4. Zakład może z urzędu wprowadzać i korygować dane bezpośrednio na kontach ubezpieczonych lub kontach płatników składek, informując o tym ubezpieczonych i płatników składek.\"; 21) w art. 49: a) w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) szczegółowe zasady i tryb wprowadzania i korygowania przez Zakład z urzędu danych bezpośrednio na kontach ubezpieczonych i na kontach płatników składek,\", b) w ust. 3a uchyla się pkt 2; 22) w art. 50 : a) ust. 2b-2d otrzymują brzmienie: \"2b. Informację o stanie konta Zakład przesyła listem zwykłym na adres do korespondencji podany w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych, o którym mowa w art. 36 ust. 10. 2c. Jeżeli ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych przez więcej niż jednego płatnika składek, informację o stanie konta przesyła się na adres do korespondencji podany w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych, które Zakład otrzymał jako ostatnie. 2d. Jeżeli adres do korespondencji jest nieprawidłowy lub niepełny, informację o stanie konta Zakład przesyła na podany w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych adres zamieszkania lub adres zameldowania albo na adres zameldowania na pobyt stały uzyskany z Centralnej Bazy danych RCI PESEL.\", b) po ust. 2d dodaje się ust. 2e-2o w brzmieniu: \"2e. Jeżeli po otrzymaniu informacji o stanie konta ubezpieczony niebędący płatnikiem składek stwierdzi, że na jego koncie nie zostały zewidencjonowane wszystkie należne składki na ubezpieczenie emerytalne lub zostały zewidencjonowane w niewłaściwej wysokości, powinien zgłosić do płatnika tych składek, na piśmie lub do protokołu, wniosek o sprostowanie danych przekazanych do Zakładu w dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi określonych w ustawie lub przekazanie brakujących dokumentów, zwanym dalej \"wnioskiem o sprostowanie danych\". 2f. Płatnik składek jest zobowiązany poinformować ubezpieczonego na piśmie o sposobie rozpatrzenia wniosku o sprostowanie danych w terminie 60 dni od dnia jego otrzymania. 2g. W przypadku uwzględnienia wniosku o sprostowanie danych płatnik składek jest zobowiązany skorygować błędny lub uzupełnić brakujący dokument związany z ubezpieczeniami społecznymi określony w ustawie, w terminie 30 dni od dnia przekazania ubezpieczonemu informacji, o której mowa w ust. 2f. 2h. W przypadku nieuwzględnienia przez płatnika składek wniosku o sprostowanie danych oraz w przypadku gdy płatnik składek już nie istnieje ubezpieczony powinien złożyć we wskazanej przez Zakład jednostce organizacyjnej Zakładu wniosek o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, przedkładając jednocześnie dokumenty potwierdzające wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kopię informacji, o której mowa w ust. 2f. 2i. Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w ust. 2h, Zakład powinien zakończyć nie później niż w ciągu 3 miesięcy, a postępowanie szczególnie skomplikowane - nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2h. 2j. Wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie może być udowadniana zeznaniami świadków. 2k. Jeżeli w wyniku postępowania wyjaśniającego okaże się, że przyczyną niezewidencjonowania na koncie ubezpieczonego wszystkich należnych składek na ubezpieczenie emerytalne lub zewidencjonawania ich w niewłaściwej wysokości są : 1) błędy w danych podanych w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych, w zgłoszeniu wyrejestrowania ubezpieczonego z ubezpieczeń społecznych, w zgłoszeniu płatnika składek lub w zgłoszeniu wyrejestrowania płatnika składek albo niezłożenie tych dokumentów - Zakład dokonuje korekty tych danych z urzędu bezpośrednio na koncie ubezpieczonego lub na koncie płatnika składek, jeżeli uzna to za możliwe, albo po złożeniu przez płatnika składek dokumentów korygujących te dokumenty lub brakujących dokumentów, 2) błędy w danych podanych w imiennym raporcie miesięcznym lub w deklaracji rozliczeniowej albo niezłożenie tych dokumentów - Zakład dokonuje korekty tych danych po złożeniu przez płatnika składek dokumentów korygujących te dokumenty albo brakujących dokumentów. 2l. Płatnik składek jest zobowiązany złożyć korygujące lub brakujące dokumenty, o których mowa w ust. 2k, w terminie 30 dni od otrzymania z Zakładu zawiadomienia o stwierdzonych w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego nieprawidłowościach w dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi określonych w ustawie. 2m. Płatnik składek jest zobowiązany złożyć korygujące lub brakujące dokumenty, o których mowa w ust. 2k, w terminie 30 dni od dnia: 1) uprawomocnienia się decyzji - jeżeli stwierdzenie nieprawidłowości następuje w drodze decyzji, 2) otrzymania protokołu kontroli - jeżeli stwierdzenie nieprawidłowości następuje w drodze kontroli. 2n. W przypadku gdy płatnik składek już nie istnieje lub uzyskanie korygujących lub brakujących dokumentów ubezpieczeniowych nie jest możliwe Zakład dokonuje korekty danych z urzędu bezpośrednio na koncie ubezpieczonego lub na koncie płatnika składek, koryguje z urzędu błędy stwierdzone w dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi określonych w ustawie lub sporządza z urzędu brakujące dokumenty. 2o. Przepisy ust. 2e-2m stosuje się odpowiednio do ubezpieczonego będącego płatnikiem składek, który po otrzymaniu informacji o stanie konta stwierdzi, że na jego koncie nie zostały zewidencjonowane wszystkie wpłacone składki na ubezpieczenie emerytalne lub zostały zewidencjonowane w niewłaściwej wysokości.\"; 23) w art. 61 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prognoza, o której mowa w ust. 3, jest przedstawiana Radzie Ministrów co 3 lata, do dnia 30 czerwca, wraz z opinią aktuariusza działającego na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej. Wyboru aktuariusza dokonuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w drodze konkursu.\"; 24) w art. 68: a) w ust. 1: - w pkt 1 lit. f otrzymuje brzmienie: \"f) orzekanie przez lekarzy orzeczników Zakładu oraz komisje lekarskie Zakładu dla potrzeb ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych,\", - po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) wystawianie osobom uprawnionym do emerytur i rent z ubezpieczeń społecznych imiennych legitymacji emeryta - rencisty, potwierdzających status emeryta - rencisty,\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W ramach realizacji zadań określonych w ust. 1 pkt 1 lit. f) i pkt 5 oraz zadań związanych z orzekaniem przez lekarzy orzeczników i komisji lekarskiej Zakładu dla potrzeb ustalania uprawnień do świadczeń innych niż z ubezpieczeń społecznych Zakład udziela zamówień na dodatkowe opinie lekarza konsultanta lub psychologa oraz wyniki czasowej obserwacji szpitalnej - zgodnie z potrzebami orzecznictwa lekarskiego z wyłączeniem przepisów o zamówieniach publicznych.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Przepis ust. 1 pkt 2a stosuje się odpowiednio do osób uprawnionych do emerytur i rent wypłacanych przez Zakład w ramach zadań zleconych na mocy odrębnych przepisów. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji emeryta-rencisty, tryb jej wydawania, wymiany lub zwrotu, a także zakres informacji, jakie legitymacje mogą zawierać, kierując się koniecznością zapewnienia sprawności postępowania przy wydawaniu legitymacji emeryta - rencisty.\"; 25) w art. 77 po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Zakład zwraca osobom wezwanym do osobistego stawiennictwa w sprawach świadczeń z ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń wypłacanych przez Zakład poniesione koszty przejazdu. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i wysokość kosztów podlegających zwrotowi oraz warunki dokonywania ich zwrotu, uwzględniając uzasadniony interes osób wezwanych oraz możliwości finansowe Zakładu. 5. W sprawach świadczeń z ubezpieczeń społecznych Zakład ma prawo do nieodpłatnego korzystania z dokumentacji medycznej zakładów opieki zdrowotnej.\"; 26) w art. 83: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, odwołanie nie przysługuje.\", b) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: \"6. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. 7. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem.\"; 27) w art. 84: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń ustalone prawomocną decyzją oraz kwoty odsetek i kosztów upomnienia, zwane dalej \"należnościami z tytułu nienależnie pobranych świadczeń\", podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń, a jeżeli prawo do świadczeń nie istnieje - ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z zastrzeżeniem ust. 8c.\", b) ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: \"7. Należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń ulegają przedawnieniu po upływie 10 lat, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej te należności. Przepisy art. 24 ust. 5-5c stosuje się odpowiednio. 8. Zakład może odstąpić od żądania zwrotu należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, odroczyć termin ich płatności albo rozłożyć je na raty, jeżeli: 1) zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności lub 2) kwota nienależnie pobranych świadczeń nie przewyższa kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\", c) po ust. 8 dodaje się ust. 8a-8e w brzmieniu: \"8a. Od kwot nienależnie pobranych świadczeń, które rozłożono na raty albo ktrych termin płatności odroczono nie nalicza się odsetek, począwszy od dnia wpływu wniosku o udzielenie tych ulg. 8b. Rozłożenie na raty kwot należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń albo odroczenie terminu ich płatności następuje w formie umowy. 8c. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie ustalonych przez Zakład rat, pozostała kwota staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. 8d. Należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń, których termin płatności odroczono lub które rozłożono na raty, nie podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń. 8e. Jeżeli wpłata na poczet należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń nie pokrywa w całości tych należności, dokonaną wpłatę zalicza się w pierwszej kolejności na pokrycie w całości kosztów upomnienia i kosztów egzekucyjnych, a pozostałą cześć zalicza się proporcjonalnie na poczet kwoty nienależnie pobranych świadczeń oraz kwoty odsetek w stosunku, w jakim w dniu wpłaty pozostaje kwota nienależnie pobranych świadczeń do kwoty odsetek.\"; 28) w art. 85 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Do odsetek, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów o finansach publicznych.\"."}
{"id":"2004_1264_11","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851) w art. 139 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przepisy art. 138 ust. 1 pkt 1 nie mają zastosowania do należności podatkowych, należności celnych pobieranych w ruchu osobowym oraz należności z tytułu składek, do poboru których są zobowiązani Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.\"."}
{"id":"2004_1264_12","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636, z późn. zm.)[10] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o chorobach zakaźnych i zakażeniach,\"; 2) w art. 10 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Od orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczonemu przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie i na zasadach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2b. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika w terminie i na zasadach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.\"; 3) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy: 1) ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, 2) kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby, 3) nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia, w przypadkach określonych w art. 4 ust. 1, 4) jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, 5) podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników określonemu w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.\"; 4) w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.\"; 5) w art. 18 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. O okolicznościach, o których mowa w ust. 1 i 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Do orzeczenia lekarza orzecznika mają odpowiednio zastosowanie przepisy art. 10 ust. 2a i 2b. Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie wniesiono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego.\"; 6) w art. 23 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Do orzeczeń lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, o których mowa w ust. 2 i 5, mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 10 ust. 2a i 2b.\"; 7) art. 43 otrzymuje brzmienie: \"Art. 43. Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe.\"; 8) art. 46 otrzymuje brzmienie: \"Art. 46. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie, poczynając od 3 miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych.\"; 9) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. Przepisy art. 36-42 i art. 45 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego, a do świadczenia rehabilitacyjnego także art. 46.\"; 10) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przewidywaną datę porodu określa zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku, zaś datę porodu dokumentuje się skróconym odpisem aktu urodzenia dziecka.\"; 11) w art. 59 po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: \"9a. W przypadku wystawienia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zaświadczenia, o którym mowa w ust. 8, Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje o tym fakcie wystawiającego zaświadczenie lekarskie.\"; 12) w art. 61 w ust. 1 w pkt 2 po lit. d kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: \"e) ubezpieczonym podlegającym ubezpieczeniu chorobowemu w Polsce z tytułu zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego.\"; 13) w art. 66 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Jeżeli świadczenie zostało pobrane nienależnie z winy ubezpieczonego lub wskutek okoliczności, o których mowa w art. 15-17 i art. 59 ust. 6 i 7, wypłacone kwoty podlegają potrąceniu z należnych ubezpieczonemu zasiłków bieżących oraz z innych świadczeń z ubezpieczeń społecznych lub ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 14) w art. 70 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.\"."}
{"id":"2004_1264_13","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 72, poz. 802, z późn. zm.)[11] uchyla się art. 47."}
{"id":"2004_1264_14","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673, Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760 i Nr 223, poz. 2217) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) \"komisja lekarska\" - komisję lekarską Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;\"; 2) w art. 3 w ust. 3 w pkt 13 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: \"14) pełnienia przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych.\"; 3) w art. 5 w ust. 1: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) Zakład - w stosunku do prowadzących pozarolniczą działalność oraz współpracujących przy prowadzeniu takiej działalności w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych;\", b) uchyla się pkt 9, c) w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: \"15) podmiot, w którym funkcjonariusz celny pełni służbę - w stosunku do tych funkcjonariuszy.\"; 4) w art. 6 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Osobom: 1) prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym, 2) duchownym będącym płatnikami składek na własne ubezpieczenia oraz członkom ich rodzin świadczenia, o których mowa w ust. 1, nie przysługują w razie wystąpienia w dniu wypadku lub w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne na kwotę przekraczającą 6,60 zł do czasu spłaty całości zadłużenia, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 3. 3. Prawo do świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 i 11, przedawnia się, jeżeli zadłużenie, o którym mowa w ust. 2, nie zostanie uregulowane w ciągu 6 miesięcy od dnia wypadku lub od dnia złożenia wniosku o przyznanie tych świadczeń z tytułu choroby zawodowej.\"; 5) w art. 9: a) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, osobom odbywającym służbę zastępczą oraz osobom, o których mowa w art. 11 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - stosuje się zasady określone w rozdziale 9 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia chorobowego;\", b) w ust. 4: - uchyla się pkt 4, - po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) kwota otrzymanego za ten miesiąc uposażenia - dla ubezpieczonych będących funkcjonariuszami celnymi\", c) uchyla się ust. 5; 6) w art. 15 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej;\"; 7) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu oraz jego związek z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową ustala lekarz orzecznik lub komisja lekarska. W przypadku ustalania prawa do świadczeń, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 5-8, lekarz orzecznik lub komisja lekarska ustala również niezdolność do pracy oraz jej związek z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, a także związek śmierci ubezpieczonego lub rencisty z takim wypadkiem lub chorobą. 2. Przy ustalaniu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS dotyczące trybu orzekania o niezdolności do pracy.\"; 8) w art. 31: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Informację określoną w ust. 6 przekazuje płatnik składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, zgłoszony w Zakładzie nieprzerwanie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia poprzedniego roku i co najmniej 1 dzień w styczniu danego roku.\", b) po ust. 8 dodaje się ust. 9-12 w brzmieniu: \"9. Kopię informacji, o której mowa w ust. 6, i jej korekt płatnik składek jest zobowiązany przechowywać przez okres 10 lat od dnia ich przekazania do Zakładu, w formie dokumentu pisemnego lub elektronicznego. 10. Płatnik składek jest zobowiązany do złożenia korekty informacji, o której mowa w ust. 6, w ciągu 7 dni od: 1) stwierdzenia nieprawidłowości we własnym zakresie; 2) otrzymania zawiadomienia o stwierdzeniu nieprawidłowości przez Zakład. 11. Jeżeli konieczność korekty danych podanych w informacji, o której mowa w ust. 6, wynika ze stwierdzenia nieprawidłowości przez Zakład: 1) w decyzji - płatnik powinien złożyć korektę informacji nie później niż w terminie 7 dni od uprawomocnienia się decyzji; 2) podczas kontroli - płatnik powinien złożyć korektę informacji nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli. 12. Zakład może sporządzać z urzędu informację, o której mowa w ust. 6, lub korygować z urzędu błędy w niej stwierdzone.\"; 9) w art. 34 uchyla się ust. 5; 10) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: \"Art. 48a. 1. Przepisy ustawy stosuje się do wypadków funkcjonariuszy Służby Celnej przy wykonywaniu obowiązków służbowych, które nastąpiły po dniu 31 grudnia 2002 r. 2. Przepisy ustawy stosuje się do wniosków o świadczenia z tytułu choroby zawodowej funkcjonariuszy Służby Celnej zgłoszonych po dniu 31 grudnia 2002 r.\"; 11) po art. 49 dodaje się art. 49a w brzmieniu: \"Art. 49a. 1. Przepisy ustawy stosuje się do spraw o świadczenia z tytułu wypadków przy pracy, które nastąpiły począwszy od dnia 1 stycznia 2003 r. Dotyczy to także świadczeń z tytułu chorób zawodowych, jeżeli uszczerbek na zdrowiu spowodowany taką chorobą został stwierdzony po dniu 31 grudnia 2002 r., z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Do spraw o świadczenia z tytułu wypadków, które nastąpiły przed dniem 1 stycznia 2003 r., oraz z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorobą zawodową, a stwierdzonego przed tą datą, stosuje się przepisy obowiązujące w dniu, w którym nastąpił wypadek lub w którym stwierdzono uszczerbek na zdrowiu spowodowany chorobą zawodową. 3. Do spraw o świadczenia z tytułu uszczerbku na zdrowiu stwierdzonego po dniu 31 grudnia 2002 r., a spowodowanego chorobą zawodową powstałą w zatrudnieniu lub podczas prowadzenia pozarolniczej działalności lub wspłpracy przy jej prowadzeniu, narażających na tę chorobę, które ustało przed dniem 1 stycznia 2003 r., stosuje się przepisy obowiązujące w dniu ustania tego zatrudnienia lub działalności (wspłpracy).\"; 12) w art. 53 uchyla się ust. 5."}
{"id":"2004_1264_15","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz.U. Nr 199, poz. 1674 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760, Nr 96, poz. 874 i Nr 122, poz. 1143) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Niezdolność do pracy oraz jej związek z wypadkiem w szczególnych okolicznościach, o których mowa w art. 2 ust. 1, lub chorobą zawodową, o której mowa w art. 2 ust. 2, związek śmierci z takim wypadkiem lub chorobą ustala lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Lekarz orzecznik lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustala również stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu oraz jego związek z takim wypadkiem lub chorobą zawodową w trybie określonym w przepisach o emeryturach i rentach z FUS.\"."}
{"id":"2004_1264_16","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 18 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 241, poz. 2074) w art. 13 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Do informacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 50 ust. 2b-2o ustawy wymienionej w art. 1.\"; 2) uchyla się ust. 6."}
{"id":"2004_1264_17","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391, Nr 73, poz. 660, Nr 96, poz. 874 i Nr 166, poz. 1609) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.\", b) uchyla się ust. 3; 2) w art. 215 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku emerytów i rencistów dokumentem potwierdzającym fakt objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym może być legitymacja emeryta - rencisty wydana na podstawie odrębnych przepisów.\"."}
{"id":"2004_1264_18","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535 i Nr 217, poz. 2125) w art. 273 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) składek na ubezpieczenia społeczne.\"."}
{"id":"2004_1264_19","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 19. Ilekroć w przepisach jest mowa o orzekaniu przez lekarzy orzeczników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych należy przez to rozumieć również orzekanie przez komisje lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2004_1264_2","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 461 § 2{2} otrzymuje brzmienie: \"§ 2{2}. W sprawach, w których nie można określić właściwości sądu według przepisów paragrafów poprzedzających, jak również w sprawach, w których ubezpieczony zamieszkały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej otrzymuje świadczenie wypłacane przez wyznaczoną przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jednostkę organizacyjną tego Zakładu, właściwy jest sąd, w którego okręgu ma siedzibę organ rentowy.\"; 2) w art. 473 dotychczasową treść oznacza się jako 1 i dodaje 2 w brzmieniu: \" 2. Opinie dotyczące oceny niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji wydaje biegły - lekarz legitymujący się świadectwem potwierdzającym umiejętności w zakresie orzecznictwa lekarskiego, uzyskanym w trybie określonym w przepisach o zawodzie lekarza dla świadectw potwierdzających posiadanie umiejętności z zakresu węszych dziedzin medycyny.\". 3) w art. 476 w § 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) jednostki organizacyjne Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwe do wydawania decyzji w sprawach świadczeń,\"; 4) w art. 477{9}: a) po § 2 dodaje się § 2{1} w brzmieniu: \"§ 2{1}. Jeżeli w odwołaniu od decyzji organu rentowego wskazano nowe okoliczności dotyczące niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, organ rentowy nie przekazuje odwołania do sądu, lecz kieruje do lekarza orzecznika do ponownego rozpatrzenia. Organ rentowy uchyla poprzednią decyzję, rozpatruje nowe okoliczności i wydaje nową decyzję, od której przysługuje odwołanie do sądu. Przepis ten stosuje się także wówczas, gdy nie można ustalić daty powstania wskazanych w odwołaniu nowych okoliczności.\", b) po § 3 dodaje się § 3{1} i 3{2} w brzmieniu: \"§ 3{1}. Sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Jeeli odwołanie opiera się take na zarzucie nie rozpatrzenia wniesionego po terminie sprzeciwu od tego orzeczenia, a wniesienie sprzeciwu po terminie nastąpiło z przyczyn niezalenych od osoby zainteresowanej, sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W takim przypadku organ rentowy kieruje sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 3{2}. W przypadkach, o ktrych mowa w 3{1}, postanowienie sądu moe zapaść na posiedzeniu niejawnym.\"; 5) w art. 477{14} po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: \"§ 4. W sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie.\"; 6) po art. 477{15} dodaje się art. 477{16} w brzmieniu: \"Art. 477{16}. Przepisy art. 477{9} § 2{1} i § 3, art. 477{12} oraz art. 477{14} § 4 stosuje się odpowiednio w sprawach o świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników.\"."}
{"id":"2004_1264_20","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 20. Prawo wniesienia sprzeciwu i zgłoszenia zarzutu wadliwości, o których mowa w ustawach wymienionych w art. 1, 12 i 14, przysługuje od orzeczeń lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wydanych od dnia 1 stycznia 2005 r."}
{"id":"2004_1264_21","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 21. 1. Przepis art. 473 2, ustawy, o ktrej mowa w art. 2, ma zastosowanie do lekarzy, wydających opinie dotyczące oceny niezdolności do pracy lub do samodzielnej egzystencji w innych postępowaniach niż prowadzone przed organem rentowym, poczynając od dnia 1 stycznia 2005 r. 2. Lekarze ustanowieni i wpisani, przed dniem wejścia w życie ustawy, na listę biegłych sądowych z zakresu medycyny mogą prowadzić działalność w zakresie oceny niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji bez konieczności uzyskiwania świadectw, o których mowa w art. 473 2 ustawy wymienionej w art. 2, do końca okresu, na który zostali ustanowieni, nie dłużej jednak niż przez okres dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Przepis ten stosuje się odpowiednio do osób powołanych w charakterze biegłego spoza listy biegłych sądowych."}
{"id":"2004_1264_22","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 22. 1. Przepisy ustawy, o której mowa w art. 14 stosuje się do wniosków o jednorazowe odszkodowanie z tytułu: 1) wypadku przy prowadzeniu pozarolniczej działalności lub współpracy przy jej prowadzeniu, 2) uszczerbku na zdrowiu z tytułu choroby zawodowej pozostającego w związku z prowadzeniem pozarolniczej działalności lub współpracą przy jej prowadzeniu, 3) śmierci ubezpieczonego lub rencisty pozostającej w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową, - o ile zdarzenia te wystąpiły w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. a wniosek o jednorazowe odszkodowanie zostanie złożony do dnia 31 grudnia 2004 r. 2. Jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobom, które do dnia 31 grudnia 2004 r. nie uregulują zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne."}
{"id":"2004_1264_23","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 23. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów upoważniających, zmienionych niniejszą ustawą, zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych."}
{"id":"2004_1264_24","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 24. W sprawach, w których organ rentowy ustalił kapitał początkowy z uwzględnieniem przepisów art. 174 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie niniejszej ustawy, kapitał początkowy ustala się ponownie na wniosek osoby uprawnionej, a jeżeli osoba uprawniona nie wystąpi z takim wnioskiem - przy obliczaniu wysokości emerytury na zasadach określonych w art. 26, 183 lub 185 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1264_25","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 25. 1. Waloryzacji kapitału początkowego i składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego nieprzeprowadzonej na dotychczasowych zasadach i w terminach określonych w art. 25 i art. 173 ustawy, o której mowa w art. 1 niniejszej ustawy, dokonuje się na zasadach i w terminach określonych w art. 1 pkt 11, 12 i 41 niniejszej ustawy. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", do dnia 31 grudnia 2006 r., wskaźniki waloryzacji składek za lata 2000-2003."}
{"id":"2004_1264_26","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 26. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 6, 28 i 29, art. 2 pkt 2 i 4-6, art. 10 pkt 24 lit. a pierwsze tiret, art. 12 pkt 2, 5 i 6, art. 14 pkt 1, 6 i 7, art. 15 i 19, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych oraz ich rodzin, z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych, z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych, z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej, z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach, z dnia 18 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz z dnia 23 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze. Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia dyrektyw Rady: dyrektywę Rady 79\/7\/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzienie zabezpieczenia społecznego (Dz.U. WE z 1979 r. nr L 006) oraz dyrektywę Rady 80\/987\/EWG z dnia 20 października 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodastw Państw Członkowskich dotyczących ochrony pracownikw na wypadek niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. WE nr L 283). [2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792 , z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595 , Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255. [3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 11, poz. 101. [4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792 , z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241,poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255. [5] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792 , z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255. [6] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036. [7] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i 1387 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276. [8] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595 , Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255. [9] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660, Nr 228, poz. 2255 i 2256. [10] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 53, poz. 633, z 2001 r. Nr 99, poz. 1075 i Nr 154, poz. 1791 oraz z 2002 r. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074. [11] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804, Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 120, poz. 1122 i Nr 137, poz. 1302."}
{"id":"2004_1264_3","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87 i Nr 181, poz. 1515 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 210, poz. 2036) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. Niezdolność do pracy, datę jej powstania, związek niezdolności do pracy z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową, związek śmierci ze służbą wojskową żołnierza, który zmarł poza zakładem opieki zdrowotnej, oraz związek śmierci inwalidy ze służbą wojskową ustala lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej.\"."}
{"id":"2004_1264_4","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66) art. 48a otrzymuje brzmienie: \"Art. 48a. Jeżeli organ emerytalny nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia w terminach określonych w ustawie, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia na zasadach określonych w art. 85 ust. 1, 1a i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[4].\"."}
{"id":"2004_1264_5","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85, Nr 127, poz. 1088, Nr 155, poz. 1287 i Nr 199, poz. 1673 oraz z 2003 r. Nr 210, poz. 2037 i Nr 229, poz. 2271) w art. 6a wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy wypłacie należności z tytułu świadczeń określonych w art. 6 ust. 2 pkt 2 i pkt 3 lit. a)-e) ich łączna kwota za okres jednego miesiąca nie może przekraczać przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, od dnia jego ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", ogłaszanego na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353).\"; 2) uchyla się ust. 2a."}
{"id":"2004_1264_6","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67) art. 49a otrzymuje brzmienie: \"Art. 49a. Jeżeli organ emerytalny nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia w terminach określonych w ustawie, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia na zasadach określonych w art. 85 ust. 1, 1a i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[5].\"."}
{"id":"2004_1264_7","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych (Dz.U. z 2001 r. Nr 60, poz. 622, Nr 89, poz. 968 i Nr 154, poz. 1788) w art. 7 w ust. 4 wyrazy \"komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia\" zastępuje się wyrazami \"lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych\"."}
{"id":"2004_1264_8","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.)[6] w art. 80c w ust. 1 po pkt 9a dodaje się pkt 9b w brzmieniu: \"9b) Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - w celu umożliwienia zabezpieczenia ustawowym prawem zastawu należności z tytułu składek, do których poboru Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest zobowiązany,\"."}
{"id":"2004_1264_9","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.)[7] w art. 110 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w sprawach dotyczących numerów rachunków bankowych płatników składek oraz danych umożliwiających identyfikację posiadaczy tych rachunków.\"."}
{"id":"2004_1265_1","title":"Ustawa z dnia 4 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o odpadach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, 888 i 1238) po art. 244 dodaje się art. 244a w brzmieniu: „Art. 244a. 1. Zgoda na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części, wydana na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 252, oraz decyzja o zamknięciu składowiska odpadów, wydana na podstawie art. 54c ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 252, mogą być zmieniane w zakresie: 1) technicznego sposobu zamknięcia składowiska odpadów lub jego wydzielonej części; 2) harmonogramu działań związanych z rekultywacją składowiska odpadów; 3) sposobu sprawowania nadzoru nad zrekultywowanym składowiskiem odpadów, w tym monitoringu, oraz warunków wykonania tego obowiązku. 2. Prawa i obowiązki wynikające z decyzji, o których mowa w ust. 1, mogą być przeniesione na inny podmiot, jeżeli podmiot ten daje rękojmię prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z tych decyzji i wyrazi zgodę na przejęcie wszystkich praw i obowiązków wynikających z tych decyzji. 3. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, jest marszałek województwa, a w przypadku przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych – regionalny dyrektor ochrony środowiska.”."}
{"id":"2004_1265_2","title":"Ustawa z dnia 4 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o odpadach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_1291_1","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 w pkt 4 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) kontroli na miejscu w zakresie przestrzegania wymogów wskazanych w załączniku II pkt A ust. 6 – 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 73\/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1290\/2005, (WE) nr 247\/2006, (WE) nr 378\/2007 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1782\/2003 (Dz. Urz. UE L 30 z 31.01.2009, str. 16, z późn. zm.), jako specjalny organ kontroli, o którym mowa w art. 48 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122\/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73\/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234\/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina (Dz. Urz. UE L 316 z 2.12.2009, str. 65);”; 2) w art. 5: a) w ust. 2 uchyla się pkt 3, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności oraz osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wykonują powierzone czynności pod nadzorem i w imieniu organów Inspekcji.”; 3) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Art. 7a. 1. Organem doradczo-opiniodawczym Głównego Lekarza Weterynarii w zakresie funkcjonowania laboratoriów dla celów kontroli urzędowych określonych w rozporządzeniu (WE) nr 882\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 882\/2004”, jest Rada do spraw Laboratoriów. 2. Rada do spraw Laboratoriów liczy 7 członków. 3. Kadencja Rady do spraw Laboratoriów trwa 4 lata. 4. Członków Rady do spraw Laboratoriów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, spośród osób wyróżniających się wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej. 5. Członkowie Rady do spraw Laboratoriów wybierają z jej składu przewodniczącego i sekretarza. 6. Przewodniczący Rady do spraw Laboratoriów może zapraszać na jej posiedzenia osoby niebędące członkami tej Rady, posiadające wiedzę lub doświadczenie zawodowe w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej. 7. Rada do spraw Laboratoriów działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. Regulamin Rady do spraw Laboratoriów zatwierdza Główny Lekarz Weterynarii. 8. Członkom Rady do spraw Laboratoriów przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz diety na warunkach stosowanych przy podróżach służbowych pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. 9. Koszty obsługi administracyjno-biurowej Rady do spraw Laboratoriów oraz zwrot kosztów i diet, o których mowa w ust. 8, są pokrywane z budżetu państwa ze środków będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa.”; 4) w art. 13: a) w ust. 1 po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: „10a) sprawuje nadzór nad prawidłowym funkcjonowaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 25d ust. 1;”, b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Sprawując nadzór, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, Główny Lekarz Weterynarii w szczególności: 1) ma prawo do bezpośredniego dostępu do danych zawartych w centralnej bazie danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1; 2) przeprowadza kontrolę w zakresie prawidłowego funkcjonowania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 25d ust. 1, w tym kontroluje wprowadzanie przez upoważnione podmioty danych dotyczących wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych, w zakresie określonym w art. 23, do centralnej bazy danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1.”; 5) w art. 16: a) w ust. 1 w pkt 1 w lit. k średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. l w brzmieniu: „l) badania laboratoryjnego mięsa na obecność włośni;”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje kierownikowi zakładu higieny weterynaryjnej wchodzącego w skład wojewódzkiego inspektoratu weterynarii, zwanego dalej „zakładem higieny weterynaryjnej”, kopię decyzji administracyjnej w sprawie wyznaczenia do wykonywania czynności określonej w ust. 1 pkt 1 lit. l oraz kopię umowy, o której mowa w ust. 3 pkt 1, o wykonywanie tej czynności.”, c) w ust. 5 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) złożenia wniosku przez osobę wyznaczoną, a także po złożeniu wniosku przez: a) kierownika zakładu higieny weterynaryjnej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. l, b) kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a.”, d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. O dokonaniu zmian w zakresie wyznaczenia do wykonywania czynności, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. l, powiatowy lekarz weterynarii powiadamia kierownika zakładu higieny weterynaryjnej.”; 6) po art. 19f dodaje się art. 19g w brzmieniu: „Art. 19g. Kontrole na miejscu, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 lit. c, przeprowadza się w zakresie, w trybie i na zasadach określonych w przepisach o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.”; 7) art. 23 – 25 otrzymują brzmienie: „Art. 23. 1. Stwierdzenie albo wykluczenie choroby zakaźnej zwierzęcia, w tym choroby odzwierzęcej, wydanie oceny mięsa, oceny zdrowotnej jakości produktów pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego, ubocznych produktów zwierzęcych oraz pasz może być poprzedzone przeprowadzeniem badań laboratoryjnych. 2. Badaniami laboratoryjnymi, w tym przeprowadzanymi w ramach monitorowania i badań kontrolnych, są objęte również szkodliwe dla ludzi i zwierząt czynniki biologiczne, chemiczne, fizyczne, odzwierzęce czynniki chorobotwórcze oraz związana z nimi oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe, określone w prawodawstwie weterynaryjnym, a także w przepisach dotyczących pasz oraz bezpieczeństwa żywności i żywienia. 3. Wymagań dotyczących badań laboratoryjnych określonych w ustawie nie stosuje się do badania trichinoskopowego na obecność włośni mięsa przeznaczonego na użytek własny."}
{"id":"2004_1291_2","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342) wprowadza się następujące zmiany: 1) w odnośniku nr 1 do ustawy w pkt 1 w lit. z średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. za w brzmieniu: „za) dyrektywy Rady 2008\/73\/WE z dnia 15 lipca 2008 r. upraszczającej procedury dotyczące podawania i publikowania informacji z dziedziny weterynarii i zootechniki oraz zmieniającej dyrektywy 64\/432\/EWG, 77\/504\/EWG, 88\/407\/EWG, 88\/661\/EWG, 89\/361\/EWG, 89\/556\/EWG, 90\/426\/EWG, 90\/427\/EWG, 90\/428\/EWG, 90\/429\/EWG, 90\/539\/EWG, 91\/68\/EWG, 91\/496\/EWG, 92\/35\/EWG, 92\/65\/EWG, 92\/66\/EWG, 92\/119\/EWG, 94\/28\/WE, 2000\/75\/WE, decyzję 2000\/258\/WE oraz dyrektywy 2001\/89\/WE, 2002\/60\/WE i 2005\/94\/WE (Dz. Urz. UE L 219 z 14.08.2008, str. 40);”; 2) w art. 2 pkt 38 otrzymuje brzmienie: „38) czynności lecznicze – podawanie zwierzęciu, po uprzednim zbadaniu przez lekarza weterynarii, substancji o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym lub beta-agonistycznym w celu leczenia problemu płodności – włącznie z przerwaniem ciąży, a substancji o działaniu beta-agonistycznym także w celu leczenia trudności z oddychaniem, choroby kości łódkowatej, ochwatu kopyta u koniowatych oraz wywoływania tokolizy u krów lub koniowatych;”; 3) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Powiatowy lekarz weterynarii powiadamia o wydaniu decyzji zakazującej prowadzenia działalności nadzorowanej, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, d – f, h, i, l, p oraz w art. 4 ust. 3, za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównego Lekarza Weterynarii.”; 4) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje, za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównemu Lekarzowi Weterynarii dane zawarte w rejestrze, z wyłączeniem danych zawartych w rejestrze podmiotów prowadzących działalność, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. n, a także informacje o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego ujawnionego w tym rejestrze. Informacje te są umieszczane na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii.”; 5) w art. 12: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) listy podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, c – f, h, l;”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Główny Lekarz Weterynarii umieszcza na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii, w sposób określony przez Komisję Europejską, listy podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a, c – f, h, l oraz w art. 4 ust. 3, a także aktualizuje te listy.”; 6) w art. 27 ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Koniowate przemieszczane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innych państw członkowskich Unii Europejskiej powinny być przemieszczane z gospodarstwa pochodzenia bezpośrednio lub za pośrednictwem miejsca gromadzenia, tak szybko, jak to możliwe.”; 7) w art. 52c ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Laboratoria wykonujące badania w kierunku chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych podlegających obowiązkowi monitorowania przechowują izolaty odzwierzęcych czynników chorobotwórczych i przekazują je zakładom higieny weterynaryjnej, o których mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842, z późn. zm.[4])).”; 8) w art. 57 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Główny Lekarz Weterynarii uzgadnia program, o którym mowa w ust. 5, z ministrem właściwym do spraw: 1) finansów publicznych – pod względem finansowym, 2) rolnictwa – pod względem merytorycznym – i występuje do Komisji Europejskiej z wnioskiem o zatwierdzenie tak uzgodnionego programu.”; 9) art. 63 otrzymuje brzmienie: „Art. 63. Zabrania się umieszczania na rynku, w celu podawania zwierzętom, z których lub od których są pozyskiwane produkty pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego, substancji o działaniu tyreostatycznym, stilbenów, pochodnych stilbenów, ich soli i estrów, substancji o działaniu beta-agonistycznym oraz oestradiolu 17b i jego pochodnych estropodobnych.”; 10) w art. 64 w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) utrzymywania w gospodarstwie zwierząt akwakultury, w których organizmie znajdują się lub u których wykryto substancje wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przypadków, gdy stwierdzono, że substancje te podawano zgodnie z art. 65 lub 67; 2) umieszczania na rynku lub uboju zwierząt gospodarskich lub zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka jak zwierzęta gospodarskie, w których organizmach znajdują się lub u których wykryto substancje wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przypadków, gdy stwierdzono, że substancje te podawano zgodnie z art. 65 lub 67.”; 11) w art. 65 w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) trenbolonu alilu, podawanego doustnie, lub substancji o działaniu beta-agonistycznym zidentyfikowanym koniowatym, jeżeli są one stosowane zgodnie ze wskazaniami producenta,”; 12) uchyla się art. 69; 13) w art. 71 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) umieszczanie na rynku zwierząt do hodowli oraz zwierząt reprodukcyjnych, które nie będą dalej wykorzystywane do celów rozpłodowych, jeżeli w ostatnim czasie były poddane czynnościom leczniczym, o których mowa w art. 65 lub 67;”; 14) w art. 72 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) nieprzestrzegania ograniczeń lub zakazów stosowania substancji, o których mowa w art. 65 lub 67.”; 15) w art. 73 w ust. 2 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) substancje o działaniu beta-agonistycznym oraz oestradiol 17b i jego pochodne estropodobne, z wyłączeniem przypadków, gdy substancje te były podawane w sposób określony w art. 65 – 67 lub 71, a okresy karencji przewidziane w umowach międzynarodowych były przestrzegane;”; 16) art. 74 otrzymuje brzmienie: „Art. 74. Dopuszcza się przywóz z państw trzecich zwierząt przeznaczonych do hodowli, zwierząt reprodukcyjnych, które nie będą dalej wykorzystywane do celów rozpłodowych, lub mięsa z nich pozyskanego, jeżeli państwa te zagwarantują spełnienie wymagań określonych w przepisach art. 63 – 68 lub 70 – 73.”; 17) w art. 79 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto umieszcza na rynku, w celu podawania zwierzętom, z których lub od których są pozyskiwane produkty pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego, substancje o działaniu tyreostatycznym, stilbeny, pochodne stilbenów, ich sole i estry, substancje o działaniu beta-agonistycznym oraz oestradiol 17b i jego pochodne estropodobne – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.”; 18) w załączniku nr 3: a) uchyla się pkt 19, b) w pkt 41 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 42 i 43 w brzmieniu: „42) mały chrząszcz ulowy (Aethina tumida); 43) roztocze Tropilaelaps.”."}
{"id":"2004_1291_24","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 24. 1. Badanie laboratoryjne mięsa na obecność włośni jest przeprowadzane w: 1) pomieszczeniu, o którym mowa w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 9 rozporządze­nia (WE) nr 853\/2004 Parlamentu Europejskie­go i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14), udostępnianym pracownikom Inspekcji lub osobom wyznaczonym na podstawie art. 16 i 18 przez podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego lub 2) innym przeznaczonym do tego celu pomieszczeniu, którym dysponuje Inspekcja. 2. Pomieszczenie określone w ust. 1, w którym jest przeprowadzane badanie laboratoryjne mięsa na obecność włośni, zwane dalej „pracownią badania mięsa na obecność włośni”, powiatowy inspektorat weterynarii wyposaża w odczynniki i sprzęt niezbędny do prawidłowego przeprowadzenia tego badania, zgodnie z rozporządze­niem Komisji (WE) nr 2075\/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włośni (Trichinella) w mięsie (Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str. 60, z późn. zm.). 3. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej lub osoba przez niego upoważniona kontroluje, czy w pracowni badania mięsa na obecność włośni są spełniane wymagania w zakresie systemu zarządzania wskazanym w art. 12 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 882\/2004. 4. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej o stwierdzeniu naruszenia wymagań określonych w ust. 3 w pracowni badania mięsa na obecność włośni przez: 1) osobę wyznaczoną na podstawie art. 16 lub 18 – informuje powiatowego lekarza weterynarii; 2) pracownika Inspekcji – informuje wojewódzkiego lekarza weterynarii. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, powiatowy lekarz weterynarii nakazuje, w drodze decyzji administracyjnej, osobom wyznaczonym na podstawie art. 16 lub 18 do przeprowadzenia badania laboratoryjnego mięsa na obecność włośni, usunięcie stwierdzonych naruszeń, określając sposób i termin ich usunięcia. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, pracownik Inspekcji ponosi odpowiedzialność porządkową lub dyscyplinarną na zasadach określonych w przepisach odrębnych."}
{"id":"2004_1291_25","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 25. 1. Aby zapewnić jednolity sposób przeprowadzania badań laboratoryjnych dla celów kontroli urzędowych określonych w rozporządzeniu nr 882\/2004, związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1, tworzy się system laboratoriów urzędowych, obejmujący akredytowane laboratoria. 2. W ramach systemu, o którym mowa w ust. 1, działają: 1) laboratoria urzędowe w rozumieniu art. 12 rozporządzenia nr 882\/2004, obejmujące: a) zakłady higieny weterynaryjnej, w tym pracownie badania mięsa na obecność włośni, b) laboratoria państwowych instytutów badawczych, c) laboratoria weterynaryjne wchodzące w skład innych niż wymienione w lit. a jednostek organizacyjnych Inspekcji, d) inne laboratoria zatwierdzone przez Głównego Lekarza Weterynarii; 2) krajowe laboratoria referencyjne w rozumieniu art. 33 rozporządzenia nr 882\/2004. 3. Główny Lekarz Weterynarii wyznacza laboratoria urzędowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a – c, do przeprowadzenia badań laboratoryjnych w zakresie określonym w ust. 1. 4. Główny Lekarz Weterynarii, wyznaczając laboratorium urzędowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, do przeprowadzenia badań laboratoryjnych mięsa na obecność włośni, wskazuje pracownię badania mięsa na obecność włośni, na podstawie informacji przekazanych przez powiatowego lekarza weterynarii za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii. 5. Jeżeli brak jest laboratorium urzędowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a – c, do przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych, Główny Lekarz Weterynarii może wyznaczyć do przeprowadzenia tych badań krajowe laboratorium referencyjne. 6. Jeżeli brak jest krajowego laboratorium referencyjnego, które można wyznaczyć do przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych, Główny Lekarz Weterynarii, po zasięgnięciu opinii Rady do spraw Laboratoriów, wyznacza do przeprowadzenia tych badań znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zwanego dalej „państwem członkowskim EFTA”, krajowe albo wspólnotowe laboratorium referencyjne. 7. Laboratoria urzędowe są poddawane w zakresie stosowanych metod badawczych regularnym badaniom porównawczym przeprowadzanym przez krajowe laboratorium referencyjne, a gdy brak jest takiej możliwości – przez krajowe lub wspólnotowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA. 8. Główny Lekarz Weterynarii sporządza, w sposób określony przez Komisję Europejską, wykaz krajowych laboratoriów referencyjnych oraz innych laboratoriów, których obowiązek publikowania wynika z przepisów Unii Europejskiej, aktualizuje go i umieszcza na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii.”; 8) po art. 25 dodaje się art. 25a – 25d w brzmieniu: „Art. 25a. 1. Kierownik laboratorium, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. d, ubiegającego się o status laboratorium urzędowego zatwierdzonego do przeprowadzania badań laboratoryjnych w danym kierunku dla celów kontroli urzędowych, składa na piśmie wniosek w tym zakresie do Głównego Lekarza Weterynarii. 2. Do wniosku dołącza się: 1) kopię oryginału: a) certyfikatu akredytacji, b) zakresu akredytacji, zgodnego z kierunkiem badań określonym we wniosku; 2) opinię właściwego dla kierunku badań krajowego laboratorium referencyjnego albo krajowego lub wspólnotowego laboratorium referencyjnego znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA, w przypadku gdy brak jest krajowego laboratorium referencyjnego, o: a) kwalifikacjach osób przeprowadzających badania, b) spełnianiu warunków niezbędnych do przeprowadzania badań, c) stosowanych metodach badawczych, do której dołącza się kopię oryginału raportu z badań porównawczych określonych metod badawczych przeprowadzonych przez krajowe laboratorium referencyjne, krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub wspólnotowe laboratorium referencyjne. 3. Główny Lekarz Weterynarii wydaje decyzję administracyjną w sprawie zatwierdzenia laboratorium ubiegającego się o status laboratorium urzędowego zatwierdzonego do przeprowadzania badań laboratoryjnych, po przeprowadzeniu w nim badań porównawczych określonych metod badawczych przez krajowe laboratorium referencyjne lub, w przypadku braku takiego laboratorium, przez krajowe lub wspólnotowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA i uzyskaniu zgodnego wyniku takich badań. 4. Główny Lekarz Weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej, cofa laboratorium zatwierdzenie, jeżeli przestało ono spełniać warunki zatwierdzenia lub uzyskało niezgodne wyniki dwóch kolejnych badań porównawczych, o których mowa w ust. 3, lub nie poddało się takim badaniom. 5. Jeżeli laboratorium urzędowe, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a – c, z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie przeprowadzić badań laboratoryjnych w zakresie określonym w art. 25 ust. 1, Główny Lekarz Weterynarii może wyznaczyć, na czas określony, do przeprowadzania tych badań laboratorium urzędowe, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. d. 6. Główny Lekarz Weterynarii, dokonując wyznaczenia, o którym mowa w ust. 5, określa: 1) zakres badań laboratoryjnych przeprowadzanych przez wyznaczone laboratorium; 2) sposób pozyskiwania przez wyznaczone laboratorium materiału do badań laboratoryjnych; 3) zasady gromadzenia i przekazywania danych o wynikach przeprowadzanych badań laboratoryj­nych; 4) wysokość opłat za badania laboratoryjne przeprowadzane przez wyznaczone laboratorium."}
{"id":"2004_1291_25b","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 25b. 1. Krajowe laboratoria referencyjne: 1) wykonują zadania: a) Inspekcji, o których mowa w art. 3, w zakresie referencyjności, b) określone w art. 33 rozporządzenia nr 882\/2004; 2) prowadzą centralną bazę danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1, oraz gromadzą i przetwarzają dane dotyczące wyników badań laboratoryjnych przeprowadzanych w ramach systemu, o którym mowa w art. 25 ust. 1. 2. Krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań sprawuje nadzór nad laboratoriami urzędowymi, w zakresie prawidłowości wykonywania przez nie badań, przeprowadzając kontrolę, w szczególności sprzętu i odczynników stosowanych do tych badań, a także badań porównawczych oraz wyboru metod do akredytacji. 3. Krajowe laboratoria referencyjne corocznie, do dnia 15 stycznia, przekazują Głównemu Lekarzowi Weterynarii informacje o przeprowadzonych kontrolach. 4. Zadania krajowych laboratoriów referencyjnych są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa. 5. Wydatki inwestycyjne związane z prowadzeniem centralnej bazy danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1, mogą być finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa, w wysokości do 100 % planowanej wartości kosztorysowej inwestycji. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia: 1) określi, jakie krajowe laboratoria referencyjne są krajowymi laboratoriami referencyjnymi, o których mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia nr 882\/2004, a w przypadku gdy dla każdego ze wspólnotowych laboratoriów referencyjnych zostanie określone więcej niż jedno krajowe laboratorium referencyjne – także sposób współpracy tych laboratoriów, mając na względzie wykonywane przez te laboratoria zadania, a także zapewnienie efektywnej współpracy tych laboratoriów oraz koordynację ich zadań i współpracy z innymi krajowymi laboratoriami referencyjnymi i wspólnotowymi laboratoriami referencyjnymi; 2) może określić dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać krajowe laboratoria referencyjne, uwzględniając ich specyfikę wynikającą z rodzaju przeprowadzanych przez nie badań."}
{"id":"2004_1291_25c","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 25c. 1. Krajowe laboratoria referencyjne przekazują Głównemu Lekarzowi Weterynarii corocznie, do dnia 15 stycznia: 1) informacje o uzyskanych przez laboratoria urzędowe i krajowe laboratoria referencyjne wynikach przeprowa­dzonych badań porównawczych; 2) szczegółowy zakres rzeczowy realizacji zadań krajowych laboratoriów referencyjnych, z uwzględnieniem potrzeb laboratoriów urzędowych. 2. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje corocznie, do dnia 31 grudnia, ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa zatwierdzony szczegółowy zakres rzeczowy realizacji zadań krajowych laboratoriów referencyjnych w następnym roku budżetowym."}
{"id":"2004_1291_25d","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 25d. 1. Dane dotyczące wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych w zakresie określonym w art. 23 są gromadzone i przetwarzane przy użyciu systemu teleinformatycznego obejmującego: 1) centralną bazę danych prowadzoną przez krajowe laboratoria referencyjne; 2) lokalne bazy danych prowadzone w zakładach higieny weterynaryjnej przeprowadzających badania laboratoryjne dla celów kontroli urzędowych. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb gromadzenia, przetwarzania oraz przekazywania danych dotyczących wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych, a także sposób prowadzenia baz danych określonych w ust. 1, mając na względzie zapewnienie efektywnej kontroli stanu bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego, stanu zdrowia zwierząt oraz szybkiego przepływu informacji dotyczących wyników tych badań.”; 9) w art. 31 uchyla się ust. 2 – 4."}
{"id":"2004_1291_3","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045, z 2008 r. Nr 144, poz. 899 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi krajowy wykaz zakładów, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia nr 183\/2005, na podstawie informacji i danych określonych w ust. 2. 4. Główny Lekarz Weterynarii ogłasza corocznie, na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii, wykaz, o którym mowa w ust. 3.”; 2) art. 39 otrzymuje brzmienie: „Art. 39. 1. Główny Lekarz Weterynarii ogłasza corocznie, na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii, w terminie do dnia 30 listopada, wykaz zakładów państw trzecich, z których dopuszcza się przywóz pasz, na podstawie danych objętych ewidencją. 2. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje Komisji Europejskiej corocznie, w terminie do dnia 31 grudnia, wykaz zakładów państw trzecich, z których dopuszcza się przywóz pasz, zawierający dane dotyczące tych zakładów objęte ewidencją.”; 3) w art. 48 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz miejsc kontroli innych niż określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, w których może być dokonywana kontrola graniczna pasz, mając na względzie zwiększony poziom kontroli pasz.”."}
{"id":"2004_1291_4","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225, z późn. zm.[5])) w art. 78 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) laboratoria Inspekcji Weterynaryjnej określone w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej;”."}
{"id":"2004_1291_5","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 5. 1. Laboratoria oraz pracownie badania mięsa na obecność włośni spełniające wymagania w zakresie systemu zarządzania wskazane w art. 12 ust. 2 lit. a rozporządzenia (WE) nr 882\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3 t. 45, str. 200), w których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy były przeprowadzane badania laboratoryjne w zakresie określonym w art. 23 ustawy wymienionej w art. 1, uważa się za laboratoria działające w systemie laboratoriów urzędowych, wyznaczonych zgodnie z art. 25 ust. 3 – 6 i art. 25a ust. 5 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Pracownie badania mięsa na obecność włośni niespełniające wymagań w zakresie systemu zarządzania, o których mowa w ust. 1, mogą przeprowadzać badania mięsa na obecność włośni po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, przez okres stosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1162\/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego środki przejściowe do celów wykonania rozporządzeń (WE) nr 853\/2004, (WE) nr 854\/2004 oraz (WE) nr 882\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 314 z 1.12.2009, str. 10), jeżeli spełniają warunki określone w art. 6 tego rozporządzenia. 3. Zakłady higieny weterynaryjnej, wchodzące w skład wojewódzkich inspektoratów weterynarii, potwierdzają spełnienie przez pracownie badania mięsa na obecność włośni warunków określonych w art. 6 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, i informują o tym Głównego Lekarza Weterynarii. 4. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje Komisji Europejskiej informacje w sprawie akredytacji zgodnie z art. 6 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_1291_6","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 6. 1. Programy przyjęte przez Radę Ministrów w drodze uchwały i przekazane do Komisji Europejskiej z wnioskiem o ich zatwierdzenie lub programy zatwierdzone przez Komisję Europejską przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wprowadza się w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, na podstawie art. 57 ust. 7 ustawy wymienionej w art. 2. 2. Do zmiany programów wprowadzonych przez Radę Ministrów na podstawie art. 57 ust. 7 ustawy wymienionej w art. 2 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1291_7","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 7. 1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 24 ust. 7 i 8 oraz art. 25 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 25b ust. 6 pkt 1 i 2 oraz art. 25d ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 16 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1 pozostają w mocy do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu."}
{"id":"2004_1291_8","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 8. Marszałek Sejmu ogłosi tekst jednolity ustawy wymienionej w art. 1 w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1291_9","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ustawę z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach i ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia. [2]) Przepisy ustawy wdrażają postanowienia: 1) dyrektywy Rady 2008\/73\/WE z dnia 15 lipca 2008 r. upraszczającej procedury dotyczące podawania i publikowania informacji z dziedziny weterynarii i zootechniki oraz zmieniającej dyrektywy 64\/432\/EWG, 77\/504\/EWG, 88\/407\/EWG, 88\/661\/EWG, 89\/361\/EWG, 89\/556\/EWG, 90\/426\/EWG, 90\/427\/EWG, 90\/428\/EWG, 90\/429\/EWG, 90\/539\/EWG, 91\/68\/EWG, 91\/496\/EWG, 92\/35\/EWG, 92\/65\/EWG, 92\/66\/EWG, 92\/119\/EWG, 94\/28\/WE, 2000\/75\/WE, decyzję 2000\/258\/WE oraz dyrektywy 2001\/89\/WE, 2002\/60\/WE i 2005\/94\/WE (Dz. Urz. UE L 219 z 14.08.2008, str. 40) – w zakresie dotyczącym weterynarii, 2) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008\/97\/WE z dnia 19 listopada 2008 r. zmieniającej dyrektywę Rady 96\/22\/WE dotyczącą zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i b-agonistycznym (Dz. Urz. UE L 318 z 28.11.2008, str. 9). [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 145, poz. 916, Nr 195, poz. 1201, Nr 227, poz. 1505 i Nr 237, poz. 1655 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 20, poz. 105 i Nr 157, poz. 1241. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 145, poz. 916, Nr 195, poz. 1201, Nr 227, poz. 1505 i Nr 237, poz. 1655 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 20, poz. 105 i Nr 157, poz. 1241. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 214, poz. 1346, Nr 223, poz. 1463 i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 21, poz. 105."}
{"id":"2004_1375_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4a w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9-12 w brzmieniu: „9) samochodzie osobowym – oznacza to pojazd samocho­dowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekra­czającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem: a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, b) pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, c) pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków, d) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu, e) pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług, 10) małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł, 11) zagranicznym zakładzie – oznacza to: a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych, b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa, c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje – chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej, 12) certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.”; 2) po art. 4a dodaje się art. 4b w brzmieniu: „Art. 4b. 1. W przypadku pojazdów samochodowych o dopusz­czalnej masie całkowitej nieprzekra­czającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 4a pkt 9 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przepro­wadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. 2. Kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w termi­nie 14 dni od dnia jego otrzymania, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. 3. W przypadku gdy w pojeździe samochodowym, o którym mowa w ust. 1, dla którego wydano zaświadczenie, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd ten nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 4a pkt 9 lit. a)-d) – podatnik jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.”; 3) w art. 7 w ust. 3 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) przychodów wymienionych w art. 21 i 22, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli związane są z działalnością zakładu, 3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład,”; 4) w art. 9a po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.”; 5) po art. 9a dodaje się art. 9b w brzmieniu: „Art. 9b. 1. Podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie: 1) art. 15a, albo 2) przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. 2. Podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. 3. W przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. 4. W przypadku rezygnacji ze stosowania metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej metody. Rezygnacja może nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3. 5. W przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2. 6. W przypadku rezygnacji z metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy: 1) zaliczają na ostatni dzień roku podatkowego, w którym stosowali tę metodę, odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości, 2) od pierwszego dnia roku podatkowego, następującego po roku, w którym stosowali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w art. 15a, ustalając różnice kursowe od dnia, o którym mowa w pkt 1.”; 6) w art. 10: a) w ust. 1 pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6) w przypadku podziału spółek, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsię­biorstwa – ustalona na dzień podziału nadwyżka nominalnej wartości udziałów (akcji) przydzie­lonych w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej nad kosztami nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej, obliczonymi zgodnie z art. 15 ust. 1k albo art. 16 ust. 1 pkt 8; jeżeli podział spółki następuje przez wydzielenie, kosztem uzyskania przychodów jest wartość lub kwota wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalona w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość nominalna unicestwianych udziałów (akcji) w spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed podziałem, 7) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d.”, b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) dla spółki przejmującej, która posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości mniejszej niż 10%, dochód stanowi nadwyżka wartości przejętego majątku odpowiadająca procentowemu udziałowi w kapi­tale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 15 ust. 1k lub art. 16 ust. 1 pkt 8; dochód ten określa się na dzień wykreślenia spółki przejmowanej lub dzielonej z rejestru albo na dzień wydzielenia.”, c) w ust. 5 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) o których mowa w art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo 3) o których mowa w art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.”; 7) w art. 11: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. W przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 9a ust. 6, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości – dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 14.”, b) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio przy określaniu części dochodu podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, podlegającej przypisaniu temu zakładowi.”; 8) w art. 12: a) w ust. 1 pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsię­biorstwa – wartość rynkowa składników majątko­wych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.”, c) uchyla się ust. 2a, d) w ust. 3 uchyla się zdanie drugie, e) ust. 3a otrzymuje brzmienie: „3a. Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo 2) uregulowania należności.”, f) ust. 3c i 3d otrzymują brzmienie: „3c. Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. 3d. Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.”, g) po ust. 3d dodaje się ust. 3e w brzmieniu: „3e. W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.”, h) ust. 4d otrzymuje brzmienie: „4d. W przypadku podatników dokonujących zbycia udziałów (akcji) jednej spółki kapitałowej innej spółce kapitałowej, jeżeli spółka nabywająca oraz spółka zbywająca (obejmująca), podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania oraz w zamian za zbywane udziały (akcje) spółka zbywająca otrzyma udziały (akcje) spółki nabywającej albo otrzyma udziały (akcje) spółki nabywającej wraz z zapłatą w gotó­w­ce w wysokości nie wyższej niż 10% war­tości nominalnej otrzymanych udziałów (akcji) lub – w przypadku braku wartości nominalnej – war­tości rynkowej tych udziałów (akcji), a także jeżeli w wyniku nabycia udziałów (akcji): 1) spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są zbywane, albo 2) spółka posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są zbywane, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce - do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych udziałów (akcji) w spółce zbywającej i w spółce nabywającej.”; 9) w art. 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przy­chodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.”, b) uchyla się ust. 1a, c) w ust. 1b pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe utworzone zgodnie z odrębnymi przepisami – do wysokości stanowiącej przyrost tych rezerw na koniec roku podatkowego w stosunku do ich stanu na początek roku; przy ustalaniu zaliczek, o których mowa w art. 25, kosztem uzyskania przychodu jest przyrost stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na koniec okresu, za który wpłacana jest zaliczka, w stosunku do stanu tych rezerw na początek roku podatkowego,”, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.”, e) po ust. 4a dodaje się ust. 4b-4e w brzmieniu: „4b. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a ponie­sione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia: 1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo 2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odręb­nymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego – są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. 4c. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. 4d. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. 4e. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przy­chodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.”; 10) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: „Art. 15a. 1. Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. 2. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość: 1) przychodu należnego wyrażonego w walu­cie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, 2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, 3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5, 4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, 5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. 3. Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość: 1) przychodu należnego wyrażonego w walu­cie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, 2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, 3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5, 4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, 5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. 4. Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. 5. Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. 6. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu. 7. Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. 8. Podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego. 9. Przepisy ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do kapitałowych rat kredytów (pożyczek).”; 11) w art. 16: a) w ust. 1: – pkt 28 otrzymuje brzmienie: „28) kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych,”, – pkt 58 otrzymuje brzmienie: „58) wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.[3])),”, – w pkt 64 przecinek zastępuje się kropką i uchyla się pkt 65, b) uchyla się ust. 3a; 12) w art. 16b w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.[4])),”; 13) w art. 16e w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zalicze­nia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1; odsetki obliczone od różnicy, o której mowa w pkt 2, wynoszą 0,1% za każdy dzień.”; 14) w art. 16g: a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 10b ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3-5, wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.”, c) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość począt­kową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi: 1) suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2, 2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.”, d) po ust. 10 dodaje się ust. 10a i 10b w brzmieniu: „10a. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizo­wanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10. 10b. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.”, e) ust. 12 otrzymuje brzmienie: „12. Przy ustalaniu wartości początkowej poszcze­gólnych środków trwałych oraz wartości niema­terialnych i praw­nych zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14.”; 15) w art. 16h po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b brzmieniu: „3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład. 3b. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.”; 16) w art. 16j w ust. 1: a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych – 30 miesięcy, 3) dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 – 10 lat, z wyjątkiem: a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w ro­dza­ju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem, b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych – dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata,”, b) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% – 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.”; 17) w art. 16k: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierw­szym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.”, b) uchyla się ust. 4-6, c) dodaje się ust. 7-12 w brzmieniu: „7. Podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. 8. Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyza­cyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 16h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 16i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych. 9. Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3 500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3. 10. Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. 11. Przepisy ust. 7 nie mają zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeni: 1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo 2) w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo 3) przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równo­war­tość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro; wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14. 12. Przeliczenia na złote kwot, o których mowa w ust. 7 i ust. 11 pkt 3, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiły zdarzenia, o których mowa w tych przepisach, w zaokrągleniu do 1 000 zł.”; 18) w art. 17: a) w ust. 1: – pkt 4k otrzymuje brzmienie: „4k) dochody banku prowadzącego kasę mieszkaniową, stanowiące równowartość dochodu uzyskanego przez tę kasę z tytu­łów określonych w odrębnych przepisach – w części przeznaczonej wyłącznie na realizację wymienionych w tych przepisach celów kasy mieszkaniowej,”, – uchyla się pkt 4r, 4t i 4x-4z, – pkt 37 otrzymuje brzmienie: „37) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego w związku z prowadzeniem funduszy utworzonych, powierzonych lub przekazanych temu bankowi na podstawie odrębnych ustaw, stanowiące równowartość dochodów uzyskanych przez te fundusze z tytułów określonych w przepisach regulujących ich tworzenie i funkcjonowanie – w części przeznaczonej wyłącznie na realizację celów wymienionych w tych przepisach,”, – w pkt 43 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 44-48 brzmieniu: „44) dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspól­not mieszkaniowych, towarzystw budow­nictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przezna­czonej na cele związane z utrzy­maniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, 45) dochody z tytułu prowadzenia szkoły w ro­zumieniu przepisów o systemie oświaty – w częś­ci przeznaczonej na cele szkoły, z zastrzeżeniem ust. 8, 46) dochody spółek wodnych i ich związków, przeznaczone na cele statutowe, 47) dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach, 48) kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.”, c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 45, ma zastosowanie, jeżeli dochody przeznaczone na cele szkoły zostaną wydatkowane na: 1) zakup stanowiących środki trwałe pomocy dydaktycznych lub innych urządzeń niezbędnych do prowadzenia szkoły, 2) organizowanie wypoczynku wakacyjnego uczniów, w części stanowiącej wynagrodzenie personelu wychowawczego i obsługi, jeżeli nie zostało ono pokryte przez rodziców lub prawnych opiekunów uczniów.”; 19) w art. 18: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1,”, b) ust. 1g otrzymuje brzmienie: „1g. Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.”, c) po ust. 1i dodaje się ust. 1j w brzmieniu: „1j. Prawo do odliczenia darowizny na rzecz organizacji, określonej w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącej działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, przysługuje podatnikowi pod warunkiem: 1) udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, iż na dzień przekazania darowizny była ona równoważną organizacją do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, realizującą cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie i prowadzącą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, oraz 2) istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska lub z odrębnych ustaw, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium organizacja posiada siedzibę.”; 20) w art. 20: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „1. Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) dochody (przychody), o których mowa w pkt 1, uzyskiwane są z tytułu udziału w zyskach spółki podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, oraz”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) uzyskiwane przez podatników, o których mowa w ust. 1, z tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, 2) uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1.”, d) uchyla się ust. 4 i 5, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.”, f) uchyla się ust. 7, g) ust. 8-10 otrzymują brzmienie: „8. Określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu). 9. Odliczenie, o którym mowa w ust. 2, oraz zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, ma zastosowanie w przypadku, gdy spółka, o której mowa w ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 2, posiada udziały (akcje) spółki, o której mowa w ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 1, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 oraz odpowiednio w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. 10. Odliczenie, o którym mowa w ust. 2, oraz zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, która dokonała odliczenia lub skorzystała ze zwolnienia, jest obowiązana zgodnie z odrębnymi przepisami do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za lata podatkowe, w których dokonała odliczenia lub korzystała ze zwolnienia.”, h) ust. 11 i 12 otrzymują brzmienie: „11. Przepisów ust. 2 - 10 nie stosuje się, jeżeli wypłata dywidendy lub innych należności z tytułu udziału w zyskach osób prawnych została dokonana w wyniku likwidacji spółki dokonującej wypłaty. 12. Przepisy ust. 3, 9 - 11 stosuje się odpowiednio do: 1) spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia nr 1435\/2003\/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu Spółdzielni Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003), 2) dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3, wypłacanych przez spółki podlegające w Konfederacji Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, spółkom, o których mowa w ust. 3 pkt 2, przy czym określony w ust. 3 pkt 3 bezpośredni udział procentowy w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 1, ustala się w wysokości nie mniejszej niż 25%, 3) spółek podlegających w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć również tej części podatku zapłaconego w obcym państwie, jaka proporcjonalnie przypada na dochód z tego źródła przypisany do zagranicznego zakładu.”, i) uchyla się ust. 13, j) ust. 14 otrzymuje brzmienie: „14. Przepisy ust. 3, 9 - 11 stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy te mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 12 pkt 2.”; 21) w art. 21 w ust. 3: a) w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej,”, b) w pkt 4 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.”; 22) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.”, b) uchyla się ust. 2 i 3, c) w ust. 4: - pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) uzyskującym dochody (przychody) z dywi­dend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,”, - w pkt 4 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2.”, d) ust. 4a -4c otrzymują brzmienie: „4a. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. 4b. Zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia. 4c. Przepisy ust. 4-4b stosuje się odpowiednio do: 1) spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia nr 1435\/2003\/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu Spółdzielni Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003), 2) dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, wypłacanych przez spółki, o których mowa w ust. 4 pkt 1, spółkom podlegającym w Konfederacji Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przy czym określony w ust. 4 pkt 3 bezpośredni udział procentowy w kapitale spółki, o której mowa w ust. 4 pkt 1, ustala się w wysokości nie mniejszej niż 25%.”, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Przepisy ust. 4-4c stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy ust. 4-4c mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 4c pkt 2.”; 23) uchyla się art. 23; 24) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1e w brzmieniu: „1a. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok. 1b. Podatnicy rozpoczynający działalność, w pierw­szym roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1c, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego. 1c. Zaliczki kwartalne za okres od pierwszego do przedostatniego kwartału roku podatkowego podatnicy, o których mowa w ust. 1b, uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni kwartał jest uiszczana w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok. 1d. Do podatników rozpoczynających działalność, którzy zamierzają wpłacać zaliczki kwartalne, o których mowa w ust. 1b, przepisy art. 16k ust. 11 stosuje się odpowiednio. 1e. Podatnicy, którzy wybrali kwartalne wpłaty zaliczek, o których mowa w ust. 1b, mają obowiązek w terminie do dnia 20 drugiego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.”, c) ust. 2 i 2a otrzymują brzmienie: „2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1e, dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie wpłaty pierwszej zaliczki za dany rok podatkowy zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z kwartalnych wpłat zaliczek. 2a. Podatnicy uzyskujący w roku podatkowym przychody z działalności rolniczej, określone w art. 2 ust. 2, oraz z innych źródeł, u których w roku poprzedzającym rok podatkowy udział przychodów z działalności rolniczej w ogólnej kwocie przychodów, ustalony zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4e, wynosił co najmniej 50%, mogą wpłacać zaliczki, o których mowa w ust. 1-1c, począwszy od dnia 20 października każdego roku.”, d) w ust. 4 uchyla się zdanie drugie, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie „6. Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1\/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1\/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.”, f) w ust. 7 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach,”, g) w ust. 16 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) w roku podatkowym, w którym korzystają z tego zwolnienia - są obowiązani do wpłaty należnych zaliczek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utracili prawo do zwolnienia; w tym przypadku nie nalicza się odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek za poszczególne miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze zwolnienia,”; 25) w art. 25a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, spółka przejmująca obowiązana jest, bez wezwania, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić na rachunek urzędu skarbowego podatek, o którym mowa w art. 22 ust. 1.”; 26) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.”, b) ust. 1b i 1c otrzymują brzmienie: „1b. Jeżeli przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3, są uzyskiwane od zleceniodawców zagranicznych, zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej są obowiązane przed wyjściem statku z portu polskiego wpłacić na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy według siedziby Morskiej Agencji naczelnik urzędu skarbowego należny podatek obliczony od przychodu z tytułu wywozu ładunku i pasażerów przyjętych do przewozu w porcie polskim. Dowód wpłaty podatku zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej jest obowiązane przekazać właściwej miejscowo Morskiej Agencji. Jeżeli jednak przed wyjściem statku z portu polskiego nie jest możliwe ustalenie wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów, zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej jest obowiązane wpłacić zaliczkę na podatek od przewidywanego przychodu, a następnie w ciągu 60 dni od dnia wyjścia z portu wpłacić różnicę między kwotą należnego podatku a kwotą wpłaconej zaliczki. 1c. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, bądź spółkę, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2: 1) jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, lub 2) istnienia zagranicznego zakładu - zaświad­czeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.”, c) po ust. 1c dodaje się ust. 1d i 1e w brzmieniu: „1d. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, nie pobierają zryczałtowanego podatku od dokonywanych wypłat pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, oraz uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis ust. 3d stosuje się odpowiednio. 1e. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1d, powinno zawierać dane identyfikujące podatnika prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, a w szczególności pełną nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu podatnika.”, d) ust. 3 i 3a otrzymują brzmienie: „3. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w: 1) art. 3 ust. 1 – informację o wysokości pobranego podatku, 2) art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu – informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku sporządzone według ustalonego wzoru. 3a. Płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa w ust. 3 pkt 1, w terminie przekazania kwoty pobranego podatku, a informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b.”, e) ust. 3d otrzymuje brzmienie: „3d. Informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.”, f) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani, bez wezwania, wpłacić należny zryczałtowany podatek na rachunek urzędu skarbowego określonego w ust. 3, jeżeli dochody z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych, od których płatnik nie pobrał podatku w związku z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 1a, zostały wydatkowane na inne cele niż wymienione w art. 17 ust. 1.”, g) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, spółka przejmująca lub nowo zawiązana jest obowiązana jako płatnik, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić podatek, o którym mowa w art. 22 ust. 1, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Podatnik jest obowiązany przed tym terminem przekazać płatnikowi kwotę tego podatku. W terminie wpłaty podatku płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi informację o wpłaconym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.”, h) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c i 1d, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.”; 27) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: „Art. 26a. W terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, płatnicy, o których mowa w art. 26, i podatnicy, o których mowa w art. 22 ust. 4b, art. 25a oraz art. 26 ust. 1b i 4, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 – do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, roczne deklaracje sporządzone według ustalonego wzoru.”; 28) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.”; 29) w art. 28a pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) deklaracji i informacji, o których mowa w art. 26 ust. 3 i 6 oraz w art. 26a,”."}
{"id":"2004_1375_10","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 10. Ilekroć w innych ustawach jest mowa o dochodzie określanym na podstawie deklaracji miesięcznych, rozumie się przez to dochód wykazany w zeznaniu podatkowym złożonym za rok poprzedzający rok podatkowy."}
{"id":"2004_1375_11","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. i ma zastosowanie do osiągniętych dochodów (poniesionych strat) od tego dnia, z wyjątkiem art. 1 pkt 18 lit. a tiret trzecie, w części dotyczącej dochodów Banku Gospodarstwa Krajowego stanowiących równowartość dochodów uzyskanych przez Fundusz Kolejowy, oraz art. 8, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Niniejsza ustawa dokonuje wdrożenia dyrektywy Rady 2005\/19\/WE z dnia 17 lutego 2005 r. zmieniającej dyrektywę Rady 90\/434\/EWG w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów, dotyczących spółek różnych Państw Członkowskich (Dz.Urz. WE L 58 z 4.03.2005, str.19). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1203, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119 i Nr 183, poz. 1353. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1420, Nr 175, poz. 1462 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 33, poz. 286, z 2005 r. Nr 10, poz. 68, Nr 163, poz. 1362 i Nr 167, poz. 1398 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i 1218."}
{"id":"2004_1375_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 2. Podatnicy, których rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2007 r. i zakończy się po tym dniu, stosują do przyjętego przez siebie roku podatkowego ustawę, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2004_1375_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 3. Do samochodów nabytych przed dniem 1 stycznia 2007 r. stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2004_1375_4","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 4. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. rozpoczęli amortyzację: 1) środków trwałych na podstawie art. 16j ust. 1 pkt 3 i art. 16k ust. 4-6, 2) środków transportu na podstawie art. 16k ust. 1 – ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., stosują do amortyzacji tych środków przepisy art. 16j ust. 1 pkt 3 oraz art. 16k ust. 1 i ust. 4-6 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2004_1375_5","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 5. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. określali przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., a którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. wystawili faktury, których termin płatności określony jest po dniu 31 grudnia 2006 r., dla ustalenia daty powstania przychodu należnego określonego w tym przepisie stosują przepis art. 12 ust. 3d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2004_1375_6","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 6. Określony w art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, procentowy udział w kapitale spółki przejmowanej lub dzielonej ustala się od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. w wysokości 15%."}
{"id":"2004_1375_7","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 7. 1. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. nabyli prawo do odliczeń określone w art. 23 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., zachowują to prawo w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r. 2. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, którzy przed dniem 1 stycznia 2008 r. uzyskali dochody (przychody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lecz nie nabyli prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, dokonują odliczenia podatku pobranego od tych dochodów w zakresie i na zasadach określonych w art. 23 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r."}
{"id":"2004_1375_8","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 8. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 37 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w części dotyczącej dochodów Banku Gospodarstwa Krajowego stanowiących równowartość dochodów uzyskanych przez Fundusz Kolejowy, stosuje się do tych dochodów osiągniętych od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o Funduszu Kolejowym (Dz.U. z 2006 r. Nr 12, poz. 61)."}
{"id":"2004_1375_9","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych[1])","text":"Art. 9. Przepisy aktów prawnych wydanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., zachowują moc do czasu wejścia w życie aktów prawnych wydanych na mocy niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2007 r."}
{"id":"2004_1376_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 i Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256) w art. 16 w § 5 po pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) odrębna jednostka organizacyjna do spraw z zakresu ochrony wspólnotowych znaków towarowych i wspólnotowych wzorów przemysłowych (sąd wspólnotowych znaków towarowych i wzorów przemysłowych).\"."}
{"id":"2004_1376_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1377_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2018 r. poz. 992 i 1000) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Odpady mogą być magazynowane, jeżeli konieczność magazynowania wynika z procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez 1 rok.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. W ramach zbierania odpadów maksymalna łączna masa wszystkich rodzajów odpadów, które w tym samym czasie mogą być magazynowane, nie może przekroczyć połowy maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów, które mogą być magazynowane w okresie roku, określonej w zezwoleniu na zbieranie odpadów lub zezwoleniu na przetwarzanie odpadów lub pozwoleniu na wytwarzanie odpadów uwzględniającym zbieranie lub przetwarzanie odpadów. 4b. Niezanieczyszczona gleba lub ziemia, wydobyte w trakcie robót budowlanych, stanowiące odpady przeznaczone do wykorzystania do celów budowlanych w związku z budową obiektów liniowych w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 i 1276), mogą być magazynowane, jeżeli konieczność magazynowania wynika z procesów technologicznych lub organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez 3 lata. Przez niezanieczyszczoną glebę lub ziemię rozumie się glebę lub ziemię, niezawierające substancji powodujących ryzyko w ilościach przekraczających dopuszczalne zawartości tych substancji, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 101a ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Okresy magazynowania odpadów, o których mowa w ust. 4, 4b i 5, są liczone łącznie dla wszystkich kolejnych posiadaczy tych odpadów.”, d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a–6e w brzmieniu: „6a. Posiadacz odpadów obowiązany do uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów lub pozwolenia zintegrowanego uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, prowadzący magazynowanie odpadów lub zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do prowadzenia wizyjnego systemu kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów. 6b. Zapis obrazu wizyjnego systemu kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów przechowuje się przez miesiąc od daty dokonania zapisu. 6c. Posiadacz odpadów obowiązany do uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów lub pozwolenia zintegrowanego uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, prowadzący magazynowanie odpadów lub zarządzający składowiskiem odpadów udostępnia utrwalony obraz lub jego kopię na żądanie organu uprawnionego do kontroli działalności w zakresie gospodarki odpadami, sądu, prokuratury, Policji, Krajowej Administracji Skarbowej, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego. 6d. Wizyjny system kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów prowadzi się przy użyciu urządzeń technicznych zapewniających przez całą dobę zapis obrazu i identyfikację osób przebywających w tym miejscu. 6e. Posiadacz odpadów obowiązany do uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów lub pozwolenia zintegrowanego uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, prowadzący magazynowanie odpadów lub zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do właściwego przechowywania i zabezpieczenia zapisu obrazu wizyjnego systemu kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów przed dostępem osób nieuprawnionych oraz jego utratą, w szczególności wskutek zniszczenia lub kradzieży.”, e) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dla prowadzenia wizyjnego systemu kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów, minimalne wymagania dla urządzeń technicznych wizyjnego systemu kontroli oraz wymogi przechowywania i udostępniania zapisanego obrazu, kierując się koniecznością umożliwienia sprawowania nadzoru nad działalnością w zakresie gospodarowania odpadami.”; 2) w art. 32: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzymuje, w drodze decyzji, działalność posiadacza odpadów, w przypadku gdy posiadacz ten zbiera lub przetwarza odpady bez wymaganego zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów. 1b. Jeżeli w okresie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja o wymierzeniu administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie polegające na gospodarowaniu odpadami niezgodnie z posiadanym zezwoleniem na zbieranie odpadów lub zezwoleniem na przetwarzanie odpadów stała się ostateczna, posiadaczowi odpadów została wymierzona po raz drugi administracyjna kara pieniężna za naruszenie polegające na gospodarowaniu odpadami niezgodnie z posiadanym zezwoleniem na zbieranie odpadów lub zezwoleniem na przetwarzanie odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzymuje, w drodze decyzji, działalność tego posiadacza odpadów.”, b) ust. 2–5 otrzymują brzmienie: „2. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o których mowa w ust. 1–1b, wszczyna się z urzędu. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 1b, na wniosek posiadacza odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może, w drodze postanowienia, określić termin usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, zawieszając na ten czas postępowanie. Termin nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia postanowienia. 4. W razie nieusunięcia nieprawidłowości w terminie określonym na podstawie ust. 3, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzymuje, w drodze decyzji, działalność posiadacza odpadów w zakresie, o którym mowa w ust. 1 lub 1b, związaną z gospodarowaniem odpadami. 5. W decyzji o wstrzymaniu działalności określa się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska zaprzestania wykonywania działalności w sposób, o którym mowa w ust. 1–1b. Termin wstrzymania działalności nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia decyzji o wstrzymaniu działalności.”, c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Decyzja, o której mowa w ust. 1a lub 1b, podlega natychmiastowemu wykonaniu. Przepisów art. 61 § 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) nie stosuje się.”; 3) w art. 41: a) w ust. 3 w pkt 1 w lit. c średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d w brzmieniu: „d) do wydania zezwolenia na zbieranie odpadów, w przypadku gdy maksymalna łączna masa wszystkich rodzajów odpadów magazynowanych w okresie roku przekracza 3 000 Mg;”, b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu: „6a. Organ właściwy wydaje zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, właściwych ze względu na miejsce prowadzenia zbierania odpadów lub przetwarzania odpadów. Wymóg zasięgania opinii prezydenta miasta nie dotyczy prezydenta miasta na prawach powiatu, jeżeli jest on organem właściwym do wydania zezwolenia. 6b. W przypadku niewydania opinii w terminie określonym w art. 106 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149 i 650) przyjmuje się, że wydano opinię pozytywną.”; 4) w art. 41a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zezwolenie na zbieranie odpadów, zezwolenie na przetwarzanie odpadów oraz pozwolenie na wytwarzanie odpadów uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów są wydawane po przeprowadzeniu przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, z udziałem przedstawiciela właściwego organu, kontroli instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub miejsc magazynowania odpadów, w których ma być prowadzone przetwarzanie odpadów lub zbieranie odpadów, w zakresie spełniania wymagań określonych w przepisach ochrony środowiska.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Zezwolenie na zbieranie odpadów, zezwolenie na przetwarzanie odpadów oraz pozwolenie na wytwarzanie odpadów uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów są wydawane po przeprowadzeniu przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej kontroli instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub miejsc magazynowania odpadów, w których ma być prowadzone przetwarzanie odpadów lub zbieranie odpadów, w zakresie spełniania wymagań określonych w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej oraz w zakresie zgodności z warunkami ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w operacie przeciwpożarowym, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1, oraz w postanowieniu, o którym mowa w art. 42 ust. 4c.”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska oraz komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli występuje właściwy organ, przekazując kopię niezbędnej do przeprowadzenia kontroli dokumentacji, w szczególności wniosku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lub 2, oraz operatu przeciwpożarowego, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1, wraz z postanowieniem, o którym mowa art. 42 ust. 4c.”, d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Po przeprowadzeniu kontroli komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej wydaje postanowienie w przedmiocie spełnienia wymagań określonych w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej oraz w zakresie zgodności z warunkami ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w operacie przeciwpożarowym, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1, oraz w postanowieniu, o którym mowa art. 42 ust. 4c. Na postanowienie nie służy zażalenie.”, e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W przypadku postanowienia wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska negatywnie opiniującego spełnienie wymagań określonych w przepisach ochrony środowiska właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów.”, f) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. W przypadku postanowienia komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej negatywnie opiniującego spełnienie wymagań określonych w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej lub zgodność z warunkami ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w operacie przeciwpożarowym, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1, oraz w postanowieniu, o którym mowa w art. 42 ust. 4c, właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów.”, g) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku gdy zezwolenie na przetwarzanie odpadów dotyczy przygotowania do ponownego użycia.”, h) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Przepisu ust. 1a nie stosuje się w przypadku gdy zezwolenie na przetwarzanie odpadów dotyczy odzysku poza instalacjami i urządzeniami lub przygotowania do ponownego użycia.”, i) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W przypadku istotnej zmiany zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów stosuje się przepisy ust. 1–5a.”, j) dodaje się ust. 7–9 w brzmieniu: „7. Do kontroli, o której mowa w ust. 1, 1a i 6, nie stosuje się art. 48 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646). 8. Przepisów dotyczących przeprowadzania kontroli przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej oraz wykonania operatu przeciwpożarowego, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1, nie stosuje się w przypadku zezwoleń na zbieranie odpadów, zezwoleń na przetwarzanie odpadów oraz pozwoleń na wytwarzanie odpadów uwzględniających zbieranie lub przetwarzanie odpadów, które dotyczą wyłącznie odpadów niepalnych. 9. Do kontroli, o której mowa w ust. 1a, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1313) dotyczące czynności kontrolno-rozpoznawczych.”; 5) po art. 41a dodaje się art. 41b w brzmieniu: „Art. 41b. 1. Gospodarowanie odpadami, polegające na zbieraniu odpadów niebezpiecznych, odzysku odpadów przez wypełnianie terenów niekorzystnie przekształconych, zbieraniu lub przetwarzaniu odpadów komunalnych lub odpadów pochodzących z przetwarzania odpadów komunalnych, wymagające uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów lub pozwolenia zintegrowanego uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów, odbywa się wyłącznie na nieruchomości, której właścicielem, użytkownikiem wieczystym, użytkownikiem albo dzierżawcą jest posiadacz odpadów gospodarujący odpadami. 2. Ustanowienie użytkowania nieruchomości, na której będą zbierane lub przetwarzane odpady, wymaga złożenia oświadczenia w formie aktu notarialnego również przez użytkownika. W oświadczeniu wskazuje się masę i rodzaje odpadów, które mogą być zbierane lub przetwarzane w okresie roku na nieruchomości będącej przedmiotem użytkowania. 3. Umowa dzierżawy nieruchomości, na której będą zbierane lub przetwarzane odpady, wymaga zawarcia w formie aktu notarialnego. W umowie wskazuje się masę i rodzaje odpadów, które mogą być zbierane lub przetwarzane w okresie roku na tej nieruchomości. 4. Ustanawiający użytkowanie oraz dzierżawca są obowiązani zawrzeć, odpowiednio w oświadczeniu o ustanowieniu użytkowania lub w umowie dzierżawy, oświadczenie, że są świadomi odpowiedzialności solidarnej, o której mowa w art. 12 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. 5. Przepisów ust. 1 - 4 nie stosuje się do jednostek budżetowych.”; 6) w art. 42: a) w ust. 1: – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wskazanie: a) miejsca i sposobu magazynowania oraz rodzaju magazynowanych odpadów, b) maksymalnej masy poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów, które mogą być magazynowane w tym samym czasie oraz które mogą być magazynowane w okresie roku, c) największej masy odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającej z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, d) całkowitej pojemności (wyrażonej w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;”, – po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: „9a) proponowaną formę i wysokość zabezpieczenia roszczeń, o którym mowa w art. 48a;”, b) w ust. 2: – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) wskazanie: a) miejsca i sposobu magazynowania oraz rodzaju magazynowanych odpadów, b) maksymalnej masy poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów, które mogą być magazynowane w tym samym czasie oraz które mogą być magazynowane w okresie roku, c) największej masy odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającej z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, d) całkowitej pojemności (wyrażonej w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;”, – po pkt 13a dodaje się pkt 13b w brzmieniu: „13b) proponowaną formę i wysokość zabezpieczenia roszczeń, o którym mowa w art. 48a;”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu: „3a. Do wniosku o wydanie zezwolenia na zbieranie odpadów oraz do wniosku o wydanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów dołącza się: 1) zaświadczenie o niekaralności: a) posiadacza odpadów będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, b) wspólnika, prokurenta, członka zarządu lub członka rady nadzorczej posiadacza odpadów będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej – za przestępstwa przeciwko środowisku lub przestępstwa, o których mowa w art. 163, art. 164 lub art. 168 w związku z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2017 r. poz. 2204 oraz z 2018 r. poz. 20, 305 i 663); 2) zaświadczenie o niekaralności posiadacza odpadów za przestępstwa przeciwko środowisku na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. z 2018 r. poz. 703 i 1277); 3) oświadczenie o niekaralności osób, o których mowa w pkt 1, za wykroczenia określone w art. 175, art. 183, art. 189 ust. 2 pkt 6 lub art. 191; 4) oświadczenie, że w stosunku do: a) osoby, o której mowa w pkt 1 lit. a, b) posiadacza odpadów będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo wspólnika, prokurenta, członka zarządu lub członka rady nadzorczej tego posiadacza odpadów prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna – w ostatnich 10 latach nie wydano ostatecznej decyzji o cofnięciu zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie i przetwarzanie odpadów lub nie wymierzono administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w art. 194; 5) oświadczenie, że wspólnik, prokurent, członek zarządu lub członek rady nadzorczej posiadacza odpadów nie jest lub nie był wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu innego przedsiębiorcy, w stosunku do którego w ostatnich 10 latach nie wydano ostatecznej decyzji o cofnięciu zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie i przetwarzanie odpadów lub nie wymierzono administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w art. 194. 3b. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3a pkt 3–5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 3c. Do wniosku o wydanie zezwolenia na zbieranie odpadów oraz do wniosku o wydanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów dołącza się decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 i 1566) w przypadku gdy dla terenu, którego wniosek dotyczy, nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, chyba że uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie jest wymagane.”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a–4e w brzmieniu: „4a. Do wniosku o zezwolenie na: 1) zbieranie odpadów niebezpiecznych, 2) przetwarzanie odpadów przez wypełnianie terenów niekorzystnie przekształconych, 3) zbieranie odpadów komunalnych lub odpadów pochodzących z przetwarzania odpadów komunalnych, 4) przetwarzanie odpadów komunalnych lub odpadów pochodzących z przetwarzania odpadów komunalnych – posiadacz odpadów, z wyłączeniem jednostek budżetowych, dołącza dokument potwierdzający prawo własności, prawo użytkowania wieczystego, prawo użytkowania albo umowę dzierżawy nieruchomości, o której mowa w art. 41b ust. 1. 4b. Do wniosku o zezwolenie na zbieranie odpadów oraz do wniosku o zezwolenie na przetwarzanie odpadów dołącza się: 1) operat przeciwpożarowy, zawierający warunki ochrony przeciwpożarowej instalacji, obiektu lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, uzgodnione z komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej, wykonany przez: a) rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 620) – w przypadku gdy organem właściwym jest marszałek województwa albo regionalny dyrektor ochrony środowiska, b) osobę, o której mowa w art. 4 ust. 2a tej ustawy – w przypadku gdy organem właściwym jest starosta; 2) postanowienie, o którym mowa w ust. 4c. 4c. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 4b pkt 1, następuje w drodze postanowienia komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, na które przysługuje zażalenie. 4d. Uzgadniając warunki ochrony przeciwpożarowej instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej: 1) wyraża zgodę na ich zastosowanie, albo 2) wyraża zgodę na ich zastosowanie pod warunkiem spełnienia dodatkowych wymagań, albo 3) nie wyraża zgody na ich zastosowanie. 4e. Operat przeciwpożarowy stanowi opinię, o której mowa w art. 11n ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.”; 7) w art. 43: a) w ust. 1: – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wskazanie: a) miejsca i sposobu magazynowania oraz rodzaju magazynowanych odpadów, b) maksymalnej masy poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów, które w tym samym czasie mogą być magazynowane oraz które mogą być magazynowane w okresie roku, c) największej masy odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającej z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, d) całkowitej pojemności (wyrażonej w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;”, – po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) wymagania wynikające z warunków ochrony przeciwpożarowej instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;”, b) w ust. 2: – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) wskazanie: a) miejsca i sposobu magazynowania oraz rodzaju magazynowanych odpadów, b) maksymalnej masy poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów, które w tym samym czasie mogą być magazynowane oraz które mogą być magazynowane w okresie roku, c) największej masy odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającej z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, d) całkowitej pojemności (wyrażonej w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;”, – po pkt 7a dodaje się pkt 7b w brzmieniu: „7b) wymagania wynikające z warunków ochrony przeciwpożarowej instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;”, c) dodaje się ust. 7–9 w brzmieniu: „7. Instalacje, obiekty budowlane lub ich części oraz inne miejsca przeznaczone do zbierania, magazynowania lub przetwarzania odpadów są projektowane, wykonywane, wyposażane, uruchamiane, użytkowane i zarządzane w sposób ograniczający możliwość powstania pożaru, a w razie jego wystąpienia zapewniający: 1) zachowanie nośności konstrukcji obiektów budowlanych przez określony czas; 2) ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w ich obrębie; 3) ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie obiekty budowlane lub tereny przyległe; 4) możliwość ewakuacji ludzi lub ich uratowania w inny sposób; 5) uwzględnienie bezpieczeństwa ekip ratowniczych, a w szczególności zapewnienie warunków do podejmowania przez te ekipy działań gaśniczych. 8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie ochrony przeciwpożarowej, jakie mają spełniać obiekty budowlane lub ich części oraz inne miejsca przeznaczone do zbierania, magazynowania lub przetwarzania odpadów, kierując się możliwością wdrożenia wymagań z zakresu bezpieczeństwa pożarowego oraz ryzykiem związanym z zagrożeniem pożarowym. 9. Przepis ust. 7 i przepisy wydane na podstawie ust. 8 stanowią przepisy przeciwpożarowe w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.”; 8) w art. 46: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) jest niezgodny z przepisami prawa, w tym prawa miejscowego.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1f w brzmieniu: „1a. Właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów przedsiębiorcy będącemu osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, jeżeli w stosunku do: 1) tego przedsiębiorcy lub 2) wspólnika, prokurenta, członka rady nadzorczej lub członka zarządu tego przedsiębiorcy, prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna – wydano decyzję, o której mowa w art. 47 ust. 2, a nie minęło 10 lat od dnia, gdy decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna. 1b. Przepis ust. 1a stosuje się także, jeżeli wspólnik, prokurent, członek rady nadzorczej lub członek zarządu tego przedsiębiorcy jest lub był wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu innego przedsiębiorcy, w stosunku do którego wydano decyzję, o której mowa w art. 47 ust. 2, a nie minęło 10 lat od dnia, gdy decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna. 1c. Właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli osoba ta została ukarana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa przeciwko środowisku lub przestępstwa, o których mowa w art. 163, art. 164 lub art. 168 w związku z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny. 1d. Właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów przedsiębiorcy będącemu osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, jeżeli: 1) wobec przedsiębiorcy prawomocnie orzeczono karę pieniężną za przestępstwa przeciwko środowisku na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary; 2) wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu tego przedsiębiorcy jest osoba, która została skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa przeciwko środowisku lub przestępstwa, o których mowa w art. 163, art. 164 lub art. 168 w związku z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny. 1e. Właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów: 1) przedsiębiorcy będącemu osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, jeżeli trzykrotnie: a) będący osobą fizyczną wspólnik, prokurent, członek rady nadzorczej lub członek zarządu tego przedsiębiorcy został skazany prawomocnym wyrokiem sądu lub nałożono na niego grzywnę w drodze mandatu karnego za wykroczenia, o których mowa w art. 175, art. 183, art. 189 ust. 2 pkt 6 lub art. 191, b) wymierzono mu administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 194; 2) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, jeżeli trzykrotnie: a) został on skazany prawomocnym wyrokiem sądu lub nałożono na niego grzywnę w drodze mandatu karnego za wykroczenia, o których mowa w art. 175, art. 183, art. 189 ust. 2 pkt 6 lub art. 191, b) wymierzono mu administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 194. 1f. Właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, w przypadku gdy na terenie, którego wniosek dotyczy, nie ma instalacji, obiektu budowlanego lub jego części, wskazanych we wniosku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lub 2.”; 9) w art. 47: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Jeżeli posiadacz odpadów, który uzyskał zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów, narusza przepisy ustawy w zakresie działalności objętej zezwoleniem, w sposób istotny narusza wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej lub działa niezgodnie z wydanym zezwoleniem, właściwy organ wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń, wyznaczając termin usunięcia nieprawidłowości.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku gdy posiadacz odpadów, o którym mowa w ust. 1 i 1a, mimo wezwania nadal narusza przepisy ustawy, działa niezgodnie z wydanym zezwoleniem, narusza wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej lub gdy prowadzony przez niego zakład recyklingu statków nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia 1257\/2013, właściwy organ cofa to zezwolenie, w drodze decyzji, bez odszkodowania, określając termin jej wykonania.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Posiadacz odpadów, któremu cofnięto zezwolenie, jest obowiązany do usunięcia odpadów i negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, w ramach prowadzonej działalności objętej tym zezwoleniem, na własny koszt, w terminie wskazanym w decyzji, o której mowa w ust. 2. Przepisy art. 26 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.”, d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Nie wydaje się zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, jeżeli wniosek dotyczy uprawnień wnioskodawcy objętych decyzją, o której mowa w ust. 2, a nie minęło 10 lat od dnia, gdy decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna.”; 10) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: „Art. 48a. 1. Posiadacz odpadów obowiązany do uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, z wyłączeniem zarządzającego składowiskiem odpadów, jest obowiązany do ustanowienia zabezpieczenia roszczeń w wysokości umożliwiającej pokrycie kosztów wykonania zastępczego: 1) decyzji nakazującej posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania, o której mowa w art. 26 ust. 2, 2) obowiązku wynikającego z art. 47 ust. 5 – w tym usunięcia odpadów i ich zagospodarowania łącznie z odpadami stanowiącymi pozostałości z akcji gaśniczej lub usunięcia negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie w ramach prowadzonej działalności polegającej na zbieraniu lub przetwarzaniu odpadów. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy odpadów obojętnych. 3. Wysokość zabezpieczenia roszczeń oblicza się jako iloczyn największej masy odpadów, które mogłyby być magazynowane w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub miejscu magazynowania odpadów, z uwzględnieniem wymiarów obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, oraz stawki zabezpieczenia roszczeń. 4. Zabezpieczenie roszczeń może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej. 5. W gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisie ubezpieczeniowej stwierdza się, że w dowolnym czasie, do wydania ostatecznej decyzji o zwrocie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej, o której mowa w ust. 18, w razie wystąpienia negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, powstałych w wyniku niewywiązania się przez podmiot z obowiązków określonych w niniejszej ustawie, w tym obowiązków wynikających z posiadanego zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, lub konieczności usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich magazynowania lub składowania, bank lub zakład ubezpieczeniowy uregulują zobowiązania na rzecz organu prowadzącego egzekucję tych obowiązków. 6. W przypadku gdy zabezpieczenie roszczeń ma formę gwarancji bankowej lub gwarancji ubezpieczeniowej, gwarantem może być wyłącznie instytucja finansowa: 1) upoważniona do gwarantowania długu celnego; 2) mająca siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej. 7. Właściwy organ określa formę i wysokość zabezpieczenia w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. 8. W przypadku zmiany okoliczności faktycznych mających wpływ na wysokość określonego zabezpieczenia roszczeń, podmiot jest obowiązany do złożenia wniosku o zmianę formy lub wysokości zabezpieczenia roszczeń. Zmiana następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. 9. Zabezpieczenie roszczeń w formie depozytu jest wpłacane na odrębny rachunek bankowy wskazany przez organ właściwy do wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, a zabezpieczenie roszczeń w formie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej jest składane do tego organu, a w przypadku decyzji wydawanych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska – do wojewody właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności. 10. Posiadacz odpadów jest obowiązany wpłacić zabezpieczenie roszczeń w formie depozytu i poinformować o tym organ właściwy do wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów albo złożyć oryginały gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej organowi, o którym mowa w ust. 9, w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia ostatecznego postanowienia, o którym mowa w ust. 7 lub 8. 11. Posiadacz odpadów jest obowiązany utrzymywać ustanowione zabezpieczenie roszczeń przez okres obowiązywania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów i po zakończeniu obowiązywania tych zezwoleń, do czasu uzyskania ostatecznej decyzji o zwrocie zabezpieczenia roszczeń, o której mowa w ust. 18. 12. Właściwy organ przechowuje złożone przez posiadacza odpadów dokumenty potwierdzające wniesienie zabezpieczenia roszczeń przez cały okres obowiązywania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów. 13. W razie stwierdzenia, że zabezpieczenie roszczeń nie zostało ustanowione lub zostało ustanowione niezgodnie z postanowieniem, o którym mowa w ust. 7, w szczególności w wysokości niższej niż wymagana, właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów. 14. W razie stwierdzenia po wydaniu zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, że zabezpieczenie roszczeń nie zostało ustanowione lub zostało ustanowione niezgodnie z postanowieniem, o którym mowa w ust. 7 lub 8, w szczególności w wysokości niższej niż wymagana, właściwy organ cofa to zezwolenie. 15. W razie stwierdzenia, że posiadacz odpadów, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w ust. 11, nie utrzymuje ustanowionego zabezpieczenia roszczeń, właściwy organ cofa zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów, a w przypadku zakończenia obowiązywania zezwolenia, niezwłocznie wszczyna egzekucję wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 47 ust. 5, zgodnie z ustawą z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314 i 1356). 16. Odsetki od depozytu, po potrąceniu kosztów obsługi rachunku bankowego, na którym jest on przechowywany, są dopisywane do sumy depozytu i zwracane wraz z nim. Na wniosek posiadacza odpadów odsetki są zwracane po zakończeniu roku kalendarzowego, za który przysługują, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. 17. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ prowadzący egzekucję orzeka, w drodze decyzji, o przeznaczeniu środków z zabezpieczenia roszczeń zgodnie z ust. 1, o ile posiadacz odpadów wszystkich tych działań nie wykonał w całości i o ile nie wykonał ich na własny koszt. 18. Właściwy organ orzeka, na wniosek posiadacza odpadów, w drodze decyzji, o zwrocie zabezpieczenia roszczeń w formie depozytu wraz z odsetkami lub o zwrocie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej: 1) jeżeli odmówił wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów; 2) jeżeli zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów wygasło z powodu, o którym mowa w art. 48 pkt 4, albo 3) w przypadku wykonania przez posiadacza odpadów wszystkich obowiązków związanych z usunięciem oraz zagospodarowaniem odpadów i usunięciem negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. 19. Do wniosku o zwrot zabezpieczenia roszczeń dołącza się, odpowiednio: 1) decyzję o wygaszeniu zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów z powodu, o którym mowa w art. 48 pkt 4; 2) decyzję odmawiającą wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów; 3) dowody, w tym dokumenty stosowane na potrzeby ewidencji odpadów, potwierdzające wykonanie przez posiadacza odpadów wszystkich obowiązków związanych z usunięciem oraz zagospodarowaniem odpadów i usunięciem negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie w ramach prowadzonej działalności. 20. W przypadku obniżenia wysokości ustanowionego zabezpieczenia roszczeń w formie depozytu, wynikającego ze zmiany zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, właściwy organ może orzec, w drodze decyzji, o zwrocie części depozytu wraz z odsetkami. 21. W przypadku gdy organem właściwym do wydania decyzji jest regionalny dyrektor ochrony środowiska, kompetencje organu egzekucyjnego przysługują wojewodzie. 22. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawek zabezpieczenia roszczeń za Mg magazynowanych odpadów, kierując się właściwościami odpadów oraz kosztami usunięcia odpadów z działalności polegającej na zbieraniu lub przetwarzaniu odpadów i ich zagospodarowania, w tym odpadów stanowiących pozostałości z akcji gaśniczej, oraz usunięcia negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. 23. Przepisy ust. 1–22 stosuje się do pozwoleń na wytwarzanie odpadów uwzględniających zbieranie lub przetwarzanie odpadów oraz do pozwoleń zintegrowanych uwzględniających zbieranie lub przetwarzanie odpadów.”; 11) w art. 129 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) zaświadczenie o niekaralności zarządzającego składowiskiem: a) a w przypadku zarządzającego składowiskiem będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, także jego wspólnika, prokurenta, członka rady nadzorczej lub członka zarządu, za przestępstwa przeciwko środowisku, b) będącego osobą fizyczną, a w przypadku zarządzającego składowiskiem będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, jego wspólnika, prokurenta, członka rady nadzorczej lub członka zarządu, za przestępstwa, o których mowa w art. 163, art. 164 lub art. 168 w związku z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”; 12) w art. 134 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: „5) zarządzający składowiskiem odpadów będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą albo wspólnik, prokurent, członek rady nadzorczej lub członek zarządu zarządzającego składowiskiem będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa przeciwko środowisku lub za przestępstwa, o których mowa w art. 163, art. 164 lub art. 168 w związku z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny; 6) wobec zarządzającego składowiskiem prawomocnie orzeczono karę pieniężną za przestępstwa przeciwko środowisku na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.”; 13) art. 168 otrzymuje brzmienie: „Art. 168. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 8 ust. 5, art. 23 ust. 4, art. 31 ust. 1, art. 41 ust. 3 pkt 1 i ust. 6, art. 46, art. 47 ust. 1, 1a, 2, 4 i 7, art. 48a ust. 10–13 oraz 15, art. 102b ust. 1 i 4, art. 102c ust. 1, art. 129 ust. 1, art. 130, art. 131 ust. 4, art. 133, art. 134, art. 135 ust. 3 i 4, art. 144 ust. 3, art. 146 ust. 2 i 5, art. 148 ust. 1, 3 i 4, art. 151 ust. 8, art. 165 ust. 1 i art. 167 ust. 2, są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej.”; 14) w art. 174 uchyla się ust. 2; 15) w art. 194: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) nieutrzymywanie zabezpieczenia roszczeń wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 48a ust. 11, lub niezłożenie wniosku o zmianę formy lub wysokości zabezpieczenia roszczeń zgodnie z art. 48a ust. 8.”, b) dodaje się ust. 4–7 w brzmieniu: „4. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za zbieranie odpadów lub przetwarzanie odpadów bez wymaganego zezwolenia, o którym mowa w art. 41. Kara wynosi nie mniej niż 10 000 zł i nie może przekroczyć 1 000 000 zł. 5. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za gospodarowanie odpadami niezgodnie z posiadanym zezwoleniem, o którym mowa w art. 41. Kara wynosi nie mniej niż 1 000 zł i nie może przekroczyć 1 000 000 zł. 6. Wysokość kary, o której mowa w ust. 4, oblicza się uwzględniając ilość i właściwości odpadów, w sposób określony w załączniku nr 6 do ustawy. 7. Wysokość kary, o której mowa w ust. 5, oblicza się uwzględniając w szczególności ilość i właściwości odpadów, możliwość wystąpienia zagrożeń dla ludzi lub środowiska oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy.”; 16) po art. 194 dodaje się art. 194a i art. 194b w brzmieniu: „Art. 194a. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 194 ust. 4 i 5, wymierza się w wysokości dwukrotności kwoty określonej w art. 194 ust. 4 lub 5, w przypadku gdy wymierza się ją po raz drugi lub kolejny."}
{"id":"2004_1377_10","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. Prowadzący instalację, który posiada pozwolenie zintegrowane uwzględniające zbieranie odpadów lub przetwarzanie odpadów, jest obowiązany, w terminie 1 roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, złożyć wniosek o zmianę tego pozwolenia, w celu dostosowania go do przepisów zmienionych niniejszą ustawą. W przypadku gdy prowadzący instalację nie dopełnił tego obowiązku, pozwolenie to wygasa w zakresie gospodarowania odpadami. Przepisy art. 14 ust. 1–7 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_1377_11","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Zezwolenia na przywóz odpadów na teren kraju, o których mowa w art. 4 ustawy zmienianej w art. 7, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują ważność."}
{"id":"2004_1377_12","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. Posiadacz odpadów, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uzyskał zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów, pozwolenie na wytwarzanie odpadów uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów lub pozwolenie zintegrowane uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów, prowadzący magazynowanie odpadów lub zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany spełnić wymagania określone w art. 25 ust. 6a i 6b ustawy zmienianej w art. 1 oraz wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 8a tej ustawy w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1377_13","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Posiadacz odpadów prowadzący gospodarowanie odpadami, polegające na zbieraniu odpadów niebezpiecznych, odzysku odpadów przez wypełnianie terenów niekorzystnie przekształconych, zbieraniu lub przetwarzaniu odpadów komunalnych lub odpadów pochodzących z przetwarzania odpadów komunalnych, na które uzyskał zezwolenie na zbieranie odpadów, zezwolenie na przetwarzanie odpadów, pozwolenie na wytwarzanie odpadów uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów lub pozwolenie zintegrowane uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów i nie jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym, użytkownikiem albo dzierżawcą nieruchomości, na której prowadzi te działania, może je prowadzić na tej nieruchomości na podstawie posiadanego zezwolenia lub pozwolenia przez czas, na jaki zezwolenie lub pozwolenie zostało wydane."}
{"id":"2004_1377_14","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. 1. Posiadacz odpadów, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uzyskał zezwolenie na zbieranie odpadów, zezwolenie na przetwarzanie odpadów, zezwolenie na zbieranie i przetwarzanie odpadów albo pozwolenie na wytwarzanie odpadów uwzględniające zbieranie lub przetwarzanie odpadów, jest obowiązany, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, złożyć wniosek o zmianę posiadanej decyzji, wskazując we wniosku: 1) maksymalną masę poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalną łączną masę wszystkich rodzajów odpadów, które mogą być magazynowane w tym samym czasie oraz które mogą być magazynowane w okresie roku; 2) największą masę odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającą z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów; 3) całkowitą pojemność (wyrażoną w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów; 4) proponowaną formę i wysokość zabezpieczenia roszczeń, o którym mowa w art. 48a ustawy zmienianej w art. 1. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, posiadacz odpadów dołącza: 1) operat przeciwpożarowy, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1; 2) zaświadczenia o niekaralności, o których mowa w art. 42 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1; 3) oświadczenie o niekaralności, o którym mowa w art. 42 ust. 3a pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1; 4) oświadczenie, że w stosunku do posiadacza odpadów będącego osobą: a) fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, b) prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo wspólnika, prokurenta, członka zarządu lub członka rady nadzorczej tego posiadacza odpadów prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna – nie wydano, na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1, ostatecznej decyzji o cofnięciu zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie i przetwarzanie odpadów lub nie wymierzono administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w art. 194 tej ustawy; 5) oświadczenie, że wspólnik, prokurent, członek zarządu lub członek rady nadzorczej posiadacza odpadów nie jest lub nie był wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu innego przedsiębiorcy, w stosunku do którego wydano decyzję lub wymierzono administracyjną karę pieniężną, o których mowa w pkt 4; 6) postanowienie, o którym mowa w art. 42 ust. 4c ustawy zmienianej w art. 1; 7) decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 i 1566) w przypadku gdy dla terenu, którego wniosek dotyczy, nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, chyba że uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie jest wymagane. 3. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3–5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 4. Jeżeli posiadacz odpadów nie złoży wniosku spełniającego wymagania, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminie, o którym mowa w ust. 1, zezwolenie na zbieranie odpadów, zezwolenie na przetwarzanie odpadów, zezwolenie na zbieranie i przetwarzanie odpadów albo pozwolenie na wytwarzanie odpadów, w zakresie określenia wymagań dotyczących zbierania lub przetwarzania odpadów, wygasa. 5. Do określenia i ustanowienia zabezpieczenia roszczeń stosuje się odpowiednio art. 48a ustawy zmienianej w art. 1. 6. W razie stwierdzenia, że zabezpieczenie roszczeń nie zostało ustanowione lub zostało ustanowione niezgodnie z postanowieniem, o którym mowa w art. 48a ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1, w szczególności w wysokości niższej niż wymagana, właściwy organ cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1. 7. Właściwy organ zmienia decyzje, o których mowa w ust. 1, wskazując: 1) maksymalną masę poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalną łączną masę wszystkich rodzajów odpadów, które mogą być magazynowane w tym samym czasie oraz które mogą być magazynowane w okresie roku; 2) największą masę odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającą z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów; 3) całkowitą pojemność (wyrażoną w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów; 4) wymagania wynikające z warunków ochrony przeciwpożarowej instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów. 8. Jeżeli właściwy organ odmówi zmiany decyzji, o której mowa w ust. 1, na podstawie art. 41a ust. 4a lub art. 46 ust. 1–1f ustawy zmienianej w art. 1, właściwy organ cofa decyzję, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_1377_15","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. 1. Do postępowań wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną w sprawach dotyczących zezwoleń na zbieranie odpadów lub zezwoleń na zbieranie i przetwarzanie odpadów, gdy maksymalna łączna masa wszystkich rodzajów odpadów magazynowanych w okresie roku przekracza 3 000 Mg, postępowania toczą się nadal przed nowymi organami, które z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stały się właściwe w tych sprawach. 2. Organy, które przestały być właściwe w sprawach, o których mowa w ust. 1, są obowiązane przekazać akta tych spraw marszałkowi województwa właściwemu ze względu na miejsce zbierania odpadów, w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Czynności dokonane w toku postępowania administracyjnego przed organem dotychczas właściwym pozostają w mocy."}
{"id":"2004_1377_16","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 7 zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 7, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1377_17","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: 1) art. 1 pkt 1 lit. d i e, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia; 2) art. 1 pkt 7 lit. c w zakresie dotyczącym art. 43 ust. 8, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński Załącznik do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. (poz. …) „Załącznik nr 6 Sposób obliczania administracyjnej kary pieniężnej 1. Wysokość administracyjnej kary pieniężnej oblicza się zgodnie z następującym wzorem: K = O x S, gdzie: K – oznacza wysokość administracyjnej kary pieniężnej, O – oznacza domyślną objętość bryły zgromadzonych odpadów [m3] obliczoną z uwzględnieniem długości, szerokości i wysokości bryły zgromadzonych odpadów, przy czym długość i szerokość bryły zgromadzonych odpadów stanowią boki prostokąta, które są styczne do podstawy bryły nagromadzonych odpadów, natomiast wysokość mierzona jest w najwyższym punkcie bryły, S – oznacza stawkę za 1 [m3] zgromadzonych odpadów, gdzie: 1) za odpady niebezpieczne stawka wynosi 600 zł; 2) za odpady inne niż niebezpieczne i obojętne stawka wynosi 300 zł; 3) za odpady obojętne spełniające wymagania dotyczące dopuszczenia odpadów obojętnych do składowania na składowisku odpadów obojętnych, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 118, stawka wynosi 100 zł. 2. W przypadku braku wyników badań potwierdzających spełnienie wymagań dotyczących dopuszczenia odpadów obojętnych do składowania na składowisku odpadów obojętnych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 118, przez odpady, o których mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się stawkę 300 zł. 3. W przypadku braku odpadów, które były zbierane lub przetwarzane bez wymaganego zezwolenia, wartość „O”, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów ewidencji odpadów lub innych dowodów stwierdzających ilość odpadów, w stosunku do których stwierdzono naruszenie, przy czym stosuje się przelicznik masy odpadów wyrażonej w Mg na ich objętość wyrażoną w m3, który wynosi 1. W przypadku zgromadzenia odpadów na danym terenie w kilku bryłach, wartość „O” oblicza się sumując domyślną objętość wyliczoną osobno dla każdej bryły zgromadzonych odpadów. 4. Jeżeli wysokość kary obliczona zgodnie ze wzorem, o którym mowa w ust. 1, jest: 1) niższa niż dolna granica kary określona w art. 194 ust. 4 ustawy, kara wynosi 10 000 zł, 2) wyższa niż górna granica kary określona w art. 194 ust. 4 ustawy, kara wynosi 1 000 000 zł – z zastrzeżeniem art. 194a ustawy. 5. W przypadku kary, o której mowa w art. 194a ustawy, ust. 4 stosuje się odpowiednio. [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej oraz ustawę z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 1926 oraz z 2018 r. poz. 79, 106 138, 317, 650, 957, 1099 i 1356."}
{"id":"2004_1377_194b","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 194b. 1. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za niedostarczanie odpadów przez transportującego odpady, wbrew przepisom art. 24 ust. 4, do: 1) posiadacza odpadów, 2) miejsca przeznaczenia odpadów – wskazanego przez zlecającego usługę transportu odpadów. 2. Kara, o której mowa w ust. 1, wynosi nie mniej niż 1 000 zł i nie może przekroczyć 100 000 zł.”; 17) dodaje się załącznik nr 6 do ustawy w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1377_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1330) w art. 23: 1) w ust. 3 w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: „10) oceny spełniania wymagań przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej w miejscach zbierania, przetwarzania oraz wytwarzania odpadów lub warunków ochrony przeciwpożarowej określonych przy wydawaniu zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego przetwarzanie odpadów oraz pozwolenia na wytwarzanie odpadów.”; 2) ust. 16 otrzymuje brzmienie: „16. Kontrolujący doręcza oryginał protokołu bez zbędnej zwłoki właściwemu miejscowo komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży Pożarnej. Kopię protokołu kontrolujący doręcza kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej, a także – w przypadku gdy kontrola dotyczyła działalności polegającej na gospodarowaniu odpadami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach – właściwemu miejscowo wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.”."}
{"id":"2004_1377_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 129: a) w ust. 2 po pkt 11 dodaje się pkt 11a i 11b w brzmieniu: „11a) kontroli transportu odpadów w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach oraz wymagań związanych z tym transportem; 11b) zrywania plomb celem fizycznej kontroli przewożonych odpadów;”, b) w ust. 4b w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) stwierdzono naruszenie przepisów o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów.”; 2) w art. 129a w ust. 1 w pkt 5 dodaje się przecinek i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) który wykonuje transport odpadów w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach”."}
{"id":"2004_1377_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r. poz. 799) wprowadza się następujące zmiany: 1) w rozdziale 1 po art. 183b dodaje się art. 183c w brzmieniu: „Art. 183c. 1. Pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest wydawane po przeprowadzeniu przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej kontroli instalacji, obiektu budowlanego lub jego części, w tym miejsc magazynowania odpadów, w zakresie spełniania wymagań określonych w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej oraz w zakresie zgodności z warunkami ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w operacie przeciwpożarowym, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, oraz w postanowieniu, o którym mowa w art. 42 ust. 4c tej ustawy. 2. Właściwy organ występuje do komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli i przekazuje mu kopię niezbędnej dokumentacji, w szczególności wniosku, o którym mowa w art. 184 ust. 1, oraz operatu przeciwpożarowego, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, wraz z postanowieniem, o którym mowa w art. 42 ust. 4c tej ustawy. 3. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej, po przeprowadzeniu kontroli, wydaje postanowienie w przedmiocie spełnienia wymagań określonych w przepisach o ochronie przeciwpożarowej oraz w zakresie zgodności z warunkami ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w operacie przeciwpożarowym, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, oraz w postanowieniu, o którym mowa w art. 42 ust. 4c tej ustawy. Na postanowienie nie służy zażalenie. 4. W przypadku postanowienia komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej negatywnie opiniującego spełnienie wymagań określonych w przepisach o ochronie przeciwpożarowej oraz zgodność z warunkami ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w operacie przeciwpożarowym, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, wraz z postanowieniem, o którym mowa w art. 42 ust. 4c tej ustawy, właściwy organ odmawia wydania pozwolenia na wytwarzanie odpadów. 5. Do kontroli, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1330) dotyczące czynności kontrolno-rozpoznawczych. 6. Przepisów dotyczących przeprowadzania kontroli przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej oraz wykonania operatu przeciwpożarowego, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, nie stosuje się w przypadku pozwoleń na wytwarzanie odpadów uwzględniających przetwarzanie odpadów, które dotyczą wyłącznie odpadów niepalnych.”; 2) w art. 184: a) w ust. 2 pkt 16 otrzymuje brzmienie: „16) proponowane procedury monitorowania procesów technologicznych istotnych z punktu widzenia wymagań ochrony środowiska, w szczególności pomiaru lub ewidencjonowania wielkości emisji oraz wymagań ochrony przeciwpożarowej w przypadku pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów;”, b) w ust. 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5–7 w brzmieniu: „5) operat przeciwpożarowy spełniający wymagania określone w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 43 ust. 8 tej ustawy, wykonany przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, o którym mowa w rozdziale 2a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 620); 6) postanowienie, o którym mowa w art. 42 ust. 4c ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach; 7) zaświadczenie o niekaralności prowadzącego instalację: a) za przestępstwa przeciwko środowisku, b) będącego osobą fizyczną albo wspólnika, prokurenta, członka rady nadzorczej lub członka zarządu prowadzącego instalację będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej za przestępstwa, o których mowa w art. 163, art. 164 lub art. 168 w związku z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2017 r. poz. 2204 oraz z 2018 r. poz. 20, 305 i 663) – w przypadku pozwolenia na wytwarzanie odpadów.”; 3) w art. 186 w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8–10 w brzmieniu: „8) prowadzący instalację będący osobą fizyczną albo wspólnik, prokurent, członek zarządu lub członek rady nadzorczej prowadzącego instalację będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa przeciwko środowisku; 9) wobec prowadzącego instalację będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej prawomocnie orzeczono karę pieniężną za przestępstwa przeciwko środowisku na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. z 2018 r. poz. 703 i 1277); 10) prowadzący instalację będący osobą fizyczną albo wspólnik, prokurent, członek zarządu lub członek rady nadzorczej prowadzącego instalację będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa, o których mowa w art. 163, art. 164 lub art. 168 w związku z art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”; 4) w art. 187 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. W pozwoleniu zintegrowanym uwzględniającym zbieranie lub przetwarzanie odpadów ustanawia się zabezpieczenie roszczeń zgodnie z art. 48a ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.”; 5) w art. 188 w ust. 2b w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) warunki przeciwpożarowe wynikające z operatu przeciwpożarowego, o którym mowa w art. 42 ust. 4b pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.”."}
{"id":"2004_1377_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2200 oraz z 2018 r. poz. 12, 79, 738, 650 i 1039) w załączniku nr 3 do ustawy dodaje się pkt 4.7.–4.13. w brzmieniu: 4.7. Wykonywanie przewozu drogowego przez transportującego odpady bez dokumentu potwierdzającego rodzaj transportowanych odpadów, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach 10 000 4.8. Wykonywanie przewozu drogowego odpadów przez transportującego odpady bez oznakowania środków transportu, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach 10 000 4.9. Wykonywanie przewozu drogowego odpadów przez transportującego odpady w sposób umożliwiający kontakt odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne 10 000 4.10. Wykonywanie przewozu drogowego odpadów przez transportującego odpady w sposób umożliwiający mieszanie poszczególnych rodzajów odpadów, z wyjątkiem gdy strumień zmieszanych rodzajów odpadów w całości jest kierowany do przetwarzania w tym samym procesie 10 000 4.11. Wykonywanie przewozu drogowego odpadów przez transportującego odpady w sposób umożliwiający rozprzestrzenianie się odpadów poza środki transportu oraz nieograniczający do minimum uciążliwość zapachową 10 000 4.12. Wykonywanie przewozu drogowego odpadów przez transportującego odpady w sposób nieograniczający oddziaływania czynników atmosferycznych na odpady, jeżeli mogą one spowodować negatywne oddziaływanie transportowanych odpadów na środowisko lub życie i zdrowie ludzi 10 000 4.13. Wykonywanie przewozu drogowego odpadów przez transportującego odpady w sposób niezabezpieczający przed przemieszczaniem i przewracaniem się pojemników lub worków 10 000"}
{"id":"2004_1377_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1044 i 1293) w załączniku do ustawy w części III ust. 39 otrzymuje brzmienie: 39. Zezwolenie wydawane na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. z 2018 r. poz. 296 i …): 1) na obrót odpadami z zagranicą, obejmujący jednokrotne i wielokrotne przemieszczanie odpadów 2) od zezwoleń wstępnych 14000 zł 2000 zł"}
{"id":"2004_1377_7","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. z 2018 r. poz. 296) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) występuje z wnioskiem do komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o przedstawienie informacji dotyczącej przestrzegania przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej w instalacji odzysku odpadów, w tym w miejscach magazynowania odpadów przed poddaniem ich procesom odzysku; w przypadku odpadów niepalnych przepisu nie stosuje się.”; 2) w art. 6: a) w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) miejsce prowadzenia procesów odzysku odpadów, które są przedmiotem międzynarodowego przemieszczania odpadów.”, b) w ust. 2: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) warunki dotyczące sposobu prowadzenia procesów odzysku odpadów na terenie kraju;”, – po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) warunki dotyczące sposobu zagospodarowania odpadów powstających w wyniku odzysku odpadów na terenie kraju;”, c) w ust. 4 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) informacji na temat ilości i sposobu zagospodarowania odpadów wytwarzanych w związku z przetwarzaniem odpadów przywiezionych na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 4 pkt 1.”; 3) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Kopie zezwolenia na przywóz odpadów z zagranicy na teren kraju Główny Inspektor Ochrony Środowiska niezwłocznie przekazuje także właściwym ze względu na miejsce prowadzenia procesu przetwarzania odpadów marszałkowi województwa, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży Pożarnej oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, a także organowi właściwemu do wydania zezwolenia na przetwarzanie odpadów.”; 4) art. 11 otrzymuje brzmienie: „Art. 11. Zakazuje się przywozu na teren kraju odpadów w celu unieszkodliwiania w procesach określonych jako D1 do D15 w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008\/98\/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (Dz. Urz. UE L 312 z 22.11.2008, str. 3, Dz. Urz. UE L 365 z 19.12.2014, str. 89, Dz. Urz. UE L 21 z 28.01.2015, str. 22, Dz. Urz. UE L 184 z 11.07.2015, str. 13, Dz. Urz. UE L 150 z 14.06.2017, str.1 oraz Dz. Urz. UE L 150 z 14.06.2018, str. 109).”; 5) po art. 11a dodaje się art. 11b w brzmieniu: „Art. 11b. Zakazuje się przywozu na teren kraju zmieszanych odpadów komunalnych i odpadów pochodzących z przetworzenia odpadów komunalnych, z wyłączeniem odpadów zebranych selektywnie przeznaczonych do recyklingu.”; 6) w art. 14 w ust. 3 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, dotyczącą przestrzegania przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej w instalacji odzysku odpadów, w tym w miejscach magazynowania odpadów przed poddaniem ich procesom odzysku; w przypadku odpadów niepalnych przepisu nie stosuje się.”; 7) art. 17 otrzymuje brzmienie: „Art. 17. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów związanych z ochroną środowiska, gospodarowaniem odpadami lub ochroną przeciwpożarową, a także naruszenia warunków określonych w zezwoleniu wstępnym lub warunków prowadzenia działalności związanej z gospodarowaniem odpadami określonych w innych decyzjach, wydanych na podstawie odrębnych przepisów, Główny Inspektor Ochrony Środowiska cofa, w drodze decyzji, zezwolenie wstępne bez odszkodowania.”; 8) w art. 33 w ust. 1 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4) nie wypełnił obowiązku potwierdzenia otrzymania odpadów przez prowadzącego instalację odzysku w terminie 3 dni od ich odbioru; 5) nie wypełnił obowiązku potwierdzenia dokonania odzysku przez prowadzącego instalację odzysku odpadów w terminie 30 dni od dokonania odzysku, nie później jednak niż w terminie jednego roku kalendarzowego od dnia otrzymania odpadów;”."}
{"id":"2004_1377_8","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Do okresu magazynowania odpadów magazynowanych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, zgodnie z art. 25 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu: 1) dotychczasowym, o ile do zakończenia rozpoczętego okresu magazynowania pozostało nie więcej niż 1 rok; 2) nadanym niniejszą ustawą, o ile do zakończenia rozpoczętego okresu magazynowania pozostało więcej niż 1 rok; 3) dotychczasowym, w przypadku magazynowania odpadów, o których mowa w art. 25 ust. 4b ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_1377_9","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. 1. Do postępowań w sprawach o wydanie zezwoleń na zbieranie odpadów, zezwoleń na przetwarzanie odpadów, pozwoleń na wytwarzanie odpadów uwzględniających zbieranie odpadów lub przetwarzanie odpadów, pozwoleń zintegrowanych uwzględniających zbieranie odpadów lub przetwarzanie odpadów oraz decyzji zatwierdzających instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy nowe. 2. Właściwy organ wzywa do uzupełnienia wniosku o wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1, zawieszając postępowanie do czasu uzupełnienia wniosku, nie dłużej niż na okres 6 miesięcy. 3. Do postępowań w sprawach o wydanie zezwolenia na przywóz odpadów na teren kraju, o których mowa w art. 4 ustawy zmienianej w art. 7, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 7 w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2004_1378_1","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;”, b) pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) obszarze oddziaływania obiektu – należy przez to rozumieć teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu, w tym zabudowy, tego terenu;”, c) uchyla się pkt 22 i 23; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki służące bezpieczeństwu lub obronności państwa, albo których przepisów, wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1, nie stosuje się do tych budynków, biorąc pod uwagę funkcję tych budynków oraz potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa lub obronności państwa.”; 3) w art. 20 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) opracowanie projektu budowlanego w sposób zgodny z wymaganiami ustawy, ustaleniami określonymi w decyzjach administracyjnych dotyczących zamierzenia budowlanego, obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej;”, b) po pkt 1b dodaje się pkt 1c w brzmieniu: „1c) określenie obszaru oddziaływania obiektu;”; 4) w art. 22 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zapewnienie geodezyjnego wytyczenia obiektu oraz zorganizowanie budowy i kierowanie budową obiektu budowlanego w sposób zgodny z projektem lub pozwoleniem na budowę, przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy;”; 5) w art. 25 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem lub pozwoleniem na budowę, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej;”; 6) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29–31.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę wymagającym udziału społeczeństwa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.[3])).”; 7) w art. 29: a) w ust. 1: – po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane;”, – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wolno stojących parterowych budynków gospodarczych w tym garaży, altan oraz przydomowych ganków i oranżerii (ogrodów zimowych) o powierzchni zabudowy do 35 m2, przy czym łączna liczba tych obiektów na działce nie może przekraczać dwóch na każde 500 m2 powierzchni działki;”, – po pkt 2 dodaje się pkt 2a–2c w brzmieniu: „2a) wolno stojących parterowych budynków rekreacji indywidualnej, rozumianych jako budynki przeznaczone do okresowego wypoczynku, o powierzchni zabudowy do 35 m2, przy czym liczba tych obiektów na działce nie może przekraczać jednego na każde 500 m2 powierzchni działki; 2b) wolno stojących parterowych budynków stacji transformatorowych i kontenerowych stacji transformatorowych o powierzchni zabudowy do 35 m2; 2c) wiat o powierzchni zabudowy do 50 m2, sytuowanych na działce, na której znajduje się budynek mieszkalny lub przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe, przy czym łączna liczba tych wiat na działce nie może przekraczać dwóch na każde 1000 m2 powierzchni działki;”, – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) przydomowych oczyszczalni ścieków o wydajności do 7,50 m3 na dobę;”, – po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe o pojemności do 10 m3;”, – pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) parterowych budynków o powierzchni zabudowy do 35 m2, służących jako zaplecze do bieżącego utrzymania linii kolejowych, położonych na terenach stanowiących własność Skarbu Państwa;”, – pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) zjazdów z dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych oraz zatok parkingowych na tych drogach;”, – pkt 15 otrzymuje brzmienie: „15) przydomowych basenów i oczek wodnych o powierzchni do 50 m2;”, – po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu: „19a) sieci: a) elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, b) wodociągowych, c) kanalizacyjnych, d) cieplnych, e) telekomunikacyjnych;”, – pkt 27 otrzymuje brzmienie: „27) instalacji elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych i telekomunikacyjnych wewnątrz budynku;”, – w pkt 28 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 29 w brzmieniu: „29) poligonowych obiektów budowlanych, w szczególności: stanowisk obronnych, przepraw, budowli ziemnych, budowli fortyfikacyjnych, instalacji tymczasowych oraz obiektów kontenerowych, lokalizowanych na terenach zamkniętych wyznaczonych przez Ministra Obrony Narodowej do prowadzenia ćwiczeń wojskowych z wykorzystaniem obozowisk polowych oraz umocnień terenu do pozoracji bezpośredniego prowadzenia walki.”, b) w ust. 2: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) remoncie obiektów budowlanych;”, – po pkt 1 dodaje się pkt 1a-1c w brzmieniu: „1a) przebudowie obiektów, o których mowa w ust. 1; 1b) przebudowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych, o ile nie prowadzi do zwiększenia dotychczasowego obszaru oddziaływania tych budynków; 1c) remoncie lub przebudowie urządzeń budowlanych;”, – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) dociepleniu budynków o wysokości do 25 m;”, – pkt 9–11 otrzymują brzmienie: „9) wykonywaniu i przebudowie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych; 10) wykonywaniu obudowy ujęć wód podziemnych; 11) przebudowie sieci gazowych oraz elektroenergetycznych innych niż wymienione w ust. 1 pkt 19a lit. a;”, – uchyla się pkt 13 i 17, c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Pozwolenia na budowę wymagają roboty budowlane wykonywane przy obiekcie budowlanym wpisanym do rejestru zabytków lub na obszarze wpisanym do rejestru zabytków.”; 8) w art. 30: a) w ust. 1: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Zgłoszenia właściwemu organowi wymaga, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3 i 4:”, – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) budowa, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1–2b, 3, 3a, 9, 11, 12, 14–17, 19, 19a, 20b oraz 28;”, – po pkt 1a dodaje się pkt 1b w brzmieniu: „1b) budowa obiektów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 6, 10 i 13, sytuowanych na obszarze Natura 2000;”, – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wykonywanie robót budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1b, 6, 9 oraz 11–12a;”, – po pkt 2 dodaje się pkt 2a–2c w brzmieniu: „2a) wykonywanie remontu, o którym mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1, z wyjątkiem remontu obiektów budowlanych, których budowa nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę; 2b) wykonywanie przebudowy obiektów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1–2b, 3, 3a, 11, 12, 14–17, 19, 19a, 20b i 28 oraz przebudowy, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 11 i 12; 2c) docieplenie budynków o wysokości powyżej 12 m i nie wyższych niż 25 m;”, – w pkt 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „budowa ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20 m i wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu:”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Inwestor zamiast dokonania zgłoszenia dotyczącego robót budowlanych, o których mowa w ust. 1, może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę.”, c) w ust. 2 uchyla się zdanie trzecie, d) po ust. 4a dodaje się ust. 4b i 4c w brzmieniu: „4b. Do zgłoszenia budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a należy dołączyć dokumenty, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 1–4. Przepis art. 35 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 4c. Do zgłoszenia przebudowy, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1b, należy dołączyć dokumenty, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 1, 2 i 4. Przepis art. 35 ust. 1 stosuje się odpowiednio.”, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych. Właściwy organ, w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, może, w drodze decyzji, wnieść sprzeciw. Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli organ nie wniósł sprzeciwu w tym terminie.”, f) po ust. 5a dodaje się ust. 5b–5e w brzmieniu: „5b. W przypadku nierozpoczęcia wykonywania robót budowlanych przed upływem 3 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia, rozpoczęcie tych robót może nastąpić po dokonaniu ponownego zgłoszenia. 5c. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia właściwy organ nakłada na zgłaszającego, w drodze postanowienia, obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia – wnosi sprzeciw w drodze decyzji. 5d. Nałożenie obowiązku, o którym mowa w ust. 5c, przerywa bieg terminu, o którym mowa w ust. 5. 5e. W przypadku gdy organ nie wniósł sprzeciwu, projekt budowlany dotyczący budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, oraz przebudowy, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1b, podlega ostemplowaniu. Organ dokonuje ostemplowania niezwłocznie po upływie terminu na wniesienie sprzeciwu.”, g) w ust. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) budowa lub wykonywanie robót budowlanych objętych zgłoszeniem narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzji o warunkach zabudowy lub inne przepisy;”, h) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Za dzień wniesienia sprzeciwu uznaje się dzień nadania decyzji w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) albo w przypadku, o którym mowa w art. 391 Kodeksu postępowania administracyjnego, dzień wprowadzenia do systemu teleinformatycznego.”, i) w ust. 7 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Właściwy organ może nałożyć, w drodze decyzji, o której mowa w ust. 5, obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie określonego obiektu lub robót budowlanych objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli ich realizacja może naruszać ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzji o warunkach zabudowy lub spowodować:”; 9) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: „Art. 30a. W przypadku zgłoszenia budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, właściwy organ zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu w terminie 3 dni od dnia: 1) doręczenia zgłoszenia – informację o dokonaniu zgłoszenia, zawierającą imię i nazwisko albo nazwę inwestora oraz adres i opis projektowanego obiektu; 2) wniesienia sprzeciwu – informację o dacie jego wniesienia; 3) upływu terminu, o którym mowa w art. 30 ust. 5 – informację o braku wniesienia sprzeciwu.”; 10) w art. 32: a) w ust. 4 pkt 1a otrzymuje brzmienie: „1a) złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności pozwolenia, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014), jeżeli jest ono wymagane;”, b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) wniosku o pozwolenie na budowę; 2) oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane; 3) decyzji o pozwoleniu na budowę; 4) zgłoszenia budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. 6. Wzory wniosku, oświadczenia oraz zgłoszenia, o których mowa w ust. 5, powinny obejmować w szczególności dane osobowe lub nazwę inwestora oraz inne informacje niezbędne do podjęcia rozstrzygnięcia w prowadzonym postępowaniu. Wzór decyzji o pozwoleniu na budowę powinien obejmować, w szczególności, określenie organu wydającego decyzję, dane osobowe lub nazwę inwestora i innych stron postępowania oraz inne informacje niezbędne inwestorowi do legalnego wykonywania robót budowlanych.”; 11) w art. 33: a) w ust. 2 uchyla się pkt 5 i 6, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. W przypadku wezwania do usunięcia braków innych niż braki, o których mowa w art. 35 ust. 1, stosuje się art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że wezwanie wnoszącego do usunięcia braków nie powinno nastąpić później niż po upływie 14 dni od dnia wpływu wniosku.”; 12) w art. 34: a) w ust. 3: – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) stosownie do potrzeb – w przypadku drogi krajowej lub wojewódzkiej, oświadczenie właściwego zarządcy drogi o możliwości połączenia działki z drogą, zgodnie z przepisami o drogach publicznych;”, – w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) informację o obszarze oddziaływania obiektu.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Zatwierdzeniu podlegają cztery egzemplarze projektu budowlanego, z których dwa egzemplarze przeznaczone są dla inwestora, jeden egzemplarz dla organu zatwierdzającego projekt oraz jeden egzemplarz dla właściwego organu nadzoru budowlanego.”; 13) w art. 35 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7;”; 14) w art. 36a po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Istotne odstąpienie od projektu budowlanego złożonego wraz ze zgłoszeniem budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, lub przebudowy, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1b, wobec którego właściwy organ nie wniósł sprzeciwu, jest dopuszczalne jedynie po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę dotyczącej całego zamierzenia budowlanego.”; 15) w art. 37: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku: 1) określonym w ust. 1 albo 2) stwierdzenia nieważności albo uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę – rozpoczęcie albo wznowienie budowy może nastąpić po wydaniu decyzji o pozwoleniu na budowę, o której mowa w art. 28 ust. 1.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. W przypadku, o którym mowa w art. 36a ust. 2, wznowienie budowy może nastąpić po wydaniu decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych, o której mowa w art. 51 ust. 4.”; 16) w art. 38 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Decyzję o pozwoleniu na budowę lub kopię zgłoszenia budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, lub kopię zgłoszenia przebudowy, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1b, wraz z adnotacją o niewniesieniu sprzeciwu, właściwy organ przesyła niezwłocznie wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta albo organowi, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, lub pozwolenie, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej. 2. Właściwy organ przechowuje zatwierdzone projekty budowlane, projekty budowlane załączone do zgłoszenia, w stosunku do którego organ nie wniósł sprzeciwu, a także inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę lub tym zgłoszeniem, co najmniej przez okres istnienia obiektu budowlanego.”; 17) w art. 40 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Prawa i obowiązki wynikające ze zgłoszenia, wobec którego organ nie wniósł sprzeciwu, mogą być przeniesione na rzecz innej osoby w drodze decyzji. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio.”; 18) w art. 41 w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Inwestor jest obowiązany zawiadomić o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych, dla których wymagane jest pozwolenie na budowę, zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, lub zgłoszenie przebudowy, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1b, właściwy organ oraz projektanta sprawującego nadzór nad zgodnością realizacji budowy z projektem, dołączając na piśmie:”; 19) w art. 42 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do budowy lub rozbiórki obiektów, dla których nie jest wymagane pozwolenie na budowę, z wyjątkiem budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b, 19 i 19a. Właściwy organ może wyłączyć, w drodze decyzji, stosowanie tych przepisów również w stosunku do innych obiektów, jeżeli jest to uzasadnione nieznacznym stopniem skomplikowania robót budowlanych lub innymi ważnymi względami.”; 20) w art. 43: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Obiekty budowlane wymagające pozwolenia na budowę oraz obiekty, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a–20b, podlegają geodezyjnemu wyznaczeniu w terenie, a po ich wybudowaniu – geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, obejmującej ich położenie na gruncie.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Obowiązkowi geodezyjnego wyznaczenia, o którym mowa w ust. 1, nie podlega przyłącze, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 20, jeżeli jego połączenie z siecią znajduje się na tej samej działce co przyłącze lub na działce do niej przyległej. 1b. Zapewnienie wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, należy do kierownika budowy, a w przypadku gdy kierownik budowy nie zostanie ustanowiony – do inwestora.”; 21) art. 44 otrzymuje brzmienie: „Art. 44. W przypadku zmiany: 1) kierownika budowy lub kierownika robót, 2) inspektora nadzoru inwestorskiego, 3) projektanta sprawującego nadzór autorski – inwestor dołącza do dokumentacji budowy oświadczenia o przejęciu obowiązków przez osoby wymienione w pkt 1–3.”; 22) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Właściwy organ nakazuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego 1) bez wymaganego pozwolenia na budowę albo 2) bez wymaganego zgłoszenia dotyczącego budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, albo pomimo wniesienia sprzeciwu do tego zgłoszenia.”, b) w ust. 2 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,”, c) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego;”; 23) w art. 49 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku stwierdzenia naruszeń, w zakresie określonym w ust. 1, właściwy organ nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, w określonym terminie, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję, o której mowa w art. 48 ust. 1. Decyzję tę wydaje się również w przypadku nieuiszczenia w terminie opłaty legalizacyjnej, z zastrzeżeniem art. 49c ust. 2.”; 24) w art. 49b: a) w ust. 2: – zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Jeżeli budowa, o której mowa w ust. 1, jest zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo, w przypadku jego braku, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie narusza przepisów, w tym techniczno-budowlanych, właściwy organ wstrzymuje postanowieniem –gdy budowa nie została zakończona – prowadzenie robót budowlanych oraz nakłada na inwestora obowiązek przedłożenia w terminie 30 dni:”, – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.”, b) w ust. 5 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) art. 29 ust. 1 pkt 9–11, 14, 15, 17 oraz w art. 30 ust. 1 pkt 3 i 4 – wynosi 2.500 zł; 2) art. 29 ust. 1 pkt 1, 2, 2a, 3, 3a, 6, 12, 13, 16, 19, 20b oraz 28 – wynosi 5.000 zł.”, c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. W przypadku nieuiszczenia w terminie opłaty legalizacyjnej właściwy organ wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 49c ust. 2.”; 25) po art. 49b dodaje się art. 49c w brzmieniu: „Art. 49c. 1. Do opłat legalizacyjnych, o których mowa w art. 49 ust. 1 i art. 49b ust. 4, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.[4])), z tym że uprawnienia organu podatkowego przysługują wojewodzie. 2. Złożenie wniosku, o którym mowa w art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, powoduje zawieszenie postępowania administracyjnego prowadzonego na podstawie art. 48, art. 49 i art. 49b do dnia rozstrzygnięcia wniosku.”; 26) w art. 50 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) w sposób istotnie odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę, projekcie budowlanym lub w przepisach.”; 27) w art. 51 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku istotnego odstąpienia od projektu budowlanego z naruszeniem art. 36a ust. 1a, przepisy ust. 1 pkt 3 oraz ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.”; 28) art. 54 i art. 55 otrzymują brzmienie: „Art. 54. Do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagane jest pozwolenie na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a i 19a, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się."}
{"id":"2004_1378_2","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 50 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, budowa sieci, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 19a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.[5])), wymaga uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.”; 2) w art. 59 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, budowa obiektów budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a i 2b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, wymaga uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.”."}
{"id":"2004_1378_3","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1628, z późn. zm.[6])) w części I załącznika wprowadza się następujące zmiany: 1) po ust. 9 dodaje się ust. 9a–9d w brzmieniu: „9a. Przyjęcie zgłoszenia dotyczącego budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, od którego właściwy organ nie wniósł sprzeciwu – 1 zł za każdy m2 niemieszkalnej powierzchni użytkowej – nie więcej niż 539 zł przyjęcie zgłoszenia dotyczącego budynku zniszczonego lub uszkodzonego wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych 9b. Przyjęcie zgłoszenia dotyczącego budowy sieci, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 19a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane: 1) o długości powyżej 1 kilometra, 2) o długości do 1 kilometra – od którego właściwy organ nie wniósł sprzeciwu 2143 zł 105 zł 9c. Przyjęcie zgłoszenia dotyczącego przebudowy, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 1b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, od którego właściwy organ nie wniósł sprzeciwu 50% stawki określonej w ust. 9a przyjęcie zgłoszenia dotyczącego budynku zniszczonego lub uszkodzonego wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych 9d. Przyjęcie zawiadomienia o zakończeniu budowy dotyczącego: 1) warsztatów rzemieślniczych, stacji obsługi pojazdów, myjni samochodowych, garaży do pięciu stanowisk włącznie, placów składowych, postojowych i parkingów oraz obiektów magazynowych będących budynkami składowymi, chłodniami, hangarami i wiatami – przeznaczonych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza i leśna 2) placów składowych, postojowych i parkingów oraz obiektów magazynowych będących budynkami składowymi, chłodniami, hangarami i wiatami – służących celom gospodarczym w gospodarstwie rolnym 3) budynków kolejowych, takich jak: nastawnie, podstacje trakcyjne, lokomotywownie, wagonownie, strażnice przejazdowe i myjnie taboru kolejowego 4) stawów rybnych – od którego właściwy organ nie wniósł sprzeciwu 25% stawki określonej w części III ust. 9 pkt 1 lit. a 25% stawki określonej w części III ust. 9 pkt 1 lit. b 25% stawki określonej w części III ust. 9 pkt 1 lit. c 25% stawki określonej w części III ust. 9 pkt 1 lit. e przyjęcie zawiadomienia dotyczącego zakończenia budowy obiektu budowlanego zniszczonego lub uszkodzonego wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych”; 2) po ust. 11 dodaje się ust. 11a w brzmieniu: „11a. Decyzja o przeniesieniu na rzecz innego podmiotu praw i obowiązków wynikających ze zgłoszenia dotyczącego robót budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a i 19a oraz ust. 2 pkt 1b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, od którego właściwy organ nie wniósł sprzeciwu 90 zł”."}
{"id":"2004_1378_4","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych (Dz. U. Nr 251, poz. 1844, z późn. zm.[7])) w art. 16 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) rozpoczęcie robót budowlanych – w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1–3 oraz art. 4;”."}
{"id":"2004_1378_5","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Ilekroć przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86 i 211) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. wiążą skutki prawne z uzyskaniem pozwolenia na budowę budynku, rozumie się przez to również uzyskanie uprawnienia do budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a ustawy, o której mowa w art. 1, wynikającego z upływu terminu na wniesienie przez właściwy organ sprzeciwu do zgłoszenia, o którym mowa w art. 30 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1378_55","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 55. 1. Przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, jeżeli: 1) na budowę obiektu budowlanego jest wymagane pozwolenie na budowę i jest on zaliczony do kategorii: a) V, IX-XVI, b) XVII – z wyjątkiem warsztatów rzemieślniczych, stacji obsługi pojazdów, myjni samochodowych i garaży do pięciu stanowisk włącznie, c) XVIII – z wyjątkiem obiektów magazynowych: budynki składowe, chłodnie, hangary i wiaty, a także budynków kolejowych: nastawnie, podstacje trakcyjne, lokomotywownie, wagonownie, strażnice przejazdowe i myjnie taboru kolejowego, d) XX, e) XXII – z wyjątkiem placów składowych, postojowych i parkingów, f) XXIV – z wyjątkiem stawów rybnych, g) XXVII – z wyjątkiem jazów, wałów przeciwpowodziowych, opasek i ostróg brzegowych oraz rowów melioracyjnych, h) XXVIII-XXX – o których mowa w załączniku do ustawy; 2) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 49 ust. 5 albo art. 51 ust. 4; 3) przystąpienie do użytkowania obiektu budowlanego ma nastąpić przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych. 2. Inwestor zamiast dokonania zawiadomienia o zakończeniu budowy może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.”; 29) w art. 56 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przepisy ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy projekt budowlany obiektu budowlanego nieobjętego obowiązkiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie wymagał uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej lub wymagań higienicznych i zdrowotnych.”; 30) w art. 57: a) w ust. 1: – w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) o zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym lub warunkami pozwolenia na budowę oraz przepisami,”, – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) dokumentację geodezyjną, zawierającą wyniki geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej oraz informację o zgodności usytuowania obiektu budowlanego z projektem zagospodarowania działki lub terenu lub odstępstwach od tego projektu, sporządzoną przez osobę wykonującą samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii oraz posiadającą odpowiednie uprawnienia zawodowe;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Inwestor jest obowiązany dołączyć do wniosku, o którym mowa w ust. 1, albo do zawiadomienia w przypadku, o którym mowa w art. 56 ust. 1a, oświadczenia o braku sprzeciwu lub uwag ze strony organów wymienionych w art. 56.”; 31) w art. 59c ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Właściwy organ przeprowadza obowiązkową kontrolę przed upływem 21 dni od dnia doręczenia wezwania albo uzupełnionego wezwania. O terminie obowiązkowej kontroli organ zawiadamia inwestora w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania albo uzupełnionego wezwania.”; 32) w art. 59g ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Do kar, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organu podatkowego, z wyjątkiem określonego w ust. 1, przysługują wojewodzie.”; 33) w art. 71: a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) zaświadczenie wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności zamierzonego sposobu użytkowania obiektu budowlanego z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;”, b) po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu: „4b. Do sprzeciwu, o którym mowa w ust. 4, przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.”; 34) w art. 82b: a) w ust. 1 pkt 1 i 1a otrzymują brzmienie: „1) prowadzą rejestr wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę oraz rejestr zgłoszeń budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, a także przekazują do organu wyższego stopnia wprowadzone do nich dane; 1a) prowadzą odrębny rejestr wniosków o pozwolenie na budowę, decyzji o pozwoleniu na budowę oraz rejestr zgłoszeń budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, dotyczący terenów zamkniętych;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, może być prowadzony przez wojewodę w postaci papierowej. W takim przypadku wojewoda uwierzytelnioną kopię rejestru przekazuje do organu wyższego stopnia do piątego dnia każdego miesiąca lub, jeżeli dzień ten jest dniem wolnym od pracy, pierwszego dnia roboczego po tym terminie.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W rejestrze wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę zamieszcza się następujące dane: 1) w zakresie dotyczącym wniosków o pozwolenie na budowę: a) nazwę i adres organu administracji architektoniczno­‑budowlanej, b) numer lub numery ewidencyjne wniosku, c) datę wpływu wniosku i datę rejestracji wniosku, d) imię i nazwisko albo nazwę inwestora, e) adres zamieszkania lub siedziby inwestora, f) informacje dotyczące obiektu budowlanego i zamierzenia budowlanego w zakresie: rodzaju i kategorii obiektu budowlanego, a w przypadku budynku także jego kubatury, oraz nazwy, rodzaju i adresu zamierzenia budowlanego, g) imię i nazwisko oraz numer uprawnień budowlanych projektanta opracowującego projekt budowlany, który został załączony do wniosku, h) informacje o: – wezwaniu inwestora do uzupełnienia braków na podstawie art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego w zakresie: daty wysłania wezwania, daty uzupełnienia braków oraz liczby dni związanych z uzupełnieniem braków, – wycofaniu wniosku przez inwestora oraz datę jego wycofania, – przekazaniu wniosku zgodnie z właściwością, – pozostawieniu wniosku bez rozpoznania, i) inne uwagi organu; 2) w zakresie dotyczącym decyzji o pozwoleniu na budowę: a) nazwę i adres organu administracji architektoniczno­‑budowlanej wydającego decyzję, b) numer lub numery ewidencyjne wniosku, c) datę wpływu wniosku i datę rejestracji wniosku, d) informację o wezwaniu inwestora do: – uzupełnienia braków na podstawie art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego i datę uzupełnienia braków, – uzupełnienia braków na podstawie art. 35 ust. 3 w zakresie: daty wysłania postanowienia, daty uzupełnienia braków oraz liczby dni związanych z uzupełnieniem braków, e) numer lub numery ewidencyjne decyzji, f) datę wydania decyzji, g) informacje o rozstrzygnięciu zawartym w decyzji, h) informacje dotyczące zawieszenia postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę w zakresie: daty zawieszenia postępowania, daty podjęcia postępowania oraz liczby dni trwania zawieszenia postępowania, i) informacje o: – uzgodnieniach z wojewódzkim konserwatorem zabytków w zakresie: daty wysłania dokumentów do konserwatora, daty otrzymania uzgodnień oraz liczby dni trwania uzgodnienia, – innych przyczynach wydłużenia terminu wydania decyzji w zakresie: przyczyn wydłużenia terminu oraz liczby dni trwania wydłużenia, – przekroczeniu ustawowego terminu wydania decyzji w zakresie kalendarzowej liczby dni prowadzenia postępowania, liczby dni wskazującej czas prowadzenia postępowania po odjęciu okoliczności wskazanych w art. 35 ust. 8 i liczby dni wskazującej przekroczenie terminu, o którym mowa w art. 35 ust. 6, j) inne uwagi.”, d) uchyla się ust. 4, e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. W rejestrze zgłoszeń dotyczących budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, zamieszcza się następujące dane: 1) nazwę i adres organu administracji architektoniczno­‑budowlanej; 2) numer lub numery ewidencyjne zgłoszenia; 3) datę wpływu zgłoszenia i datę rejestracji zgłoszenia; 4) imię i nazwisko albo nazwę inwestora; 5) adres zamieszkania lub siedziby inwestora; 6) informacje dotyczące obiektu budowlanego i zamierzenia budowlanego w zakresie: rodzaju i kategorii obiektu budowlanego, a w przypadku budynku także jego kubatury, oraz nazwy, rodzaju i adresu zamierzenia budowlanego; 7) imię i nazwisko oraz numer uprawnień budowlanych projektanta opracowującego projekt budowlany, który został załączony do zgłoszenia; 8) informacje o: a) wezwaniu inwestora do uzupełnienia braków na podstawie art. 30 ust. 5c w zakresie: daty wysłania postanowienia i daty uzupełnienia braków, b) wycofaniu zgłoszenia przez inwestora oraz datę jego wycofania, c) przekazaniu zgłoszenia zgodnie z właściwością, d) pozostawieniu zgłoszenia bez rozpoznania; 9) datę zamieszczenia informacji o doręczeniu zgłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej; 10) informacje w zakresie decyzji o wniesieniu sprzeciwu: a) numer lub numery ewidencyjne decyzji, b) data wydania decyzji, c) data nadania decyzji albo wprowadzenia do systemu, zgodnie z art. 30 ust. 6a; 11) informację o niewniesieniu sprzeciwu; 12) inne uwagi.”, f) uchyla się ust. 5, g) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Rejestry wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę oraz rejestr zgłoszeń dotyczących budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, są prowadzone w sposób uniemożliwiający zmianę dokonanych wpisów.”, h) dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: „7. Dane, o których mowa w ust. 3a i 4a, są jawne i publikowane na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3a pkt 1 lit. e i lit. i oraz w pkt 2 lit. i tiret trzecie i lit. j oraz w ust. 4a pkt 5 i 12, oraz danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 1 pkt 1a. 8. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę oraz rejestru zgłoszeń dotyczących budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a, 2b i 19a, uwzględniając dane i informacje podlegające wpisowi do rejestru.”; 35) w art. 83 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do właściwości powiatowego inspektora nadzoru budowlanego, jako organu pierwszej instancji, należą zadania i kompetencje, o których mowa w art. 37 ust. 3, art. 40 ust. 2, art. 41 ust. 4, art. 48–51, art. 54, art. 55, art. 57 ust. 4, 7 i 8, art. 59, art. 59a, art. 59c ust. 1, art. 59d ust. 1, art. 59g ust. 1, art. 62 ust. 1 pkt 3 i ust. 3, art. 65, art. 66, art. 67 ust. 1 i 3, art. 68, art. 69, art. 70 ust. 2, art. 71a, art. 74, art. 75 ust. 1 pkt 3 lit. a, art. 76, art. 78 oraz art. 97 ust. 1.”; 36) w art. 84a w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) kontrolę zgodności wykonywania robót budowlanych z przepisami prawa budowlanego, projektem budowlanym lub warunkami określonymi w decyzji o pozwoleniu na budowę;”."}
{"id":"2004_1378_6","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do spraw o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane, oraz przebudowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych, o ile nie prowadzi ona do zwiększenia dotychczasowego obszaru oddziaływania tych budynków, na wniosek inwestora, złożony najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy tej ustawy. 3. Do opłat legalizacyjnych, o których mowa w art. 49 ust. 1 i art. 49b ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, ustalanych w postępowaniach wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 4. W przypadku gdy od wniosków w sprawach wymienionych w ust. 2 została wniesiona opłata skarbowa, podlega ona zaliczeniu na poczet opłaty skarbowej wnoszonej za przyjęcie zgłoszenia, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a lub ust. 2 pkt 1b ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1378_7","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Dane wprowadzone do rejestrów wniosków o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nie podlegają publikacji w trybie art. 82b ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1378_8","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie upoważnień zawartych w art. 32 ust. 5 oraz art. 82b ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 32 ust. 5 oraz art. 82b ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1378_9","title":"Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 34, który wchodzi w życie w dniu 1 stycznia 2016 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej i ustawę z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 40, 768, 822, 1133 i 1200 oraz z 2015 r. poz. 151 i 200. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r. poz. 587, 822, 850, 1101 i 1133 oraz z 2015 r. poz. 200. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1342 i 1529, z 2013 r. poz. 35, 985, 1027, 1036, 1145, 1149 i 1289, z 2014 r. poz. 183, 567, 915, 1171, 1215, 1328, 1644 i 1662 oraz z 2015 r. poz. 211. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 40, 768, 822, 1133 i 1200 oraz z 2015 r. poz. 151 i 200. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz.1741 i 1863 oraz z 2015 r. poz. 222. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 39, poz. 309 i Nr 65, poz. 545 oraz z 2012 r. poz. 951."}
{"id":"2004_144_1","title":"Ustawa z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o Banku Gospodarstwa Krajowego (Dz. U. Nr 65, poz. 594 i Nr 217, poz. 2124, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2009 r. Nr 65, poz. 545) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: „Art. 5b. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może udzielić BGK pożyczki ze środków budżetu państwa, przy zachowaniu wymogów określonych w art. 127 ust. 3 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, na zwiększenie funduszy uzupełniających. 2. Przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1, rozumie się również objęcie przez Skarb Państwa wyemitowanych przez BGK dłużnych papierów wartościowych.”."}
{"id":"2004_144_2","title":"Ustawa z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2004_145_1","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 122, poz. 696) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Dla leków oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wydawanych w trybie, o którym mowa w art. 39 ust. 1, ustala się marżę hurtową w wysokości 10%. Marża detaliczna wynosi 100% wartości urzędowej marży detalicznej ustalonej w ust. 4 dla danego przedziału ceny hurtowej.”; 2) w art. 40 w ust. 1 część wspólna otrzymuje brzmienie: „– decyzję administracyjną o objęciu refundacją leku przy danych klinicznych, w zakresie wskazań do stosowania lub dawkowania, lub sposobu podawania odmiennych niż określone w Charakterystyce Produktu Leczniczego w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.”; 3) w art. 41 w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) uniemożliwiania czynności kontrolnych;”; 4) w art. 47: a) w ust. 14 uchyla się zdanie czwarte, b) ust. 15 otrzymuje brzmienie: „15. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole kontroli oddział wojewódzki Funduszu wydaje zalecenia pokontrolne, zobowiązujące kierownika apteki oraz podmiot prowadzący aptekę do usunięcia, w określonym terminie, stwierdzonych uchybień oraz do złożenia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zaleceń pokontrolnych, informacji o podjętych działaniach. Od zaleceń pokontrolnych przysługuje kierownikowi apteki lub podmiotowi prowadzącemu aptekę zażalenie do dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia otrzymania zaleceń pokontrolnych. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu rozpatruje zażalenie w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania i w przypadku jego uwzględnienia zmienia zalecenia pokontrolne.”, c) dodaje się ust. 16 i 17 w brzmieniu: „16. W przypadku nieuwzględnienia zażalenia, o którym mowa w ust. 15, w części lub w całości, kierownikowi apteki lub podmiotowi prowadzącemu aptekę przysługuje odwołanie do Prezesa Funduszu. Przepisy art. 42 ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio. 17. Wniesienie zażalenia lub odwołania wstrzymuje wykonanie zaleceń pokontrolnych.”; 5) w art. 48: a) uchyla się ust. 8 i 9, b) w ust. 10 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) uniemożliwiania czynności kontrolnych;”."}
{"id":"2004_145_2","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 531, z późn. zm.2)) w art. 4 ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. W przypadku gdy ustawa lub przepisy odrębne uprawniają felczera do wystawiania recept stosuje się odpowiednio art. 45 ust. 2, 2a i 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634 i Nr 291, poz. 1707).”."}
{"id":"2004_145_3","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634 i Nr 291, poz. 1707) w art. 45: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Lekarz może również wystawiać recepty na leki osobom, o których mowa w art. 43–46 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.3)), na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 122, poz. 696). Lekarz jest obowiązany do odnotowania uprawnień tych osób na recepcie w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 5.”; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne określone w wykazach, o których mowa w art. 37 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, lekarz jest obowiązany do odnotowania na recepcie, w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 5, odpłatności, jeżeli lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrób medyczny występuje w tych wykazach w co najmniej dwóch odpłatnościach, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.”; 3) w ust. 5: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wzór recepty uprawniającej do nabycia leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego, wyposażenia wyrobu medycznego, wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, wyposażenia wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro,”, b) część wspólna otrzymuje brzmienie: „– uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego wystawiania recept, w szczególności w zakresie przepisów ust. 2 i 2a, oraz zapewnienia prawidłowej realizacji recepty i zadań kontrolnych podmiotów uprawnionych do kontroli recept.”."}
{"id":"2004_145_4","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. Nr 82, poz. 451) w art. 6 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Prezes Urzędu udostępnia w dniu ogłoszenia obwieszczenia, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 112, poz. 696), na stronie internetowej Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, Charakterystyki Produktów Leczniczych leków objętych tym obwieszczeniem.”."}
{"id":"2004_145_5","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 5. Do marży detalicznej leków, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, dla których zgoda na refundację została wydana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_145_6","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 6. Postępowań w związku z naruszeniem przed dniem wejścia w życie ustawy art. 48 ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 1, nie wszczyna się, a wszczęte umarza."}
{"id":"2004_145_7","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 7. 1. Apteka nie jest obowiązana do zwrotu refundacji ceny leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego na zasadach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w art. 1, realizowanej na podstawie recept, które zostały wystawione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przez osoby uprawnione niezgodnie z art. 48 ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 1. 2. Postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, nie wszczyna się, a wszczęte umarza."}
{"id":"2004_145_8","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 8. Dotychczasowy akt wykonawczy wydany na podstawie art. 45 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 3, zachowuje moc do dnia wejścia w życie aktu wykonawczego wydanego na podstawie art. 45 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_145_9","title":"Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera, ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawę z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135, z 2009 r. Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 107, poz. 679 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696. 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378."}
{"id":"2004_146_1","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r., sporządzonej w Berlinie dnia 17 lipca 2003 r."}
{"id":"2004_146_2","title":"Ustawa z dnia 10 grudnia 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_147_1","title":"Ustawa z dnia 4 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 80b w ust. 1 w pkt 1: a) lit. c otrzymuje brzmienie: „c) numer rejestracyjny oraz numer świadectwa homologacji typu WE pojazdu lub świadectwa homologacji typu pojazdu,”, b) lit. h otrzymuje brzmienie: „h) termin badania technicznego i odczyt licznika przebiegu pojazdu w momencie badania,”; 2) w art. 80c: a) w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) Szefowi Biura Ochrony Rządu;”, b) po ust. 3d dodaje się ust. 3e w brzmieniu: „3e. Dane lub informacje zgromadzone w ewidencji udostępnia się w postaci elektronicznej przy użyciu systemu teleinformatycznego, z wyłączeniem danych o właścicielu pojazdu lub o posiadaczu, o którym mowa w art. 73 ust. 5, po podaniu danych identyfikujących pojazd, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 80e ust. 1.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Dane lub informacje zgromadzone w ewidencji udostępnia się, z zastrzeżeniem ust. 3e oraz 7, na uzasadniony wniosek zainteresowanego podmiotu złożony w postaci pisemnej lub w postaci elektronicznej z użyciem mechanizmów określonych w art. 20a ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.”; 3) w art. 80d ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Udostępnienie danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji następuje: 1) nieodpłatnie, w przypadku: a) podmiotów, o których mowa w art. 80c ust. 1, 3 i 6a, b) danych lub informacji udostępnianych na podstawie art. 80c ust. 2 i 3e; 2) odpłatnie, w przypadku: a) podmiotów, o których mowa w art. 80c ust. 4, b) danych lub informacji udostępnianych na podstawie art. 80c ust. 5.”; 4) w art. 80e ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób prowadzenia ewidencji, 2) warunki i sposób współdziałania podmiotów, które przekazują dane lub informacje do ewidencji, a także terminy i sposób przekazywania tych danych lub informacji, 3) rodzaj lub zakres danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji, które mogą być udostępnione poszczególnym podmiotom, o których mowa w art. 80c ust. 1, 3 i 4, 4) rodzaj lub zakres danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji, które mogą być udostępnione na podstawie art. 80c ust. 3e i 5, 5) dane identyfikujące pojazd, o których mowa w art. 80c ust. 3e, 6) wysokość opłat za udostępnienie danych lub informacji zgromadzonych w ewidencji oraz warunki i sposób ich wnoszenia – uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa danych przetwarzanych w ewidencji i ich ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem i dostępem, a także możliwość zróżnicowania zakresu danych identyfikujących pojazd oraz wysokości opłat w zależności od rodzaju lub zakresu udostępnianych danych lub informacji.”; 5) w art. 100c: a) w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) Szefowi Biura Ochrony Rządu;”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Dane zgromadzone w ewidencji udostępnia się, z zastrzeżeniem ust. 5, na umotywowany wniosek zainteresowanego podmiotu złożony w postaci pisemnej lub w postaci elektronicznej z użyciem mechanizmów określonych w art. 20a ust. 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.”."}
{"id":"2004_147_2","title":"Ustawa z dnia 4 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 80e ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 80e ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 9 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_147_3","title":"Ustawa z dnia 4 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1448, z 2013 r. poz. 700, 991, 1446 i 1611 oraz z 2014 r. poz. 312."}
{"id":"2004_148_1","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., sporządzonej w Berlinie 17 lipca 2003 r."}
{"id":"2004_148_2","title":"Ustawa z dnia 11 grudnia 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_149_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r."}
{"id":"2004_149_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1532_1","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) zasady tworzenia oraz użytkowania infrastruktury informacji przestrzennej; 2) organy administracji właściwe w sprawach, o których mowa w pkt 1. 2. Zasady tworzenia oraz użytkowania infrastruktury informacji przestrzennej dotyczą: 1) danych przestrzennych i metadanych infrastruktury informacji przestrzennej; 2) usług danych przestrzennych; 3) interoperacyjności zbiorów danych przestrzennych i usług danych przestrzennych; 4) wspólnego korzystania z danych przestrzennych; 5) współdziałania i koordynacji w zakresie infrastruktury informacji przestrzennej."}
{"id":"2004_1532_10","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Włączenie do infrastruktury zbiorów i usług danych przestrzennych należących do osób trzecich może nastąpić na ich wniosek, za zgodą właściwego organu wiodącego lub z inicjatywy organu wiodącego za zgodą osób trzecich, jeżeli jest to zgodne z interesem publicznym, a włączane zbiory i usługi danych przestrzennych odpowiadają obowiązującym standardom technicznym. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy oraz jego adres; 2) określenie przedmiotu wniosku; 3) informacje dotyczące treści zbiorów oraz obszaru, do którego się odnoszą, a także warunków, w tym finansowych, na jakich możliwe będzie korzystanie ze zbiorów i usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3–5. 3. Odmowa włączenia do infrastruktury zbiorów i usług danych przestrzennych należących do osób trzecich następuje w drodze decyzji właściwego organu wiodącego."}
{"id":"2004_1532_11","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Powszechny dostęp do zbiorów i usług, o których mowa w art. 9 ust. 1, nie dotyczy danych, które ze względu na wiążące Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe, bezpieczeństwo publiczne lub bezpieczeństwo państwa uznane zostały za niejawne lub dostęp do tych danych podlega ograniczeniom na podstawie odrębnych przepisów. 2. Powszechny dostęp do zbiorów i usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2–5, nie dotyczy danych, które, z innych powodów niż określone w ust. 1, uznane zostały za niejawne lub dostęp do tych danych podlega ograniczeniom na podstawie odrębnych przepisów dotyczących w szczególności: 1) działalności wymiaru sprawiedliwości; 2) działalności organów podatkowych; 3) statystyki publicznej; 4) ochrony środowiska; 5) ochrony danych osobowych; 6) prawa własności intelektualnej; 7) działalności gospodarczej."}
{"id":"2004_1532_12","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Dostęp do usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2, jest powszechny i nieodpłatny. 2. Dane dostępne za pośrednictwem usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2, mogą mieć formę, która uniemożliwia wtórne ich wykorzystanie w celach zarobkowych. 3. Udostępnianie zbiorów za pośrednictwem usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3–5, odbywa się z zachowaniem przepisów dotyczących rejestrów publicznych zawierających te zbiory, z zastrzeżeniem art. 15. 4. Organy administracji pobierające, na podstawie odrębnych przepisów, opłaty za usługi, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3–5, zapewniają ich realizację z uwzględnieniem przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną."}
{"id":"2004_1532_13","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Główny Geodeta Kraju tworzy i utrzymuje geoportal infrastruktury informacji przestrzennej jako centralny punkt dostępu do usług, o których mowa w art. 9 ust. 1, w pełnym zakresie tematycznym i terytorialnym infrastruktury. 2. Główny Geodeta Kraju prowadzi publicznie dostępną ewidencję zbiorów oraz usług danych przestrzennych objętych infrastrukturą i nadaje im jednolite identyfikatory. 3. Organ administracji zgłasza do ewidencji, o której mowa w ust. 2, zbiory oraz usługi danych przestrzennych objętych infrastrukturą, niezwłocznie po utworzeniu tych zbiorów lub uruchomieniu tych usług, powiadamiając o zgłoszeniu właściwy organ wiodący. 4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy zbiorów zawierających dane niejawne. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji objętych ewidencją zbiorów oraz usług danych przestrzennych, sposób jej prowadzenia, treść i wzór zgłoszenia zbioru objętego infrastrukturą oraz dotyczących tego zbioru usług, a także tryb nadawania identyfikatorów tym zbiorom, mając na uwadze dostosowanie zakresu informacji gromadzonych w ewidencji do zadań organów wiodących, procesów tworzenia metadanych oraz wykorzystanie technologii teleinformatycznej do ujednolicenia i automatyzacji procesu zgłaszania zbioru danych. Rozdział 5 Wspólne korzystanie z danych przestrzennych"}
{"id":"2004_1532_14","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Objęte infrastrukturą zbiory oraz usługi danych przestrzennych, prowadzone przez organ administracji, podlegają nieodpłatnemu udostępnianiu innym organom administracji w zakresie niezbędnym do realizacji przez nie zadań publicznych. 2. Przy udostępnianiu zbiorów organom administracji przepisy art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_1532_15","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organ administracji udostępnia zbiory oraz usługi danych przestrzennych organom administracji z innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz instytucjom i organom Unii Europejskiej na potrzeby zadań publicznych, które mogą oddziaływać na środowisko, z zachowaniem przepisów dotyczących rejestrów publicznych, do których odnoszą się te zbiory i usługi. 2. Organ administracji udostępnia zbiory oraz usługi danych przestrzennych organom ustanowionym na podstawie umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska i państwa członkowskie Unii Europejskiej, na zasadach wzajemności i równości, na potrzeby zadań, które mogą oddziaływać na środowisko, z zachowaniem przepisów dotyczących rejestrów publicznych zawierających te zbiory. 3. Zbiory oraz usługi danych przestrzennych udostępniane instytucjom i organom Unii Europejskiej do celów sprawozdawczych w zakresie środowiska nie podlegają opłatom."}
{"id":"2004_1532_16","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Wspólne korzystanie ze zbiorów i usług danych przestrzennych oraz udostępnianie zbiorów i usług danych przestrzennych na zasadach określonych w art. 15 podlega wyłączeniu w zakresie usług: wyszukiwania, przeglądania, pobierania, przekształcania oraz usług umożliwiających uruchamianie usług danych przestrzennych, jeżeli mogłoby ono stanowić zagrożenie dla: 1) realizacji wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych; 2) bezpieczeństwa państwa; 3) bezpieczeństwa publicznego; 4) działalności wymiaru sprawiedliwości. Rozdział 6 Współdziałanie i koordynacja w zakresie infrastruktury informacji przestrzennej"}
{"id":"2004_1532_17","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Infrastruktura jest tworzona, utrzymywana i rozwijana, a także funkcjonuje w wyniku współdziałania współtworzących ją organów wiodących, innych organów administracji oraz osób trzecich. 2. Organy administracji w uzgodnieniu z organami wiodącymi mogą, w drodze porozumienia, tworzyć i utrzymywać wspólne elementy infrastruktury, mając na względzie minimalizację kosztów budowy i utrzymania tej infrastruktury, optymalizację dostępu do zbiorów oraz usług danych przestrzennych, a także harmonizację, bezpieczeństwo i jakość tych zbiorów i usług."}
{"id":"2004_1532_18","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Tworzenie, utrzymywanie i rozwijanie infrastruktury jest koordynowane przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekazuje Komisji Europejskiej informacje i sprawozdania dotyczące tworzenia i funkcjonowania infrastruktury."}
{"id":"2004_1532_19","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej wykonuje zadania, o których mowa w art. 18, przy pomocy Głównego Geodety Kraju, który: 1) opracowuje projekty planów udziału organów administracji w tworzeniu i funkcjonowaniu infrastruktury, dokonując z organami wiodącymi niezbędnych uzgodnień mających na celu zapewnienie kompletności tej infrastruktury pod względem tematycznym, obszarowym i zmienności w czasie, jak też zapobieganie zbędnemu pozyskiwaniu tych samych danych przez więcej niż jeden organ administracji; 2) monitoruje, we współpracy z organami wiodącymi, przebieg prac w zakresie tworzenia i funkcjonowania infrastruktury oraz jej rozwoju; 3) sporządza projekty informacji i sprawozdań, o których mowa w art. 18 ust. 2; 4) organizuje przedsięwzięcia i prowadzi działania wspierające rozwój infrastruktury; 5) współpracuje z Komisją Europejską w sprawach związanych z infrastrukturą; 6) współpracuje z wojewodami i jednostkami samorządu terytorialnego w zakresie ich działań dotyczących tworzenia i funkcjonowania infrastruktury; 7) określa, w ramach dwustronnych porozumień, zakres i warunki wymiany danych o obiektach położonych na granicach między Rzecząpospolitą Polską i państwami sąsiednimi oraz przylegających do tych granic, kierując się dążeniem do zapewnienia spójności danych w ramach europejskiej infrastruktury informacji przestrzennej. 2. Główny Geodeta Kraju odpowiada za kontakty z Komisją Europejską w sprawach określonych ustawą."}
{"id":"2004_1532_2","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ustawa nie narusza praw przysługujących na podstawie przepisów dotyczących ochrony praw własności intelektualnej oraz dotyczących udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko."}
{"id":"2004_1532_20","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Organy wiodące, w zakresie swojej właściwości, organizują, koordynują i monitorują działania związane z tworzeniem, utrzymywaniem i rozwijaniem infrastruktury, w zakresie przyporządkowanych im tematów danych przestrzennych, mając w szczególności na względzie zapewnienie zgodności tych działań, w tym wprowadzanych rozwiązań technicznych, z przepisami dotyczącymi infrastruktury informacji przestrzennej. 2. Organy wiodące uzgadniają z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej plany określające zakres i metodykę działań związanych z realizacją zadań, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_1532_21","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Przy ministrze właściwym do spraw administracji publicznej działa Rada Infrastruktury Informacji Przestrzennej, zwana dalej „Radą”. 2. Do zadań Rady należy: 1) opiniowanie, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, projektów aktów prawnych, standardów, przedsięwzięć organizacyjnych, naukowych i edukacyjnych, planów i sprawozdań dotyczących infrastruktury, w tym dotyczących koordynacji i współdziałania oraz kontaktów z Komisją Europejską; 2) występowanie z inicjatywami dotyczącymi usprawnienia infrastruktury pod względem organizacyjnym i technicznym oraz rozszerzenia jej zakresu tematycznego. 3. Opinie, o których mowa w ust. 2 pkt 1, Rada przedstawia w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku oraz zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 4. Przewodniczący Rady przekazuje ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku: 1) plan pracy Rady na dany rok kalendarzowy; 2) sprawozdanie z działalności Rady za rok poprzedni. 5. Plan pracy Rady oraz sprawozdanie, o których mowa w ust. 4, zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw administracji publicznej."}
{"id":"2004_1532_22","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W skład Rady wchodzą: 1) Główny Geodeta Kraju; 2) Główny Geolog Kraju; 3) Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska; 4) Główny Inspektor Ochrony Środowiska; 5) Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej; 6) Prezes Głównego Urzędu Statystycznego; 7) Szef Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej; 8) przedstawiciele innych organów administracji rządowej w randze sekretarza lub podsekretarza stanu wyznaczeni przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej; 9) czterej przedstawiciele jednostek samorządu terytorialnego wyznaczeni przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego; 10) czterej przedstawiciele instytucji naukowych lub organizacji pozarządowych powołani przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 2. Kandydaci na członków Rady, o których mowa w ust. 1 pkt 10, mogą być zgłaszani ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej przez zainteresowane instytucje i organizacje. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej powołuje przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Rady spośród jej członków oraz zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej informację o składzie osobowym Rady. 4. Obsługę administracyjną prac Rady zapewnia Główny Geodeta Kraju. 5. Członkom Rady, o których mowa w ust. 1 pkt 10, przysługuje wynagrodzenie za udział w posiedzeniach Rady. 6. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia: 1) organizację i tryb pracy Rady, mając na uwadze zakres realizowanych przez Radę zadań, efektywność funkcjonowania Rady oraz jej reprezentatywność; 2) wysokość wynagrodzenia członków Rady, o których mowa w ust. 1 pkt 10, mając na uwadze zakres zadań określonych w art. 21 ust. 2 oraz znaczenie tych zadań dla procesu tworzenia infrastruktury informacji przestrzennej, a także przyjmując, że wynagrodzenie członka Rady za udział w posiedzeniu Rady nie może przekroczyć 50 % kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, ustalanej corocznie w ustawie budżetowej. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_1532_23","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się pkt 16 w brzmieniu: „16) harmonizacji zbiorów danych – rozumie się przez to działania o charakterze prawnym, technicznym i organizacyjnym, mające na celu doprowadzenie do wzajemnej spójności tych zbiorów oraz ich przystosowanie do wspólnego i łącznego wykorzystywania.”; 2) w art. 4: a) uchyla się ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1e w brzmieniu: „1a. Dla obszaru całego kraju zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych, obejmujące zbiory danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, dotyczące: 1) państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych; 2) ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości); 3) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu; 4) państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju; 5) państwowego rejestru nazw geograficznych; 6) ewidencji miejscowości, ulic i adresów; 7) rejestru cen i wartości nieruchomości; 8) obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:10 000 – 1:100 000, w tym kartograficznych opracowań numerycznego modelu rzeźby terenu; 9) obiektów ogólnogeograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:250 000 i mniejszych, w tym kartograficznych opracowań numerycznego modelu rzeźby terenu; 10) szczegółowych osnów geodezyjnych; 11) zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu. 1b. Dla terenów miast oraz zwartych zabudowanych i przeznaczonych pod zabudowę obszarów wiejskich zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500 – 1:5000, zharmonizowane z bazami danych, o których mowa w ust. 1a. 1c. Dla zbiorów danych objętych bazami danych, o których mowa w ust. 1a i 1b, oraz dla związanych z nimi usług tworzy się metadane opisujące te zbiory i usługi zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. Nr ... , poz. ...). 1d. Bazy danych, o których mowa w ust. 1a i 1b, aktualizuje się i prowadzi w sposób zapewniający interoperacyjność zawartych w nich zbiorów danych i związanych z nimi usług, w rozumieniu ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej. 1e. Standardowymi opracowaniami kartograficznymi, tworzonymi na podstawie odpowiednich zbiorów danych zawartych w bazach danych, o których mowa w ust. 1a i 1b, są: 1) mapy ewidencyjne w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000; 2) mapy zasadnicze w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000; 3) mapy topograficzne w skalach: 1:10 000, 1:25 000, 1:50 000, 1:100 000; 4) mapy ogólnogeograficzne w skalach: 1:250 000, 1:500 000, 1:1 000 000.”; 3) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. 1. Zbiory danych gromadzone w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, stanowią podstawę krajowego systemu informacji o terenie, będącego częścią składową infrastruktury informacji przestrzennej, o której mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej. 2. Organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej mogą, w drodze porozumień, tworzyć i utrzymywać wspólne elementy infrastruktury technicznej przeznaczonej do przechowywania i udostępniania zbiorów danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, mając na względzie minimalizację kosztów budowy i utrzymania tej infrastruktury oraz optymalizację dostępności do danych, ich bezpieczeństwa i jakości. 3. Wymiana danych, zawartych w bazach, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, między organami właściwymi do prowadzenia tych baz odbywa się nieodpłatnie w zakresie niezbędnym do wykonywania przez te organy ich ustawowych zadań.”; 4) w art. 7a: a) pkt 4–6 otrzymują brzmienie: „4) zakłada podstawowe osnowy geodezyjne, grawimetryczne i magnetyczne i prowadzi w oparciu o bazę danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 1, państwowy rejestr podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych; 5) inicjuje i koordynuje działania w zakresie tworzenia zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach oraz tworzy i utrzymuje, we współpracy z innymi organami administracji publicznej, infrastrukturę techniczną tego systemu; 6) zakłada i prowadzi, we współpracy z właściwymi organami administracji publicznej, bazę danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 4, oraz prowadzi na podstawie tej bazy, państwowy rejestr granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, zintegrowany z ewidencją gruntów i budynków oraz ewidencją miejscowości, ulic i adresów, umożliwiający gromadzenie, aktualizowanie i udostępnianie danych dotyczących: a) granic państwa, b) granic jednostek podziałów terytorialnych kraju, w tym w szczególności:  zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa,  podziału kraju na potrzeby ewidencji gruntów i budynków,  podziału kraju na potrzeby statystyki publicznej,  podziału kraju ze względu na właściwość miejscową sądów,  podziału kraju ze względu na właściwość miejscową organów i jednostek organizacyjnych administracji specjalnej, w szczególności: archiwów państwowych, urzędów skarbowych, izb skarbowych, nadleśnictw, regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, regionalnych zarządów gospodarki wodnej, urzędów morskich, c) granic pasa nadbrzeżnego, granic portów i przystani morskich, morskiej linii brzegowej, linii podstawowej i granicy morza terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej, d) pola powierzchni jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, pola powierzchni obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej oraz pola powierzchni jednostek podziału kraju na potrzeby ewidencji gruntów i budynków, e) adresów i ich lokalizacji przestrzennej;”, b) pkt 13–15 otrzymują brzmienie: „13) koordynuje działania organów administracji publicznej oraz innych podmiotów realizujących zadania publiczne dotyczące baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, oraz standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, a także współdziała, na podstawie odrębnych porozumień, w zakresie merytorycznym i finansowym w ich realizacji; 14) tworzy, prowadzi i udostępnia: a) bazę danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 9, b) zintegrowane kopie baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 8, c) bazę zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 11, d) standardowe opracowania kartograficzne w skalach: 1:25 000, 1:50 000, 1:100 000, 1:250 000, 1:500 000, 1:1 000 000, e) kartograficzne opracowania tematyczne i specjalne; 15) prowadzi sprawy związane ze standaryzacją polskojęzycznego nazewnictwa obiektów geograficznych położonych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz bazę danych państwowego rejestru nazw geograficznych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 5, zawierającą aktualne i historyczne informacje dotyczące: a) nazw miejscowości i ich części oraz obiektów fizjograficznych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych (Dz. U. Nr 166, poz. 1612 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141), b) polskojęzycznego brzmienia nazw obiektów geograficznych położonych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej;”, c) dodaje się pkt 17 i 18 w brzmieniu: „17) opracowuje i przedkłada Radzie Ministrów, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej, projekty rządowych programów realizacji zadań z dziedziny geodezji i kartografii, a w szczególności w zakresie: modernizacji ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości), tworzenia baz danych obiektów topograficznych i ogólnogeograficznych wraz z numerycznymi modelami rzeźby terenu, opracowań tematycznych i specjalnych, zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu; 18) tworzy system i program szkoleń w dziedzinie geodezji i kartografii oraz współdziała z ośrodkami naukowymi, badawczo-rozwojowymi i organizacjami zawodowymi w realizacji tych szkoleń.”; 5) w art. 7b w ust. 1 uchyla się pkt 5; 6) w art. 7c: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) tworzenie, w uzgodnieniu z Głównym Geodetą Kraju, oraz prowadzenie i udostępnianie bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 8, oraz standardowych opracowań kartograficznych w skali 1:10 000, o których mowa w art. 4 ust. 1e pkt 3;”, b) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) współdziałanie z Głównym Geodetą Kraju w prowadzeniu państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, w tym prowadzeniu bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 4, w części dotyczącej obszaru województwa.”; 7) w art. 7d: a) uchyla się pkt 4, b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) tworzenie, prowadzenie i udostępnianie baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3, 7 i 10 oraz ust. 1b, a także standardowych opracowań kartograficznych w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000, o których mowa w art. 4 ust. 1e pkt 1 i 2.”; 8) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje kartograficznych opracowań tematycznych i specjalnych, których wykonywanie i udostępnianie należy do obowiązków Głównego Geodety Kraju oraz organizację i tryb współdziałania z Głównym Geodetą Kraju innych organów administracji publicznej przy realizacji tych zadań, mając na względzie potrzeby państwa i obywateli, a także odpowiednie wykorzystanie informacji zgromadzonych przez organy administracji publicznej.”; 9) w art. 19: a) w ust. 1: – uchyla się pkt 4, – dodaje się pkt 6 – 11 w brzmieniu: „6) organizację, tryb i standardy techniczne zakładania i utrzymywania podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów geodezyjnych, szczegółowy zakres informacji gromadzonych w bazie danych państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz w bazie danych szczegółowych osnów geodezyjnych, a także standardy techniczne dotyczące tworzenia tych baz, ich aktualizacji i udostępniania, mając na uwadze ich referencyjne znaczenie dla infrastruktury informacji przestrzennej oraz harmonizację zbiorów danych tych baz z innymi zbiorami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b; 7) zakres informacji gromadzonych w bazie danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 3, oraz w bazie danych obiektów topograficznych, o której mowa w art. 4 ust. 1b, organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia tych baz, ich aktualizacji i udostępniania, a także tworzenia mapy zasadniczej, o której mowa w art. 4 ust. 1e pkt 2, mając na uwadze podstawowe znaczenie tych baz i mapy zasadniczej dla infrastruktury informacji przestrzennej, zasadę interoperacyjności, o której mowa w przepisach o infrastrukturze informacji przestrzennej, a także konieczność harmonizacji zbiorów danych tych baz z innymi zbiorami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b; 8) zakres informacji gromadzonych w bazie danych państwowego rejestru nazw geograficznych, organizację, tryb i standardy techniczne jego tworzenia, aktualizacji i okresowej weryfikacji, a także udostępniania jego danych, mając na uwadze podstawowe znaczenie tego rejestru dla infrastruktury informacji przestrzennej oraz zasadę interoperacyjności, o której mowa w przepisach o infrastrukturze informacji przestrzennej, a także konieczność harmonizacji zbiorów danych tego rejestru z innymi zbiorami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b; 9) zakres informacji gromadzonych w bazie danych obiektów topograficznych oraz bazie danych obiektów ogólnogeograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 8 i 9, organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia tych baz, ich aktualizacji i udostępniania, a także tworzenia standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e pkt 3 i 4, mając na uwadze podstawowe znaczenie tych baz i opracowań dla infrastruktury informacji przestrzennej oraz zasadę interoperacyjności, o której mowa w przepisach o infrastrukturze informacji przestrzennej, a także konieczność harmonizacji zbiorów danych tych baz ze zbiorami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b; 10) zakres informacji gromadzonych w bazach danych dotyczących zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu, organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia, aktualizacji i udostępniania tych baz, mając na uwadze ich znaczenie dla infrastruktury informacji przestrzennej oraz zasadę interoperacyjności, o której mowa w przepisach o infrastrukturze informacji przestrzennej, a także ich referencyjny charakter w stosunku do innych zbiorów, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b; 11) standardy techniczne wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego na potrzeby: ewidencji gruntów i budynków, geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, podziałów nieruchomości, typowych postępowań sądowych i administracyjnych, zagospodarowania przestrzennego, budownictwa, w tym geodezyjnej obsługi inwestycji budowlanych, mając na celu zapewnienie jednolitości i spójności opracowań geodezyjnych i kartograficznych, usprawnienie, w tym automatyzację, procesów zakładania i aktualizacji baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, oraz harmonijność i interoperacyjność zawartych w nich zbiorów danych.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji gromadzonych w bazie danych państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia, aktualizacji i okresowej weryfikacji tego rejestru, w tym tryb przekazywania Głównemu Geodecie Kraju przez inne organy administracji publicznej informacji i zbiorów danych niezbędnych do tworzenia i aktualizacji rejestru, a także tryb udostępniania danych z rejestru, mając na uwadze podstawowe znaczenie tego rejestru dla infrastruktury informacji przestrzennej oraz zasadę interoperacyjności, o której mowa w przepisach o infrastrukturze informacji przestrzennej, a także konieczność harmonizacji zbiorów danych tego rejestru z innymi zbiorami danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b.”; 10) art. 24 otrzymuje brzmienie: „Art. 24. 1. Informacje, o których mowa w art. 20 ust. 1, zawiera operat ewidencyjny, który składa się z: 1) bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzonej za pomocą systemu teleinformatycznego zapewniającego w szczególności: a) odpowiednio zabezpieczone przechowywanie danych i ich aktualizację, b) udostępnianie oraz wspólne korzystanie z danych na zasadach określonych w przepisach o infrastrukturze informacji przestrzennej, c) wizualizację danych w formie rejestrów, kartotek i wykazów oraz mapy ewidencyjnej, a także udostępnianie zainteresowanym wypisów z tych rejestrów, kartotek i wykazów oraz wyrysów z mapy ewidencyjnej; 2) zbioru dokumentów uzasadniających wpisy do bazy danych. 2. Informacje zawarte w operacie ewidencyjnym są jawne. 3. Starosta udostępnia informacje zawarte w operacie ewidencyjnym w formie: 1) wypisów z rejestrów, kartotek i wykazów tego operatu; 2) wyrysów z mapy ewidencyjnej; 3) kopii dokumentów uzasadniających wpisy do bazy danych operatu ewidencyjnego; 4) plików komputerowych sformatowanych zgodnie z obowiązującym standardem wymiany danych ewidencyjnych; 5) usług, o których mowa w art. 9 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej. 4. Każdy, z zastrzeżeniem ust. 5, może żądać udostępnienia informacji zawartych w operacie ewidencyjnym. 5. Starosta udostępnia dane ewidencji gruntów i budynków zawierające dane osobowe podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, oraz wydaje wypisy z operatu ewidencyjnego, zawierające takie dane osobowe, na żądanie: 1) właścicieli oraz osób i jednostek organizacyjnych władających gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; 2) organów administracji publicznej albo podmiotów niebędących organami administracji publicznej, realizujących, na skutek powierzenia lub zlecenia przez organ administracji publicznej, zadania publiczne związane z gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; 3) innych podmiotów niż wymienione w pkt 1 i 2, które mają interes prawny w tym zakresie.”; 11) po art. 24a dodaje się art. 24b w brzmieniu: „Art. 24b. 1. Główny Geodeta Kraju we współpracy ze starostami, wojewodami i marszałkami województw oraz Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, ministrem właściwym do spraw środowiska, Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego oraz Prezesem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa tworzy i utrzymuje zintegrowany system informacji o nieruchomościach, będący systemem teleinformatycznym, umożliwiający w szczególności: 1) prowadzenie centralnego repozytorium kopii zbiorów danych ewidencji gruntów i budynków; 2) monitorowanie w skali poszczególnych województw oraz całego kraju spójności i jakości zbiorów danych ewidencji gruntów i budynków; 3) wymianę danych w formie dokumentów elektronicznych między ewidencją gruntów i budynków a innymi rejestrami publicznymi, takimi jak: księga wieczysta, państwowy rejestr granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, krajowy rejestr urzędowy podziału terytorialnego kraju, krajowy rejestr urzędowy podmiotów gospodarki narodowej, krajowy system ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, w zakresie niezbędnym do prowadzenia tych rejestrów publicznych, a także przekazywanie w formie dokumentów elektronicznych zawiadomień o zmianach danych, dokonywanych w poszczególnych rejestrach publicznych, mających znaczenie dla innych rejestrów publicznych włączonych do zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach; 4) dokonywanie przez sądy prowadzące księgi wieczyste sprawdzeń, o których mowa w art. 6268 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego; 5) weryfikację zgodności danych ewidencji gruntów i budynków z danymi zawartymi w: księgach wieczystych, Powszechnym Elektronicznym Systemie Ewidencji Ludności, krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej oraz krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju, a także pozyskiwanie danych zawartych w tych rejestrach na potrzeby ewidencji gruntów i budynków; 6) udostępnianie organom administracji publicznej zintegrowanych zbiorów danych ewidencji gruntów i budynków, niezbędnych do realizacji przez te organy ich ustawowych zadań publicznych, dotyczących w szczególności badań statystycznych, spisów powszechnych, prowadzenia krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, prowadzenia krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju, planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, środowiska, ewidencji podatkowej nieruchomości, kontroli państwowej, zwalczania korupcji oraz bezpieczeństwa wewnętrznego; 7) przeprowadzanie analiz przestrzennych na zbiorach danych ewidencji gruntów i budynków obejmujących obszary większe niż jeden powiat. 2. Organy, o których mowa w ust. 1, we współpracy z Głównym Geodetą Kraju zapewnią rozwiązania techniczne umożliwiające dostęp, za pośrednictwem zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach, do danych zawartych w prowadzonych przez te organy rejestrach publicznych. 3. Przy udostępnianiu, wymianie i weryfikacji danych za pośrednictwem zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach przepis art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej oraz art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne stosuje się odpowiednio. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i standardy techniczne tworzenia i prowadzenia zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach oraz treść, formę i sposób przekazywania zawiadomień, o których mowa w ust. 1 pkt 3, mając na uwadze usprawnienie funkcjonowania systemu informacyjnego państwa dotyczącego nieruchomości, przez tworzenie rozwiązań umożliwiających zapewnienie spójności i aktualności danych dotyczących nieruchomości, zawartych w różnych rejestrach publicznych, automatyzację procesów ich aktualizacji, a także jak najszersze wykorzystanie informacji zgromadzonych w tych rejestrach do celów publicznych, oraz uwzględniając stan informatyzacji tych rejestrów.”; 12) w art. 26 uchyla się ust. 2a; 13) w art. 40: a) uchyla się ust. 3b, b) po ust. 3b dodaje się ust. 3c i 3d w brzmieniu: „3c. Udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne, z zastrzeżeniem ust. 3d oraz art. 12 ust. 1 i 2, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej i art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. 3d. Wypisy i wyrysy z operatu ewidencyjnego wydaje się nieodpłatnie na żądanie: 1) prokuratury; 2) sądów działających w sprawach publicznych; 3) organów kontroli państwowej w związku z wykonywaniem przez te organy ich ustawowych zadań; 4) organów administracji rządowej oraz jednostek samorządu terytorialnego, w związku z ich działaniami mającymi na celu: a) ujawnienie prawa do nieruchomości Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w księdze wieczystej, b) przeniesienie praw do nieruchomości Skarbu Państwa na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, c) przeniesienie praw do nieruchomości jednostki samorządu terytorialnego na rzecz Skarbu Państwa.”, c) w ust. 5 w pkt 1 uchyla się lit. a, d) uchyla się ust. 6 i 7, e) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym: 1) rodzaje materiałów i zbiorów danych gromadzonych odpowiednio w centralnej, wojewódzkiej i powiatowej części zasobu, 2) sposób i tryb pozyskiwania, ewidencjonowania, przechowywania i zabezpieczania materiałów i zbiorów danych, 3) sposób i tryb udostępniania materiałów i zbiorów danych, 4) wzory klauzul umieszczanych na materiałach gromadzonych w zasobie i udostępnianych z zasobu, 5) tryb wymiany danych między poszczególnymi częściami zasobu oraz między bazami danych zasobu a wykonawcami prac geodezyjnych i kartograficznych, 6) tryb wyłączania materiałów i zbiorów danych z zasobu oraz sposób ich przekazywania do właściwych archiwów państwowych – mając na uwadze szczególne znaczenie zbiorów danych gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym dla infrastruktury informacji przestrzennej, a także potrzebę sprawnego funkcjonowania ośrodków dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej i sprawnego udostępniania gromadzonych materiałów i zbiorów danych.”; 14) rozdział 8a otrzymuje brzmienie: „Rozdział 8a Ewidencja miejscowości, ulic i adresów"}
{"id":"2004_1532_24","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.[6])) w art. 102 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 7, są wykonywane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. Nr ... , poz. ...).”."}
{"id":"2004_1532_25","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.[7])) w art. 47: 1) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) identyfikatorów i nazw jednostek podziału terytorialnego;”; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Przestrzennej identyfikacji informacji zawartych w systemach, o których mowa w ust. 2, dokonuje się na podstawie danych przestrzennych udostępnianych z rejestrów publicznych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 4–6 i 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne. 2b. Rejestr terytorialny, o którym mowa w ust. 1, stanowi część składową zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach, o którym mowa w art. 24b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne.”."}
{"id":"2004_1532_26","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.[8])) w art. 26 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Badanie monitoringowe prowadzi się z równoczesnym wykorzystaniem i rejestracją danych przestrzennych.”."}
{"id":"2004_1532_27","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, Nr 157, poz. 1241 i Nr 215, poz. 1664) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 113: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres informacji gromadzonych w centralnym rejestrze form ochrony przyrody, 2) organizację, tryb i standardy techniczne tworzenia rejestru, 3) sposób aktualizacji rejestru oraz udostępniania danych zawartych w rejestrze – z uwzględnieniem konieczności zapewnienia kompletnej i jednolitej informacji o formach ochrony przyrody w Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) skreśla się ust. 2 i 3, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Organ, który utworzył lub ustanowił formę ochrony przyrody, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2–4 i 6–9, przesyła Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, w terminie 30 dni od dnia jej utworzenia lub ustanowienia, kopię aktu o utworzeniu lub ustanowieniu danej formy ochrony przyrody oraz informacje, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 1a, a także, w tym samym terminie, dokonuje wpisu tych informacji do centralnego rejestru form ochrony przyrody.”; 2) w art. 114 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Organ, który ustanowił formę ochrony przyrody, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6–9, przesyła regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska, w terminie 30 dni od dnia jej utworzenia lub ustanowienia, kopię aktu o utworzeniu lub ustanowieniu danej formy ochrony przyrody oraz informacje, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 113 ust. 1a, a także, w tym samym termilnie, dokonuje wpisu tych informacji do centralnego rejestru form ochrony przyrody.”."}
{"id":"2004_1532_28","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. W ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202 i Nr 175, poz. 1458, z 2007 r. Nr 176, poz. 1236, z 2009 r. Nr 79, poz. 666, Nr 92, poz. 753 i Nr 215, poz. 1664 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 145) w art. 42 w ust. 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) współrzędne geograficzne stacji demontażu i punktów zbierania pojazdów.”. Rozdział 8 Przepisy dostosowujące, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_1532_29","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Metadane infrastruktury informacji przestrzennej tworzy się zgodnie z następującym harmonogramem: 1) w terminie do dnia 3 grudnia 2010 r. – w odniesieniu do zbiorów i usług danych przestrzennych odpowiadających tematom wymienionym w rozdziale 1 i 2 załącznika do ustawy; 2) w terminie do dnia 3 grudnia 2013 r. – w odniesieniu do zbiorów i usług danych przestrzennych odpowiadających tematom wymienionym w rozdziale 3 załącznika do ustawy."}
{"id":"2004_1532_3","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) danych przestrzennych – rozumie się przez to dane odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do określonego położenia lub obszaru geograficznego; 2) infrastrukturze informacji przestrzennej – rozumie się przez to opisane metadanymi zbiory danych przestrzennych oraz dotyczące ich usługi, środki techniczne, procesy i procedury, które są stosowane i udostępniane przez współtworzące infrastrukturę informacji przestrzennej organy wiodące, inne organy administracji oraz osoby trzecie; 3) interoperacyjności zbiorów i usług danych przestrzennych – rozumie się przez to możliwość łączenia zbiorów danych przestrzennych oraz współdziałania usług danych przestrzennych, bez powtarzalnej interwencji manualnej, w taki sposób, aby wynik był spójny, a wartość dodana zbiorów i usług danych przestrzennych została zwiększona; 4) metadanych infrastruktury informacji przestrzennej – rozumie się przez to informacje, które opisują zbiory danych przestrzennych oraz usługi danych przestrzennych i umożliwiają odnalezienie, inwentaryzację i używanie tych danych i usług; 5) obiekcie przestrzennym – rozumie się przez to abstrakcyjną reprezentację przedmiotu, zjawiska fizycznego lub zdarzenia związanego z określonym miejscem lub obszarem geograficznym; 6) organie administracji – rozumie się przez to: a) organ administracji rządowej lub organ jednostki samorządu terytorialnego, b) inny podmiot, gdy jest powołany z mocy prawa lub upoważniony na podstawie porozumień do wykonywania zadań publicznych dotyczących środowiska; 7) organie wiodącym – rozumie się przez to: a) ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w zakresie tematu danych przestrzennych, o którym mowa w rozdziale 3 pkt 4 załącznika do ustawy, b) ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, w zakresie tematów danych przestrzennych, o których mowa w rozdziale 1 pkt 8 załącznika do ustawy, w części dotyczącej morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej, oraz rozdziale 3 pkt 15 i 16 załącznika do ustawy, c) ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w zakresie tematu danych przestrzennych, o którym mowa w rozdziale 1 pkt 9 załącznika do ustawy, w części dotyczącej zabytków nieruchomych w rozumieniu ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.[3])), d) ministra właściwego do spraw rolnictwa, w zakresie tematu danych przestrzennych, o którym mowa w rozdziale 3 pkt 9 załącznika do ustawy, e) ministra właściwego do spraw środowiska, w zakresie tematów danych przestrzennych, o których mowa w rozdziale 1 pkt 9 oraz rozdziale 3 pkt 12 – 14 i 19 załącznika do ustawy, z zastrzeżeniem lit. c, f) ministra właściwego do spraw zdrowia, w zakresie tematu danych przestrzennych, o którym mowa w rozdziale 3 pkt 5 załącznika do ustawy, g) Głównego Geodetę Kraju, w zakresie tematów danych przestrzennych, o których mowa w rozdziale 1 pkt 1–7, rozdziale 2 pkt 1–3 oraz rozdziale 3 pkt 2, 3, 6, 8 i 11 załącznika do ustawy, h) Głównego Geologa Kraju, w zakresie tematów danych przestrzennych, o których mowa w rozdziale 2 pkt 4 oraz rozdziale 3 pkt 20 i 21 załącznika do ustawy, i) Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, w zakresie tematu danych przestrzennych, o którym mowa w rozdziale 3 pkt 7 załącznika do ustawy, j) Głównego Konserwatora Przyrody, w zakresie tematów danych przestrzennych, o których mowa w rozdziale 3 pkt 17 i 18 załącznika do ustawy, k) Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w zakresie tematów danych przestrzennych, o których mowa w rozdziale 3 pkt 1 i 10 załącznika do ustawy, l) Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, w zakresie tematu danych przestrzennych, o którym mowa w rozdziale 1 pkt 8 załącznika do ustawy, w części dotyczącej elementów hydrograficznych wraz z podjednostkami hydrograficznymi i regionami wodnymi, z wyłączeniem morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej; 8) osobie trzeciej – rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, niebędącą organem administracji; 9) rejestrze publicznym – rozumie się przez to rejestr, o którym mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.[4])); 10) usługach danych przestrzennych – rozumie się przez to usługi będące operacjami, które mogą być wykonywane przy użyciu oprogramowania komputerowego na danych zawartych w zbiorach danych przestrzennych lub na powiązanych z nimi metadanych; 11) zbiorze danych przestrzennych – rozumie się przez to rozpoznawalny ze względu na wspólne cechy zestaw danych przestrzennych. Rozdział 2 Dane przestrzenne i metadane infrastruktury informacji przestrzennej"}
{"id":"2004_1532_30","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Organy administracji zapewnią dostęp do zbiorów danych przestrzennych oraz odpowiadających im usług, o których mowa w art. 9 ust. 1: 1) utworzonych po wejściu w życie niniejszej ustawy lub przeorganizowanych po tej dacie, nie później niż w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie przepisów określających rozwiązania techniczne w zakresie interoperacyjności; 2) utworzonych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, nie później niż w terminie siedmiu lat od dnia wejścia w życie przepisów w zakresie interoperacyjności po uprzednim dostosowaniu tych zbiorów do obowiązujących standardów."}
{"id":"2004_1532_31","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Główny Geodeta Kraju zamieści w Biuletynie Informacji Publicznej Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii komunikaty o dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 30, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia tych przepisów."}
{"id":"2004_1532_32","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Organy administracji zgłoszą do ewidencji, o której mowa w art. 13 ust. 2, dotychczasowe zbiory danych przestrzennych w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy zbiorów zawierających dane niejawne."}
{"id":"2004_1532_33","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Minister właściwy do spraw administracji publicznej powoła przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i członków pierwszej kadencji Rady Infrastruktury Informacji Przestrzennej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1532_34","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Dotychczasowe tabliczki z numerem porządkowym nieruchomości, niespełniające wymogów wynikających z art. 47b ust. 1 i 2 ustawy zmienionej w art. 23 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zachowują ważność przez okres 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli umieszczony na nich numer porządkowy jest zgodny z ewidencją miejscowości, ulic i adresów."}
{"id":"2004_1532_35","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów art. 19 ust. 1 pkt 4, art. 26 ust. 2a oraz art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy zmienionej w art. 23 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 6 i 7, art. 40 ust. 8 oraz art. 47b ust. 5 ustawy zmienionej w art. 23 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1532_36","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski Załącznik do ustawy z dnia 4 marca 2010 r. (poz. ....) Tematy danych przestrzennych Rozdział 1 Pierwsza grupa tematyczna Do pierwszej grupy tematycznej należą następujące tematy: 1) systemy odniesienia za pomocą współrzędnych, rozumiane jako systemy do jednoznacznego przestrzennego odnoszenia informacji przestrzennej za pomocą współrzędnych x, y, z lub za pomocą szerokości i długości geograficznej oraz wysokości na podstawie geodezyjnego poziomego i pionowego układu odniesienia; 2) systemy siatek georeferencyjnych, rozumiane jako systemy tworzone na podstawie zharmonizowanej wielorozdzielczej siatki o znormalizowanym położeniu i wielkości oczek oraz wspólnym punkcie początkowym; 3) nazwy geograficzne, rozumiane jako nazwy obszarów, regionów, miejscowości, miast, przedmieść lub osiedli, a także nazwy innych obiektów geograficznych lub topograficznych o znaczeniu publicznym lub historycznym; 4) jednostki administracyjne, rozumiane jako jednostki zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa; 5) adresy, rozumiane jako informacje o lokalizacji nieruchomości na podstawie danych adresowych, zazwyczaj nazwy miejscowości, nazwy ulicy, numeru budynku i kodu pocztowego; 6) działki ewidencyjne, rozumiane jako ciągłe obszary gruntu, znajdującego się w granicach jednego obrębu ewidencyjnego, jednorodne pod względem prawnym, wydzielone z otoczenia za pomocą linii granicznych; 7) sieci transportowe, rozumiane jako sieci transportu drogowego, kolejowego, lotniczego i wodnego, w tym morskiego, wraz z powiązaną z nimi infrastrukturą, obejmujące również połączenia między różnymi sieciami, łącznie z transeuropejską siecią transportową w rozumieniu decyzji Nr 1692\/96\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 czerwca 1996 r. w sprawie wspólnotowych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej (Dz. Urz. UE z 1996 r. L 228, str. 1, z późn. zm.); 8) hydrografia, rozumiana jako elementy hydrograficzne, w tym obszary morskie oraz jednolite części wód wraz z podjednostkami hydrograficznymi i regionami wodnymi; 9) obszary chronione, rozumiane jako obszary wyznaczone lub zarządzane w ramach prawa międzynarodowego, europejskiego prawa wspólnotowego lub prawa państw członkowskich Wspólnot Europejskich w celu osiągnięcia szczególnych celów ochrony. Rozdział 2 Druga grupa tematyczna Do drugiej grupy tematycznej należą następujące tematy: 1) ukształtowanie terenu, rozumiane jako cyfrowe modele wysokościowe powierzchni terenu, obejmujące również batymetrię oraz linię brzegową; 2) użytkowanie ziemi, rozumiane jako fizyczne i biologiczne użytkowanie powierzchni ziemi, włączając w to powierzchnie naturalne i sztuczne, obszary rolnicze, lasy, tereny podmokłe, akweny; 3) ortoobrazy, rozumiane jako dane obrazowe powierzchni ziemi mające odniesienie przestrzenne, pochodzące z rejestracji lotniczej lub satelitarnej; 4) geologia, rozumiana jako informacja dotycząca skał i osadów, w tym informacja o ich składzie, strukturze i genezie, a także dotycząca struktur wodonośnych i wód podziemnych w nich występujących, w tym jednolite części wód podziemnych. Rozdział 3 Trzecia grupa tematyczna Do trzeciej grupy tematycznej należą następujące tematy: 1) jednostki statystyczne, rozumiane jako jednostki służące do rozpowszechniania lub wykorzystywania informacji statystycznych; 2) budynki, rozumiane jako informacje o lokalizacji przestrzennej budynków; 3) gleba, rozumiana jako gleby i podglebie charakteryzowane na podstawie głębokości, tekstury, struktury i zawartości cząstek oraz materiału organicznego, kamienistości, erozji, a w odpowiednich przypadkach na podstawie przeciętnego nachylenia oraz przewidywanej zdolności zatrzymywania wody; 4) zagospodarowanie przestrzenne, rozumiane jako zagospodarowanie terenu, w jego obecnym lub przyszłym wymiarze funkcjonalnym, lub przeznaczenie społeczno-gospodarcze terenu, w tym mieszkaniowe, przemysłowe, handlowe, rolnicze, leśne, wypoczynkowe, wynikające z dokumentów planistycznych; 5) zdrowie i bezpieczeństwo ludności, rozumiane jako rozmieszczenie geograficzne występowania patologii chorobowych, informacje dotyczące wpływu na zdrowie lub dobre samopoczucie ludności związane bezpośrednio lub pośrednio z jakością środowiska; 6) usługi użyteczności publicznej i służby państwowe, rozumiane jako instalacje użyteczności publicznej, takie jak: kanalizacja, gospodarowanie odpadami, dostawa energii i dostawa wody, administracyjne i społeczne służby państwowe lub samorządowe, takie jak: obiekty administracji publicznej, obiekty obrony cywilnej kraju, szkoły, szpitale; 7) urządzenia do monitorowania środowiska, rozumiane jako lokalizacja i funkcjonowanie urządzeń do monitorowania środowiska i punktów pomiarowo-kontrolnych do obserwacji i pomiarów emisji, stanu zasobów środowiska i innych parametrów ekosystemu w szczególności różnorodności biologicznej, warunków ekologicznych wegetacji; 8) obiekty produkcyjne i przemysłowe, rozumiane jako zakłady przemysłowe oraz urządzenia poboru wody, miejsca wydobycia i składowiska; 9) obiekty rolnicze oraz akwakultury, rozumiane jako urządzenia rolnicze oraz urządzenia produkcyjne łącznie z systemami nawadniania, szklarniami i stajniami; 10) rozmieszczenie ludności (demografia), rozumiane jako geograficzne rozmieszczenie ludności, łącznie z poziomami aktywności i charakterystyką ludności pogrupowanej według siatki georeferencyjnej, regionu, jednostki administracyjnej lub innej jednostki analitycznej; 11) gospodarowanie obszarem, strefy ograniczone i regulacyjne oraz jednostki sprawozdawcze, rozumiane jako obszary zarządzane, regulowane lub wykorzystywane do celów sprawozdawczych na poziomie międzynarodowym, europejskim, krajowym, regionalnym i lokalnym; obejmują również wysypiska śmieci, obszary o ograniczonym dostępie wokół ujęć wody pitnej, strefy zagrożone przez azotany, uregulowane drogi wodne na morzach lub wodach śródlądowych o dużej powierzchni, obszary przeznaczone pod składowiska odpadów, strefy ograniczeń hałasu, obszary wymagające zezwolenia na poszukiwania i wydobycie, obszary dorzeczy, odpowiednie jednostki sprawozdawcze i obszary zarządzania strefą brzegową; 12) strefy zagrożenia naturalnego, rozumiane jako obszary zagrożone, charakteryzowane na podstawie zagrożeń naturalnych, w tym zjawisk atmosferycznych, hydrologicznych, sejsmicznych, wulkanicznych oraz pożarów, które ze względu na swoją lokalizację, dotkliwość i częstotliwość mogą wywierać poważny wpływ na społeczeństwo, np. powodzie, osunięcia ziemi i osiadanie gruntu, lawiny, pożary lasów, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów; 13) warunki atmosferyczne, rozumiane jako warunki fizyczne w atmosferze; obejmują dane przestrzenne oparte na pomiarach, modelach lub na kombinacji tych dwóch elementów, a także lokalizacje pomiarów; 14) warunki meteorologiczno-geograficzne, rozumiane jako warunki atmosferyczne i ich pomiary z uwzględnieniem opadu atmosferycznego, temperatury, ewapotranspiracji, prędkości i kierunku wiatru; 15) warunki oceanograficzno-geograficzne, rozumiane jako warunki fizyczne mórz i oceanów, w szczególności: charakter dna, prądy, pływy, zasolenie, stany wody, stany morza, wysokość fal; 16) obszary morskie, rozumiane jako obszary mórz i akwenów słonowodnych w podziale na regiony i subregiony o wspólnych cechach ze względu na ich warunki fizyczne; 17) regiony biogeograficzne, rozumiane jako obszary o stosunkowo jednorodnych warunkach ekologicznych i o wspólnych cechach; 18) siedliska i obszary przyrodniczo jednorodne, rozumiane jako obszary geograficzne odznaczające się szczególnymi warunkami przyrodniczymi, procesami, strukturą i funkcjami, które fizycznie umożliwiają egzystencję żyjącym na nich organizmom; obejmują obszary lądowe i wodne z wyróżniającymi się cechami geograficznymi, abiotycznymi i biotycznymi, w całości naturalne lub półnaturalne; 19) rozmieszczenie gatunków, rozumiane jako geograficzne rozmieszczenie występowania gatunków zwierząt i roślin pogrupowanych według siatki geograficznej, regionu, jednostki administracyjnej lub innej jednostki analitycznej; 20) zasoby energetyczne, rozumiane jako zasoby energii, w tym węglowodory, energia wodna, bioenergia, energia słoneczna, wiatrowa, łącznie z informacjami dotyczącymi głębokości\/wysokości i rozmiarów danych zasobów; 21) zasoby mineralne, rozumiane jako zasoby mineralne, w tym rudy metali, surowce skalne i chemiczne, łącznie z informacjami dotyczącymi głębokości\/wysokości i rozmiarów danych zasobów. [1]) Niniejsza ustawa dokonuje transpozycji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2007\/2\/WE z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającej infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz. Urz. UE L 108 z 25.04.2007, str. 1, z późn. zm.). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze, ustawę z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody oraz ustawę z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 238, poz. 2390, z 2006 r. Nr 50, poz. 362 i Nr 126, poz. 875, z 2007 r. Nr 192, poz. 1394 oraz z 2009 r. Nr 31, poz. 206 i Nr 97, poz. 804. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501, z 2008 r. Nr 127, poz. 817 oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 201, poz. 1237 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 31, poz. 206, Nr 42, poz. 334, Nr 98, poz. 817 i Nr 157, poz. 1241. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 133, poz. 934, Nr 170, poz. 1217, Nr 190, poz. 1399 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125 i Nr 82, poz. 556, z 2008 r. Nr 138, poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 199, poz. 1227 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 708, Nr 138, poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 171, poz. 1056, Nr 199, poz. 1227, Nr 223, poz. 1464 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 20, poz. 106, Nr 79, poz. 666, Nr 130, poz. 1070 i Nr 215, poz. 1664 oraz z 2010 r. Nr 21, poz. 104 i Nr 28, poz. 145."}
{"id":"2004_1532_4","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Infrastruktura informacji przestrzennej, zwana dalej „infrastrukturą”, obejmuje zbiory danych przestrzennych, zwane dalej „zbiorami”: 1) odnoszące się do terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub z nim powiązane; 2) występujące w postaci elektronicznej; 3) utrzymywane przez: a) organ administracji lub w jego imieniu, które zgodnie z jego zadaniami publicznymi są tworzone, aktualizowane i udostępniane, b) osobę trzecią, której umożliwiono włączenie się do infrastruktury; 4) należące co najmniej do jednego z tematów danych przestrzennych określonych w załączniku do ustawy. 2. W przypadku gdy większa liczba identycznych zbiorów danych przestrzennych jest w posiadaniu lub jest przechowywana w imieniu różnych organów administracji, przepisy ustawy mają zastosowanie jedynie do wersji referencyjnej, z której uzyskano pozostałe kopie. 3. W przypadku zbiorów utrzymywanych przez osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, organ administracji może podejmować działania na mocy ustawy, wyłącznie za zgodą podmiotu, któremu przysługują prawa własności intelektualnej do tych danych."}
{"id":"2004_1532_47a","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47a. 1. Do zadań gminy należy: 1) ustalanie numerów porządkowych oraz zakładanie i prowadzenie ewidencji miejscowości, ulic i adresów; 2) umieszczanie i utrzymywanie w należytym stanie tabliczek z nazwami ulic i placów w miastach oraz innych miejscowościach na obszarze gminy. 2. Ewidencję miejscowości, ulic i adresów prowadzi się w systemie teleinformatycznym. 3. Ewidencję miejscowości, ulic i adresów zakłada się na podstawie: 1) ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości; 2) wykazu urzędowych nazw miejscowości, o którym mowa w art. 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych (Dz. U. Nr 166, poz. 1612 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141); 3) danych państwowego rejestru nazw geograficznych; 4) danych krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju; 5) uchwał rady gminy w sprawie przebiegu oraz nadania nazw ulic i placów; 6) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub, w przypadku braku takiego planu, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy; 7) ewidencji gruntów i budynków oraz innych materiałów geodezyjnych i kartograficznych. 4. Ewidencja miejscowości, ulic i adresów zawiera: 1) nazwy miejscowości oraz dane określające położenie tych miejscowości; 2) nazwy ulic i placów oraz dane określające położenie tych ulic i placów; 3) identyfikatory miejscowości, ulic i placów pochodzące z krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju; 4) dodatkowe tradycyjne nazwy miejscowości, ulic i placów w języku mniejszości, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 12 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (Dz. U. Nr 17, poz. 141, Nr 62, poz. 550 oraz z 2009 r. Nr 31, poz. 206 i Nr 157, poz. 1241); 5) dane adresowe określające: a) numery porządkowe budynków mieszkalnych oraz innych budynków przeznaczonych do stałego lub czasowego przebywania ludzi, w tym w szczególności budynków: biurowych, ogólnodostępnych wykorzystywanych na cele kultury i kultury fizycznej, o charakterze edukacyjnym, szpitali i opieki medycznej oraz przeznaczonych do działalności gospodarczej, wybudowanych, w trakcie budowy i prognozowanych do wybudowania, b) kody pocztowe, c) położenie budynków, o których mowa w lit. a, w państwowym systemie odniesień przestrzennych. 5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) ustala numery porządkowe, o których mowa w ust. 4 pkt 5 lit. a, z urzędu lub na wniosek zainteresowanych i zawiadamia o tych ustaleniach właścicieli nieruchomości lub inne podmioty uwidocznione w ewidencji gruntów i budynków, które tymi nieruchomościami władają. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera: 1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy oraz jego adres; 2) określenie przedmiotu wniosku; 3) informacje o położeniu budynku, którego dotyczy wniosek, według danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. 7. Numery porządkowe dotyczące budynków wybudowanych lub prognozowanych na nieruchomościach przyległych do ulicy położonej na granicy gminy lub przyległej do tej granicy ustalają, w drodze porozumienia, właściwi miejscowo wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast). 8. W przypadku braku porozumienia, o którym mowa w ust. 7, numery porządkowe ustala, w drodze zarządzenia, wojewoda. 9. Numery porządkowe nowo budowanych budynków, niewykazanych w ewidencji, o której mowa w ust. 4, ustala się przed rozpoczęciem ich użytkowania."}
{"id":"2004_1532_47b","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47b. 1. Właściciele nieruchomości zabudowanych lub inne podmioty uwidocznione w ewidencji gruntów i budynków, które takimi nieruchomościami władają, mają obowiązek umieszczenia w widocznym miejscu na ścianie frontowej budynku tabliczki z numerem porządkowym w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o ustaleniu tego numeru. 2. Na tabliczce, o której mowa w ust. 1, oprócz numeru porządkowego zamieszcza się również nazwę ulicy lub placu, a w miejscowościach bez ulic lub placów albo posiadających ulice lub place bez nazw – nazwę miejscowości. 3. Organy jednostek samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, mogą wprowadzić obowiązek umieszczania na tabliczce, o której mowa w ust. 1, nazwy miejscowości lub nazwy dzielnicy, osiedla, zespołu urbanistycznego. 4. W przypadku gdy budynek położony jest w głębi ogrodzonej nieruchomości, tabliczkę z numerem porządkowym umieszcza się również na ogrodzeniu. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji gromadzonych w bazach danych ewidencji miejscowości, ulic i adresów, organizację i tryb tworzenia, aktualizacji i udostępniania tych baz, a także wzór wniosku, o którym mowa w art. 47a ust. 6, mając na uwadze zachowanie w jak najszerszym zakresie dotychczasowych danych adresowych, zasadę interoperacyjności, o której mowa w przepisach o infrastrukturze informacji przestrzennej, potrzebę harmonizacji zbiorów danych tej ewidencji ze zbiorami innych rejestrów publicznych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, a także usprawnienie obsługi obywateli.”; 15) po art. 53a dodaje się art. 53b w brzmieniu: „Art. 53b. Organ administracji może prowadzić mapę zasadniczą w postaci analogowej do czasu jej przekształcenia do postaci cyfrowej i utworzenia baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3 i 10 oraz ust. 1b, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2013 r.”."}
{"id":"2004_1532_5","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Tworzenie, aktualizacja i udostępnianie zbiorów metadanych infrastruktury, zwanych dalej „metadanymi”, jest zadaniem organów administracji, odpowiedzialnych w zakresie swojej właściwości za prowadzenie rejestrów publicznych zawierających zbiory związane z wymienionymi w załączniku do ustawy tematami danych przestrzennych, oraz osób trzecich, których zbiory włączane są do infrastruktury. 2. Metadane obejmują informacje dotyczące w szczególności: 1) zgodności zbiorów z obowiązującymi przepisami, dotyczącymi tematów danych przestrzennych określonych w załączniku do ustawy; 2) warunków uzyskania dostępu do zbiorów i ich wykorzystania, usług danych przestrzennych oraz wysokości opłat, jeżeli są pobierane; 3) jakości i ważności zbiorów w rozumieniu ust. 2 w części A załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1205\/2008 z dnia 3 grudnia 2008 r. w sprawie wykonania dyrektywy nr 2007\/2\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie metadanych (Dz. Urz. UE L 326 z 04.12.2008, str. 12); 4) organów administracji odpowiedzialnych za tworzenie, aktualizację i udostępnianie zbiorów oraz usług danych przestrzennych; 5) ograniczeń powszechnego dostępu do zbiorów i usług danych przestrzennych oraz przyczyn tych ograniczeń."}
{"id":"2004_1532_6","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Organy wiodące w zakresie swojej właściwości, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, są obowiązane do tworzenia i wdrożenia systemów szkoleń obejmujących w szczególności zagadnienia z zakresu tworzenia, aktualizacji i udostępniania metadanych, finansowanych z własnych środków budżetowych lub współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Rozdział 3 Interoperacyjność zbiorów i usług danych przestrzennych"}
{"id":"2004_1532_7","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Organy administracji prowadzące rejestry publiczne, które zawierają zbiory związane z wymienionymi w załączniku do ustawy tematami, wprowadzają, w zakresie swojej właściwości, rozwiązania techniczne zapewniające interoperacyjność zbiorów i usług danych przestrzennych oraz harmonizację tych zbiorów."}
{"id":"2004_1532_8","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Organy wiodące udostępniają organom administracji i osobom trzecim, włączonym do infrastruktury, informacje niezbędne do wykonania zadań polegających na wprowadzaniu rozwiązań technicznych zapewniających interoperacyjność zbiorów i usług danych przestrzennych oraz harmonizację tych zbiorów i usług. Rozdział 4 Usługi danych przestrzennych"}
{"id":"2004_1532_9","title":"Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej[1]) [2]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Organy administracji prowadzące rejestry publiczne, które zawierają zbiory związane z wymienionymi w załączniku do ustawy tematami danych przestrzennych, tworzą i obsługują, w zakresie swojej właściwości, sieć usług dotyczących zbiorów i usług danych przestrzennych, do których zalicza się usługi: 1) wyszukiwania, umożliwiające wyszukiwanie zbiorów oraz usług danych przestrzennych na podstawie zawartości odpowiadających im metadanych oraz umożliwiające wyświetlanie zawartości metadanych; 2) przeglądania, umożliwiające co najmniej: wyświetlanie, nawigowanie, powiększanie i pomniejszanie, przesuwanie lub nakładanie na siebie zobrazowanych zbiorów oraz wyświetlanie objaśnień symboli kartograficznych i zawartości metadanych; 3) pobierania, umożliwiające pobieranie kopii zbiorów lub ich części oraz, gdy jest to wykonalne, bezpośredni dostęp do tych zbiorów; 4) przekształcania, umożliwiające przekształcenie zbiorów w celu osiągnięcia interoperacyjności zbiorów i usług danych przestrzennych; 5) umożliwiające uruchamianie usług danych przestrzennych. 2. Usługi, o których mowa w ust. 1, są powszechnie dostępne za pomocą środków komunikacji elektronicznej. 3. Usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 1, umożliwiają wyszukiwanie zbiorów i usług danych przestrzennych co najmniej według następujących kryteriów lub ich kombinacji: 1) słowa kluczowe; 2) klasyfikacja danych przestrzennych oraz usług danych przestrzennych; 3) jakość i ważność zbiorów; 4) stopień zgodności ze standardami technicznymi dotyczącymi interoperacyjności zbiorów i usług danych przestrzennych; 5) położenie geograficzne; 6) warunki dostępu i korzystania ze zbiorów oraz usług danych przestrzennych; 7) organy administracji odpowiedzialne za tworzenie, aktualizację i udostępnianie zbiorów oraz usług danych przestrzennych."}
{"id":"2004_1533_1","title":"Ustawa z dnia 10 października 2014 r. o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. Nr 90, poz. 450, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15a: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Krzyż Wolności i Solidarności jest odznaczeniem o charakterze pamiątkowym, będącym nagrodą dla działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej, którzy w okresie od 1 stycznia 1956 r. do 4 czerwca 1989 r., z wyłączeniem okresu od 31 sierpnia 1980 r. do 12 grudnia 1981 r., na terytorium Polski co najmniej przez 12 miesięcy:”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przepisu art. 32 nie stosuje się.”; 2) w art. 30 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Nieprzedstawienie Prezydentowi wniosku o nadanie Krzyża Wolności i Solidarności przez organ uprawniony wymaga zawiadomienia zgłaszającego inicjatywę.”."}
{"id":"2004_1533_2","title":"Ustawa z dnia 10 października 2014 r. o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1177, z 2000 r. Nr 62, poz. 718, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 194, poz. 1432, z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 123, poz. 848, z 2009 r. Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 155, poz. 1041 oraz z 2011 r. Nr 205, poz. 1207."}
{"id":"2004_1534_1","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 1. Ustawa reguluje tworzenie, zadania, zasady finansowania, organizację i funkcjonowanie funduszy promocji produktów rolno-spożywczych, zwanych dalej „funduszami promocji”."}
{"id":"2004_1534_10","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 10. Dla każdego z funduszy promocji tworzy się komisję zarządzającą, w skład której wchodzi 9 członków, przy czym komisja zarządzająca: 1) Funduszu Promocji Mleka składa się z: a) 4 członków reprezentujących dostawców hurtowych lub bezpośrednich, w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające dostawców hurtowych lub bezpośrednich, b) 4 członków reprezentujących podmioty skupujące mleko i zakłady prowadzące działalność w zakresie przetwórstwa mleka, niebędące podmiotami skupującymi, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz podmioty skupujące, niebędące zakładami przetwórczymi, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych; 2) Funduszu Promocji Mięsa Wieprzowego składa się z: a) 4 członków reprezentujących podmioty prowadzące chów lub hodowlę świń, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych podmiotów, b) 4 członków reprezentujących zakłady prowadzące działalność w zakresie przetwórstwa mięsa oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju świń, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju świń, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych; 3) Funduszu Promocji Mięsa Wołowego składa się z: a) 4 członków reprezentujących podmioty prowadzące chów lub hodowlę bydła rzeźnego, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych podmiotów, b) 4 członków reprezentujących zakłady prowadzące działalność w zakresie przetwórstwa mięsa oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju bydła, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju bydła, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych; 4) Fundusz Promocji Mięsa Końskiego składa się z: a) 4 członków reprezentujących podmioty prowadzące chów lub hodowlę koni rzeźnych, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych podmiotów, b) 4 członków reprezentujących zakłady prowadzące działalność w zakresie przetwórstwa mięsa oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju koni wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju koni, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych, 5) Funduszu Promocji Mięsa Owczego składa się z: a) 4 członków reprezentujących podmioty prowadzące chów lub hodowlę owiec, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych podmiotów, b) 4 członków reprezentujących zakłady prowadzące działalność w zakresie przetwórstwa mięsa oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju owiec, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz niebędących zakładami przetwórczymi przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju owiec, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych, 6) Funduszu Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych składa się z: a) 4 członków reprezentujących producentów zbóż, powołanych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych producentów, b) 4 członków reprezentujących zakłady przetwórcze zbóż oraz niebędące zakładami przetwórczymi podmioty skupujące zboża, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze zbóż oraz niebędące zakładami przetwórczymi podmioty skupujące zboża, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych; 7) Funduszu Promocji Owoców i Warzyw składa się z: a) 4 członków reprezentujących producentów owoców lub warzyw, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych producentów, b) 4 członków reprezentujących zakłady przetwórcze owoców lub warzyw oraz niebędące zakładami przetwórczymi podmioty skupujące owoce lub warzywa, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze owoców lub warzyw oraz niebędące zakładami przetwórczymi podmioty skupujące owoce lub warzywa, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych; 8) Funduszu Promocji Mięsa Drobiowego składa się z: a) 4 członków reprezentujących podmioty prowadzące chów lub hodowlę drobiu rzeźnego, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych podmiotów, b) 4 członków reprezentujących zakłady prowadzące działalność w zakresie przetwórstwa mięsa drobiowego oraz przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie uboju drobiu, nieprowadzących działalności w zakresie przetwórstwa mięsa drobiowego, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady prowadzące działalność w zakresie przetwórstwa mięsa drobiowego oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie uboju drobiu, nieprowadzących działalności w zakresie przetwórstwa mięsa drobiowego, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych; 9) Funduszu Promocji Ryb składa się z: a) 4 członków reprezentujących podmioty prowadzące działalność w zakresie połowu ryb śródlądowych lub morskich oraz chowu lub hodowli ryb, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje tych podmiotów, b) 4 członków reprezentujących zakłady przetwórcze ryb oraz niebędące zakładami przetwórczymi podmioty skupujące ryby, wybranych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze ryb oraz niebędące zakładami przetwórczymi podmioty skupujące ryby, c) członka reprezentującego izby rolnicze, wybranego spośród kandydatów zgłoszonych przez Krajową Radę Izb Rolniczych."}
{"id":"2004_1534_11","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 11. 1. Członków komisji zarządzających powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych. 2. W skład komisji zarządzającej powołuje się osobę, która nie została skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu lub za umyślne przestępstwo skarbowe. 3. Kadencja członków komisji zarządzających trwa 4 lata, licząc od dnia ich powołania. 4. Członkowie komisji zarządzających wykonują swoje obowiązki do dnia powołania ich następców. 5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych odwołuje członka komisji zarządzającej: 1) na wniosek organizacji, która zgłosiła jego kandydaturę; 2) w przypadku jego rezygnacji. 6. Członkostwo w komisji zarządzającej wygasa, jeżeli członek komisji zarządzającej zmarł lub został skazany za przestępstwo, o którym mowa w ust. 2. Stwierdzenia wygaśnięcia członkostwa w komisji zarządzającej w przypadku członka, skazanego prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, o którym mowa w ust. 2, dokonuje, na wniosek komisji zarządzającej danego funduszu promocji, minister właściwy do spraw rynków rolnych. 7. Jeżeli członek komisji zarządzającej został odwołany albo wygasło jego członkostwo, minister właściwy do spraw rynków rolnych dokonuje w to miejsce powołania uzupełniającego spośród kandydatów zgłoszonych przez organizację, która zgłosiła kandydaturę odwołanego członka lub członka, którego członkostwo wygasło. 8. Kadencja członka komisji zarządzającej powołanego w drodze powołania uzupełniającego upływa wraz z kadencją członka, o którym mowa w ust. 5 lub 6. 9. Komisja zarządzająca działa na podstawie regulaminu określającego w szczególności sposób reprezentowania tej komisji, częstotliwość i tryb zwoływania jej posiedzeń oraz tryb podejmowania przez nią uchwał. 10. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, tryb zgłaszania przez ogólnokrajowe organizacje, o których mowa w art. 10, kandydatów na członków komisji zarządzających oraz sposób ich wyboru, mając na uwadze zapewnienie reprezentatywności tych komisji oraz powołanie do ich składu osób o doświadczeniu w zakresie danej branży."}
{"id":"2004_1534_12","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 12. 1. Do zadań komisji zarządzających należy: 1) reprezentowanie interesów branż, których dotyczą fundusze promocji, wobec ministra właściwego do spraw rynków rolnych, innych organów administracji publicznej oraz Prezesa Agencji w zakresie zarządzania funduszem promocji właściwym dla danej branży; 2) ustalanie zasad gospodarowania środkami finansowymi danego funduszu promocji określających w szczególności szczegółowe warunki i tryb przedkładania propozycji programów promocyjnych i informacyjnych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2; 3) ustalenie planu finansowego danego funduszu promocji w zakresie realizacji celów, o których mowa w art. 2; 4) sporządzenie sprawozdania rzeczowego danego funduszu promocji; 5) uchwalenie regulaminu danej komisji. 2. Rozstrzygnięcia komisji zarządzającej zapadają w formie uchwał. 3. Komisje zarządzające mogą ustalić, jakie zadania będą wspólnie finansowane ze środków poszczególnych funduszy promocji."}
{"id":"2004_1534_13","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 13. 1. Komisje zarządzające przekazują ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych: 1) regulamin danej komisji; 2) zasady gospodarowania środkami finansowymi danego funduszu promocji i plany finansowe danego funduszu promocji w zakresie realizacji celów, o których mowa w art. 2; 3) sprawozdania rzeczowe i sprawozdania z wykonania planu finansowego funduszy promocji. 2. Dokumenty, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 oraz art. 12 ust. 1 pkt 2 – 4, są udostępniane przez Prezesa Agencji w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji."}
{"id":"2004_1534_14","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 14. Na potrzeby realizacji przez Agencję zadań w ramach funduszy promocji są udostępniane następujące informacje: 1) z Krajowego Rejestru Sądowego utworzonego ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz. 1186, z 2008 r. Nr 141, poz. 888 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341 i Nr 53, poz. 434) – wykazy podmiotów, których przedmiot działalności został określony w art. 3 ust. 2, obejmujące: a) nazwę lub firmę, pod którą działa podmiot, b) oznaczenie formy prawnej podmiotu, c) siedzibę i adres podmiotu, d) numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu; 2) z rejestru zakładów, które produkują lub wprowadzają do obrotu żywność pochodzenia niezwierzęcego i wprowadzają do obrotu produkty pochodzenia zwierzęcego, nieobjętych urzędową kontrolą organów Inspekcji Weterynaryjnej utworzonego ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225 oraz z 2008 r. Nr 214, poz. 1346, Nr 223, poz. 1463 i Nr 234, poz. 1570) – wykazy podmiotów, których przedmiot działalności został określony w art. 3 ust. 2, obejmujące: a) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres tego podmiotu, b) w przypadku osoby fizycznej – numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL), jeżeli numer taki został nadany, c) numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu, jeżeli numer taki został nadany."}
{"id":"2004_1534_15","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 w ust. 1 w pkt 2 część wspólna wyliczenia otrzymuje brzmienie: „ – uczestniczących w mechanizmach administrowanych przez Agencję, w tym dotyczących Wspólnej Polityki Rolnej;”; 2) w art. 22: a) w ust. 1 w pkt 2 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) wpłacający na fundusze promocji produktów rolno-spożywczych, o których mowa w ustawie z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych (Dz. U. Nr ..., poz. ...), lub korzystający ze środków tych funduszy”, b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Przepisów ust. 6 i 6a nie stosuje się do przedsiębiorców, o których mowa w ust. 1 pkt 3.”."}
{"id":"2004_1534_16","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 11, poz. 65) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 uchyla się pkt 2 i 3; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: „Art. 2. Do realizacji przez Agencję Rynku Rolnego, zwaną dalej „Agencją”, zadań wymienionych w przepisach określonych w załączniku, nie stosuje się przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów oraz przepisów o zamówieniach publicznych.”; 3) w art. 46: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) ze środków finansowych pochodzących z Funduszu Promocji Mleka przewidzianych w planie finansowym tego Funduszu – w przedszkolach i szkołach, z wyłączeniem szkół podstawowych i wyższych;”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Wypłata środków finansowych pochodzących z Funduszu Promocji Mleka określonych w ust. 1, odbywa się na zasadach i w trybie udzielania dopłat, o których mowa w art. 42 pkt 2 lit. g.”; 4) uchyla się rozdział 5."}
{"id":"2004_1534_17","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 17. 1. Rok finansowy funduszy promocji w 2009 r. trwa od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia. 2. Plan finansowy na 2009 r. fundusze promocji uchwalą do dnia 1 października 2009 r."}
{"id":"2004_1534_18","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 18. Minister właściwy do spraw rynków rolnych zwoła pierwsze posiedzenie komisji zarządzającej w terminie 14 dni od dnia powołania wszystkich członków danej komisji."}
{"id":"2004_1534_19","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 19. 1. Środki zgromadzone na wyodrębnionym rachunku Funduszu Promocji Mleczarstwa, o którym mowa w art. 52 ustawy wymienionej w art. 16, stają się z dniem wejścia w życie ustawy środkami finansowymi Funduszu Promocji Mleka. 2. Prezes Agencji Rynku Rolnego na podstawie informacji, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy wymienionej w art. 16, może, w drodze decyzji administracyjnej, dokonać rozliczenia należnych wpłat na Fundusz Promocji Mleka za rok kwotowy 2009\/2010. 3. Postępowania w sprawach dotyczących dofinansowania ze środków Funduszu Promocji Mleczarstwa, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, toczą się na zasadach i w trybie określonych w przepisach dotychczasowych. 4. Szczegółowe zasady gospodarowania Funduszem Promocji Mleczarstwa oraz jego plan finansowy, ustalone przez Komisję Porozumiewawczą do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych, stosuje się do dnia ustalenia zasad gospodarowania środkami finansowymi oraz planu finansowego Funduszu Promocji Mleka."}
{"id":"2004_1534_2","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 2. 1. W celu wspierania marketingu rolnego, wzrostu spożycia i promocji produktów rolno-spożywczych tworzy się następujące fundusze promocji: 1) Fundusz Promocji Mleka; 2) Fundusz Promocji Mięsa Wieprzowego; 3) Fundusz Promocji Mięsa Wołowego; 4) Fundusz Promocji Mięsa Końskiego; 5) Fundusz Promocji Mięsa Owczego; 6) Fundusz Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych; 7) Fundusz Promocji Owoców i Warzyw; 8) Fundusz Promocji Mięsa Drobiowego; 9) Fundusz Promocji Ryb. 2. Realizując cele, o których mowa w ust. 1: 1) Fundusz Promocji Mleka wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, mleka i przetworów mlecznych, b) działania mające na celu promocję spożycia mleka lub przetworów mlecznych, w szczególności przez dzieci i młodzież, c) udział w wystawach i targach związanych z chowem lub hodowlą bydła mlecznego, produkcją lub przetwórstwem mleka, d) badania rynkowe dotyczące spożycia mleka i przetworów mlecznych, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości mleka i przetworów mlecznych oraz prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) działania mające na celu informowanie o korzyściach płynących z przeprowadzania oceny wartości użytkowej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego, g) szkolenia dostawców i podmiotów skupujących w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 11, poz. 65), h) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku mleka i przetworów mlecznych; 2) Fundusz Promocji Mięsa Wieprzowego wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, mięsa wieprzowego, b) działania mające na celu promocję spożycia mięsa wieprzowego oraz jego przetworów, c) udział w wystawach i targach związanych z chowem lub hodowlą świń oraz produkcją lub przetwórstwem mięsa wieprzowego, d) badania rynkowe dotyczące spożycia mięsa wieprzowego oraz jego przetworów, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości mięsa wieprzowego oraz jego przetworów, a także prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców mięsa wieprzowego, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku mięsa wieprzowego; 3) Fundusz Promocji Mięsa Wołowego wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, mięsa wołowego, b) działania mające na celu promocję spożycia mięsa wołowego oraz jego przetworów, c) udział w wystawach i targach związanych z chowem lub hodowlą bydła mięsnego oraz produkcją lub przetwórstwem mięsa wołowego, d) badania rynkowe dotyczące spożycia mięsa wołowego oraz jego przetworów, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości mięsa wołowego oraz jego przetworów, a także prowadzące do wzrostu jego spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców mięsa wołowego, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku mięsa wołowego; 4) Fundusz Promocji Mięsa Końskiego wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, mięsa końskiego, b) działania mające na celu promocję spożycia mięsa końskiego oraz jego przetworów, c) udział w wystawach i targach związanych z chowem lub hodowlą koni oraz produkcją lub przetwórstwem mięsa końskiego, d) badania rynkowe dotyczące spożycia mięsa końskiego oraz jego przetworów, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości mięsa końskiego oraz jego przetworów, a także prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców mięsa końskiego, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku mięsa końskiego; 5) Fundusz Promocji Mięsa Owczego wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, mięsa owczego, b) działania mające na celu promocję spożycia mięsa owczego oraz jego przetworów, c) udział w wystawach i targach związanych z chowem lub hodowlą owiec oraz produkcją lub przetwórstwem mięsa owczego, d) badania rynkowe dotyczące spożycia mięsa owczego oraz jego przetworów, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości mięsa owczego oraz jego przetworów, a także prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców mięsa owczego, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku mięsa owczego; 6) Fundusz Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, zbóż oraz przetworów zbożowych pochodzących z przetworzenia pszenicy, żyta, jęczmienia, kukurydzy, owsa oraz gryki, zwanych dalej „przetworami zbożowymi”, b) działania mające na celu promocję spożycia przetworów zbożowych, c) udział w wystawach i targach związanych z produkcją lub przetwórstwem zbóż, o których mowa w lit. a, lub przetworów zbożowych, d) badania rynkowe dotyczące spożycia przetworów zbożowych, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości zbóż, o których mowa w lit. a, oraz przetworów zbożowych, a także prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców zbóż, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku zbóż i przetworów zbożowych; 7) Fundusz Promocji Owoców i Warzyw wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, owoców lub warzyw oraz ich przetworów, b) działania mające na celu promocję spożycia owoców lub warzyw oraz ich przetworów, w szczególności przez dzieci i młodzież, c) udział w wystawach i targach związanych z produkcją owoców lub warzyw oraz ich przetworów lub przetwórstwem owoców lub warzyw, d) badania rynkowe dotyczące spożycia owoców lub warzyw oraz ich przetworów, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości owoców lub warzyw oraz ich przetworów, a także prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców owoców lub warzyw, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku owoców lub warzyw; 8) Fundusz Promocji Mięsa Drobiowego wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, mięsa drobiowego oraz jego przetworów, b) działania mające na celu promocję spożycia mięsa drobiowego i jego przetworów, c) udział w wystawach i targach związanych z chowem lub hodowlą drobiu, produkcją lub przetwórstwem mięsa drobiowego, d) badania rynkowe dotyczące spożycia mięsa drobiowego oraz jego przetworów, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości mięsa drobiowego oraz jego przetworów, a także prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców mięsa drobiowego, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku mięsa drobiowego; 9) Fundusz Promocji Ryb wspiera: a) działania mające na celu informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach, ryb oraz ich przetworów, b) działania mające na celu promocję spożycia ryb i ich przetworów, c) udział w wystawach i targach związanych z połowem, chowem, hodowlą lub przetwórstwem ryb, d) badania rynkowe dotyczące spożycia ryb i ich przetworów, e) badania naukowe i prace rozwojowe mające na celu poprawę jakości ryb oraz ich przetworów, a także prowadzące do wzrostu ich spożycia, f) szkolenia producentów i przetwórców ryb, g) działalność krajowych organizacji branżowych, w tym ich przedstawicieli, biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych lub będących członkami statutowych organów tych organizacji, zajmujących się problemami rynku ryb."}
{"id":"2004_1534_20","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2009 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 113, Nr 90, poz. 756, Nr 143, poz. 1199 i Nr 179, poz. 1484, z 2006 r. Nr 143, poz. 1028 i 1029, z 2007 r. Nr 168, poz. 1187 i Nr 192, poz. 1382, z 2008 r. Nr 74, poz. 444, Nr 130, poz. 826, Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1320 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 44, poz. 362 i Nr 57, poz. 466."}
{"id":"2004_1534_3","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 3. 1. Do wpłat na Fundusz Promocji Mleka są obowiązane podmioty skupujące w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, w wysokości 0,001 zł od każdego skupionego przez nie kilograma mleka. 2. Wpłaty na fundusze promocji, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-9, są naliczane, w wysokości 0,1 % wartości netto, od następujących rzeczy ruchomych, będących przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług: 1) świnie żywe, 2) bydło i cielęta żywe, 3) konie żywe, 4) owce żywe, 5) zboża, 6) owoce i warzywa, 7) drób żywy, 8) ryby – zwanych dalej „towarami”. 3. Do naliczania, pobierania i przekazywania wpłat na: 1) Fundusz Promocji Mięsa Wieprzowego są obowiązani: a) przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju świń, b) przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.[2])), zwanej dalej „ustawą o VAT”, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żywych świń; 2) Fundusz Promocji Mięsa Wołowego są obowiązani: a) przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju bydła lub cieląt, b) przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żywych zwierząt, o których mowa w lit. a; 3) Fundusz Promocji Mięsa Końskiego są obowiązani: a) przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju koni, b) przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żywych koni; 4) Fundusz Promocji Mięsa Owczego są obowiązani: a) przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju jagniąt lub owiec, b) przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żywych zwierząt, o których mowa w lit. a; 5) Fundusz Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych są obowiązani przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa na cele konsumpcyjne zbóż, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 6 lit. a; 6) Fundusz Promocji Owoców i Warzyw są obowiązani przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, którzy: a) skupują owoce lub warzywa od podmiotów, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, w celu ich przetworzenia lub odprzedaży, b) wytwarzają owoce i warzywa; 7) Fundusz Promocji Mięsa Drobiowego są obowiązani: a) przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju drobiu, b) przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żywego drobiu; 8) Fundusz Promocji Ryb są obowiązani przedsiębiorcy będący podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, którzy: a) skupują ryby od podmiotów, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, w celu ich przetworzenia lub odprzedaży, b) prowadzą działalność w zakresie połowu ryb w wodach śródlądowych lub morskich, c) prowadzą działalność w zakresie chowu lub hodowli ryb. 4. Wpłaty na fundusze promocji, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-9, są naliczane i pobierane od podmiotów, które zbywają towary na rzecz podmiotów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 – 5, pkt 6 lit. a, pkt 7 oraz pkt 8 lit. a. 5. Podmioty, o których mowa w: 1) ust. 3 pkt 1 – 5, pkt 6 lit. a, pkt 7 oraz pkt 8 lit. a: a) naliczają i pobierają od podmiotów, które zbywają na ich rzecz towary, wpłaty na fundusze promocji z należności za te towary na podstawie faktur, nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich wystawienia, b) potwierdzają, w formie pisemnego oświadczenia, naliczenie i pobranie wpłat na fundusze promocji, które zawiera w szczególności: - nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres podmiotu obowiązanego do wpłat na dany fundusz promocji oraz podmiotu, od którego naliczono i pobrano tę wpłatę, - określenie wartości i rodzaju towaru, stanowiącego podstawę wpłaty, - kwotę pobraną z tytułu wpłaty na dany fundusz promocji od zbytego towaru; 2) ust. 3 pkt 6 lit. b, naliczają i przekazują należne wpłaty na fundusze promocji na podstawie faktur za zbyte przez nie towary, o których mowa w ust. 2 pkt 6; 3) ust. 3 pkt 8 lit. b i c, naliczają i przekazują należne wpłaty na fundusze promocji na podstawie faktur za zbyte przez nie towary, o których mowa w ust. 2 pkt 8. 6. Wpłat na fundusze promocji nie nalicza się i nie pobiera od mleka i towarów stanowiących przedmiot wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. 7. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz towarów, od których są naliczane, pobierane, przekazywane i wpłacane wpłaty na fundusze promocji, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-9, mając na względzie zapewnienie efektywnej realizacji wpłat na fundusze promocji i z uwzględnieniem przepisów ustawy o VAT i przepisów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług."}
{"id":"2004_1534_4","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 4. 1. Prezes Agencji Rynku Rolnego, zwanej dalej „Agencją”: 1) dysponuje środkami funduszy promocji na podstawie uchwał komisji zarządzających; 2) zapewnia obsługę prawną oraz techniczno-biurową funduszy promocji oraz komisji zarządzających; 3) sporządza sprawozdania z wykonania planu finansowego funduszy promocji; 4) odmawia realizacji uchwał komisji zarządzających niezgodnych z przepisami prawa; 5) ustala, w drodze decyzji, wysokość wpłat na Fundusz Promocji Mleka na podstawie informacji, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. c tiret drugie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych. 2. Do postępowań w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych przez Prezesa Agencji w drodze decyzji administracyjnych, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej."}
{"id":"2004_1534_5","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 5. 1. Koszty związane z realizacją przez Agencję zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, są pokrywane ze środków funduszy promocji. Wysokość tych kosztów nie może przekroczyć 3,5 % rocznych wpływów na poszczególne fundusze promocji. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje kosztów związanych z realizacją przez Agencję zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, pokrywanych ze środków funduszy promocji oraz sposób i warunki przekazywania i rozliczania tych środków, mając na względzie zapewnienie prawidłowej obsługi funduszy promocji oraz zasady gospodarki finansowej Agencji."}
{"id":"2004_1534_6","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 6. 1. Podmioty określone w: 1) art. 3 ust. 1 dokonują wpłaty na Fundusz Promocji Mleka na podstawie decyzji, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5, za okresy kwartalne, w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji; 2) art. 3 ust. 3: a) składają Prezesowi Agencji deklaracje, w których wykazują wysokość zobowiązania na rzecz danego funduszu promocji, z wyszczególnieniem odrębnie kwoty naliczonej i kwoty pobranej, za okresy kwartalne, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale; b) bez wezwania Prezesa Agencji, obliczają kwotę należną z tytułu naliczenia wpłaty na rzecz danego funduszu promocji za okresy kwartalne i przekazują tę kwotę w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po danym kwartale. 2. Deklaracje, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, są składane na formularzach opracowanych i udostępnionych przez Agencję i zawierają w szczególności: 1) nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres podmiotu naliczającego, pobierającego i przekazującego wpłaty na dany fundusz promocji oraz numer rejestracyjny w centralnym rejestrze przedsiębiorców, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100); 2) określenie ilości lub wartości towaru, stanowiących podstawę wpłaty; 3) kwotę należną z tytułu wpłaty na dany fundusz promocji za określony kwartał. 3. Jeżeli wysokość zobowiązania za dany kwartał nie przekracza pięciokrotnie wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zobowiązanie to zalicza się na poczet zobowiązania za kolejny kwartał. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio. 4. Do wpłat i podmiotów, o których mowa w art. 3, stosuje się odpowiednio przepisy działu III i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.[3])), chyba że ustawa stanowi inaczej. 5. Uprawnienia organów podatkowych określone w ustawie, o której mowa w ust. 4, przysługują: 1) Prezesowi Agencji jako organowi pierwszej instancji; 2) ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych jako organowi odwoławczemu od decyzji Prezesa Agencji. 6. Do egzekucji należności przypadających na rzecz danego funduszu promocji od podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2004_1534_7","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 7. 1. Środki finansowe funduszy promocji są gromadzone na wyodrębnionym dla każdego z funduszy promocji rachunku Agencji. 2. Dochodami funduszy promocji są: 1) wpłaty, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2; 2) odsetki bankowe od środków pieniężnych gromadzonych na rachunku bieżącym danego funduszu promocji oraz z tytułu oprocentowania lokat; 3) darowizny i zapisy. 3. Środki finansowe funduszy promocji nie są środkami publicznymi w rozumieniu przepisów o finansach publicznych."}
{"id":"2004_1534_8","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 8. 1. Gospodarka finansowa każdego z funduszy promocji jest prowadzona na podstawie: 1) zasad gospodarowania środkami finansowymi danego funduszu promocji; 2) planu finansowego danego funduszu promocji. 2. W zasadach gospodarowania środkami finansowymi danego funduszu promocji określa się: 1) sposób sporządzania planu finansowego, uwzględniający cele realizowane przez ten fundusz oraz zakres informacji, o których mowa w ust. 3; 2) wysokość wsparcia finansowego na realizację zadań określonych w planie finansowym tego funduszu, wyrażoną procentowo. 3. Plan finansowy danego funduszu promocji zawiera informacje o: 1) stanie tego funduszu na początek i na koniec roku, obejmującym środki finansowe, należności i zobowiązania; 2) dochodach; 3) zadaniach realizowanych w danym roku finansowym; 4) maksymalnej kwocie środków finansowych przeznaczonych na realizację poszczególnych zadań. 4. Rokiem finansowym funduszy promocji jest rok kalendarzowy. 5. Plany finansowe funduszy promocji są uchwalane na każdy rok finansowy, nie później niż do dnia 30 listopada roku poprzedzającego dany rok finansowy. 6. Rok finansowy funduszy promocji jest zamykany sprawozdaniem: 1) z wykonania planu finansowego, sporządzonym nie później niż do ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po zakończeniu roku finansowego; 2) rzeczowym sporządzonym nie później niż do ostatniego dnia trzeciego miesiąca następującego po zakończeniu roku finansowego. 7. Sprawozdanie rzeczowe zawiera w szczególności: 1) zestawienie zaplanowanych i zrealizowanych zadań; 2) terminy, w których zadania zostały zrealizowane; 3) ocenę merytoryczną zrealizowanych zadań."}
{"id":"2004_1534_9","title":"Ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych[1])","text":"Art. 9. 1. Środki finansowe funduszy promocji służące realizacji celów, o których mowa w art. 2 ust. 1, mogą zostać przeznaczone na: 1) finansowanie lub współfinansowanie programów promocyjnych i informacyjnych; 2) współfinansowanie programów promocyjnych i informacyjnych kwalifikujących się do uzyskania na ich realizację wsparcia ze środków Unii Europejskiej; 3) udzielanie wsparcia finansowego na realizację zadań określonych w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. e, g i h, pkt 2 lit. e – g, pkt 3 lit. e – g, pkt 4 lit. e – g, pkt 5 lit. e – g, pkt 6 lit. e – g, pkt 7 lit. e – g, pkt 8 lit. e – g oraz pkt 9 lit. e – g. 2. O środki funduszy promocji mogą się ubiegać: 1) ogólnokrajowe organizacje zrzeszające producentów rolnych lub przetwórców produktów rolno-spożywczych mających miejsce zamieszkania albo siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy produkują lub dokonują obrotu: a) mlekiem lub przetworami mlecznymi – w przypadku Funduszu Promocji Mleka, b) świniami, mięsem wieprzowym lub jego przetworami – w przypadku Funduszu Promocji Mięsa Wieprzowego, c) bydłem, mięsem wołowym lub przetworami z tego mięsa – w przypadku Funduszu Promocji Mięsa Wołowego, d) końmi, mięsem końskim lub przetworami z tego mięsa - w przypadku Funduszu Promocji Mięsa Końskiego, e) owcami, mięsem owczym lub przetworami z tego mięsa - w przypadku Funduszu Promocji Mięsa Owczego, f) zbożem lub przetworami zbożowymi – w przypadku Funduszu Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych, g) owocami lub warzywami lub ich przetworami – w przypadku Funduszu Promocji Owoców i Warzyw, h) drobiem, mięsem drobiowym lub jego przetworami – w przypadku Funduszu Promocji Mięsa Drobiowego, i) rybami lub ich przetworami – w przypadku Funduszu Promocji Ryb; 2) ogólnokrajowe organizacje branżowe lub międzybranżowe zrzeszające producentów lub przetwórców produktów rolno-spożywczych, inne niż organizacje określone w pkt 1, jeżeli ich cele statutowe są zgodne z celami funduszy promocji, o których mowa w art. 2; 3. Podmioty wykorzystujące środki funduszy promocji są obowiązane stosować konkurencyjne procedury wyboru wykonawców realizowanych działań. 4. Wysokość wsparcia finansowego na realizację zadań określonych w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. f – h, pkt 2 lit. f i g, pkt 3 lit. f i g, pkt 4 lit. f i g, pkt 5 lit. f i g, pkt 6 lit. f i g, pkt 7 lit. f i g, pkt 8 lit. f i g oraz pkt 9 lit. f i g, nie może przekroczyć 15 % maksymalnej kwoty środków finansowych przeznaczonych na realizację wszystkich zadań funduszu promocji w danym roku finansowym. 5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania wsparcia finansowego, o którym mowa w ust. 1, mając na względzie zapewnienie efektywnej realizacji celów funduszy promocji określonych w art. 2."}
{"id":"2004_1535_1","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) rodzaje dokumentów paszportowych; 2) właściwość organów wydających dokumenty paszportowe; 3) okoliczności uzasadniające odmowę wydania lub unieważnienie dokumentu paszportowego; 4) zakres danych wpisywanych do dokumentu paszportowego; 5) zakres danych zawartych w ewidencjach paszportowych oraz sposób prowadzenia tych ewidencji i zasady udostępniania danych w nich gromadzonych oraz organy właściwe w tych sprawach."}
{"id":"2004_1535_10","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Opłatę za wydanie paszportu obniża się w przypadku wydania nowego paszportu przed upływem terminu ważności dotychczas posiadanego paszportu na skutek wystąpienia jednej z następujących okoliczności: 1) zmiany nazwiska, imienia lub innych danych, które podlegają wpisowi do paszportu; 2) zmiany wyglądu osoby posiadającej paszport, mogącej utrudnić ustalenie jej tożsamości; 3) braku w dotychczas posiadanym paszporcie miejsca na umieszczenie w nim wiz lub stempli poświadczających przekroczenie granicy. 2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, ustala się odejmując od opłaty obowiązującej w dniu złożenia wniosku o nowy paszport jedną dziesiątą część opłaty za każdy pełny rok pozostający do upływu ważności dotychczas posiadanego paszportu - w przypadku paszportu z terminem ważności 10 lat lub jedną piątą - w przypadku wydania paszportu z terminem ważności 5 lat. 3. Opłatę za wydanie nowego paszportu przed upływem terminu ważności dotychczas posiadanego paszportu podwyższa się o 200%, jeżeli paszport został utracony lub zniszczony z przyczyn zawinionych przez jego posiadacza."}
{"id":"2004_1535_11","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wydanie dokumentu paszportowego, tryb uiszczania tych opłat oraz tryb zwrotu tej opłaty w przypadku wydania decyzji o unieważnieniu dokumentu paszportowego. Rozporządzenie powinno w szczególności uwzględniać zróżnicowaną wysokość opłat w zależności od rodzaju dokumentu paszportowego. Opłata za wydanie dokumentu paszportowego powinna uwzględniać koszty produkcji i personalizacji tego dokumentu. 2. Opłaty za wydanie dokumentów paszportowych stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2004_1535_12","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Za paszporty i paszporty tymczasowe wydane przez konsula pobiera się opłatę w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_1535_13","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. W imieniu małoletniego wniosek o wydanie dokumentu paszportowego składają rodzice wspólnie, chyba że na podstawie orzeczenia sądu jeden z rodziców został pozbawiony władzy rodzicielskiej lub władza ta została ograniczona. W przypadku braku zgodności stanowisk rodziców lub niemożności uzyskania zgody jednego z nich, zgodę na wydanie dokumentu paszportowego zastępuje orzeczenie sądu rodzinnego. 2. Wniosek złożony przez jednego rodzica wraz z pisemną zgodą drugiego rodzica, poświadczoną za zgodność podpisu przez organ paszportowy lub notariusza, uznaje się za złożony wspólnie przez rodziców. 3. Dokument paszportowy może być wydany za granicą za zgodą tylko jednego z rodziców wyłącznie z ważnych powodów, o ile przemawia za tym dobro małoletniego, szczególnie jeżeli uzyskanie zgody drugiego rodzica jest niemożliwe lub znacznie utrudnione. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do ustanowionych przez sąd opiekunów małoletniego."}
{"id":"2004_1535_14","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Wniosek o wydanie dokumentu paszportowego osobie ubezwłasnowolnionej składa przedstawiciel ustawowy tej osoby lub ustanowiony przez sąd opiekun."}
{"id":"2004_1535_15","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Złożenie wniosku o wydanie dokumentu paszportowego oraz odbiór dokumentu paszportowego następuje osobiście. 2. Obecność małoletniego lub osoby ubezwłasnowolnionej jest wymagana przy składaniu wniosku o wydanie dla nich dokumentu paszportowego. 3. Odbioru dokumentu paszportowego dla małoletniego może dokonać jeden z rodziców lub opiekunów. Małoletni lub osoba ubezwłasnowolniona, którzy ukończyli 13 lat, odbierają ten dokument osobiście, w obecności przynajmniej jednego z rodziców lub opiekunów. 4. W uzasadnionych przypadkach, zwłaszcza w warunkach szczególnie utrudnionego dojazdu do urzędu konsularnego, na wniosek osoby ubiegającej się o wydanie dokumentu paszportowego, konsul może odstąpić od wymogu osobistego odbioru dokumentu paszportowego. W tym przypadku przepisu art. 16 nie stosuje się."}
{"id":"2004_1535_16","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. Osoba odbierająca dokument paszportowy sprawdza za pomocą czytnika elektronicznego, czy dane osobowe i biometryczne zamieszczone w tym dokumencie są zgodne ze stanem faktycznym."}
{"id":"2004_1535_17","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Wydania dokumentu paszportowego odmawia się na wniosek: 1) sądu prowadzącego przeciwko osobie ubiegającej się o dokument paszportowy postępowanie w sprawie karnej lub postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe, postępowanie w sprawie nieletniego lub prowadzącego postępowanie cywilne; 2) organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze, organu postępowania wykonawczego w sprawie karnej, w tym o przestępstwo skarbowe, przeciwko osobie ubiegającej się o wydanie dokumentu paszportowego. 2. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem osoby ubiegającej się o dokument paszportowy, pomimo istnienia przesłanek uzasadniających odmowę jego wydania, konsul może wydać paszport tymczasowy. O wydaniu takiego paszportu konsul informuje organ, który wystąpił z wnioskiem o niewydawanie dokumentu paszportowego."}
{"id":"2004_1535_18","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W dokumencie paszportowym zamieszcza się następujące dane: 1) nazwisko; 2) imię (imiona); 3) datę i miejsce urodzenia; 4) obywatelstwo; 5) płeć; 6) wizerunek twarzy i podpis posiadacza; 7) datę wydania i datę upływu ważności dokumentu paszportowego; 8) serię i numer dokumentu paszportowego; 9) numer PESEL; 10) nazwę organu wydającego; 11) dane biometryczne. 2. W dokumentach paszportowych wydawanych osobom małoletnim, które nie ukończyły 13 lat, nie zamieszcza się podpisu posiadacza."}
{"id":"2004_1535_19","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Minister Obrony Narodowej dokonuje w paszporcie wpisu potwierdzającego status osoby, o której mowa w art. III ust. 3 Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 21, poz. 257), oraz prowadzi rejestr tych wpisów. 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku i inne dokumenty wymagane do dokonania w paszporcie wpisu potwierdzającego status osoby, o której mowa w ust. 1, tryb postępowania w tych sprawach, wzór wpisu i sposób jego uchylania, a także sposób prowadzenia rejestru tych wpisów i wzór rejestru wpisu, uwzględniając jego elektroniczną lub papierową formę."}
{"id":"2004_1535_2","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie mowa jest o: 1) danych biometrycznych – należy przez to rozumieć wizerunek twarzy i odciski palców umieszczone w dokumentach paszportowych w formie elektronicznej; 2) dokumencie paszportowym – należy przez to rozumieć: paszport, paszport tymczasowy, paszport dyplomatyczny, paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych; 3) organie paszportowym – należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw zagranicznych, wojewodę i konsula; 4) sporządzeniu dokumentu paszportowego – należy przez to rozumieć przeniesienie danych osobowych i biometrycznych osoby ubiegającej się o wydanie dokumentu paszportowego do książeczki paszportowej w postaci graficznej i elektronicznej; 5) utracie dokumentu paszportowego – należy przez to rozumieć fizyczną utratę dokumentu przez osobę, dla której został sporządzony, która nastąpiła w szczególności w wyniku zagubienia lub przestępstwa; 6) zniszczeniu dokumentu paszportowego – należy przez to rozumieć zniszczenie dokumentu w stopniu uniemożliwiającym przekroczenie granicy, lecz pozwalającym na identyfikację dokumentu."}
{"id":"2004_1535_20","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Dokumenty paszportowe mają formę książeczki. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory dokumentów paszportowych i wniosków o wydanie dokumentów paszportowych; 2) sposób pobierania danych biometrycznych i zamieszczania ich w dokumentach paszportowych; 3) dokumenty wymagane do otrzymania dokumentów paszportowych; 4) tryb wydawania dokumentów paszportowych, z uwzględnieniem sytuacji, o której mowa w art. 15 ust. 4; 5) tryb postępowania funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku ujawnienia w czasie kontroli granicznej fałszerstw lub wad w dokumentach paszportowych oraz w sytuacji zniszczenia dokumentu. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia w szczególności: 1) zróżnicowanie składanych dokumentów w zależności od rodzaju dokumentu paszportowego; 2) konieczność weryfikacji przez osoby ubiegające się o wydanie paszportu danych biometrycznych zawartych w wydawanym dokumencie; 3) konieczność zatrzymania przez funkcjonariusza Straży Granicznej dokumentu paszportowego, w przypadku gdy dokument ten jest podrobiony lub przerobiony. 4. W przypadku zmiany wzoru dokumentów paszportowych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, można określić termin ważności wzorów oraz terminy, do upływu których mogą być stosowane blankiety dotychczasowego wzoru. Rozdział 2 Paszporty i paszporty tymczasowe"}
{"id":"2004_1535_21","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Paszport może być wydany małoletniemu po ukończeniu 5 roku życia. 2. Małoletniemu przed ukończeniem 5 roku życia na żądanie rodziców może być wydany paszport, z tym że jego ważność nie może przekroczyć 5 lat od daty jego wydania."}
{"id":"2004_1535_22","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W wyjątkowych sytuacjach, w szczególności uzasadnionych względami ochrony życia i zdrowia obywatela lub związanych z trudnościami w prowadzeniu przez niego działalności zawodowej lub społecznej, a także w przypadkach dotyczących bezpieczeństwa państwa, tej samej osobie można wydać drugi paszport."}
{"id":"2004_1535_23","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Paszport tymczasowy wydaje się: 1) małoletnim do ukończenia 5 roku życia; 2) obywatelom polskim przebywającym za granicą, którzy nie posiadają paszportu; dopuszcza się możliwość wydania paszportu tymczasowego z urzędu, jeżeli przemawiają za tym ważne okoliczności; 3) obywatelom polskim przebywającym za granicą na czas oczekiwania przez nich na doręczenie paszportu sporządzanego w kraju. 2. W przypadku gdy małoletni przebywa za granicą bez opieki rodziców, paszport tymczasowy może być wydany bez ich zgody. 3. W przypadkach nagłych, związanych z chorobą lub pogrzebem członka rodziny albo potrzebą pilnego wyjazdu za granicę, paszport tymczasowy może być wydany obywatelowi polskiemu w kraju."}
{"id":"2004_1535_24","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się wydawanie przez konsula paszportu tymczasowego bez zamieszczania w tym paszporcie numeru PESEL: 1) małoletniemu urodzonemu za granicą; 2) obywatelowi polskiemu zamieszkałemu poza okręgiem konsularnym; 3) obywatelowi polskiemu stale zamieszkałemu w okręgu konsularnym, któremu do chwili złożenia wniosku o paszport nie został nadany numer PESEL. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, paszport tymczasowy wydaje się na okres do jednego miesiąca. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, paszport tymczasowy wydaje się na okres do 9 miesięcy. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, paszport tymczasowy bez zamieszczania numeru PESEL może być wydany przez konsula tej samej osobie tylko raz. Rozdział 3 Paszporty dyplomatyczne i paszporty służbowe Ministerstwa Spraw Zagranicznych"}
{"id":"2004_1535_25","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W paszporcie dyplomatycznym oprócz danych, o których mowa w art. 18, zamieszcza się dodatkowo stopień dyplomatyczny, funkcję, stanowisko lub tytuł posiadacza paszportu."}
{"id":"2004_1535_26","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Uprawnionymi do otrzymania paszportu dyplomatycznego są: 1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej; 2) Marszałek i Wicemarszałkowie Sejmu; 3) Marszałek i Wicemarszałkowie Senatu; 4) Prezes i Wiceprezesi Rady Ministrów; 5) Ministrowie, Sekretarze i Podsekretarze Stanu; 6) posłowie i senatorowie; 7) posłowie do Parlamentu Europejskiego wybrani w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Paszporty dyplomatyczne otrzymują także małżonkowie osób wymienionych w ust. 1 pkt 1-5, jeżeli towarzyszą im w podróży służbowej poza granicami kraju."}
{"id":"2004_1535_27","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Uprawnionymi do otrzymania paszportu dyplomatycznego są również osoby zajmujące stanowiska lub pełniące funkcje: 1) w służbie zagranicznej, które posiadają stopień dyplomatyczny; 2) związane z przywilejami i immunitetami dyplomatycznymi na podstawie umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub zwyczajów międzynarodowych; 3) w wyniku skierowania do pracy w organizacjach międzynarodowych. 2. Paszport dyplomatyczny przysługuje członkom rodziny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403 oraz z 2004 r. Nr 273, poz. 2703) osób, o których mowa w ust. 1, jeżeli pozostają z nimi we wspólnocie domowej i przesiedlają się z nimi za granicę. 3. Członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1, nieprzesiedlający się za granicę są uprawnieni do otrzymania paszportu dyplomatycznego w celu odwiedzin tych osób. 4. Uprawnieni do otrzymania paszportu dyplomatycznego są także byli Prezydenci Rzeczypospolitej Polskiej, byli Prezesi Rady Ministrów oraz byli Ministrowie Spraw Zagranicznych, którzy zostali powołani do pełnienia tych funkcji, poczynając od dnia 24 sierpnia 1989 r."}
{"id":"2004_1535_28","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych przysługuje członkom służby zagranicznej nieposiadającym stopnia dyplomatycznego oraz innym osobom skierowanym do wykonywania obowiązków służbowych w placówce zagranicznej. 2. Paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych przysługuje członkom rodziny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej osób, o których mowa w ust. 1, jeżeli pozostają z nimi we wspólnocie domowej i przesiedlają się z nimi za granicę. 3. Członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1, nieprzesiedlający się za granicę są uprawnieni do otrzymania paszportu służbowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w celu odwiedzin tych osób."}
{"id":"2004_1535_29","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Paszportem dyplomatycznym i paszportem służbowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych można się legitymować wyłącznie w trakcie podróży służbowej lub w związku z wykonywaniem czynności służbowych poza granicami kraju. 2. Ograniczenia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do osób wymienionych w art. 27 ust. 1 i 2, jeżeli zostały wyznaczone do pełnienia funkcji lub zajmowania stanowiska poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, oraz osób wymienionych w art. 27 ust. 4."}
{"id":"2004_1535_3","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Każdy obywatel polski ma prawo do otrzymania paszportu. Pozbawienie lub ograniczenie tego prawa może nastąpić wyłącznie w przypadkach przewidzianych w ustawie."}
{"id":"2004_1535_30","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. W przypadkach uzasadnionych potrzebami służby zagranicznej oraz względami bezpieczeństwa państwa tej samej osobie można wydać drugi paszport dyplomatyczny lub służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych."}
{"id":"2004_1535_31","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W przypadkach uzasadnionych potrzebą ochrony interesów Rzeczypospolitej Polskiej za granicą minister właściwy do spraw zagranicznych może podjąć decyzję o wydaniu paszportu dyplomatycznego lub paszportu służbowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych również obywatelom polskim innym niż wskazanym w art. 26-28. 2. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i miejsce przechowywania paszportów dyplomatycznych i paszportów służbowych Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz zakres czynności konsula w tych sprawach. Rozporządzenie powinno uwzględniać zwyczaje międzynarodowe oraz potrzebę szczególnej ochrony paszportów dyplomatycznych i paszportów służbowych Ministerstwa Spraw Zagranicznych przed zgubieniem. Rozdział 4 Okres ważności, utrata i unieważnianie dokumentów paszportowych"}
{"id":"2004_1535_32","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Paszport jest ważny przez okres 10 lat od daty jego wydania. 2. Paszport wydany małoletniemu, który ukończył 5 lat a nie ukończył 13 lat, jest ważny 5 lat od daty jego wydania."}
{"id":"2004_1535_33","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Paszport tymczasowy jest ważny przez okres w nim wskazany, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od daty jego wydania. 2. Paszport tymczasowy, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1, jest ważny przez 12 miesięcy od daty jego wydania."}
{"id":"2004_1535_34","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Paszport dyplomatyczny i paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych są ważne przez okres w nich wskazany, z tym że okres ich ważności nie może przekroczyć 10 lat od daty ich wydania."}
{"id":"2004_1535_35","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Utrata ważności dokumentu paszportowego nie pozbawia jego posiadacza prawa wjazdu na podstawie tego dokumentu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_1535_36","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Osoba, która utraciła dokument paszportowy lub której dokument paszportowy uległ zniszczeniu, jest obowiązana niezwłocznie zawiadomić o tym organ paszportowy. 2. Odnaleziony dokument paszportowy nie podlega zwrotowi osobie, której został uprzednio wydany. 3. Osoba, która znalazła dokument paszportowy innej osoby, jest obowiązana do przekazania tego dokumentu do najbliższego organu paszportowego, Policji lub innego organu administracji publicznej. Organy te przekazują dokument organowi paszportowemu, który go wydał. 4. Jeżeli osoba odnalazła własny dokument paszportowy wcześniej zgłoszony jako utracony, jest obowiązana do jego zwrotu właściwemu miejscowo organowi paszportowemu. Obowiązek zwrotu dokumentu paszportowego następuje bez względu na to, czy osoba posiada już nowy dokument wydany w miejsce utraconego, czy też o wydanie nowego dokumentu nie występowała."}
{"id":"2004_1535_37","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Dokument paszportowy zgłoszony jako utracony, zniszczony lub znaleziony traci ważność z dniem zawiadomienia o jego utracie, zniszczeniu lub znalezieniu."}
{"id":"2004_1535_38","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Dokument paszportowy podlega unieważnieniu: 1) na wniosek: a) sądu prowadzącego przeciwko posiadaczowi dokumentu paszportowego postępowanie w sprawie karnej lub postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe, postępowanie w sprawie nieletniego lub prowadzącego postępowanie cywilne, b) organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze, organu postępowania wykonawczego w sprawie karnej, w tym o przestępstwo skarbowe, przeciwko posiadaczowi dokumentu paszportowego; 2) jeżeli został wydany z naruszeniem przepisów ustawy; 3) jeżeli jego posiadacz utracił obywatelstwo polskie. 2. Dokument paszportowy traci ważność z dniem śmierci jego posiadacza. 3. Na wniosek sądu prowadzącego postępowanie w sprawie o wykonywanie władzy rodzicielskiej, unieważnia się dokument paszportowy małoletniego, w stosunku do którego ma zostać wydane orzeczenie w przedmiocie wykonywania władzy rodzicielskiej."}
{"id":"2004_1535_39","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Unieważnienie i odmowa wydania dokumentu paszportowego następuje w drodze decyzji administracyjnej, z wyjątkiem art. 38 ust. 2. 2. Wniesienie odwołania od decyzji o unieważnieniu tego dokumentu nie wstrzymuje jej wykonania. 3. Osoba, wobec której wydano decyzję o unieważnieniu dokumentu paszportowego, jest obowiązana do jego zwrotu organowi paszportowemu. 4. Osoba zgłaszająca zgon lub inna osoba posiadająca dokument paszportowy osoby zmarłej jest obowiązana do zwrotu tego dokumentu kierownikowi urzędu stanu cywilnego, właściwemu do sporządzenia aktu zgonu lub organowi paszportowemu. 5. W razie niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 3, mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711)."}
{"id":"2004_1535_4","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Dokument paszportowy uprawnia do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadcza obywatelstwo polskie, a także tożsamość osoby w nim wskazanej w zakresie danych, jakie ten dokument zawiera."}
{"id":"2004_1535_40","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 38 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 3, przysługuje zwrot opłaty paszportowej za każdy pełny rok objęty unieważnieniem paszportu. Rozdział 5 Właściwość organów"}
{"id":"2004_1535_41","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych jest organem właściwym w sprawach sporządzania paszportów oraz, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, paszportów dyplomatycznych i służbowych Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 2. Konsul i wojewoda są organami właściwymi w sprawach sporządzania paszportów tymczasowych."}
{"id":"2004_1535_42","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje zwierzchni nadzór nad prowadzeniem spraw dotyczących paszportów i paszportów tymczasowych. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych sprawuje zwierzchni nadzór nad prowadzeniem spraw dotyczących paszportów dyplomatycznych i paszportów służbowych Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych jest organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewodów i konsulów, w zakresie wskazanym w ustawie, a dotyczącym paszportów i paszportów tymczasowych."}
{"id":"2004_1535_43","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Paszporty i paszporty tymczasowe w kraju wydaje, odmawia ich wydania i unieważnia wojewoda właściwy ze względu na miejsce stałego pobytu osoby ubiegającej się o paszport, a za granicą – konsul. 2. Za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych, paszport i paszport tymczasowy może być wydany z pominięciem właściwości, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_1535_44","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. W uzasadnionych przypadkach, gdy przemawia za tym ważny interes osoby uprawnionej do otrzymania paszportu, paszport może wydać minister właściwy do spraw wewnętrznych. 2. Paszporty, o których mowa w art. 22, wydaje minister właściwy do spraw wewnętrznych."}
{"id":"2004_1535_45","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Paszporty dyplomatyczne i paszporty służbowe Ministerstwa Spraw Zagranicznych wydaje, odmawia ich wydania i unieważnia minister właściwy do spraw zagranicznych. 2. Paszporty, o których mowa w ust. 1, mogą być, za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych, unieważnione za granicą przez konsula. Rozdział 6 Ewidencja wydanych i unieważnionych dokumentów paszportowych"}
{"id":"2004_1535_46","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Tworzy się centralną ewidencję wydanych i unieważnionych dokumentów paszportowych, zwaną dalej „centralną ewidencją”. 2. Centralna ewidencja jest prowadzona przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, który jest administratorem danych zgromadzonych w tej ewidencji."}
{"id":"2004_1535_47","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Organy paszportowe prowadzą, w zakresie swoich uprawnień, ewidencje wydanych i unieważnionych dokumentów paszportowych, zwane dalej „ewidencjami paszportowymi”. 2. Organy paszportowe są administratorami danych zgromadzonych w ewidencjach paszportowych."}
{"id":"2004_1535_48","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Organy paszportowe mogą przetwarzać dane gromadzone w prowadzonych ewidencjach bez zawiadamiania osób, których te dane dotyczą, jeżeli służą one do realizacji zadań określonych ustawą."}
{"id":"2004_1535_49","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Centralna ewidencja i ewidencje paszportowe są prowadzone w systemie teleinformatycznego zbioru danych o osobie i posiadanych przez nią dokumentach paszportowych. 2. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się możliwość prowadzenia ewidencji paszportowych w postaci informatycznych wydruków lub w formie pisemnej. 3. Organy paszportowe przekazują, w formie elektronicznej, do centralnej ewidencji dane z ewidencji paszportowych niezwłocznie po podjęciu decyzji o wydaniu, odmowie wydania lub unieważnieniu dokumentu paszportowego."}
{"id":"2004_1535_5","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Dokumenty paszportowe w okresie ich ważności stanowią własność Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_1535_50","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ewidencjach paszportowych wpisuje się dane określone w art. 18 ust. 1 i art. 25 oraz: 1) datę złożenia wniosku o wydanie dokumentu paszportowego; 2) informację o odmowie wydania dokumentu paszportowego z powodów, o których mowa w art. 17 ust. 1; 3) datę wydania decyzji i przyczynę unieważnienia dokumentu paszportowego; 4) datę utraty ważności dokumentu paszportowego; 5) numer akt sprawy o wydanie dokumentu paszportowego."}
{"id":"2004_1535_51","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Centralna ewidencja stanowi zbiory danych zgromadzonych w ewidencjach paszportowych. Do centralnej ewidencji paszportowej wpisuje się ponadto informacje o utraconych niespersonalizowanych książeczkach paszportowych oraz o dokumentach paszportowych utraconych i unieważnionych przed odbiorem przez obywatela, wyszczególniając serie i numery tych książeczek i dokumentów paszportowych."}
{"id":"2004_1535_52","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Organy paszportowe oraz Komendant Główny Straży Granicznej mają bezpośredni dostęp do zbiorów centralnej ewidencji w zakresie niezbędnym do wykonywania ustawowych zadań. 2. Dane przetwarzane w centralnej ewidencji paszportowej udostępnia się, w zakresie niezbędnym do wykonywania ustawowych zadań: 1) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2) Agencji Wywiadu; 3) Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu; 4) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych; 5) Policji; 6) prokuratorowi; 7) sądowi; 8) Służbie Więziennej; 9) Służbie Kontrwywiadu Wojskowego; 10) Służbie Wywiadu Wojskowego; 11) Żandarmerii Wojskowej. 3. Dane z centralnej ewidencji mogą być udostępniane na podstawie umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska."}
{"id":"2004_1535_53","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Poza ewidencją centralną i ewidencjami paszportowymi organy paszportowe gromadzą w postaci akt dokumentację stanowiącą podstawę wydania, odmowy wydania i unieważnienia dokumentów paszportowych."}
{"id":"2004_1535_54","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób: 1) prowadzenia ewidencji paszportowych oraz centralnej ewidencji; 2) przetwarzania danych zgromadzonych w tych ewidencjach; 3) przekazywania danych z ewidencji paszportowych do centralnej ewidencji. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności uwzględniać: 1) terminy przekazywania danych z ewidencji paszportowych do centralnej ewidencji; 2) możliwość udostępniania - w szczególnie uzasadnionych przypadkach - danych z centralnej ewidencji w formie pisemnej; 3) bezpieczeństwo przetwarzania i udostępniania danych. Rozdział 7 Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_1535_55","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1548, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) ewidencji ludności, dowodów osobistych;”; 2) w art. 29 w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: „10) paszportów.”."}
{"id":"2004_1535_56","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 128, poz. 1176, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 179, poz. 1842, z 2005 r. Nr 90, poz. 757, Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1105 i Nr 163, poz. 1362 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711) w art. 73 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Polski dokument podróży dla cudzoziemca jest ważny przez okres do 1 roku.”."}
{"id":"2004_1535_57","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 128, poz. 1176, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 757 i Nr 94, poz. 788) w art. 74 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej jest ważny przez okres jednego roku. 4. Karta pobytu wydana cudzoziemcowi, który posiada status uchodźcy, jest ważna przez okres 2 lat.”; 2) ust. 5 uchyla się."}
{"id":"2004_1535_58","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Polskie dokumenty podróży dla cudzoziemca i dokumenty podróży przewidziane w Konwencji Genewskiej wydane przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane."}
{"id":"2004_1535_59","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Do dnia 1 października 2006 r. uprawnienia Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego określone w art. 52 ust. 2 pkt 9 i 10 przysługują Wojskowym Służbom Informacyjnym."}
{"id":"2004_1535_6","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Do postępowań w sprawach uregulowanych ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.[1])). 2. Do postępowań uregulowanych ustawą należących do właściwości konsula stosuje się przepisy ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 215, poz. 1823 oraz z 2004 r. Nr 173, poz. 1808)."}
{"id":"2004_1535_60","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Dokumenty paszportowe wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność do czasu upływu terminów w nich określonych. 2. Do postępowań w sprawach wydania, odmowy wydania lub unieważnienia paszportu, wszczętych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_1535_61","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Dokumentacja paszportowa tworzona na zasadach dotychczasowych stanowi akta paszportowe paszportów wydanych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1535_62","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 6, art. 5 ust. 2, art. 10 ust. 3 oraz art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz. U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 2002 r. Nr 62, poz. 557 oraz z 2005 r. Nr 178, poz. 1479) zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 1, art. 20 ust. 2 oraz art. 31 ust. 2 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1535_63","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Do czasu wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2007 r., paszporty tymczasowe wydaje się według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie wzorów oraz trybu wydawania paszportów, dokumentów wymaganych do ich otrzymania, a także trybu postępowania funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku ujawnienia w czasie kontroli granicznej wad w paszportach (Dz.U. Nr 114, poz. 991 oraz z 2005 r. Nr 262, poz. 2197). 2. W paszportach tymczasowych, o których mowa w ust. 1, nie wypełnia się strony drugiej."}
{"id":"2004_1535_64","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Dokumenty paszportowe mogą być wydawane bez zamieszczania w nich odcisków palców, jednak nie dłużej niż do upływu 36 miesięcy od przyjęcia przez Komisję Europejską wymagań technicznych dotyczących wspólnych norm w zakresie odcisków palców."}
{"id":"2004_1535_65","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Traci moc ustawa z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz. U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 2002 r. Nr 62, poz. 557 oraz z 2005 r. Nr 178, poz. 1479)."}
{"id":"2004_1535_66","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. Ustawa wchodzi w życie z dniem 28 sierpnia 2006 r., z wyjątkiem art. 16 w zakresie dotyczącym obywateli polskich przebywających za granicą, który wchodzi w życie z dniem 28 lutego 2008 r. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 90, poz. 844, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2262, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 44, poz. 422, Nr 132, poz. 1110, Nr 163, poz. 1362, Nr 164, poz. 1366 i Nr 167, poz. 1398 oraz z 2006 r. Nr 49, poz. 359, Nr 63, poz. 440 i Nr 94, poz. 651. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 72, poz. 658, z 2004 r. Nr 46, poz. 444 i Nr 281, poz. 2779 oraz z 2005 r. Nr 163, poz. 1362. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 i Nr 190, poz. 1864, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 69, poz. 624, Nr 91, poz. 873, Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1206, Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2702, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 33, poz. 288, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1414 i 1417 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r Nr 45, poz. 319, Nr 75, poz. 519 i Nr 104, poz. 708."}
{"id":"2004_1535_7","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Dokument paszportowy wydaje się na wniosek osoby pełnoletniej po przedłożeniu wymaganych dokumentów, pobraniu danych biometrycznych i uiszczeniu należnej opłaty. 2. Paszporty dyplomatyczne i paszporty służbowe Ministerstwa Spraw Zagranicznych są wydawane bez pobierania opłat. 3. W paszportach tymczasowych nie zamieszcza się danych biometrycznych."}
{"id":"2004_1535_8","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Ulga w opłacie za wydanie paszportu przysługuje: 1) emerytom, rencistom, osobom niepełnosprawnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.[2])), a także współmałżonkom tych osób, pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu; 2) osobom przebywającym w domach pomocy społecznej lub w zakładach opiekuńczych albo korzystającym z pomocy społecznej w formie zasiłków stałych; 3) kombatantom i innym osobom, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.[3])); 4) uczniom i studentom. 2. W razie zbiegu tytułów uprawniających do ulgi w opłacie za wydanie paszportu przysługuje tylko jedna ulga w opłacie. 3. Ulga w opłacie, o której mowa w ust. 1, wynosi 50% kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 1."}
{"id":"2004_1535_9","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Nie pobiera się opłaty za wydanie paszportu od: 1) osób, które w dniu złożenia wniosku o wydanie paszportu mają ukończone 70 lat; 2) osób, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, jeżeli ich wyjazd za granicę następuje w celu długotrwałego leczenia lub w związku z koniecznością poddania się operacji; 3) osób, które złożyły wniosek o wymianę paszportu z powodu jego wady technicznej; 4) żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa, z wyjątkiem żołnierzy zawodowych."}
{"id":"2004_1536_1","title":"Ustawa z dnia 14 maja 2004 r. o ratyfikacji Umowy wielostronnej w sprawie opłat trasowych, sporządzonej w Brukseli dnia 12 lutego 1981 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy wielostronnej w sprawie opłat trasowych, sporządzonej w Brukseli dnia 12 lutego 1981 r."}
{"id":"2004_1536_2","title":"Ustawa z dnia 14 maja 2004 r. o ratyfikacji Umowy wielostronnej w sprawie opłat trasowych, sporządzonej w Brukseli dnia 12 lutego 1981 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1546_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 Nr 45, poz. 435, z późn. zm.[2])) w art. 38d uchyla się ust. 2."}
{"id":"2004_1546_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24a w ust. 3 uchyla się pkt 2; 2) w art. 286a: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór raportu wojewódzkiego zawierający informacje o zakresie korzystania ze środowiska oraz sposób jego przekazywania.”, b) w ust. 6 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wymagane techniki i termin przekazywania raportu.”."}
{"id":"2004_1546_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 38a: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) elementy jakości dla klasyfikacji: a) stanu ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych w ciekach naturalnych, jeziorach i innych naturalnych zbiornikach wodnych, wodach przejściowych oraz wodach przybrzeżnych, b) potencjału ekologicznego sztucznych jednolitych części wód powierzchniowych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych; 2) definicje klasyfikacji: a) stanu ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych w ciekach naturalnych, jeziorach i innych naturalnych zbiornikach wodnych, wodach przejściowych oraz wodach przybrzeżnych, b) potencjału ekologicznego sztucznych jednolitych części wód powierzchniowych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, c) stanu chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych; 3) typy wód powierzchniowych, z podziałem na kategorie tych wód. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych, w tym: 1) sposób klasyfikacji: a) elementów fizykochemicznych, biologicz­nych i hydromorfologicznych, w oparciu o wchodzące w ich skład wskaźniki jakości, dla poszczególnych kategorii jednolitych części wód, uwzględniającą różne typy wód powierzchniowych, b) stanu ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych w ciekach naturalnych, jeziorach lub innych zbiornikach naturalnych, wodach przejściowych oraz wodach przybrzeżnych, uwzględniającą klasyfikację elementów, o których mowa w lit. a, c) potencjału ekologicznego sztucznych jednolitych części wód powierzchniowych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, uwzględniającą klasyfikację elementów, o których mowa w lit. a, d) stanu chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych; 2) sposób interpretacji wyników badań wskaźników jakości, o których mowa w pkt 1 lit. a; 3) sposób oceny stanu jednolitych części wód powierzchniowych; 4) sposób prezentacji wyników klasyfikacji: a) stanu ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych, o którym mowa w pkt 1 lit. b, b) potencjału ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych, o którym mowa w pkt 1 lit. c, c) stanu chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych; 5) częstotliwość dokonywania: a) klasyfikacji poszczególnych elementów, o których mowa w pkt 1 lit. a, b) klasyfikacji stanu ekologicznego, potencjału ekologicznego i stanu chemicznego jednolitych części wód powierzchniowych.”, b) uchyla się ust. 4, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Minister, wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, będzie się kierować istniejącym stanem rozpoznania procesów zachodzących w środowisku wodnym oraz dostępnymi wynikami pomiarów i badań.”, d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, będzie się kierować potrzebą uwzględnienia poszczególnych wskaźników jakości w systemie oceny stanu wód, istniejącym stanem rozpoznania procesów zachodzących w środowisku wodnym oraz dostępnymi wynikami pomiarów i badań.”; 2) art. 121 otrzymuje brzmienie: „Art.121. Rada Ministrów, kierując się zasadami i potrzebami ochrony wód, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres opracowywania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, w tym: 1) szczegółowy zakres informacji koniecznych do sporządzania planów oraz sposób ich wykorzystania i przetwarzania; 2) zakres identyfikacji znaczących oddziaływań antropogenicznych i oceny ich wpływu na stan wód powierzchniowych i podziemnych; 3) wymagania, jakie należy spełnić przy ustalaniu celów środowiskowych; 4) zakres analiz ekonomicznych związanych z korzystaniem z wód; 5) częstotliwość weryfikacji pozyskiwanych informacji i sporządzanych dokumentów.”; 3) w art. 155b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, formy i sposób prowadzenia monitoringu jednolitych części wód powierzchniowych i podziemnych, w tym: 1) dla wód powierzchniowych: a) rodzaje monitoringu i cele ich ustanowienia, b) kryteria wyboru jednolitych części wód do monitorowania, c) rodzaje punktów pomiarowo-kontrolnych i kryteria ich wyznaczania, d) zakres i częstotliwość prowadzonych badań dla poszczególnych elementów klasyfikacji stanu ekologicznego i chemicznego jednolitych części wód w ciekach naturalnych, jeziorach i innych naturalnych zbiornikach wodnych, wodach przejściowych oraz wodach przybrzeżnych, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych typów wód, e) zakres prowadzonych badań dla poszczególnych elementów klasyfikacji potencjału ekologicznego i stanu chemicznego sztucznych jednolitych części wód powierzchniowych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, f) metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości pomiarów i badań; 2) dla wód podziemnych: a) rodzaje monitoringu i cele ich ustanowienia, b) kryteria wyboru jednolitych części wód do monitorowania, c) kryteria wyznaczania punktów pomiarowych, d) zakres i częstotliwość monitoringu, e) metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości monitoringu.”."}
{"id":"2004_1546_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087 oraz z 2007 r. Nr 75, poz. 493) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 62 uchyla się ust. 3; 2) w art. 80 uchyla się ust. 1."}
{"id":"2004_1546_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej[1])","text":"Art. 5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 286a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 2 oraz art. 121 ustawy zmienianej w art. 3 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 286a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 2 oraz art. 121 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1546_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej[1])","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 28 września 1991 r. o lasach, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne oraz ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 157, poz. 1315, Nr 167, poz. 1399 i Nr 175, poz. 1460 i 1462, z 2006 r. Nr 227, poz. 1658 i Nr 245, poz. 1775 oraz z 2007 r. Nr 59, poz. 405 i Nr 64, poz. 427. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 169, poz. 1199, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 75, poz. 493, Nr 88, poz. 587, Nr 124, poz. 859 i Nr 147, poz. 1033. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 267, poz. 2255, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 227, poz. 1658 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125, Nr 64, poz. 427, Nr 75, poz. 493, Nr 88, poz. 587 i Nr 147, poz. 1033."}
{"id":"2004_1547_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 listopada 2017 r. o Instytucie Solidarności i Męstwa (Dz. U. poz. 2303 oraz z 2018 r. poz. 650) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „o Instytucie Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego”; 2) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. Ustawa określa organizację i zadania Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego, zwanego dalej „Instytutem”.”; 3) w art. 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Celem działalności Instytutu jest inicjowanie, podejmowanie i wspieranie działań mających na celu: 1) uhonorowanie i upamiętnienie osób żyjących, zmarłych lub zamordowanych, zasłużonych dla Narodu Polskiego, zarówno w kraju, jak i za granicą, w dziele pielęgnowania pamięci lub niesienia pomocy obywatelom polskim lub Polakom o innej przynależności państwowej będącym ofiarami zbrodni sowieckich, nazistowskich zbrodni niemieckich, zbrodni z pobudek nacjonalistycznych lub innych przestępstw stanowiących zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodni wojennych, w okresie od dnia 8 listopada 1917 r. do dnia 31 lipca 1990 r.; 2) prowadzenie badań w zakresie nauk historycznych oraz badań interdyscyplinarnych z wykorzystaniem narzędzi pokrewnych nauk humanistycznych i społecznych, a w szczególności badanie, dokumentowanie i poszerzanie wiedzy na temat totalitaryzmów oraz zbrodni nazistowskich i komunistycznych w XX wieku; 3) gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie relacji ofiar i świadków zbrodni totalitarnych oraz popularyzowanie wiedzy na ten temat.”, b) w ust. 2 pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) współpraca z Instytutem Pamięci Narodowej – Komisją Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz krajowymi, zagranicznymi i międzynarodowymi instytucjami naukowymi i stowarzyszeniami w zakresie, o którym mowa w ust. 1;”; 4) w art. 4 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W strukturze organizacyjnej Instytutu działa Ośrodek Badań na Totalitaryzmami realizujący cele określone w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 3.”; 5) w art. 5 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) Rada Naukowa.”; 6) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. Do Rady Naukowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych w zakresie dotyczącym uchwalania statutu Instytutu oraz opiniowania rocznego planu finansowego Instytutu.”; 7) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Roczny plan finansowy ustala Dyrektor Instytutu.”; 8) w art. 13 uchyla się ust. 5; 9) w art. 14 w ust. 1 i 2 wyrazy „art. 3 ust. 1” zastępuje się wyrazami „art. 3 ust. 1 pkt 1”; 10) w art. 21: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Niewykorzystane w roku 2017 środki dotacji, o której mowa w ust. 1, przechodzą na kolejne lata obrotowe.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Środki dotacji, o których mowa w ust. 2, mogą zostać również przeznaczone na: 1) pozyskanie, za zgodą ministra, nieruchomości niezbędnych do rozpoczęcia działalności Instytutu w przypadku niewyposażenia Instytutu w nieruchomości zgodnie z art. 20 ust. 1; 2) finansowanie kosztów, w tym inwestycji, związanych z działalnością Instytutu.”."}
{"id":"2004_1547_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz.U. z 2018 r. poz. 400 i 730) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Prezydent nadaje odznaczenia z własnej inicjatywy lub na wniosek Prezesa Rady Ministrów, ministrów, kierowników urzędów centralnych oraz wojewodów, a w przypadku odznaczenia, o którym mowa w art. 15a, na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zaś w przypadku odznaczenia, o którym mowa w art. 15b, na wniosek Dyrektora Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego.”; 2) w art. 31 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Wnioski o nadanie Medalu Virtus et Fraternitas przedstawia Prezydentowi Dyrektor Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Pamięci, o której mowa w art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2017 r. o Instytucie Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego (Dz. U. poz. 2303 oraz z 2018 r. poz. …), a w przypadku osób nieposiadających obywatelstwa polskiego lub zamieszkałych stale za granicą – Dyrektor Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Pamięci, o której mowa w art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2017 r. o Instytucie Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego, oraz po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych.”."}
{"id":"2004_1547_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 grudnia 2016 r. o ustanowieniu Krzyża Wschodniego (Dz. U. z 2018 r. poz. 975) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw zagranicznych przedstawia wnioski z własnej inicjatywy lub z inicjatywy związków i stowarzyszeń kombatanckich, organizacji społecznych, Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Dyrektora Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego oraz osób prywatnych, po uzyskaniu pozytywnej opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.”."}
{"id":"2004_1547_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o ustanowieniu Krzyża Zachodniego (Dz. U. poz. 973 i 2303) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw zagranicznych przedstawia wnioski z własnej inicjatywy lub z inicjatywy związków i stowarzyszeń kombatanckich, organizacji społecznych, Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Dyrektora Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego oraz osób prywatnych, po uzyskaniu pozytywnej opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.”."}
{"id":"2004_1547_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy państwowa instytucja kultury Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego ulega likwidacji. 2. Z dniem likwidacji, o której mowa w ust. 1: 1) minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wykreśli Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego z rejestru instytucji kultury prowadzonego przez tego ministra; 2) pracownicy Ośrodka Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego stają się pracownikami Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, 1000 i 1076); 3) mienie Ośrodka Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego staje się nieodpłatnie mieniem Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego; 4) zobowiązania i wierzytelności Ośrodka Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego przejmuje nieodpłatnie Instytut Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego; 5) Instytut Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego wstępuje w stosunki prawne, których podmiotem jest Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego, w szczególności staje się podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane tej instytucji przed jej likwidacją, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. 3. Nabycie mienia i przejęcie zobowiązań i wierzytelności, o których mowa w ust. 2, następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, sporządzonego na dzień przekazania tych składników. 4. Wartość przejętego mienia powiększa fundusz statutowy Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego, z wyjątkiem wartości rzeczowego majątku trwałego sfinansowanego dotacją, która zwiększa rozliczenia międzyokresowe Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego. 5. Wartość poszczególnych składników przejmowanego majątku ustala się: 1) w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych Ośrodka Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego, z uwzględnieniem naliczonych odpisów umorzeniowych, w przypadku składników zaliczanych do środków trwałych i wartości niematerialnych; 2) w wysokości wynikających z ksiąg rachunkowych – w przypadku pozostałych składników."}
{"id":"2004_1547_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego dostosuje w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy statut Instytutu Solidarności i Męstwa imienia Witolda Pileckiego do przepisów ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1547_7","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1547_8","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Instytucie Solidarności i Męstwa oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 5 ust. 3 i 4, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach, ustawę z dnia 15 grudnia 2016 r. o ustanowieniu Krzyża Wschodniego i ustawę z dnia 7 kwietnia 2017 r. o ustanowieniu Krzyża Zachodniego."}
{"id":"2004_1550_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1822, 1823, 1860 i 1948) art. 408 otrzymuje brzmienie: „Art. 408. Po upływie lat dziesięciu od dnia uprawomocnienia się wyroku nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana.”."}
{"id":"2004_1550_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 2. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w których do dnia jej wejścia w życie nie upłynął termin określony w art. 408 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się przepis art. 408 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1550_3","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_1551_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej oraz ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz.U. Nr 229, poz. 2273 oraz z 2004 r. Nr 42, poz. 386) w art. 14a dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. W 2004 r. wnioski, o których mowa w ust. 2, złożone po dniu 15 czerwca 2004 r., lecz nie później niż do dnia 30 czerwca 2004 r., uznaje się za złożone z zachowaniem terminu.\"."}
{"id":"2004_1551_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej oraz ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych (Dz.U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40 i Nr 42, poz. 386) w art. 12 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Wnioski złożone po dniu 15 czerwca 2004 r., lecz nie później niż do dnia 30 czerwca 2004 r., uznaje się za złożone z zachowaniem terminu.\"."}
{"id":"2004_1551_3","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej oraz ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych[1]","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. _______________________________ [1] Przepisy niniejszej ustawy wykonują przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2199\/2003 z dnia 16 grudnia 2003 r. ustanawiającego środki przejściowe dla stosowania w odniesieniu do 2004 r. rozporządzenia Rady (WE) nr 1259\/1999 w zakresie systemu Jednolitej Płatności Obszarowej dla Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (Dz.Urz. L 328 z 17.12.2003 z późn. zm.)."}
{"id":"2004_1568_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2004 r. o wypowiedzeniu Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na Północno-Zachodnim Atlantyku, sporządzonej w Ottawie dnia 24 października 1978 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedzenia Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na Północno-Zachodnim Atlantyku, sporządzonej w Ottawie dnia 24 października 1978 r., ratyfikowanej przez Radę Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w dniu 15 listopada 1979 r."}
{"id":"2004_1568_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2004 r. o wypowiedzeniu Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na Północno-Zachodnim Atlantyku, sporządzonej w Ottawie dnia 24 października 1978 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2004_1593_1","title":"Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 119, poz. 1249 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 126, poz. 1067 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302 i Nr 217, poz. 2125) w art. 9: 1) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, dla których płatnikiem jest organ emerytalny lub rentowy, mogą dokonać zgłoszenia aktualizacyjnego za pośrednictwem tego płatnika. Płatnik jest obowiązany przekazać zgłoszenie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla podatnika w terminie 7 dni od dnia złożenia przez podatnika tego zgłoszenia.\"; 2) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych nieprowadzący działalności gospodarczej, dla których obowiązek aktualizowania danych wynika z faktu otrzymania dowodu osobistego, mogą dokonać zgłoszenia aktualizacyjnego za pośrednictwem organu wydającego dowód osobisty. Organ ten obowiązany jest do poinformowania podatnika o obowiązku złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego oraz do przekazania zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla podatnika w terminie 7 dni od dnia złożenia przez podatnika tego zgłoszenia.\"."}
{"id":"2004_1593_2","title":"Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r."}
{"id":"2004_1597_1","title":"Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 i Nr 167, poz. 1372, z 2003 r. Nr 80, poz. 719 i Nr 122, poz. 1143 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 99, poz. 1001) w art. 132 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1-5 otrzymują brzmienie: \"1. Podmioty świadczące usługę będącą reklamą napojów alkoholowych wnoszą na wyodrębniony rachunek utworzony w tym celu przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu opłatę w wysokości 10% podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającej z tej usługi. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, sporządzają zbiorczą deklarację miesięczną według wzoru określonego na podstawie ust. 4 i przekazują ją w terminie do 20 dnia miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym powstał obowiązek wystawienia faktury, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, na wynagrodzenie lub jego część. 3. Deklaracje, o których mowa w ust. 2, składa się do tego samego urzędu skarbowego, do którego składa się deklarację dotyczącą podatku od towarów i usług w zakresie usługi, o której mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zbiorczej deklaracji miesięcznej dotyczącej opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz szczegółowy zakres zawartych w niej danych, uwzględniając w szczególności imię i nazwisko lub nazwę (firmę) podmiotu zobowiązanego do wniesienia opłaty, jego adres zamieszkania lub siedziby, numer identyfikacji podatkowej oraz dane dotyczące faktur, które mają być podstawą do ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w ust. 1. 5. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca, w którym stosownie do ust. 2 powstał obowiązek złożenia zbiorczej deklaracji miesięcznej.\"; 2) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Wpływy z opłat, o których mowa w ust. 1, przeznacza się wyłącznie na dofinansowanie zajęć sportowo-rekreacyjnych dla uczniów, prowadzonych przez stowarzyszenia kultury fizycznej oraz inne organizacje pozarządowe, które w ramach swojej statutowej działalności realizują zadania z zakresu upowszechniania kultury fizycznej i sportu wśród dzieci i młodzieży, a także organizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego.\"; 3) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania dofinansowania, o którym mowa w ust. 8, w tym: 1) tryb składania wniosków oraz dane jakie powinien zawierać wniosek o przyznanie dofinansowania, uwzględniając zakres niezbędnych danych dotyczących podmiotu ubiegającego się o dofinansowanie oraz podstawowych informacji o zajęciach sportowo-rekreacyjnych, których dotyczy wniosek, 2) tryb przekazywania środków i ich rozliczania, uwzględniając terminy w jakich zostało zaplanowane przeprowadzenie zajęć sportowo-rekreacyjnych, 3) wysokość dofinansowania, biorąc pod uwagę, że maksymalna wysokość tego dofinansowania, w przypadku zajęć prowadzonych przez stowarzyszenia kultury fizycznej oraz inne organizacje pozarządowe nie może przekroczyć 80%, a w przypadku zajęć organizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego - 50% planowanych kosztów realizacji zajęć.\"."}
{"id":"2004_1597_2","title":"Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1598_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992) w art. 14 wprowadza się następujące zmiany: 1) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Dodatek przysługuje również na dziecko rozpoczynające roczne przygotowanie przedszkolne.”; 2) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dodatek przysługuje raz w roku, w związku z rozpoczęciem roku szkolnego albo rocznego przygotowania przedszkolnego, w wysokości 100,00 zł na dziecko.”."}
{"id":"2004_1598_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z mocą od dnia 1 września 2006 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek"}
{"id":"2004_1644_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r. poz. 799 i 1356) w art. 211 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. W pozwoleniu zintegrowanym można określić – dla instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego – zakres i sposób monitorowania wielkości emisji w zakresie wykraczającym poza wymagania dotyczące monitorowania określone w konkluzjach BAT, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy ochrony środowiska.”."}
{"id":"2004_1644_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2018 r. poz. 992 i 1000) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Uznanie albo odmowa uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny następuje w drodze decyzji marszałka województwa wydawanej po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce wytwarzania tego przedmiotu lub tej substancji.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a–4f w brzmieniu: „4a. Decyzję o uznaniu przedmiotu lub substancji za produkt uboczny wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. 4b. Przed wydaniem opinii, o której mowa w ust. 4, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może przeprowadzić kontrolę w zakresie objętym zgłoszeniem, o którym mowa w ust. 2. 4c. W kontroli, o której mowa w ust. 4b, może uczestniczyć marszałek województwa, o którym mowa w ust. 1. 4d. W przypadku negatywnej opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska marszałek województwa wydaje decyzję o odmowie uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny. 4e. Kontrola, o której mowa w ust. 4b, wstrzymuje bieg terminu do wydania opinii, o której mowa w ust. 4. 4f. W przypadku dokonywania zmian w procesie produkcyjnym, w którym powstają przedmiot lub substancja uznane za produkt uboczny, lub w procesie, w którym są one wykorzystywane, wytwórca przedmiotu lub substancji jest obowiązany do dokonania nowego zgłoszenia uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny. Przepisy ust. 2–4e stosuje się.”; 2) uchyla się art. 12; 3) art. 169 otrzymuje brzmienie: „Art. 169. Minister właściwy do spraw środowiska jest organem wyższego stopnia w stosunku do marszałka województwa w sprawach, o których mowa w art. 11 ust. 4 i art. 168, z wyjątkiem spraw określonych w art. 165 ust. 1 i art. 167 ust. 2.”; 4) w art. 170 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przepis ust. 1 stosuje się do postępowań w sprawach dotyczących uznania albo odmowy uznania przedmiotów lub substancji za produkt uboczny.”."}
{"id":"2004_1644_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach","text":"Art. 3. 1. Uznanie przedmiotu lub substancji za produkt uboczny, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu dotychczasowym, wygasa po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Do zgłoszeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, złożonych i nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1644_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_1645_1","title":"Ustawa z dnia 14 maja 2004 r. o ratyfikacji Konwencji wyznaczającej państwo odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków o azyl złożonych w jednym z Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich, sporządzonej w Dublinie dnia 15 czerwca 1990 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji wyznaczającej państwo odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków o azyl złożonych w jednym z Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich, sporządzonej w Dublinie dnia 15 czerwca 1990 r."}
{"id":"2004_1645_2","title":"Ustawa z dnia 14 maja 2004 r. o ratyfikacji Konwencji wyznaczającej państwo odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków o azyl złożonych w jednym z Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich, sporządzonej w Dublinie dnia 15 czerwca 1990 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1646_1","title":"Ustawa z dnia 28 maja 2004 r. o ratyfikacji Protokołu z dnia 23 lipca 1996 r. sporządzonego na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, w sprawie wykładni, w trybie prejudycjalnym, przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Konwencji o ustanowieniu Europejskiego Urzędu Policji","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu z dnia 23 lipca 1996 r. sporządzonego na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, w sprawie wykładni, w trybie prejudycjalnym, przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Konwencji o ustanowieniu Europejskiego Urzędu Policji."}
{"id":"2004_1646_2","title":"Ustawa z dnia 28 maja 2004 r. o ratyfikacji Protokołu z dnia 23 lipca 1996 r. sporządzonego na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, w sprawie wykładni, w trybie prejudycjalnym, przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Konwencji o ustanowieniu Europejskiego Urzędu Policji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1647_1","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawo­dowych organizacjach rolników (Dz. U. Nr 32, poz. 217, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) po art. 14 dodaje się art. 14a i art. 14b w brzmieniu: „Art. 14a. 1. Organizacje rolników mogą przystępować do: 1) międzynarodowych organizacji rolniczych, 2) ponadnarodowych organizacji rolniczych rep­re­zen­tujących interesy zawodowe rolników indywidualnych wobec instytucji Unii Euro­pejskiej. 2. Koszty związane z uczestnictwem organizacji rolników w organizacjach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są w latach 2006 i 2007 dofinansowywane na zasadach określonych w przepisach o izbach rolniczych."}
{"id":"2004_1647_2","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 kwietnia 1989 r. o związkach zawodowych rolników indywidualnych (Dz. U. Nr 20, poz. 106, z 1989 r. Nr 21, poz. 115 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769) po art. 8 dodaje się art. 8a i art. 8b w brzmieniu: „Art. 8a. 1. Związki zawodowe rolników indywidualnych mogą przystępować do: 1) międzynarodowych organizacji rolniczych, 2) ponadnarodowych organizacji rolniczych repre­zen­tujących interesy zawodowe rolników indy­wi­dualnych wobec instytucji Unii Europejskiej. 2. Koszty związane z uczestnictwem związków zawodowych rolników indywidualnych w organizacjach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są w latach 2006 i 2007 dofinansowywane na zasadach określonych w przepisach o izbach rolniczych."}
{"id":"2004_1647_3","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927, Nr 113, poz. 984 i Nr 153, poz. 1271) po art. 35a dodaje się art. 35b i art. 35c w brzmieniu: „Art. 35b. 1. Koszty związane z uczestnictwem izb rolniczych, związków zawodowych rolników indywidualnych oraz społeczno-zawodowych organizacji rolników w ponadnarodowych organizacjach rolniczych repre­zen­tujących interesy zawodowe rolników indy­wi­dualnych wobec instytucji Unii Europejskiej, są w latach 2006 i 2007 ponoszone przez Krajową Radę Izb Rolniczych i dofinansowywane z budżetu państwa. 2. Dofinansowania udziela się, na wniosek, Krajowej Radzie Izb Rolniczych, na podstawie umowy zawartej między Krajową Radą Izb Rolniczych a ministrem właściwym do spraw rolnictwa. 3. Krajowa Rada Izb Rolniczych otrzymując dofinansowanie jest obowią­zana prowadzić wyodrębnioną ewidencję księgową środków z tytułu dofinansowania oraz wydatków dokonanych z tych środków. 4. W razie nieprowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 3, pobrane dofinansowanie podlega zwro­towi jak dofinansowanie wykorzystane niezgodnie z przez­na­czeniem. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporzą­dzenia: 1) szczegółowy zakres i tryb udzielania oraz spo­sób rozliczania dofinansowania kosztów zwią­za­nych z uczestnictwem izb rolniczych, związków zawodowych rolników indywidualnych oraz społeczno-zawodowych organizacji rolników w organizacjach, o których mowa w ust. 1, 2) konieczne elementy umowy o udzielenie dofi­nansowania kosztów, o których mowa w ust. 1 – mając na względzie zapewnienie prawidłowości i przej­rzystości wydatkowania środ­ków publicz­nych."}
{"id":"2004_1647_35c","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych","text":"Art. 35c. Środki pochodzące z budżetu państwa przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z uczestnictwem izb rolniczych, związków zawodowych rolników indywidualnych oraz społeczno-zawodowych organizacji rolników w organizacjach, o których mowa w art. 35b ust. 1, nie podlegają egzekucji, z wyjątkiem przypadku gdy zostały wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem, pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości.”."}
{"id":"2004_1647_4","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych","text":"Art. 4. 1. W roku 2006 dofinansowania kosztów związanych z uczes­tnictwem izb rolniczych, związków zawo­dowych rolników indywidualnych oraz społeczno-zawodowych organizacji rolników w ponadnarodowych organizacjach rolniczych reprezentujących interesy zawodowe rolników indywidualnych wobec instytucji Unii Europejskiej dokonuje się z rezerwy ogólnej budżetu państwa. 2. W roku 2007 wysokość dofinansowania kosztów związanych z uczestnictwem izb rolniczych, związków zawodowych rolników indywidualnych oraz społeczno-zawodowych organizacji rolników w ponadnarodowych organizacjach rolniczych reprezentujących interesy zawodowe rolników indywidualnych wobec instytucji Unii Europejskiej określi ustawa budżetowa."}
{"id":"2004_1647_5","title":"Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych oraz ustawy o izbach rolniczych","text":"Art. 5 Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek"}
{"id":"2004_1648_1","title":"Ustawa z dnia 28 maja 2004 r. o ratyfikacji Protokołu z dnia 30 listopada 2000 r. sporządzonego na podstawie artykułu 43 ustęp 1 Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu) zmieniającego artykuł 2 oraz Załącznik do tej Konwencji","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu z dnia 30 listopada 2000 r. sporządzonego na podstawie artykułu 43 ustęp 1 Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu) zmieniającego artykuł 2 oraz Załącznik do tej Konwencji."}
{"id":"2004_1648_2","title":"Ustawa z dnia 28 maja 2004 r. o ratyfikacji Protokołu z dnia 30 listopada 2000 r. sporządzonego na podstawie artykułu 43 ustęp 1 Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu) zmieniającego artykuł 2 oraz Załącznik do tej Konwencji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1649_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i tryb przyznania oraz wypłaty dodatku rodzinnego dla rodzin wielodzietnych, zwanego dalej \"dodatkiem rodzinnym\". 2. Dodatek rodzinny wypłacany jest rodzinom wielodzietnym jeden raz w roku."}
{"id":"2004_1649_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 2. 1. Uprawnionym do dodatku rodzinnego, zwanym dalej \"uprawnionym\", jest obywatel polski zamieszkały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemiec posiadający kartę stałego pobytu lub status uchodźcy, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, na którego utrzymaniu pozostaje troje i więcej dzieci, wobec których w miesiącu sierpniu, przynajmniej przez jeden dzień, zachodziła jedna z następujących przesłanek: 1) nie ukończyły 16 roku życia, 2) kształcą się w szkole lub w szkole wyższej i nie ukończyły 20 roku życia, 3) ukończyły 20 rok życia w bieżącym roku szkolnym, ale kształcą się w szkole na ostatnim lub przedostatnim roku nauki, 4) ukończyły 20 rok życia w poprzednim roku szkolnym, ale kształcą się w szkole na ostatnim roku nauki, 5) uprawnione są do zasiłku pielęgnacyjnego. 2. Przez dzieci, o których mowa w ust. 1, rozumie się: 1) dzieci własne uprawnionego, dzieci jego małżonka i dzieci przysposobione, 2) wnuki, rodzeństwo, inne dzieci \" których opiekunem prawnym został ustanowiony uprawniony lub jego małżonek, 3) dzieci przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej. 3. Nie pozostaje na utrzymaniu uprawnionego, w rozumieniu ustawy, dziecko które: 1) jest w związku małżeńskim, chyba że oboje małżonkowie kształcą się w szkole lub w szkole wyższej, 2) przebywa w domu pomocy społecznej, placówce opiekuńczo \" wychowawczej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej lub w specjalnym ośrodku szkolno - wychowawczym, jeżeli jest to pobyt całodobowy, za który rodzice lub opiekunowie prawni nie ponoszą odpłatności, 3) kształci się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie (wyżywienie, zakwaterowanie, umundurowanie), 4) przebywa w zakładzie karnym lub poprawczym. 4. Nie pozostaje na utrzymaniu uprawnionego dziecko, na które uprawniony jest zobowiązany przez sąd do płacenia alimentów. 5. Dodatek rodzinny przysługuje uprawnionemu, bez względu na osiągany w rodzinie dochód, na trzecie i każde kolejne dziecko spełniające jeden z warunków określonych w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 6. Wysokość dodatku rodzinnego na każde dziecko, o którym mowa w ust. 5, wynosi 115 zł. Kwota ta podlega waloryzacji zgodnie z art. 5."}
{"id":"2004_1649_3","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 3. 1. Uprawnionym do zasiłku rodzinnego na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256 oraz z 2000 r. Nr 104, poz. 1104) prawo do dodatku rodzinnego ustala i dodatek ten wypłaca z urzędu podmiot wypłacający zasiłek rodzinny, na podstawie dokumentów stanowiących podstawę do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego za miesiąc sierpień. 2. W innych, niż określone w ust. 1 przypadkach ustalenie prawa do dodatku rodzinnego oraz jego wypłata następują na udokumentowany wniosek złożony przez uprawnionego w terminie do dnia 15 września u pracodawcy lub w innej jednostce organizacyjnej właściwej do wypłaty zasiłku rodzinnego, zgodnie z art. 20 ustawy, o której mowa w ust. 1. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać dane dotyczące: 1) pracodawcy lub innej jednostki organizacyjnej zobowiązanej do wypłaty dodatku rodzinnego, 2) osoby ubiegającej się o wypłatę dodatku rodzinnego (imię, nazwisko, data urodzenia, numer PESEL, numer NIP, a jeżeli nie nadano tych numerów lub jednego z nich \" seria i numer dowodu osobistego lub paszportu oraz w razie potrzeby numer emerytury\/renty lub numer konta w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego), 3) dzieci pozostających na utrzymaniu osoby ubiegającej się o dodatek rodzinny (imię, nazwisko, numer PESEL, data urodzenia, stan cywilny), 4) inne informacje niezbędne dla ustalenia uprawnień do dodatku rodzinnego, wynikające z art. 2. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2. 5. Wypłata dodatku rodzinnego z urzędu następuje w terminie wypłaty zasiłków rodzinnych za miesiąc sierpień. Wypłata dodatku rodzinnego na wniosek uprawnionego następuje nie później niż do dnia 15 października. 6. Na jedno dziecko wypłaca się tylko jeden dodatek rodzinny. 7. W przypadku zbiegu prawa rodziców lub opiekunów prawnych do dodatku rodzinnego, dodatek wypłaca się temu z rodziców lub opiekunów, który jest uprawniony do zasiłku rodzinnego za miesiąc sierpień, a w przypadkach, o których mowa w ust. 2 temu, który wystąpi z wnioskiem o wypłatę dodatku, z zastrzeżeniem ust. 8. 8. Jeżeli dzieci nie pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z obojgiem rodziców, uprawnionym do dodatku rodzinnego jest ten z rodziców, z którym dzieci przebywają."}
{"id":"2004_1649_4","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 4. Dodatki rodzinne są finansowane z budżetu państwa."}
{"id":"2004_1649_5","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 5. 1. Kwota dodatku rodzinnego, o której mowa w art. 2 ust. 6, podlega począwszy od 2002 roku corocznej waloryzacji średniorocznym wskaźnikiem wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjętym w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy, zwanym dalej \"wskaźnikiem waloryzacji\", z uwzględnieniem ust. 2 i 3. Kwota ta podlega zaokrągleniu do 1 zł. 2. Jeżeli wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w danym roku kalendarzowym, ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 27, poz. 298), różnił się od przyjętego w ustawie budżetowej, wskaźnik kolejnej waloryzacji podlega pomnożeniu przez wskaźnik weryfikacyjny, o którym mowa w ust. 3. 3. Wskaźnik weryfikacyjny stanowi iloraz wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w danym roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 2 oraz wskaźnika waloryzacji przyjętego na dany rok kalendarzowy w ustawie budżetowej, z zaokrągleniem do dwóch miejsc po przecinku. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", nie później niż do dnia 30 czerwca danego roku wskaźnik waloryzacji oraz kwotę, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_1649_6","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 6. W sprawach nieuregulowanych ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1."}
{"id":"2004_1649_7","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668,, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238) w art. 2a w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach \"jednorazowe pieniężne świadczenia socjalne\" stawia się przecinek i dodaje wyrazy \"dodatki rodzinne dla rodzin wielodzietnych\"."}
{"id":"2004_1649_8","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o dodatku rodzinnym dla rodzin wielodzietnych","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1650_1","title":"Ustawa z dnia 28 maja 2004 r. o ratyfikacji Protokołu z dnia 27 listopada 2003 r. zmieniającego Konwencję w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencję o Europolu), sporządzonego w oparciu o artykuł 43 ustęp 1 tej Konwencji","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu z dnia 27 listopada 2003 r. zmieniającego Konwencję w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencję o Europolu), sporządzonego w oparciu o artykuł 43 ustęp 1 tej Konwencji."}
{"id":"2004_1650_2","title":"Ustawa z dnia 28 maja 2004 r. o ratyfikacji Protokołu z dnia 27 listopada 2003 r. zmieniającego Konwencję w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencję o Europolu), sporządzonego w oparciu o artykuł 43 ustęp 1 tej Konwencji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_167_1","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 1. 1. Dochody budżetu państwa ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 1, na kwotę 154.552.589 tys. zł. 2. Wydatki budżetu państwa ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 2, na kwotę nie większą niż 199.851.862 tys. zł. 3. Deficyt budżetu państwa ustala się na kwotę nie większą niż 45.299.273 tys. zł."}
{"id":"2004_167_10","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 10. Ustala się plany finansowe państwowych funduszy celowych, zgodnie z załącznikiem nr 5."}
{"id":"2004_167_11","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 11. Wykaz inwestycji wieloletnich określa załącznik nr 6."}
{"id":"2004_167_12","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 12. 1. Zestawienie programów realizowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, niepodlegających zwrotowi, z wyłączeniem środków, o których mowa w ust. 2, zawiera załącznik nr 7. 2. Zestawienie programów i projektów realizowanych ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych, przedakcesyjnych, Funduszu Spójności Unii Europejskiej i Wspólnej Polityki Rolnej, zawiera załącznik nr 8."}
{"id":"2004_167_13","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 13. Dotacje celowe na finansowanie zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, określa załącznik nr 9."}
{"id":"2004_167_14","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 14. Wykaz jednostek, dla których zaplanowano dotacje podmiotowe oraz kwoty dotacji zawiera załącznik nr 10."}
{"id":"2004_167_15","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 15. Zestawienie dotacji dla państwowych agencji i fundacji z udziałem Skarbu Państwa zawiera załącznik nr 11."}
{"id":"2004_167_16","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 16. 1. Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255, z późn. zm.)[1] ustala się: 1) dla państwowych jednostek budżetowych w podziale na części i działy klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz na poszczególne grupy osób, w załączniku nr 12: a) kwoty wynagrodzeń (łącznie z podwyżką od dnia 1 stycznia 2004 r.) i limity zatrudnienia dla osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń (osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, członków korpusu służby cywilnej, etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych i kolegiów regionalnych izb obrachunkowych, pracowników Rządowego Centrum Legislacji, ekspertów Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, asesorów i aplikantów prokuratorskich, funkcjonariuszy Służby Celnej, sędziów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, prokuratorów oraz żołnierzy i funkcjonariuszy), b) kwoty wynagrodzeń dla osób nieobjętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń (łącznie z podwyżką od dnia 1 stycznia 2004 r.); 2) kwoty bazowe dla: a) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe - w wysokości 1.651,67 zł, b) członków korpusu służby cywilnej, etatowych członków samorządo wych kolegiów odwoławczych i kolegiów regionalnych izb obrachun kowych, pracowników Rządowego Centrum Legislacji, ekspertów Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, asesorów i aplikantów prokuratorskich, funkcjonariuszy Służby Celnej, nauczycieli, a także pracowników uczelni państwowych z wyłączeniem żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy - w wysokości 1.717,73 zł, c) sędziów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej i prokuratorów - w wysokości 1.396,38 zł, d) żołnierzy i funkcjonariuszy - w wysokości 1.396,38 zł; 3) średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej - w wysokości 103%. 2. Zgodnie z art. 10 ustawy, wymienionej w ust. 1, tworzy się rezerwy celowe dla państwowych jednostek budżetowych, z przeznaczeniem na: 1) zwiększenia wynikające ze zmian organizacyjnych i nowych zadań: a) wynagrodzeń - w wysokości 13.725 tys. zł, b) limitów zatrudnienia dla 384 osób; 2) zwiększenie wynagrodzeń - w wysokości 6.000 tys. zł - przeznaczonych na wypłaty: a) wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, b) nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i odpraw w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz ekwiwalentów za niewykorzystany urlop wypoczynkowy dla: - osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, - pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których limit zatrudnienia nie przekracza 50 osób. 3. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej nastąpi od dnia 1 stycznia 2004 r., w ramach środków ujętych w budżetach właściwych dysponentów części budżetowych."}
{"id":"2004_167_17","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 17. 1. Zgodnie z art. 91 § 1b ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.)[2] ustala się kwoty bazowe dla: 1) sędziów - w wysokości 1.396,38 zł; 2) asesorów i aplikantów sądowych - w wysokości 1.717,73 zł. 2. Zgodnie z art. 14 ust. 1b ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz.U. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.)[3] ustala się kwotę bazową dla zawodowych kuratorów sądowych w wysokości 1.717,73 zł."}
{"id":"2004_167_18","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 18. Ustala się limity zatrudnienia osób objętych mnożnikowym systemem wynagrodzeń dla urzędów organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądów i trybunałów, wymienionych w art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.)[4] oraz w placówkach zagranicznych - zgodnie z załącznikiem nr 13."}
{"id":"2004_167_19","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 19. Ustala się łączną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 398.176 tys. zł, z przeznaczeniem na dofinansowanie: 1) krajowych przewozów pasażerskich w celu wyrównania przewoźnikom kolejowym utraconych przychodów z tytułu obowiązujących ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów, o których mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1304 i Nr 149, poz. 1452), przy czym kwota ta nie uwzględnia podatku od towarów i usług - 370.000 tys. zł; 2) podręczników szkolnych do kształcenia zawodowego i kształcenia specjalnego oraz podręczników akademickich - 9.176 tys. zł; 3) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych - 18.000 tys. zł; 4) przesyłek ustawowo zwolnionych z opłat pocztowych - 1.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_2","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 2. Ustala się przychody budżetu państwa na kwotę 320.543.798 tys. zł, a rozchody budżetu państwa na kwotę 275.244.525 tys. zł - z tytułów wymienionych w załączniku nr 3."}
{"id":"2004_167_20","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 20. Ustala się dotacje przedmiotowe na: 1) korzystanie z usług w zakresie szkolenia sportowego, świadczonych przez \"Centralny Ośrodek Sportu\", w łącznej kwocie 11.640 tys. zł; 2) wdrażanie do pracy społecznie użytecznej i przygotowywanie do zawodu, w warsztatach szkolnych prowadzonych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, w łącznej kwocie 666 tys. zł; 3) ochronę gospodarki leśnej, rezerwatowej oraz przyrody prowadzoną przez gospodarstwa pomocnicze parków narodowych na gruntach będących w zarządzie parków narodowych, w łącznej kwocie 2.418 tys. zł."}
{"id":"2004_167_21","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 21. Ustala się łączną kwotę dotacji przedmiotowych w wysokości 188.962 tys. zł z przeznaczeniem na dofinansowanie niektórych zadań wykonywanych na rzecz rolnictwa w szczególności w zakresie: 1) postępu biologicznego w produkcji roślinnej i zwierzęcej; 2) zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, badań monitoringowych pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego, w tym na działania związane z ochroną przed zagrożeniem wystąpienia gąbczastej encefalopatii bydła (BSE); 3) ochrony roślin; 4) rolnictwa ekologicznego; 5) monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu; 6) stosowania nawozów wapniowych."}
{"id":"2004_167_22","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 22. Ustala się kwotę dotacji na inwestycje realizowane przez \"PKP Polskie Linie Kolejowe Spółka Akcyjna\" na liniach kolejowych o państwowym znaczeniu w wysokości 270.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_23","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 23. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 62.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_24","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 24. Ustala się dla służby cywilnej: 1) limit mianowań urzędników - 600 osób; 2) limit środków na wynagrodzenia - w wysokości 3.973.076 tys. zł; 3) limit środków na szkolenia - w wysokości 27.812 tys. zł."}
{"id":"2004_167_25","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 25. Prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem wynosi 102,0%."}
{"id":"2004_167_26","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 26. Wysokość odpisu, o którym mowa w art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[5], wynosi 2.843.897 tys. zł."}
{"id":"2004_167_27","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 27. Kwota wydatków na prewencję rentową, o których mowa w art. 57 ustawy wymienionej w art. 26, wynosi 95.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_28","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 28. Należności, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 26, z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek na otwarte fundusze emerytalne, ustala się na 0,8% kwoty składek przekazanych do funduszy."}
{"id":"2004_167_29","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 29. Odpis od funduszu emerytalno-rentowego na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wynosi 356.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_3","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 3. Źródłem pokrycia pożyczkowych potrzeb budżetu państwa, w tym deficytu budżetu państwa, są środki pozostające na rachunkach budżetu państwa w dniu 31 grudnia 2003 r., przychody z tytułu sprzedaży skarbowych papierów wartościowych, przychody z prywatyzacji, przychody z tytułu kredytów i pożyczek zagranicznych oraz przychody z innych tytułów."}
{"id":"2004_167_30","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 30. Kwota wydatków na prewencję wypadkową, o których mowa w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760), wynosi 500 tys. zł."}
{"id":"2004_167_31","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 31. Kwota środków przeznaczonych na finansowanie rent strukturalnych, o której mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o rentach strukturalnych w rolnictwie (Dz.U. Nr 52, poz. 539), wynosi 9.108 tys. zł."}
{"id":"2004_167_32","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 32. Prognozowane na 2004 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej wynosi 2.290 zł."}
{"id":"2004_167_33","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 33. Ustala się etaty Policji w liczbie 103.309."}
{"id":"2004_167_34","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 34. Wydatki budżetowe w kwocie 846.800 tys. zł, ujęte w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, przeznacza się na realizację: 1) zadań wynikających z ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 (Dz.U. Nr 210, poz. 2037) w kwocie 822.800 tys. zł, w tym na spłatę pożyczki zaciągniętej w Funduszu Pracy - 50.000 tys. zł; 2) programu restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w kwocie 24.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_35","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 35. Ustala się limit wydatków na finansowanie zadań objętych programem wsparcia, o którym mowa w art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz.U. Nr 48, poz. 550, z późn. zm.)[6], w kwocie 1.397.400 tys. zł."}
{"id":"2004_167_36","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 36. Kwoty wpłat jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 203, poz. 1966), wynoszą dla: 1) gmin - 342.943 tys. zł; 2) powiatów - 475.853 tys. zł; 3) województw - 380.547 tys. zł."}
{"id":"2004_167_37","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 37. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 780, z późn. zm.)[7] ustala się wydatki związane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem, ochroną i zarządzaniem drogami krajowymi, finansowanymi przez ministra właściwego do spraw transportu - w wysokości 1.896.923 tys. zł."}
{"id":"2004_167_38","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 38. Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, określonej w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514, z późn. zm.)[8]."}
{"id":"2004_167_39","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 39. Zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85, z późn. zm.)[9] - ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokości 0,15% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 26."}
{"id":"2004_167_4","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 4. 1. Przyrost zadłużenia na dzień 31 grudnia 2004 r. z tytułu emisji i spłaty skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym nie może przekroczyć kwoty 85.000.000 tys. zł, przy czym przez spłatę papierów wartościowych należy rozumieć w szczególności ich wykup, przedterminowy wykup, wcześniejszy wykup, odkup oraz zamianę. 2. Przyrost zadłużenia na dzień 31 grudnia 2004 r. z tytułu zaciągniętych kredytów i uzyskanych pożyczek zagranicznych oraz z tytułu emisji skarbowych papierów wartościowych na rynki zagraniczne pomniejszony o terminowe i przedterminowe spłaty kapitału zadłużenia zagranicznego, nie może przekroczyć kwoty 15.000.000 tys. zł. 3. Limity określone w ust. 1 nie mają zastosowania do emisji skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym przeznaczonych na przedterminową spłatę, wykup lub zamianę innych niż skarbowe papiery wartościowe zobowiązań Skarbu Państwa, a także na spłatę zobowiązań Skarbu Państwa wynikających z ustaw, orzeczeń sądów lub innych tytułów. 4. Wartość nominalna nowo wyemitowanych skarbowych papierów wartościowych na cele, o których mowa w ust. 3, nie może przekroczyć kwoty 15.000.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_40","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 40. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania i wykorzystania dotacji przeznaczonej dla górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki, a w szczególności określi tryb udzielania, sposób wykorzystania i rozliczania dotacji. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania osłon socjalnych dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, w ramach dotacji ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki oraz zasady przyznawania osłon socjalnych dla byłych pracowników zlikwidowanej Kopalni Barytu \"Boguszów\", którzy pracowali pod ziemią, a w szczególności określi warunki uzyskania, sposób obliczania i tryb wypłacania tych osłon."}
{"id":"2004_167_41","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 41. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania wzajemnych przeniesień wydatków planowanych na obsługę długu Skarbu Państwa pomiędzy częściami budżetu państwa, z których są finansowane wydatki na obsługę długu zagranicznego Skarbu Państwa oraz na obsługę długu krajowego Skarbu Państwa. 2. Do przenoszenia wydatków, o których mowa w ust. 1, w ramach części budżetu państwa, z których jest finansowana obsługa długu Skarbu Państwa, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 96 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 18. 3. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania transakcji finansowych na instrumentach pochodnych, polegających na wymianie płatności odsetkowych, z których uzyskane środki finansowe pomniejszają wydatki związane z kosztami obsługi długu krajowego lub zagranicznego. 4. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania transakcji finansowych na instrumentach pochodnych, polegających na wymianie płatności kapitałowych, z których uzyskane środki finansowe pomniejszają rozchody związane ze spłatą długu krajowego lub zagranicznego."}
{"id":"2004_167_42","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 42. Wykaz programów wieloletnich określa załącznik nr 14."}
{"id":"2004_167_43","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 43. Plany finansowe: 1) Agencji Mienia Wojskowego; 2) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej; 3) Agencji Rezerw Materiałowych; 4) Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości; 5) Agencji Rynku Rolnego; 6) Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa; 7) Agencji Nieruchomości Rolnych - określa załącznik nr 15."}
{"id":"2004_167_44","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 44. Prefinansowanie zadań przewidzianych do finansowania ze środków Unii Europejskiej określa załącznik nr 16."}
{"id":"2004_167_45","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 45. 1. Ze środków specjalnych gromadzonych na podstawie odrębnych ustaw przez państwowe jednostki budżetowe, z wyjątkiem środków specjalnych ujętych w częściach budżetu państwa, których dysponentami są wojewodowie oraz minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu dokonuje się wpłaty do budżetu państwa w wysokości 40% planowanych wpływów. 2. Wpłaty, o których mowa w ust. 1, są przekazywane do budżetu państwa w częściach co kwartał, w wysokości 25% wpłat w terminie 20 dni po zakończeniu kwartału, a za czwarty kwartał - w terminie do dnia 20 grudnia 2004 r. Wpłata ze środków specjalnych ujętych w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa nastąpi w dwóch równych częściach - w terminie do dnia 30 czerwca 2004 r. oraz do dnia 20 grudnia 2004 r."}
{"id":"2004_167_46","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 46. 1. Niezależnie od wpłat, o których mowa w art. 45 ust. 1, z przychodów środków specjalnych będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw transportu, dokonywana jest wpłata w wysokości 10.000 tys. zł. 2. Tryb i terminy wpłaty, o której mowa w ust. 1, określa art. 45 ust. 2 zdanie pierwsze."}
{"id":"2004_167_47","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 47. Upoważnia się ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania do przeprowadzenia - ze środków ujętych w odpowiednich rezerwach celowych budżetu państwa - centralnych zakupów: 1) autobusów szkolnych przeznaczonych na dowożenie dzieci do szkół; 2) wyposażenia pracowni internetowych w szkołach w sprzęt komputerowy i oprogramowanie."}
{"id":"2004_167_48","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 48. W przypadku wystąpienia oszczędności w wydatkach planowanych na obsługę zadłużenia zagranicznego Skarbu Państwa oraz obsługę długu krajowego Skarbu Państwa, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia w pierwszej kolejności na wzmocnienie w 2004 r. motywacyjnej funkcji systemów uposażeń funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu i Służby Więziennej o kwotę nieprzekraczającą 50.000 tys. zł, a pozostałe oszczędności na uzupełnienie dotacji dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w celu zapewnienia płynności wypłat świadczeń gwarantowanych przez państwo."}
{"id":"2004_167_49","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 49. Ilekroć w ustawie jest mowa o ministrze właściwym do spraw finansów, należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw instytucji finansowych."}
{"id":"2004_167_5","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 5. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do sprzedaży aktywów finansowych zwolnionych w wyniku operacji przedterminowego wykupu zadłużenia zagranicznego."}
{"id":"2004_167_50","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 50. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2004 r. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1784 i 1799, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 152, poz. 1267, Nr 213, poz. 1802 i Nr 214, poz. 1805 oraz z 2003 r. Nr 149, poz. 1454, Nr 166, poz. 1609, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2256. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 229, poz. 2256 [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 213, poz. 1802 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ... [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 4, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 139, poz. 1450 i Nr 166 poz. 1609. [6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158, z 2001 r. Nr 45, poz. 497, Nr 100, poz. 1085, Nr 111, poz. 1197 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 66 poz. 596 i Nr 230, poz. 1921 oraz z 2003 r. Nr 84, poz. 774. [7] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, z 2002 r. Nr 216, poz. 1826 i Nr 240, poz. 2057 oraz z 2003 r. Nr ..., poz. ... [8] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 142, poz. 1380 i Nr 166, poz. 1608. [9] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 127, poz. 1088, Nr 155, poz. 1287 i Nr 199, poz. 1673."}
{"id":"2004_167_6","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 6. Poręczenia i gwarancje mogą być udzielane przez Skarb Państwa w 2004 r. do kwoty 17.000.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_7","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 7. Ustala się w 2004 r. limit łącznych zobowiązań Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. z tytułu gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń eksportowych oraz gwarancji ubezpieczeniowych - w wysokości 9.500.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_8","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 8. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do udzielania ze środków budżetu państwa: 1) kredytów i pożyczek rządom innych krajów na sfinansowanie importu z Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług - do kwoty 1.029.306 tys. zł; 2) pożyczek Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. - na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczeń eksportowych - do kwoty 301.000 tys. zł; 3) pożyczek funkcjonującym w Rzeczypospolitej Polskiej bankom, określonym w umowie \"Protokół Finansowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie współpracy\", ze środków uzyskanych od Rządu Republiki Francuskiej, na pokrywanie, ustalonej w trybie wynikającym z umowy, części potrzeb finansowania inwestycji w Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstw o kapitale mieszanym polsko-francuskim - do kwoty 65.000 tys. zł; 4) pożyczek dla jednostek samorządu terytorialnego w ramach postępowania naprawczego - do kwoty 30.000 tys. zł."}
{"id":"2004_167_9","title":"Ustawa BUDŻETOWA NA ROK 2004 z dnia 23 stycznia 2004 r.","text":"Art. 9. Przychody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych i środków specjalnych państwowych jednostek budżetowych, w podziale na części budżetowe, określa załącznik nr 4."}
{"id":"2004_1693_1","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 40 i 47) wprowadza się następujące zmiany: 1) odnośnik nr 1 do tytułu ustawy otrzymuje brzmienie: „1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Unii Europejskiej: 1) dyrektywy Rady 87\/217\/EWG z dnia 19 marca 1987 r. w sprawie ograniczania zanieczyszczenia środowiska azbestem i zapobiegania temu zanieczyszczeniu (Dz. Urz. WE L 85 z 28.03.1987, str. 40, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 8, str. 269); 2) dyrektywy Rady 91\/692\/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania w sprawie wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska (Dz. Urz. WE L 377 z 31.12.1991, str. 48, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 10); 3) dyrektywy Rady 92\/43\/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz. Urz. WE L 206 z 22.07.1992, str. 7, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 102); 4) dyrektywy Rady 96\/59\/WE z dnia 16 września 1996 r. w sprawie unieszkodliwiania polichlorowanych bifenyli i polichlorowanych trifenyli (PCB\/PCT) (Dz. Urz. WE L 243 z 24.09.1996, str. 31, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 3, str. 75); 5) dyrektywy Rady 96\/82\/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (Dz. Urz. WE L 10 z 14.01.1997, str. 13, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 410); 6) dyrektywy 1999\/94\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. odnoszącej się do dostępności dla konsumentów informacji o zużyciu paliwa i emisjach CO2 w odniesieniu do obrotu nowymi samochodami osobowymi (Dz. Urz. WE L 12 z 18.01.2000, str. 16, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 5, str. 3); 7) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000\/53\/WE z dnia 18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. Urz. WE L 269 z 21.10.2000, str. 34, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 5, str. 224); 8) dyrektywy 2002\/49\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (Dz. Urz. WE L 189 z 18.07.2002, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 101); 9) dyrektywy 2004\/107\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu (Dz. Urz. UE L 23 z 26.01.2005, str. 3, z późn. zm.); 10) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008\/50\/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2008, str. 1); 11) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008\/56\/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (Dz. Urz. UE L 164 z 25.06.2008, str. 19); 12) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008\/98\/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (Dz. Urz. UE L 312 z 22.11.2008, str. 3); 13) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009\/147\/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz. Urz. UE L 20 z 26.01.2010, str. 7, z późn. zm.); 14) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/75\/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 17). Niniejsza ustawa zapewnia również wykonanie przepisów rozporządzenia (WE) nr 166\/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniającego dyrektywę Rady 91\/689\/EWG i 96\/61\/WE (Dz. Urz. UE L 33 z 04.02.2006, str. 1, z późn. zm.).”; 2) w art. 3: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: „2a) badaniach zanieczyszczenia gleby i ziemi – rozumie się przez to pomiary zawartości substancji powodującej ryzyko w glebie i w ziemi, w tym pobieranie próbek oraz związane z tymi pomiarami badania właściwości gleby i ziemi; 2b) dokumencie referencyjnym BAT – rozumie się przez to dokument, będący wynikiem wymiany informacji zorganizowanej przez Komisję Europejską zgodnie z przepisami dotyczącymi emisji przemysłowych, sporządzony dla określonego rodzaju działalności i opisujący w szczególności stosowane techniki, aktualne wielkości emisji i zużycia, techniki uwzględniane przy okazji ustalania najlepszych dostępnych technik, a także opisujący konkluzje BAT oraz wszelkie nowe techniki;”, b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) granicznych wielkościach emisyjnych – rozumie się przez to najwyższe z określonych w konkluzjach BAT wielkości emisji powiązane z najlepszymi dostępnymi technikami, uzyskiwane w normalnych warunkach eksploatacji z wykorzystaniem najlepszej dostępnej techniki lub kombinacji najlepszych dostępnych technik;”, c) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) historycznym zanieczyszczeniu powierzchni ziemi – rozumie się przez to zanieczyszczenie powierzchni ziemi, które zaistniało przed dniem 30 kwietnia 2007 r. lub wynika z działalności, która została zakończona przed dniem 30 kwietnia 2007 r.; rozumie się przez to także szkodę w środowisku w powierzchni ziemi w rozumieniu art. 6 pkt 11 lit. c ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2014 r. poz. 210), która została spowodowana przez emisję lub zdarzenie, od którego upłynęło więcej niż 30 lat;”, d) po pkt 8c dodaje się pkt 8d w brzmieniu: „8d) konkluzji BAT – rozumie się przez to dokument sporządzony na podstawie dokumentu referencyjnego BAT, przyjmowany przez Komisję Europejską, w drodze decyzji, zgodnie z przepisami dotyczącymi emisji przemysłowych, formułujący wnioski dotyczące najlepszych dostępnych technik, ich opisu, informacji służącej ocenie ich przydatności, wielkości emisji powiązanych z najlepszymi dostępnymi technikami, powiązanego monitoringu, powiązanych poziomów zużycia oraz, w stosownych przypadkach, odpowiednich sposobów przeprowadzenia remediacji;”, e) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) najlepszych dostępnych technikach – rozumie się przez to najbardziej efektywny i zaawansowany poziom rozwoju technologii i metod prowadzenia danej działalności, który wskazuje możliwe wykorzystanie poszczególnych technik jako podstawy przy ustalaniu dopuszczalnych wielkości emisji i innych warunków pozwolenia mających na celu zapobieganie powstawaniu, a jeżeli nie jest to możliwe, ograniczenie emisji i oddziaływania na środowisko jako całość, z tym że: a) technika – oznacza zarówno stosowaną technologię, jak i sposób, w jaki dana instalacja jest projektowana, wykonywana, eksploatowana oraz likwidowana, b) dostępne techniki – oznaczają techniki o takim stopniu rozwoju, który umożliwia ich praktyczne zastosowanie w danej dziedzinie przemysłu, z uwzględnieniem warunków ekonomicznych i technicznych oraz rachunku kosztów i korzyści, a które to techniki prowadzący daną działalność może uzyskać, c) najlepsza technika – oznacza najbardziej efektywną technikę w osiąganiu wysokiego ogólnego poziomu ochrony środowiska jako całości;”, f) w pkt 20 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.[3])) oraz przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu art. 5 pkt 3 tej ustawy, a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego,”, g) pkt 25 otrzymuje brzmienie: „25) powierzchni ziemi – rozumie się przez to ukształtowanie terenu, glebę, ziemię oraz wody gruntowe, z tym że: a) gleba – oznacza górną warstwę litosfery, złożoną z części mineralnych, materii organicznej, wody glebowej, powietrza glebowego i organizmów, obejmującą wierzchnią warstwę gleby i podglebie, b) ziemia – oznacza górną warstwę litosfery, znajdującą się poniżej gleby, do głębokości oddziaływania człowieka, c) wody gruntowe – oznaczają wody podziemne w rozumieniu art. 9 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz.145, z późn. zm.[4])), które znajdują się w strefie nasycenia i pozostają w bezpośredniej styczności z gruntem lub podglebiem;”, h) po pkt 31a dodaje się pkt 31b w brzmieniu: „31b) remediacji – rozumie się przez to poddanie gleby, ziemi i wód gruntowych działaniom mającym na celu usunięcie lub zmniejszenie ilości substancji powodujących ryzyko, ich kontrolowanie oraz ograniczenie rozprzestrzeniania się, tak aby teren zanieczyszczony przestał stwarzać zagrożenie dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, z uwzględnieniem obecnego i, o ile jest to możliwe, planowanego w przyszłości sposobu użytkowania terenu; remediacja może polegać na samooczyszczaniu, jeżeli przynosi największe korzyści dla środowiska;”, i) po pkt 32c dodaje się pkt 32d w brzmieniu: „32d) samooczyszczaniu – rozumie się przez to biologiczne, chemiczne i fizyczne procesy, których skutkiem jest ograniczenie ilości, ładunku, stężenia, toksyczności, dostępności oraz rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w glebie, ziemi i wodach, przebiegające samoistnie, bez ingerencji człowieka, ale których przebieg może być przez człowieka wspomagany;”, j) po pkt 37 dodaje się pkt 37a w brzmieniu: „37a) substancji powodującej ryzyko – rozumie się przez to substancję stwarzającą zagrożenie i mieszaninę stwarzającą zagrożenie, należącą co najmniej do jednej z klas zagrożenia wymienionych w częściach 2–5 załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272\/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67\/548\/EWG i 1999\/45\/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907\/2006 (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, str. 1, z późn. zm.), w szczególności substancje powodujące ryzyko, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 101a ust. 5 pkt 1;”; 3) w art. 4 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2012 r. poz. 145, z późn. zm.)”; 4) w art. 7a skreśla się wyrazy „(Dz. U. Nr 75, poz. 493, z późn. zm.)”; 5) w tytule I tytuł działu III otrzymuje brzmienie: „Polityka ochrony środowiska oraz programy ochrony środowiska”; 6) art. 13 i art. 14 otrzymują brzmienie: „Art. 13. Polityka ochrony środowiska to zespół działań mających na celu stworzenie warunków niezbędnych do realizacji ochrony środowiska, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju."}
{"id":"2004_1693_10","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1136) w art. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) niezanieczyszczona gleba – glebę, która została usunięta z górnej warstwy powierzchni ziemi w trakcie działalności wydobywczej i która nie przekracza dopuszczalnych zawartości w glebie oraz dopuszczalnych zawartości w ziemi substancji powodujących ryzyko, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 101a ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 40, 47 i ...), dla gruntów występujących w miejscu użycia tej gleby lub ziemi;”."}
{"id":"2004_1693_101b","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101b. W ramach państwowego monitoringu środowiska dokonuje się oceny oraz badań i obserwacji stanu gleby i ziemi."}
{"id":"2004_1693_101c","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101c. 1. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska prowadzi rejestr historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi. 2. W rejestrze gromadzi się informacje: 1) o potencjalnych historycznych zanieczyszczeniach powierzchni ziemi oraz historycznych zanieczyszczeniach powierzchni ziemi, w tym ich charakterystyce, miejscu, czasie wystąpienia oraz aktualnym statusie terenu, na którym występują; 2) o przeprowadzonych remediacjach oraz osiągniętych w ich wyniku efektach ekologicznych; 3) o działalności prowadzonej na terenach, na których wystąpiło potencjalne historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi lub historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi, obecnie, a także, o ile takie informacje są dostępne – w przeszłości; 4) imię i nazwisko albo nazwę władającego powierzchnią ziemi oraz adres jego zamieszkania lub siedziby; 5) imię i nazwisko albo nazwę obowiązanego do przeprowadzenia remediacji oraz adres jego zamieszkania lub siedziby; 6) określenie przedmiotu działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), wykonywanej na terenie, na którym występuje potencjalne historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi lub historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi, przez władającego powierzchnią ziemi; 7) określenie przedmiotu działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), wykonywanej na terenie, na którym występuje historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi, przez obowiązanego do przeprowadzenia remediacji; 8) inne, niż wskazane w pkt 1–7, istotne informacje dotyczące historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi, w szczególności o prowadzonych postępowaniach administracyjnych i sądowo-administracyjnych w sprawach historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi. 3. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji skierowanej do władającego powierzchnią ziemi, dokonuje do rejestru wpisu o potencjalnym historycznym zanieczyszczeniu powierzchni ziemi, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania odpowiednio: 1) wykazu, o którym mowa w art. 101d ust. 6; 2) aktualizacji wykazu, o której mowa w art. 101d ust. 8; 3) zgłoszenia, o którym mowa w art. 101e ust. 1. 4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, zawiera wskazanie miejsca, na którym występuje potencjalne historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi. 5. Regionalny dyrektor ochrony środowiska aktualizuje i uzupełnia rejestr na podstawie: 1) aktualizacji wykazu, o której mowa w art. 101d ust. 8, 2) badań, o których mowa w art. 101f ust. 1 lub art. 101g ust. 1, 3) planu remediacji, o którym mowa w art. 101l ust. 1, 4) oceny przeprowadzenia remediacji, o której mowa w art. 101n ust. 1 – nie później niż w terminie 6 miesięcy odpowiednio od dnia ich otrzymania, wykonania, ustalenia lub dokonania. 6. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, dokonując wpisu do rejestru, aktualizując lub uzupełniając rejestr, oznacza aktualny status terenu jako teren, na którym: 1) występuje potencjalne historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi – jeżeli informacje na temat terenu zawarto w wykazie, o którym mowa w art. 101d ust. 6, lub w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 101e ust. 1; 2) występuje historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi – jeżeli na terenie przeprowadzono badania, o których mowa w art. 101f ust. 1 lub w art. 101g ust. 1, które potwierdzają historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi; 3) występuje historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi w trakcie remediacji – jeżeli dla danego terenu ustalono plan remediacji, o którym mowa w art. 101l ust. 1; 4) zakończono remediację – jeżeli ocena przeprowadzenia remediacji, o której mowa w art. 101n ust. 1, wykaże, że remediacja została przeprowadzona zgodnie z ustalonym planem remediacji. 7. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze decyzji skierowanej do władającego powierzchnią ziemi, dokonuje wykreślenia wpisu do rejestru, jeżeli nie potwierdzono historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, w szczególności gdy badania zanieczyszczenia gleby i ziemi, o których mowa w art. 101f ust. 1 lub w art. 101g ust. 1, albo badania wykonywane przy opracowaniu planu remediacji, o którym mowa w art. 101l ust. 1, nie potwierdziły występowania na danym terenie historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi. 8. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska może dokonywać zmian w rejestrze, jeżeli stwierdzi niezgodność zawartych w nim danych z posiadanymi informacjami, w szczególności wynikającymi z prowadzonych postępowań administracyjnych w zakresie historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi. 9. Rejestr prowadzi się: 1) przy użyciu systemu teleinformatycznego; 2) w podziale na województwa, w sposób umożliwiający zestawianie danych dla obszaru całego kraju; 3) w sposób umożliwiający sortowanie danych. 10. Bezpośredni dostęp do wszystkich danych zawartych w rejestrze posiadają za pośrednictwem systemu teleinformatycznego organy ochrony środowiska oraz organy Inspekcji Ochrony Środowiska. 11. Brak wpisu do rejestru nie wstrzymuje postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa w art. 101f ust. 1, art. 101k ust. 2 lub 3, art. 101l ust. 4, art. 101m ust. 1 pkt 2 lub art. 101o ust. 2. 12. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia dostępu do informacji o środowisku, a także użyteczność i zapewnienie sprawnego funkcjonowania rejestru określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji, które są gromadzone w rejestrze."}
{"id":"2004_1693_101d","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101d. 1. Starosta dokonuje identyfikacji potencjalnych historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi, poprzez: 1) ustalenie działalności mogącej z dużym prawdopodobieństwem powodować historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi, która była prowadzona na danym terenie przed dniem 30 kwietnia 2007 r.; 2) ustalenie listy substancji powodujących ryzyko, których wystąpienie w glebie lub ziemi jest spodziewane ze względu na działalność, o której mowa w pkt 1; 3) analizę dostępnych informacji na temat zagrożenia zanieczyszczeniem gleby lub ziemi; 4) w razie potrzeby – wykonanie pierwszego etapu badań zanieczyszczenia gleby i ziemi przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 2. Identyfikacji potencjalnych historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi nie dokonuje się na terenach, na których jest prowadzona działalność, której głównym celem jest obronność i bezpieczeństwo państwa lub bezpieczeństwo międzynarodowe. 3. Starosta lub upoważniona przez niego osoba, są uprawnieni do wstępu na teren władającego powierzchnią ziemi w celu wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić wykonywanie badań na terenie będącym w jego władaniu. 5. Władający powierzchnią ziemi, na wniosek starosty, przekazuje wszelkie znajdujące się w jego posiadaniu informacje dotyczące potencjalnego historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi oraz jego możliwych źródłach. 6. Starosta sporządza wykaz potencjalnych historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi. 7. Wykaz zawiera: 1) adres, numery działek ewidencyjnych i informacje o ich powierzchni; 2) informacje o aktualnym i, o ile jest to możliwe, planowanym sposobie użytkowania gruntów; 3) informacje o działalności prowadzonej na terenie; 4) informacje o działalności prowadzonej na terenie w przeszłości, o ile takie informacje są dostępne; 5) informacje o właściwościach gleby na terenie; 6) nazwy substancji powodujących ryzyko oraz informacje o ich zawartości w glebie i w ziemi; 7) informacje o remediacji prowadzonej obecnie i w przeszłości na terenie; 8) imię i nazwisko albo nazwę obowiązanego do przeprowadzenia remediacji oraz adres jego zamieszkania lub siedziby; 9) imię i nazwisko albo nazwę władającego powierzchnią ziemi oraz adres jego zamieszkania lub siedziby. 8. Starosta dokonuje aktualizacji wykazu raz na 2 lata. 9. Starosta przekazuje wykaz oraz – raz na 2 lata – jego aktualizację regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznych nośnikach danych."}
{"id":"2004_1693_101e","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101e. 1. Władający powierzchnią ziemi, który stwierdził historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi na terenie będącym w jego władaniu, jest obowiązany niezwłocznie zgłosić ten fakt regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię i nazwisko albo nazwę podmiotu zgłaszającego oraz adres jego zamieszkania lub siedziby; 2) adres i numer działki ewidencyjnej; 3) informacje na temat czasu wystąpienia zanieczyszczenia powierzchni ziemi, w tym, w miarę możliwości, dokumenty uprawdopodobniające, że zgłoszenie dotyczy historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi; 4) dokumentację potwierdzającą wystąpienie zanieczyszczenia powierzchni ziemi, w tym nazwy substancji powodujących ryzyko oraz wyniki badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 3. Każdy, kto stwierdził potencjalne historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi, może zgłosić ten fakt staroście. 4. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera: 1) imię i nazwisko albo nazwę podmiotu zgłaszającego oraz adres jego zamieszkania lub siedziby; 2) wskazanie miejsca, w miarę możliwości poprzez podanie adresu lub numeru działki ewidencyjnej; 3) informacje na temat czasu wystąpienia zanieczyszczenia powierzchni ziemi, w tym, w miarę możliwości, dokumenty uprawdopodobniające, że zgłoszenie dotyczy historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi; 4) opis stwierdzonej sytuacji wskazującej na występowanie potencjalnego historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, dokumentację, która uprawdopodobni jej wystąpienie, w tym, w miarę możliwości, nazwy substancji powodujących ryzyko oraz wyniki badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 5. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1 i 3, składanego w postaci elektronicznej dołącza się zeskanowane dokumenty lub dokumentację, o których mowa odpowiednio w ust. 2 pkt 3 i 4 oraz w ust. 4 pkt 3 i 4."}
{"id":"2004_1693_101f","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101f. 1. Na terenie, na którym była prowadzona przed dniem 30 kwietnia 2007 r. działalność mogąca z dużym prawdopodobieństwem powodować historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi oraz istnieją przesłanki wskazujące na występowanie historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, takie jak umieszczenie terenu w wykazie, o którym mowa w art. 101d ust. 6, lub zgłoszenie, o którym mowa w art. 101e ust. 1, regionalny dyrektor ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na władającego powierzchnią ziemi będącego podmiotem korzystającym ze środowiska, obowiązek wykonania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi oraz wyznaczyć termin przedłożenia wyników tych badań. 2. Badania zanieczyszczenia gleby i ziemi, o których mowa w ust. 1, wykonuje laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy podmiot korzystający ze środowiska posiada pozwolenie zintegrowane, w którym określono sposób wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi. 4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany przechowywać wyniki badań przez okres 5 lat od zakończenia roku kalendarzowego, którego dotyczą, oraz przedkładać je regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska na ich żądanie. 5. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wszczyna się z urzędu."}
{"id":"2004_1693_101g","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101g. 1. Regionalny dyrektor ochrony środowiska może wykonywać badania zanieczyszczenia gleby i ziemi w celu potwierdzenia występowania historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi lub w celu opracowania planu remediacji, w przypadku innym niż wskazany w art. 101f ust. 1. 2. Badania zanieczyszczenia gleby i ziemi, o których mowa w ust. 1, wykonuje laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 3. Zamówienie publiczne na wykonywanie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, o których mowa w ust. 1, obejmuje jednorazowe badania lub dokonywanie wszystkich badań we wskazanym okresie. 4. Regionalny dyrektor ochrony środowiska lub upoważniona przez niego osoba, są uprawnieni do wstępu na teren władającego powierzchnią ziemi w celu wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić wykonywanie badań na terenie będącym w jego władaniu."}
{"id":"2004_1693_101h","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101h. 1. Władający powierzchnią ziemi, na której występuje historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi, jest obowiązany do przeprowadzenia remediacji. 2. Jeżeli władający powierzchnią ziemi wykaże, że historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi dokonane po dniu objęcia przez niego władania spowodował inny wskazany podmiot, zwany dalej „innym sprawcą”, obowiązek przeprowadzenia remediacji spoczywa na innym sprawcy. 3. Jeżeli zanieczyszczenie zostało spowodowane przez innego sprawcę za zgodą lub wiedzą władającego powierzchnią ziemi, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany do przeprowadzenia remediacji solidarnie z innym sprawcą. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, decyzję, o której mowa w art. 101l ust. 4 i art. 101m ust. 1 pkt 2, kieruje się także do władającego powierzchnią ziemi."}
{"id":"2004_1693_101i","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101i. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w przypadku historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, przeprowadza remediację, jeżeli: 1) nie można wszcząć wobec władającego powierzchnią ziemi postępowania egzekucyjnego dotyczącego obowiązku przeprowadzenia remediacji albo egzekucja okazała się bezskuteczna; 2) władający powierzchnią ziemi wykaże, że zanieczyszczenie, dokonane po dniu objęcia przez niego władania, spowodował inny sprawca, wobec którego nie można wszcząć postępowania egzekucyjnego dotyczącego obowiązku przeprowadzenia remediacji, lub egzekucja okazała się bezskuteczna; 3) władający powierzchnią ziemi dokonał zgłoszenia na podstawie art. 12 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy – Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085, z późn. zm.[7])) oraz starosta uwzględnił zgłoszenie w rejestrze zawierającym informacje o terenach, na których stwierdzono przekroczenie standardów jakości gleby lub ziemi, z wyszczególnieniem terenów, na których obowiązek rekultywacji obciążał starostę; 4) z uwagi na zagrożenie dla zdrowia ludzi lub możliwość zaistnienia nieodwracalnych szkód w środowisku jest konieczne niezwłoczne jej przeprowadzenie."}
{"id":"2004_1693_101j","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101j. 1. Regionalny dyrektor ochrony środowiska ustala harmonogram swoich zadań w zakresie historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi oraz co najmniej raz na 5 lat dokonuje jego aktualizacji. 2. Harmonogram obejmuje: 1) badania zanieczyszczenia gleby i ziemi na terenach, na których występuje potencjalne historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi; 2) opracowywanie planów remediacji dla terenów, dla których potwierdzono historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi; 3) przeprowadzanie remediacji historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi, o których mowa w art. 101i. 3. Ustalając i aktualizując harmonogram uwzględnia się potrzebę przeprowadzenia w pierwszej kolejności remediacji terenów, które stanowią największe zagrożenie dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska oraz uwzględnia się możliwość finansowania zadań regionalnego dyrektora ochrony środowiska w kolejnych latach. 4. W trakcie opracowywania lub aktualizacji harmonogramu regionalny dyrektor ochrony środowiska zasięga opinii Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz zarządu właściwego wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie możliwości wspomagania ze środków tych funduszy zadań objętych harmonogramem. 5. Regionalny dyrektor ochrony środowiska opracowuje i przekazuje Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, co 5 lat, sprawozdanie z realizacji zadań objętych harmonogramem."}
{"id":"2004_1693_101k","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101k. 1. Koszty remediacji obejmują koszty: 1) badań zanieczyszczenia gleby i ziemi; 2) opracowania projektu planu remediacji; 3) przeprowadzenia remediacji. 2. W przypadkach, o których mowa w art. 101i pkt 4, regionalny dyrektor ochrony środowiska nakłada, w drodze decyzji, na władającego powierzchnią ziemi obowiązek zwrotu poniesionych kosztów remediacji, określając w niej wysokość, sposób i termin ich uiszczenia. 3. Jeżeli władający powierzchnią ziemi wykaże, że historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi dokonane po dniu objęcia przez niego władania, której remediacja spowodowała poniesienie kosztów, o których mowa w ust. 1, spowodował inny sprawca, regionalny dyrektor ochrony środowiska nakłada, w drodze decyzji, obowiązek zwrotu tych kosztów na innego sprawcę, określając w niej wysokość, sposób i termin ich uiszczenia. 4. Regionalny dyrektor ochrony środowiska może odstąpić od żądania zwrotu całości albo części kosztów remediacji, jeżeli: 1) władający powierzchnią ziemi lub inny sprawca nie został zidentyfikowany lub nie można wszcząć wobec niego postępowania egzekucyjnego, lub egzekucja okazała się bezskuteczna; 2) koszty postępowania egzekucyjnego są wyższe niż kwota możliwa do odzyskania. 5. Roszczenia względem władającego powierzchnią ziemi lub innego sprawcy o zwrot kosztów remediacji przedawniają się z upływem 5 lat od dnia, w którym odpowiednio decyzja, o której mowa w ust. 2 albo 3, stała się ostateczna. 6. Do należności z tytułu obowiązku zwrotu kosztów remediacji stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.[8])), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska."}
{"id":"2004_1693_101l","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101l. 1. Remediację historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi przeprowadza się zgodnie z ustalonym planem remediacji. 2. Władający powierzchnią ziemi lub inny sprawca, obowiązany do przeprowadzenia remediacji historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, jest obowiązany do przedłożenia regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska wniosku o wydanie decyzji ustalającej plan remediacji, który zawiera projekt planu remediacji; do pisemnego wniosku dołącza się jego zapis w postaci elektronicznej na informatycznych nośnikach danych. 3. Projekt planu remediacji zawiera informacje o: 1) terenie wymagającym przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni; 2) aktualnym i, o ile jest to możliwe, planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu; 3) właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności i zabudowie; 4) nazwach substancji powodujących ryzyko, wraz z wynikami badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a; 5) nazwach substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja; 6) ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska; 7) budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do dokonania oceny, o której mowa w pkt 6 – jeżeli zachodzi taka potrzeba; 8) planowanym sposobie przeprowadzenia remediacji; 9) planowanym terminie rozpoczęcia i zakończenia remediacji; 10) sposobie potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz terminie przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 4. Plan remediacji ustala regionalny dyrektor ochrony środowiska w drodze decyzji określającej: 1) teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni; 2) nazwy substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja; 3) sposób przeprowadzenia remediacji; 4) termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji; 5) sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz termin przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 5. Regionalny dyrektor ochrony środowiska wydaje decyzję, o której mowa w ust. 4, po zasięgnięciu opinii dotyczącej projektu planu remediacji: 1) państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego – w odniesieniu do oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi na danym terenie; 2) państwowego powiatowego inspektora sanitarnego – w odniesieniu do zanieczyszczenia w ujęciach wody przeznaczonej do spożycia; 3) dyrektora okręgowego urzędu górniczego – w odniesieniu do zanieczyszczenia spowodowanego ruchem zakładu górniczego; 4) dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych – w odniesieniu do zanieczyszczenia na gruntach będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe; 5) dyrektora parku narodowego – w odniesieniu do zanieczyszczenia na obszarze parku narodowego i jego otuliny; 6) dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej – w odniesieniu do zanieczyszczenia w strefach ochronnych ujęć wody; 7) starosty – w odniesieniu do zanieczyszczenia gruntów wykorzystywanych na cele rolne. 6. Jeżeli zanieczyszczenie wystąpiło na terenie, do którego inny sprawca nie posiada tytułu prawnego, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić wykonanie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, a także przeprowadzenie remediacji zgodnie z planem remediacji ustalonym w drodze decyzji, o której mowa ust. 4."}
{"id":"2004_1693_101m","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101m. 1. W przypadku gdy władający powierzchnią ziemi lub inny sprawca nie przeprowadza remediacji, pomimo że zgodnie z art. 101h jest do tego obowiązany, regionalny dyrektor ochrony środowiska: 1) wzywa go do przedłożenia wniosku, o którym mowa w art. 101l ust. 2, w wyznaczonym terminie; 2) jeżeli nie przedłożył wniosku zgodnie z wezwaniem – nakłada na władającego powierzchnią ziemi lub innego sprawcę, w drodze decyzji, obowiązek przeprowadzenia remediacji na podstawie ustalonego przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska planu remediacji. 2. W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się obowiązek zwrotu kosztów opracowania projektu planu remediacji, ich wysokość, sposób i termin uiszczenia oraz ustala się plan remediacji: 1) zawierający informacje o: a) aktualnym i, o ile jest to możliwe, planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu, b) właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności i zabudowie, c) nazwach substancji powodujących ryzyko, wraz z wynikami badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, d) ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, e) budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do dokonania oceny, o której mowa w lit. d – jeżeli zachodzi taka potrzeba; 2) określający: a) teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni, b) nazwy substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja, c) sposób przeprowadzenia remediacji, d) termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji, e) sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz termin przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 3. Przy wydawaniu decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 101l ust. 5. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się przepisów art. 362. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, opracowanie projektu planu remediacji regionalny dyrektor ochrony środowiska może zlecić wykonawcy, który ze względu na posiadane kompetencje, doświadczenie oraz warunki techniczne i organizacyjne będzie gwarantował należyte jego opracowanie. 6. Do należności z tytułu obowiązku zwrotu kosztów opracowania projektu planu remediacji stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska. 7. Jeżeli zanieczyszczenie wystąpiło na terenie, do którego inny sprawca nie posiada tytułu prawnego, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić wykonanie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, a także przeprowadzenie remediacji zgodnie z planem remediacji ustalonym w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2004_1693_101n","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101n. 1. Regionalny dyrektor ochrony środowiska dokonuje oceny przeprowadzenia remediacji, która polega na stwierdzeniu zgodności remediacji z ustalonym planem remediacji. 2. W przypadku gdy stwierdzono niezgodność przeprowadzonej remediacji z ustalonym planem remediacji, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2004_1693_101o","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101o. 1. Jeżeli regionalny dyrektor ochrony środowiska przeprowadza remediację, o której mowa w art. 101i, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić jej przeprowadzenie z zachowaniem warunków określonych w decyzji, o której mowa w ust. 2, a także umożliwić prowadzenie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi. 2. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w celu przeprowadzenia remediacji, określa, w drodze decyzji skierowanej do władającego powierzchnią ziemi, zakres udostępnienia przez niego powierzchni ziemi oraz ustala plan remediacji: 1) zawierający informacje o: a) aktualnym i, o ile jest to możliwe, planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu, b) właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności i zabudowie, c) nazwach substancji powodujących ryzyko, wraz z wynikami badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, d) ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, e) budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do dokonania oceny, o której mowa w lit. d – jeżeli zachodzi taka potrzeba; 2) określający: a) teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni, b) nazwy substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja, c) sposób przeprowadzenia remediacji, d) termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji, e) sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz termin przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 3. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, wszczyna się z urzędu. 4. Przy wydawaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 101l ust. 5. 5. W przypadku, o którym mowa w art. 101i, opracowanie projektu planu remediacji lub przeprowadzenie remediacji regionalny dyrektor ochrony środowiska może zlecić wykonawcy, który ze względu na posiadane kompetencje, doświadczenie oraz warunki techniczne i organizacyjne będzie gwarantował odpowiednio należyte ich opracowanie lub przeprowadzenie."}
{"id":"2004_1693_101p","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101p. 1. Dokonując oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, o której mowa w art. 101l ust. 3 pkt 6, art. 101m ust. 2 pkt 1 lit. d oraz art. 101o ust. 2 pkt 1 lit. d, uwzględnia się w szczególności: 1) postać chemiczną, w jakiej występuje zanieczyszczenie i jego biodostępność; 2) możliwość rozprzestrzeniania się zanieczyszczenia; 3) potencjalne drogi narażenia, z uwzględnieniem rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w zależności od właściwości gleby, ukształtowania, budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych, a także pokrycia terenu; 4) środowisko oraz ludzi, którzy mogliby ucierpieć w wyniku zanieczyszczenia; 5) występowanie na terenie zanieczyszczonym i w jego okolicy zwłaszcza gruntów uprawnych, ogrodów, parków, placów zabaw, terenów sportowych, budynków mieszkalnych i użytkowych, form ochrony przyrody, zasobów wody pitnej i ujęć wody. 2. Jeżeli ocena występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska wykaże, że nie występuje znaczące zagrożenie dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, regionalny dyrektor ochrony środowiska może zwolnić władającego powierzchnią ziemi lub innego sprawcę, w drodze decyzji, z obowiązku przeprowadzenia remediacji albo nie przeprowadzać remediacji, o której mowa w art. 101i. 3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, kierując się potrzebą ujednolicenia sposobu wykonywania oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, może określić, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska oraz referencyjne metodyki modelowania rozprzestrzeniania substancji w glebie, ziemi i wodach gruntowych."}
{"id":"2004_1693_101q","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101q. 1. Dopuszcza się następujące sposoby przeprowadzenia remediacji: 1) usunięcie zanieczyszczenia, przynajmniej do dopuszczalnej zawartości w glebie i w ziemi substancji powodujących ryzyko; 2) inne, niż wskazany w pkt 1, prowadzące do usunięcia znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi i stanu środowiska, z uwzględnieniem obecnego i, o ile jest to możliwe, planowanego sposobu użytkowania terenu, takie jak: a) zmniejszenie ilości zanieczyszczeń lub b) ograniczenie możliwości rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń i kontrolowanie zanieczyszczenia poprzez okresowe prowadzenie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi w określonym czasie, lub c) przeprowadzenie samooczyszczania powierzchni ziemi, ewentualne działania wspomagające samooczyszczanie, kontrolowanie zanieczyszczenia poprzez okresowe prowadzenie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi w określonym czasie, ewentualne ograniczenie dostępu ludzi do zanieczyszczonego terenu i ewentualna konieczność zmiany sposobu użytkowania zanieczyszczonego terenu. 2. Przy planowaniu lub określaniu sposobu przeprowadzenia remediacji w pierwszej kolejności należy rozważyć usunięcie zanieczyszczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 3. Odstąpienie od usunięcia zanieczyszczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, i przeprowadzenie remediacji w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dopuszcza się, jeżeli: 1) nie są znane technologie lub sposoby pozwalające na usunięcie zanieczyszczenia lub 2) negatywne dla środowiska skutki działań prowadzonych w celu usunięcia zanieczyszczenia byłyby niewspółmiernie wysokie do korzyści osiągniętych w środowisku, lub 3) koszty oczyszczania doprowadzające do usunięcia zanieczyszczenia byłyby nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do korzyści osiągniętych w środowisku i zasadne jest przeprowadzenie remediacji w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, co zostało wykazane w analizie kosztów i korzyści przeprowadzonej dla kilku wariantów sposobu przeprowadzenia remediacji, lub 4) obowiązany do przeprowadzenia remediacji wykaże, że zanieczyszczenie nastąpiło przed dniem 1 września 1980 r."}
{"id":"2004_1693_101r","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 101r. Zabrania się używania do prac ziemnych gleby lub ziemi, w tym używanych do tych prac osadów pochodzących z dna zbiorników powierzchniowych wód stojących lub wód płynących, jeżeli jest przekroczona w nich dopuszczalna zawartość substancji powodującej ryzyko, określona w przepisach wydanych na podstawie art. 101a ust. 5, dla gruntów występujących w miejscu użycia tej gleby lub ziemi.”; 13) uchyla się art. 103-105; 14) uchyla się art. 109; 15) art. 118c otrzymuje brzmienie: „Art. 118c. Wielkość emisji hałasu wyznacza się i ocenia na podstawie pomiarów poziomu hałasu w środowisku.”; 16) w art. 135: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Jeżeli obowiązek utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania wynika z postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, dla przedsięwzięcia polegającego na budowie drogi krajowej, o której mowa w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260, 843, 1446 i 1543 oraz z 2014 r. poz. 659) obszar ograniczonego użytkowania wyznacza się na podstawie analizy porealizacyjnej. W decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nakłada się obowiązek sporządzenia analizy porealizacyjnej po upływie roku od dnia oddania obiektu do użytkowania i jej przedstawienia w terminie 18 miesięcy od dnia oddania obiektu do użytkowania.”; b) uchyla się ust. 5a i 5b; 17) w art. 144 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zastosowanie technologii spełniającej wymagania, o których mowa w art. 143, a także dotrzymanie standardów emisyjnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 oraz w przepisach odrębnych, nie zwalnia z obowiązku zachowania standardów jakości środowiska.”; 18) art. 145 otrzymuje brzmienie: „Art. 145. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do: 1) dotrzymywania standardów emisyjnych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 3 i 4, z uwzględnieniem warunków uznawania ich za dotrzymane, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. a, oraz stałych lub przejściowych odstępstw od standardów emisyjnych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. c; 2) dotrzymywania standardów emisyjnych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 169 ust. 3 pkt 3 lit. a; 3) zapewnienia ich prawidłowej eksploatacji, polegającej w szczególności na: a) stosowaniu paliw, surowców lub materiałów zapewniających ograniczanie ich negatywnego oddziaływania na środowisko, b) podejmowaniu odpowiednich działań w przypadku powstania zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych lub w pracy urządzeń ochronnych ograniczających emisję, w celu ograniczenia ich skutków dla środowiska; 4) postępowania w sposób, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. e, w przypadku zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych ograniczających emisję; 5) wstrzymania podawania odpadów do spalania lub współspalania lub zatrzymania instalacji i urządzenia spalania lub współspalania odpadów, w przypadkach, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. f; 6) stosowania paliw, surowców lub materiałów, w tym substancji lub mieszanin, zgodnie z wymaganiami lub ograniczeniami, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. g; 7) stosowania rozwiązań technicznych, zgodnie z wymaganiami, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. h; 8) przekazywania organowi właściwemu do wydania pozwolenia, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska lub ministrowi właściwemu do spraw środowiska: a) informacji o niedotrzymaniu standardów emisyjnych oraz o odstępstwach od standardów emisyjnych, b) informacji lub danych dotyczących warunków lub wielkości emisji, a także działań zmierzających do ograniczenia emisji, w tym realizacji planu obniżenia emisji – w przypadkach, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. i.”; 19) po art. 145 dodaje się art. 145a w brzmieniu: „Art. 145a. 1. Organ właściwy do wydania pozwolenia, który otrzymał informacje lub dane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. i, albo deklaracje, dokumenty lub dane, o których mowa w art. 146a ust. 1 lub 146b ust. 1 i 3, przekazuje niezwłocznie te informacje, dane, deklaracje lub dokumenty wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska oraz ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, który otrzymał od użytkownika urządzenia informacje lub dane w trybie art. 146 ust. 3 pkt 5 lit. i, przekazuje niezwłocznie te informacje lub dane ministrowi właściwemu do spraw środowiska.”; 20) art.146 otrzymuje brzmienie: „Art. 146. 1. Standardy emisyjne w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza ustala się dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów, odpowiednio jako: 1) stężenie gazów lub pyłów w gazach odlotowych lub 2) masa gazów lub pyłów wprowadzana w określonym czasie, lub 3) stosunek masy gazów lub pyłów do jednostki wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu. 2. Standardy emisyjne w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza mogą zostać zróżnicowane w zależności od: 1) rodzaju lub skali działalności, procesu technologicznego lub operacji technicznej, terminu wydania pozwolenia na budowę lub pozwolenia na użytkowanie, terminu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na budowę lub pozwolenia na użytkowanie, terminu oddania do użytkowania lub zakończenia użytkowania, terminu dalszego łącznego czasu użytkowania – w przypadku instalacji i źródeł spalania paliw; 2) skali działalności lub roku produkcji – w przypadku urządzeń spalania lub współspalania odpadów. 3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, mając na uwadze potrzebę ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów, w związku z wprowadzaniem gazów lub pyłów do powietrza, oraz mając na uwadze przepisy prawa Unii Europejskiej określające dopuszczalne wielkości emisji substancji do powietrza ze źródeł spalania paliw, instalacji i urządzeń spalania lub współspalania odpadów, instalacji przetwarzania azbestu lub produktów zawierających azbest, instalacji do produkcji dwutlenku tytanu, instalacji, w których używane są rozpuszczalniki organiczne i z urządzeń spalania lub współspalania odpadów, określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje instalacji, dla których określa się standardy emisyjne w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza; 2) rodzaje źródeł spalania paliw, dla których określa się standardy emisyjne w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza; 3) standardy emisyjne w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza dla instalacji i źródeł spalania paliw, o których mowa w pkt 1 i 2; 4) standardy emisyjne w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza dla urządzeń spalania lub współspalania odpadów; 5) dla niektórych z rodzajów instalacji i źródeł spalania paliw oraz dla urządzeń spalania lub współspalania odpadów: a) warunki uznawania standardów emisyjnych za dotrzymane, w tym stopień odsiarczania, lub b) sposób sprawdzania dotrzymywania standardów emisyjnych, lub c) stałe lub przejściowe odstępstwa od standardów emisyjnych, lub d) warunki odstępstw, granice odstępstw lub warunki zastosowania planu obniżenia emisji, lub e) sposoby postępowania w przypadku zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych ograniczających emisję, lub f) przypadki, w których jest wymagane wstrzymanie podawania odpadów do spalania lub współspalania lub zatrzymanie instalacji i urządzenia spalania lub współspalania odpadów, lub g) wymagania lub ograniczenia w zakresie stosowania paliw, surowców lub materiałów, w tym substancji lub mieszanin, o określonych właściwościach, cechach lub parametrach, lub h) wymagania w zakresie stosowania określonych rozwiązań technicznych zapewniających ograniczanie emisji, lub i) przypadki, w których prowadzący instalacje lub użytkownik urządzenia spalania lub współspalania odpadów przekazuje organowi właściwemu do wydania pozwolenia, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska lub ministrowi właściwemu do spraw środowiska: – informacje o niedotrzymaniu standardów emisyjnych oraz o odstępstwach od standardów emisyjnych, – informacje lub dane dotyczące warunków lub wielkości emisji, a także działań zmierzających do ograniczenia emisji, w tym realizacji planu obniżenia emisji, lub j) termin i formę przekazania informacji lub danych, o których mowa w lit. i.”; 21) po art. 146 dodaje się art. 146a–146i w brzmieniu: „Art. 146a. 1. Dla źródła spalania paliw, w przypadku którego prowadzący instalację złożył organowi właściwemu do wydania pozwolenia, w terminie do dnia 1 stycznia 2014 r., pisemną deklarację, że źródło będzie użytkowane nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2023 r., a czas użytkowania źródła, w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2023 r., nie przekroczy 17 500 godzin, jeżeli spełnia ono następujące warunki: 1) pozwolenie na budowę źródła wydano przed dniem 7 stycznia 2013 r. lub wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony przed tym dniem, i źródło zostało oddane do użytkowania nie później niż w dniu 7 stycznia 2014 r., 2) całkowita nominalna moc cieplna źródła, ustalona z uwzględnieniem pierwszej i drugiej zasady łączenia, jest nie mniejsza niż 50 MW, 3) źródło ani żadna z jego części, które będą eksploatowane po dniu 31 grudnia 2015 r., nie zostały zgłoszone, do dnia 30 czerwca 2004 r., w pisemnej deklaracji złożonej organowi właściwemu do wydania pozwolenia, jako źródło, które będzie użytkowane nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2015 r., i którego czas użytkowania w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. nie przekroczy 20 000 godzin – obowiązują – w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. lub w okresie krótszym, jeżeli limit czasu użytkowania źródła wynoszący 17 500 godzin zostanie wykorzystany przed dniem 31 grudnia 2023 r. – wielkości dopuszczalnej emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu, wielkości dopuszczalnej emisji pyłu i wielkości dopuszczalnej emisji dwutlenku siarki lub stopnie odsiarczania, które zostały określone w pozwoleniu zintegrowanym jako obowiązujące w dniu 31 grudnia 2015 r. 2. Czas użytkowania 17 500 godzin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 32 000 godzin, w przypadku źródła spalania paliw o całkowitej nominalnej mocy cieplnej większej niż 1500 MW, ustalonej z uwzględnieniem pierwszej zasady łączenia, którego użytkowanie rozpoczęto przed dniem 31 grudnia 1986 r. i które jest opalane lokalnymi paliwami stałymi o wartości opałowej poniżej 5800 kJ\/kg, zawartości wilgoci powyżej 45% wagowo, połączonej zawartości wilgoci i popiołu powyżej 60% wagowo i zawartości tlenku wapnia w popiele powyżej 10%. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dla źródła spalania paliw o całkowitej nominalnej mocy cieplnej większej niż 500 MW, ustalonej z uwzględnieniem pierwszej i drugiej zasady łączenia, opalanego paliwem stałym, dla którego pierwsze pozwolenie na budowę wydano po dniu 1 lipca 1987 r., wielkość dopuszczalnej emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. nie może być wyższa niż 200 mg\/m3u. 4. Jeżeli źródło spalania paliw, o którym mowa w ust. 1 i 2, lub część tego źródła, będą eksploatowane po dniu 31 grudnia 2023 r. lub po dniu, w którym wykorzystany zostanie limit czasu użytkowania odpowiednio 17 500 albo 32 000 godzin, to przy określaniu wielkości dopuszczalnej emisji na okres po tych dniach źródło to uznaje się za źródło oddane do użytkowania po dniu 7 stycznia 2014 r."}
{"id":"2004_1693_11","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.[17])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 2: a) w pkt 23: – w lit. a uchyla się tiret pierwsze, – uchyla się lit. b, – po lit. e dodaje się lit. ea i eb w brzmieniu: „ea) harmonogramach zadań w zakresie historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi, eb) rejestrze historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi,”, – lit. f otrzymuje brzmienie: „f) wnioskach o wydanie decyzji i o decyzjach ustalających plan remediacji historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi,”, b) pkt 29 otrzymuje brzmienie: „29) z zakresu ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 686 i 888 oraz z 2014 r. poz. ...) – o rejestrach poważnych awarii;”, c) w pkt 35 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c i d w brzmieniu: „c) harmonogramach zadań w zakresie bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, o których mowa w art. 16a tej ustawy, d) rejestrze bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, o którym mowa w art. 26a ust. 1 tej ustawy;”; 2) w art. 24 w ust. 1 w pkt 1 uchyla się lit. e; 3) w art. 25 w ust. 1: a) w pkt 1 uchyla się lit. a, b) w pkt 4 w lit. a dodaje się tiret siódme w brzmieniu: „– decyzje udzielające lub zmieniające pozwolenia zintegrowane, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 tej ustawy,”, c) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska – decyzje udzielające lub zmieniające pozwolenia zintegrowane, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;”, d) w pkt 7 w lit. a dodaje się tiret czwarte w brzmieniu: „– decyzje udzielające lub zmieniające pozwolenia zintegrowane, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 tej ustawy,”."}
{"id":"2004_1693_12","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2013 r. poz. 1107) art. 11 otrzymuje brzmienie: „Art. 11. Krajowy ośrodek przygotowuje i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska, na 30 dni przed terminami wynikającymi z przepisów prawa Unii Europejskiej lub umów międzynarodowych z zakresu ochrony środowiska: 1) roczne inwentaryzacje emisji: a) gazów cieplarnianych, zgodnie z wytycznymi do Konwencji Klimatycznej, b) substancji określonych w Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości, sporządzonej w Genewie dnia 13 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1985 r. Nr 60, poz. 311 oraz z 1988 r. Nr 40, poz. 313), c) substancji, dla których poziomy emisji lub stężeń zostały określone w przepisach prawa Unii Europejskiej; 2) informacje i dane, które mają być przekazane Komisji Europejskiej, dotyczące źródeł spalania paliw, o których mowa w art. 157a ust. 1 pkt 7 i ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”."}
{"id":"2004_1693_13","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, 888 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 695) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 pkt 26 otrzymuje brzmienie: „26) spalarni odpadów – rozumie się przez to zakład lub jego część przeznaczone do termicznego przekształcania odpadów z odzyskiem lub bez odzysku wytwarzanej energii cieplnej, obejmujące instalacje i urządzenia służące do prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów wraz z oczyszczaniem gazów odlotowych i wprowadzaniem ich do powietrza, kontrolą, sterowaniem i monitorowaniem procesów oraz instalacjami związanymi z przyjmowaniem, wstępnym przetwarzaniem i magazynowaniem odpadów dostarczonych do termicznego przekształcania oraz instalacjami związanymi z magazynowaniem i przetwarzaniem substancji otrzymanych w wyniku spalania i oczyszczania gazów odlotowych; jeżeli współspalanie odpadów odbywa się w taki sposób, że głównym celem tej instalacji nie jest wytwarzanie energii ani wytwarzanie produktów materialnych, tylko termiczne przekształcenie odpadów, wówczas instalacja ta uważana jest za spalarnię odpadów;”; 2) w art. 34: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dla osiągnięcia celów założonych w polityce ochrony środowiska, oddzielenia tendencji wzrostu ilości wytwarzanych odpadów i ich wpływu na środowisko od tendencji wzrostu gospodarczego kraju, wdrażania hierarchii sposobów postępowania z odpadami oraz zasady samowystarczalności i bliskości, a także utworzenia i utrzymania w kraju zintegrowanej i wystarczającej sieci instalacji gospodarowania odpadami, spełniających wymagania ochrony środowiska, opracowuje się plany gospodarki odpadami.”, b) uchyla się ust. 2; 3) w art. 42 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Organ administracji zapewnia możliwość udziału społeczeństwa, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, w postępowaniu, którego przedmiotem jest wydanie zezwolenia dotyczącego instalacji do termicznego przekształcania odpadów lub decyzji o zmianie tego zezwolenia.”; 4) art. 157 otrzymuje brzmienie: „Art. 157. 1. Spalarnie odpadów oraz współspalarnie odpadów są projektowane, budowane, wyposażane i użytkowane w sposób zapewniający osiągnięcie poziomu termicznego przekształcania odpadów, przy którym ilość i szkodliwość dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, odpadów i innych emisji powstających wskutek termicznego przekształcania odpadów będzie jak najmniejsza. 2. Jeżeli do termicznego przekształcania odpadów stosuje się procesy inne niż utlenianie, takie jak piroliza, zgazowanie lub proces plazmowy, wówczas spalarnia odpadów lub współspalarnia odpadów obejmuje zarówno te procesy, jak i następujący po nich proces spalania substancji powstających podczas tych procesów termicznego przekształcania odpadów.”; 5) w art. 163: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Przepisów art. 155–162 nie stosuje się również do instalacji do zgazowania lub pirolizy odpadów, jeżeli gazy powstałe w wyniku procesów zgazowania lub pirolizy są oczyszczone w takim stopniu, że przed spaleniem nie stanowią już odpadów i nie mogą spowodować emisji większych niż w wyniku spalania gazu ziemnego.”, b) w ust. 3: – w pkt 1 uchyla się lit. c, – uchyla się pkt 2."}
{"id":"2004_1693_14","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 14. 1. Polityka ochrony środowiska jest prowadzona na podstawie strategii rozwoju, programów i dokumentów programowych, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712, z późn. zm.[5])). 2. Polityka ochrony środowiska jest prowadzona również za pomocą wojewódzkich, powiatowych i gminnych programów ochrony środowiska.”; 7) uchyla się art. 15 i art. 16; 8) w art. 17: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organ wykonawczy województwa, powiatu i gminy, w celu realizacji polityki ochrony środowiska, sporządza odpowiednio wojewódzkie, powiatowe i gminne programy ochrony środowiska, uwzględniając cele zawarte w strategiach, programach i dokumentach programowych, o których mowa w art. 14 ust. 1.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Organ, o którym mowa w ust. 1, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.[6])), w postępowaniu, którego przedmiotem jest sporządzenie programu ochrony środowiska.”; 9) w art. 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Po przedstawieniu raportów odpowiednio sejmikowi województwa, radzie powiatu albo radzie gminy, raporty są przekazywane przez organ wykonawczy województwa, powiatu i gminy odpowiednio do ministra właściwego do spraw środowiska, organu wykonawczego województwa i organu wykonawczego powiatu.”; 10) w art. 76 w ust. 2 w pkt 3 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 4; 11) art. 101 otrzymuje brzmienie: „Art. 101. Ochrona powierzchni ziemi polega na: 1) racjonalnym gospodarowaniu; 2) zachowaniu funkcji środowiskowych, gospodarczych, społecznych i kulturowych, w tym między innymi: a) produkcji żywności oraz biomasy, b) magazynowaniu, filtrowaniu i przekształcaniu składników odżywczych, substancji i wody, c) podstaw rozwoju życia i różnorodności biologicznej, d) źródła surowców, e) rezerwuaru pierwiastka węgla, f) zbioru dziedzictwa geologicznego, geomorfologicznego i archeologicznego; 3) zapobieganiu zanieczyszczeniu substancjami powodującymi ryzyko oraz na remediacji; 4) zachowaniu jak najlepszego stanu gleby poprzez zapobieganie: a) erozji wodnej i wietrznej, b) spadkowi zawartości próchnicy glebowej, c) zagęszczaniu, przez co rozumie się wzrost gęstości objętościowej i zmniejszanie porowatości gleby, d) zasoleniu na skutek gromadzenia się w glebie soli rozpuszczalnych, e) działaniom powodującym zakwaszanie; 5) minimalizacji stopnia i łagodzeniu skutków zasklepienia gleby poprzez: a) ograniczanie do niezbędnego minimum powierzchni gleby objętej zabudową, b) zachowywanie lub tworzenie powierzchni biologicznie czynnych gleby, zdolnych do łagodzenia degradującego działania terenów zabudowanych i zanieczyszczeń środowiska; 6) zapobieganiu ruchom masowym ziemi i ich skutkom; 7) przeciwdziałaniu niekorzystnym zmianom naturalnego ukształtowania powierzchni ziemi polegającym na: a) ograniczaniu tworzenia, powstałych w wyniku przemieszczania lub usuwania mas ziemnych i skalnych oraz odpadów wydobywczych, wykopów, wyrobisk, nasypów i zwałowisk, b) zapobieganiu niszczeniu gleby, w tym mieszaniu jej poziomów genetycznych, które nie wynika z uprawy gruntów ornych, c) zapobieganiu i ograniczaniu niszczenia pokrycia terenu roślinnością, d) zapewnieniu racjonalnego wykorzystania przemieszczanych lub usuwanych mas ziemnych i skalnych, e) zapewnieniu racjonalnego wykorzystania warstwy próchnicznej gleb, głównie w kierunku odtworzenia i ulepszania gleb, f) ponownym kształtowaniu funkcji lub przygotowaniu do pełnienia nowych funkcji terenów, na których występuje niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania powierzchni ziemi.”; 12) po art. 101 dodaje się art. 101a–101r w brzmieniu: „Art. 101a. 1. Zanieczyszczenie powierzchni ziemi ocenia się na podstawie przekroczenia dopuszczalnych zawartości substancji powodujących ryzyko w glebie lub w ziemi. 2. Dopuszczalna zawartość w glebie i w ziemi substancji powodującej ryzyko oznacza zawartość, poniżej której żadna z funkcji pełnionych przez powierzchnię ziemi nie jest znacząco naruszona, z uwzględnieniem wpływu tej substancji na zdrowie ludzi i stan środowiska. 3. Funkcję pełnioną przez powierzchnię ziemi ocenia się na podstawie jej faktycznego zagospodarowania i wykorzystania, chyba że inna funkcja wynika z planu zagospodarowania przestrzennego. 4. Gleby, ziemi lub wód gruntowych nie uznaje się za zanieczyszczone, jeżeli stwierdzone w niej zawartości substancji są pochodzenia naturalnego. 5. Minister właściwy do spraw środowiska, mając na względzie wpływ niektórych rodzajów działalności na stan powierzchni ziemi, w tym stwarzane przez nie zagrożenie dla zdrowia ludzi i stanu środowiska, oraz kierując się potrzebą ujednolicenia zasad i zminimalizowania kosztów badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, określi w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia oceny zanieczyszczenia powierzchni ziemi, w tym: 1) substancje powodujące ryzyko szczególnie istotne dla ochrony powierzchni ziemi, ich dopuszczalne zawartości w glebie oraz dopuszczalne zawartości w ziemi, zróżnicowane dla poszczególnych właściwości gleby oraz grup gruntów, wydzielonych w oparciu o sposób ich użytkowania; 2) szczegółowe wymagania dotyczące ustalania dopuszczalnej zawartości w glebie oraz dopuszczalnej zawartości w ziemi substancji powodującej ryzyko, innej niż wskazana w pkt 1, z uwzględnieniem analizy jej wpływu na zdrowie ludzi i stan środowiska; 3) etapy identyfikacji terenów zanieczyszczonych, w szczególności: a) sposób ustalenia działalności mogącej być przyczyną zanieczyszczenia na danym terenie obecnie lub w przeszłości, b) sposób ustalenia listy substancji powodujących ryzyko, których wystąpienie w glebie lub ziemi jest spodziewane ze względu na działalność, o której mowa w lit. a, c) źródła informacji istotne dla oceny zagrożenia zanieczyszczeniem gleby lub ziemi, d) warunki uznawania istniejących badań zanieczyszczenia gleby i ziemi za aktualne, e) etapy i sposób prowadzenia badań zanieczyszczenia gleby i ziemi; 4) rodzaje działalności mogących z dużym prawdopodobieństwem powodować historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi, wraz ze wskazaniem przykładowych dla tych działalności zanieczyszczeń; 5) referencyjne metodyki wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi; 6) szczegółowe wymagania dotyczące oceny zanieczyszczenia gleby, ziemi lub wód gruntowych na terenie zakładu, gdzie jest lub była w przeszłości eksploatowana instalacja wymagająca uzyskania pozwolenia zintegrowanego, w celu zapewnienia identyfikacji każdego zanieczyszczenia przed uruchomieniem instalacji, w trakcie jej eksploatacji oraz po zamknięciu, w tym wymagania dotyczące zakresu i sposobu sporządzenia raportu początkowego, o którym mowa w art. 208 ust. 2 pkt 4 lit. a, pomiarów, o których mowa w art. 211 ust. 6 pkt 4, i raportu końcowego, o którym mowa w art. 217b ust. 1."}
{"id":"2004_1693_14","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 14. 1. Programy ochrony środowiska uchwalone w celu realizacji Polityki ekologicznej państwa na lata 2009–2012 z perspektywą do roku 2016, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność na czas, na jaki zostały uchwalone, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2016 r. 2. Jeżeli program ochrony środowiska, o którym mowa w ust. 1, wymaga aktualizacji, odpowiednio sejmik województwa, rada powiatu albo rada gminy uchwala nowy program ochrony środowiska uwzględniający cele zawarte w strategiach, programach i dokumentach programowych, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712, z późn. zm.[18]))."}
{"id":"2004_1693_146b","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146b. 1. Dla źródła spalania paliw, w przypadku którego prowadzący instalację złożył organowi właściwemu do wydania pozwolenia, w terminie do dnia 30 czerwca 2015 r., dokumenty potwierdzające spełnianie przez źródło spalania paliw następujących warunków: 1) pierwsze pozwolenie na budowę źródła wydano przed dniem 27 listopada 2002 r. lub wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony przed tym dniem, i źródło zostało oddane do użytkowania nie później niż w dniu 27 listopada 2003 r., 2) całkowita nominalna moc cieplna, ustalona z uwzględnieniem pierwszej i drugiej zasady łączenia, jest nie mniejsza niż 50 MW i nie większa niż 200 MW, 3) co najmniej 50% produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w tym źródle, stanowi ciepło dostarczone do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody – obowiązują – w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do czasu spełniania warunków, o których mowa w pkt 2 i 3, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r. – wielkości dopuszczalnej emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu, wielkości dopuszczalnej emisji pyłu i wielkości dopuszczalnej emisji dwutlenku siarki lub stopnie odsiarczania, które zostały określone w pozwoleniu zintegrowanym jako obowiązujące w dniu 31 grudnia 2015 r. 2. Dokumenty potwierdzające spełnianie warunków, o których mowa w ust. 1, zawierają informacje lub dane dotyczące w szczególności: 1) całkowitej nominalnej mocy cieplnej źródła spalania paliw; 2) obowiązujących standardów emisyjnych lub stopni odsiarczania; 3) określonych w pozwoleniu zintegrowanym wielkości dopuszczalnych emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu, pyłu i dwutlenku siarki lub stopni odsiarczania; 4) rodzaju stosowanego paliwa; 5) udziału ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, wyrażonego w procentach. 3. Prowadzący instalację, o którym mowa w ust. 1, przekazuje organowi właściwemu do wydania pozwolenia, w terminie do końca lutego każdego roku, dane dotyczące udziału ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, wyrażonego w procentach."}
{"id":"2004_1693_146c","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146c. 1. Dla źródła spalania paliw, w przypadku którego prowadzący instalację wystąpił w 2012 r. do ministra właściwego do spraw środowiska, z wnioskiem o objęcie Przejściowym Planem Krajowym, które zostało uwzględnione w wykazie, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h, i które spełnia następujące warunki: 1) pierwsze pozwolenie na budowę źródła wydano przed dniem 27 listopada 2002 r. lub wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony przed tym dniem, i źródło zostało oddane do użytkowania nie później niż w dniu 27 listopada 2003 r., 2) całkowita nominalna moc cieplna źródła, ustalona z uwzględnieniem pierwszej i drugiej zasady łączenia, jest nie mniejsza niż 50 MW, 3) źródło ani żadna z jego części, które będą eksploatowane po dniu 31 grudnia 2015 r., nie zostały zgłoszone, do dnia 30 czerwca 2004 r., w pisemnej deklaracji złożonej organowi właściwemu do wydania pozwolenia, jako źródło, które będzie użytkowane nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2015 r., i którego czas użytkowania w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. nie przekroczy 20 000 godzin, 4) nie będą w nim współspalane odpady po dniu 31 grudnia 2015 r., 5) źródło nie jest opalane gazami o niskiej wartości opałowej pozyskiwanymi z pozostałości po procesach zgazowania lub rafinacji albo z pozostałości po destylacji i konwersji w procesie rafinacji ropy naftowej – jeżeli jest eksploatowane w rafinerii ropy naftowej – obowiązują – w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia spełniania warunków, o których mowa w pkt 2–5, jednak nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2020 r. – w odniesieniu do substancji, ze względu na które źródło zostało objęte Przejściowym Planem Krajowym, wielkości dopuszczalnej emisji lub stopnie odsiarczania, które zostały określone w pozwoleniu zintegrowanym jako obowiązujące w dniu 31 grudnia 2015 r. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dla źródła spalania paliw o całkowitej nominalnej mocy cieplnej większej niż 500 MW, ustalonej z uwzględnieniem pierwszej i drugiej zasady łączenia, opalanego paliwem stałym, dla którego pierwsze pozwolenie na budowę wydano po dniu 1 lipca 1987 r., wielkość dopuszczalnej emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu, w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 30 czerwca 2020 r., nie może być wyższa niż 200 mg\/m3u."}
{"id":"2004_1693_146d","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146d. Do źródeł spalania paliw określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 146h nie stosuje się przepisów art. 146a i art. 146b."}
{"id":"2004_1693_146e","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146e. Prowadzący instalację może cofnąć wniosek, o którym mowa w art. 146c ust. 1; o cofnięciu wniosku prowadzący instalację informuje ministra właściwego do spraw środowiska oraz organ właściwy do wydania pozwolenia."}
{"id":"2004_1693_146f","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146f. 1. Projekt Przejściowego Planu Krajowego jest opracowywany przez ministra właściwego do spraw środowiska, przyjmowany w drodze uchwały Rady Ministrów i przedkładany do zaakceptowania przez Komisję Europejską. 2. Po zaakceptowaniu projektu Przejściowego Planu Krajowego przez Komisję Europejską, Rada Ministrów przyjmuje w drodze uchwały Przejściowy Plan Krajowy. 3. Przejściowy Plan Krajowy obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. 4. Przejściowy Plan Krajowy zawiera: 1) wykaz źródeł spalania paliw wraz z danymi dotyczącymi ich parametrów eksploatacyjnych; 2) maksymalne emisje substancji dla źródła spalania paliw – roczne dla lat 2016–2019 i na pierwsze półrocze 2020 r.; 3) łączne maksymalne emisje substancji dla wszystkich źródeł spalania paliw – roczne dla lat 2016–2019 i na pierwsze półrocze 2020 r.; 4) działania, które prowadzący instalację ma zrealizować w celu nieprzekraczania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w pkt 2; 5) sposób monitorowania realizacji Przejściowego Planu Krajowego i sprawozdawania do Komisji Europejskiej."}
{"id":"2004_1693_146g","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146g. Prowadzący instalację spalania paliw, której częścią jest źródło spalania paliw, uwzględnione w wykazie, o którym mowa w art. 146h pkt 1, jest obowiązany do: 1) dotrzymywania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 2, z uwzględnieniem warunków uznawania ich za dotrzymane, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 4; 2) realizacji działań w celu nieprzekraczania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 5; 3) przekazywania organowi właściwemu do wydania pozwolenia i ministrowi właściwemu do spraw środowiska: a) w terminie do końca miesiąca po upływie każdego kwartału – aktualizowanej co kwartał informacji o wielkości emisji substancji, dla których dla danego źródła spalania paliw są określone maksymalne emisje substancji, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 2, b) w terminie dwóch miesięcy po upływie każdego roku – informacji o realizacji działań, o których mowa w pkt 2, c) informacji o każdej planowanej zmianie dotyczącej źródła spalania paliw, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h, która może mieć wpływ na zmianę wielkości emisji substancji z tego źródła, w szczególności o planowanym wyłączeniu źródła spalania paliw z eksploatacji oraz o rozpoczęciu współspalania odpadów w źródle spalania paliw; 4) przestrzegania wymagań, o których mowa w art. 146i."}
{"id":"2004_1693_146h","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146h. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, mając na uwadze art. 146f ust. 2, przepisy prawa Unii Europejskiej w sprawie emisji przemysłowych oraz cofnięte wnioski prowadzących instalacje, o których mowa w art. 146e, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz źródeł spalania paliw wraz z danymi dotyczącymi ich parametrów eksploatacyjnych; 2) maksymalne emisje substancji dla źródła spalania paliw na okres, o którym mowa w art. 146f ust. 3 – roczne dla lat 2016–2019 i na pierwsze półrocze 2020 r.; 3) łączne maksymalne emisje substancji dla wszystkich źródeł spalania paliw na okres, o którym mowa w art. 146f ust. 3 – roczne dla lat 2016–2019 i na pierwsze półrocze 2020 r.; 4) warunki uznawania za dotrzymane maksymalnych emisji substancji, o których mowa w pkt 2; 5) działania, które prowadzący instalację ma zrealizować w celu nieprzekraczania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w pkt 2."}
{"id":"2004_1693_146i","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 146i. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, mając na uwadze art. 146f ust. 2 oraz przepisy prawa Unii Europejskiej w sprawie emisji przemysłowych, może określić, w drodze rozporządzenia, inne wymagania istotne dla realizacji Przejściowego Planu Krajowego.”; 22) w art. 147a: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani zapewnić wykonanie pomiarów wielkości emisji lub innych warunków korzystania ze środowiska, w tym pobieranie próbek przez:”, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia, posiadający certyfikat systemu zarządzania jakością, mogą wykonywać pomiary wielkości emisji lub innych warunków korzystania ze środowiska, do których wykonania są obowiązani, w tym pobieranie próbek, we własnym laboratorium, pod warunkiem że laboratorium to jest również objęte systemem zarządzania jakością lub jest zapewniony automatyczny pobór prób przy użyciu próbobierni objętej nadzorem metrologicznym.”; 23) w art. 148 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji, o których mowa w art. 147 ust. 1 i 2, oraz pomiarów ilości pobieranej wody, o których mowa w art. 147 ust. 1, mając na uwadze potrzebę zapewnienia systematycznej kontroli wielkości emisji z niektórych instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów i kontroli ilości pobieranej wody. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone: 1) przypadki, w których są wymagane ciągłe pomiary emisji z instalacji, źródła spalania paliw albo z urządzenia spalania lub współspalania odpadów; 2) przypadki, w których są wymagane okresowe pomiary emisji z instalacji, źródła spalania paliw albo z urządzenia spalania lub współspalania odpadów, oraz częstotliwości prowadzenia tych pomiarów; 3) zakres wykonywania niektórych pomiarów; 4) referencyjne metodyki wykonywania pomiarów; 5) sposób ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów.”; 24) w art. 150 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na prowadzącego instalację lub użytkownika urządzenia obowiązek prowadzenia w określonym czasie pomiarów wielkości emisji wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 147 ust. 1, 2 i 4, jeżeli z przeprowadzonej kontroli wynika, że nastąpiło przekroczenie standardów emisyjnych; do wyników przeprowadzonych pomiarów stosuje się odpowiednio przepis art. 147 ust. 6.”; 25) w art. 152 ust. 6–7a otrzymują brzmienie: „6. Prowadzący instalację, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany: 1) przedłożyć organowi właściwemu do przyjęcia zgłoszenia informacje o: a) rezygnacji z rozpoczęcia eksploatacji instalacji, b) zakończeniu eksploatacji instalacji, c) zmianie w zakresie danych lub informacji, o których mowa w ust. 2; 2) dokonać ponownego zgłoszenia instalacji, jeżeli zmiana wprowadzona w instalacji ma charakter istotnej zmiany. 7. Informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1, należy przedłożyć w terminie 14 dni odpowiednio od dnia: 1) rezygnacji z rozpoczęcia eksploatacji instalacji; 2) zakończenia eksploatacji instalacji; 3) zmiany w zakresie danych lub informacji, o których mowa w ust. 2. 7a. Informacje zawarte w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1 i w ust. 6 pkt 2, oraz informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1, prowadzący instalację, objętą obowiązkiem zgłoszenia z uwagi na wytwarzanie pól elektromagnetycznych, przedkłada także państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu.”; 26) w art. 153 w ust. 2 uchyla się pkt 3; 27) w tytule III w dziale II w rozdziale 1 po art. 157 dodaje się art. 157a w brzmieniu: „Art. 157a. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o: 1) cieple użytkowym – rozumie się przez to ilość ciepła wytwarzanego w źródle spalania paliw obejmującą ciepło zużywane w zakładzie, w którym jest zlokalizowane źródło spalania paliw, na cele grzewcze lub przemysłowe niezwiązane z produkcją energii elektrycznej i ciepła oraz ciepło przeznaczone dla odbiorców zewnętrznych na cele grzewcze lub przemysłowe; 2) cieple dostarczanym do publicznej sieci ciepłowniczej – rozumie się przez to tę część ciepła użytkowego, która jest przekazywana poza teren zakładu, w którym jest zlokalizowane źródło spalania paliw, z wyjątkiem ciepła, które jest dostarczane do innych zakładów mających bezpośrednie połączenie ze źródłem spalania paliw; 3) czasie użytkowania źródła spalania paliw – rozumie się przez to wyrażony w godzinach czas, w którym pracuje źródło spalania paliw lub część źródła spalania paliw, odprowadzając substancje do powietrza, z wyłączeniem okresów rozruchu i wyłączania, które są ustalane z uwzględnieniem specyficznych procesów oraz parametrów operacyjnych pozwalających na określenie momentu zakończenia rozruchu i rozpoczęcia wyłączania źródła spalania paliw oraz decyzji wykonawczej Komisji z dnia 7 maja 2012 r. dotyczącej określenia okresów rozruchu i wyłączania do celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/75\/UE w sprawie emisji przemysłowych (Dz. Urz. UE L 123 z 09.05.2012, str. 44); 4) lokalnych paliwach stałych – rozumie się przez to naturalnie występujące paliwa stałe wydobywane lokalnie i spalane w źródle spalania paliw specjalnie zaprojektowanym dla tego rodzaju paliw; 5) nominalnej mocy cieplnej – rozumie się przez to ilość energii wprowadzanej w paliwie do źródła spalania paliw w jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu; 6) stopniu odsiarczania – rozumie się przez to wyrażony w procentach stosunek różnicy między masą siarki zawartej w paliwie wprowadzonym do źródła spalania paliw w określonym czasie a masą siarki zawartej w gazach odlotowych odprowadzonych do powietrza w tym czasie do masy siarki zawartej w paliwie wprowadzonym do źródła spalania paliw w tym czasie; 7) źródle spalania paliw – rozumie się przez to część instalacji spalania paliw będącą stacjonarnym urządzeniem technicznym, w którym następuje utlenianie paliw w celu wytworzenia energii. 2. Źródłem spalania paliw jest także zespół dwóch lub większej liczby źródeł spalania paliw, o których mowa w ust. 1 pkt 7, w przypadkach gdy: 1) gazy odlotowe z tych źródeł spalania paliw są odprowadzane do powietrza przez wspólny komin i całkowita nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 50 MW; w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 15 MW (pierwsza zasada łączenia); 2) dwa lub więcej źródeł spalania paliw, dla których pierwsze pozwolenie na budowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r., lub dla których wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony po tym dniu, i dla których całkowita nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 50 MW, zostały zainstalowane w taki sposób, że uwzględniając parametry techniczne i czynniki ekonomiczne, ich gazy odlotowe mogłyby być, w ocenie organu właściwego do wydania pozwolenia, odprowadzane przez wspólny komin; w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 15 MW (druga zasada łączenia).”; 28) po art. 168 dodaje się art. 168a w brzmieniu: „Art. 168a. 1. Kontrolę spełniania przez zawierające lotne związki organiczne – farby i lakiery przeznaczone do malowania budynków i ich elementów wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami konstrukcji oraz mieszaniny do odnawiania pojazdów, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 169 ust. 1 pkt 3, wymagań określonych w tych przepisach, prowadzą: 1) właściwe organy Inspekcji Ochrony Środowiska – u producentów i użytkowników tych produktów; 2) właściwe organy Inspekcji Handlowej – u importerów oraz sprzedawców hurtowych i detalicznych tych produktów; 3) właściwe organy nadzoru budowlanego – w zakresie produktów, które są wyrobami budowlanymi. 2. Kontrola jest realizowana w ramach Programu Kontroli. 3. Organy, o których mowa w ust. 1, przekazują informacje i dane o wynikach kontroli odpowiednio do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, niezwłocznie po zakończeniu kontroli. 4. Główny Inspektor Ochrony Środowiska, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego przekazują informacje i dane otrzymane od organów, o których mowa w ust. 1, do ministra właściwego do spraw środowiska, w terminie do końca marca roku następującego po roku, którego te informacje i dane dotyczą.”; 29) w art. 169: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, mając na uwadze osiągnięcie celów, o których mowa w art. 166, określi, w drodze rozporządzenia: 1) oznaczenie numeryczne lub cechy produktów pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów lub ich nazwy; 2) szczegółowe wymagania dla poszczególnych produktów lub grup produktów; 3) dla zawierających lotne związki organiczne – niektórych farb i lakierów przeznaczonych do malowania budynków i ich elementów wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami konstrukcji oraz mieszanin do odnawiania pojazdów: a) dopuszczalne wartości maksymalnej zawartości lotnych związków organicznych w tych produktach, które warunkują dopuszczenie wprowadzania ich do obrotu, b) zakres informacji zamieszczanych na etykietach tych produktów, c) metody badań, zgodnie z którymi należy określać maksymalną zawartość lotnych związków organicznych w produktach, d) Program Kontroli, o którym mowa w art. 168a ust. 2 zawierający: – sposób i częstotliwość sprawdzania przestrzegania wymagań, o których mowa w lit. a i b, – kryteria wyboru podmiotów objętych kontrolą w danym roku, – sposób przekazywania informacji i danych o wynikach kontroli, o której mowa w art. 168a ust. 3, oraz informacji i danych, o których mowa w art. 168a ust. 4.”, b) uchyla się ust. 2, c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przepisu ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się do urządzeń spalania lub współspalania odpadów, dla których standardy emisyjne są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3.”; 30) w art. 175 ust. 5a otrzymuje brzmienie: „5a. Do pomiarów, o których mowa w ust. 1–3, w tym pobierania próbek, stosuje się odpowiednio przepisy art. 147a.”; 31) w art. 178 ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Do pomiarów, o których mowa w ust. 1–3, w tym pobierania próbek, stosuje się odpowiednio przepisy art. 147a.”; 32) w art. 181 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Do pozwoleń wodnoprawnych na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi stosuje się odpowiednio przepisy art. 187, art. 188 ust. 3 pkt 2 i ust. 4, art. 189, art. 193 ust. 2 i art. 198.”; 33) w art. 183 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Ostateczne decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, organ ochrony środowiska przekazuje niezwłocznie wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.”; 34) w tytule III w dziale IV w rozdziale 1 po art. 183a dodaje się art. 183b w brzmieniu: „Art. 183b. 1. Na wniosek prowadzących oznaczone części instalacji, oznaczone części instalacji można objąć jednym pozwoleniem. 2. Prowadzący oznaczone części instalacji, o których mowa w ust. 1, występują ze wspólnym wnioskiem o udzielenie pozwolenia, wskazując jeden z tych podmiotów jako głównego prowadzącego lub określając szczegółowo zakres odpowiedzialności poszczególnych podmiotów za eksploatację instalacji zgodnie z przepisami ochrony środowiska.”; 35) w art. 184: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pozwolenie wydaje się, z zastrzeżeniem art. 183b, art. 189, art. 191a i art. 217, na wniosek prowadzącego instalację.”, b) w ust. 2: – po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) oznaczenie głównego prowadzącego instalację lub określenie zakresu odpowiedzialności poszczególnych prowadzących oznaczone części instalacji za eksploatację instalacji zgodnie z przepisami ochrony środowiska, w przypadku określonym w art. 183b;”, – po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: „10a) warunki lub parametry charakteryzujące pracę instalacji, określające moment zakończenia rozruchu i moment rozpoczęcia wyłączania instalacji;”, c) w ust. 4 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) kopię wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, wraz z kopią załączników, o ile taka decyzja była wymagana, albo kopię takiej decyzji, jeżeli została wydana, w przypadku, o którym mowa w ust. 3.”; 36) w art. 185 ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. W postępowaniu o wydanie pozwolenia zintegrowanego dla nowo zbudowanej instalacji, o wydanie pozwolenia zintegrowanego z odstępstwem, o którym mowa w art. 204 ust. 2 lub w postępowaniu dotyczącym jego zmiany polegającej na udzieleniu takiego odstępstwa oraz w postępowaniu o wydanie decyzji o wydaniu lub zmianie pozwolenia zintegrowanego dotyczącej istotnej zmiany instalacji stosuje się przepisy art. 44 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.”; 37) w art. 187: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. Ustanawiając zabezpieczenie roszczeń, organ ochrony środowiska, o którym mowa w art. 376 pkt 2 i 2b, właściwy do wydania pozwolenia, o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1–4, uzgadnia wysokość tego zabezpieczenia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska. 1b. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 1a, następuje w formie postanowienia, na które służy zażalenie.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo wystąpienia i rozmiary potencjalnych szkód w środowisku oraz kierując się potrzebą zapewnienia pokrycia kosztów działań naprawczych w przypadku wystąpienia szkody w środowisku, może określić, w drodze rozporządzenia, sposoby określania wysokości zabezpieczenia roszczeń, w zależności od rodzaju prowadzonej przez podmiot korzystający ze środowiska działalności, wielkości produkcji i parametrów technicznych instalacji.”; 38) w art. 188: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pozwolenie jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat, z wyjątkiem pozwolenia zintegrowanego, które jest wydawane na czas nieoznaczony. Na wniosek prowadzącego instalację pozwolenie zintegrowane może być wydane na czas oznaczony.”, b) w ust. 2: – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) maksymalny dopuszczalny czas utrzymywania się uzasadnionych technologicznie warunków eksploatacyjnych odbiegających od normalnych, w szczególności w przypadku rozruchu i wyłączania instalacji, a także warunki lub parametry charakteryzujące pracę instalacji, określające moment zakończenia rozruchu i moment rozpoczęcia wyłączania instalacji oraz warunki wprowadzania do środowiska substancji lub energii w takich przypadkach;”, – po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) oznaczenie głównego prowadzącego instalację lub określenie zakresu odpowiedzialności poszczególnych prowadzących oznaczone części instalacji za eksploatację instalacji zgodnie z przepisami ochrony środowiska, w przypadku, o którym mowa w art. 183b;”; 39) art.189 otrzymuje brzmienie: „Art. 189. 1. Podmiot, który staje się prowadzącym instalację lub jej oznaczoną część, przejmuje prawa i obowiązki wynikające z pozwoleń dotyczących tej instalacji lub jej oznaczonej części. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, występuje niezwłocznie z wnioskiem o zmianę pozwoleń w zakresie oznaczenia prowadzącego instalację.”; 40) uchyla się art. 190 i art. 191; 41) w art. 193: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) jeżeli podmiot przestał być prowadzącym instalację w rozumieniu ustawy, lub z innych powodów pozwolenie stało się bezprzedmiotowe;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Organ właściwy do wydania pozwolenia stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie pozwolenia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2–8.”, c) uchyla się ust. 4, d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Pozwolenie nie wygasa, jeżeli nastąpiło przejęcie praw i obowiązków, o którym mowa w art. 189, albo przejęcie na podstawie innych przepisów, praw i obowiązków wynikających z decyzji, w tym w szczególności przepisów tytułu IV ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 oraz z 2014 r. poz. 265), w przypadku łączenia, podziału lub przekształcania spółek handlowych, albo przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2013 r. poz. 216, z późn. zm.[9])).”; 42) w art. 195 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przepisy dotyczące ochrony środowiska zmieniły się w stopniu uniemożliwiającym emisję lub korzystanie ze środowiska na warunkach określonych w pozwoleniu;”, b) w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) prowadzący instalację nie wystąpił z wnioskiem, o którym mowa w art. 215 ust. 4 pkt 2 lub art. 216 ust. 3.”; 43) art. 199 otrzymuje brzmienie: „Art. 199. Postępowanie w przedmiocie wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia wszczyna się z urzędu albo na wniosek prowadzącego instalację.”; 44) w art. 201 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pozwolenia zintegrowanego wymaga prowadzenie instalacji, której funkcjonowanie, ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej w niej działalności, może powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości, z wyłączeniem instalacji lub ich części stosowanych wyłącznie do badania, rozwoju lub testowania nowych produktów lub procesów technologicznych.”; 45) w art. 202: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w pozwoleniu zintegrowanym ustala się warunki emisji na zasadach określonych dla pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2–4, oraz pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód, bez zalecania jakiejkolwiek techniki czy technologii. 2. Do instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego nie stosuje się przepisów art. 224 ust. 3 i 4; dla tych instalacji ustala się w szczególności dopuszczalną wielkość emisji gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza: 1) wymienionych w konkluzjach BAT, a jeżeli nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – w dokumentach referencyjnych BAT; 2) objętych standardami emisyjnymi.”, b) w ust. 2a: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) w sposób niezorganizowany lub za pośrednictwem wentylacji grawitacyjnej z instalacji, dla których poziom tej emisji nie został określony w przepisach w sprawie standardów emisyjnych w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza, oraz jeżeli nie został on określony w konkluzjach BAT;”, – w pkt 2 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 3, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W pozwoleniu zintegrowanym określa się warunki wytwarzania i sposoby postępowania z odpadami na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, niezależnie od tego, czy dla instalacji wymagane byłoby uzyskanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów.”; 46) art. 204 otrzymuje brzmienie: „Art. 204. 1. Instalacje wymagające pozwolenia zintegrowanego spełniają wymagania ochrony środowiska wynikające z najlepszych dostępnych technik, a w szczególności nie mogą powodować przekroczenia granicznych wielkości emisyjnych. 2. W szczególnych przypadkach organ właściwy do wydania pozwolenia zintegrowanego może w pozwoleniu zintegrowanym zezwolić na odstępstwo od granicznych wielkości emisyjnych, jeżeli w jego ocenie ich osiągnięcie prowadziłoby do nieproporcjonalnie wysokich kosztów w stosunku do korzyści dla środowiska oraz pod warunkiem że nie zostaną przekroczone standardy emisyjne, o ile mają one zastosowanie. 3. Przy dokonywaniu oceny, o której mowa w ust. 2, organ właściwy bierze pod uwagę położenie geograficzne, lokalne warunki środowiskowe, charakterystykę techniczną instalacji lub inne czynniki mające wpływ na funkcjonowanie instalacji i środowisko jako całość. 4. Jeżeli konkluzje BAT nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, dopuszczalną wielkość emisji z instalacji ustala się, uwzględniając potrzebę przestrzegania standardów emisyjnych i standardów jakości środowiska.”; 47) art. 206 otrzymuje brzmienie: „Art. 206. Minister właściwy do spraw środowiska gromadzi informacje o najlepszych dostępnych technikach, konkluzjach BAT i dokumentach referencyjnych BAT oraz rozpowszechnia je na potrzeby organów właściwych do wydawania pozwoleń i zainteresowanych podmiotów korzystających ze środowiska.”; 48) w art. 207: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) dokumenty referencyjne BAT oraz konkluzje BAT, o ile zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.”, b) uchyla się ust. 2 i 3; 49) art. 208 otrzymuje brzmienie: „Art. 208. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego spełnia wymagania określone dla wniosków o wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2–4, oraz, jeżeli wody powierzchniowe lub podziemne są pobierane wyłącznie na potrzeby instalacji – wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego zawiera także: 1) informacje dotyczące instalacji wymagającej pozwolenia zintegrowanego o: a) oddziaływaniu emisji na środowisko jako całość, b) istniejącym lub możliwym oddziaływaniu transgranicznym na środowisko, c) prognozowanej wielkości emisji hałasu wyznaczonej przez poziomy hałasu powodowanego poza zakładem na terenach sąsiednich oraz o akustycznym oddziaływaniu na rodzaje terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, a także o rozkładzie czasu pracy źródeł hałasu dla doby, wraz z przewidywanymi wariantami, d) prognozowanej ilości, stanie i składzie ścieków przemysłowych, o ile ścieki nie będą wprowadzane do wód lub do ziemi, e) prognozowanej ilości wykorzystywanej wody, o ile nie zachodzą warunki, o których mowa w art. 202 ust. 6, f) proponowanych sposobach zapobiegania występowaniu i ograniczania skutków awarii, jeżeli nie dotyczy zakładów, o których mowa w art. 248 ust. 1, g) spełnianiu wymagań, o których mowa w art. 207 ust. 1 i 1a; 2) uzasadnienie dla proponowanej wielkości emisji w przypadku, o którym mowa w art. 204 ust. 2; 3) opis wariantów środków zapobiegających powstawaniu zanieczyszczeń, o ile takie warianty istnieją; 4) w przypadku gdy eksploatacja instalacji obejmuje wykorzystywanie, produkcję lub uwalnianie substancji powodującej ryzyko oraz występuje możliwość zanieczyszczenia gleby, ziemi lub wód gruntowych na terenie zakładu: a) raport początkowy o stanie zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych tymi substancjami, zwany dalej „raportem początkowym”, b) opis stosowanych sposobów zapobiegania emisjom do gleby, ziemi i wód gruntowych, c) propozycje dotyczące sposobu prowadzenia systematycznej oceny ryzyka zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych substancjami powodującymi ryzyko, które mogą znajdować się na terenie zakładu, w związku z eksploatacją instalacji albo sposobu i częstotliwości wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami oraz pomiarów zawartości tych substancji w wodach gruntowych, w tym pobierania próbek. 3. W informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. c, prognozowane poziomy hałasu poza zakładem mają być wyrażone wskaźnikami hałasu LAeq D i LAeq N w odniesieniu do rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1. 4. Raport początkowy zawiera: 1) informacje na temat działalności prowadzonej na terenie zakładu; 2) informacje na temat działalności prowadzonych na terenie zakładu w przeszłości, o ile takie informacje są dostępne; 3) nazwy substancji powodujących ryzyko, wykorzystywanych, produkowanych lub uwalnianych przez wymagające pozwolenia zintegrowanego instalacje, położone na terenie zakładu; 4) informacje na temat stanu zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych na terenie zakładu substancjami powodującymi ryzyko stosowanymi, produkowanymi lub uwalnianymi przez wymagające pozwolenia zintegrowanego instalacje, położone na terenie zakładu, w tym wyniki badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami oraz pomiarów zawartości tych substancji w wodach gruntowych, w tym pobierania próbek, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 5. Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego składa się w postaci papierowej w dwóch egzemplarzach. 6. Do wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego dołącza się: 1) dowód uiszczenia opłaty rejestracyjnej; 2) zapis wniosku w postaci elektronicznej na informatycznych nośnikach danych; 3) kopię programu zapobiegania awariom, o którym mowa w art. 251, lub kopię raportu o bezpieczeństwie, o którym mowa w art. 253, jeżeli były opracowane. 7. W przypadku, o którym mowa w art. 135 ust. 6, jeżeli prowadzący instalację ubiega się o uzyskanie pozwolenia zintegrowanego pomimo niedotrzymywania dopuszczalnych poziomów hałasu poza terenem zakładu, wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego zawiera dodatkowo informacje, że konieczne jest utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania i określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących budynków oraz sposobów korzystania z terenów; w tym przypadku nie jest wymagane sporządzenie przeglądu ekologicznego. 8. Do wniosku, o którym mowa w ust. 7, dołącza się także poświadczoną przez właściwy organ kopię mapy ewidencyjnej z zaznaczonym przebiegiem granic obszaru, na którym jest konieczne utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania.”; 50) w art. 209 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organ właściwy do wydania pozwolenia przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska albo podmiotowi, o którym mowa w art. 213 ust. 1, zapis wniosku w postaci elektronicznej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.”; 51) w art. 210 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wysokość opłaty rejestracyjnej nie może być wyższa niż 12 000 zł.”; 52) art. 211 otrzymuje brzmienie: „Art. 211. 1. Pozwolenie zintegrowane spełnia wymagania określone dla pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2–4, oraz pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód. 2. Prowadzący instalację wymagającą uzyskania pozwolenia zintegrowanego informuje niezwłocznie organ właściwy do wydania pozwolenia oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o naruszeniu warunków tego pozwolenia. 3. Wielkości dopuszczalnej emisji określone w pozwoleniu zintegrowanym dla instalacji wymagającej pozwolenia zintegrowanego określa się dla takich samych lub krótszych okresów i tych samych warunków odniesienia, co graniczne wielkości emisyjne, jeżeli zostały one ustalone. 4. Jeżeli konkluzje BAT nie określają granicznych wielkości emisyjnych, określone w pozwoleniu zintegrowanym warunki odpowiadją poziomowi ochrony środowiska określonemu w konkluzjach BAT. 5. W pozwoleniu zintegrowanym określa się – dla instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego – zakres i sposób monitorowania wielkości emisji zgodny z wymaganiami dotyczącymi monitorowania określonymi w konkluzjach BAT, jeżeli zostały one określone. W przypadku braku konkluzji BAT – można uwzględnić dokumenty referencyjne BAT, w zakresie, w jakim wykraczają one poza wymagania, o których mowa w art. 147, oraz wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 148 ust. 1. 6. Pozwolenie zintegrowane określa także, w odniesieniu do instalacji wymagającej pozwolenia zintegrowanego: 1) rodzaj prowadzonej działalności; 2) sposoby osiągania wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości; 3) wymagania zapewniające ochronę gleby, ziemi i wód gruntowych, w tym środki mające na celu zapobieganie emisjom do gleby, ziemi i wód gruntowych oraz sposób ich systematycznego nadzorowania, o ile są konieczne; 4) w przypadku instalacji, które wymagają raportu początkowego – sposób prowadzenia systematycznej oceny ryzyka zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych substancjami powodującymi ryzyko, które mogą znajdować się na terenie zakładu w związku z eksploatacją instalacji, albo sposób i częstotliwość wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami oraz pomiarów zawartości tych substancji w wodach gruntowych, w tym pobierania próbek; 5) sposoby ograniczania oddziaływań transgranicznych na środowisko; 6) wielkość emisji hałasu wyznaczoną dopuszczalnymi poziomami hałasu poza zakładem, wyrażonymi wskaźnikami hałasu LAeq D i LAeq N, w odniesieniu do rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, oraz rozkład czasu pracy źródeł hałasu dla doby, wraz z przewidywanymi wariantami; 7) ilość, stan i skład ścieków przemysłowych, o ile ścieki nie będą wprowadzane do wód lub do ziemi; 8) ilość wykorzystywanej wody, o ile nie zachodzą warunki, o których mowa w art. 202 ust. 6; 9) sposoby zapobiegania występowaniu i ograniczania skutków awarii oraz wymóg informowania o wystąpieniu awarii, jeżeli nie dotyczy to zakładów, o których mowa w art. 248 ust. 1; 10) sposoby postępowania w przypadku zakończenia eksploatacji instalacji, w tym sposoby usunięcia negatywnych skutków powstałych w środowisku w wyniku prowadzonej eksploatacji, gdy są one przewidywane; 11) sposoby zapewnienia efektywnego wykorzystania energii; 12) zakres, sposób i termin przekazywania organowi właściwemu do wydania pozwolenia i wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska corocznej informacji pozwalającej na przeprowadzenie oceny zgodności z warunkami określonymi w pozwoleniu, w zakresie nieobjętym przepisami art. 149. 7. W pozwoleniu zintegrowanym obejmującym źródło spalania paliw, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h, określa się, dla tego źródła, maksymalne emisje substancji na okres, o którym mowa w art. 146f ust. 3, wraz z warunkami uznawania ich za dotrzymane, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 4. 8. W pozwoleniu zintegrowanym można określić dodatkowe wymagania związane z eksploatacją instalacji, jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości. 9. W przypadku, o którym mowa w art. 135 ust. 6, w pozwoleniu zintegrowanym stwierdza się konieczność utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania. 10. Pozwolenie zintegrowane, o którym mowa w ust. 9, wywołuje skutki prawne od dnia wejścia w życie uchwały rady powiatu albo uchwały sejmiku województwa o utworzeniu obszaru ograniczonego użytkowania. 11. Uzasadnienie pozwolenia zintegrowanego zawiera ocenę, o której mowa w art. 204 ust. 2. 12. Organ właściwy do wydania pozwolenia przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska albo podmiotowi, o którym mowa w art. 213 ust. 1, elektroniczną kopię pozwolenia zintegrowanego oraz decyzji zmieniającej pozwolenie zintegrowane, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie 14 dni od dnia ich wydania.”; 53) po art. 211 dodaje się art. 211a w brzmieniu: „Art. 211a. 1. W celu prowadzenia badań nad nową techniką, organ właściwy do wydania pozwolenia może, na wniosek prowadzącego instalację, zmienić pozwolenie zintegrowane, określając wariant funkcjonowania instalacji zawierający dopuszczalne wielkości emisji przekraczające graniczne wielkości emisyjne oraz zezwalając na odstąpienie od wymagań ochrony środowiska wynikających z najlepszych dostępnych technik, na czas nie dłuższy niż 9 miesięcy. 2. Przez nową technikę, o której mowa w ust. 1, rozumie się nową technikę w działalności przemysłowej, której zastosowanie mogłoby zapewnić wyższy lub co najmniej ten sam poziom ochrony środowiska i większą oszczędność kosztów niż obecnie istniejące najlepsze dostępne techniki, o ile będzie ona mogła mieć zastosowanie na skalę przemysłową. 3. Prowadzący instalację przedkłada organowi właściwemu do wydania pozwolenia sprawozdanie zawierające informacje dotyczące efektów prowadzonych badań nad nową techniką, w terminie 30 dni po upływie czasu, o którym mowa w ust. 1. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 210.”; 54) art. 214–217 otrzymują brzmienie: „Art. 214. 1. Przed dokonaniem zmiany w instalacji objętej pozwoleniem zintegrowanym, polegającej na zmianie sposobu funkcjonowania instalacji lub jej rozbudowie, która może mieć wpływ na środowisko, prowadzący instalację jest obowiązany poinformować o planowanych zmianach organ właściwy do wydania pozwolenia lub złożyć wniosek o zmianę pozwolenia zintegrowanego. 2. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1, stwierdzi, że planowana zmiana w instalacji wymaga zmiany niektórych warunków wydanego pozwolenia zintegrowanego, informuje, w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji, prowadzącego instalację o konieczności złożenia wniosku o zmianę pozwolenia zintegrowanego. W takim przypadku organ stwierdza, czy planowana zmiana ma charakter istotnej zmiany. 3. Zmianę w instalacji uważa się za istotną w szczególności, gdy zwiększana skala działalności wynikająca z tej zmiany, sama w sobie, kwalifikowałaby ją jako instalację, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 201 ust. 2. 4. Wniosek o zmianę pozwolenia zintegrowanego zawiera dane, o których mowa w art. 184 i art. 208, mające związek z planowanymi zmianami. 5. Decyzja o zmianie pozwolenia zintegrowanego określa wymagania, o których mowa w art. 188 i art. 211, mające związek z planowanymi zmianami."}
{"id":"2004_1693_15","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 15. 1. Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 2, podmiot korzystający ze środowiska lub władający powierzchnią ziemi nie podejmie działań zapobiegawczych lub nie uzgodni działań naprawczych, organ ochrony środowiska: 1) wzywa do przedłożenia w określonym terminie wniosku o uzgodnienie warunków przeprowadzenia odpowiednio działań zapobiegawczych lub naprawczych; 2) jeżeli nie przedłożono wniosku zgodnie z wezwaniem – w drodze decyzji, nakłada obowiązek przeprowadzenia działań. 2. W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, organ ochrony środowiska określa odpowiednio: 1) zakres i sposób przeprowadzenia działań zapobiegawczych, w tym czynności zmierzające do ograniczenia oddziaływania na środowisko; 2) stan, do jakiego ma zostać przywrócone środowisko; 3) zakres i sposób przeprowadzenia działań naprawczych, a w przypadku szkody w środowisku w powierzchni ziemi – ustala plan remediacji, z uwzględnieniem przepisów art. 217d ust. 3–5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska: a) zawierający informacje o: – aktualnym i, o ile jest to możliwe, planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu, – właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności i zabudowy, – nazwach substancji powodujących ryzyko wraz z wynikami badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, – ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, – budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do dokonania oceny, o której mowa w tiret czwartym – jeżeli zachodzi taka potrzeba, b) określający: – teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni, – nazwy substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja, – sposób przeprowadzenia remediacji, – termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji, – sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji, termin przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska; 4) termin wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2; 5) sposób potwierdzenia osiągnięcia założonego efektu ekologicznego. 3. Przy wydawaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 13 ust. 4, 5 i 6. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 362 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”; 10) w art. 16 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) z uwagi na zagrożenie dla zdrowia ludzi lub możliwość zaistnienia nieodwracalnych szkód w środowisku, konieczne jest niezwłoczne podjęcie tych działań.”; 11) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: „Art. 16a. 1. Regionalny dyrektor ochrony środowiska ustala harmonogram swoich zadań w zakresie bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, które zostały zgłoszone, na podstawie art. 11 ust. 1 lub art. 24 ust. 1, oraz co najmniej raz na rok dokonuje jego aktualizacji. 2. Harmonogram obejmuje: 1) gromadzenie danych i badań w celu oceny, czy bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkoda w środowisku rzeczywiście występuje oraz oceny zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska; 2) opracowywanie projektu działań zapobiegawczych lub naprawczych; 3) przeprowadzenie działań zapobiegawczych lub naprawczych. 3. Ustalając i aktualizując harmonogram, uwzględnia się potrzebę podjęcia w pierwszej kolejności działań w odniesieniu do bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, które stanowią największe zagrożenie dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, oraz możliwość finansowania zadań w kolejnych latach. 4. W trakcie opracowywania lub aktualizacji harmonogramu regionalny dyrektor ochrony środowiska zasięga opinii Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz zarządu właściwego wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie możliwości wspomagania ze środków tych funduszy zadań objętych harmonogramem. 5. Regionalny dyrektor ochrony środowiska opracowuje i przekazuje Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, co 5 lat, sprawozdanie z realizacji zadań ujętych w harmonogramie.”; 12) w art. 17: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Jeżeli decyzja, o której mowa w ust. 2, dotyczy szkody w środowisku w powierzchni ziemi, organ ochrony środowiska ustala, z uwzględnieniem przepisów art. 217d ust. 3–5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, w tej decyzji, plan remediacji: 1) zawierający informacje o: a) aktualnym i, o ile jest to możliwe, planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu, b) właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności i zabudowy, c) nazwach substancji powodujących ryzyko wraz z wynikami badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, d) ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, e) budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do dokonania oceny, o której mowa w lit. d – jeżeli zachodzi taka potrzeba; 2) określający: a) teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni, b) nazwy substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja, c) sposób przeprowadzenia remediacji, d) termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji, e) sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji, termin przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Przy wydawaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 13 ust. 4, 5 i 6.”; 13) w art. 17a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „W trakcie realizacji działań naprawczych w odniesieniu do szkody w środowisku w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych lub w wodach właściwy organ ochrony środowiska może podjąć decyzję o ich zaniechaniu, jeżeli:”; 14) po art. 17a dodaje się art. 17b w brzmieniu: „Art. 17b. 1. Dla szkód w środowisku w powierzchni ziemi, dokonując oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, o której mowa w art. 13 ust. 2a pkt 6 lub art. 15 ust. 2 pkt 3 lit. a tiret czwarte, lub art. 17 ust. 2a pkt 1 lit. d, uwzględnia się w szczególności: 1) postać chemiczną, w jakiej występuje zanieczyszczenie i jego biodostępność; 2) możliwość rozprzestrzeniania się zanieczyszczenia; 3) potencjalne drogi narażenia z uwzględnieniem rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w zależności od właściwości gleby, ukształtowania, budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych, a także pokrycia terenu; 4) środowisko oraz ludzi, którzy mogliby ucierpieć w wyniku zanieczyszczenia; 5) występowanie na terenie zanieczyszczonym i w jego okolicy zwłaszcza gruntów uprawnych, ogrodów, parków, placów zabaw, terenów sportowych, budynków mieszkalnych i użytkowych, form ochrony przyrody, zasobów wody pitnej i ujęć wody. 2. Przy dokonywaniu oceny uwzględnia się przepisy, wydawane na podstawie art. 101p ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. 3. Jeżeli ocena wykaże, że nie występuje znaczące zagrożenie dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, regionalny dyrektor ochrony środowiska może odpowiednio zwolnić, w drodze decyzji, podmiot korzystający ze środowiska z obowiązku przeprowadzenia działań naprawczych albo nie przeprowadzać działań, o których mowa w art. 16.”; 15) art. 20 otrzymuje brzmienie: „Art. 20. 1. Na obszarze, na którym występuje bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkoda w środowisku, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na podmiot korzystający ze środowiska prowadzący działalność stwarzającą ryzyko szkody w środowisku lub inną działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, która jest przyczyną bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku, obowiązek wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi lub pomiarów zawartości substancji w wodzie, w tym pobierania próbek, lub monitoringu przyrodniczego różnorodności biologicznej i krajobrazowej. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany przechowywać wyniki badań, wyniki pomiarów oraz dane z monitoringu przez okres 5 lat od zakończenia roku kalendarzowego, którego dotyczą, oraz przedkładać je organowi ochrony środowiska na jego żądanie. 3. W decyzji, o której mowa w ust. 1, organ ochrony środowiska określa: 1) zakres badań, pomiarów lub monitoringu; 2) metodykę prowadzenia badań, pomiarów lub monitoringu; 3) termin i formę przedkładania wyników badań, pomiarów lub monitoringu; 4) w przypadku gdy bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkoda w środowisku zostały spowodowane przez działalność więcej niż jednego podmiotu korzystającego ze środowiska – podział obowiązków między tymi podmiotami. 4. Podmiot korzystający ze środowiska zapewnia wykonanie badań lub pomiarów, o których mowa w ust. 1, przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. 5. W przypadku innym niż wskazany w ust. 1, w celu potwierdzenia występowania bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku regionalny dyrektor ochrony środowiska może wykonywać badania zanieczyszczenia gleby i ziemi lub pomiary zawartości substancji w wodzie, w tym pobieranie próbek lub monitoring przyrodniczy różnorodności biologicznej i krajobrazowej. 6. Zamówienie publiczne na wykonywanie badań, pomiarów lub monitoringu, o których mowa w ust. 5, obejmuje jednorazowe badania, pomiary lub monitoring lub dokonywanie we wskazanym okresie czasu wszystkich potrzebnych regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska badań, pomiarów lub monitoringu. 7. Regionalny dyrektor ochrony środowiska lub upoważniona przez niego osoba są uprawnieni do wstępu na teren władającego powierzchnią ziemi w celu wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi lub pomiarów zawartości substancji w wodzie, w tym pobierania próbek, lub monitoringu przyrodniczego różnorodności biologicznej i krajobrazowej. 8. Podmiot korzystający ze środowiska lub upoważniona przez niego osoba są uprawnieni do wstępu na teren władającego powierzchnią ziemi w celu realizacji decyzji nakładającej obowiązek, o którym mowa w ust. 1. 9. W przypadkach, o których mowa w ust. 7 i 8, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić prowadzenie badań, pomiarów lub monitoringu na terenie będącym w jego władaniu.”; 16) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: „Art. 20a. W przypadku wydawania decyzji, o których mowa w art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 1, art. 17 ust. 2, art. 17a i art. 20 ust. 1 oraz postanowień, o których mowa w art. 24 ust. 5 i 7, jeżeli liczba stron postępowania przekracza 20 stosuje się przepis art. 49 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.”; 17) w art. 23 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku gdy decyzja, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2, stanie się ostateczna, organ ochrony środowiska żąda od podmiotu korzystającego ze środowiska albo, w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 2, od podmiotu korzystającego ze środowiska lub władającego powierzchnią ziemi – zwrotu poniesionych przez siebie kosztów, o których mowa w art. 21 pkt 1 i 2.”; 18) w art. 24: a) uchyla się ust. 2, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię i nazwisko albo nazwę podmiotu zgłaszającego bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkodę w środowisku, jego adres zamieszkania albo adres siedziby; 2) wskazanie miejsca bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku, w miarę możliwości poprzez podanie adresu lub numeru działki ewidencyjnej, na której stwierdzono ich wystąpienie; 3) informacje na temat czasu wystąpienia bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku, w miarę możliwości poprzez wskazanie daty ich wystąpienia; 4) opis stwierdzonej sytuacji wskazującej na występowanie bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku, w tym w miarę możliwości, określenie ich rodzaju. 4. Zgłoszenie powinno, w miarę możliwości, zawierać dokumentację potwierdzającą wystąpienie bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku i wskazanie odpowiedzialnego podmiotu korzystającego ze środowiska, a w przypadku zgłoszenia dotyczącego szkody w powierzchni ziemi – nazwy substancji powodujących ryzyko oraz wyniki badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Do zgłoszenia w formie elektronicznej dołącza się zeskanowaną dokumentację, o której mowa w ust. 4.”, d) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Organ ochrony środowiska, uznając za uzasadnione zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, postanawia o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2, albo w przypadkach, o których mowa w art. 16, podejmuje działania zapobiegawcze lub naprawcze. Przepisy art. 17 stosuje się odpowiednio. 6. Organizacja ekologiczna dokonująca zgłoszenia, na podstawie którego wszczęto postępowanie, ma prawo uczestniczyć w tym postępowaniu na prawach strony.”; 19) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: „Art. 24a. 1. Organ ochrony środowiska zawiesza postępowanie wszczęte na podstawie art. 24 ust. 5 do czasu usunięcia odpadów z miejsc nieprzeznaczonych do ich składowania lub magazynowania. 2. Organ ochrony środowiska podejmuje postępowanie z urzędu w terminie 2 miesięcy od dnia powzięcia informacji o usunięciu odpadów, o którym mowa w ust. 1.”; 20) w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organ ochrony środowiska wprowadza niezwłocznie do rejestru, o którym mowa w art. 26a ust. 1, dane ze zgłoszenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1, oraz uzasadnionego zgłoszenia, o którym mowa w art. 24 ust. 1.”; 21) art. 26 otrzymuje brzminie: „Art. 26. 1. Po otrzymaniu od podmiotu korzystającego ze środowiska informacji o zakończeniu działań zapobiegawczych lub naprawczych, o której mowa w art. 19, albo po zakończeniu prowadzonych przez organ ochrony środowiska działań zapobiegawczych lub naprawczych organ ochrony środowiska wprowadza do rejestru, o którym mowa w art. 26a ust. 1, następujące dane: 1) określenie rodzaju, opis, wskazanie miejsca i datę wystąpienia lub wykrycia bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku; 2) imię i nazwisko albo nazwę, adres zamieszkania albo adres siedziby oraz określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), podmiotu korzystającego ze środowiska, którego działalność była przyczyną bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku, jeżeli został on zidentyfikowany; 3) datę wszczęcia postępowania w sprawie; 4) zeskanowane decyzje wydane w sprawie; 5) informacje o odwołaniach od decyzji, o których mowa w pkt 4, wskazanie podmiotu odwołującego się od decyzji, organu, do którego wniesiono odwołanie, przyczyn odwołania, treści i daty wydania decyzji przez organ odwoławczy; 6) datę zakończenia działań zapobiegawczych lub naprawczych; 7) opis przeprowadzonych działań zapobiegawczych lub naprawczych oraz osiągniętego efektu ekologicznego. 2. Organ ochrony środowiska, wprowadza również do rejestru, o którym mowa w art. 26a ust. 1, następujące dane, o ile je posiada: 1) wskazanie źródła finansowania kosztów działań zapobiegawczych lub naprawczych; 2) informację o bezpośrednim pokryciu kosztów przez obowiązanego do ich ponoszenia; 3) informację o pełnym albo częściowym odzyskaniu kosztów od obowiązanego do ich ponoszenia w wyniku postępowania egzekucyjnego; 4) informację o pełnym albo częściowym odzyskaniu kosztów ze środków zabezpieczenia finansowego podmiotu korzystającego ze środowiska; 5) informację o przyczynie nieodzyskania całości albo części kosztów. 3. W przypadku gdy w chwili zakończenia działań zapobiegawczych lub naprawczych trwa postępowanie egzekucyjne w celu odzyskania kosztów od obowiązanego do ich ponoszenia, informację o wynikach tego postępowania przekazuje się Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska po jego zakończeniu.”; 22) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: „Art. 26a. 1. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska prowadzi, przy użyciu systemu teleinformatycznego, rejestr bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, które wystąpiły na terenie kraju. 2. W rejestrze gromadzi się: 1) informacje o zgłoszonych bezpośrednich zagrożeniach szkodą w środowisku oraz szkodach w środowisku, w tym rodzaju, charakterystyce, miejscu i czasie wystąpienia bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku lub szkód w środowisku; 2) informacje o podejmowanych w związku z wystąpieniem bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku działaniach zapobiegawczych i naprawczych oraz osiągniętych w ich wyniku efektach ekologicznych; 3) imię i nazwisko albo nazwę i określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), podmiotu korzystającego ze środowiska, którego działalność była przyczyną bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku, oraz adres jego zamieszkania albo adres siedziby; 4) inne istotne informacje o bezpośrednich zagrożeniach szkodą w środowisku oraz szkodach w środowisku, w szczególności o postępowaniach administracyjnych i sądowo-administracyjnych w sprawach bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku lub szkód w środowisku. 3. Organ ochrony środowiska wprowadza i aktualizuje informacje w rejestrze, o którym mowa w ust. 1, na każdym etapie postępowania administracyjnego i sądowo-administracyjnego. 4. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska może dokonywać zmian w rejestrze, jeżeli stwierdzi niezgodność zawartych w nim danych z posiadanymi informacjami, w szczególności wynikającymi z prowadzonych postępowań administracyjnych i sądowo-administracyjnych w zakresie bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku oraz szkód w środowisku. 5. Bezpośredni dostęp do wszystkich danych zawartych w rejestrze posiadają, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, organy ochrony środowiska oraz organy Inspekcji Ochrony Środowiska. 6. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska przygotowuje i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w terminie do końca lutego każdego roku, zbiorczą informację na temat zawartości rejestru, o którym mowa w ust. 1, za rok poprzedni. 7. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę zakres informacji wymagany do sporządzenia raportów dla Komisji Europejskiej dotyczących doświadczeń nabytych podczas stosowania przepisów w zakresie odpowiedzialności za zapobieganie szkodom w środowisku i naprawę szkód w środowisku, użyteczność i zapewnienie sprawnego funkcjonowania rejestru oraz potrzebę zapewnienia dostępu do informacji o środowisku, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji, które są gromadzone w rejestrze.”; 23) w rozdziale 5 po art. 26a dodaje się art. 26b–26d w brzmieniu: „Art. 26b. W przypadku stwierdzenia, że zgłoszone przez organ ochrony środowiska bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkoda w środowisku mogą mieć skutki na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ państwa, na którego terytorium skutki te mogą wystąpić."}
{"id":"2004_1693_15","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 15. Do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 101a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, za dopuszczalne zawartości w glebie i w ziemi substancji powodujących ryzyko, o których mowa w art. 101a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, uważa się standardy jakości gleby oraz standardy jakości ziemi określone w przepisach dotychczasowych."}
{"id":"2004_1693_16","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 16. W terminie 2 lat od dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 101a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, dopuszcza się wykonywanie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi przez laboratorium posiadające akredytację w zakresie wykonywania w glebie i w ziemi pomiarów zawartości substancji, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 105 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2004_1693_17","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 17. Starosta przekaże regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska wykaz potencjalnych historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi w 25 miesiącu od dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 101a ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_1693_18","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 18. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska uruchomi system teleinformatyczny do prowadzenia rejestru historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi, nie później jednak niż w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1693_19","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 19. 1. W stosunku do podmiotu posiadającego decyzję w sprawie rekultywacji zanieczyszczonej gleby lub ziemi, wydaną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie wydaje się decyzji w sprawie remediacji, o której mowa w ustawie zmienianej w art. 1. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 1."}
{"id":"2004_1693_2","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 686 i 888) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: „13a) przeprowadzanie kontroli, o której mowa w art. 168a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;”; 2) w art. 5 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) ustala, w porozumieniu z wojewodą, kierunki działania oraz roczne plany pracy Inspekcji Ochrony Środowiska w województwie, których elementem są roczne plany działalności kontrolnej;”; 3) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: „Art. 5a. 1. Roczny plan działalności kontrolnej obejmuje: 1) ogólną ocenę znaczących zagadnień dotyczących środowiska; 2) obszar objęty planem kontroli; 3) wykaz zakładów objętych planem, w tym wykaz instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego; 4) procedury opracowywania programów kontroli planowych; 5) procedury kontroli nieplanowych. 2. W odniesieniu do instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego wojewódzki inspektor ochrony środowiska na podstawie rocznego planu kontroli sporządza programy kontroli planowych, obejmujące częstotliwość kontroli w terenie dla różnych rodzajów instalacji. 3. Częstotliwość kontroli, o której mowa w ust. 2, jest ustalana z uwzględnieniem systematycznej oceny zagrożeń dla środowiska stwarzanych przez daną instalację, oraz przepisów dotyczących częstotliwości prowadzenia kontroli. 4. Okres pomiędzy kontrolami nie przekracza: 1) roku dla instalacji stwarzających największe zagrożenie; 2) 3 lat dla instalacji, której prowadzącym instalację jest organizacja zarejestrowana w systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) lub dla instalacji stwarzających najmniejsze zagrożenie. 5. Systematyczna ocena zagrożeń dla środowiska, o której mowa w ust. 3, uwzględnia co najmniej jedno z następujących kryteriów: 1) potencjalne i rzeczywiste oddziaływanie danych instalacji na zdrowie ludzi i środowisko, z uwzględnieniem poziomu i rodzajów emisji, wrażliwości środowiska lokalnego i ryzyka wystąpienia poważnej awarii przemysłowej; 2) historię zgodności z warunkami pozwolenia; 3) rejestrację organizacji lub prowadzącego instalację w systemie ekozarządzania i audytu (EMAS). 6. Jeżeli kontrola instalacji wymagających pozwolenia zintegrowanego wykaże istotne naruszenie wymogów określonych w tym pozwoleniu, w terminie 6 miesięcy od dnia zakończenia tej kontroli przeprowadza się powtórną kontrolę, o której mowa w art. 83 ust. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.[10])). 7. Pozaplanowe kontrole przeprowadza się w szczególności w celu jak najszybszego zbadania skarg i wniosków o interwencje, wystąpienia poważnych awarii, stwierdzenia naruszeń wymogów określonych w pozwoleniach zintegrowanych oraz, w stosownych przypadkach, przed udzieleniem lub zmianą pozwolenia zintegrowanego.”; 4) w art. 9: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przeprowadzania niezbędnych pomiarów lub badań, w tym pobierania próbek, lub wykonywania innych czynności kontrolnych w celu ustalenia na terenie kontrolowanej nieruchomości, w obiekcie lub jego części, stanu środowiska oraz oceny tego stanu w świetle przepisów o ochronie środowiska, a także indywidualnie określonych w decyzjach administracyjnych warunków wykonywania działalności wpływającej na środowisko;”, b) ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Jeżeli przeprowadzenie niezbędnych pomiarów, w tym pobranie próbek, lub wykonanie innych czynności kontrolnych wymaga specjalistycznej wiedzy lub umiejętności, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może upoważnić do udziału w kontroli osobę niebędącą inspektorem, posiadającą taką wiedzę lub takie umiejętności.”; 5) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Koszty analiz i wykonywania pomiarów, w tym pobierania próbek, na podstawie których stwierdzono naruszenie wymagań ochrony środowiska, ponoszą jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne, których działalność jest źródłem naruszania tych wymagań.”; 6) uchyla się rozdział 4a; 7) w art. 28f ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Pomiary, badania i pobieranie próbek w związku z realizacją zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, wykonują laboratoria, o których mowa w ust. 1, posiadające akredytację w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935, z późn. zm.[11])). 4. W zakresie, w jakim laboratoria, o których mowa w ust. 3, nie posiadają akredytacji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może zawrzeć umowę o wykonanie badań i pomiarów, pobranie próbek i analiz z inną jednostką posiadającą akredytację w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności.”."}
{"id":"2004_1693_20","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 20. 1. Na wniosek obowiązanego do przeprowadzenia rekultywacji lub na wniosek obowiązanego do przeprowadzenia działań naprawczych dotyczących szkody w środowisku w powierzchni ziemi, złożony do regionalnego dyrektora ochrony środowiska, uchyla się decyzje wydane na podstawie: 1) art. 106 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu ustalonym na dzień 29 kwietnia 2007 r. w związku z art. 35 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 2) art. 362 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, 3) art. 13 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 4) art. 15 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym – i wydaje odpowiednio, dla historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi – decyzję ustalającą plan remediacji na podstawie art. 101l ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, a dla szkody w środowisku w powierzchni ziemi – decyzję o uzgodnieniu warunków przeprowadzenia działań naprawczych, która ustala plan remediacji na podstawie art. 13 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 101l ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 i art. 13 ust. 2a ustawy zmienianej w art. 9."}
{"id":"2004_1693_21","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 21. 1. Postępowania wszczęte i niezakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w sprawach: 1) nałożenia obowiązku poniesienia kosztów rekultywacji, o których mowa w art. 102 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu ustalonym na dzień 29 kwietnia 2007 r., w związku z art. 35 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 2) uzgodnienia warunków rekultywacji, o których mowa w art. 106 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu ustalonym na dzień 29 kwietnia 2007 r., w związku z art. 35 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 3) nałożenia obowiązku prowadzenia pomiarów zawartości substancji w glebie lub ziemi, o których mowa w art. 107 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu ustalonym na dzień 29 kwietnia 2007 r., w związku z art. 35 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 4) rekultywacji dokonywanej przez organ, o których mowa w art. 108 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym na dzień 29 kwietnia 2007 r., w związku z art. 35 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 5) nałożenia obowiązku rekultywacji, o których mowa w art. 362 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, 6) uzgodnienia warunków prowadzenia działań naprawczych, o których mowa w art. 13 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 7) nałożenia obowiązku przeprowadzenia działań zapobiegawczych lub naprawczych, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 8) zakresu udostępniania powierzchni ziemi przez władającego powierzchnią ziemi oraz zakresu i sposobu przeprowadzenia działań zapobiegawczych lub naprawczych, o których mowa w art. 17 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 9) nałożenia obowiązku prowadzenia pomiarów zawartości substancji w glebie lub ziemi lub wodzie lub monitoringu przyrodniczego różnorodności biologicznej krajobrazowej, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym, 10) nałożenia obowiązku poniesienia kosztów działań zapobiegawczych lub naprawczych, o których mowa w art. 23 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym – stają się postępowaniami, wszczętymi odpowiednio z urzędu lub na wniosek, na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1 oraz w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. W sprawach o uzgodnienie: 1) warunków przeprowadzenia rekultywacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 2) warunków prowadzenia działań naprawczych w odniesieniu do szkody w środowisku w powierzchni ziemi, o których mowa w ust. 1 pkt 6 – organ wzywa do przedłożenia odpowiednio wniosku, o którym mowa w art. 101l ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, albo wniosku o uzgodnienie przeprowadzenia działań naprawczych, o którym mowa w art. 13 ust. 2a ustawy zmienianej w art. 9, i wyznacza termin jego przedłożenia, nie krótszy niż 3 miesiące. 3. Jeżeli nie przedłożono wniosku zgodnie z wezwaniem, o którym mowa w ust. 2, organ stosuje odpowiednio przepis art. 101m ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1 albo przepis art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 9."}
{"id":"2004_1693_215","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 215. 1. Organ właściwy do wydania pozwolenia dokonuje analizy warunków pozwolenia zintegrowanego niezwłocznie po publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej konkluzji BAT odnoszących się do głównej działalności danej instalacji, lecz nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia publikacji. 2. Organ właściwy do wydania pozwolenia informuje prowadzącego instalację o rozpoczęciu analizy, a w trakcie jej przeprowadzania: 1) bierze pod uwagę wszystkie konkluzje BAT, które dla danego rodzaju instalacji zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej od czasu wydania pozwolenia lub ostatniej analizy wydanego pozwolenia; 2) może zażądać od prowadzącego instalację przedłożenia informacji, w szczególności wyników monitorowania procesów technologicznych, niezbędnych do przeprowadzenia analizy i umożliwiających porównanie ich z najlepszymi dostępnymi technikami opisanymi w odpowiednich konkluzjach BAT oraz określonymi w nich wielkościami emisji; 3) dokonuje oceny zasadności udzielenia odstępstwa, o którym mowa w art. 204 ust. 2. 3. Organ właściwy do wydania pozwolenia przedkłada niezwłocznie wyniki analizy prowadzącemu instalację oraz, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ministrowi właściwemu do spraw środowiska albo podmiotowi, o którym mowa w art. 213 ust. 1. 4. W przypadku gdy analiza dokonana na podstawie ust. 1 wykazała konieczność zmiany pozwolenia zintegrowanego, organ właściwy do wydania pozwolenia niezwłocznie: 1) przekazuje prowadzącemu instalację informację o konieczności dostosowania instalacji, w terminie nie dłuższym niż 4 lata od dnia publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej konkluzji BAT, do wymagań określonych w konkluzjach BAT; 2) wzywa prowadzącego instalację do wystąpienia z wnioskiem o zmianę pozwolenia w terminie roku od dnia doręczenia wezwania, określając zakres tego wniosku mający związek ze zmianami wynikającymi z dokonanej analizy. 5. W decyzji o zmianie pozwolenia wydanej na wniosek, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, organ właściwy do wydania pozwolenia określa termin, nie dłuższy niż 4 lata od dnia publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej konkluzji BAT, dostosowania instalacji do nowych wymagań określonych w tej decyzji. 6. Udzielając odstępstwa, o którym mowa w art. 204 ust. 2, organ właściwy do wydania pozwolenia może określić późniejszy termin dostosowania instalacji do nowych wymagań. 7. W decyzji o ograniczeniu wydanej na podstawie art. 195 ust. 1 pkt 5 stosuje się odpowiednio przepis ust. 5. 8. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, nie stosuje się przepisów art. 210."}
{"id":"2004_1693_216","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 216. 1. Organ właściwy do wydania pozwolenia dokonuje analizy pozwolenia zintegrowanego także: 1) co najmniej raz na 5 lat lub 2) jeżeli oddziaływanie instalacji na środowisko zmieniło się w stopniu wskazującym na konieczność zmiany pozwolenia w części dotyczącej określonych w nim warunków lub wielkości emisji z danej instalacji, lub 3) jeżeli nastąpiła zmiana w najlepszych dostępnych technikach, pozwalająca na znaczne zmniejszenie wielkości emisji bez powodowania nadmiernych kosztów, lub wynika to z potrzeby dostosowania eksploatacji instalacji do zmian przepisów o ochronie środowiska. 2. Do analizy stosuje się odpowiednio przepisy art. 215 ust. 2 i 3. 3. W przypadku gdy analiza wykazała konieczność zmiany pozwolenia zintegrowanego, organ właściwy do wydania pozwolenia wzywa prowadzącego instalację do wystąpienia z wnioskiem o zmianę pozwolenia w terminie 6 miesięcy od dnia wezwania, określając zakres tego wniosku mający związek ze zmianami wynikającymi z dokonanej analizy. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się przepisów art. 210."}
{"id":"2004_1693_217","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 217. 1. Organ właściwy do wydania pozwolenia zintegrowanego może, na wniosek prowadzącego instalację lub z urzędu za jego zgodą, wydać nowe pozwolenie zintegrowane w celu ujednolicenia tekstu obowiązującego pozwolenia, z uwzględnieniem wszystkich zmian wprowadzonych do tego pozwolenia od dnia jego wydania. 2. W pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1, organ właściwy do wydania pozwolenia: 1) ujednolica tekst pozwolenia; 2) stwierdza wygaśnięcie dotychczasowego pozwolenia. 3. Do pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 208, art. 210 i art. 218.”; 55) po art. 217 dodaje się art. 217a–217d w brzmieniu: „Art. 217a. 1. Ustalając w pozwoleniu zintegrowanym sposób i częstotliwość wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi substancjami powodującymi ryzyko oraz wykonywania pomiarów zawartości tych substancji w wodach gruntowych, w tym pobierania próbek, o których mowa w art. 211 ust. 6 pkt 4, uwzględnia się, że: 1) badania zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonuje się co najmniej raz na 10 lat, 2) pomiary zawartości substancji w wodach gruntowych, w tym pobieranie próbek, wykonuje się co najmniej raz na 5 lat – o ile takie badania lub pomiary nie opierają się na systematycznej ocenie ryzyka, o której mowa w art. 211 ust. 6 pkt 4. 2. Badania lub pomiary, o których mowa w ust. 1, wykonuje się: 1) przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a; 2) w sposób umożliwiający ich ilościowe porównanie z wynikami badań i pomiarów zawartymi w raporcie początkowym, jeżeli taki raport dla danej instalacji jest wymagany. 3. Prowadzący instalację przekazuje wyniki badań lub pomiarów organowi właściwemu do wydania pozwolenia w terminie miesiąca od dnia ich wykonania."}
{"id":"2004_1693_217b","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 217b. 1. Przed przystąpieniem do zakończenia eksploatacji instalacji, dla której wymagany był raport początkowy, prowadzący instalację sporządza i przedkłada organowi właściwemu do wydania pozwolenia raport końcowy o stanie końcowym zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych na terenie zakładu substancjami powodującymi ryzyko, zwany dalej „raportem końcowym”. 2. Jeżeli prowadzący instalację nie przedłożył raportu końcowego, to w przypadkach, o których mowa w art. 193 ust. 1 pkt 2, 5, 7 i 8, organ właściwy do wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie pozwolenia zintegrowanego nakłada na dotychczasowego prowadzącego instalację, dla której wymagany był raport początkowy, obowiązek sporządzenia i przedłożenia raportu końcowego, określając termin wykonania tego obowiązku nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia stwierdzenia wygaśnięcia pozwolenia. 3. Raport końcowy zawiera: 1) informacje na temat planowanego sposobu użytkowania terenu, o ile takie informacje są dostępne; 2) nazwy substancji powodujących ryzyko, które były wykorzystywane, produkowane lub uwalniane przez wymagające pozwolenia zintegrowanego instalacje, położone na terenie zakładu; 3) informacje na temat zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych na terenie zakładu substancjami powodującymi ryzyko stosowanymi, produkowanymi lub uwalnianymi przez wymagające pozwolenia zintegrowanego instalacje, położone na terenie zakładu, w tym wyniki badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, oraz pomiarów zawartości tych substancji w wodach gruntowych, w tym pobierania próbek, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a. 4. Raport końcowy sporządza się w sposób umożliwiający ilościowe porównanie zawartych w nim wyników badań i pomiarów z wynikami badań i pomiarów zawartymi w raporcie początkowym."}
{"id":"2004_1693_217c","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 217c. 1. Sporządzając raport początkowy, wykonując badania lub pomiary, o których mowa w art. 211 ust. 6 pkt 4, oraz sporządzając raport końcowy, w celu przedstawienia informacji na temat zanieczyszczenia substancjami powodującymi ryzyko gleby, ziemi i wód gruntowych na terenie zakładu, ocenę zanieczyszczenia powierzchni ziemi prowadzi się w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 101a ust. 5. 2. W raporcie początkowym, w dokumentacji badań lub pomiarów oraz w raporcie końcowym, o których mowa w ust. 1, informacje na temat zanieczyszczenia substancjami powodującymi ryzyko gleby, ziemi i wód gruntowych na terenie zakładu przedstawia się w postaci opisu tekstowego, zestawień tabelarycznych oraz map wskazujących zasięg zanieczyszczenia."}
{"id":"2004_1693_217d","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 217d. 1. Jeżeli organ właściwy do wydania pozwolenia stwierdził zanieczyszczenie substancjami powodującymi ryzyko gleby, ziemi lub wód gruntowych na terenie zakładu, przesyła odpowiednio kopię raportu początkowego, kopię wyników badań lub pomiarów, o których mowa w art. 217a ust. 3, lub kopię raportu końcowego regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska. 2. Ustalając w planie remediacji, o którym mowa w art. 101l ust. 4 lub art. 101m ust. 2, lub art. 101o ust. 2 ustawy albo w art. 13 ust. 3 pkt 2 lub art. 15 ust. 2 pkt 3, lub art. 17 ust. 2a ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, sposób przeprowadzenia remediacji dla terenu zakładu, na którym jest eksploatowana instalacja wymagająca uzyskania pozwolenia zintegrowanego oraz wskutek której eksploatacji nastąpiło zanieczyszczenie, można uwzględnić, że usunięcie zanieczyszczenia zostanie odłożone do czasu zakończenia eksploatacji instalacji, jeżeli prowadzący instalację wykaże, że nie stwarza to znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska. 3. W przypadku określonym w ust. 2, jako sposób przeprowadzenia remediacji ustalony w planie remediacji, wskazuje się: 1) planowane działania w celu zapobieżenia lub zmniejszenia dalszego zanieczyszczenia, w tym działania w celu ograniczenia lub wyeliminowania emisji zanieczyszczenia lub usunięcia pierwotnego źródła zanieczyszczenia; 2) jeżeli jest taka potrzeba – sposób ograniczenia rozprzestrzeniania się zanieczyszczenia; 3) sposób kontrolowania zanieczyszczenia poprzez okresowe prowadzenie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi w określonym czasie. 4. Przed przystąpieniem do zakończenia eksploatacji instalacji wymagającej uzyskania pozwolenia zintegrowanego ustala się nowy plan remediacji, na podstawie odpowiednio art. 101l ust. 4 lub art. 101m ust. 1 pkt 2, lub art. 101o ust. 2 ustawy albo art. 13 ust. 3 pkt 2 lub art. 15 ust. 1 pkt 2, lub art. 17 ust. 2a ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, którego celem jest doprowadzenie gleby, ziemi i wód gruntowych na terenie zakładu do stanu: 1) określonego w raporcie początkowym – jeżeli w raporcie początkowym nie stwierdzono występowania zanieczyszczenia gleby, ziemi lub wód gruntowych; 2) niestwarzającego znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi oraz środowiska – jeżeli w raporcie początkowym stwierdzono występowanie zanieczyszczenia gleby, ziemi lub wód gruntowych. 5. W decyzji ustalającej nowy plan remediacji stwierdza się wygaśnięcie wcześniejszej decyzji lub jej części w zakresie dotyczącym terenu zakładu.”; 56) art. 218 i art. 219 otrzymują brzmienie: „Art. 218. Organ administracji zapewnia możliwość udziału społeczeństwa, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, w postępowaniu, którego przedmiotem jest: 1) wydanie pozwolenia zintegrowanego dla nowej instalacji; 2) wydanie decyzji dotyczącej istotnej zmiany instalacji; 3) wydanie pozwolenia z odstępstwem, o którym mowa w art. 204 ust. 2, lub jego zmiana polegająca na udzieleniu takiego odstępstwa; 4) wydanie decyzji o zmianie pozwolenia zintegrowanego wynikającej z analizy, o której mowa w art. 216 ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2004_1693_219","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 219. 1. W razie możliwości wystąpienia znaczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w przypadku nowej lub istotnie zmienianej instalacji wymagającej uzyskania pozwolenia zintegrowanego, stosuje się odpowiednio przepisy działu VI ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, z tym że przez dokumentację, o której mowa w art. 108 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się część wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego, która umożliwi państwu, na którego terytorium może oddziaływać instalacja wymagająca uzyskania takiego pozwolenia, ocenę możliwego znaczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko. 2. Właściwy organ przekazuje państwu, o którym mowa w ust. 1, decyzję udzielającą nowe lub zmienione w wyniku istotnej zmiany instalacji pozwolenie zintegrowane wraz z uzasadnieniem zawierającym w szczególności: 1) wyniki konsultacji przeprowadzonych przed podjęciem decyzji oraz wyjaśnienie sposobu ich uwzględnienia w decyzji; 2) wykaz dokumentów referencyjnych BAT istotnych dla danej instalacji lub działalności; 3) sposób określenia warunków pozwolenia, w tym dopuszczalnych wielkości emisji, w odniesieniu do najlepszych dostępnych technik oraz wielkości emisji określonych w konkluzjach BAT.”; 57) w art. 305a ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie są spełnione warunki prowadzenia pomiarów, o których mowa w art. 147a, w tym pobierania próbek.”; 58) w tytule V w dziale III dodaje się rozdział 5 w brzmieniu: „Rozdział 5 Przepisy szczególne dotyczące kar za niespełnianie warunków uznawania za dotrzymane maksymalnych emisji substancji ze źródeł spalania paliw, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h"}
{"id":"2004_1693_22","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 22. Dotychczasowe akty prawa miejscowego wydane na podstawie art. 135 ust. 2 albo ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych aktów prawa miejscowego wydanych na podstawie art. 135 ust. 2 albo ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 i mogą być zmieniane."}
{"id":"2004_1693_23","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 23. 1. Do źródeł spalania paliw, dla których pozwolenie na budowę wydano przed dniem 7 stycznia 2013 r. lub wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony przed tym dniem, i źródła zostały oddane do użytkowania nie później niż w dniu 7 stycznia 2014 r., przepisy: 1) art. 157a ust. 1 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1, w zakresie decyzji wykonawczej Komisji z dnia 7 maja 2012 r. dotyczącej określenia okresów rozruchu i wyłączania do celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/75\/UE w sprawie emisji przemysłowych, 2) art. 157a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 – stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r. 2. Do dnia 31 grudnia 2015 r. standardy emisyjne dla źródeł spalania paliw, o których mowa w ust. 1, dla których pierwsze pozwolenie na budowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r., o łącznej nominalnej mocy cieplnej nie mniejszej niż 50 MW, z których gazy odlotowe są odprowadzane do powietrza przez wspólny komin, stanowią standardy emisyjne odpowiadające łącznej nominalnej mocy cieplnej tych źródeł. 3. Do źródeł spalania paliw lub ich części wymienionych w Akcie dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej, w Załączniku XII, w Rozdziale 13, w Sekcji D, w punkcie 2 literze b lub literze c (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864) przepisów art. 157a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się przy określaniu odpowiednio dopuszczalnych wielkości emisji tlenków azotu i dopuszczalnych wielkości emisji pyłu obowiązujących do terminów tam określonych."}
{"id":"2004_1693_24","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 24. Dane, o których mowa w art. 146b ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, są przekazywane po raz pierwszy do końca lutego 2017 r., przy czym: 1) w roku 2017 są to dane o udziale ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw osiągniętym 2016 r.; 2) w roku 2018 – dane, o których mowa w pkt 1, obliczone jako średnia arytmetyczna z roku 2016 i 2017; 3) w roku 2019 – dane, o których mowa w pkt 1, obliczone jako średnia arytmetyczna z roku 2016, 2017 i 2018; 4) w roku 2020 – dane, o których mowa w pkt 1, obliczone jako średnia arytmetyczna z roku 2016, 2017, 2018 i 2019; 5) od roku 2021 – dane, o których mowa w pkt 1, obliczone dla każdego roku jako średnia arytmetyczna z pięciu poprzedzających go lat."}
{"id":"2004_1693_25","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 25. Projekt Przejściowego Planu Krajowego przyjęty przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy może być zmieniany na podstawie art. 146f ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_1693_26","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 26. Do zgłoszeń, o których mowa w art. 152 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, dokonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przy wnoszeniu sprzeciwu, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_1693_26c","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 26c. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska po uzyskaniu informacji o bezpośrednim zagrożeniu szkodą w środowisku lub o szkodzie w środowisku, które zostały spowodowane na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a których skutki mogą oddziaływać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ ochrony środowiska."}
{"id":"2004_1693_26d","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 26d. Przepisów art. 26b i art. 26c nie stosuje się do poważnych awarii przemysłowych w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”; 24) w art. 29 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: „3. Karze, o której mowa w ust. 1, podlega, kto będąc obowiązany na podstawie art. 19, nie informuje o zakończeniu działań zapobiegawczych lub naprawczych. 4. Karze, o której mowa w ust. 1, podlega, kto nie prowadzi badań, pomiarów lub monitoringu, będąc do tego obowiązany decyzją wydaną na podstawie art. 20 ust. 1 lub nie zapewnia wykonania badań i pomiarów zgodnie z art. 20 ust. 4, lub nie przechowuje wyników badań w wymaganym okresie wbrew art. 20 ust. 2.”; 25) po art. 29 dodaje się art. 29a w brzmieniu: „Art. 29a. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 28 i art. 29 następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.[16])).”; 26) uchyla się art. 35."}
{"id":"2004_1693_27","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 27. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają decyzje wydane dotychczas na podstawie art. 189 i art. 190 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, które nie wywołały skutków prawnych w związku z nieuzyskaniem tytułu prawnego do instalacji lub jej oznaczonej części."}
{"id":"2004_1693_28","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 28. 1. Pozwolenia zintegrowane wydane dla instalacji, które były eksploatowane w dniu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 201 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, oraz nie będą objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego od dnia wejścia w życie tych przepisów, pozostają w mocy na czas, na jaki zostały wydane, w zakresie, w jakim wymagają one uzyskania pozwolenia, o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2–4 ustawy zmienianej w art. 1, oraz pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód. 2. Pozwolenia zintegrowane wydane dla instalacji, które były eksploatowane w dniu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 201 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, oraz będą objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego – organ właściwy do ich wydania: 1) zmienia z urzędu, w zakresie czasu, na jaki zostały wydane, zgodnie z art. 188 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą oraz 2) analizuje, i jeżeli to konieczne, zmienia z urzędu, w celu dostosowania do wymagań wynikających z przepisów art. 211 ust. 5 i ust. 6 pkt 3 i 12 ustawy, o której mowa w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 201 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1. 3. Obowiązek uzyskania pozwolenia zintegrowanego dla instalacji, które: 1) są eksploatowane w dniu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 201 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz 2) nie były objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego ze względu na rodzaj prowadzonej w niej działalności przed dniem wejścia w życie tych przepisów, a od dnia ich wejścia w życie będą objęte tym obowiązkiem – powstaje z dniem 1 lipca 2015 r. 4. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio do pozwoleń zintegrowanych wydanych dla instalacji, których eksploatacja nie rozpoczęła się w dniu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 201 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1. 5. Na wniosek prowadzących instalację, o których mowa w ust. 3, pozwolenie zintegrowane może zostać wydane przed dniem 1 lipca 2015 r."}
{"id":"2004_1693_29","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 29. 1. Przy pierwszym postępowaniu w przedmiocie zmiany pozwolenia zintegrowanego wszczętym po zakończeniu postępowania w sprawie zmiany pozwolenia zintegrowanego, o którym mowa w art. 28 ust. 2, prowadzący instalację: 1) wymagającą uzyskania pozwolenia zintegrowanego oraz 2) gdy jej eksploatacja obejmuje wykorzystywanie, produkcję lub uwalnianie substancji powodujących ryzyko oraz występuje możliwość zanieczyszczenia gleby, ziemi lub wód gruntowych na terenie zakładu – opracowuje i przedkłada organowi właściwemu do wydania pozwolenia raport początkowy, o którym mowa w art. 208 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. W pozwoleniu zintegrowanym zmienionym w wyniku postępowania, o którym mowa w ust. 1, określa się także sposób prowadzenia systematycznej oceny ryzyka zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych substancjami powodującymi ryzyko, które mogą znajdować się na terenie zakładu w związku z eksploatacją instalacji, albo sposób i częstotliwość wykonywania badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami oraz pomiarów zawartości tych substancji w wodach gruntowych, w tym pobierania próbek. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w sprawie ograniczenia bez odszkodowania pozwolenia zintegrowanego dla instalacji, o której mowa w ust. 1, w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 195 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1693_3","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1205 oraz z 2014 r. poz. 40) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 5b; 2) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: „Art. 10a. Przepisów rozdziału 2 nie stosuje się do gruntów rolnych położonych w granicach administracyjnych miast.”; 3) art. 22a otrzymuje brzmienie: „Art. 22a. 1. Przepisów art. 20 i art. 22 nie stosuje się do rekultywacji gruntów, które zostały zanieczyszczone substancjami, preparatami, organizmami lub mikroorganizmami. 2. Do rekultywacji gruntów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do gruntów zanieczyszczonych: 1) po dniu 30 kwietnia 2007 r. – przepisy ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2014 r. poz. 210); 2) przed dniem 30 kwietnia 2007 r. – przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”."}
{"id":"2004_1693_30","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 30. 1. W terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzący instalację spalania paliw, której częścią są źródła spalania paliw, do których może mieć zastosowanie druga zasada łączenia, o której mowa w art. 157a ust. 2 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, przedkłada organowi właściwemu do wydania pozwolenia analizę dotyczącą możliwości technicznych odprowadzania gazów odlotowych ze źródeł jednym kominem oraz skutków ekonomicznych zastosowania tej zasady. 2. Organ właściwy do wydania pozwolenia może wystąpić do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o opinię, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 21a ustawy zmienianej w art. 4."}
{"id":"2004_1693_31","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 31. W przypadku konkluzji BAT opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) analizy, o której mowa w art. 215 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, dokonuje się nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy; 2) w informacji, o której mowa w art. 215 ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, wskazuje się termin nie dłuższy niż 4 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy; 3) w decyzji, o której mowa w art. 215 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, określa się termin nie dłuższy niż 4 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1693_315d","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 315d. W przypadku niedotrzymywania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w art. 146h pkt 2, z uwzględnieniem warunków uznawania ich za dotrzymane, o których mowa w art. 146h pkt 4, prowadzący instalację, o którym mowa w art. 146g, ponosi administracyjną karę pieniężną."}
{"id":"2004_1693_315e","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 315e. Karę, o której mowa w art. 315d, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, biorąc pod uwagę każdą wprowadzoną do powietrza ilość substancji przekraczającą maksymalne emisje substancji, określone dla źródła spalania paliw w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 2, przy czym jednostkowa stawka kary wynosi 15 zł za każdy kilogram substancji.” 59) w art. 319 dodaje się ust. 5–7 w brzmieniu: „5. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio w sytuacji, gdy przedsięwzięcie, którego wykonanie zapewniło usunięcie przyczyn wymierzenia kar, zostało zrealizowane przed wydaniem przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, decyzji wymierzającej administracyjną karę pieniężną. 6. Wydanie przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska decyzji orzekającej o zmniejszeniu lub umorzeniu kary, w sytuacji, o której mowa w ust. 5, wymaga złożenia wniosku do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, przed upływem terminu, w którym ma być ona uiszczona. 7. Przepisy ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio do odraczania terminu opłaty za korzystanie ze środowiska.”; 60) po art. 335 dodaje się art. 335a–335d w brzmieniu: „Art. 335a. 1. Kto nie prowadzi badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, będąc do tego obowiązany decyzją wydaną na podstawie art. 101f ust. 1 lub nie przechowuje wyników badań w wymaganym okresie wbrew art. 101f ust. 4, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto nie zapewnia wykonania badań przez laboratorium zgodnie z art. 101f ust. 2."}
{"id":"2004_1693_32","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 32. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekaże, w formie elektronicznej bazy danych oraz wydruku, Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, niezwłocznie po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy rejestr bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, prowadzony na podstawie art. 28a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2."}
{"id":"2004_1693_33","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 33. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekaże, na podstawie spisu zdawczo-odbiorczego, Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska niezwłocznie po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy otrzymane zgodnie z: 1) art. 25 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym – kopie zgłoszeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 i art. 24 ust. 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym; 2) art. 26 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu dotychczasowym – informacje i zgłoszenia o zakończeniu działań zapobiegawczych lub naprawczych."}
{"id":"2004_1693_335b","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 335b. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 101e ust. 1, nie zgłasza regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, podlega karze grzywny."}
{"id":"2004_1693_335c","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 335c. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 101h ust. 1 i 2, nie przeprowadza remediacji, podlega karze grzywny."}
{"id":"2004_1693_335d","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 335d. 1. Kto, wbrew art. 101l ust. 1, prowadzi remediację niezgodnie z ustalonym planem remediacji lub będąc do tego obowiązany na podstawie art. 101l ust. 2, nie przedkłada regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska projektu planu remediacji, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto uniemożliwia przeprowadzenie remediacji lub prowadzenie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, zgodnie z obowiązkami określonymi w art. 101l ust. 6, art. 101m ust. 7 i art. 101o ust. 1.”; 61) art. 336 otrzymuje brzmienie: „Art. 336. Kto, wbrew art. 101r, używa do prac ziemnych glebę lub ziemię, jeżeli przekroczona w nich jest dopuszczalna zawartość substancji powodującej ryzyko, podlega karze grzywny.”; 62) art. 339 otrzymuje brzmienie: „Art. 339. 1. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 145 pkt 1, wprowadzając do środowiska substancje lub energie, w zakresie, w jakim nie wymaga to pozwolenia, nie dotrzymuje standardów emisyjnych, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega ten, kto: 1) nie postępuje w sposób, o którym mowa w art. 145 pkt 4; 2) nie zatrzymuje instalacji i urządzenia do spalania lub współspalania odpadów, zgodnie z art. 145 pkt 5; 3) nie stosuje paliw, surowców lub materiałów, w tym substancji lub mieszanin, zgodnie z wymaganiami lub ograniczeniami, o których mowa w art. 145 pkt 6; 4) nie stosuje rozwiązań technicznych, zgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 145 pkt 7; 5) nie przekazuje informacji lub danych, o których mowa w art. 145 pkt 8.”; 63) po art. 339 dodaje się art. 339a w brzmieniu: „Art. 339a. Kto, będąc do tego obowiązany na podstawie art. 146g: 1) nie dotrzymuje maksymalnych emisji substancji, o których mowa w art. 146g pkt 1, 2) nie realizuje działań zapobiegających, o których mowa w art. 146g pkt 2, 3) nie przekazuje informacji, zgodnie z art. 146g pkt 3, 4) nie przestrzega wymagań, o których mowa w art. 146g pkt 4, podlega karze grzywny.”; 64) w art. 340 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) będąc obowiązany do zapewnienia wykonania pomiarów wielkości emisji lub innych warunków korzystania ze środowiska, w tym pobierania próbek, przez laboratorium lub certyfikowane jednostki badawcze, o których mowa w art. 147a ust. 1, nie spełnia tego obowiązku;”; 65) po art. 351b dodaje się art. 351c w brzmieniu: „Art. 351c. Kto, będąc obowiązany do sporządzenia raportu końcowego, nie spełnia tego obowiązku lub przedłożył raport niezgodny z wymaganiami, o których mowa w art. 217b ust. 3, podlega karze grzywny.”; 66) w art. 362 uchyla się ust. 6; 67) art. 363 otrzymuje brzmienie: „Art. 363. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać osobie fizycznej, której działanie negatywnie oddziałuje na środowisko, wykonanie w określonym czasie czynności zmierzających do: 1) ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko i jego zagrożenia; 2) przywrócenia środowiska do stanu właściwego. 2. Przepisy art. 362 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.”; 68) art. 377a otrzymuje brzmienie: „Art. 377a. Minister właściwy do spraw środowiska jest organem wyższego stopnia w stosunku do marszałka województwa w sprawach, o których mowa w art. 95 ust. 1, oraz w art. 378 ust. 2a i 2aa.”; 69) w art. 378 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zadania samorządu województwa, o których mowa w ust. 2a i 2aa, art. 91 ust. 1, 3, 3a i 5, art. 92 ust. 1, art. 94 ust. 2, art. 95 ust. 1, art. 96, art. 119 ust. 2, art. 135 ust. 2 oraz art. 162 ust. 3, 6 i 7, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.”; 70) w art. 400a w ust. 1: a) pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) przedsięwzięcia związane z ochroną powierzchni ziemi, z wyłączeniem remediacji polegających na samooczyszczaniu;”, b) po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: „9a) przedsięwzięcia związane z niepolegającą na samooczyszczaniu remediacją historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, jeżeli obowiązanym do przeprowadzenia remediacji jest regionalny dyrektor ochrony środowiska lub władająca powierzchnią ziemi jednostka samorządu terytorialnego;”, c) pkt 42 otrzymuje brzmienie: „42) inne zadania służące ochronie środowiska i gospodarce wodnej, wynikające z zasady zrównoważonego rozwoju i zgodne z polityką ochrony środowiska;”; 71) w art. 400b ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Celem działania wojewódzkich funduszy jest finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 1–9a i 11–42.”; 72) w art. 400h: a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) uchwalanie, z uwzględnieniem strategii, programów i dokumentów programowych, o których mowa w art. 14 ust. 1, i list przedsięwzięć priorytetowych przedkładanych przez wojewódzkie fundusze, planu działalności i zatwierdzanie list priorytetowych programów Narodowego Funduszu, do dnia 31 stycznia każdego roku; listy programów priorytetowych w części dotyczącej gospodarki wodnej wymagają uzgodnienia z Prezesem Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej;”, b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) uchwalanie planów działalności wojewódzkich funduszy, do dnia 30 listopada każdego roku, na rok następny, z uwzględnieniem strategii, programów i dokumentów programowych, o których mowa w art. 14 ust. 1, oraz strategii działania wojewódzkich funduszy i wojewódzkich programów ochrony środowiska;”; 73) w art. 400k w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) wydawanie opinii w zakresie możliwości wspomagania ze środków Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy zadań regionalnych dyrektorów ochrony środowiska w zakresie historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi objętych harmonogramami, o których mowa w art. 101j ust. 1, oraz w zakresie bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku lub szkód w środowisku objętych harmonogramami, o których mowa w art. 16a ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.”; 74) w art. 401c ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Wysokości zobowiązań określonych w ust. 1–9a mogą być zmniejszane za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska. Przy udzielaniu zgody minister właściwy do spraw środowiska uwzględnia w szczególności potrzeby realizacji zasady zrównoważonego rozwoju, strategii, programów i dokumentów programowych, o których mowa w art. 14 ust. 1, oraz zobowiązań określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej i umowach międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.”; 75) uchyla się tytuł VIII."}
{"id":"2004_1693_34","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 34. 1. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska uruchomi system teleinformatyczny do prowadzenia rejestru bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, o którym mowa w art. 26a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, nie później niż w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wprowadzi do rejestru, o którym mowa w art. 26a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, dane z rejestru, ze zgłoszeń i informacji otrzymanych na podstawie art. 32 i art. 33, w terminie 6 miesięcy od dnia uruchomienia systemu teleinformatycznego. 3. Regionalny dyrektor ochrony środowiska wprowadzi do rejestru dane z otrzymanych, przed uruchomieniem systemu teleinformatycznego: 1) zgłoszeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, 2) uzasadnionych zgłoszeń, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 3) informacji, o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – w terminie 6 miesięcy od dnia jego uruchomienia. 4. Regionalny dyrektor ochrony środowiska wprowadza do rejestru dane o zakończeniu prowadzonych przez siebie, przed uruchomieniem systemu teleinformatycznego, działań zapobiegawczych lub naprawczych oraz dane, o których mowa w art. 26 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 9 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia jego uruchomienia."}
{"id":"2004_1693_35","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 35. Regionalny dyrektor ochrony środowiska ustali pierwszy harmonogram zadań w zakresie historycznych zanieczyszczeń powierzchni ziemi oraz pierwszy harmonogram zadań w zakresie bezpośrednich zagrożeń szkodą w środowisku i szkód w środowisku, nie później niż w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1693_36","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 36. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 105, art. 201 ust. 2 i art. 210 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 101a ust. 5, art. 201 ust. 2 i art. 210 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, 2) art. 145 ust. 1 pkt 1 i art. 146 ust. 2 i 4 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 146 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 3) art. 148 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 148 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – jednak nie dłużej niż przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 169 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1: 1) w zakresie szczegółowych wymagań dotyczących ograniczenia emisji lotnych związków organicznych powstających w wyniku wykorzystywania rozpuszczalników organicznych w niektórych farbach i lakierach oraz w preparatach do odnawiania pojazdów – zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych w tym zakresie na podstawie art. 169 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy; 2) w zakresie szczegółowych wymagań dla niektórych produktów ze względu na ich negatywne oddziaływanie na środowisko – zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych w tym zakresie na podstawie art. 169 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, i mogą być zmieniane na podstawie tych przepisów."}
{"id":"2004_1693_37","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 37. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 28a ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 26a ust. 7 ustawy zmienianej w art. 9, jednak nie dłużej niż przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1693_37b","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 37b. W decyzji, o której mowa w art. 37 ust. 1, regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, może nałożyć obowiązek prowadzenia badań zanieczyszczenia gleby i ziemi lub pomiarów zawartości substancji w wodzie, w tym pobierania próbek, lub monitoringu przyrodniczego różnorodności biologicznej i krajobrazowej, określając: 1) zakres badań, pomiarów lub monitoringu; 2) metodykę prowadzenia badań, pomiarów lub monitoringu; 3) termin i formę przedkładania wyników badań, pomiarów lub monitoringu regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektorowi właściwego urzędu morskiego."}
{"id":"2004_1693_37c","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 37c. 1. Jeżeli działania mogące znacząco negatywnie oddziaływać na cele ochrony obszaru Natura 2000 lub obszaru znajdującego się na liście, o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1, zostały podjęte przez więcej niż jeden podmiot, odpowiedzialność tych podmiotów jest solidarna. 2. Jeżeli działania, o których mowa w ust. 1, zostały podjęte za zgodą lub wiedzą władającego powierzchnią ziemi, jest on obowiązany do prowadzenia działań zapobiegawczych lub działań naprawczych, a także do prowadzenia monitoringu solidarnie z podmiotem, który je podjął. Przez władającego powierzchnią ziemi rozumie się podmiot, o którym mowa w art. 3 pkt 44 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, decyzję, o której mowa w art. 37 ust. 1, kieruje się także do władającego powierzchnią ziemi."}
{"id":"2004_1693_37d","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 37d. Podmiot obowiązany do przeprowadzenia działań zapobiegawczych lub działań naprawczych informuje regionalnego dyrektora ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektora właściwego urzędu morskiego, o ich zakończeniu.”; 4) w art. 118 w ust. 2 skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.)”."}
{"id":"2004_1693_38","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 38. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie: 1) art. 10 ustawy zmienianej w art. 9, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ustawy zmienianej w art. 9, 2) art. 14 ustawy zmienianej w art. 9, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 14 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – jednak nie dłużej niż przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1693_39","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 39. 1. W latach 2014–2023 maksymalny limit wydatków Inspekcji Ochrony Środowiska będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w: 1) 2014 r. – 0 zł; 2) 2015 r. – 40 tys. zł; 3) 2016 r. – 40 tys. zł; 4) 2017 r. – 40 tys. zł; 5) 2018 r. – 40 tys. zł; 6) 2019 r. – 40 tys. zł; 7) 2020 r. – 40 tys. zł; 8) 2021 r. – 40 tys. zł; 9) 2022 r. – 40 tys. zł. 10) 2023 r. – 40 tys. zł. 2. W latach 2014–2023 maksymalny limit wydatków Inspekcji Handlowej będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w: 1) 2014 r. – 0 zł; 2) 2015 r. – 40 tys. zł; 3) 2016 r. – 40 tys. zł; 4) 2017 r. – 40 tys. zł; 5) 2018 r. – 40 tys. zł; 6) 2019 r. – 40 tys. zł; 7) 2020 r. – 40 tys. zł; 8) 2021 r. – 40 tys. zł; 9) 2022 r. – 40 tys. zł. 10) 2023 r. – 40 tys. zł. 3. W latach 2014–2023 maksymalny limit wydatków nadzoru budowlanego będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w: 1) 2014 r. – 0 zł; 2) 2015 r. – 40 tys. zł; 3) 2016 r. – 40 tys. zł; 4) 2017 r. – 40 tys. zł; 5) 2018 r. – 40 tys. zł; 6) 2019 r. – 40 tys. zł; 7) 2020 r. – 40 tys. zł; 8) 2021 r. – 40 tys. zł; 9) 2022 r. – 40 tys. zł. 10) 2023 r. – 40 tys. zł. 4. W latach 2014–2023 maksymalny limit wydatków Urzędu Regulacji Energetyki będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w: 1) 2014 r. – 0 zł; 2) 2015 r. – 40 tys. zł; 3) 2016 r. – 40 tys. zł; 4) 2017 r. – 40 tys. zł; 5) 2018 r. – 40 tys. zł; 6) 2019 r. – 40 tys. zł; 7) 2020 r. – 40 tys. zł; 8) 2021 r. – 40 tys. zł; 9) 2022 r. – 40 tys. zł. 10) 2023 r. – 40 tys. zł. 5. Organem monitorującym wykorzystanie limitu wydatków, określonego w ust. 1–4, jest odpowiednio minister właściwy do spraw środowiska, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, minister właściwy do spraw budownictwa oraz minister właściwy do spraw finansów publicznych. 6. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy limitu wydatków, określonego w ust. 1–4, stosuje się mechanizm korygujący polegający na racjonalizacji wydatków."}
{"id":"2004_1693_4","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.[12])) w art. 23 w ust. 2 po pkt 21 dodaje się pkt 21a w brzmieniu: „21a) wydawanie, na wniosek organu właściwego do wydania pozwolenia zintegrowanego, o którym mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, opinii dotyczącej skutków ekonomicznych, w tym wpływu na opłacalność wytwarzania energii, zastosowania do źródeł spalania paliw drugiej zasady łączenia, o której mowa w art. 157a ust. 2 pkt 2 tej ustawy;”."}
{"id":"2004_1693_40","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 40. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010\/75\/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 17, z późn. zm.). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska, ustawę z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy – Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, ustawę z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, ustawę z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych, ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, ustawę z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji oraz ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036, 1238, 1304, 1650 oraz z 2014 r. poz. 822. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 951 i 1513, z 2013 r. poz. 21 i 165 oraz z 2014 r. poz. 659. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2011 r. Nr 279, poz. 1644, z 2012 r. poz. 1237, z 2013 r. poz. 714 oraz z 2014 r. poz. 379. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238 oraz z 2014 r. poz. 587, 822, 850 i poz. ... [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 143, poz. 1196, z 2003 r. Nr 7, poz. 78 i Nr 190, poz. 1865, z 2004 r. Nr 49, poz. 464, z 2005 r. Nr 113, poz. 954, z 2006 r. Nr 50, poz. 360 i Nr 133, poz. 935 oraz z 2014 r. poz. … . [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1342 i 1529, z 2013 r. poz. 35, 985, 1027, 1036, 1145, 1149 i 1289 oraz z 2014 r. poz. 183 i 567. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1643 oraz z 2014 r. poz. 598 i 612. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036, 1238, 1304, 1650 oraz z 2014 r. poz. 822. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 102, poz. 586 i Nr 227, poz. 1367, z 2012 r. poz. 1529, z 2013 r. poz. 898 oraz z 2014 r. poz. 822. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 984 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 457, 490 i 900. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 143, poz. 1196, z 2003 r. Nr 7, poz. 78 i Nr 190, poz. 1865, z 2004 r. Nr 49, poz. 464, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 oraz z 2006 r. Nr 50, poz. 360 i Nr 133, poz. 935. [14]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1448 i 1512, z 2013 r. poz. 21, 455 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 312. [15]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. 1238 oraz z 2014 r. poz. 587, 822, 850 i ... [16]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247, z 2014 r. poz. 486, 579 i 786. [17]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238 oraz z 2014 r. poz. 587, 822 i 850. [18]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2011 r. Nr 279, poz. 1644, z 2012 r. poz. 1237, z 2013 r. poz. 714 oraz z 2014 r. poz. 379."}
{"id":"2004_1693_5","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 148) w art. 3 w ust. 1 po pkt 2c dodaje się pkt 2d w brzmieniu: „2d) przeprowadzanie kontroli, o której mowa w art. 168a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 40, 47 i ...);”."}
{"id":"2004_1693_6","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy – Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085, z późn. zm. [13])) uchyla się art. 13."}
{"id":"2004_1693_7","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, 628 i 842) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) uwzględnianie wymagań ochrony przyrody w strategiach, programach i dokumentach programowych, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 1232 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 40, 47 i ...), programach ochrony środowiska przyjmowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego, koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, strategiach rozwoju województw, planach zagospodarowania przestrzennego województw, strategiach rozwoju gmin, studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego i planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz w działalności gospodarczej i inwestycyjnej;”; 2) art. 37 otrzymuje brzmienie: „Art. 37. 1. Jeżeli działania mogące znacząco negatywnie oddziaływać na cele ochrony obszaru Natura 2000 lub obszaru znajdującego się na liście, o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1, zostały podjęte bez uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 34, lub uzgodnienia lub decyzji, o których mowa w art. 35a, regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, wydaje decyzję, w której nakazuje, w zależności od potrzeb, ich natychmiastowe wstrzymanie lub podjęcie niezbędnych działań zapobiegawczych lub działań naprawczych. 2. Jeżeli działania na obszarze Natura 2000 zostały podjęte sprzecznie z ustaleniami planu zadań ochronnych lub planu ochrony, regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, chyba że podjęte działania realizowane są w ramach inwestycji celu publicznego. 3. Jeżeli w stosunku do działań, o których mowa w ust. 1 i 2, jest prowadzone postępowanie, o którym mowa w art. 48, art. 49b albo art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 oraz z 2014 r. poz. 40), regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, zawiesza postępowanie w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, do czasu zakończenia przez właściwy organ postępowania prowadzonego na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. 4. W przypadku działań, o których mowa w ust. 1 i 2, do których mają jednocześnie zastosowanie przepisy ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2014 r. poz. 210), nie prowadzi się postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1.”; 3) po art. 37 dodaje się art. 37a–37d w brzmieniu: „Art. 37a. 1. Jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 37 ust. 1, nakazuje się podjęcie niezbędnych działań zapobiegawczych lub działań naprawczych, w decyzji tej określa się: 1) stan, do jakiego ma zostać przywrócone środowisko; 2) zakres i sposób przeprowadzenia działań zapobiegawczych lub działań naprawczych, w tym czynności zmierzających do ograniczenia oddziaływania na obszar Natura 2000 lub obszar znajdujący się na liście, o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1; 3) termin rozpoczęcia i zakończenia działań zapobiegawczych lub działań naprawczych. 2. Przez działania zapobiegawcze i działania naprawcze rozumie się odpowiednio działania zapobiegawcze i działania naprawcze, o których mowa w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. 3. Ustalając kolejność, zakres i sposób podejmowania działań naprawczych, regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, kieruje się charakterem, zasięgiem i rozmiarem negatywnego oddziaływania, a także możliwością naturalnej naprawy elementów przyrodniczych na obszarze, na którym negatywne oddziaływanie wystąpiło. 4. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, wydaje decyzję, o której mowa w art. 37 ust. 1, po zasięgnięciu opinii dyrektora parku narodowego – w odniesieniu do negatywnego oddziaływania na obszarze parku narodowego."}
{"id":"2004_1693_8","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1282, z późn. zm.[14])) w załączniku do ustawy w części I uchyla się ust. 12."}
{"id":"2004_1693_9","title":"Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw[1]),[2])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2014 r. poz. 210) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) spowodowanych również przez inną działalność niż ta, o której mowa w pkt 1, podmiotu korzystającego ze środowiska, jeżeli dotyczą gatunków chronionych lub chronionych siedlisk przyrodniczych oraz wystąpiły z winy podmiotu korzystającego ze środowiska.”; 2) w art. 4: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) do bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub szkody w środowisku, która zaistniała przed dniem 30 kwietnia 2007 r. lub wynika z działalności, która została zakończona przed dniem 30 kwietnia 2007 r., a także jeżeli od emisji lub zdarzenia, które spowodowały bezpośrednie zagrożenie szkodą lub szkodę w środowisku, upłynęło więcej niż 30 lat, w tym do historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi;”, b) w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) działalność, której głównym celem jest obronność i bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo międzynarodowe lub której jedynym celem jest ochrona przed klęską żywiołową.”; 3) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. Przepisów ustawy nie stosuje się do szkód jądrowych w zakresie uregulowanym w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 264 i 908 oraz z 2014 r. poz. 587).”; 4) w art. 6: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) badaniach zanieczyszczenia gleby i ziemi – rozumie się przez to badania zanieczyszczenia gleby i ziemi w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;”, b) w pkt 2: – uchyla się lit. a, – lit. d otrzymuje brzmienie: „d) miejsca tokowania, lęgu, pierzenia i zimowania ptaków wędrownych oraz miejsca ich zatrzymywania się i żerowania wzdłuż tras wędrówek;”, c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) działaniach naprawczych – rozumie się przez to wszelkie działania, w tym działania ograniczające lub tymczasowe, podejmowane w celu naprawy lub zastąpienia w równoważny sposób elementów przyrodniczych lub ich funkcji, które uległy szkodzie, a także działania kompensacyjne; do działań naprawczych zalicza się w szczególności przeprowadzenie remediacji, przywracanie naturalnego ukształtowania terenu, zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie skupień roślinności, reintrodukcję zniszczonych gatunków, prowadzące do usunięcia zagrożenia dla zdrowia ludzi oraz przywracania równowagi przyrodniczej na danym terenie;”, d) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) gatunkach chronionych – rozumie się przez to gatunki objęte ochroną na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 26, art. 48 i art. 49 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody;”, e) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) historycznym zanieczyszczeniu powierzchni ziemi – rozumie się przez to historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi w rozumieniu art. 3 pkt 5a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;”, f) w pkt 8 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) w odniesieniu do powierzchni ziemi – usunięcie zagrożenia dla zdrowia ludzi i stanu środowiska;”; g) po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: „8a) naturalnej regeneracji – rozumie się przez to: a) w odniesieniu do: – gatunków chronionych – proces odtwarzania się populacji gatunku na danym terenie do stanu początkowego lub do osiągnięcia właściwego stanu ochrony gatunku, – chronionych siedlisk przyrodniczych – proces odtwarzania się siedliska przyrodniczego na danym terenie do stanu początkowego lub do osiągnięcia właściwego stanu ochrony siedliska przyrodniczego – przebiegający samoistnie, bez ingerencji człowieka, ale którego przebieg może być przez człowieka wspomagany, b) w odniesieniu do wód i powierzchni ziemi – samooczyszczanie w rozumieniu art. 3 pkt 32d ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;”, h) po pkt 9 dodaje się pkt 9a i 9b w brzmieniu: „9a) pomiarach – rozumie się przez to również obserwacje, analizy oraz pobieranie próbek; 9b) remediacji – rozumie się przez to remediację w rozumieniu art. 3 pkt 31b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;”, i) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) stanie początkowym – rozumie się przez to stan i funkcje środowiska oraz poszczególnych elementów przyrodniczych przed wystąpieniem szkody w środowisku, oszacowane na podstawie dostępnych informacji; w przypadku szkody w środowisku w powierzchni ziemi rozumie się przez to w szczególności stan określony w raporcie początkowym, o którym mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska albo, jeżeli nie ma dostępnych informacji na temat stanu początkowego lub w raporcie początkowym stwierdzono przekroczenie dopuszczalnych zawartości substancji powodujących ryzyko – stan zgodny z dopuszczalnymi zawartościami substancji powodujących ryzyko;”, j) po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: „10a) substancji powodującej ryzyko – rozumie się przez to substancję w rozumieniu art. 3 pkt 37a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;”, k) w pkt 11 lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych, mającą znaczący negatywny wpływ na osiągnięcie lub utrzymanie właściwego stanu ochrony tych gatunków lub siedlisk przyrodniczych, z tym że szkoda w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych nie obejmuje uprzednio zidentyfikowanego negatywnego wpływu, wynikającego z działania podmiotu korzystającego ze środowiska zgodnie z: – decyzją, o której mowa w art. 34 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody lub – decyzją, o której mowa w art. 56 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, lub – zatwierdzonym planem urządzenia lasu, dla którego przeprowadzono strategiczną ocenę oddziaływania na środowisko, o której mowa w art. 46 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.[15])), lub – decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, lub – postanowieniami, o których mowa w art. 90 ust. 1 i art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, b) w wodach, mającą znaczący negatywny wpływ na potencjał ekologiczny, stan ekologiczny, chemiczny lub ilościowy wód,”; 5) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, o którym mowa w ust. 2, podejmuje działania w porozumieniu z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, na którego obszarze działania wystąpiło bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkoda w środowisku.”; 6) w art. 9 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) podjęcia działań w celu ograniczenia szkody w środowisku, zapobieżenia kolejnym szkodom i negatywnym skutkom dla zdrowia ludzi lub dalszemu osłabieniu funkcji elementów przyrodniczych, w tym natychmiastowego opanowania, powstrzymania, usunięcia lub ograniczenia w inny sposób zanieczyszczenia lub innych szkodliwych czynników;”; 7) w art. 12 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, decyzję, o której mowa w art. 13 i art. 15, kieruje się także do władającego powierzchnią ziemi.”; 8) w art. 13: a) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Wniosek o uzgodnienie warunków przeprowadzenia działań naprawczych w odniesieniu do szkody w środowisku w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych lub w wodach zawiera informacje dotyczące:”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Wniosek o uzgodnienie warunków przeprowadzenia działań naprawczych w odniesieniu do szkody w środowisku w powierzchni ziemi zawiera projekt planu remediacji obejmujący informacje o: 1) terenie wymagającym przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni; 2) aktualnym i, o ile jest to możliwe, planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu; 3) właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności i zabudowy; 4) o nazwach substancji powodujących ryzyko wraz z wynikami badań zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska; 5) nazwach substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja; 6) ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska; 7) budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do dokonania oceny, o której mowa w pkt 6 – jeżeli zachodzi taka potrzeba; 8) planowanym sposobie przeprowadzenia remediacji; 9) planowanym terminie rozpoczęcia i zakończenia remediacji; 10) sposobie potwierdzenia przeprowadzenia remediacji, oraz terminie przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Uzgodnienie warunków przeprowadzenia działań naprawczych następuje w drodze decyzji: 1) dla szkody w środowisku w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych lub w wodach, określającej: a) stan, do jakiego ma zostać przywrócone środowisko, b) zakres i sposób przeprowadzenia działań naprawczych, c) termin rozpoczęcia i zakończenia działań naprawczych, d) sposób potwierdzenia osiągnięcia założonego efektu ekologicznego; 2) dla szkody w środowisku w powierzchni ziemi ustalającej plan remediacji, z uwzględnieniem art. 217d ust. 3–5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, określającej: a) teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni, b) nazwy substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do jakich doprowadzi remediacja, c) sposób przeprowadzenia remediacji, d) termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji, e) sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz termin przedłożenia dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”, d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. W przypadku wystąpienia więcej niż jednej szkody w środowisku, w tym szkody w środowisku w powierzchni ziemi, wniosek o uzgodnienie warunków prowadzenia działań naprawczych zawiera informacje, o których mowa w ust. 2 i 2a.”, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Organ ochrony środowiska wydaje decyzję, o której mowa w ust. 3, po zasięgnięciu opinii w zakresie warunków przeprowadzenia działań naprawczych zawartych w projekcie tej decyzji: 1) dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej – w odniesieniu do szkody w środowisku w wodach lub szkody w środowisku w powierzchni ziemi, jeżeli dotyczy ona zanieczyszczenia w strefach ochronnych ujęć wody; 2) dyrektora urzędu morskiego – w odniesieniu do szkody w środowisku na obszarach morskich; 3) dyrektora okręgowego urzędu górniczego – w odniesieniu do szkody w środowisku spowodowanej ruchem zakładu górniczego; 4) dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych – w odniesieniu do szkody w środowisku na gruntach będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe; 5) dyrektora parku narodowego – w odniesieniu do szkody w środowisku na obszarze parku narodowego i jego otuliny; 6) państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego – w odniesieniu do oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi na danym terenie; 7) państwowego powiatowego inspektora sanitarnego – w odniesieniu do szkody w środowisku w ujęciach wody przeznaczonej do spożycia oraz wody w kąpieliskach; 8) starosty – w odniesieniu do szkody w środowisku w powierzchni ziemi na gruntach wykorzystywanych na cele rolne.”, f) po ust. 6 dodaje się ust. 6a i 6b w brzmieniu: „6a. Organ ochrony środowiska, występując o opinię, o której mowa w ust. 6, przedkłada projekt decyzji. 6b. Niewydanie opinii w terminie określonym w art. 106 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (z 2013 r. poz. 267 oraz z 2014 r. poz. 183) uważa się za akceptację warunków zawartych w projekcie decyzji.”; 9) art. 14 i art. 15 otrzymują brzmienie: „Art. 14. Minister właściwy do spraw środowiska, uwzględniając wpływ podejmowanych działań na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi, potrzebę minimalizacji kosztów tych działań, możliwość osiągnięcia celów naprawy i przeciwdziałanie przyszłym szkodom w środowisku lub pogłębianiu istniejących szkód w środowisku oraz wpływ działań naprawczych na stan elementów przyrodniczych lub ich funkcje, określi w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje działań naprawczych oraz warunki i sposoby ich prowadzenia dla szkód w środowisku w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych lub wodach; 2) warunki i sposoby przeprowadzania remediacji – dla szkód w środowisku w powierzchni ziemi."}
{"id":"2004_1694_1","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 88, poz. 983, z 2003 r. Nr 229, poz. 2273 oraz z 2004 r. Nr 42, poz. 386) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania, planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży produktów rolnych, a także ochrony środowiska naturalnego.\"; 2) w art. 3: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przychody ze sprzedaży produktów lub grup produktów wytworzonych w gospodarstwach członków grupy stanowią więcej niż połowę przychodów grupy ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla których grupa została utworzona,\", b) uchyla się ust. 2; 3) w art. 4 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) zasady tworzenia i wykorzystania funduszu specjalnego, o którym mowa w art. 5, jeżeli będzie on utworzony,\"; 4) w art. 7 w ust. 1 skreśla się wyrazy \"i 4\"; 5) w art. 9 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Wojewoda informuje ministra właściwego do spraw rolnictwa, Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Prezesa Agencji Rynku Rolnego o każdej zmianie danych zawartych w rejestrze.\"; 6) w art. 11 skreśla się wyrazy \"i 4\"; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. 1. Nadzór nad działalnością grupy sprawuje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę grupy. 2. W ramach sprawowanego nadzoru wojewoda przeprowadza kontrole w zakresie spełniania przez grupę warunków, o których mowa w art. 3, oraz warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 6. 3.Czynności kontrolne są wykonywane przez osoby posiadające imienne upoważnienie wydane przez wojewodę. 4. Upoważnienie zawiera wskazanie osoby upoważnionej do wykonywania czynności kontrolnych, ich miejsce i zakres oraz podstawę prawną do ich wykonywania. 5. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych osoba upoważniona do ich wykonywania jest obowiązana okazać imienne upoważnienie. 6. Osoby upoważnione do wykonywania czynności kontrolnych mają prawo do: 1) wstępu na teren nieruchomości należących do grupy; 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli; 3) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kserokopii oraz zabezpieczania tych dokumentów. 7. Osoba wykonująca czynności kontrolne sporządza z tych czynności protokół. 8. Protokół podpisuje osoba wykonująca czynności kontrolne oraz kontrolowany. 9. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego protokół podpisuje tylko osoba wykonująca czynności kontrolne, dokonując w protokole stosownej adnotacji o tej odmowie. 10. W przypadku gdy kontrolowany nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w protokole może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu, zgłosić wojewodzie umotywowane zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole. 11. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór imiennego upoważnienia do wykonywania czynności kontrolnych, mając na względzie ujednolicenie informacji zawartych w upoważnieniu.\"."}
{"id":"2004_1694_2","title":"Ustawa z dnia 18 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1695_1","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 119, poz. 1250, z 2001 r. Nr 154, poz. 1789 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa\"; 2) użyty w różnych przypadkach wyraz \"przedsiębiorca\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"osoba fizyczna lub prawna\"; 3) użyte w różnych przypadkach wyrazy \"polski obszar celny\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"terytorium Rzeczypospolitej Polskiej\"; 4) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. Ustawa służy wykonaniu postanowień zawartych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1334\/2000 z dnia 22 czerwca 2000 r. ustanawiającym wspólnotowy system kontroli eksportu produktów i technologii podwójnego zastosowania (Dz.Urz. WE L 159 z 30.06.2000), ostatnio zmienionym rozporządzeniem Rady (WE) nr 149\/2003 (Dz.Urz. UE L 30 z 5.02.2003)[1].\"; 5) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Obrót z zagranicą, o którym mowa w art. 3 pkt 8, jest zabroniony z mocy prawa, jeżeli nie zostały spełnione warunki i ograniczenia określone w rozporządzeniu nr 1334\/2000, w niniejszej ustawie, przepisach innych ustaw oraz w umowach i innych zobowiązaniach międzynarodowych.\"; 6) w art. 3: a) pkt 1-3 otrzymują brzmienie: \"1) towar podwójnego zastosowania – towary podwójnego zastosowania w rozumieniu art. 2 lit. a rozporządzenia nr 1334\/2000, 2) uzbrojenie – broń, amunicję, materiały wybuchowe, wyroby, ich części i technologie, określone w wykazie, o którym mowa w art. 6 ust. 5, 3) towar o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, zwany dalej \"towarem o znaczeniu strategicznym\" – towar podwójnego zastosowania oraz uzbrojenie,\", b) uchyla się pkt 4, c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a-4c w brzmieniu: \"4a) Wspólnotowy Kodeks Celny - rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913\/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienione aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE L 236 z 23.09.2003), 4b) obszar celny Wspólnoty – obszar celny w rozumieniu art. 3 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, 4c) kraj trzeci - państwo, którego terytorium znajduje się poza obszarem celnym Wspólnoty,\", d) pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) eksport - eksport w rozumieniu art. 2 lit. b rozporządzenia nr 1334\/2000,\", e) po pkt 5 dodaje się pkt 5a i 5b w brzmieniu: \"5a) usługa pośrednictwa – działania prowadzone przez osoby fizyczne lub prawne, polegające na: a) negocjowaniu, doradztwie handlowym oraz pomocy w zawieraniu umów oraz uczestnictwie w jakiejkolwiek formie w czynnościach związanych z eksportem, importem, tranzytem lub zawarciem umowy leasingu, darowizny, pożyczki, użyczenia oraz wniesieniem aportu do spółki, które mogą dotyczyć w szczególności transferu towarów o znaczeniu strategicznym z jednego państwa do innego państwa, b) zakupie, sprzedaży lub organizacji transferu towarów o znaczeniu strategicznym, a w szczególności spedycji, z jednego państwa do innego państwa, 5b) pomoc techniczna – jakiekolwiek wsparcie techniczne, związane z naprawami, rozwojem, wytwarzaniem, testowaniem, utrzymaniem lub innymi usługami technicznymi dotyczącymi towarów o znaczeniu strategicznym, które może przyjąć formy udzielania instrukcji, szkolenia, przekazywania wiedzy roboczej lub usług konsultingowych,\", f) pkt 6-8 otrzymują brzmienie: \"6) import: a) wprowadzanie towarów o znaczeniu strategicznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) przekazywanie z kraju trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą mediów elektronicznych, faksu lub telefonu oprogramowania oraz wszelkiego rodzaju informacji naukowych lub dokumentacji technicznych oraz dokumentacji dotyczącej technologii produkcji towarów wymienionych w pkt 1 i 2, pod warunkiem, że poprzez takie przekazanie osiągnie się rezultat porównywalny z takim, jaki można otrzymać, mając bezpośredni dostęp do tych informacji i dokumentacji, a przekazane za pomocą mediów elektronicznych, faksu lub telefonu oprogramowanie lub informacje znajdują potwierdzenie w odpowiednim dokumencie, 7) tranzyt – procedurę tranzytu, określoną w art. 91 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, 8) obrót: a) eksport, b) usługę pośrednictwa, c) pomoc techniczną, d) import, e) tranzyt,\", g) uchyla się pkt 9, h) w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) organ monitorujący import – Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.\"; 7) art. 6-8 otrzymują brzmienie: \"Art. 6. 1. Obrót towarami podwójnego zastosowania może być dokonywany wyłącznie na podstawie zezwolenia na eksport, na wykonywanie usług pośrednictwa, a także na świadczenie pomocy technicznej i w zakresie określonym w tym zezwoleniu. 2. Obrót uzbrojeniem może być dokonywany wyłącznie na podstawie zezwolenia na eksport, import, tranzyt i na wykonywanie usług pośrednictwa, a także na świadczenie pomocy technicznej i w zakresie określonym w tym zezwoleniu. 3. Import na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarów podwójnego zastosowania nie wymaga uzyskania zezwolenia. 4. Wykazy towarów podwójnego zastosowania, na obrót którymi wymagane jest zezwolenie, określa rozporządzenie nr 1334\/2000. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych i Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szefa Agencji Wywiadu, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz uzbrojenia, na obrót którym jest wymagane zezwolenie, uwzględniając przy jego sporządzaniu wykazy międzynarodowe. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, listę krajów, do których eksport towarów o znaczeniu strategicznym jest zakazany lub ograniczony, uwzględniając: 1) potrzeby obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, 2) zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z umów i porozumień międzynarodowych oraz z zobowiązań sojuszniczych, w tym dotyczących nierozprzestrzeniania i kontroli towarów o znaczeniu strategicznym. 7. Osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia na eksport towarów nieznajdujących się w wykazach, o których mowa w ust. 4 i 5, jeśli wie lub została poinformowana, że eksportowane towary zostaną lub mogą zostać wykorzystane w całości lub w części do celów lub w okolicznościach, o których mowa w art. 10 ust. 1."}
{"id":"2004_1695_13","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. W przypadku gdy osoba fizyczna lub prawna wie lub ma uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że towary o znaczeniu strategicznym zostały lub mogą zostać w całości lub części wykorzystane do celów lub w okolicznościach, o których mowa w art. 10 ust. 1, jest obowiązana podjąć wszelkie możliwe czynności dla ustalenia faktycznego wykorzystania tych towarów oraz zawiadomić o tym organ kontroli obrotu."}
{"id":"2004_1695_14","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. 1. Zezwolenie indywidualne lub globalne oraz uprawnienia z nich wynikające są niezbywalne. 2. Zezwolenia indywidualne lub globalne na obrót towarami o znaczeniu strategicznym są dokumentami mającymi znaczenie dla kontroli celnej. 3. Oryginał zezwolenia indywidualnego lub globalnego dołącza się do zgłoszenia celnego lub do wniosku o nadanie przeznaczenia celnego. 4. Wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego na obrót może być uzależnione od spełnienia dodatkowych wymagań i warunków określonych przez ministra właściwego do spraw gospodarki, a w szczególności od złożenia przez zagranicznego końcowego użytkownika oświadczenia o zastosowaniu towaru o znaczeniu strategicznym lub przedłożenia międzynarodowego certyfikatu importowego. 5. W zezwoleniu indywidualnym lub globalnym określa się termin jego ważności, nie dłuższy jednak niż rok. 6. Za wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego nie pobiera się opłaty.\"; 11) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organ kontroli obrotu, odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wydania zezwolenia na obrót, jeżeli: 1) wymagają tego potrzeby obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, 2) wymagają tego zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z umów i porozumień międzynarodowych oraz z zobowiązań sojuszniczych, w tym dotyczących nierozprzestrzeniania i kontroli towarów o znaczeniu strategicznym, 3) osoba fizyczna lub prawna nie daje rękojmi zgodnego z prawem prowadzenia obrotu.\"; 12) art. 16-18 otrzymują brzmienie: \"Art. 16. Organ kontroli obrotu może odmówić, w drodze decyzji administracyjnej, wydania zezwolenia indywidualnego lub globalnego, jeśli: 1) istnieje ryzyko zmiany końcowego użycia lub miejsca przeznaczenia towarów o znaczeniu strategicznym, 2) osoba fizyczna lub prawna naruszyła przepisy dotyczące obrotu towarami o znaczeniu strategicznym."}
{"id":"2004_1695_17","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. 1. Organ kontroli obrotu, po zasięgnięciu opinii organów opiniujących, może, w drodze decyzji administracyjnej, cofnąć lub zmienić zezwolenie indywidualne lub globalne, jeżeli: 1) wymagają tego potrzeby obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, 2) jest to niezbędne dla wykonania zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z umów i porozumień międzynarodowych oraz z zobowiązań sojuszniczych, w tym dotyczących nierozprzestrzeniania i kontroli towarów o znaczeniu strategicznym. 3) istnieje ryzyko zmiany końcowego użycia lub miejsca przeznaczenia towarów o znaczeniu strategicznym, 4) osoba fizyczna lub prawna dokonuje obrotu wbrew warunkom określonym w zezwoleniu, 5) osoba fizyczna lub prawna w sposób zawiniony utraciła rękojmię zgodnego z prawem prowadzenia obrotu. 2. Cofnięcie lub zmiana zezwolenia indywidualnego lub globalnego z przyczyn leżących po stronie osoby fizycznej lub prawnej następuje bez odszkodowania."}
{"id":"2004_1695_18","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. Osoba fizyczna lub prawna, której cofnięto zezwolenie indywidualne lub globalne z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się ostateczna.\"; 13) w art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Tranzyt niekrajowego towaru podwójnego zastosowania, którego przemieszczanie ma się zakończyć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wymaga pozwolenia wydanego przez naczelnika granicznego urzędu celnego.\"; 14) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Tworzy się rejestr udzielonych zezwoleń indywidualnych lub globalnych oraz osób fizycznych lub prawnych, które spełniły warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2, zwany dalej \"rejestrem\". 2. Rejestr prowadzi organ kontroli obrotu. 3. Wpisu zezwolenia indywidualnego lub globalnego do rejestru dokonuje się niezwłocznie po udzieleniu danego zezwolenia. Wpisu osoby fizycznej lub prawnej dokonuje się niezwłocznie po złożeniu przez nią oświadczenia, o którym mowa w art. 8 ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru, uwzględniając w szczególności rodzaje udzielonych zezwoleń oraz ilość i wartość towarów o znaczeniu strategicznym objętych zezwoleniem.\"; 15) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: \"Rozdział 2a Monitorowanie importu towarów podwójnego zastosowania wykorzystywanych w telekomunikacji lub do ochrony informacji"}
{"id":"2004_1695_2","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6 ust. 2 i 3, art. 9 ust. 6, art. 21 ust. 4 i art. 29 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 6 ust. 5 i 6, art. 9 ust. 6, art. 21 ust. 4 i art. 29 ust. 5, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 2004 r."}
{"id":"2004_1695_21a","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21a. 1. Import na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wykorzystywanych w telekomunikacji lub do ochrony informacji towarów podwójnego zastosowania, określonych w ust. 2, podlega monitorowaniu przez organ monitorujący import, na zasadach określonych w niniejszym rozdziale. 2. Wykaz towarów podwójnego zastosowania określa część 1 \"Telekomunikacja\" 5A001a i 5A001b4 oraz część 2 \"Ochrona informacji\" kategorii 5 Załącznika I do rozporządzenia nr 149\/2003 zmieniającego rozporządzenie nr 1334\/2000."}
{"id":"2004_1695_21b","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21b. 1. Osoba fizyczna lub prawna może dokonać importu towaru podwójnego zastosowania, określonego w wykazie, o którym mowa w art. 21a ust. 2, po pisemnym zgłoszeniu organowi monitorującemu import zamiaru dokonania importu tego towaru na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być doręczone organowi monitorującemu import nie później niż na 14 dni przed dniem zamierzonego importu."}
{"id":"2004_1695_21c","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21c. 1. Zgłoszenie zamiaru dokonania importu, o którym mowa w art. 21b ust. 1, powinno zawierać następujące dane: 1) oznaczenie osoby fizycznej lub prawnej, określenie jej siedziby i adresu, 2) oznaczenie importera, określenie jego siedziby i adresu, 3) oznaczenie producenta i końcowego użytkownika, określenie ich siedziby i adresu, 4) określenie towaru, który będzie przedmiotem importu, jego opis, określenie ilości i wartości, 5) informację o sposobie wykorzystania towaru przez końcowego użytkownika, 6) określenie kraju końcowego przeznaczenia, 7) oświadczenie, że osoba fizyczna lub prawna podejmie niezbędne działania, aby towar, o którym mowa w zgłoszeniu, dotarł do końcowego użytkownika. 2. Osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana zgłaszać organowi monitorującemu import każdą zmianę danych, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jej powstania. 3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana dołączyć w przypadku importu towarów i technologii związanych z ochroną informacji niejawnych kopię koncesji na wykonywanie działalności w zakresie obrotu towarami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o której mowa w ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o ile jest wymagana. 4. W przypadku braków formalnych zgłoszenia organ monitorujący import wzywa zgłaszającego do ich usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. 5. Termin, o którym mowa w ust. 4, może zostać przedłużony na uzasadniony wniosek zgłaszającego złożony przed upływem tego terminu. 6. Nieuzupełnienie zgłoszenia w wyznaczonym terminie powoduje nieprzyjęcie zgłoszenia. 7. Do dokumentu sporządzonego w języku obcym należy dołączyć tłumaczenie tego dokumentu na język polski. 8. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia zamiaru dokonania importu towaru podwójnego zastosowania, mając na względzie rodzaje towarów podlegających importowi."}
{"id":"2004_1695_21d","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 21d. Organ monitorujący import informuje Szefa Agencji Wywiadu o dokonaniu importu urządzeń kryptograficznych, przekazując informację o importerze oraz rodzaju importowanych urządzeń.\"; 16) w art. 22: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do wniosku o wydanie certyfikatu importowego lub potwierdzenia oświadczenia końcowego użytkownika stosuje się przepisy art. 9 ust. 35.\", b) uchyla się ust. 4 i 5; 17) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba fizyczna lub prawna, która otrzymała certyfikat importowy, jest obowiązana, w terminie 30 dni od dnia zwolnienia towaru o znaczeniu strategicznym, wystąpić do naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na siedzibę ostatecznego użytkownika tego towaru z wnioskiem o wydanie certyfikatu weryfikacji dostawy stwierdzającego, że towar objęty tym certyfikatem został przez osobę fizyczną lub prawną faktycznie i w sposób zgodny z przepisami prawa wprowadzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana zwrócić urzędowi celnemu koszty poniesione przez ten urząd w toku postępowania w sprawie wydania certyfikatu weryfikacji dostawy.\"; 18) w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba fizyczna lub prawna dokonująca obrotu towarami o znaczeniu strategicznym jest obowiązana do prowadzenia ewidencji tego obrotu.\"; 19) w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba fizyczna lub prawna dokonująca obrotu w ramach zezwoleń generalnych jest obowiązana przekazać organowi kontroli obrotu, co najmniej raz na 6 miesięcy, informację o realizacji tego obrotu.\"; 20) w art. 29: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki minister właściwy do spraw zagranicznych, Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu oraz Prezes Państwowej Agencji Atomistyki delegują do prac w zespole funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników podległych albo nadzorowanych jednostek organizacyjnych. W skład zespołu minister właściwy do spraw gospodarki może także powołać biegłych i ekspertów, za ich zgodą.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia do przeprowadzenia kontroli. Wzór upoważnienia powinien zawierać w szczególności: wskazanie osoby, rodzaj i numer dokumentu tożsamości, datę ważności upoważnienia oraz informację, że na żądanie posiadacza upoważnienia wykonującego czynności kontrolne kontrolowany jest obowiązany udzielać informacji i okazywać dokumenty.\"; 21) w art. 30 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana przez kontrolowanego działalność, w dniach i godzinach, w których jest ona wykonywana lub powinna być wykonywana,\"; 22) w art. 31 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, organ kontroli obrotu cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolenie indywidualne lub globalne. W przypadku zezwoleń generalnych organ kontroli obrotu wydaje decyzję administracyjną zakazującą osobie fizycznej lub prawnej korzystania z zezwolenia. O wydaniu decyzji organ kontroli obrotu informuje organy opiniujące. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, osoba fizyczna lub prawna może otrzymać następne zezwolenie indywidualne lub globalne lub skorzystać z zezwolenia generalnego nie wcześniej niż po upływie 3 lat odpowiednio od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia indywidualnego lub globalnego lub decyzja o zakazie korzystania z zezwolenia generalnego stała się ostateczna.\"; 23) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: \"Art. 35a. Kto nie wypełnia obowiązku, o którym mowa w art. 21c ust. 2, podlega karze grzywny.\"; 24) art. 36 i 37 otrzymują brzmienie: \"Art. 36. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 34, 35 i 35a, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. Nr 106, poz. 1148 z późn. zm.)[4]."}
{"id":"2004_1695_3","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Zezwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność do upływu terminu, na jaki zostały wydane."}
{"id":"2004_1695_37","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 37. Osobie prawnej, która dokonuje obrotu bez ważnego zezwolenia, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 200 000 zł.\"; 25) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu: \"Art. 37a. Osobie fizycznej lub prawnej dokonującej importu towarów podwójnego zastosowania bez zgłoszenia zamiaru dokonania importu organowi monitorującemu import organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł.\"; 26) art. 38 i 39 otrzymują brzmienie: \"Art. 38. Osobie prawnej, która dokonuje obrotu wbrew warunkom określonym w zezwoleniu, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł."}
{"id":"2004_1695_39","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 39. Osobie prawnej, która nie wypełnia obowiązków lub warunków, o których mowa w art. 24 ust. 1 lub w art. 26 ust. 1, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 50 000 zł.\"."}
{"id":"2004_1695_4","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie, z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 96, poz. 874, Nr 217, poz. 2125, Nr 228, poz. 2256 i Nr 229, poz. 2276 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 116, poz. 1203. [4] Zmiany wyżej wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 109, poz. 1031 i Nr 213, poz. 2081 oraz z 2004 r. Nr 128, poz. 1351."}
{"id":"2004_1695_7","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. 1. Na eksport towarów podwójnego zastosowania, wykonywanie usług pośrednictwa oraz świadczenie pomocy technicznej w zakresie tych towarów wydaje się zezwolenia indywidualne, generalne i globalne, określone w rozporządzeniu nr 1334\/2000. 2. Na eksport, import i tranzyt uzbrojenia wydaje się wyłącznie zezwolenia indywidualne, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz części zamiennych uzbrojenia, których eksport będzie dokonywany na postawie zezwoleń globalnych, mając na uwadze wielkość i kierunki dostaw. 4. Na wykonywanie usług pośrednictwa oraz na świadczenie pomocy technicznej w zakresie uzbrojenia wydaje się zezwolenia indywidualne, generalne i globalne."}
{"id":"2004_1695_8","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje zezwolenia generalne w drodze rozporządzenia. 2. Z zezwolenia generalnego może skorzystać osoba fizyczna lub prawna, która udokumentuje stosowanie przez okres co najmniej 3 lat wewnętrznego systemu kontroli i zarządzania obrotem, o którym mowa w art. 10 ust. 2, oraz złoży organowi kontroli obrotu oświadczenie o terminie i zamiarze rozpoczęcia obrotu towarami i usługami, o których mowa w art. 7 ust. 1, wyszczególnionymi w zezwoleniu generalnym. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki określa w szczególności: 1) kraj lub kraje, których dotyczy zezwolenie generalne, 2) towar lub towary, których dotyczy zezwolenie generalne, 3) szczegółowe warunki, na jakich dokonywany może być obrót towarami. 4. Ze wspólnotowego zezwolenia generalnego, określonego w Załączniku II do rozporządzenia nr 1334\/2000, może skorzystać osoba fizyczna lub prawna, która spełnia warunki określone w ust. 2.\"; 8) w art. 9: a) ust. 1-4 otrzymują brzmienie: \"1. Zezwolenia indywidualne lub globalne wydaje się na wniosek osoby fizycznej lub prawnej. 2. Organem właściwym do wydania zezwolenia indywidualnego lub globalnego jest organ kontroli obrotu. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego powinien zawierać: 1) oznaczenie osoby fizycznej lub prawnej, określenie jej siedziby i adresu, 2) numer w rejestrze przedsiębiorców, o których mowa w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 17, poz. 209, z późn. zm.)[2], 3) określenie rodzaju i zakresu wykonywanej przez osobę fizyczną lub osobę prawną działalności gospodarczej, 4) oznaczenie eksportera lub importera, określenie ich siedziby i adresu, 5) oznaczenie producenta i końcowego użytkownika, określenie ich siedziby i adresu, 6) określenie towarów o znaczeniu strategicznym, usług pośrednictwa lub pomocy technicznej, które będą przedmiotem obrotu z zagranicą, ich opis, określenie ich wartości i ilości, 7) informację o sposobie wykorzystania towarów o znaczeniu strategicznym przez końcowego użytkownika, 8) określenie kraju końcowego przeznaczenia, 9) oświadczenie, że osoba fizyczna lub prawna podejmie niezbędne działania, aby towary, o których mowa we wniosku, dotarły do końcowego użytkownika, i poinformuje zagranicznego importera, że zmiana sposobu wykorzystania lub końcowego użytkownika, wymaga uprzedniej zgody polskiego organu kontroli obrotu. 4. Do wniosku o wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego na obrót towarami o znaczeniu strategicznym osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana dołączyć: 1) oświadczenie, że w obrocie nie występują okoliczności, o których mowa w art. 10 ust. 1, 2) kopię koncesji na wykonywanie działalności w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o której mowa w ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz.U. Nr 67, poz. 679, z późn. zm.)[3], 3) projekt umowy dotyczącej obrotu, 4) kopię certyfikatu, o którym mowa w art. 11 ust. 4, 5) certyfikat importowy lub oświadczenie końcowego użytkownika w przypadku eksportu.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Minister właściwy do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory wniosków o wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego na eksport towarów o znaczeniu strategicznym oraz na wykonywanie usług pośrednictwa oraz na świadczenie pomocy technicznej, a także na import i tranzyt uzbrojenia, 2) wzory zezwoleń indywidualnych lub globalnych na eksport, import i tranzyt uzbrojenia lub części zamiennych uzbrojenia oraz na wykonywanie usług pośrednictwa i na świadczenie pomocy technicznej w zakresie towarów o znaczeniu strategicznym - mając na uwadze rodzaje towarów oraz formy obrotu.\", c) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Wzory zezwoleń indywidualnych lub globalnych na eksport towarów podwójnego zastosowania określa rozporządzenie nr 1334\/2000.\"; 9) w art. 10: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"1. Osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana, przed złożeniem wniosku o wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego, upewnić się w szczególności, czy:\", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W celu realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana utworzyć i stosować wewnętrzny system kontroli i zarządzania obrotem towarami o znaczeniu strategicznym, zwany dalej \"wewnętrznym systemem kontroli\".\"; 10) art. 12-14 otrzymują brzmienie: \"Art. 12. 1. Organ kontroli obrotu, po zasięgnięciu opinii organów opiniujących, wydaje zezwolenie indywidualne lub globalne po stwierdzeniu, że zostały spełnione wymagane prawem warunki do ich wydania. 2. Wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. Organy opiniujące, przygotowując opinię, o której mowa w ust. 1, mają prawo żądać od osoby fizycznej lub prawnej udzielenia informacji umożliwiających sprawdzenie danych zawartych we wniosku o udzielenie zezwolenia indywidualnego lub globalnego. 4. Przed wydaniem decyzji w sprawie wydania zezwolenia indywidualnego lub globalnego organ kontroli obrotu: 1) wzywa osobę fizyczną lub prawną do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, wniosku lub brakującej dokumentacji poświadczającej, że zostały spełnione wymagane prawem warunki do dokonania obrotu towarami o znaczeniu strategicznym, 2) może dokonać sprawdzenia informacji podanych przez osobę fizyczną lub prawną we wniosku. 5. Do kontroli, o której mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ust. 4 oraz art. 30 ust. 1 i 2. 6. Osoba fizyczna lub prawna jest obowiązana zgłaszać organowi kontroli obrotu wszelkie zmiany dotyczące danych zawartych we wniosku, w terminie 14 dni od dnia ich powstania."}
{"id":"2004_1746_1","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o nadmiernych zapasach produktów rolnych i produktów cukrowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o nadmiernych zapasach produktów rolnych i produktów cukrowych (Dz.U. Nr 97, poz. 964) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: \"Art. 1a. Przepisów niniejszej ustawy nie stosuje się do tego produktu rolnego wymienionego w załączniku, który zostanie skreślony przez Komisję Europejską z rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1 lit. a.\"; 2) załącznik do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1746_2","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o nadmiernych zapasach produktów rolnych i produktów cukrowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Załącznik do ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. Wielkości zapasów produktów rolnych, powyżej których ich właściciele lub samoistni posiadacze składają informacje dotyczące stanu zapasów tych produktów Lp. Kod CN Opis produktu rolnego wielkość zapasów, powyżej których składa się informację 1. 0201 30 00 Mięso z bydła, świeże lub schłodzone, 100 ton bez kości 2. 0202 30 10 Mięso z bydła, zamrożone, bez kości, 100 ton ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci \"kompensowane\" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną, z wyłączeniem polędwicy, w jednym kawałku 3. 0202 30 50 Mięso z bydła, zamrożone, bez kości, 100 ton rostbef, antrykot i szponder, kawałki 4. 0202 30 90 Mięso z bydła, zamrożone, pozostałe, bez kości (tj. bez ćwierci przednich całych lub pokrojonych na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi 100 ton pojedynczy blok; ćwierci \"kompensowanych\" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną, z wyłączeniem polędwicy, w jednym kawałku oraz rostbefu, antrykotu i szpondra, kawałki) 5. 0204 30 00 Tusze i półtusze z jagniąt, zamrożone 10 ton 6. 0204 43 10 Mięso jagnięce, bez kości, zamrożone 10 ton 7. 0206 29 91 Przepona gruba i przepona cienka z 5 ton bydła, zamrożone, nie do produkcji wyrobów farmaceutycznych 8. 0207 14 10 Mięso (kawałki, bez kości) i podroby 100 ton jadalne, z drobiu objętego pozycją 0105, z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, zamrożone 9. 0207 14 70 Mięso (kawałki, z kośćmi, pozostałe) i 100 ton podroby jadalne, z drobiu objętego pozycją 0105, z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, zamrożone 10. 0402 10 Mleko i śmietana, w proszku, granulkach lub w innej postaci stałej, 50 ton o zawartości tłuszczu nieprzekraczającej 1,5% masy, niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego 11. 0402 21 Mleko i śmietana, w proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, 50 ton niezawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu przekraczającej 1,5% masy, ale nieprzekraczającej 27% masy 12. 0405 10 Masło naturalne otrzymane z mleka, o 50 ton zawartości tłuszczu nieprzekraczającej 85% masy 13. 0405 90 10 Pozostałe masło i pozostałe tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; produkty 50 ton mleczarskie do smarowania, o zawartości tłuszczu 99,3% masy i większej oraz o zawartości wody nieprzekraczającej 0,5% masy 14. 0406 Sery i twarogi 50 ton 15. 0703 20 00 Czosnek świeży lub schłodzony 5 ton 16. 0711 51 00 Grzyby z rodzaju Agaricus, zakonserwowane tymczasowo, nienadające 3 tony się w tym stanie do bezpośredniego spożycia 17. 1001 Pszenica i meslin 1 000 ton 18. 1002 00 00 Żyto 1 000 ton 19. 1003 00 Jęczmień 1 000 ton 20. 1004 00 00 Owies 1 000 ton 21. 1005 Kukurydza 1 000 ton 22. 1006 10 Ryż niełuskany 20 ton 23. 1006 20 Ryż łuskany (brązowy) 20 ton 24. 1006 30 Ryż całkowicie lub częściowo bielony, 20 ton nawet polerowany lub glazurowany 25. 1006 40 Ryż łamany 20 ton 26. 1007 00 Ziarno sorgo 1 000 ton 27. 1008 Nasiona gryki, prosa i mozgi 1 000 ton kanaryjskiej; pozostałe zboża 28. 1101 00 Mąka pszenna lub z meslin 200 ton 29. 1102 Mąka ze zbóż innych niż pszenica lub 200 ton meslin 30. 1103 Kasze, mączki i granulki zbożowe 200 ton 31. 1104 Ziarna zbóż obrobione w inny sposób, z wyjątkiem ryżu objętego pozycją 1006; 50 ton zarodki zbóż całe, miażdżone, płatkowane lub mielone 32. 1107 Słód, nawet palony 30 ton 33. 1108 Skrobie; inulina 100 ton 34. 1509 Oliwa i jej frakcje, nawet rafinowane, 3 tony ale niemodyfikowane chemicznie 35. 1510 00 Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, nawet 3 tony rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie, włącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją 1509 36. 1602 32 11 Pozostałe mięso, podroby lub krew, 100 ton przetworzone lub zakonserwowane, z drobiu z gatunku Gallus domesticus, objętego pozycją 0105, zawierające 57% masy lub więcej mięsa lub podrobów drobiowych, niegotowane 37. 1702 30 (1) Glukoza i syrop glukozowy, niezawierające fruktozy lub 3 tony zawierające w stanie suchym mniej niż 20% masy fruktozy 38. 1702 40 (2) Glukoza i syrop glukozowy, zawierające w stanie suchym co najmniej 20% masy, 3 tony ale mniej niż 50% masy fruktozy, z wyłączeniem cukru inwertowanego 39. 1702 90 (3) Pozostałe cukry, włącznie z cukrem inwertowanym i innymi cukrami oraz 5 ton mieszankami wyrobów cukrowych, zawierającymi w stanie suchym 50% masy fruktozy 40. 2003 10 20 Grzyby z rodzaju Agaricus, tymczasowo 10 ton zakonserwowane, gotowane 41. 2003 10 30 Pozostałe grzyby z rodzaju Agaricus, przetworzone lub zakonserwowane 10 ton inaczej niż octem lub kwasem octowym 42. 2008 30 55 Mandarynki (włączając tangeryny i satsuma); klementynki, wilkingi i inne 10 ton podobne hybrydy cytrusowe, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, niezawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto przekraczającej 1 kg 43. 2008 30 75 Mandarynki (włączając tangeryny i 10 ton satsuma); klementynki, wilkingi i inne podobne hybrydy cytrusowe, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, niezawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej 1 kg (1) z wyjątkiem 1702 30 10 (2) z wyjątkiem 1702 40 10 (3) ograniczone do 1702 90 10, 1702 90 50, 1702 90 75, 1702 90 79"}
{"id":"2004_177_1","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb udzielania zamówień publicznych, środki ochrony prawnej, kontrolę udzielania zamówień publicznych oraz organy właściwe w sprawach uregulowanych w ustawie."}
{"id":"2004_177_10","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 10. 1. Podstawowymi trybami udzielania zamówienia są przetarg nieograniczony oraz przetarg ograniczony. 2. Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie negocjacji z ogłoszeniem, negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki, zapytania o cenę albo aukcji elektronicznej tylko w przypadkach określonych w ustawie. Rozdział 3 Ogłoszenia"}
{"id":"2004_177_100","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 100. 1. Nagrodami w konkursie mogą być: 1) nagroda pieniężna lub rzeczowa; 2) zaproszenie do negocjacji w trybie negocjacji bez ogłoszenia co najmniej dwóch autorów wybranych prac konkursowych, lub 3) zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki autora wybranej pracy konkursowej. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, przedmiotem zamówienia jest szczegółowe opracowanie pracy konkursowej. 3. Wartością konkursu jest wartość nagród. 4. Wartością konkursu, w którym nagrodą jest zaproszenie do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia, jest wartość tego zamówienia oraz wartość nagród dodatkowych, jeżeli zamawiający przewidział takie nagrody. 5. Do ustalenia wartości konkursu przepisy art. 35 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_177_101","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 101. 1. Organizatorem konkursu jest zamawiający. Przepis art. 18 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Kierownik zamawiającego powołuje sąd konkursowy oraz określa organizację, skład i tryb pracy sądu konkursowego. 3. Sąd konkursowy składa się z co najmniej 3 osób powoływanych i odwoływanych przez kierownika zamawiającego. 4. Do członków sądu konkursowego art. 17 stosuje się odpowiednio. 5. Członkami sądu konkursowego są wyłącznie osoby posiadające kwalifikacje umożliwiające ocenę zgłoszonych prac konkursowych, z tym że, jeżeli przepisy szczególne wymagają posiadania uprawnień do opracowania pracy konkursowej, co najmniej 1\/3 członków sądu konkursowego, w tym jego przewodniczący, posiada wymagane uprawnienia."}
{"id":"2004_177_102","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 102. 1. Sąd konkursowy jest zespołem pomocniczym kierownika zamawiającego powołanym do oceny spełniania przez uczestników konkursu wymagań określonych w regulaminie konkursu, oceny prac konkursowych oraz wyboru najlepszych prac konkursowych. 2. Sąd konkursowy w szczególności sporządza informacje o pracach konkursowych, przygotowuje uzasadnienie rozstrzygnięcia konkursu, a także, w zakresie, o którym mowa w ust. 1, występuje z wnioskiem o unieważnienie konkursu. 3. Sąd konkursowy w zakresie spraw, o których mowa w ust. 1 i 2, jest niezależny. 4. Kierownik zamawiającego może powierzyć sądowi konkursowemu inne niż określone w ust. 1 czynności związane z przygotowaniem oraz przeprowadzeniem konkursu."}
{"id":"2004_177_103","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 103. Kierownik zamawiającego albo osoba przez niego upoważniona sprawuje nadzór nad sądem konkursowym w zakresie zgodności konkursu z przepisami ustawy i regulaminem konkursu, w szczególności: 1) unieważnia konkurs; 2) zatwierdza wynik konkursu."}
{"id":"2004_177_104","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 104. 1. Zamawiający zamieszcza ogłoszenie o konkursie w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie oraz na własnej stronie internetowej, jeżeli posiada taką stronę. 2. Jeżeli wartość konkursu przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, zamawiający przekazuje ogłoszenie o konkursie Prezesowi Urzędu. 3. Jeżeli wartość konkursu przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 130 000 euro, zamawiający przekazuje ogłoszenie o konkursie Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. Niezwłocznie po przekazaniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich zamawiający przekazuje ogłoszenie o konkursie również Prezesowi Urzędu. 4. Do przekazywania ogłoszeń o konkursie przepisy art. 40 ust. 5 i 6 oraz art. 48 ust. 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_177_105","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 105. 1. Zamawiający przeprowadza konkurs na podstawie ustalonego przez siebie regulaminu konkursu. 2. Regulamin konkursu określa w szczególności: 1) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) oraz adres i miejsce zamieszkania (siedzibę) zamawiającego; 2) formę konkursu; 3) szczegółowy opis przedmiotu konkursu; 4) maksymalny planowany łączny koszt wykonania prac realizowanych na podstawie pracy konkursowej; 5) w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, zakres szczegółowego opracowania pracy konkursowej stanowiącego przedmiot zamówienia udzielanego w trybie negocjacji bez ogłoszenia lub w trybie zamówienia z wolnej ręki; 6) wymagania, jakie muszą spełniać uczestnicy konkursu, z tym że jeżeli nagrodą w konkursie jest zaproszenie do negocjacji w trybie negocjacji bez ogłoszenia co najmniej dwóch autorów wybranych prac konkursowych lub zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki autora wybranej pracy konkursowej, przepis art. 22 stosuje się odpowiednio; 7) informację o oświadczeniach i dokumentach, jakie mają dostarczyć uczestnicy konkursu w celu potwierdzenia spełnienia stawianych im wymagań; 8) sposób porozumiewania się zamawiającego z uczestnikami konkursu oraz przekazywania oświadczeń i dokumentów; 9) miejsce i termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w konkursie; 10) zakres rzeczowy i formę opracowania oraz sposób prezentacji pracy konkursowej; 11) miejsce i termin składania prac konkursowych przez uczestników dopuszczonych do udziału w konkursie; 12) kryteria oceny prac konkursowych wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów; 13) skład sądu konkursowego; 14) rodzaj i wysokość nagród; 15) termin wydania (wypłacenia) nagrody, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, zaproszenia do negocjacji w trybie negocjacji bez ogłoszenia lub w trybie zamówienia z wolnej ręki; 16) postanowienia dotyczące przejścia autorskich praw majątkowych do wybranej pracy wraz ze szczegółowym określeniem pól eksploatacji prac konkursowych, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust 1 pkt 2 i 3, również istotne postanowienia które zostaną wprowadzone do umowy; 17) sposób podania do publicznej wiadomości rozstrzygnięcia konkursu; 18) sposób udzielania wyjaśnień dotyczących regulaminu konkursu; 19) pouczenie o środkach ochrony prawnej przysługujących uczestnikom konkursu. 3. Zamawiający przekazuje uczestnikowi konkursu regulamin konkursu w terminie 5 dni od dnia zgłoszenia wniosku o jego przekazanie. 4. Do porozumiewania się zamawiającego z uczestnikami konkursu przepisy art. 27 i 28 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_177_106","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 106. 1. Konkurs może być zorganizowany jako jednoetapowy lub dwuetapowy. 2. W konkursie dwuetapowym w pierwszym etapie zostają wyłonione opracowania studialne, odpowiadające wymaganiom określonym w regulaminie konkursu. W drugim etapie sąd konkursowy, na podstawie kryteriów określonych w regulaminie konkursu, ocenia prace konkursowe wykonane na podstawie opracowań studialnych wyłonionych w pierwszym etapie."}
{"id":"2004_177_107","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 107. 1. Uczestnikami konkursu mogą być osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. 2. Jeżeli przepisy szczególne wymagają posiadania uprawnień do opracowania pracy konkursowej, uczestnikami konkursu mogą być wyłącznie osoby fizyczne posiadające wymagane uprawnienia lub podmioty posługujące się osobami fizycznymi posiadającymi wymagane uprawnienia. 3. Uczestnicy konkursu mogą wspólnie brać udział w konkursie. Przepisy dotyczące uczestnika konkursu stosuje się odpowiednio do uczestników konkursu biorących wspólnie udział w konkursie."}
{"id":"2004_177_108","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 108. Zamawiający wyznacza termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w konkursie z uwzględnieniem czasu na złożenie wymaganych dokumentów, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 21 dni od dnia przekazania ogłoszenia o konkursie: 1) Prezesowi Urzędu; 2) Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich - jeżeli wartość konkursu przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 130 000 euro."}
{"id":"2004_177_109","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 109. 1. Zamawiający dopuszcza do udziału w konkursie i zaprasza do składania prac konkursowych uczestników konkursu spełniających wymagania określone w regulaminie konkursu. 2. Uczestnicy konkursu niespełniający wymagań określonych w regulaminie konkursu podlegają wykluczeniu."}
{"id":"2004_177_11","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 11. 1. Ogłoszenia, o których mowa w ustawie, przekazywane Prezesowi Urzędu oraz Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich publikuje się odpowiednio w Biuletynie Zamówień Publicznych oraz w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 2. Ogłoszenia przekazywane Prezesowi Urzędu publikuje się w Biuletynie Zamówień Publicznych w terminie 10 dni od dnia doręczenia do Urzędu Zamówień Publicznych, zwanego dalej \"Urzędem\". 3. Prezes Urzędu wzywa do sprostowania ogłoszenia opublikowanego w Biuletynie Zamówień Publicznych, jeżeli ogłoszenie nie spełnia wymagań określonych w przepisach ustawy dotyczących ogłoszeń oraz w przepisach rozporządzenia wydanego na podstawie ust. 6. Sprostowania przekazane Prezesowi Urzędu publikuje się w formie obwieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych w terminie 10 dni od dnia doręczenia do Urzędu. 4. Prezes Urzędu z własnej inicjatywy lub na wniosek zamawiającego prostuje niezwłocznie, w formie obwieszczenia publikowanego w Biuletynie Zamówień Publicznych, błędy w ogłoszeniu opublikowanym w Biuletynie Zamówień Publicznych polegające na niezgodności tego ogłoszenia z treścią ogłoszenia przekazanego przez zamawiającego do publikacji. 5. Prezes Urzędu, na wniosek zamawiającego, może w uzasadnionych przypadkach opublikować w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenie, którego publikacja ze względu na wartość zamówienia nie jest obowiązkowa. 6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory ogłoszeń przekazywanych Prezesowi Urzędu oraz Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich, mając na względzie rodzaj ogłoszenia oraz wartość zamówienia albo konkursu."}
{"id":"2004_177_110","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 110. 1. Uczestnicy konkursu składają prace konkursowe wraz z informacjami o planowanych łącznych kosztach wykonania prac realizowanych na podstawie pracy konkursowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Uczestnicy konkursu składają prace konkursowe bez informacji, o których mowa w ust 1, jeżeli ze względu na specyfikę przedmiotu pracy konkursowej nie jest możliwe określenie kosztów."}
{"id":"2004_177_111","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 111. Zamawiający zapewnia, że do rozstrzygnięcia konkursu przez sąd konkursowy niemożliwe będzie zidentyfikowanie autorów prac konkursowych."}
{"id":"2004_177_112","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 112. 1. Sąd konkursowy ocenia prace konkursowe zgodnie z kryteriami określonymi w regulaminie konkursu. 2. Sąd konkursowy rozstrzyga konkurs wybierając najlepszą pracę konkursową lub najlepsze prace konkursowe. 3. Sąd konkursowy po wyborze najlepszej pracy konkursowej lub najlepszych prac konkursowych dokonuje identyfikacji wszystkich prac konkursowych."}
{"id":"2004_177_113","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 113. Zamawiający niezwłocznie po rozstrzygnięciu konkursu zawiadamia o jego wyniku uczestników konkursu, podając imię i nazwisko albo nazwę (firmę) oraz adres i miejsce zamieszkania (siedzibę) autora wybranej pracy konkursowej albo autorów wybranych prac konkursowych."}
{"id":"2004_177_114","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 114. Zamawiający unieważnia konkurs, jeżeli nie został złożony żaden wniosek o dopuszczenie do udziału w konkursie lub żadna praca konkursowa, a w przypadku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2, co najmniej dwie prace konkursowe."}
{"id":"2004_177_115","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 115. W terminie określonym w regulaminie konkursu, nie krótszym niż 15 dni od dnia rozstrzygnięcia konkursu, zamawiający wydaje (wypłaca) nagrodę, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3 - odpowiednio zaprasza do negocjacji w trybie negocjacji bez ogłoszenia lub w trybie zamówienia z wolnej ręki."}
{"id":"2004_177_116","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 116. 1. Jeżeli wartość konkursu przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, zamawiający przekazuje, niezwłocznie po rozstrzygnięciu konkursu, ogłoszenie o jego wynikach Prezesowi Urzędu. 2. Jeżeli wartość konkursu przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 130 000 euro, zamawiający przekazuje, niezwłocznie po rozstrzygnięciu konkursu, ogłoszenie o jego wynikach Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. Niezwłocznie po przekazaniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich zamawiający przekazuje ogłoszenie o wynikach konkursu również Prezesowi Urzędu."}
{"id":"2004_177_117","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 117. 1. Zamawiający przechowuje dokumentację konkursu przez okres 4 lat od dnia rozstrzygnięcia konkursu w sposób gwarantujący jej nienaruszalność. 2. Zamawiający na wniosek uczestników konkursu, których prace konkursowe nie zostały wybrane, zwraca złożone przez nich prace konkursowe. Rozdział 2 Udzielanie i wykonywanie koncesji na roboty budowlane"}
{"id":"2004_177_118","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 118. 1. W postępowaniu mającym na celu udzielenie koncesji na roboty budowlane, zwanej dalej \"koncesją\", mogą uczestniczyć wykonawcy spełniający warunki udziału w postępowaniu określone przez zamawiającego. 2. Koncesji udziela się stosując odpowiednio przepisy o przetargu nieograniczonym, przetargu ograniczonym albo negocjacjach z ogłoszeniem. Przepisu art. 55 nie stosuje się. 3. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu nie może być krótszy niż 52 dni od dnia przekazania ogłoszenia Prezesowi Urzędu. 4. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu nie może być krótszy niż 52 dni od dnia przekazania ogłoszenia Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich."}
{"id":"2004_177_119","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 119. W postępowaniu mającym na celu udzielenie koncesji do oceny ofert nie stosuje się przepisu art. 91 ust. 3."}
{"id":"2004_177_12","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 12. 1. Prezesowi Urzędu ogłoszenia przekazuje się pisemnie, faksem lub drogą elektroniczną za pomocą formularza umieszczonego na stronie internetowej Urzędu. 2. Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich ogłoszenia przekazuje się pisemnie, faksem lub drogą elektroniczną. 3. Zamawiający jest obowiązany udokumentować dzień przekazania ogłoszenia Prezesowi Urzędu oraz Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich, w szczególności przechowywać dowód jego nadania."}
{"id":"2004_177_120","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 120. 1. Zamawiający w specyfikacji istotnych warunków zamówienia może żądać, aby wykonawca, któremu udzielono koncesji (koncesjonariusz), zawarł z innymi podmiotami umowy o podwykonawstwo o wartości stanowiącej co najmniej 30% całkowitej wartości koncesji. 2. Umowy zawarte między wykonawcami w celu wspólnego ubiegania się o udzielenie zamówienia oraz umowy z przedsiębiorstwami pozostającymi z wykonawcą w stosunku zależności lub dominacji w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447, z późn. zm.)[2] nie są uważane za umowy o podwykonawstwo w rozumieniu ust. 1. 3. Wykonawca składa wraz z ofertą listę przedsiębiorstw, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_177_121","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 121. 1. Koncesjonariusz, który jest zamawiającym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1-3 i 5, jest obowiązany stosować przepisy ustawy do udzielania zamówień wynikających z wykonywania koncesji. 2. Koncesjonariusz, który nie jest zamawiającym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1-3 i 5, przy udzielaniu zamówień wynikających z wykonywania koncesji jest obowiązany do: 1) stosowania przepisów ustawy dotyczących ogłoszeń, z wyłączeniem wstępnego ogłoszenia informacyjnego; 2) określania terminów składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu zgodnie z art. 49 ust. 1-3 oraz terminów składania ofert, o których mowa w art. 52 ust. 1 i 2; 3) prowadzenia postępowań z zachowaniem zasad, o których mowa w art. 7 ust. 1. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do udzielania zamówień przedsiębiorstwom pozostającym z wykonawcą w stosunku zależności lub dominacji w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz podmiotom, z którymi koncesjonariusz zawarł umowę w celu wspólnego ubiegania się o udzielenie koncesji. Rozdział 3 Zamówienia sektorowe"}
{"id":"2004_177_122","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 122. 1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do zamówień udzielanych przez zamawiających, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 i 4, zwanych dalej \"zamówieniami sektorowymi\", z zastrzeżeniem art. 3 ust. 1 pkt 5 i 6, jeżeli zamówienie jest udzielane w celu wykonywania jednego z następujących rodzajów działalności: 1) poszukiwania, rozpoznawania miejsc występowania lub wydobywania gazu ziemnego, ropy naftowej oraz jej naturalnych pochodnych, węgla brunatnego, węgla kamiennego i innych paliw stałych; 2) zarządzania lotniskami, portami morskimi lub śródlądowymi oraz udostępniania ich przewoźnikom powietrznym, morskim i śródlądowym; 3) tworzenia stałych sieci przeznaczonych do świadczenia publicznych usług związanych z produkcją, transportem lub dystrybucją energii elektrycznej, gazu lub energii cieplnej lub dostarczania energii elektrycznej, gazu albo energii cieplnej do takich sieci lub kierowania takimi sieciami; 4) tworzenia stałych sieci przeznaczonych do świadczenia publicznych usług związanych z produkcją lub dystrybucją wody pitnej lub dostarczania wody pitnej do takich sieci lub kierowania takimi sieciami; 5) obsługi sieci świadczących publiczne usługi w zakresie transportu kolejowego, tramwajowego, trolejbusowego, kolei linowej lub systemów automatycznych; 6) obsługi sieci świadczących publiczne usługi w zakresie transportu autobusowego; 7) udostępniania lub obsługi publicznej sieci telekomunikacyjnej albo świadczenia jednej lub większej liczby usług telekomunikacyjnych za pomocą takiej sieci. 2. Zamawiający, o których mowa w ust. 1 pkt 4, stosują przepisy niniejszego rozdziału do zamówień związanych z kanalizacją i oczyszczaniem ścieków oraz działalnością związaną z pozyskiwaniem wody pitnej."}
{"id":"2004_177_123","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 123. 1. Do udzielania zamówień sektorowych ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 400 000 euro dla dostaw lub usług oraz kwoty 5 000 000 euro dla robót budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do udzielania zamówień sektorowych, o których mowa w art. 122 ust. 1 pkt 7, ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 600 000 euro dla dostaw lub usług oraz kwoty 5 000 000 euro dla robót budowlanych."}
{"id":"2004_177_124","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 124. 1. Zamawiający może zawrzeć umowę ramową po przeprowadzeniu postępowania, stosując odpowiednio przepisy o przetargu ograniczonym lub negocjacjach z ogłoszeniem. 2. Umową ramową jest umowa zawarta między zamawiającym a jednym lub większą liczbą wykonawców, której celem jest ustalenie warunków dotyczących zamówień, jakie mogą zostać udzielone w danym okresie, w szczególności cen oraz przewidywanych ilości. 3. Jeżeli zamawiający dopuszcza zawarcie umowy ramowej z więcej niż jednym wykonawcą, określa w ogłoszeniu maksymalną liczbę wykonawców, z którymi zawrze umowę ramową."}
{"id":"2004_177_125","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 125. 1. Jeżeli zamawiający zawarł umowę ramową tylko z jednym wykonawcą, może udzielić zamówienia, którego przedmiot jest objęty umową ramową, w trybie zamówienia z wolnej ręki. Przepisu art. 67 ust. 2 nie stosuje się. 2. Jeżeli zamawiający zawarł umowę ramową z więcej niż jednym wykonawcą, zamówienia udziela się w trybie negocjacji bez ogłoszenia. Zamawiający zaprasza do negocjacji wszystkich wykonawców, z którymi zawarł umowę ramową. Przepisu art. 62 ust 2 nie stosuje się."}
{"id":"2004_177_126","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 126. 1. Umowę ramową zawiera się na okres nie dłuższy niż 3 lata, z tym że ze względu na przedmiot zamówienia lub szczególny interes zamawiającego umowa taka może być zawarta na okres do 5 lat. 2. Zamawiający nie może wykorzystywać umowy ramowej do ograniczania konkurencji."}
{"id":"2004_177_127","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 127. 1. Zamówienia sektorowe mogą być udzielane w trybie przetargu nieograniczonego, przetargu ograniczonego oraz w trybie negocjacji z ogłoszeniem. Przepisu art. 55 nie stosuje się. 2. Zamówienia sektorowego można udzielić w trybie negocjacji bez ogłoszenia, jeżeli: 1) zachodzi jedna z okoliczności, o których mowa w art. 62 ust. 1; 2) w postępowaniu prowadzonym uprzednio w trybie negocjacji z ogłoszeniem nie zostały złożone żadne oferty lub wszystkie oferty zostały odrzucone, a pierwotne warunki zamówienia nie zostały w istotny sposób zmienione. 3. Zamówienia sektorowego można udzielić w trybie zamówienia z wolnej ręki, jeżeli: 1) zachodzi jedna z okoliczności, o których mowa w art. 67 ust. 1; 2) w związku z likwidacją działalności innego podmiotu, postępowaniem egzekucyjnym albo upadłościowym możliwe jest udzielenie zamówienia na szczególnie korzystnych warunkach; 3) w związku z trwającymi przez bardzo krótki okres szczególnie korzystnymi okolicznościami możliwe jest udzielenie zamówienia po cenie znacząco niższej od zwykłych cen rynkowych; 4) zamówienie jest dokonywane na giełdzie towarowej, w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych. 4. Do zamówień sektorowych udzielanych na podstawie ust. 3 pkt 2-4 oraz art. 67 ust. 1 pkt 3 nie stosuje się przepisu art. 67 ust. 2."}
{"id":"2004_177_128","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 128. 1. Zamawiający, przynajmniej raz w roku, przekazuje Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich okresowe ogłoszenie informacyjne o planowanych w terminie najbliższych 12 miesięcy zamówieniach sektorowych, których wartość: 1) dla robót budowlanych - przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro; 2) dla dostaw - zsumowana w ramach danej grupy Wspólnego Słownika Zamówień, z uwzględnieniem art. 123, przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro; 3) dla usług - zsumowana w ramach danej kategorii CPC określonej w załączniku nr 3 do Wspólnego Słownika Zamówień, z uwzględnieniem art. 123, przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie po przekazaniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich przekazuje się Prezesowi Urzędu. 3. Do ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 12 ust. 3 i art. 43 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 4. Okresowe ogłoszenie informacyjne o planowanych zamówieniach sektorowych może zawierać zaproszenie do ubiegania się o zamówienie sektorowe. W takim przypadku zamawiający, udzielając zamówienia w trybie przetargu ograniczonego oraz negocjacji z ogłoszeniem, może: 1) odstąpić od publikacji ogłoszenia o zamówieniu; 2) skrócić termin składania ofert do 37 dni. 5. W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu ograniczonego lub negocjacji z ogłoszeniem zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert nie krótszy niż 10 dni, z uwzględnieniem czasu potrzebnego na przygotowanie i złożenie oferty. 6. W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu ograniczonego lub negocjacji z ogłoszeniem zamawiający, za zgodą wszystkich wykonawców, którzy złożyli wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, może ustalić dowolny termin składania ofert."}
{"id":"2004_177_129","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 129. 1. Ustawy nie stosuje się do zamówień sektorowych na usługi udzielanych podmiotom: 1) z którymi zamawiający sporządzają roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości; 2) w których zamawiający posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, sprawują nadzór nad organem zarządzającym lub posiadają prawo mianowania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego; 3) które posiadają ponad połowę udziałów albo akcji zamawiającego, sprawują nadzór nad jego organem zarządzającym lub posiadają prawo mianowania ponad połowy składu jego organu nadzorczego lub zarządzającego; 4) które wspólnie z zamawiającym podlegają określonemu w pkt 3 wpływowi innego podmiotu - jeżeli w okresie poprzednich 3 lat co najmniej 80% przeciętnych przychodów tych podmiotów osiąganych ze świadczenia usług w państwach Unii Europejskiej pochodziło ze świadczenia usług na rzecz zamawiającego lub podmiotów, o których mowa w pkt 1-4. 2. Ustawy nie stosuje się do zamówień sektorowych na usługi udzielanych przez podmiot utworzony przez zamawiających w celu wspólnego wykonywania działalności, o której mowa w art. 122 ust. 1, jednemu z tych zamawiających lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, jeżeli w okresie poprzednich 3 lat co najmniej 80% przeciętnych przychodów tego podmiotu osiąganych ze świadczenia usług w państwach Unii Europejskiej pochodziło ze świadczenia usług na rzecz zamawiającego lub podmiotów, o których mowa w ust. 1. 3. Jeżeli spośród podmiotów, o których mowa w ust. 1, więcej niż jeden podmiot świadczy takie same lub podobne usługi na rzecz zamawiającego, uwzględnia się całkowity przychód wszystkich tych podmiotów."}
{"id":"2004_177_13","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 13. 1. Zamawiający niezwłocznie po zatwierdzeniu albo uchwaleniu planu finansowego zgodnie z obowiązującymi zamawiającego przepisami, statutem lub umową, a w przypadku zamawiających, którzy nie sporządzają planu finansowego - raz w roku, przekazuje Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich wstępne ogłoszenie informacyjne o planowanych w ciągu następnych 12 miesięcy zamówieniach, których wartość dla: 1) robót budowlanych - przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro; 2) dostaw - zsumowana w ramach danej grupy określonej w rozporządzeniu nr 2195\/2002 z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (Dz.Urz. WE L 340 z 16.12.2002, str. 1 i n.), zwanym dalej \"Wspólnym Słownikiem Zamówień\", przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro; 3) usług - zsumowana w ramach danej kategorii Centralnej Klasyfikacji Produktów (CPC) określonej w załączniku nr 3 do Wspólnego Słownika Zamówień przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie po przekazaniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich przekazuje się Prezesowi Urzędu. Dział II Postępowanie o udzielenie zamówienia Rozdział 1 Zamawiający i wykonawcy"}
{"id":"2004_177_130","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 130. 1. Zamawiający prowadzący działalność, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 3, nie stosują ustawy również do udzielania zamówień na: 1) usługi przesyłowe energii elektrycznej, ciepła i paliw gazowych; 2) dostawy energii elektrycznej, cieplnej i paliw gazowych; 3) dostawy paliw do wytwarzania energii. 2. Zamawiający prowadzący działalność, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 4, nie stosują ustawy również do udzielania zamówień na dostawy wody. 3. Zamawiający prowadzący działalność, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 6, nie stosują ustawy, jeżeli przewozy regularne są świadczone także przez innego przewoźnika na tym samym obszarze i tych samych warunkach. 4. Zamawiający prowadzący działalność, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 7, nie stosują ustawy, jeżeli te same usługi są świadczone także przez innego operatora na tym samym obszarze geograficznym i tych samych warunkach."}
{"id":"2004_177_131","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 131. 1. Udzielając zamówienia sektorowego kierownik zamawiającego może odstąpić od powołania komisji przetargowej. 2. Odstępując od powołania komisji przetargowej kierownik zamawiającego określa sposób prowadzenia postępowania zapewniający sprawność udzielania zamówień, indywidualizacje odpowiedzialności za wykonywane czynności oraz przejrzystość prac, a także odpowiednie stosowanie art. 178 ust. 1."}
{"id":"2004_177_132","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 132. 1. Zamawiający może: 1) żądać przedstawienia także innych dokumentów niż określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 26 ust. 4, potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu, jeżeli jest to niezbędne do oceny spełniania przez wykonawców tych warunków; 2) w przypadku zamówienia na dostawy odrzucić ofertę, w której udział towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw, z którymi Unia Europejska zawarła umowy o równym traktowaniu przedsiębiorców, nie przekracza 50%. 2. Zamawiający w celu badania i oceny ofert dokonuje przeliczenia ceny oferty niepodlegającej odrzuceniu na podstawie ust. 1 pkt 2, odejmując od ceny przedstawionej w ofercie 3% ceny oferty. 3. Zamawiający może odstąpić od obowiązku żądania wadium oraz zabezpieczenia należytego wykonania umowy."}
{"id":"2004_177_133","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 133. 1. Wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia sektorowego, których interes prawny doznał lub może doznać uszczerbku w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy lub prawa Unii Europejskiej dotyczącego zamówień publicznych, mogą wnioskować do Komisji Europejskiej o wszczęcie postępowania koncyliacyjnego, polegającego na rozpatrzeniu wniosku przez rozjemców akredytowanych przy Komisji Europejskiej. 2. Wniosek o wszczęcie postępowania koncyliacyjnego wnosi się na piśmie do Komisji Europejskiej za pośrednictwem Prezesa Urzędu. Prezes Urzędu wniosek o wszczęcie postępowania koncyliacyjnego przekazuje niezwłocznie Komisji Europejskiej."}
{"id":"2004_177_134","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 134. 1. Zamawiający mogą poddać swoje procedury związane z udzielaniem zamówień okresowemu badaniu w celu uzyskania świadectwa, że w danym czasie procedury te są zgodne z ustawą oraz prawem Unii Europejskiej dotyczącym udzielania zamówień. 2. Prezes Urzędu opracowuje i upowszechnia zasady przeprowadzania badania oraz prowadzi listę podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badania, o którym mowa w ust. 1, z zachowaniem wymagań określonych w normie PN EN 45503 (Ocena i atestacja procedur udzielania zamówień w jednostkach działających w sektorach gospodarki wodnej, energii, transportu i telekomunikacji). 3. Podmiot dokonujący badania nie może pozostawać z zamawiającym w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. 4. Podmiot dokonujący badania, po jego przeprowadzeniu, przedstawia zamawiającemu pisemne sprawozdanie z wyników. 5. Przed przyznaniem świadectwa podmiot dokonujący badania jest obowiązany upewnić się, czy nieprawidłowości stwierdzone podczas badania zostały naprawione oraz że zostały podjęte działania zapobiegające powstawaniu nieprawidłowości w przyszłości. 6. Zamawiający, którzy uzyskali świadectwo, o którym mowa w ust. 1, do ogłoszeń publikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz Biuletynie Zamówień Publicznych mogą dołączyć informację w brzmieniu: \"Zamawiający uzyskał atestację zgodnie z dyrektywą Rady 92\/13\/EWG, że w dniu (…) jego procedury i praktyki związane z udzielaniem zamówień były zgodne z prawem Wspólnoty oraz przepisami wprowadzającymi to prawo\". 7. Zamawiający, którzy uzyskali świadectwo, o którym mowa w ust. 1, przez okres 3 lat od jego przyznania nie są obowiązani do stosowania przepisów art. 40 ust. 4, art. 167 ust. 2 i 3, art. 177 i 178."}
{"id":"2004_177_135","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 135. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) organy właściwe do stwierdzania, że podmioty prowadzące działalność, o której mowa w art. 122, działają na rynku konkurencyjnym albo nie prowadzą działalności na podstawie praw szczególnych lub wyłącznych; 2) tryb postępowania przed organami, o których mowa w pkt 1 - mając na względzie możliwość wnioskowania do Komisji Europejskiej o wyłączenie stosowania przez te podmioty przepisów o zamówieniach publicznych. 2. Podmioty, które zgodnie z opublikowaną decyzją Komisji Europejskiej działają na rynku konkurencyjnym albo nie prowadzą działalności na podstawie praw szczególnych lub wyłącznych, nie stosują przepisów ustawy. Rozdział 4 Postępowania na zasadach szczególnych"}
{"id":"2004_177_136","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 136. 1. Na zasadach szczególnych mogą być prowadzone postępowania o zamówienia udzielane przez placówkę zagraniczną w rozumieniu przepisów o służbie zagranicznej, jeżeli w chwili ich udzielania w państwie przyjmującym, niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej, w którym będzie udzielane i wykonywane zamówienie, występują szczególne warunki ekonomiczne uzasadniające udzielenie zamówienia z zastosowaniem przepisów niniejszego rozdziału. 2. Na zasadach szczególnych mogą być prowadzone postępowania o zamówienia udzielane w celu zapobieżenia bezpośrednim skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej w rozumieniu przepisów o stanie klęski żywiołowej."}
{"id":"2004_177_137","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 137. 1. W postępowaniu prowadzonym na zasadach szczególnych, o którym mowa w art. 136 ust. 1: 1) zamawiający może odstąpić od obowiązku określenia przedmiotu zamówienia w sposób, o którym mowa w art. 29 ust. 3; 2) nie stosuje się przepisów ustawy dotyczących obowiązku publikacji ogłoszeń, a zamawiający zaprasza wykonawców do udziału w postępowaniu, przekazując im specyfikację istotnych warunków zamówienia; 3) zamawiający może udzielić zamówienia niezależnie od wystąpienia ustawowych przesłanek wyboru trybu udzielenia zamówienia; 4) nie stosuje się przepisów o zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu wyboru trybu udzielenia zamówienia; 5) nie stosuje się przepisów art. 167 ust. 2 i 3 oraz art. 177 i 178; 6) nie przysługuje odwołanie od rozstrzygnięcia protestu. 2. O wszczęciu postępowania na zasadach szczególnych, o którym mowa w art. 136 ust. 1, rozstrzyga minister właściwy do spraw zagranicznych na podstawie pisemnego wniosku zamawiającego, zawierającego: 1) opis przedmiotu zamówienia i jego wartość; 2) informację o przyczynach określenia przedmiotu zamówienia w sposób inny niż określony w art. 29 ust. 3; 3) uzasadnienie udzielenia zamówienia na zasadach szczególnych; 4) określenie trybu udzielenia zamówienia, z uzasadnieniem wyboru tego trybu."}
{"id":"2004_177_138","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 138. 1. W postępowaniu prowadzonym na zasadach szczególnych, o którym mowa w art. 136 ust. 2, zamawiający może udzielić zamówienia w trybie zamówienia z wolnej ręki na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 3 bez stosowania przepisów dotyczących: 1) obowiązku żądania od wykonawców dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu; 2) wymogu zatwierdzania przez Prezesa Urzędu wyboru trybu udzielenia zamówienia. 2. Decyzję o wszczęciu postępowania na zasadach szczególnych, o którym mowa w art. 136 ust. 2, podejmuje zamawiający i niezwłocznie zawiadamia o tym Prezesa Urzędu. 3. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, zamawiający podaje następujące informacje: 1) okoliczności uzasadniające wszczęcie postępowania na zasadach szczególnych; 2) wartość i przedmiot zamówienia. Dział IV Umowy w sprawach zamówień publicznych"}
{"id":"2004_177_139","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 139. 1. Do umów w sprawach zamówień publicznych, zwanych dalej \"umowami\", stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. 2. Umowa wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej, chyba że przepisy odrębne wymagają formy szczególnej. 3. Umowy są jawne i podlegają udostępnianiu na zasadach określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej."}
{"id":"2004_177_14","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 14. Do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.)[1], jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2004_177_140","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 140. 1. Zakres świadczenia wykonawcy wynikający z umowy jest tożsamy z jego zobowiązaniem zawartym w ofercie. 2. Umowa jest nieważna w części wykraczającej poza określenie przedmiotu zamówienia zawarte w specyfikacji istotnych warunków zamówienia."}
{"id":"2004_177_141","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 141. Wykonawcy, o których mowa w art. 23 ust. 1, ponoszą solidarną odpowiedzialność za wykonanie umowy i wniesienie zabezpieczenia należytego wykonania umowy."}
{"id":"2004_177_142","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 142. 1. Umowę zawiera się na czas oznaczony. 2. Zawarcie umowy, której przedmiotem są świadczenia okresowe lub ciągłe, na okres dłuższy niż 3 lata, wymaga zgody Prezesa Urzędu wyrażonej w drodze decyzji administracyjnej, udzielonej przed wszczęciem postępowania o udzielenie zamówienia. 3. Udzielając zgody, o której mowa w ust. 2, Prezes Urzędu bierze pod uwagę w szczególności: 1) zakres planowanych nakładów oraz okres niezbędny do ich spłaty lub zwrotu; 2) zdolności płatnicze zamawiającego; 3) czy wykonanie zamówienia w okresie wnioskowanym przez zamawiającego spowoduje oszczędności kosztów realizacji zamówienia w stosunku do okresu trzyletniego. 4. Zgody, o której mowa w ust. 2, nie wymaga zawarcie umów: 1) kredytu i pożyczki; 2) rachunku bankowego, jeżeli okres umowy nie przekracza 5 lat; 3) ubezpieczenia, jeżeli okres umowy nie przekracza 5 lat; 4) obsługi emisji papierów wartościowych, na okres obsługi emisji; 5) koncesji."}
{"id":"2004_177_143","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 143. 1. Na czas nieoznaczony może być zawierana umowa, której przedmiotem są dostawy: 1) wody za pomocą sieci wodno-kanalizacyjnej lub odprowadzanie ścieków do takiej sieci; 2) energii elektrycznej z sieci elektroenergetycznej; 3) gazu z sieci gazowej; 4) ciepła z sieci ciepłowniczej. 2. Przepisu art. 142 ust. 2 nie stosuje się."}
{"id":"2004_177_144","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 144. 1. Zakazuje się zmian postanowień zawartej umowy w stosunku do treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru wykonawcy, chyba że konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy lub zmiany te są korzystne dla zamawiającego. 2. Zmiana umowy dokonana z naruszeniem przepisu ust. 1 jest nieważna."}
{"id":"2004_177_145","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 145. 1. W razie zaistnienia istotnej zmiany okoliczności powodującej, że wykonanie umowy nie leży w interesie publicznym, czego nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy, zamawiający może odstąpić od umowy w terminie 30 dni od powzięcia wiadomości o tych okolicznościach. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wykonawca może żądać wyłącznie wynagrodzenia należnego z tytułu wykonania części umowy."}
{"id":"2004_177_146","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 146. 1. Z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, umowa jest nieważna, jeżeli: 1) zamawiający nie dopełnił obowiązku przekazania ogłoszenia o zamówieniu Prezesowi Urzędu lub Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 2) zamawiający udzielił zamówienia bez uzyskania wymaganej decyzji administracyjnej, w szczególności zawarł umowę bez wymaganej zgody przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu; 3) zamawiający zawarł umowę przed zakończeniem kontroli, o której mowa w art. 167; 4) zamawiający zawarł umowę przed upływem terminu do wszczęcia kontroli, o której mowa w art. 167; 5) zamawiający dokonał wyboru oferty z rażącym naruszeniem ustawy; 6) w postępowaniu o udzielenie zamówienia doszło do naruszenia przepisów określonych w ustawie, które miało wpływ na wynik tego postępowania. 2. Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o stwierdzenie nieważności: 1) umowy, o której mowa w ust. 1; 2) części umowy, o której mowa w art. 140 ust. 2; 3) zmian umowy dokonanych z naruszeniem art. 144 ust. 1."}
{"id":"2004_177_147","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 147. 1. Zamawiający może żądać od wykonawcy zabezpieczenia należytego wykonania umowy, zwanego dalej \"zabezpieczeniem\". 2. Zabezpieczenie służy pokryciu roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy. Jeżeli wykonawca jest jednocześnie gwarantem, zabezpieczenie służy także pokryciu roszczeń z tytułu gwarancji jakości. 3. Zamawiający żąda od wykonawcy wniesienia zabezpieczenia, jeżeli: 1) wartość zamówienia na roboty budowlane przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro; 2) wartość zamówienia na dostawy lub usługi przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro; 3) umowa ma zostać zawarta na okres dłuższy niż 3 lata, z wyjątkiem umów, o których mowa w art. 142 ust. 4 i art. 143. 4. W wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, gdy żądanie wniesienia zabezpieczenia mogłoby uniemożliwić udzielenie zamówienia lub spowodować znaczący wzrost cen ofert, zamawiający, za zgodą Prezesa Urzędu wyrażoną w drodze decyzji administracyjnej, może odstąpić od żądania wniesienia zabezpieczenia."}
{"id":"2004_177_148","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 148. 1. Zabezpieczenie może być wnoszone według wyboru wykonawcy w jednej lub w kilku następujących formach: 1) pieniądzu; 2) poręczeniach bankowych; 3) gwarancjach bankowych; 4) gwarancjach ubezpieczeniowych; 5) poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 3 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. 2. Za zgodą zamawiającego zabezpieczenie może być wnoszone również: 1) w wekslach z poręczeniem wekslowym banku; 2) przez ustanowienie zastawu na papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego; 3) przez ustanowienie zastawu rejestrowego na zasadach określonych w przepisach o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów. 3. Zabezpieczenie wnoszone w pieniądzu wykonawca wpłaca przelewem na rachunek bankowy wskazany przez zamawiającego. 4. W przypadku wniesienia wadium w pieniądzu wykonawca może wyrazić zgodę na zaliczenie kwoty wadium na poczet zabezpieczenia. 5. Jeżeli zabezpieczenie wniesiono w pieniądzu, zamawiający przechowuje je na oprocentowanym rachunku bankowym. Zamawiający zwraca zabezpieczenie wniesione w pieniądzu z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszone o koszt prowadzenia tego rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek bankowy wykonawcy."}
{"id":"2004_177_149","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 149. 1. W trakcie realizacji umowy wykonawca może dokonać zmiany formy zabezpieczenia na jedną lub kilka form, o których mowa w art. 148 ust. 1. 2. Za zgodą zamawiającego wykonawca może dokonać zmiany formy zabezpieczenia na jedną lub kilka form, o których mowa w art. 148 ust. 2. 3. Zmiana formy zabezpieczenia jest dokonywana z zachowaniem ciągłości zabezpieczenia i bez zmniejszenia jego wysokości."}
{"id":"2004_177_15","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 15. 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia przygotowuje i przeprowadza zamawiający. 2. Zamawiający może powierzyć przygotowanie albo przygotowanie i przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia własnej jednostce organizacyjnej lub osobie trzeciej. 3. Podmioty, o których mowa w ust. 2, działają jako pełnomocnicy zamawiającego."}
{"id":"2004_177_150","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 150. 1. Wysokość zabezpieczenia ustala się w stosunku procentowym do ceny całkowitej podanej w ofercie albo maksymalnej wartości nominalnej zobowiązania zamawiającego wynikającego z umowy, jeżeli w ofercie podano cenę jednostkową lub ceny jednostkowe. 2. Zabezpieczenie ustala się w wysokości od 2% do 10% ceny całkowitej podanej w ofercie albo maksymalnej wartości nominalnej zobowiązania zamawiającego wynikającego z umowy. 3. Jeżeli okres realizacji zamówienia jest dłuższy niż rok, zabezpieczenie, za zgodą zamawiającego, może być tworzone przez potrącenia z należności za częściowo wykonane dostawy, usługi lub roboty budowlane. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, w dniu zawarcia umowy wykonawca jest obowiązany wnieść co najmniej 30% kwoty zabezpieczenia. 5. Zamawiający wpłaca kwoty potrącane na rachunek bankowy w tym samym dniu, w którym dokonuje zapłaty faktury. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, wniesienie pełnej wysokości zabezpieczenia nie może nastąpić później niż do połowy okresu, na który została zawarta umowa."}
{"id":"2004_177_151","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 151. 1. Zamawiający zwraca zabezpieczenie w terminie 30 dni od dnia wykonania zamówienia i uznania przez zamawiającego za należycie wykonane. 2. Kwota pozostawiona na zabezpieczenie roszczeń z tytułu rękojmi za wady lub gwarancji jakości nie może przekraczać 30% wysokości zabezpieczenia. 3. Kwota, o której mowa w ust. 2, jest zwracana nie później niż w 15 dniu po upływie okresu rękojmi za wady lub gwarancji jakości. Dział V Prezes Urzędu Zamówień Publicznych Rozdział 1 Zakres działania"}
{"id":"2004_177_152","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 152. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach zamówień publicznych jest Prezes Urzędu. 2. Nadzór nad Prezesem Urzędu sprawuje Prezes Rady Ministrów. 3. Obsługę Prezesa Urzędu zapewnia Urząd. 4. Organizację Urzędu określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2004_177_153","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 153. 1. Prezesa Urzędu powołuje Prezes Rady Ministrów spośród kandydatów wyłonionych w drodze otwartego konkursu. 2. Prezesem Urzędu może być wyłącznie osoba, która spełnia następujące warunki: 1) jest obywatelem polskim; 2) posiada wyższe wykształcenie; 3) posiada wiedzę o funkcjonowaniu systemu zamówień publicznych; 4) cieszy się nieposzlakowaną opinią; 5) korzysta z pełni praw publicznych; 6) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne. 3. Prezes Urzędu jest powoływany na pięcioletnią kadencję i może być ponownie powołany tylko raz. Prezes Urzędu pełni obowiązki do dnia powołania jego następcy. 4. Kadencja Prezesa Urzędu wygasa w razie jego śmierci albo odwołania. 5. Prezes Rady Ministrów może odwołać Prezesa Urzędu w razie: 1) rezygnacji ze stanowiska; 2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków z powodu choroby trwającej co najmniej 6 miesięcy lub innej długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej sprawowanie funkcji Prezesa Urzędu; 3) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne; 4) trwającego dłużej niż 6 miesięcy zawieszenia, o którym mowa w ust. 6; 5) rażącego naruszenia ustawy. 6. Prezes Rady Ministrów może zawiesić Prezesa Urzędu w pełnieniu obowiązków w razie postawienia mu zarzutu popełnienia przestępstwa umyślnego, powierzając pełnienie obowiązków Prezesa Wiceprezesowi Urzędu. 7. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 6, trwa do czasu zakończenia postępowania karnego. 8. W okresie zawieszenia Prezes Urzędu zachowuje prawo do wynagrodzenia. 9. Członkiem komisji konkursowej może być wyłącznie osoba dająca rękojmię bezstronnego pełnienia funkcji w interesie publicznym. 10. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania konkursu, o którym mowa w ust. 1, sposób powoływania komisji konkursowej oraz wymagania wobec jej członków, mając na względzie zapewnienie otwartego charakteru konkursu, obiektywizm wyboru kandydatów oraz jawność prac komisji konkursowej."}
{"id":"2004_177_154","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 154. Prezes Urzędu: 1) opracowuje projekty aktów normatywnych dotyczących zamówień; 2) podejmuje rozstrzygnięcia w indywidualnych sprawach przewidzianych ustawą; 3) wydaje Biuletyn Zamówień Publicznych, w którym publikuje ogłoszenia przewidziane ustawą; 4) prowadzi i ogłasza w Biuletynie Zamówień Publicznych listę arbitrów rozpatrujących odwołania od oddalenia lub odrzucenia protestów wnoszonych w postępowaniach o udzielenie zamówienia; 5) prowadzi i ogłasza w Biuletynie Zamówień Publicznych listę organizacji uprawnionych do wnoszenia środków ochrony prawnej; 6) zapewnia funkcjonowanie systemu środków ochrony prawnej; 7) opracowuje programy szkoleń, organizuje oraz inspiruje szkolenia z zakresu zamówień; 8) przygotowuje i upowszechnia przykładowe kryteria oceny merytorycznego poziomu szkoleń; 9) na wniosek podmiotu prowadzącego szkolenie dokonuje oceny spełniania przez ten podmiot kryteriów, o których mowa w pkt 8, oraz upowszechnia jej wyniki; 10) upowszechnia przykładowe wzory umów w sprawach zamówień publicznych, regulaminów oraz innych dokumentów stosowanych przy udzielaniu zamówień; 11) czuwa nad przestrzeganiem zasad systemu zamówień, w szczególności dokonuje kontroli procesu udzielania zamówień w zakresie przewidzianym ustawą; 12) upowszechnia zasady etyki zawodowej osób wykonujących zadania w systemie zamówień; 13) dąży do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów o zamówieniach, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego; 14) prowadzi współpracę międzynarodową w sprawach związanych z zamówieniami; 15) dokonuje analiz funkcjonowania systemu zamówień; 16) opracowuje i przedstawia Radzie Ministrów oraz Komisji Europejskiej roczne sprawozdania o funkcjonowaniu systemu zamówień."}
{"id":"2004_177_155","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 155. 1. Prezes Urzędu wykonuje zadania wynikające z ustawy przy pomocy nie więcej niż dwóch Wiceprezesów Urzędu. 2. Wiceprezesów Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Urzędu. Do Wiceprezesa Urzędu stosuje się przepis art. 153 ust. 2."}
{"id":"2004_177_156","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 156. 1. Tworzy się środki specjalne Urzędu, zwane dalej \"środkami specjalnymi\". 2. Środki specjalne są tworzone z następujących źródeł: 1) wpisów uiszczonych przez odwołujących się; 2) wpłat uczestników postępowania odwoławczego z tytułu różnicy wpisu i kosztów orzeczonych przez zespoły arbitrów rozpatrujących odwołania; 3) odsetek od środków, o których mowa w pkt 1 i 2. 3. Ze środków specjalnych są finansowane: 1) wynagrodzenia arbitrów; 2) zwrot wydatków należnych arbitrom; 3) zwrot wpisu; 4) wydatki Urzędu związane z postępowaniami odwoławczymi; 5) wydatki związane ze szkoleniem arbitrów. 4. Ze środków specjalnych pochodzących ze źródeł, o których mowa w ust. 2 pkt 3, mogą być finansowane ponadto koszty postępowań sądowych zasądzone od Prezesa Urzędu w związku z wykonywaniem przez niego uprawnień wynikających z ustawy oraz inne koszty funkcjonowania kontroli i systemu środków ochrony prawnej. Rozdział 2 Rada Zamówień Publicznych"}
{"id":"2004_177_157","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 157. 1. Tworzy się Radę Zamówień Publicznych, zwaną dalej \"Radą\", która jest organem doradczo-opiniodawczym Prezesa Urzędu. 2. Rada w szczególności: 1) wyraża opinie w szczególnie istotnych sprawach systemu zamówień, przedstawionych jej przez Prezesa Urzędu; 2) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących zamówień; 3) opiniuje roczne sprawozdania Prezesa Urzędu o funkcjonowaniu systemu zamówień; 4) ustala zasady etyki zawodowej osób wykonujących określone w ustawie zadania w systemie zamówień."}
{"id":"2004_177_158","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 158. 1. W skład Rady wchodzi od 10 do 15 członków powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Uprawnionymi do zgłaszania kandydatów są w szczególności kluby parlamentarne, ogólnokrajowe organizacje samorządu terytorialnego oraz ogólnokrajowe organizacje przedsiębiorców. 3. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady spośród osób, które: 1) są obywatelami polskimi; 2) korzystają z pełni praw publicznych; 3) nie były karane za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia, przestępstwo przekupstwa lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych; 4) posiadają wiedzę i autorytet dające rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady. 4. Prezes Rady Ministrów powołuje spośród osób, o których mowa w ust. 1, przewodniczącego Rady. Rada wybiera wiceprzewodniczącego Rady ze swojego grona. 5. Członkom Rady przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach Rady. 6. Tryb pracy Rady określa regulamin przyjęty przez Radę."}
{"id":"2004_177_159","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 159. 1. Kadencja Rady upływa wraz z upływem kadencji Prezesa Urzędu. 2. Członkostwo w Radzie wygasa w przypadku upływu kadencji Rady, śmierci członka Rady, jego odwołania albo rezygnacji. 3. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady, jeżeli przestał on odpowiadać jednemu z warunków określonych w art. 158 ust. 3 pkt 1-3, a na wniosek Prezesa Urzędu w razie: 1) niewykonywania obowiązków członka Rady; 2) utraty autorytetu dającego rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady; 3) choroby uniemożliwiającej sprawowanie funkcji członka Rady."}
{"id":"2004_177_16","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 16. 1. Zamawiający mogą wspólnie przeprowadzić postępowanie i udzielić zamówienia wyznaczając spośród siebie zamawiającego upoważnionego do przeprowadzenia postępowania i udzielenia zamówienia w ich imieniu i na ich rzecz. 2. Prezes Rady Ministrów może wyznaczyć, w drodze zarządzenia, spośród podległych mu jednostek organizacyjnych, jednostkę organizacyjną właściwą do przeprowadzenia postępowania i udzielenia zamówienia na rzecz tych jednostek. 3. Minister kierujący działem administracji rządowej może wyznaczyć, w drodze zarządzenia, spośród podległych mu jednostek organizacyjnych jednostkę organizacyjną właściwą do przeprowadzenia postępowania i udzielenia zamówienia na rzecz tych jednostek. 4. Organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego może wyznaczyć spośród podległych samorządowych jednostek organizacyjnych jednostkę organizacyjną właściwą do przeprowadzenia postępowania i udzielenia zamówienia na rzecz tych jednostek. 5. Przepisy dotyczące zamawiającego stosuje się odpowiednio do zamawiających, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_177_160","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 160. 1. Obsługę prac Rady zapewnia Urząd. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i pozostałych członków Rady, mając na względzie pełnioną funkcję oraz zakres obowiązków przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i pozostałych członków Rady. Rozdział 3 Kontrola udzielania zamówień"}
{"id":"2004_177_161","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 161. 1. Prezes Urzędu przeprowadza kontrolę udzielania zamówień. 2. Celem kontroli jest sprawdzenie zgodności postępowania o udzielenie zamówienia z przepisami ustawy. 3. Kontrolę przeprowadza się w siedzibie Urzędu."}
{"id":"2004_177_162","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 162. 1. Od udziału w kontroli wyłączony jest pracownik Urzędu, który: 1) uczestniczył w kontrolowanym postępowaniu lub czynnościach bezpośrednio związanych z jego przygotowaniem po stronie zamawiającego lub wykonawcy; 2) pozostaje w związku małżeńskim, faktycznym pożyciu albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo jest związany z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli z osobą występującą w kontrolowanym postępowaniu po stronie zamawiającego lub wykonawcą, jego zastępcą prawnym lub członkami władz osób prawnych ubiegających się o udzielenie kontrolowanego zamówienia; 3) przed upływem 3 lat od dnia wszczęcia kontrolowanego postępowania pozostawał w stosunku pracy lub zlecenia z zamawiającym lub wykonawcą albo był członkiem władz osób prawnych ubiegających się o udzielenie kontrolowa nego zamówienia; 4) pozostaje z osobą występującą w kontrolowanym postępowaniu po stronie zamawiającego lub wykonawcy w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. 2. Pracownik Urzędu informuje Prezesa Urzędu o przyczynach powodujących jego wyłączenie od udziału w kontroli. 3. Prezes Urzędu rozstrzyga o wyłączeniu pracownika w drodze postanowienia."}
{"id":"2004_177_163","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 163. 1. Wszczęcie kontroli następuje przez doręczenie zamawiającemu żądania przekazania kopii dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez kierownika zamawiającego, z zastrzeżeniem art. 167 ust. 3. 2. Stan faktyczny sprawy ustala się na podstawie zebranych dowodów. 3. Dowodami są w szczególności dokumenty i wyjaśnienia, o których mowa w art. 164 ust. 2, oraz opinie biegłych. 4. Dowody stanowią załącznik do protokołu kontroli, o którym mowa w art. 165."}
{"id":"2004_177_164","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 164. 1. Prezes Urzędu może żądać od kierownika zamawiającego niezwłocznego przekazania kopii dokumentów związanych z postępowaniem o udzielenie zamówienia potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez kierownika zamawiającego. 2. Prezes Urzędu może żądać od kierownika zamawiającego oraz od pracowników zamawiającego udzielenia, w terminie przez niego wyznaczonym, pisemnych wyjaśnień w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli. 3. Jeżeli ustalenie lub ocena stanu faktycznego sprawy lub dokonanie innych czynności kontrolnych wymaga wiadomości specjalnych, Prezes Urzędu może zasięgnąć opinii biegłych."}
{"id":"2004_177_165","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 165. 1. Z kontroli sporządza się protokół kontroli. 2. Protokół kontroli zawiera w szczególności: 1) nazwę (firmę) i adres zamawiającego; 2) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli; 3) imiona i nazwiska kontrolujących; 4) oznaczenie postępowania o udzielenie zamówienia, które było przedmiotem kontroli; 5) informację o stwierdzeniu naruszeń oraz wskazanie osób za nie odpowiedzialnych; 6) wyszczególnienie załączników."}
{"id":"2004_177_166","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 166. 1. Po przeprowadzeniu kontroli Prezes Urzędu niezwłocznie przesyła zamawiającemu informację o jej wyniku. 2. Informacja o wyniku kontroli stanowi załącznik do protokołu kontroli oraz do protokołu, o którym mowa w art. 96."}
{"id":"2004_177_167","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 167. 1. Prezes Urzędu może przeprowadzać kontrolę udzielanych zamówień przed zawarciem umowy (kontrola uprzednia). 2. Prezes Urzędu przeprowadza kontrolę uprzednią, jeżeli wartość zamówienia: 1) dla robót budowlanych - przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro; 2) dla dostaw lub usług - przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro. 3. W przypadku postępowania, o którym mowa w ust. 2, niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty, a jeżeli wniesiono protest na wybór najkorzystniejszej oferty po ostatecznym rozstrzygnięciu protestu, a przed zawarciem umowy, zamawiający przekazuje Prezesowi Urzędu kopie dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia potwierdzone za zgodność z oryginałem przez kierownika zamawiającego, w celu przeprowadzenia kontroli uprzedniej."}
{"id":"2004_177_168","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 168. 1. Wszczęcie kontroli uprzedniej następuje nie później niż w terminie 7 dni od dnia przekazania Prezesowi Urzędu informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty, z zastrzeżeniem art. 167 ust. 3. 2. W przypadku wniesienia protestu po wszczęciu kontroli uprzedniej, Prezes Urzędu wstrzymuje jej wykonanie do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia protestu. 3. W przypadku wszczęcia kontroli uprzedniej, aż do jej zakończenia, nie można zawrzeć umowy. 4. Wszczęcie kontroli uprzedniej zawiesza bieg terminu związania ofertą do czasu jej zakończenia. 5. O zawieszeniu biegu terminu związania ofertą zamawiający informuje niezwłocznie uczestników postępowania. 6. W przypadku upływu terminu ważności wadium w trakcie kontroli przepisu art. 24 ust. 2 pkt 4 nie stosuje się."}
{"id":"2004_177_169","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 169. 1. Zakończeniem kontroli uprzedniej jest doręczenie zamawiającemu informacji o wyniku kontroli uprzedniej. 2. Informacja o wyniku kontroli uprzedniej zawiera: 1) określenie postępowania o udzielenie zamówienia, które było przedmiotem kontroli; 2) informację o stwierdzeniu naruszeń lub ich braku; 3) zalecenia pokontrolne. 3. Doręczenie informacji o wyniku kontroli uprzedniej następuje nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia żądanych dokumentów i wyjaśnień. 4. W zaleceniach pokontrolnych Prezes Urzędu wskazuje na powinność dokonania określonej czynności lub powtórzenia czynności, która została dokonana z naruszeniem przepisów ustawy. 5. O wykorzystaniu zaleceń pokontrolnych kierownik zamawiającego informuje niezwłocznie Prezesa Urzędu oraz wykonawcę, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą. 6. W przypadku nieuwzględnienia przez zamawiającego zaleceń pokontrolnych wskazujących na nieważność umowy wykonawca może odmówić jej podpisania. Przepisu art. 46 ust. 5 pkt 1 nie stosuje się."}
{"id":"2004_177_17","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 17. 1. Osoby wykonujące czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia podlegają wyłączeniu, jeżeli: 1) ubiegają się o udzielenie tego zamówienia; 2) pozostają w związku małżeńskim, w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia, lub są związane z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli z wykonawcą, jego zastępcą prawnym lub członkami organów zarządzających lub organów nadzorczych wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia; 3) przed upływem 3 lat od dnia wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia pozostawały w stosunku pracy lub zlecenia z wykonawcą lub były członkami organów zarządzających lub organów nadzorczych wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia; 4) pozostają z wykonawcą w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności tych osób; 5) zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia, przestępstwo przekupstwa, prze stępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. 2. Osoby wykonujące czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia składają, pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, pisemne oświadczenie o braku lub istnieniu okoliczności, o których mowa w ust. 1. 3. Czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia podjęte przez osobę podlegającą wyłączeniu po powzięciu przez nią wiadomości o okolicznościach, o których mowa w ust. 1, powtarza się z wyjątkiem otwarcia ofert oraz innych czynności faktycznych niewpływających na wynik postępowania."}
{"id":"2004_177_170","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 170. 1. Prezes Urzędu może przeprowadzić kontrolę udzielonego zamówienia w terminie 3 lat od dnia jego udzielenia (kontrola następcza). 2. Po zakończeniu kontroli następczej Prezes Urzędu przesyła kontrolowanemu informację o wyniku kontroli następczej zawierającą: 1) określenie przedmiotu zamówienia, które było przedmiotem kontroli; 2) informację o stwierdzeniu naruszeń lub ich braku."}
{"id":"2004_177_171","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 171. W przypadku ujawnienia naruszenia przepisów ustawy Prezes Urzędu może: 1) zawiadomić właściwego rzecznika dyscypliny finansów publicznych o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych; 2) nałożyć karę pieniężną, o której mowa w dziale VII; 3) wystąpić do sądu o stwierdzenie nieważności umowy w całości lub w części. Rozdział 4 Arbitrzy"}
{"id":"2004_177_172","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 172. 1. Prezes Urzędu prowadzi i ogłasza w Biuletynie Zamówień Publicznych listę arbitrów rozpatrujących odwołania od oddalenia lub odrzucenia protestów wnoszonych w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 2. Ogłoszeniu podlegają następujące dane osobowe arbitra: 1) imię i nazwisko; 2) wykształcenie; 3) zawód; 4) stopień lub tytuł naukowy. 3. Prezes Urzędu gromadzi i przetwarza ponadto następujące dane osobowe arbitra: 1) datę i miejsce urodzenia; 2) imiona rodziców i nazwisko rodowe matki; 3) miejsce zamieszkania i adres do korespondencji; 4) dane o posiadanym wykształceniu i przebiegu pracy zawodowej; 5) numer NIP; 6) numer rachunku bankowego; 7) dane o karalności."}
{"id":"2004_177_173","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 173. 1. Arbitrem może być osoba, która: 1) jest obywatelem polskim; 2) posiada wyższe wykształcenie; 3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych; 4) korzysta z pełni praw publicznych; 5) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne; 6) w ciągu ostatnich 5 lat nie została skreślona z listy arbitrów z powodu rażącego naruszenia obowiązków arbitra. 2. Prezes Urzędu wpisuje na listę arbitrów osoby spełniające warunki, o których mowa w ust. 1, które z najlepszymi wynikami zdały egzamin ze znajomości przepisów związanych z udzielaniem zamówień przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa Urzędu. Wpis na listę arbitrów następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. Arbiter składa Prezesowi Urzędu co roku do dnia 31 marca oświadczenie o: 1) toczących się przeciwko niemu postępowaniach karnych wraz z informacją dotyczącą przedmiotu postępowania; 2) swoim stanie majątkowym według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. 4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, arbiter składa na formularzu, którego wzór jest określony w przepisach o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. 5. Kadencja arbitra trwa 6 lat, licząc od daty wpisu na listę arbitrów. 6. Arbitra skreśla się z listy arbitrów przed upływem kadencji wyłącznie w następujących okolicznościach: 1) utraty obywatelstwa polskiego; 2) utraty lub ograniczenia zdolności do czynności prawnych; 3) utraty pełni praw publicznych; 4) prawomocnego skazania za przestępstwo umyślne; 5) rażącego naruszenia lub uporczywego naruszania obowiązków arbitra; 6) odmowy złożenia ślubowania; 7) niezłożenia oświadczeń, o których mowa w ust. 3; 8) złożenia przez arbitra wniosku o skreślenie z listy. 7. Za rażące naruszenie obowiązków arbitra, o którym mowa w ust. 6 pkt 5, należy rozumieć pełnienie funkcji arbitra w sposób stronniczy, występowanie jako pełnomocnik w postępowaniu odwoławczym w sprawach zamówień, niezłożenie wniosku o wyłączenie z udziału w postępowaniu w przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wykonywanie arbitrowi jego obowiązków. 8. Skreślenia z listy arbitrów dokonuje Prezes Urzędu w drodze decyzji administracyjnej. 9. Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, zawiesza arbitra w jego prawach i obowiązkach w przypadku postawienia arbitrowi zarzutu popełnienia przestępstwa przekupstwa lub innego przestępstwa popełnionego w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. 10. O wpisie na listę arbitrów, skreśleniu z listy arbitrów, wygaśnięciu kadencji arbitra albo zawieszeniu w prawach i obowiązkach arbitra Prezes Urzędu ogłasza w Biuletynie Zamówień Publicznych."}
{"id":"2004_177_174","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 174. 1. Prezes Urzędu prowadzi nabór na listę arbitrów raz na trzy lata. 2. Ogłoszenie o naborze zamieszcza się w Biuletynie Zamówień Publicznych. 3. Ogłoszenie zawiera w szczególności: 1) informację o limicie osób, które zostaną wpisane na listę arbitrów w danym naborze; 2) termin przyjmowania zgłoszeń kandydatów na arbitrów, nie krótszy niż 30 dni od dnia ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych; 3) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do zgłoszenia kandydata; 4) termin przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w art. 173 ust. 2, oraz informację o minimalnej liczbie punktów zaliczającej ten egzamin. 4. Uprawnionymi do zgłaszania kandydatów na arbitrów są: 1) Prezes Urzędu; 2) ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie; 3) organizacje, o których mowa w art. 179 ust. 2; 4) ogólnokrajowe organizacje samorządu terytorialnego; 5) regionalne izby obrachunkowe; 6) okręgowe izby radców prawnych; 7) okręgowe rady adwokackie."}
{"id":"2004_177_175","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 175. 1. Przed podjęciem obowiązków arbiter jest obowiązany złożyć przed Prezesem Urzędu ślubowanie, powtarzając słowa: \"Ślubuję sumiennie wypełniać obowiązki arbitra, orzekać bezstronnie, zgodnie z przepisami prawa, dochowywać zasad etyki arbitra, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości\". Złożenie ślubowania arbiter potwierdza podpisem pod jego treścią. 2. Arbiter jest obowiązany postępować zgodnie z zasadami etyki arbitra, w szczególności pełnić swoją funkcję z godnością i najwyższą starannością, w sposób bezstronny. Przy rozpatrywaniu odwołania arbiter nie jest reprezentantem żadnego z uczestników postępowania ani Prezesa Urzędu. 3. Osoba wpisana na listę arbitrów nie może występować jako pełnomocnik w postępowaniu odwoławczym w sprawach zamówień. 4. Arbiter podlega ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. 5. Pracodawca jest obowiązany zwolnić arbitra na czas niezbędny do wywiązania się ze sprawowanej funkcji, w tym funkcji obserwatora, bez zachowania prawa do wynagrodzenia za ten czas. 6. Arbitrowi przysługuje wynagrodzenie za wykonywane czynności."}
{"id":"2004_177_176","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 176. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb wpisu na listę arbitrów, sposób powoływania komisji egzaminacyjnej i przeprowadzania egzaminu oraz zakres egzaminu - biorąc pod uwagę zapewnienie obiektywnego sprawdzenia przygotowania kandydatów, sprawnego przeprowadzania postępowań odwoławczych oraz okoliczność, że potwierdzeniem spełnienia warunków, o których mowa w art. 173 ust. 1, mogą być dokumenty zawierające informacje podlegające ochronie danych osobowych, w szczególności informacja z Krajowego Rejestru Karnego. Rozdział 5 Obserwator"}
{"id":"2004_177_177","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 177. 1. Postępowania, w których wartość zamówienia: 1) dla robót budowlanych - przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro; 2) dla dostaw lub usług - przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro - są poddane obowiązkowej kontroli polegającej na udziale niezależnego obserwatora. 2. Zamawiający w terminie 3 dni od wszczęcia postępowania, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia Prezesa Urzędu o jego wszczęciu. 3. Obserwator jest wyznaczany przez Prezesa Urzędu spośród osób wpisanych na listę arbitrów. 4. Obserwatorem nie może być osoba, która pozostaje z zamawiającym w takim stosunku prawnym lub faktycznym, który może budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności obserwatora. 5. Arbiter nie może być wyznaczony do rozpoznania odwołania wniesionego w postępowaniu, w którym brał udział jako obserwator."}
{"id":"2004_177_178","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 178. 1. Obserwator jest obecny w trakcie prac komisji przetargowej od otwarcia ofert. 2. Obserwator sporządza informację o przebiegu prac komisji przetargowej, którą przedstawia kierownikowi zamawiającego oraz Prezesowi Urzędu. 3. Informacja, o której mowa w ust. 2, stanowi załącznik do protokołu. 4. Wynagrodzenie za czynności obserwatora pokrywa Prezes Urzędu. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb wyznaczania obserwatora oraz tryb wykonywania czynności obserwatora; 2) wysokość wynagrodzenia za czynności obserwatora - mając na względzie konieczność zapewnienia bezstronności i sprawności udzielania zamówień. Dział VI Środki ochrony prawnej Rozdział 1 Przepisy wspólne"}
{"id":"2004_177_179","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 179. 1. Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują wykonawcom i uczestnikom konkursu, a także innym osobom, jeżeli ich interes prawny w uzyskaniu zamówienia doznał lub może doznać uszczerbku w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 2. Przed upływem terminu do składania ofert w przypadku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy środki ochrony prawnej przysługują również organizacjom zrzeszającym wykonawców wpisanym na listę organizacji uprawnionych do wnoszenia środków ochrony prawnej, prowadzoną przez Prezesa Urzędu. 3. Przez organizacje zrzeszające wykonawców, o których mowa w ust. 2, należy rozumieć podmioty działające na podstawie przepisów o: 1) izbach gospodarczych; 2) rzemiośle; 3) samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców; 4) organizacjach pracodawców; 5) samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów. 4. Wpisu na listę, odmowy wpisu lub skreślenia z listy, o której mowa w ust. 2, dokonuje Prezes Urzędu w drodze decyzji administracyjnej. 5. Lista organizacji, o której mowa w ust. 2, podlega ogłoszeniu w Biuletynie Zamówień Publicznych. Rozdział 2 Protest"}
{"id":"2004_177_18","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 18. 1. Za przygotowanie i przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia odpowiada kierownik zamawiającego. 2. Za przygotowanie i przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia odpowiadają także inne osoby w zakresie, w jakim powierzono im czynności w postępowaniu oraz czynności związane z przygotowaniem postępowania. Kierownik zamawiającego może powierzyć pisemnie wykonywanie zastrzeżonych dla niego czynności, określonych w niniejszym rozdziale, pracownikom zamawiającego. 3. Jeżeli przygotowanie i przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia na podstawie przepisów odrębnych jest zastrzeżone dla organu innego niż kierownik zamawiającego, przepisy dotyczące kierownika zamawiającego stosuje się odpowiednio do tego organu."}
{"id":"2004_177_180","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 180. 1. Wobec czynności podjętych przez zamawiającego w toku postępowania oraz w przypadku zaniechania przez zamawiającego czynności, do której jest obowiązany na podstawie ustawy, można wnieść pisemny protest do zamawiającego. 2. Protest wnosi się w terminie 7 dni od dnia, w którym wykonawca powziął lub mógł powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia, z zastrzeżeniem ust. 3. Protest uważa się za wniesiony z chwilą, gdy doszedł on do zamawiającego w taki sposób, że mógł zapoznać się z jego treścią. Do uczestników konkursu oraz organizacji, o których mowa w art. 179 ust. 2, przepis stosuje się odpowiednio. 3. Protest dotyczący postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia wnosi się nie później niż 3 dni przed upływem terminu składania ofert. 4. Wniesienie protestu jest dopuszczalne tylko przed zawarciem umowy. 5. Zamawiający odrzuca protest wniesiony po terminie lub wniesiony przez podmiot nieuprawniony. 6. Protest powinien wskazywać oprotestowaną czynność lub zaniechanie zamawiającego, a także zawierać żądanie, zwięzłe przytoczenie zarzutów oraz okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających wniesienie protestu."}
{"id":"2004_177_181","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 181. 1. W przypadku wniesienia protestu po upływie terminu składania ofert bieg terminu związania ofertą ulega zawieszeniu do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia protestu. 2. O zawieszeniu biegu terminu związania ofertą zamawiający informuje niezwłocznie wykonawców, którzy złożyli oferty, wzywając ich, pod rygorem wykluczenia z postępowania, do przedłużenia ważności wadium lub wniesienia nowego wadium na wydłużony okres. 3. O wniesieniu protestu oraz jego treści i zarzutach zamawiający zawiadamia niezwłocznie wykonawców uczestniczących w postępowaniu. 4. Uczestnikami postępowania protestacyjnego stają się także wykonawcy uczestniczący w postępowaniu, którzy przystąpią do protestu w terminie 2 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3. 5. Wykonawca, który nie przystąpił do protestu, nie może następnie wnieść protestu powołując się na te same okoliczności."}
{"id":"2004_177_182","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 182. 1. Do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia protestu zamawiający nie może zawrzeć umowy. 2. Protest jest ostatecznie rozstrzygnięty: 1) jeżeli nie wniesiono odwołania - z upływem terminu do wniesienia odwołania; 2) w przypadku wniesienia odwołania: a) z dniem doręczenia postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze albo wyroku zespołu arbitrów, albo b) z dniem wydania wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przez sąd okręgowy, o którym mowa w art. 195 ust. 1, albo z upływem terminu do wniesienia skargi, jeżeli wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro, a dla dostaw lub usług - 5 000 000 euro. 3. Na wniosek zamawiającego Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, może wyrazić zgodę na zawarcie umowy przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu, jeżeli ze względów społecznych lub gospodarczych zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia, której wcześniej nie można było przewidzieć, a nie wynikła ona z winy zamawiającego."}
{"id":"2004_177_183","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 183. 1. Zamawiający rozstrzyga protest nie później niż w terminie 5 dni od dnia jego wniesienia. Brak rozstrzygnięcia protestu w tym terminie uznaje się za jego oddalenie. 2. Rozstrzygnięcie protestu wraz z jego uzasadnieniem oraz pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia odwołania zamawiający przekazuje podmiotowi, który wniósł protest, oraz wykonawcom, którzy przyłączyli się do protestu. 3. W przypadku uwzględnienia protestu zamawiający powtarza oprotestowaną czynność lub dokonuje czynności bezprawnie zaniechanej. 4. O powtórzeniu lub dokonaniu czynności zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich wykonawców. Rozdział 3 Odwołanie"}
{"id":"2004_177_184","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 184. 1. Od oddalenia lub odrzucenia protestu przysługuje odwołanie. 2. Odwołanie wnosi się do Prezesa Urzędu w terminie 5 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia protestu lub upływu terminu do rozstrzygnięcia protestu, jednocześnie informując o wniesieniu odwołania zamawiającego. Złożenie odwołania w placówce pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z wniesieniem go do Prezesa Urzędu. 3. Do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.)[3] o sądzie polubownym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"2004_177_185","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 185. 1. Odwołanie podlega rozpoznaniu, jeżeli uiszczono wpis. Dowód uiszczenia wpisu dołącza się do odwołania. 2. Wysokość wpisu nie może przekraczać kosztów postępowania. 3. Jeżeli wpis nie został uiszczony, Prezes Urzędu zwraca odwołanie. O zwrocie odwołania rozstrzyga Prezes Urzędu w drodze postanowienia."}
{"id":"2004_177_186","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 186. 1. Odwołanie rozpoznaje zespół trzech arbitrów wskazanych przez Prezesa Urzędu z listy, o której mowa w art. 172 ust. 1. 2. Prezes Urzędu wyznacza arbitrów w drodze jawnego losowania komputerowego, z tym że przewodniczący zespołu arbitrów losowany jest spośród osób posiadających wykształcenie prawnicze. 3. Arbiter zawiadamia Prezesa Urzędu o okolicznościach uniemożliwiających wykonywanie obowiązków, a w szczególności o przyczynach uzasadniających jego wyłączenie. Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające wykonanie przez arbitra jego obowiązku, Prezes Urzędu wyznacza innego arbitra na zasadach, o których mowa w ust. 2. 4. Strony oraz arbitrzy mogą żądać wyłączenia arbitra z przyczyn określonych w art. 703 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego. O wyłączeniu albo odmowie wyłączenia arbitra rozstrzyga Prezes Urzędu w drodze postanowienia. Na postanowienia o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia zażalenie nie przysługuje."}
{"id":"2004_177_187","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 187. 1. Zespół arbitrów rozpoznaje odwołanie w terminie 15 dni od dnia jego wniesienia. 2. Zespół arbitrów rozpoznaje odwołanie na jawnej rozprawie, chyba że odwołanie podlega odrzuceniu, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Na wniosek strony lub z urzędu zespół arbitrów wyłącza jawność rozprawy w całości lub w części, jeżeli przy rozpatrywaniu odwołania może być ujawniona informacja stanowiąca tajemnicę ustawowo chronioną. Rozprawa odbywa się wówczas wyłącznie z udziałem stron oraz ich pełnomocników. 4. Zespół arbitrów odrzuca odwołanie na posiedzeniu niejawnym, jeżeli stwierdzi, że: 1) w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy; 2) odwołanie nie zostało poprzedzone protestem; 3) protest lub odwołanie zostały wniesione przez podmiot nieuprawniony; 4) protest lub odwołanie zostały wniesione z uchybieniem terminów określonych w ustawie; 5) odwołujący się powołuje się na te same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia przez zespół arbitrów w sprawie innego odwołania wniesionego przez tego samego odwołującego się w tym samym postępowaniu; 6) postępowanie jest prowadzone na zasadach, o których mowa w art. 136 ust. 1. 5. Jeżeli zespół arbitrów uzna to za konieczne, może dopuścić do udziału w posiedzeniu niejawnym strony, świadków lub biegłych. 6. W razie stwierdzenia, że nie zachodzą podstawy do odrzucenia odwołania, przewodniczący zespołu arbitrów zamyka posiedzenie i otwiera rozprawę."}
{"id":"2004_177_188","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 188. 1. Strony są obowiązane wskazywać dowody do stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Dowody na poparcie swych twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej strony mogą przedstawić aż do zamknięcia rozprawy. 2. Zespół arbitrów może dopuścić dowód niewskazany przez stronę. 3. Dowodami są w szczególności dokumenty, wyjaśnienia świadków, opinie biegłych oraz zeznania stron. 4. Fakty powszechnie znane nie wymagają dowodu. Nie wymagają też dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli zespół arbitrów uzna, że przyznanie nie budzi wątpliwości co do swej zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. 5. Zespół arbitrów odmawia przeprowadzenia wnioskowanych dowodów, jeżeli fakty będące ich przedmiotem zostały już stwierdzone innymi dowodami lub gdy zostały powołane jedynie dla zwłoki. 6. Zespół arbitrów ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału."}
{"id":"2004_177_189","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 189. 1. Odwołujący się może cofnąć odwołanie. W razie cofnięcia odwołania zespół arbitrów umarza postępowanie odwoławcze. 2. Jeżeli cofnięcie odwołania nastąpiło przed otwarciem rozprawy, odwołującemu zwraca się połowę wpisu."}
{"id":"2004_177_19","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 19. 1. Kierownik zamawiającego powołuje komisję do przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia, zwaną dalej \"komisją przetargową\", jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro. 2. Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, kierownik zamawiającego może powołać komisję przetargową. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się. 3. Komisja przetargowa może mieć charakter stały lub być powoływana do przygotowania i przeprowadzenia określonych postępowań."}
{"id":"2004_177_190","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 190. 1. Przewodniczący zespołu arbitrów zamyka rozprawę, jeżeli zespół arbitrów uzna, że sprawa została dostatecznie wyjaśniona. 2. Wydając wyrok zespół arbitrów bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. 3. Przewodniczący zespołu arbitrów otworzy na nowo zamknięte posiedzenie lub rozprawę, jeżeli po ich zamknięciu ujawniły się okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia odwołania. 4. Wyrok może być wydany jedynie przez zespół arbitrów, przed którym toczyło się postępowanie."}
{"id":"2004_177_191","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 191. 1. O oddaleniu odwołania lub jego uwzględnieniu zespół arbitrów orzeka wyrokiem. W pozostałych przypadkach zespół arbitrów wydaje postanowienie. 2. Uwzględniając odwołanie zespół arbitrów może nakazać dokonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego albo ją unieważnić. 3. Zespół arbitrów nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w proteście. Okoliczności skutkujące unieważnieniem postępowania o udzielenie zamówienia zespół arbitrów bierze pod uwagę z urzędu. 4. Zespół arbitrów nie może nakazać zawarcia umowy. 5. W wyroku oraz w postanowieniu kończącym postępowanie odwoławcze zespół arbitrów rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. 6. Strony ponoszą koszty postępowania stosownie do jego wyniku."}
{"id":"2004_177_192","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 192. 1. Zespół arbitrów z urzędu sporządza uzasadnienie wyroku oraz postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze. 2. Uzasadnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, w tym ustalenie faktów, które zespół arbitrów uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wskazanie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. 3. Bezpośrednio po sporządzeniu wyroku albo postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze przewodniczący zespołu arbitrów ogłasza orzeczenie. Ogłoszenie następuje na posiedzeniu jawnym. Nieobecność stron nie wstrzymuje ogłoszenia. 4. W sprawie zawiłej zespół arbitrów może odroczyć ogłoszenie wyroku albo postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze na czas nie dłuższy niż 5 dni. W postanowieniu o odroczeniu ogłoszenia wyroku zespół arbitrów wyznacza termin jego ogłoszenia. Jeżeli ogłoszenie było odroczone, może go dokonać sam przewodniczący. 5. Odpisy wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie stronom lub ich pełnomocnikom."}
{"id":"2004_177_193","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 193. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) regulamin postępowania przy rozpatrywaniu odwołań, mając na względzie zapewnienie sprawnej organizacji posiedzenia i rozprawy, szybkiego przebiegu postępowania odwoławczego oraz jawności rozpraw; 2) wysokość wynagrodzenia za czynności arbitrów, mając na względzie, że podstawę do ustalania wynagrodzenia za czynności arbitrów przy rozpoznawaniu odwołań wnoszonych w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego powinna stanowić kwota bazowa, ustalona w ustawie budżetowej na dany rok, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255, z późn. zm.)[4] dla pracowników państwowej sfery budżetowej, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. b tej ustawy; 3) wysokość i szczegółowe zasady pobierania wpisu od odwołania oraz szczegółowe zasady rozliczania kosztów w postępowaniu odwoławczym, mając na względzie zasadność zwrotu stronie kosztów koniecznych do celowego dochodzenia praw lub do celowej obrony. Rozdział 4 Skarga do sądu"}
{"id":"2004_177_194","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 194. 1. Na wyrok zespołu arbitrów oraz postanowienia zespołu arbitrów kończące postępowanie odwoławcze przysługuje skarga do sądu. 2. W postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego o apelacji, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"2004_177_195","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 195. 1. Skargę wnosi się do sądu okręgowego właściwego dla siedziby albo miejsca zamieszkania zamawiającego. 2. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia zespołu arbitrów, przesyłając jednocześnie jej odpis przeciwnikowi skargi. 3. Prezes Urzędu przekazuje skargę wraz z aktami postępowania odwoławczego sądowi właściwemu w terminie 7 dni od dnia jej otrzymania. 4. W terminie 21 dni od dnia wydania orzeczenia skargę może wnieść także Prezes Urzędu. Do czynności podejmowanych przez Prezesa Urzędu stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego o prokuratorze."}
{"id":"2004_177_196","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 196. 1. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także wniosek o zmianę orzeczenia w całości lub w części. 2. Jeżeli wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro, a dla dostaw lub usług - 5 000 000 euro, zamawiający w skardze lub w odpowiedzi na skargę może wnosić o uchylenie zakazu zawarcia umowy przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu. Wniosek o uchylenie zakazu zawarcia umowy przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu sąd rozpoznaje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia jego złożenia. 3. Sąd na posiedzeniu niejawnym może uchylić zakaz zawarcia umowy przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu, jeżeli stan postępowania o udzielenie zamówienia pozwala na to, a zamawiający uprawdopodobni, że zaskarżone orzeczenie zespołu arbitrów w sposób rażący narusza przepisy o postępowaniu odwoławczym."}
{"id":"2004_177_197","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 197. 1. Sąd na posiedzeniu niejawnym odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu lub niedopuszczalną z innych przyczyn, jak również skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie. 2. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej nie ze swojej winy, sąd na jej wniosek przywraca termin. Postanowienie w tej sprawie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. 3. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi."}
{"id":"2004_177_198","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 198. 1. Sąd rozpoznaje skargę niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia wpłynięcia skargi do sądu. 2. Sąd oddala skargę, jeżeli jest ona bezzasadna. W razie uwzględnienia skargi sąd zmienia zaskarżone orzeczenie i orzeka co do istoty sprawy. 3. Jeżeli odwołanie zostaje odrzucone albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, sąd uchyla wyrok oraz odrzuca odwołanie lub umarza postępowanie. 4. Od wyroku sądu kasacja nie przysługuje. Dział VII Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy"}
{"id":"2004_177_199","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 199. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do zamawiających, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, 5 i 6."}
{"id":"2004_177_2","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) cenie - należy przez to rozumieć cenę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. Nr 97, poz. 1050, z 2002 r. Nr 144, poz. 1204 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1302); 2) dostawach - należy przez to rozumieć nabywanie rzeczy, praw oraz innych dóbr, w szczególności na podstawie umowy sprzedaży, dostawy, najmu, dzierżawy oraz leasingu; 3) kierowniku zamawiającego - należy przez to rozumieć osobę lub organ, który - zgodnie z obowiązującymi przepisami, statutem lub umową - jest uprawniony do zarządzania zamawiającym, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez zamawiającego; 4) koncesji na roboty budowlane - należy przez to rozumieć zamówienia publiczne na roboty budowlane, z tym że wynagrodzeniem za ich wykonanie jest prawo do eksploatacji obiektu budowlanego albo takie prawo wraz z zapłatą; 5) najkorzystniejszej ofercie - należy przez to rozumieć ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego albo ofertę z najniższą ceną, a w przypadku zamówień publicznych w zakresie działalności twórczej lub naukowej, których przedmiotu nie można z góry opisać w sposób jednoznaczny i wyczerpujący – ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego; 6) ofercie częściowej - należy przez to rozumieć ofertę przewidującą, zgodnie z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, wykonanie części zamówienia publicznego; 7) ofercie wariantowej - należy przez to rozumieć ofertę przewidującą, zgodnie z warunkami określonymi w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, odmienny niż określony przez zamawiającego sposób wykonania zamówienia publicznego; 8) robotach budowlanych - należy przez to rozumieć wykonanie albo zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016), a także wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane przez osobę trzecią, zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego; 9) środkach publicznych - należy przez to rozumieć środki publiczne w rozumieniu przepisów o finansach publicznych; 10) usługach - należy przez to rozumieć wszelkie świadczenia, których przedmiotem nie są roboty budowlane lub dostawy; 11) wykonawcy - należy przez to rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która ubiega się o udzielenie zamówienia publicznego, złożyła ofertę lub zawarła umowę w sprawie zamówienia publicznego; 12) zamawiającym - należy przez to rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej obowiązaną do stosowania ustawy; 13) zamówieniach publicznych - należy przez to rozumieć umowy odpłatne zawierane między zamawiającym a wykonawcą, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane."}
{"id":"2004_177_20","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 20. 1. Komisja przetargowa jest zespołem pomocniczym kierownika zamawiającego powoływanym do oceny spełniania przez wykonawców warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia oraz do badania i oceny ofert. 2. Kierownik zamawiającego może także powierzyć komisji przetargowej dokonanie innych, niż określone w ust. 1, czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia oraz czynności związanych z przygotowaniem postępowania o udzielenie zamówienia. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio. 3. Komisja przetargowa w szczególności przedstawia kierownikowi zamawiającego propozycje wykluczenia wykonawcy, odrzucenia oferty oraz wyboru najkorzystniejszej oferty, a także w zakresie, o którym mowa w ust. 1, występuje z wnioskiem o unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia."}
{"id":"2004_177_200","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 200. Zamawiający, który: 1) udziela zamówienia: a) z naruszeniem przepisów ustawy określających przesłanki stosowania poszczególnych trybów udzielenia zamówienia, b) bez wymaganego ogłoszenia; 2) unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia z naruszeniem przepisów ustawy określających przesłanki unieważnienia; 3) dokonuje czynności przewidzianych w ustawie bez wymaganej zgody Prezesa Urzędu; 4) dokonuje zmian w zawartej umowie z naruszeniem przepisów ustawy; - podlega karze pieniężnej."}
{"id":"2004_177_201","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 201. 1. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w art. 200, ustala się w zależności od wartości zamówienia. 2. Jeżeli wartość zamówienia: 1) nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro - kara pieniężna wynosi 3 000 złotych; 2) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, a nie przekracza 5 000 000 euro dla dostaw lub usług oraz 10 000 000 euro dla robót budowlanych - kara pieniężna wynosi 30 000 złotych; 3) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro dla dostaw lub usług oraz 10 000 000 euro dla robót budowlanych - kara pieniężna wynosi 150 000 złotych."}
{"id":"2004_177_202","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 202. 1. Karę pieniężną nakłada Prezes Urzędu w drodze decyzji administracyjnej. 2. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej nie można nadać klauzuli natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_177_203","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 203. 1. Środki z kary pieniężnej stanowią dochód budżetu państwa. 2. Kary pieniężne podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym. Dział VIII Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_177_204","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 204. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602 i Nr 89, poz. 969 oraz z 2003 r. Nr 109, poz. 1029) w art. 10w ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wyboru organizatora kształcenia prowadzącego specjalizację finansowaną ze środków publicznych dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia, stosując przepisy o zamówieniach publicznych.\"."}
{"id":"2004_177_205","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 205. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.)[5] w art. 189 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wyłonienie zarządcy lub przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie przepisów o zamówieniach publicznych.\"."}
{"id":"2004_177_206","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 206. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1548, Nr 162, poz. 1568 i Nr 190, poz. 1864) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego oraz na podstawie kryterium zgodności z prawem nad działalnością regionalnych izb obrachunkowych.\"; 2) w art. 33a w ust. 1 w pkt 12 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: \"13) Urząd Zamówień Publicznych.\"."}
{"id":"2004_177_207","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 207. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[6] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 64 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wybór zarządzającego środkami FRD odbywa się w trybie negocjacji z ogłoszeniem lub negocjacji bez ogłoszenia. Przepisy o zamówieniach publicznych stosuje się odpowiednio.\"; 2) w art. 68 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W ramach realizacji zadania określonego w ust. 1 pkt 1 lit. f) Zakład udziela zamówień, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości 60 000 euro na dodatkowe opinie lekarza konsultanta lub psychologa oraz wyniki obserwacji szpitalnej - zgodnie z potrzebami orzecznictwa lekarskiego z wyłączeniem przepisów o zamówieniach publicznych.\"."}
{"id":"2004_177_208","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 208. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.)[7] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 28 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Jednostki sektora finansów publicznych dokonują zakupów dostaw, usług i robót budowlanych na zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych.\"; 2) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. Do zaciągania pożyczek i kredytów przez Skarb Państwa, emisji skarbowych papierów wartościowych oraz innych operacji związanych bezpośrednio z zarządzaniem państwowym długiem publicznym nie stosuje się przepisów, o których mowa w art. 28 ust. 4.\"; 3) w art. 92 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) zlecanie zadań powinno następować na zasadzie wyboru najkorzystniejszej oferty z uwzględnieniem przepisów o zamówieniach publicznych, a w odniesieniu do podmiotów niedziałających w celu osiągnięcia zysku w trybie jawnego wyboru najkorzystniejszej oferty w rozumieniu przepisów o zamówieniach publicznych, z odpowiednim zastosowaniem art. 25 i art. 71,\"; 4) w art. 138 w ust. 1 pkt 12 otrzymuje brzmienie: \"12) naruszenie zasady lub trybu postępowania przy udzieleniu zamówienia publicznego ustalonych przepisami, o których mowa w art. 28 ust. 4,\"."}
{"id":"2004_177_209","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 209. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz.U. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.)[8] w art. 9 ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Jeżeli złożona oferta offsetowa nie spełnia wymagań określonych w ustawie lub specyfikacji istotnych warunków zamówienia, minister właściwy do spraw gospodarki może żądać jej uzupełnienia, określając termin i zakres tego uzupełnienia. Jeżeli oferta nie zostanie uzupełniona w terminie, minister właściwy do spraw gospodarki zawiadamia prowadzącego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego o zaistnieniu okoliczności określonych w art. 24 ust. 1 pkt 10 i ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...) i przekazuje stosowną dokumentację.\"."}
{"id":"2004_177_21","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 21. 1. Członków komisji przetargowej powołuje i odwołuje kierownik zamawiającego. 2. Komisja przetargowa składa się z co najmniej trzech osób. 3. Kierownik zamawiającego określa organizację, skład, tryb pracy oraz zakres obowiązków członków komisji przetargowej, mając na celu zapewnienie sprawności jej działania, indywidualizacji odpowiedzialności jej członków za wykonywane czynności oraz przejrzystości jej prac. 4. Jeżeli dokonanie określonych czynności związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem postępowania o udzielenie zamówienia wymaga wiadomości specjalnych, kierownik zamawiającego, z własnej inicjatywy lub na wniosek komisji przetargowej, może powołać biegłych. Przepis art. 17 stosuje się."}
{"id":"2004_177_210","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 210. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnej Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 83, poz. 932, z późn. zm.)[9] w art. 16 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) przepisu art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2004_177_211","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 211. W ustawie z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136, z późn. zm.)[10] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 67 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do porozumienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 33 i 34 ustawy o administracji rządowej w województwie oraz przepisów o zamówieniach publicznych.\"; 2) uchyla się art. 68."}
{"id":"2004_177_212","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 212. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2003 Nr 119, poz. 1116) w art. 41 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Przy wyborze wykonawcy prac, o których mowa w ust. 1, spółdzielnia stosuje przepisy o zamówieniach publicznych.\"."}
{"id":"2004_177_213","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 213. W ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi ziemniaczanej (Dz.U. Nr 11, poz. 83) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do przetargu na eksport skrobi z dopłatą nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.\"."}
{"id":"2004_177_214","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 214. W ustawie z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006 (Dz.U. Nr 76, poz. 804, z późn. zm.)[11] w art. 5 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) mogą być zawierane umowy wieloletnie, do których nie stosuje się przepisu art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851) i art. 143 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2004_177_215","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 215. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.)[12] w art. 213 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Zlecenie, o którym mowa w ust. 1, dokonywane jest w trybie przepisów o zamówieniach publicznych, na okres od 5 do 8 lat.\"."}
{"id":"2004_177_216","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 216. W ustawie z dnia 5 grudnia 2002 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów mieszkaniowych o stałej stopie procentowej (Dz.U. Nr 230, poz. 1922) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Do wyboru banków nie mają zastosowania przepisy o zamówieniach publicznych.\"."}
{"id":"2004_177_217","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 217. W ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391, z późn. zm.)[13] w art. 76 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy zawieraniu umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych stosuje się odpowiednio art. 29 i 30 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2004_177_218","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 218. W ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. Nr 139, poz. 1323) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) podmioty, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...);\"; 2) uchyla się pkt 4."}
{"id":"2004_177_219","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 219. W ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz.U. Nr 139, poz. 1326 i Nr 179, poz. 1750) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Koszty realizacji zadań WSI, w zakresie których - ze względu na wyłączenie ich jawności - nie mogą być stosowane przepisy o finansach publicznych, przepisy o rachunkowości oraz przepisy o zamówieniach publicznych, są finansowane z utworzonego na ten cel funduszu operacyjnego WSI.\". Dział IX Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_177_22","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 22. 1. O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy, którzy: 1) posiadają uprawnienia do wykonywania określonej działalności lub czynności, jeżeli ustawy nakładają obowiązek posiadania takich uprawnień; 2) posiadają niezbędną wiedzę i doświadczenie oraz potencjał techniczny, a także dysponują osobami zdolnymi do wykonania zamówienia; 3) znajdują się w sytuacji ekonomicznej i finansowej zapewniającej wykonanie zamówienia; 4) nie podlegają wykluczeniu z postępowania o udzielenie zamówienia. 2. Zamawiający nie może określać warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję."}
{"id":"2004_177_220","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 220. 1. Do postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy oraz postępowań odwoławczych i kontroli, które ich dotyczą stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do umów w sprawach zamówień publicznych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_177_221","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 221. 1. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Prezes Rady Ministrów ogłosi konkurs, o którym mowa w art. 153 ust. 1. 2. Do czasu powołania Prezesa Urzędu wyłonionego w drodze konkursu obowiązki Prezesa Urzędu pełni Prezes Urzędu powołany na dotychczasowych zasadach."}
{"id":"2004_177_222","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 222. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Prezes Rady Ministrów powoła Radę, o której mowa w art. 157 ust. 1."}
{"id":"2004_177_223","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 223. 1. Przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy odwołania rozpoznają arbitrzy wpisani na listę arbitrów prowadzoną przez Prezesa Urzędu przed dniem wejścia w życie ustawy. 2. Lista arbitrów, o której mowa w ust. 1, traci moc po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_177_224","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 224. Prezes Urzędu wpisuje na listę arbitrów na pierwszą kadencję osoby, o których mowa w art. 173 ust. 2, z tym że kadencja osób, które zdały egzamin z liczbą punktów niższą od połowy limitu osób, które zostaną wpisane na listę arbitrów, trwa 3 lata."}
{"id":"2004_177_225","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 225. Traci moc ustawa z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 664, Nr 113, poz. 984 i Nr 197, poz. 1661 oraz z 2003 r. Nr 2, poz. 16, Nr 130, poz. 1188 i Nr 165, poz. 1591)."}
{"id":"2004_177_226","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 226. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12, art. 14a ust. 6 pkt 1, art. 22 ust. 9, art. 25 ust. 3, art. 35 ust. 3 pkt 1, art. 86a ust. 2 i art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 11 ust. 6, art. 26 ust. 4, art. 33 ust. 3, art. 96 ust. 5, art. 152 ust. 4 i art. 193 ustawy, nie dłużej jednak niż przez 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_177_227","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 227. Ustawa wchodzi w życie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 13 w zakresie dotyczącym przekazywania wstępnego ogłoszenia informacyjnego Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 2) art. 30 ust. 2 pkt 4 i ust. 4, art. 31 ust. 4, art. 34 ust. 1 pkt 1, art. 40 ust. 3, art. 43 ust. 3 i ust. 4 pkt 2, art. 49 ust. 3; 3) art. 49 ust. 4 w zakresie dotyczącym przekazywania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 4) art. 52 ust. 3 pkt 2, art. 62 ust. 3, art. 90 ust. 4, art. 92 w zakresie dotyczącym zawiadamiania o wyborze oferty Prezesa Urzędu, art. 95 ust. 2, art. 104 ust. 3, art. 108 pkt 2, art. 116 ust. 2, art. 118 ust. 4; 5) art. 128 w zakresie dotyczącym przekazywania okresowego ogłoszenia informacyjnego Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 6) art. 132 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 133, art. 134, art. 135; 7) art. 146 ust. 1 pkt 1 w zakresie dotyczącym niedopełnienia obowiązku przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 8) art. 154 pkt 16 w zakresie przedstawiania Komisji Europejskiej rocznego sprawozdania o funkcjonowaniu systemu zamówień; 9) art. 167, art. 168, art. 169, art. 177, art. 178 - które wchodzą w życie z dniem 1 maja 2004 r. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 117, poz. 741 i poz. 751, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i poz. 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 71, poz. 733 i Nr 130, poz. 1450, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535 i Nr 64, poz. 592. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84, poz. 774, Nr 124, poz. 1151, Nr 170, poz. 1651 i Nr 223, poz. 2216. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102 i Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1784 i 1799, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 152, poz. 1267, Nr 213, poz. 1802 i Nr 214, poz. 1805 oraz z 2003 r. Nr 149, poz. 1454, Nr 166, poz. 1609, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2256. [5] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058 oraz z 2003 r. Nr 1, poz.15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124. [6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217, Nr 228, poz. 2255. [7] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851. [8] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 119, poz. 1250, z 2001 r. Nr 89, poz. 972 oraz z 2002 r. Nr 37, poz. 332, Nr 74, poz. 676 i Nr 81, poz. 733. [9] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 119, poz. 1250, z 2001 r. Nr 76, poz. 805 i Nr 100, poz. 1080 oraz z 2002 r. Nr 240, poz. 2053. [10] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1323, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1802, z 2002 r. Nr 208, poz. 1763 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1304 i Nr 203, poz. 1966. [11] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 85, poz. 925 i Nr 154, poz. 1802, z 2002 r. Nr 205, poz. 1731 oraz z 2003 r. Nr 180, poz. 1759. [12] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957 oraz z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 175, poz. 1693, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124. [13] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 73, poz. 660, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 166, poz. 1609 i Nr 190, poz. 1864."}
{"id":"2004_177_23","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 23. 1. Wykonawcy mogą wspólnie ubiegać się o udzielenie zamówienia. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wykonawcy ustanawiają pełnomocnika do reprezentowania ich w postępowaniu o udzielenie zamówienia albo reprezentowania w postępowaniu i zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego. 3. Przepisy dotyczące wykonawcy stosuje się odpowiednio do wykonawców, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_177_24","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 24. 1. Z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się: 1) wykonawców, którzy w ciągu ostatnich 3 lat przed wszczęciem postępowania wyrządzili szkodę niewykonując zamówienia lub wykonując je nienależycie, a szkoda ta nie została dobrowolnie naprawiona do dnia wszczęcia postępowania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które wykonawca nie ponosi odpowiedzialności; 2) wykonawców, w stosunku do których otwarto likwidację lub których upadłość ogłoszono; 3) wykonawców, którzy zalegają z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskali oni przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu; 4) osoby fizyczne, które prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia, przestępstwo przekupstwa, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych; 5) spółki jawne, których wspólnika prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia, przestępstwo przekupstwa, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych; 6) spółki partnerskie, których partnera lub członka zarządu prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia, przestępstwo przekupstwa, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych; 7) spółki komandytowe oraz spółki komandytowo-akcyjne, których komplementariusza prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia, przestępstwo przekupstwa, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych; 8) osoby prawne, których urzędującego członka organu zarządzającego prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia, przestępstwo przekupstwa, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych; 9) podmioty zbiorowe, wobec których sąd orzekł zakaz ubiegania się o zamówienia, na podstawie przepisów o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary; 10) wykonawców, którzy nie spełniają warunków udziału w postępowaniu, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1-3. 2. Z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się również wykonawców, którzy: 1) wykonywali czynności związane z przygotowaniem prowadzonego postępowania, lub posługiwali się w celu sporządzenia oferty osobami uczestniczącymi w dokonywaniu tych czynności, z wyjątkiem autorów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, jeżeli przedmiotem postępowania o udzielenie zamówienia są prace projektowe wynikające z miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, sporządzonych przez tych autorów; 2) złożyli nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania; 3) nie złożyli oświadczenia o spełnianiu warunków udziału w postępowaniu lub dokumentów potwierdzających spełnianie tych warunków; 4) nie wnieśli wadium, w tym również na przedłużony okres związania ofertą, lub nie zgodzili się na przedłużenie okresu związania ofertą. 3. Zamawiający zawiadamia niezwłocznie wykonawcę o wykluczeniu z postępowania o udzielenie zamówienia, podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 4. Ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą."}
{"id":"2004_177_25","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 25. W postępowaniu o udzielenie zamówienia zamawiający może żądać od wykonawców wyłącznie oświadczeń i dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, wskazanych w ogłoszeniu, specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub zaproszeniu do składania ofert."}
{"id":"2004_177_26","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 26. 1. Zamawiający żąda od wykonawcy dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu, jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro. 2. Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, zamawiający może żądać dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu. 3. Zamawiający wzywa wykonawców, którzy w wyznaczonym terminie nie złożyli dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu, do uzupełnienia tych dokumentów w określonym terminie, jeżeli ich nieuzupełnienie skutkowałoby unieważnieniem postępowania. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, mając na względzie, że potwierdzeniem spełniania tych warunków może być zamiast dokumentu również oświadczenie złożone przed właściwym organem oraz że potwierdzeniem niekaralności wykonawcy może być w szczególności informacja z Krajowego Rejestru Karnego."}
{"id":"2004_177_27","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 27. 1. W postępowaniach o udzielenie zamówienia, których wartość przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, oświadczenia, wnioski, zawiadomienia oraz informacje zamawiający i wykonawcy przekazują pisemnie. 2. Oświadczenia, wnioski, zawiadomienia oraz informacje przekazane za pomocą teleksu, telefaksu lub drogą elektroniczną uważa się za złożone w terminie, jeżeli ich treść dotarła do adresata przed upływem terminu i została niezwłocznie potwierdzona pisemnie."}
{"id":"2004_177_28","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 28. 1. W postępowaniach o udzielenie zamówienia, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, oświadczenia, wnioski, zawiadomienia oraz informacje zamawiający i wykonawcy przekazują, zgodnie z wyborem zamawiającego, pisemnie, faksem lub drogą elektroniczną. 2. Jeżeli zamawiający lub wykonawca przekazują dokumenty lub informacje, o których mowa w ust. 1, faksem lub drogą elektroniczną, każda ze stron na żądanie drugiej niezwłocznie potwierdza fakt ich otrzymania. 3. Wybrany sposób przekazywania dokumentów oraz informacji, o których mowa w ust. 1, drogą elektroniczną nie może ograniczać konkurencji. Rozdział 2 Przygotowanie postępowania"}
{"id":"2004_177_29","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 29. 1. Przedmiot zamówienia opisuje się w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. 2. Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 3. Przedmiotu zamówienia nie można opisywać przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, chyba że jest to uzasadnione specyfiką przedmiotu zamówienia lub zamawiający nie może opisać przedmiotu zamówienia za pomocą dostatecznie dokładnych określeń, a wskazaniu takiemu towarzyszą wyrazy \"lub równoważne\" lub inne równoznaczne wyrazy."}
{"id":"2004_177_3","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 3. 1. Ustawę stosuje się do udzielania zamówień publicznych, zwanych dalej \"zamówieniami\", przez: 1) jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych; 2) inne, niż określone w pkt 1, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej; 3) inne, niż określone w pkt 1, osoby prawne, utworzone w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli podmioty, o których mowa w tym przepisie oraz w pkt 1 i 2, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio lub pośrednio przez inny podmiot: a) finansują je w ponad 50%, lub b) posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub c) sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub d) mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego; 4) inne, niż określone w pkt 1-3, podmioty, jeżeli zamówienie jest udzielane w celu wykonania jednego z rodzajów działalności, o której mowa w art. 122, a działalność ta jest wykonywana na podstawie praw szczególnych lub wyłącznych albo jeżeli podmioty, o których mowa w pkt 1-3, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio lub pośrednio przez inny podmiot wywierają na nie dominujący wpływ, w szczególności: a) finansują je w ponad 50%, lub b) posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub c) sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub d) mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego; 5) inne, niż określone w pkt 1 i 2, podmioty, jeżeli ponad 50% wartości udzielanego przez nie zamówienia jest finansowane ze środków publicznych lub przez podmioty, o których mowa w pkt 1-3; 6) inne, niż określone w pkt 1 i 2, podmioty, jeżeli zamówienie jest finansowane z udziałem środków, których przyznanie jest uzależnione od zastosowania procedury udzielania zamówienia określonej w ustawie; 7) podmioty, którym podmioty, o których mowa w pkt 1-3, udzieliły koncesji na roboty budowlane, w zakresie, w jakim udzielają zamówienia w celu jej wykonania. 2. Prawami szczególnymi lub wyłącznymi, w rozumieniu ust. 1 pkt 4, są prawa przyznane w drodze ustawy lub decyzji administracyjnej polegające na zastrzeżeniu wykonywania określonej działalności dla jednego lub większej liczby podmiotów."}
{"id":"2004_177_30","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 30. 1. Zamawiający opisuje przedmiot zamówienia za pomocą cech technicznych i jakościowych, przy przestrzeganiu Polskich Norm przenoszących europejskie normy zharmonizowane. 2. W przypadku braku Polskich Norm przenoszących europejskie normy zharmonizowane uwzględnia się: 1) europejskie aprobaty techniczne; 2) wspólne specyfikacje techniczne; 3) Polskie Normy przenoszące normy europejskie; 4) normy państw członkowskich Unii Europejskiej przenoszące europejskie normy zharmonizowane; 5) Polskie Normy wprowadzające normy międzynarodowe; 6) Polskie Normy; 7) polskie aprobaty techniczne. 3. Zamawiający może odstąpić od opisywania przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem Polskich Norm przenoszących europejskie normy zharmonizowane, europejskich aprobat technicznych lub wspólnych specyfikacji technicznych, jeżeli: 1) nie zawierają one żadnych wymagań dotyczących zapewnienia zgodności z wymaganiami zasadniczymi; 2) ich stosowanie nakładałoby na zamawiającego obowiązek używania wyrobów niewspółdziałających z już stosowanymi urządzeniami lub 3) ich stosowanie nie byłoby właściwe ze względu na innowacyjny charakter przedmiotu zamówienia. 4. Do opisu przedmiotu zamówienia stosuje się nazwy i kody określone we Wspólnym Słowniku Zamówień."}
{"id":"2004_177_31","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 31. 1. Zamawiający opisuje przedmiot zamówienia na roboty budowlane za pomocą dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych. 2. Jeżeli przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, zamawiający opisuje przedmiot zamówienia za pomocą programu funkcjonalnoużytkowego. 3. Program funkcjonalno-użytkowy obejmuje opis zadania budowlanego, w którym podaje się przeznaczenie ukończonych robót budowlanych oraz stawiane im wymagania techniczne, ekonomiczne, architektoniczne, materiałowe i funkcjonalne. 4. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i formę: 1) dokumentacji projektowej; 2) specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych; 3) programu funkcjonalno-użytkowego - mając na względzie rodzaj robót budowlanych, a także nazwy i kody Wspólnego Słownika Zamówień."}
{"id":"2004_177_32","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 32. 1. Podstawą ustalenia wartości zamówienia jest całkowite szacunkowe wynagrodzenie wykonawcy, bez podatku od towarów i usług, ustalone przez zamawiającego z należytą starannością. 2. Zamawiający nie może w celu uniknięcia stosowania przepisów ustawy dzielić zamówienia na części lub zaniżać jego wartości. 3. Jeżeli zamawiający przewiduje udzielenie zamówień uzupełniających, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6 i 7, przy ustalaniu wartości zamówienia uwzględnia się wartość zamówień uzupełniających. 4. Jeżeli zamawiający dopuszcza możliwość składania ofert częściowych albo udziela zamówienia w częściach, z których każda stanowi przedmiot odrębnego postępowania, wartością zamówienia jest łączna wartość poszczególnych części zamówienia. 5. Jeżeli wyodrębniona jednostka organizacyjna zamawiającego posiadająca samodzielność finansową udziela zamówienia związanego z jej własną działalnością, wartość udzielanego zamówienia ustala się odrębnie od wartości zamówień udzielanych przez inne jednostki organizacyjne tego zamawiającego posiadające samodzielność finansową."}
{"id":"2004_177_33","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 33. 1. Wartość zamówienia na roboty budowlane ustala się na podstawie: 1) kosztorysu inwestorskiego sporządzanego na etapie opracowania dokumentacji projektowej albo na podstawie planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym, jeżeli przedmiotem zamówienia jest wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane; 2) planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym, jeżeli przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. 2. Przy obliczaniu wartości zamówienia na roboty budowlane uwzględnia się także wartość dostaw związanych z wykonywaniem robót budowlanych oddanych przez zamawiającego do dyspozycji wykonawcy. 3. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) metody i podstawy sporządzania kosztorysu inwestorskiego; 2) metody i podstawy obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalnoużytkowym - uwzględniając dane techniczne, technologiczne i organizacyjne, mające wpływ na wartość zamówienia."}
{"id":"2004_177_34","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 34. 1. Podstawą ustalenia wartości zamówienia na usługi lub dostawy powtarzające się okresowo jest, zgodnie z wyborem zamawiającego łączna wartość zamówień: 1) na usługi należące do tej samej kategorii lub dostawy należące do tej samej grupy określonej we Wspólnym Słowniku Zamówień, udzielonych w terminie poprzednich 12 miesięcy lub w poprzednim roku budżetowym, z uwzględnieniem zmian ilościowych zamawianych usług lub dostaw oraz prognozowanego na dany rok średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem albo 2) których zamawiający zamierza udzielić w terminie 12 miesięcy następujących po pierwszej usłudze lub dostawie, albo w czasie realizacji umowy w sprawie zamówienia publicznego, jeżeli jest on dłuższy niż 12 miesięcy. 2. Wybór podstawy ustalenia wartości zamówienia na usługi lub dostawy powtarzające się okresowo nie może być dokonany w celu uniknięcia stosowania przepisów ustawy. 3. Jeżeli zamówienia, o którym mowa w ust. 1, udziela się na czas nieoznaczony, podstawą ustalenia wartości zamówienia jest wartość ustalona zgodnie z ust. 1, z uwzględnieniem okresu 48 miesięcy wykonywania zamówienia. 4. Jeżeli zamówienie obejmuje usługi bankowe lub inne usługi finansowe, wartością zamówienia są opłaty, prowizje, odsetki i inne podobne świadczenia. 5. Jeżeli zamówienie na usługi lub dostawy przewiduje prawo opcji, przy ustaleniu wartości zamówienia uwzględnia się największy możliwy zakres tego zamówienia z uwzględnieniem prawa opcji."}
{"id":"2004_177_35","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 35. 1. Ustalenia wartości zamówienia dokonuje się nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, jeżeli przedmiotem zamówienia są dostawy lub usługi, oraz nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dniem wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, jeżeli przedmiotem zamówienia są roboty budowlane. 2. Jeżeli po ustaleniu wartości zamówienia nastąpiła zmiana okoliczności mających wpływ na dokonane ustalenie, zamawiający przed wszczęciem postępowania dokonuje zmiany wartości zamówienia. 3. Prezes Rady Ministrów co najmniej raz na dwa lata określi, w drodze rozporządzenia, średni kurs złotego w stosunku do euro stanowiący podstawę przeliczania wartości zamówień, uwzględniając średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w ciągu ostatnich 24 miesięcy."}
{"id":"2004_177_36","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 36. 1. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia zawiera co najmniej: 1) nazwę (firmę) oraz adres zamawiającego; 2) tryb udzielenia zamówienia; 3) opis przedmiotu zamówienia; 4) opis części zamówienia, jeżeli zamawiający dopuszcza składanie ofert częściowych; 5) informację o przewidywanych zamówieniach uzupełniających, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6 i 7; 6) opis sposobu przedstawiania ofert wariantowych oraz minimalne warunki, jakim muszą odpowiadać oferty wariantowe, jeżeli zamawiający dopuszcza ich składanie; 7) termin wykonania zamówienia; 8) opis warunków udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków; 9) informację o oświadczeniach i dokumentach, jakie mają dostarczyć wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału w postępowaniu; 10) informację o sposobie porozumiewania się zamawiającego z wykonawcami oraz przekazywania oświadczeń i dokumentów, z podaniem adresu poczty elektronicznej lub strony internetowej zamawiającego, jeżeli zamawiający dopuszcza porozumiewanie się drogą elektroniczną; 11) wskazanie osób uprawnionych do porozumiewania się z wykonawcami; 12) wymagania dotyczące wadium; 13) termin związania ofertą; 14) opis sposobu przygotowywania ofert; 15) miejsce oraz termin składania i otwarcia ofert; 16) opis sposobu obliczenia ceny; 17) informacje dotyczące walut obcych, w jakich mogą być prowadzone rozliczenia między zamawiającym a wykonawcą; 18) opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów oraz sposobu oceny ofert; 19) informację o formalnościach, jakie powinny zostać dopełnione po wyborze oferty w celu zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego; 20) wymagania dotyczące zabezpieczenia należytego wykonania umowy; 21) istotne dla stron postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy w sprawie zamówienia publicznego, ogólne warunki umowy albo wzór umowy, jeżeli zamawiający wymaga od wykonawcy, aby zawarł z nim umowę w sprawie zamówienia publicznego na takich warunkach; 22) pouczenie o środkach ochrony prawnej przysługujących wykonawcy w toku postępowania o udzielenie zamówienia. 2. W postępowaniach, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, specyfikacja istotnych warunków zamówienia może nie zawierać informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 12, 17, 19 i 20. 3. Zamawiający żąda wskazania przez wykonawcę w ofercie części zamówienia, której wykonanie zamierza powierzyć podwykonawcom. 4. Zamawiający może określić w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, która część zamówienia nie może być powierzona podwykonawcom."}
{"id":"2004_177_37","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 37. Specyfikację istotnych warunków zamówienia przekazuje się nieodpłatnie, z zastrzeżeniem art. 42 ust. 2."}
{"id":"2004_177_38","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 38. 1. Wykonawca może zwrócić się do zamawiającego o wyjaśnienie treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Zamawiający jest obowiązany niezwłocznie udzielić wyjaśnień, chyba że prośba o wyjaśnienie treści specyfikacji wpłynęła do zamawiającego na mniej niż 6 dni przed terminem składania ofert. 2. Zamawiający jednocześnie przekazuje treść wyjaśnienia wszystkim wykonawcom, którym doręczono specyfikację istotnych warunków zamówienia, bez ujawniania źródła zapytania. 3. Zamawiający może zwołać zebranie wszystkich wykonawców w celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia; w takim przypadku sporządza informację zawierającą zgłoszone na zebraniu zapytania o wyjaśnienie treści specyfikacji oraz odpowiedzi na nie, bez wskazywania źródeł zapytań. Informację z zebrania doręcza się niezwłocznie wykonawcom, którym przekazano specyfikację istotnych warunków zamówienia. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach zamawiający może w każdym czasie, przed upływem terminu do składania ofert, zmodyfikować treść specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Dokonaną w ten sposób modyfikację przekazuje się niezwłocznie wszystkim wykonawcom, którym przekazano specyfikację istotnych warunków zamówienia. 5. Modyfikacja treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie może dotyczyć kryteriów oceny ofert, z zastrzeżeniem art. 58, a także warunków udziału w postępowaniu oraz sposobu oceny ich spełniania. 6. Zamawiający przedłuża termin składania ofert z uwzględnieniem czasu niezbędnego do wprowadzenia w ofertach zmian wynikających z modyfikacji treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem ust. 7. O przedłużeniu terminu składania ofert zamawiający niezwłocznie zawiadamia wszystkich wykonawców, którym przekazano specyfikację istotnych warunków zamówienia. 7. Jeżeli wartość zamówienia na roboty budowlane przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, a na dostawy lub usługi - 130 000 euro, czas niezbędny do wprowadzenia zmian w ofertach wynosi co najmniej 7 dni. Rozdział 3 Tryby udzielania zamówień Oddział 1 Przetarg nieograniczony"}
{"id":"2004_177_39","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 39. Przetarg nieograniczony to tryb udzielenia zamówienia, w którym w odpowiedzi na publiczne ogłoszenie o zamówieniu oferty mogą składać wszyscy zainteresowani wykonawcy."}
{"id":"2004_177_4","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 4. Ustawy nie stosuje się do: 1) zamówień udzielanych na podstawie: a) procedury organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej instytucji finansowej, jeżeli zamówienie ma być finansowane z udziałem środków, których przyznanie jest uzależnione od zastosowania procedur odmiennych niż określone w ustawie, b) umów zawieranych między rządem Rzeczypospolitej Polskiej i rządami państw członkowskich Paktu Północnoatlantyckiego dotyczących stacjonowania wojsk, jeżeli umowy te przewidują inne niż ustawa procedury udzielania zamówień, c) umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, dotyczącej wdrożenia lub realizacji przedsięwzięcia przez strony tej umowy, jeżeli umowa ta przewiduje inne niż ustawa procedury udzielania zamówień; 2) zamówień Narodowego Banku Polskiego związanych z: a) wykonywaniem zadań dotyczących realizacji polityki pieniężnej, a w szczególności zamówień na usługi finansowe związane z emisją, sprzedażą, kupnem i transferem papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych, b) obrotem papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa, c) obsługą zarządzania długiem krajowym i zadłużeniem zagranicznym, d) emisją znaków pieniężnych i gospodarką tymi znakami; e) gromadzeniem rezerw dewizowych i zarządzaniem tymi rezerwami, f) gromadzeniem złota i metali szlachetnych, g) prowadzeniem rachunków bankowych i przeprowadzaniem bankowych rozliczeń pieniężnych; 3) zamówień, których przedmiotem są: a) usługi arbitrażowe lub pojednawcze, b) usługi Narodowego Banku Polskiego, c) usługi telekomunikacyjne świadczone drogą satelitarną, d) usługi telefoniczne, teleksowe lub radiotelefoniczne, e) usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, z wyjątkiem usług w całości opłacanych przez zamawiającego, zamawianych w celu prowadzenia jego własnej działalności, których rezultaty stanowią wyłącznie jego własność, f) uzbrojenie w rozumieniu ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 119, poz. 1250, z 2001 r. Nr 154, poz. 1789 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 77, poz. 676 i Nr 89, poz. 804), g) nabycie praw do transmisji programów przez nadawców radiowych lub telewizyjnych, h) zakup czasu antenowego, i) nabycie własności i innych praw do nieruchomości, j) usługi finansowe związane z emisją, obrotem lub transferem papierów wartościowych; 4) umów z zakresu prawa pracy; 5) zamówień objętych tajemnicą państwową zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych albo, jeżeli wymaga tego istotny interes bezpieczeństwa państwa; 6) zamówień na usługi udzielane innemu zamawiającemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, któremu przyznano, w drodze ustawy lub decyzji administracyjnej, wyłączne prawo do świadczenia tych usług; 7) przyznawania dotacji ze środków publicznych, jeżeli dotacje te są przyznawane na podstawie ustaw; 8) zamówień i konkursów, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 6 000 euro."}
{"id":"2004_177_40","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 40. 1. Zamawiający wszczyna postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego zamieszczając ogłoszenie o zamówieniu w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie oraz na własnej stronie internetowej, jeżeli posiada taką stronę. 2. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, zamawiający przekazuje ogłoszenie o zamówieniu Prezesowi Urzędu. 3. Jeżeli wartość zamówienia na roboty budowlane przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, a na dostawy lub usługi - 130 000 euro, zamawiający przekazuje ogłoszenie o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. Niezwłocznie po przekazaniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich zamawiający przekazuje ogłoszenie o zamówieniu również Prezesowi Urzędu. 4. Jeżeli wartość zamówienia na roboty budowlane przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro, a na dostawy lub usługi - 5 000 000 euro, zamawiający zamieszcza ogłoszenie o zamówieniu również w dzienniku lub czasopiśmie o zasięgu ogólnopolskim. 5. Zamawiający może opublikować ogłoszenie o zamówieniu również w inny sposób. 6. Ogłoszenie o zamówieniu, odpowiednio zamieszczane lub publikowane w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie zamawiającego, na stronie internetowej, o której mowa w ust. 1, w dzienniku lub czasopiśmie o zasięgu ogólnopolskim lub w inny sposób: 1) nie może zostać odpowiednio zamieszczone lub opublikowane przed dniem jego przekazania Prezesowi Urzędu, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3, Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 2) nie może zawierać informacji innych niż przekazane Prezesowi Urzędu, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3, Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 3) zawiera informację o dniu jego przekazania Prezesowi Urzędu, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3, Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich."}
{"id":"2004_177_41","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 41. Ogłoszenie o zamówieniu, o którym mowa w art. 40 ust. 1, zawiera co najmniej: 1) nazwę (firmę) i adres zamawiającego; 2) określenie trybu zamówienia; 3) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a także jej cenę, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne; 4) opis przedmiotu oraz wielkości lub zakresu zamówienia, z podaniem informacji o możliwości składania ofert częściowych; 5) informację o możliwości złożenia oferty wariantowej; 6) termin wykonania zamówienia; 7) opis warunków udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków; 8) informację na temat wadium; 9) kryteria oceny ofert i ich znaczenie; 10) miejsce i termin składania ofert; 11) termin związania ofertą."}
{"id":"2004_177_42","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 42. 1. Zamawiający przekazuje wykonawcy specyfikację istotnych warunków zamówienia nie później niż w terminie 5 dni od dnia otrzymania wniosku o jej przekazanie. 2. Cena, jakiej wolno żądać za specyfikację istotnych warunków zamówienia, może pokrywać jedynie koszty jej druku oraz przekazania."}
{"id":"2004_177_43","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 43. 1. Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, zamawiający wyznacza termin składania ofert z uwzględnieniem czasu niezbędnego na przygotowanie i złożenie oferty, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 15 dni od dnia ogłoszenia. 2. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, termin składania ofert nie może być krótszy niż 52 dni od dnia przekazania ogłoszenia Prezesowi Urzędu. 3. Jeżeli wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, a dla dostaw lub usług - 130 000 euro, termin składania ofert nie może być krótszy niż 52 dni od dnia przekazania ogłoszenia Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert nie krótszy niż 37 dni, jeżeli informacja o tym zamówieniu została zawarta we wstępnym ogłoszeniu informacyjnym dotyczącym zamówień planowanych w terminie 12 miesięcy, przekazanym co najmniej na 52 dni przed dniem przekazania ogłoszenia o zamówieniu odpowiednio: 1) Prezesowi Urzędu; 2) Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich."}
{"id":"2004_177_44","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 44. Wykonawca składa wraz z ofertą oświadczenie o spełnieniu warunków udziału w postępowaniu, a jeżeli zamawiający żąda dokumentów potwierdzających spełnianie tych warunków, również te dokumenty."}
{"id":"2004_177_45","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 45. 1. Zamawiający żąda od wykonawców wniesienia wadium, jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro. 2. Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, zamawiający może żądać od wykonawców wniesienia wadium. 3. Wadium wnosi się przed upływem terminu składania ofert. 4. Zamawiający określa kwotę wadium w granicach od 0,5% do 3% wartości zamówienia. 5. Jeżeli zamawiający dopuszcza składanie ofert częściowych, określa kwotę wadium dla każdej z części. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Wadium może być wnoszone w jednej lub kilku następujących formach: 1) pieniądzu; 2) poręczeniach bankowych; 3) gwarancjach bankowych; 4) gwarancjach ubezpieczeniowych; 5) poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 3 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. Nr 109, poz. 1158 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 66, poz. 596 i Nr 216, poz. 1824). 7. Wadium wnoszone w pieniądzu wpłaca się przelewem na rachunek bankowy wskazany przez zamawiającego. 8. Wadium wniesione w pieniądzu zamawiający przechowuje na rachunku bankowym."}
{"id":"2004_177_46","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 46. 1. Zamawiający zwraca niezwłocznie wadium, jeżeli: 1) upłynął termin związania ofertą; 2) zawarto umowę w sprawie zamówienia publicznego i wniesiono zabezpieczenie należytego wykonania tej umowy; 3) zamawiający unieważnił postępowanie o udzielenie zamówienia, a protesty zostały ostatecznie rozstrzygnięte lub upłynął termin do ich wnoszenia. 2. Zamawiający zwraca niezwłocznie wadium na wniosek wykonawcy: 1) który wycofał ofertę przed upływem terminu składania ofert; 2) który został wykluczony z postępowania; 3) którego oferta została odrzucona. 3. Złożenie przez wykonawcę, którego oferta została odrzucona lub wykluczonego z postępowania, wniosku o zwrot wadium jest równoznaczne ze zrzeczeniem się przez wykonawcę prawa do wniesienia protestu. 4. Jeżeli wadium wniesiono w pieniądzu, zamawiający zwraca je wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszone o koszty prowadzenia rachunku bankowego oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek bankowy wskazany przez wykonawcę. 5. Zamawiający zatrzymuje wadium wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana: 1) odmówił podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego na warunkach określonych w ofercie; 2) nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy; 3) zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. Oddział 2 Przetarg ograniczony"}
{"id":"2004_177_47","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 47. Przetarg ograniczony to tryb udzielenia zamówienia, w którym, w odpowiedzi na publiczne ogłoszenie o zamówieniu, wykonawcy składają wnioski o dopuszczenie do udziału w przetargu, a oferty mogą składać wykonawcy zaproszeni do składania ofert."}
{"id":"2004_177_48","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 48. 1. Do wszczęcia postępowania w trybie przetargu ograniczonego przepisy art. 40 stosuje się odpowiednio. 2. Ogłoszenie o zamówieniu, o którym mowa w art. 47, zawiera co najmniej: 1) nazwę (firmę) i adres zamawiającego; 2) określenie trybu zamówienia; 3) określenie przedmiotu zamówienia, z podaniem informacji o możliwości składania ofert częściowych; 4) informację o możliwości złożenia oferty wariantowej; 5) termin wykonania zamówienia; 6) opis warunków udziału w postępowaniu wraz z podaniem ich znaczenia oraz opis sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków; 7) informację o oświadczeniach i dokumentach, jakie mają dostarczyć wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału w postępowaniu; 8) liczbę wykonawców, którzy zostaną zaproszeni do składania ofert; 9) informację na temat wadium; 10) kryteria oceny ofert i ich znaczenie; 11) miejsce i termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu."}
{"id":"2004_177_49","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 49. 1. Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, zamawiający w ogłoszeniu o zamówieniu wyznacza termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w przetargu z uwzględnieniem czasu niezbędnego na przygotowanie i złożenie wymaganych dokumentów, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 15 dni od dnia ogłoszenia. 2. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w przetargu ograniczonym nie może być krótszy niż 37 dni od dnia przekazania Prezesowi Urzędu ogłoszenia o zamówieniu. 3. Jeżeli wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, a dla dostaw lub usług - 130 000 euro, termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w przetargu ograniczonym nie może być krótszy niż 37 dni od dnia przekazania Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich ogłoszenia o zamówieniu. 4. Jeżeli zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia, zamawiający może, w przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, wyznaczyć krótszy termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w przetargu ograniczonym, jednak nie krótszy niż 15 dni. W takim przypadku ogłoszenia przekazuje się Prezesowi Urzędu faksem lub za pomocą formularza umieszczanego na stronie internetowej Urzędu, a Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich - faksem lub drogą elektroniczną."}
{"id":"2004_177_5","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 5. 1. W postępowaniach o udzielenie zamówienia, których przedmiotem są usługi: 1) w zakresie ochrony, z wyjątkiem związanych z konwojowaniem pieniędzy i kosztowności; 2) socjalne; 3) hotelarskie; 4) restauracyjne; 5) transportu kolejowego; 6) transportu morskiego i żeglugi śródlądowej; 7) prawnicze; 8) w zakresie doradztwa personalnego; 9) w zakresie szkolenia; 10) zdrowotne; 11) w zakresie kultury; 12) w zakresie sportu i rekreacji; 13) detektywistyczne - zamawiający może nie stosować przepisów ustawy dotyczących wstępnych ogłoszeń informacyjnych, terminów, wadium, zakazu ustalania kryteriów oceny ofert na podstawie właściwości wykonawcy oraz innych niż dotyczące wartości zamówienia przesłanek wyboru trybu negocjacji z ogłoszeniem, negocjacji bez ogłoszenia, zapytania o cenę, a dla zamówień określonych w pkt 3-13 również przesłanek wyboru trybu zamówienia z wolnej ręki oraz obowiązku zatwierdzenia w tych przypadkach trybu przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych, zwanego dalej \"Prezesem Urzędu\". 2. Jeżeli zamówienie obejmuje równocześnie usługi, o których mowa w ust. 1, oraz inne usługi, dostawy lub roboty budowlane, do udzielenia zamówienia stosuje się przepisy dotyczące tego przedmiotu zamówienia, którego wartościowy udział w danym zamówieniu jest największy. 3. Zamawiający nie może w celu uniknięcia procedur udzielania zamówień określonych ustawą łączyć innych zamówień z usługami, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_177_50","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 50. Wraz z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w przetargu ograniczonym wykonawca składa oświadczenie o spełnieniu warunków udziału w postępowaniu, a jeżeli zamawiający żąda dokumentów potwierdzających spełnianie warunków, również te dokumenty."}
{"id":"2004_177_51","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 51. 1. Zamawiający zaprasza do składania ofert wykonawców, którzy spełniają warunki udziału w postępowaniu, w liczbie określonej w ogłoszeniu zapewniającej konkurencję, nie mniejszej niż 5 i nie większej niż 20. 2. Jeżeli liczba wykonawców, którzy spełniają warunki udziału w postępowaniu, jest większa niż określona w ogłoszeniu, zamawiający zaprasza do składania ofert wykonawców, którzy otrzymali najwyższą ocenę spełniania tych warunków. 3. Jeżeli liczba wykonawców, którzy spełniają warunki udziału w postępowaniu, jest mniejsza niż określona w ogłoszeniu o zamówieniu, zamawiający zaprasza do składania ofert wszystkich wykonawców spełniających te warunki. 4. Wraz z zaproszeniem do składania ofert zamawiający przekazuje wykonawcy specyfikację istotnych warunków zamówienia oraz wskazuje dzień i miejsce opublikowania ogłoszenia o zamówieniu, o którym mowa w art. 47. Przepisów art. 36 ust. 1 pkt 8 i 9 nie stosuje się."}
{"id":"2004_177_52","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 52. 1. Jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro, zamawiający wyznacza termin składania ofert z uwzględnieniem czasu niezbędnego na przygotowanie i złożenie oferty, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 7 dni od dnia przekazania zaproszenia do składania ofert. 2. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, termin składania ofert nie może być krótszy niż 40 dni od dnia przekazania zaproszenia do składania ofert. 3. W przypadkach o których mowa w ust. 2, zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert nie krótszy niż 26 dni, jeżeli informacja o tym zamówieniu została zawarta we wstępnym ogłoszeniu informacyjnym dotyczącym zamówień planowanych w terminie 12 miesięcy, przekazanym co najmniej na 52 dni przed dniem przekazania ogłoszenia o zamówieniu: 1) Prezesowi Urzędu; 2) Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich - w przypadku gdy wartość zamówienia przekracza dla dostaw lub usług wyrażoną w złotych równowartość kwoty 130 000 euro, a dla robót budowlanych 5 000 000 euro. 4. Jeżeli zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia, zamawiający może w przypadkach, o których mowa w ust. 2, wyznaczyć krótszy termin składania ofert, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 10 dni."}
{"id":"2004_177_53","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 53. Do przetargu ograniczonego stosuje się przepisy art. 45 i 46. Oddział 3 Negocjacje z ogłoszeniem"}
{"id":"2004_177_54","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 54. Negocjacje z ogłoszeniem to tryb udzielenia zamówienia, w którym, po publicznym ogłoszeniu o zamówieniu, zamawiający negocjuje warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego z wybranymi przez siebie wykonawcami, a następnie zaprasza ich do składania ofert."}
{"id":"2004_177_55","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 55. 1. Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie negocjacji z ogłoszeniem, jeżeli zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) w postępowaniu prowadzonym uprzednio w trybie przetargu nieograniczonego albo przetargu ograniczonego nie zostały złożone żadne oferty lub wszystkie oferty zostały odrzucone, a pierwotne warunki zamówienia nie zostały w istotny sposób zmienione; 2) w wyjątkowych sytuacjach, gdy przedmiotem zamówienia są roboty budowlane lub usługi, których charakter lub związane z nimi ryzyko uniemożliwia wcześniejsze dokonanie ich wyceny; 3) nie można z góry określić szczegółowych cech zamawianych usług w taki sposób, aby umożliwić wybór najkorzystniejszej oferty; 4) przedmiotem zamówienia są roboty budowlane prowadzone wyłącznie w celach badawczych, doświadczalnych lub rozwojowych, a nie w celu zapewnienia zysku lub pokrycia poniesionych kosztów badań lub rozwoju; 5) wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro. 2. Jeżeli wartość zamówienia na roboty budowlane przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro, a na dostawy lub usługi - 5 000 000 euro, zastosowanie trybu negocjacji z ogłoszeniem wymaga uprzedniej zgody Prezesa Urzędu, wyrażonej w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2004_177_56","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 56. 1. Do wszczęcia postępowania w trybie negocjacji z ogłoszeniem przepisy art. 40 stosuje się odpowiednio. 2. Ogłoszenie o zamówieniu, o którym mowa w art. 54, zawiera co najmniej: 1) nazwę (firmę) i adres zamawiającego; 2) określenie trybu zamówienia i podstawy prawnej jego zastosowania; 3) określenie przedmiotu zamówienia, z podaniem informacji o możliwości składania ofert częściowych; 4) informację o możliwości złożenia oferty wariantowej; 5) termin wykonania zamówienia; 6) opis warunków udziału w postępowaniu wraz z podaniem ich znaczenia oraz opis sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków; 7) informację o oświadczeniach i dokumentach, jakie mają dostarczyć wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału w postępowaniu; 8) liczbę wykonawców, którzy zostaną zaproszeni do negocjacji; 9) informację na temat wadium; 10) kryteria oceny ofert i ich znaczenie; 11)miejsce i termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. 3. Do składania wniosków o dopuszczenie do udziału w negocjacjach z ogłoszeniem przepisy art. 49 i 50 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_177_57","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 57. 1. Zamawiający zaprasza do negocjacji wykonawców, którzy spełniają warunki udziału w postępowaniu, w liczbie, określonej w ogłoszeniu, zapewniającej konkurencję, nie mniejszej niż 5, a jeżeli wartość zamówienia na roboty budowlane przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro, a na dostawy lub usługi - 5 000 000 euro, nie mniejszej niż 7. 2. Jeżeli liczba wykonawców, którzy spełniają warunki udziału w postępowaniu, jest większa niż określona w ogłoszeniu, zamawiający zaprasza do negocjacji wykonawców, którzy otrzymali najwyższą ocenę spełniania tych warunków. 3. Jeżeli liczba wykonawców, którzy spełniają warunki udziału w postępowaniu, jest mniejsza niż określona w ogłoszeniu, zamawiający zaprasza do negocjacji wszystkich wykonawców spełniających te warunki. 4. Wraz z zaproszeniem do negocjacji zamawiający przekazuje specyfikację istotnych warunków zamówienia. Przepisów art. 36 ust. 1 pkt 5, 8, 9, 13 i 15 nie stosuje się. 5. Wszelkie wymagania, wyjaśnienia i informacje, a także dokumenty związane z negocjacjami są przekazywane wykonawcom na równych zasadach. 6. Prowadzone negocjacje mają charakter poufny. Żadna ze stron nie może bez zgody drugiej strony ujawnić informacji technicznych i handlowych związanych z negocjacjami."}
{"id":"2004_177_58","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 58. Zamawiający może przed zaproszeniem do składania ofert dokonać zmiany, będących przedmiotem negocjacji wymagań technicznych i jakościowych dotyczących przedmiotu zamówienia oraz warunków umowy w sprawie zamówienia publicznego określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a także zmienić kryteria oceny ofert oraz ich znaczenie."}
{"id":"2004_177_59","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 59. 1. Zamawiający zaprasza do składania ofert wykonawców, z którymi prowadził negocjacje. 2. W zaproszeniu do składania ofert zamawiający informuje wykonawców o: 1) dniu i miejscu opublikowania ogłoszenia o zamówieniu, o którym mowa w art. 54; 2) dokonanych zmianach specyfikacji istotnych warunków zamówienia; 3) miejscu i terminie składania oraz otwarcia ofert; 4) obowiązku wniesienia wadium; 5) terminie związania ofertą. 3. Zamawiający wyznacza termin składania ofert z uwzględnieniem czasu niezbędnego na przygotowanie i złożenie oferty, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 10 dni od dnia przekazania zaproszenia do składania ofert."}
{"id":"2004_177_6","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 6. 1. Jeżeli zamówienie obejmuje równocześnie dostawy oraz usługi albo roboty budowlane oraz usługi, do udzielenia zamówienia stosuje się przepisy dotyczące tego przedmiotu zamówienia, którego wartościowy udział w danym zamówieniu jest największy. 2. Jeżeli zamówienie obejmuje równocześnie dostawy oraz usługi polegające na rozmieszczeniu lub instalacji dostarczonej rzeczy lub innego dobra, do udzielenia takiego zamówienia stosuje się przepisy dotyczące dostaw. 3. Jeżeli zamówienie obejmuje równocześnie roboty budowlane oraz dostawy niezbędne do ich wykonania, do udzielenia takiego zamówienia stosuje się przepisy dotyczące robót budowlanych. Rozdział 2 Zasady udzielania zamówień"}
{"id":"2004_177_60","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 60. Do negocjacji z ogłoszeniem stosuje się przepisy art. 45 i 46. Oddział 4 Negocjacje bez ogłoszenia"}
{"id":"2004_177_61","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 61. Negocjacje bez ogłoszenia to tryb udzielenia zamówienia, w którym zamawiający negocjuje warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego z wybranymi przez siebie wykonawcami, a następnie zaprasza ich do składania ofert."}
{"id":"2004_177_62","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 62. 1. Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie negocjacji bez ogłoszenia, jeżeli zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) w postępowaniu prowadzonym uprzednio w trybie przetargu nieograniczonego albo przetargu ograniczonego nie zostały złożone żadne oferty lub wszystkie oferty zostały odrzucone, a pierwotne warunki zamówienia nie zostały w istotny sposób zmienione; 2) został przeprowadzony konkurs, o którym mowa w art. 99, w którym nagrodą było zaproszenie do negocjacji bez ogłoszenia co najmniej dwóch autorów wybranych prac konkursowych; 3) przedmiotem zamówienia są rzeczy wytwarzane wyłącznie w celach badawczych, doświadczalnych lub rozwojowych, a nie w celu zapewnienia zysku lub pokrycia poniesionych kosztów badań lub rozwoju; 4) ze względu na pilną potrzebę udzielenia zamówienia niewynikającą z przyczyn leżących po stronie zamawiającego, której wcześniej nie można było przewidzieć, nie można zachować terminów określonych dla przetargu nieograniczonego, przetargu ograniczonego lub negocjacji z ogłoszeniem. 2. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, zastosowanie trybu negocjacji bez ogłoszenia wymaga uzyskania uprzedniej zgody Prezesa Urzędu, wyrażonej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Jeżeli wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, a dla dostaw lub usług - 130 000 euro, zastosowanie trybu negocjacji bez ogłoszenia na podstawie ust. 1 pkt 1 wymaga również uprzedniego przekazania Komisji Europejskiej informacji o unieważnieniu postępowania."}
{"id":"2004_177_63","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 63. 1. Zamawiający wszczyna postępowanie w trybie negocjacji bez ogłoszenia, przekazując wybranym przez siebie wykonawcom zaproszenie do negocjacji. 2. Zaproszenie do negocjacji bez ogłoszenia zawiera co najmniej: 1) nazwę (firmę) i adres zamawiającego; 2) określenie przedmiotu zamówienia, z podaniem informacji o możliwości składania ofert częściowych; 3) informację o możliwości złożenia oferty wariantowej; 4) termin wykonania zamówienia; 5) opis warunków udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków; 6) określenie trybu zamówienia i podstawy prawnej jego zastosowania; 7) kryteria oceny ofert i ich znaczenie; 8) miejsce i termin negocjacji z zamawiającym. 3. Zamawiający zaprasza do negocjacji wykonawców w liczbie zapewniającej konkurencję, nie mniejszej niż 5, a jeżeli wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro, a dla dostaw lub usług - 5 000 000 euro, nie mniejszej niż 7, chyba że ze względu na specjalistyczny charakter zamówienia liczba wykonawców mogących je wykonać jest mniejsza, jednak nie mniejsza niż 2. 4. W przypadku, o którym mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1, zamawiający zaprasza do negocjacji co najmniej tych wykonawców, którzy złożyli oferty w przetargu nieograniczonym albo przetargu ograniczonym. Przepis ust. 3 stosuje się."}
{"id":"2004_177_64","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 64. 1. Zamawiający wyznacza termin składania ofert z uwzględnieniem czasu niezbędnego na przygotowanie i złożenie oferty. 2. Zapraszając do składania ofert zamawiający może żądać od wykonawców wniesienia wadium. Przepisy art. 45 ust. 3-8 i art. 46 stosuje się. 3. Wraz z zaproszeniem do składania ofert zamawiający przekazuje specyfikację istotnych warunków zamówienia. Przepisu art. 36 ust. 1 pkt 5 nie stosuje się."}
{"id":"2004_177_65","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 65. Do negocjacji bez ogłoszenia przepisy art. 57 ust. 5 i 6, art. 58 oraz art. 59 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. Oddział 5 Zamówienie z wolnej ręki"}
{"id":"2004_177_66","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 66. Zamówienie z wolnej ręki to tryb udzielenia zamówienia, w którym zamawiający udziela zamówienia po negocjacjach tylko z jednym wykonawcą."}
{"id":"2004_177_67","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 67. 1. Zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki, jeżeli zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) dostawy, usługi lub roboty budowlane mogą być świadczone tylko przez jednego wykonawcę: a) z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze, b) z przyczyn związanych z ochroną praw wyłącznych, wynikających z odrębnych przepisów, c) w przypadku udzielania zamówienia w zakresie działalności twórczej lub artystycznej; 2) przeprowadzono konkurs, o którym mowa w art. 99, w którym nagrodą było zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki autora wybranej pracy konkursowej; 3) ze względu na wyjątkową sytuację niewynikającą z przyczyn leżących po stronie zamawiającego, której nie mógł on przewidzieć, wymagane jest natychmiastowe wykonanie zamówienia, a nie można zachować terminów określonych dla innych trybów udzielenia zamówienia; 4) w prowadzonych kolejno postępowaniach o udzielenie zamówienia, z których co najmniej jedno prowadzone było w trybie przetargu nieograniczonego albo przetargu ograniczonego, nie zostały złożone żadne oferty lub wszystkie oferty zostały odrzucone, a pierwotne warunki zamówienia nie zostały w istotny sposób zmienione; 5) w przypadku udzielania dotychczasowemu wykonawcy usług lub robót budowlanych zamówień dodatkowych, nieobjętych zamówieniem podstawowym i nieprzekraczających łącznie 20% wartości realizowanego zamówienia, niezbęd nych do jego prawidłowego wykonania, których wykonanie stało się konieczne na skutek sytuacji niemożliwej wcześniej do przewidzenia, jeżeli: a) z przyczyn technicznych lub gospodarczych oddzielenie zamówienia dodatkowego od zamówienia podstawowego wymagałoby poniesienia niewspółmiernie wysokich kosztów, lub b) wykonanie zamówienia podstawowego jest uzależnione od wykonania zamówienia dodatkowego; 6) w przypadku udzielania, w okresie 3 lat od udzielenia zamówienia podstawowego, dotychczasowemu wykonawcy usług lub robót budowlanych zamówień uzupełniających, stanowiących nie więcej niż 20% wartości zamówienia podstawowego i polegających na powtórzeniu tego samego rodzaju zamówień, jeżeli zamówienie podstawowe zostało udzielone w trybie przetargu nieograniczonego lub ograniczonego, a zamówienie uzupełniające było przewidziane w specyfikacji istotnych warunków zamówienia dla za mówienia podstawowego i dotyczy przedmiotu zamówienia w niej określonego; 7) w przypadku udzielania, w okresie 3 lat od udzielenia zamówienia podstawowego, dotychczasowemu wykonawcy dostaw, zamówień uzupełniających, stanowiących nie więcej niż 20% wartości zamówienia podstawowego i po legających na rozszerzeniu dostawy, jeżeli zmiana wykonawcy powodowałaby konieczność nabywania rzeczy o innych parametrach technicznych, co powodowałoby niekompatybilność techniczną lub nieproporcjonalnie duże trudności techniczne w użytkowaniu i dozorze, jeżeli zamówienie podstawowe zostało udzielone w trybie przetargu nieograniczonego lub ograniczonego, a zamówienie uzupełniające było przewidziane w specyfikacji istotnych warunków zamówienia dla zamówienia podstawowego i dotyczy przedmiotu zamówienia w niej określonego. 2. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, zastosowanie trybu z wolnej ręki wymaga uzyskania uprzedniej zgody Prezesa Urzędu, wyrażonej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku zamówień, których przedmiotem są: 1) dostawy wody za pomocą sieci wodno-kanalizacyjnej lub odprowadzanie ścieków do takiej sieci; 2) dostawy energii elektrycznej z sieci elektroenergetycznej; 3) dostawy gazu z sieci gazowej; 4) dostawy ciepła z sieci ciepłowniczej; 5) powszechne usługi pocztowe w rozumieniu ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. Nr 130, poz. 1188); 6) usługi przewozu kolejowego. 4. W przypadku, zamówień, o których mowa w ust. 3, nie stosuje się przepisów art. 19-21, 24, art. 26 ust. 1-3 i art. 68."}
{"id":"2004_177_68","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 68. Najpóźniej z zawarciem umowy wykonawca składa oświadczenie, o spełnieniu warunków udziału w postępowaniu, a jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, również dokumenty potwierdzające spełnianie tych warunków. Przepis art. 25 stosuje się odpowiednio. Oddział 6 Zapytanie o cenę"}
{"id":"2004_177_69","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 69. Zapytanie o cenę to tryb udzielenia zamówienia, w którym zamawiający kieruje pytanie o cenę do wybranych przez siebie wykonawców i zaprasza ich do składania ofert."}
{"id":"2004_177_7","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 7. 1. Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. 2. Czynności związane z przygotowaniem oraz przeprowadzeniem postępowania o udzielenie zamówienia wykonują osoby zapewniające bezstronność i obiektywizm. 3. Zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy."}
{"id":"2004_177_70","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 70. Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie zapytania o cenę, jeżeli przedmiotem zamówienia są dostawy lub usługi powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych, a wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro."}
{"id":"2004_177_71","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 71. 1. Zamawiający wszczyna postępowanie w trybie zapytania o cenę, zapraszając do składania ofert taką liczbę wykonawców świadczących w ramach prowadzonej przez nich działalności dostawy lub usługi będące przedmiotem zamówienia, która zapewnia konkurencję oraz wybór najkorzystniejszej oferty, nie mniej niż 5. 2. Wraz z zaproszeniem do składania ofert zamawiający przesyła specyfikację istotnych warunków zamówienia. Przepisu art. 36 ust. 1 pkt 5, 6, 12 i 20 nie stosuje się."}
{"id":"2004_177_72","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 72. 1. Każdy z wykonawców może zaproponować tylko jedną cenę i nie może jej zmienić. Nie prowadzi się negocjacji w sprawie ceny. 2. Zamawiający udziela zamówienia wykonawcy, który zaoferował najniższą cenę."}
{"id":"2004_177_73","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 73. Do zapytania o cenę przepisy art. 44 i art. 64 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Oddział 7 Aukcja elektroniczna"}
{"id":"2004_177_74","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 74. 1. Aukcja elektroniczna to tryb udzielenia zamówienia, w którym za pomocą formularza umieszczonego na stronie internetowej, umożliwiającego wprowadzenie niezbędnych danych w trybie bezpośredniego połączenia z tą stroną, wykonawcy składają kolejne korzystniejsze oferty (postąpienia), podle gające automatycznej klasyfikacji. 2. Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie aukcji elektronicznej, jeżeli przedmiotem zamówienia są dostawy powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych, a wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro."}
{"id":"2004_177_75","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 75. 1. Zamawiający wszczyna postępowanie w trybie aukcji elektronicznej, zamieszczając ogłoszenie o zamówieniu na swojej stronie internetowej oraz stronie, na której będzie prowadzona aukcja. 2. Ogłoszenie o zamówieniu, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej: 1) nazwę (firmę) i adres zamawiającego; 2) określenie trybu zamówienia; 3) określenie przedmiotu zamówienia; 4) wymagania dotyczące rejestracji i identyfikacji wykonawców, w tym wymagania techniczne urządzeń informatycznych; 5) sposób postępowania w toku aukcji elektronicznej, w szczególności określenie minimalnych wysokości postąpień; 6) informacje o liczbie etapów aukcji elektronicznej i czasie ich trwania; 7) termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w aukcji elektronicznej; 8) termin otwarcia oraz termin i warunki zamknięcia aukcji elektronicznej; 9) opis warunków udziału w postępowaniu oraz opis sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków; 10) informację o oświadczeniach i dokumentach, jakie mają dostarczyć wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków udziału w postępowaniu; 11) termin związania ofertą; 12) termin wykonania zamówienia; 13) wymagania dotyczące zabezpieczenia należytego wykonania umowy; 14) istotne dla stron postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy w sprawie zamówienia publicznego, albo ogólne warunki umowy, albo wzór umowy, jeżeli zamawiający wymaga od wykonawcy, aby zawarł z nim umowę w sprawie zamówienia publicznego na takich warunkach; 15) adres strony internetowej, na której będzie prowadzona aukcja elektroniczna."}
{"id":"2004_177_76","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 76. 1. Zamawiający wyznacza termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w aukcji elektronicznej nie krótszy niż 15 dni od dnia ogłoszenia. 2. Zamawiający dopuszcza do udziału w aukcji elektronicznej i zaprasza do składania ofert wszystkich wykonawców spełniających warunki udziału w postępowaniu, określając w zaproszeniu termin związania ofertą wykonawcy, który zaoferuje najniższą cenę. 3. Zamawiający może żądać od wykonawców wniesienia wadium, w terminie przez niego określonym, nie później jednak niż przed upływem terminu otwarcia aukcji elektronicznej. Przepisy art. 45 i 46 stosuje się odpowiednio. 4. Zamawiający otwiera aukcję elektroniczną w terminie określonym w ogłoszeniu o zamówieniu, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 5 dni od dnia przekazania wykonawcom zaproszenia do składania ofert."}
{"id":"2004_177_77","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 77. Zamawiający i wykonawcy od momentu otwarcia do momentu zamknięcia aukcji przekazują wnioski, oświadczenia i inne informacje drogą elektroniczną."}
{"id":"2004_177_78","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 78. 1. Ofertę składa się, pod rygorem nieważności, w postaci elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. 2. Oferty składane przez wykonawców podlegają automatycznej klasyfikacji na podstawie ceny. 3. Oferta złożona w toku aukcji przestaje wiązać, gdy inny wykonawca złożył ofertę korzystniejszą."}
{"id":"2004_177_79","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 79. 1. Aukcja elektroniczna może być jednoetapowa albo wieloetapowa. 2. Zamawiający może, jeżeli zastrzegł to w ogłoszeniu, po zakończeniu każdego etapu aukcji elektronicznej nie zakwalifikować do następnego etapu aukcji elektronicznej tych wykonawców, którzy nie złożyli nowych postąpień, informując ich o tym niezwłocznie. 3. W toku każdego etapu aukcji elektronicznej zamawiający na bieżąco przekazuje wszystkim wykonawcom informacje o pozycji złożonych przez nich ofert, liczbie wykonawców biorących udział w każdym z etapów aukcji elektronicznej, a także o cenach złożonych przez nich ofert, z tym że do momentu zamknięcia aukcji elektronicznej nie ujawnia informacji umożliwiających identyfikację wykonawców."}
{"id":"2004_177_8","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 8. 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia jest jawne. 2. Zamawiający może ograniczyć dostęp do informacji związanych z postępowaniem o udzielenie zamówienia tylko w przypadkach określonych w ustawie."}
{"id":"2004_177_80","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 80. 1. Zamawiający zamyka aukcję elektroniczną: 1) w terminie określonym w ogłoszeniu; 2) jeżeli w ustalonym w ogłoszeniu okresie nie zostaną zgłoszone nowe postąpienia, lub 3) po zakończeniu ostatniego, ustalonego w ogłoszeniu etapu. 2. Bezpośrednio po zamknięciu aukcji elektronicznej zamawiający podaje, pod ustalonym w ogłoszeniu o zamówieniu adresem internetowym, nazwę (firmę) oraz adres wykonawcy, którego ofertę wybrano. 3. Zamawiający udziela zamówienia wykonawcy, który zaoferował najniższą cenę."}
{"id":"2004_177_81","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 81. Do aukcji elektronicznej przepisów art. 36-38 i 82-92 nie stosuje się. Rozdział 4 Wybór najkorzystniejszej oferty"}
{"id":"2004_177_82","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 82. 1. Wykonawca może złożyć jedną ofertę. 2. Ofertę składa się, pod rygorem nieważności, w formie pisemnej albo, za zgodą zamawiającego, w postaci elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu. 3. Treść oferty musi odpowiadać treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia."}
{"id":"2004_177_83","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 83. 1. Zamawiający może dopuścić możliwość złożenia oferty wariantowej, jeżeli cena nie jest jedynym kryterium wyboru. 2. Zamawiający może dopuścić możliwość złożenia oferty częściowej, jeżeli przedmiot zamówienia jest podzielny. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wykonawca może złożyć oferty częściowe na jedną lub więcej części zamówienia, chyba że zamawiający określi maksymalną liczbę części zamówienia, na które oferty częściowe może złożyć jeden wykonawca."}
{"id":"2004_177_84","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 84. 1. Wykonawca może, przed upływem terminu do składania ofert, zmienić lub wycofać ofertę. 2. Ofertę złożoną po terminie zwraca się bez otwierania po upływie terminu przewidzianego na wniesienie protestu."}
{"id":"2004_177_85","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 85. 1. Wykonawca jest związany ofertą do upływu terminu określonego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, jednak nie dłużej niż: 1) 30 dni - jeżeli wartość zamówienia nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 60 000 euro; 2) 90 dni - jeżeli wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro, a dla dostaw lub usług 5 000 000 euro; 3) 60 dni - jeżeli wartość zamówienia jest inna niż określona w pkt 1 i 2. 2. W uzasadnionych przypadkach na co najmniej 7 dni przed upływem terminu związania ofertą zamawiający może tylko raz zwrócić się do wykonawców o wyrażenie zgody na przedłużenie tego terminu o oznaczony okres, nie dłuższy jednak niż 30 dni. 3. Odmowa wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 2, nie powoduje utraty wadium. 4. Zgoda wykonawcy na przedłużenie okresu związania ofertą jest dopuszczalna tylko z jednoczesnym przedłużeniem okresu ważności wadium albo, jeżeli nie jest to możliwe, z wniesieniem nowego wadium na przedłużony okres związania ofertą. 5. Bieg terminu związania ofertą rozpoczyna się wraz z upływem terminu składania ofert."}
{"id":"2004_177_86","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 86. 1. Z zawartością ofert nie można zapoznać się przed upływem terminu otwarcia ofert. 2. Otwarcie ofert jest jawne i następuje bezpośrednio po upływie terminu do ich składania, z tym że dzień, w którym upływa termin składania ofert, jest dniem ich otwarcia. 3. Bezpośrednio przed otwarciem ofert zamawiający podaje kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 4. Podczas otwarcia ofert podaje się nazwy (firmy) oraz adresy wykonawców, a także informacje dotyczące ceny, terminu wykonania zamówienia, okresu gwarancji i warunków płatności zawartych w ofertach. 5. Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, przekazuje się niezwłocznie wykonawcom, którzy nie byli obecni przy otwarciu ofert, na ich wniosek."}
{"id":"2004_177_87","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 87. 1. W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści. 2. Zamawiający poprawia w tekście oferty oczywiste omyłki pisarskie oraz omyłki rachunkowe w obliczeniu ceny, niezwłocznie zawiadamiając o tym wszystkich wykonawców, którzy złożyli oferty."}
{"id":"2004_177_88","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 88. Zamawiający poprawia omyłki rachunkowe w obliczeniu ceny w następujący sposób: 1) w przypadku mnożenia cen jednostkowych i liczby jednostek miar: a) jeżeli obliczona cena nie odpowiada iloczynowi ceny jednostkowej oraz liczby jednostek miar, przyjmuje się, że prawidłowo podano liczbę jednostek miar oraz cenę jednostkową, b) jeżeli cenę jednostkową podano rozbieżnie słownie i liczbą, przyjmuje się, że prawidłowo podano liczbę jednostek miar i ten zapis ceny jednostkowej, który odpowiada dokonanemu obliczeniu ceny; 2) w przypadku sumowania cen za poszczególne części zamówienia: a) jeżeli obliczona cena nie odpowiada sumie cen za części zamówienia, przyjmuje się, że prawidłowo podano ceny za części zamówienia, b) jeżeli cenę za część zamówienia podano rozbieżnie słownie i liczbą, przyjmuje się, że prawidłowo podano ten zapis, który odpowiada dokonanemu obliczeniu ceny, c) jeżeli ani cena za część zamówienia podana liczbą, ani podana słownie nie odpowiadają obliczonej cenie, przyjmuje się, że prawidłowo podano ceny za część zamówienia wyrażone słownie; 3) w przypadku oferty z ceną określoną za cały przedmiot zamówienia albo jego część (cena ryczałtowa): a) przyjmuje się, że prawidłowo podano cenę ryczałtową bez względu na sposób jej obliczenia, b) jeżeli cena ryczałtowa podana liczbą nie odpowiada cenie ryczałtowej podanej słownie, przyjmuje się za prawidłową cenę ryczałtową podaną słownie, c) jeżeli obliczona cena nie odpowiada sumie cen ryczałtowych, przyjmuje się, że prawidłowo podano poszczególne ceny ryczałtowe."}
{"id":"2004_177_89","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 89. 1. Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: 1) jest niezgodna z ustawą; 2) jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia; 3) jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; 4) zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia; 5) została złożona przez wykonawcę wykluczonego z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub niezaproszonego do składania ofert; 6) zawiera omyłki rachunkowe w obliczeniu ceny, których nie można poprawić na podstawie art. 88, lub błędy w obliczeniu ceny; 7) wykonawca w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie zgodził się na poprawienie omyłki rachunkowej w obliczeniu ceny; 8) jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów. 2. Zamawiający zawiadamia równocześnie wszystkich wykonawców o odrzuceniu ofert, podając uzasadnienie faktyczne i prawne."}
{"id":"2004_177_9","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 9. 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, prowadzi się z zachowaniem formy pisemnej. 2. Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzi się w języku polskim. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach zamawiający może wyrazić zgodę na złożenie wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia, oświadczeń, oferty oraz innych dokumentów również w jednym z języków powszechnie używanych w handlu międzynarodowym lub języku kraju, w którym zamówienie jest udzielane."}
{"id":"2004_177_90","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 90. 1. Zamawiający w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia zwraca się do wykonawcy o udzielenie w określonym terminie wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny. 2. Zamawiający, oceniając wyjaśnienia, bierze pod uwagę obiektywne czynniki, w szczególności oszczędność metody wykonania zamówienia, wybrane rozwiązania techniczne, wyjątkowo sprzyjające warunki wykonywania zamówienia dostępne dla wykonawcy, oryginalność projektu wykonawcy oraz wpływ pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów. 3. Zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie złożył wyjaśnień lub jeżeli dokonana ocena wyjaśnień potwierdza, że oferta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. 4. Jeżeli jedynym kryterium wyboru oferty jest cena, a wartość zamówienia dla robót budowlanych przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, a dla dostaw lub usług - 130 000 euro, zamawiający zawiadamia Prezesa Urzędu oraz Komisję Europejską o odrzuceniu ofert, które według zamawiającego zawierały rażąco niską cenę.."}
{"id":"2004_177_91","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 91. 1. Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 2. Kryteriami oceny ofert są cena albo cena i inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, zastosowanie najlepszych dostępnych technologii w zakresie oddziaływania na środowisko, koszty eksploatacji, serwis, wpływ sposobu wykonania zamówienia na rynek pracy w miejscu wykonywania zamówienia oraz termin wykonania zamówienia. 3. Kryteria oceny ofert nie mogą dotyczyć właściwości wykonawcy, a w szczególności jego wiarygodności ekonomicznej, technicznej lub finansowej. 4. Jeżeli nie można wybrać oferty najkorzystniejszej z uwagi na to, że dwie lub więcej ofert przedstawia taki sam bilans ceny i innych kryteriów oceny ofert, zamawiający spośród tych ofert wybiera ofertę z niższą ceną. 5. Jeżeli w postępowaniu o udzielenie zamówienia, w którym jedynym kryterium oceny ofert jest cena, nie można dokonać wyboru oferty najkorzystniejszej ze względu na to, że zostały złożone oferty o takiej samej cenie, zamawiający wzywa wykonawców, którzy złożyli te oferty, do złożenia w terminie określonym przez zamawiającego ofert dodatkowych. 6. Wykonawcy składając oferty dodatkowe nie mogą zaoferować cen wyższych niż zaoferowane w złożonych ofertach."}
{"id":"2004_177_92","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 92. O wyborze oferty zamawiający zawiadamia niezwłocznie wykonawców, którzy ubiegali się o udzielenie zamówienia, a jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro - również Prezesa Urzędu, za pomocą formularza umieszczonego na stronie internetowej Urzędu, podając nazwę (firmę) i adres wykonawcy, którego ofertę wybrano, oraz jej cenę."}
{"id":"2004_177_93","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 93. 1. Zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli: 1) nie złożono żadnej oferty niepodlegającej odrzuceniu albo nie wpłynął żaden wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu od wykonawcy niepodlegającego wykluczeniu, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3; 2) w postępowaniu prowadzonym w trybie zapytania o cenę nie złożono co najmniej dwóch ofert nie podlegających odrzuceniu; 3) w postępowaniu prowadzonym w trybie aukcji elektronicznej wpłynęły mniej niż dwa wnioski o dopuszczenie do udziału w aukcji elektronicznej albo nie zostały złożone oferty przez co najmniej dwóch wykonawców; 4) cena najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą zamawiający może przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia; 5) w przypadkach, o których mowa w art. 91 ust. 5, zostały złożone oferty dodatkowe o takiej samej cenie; 6) wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć; 7) postępowanie obarczone jest wadą uniemożliwiającą zawarcie ważnej umowy w sprawie zamówienia publicznego. 2. Jeżeli zamawiający dopuścił możliwość składania ofert częściowych, do unieważnienia w części postępowania o udzielenie zamówienia przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. O unieważnieniu postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający zawiadamia równocześnie wszystkich wykonawców, którzy ubiegali się o udzielenie zamówienia, podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 4. W przypadku unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia z przyczyn leżących po stronie zamawiającego, wykonawcom, którzy złożyli oferty nie podlegające odrzuceniu, przysługuje roszczenie o zwrot uzasadnionych kosztów uczestnictwa w postępowaniu, w szczególności kosztów przygotowania oferty."}
{"id":"2004_177_94","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 94. 1. Zamawiający zawiera umowę w sprawie zamówienia publicznego w terminie nie krótszym niż 7 dni od dnia przekazania zawiadomienia o wyborze oferty, nie później jednak niż przed upływem terminu związania ofertą. 2. Jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana, uchyla się od zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego lub nie wnosi wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą spośród pozostałych ofert, bez przeprowadzania ich ponownej oceny, chyba że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 93 ust 1."}
{"id":"2004_177_95","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 95. 1. Jeżeli wartość zamówienia przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 60 000 euro, niezwłocznie po zawarciu umowy w sprawie zamówienia publicznego zamawiający przekazuje ogłoszenie o udzieleniu zamówienia Prezesowi Urzędu. 2. Jeżeli wartość zamówienia na roboty budowlane przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 000 euro, a na dostawy lub usługi - 130 000 euro, niezwłocznie po zawarciu umowy w sprawie zamówienia publicznego zamawiający przekazuje ogłoszenie o udzieleniu zamówienia Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. Niezwłocznie po przekazaniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich zamawiający przekazuje ogłoszenie o udzieleniu zamówienia również Prezesowi Urzędu. Rozdział 5 Dokumentowanie postępowań"}
{"id":"2004_177_96","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 96. 1. W trakcie prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający sporządza pisemny protokół postępowania o udzielenie zamówienia, zwany dalej \"protokołem\", zawierający co najmniej: 1) opis przedmiotu zamówienia; 2) informację o trybie udzielenia zamówienia; 3) informacje o wykonawcach; 4) cenę i inne istotne elementy ofert; 5) wskazanie wybranej oferty. 2. Oferty, opinie biegłych, oświadczenia, informacja z zebrania, o którym mowa w art. 38 ust. 3, zawiadomienia, wnioski, inne dokumenty i informacje składane przez zamawiającego i wykonawców oraz umowa w sprawie zamówienia publicznego stanowią załączniki do protokołu. 3. Protokół wraz z załącznikami jest jawny. Załączniki do protokołu udostępnia się po dokonaniu wyboru najkorzystniejszej oferty lub unieważnieniu postępowania, z tym że oferty są jawne od chwili ich otwarcia. 4. Nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, nie później niż w terminie składania ofert, zastrzegł, że nie mogą one być udostępniane. Wykonawca nie może zastrzec informacji, o których mowa w art. 86 ust. 4. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór protokołu oraz zakres dodatkowych informacji zawartych w protokole, mając na względzie wartość zamówienia, tryb postępowania o udzielenie zamówienia, a także mając na celu zapewnienie możliwości zgłaszania uwag do treści protokołu przez osoby wykonujące czynności związane z przeprowadzeniem postępowania o udzielenie zamówienia; 2) sposób oraz formę udostępniania zainteresowanym protokołu wraz z załącznikami, mając na względzie zapewnienie jawności postępowania o udzielenie zamówienia."}
{"id":"2004_177_97","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 97. 1. Zamawiający przechowuje protokół wraz z załącznikami przez okres 4 lat od dnia zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia, w sposób gwarantujący jego nienaruszalność. 2. Zamawiający zwraca wykonawcom, których oferty nie zostały wybrane, na ich wniosek, złożone przez nich plany, projekty, rysunki, modele, próbki, wzory, programy komputerowe oraz inne podobne materiały."}
{"id":"2004_177_98","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 98. 1. Zamawiający sporządza roczne sprawozdanie o udzielonych zamówieniach, zwane dalej \"sprawozdaniem\". 2. Sprawozdanie zamawiający przekazuje Prezesowi Urzędu w terminie do dnia 1 marca każdego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie. 3. Sprawozdanie dotyczące zamówień udzielonych na podstawie art. 136 ust. 1 zamawiający przekazuje za pośrednictwem ministra właściwego do spraw zagranicznych. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji zawartych w sprawozdaniu oraz jego wzór, mając na względzie wartość udzielonych zamówień, tryb ich udzielania oraz sposób wykonania zamówień, których wartość przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10 000 000 euro dla robót budowlanych albo 5 000 000 euro dla dostaw lub usług. Dział III Przepisy szczególne Rozdział 1 Konkurs"}
{"id":"2004_177_99","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Dział I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji","text":"Art. 99. Konkurs jest przyrzeczeniem publicznym, w którym przez publiczne ogłoszenie zamawiający przyrzeka nagrodę za wykonanie i przeniesienie prawa do wybranej przez sąd konkursowy pracy konkursowej, w szczególności z zakresu planowania przestrzennego, projektowania urbanistycznego, architektoniczno-budowlanego oraz przetwarzania danych."}
{"id":"2004_1800_1","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych (Dz. U. Nr 143, poz. 1027, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) osobom przebywającym w Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą, w udokumentowanych nagłych przypadkach związanych z prowadzoną działalnością zawodową.”; 2) art. 43 otrzymuje brzmienie: „Art. 43. 1. Paszporty i paszporty tymczasowe w Rzeczypospolitej Polskiej wydaje i odmawia ich wydania wojewoda, do którego wpłynął wniosek o wydanie dokumentu paszportowego, a za granicą – konsul. 2. Paszporty i paszporty tymczasowe w Rzeczypospolitej Polskiej unieważnia wojewoda właściwy ze względu na miejsce zameldowania na pobyt stały lub czasowy osoby posiadającej dokument paszportowy, a w razie braku takiego miejsca – według ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy tej osoby, a za granicą – konsul. 3. Osobom zamieszkującym w Rzeczypospolitej Polskiej, wobec których nie można ustalić właściwości miejscowej, o której mowa w ust. 2, paszporty i paszporty tymczasowe unieważnia organ paszportowy, który jako ostatni wydał obywatelowi dokument paszportowy.”; 3) w art. 44: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji administracyjnej, wyraża zgodę lub odmawia wyrażenia zgody na wydanie obywatelowi drugiego paszportu.”, b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: „3. Osoba, która otrzymała decyzję ministra właściwego do spraw wewnętrznych wyrażającą zgodę na wydanie drugiego paszportu, składa wniosek o jego wydanie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo wybranego przez siebie wojewody, a za granicą – do konsula. 4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, wygasa, jeżeli złożenie wniosku o wydanie paszportu nie nastąpi przed upływem 3 miesięcy od dnia jej wydania.”."}
{"id":"2004_1800_2","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych","text":"Art. 2. Do postępowań w sprawach wydania, odmowy wydania lub unieważnienia paszportu, w tym drugiego paszportu oraz paszportu tymczasowego, wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_1800_3","title":"Ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 32, poz. 192, z 2009 r. Nr 69, poz. 595 i Nr 95, poz. 791, z 2010 r. Nr 8, poz. 51, z 2011 r. Nr 230, poz. 1371 oraz z 2012 r. poz. 798 i 921."}
{"id":"2004_1801_1","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 i 1559) po art. 110 dodaje się art. 110a w brzmieniu: „Art. 110a. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217, z późn. zm.[1])), spełniający cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ambulansów drogowych: 1) typu B – ambulans ratunkowy; 2) typu C – ruchoma jednostka intensywnej opieki.”."}
{"id":"2004_1801_2","title":"Ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 24, 423, 619, 1138, 1146, 1491 i 1626."}
{"id":"2004_1805_1","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 2008 r. o ratyfikacji Międzynarodowej Umowy w sprawie Drewna Tropikalnego z 2006 r., sporządzonej w Genewie dnia 27 stycznia 2006 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczy­pospolitej Polskiej ratyfikacji Międzynarodowej Umowy w sprawie Drewna Tropikalnego z 2006 r., sporządzonej w Genewie dnia 27 stycznia 2006 r."}
{"id":"2004_1805_2","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 2008 r. o ratyfikacji Międzynarodowej Umowy w sprawie Drewna Tropikalnego z 2006 r., sporządzonej w Genewie dnia 27 stycznia 2006 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2004_1807_1","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów administracji publicznej w tym zakresie."}
{"id":"2004_1807_10","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej, w jego indywidualnej sprawie. 2. Przedsiębiorca nie może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji. 3. Zasady udzielania interpretacji regulują odrębne ustawy."}
{"id":"2004_1807_100","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył przedstawicielstwo, jest obowiązany: 1) używać do oznaczenia przedstawicielstwa oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów \"przedstawicielstwo w Polsce\"; 2) prowadzić dla przedstawicielstwa oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości; 3) zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych, o których mowa w art. 97, oraz o rozpoczęciu likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego i jej ukończeniu, a także o utracie przez przedsiębiorcę zagranicznego prawa wykonywania działalności gospodarczej lub rozporządzania swoim majątkiem, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia tych zdarzeń; do zgłoszenia zmian stosuje się odpowiednio przepisy art. 97."}
{"id":"2004_1807_101","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach przedstawicielstwa, w przypadku gdy: 1) rażąco narusza prawo polskie lub nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 100 pkt 3; 2) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył przedstawicielstwo, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej; 3) działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu i obronności państwa, ochronie tajemnicy państwowej lub innemu ważnemu interesowi publicznemu. 2. Do likwidacji przedstawicielstwa stosuje się odpowiednio przepis art. 91 ust. 2 oraz przepisy Kodeksu spółek handlowych o likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością."}
{"id":"2004_1807_102","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. O zakończeniu likwidacji przedstawicielstwa przedsiębiorca zagraniczny jest obowiązany zawiadomić ministra właściwego do spraw gospodarki w terminie 14 dni, licząc od dnia zakończenia likwidacji. 2. Po zakończeniu likwidacji przedstawicielstwa minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wykreśla przedstawicielstwo z rejestru przedstawicielstw. Rozdział 7 Mikroprzedsiębiorcy, mali i średni przedsiębiorcy"}
{"id":"2004_1807_103","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. Państwo stwarza, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji, korzystne warunki dla funkcjonowania i rozwoju mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, w szczególności przez: 1) inicjowanie zmian stanu prawnego sprzyjających rozwojowi mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, w tym dotyczących dostępu do środków finansowych pochodzących z kredytów i pożyczek oraz poręczeń kredytowych; 2) wspieranie instytucji umożliwiających finansowanie działalności gospodarczej na dogodnych warunkach w ramach realizowanych programów rządowych; 3) wyrównywanie warunków wykonywania działalności gospodarczej ze względu na obciążenia publicznoprawne; 4) ułatwianie dostępu do informacji, szkoleń oraz doradztwa; 5) wspieranie instytucji i organizacji działających na rzecz przedsiębiorców; 6) promowanie współpracy mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców z innymi przedsiębiorcami polskimi i zagranicznymi."}
{"id":"2004_1807_104","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. Za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz 2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro."}
{"id":"2004_1807_105","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz 2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro."}
{"id":"2004_1807_106","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz 2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro."}
{"id":"2004_1807_107","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w art. 104-106, przelicza się na złote według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku obrotowego wybranego do określenia statusu przedsiębiorcy."}
{"id":"2004_1807_108","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. Nie uważa się odpowiednio za mikroprzedsiębiorcę, małego lub średniego, przedsiębiorcy, w którym inni przedsiębiorcy, Skarb Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego posiadają: 1) 25% i więcej wkładów, udziałów lub akcji; 2) prawa do 25% i więcej udziału w zysku; 3) 25% i więcej głosów w zgromadzeniu wspólników, walnym zgromadzeniu akcjonariuszy albo walnym zgromadzeniu spółdzielni."}
{"id":"2004_1807_109","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Średnioroczne zatrudnienie określa się w przeliczeniu na pełne etaty. 2. Przy obliczaniu średniorocznego zatrudnienia nie uwzględnia się pracowników przebywających na urlopach macierzyńskich i wychowawczych, a także zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego. 3. W przypadku przedsiębiorcy działającego krócej niż rok, jego przewidywany obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, a także średnioroczne zatrudnienie oszacowuje się na podstawie danych za ostatni okres, udokumentowany przez przedsiębiorcę. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia szczegółowy sposób obliczania średniorocznego zatrudnienia, rocznego obrotu netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, uwzględniając przedsiębiorców działających krócej niż rok."}
{"id":"2004_1807_11","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Organy administracji publicznej są zobowiązane do załatwiania spraw przedsiębiorców bez zbędnej zwłoki."}
{"id":"2004_1807_110","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Do celów pomocy publicznej przedsiębiorca oświadcza przed organem udzielającym pomocy, że spełnia przesłanki określone w art. 104-106 i art. 108. 2. Oświadczenie ma formę pisemną, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie uchybiają uprawnieniom organu udzielającego pomocy do kontroli stanu faktycznego u przedsiębiorcy. Rozdział 8 Przepis końcowy"}
{"id":"2004_1807_111","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. _______________________________ [1] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1070, Nr 141, poz. 1178, Nr 144, poz. 1208, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1385 i poz. 1387 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 60, poz. 535, Nr 65, poz. 594, Nr 228, poz. 2260 i Nr 229, poz. 2276 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 56, poz. 517, z 2003 r. Nr 96, poz. 874 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 874. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 167, poz. 1372, z 2003 r. Nr 80, poz. 719 i Nr 122, poz. 1143 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 99, poz. 1100. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i Nr 121, poz. 770, z 2000 r. Nr 22, poz. 272, z 2001 r. Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 7, poz. 78 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959. [6] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 92, poz. 884 i Nr 121, poz. 1264. [7] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84, poz. 774, Nr 124, poz. 1151, Nr 170, poz. 1651 i Nr 223, poz. 2216 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 91, poz. 871, Nr 96, poz. 959 i Nr 146, poz. 1546. [8] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 60, poz. 702, z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 153, poz. 1271 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 124, poz. 1153, Nr 166, poz. 1609 i Nr 170, poz. 1651 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959. [9] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 122, poz. 1321 i Nr 154, poz. 1800 i 1802, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676 i Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1652. [10] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 200, poz. 1686, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84, poz. 774 i Nr 223, poz. 2216 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594. [11] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 113, poz. 984 i Nr 199, poz. 1671, z 2003 r. Nr 7, poz. 78 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959. [12] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 i Nr 166, poz. 1360, z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 oraz z 2004 r. Nr 49, poz. 465 i Nr 93, poz. 896. [13] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 89, poz. 804 i Nr 199, poz. 1671, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1452, Nr 200, poz. 1953 i Nr 211, poz. 2050 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 97, poz. 962. [14] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145, z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i Nr 124, poz. 1152 oraz z 2004 r. Nr 70, poz. 632 i Nr 96, poz. 959. [15] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 120, poz. 1122, Nr 137, poz. 1302, Nr 199, poz. 1934 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 121, poz. 1264. [16] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 594 i Nr 137, poz. 1303. [17] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1651. [18] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 141, poz. 1178. [19] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 60, poz. 702, z 2001 r. Nr 8, poz. 64 i Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 153, poz. 1271 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 124, poz. 1153, Nr 166, poz. 1609 i Nr 170, poz. 1651 oraz z 2004 r. Nr 146, poz. 1546."}
{"id":"2004_1807_12","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Wykonując swe zadania, organy administracji publicznej współdziałają z organizacjami pracodawców, organizacjami pracowników, organizacjami przedsiębiorców oraz samorządami zawodowymi i gospodarczymi."}
{"id":"2004_1807_13","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak przedsiębiorcy polscy. 2. Obywatele innych państw niż wymienione w ust. 1, którzy otrzymali zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodę na pobyt tolerowany, status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej lub korzystają z ochrony czasowej na jej terytorium, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy. 3. Osoby zagraniczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej"}
{"id":"2004_1807_14","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zwanej dalej \"ewidencją\". Spółka kapitałowa w organizacji może podjąć działalność gospodarczą przed uzyskaniem wpisu do rejestru przedsiębiorców. 2. Wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają odrębne przepisy."}
{"id":"2004_1807_15","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Na zasadach określonych w ustawie podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej może wiązać się dodatkowo z obowiązkiem uzyskania przez przedsiębiorcę koncesji albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, z zastrzeżeniem art. 75."}
{"id":"2004_1807_16","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie uchybia obowiązkom określonym w przepisach szczególnych. 3. Identyfikacja przedsiębiorcy w poszczególnych urzędowych rejestrach następuje na podstawie numeru identyfikacji podatkowej (NIP)."}
{"id":"2004_1807_17","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów."}
{"id":"2004_1807_18","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska."}
{"id":"2004_1807_19","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych."}
{"id":"2004_1807_2","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły."}
{"id":"2004_1807_20","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do zamieszczenia na towarze, jego opakowaniu, etykiecie lub instrukcji informacji w języku polskim zawierających: 1) firmę przedsiębiorcy i jego adres; 2) nazwę towaru; 3) inne oznaczenia i informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2004_1807_21","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Jeżeli przedsiębiorca oferuje towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub sprzedaży na odległość za pośrednictwem środków masowego przekazu, sieci teleinformatycznych lub druków bezadresowych, jest on obowiązany do podania w ofercie co najmniej następujących danych: 1) firmy przedsiębiorcy; 2) numeru identyfikacji podatkowej (NIP); 3) siedziby i adresu przedsiębiorcy."}
{"id":"2004_1807_22","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku gdy: 1) stroną transakcji, z ktrej wynika płatność jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. 2. Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowokredytowej może realizować obowiązek określony w ust. 1 za pośrednictwem rachunku w tej spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. 3. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wykonywania i pośrednictwa w realizowaniu przekazów pieniężnych w obrocie zagranicznym stosuje odpowiednio przepisy art. 63g i art. 111 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.)[1]. Rozdział 3 Ewidencja Działalności Gospodarczej"}
{"id":"2004_1807_23","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Ewidencję prowadzi gmina właściwa dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej. Miejscem zamieszkania jest miejscowość, w której przebywa przedsiębiorca z zamiarem stałego pobytu. 2. Dla osób zagranicznych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 141, poz. 1180, z 2003 r. Nr 128, poz. 1175 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959), podejmujących działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwość miejscową gminy dla celów ewidencyjnych określa się według głównego miejsca wykonywania tej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Organem ewidencyjnym jest wójt, burmistrz, prezydent miasta. 4. Ewidencję prowadzi się w systemie informatycznym."}
{"id":"2004_1807_24","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Ewidencja jest jawna. 2. Każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w ewidencji i do przeglądania akt ewidencyjnych przedsiębiorcy wpisanego do ewidencji. 3. Domniemywa się, że dane wpisane do ewidencji są prawdziwe. Jeżeli dane wpisano do ewidencji niezgodnie ze zgłoszeniem przedsiębiorcy lub bez tego zgłoszenia, przedsiębiorca ten nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze zarzutem, że dane te nie są prawdziwe, jeżeli zaniedbał wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu."}
{"id":"2004_1807_25","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Dla przedsiębiorcy wpisanego do ewidencji prowadzi się akta ewidencyjne obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu. 2. Jeżeli przepis szczególny nakazuje zgłoszenie określonych danych organowi ewidencyjnemu lub wpisanie ich do ewidencji, a dane te nie podlegają według przepisów ustawy wpisowi do ewidencji, dokumenty zawierające te dane składa się do akt ewidencyjnych."}
{"id":"2004_1807_26","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Wpis do ewidencji jest dokonywany na wniosek, chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z urzędu. 2. Wpisem do ewidencji jest również wykreślenie albo zmiana wpisu."}
{"id":"2004_1807_27","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Wniosek o wpis do ewidencji składa się na formularzu zgodnym z określonym wzorem urzędowym, o którym mowa w art. 43 pkt 1. Składając wniosek, wnioskodawca uiszcza opłatę. 2. Wniosek o dokonanie wpisu do ewidencji zawiera: 1) firmę przedsiębiorcy oraz jego numer PESEL, o ile taki posiada; 2) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki posiada; 3) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu, adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony; 4) określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD); 5) informacje o istnieniu lub ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej; 6) informacje o umowie spółki cywilnej, jeżeli taka została zawarta; 7) dane stałego pełnomocnika, uprawnionego do prowadzenia spraw przedsiębiorcy, o ile przedsiębiorca udzielił takiego pełnomocnictwa. 3. Gdy wniosek nie zawiera danych, o których mowa w ust. 2, lub jest nieopłacony, organ ewidencyjny niezwłocznie wzywa do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. 4. W przypadku gdy przedsiębiorca nie posiada numeru PESEL, składa do akt ewidencyjnych poświadczoną przez upoważnionego pracownika urzędu gminy kopię paszportu albo innego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość i obywatelstwo. 5. Wniosek o wpis do ewidencji może być wysłany listem poleconym. W tym przypadku własnoręczność podpisu wnioskodawcy powinna być poświadczona przez notariusza."}
{"id":"2004_1807_28","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wniosek o wpis do ewidencji podlega opłacie w wysokości 100 złotych, a jeżeli wniosek dotyczy zmiany wpisu opłata wynosi 50 złotych. Pobrane opłaty stanowią dochód budżetu gminy prowadzącej ewidencję. 2. Wniosek o wykreślenie wpisu jest zwolniony z opłat. 3. Rada gminy może określić niższe stawki opłaty albo wprowadzić zwolnienie od opłat, uwzględniając w szczególności rodzaj wykonywanej działalności."}
{"id":"2004_1807_29","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Organ ewidencyjny wydaje decyzję o wpisie. 2. Decyzję o wpisie do ewidencji wydaje się niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia wpływu wniosku, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 3. 3. Decyzja o wpisie zawiera: 1) firmę przedsiębiorcy oraz jego numer PESEL, o ile taki posiada; 2) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki posiada; 3) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu do doręczeń przedsiębiorcy, adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony; 4) określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD). 4. Decyzja o wpisie zawiera również dane, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 515, jeżeli wpis ich dotyczy. 5. Decyzja o wpisie do ewidencji podlega natychmiastowemu wykonaniu, z wyjątkiem decyzji o wykreśleniu przedsiębiorcy z ewidencji."}
{"id":"2004_1807_3","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów."}
{"id":"2004_1807_30","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wpisowi do ewidencji podlegają: 1) firma przedsiębiorcy; 2) numer identyfikacji podatkowej (NIP); 3) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu do doręczeń przedsiębiorcy, adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony; 4) określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD); 5) informacje o istnieniu lub ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej; 6) informacje o ograniczeniu lub utracie zdolności do czynności prawnych; 7) informacje o ogłoszeniu upadłości, umorzeniu i zakończeniu tego postępowania; 8) informacje o wszczęciu postępowania naprawczego; 9) informacje o udzieleniu, zmianie i cofnięciu koncesji; 10) informacje o stwierdzeniu wygaśnięcia koncesji, jeżeli przepisy ustaw odrębnych przewidują wydanie takiej decyzji; 11) informacje o wpisie do rejestru działalności regulowanej oraz o wykreśleniu z rejestru; 12) informacje o uzyskaniu zezwolenia lub licencji i ich cofnięciu; 13) informacje o umowie spółki cywilnej, jeżeli taka została zawarta; 14) dane stałego pełnomocnika, uprawnionego do prowadzenia spraw przedsiębiorcy, o ile przedsiębiorca udzielił takiego pełnomocnictwa; 15) informacja o ustanowieniu kuratora. 2. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 6, 7, 9-12 i 15, podlegają wpisowi z urzędu."}
{"id":"2004_1807_31","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Wpis do ewidencji polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego danych zawartych w decyzji niezwłocznie po jej wydaniu. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w ewidencji. 2. W przypadku wydania decyzji o wykreśleniu przedsiębiorcy z ewidencji, wpis następuje w chwili, gdy decyzja stanie się ostateczna."}
{"id":"2004_1807_32","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Organ ewidencyjny wydaje decyzję o odmowie wpisu, gdy: 1) wniosek dotyczy działalności nieobjętej przepisami ustawy; 2) wniosek został złożony przez osobę nieuprawnioną; 3) prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania określonej we wniosku działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę."}
{"id":"2004_1807_33","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany złożyć wniosek o: 1) zmianę wpisu - w terminie 7 dni od dnia zmiany danych, o których mowa w art. 27 ust. 2, powstałej po dniu dokonania wpisu do ewidencji; 2) wykreślenie - w terminie 7 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej. 2. Do wniosku w sprawie zmian i wykreślenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 27. 3. Zmiana miejsca zamieszkania przedsiębiorcy podlega wpisowi przez organ ewidencyjny, który był właściwy przed zmianą. Po dokonaniu zmiany wpisu, organ ewidencyjny przekazuje niezwłocznie decyzję o wpisie do organu właściwego ze względu na nowe miejsce zamieszkania wraz z aktami ewidencyjnymi. 4. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do zmiany głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej w przypadku osób zagranicznych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_1807_34","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Sąd rejonowy - sąd gospodarczy przesyła niezwłocznie właściwemu organowi ewidencyjnemu odpis postanowienia o ogłoszeniu upadłości, umorzeniu postępowania upadłościowego oraz o zakończeniu postępowania upadłościowego."}
{"id":"2004_1807_35","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Organ koncesyjny przesyła niezwłocznie właściwemu organowi ewidencyjnemu odpis ostatecznej decyzji o udzieleniu, zmianie i cofnięciu koncesji, a także decyzję o stwierdzeniu wygaśnięcia koncesji, jeżeli przepis szczególny przewiduje wydanie takiej decyzji. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do zezwoleń i licencji, o których mowa w art. 75."}
{"id":"2004_1807_36","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej, po dokonaniu wpisu oraz po wydaniu decyzji o wykreśleniu wpisu przedsiębiorcy, przesyła właściwemu organowi ewidencyjnemu zaświadczenie o dokonaniu wpisu lub decyzję o wykreśleniu."}
{"id":"2004_1807_37","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Dane zawarte w ewidencji nie mogą być z niej usunięte, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Wpis do ewidencji podlega wykreśleniu z urzędu w przypadku: 1) gdy prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania określonej we wpisie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę; 2) wpisania do rejestru przedsiębiorców spółki handlowej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej, w zakresie działalności wpisanej do rejestru przedsiębiorców; 3) stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej. 3. Wpis do ewidencji podlega wykreśleniu, także w przypadku gdy organ ewidencyjny dokonał go z naruszeniem prawa. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu administracyjnym dotyczące wznowienia postępowania albo stwierdzenia nieważności decyzji. 4. Wykreślenie w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, następuje z chwilą otrzymania przez organ ewidencyjny informacji o wpisaniu przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców, przekazanej przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym."}
{"id":"2004_1807_38","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Organ ewidencyjny może wykreślić z urzędu wpis zawierający dane niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, po uprzednim wezwaniu przedsiębiorcy do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni. 2. Organ ewidencyjny z urzędu sprostuje wpis zawierający oczywiste błędy lub niezgodności z treścią decyzji."}
{"id":"2004_1807_39","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Organ ewidencyjny jest obowiązany do przekazania drogą elektroniczną, w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji, informacji o wykreśleniu przedsiębiorcy z ewidencji właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania przedsiębiorcy: urzędowi statystycznemu, naczelnikowi urzędu skarbowego oraz oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2004_1807_4","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. 2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej."}
{"id":"2004_1807_40","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Wniosek o wpis do ewidencji może być złożony w formie elektronicznej. Wniosek składany w formie elektronicznej powinien zawierać dane w ustalonym formacie elektronicznym, zawarte we wzorze urzędowym, o którym mowa w art. 43 pkt 1, oraz powinien być opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym znakowanym czasem, weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu, przy zachowaniu zasad przewidzianych w przepisach o podpisie elektronicznym. 2. W sposób określony w ust. 1 może być wniesiony również wniosek, o którym mowa w art. 44. 3. Minister właściwy do spraw informatyzacji po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe wymagania dla systemu teleinformatycznego; 2) warunki, jakim powinny odpowiadać elektroniczne nośniki informatyczne oraz środki komunikacji elektronicznej, na których wnioski mogą być wnoszone; 3) tryb odtwarzania danych zawartych we wnioskach oraz sposób ich przechowywania i zabezpieczania - uwzględniając potrzebę zapewnienia integralności danych zawartych we wniosku, a także możliwości automatycznego przenoszenia ich do ewidencji."}
{"id":"2004_1807_41","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Tworzy się Centralną Informację o Działalności Gospodarczej, zwaną dalej \"Centralną Informacją\", z oddziałami przy organach ewidencyjnych. 2. Centralną Informację prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki. 3. Zadaniem Centralnej Informacji jest: 1) prowadzenie zbioru informacji o danych zawartych w ewidencji; 2) udzielanie z ewidencji informacji o wpisie; 3) wydawanie zaświadczeń o treści wpisów w ewidencji."}
{"id":"2004_1807_42","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Każdy ma prawo otrzymać zaświadczenie o treści wpisu w ewidencji lub informację o wpisie. 2. Zaświadczenia wydają oraz udzielają pisemnych informacji oddziały, o których mowa w art. 41 ust. 1. 3. Wydanie zaświadczenia oraz udzielenie pisemnej informacji podlega opłacie. 4. Opłata, o której mowa w ust. 3, stanowi dochód budżetu państwa. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę uzasadnione koszty wydawania zaświadczeń i udzielania pisemnych informacji."}
{"id":"2004_1807_43","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór urzędowy, sposób i miejsce udostępniania formularzy wniosków o wpis do ewidencji, uwzględniając warunki powszechnej dostępności formularzy oraz uwzględniając prowadzenie ewidencji w systemie informatycznym; 2) szczegółową treść wpisów, uwzględniając treść wniosku i zakres wpisów dokonywanych z urzędu; 3) organizację oraz szczegółowy sposób prowadzenia Centralnej Informacji oraz ewidencji, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego obiegu informacji oraz zakres danych objętych wpisem do ewidencji; 4) tryb przekazywania przez organy ewidencyjne danych ewidencyjnych do Centralnej Informacji, uwzględniając sposób wykorzystania systemów teleinformatycznych; 5) tryb wydawania zaświadczeń o treści wpisów i udzielania pisemnych informacji o wpisie przez oddziały, o ktrych mowa w art. 41 ust. 1, uwzględniając jawność i powszechny dostęp do danych zawartych w ewidencji."}
{"id":"2004_1807_44","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Przedsiębiorca podejmujący działalność wraz z wnioskiem o wpis do rejestru przedsiębiorców albo do ewidencji może złożyć wniosek zawierający żądanie: 1) wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON); 2) zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacyjnego, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników; 3) zgłoszenia płatnika składek lub zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych lub ich zmiany w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych."}
{"id":"2004_1807_45","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 44, organ prowadzący rejestr przedsiębiorców albo organ ewidencyjny przesyła, w tym za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, niezwłocznie po dokonaniu wpisu, do właściwych organów urzędowych rejestrów wraz z odpisem postanowienia o dokonaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców albo decyzją o wpisie do ewidencji. 2. Ilekroć przepis szczególny nakazuje przedsiębiorcy złożenie dodatkowych dokumentów do wniosku, o którym mowa w art. 44, organ prowadzący rejestr przedsiębiorców lub organ ewidencyjny przesyła złożone przez przedsiębiorcę dokumenty wraz z wnioskiem. 3. Na wniosek przedsiębiorcy upoważniony pracownik urzędu gminy poświadcza zgodność przedstawionych odpisów tych dokumentów lub sporządza taki odpis. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania wniosków i dokumentów do właściwych organów, uwzględniając możliwość elektronicznego przetwarzania danych oraz zawartość danych. Rozdział 4 Koncesje oraz regulowana działalność gospodarcza"}
{"id":"2004_1807_46","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie: 1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych; 2) wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; 3) wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią; 4) ochrony osób i mienia; 5) rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych; 6) przewozów lotniczych. 2. Szczegółowy zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu określają przepisy odrębnych ustaw. 3. Wprowadzenie innych koncesji w dziedzinach działalności gospodarczej mających szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny jest dopuszczalne tylko w przypadku gdy działalność ta nie może być wykonywana jako wolna lub po uzyskaniu wpisu do rejestru działalności regulowanej albo zezwolenia oraz wymaga zmiany niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1807_47","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu należy do ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności gospodarczej wymagającej uzyskania koncesji. 2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji. 3. Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 50 lat, chyba że przedsiębiorca wnioskuje o udzielenie koncesji na czas krótszy."}
{"id":"2004_1807_48","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Organ koncesyjny może określić w koncesji, w granicach przepisów odrębnych ustaw, szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją. 2. Organ koncesyjny jest obowiązany przekazać każdemu zainteresowanemu przedsiębiorcy szczegółową informację o warunkach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wszczęciu postępowania w sprawie udzielenia koncesji."}
{"id":"2004_1807_49","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Wniosek o udzielenie lub o zmianę koncesji zawiera: 1) firmę przedsiębiorcy, oznaczenie jego siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu oraz adresu głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej; 2) numer w rejestrze przedsiębiorców lub w ewidencji oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP); 3) określenie rodzaju i zakresu wykonywania działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja. 2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy podać także informacje oraz dołączyć dokumenty określone w przepisach regulujących działalność gospodarczą wymagającą uzyskania koncesji."}
{"id":"2004_1807_5","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) organ koncesyjny - organ administracji publicznej upoważniony na podstawie ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji; 2) osoba zagraniczna: a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania za granicą, nieposiadającą obywatelstwa polskiego, b) osobę prawną z siedzibą za granicą, c) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą; 3) przedsiębiorca zagraniczny - osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą; 4) oddział - wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności; 5) działalność regulowana - działalność gospodarczą, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa."}
{"id":"2004_1807_50","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Przed podjęciem decyzji w sprawie udzielenia koncesji lub jej zmiany organ koncesyjny może: 1) wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, brakującej dokumentacji poświadczającej, że spełnia on warunki określone przepisami prawa, wymagane do wykonywania określonej działalności gospodarczej, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia; 2) dokonać sprawdzenia faktów podanych we wniosku o udzielenie koncesji w celu stwierdzenia, czy przedsiębiorca spełnia warunki wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją oraz czy daje rękojmię prawidłowego wykonywania działalności objętej koncesją."}
{"id":"2004_1807_51","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. W przypadku gdy organ koncesyjny przewiduje udzielenie ograniczonej liczby koncesji, fakt ten ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) określenie przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja; 2) liczbę koncesji; 3) szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja, o ile organ koncesyjny, w granicach przepisów odrębnych ustaw, przewiduje ich określenie; 4) termin i miejsce składania wniosków o udzielenie koncesji; 5) wymagane dokumenty i informacje dodatkowe; 6) czas, na jaki może być udzielona koncesja. 3. Przepisu art. 60 nie stosuje się."}
{"id":"2004_1807_52","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Jeżeli liczba przedsiębiorców, spełniających warunki do udzielenia koncesji i dających rękojmię prawidłowego wykonywania działalności objętej koncesją, jest większa niż liczba koncesji przewidzianych do udzielenia, organ koncesyjny zarządza przetarg, którego przedmiotem jest udzielenie koncesji. 2. W postępowaniu o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych organ koncesyjny zarządza przetarg, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w wyniku dokonania oceny wniosków w trybie art. 36 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2001 r. Nr 101, poz. 1114, z późn. zm.)[2] liczba przedsiębiorców pozostaje większa niż liczba koncesji."}
{"id":"2004_1807_53","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Organ koncesyjny ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" o konieczności przeprowadzenia przetargu wśród przedsiębiorców, o których mowa w art. 52 ust. 1. 2. W ogłoszeniu organ koncesyjny określa również: 1) minimalną opłatę, za którą może być udzielona koncesja - nie niższą niż opłata skarbowa albo inna opłata o charakterze publicznoprawnym, przewidziana w odrębnych przepisach za udzielenie koncesji; 2) miejsce i termin składania ofert; 3) szczegółowe warunki, jakie powinna spełniać oferta; 4) wysokość, formę i termin wniesienia wadium; 5) termin rozstrzygnięcia przetargu. 3. Przetarg przeprowadza właściwy organ koncesyjny. 4. Ofertę sporządzoną w języku polskim składa się w terminie, miejscu i formie, określonych stosownie do ust. 1 i 2, w zapieczętowanych kopertach. 5. Oferta zawiera: 1) firmę przedsiębiorcy, oznaczenie jego siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu oraz adresu głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej; 2) deklarowaną wysokość opłaty za udzielenie koncesji. 6. Oferty złożone nie podlegają wycofaniu."}
{"id":"2004_1807_54","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Organ koncesyjny dokonuje wyboru ofert w liczbie zgodnej z liczbą koncesji, o której mowa w art. 51 ust. 2 pkt 2, kierując się wysokością zadeklarowanych opłat za udzielenie koncesji. 2. W przypadku gdy kilku przedsiębiorców zadeklarowało opłatę w takiej samej wysokości, organ koncesyjny wzywa tych przedsiębiorców do ponownego zadeklarowania wysokości opłaty i wybiera ofertę przedsiębiorcy, który zadeklarował wyższą opłatę. 3. Organ koncesyjny przekazuje przedsiębiorcom, którzy złożyli oferty, pisemną informację o wyniku przetargu, niezwłocznie po jego rozstrzygnięciu, oraz: 1) zwraca wadium przedsiębiorcom, których oferty nie zostały wybrane; 2) zalicza wadium na poczet opłaty przedsiębiorcom, których oferty zostały wybrane. 4. Organ koncesyjny udziela koncesji przedsiębiorcom, których oferty zostały wybrane."}
{"id":"2004_1807_55","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Przedsiębiorca przekazujący podczas postępowania o udzielenie koncesji informacje stanowiące tajemnice przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji może zgłosić wniosek, aby informacjom tym była nadana klauzula poufności. 2. Informacjom nadaje się klauzulę poufności, pod warunkiem, że przedsiębiorca: 1) przekazując informacje, uzasadni swoje żądanie; 2) z przekazanych informacji sporządzi streszczenie, które może zostać udostępnione innym uczestnikom postępowania. 3. Informacje, którym nadano klauzulę poufności, nie mogą być udostępniane innym uczestnikom postępowania bez zgody przedsiębiorcy przekazującego informacje."}
{"id":"2004_1807_56","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczyć jej zakres w stosunku do wniosku o udzielenie koncesji albo odmówić zmiany koncesji: 1) gdy przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją określonych w ustawie lub warunków podanych do wiadomości przedsiębiorcom w trybie art. 48 ust. 2 lub art. 51ust. 1; 2) ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub obywateli; 3) jeżeli w wyniku przeprowadzonego przetargu, o którym mowa w art. 52, udzielono koncesji innemu przedsiębiorcy lub przedsiębiorcom; 4) w przypadkach określonych w odrębnych przepisach. 2. Organ koncesyjny może czasowo wstrzymać udzielanie koncesji, ze względu na przyczyny wymienione w ust. 1 pkt 2, ogłaszając o tym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"2004_1807_57","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Organ koncesyjny jest uprawniony do kontroli działalności gospodarczej w zakresie: 1) zgodności wykonywanej działalności z udzieloną koncesją; 2) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej; 3) obronności lub bezpieczeństwa państwa, ochrony bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli. 2. Osoby upoważnione przez organ koncesyjny do dokonywania kontroli są uprawnione w szczególności do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza objęta koncesją, w dniach i w godzinach, w których ta działalność jest wykonywana lub powinna być wykonywana; 2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli. 3. Organ koncesyjny może wezwać przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie."}
{"id":"2004_1807_58","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Organ koncesyjny cofa koncesję, w przypadku gdy: 1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją; 2) przedsiębiorca nie podjął w wyznaczonym terminie działalności objętej koncesją, mimo wezwania organu koncesyjnego, lub trwale zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją. 2. Organ koncesyjny cofa koncesję albo zmienia jej zakres, w przypadku gdy przedsiębiorca: 1) rażąco narusza warunki określone w koncesji lub inne warunki wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej, określone przepisami prawa; 2) w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją. 3. Organ koncesyjny może cofnąć koncesję albo zmienić jej zakres ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa obywateli, a także w razie ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy."}
{"id":"2004_1807_59","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać organowi koncesyjnemu wszelkie zmiany danych, o których mowa w art. 49, w terminie 14 dni od dnia ich powstania."}
{"id":"2004_1807_6","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. 2. Organ administracji publicznej nie może żądać, ani uzależnić swojej decyzji w sprawie podjęcia, wykonywania lub zakończenia działalności gospodarczej przez zainteresowaną osobę od spełnienia przez nią dodatkowych warunków, w szczególności przedłożenia dokumentów lub ujawnienia danych, nieprzewidzianych przepisami prawa."}
{"id":"2004_1807_60","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Przedsiębiorca, który zamierza podjąć działalność gospodarczą wymagającą uzyskania koncesji, może ubiegać się o przyrzeczenie wydania koncesji, zwane dalej \"promesą\". W promesie uzależnia się udzielenie koncesji od spełnienia warunków wykonywania działalności gospodarczej wymagającej uzyskania koncesji. 2. W postępowaniu o udzielenie promesy stosuje się przepisy dotyczące udzielenia koncesji, z wyłączeniem art. 52-54. 3. W promesie ustala się okres jej ważności, z tym że nie może on być krótszy niż 6 miesięcy. 4. W okresie ważności promesy nie można odmówić udzielenia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej określonej w promesie, chyba że: 1) uległy zmianie dane zawarte we wniosku o udzielenie promesy; 2) wnioskodawca nie spełnił wszystkich warunków określonych w promesie; 3) wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 1 i 2."}
{"id":"2004_1807_61","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Przedsiębiorca, któremu cofnięto koncesję z przyczyn, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, może wystąpić z wnioskiem o ponowne udzielenie koncesji w takim samym zakresie nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu koncesji."}
{"id":"2004_1807_62","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Za udzielenie koncesji lub jej zmianę oraz za udzielenie promesy pobiera się opłatę skarbową, chyba że przepisy odrębnych ustaw stanowią inaczej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli koncesji udzielono w trybie przetargu, za udzielenie koncesji pobiera się opłatę w wysokości, o której mowa w art. 54 ust. 1 lub ust. 2. 3. Opłatę, o której mowa w art. 54 ust. 1 lub ust. 2, wnosi się na rachunek organu koncesyjnego, chyba że przepisy odrębnych ustaw stanowią inaczej."}
{"id":"2004_1807_63","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. W sprawach nieuregulowanych w przepisach art. 47-61 stosuje się przepisy odrębnych ustaw regulujących działalność podlegającą koncesjonowaniu."}
{"id":"2004_1807_64","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Jeżeli przepis odrębnej ustawy stanowi, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną w rozumieniu niniejszej ustawy, przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeżeli spełnia szczególne warunki określone przepisami tej odrębnej ustawy i po uzyskaniu wpisu w rejestrze działalności regulowanej, z zastrzeżeniem art. 75. 2. Wpis do rejestru działalności regulowanej podlega opłacie skarbowej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej."}
{"id":"2004_1807_65","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Organ prowadzący, na podstawie przepisów regulujących daną działalność gospodarczą, rejestr działalności regulowanej, dokonuje wpisu na wniosek przedsiębiorcy, po złożeniu przez przedsiębiorcę oświadczenia o spełnieniu warunków wymaganych do wykonywania tej działalności. 2. Oświadczenie składa się na piśmie do organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej. 3. Przedsiębiorca podlegający wpisowi do ewidencji może złożyć wniosek wraz z oświadczeniem również we właściwym organie ewidencyjnym, wskazując organ prowadzący rejestr działalności regulowanej. 4. Treść oświadczenia, sposób prowadzenia rejestru oraz dane podlegające wpisowi do rejestru określają przepisy ustaw regulujących daną działalność. 5. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru."}
{"id":"2004_1807_66","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Rejestr działalności regulowanej jest jawny. Każdy ma prawo dostępu do zawartych w nim danych za pośrednictwem organu, który prowadzi rejestr. 2. Dla przedsiębiorcy wpisanego do rejestru prowadzi się akta rejestrowe, obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz decyzje dotyczące wykreślenia wpisu. 3. Wpis do rejestru może być wykreślony wyłącznie w przypadkach przewidzianych przez ustawę. 4. Organ prowadzący rejestr sprostuje z urzędu wpis do rejestru zawierający oczywiste błędy lub niezgodności ze stanem faktycznym. 5. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłosić zmianę danych wpisanych do rejestru w terminie 14 dni od dnia zajścia zdarzenia, które spowodowało zmianę tych danych."}
{"id":"2004_1807_67","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej jest obowiązany dokonać wpisu przedsiębiorcy do tego rejestru w terminie 7 dni od dnia wpływu do tego organu wniosku o wpis wraz z oświadczeniem o spełnieniu warunków wymaganych do wykonywania działalności gospodarczej, dla której rejestr jest prowadzony. 2. Jeżeli właściwy organ nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 1, a od dnia wpływu wniosku do tego organu upłynęło 14 dni, przedsiębiorca może rozpocząć działalność po uprzednim zawiadomieniu o tym na piśmie organu, który nie dokonał wpisu. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał przedsiębiorcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o ktrym mowa w zdaniu pierwszym biegnie odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis."}
{"id":"2004_1807_68","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej, w drodze decyzji, odmawia wpisu przedsiębiorcy do rejestru, w przypadku gdy: 1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem; 2) przedsiębiorcę wykreślono z rejestru tej działalności regulowanej z przyczyn, o których mowa w art. 71 ust. 1, w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku."}
{"id":"2004_1807_69","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Przedsiębiorca jest obowiązany przechowywać wszystkie dokumenty niezbędne do wykazania spełniania warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej."}
{"id":"2004_1807_7","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Państwo udziela przedsiębiorcom pomocy publicznej na zasadach i w formach określonych w odrębnych przepisach, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji."}
{"id":"2004_1807_70","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Spełnianie przez przedsiębiorcę warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej podlega kontroli, w szczególności przez organ prowadzący rejestr danej działalności. Przepis art. 57 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_1807_71","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. 1. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności objętej wpisem, gdy: 1) przedsiębiorca złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 65, niezgodne ze stanem faktycznym; 2) przedsiębiorca nie usunął naruszeń warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej w wyznaczonym przez organ terminie; 3) stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej przez przedsiębiorcę. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu. 3. W przypadku wydania decyzji, o ktrej mowa w ust. 1, organ z urzędu wykreśla wpis przedsiębiorcy w rejestrze działalności regulowanej."}
{"id":"2004_1807_72","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Przedsiębiorca, którego wykreślono z rejestru działalności regulowanej może uzyskać ponowny wpis do tego rejestru nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o wykreśleniu z rejestru działalności regulowanej z przyczyn, o których mowa w art. 71 ust. 1. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do przedsiębiorcy, ktry wykonywał działalność gospodarczą bez wpisu do rejestru działalności regulowanej."}
{"id":"2004_1807_73","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wykreśla wpis przedsiębiorcy w rejestrze na jego wniosek."}
{"id":"2004_1807_74","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W sprawach nieuregulowanych w art. 64-73 stosuje się przepisy ustaw określających wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do rejestru działalności regulowanej."}
{"id":"2004_1807_75","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym w przepisach: 1) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231, z późn. zm.)[3]; 2) ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz.U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27); 3) ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z późn. zm.)[4]; 4) ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. Nr 132, poz. 622, z późn. zm.)[5]; 5) ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2003 r. Nr 24, poz. 198 i Nr 122, poz. 1143); 6) ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.)[6] w zakresie produkcji tablic rejestracyjnych; 7) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447, z późn. zm.)[7]; 8) ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934, z późn. zm.)[8]; 9) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe; 10) ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 73, poz. 852, z późn. zm.)[9]; 11) ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. Nr 103, poz. 1099, z późn. zm.)[10]; 12) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.)[11]; 13) ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz.U. Nr 63, poz. 636, z późn. zm.)[12]; 14) ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. Nr 72, poz. 747, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959); 15) ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz.U. Nr 76, poz. 811, z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 41, poz. 365, z 2003 r. Nr 130, poz. 1187 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) w zakresie prowadzenia laboratorium referencyjnego; 16) ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 123, poz. 1350, z 2003 r. Nr 122, poz. 1144 i Nr 208, poz. 2020 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 877); 17) ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, Nr 69, poz. 625, Nr 91, poz. 877, Nr 92, poz. 882 i Nr 93, poz. 896); 18) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 125, poz. 1371, z późn. zm.)[13]; 19) ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz.U. Nr 62, poz. 574); 20) ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 54, poz. 535, Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 101); 21) ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz.U. Nr 169, poz. 1385 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959); 22) ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959); 23) ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz.U. Nr 124, poz. 1154 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959); 24) ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. Nr 130, poz. 1188 oraz z 2004 r. Nr 69, poz. 627 i Nr 96, poz. 959); 25) ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 i Nr 68, poz. 623); 26) ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr …, poz. …). 2. Uzyskania zezwolenia albo dokonania zgłoszenia wymaga wykonywanie działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego, określonej w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz.U. z 2001 r. Nr 3, poz. 18, z późn. zm.)[14]. 3. Uzyskania licencji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym w przepisach: 1) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym; 2) ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 86, poz. 789, Nr 170, poz. 1652 i Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 883, Nr 96, poz. 959 i Nr 97, poz. 962). 4. Uzyskania zgody wymaga prowadzenie systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych w zakresie określonym w przepisach ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz.U. Nr 123, poz. 1351, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 223, poz. 2216 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594 i Nr 96, poz. 959). 5. Organy zezwalające, udzielające licencji i udzielające zgody oraz wszelkie warunki wykonywania działalności objętej zezwoleniami, licencjami oraz zgodami, a także zasady i tryb wydawania decyzji w sprawie zezwoleń, licencji i zgód określają przepisy ustaw, o których mowa w ust. 1-4."}
{"id":"2004_1807_76","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. Jeżeli przepisy regulujące daną działalność gospodarczą stanowią, że wydawanie, odmowa wydania, zmiana zakresu i cofanie koncesji i zezwoleń, a także prowadzenie rejestrów działalności regulowanej należy do zadań organów jednostek samorządu terytorialnego, to zadania te są wykonywane jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej. Rozdział 5 Kontrola przedsiębiorcy"}
{"id":"2004_1807_77","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Organy administracji publicznej kontrolują przedsiębiorców na zasadach określonych w niniejszej ustawie. 2. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustaw szczególnych. 3. Zakres przedmiotowy kontroli działalności przedsiębiorcy oraz organy upoważnione do jej przeprowadzenia określają odrębne ustawy."}
{"id":"2004_1807_78","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. 1. W razie powzięcia wiadomości o wykonywaniu działalności gospodarczej niezgodnie z przepisami ustawy, a także w razie stwierdzenia: zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych rozmiarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności, wójt, burmistrz lub prezydent miasta niezwłocznie zawiadamia właściwe organy administracji publicznej. 2. Zawiadomione organy niezwłocznie powiadamiają wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o podjętych czynnościach. 3. W przypadku braku możliwości zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może nakazać, w drodze decyzji, wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej na czas niezbędny, nie dłuższy niż 3 dni. 4. Decyzji nakazującej wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej w razie stwierdzenia zagrożenia życia lub zdrowia, niebezpieczeństwa powstania szkd majątkowych w znacznych rozmiarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_1807_79","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. 1. Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez pracowników organów kontroli po okazaniu legitymacji służbowej upoważniającej do wykonywania takich czynności oraz po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli działalności przedsiębiorcy, chyba że przepisy szczególne przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli po okazaniu legitymacji. W takim przypadku upoważnienie doręcza się przedsiębiorcy w terminie określonym w tych przepisach. 2. Czynności kontrolne mogą być wykonywane przez osoby niebędące pracownikami organu kontroli, jeżeli przepisy odrębnych ustaw tak stanowią. 3. Zmiana osób upoważnionych do wykonania kontroli wymaga każdorazowo wydania odrębnego upoważnienia. Zmiana ta nie może prowadzić do wydłużenia ustalonego wcześniej terminu zakończenia kontroli. 4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej: 1) wskazanie podstawy prawnej; 2) oznaczenie organu kontroli; 3) datę i miejsce wystawienia; 4) imię i nazwisko pracownika organu kontroli uprawnionego do wykonania kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej; 5) firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą; 6) określenie zakresu przedmiotowego kontroli; 7) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli; 8) podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji; 9) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego przedsiębiorcy. 5. Zakres kontroli nie może wykraczać poza zakres wskazany w upoważnieniu."}
{"id":"2004_1807_8","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Organy administracji publicznej wspierają rozwój przedsiębiorczości, tworząc korzystne warunki do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności wspierają mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców. 2. Organy administracji publicznej, które wdrażają programy pomocowe w rozumieniu przepisów o dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, przekazują drogą elektroniczną informacje o warunkach i formach udzielanej pomocy ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, który je gromadzi i udostępnia na stronie internetowej. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2, przekazywane są w terminie 30 dni od dnia ustanowienia programu pomocowego, nie później niż na 14 dni przed wyznaczonym terminem składania wniosków o udzielenie pomocy."}
{"id":"2004_1807_80","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadkach gdy: 1) ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią inaczej; 2) przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla prowadzonego przeciwko przedsiębiorcy śledztwa lub dochodzenia; 3) odrębne przepisy przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli w toku prowadzonego postępowania dotyczącego przedsiębiorcy; 4) przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego. 3. Kontrolowany jest obowiązany do pisemnego wskazania osoby upoważnionej do reprezentowania go w trakcie kontroli, w szczególności w czasie jego nieobecności."}
{"id":"2004_1807_81","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić i przechowywać w swojej siedzibie książkę kontroli oraz upoważnienia i protokoły kontroli, a także udostępniać je na żądanie organu kontroli. 2. Książka kontroli zawiera wpisy dokonywane przez organ kontroli. Wpisy obejmują: 1) oznaczenie organu kontroli; 2) oznaczenie upoważnienia do kontroli; 3) zakres przedmiotowy przeprowadzonej kontroli; 4) daty podjęcia i zakończenia kontroli; 5) zalecenia pokontrolne oraz określenie zastosowanych środków pokontrolnych. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany dokonywać w książce kontroli wpisu informującego o wykonaniu zaleceń pokontrolnych bądź wpisu o ich uchyleniu przez organ kontroli lub jego organ nadrzędny albo sąd administracyjny."}
{"id":"2004_1807_82","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Nie można równocześnie podejmować i prowadzić więcej niż jednej kontroli działalności przedsiębiorcy. Nie dotyczy to sytuacji, gdy: 1) ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią inaczej; 2) przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla prowadzonego przeciwko przedsiębiorcy śledztwa lub dochodzenia; 3) odrębne przepisy przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli w toku prowadzonego postępowania dotyczącego przedsiębiorcy; 4) przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego; 5) kontrola dotyczy zasadności dokonania zwrotu podatku od towarów i usług przed dokonaniem tego zwrotu; 6) przeprowadzenie kontroli jest realizacją obowiązków wynikających z przepisów prawa wspólnotowego o ochronie konkurencji lub przepisów prawa wspólnotowego w zakresie ochrony interesów finansowych Wspólnoty Europejskiej. 2. Organ kontroli odstąpi od podjęcia czynności kontrolnych oraz ustali z przedsiębiorcą termin przeprowadzenia kontroli, jeżeli działalność przedsiębiorcy jest już objęta kontrolą innego organu."}
{"id":"2004_1807_83","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać: 1) w odniesieniu do przedsiębiorców, o których mowa w rozdziale 7 - 4 tygodni; 2) w odniesieniu do pozostałych przedsiębiorców - 8 tygodni. 2. Ograniczeń czasu kontroli nie stosuje się, w przypadkach gdy: 1) ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią inaczej; 2) przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla prowadzonego przeciwko przedsiębiorcy śledztwa lub dochodzenia; 3) odrębne przepisy przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli w toku postępowania prowadzonego przez organ; 4) przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego; 5) kontrola dotyczy zasadności dokonania zwrotu podatku od towarów i usług przed dokonaniem tego zwrotu; 6) przeprowadzenie kontroli jest realizacją obowiązków wynikających z przepisów prawa wspólnotowego o ochronie konkurencji lub przepisów prawa wspólnotowego w zakresie ochrony interesów finansowych Wspólnoty Europejskiej. 3. Przedłużenie czasu trwania kontroli określonego w upoważnieniu wymaga uzasadnienia na piśmie. Uzasadnienie doręcza się przedsiębiorcy i wpisuje do książki kontroli przed podjęciem dalszych czynności kontrolnych. 4. Jeżeli wyniki kontroli wykazały rażące naruszenie przepisów prawa przez przedsiębiorcę, można przeprowadzić powtórną kontrolę w tym samym zakresie przedmiotowym w danym roku kalendarzowym, a czasu jej trwania nie wlicza się do czasu, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_1807_84","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. Przepisów art. 82 i 83 nie stosuje się wobec działalności przedsiębiorców w zakresie objętym: 1) szczególnym nadzorem podatkowym, na podstawie ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 72, poz. 802, z późn. zm.)[15]; 2) nadzorem nad rynkiem kapitałowym i towarowym, na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 146, poz. 1546) oraz ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych; 3) nadzorem bankowym, na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.)[16] oraz nadzorem nad instytucjami pieniądza elektronicznego, na podstawie ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych; 4) nadzorem ubezpieczeniowym, na podstawie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej oraz ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz.U. Nr 124, poz. 1153, z późn. zm.)[17]; 5) nadzorem emerytalnym, na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. z 2001 r. Nr 60, poz. 623, z późn. zm.)[18], ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934, z późn. zm.)[19] oraz ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych; 6) nadzorem weterynaryjnym, na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002), ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt, ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne, ustawy z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli granicznej (Dz.U. Nr 165, poz. 1590), ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o kontroli weterynaryjnej w handlu (Dz.U. z 2004 r. Nr 16, poz. 145), ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. Nr 33, poz. 288), ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. Nr 33, poz. 287) oraz ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. Nr 69, poz. 625). Rozdział 6 Oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych"}
{"id":"2004_1807_85","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"oddziałami\". 2. Do tworzenia oddziałów przez przedsiębiorców zagranicznych z państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przepis art. 13 ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_1807_86","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego."}
{"id":"2004_1807_87","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego."}
{"id":"2004_1807_88","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy."}
{"id":"2004_1807_89","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. Niezależnie od obowiązków określonych w przepisach o Krajowym Rejestrze Sądowym przedsiębiorca zagraniczny jest obowiązany: 1) podać imię i nazwisko oraz adres na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby upoważnionej w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego; 2) dołączyć poświadczony notarialnie wzór podpisu osoby, o której mowa w pkt 1; 3) jeżeli działa na podstawie aktu założycielskiego, umowy lub statutu złożyć ich odpisy do akt rejestrowych oddziału wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski; w przypadku gdy przedsiębiorca zagraniczny utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż jeden oddział, złożenie tych dokumentów może nastąpić w aktach jednego z oddziałów, z tym że w aktach rejestrowych pozostałych oddziałów należy wskazać ten oddział, w którego aktach złożono wskazane dokumenty, wraz z oznaczeniem sądu, w którym znajdują się akta, i numeru oddziału w rejestrze; 4) jeżeli istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru złożyć do akt rejestrowych oddziału odpis z tego rejestru wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski; w przypadku gdy przedsiębiorca zagraniczny utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż jeden oddział, złożenie tych dokumentów może nastąpić w aktach jednego z oddziałów, z tym że w aktach rejestrowych pozostałych oddziałów należy wskazać ten oddział, w którego aktach złożono wskazane dokumenty, wraz z oznaczeniem sądu, w którym znajdują się akta, i numeru oddziału w rejestrze."}
{"id":"2004_1807_9","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wykonując swoje zadania, w szczególności w zakresie nadzoru i kontroli, organy administracji publicznej działają z poszanowaniem uzasadnionych interesów przedsiębiorcy."}
{"id":"2004_1807_90","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany: 1) używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów \"oddział w Polsce\"; 2) prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości; 3) zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 1 pkt 2, w terminie 14 dni od dnia ich wystąpienia."}
{"id":"2004_1807_91","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach oddziału, w przypadku gdy: 1) oddział rażąco narusza prawo polskie lub nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 90 pkt 3; 2) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył oddział, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej; 3) działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu i obronności państwa, ochronie tajemnicy państwowej lub innemu ważnemu interesowi publicznemu. 2. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki zawiadamia osobę, o której mowa w art. 89 pkt 1, o obowiązku wszczęcia postępowania likwidacyjnego oddziału w oznaczonym terminie, nie krótszym niż 30 dni. Odpis decyzji, o której mowa w ust. 1, minister przesyła do właściwego sądu rejestrowego."}
{"id":"2004_1807_92","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. Do likwidacji oddziału stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych o likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością."}
{"id":"2004_1807_93","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć przedstawicielstwa z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"przedstawicielstwami\"."}
{"id":"2004_1807_94","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Zakres działania przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego."}
{"id":"2004_1807_95","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. 1. Przedstawicielstwo mogą utworzyć również osoby zagraniczne powołane do promocji gospodarki kraju ich siedziby, z tym że zakres działania takiego przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie promocję i reklamę gospodarki tego kraju. 2. Do przedstawicielstwa, o którym mowa w ust. 1, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_1807_96","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Utworzenie przedstawicielstwa wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, zwanego dalej \"rejestrem przedstawicielstw\", prowadzonego przez ministra właściwego do spraw gospodarki. 2. Wpisu do rejestru przedstawicielstw dokonuje się na podstawie złożonego wniosku i zgodnie z jego treścią."}
{"id":"2004_1807_97","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 96 ust. 2, sporządzony w języku polskim, zawiera: 1) nazwę, siedzibę i formę prawną przedsiębiorcy zagranicznego; 2) przedmiot działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego; 3) imię, nazwisko oraz adres na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby upoważnionej w przedstawicielstwie do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego; 4) adres przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) jeżeli przedsiębiorca zagraniczny działa na podstawie aktu założycielskiego, umowy lub statutu - odpis tego dokumentu; 2) jeżeli przedsiębiorca zagraniczny istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru - odpis z tego rejestru; 3) oświadczenie przedsiębiorcy zagranicznego o ustanowieniu przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 4) dokument potwierdzający tytuł prawny przedsiębiorcy zagranicznego do lokalu (nieruchomości), w którym działalność będzie wykonywana. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, sporządzone w języku obcym, należy przedstawić wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski."}
{"id":"2004_1807_98","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. O dokonaniu wpisu przedstawicielstwa do rejestru przedstawicielstw wydaje się z urzędu zaświadczenie. Zaświadczenie zawiera dane, o których mowa w art. 97 ust. 1, oraz numer wpisu do rejestru przedstawicielstw i datę wpisu. 2. Rejestr przedstawicielstw jest jawny."}
{"id":"2004_1807_99","title":"Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki odmawia, w drodze decyzji, wpisu do rejestru przedstawicielstw, jeżeli: 1) utworzenie przedstawicielstwa zagrażałoby bezpieczeństwu i obronności państwa lub ochronie tajemnicy państwowej albo innemu ważnemu interesowi publicznemu; 2) wniosek, o którym mowa w art. 96 ust. 2, dotyczy działalności wykraczającej poza zakres określony w art. 94 i art. 95 ust. 1 albo zawiera braki, które nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie, a także gdy do wniosku nie zostały dołączone dokumenty wymienione w art. 97 ust. 2. 2. Odmowa wpisu z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie wymaga uzasadnienia faktycznego."}
{"id":"2004_1808_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2012 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.[1])) w art. 216: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przepisy rozdziału 6 działu III niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio do nieruchomości przejętych lub nabytych na rzecz Skarbu Państwa na podstawie art. 6 lub art. 47 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 oraz z 1982 r. Nr 11, poz. 79), ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o terenach dla budownictwa domów jednorodzinnych w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 31, poz. 138, z 1961 r. Nr 7, poz. 47 i Nr 32, poz. 159 oraz z 1972 r. Nr 27, poz. 192), ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi (Dz. U. z 1969 r. Nr 27, poz. 216, z 1972 r. Nr 49, poz. 312 oraz z 1985 r. Nr 22, poz. 99), art. 22 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159, z 1972 r. Nr 27, poz. 193 oraz z 1974 r. Nr 14, poz. 84), ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 27, poz. 192, z 1973 r. Nr 48, poz. 282 oraz z 1985 r. Nr 22, poz. 99) oraz do nieruchomości wywłaszczonych na rzecz państwowych i spółdzielczych przedsiębiorstw gospodarki rolnej, jak również do gruntów wywłaszczonych na podstawie odrębnych przepisów w związku z potrzebami Tatrzańskiego Parku Narodowego.”; 2) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Przepisy rozdziału 6 działu III stosuje się odpowiednio do nieruchomości nabytych na rzecz Skarbu Państwa albo gminy odpowiednio na podstawie:”."}
{"id":"2004_1808_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2012 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675, Nr 143, poz. 963, Nr 155, poz. 1043, Nr 197, poz. 1307 i Nr 200, poz. 1323, z 2011 r. Nr 64, poz. 341, Nr 106, poz. 622, Nr 115, poz. 673, Nr 129, poz. 732, Nr 130, poz. 762, Nr 135, poz. 789, Nr 163, poz. 981, Nr 187, poz. 1110 i Nr 224, poz. 1337 oraz z 2012 r. poz. 908 i 951."}
{"id":"2004_1842_1","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady sprawowania opieki nad grobami weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, zasady i tryb prowadzenia ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski przez Instytut Pamięci Narodowej – Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwany dalej „Instytutem”, a także zasady udzielania dotacji celowych oraz przyznawania świadczeń pieniężnych na pokrycie kosztów sprawowanej opieki nad tymi grobami."}
{"id":"2004_1842_10","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 10. Udzielanie dotacji oraz przyznawanie świadczeń następuje w ramach środków finansowych przeznaczonych na ten cel na dany rok w budżecie państwa, w części, której dysponentem jest Instytut."}
{"id":"2004_1842_11","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 11. 1. Do rozpatrywania wniosków, o których mowa w art. 3 ust. 3 i 4, art. 8 ust. 3 oraz art. 9 ust. 1, nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096). 2. Dochodzenie przez Instytut należności wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych z tytułu niewykorzystania lub wykorzystania niezgodnie z przeznaczeniem udzielonej dotacji lub przyznanego świadczenia następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2004_1842_12","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.[2])) w art. 21 w ust. 1 po pkt 25c dodaje się pkt 25d w brzmieniu: „25d) świadczenia pieniężne przyznawane na podstawie art. 9 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. poz. …);”."}
{"id":"2004_1842_13","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1020 i 1540) w art. 30 ust. 4a otrzymuje brzmienie: „4a. Do średniego miesięcznego dochodu gospodarstwa domowego nie wlicza się świadczenia wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2018 r. poz. 2134), dodatku wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 998, 1076 i 1544), oraz świadczenia pieniężnego przyznawanego na podstawie art. 9 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1842_14","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1779) w art. 8 w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Do dochodu gospodarstwa domowego kredytobiorcy nie wlicza się jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka i dodatku z tytułu urodzenia dziecka określonych w przepisach o świadczeniach rodzinnych, wartości udzielonej pomocy w zakresie dożywiania określonej w przepisach o ustanowieniu programu wieloletniego „Pomoc państwa w zakresie dożywiania”, pomocy materialnej udzielanej uczniom na podstawie przepisów o systemie oświaty, świadczenia wychowawczego określonego w przepisach o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, dodatku wychowawczego określonego w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz świadczenia pieniężnego przyznawanego na podstawie art. 9 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1842_15","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2018 r. poz. 2032) w art. 53k w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: „10) realizowanie zadań, o których mowa w ustawie z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1842_16","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 180 oraz z 2018 r. poz. 756 i 1540) w art. 3 w ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego, zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r., świadczenia pieniężnego i pomocy pieniężnej, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 690), świadczenia wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2018 r. poz. 2134), dodatku wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 998, 1076 i 1544), dopłaty do czynszu, o której mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. o pomocy państwa w ponoszeniu wydatków mieszkaniowych w pierwszych latach najmu mieszkania (Dz. U. poz. 1540), oraz świadczenia pieniężnego przyznawanego na podstawie art. 9 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. poz. ...).”."}
{"id":"2004_1842_17","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1508 i 1693) w art. 8 w ust. 4 w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: „9) świadczenia pieniężnego przyznawanego na podstawie art. 9 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (Dz. U. poz. …).”."}
{"id":"2004_1842_18","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 18. Instytut tworzy ewidencję grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski."}
{"id":"2004_1842_19","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 19. 1. W latach 2019–2028 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym realizacji przez Instytut zadań wynikających z ustawy wyniesie w: 1) 2019 r. – 5 275 000 zł; 2) 2020 r. – 5 275 000 zł; 3) 2021 r. – 5 275 000 zł; 4) 2022 r. – 5 275 000 zł; 5) 2023 r. – 5 275 000 zł; 6) 2024 r. – 5 275 000 zł; 7) 2025 r. – 5 275 000 zł; 8) 2026 r. – 5 275 000 zł; 9) 2027 r. – 5 275 000 zł; 10) 2028 r. – 5 275 000 zł. 2. Organem monitorującym wykorzystanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, jest Prezes Instytutu. 3. W przypadku zagrożenia przekroczenia limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu wydatków związanych z kosztami funkcjonowania ewidencji. 4. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 3, jest Prezes Instytutu."}
{"id":"2004_1842_2","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 2. 1. Grobami weteranów walk o wolność i niepodległość Polski są groby: 1) osób, które walczyły o odzyskanie niepodległości Polski lub w obronie niepodległości i granic suwerennej Rzeczypospolitej Polskiej, biorąc udział w wojnach, działaniach zbrojnych i niepodległościowych oraz powstaniach narodowych w okresie od 1768 r. do 1963 r.; 2) funkcjonariuszy cywilnych władz powstań narodowych, administracji podziemnego Państwa Polskiego w okresie wojny 1939–1945, członków władz i Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w latach 1939–1990, a także podziemnych niepodległościowych organizacji cywilnych w latach 1945–1956. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do grobów wojennych w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych (Dz. U. z 2017 r. poz. 681 oraz z 2018 r. poz. 369). 3. Przepisy ustawy nie naruszają ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2017 r. poz. 912 oraz z 2018 r. poz. 1669)."}
{"id":"2004_1842_20","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, ustawę z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych, ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawę z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych oraz ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1540, 1552, 1629, 1669, 1693, 2073, 2126 i 2159."}
{"id":"2004_1842_3","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 3. 1. Prezes Instytutu prowadzi ewidencję grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, zwaną dalej „ewidencją”. 2. Ewidencja obejmuje groby weteranów walk o wolność i niepodległość Polski znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami. 3. Wpis do ewidencji grobu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej następuje na wniosek osoby fizycznej, fundacji, stowarzyszenia, kościoła lub związku wyznaniowego, innej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, lub z urzędu. 4. Wpis do ewidencji grobu znajdującego się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej następuje na wniosek konsula Rzeczypospolitej Polskiej lub z urzędu. 5. Wniosek o wpis do ewidencji zawiera co najmniej: 1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy oraz wskazanie jego adresu lub siedziby; 2) określenie miejsca położenia grobu; 3) wskazanie okoliczności, które przemawiają za uznaniem danego grobu za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski. 6. Wpisu do ewidencji dokonuje się po potwierdzeniu przez właściwego wojewodę, że grób, którego dotyczy wniosek: 1) nie został wpisany do ewidencji, o której mowa w art. 5a ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych; 2) nie spełnia przesłanek uznania go za grób wojenny w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 1. 7. W celu uzyskania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6, Prezes Instytutu kieruje zapytanie do właściwego wojewody. Wojewoda udziela odpowiedzi w terminie 14 dni od dnia wpływu zapytania. 8. Prezes Instytutu przed wpisaniem grobu do ewidencji bada, czy grób, którego dotyczy wniosek o wpis do ewidencji, spełnia kryteria uznania go za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2. 9. Wojewoda niezwłocznie informuje Prezesa Instytutu o odkryciu grobu, który nie spełnia przesłanek uznania go za grób wojenny, a który w ocenie wojewody może być uznany za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski. 10. Po uzyskaniu informacji wojewody, o której mowa w ust. 9, Prezes Instytutu bada zasadność uznania danego grobu za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski. 11. Prezes Instytutu niezwłocznie informuje wnioskodawcę o wpisie danego grobu do ewidencji albo o odmowie uznania go za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski. 12. W przypadku odmowy uznania przez Prezesa Instytutu danego grobu za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski wnioskodawcy przysługuje odwołanie do Kolegium Instytutu. 13. W wyniku rozpatrzenia odwołania Kolegium Instytutu może: 1) uznać za prawidłową odmowę uznania przez Prezesa Instytutu danego grobu za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski; 2) przekazać wniosek o wpis do ewidencji do ponownego zbadania przez Prezesa Instytutu, czy grób, którego dotyczył wniosek o wpis do ewidencji, spełnia kryteria uznania go za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2; 3) uznać dany grób za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski."}
{"id":"2004_1842_4","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 4. 1. Ewidencja zawiera w szczególności: 1) dane weterana walk o wolność i niepodległość Polski pochowanego w danym grobie; 2) dane dotyczące danego grobu, w tym lokalizację cmentarza i grobu (kwatera, rząd, numer w rzędzie); 3) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy oraz wskazanie jego adresu lub siedziby; 4) informacje uzyskane w tracie badania, czy grób, którego dotyczył wniosek o wpis do ewidencji, spełnia kryteria uznania go za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2; 5) uzasadnienie uznania, że dany grób spełnia kryteria uznania go za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2. 2. W uzasadnionych przypadkach Instytut z urzędu lub na wniosek podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 3 i 4 może dokonać zmian w ewidencji. 3. Do dokonywania zmian w ewidencji stosuje się odpowiednio art. 3 ust. 5, 8 oraz 10–13."}
{"id":"2004_1842_5","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 5. 1. Prezes Instytutu udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej Instytutu wykaz grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, który zawiera: 1) imię (imiona) i nazwisko weterana walk o wolność i niepodległość Polski pochowanego w danym grobie; 2) dane dotyczące danego grobu, w tym lokalizację cmentarza i grobu (kwatera, rząd, numer w rzędzie); 3) informacje o udziale w walkach, prowadzonej działalności lub pełnieniu funkcji, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez weterana walk o wolność i niepodległość Polski pochowanego w grobie wpisanym do ewidencji. 2. Udostępnienie wykazu, o którym mowa w ust. 1, następuje w sposób umożliwiający przetwarzanie informacji w nim zawartych, w tym ich przeszukiwanie według kryteriów przedmiotowych i podmiotowych. 3. W przypadku dokonania wpisu do ewidencji albo dokonania zmiany w ewidencji Prezes Instytutu niezwłocznie aktualizuje wykaz, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_1842_6","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 6. Instytut współpracuje z organami władzy publicznej, fundacjami, stowarzyszeniami, instytucjami społecznymi, kościołami lub związkami wyznaniowymi i innymi podmiotami, posiadającymi informacje o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, w celu pozyskiwania danych i informacji służących badaniu, czy dany grób spełnia kryteria uznania go za grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2."}
{"id":"2004_1842_7","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 7. Instytut może z urzędu podejmować działania dotyczące opieki nad grobami weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, w szczególności ponosić koszty budowy i utrzymania takich grobów, w tym ich remontów."}
{"id":"2004_1842_8","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 8. 1. Fundacje, stowarzyszenia, kościoły lub związki wyznaniowe, inne osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, sprawujące opiekę nad grobami weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, wpisanymi do ewidencji, mogą się ubiegać o udzielenie dotacji celowej z budżetu państwa w celu sfinansowania albo dofinansowania zadań związanych z opieką nad tymi grobami, w szczególności na pokrycie nakładów koniecznych na wykonywanie czynności związanych z budową, remontem, przeniesieniem lub utrzymaniem tych grobów. 2. Dotacja na dofinansowanie zadań, o których mowa w ust. 1, może być udzielona w wysokości do 80% nakładów koniecznych na wykonanie tych zadań. 3. Dotacja może być udzielona przez Instytut na wniosek podmiotów wskazanych w ust. 1. 4. Wniosek o udzielenie dotacji zawiera w szczególności: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu będącego wnioskodawcą; 2) wskazanie rodzaju zadania i grobu weterana walk o wolność i niepodległość Polski, których dotyczy wniosek, w tym wskazanie lokalizacji grobu; 3) określenie wysokości dotacji, o którą ubiega się wnioskodawca; 4) harmonogram wykonania zadania; 5) oświadczenie wnioskodawcy o dysponowaniu zasobami rzeczowymi i kadrowymi zapewniającymi prawidłowe wykonanie zadania; 6) kosztorys całkowitych kosztów wykonania zadania. 5. Wniosek o udzielenie dotacji rozpatruje się w terminie 3 miesięcy od dnia jego otrzymania. 6. Dotacji udziela się na podstawie umowy zawartej przez Instytut z podmiotami, o których mowa w ust. 1. 7. Umowa o udzielenie dotacji zawiera: 1) określenie szczegółowego zakresu planowanego zadania, celu, na jaki dotacja została przyznana, oraz terminu wykonania zadania; 2) wskazanie grobu weterana walk o wolność i niepodległość Polski, którego dotyczy umowa; 3) określenie wysokości udzielonej dotacji oraz terminu i trybu jej płatności; 4) określenie trybu kontroli wykonania umowy; 5) określenie sposobu i terminu rozliczenia udzielonej dotacji, nie dłuższego niż do dnia 31 grudnia roku budżetowego, w którym zadanie zostanie wykonane; 6) określenie warunków, sposobu i terminu zwrotu niewykorzystanej dotacji albo dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem, który nie może być dłuższy niż 15 dni od określonego w umowie terminu wykonania zadania, a w przypadku zadania realizowanego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej – 30 dni od określonego w umowie dnia jego wykonania."}
{"id":"2004_1842_9","title":"Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski[1]) W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, oddając hołd przeszłym pokoleniom, które swoją postawą oraz walką o niepodległą i suwerenną Ojczyznę walnie przyczyniły się do wyzwolenia Narodu Polskiego, mając na względzie godne zachowanie w narodowej pamięci poświęcenia tych pokoleń, uchwala się, co następuje:","text":"Art. 9. 1. Osoba fizyczna sprawująca opiekę nad grobem weterana walk o wolność i niepodległość Polski, wpisanym do ewidencji, może ubiegać się o przyznanie świadczenia pieniężnego na pokrycie całości lub części kosztów sprawowanej opieki, zwanego dalej „świadczeniem”, w szczególności na pokrycie nakładów koniecznych na wykonywanie czynności związanych z budową, remontem, przeniesieniem lub utrzymaniem grobu. W tym celu osoba ta składa wniosek do Prezesa Instytutu. 2. Wniosek o przyznanie świadczenia zawiera w szczególności: 1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy; 2) numer PESEL, a w przypadku jego braku oznaczenie dokumentu potwierdzającego tożsamość wnioskodawcy; 3) wskazanie grobu weterana walk o wolność i niepodległość Polski, którego dotyczy wniosek, w tym wskazanie lokalizacji grobu; 4) określenie wysokości świadczenia, o które ubiega się wnioskodawca; 5) oświadczenie o sprawowaniu opieki nad grobem weterana walk o wolność i niepodległość Polski; 6) wskazanie sposobu wykorzystania świadczenia. 3. Wniosek o przyznanie świadczenia rozpatruje się w terminie 3 miesięcy od dnia jego otrzymania. 4. Świadczenie przyznaje się na podstawie umowy zawartej przez Instytut z osobą, o której mowa w ust. 1. 5. Umowa o przyznanie świadczenia zawiera: 1) określenie sposobu i terminu jego wykorzystania; 2) wskazanie grobu weterana walk o wolność i niepodległość Polski, którego dotyczy umowa; 3) określenie wysokości przyznanego świadczenia oraz terminu i trybu jego płatności; 4) określenie trybu kontroli wykonania umowy; 5) określenie sposobu rozliczenia przyznanego świadczenia; 6) określenie warunków i sposobu zwrotu niewykorzystanego świadczenia albo świadczenia wykorzystanego niezgodnie z umową."}
{"id":"2004_1843_1","title":"Ustawa z dnia 23 października 2009 r. o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r."}
{"id":"2004_1843_2","title":"Ustawa z dnia 23 października 2009 r. o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2004_1844_1","title":"Ustawa z dnia 1 lipca 2004 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie nazwy \"Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie\"","text":"Art. 1. Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie nadaje się nazwę \"Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie\"."}
{"id":"2004_1844_2","title":"Ustawa z dnia 1 lipca 2004 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie nazwy \"Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie\"","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2004 r."}
{"id":"2004_1845_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2211 oraz z 2018 r. poz. 650, 697 i 1039) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 21a otrzymuje brzmienie: „21a) Osobą Kompetentną – jest osoba odpowiedzialna za zapewnienie, że każda seria produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego została wytworzona i skontrolowana zgodnie z przepisami ustawy;”, b) po pkt 21a dodaje się pkt 21b i 21c w brzmieniu: „21b) Osobą Odpowiedzialną – jest kierownik hurtowni farmaceutycznej albo hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych odpowiedzialny za prowadzenie hurtowni zgodnie z przepisami ustawy oraz wymaganiami Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej; 21c) Osobą Wykwalifikowaną – jest osoba odpowiedzialna za zapewnienie przed wprowadzeniem do obrotu, że każda seria produktu leczniczego została wytworzona i skontrolowana zgodnie z przepisami ustawy oraz wymaganiami zawartymi w specyfikacjach i dokumentach stanowiących podstawę wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu tego produktu;”, c) po pkt 33a dodaje się pkt 33b w brzmieniu: „33b) produktem leczniczym terapii zaawansowanej – wyjątkiem szpitalnym – jest produkt leczniczy terapii zaawansowanej w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1394\/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie produktów leczniczych terapii zaawansowanej i zmieniającego dyrektywę 2001\/83\/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 726\/2004 (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2007, str. 121, z późn. zm.[3])), zwanego dalej „rozporządzeniem 1394\/2007”, który jest przygotowywany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w sposób niesystematyczny zgodnie ze standardami jakości i zastosowany w ramach świadczeń szpitalnych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160, 138 i 650) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na wyłączną odpowiedzialność lekarza w celu wykonania indywidualnie przepisanego produktu leczniczego dla danego pacjenta;”; 2) w art. 3 w ust. 4 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) produkty lecznicze terapii zaawansowanej – wyjątki szpitalne.”; 3) w art. 37m w ust. 2: a) pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) krótki opis finansowania badania klinicznego;”, b) dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu: „10) informacje na temat transakcji finansowych oraz rekompensat wypłacanych uczestnikom oraz badaczom lub ośrodkom badawczym, w których jest prowadzone badanie kliniczne, za udział w badaniu klinicznym; 11) opis wszelkich innych umów między sponsorem a ośrodkiem badawczym, w którym jest prowadzone badanie kliniczne.”; 4) w art. 37r w ust. 2: a) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) krótki opis finansowania badania klinicznego;”, b) po pkt 10 dodaje się pkt 10a i 10b w brzmieniu: „10a) informacje na temat transakcji finansowych oraz rekompensat wypłacanych uczestnikom oraz badaczom lub ośrodkom badawczym, w których jest prowadzone badanie kliniczne, za udział w badaniu klinicznym; 10b) opis wszelkich innych umów między sponsorem a ośrodkiem badawczym, w którym jest prowadzone badanie kliniczne;”; 5) w art. 38 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Organem właściwym do wydania, odmowy wydania, stwierdzenia wygaśnięcia, cofnięcia, a także zmiany zezwolenia na wytwarzanie lub import produktu leczniczego, w drodze decyzji, jest Główny Inspektor Farmaceutyczny.”; 6) art. 38a otrzymuje brzmienie: „Art. 38a. 1. W przypadku produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego podjęcie wytwarzania następuje na podstawie zgody na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego. 2. Organem właściwym do wydania zgody, o której mowa w ust. 1, odmowy jej wydania, stwierdzenia wygaśnięcia, cofnięcia oraz zmiany tej zgody, w drodze decyzji, jest Główny Inspektor Farmaceutyczny. 3. Wnioskodawca ubiegający się o wydanie zgody, o której mowa w ust. 1, składa w postaci papierowej albo elektronicznej wniosek, który zawiera: 1) firmę oraz adres i miejsce zamieszkania albo firmę oraz adres i siedzibę podmiotu ubiegającego się o zgodę, z tym że w przypadku gdy tym podmiotem jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby – adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli jest inny niż adres i miejsce zamieszkania; 2) numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego albo oświadczenie o uzyskaniu wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP); 3) imię i nazwisko, numer telefonu i adres poczty elektronicznej osoby do kontaktu; 4) określenie rodzaju oraz wskazań produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego; 5) określenie miejsca wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego; 6) określenie zakresu działalności w miejscu wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego; 7) listę produktów leczniczych terapii zaawansowanej – wyjątków szpitalnych wytwarzanych w danym miejscu wytwarzania; 8) imię i nazwisko Osoby Kompetentnej, informacje o jej wykształceniu, stażu pracy i zakresie uprawnień oraz adres miejsca wytwarzania, w którym Osoba Kompetentna będzie pełnić obowiązki. 4. Do wniosku o wydanie zgody, o której mowa w ust. 1, dołącza się: 1) kopię pozwolenia na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. z 2017 r. poz. 1000), jeżeli zostało wydane; 2) dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 9, jeżeli dotyczy; 3) Dokumentację Główną Miejsca Prowadzenia Działalności sporządzoną zgodnie z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania. 5. Wniosek o zmianę zgody, o której mowa w ust. 1, zawiera informacje, o których mowa w ust. 3. Przepis ust. 4 pkt 2 stosuje się odpowiednio. 6. Wniosek o wydanie zgody, o której mowa w ust. 1, rozpatruje się w terminie 90 dni od dnia jego złożenia. 7. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 6, ulega zawieszeniu, jeżeli wniosek o wydanie zgody, o której mowa w ust. 1, wymaga uzupełnienia. 8. Wniosek o zmianę zgody, o której mowa w ust. 1, rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia jego złożenia. W uzasadnionych przypadkach termin może zostać przedłużony, nie więcej niż o 60 dni, o czym informuje się wnioskodawcę. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio. 9. Za złożenie wniosku o wydanie lub zmianę zgody, o której mowa w ust. 1, jest pobierana opłata, której wysokość nie może być wyższa niż siedmiokrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Opłata stanowi dochód budżetu państwa i jest wnoszona na rachunek bankowy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. 10. Opłaty, o której mowa w ust. 9, nie wnoszą podmioty posiadające pozwolenie na wykonywanie czynności, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, podejmujące wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego. 11. Zgoda, o której mowa w ust. 1, zawiera dane, wymienione w ust. 3 pkt 1 i 4–7, oraz: 1) szczegółowy zakres wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego; 2) numer zgody i datę jej wydania. 12. Zgodę, o której mowa w ust. 1, wydaje się na czas nieokreślony po stwierdzeniu przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego na podstawie inspekcji przeprowadzonej przez inspektorów do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, że podmiot ubiegający się o jej wydanie spełnia wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania, a także po stwierdzeniu, że: 1) dysponuje odpowiednimi pomieszczeniami oraz urządzeniami technicznymi i kontrolnymi niezbędnymi do wytwarzania, kontroli i przechowywania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego oraz 2) zatrudnia Osobę Kompetentną. 13. Osobą Kompetentną może być osoba, która spełnia łącznie następujące wymagania: 1) posiada tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera, lekarza lub inny równorzędny lub posiada dyplom, o którym mowa w art. 191a ust. 1 pkt 2 lub 3, lub ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym, uzyskany w obszarze obejmującym co najmniej jedną dyscyplinę naukową z dziedziny nauk biologicznych, chemicznych, farmaceutycznych, medycznych lub weterynaryjnych; 2) posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie dotyczącym danego rodzaju produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego; 3) włada językiem polskim w stopniu niezbędnym do wykonywania obowiązków, o których mowa w ust. 14. 14. Do obowiązków Osoby Kompetentnej należy certyfikowanie w rejestrze, w porządku chronologicznym, przed zwolnieniem do użycia każdej serii produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego, że seria została wytworzona zgodnie z wymaganiami Dobrej Praktyki Wytwarzania w celu wykonania indywidualnie przepisanego produktu leczniczego dla danego pacjenta. 15. Inspektor do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego sprawdza, przez przeprowadzanie inspekcji, których częstotliwość jest określana na podstawie analizy ryzyka, czy posiadacz zgody na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego wypełnia obowiązki wynikające z art. 38aa ust. 1. 16. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór wniosku o wydanie zgody, o której mowa w ust. 1, oraz o zmianę tej zgody, uwzględniając rodzaj produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego oraz zakres wytwarzania; 2) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 9, uwzględniając konieczność zróżnicowania wysokości opłat w związku z nakładem pracy wymaganym do rozpatrzenia wniosku.”; 7) po art. 38a dodaje się art. 38aa i art. 38ab w brzmieniu: „Art. 38aa. 1. Do obowiązków posiadacza zgody na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego należy: 1) wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego jedynie w zakresie objętym zgodą, o której mowa w art. 38a ust. 1; 2) zawiadamianie na piśmie Głównego Inspektora Farmaceutycznego, co najmniej 30 dni wcześniej, o zamierzonej zmianie dotyczącej warunków wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego oraz niezwłoczne zawiadamianie o konieczności zmiany Osoby Kompetentnej; 3) udostępnianie inspektorom do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego w celu przeprowadzenia inspekcji pomieszczeń, w których jest prowadzona działalność w zakresie wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego, dokumentacji i innych danych dotyczących wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego, a także umożliwienie pobrania próbek tych produktów do badań jakościowych; 4) umożliwianie Osobie Kompetentnej wykonywania obowiązków, w tym podejmowania niezależnych decyzji w ramach uprawnień wynikających z ustawy; 5) stosowanie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania w zakresie niezbędnym do zapewnienia odpowiedniej jakości i bezpieczeństwa produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego; 6) przechowywanie rejestrów, o których mowa w art. 38a ust. 14, przez okres nie krótszy niż 30 lat od dnia zwolnienia do użycia danej serii produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego. 2. Główny Inspektor Farmaceutyczny zapewnia możliwość złożenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w postaci elektronicznej za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Zawiadomienie opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP."}
{"id":"2004_1845_10","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 10. 1. Do postępowań w sprawie udzielenia zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych, apteki ogólnodostępnej lub punktu aptecznego oraz postępowań w sprawie wpisu do Krajowego Rejestru Pośredników w Obrocie Produktami Leczniczymi, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Do postępowań w sprawie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 4, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Organ prowadzący postępowanie w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wzywa podmiot, który wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia albo wpis do Krajowego Rejestru Pośredników w Obrocie Produktami Leczniczymi lub rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 4, do jego uzupełnienia zgodnie z przepisami odpowiednio ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_1845_11","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 11. 1. Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych, apteki ogólnodostępnej lub punktu aptecznego, lub są wpisani do Krajowego Rejestru Pośredników w Obrocie Produktami Leczniczymi oraz są jednocześnie wpisani do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 4, są obowiązani, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) poinformować organ wydający zezwolenie lub dokonujący wpisu do Krajowego Rejestru Pośredników w Obrocie Produktami Leczniczymi o rezygnacji z prowadzonej działalności objętej zezwoleniem lub wpisem do rejestru albo 2) wystąpić z wnioskiem o wykreślenie z rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 4. 2. W przypadku niepodjęcia czynności, o których mowa w ust. 1, zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych, apteki ogólnodostępnej lub punktu aptecznego wygasa, a podmiot wpisany do Krajowego Rejestru Pośredników w Obrocie Produktami Leczniczymi podlega wykreśleniu z tego rejestru z dniem upływu terminu określonego w ust. 1."}
{"id":"2004_1845_12","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 12. 1. Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych oraz są jednocześnie wpisani do Krajowego Rejestru Pośredników w Obrocie Produktami Leczniczymi są obowiązani, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy poinformować organ wydający zezwolenie lub dokonujący wpisu o rezygnacji z prowadzonej działalności objętej zezwoleniem lub wpisem do rejestru. 2. W przypadku niepodjęcia czynności, o których mowa w ust. 1, zezwolenie na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych wygasa."}
{"id":"2004_1845_13","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 13. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 38a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 38a ust. 16 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1845_14","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 14. Do dnia 30 września 2018 r. informacje, o których mowa w art. 95a ust. 1 i 3 ustawy zmienianej w art. 1, przekazuje się w postaci papierowej albo elektronicznej."}
{"id":"2004_1845_15","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 15. Do dnia 30 września 2018 r. informacje, o których mowa w art. 36z ust. 2, art. 78 ust. 1 pkt 6a oraz art. 95 ust. 1b ustawy zmienianej w art. 1, przedstawia się na żądanie ministra właściwego do spraw zdrowia lub organów Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej w terminie 2 dni roboczych od momentu otrzymania żądania organu, w zakresie w nim określonym."}
{"id":"2004_1845_16","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 16. Do dnia 30 września 2018 r. informacji, o których mowa w art. 36z ust. 2, art. 78 ust. 1 pkt 6a, art. 95 ust. 1b oraz art. 95a ust. 1 i 3 ustawy zmienianej w art. 1, nie przekazuje się za pośrednictwem Zintegrowanego Systemu Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi."}
{"id":"2004_1845_17","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 17. Do dnia 30 września 2018 r. postępowań prowadzonych na podstawie przepisów art. 127c ust. 1, ust. 3 pkt 1 w zakresie art. 36z ust. 2 oraz ust. 3 pkt 3–5 w zakresie art. 95 ust. 1b ustawy zmienianej w art. 1 nie wszczyna się, a wszczęte umarza."}
{"id":"2004_1845_18","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 18. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 14–17, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2017 r.; 2) art. 1 pkt 3 i 4, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia; 3) art. 1 pkt 13 w zakresie art. 48 ust. 5, pkt 14 oraz art. 5, które wchodzą w życie z dniem 9 lutego 2019 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża: 1) dyrektywę 2001\/83\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. Urz. WE L 311 z 28.11.2001, str. 67 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 13, t. 27, str. 69, Dz. Urz. UE L 33 z 08.02.2003, str. 30 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 15, t. 7, str. 346, Dz. Urz. UE L 159 z 27.06.2003, str. 46 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 13, t. 31, str. 253, Dz. Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 34 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 13, t. 34, str. 262, Dz. Urz. UE L 136 z 30.04.2004, str. 85 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 13, t. 34, str. 313, Dz. Urz. UE L 230 z 24.08.2006, str. 12, Dz. Urz. UE L 378 z 27.12.2006, str. 1, Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2007, str. 121, Dz. Urz. UE L 81 z 20.03.2008, str. 51, Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2009, str. 174, Dz. Urz. UE L 168 z 30.06.2009, str. 33, Dz. Urz. UE L 242 z 15.09.2009, str. 3, Dz. Urz. UE L 348 z 31.12.2010, str. 74, Dz. Urz. UE L 174 z 01.07.2011, str. 74, Dz. Urz. UE L 131 z 22.05.2012, str. 11, Dz. Urz. UE L 276 z 21.10.2011, str. 63, Dz. Urz. UE L 299 z 27.10.2012, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1); 2) dyrektywę Komisji 2003\/94\/WE z dnia 8 października 2003 r. ustanawiającą zasady i wytyczne dobrej praktyki wytwarzania w odniesieniu do produktów leczniczych stosowanych u ludzi oraz produktów leczniczych stosowanych u ludzi, znajdujących się w fazie badań (Dz. Urz. UE L 262 z 14.10.2003, str. 22 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 13, t. 32, str. 424 oraz Dz. Urz. UE L 238 z 16.09.2017, str. 44); 3) dyrektywę Komisji (UE) 2017\/1572 z dnia 15 września 2017 r. uzupełniającą dyrektywę 2001\/83\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zasad i wytycznych dobrej praktyki wytwarzania produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. Urz. UE L 238 z 16.09.2017, str. 44). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, ustawę z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz ustawę z dnia 19 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw. [3]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2009, str. 174 oraz Dz. Urz. UE L 348 z 31.12.2010, str. 1."}
{"id":"2004_1845_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1371) do tytułu ustawy dodaje się odnośnik nr 1 w brzmieniu: „1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża: 1) dyrektywę 2002\/98\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. ustanawiającą normy jakości i bezpiecznego pobierania, badania, preparatyki, przechowywania, wydawania krwi ludzkiej i składników krwi oraz zmieniającą dyrektywę 2001\/83\/WE (Dz. Urz. UE L 33 z 08.02.2003, str. 30 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 346, Dz. Urz. UE L 230 z 04.08.2006, str. 12, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 14 oraz Dz. Urz. UE L 98 z 15.04.2015, str. 11); 2) dyrektywę Komisji 2004\/33\/WE z dnia 22 marca 2004 r. wykonującą dyrektywę 2002\/98\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie niektórych wymagań technicznych dotyczących krwi i składników krwi (Dz. Urz. UE L 91 z 30.03.2004, str. 25 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 272, Dz. Urz. UE L 288 z 04.11.2009, str. 7, Dz. Urz. UE L 97 z 12.04.2011, str. 28 oraz Dz. Urz. UE L 366 z 20.12.2014, str. 81); 3) dyrektywę Komisji 2005\/61\/WE z dnia 30 września 2005 r. wykonującą dyrektywę 2002\/98\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie wymogów dotyczących śledzenia losów krwi oraz powiadamiania o poważnych, niepożądanych reakcjach i zdarzeniach (Dz. Urz. UE L 256 z 01.10.2005, str. 32); 4) dyrektywę Komisji 2005\/62\/WE z dnia 30 września 2005 r. wykonującą dyrektywę 2002\/98\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie norm i specyfikacji wspólnotowych odnoszących się do systemu jakości obowiązującego w placówkach służby krwi (Dz. Urz. UE L 256 z 01.10.2005, str. 41 oraz Dz. Urz. UE L 199 z 26.07.2016, str. 14).”."}
{"id":"2004_1845_3","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. z 2016 r. poz.1718) wprowadza się następujące zmiany: 1) w odnośniku nr 1 do tytułu ustawy w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 i 8 w brzmieniu: „7) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017\/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001\/83\/WE, rozporządzenia (WE) nr 178\/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223\/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90\/385\/EWG i 93\/42\/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1); 8) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017\/746 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz uchylenia dyrektywy 98\/79\/WE i decyzji Komisji 2010\/227\/UE (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 176).”; 2) w art. 2: a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5–7 w brzmieniu: „5) wyrobami medycznymi w zakresie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017\/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001\/83\/WE, rozporządzenia (WE) nr 178\/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223\/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90\/385\/EWG i 93\/42\/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem 2017\/745”; 6) wyrobami medycznymi do diagnostyki in vitro w zakresie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017\/746 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz uchylenia dyrektywy 98\/79\/WE i decyzji Komisji 2010\/227\/UE (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 176), zwanego dalej „rozporządzeniem 2017\/746”; 7) notyfikacją, zgodnie z art. 42 ust. 2, 5 i 8 rozporządzenia 2017\/745 oraz zgodnie z art. 38 ust. 2, 5 i 8 rozporządzenia 2017\/746.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Prezes Urzędu jest centralnym organem administracji rządowej, który jest wyznaczony jako: 1) organ odpowiedzialny za wdrażanie rozporządzenia 2017\/745 i rozporządzenia 2017\/746, o którym mowa w art. 101 rozporządzenia 2017\/745 oraz w art. 96 rozporządzenia 2017\/746; 2) organ odpowiedzialny za jednostki notyfikowane, o którym mowa w art. 35 ust. 1 rozporządzenia 2017\/745 oraz w art. 31 ust. 1 rozporządzenia 2017\/746.”; 3) w art. 4 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) powoływanie ekspertów, o których mowa w art. 40 rozporządzenia 2017\/745 i w art. 36 rozporządzenia 2017\/746;”."}
{"id":"2004_1845_38ab","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 38ab. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny cofa zgodę na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego, w przypadku gdy jego wytwórca przestał wypełniać obowiązki określone w art. 38aa ust. 1 pkt 1 lub 3. 2. Zgoda na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego może być cofnięta w przypadku naruszenia przepisów art. 38aa ust. 1 pkt 2 lub 4–6.”; 8) w art. 39 w ust. 5 uchyla się pkt 2; 9) w art. 42: a) w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) stosowanie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania, a w zakresie dystrybucji produktów leczniczych, o której mowa w pkt 2, stosowanie wymagań Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej;”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Wytwórca lub importer produktów leczniczych odsuwa Osobę Wykwalifikowaną od wykonywania obowiązków Osoby Wykwalifikowanej w przypadku naruszenia przez nią przepisów art. 48 ust. 3, na wniosek Głównego Inspektora Farmaceutycznego, w którym wskazuje się stwierdzone uchybienia. Ponowne dopuszczenie odsuniętej Osoby Wykwalifikowanej do wykonywania obowiązków Osoby Wykwalifikowanej wymaga pisemnej zgody Głównego Inspektora Farmaceutycznego.”; 10) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: „Art. 43a. 1. Zezwolenie na wytwarzanie lub import produktu leczniczego oraz zgoda na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego wygasają w przypadku: 1) śmierci osoby, na rzecz której zostało wydane zezwolenie lub zgoda; 2) wykreślenia przedsiębiorcy z Krajowego Rejestru Sądowego albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej; 3) rezygnacji z prowadzonej działalności. 2. Stwierdzenie wygaśnięcia następuje w drodze decyzji organu, który wydał zezwolenie na wytwarzanie lub import produktu leczniczego albo zgodę na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego. 3. Zezwolenie na wytwarzanie lub import produktu leczniczego oraz zgoda na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie podlegają wygaśnięciu do czasu zakończenia inspekcji lub postępowań administracyjnych prowadzonych przez organy Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli w wyniku zakończonej inspekcji lub postępowania administracyjnego prowadzonego przez organy Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej zachodzą przesłanki do wydania decyzji o cofnięciu zezwolenia na wytwarzanie lub import produktu leczniczego albo cofnięciu zgody na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego, Główny Inspektor Farmaceutyczny cofa zezwolenie albo zgodę. Wygaśnięcia nie stwierdza się.”; 11) w art. 46 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia zagrożenia dla jakości lub bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych Główny Inspektor Farmaceutyczny może zarządzić doraźną inspekcję u podmiotu odpowiedzialnego lub przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego bez uprzedzenia. Z tej inspekcji sporządza się raport, który otrzymuje podmiot odpowiedzialny lub przedstawiciel podmiotu odpowiedzialnego, u którego przeprowadzono inspekcję.”; 12) po art. 47c dodaje się art. 47d w brzmieniu: „Art. 47d. 1. W przypadku otrzymania informacji od właściwego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub od właściwego organu z kraju trzeciego mającego równoważne z Unią Europejską wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania i równoważny system inspekcji, że wytwórca nie spełnia wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania, Główny Inspektor Farmaceutyczny cofa wydany dla tego wytwórcy certyfikat potwierdzający spełnianie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania. 2. W przypadku cofnięcia wydanego certyfikatu potwierdzającego spełnianie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania Główny Inspektor Farmaceutyczny niezwłocznie usuwa ten certyfikat z europejskiej bazy danych EudraGMDP. 3. Główny Inspektor Farmaceutyczny niezwłocznie informuje o cofnięciu wydanego certyfikatu potwierdzającego spełnianie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania dotychczasowego posiadacza certyfikatu.”; 13) art. 48 otrzymuje brzmienie: „Art. 48. 1. Osobą Wykwalifikowaną może być osoba, która spełnia łącznie następujące wymagania: 1) posiada tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera, lekarza lub inny równorzędny lub posiada dyplom, o którym mowa w art. 191a ust. 1 pkt 2 lub 3, lub ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym, uzyskany w obszarze obejmującym co najmniej jedną dyscyplinę naukową z dziedziny nauk biologicznych, chemicznych, farmaceutycznych, medycznych lub weterynaryjnych; 2) zdobyła wiedzę i umiejętności co najmniej w zakresie następujących przedmiotów: fizyki, chemii ogólnej i nieorganicznej, chemii organicznej, chemii analitycznej, chemii farmaceutycznej obejmującej analizę produktów leczniczych, biochemii ogólnej i stosowanej (medycznej), fizjologii, mikrobiologii, farmakologii, technologii farmaceutycznej, toksykologii oraz farmakognozji; 3) posiada co najmniej dwuletni staż pracy u wytwórcy lub importera produktu leczniczego posiadającego zezwolenie, o którym mowa w art. 38 ust. 1, lub zgodę, o której mowa w art. 38a ust. 1, obejmujący przeprowadzanie analizy jakościowej i ilościowej produktów leczniczych i substancji czynnych oraz przeprowadzanie badań i czynności kontrolnych koniecznych do zapewnienia jakości produktów leczniczych zgodnie z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu; 4) włada językiem polskim w stopniu niezbędnym do pełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 3. 2. Tytuł zawodowy magistra farmacji poświadcza spełnianie warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i 2. Osoby nieposiadające tego tytułu, legitymujące się wykształceniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dodatkowo przedstawiają, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 167 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym: 1) suplement do dyplomu; 2) świadectwo ukończenia studiów podyplomowych prowadzonych przez podstawowe jednostki organizacyjne uczelni medycznych, które prowadzą studia na kierunku farmacja, w przypadku konieczności uzupełnienia wiedzy i umiejętności, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Do obowiązków Osoby Wykwalifikowanej należy w przypadku: 1) produktu leczniczego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – zapewnienie, że każda seria produktu leczniczego została wytworzona i skontrolowana zgodnie z przepisami prawa oraz z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu; 2) produktu leczniczego pochodzącego z importu, bez względu na to, czy produkt został wytworzony w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – zapewnienie, że każda seria produktu leczniczego została poddana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pełnej analizie jakościowej i ilościowej, co najmniej w odniesieniu do wszystkich substancji czynnych, oraz innym badaniom i czynnościom kontrolnym koniecznym do zapewnienia jakości produktów leczniczych zgodnie z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu. 4. Serie produktów leczniczych, które przeszły kontrolę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, są wyłączone z badań i czynności kontrolnych, o których mowa w ust. 3 pkt 2, jeżeli znajdują się w obrocie w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dołączono do nich certyfikat serii podpisany przez Osobę Wykwalifikowaną i certyfikat analityczny oraz, jeżeli dotyczy, raporty z kontroli obejmujące sprawozdanie z testów i czynności kontrolnych koniecznych do potwierdzenia jakości serii produktu leczniczego zgodnie z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na dopuszczenie do obrotu. 5. W przypadku produktów leczniczych przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym Osoba Wykwalifikowana zapewnia, że zabezpieczenia, o których mowa w art. 54 lit. o dyrektywy 2001\/83\/WE, zostały umieszczone na opakowaniu. 6. W przypadku produktów leczniczych importowanych z krajów trzecich Osoba Wykwalifikowana może odstąpić od przeprowadzenia ich analiz oraz innych badań i czynności kontrolnych, o których mowa w ust. 3 pkt 2, jeżeli zostały dokonane w kraju eksportującym, oraz po zweryfikowaniu u Głównego Inspektora Farmaceutycznego, czy kraj pochodzenia tego produktu znajduje się na liście krajów, z którymi Unia Europejska dokonała odpowiednich uzgodnień zapewniających, że wytwórca produktów leczniczych spełnia co najmniej takie wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania jak obowiązujące w Unii Europejskiej. 7. Przed zwolnieniem serii produktu leczniczego do obrotu Osoba Wykwalifikowana jest obowiązana certyfikować w rejestrze, że seria spełnia wymagania określone w ust. 3. 8. Rejestr, o którym mowa w ust. 7, jest przechowywany przez okres dłuższy o rok od terminu ważności produktu leczniczego, ale nie krótszy niż pięć lat. Rejestr jest aktualizowany na bieżąco, w miarę przeprowadzania czynności, i udostępniany organom Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej na każde żądanie.”; 14) w art. 51a: a) w pkt 2 wyrazy „art. 48 ust. 2a” zastępuje się wyrazami „art. 48 ust. 5”, b) w pkt 5 wyrazy „art. 48 ust. 2a” zastępuje się wyrazami „art. 48 ust. 5”; 15) po art. 51j dodaje się art. 51ja w brzmieniu: „Art. 51ja. 1. W przypadku otrzymania informacji od właściwego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub od właściwego organu z kraju trzeciego mającego równoważne z Unią Europejską wymagania Dobrej Praktyki Wytwarzania i równoważny system inspekcji, że wytwórca substancji czynnej lub wytwórca substancji pomocniczych nie spełnia wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania, Główny Inspektor Farmaceutyczny cofa wydany dla tego wytwórcy certyfikat potwierdzający spełnianie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania. 2. W przypadku cofnięcia wydanego certyfikatu potwierdzającego spełnianie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania Główny Inspektor Farmaceutyczny niezwłocznie usuwa wydany certyfikat potwierdzający spełnianie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania z europejskiej bazy danych EudraGMDP. 3. Główny Inspektor Farmaceutyczny niezwłocznie informuje o cofnięciu wydanego certyfikatu potwierdzającego spełnianie wymagań Dobrej Praktyki Wytwarzania dotychczasowego posiadacza certyfikatu.”; 16) w art. 72a w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wartość netto zbytych opakowań jednostkowych bez uwzględnienia rabatów, upustów oraz bonifikat;”; 17) w art. 73b w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że: a) dane zawarte we wniosku o wpis do Krajowego Rejestru Pośredników w Obrocie Produktami Leczniczymi są zgodne z prawdą, a także znane mi są warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa w obrocie produktami leczniczymi, której dotyczy wniosek, b) przedsiębiorca zamierzający wykonywać działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie produktami leczniczymi: – spełnia wynikające z ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa w obrocie produktami leczniczymi, – nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, ani nie wystąpił z wnioskiem o wpis do tego rejestru, – nie prowadzi apteki lub punktu aptecznego ani nie wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie, – nie prowadzi hurtowni farmaceutycznej lub hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych ani nie wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jej prowadzenie.”.”; 18) w art. 73d pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przedsiębiorca prowadzi aptekę, punkt apteczny, hurtownię farmaceutyczną lub hurtownię farmaceutyczną produktów leczniczych weterynaryjnych albo wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie lub wykonuje działalność leczniczą albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;”; 19) w art. 73f w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) pośrednik prowadzi aptekę, punkt apteczny, hurtownię farmaceutyczną lub hurtownię farmaceutyczną produktów leczniczych weterynaryjnych albo wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie lub wykonuje działalność leczniczą albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.”; 20) w art. 75: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej składa się w postaci papierowej albo elektronicznej.”, b) w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) oświadczenie Osoby Odpowiedzialnej o podjęciu się pełnienia tej funkcji od dnia rozpoczęcia działalności przez hurtownię; 2) oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że: a) dane zawarte we wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie hurtowni, której dotyczy wniosek, są zgodne z prawdą, Osoba Odpowiedzialna za prowadzenie hurtowni, której dotyczy wniosek, posiada wymagane uprawnienia i wyraziła zgodę na podjęcie obowiązków, o których mowa w art. 85 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, a także znane mi są warunki prowadzenia hurtowni, której dotyczy wniosek, b) wnioskodawca: – spełnia wynikające z ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne warunki prowadzenia hurtowni, której dotyczy wniosek, – nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, ani nie wystąpił z wnioskiem o wpis do tego rejestru, – nie prowadzi apteki lub punktu aptecznego ani nie wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie, – nie zajmuje się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi ani nie wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 73a ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.”;”, c) ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, lub uwierzytelnione kopie tych dokumentów składa się w postaci papierowej lub elektronicznej. Kopie dokumentów, o których mowa w ust. 2 w postaci elektronicznej uwierzytelnia się, opatrując je kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.”; 21) w art. 76 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Pomieszczenia komory przeładunkowej hurtowni farmaceutycznej muszą odpowiadać warunkom technicznym wymaganym dla pomieszczeń hurtowni farmaceutycznej, co stwierdza Główny Inspektor Farmaceutyczny, a w przypadku hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych – wojewódzki lekarz weterynarii.”; 22) w art. 76a w ust. 3 w pkt 2 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 3; 23) w art. 80 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) gdy wnioskodawca prowadzi aptekę lub punkt apteczny albo wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie, zajmuje się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 73a ust. 3, wykonuje działalność leczniczą albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;”; 24) w art. 81 w ust. 1 w pkt 2 w lit. c kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) w odniesieniu do przedsiębiorcy wystąpiła okoliczność wymieniona w art. 80 ust. 1 pkt 3.”; 25) w art. 87: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) szpitalne, zaopatrujące jednostki organizacyjne publicznej służby krwi, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, lub zakłady lecznicze podmiotów leczniczych wykonujących stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne;”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, oraz zakładach leczniczych podmiotów leczniczych, w których nie utworzono apteki szpitalnej albo apteki zakładowej, tworzy się dział farmacji szpitalnej, do którego należy wykonywanie zadań określonych w art. 86 ust. 2 pkt 1 i 4, ust. 3 pkt 5, 7, 9 i 10 oraz ust. 4, który pełni funkcję apteki szpitalnej albo apteki zakładowej.”; 26) w art. 88 w ust. 5 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) przekazywanie organom Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej informacji o podejrzeniu lub stwierdzeniu, że dany produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym dla niego wymaganiom jakościowym lub został sfałszowany;”; 27) w art. 96a: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) unikalny numer identyfikujący receptę nadawany przez system teleinformatyczny usługodawcy lub system, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia – w przypadku recepty w postaci elektronicznej, a w przypadku recepty w postaci papierowej na produkt leczniczy o kategorii dostępności „Rpw” – unikalny numer identyfikujący receptę nadawany przez dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia;”, b) w ust. 8 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) unikalny numer identyfikujący receptę nadawany przez dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia – w przypadku recepty w postaci papierowej;”; 28) w art. 100: a) w ust. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: „5a) oświadczenie, że podmiot występujący o zezwolenie na prowadzenie apteki: a) nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, ani nie wystąpił z wnioskiem o wpis do tego rejestru, b) nie prowadzi hurtowni farmaceutycznej lub hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych ani nie wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie, c) nie zajmuje się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi ani nie wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 73a ust. 3;”, b) ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, lub uwierzytelnione kopie tych dokumentów składa się w postaci papierowej lub elektronicznej. Kopie dokumentów, o których mowa w ust. 2 w postaci elektronicznej uwierzytelnia się, opatrując je kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.”, c) w ust. 2c wyrazy „ust. 2 pkt 6–8” zastępuje się wyrazami „ust. 2 pkt 5a–8”, d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, ubiegający się o zezwolenie składa do wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego w postaci papierowej albo elektronicznej.”; 29) w art. 101 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wnioskodawca posiada zezwolenie na wytwarzanie lub import produktu leczniczego albo produktu leczniczego weterynaryjnego albo wystąpił z wnioskiem o wydanie takiego zezwolenia, prowadzi hurtownię farmaceutyczną lub hurtownię farmaceutyczną produktów leczniczych weterynaryjnych albo wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jej prowadzenie, zajmuje się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 73a ust. 3, lub wykonuje działalność leczniczą albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;”; 30) w art. 103: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Wojewódzki inspektor farmaceutyczny cofa zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, jeżeli w odniesieniu do podmiotu prowadzącego aptekę wystąpiła okoliczność wymieniona w art. 101 pkt 3.”, b) w ust. 3 wyrazy „w ust. 1” zastępuje się wyrazami „w ust. 1 i 1a”; 31) w art. 108 w ust. 4: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wstrzymania, zakazu wprowadzania, wycofania z obrotu lub stosowania produktów leczniczych w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia, że dany produkt nie odpowiada ustalonym wymaganiom jakościowym lub został sfałszowany;”, b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu: „2a) zakazu dystrybucji lub stosowania określonej serii substancji czynnej, zakazu wprowadzania lub wycofania z obrotu substancji czynnej; 2b) wydania zgody na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego, odmowy jej wydania, stwierdzenia wygaśnięcia, cofnięcia oraz zmiany tej zgody;”, c) w pkt 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „udzielenia, zmiany, cofnięcia, odmowy udzielenia lub stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia:”; 32) w art. 111 w ust. 3 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) złożyła oświadczenie, o którym mowa w art. 114a ust. 2.”; 33) w art. 114: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zadania Inspekcji Farmaceutycznej wykonują osoby spełniające wymagania określone w ust. 2, 3, 3b lub 3c, które złożyły oświadczenie, o którym mowa w art. 114a ust. 2.”, b) ust. 3b otrzymuje brzmienie: „3b. Inspektorem do spraw obrotu hurtowego Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego może być osoba, która jest farmaceutą, o którym mowa w art. 2b ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, i posiada co najmniej trzyletni staż pracy w Inspekcji Farmaceutycznej, w aptekach lub w podmiotach prowadzących obrót hurtowy produktami leczniczymi.”; 34) po art. 114 dodaje się art. 114a w brzmieniu: „Art. 114a. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny, zastępca Głównego Inspektora Farmaceutycznego, wojewódzki inspektor farmaceutyczny, zastępca wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, inspektorzy farmaceutyczni, inspektorzy do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, inspektorzy do spraw obrotu hurtowego Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego oraz osoby wykonujące w Głównym Inspektoracie Farmaceutycznym lub wojewódzkim inspektoracie farmaceutycznym czynności związane z nadzorem nad produktami leczniczymi, substancjami czynnymi lub substancjami pomocniczymi nie mogą: 1) być członkami organów spółek handlowych lub pełnomocnikami przedsiębiorców, którzy: a) prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub importu produktu leczniczego, wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego, wytwarzania, importu lub dystrybucji substancji czynnej, prowadzenia punktu aptecznego, apteki ogólnodostępnej, apteki szpitalnej lub hurtowni farmaceutycznej, pośrednictwa w obrocie produktami leczniczymi albo wystąpili z wnioskiem o wpis do odpowiedniego rejestru, wydanie zezwolenia albo zgody w zakresie prowadzenia takiej działalności, b) prowadzą badanie kliniczne produktu leczniczego albo wystąpili z wnioskiem o rozpoczęcie takiego badania, uzyskali pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego albo wystąpili z wnioskiem o wydanie takiego pozwolenia, c) są wytwórcami wyrobów medycznych lub ich autoryzowanymi przedstawicielami; 2) być wspólnikami lub partnerami spółki handlowej lub stroną umowy spółki cywilnej prowadzącej działalność, o której mowa w pkt 1; 3) być członkami organów spółdzielni lub członkami organów organizacji pozarządowych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r. poz. 450, 650 i 723), oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 tej ustawy prowadzących działalność, o której mowa w pkt 1; 4) posiadać akcji lub udziałów w spółkach handlowych prowadzących działalność, o której mowa w pkt 1, oraz udziałów w spółdzielniach prowadzących działalność, o której mowa w pkt 1; 5) posiadać jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych inwestujących wyłącznie w sektor farmaceutyczny posiadających akcje lub udziały w spółkach handlowych wykonujących działalność, o której mowa w pkt 1; 6) prowadzić działalności gospodarczej, o której mowa w pkt 1; 7) wykonywać zajęcia zarobkowego na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej z podmiotami, o których mowa w pkt 1–5; 8) pełnić funkcji w organach, o których mowa w art. 24 pkt 2, 4 i 5 oraz art. 34 pkt 2, 4 i 5 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, oraz biegli i eksperci, o których mowa w art. 122d ust. 2, składają oświadczenie dotyczące okoliczności określonych w ust. 1, zwane dalej „oświadczeniem o braku konfliktu interesów”. 3. Oświadczenie o braku konfliktu interesów oraz informacje, o których mowa w ust. 6, są składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń na podstawie art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny. Składający oświadczenie o braku konfliktu interesów i informacje, o których mowa w ust. 6, jest obowiązany do zawarcia w nich klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. 4. Oświadczenie o braku konfliktu interesów składają: 1) ministrowi właściwemu do spraw zdrowia – Główny Inspektor Farmaceutyczny; 2) Głównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu – zastępca Głównego Inspektora Farmaceutycznego, wojewódzki inspektor farmaceutyczny, inspektorzy do spraw wytwarzania Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, inspektorzy do spraw obrotu hurtowego Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, osoby wykonujące czynności związane z nadzorem nad produktami leczniczymi, substancjami czynnymi lub substancjami pomocniczymi w Głównym Inspektoracie Farmaceutycznym oraz biegli i eksperci, o których mowa w art. 122d ust. 2, działający z upoważnienia Głównego Inspektora Farmaceutycznego; 3) wojewódzkiemu inspektorowi farmaceutycznemu – zastępca wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, inspektorzy farmaceutyczni oraz osoby wykonujące czynności związane z nadzorem nad produktami leczniczymi w wojewódzkim inspektoracie farmaceutycznym oraz biegli i eksperci, o których mowa w art. 122d ust. 2, działający z upoważnienia wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. 5. Oświadczenie o braku konfliktu interesów zawiera: 1) imię i nazwisko osoby składającej oświadczenie; 2) informację dotyczącą okoliczności, o których mowa w ust. 1. 6. Osoby, o których mowa w ust. 1, oraz biegli i eksperci, o których mowa w art. 122d ust. 2, wraz z oświadczeniem o braku konfliktu interesów podają: 1) znane im informacje, czy ich małżonkowie, krewni i powinowaci do drugiego stopnia, osoby związane z nimi z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli oraz osoby pozostające z nimi we wspólnym pożyciu spełniają kryteria, o których mowa w ust. 1; 2) informacje o umowach o pracę i umowach cywilnoprawnych zawartych z podmiotem, który według ich wiedzy prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 pkt 1, albo wystąpił z wnioskiem o wpis w odpowiednim rejestrze, wydanie zezwolenia, pozwolenia albo zgody w zakresie prowadzenia takiej działalności w okresie poprzedzającym zatrudnienie lub zawarcie umowy z Głównym Inspektoratem Farmaceutycznym lub wojewódzkim inspektoratem farmaceutycznym, określając strony i wskazując, czy zakres zadań obejmował wykonywanie czynności zarządczych lub związanych z rozwojem produktu. 7. Oświadczenie o braku konfliktu interesów oraz informacje, o których mowa w ust. 6, składa się: 1) przed zawarciem umowy o pracę, zmianą stanowiska pracy lub zawarciem umowy cywilnoprawnej; 2) corocznie do dnia 15 stycznia według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, przy czym informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 2, podaje się jednorazowo przed objęciem stanowiska lub zawarciem umowy; 3) w terminie 14 dni od dnia powzięcia informacji o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 i ust. 6 pkt 1. 8. Naruszenie obowiązków, o których mowa w ust. 1–3, 5 i 6, stanowi podstawę do odmowy nawiązania stosunku pracy, rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika, odmowy zawarcia lub wypowiedzenia umowy zlecenia, umowy o dzieło lub innej umowy o podobnym charakterze, odwołania ze stanowiska Głównego Inspektora Farmaceutycznego, zastępcy Głównego Inspektora Farmaceutycznego, wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego i zastępcy wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. 9. Oświadczenia o braku konfliktu interesów składane przez biegłych i ekspertów, o których mowa w art. 122d ust. 2, podlegają ocenie właściwego organu, o którym mowa w ust. 4 pkt 2 lub 3, pod względem możliwości wystąpienia w trakcie planowanej kontroli albo inspekcji okoliczności wymienionych w ust. 1. W przypadku stwierdzenia konfliktu interesów biegły lub ekspert nie uczestniczy w przeprowadzaniu kontroli albo inspekcji. 10. Informacje, o których mowa w ust. 6, podlegają ocenie właściwego organu, o którym mowa w ust. 4, pod względem wystąpienia w postępowaniu administracyjnym, kontroli lub inspekcji, w których uczestniczy osoba składająca informacje, okoliczności wymienionych w ust. 1. W przypadku stwierdzenia konfliktu interesów osoba składająca informacje, o których mowa w ust. 6, podlega wyłączeniu z postępowania albo nie uczestniczy w przeprowadzaniu kontroli albo inspekcji. 11. W Biuletynie Informacji Publicznej Głównego Inspektora Farmaceutycznego zamieszcza się na formularzu dane pochodzące z oświadczenia o braku konfliktu interesów i informacji, o których mowa w ust. 6, obejmujące: 1) imię i nazwisko osoby, która złożyła oświadczenie o braku konfliktu interesów; 2) nazwę podmiotu, który prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 pkt 1, albo wystąpił z wnioskiem o wpis w odpowiednim rejestrze, wydanie zezwolenia, pozwolenia albo zgody w zakresie prowadzenia takiej działalności i jest powiązany z osobą, która złożyła oświadczenie o braku konfliktu interesów, w zakresie określonym w ust. 1, w tym z uwagi na informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1. 12. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) oświadczenia o braku konfliktu interesów i zgłoszenia informacji, o których mowa w ust. 6, 2) formularza do publikacji danych, o których mowa w ust. 11, w Biuletynie Informacji Publicznej Głównego Inspektora Farmaceutycznego – biorąc pod uwagę potrzebę zarządzania konfliktem interesów i zakres informacji, o których mowa w ust. 5 i 6.”; 35) art. 125 otrzymuje brzmienie: „Art. 125. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia podejmuje lub wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub importu produktu leczniczego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Tej samej karze podlega, kto podejmuje lub wykonuje działalność gospodarczą w zakresie: 1) wytwarzania produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego bez wymaganej zgody; 2) obrotu produktami leczniczymi bez wymaganego zezwolenia.”."}
{"id":"2004_1845_4","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160, 138 i 650) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 100 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że: 1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą są kompletne i zgodne z prawdą; 2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności leczniczej w zakresie objętym składanym wnioskiem określone w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej; 3) nie prowadzę hurtowni farmaceutycznej, hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych, apteki ogólnodostępnej ani punktu aptecznego, a także nie wystąpiłem z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie; 4) nie zajmuję się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi ani nie wystąpiłem z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 73a ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.”.”; 2) w art. 108 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) wnioskodawca: a) prowadzi hurtownię farmaceutyczną lub hurtownię farmaceutyczną produktów leczniczych weterynaryjnych albo wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jej prowadzenie, b) prowadzi aptekę ogólnodostępną albo wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jej prowadzenie, c) prowadzi punkt apteczny albo wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jego prowadzenie, d) zajmuje się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 73a ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2211 oraz z 2018 r. poz. 650, 697 i 1039).”; 3) w art. 111a w ust. 1 skreśla się wyrazy „(Dz. U. z 2017 r. poz. 2211)”."}
{"id":"2004_1845_5","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 19 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 28) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 17 uchyla się lit. c; 2) w art. 8 w pkt 1 skreśla się wyrazy „art. 1 pkt 17 lit. c,”."}
{"id":"2004_1845_6","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 6. Do postępowań w sprawie wydania zgody na podjęcie wytwarzania produktów leczniczych terapii zaawansowanej, o której mowa w art. 38a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_1845_7","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 7. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wzywa posiadaczy zgód, o których mowa w art. 38a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, do uzupełnienia danych niezbędnych do wydania zgody na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego na podstawie art. 38a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, określając termin na uzupełnienie danych nie dłuższy niż 60 dni i zakres tego uzupełnienia. 2. Jeżeli dane, o których mowa w ust. 1: 1) zostaną uzupełnione w terminie i w zakresie określonych w wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, Główny Inspektor Farmaceutyczny wydaje niezwłocznie nieodpłatnie zgodę na wytwarzanie produktu leczniczego terapii zaawansowanej – wyjątku szpitalnego; 2) nie zostaną uzupełnione w terminie i w zakresie określonych w wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, albo zostaną uzupełnione po tym terminie, zgoda wygasa z mocy prawa z upływem ostatniego dnia tego terminu."}
{"id":"2004_1845_8","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 8. 1. Osoba niespełniająca wymagań określonych w art. 48 ust. 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, może być nadal zatrudniona na stanowisku Osoby Wykwalifikowanej w rozumieniu art. 2 pkt 21c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 6 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy na stanowisku Osoby Wykwalifikowanej w rozumieniu art. 2 pkt 21c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, można zatrudnić osobę, która spełnia łącznie następujące wymagania: 1) posiada udowodnioną znajomość języka polskiego; 2) w wyniku ukończenia studiów związanych z kształceniem w zakresie: analityki medycznej, biologii, biotechnologii, chemii, farmacji, medycyny lub weterynarii uzyskała tytuł magistra, magistra inżyniera, lekarza lub równorzędny; 3) posiada co najmniej dwuletni staż pracy u posiadacza zezwolenia na wytwarzanie lub import produktów leczniczych, obejmujący analizę jakościową i ilościową produktów leczniczych i substancji czynnych oraz badania i czynności kontrolne niezbędne do oceny jakości produktów leczniczych i warunków wytwarzania. 3. W przypadku gdy osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dostosowały się do wymagań określonych w art. 48 ust. 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, serie produktu leczniczego zwolnione przez te osoby do obrotu po upływie 6 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają wycofaniu z obrotu."}
{"id":"2004_1845_9","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 9. 1. Oświadczenie o braku konfliktu interesów, o którym mowa w art. 114a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, zwane dalej „oświadczeniem o braku konfliktu interesów”, i informacje, o których mowa w art. 114a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, składa się po raz pierwszy w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Osoby, które złożyły pierwsze oświadczenie o braku konfliktu interesów i informacje, o których mowa w art. 114a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, dostosują się do przepisów, o których mowa w art. 114a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Osoby, o których mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia dostosowania się do przepisów, o których mowa w art. 114a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, ponownie składają oświadczenie o braku konfliktu interesów i informacje, o których mowa w art. 114a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku osób, które nie dostosowały się do przepisów, o których mowa w art. 114a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, termin na ponowne złożenie oświadczenia o braku konfliktu interesów i informacji, o których mowa w art. 114a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, wynosi 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. W przypadku niewykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1–3, stosuje się przepis art. 114a ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1. 5. W Biuletynie Informacji Publicznej Głównego Inspektora Farmaceutycznego zamieszcza się na formularzu dane pochodzące z oświadczenia o braku konfliktu interesów i informacji, o których mowa w art. 114a ust. 6 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1. Przepisy art. 114a ust. 11 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się."}
{"id":"2004_1907_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1360, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 831 w § 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) 50% kwot diet przysługujących z tytułu podróży służbowych – jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z tytułu alimentów, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów;”; 2) w art. 886 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Pracodawcy, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 881 § 3 i 4, nie złożył w przepisanym terminie oświadczenia przewidzianego w art. 882 albo zaniedbał przesłania dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu pracodawcy dłużnika, stosownie do art. 884 § 2 i 3, komornik wymierza grzywnę w wysokości do pięciu tysięcy złotych. Grzywna jest powtarzana, jeżeli pracodawca nadal uchyla się od wykonania tych czynności w dodatkowo wyznaczonym terminie.”; 3) w art. 1052 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W jednym postanowieniu sąd może wymierzyć grzywnę nie wyższą niż piętnaście tysięcy złotych, chyba że dwukrotne wymierzenie grzywny okazało się nieskuteczne.”."}
{"id":"2004_1907_10","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 10. Przepisy ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do pracodawcy lub osoby działającej w jego imieniu, która po dniu 30 listopada 2020 r.: 1) zatrudnia pracownika, o którym mowa w art. 281 § 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 3, będącego osobą, wobec której toczy się egzekucja świadczeń alimentacyjnych oraz egzekucja należności budżetu państwa powstałych z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów i zalega on ze spełnieniem tych świadczeń za okres dłuższy niż 3 miesiące; 2) wypłaca wbrew obowiązkowi pracownikowi będącemu osobą, o której mowa w pkt 1, wynagrodzenie wyższe niż wynikające z zawartej umowy o pracę, bez dokonania potrąceń na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych."}
{"id":"2004_1907_11","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 11. 1. Do postępowań egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Przepis art. 9 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 7, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ma zastosowanie po raz pierwszy przy ustalaniu prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na okres świadczeniowy rozpoczynający się od dnia 1 października 2019 r."}
{"id":"2004_1907_12","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 3, który wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2020 r.; 2) art. 5 pkt 3, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia; 3) art. 7 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2019 r.; 4) art. 8 i art. 9, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2019 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawę z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, ustawę z dnia 5 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny oraz ustawę z dnia 22 listopada 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo oświatowe, ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1467, 1499, 1544, 1629, 1637 i 1693. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1000, 1076, 1608, 1629, 2215, 2244 i 2245. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 106, 138, 357, 398, 650, 697, 730, 771, 1076, 1544, 1577, 1613, 1629, 1669, 2126, 2192 i 2215. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1149, 1544, 1629, 1669, 2077, 2192, 2215 i 2245."}
{"id":"2004_1907_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499, 1629, 2192 i 2193) w art. 8 w § 1: 1) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) kwoty otrzymane na pokrycie wydatków służbowych, w tym kosztów podróży i wyjazdów – jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z innych tytułów niż roszczenia z tytułu alimentów, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów;”; 2) po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: „10a) 50% kwot diet otrzymanych na pokrycie wydatków służbowych, w tym kosztów podróży i wyjazdów – jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z tytułu alimentów, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów;”."}
{"id":"2004_1907_3","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 281 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: „§ 2. Jeżeli pracownik, o którym mowa w § 1 pkt 2, jest osobą wobec której toczy się egzekucja świadczeń alimentacyjnych oraz egzekucja należności budżetu państwa powstałych z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów i zalega on ze spełnieniem tych świadczeń za okres dłuższy niż 3 miesiące – pracodawca lub osoba działająca w jego imieniu podlega karze grzywny od 1500 zł do 45 000 zł.”; 2) w art. 282 dodaje się § 3 w brzmieniu: „§ 3. Kto wbrew obowiązkowi wypłaca wynagrodzenie wyższe niż wynikające z zawartej umowy o pracę, bez dokonania potrąceń na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, pracownikowi będącemu osobą wobec której toczy się egzekucja świadczeń alimentacyjnych oraz egzekucja należności budżetu państwa powstałych z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów i zalega on ze spełnieniem tych świadczeń za okres dłuższy niż 3 miesiące – podlega karze grzywny od 1500 zł do 45 000 zł.”."}
{"id":"2004_1907_4","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2018 r. poz. 652, 1010 i 1387) po art. 43g dodaje się art. 43ga w brzmieniu: „Art. 43ga. 1. Podmiot dozorujący udostępnia niezwłocznie na piśmie w postaci papierowej lub elektronicznej komornikowi sądowemu i Państwowej Inspekcji Pracy, na ich wniosek, informacje dotyczące miejsca pobytu skazanego uchylającego się od wykonania obowiązku alimentacyjnego, w tym spłaty należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, wobec którego zastosowano karę, środek karny lub środek zabezpieczający łączące się z dozorem elektronicznym. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, udostępnia się: 1) komornikowi sądowemu w celu dokonania egzekucji świadczeń alimentacyjnych, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, od dłużników uchylających się od obowiązków alimentacyjnych; 2) Państwowej Inspekcji Pracy w celu kontroli przez Państwową Inspekcję Pracy legalności zatrudnienia skazanego uchylającego się od wykonania obowiązku alimentacyjnego, w tym spłaty należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów.”."}
{"id":"2004_1907_5","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.[4])) w art. 50: 1) w ust. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) w przypadku danych zgromadzonych na koncie płatnika składek – imię i nazwisko lub nazwę skróconą płatnika składek oraz numery, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 2, lub jeden z nich, jeżeli jest wystarczający do identyfikacji płatnika składek.”; 2) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Dane zgromadzone na kontach, o których mowa w ust. 3, udostępnia się bezpłatnie sądom, prokuratorom, organom podatkowym, Państwowej Inspekcji Pracy, Biuru Nadzoru Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej, komornikom sądowym w zakresie prowadzonej przez nich egzekucji świadczeń alimentacyjnych, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w zakresie koniecznym do rozstrzygania spraw prowadzonych na podstawie art. 29, art. 32 oraz art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, ministrowi właściwemu do spraw rodziny, ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, organom realizującym świadczenia rodzinne, świadczenia z funduszu alimentacyjnego oraz świadczenia wychowawcze, ośrodkom pomocy społecznej, powiatowym centrom pomocy rodzinie, publicznym służbom zatrudnienia, Komisji Nadzoru Finansowego, Polskiemu Funduszowi Rozwoju Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1182, 1669, 1735, 2024, 2243 i 2270), wojewodzie i Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców w zakresie prowadzonych postępowań dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w zakresie wynikającym z ust. 3a i 3c.”; 3) dodaje się ust. 20–23 w brzmieniu: „20. Zakład, na wniosek złożony w postaci elektronicznej, udostępnia komornikowi sądowemu, w postaci elektronicznej, wykaz zawierający dane zgromadzone na koncie ubezpieczonego wskazanych przez niego ubezpieczonych, będących dłużnikami uchylającymi się od zobowiązań alimentacyjnych, obejmujące: 1) imię i nazwisko; 2) numer PESEL, a w razie gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości; 3) adres zameldowania, zamieszkania oraz do korespondencji; 4) datę zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych lub do ubezpieczenia zdrowotnego; 5) datę wyrejestrowania z ubezpieczeń społecznych lub z ubezpieczenia zdrowotnego; 6) kod tytułu ubezpieczenia; 7) podstawę wymiaru składki na: a) ubezpieczenia emerytalne i rentowe, b) ubezpieczenie chorobowe, c) ubezpieczenie wypadkowe, d) ubezpieczenie zdrowotne; 8) kod świadczenia lub kod przerwy wraz z kwotą wypłaty tego świadczenia; 9) ustalone prawo do emerytury lub renty; 10) dane dotyczące płatnika składek: a) numer NIP, a jeżeli płatnikowi składek nie nadano tego numeru – numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu, b) nazwę skróconą lub imię i nazwisko płatnika składek – w celu sprawnej realizacji egzekucji świadczeń alimentacyjnych, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, prowadzonej przez komornika sądowego. 21. W przypadku zmiany danych, o których mowa w ust. 20, Zakład, nie rzadziej niż raz w miesiącu, udostępnia komornikowi sądowemu w postaci elektronicznej zmienione dane. 22. Komornik sądowy jest obowiązany do bieżącego informowania Zakładu, w postaci elektronicznej, o zaprzestaniu prowadzenia egzekucji świadczeń alimentacyjnych, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, wobec ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 20. Przekazanie informacji skutkuje zaprzestaniem przekazywania przez Zakład danych, o których mowa w ust. 21. 23. Komornik sądowy jest obowiązany do informowania Zakładu, w postaci elektronicznej, nie rzadziej niż co 6 miesięcy, o dalszym prowadzeniu egzekucji świadczeń alimentacyjnych, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów wobec ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 20. Brak informacji skutkuje zaprzestaniem przekazywania przez Zakład danych, o których mowa w ust. 21.”."}
{"id":"2004_1907_6","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1265, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu: „Art. 56a. Organizując roboty publiczne, podmioty, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32, są obowiązane zatrudniać w pierwszej kolejności bezrobotnych będących dłużnikami alimentacyjnymi.”; 2) w art. 108 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Minister właściwy do spraw pracy przy podziale środków rezerwy Funduszu Pracy na finansowanie działań aktywizacyjnych realizowanych przez powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy uwzględnia w szczególności działania aktywizujące bezrobotnych będących dłużnikami alimentacyjnymi.”."}
{"id":"2004_1907_7","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2018 r. poz. 554, 650, 1000, 1544 i 1669) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) zobowiązuje dłużnika alimentacyjnego do zarejestrowania się jako bezrobotny albo jako poszukujący pracy w przypadku braku możliwości zarejestrowania się jako bezrobotny wraz ze wskazaniem nie dłuższego niż 30-dniowy terminu na wykonanie tego zobowiązania;”, b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny albo poszukujący pracy w terminie wyznaczonym przez organ właściwy dłużnika,”; 2) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 800 zł.”."}
{"id":"2004_1907_8","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 5 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny (Dz. U. z 2017 r. poz. 1832 i 2161 oraz z 2018 r. poz. 1544 i 1669) w art. 4 w ust. 2b kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) bez ograniczeń wiekowych – w przypadku dzieci legitymujących się orzeczeniem o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności.”."}
{"id":"2004_1907_9","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 22 listopada 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo oświatowe, ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2245) w art. 25 pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) w art. 108 w ust. 1 w pkt 61 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 62 w brzmieniu: „62) kosztów przygotowania i przeprowadzenia egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie oraz egzaminu zawodowego, o których mowa w art. 9fa ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.”;”."}
{"id":"2004_1922_1","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1298, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ustawa określa: 1) warunki bezpieczeństwa imprez masowych, 2) tryb wydawania zezwoleń na przeprowadzanie imprez masowych, 3) zasady odpowiedzialności organizatorów imprez masowych za szkody wyrządzone w miejscu i w związku z organizacją imprezy masowej, 4) zasady odpowiedzialności organizatorów imprez masowych i ich uczestników w przypadku naruszenia przez nich przepisów ustawy, 5) uprawnienia organizatorów masowych imprez sportowych związane z ich organizacją, 6) zasady postępowania przy gromadzeniu i przetwarzaniu informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych.\", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Gromadzenie i przetwarzanie informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych odbywa się w celu zapobiegania oraz zwalczania przestępstw i wykroczeń związanych z tymi imprezami. 4. Przetwarzanie informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych odbywa się zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych, bez obowiązku informowania osób, których one dotyczą.\"; 2) w art. 2 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W zakresie określonym w rozdziale 3a ustawę stosuje się do organów administracji rządowej i samorządowej, państwowych jednostek organizacyjnych, związków i klubów sportowych, właścicieli obiektów sportowych, organizatorów imprez masowych oraz organizatorów podróży i pobytu w zakresie, w jakim realizują zadania związane z organizowaniem masowych imprez sportowych.\"; 3) w art. 3: a) po pkt 1a dodaje się pkt 1b i 1c w brzmieniu: \"1b) masowej imprezie sportowej - należy przez to rozumieć imprezę masową mającą na celu współzawodnictwo sportowe lub popularyzowanie kultury fizycznej, 1c) czasie trwania imprezy masowej - należy przez to rozumieć okres od chwili udostępnienia obiektu lub terenu uczestnikom imprezy masowej do chwili opuszczenia przez nich tego obiektu lub terenu,\", b) w pkt 5 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) informacjach dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych należy przez to rozumieć określone w art. 20e dane dotyczące osób fizycznych, osób prawnych, jednostek nieposiadających osobowości prawnej, obiektów sportowych i zdarzeń zaistniałych w związku z organizowaniem masowej imprezy sportowej, 7) instytucjach zagranicznych - należy przez to rozumieć zagraniczne i międzynarodowe organy i instytucje, w tym w szczególności narodowe punkty informacyjne o charakterze policyjnym dla piłki nożnej, właściwe do zapobiegania i zwalczania przejawów przemocy i chuligaństwa w czasie masowych imprez sportowych, na podstawie Europejskiej Konwencji w sprawie przemocy i ekscesów widzów w czasie imprez sportowych, a w szczególności meczów piłki nożnej, sporządzonej w Strasburgu dnia 19 sierpnia 1985 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 129, poz. 625), oraz Decyzji Rady 2002\/348\/JHA z dnia 22 kwietnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa w związku z meczami piłkarskimi o charakterze międzynarodowym (Dz. Urz. WE L 121 z 08.05.2002).\"; 4) w art. 7: a) w ust. 1: - w pkt 3 po wyrazie \"graficzny\" dodaje się wyrazy \" , wraz z opisem,\", - pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) informację o liczbie miejsc dla osób w obiekcie lub na terenie, gdzie impreza masowa będzie zorganizowana, mogących wystąpić zagrożeniach porządku publicznego, w tym informację o ewentualnym uznaniu imprezy masowej za imprezę o podwyższonym ryzyku, oraz informację o liczbie osób, które mogą być obecne na imprezie masowej, o stanie liczebnym, organizacji, oznakowaniu, wyposażeniu i sposobie rozmieszczenia służb porządkowej i informacyjnej; w odniesieniu do służby porządkowej przyjmuje się przelicznik - co najmniej 10 porządkowych na 300 osób, które mogą być obecne na imprezie, i co najmniej 1 porządkowy na każde następne 100 osób. W przypadku uznania imprezy za imprezę o podwyższonym ryzyku przeliczniki te wynoszą odpowiednio 15 porządkowych na 300 osób, które mogą być obecne na imprezie masowej, i co najmniej 2 porządkowych na każde następne 100 osób,\", b) w ust. 1a wyrazy \"o wyrażenie opinii\" zastępuje się wyrazami \"o wydanie opinii\", c) ust. 1b otrzymuje brzmienie: \"1b. Właściwi miejscowo komendanci powiatowi (miejscy) Policji i Państwowej Straży Pożarnej wydają opinię na podstawie przedłożonej przez organizatora imprezy dokumentacji i informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 3-9 i 11 oraz w ust. 3, jak również oceny zagrożeń.\", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. W przypadku gdy właściciel obiektu, na terenie którego odbywa się impreza masowa, posiada decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie, wydaną stosownie do przepisów prawa budowlanego, organizator imprezy masowej zwolniony jest z obowiązku przedkładania opinii i uzgodnień z Państwową Strażą Pożarną i inspektorem sanitarnym, jeżeli charakter imprezy masowej jest zgodny z przeznaczeniem obiektu.\"; 5) w art. 8: a) ust. 1b otrzymuje brzmienie: \"1b. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1, uzna na podstawie wniosku, o którym mowa w art. 7, lub wynika to z opinii komendanta powiatowego (miejskiego) Policji lub podmiotu prowadzącego współzawodnictwo sportowe w danej dyscyplinie lub dziedzinie sportu, że jest to impreza o podwyższonym ryzyku, stwierdza to w zezwoleniu.\", b) dodaje ust. 5 i 6 w brzmieniu: \"5. Organ, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek kontrolowania zgodności przebiegu imprezy z warunkami określonymi w zezwoleniu. 6. W przypadku stwierdzenia niespełnienia przez organizatora imprezy masowej warunków określonych w zezwoleniu, uprawniony przedstawiciel organu, o którym mowa w ust. 1, może przerwać imprezę masową.\"; 6) w art. 15: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Wojewoda, w uzgodnieniu z komendantem wojewódzkim Policji i komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej oraz po zasięgnięciu opinii właściwego polskiego związku sportowego, sporządza wykaz stadionów, obiektów lub terenów, na których utrwalanie przebiegu imprezy masowej za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk jest obowiązkowe. Umieszczenie w wykazie określonego stadionu, obiektu lub terenu następuje w drodze decyzji administracyjnej.\", b) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób utrwalania przebiegu imprezy, uwzględniając rodzaj imprezy masowej, miejsca w obiekcie lub na terenie, o którym mowa w ust. 2, podlegające obowiązkowej rejestracji obrazu i dźwięku, a także minimalne wymagania techniczne dla urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk, umożliwiające wykorzystanie zarejestrowanego obrazu i dźwięku w postępowaniu dowodowym w stosunku do osób zakłócających porządek podczas imprezy masowej.\"; 7) w art. 16 w ust. 1 po pkt 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu: \"4b) stosowania siły fizycznej w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na członka służby porządkowej lub inną osobę, na zasadach określonych w art. 38 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740, z późn. zm.)[2], \"; 8) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: \"Art. 17a. 1. Przy sprzedaży biletów organizator masowej imprezy sportowej lub jego przedstawiciel może zażądać od kupującego okazania dokumentu potwierdzającego jego tożsamość. 2. Organizator masowej imprezy sportowej może odmówić wstępu na masową imprezę oraz przebywania na niej osobom: 1) których dane znajdują się w bazie informacji, o której mowa w art. 20b pkt 2, 2) nieposiadającym dokumentu tożsamości, 3) znajdującym się pod widocznym wpływem alkoholu, środków odurzających, psychotropowych lub innych podobnie działających środków, 4) posiadającym broń lub inne przedmioty, materiały, wyroby, napoje, środki lub substancje, o których mowa w art. 14 ust. 2 ustawy, 5) zachowującym się agresywnie, prowokacyjnie albo w inny sposób stwarzającym zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku masowej imprezy sportowej, 6) których wygląd zewnętrzny uniemożliwia identyfikację. 3. Organizator masowej imprezy sportowej może określić w regulaminie obiektu sportowego miejsca nieprzeznaczone dla publiczności oraz zasady wstępu na masową imprezę sportową osób małoletnich. 4. Przepisy ust. 2 pkt 2-6 mają odpowiednio zastosowanie do organizatorów imprez masowych innych niż określone w ust. 1.\"; 9) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organizator imprezy masowej, w tym imprez odbywających się w trybie art. 9 ust. 1, odpowiada za rzeczywiste szkody, które poniosły Policja, Żandarmeria Wojskowa, straż gminna (miejska), Państwowa Straż Pożarna i inne jednostki ochrony przeciwpożarowej oraz służba zdrowia, w związku z ich działaniami w miejscu i w czasie trwania imprezy masowej.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Odpowiedzialność za szkody, o których mowa w ust. 1, obejmuje równowartość zniszczonego lub uszkodzonego mienia użytego przez Policję, Żandarmerię Wojskową, straż gminną (miejską), Państwową Straż Pożarną i inne jednostki ochrony przeciwpożarowej oraz służbę zdrowia, w związku z działaniami w miejscu i w czasie trwania imprezy masowej.\"; 10) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: \"Rozdział 3a Gromadzenie i przetwarzanie informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych"}
{"id":"2004_1922_2","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 2. Przepisy rozdziału 3a ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się do dnia 1 stycznia 2007 r. wyłącznie do masowych imprez sportowych będących meczami piłki nożnej pierwszej i drugiej ligi piłki nożnej lub meczami piłki nożnej o charakterze międzynarodowym."}
{"id":"2004_1922_20a","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20a.1. Organem administracji rządowej właściwym w sprawach gromadzenia i przetwarzania informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych jest Komendant Główny Policji, zwany dalej \"Komendantem\". 2. Komendanci wojewódzcy Policji i komendanci powiatowi (miejscy) Policji mogą otrzymywać informacje, o których mowa w art. 20f, dotyczące organizowanych masowych imprez sportowych na podległym im terenie. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do udzielania przez komendantów wojewódzkich Policji i komendantów powiatowych (miejskich) Policji informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych."}
{"id":"2004_1922_20b","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20b. Do zadań Komendanta należy w szczególności: 1) gromadzenie i przetwarzanie informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, 2) prowadzenie bazy informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, 3) opracowywanie analiz informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, 4) zapewnienie bezpieczeństwa przetwarzanych informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz. 1271), 5) współpraca z podmiotami zagranicznymi w zakresie, o którym mowa w pkt 1-3."}
{"id":"2004_1922_20c","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20c. Podmiotami uprawnionymi w zakresie swoich zadań ustawowych do otrzymywania od Komendanta informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, zwanymi dalej \"podmiotami uprawnionymi\", są: 1) Policja, 2) prokuratura, 3) sądy, 4) Straż Graniczna, 5) Państwowa Straż Pożarna, 6) Biuro Ochrony Rządu, 7) Żandarmeria Wojskowa, 8) straże gminne (miejskie), 9) organy administracji publicznej właściwe w sprawach opiniowania i wydawania zezwolenia na zorganizowanie i przeprowadzenie masowej imprezy sportowej, 10) Straż Ochrony Kolei, zarządcy infrastruktury kolejowej, przewoźnicy publiczni, 11) związki sportowe o zasięgu ogólnokrajowym, 12) instytucje zagraniczne."}
{"id":"2004_1922_20d","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20d. Podmiotami zobowiązanymi do przekazywania Komendantowi informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, zwanymi dalej \"podmiotami zobowiązanymi\", są podmioty, o których mowa w art. 20c pkt 1-11, oraz: 1) Krajowy Rejestr Karny oraz sądy, w których zapadło prawomocne orzeczenie o ukaraniu za wykroczenie karą inną niż kara aresztu, 2) związki sportowe, 3) kluby sportowe, 4) organizatorzy masowych imprez sportowych, 5) właściciele obiektów, na terenie których odbywają się masowe imprezy sportowe, 6) organizatorzy turystyki, 7) krajowi przewoźnicy realizujący publiczny transport zbiorowy."}
{"id":"2004_1922_20e","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20e. Zakres gromadzonych i przekazywanych informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych obejmuje dane: 1) o osobach, przeciwko którym toczy się postępowanie karne lub przeciwko którym skierowano wniosek o ukaranie za czyn popełniony w związku z masową imprezą sportową: a) imię i nazwisko, używany pseudonim, b) datę i miejsce urodzenia, c) numer PESEL lub numer dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby, d) adres zamieszkania lub stałego pobytu, e) adres korespondencyjny, f) informację o karalności, g) przynależność do klubów kibica oraz charakterystyka zachowania podczas i w związku z masowymi imprezami sportowymi, 2) o osobach, co do których zapadł prawomocny wyrok lub prawomocne orzeczenie o ukaraniu za przestępstwo albo wykroczenie, popełnione w związku z masową imprezą sportową: a) imię i nazwisko, używany pseudonim, b) datę i miejsce urodzenia, c) numer PESEL lub numer dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby, d) adres zamieszkania lub stałego pobytu, e) adres korespondencyjny, f) informację o karalności, g) informacje o zastosowaniu środka karnego zakazu wstępu na imprezę masową, h) przynależność do klubów kibica oraz charakterystyka zachowania podczas i w związku z masowymi imprezami sportowymi, 3) o klubach, organizacjach, stowarzyszeniach skupiających kibiców: a) ich nazwę, b) imię i nazwisko osoby działającej w imieniu osób zrzeszonych, c) liczbę członków, d) miejsce spotkań oraz charakterystykę zachowań i metod działania osób, o których mowa w lit. c), oraz elementy charakterystyczne, np. oznakowanie ubrania, e) informacje o czynach noszących znamiona przestępstwa albo wykroczenia o charakterze chuligańskim z udziałem osób, o których mowa w lit. c), f) informacje o wzajemnych relacjach pomiędzy poszczególnymi klubami, organizacjami i stowarzyszeniami, 4) o zaistniałych w związku z organizowanymi imprezami zbiorowych naruszeniach porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz chuli gańskich zachowaniach: a) datę i miejsce zdarzenia, b) informacje o rodzaju imprezy, w związku z którą doszło do zdarzenia, c) skutki zdarzenia, d) informacje o działaniach i podjętych środkach zaradczych, 5) o związkach i klubach sportowych: a) nazwę związku lub klubu sportowego oraz skład ich władz, b) adres siedziby, c) informacje o rodzaju rozgrywek, w których związek lub klub uczestniczył, uczestniczy oraz do jakich się zakwalifikował, d) informacje o obiektach sportowych, z których związek lub klub stale korzysta, 6) o kalendarzu rozgrywek sportowych z podaniem orientacyjnej liczby uczestników, 7) o obiektach, na terenie których są organizowane masowe imprezy sportowe: a) rodzaj obiektu, jego nazwę, b) informacje dotyczące dopuszczenia obiektu do użytkowania, c) informacje dotyczące usytuowania obiektu wraz z planem i jego opisem, d) informacje o pojemności obiektu oraz infrastrukturze, e) informacje dotyczące zabezpieczenia technicznego, ochrony przeciwpożarowej oraz o służbie porządkowej, 8) o przemieszczaniu się uczestników masowych imprez sportowych i ich pobycie w miejscach organizowania tych imprez oraz informacje o środkach transportu, z jakich korzystają uczestnicy, miejscach zbiórek, trasach przejazdów oraz o liczebności grup uczestników, 9) o organizatorach masowych imprez sportowych i organizatorach przejazdu uczestników masowych imprez sportowych oraz miejscach pobytu podczas tych imprez: a) nazwę lub imię i nazwisko organizatora wraz z jego siedzibą oraz adresem, b) określenie masowej imprezy sportowej, w związku z którą organizowany jest przejazd lub pobyt, 10) o instytucjach zagranicznych właściwych do współpracy, w tym nazwę, ich siedzibę oraz adres."}
{"id":"2004_1922_20f","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20f. 1. Podmioty zobowiązane, z zastrzeżeniem ust. 2-6, przekazują Komendantowi informacje dotyczące bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, pozostające w ich zakresie działania lub będące w ich posiadaniu, niezwłocznie po ich otrzymaniu, nie później niż w ciągu 24 godzin. 2. Podmioty zobowiązane, o których mowa w art. 20d pkt 2 i 3, przekazują informacje, o których mowa w art. 20e pkt 3-6 i 10. 3. Podmioty zobowiązane, o których mowa w art. 20d pkt 4, przekazują informacje, o których mowa w art. 20e pkt 4, 7-9 i 10. 4. Podmioty zobowiązane, o których mowa w art. 20d pkt 5, przekazują informacje, o których mowa w art. 20e pkt 4 i 7. 5. Podmioty zobowiązane, o których mowa w art. 20d pkt 6, przekazują informacje, o których mowa w art. 20e pkt 8 i 9. 6. Podmioty zobowiązane, o których mowa w art. 20d pkt 7, przekazują informacje, o których mowa w art. 20e pkt 4, 8 i 9."}
{"id":"2004_1922_20g","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20g.1. Przekazywanie informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych odbywa się za pomocą faksu lub urządzenia tele informatycznego albo w formie pisemnej przez osobiste doręczenie do najbliższego komisariatu lub komendy powiatowej (miejskiej) Policji. 2. Podmioty zobowiązane przekazują informacje na kartach rejestracyjnych. 3. Podmioty uprawnione w celu uzyskania informacji kierują zapytania do Komendanta na kartach zapytania. 4. Komendant udziela informacji na kartach odpowiedzi. 5. Komendant może przekazać informację dotyczącą bezpieczeństwa masowych imprez sportowych podmiotowi zobowiązanemu, niebędącemu podmiotem uprawnionym, na jego pisemne zapytanie, jeżeli dotyczy ono ustawowych obowiązków podmiotu. 6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty rejestracyjnej, karty zapytania oraz karty odpowiedzi, mając na uwadze dane, jakie muszą znaleźć się na kartach, z uwzględnieniem oznaczenia podmiotu uprawnionego oraz pod miotu zobowiązanego, treści informacji, o której mowa w ust. 2, oraz zapytania, o którym mowa w ust. 3, jak również uzasadnienia, o którym mowa w art. 20l. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki przekazywania informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych przez podmioty zobowiązane, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa przekazywanych informacji, w szczególności przed dostępem osób nie uprawnionych."}
{"id":"2004_1922_20h","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20h. Gromadzenie i przetwarzanie informacji dotyczących bezpieczeństwa masowych imprez sportowych może być dokonywane przy wykorzystaniu urządzeń i systemów informatycznych i teleinformatycznych, kartotek, wykazów i zbiorów ewidencyjnych."}
{"id":"2004_1922_20i","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20i. 1. Podmiot zobowiązany, który stwierdził nieprawidłowość przekazywanej przez siebie informacji dotyczącej bezpieczeństwa masowych imprez sportowych, zawiadamia o tym niezwłocznie Komendanta. 2. W przypadku określonym w ust. 1 Komendant niezwłocznie zawiadamia o nieprawidłowości informacji dotyczącej bezpieczeństwa masowych imprez sportowych podmioty uprawnione, które tę informację od niego otrzymały."}
{"id":"2004_1922_20j","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20j. Informacje dotyczące bezpieczeństwa masowych imprez sportowych są przechowywane w bazie danych przez okres 10 lat."}
{"id":"2004_1922_20k","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20k. Informacje dotyczące bezpieczeństwa masowych imprez sportowych podlegają usunięciu z bazy danych, jeżeli: 1) gromadzenie i przetwarzanie ich jest zabronione, 2) stały się nieaktualne, 3) okazały się nieprawdziwe, 4) upłynął okres, o którym mowa w art. 20j."}
{"id":"2004_1922_20l","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20l. 1. Komendant przekazuje informacje dotyczące bezpieczeństwa masowych imprez sportowych niezwłocznie po otrzymaniu od podmiotu uprawnionego zapytania wraz z uzasadnieniem. Uzasadnienie powinno wskazywać powód wystąpienia z zapytaniem. 2. Jeżeli zapytanie nie zawiera uzasadnienia lub jest ono niewystarczające, Komendant zwraca się do podmiotu uprawnionego, o którym mowa w ust. 1, o uzupełnienie stosownych informacji. 3. W przypadku gdy zgromadzone w bazie danych informacje dotyczące bezpieczeństwa masowych imprez sportowych są niewystarczające do udzielenia odpowiedzi na zapytanie, Komendant występuje z zapytaniem do podmiotów zobowiązanych w zakresie koniecznym do udzielenia odpowiedzi. Podmiot zobowiązany, do którego Komendant wystąpił z zapytaniem, jest obowiązany niezwłocznie udzielić odpowiedzi w za kresie określonym w art. 20e i art. 20f."}
{"id":"2004_1922_20m","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20m.1. Zapytanie kieruje osoba upoważniona do występowania w imieniu podmiotu uprawnionego. 2. Upoważnienie powinno określać rodzaje spraw, których może dotyczyć zapytanie. 3. Komendant prowadzi rejestr osób upoważnionych, uwzględniając zakres udzielonych upoważnień. 4. Jeżeli z zapytaniem zwróci się osoba nieupoważniona lub przekracza ono zakres upoważnienia, Komendant zawiadamia o tym podmiot uprawniony oraz przekazuje mu treść złożonego zapytania bez odpowiedzi."}
{"id":"2004_1922_20n","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20n. Treść zapytania skierowanego przez Komendanta lub do Komendanta, a także treść odpowiedzi podmiotu zobowiązanego lub Komendanta pod lega zarejestrowaniu w bazie informacji, o której mowa w art. 20b pkt 2."}
{"id":"2004_1922_20o","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20o. 1. Komendant może kierować zapytanie do instytucji zagranicznych w celu realizacji zadań określonych ustawą. 2. Komendant w celu zapobiegania i zwalczania przejawów przemocy i chuligaństwa w czasie masowych imprez sportowych, a w szczególności meczów piłki nożnej, może przekazywać informacje dotyczące bezpieczeństwa masowych imprez sportowych instytucjom zagranicznym, w tym zwłaszcza informacje niezbędne do zapewnienia porządku i bezpieczeństwa podczas organizowanych masowych imprez sportowych o charakterze międzynarodowym. 3. Do przekazywania informacji instytucjom zagranicznym stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału."}
{"id":"2004_1922_20p","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 20p. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu może, w drodze rozporządzenia, określić rodzaje masowych imprez sportowych, w stosunku do których nie stosuje się przepisów dotyczących gromadzenia i przetwarzania informacji o bezpieczeństwie masowych imprez sportowych, uwzględniając znikomy stopień zagrożenia wystąpieniem aktów przemocy lub agresji.\"; 11) w art. 21: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kto nie wykonuje polecenia porządkowego, wydanego na podstawie ustawy lub regulaminu imprezy masowej (obiektu) przez organizatora imprezy lub służby porządkowe podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Organizator imprezy albo upoważniony delegat lub obserwator z ramienia właściwego związku sportowego, który nie wykonuje poleceń porządkowych wydawanych przez Policję, podlega karze grzywny.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Kto będąc do tego zobowiązany nie przekazuje informacji dotyczącej bezpieczeństwa masowej imprezy sportowej, albo przekazuje informację nieprawdziwą w tym zakresie, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.\"; 12) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. W razie ukarania za wykroczenia z art. 50, 51, 52a, 124 i 143 Kodeksu wykroczeń oraz określone w art. 21 ust. 2-4 niniejszej ustawy, popełnione w związku z imprezą masową, można orzec środek karny zakazu wstępu na imprezę masową na okres od lat 2 do lat 6. 2. Środek, o którym mowa w ust. 1, może być połączony z obowiązkiem osobistego stawiennictwa na wezwanie powiatowego (miejskiego) komendanta Policji we właściwej dla miejsca zamieszkania ukaranego jednostce organizacyjnej Policji w czasie trwania imprezy masowej. 3. Komendant Główny Policji przekazuje organizatorom imprez masowych informacje o osobach, w stosunku do których zastosowano środek karny zakazu wstępu na imprezę masową, o którym mowa w ust. 1.\"; 13) uchyla się art. 23."}
{"id":"2004_1922_3","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. Nr 123, poz. 1353 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 29, poz. 357, z 2001 r. Nr 27, poz. 298 i Nr 123, poz. 1353, z 2002 r. Nr 71, poz. 656 i Nr 74, poz. 676 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959."}
{"id":"2004_1923_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji odnoszącej się do ekstradycji między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Dublinie dnia 27 września 1996 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji odnoszącej się do ekstradycji między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Dublinie dnia 27 września 1996r."}
{"id":"2004_1923_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji odnoszącej się do ekstradycji między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Dublinie dnia 27 września 1996 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1924_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 29 maja 2000 r., oraz Protokołu do Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej z dnia 29 maja 2000 r., sporządzonego w Luksemburgu dnia 16 października 2001 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 29 maja 2000 r., oraz Protokołu do Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej z dnia 29 maja 2000 r., sporządzonego w Luksemburgu dnia 16 października 2001 r."}
{"id":"2004_1924_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 29 maja 2000 r., oraz Protokołu do Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej z dnia 29 maja 2000 r., sporządzonego w Luksemburgu dnia 16 października 2001 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1925_1","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 1. 1. Posłom do Parlamentu Europejskiego wybranym w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej \"posłami do Parlamentu Europejskiego\", przysługuje w okresie sprawowania mandatu, licząc od pierwszego posiedzenia Parlamentu Europejskiego, uposażenie wypłacane miesięcznie, także za niepełne miesiące sprawowania mandatu. 2. Posłom do Parlamentu Europejskiego, którzy obejmują mandat w trakcie trwania kadencji Parlamentu Europejskiego, przysługuje w okresie sprawowania mandatu, licząc od pierwszego posiedzenia Parlamentu Europejskiego, w którym wzięli udział, uposażenie wypłacane miesięcznie, także za niepełne miesiące sprawowania mandatu."}
{"id":"2004_1925_2","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 2. 1. Uposażenie odpowiada wysokości wynagrodzenia podsekretarza stanu, ustalonego na podstawie przepisów o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, z wyłączeniem dodatku z tytułu wysługi lat. 2. Uposażenie jest traktowane jako wynagrodzenie ze stosunku pracy. 3. Okres pobierania uposażenia jest traktowany jak okres zatrudnienia."}
{"id":"2004_1925_3","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 3. Wydatki wynikające z uprawnień określonych w ustawie są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Kancelarii Sejmu."}
{"id":"2004_1925_4","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 4. 1. Posłowi do Parlamentu Europejskiego, który uległ wypadkowi przy sprawowaniu mandatu, przysługują świadczenia na zasadach i w wysokości określonych przepisami o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, po zasięgnięciu opinii Marszałka Sejmu, określa, w drodze rozporządzenia: 1) wzór dokumentu potwierdzającego okres i wysokość pobieranego uposażenia i składek od tego świadczenia; 2) skład zespołu powypadkowego badającego okoliczności i przyczyny wypadku przy sprawowaniu mandatu oraz zakres zadań Kancelarii Sejmu w stosunku do poszkodowanych w tych wypadkach posłów do Parlamentu Europejskiego, uwzględniając w szczególności czynności niezbędne do ustalenia uprawnienia do świadczeń należnych z tytułu wypadku."}
{"id":"2004_1925_5","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2 lit. e otrzymuje brzmienie: \"e) Kancelaria Sejmu w stosunku do posłów i posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Kancelaria Senatu w stosunku do senatorów,\"; 2) w art. 6 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) posłami i senatorami pobierającymi uposażenie oraz posłami do Parlamentu Europejskiego wybranymi w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanymi dalej \"posłami i senatorami\",\"."}
{"id":"2004_1925_6","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) sprawowania mandatu posła do Parlamentu Europejskiego wybranego w Rzeczypospolitej Polskiej;\"; 2) w art. 5 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) Kancelaria Sejmu w stosunku do posłów i posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Kancelaria Senatu w stosunku do senatorów;\"."}
{"id":"2004_1925_7","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz.U. Nr 45, poz. 391, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 1 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: \"13a) posłowie do Parlamentu Europejskiego wybrani w Rzeczypospolitej Polskiej;\"; 2) w art. 14 po wyrazach \"w art. 9 ust. 1 pkt 13\" dodaje się wyrazy \"i 13a\"; 3) w art. 27 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: \"7a. Za osobę pobierającą uposażenie posła do Parlamentu Europejskiego wybranego w Rzeczypospolitej Polskiej składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Kancelaria Sejmu.\"."}
{"id":"2004_1925_8","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 8. W 2004 r. wydatki wynikające z uprawnień określonych w ustawie są pokrywane ze środków budżetu państwa przekazanych na ten cel Kancelarii Sejmu."}
{"id":"2004_1925_9","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej[1]","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmiania się ustawy: ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz ustawę z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194; Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 121, poz. 1264 i Nr 146, poz. 1546. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 83, poz. 760 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 i Nr 121, poz. 1264. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 73, poz. 660, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 166, poz. 1609, poz. 1864, Nr 202, poz. 1956, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 5, poz. 37, Nr 19, poz. 177, Nr 64, poz. 593, Nr 93, poz. 892 i 896, Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264 i Nr 146, poz. 1546."}
{"id":"2004_1954_1","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o rolnictwie ekologicznym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. Nr 116, poz. 975) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) certyfikat – certyfikat, o którym mowa w art. 29 ust. 1 rozporządzenia nr 834\/2007;”; 2) w art. 4: a) uchyla się ust. 2, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Zgłoszenie podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 834\/2007, składa się na formularzu opracowanym przez Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwanego dalej „Głównym Inspektorem”, i udostępnionym na stronie internetowej administrowanej przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwaną dalej „Inspekcją”. 4. Jednostka certyfikująca może wystąpić o uzupełnienie lub wyjaśnienie, w wyznaczonym terminie, informacji zawartych w zgłoszeniu podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 834\/2007, lub w dokumentach do niego dołączonych, jeżeli jest to niezbędne do stwierdzenia spełniania określonych w przepisach dotyczących rolnictwa ekologicznego warunków do prowadzenia tej działalności.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Jednostka certyfikująca przekazuje Głównemu Inspektorowi, do 10. dnia każdego miesiąca, wykaz producentów ekologicznych: 1) którzy dokonali zgłoszenia podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 834\/2007, i spełnili warunki do prowadzenia tej działalności określone w przepisach dotyczących rolnictwa ekologicznego, 2) którzy zostali wyłączeni z kontroli, o której mowa w art. 7 ust. 1, prowadzonej przez tę jednostkę, 3) którzy dokonali zmian w zgłoszeniu podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 834\/2007, w zakresie określonym w art. 63 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 889\/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834\/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz. Urz. UE L 250 z 18.09.2008, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 889\/2008”, 4) u których stwierdziła wystąpienie sytuacji, o której mowa w art. 27 ust. 5 lit. d zdanie drugie rozporządzenia nr 834\/2007, 5) którym odmówiła wydania certyfikatu – według stanu za poprzedni miesiąc.”, d) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, Główny Inspektor w formularzach, o których mowa w ust. 7 pkt 2, może wskazać informacje określone w art. 63 ust. 3 rozporządzenia nr 889\/2008, które nie podlegają przekazaniu.”; 3) w art. 6: a) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6. W przypadku cofnięcia upoważnienia jednostce certyfikującej na podstawie ust. 1 lub 2, certyfikaty wydane przez tę jednostkę zachowują ważność przez okres nie dłuższy niż 90 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu upoważnienia jednostce certyfikującej stała się ostateczna. 7. Od dnia, w którym decyzja o cofnięciu upoważnienia jednostce certyfikującej stała się ostateczna, do dnia objęcia producentów ekologicznych systemem kontroli, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia nr 834\/2007, przez inną jednostkę certyfikującą uprawnienia jednostki certyfikującej w zakresie kontroli producentów ekologicznych i wydanych im certyfikatów wykonuje Inspekcja.”, b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. W przypadku cofnięcia upoważnienia jednostce certyfikującej na podstawie ust. 1 lub 2 niezwłocznie przekazuje ona Głównemu Inspektorowi znajdujące się w jej posiadaniu: 1) dokumenty, o których mowa w art. 92 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia nr 889\/2008, oraz 2) informacje zawarte w wykazie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 – dotyczące działalności producentów ekologicznych, którzy byli objęci kontrolą przez tę jednostkę certyfikującą, w zakresie, w jakim cofnięto upoważnienie tej jednostce, za okres 5 lat poprzedzających cofnięcie tego upoważnienia, a w przypadku producentów ekologicznych objętych kontrolą przez okres krótszy niż 5 lat – za okres od dnia zgłoszenia podjęcia działalności w rolnictwie ekologicznym przez danego producenta ekologicznego do dnia cofnięcia upoważnienia jednostce certyfikującej.”; 4) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jednostka certyfikująca powiadamia Głównego Inspektora i pozostałe jednostki certyfikujące o wystąpieniu sytuacji, o której mowa w art. 30 ust. 2 rozporządzenia nr 834\/2007, w terminie 14 dni od dnia jej stwierdzenia.”; 5) w art. 8 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Jeżeli w ramach nadzoru nad jednostkami certyfikującymi Główny Inspektor stwierdzi wystąpienie sytuacji, o której mowa w art. 27 ust. 8 zdanie drugie rozporządzenia nr 834\/2007, może, w drodze decyzji, zakazać jednostce certyfikującej przyjmowania zgłoszeń podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego, o których mowa w art. 28 ust. 1 tego rozporządzenia, w określonym zakresie i terminie, wskazując obowiązek wykonania przez tę jednostkę odpowiednich działań naprawczych. 2b. Jeżeli jednostka certyfikująca nie dokona odpowiednich działań naprawczych w terminie określonym w decyzji, o której mowa w ust. 2a, Główny Inspektor występuje z wnioskiem o cofnięcie upoważnienia jednostce certyfikującej, o którym mowa w art. 6 ust. 3.”; 6) w art. 9 dodaje się ust. 6–8 w brzmieniu: „6. W przypadku zmiany przez producenta ekologicznego jednostki certyfikującej, jednostka certyfikująca, pod kontrolą której znajdował się dotychczas ten producent, albo Główny Inspektor – w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 7 – przekazują jednostce certyfikującej, do której zgłosił się producent ekologiczny, znajdujące się w ich posiadaniu: 1) dokumenty, o których mowa w art. 92 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia nr 889\/2008, oraz 2) informacje zawarte w wykazie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 – dotyczące działalności tego producenta w zakresie rolnictwa ekologicznego, za okres 5 lat poprzedzających zmianę przez tego producenta ekologicznego jednostki certyfikującej, a w przypadku gdy producent ekologiczny był objęty kontrolą przez okres krótszy niż 5 lat – za okres od dnia zgłoszenia podjęcia działalności w rolnictwie ekologicznym przez tego producenta ekologicznego do dnia pozostawania tego producenta pod kontrolą danej jednostki certyfikującej. 7. Przekazanie jednostce certyfikującej, do której zgłosił się producent ekologiczny, dokumentów i informacji, o których mowa w ust. 6, następuje na wniosek tej jednostki, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. 8. Informacje, o których mowa w art. 92 ust. 1 lub 5 rozporządzenia nr 889\/2008, są przekazywane jednostce certyfikującej na jej wniosek, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.”; 7) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Inspekcja wykonuje zadania i posiada kompetencje określone dla odpowiedniego organu państwa członkowskiego w rozumieniu art. 2 pkt 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1235\/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834\/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz. Urz. UE L 334 z 12.12.2008, str. 25, z późn. zm.).”; 8) w art. 11: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wydaje pozwolenie na zastosowanie odstępstw od warunków produkcji ekologicznej w przypadkach określonych w rozporządzeniu nr 889\/2008, na wniosek o ich zastosowanie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 5;”, b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wydaje pozwolenie na zastosowanie odstępstw, o których mowa w art. 29 ust. 1, w wierszu pierwszym pkt 6 załącznika II do rozporządzenia nr 889\/2008 oraz w pkt 3 lit. a załącznika VI do tego rozporządzenia, na wniosek o ich zastosowanie;”, c) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: „5. Niezależnie od odstępstw od warunków produkcji ekologicznej, których zastosowanie wymaga uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1, mogą być zastosowane ogólne odstępstwa od warunków produkcji ekologicznej, jeżeli jest to niezbędne do rozpoczęcia lub utrzymania produkcji ekologicznej przez producentów ekologicznych. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, ogólne odstępstwa od warunków produkcji ekologicznej, mając na względzie zakres tych odstępstw dopuszczonych na podstawie przepisów dotyczących rolnictwa ekologicznego i warunki ich zastosowania przy zachowaniu celów i zasad produkcji ekologicznej określonych w tych przepisach.”; 9) w art. 17: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, Głównemu Inspektorowi oraz Prezesowi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, do dnia 30 listopada każdego roku, wykaz producentów, o których mowa w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2012 r. poz. 86 oraz z 2013 r. poz. 1537), którzy spełnili określone wymagania dotyczące produkcji ekologicznej zgodnie z przepisami dotyczącymi rolnictwa ekologicznego, według stanu na dzień 15 listopada tego roku;”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Jeżeli w wyniku kontroli przeprowadzonej przez jednostkę certyfikującą zostanie stwierdzona konieczność uzupełnienia lub zmiany danych zawartych w wykazie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jednostka certyfikująca uzupełnia lub zmienia ten wykaz, według stanu na dzień 31 grudnia tego roku, i przekazuje go ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, Głównemu Inspektorowi oraz Prezesowi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w sposób i w formie określonej w ust. 1 pkt 1, w terminie do dnia 14 stycznia roku następującego po roku przekazania tego wykazu.”; 10) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu: „Art. 17a. 1. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zapewnia Głównemu Inspektorowi oraz jednostkom certyfikującym dostęp do administrowanych przez nią danych o producentach ekologicznych zgromadzonych w systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, o którym mowa w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania systemu nadzoru i kontroli w rolnictwie ekologicznym. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, są udostępniane na wniosek Głównego Inspektora albo jednostki certyfikującej nieodpłatnie, na podstawie zawartych porozumień. 3. Główny Inspektor ma dostęp do danych, o których mowa w ust. 1, i wykorzystuje udostępnione dane do realizacji zadań określonych w art. 8. 4. Jednostki certyfikujące mają dostęp do danych, o których mowa w ust. 1, tylko w odniesieniu do producentów, którzy dokonali zgłoszenia do tych jednostek podjęcia działalności w zakresie rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 834\/2007, i wykorzystują udostępnione dane do realizacji zadań określonych w art. 7 ust. 1.”; 11) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: „Art. 19a. 1. W ramach kontroli, o której mowa w art. 7 ust. 1, jednostki certyfikujące mogą zlecić wykonanie analiz, o których mowa w art. 65 ust. 2 rozporządzenia nr 889\/2008, w laboratoriach urzędowych, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 882\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 882\/2004”, lub w laboratoriach referencyjnych, o których mowa w art. 33 rozporządzenia nr 882\/2004, wyznaczonych zgodnie z ust. 3. 2. Koszty wykonania analiz, o których mowa w ust. 1, są finansowane przez jednostki certyfikujące lub producentów ekologicznych zgodnie z art. 28 rozporządzenia nr 882\/2004. 3. Wyniki oraz dane dotyczące wyników przeprowadzonych analiz w zakresie określonym w ust. 1 są przekazywane przez laboratoria urzędowe i referencyjne do Głównego Inspektora, który je gromadzi oraz przetwarza. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa: 1) wyznaczy, w drodze rozporządzenia, laboratoria urzędowe i referencyjne, o których mowa w ust. 1, oraz określi zakres wykonywanych przez poszczególne laboratoria analiz, mając na względzie przepisy art. 12 rozporządzenia nr 882\/2004 oraz zapewnienie realizacji zadań określonych w art. 33 tego rozporządzenia; 2) określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb gromadzenia, przetwarzania i przekazywania danych dotyczących wyników przeprowadzonych analiz, mając na względzie zapewnienie efektywnej kontroli produktów rolnictwa ekologicznego oraz szybkiego przepływu informacji dotyczących wyników tych analiz. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące wykonywanych analiz i stosowanych metod badawczych jakie powinny spełniać laboratoria urzędowe i referencyjne, uwzględniając ich specyfikę wynikającą z rodzaju przeprowadzanych przez nie analiz.”; 12) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kontrola, o której mowa w art. 7 ust. 1, jest prowadzona przez osoby, które zostały wpisane do rejestru, w zakresie rodzajów specjalizacji do prowadzenia tej kontroli określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 13, oraz spełniające obowiązek podnoszenia wiedzy, o którym mowa w ust. 4, zwane dalej „inspektorami rolnictwa ekologicznego”.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Osoba wpisana na podstawie egzaminu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązana do podnoszenia wiedzy z zakresu rolnictwa ekologicznego.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Osoba, o której mowa w ust. 1, wypełnia obowiązek podnoszenia wiedzy poprzez udział w szkoleniach organizowanych przez jednostkę certyfikującą lub przeprowadzenie odpowiedniej liczby kontroli.”, d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Jednostka certyfikująca jest obowiązana do przechowywania i udostępniania Głównemu Inspektorowi dokumentacji potwierdzającej odbycie szkoleń lub przeprowadzenie odpowiedniej liczby kontroli przez inspektora rolnictwa ekologicznego.”, e) w ust. 7 w pkt 2 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 3, f) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Skreślenie z rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w ust. 1, w przypadkach określonych w ust. 6 pkt 1 i ust. 7 pkt 1 następuje z mocy prawa, bez wydawania decyzji.”, g) w ust. 13: – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) wzór zaświadczenia o wpisie do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w ust. 1, oraz wzór imiennej pieczęci, o której mowa w ust. 5,”, – w pkt 6 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) szczegółowe wymagania dla szkoleń, o których mowa w ust. 4a, w tym ich zakres, czas trwania i częstotliwość udziału w nich osób wpisanych do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego oraz liczbę kontroli przeprowadzonych przez inspektora, potwierdzających spełnienie obowiązku podnoszenia wiedzy, o którym mowa w ust. 4, a także szczegółowe wymagania dla dokumentacji potwierdzającej odbycie tych szkoleń lub przeprowadzenie odpowiedniej liczby tych kontroli”, – część wspólna otrzymuje brzmienie: „– mając na względzie rzetelność i przejrzystość przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, rzeczywiste koszty przeprowadzenia egzaminu i funkcjonowania komisji kwalifikacyjnej, zapewnienie właściwego funkcjonowania systemu kontroli, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia nr 834\/2007, oraz spełniania przez jednostki certyfikujące warunków określonych w art. 27 ust. 5 lit. b ppkt (ii) tego rozporządzenia.”; 13) w art. 23 w pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie: „e) dofinansowanie zadań związanych z wykonywaniem analiz na zawartość substancji niedozwolonych do stosowania w rolnictwie ekologicznym,”; 14) w art. 24 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) prowadzi kontrolę, o której mowa w art. 7 ust. 1, za pośrednictwem osób niewpisanych do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w art. 21 ust. 1, lub w zakresie niezgodnym z zakresem rodzajów specjalizacji do prowadzenia tej kontroli albo wpisanych do tego rejestru, ale niespełniających obowiązku podnoszenia wiedzy, o którym mowa w art. 21 ust. 4,”."}
{"id":"2004_1954_2","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o rolnictwie ekologicznym","text":"Art. 2. Osobom wpisanym do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego, którym przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 12 niniejszej ustawy wydano zaświadczenie o zdaniu egzaminu zgodne z przepisami wydanymi na podstawie art. 21 ust. 13 ustawy wymienionej w art. 1, Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych wyda zaświadczenie o wpisie do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego zgodne z przepisami wydanymi na podstawie art. 21 ust. 13 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia ich wejścia w życie."}
{"id":"2004_1954_3","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o rolnictwie ekologicznym","text":"Art. 3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 21 ust. 13 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 21 ust. 13 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie art. 1 pkt 12 niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1954_4","title":"Ustawa z dnia 5 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o rolnictwie ekologicznym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 12 i 14 oraz art. 3, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/–\/ Radosław Sikorski"}
{"id":"2004_1955_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji o uproszczonej procedurze ekstradycyjnej między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 10 marca 1995 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o uproszczonej procedurze ekstradycyjnej między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 10 marca 1995 r."}
{"id":"2004_1955_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji o uproszczonej procedurze ekstradycyjnej między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 10 marca 1995 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1956_1","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa ramy instytucjonalne i organizacyjne do wykonywania zadań z zakresu międzynarodowego obrotu odpadami wynikających z: 1) rozporządzenia Rady nr 259\/93\/EWG z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar (Dz.Urz. WE L 30 z 06.02.1993); 2) rozporządzenia Rady nr 1420\/99\/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne zasady i procedury stosowane do wysyłek niektórych rodzajów odpadów do niektórych krajów nienależących do OECD (Dz.Urz. WE L 166 z 01.07.1999); 3) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1547\/1999 z dnia 12 lipca 1999 r. określającego procedury kontrolne na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 259\/93, mającego zastosowanie do wysyłek niektórych rodzajów odpadów do niektórych krajów, do których nie ma zastosowania decyzja OECD C(92)39 (Dz.Urz. WE L 185 z 17.07.1999)."}
{"id":"2004_1956_10","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Zezwolenie na przywóz odpadów z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wydawane po zasięgnięciu opinii organu właściwego do wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania tych odpadów oraz wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego ze względu na miejsce odzysku lub unieszkodliwiania. 2. Organ, do którego zwrócono się o wyrażenie opinii, jest obowiązany przedstawić ją niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie czternastu dni od dnia doręczenia wniosku o wydanie opinii. 3. Niewyrażenie opinii w terminie określonym w ust. 2 uważa się za brak uwag. 4. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może w zezwoleniu określić warunki przywozu odpadów z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz sposób stwierdzenia wykonania tych warunków. 5. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może uzależnić wydanie zezwolenia na przywóz i na wywóz odpadów od dostarczenia kopii: 1) decyzji zezwalającej na użytkowanie obiektu budowlanego związanego z obrotem tymi odpadami, 2) pozwolenia zintegrowanego, 3) pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, 4) pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, 5) pozwolenia na wytwarzanie odpadów, 6) zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów - jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2004_1956_11","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może, w drodze decyzji, wyrazić sprzeciw wobec dokonania międzynarodowego obrotu odpadami. 2. W przypadku ustania przyczyn będących podstawą zgłoszenia sprzeciwu, Główny Inspektor Ochrony Środowiska stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie decyzji, o której mowa w ust. 1. 3. O decyzji, o której mowa w ust. 1 i 2, Główny Inspektor Ochrony Środowiska niezwłocznie informuje ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, właściwego ze względu na miejsce przyjęcia, wysyłki lub tranzytu odpadów. 4. Jeżeli Główny Inspektor Ochrony Środowiska nie wyraża sprzeciwu, a międzynarodowy obrót odpadami jest możliwy bez zezwolenia, Główny Inspektor Ochrony Środowiska niezwłocznie informuje o braku sprzeciwu ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce przyjęcia, wysyłki lub tranzytu odpadów. 5. Jeżeli przepisy, o których mowa w art. 1, przewidują pisemną zgodę, Główny Inspektor Ochrony Środowiska w drodze decyzji udziela jej lub odmawia jej udzielenia."}
{"id":"2004_1956_12","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Jeżeli Główny Inspektor Ochrony Środowiska nie wyrazi sprzeciwu, a wywóz odpadów jest możliwy bez zezwolenia, to zgłaszający wywóz odpadów informuje o tym marszałka województwa oraz wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę posiadacza odpadów."}
{"id":"2004_1956_13","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska prowadzi jawny rejestr zgłoszeń, decyzji i wniosków o wydanie zezwoleń w zakresie międzynarodowego obrotu odpadami, zawierający następujące dane: 1) imię i nazwisko lub nazwę posiadaczy odpadów uczestniczących w międzynarodowym obrocie odpadami; 2) adres miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku posiadaczy odpadów będących osobami fizycznymi lub adres siedziby w przypadku posiadaczy odpadów będących jednostkami organizacyjnymi, uczestniczących w międzynarodowym obrocie odpadami; 3) datę ważności zezwolenia lub decyzji; 4) rodzaje odpadów podlegających obrotowi. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób jego udostępniania. Rozdział 4 Zabezpieczenie roszczeń"}
{"id":"2004_1956_14","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W zezwoleniach, o których mowa w art. 8 ust. 1, ustanawia się zabezpieczenie roszczeń z tytułu możliwości wystąpienia negatywnych skutków w środowisku. 2. Jeżeli obrót może być dokonany bez zezwolenia na międzynarodowy obrót odpadami, zabezpieczenie roszczeń ustanawia się w zezwoleniu na odzysk lub unieszkodliwianie odpadów. 3. Zabezpieczenie roszczeń może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej albo polisy ubezpieczeniowej, wskazaną we wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 i 2. 4. Zabezpieczenie roszczeń w formie depozytu jest wpłacane na odrębny rachunek bankowy wskazany przez organ wydający zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, a zabezpieczenie w formie gwarancji bankowej albo polisy ubezpieczeniowej jest składane do organu wydającego zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2. 5. Gwarancja bankowa lub polisa ubezpieczeniowa powinna stwierdzać, że w razie wystąpienia negatywnych skutków w środowisku w wyniku niewywiązania się z obowiązków określonych w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1 i 2, lub wynikających bezpośrednio z przepisów prawa, bank lub firma ubezpieczeniowa ureguluje zobowiązania na rzecz organu wydającego zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2. 6. Po przedstawieniu wymaganych przepisami, o których mowa w art. 1, dokumentów, na wniosek składającego zabezpieczenie, właściwy organ w drodze decyzji orzeka o jego zwrocie, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. W razie stwierdzenia nieprzestrzegania warunków określonych w zezwoleniach, o których mowa w ust. 1 i 2, i nieusunięcia w wyznaczonym terminie negatywnych skutków w środowisku powstałych w wyniku prowadzonej działalności, organ właściwy do wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, orzeka, w drodze decyzji, o przeznaczeniu na ten cel zabezpieczenia w wysokości niezbędnej do usunięcia tych skutków. Art. 127 § 3 Kpa stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Zwrot odpadów"}
{"id":"2004_1956_15","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Jeżeli gospodarowanie odpadami, przywiezionymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu, liście przewozowym lub w umowie zawartej pomiędzy wysyłającym a odbiorcą odpadów, jest niemożliwe, Główny Inspektor Ochrony Środowiska, po nieskutecznym wykorzystaniu procedur określonych w art. 25 rozporządzenia Rady nr 259\/93\/EWG z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar, w drodze decyzji, nakazuje odbiorcy odesłanie odpadów do kraju wysyłki lub określa sposób gospodarowania tymi odpadami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_1956_16","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Jeżeli odpady zostały wwiezione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek nielegalnego międzynarodowego obrotu odpadami, Główny Inspektor Ochrony Środowiska, w drodze decyzji: 1) jeżeli za nielegalny międzynarodowy obrót odpadami odpowiedzialność ponosi wysyłający odpady - nakazuje odbiorcy odesłanie odpadów do kraju wysyłki lub określa sposób gospodarowania tymi odpadami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) jeżeli za nielegalny międzynarodowy obrót odpadami odpowiedzialność ponosi odbiorca odpadów - określa sposób gospodarowania tymi odpadami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Jeeli odpady zostały wywiezione z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek nielegalnego międzynarodowego obrotu odpadami, za który odpowiedzialność ponosi wysyłający, Główny Inspektor Ochrony Środowiska, w drodze decyzji, nakazuje przywóz i zagospodarowanie tych odpadów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na koszt wysyłającego. 3. Jeeli nie mona wszcząć postępowania egzekucyjnego w sprawie decyzji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, lub egzekucja okazała się bezskuteczna, Główny Inspektor Ochrony Środowiska dokonuje gospodarowania odpadami na koszt odbiorcy w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, lub na koszt wysyłającego w przypadku, o którym mowa w ust. 2. 4. Do należności z tytułu obowiązku uiszczenia kosztów, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.)[1], z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska ."}
{"id":"2004_1956_17","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Decyzjom, o których mowa w art. 15 i 16, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Rozdział 6 Przejścia graniczne i urzędy celne"}
{"id":"2004_1956_18","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Międzynarodowy obrót odpadami, z wyłączeniem obrotu wewnątrz Unii Europejskiej, jest realizowany w wyznaczonych przejściach granicznych i w wyznaczonych urzędach celnych. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przejść granicznych, którymi realizowany jest międzynarodowy obrót odpadami, kierując się koniecznością zapewnienia kontroli zgodności zgłoszonego rodzaju odpadów z faktyczną zawartością ładunku przywożonego z zagranicy, wywożonego za granicę lub przewożonego tranzytem. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wykaz właściwych w sprawach międzynarodowego obrotu odpadami urzędów celnych, kierując się koniecznością zapewnienia kontroli zgodności zgłoszonego rodzaju odpadów z faktyczną zawartością ładunku przywożonego z zagranicy, wywożonego za granicę lub przewożonego tranzytem. Rozdział 7 Przepisy karne"}
{"id":"2004_1956_19","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Kto bez wymaganej zgody, wymaganego zgłoszenia lub zezwolenia wywozi za granicę odpady, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."}
{"id":"2004_1956_2","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Międzynarodowy obrót odpadami polega na przywozie odpadów z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przewozie odpadów pochodzących z zagranicy przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wywozie odpadów za granicę z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_1956_20","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Kto wbrew obowiązkowi: 1) nie przedkłada uprawnionym organom lub osobom dokumentów lub informacji wymaganych w międzynarodowym obrocie odpadami, 2) nie wykonuje decyzji nakazującej odesłanie odpadów, przywiezionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do kraju wysyłki lub określającej sposób zagospodarowania tych odpadów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Orzekanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_1956_21","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 982, z późn. zm.)[2] w art. 2 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"w szczególności\", b) w pkt 14 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 15 i 16 w brzmieniu: \"15) wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami (Dz.U. Nr…, poz. …), 16) wykonywanie innych zadań określonych odrębnymi przepisami.\"."}
{"id":"2004_1956_22","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960, z późn. zm.)[3] w załączniku w części IV dodaje się ust. 37a w brzmieniu: \"37a. Od zezwoleń wydawanych na podstawie przepisów ustawy o międzynarodowym obrocie odpadami: 1) na obrót odpadami z zagranicą, obejmujący wielokrotne przemieszczanie odpadów - 1380 zł; 2) na obrót odpadami z zagranicą, obejmujący jednokrotne przemieszczenie odpadów - 690 zł."}
{"id":"2004_1956_23","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się rozdział 8; 2) uchyla się art. 69."}
{"id":"2004_1956_24","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz.U. Nr 197, poz. 1661 oraz z 2004 r. Nr 93, poz. 889) w art. 16 w ust. 1 w pkt 8 lit. c otrzymuje brzmienie: \"c) art. 19 ustawy z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami (Dz.U. Nr …, poz. …),\"."}
{"id":"2004_1956_25","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_1956_26","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Zezwolenia wydane na podstawie art. 65 i 66 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.) w zakresie międzynarodowego obrotu odpadami wygasają bez odszkodowania, z upływem okresu, na który były wydane, lecz nie później niż dnia 31 października 2004 r."}
{"id":"2004_1956_27","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660, Nr 228, poz. 2255 i 2256 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 64, poz. 593 i Nr 68, poz. 623. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 121, poz. 1263. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811, Nr 100, poz. 1085 i Nr 129, poz. 1441, z 2002 r. Nr 135, poz. 1143, Nr 141, poz. 1178 i Nr 216, poz. 1824, z 2003 r. Nr 7, poz. 78, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1154, Nr 128, poz. 1176, Nr 170, poz. 1651 i Nr 190, poz. 1864 oraz z 2004 r. Nr 49, poz. 466, Nr 54, poz. 535 i Nr 62, poz. 574. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 113, poz. 984 i Nr 199, poz. 1671, z 2003 r. Nr 7, poz. 78 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959."}
{"id":"2004_1956_3","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. O ile ustawa nie stanowi inaczej, w zakresie nieuregulowanym przez przepisy, o których mowa w art. 1, do spraw z zakresu międzynarodowego obrotu odpadami, stosuje się przepisy polskie, w szczególności dotyczące ochrony środowiska, gospodarki odpadami oraz postępowania administracyjnego."}
{"id":"2004_1956_4","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, procedurę kontrolną dla niektórych rodzajów odpadów przeznaczonych do odzysku, które nie są objęte procedurami kontrolnymi Unii Europejskiej w zakresie międzynarodowego obrotu odpadami. 2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw środowiska będzie się kierować względami bezpieczeństwa zdrowia i życia ludzi oraz środowiska, a także uwzględni zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Właściwość organów"}
{"id":"2004_1956_5","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest organem właściwym do podejmowania decyzji, udostępniania informacji i prowadzenia doradztwa w sprawach: 1) wysyłki odpadów poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) przywozu odpadów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 3) tranzytu odpadów przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_1956_6","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska sprawuje kontrolę nad prawidłowością gospodarki odpadami będącymi przedmiotem międzynarodowego obrotu odpadami, w szczególności w miejscach ich pochodzenia i przeznaczenia. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień kontrolnych właściwych organów określonych w przepisach odrębnych. Rozdział 3 Przepisy proceduralne"}
{"id":"2004_1956_7","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska, w drodze postanowienia, może zdecydować o przesłaniu, za swoim pośrednictwem, do właściwego organu kraju przeznaczenia odpadów, zgłoszenia podmiotu wysyłającego odpady. 2. Kopia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, jest przesyłana do odbiorcy i do właściwego organu kraju tranzytu. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje zaalenie. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór listu przewozowego stosowanego w międzynarodowym obrocie odpadami, uwzględniając zakres niezbędnych danych wynikający z decyzji Komisji nr 94\/774\/WE z dnia 24 listopada 1994 r. dotyczącej standardowego listu przewozowego określonego w rozporządzeniu Rady nr 259\/93\/EWG w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar."}
{"id":"2004_1956_8","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1, zezwolenia na: 1) przywóz odpadów z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) przewóz odpadów pochodzących z zagranicy przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) wywóz odpadów za granicę z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wydaje Główny Inspektor Ochrony Środowiska, w drodze decyzji. 2. Kopie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, Główny Inspektor Ochrony Środowiska niezwłocznie przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej. 3. Kopie zezwolenia na przywóz odpadów z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Główny Inspektor Ochrony Środowiska niezwłocznie przekazuje także właściwemu ze względu na miejsce odzysku lub unieszkodliwiania marszałkowi województwa, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska, wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, a także organowi właściwemu do wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. 4. Kopie zezwolenia na wywóz odpadów za granicę z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Główny Inspektor Ochrony Środowiska niezwłocznie przekazuje także właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę posiadacza odpadów marszałkowi województwa, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska oraz wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta. 5. Główny Inspektor Ochrony Środowiska informuje o międzynarodowym obrocie odpadami właściwego, ze względu na miejsce pochodzenia lub przeznaczenia odpadów, wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, jeżeli, zgodnie z przepisami Unii Europejskiej, nie wymaga się na ten obrót zezwolenia."}
{"id":"2004_1956_9","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Główny Inspektor Ochrony Środowiska w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, może żądać dodatkowych informacji dotyczących zamierzonego międzynarodowego obrotu odpadami."}
{"id":"2004_1962_1","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004-2011\"","text":"Art. 1. 1. W związku z przypadającą w roku 2011 czterechsetną rocznicą utworzenia przez króla Polski Zygmunta III Wazę Uniwersytetu w Poznaniu ustanawia się program wieloletni \"Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004-2011\", zwany dalej \"Programem\". 2. Ustala się okres realizacji Programu na lata 2004 - 2011."}
{"id":"2004_1962_2","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004-2011\"","text":"Art. 2. Nadzór nad realizacją Programu sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego."}
{"id":"2004_1962_3","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004-2011\"","text":"Art. 3. 1. Łączne nakłady budżetu państwa na dofinansowanie Programu w całym okresie jego realizacji nie mogą przekroczyć kwoty 311.726 tys. zł, przy wartości kosztorysowej zadań inwestycyjnych objętych Programem wynoszącej 415.726 tys. zł w cenach roku 2004. 2. Środki finansowe z budżetu państwa, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się każdego roku w ustawie budżetowej."}
{"id":"2004_1962_4","title":"Ustawa z dnia 22 lipca 2004 r. o ustanowieniu programu wieloletniego \"Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 2004-2011\"","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1963_1","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) Rozporządzenie ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych – rozporządzenie Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”; 2) w art. 37 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zwolnione od należności przywozowych są paliwa, smary i inne materiały eksploatacyjne niezbędne do funkcjonowania środków transportu, innych niż wymienione w art. 107 ust. 1 lit. a Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, przewożone w tych środkach transportu, wykorzystywane do ich napędu lub działania instalacji, w które są wyposażone.”; 3) w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zwolnione od należności przywozowych są środki spożywcze oraz zapasy pokładowe przywożone w innych niż wymienione w art. 107 ust. 1 lit. a Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych środkach transportu, użytkowanych w celach zarobkowych, przeznaczone do konsumpcji lub jednorazowego zużycia przez załogę lub pasażerów w tych środkach transportu w czasie rejsu lub podróży, jeżeli tego rodzaju usługa jest normalną praktyką.”; 4) art. 43 – 50 otrzymują brzmienie: „Art. 43. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek i organizacji uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 43 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te jednostki i organizacje."}
{"id":"2004_1963_10","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 482, z późn. zm.[11])) art. 28 otrzymuje brzmienie: „Art. 28. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_11","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 251, z późn. zm.[12])) art. 26 otrzymuje brzmienie: „Art. 26. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla Związku Gmin lub tworzących go gmin żydowskich, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_12","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 252, z późn. zm.[13])) art. 25 otrzymuje brzmienie: „Art. 25. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla Kościoła i jego osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_13","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 253, z późn. zm.[14])) art. 27 otrzymuje brzmienie: „Art. 27. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla Kościoła i jego osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_14","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 254, z późn. zm.[15])) art. 30 otrzymuje brzmienie: „Art. 30. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla Kościoła i jego osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_15","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 43 – 50 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie odpowiednio art. 43 – 50 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2004_1963_16","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, ustawę z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, ustawę z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2008 r. Nr 209, poz. 1320 i Nr 215, poz. 1355 oraz z 2009 r. Nr 168, poz. 1323. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 167, poz. 1398 oraz z 2009 r. Nr 98, poz. 817. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321, Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 , z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2004 r. Nr 68, poz. 623 oraz z 2009 r. Nr 219, poz. 1710. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [12]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [13]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [14]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623. [15]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 2004 r. Nr 68, poz. 623."}
{"id":"2004_1963_2","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. z 2005 r. Nr 231, poz. 1965, z późn. zm.[3])) w art. 13 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 342 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_3","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.[4])) art. 56 otrzymuje brzmienie: „Art. 56. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_4","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287, z późn. zm.[5])) art. 41 otrzymuje brzmienie: „Art. 41. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_44","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 44. Minister właściwy do spraw nauki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz prywatnych instytucji, których podstawową działalnością jest nauczanie lub prowadzenie badań naukowych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 44 ust. 2 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te instytucje."}
{"id":"2004_1963_45","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 45. Minister właściwy do spraw nauki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz prywatnych instytucji, których podstawową działalnością jest nauczanie lub prowadzenie badań naukowych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 53 ust. 2 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te instytucje."}
{"id":"2004_1963_46","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 46. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji i laboratoriów uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 55 lit. a Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te instytucje i laboratoria."}
{"id":"2004_1963_47","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 47. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz szpitali i innych jednostek służby zdrowia oraz medycznych instytutów badawczych uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 57 ust. 1 Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych. W wykazie mogą być umieszczone tylko jednostki, które gwarantują wykorzystanie zwolnionych od należności przywozowych towarów zgodnie z przeznaczeniem."}
{"id":"2004_1963_48","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 48. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji powołanych do kontroli jakości surowców używanych do produkcji produktów leczniczych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 59 Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych. W wykazie mogą być umieszczone tylko instytucje, które wykorzystują substancje posiadające atest Światowej Organizacji Zdrowia w celu kontroli jakości surowców używanych do produkcji produktów leczniczych oraz gwarantują wykorzystanie zwolnionych od należności przywozowych towarów zgodnie z przeznaczeniem."}
{"id":"2004_1963_49","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 49. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać instytucje i organizacje, o których mowa w art. 61 ust. 1 Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj i charakter działalności prowadzonej przez te instytucje i organizacje."}
{"id":"2004_1963_5","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323, z późn. zm.[6])) art. 35 otrzymuje brzmienie: „Art. 35. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_50","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 50. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać instytucje i organizacje, o których mowa w art. 67 ust. 1 lit. b oraz w art. 68 ust. 1 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj i charakter działalności prowadzonej przez te instytucje i organizacje.”."}
{"id":"2004_1963_6","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 324, z późn. zm.[7])) art. 20 otrzymuje brzmienie: „Art. 20. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_7","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 479, z późn. zm.[8])) art. 30 otrzymuje brzmienie: „Art. 30. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_8","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480, z późn. zm.[9])) art. 34 otrzymuje brzmienie: „Art. 34. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1963_9","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 481, z późn. zm.[10])) art. 29 otrzymuje brzmienie: „Art. 29. Zwalnia się z należności celnych przywozowych towary przeznaczone na cele charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze oraz towary o charakterze kulturalnym przeznaczone na cele kultu, przywożone dla kościelnych osób prawnych, w granicach i na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1186\/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).”."}
{"id":"2004_1980_1","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2017 r. poz. 2186, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) po pkt 17 dodaje się pkt 17a w brzmieniu: „17a) członek zarządu związku metropolitalnego;”, b) po pkt 32 dodaje się pkt 32a w brzmieniu: „32a) skarbnik związku metropolitalnego oraz sekretarz związku metropolitalnego;”; 2) w art. 8: a) po pkt 16 dodaje się pkt 16a w brzmieniu: „16a) pkt 17a – właściwy wojewoda;”, b) po pkt 31 dodaje się pkt 31a w brzmieniu: „31a) pkt 32a – właściwy wojewoda;”; 3) w art. 22 w ust. 1 w pkt 20 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 21 w brzmieniu: „21) członków zarządu związku metropolitalnego.”."}
{"id":"2004_1980_2","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów","text":"Art. 2. 1. Osoba urodzona przed dniem 1 sierpnia 1972 r., która w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy jest członkiem zarządu związku metropolitalnego, skarbnikiem związku metropolitalnego lub sekretarzem związku metropolitalnego, ma obowiązek złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w terminie 30 dni od dnia doręczenia powiadomienia, o którym mowa w ust. 2. 2. Właściwy wojewoda, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, powiadamia osobę, o której mowa w ust. 1, o obowiązku złożenia mu oświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, oraz informuje o skutku niedopełnienia tego obowiązku. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, która przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy złożyła oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w związku z wykonywaniem funkcji publicznej, z którą związany jest obowiązek złożenia tego oświadczenia, albo kandydowaniem na taką funkcję, składa informację o uprzednim jego złożeniu. 4. W przypadku niezłożenia w terminie oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, przez osobę obowiązaną do jego złożenia na podstawie ust. 1 następuje skutek określony w art. 21e ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1. 5. Pozbawienie funkcji publicznej osoby, o której mowa w ust. 4, następuje z mocy prawa z dniem, w którym upłynął termin do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1. Właściwy wojewoda stwierdza fakt pozbawienia funkcji publicznej oraz niezwłocznie zawiadamia o tym osobę, której to dotyczy."}
{"id":"2004_1980_3","title":"Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 538, 650, 651, 730, 1000, 1349, 1669, 1735 i 2270."}
{"id":"2004_1981_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji w sprawie zwalczania korupcji funkcjonariuszy Wspólnot Europejskich i funkcjonariuszy Państw Członkowskich Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 26 maja 1997 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji w sprawie zwalczania korupcji funkcjonariuszy Wspólnot Europejskich i funkcjonariuszy Państw Członkowskich Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 26 maja 1997 r."}
{"id":"2004_1981_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji w sprawie zwalczania korupcji funkcjonariuszy Wspólnot Europejskich i funkcjonariuszy Państw Członkowskich Unii Europejskiej, sporządzonej w Brukseli dnia 26 maja 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_1982_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Protokołu Fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu Fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r."}
{"id":"2004_1982_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Protokołu Fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2065_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) pkt 6a otrzymuje brzmienie: „6a) sprzedaż – bezpośrednią sprzedaż paliw lub energii przez podmiot zajmujący się ich wytwarzaniem lub odsprzedaż tych paliw lub energii przez podmiot zajmujący się ich obrotem; sprzedaż ta nie obejmuje derywatu elektroenergetycznego i derywatu gazowego;”, b) po pkt 10b dodaje się pkt 10c w brzmieniu: „10c) pojemności magazynowe gazociągów – pojemności umożliwiające magazynowanie gazu ziemnego pod ciśnieniem w sieciach przesyłowych lub w sieciach dystrybucyjnych z wyłączeniem instalacji służących wyłącznie do realizacji zadań operatora systemu przesyłowego;”, c) pkt 13b otrzymuje brzmienie: „13b) odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym – odbiorcę końcowego dokonującego zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wyłącznie w celu ich zużycia w gospodarstwie domowym;”, d) po pkt 13b dodaje się pkt 13c i 13d w brzmieniu: „13c) odbiorca wrażliwy energii elektrycznej – osobę, której przyznano dodatek mieszkaniowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734, z późn. zm.3)), która jest stroną umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym i zamieszkuje w miejscu dostarczania energii elektrycznej; 13d) odbiorca wrażliwy paliw gazowych – osobę, której przyznano ryczałt na zakup opału w rozumieniu art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, która jest stroną umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży paliw gazowych zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym i zamieszkuje w miejscu dostarczania paliw gazowych;”, e) pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) odnawialne źródło energii – źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, aerotermalną, geotermalną, hydrotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu pochodzącego ze składowisk odpadów, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątków roślinnych i zwierzęcych;”, f) po pkt 20a dodaje się pkt 20b–20g w brzmieniu: „20b) mikroinstalacja – odnawialne źródło energii, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 40 kW, przyłączone do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV lub o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 120 kW; 20c) mała instalacja – odnawialne źródło energii, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 40 kW i nie większej niż 200 kW, przyłączone do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV lub o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej większej niż 120 kW i nie większej niż 600 kW; 20d) transfer statystyczny – przekazanie w danym roku określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii między Rzecząpospolitą Polską a innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej, Konfederacją Szwajcarską lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 20e) odbiorca przemysłowy – odbiorcę końcowego, którego główną działalnością gospodarczą jest działalność w zakresie: a) wydobywania węgla kamiennego lub rud metali nieżelaznych, b) produkcji wyrobów z drewna oraz korka z wyłączeniem produkcji mebli, c) produkcji papieru i wyrobów z papieru, d) produkcji chemikaliów i wyrobów chemicznych, e) produkcji wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych, f) produkcji szkła i wyrobów ze szkła, g) produkcji ceramicznych materiałów budowlanych, h) produkcji metali, i) produkcji elektrod węglowych i grafitowych, styków i pozostałych elektrycznych wyrobów węglowych i grafitowych, j) produkcji żywności; 20f) końcowe zużycie energii brutto – nośniki energii dostarczone do celów energetycznych przemysłowi, sektorowi transportowemu, gospodarstwom domowym, sektorowi usługowemu, w tym świadczącemu usługi publiczne, rolnictwu, leśnictwu i rybołówstwu, łącznie ze zużyciem energii elektrycznej i ciepła przez przemysł energetyczny na wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła oraz łącznie ze stratami energii elektrycznej i ciepła powstającymi podczas ich przesyłania lub dystrybucji; 20g) biopłyny – biopaliwa ciekłe lub inne paliwa odnawialne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199, z późn. zm.4)), wytworzone wyłącznie z biomasy, wykorzystywane w celach energetycznych innych niż w transporcie, w tym do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła w instalacjach spełniających wymagania w zakresie emisji gazów do atmosfery, określone w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 130, poz. 1070, z późn. zm.5));”, g) pkt 23 otrzymuje brzmienie: „23) system gazowy albo elektroenergetyczny – sieci gazowe, instalacje magazynowe lub instalacje skroplonego gazu ziemnego albo sieci elektroenergetyczne oraz przyłączone do nich urządzenia i instalacje, współpracujące z tymi sieciami lub instalacjami;”, h) w pkt 44 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 45–49 w brzmieniu: „45) wytwarzanie – produkcję paliw lub energii w procesie energetycznym; 46) przedsiębiorstwo powiązane – jednostkę powiązaną z jednostką w rozumieniu art. 3 pkt 43 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613); 47) derywat elektroenergetyczny – instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d–f ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384, z późn. zm.6)), który odnosi się do energii elektrycznej; 48) derywat gazowy – instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d–f ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, który odnosi się do paliw gazowych; 49) system gazowy wzajemnie połączony – wzajemnie połączone sieci gazowe, instalacje magazynowe lub instalacje skroplonego gazu ziemnego oraz przyłączone do nich urządzenia i instalacje współpracujące z tymi sieciami lub instalacjami.”; 2) po art. 4e dodaje się art. 4e1 w brzmieniu: „Art. 4e1. Usługi przesyłania, dystrybucji, magazynowania paliw gazowych, skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego mogą być świadczone wyłącznie odpowiednio przez operatora systemu przesyłowego, operatora systemu dystrybucyjnego, operatora systemu magazynowania paliw gazowych, operatora systemu skraplania gazu ziemnego lub operatora systemu połączonego.”; 3) w art. 4i: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na uzasadniony wniosek przedsiębiorstwa energetycznego może, w drodze decyzji, zwolnić, na czas określony, przedsiębiorstwo to z obowiązków świadczenia usług, o których mowa w art. 4 ust. 2, art. 4c, art. 4d ust. 1 i art. 4e ust. 1, przedkładania taryf do zatwierdzenia, o którym mowa w art. 47 ust. 1, spełniania kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a i wydać zgodę na powierzenie przez to przedsiębiorstwo pełnienia obowiązków operatora systemu przesyłowego na podstawie art. 9h ust. 3 pkt 2, gdy świadczenie tych usług będzie się odbywać z wykorzystaniem gazociągu międzysystemowego, instalacji magazynowej lub instalacji skroplonego gazu ziemnego, których budowa nie została ukończona do dnia 4 sierpnia 2003 r. lub została rozpoczęta po tym dniu, zwanych dalej „nową infrastrukturą”.”, b) w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie spowoduje pogorszenia warunków konkurencji i efektywności funkcjonowania rynku paliw gazowych w Unii Europejskiej lub systemu gazowego, w którym nowa infrastruktura została lub zostanie zbudowana.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki określa, na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego ubiegającego się o zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, lub z urzędu, zasady udostępnienia zdolności przesyłowej nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, uwzględniające sposób: 1) zarządzania i alokacji zdolności przesyłowej tej infrastruktury, w tym podawania do publicznej wiadomości informacji o dostępnej zdolności przesyłowej dla zainteresowanych podmiotów; 2) sprzedaży niewykorzystanej zdolności przesyłowej tej infrastruktury; 3) umożliwienia obrotu zarezerwowanymi zdolnościami przesyłowymi. 3b. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, bierze pod uwagę wyniki udostępnienia zdolności przesyłowej nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, przeprowadzonego zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 3a.”, d) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 1, bierze pod uwagę niedyskryminacyjny dostęp do nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, okres, na jaki zawarto umowy o wykorzystanie tej infrastruktury, zwiększenie zdolności przesyłowej, okres planowanej eksploatacji infrastruktury oraz uwarunkowania krajowe w tym zakresie. 5. W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, która znajduje się na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zajmuje stanowisko do tego wniosku, po uzgodnieniu z właściwymi organami zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej, biorąc pod uwagę opinię przedłożoną przez Agencję do spraw Współpracy Organów Regulacji Energetyki, zwaną dalej „Agencją”.”, e) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: „5a. W przypadku nieuzgodnienia stanowiska, o którym mowa w ust. 5, w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej lub w przypadku uzgodnienia z tymi organami przekazania wniosku do Agencji w celu jego rozpatrzenia, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje ten wniosek Agencji. 5b. Termin, o którym mowa w ust. 5a, może ulec przedłużeniu o 3 miesiące na wspólny wniosek właściwych organów zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej, za zgodą Agencji.”, f) ust. 6–9 otrzymują brzmienie: „6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje Komisji Europejskiej wniosek, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie po jego otrzymaniu. Po rozpatrzeniu tego wniosku Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powiadamia Komisję Europejską o zajętym stanowisku; do powiadomienia dołącza informacje dotyczące: 1) powodów zwolnienia z obowiązków wymienionych w ust. 1 wraz z uzasadnieniem, łącznie z danymi finansowymi uzasadniającymi to zwolnienie albo powodów odmowy udzielenia zwolnienia; 2) analizy wpływu zwolnienia z obowiązków wymienionych w ust. 1 na konkurencyjność i sprawne funkcjonowanie rynku paliw gazowych; 3) okresu, na jaki udzielono zwolnienia z obowiązków wymienionych w ust. 1; 4) wielkości udziału zdolności infrastruktury objętej zwolnieniem z obowiązków wymienionych w ust. 1, w odniesieniu do całkowitej zdolności tej infrastruktury; 5) przebiegu i wyników uzgodnień z właściwymi organami zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej; 6) wpływu nowej infrastruktury lub zmian w infrastrukturze, o której mowa w ust. 3, na dywersyfikację dostaw gazu. 7. W przypadku zgłoszenia przez Komisję Europejską poprawek do stanowiska, o którym mowa w ust. 6, lub wniosku o jego zmianę, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zajmuje stanowisko do poprawek lub wniosku Komisji Europejskiej, w terminie 28 dni od dnia otrzymania poprawek lub wniosku i uzgadnia stanowisko z Komisją Europejską. 8. Uzgodnione z Komisją Europejską stanowisko do wniosku przedsiębiorstwa energetycznego lub decyzja Agencji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 5a, stanowią podstawę do wydania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki decyzji, o której mowa w ust. 1. 9. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, odrębnie dla każdej nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3; w decyzji określa się wielkość udziału zdolności przesyłowej infrastruktury objętej zwolnieniem z obowiązków wymienionych w ust. 1 w odniesieniu do całkowitej zdolności przesyłowej tej infrastruktury, zakres zwolnienia, warunki, których spełnienie jest niezbędne do uzyskania zwolnienia oraz okres, na jaki udzielono zwolnienia.”; 4) w art. 4j: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Odbiorca końcowy może wypowiedzieć umowę zawartą na czas nieoznaczony, na podstawie której przedsiębiorstwo energetyczne dostarcza temu odbiorcy paliwa gazowe lub energię, bez ponoszenia kosztów, składając do przedsiębiorstwa energetycznego pisemne oświadczenie. Odbiorca, który wypowiada umowę, jest obowiązany pokryć należności za pobrane paliwo gazowe lub energię oraz świadczone usługi przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii. ”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Odbiorca końcowy może wypowiedzieć umowę zawartą na czas oznaczony, na podstawie której przedsiębiorstwo energetyczne dostarcza temu odbiorcy paliwa gazowe lub energię, bez ponoszenia kosztów i odszkodowań innych niż wynikające z treści umowy, składając do przedsiębiorstwa energetycznego pisemne oświadczenie.”, c) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: „6. Operator systemu przesyłowego oraz operator systemu dystrybucyjnego są obowiązani umożliwić odbiorcy paliw gazowych lub energii elektrycznej zmianę sprzedawcy, nie później niż w terminie 21 dni od dnia poinformowania właściwego operatora o zawarciu umowy sprzedaży lub umowy kompleksowej z nowym sprzedawcą. 7. Dotychczasowy sprzedawca jest obowiązany dokonać rozliczeń z odbiorcą, który skorzystał z prawa do zmiany sprzedawcy, nie później niż w okresie 42 dni od dnia dokonania tej zmiany. Operator systemu przesyłowego lub operator systemu dystrybucyjnego są obowiązani przekazać dotychczasowemu i nowemu sprzedawcy dane dotyczące ilości zużytych przez odbiorcę paliw gazowych lub energii elektrycznej, w terminie umożliwiającym dotychczasowemu sprzedawcy dokonanie rozliczeń z odbiorcą.”; 5) w art. 5: a) po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu: „4b. Umowa sprzedaży oraz umowa kompleksowa, których stroną jest odbiorca paliw gazowych lub energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, powinny określać strony umowy i zawierać także informacje o: 1) prawach tego odbiorcy, w tym sposobie wnoszenia skarg i rozstrzygania sporów; 2) możliwości uzyskania pomocy w przypadku wystąpienia awarii urządzeń, instalacji lub sieci gazowej, lub elektroenergetycznej; 3) miejscu i sposobie zapoznania się, z mającymi zastosowanie, obowiązującymi taryfami, w tym opłatami za utrzymanie systemu gazowego albo elektroenergetycznego.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Sprzedawca paliw gazowych lub energii powinien powiadomić odbiorców, w sposób przejrzysty i zrozumiały, o podwyżce cen lub stawek opłat za dostarczane paliwa gazowe lub energię określonych w zatwierdzonych taryfach, w ciągu jednego okresu rozliczeniowego od dnia tej podwyżki.”, c) po ust. 6c dodaje się ust. 6d–6f w brzmieniu: „6d. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej informuje odbiorcę tych paliw lub energii w gospodarstwie domowym o jego prawach, w tym sposobie wnoszenia skarg i rozstrzygania sporów. 6e. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej dostarcza odbiorcy tych paliw lub energii w gospodarstwie domowym kopię zbioru praw konsumenta energii oraz zapewnia jego publiczny dostęp. Przez zbiór praw konsumenta energii rozumie się dokument sporządzany przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki we współpracy z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na podstawie wytycznych Komisji Europejskiej w konsultacji z krajowymi organami regulacyjnymi, organizacjami konsumentów, partnerami społecznymi, przedsiębiorstwami energetycznymi oraz innymi zainteresowanymi stronami, zawierający praktyczne informacje o prawach konsumentów energii elektrycznej i paliw gazowych. 6f. Kopię zbioru praw konsumenta energii, o którym mowa w ust. 6e, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki.”, d) dodaje się ust. 8–13 w brzmieniu: „8. Sprzedawca energii elektrycznej jest obowiązany przechowywać dane o umowach zawartych z operatorem systemu przesyłowego oraz dane o derywatach elektroenergetycznych i umowach sprzedaży energii elektrycznej zawartych z przedsiębiorstwami energetycznymi wykonującymi działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną, przez okres co najmniej 5 lat, od dnia zawarcia tych umów. 9. Sprzedawca paliw gazowych jest obowiązany przechowywać dane o umowach zawartych z operatorem systemu przesyłowego, operatorem systemu dystrybucyjnego, operatorem systemu magazynowania paliw gazowych lub operatorem systemu skraplania gazu ziemnego oraz dane o derywatach gazowych i umowach sprzedaży paliw gazowych zawartych z przedsiębiorstwami energetycznymi wykonującymi działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi, przez okres co najmniej 5 lat, od dnia zawarcia tych umów. 10. Dane, o których mowa w ust. 8 i 9, zawierają w szczególności informacje dotyczące: 1) podmiotu, z którym zawarto umowę; 2) okresu, na jaki umowa została zawarta; 3) ilości sprzedanych paliw gazowych lub energii elektrycznej; 4) zasad rozliczeń; 5) terminu realizacji umowy; 6) nierozliczonych umów, derywatów elektroenergetycznych i derywatów gazowych. 11. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej przekazuje niezwłocznie dane, o których mowa w ust. 8 i 9, Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, na ich wniosek, w związku z zadaniami wykonywanymi przez te organy. 12. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek zainteresowanego podmiotu, może udostępnić informacje, o których mowa w ust. 8 i 9, z wyjątkiem danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.7)). 13. Przepisu ust. 12 nie stosuje się do informacji o instrumentach finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.”; 6) po art. 5b dodaje się art. 5c–5g w brzmieniu: „Art. 5c. 1. Odbiorcy wrażliwemu energii elektrycznej przysługuje zryczałtowany dodatek energetyczny. 2. Dodatek energetyczny wynosi rocznie nie więcej niż 30% iloczynu limitu zużycia energii elektrycznej oraz średniej ceny energii elektrycznej dla odbiorcy energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, ogłaszanej na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. d. 3. Wysokość limitu, o którym mowa w ust. 2, wynosi: 1) 900 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego prowadzonego przez osobę samotną; 2) 1250 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego składającego się z 2 do 4 osób; 3) 1500 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego składającego się z co najmniej 5 osób. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłasza, w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość dodatku energetycznego na kolejne 12 miesięcy, biorąc pod uwagę środki przewidziane na ten cel w ustawie budżetowej."}
{"id":"2004_2065_10","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1190) w art. 24a w ust.1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Zapasy obowiązkowe gazu ziemnego mogą być utrzymywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w instalacjach magazynowych przyłączonych do systemu gazowego, pod warunkiem, że:”."}
{"id":"2004_2065_11","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 11. 1. Umowy o przyłączenie źródeł do sieci zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, na podstawie których nie zrealizowano przyłączenia do sieci do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, należy dostosować do wymagań określonych w art. 7 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. W przypadku niedostosowania umów, o których mowa w ust. 1, do wymagań określonych w art. 7 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie określonym w ust. 1, stronie przysługuje prawo odstąpienia od umowy, chyba że niedostosowanie umowy nastąpiło z powodu okoliczności za które ta strona ponosi odpowiedzialność."}
{"id":"2004_2065_11g","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 11g. 1. Gwarancja pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnym źródle energii, zwana dalej „gwarancją pochodzenia”, jest dokumentem stanowiącym potwierdzenie odbiorcy końcowemu, że określona w tym dokumencie ilość wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej lub do sieci przesyłowej energii elektrycznej została wytworzona w odnawialnym źródle energii. 2. Z gwarancji pochodzenia nie wynikają prawa majątkowe. 3. Przekazanie gwarancji pochodzenia następuje niezależnie od przeniesienia praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia."}
{"id":"2004_2065_11h","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 11h. 1. Gwarancję pochodzenia wydaje się na pisemny wniosek wytwórcy energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii, zwany dalej „wnioskiem o wydanie gwarancji pochodzenia”. 2. Wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia składa się do operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego, na którego obszarze działania zostało przyłączone odnawialne źródło energii, w terminie 7 dni od dnia zakończenia wytworzenia danej ilości energii elektrycznej objętej wnioskiem. 3. Wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia zawiera: 1) oznaczenie wytwórcy energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1; 2) określenie lokalizacji, rodzaju i mocy odnawialnego źródła energii, w którym została wytworzona energia elektryczna w odnawialnym źródle energii; 3) dane dotyczące ilości wytworzonej energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii; 4) określenie okresu, obejmującego jeden lub więcej następujących po sobie miesięcy kalendarzowych danego roku kalendarzowego, w którym energia elektryczna w odnawialnym źródle energii została wytworzona, ze wskazaniem daty rozpoczęcia i zakończenia wytwarzania tej energii; 5) wskazanie czy odnawialne źródło energii określone we wniosku korzystało z mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii; 6) wskazanie daty wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii. 4. Do wydawania gwarancji pochodzenia oraz innych dokumentów potwierdzających wydanie gwarancji pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) o wydawaniu zaświadczeń. 5. Gwarancje pochodzenia oraz inne dokumenty potwierdzające wydanie gwarancji pochodzenia wydaje się w terminie 30 dni od dnia przekazania wniosku, o którym mowa w ust. 1, Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki. 6. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego albo operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego dokonuje weryfikacji danych zawartych we wniosku o wydanie gwarancji pochodzenia i w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, przekazuje ten wniosek Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, wraz z potwierdzeniem ilości wytworzonej energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii, ustalonej na podstawie wskazań układu pomiarowo – rozliczeniowego."}
{"id":"2004_2065_11i","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 11i. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje gwarancję pochodzenia w terminie 30 dni od dnia przekazania przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego wniosku o wydanie gwarancji pochodzenia. 2. Gwarancja pochodzenia jest wydawana na okres 12 miesięcy od dnia zakończenia wytwarzania energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii objętej wnioskiem o wydanie gwarancji pochodzenia. 3. Po upływie okresu określonego w ust. 2 gwarancja pochodzenia wygasa i podlega wykreśleniu z rejestru gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 11l ust. 1. 4. Gwarancja pochodzenia jest oznaczona indywidualnym numerem, zawiera dane określone w art. 11h ust. 3 oraz wskazuje datę jej ważności. 5. Gwarancje pochodzenia tracą ważność z chwilą ich przekazania odbiorcy końcowemu. 6. Gwarancję pochodzenia wydaje się za wytworzoną energię elektryczną z dokładnością do 1 MWh. 7. Gwarancja pochodzenia wydawana jest w formie elektronicznej i przekazywana bezpośrednio do rejestru gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 11l ust. 1."}
{"id":"2004_2065_11j","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 11j. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawia wydania gwarancji pochodzenia jeżeli wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia, został złożony operatorowi systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego po upływie terminu, o którym mowa w art. 11h ust. 2. 2. Odmowa wydania gwarancji pochodzenia następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie."}
{"id":"2004_2065_11k","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 11k. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na pisemny wniosek podmiotu, uznaje gwarancje pochodzenia wydane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może odmówić uznania gwarancji pochodzenia, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy wystąpią uzasadnione wątpliwości co do jej autentyczności lub wiarygodności. 3. Odmowa uznania gwarancji pochodzenia, o której mowa w ust. 2, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. 4. O przyczynie odmowy uznania gwarancji pochodzenia, o której mowa w ust. 2, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie informuje Komisję Europejską, podając przyczynę odmowy. 5. Gwarancja pochodzenia, o której mowa w ust. 1, jest ważna przez okres 12 miesięcy od dnia zakończenia wytwarzania energii elektrycznej na którą została wydana."}
{"id":"2004_2065_11l","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 11l. 1. Rejestr gwarancji pochodzenia prowadzi podmiot prowadzący: 1) giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub 2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi – organizujący obrót gwarancjami pochodzenia. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany prowadzić rejestr gwarancji pochodzenia w sposób zapewniający identyfikację: 1) wytwórców, którym wydano gwarancję pochodzenia; 2) podmiotów, których gwarancje pochodzenia wydane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zostały uznane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki; 3) przysługujących gwarancji pochodzenia oraz odpowiadającej im ilości energii elektrycznej. 3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje informacje o wydanych oraz uznanych gwarancjach pochodzenia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1. 4. Wytwórca oraz podmiot posiadający konto w rejestrze gwarancji pochodzenia są obowiązani poinformować Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki oraz podmiot, o którym mowa w ust. 1, o przekazaniu gwarancji pochodzenia odbiorcy końcowemu w terminie 7 dni od dnia jej przekazania. 5. Informacja, o której mowa w ust. 4, podlega wpisowi do rejestru gwarancji pochodzenia. 6. Przeniesienie gwarancji pochodzenia następuje z chwilą dokonania odpowiedniego wpisu w rejestrze gwarancji pochodzenia. 7. Wpis do rejestru gwarancji pochodzenia oraz zmiany dokonane w tym rejestrze podlegają opłacie w wysokości odzwierciedlającej koszty prowadzenia tego rejestru. 8. Wytwórcę energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii o łącznej mocy elektrycznej nieprzekraczającej 5 MW zwalnia się z: 1) opłat, o których mowa w ust. 7; 2) opłaty skarbowej za wydanie gwarancji pochodzenia. 9. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany wydać podmiotowi posiadającemu konto w rejestrze gwarancji pochodzenia dokument potwierdzający przysługujące temu podmiotowi gwarancje pochodzenia w celu potwierdzenia odbiorcy końcowemu, że określona w tym dokumencie ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej lub do sieci przesyłowej została wytworzona w odnawialnym źródle energii.”; 21) art. 12a otrzymuje brzmienie: „Art. 12a. Minister właściwy do spraw gospodarki wykonuje uprawnienia Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 lit. a, art. 5a oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. z 2012 r. poz. 1224) w stosunku do operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego i operatora systemu przesyłowego gazowego.”; 22) po art. 15e dodaje się art. 15f w brzmieniu: „Art. 15f. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki oraz Prezes Urzędu Regulacji Energetyki współpracują z organami innych państw członkowskich Unii Europejskiej, w celu stworzenia w pełni konkurencyjnego rynku paliw gazowych i energii elektrycznej w Unii Europejskiej, w szczególności promują i ułatwiają współpracę operatorów systemów przesyłowych w zakresie połączeń transgranicznych. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki współpracuje z organami innych państw członkowskich Unii Europejskiej w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostarczania paliw gazowych i promowania solidarności regionalnej w zakresie zapewnienia tego bezpieczeństwa. Współpraca ta obejmuje w szczególności podejmowanie działań mających na celu zapobieganie powstaniu zagrożenia bezpieczeństwa dostarczania paliw gazowych oraz współdziałanie w przypadku wystąpienia stanów kryzysowych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 994\/2010 w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylenia dyrektywy Rady 2004\/67\/WE.”; 23) art. 16 otrzymuje brzmienie: „Art. 16. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii sporządza, dla obszaru swojego działania, plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię, na okres nie krótszy niż 3 lata, uwzględniając: 1) miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – w przypadku planów sporządzanych przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją paliw gazowych lub energii; 2) ustalenia koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju lub ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województw, albo w przypadku braku takiego planu, strategię rozwoju województwa – w przypadku planów sporządzanych przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem paliw gazowych lub energii; 3) politykę energetyczną państwa; 4) dziesięcioletni plan rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym, o którym mowa w art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714\/ 2010 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1228\/2003 lub w art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005 – w przypadku przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się przesyłaniem paliw gazowych lub energii elektrycznej. 2. Operator systemu przesyłowego gazowego i operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego sporządzają plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną na okres 10 lat. Plan ten w zakresie zapotrzebowania na paliwa gazowe podlega aktualizacji co 2 lata, a w zakresie zapotrzebowania na energię elektryczną – co 3 lata. 3. Operator systemu przesyłowego gazowego wykonujący obowiązki operatora na podstawie umowy, o której mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, aktualizuje corocznie plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe. 4. Operator systemu dystrybucyjnego gazowego i operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego sporządzają plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną na okres nie krótszy niż 5 lat. Przepis ust. 2 zdanie drugie stosuje się do aktualizacji planu. 5. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego i operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego sporządzają prognozę dotyczącą stanu bezpieczeństwa dostarczania energii elektrycznej na okres nie krótszy niż 15 lat. 6. Plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną sporządzany przez operatora systemu dystrybucyjnego gazowego i operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego uwzględnia odpowiednio plan rozwoju sporządzony przez operatora systemu przesyłowego gazowego i operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego. 7. Plan, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 1) przewidywany zakres dostarczania paliw gazowych lub energii; 2) przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy albo budowy sieci oraz planowanych nowych źródeł paliw gazowych lub energii, w tym odnawialnych źródeł energii; 3) przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy lub budowy połączeń z systemami gazowymi albo z systemami elektroenergetycznym innych państw – w przypadku planów sporządzanych przez przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej; 4) przedsięwzięcia racjonalizujące zużycie paliw i energii u odbiorców, w tym także przedsięwzięcia w zakresie pozyskiwania, transmisji oraz przetwarzania danych pomiarowych z licznika zdalnego odczytu; 5) przewidywany sposób finansowania inwestycji; 6) przewidywane przychody niezbędne do realizacji planów; 7) planowany harmonogram realizacji inwestycji. 8. Plan, o którym mowa w ust. 1, w zakresie obecnego i przyszłego zapotrzebowania na energię elektryczną, opracowywany przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej powinien także określać wielkość zdolności wytwórczych i ich rezerw, preferowane lokalizacje i strukturę nowych źródeł, wielkość zdolności przesyłowych lub dystrybucyjnych w systemie elektroenergetycznym i stopień ich wykorzystania, a także działania i przedsięwzięcia zapewniające bezpieczeństwo dostarczania energii elektrycznej. 9. Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego określając w planie, o którym mowa w ust. 2, poziom połączeń międzysystemowych gazowych albo elektroenergetycznych, bierze w szczególności pod uwagę: 1) krajowe, regionalne i europejskie cele w zakresie zrównoważonego rozwoju, w tym projekty stanowiące element osi projektów priorytetowych określonych w załączniku I do decyzji, o której mowa w art. 15b ust. 5 pkt 4; 2) istniejące połączenia międzysystemowe gazowe albo elektroenergetyczne oraz ich wykorzystanie w sposób najbardziej efektywny; 3) zachowanie właściwych proporcji między kosztami budowy nowych połączeń międzysystemowych gazowych albo elektroenergetycznych, a korzyściami wynikającymi z ich budowy dla odbiorców końcowych. 10. Plan, o którym mowa w ust. 1, powinien zapewniać długookresową maksymalizację efektywności nakładów i kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwo energetyczne, tak aby nakłady i koszty nie powodowały w poszczególnych latach nadmiernego wzrostu cen i stawek opłat za dostarczanie paliw gazowych lub energii, przy zapewnieniu ciągłości, niezawodności i jakości ich dostarczania. 11. W planie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się także zapotrzebowanie na nowe zdolności w systemie przesyłowym lub dystrybucyjnym zgłoszone przez podmioty przyłączone do sieci lub podmioty ubiegające się o przyłączenie do sieci. 12. W celu racjonalizacji przedsięwzięć inwestycyjnych, przy sporządzaniu projektu planu, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorstwa energetyczne są obowiązane współpracować z podmiotami przyłączonymi do sieci oraz z gminami, a w przypadku przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem paliw gazowych lub energii elektrycznej współpracować z samorządem województwa, na którego obszarze przedsiębiorstwo to zamierza realizować przedsięwzięcia inwestycyjne; współpraca powinna polegać w szczególności na: 1) przekazywaniu podmiotom przyłączonym do sieci, na ich wniosek, informacji o planowanych przedsięwzięciach w takim zakresie, w jakim przedsięwzięcia te będą miały wpływ na pracę urządzeń przyłączonych do sieci albo na zmianę warunków przyłączenia lub dostawy paliw gazowych lub energii; 2) zapewnieniu spójności pomiędzy planami przedsiębiorstw energetycznych i założeniami, strategiami oraz planami, o których mowa w art. 19 i art. 20, a w przypadku przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem paliw gazowych lub energii elektrycznej zapewnienie tej spójności dotyczy planów przedsiębiorstw energetycznych i założeń, strategii i planów sporządzanych przez samorząd województwa. 13. Projekt planu, o którym mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, z wyłączeniem planów rozwoju przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją: 1) paliw gazowych, dla mniej niż 50 odbiorców, którym przedsiębiorstwo to dostarcza rocznie łącznie mniej niż 50 mln m3 tych paliw; 2) energii elektrycznej, dla mniej niż 100 odbiorców, którym przedsiębiorstwo to dostarcza rocznie łącznie mniej niż 50 GWh tej energii; 3) ciepła. 14. Operator systemu przesyłowego gazowego, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego, operator systemu dystrybucyjnego gazowego oraz operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego przedkładają Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki do uzgodnienia projekt planu, o którym mowa w ust. 2 i 4, i jego aktualizację, do dnia 31 marca. W przypadku projektu planu sporządzonego przez operatora systemu przesyłowego, operator ten przedkłada projekt planu, o którym mowa w ust. 2, i jego aktualizację po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa w ust. 15, wraz z wynikami tych konsultacji. 15. Operator systemu przesyłowego gazowego i operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego konsultują projekt planu, o którym mowa w ust. 2, z wyłączeniem informacji, o których mowa w ust. 7 pkt 5 i 6, oraz z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych lub innych informacji prawnie chronionych, z zainteresowanymi stronami, zamieszczając projekt ten na swojej stronie internetowej i wyznaczając termin na zgłaszanie uwag. Termin ten nie może być krótszy niż 21 dni. 16. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki konsultuje sposób finansowania inwestycji ujętych w planie opracowanym przez operatora systemu przesyłowego gazowego z właścicielem sieci przesyłowej gazowej. 17. Przedsiębiorstwo energetyczne obowiązane do uzgodnienia z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki planu rozwoju, o którym mowa w ust. 1, ustala corocznie plan remontów, który zamieszcza na swojej stronie internetowej. 18. Przedsiębiorstwo energetyczne obowiązane do uzgadniania projektu planu, o którym mowa w ust. 1, z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki corocznie, do dnia 30 kwietnia, przedkłada Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki sprawozdanie z realizacji tego planu. 19. Samorząd województwa, gminy, przedsiębiorstwa energetyczne lub odbiorcy końcowi paliw gazowych lub energii udostępniają nieodpłatnie przedsiębiorstwom energetycznym, o których mowa w ust. 1, informacje, o których mowa w ust. 7 pkt 1–4 i 7, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych lub innych informacji prawnie chronionych. 20. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 50 MW sporządza i przedkłada Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki prognozy na okres 15 lat obejmujące w szczególności ilości wytwarzanej energii elektrycznej, przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy istniejących lub budowy nowych źródeł, a także dane techniczno-ekonomiczne dotyczące typu i wielkości tych źródeł, ich lokalizacji oraz rodzaju paliwa wykorzystywanego do wytwarzania energii elektrycznej. 21. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej, co 2 lata w terminie do dnia 30 kwietnia danego roku, aktualizuje prognozy, o których mowa w ust. 20, i informuje o tych aktualizacjach Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki oraz operatorów systemów elektroenergetycznych, do których sieci jest przyłączone, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych. 22. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oraz przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej przyłączone do sieci przesyłowej przekazują operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego informacje o strukturze i wielkościach zdolności wytwórczych i dystrybucyjnych przyjętych w planach, o których mowa w ust. 2 i 4, lub prognozach, o których mowa w ust. 20, stosownie do postanowień instrukcji opracowanej przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatora systemu połączonego elektroenergetycznego.”; 24) po rozdziale 3 dodaje się rozdziały 3a i 3b w brzmieniu: „Rozdział 3a Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych oraz monitorowanie rynku energii elektrycznej, ciepła dostarczanego lub odbieranego z odnawialnego źródła energii, biogazu rolniczego, a także rynku biokomponentów, paliw ciekłych i biopaliw ciekłych stosowanych w transporcie"}
{"id":"2004_2065_12","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 12. Odbiorca przemysłowy składa do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki oświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 1a1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki sporządza wykaz odbiorców przemysłowych, którzy złożyli to oświadczenie, i ogłasza ten wykaz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_13","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 13. Operator systemu przesyłowego, operator systemu połączonego, operator systemu dystrybucyjnego oraz operator systemu magazynowania paliw gazowych zapewnią spełnienie kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_14","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 14. 1. Właściciel sieci przesyłowej lub przedsiębiorstwo energetyczne, o których mowa w art. 9h¹ ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązani wystąpić z wnioskiem o wydanie certyfikatu niezależności, o którym mowa w art. 9h¹ ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Pozostają w mocy decyzje o wyznaczeniu operatora systemu przesyłowego wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_15","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 15. Do dnia wyłonienia sprzedawcy z urzędu, podmiotem obowiązanym do zakupu energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji przyłączonej do sieci dystrybucyjnej, o którym mowa w art. 9v ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest podmiot wykonujący zadania sprzedawcy z urzędu."}
{"id":"2004_2065_16","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 16. Przepisów art. 9u–9x ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do podmiotów, którym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy została udzielona koncesja lub wydana promesa koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej."}
{"id":"2004_2065_17","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 17. Operator systemu przesyłowego gazowego oraz operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego opracowują plan rozwoju sieci przesyłowej, o którym mowa w art. 16 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, po raz pierwszy, w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_18","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 18. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki oraz wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki powołani na podstawie dotychczasowych przepisów pełnią swoją funkcję do czasu wyłonienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. 2. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, Prezes Rady Ministrów ogłosi konkurs na stanowisko Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki."}
{"id":"2004_2065_19","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 19. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dyrektorzy oddziałów terenowych Urzędu Regulacji Energetyki stają się członkami służby cywilnej zajmującymi wyższe stanowiska w służbie cywilnej, a ich stosunek pracy przekształca się w umowę o pracę lub mianowanie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.29)) oraz ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.30))."}
{"id":"2004_2065_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.22)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W nowych budynkach oraz istniejących budynkach poddawanych przebudowie lub przedsięwzięciu służącemu poprawie efektywności energetycznej w rozumieniu przepisów o efektywności energetycznej, które są użytkowane przez jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, zaleca się stosowanie urządzeń wykorzystujących energię wytworzoną w odnawialnych źródłach energii, a także technologie mające na celu budowę budynków o wysokiej charakterystyce energetycznej.”; 2) w art. 29 w ust. 2 pkt 16 otrzymuje brzmienie: „16) montażu pomp ciepła, urządzeń fotowoltaicznych o zainstalowanej mocy elektrycznej do 40 kW oraz wolno stojących kolektorów słonecznych;”."}
{"id":"2004_2065_20","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20. Oddziały terenowe Urzędu Regulacji Energetyki utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów wykonują zadania określone w tych przepisach do czasu utworzenia struktury terenowej Urzędu Regulacji Energetyki zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 21 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_2065_20a","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20a. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, stosując obiektywne i przejrzyste zasady oraz uwzględniając politykę energetyczną państwa, opracowuje projekt krajowego planu działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych do roku 2020, zwany dalej „krajowym planem działania”. 2. Krajowy plan działania określa w szczególności: 1) krajowy cel w zakresie udziału energii i paliw pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych, zużywanych w energetyce oraz w transporcie; 2) cele pośrednie, obejmujące dwuletnie okresy, określające model i sposób dojścia do krajowego celu wskazanego w pkt 1; 3) wpływ środków polityki efektywności energetycznej na końcowe zużycie energii brutto oraz działania jakie należy podjąć do osiągnięcia krajowego celu wskazanego w pkt 1; 4) końcowe zużycie energii brutto pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych, w tym w energetyce oraz w transporcie; 5) działania jakie powinny zostać podjęte do osiągnięcia celów pośrednich, niezbędne w poszczególnych latach aż do osiągnięcia krajowego celu wskazanego w pkt 1, w zakresie: a) współpracy między jednostkami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej, b) współpracy międzynarodowej dotyczącej pozyskiwania energii i paliw ze źródeł odnawialnych oraz projektów energetycznych, c) krajowej strategii rozwoju zasobów biomasy, w tym rozwoju jej nowych zasobów. 3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, w drodze uchwały, przyjmuje krajowy plan działania. 4. Przyjęty przez Radę Ministrów krajowy plan działania minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej. 5. W przypadku: 1) gdy udział energii i paliw pozyskanych ze źródeł odnawialnych, określony w krajowym planie działania, obniży się poniżej orientacyjnego kursu w okresie dwuletnim, bezpośrednio poprzedzającym okres określony w krajowym planie działania albo 2) wydania zalecenia przez Komisję Europejską – minister właściwy do spraw gospodarki opracowuje i przekazuje Komisji Europejskiej aktualizację krajowego planu działania. 6. Do aktualizacji krajowego planu działania przepisy ust. 2–4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_2065_20b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20b. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki monitoruje realizację celu krajowego wskazanego w art. 20a ust. 2 pkt 1, w szczególności na podstawie danych przekazanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki oraz wyników badań statystycznych prowadzonych zgodnie z programem badań statystycznych statystyki publicznej w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591 oraz z 2013 poz. 2). 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, co dwa lata, sporządza i przedstawia Radzie Ministrów sprawozdanie zawierające wyniki monitorowania realizacji celu krajowego, wraz ze wskazaniem postępu w promowaniu wykorzystania energii i paliw ze źródeł odnawialnych. 3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, zawiera informacje dotyczące w szczególności: 1) udziału energii i paliw ze źródeł odnawialnych, zużywanych w energetyce i w transporcie, oraz możliwości dysponowania tymi źródłami; 2) stanu infrastruktury technicznej odnawialnych źródeł energii; 3) wpływu środków polityki efektywności energetycznej na końcowe zużycie energii brutto; 4) działań podejmowanych do realizacji celu krajowego, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1; 5) przewidywanego zapotrzebowania na energię i paliwa pozyskiwane ze źródeł odnawialnych; 6) planowanych i będących w budowie odnawialnych źródeł energii; 7) postępu dokonanego w usprawnianiu procedur administracyjnych oraz usuwaniu barier regulacyjnych i innych w rozwoju wykorzystania energii i paliw pozyskanych ze źródeł odnawialnych. 4. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, przyjmuje sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, do dnia 30 listopada roku, w którym sprawozdanie zostało sporządzone. 5. Przyjęte przez Radę Ministrów sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej, w terminie do dnia 31 grudnia roku, w którym sprawozdanie zostało sporządzone."}
{"id":"2004_2065_20c","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20c. 1. Zadania związane z funkcjonowaniem rynku energii i paliw pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych zużywanych w energetyce i w transporcie, wykonują minister właściwy do spraw gospodarki, minister właściwy do spraw rozwoju wsi, minister właściwy do spraw rynków rolnych, minister właściwy do spraw środowiska, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki oraz Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, zwany dalej „Prezesem GUS”. 2. Realizacja zadań określonych w ust. 3–8 ma na celu identyfikację kierunku rozwoju odnawialnych źródeł energii, wypracowanie optymalnego i zrównoważonego stopnia wykorzystania poszczególnych rodzajów odnawialnych źródeł energii, zwiększanie bezpieczeństwa energetycznego, ochronę środowiska oraz osiągnięcie celów wynikających z przyjętych umów międzynarodowych. 3. Zadania ministra właściwego do spraw gospodarki w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują: 1) określanie krajowych środków mających na celu rozwój wykorzystania energii i paliw pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych; 2) monitorowanie funkcjonowania instrumentów wspierających wytwarzanie energii i paliw pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych oraz działań mających na celu ich wykorzystanie; 3) podejmowanie działań mających na celu usprawnienie procedur administracyjnych związanych z prowadzeniem procesu inwestycyjnego na rzecz pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych oraz usuwanie innych barier mogących ograniczać wzrost pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych; 4) monitorowanie funkcjonowania gwarancji pochodzenia; 5) opracowywanie analiz w zakresie zapotrzebowania na energię i paliwa pozyskane ze źródeł odnawialnych oraz ich nadwyżek. 4. Zadania ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują: 1) promowanie wykorzystania biomasy pochodzenia rolniczego na cele energetyczne z uwzględnieniem potrzeb produkcji żywności; 2) monitorowanie zmian powierzchni gruntów przeznaczanych pod uprawy energetyczne. 5. Zadania ministra właściwego do spraw rynków rolnych w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują monitorowanie ilości i rodzajów surowców wykorzystanych do wytwarzania energii z biogazu rolniczego, a także biokomponentów stosowanych w paliwach transportowych. 6. Zadania ministra właściwego do spraw środowiska w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują opracowywanie analiz w zakresie określenia: 1) szacunkowego wpływu wytwarzania biokomponentów i biopłynów na zasoby wodne oraz na jakość wody i gleby; 2) szacunkowej wartości ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w związku z pozyskaniem energii i paliw ze źródeł odnawialnych. 7. Zadania Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują: 1) przekazywanie informacji dotyczących odnawialnych źródeł energii, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 19, stosownie do zakresu zadań Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki; 2) monitorowanie wykonania obowiązku, przez przedsiębiorstwa energetyczne, w zapewnieniu pierwszeństwa w przesyłaniu lub dystrybucji energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii. 8. Zadania Prezesa GUS w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują prowadzenie stałej statystyki dotyczącej udziału energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto, w podziale na sektory elektroenergetyki, ciepłownictwa i chłodnictwa oraz transportu. 9. Zgromadzone w trakcie realizacji zadań, o których mowa w ust. 3–8, informacje z postępu w promowaniu wykorzystania energii i paliw ze źródeł odnawialnych, minister właściwy do spraw gospodarki, minister właściwy do spraw rozwoju wsi, minister właściwy do spraw rynków rolnych, minister właściwy do spraw środowiska, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki oraz Prezes GUS, udostępniają w Biuletynie Informacji Publicznej."}
{"id":"2004_2065_20d","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20d. 1. Udział energii ze źródeł odnawialnych oblicza się jako iloraz wartości końcowego zużycia energii brutto ze źródeł odnawialnych oraz wartości końcowego zużycia energii brutto ze wszystkich źródeł, wyrażony w procentach. 2. Metodologię i definicje stosowane przy wyliczaniu udziału energii ze źródeł odnawialnych określa rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099\/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz. U. L 304 z 14.11.2008, str. 1)."}
{"id":"2004_2065_20e","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20e. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki sporządza informacje o zużyciu paliw i energii wytworzonych ze źródeł odnawialnych dotyczące: 1) mocy zainstalowanej poszczególnych rodzajów odnawialnych źródeł energii objętych koncesją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na wykonywanie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej, 2) ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, określonego na podstawie wydanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki świadectw pochodzenia oraz świadectw pochodzenia biogazu, z podziałem na rodzaje odnawialnych źródeł energii, 3) ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, objętego postanowieniami o odmowie wydania świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia z biogazu rolniczego, 4) ilości wydanych gwarancji pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, z podziałem na rodzaje odnawialnych źródeł energii, na które zostały one wydane – w terminie 25 dni od zakończenia każdego kwartału. 2. Prezes Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informacje o wysokości uiszczonych opłat zastępczych, według stanu na koniec danego kwartału, w terminie 45 dni od zakończenia kwartału. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, sporządza zbiorczą informację o zużyciu paliw i energii wytworzonych ze źródeł odnawialnych. Informację tę minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie zamieszcza na swoich stronach internetowych w Biuletynie Informacji Publicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych."}
{"id":"2004_2065_20f","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20f. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania: 1) końcowego zużycia energii brutto ze źródeł odnawialnych, uwzględniając sumę końcowego zużycia energii: a) elektrycznej brutto ze źródeł odnawialnych, b) brutto ze źródeł odnawialnych w ciepłownictwie i chłodnictwie oraz c) ze źródeł odnawialnych w transporcie, 2) znormalizowanej ilości energii elektrycznej wytworzonej w elektrowniach wodnych lub w farmach wiatrowych, 3) rzeczywistej ilości ciepła wytworzonego z energii aerotermalnej, geotermalnej lub hydrotermalnej przez pompy ciepła – biorąc pod uwagę rodzaj działalności gospodarczej, możliwości techniczne i organizacyjne w zakresie wytwarzania energii w odnawialnych źródłach energii."}
{"id":"2004_2065_20g","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20g. Przez energię ze źródeł odnawialnych, o której mowa w niniejszym rozdziale, rozumie się energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, geotermalną, hydrotermalną, energię fal, prądów i pływów morskich, energię spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu pochodzącego ze składowisk odpadów, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątków roślinnych i zwierzęcych. Rozdział 3b Warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji i małych instalacji oraz akredytowania organizatorów szkoleń"}
{"id":"2004_2065_20h","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20h. 1. Osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana dalej „instalatorem”, może wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej „Prezesem UDT”, o wydanie certyfikatu. 2. Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów odnawialnego źródła energii: 1) kotłów i pieców na biomasę lub 2) systemów fotowoltaicznych, lub 3) słonecznych systemów grzewczych, lub 4) pomp ciepła, lub 5) płytkich systemów geotermalnych. 3. Certyfikat może być wydany instalatorowi, który spełnia następujące warunki: 1) posiada: a) pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych, b) dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe, wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.16)) lub inny równoważny dokument potwierdzający kwalifikacje do instalacji urządzeń i instalacji sanitarnych, elektroenergetycznych, grzewczych, chłodniczych lub elektrycznych lub c) udokumentowane trzyletnie doświadczenie zawodowe w zakresie instalowania lub modernizacji urządzeń i instalacji: sanitarnych, energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub elektrycznych, lub d) świadectwo ukończenia co najmniej dwusemestralnych studiów podyplomowych lub równorzędnych, których program dotyczył zagadnień zawartych w zakresie programowym szkoleń określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 20v pkt 2, lub e) zaświadczenie o ukończeniu szkolenia u producenta danego rodzaju odnawialnego źródła energii, które w części teoretycznej i praktycznej zawierało zagadnienia w zakresie projektowania, instalowania, konserwacji, modernizacji lub utrzymania w należytym stanie technicznym odnawialnego źródła energii; 2) nie był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu; 3) ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji lub małej instalacji, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 20q ust. 1 lub w art. 20w, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju odnawialnego źródła energii; 4) złożył z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję egzaminacyjną, odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia podstawowego. 4. Instalator, który posiada: 1) dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej lub 2) dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zakresie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej wydany na podstawie przepisów ustawy o systemie oświaty, lub 3) dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lub w specjalności w zakresie odnawialnych źródeł energii, albo urządzeń i instalacji sanitarnych, elektroenergetycznych, grzewczych, chłodniczych, cieplnych i klimatyzacyjnych lub elektrycznych wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.17)) – może uzyskać certyfikat, jeżeli spełnia warunki, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz w pkt 2."}
{"id":"2004_2065_20i","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20i. 1. Egzamin dla instalatorów ubiegających się o wydanie certyfikatu przeprowadza się co najmniej dwa razy w ciągu roku. Informację o terminie i miejscu egzaminu Prezes UDT ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Dozoru Technicznego, co najmniej na trzydzieści dni przed planowanym terminem egzaminu. 2. Komisję Egzaminacyjną, zwaną dalej „Komisją”, przeprowadzającą egzamin dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu uprawniającego do instalowania danego rodzaju odnawialnego źródła energii, powołuje Prezes UDT. 3. Członków Komisji powołuje na 4 lata Prezes UDT spośród osób wskazanych we wnioskach podmiotów, o których mowa w ust. 4, oraz wyznaczonych przez Prezesa UDT. 4. Wniosek o powołanie członka Komisji mogą zgłosić w szczególności: 1) izby gospodarcze i izby rzeczoznawców oraz stowarzyszenia naukowo-techniczne, pod warunkiem że zgodnie ze statutem wykonują działalność w zakresie odnawialnych źródeł energii; 2) jednostki i instytucje o zasięgu regionalnym lub ogólnokrajowym wykonujące działalność w zakresie danego rodzaju odnawialnego źródła energii; 3) producenci oraz przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie odnawialnego źródła energii; 4) ośrodki szkoleniowe lub szkoły, w których jest prowadzone kształcenie zawodowe z zakresu odnawialnych źródeł energii lub energetyki. 5. W skład Komisji wchodzi co najmniej 7 członków przeprowadzających egzamin dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii określonego w art. 20h ust. 2."}
{"id":"2004_2065_20j","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20j. 1. Wniosek o wydanie certyfikatu zawiera: 1) imię (imiona) i nazwisko wnioskodawcy; 2) datę i miejsce urodzenia wnioskodawcy; 3) adres zamieszkania oraz adres do korespondencji wnioskodawcy; 4) numer PESEL, o ile został nadany, albo rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość wnioskodawcy; 5) określenie zakresu certyfikatu, ze wskazaniem rodzaju odnawialnego źródła energii; 6) aktualne miejsce pracy lub wykonywania działalności gospodarczej przez wnioskodawcę. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć następujące dokumenty: 1) kopię dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa w art. 20h ust. 3 pkt 1 lit. b–e lub w ust. 4; 2) oświadczenie o wyrażeniu zgody albo odmowie ujawnienia w rejestrze, o którym mowa w art. 20 zb ust. 1 pkt 1, informacji dotyczących miejsca pracy albo wykonywania działalności gospodarczej przez instalatora. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć także oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że posiadam pełną zdolność do czynności prawnych, korzystam z pełni praw publicznych, nie byłem karany.”. Klauzula ta zastępuję pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, z późn. zm.19)). 5. Wniosek złożony za pomocą środków komunikacji elektronicznej powinien być opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu."}
{"id":"2004_2065_20k","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20k. 1. Przed wydaniem certyfikatu Prezes UDT dokonuje sprawdzenia spełnienia przez instalatora ubiegającego się o wydanie certyfikatu wymagań, o których mowa w art. 20h ust. 3 lub 4. 2. Prezes UDT, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia złożenia wniosku, jest obowiązany do wydania certyfikatu albo zawiadomienia o odmowie wydania certyfikatu. 3. Certyfikat wydaje się na 5 lat."}
{"id":"2004_2065_20l","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20l. Prezes UDT odmawia wydania certyfikatu po stwierdzeniu, że instalator ubiegający się o wydanie certyfikatu nie spełnia któregokolwiek z wymagań określonych w art. 20h ust. 3 lub 4, albo, gdy instalatorowi cofnięto certyfikat, a od cofnięcia certyfikatu nie upłynął rok."}
{"id":"2004_2065_20m","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20m. 1. Prezes UDT cofa wydany certyfikat, w przypadku: 1) ograniczenia lub utraty zdolności do czynności prawnych instalatora; 2) pozbawienia instalatora z mocy prawomocnego wyroku sądowego praw publicznych; 3) skazania instalatora prawomocnym wyrokiem sądu za umyślnie popełnione przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu; 4) gdy certyfikat jest wykorzystywany przez instalatora niezgodnie z jego zakresem lub istnieją udokumentowane dowody, że mikroinstalacja albo mała instalacja jest zainstalowana niezgodnie z obowiązującymi przepisami. 2. Instalator, któremu cofnięto certyfikat, może ubiegać się ponownie o wydanie certyfikatu po upływie roku od dnia cofnięcia certyfikatu."}
{"id":"2004_2065_20n","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20n. 1. Prezes UDT, na wniosek instalatora złożony nie później niż na 30 dni przed dniem upływu ważności uprzednio wydanego certyfikatu przedłuża ważność certyfikatu na okres kolejnych 5 lat, pod warunkiem że instalator: 1) złożył oświadczenie, że spełnia warunki, o których mowa w art. 20h ust. 3 lub 4; 2) w terminie 12 miesięcy poprzedzających dzień upływu ważności certyfikatu ukończył szkolenie przypominające, potwierdzone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń; 3) przedstawi wykaz zainstalowanych, poddanych modernizacji lub utrzymywanych w należytym stanie technicznym minimum pięciu referencyjnych mikroinstalacji lub małych instalacji w celu potwierdzenia ciągłości pracy. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane określone w art. 20j ust. 1. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, instalator jest obowiązany dołączyć następujące dokumenty: 1) wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, zawierający w szczególności: a) wskazanie miejsca lub miejsc zainstalowania instalacji, b) opis mikroinstalacji albo małej instalacji, w szczególności jej rodzaj i moc zainstalowaną, z określeniem rodzaju wykonanych czynności; 2) oświadczenie o następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.20)) oświadczam, że dane zawarte we wniosku o przedłużenie ważności certyfikatu są zgodne z prawdą.” Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 4. Prezes UDT przed przedłużeniem ważności certyfikatu dokonuje sprawdzenia spełnienia przez instalatora wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz przyjmuje oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 5. Prezes UDT odmawia przedłużenia ważności certyfikatu w przypadku, gdy instalator nie spełnia któregokolwiek z wymagań określonych w ust. 1."}
{"id":"2004_2065_20o","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20o. 1. W przypadku utraty lub zniszczenia certyfikatu, na wniosek instalatora, Prezes UDT wydaje wtórnik tego dokumentu. 2. Instalator, który po uzyskaniu wtórnika certyfikatu odzyskał utracony dokument jest obowiązany zwrócić ten dokument Prezesowi UDT."}
{"id":"2004_2065_20p","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20p. 1. Osoby będące obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz osoby będące obywatelami innych państw, którym na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa Unii Europejskiej przysługuje prawo podjęcia zatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą instalować mikroinstalacje lub małe instalacje, jeżeli posiadają: 1) ważny certyfikat lub równoważny dokument wydany w tym państwie zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku IV dyrektywy 2009\/28\/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych i zgłoszą Prezesowi UDT zamiar rozpoczęcia instalacji mikroinstalacji i małej instalacji nie później niż 30 dni przed zamierzonym rozpoczęciem instalacji lub 2) certyfikat wydany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno zawierać dane określone w art. 20j ust. 1, i stanowi podstawę wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 20zb ust. 1 pkt 1. Zgłoszenie powinno również zawierać oświadczenie wnioskującego, że certyfikat lub równoważny dokument wydany w innym państwie, jest ważny i może być stosowany w obrocie."}
{"id":"2004_2065_20q","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20q. 1. Akredytowanym organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego, o których mowa odpowiednio w art. 20h ust. 3 pkt 3 oraz w art. 20n ust. 1 pkt 2, może być podmiot, który: 1) posiada system zarządzania szkoleniami; 2) posiada warunki lokalowe i wyposażenie gwarantujące prawidłowe przeprowadzenie szkoleń; 3) dysponuje kadrą posiadającą kwalifikacje niezbędne do przeprowadzenia szkolenia; 4) uzyskał akredytację Prezesa UDT, zwaną dalej „akredytacją”, w zakresie szkolenia odpowiedniego dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2. 2. System zarządzania szkoleniami, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera w szczególności: 1) wskazanie osoby odpowiedzialnej za zarządzanie organizacją szkoleń i za informacje związane ze szkoleniem; 2) procedurę dokumentowania i weryfikacji kompetencji personelu prowadzącego szkolenia oraz zapewnienia ciągłej aktualizacji ich wiedzy; 3) procedurę rejestrowania uczestników szkoleń oraz dokumentowania przebiegu szkoleń wraz z oceną ich efektywności; 4) procedurę nadzoru nad: a) aktualizacją i dokonywaniem zmian w programach szkoleń i materiałach szkoleniowych, b) stanem urządzeń technicznych, w tym wyposażeniem laboratoryjnym lub innymi urządzeniami do zajęć praktycznych; 5) zasady informowania o: a) cenniku opłat za szkolenia oraz trybie ich wnoszenia, b) miejscu odbywania, datach i godzinach rozpoczęcia oraz zakończenia szkolenia, c) zakresie programowym szkolenia, w tym przepisach prawnych, normach, specyfikacjach technicznych i innych pomocach niezbędnych do realizacji programu szkolenia, d) wyposażeniu dostarczanym przez organizatora, w tym środkach ochrony indywidualnej oraz wymaganiach bezpieczeństwa i higieny pracy związanych z miejscami szkolenia – dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii, przy uwzględnieniu dobrej praktyki szkoleniowej."}
{"id":"2004_2065_20r","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20r. 1. W celu uzyskania akredytacji podmiot składa do Prezesa UDT pisemny wniosek o udzielenie akredytacji odpowiednio do danego typu szkolenia i rodzaju odnawialnego źródła energii, w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenia. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) oznaczenie firmy organizatora szkolenia, jego siedziby i adresu miejsca wykonywania działalności gospodarczej; 2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) organizatora szkolenia oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), jeżeli zostały nadane; 3) określenie: a) typu przeprowadzanych szkoleń, b) rodzaju odnawialnego źródła energii w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenie, c) miejsca lub miejsc prowadzenia szkolenia. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, organizator szkolenia jest obowiązany dołączyć następujące dokumenty: 1) tablicę korelacji zakresu programowego szkolenia prowadzonego przez organizatora z zakresem programowym szkolenia określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 20v, 2) procedury systemu zarządzania szkoleniami, o których mowa w art. 20q ust. 2 pkt 2–4, 3) wykaz szkoleń z określeniem zakresu programowego dla danego typu szkolenia, z podziałem na grupy tematyczne i zagadnienia, 4) wykaz zajęć szkoleniowych oraz liczby godzin edukacyjnych, 5) wykaz urządzeń technicznych, w tym wyposażenia laboratoryjnego lub innych urządzeń do zajęć praktycznych, 6) wykaz osób prowadzących zajęcia teoretyczne i praktyczne wraz z danymi dotyczącymi wykształcenia oraz przebiegu praktyki zawodowej – dla danego typu szkolenia i rodzaju odnawialnego źródła energii. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, złożony za pomocą środków komunikacji elektronicznej powinien być opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu."}
{"id":"2004_2065_20s","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20s. 1. Prezes UDT przed udzieleniem akredytacji dokonuje oceny wniosku oraz dokumentów złożonych przez organizatora szkoleń oraz sprawdzenia spełnienia przez organizatora szkolenia wymagań, o których mowa w art. 20q ust. 1 pkt 1–3. 2. W przypadku stwierdzenia w czasie sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1, iż organizator szkolenia nie spełnia któregokolwiek z wymagań, o których mowa w art. 20q ust. 1 pkt 1–3, Prezes UDT wzywa organizatora szkolenia do usunięcia braków w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania. 3. Prezes UDT, w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia złożenia wniosku, jest obowiązany do udzielenia akredytacji organizatorowi szkolenia albo zawiadomienia o odmowie udzielenia akredytacji. 4. Akredytacja jest udzielana na 5 lat, od dnia jej udzielenia, i podlega okresowej weryfikacji, nie rzadziej niż raz w czasie ważności udzielonej akredytacji."}
{"id":"2004_2065_20t","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20t. Prezes UDT odmawia udzielenia akredytacji organizatorowi szkoleń, jeżeli organizator szkolenia nie spełnia któregokolwiek z wymagań, o których mowa w art. 20q ust. 1 pkt 1–3."}
{"id":"2004_2065_20u","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20u. Prezes UDT cofa udzieloną akredytację jeżeli wyniki okresowej weryfikacji, o której mowa w art. 20s ust. 4, są negatywne."}
{"id":"2004_2065_20v","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20v. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i sposób udzielania akredytacji organizatorowi szkoleń oraz sposób jej okresowej weryfikacji i cofnięcia, wzór wniosku o udzielenie akredytacji, wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 20w ust. 1 pkt 1, oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia, 2) zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2, w przypadku osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu, 3) wymagania kwalifikacyjne dla kandydata na członka Komisji, sposób doskonalenia zawodowego w czasie trwania powołania oraz sposób ich dokumentowania, tryb powoływania, okresowej weryfikacji i odwoływania członków Komisji, sposób działania Komisji oraz wynagradzania jej członków, 4) sposób opracowywania, weryfikacji i przechowywania katalogu pytań egzaminacyjnych, 5) warunki, formę i tryb przeprowadzania egzaminu oraz kryteria jego łącznej oceny, 6) sposób wnoszenia opłat, o których mowa w art. 20za ust. 1, 7) wzory wniosków o wydanie certyfikatu oraz o przedłużenie ważności certyfikatu, wzór graficzny certyfikatu i jego wtórnika oraz wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 20p ust. 1 pkt 1, 8) sposób prowadzenia rejestrów, o których mowa w art. 20zb ust. 1, oraz warunki i sposób przechowywania dokumentacji dotyczącej udzielonej akredytacji i wydania certyfikatu – mając na uwadze zapewnienie odpowiedniej jakości montażu mikroinstalacji i małych instalacji, bezstronny i niezależny przebieg postępowań w sprawie akredytacji organizatorów szkoleń oraz certyfikacji instalatorów danego rodzaju odnawialnego źródła energii, a także sposób dokumentowania, ewidencjonowania oraz przechowywania dokumentacji dotyczącej postępowań."}
{"id":"2004_2065_20w","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20w. 1. Podmiot prowadzący działalność w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, może być organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego, o których mowa w art. 20h ust. 3 pkt 3 oraz w art. 20n ust. 1 pkt 2, jeżeli: 1) posiada ważną akredytację udzieloną przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederację Szwajcarską lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, i zgłosi Prezesowi UDT zamiar rozpoczęcia szkoleń nie później niż 60 dni przed zamierzonym rozpoczęciem szkoleń lub 2) posiada akredytację udzieloną na zasadach określonych w niniejszej ustawie. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno zawierać dane określone w art. 20r ust. 2, i stanowi podstawę wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 20zb ust. 1 pkt 2. Zgłoszenie powinno również zawierać oświadczenie wnioskującego, że akredytacja udzielona przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederację Szwajcarską lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jest ważna."}
{"id":"2004_2065_20x","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20x. 1. Przy Prezesie UDT działa Komitet Odwoławczy, zwany dalej „Komitetem”, który liczy nie więcej niż 10 osób posiadających wiedzę i doświadczenie w zakresie dotyczącym certyfikacji i akredytacji. 2. Do zadań Komitetu należy rozpatrywanie odwołań w sprawach odmowy wydania certyfikatu, cofnięcia certyfikatu, odmowy przedłużenia ważności certyfikatu, odmowy udzielenia akredytacji oraz cofnięcia akredytacji. 3. Kadencja Komitetu trwa 4 lata. 4. W skład Komitetu wchodzą proporcjonalnie, w liczbie zapewniającej brak dominacji którejkolwiek ze stron, osoby reprezentujące organy administracji rządowej, ogólnopolskie stowarzyszenia i organizacje: konsumenckie, pracodawców, gospodarcze i naukowo-techniczne, jeżeli zakres ich działania obejmuje zadania związane z promowaniem wykorzystania odnawialnych źródeł energii. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Prezesa UDT o zgłoszonych kandydatach, na wniosek organów, stowarzyszeń i organizacji, o których mowa w ust. 4, powołuje oraz odwołuje członków Komitetu. 6. Organizację i tryb pracy Komitetu określa regulamin nadany przez Prezesa UDT w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki. 7. Obsługę administracyjno-organizacyjną Komitetu zapewnia Urząd Dozoru Technicznego."}
{"id":"2004_2065_20y","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20y. 1. W przypadku: 1) odmowy wydania certyfikatu, cofnięcia certyfikatu oraz odmowy przedłużenia ważności certyfikatu, 2) odmowy udzielenia akredytacji lub cofnięcia akredytacji – przysługuje odwołanie. 2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, wnosi się za pośrednictwem Prezesa UDT do Komitetu w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odmowie wydania certyfikatu, cofnięcia certyfikatu, odmowie przedłużenia ważności certyfikatu, odmowie udzielenia akredytacji lub cofnięcia akredytacji. 3. Odwołanie rozpatruje trzyosobowy zespół, wyznaczony spośród członków Komitetu przez Przewodniczącego Komitetu, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia odwołania. 4. Nadanie pisma z odwołaniem w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 22 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1529), lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do Komitetu."}
{"id":"2004_2065_20z","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20z. 1. Po rozpatrzeniu odwołania, o którym mowa w art. 20y ust. 1, Komitet: 1) stwierdza zasadność odwołania i przekazuje sprawę Prezesowi UDT do ponownego rozpoznania albo 2) oddala odwołanie. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, osobie lub podmiotowi przysługuje skarga do sądu administracyjnego, za pośrednictwem Komitetu, w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o oddaleniu odwołania; w postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu decyzji."}
{"id":"2004_2065_20za","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20za. 1. Mając na względzie bezstronny i niezależny przebieg postępowań w sprawie akredytacji organizatorów szkoleń oraz certyfikacji instalatorów dla danego rodzaju odnawialnego źródła energii wymienionego w art. 20h ust. 2, a także zapewnienie właściwego dokumentowania, ewidencjonowania i bezpiecznego przechowywania ich dokumentacji, pobiera się opłaty za: 1) przeprowadzenie egzaminu, która nie może być niższa niż 5% i wyższa niż 20% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego przez Prezesa GUS na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującej w dniu ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Dozoru Technicznego terminu egzaminu; 2) wydanie certyfikatu, która nie może być wyższa niż 5% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego przez Prezesa GUS na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującej w dniu złożenia wniosku o wydanie certyfikatu; 3) przedłużenie ważności certyfikatu, która nie może być niższa niż 5% i wyższa niż 10% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego przez Prezesa GUS na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującej w dniu złożenia wniosku o przedłużenie ważności certyfikatu; 4) wydanie wtórnika certyfikatu, wynoszącą 50 zł za każdy wydany wtórnik; 5) udzielanie akredytacji, wynoszącą 150% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego przez Prezesa GUS na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującej w dniu złożenia wniosku o udzielenie akredytacji. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust.1 pkt 1–3 i 5, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia pokrycia kosztów przeprowadzania egzaminów, wydawania dokumentów oraz udzielania akredytacji. 3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, nie podlegają zwrotowi w razie odmowy przez Prezesa UDT wydania certyfikatu, przedłużenia ważności certyfikatu, albo udzielenia akredytacji. 4. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód Urzędu Dozoru Technicznego."}
{"id":"2004_2065_20zb","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20zb. 1. Prezes UDT prowadzi w systemie informatycznym rejestry: 1) certyfikowanych instalatorów, wydanych certyfikatów i ich wtórników; 2) akredytowanych organizatorów szkoleń. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje następujące dane: 1) imię (imiona) i nazwisko instalatora; 2) datę i miejsce urodzenia instalatora; 3) numer PESEL – o ile został nadany, albo rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość instalatora; 4) adres zamieszkania oraz adres do korespondencji; 5) numer zaświadczenia ukończenia szkolenia; 6) numer protokołu z przeprowadzonego egzaminu; 7) numer, datę i miejsce wydania certyfikatu lub jego wtórnika; 8) datę ważności i zakres certyfikatu; 9) miejsce pracy albo wykonywania działalności gospodarczej przez instalatora; 10) datę cofnięcia certyfikatu. 3. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 7 i 8 są jawne. Dodatkowo jawne są dane, o których mowa w ust. 2 pkt 9, w przypadku wyrażenia przez zainteresowanego zgody na ich ujawnienie odpowiednio na warunkach, o których mowa w art. 20j ust. 2 pkt 2. 4. Do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wpisuje się osoby, o których mowa w art. 20p. 5. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje dane, o których mowa w art. 20r ust. 2. 6. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest jawny. 7. Do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wpisuje się podmioty, o których mowa w art. 20w."}
{"id":"2004_2065_20zc","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20zc. 1. Prezes UDT administruje i przetwarza dane zawarte w rejestrach w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. W przypadku wygaśnięcia ważności certyfikatu lub jego cofnięcia, Prezes UDT po 5 latach od daty wygaśnięcia lub cofnięcia certyfikatu usuwa z rejestru, o którym mowa w art. 20zb ust. 1 pkt 1, dane dotyczące instalatora. 3. W przypadku wygaśnięcia akredytacji organizatora szkoleń lub jej cofnięcia, Prezes UDT po 3 miesiącach od daty wygaśnięcia lub cofnięcia akredytacji usuwa dane organizatora szkoleń z rejestru, o którym mowa w art. 20zb ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2004_2065_20zd","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 20zd. Dokumentacja dotycząca postępowania w sprawie wydania certyfikatów, ich wtórników oraz udzielenia akredytacji jest przechowywana przez Prezesa UDT przez okres 5 lat.”; 25) w art. 21: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Prezesa URE powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa URE.”, b) w ust. 2e zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „ Nabór na stanowisko Prezesa URE przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów.”, c) ust. 2h otrzymuje brzmienie: „2h. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.”, d) po ust. 2k dodaje się ust. 2l–2o w brzmieniu: „2l. Prezes URE jest powoływany na pięcioletnią kadencję i może być ponownie powołany tylko raz. Po upływie kadencji Prezes URE pełni swoją funkcję do czasu powołania następcy. 2m. Prezes URE może zostać odwołany, przez Prezesa Rady Ministrów, przed upływem kadencji, na którą został powołany, wyłącznie w przypadku: 1) rażącego naruszenia prawa; 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo lub przestępstwo skarbowe; 3) orzeczenia zakazu zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwa; 4) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań; 5) złożenia rezygnacji. 2n. Wiceprezes URE tymczasowo, do czasu powołania nowego Prezesa URE, wykonuje obowiązki Prezesa URE w razie: 1) śmierci Prezesa URE; 2) odwołania Prezesa URE przed upływem kadencji; 3) stwierdzenia nieważności powołania Prezesa URE lub innych przyczyn nieobjęcia urzędu po dokonaniu powołania. 2o. Osoba wykonująca obowiązki Prezesa URE nie może dokonać zwolnienia, o którym mowa w art. 49 ust. 1.”, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Wiceprezesa URE powołuje Prezes URE spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes URE odwołuje wiceprezesa URE.”, f) ust. 5a i 5b otrzymują brzmienie: „5a. Nabór na stanowisko Wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki przeprowadza zespół, powołany przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 5b. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 5, stosuje się odpowiednio ust. 2b, 2d, 2f, 2g oraz 2i–2k. Informacje o naborze na stanowisko wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki. Do ogłoszenia stosuje się przepisy ust. 2c zdanie drugie.”, g) po ust. 5b dodaje się ust. 5c i 5d w brzmieniu: „5c. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki. 5d. Wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki jest powoływany na pięcioletnią kadencję i może być ponownie powołany tylko raz. Po upływie kadencji Wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki pełni swoją funkcję do czasu powołania następcy.”, h) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje statut URE, określający jego organizację wewnętrzną oraz strukturę terenową.”; 26) uchyla się art. 22; 27) w art. 23: a) w ust. 2: – pkt 4a otrzymuje brzmienie: „4a) kontrolowanie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 49a ust. 1 i 2 oraz w art. 49b ust. 1;”, – po pkt 6 dodaje się pkt 6a–6c w brzmieniu: „6a) przyznawanie certyfikatu niezależności; 6b) kontrolowanie wypełniania przez właściciela sieci przesyłowej oraz operatora systemu przesyłowego gazowego obowiązków określonych w niniejszej ustawie oraz umowie, o której mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, w tym monitorowanie powiązań pomiędzy właścicielem sieci przesyłowej a operatorem systemu przesyłowego gazowego oraz przepływu informacji między nimi; 6c) informowanie Komisji Europejskiej o wyznaczeniu operatorów systemów przesyłowych;”, – pkt 11a otrzymuje brzmienie: „11a) kontrolowanie realizacji przez operatora systemu przesyłowego gazowego lub operatora systemu połączonego gazowego oraz innych uczestników rynku paliw gazowych obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005, a także wykonywanie innych obowiązków organu regulacyjnego wynikających z tego rozporządzenia oraz zatwierdzanie odpowiednich punktów w systemie przesyłowym, objętych obowiązkiem, o którym mowa w art. 18 tego rozporządzenia;”, – po pkt 11a dodaje się pkt 11b w brzmieniu: „11b) zatwierdzanie metod alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami, opracowanych zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 714\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1228\/2003 lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 714\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowej gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005;”, – po pkt 14a dodaje się pkt 14b–14d w brzmieniu: „14b) współpraca z organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz z Agencją, w szczególności w zakresie sporządzania i stosowania kodeksów sieci oraz zatwierdzania metod zarządzania ograniczeniami opracowanymi zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1228\/2003 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005, a także w zakresie integracji krajowych sektorów energetycznych na poziomie regionalnym; 14c) zawieranie umów z organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu zacieśniania współpracy w zakresie regulacji; 14d) zwracanie się do Agencji w sprawie zgodności decyzji wydanych przez inne organy regulacyjne, o których mowa w pkt 14b, z wytycznymi, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 714\/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1228\/2003 lub w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005 oraz informowanie Komisji Europejskiej o niezgodności tych decyzji;”, – w pkt 18 w lit. c średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d w brzmieniu: „d) średniej ceny energii elektrycznej dla odbiorcy energii elektrycznej w gospodarstwie domowym uwzględniającej opłatę za świadczenie usługi dystrybucji energii elektrycznej, obliczanej na podstawie cen zawartych w umowach kompleksowych;”, b) w ust. 2a pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) realizację planów, o których mowa w art. 16 ust. 2 i 4, z uwzględnieniem zamierzeń inwestycyjnych wynikających ze sprawozdania, o którym mowa w art. 15b ust. 3.”, c ) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: „5. Prezes URE uchyla decyzję wydaną w sprawach, o których mowa w ust. 2, jeżeli Komisja Europejska stwierdziła jej niezgodność z przepisami wydanymi na podstawie rozporządzenia (WE) Nr 714\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1228\/2003 lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania informacji od Komisji Europejskiej o konieczności jej uchylenia, i informuje o tym uchyleniu Komisję Europejską. 6. Prezes URE współpracując z organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz z Agencją zapewnia taki sam stopień poufności otrzymanych informacji, jaki jest wymagany od organu udostępniającego informacje.”; 28) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes URE składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki corocznie, w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku, sprawozdanie ze swojej działalności, w tym ocenę bezpieczeństwa dostarczania paliw gazowych i energii elektrycznej, stosownie do zakresu działania określonego w art. 23 ust. 2, oraz przedstawia, na jego żądanie, informacje z zakresu swojej działalności.”, b) uchyla się ust. 2; 29) w art. 32 w ust. 1 w pkt 4 w lit. b kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu: „c) obrotu paliwami gazowymi lub energią elektryczną innego, niż określony w lit. b, dokonywanego przez giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywające lub zbywające paliwa gazowe lub energię elektryczną, z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w lit. b.”; 30) art. 44 otrzymuje brzmienie: „Art. 44. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne, zapewniając równoprawne traktowanie odbiorców oraz eliminowanie subsydiowania skrośnego, jest obowiązane prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający odrębne obliczenie kosztów i przychodów, zysków i strat dla wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie: 1) dostarczania paliw gazowych lub energii, w tym kosztów stałych, kosztów zmiennych i przychodów, odrębnie dla wytwarzania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami gazowymi lub energią, magazynowania paliw gazowych i skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego, a także w odniesieniu do grup odbiorców określonych w taryfie; 2) niezwiązanym z działalnością wymienioną w pkt 1. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do sporządzania i przechowywania, na zasadach i w trybie określonych w przepisach o rachunkowości, sprawozdania finansowego zawierającego bilans oraz rachunek zysków i strat za okresy sprawozdawcze, odrębnie dla poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 1. 3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, podlega badaniu, zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 7 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, także w zakresie zapewnienia równoprawnego traktowania odbiorców oraz eliminowania subsydiowania skrośnego pomiędzy działalnościami, o których mowa w ust. 1 pkt 1. 4. Sprawozdanie finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej powinno zawierać informację o przychodach z tytułu wykonywania prawa własności do sieci przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej. 5. Przedsiębiorstwa energetyczne dokonujące zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, są obowiązane do zamieszczenia w sprawozdaniu finansowym informacji o tych zmianach wraz z uzasadnieniem; zmiany te muszą gwarantować porównywalność informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych sporządzonych przed wprowadzeniem tych zmian oraz po ich wprowadzeniu. 6. Przedsiębiorstwo energetyczne, które nie jest obowiązane na podstawie odrębnych przepisów do publikowania sprawozdań finansowych, udostępnia te sprawozdania do publicznego wglądu w swojej siedzibie.”; 31) po art. 49a dodaje się art. 49b i art. 49c w brzmieniu: „Art. 49b. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami gazowymi jest obowiązane sprzedawać nie mniej niż 55% gazu ziemnego wysokometanowego wprowadzonego w danym roku do sieci przesyłowej: 1) w punktach wejścia do krajowego systemu przesyłowego na połączeniach z systemami przesyłowymi innych państw lub 2) siecią gazociągów kopalnianych, lub 3) terminalami skroplonego gazu ziemnego – na giełdach towarowych w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy: 1) gazu ziemnego stanowiącego zapasy obowiązkowe gazu ziemnego w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1190); 2) gazu ziemnego wyprowadzanego w danym roku z sieci przesyłowej w punktach wyjścia z krajowego systemu przesyłowego na połączeniach z systemami przesyłowymi innych państw, w ilości równej ilości gazu ziemnego wprowadzonego do sieci przesyłowej w tym roku; 3) gazu ziemnego sprzedawanego operatorom systemów gazowych w celu realizacji ich zadań określonych w ustawie; 4) gazu ziemnego wykorzystywanego na potrzeby własne. 3. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się obrotem gazem ziemnym z zagranicą, które w danym roku posiadają prawo do przepustowości w punktach wymienionych w ust. 1 pkt 1, w wielkości mniejszej niż 10% sumy przepustowości wszystkich punktów wymienionych w ust. 1 pkt 1, są zwolnione z obowiązku, o którym mowa w ust. 1. 4. Nie podlegają zwolnieniu z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się obrotem gazem ziemnym z zagranicą wchodzące w skład grupy kapitałowej w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, jeżeli łączna wielkość przepustowości w punktach wymienionych w ust. 1 pkt 1, do których przedsiębiorstwa te posiadają prawo, jest większa, niż 10% sumy przepustowości wszystkich punktów wymienionych w ust. 1 pkt 1. 5. Przedsiębiorstwa energetyczne przekazują Prezesowi URE, w terminie do dnia 31 marca roku następnego, sprawozdania z realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_2065_21","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 21. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6 ust. 4 oraz art. 9 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 6 ust. 8 oraz art. 9 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_2065_22","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 22. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne, będące w dniu 3 września 2009 r. właścicielami sieci przesyłowej, zachowują prawo do realizacji umów o świadczenie usług przesyłania paliw gazowych, zawartych przed tym dniem, do czasu ich wygaśnięcia, bez możliwości ich przedłużenia. Czynność prawna mająca na celu przedłużenie terminu obowiązywania tych umów jest nieważna. 2. Przedsiębiorstwa energetyczne informują Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o umowach, o których mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_23","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 23. Do umów o powierzenie wykonywania obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, do czasu wygaśnięcia umów, o których mowa w art. 22 niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_24","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 24. Przepisów art. 4j ust. 3 i 3a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_25","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 25. Obowiązek, o którym mowa w art. 49b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami gazowymi realizuje od dnia: 1) wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r. – w ilości nie mniejszej niż 30% gazu ziemnego wysokometanowego wprowadzonego do sieci przesyłowej po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy; 2) 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. – w ilości nie mniejszej niż 40% gazu ziemnego wysokometanowego wprowadzonego do sieci przesyłowej; 3) 1 stycznia 2015 r. – w ilości nie mniejszej niż 55% gazu ziemnego wysokometanowego wprowadzonego do sieci przesyłowej."}
{"id":"2004_2065_26","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 26. Gwarancja pochodzenia, o której mowa w art. 11g ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, może zostać wydana dla energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_27","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 27. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki obliczy i ogłosi po raz pierwszy, do dnia 30 września 2013 r., średnią cenę energii elektrycznej dla odbiorcy energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. d ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, na potrzeby ustalania dodatku energetycznego."}
{"id":"2004_2065_28","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 28. Dodatek energetyczny przysługuje odbiorcy wrażliwemu energii elektrycznej od dnia 1 stycznia 2014 r."}
{"id":"2004_2065_29","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 29. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłosi, po raz pierwszy do dnia 30 listopada 2013 r., w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość dodatku energetycznego obowiązującą od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r."}
{"id":"2004_2065_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 743) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad Prezesem Głównego Urzędu Miar oraz nad działalnością Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej.”; 2) w art. 33a w ust.1 w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: „15) Urząd Regulacji Energetyki.”."}
{"id":"2004_2065_30","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 30. 1. Zakres obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa pochodzenia lub uiszczenia opłaty zastępczej, o którym mowa w art. 9a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, dla odbiorcy przemysłowego, o którym mowa w art. 9a ust. 1a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, określa się w 2013 r. na poziomie 12 %. 2. Zakres, o którym mowa w ust. 1, określa minimalny udział ilościowy sumy energii elektrycznej wynikającej z uzyskanych i umorzonych świadectw pochodzenia, o których mowa w art. 9e ust. 1 lub w art. 9o ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, lub z uiszczonej opłaty zastępczej, w ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_31","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 31. 1. Zakres obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa pochodzenia z kogeneracji lub uiszczenia opłaty zastępczej, o którym mowa w art. 9a ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, dla odbiorcy przemysłowego, o którym mowa w art. 9a ust. 1a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, określa się w 2013 r. na poziomie 0,9 %. 2. Zakres, o którym mowa w ust. 1, określa minimalny udział ilościowy sumy energii elektrycznej wynikającej z uzyskanych i umorzonych świadectw pochodzenia z kogeneracji lub z uiszczonej opłaty zastępczej w ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2065_32","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 32. Przepisy art. 9a ust 1a3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w niniejszej ustawie ze wspólnym rynkiem."}
{"id":"2004_2065_33","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 33. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na dodatki energetyczne wynosi w: 1) 2014 r. – 114 799 948,41 PLN; 2) 2015 r. – 118 817 946,60 PLN; 3) 2016 r. – 122 976 574,73 PLN; 4) 2017 r. – 127 280 754,84 PLN; 5) 2018 r. – 131 608 300,50 PLN; 6) 2019 r. – 136 082 982,71 PLN; 7) 2020 r. – 140 709 804,12 PLN; 8) 2021 r. – 145 493 937,46 PLN; 9) 2022 r. – 150 440 731,33 PLN; 10) 2023 r.– 155 555 716,90 PLN. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust.1. 3. W przypadku gdy wykorzystanie środków w pierwszym półroczu roku budżetowego wyniesie więcej niż 60% środków, o których mowa w ust. 1, wysokość wskaźnika procentowego ulega obniżeniu w drugiej połowie tego roku budżetowego zgodnie z ust. 4. 4. Poziom obniżenia wskaźnika procentowego, o którym mowa w ust. 3, oblicza się jako połowę różnicy między faktycznym wykorzystaniem środków, wyrażonym w procentach, w pierwszym półroczu roku budżetowego, a wielkością 60%. 5. Jeżeli poziom wskaźnika procentowego, o którym mowa w ust. 3, ulegnie obniżeniu, minister właściwy do spraw gospodarki ogłosi, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość dodatku energetycznego. 6. W roku budżetowym następującym po roku, w którym limit wydatków, o którym mowa w ust. 1, został przekroczony, kwotę dotacji obniża się o różnicę między kwotą faktycznie wydatkową, a przewidzianą na dany rok zgodnie z ust. 1."}
{"id":"2004_2065_34","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 34. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 4e1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia; 2) art. 44 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz 1) Przepisy niniejszej ustawy wdrażają: – dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009\/30\/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającą dyrektywę 98\/70\/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 1999\/32\/WE odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylającą dyrektywę 93\/12\/EWG (Dz. Urz. UE L 140 z 05.06.2009, str. 88), – dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009\/28\/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającą i w następstwie uchylającą dyrektywy 2001\/77\/WE oraz 2003\/30\/WE (Dz. Urz. UE L 140 z 5.06.2009 r., str. 16), – dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009\/72\/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającą dyrektywę 2003\/54\/WE (Dz. U. UE. L. z 2009 r. Nr 211, poz. 55), – dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009\/73\/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003\/55\/WE (Dz. U. UE. L. z 2009 r. Nr 211, str. 94). 2) Niniejszą ustawą dokonuje się zmiany ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym. 3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 216, poz. 1826, z 2003 r. Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 240, poz. 2406, z 2006 r. Nr 64, poz. 447, Nr 84, poz. 587 i Nr 208, poz. 1535, z 2007 r. Nr 35, poz. 219, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 oraz z 2012 r. poz. 951. 4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 35, poz. 217 i Nr 99, poz. 666, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, z 2010 r. Nr 21, poz. 104, Nr 229, poz. 1496 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 153, poz. 902, Nr 205, poz. 1208 i Nr 234, poz. 1392. 5) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 215, poz. 1664, z 2010 r. Nr 249, poz. 1657, z 2011 r. Nr 122, poz. 695, z 2012 r. poz. 460 i 951 oraz z 2013 r. poz. 139. 6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 131, poz. 763 i Nr 234, poz. 1391, z 2012 r. poz. 836 i 1385 oraz z 2013 r. poz. 433. 7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1693 i Nr 172, poz. 1804, z 2005 r. Nr 10, poz. 68, z 2007 r. Nr 171, poz. 1206 oraz z 2009 r. Nr 201, poz. 1540. 8) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287, z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228, poz. 1506, z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 79, poz. 662 i Nr 131, poz. 1075, z 2010 r. Nr 40, poz. 222 i Nr 155, poz. 1037 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432, Nr 85, poz. 458 i Nr 230, poz. 1370. 9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 106, poz. 622 i Nr 153, poz. 903, z 2012 r. poz. 1203 i 1448 oraz z 2013 r. poz. 700. 10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 203, poz. 1683, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055, z 2009 r. Nr 92, poz. 753 i Nr 98, poz. 817, z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 778 i Nr 228, poz. 1368, z 2012 r. poz. 951 i 1069 oraz z 2013 r. poz. 165. 12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81 poz. 530, Nr 182 poz. 1228, z 2011 r. Nr 94, poz. 551, Nr 106, poz. 622 i Nr 205, poz. 1208. 14) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz. 285, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 165, poz. 1170 i Nr 176, poz. 1238 , z 2010 r. Nr 41, poz. 233, Nr 182, poz. 1228 i Nr 229, poz. 1497 oraz z 2011 r. Nr 230, poz. 1371. 15) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 99, poz. 660 i Nr 171, poz. 1206, z 2008 r. Nr 157, poz. 976, Nr 223, poz. 1458 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 157, poz. 1241 oraz z 2011 r. Nr 34, poz. 173. 16) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz. 818, Nr 180, poz. 1280 i Nr 181, poz. 1292, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 145, poz. 917, Nr 216, poz. 1370 i Nr 235, poz. 1618, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206, Nr 56, poz. 458, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1705, z 2010 r. Nr 44, poz. 250, Nr 54, poz. 320, Nr 127, poz. 857 i Nr 148, poz. 991, z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 139, poz. 814, Nr 149, poz. 887 i Nr 205, poz. 1206, z 2012 r. poz. 941 i 979 oraz z 2013 r. poz. 87 i 829. 17) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 742 i 1544 oraz z 2013 r. poz. 675 i 829. 19) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808, z 2007 r. Nr 50, poz. 331, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 216, poz. 1371, z 2009 r. Nr 201, poz. 1540, z 2011 r. Nr 85, poz. 459 i Nr 134, poz. 779 oraz z 2012 r. poz. 1445. 20) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 625 i 626, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1018 i 1021, Nr 182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474 i Nr 240, poz. 1602, z 2011 r. Nr 17, poz. 78, Nr 24, poz. 130, Nr 39, poz. 202, Nr 48, poz. 245, Nr 72, poz. 381, Nr 94, poz. 549, Nr 117, poz. 678, Nr 133, poz. 767, Nr 160, poz. 964 i Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 233, poz. 1381 i Nr 240, poz. 1431 oraz z 2013 r. poz. 611. 21) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 216, poz. 1824, z 2010 r. Nr 213, poz. 1395 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676. 22) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 45, poz. 235, Nr 94, poz. 551, Nr 135, poz. 789, Nr 142, poz. 829, Nr 185, poz. 1092 i Nr 232, poz. 1377 oraz z 2012 r. poz. 472, 951 i 1256. 23) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 94, poz. 551, Nr 106, poz. 622 i Nr 205, poz. 1208. 24) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 63, poz. 332, Nr 106, poz. 622 i Nr 153, poz. 903, z 2012 r. poz. 1203 oraz z 2013 r. poz. 700. 25) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1832, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 98, poz. 817 i 818, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z 2011 r. Nr 132, poz. 766. 26) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 216, poz. 1826, z 2003 r. Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 240, poz. 2406, z 2006 r. Nr 64, poz. 447, Nr 84, poz. 587 i Nr 208, poz. 1535, z 2007 r. Nr 35, poz. 219, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 oraz z 2012 r. poz. 951. 27) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 161, poz. 1078 i Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 28, poz. 143, Nr 87, poz. 484, Nr 234, poz. 1386 i Nr 240, poz. 1429 oraz z 2012 r. poz. 769, 951, 1101, 1271 i 1529. 28) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 131, poz. 763 i Nr 234, poz. 1391, z 2012 r. poz. 836 i 1385 oraz z 2013 r. poz. 433. 29) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1706, z 2011 r. Nr 82, poz. 451, Nr 185, poz. 1092 i Nr 201, poz. 1183 oraz z 2012 r. poz. 1544. 30) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr 182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700, z 2011 r. Nr 36, poz. 181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855, Nr 149, poz. 887 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 908 i 1110 oraz z 2013 r. poz. 2 i 675."}
{"id":"2004_2065_4","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, z późn. zm.23)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 2: – lit. b otrzymuje brzmienie: „b) różne rodzaje energii lub paliwa gazowe w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059),”, – lit. e otrzymuje brzmienie: „e) niebędące instrumentami finansowymi prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, paliw gazowych, mierników i limitów wielkości produkcji, emisji zanieczyszczeń lub praw majątkowych, o których mowa w lit. d i f,”, b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) transakcji giełdowej – rozumie się przez to umowę dotyczącą towarów giełdowych zawartą na giełdzie towarowej, w tym umowę zawartą w celu realizacji obrotu transgranicznego w ramach łączenia rynków, przez: a) członków giełdy, b) zleceniodawców, którzy zawarli umowę ze spółkami handlowymi prowadzącymi działalność maklerską, o której mowa w art. 38 ust. 2 pkt 2, w zakresie obrotu towarami giełdowymi, o których mowa w pkt 2 lit. a, c) inne podmioty uprawnione do uczestniczenia w obrocie transgranicznym w ramach łączenia rynków;”, c) w pkt 16 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 17–20 w brzmieniu: „17) łączeniu rynków – rozumie się przez to tworzony przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatora systemu przesyłowego gazowego i podmiot prowadzący giełdę towarową transgraniczny mechanizm łączenia rynków krajowych oparty o wspólny algorytm ustalania cen i udostępnione uczestnikom połączonych rynków zdolności przesyłowe na połączeniach z innymi systemami przesyłowymi elektroenergetycznymi lub gazowymi; 18) obrocie transgranicznym – rozumie się przez to obrót energią elektryczną lub paliwami gazowymi dokonywany przez użytkowników systemu z użytkownikami innych systemów przesyłowych elektroenergetycznych lub gazowych na podstawie umów dwustronnych lub transakcji zawieranych w ramach łączenia rynków; 19) derywacie elektroenergetycznym – rozumie się przez to instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d i e ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, który odnosi się do energii elektrycznej; 20) derywacie gazowym – rozumie się przez to instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d i e ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, który odnosi się do gazu ziemnego.”; 2) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. O ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej, proponowanie nabycia lub nabywanie niebędących instrumentami finansowymi praw majątkowych, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, paliw gazowych, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, lub od ceny lub wartości praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d, przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, albo w inny sposób, jeżeli propozycja jest skierowana do więcej niż 300 osób albo do nieoznaczonego adresata, z wyjątkiem proponowania nabycia praw w postępowaniu likwidacyjnym, upadłościowym lub egzekucyjnym, może być dokonywane pod warunkiem uprzedniego wprowadzenia tych praw do obrotu giełdowego i wyłącznie za pośrednictwem giełdy.”; 3) w art. 5: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a – 2e w brzmieniu: „2a. Spółka, o której mowa w ust. 1, może również dokonywać łączenia rynków w celu umożliwienia członkom giełdy udziału w obrocie transgranicznym. 2b. Spółka, o której mowa w ust. 1, może prowadzić giełdę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Prowadzenie giełdy wymaga zezwolenia wydawanego z zachowaniem trybu określonego w art. 25 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. 2c. Na giełdzie, o której mowa w ust. 2b, może być prowadzony obrót wyłącznie instrumentami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d, e oraz i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, których instrumentem bazowym jest towar giełdowy dopuszczony do obrotu na giełdzie towarowej, w tym derywatami elektroenergetycznymi i derywatami gazowymi. 2d. Warunku dopuszczenia instrumentu bazowego do obrotu na giełdzie towarowej, o którym mowa w ust. 2c, nie stosuje się do instrumentów pochodnych odnoszących się do uprawnień do emisji, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. 2e. Do spółki, o której mowa w ust. 1, oraz do giełdy, o której mowa w ust. 2b, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem: 1) możliwości organizowania alternatywnego systemu obrotu; 2) art. 21 ust. 3a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Spółka, o której mowa w ust. 1, może dokonywać rozliczeń: 1) transakcji giełdowych, 2) transakcji zawartych poza giełdą przez będące jej członkami przedsiębiorstwa energetyczne, o których mowa w art. 9 ust. 3 pkt 4, jeżeli ich przedmiotem są określone rodzaje energii, paliwa gazowe, limity wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, prawa majątkowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f, albo niebędące instrumentami finansowymi prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości energii danego rodzaju lub paliw gazowych, lub praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f – pod warunkiem, że regulamin giełdy określi zasady dokonywania rozliczeń takich transakcji.”, c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Minimalna wysokość kapitału zakładowego spółki prowadzącej giełdę, o której mowa w ust. 2b, wynosi 10.000.000 zł.”; 4) w art. 9: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Z zastrzeżeniem art. 5 ust. 3a, stronami transakcji giełdowych mogą być wyłącznie podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 3, oraz giełdowa izba rozrachunkowa, Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., zwany dalej „Krajowym Depozytem”, i spółka której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a także spółki prowadzące giełdy towarowe lub giełdowe izby rozrachunkowe poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”, b) w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) przedsiębiorstwa energetyczne oraz będący osobami prawnymi odbiorcy uprawnieni do zmiany sprzedawcy w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Podmioty, o których mowa w ust. 3 pkt 4, mogą być wyłącznie stronami zawieranych na własny rachunek transakcji giełdowych, których przedmiotem są towary giełdowe będące określonymi rodzajami energii lub paliwami gazowymi, limitami wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, prawami majątkowymi, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f, lub niebędącymi instrumentami finansowymi prawami majątkowymi, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości energii danego rodzaju lub paliw gazowych, lub praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 50b ust. 1.”; 5) w art. 14: a) po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu: „2c. Giełdowa izba rozrachunkowa może także dokonywać obsługi finansowej oraz wykonywać zadania określone w art. 15 ust. 5 i 6 w odniesieniu do transakcji innych, niż transakcje giełdowe, jeżeli ich przedmiotem są określone rodzaje energii, paliwa gazowe, limity wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, prawa majątkowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f albo niebędące instrumentami finansowymi prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości danego rodzaju energii lub paliw gazowych lub praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Giełdowa izba rozrachunkowa nie może prowadzić działalności innej niż określona w ust. 2, 2b i 2c.”; 6) w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Członkami giełdowej izby rozrachunkowej mogą być wyłącznie jej akcjonariusze, spółki prowadzące giełdę towarową lub giełdową izbę rozrachunkową z siedzibą w krajach członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, towarowe domy maklerskie, domy maklerskie oraz podmioty, o których mowa w art. 9 ust. 3 pkt 4 i w art. 50 ust. 1, o ile są członkami giełdy.”; 7) w art. 16 w ust. 2 pkt 1 – 3 otrzymują brzmienie: „1) tryb zgłaszania izbie i rejestracji przez izbę wierzytelności członków izby, wynikających z transakcji przez nią obsługiwanych; 2) terminy i sposoby zaspokajania wierzytelności członków izby, wynikających z transakcji przez nią obsługiwanych, w tym w szczególności szczegółowe zasady rozliczania tych transakcji; 3) tryb postępowania przy wykonywaniu innych zleceń przekazanych izbie przez jej członków w związku z obsługiwanymi przez nią transakcjami;”; 8) w art. 18 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Do rozliczania przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, transakcji giełdowych lub innych transakcji w ramach wykonywania funkcji giełdowej izby rozrachunkowej stosuje się odpowiednio art. 14 ust. 2 zdanie drugie, ust. 2b i 2c, art. 15 oraz art. 17, a w pozostałym zakresie - przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. 4. W przypadku gdy funkcję giełdowej izby rozrachunkowej pełni podmiot, o którym mowa w ust. 1, prawa i obowiązki członków giełdowej izby rozrachunkowej oraz zasady rozliczania transakcji giełdowych lub innych transakcji określa odrębny regulamin uchwalony przez radę nadzorczą danego podmiotu, na wniosek jego zarządu. Regulamin ten zawiera w szczególności elementy, o których mowa w art. 16 ust. 2.”; 9) art. 24 otrzymuje brzmienie: „Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek Komisji, może cofnąć zezwolenie na prowadzenie giełdy, w przypadku gdy spółka prowadząca giełdę: 1) nie rozpoczęła prowadzenia działalności objętej zezwoleniem w terminie wskazanym w decyzji w sprawie udzielenia zezwolenia; 2) przez okres co najmniej 6 miesięcy nie prowadziła działalności objętej zezwoleniem; 3) otrzymała zezwolenie na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów zaświadczających nieprawdę; 4) przestała spełniać warunki, które były podstawą udzielenia zezwolenia; 5) prowadzi działalność z naruszeniem przepisów prawa, postanowień regulaminów lub procedur regulujących prowadzenie giełdy; 6) nie przestrzega zasad uczciwego obrotu; 7) narusza interesy uczestników obrotu. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lub 5–7, Komisja może: 1) odstąpić od wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1 i nałożyć na spółkę prowadzącą giełdę towarową karę pieniężną do wysokości 10% całkowitego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania karę pieniężną do wysokości 10% prognozowanego przychodu określonego w załączonej do wniosku o udzielenie zezwolenia, zgodnie z art. 7 ust. 3, analizie ekonomiczno-finansowej, nie większą jednak niż do wysokości 10.000.000 zł, 2) wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1 i jednocześnie nałożyć na spółkę prowadzącą giełdę karę pieniężną, o której mowa w pkt 1, do wysokości 10% całkowitego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania karę pieniężną do wysokości 10% prognozowanego przychodu określonego w załączonej do wniosku o udzielenie zezwolenia, zgodnie z art. 7 ust. 3, analizie ekonomiczno-finansowej, nie większą jednak niż do wysokości 10.000.000 zł - jeżeli uzasadnia to stopień naruszeń, których dopuściła się spółka prowadząca giełdę.”; 10) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: „Art. 25a. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do sposobu organizowania łączenia rynków w obrocie transgranicznym.”; 11) w art. 50b ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Podmioty, o których mowa w art. 9 ust. 3 pkt 4, mogą zawierać na giełdzie, we własnym imieniu, transakcje, których przedmiotem są towary giełdowe będące określonymi rodzajami energii lub paliwami gazowymi, limitami wielkości produkcji i emisji zanieczyszczeń, prawami majątkowymi, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f, lub niebędącymi instrumentami finansowymi prawami majątkowymi, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości danego rodzaju energii lub paliw gazowych, lub praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i f, pod warunkiem zatrudnienia maklera giełd towarowych, w celu reprezentowania tych podmiotów w transakcjach giełdowych, oraz: 1) zawarcia z towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim, będącymi członkami giełdowej izby rozrachunkowej, umowy o rozliczanie transakcji, albo 2) uzyskania zezwolenia Komisji na prowadzenie rachunków lub rejestrów tych towarów giełdowych. 2. W przypadku zawarcia umowy o rozliczenie transakcji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, transakcje zawierane przez podmioty, o których mowa w art. 9 ust. 3 pkt 4, będą rozliczane przez będący członkiem danej giełdy towarowy dom maklerski lub dom maklerski albo przez będący członkiem giełdowej izby rozrachunkowej towarowy dom maklerski lub dom maklerski, który na podstawie tej umowy będzie gwarantować wywiązywanie się przez te podmioty z wszelkich zobowiązań z tytułu zawieranych transakcji giełdowych lub transakcji zawieranych w obrocie transgranicznym.”; 12) w art. 56a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto z naruszeniem art. 3 ust. 1 proponuje nabycie lub nabywa niebędące instrumentami finansowymi prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, paliw gazowych, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, lub od ceny lub wartości praw majątkowych, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d, podlega grzywnie do 1.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.”."}
{"id":"2004_2065_49c","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 49c. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem gazem ziemnym z zagranicą przekazuje Prezesowi URE informacje o realizacji umów dotyczących zakupu gazu ziemnego z zagranicy za ostatni kwartał, w tym o cenach i ilościach zakupionego gazu ziemnego, w terminie 30 dni od dnia zakończenia kwartału. 2. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, Prezes URE ogłasza w Biuletynie URE średnie kwartalne ceny zakupu gazu ziemnego z zagranicy, w tym odrębnie dla gazu ziemnego sprowadzonego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz dla gazu ziemnego sprowadzanego z innych państw, w terminie 45 dni od dnia zakończenia kwartału, biorąc pod uwagę przepisy o ochronie informacji niejawnych lub innych informacji prawnie chronionych.”; 32) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: „Rozdział 6a Zasady współpracy międzynarodowej w zakresie wspólnych projektów inwestycyjnych oraz współpracy międzynarodowej w zakresie odnawialnych źródeł energii"}
{"id":"2004_2065_5","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219, z późn. zm.24)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przedsiębiorców wytwarzających energię elektryczną lub ciepło, lub prowadzących hurtowy lub detaliczny handel energią elektryczną, paliwami gazowymi lub ciepłem, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 3;”; 2) w art. 37 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Sądy rozpatrują spory: 1) o prawa majątkowe wynikłe z umów sprzedaży produktów i świadczenia usług zawartych pomiędzy konsumentami i przedsiębiorcami, 2) wynikłe z umów o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, ciepłowniczej lub gazowej, umów o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, gazu ziemnego lub umów o świadczenie usług przesyłania i dystrybucji ciepła, umów sprzedaży oraz umów kompleksowych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059), w których jedną ze stron jest konsument – na podstawie regulaminu.”."}
{"id":"2004_2065_55a","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 55a. 1. Transfer statystyczny odbywa się na podstawie umowy międzynarodowej, zawartej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443, z późn. zm.21)), albo na podstawie umowy cywilnoprawnej. 2. Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny co najmniej zawierać postanowienia określające: 1) ilość przekazywanej energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii; 2) cenę energii elektrycznej, o której mowa w pkt 1; 3) sposób prowadzenia rozliczeń za energię elektryczną, o której mowa w pkt 1; 4) okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania; 5) zobowiązanie stron umowy do przekazywania Komisji Europejskiej informacji o transferze statystycznym określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, w szczególności ilości i ceny przekazywanej energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii. 3. Informację o transferze statystycznym określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii strony umowy przekazują Komisji Europejskiej nie później, niż w terminie 3 miesięcy po zakończeniu każdego roku, w którym dokonano transferu statystycznego. 4. W przypadku nie osiągnięcia przez Rzeczpospolitą Polską krajowego celu, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1, nie dokonuje się, w danym roku kalendarzowym transferów statystycznych. 5. Zawarcie umowy cywilnoprawnej wymaga uzyskania zgody Rady Ministrów. 6. Umowa cywilnoprawna, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, jest przekazywana Radzie Ministrów do wiadomości."}
{"id":"2004_2065_55b","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 55b. Minister właściwy do spraw gospodarki przesyła Komisji Europejskiej, w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 55a ust. 1, informacje dotyczące transferu statystycznego, w tym dotyczące określonej ilości i cen energii lub paliw wytworzonych w odnawialnych źródłach energii, która może zostać uwzględniona w realizacji krajowego celu, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1."}
{"id":"2004_2065_55c","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 55c. 1. Transfer statystyczny nie ma wpływu na osiągnięcie krajowego celu, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1. 2. Warunkiem osiągnięcia krajowego celu, wynikającego z krajowego planu działania, jest realizacja zobowiązania stron umowy, o której mowa w art. 55a ust. 1, do przekazywania Komisji Europejskiej informacji o transferze statystycznym. 3. W przypadku przekazania określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii w formie transferu statystycznego, należy: 1) przekazaną lub sprzedaną ilość określonej energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii przez Rzeczpospolitą Polską innym państwom członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwom członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronom umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, odjąć od określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii która jest uwzględniana przy obliczaniu krajowego celu, wynikającego z krajowego planu działania; 2) przyjętą lub zakupioną określoną ilość energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii przez Rzeczpospolitą Polską od innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, dodać do określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii która jest uwzględniana przy obliczaniu krajowego celu, wynikającego z krajowego planu działania."}
{"id":"2004_2065_55d","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 55d. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii na terytorium Rzeczypospolitej Polski lub na obszarze wyłącznej strefy ekonomicznej, w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r., może przystąpić na warunkach określonych w umowie zawieranej z innymi podmiotami z państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, do realizacji wspólnego projektu energetycznego, dotyczącego energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, zwanego dalej „wspólnym projektem energetycznym”. 2. Wspólnym projektem energetycznym jest w szczególności budowa nowego odnawialnego źródła energii lub modernizacja istniejącego odnawialnego źródła energii dokonana po dniu 25 czerwca 2009 r., oraz z której wytworzona określona ilość energii elektrycznej będzie zaliczana do krajowego celu, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, które przystąpiło do wspólnego projektu energetycznego, informuje niezwłocznie ministra właściwego do spraw gospodarki o każdym zrealizowanym etapie wspólnego projektu energetycznego, w szczególności o odnawialnych źródłach energii służących do wytwarzania energii elektrycznej, oraz ilości wytworzonej energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii. 4. Zakres współfinansowania, termin realizacji wspólnego projektu energetycznego oraz obowiązki stron określi umowa, o której mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_2065_55e","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 55e. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, stosując obiektywne i przejrzyste zasady oraz biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa, po uzyskaniu opinii ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, w drodze decyzji, wyraża zgodę na przystąpienie przedsiębiorstwa energetycznego do wspólnego projektu energetycznego. 2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 55d ust. 1. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera: 1) oznaczenie przedsiębiorstw energetycznych, które zamierzają realizować wspólny projekt energetyczny; 2) opis odnawialnego źródła energii, którego dotyczy wspólny projekt energetyczny; 3) określenie udziału lub ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii, która będzie mogła być zaliczana do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, wynikającego z krajowego planu działania; 4) określenie okresu, w pełnych latach kalendarzowych, w którym wytworzona energia elektryczna będzie mogła być zaliczona do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, wynikającego z krajowego planu działania; 5) zasady korzystania odnawialnego źródła energii z mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki wyrażając zgodę, o której mowa w ust. 1, określi udział lub ilość energii elektrycznej, która będzie zaliczona do krajowego celu, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1. 5. Po wyrażeniu zgody, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej informację zawierającą: 1) oznaczenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z którego podmioty będą uczestniczyły we wspólnym projekcie energetycznym; 2) opis odnawialnego źródła energii, którego ma dotyczyć wspólny projekt energetyczny; 3) określenie udziału lub ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii, która będzie zaliczana do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej; 4) określenie okresu, w pełnych latach kalendarzowych, w których wytworzona energia elektryczna będzie mogła być zaliczana do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. 6. W przypadku konieczności zmiany wspólnego projektu energetycznego przedsiębiorstwo energetyczne, które uzyskało zgodę, o której mowa w ust. 1, jest obowiązane wystąpić do ministra właściwego do spraw gospodarki z wnioskiem o wyrażenie zgody na zmianę wspólnego projektu energetycznego. 7. Do wyrażenia zgody na dokonanie zmian we wspólnym projekcie energetycznym przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_2065_55f","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 55f. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej oraz państwu członkowskiemu z którym realizowany jest wspólny projekt energetyczny, w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku kalendarzowym realizacji wspólnego projektu energetycznego, informację o udziale lub ilości energii elektrycznej wytworzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w odnawialnym źródle energii, objętej wspólnym projektem energetycznym: 1) oddanej do eksploatacji po dniu 25 czerwca 2009 r. lub 2) zmodernizowanej po dniu 25 czerwca 2009 r. – jeżeli energia elektryczna zostanie zaliczona do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_2065_55g","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 55g. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, realizując zobowiązania międzynarodowe, może uwzględnić w krajowym celu, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1, energię elektryczną wytworzoną w odnawialnych źródłach energii zlokalizowanych na terenie państwa nie będącego członkiem Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyłącznie w przypadku, gdy energia elektryczna wytworzona w odnawialnych źródłach energii zostanie zużyta na obszarze Unii Europejskiej, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Energię elektryczną uwzględnia się w krajowym celu, o którym mowa w art. 20a ust. 2 pkt 1, wyłącznie w przypadku, gdy: 1) energia elektryczna zostanie zużyta na obszarze państw członkowskich Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem, że: a) ilość energii elektrycznej równoważna ilości energii elektrycznej uwzględnianej w obliczeniach jest przypisana do alokowanej mocy połączeń międzysystemowych przez właściwych operatorów systemów przesyłowych w kraju pochodzenia, kraju przeznaczenia i, o ile ma to zastosowanie, w każdym kraju trzecim tranzytu, b) ilość energii elektrycznej równoważna ilości energii elektrycznej uwzględnianej do obliczeń została zarejestrowana w wykazie zbilansowania przez właściwego operatora systemu przesyłowego, c) przypisana zdolność i wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii odnoszą się do tego samego okresu, o którym mowa w pkt 2; 2) energia elektryczna jest wytwarzana w odnawialnych źródłach energii, które oddano do eksploatacji po dniu 25 czerwca 2009 r., lub w tej części w odnawialnych źródłach energii, którą zmodernizowano po tej dacie; 3) energia elektryczna nie była objęta instrumentami wspierającymi wytwarzanie tej energii w ramach systemu wsparcia obowiązującego w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, z wyłączeniem pomocy inwestycyjnej przyznanej dla tego odnawialnego źródła energii. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, przekazuje Komisji Europejskiej raport w którym określa ilość energii elektrycznej, którą wytworzono w danym roku kalendarzowym, oraz ilość energii elektrycznej zaliczanej do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku za który raport jest sporządzony.”; 33) w art. 56: a) w ust. 1: – pkt 1c otrzymuje brzmienie: „1c) nie przedstawia informacji, o których mowa w art. 7 ust. 8l, art. 9c ust. 3 pkt 9a lit. f, ust. 9–9b, art. 9d ust. 8, art. 11c ust. 3, art. 11e ust. 5 i art. 16 ust. 21 i 22;”, – po pkt 1f dodaje się pkt 1g w brzmieniu: „1g) ustala instrukcję, o której mowa w art. 9g ust. 8b, niespełniającą wymagań określonych w ustawie;”, – po pkt 24 dodaje się pkt 24a w brzmieniu: „24a) niebędąc operatorem systemu przesyłowego, dystrybucyjnego, magazynowania paliw gazowych lub operatorem systemu skraplania gazu ziemnego lub operatorem systemu połączonego wyznaczonym na podstawie art. 9h świadczy usługi przesyłania, dystrybucji, magazynowania paliw gazowych, skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego;”, – po pkt 25 dodaje się pkt 25a w brzmieniu: „25a) z nieuzasadnionych przyczyn nie występuje do Prezesa URE z wnioskiem o przyznanie certyfikatu niezależności lub nie dopełnia warunków określonych w decyzji, o której mowa w art. 9h1 ust. 12;”, – pkt 26 otrzymuje brzmienie: „26) nie przestrzega obowiązków, o których mowa w art. 9h ust. 11 i 12;”, – pkt 31 i 32 otrzymują brzmienie: „31) nie przedkłada sprawozdań, o których mowa w art. 9d ust. 5a i art. 16 ust. 18 lub planów, o których mowa w art. 16 ust. 2 i 4; 32) nie przestrzega obowiązków, o których mowa w art. 49a ust. 1 i 2, art. 49b ust. 1 oraz w art. 49c ust. 1;”, – w pkt 33 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 34 w brzmieniu: „34) nie przekazuje w terminie informacji, o których mowa w art. 9a ust. 1a5 pkt 1.”, b) w ust. 2d pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) ust. 1 pkt 28, 30 i 34 wynosi 10 000 zł.”."}
{"id":"2004_2065_5d","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 5d. Dodatek energetyczny przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji, na wniosek odbiorcy wrażliwego energii elektrycznej. Do wniosku dołącza się kopię umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej."}
{"id":"2004_2065_5e","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 5e. 1. Dodatek energetyczny wypłaca się odbiorcy wrażliwemu energii elektrycznej do dnia 10 każdego miesiąca z góry, z wyjątkiem miesiąca stycznia, w którym dodatek energetyczny wypłaca się do dnia 30 stycznia danego roku. 2. Dodatek energetyczny wynosi miesięcznie 1\/12 kwoty rocznej dodatku energetycznego ogłaszanej przez ministra właściwego do spraw gospodarki, na podstawie art. 5c ust. 4."}
{"id":"2004_2065_5f","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 5f. 1. Wypłata dodatku energetycznego jest zadaniem z zakresu administracji rządowej. Dodatek energetyczny wypłacają gminy. 2. Gminy otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie wypłat dodatku energetycznego, w granicach kwot określonych na ten cel w ustawie budżetowej. 3. Przy ustalaniu wysokości dotacji celowej na realizację wypłat dodatku energetycznego, uwzględnia się koszty wypłacania odbiorcom wrażliwym energii elektrycznej dodatku energetycznego, w wysokości 2% łącznej kwoty dotacji wypłaconych w gminie."}
{"id":"2004_2065_5g","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 5g. 1. Wojewodowie przekazują dotacje gminom w granicach kwot określonych na ten cel w budżecie państwa. 2. Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji co kwartał, w terminie do 15 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał. 3. Wojewoda przedstawia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych wniosek o zwiększenie budżetu, w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał; wniosek na pierwszy kwartał wojewoda przedstawia w terminie do dnia 10 stycznia danego roku. 4. Dotacje na dany kwartał są przekazywane gminom przez wojewodę, na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 2, w miesięcznych ratach. Nadpłata dotacji za kwartał może być zaliczana na poczet dotacji należnej w kwartale następnym, z wyjątkiem nadpłaty za dany rok, która podlega przekazaniu na rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego, w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku. 5. Jeżeli w wyniku połączenia lub podziału gmin nastąpiły zmiany w podstawie obliczania kwoty dotacji, wojewoda uwzględnia te zmiany od pierwszego dnia następnego miesiąca po ich wejściu w życie. 6. Gmina przedstawia wojewodzie, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po kwartale, rozliczenie dotacji sporządzone narastająco za okres od dnia 1 stycznia do dnia kończącego dany kwartał, z tym że zapotrzebowanie na dotację ustala się jako sumę tego zapotrzebowania obliczonego odrębnie dla każdego kwartału. 7. Wojewodowie przedstawiają ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych zbiorcze rozliczenie dotacji do końca miesiąca następującego po każdym kwartale.”; 7) art. 6 otrzymuje brzmienie: „Art. 6. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii przeprowadza kontrolę legalności pobierania paliw lub energii, kontrolę układów pomiarowo – rozliczeniowych, dotrzymania zawartych umów oraz prawidłowości rozliczeń, zwaną dalej „kontrolą”. 2. Kontrolę przeprowadzają osoby upoważnione przez przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „kontrolującymi”. Kontrolujący doręcza kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz okazuje legitymację służbową. 3. W razie nieobecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz legitymacja służbowa mogą być okazane innemu pracownikowi kontrolowanego, który może być uznany za osobę, o której mowa w art. 97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.8)) lub przywołanemu świadkowi. W takim przypadku upoważnienie doręcza się niezwłocznie kontrolowanemu, nie później jednak niż trzeciego dnia od dnia wszczęcia kontroli. 4. Kontrolujący mają prawo: 1) wstępu na teren nieruchomości lub do pomieszczeń, gdzie jest przeprowadzana kontrola, o ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej; 2) przeprowadzać, w ramach kontroli, niezbędne przeglądy urządzeń będących własnością przedsiębiorstwa energetycznego, wykonywać prace związane z ich eksploatacją lub naprawą oraz przeprowadzać ich badania i pomiary; 3) zbierać i zabezpieczać dowody dotyczące nielegalnego pobierania paliw lub energii, a także naruszania przez odbiorcę warunków używania układu pomiarowo-rozliczeniowego oraz warunków umowy zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym. 5. Przebieg przeprowadzonej kontroli kontrolujący przedstawia w protokole kontroli. 6. Protokół kontroli zawiera w szczególności: 1) wskazanie nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu kontrolowanego; 2) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli; 3) imię, nazwisko i stanowisko służbowe kontrolującego; 4) określenie przedmiotu i zakresu kontroli; 5) opis stanu faktycznego ustalonego w trakcie kontroli; 6) opis załączników; 7) informację o pouczeniu kontrolowanego o prawie zgłaszania zastrzeżeń do protokołu oraz o prawie odmowy podpisania protokołu. 7. Materiał dowodowy zgromadzony w toku kontroli stanowi załącznik do protokołu kontroli. 8. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzania kontroli, wzory protokołów kontroli i upoważnień do kontroli oraz wzór legitymacji, mając na uwadze sprawne przeprowadzanie kontroli. 9. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, powinno określać w szczególności: 1) przedmiot kontroli; 2) szczegółowe uprawnienia kontrolujących; 3) tryb przeprowadzania kontroli.”; 8) po art. 6a dodaje się art. 6b–6f w brzmieniu: „Art. 6b. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii może wstrzymać, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli: 1) w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że nastąpiło nielegalne pobieranie paliw lub energii; 2) odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na żądanie sprzedawcy paliw gazowych lub energii wstrzymuje, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, powiadamia na piśmie odbiorcę paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym o zamiarze wstrzymania dostarczania paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli odbiorca ten nie ureguluje zaległych i bieżących należności w okresie 14 dni od dnia otrzymania tego powiadomienia. 4. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że instalacja znajdująca się u odbiorcy stwarza bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub środowiska. 5. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane niezwłocznie wznowić dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wstrzymanego z powodów, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające wstrzymanie ich dostarczania. 6. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się do obiektów służących obronności państwa."}
{"id":"2004_2065_6","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321, z późn. zm.25)) w art. 37 w pkt 17 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 18 w brzmieniu: „18) wykonywanie zadań określonych w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059).”."}
{"id":"2004_2065_6c","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 6c. 1. W przypadku, gdy odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym złoży do przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 6b ust. 3, reklamację dotyczącą dostarczania paliw gazowych lub energii, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 6b ust. 3, dostarczania paliw gazowych lub energii nie wstrzymuje się do czasu rozpatrzenia reklamacji . 2. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane rozpatrzyć reklamację, w terminie 14 dni od dnia jej złożenia. Jeżeli reklamacja nie została rozpatrzona w tym terminie, uważa się, że została uwzględniona. 3. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne, nie uwzględniło reklamacji, a odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym, w terminie 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia o nieuwzględnieniu reklamacji, wystąpił do stałego polubownego sądu konsumenckiego, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219, z późn. zm.9)), zwanego dalej „sądem polubownym”, z wnioskiem o rozpatrzenie sporu w tym zakresie, dostarczania paliw gazowych lub energii nie wstrzymuje się do czasu wydania wyroku przez ten sąd."}
{"id":"2004_2065_6d","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 6d. 1. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne wstrzymało dostarczanie paliw gazowych lub energii odbiorcy paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym, a odbiorca ten złożył reklamację na wstrzymanie dostarczania paliw gazowych lub energii, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane wznowić dostarczanie paliw gazowych lub energii w terminie 3 dni od dnia otrzymania reklamacji i kontynuować dostarczanie paliw gazowych lub energii do czasu jej rozpatrzenia. 2. W przypadku gdy reklamacja, o której mowa w ust. 1, nie została pozytywnie rozpatrzona przez przedsiębiorstwo energetyczne i odbiorca wymieniony w ust. 1, wystąpił do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o rozpatrzenie sporu w tym zakresie, przedsiębiorstwo, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane kontynuować dostarczanie paliw gazowych lub energii do czasu wydania decyzji przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wstrzymanie dostarczania paliw gazowych lub energii nastąpiło z przyczyn, o których mowa w art. 6b ust. 4, albo wydania przez sąd polubowny wyroku na niekorzyść odbiorcy."}
{"id":"2004_2065_6e","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 6e. W przypadku wystąpienia przez odbiorcę, o którym mowa w art. 6c ust. 1, z wnioskiem o rozpatrzenia sporu przez sąd polubowny albo z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 6b ust. 1, może zainstalować przedpłatowy układ pomiarowo-rozliczeniowy temu odbiorcy. Koszt zainstalowania tego układu ponosi przedsiębiorstwo energetyczne."}
{"id":"2004_2065_6f","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 6f. 1. W przypadku gdy odbiorca wrażliwy paliw gazowych lub energii elektrycznej złoży wniosek w przedsiębiorstwie energetycznym zajmującym się dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej o zainstalowanie przedpłatowego układu pomiarowo – rozliczeniowego, przedsiębiorstwo to jest obowiązane zainstalować taki układ, w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku. 2. Koszty zainstalowania przedpłatowego układu pomiarowo-rozliczeniowego ponosi przedsiębiorstwo ener­getyczne, o którym mowa w ust. 1.”; 9) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Umowa o przyłączenie do sieci powinna zawierać co najmniej postanowienia określające: termin realizacji przyłączenia, wysokość opłaty za przyłączenie, miejsce rozgraniczenia własności sieci przedsiębiorstwa energetycznego i instalacji podmiotu przyłączanego, zakres robót niezbędnych przy realizacji przyłączenia, wymagania dotyczące lokalizacji układu pomiarowo-rozliczeniowego i jego parametrów, harmonogram przyłączenia, warunki udostępnienia przedsiębiorstwu energetycznemu nieruchomości należącej do podmiotu przyłączanego w celu budowy lub rozbudowy sieci niezbędnej do realizacji przyłączenia, przewidywany termin zawarcia umowy, na podstawie której nastąpi dostarczanie paliw gazowych lub energii, ilości paliw gazowych lub energii przewidzianych do odbioru, moc przyłączeniową, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, a w szczególności za opóźnienie terminu realizacji prac w stosunku do ustalonego w umowie, oraz okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.”, b) w ust. 8 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) za przyłączenie źródeł współpracujących z siecią oraz sieci przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii pobiera się opłatę ustaloną na podstawie rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia, z wyłączeniem: a) odnawialnych źródeł energii o mocy elektrycznej zainstalowanej nie wyższej niż 5 MW oraz jednostek kogeneracji o mocy elektrycznej zainstalowanej poniżej 1 MW, za których przyłączenie pobiera się połowę opłaty ustalonej na podstawie rzeczywistych nakładów, b) mikroinstalacji, za której przyłączenie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej nie pobiera się opłaty.”, c) ust. 8d otrzymuje brzmienie: „8d. Do wniosku o określenie warunków przyłączenia podmiot, o którym mowa w ust. 8a, dołącza w szczególności, w przypadku przyłączania do sieci źródeł innych niż mikroinstalacje: 1) wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym albo 2) decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej wydaną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 maja 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. Nr 135, poz. 789 oraz z 2012 r. poz. 951), w przypadku budowy obiektu energetyki jądrowej, albo 3) pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich wydane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.10)), w przypadku budowy źródła w polskim obszarze morskim; 4) dokument potwierdzający tytuł prawny podmiotu do korzystania z nieruchomości, na której jest planowana inwestycja określona we wniosku z wyłączeniem źródeł lokalizowanych w polskim obszarze morskim.”, d) po ust. 8d dodaje się ust. 8d1–8d9 w brzmieniu: „8d1.Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej lub pozwolenie na wznoszenie i wykorzystanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich powinny potwierdzać dopuszczalność lokalizacji danego źródła na terenie objętym planowaną inwestycją. 8d2. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej odmówi przyłączenia do sieci odnawialnego źródła energii z powodu braku technicznych warunków przyłączenia wynikających z braku niezbędnych zdolności przesyłowych sieci w terminie proponowanym przez podmiot ubiegający się o przyłączenie odnawialnego źródła energii przedsiębiorstwo energetyczne określa planowany termin oraz warunki wykonania niezbędnej rozbudowy lub modernizacji sieci, a także określa termin przyłączenia. 8d3. W przypadku braku technicznych lub ekonomicznych warunków przyłączenia w zakresie mocy przyłączeniowej określonej we wniosku o określenie warunków przyłączenia odnawialnego źródła energii, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej powiadamia podmiot ubiegający się o przyłączenie o wielkości dostępnej mocy przyłączeniowej, dla jakiej mogą być spełnione te warunki. Jeżeli podmiot ten, w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia: 1) wyraził zgodę na taką wielkość mocy przyłączeniowej, przedsiębiorstwo to wydaje warunki przyłączenia; 2) nie wyraził zgody na taką wielkość mocy przyłączeniowej, przedsiębiorstwo to odmawia wydania warunków przyłączenia. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 8g, ulega zawieszeniu do czasu otrzymania zgody od podmiotu ubiegającego się o przyłączenie. 8d4. W przypadku gdy podmiot ubiegający się o przyłączenie mikroinstalacji do sieci dystrybucyjnej jest przyłączony do sieci jako odbiorca końcowy, a moc zainstalowana mikroinstalacji, o przyłączenie której ubiega się ten podmiot, nie jest większa niż określona w wydanych warunkach przyłączenia, przyłączenie do sieci odbywa się na podstawie zgłoszenia przyłączenia mikroinstalacji, złożonego w przedsiębiorstwie energetycznym, do sieci którego ma być ona przyłączona, po zainstalowaniu odpowiednich układów zabezpieczających i układu pomiarowo-rozliczeniowego. W innym przypadku przyłączenie mikroinstalacji do sieci dystrybucyjnej odbywa się na podstawie umowy o przyłączenie do sieci. Koszt instalacji układu zabezpieczającego i układu pomiarowo-rozliczeniowego ponosi operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego. 8d5. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 8d4, zawiera w szczególności: 1) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o przyłączenie mikroinstalacji do sieci dystrybucyjnej oraz określenie rodzaju i mocy mikroinstalacji; 2) informacje niezbędne do zapewnienia spełnienia przez mikroinstalację wymagań technicznych i eksploatacyjnych, o których mowa w art. 7a. 8d6. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 8d4, podmiot ubiegający się o przyłączenie mikroinstalacji do sieci dystrybucyjnej jest obowiązany dołączyć oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że posiadam tytuł prawny do nieruchomości na której jest planowana inwestycja oraz do mikroinstalacji określonej w zgłoszeniu.”. Klauzula ta zastępuję pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 8d7. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej potwierdza złożenie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 8d4, odnotowując datę jego złożenia. 8d8. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej jest obowiązane określić w warunkach przyłączenia przewidywany harmonogram przyłączania odnawialnego źródła energii, uwzględniający poszczególne etapy rozbudowy sieci, a także zestawienie planowanych prac. 8d9. Przyłączane mikroinstalacje muszą spełniać wymagania techniczne i eksploatacyjne określone w art. 7a ust. 1. Szczegółowe warunki przyłączenia, wymagania techniczne oraz warunki współpracy mikroinstalacji z systemem elektroenergetycznym określają przepisy wydane na podstawie art. 9 ust. 3.”, e) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne odmówi przyłączenia do sieci z powodu braku warunków ekonomicznych, o których mowa w ust. 1, za przyłączenie do sieci przedsiębiorstwo to może ustalić opłatę w wysokości uzgodnionej z podmiotem ubiegającym się o przyłączenie do sieci w umowie o przyłączenie do sieci; przepisów ust. 8 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a nie stosuje się.”; 10) w art. 9 w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) sposób prowadzenia obrotu energią elektryczną oraz procedurę zmiany sprzedawcy;”; 11) w art. 9a: a) w ust. 1: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Odbiorca przemysłowy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 1a, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 9, są obowiązani:”, – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki świadectwo pochodzenia, o którym mowa w art. 9e ust. 1 lub w art. 9o ust. 1, wydane dla energii elektrycznej wytworzonej w źródłach znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej lub”, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 i 8, wykonują: 1) odbiorca przemysłowy, który w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku zużył nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej, której koszt wyniósł nie mniej niż 3% wartości jego produkcji, a także złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 1a1 ; 2) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub obrotu tą energią i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym niebędących odbiorcami przemysłowymi, o których mowa w pkt 1; 3) odbiorca końcowy, inny niż odbiorca przemysłowy, o którym mowa w pkt 1, będący członkiem giełdy towarowej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, z późn. zm.12)) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot; 4) towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 2 pkt 8 i 9 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców końcowych, innych niż odbiorcy przemysłowi, o których mowa w pkt 1, na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany.”, c) po ust. 1a dodaje się ust. 1a1–1a6 w brzmieniu: „1a1. Odbiorca przemysłowy, o którym mowa w ust. 1a pkt 1, jest obowiązany złożyć Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki oświadczenie potwierdzające zużycie nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej, której koszt wyniósł nie mniej niż 3% wartości jego produkcji w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok realizacji obowiązku. 1a2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki sporządza wykaz odbiorców przemysłowych którzy złożyli oświadczenie, o którym mowa w ust. 1a1, i ogłasza go w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok realizacji obowiązku. 1a3. Obowiązek, o którym mowa w ust.1 i 8, odbiorcy przemysłowi, o których mowa w ust. la pkt 1, którzy w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku zużyli: 1) nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii elektrycznej wyniósł ponad 12% wartości ich produkcji – wykonują w odniesieniu do 20% ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku realizacji obowiązku; 2) nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii elektrycznej wyniósł ponad 7% i nie więcej niż 12% wartości ich produkcji – wykonują w odniesieniu do 60% ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku realizacji obowiązku; 3) nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii elektrycznej wyniósł nie mniej 3% i nie więcej niż 7%, wartości ich produkcji – wykonują w odniesieniu do 80% ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek w roku realizacji obowiązku. 1a4. Przez wartość produkcji, o której mowa w ust. 1a3, rozumie się przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy i powiększony o kwoty dotacji do produktu. 1a5. Odbiorca przemysłowy, o którym mowa w ust. 1a pkt 1, jest obowiązany do dnia 31 maja roku następującego po roku realizacji obowiązku przekazać Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki: 1) informację o wysokości wykonanego obowiązku, o którym mowa w ust. 1a3, oraz ilości zakupionej energii elektrycznej na własny użytek w roku realizacji obowiązku, a także o wysokości kosztu energii elektrycznej oraz wartości swojej produkcji w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku; 2) oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że: 1) dane zawarte w informacji, o której mowa w art. 9a ust. 1a5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne są zgodne z prawdą; 2) znane mi są i spełniam warunki uprawnienia określonego w ust. 1a3 ustawy, o której mowa w pkt 1.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. 1a6. Podmiot, który nie przekazał Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informacji oraz oświadczenia, o których mowa w ust. 1a5, podał w tej informacji nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd dane lub skorzystał z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1a3, nie spełniając określonych w tym przepisie warunków, nie może skorzystać z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1a3, przez okres 5 lat liczonych od zakończenia roku, którego dotyczył obowiązek.”, d) w ust. 8 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Odbiorca przemysłowy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 1a, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, są obowiązani:”; 12) w art. 9c: a) w ust. 1: – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) współpracę z innymi operatorami systemów gazowych lub przedsiębiorstwami energetycznymi w celu niezawodnego i efektywnego funkcjonowania systemów gazowych, systemów gazowych wzajemnie połączonych oraz skoordynowania ich rozwoju, w tym współpracę w ramach ENTSO gazu, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005;”, – w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: „12) realizację obowiązków wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005.”, b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: „2b. Za usługi świadczone przez operatora systemu przesyłowego gazowego oraz operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego w przypadku, o którym mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, właściciel sieci przesyłowej nie pobiera opłat.”, c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. Operatorzy systemu, o których mowa w ust. 1–3, oraz właściciel sieci przesyłowej są obowiązani zachować poufność informacji handlowych, które uzyskali w trakcie wykonywania działalności oraz zapobiegać ujawnianiu, w sposób dyskryminacyjny, informacji o własnej działalności, które mogą powodować korzyści handlowe. W tym celu właściciel sieci przesyłowej oraz pozostała część przedsiębiorstwa nie mogą korzystać ze wspólnych służb, w szczególności wspólnej obsługi prawnej, za wyjątkiem obsługi administracyjnej lub informatycznej. Obowiązek ten nie dotyczy przedsiębiorstw, o których mowa w art. 9d ust. 7. 4b. W przypadku zakupu lub sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej przez przedsiębiorstwa powiązane, operatorzy systemu, o których mowa w ust. 1–3, nie mogą wykorzystywać w niewłaściwy sposób informacji handlowych podlegających ochronie, uzyskanych od osób trzecich w trakcie wykonywanej działalności.”, d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: „5a. Operatorzy systemów dystrybucyjnych instalujący u odbiorców końcowych przyłączonych do ich sieci liczniki zdalnego odczytu są obowiązani chronić dane pomiarowe dotyczące tych odbiorców, na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z późn. zm.14)). 5b. Przez liczniki zdalnego odczytu rozumie się zespół urządzeń służących do pozyskiwania danych pomiarowych, umożliwiający dwustronną komunikację z systemem teleinformatycznym.”, e) po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu: „10a. Operatorzy systemów przesyłowych współpracują z operatorami systemów przesyłowych innych państw członkowskich Unii Europejskiej w celu stworzenia co najmniej jednego zintegrowanego systemu na poziomie regionalnym dla alokacji zdolności przesyłowych i kontrolowania bezpieczeństwa systemu.”; 13) w art. 9d: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Operator systemu przesyłowego oraz operator systemu połączonego pozostają pod względem formy prawnej i organizacyjnej oraz podejmowania decyzji niezależni od wykonywania innych działalności niezwiązanych z: 1) przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem paliw gazowych, lub skraplaniem gazu ziemnego, lub regazyfikacją skroplonego gazu ziemnego w instalacjach skroplonego gazu ziemnego albo 2) przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 11 i 12 w brzmieniu: „11. Operator systemu przesyłowego oraz operator systemu połączonego, mając na względzie racjonalne wykorzystanie posiadanych środków trwałych, jeżeli warunki techniczne i wymagania bezpieczeństwa na to pozwalają, mogą je udostępniać innym podmiotom, na zasadach równego traktowania, na cele inne niż określone w ust. 1 pkt 1 albo 2, niezwiązane z produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi albo wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną. 12. Udostępnianie, o którym mowa w ust. 11, nie może powodować obniżenia zdolności do wykonywania działalności wymienionych w ust. 1.”, c) ust. 1a i 1b otrzymują brzmienie: „1a. W celu zapewnienia niezależności operatora systemu przesyłowego oraz operatora systemu połączonego ta sama osoba lub podmiot nie może: 1) bezpośrednio lub pośrednio wywierać decydującego wpływu lub wykonywać innych praw względem przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi albo wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną oraz bezpośrednio lub pośrednio wywierać decydującego wpływu lub wykonywać innych praw względem operatora systemu przesyłowego lub połączonego ani wywierać decydującego wpływu na system przesyłowy lub system połączony; 2) powoływać członków rady nadzorczej, zarządu lub innych organów uprawnionych do reprezentacji operatora systemu przesyłowego lub operatora systemu połączonego, ani względem systemu przesyłowego lub połączonego oraz bezpośrednio lub pośrednio wywierać decydującego wpływu lub wykonywać praw względem przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi albo wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną; 3) pełnić funkcji członka rady nadzorczej, zarządu lub innych organów uprawnionych do reprezentacji operatora systemu przesyłowego lub połączonego, ani względem systemu przesyłowego lub systemu połączonego oraz pełnić tych funkcji w przedsiębiorstwie energetycznym zajmującym się produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi albo wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną. 1b. Prawa, o których mowa w ust. 1a pkt 1 i 2, obejmują w szczególności: 1) wykonywanie prawa głosu; 2) powoływanie członków rady nadzorczej, zarządu lub innych organów uprawnionych do reprezentacji przedsiębiorstwa energetycznego; 3) posiadanie większościowego pakietu udziałów lub akcji.”, d) po ust. 1b dodaje się ust. 1c–1i w brzmieniu: „1c. Przez decydujący wpływ, o którym mowa w ust. 1a pkt 1 i 2, rozumie się w szczególności wykonywanie uprawnień, o których mowa w art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331, z późn. zm.15)). 1d. Operator systemu dystrybucyjnego będący w strukturze przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo pozostaje pod względem formy prawnej i organizacyjnej oraz podejmowania decyzji niezależny od innych działalności niezwiązanych z dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej. 1e. W celu zapewnienia niezależności operatora systemu dystrybucyjnego należy spełnić łącznie następujące kryteria niezależności: 1) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu dystrybucyjnego nie mogą uczestniczyć w strukturach zarządzania przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo lub przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się przesyłaniem, produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi lub przesyłaniem, wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną ani być odpowiedzialne, bezpośrednio lub pośrednio za bieżącą działalność w tym zakresie; 2) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu dystrybucyjnego mają zapewnioną możliwość niezależnego działania; 3) operator systemu dystrybucyjnego ma prawo podejmować niezależne decyzje w zakresie majątku niezbędnego do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji paliw gazowych lub energii elektrycznej; 4) organ przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo nie może wydawać operatorowi systemu dystrybucyjnego poleceń dotyczących jego bieżącej działalności ani podejmować decyzji w zakresie budowy sieci lub jej modernizacji chyba, że polecenia te lub decyzje dotyczyłyby działania operatora systemu dystrybucyjnego, które wykraczałyby poza zatwierdzony plan finansowy lub inny równoważny dokument. 1f. Operator systemu magazynowania, będący częścią przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo, powinien pozostawać pod względem formy prawnej i organizacyjnej oraz podejmowania decyzji niezależny od innych działalności niezwiązanych z magazynowaniem, przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych. 1g. W celu zapewnienia niezależności operatorowi systemu magazynowania należy spełnić łącznie następujące kryteria: 1) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu magazynowania nie mogą uczestniczyć w strukturach przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo lub przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi, ani być odpowiedzialne, bezpośrednio lub pośrednio za bieżącą działalność w tym zakresie; 2) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu magazynowania mają zapewnioną możliwość niezależnego działania; 3) operator systemu magazynowania ma prawo podejmować niezależne decyzje dotyczące majątku niezbędnego do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie magazynowania paliw gazowych; 4) organ przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo nie może wydawać operatorowi systemu magazynowania poleceń dotyczących jego bieżącej działalności ani podejmować decyzji w zakresie budowy lub modernizacji instalacji magazynowej, chyba że polecenia te lub decyzje dotyczyłyby działań operatora systemu magazynowania, które wykraczałyby poza zatwierdzony plan finansowy lub inny równoważny dokument. 1h. Operator systemu przesyłowego, operator systemu dystrybucyjnego oraz operator systemu połączonego nie mogą wykonywać działalności gospodarczej związanej z produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi lub energią elektryczną ani jej wykonywać na podstawie umowy na rzecz innych przedsiębiorstw energetycznych. 1i. Operator systemu dystrybucyjnego oraz operator systemu magazynowania, będący częścią przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo są obowiązani zamieścić w statucie lub w umowie spółki postanowienia umożliwiające członkom zarządu podejmowanie niezależnych działań.”, e) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Operator systemu przesyłowego gazowego, operator systemu połączonego gazowego oraz operator systemu dystrybucyjnego gazowego mogą świadczyć usługi polegające na przystosowywaniu paliwa gazowego do standardów jakościowych lub warunków technicznych obowiązujących w systemie przesyłowym gazowym lub w systemie dystrybucyjnym gazowym, a także usługi transportu paliw gazowych środkami transportu innymi, niż sieci gazowe.”, f) ust. 4 i 4a otrzymują brzmienie: „4. Operatorzy, o których mowa w ust. 1d i 1f, opracowują i są odpowiedzialni za realizację programów, w których określają przedsięwzięcia, jakie należy podjąć w celu zapewnienia niedyskryminacyjnego traktowania użytkowników systemu, w tym szczegółowe obowiązki pracowników wynikające z tych programów. 4a. Operatorzy, o których mowa w ust. 1d i 1f, przedkładają Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki programy, o których mowa w ust. 4, z własnej inicjatywy lub na jego żądanie.”, g) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Operatorzy, o których mowa w ust. 1d i 1f, wyznaczają inspektora do spraw zgodności, którego zadaniem jest monitorowanie realizacji programów, o których mowa w ust. 4. Inspektor ten powinien być w swoich działaniach niezależny oraz mieć dostęp do informacji będących w posiadaniu odpowiednio operatora, o którym mowa w ust. 1d albo 1f, oraz jednostek z nim powiązanych, które są niezbędne do wypełnienia jego zadań.”, h) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Inspektor, o którym mowa w ust. 5, przedstawia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, do dnia 31 marca każdego roku, sprawozdanie zawierające opis działań podjętych w roku poprzednim w celu realizacji programów, o których mowa w ust. 4.”, i) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Przepisów ust. 1d, 1e oraz ust. 1h–6 nie stosuje się do przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo obsługującego: 1) mniej niż sto tysięcy odbiorców przyłączonych do systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa; 2) system dystrybucyjny elektroenergetyczny o rocznym zużyciu energii elektrycznej nieprzekraczającym 3 TWh w 1996 r., w którym mniej niż 5% rocznego zużycia energii elektrycznej pochodziło z innych połączonych z nim systemów elektroenergetycznych; 3) mniej niż sto tysięcy odbiorców przyłączonych do systemu dystrybucyjnego gazowego wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa, jeżeli sprzedaż paliw gazowych przez to przedsiębiorstwo w ciągu roku nie przekracza 150 mln m3; 4) mniej niż sto tysięcy odbiorców przyłączonych do systemu dystrybucyjnego gazowego wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa, jeżeli sprzedaż przez to przedsiębiorstwo dotyczy paliw gazowych innych niż gaz ziemny wysokometanowy lub zaazotowany, w tym skroplony gaz ziemny, dostarczanych siecią gazową.”; 14) uchyla się art. 9f; 15) w art. 9g: a) po ust. 8 dodaje się ust. 8a i 8b w brzmieniu: „8a. Przepisu ust. 8 nie stosuje się do instrukcji opracowanej przez operatora, o którym mowa w art. 9d ust. 7. 8b. Operator, o którym mowa w art. 9d ust. 7, w terminie 90 dni od dnia ogłoszenia zatwierdzonej instrukcji, o której mowa w ust. 7, zamieszcza na swojej stronie internetowej oraz udostępnia w siedzibie do publicznego wglądu, opracowaną instrukcję wraz z informacją o zgłoszonych przez użytkowników systemu uwagach oraz sposobie ich uwzględnienia.”, b) ust. 12 otrzymuje brzmienie: „12. Użytkownicy systemu, w tym odbiorcy, których urządzenia, instalacje lub sieci są przyłączone do sieci operatora systemu gazowego lub systemu elektroenergetycznego, lub korzystający z usług świadczonych przez tego operatora, są obowiązani stosować się do warunków i wymagań oraz procedur postępowania i wymiany informacji określonych w instrukcji, o której mowa w ust. 1. Instrukcja ta stanowi część umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii elektrycznej lub umowy kompleksowej.”; 16) w art. 9h: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Powierzenie pełnienia obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego na podstawie ust. 3 pkt 2 jest możliwe wyłącznie, jeżeli system przesyłowy, którego dotyczy powierzenie należał w dniu 3 września 2009 r. do przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo, albo jeżeli Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydał zgodę na powierzenie przez właściciela sieci przesyłowej pełnienia obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego na podstawie art. 4i ust. 1.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Powierzenie pełnienia obowiązków operatora systemu dystrybucyjnego może dotyczyć wykonywania działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji: 1) energii elektrycznej, jeżeli liczba odbiorców przyłączonych do sieci elektroenergetycznej przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w ust. 1, jest nie większa niż sto tysięcy, albo 2) gazu ziemnego, jeżeli liczba odbiorców przyłączonych do sieci gazowej jest nie większa niż sto tysięcy i sprzedaż paliw gazowych nie przekracza 150 mln m3 w ciągu roku.”, c) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zasady realizacji obowiązków, o których mowa w art. 9c, w szczególności obowiązków powierzonych do wykonywania bezpośrednio operatorowi systemu dystrybucyjnego, lub operatorowi systemu magazynowania paliw gazowych, lub operatorowi systemu skraplania gazu ziemnego, lub operatorowi systemu połączonego.”, d) ust. 6–8 otrzymują brzmienie: „6. Właściciel, o którym mowa w ust. 1, występuje z wnioskiem do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wyznaczenie: 1) operatora systemu przesyłowego lub operatora systemu połączonego, w terminie 30 dni od dnia uzyskania przez przedsiębiorstwo energetyczne certyfikatu niezależności, o którym mowa w art. 9h1 ust. 1, albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 9h1 ust. 6; 2) operatora systemu dystrybucyjnego, operatora systemu magazynowania paliw gazowych lub operatora systemu skraplania gazu ziemnego, w terminie 30 dni od dnia: a) doręczenia decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o udzieleniu temu właścicielowi koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej z wykorzystaniem tych sieci lub instalacji, albo b) w którym właściciel zawarł umowę o powierzenie wykonywania obowiązków operatora z przedsiębiorstwem, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, w odniesieniu do sieci lub instalacji będących jego własnością. 7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, wyznaczając operatora zgodnie z ust. 1, bierze pod uwagę odpowiednio jego: 1) efektywność ekonomiczną; 2) skuteczność zarządzania systemami gazowymi lub systemami elektroenergetycznymi; 3) bezpieczeństwo dostarczania paliw gazowych lub energii elektrycznej; 4) spełnianie przez operatora warunków i kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1–2; 5) okres obowiązywania koncesji; 6) zdolność do wypełniania obowiązków wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1228\/2003 lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715\/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775\/2005 (Dz. Urz. UE L 211 z 14.08.2009, str. 36 z późn. zm). 8. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawia wyznaczenia operatorem systemu przesyłowego, operatorem systemu połączonego, operatorem systemu dystrybucyjnego, operatorem systemu magazynowania paliw gazowych lub operatorem systemu skraplania gazu ziemnego przedsiębiorstwo energetyczne określone we wniosku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli odpowiednio: 1) przedsiębiorstwo to nie dysponuje odpowiednimi środkami ekonomicznymi lub technicznymi; 2) przedsiębiorstwo to nie gwarantuje skutecznego zarządzania systemem; 3) przedsiębiorstwo to nie spełnia warunków i kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1–2, z zastrzeżeniem art. 9d ust. 7; 4) nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 9k; 5) przedsiębiorstwo to nie wykazało zdolności do wypełniania obowiązków wynikających z rozporządzeń, o których mowa w ust. 7 pkt 6; 6) umowa, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie zapewnia operatorowi systemu przesyłowego lub operatorowi systemu połączonego możliwości wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 9c i w art. 16 ust. 2; 7) właściciel sieci przesyłowej nie wykazał zdolności do realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 11 i 12.”, e) ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Właściciel sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej, instalacji magazynowej lub instalacji skroplonego gazu ziemnego jest obowiązany udostępniać operatorowi, wyznaczonemu zgodnie z ust. 1 lub 9, informacje oraz dokumenty niezbędne do realizacji zadań operatora oraz współdziałać z tym operatorem.”, f) dodaje się ust. 12 i 13 w brzmieniu: „12. Właściciel sieci przesyłowej gazowej w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest obowiązany do: 1) uzgodnienia z operatorem zasad finansowania inwestycji związanych z systemem, którego jest właścicielem, określonych w planie, o którym mowa w art. 16 ust. 2; 2) finansowania inwestycji, o których mowa w pkt 1, lub wyrażenia zgody na ich finansowanie przez operatora lub inny podmiot, po uzgodnieniu, o którym mowa w art. 16 ust. 13; 3) przyjęcia na siebie odpowiedzialności związanej z majątkiem zarządzanym przez operatora, z wyłączeniem odpowiedzialności wynikającej z realizacji zadań przez operatora; 4) udzielenia gwarancji niezbędnych do uzyskania finansowania inwestycji, o których mowa w pkt 1, z wyjątkiem tych inwestycji, w których właściciel systemu wyraził zgodę na ich finansowanie przez operatora lub inny podmiot. 13. W przypadku powierzenia pełnienia obowiązków operatora systemu przesyłowego na podstawie ust. 3 pkt 2 lub wyznaczenia operatora systemu przesyłowego na podstawie ust. 9, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest uprawniony do przeprowadzenia kontroli w zakresie wypełniania przez właściciela sieci przesyłowej lub operatora systemu przesyłowego obowiązków, o których mowa w ust. 11 i 12, w art. 9c oraz w art. 16. Do kontroli nie stosuje się przepisów art. 79 ust. 1 i ust. 4–7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 i 675), zwanej dalej „ustawą o swobodzie działalności gospodarczej”.”; 17) po art. 9h dodaje się art. 9h1 i art. 9h2 w brzmieniu: „Art. 9h1. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może wyznaczyć operatorem systemu przesyłowego lub operatorem systemu połączonego wyłącznie przedsiębiorstwo energetyczne, które uzyskało certyfikat spełniania kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a, zwany dalej „certyfikatem niezależności”, albo w przypadku wskazanym w ust. 6. 2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przyznaje certyfikat niezależności: 1) na wniosek właściciela sieci przesyłowej, o którym mowa w art. 9h ust. 3 pkt 1, albo przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, złożony w terminie 30 dni od dnia: a) doręczenia decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o udzieleniu temu właścicielowi koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej z wykorzystaniem tych sieci lub instalacji, albo b) w którym właściciel zawarł umowę o powierzenie wykonywania obowiązków operatora z przedsiębiorstwem energetycznym, o którym mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, w odniesieniu do sieci lub instalacji będących jego własnością; 2) z urzędu, w przypadku braku wniosku, o którym mowa w pkt 1; 3) na wniosek Komisji Europejskiej. 3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przed przyznaniem certyfikatu niezależności zajmuje stanowisko w sprawie jego przyznania i przekazuje je Komisji Europejskiej wraz z wnioskiem o wydanie opinii w sprawie spełniania warunków i kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a. 4. Jeżeli Komisja Europejska nie wyda opinii, o której mowa w ust. 3, w terminie: 1) dwóch miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie, 2) czterech miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie – w przypadku zwrócenia się Komisji Europejskiej do Agencji, danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego zainteresowanego podmiotu z wnioskiem o zajęcie stanowiska – przyjmuje się, że opinia Komisji Europejskiej jest pozytywna. 5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki po stwierdzeniu, że przedsiębiorstwo energetyczne spełnia kryteria niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a, przyznaje temu przedsiębiorstwu, w drodze decyzji, certyfikat niezależności, w terminie dwóch miesięcy od dnia wydania opinii, o której mowa w ust. 3, albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4. 6. Jeżeli Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie wyda decyzji, o której mowa w ust. 5, w terminie 2 miesięcy od dnia wydania przez Komisję Europejską pozytywnej opinii albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4, przyjmuje się, że certyfikat niezależności został przyznany. 7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przyznaje certyfikat niezależności przedsiębiorstwu energetycznemu, z którym właściciel sieci przesyłowej zawarł umowę o powierzenie wykonywania obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego, jeżeli: 1) przedsiębiorstwo to spełnia kryteria niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a; 2) przedsiębiorstwo to wykazało zdolność do wypełniania obowiązków wynikających z art. 9c oraz rozporządzenia, o którym mowa w art. 9h ust. 7 pkt 6, w tym dysponuje odpowiednimi środkami ekonomicznymi i technicznymi; 3) umowa, o której mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, zapewnia temu przedsiębiorstwu wykonywanie obowiązków, o których mowa w art. 9c i w art. 16 ust. 2; 4) właściciel sieci przesyłowej wykazał zdolność do wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 9h ust. 11 i 12. 8. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską o przyznaniu certyfikatu niezależności, o odmowie przyznania certyfikatu niezależności, albo w przypadku wskazanym w ust. 6. 9. Decyzję, o której mowa w ust. 5, wraz z opinią Komisji Europejskiej, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie ogłasza w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki. 10. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu przyznano certyfikat niezależności albo w przypadku wskazanym w ust. 6, jest obowiązane poinformować Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o planowanych transakcjach lub działaniach, które mogą mieć wpływ na spełnianie przez to przedsiębiorstwo kryteriów niezależności, w terminie 14 dni od dnia podjęcia decyzji lub powzięcia wiadomości o tych transakcjach lub działaniach. 11. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki sprawdza spełnianie przez operatora, o którym mowa w ust. 1, kryteriów niezależności: 1) po przekazaniu przez tego operatora informacji, o której mowa w ust. 10; 2) z urzędu, w przypadku powzięcia uzasadnionych wątpliwości co do spełniania tych kryteriów; 3) na uzasadniony wniosek Komisji Europejskiej. 12. W przypadku odmowy wydania certyfikatu niezależności lub stwierdzenia, po sprawdzeniu, o którym mowa w ust. 11, że operator systemu przesyłowego albo systemu połączonego nie spełnia kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a, lub kryteriów o których mowa w ust. 7, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki określa w drodze decyzji kryteria, które nie są spełnione oraz wyznacza termin na podjęcie działań mających na celu spełnienie tych kryteriów. W przypadku niepodjęcia działań w wyznaczonym terminie, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może uchylić decyzję o wyznaczeniu tego przedsiębiorstwa operatorem."}
{"id":"2004_2065_7","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734, z późn. zm.26)) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r.”."}
{"id":"2004_2065_8","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.27)) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 67 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Zamawiający może odstąpić od stosowania przepisów art. 27, art. 68 ust. 2, art. 139 w przypadku zamówień udzielanych na podstawie ust. 1 pkt 9.”; 2) w art. 138a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zamawiający prowadzący działalność, o której mowa w art. 132 ust. 1 pkt 1 i 3, nie stosują ustawy do udzielania zamówień sektorowych na dostawy energii elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła oraz paliw do wytwarzania energii.”."}
{"id":"2004_2065_9","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384, z późn. zm.28)) w art. 68a po ust. 14 dodaje się ust. 14a w brzmieniu: „14a. Spółka akcyjna, o której mowa w ust. 14, może być stroną transakcji na giełdzie towarowej w celu dokonania rozliczeń transakcji zawartych przez członków giełdy lub w celu dokonania rozliczenia transakcji zawartych przez członków giełdy i spółkę prowadzącą giełdę realizowanych przy wykorzystaniu udostępnionych zdolności przesyłowych zarządzanych przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatora systemu przesyłowego gazowego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012, poz. 1059).”."}
{"id":"2004_2065_9h","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 9h². 1. W przypadku: 1) gdy o przyznanie certyfikatu niezależności wystąpi właściciel sieci przesyłowej lub przedsiębiorstwo energetyczne, na które podmiot z państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wywiera decydujący wpływ, o którym mowa w art. 9d ust. 1c, 2) wystąpienia okoliczności, w wyniku których podmiot, o którym mowa w pkt 1, może wywierać decydujący wpływ, o którym mowa w art. 9d ust. 1c, na operatora systemu przesyłowego albo na sieć przesyłową – Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie czterech miesięcy od dnia złożenia wniosku o przyznanie certyfikatu niezależności lub wystąpienia okoliczności, przekazuje Komisji Europejskiej stanowisko wraz z wnioskiem o wydanie opinii w sprawie spełniania przez właściciela sieci przesyłowej lub przedsiębiorstwo energetyczne wymagań określonych w art. 9d ust. 1 i 1a oraz wpływu przyznania im certyfikatu niezależności na bezpieczeństwo dostaw paliw gazowych lub energii elektrycznej w Unii Europejskiej. 2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przed przyznaniem certyfikatu niezależności występuje do ministra właściwego do spraw zagranicznych o opinię dotyczącą: 1) praw i obowiązków Unii Europejskiej wobec państwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wynikających z prawa międzynarodowego, w tym również z umów zawartych pomiędzy Unią Europejską a jednym lub większą liczbą tych państw dotyczących dostaw paliw gazowych lub energii elektrycznej; 2) praw i obowiązków Rzeczypospolitej Polskiej wobec państwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wynikających z umów zawartych z tym państwem, w takim zakresie w jakim są one zgodne z prawem Unii Europejskiej; 3) innych okoliczności mających wpływ na bezpieczeństwo dostaw paliw gazowych lub energii elektrycznej, dotyczących państwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 3. Minister właściwy do spraw zagranicznych przedstawia opinię, o której mowa w ust. 2, w terminie 21 dni od dnia otrzymania wystąpienia o jej przedstawienie. 4. Jeżeli Komisja Europejska nie wyda opinii, o której mowa w ust. 1, w terminie: 1) dwóch miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie albo 2) czterech miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie – w przypadku zwrócenia się Komisji Europejskiej do Agencji, danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego zainteresowanego podmiotu z wnioskiem o zajęcie stanowiska – przyjmuje się, że opinia Komisji Europejskiej jest pozytywna. 5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawia przyznania certyfikatu niezależności w przypadku, gdy nie wykazano, że: 1) właściciel sieci przesyłowej lub przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, spełnia wymagania określone w art. 9d ust. 1 i 1a; 2) przyznanie certyfikatu niezależności nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa dostaw paliw gazowych lub energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. 6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawiając przyznania certyfikatu niezależności w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, bierze pod uwagę opinię, o której mowa w ust. 2. 7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, biorąc pod uwagę opinię Komisji Europejskiej, o której mowa w ust. 1, w drodze decyzji, przyznaje albo odmawia przyznania certyfikatu niezależności, w terminie dwóch miesięcy od dnia wydania opinii, o której mowa w ust. 1, albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4, oraz niezwłocznie powiadamia o tej decyzji Komisję Europejską. 8. Decyzję, o której mowa w ust. 7, wraz z opinią Komisji Europejskiej, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie ogłasza w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki. 9. Operator systemu przesyłowego niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2.”; 18) w art. 9p ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania biogazu rolniczego lub wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się wytwarzaniem biogazu rolniczego.”; 19) po art. 9t dodaje się art. 9u–9x w brzmieniu: „Art. 9u. Wytwarzanie energii elektrycznej w mikroinstalacji przez osobę fizyczną niebędącą przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a także sprzedaż tej energii przez tę osobę, nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu tej ustawy."}
{"id":"2004_2065_9v","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 9v. Energię elektryczną wytworzoną w mikroinstalacji przyłączonej do sieci dystrybucyjnej znajdującej się na terenie obejmującym obszar działania sprzedawcy z urzędu i oferowaną do sprzedaży przez osobę, o której mowa w art. 9u, jest obowiązany zakupić ten sprzedawca. Zakup tej energii odbywa się po cenie równej 80% średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej w poprzednim roku kalendarzowym, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b."}
{"id":"2004_2065_9w","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 9w. 1. Osoba, o której mowa w art. 9u, informuje operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, na którego obszarze działania jest przyłączona mikroinstalacja, o zmianie rodzaju mikroinstalacji oraz zainstalowanej mocy elektrycznej w mikroinstalacji, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tej zmiany. 2. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1, oraz posiadanych danych sporządza sprawozdanie półroczne zawierające: 1) wykaz osób fizycznych wytwarzających energię elektryczną w mikroinstalacji; 2) dane dotyczące: a) ilości energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji, b) ilości energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji i wprowadzonej do sieci operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, c) rodzaju mikroinstalacji, jej lokalizacji oraz zainstalowanej mocy elektrycznej. 3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie 30 dni od dnia zakończenia półrocza. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie zamieszcza sprawozdanie w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki."}
{"id":"2004_2065_9x","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw1), 2)","text":"Art. 9x. Przepisy art. 9u–9w stosuje się odpowiednio do wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji przez osobę, o której mowa w art. 9u, a także sprzedaży tej energii przez tę osobę.”; 20) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: „Rozdział 2a Gwarancje pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnym źródle energii"}
{"id":"2004_2066_1","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 1 do ustawy „Wykaz środków odurzających” część 1 „Środki odurzające grupy I-N” otrzymuje brzmienie: „1. Środki odurzające grupy I-N Międzynarodowe nazwy zalecane Inne nazwy Oznaczenia chemiczne 1 2 3 ACETORFINA 3-O-acetylo-6,7,8,14-tetrahydro-7a-(1-hydroksy-1-metylobutylo)-6,14-endo-etenooripawina Acetylo-a-metylofentanyl N-(1-(a-metylofenetylo)-4-piperydylo)acetanilid ACETYLOMETADOL 3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan ALLILOPRODYNA 3-allilo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna ALFAACETYLOMETADOL a-3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan, czyli (3R, 6R)-3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan ALFAMEPRODYNA a-3-etylo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna, czyli cis-3-etylo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna ALFAMETADOL a-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol czyli (3R, 6R)-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol a-Metylofentanyl N-[1-(a-metylofenetylo)-4-piperydylo]propionanilid a-Metylotiofentanyl N-[1-[1-metylo-2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid ALFAPRODYNA a-4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksypiperydyna, czyli cis-(ą)-4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksypiperydyna ALFENTANYL N-[1-[2-(4-etylo-4,5-dihydro-5-okso-1H-tetrazol-1-ilo) etylo]-4-(metoksymetylo)-4-piperydynylo]-N-fenylopropanamid ANILERYDYNA ester etylowy kwasu 1-p-aminofenetylo-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego ARGYREIA NERVOSA – rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty BANISTERIOPSIS CAAPI - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty BENZETYDYNA ester etylowy kwasu 1-(2-benzyloksyetylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego BENZYLOMORFINA 3-benzylomorfina, czyli 3-benzyloksy-7,8-didehydro-4,5-a-epoksy-17-metylomorfinan-6a-ol BETACETYLOMETADOL b-3-acetoksy-6-dimetyloamino-4,4-difenyloheptan b-Hydroksyfentanyl N-[1-(b-hydroksyfenetylo)-4-piperydylo]propionanilid b-Hydroksy-3-metylofentanyl N-[1-(b-hydroksyfenetylo)-3-metylo-4-piperydylo]-propionanilid BETAMEPRODYNA b-3-etylo-4-fenylo-1-metylo-4-propionyloksypiperydyna BETAMETADOL b-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol, czyli (3S, 6R)-6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol BETAPRODYNA b-4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksypiperydyna BEZYTRAMID 1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-(2-okso-3-propionylo-1-benzimidazolinylo)piperydyna CALEA ZACATECHICHI - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty CATHA EDULIS – rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty CP 47,497 5-(1,1-dimetyloheptylo)-2-[(1RS,3SR)-3-hydroksycykloheksylo]-fenol CP 47,497-C6-Homolog 5-(1,1-dimetyloheksylo)-2-[(1RS,3SR)-3-hydroksycykloheksylo]-fenol CP 47,497-C8-Homolog 5-(1,1-dimetylooktylo)-2-[(1RS,3SR)-3-hydroksycykloheksylo]-fenol CP 47,497-C9-Homolog 5-(1,1-dimetylononylo)-2-[(1RS,3SR)-3-hydroksycykloheksylo]-fenol DEZOMORFINA dihydrodeoksymorfina, czyli 4,5-epoksy-3-hydroksy-17-metylomorfinan DEKSTROMORAMID Palfium (+)-4-[3,3-difenylo-2-metylo-4-okso-4-(1-pirolidynylo)-butylo]-morfolina, czyli (+)-1-(2,2-difenylo-3-metylo-4-morfolinobutyrylo)pirolidyna DIAMPROMID N-[2-N-metylo-N-fenetyloamino)-propylo] propionanilid DIETYLOTIAMBUTEN 3-dietyloamino-1,1-di-(2'-tienylo)-1-buten DIFENOKSYNA kwas 1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowy DIHYDROETORFINA 7,8-dihydro-7-a-[1-(R)-hydroksy-1-metylobutylo]-6,14-endo-etanotetrahydrooripawina DIHYDROMORFINA 4,5a-epoksy-17-metylomorfinan-3,6a-diol DIMENOKSADOL ester 2-dimetyloaminoetylowy kwasu 1-etoksy-1,1-difenylooctowego DIMEFEPTANOL 6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanol DIMETYLOTIAMBUTEN 3-dimetyloamino-1,1-di(2'-tienylo)-1-buten DIFENOKSYLAT ester etylowy kwasu 1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego DIPIPANON 4,4-difenylo-6-piperydyno-3-heptanon DROTEBANOL 3,4-dimetoksy-17-metylomorfinan-6b, 14-diol ECHINOPSIS PACHANOI - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty EKGONINA kwas [1R-(egzo)]-3-hydroksy-8-metylo-8-azabicyklo [3.2.1]oktano-2-karboksylowy ETYLOMETYLOTIAMBU-TEN 3-etylometyloamino-1,1-di-(2'-tienylo)-1-buten ETONITAZEN 1-(2-dietyloaminoetylo)-2-(p-etoksybenzylo)-5-nitrobenzimidazol ETORFINA 6,7,8,14-tetrahydro-7a-(1-hydroksy-1-metylobutylo)-6,14-endo-etenooripawina ETOKSERYDYNA ester etylowy kwasu 1-[2-(2-hydroksyetoksy)etylo]-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego FENADOKSON 4,4-difenylo-6-morfolino-3-heptanon FENAMPROMID N-(1-metylo-2-piperydynoetylo) propionanilid FENAZOCYNA 2'-hydroksy-5,9-dimetylo-2-fenetylo-6,7-benzomorfan, czyli 3-fenetylo-1, 2, 3, 4, 5, 6-heksahydro-6,11-dimetylo-2,6-metano-3-benzazocyn-8-ol FENOMORFAN 3-hydroksy-17-fenetylomorfinan FENOPERYDYNA ester etylowy kwasu 1-(3-fenylo-3-hydroksypropylo)-4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego FENTANYL 1-fenetylo-4-(N-propionyloanilino)piperydyna, czyli N-(1-fenetylo-4-piperydylo)propionanilid FURETYDYNA ester etylowy kwasu 4-fenylo-1-(2- tetrahydrofurfuryloksyetylo)-4-piperydynokarboksylowego HEROINA diacetylomorfina, czyli 3,6a-diacetoksy-7,8-didehydro-4,5a-epoksy-17-metylomorfinan HU-210 (6aR,10aR)-9-(hydroksymetylo)-6,6-dimetylo-3-(2-metylooctan-2-yl)-6a,7,10,10a-tetrahydrobenzo[c]chromen-1-ol HYDROKODON dihydrokodeinon, czyli 4,5a-epoksy-3-metoksy-17-metylomorfinan-6-on HYDROMORFINOL 14-hydroksy-7,8-dihydromorfina HYDROMORFON dihydromorfinon, czyli 4,5a-epoksy-3-hydroksy-17-metylomorfinan-6-on HYDROKSYPETYDYNA ester etylowy kwasu 4-m-hydroksyfenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowego IZOMETADON 6-dimetyloamino-4,4-difenylo-5-metylo-3-heksanon JWH-018 1-pentylo-3-(1-naftoilo)indol naftalen-1-yl-(1-pentyloindol-3-yl)metanon JWH-073 1-butylo-3-(1-naftoilo)indol naftalen-1-yl-(1-butyloindol-3-yl)metanon JWH-200 (1-(2-morfolino-4-yletylo)indol-3-yl)-naftalen-1-ylmetanon JWH-250 1-pentylo-3-(2-metoksyfenyloacetylo) indol 2-(2-metoksyfenylo)-1-(1-pentyloindol-3-yl)etanon JWH-398 1-pentylo-3-(4-chloro-1-naftoilo)indol 4-chloronaftalen-1-yl-(1-pentyloindol-3-yl)metanon KAVA KAVA – rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakt KETOBEMIDON Cliradon 4-m-hydroksyfenylo-1-metylo-4-propionylopiperydyna KODOKSYM O-(karboksymetylo)oksym dihydrokodeinonu KONOPI ZIELE innych niż włókniste oraz wyciągi, nalewki farmaceutyczne, a także wszystkie inne wyciągi z konopi innych niż włókniste KOKAINA ester metylowy benzoiloekgoniny, czyli ester metylowy kwasu [1R-(egzo, egzo)]-3-benzoiloksy-8-metylo-8-azabicyklo[3.2.1]oktano-2-karboksylowego KOKA LIŚCIE KLONITAZEN 2-(p-chlorobenzylo)-1-(2-dietyloaminoetylo)-5-nitro-benzimidazol LEONOTIS LEONURUS- rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty LEWOMETORFAN (-)-3-metoksy-17-metylomorfinan LEWOMORAMID (-)-4-[2-metylo-4-okso-3,3-difenylo-4-(1-pirolidynylo)butylo]morfolina, czyli (-)-1-(2,2-difenylo-3-metylo-4-morfolinobutyrylo) pirolidyna LEWOTENACYLOMOR-FAN (-)-3-hydroksy-17-fenacylomorfinan LEWORFANOL (-)-3-hydroksy-17-metylomorfinan MAKOWEJ SŁOMY KONCENTRATY - produkty powstające w procesie otrzymywania alkaloidów ze słomy makowej, jeżeli produkty te są wprowadzone do obrotu MAKOWEJ SŁOMY WYCIĄGI - inne niż koncentraty produkty otrzymywane ze słomy makowej przy jej ekstrakcji wodą lub jakimkolwiek innym rozpuszczalnikiem, a także inne produkty otrzymywane przez przerób mleczka makowego METAZOCYNA 2'-hydroksy -2,5,9-trimetylo-6,7-benzomorfan METADON 6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heptanon METADONU PÓŁPRODUKT 4-cyjano-2-dimetyloamino-4,4-difenylobutan METYLODEZORFINA 6-metylo-D6-deoksymorfina METYLODIHYDROMOR-FINA 6-metylodihydromorfina 3-Metylofentanyl N-(1-fenetylo-3-metylo-4-piperydylo)propionanilid (forma cis- i forma trans-) 3-Metylotiofentanyl N-[3-metylo-1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid METOPON 5-metylodihydromorfinon, czyli 4,5-epoksy-3-hydroksy-5,17-dimetylomorfinan-6-on MIMOSA TENUIFLORA - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty MIMOSA HOSTILIS MITRAGYNA SPECIOSA - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty MIROFINA mirystylobenzylomorfina, czyli 3-benzyloksy-7,8-didehydro-4,5a-epoksy-6a-mirystoiloksy-17-metylomorfinan MORAMIDU PÓŁPRODUKT kwas 1,1-difenylo-2-metylo-3-morfolinomasłowy MORFERYDYNA ester etylowy kwasu 4-fenylo-1-(2-morfolinoetylo)-4-piperydynokarboksylowego MORFINA 7,8-didehydro-4,5a-epoksy-17-metylomorfinan-3,6a-diol MORFINY METYLOBROMEK oraz inne pochodne morfiny zawierające azot czwartorzędowy MORFINY N-TLENEK N-tlenek 7,8-didehydro-4,5a-epoksy-17-metylomorfinan-3,6a-diolu MPPP propionian 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynolu NIKOMORFINA 3,6-dinikotynoilomorfina NORACYMETADOL a-(+)-3-acetoksy-4,4-difenylo-6-metyloaminoheptan NORLEWORFANOL (-)-3-hydroksymorfinan NORMETADON 6-dimetyloamino-4,4-difenylo-3-heksanon NORMORFINA demetylomorfina, czyli 7,8-didehydro-4,5a-epoksymorfinan-3,6a-diol NORPIPANON 4,4-difenylo-6-piperydyno-3-heksanon NYMPHAEA CAERULEA - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty OPIUM I NALEWKA Z OPIUM OKSYKODON Eukodal 14-hydroksydihydrokodeinon, czyli 4,5a-epoksy-14-hydroksy-3-metoksy-17-metylomorfinan-6-on OKSYMORFON 14-hydroksydihydromorfinon, czyli 4,5a-epoksy-3,14-dihydroksy-17-metylomorfinan-6-on PEGANUM HARMALA- rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty Para-fluorofentanyl 4'-fluoro-N-(1-fenetylo-4-piperydylo)propionanilid PEPAP octan 1-fenetylo-4-fenylo-4-piperydynolu PETYDYNA Dolargan ester etylowy kwasu 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowego PETYDYNY PÓŁPRODUKT A 4-cyjano-4-fenylo-1-metylopiperydyna PETYDYNY PÓŁPRODUKT B ester etylowy kwasu 4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego PETYDYNY PÓŁPRODUKT C kwas 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowy PIMINODYNA ester etylowy kwasu 4-fenylo-1-(3-fenyloaminopropylo)-4-piperydynokarboksylowego PIRYTRAMID amid kwasu 1-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-4-(1-piperydyno)-4-piperydynokarboksylowego, czyli amid kwasu 1'-(3-cyjano-3,3-difenylopropylo)-(1,4'-bipiperydyno)-4'-karboksylowego PROHEPTAZYNA 4-fenylo-1,3-dimetylo-4-propionyloksyazacykloheptan PROPERYDYNA ester izopropylowy kwasu 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowego PSYCHOTRIA VIRIDIS - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty Chacruna RACEMETORFAN (ą)-3-metoksy-17-metylomorfinan RACEMORAMID (ą)-4-[3,3-difenylo-2-metylo-4-okso-4-(1-pirolidynylo) butylo]morfolina RACEMORFAN (ą)-3-hydroksy-17-metylomorfinan REMIFENTANYL ester metylowy kwasu 1-(2-metoksykarbonyloetylo)-4-(fenylopropionyloamino)-piperydyno-4-karboksylowego RIVEA CORYMBOSA - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty SALVIA DIVINORUM - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty SUFENTANIL N-[4-(metoksymetylo)-1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo] propionanilid TABERNANTHE IBOGA – rośliny żywe lub susz, nasio-na, wyciągi oraz ekstrakty TEBAKON acetylodihydrokodeinon, czyli 6-acetoksy-6,7-didehydro-4,5a-epoksy-3-metoksy-17-metylomorfinan TEBAINA 6,7,8,14-tetradehydro-4,5a-epoksy-3,6-dimetoksy-17-metylomorfinan Tiofentanyl N-[1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-piperydylo]propionanilid TRICHOCEREUS PERUVIANUS - rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty TRIMEPERYDYNA 4-fenylo-1,2,5-trimetylo-4-propionyloksypiperydyna TYLIDYNA ester etylowy kwasu (+)-trans-2-(dimetyloamino)-1-fenylo-3-cyklohekseno-1-karboksylowego ŻYWICA KONOPI oraz: - izomery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego, chyba że izomery takie są wyraźnie wyłączone, - estry i etery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich estrów i eterów jest możliwe, chyba że są one wymienione w innej grupie, - sole środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, włączając w to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie takich soli jest możliwe. ”; 2) w załączniku nr 2 do ustawy „Wykaz substancji psychotropowych” część 1 „Substancje psychotropowe grupy I-P” otrzymuje brzmienie: „1. Substancje psychotropowe grupy I-P Międzynarodowe nazwy zalecane Inne nazwy Oznaczenia chemiczne 1 2 3 2C-I 2,5-dimetoksy-4-jodofenetyloamina 2C-T-2 2,5-dimetoksy-4-etylotiofenetyloamina 2C-T-7 2,5-dimetoksy-4-n-propylotiofenetyloamina BROLAMFETAMINA DOB 2,5-dimetoksy-4-bromoamfetamina DET N,N-dietylotryptamina DMA (ą)-2,5-dimetoksy-a-metylofenetyloamina, czyli 2,5-dimetoksyamfetamina DOET (ą)-2,5-dimetoksy-4-etylo-a-metylofenetyloamina, czyli 2,5-dimetoksy-4-etyloamfetamina DMHP 3-(1,2-dimetyloheptylo)-1-hydroksy-7,8,9,10-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-6H-dibenzo[b,d]piran DMT N,N-dimetylotryptamina ETRYPTAMINA 3-(2-aminobutylo)indol N-Etylo-MDA, MDEA (ą)-N-etylo-a-metylo-3,4-(metylenodioksy)-fenetyloamina N-Hydroksy-MDA (ą)-N-a-metylo-3,4-(metylenodioksy)fenetylo]hydroksylamina Metkatynon 2-(metyloamino)-1-fenylopropan-1-on 4-Metyloaminoreks (ą)-cis-2-amino-4-metylo-5-fenylo-2-oksazolina 4-MTA a-metylo-4-metylotiofenetyloamina czyli 4-metylotioamfetamina ETYCYKLIDYNA PCE N-etylo-1-fenylocykloheksyloamina KATYNON (-)-a-aminopropiofenon (+)-LIZERGID LSD, LSD-25 dietyloamid kwasu 9,10-didehydro-6-metyloergolino-8b-karboksylowego MDMA (ą)-3,4-metylenodioksy-N, a-dimetylofenetyloamina, czyli 3,4-metylenodioksymetamfetamina MMDA (ą)-5-metoksy-3,4-metylenodioksy-a- metylofenetyloamina, czyli 5-metoksy-3,4-metylenodioksyamfetamina Meskalina 3,4,5-trimetoksyfenetyloamina Paraheksyl 3-heksylo-1-hydroksy-7,8,9,10-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-6H-dibenzo[b,d]piran PMA 4-metoksy-a-metylofenetyloamina, czyli para-metoksyamfetamina PMMA 4-metoksy-N, a-dimetylofenetyloamina, czyli p-metoksymetamfetamina Psylocyna 3-(2-dimetyloaminoetylo)-4-hydroksyindol MEFEDRON 4-metylometkatynon (ą)-2-metyloamino-1-(4-metylofenylo)propan-1-on PSYLOCYBINA diwodorofosforan 3-(2-dimetyloaminoetylo)-4-indolilu ROLICYKLIDYNA PHP, PCPY 1-(1-fenylocykloheksylo)pirolidyna STP, DOM 2-amino-1-(2,5-dimetoksy-4-metylofenylo)propan TENAMFETAMINA MDA 3,4-metylenodioksyamfetamina TENOCYKLIDYNA TCP 1-[1-(2-tienylo)cykloheksylo]piperydyna TMA (ą)-3,4,5-trimetoksy-a-metylofenetyloamina, czyli 3,4,5-trimetoksyamfetamina TMA-2 2,4,5-trimetoksyamfetamina Tetrahydrokannabinole następujące izomery i ich warianty stereochemiczne: Þ 7,8,9,10-tetrahydro-6,6,9 trimetylo-3-pentylo-6H dibenzo[b,d]piran-1-ol, Þ (9R,10aR)-8,9,10,10a-tetrahydro 6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H dibenzo[b,d]piran-1-ol, Þ (6aR,9R,10aR)-6a,9,10,10a tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3 pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol, Þ (6aR,10aR)-6a,7,10,10a-tetrahydro 6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H dibenzo[b,d]piran-1-ol, Þ 6a,7,8,9- tetrahydro-6,6,9 trimetylo-3-pentylo-6H dibenzo[b,d]piran-1-ol, Þ (6aR,10aR)-6a,7,8,9,10,10a heksahydro-6,6,9-trimetylo-3 pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol oraz: - sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy istnienie takich soli jest możliwe, - stereoizomery substancji zamieszczonych w tej grupie, jeżeli istnienie takich stereoizomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego, chyba że stereoizomery takie są wyraźnie wyłączone. ”."}
{"id":"2004_2066_2","title":"Ustawa z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 66, poz. 469 i Nr 120, poz. 826, z 2007 r. Nr 7, poz. 48 i Nr 82, poz. 558, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 63, poz. 520, Nr 92, poz. 753 i Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146."}
{"id":"2004_2067_1","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8a dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Okręgowa rada adwokacka właściwa ze względu na miejsce zamieszkania adwokata jest obowiązana do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1. Spełnienie tego obowiązku ustala się na podstawie okazanej przez adwokata polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego przez zakład ubezpieczeń. 4. Minister Sprawiedliwości nadzoruje wykonywanie przez okręgowe rady adwokackie zadań określonych w ust. 3. Dziekani okręgowych rad adwokackich obowiązani są do składania Ministrowi Sprawiedliwości raz w roku, w terminie do dnia 15 marca, sprawozdań z kontroli przeprowadzonych w poprzednim roku kalendarzowym.\"; 2) art. 80 otrzymuje brzmienie: \"Art. 80. Adwokaci i aplikanci adwokaccy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godności zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych, a adwokaci również za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 8b.\"."}
{"id":"2004_2067_19d","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 19d. Minister Sprawiedliwości nadzoruje wykonywanie przez rady izb notarialnych zadań określonych w art. 19c. Prezesi rad izb notarialnych obowiązani są do składania Ministrowi Sprawiedliwości raz w roku, w terminie do dnia 15 marca, sprawozdań z kontroli przeprowadzonych w poprzednim roku kalendarzowym.\"; 2) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. Notariusz odpowiada dyscyplinarnie za przewinienia zawodowe, w tym za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawnych, uchybienia powadze lub godności zawodu, jak również za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 19a, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 19b.\"."}
{"id":"2004_2067_2","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 227 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Rada okręgowej izby radców prawnych właściwa ze względu na miejsce zamieszkania radcy prawnego jest obowiązana do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1. Spełnienie tego obowiązku ustala się na podstawie okazanej przez radcę prawnego polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego przez zakład ubezpieczeń. 5. Minister Sprawiedliwości nadzoruje wykonywanie przez rady okręgowe izb radców prawnych zadań określonych w ust. 4. Dziekani rad okręgowych izb radców prawnych obowiązani są do składania Ministrowi Sprawiedliwości raz w roku, w terminie do dnia 15 marca, sprawozdań z kontroli przeprowa dzonych w poprzednim roku kalendarzowym.\"; 2) w art. 64 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Radcowie prawni podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej również za niespełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 227 ust. 1, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 228 .\"."}
{"id":"2004_2067_3","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369, z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 19b dodaje się art. 19c i 19d w brzmieniu: \"Art. 19c. Rada izby notarialnej właściwej ze względu na siedzibę kancelarii notarialnej jest obowiązana do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 19a. Spełnienie tego obowiązku ustala się na podstawie okazanej przez notariusza polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego przez zakład ubezpieczeń."}
{"id":"2004_2067_4","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) nie zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 24 ust. 2 lub utracił to ubezpieczenie z zawinionych przez siebie przyczyn.\"; 2) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu: \"Art. 24a. 1. Prezes sądu rejonowego, przy którym działa komornik, kontroluje spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 24, w ramach kontroli, o której mowa w art. 3 ust. 3. Spełnienie tego obowiązku ustala się na podstawie okazanej przez komornika polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego przez zakład ubezpieczeń. 2. W razie stwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 7, prezes sądu rejonowego zawiadamia o tym prezesa właściwego sądu okręgowego.\"."}
{"id":"2004_2067_5","title":"Ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych, ustawy – Prawo o notariacie oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 oraz z 2004 r. Nr 34, poz. 303 i Nr 62, poz. 577. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 oraz z 2004 r. Nr 34, poz. 303 i Nr 62, poz. 577. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 124, poz. 1152 oraz z 2004 r. Nr 62, poz. 577 i Nr 147, poz. 1547. [4] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 48, poz. 554, z 2001 r. Nr 98, poz. 1069 i 1070 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2003 r. Nr 41, poz. 361 i Nr , poz. ."}
{"id":"2004_2135_1","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: „Art. 1. Inspekcja Ochrony Środowiska jest powołana do kontroli przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz badania i oceny stanu środowiska.”; 2) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy: 1) kontrola podmiotów korzystających ze środowiska w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.[2])) w zakresie: a) przestrzegania przepisów o ochronie środowiska, b) przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska oraz przestrzegania zakresu, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wielkości emisji i jej wpływu na stan środowiska, c) przestrzegania przepisów dotyczących zawartości siarki w ciężkim oleju opałowym stosowanym w instalacjach energetycznego spalania paliw oraz w oleju do silników statków żeglugi śródlądowej, d) eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed zanieczyszczeniem, e) przestrzegania przepisów o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, f) przestrzegania przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, g) postępowania z substancjami zubożającymi warstwę ozonową, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. Nr 121, poz. 1263, z 2005 r. Nr 175, poz. 1458 i Nr 203, poz. 1683 oraz z 2009 r. Nr 215, poz. 1664), oraz z produktami, urządzeniami i instalacjami zawierającymi te substancje, h) przestrzegania przepisów i uzyskanych na ich podstawie zezwoleń, z wyłączeniem kontroli laboratoryjnej, w zakresie postępowania z organizmami genetycznie zmodyfikowanymi, i) przestrzegania przepisów o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, j) przestrzegania przepisów o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, z wyjątkiem przepisów art. 41 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495, z 2008 r. Nr 223, poz. 1464 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 666 i Nr 215, poz. 1664), k) przestrzegania przepisów o bateriach i akumulatorach, z wyjątkiem przestrzegania przez sprzedawców detalicznych i sprzedawców hurtowych przepisów art. 8, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11, art. 31 ust. 3, art. 48–50, art. 53 oraz art. 54 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666); 2) prowadzenie państwowego monitoringu środowiska, w szczególności: a) opracowywanie programów państwowego monitoringu środowiska, b) koordynacja realizacji zadań państwowego monitoringu środowiska, c) gromadzenie informacji o środowisku w zakresie ujętym w programach państwowego monitoringu środowiska, d) przetwarzanie zgromadzonych informacji o środowisku i dokonywanie ocen stanu środowiska, e) opracowywanie raportów o stanie środowiska, f) udział w międzynarodowej wymianie informacji o stanie środowiska, w tym koordynacja współpracy z Europejską Agencją Środowiska, o której mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401\/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (Dz. Urz. UE L 126 z 21.05.2009, str. 13); 3) podejmowanie decyzji wstrzymujących działalność prowadzoną z naruszeniem wymagań związanych z ochroną środowiska lub naruszeniem warunków korzystania ze środowiska; 4) przeciwdziałanie poważnym awariom oraz sprawowanie nadzoru nad usuwaniem ich skutków; 5) wykonywanie zadań związanych ze zbieraniem danych do Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń oraz prowadzeniem Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń; 6) wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.[3])); 7) udział w przekazywaniu do użytkowania obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko; 8) wykonywanie zadań w zakresie zapobiegania szkodom w środowisku i ich naprawy; 9) wykonywanie zadań określonych w przepisach o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów; 10) wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz. U. Nr 138, poz. 865 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 145); 11) kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku, podlegających ocenie zgodności w zakresie spełniania przez nie zasadniczych lub innych wymagań dotyczących ochrony środowiska; 12) wykonywanie zadań z zakresu: a) ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1222 oraz z 2010 r. Nr 107, poz. 679 i Nr 182, poz. 1228), b) rozporządzenia (WE) nr 1907\/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999\/45\/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793\/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488\/94, jak również dyrektywę Rady 76\/769\/EWG i dyrektywy Komisji 91\/155\/EWG, 93\/67\/EWG, 93\/105\/WE i 2000\/21\/WE (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.), c) rozporządzenia (WE) nr 648\/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (Dz. Urz. UE L 104 z 08.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 48, z późn. zm.), d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 689\/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz. Urz. UE L 204 z 31.07.2008, str. 1, z późn. zm.), e) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272\/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67\/548\/EWG i 1999\/45\/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907\/2006 (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, str. 1, z późn. zm.) – w zakresie zagrożeń dla środowiska; 13) weryfikacja rocznych raportów, o których mowa w ustawie z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784, z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 oraz z 2009 r. Nr 215, poz. 1664); 14) wykonywanie pomiarów wielkości emisji oraz poziomu substancji lub energii występujących w środowisku; 15) prowadzenie badań referencyjnych i porównawczych; 16) prowadzenie interkalibracyjnych porównań międzylaboratoryjnych; 17) współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi organami kontroli, organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości, innymi organami administracji państwowej i organami samorządu terytorialnego oraz obrony cywilnej, a także organizacjami społecznymi; 18) wykonywanie innych zadań określonych odrębnymi przepisami.”; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: „Art. 3. Organami Inspekcji Ochrony Środowiska są: 1) Główny Inspektor Ochrony Środowiska; 2) wojewódzki inspektor ochrony środowiska jako organ rządowej administracji zespolonej w województwie.”; 4) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: „Art. 3a. Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest centralnym organem administracji rządowej nadzorowanym przez ministra właściwego do spraw środowiska.”; 5) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: „Art. 4a. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska, kierując działalnością Inspekcji Ochrony Środowiska: 1) ustala ogólne kierunki działania Inspekcji Ochrony Środowiska oraz wydaje zalecenia i wytyczne, określające sposób postępowania w trakcie realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, oraz kontroluje stan ich realizacji; 2) ustala szczegółowe zasady postępowania w przypadku wystąpienia poważnej awarii w zakresie należącym do właściwości Inspekcji Ochrony Środowiska oraz zasady współdziałania z innymi organami administracji publicznej; 3) może wydawać wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska polecenia dotyczące podjęcia określonych czynności i żądać będących w ich posiadaniu informacji o stanie środowiska i jego ochronie oraz o zakresie i wynikach ich działania; 4) organizuje i koordynuje kontrole podmiotów korzystających ze środowiska o zasięgu lub znaczeniu ponadwojewódzkim; 5) opracowuje wieloletnie programy państwowego monitoringu środowiska; 6) dokonuje analiz i ocen: a) przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 2 ust. 1, b) stanu środowiska; 7) prowadzi system informatyczny, o którym mowa w art. 28h ust. 1, i nadzoruje jego funkcjonowanie; 8) organizuje szkolenia pracowników Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie wykonywania zadań określonych w ustawie i w przepisach odrębnych; 9) sporządza roczne sprawozdanie z działalności Inspekcji Ochrony Środowiska i przedkłada je do akceptacji ministrowi właściwemu do spraw środowiska w terminie do 31 maja roku następnego. 2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska w zakresie zadań określonych w art. 2 ust. 1 współpracuje z: 1) organami państw członkowskich Unii Europejskiej; 2) właściwymi organami innych państw na podstawie zawartych umów i porozumień; 3) organizacjami międzynarodowymi.”; 6) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska kieruje działalnością Inspekcji Ochrony Środowiska na obszarze województwa. 2. Wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje wojewoda, za zgodą Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. 3. Stanowisko wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska może zajmować osoba, która: 1) jest obywatelem polskim; 2) korzysta z pełni praw publicznych; 3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; 4) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny; 5) posiada co najmniej 5-letni staż pracy na stanowiskach związanych z zadaniami z zakresu ochrony środowiska, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym; 6) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 4. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, kierując działalnością Inspekcji Ochrony Środowiska na obszarze województwa: 1) wykonuje jej zadania zgodnie z ogólnymi kierunkami działania, zaleceniami i wytycznymi Głównego Inspektora Ochrony Środowiska; 2) ustala, w porozumieniu z wojewodą, kierunki działania oraz roczne plany pracy Inspekcji Ochrony Środowiska w województwie; 3) opracowuje i realizuje wojewódzkie programy monitoringu środowiska; 4) dokonuje na obszarze województwa analiz i ocen: a) przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 2 ust. 1, b) stanu środowiska; 5) przedkłada Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska informacje o realizacji zadań Inspekcji Ochrony Środowiska na obszarze województwa za dany rok w terminie do 15 lutego roku następnego oraz na żądanie, w każdym czasie. 5. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wykonuje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska. 6. Zastępców wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w liczbie do dwóch, powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 7. Stanowisko zastępcy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska może zajmować osoba, która spełnia warunki określone w ust. 3. 8. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, może tworzyć delegatury wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska. Kierownik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne. 9. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady i sposób organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska oraz ich delegatur, mając na względzie zapewnienie ich sprawnego i jednolitego działania.”; 7) uchyla się art. 6; 8) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, za zgodą Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, może powierzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, powiatom położonym na terenie województwa.”; 9) art. 8a i 8b otrzymują brzmienie: „Art. 8a. 1. Rada gminy, rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz w roku rozpatrują informację wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stanie środowiska na obszarze województwa. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska informuje wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zarząd powiatu i zarząd województwa o wynikach kontroli obiektów o podstawowym znaczeniu dla danego terenu. 2. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 1, radzie powiatu służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w celu zapewnienia na danym obszarze należytej ochrony środowiska. 3. W przypadku bezpośredniego zagrożenia środowiska starosta lub wójt (burmistrz, prezydent miasta) może skierować, zawierający uzasadnienie, wniosek do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęcie należących do jego zadań i kompetencji działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia, gdy podjęcie działań wykracza poza zadania i kompetencje odpowiednio starosty lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta). 4. Uchwała podjęta na podstawie ust. 2 oraz wniosek skierowany na podstawie ust. 3 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, lecz powinny ustalać przedmiot działań lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie chodzi i którego zakres należy do właściwości wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska."}
{"id":"2004_2135_2","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.[5])) w art. 28 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Ministrowi właściwemu do spraw środowiska podlega Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska. 3. Minister właściwy do spraw środowiska sprawuje nadzór nad Prezesem Państwowej Agencji Atomistyki, Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego i Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska, a także nad działalnością Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Państwowego Gospodarstwa Leśnego „Lasy Państwowe”. ”."}
{"id":"2004_2135_28f","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 28f. 1. W wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska oraz ich delegaturach mogą działać laboratoria. 2. Do zadań laboratoriów, o których mowa w ust. 1, należy w szczególności: 1) wykonywanie badań, pomiarów i analiz w związku z realizacją zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1; 2) współpraca z krajowym laboratorium referencyjnym i wzorcującym w zakresie wdrażania systemów jakości, metodyk badawczych oraz aparatury pomiarowej; 3) udział w interkalibracyjnych porównaniach międzylaboratoryjnych i badaniach biegłości. 3. Pobieranie próbek oraz badania, pomiary i analizy w związku z realizacją zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, wykonują laboratoria, o których mowa w ust. 1, posiadające akredytację w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935). 4. W zakresie, w jakim laboratoria, o których mowa w ust. 3, nie posiadają akredytacji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może zawrzeć umowę o pobranie próbek i wykonanie badań i analiz z inną jednostką posiadającą akredytację w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności. 5. Laboratoria, o których mowa w ust. 1, mogą pozyskiwać środki finansowe z tytułu sprzedaży usług zleconych, w szczególności w zakresie: 1) badań laboratoryjnych, badań i pomiarów środowiskowych i innych czynności dotyczących oceny jakości stanu ochrony środowiska; 2) prowadzenia szkoleń i egzaminów. 6. Środki pochodzące z wykonywanych przez laboratoria, o których mowa w ust. 1, usług, o których mowa w ust. 5, stanowią dochody budżetu państwa."}
{"id":"2004_2135_28g","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 28g. 1. W Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska tworzy się krajowe laboratorium referencyjne i wzorcujące. 2. Krajowe laboratorium referencyjne i wzorcujące wykonuje zadania w zakresie jakości badań powietrza atmosferycznego. 3. Do zadań krajowego laboratorium referencyjnego i wzorcującego należy zapewnienie nadzoru nad jakością badań powietrza atmosferycznego wykonywanych przez laboratoria, o których mowa w art. 28f ust. 1, w szczególności poprzez: 1) organizowanie i wykonywanie interkalibracyjnych porównań międzylaboratoryjnych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska; 2) ujednolicanie metod i procedur badawczych; 3) wdrażanie nowych metod badawczych; 4) szkolenie pracowników laboratoriów, o których mowa w art. 28f ust. 1, w zakresie nowych metod badawczych; 5) współpracę z laboratoriami referencyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej; 6) gromadzenie i rozpowszechnianie informacji dotyczących metod badawczych stosowanych przez laboratoria referencyjne państw członkowskich Unii Europejskiej. 4. Krajowe laboratorium referencyjne i wzorcujące może wykonywać zadania w zakresie jakości badań: 1) wód śródlądowych; 2) hałasu; 3) pól elektromagnetycznych; 4) pomiarów emisji. Rozdział 4c System informatyczny Inspekcji Ochrony Środowiska „Ekoinfonet”"}
{"id":"2004_2135_28h","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 28h. 1. Tworzy się system informatyczny Inspekcji Ochrony Środowiska „Ekoinfonet”, zwany dalej „Ekoinfonetem”, za pomocą którego są zbierane, przechowywane, przetwarzane i udostępniane dane dotyczące przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz badania i oceny stanu środowiska, uzyskiwane w trakcie realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1. 2. Ekoinfonet obejmuje dane, o których mowa w ust. 1, przekazywane przez: 1) Głównego Inspektora Ochrony Środowiska; 2) wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. 3. Główny Inspektor Ochrony Środowiska: 1) organizuje szkolenia specjalistyczne w zakresie obsługi Ekoinfonetu; 2) zapewnia sprzęt informatyczny i oprogramowanie do obsługi Ekoinfonetu. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres, sposób oraz tryb zbierania i udostępniania danych, o którym mowa w ust. 1, kierując się koniecznością uzyskania danych niezbędnych do oceny przestrzegania przepisów ochrony środowiska oraz badania i oceny stanu środowiska, a także sporządzania sprawozdań w tym zakresie."}
{"id":"2004_2135_28i","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 28i. 1. Integralną częścią Ekoinfonetu jest Krajowe Repozytorium Danych o Stanie i Ochronie Środowiska, zwane dalej „Krajowym Repozytorium”, w którym są gromadzone i archiwizowane dane, o których mowa w art. 28h ust. 1. 2. Krajowe Repozytorium jest prowadzone przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. 3. Dane z Krajowego Repozytorium stanowią materiały archiwalne w rozumieniu ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.[4]))."}
{"id":"2004_2135_28j","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 28j. Korzystający z danych z Krajowego Repozytorium lub je przetwarzający jest obowiązany podać w wytwarzanych informacjach, że dane te pochodzą z Krajowego Repozytorium.”."}
{"id":"2004_2135_3","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 3. Wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska i zastępcy wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska, którzy zostali powołani przed dniem wejścia w życie ustawy, stają się z dniem wejścia w życie ustawy wojewódzkimi inspektorami ochrony środowiska i zastępcami wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska w rozumieniu przepisów ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_2135_4","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 4. Pracownicy wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych na podstawie umowy o pracę z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami służby cywilnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1706), z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w dotychczasowej wysokości."}
{"id":"2004_2135_5","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 5. 1. Stosunki pracy pracowników zatrudnionych w wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska na podstawie mianowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.[6])) z dniem 1 stycznia 2011 r. przekształcają się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. 2. Do pracowników zatrudnionych w wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska na podstawie mianowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych stosuje się art. 10 ust. 1a, 1b i 5, art. 13–16 oraz art. 27 ust. 3 tej ustawy. 3. Osoby odwołane z funkcji organu administracji państwowej lub innego stanowiska kierowniczego w administracji państwowej, które przed powołaniem na tę funkcję lub to stanowisko były urzędnikami państwowymi zatrudnionymi w wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska na podstawie mianowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, stają się pracownikami służby cywilnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej. Do tych osób stosuje się odpowiednio art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych. 4. Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem zatrudnionym w wojewódzkim inspektoracie ochrony środowiska na podstawie mianowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych bez wypowiedzenia z winy pracownika może nastąpić w razie: 1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków członka korpusu służby cywilnej, jeżeli wina pracownika jest oczywista; 2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania stosunku pracy przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnienie, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem. 5. Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem, o którym mowa w ust. 4, bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie miesiąca od dnia uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy."}
{"id":"2004_2135_6","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 6. Pracownik wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska zatrudniony na stanowisku urzędniczym, który w dniu wejścia w życie ustawy nie spełnia wymagań kwalifikacyjnych przewidzianych dla zajmowanego przez niego stanowiska, może być nadal zatrudniony na tym stanowisku."}
{"id":"2004_2135_7","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 7. Z dniem wejścia w życie ustawy laboratoria wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska oraz laboratoria delegatur wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska stają się laboratoriami w rozumieniu art. 28f ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_2135_8","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 8. Główny Inspektor Ochrony Środowiska z dniem wejścia w życie ustawy podejmuje działania zmierzające do utworzenia systemu informatycznego Inspekcji Ochrony Środowiska „Ekoinfonet”."}
{"id":"2004_2135_8b","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 8b. 1. Starosta, wójt (burmistrz, prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść wniosku skierowanego na podstawie art. 8a ust. 3. 2. Wniosek przekazany ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie.”; 10) uchyla się art. 8c; 11) w art. 9 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Jeżeli pobranie próbek, przeprowadzenie niezbędnych badań lub wykonanie innych czynności kontrolnych wymaga specjalistycznej wiedzy lub umiejętności, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może upoważnić do udziału w kontroli osobę niebędącą inspektorem, posiadającą taką wiedzę lub takie umiejętności. 2b. Do osoby, o której mowa w ust. 2a, stosuje się przepisy ust. 2 pkt 1, 2 i 9 oraz ust. 3.”; 12) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przeprowadzenie kontroli nieobjętej planem kontroli Inspekcji Ochrony Środowiska mogą zarządzić wojewoda lub wojewódzki inspektor ochrony środowiska.”; 13) w art. 23: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Programy państwowego monitoringu środowiska obejmują, dla poszczególnych elementów środowiska, zadania: 1) krajowe; 2) regionalne (wojewódzkie i międzywojewódzkie); 3) lokalne.”, b) uchyla się ust. 6–9; 14) art. 24 otrzymuje brzmienie: „Art. 24. Działalność państwowego monitoringu środowiska koordynują organy Inspekcji Ochrony Środowiska, w tym: 1) zadania krajowe i regionalne – Główny Inspektor Ochrony Środowiska; 2) zadania lokalne – wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska.”; 15) w art. 25 uchyla się ust. 3; 16) po rozdziale 4a dodaje się rozdziały 4b i 4c w brzmieniu: „Rozdział 4b Laboratoria"}
{"id":"2004_2135_9","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz ustawy o działach administracji rządowej","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 5 w zakresie art. 4a ust. 1 pkt 7 oraz pkt 16 w zakresie rozdziału 4c, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Grzegorz Schetyna [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 75, poz. 493, Nr 88, poz. 587 i Nr 124, poz. 859, z 2008 r. Nr 138, poz. 865, Nr 199, poz. 1227 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 79, poz. 666 i Nr 130, poz. 1070 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 708, Nr 138, poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 171, poz. 1056, Nr 199, poz. 1227, Nr 223, poz. 1464 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 20, poz. 106, Nr 79, poz. 666, Nr 130, poz. 1070 i Nr 215, poz. 1664 oraz z 2010 r. Nr 21, poz. 104, Nr 28, poz. 145, Nr 40, poz. 227, Nr 76, poz. 489, Nr 119, poz. 804, Nr 152, poz. 1018 i 1019 i Nr 182, poz. 1228. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 340, Nr 84, poz. 700 i Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 145, Nr 106, poz. 675, Nr 119, poz. 804 i Nr 182, poz. 1228. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 39, poz. 307 i Nr 166, poz. 1317 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 47, poz. 278 i Nr 182, poz. 1228. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 107, poz. 732, Nr 120, poz. 818 i Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 63, poz. 394, Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz. 1237, Nr 216, poz. 1370 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 337, Nr 68, poz. 574, Nr 77, poz. 649, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1277, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 143 i 146, Nr 107, poz. 679, Nr 127, poz. 857 i Nr 155, poz. 1035. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 123, poz. 1353 i Nr 128, poz. 1403, z 2002 r. Nr 1, poz. 18, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 10, poz. 71 i Nr 169, poz. 1417, z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1218, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, z 2008 r. Nr 157, poz. 976 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2010 r. Nr 165, poz. 1118 i Nr 182, poz. 1228."}
{"id":"2004_2155_1","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 1. 1. W sądach okręgowych działają opiniodawcze zespoły sądowych specjalistów zwane dalej „zespołami”, których zadaniem jest sporządzanie, na zlecenie sądu lub prokuratora, opinii w sprawach rodzinnych i opiekuńczych oraz w sprawach nieletnich, na podstawie przeprowadzonych badań psychologicznych, pedagogicznych lub lekarskich. 2. Zespoły na zlecenie sądu prowadzą także mediacje, przeprowadzają wywiady środowiskowe w sprawach nieletnich oraz prowadzą poradnictwo specjalistyczne dla małoletnich, nieletnich i ich rodzin. 3. Zespoły mogą współdziałać z placówkami wykonującymi orzeczenia sądu."}
{"id":"2004_2155_10","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 10. 1. Członkiem komisji konkursowej, o której mowa w art. 6 i art. 9, nie może być osoba, która z kandydatem przystępującym do konkursu pozostaje w stosunku małżeństwa, pokrewieństwa albo powinowactwa do czwartego stopnia, w stosunku przysposobienia albo we wspólnym pożyciu. Członkiem komisji konkursowej nie może być również osoba, w stosunku do której istnieją okoliczności mogące wywołać uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności przy przeprowadzaniu konkursu. 2. Osoba powołana w skład komisji, po złożeniu dokumentów przez kandydatów, składa oświadczenie w zakresie, o którym mowa w ust. 1. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób przeprowadzania konkursu, o którym mowa w art. 6 i art. 9, w tym etapy i przebieg konkursów oraz tryb działania komisji konkursowych, o których mowa w art. 6 i art. 9, uwzględniając konieczność zapewnienia przeprowadzenia sprawnego i obiektywnego konkursu oraz mając na uwadze konieczność właściwego doboru kadry kierowniczej zespołów i specjalistów."}
{"id":"2004_2155_11","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 11. 1. Kierownik zespołu i specjalista są obowiązani: 1) czynności, o których mowa w art. 1, wykonywać z najwyższą starannością, zgodnie z aktualnymi wskazaniami wiedzy i nauki oraz z zasadami i etyką wykonywanego zawodu, bezstronnie i terminowo; 2) dochowywać tajemnicy prawnie chronionej; 3) podnosić kwalifikacje zawodowe. 2. Czynności z zakresu prawa pracy w stosunku do kierownika zespołu i specjalistów wykonuje prezes sądu okręgowego. 3. Między prezesem sądu okręgowego, kierownikiem zespołu i specjalistą nie może powstać układ podległości służbowej, jeżeli są małżonkami albo pozostają ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia albo przysposobienia, opieki lub kurateli."}
{"id":"2004_2155_12","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 12. 1. Kierownik zespołu i specjalista nie mogą podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody prezesa sądu okręgowego. Prezes sądu okręgowego zasięga opinii kierownika zespołu w sprawie wyrażenia zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia przez specjalistę. 2. Kierownik zespołu i specjalista nie mogą podejmować innego zajęcia ani sposobu zarobkowania, które przeszkadzałoby w pełnieniu obowiązków kierownika zespołu albo specjalisty, mogło osłabiać zaufanie do jego bezstronności lub podważać zaufanie do zespołu."}
{"id":"2004_2155_13","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 13. 1. Wynagrodzenie kierownika zespołu i specjalisty składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy oraz dodatku za wieloletnią pracę. 2. Kierownikowi zespołu i specjaliście mogą być przyznawane nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego kierowników zespołów i specjalistów, uwzględniając potrzebę zapewnienia prawidłowej organizacji działalności zespołów, specyfikę obowiązków kierownika zespołu i specjalistów oraz wymagania w zakresie kwalifikacji dla osób zajmujących te stanowiska."}
{"id":"2004_2155_14","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 14. 1. Dodatek za wieloletnią pracę wynosi po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Za wieloletnią pracę kierownik zespołu lub specjalista otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości: 1) po 20 latach pracy – 75% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego; 2) po 25 latach pracy – 100% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego; 3) po 30 latach pracy – 150% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego; 4) po 35 latach pracy – 200% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego; 5) po 40 latach pracy – 300% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego; 6) po 45 latach pracy – 400% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego."}
{"id":"2004_2155_15","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 15. 1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę i nagrody jubileuszowej, wlicza się zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 2. W przypadku równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wieloletnią pracę wlicza się jeden z tych okresów."}
{"id":"2004_2155_16","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 16. Kierownikowi zespołu lub specjaliście, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub na emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości: 1) dwumiesięcznego wynagrodzenia – po 10 latach pracy w sądzie; 2) trzymiesięcznego wynagrodzenia – po 15 latach pracy w sądzie; 3) sześciomiesięcznego wynagrodzenia – po 20 latach pracy w sądzie."}
{"id":"2004_2155_17","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 17. Rozwiązanie stosunku pracy z kierownikiem zespołu lub specjalistą bez wypowiedzenia następuje w przypadku: 1) prawomocnego skazania za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 2) prawomocnego orzeczenia ubezwłasnowolnienia częściowego lub całkowitego."}
{"id":"2004_2155_18","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 18. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do kierownika zespołu i specjalistów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 i 1662 oraz z 2015 r. poz. 1066)."}
{"id":"2004_2155_19","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 19. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.[2])) po art. 290 dodaje się art. 2901w brzmieniu: „Art. 2901. § 1. W sprawach rodzinnych i opiekuńczych sąd może zażądać opinii opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów. § 2. Sąd może zażądać od opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów dodatkowych wyjaśnień bądź pisemnych, bądź ustnych przez wyznaczoną do tego osobę, może też zarządzić złożenie dodatkowej opinii przez ten sam lub inny opiniodawczy zespół sądowych specjalistów. § 3. W opinii opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów należy wskazać osoby, które przeprowadziły badanie i wydały opinię.”."}
{"id":"2004_2155_2","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 2. 1. W skład zespołu wchodzą specjaliści w zakresie psychologii, pedagogiki, pediatrii, medycyny rodzinnej, chorób wewnętrznych, psychiatrii oraz psychiatrii dzieci i młodzieży. 2. Specjalista uczestnicząc w wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 1, jest niezależny. Prezes sądu okręgowego nie może wydawać specjalistom poleceń dotyczących wykonywania czynności, w których są niezależni."}
{"id":"2004_2155_20","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 20. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191 i 1198 oraz z 2015 r. poz. 357) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) zakładach poprawczych oraz schroniskach dla nieletnich działających na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2014 r. poz. 382);”, b) ust. 2 pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie: „e) organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz szkołami przy zakładach karnych;”; 2) w art. 6a ust. 12 otrzymuje brzmienie: „12. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, a w stosunku do nauczycieli szkół artystycznych, zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich odpowiednio – minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określą, w drodze rozporządzeń, kryteria i tryb dokonywania oceny pracy nauczyciela, tryb postępowania odwoławczego oraz skład i sposób powoływania zespołu oceniającego, mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego poziomu wykonywania pracy przez nauczyciela.”; 3) w art. 9g ust. 6 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz szkołami przy zakładach karnych – Minister Sprawiedliwości;”; 4) w art. 17 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Nauczyciele mianowani lub dyplomowani zatrudnieni na stanowisku kuratora oświaty oraz nauczyciele przechodzący do pracy w urzędach administracji rządowej, kuratoriach oświaty, Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, okręgowych komisjach egzaminacyjnych, specjalistycznej jednostce nadzoru oraz w organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi oraz schroniskami dla nieletnich na stanowiska wymagające kwalifikacji pedagogicznych oraz nauczyciele, z którymi został nawiązany stosunek pracy na podstawie wyboru na okres pełnienia funkcji z wyboru, otrzymują urlop bezpłatny na czas zajmowania tych stanowisk lub pełnienia tych funkcji.”; 5) w art. 30 ust. 7a otrzymuje brzmienie: „7a. Minister Sprawiedliwości, uwzględniając co najmniej wysokość średniego wynagrodzenia nauczycieli, o których mowa w ust. 3, określi, w drodze rozporządzenia, dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego zatrudnionych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich oraz szkołach przy zakładach karnych i aresztach śledczych wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33, a także szczegółowe warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w przepisach ustawy lub w odrębnych przepisach, uwzględniając w szczególności specyfikę organizacji nauki, pracy wychowawczej i resocjalizacyjnej, a także specyfikę nauczania prowadzonego w warunkach izolacji.”; 6) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Do nauczycieli mianowanych i dyplomowanych zatrudnionych na stanowiskach, na których wymagane są kwalifikacje pedagogiczne, w specjalistycznej jednostce nadzoru, o której mowa w art. 32a ustawy o systemie oświaty, w organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz szkołami przy zakładach karnych w zakresie wynagrodzenia i innych świadczeń stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, o której mowa w ust. 1.”; 7) w art. 42 ust. 3 pkt 8 lit. c w tabeli otrzymuje brzmienie: „c) w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, świetlicach szkół specjalnych, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, zespołach pozalekcyjnych zajęć wychowawczych zorganizowanych w podmiotach leczniczych”; 8) w art. 91a ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) w specjalistycznej jednostce nadzoru oraz w organach sprawujących nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz szkołami przy zakładach karnych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych przysługują uprawnienia wynikające z art. 9a–9i, art. 51, art. 58–60, art. 63, art. 86, art. 88 i art. 90.”."}
{"id":"2004_2155_21","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 21. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2014 r. poz. 382) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24 w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) opiniodawczym zespołom sądowych specjalistów – jeżeli zachodzi potrzeba wydania opinii o nieletnim;”; 2) w art. 25: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. W razie potrzeby uzyskania kompleksowej diagnozy osobowości nieletniego, wymagającej wiedzy pedagogicznej, psychologicznej lub medycznej, oraz określenia właściwych kierunków oddziaływania na nieletniego, sąd rodzinny zwraca się o wydanie opinii do opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów. Sąd może zwrócić się o wydanie opinii także do innej specjalistycznej placówki lub biegłego albo biegłych.”, b) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Przy przeprowadzeniu dowodu z opinii, o której mowa w § 1, sąd stosuje odpowiednio przepisy art. 279, art. 284, art. 285 § 1 i 3, art. 286, art. 290 i art. 2901 Kodeksu postępowania cywilnego.”; 3) w art. 32 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Do kosztów postępowania zalicza się również należność z tytułu pobytu nieletniego w policyjnej izbie dziecka, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, młodzieżowym ośrodku wychowawczym, w domu pomocy społecznej, zryczałtowane kwoty z tytułu: postępowania mediacyjnego, umieszczenia w rodzinie zastępczej zawodowej, pobytu w ośrodku kuratorskim lub ustanowienia nadzoru kuratora, a także zryczałtowane koszty przeprowadzenia dowodu z opinii opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów.”; 4) w art. 84: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Minister Sprawiedliwości sprawuje zwierzchni nadzór nad ośrodkami kuratorskimi.”, b) uchyla się § 2 i 3."}
{"id":"2004_2155_22","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 22. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.[3])) w art. 35 ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Minister Sprawiedliwości i podporządkowane organy sprawują nadzór pedagogiczny nad zakładami poprawczymi, schroniskami dla nieletnich oraz nad szkołami w tych zakładach i schroniskach, a także nad szkołami i placówkami przy zakładach karnych i aresztach śledczych, z wyjątkiem nadzoru nad nauczaniem przedmiotów ogólnokształcących, który sprawuje kurator oświaty.”."}
{"id":"2004_2155_23","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 23. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 133, z późn. zm.[4])) w art. 22 w § 1 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) jest zwierzchnikiem służbowym sędziów, referendarzy sądowych, asystentów sędziów danego sądu, kierownika i specjalistów opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów,”."}
{"id":"2004_2155_24","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 24. W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1025, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) zryczałtowane koszty przeprowadzenia dowodu z opinii opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów;”; 2) w art. 9 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) wysokość zryczałtowanych kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów, mając na względzie zakres przeprowadzanych przez zespół badań, wymagania dotyczące kwalifikacji specjalistów zespołu oraz nakład pracy niezbędny do wydania opinii.”."}
{"id":"2004_2155_25","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 25. 1. Rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się opiniodawczymi zespołami sądowych specjalistów. 2. Kierownicy rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się kierownikami opiniodawczych zespołów sądowych specjalistów. 3. Psycholodzy, pedagodzy i lekarze rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się specjalistami opiniodawczych zespołów sądowych specjalistów. 4. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 13 ust. 1, jest średnie miesięczne wynagrodzenie, obejmujące wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatek za wysługę lat, dodatek motywacyjny, dodatek funkcyjny i dodatek za warunki pracy, przysługujące w okresie 12 miesięcy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, a jeżeli okres ten był krótszy – w całym tym okresie. 5. Osobom, które w okresie wskazanym w ust. 4, przebywały na urlopie dla poratowania zdrowia, urlopie wychowawczym, urlopie macierzyńskim lub urlopie rodzicielskim, średnie miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 4, wylicza się za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc przejścia na ten urlop. 6. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pracownicy, niebędący kierownikiem, psychologiem, pedagogiem i lekarzem rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, stają się pracownikami sądów okręgowych."}
{"id":"2004_2155_26","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 26. Do okresu zatrudnienia, od którego zależy uprawnienie określone w art. 16 niniejszej ustawy, zalicza się okres zatrudnienia na stanowisku kierownika, pedagoga, psychologa lub lekarza rodzinnego ośrodka diagnostyczno-konsultacyjnego."}
{"id":"2004_2155_27","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 27. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają uprawnienia wynikające z ustawy, o której mowa w art. 20 niniejszej ustawy, z wyjątkiem uprawnień emerytów i rencistów, o których mowa w art. 53 ust. 2 i 3a, art. 54 ust. 4, art. 56 i art. 58 w związku z art. 60 oraz art. 72 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 20 niniejszej ustawy. 2. Odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa w art. 53 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 20 niniejszej ustawy, dokonywany jest w sądzie okręgowym, w którym działa opiniodawczy zespół sądowych specjalistów. 3. Kierownicy, pedagodzy lub psycholodzy rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, przebywający w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na urlopie dla poratowania zdrowia udzielonym na podstawie art. 73 ustawy, o której mowa w art. 20 niniejszej ustawy, mogą pozostać na urlopie do końca okresu, na jaki go udzielono. 4. Kierownicy, pedagodzy lub psycholodzy rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, którzy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nabyli uprawnienia emerytalne na podstawie art. 88 ustawy wymienionej w art. 20 niniejszej ustawy, mogą złożyć wniosek, o którym mowa w art. 88 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 20 niniejszej ustawy, do dnia 30 listopada 2015 r. Rozwiązanie stosunku pracy następuje z dniem 1 stycznia 2016 r."}
{"id":"2004_2155_28","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 28. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6a ust. 12 oraz art. 30 ust. 7a ustawy, o której mowa w art. 20 niniejszej ustawy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 6a ust. 12 oraz art. 30 ust. 7a ustawy, o której mowa w art. 20, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 32 § 4 ustawy, o której mowa w art. 21 niniejszej ustawy, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 32 § 4 ustawy, o której mowa w art. 21 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2155_29","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 29. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., z wyjątkiem art. 27 ust. 4, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z \/ – \/ Elżbieta Radziszewska Wicemarszałek Sejmu [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. ‑ Kodeks postępowania cywilnego, z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, ustawę z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich, ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 293, 379, 435, 567, 616, 945, 1091, 1161, 1296, 1585, 1626, 1741 i 1924 oraz z 2015 r. poz. 2, 4, 218, 539 i 1062. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz. 818, Nr 180, poz. 1280 i Nr 181, poz. 1292, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 145, poz. 917, Nr 216, poz. 1370 i Nr 235, poz. 1618, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206, Nr 56, poz. 458, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1705, z 2010 r. Nr 44, poz. 250, Nr 54, poz. 320, Nr 127, poz. 857 i Nr 148, poz. 991, z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 139, poz. 814, Nr 149, poz. 887 i Nr 205, poz. 1206, z 2012 r. poz. 941 i 979, z 2013 r. poz. 87, 827, 1191, 1265, 1317 i 1650, z 2014 r. poz. 7, 290, 538, 598, 642, 811, 1146, 1198 i 1877 oraz z 2015 r. poz. 357. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 509, 694 i 1066. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1296 i 1306 oraz z 2015 r. poz. 2, 4, 238, 539, 957, 978 i 1045."}
{"id":"2004_2155_3","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 3. 1. Zespół sporządza opinie dla sądów i prokuratorów w obszarze właściwości sądu okręgowego, w którym działa, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może sporządzić opinię dla sądów i prokuratorów spoza jego obszaru właściwości. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, obszarem właściwości zespołu może być część obszaru właściwości sądu okręgowego. 3. Minister Sprawiedliwości, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi zespoły oraz ustala ich obszar właściwości, kierując się potrzebą zapewnienia racjonalnej organizacji pracy oraz dostosowaniem ich liczby do obszaru właściwości sądu okręgowego lub jego części."}
{"id":"2004_2155_4","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 4. 1. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór nad działalnością zespołów w zakresie: 1) przestrzegania standardów metodologii opiniowania i procedury badań psychologicznych, pedagogicznych lub lekarskich, a także terminowości sporządzania opinii; 2) wykonywania czynności, o których mowa w art. 1 ust. 2 i 3. 2. Nadzór sprawowany przez Ministra Sprawiedliwości nie może wkraczać w dziedzinę, w której specjaliści są niezależni. 3. Minister Sprawiedliwości jest uprawniony do: 1) przeprowadzania w zespołach kontroli i wizytacji; 2) żądania od zespołów przesłania informacji lub sprawozdań z działalności zespołu, w zakresie w jakim sprawuje nadzór nad zespołami. 4. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia i ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania ustala, w drodze zarządzenia, standardy metodologii opiniowania dla zespołów. 5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób sprawowania nadzoru nad zespołami, mając na względzie konieczność zapewnienia sprawnego i efektywnego funkcjonowania zespołów."}
{"id":"2004_2155_5","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 5. 1. Zespołem kieruje wyłoniony w drodze konkursu kierownik. 2. Kierownikiem zespołu może zostać osoba: 1) mająca pełną zdolność do czynności prawnych; 2) posiadająca obywatelstwo polskie, obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) ‑ strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, albo obywatelstwo innego państwa, jeżeli na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej przysługuje jej prawo podjęcia zatrudnienia lub samozatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w tych przepisach; 3) która ukończyła studia wyższe z zakresu psychologii lub pedagogiki w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra lub ukończyła zagraniczne studia z zakresu psychologii lub pedagogiki uznane w Rzeczypospolitej Polskiej, albo jest lekarzem posiadającym specjalizację z zakresu pediatrii, medycyny rodzinnej, chorób wewnętrznych, psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży; 4) posiadająca minimum 5-letni staż pracy zgodny z wykształceniem lub specjalizacją; 5) mająca nieposzlakowaną opinię; 6) która nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 7) przeciwko której nie jest prowadzone postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 8) której stan zdrowia pozwala na zatrudnienie na stanowisku kierownika. 3. Konkurs ma na celu sprawdzenie kwalifikacji, predyspozycji oraz umiejętności niezbędnych na stanowisku kierownika zespołu. 4. Prezes sądu okręgowego informuje o konkursie przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie sądu, we właściwym ze względu na siedzibę sądu urzędzie pracy oraz w Biuletynie Informacji Publicznej albo w inny sposób, w szczególności przez umieszczenie ogłoszenia w prasie. 5. Ogłoszenie zawiera oznaczenie stanowiska, wymagane kwalifikacje, wykaz niezbędnych dokumentów, miejsce i termin ich składania oraz kryteria oceny."}
{"id":"2004_2155_6","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 6. 1. Konkurs przeprowadza komisja konkursowa powołana przez prezesa sądu okręgowego. 2. Komisja konkursowa ustala wynik konkursu, wskazując kandydata, który uzyskał najlepszy wynik oraz kolejność pozostałych kandydatów albo podając przyczyny nierozstrzygnięcia konkursu. 3. Informację o wyniku konkursu, która obejmuje imiona i nazwiska kandydatów biorących udział w konkursie oraz wynik konkursu albo przyczyny nierozstrzygnięcia konkursu, prezes sądu okręgowego umieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej. 4. W przypadku nierozstrzygnięcia konkursu prezes sądu okręgowego ponownie zarządza przeprowadzenie konkursu."}
{"id":"2004_2155_7","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 7. Kierownik zespołu: 1) organizuje pracę zespołu i nią kieruje; 2) kontroluje przestrzeganie procedury badań i standardów metodologii opiniowania przez specjalistów; 3) kontroluje sposób wykonywania czynności, o których mowa w art. 1 ust. 2 i 3."}
{"id":"2004_2155_8","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 8. 1. Specjalistów w zakresie psychologii, pedagogiki, pediatrii, medycyny rodzinnej, chorób wewnętrznych, psychiatrii oraz psychiatrii dzieci i młodzieży wyłania się w drodze konkursu. 2. Jako specjalista może być zatrudniona osoba: 1) mająca pełną zdolność do czynności prawnych; 2) posiadająca obywatelstwo polskie, obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) ‑ strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, albo obywatelstwo innego państwa, jeżeli na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej przysługuje jej prawo podjęcia zatrudnienia lub samozatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w tych przepisach; 3) mająca nieposzlakowaną opinię; 4) która nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 5) przeciwko której nie jest prowadzone postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 6) której stan zdrowia pozwala na zatrudnienie na stanowisku specjalisty. 3. Jako specjalista w zakresie psychologii może być zatrudniona osoba, która ukończyła wyższe studia z zakresu psychologii w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra lub ukończyła zagraniczne studia z zakresu psychologii uznane w Rzeczypospolitej Polskiej oraz która posiada co najmniej 3-letni staż pracy w poradnictwie rodzinnym lub z młodzieżą społecznie niedostosowaną albo 3-letnią praktykę kliniczną. 4. Jako specjalista w zakresie pedagogiki może być zatrudniona osoba, która ukończyła wyższe studia z zakresu pedagogiki w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra lub ukończyła zagraniczne studia z zakresu pedagogiki uznane w Rzeczypospolitej Polskiej oraz która posiada co najmniej 3-letni staż pracy w poradnictwie rodzinnym lub z młodzieżą społecznie niedostosowaną albo 3-letni staż pracy w szkole, przedszkolu lub w placówce oświatowo-wychowawczej. 5. Jako specjalista w zakresie pediatrii, medycyny rodzinnej, chorób wewnętrznych, psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży może być zatrudniony lekarz posiadający specjalizację z zakresu pediatrii, medycyny rodzinnej, chorób wewnętrznych, psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży."}
{"id":"2004_2155_9","title":"Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów[1])","text":"Art. 9. 1. Konkurs, o którym mowa w art. 8 ust. 1, przeprowadza komisja konkursowa powołana przez kierownika zespołu. 2. Konkurs ma na celu sprawdzenie kwalifikacji, predyspozycji oraz umiejętności niezbędnych na stanowisku specjalisty. 3. Prezes sądu okręgowego informuje o konkursie przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie sądu, we właściwym ze względu na siedzibę sądu urzędzie pracy oraz w Biuletynie Informacji Publicznej albo w inny sposób, w szczególności przez umieszczenie ogłoszenia w prasie. 4. Ogłoszenie zawiera oznaczenie stanowiska, wymagane kwalifikacje, wykaz niezbędnych dokumentów, miejsce i termin ich składania oraz kryteria oceny. 5. Komisja konkursowa ustala wynik konkursu, wskazując kandydata, który uzyskał najlepszy wynik oraz kolejność pozostałych kandydatów albo podając przyczyny nierozstrzygnięcia konkursu. 6. Informację o wyniku konkursu, która obejmuje imiona i nazwiska kandydatów biorących udział w konkursie oraz wynik konkursu albo przyczyny nierozstrzygnięcia konkursu, prezes sądu okręgowego, umieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej. 7. W przypadku nierozstrzygnięcia konkursu prezes sądu okręgowego ponownie zarządza przeprowadzenie konkursu."}
{"id":"2004_2156_1","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: „§ 2. Strony i uczestnicy postępowania mają prawo do otrzymania z akt sprawy zapisu dźwięku, chyba że protokół został sporządzony wyłącznie pisemnie.”; 2) w art. 157: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Z przebiegu posiedzenia jawnego protokolant sporządza protokół. Protokół sporządza się, utrwalając przebieg posiedzenia za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk oraz pisemnie, pod kierunkiem przewodniczącego, zgodnie z art. 158 § 1.”, b) po § 1 dodaje się § 11 w brzmieniu: „§ 11. Jeżeli ze względów technicznych utrwalenie przebiegu posiedzenia za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk nie jest możliwe, protokół jest sporządzany wyłącznie pisemnie, pod kierunkiem przewodniczącego, zgodnie z art. 158 § 2.”; 3) art. 158 otrzymuje brzmienie: „Art. 158. § 1. Protokół sporządzony pisemnie zawiera oznaczenie sądu, miejsca i daty posiedzenia, nazwiska sędziów, protokolanta, prokuratora, stron, interwenientów, jak również obecnych na posiedzeniu przedstawi­cieli ustawowych i pełnomocników oraz oznaczenie sprawy i wzmianki co do jawności. Ponadto protokół sporządzony pisemnie powinien zawierać wymienienie zarządzeń i orzeczeń wydanych na posiedzeniu oraz stwierdzenie, czy zostały ogłoszone, a także czynności stron wpływające na rozstrzygnięcie sądu (ugoda, zrzeczenie się roszczenia, uznanie powództwa, cofnięcie, zmiana, rozszerzenie lub ograniczenie żądania pozwu) oraz inne czynności stron, które według szczególnych przepisów ustawy powinny być wciągnięte, wpisane, przyjęte, złożone, zgłoszone lub wniesione do protokołu. Jeżeli sporządzenie odrębnej sentencji orzeczenia nie jest wymagane, wystarcza zamieszczenie w protokole treści samego rozstrzygnięcia. § 2. Jeżeli przebiegu posiedzenia nie utrwala się za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk, protokół sporządzony pisemnie powinien, oprócz danych i okoliczności określonych w § 1, zawierać wnioski oraz twierdzenia stron, a także wyniki postępowania dowodowego oraz inne okoliczności istotne dla przebiegu posiedzenia; zamiast podania wniosków i twierdzeń można w protokole powołać się na pisma przygotowawcze. § 3. Protokół sporządzony za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk protokolant podpisuje podpisem elektronicznym gwarantującym identyfikację osoby protokolanta oraz rozpoznawalność jakiejkolwiek późniejszej zmiany protokołu. Protokół sporządzony pisem­nie podpisują przewodniczący i protokolant. § 4. Jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia prawidłowego orzekania w sprawie, prezes sądu na wniosek przewodniczącego może zarządzić sporządzenie transkrypcji odpowiedniej części protokołu sporządzonego za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk. Transkrypcja stanowi załącznik do protokołu. § 5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku, sposób sporządzania zapisów dźwięku albo obrazu i dźwięku oraz sposób identyfikacji osób je sporządzających, jak również sposób udostępniania oraz przechowywania takich zapisów, mając na uwadze: 1) konieczność właściwego zabezpieczenia zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku przed ich utratą, zniekształceniem, nieuprawnionym dostępem, usunięciem lub inną nieuprawnioną zmianą, a także rozpoznawalność dokonania uprawnionej zmiany lub usunięcia i identyfikacji osoby dokonującej tych czynności; 2) minimalne wymagania dla systemów teleinformatycznych używanych do realizacji zadań publicznych, określone w odrębnych przepisach; 3) konieczność zmiany formatu zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku lub przeniesienia na inny informatyczny nośnik danych w celu ponownego odtworzenia zapisu; 4) konieczność zapewnienia możliwości zapozna­nia się z zapisem dźwięku albo obrazu i dźwięku oraz uzyskania z akt sprawy zapisu dźwięku.”; 4) uchyla się art. 159; 5) w art. 160 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: „§ 2. Zapis dźwięku albo obrazu i dźwięku nie podlega sprostowaniu.”; 6) w art. 238 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Protokół sporządzony zgodnie z art. 157 § 11, zawierający przebieg postępowania dowodowego przed sędzią wyzna­czonym lub przed sądem wezwanym, podpisują, oprócz sędziego i protokolanta, także osoby przesłuchane oraz strony, jeżeli są obecne.”; 7) w art. 273 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Zeznanie świadka, po zapisaniu do protokołu, sporządzonego zgodnie z art. 157 § 11, będzie mu odczytane i stosownie do okoliczności na podstawie jego uwag uzupełnione i sprostowane.”; 8) art. 525 otrzymuje brzmienie: „Art. 525. Akta sprawy dostępne są dla uczestników postępowania oraz za zezwoleniem przewodniczącego dla każdego, kto potrzebę przejrzenia dostatecznie usprawiedliwi. Na tych samych zasadach dopuszczalne jest: 1) sporządzanie i otrzymywanie odpisów i wyciągów z akt sprawy; 2) otrzymywanie zapisu dźwięku z akt sprawy.”."}
{"id":"2004_2156_2","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2010 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 112, poz. 766 i 769, Nr 115, poz. 794, Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, poz. 1378 i Nr 247, poz. 1845, z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 96, poz. 609 i 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796, Nr 171, poz. 1056, Nr 220, poz. 1431, Nr 228, poz. 1507, Nr 231, poz. 1547 i Nr 234, poz. 1571 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 67, poz. 571, Nr 69, poz. 592 i poz. 593, Nr 131, poz. 1075, Nr 179, poz. 1395 i Nr 216, poz. 1676 oraz z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 7, poz. 45, Nr 24, poz. 125 i Nr 40, poz. 229."}
{"id":"2004_2157_1","title":"Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1863) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1: a) w pkt 1 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) orzeł wojsk obrony terytorialnej;”, b) w pkt 5 w lit. d kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) flaga wojsk obrony terytorialnej.”; 2) po art. 7a dodaje się art. 7b w brzmieniu: „Art. 7b. 1. Orłem wojsk obrony terytorialnej jest orzeł określony w art. 5, z umieszczonym na tarczy amazonek złotym Znakiem Polski Walczącej. 2. Wzór orła wojsk obrony terytorialnej zawiera załącznik nr 3b.”; 3) w art. 25 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wzory flag rodzajów sił zbrojnych zawierają załączniki nr 12–16.”; 4) po załączniku nr 3a dodaje się załącznik nr 3b w brzmieniu określonym w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy; 5) dodaje się załącznik nr 16 w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2157_2","title":"Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński Załączniki do ustawy z dnia 10 maja 2018 r. (poz. …) Załącznik nr 1 ORZEŁ WOJSK OBRONY TERYTORIALNEJ Załącznik nr 2 FLAGA WOJSK OBRONY TERYTORIALNEJ strona główna 1:2, 1 strona odwrotna"}
{"id":"2004_2158_1","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o zmianie ustawy o kosmetykach[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach (Dz.U. Nr 42, poz. 473, z późn. zm.[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) producent - przedsiębiorcę, który wytwarza i wprowadza kosmetyk do obrotu albo który wprowadza kosmetyk do obrotu, a także jego przedstawiciela oraz każdą osobę, która występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie lub dołączając do niego swoją firmę, znak towarowy lub inne odróżniające oznaczenie; za producenta uważa się także importera,\", b) w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: \"11) prototyp kosmetyku - pierwszy model lub projekt, nieprodukowany jeszcze seryjnie, którego kopia lub ostateczna modyfikacja stanowi kosmetyk.\"; 2) w art. 4 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Zakazuje się stosowania w kosmetykach substancji uznanych za rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość, zakwalifikowanych do kategorii 1, 2 i 3 na podstawie przepisów o substancjach i preparatach chemicznych; substancje kategorii 3 mogą być stosowane w przypadku umieszczenia ich na listach, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1-3.\"; 3) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Zakazuje się, w celu spełnienia wymagań niniejszej ustawy, przeprowadzania testw kosmetykw na zwierzętach. 2. Zakazuje się, w celu spełnienia wymagań niniejszej ustawy: 1) wprowadzania do obrotu kosmetyków: a) testowanych na zwierzętach, b) zawierających składniki lub ich kombinacje testowane na zwierzętach, 2) przeprowadzania na zwierzętach testw składnikw kosmetykw lub kombinacji tych składnikw. 3. Zakaz, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b i pkt 2, obowiązuje od momentu zastąpienia testów na zwierzętach przez jedną lub więcej uznanych i przyjętych w Unii Europejskiej metod alternatywnych. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki może określić, w drodze rozporządzenia, procedury przeprowadzania testw kosmetykw, składnikw kosmetykw lub ich kombinacji, mając na uwadze postęp nauki w rozwoju metod alternatywnych.\"; 4) w art. 5 w ust. 3 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) wzór znaku graficznego, który informuje, po jakim czasie od otwarcia opakowania kosmetyk może być stosowany bez stwarzania zagrożenia dla zdrowia użytkownika.\"; 5) w art. 6: a) w ust. 2: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) termin trwałości, do którego kosmetyk, przechowywany we wskazanych przez producenta warunkach, zachowuje w pełni swoje właściwości i odpowiada wymaganiom art. 4 ust. 1, określony zwrotem \"najlepiej zużyć przed końcem\" i następującym po nim oznaczeniem odpowiednio miesiąca i roku lub dnia, miesiąca i roku albo informacją o miejscu umieszczenia tego terminu na opakowaniu; jeżeli jest to niezbędne ze względu na właściwość kosmetyku, należy wskazać warunki zapewniające zachowanie jego przydatności do użycia; podanie terminu trwałości nie jest wymagane, jeżeli minimalny okres przydatności kosmetyku do użycia wynosi więcej niż 30 miesięcy; w tym przypadku należy umieścić znak graficzny określony w art. 5 ust. 3 pkt 5 oraz podać, wyrażony w miesiącach lub latach, czas, w jakim od otwarcia opakowania kosmetyk może być stosowany bez stwarzania zagrożenia dla zdrowia użytkownika,\", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) wykaz składników określonych zgodnie z nazwami przyjętymi w Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych (INCI), poprzedzony wyrazem \"składniki\" lub \"ingredients\", obejmujący: a) składniki w malejącym porządku według masy w momencie ich dodawania, przy czym składniki w stężeniach poniżej 1% mogą być wymienione w dowolnej kolejności, po składnikach w stężeniach większych niż 1%, b) kompozycje zapachowe i aromatyczne określone wyrazem \"zapach\" lub \"aromat\" lub ich odpowiednimi nazwami przyjętymi w INCI, z uwzględnieniem substancji w nich występujących, które zostały umieszczone na liście, o której mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, i muszą być wymienione niezależnie od funkcji, jaką pełnią w kosmetyku, c) numery barwników, które mogą być wymieniane po innych składnikach w dowolnej kolejności, zgodnie z ich numerami określonymi w liście barwników dozwolonych do stosowania w kosmetykach; w przypadku kosmetyków sprzedawanych w wielu odcieniach kolorów, jest dopuszczalne wymienienie wszystkich barwników, po oznaczeniu znakiem graficznym \"+\/-\".\", b) dodaje się ust. 10 w brzmieniu: \"10. Producent może umieścić na pojemniku, opakowaniu jednostkowym zewnętrznym lub dołączonej ulotce, nalepce, taśmie lub kartce informację, że kosmetyk nie był testowany na zwierzętach jedynie wówczas, gdy producent i jego dostawcy nie wykonywali i nie zlecali wykonania testów na zwierzętach kosmetyku, jego prototypu ani żadnego z jego składników oraz gdy nie zawiera on składników testowanych na zwierzętach przez innych producentów w celu wytworzenia nowych kosmetyków.\"; 6) w art. 11: a) w ust. 1: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) ocenę wpływu kosmetyku na bezpieczeństwo zdrowia ludzi, przygotowaną z uwzględnieniem charakterystyki toksykologicznej składników, ich struktury chemicznej i stopnia kontaktu z ciałem człowieka, a także nazwisko i adres osoby odpowiedzialnej za tę ocenę; ocena ta uwzględnia cechy miejsc, w których kosmetyk będzie stosowany lub grupę odbiorców, dla których jest on przeznaczony, ze szczególnym uwzględnieniem kosmetyków przeznaczonych wyłącznie do zewnętrznej higieny intymnej oraz dla dzieci poniżej trzeciego roku życia,\", - w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) dane dotyczące wszelkich testów na zwierzętach przeprowadzonych przez producenta, jego przedstawicieli lub dostawców w czasie opracowywania lub dokonywania oceny wpływu kosmetyku lub jego składnika na bezpieczeństwo zdrowia ludzi; wymóg ten dotyczy również testów przeprowadzanych w celu spełnienia wymogów państw niebędących członkami Unii Europejskiej.\", b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 4, musi posiadać wykształcenie wyższe w dziedzinie farmacji, medycyny lub dziedzinach pokrewnych.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Producent zapewnia publiczny dostęp do informacji o składzie kosmetyku z podaniem danych ilościowych w odniesieniu do substancji niebezpiecznych w rozumieniu przepisów o substancjach i preparatach chemicznych oraz do danych wymienionych w ust. 1 pkt 5; informacje te muszą być łatwo dostępne za pośrednictwem odpowiednich środków przekazu informacji, w szczególności drogą pocztową, telefoniczną lub elektroniczną. 2b. Informacje, o których mowa w ust. 2a, konsumentom krajowym udostępnia się w języku polskim, natomiast konsumentom z pozostałych państw członkowskich w stosownym, jednym z oficjalnych języków Unii Europejskiej.\"; 7) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Informację o podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, wraz z podaniem przyczyn jej powzięcia, Główny Inspektor Sanitarny przekazuje niezwłocznie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zgodnie z przepisami o ogólnym bezpieczeństwie produktów, oraz równocześnie do Komisji Europejskiej.\"."}
{"id":"2004_2158_2","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o zmianie ustawy o kosmetykach[1]","text":"Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2004_2158_3","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o zmianie ustawy o kosmetykach[1]","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 4 i pkt 5 lit. a, które wchodzą w życie z dniem 11 marca 2005 r. _______________________________ [1] Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia dyrektywy 2003\/15\/WE z dnia 27 lutego 2003 r. zmieniającej dyrektywę 76\/768\/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych (Dz.Urz. WE L 66 z 11.03.2003). [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 73, poz. 659, Nr 189, poz. 1852 i Nr 208, poz. 2019."}
{"id":"2004_219_1","title":"Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) ciągłość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej – organizację udzielania świadczeń opieki zdrowotnej zapewniającą kontynuację procesu diagnostycznego lub terapeutycznego, w szczególności ograniczającą ryzyko przerwania procesu leczenia świadczeniobiorców w ramach danego zakresu świadczeń opieki zdrowotnej realizowanego na podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w dniu złożenia oferty w postępowaniu w sprawie zawarcia umów;”, b) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) kompleksowość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej – możliwość realizacji świadczeń opieki zdrowotnej w danym zakresie obejmującą wszystkie etapy i elementy procesu ich realizacji, w szczególności strukturę świadczeń opieki zdrowotnej w danym zakresie;”, c) po pkt 28 dodaje się pkt 28a w brzmieniu: „28a) poradnia przyszpitalna – ambulatorium podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, zlokalizowane w budynku albo zespole budynków oznaczonych tym samym adresem co szpital, albo innymi adresami, ale położonych obok szpitala i tworzących funkcjonalną całość, w którym udzielane są te same lub zbliżone rodzajowo świadczenia co w szpitalu;”; 2) w art. 50: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) kartę ubezpieczenia zdrowotnego – w przypadku ubezpieczonego oraz osób, do których stosuje się art. 67 ust. 4–7;”, b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: „7a. W sytuacji udzielania świadczeniobiorcy stacjonarnych albo całodobowych świadczeń opieki zdrowotnej, oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, obejmuje okres od dnia rozpoczęcia udzielania świadczenia do dnia zakończenia udzielania świadczenia, nie dłuższy jednak niż do końca miesiąca następującego po miesiącu rozpoczęcia udzielania świadczenia. W przypadku, gdy świadczenie opieki zdrowotnej trwa dłużej - świadczeniobiorca składa kolejne oświadczenie, które obejmuje okres nie dłuższy niż jeden miesiąc.”, c) w ust. 16 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) potwierdzenia prawa do świadczeń w sposób określony w ust. 3 osób, o których mowa w art. 52 ust. 1, albo”; 3) w art. 54 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy jest obowiązany dostarczyć w terminie 7 dni od dnia jej wydania, kopię tej decyzji właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu.”; 4) w art. 57 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne, o których mowa w ust. 1, mogą być udzielane również w poradni przyszpitalnej.”; 5) art. 135 otrzymuje brzmienie: „Art. 135. 1. Oferty złożone w postępowaniu o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej są jawne. 2. Fundusz realizuje zasadę jawności: 1) umów – przez zamieszczenie na swojej stronie internetowej informacji o każdej zawartej umowie, z uwzględnieniem maksymalnej kwoty zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej z zawartej umowy, rodzaju, liczby i ceny zakupionych świadczeń albo rodzaju zakupionych świadczeń, liczby jednostek rozliczeniowych (miara przyjęta do określenia wartości świadczenia opieki zdrowotnej w określonym zakresie lub rodzaju, w szczególności: punkt, porada, osobodzień) wyrażających wartość świadczenia oraz cenę jednostki rozliczeniowej, a także maksymalnej kwoty zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej ze wszystkich zawartych umów; 2) ofert, z wyłączeniem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorcy, które zastrzeżone zostały przez świadczeniodawcę – w szczególności przez umożliwienie wglądu do tych ofert. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, zamieszcza się w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.”; 6) w art. 142 w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wybrać ofertę lub większą liczbę ofert, które zapewniają ciągłość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, kompleksowość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej i ich dostępność oraz przedstawiają najkorzystniejszy bilans ceny w odniesieniu do przedmiotu zamówienia;”; 7) w art. 154: a) ust. 4–6 otrzymują brzmienie: „4. Od decyzji dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu świadczeniodawcy przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 5. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w ust. 4, składa się do dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 3. 6. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu rozpatruje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w ust. 4, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania i wydaje decyzję administracyjną w sprawie. Decyzja dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu wydana na skutek ponownego rozpatrzenia sprawy podlega natychmiastowemu wykonaniu.”, b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Stronami postępowania, o którym mowa w ust. 1–6, są świadczeniodawca, który złożył odwołanie, o którym mowa w ust. 1, lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w ust. 4, oraz świadczeniodawcy, którzy zostali wybrani do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w danym postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.”, c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. W przypadku uwzględnienia odwołania dotyczącego rozstrzygnięcia postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, przeprowadza się postępowanie w trybie rokowań ze świadczeniodawcą, który złożył wskazane odwołanie, chyba że z opisu przedmiotu zamówienia wynika, że umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawiera się z jednym świadczeniodawcą na danym obszarze. W takim przypadku dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu ponownie przeprowadza postępowanie w sprawie zawarcia umowy.”; 8) w art. 156 po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1e w brzmieniu: „1a. W przypadku gdy zachodzi ryzyko braku zabezpieczenia udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, okres obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej może zostać przedłużony, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy. 1b. W przypadku braku możliwości zabezpieczenia udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w sytuacji, w której świadczenia w danym zakresie udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej były udzielane przez jednego świadczeniodawcę na określonym obszarze, dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu może dokonać zmiany umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej ze świadczeniodawcą w tym zakresie na obszarze sąsiadującym z tym obszarem, na okres nie dłuższy niż określony w ust. 1a. 1c. Dokonując zmiany umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1b, dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu bierze pod uwagę konieczność zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, potrzeby zdrowotne świadczeniobiorców oraz uwarunkowania komunikacyjne. 1d. Zmiana umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1a i 1b, wymaga uzyskania zgody Prezesa Funduszu. 1e. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu jest obowiązany niezwłocznie przeprowadzić postępowanie w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie świadczeń objętych umową, której okres obowiązywania został przedłużony na podstawie ust. 1a i 1b, w przypadku gdy takie postępowanie nie zostało wszczęte albo zakończone.”."}
{"id":"2004_219_2","title":"Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 95 i 742 oraz z 2013 r. poz. 766) w art. 70: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Świadczenia chemioterapii niestandardowej określone w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy, o której mowa w art. 63 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, realizowane przed tym dniem, są realizowane na dotychczasowych zasadach nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r.”; 2) w ust. 2 zdanie 1 otrzymuje brzmienie: „W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy mogą być kierowane do dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia wnioski świadczeniodawcy dotyczące rozpoczęcia realizacji świadczeń chemioterapii niestandardowej określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy, o której mowa w art. 63 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.”."}
{"id":"2004_219_3","title":"Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 14 czerwca 2012 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 742) w art. 11 ust. 1–3 otrzymują brzmienie: „1. Przepisy art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b, art. 25 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 oraz art. 108 ust. 1 pkt 3 w zakresie dotyczącym art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, o której mowa w art. 1, oraz art. 25 ust. 1a–1f ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r. 2. W okresie do dnia 31 grudnia 2015 r. podmiot leczniczy prowadzący szpital może zawrzeć umowę ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych określonych w przepisach o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. W takim przypadku przepis art. 25 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się. 3. W przypadku określonym w ust. 1 obowiązek określony w art. 25 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, powstaje z dniem 1 stycznia 2016 r.”."}
{"id":"2004_219_4","title":"Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. 1. Na wniosek dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, za zgodą świadczeniodawcy, obowiązywanie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w poszczególnych zakresach udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, realizowanych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, może zostać przedłużone na okres nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2014 r. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, dyrektor właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia kieruje do wszystkich świadczeniodawców realizujących umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w poszczególnych zakresach udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej. 3. W przypadku umów na wykonywanie medycznych czynności ratunkowych przez zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 757), przedłużenie umowy wymaga uzyskania zgody wojewody."}
{"id":"2004_219_5","title":"Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Do postępowań, o których mowa w art. 154 ustawy, o której mowa w art. 1, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_219_6","title":"Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 1 i 4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych oraz ustawę z dnia 14 czerwca 2012 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 123, 1016, 1342 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 154, 879 i 983."}
{"id":"2004_2249_1","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 1115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) liczbie mieszkańców – rozumie się przez to liczbę mieszkańców zamieszkałych na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego lub obszarze kraju, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy, ustaloną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do dnia 31 maja roku bazowego;”, b) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) stopie bezrobocia i liczbie bezrobotnych – rozumie się przez to stopę bezrobocia i liczbę bezrobotnych, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy, ustalone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do dnia 31 maja roku bazowego;”; 2) w art. 24: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Kwotę uzupełniającą otrzymuje województwo, w którym wskaźnik W jest niższy od 125% wskaźnika Ww i liczba mieszkańców nie przekracza 3 milionów.”, b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Część wyrównawcza subwencji ogólnej dla danego województwa nie może być wyższa niż kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy.”; 3) uchyla się art. 25; 4) uchyla się art. 31; 5) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Podstawę do wyliczenia kwot, o których mowa w art. 21a ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 23a ust. 1 pkt 1 i 2, stanowią wydatki wykazane za rok poprzedzający rok bazowy w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek sporządzania wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem korekt złożonych do właściwych regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca roku bazowego.”; 6) art. 35 otrzymuje brzmienie: „Art. 35. 1. Jednostki samorządu terytorialnego dokonują wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a na rachunek budżetu państwa w dwunastu równych ratach w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, z zastrzeżeniem art. 91. Od kwot niewpłaconych w tym terminie nalicza się odsetki ustalone jak dla zaległości podatkowych. 2. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, mimo ciążącego na niej obowiązku, nie dokonała w terminie – w całości lub w części – wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a, minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania z tytułu wpłat wraz z odsetkami ustalonymi jak dla zaległości podatkowych. 3. Do wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Do wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa dotyczących odraczania terminu płatności podatku lub zapłaty zaległości podatkowej, rozkładania na raty podatku lub zapłaty zaległości podatkowej, a także umarzania zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę. 5. Do egzekucji wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.”; 7) w art. 36: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „W przypadku gdy ustalona dla jednostki samorządu terytorialnego część wyrównawcza, równoważąca lub regionalna subwencji ogólnej jest wyższa od należnej lub wpłata, o której mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, została ustalona w kwocie niższej od należnej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze decyzji:”, b) w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) od dnia następnego po dniu, w którym obciążono rachunek bankowy budżetu państwa na podstawie polecenia przelewu z tytułu każdej kolejnej zawyżonej raty odpowiedniej części subwencji ogólnej, a w przypadku wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a – od dnia następnego po dniu, w którym wpłata powinna być dokonana w prawidłowej wysokości;”, c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, z przyczyn od siebie niezależnych, otrzymała część wyrównawczą, równoważącą lub regionalną subwencji ogólnej, w kwocie wyższej od należnej lub dokonała wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a, w kwocie niższej od należnej, nie nalicza się odsetek, o których mowa w ust. 1.”, d) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. W przypadku stwierdzenia, że jednostka samorządu terytorialnego otrzymała część wyrównawczą, równoważącą lub regionalną subwencji ogólnej, w kwocie niższej od należnej lub dokonała wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a, w kwocie wyższej od należnej – jednostce tej nie przysługuje zwiększenie odpowiedniej części subwencji ogólnej lub zmniejszenie wpłat.”; 8) w art. 36a w ust. 6 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) województw – dochody podatkowe, o których mowa w art. 24 ust. 3, za rok bazowy, powiększone o część wyrównawczą i część regionalną subwencji ogólnej ustalone na rok budżetowy i pomniejszone o wpłaty, o których mowa w art. 70a, ustalone na rok budżetowy.”; 9) po rozdziale 8 dodaje się rozdział 8a w brzmieniu: „Rozdział 8a Zasady ustalania dla województw w roku 2015 części regionalnej subwencji ogólnej, wpłat do budżetu państwa oraz dotacji celowej"}
{"id":"2004_2249_2","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 2. 1. Dla województw, które w roku 2015 nie są obowiązane do dokonywania wpłat, o których mowa w art. 70a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ustala się różnicę pomiędzy sumą: 1) części wyrównawczej subwencji ogólnej, wyliczonej na rok 2015 zgodnie z art. 24 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 2) części regionalnej subwencji ogólnej, wyliczonej na rok 2015 zgodnie z art. 70b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 3) dotacji celowej, wyliczonej na rok 2015 zgodnie z art. 70c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą a sumą części wyrównawczej i części regionalnej subwencji ogólnej, wyliczonych na rok 2015 zgodnie z art. 24 i art. 25 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Jeżeli dla danego województwa różnica, wyliczona zgodnie z ust. 1, jest kwotą dodatnią, część regionalna subwencji ogólnej, o której mowa w art. 70b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, podlega zmniejszeniu o tę kwotę. 3. Kwotę stanowiącą sumę zmniejszeń, o których mowa w ust. 2, rozdziela się między województwa, dla których różnica, wyliczona zgodnie z ust. 1, ma wartość ujemną, w następujący sposób: 1) dla danego województwa oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, udział ujemnej różnicy, wyliczonej zgodnie z ust. 1, w łącznej kwocie ujemnych różnic dla wszystkich województw; 2) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 1, mnoży się przez kwotę stanowiącą sumę zmniejszeń, o których mowa w ust. 2; 3) jeżeli kwota wyliczona dla danego województwa zgodnie z pkt 2 jest niższa od wartości bezwzględnej z ujemnej różnicy, wyliczonej dla tego województwa zgodnie z ust. 1 – wysokość kwoty zwiększającej część regionalną subwencji ogólnej, o której mowa w art. 70b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest równa kwocie wyliczonej zgodnie z pkt 2; 4) jeżeli kwota wyliczona dla danego województwa zgodnie z pkt 2 jest wyższa od wartości bezwzględnej z ujemnej różnicy, wyliczonej dla tego województwa zgodnie z ust. 1 – wysokość kwoty zwiększającej część regionalną subwencji ogólnej, o której mowa w art. 70b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest równa wartości bezwzględnej z ujemnej różnicy, wyliczonej zgodnie z ust. 1, a pozostałe środki przeznaczone są na zwiększenie części regionalnej subwencji ogólnej dla województw, o których mowa w ust. 2, proporcjonalnie do udziału kwoty zmniejszenia dla województwa części regionalnej subwencji ogólnej w kwocie stanowiącej sumę zmniejszeń, o których mowa w ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminach określonych w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, informuje województwa o części regionalnej subwencji ogólnej w wysokości 90% kwoty, o której mowa w art. 70b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, skorygowanej zgodnie z ust. 2 i 3. 5. W przypadku gdy kwota wpłat województw do budżetu państwa nie zostanie zmniejszona w sposób określony w art. 70a ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia 30 września 2015 r., informuje województwa o odpowiednim zwiększeniu kwoty części regionalnej, o której mowa w ust. 4."}
{"id":"2004_2249_3","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 3. 1. Przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się po raz pierwszy do: 1) ustalenia na rok 2015 części wyrównawczej i regionalnej subwencji ogólnej dla województw, wpłat województw do budżetu państwa i rezerwy celowej, o której mowa w art. 70c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą; 2) opracowania projektu ustawy budżetowej i projektów uchwał budżetowych na rok 2015; 3) ustawy budżetowej i uchwał budżetowych na rok 2015. 2. Na potrzeby opracowania wieloletniej prognozy finansowej, o której mowa w art. 226 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.[2])), na rok 2015 i lata następne, samorządy województw przyjmują kwoty wpłat do budżetu państwa, o których mowa w art. 70a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i kwoty części regionalnej subwencji ogólnej, o których mowa w art. 2 ust. 4, ustalone na rok 2015."}
{"id":"2004_2249_4","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 4. W sprawach dotyczących wpłat województw do budżetu państwa przeznaczonych na część regionalną subwencji ogólnej dla województw oraz części regionalnej subwencji ogólnej dla województw, ustalonych na rok 2014 i lata wcześniejsze, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_2249_5","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 3–8, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2015 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646 oraz z 2014 r. poz. 379, 911 i 1146. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646 oraz z 2014 r. poz. 379, 911 i 1146."}
{"id":"2004_2249_70a","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 70a. 1. W roku 2015 wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej dla województw, dokonują województwa, w których wskaźnik W jest większy niż 125% wskaźnika Ww. 2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców województwa przez kwotę wynoszącą: 1) 49% nadwyżki wskaźnika W ponad 125% wskaźnika Ww – dla województw, w których wskaźnik W jest nie większy niż 150% wskaźnika Ww; 2) 12,25% wskaźnika Ww, powiększoną o 59% nadwyżki wskaźnika W ponad 150% wskaźnika Ww – dla województw, w których wskaźnik W jest większy niż 150% wskaźnika Ww. 3. Kwota rocznej wpłaty, obliczona w sposób określony w ust. 2, nie może przekroczyć 35% dochodów podatkowych województwa z roku poprzedzającego rok bazowy. 4. Jeżeli dochody województwa dokonującego wpłat, o których mowa w ust. 1, z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych i we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych ustalone jako suma tych dochodów uzyskanych w drugim półroczu roku bazowego i w pierwszym półroczu roku budżetowego będą niższe o więcej niż 10% w porównaniu do tych dochodów uzyskanych łącznie w drugim półroczu roku poprzedzającego rok bazowy i w pierwszym półroczu roku bazowego, województwo dokonuje wpłat niższych o 10%. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia 30 września roku budżetowego: 1) dokonuje porównania dochodów, o których mowa w ust. 4, wykazanych w sprawozdaniach, których obowiązek sporządzenia wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie sprawozdawczości budżetowej, oraz w informacjach posiadanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych; 2) informuje województwa spełniające warunek, o którym mowa w ust. 4, o obniżonej kwocie wpłat."}
{"id":"2004_2249_70b","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 70b. 1. W roku 2015 część regionalną subwencji ogólnej dla województw ustala się w wysokości łącznej kwoty wpłat województw ustalonych zgodnie z art. 70a ust. 1–3. 2. Kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1, otrzymują województwa, w których dochody podatkowe powiększone o część wyrównawczą subwencji ogólnej, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, są niższe od 125% wskaźnika Ww. 3. Kwotę stanowiącą 52% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się między województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej stopy bezrobocia w kraju. 4. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 3, oblicza się w następujący sposób: 1) ustala się województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej stopy bezrobocia w kraju; 2) oblicza się – dla kraju – procentowy udział w ogólnej liczbie bezrobotnych liczby bezrobotnych w następujących przedziałach wiekowych: a) przedział I – do 24 lat, b) przedział II – 25–34 lat, c) przedział III – 35–44 lat, d) przedział IV – 45–54 lat, e) przedział V – 55 i więcej lat – zwanych dalej „przedziałami”; 3) oblicza się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – procentowy udział w ogólnej liczbie bezrobotnych w tym województwie liczby bezrobotnych w poszczególnych przedziałach; 4) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – przedziały, w których procentowy udział liczby bezrobotnych w określonym wieku w ogólnej liczbie bezrobotnych jest większy niż ustalony dla kraju, odrębnie dla każdego przedziału, udział procentowy bezrobotnych w danym przedziale w ogólnej liczbie bezrobotnych; 5) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – przeliczeniową liczbę bezrobotnych w województwie dla przedziałów ustalonych zgodnie z pkt 4: a) dla przedziału I – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,75 i liczby bezrobotnych w tym przedziale w województwie, b) dla przedziału II – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,65 i liczby bezrobotnych w tym przedziale w województwie, c) dla przedziału III – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,45 i liczby bezrobotnych w tym przedziale w województwie, d) dla przedziału IV – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,25 i liczby bezrobotnych w tym przedziale w województwie, e) dla przedziału V – równą liczbie bezrobotnych w tym przedziale w województwie; 6) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – ogólną przeliczeniową liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę przeliczeniowych liczb bezrobotnych w przedziałach, ustalonych zgodnie z pkt 4; 7) ustala się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – łączną przeliczeniową liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę ogólnych przeliczeniowych liczb bezrobotnych; 8) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku współczynnik udziału ogólnej przeliczeniowej liczby bezrobotnych w łącznej przeliczeniowej liczbie bezrobotnych; 9) współczynnik udziału obliczony dla danego województwa mnoży się przez wskaźnik 0,52 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1; 10) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest wyższa od różnicy między kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy, powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu kwoty jest równa tej różnicy, a nadwyżkę środków dzieli się między wszystkie województwa w sposób określony w ust. 6; 11) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest niższa od różnicy między kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy, powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu kwoty jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 9. 5. Kwotę stanowiącą 48% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się między województwa, w których dochody podatkowe za rok poprzedzający rok bazowy, powiększone o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok budżetowy w sposób określony w art. 24, i kwotę części regionalnej, wyliczoną na rok budżetowy zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, są niższe od 125% wskaźnika Ww. 6. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 5, oblicza się w następujący sposób: 1) dla danego województwa oblicza się kwotę stanowiącą sumę dochodów podatkowych za rok poprzedzający rok bazowy, części wyrównawczej subwencji ogólnej wyliczonej na rok budżetowy i kwoty części regionalnej wyliczonej na rok budżetowy zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca; 2) dla województw spełniających warunek, o którym mowa w ust. 5, oblicza się różnicę między 125% wskaźnika Ww a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1; 3) oblicza się iloczyn różnicy dochodów wyliczonej w sposób określony w pkt 2 i liczby mieszkańców województwa, zwany dalej „kwotą dochodów do uzupełnienia”; 4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik udziału kwoty wyliczonej w sposób określony w pkt 3 w łącznej kwocie dochodów do uzupełnienia województw spełniających warunek, o którym mowa w ust. 5; 5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez wskaźnik 0,48 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1; 6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty dochodów do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest równa kwocie dochodów do uzupełnienia obliczonej dla województwa w sposób określony w pkt 5, a pozostałe środki przeznaczone są na zmniejszenie wpłat wyliczonych zgodnie z art. 70a, proporcjonalnie do udziału kwoty wpłat danego województwa w łącznej kwocie wpłat województw; 7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty dochodów do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest równa kwocie wyliczonej w sposób określony w pkt 5. 7. Część regionalna subwencji ogólnej dla danego województwa stanowi sumę kwot obliczonych zgodnie z ust. 4 i 6."}
{"id":"2004_2249_70c","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego","text":"Art. 70c. 1. W roku 2015 w budżecie państwa tworzy się rezerwę celową przeznaczoną na dotacje dla województw na dofinansowanie budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony dróg wojewódzkich i zarządzania tymi drogami, którą dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych. 2. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 268 000 tys. zł. 3. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, rozdziela minister właściwy do spraw finansów publicznych w sposób określony w ust. 4, między województwa, w których powierzchnia dróg wojewódzkich, w przeliczeniu na jednego mieszkańca województwa, jest wyższa od powierzchni dróg wojewódzkich w kraju, w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju, i które w roku budżetowym nie są objęte obowiązkiem dokonywania wpłat, o których mowa w art. 70a. 4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, rozdziela się między województwa w następujący sposób: 1) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, wskaźnik równy ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich w kraju i liczby mieszkańców kraju; 2) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, dla danego województwa wskaźnik równy ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich w województwie i liczby mieszkańców tego województwa; 3) ustala się województwa, dla których wskaźnik określony w pkt 2 jest wyższy niż wskaźnik określony w pkt 1; 4) oblicza się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – sumę wskaźników, o których mowa w pkt 2; 5) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – współczynnik udziału wskaźnika, o którym mowa w pkt 2, w sumie wskaźników obliczonej zgodnie z pkt 4; 6) wysokość kwoty należnej województwu oblicza się jako iloczyn współczynnika udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 5, i kwoty, o której mowa w ust. 2. 5. Środki rezerwy, o której mowa w ust. 1, są przekazywane dla województw w formie dotacji celowej, której wysokość nie może stanowić więcej niż 98% kosztów realizacji zadań. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje o wysokości dotacji celowej właściwe województwa oraz wojewodów w terminach określonych w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2. 7. Wojewoda, po otrzymaniu informacji o rocznej kwocie dotacji celowej wynikającej z ustawy budżetowej, sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych wniosek o uruchomienie środków budżetu państwa. 8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 7, dokonuje zwiększenia wydatków w części budżetu państwa będącej w dyspozycji wojewody. 9. Wojewoda udziela województwu dotacji celowej w kwocie nie wyższej niż określona w informacji przekazanej w terminie, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2. Do rozliczenia i zwrotu dotacji udzielonej województwom stosuje się przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm. [1])).”."}
{"id":"2004_225_1","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152) w art. 16 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) niezwłocznego powiadomienia Policji o zdarzeniu, o ile doszło do wypadku z ofiarami w ludziach lub do wypadku powstałego w okolicznościach nasuwających przypuszczenie, że zostało popełnione przestępstwo.\"."}
{"id":"2004_225_2","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_226_1","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. zmieniająca ustawę o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 162, poz. 1112, z 2001 r. Nr 5, poz. 45 i Nr 100 poz. 1080 oraz z 2003 r. Nr 6, poz. 63) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. U przedsiębiorcy przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w danym roku ustalają, w drodze porozumienia, strony uprawnione do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy. Porozumienie to powinno uwzględniać sytuację i możliwości finansowe przedsiębiorcy oraz wskaźniki ustalone zgodnie z art. 3 ust. 3 lub 5, a także z art. 4a. 2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być zawarte w terminie do końca lutego każdego roku. 3. U przedsiębiorców, u których porozumienie, o którym mowa w ust. 1, nie zostało zawarte, przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustala, w terminie do dnia 10 marca każdego roku, pracodawca, w drodze zarządzenia.\"; 2) uchyla się art. 4b."}
{"id":"2004_226_2","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. zmieniająca ustawę o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. 1. W 2004 r. porozumienie, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być zawarte w terminie do 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. U przedsiębiorców, u których porozumienie, o którym mowa w ust. 1, nie zostało zawarte, przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustala, w terminie do 10 dni po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, pracodawca, w drodze zarządzenia."}
{"id":"2004_226_3","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. zmieniająca ustawę o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2004_2351_1","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r."}
{"id":"2004_2351_2","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2352_1","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Armenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 14 lipca 1999 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Armenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 14 lipca 1999 r."}
{"id":"2004_2352_2","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Armenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 14 lipca 1999 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2353_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 2004 r. o ratyfikacji Porozumienia dotyczącego trzeciej zmiany Porozumienia w sprawie utworzenia i funkcjonowania Międzynarodowego Ośrodka Rozwoju Polityki Migracyjnej (ICMPD), sporządzonego na Rodos dnia 25 czerwca 2003 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Porozumienia dotyczącego trzeciej zmiany Porozumienia w sprawie utworzenia i funkcjonowania Międzynarodowego Ośrodka Rozwoju Polityki Migracyjnej (ICMPD), sporządzonego na Rodos dnia 25 czerwca 2003 r."}
{"id":"2004_2353_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 2004 r. o ratyfikacji Porozumienia dotyczącego trzeciej zmiany Porozumienia w sprawie utworzenia i funkcjonowania Międzynarodowego Ośrodka Rozwoju Polityki Migracyjnej (ICMPD), sporządzonego na Rodos dnia 25 czerwca 2003 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2354_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 2004 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o wzajemnej pomocy w sprawach karnych, sporządzonej w Bangkoku dnia 26 lutego 2004 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o wzajemnej pomocy w sprawach karnych, sporządzonej w Bangkoku dnia 26 lutego 2004 r."}
{"id":"2004_2354_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 2004 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o wzajemnej pomocy w sprawach karnych, sporządzonej w Bangkoku dnia 26 lutego 2004 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2355_1","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb zbywania oraz nabywania mieszkań, które po dniu 5 grudnia 1990 r. w procesach likwidacji, zbywania, prywatyzacji i upadłości przedsiębiorstw państwowych przestały być mieszkaniami zakładowymi. 2. Zbywanie mieszkań, o których mowa w ust. 1, odbywa się w trybie wywłaszczenia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, którą stanowi mieszkanie wraz z przynależnościami, poprzez odjęcie za odszkodowaniem własności tej nieruchomości aktualnemu właścicielowi, o którym mowa w art. 2 pkt 1, o ile uprzednio został złożony wniosek osoby uprawnionej o nabycie tego mieszkania. 3. Nabywanie mieszkań, o których mowa w ust. 1, odbywa się w trybie sprzedaży osobie uprawnionej nieruchomości, której właścicielem jest Skarb Państwa z zastosowaniem obniżek, o których mowa w art. 10, przez starostę wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej."}
{"id":"2004_2355_10","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 10. 1. Starosta dokonuje sprzedaży nieruchomości, o której mowa w art. 9 ust. 2, osobie uprawnionej po uprzednim pomniejszeniu określonej przez rzeczoznawcę majątkowego wartości nieruchomości o przysługującą tej osobie łączną sumę obniżek w wysokości: 1) 6% - za każdy rok pracy w podmiotach, które były właścicielami byłego mieszkania zakładowego, 2) 3% - za każdy rok najmu byłego mieszkania zakładowego przy czym łączna suma obniżek nie może przekraczać 95% ceny nieruchomości byłego mieszkania zakładowego. 2. Jeżeli starosta dokonuje sprzedaży byłego mieszkania zakładowego osobie, o której mowa w art. 2 pkt 2 lit. b), ustalając łączną sumę wysokości obniżek w cenie sprzedaży tego mieszkania, na jej wniosek, uwzględnia okresy pracy lub najmu osoby uprawnionej, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a), jeżeli jest korzystniejszy. 3. Jeżeli osobą uprawnioną jest: 1) emeryt albo rencista, 2) wdowa albo wdowiec, 3) osoba samotnie wychowująca dziecko, cenę sprzedaży byłych mieszkań zakładowych (nieruchomości) pomniejsza się o 95% jego wartości, w tym przypadku ulg obliczonych w sposób określony w ust. 1, nie uwzględnia się."}
{"id":"2004_2355_11","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 11. 1. Wpis do księgi wieczystej prawa własności następuje na podstawie decyzji o wywłaszczeniu, o której mowa w art. 9 ust. 1, oraz umowy sprzedaży, przez starostę osobie uprawnionej nieruchomości, o której mowa w art. 10. 2. Ustala się łączną opłatę stałą 200 zł za: 1) założenie księgi wieczystej, jeżeli dana nieruchomość budowlana i gruntowa nie ma jeszcze założonej księgi wieczystej, 2) wpis do księgi wieczystej prawa własności, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_2355_12","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 12. Zobowiązania wynikające z ograniczonych praw rzeczowych na nieruchomościach, o których mowa w art. 9 ust. 2, nie związane z utrzymaniem substancji mieszkaniowej obciążają dotychczasowych właścicieli i nie przechodzą na ich nabywcę z mocy tej ustawy."}
{"id":"2004_2355_13","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 13. 1. Skarb Państwa wypłaci wywłaszczonemu aktualnemu właścicielowi nieruchomości mieszkalnych, budynkowych i gruntowych, które nabywane są w sposób określony w art. 3-11 odszkodowanie, na podstawie wartości ustalonej na podstawie dokumentów nabycia tych nieruchomości przez ich aktualnego właściciela, zwaloryzowane poprzez zastosowanie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych, ogółem ogłaszanego poprzez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\". 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa wypłaci w ciągu 6 miesięcy odszkodowanie, od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 9 ust. 1. 3. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia tryb i sposób odszkodowania, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, uwzględniając wykorzystanie w tym celu akcji lub udziałów spółek Skarbu Państwa, swobodę wyboru przez zbywcę spółki, której akcje otrzyma. 4. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłosi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", w terminie 14 dni od daty ogłoszenia ustawy, średnioroczne wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w latach 1991-2000."}
{"id":"2004_2355_14","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 14. Osoby, które nabyły prawa majątkowe na mocy przepisów ustawy, zwalnia się z podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu."}
{"id":"2004_2355_15","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, Nr 86, poz. 958 i Nr 120, poz. 1168) w art. 40a wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Pracownicy i byli pracownicy Lasów Państwowych mający co najmniej trzyletni okres zatrudnienia w Lasach Państwowych, z wyjątkiem osób, z którymi stosunek pracy rozwiązany został bez wypowiedzenia z winy pracownika, posiadają pierwszeństwo nabycia lokali, których są najemcami i w których mieszkają. Cena sprzedaży lokalu podlega obniżeniu o 6% za każdy rok zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych jednak nie więcej niż o 95%, a spłata należności może zostać rozłożona najwyżej na 60 rat miesięcznych, przy oprocentowaniu nieprzekraczającym 15% rocznie.\"; 2) w ust. 5 wyrazy \"nie może przekraczać 90%\" zastępuje się wyrazami \"nie może przekraczać 95%\"; 3) w ust. 7 wyrazy \"o 1%\" zastępuje się wyrazami \"o 3%\"."}
{"id":"2004_2355_16","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 16. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 24) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 56 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach \"o których mowa w pkt 12\" dodaje się wyrazy \"oraz śmierci żołnierza zawodowego emeryta lub rencisty wojskowego oraz innych osób zajmujących lokal mieszkalny\"; 2) w art. 58 dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu: \"2b. Jeśli osobą uprawnioną jest emeryt, rencista lub wdowa (wdowiec po niej), to korzysta on z obniżki 95% ceny. 2c. Jeśli uprawniony skorzystał z obniżki 95% ceny, to nie może on już skorzystać z dodatkowej obniżki z żadnego innego tytułu.\"."}
{"id":"2004_2355_17","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 17. W ustawie z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego Polskie Koleje Państwowe (Dz.U. Nr 84, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 44 ust. 2 pkt 1 po wyrazach \"PKP i PKP SA\" stawia się przecinek i skreśla się wyrazy \"łącznie albo\"; 2) w art. 44 ust. 2 pkt 2 wyrazy \"90%\" zastępuje się wyrazami \"95%\"; 3) w art. 44 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Jeżeli osobą uprawnioną jest emeryt, rencista lub wdowa (wdowiec po niej), to korzysta on z obniżki 95% ceny.\"."}
{"id":"2004_2355_18","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 18. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań zakładowych będących własnością przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 24) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy po wyrazach \"państwowych osób prawnych\" dodaje się wyrazy \"samorządowych osób prawnych\"; 2) w art. 1 w ust. 1 po wyrazach \"państwowych osób prawnych\" dodaje się wyrazy \" , samorządowych osób prawnych\"; 3) w art. 2 w pkt 1: a) w lit. b) po wyrazie \"Państwa\" dodaje się wyrazy \"był lub\", b) lit. c) otrzymuje brzmienie: \"c) inne państwowe osoby prawne,\", c) dodaje się lit. d) i e) w brzmieniu: \"d) państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, z wyłączeniem Państwowego Gospodarstwa Leśnego \"Lasy Państwowe\", e) samorządowe osoby prawne,\"; 4) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W stosunku do mieszkań, o których mowa w art. 1 osobie uprawnionej przysługuje roszczenie o nabycie mieszkania na zasadach preferencyjnych, o których mowa w art. 6. 2. Sprawy z tytułów roszczeniowych rozpatrują sady rejonowe właściwe dla miejsca zamieszkania osoby zgłaszającej roszczenie. Postępowanie sadowe w tym zakresie jest wolne od kosztów sądowych.\"; 5) w art. 6 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Jeśli osobą uprawnioną jest emeryt, rencista lub wdowa (wdowiec) po nim (po niej) cena nabycia mieszkania ustalona jest na 5% jego wartości.\"."}
{"id":"2004_2355_19","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 19. 1. Rada gminy lub rada powiatu może podjąć uchwałę o przekazaniu części swojego mienia na rzecz swoich mieszkańców w celu ich uwłaszczenia. 2. Zasady i tryb uwłaszczenia, o którym mowa w ust. 1, określi rada gminy lub powiatu."}
{"id":"2004_2355_2","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) aktualnym właścicielu - należy przez to rozumieć: a) osobę prawną lub osobę fizyczną, która w dniu wejścia w życie ustawy jest właścicielem mieszkania, które po dniu 5 grudnia 1990 r. w procesach likwidacji, zbywania, komercjalizacji, prywatyzacji i upadłości przedsiębiorstw państwowych przestały być mieszkaniami zakładowymi, a nigdy osoba ta nie była najemcą tego mieszkania lub też nie zajmowała go na mocy decyzji administracyjnej, b) osobę prawną lub fizyczną, która w dniu wejścia w życie ustawy jest właścicielem mieszkania, które przed dniem 5 grudnia 1990 r. było mieszkaniem zakładowym a nigdy osoba ta nie była najemcą tego mieszkania lub też nie zajmowała go na mocy decyzji administracyjnej, 2) osobie uprawnionej - należy przez to rozumieć: a) osobę, która zajmuje mieszkanie, o którym mowa w art. 1, na podstawie umowy najmu lub administracyjnej decyzji o przydziale, o ile nie otrzymała ona pisemnej propozycji nabycia mieszkania przed jego zbyciem przez przedsiębiorstwo państwowe, państwową osobę prawną, państwową jednostkę organizacyjną, spółkę Skarbu Państwa lub spółkę prawa handlowego, w którym Skarb Państwa jest podmiotem dominującym, b) osobę bliską osobie fizycznej, o której mowa w lit. a), której przysługuje wstąpienie w stosunek najmu mieszkania na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1994 r o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787, Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281, z 2000 r. Nr 3, poz. 46, Nr 5, poz. 67, Nr 83, poz. 946, Nr 88, poz. 988, Nr 95, poz. 1041 i Nr 122, poz. 1317 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 27 i Nr 32, poz. 386), 3) byłe mieszkanie zakładowe - należy przez to rozumieć lokal w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903) lub jednorodzinny budynek mieszkalny, który był własnością przedsiębiorstw państwowych, państwowych osób prawnych, państwowych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, spółek handlowych Skarbu Pastwa lub spółek handlowych Skarbu Państwa, w których Skarb Państwa był podmiotem dominującym a po dniu wejścia w życie ustawy stanowi własność spółek prawa handlowego, w których Skarb Państwa nie jest podmiotem dominującym, niepaństwowych osób prawnych, samorządowych jednostek organizacyjnych, osób fizycznych, które nie były ich najemcami ani nie zajmowały tego mieszkania lub budynku na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale."}
{"id":"2004_2355_20","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2355_3","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 3. 1. Wywłaszczenie na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości, którą jest byłe mieszkanie zakładowe będące własnością aktualnego właściciela, w celu wyrównania szans najemcom byłych mieszkań zakładowych, w stosunku do najemców mieszkań zakładowych, do których mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 24), uważa się za cel publiczny. 2. Do procedur wywłaszczenia nieruchomości w zakresie nie uregulowanym ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543)."}
{"id":"2004_2355_4","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 4. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy byłe mieszkanie zakładowe wraz ze związaną z nim nieruchomością gruntową nie może zostać zbyte przez jego właściciela. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy zbycie byłego mieszkania zakładowego lub zaciągnięcie na nim zobowiązań przez jego aktualnego właściciela, który nigdy nie był jego najemcą jako pracownik przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej, państwowej jednostki organizacyjnej, lub spółki Skarbu Państwa, jest nieważne z mocy prawa."}
{"id":"2004_2355_5","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 5. 1. Osoba uprawniona, w okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy, może złożyć wniosek o nabycie mieszkania lub budynku, którego jest najemcą lub zajmuje mieszkanie na podstawie administracyjnej decyzji o przydziale, wraz ze związaną z tym mieszkaniem lub budynkiem nieruchomością gruntową. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, osoba uprawniona składa do właściwego miejscowo starosty. 3. Przy składaniu wniosku osoba uiszcza opłatę 10 zł. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi nie później niż w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem: - siedziby i adresu starosty właściwego miejscowo dla miejsca zamieszkania osoby uprawnionej, - nazwiska i imienia osoby uprawnionej, o której mowa w art. 2 pkt 2, - danych, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1-4, - informacji o uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 5 ust. 3."}
{"id":"2004_2355_6","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 6. 1. Starosta w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1, wydaje decyzję o uprawnieniu do nabycia własności byłego mieszkania zakładowego przez osobę uprawnioną. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: 1) wskazanie miejsca położenia byłego mieszkania zakładowego oraz podanie jego danych adresowych, 2) informację o powierzchni użytkowej byłego mieszkania zakładowego oraz liczbie izb wchodzących w jego skład, 3) wskazanie pomieszczeń przynależnych do byłego mieszkania zakładowego z określeniem ich położenia i powierzchni użytkowej, 4) informację o łącznej powierzchni użytkowej wszystkich mieszkań w budynkach wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi, 5) pouczenie o konieczności sporządzenia dokumentów geodezyjnych niezbędnych do nabycia własności byłego mieszkania zakładowego, 6) pouczenie o konieczności wniesienia opłaty z tytułu nabycia własności byłego mieszkania zakładowego."}
{"id":"2004_2355_7","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 7. Od decyzji starosty w sprawie uprawnienia do nabycia własności byłego mieszkania zakładowego przysługuje odwołanie do wojewody."}
{"id":"2004_2355_8","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 8. 1. W przypadku braku dokumentacji architektoniczno-budowlanej, zawierającej informacje, o których mowa w art. 6 ust. 2, starosta pozyskuje te informacje z pomiarów wykonanych na jego zlecenie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane. 2. Osoby wykonujące pomiary, o których mowa w ust. 1, mają prawo wstępu do obiektów budowlanych związanych z wykonywanymi pracami. 3. Koszty opracowań geodezyjnych niezbędnych do nabycia własności byłego mieszkania zakładowego ponoszą osoby uprawnione."}
{"id":"2004_2355_9","title":"Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o nabywaniu byłych mieszkań zakładowych przez ich aktualnych najemców oraz o zmianie niektórych ustaw","text":"Art. 9. 1. Starosta na podstawie ostatecznej decyzji stwierdzającej uprawnienie do nabycia własności byłego mieszkania zakładowego, o której mowa w art. 6 ust. 1, wydaje decyzję o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości, którą stanowi byłe mieszkanie zakładowe, w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stwierdzająca uprawnienie do nabycia własności byłego mieszkania zakładowego przez osobę uprawnioną stała się ostateczna. 2. W skład wywłaszczonej nieruchomości wchodzi byłe mieszkanie zakładowe wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej w rozumieniu ustawy o własności lokali albo związaną z nim odpowiednią częścią nieruchomości gruntowej."}
{"id":"2004_2356_1","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 5 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: \"W sprawach o egzekucję świadczeń alimentacyjnych lub rent mających charakter alimentów informacje, o których mowa w niniejszym ustępie, udzielane są nieodpłatnie.\"; 2) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. Rewir komorniczy obejmuje obszar właściwości sądu rejonowego, część tego obszaru lub obszar właściwości kilku sądów rejonowych. 2. Na wniosek prezesa właściwego sądu okręgowego prezes sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi rewiry, zmienia ich granice oraz wyznacza siedziby kancelarii komorniczych. 3. Odpis zarządzenia, o którym mowa w ust. 2, prezes sądu apelacyjnego doręcza niezwłocznie Ministrowi Sprawiedliwości. W terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia odpisu zarządzenia, Minister Sprawiedliwości może, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, w drodze zarządzenia, uchylić zarządzenie prezesa sądu apelacyjnego. Krajowa Rada Komornicza przedstawia opinię w terminie siedmiu dni. Nienadesłanie opinii w tym terminie nie wstrzymuje wydania zarządzenia przez Ministra Sprawiedliwości. 4. Krajowa Rada Komornicza przesyła Ministrowi Sprawiedliwości, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, wykaz rewirów i siedzib kancelarii komorniczych według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. 5. Minister Sprawiedliwości, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz rewirów i siedzib kancelarii komorniczych.\"; 3) w art. 8 ust. 1-4 otrzymują brzmienie: \"1. Komornik działa na obszarze swojego rewiru, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Komornik nie może odmówić przyjęcia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, do którego przeprowadzenia jest właściwy. 3. Wierzyciel ma prawo wyboru komornika w granicach właściwości sądu apelacyjnego. 4. Z wyłączeniem spraw o egzekucję z nieruchomości komornik może, na pisemny wniosek wierzyciela, prowadzić egzekucję na obszarze właściwości sądu apelacyjnego, jeżeli w zakresie prowadzonych przez tego komornika egzekucji zaległość nie przekracza sześciu miesięcy. Zaległość oblicza się, dzieląc liczbą spraw niezałatwionych w roku poprzednim przez średni miesięczny wpływ spraw w roku poprzednim; z wyłączeniem spraw o egzekucję świadczeń powtarzających się.\"; 4 art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Komornika powołuje Minister Sprawiedliwości na wniosek zainteresowanego. 2. Minister Sprawiedliwości informuje, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", o wolnym stanowisku komornika oraz wskazuje pozostający do obsadzenia rewir i prezesa sądu apelacyjnego, do którego, w terminie jednego miesiąca od daty wskazanej w obwieszczeniu, należy składać wnioski o powołanie. 3. Niezwłocznie po złożeniu wniosku o powołanie na stanowisko komornika, prezes sądu apelacyjnego przesyła odpis wniosku wraz z załącznikami radzie właściwej izby komorniczej w celu wyrażenia opinii w terminie dwudziestu jeden dni. 4. Po upływie terminu wyznaczonego do złożenia opinii prezes sądu apelacyjnego przesyła niezwłocznie Ministrowi Sprawiedliwości wniosek o powołanie na stanowisko komornika wraz z załącznikami oraz opinią, o której mowa w ust. 3. Brak opinii nie stanowi przeszkody do nadania wnioskowi dalszego biegu. 5. Przed rozpatrzeniem wniosku o powołanie na stanowisko komornika Minister Sprawiedliwości może zwrócić się do Krajowej Rady Komorniczej o wyrażenie opinii w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż czternaście dni. Brak opinii Rady nie wstrzymuje rozpoznania wniosku. 6. W tym samym czasie zainteresowany może ubiegać się o powołanie na stanowisko komornika tylko w jednym rewirze komorniczym. W przypadku złożenia przez zainteresowanego w tym samym czasie kilku wniosków o powołanie w różnych rewirach, Minister Sprawiedliwości wzywa go do złożenia w terminie siedmiu dni oświadczenia, który wniosek popiera. Dalszy bieg nadaje się jedynie wnioskowi wskazanemu przez zainteresowanego. 7. Minister Sprawiedliwości pozostawia bez rozpoznania wniosek o powołanie na stanowisko komornika złożony po terminie, o którym mowa w ust. 2, oraz wszystkie wnioski zainteresowanego, który w wyznaczonym terminie nie złożył oświadczenia, o którym mowa w ust. 6.\"; 5) po art. 11dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, może odwołać komornika, za jego zgodą lub na jego wniosek, z zajmowanego rewiru i jednocześnie powołać go na stanowisko komornika w wolnym rewirze, jeżeli przemawiają za tym potrzeby prawidłowego i sprawnego prowadzenia czynności, o których mowa w art. 2, lub uzasadniony interes komornika. 2. W przypadku odwołania komornika z przyczyny określonej w art. 15 ust. 1 pkt 8 Minister Sprawiedliwości proponuje odwołanemu, z chwilą zaistnienia potrzeby obsadzenia wolnego rewiru, powołanie na stanowisko komornika tego rewiru. W razie przyjęcia propozycji Minister Sprawiedliwości powołuje zainteresowanego na zaproponowane stanowisko. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 nie stosuje się przepisów art. 11 i art. 12.\"; 6) art. 12 otrzymuje brzmienie: \"Art. 12. Do wniosku o powołanie na stanowisko komornika zainteresowany załącza po dwa odpisy wniosku, życiorysu i dokumentów potwierdzających kwalifikacje, o których mowa w art. 10. Może przedstawiać opinie, świadectwa i zaświadczenia. Na żądanie Ministra Sprawiedliwości zainteresowany jest obowiązany przedstawić w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż siedem dni, określone dokumenty wykazujące posiadanie kwalifikacji, o których mowa w art. 10.\"; 7) w art. 15: a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: \"8) nie może pełnić czynności wskutek zniesienia rewiru.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Komornik odwołany z przyczyny wymienionej w ust. 1 pkt 3, pełni swoje obowiązki do czasu wyznaczenia zastępcy komornika lub objęcia kancelarii przez nowego komornika.\"; 8) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Komornik jest obowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu czynności. 2. Zastępca komornika ponosi odpowiedzialność jak komornik w zakresie czynności, które wykonywał. 3. Skarb Państwa jest odpowiedzialny za szkodę solidarnie z komornikiem.\"; 9) w art. 26 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. W zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 2, asesorowi komorniczemu pełniącemu funkcję zastępcy komornika przysługują prawa i obowiązki komornika. 4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie śmierci albo odwołania komornika.\"; 10) art. 27 otrzymuje brzmienie: \"Art. 27. 1. Zastępcę komornika wyznacza, w drodze zarządzenia, prezes właściwego sądu apelacyjnego na wniosek rady właściwej izby komorniczej. Wniosek powinien wskazywać przyczyny uzasadniające wyznaczenie zastępcy i osobę kandydata. 2. Przed wyznaczeniem zastępcy prezes sądu apelacyjnego wysłuchuje komornika lub zwraca się o nadesłanie wyjaśnień pisemnych w wyzna czonym terminie, nie krótszym niż siedem dni, chyba że nie jest to możliwe. 3. Z ważnych powodów prezes sądu apelacyjnego może, w drodze zarządzenia, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej, dokonać zmiany zastępcy. Brak opinii rady w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż siedem dni, nie stanowi przeszkody do wydania zarządzenia. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.\"; 11) po art. 27dodaje się art. 27a w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. Do zastępcy komornika wyznaczonego w razie śmierci lub odwołania komornika stosuje się odpowiednio art. 3a i art. 28. 2. Jeżeli nowo powołany komornik utworzy własną kancelarię, zastępca komornika przeprowadza likwidację kancelarii zastępowanego komornika. W terminie czternastu dni od zakończenia likwidacji, zastępca komornika składa prezesowi właściwego sądu apelacyjnego sprawozdanie z likwidacji kancelarii, przesyłając odpisy sprawoz dania radzie właściwej izby komorniczej. 3. Rada izby wydaje odpis sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, osobie, która zajmowała stanowisko komornika w rewirze, w którym przeprowadzono likwidację kancelarii, lub jej spadkobiercom, po okazaniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.\"; 12) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.\"; 13) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Komornik może zlecić asesorowi komorniczemu przeprowadzenie egzekucji w sprawach o świadczenie pieniężne nieprzewyższające kwoty trzydziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.)[2], stosowanego poczynając od drugiego kwartału roku przez okres pełnego roku, zwanego dalej \"przeciętnym wynagrodzeniem miesięcznym\", z wyłączeniem egzekucji z nieruchomości.\"; 14) w art. 39 w ust. 2 w pkt 6 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) koszty uzyskiwania informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego lub zabezpieczającego.\"; 15) art. 45 otrzymuje brzmienie: \"Art. 45. 1. Po złożeniu przez wierzyciela tytułu wykonawczego wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji komornik podejmuje czynności egzekucyjne, chyba że wnioskowi nie można nadać biegu z powodu przeszkód prawnych. 2. Za dokonaną egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową. 3. Wszczęcie postępowania o dokonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego uzależnione jest od uiszczenia przez wierzyciela opłaty stosunkowej w wysokości 2% wartości roszczenia, nie mniej jednak niż 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, i nie więcej niż pięciokrotność tego wynagrodzenia. 4. Przepis ust. 3 stosuje się także do zabezpieczenia roszczeń pieniężnych Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego, nie wyłączając egzekucji prowadzonej na polecenie sądu albo prokuratora. 5. Od wniosku prokuratora lub sądu o zabezpieczenie na mieniu oskarżonego wykonania wydanego w postępowaniu karnym orzeczenia, skazującego na grzywnę, przepadek lub nakładającego obowiązek naprawienia szkody, komornik pobiera połowę opłaty określonej w ust. 3, nie mniej jednak niż 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. 6. Nieuiszczenie opłaty, o której mowa w ust. 3 i 5, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania do zapłaty przez wierzyciela, sąd lub prokuratora powoduje zwrot wniosku.\"; 16) art. 45a otrzymuje brzmienie: \"Art. 45a. Komornik w terminie 21 dni od dnia wpłynięcia wniosku podejmuje czynności egzekucyjne niezbędne dla skutecznego przeprowadzenia egzekucji.\"; 17) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. 1. W sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się wartość egzekwowanego roszczenia, stanowiącą podstawę ustalenia opłaty stosunkowej w dniu wszczęcia egzekucji, stanowi suma świadczeń za jeden rok oraz suma świadczeń zaległych. 2. Jeżeli przedmiotem egzekucji są świadczenia za okres krótszy niż rok, wartość egzekwowanego roszczenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi suma świadczeń za cały czas ich trwania.\"; 18) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu: \"Art. 47a. 1. Jeżeli prowadzona jest egzekucja alimentów zasądzonych w stosunku ułamkowym lub procentowym i nie można ustalić wartości egzekwowanego roszczenia w sposób określony w art. 47, wartość tego roszczenia należy ustalić tymczasowo na podstawie dolnej granicy świadczenia określonego w tytule wykonawczym, a w razie braku oznaczenia dolnej granicy, na podstawie pierwszej potrąconej raty. 2. Ostateczną wartość roszczenia, o którym mowa w ust. 1, ustala się po upływie każdego roku od dnia potrącenia pierwszej raty.\"; 19) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. 1. Cała opłata stosunkowa wynosi 15% wartości egzekwowanego świadczenia, jednak nie może być niższa niż 1\/10 i wyższa niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Opłatę ustala się w wysokości odpowiedniej do poniesionych przez komornika wydatków, nakładu jego pracy oraz wartości wyegzekwowanej części świadczenia zgłoszonego do egzekucji. Opłatę tę komornik pobiera również w wypadku umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.)[3]. W tym celu komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa dłużnika do uiszczenia należności z tytułu opłat w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności. Podstawą ustalenia wysokości opłaty są egzekwowane należności według stanu na dzień wyegzekwowania lub umorzenia postępowania egzekucyjnego. 2. W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zmniejszyć wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1.\"; 20) po art. 49 dodaje się art. 49a w brzmieniu: \"Art. 49a. Wszczęcie egzekucji i postępowania o zabezpieczenie świadczeń niepieniężnych uzależnione jest od uiszczenia przez wierzyciela opłaty stałej.\"; 21) użyte w art. 50, art. 51 ust. 1, art. 53, art. 54, art. 55, art. 56 i art. 58 wyrazy \"pro-gnozowanego przeciętnego wynagrodzenia\" zastępuje się wyrazami \"przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego\"; 22) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. Za wszystkie czynności z udziałem Policji, Żandarmerii Wojskowej, wojskowych organów porządkowych, Straży Granicznej i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego pobiera się opłatę stałą w wysokości 25% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.\"; 23) po art. 58 dodaje się art. 58a w brzmieniu: \"Art. 58a. Nieuiszczenie opłaty, o której mowa w art. 49a, w terminie 7 dni od dnia otrzymania przez wierzyciela wezwania do zapłaty, powoduje zwrot wniosku lub odmowę dokonania czynności.\"; 24) w art. 59: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Opłatę stosunkową komornik ściąga od dłużnika, obliczając ją proporcjonalnie do wyegzekwowanych kwot.\", b) uchyla się ust. 4; 25) art. 60 otrzymuje brzmienie: \"Art. 60. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za czynności komorników niebędące czynnościami egzekucyjnymi, biorąc pod uwagę pracochłonność czynności oraz jako podstawę opłat przeciętne wynagrodzenie miesięczne.\"; 26) art. 63 otrzymuje brzmienie: \"Art. 63. 1. Z zastrzeżeniem odmiennej umowy zawartej między komornikiem i zastępcą komornika, o którym mowa w art. 26, zastępca komornika pobiera 25% dochodu zastępowanego komornika w pierwszym miesiącu sprawowania zastępstwa, a w następnych miesiącach - 50% tego dochodu. 2. Jeżeli przyczyną zastępstwa jest zawieszenie komornika w czynnościach na podstawie art. 78, zastępcy komornika należy się do czasu prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego dochód określony w ust. 1, nie dłużej jednak niż przez okres jednego roku. Po upływie jednego roku od zawieszenia zastępca komornika pobiera 100 % dochodu zastępowanego komornika. 3. Zastępcy komornika ustanowionemu w związku z odwołaniem albo śmiercią komornika należy się, z zastrzeżeniem ust. 5, cały dochód. 4. Dochodem komornika, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3, są pobrane i ściągnięte w danym miesiącu opłaty egzekucyjne oraz zwrot wydatków gotówkowych za przejazdy, określone w art. 39 ust. 2 pkt 3, pomniejszone o koszty działalności egzekucyjnej komornika i sumy określone w niniejszym artykule. 5. Komornikowi odwołanemu oraz spadkobiercom zmarłego komornika należą się opłaty prawomocnie ustalone przed odwołaniem lub śmiercią.\"; 27 w art. 64 ust. 2 i ust. 3 otrzymują brzmienie: \"2. Nadzór nad działalnością komorników sprawuje Minister Sprawiedliwości przez prezesów sądów okręgowych, sędziów-wizytatorów, a w zakresie kontroli finansowej – przez osoby upoważnione. 3. Minister Sprawiedliwości lub, z jego upoważnienia, prezes sądu okręgowego może zlecić sędziemu – wizytatorowi, a w zakresie kontroli finansowej – osobie upoważnionej, przeprowadzenie wizytacji w określonej kancelarii.\"; 28) w art. 67 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Rada izby komorniczej przekazuje prezesowi właściwego sądu okręgowego odpisy protokołów wizytacji, wniosków i poleceń powizytacyjnych, o których mowa w ust. 1.\"; 29) w art. 71 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i pkt 6 w brzmieniu: \"5) podejmowanie czynności z rażącą zwłoką, 6) naruszenie właściwości określonej w art. 8.\"; 30) w art. 74 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-4 w brzmieniu: \"2. Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego złożony przez Ministra Sprawiedliwości wszczyna postępowanie dyscyplinarne. 3. Minister Sprawiedliwości, składając wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, może zawiesić komornika w czynnościach. 4. Na postanowienie Ministra Sprawiedliwości o zawieszeniu komornika w czynnościach przysługuje zażalenie do sądu okręgowego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia. Przepisy art. 78 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio.\"; 31) w art. 93 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wyrażanie opinii w sprawie tworzenia i znoszenia rewirów komorniczych, zmiany ich granic oraz wyznaczania siedzib kancelarii komorniczych,\", b) uchyla się pkt 3."}
{"id":"2004_2356_2","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.)[3] w art. 844 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Komornik wybrany przez wierzyciela oraz komornik, o którym mowa w § 2, po dokonaniu zajęcia ruchomości zawiadamia o zajęciu komornika działającego przy sądzie rejonowym, w którego okręgu znajdują się ruchomości, w chwili zajęcia, przesyłając odpis protokołu zajęcia ruchomości.\"."}
{"id":"2004_2356_3","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 3. Wobec komorników, o których mowa w art. 99 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, którzy w dniu powołania na stanowisko komornika ukończyli 35 lat, w przypadkach określonych w art. 11a ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2004_2356_4","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 4. 1. W sprawach egzekucyjnych oraz w sprawach o dokonanie zabezpieczenia, wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Rewiry komornicze istniejące w dniu wejścia w życie ustawy są rewirami komorniczymi w rozumieniu art. 7 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_2356_5","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany ustawy zostały opublikowane w Dz.U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 z 2000 r. Nr 48, poz. 554, z 2001 r. Nr 98, poz. 1069 i 1070 i Nr 130, poz. 1452, z 2003 r. Nr 41, poz. 361 i Nr 124, poz.1152 oraz z 2004 r. Nr 173, poz. 1808. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1996 r. Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647, Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717, z 2002 r. Nr 135, poz. 1146 oraz z 2003 r. Nr 213, poz. 2081. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U z 1965 r. Nr 15. poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157, Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82, Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21, Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318, Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92, Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350, Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940, Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i poz. 1193, Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368, Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849, Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783 i Nr 172, poz. 1804."}
{"id":"2004_2385_1","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii o wzajemnym uznawaniu równoważności świadectw szkolnych i dyplomów szkół wyższych, uzyskiwanych w obu państwach, podpisanego w Belgradzie dnia 15 września 1978 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedzenia Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii o wzajemnym uznawaniu równoważności świadectw szkolnych i dyplomów szkół wyższych, uzyskiwanych w obu państwach, podpisanego w Belgradzie dnia 15 września 1978 r."}
{"id":"2004_2385_2","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii o wzajemnym uznawaniu równoważności świadectw szkolnych i dyplomów szkół wyższych, uzyskiwanych w obu państwach, podpisanego w Belgradzie dnia 15 września 1978 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2386_1","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Węgierskiej Republiki Ludowej o wzajemnym uznawaniu równorzędności dokumentów o wykształceniu i stopniach naukowych, wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Węgierskiej Republice Ludowej, podpisanego w Warszawie dnia 25 kwietnia 1980 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedzenia Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Węgierskiej Republiki Ludowej o wzajemnym uznawaniu równorzędności dokumentów o wykształceniu i stopniach naukowych, wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Węgierskiej Republice Ludowej, podpisanego w Warszawie dnia 25 kwietnia 1980 r."}
{"id":"2004_2386_2","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Węgierskiej Republiki Ludowej o wzajemnym uznawaniu równorzędności dokumentów o wykształceniu i stopniach naukowych, wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Węgierskiej Republice Ludowej, podpisanego w Warszawie dnia 25 kwietnia 1980 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2387_1","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Konwencji o pozbawianiu uprawnień do kierowania pojazdami, sporządzonej w Luksemburgu dnia 17 czerwca 1998 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o pozbawianiu uprawnień do kierowania pojazdami, sporządzonej w Luksemburgu dnia 17 czerwca 1998 r."}
{"id":"2004_2387_2","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Konwencji o pozbawianiu uprawnień do kierowania pojazdami, sporządzonej w Luksemburgu dnia 17 czerwca 1998 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2388_1","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r."}
{"id":"2004_2388_2","title":"Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2389_1","title":"Ustawa z dnia 10 września 2004 r. o ratyfikacji Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r."}
{"id":"2004_2389_2","title":"Ustawa z dnia 10 września 2004 r. o ratyfikacji Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2390_1","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady, warunki oraz tryb przyznawania i rozliczania wsparcia finansowego. 2. Wsparcie finansowe stanowi pomoc publiczną zgodnie z art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 3. Niniejsza ustawa nie narusza zasad dofinansowania twórczości filmowej i innej działalności w dziedzinie kinematografii określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. z 2018 r. poz. 597). 4. Pomoc publiczna, o której mowa w ust. 2, jest przyznawana na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651\/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.[2])), a w szczególności art. 54 tego rozporządzenia, zwanego dalej „rozporządzeniem nr 651\/2014”. 5. Celem przyznawania wsparcia finansowego jest: 1) poprawa warunków funkcjonowania rynku produkcji audiowizualnej; 2) stworzenie warunków do inwestowania zagranicznego kapitału w produkcje audiowizualne realizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 3) stworzenie warunków do realizowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej współpracy między polskimi i zagranicznymi producentami audiowizualnymi; 4) zwiększenie aktywności polskich przedsiębiorców działających na rynku produkcji audiowizualnej; 5) podnoszenie międzynarodowej konkurencyjności polskich przedsiębiorców działających na rynku produkcji audiowizualnej; 6) zwiększenie wykorzystania potencjału technicznego produkcji audiowizualnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 7) wzmocnienie potencjału kreatywnego i zwiększenie poziomu profesjonalizmu przedstawicieli polskiego rynku produkcji audiowizualnej; 8) wspieranie trwałego rozwoju gospodarczego państwa i jego regionów przez stwarzanie warunków rozwoju sektorów kreatywnych; 9) rozwój kultury oraz promocja wizerunku Rzeczypospolitej Polskiej i polskiego dziedzictwa kulturowego na świecie."}
{"id":"2004_2390_10","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Wsparcia finansowego nie przyznaje się także przedsiębiorcy, który: 1) ma zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub 2) pozostaje pod zarządem komisarycznym albo znajduje się w toku likwidacji, postępowania upadłościowego, postępowania restrukturyzacyjnego, lub 3) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o wsparcie finansowe nie przedłożył raportu końcowego z prac objętych wsparciem finansowym, zwanego dalej „raportem”, lub 4) nie zwrócił przyznanej przez Rzeczpospolitą Polską pomocy publicznej uznanej na podstawie decyzji Komisji Europejskiej za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym, lub 5) jest przedsiębiorcą znajdującym się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr 651\/2014, lub 6) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo: składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, systemowi bankowemu, przestępstwo skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub którego wspólnikiem albo członkiem organu jest osoba fizyczna skazana prawomocnym wyrokiem za takie przestępstwa, lub 7) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o wsparcie finansowe rażąco naruszył umowę o dofinansowanie, o której mowa w art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii, w ten sposób, że nie rozliczył dofinansowania zgodnie z tą umową."}
{"id":"2004_2390_11","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Wsparcia finansowego nie przyznaje się na produkcję utworów audiowizualnych o charakterze reklamowym oraz: 1) powstałych w wyniku rejestracji: a) wykonań utworów słownych, słowno-muzycznych, muzycznych lub pantomimicznych, b) zdarzeń z życia politycznego, społecznego, kulturalnego, religijnego, gospodarczego lub sportowego, c) zdarzeń z życia prywatnego, d) treści pornograficznych; 2) sporządzanych na potrzeby nauki, nauczania, techniki, promocji, informacji lub instruktażu; 3) sporządzanych na użytek wewnętrzny kościołów i innych związków wyznaniowych."}
{"id":"2004_2390_12","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W ramach wsparcia finansowego przewidzianego na dany rok Instytut przyznaje co najmniej 10% wsparcia na produkcję filmów animowanych i seriali animowanych."}
{"id":"2004_2390_13","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Wysokość wsparcia finansowego wraz z innymi źródłami pomocy publicznej nie może przekroczyć łącznie 50% całości kosztów produkcji utworu audiowizualnego. 2. Wysokość wsparcia finansowego wraz z innymi źródłami pomocy publicznej przyznanymi na produkcję utworu audiowizualnego nie może przekroczyć łącznie 70% całości kosztów produkcji utworu audiowizualnego w przypadku produkcji trudnego utworu audiowizualnego, który ma ograniczone walory komercyjne przez to, że: 1) jest skierowany do widowni w wieku do 12 lat lub 2) w swoim założeniu promuje polskie dziedzictwo historyczne lub kulturowe na świecie i jednocześnie polskie koszty kwalifikowalne jego produkcji audiowizualnej przekraczają co najmniej dwukrotnie minimalne wartości polskich kosztów kwalifikowalnych uprawniających do wystąpienia z wnioskiem. 3. Wysokość wsparcia finansowego wraz z innymi źródłami pomocy publicznej przyznanymi na produkcję utworu audiowizualnego nie może przekroczyć łącznie 60% całości kosztów produkcji audiowizualnej w przypadku koprodukcji międzynarodowej utworu audiowizualnego, w której jednym z państw pochodzenia producentów utworu audiowizualnego lub koproducentów utworu audiowizualnego jest Rzeczpospolita Polska, a pozostali producenci utworu audiowizualnego lub koproducenci utworu audiowizualnego pochodzą z innych państw członkowskich Unii Europejskiej lub z państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Limit ten nie dotyczy utworu trudnego, o którym mowa w ust. 2. 4. Za koszty produkcji określone w ust. 1–3 uznaje się koszty mieszczące się w katalogu określonym w art. 54 ust. 5 rozporządzenia nr 651\/2014."}
{"id":"2004_2390_14","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Wsparcie finansowe przyznaje się w wysokości 30% polskich kosztów kwalifikowalnych, z tym że polskie koszty kwalifikowalne, które stanowią podstawę naliczania wsparcia finansowego, nie mogą przekroczyć 80% całkowitych kosztów produkcji audiowizualnej. 2. W przypadku gdy wysokość wsparcia finansowego wraz z innymi źródłami pomocy publicznej przekracza limity wsparcia finansowego określone w art. 13 ust. 1–3, wsparcie finansowe przyznaje się w wysokości niższej niż określona w ust. 1, tak aby finansowanie ze źródeł publicznych nie przekroczyło limitów określonych w art. 13 ust. 1–3. 3. Wysokość wsparcia finansowego przyznanego na jeden utwór audiowizualny nie może przekraczać 15 000 000 zł. 4. Wysokość łącznego wsparcia finansowego, które może zostać przyznane jednemu przedsiębiorcy w danym roku kalendarzowym, nie może przekraczać 20 000 000 zł."}
{"id":"2004_2390_15","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Polskie koszty kwalifikowalne obejmują uzasadnione i niezbędne koszty: 1) przygotowania do produkcji powstałe w ramach poszukiwania pozastudyjnych lokalizacji produkcji audiowizualnej; 2) realizacji produkcji audiowizualnej; 3) scenografii i kostiumów; 4) pozyskania sprzętu technicznego służącego do produkcji audiowizualnej; 5) podróży, zakwaterowania i wyżywienia; 6) montażu i postprodukcji; 7) produkcji animacji i efektów specjalnych; 8) związane z zaangażowaniem osób do produkcji utworu audiowizualnego, włącznie z podatkami dochodowymi oraz składkami na ubezpieczenia społeczne; 9) praw i licencji do muzyki oraz materiałów archiwalnych wykorzystywanych w produkcji audiowizualnej; 10) produkcji formatów umożliwiających dostęp do utworu audiowizualnego osobom niepełnosprawnym, w tym audiodeskrypcji i napisów dla niesłyszących. 2. Koszty nabycia towarów lub usług uznaje się za polskie koszty kwalifikowalne, jeżeli: 1) przedsiębiorca dostarczający towary lub usługi ma siedzibę lub oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, działa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest wpisany do właściwego rejestru; 2) towary i usługi, w tym wynajem lub dzierżawa infrastruktury technicznej, są nabywane lub świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Koszty obejmujące honoraria, wynagrodzenia i inne świadczenia przeznaczone dla osób zaangażowanych do produkcji utworu audiowizualnego na podstawie umów innych niż umowa o pracę, uznaje się za polskie koszty kwalifikowalne, jeżeli są objęte obowiązkiem podatkowym w rozumieniu przepisów podatkowych i mieszczą się w katalogu określonym w art. 54 ust. 5 rozporządzenia nr 651\/2014. 4. Koszty obejmujące honoraria, wynagrodzenia i inne świadczenia przeznaczone dla osób zaangażowanych do produkcji utworu audiowizualnego na podstawie umów o pracę, uznaje się za polskie koszty kwalifikowalne, jeżeli obejmują koszty pracy pracowników przedsiębiorcy, który otrzymał wsparcie finansowe lub jego koproducentów, lub ich podwykonawców, którzy są objęci nieograniczonym obowiązkiem podatkowym zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.[3])). 5. Polskie koszty kwalifikowalne nie obejmują podatku od towarów i usług oraz kosztów związanych z prowadzeniem działalności przez producentów lub koproducentów, niezwiązanych bezpośrednio z produkcją audiowizualną lub świadczeniem usługi na rzecz produkcji audiowizualnej, będącą przedmiotem wsparcia finansowego. Rozdział 4 Tryb przyznawania i rozliczania wsparcia finansowego"}
{"id":"2004_2390_16","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Przedsiębiorca zamierzający uzyskać wsparcie finansowe może złożyć wniosek o wydanie certyfikatu potwierdzającego spełnianie kryteriów testu kwalifikacyjnego, zwanego dalej „certyfikatem”. 2. Wniosek o wydanie certyfikatu zawiera: 1) firmę przedsiębiorcy; 2) siedzibę i adres, numer telefonu, adres e-mail, numer wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego lub informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer REGON przedsiębiorcy; 3) określenie utworu audiowizualnego stanowiącego przedmiot wniosku, w tym określenie tytułu, języka, podstawy literackiej, planowanego czasu trwania, gatunku i rodzaju utworu audiowizualnego, reżysera, scenarzysty, operatora zdjęć i kompozytora utworu audiowizualnego, wskazanie, czy wsparcie finansowe wiąże się z produkcją audiowizualną, czy z usługą na rzecz produkcji audiowizualnej, oraz określenie, czy utwór audiowizualny jest utworem trudnym, o którym mowa w art. 13 ust. 2; 4) szacunkową wysokość wsparcia finansowego; 5) scenariusz utworu audiowizualnego. 3. Do wniosku o wydanie certyfikatu dołącza się wypełniony test kwalifikacyjny. 4. Test kwalifikacyjny zawiera zestaw kryteriów i przypisaną im odpowiednio punktację, które służą do oceny, czy dany utwór audiowizualny: 1) wykorzystuje polski lub europejski dorobek kulturowy; 2) lokalizuje akcję na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 3) jest produkowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 4) zapewnia udział w produkcji audiowizualnej polskich pracowników, współpracowników lub podmiotów świadczących usługi na rzecz produkcji audiowizualnej; 5) zapewnia udział polskiej infrastruktury filmowej. 5. Instytut rozpatruje wniosek o wydanie certyfikatu w terminie nie dłuższym niż 28 dni kalendarzowych od dnia jego złożenia."}
{"id":"2004_2390_17","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o wydanie certyfikatu Instytut wydaje certyfikat. 2. Certyfikat zawiera: 1) firmę przedsiębiorcy; 2) opis utworu audiowizualnego, którego dotyczyć ma wsparcie finansowe; 3) datę wydania certyfikatu. 3. Certyfikat może zostać wydany, jeżeli utwór audiowizualny uzyska w teście kwalifikacyjnym co najmniej 51% punktów możliwych do uzyskania. 4. Certyfikat jest ważny przez 4 lata od daty jego wydania."}
{"id":"2004_2390_18","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Instytut przyznaje wsparcie finansowe na podstawie wniosku złożonego przez przedsiębiorcę, zwanego dalej „wnioskodawcą”. 2. Wniosek składa się nie wcześniej niż 6 miesięcy i nie później niż 2 miesiące przed rozpoczęciem prac, które mają być objęte wsparciem finansowym. 3. Wniosek zawiera: 1) firmę wnioskodawcy; 2) siedzibę i adres, numer telefonu, adres e-mail, numer wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego lub informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer REGON wnioskodawcy; 3) informacje o wielkości obrotów wnioskodawcy w roku podatkowym poprzedzającym złożenie wniosku; 4) informacje potwierdzające spełnienie przez wnioskodawcę warunków przyznania wsparcia finansowego; 5) określenie utworu audiowizualnego stanowiącego przedmiot wniosku, w tym określenie tytułu, języka, podstawy literackiej, planowanego czasu trwania, gatunku i rodzaju utworu audiowizualnego, reżysera, scenarzysty, operatora zdjęć i kompozytora utworu audiowizualnego, wskazanie, czy wsparcie finansowe wiąże się z produkcją audiowizualną, czy z usługą na rzecz produkcji audiowizualnej, oraz określenie, czy utwór audiowizualny jest utworem trudnym, o którym mowa w art. 13 ust. 2; 6) określenie prac objętych wsparciem finansowym; 7) informacje dotyczące utworu audiowizualnego, potwierdzające spełnienie warunków przyznania wsparcia finansowego, w tym określenie liczby punktów uzyskanych w teście kwalifikacyjnym, kwotę planowanych polskich kosztów kwalifikowalnych oraz wysokość i procent udziału środków publicznych w finansowaniu produkcji audiowizualnej; 8) określenie terminów rozpoczęcia i zakończenia prac związanych z produkcją audiowizualną objętych wsparciem finansowym wraz z podaniem terminów poszczególnych etapów ich realizacji; 9) wysokość szacowanego wsparcia finansowego, o które występuje wnioskodawca; 10) wysokość całkowitych planowanych kosztów produkcji utworu audiowizualnego, w zakresie prac objętych wnioskiem o wsparcie finansowe oraz w odniesieniu do produkcji audiowizualnej planowaną wysokość całkowitego budżetu produkcji audiowizualnej; 11) określenie lokalizacji prac objętych wsparciem finansowym oraz liczby dni zdjęciowych lub dni produkcji audiowizualnej, lub postprodukcji audiowizualnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w innych państwach; 12) firmę, siedzibę i adres producentów utworu audiowizualnego lub koproducentów utworu audiowizualnego; 13) imiona, nazwiska, określenie obywatelstw oraz pełnionych funkcji poszczególnych członków ekipy filmowej, potwierdzające spełnienie kryteriów testu kwalifikacyjnego; 14) informacje określone w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 362). 4. Wnioskodawca dołącza do wniosku: 1) kopię umowy koprodukcyjnej lub umowy o świadczeniu usług na rzecz produkcji audiowizualnej tłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego; 2) zaświadczenie z urzędu skarbowego o niezaleganiu w podatkach i innych należnościach, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.[4])), wydane nie wcześniej niż na 30 dni przed złożeniem wniosku; 3) zaświadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne nie starsze niż 30 dni; 4) oświadczenie o niewystępowaniu okoliczności, o których mowa w art. 10; 5) informację dotyczącą doświadczenia pracowników lub współpracowników wnioskodawcy zaangażowanych w produkcję audiowizualną; 6) harmonogram produkcji audiowizualnej; 7) plan finansowania produkcji audiowizualnej, wraz z kopiami dokumentów potwierdzającymi spełnianie warunków przyznania wsparcia finansowego tłumaczonymi na język polski przez tłumacza przysięgłego, potwierdzającymi przynajmniej 75% całkowitej wartości finansowania, w szczególności umów i decyzji o dofinansowaniu ze źródeł innych niż wsparcie finansowe; 8) kosztorys produkcji audiowizualnej wraz z planem wydatków związanych z produkcją audiowizualną na terytorium Rzeczypospolitej Polski i terytoriach innych państw; 9) synopsis i scenariusz utworu audiowizualnego; 10) potwierdzenie nabycia praw do scenariusza lub podstawy literackiej utworu audiowizualnego; 11) wypełniony test kwalifikacyjny. 5. Instytut pobiera opłatę za rozpatrzenie wniosku. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy Instytutu. Opłata wynosi 0,05% wartości szacowanego wsparcia finansowego, o które wystąpił wnioskodawca, jednak nie więcej niż 1000 zł. 6. Instytut publikuje na swojej stronie podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej informację o sposobie składania i rozpatrywania wniosków oraz wzór wniosku."}
{"id":"2004_2390_19","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Wnioskodawca może wystąpić z wnioskiem, jeżeli w momencie jego złożenia ma udokumentowane finansowanie na co najmniej 75% kosztów prac, które mają zostać objęte wsparciem finansowym, mieszczących się w katalogu określonym w art. 54 ust. 5 rozporządzenia nr 651\/2014. 2. Jeżeli wnioskodawca występuje z wnioskiem dotyczącym finansowania usługi na rzecz produkcji audiowizualnej, finansowanie to należy udokumentować co najmniej w wysokości 75% kosztów prac, które mają zostać objęte wsparciem finansowym, których dotyczy ta usługa, mieszczących się w katalogu określonym w art. 54 ust. 5 rozporządzenia nr 651\/2014."}
{"id":"2004_2390_19b","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19b. 1. Podmiot prowadzący kino, który nie przekaże danych, o których mowa w art. 19a, albo nie przekaże ich w terminie – podlega karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł. 2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada w drodze decyzji Dyrektor. 3. Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych Dyrektor uwzględnia wcześniejsze naruszenia obowiązków przekazywania danych przez podmiot prowadzący kino, zakres i rodzaj danych nieprzekazanych albo nieprzekazanych w terminie oraz rozmiar działalności prowadzonej przez podmiot. 4. Karę pieniężną wnosi się na rachunek bankowy Instytutu. 5. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o jej nałożeniu stała się ostateczna. 6. Do kar pieniężnych stosuje się przepisy działu IVa ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096). 7. Wierzycielem należności z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji jest Instytut. 8. Organem wyższego stopnia właściwym do rozpatrzenia zażalenia na postanowienie wierzyciela należności z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, jest minister.”."}
{"id":"2004_2390_2","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) dostawca usługi medialnej – dostawcę usługi medialnej w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1414 i 2111 oraz z 2018 r. poz. 650, 915 i 1717); 2) koproducent utworu audiowizualnego – przedsiębiorcę, który wspólnie z producentem utworu audiowizualnego organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję audiowizualną lub który współfinansuje produkcję audiowizualną oraz nabywa udział w autorskich prawach majątkowych do utworu audiowizualnego; 3) polskie koszty kwalifikowalne – koszty realizacji produkcji audiowizualnej albo świadczenia usługi na rzecz produkcji audiowizualnej poniesione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są objęte obowiązkiem podatkowym w rozumieniu przepisów podatkowych oraz mieszczą się w katalogu określonym w art. 54 ust. 5 rozporządzenia nr 651\/2014; 4) producent utworu audiowizualnego – przedsiębiorcę, który podejmuje inicjatywę dotyczącą produkcji audiowizualnej, organizuje, prowadzi produkcję audiowizualną i ponosi odpowiedzialność za tę produkcję oraz nabywa autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego; 5) produkcja audiowizualna – zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych prowadzących do wytworzenia utworu audiowizualnego; 6) przedsiębiorca – podmiot, o którym mowa w art. 1 załącznika nr I do rozporządzenia nr 651\/2014; 7) usługa na rzecz produkcji audiowizualnej – usługę świadczoną przez przedsiębiorców w ramach wykonywanej działalności gospodarczej na rzecz producenta utworu audiowizualnego lub koproducenta utworu audiowizualnego dla celów produkcji audiowizualnej; 8) utwór audiowizualny – utwór złożony z serii następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku utrwalonych na nośniku umożliwiającym wielokrotne odtwarzanie, wywołujących wrażenie ruchu i składających się na oryginalną całość wyrażającą akcję lub treść w indywidualnej formie, zrealizowany w formie filmu fabularnego, dokumentalnego lub animowanego albo serialu fabularnego, dokumentalnego lub animowanego, niezależnie od pola eksploatacji, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, 1293 i 1669); 9) wsparcie finansowe – środki finansowe przyznawane przez Polski Instytut Sztuki Filmowej przedsiębiorcy w formie dofinansowania na pokrycie części polskich kosztów kwalifikowalnych związanych z produkcją audiowizualną albo świadczeniem usługi na rzecz produkcji audiowizualnej. Rozdział 2 Zadania i przychody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej związane z przyznawaniem i rozliczaniem wsparcia finansowego"}
{"id":"2004_2390_20","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Instytut rozpatruje wniosek i informuje pisemnie wnioskodawcę o rozstrzygnięciu w terminie 28 dni kalendarzowych od dnia jego złożenia. 2. W przypadku złożenia wniosku, który nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 18 ust. 3, lub niedołączenia do wniosku dokumentów, o których mowa w art. 18 ust. 4, Instytut zwraca wniosek wnioskodawcy i informuje go pisemnie o stwierdzonych brakach oraz o możliwości ponownego złożenia wniosku. 3. W przypadku gdy ocena kosztorysu, o którym mowa w art. 18 ust. 4 pkt 8, wskazuje na nieadekwatność pozycji kosztowych względem założeń realizacyjnych oraz scenariusza, Instytut przedstawia wnioskodawcy uwagi do kosztorysu wraz z pisemnym uzasadnieniem oraz wzywa wnioskodawcę do przedstawienia zmodyfikowanego kosztorysu w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. 4. W przypadku braku przedstawienia zmodyfikowanego kosztorysu Instytut ustala maksymalną wysokość danego rodzaju kosztu kwalifikowalnego, która zostanie uznana za podlegającą rozliczeniu w ramach wsparcia finansowego i przedstawia ją wnioskodawcy na piśmie w terminie 14 dni od upływu terminu na przedstawienie zmodyfikowanego kosztorysu przez wnioskodawcę. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, termin określony w ust. 1 biegnie od dnia złożenia przez wnioskodawcę zmodyfikowanego kosztorysu albo od dnia przedstawienia przez Instytut maksymalnej wysokości kosztu kwalifikowalnego podlegającej rozliczeniu w ramach wsparcia finansowego. 6. Instytut rozpatruje wnioski w kolejności ich złożenia do czasu wyczerpania środków przeznaczonych na wsparcie finansowe, przewidzianych w planie finansowym Instytutu na dany rok. 7. Instytut informuje pisemnie wnioskodawcę o nierozpatrzeniu wniosku z powodu wyczerpania środków finansowych, o którym mowa w ust. 6. W przypadku nierozpatrzenia wniosku Instytut zwraca opłatę, o której mowa w art. 18 ust. 5. 8. Instytut tworzy listę rezerwową wniosków, które zostaną rozpatrzone w przypadku rezygnacji przez wnioskodawcę z przyznanego mu wsparcia finansowego w danym roku kalendarzowym."}
{"id":"2004_2390_21","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Rozpatrzenie wniosku następuje po sprawdzeniu spełniania warunków przyznania wsparcia finansowego, w tym określonych w teście kwalifikacyjnym. 2. Wsparcie finansowe może być przyznane, jeżeli wniosek uzyska w teście kwalifikacyjnym co najmniej 51% punktów możliwych do uzyskania."}
{"id":"2004_2390_22","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Instytut w terminie 28 dni kalendarzowych od dnia powiadomienia wnioskodawcy o przyznaniu wsparcia finansowego zawiera z wnioskodawcą umowę o wsparcie finansowe. 2. Instytut może odstąpić od umowy o wsparcie finansowe, jeżeli w terminie 3 miesięcy od wskazanego w tej umowie terminu rozpoczęcia prac objętych wsparciem finansowym wnioskodawca lub jego koproducenci nie rozpoczną tych prac. 3. Po odstąpieniu od umowy o wsparcie finansowe wnioskodawca może ponownie złożyć wniosek o wsparcie finansowe dotyczący tego samego utworu audiowizualnego tylko raz."}
{"id":"2004_2390_23","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Umowa o wsparcie finansowe zawiera w szczególności: 1) opis utworu audiowizualnego, którego dotyczy wsparcie finansowe; 2) wysokość wsparcia finansowego przyznanego dla danego utworu audiowizualnego; 3) terminy rozpoczęcia i zakończenia prac objętych wsparciem finansowym wraz z podaniem terminów poszczególnych ich etapów realizacji oraz terminy przedstawienia raportu; 4) określenie materiałów związanych z produkcją audiowizualną przekazywanych przez przedsiębiorcę, którego dotyczy wsparcie finansowe, do wykorzystania przez Instytut w ramach działań promocyjnych określonych w art. 3 pkt 6; 5) termin lub terminy wypłaty wsparcia finansowego; 6) wysokość kar umownych z tytułu nieterminowego przedstawienia przez wnioskodawcę raportu; 7) warunki rozwiązania umowy o wsparcie finansowe."}
{"id":"2004_2390_24","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Instytut wypłaca wsparcie finansowe po zawarciu umowy o wsparcie finansowe na powierniczy rachunek bankowy zarządzany przez Instytut i wyodrębniony wyłącznie dla operacji finansowych związanych ze wsparciem finansowym w Banku Gospodarstwa Krajowego. 2. Przedsiębiorca, któremu przyznano wsparcie finansowe, może podjąć środki zgromadzone na rachunku powierniczym, o którym mowa w ust. 1, po dokonaniu przez Instytut pozytywnej weryfikacji raportu zgodnie z art. 26 ust. 1. 3. W przypadku gdy wartość wsparcia finansowego wynikająca z rozliczonych polskich kosztów kwalifikowalnych będzie niższa niż wysokość środków zgromadzonych na rachunku powierniczym, o którym mowa w ust. 1, Instytut przekazuje pozostałe na rachunku powierniczym środki na wsparcie finansowe innych utworów audiowizualnych. 4. Przekazanie środków na rachunek powierniczy, o którym mowa w ust. 1, spełnia cel przyznania wsparcia finansowego, w rozumieniu art. 168 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62, 1000, 1366, 1669 i 1693)."}
{"id":"2004_2390_25","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Po zakończeniu prac objętych wsparciem finansowym przedsiębiorca, który otrzymał wsparcie finansowe, przedstawia Instytutowi raport, który zawiera: 1) firmę przedsiębiorcy, któremu przyznano wsparcie finansowe; 2) siedzibę i adres, numer telefonu, adres e-mail, numer wpisu w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego lub informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer REGON przedsiębiorcy, któremu przyznano wsparcie finansowe; 3) określenie utworu audiowizualnego stanowiącego przedmiot wniosku, w tym określenie tytułu, języka, podstawy literackiej, planowanego czasu trwania, gatunku i rodzaju utworu audiowizualnego, reżysera, scenarzysty, operatora zdjęć i kompozytora utworu audiowizualnego, wskazanie czy finansowanie wiąże się z produkcją audiowizualną, czy z usługą na rzecz produkcji audiowizualnej, oraz określenie, czy utwór audiowizualny jest utworem trudnym, o którym mowa w art. 13 ust. 2; 4) skrócony opis przebiegu poszczególnych etapów produkcji audiowizualnej objętych wsparciem finansowym; 5) dane dotyczące kosztów produkcji audiowizualnej niezbędne do weryfikacji należnego wsparcia finansowego; 6) dane dotyczące spełnienia warunków określonych w teście kwalifikacyjnym; 7) dane dotyczące przebiegu produkcji audiowizualnej niezbędne do potwierdzenia spełnienia warunków określonych we wniosku; 8) wysokość i udział procentowy środków publicznych uzyskanych z innych źródeł niż wsparcie finansowe; 9) wskazanie producentów utworu audiowizualnego lub koproducentów utworu audiowizualnego. 2. Do raportu dołącza się: 1) wykaz poniesionych polskich kosztów kwalifikowalnych wraz z dokumentami potwierdzającymi: a) poniesienie kosztów nabycia towarów lub usług stanowiących polskie koszty kwalifikowalne, w szczególności fakturami, rachunkami oraz potwierdzeniami zapłaty za towary lub usługi, b) dokonanie zapłaty honorariów, wynagrodzeń i innych świadczeń stanowiących koszty pracy osób zaangażowanych do produkcji audiowizualnej w okresie trwania produkcji audiowizualnej, w szczególności umowami zawartymi z osobami fizycznymi (umowy o pracę, umowy o świadczenie usług, umowy zlecenia lub umowy o dzieło), a także potwierdzeniami zapłaty wynagrodzenia z tytułu realizacji tych umów; 2) test kwalifikacyjny wypełniony w oparciu o dane aktualne w chwili przedstawienia raportu; 3) listę imion, nazwisk oraz funkcji poszczególnych członków ekipy filmowej, a także informację o liczbie dni zdjęciowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Przedsiębiorca przekazuje nieodpłatnie Instytutowi jeden egzemplarz nieeksploatowanej kopii utworu audiowizualnego oraz materiały dokumentacyjne związane z produkcją audiowizualną, w tym scenariusz, listę montażową i dialogową, fotosy, plakaty, listę napisów i materiały reklamowe, w terminie 30 dni po zakończeniu produkcji audiowizualnej, nie później jednak niż w dniu rozpoczęcia dystrybucji utworu audiowizualnego."}
{"id":"2004_2390_26","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Instytut weryfikuje raport i ustala, czy: 1) raport spełnia wymogi, o których mowa w art. 25; 2) w teście kwalifikacyjnym wypełnionym w oparciu o dane aktualne w chwili przedstawienia raportu uzyskano co najmniej 51% punktów możliwych do uzyskania; 3) prace objęte wsparciem finansowym zostały zrealizowane zgodnie z umową o wsparcie finansowe; 4) opinia ekonomiczno-finansowa o raporcie wskazuje, że przedstawione w tym raporcie koszty stanowią polskie koszty kwalifikowalne. 2. Instytut dokonuje weryfikacji, o której mowa w ust. 1, w terminie nie dłuższym niż 90 dni kalendarzowych od dnia otrzymania raportu. Dyrektor Instytutu pisemnie informuje przedsiębiorcę o dniu zakończenia weryfikacji i jej wyniku. 3. W przypadku prowadzenia przez Instytut kontroli, o której mowa w art. 28 ust. 1 pkt 2, termin określony w ust. 2 biegnie od dnia zakończenia kontroli."}
{"id":"2004_2390_27","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Opinia ekonomiczno-finansowa o raporcie przygotowywana jest przez firmę audytorską wybraną przez Instytut z listy, o której mowa w ust. 2, i obejmuje ocenę, czy przedstawione w raporcie koszty stanowią polskie koszty kwalifikowalne. 2. Instytut prowadzi listę firm audytorskich wydających opinie w sprawie raportów. Instytut, ustalając listę, kieruje się koniecznością posiadania przez firmę audytorską niezbędnych kwalifikacji dotyczących weryfikacji finansowania produkcji audiowizualnych."}
{"id":"2004_2390_28","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Instytut może prowadzić kontrolę przedsiębiorców, którym przyznano wsparcie finansowe w zakresie produkcji audiowizualnej albo usługi na rzecz produkcji audiowizualnej, na którą przedsiębiorcy przyznano wsparcie finansowe, w celu weryfikacji: 1) terminowości realizacji prac objętych wsparciem finansowym zgodnie z terminami określonymi w umowie o wsparcie finansowe, lub 2) rzetelności informacji zawartych w raporcie i w załącznikach do raportu. 2. Instytut może prowadzić kontrolę w okresie od dnia podpisania umowy o wsparcie finansowe do dnia zakończenia weryfikacji raportu. 3. Kontrola, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może być prowadzona przez okres dłuższy niż 2 miesiące. 4. Kontrolę przeprowadzają pracownicy Instytutu lub firmy audytorskie z listy, o której mowa w art. 27 ust. 2, na podstawie pisemnego upoważnienia udzielonego przez Dyrektora Instytutu. 5. Upoważnienie zawiera: 1) wskazanie podstawy prawnej kontroli; 2) datę i miejsce wystawienia; 3) imię i nazwisko osoby upoważnionej do przeprowadzenia kontroli, zwanej dalej „osobą upoważnioną”; 4) oznaczenie przedsiębiorcy; 5) termin rozpoczęcia i zakończenia kontroli; 6) zakres kontroli. 6. Osoba upoważniona ma prawo do: 1) wstępu do siedziby przedsiębiorcy, któremu przyznano wsparcie finansowe, oraz na teren i do pomieszczeń, gdzie jest lub była prowadzona produkcja audiowizualna albo jest lub była świadczona usługa na rzecz produkcji audiowizualnej, objęta wsparciem finansowym; 2) żądania dokumentów związanych z wydatkami ponoszonymi na produkcję audiowizualną albo usługę na rzecz produkcji audiowizualnej, zaliczonymi do polskich kosztów kwalifikowalnych, w tym umów i dokumentów księgowych; 3) wglądu w dokumentację dotyczącą umowy o wsparcie finansowe, w tym dokumenty księgowe, umowy, dokumentację fotograficzną i audiowizualną z procesu produkcji audiowizualnej; 4) żądania złożenia pisemnych wyjaśnień związanych z przyznaniem i rozliczeniem wsparcia finansowego."}
{"id":"2004_2390_29","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Z przeprowadzonej kontroli osoba upoważniona sporządza protokół kontroli, który zawiera: 1) firmę i adres przedsiębiorcy; 2) wskazanie podstawy prawnej kontroli; 3) imię i nazwisko osoby upoważnionej oraz datę wydania upoważnienia do przeprowadzenia kontroli; 4) termin rozpoczęcia i zakończenia kontroli, ze wskazaniem dni będących przerwami w kontroli; 5) zakres i przedmiot kontroli; 6) opis ustalonego w wyniku kontroli stanu faktycznego, w tym stwierdzonych nieprawidłowości, przyczyn ich powstania, zakresu i skutków oraz imiona, nazwiska i funkcję (stanowisko) osób odpowiedzialnych za nieprawidłowości; 7) wskazanie podstaw dokonanych ustaleń; 8) w przypadku kolejnej kontroli informację o realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych w wyniku ostatniej kontroli; 9) pouczenie o prawie, sposobie i terminie zgłoszenia zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole kontroli oraz o prawie do odmowy podpisania tego protokołu; 10) wzmiankę o zgłoszeniu zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole kontroli oraz o stanowisku zajętym wobec nich przez osobę upoważnioną; 11) omówienie dokonanych w protokole kontroli poprawek, skreśleń i uzupełnień; 12) podpis osoby upoważnionej oraz wskazanie miejsca i datę podpisania protokołu kontroli; 13) podpis przedsiębiorcy oraz wskazanie miejsca i datę podpisania protokołu kontroli albo w przypadku odmowy podpisania protokołu kontroli – wzmiankę o tym fakcie. 2. Protokół kontroli podpisuje osoba upoważniona i przedsiębiorca. 3. Przedsiębiorca przed podpisaniem protokołu kontroli może zgłosić pisemne umotywowane zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole kontroli w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania. 4. Osoba upoważniona w przypadku zgłoszenia zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole kontroli w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania dokonuje analizy zastrzeżeń i w miarę potrzeby podejmuje dodatkowe czynności kontrolne. 5. W przypadku stwierdzenia, że zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole kontroli są zasadne w całości lub w części, osoba upoważniona zmienia lub uzupełnia protokół kontroli. 6. W przypadku nieuwzględnienia zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole kontroli w całości osoba upoważniona pozostawia protokół kontroli bez zmian. 7. Przedsiębiorca może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania pisemne wyjaśnienie przyczyn odmowy. 8. W przypadku odmowy podpisania protokołu kontroli osoba upoważniona dołącza do niego pisemne wyjaśnienie przyczyn odmowy. 9. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez przedsiębiorcę nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez osobę upoważnioną."}
{"id":"2004_2390_3","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Do zadań Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, zwanego dalej „Instytutem”, związanych ze wsparciem finansowym należy: 1) przyznawanie wsparcia finansowego; 2) rozliczanie środków przyznanych w ramach wsparcia finansowego; 3) prowadzenie kontroli, o której mowa w art. 28 ust. 1; 4) gromadzenie danych o rynku audiowizualnym, w tym danych finansowych, produkcyjnych oraz danych o dystrybucji krajowej i zagranicznej; 5) dokonywanie analizy oraz sporządzanie raportów dotyczących wpływu przyznanego wsparcia finansowego na rozwój rynku produkcji audiowizualnej i obszarów polskiej gospodarki związanych z ponoszonymi polskimi kosztami kwalifikowalnymi; 6) promocja polskiego rynku produkcji audiowizualnej związana ze stwarzaniem warunków dla zagranicznych produkcji audiowizualnych oraz inwestycji w rynek produkcji audiowizualnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz promocja Rzeczypospolitej Polskiej jako miejsca produkcji audiowizualnej; 7) prowadzenie rejestru wsparcia finansowego, zwanego dalej „rejestrem”."}
{"id":"2004_2390_30","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Jeżeli w wyniku kontroli stwierdzono, że przedsiębiorca nie realizuje obowiązków wynikających z ustawy lub umowy o wsparcie finansowe, Dyrektor Instytutu wydaje zalecenia pokontrolne, w których wzywa przedsiębiorcę do usunięcia nieprawidłowości lub udzielenia wyjaśnień. 2. Usunięcie nieprawidłowości lub udzielenie wyjaśnień następuje we wskazanym przez Dyrektora Instytutu terminie nie krótszym niż 30 dni od dnia doręczenia zaleceń pokontrolnych przedsiębiorcy. 3. Jeżeli po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, przedsiębiorca nie usunie wskazanych nieprawidłowości lub udzielone przez niego wyjaśnienia okażą się niewystarczające, Dyrektor Instytutu może wskazać środki, jakie powinien zastosować przedsiębiorca w celu usunięcia nieprawidłowości wraz ze wskazaniem terminu na ich usunięcie. 4. Niezastosowanie się do środków, o których mowa w ust. 3, stanowi podstawę do odstąpienia od umowy o wsparcie finansowe przez Dyrektora Instytutu."}
{"id":"2004_2390_31","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy wykaz kosztów mogących stanowić polskie koszty kwalifikowalne oraz szczegółowy wykaz kosztów wyłączonych z kwalifikowania jako polskie koszty kwalifikowalne na podstawie art. 15 ust. 5; 2) minimalne planowane czasy trwania utworów audiowizualnych oraz minimalne wartości polskich kosztów kwalifikowalnych uprawniających do wnioskowania o wsparcie finansowe – osobno dla poszczególnych rodzajów utworów audiowizualnych; 3) wzór wniosku o wydanie certyfikatu; 4) wzór wniosku o wsparcie finansowe; 5) wzór testu kwalifikacyjnego wraz ze szczegółowymi kryteriami testu kwalifikacyjnego i odpowiadającą im punktacją; 6) wzór raportu. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się odpowiednio: 1) koszty, których wydatkowanie jest niezbędne dla produkcji audiowizualnej oraz których poniesienie przyczyni się do rozwoju polskiej branży audiowizualnej; 2) potrzebę dostosowania systemu wsparcia finansowego do uwarunkowań rynkowych i aktualnych kierunków rozwoju produkcji audiowizualnej; 3) zmiany zachodzące w warunkach dofinansowywania produkcji audiowizualnej na terytoriach innych niż Rzeczpospolita Polska; 4) sposoby produkcji i postprodukcji poszczególnych rodzajów utworów audiowizualnych; 5) wpływ produkcji audiowizualnej na wzmocnienie potencjału kreatywnego i ekonomicznego polskiego rynku produkcji audiowizualnej; 6) sprawność procedury przyznawania wsparcia finansowego i weryfikacji spełniania warunków przyznania i wypłaty wsparcia finansowego; 7) konieczność ujednolicenia dokumentów stosowanych w trybie przyznawania i rozliczania wsparcia finansowego. Rozdział 5 Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_2390_32","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. z 2018 r. poz. 597) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu: „10) wspieranie produkcji audiowizualnej na zasadach określonych w ustawie z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej (Dz. U. … poz. …); 11) nadawanie każdemu filmowi wyświetlanemu w kinie indywidualnego identyfikatora publikowanego na stronie podmiotowej Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej.”; 2) w art. 11 uchyla się ust. 3; 3) w art. 18 w ust. 1: a) uchyla się pkt 7, b) dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) wpływy z kar nałożonych na podstawie art. 19b.”; 4) po art. 19 dodaje się art. 19a i art. 19b w brzmieniu: „Art. 19a. 1. Podmiot prowadzący kino przekazuje Instytutowi: 1) dzienne dane o liczbie widzów, liczbie sprzedanych biletów i zaakceptowanych znakach legitymacyjnych oraz przychodach z tytułu sprzedaży biletów w odniesieniu do każdego filmu wyświetlanego w danym dniu; 2) miesięczne dane o przychodach z tytułu wyświetlania filmów i reklam w kinie. 2. Jeżeli podmiot prowadzi więcej niż jedno kino przekazuje Instytutowi dane, o których mowa w ust. 1, odrębnie dla każdego kina. 3. Dane, o których mowa w ust. 1: 1) pkt 1, są przekazywane dwa razy w tygodniu: w pierwszym dniu, który nie jest dniem wolnym od pracy, następującym po każdej niedzieli – za piątek, sobotę i niedzielę, oraz w dniu, który nie jest dniem wolnym od pracy, poprzedzającym każdą sobotę – za poniedziałek, wtorek, środę i czwartek, 2) pkt 2, są przekazywane w pierwszym dniu miesiąca, który nie jest dniem wolnym od pracy, następującym po miesiącu, którego dotyczą – za pośrednictwem systemu teleinformatycznego przy użyciu dokumentów elektronicznych w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 570 oraz z 2018 r. poz. 1000, 1544 i 1669) albo przez formularz elektroniczny udostępniony na stronie podmiotowej Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej. 4. Minister określi, w drodze rozporządzenia: 1) elektroniczny format przekazywania danych, o których mowa w ust. 1, 2) wzór formularzy służących do przekazywania Instytutowi danych, o których mowa w ust. 1, wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania – uwzględniając konieczność uproszczenia, usprawnienia i ujednolicenia procesu przekazywania danych."}
{"id":"2004_2390_33","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W latach 2019–2027 minimalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy wynosi 100 000 tys. zł rocznie, natomiast w latach 2018–2027 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy wynosi w: 1) 2018 r. – 50 000 tys. zł; 2) 2019 r. – 210 738 tys. zł; 3) 2020 r. – 216 006 tys. zł; 4) 2021 r. – 221 406 tys. zł; 5) 2022 r. – 226 940 tys. zł; 6) 2023 r. – 232 614 tys. zł; 7) 2024 r. – 238 430 tys. zł; 8) 2025 r. – 244 390 tys. zł; 9) 2026 r. – 250 500 tys. zł; 10) 2027 r. – 265 762 tys. zł. 2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu wydatków związanych z kosztami funkcjonowania Instytutu. 3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego."}
{"id":"2004_2390_34","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Traci moc ustawa z dnia 16 lipca 1987 r. o państwowych instytucjach filmowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2006)."}
{"id":"2004_2390_35","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 32 pkt 3 lit. b i pkt 4, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii i uchyla się ustawę z dnia 16 lipca 1987 r. o państwowych instytucjach filmowych. [2]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 14.06.2017, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1540, 1552, 1629, 1669, 1693 i 2073. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 650, 723, 771, 1000, 1039, 1075, 1499, 1540, 1544, 1629 i 1693."}
{"id":"2004_2390_4","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Do zadań Dyrektora Instytutu związanych ze wsparciem finansowym należy: 1) rozliczanie i zwrot dotacji celowych otrzymanych z budżetu państwa; 2) wydawanie certyfikatów kwalifikujących do uzyskania wsparcia finansowego; 3) zawieranie umów o wsparcie finansowe; 4) weryfikowanie rozliczeń polskich kosztów kwalifikowalnych; 5) wypłata wsparcia finansowego; 6) kierowanie działaniami związanymi z promocją polskiego rynku produkcji audiowizualnej oraz promocją Rzeczypospolitej Polskiej jako miejsca produkcji audiowizualnej; 7) stwarzanie warunków dla zagranicznych produkcji audiowizualnych i inwestycji na rynku produkcji audiowizualnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_2390_5","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Przychodami Instytutu związanymi ze wsparciem finansowym są: 1) dotacje celowe z budżetu państwa przeznaczone na wsparcie finansowe; 2) przychody z opłat wnoszonych za rozpatrywanie wniosków o wsparcie finansowe; 3) środki finansowe pochodzenia zagranicznego; 4) inne środki finansowe, w tym spadki i darowizny. 2. Wypłata przez Instytut wsparcia finansowego pochodzącego z dotacji celowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, następuje w terminie do dnia 31 grudnia roku, w którym je przyznano. Rozliczenie dotacji celowych, w tym zwrot dotacji celowych niewykorzystanych do końca roku, następuje w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, w którym je przyznano."}
{"id":"2004_2390_6","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Instytut prowadzi rejestr, w którym są gromadzone dane dotyczące: 1) wydanych certyfikatów, o których mowa w art. 17 ust. 2; 2) złożonych wniosków o wsparcie finansowe, w tym: a) firmy oraz siedziby przedsiębiorcy, który złożył wniosek, b) tytułu i rodzaju utworu audiowizualnego, którego dotyczy wniosek, c) terminu i sposobu rozstrzygnięcia wniosku, d) wysokości wsparcia finansowego, o jakie wystąpił przedsiębiorca, e) wysokości przyznanego wsparcia finansowego i terminu jego wypłaty; 3) aktualnego poziomu łącznej wysokości wsparć finansowych przyznanych w danym roku kalendarzowym; 4) wysokości wsparć finansowych przyznanych przez Instytut w latach poprzednich. 2. Rejestr jest jawny i jest udostępniany na stronie podmiotowej Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej. 3. Dane wprowadza się do rejestru w terminie: 1) 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1; 2) 14 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4. Rozdział 3 Przyznawanie wsparcia finansowego"}
{"id":"2004_2390_7","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Wsparcie finansowe przyznaje się na produkcję audiowizualną albo świadczenie usługi na rzecz produkcji audiowizualnej utworów audiowizualnych, których: 1) wartość polskich kosztów kwalifikowalnych zapewnia realizację celów, o których mowa w art. 1 ust. 5; 2) planowane czasy trwania umożliwiają ich rozpowszechnianie na polach eksploatacji właściwych dla poszczególnych rodzajów utworów audiowizualnych. 2. Na produkcję audiowizualną danego utworu audiowizualnego może być przyznane tylko jedno wsparcie finansowe. 3. W przypadku serialu wsparcie finansowe przyznaje się na każdy sezon serialu osobno."}
{"id":"2004_2390_8","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Instytut przyznaje wsparcie finansowe przedsiębiorcy będącemu producentem utworu audiowizualnego, koproducentem utworu audiowizualnego albo podmiotem świadczącym usługę na rzecz produkcji audiowizualnej, który: 1) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) był producentem utworu audiowizualnego, koproducentem utworu audiowizualnego lub świadczył usługę na rzecz produkcji audiowizualnej w odniesieniu do co najmniej jednego utworu audiowizualnego, który był dystrybuowany w kinach, został nadany lub publicznie udostępniony przez dostawcę usługi medialnej lub zaprezentowany przynajmniej na jednym międzynarodowym festiwalu filmowym akredytowanym przez Międzynarodową Federację Stowarzyszeń Producentów Filmów (FIAPF), lub zatrudnia osobę zarządzającą przedsiębiorcą lub osobę odpowiedzialną za produkcję audiowizualną, mającą doświadczenie w zakresie produkcji audiowizualnej lub koprodukcji takiego utworu audiowizualnego; 3) zawarł umowę o koprodukcję utworu audiowizualnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub umowę o świadczenie usług na rzecz produkcji audiowizualnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed złożeniem wniosku o wsparcie finansowe; 4) spełnia wymogi określone w przepisach o pomocy publicznej. 2. Wsparcie finansowe może być przyznane podmiotowi świadczącemu usługę na rzecz produkcji audiowizualnej wyłącznie w sytuacji, gdy producent utworu audiowizualnego ani żaden z koproducentów utworu audiowizualnego nie ma siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Wsparcie finansowe może być przyznane także przedsiębiorcy będącemu producentem utworu audiowizualnego albo koproducentem utworu audiowizualnego, który ma siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w przypadku gdy spełnia on łącznie następujące warunki: 1) posiada oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) przedmiotem wsparcia finansowego jest utwór audiowizualny produkowany przez ten oddział. 4. Jeżeli utwór audiowizualny jest produkowany przez oddział, o którym mowa w ust. 3, warunki określone w ust. 1 pkt 2–4 muszą być spełnione przez ten oddział."}
{"id":"2004_2390_9","title":"Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Wsparcia finansowego nie przyznaje się przedsiębiorcy będącemu: 1) dostawcą usługi medialnej, chyba że ta działalność nie jest dla niego działalnością przeważającą, o której mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 997, 1000, 1629 i 1669); 2) podmiotem rozprowadzającym programy drogą kablową, satelitarną lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego; 3) podmiotem świadczącym usługi udostępniania zasobów systemu teleinformatycznego w celu przechowywania danych; 4) podmiotem, dla którego spółką dominującą w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 oraz z 2018 r. poz. 398, 650 i 1544) jest podmiot wymieniony w pkt 1–3."}
{"id":"2004_2405_1","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 77 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są: 1) małżonek (wdowa i wdowiec); 2) rodzice, ojczym, macocha oraz osoby przysposabiające; 3) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione i dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej; 4) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności inne dzieci niż wymienione w pkt 3; 5) rodzeństwo; 6) dziadkowie; 7) wnuki; 8) osoby, nad którymi została ustanowiona opieka prawna.”; 2) w art. 85 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Kwoty najniższej renty z tytułu niezdolności do pracy wynoszą: 1) 880,45 zł miesięcznie – dla osób całkowicie niezdolnych do pracy; 2) 675,13 zł miesięcznie – dla osób częściowo niezdolnych do pracy. 2. Kwota najniższej emerytury, z zastrzeżeniem art. 24a ust. 6, art. 54, art. 54a ust. 2 i art. 87, oraz renty rodzinnej wynosi 880,45 zł miesięcznie.”."}
{"id":"2004_2405_10","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. 1. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłosi, w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, co najmniej na 7 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji, należne od terminu waloryzacji kwoty dodatków i świadczeń, o których mowa w art. 7 ust. 2, oraz kwoty maksymalnych zmniejszeń, o których mowa w art. 6 ust. 8. 2. W 2015 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie wydaje komunikatów, o których mowa w: 1) art. 90 ust. 5 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela; 2) art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego; 3) art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych; 4) art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich; 5) art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2004_2405_11","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W 2015 r. do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Emerytur Pomostowych i Funduszu Emerytalno-Rentowego Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego nie stosuje się przepisu art. 29 ust. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.[12]))."}
{"id":"2004_2405_12","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2015 r. z wyjątkiem art. 10, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, ustawę z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej oraz ustawę z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1717 i 1734 oraz z 2014 r. poz. 496, 567, 683 i 684. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 745, z 2011 r. Nr 112, poz. 654 oraz z 2012 r. poz. 118. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1623 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 684. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 745, z 2011 r. Nr 112, poz. 654 oraz z 2012 r. poz. 118. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1623 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 684. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 1355, 1623 i 1717 oraz z 2014 r. poz. 502, 542 i 696. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 1623 i 1717 oraz z 2014 r. poz. 502 i 696. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1717 i 1734 oraz z 2014 r. poz. 496, 567, 683 i 684. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 122, poz. 696 i Nr 138, poz. 808 oraz z 2012 r. poz. 637. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 138, poz. 808 i Nr 171, poz. 1016 oraz z 2012 r. poz. 637. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646 oraz z 2014 r. poz. 379, 911 i 1146."}
{"id":"2004_2405_2","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 648, z późn. zm.[3])) art. 11 otrzymuje brzmienie: „Art. 11. 1. Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej stanowi kwota 2398,10 zł. 2. Waloryzacji podstawy wymiaru renty inwalidzkiej dokonuje się na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 3. Podwyższenia podstawy wymiaru renty inwalidzkiej dokonuje się z urzędu, a w przypadku gdy prawo do świadczenia zostało zawieszone – na wniosek osoby zainteresowanej albo przy wznowieniu wypłaty świadczenia.”."}
{"id":"2004_2405_3","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r. poz. 1403, z późn. zm.[4])) w art. 35: 1) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) członka rodziny osoby, o której mowa w pkt 1 lub 2;”; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3, są: 1) małżonek (wdowa i wdowiec); 2) rodzice, ojczym, macocha oraz osoby przysposabiające; 3) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione i dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej; 4) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności inne dzieci niż wymienione w pkt 3; 5) rodzeństwo; 6) dziadkowie; 7) wnuki; 8) osoby, nad którymi została ustanowiona opieka prawna.”."}
{"id":"2004_2405_4","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 982 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 1175) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: „Art. 6. 1. Renta socjalna wynosi 84% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalonej i podwyższonej zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Podwyższenia renty socjalnej dokonuje jednostka organizacyjna Zakładu lub organ emerytalno-rentowy. 3. Podwyższenie renty socjalnej następuje z urzędu, a jeżeli wypłata renty została wstrzymana – po jej wznowieniu.”; 2) w art. 15 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) art. 12–14, art. 61, art. 78–81, art. 93 ust. 2, art. 98, art. 100 ust. 1 i 2, art. 101, art. 102 ust. 1, art. 104 ust. 4, art. 107, art. 114, art. 116 ust. 1b i 2, art. 118 ust. 1–5, art. 119 ust. 1, art. 121, art. 122 ust. 1, art. 126, art. 128, art. 129 ust. 1, art. 130 ust. 1, art. 133–135, art. 136a i art. 138–144 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisy wydane na podstawie art. 128a tej ustawy, przy czym kwotę wolną od potrąceń i egzekucji ustala się według zasad określonych dla renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy;”."}
{"id":"2004_2405_5","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 170 oraz z 2014 r. poz. 598) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kwota świadczenia przedemerytalnego wynosi 1027,39 zł miesięcznie, z wyjątkiem świadczeń dla osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, których świadczenie nie może być wyższe niż ostatnio otrzymywana renta.”; 2) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W przypadku gdy w wyniku zmniejszenia, o którym mowa w ust. 3, kwota świadczenia przedemerytalnego byłaby niższa niż 513,70 zł, świadczenie przedemerytalne wynosi 513,70 zł, z zastrzeżeniem ust. 5. Do kwoty świadczenia przedemerytalnego w wysokości 513,70 zł art. 3 ust. 2 stosuje się odpowiednio.”."}
{"id":"2004_2405_6","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. 1. W 2015 r. waloryzacja od dnia 1 marca polega na podwyższeniu kwoty świadczenia, w wysokości przysługującej w dniu 28 lutego 2015 r., wskaźnikiem waloryzacji, ustalonym zgodnie z art. 89 ustawy, o której mowa w art. 1, nie mniej niż o kwotę 36 zł. 2. Waloryzacja podstawy wymiaru świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych polega na pomnożeniu podstawy wymiaru świadczenia przez wskaźnik stanowiący iloraz zwaloryzowanej kwoty świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i kwoty tego świadczenia ustalonej na dzień poprzedzający termin waloryzacji. 3. Do waloryzacji podstawy wymiaru świadczeń wypłacanych na podstawie ustaw, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 i 5, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. W przypadku świadczenia niższego od kwoty najniższego świadczenia, do którego nie ma zastosowania gwarancja wysokości najniższego świadczenia, o której mowa w art. 85 ustawy, o której mowa w art. 1, kwota waloryzacji jest ustalana przez pomnożenie kwoty, o której mowa w ust. 1, przez iloraz kwoty tego świadczenia i kwoty najniższego świadczenia obowiązującej do dnia 28 lutego 2015 r. 5. W przypadku rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy i rent inwalidzkich III grupy kwota waloryzacji, o której mowa w ust. 1, wynosi nie mniej niż 27 zł. 6. W przypadku emerytury częściowej kwota waloryzacji, o której mowa w ust. 1, wynosi nie mniej niż 18 zł. 7. Jeżeli emerytura z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje łącznie z okresową emeryturą kapitałową, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 11, każde z tych świadczeń podwyższa się o kwotę, o której mowa w ust. 1, proporcjonalnie do wysokości tych świadczeń. 8. Kwoty maksymalnych zmniejszeń, o których mowa w art. 104 ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 1, podlegają od dnia 1 marca 2015 r. podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji ustalonego zgodnie z art. 89 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2004_2405_7","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. 1. Waloryzacji, o której mowa w art. 6, podlegają: 1) świadczenia, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 648, z późn. zm.[5])); 2) świadczenia z ubezpieczenia emerytalno-rentowego, o których mowa w art. 18 pkt 1–4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013 r. poz. 1403, z późn. zm.[6])); 3) świadczenia, o których mowa w art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2014 r. poz. 1206); 4) świadczenia, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a–c ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2013 r. poz. 666, z późn. zm.[7])); 5) świadczenia, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a–c ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2013 r. poz. 667, z późn. zm.[8])); 6) emerytury i renty, o których mowa w art. 3 pkt 1–3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, z późn. zm.[9])); 7) świadczenia, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6–8 oraz art. 49, art. 50 i art. 52 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z późn. zm.[10])); 8) renty, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 i 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz. U. z 2013 r. poz. 737); 9) świadczenia przedemerytalne i zasiłki przedemerytalne, o których mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 170 oraz z 2014 r. poz. 598); 10) świadczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych (Dz. U. Nr 249, poz. 1824, z 2010 r. Nr 225, poz. 1465 oraz z 2011 r. Nr 122, poz. 696); 11) okresowe emerytury kapitałowe, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1097); 12) emerytury, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656, z późn. zm.[11])); 13) świadczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (Dz. U. Nr 97, poz. 800, z 2011 r. Nr 75, poz. 398 oraz z 2012 r. poz. 637). 2. Waloryzacji od dnia 1 marca 2015 r., polegającej na pomnożeniu ich kwoty przez wskaźnik waloryzacji ustalony zgodnie z art. 89 ustawy, o której mowa w art. 1, podlegają: 1) dodatek, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191 i 1198); 2) dodatek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego; 3) świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1373); 4) świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. z 2014 r. poz. 1001); 5) dodatki, o których mowa w art. 75 ust. 2 i art. 76 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."}
{"id":"2004_2405_8","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. 1. W przypadku zmiany po dniu 28 lutego 2015 r. w wysokości rent inwalidów wojennych i wojskowych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3, do których prawo ustalono przed dniem 1 marca 2015 r., renty te oblicza się przez ich ustalenie od podstawy wymiaru wynoszącej 2362,10 zł oraz dodanie do tak obliczonego świadczenia kwoty waloryzacji, o której mowa w art. 6 ust. 1 i 5. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu wysokości rent rodzinnych po inwalidach wojennych i wojskowych zmarłych po dniu 28 lutego 2015 r., których świadczenia zostały zwaloryzowane zgodnie z art. 6 ust. 1."}
{"id":"2004_2405_9","title":"Ustawa z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W 2015 r. w zakresie uregulowanym w art. 6 nie stosuje się: 1) art. 88 ustawy, o której mowa w art. 1; 2) art. 48 ustawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2; 3) art. 6 ustawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4; 4) art. 6 ustawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5."}
{"id":"2004_2406_1","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71, poz. 734, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. 1. Dodatek mieszkaniowy, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 3 i 4, przysługuje: 1) najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych, 2) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, 3) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych, 4) innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem, 5) osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny. 2. Dodatek mieszkaniowy przysługuje na podstawie tylko jednego z tytułów wymienionych w ust. 1.\"; 2) w art. 3 ust. 2 i 4 otrzymują brzmienie: \"2. Przy wydawaniu decyzji o przyznaniu dodatku mieszkaniowego uwzględnia się kwotę najniższej emerytury obowiązującą w dniu złożenia wniosku, ogłaszaną przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", na podstawie art. 94 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.)[2]. 4. Dochód z prowadzenia gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie powierzchni gruntów w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 hektara przeliczeniowego, ostatnio ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie art. 18 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z późn. zm.)[3].\"; 3) art. 4 otrzymuje brzmienie: \"Art. 4. Przez gospodarstwo domowe rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy, samodzielnie zaj mującą lokal albo gospodarstwo prowadzone przez tę osobę wspólnie z małżonkiem i innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gos podarującymi, które swoje prawa do zamieszkiwania w lokalu wywodzą z prawa tej osoby.\"; 4) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. O wymogu zamieszkiwania w oddzielnym pokoju orzekają powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepeł nosprawności, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.)[4].\"; 5) w art. 6: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wydatkami, o których mowa w ust. 3, są: 1) czynsz, 2) opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale mieszkalne w spółdzielni mieszkaniowej, 3) zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną, 4) odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego, 5) inne niż wymienione w pkt 1-4 opłaty za używanie lokalu mieszkalnego, 6) opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych, 7) wydatek stanowiący podstawę obliczania ryczałtu na zakup opału.\", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Nie stanowią wydatków, o których mowa w ust. 4, wydatki poniesione z tytułu: 1) ubezpieczeń, podatku od nieruchomości, opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, 2) opłat za gaz przewodowy, energię elektryczną, dostarczane do lokalu mieszkalnego (domu jednorodzinnego) na cele bytowe.\", c) uchyla się ust. 5; 6) w art. 7: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Organ, o którym mowa w ust. 1, może upoważnić inną osobę do wydawania decyzji w sprawach dodatku mieszkaniowego.\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Organ, o którym mowa w ust. 1, odmawia przyznania dodatku mieszkaniowego, jeżeli w wyniku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego ustali, że: 1) występuje rażąca dysproporcja pomiędzy niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji, o której mowa w ust. 1, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy, wskazującym, że jest on w stanie uiszczać wydatki związane z zajmowaniem lokalu mieszkalnego (domu jedno rodzinnego) wykorzystując własne środki i posiadane zasoby majątkowe lub 2) faktyczna liczba wspólnie stale zamieszkujących i gospodarujących z wnioskodawcą jest mniejsza niż wykazana w deklaracji, o której mowa w ust. 1. 4. Upoważniony przez organ, o którym mowa w ust. 1, pracownik przeprowadzający wywiad środowiskowy może żądać od wnioskodawcy i innych członków gospodarstwa domowego złożenia, pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenia o stanie majątkowym, zawierającego w szczególności dane dotyczące posiadanych: 1) ruchomości i nieruchomości, 2) zasobów pieniężnych. Odmowa złożenia oświadczenia stanowi podstawę do wydania decyzji o odmowie przyznania dodatku mieszkaniowego.\", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, pracownik przeprowadzający wywiad środowiskowy uprzedza składającego oświadczenie o stanie majątkowym o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.\"."}
{"id":"2004_2406_2","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 2. Do osób niepełnosprawnych, które legitymują się orzeczeniem zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności wydanym przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 4 niniejszej ustawy oraz osób legitymujących się orzeczeniami, o których mowa w art. 5 i art. 62 ustawy powołanej w tym artykule, konieczność zamieszkiwania w oddzielnym pokoju może być udokumentowana w szczególności zaświadczeniem lekarskim lub opinią biegłego."}
{"id":"2004_2406_3","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 3. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_2406_4","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 216, poz. 1826 oraz z 2003 r. Nr 203, poz. 1966. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 240, poz. 2054 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 135, poz. 1268, Nr 166, poz. 1609, Nr 203, poz. 1966, Nr 210, poz. 2037 i Nr 228, poz. 2255. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 108, poz. 681, z 2001 r. Nr 81, poz. 875, z 2002 r. Nr 200, poz. 1680 oraz 2003 r. Nr 110, poz. 1039 i Nr 162, poz. 1568. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i poz. 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 90, poz. 844, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2262."}
{"id":"2004_2407_1","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800 oraz z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 2 dodaje się art. 2a i 2b w brzmieniu: \"Art. 2a. 1. Wszystkie strony Komisji mogą wspólnie zawierać porozumienia. 2. Przedmiotem porozumień są wzajemne zobowiązania stron służące realizacji celów, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2. 3. Porozumienia określają w szczególności: 1) czas obowiązywania, 2) tryb dokonywania zmian treści, 3) tryb rozwiązania, 4) przypadki wygaśnięcia, 5) tryb rozstrzygania kwestii spornych."}
{"id":"2004_2407_10","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. Nr 200, poz. 1679) w art. 2 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Terminy, o których mowa w ust. 2-5, Trójstronna Komisja zmienia na wniosek przedstawiciela Rady Ministrów w jej składzie, odpowiednio do zmiany terminu dokonanej na podstawie art. 3 ust. 13 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2004_2407_11","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 11. Zachowuje moc lista mediatorów ustalona na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 5, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_2407_12","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 12. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 5, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy."}
{"id":"2004_2407_13","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 13. 1. Kadencja Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, rozpoczęta przed dniem wejścia w życie ustawy, kończy się z upływem okresu tej kadencji. 2. W trakcie trwania kadencji, o której mowa w ust. 1, w skład Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych powołuje się przedstawiciela organizacji pracodawców lub organizacji związkowej, która w dniu wejścia w życie ustawy spełnia łącznie następujące warunki: 1) posiada orzeczenie o stwierdzeniu reprezentatywności; 2) nie wchodzi w skład Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 3. W przypadku gdy w trakcie trwania kadencji, o której mowa w ust. 1, organizacja pracodawców lub organizacja związkowa stanie się organizacją reprezentatywną, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego, przedstawiciela tej organizacji powołuje się w skład Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych."}
{"id":"2004_2407_14","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, ustawę z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawę z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, ustawę z dnia 10 paź dziernika 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 1001. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1080 i Nr 128, poz. 1405, z 2002 r. Nr 135, poz. 1146, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 63, poz. 590 i Nr 213, poz. 2081. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1996 r. Nr 34, poz. 148, z 1997 r. Nr 121, poz. 769, z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i Nr 107, poz. 1127 oraz z 2001 r. Nr 100, poz. 1080. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 88, poz. 554, z 1999 r. Nr 72, poz. 802, z 2000 r. Nr 107, poz. 1127 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676. [6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1995 r. Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 162, poz. 1112, z 2001 r. Nr 5, poz. 45 i Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 6, poz. 63 oraz z 2004 r. Nr 26, poz. 226. [7] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 90, poz. 844, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2262 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 1001. [8] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1784 i 1799, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 152, poz. 1267, Nr 213, poz. 1802 i Nr 214, poz. 1805 oraz z 2003 r. Nr 149, poz. 1454, Nr 166, poz. 1609, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2256."}
{"id":"2004_2407_16","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 16{2}. 1. Organizacja pracodawców, reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, ma prawo występowania z wnioskami o wydanie lub zmianę ustawy albo innego aktu prawnego w zakresie spraw objętych zadaniami organizacji pracodawców. 2. Wnioski dotyczące ustaw organizacja kieruje do posłów lub organów mających prawo inicjatywy ustawodawczej, a wnioski dotyczące innych aktów prawnych - do organów uprawnionych do ich wydania. 3. Organ państwowy, do którego został skierowany wniosek, jest obowiązany, w terminie 30 dni, przedstawić organizacji pracodawców swoje stanowisko, a w razie negatywnego stanowiska - także jego uzasadnienie.\"."}
{"id":"2004_2407_2","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.)[2] w art. 241{17} § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Reprezentatywną organizacją związkową jest ponadzakładowa organizacja związkowa: 1) reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego lub 2) zrzeszająca co najmniej 10% ogółu pracowników objętych zakresem działania statutu, nie mniej jednak niż dziesięć tysięcy pracowników, lub 3) zrzeszająca największą liczbę pracowników, dla których ma być zawarty określony układ ponadzakładowy. § 2. Z wnioskiem o stwierdzenie reprezentatywności ponadzakładowa organizacja związkowa, o której mowa w § 1 pkt 2 i 3, występuje do Sądu Okręgowego w Warszawie, który wydaje w tej sprawie orzeczenie w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.\"."}
{"id":"2004_2407_2b","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2b. 1. Komisja może przekazać sprawę o zasięgu wojewódzkim, o której mowa w art. 1 ust. 3 i art. 2 ust. 1, wojewódzkiej komisji dialogu społecznego. 2. W sprawie przekazania komisja podejmuje uchwałę.\"; 2) w art. 3: a) ust. 1-4 otrzymują brzmienie: \"1. Strona rządowa, w terminie do dnia 10 maja każdego roku, przedstawia Komisji wstępną prognozę wielkości makroekonomicznych stanowiących podstawę do prac nad projektem ustawy budżetowej na rok następny. 2. Strony pracowników i pracodawców, w terminie do dnia 20 maja każdego roku, przedstawiają wspólną propozycję w sprawie wzrostu w następnym roku: 1) wynagrodzeń w gospodarce narodowej, w tym w państwowej sferze budżetowej oraz u przedsiębiorców, a także minimalnego wynagrodzenia za pracę, 2) emerytur i rent z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 3. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 2, strony pracowników i pracodawców nie przedstawią wspólnej propozycji, każda z tych stron może, w terminie do dnia 25 maja, przedstawić swoją propozycję w każdej ze spraw, o których mowa w ust. 2. 4. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 3, strona nie przedstawi propozycji w sprawach, o których mowa w ust. 2, propozycję w każdej ze spraw może przedstawić, w terminie do dnia 30 maja, każda z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę w Komisji.\" , b) ust. 14 otrzymuje brzmienie: \"14. Nieprzedstawienie propozycji, o której mowa w ust. 4, oraz opinii, o których mowa w ust. 8 i 12, w terminie wyznaczonym odpowiednio w każdym z tych przepisów lub w terminie ustalonym przez Komisję, oznacza rezygnację z prawa do ich wyrażenia.\"; 3) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Stronę pracowników w Komisji reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych. 2. Za reprezentatywne organizacje związkowe uznaje się ogólnokrajowe związki zawodowe, ogólnokrajowe zrzeszenia (federacje) związków zawodowych i ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe (konfederacje), które spełniają łącznie następujące kryteria: 1) zrzeszają, z zastrzeżeniem ust. 3, więcej niż 300.000 członków będących pracownikami, 2) działają w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. 3. Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100.000 członków organizacji związkowej będących pracownikami zatrudnionymi w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. Organizacja związkowa ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację związkową przy ustalaniu liczby pracowników, o której mowa w ust. 2, nie uwzględnia pracowników zrzeszonych w tych spośród jej organizacji członkowskich, które są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności były zrzeszone w reprezentatywnej organizacji związkowej mającej przedstawicieli w składzie Komisji. 4. Strona pracowników może zapraszać do udziału w pracach Komisji, z głosem doradczym, przedstawicieli związków zawodowych i organizacji związkowych niespełniających kryteriów określonych w ust. 2 i 3 oraz przedstawicieli organizacji społecznych i zawodowych.\"; 4) w art. 7 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) działają w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności określony jest w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej.\"; 5) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. 1. Komisja obraduje na posiedzeniach plenarnych. 2. Komisja podejmuje uchwały na posiedzeniach plenarnych, jeżeli w głosowaniu bierze udział przedstawiciel: 1) Rady Ministrów, 2) co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1, 3) co najmniej jednej z organizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1. 3. Podjęcie uchwały przez Komisję na posiedzeniu plenarnym wymaga zgody wszystkich biorących udział w głosowaniu, o którym mowa w ust. 2. 4. Komisja może, w drodze uchwały, zdecydować o podjęciu uchwały w danej sprawie w drodze korespondencyjnego głosowania strony rządowej oraz każdej z organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1. 5. Przy podejmowaniu uchwały w drodze korespondencyjnego głosowania głos w imieniu: 1) strony rządowej - oddaje przewodniczący Komisji, 2) organizacji, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 oddaje właściwy statutowo organ tych organizacji. 6. Głosowanie korespondencyjne jest ważne, jeżeli wzięły w nim udział wszystkie organizacje, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1, oraz strona rządowa. 7. Podjęcie uchwały w drodze korespondencyjnego głosowania wymaga zgody wszystkich biorących udział w głosowaniu. 8. Posiedzenia Komisji odbywają się w zależności od potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz na 2 miesiące. 9. Komisja, w drodze uchwały, może przekazać Prezydium Komisji rozpatrzenie sprawy należącej do jej kompetencji, z wyjątkiem zadań, których realizacja przez Komisję wynika z odrębnych ustaw.\"; 6) w art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Prezydium Komisji ustala program działania i harmonogram prac Komisji, porządek posiedzenia Komisji oraz rozpatruje sprawy przekazane przez Komisję.\"; 7) art. 17 otrzymuje brzmienie: \"Art. 17. 1. Do właściwości wojewódzkiej komisji dialogu społecznego należy wyrażanie opinii: 1) w sprawach objętych zakresem zadań związków zawodowych lub organizacji pracodawców będących w kompetencji administracji rządowej i samorządowej z terenu województwa, 2) w sprawach, o których mowa w art. 2b, 3) w sprawach, o których mowa w art. 17b ust. 1 i 4. 2. Na wspólny wniosek strony pracowników i strony pracodawców marszałek województwa jest obowiązany przedstawić wojewódzkiej komisji dialogu społecznego do zaopiniowania projekt strategii rozwoju województwa. 3. Przyjęcie opinii, o której mowa w ust. 1 i 2, wymaga zgody przedstawicieli wszystkich stron wojewódzkiej komisji dialogu społecznego; jeżeli wojewódzka komisja dialogu społecznego nie uzgodni wspólnej opinii, każdej ze stron wojewódzkiej komisji dialogu społecznego przysługuje prawo wyrażenia stanowiska w sprawie podlegającej opiniowaniu. 4. Opinię w sprawie, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wojewódzka komisja dialogu społecznego przekazuje Komisji. 5. Wszystkie strony wojewódzkiej komisji dialogu społecznego mogą wspólnie zawierać porozumienia. Przedmiotem porozumień mogą być wzajemne zobowiązania stron w sprawach objętych zakresem ich działania. Przepis art. 2a ust. 3 stosuje się odpowiednio.\"."}
{"id":"2004_2407_3","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854, z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Organy władzy i administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego kierują założenia albo projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich władz statutowych związku, określając termin przedstawienia opinii nie krótszy jednak niż 30 dni. Termin ten może zostać skrócony do 21 dni ze względu na ważny interes publiczny. Skrócenie terminu wymaga szczególnego uzasadnienia. Bieg terminu na przedstawienie opinii liczy się od dnia następującego po dniu doręczenia założeń albo projektu wraz z pismem określającym termin przedstawienia opinii. Nieprzedstawienie opinii w wyznaczonym terminie uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2{1} w brzmieniu: \"2{1}. Założenia albo projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, organy władzy i administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego przekazują również na odpowiedni adres elektroniczny wskazany przez właściwy organ statutowy związku, nie później niż w dniu ich doręczenia na piśmie.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie odrzucenia w całości lub w części stanowiska związku, właściwy organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego informuje o tym związek na piśmie, podając uzasadnienie swojego stanowiska. W razie rozbieżności stanowisk związek może przedstawić swoją opinię na posiedzeniu właściwej komisji sejmowej, senackiej lub samorządu terytorialnego.\"; 2) po art. 19 dodaje się art. 19{1} w brzmieniu: \"Art. 19{1}. 1. Organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, ma prawo opiniowania dokumentów konsultacyjnych Unii Europejskiej, w szczególności białych ksiąg, zielonych ksiąg i komunikatów, oraz projektów aktów prawnych Unii Europejskiej w zakresie zadań objętych zadaniami związków zawodowych. 2. Organy władzy i administracji państwowej kierują dokumenty konsultacyjne Unii Europejskiej oraz projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich władz statutowych związku, określając termin przedstawienia opinii. 3. Dokumenty konsultacyjne Unii Europejskiej oraz projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, organy władzy i administracji państwowej przekazują na odpowiedni adres elektroniczny, wskazany przez właściwy organ statutowy związku.\"; 3) art. 33 otrzymuje brzmienie: \"Art. 33. 1. Pracodawca, na warunkach określonych w umowie, jest obowiązany udostępnić zakładowej organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy. 2. Zakładowej organizacji związkowej oraz pracodawcy przysługuje prawo wystąpienia do sądu pracy z roszczeniem wynikającym z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, o której mowa w ust. 1. 3. Jeżeli warunki udostępniania organizacji związkowej pomieszczeń i urządzeń technicznych określają postanowienia układu zbiorowego pracy, prawo wystąpienia z roszczeniem, o którym mowa w ust. 2, przysługuje pracodawcy lub każdej z organizacji związkowych, której postanowienia te dotyczą. 4. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępo waniu z zakresu prawa pracy.\"; 4) w art. 34 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy ustalaniu liczby członków, o której mowa w art. 25{1} ust. 1, oraz prawa do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, o którym mowa w art. 31 ust. 1, uwzględnia się liczbę członków międzyzakładowej organizacji związ kowej zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji.\"."}
{"id":"2004_2407_4","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz.U. Nr 55, poz. 235, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Związki pracodawców, ich federacje i konfederacje są samorządne i niezależne w swej działalności statutowej od organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego oraz innych organizacji.\"; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Podstawowym zadaniem związków pracodawców, ich federacji i konfederacji jest ochrona praw i reprezentowanie interesów, w tym gospodarczych, zrzeszonych członków wobec związków zawodowych, organów władzy i administracji rządowej oraz organów samorządu terytorialnego.\"; 3) art. 16 otrzymuje brzmienie: \"Art. 16. 1. Organizacja pracodawców, reprezentatywna w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej \"ustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw SpołecznoGospodarczych\", ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie praw i interesów związków pracodawców. Nie dotyczy to założeń projektu budżetu państwa oraz projektu ustawy budżetowej, których opiniowanie regulują odrębne przepisy. 2. Organy władzy i administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego są obowiązane zapewnić organizacjom pracodawców wykonywanie uprawnień, o których mowa w ust. 1, na równych prawach ze związkami zawodowymi.\"; 4) po art. 16 dodaje się art. 16{1} i art. 16{2} w brzmieniu: \"Art. 16{1} 1. Organizacja pracodawców reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, ma prawo opiniowania dokumentów konsultacyjnych Unii Europejskiej, w szczególności białych ksiąg, zielonych ksiąg i komunikatów, oraz projektów aktów prawnych Unii Europejskiej w zakresie objętym zadaniami związków pracodawców. 2. Organy władzy i administracji państwowej kierują dokumenty konsultacyjne Unii Europejskiej oraz projekty aktów prawnych Unii Europejskiej, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich władz statutowych związku, określając termin przedstawienia opinii. 3. Dokumenty konsultacyjne Unii Europejskiej oraz projekty aktów prawnych, o których mowa w ust. 1, organy władzy i administracji państwowej przekazują na odpowiedni adres elektroniczny, wskazany przez właściwy organ statutowy związku."}
{"id":"2004_2407_5","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz.U. Nr 55, poz. 236, z późn. zm.)[5] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Mediatora ustalają wspólnie strony sporu zbiorowego. Mediatorem może być osoba z listy ustalonej przez ministra właściwego do spraw pracy w uzgodnieniu z organizacjami związkowymi oraz organizacjami pracodawców reprezentatywnymi, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ...). 2. Jeżeli strony sporu zbiorowego nie porozumieją się w ciągu 5 dni w sprawie wyboru mediatora, dalsze postępowanie jest prowadzone z udziałem mediatora wskazanego, na wniosek jednej ze stron, przez ministra właściwego do spraw pracy z listy, o której mowa w ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, warunki wynagradzania mediatorów z listy, o której mowa w ust. 1, uwzględniając czas trwania mediacji.\"; 2) w art. 11{1} ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W razie udokumentowanego braku środków na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 2 i 4, na wniosek strony sporu zbiorowego, minister właściwy do spraw pracy pokrywa koszty mediacji, z tym że wynagrodzenie mediatora jest pokrywane do wysokości określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 11 ust. 3.\"."}
{"id":"2004_2407_6","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.)[6] w art. 3 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Terminy, o których mowa w ust. 1 i 3, Komisja Trójstronna zmienia na wniosek przedstawiciela Rady Ministrów w jej składzie, odpowiednio do zmiany terminu dokonanej na podstawie art. 3 ust. 13 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2004_2407_7","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.)[7] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 43: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przedstawicieli organizacji pozarządowych, w tym: a) po jednym przedstawicielu każdej organizacji pracodawców, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154 poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ...), zwanej dalej \"ustawą o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych\", b) po jednym przedstawicielu każdej organizacji związkowej reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, c) ośmiu przedstawicieli innych niż wymienione w lit. a i b organizacji pozarządowych.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku gdy w trakcie trwania kadencji Rady organizacja pracodawców lub organizacja związkowa stanie się organizacją reprezentatywną w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, przedstawiciel tej organizacji wchodzi w skład Rady.\"; 2) w art. 50: a) ust. 2 pkt 1a otrzymuje brzmienie: \"1a) przedstawiciela ministra właściwego do spraw finansów publicznych,\", b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przedstawicieli organizacji pozarządowych, w tym: a) po jednym przedstawicielu każdej organizacji pracodawców reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, b) po jednym przedstawicielu każdej organizacji związkowej reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, c) dwóch przedstawicieli innych niż wymienione w lit. a i b organizacji pozarządowych.\", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku gdy w trakcie trwania kadencji Rady organizacja pracodawców lub organizacja związkowa stanie się organizacją reprezentatywną w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, przedstawiciel tej organizacji wchodzi w skład Rady.\"."}
{"id":"2004_2407_8","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255, z późn. zm.)[8] w art. 7 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Terminy, o których mowa w ust. 2 i 5, Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych zmienia na wniosek przedstawiciela Rady Ministrów w jej składzie, odpowiednio do zmiany terminu dokonanej na podstawie art. 3 ust. 13 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ...).\"."}
{"id":"2004_2407_9","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 oraz z 2002 r. Nr 153, poz. 1271) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są organizacje związkowe i pracodawców reprezentatywne, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 10, poz. 89 i Nr 240, poz. 2056 oraz z 2004 r. Nr …, poz. …) oraz partie polityczne.\"."}
{"id":"2004_2414_1","title":"Ustawa z dnia 20 marca 2015 r. o ratyfikacji Traktatu między Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Republiką Włoską, Królestwem Niderlandów oraz Republiką Portugalską, ustanawiającego Europejskie Siły Żandarmerii EUROGENDFOR, sporządzonego w Velsen dnia 18 października 2007 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Traktatu między Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Republiką Włoską, Królestwem Niderlandów oraz Republiką Portugalską, ustanawiającego Europejskie Siły Żandarmerii EUROGENDFOR, sporządzonego w Velsen dnia 18 października 2007 r."}
{"id":"2004_2414_2","title":"Ustawa z dnia 20 marca 2015 r. o ratyfikacji Traktatu między Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Republiką Włoską, Królestwem Niderlandów oraz Republiką Portugalską, ustanawiającego Europejskie Siły Żandarmerii EUROGENDFOR, sporządzonego w Velsen dnia 18 października 2007 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/–\/ Radosław Sikorski"}
{"id":"2004_2426_1","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny i ustawy - Kodeks karny wykonawczy","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 47 otrzymuje brzmienie: \"Art. 47. § 1. W razie skazania sprawcy za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu albo za inne przestępstwo umyślne, którego skutkiem jest śmierć człowieka, ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, sąd może orzec nawiązkę na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, której podstawowym zadaniem lub celem statutowym jest spełnianie świadczeń na cele bezpośrednio związane z ochroną zdrowia, z przeznaczeniem na ten cel. § 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo przeciwko środowisku, sąd może orzec nawiązkę na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, której podstawowym zadaniem lub celem statutowym jest spełnianie świadczeń na cele bezpośrednio związane z ochroną środowiska, z przeznaczeniem na ten cel. § 3. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355, prowadzącego pojazd mechaniczny, jeżeli był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd może orzec nawiązkę na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, której podstawowym zadaniem lub celem statutowym jest spełnianie świadczeń na cele bezpośrednio związane z udziela-niem pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych, z przeznaczeniem na ten cel.\"; 2) uchyla się art. 47a; 3) art. 48 otrzymuje brzmienie: \"Art. 48. Nawiązkę orzeka się w wysokości do 100 000 złotych.\"; 4) art. 49 otrzymuje brzmienie: \"Art. 49. § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, której podstawowym zadaniem lub celem statutowym jest spełnianie świadczeń na określony cel społeczny, bezpośrednio związany z ochroną dobra naruszonego lub zagrożonego przestępstwem, za które skazano sprawcę, z przeznaczeniem na ten cel; świadczenie to nie może przekroczyć 20 000 złotych. § 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, o których mowa w art. 47 § 3, z przeznaczeniem na cel bezpośrednio związany z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych; świadczenie to nie może przekroczyć 60 000 złotych.\"; 5) art. 49a otrzymuje brzmienie: \"Art. 49a. § 1. Organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, o których mowa w art. 47 i art. 49, muszą obejmować swoją działalnością terytorium całego kraju. § 2. Minister Sprawiedliwości prowadzi wykaz, do którego wpisuje instytucje, organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, o których mowa w art. 47 i art. 49. Wpisu do wykazu dokonuje się na wniosek zainteresowanego podmiotu. Wykaz jest publikowany co najmniej raz w roku w formie obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości.\"."}
{"id":"2004_2426_2","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny i ustawy - Kodeks karny wykonawczy","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.)[2] po art. 196 dodaje się art. 196a w brzmieniu: \"Art. 196a. § 1. Instytucje, fundacje, stowarzyszenia oraz organizacje społeczne wpisane do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości, o którym mowa w art. 49a § 2 Kodeksu karnego, są obowiązane do końca każdego roku kalendarzowego przekazać Ministrowi Sprawiedliwości aktualne informacje o swoich podstawowych zadaniach lub celach statutowych, zaś fundacje, stowarzyszenia oraz organizacje społeczne również informacje o zasięgu działania. § 2. Instytucje, fundacje, stowarzyszenia lub organizacje społeczne, które w wyniku wykonania prawomocnie orzeczonego środka karnego w postaci nawiązki określonej w art. 47 Kodeksu karnego lub świadczenia pieniężnego określonego w art. 49 Kodeksu karnego otrzymały środki finansowe, są obowiązane do sporządzania i przekazywania Ministrowi Sprawiedliwości rocznych sprawozdań dotyczących wykorzystania tych środków w terminie do 20 lutego roku następującego po roku, w którym je otrzymały, oraz do wyodrębnienia tych środków w ewidencji księgowej. § 3. Sprawozdanie, o którym mowa w § 2, powinno zawierać informację o wysokości otrzymanych środków finansowych oraz rozliczenie tych środków, ze wskazaniem celów, na które zostały przeznaczone. § 4. Minister Sprawiedliwości może zlecić kontrolę zgodności z prawdziwym stanem danych zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w § 2. Kontrola może także dotyczyć spełnienia przez instytucję, fundację, stowarzyszenie lub organizacje społeczne obowiązków, o których mowa w § 1 lub 2. Ocenie Ministra Sprawiedliwości podlega również celowość i gospodarność wydatkowania przez te podmioty otrzymanych środków. § 5. W przypadku stwierdzenia, że instytucja, stowarzyszenie, fundacja lub organizacja społeczna wykorzystała środki finansowe, o których mowa w § 2, niezgodnie z ich przeznaczeniem, nie wyodrębniła tych środków w ewidencji księgowej lub nie przekazała informacji, o których mowa w § 1, Minister Sprawiedliwości wykreśla, w drodze decyzji administracyjnej, ten podmiot z wykazu, o którym mowa w art. 49a § 2 Kodeksu karnego. § 6. Prezesi sądów apelacyjnych są obowiązani, w terminie do 20 lutego każdego roku, przekazać Ministrowi Sprawiedliwości zestawienie środków finansowych przekazanych w poprzednim roku poszczególnym instytucjom, fundacjom, stowarzyszeniom oraz organizacjom społecznym, w wyniku wykonania orzeczeń, o których mowa w § 2, zapadłych w sądach na obszarze danej apelacji.\"."}
{"id":"2004_2426_3","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny i ustawy - Kodeks karny wykonawczy","text":"Art. 3. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z tym że obowiązki przewidziane w art. 196a § 2-6 ustawy, o której mowa w art. 2, dodanym niniejszą ustawą, wykonuje się po raz pierwszy w 2006 r. 2. Wykaz, o którym mowa w art. 49a § 2 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, Minister Sprawiedliwości prowadzi od dnia ogłoszenia ustawy. Wpisu do wykazu dokonuje się na wniosek zainteresowanych instytucji, organizacji społecznych, fundacji i stowarzyszeń, określonych w art. 47, 49 i 49a § 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Wykaz ten jest publikowany po raz pierwszy, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości po upływie 4 miesięcy od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2002 r. Nr 111, poz. 1061 i Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626 i Nr 93, poz. 889. [2] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 93, poz. 889."}
{"id":"2004_2455_1","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o równoważności dokumentów o wykształceniu, stopniach i tytułach naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, podpisanego w Warszawie dnia 10 maja 1974 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedzenia Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o równoważności dokumentów o wykształceniu, stopniach i tytułach naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, podpisanego w Warszawie dnia 10 maja 1974 r."}
{"id":"2004_2455_2","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o równoważności dokumentów o wykształceniu, stopniach i tytułach naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, podpisanego w Warszawie dnia 10 maja 1974 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2456_1","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Ludowej Republiki Bułgarii o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów o wykształceniu i przyznawaniu stopni i tytułów naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Ludowej Republice Bułgarii, podpisanego w Sofii dnia 28 października 1977 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedzenia Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Ludowej Republiki Bułgarii o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów o wykształceniu i przyznawaniu stopni i tytułów naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Ludowej Republice Bułgarii, podpisanego w Sofii dnia 28 października 1977 r."}
{"id":"2004_2456_2","title":"Ustawa z dnia 24 września 2004 r. o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Ludowej Republiki Bułgarii o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów o wykształceniu i przyznawaniu stopni i tytułów naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Ludowej Republice Bułgarii, podpisanego w Sofii dnia 28 października 1977 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2507_1","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2149 oraz z 2018 r. poz. 138) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister Obrony Narodowej kieruje działalnością Ministerstwa i Sił Zbrojnych bezpośrednio lub przy pomocy: 1) sekretarza stanu lub sekretarzy stanu; 2) podsekretarza stanu lub podsekretarzy stanu; 3) Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego; 4) Dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej – do czasu osiągnięcia pełnej zdolności do działania przez Wojska Obrony Terytorialnej; 5) Dyrektora Generalnego.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister Obrony Narodowej stwierdzi, w drodze zarządzenia, osiągnięcie pełnej zdolności do działania przez Wojska Obrony Terytorialnej.”; 2) w art. 5 w ust. 1: a) uchyla się pkt 2 i 3, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) Dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej – do czasu osiągnięcia pełnej zdolności do działania przez Wojska Obrony Terytorialnej.”; 3) art. 6 otrzymuje brzmienie: „Art. 6. W czasie pokoju Minister Obrony Narodowej kieruje działalnością rodzajów Sił Zbrojnych przy pomocy Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego oraz Dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej – do czasu osiągnięcia pełnej zdolności do działania przez Wojska Obrony Terytorialnej.”; 4) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Art. 7a. 1. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego jest najwyższym pod względem pełnionej funkcji żołnierzem w czynnej służbie wojskowej. 2. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego do czasu mianowania Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i przejęcia przez niego dowodzenia dowodzi Siłami Zbrojnymi przy pomocy dowódców rodzajów Sił Zbrojnych.”; 5) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. 1. Do zakresu działania Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego należy: 1) dowodzenie Siłami Zbrojnymi, z wyłączeniem Wojsk Obrony Terytorialnej – do czasu osiągnięcia pełnej zdolności do działania przez Wojska Obrony Terytorialnej; 2) planowanie strategicznego użycia Sił Zbrojnych; 3) planowanie organizacji i funkcjonowania wojennego systemu dowodzenia Siłami Zbrojnymi; 4) planowanie i organizowanie mobilizacyjnego i strategicznego rozwinięcia Sił Zbrojnych; 5) przygotowanie i wyszkolenie Sił Zbrojnych na potrzeby obrony państwa oraz udziału w działaniach poza granicami państwa; 6) określenie celów i głównych kierunków w zakresie działalności operacyjnej i szkoleniowej Sił Zbrojnych; 7) zapewnienie utrzymania w Siłach Zbrojnych gotowości mobilizacyjnej i bojowej; 8) programowanie wieloletniego rozwoju Sił Zbrojnych; 9) programowanie rzeczowo-finansowe w Siłach Zbrojnych oraz udział w planowaniu wydatków rzeczowo-finansowych; 10) planowanie i koordynowanie systemu logistycznego Sił Zbrojnych; 11) reprezentowanie Sił Zbrojnych w najwyższych kolegialnych organach wojskowych organizacji międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem; 12) doradzanie Ministrowi Obrony Narodowej, sekretarzom stanu oraz podsekretarzom stanu w Ministerstwie w sprawach dotyczących ogólnej i operacyjnej działalności Sił Zbrojnych; 13) przygotowanie i utrzymanie stanowisk kierowania w rejonach rozwinięcia zapasowych stanowisk kierowania obroną państwa dla Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów oraz ministrów i centralnych organów administracji rządowej wskazanych przez Prezesa Rady Ministrów; 14) ochrona obiektów i urządzeń o szczególnym znaczeniu oraz zapewnienie ich funkcjonowania. 2. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wykonuje swoje zadania przy pomocy Sztabu Generalnego Wojska Polskiego oraz jednostek jemu podporządkowanych, a w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, przy pomocy jednostki wskazanej, w drodze decyzji, przez Ministra Obrony Narodowej.”."}
{"id":"2004_2507_2","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1430 i 2217 oraz z 2018 r. poz. 138 i 398) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11b w ust. 2 uchyla się pkt 1; 2) w art. 13c ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych podlega bezpośrednio Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.”."}
{"id":"2004_2507_3","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_2533_1","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) w ust. 2b pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;”, b) ust. 2c otrzymuje brzmienie: „2c. Wartość aktywów, o której mowa w ust. 2b pkt 6, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie. W przypadku spółek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wartość aktywów może być ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w raportach okresowych publikowanych na koniec ostatniego kwartału poprzedzającego kwartał roku kalendarzowego, w którym doszło do uzyskania przychodu.”; 2) w art. 5a po pkt 29 dodaje się pkt 29a w brzmieniu: „29a) wartości emisyjnej udziałów (akcji) – oznacza to cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji);”; 3) w art. 8 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, oraz zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6, podatnicy mogą złożyć z wykorzystaniem wzoru określonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie art. 45b pkt 6.”; 4) w art. 9a: a) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 7, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania.”, b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 i 7, oraz zawiadomienia, o których mowa w ust. 4 i 8, podatnicy mogą złożyć z wykorzystaniem wzoru określonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie art. 45b pkt 6. Podatnicy składający oświadczenie lub zawiadomienie za pośrednictwem Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej stosują wzór określony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie art. 45b pkt 6.”; 5) w art. 10 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.”; 6) w art. 14 w ust. 2 po pkt 7c dodaje się pkt 7ca w brzmieniu: „7ca) przychody z odpłatnego zbycia wierzytelności dotyczącej prowadzonej działalności gospodarczej, w tym w sposób określony w art. 17 ust. 1 pkt 9, w wysokości jej wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie; w tym przypadku przepisy pkt 7b, 7c i 7e stosuje się odpowiednio;”; 7) w art. 21: a) w ust. 1: – uchyla się pkt 6, – pkt 6a otrzymuje brzmienie: „6a) wygrane w grach hazardowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2280 zł, urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;”, – po pkt 6a dodaje się pkt 6b w brzmieniu: „6b) wygrane w turnieju gry w pokera prowadzonym przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;”, – w pkt 9a wyrazy „kwoty 638 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 1000 zł”, – w pkt 17 wyrazy „kwoty 2280 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 3000 zł”, – pkt 26 otrzymuje brzmienie: „26) zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci: a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości, b) z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6000 zł;”, – w pkt 32b wyrazy „kwoty 2280 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 6000 zł”, – w pkt 38 wyrazy „kwoty 2 280 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 3 000 zł”, – w pkt 67 wyrazy „kwoty 380 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 1000 zł”, – pkt 67b otrzymuje brzmienie: „67b) świadczenia, które nie są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, otrzymane od pracodawcy z tytułu objęcia dziecka pracownika opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna lub uczęszczania dziecka pracownika do żłobka, klubu dziecięcego lub przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 1000 zł, na każde dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1;”, – w pkt 68 wyrazy „kwoty 760 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 2000 zł”, – w pkt 78 w lit. b wyrazy „kwoty 760 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 2000 zł”, – po pkt 83a dodaje się pkt 83b w brzmieniu: „83b) wynagrodzenia za udzielanie pomocy służbom państwowym wypłacane z funduszu operacyjnego, o którym mowa w odrębnych ustawach;”, – pkt 89 otrzymuje brzmienie: „89) wartość świadczeń otrzymanych przez studentów od uczelni, na podstawie odrębnych przepisów, w związku ze skierowaniem przez uczelnię na studenckie praktyki zawodowe;”, – po pkt 90a dodaje się pkt 90b w brzmieniu: „90b) świadczenia uzyskane w związku z uczestniczeniem w nieodpłatnych szkoleniach z zakresu opieki paliatywnej lub hospicyjnej organizowanych przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego, lub organy samorządu zawodowego lekarzy lub pielęgniarek i położnych, mające siedzibę i działające w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej;”, – w pkt 92 wyrazy „kwoty 2 280 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 3 000 zł”, – po pkt 97a dodaje się pkt 97b w brzmieniu: „97b) kwoty należności z tytułu: a) zaległej opłaty z tytułu czynszu najmu lokalu mieszkalnego, b) zaległej opłaty za dostawy do lokalu mieszkalnego energii, gazu, wody oraz za odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych, c) odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego, d) odsetek od należności, o których mowa w lit. a–c, e) nieuregulowanych kosztów dochodzenia i egzekucji należności, o których mowa w lit. a–d, w tym zasądzonych prawomocnym tytułem wykonawczym wraz z kosztami postępowania sądowego i egzekucyjnego – umorzonych na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm.[3])) lub uchwały, o której mowa w art. 59 ust. 3 tej ustawy;”, b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: „6a. Za jednorazową wartość wygranych w grach hazardowych, o których mowa w ust. 1 pkt 6a, uważa się w przypadku: 1) gier liczbowych, loterii pieniężnych, gry telebingo, zakładów wzajemnych, loterii promocyjnych, loterii audioteksowych, loterii fantowych, gry bingo fantowe, gry bingo pieniężne – kwotę uzyskaną na podstawie jednego losu, zakładu lub innego dowodu udziału w grze; 2) wygranych w kasynie gier lub salonie gier na automatach – uzyskaną kwotę stanowiącą różnicę między sumą wpłaconych stawek a sumą wypłaconych wygranych w trakcie jednorazowego pobytu w kasynie gier lub salonie gier na automatach; 3) innych gier urządzanych przez sieć Internet przez spółkę wykonującą monopol państwa – kwotę uzyskaną podczas jednego logowania.”, c) ust. 23 otrzymuje brzmienie: „23. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 6a i 6b, w odniesieniu do wygranych uzyskanych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium loterie, gry lub zakłady wzajemne są urządzane i prowadzone.”; 8) w art. 22: a) po ust. 1da dodaje się ust. 1db i 1dc w brzmieniu: „1db. Jeżeli podatnik uzyskał przychód z odpłatnego zbycia lub umorzenia udziałów (akcji) albo wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udziałów (akcji), objętych lub nabytych w wyniku realizacji praw majątkowych albo w wyniku realizacji praw z papierów wartościowych lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych, w związku z którymi został określony przychód na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b lub pkt 10 albo art. 18, wartość dochodu określonego z tego tytułu powiększa koszty uzyskania przychodu, o których mowa odpowiednio w ust. 1 lub ust. 1e albo w art. 23 ust. 1 pkt 38. 1dc. W przypadku realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych uzyskanych w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, w związku z którymi został określony przychód, wartość tego przychodu powiększa koszty uzyskania przychodu ze źródła, do którego, zgodnie z art. 10 ust. 4, został zaliczony ten przychód.”, b) ust. 1g otrzymuje brzmienie: „1g. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) objętych w wyniku podziału, o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 7, kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej jest wartość emisyjna udziałów (akcji).”, c) w ust. 1p pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) z tytułu: a) prowadzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 1000 zł na każde dziecko pracownika, o którym mowa w art. 27f ust. 1, uczęszczające do zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego przedszkola, b) dofinansowania pracownikowi wydatków związanych z objęciem dziecka pracownika opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna lub uczęszczaniem dziecka pracownika do żłobka, klubu dziecięcego lub przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej kwoty wydatków poniesionych i udokumentowanych przez pracownika, miesięcznie nie więcej niż kwota 1000 zł na każde dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1.”, d) w ust. 9 w pkt 3 wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 9a” zastępuje się wyrazami „z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b”, e) w ust. 9a wyrazy „½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1” zastępuje się wyrazami „kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1”, f) po ust. 9a dodaje się ust. 9b w brzmieniu: „9b. Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności: 1) twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, programów komputerowych, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa; 2) badawczo-rozwojowej oraz naukowo-dydaktycznej; 3) artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii; 4) w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów, kaskaderów; 5) publicystycznej.”; 9) w art. 22b w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:”; 10) użyte w art. 22d w ust. 1, w art. 22e w ust. 1 i 2, dwukrotnie w art. 22f w ust. 3, dwukrotnie w art. 22g w ust. 17 oraz w art. 22k w ust. 9 wyrazy „3500 zł” zastępuje się wyrazami „10 000 zł”; 11) w art. 23 w ust. 1: a) pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności lub ich części, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2;”, b) pkt 34 otrzymuje brzmienie: „34) strat z odpłatnego zbycia wierzytelności, w tym w sposób określony w art. 17 ust. 1 pkt 9, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychód należny – do wysokości uprzednio zarachowanej jako przychód należny;”, c) pkt 41 otrzymuje brzmienie: „41) umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne – do wysokości zarachowanej jako przychód należny;”, d) w pkt 45a lit. a otrzymuje brzmienie: „a) nabytych nieodpłatnie, jeżeli: – nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub – dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub – nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub – nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,”, e) po pkt 45b dodaje się pkt 45c w brzmieniu: „45c) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4–7, jeżeli uprzednio te prawa lub wartości były przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, nabyte lub wytworzone a następnie zbyte – w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich uprzedniego zbycia;”, f) w pkt 63 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 64 i 65 w brzmieniu: „64) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw i wartości, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4–7, nabytych lub wytworzonych przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, a następnie zbytych – w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich zbycia; 65) podatku, o którym mowa w art. 30g.”; 12) w art. 24: a) w ust. 5: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości;”, – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) w przypadku podziału spółek, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w spółce, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa - ustalona na dzień podziału nadwyżka wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej nad kosztami nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej, obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo art. 23 ust. 1 pkt 38; jeżeli podział spółki następuje przez wydzielenie, kosztem uzyskania przychodów jest wartość lub kwota wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalona w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość wydzielanej części majątku spółki dzielonej do wartości majątku spółki dzielonej bezpośrednio przed podziałem;”, – w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 10 i 11 w brzmieniu: „10) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c i d, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna); 11) zapłata, o której mowa w ust. 8a.”, b) w ust. 8 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wysokości wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) spółki dzielonej, ustalonych zgodnie z pkt 1 lub 2, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego wspólnika wartość wydzielanej części majątku spółki dzielonej do wartości majątku spółki dzielonej bezpośrednio przed podziałem; pozostała część kwoty tych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółek podzielonych przez wydzielenie.”, c) uchyla się ust. 8e, d) ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez: 1) spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, 2) spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 - podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.”, e) po ust. 11 dodaje się ust. 11a i 11b w brzmieniu: „11a. Dochodem z odpłatnego zbycia akcji, o których mowa w ust. 11, jest różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38. 11b. Przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez: 1) spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo 2) spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 - w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.”, f) uchyla się ust. 12, g) ust. 12a otrzymuje brzmienie: „12a. Przepisy ust. 11–11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.”, h) ust. 19 i 20 otrzymują brzmienie: „19. Przepisów ust. 8a i art. 21 ust. 1 pkt 109 nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. 20. Jeżeli wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 19 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.”; 13) w art. 24a uchyla się ust. 3a–3c; 14) w art. 25: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisy ust. 1–3a stosuje się odpowiednio, gdy: 1) podmiot krajowy, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo 2) ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.”, b) po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu: „4b. W przypadku gdy na wysokość przychodów: 1) o których mowa w art. 17 ust. 1, z wyjątkiem dywidend, nadwyżki bilansowej w spółdzielniach oraz przychodów z funduszy kapitałowych, gdy przychody te zostały uzyskane bez unicestwiania tytułów uczestnictwa w takich funduszach, 2) uzyskanych ze zbycia nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości – wpływ miały powiązania, o których mowa w ust. 1 lub 4, przy szacowaniu wysokości tych przychodów przepisy art. 19 stosuje się odpowiednio.”, c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i tryb określania dochodów w drodze oszacowania, 2) sposób i tryb eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, 3) sposób i tryb określania wynagrodzenia z tytułu przeniesienia pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk, 4) tryb stosowania metod określonych w ust. 2 i 3 dla określonych rodzajów transakcji – uwzględniając w szczególności wytyczne Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, postanowienia Konwencji z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych i Kodeksu postępowania wspierającego skuteczne wykonanie Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz. Urz. UE C 176 z 28.07.2006, str. 8–12).”; 15) w art. 25a ust. 2e otrzymuje brzmienie: „2e. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do transakcji lub innych zdarzeń objętych decyzją w sprawie uznania prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej pomiędzy podmiotami powiązanymi, w okresie, którego ta decyzja dotyczy.”; 16) w art. 26: a) w ust. 1 w pkt 9 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, w wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy i litrów oddanej krwi lub jej składników”, b) w ust. 7a: – pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;”, – pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;”, c) w ust. 7c uchyla się pkt 3, d) ust. 7e otrzymuje brzmienie: „7e. Przepisy ust. 7a–7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 10 080 zł. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.”; 17) w art. 27 w ust. 1a pkt 1–3 otrzymują brzmienie: „1) 1440 zł – dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8000 zł; 2) 1440 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru: 883 zł 98 gr × (podstawa obliczenia podatku – 8000 zł) ÷ 5000 zł, dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13 000 zł; 3) 556 zł 02 gr – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł;”; 18) w art. 30: a) w ust. 1: – w pkt 2 skreśla się wyrazy „, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68”, – uchyla się pkt 5, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13–16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.”, c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Przepisy ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a i 7a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania przez podatnika jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji.”; 19) w art. 30f: a) w ust. 2: – w pkt 1 część wspólna otrzymuje brzmienie: „– nieposiadającą siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi, posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub prawo do uczestnictwa w zysku;”, – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) jednostka zależna – oznacza podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albo zagraniczną spółkę niespełniającą warunków określonych w ust. 3 pkt 3 lit. b i c, w których podatnik posiada, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 50% udziałów w kapitale lub co najmniej 50% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub co najmniej 50% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach;”, – dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) podmiot powiązany – oznacza: a) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, w której podatnik posiada co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub co najmniej 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach, b) małżonka podatnika, a także jego krewnych do drugiego stopnia, c) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, w której podmiot wskazany w lit. b posiada co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub co najmniej 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach.”, b) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zagraniczna spółka spełniająca łącznie następujące warunki: a) w spółce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi, posiada nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub ponad 50% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach, b) co najmniej 33% przychodów tej spółki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 7, pochodzi: – z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, – ze zbycia udziałów (akcji), – z wierzytelności, – z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, – z części odsetkowej raty leasingowej, – z poręczeń i gwarancji, – z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, – ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, – z działalności ubezpieczeniowej, bankowej lub innej działalności finansowej, – z transakcji z podmiotami powiązanymi w przypadku, gdy spółka nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma, c) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę spółkę jest niższy niż różnica między podatkiem dochodowym od osób prawnych, który byłby od niej należny zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdyby spółka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a podatkiem dochodowym faktycznie przez nią zapłaconym w państwie jej siedziby lub zarządu; przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Przy wyliczaniu różnicy, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. c, nie uwzględnia się zagranicznego zakładu zagranicznej spółki kontrolowanej, który nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniony z podatku w państwie siedziby zagranicznej spółki kontrolowanej.”, d) uchyla się ust. 4, e) w ust. 5 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej; 2) dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej spółce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania.”, f) w ust. 12: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Udział podatnika w zagranicznej spółce kontrolowanej pomniejsza się o udział jego jednostki zależnej związany z prawem do udziału w zyskach tej zagranicznej spółki kontrolowanej, przysługujący przez ten sam okres, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:”, – w pkt 1 wyrazy „25%” zastępuje się wyrazami „50%”, g) ust. 15 otrzymuje brzmienie: „15. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a w przypadku zagranicznych spółek posiadających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego – rejestru zagranicznych spółek spełniających warunki określone w ust. 3 pkt 3.”, h) po ust. 15 dodaje się ust. 15a w brzmieniu: „15a. Podatnicy po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 7, nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowych wskazanych w art. 24a albo w art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy obliczenia podatku i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a–22o.”, i) w ust. 16 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Na żądanie organu podatkowego podatnik jest obowiązany udostępnić, w terminie 7 dni od dnia otrzymania żądania, rejestry prowadzone zgodnie z ust. 15 oraz ewidencje prowadzone zgodnie z ust. 15a.”, j) ust. 17 i 18 otrzymują brzmienie: „17. W celu obliczenia udziału pośredniego przepis art. 25 ust. 5b stosuje się odpowiednio. 18. Przepisów ust. 1, 15a i 16 nie stosuje się, jeżeli zagraniczna spółka kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie istotną rzeczywistą działalność gospodarczą.”, k) uchyla się ust. 19, l) po ust. 20 dodaje się ust. 20a w brzmieniu: „20a. Przy ocenie, czy rzeczywista działalność gospodarcza ma charakter istotny, bierze się pod uwagę w szczególności stosunek przychodów uzyskiwanych przez zagraniczną spółkę kontrolowaną z prowadzonej rzeczywistej działalności gospodarczej do jej przychodów ogółem.”, m) ust. 21 otrzymuje brzmienie: „21. Przepisy ust. 1–20a oraz art. 45 ust. 1aa stosuje się odpowiednio do: 1) podatnika prowadzącego działalność gospodarczą przez położony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, chyba że dochody tego zakładu zostały uwzględnione przez podatnika w podstawie opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 lub art. 30c; 2) podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład – w zakresie związanym z działalnością tego zakładu.”; 20) po art. 30f dodaje się art. 30g w brzmieniu: „Art. 30g. 1. Podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego wartość początkowa przekracza 10 000 000 zł, w postaci: 1) budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako: a) centrum handlowe, b) dom towarowy, c) samodzielny sklep i butik, d) pozostały handlowo-usługowy, 2) budynku biurowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako budynek biurowy – wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do: 1) środków trwałych, o których mowa w ust. 1, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 22c pkt 5; 2) środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika. 3. Podstawę opodatkowania stanowi przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10 000 000 zł. 4. W przypadku gdy środek trwały stanowi współwłasność podatnika, przy obliczaniu wartości początkowej, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się wartość wynikającą z ewidencji podatnika. 5. W przypadku gdy środek trwały stanowi własność lub współwłasność spółki niebędącej osobą prawną, przy obliczaniu wartości początkowej, o której mowa w ust. 1, przypadającej na wspólnika, przepis art. 8 stosuje się odpowiednio. 6. W przypadku gdy środek trwały stanowi współwłasność podatnika i podmiotu powiązanego z podatnikiem w rozumieniu art. 25, przy obliczaniu wartości początkowej, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się całkowitą wartość początkową tego środka trwałego. Przy obliczaniu podatku podatnik uwzględnia wynikającą z prowadzonej ewidencji wartość początkową środka trwałego ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 11 i kwotę, o której mowa w ust. 3, ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość początkowa środka trwałego wynikająca z prowadzonej przez podatnika ewidencji do całkowitej wartości początkowej tego środka trwałego. 7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy środek trwały stanowi własność lub współwłasność spółki niebędącej osobą prawną, której wspólnikami są podatnik i podmiot powiązany z podatnikiem w rozumieniu art. 25. 8. Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek, o którym mowa w ust. 1, i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. 9. Kwotę obliczonego za dany miesiąc podatku podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające na dany kwartał. 10. Podatnicy mogą nie wpłacać podatku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44, za dany miesiąc. 11. Kwotę uiszczonego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku, o którym mowa w ust. 1, odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 27 lub art. 30c za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2. 12. W przypadku gdy środek trwały, o którym mowa w ust. 1, został oddany do używania, przepisy ust. 1–11 stosuje się wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a–22o.”; 21) w art. 44 dodaje się ust. 15 i 16 w brzmieniu: „15. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą nie wpłacać zaliczki obliczonej według zasad określonych w ust. 3 i ust. 3f–3h, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie przekracza 1000 zł. Jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1000 zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku. 16. Przepis ust. 15 stosuje się również do podatników, którzy równocześnie z przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej osiągają przychody z najmu lub dzierżawy lub działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochód ustalany jest na podstawie prowadzonych ksiąg.”; 22) w art. 45b po pkt 5 dodaje się przecinek i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) oświadczeń oraz zawiadomień, o których mowa w art. 8 ust. 3 i 6 oraz art. 9a ust. 2, 4, 7 i 8”; 23) załącznik nr 1 do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2533_10","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 10. Przepisy art. 23 ust. 1 pkt 45c i 64 ustawy zmienianej w art. 1 oraz przepisy art. 16 ust. 1 pkt 64a i 73 ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się z uwzględnieniem kwot zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2533_11","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 11. Przepisy art. 22d ust. 1, art. 22e ust. 1 i 2, art. 22f ust. 3, art. 22g ust. 17 i art. 22k ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 16d ust. 1, art. 16e ust. 1 i 2, art. 16f ust. 3, art. 16g ust. 13 i art. 16k ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do składników majątku przyjętych do używania po dniu 31 grudnia 2017 r."}
{"id":"2004_2533_12","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 12. 1. Do rezerw, odpisów aktualizujących wartość kredytów (pożyczek) oraz rezerw na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe, utworzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym. 2. Jeżeli podatnik po dniu 31 grudnia 2017 r. dokona zmiany wyceny wartości składnika aktywów stanowiącego wierzytelność z tytułu udzielonych kredytów (pożyczek) albo wierzytelność z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) i w wyniku tej wyceny wystąpi różnica pomiędzy nową wartością tego składnika aktywów a jego wartością ustaloną przed dniem 1 stycznia 2018 r., różnicę tę zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów podatnika. 3. Przepis ust. 2 stosuje się w zakresie, w jakim rezerwy lub odpisy aktualizujące wartość kredytów (pożyczek) albo wierzytelności z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów podatnika na podstawie przepisów dotychczasowych. 4. Wartość rezerw na nieudokumentowane ryzyko kredytowe, zaliczonych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów przed dniem 1 stycznia 2018 r. na podstawie art. 38c ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zalicza się do przychodów tego podatnika: 1) w dniu następującym po dniu 31 grudnia 2017 r. albo 2) proporcjonalnie w okresie nie dłuższym niż 7 kolejnych lat podatkowych począwszy od pierwszego roku podatkowego, który rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2017 r. 5. Podatnik jest obowiązany w terminie do dnia 31 marca 2018 r. poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze sposobu zaliczenia przychodów, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, podając w szczególności kwotę powstałego przychodu oraz okres jego rozliczenia, jeżeli okres ten jest krótszy niż 7 lat."}
{"id":"2004_2533_13","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 13. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 25 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, oraz na podstawie art. 11 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie odpowiednio art. 25 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 11 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, i mogą być zmieniane."}
{"id":"2004_2533_14","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 14. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, i mogą być zmieniane."}
{"id":"2004_2533_15","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński Załączniki do ustawy z dnia 27 października 2017 r. (poz. ...) Załącznik nr 1 WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH Pozycja Stawka % Symbol KŚT (grupa, podgrupa lub rodzaj) Nazwa środków trwałych 1 2 3 4 01 1,5 11 Budynki mieszkalne 122 Lokale mieszkalne 2,5 10 Budynki niemieszkalne 110 Placówki opiekuńczo-wychowawcze, domy opieki społecznej bez opieki medycznej 121 Lokale niemieszkalne 4,5 102 Podziemne garaże i zadaszone parkingi oraz budynki kontroli ruchu powietrznego (wieże) 104 Zbiorniki, silosy oraz magazyny podziemne, zbiorniki i komory podziemne (z wyłączeniem budynków magazynowych i naziemnych) 10 103 Kioski towarowe o kubaturze poniżej 500 m3 – trwale związane z gruntem 109 Domki kempingowe, budynki zastępcze – trwale związane z gruntem 010 Plantacje wikliny 02 2,5 224 Budowle wodne, z wyłączeniem urządzeń melioracji wodnych, doków stałych zalądowionych, wałów i grobli 21 Budowle sklasyfikowane jako budowle do uzdatniania wód, z wyjątkiem studni wierconych 290 Budowle sportowe i rekreacyjne, z wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych 291 Wieże przeciwpożarowe 225 Urządzenia melioracji wodnych podstawowych 226 Urządzenia melioracji wodnych szczegółowych 4,5 2 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, z wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych 10 211 Przewody sieci technologicznych wewnątrzzakładowych 221 Urządzenia zabezpieczające ruch pociągów 14 202 Wieże ekstrakcyjne 20 200 Wieże wiertnicze, wieżomaszty 03 7 3 Kotły i maszyny energetyczne 14 322 Silniki spalinowe na paliwo lekkie (niezespolone) 323 Silniki spalinowe na paliwo ciężkie (niezespolone) 324 Silniki spalinowe na paliwo gazowe (niezespolone) 325 Silniki powietrzne 343 Zespoły elektroenergetyczne przenośne z silnikami spalinowymi na paliwo lekkie 344 Zespoły elektroenergetyczne z silnikami spalinowymi na paliwo ciężkie 349 Reaktory jądrowe 04 7 431 Filtry (prasy) błotniarki Cedzidła mechaniczne 450 Piece do przerobu surowców (z wyjątkiem pieców do przerobu surowców wielokomorowych) 451 Piece do przetwarzania paliw (z wyjątkiem pieców koksowniczych) 454 Piece do wypalania tunelowe 473 Aparaty bębnowe 475 Suszarki komorowe (z wyjątkiem suszarek z półkami obrotowymi i zgarniaczami) 10 4 Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania 14 41 Obrabiarki do metali 44 Maszyny i urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów 46 Aparaty do wymiany ciepła (z wyjątkiem wymienników przeponowych rurowych oraz chłodnic odmulin i prób kołowych rozkładni gazu) 47 Maszyny, urządzenia i aparaty do operacji i procesów materiałowych, w tym suszarki z półkami obrotowymi i zgarniaczami (z wyjątkiem: – kolumn, – aparatów bębnowych, – suszarek komorowych bezpółkowych, tradycyjnych, owiewnych, półkowych owiewnych, próżniowych z grzejnymi półkami, suszarek z górnym i dolnym rozpylaniem cieczy oraz suszarek z pneumatycznym rozpylaczem ciał stałych i innych suszarek, – odbieralnic hydraulicznych rozkładni gazu) 18 449 Urządzenia dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze składowe do cieczy i paliw płynnych 461 Wymienniki płynów obiegowych przy produkcji sody 469 Chłodnice odmulin i prób kołowych rozkładni gazu 472 Kolumny nitracyjne i denitracyjne 479 Odbieralnice hydrauliczne rozkładni gazu 481 Aparaty i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali sposobem chemicznym i elektrogalwanicznym 482 Aparaty i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali sposobem cieplnym 484 Urządzenia do spawania i napawania łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i napawania plazmowego Wytwornice acetylenowe przenośne wysokiego ciśnienia Zgrzewarki oporowe i tarcicowe Urządzenia do metalizacji natryskowej i do natryskiwania tworzywami sztucznymi 486 Maszyny i urządzenia do przygotowywania maszynowych nośników danych oraz maszyny analityczne 488 Samodzielne urządzenia do automatycznej regulacji i sterowania procesami 489 Roboty przemysłowe 20 434 Maszyny do zamykania słoi Maszyny do zamykania puszek 461 Wymienniki przeponowe rurowe sklasyfikowane jako chłodnice kwasu siarkowego 30 487 Zespoły komputerowe 05 7 506 Aparaty do rektyfikacji powietrza 507 Krystalizatory Komory potne 548 Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji materiału zecerskiego 583 Koparki i zwałowarki w kopalniach odkrywkowych węgla Koparki w piaskowniach przemysłu węglowego 10 512 Maszyny i urządzenia do eksploatacji otworów wiertniczych 513 Maszyny i urządzenia do przeróbki mechanicznej rud i węgla 514 Maszyny i urządzenia aglomerowni Maszyny i urządzenia wielkopiecowe Maszyny i urządzenia hutnicze stalowni Nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy Inne maszyny, urządzenia i aparaty hutnicze 520 Maszyny i urządzenia dla przemysłu kamieniarskiego: Traki ramowe i tarczowe Cyrkularki Szlifierki Tokarki i wiertarki do kamienia Kombajny do robót przygotowawczych 523 Maszyny i urządzenia dla przemysłu cementowego 525 Autoklawy 529 Maszyny i urządzenia do produkcji elementów z lastriko i sztucznego kamienia 56 Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu rolnego 582 Maszyny do robót drogowych: pojemniki do bitumu stalowe o pojemności powyżej 20 000 l odśnieżarki dróg, ulic i placów o mocy silników powyżej 120 KM 14 50 Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu chemicznego 517 Maszyny i urządzenia torfiarskie 52 Maszyny dla przemysłu surowców mineralnych 53 Maszyny do produkcji wyrobów z metali i tworzyw sztucznych 54 Maszyny, urządzenia i aparaty do obróbki i przerobu drewna, produkcji wyrobów z drewna oraz maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu papierniczego i poligraficznego 55 Maszyny i urządzenia do produkcji wyrobów włókienniczych i odzieżowych oraz do obróbki skóry i produkcji wyrobów z niej 561 Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji napojów 568 57 Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu piekarniczego (z wyjątkiem pieców ceramicznych, cyklotermicznych i specjalnych) Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu spożywczego 18 59 505 Maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze i gospodarki leśnej Piece prażalnicze fluidezyjne 51 Maszyny, urządzenia i aparaty wiertnicze, górnicze, gazownicze, odlewnicze, torfiarskie oraz geodezyjne i kartograficzne 58 Maszyny do robót ziemnych, budowlanych i drogowych 20 506 Odgazowywacze 510 Maszyny i urządzenia wiertnicze 511 Obudowy zmechanizowane 518 Aparaty i urządzenia do: pomiarów magnetycznych, pomiarów geologicznych, pomiarów sejsmicznych i radio­metrycznych, elektrycznego profilowania od­wiertów, karotażu gazowego, perforacji otworów wiertniczych 535 Aparaty specjalne do wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów metali Maszyny do produkcji węglanów i past emulsyjnych Urządzenia do produkcji półprzewodników 579 Dystrybutory Młynki młotkowe Maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych na mąkę pastewną i tłuszcze utylizacyjne Inne maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych 580 Maszyny do robót ziemnych i fundamentowych 581 582 Maszyny do robót budowlanych Szczotki mechaniczne i osprzęt do utrzymania dróg 25 501 Aparaty szklane i porcelanowe do destylacji Porcelanowe młyny kulowe 511 Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów zmechanizowanych 524 Piece do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu 571 Autoklawy do hydrolizy Neutralizatory stalowe oraz neutralizatory i hydrolizatory betonowe lub murowane 581 Wibratory Wibromłoty oraz zacieraczki do tynku 06 4,5 600 Zbiorniki naziemne ceglane 601 Zbiorniki naziemne betonowe (z wyjątkiem wyposażonych w wykładzinę chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego) 623 Urządzenia telefoniczne systemów nośnych na liniach WN 641 Wyciągi kopalniane (bez wyciągów przy głębieniu szybów) 648 Towarowe kolejki linowe i dźwignice linowe 656 Akumulatory hydrauliczne 660 Wagi pojazdowe, wagonowe i inne wbudowane 10 18 6 61 Urządzenia techniczne Urządzenia rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna 641 Dźwigniki, wciągarki i wciągniki przejezdne oraz nieprzejezdne, kołowroty, wyciągniki (z wyjątkiem kołowrotów szybowych oraz wyciągników kopalnianych łącznie z wyciągami przy głębieniu szybów, a także wyciągi kolei i kolejek linowych) 662 Projektory przenośne 16 mm i 35 mm 681 Kontenery 20 629 Telefony komórkowe 669 Kasy fiskalne i rejestrujące (z wyjątkiem zaliczonych do poz. 04 – zespoły komputerowe) 633 Baterie akumulatorów elektrycznych stacjonarnych Baterie akumulatorów elektrycznych zasadowych 662 Ekrany kinowe 644 Przenośniki w kopalniach i zakładach przetwórczych rud i węgla 664 Urządzenia do przeprowadzania badań technicznych 25 644 Przenośniki zgrzebłowe ciężkie i lekkie 07 7 70 Tabor kolejowy naziemny 71 Tabor kolejowy podziemny 72 73 Tabor tramwajowy Pozostały tabor szynowy naziemny 77 Tabor pływający 14 700 Drezyny i przyczepy do drezyn 710 Lokomotywy akumulatorowe Lokomotywy ognioszczelne i typu „Karlik” Wozy kopalniane 770 Kontenerowce 773 Wodoloty 780 Samoloty 781 Śmigłowce 743 Samochody specjalne 745 Trolejbusy i samochody ciężarowe o napędzie elektrycznym 746 Ciągniki 747 Naczepy i przyczepy 76 Pozostały tabor bezszynowy (wózki jezdniowe akumulatorowe, widłowe i inne wózki jezdniowe) 18 745 783 Pozostałe samochody o napędzie elektrycznym Balony 789 Pozostałe środki transportu lotniczego 79 Pozostałe środki transportu 20 740 Motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe 741 Samochody osobowe 742 Samochody ciężarowe 744 Autobusy i autokary 782 Szybowce 08 10 805 Wyposażenie kin, teatrów, placówek kulturalno-oświatowych oraz instrumenty muzyczne 806 Kioski, budki, baraki, domki kempingowe – niezwiązane trwale z gruntem 14 803 Maszyny biurowe piszące, liczące i licząco-piszące Dalekopisy do maszyn matematycznych 20 8 Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie 25 801 Elektroniczna aparatura kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań laboratoryjnych 802 Aparaty i sprzęt do hydro- i mechanoterapii 804 Wyposażenie cyrkowe Objaśnienia: 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a , uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. 2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. b, uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. 3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. 4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4–6 i 8 Klasyfikacji poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną. Załącznik nr 2 WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH Pozycja Stawka % Symbol KŚT (grupa, podgrupa lub rodzaj) Nazwa środków trwałych 1 2 3 4 01 1,5 11 Budynki mieszkalne 122 Lokale mieszkalne 2,5 10 Budynki niemieszkalne 110 Placówki opiekuńczo-wychowawcze, domy opieki społecznej bez opieki medycznej 121 Lokale niemieszkalne 4,5 102 Podziemne garaże i zadaszone parkingi oraz budynki kontroli ruchu powietrznego (wieże) 104 Zbiorniki, silosy oraz magazyny podziemne, zbiorniki i komory podziemne (z wyłączeniem budynków magazynowych i naziemnych) 10 103 Kioski towarowe o kubaturze poniżej 500 m3 – trwale związane z gruntem 109 Domki kempingowe, budynki zastępcze – trwale związane z gruntem 010 Plantacje wikliny 02 2,5 224 Budowle wodne, z wyłączeniem urządzeń melioracji wodnych, doków stałych zalądowionych, wałów i grobli 21 Budowle sklasyfikowane jako budowle do uzdatniania wód, z wyjątkiem studni wierconych 290 Budowle sportowe i rekreacyjne, z wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych 291 Wieże przeciwpożarowe 225 Urządzenia melioracji wodnych podstawowych 226 Urządzenia melioracji wodnych szczegółowych 4,5 2 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, z wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych 10 211 Przewody sieci technologicznych wewnątrzzakładowych 221 Urządzenia zabezpieczające ruch pociągów 14 202 Wieże ekstrakcyjne 20 200 Wieże wiertnicze, wieżomaszty 03 7 3 Kotły i maszyny energetyczne 14 322 Silniki spalinowe na paliwo lekkie (niezespolone) 323 Silniki spalinowe na paliwo ciężkie (niezespolone) 324 Silniki spalinowe na paliwo gazowe (niezespolone) 325 343 Silniki powietrzne Zespoły elektroenergetyczne przenośne z silnikami spalinowymi na paliwo lekkie 344 Zespoły elektroenergetyczne z silnikami spalinowymi na paliwo ciężkie 349 Reaktory jądrowe 04 7 431 Filtry (prasy) błotniarki Cedzidła mechaniczne 450 Piece do przerobu surowców (z wyjątkiem pieców do przerobu surowców wielokomorowych) 451 Piece do przetwarzania paliw (z wyjątkiem pieców koksowniczych) 454 Piece do wypalania tunelowe 473 Aparaty bębnowe 475 Suszarki komorowe (z wyjątkiem suszarek z półkami obrotowymi i zgarniaczami) 10 4 Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania 14 41 Obrabiarki do metali 44 Maszyny i urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów 46 Aparaty do wymiany ciepła (z wyjątkiem wymienników przeponowych rurowych oraz chłodnic odmulin i prób kołowych rozkładni gazu) 47 Maszyny, urządzenia i aparaty do operacji i procesów materiałowych, w tym suszarki z półkami obrotowymi i zgarniaczami (z wyjątkiem: – kolumn, – aparatów bębnowych, – suszarek komorowych bezpółkowych, tradycyjnych, owiewnych, półkowych owiewnych, próżniowych z grzejnymi półkami, suszarek z górnym i dolnym rozpylaniem cieczy oraz suszarek z pneumatycznym rozpylaczem ciał stałych i innych suszarek, – odbieralnic hydraulicznych rozkładni gazu) 18 449 461 Urządzenia dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze składowe do cieczy i paliw płynnych Wymienniki płynów obiegowych przy produkcji sody 469 Chłodnice odmulin i prób kołowych rozkładni gazu 472 Kolumny nitracyjne i denitracyjne 479 Odbieralnice hydrauliczne rozkładni gazu 481 Aparaty i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali sposobem chemicznym i elektrogalwanicznym 482 Aparaty i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali sposobem cieplnym 484 Urządzenia do spawania i napawania łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i napawania plazmowego Wytwornice acetylenowe przenośne wysokiego ciśnienia, Zgrzewarki oporowe i tarcicowe Urządzenia do metalizacji natryskowej i do natryskiwania tworzywami sztucznymi 486 Maszyny i urządzenia do przygotowywania maszynowych nośników danych oraz maszyny analityczne 488 Samodzielne urządzenia do automatycznej regulacji i sterowania procesami 489 Roboty przemysłowe 20 434 Maszyny do zamykania słoi Maszyny do zamykania puszek 30 461 487 Wymienniki przeponowe rurowe sklasyfikowane jako chłodnice kwasu siarkowego Zespoły komputerowe 05 7 506 Aparaty do rektyfikacji powietrza 507 Krystalizatory Komory potne 548 Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji materiału zecerskiego 583 Koparki i zwałowarki w kopalniach odkrywkowych węgla Koparki w piaskowniach przemysłu węglowego 10 512 Maszyny i urządzenia do eksploatacji otworów wiertniczych 513 Maszyny i urządzenia do przeróbki mechanicznej rud i węgla 514 Maszyny i urządzenia aglomerowni Maszyny i urządzenia wielkopiecowe Maszyny i urządzenia hutnicze stalowni Nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy Inne maszyny, urządzenia i aparaty hutnicze 520 Maszyny i urządzenia dla przemysłu kamieniarskiego: Traki ramowe i tarczowe Cyrkularki Szlifierki Tokarki i wiertarki do kamienia Kombajny do robót przygotowawczych 523 Maszyny i urządzenia dla przemysłu cementowego 525 529 Autoklawy Maszyny i urządzenia do produkcji elementów z lastriko i sztucznego kamienia 56 Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu rolnego 582 Maszyny do robót drogowych: pojemniki do bitumu stalowe o pojemności powyżej 20 000 l odśnieżarki dróg, ulic i placów o mocy silników powyżej 120 KM 14 50 Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu chemicznego 517 Maszyny i urządzenia torfiarskie 52 Maszyny dla przemysłu surowców mineralnych 53 Maszyny do produkcji wyrobów z metali i tworzyw sztucznych 54 Maszyny, urządzenia i aparaty do obróbki i przerobu drewna, produkcji wyrobów z drewna oraz maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu papierniczego i poligraficznego 55 Maszyny i urządzenia do produkcji wyrobów włókienniczych i odzieżowych oraz do obróbki skóry i produkcji wyrobów z niej 561 Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji napojów 568 57 Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu piekarniczego (z wyjątkiem pieców ceramicznych, cyklotermicznych i specjalnych) Maszyny, urządzenia i aparaty dla przemysłu spożywczego 18 59 505 Maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze i gospodarki leśnej Piece prażalnicze fluidezyjne 51 Maszyny, urządzenia i aparaty wiertnicze, górnicze, gazownicze, odlewnicze, torfiarskie oraz geodezyjne i kartograficzne 58 Maszyny do robót ziemnych, budowlanych i drogowych 20 506 Odgazowywacze 510 Maszyny i urządzenia wiertnicze 511 Obudowy zmechanizowane 518 Aparaty i urządzenia do: pomiarów magnetycznych, pomiarów geologicznych, pomiarów sejsmicznych i radiometrycznych, elektrycznego profilowania odwiertów, karotażu gazowego, perforacji otworów wiertniczych 535 Aparaty specjalne do wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów metali Maszyny do produkcji węglanów i past emulsyjnych Urządzenia do produkcji półprzewodników 579 Dystrybutory Młynki młotkowe Maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych na mąkę pastewną i tłuszcze utylizacyjne Inne maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych 580 Maszyny do robót ziemnych i fundamentowych 581 582 Maszyny do robót budowlanych Szczotki mechaniczne i osprzęt do utrzymania dróg 25 501 Aparaty szklane i porcelanowe do destylacji Porcelanowe młyny kulowe 511 Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów zmechanizowanych 524 Piece do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu 571 Autoklawy do hydrolizy Neutralizatory stalowe oraz neutralizatory i hydrolizatory betonowe lub murowane 581 Wibratory Wibromłoty oraz zacieraczki do tynku 06 4,5 600 Zbiorniki naziemne ceglane 601 Zbiorniki naziemne betonowe (z wyjątkiem wyposażonych w wykładzinę chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego) 623 Urządzenia telefoniczne systemów nośnych na liniach WN 641 Wyciągi kopalniane (bez wyciągów przy głębieniu szybów) 648 656 Towarowe kolejki linowe i dźwignice linowe Akumulatory hydrauliczne 660 Wagi pojazdowe, wagonowe i inne wbudowane 10 18 6 61 Urządzenia techniczne Urządzenia rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna 641 Dźwigniki, wciągarki i wciągniki przejezdne oraz nieprzejezdne, kołowroty, wyciągniki (z wyjątkiem kołowrotów szybowych oraz wyciągników kopalnianych łącznie z wyciągami przy głębieniu szybów, a także wyciągi kolei i kolejek linowych) 662 Projektory przenośne 16 mm i 35 mm 681 Kontenery 20 629 Telefony komórkowe 669 Kasy fiskalne i rejestrujące (z wyjątkiem zaliczonych do poz. 04 – zespoły komputerowe) 633 Baterie akumulatorów elektrycznych stacjonarnych Baterie akumulatorów elektrycznych zasadowych 662 Ekrany kinowe 644 Przenośniki w kopalniach i zakładach przetwórczych rud i węgla 664 Urządzenia do przeprowadzania badań technicznych 25 644 Przenośniki zgrzebłowe ciężkie i lekkie 07 7 70 Tabor kolejowy naziemny 71 Tabor kolejowy podziemny 72 73 Tabor tramwajowy Pozostały tabor szynowy naziemny 77 Tabor pływający 14 700 Drezyny i przyczepy do drezyn 710 Lokomotywy akumulatorowe Lokomotywy ognioszczelne i typu „Karlik” Wozy kopalniane 770 Kontenerowce 773 Wodoloty 780 Samoloty 781 Śmigłowce 743 Samochody specjalne 745 Trolejbusy i samochody ciężarowe o napędzie elektrycznym 746 Ciągniki 747 Naczepy i przyczepy 76 Pozostały tabor bezszynowy (wózki jezdniowe akumulatorowe, widłowe i inne wózki jezdniowe) 18 745 783 Pozostałe samochody o napędzie elektrycznym Balony 789 Pozostałe środki transportu lotniczego 79 Pozostałe środki transportu 20 740 Motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe 741 Samochody osobowe 742 Samochody ciężarowe 744 Autobusy i autokary 782 Szybowce 08 10 805 Wyposażenie kin, teatrów, placówek kulturalno-oświatowych oraz instrumenty muzyczne 806 Kioski, budki, baraki, domki kempingowe – niezwiązane trwale z gruntem 14 803 Maszyny biurowe piszące, liczące i licząco-piszące Dalekopisy do maszyn matematycznych 20 8 Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie 25 801 Elektroniczna aparatura kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań laboratoryjnych 802 Aparaty i sprzęt do hydro- i mechanoterapii 804 Wyposażenie cyrkowe Objaśnienia: 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a , uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. 2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. b, uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. 3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. 4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4–6 i 8 Klasyfikacji, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną. [1]) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady (UE) 2016\/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającą przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz. Urz. UE L 193 z 19.07.2016, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 144 z 07.06.2017, str. 1). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648, 859, 1089, 1428, 1448, 1530 i 1971. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60, 191, 659, 933, 935, 1089, 1475, 1529 i 1537. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1926, 1933 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60, 624, 648, 1089, 1448 i 1566. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648, 859, 1089, 1428, 1448, 1530, 1971 i …. [6]) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 279 z 19.10.2013, str. 2, Dz. Urz. UE L 321 z 30.11.2013, str. 6, Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 190, Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 84, Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 73, Dz. Urz. UE L 239 z 15.09.2015, str. 63, Dz. Urz. UE L 337 z 23.12.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 86 z 31.03.2017, str. 3 oraz Dz. Urz. UE L 148 z 10.06.2017, str. 1."}
{"id":"2004_2533_2","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1a: a) w ust. 2: – w pkt 1: – – w lit. a wyrazy „1 000 000 zł” zastępuje się wyrazami „500 000 zł”, – – w lit. b wyrazy „95%” zastępuje się wyrazami „75%”, – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, zwana dalej „umową”: a) została zawarta przez spółkę dominującą i spółki zależne, w formie aktu notarialnego, na okres co najmniej 3 lat podatkowych, b) została zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego;”, – w pkt 3 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) w przypadku dokonania transakcji, o których mowa w art. 9a ust. 1d, z podmiotami, o których mowa w art. 11, niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, nie ustalają lub nie narzucają warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty,”, – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach – w wysokości co najmniej 2%.”, b) w ust. 3 uchyla się pkt 4, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Spółka dominująca reprezentuje podatkową grupę kapitałową w zakresie obowiązków wynikających z ustawy oraz z przepisów Ordynacji podatkowej.”, d) ust. 4–6 otrzymują brzmienie: „4. Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę dominującą do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 45 dni przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Organ ten jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy kapitałowej oraz składania sprawozdań finansowych przez spółki tworzące podatkową grupę kapitałową. 5. Naczelnik urzędu skarbowego dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie naczelnik urzędu skarbowego odmawia zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a oraz ust. 3 i 4. Do decyzji o rejestracji umowy oraz do decyzji o odmowie rejestracji umowy stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej. 6. Po rejestracji umowy podatkowa grupa kapitałowa nie może być rozszerzona o inne spółki ani pomniejszona o którąkolwiek ze spółek tworzących tę grupę, z wyjątkiem przejęcia spółki tworzącej podatkową grupę kapitałową przez inną spółkę z tej podatkowej grupy kapitałowej, chyba że połączenie spółek tworzących podatkową grupę kapitałową prowadzi do zmniejszenia ich liczby poniżej dwóch.”, e) w ust. 7 wyrazy „spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 4” zastępuje się wyrazami „spółkę dominującą”, f) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Spółka dominująca obowiązana jest zgłosić naczelnikowi urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 4: 1) zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym spółek tworzących podatkową grupę kapitałową, 2) zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego – w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.”, g) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Za naruszenie warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego uważa się również zmniejszenie udziału spółki dominującej w kapitale spółki zależnej wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej poniżej progu określonego w ust. 2 pkt 1 lit. b.”, h) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. W przypadku gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień poprzedzający dzień wystąpienia tych zmian, z zastrzeżeniem ust. 12, jest dniem, w którym następuje utrata przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego. Dzień wystąpienia zmian, o których mowa w zdaniu pierwszym, jest pierwszym dniem roku podatkowego spółek, które przed tym dniem tworzyły podatkową grupę kapitałową. Przepis art. 8 ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.”, i) po ust. 10 dodaje się ust. 10a–10c w brzmieniu: „10a. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, spółki tworzące uprzednio podatkową grupę kapitałową są obowiązane w terminie 3 miesięcy od dnia utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika rozliczyć podatek dochodowy za okres od drugiego roku podatkowego poprzedzającego dzień utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika, liczonego od początku roku podatkowego, w którym to zdarzenie wystąpiło, oraz za okres od początku roku, w którym nastąpiła utrata przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika, do dnia utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika – przyjmując, że podatkowa grupa kapitałowa w tych okresach nie istniała. Rozliczenia podatku dochodowego dokonuje odrębnie każda z tych spółek, obliczając należne zaliczki na podatek dochodowy oraz należny podatek za poszczególne lata podatkowe od dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 1–3, odpowiednio za poszczególne miesiące i lata, w których podatek był rozliczany przez spółkę dominującą. 10b. Jeżeli podatkowa grupa kapitałowa funkcjonuje krócej niż trzy pełne lata podatkowe, przepis ust. 10a stosuje się do całego okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej. W przypadku gdy okres funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej uległ wydłużeniu zgodnie z ust. 9, przepis ust. 10a stosuje się wyłącznie do przedłużonego okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej. 10c. W przypadku obowiązku dokonania rozliczenia, o którym mowa w ust. 10a: 1) kwoty zaliczek i podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe, wpłacone przez podatkową grupę kapitałową za okres, o którym mowa w ust. 10a, zalicza się, proporcjonalnie do dochodów poszczególnych spółek, na poczet ich należnych zaliczek i należnego podatku; 2) jeżeli należne zaliczki lub należny podatek dochodowy od poszczególnych spółek, obliczone zgodnie z pkt 1, będą wyższe niż przypadające na daną spółkę zaliczki lub podatek, które zostały wpłacone przez podatkową grupę kapitałową, powstała różnica stanowi zaległość podatkową, od której pobiera się odsetki za zwłokę liczone od dnia, do którego powinna nastąpić płatność zaliczki lub podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe.”, j) ust. 12 otrzymuje brzmienie: „12. W przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, podatkowa grupa kapitałowa traci status podatnika z ostatnim dniem roku podatkowego, w którym naruszyła ten warunek, z tym że spółka dominująca jest obowiązana do złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za ten rok podatkowy.”, k) po ust. 12 dodaje się ust. 12a w brzmieniu: „12a. W przypadku utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika na podstawie ust. 10 lub 12 naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 4, wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie decyzji o rejestracji umowy, którą doręcza się spółce dominującej, ze skutkiem doręczenia wobec pozostałych spółek wchodzących uprzednio w skład tej grupy.”, l) ust. 13 otrzymuje brzmienie: „13. Przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez którąkolwiek ze spółek wchodzących uprzednio w skład grupy, która utraciła ten status, może nastąpić nie wcześniej niż po upływie: 1) roku podatkowego spółki następującego po roku kalendarzowym, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika – w przypadku naruszenia warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4; 2) 3 lat podatkowych następujących po roku kalendarzowym, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika – w przypadku naruszenia innych warunków funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.”; 2) w art. 2 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej;”; 3) w art. 3: a) w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Wartość aktywów, o której mowa w ust. 3 pkt 4, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie. W przypadku spółek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wartość aktywów może być ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w raportach okresowych publikowanych na koniec ostatniego kwartału poprzedzającego kwartał roku kalendarzowego, w którym doszło do uzyskania przychodu.”; 4) w art. 4a: a) po pkt 16 dodaje się pkt 16a w brzmieniu: „16a) wartości emisyjnej udziałów (akcji) – oznacza to cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji);”, b) w pkt 30 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 31 i 32 w brzmieniu: „31) nabytych wierzytelnościach banku hipotecznego – oznacza to nabyte przez bank hipoteczny, w celu emisji listów zastawnych, od innych banków wierzytelności z tytułu udzielonych przez nie kredytów; 32) odpisie na straty kredytowe – oznacza to odpis na oczekiwane straty kredytowe z tytułu składnika aktywów finansowych, utworzony na: a) udzielony kredyt (pożyczkę) lub b) udzielone gwarancje (poręczenia) spłaty kredytu (pożyczki), lub c) nabyte wierzytelności banku hipotecznego – przez jednostki, które na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości sporządzają sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej oraz związanymi z nimi interpretacjami ogłoszonymi w formie rozporządzeń Komisji Europejskiej, zwanymi dalej „MSR”, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o rachunkowości.”; 5) w art. 5: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika uzyskane z tego źródła.”, b) w ust. 2 po wyrazach „w ust. 1” dodaje się wyrazy „i 1a”, c) uchyla się ust. 3; 6) w art. 6: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do: 1) instytucji wspólnego inwestowania: a) które prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo są instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego, lub b) których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40 000 euro; 2) dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a.”, b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do podatku, o którym mowa w art. 24b.”; 7) w art. 7: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. 2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.”, b) w ust. 3: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:”, – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;”, – po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) straty poniesionej ze źródła przychodów;”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.”; 8) w art. 7a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. W podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3. 2. Straty, o której mowa w ust. 1, poniesionej przez podatkową grupę kapitałową nie pokrywa się z dochodu poszczególnych spółek w razie upływu okresu obowiązywania umowy lub po utracie statusu podatkowej grupy kapitałowej.”; 9) po art. 7a dodaje się art. 7b w brzmieniu: „Art. 7b. 1. Za przychody z zysków kapitałowych uważa się: 1) przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych, b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości, c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b, d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b, e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki, g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych, h) przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d, j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia, k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3, l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna), m) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym: - przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki, - przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej, - przychody spółki dzielonej; 2) przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego; 3) inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym: a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia, b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów; 4) przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną; 5) przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych; 6) przychody: a) z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, b) z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych, c) z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania, d) z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a–c, e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a–c. 2. W przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, oraz instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.”; 10) w art. 9a: a) ust. 2e otrzymuje brzemiennie: „2e. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do transakcji lub innych zdarzeń objętych decyzją w sprawie uznania prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej pomiędzy podmiotami powiązanymi, w okresie, którego ta decyzja dotyczy.”, b) po ust. 3d dodaje się ust. 3e w brzmieniu: „3e. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do transakcji lub innych zdarzeń dokonanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową a niewchodzącymi w skład tej grupy podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11.”; 11) uchyla się art. 10; 12) w art. 11: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisy ust. 1–3a stosuje się odpowiednio, gdy: 1) podmiot krajowy, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo 2) ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.”, b) po ust. 4a dodaje się ust. 4b w brzmieniu: „4b. W przypadku gdy na wysokość przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. b–l i lit. m tiret drugie oraz pkt 2–6, oraz przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości wpływ miały powiązania, o których mowa w ust. 1 lub 4, przy szacowaniu wysokości tych przychodów przepisy art. 14 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.”, c) w ust. 8 uchyla się pkt 1, d) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i tryb określania dochodów w drodze oszacowania, 2) sposób i tryb eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, 3) sposób i tryb określania wynagrodzenia z tytułu przeniesienia pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk, 4) tryb stosowania metod określonych w ust. 2 i 3 dla określonych rodzajów transakcji – uwzględniając w szczególności wytyczne Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, postanowienia Konwencji z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych i Kodeksu postępowania wspierającego skuteczne wykonanie Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz. Urz. UE C 176 z 28.07.2006, str. 8–12).”; 13) w art. 12: a) w ust. 1: – uchyla się pkt 4a, – w pkt 6 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu: „c) rozwiązanych lub zmniejszonych odpisów na straty kredytowe, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26c, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 15 lit. b – w bankach stosujących MSR;”, – w pkt 7 skreśla się wyrazy „– w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część”, – uchyla się pkt 8 i 8a, – po pkt 8a dodaje się pkt 8b i 8c w brzmieniu: „8b) ustalona na dzień podziału wartość emisyjna udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej przydzielonych udziałowcowi (akcjonariuszowi) spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio; 8c) ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną;”, b) po ust. 1c dodaje się ust. 1d w brzmieniu: „1d. Przepisy ust. 1 pkt 4d, 4e i 5a stosuje się odpowiednio do tworzonych przez podatników stosujących MSR odpisów na utratę wartości należności, w zakresie i na zasadach określonych tymi przepisami.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.”, d) w ust. 4: – po pkt 3d dodaje się pkt 3e i 3f w brzmieniu: „3e) wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej; 3f) wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej, odpowiadającej procentowemu udziałowi spółki przejmującej w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej, określonemu na ostatni dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału, otrzymanego przez spółkę przejmującą posiadającą w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości nie mniejszej niż 10%;”, – pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) w przypadku połączenia lub podziału spółek, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 8b, przychodu wspólnika spółki przejmowanej lub dzielonej stanowiącego wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną;”, – w pkt 15 lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) przychodów określonych zgodnie z ust. 1 pkt 7 – w przypadku objęcia udziałów (akcji) przedsiębiorców objętych programem restrukturyzacji realizowanym na podstawie odrębnych ustaw w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) udzielonych tym przedsiębiorcom, na które utworzono rezerwy albo odpisy na straty kredytowe, zaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów; w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) nie ustala się kosztów uzyskania przychodów, b) zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów rezerw albo odpisów na straty kredytowe, rozwiązanych lub zmniejszonych w wyniku zamiany wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) na udziały (akcje) przedsiębiorców objętych programem restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,”, – pkt 25 otrzymuje brzmienie: „25) wartości, o której mowa w ust. 1 pkt 7, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do: a) spółki kapitałowej jest komercjalizowana własność intelektualna wniesiona przez podmiot komercjalizujący, b) spółki albo spółdzielni jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część;”, e) po ust. 4b dodaje się ust. 4ba w brzmieniu: „4ba. Przepisy ust. 1 pkt 4d, 4e i 5a stosuje się również w przypadku odpłatnego zbycia wierzytelności lub jej części, w tym w sposób określony w ust. 1 pkt 7.”, f) dodaje się ust. 13–16 w brzmieniu: „13. Przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. 14. Jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. 15. Przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w: 1) art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo 2) art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo 3) art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1. 16. Przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.”; 14) w art. 14: a) ust. 1–3 otrzymują brzmienie: „1. Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej. 2. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia. 3. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określa wartość z uwzględnieniem opinii biegłego. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego ponosi zbywający albo świadczący usługi.”, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Przepisy ust. 1–3 stosuje się również do nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych na rzecz podmiotu, w którym podatnik lub podatnik wraz z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11, posiada udział w wysokości co najmniej 95%, z wyjątkiem nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573), lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym cele określone w art. 4 tej ustawy, z przeznaczeniem na te cele.”; 15) w art. 15: a) w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.”, b) w ust. 1h pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) rezerwa na ryzyko ogólne tworzona w roku podatkowym zgodnie z art. 130 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe; 2) strata ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek), stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia a wartością wierzytelności z tytułu udzielonego przez bank kredytu (pożyczki) – do wysokości kwoty udzielonego kredytu (pożyczki), z wyłączeniem odsetek, prowizji i opłat, jeżeli opóźnienie w spłacie kapitału tego kredytu (pożyczki) lub odsetek przekracza 12 miesięcy;”, c) ust. 1m otrzymuje brzmienie: „1m. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) objętych w wyniku podziału, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8b, kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej jest ich wartość emisyjna.”, d) po ust. 1m dodaje się ust. 1ma w brzmieniu: „1ma. W przypadku podziału spółki, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8b, kosztem uzyskania przychodów udziałowca (akcjonariusza) spółki dzielonej są koszty nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej, obliczone zgodnie z ust. 1k albo art. 16 ust. 1 pkt 8. Jeżeli podział spółki następuje przez wydzielenie, koszt ten ustala się w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość wydzielanej części majątku spółki dzielonej do wartości jej majątku bezpośrednio przed podziałem. Pozostała część kwoty tych kosztów stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki dzielonej przez wydzielenie.”, e) w ust. 1za pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) z tytułu: a) prowadzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 1000 zł na każde dziecko pracownika, o którym mowa w art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.[5])), uczęszczające do zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego przedszkola, b) dofinansowania pracownikowi wydatków związanych z objęciem dziecka pracownika opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna lub uczęszczaniem dziecka pracownika do żłobka, klubu dziecięcego lub przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej kwoty wydatków poniesionych i udokumentowanych przez pracownika, miesięcznie nie więcej niż kwota 1000 zł na każde dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”, f) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.”, g) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: „2b. W przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.”; 16) art. 15c otrzymuje brzmienie: „Art. 15c. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a–16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. 2. W przypadku podatkowych grup kapitałowych kwota obliczona zgodnie z ust. 1 zwiększa dochód (zmniejsza stratę) podatkowej grupy kapitałowej. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio. 3. Przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym. 4. Do przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1 i 3, przepis art. 7 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. W celu wyliczenia limitu, o którym mowa w ust. 1, oraz przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego koszty uzyskania przychodów oblicza się bez uwzględnienia pomniejszeń wynikających z zastosowania ust. 1 oraz art. 15e ust. 1. 6. Przez przychody o charakterze odsetkowym oraz koszty, o których mowa w ust. 1, rozumie się również przychody i koszty przypisane podatnikowi zgodnie z art. 5. 7. Kwotę kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 uwzględnia się w danym źródle przychodów proporcjonalnie do wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1, poniesionych w ramach danego źródła przychodów. 8. Przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki: 1) wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej; 2) aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej; 3) koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej; 4) dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej. 9. Dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1. 10. Długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym. 11. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę także kosztów finansowania dłużnego i przychodów o charakterze odsetkowym wynikających z umów, których stroną są wyłącznie spółki wchodzące w skład takiej grupy. 12. Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione. 13. Przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego. 14. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do: 1) nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w części nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 000 zł; jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika; 2) przedsiębiorstw finansowych. 15. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej kwota wskazana w ust. 14 pkt 1 odnosi się do podatkowej grupy kapitałowej. 16. Przez przedsiębiorstwo finansowe rozumie się: 1) bank krajowy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe; 2) instytucję kredytową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe; 3) spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową; 4) firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 3 pkt 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi; 5) towarzystwo, zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną, spółkę zarządzającą oraz zarządzającego z Unii Europejskiej, o których mowa odpowiednio w art. 2 pkt 3, 3a, 10 i 10c ustawy o funduszach inwestycyjnych; 6) krajowy zakład ubezpieczeń oraz zagraniczny zakład ubezpieczeń w rozumieniu odpowiednio art. 3 ust. 1 pkt 18 i 55 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1170, 1089 i 1789); 7) krajowy zakład reasekuracji oraz zagraniczny zakład reasekuracji w rozumieniu odpowiednio art. 3 ust. 1 pkt 19 i 56 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej; 8) dobrowolny fundusz w rozumieniu art. 8 pkt 3a ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych; 9) otwarty fundusz w rozumieniu art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych; 10) pracowniczy fundusz w rozumieniu art. 8 pkt 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych; 11) towarzystwo w rozumieniu art. 8 pkt 7 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych; 12) pracodawcę zagranicznego w rozumieniu art. 8 pkt 10 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych; 13) zarządzającego zagranicznego w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1449); 14) fundusze inwestycyjne otwarte oraz alternatywne fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych; 15) kontrahenta centralnego w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648\/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.[6])); 16) centralny depozyt papierów wartościowych w rozumieniu art. 3 pkt 21a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. 17. Za przedsiębiorstwo finansowe nie uważa się instytucji pożyczkowych, o których mowa w art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2016 r. poz. 1528 oraz z 2017 r. poz. 819). 18. Koszty finansowania dłużnego wyłączone w roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ust. 1 podlegają zaliczeniu do takich kosztów w następnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1–17 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów. 19. Przepisu ust. 18 nie stosuje się do: 1) podmiotów, które w związku z przekształceniem, łączeniem lub podziałem podmiotów wstępują w prawa podatników przekształconych, łączonych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek powstałych z przekształcenia spółek; 2) spółek wchodzących uprzednio w skład podatkowej grupy kapitałowej – w odniesieniu do kosztów finansowania dłużnego wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w czasie funkcjonowania tej podatkowej grupy. 20. Przepisy ust. 1–19 stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, w tym do transakcji wewnętrznych takiego podatnika dotyczących tego zagranicznego zakładu.”; 17) po art. 15c dodaje się art. 15ca w brzmieniu: „Art. 15ca. W przypadku gdy koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 przekraczają wartość finansowania, jaką podatnik mógłby uzyskać, gdyby takie finansowanie udzielone zostało podatnikowi przez podmioty niepowiązane z podatnikiem (rynkowa zdolność kredytowa podatnika), organ podatkowy może określić dochód podatnika w wysokości większej lub stratę w wysokości mniejszej, niż zadeklarowana przez podatnika. Przepisy art. 11 stosuje się odpowiednio, z tym że przy ustalaniu rynkowej zdolności kredytowej podatnika nie bierze się pod uwagę zabezpieczeń udzielonych podatnikowi przez podmioty powiązane ani zdolności kredytowej wynikającej z istnienia powiązań, o których mowa w tym przepisie.”; 18) po art. 15d dodaje się art. 15e w brzmieniu: „Art. 15e. 1. Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty: 1) usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, 2) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7, 3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze – poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a–16m, i odsetek. 2. W przypadku banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej i instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe limit, o którym mowa w ust. 1, ustala się bez pomniejszania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów odpowiednio o przychody z tytułu odsetek oraz koszty z tytułu odsetek. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej. 4. Do przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1, przepis art. 7 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. W celu wyliczenia limitu, o którym mowa w ust. 1, sumę kosztów uzyskania przychodów oraz kwotę odsetek, o których mowa w tym przepisie, oblicza się bez uwzględnienia pomniejszeń wynikających z zastosowania ust. 1 oraz art. 15c ust. 1. 6. Przez koszty poniesione przez podatnika, o których mowa w ust. 1, rozumie się również koszty przypisane podatnikowi zgodnie z art. 5. 7. Kwotę kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 uwzględnia się w danym źródle przychodów proporcjonalnie do wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1, poniesionych w ramach danego źródła przychodów. 8. W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład przy obliczaniu kwoty, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się odpisy amortyzacyjne oraz przychody i koszty, w tym koszty finansowania dłużnego, przypisane do tego zagranicznego zakładu. 9. Kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1–8 i 10–16 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów. 10. Za koszty poniesione pośrednio na rzecz podmiotów, o których mowa w ust. 1, uważa się koszty poniesione na rzecz podmiotu niepowiązanego z podatnikiem, jeżeli rzeczywistym właścicielem należności z tytułów, o których mowa w ust. 1, lub jej części jest podmiot powiązany z podatnikiem w sposób, o którym mowa w art. 11, lub podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6. 11. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do: 1) kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi; 2) kosztów usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług; 3) usług ubezpieczenia świadczonych przez podmioty, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 6 i 7; 4) gwarancji i poręczeń udzielonych przez podmioty, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 1–3, 6 i 7. 12. Przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika. 13. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej kwota wskazana w ust. 12 odnosi się do każdej spółki tworzącej taką grupę. 14. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów poniesionych przez spółkę tworzącą podatkową grupę kapitałową na rzecz innych spółek z tej podatkowej grupy kapitałowej. 15. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim decyzja w sprawie uznania prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej pomiędzy podmiotami powiązanymi obejmuje prawidłowość kalkulacji wynagrodzenia za te usługi, opłat i należności, w okresie, którego ta decyzja dotyczy. 16. Przepis ust. 15 stosuje się również do roku podatkowego, w którym wydano decyzję, o której mowa w tym przepisie, oraz do roku podatkowego poprzedzającego ten rok podatkowy.”; 19) w art. 16: a) w ust. 1: – w pkt 8c: – – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) spółek łączonych lub dzielonych na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w tych spółkach w przypadku połączenia lub podziału spółek, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 8b; wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, w wysokości:”, – – lit. c otrzymuje brzmienie: „c) wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalonych zgodnie z lit. a lub b, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość wydzielanej części majątku spółki dzielonej do wartości jej majątku bezpośrednio przed podziałem; pozostała część kwoty tych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki podzielonej przez wydzielenie;”, – po pkt 13c dodaje się pkt 13d i 13e w brzmieniu: „13d) odsetek od pożyczki partycypacyjnej; 13e) kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 uzyskanego w celu nabycia udziałów (akcji) spółki – w części, w jakiej pomniejszałyby one podstawę opodatkowania, w której uwzględniane są przychody związane z kontynuacją działalności gospodarczej tej spółki, w szczególności w związku z połączeniem, wniesieniem wkładu niepieniężnego, przekształceniem formy prawnej lub utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej;”, – pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje;”, – po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu: „15a) kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto);”, – w pkt 25 lit. a–ba otrzymują brzmienie: „a) wierzytelności, w części, w jakiej uprzednio zostały zarachowane do przychodów należnych i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2, b) wymagalnych a nieściągalnych kredytów (pożyczek) pomniejszonych o kwotę odsetek, opłat i prowizji oraz o równowartość rezerw lub odpisów na straty kredytowe albo odpisów aktualizujących wartość należności, utworzonych na te kredyty (pożyczki), zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów – w przypadku gdy te kredyty (pożyczki) udzielone zostały przez jednostkę organizacyjną, której działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnioną do udzielania kredytów (pożyczek) na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady jej funkcjonowania, ba) nabytych wierzytelności banku hipotecznego – wymagalnych a nieściągalnych, pomniejszonych o kwotę odsetek, opłat i prowizji oraz o równowartość rezerw lub równowartość odpisów na straty kredytowe, utworzonych na te wierzytelności banku hipotecznego, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów,”, – pkt 26 otrzymuje brzmienie: „26) rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych rezerw na należności z tytułu udzielonych przez bank kredytów (pożyczek) oraz na należności z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), pomniejszonych o wartość rezerw dotyczącą odsetek, prowizji i opłat, które zostały utworzone na pokrycie: a) w bankach, z zastrzeżeniem lit. c: – wymagalnych a nieściągalnych – udzielonych kredytów (pożyczek), – wymagalnych a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), – udzielonych kredytów (pożyczek), zakwalifikowanych do kategorii wątpliwe, na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3 – do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty kredytu (pożyczki), na którą została utworzona rezerwa, – należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), zakwalifikowanych do kategorii wątpliwe, na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3 – do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty należności, na którą została utworzona rezerwa, b) w bankach hipotecznych: – wymagalnych a nieściągalnych nabytych wierzytelności banku hipotecznego, – nabytych wierzytelności banku hipotecznego, zakwalifikowanych do kategorii wątpliwe, na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3 – do wysokości nie większej niż 25% kwoty tej nabytej wierzytelności banku hipotecznego, na którą została utworzona rezerwa, c) w bankach, udzielonych przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw: – kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii stracone, na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3, – należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii stracone, na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3, – kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwe, na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3 – do wysokości nie większej niż 50% tej kwoty kredytu (pożyczki), na którą została utworzona rezerwa, – należności z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwe, na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3 – do wysokości nie większej niż 50% tej kwoty należności, na którą została utworzona rezerwa;”, – pkt 26b otrzymuje brzmienie: „26b) w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych odpisów aktualizujących wartość należności, z wyjątkiem odpisów aktualizujących wartość należności z tytułu udzielonych kredytów (pożyczek), utworzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości, pomniejszonych o wartość odpisów aktualizujących dotyczącą odsetek, opłat i prowizji od tych kredytów (pożyczek), których nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 3;”, – po pkt 26b dodaje się pkt 26c w brzmieniu: „26c) odpisów na straty kredytowe utworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych odpisów na straty kredytowe utworzonych na należności z tytułu udzielonych przez bank kredytów (pożyczek) oraz na należności z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), pomniejszonych o wartość odpisów na straty kredytowe dotyczącą odsetek, prowizji i opłat, które zostały utworzone na pokrycie: a) w bankach, z zastrzeżeniem lit. c: – wymagalnych a nieściągalnych – udzielonych kredytów (pożyczek), – wymagalnych a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), – udzielonych kredytów (pożyczek), których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza 12 miesięcy – do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty kredytu (pożyczki), na którą został utworzony odpis na straty kredytowe, – należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza 12 miesięcy – do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty należności, na którą został utworzony odpis na straty kredytowe, b) w bankach hipotecznych: – wymagalnych a nieściągalnych nabytych wierzytelności banku hipotecznego, – nabytych wierzytelności banku hipotecznego z tytułu kredytów (pożyczek), których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza 12 miesięcy – do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty nabytej wierzytelności banku hipotecznego, na którą został utworzony odpis na straty kredytowe, c) w bankach, udzielonych przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw: – wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek), – wymagalnych a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), – kredytów (pożyczek), których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza 12 miesięcy – do wysokości nie większej niż 50% tej kwoty kredytu (pożyczki), na którą został utworzony odpis na straty kredytowe, – należności z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza 12 miesięcy – do wysokości nie większej niż 50% tej kwoty należności, na którą został utworzony odpis na straty kredytowe;”, – pkt 27 otrzymuje brzmienie: „27) rezerw, odpisów na straty kredytowe oraz odpisów aktualizujących, innych niż wymienione w pkt 26–26c, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z innych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy i odpisy na straty kredytowe oraz odpisy aktualizujące utworzone zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości albo MSR, inne niż określone w niniejszej ustawie jako taki koszt;”, – pkt 39 otrzymuje brzmienie: „39) strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, w tym w sposób określony w art. 12 ust. 1 pkt 7, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio zostały zarachowane jako przychód należny – do wysokości uprzednio zarachowanej jako przychód należny;”, – pkt 44 otrzymuje brzmienie: „44) umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne – do wysokości zarachowanej jako przychód należny;”, – uchyla się pkt 60 i 61, – po pkt 64 dodaje się pkt 64a w brzmieniu: „64a) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7, jeżeli uprzednio te prawa lub wartości były przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, nabyte lub wytworzone a następnie zbyte – w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich uprzedniego zbycia;”, – w pkt 72 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 73 i 74 w brzmieniu: „73) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7, nabytych lub wytworzonych przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest wspólnikiem, a następnie zbytych – w części przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich zbycia; 74) podatku, o którym mowa w art. 24b.”, b) w ust. 2a: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Nieściągalność wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 26–26c, uznaje się za uprawdopodobnioną:”, – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) w przypadku wymagalnych a nieściągalnych kredytów (pożyczek), wymagalnych a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) oraz wymagalnych a nieściągalnych nabytych wierzytelności banku hipotecznego, o których mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 26 lit. a tiret pierwsze i drugie i lit. b tiret pierwsze oraz w ust. 1 pkt 26c lit. a tiret pierwsze i drugie i lit. b tiret pierwsze, jeżeli: a) dłużnik zmarł, został wykreślony z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, został postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość albo b) zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne lub został złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, lub zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo c) opóźnienie w spłacie kapitału kredytu (pożyczki) lub odsetek przekracza 12 miesięcy, a ponadto: – wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego albo – wierzytelność została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo – miejsce pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony jego majątek, mimo podjęcia przez wierzyciela działań zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku;”, – w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: „4) jeżeli wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 26 lit. c tiret pierwsze i drugie oraz pkt 26c lit. c tiret pierwsze i drugie, związane są z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw; 5) jeżeli należności z tytułu udzielonych kredytów (pożyczek) lub należności z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek), lub nabytych wierzytelności banku hipotecznego zostały na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3, zakwalifikowane do kategorii wątpliwe, lub zostały wymienione w ust. 1 pkt 26c lit. a tiret trzecie i czwarte, lit. b tiret drugie, lit. c tiret trzecie i czwarte.”, c) uchyla się ust. 2b, d) ust. 2c otrzymuje brzmienie: „2c. Wartość przyjętych w umowach zabezpieczeń spłaty kredytów (pożyczek) uwzględnia się w podstawie tworzenia w bankach rezerw lub odpisów na straty kredytowe, a w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych – odpisów aktualizujących wartość należności, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 pkt 26, 26b i 26c, w takim zakresie, w jakim te zabezpieczenia są uwzględniane przy ustalaniu kosztów na podstawie przepisów o rachunkowości albo MSR.”, e) uchyla się ust. 2d i 2e, f) ust. 3c otrzymuje brzmienie: „3c. Przepisów ust. 1 pkt 26, 26b i 26c nie stosuje się w przypadku rezerw, odpisów aktualizujących wartość należności ani odpisów na straty kredytowe utworzonych na pokrycie należności z tytułu udzielonych przez bank kredytów (pożyczek), gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) albo nabytych wierzytelności banku hipotecznego, które zostały udzielone z naruszeniem prawa, przy czym naruszenie to powinno być stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu.”, g) uchyla się ust. 3e, h) ust. 3f i 3g otrzymują brzmienie: „3f. W przypadku należności, o których mowa w ust. 1 pkt 26 i 26c, zakwalifikowanych do kategorii stracone, zgodnie z przepisami wymienionymi w ust. 3, a w przypadku banków stosujących MSR – należności, których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 12 miesięcy, jeżeli nieściągalność tych należności z tytułu kredytów (pożyczek), udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) lub z tytułu nabytych wierzytelności banku hipotecznego nie została uprawdopodobniona w sposób, o którym mowa w ust. 2a pkt 2, za koszty uzyskania przychodów uważa się: a) równowartość rezerw utworzonych na pokrycie tych należności lub wierzytelności banku hipotecznego, pomniejszonych o wartość rezerw dotyczącą odsetek, prowizji i opłat – do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty kredytu (pożyczki) lub należności z tytułu udzielonej przez bank gwarancji (poręczenia) spłaty kredytów (pożyczek) lub nabytej wierzytelności banku hipotecznego, na którą została utworzona rezerwa, b) równowartość odpisów na straty kredytowe utworzonych na pokrycie tych należności lub wierzytelności banku hipotecznego, pomniejszonych o wartość odpisów na straty kredytowe dotyczącą odsetek, prowizji i opłat – do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty kredytu (pożyczki) lub należności z tytułu udzielonej przez bank gwarancji (poręczenia) spłaty kredytów (pożyczek) lub nabytej wierzytelności banku hipotecznego, na którą został utworzony odpis na straty kredytowe. 3g. W bankach zaliczone do kosztów uzyskania przychodów rezerwy, o których mowa w ust. 1 pkt 26, oraz odpisy na straty kredytowe, o których mowa w ust. 1 pkt 26c, utworzone na kredyty (pożyczki) objęte umową o subpartycypację podlegają pomniejszeniu o wartość kwoty ze zbycia praw do strumienia pieniądza z tytułu kredytów (pożyczek) w ramach umowy o subpartycypację. Rezerwy te i te odpisy na straty kredytowe utworzone na niespłaconą część kredytu (pożyczki) są jednak kosztem uzyskania przychodów w tej części, w jakiej przychody ze zbycia kredytu (pożyczki) na podstawie umowy o subpartycypację zostały wykazane na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 15 lit. c.”, i) uchyla się ust. 3h, j) po ust. 3h dodaje się ust. 3i w brzmieniu: „3i. Przepisy ust. 1 pkt 26a i 27 stosuje się odpowiednio do tworzonych przez podatników stosujących MSR odpisów na utratę wartości należności, w zakresie i na zasadach określonych tymi przepisami.”, k) uchyla się ust. 6, l) uchyla się ust. 7b, m) uchyla się ust. 7g i 7h; 20) w art. 16b w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:”; 21) użyte w art. 16d w ust. 1, w art. 16e w ust. 1 i 2, dwukrotnie w art. 16f w ust. 3, dwukrotnie w art. 16g w ust. 13 oraz w art. 16k w ust. 9 wyrazy „3500 zł” zastępuje się wyrazami „10 000 zł”; 22) w art. 17: a) w ust. 1 : – uchyla się pkt 4e, – w pkt 57 w lit. f średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. g w brzmieniu: „g) dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a;”, – pkt 58 otrzymuje brzmienie: „58) dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d–f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a–g.”, b) uchyla się ust. 1d; 23) w art. 18 w ust. 1: a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i art. 24b, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu:”, b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) w bankach – 20% kwoty kredytów (pożyczek) umorzonych w związku z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii stracone, a w bankach stosujących MSR – kredytów (pożyczek), o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26c lit. c tiret pierwsze;”; 24) w art. 19 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i art. 24b, wynosi:”; 25) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).”, b) w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:”; 26) w art. 24a: a) w ust. 2: – w pkt 1 część wspólna otrzymuje brzmienie: „– nieposiadającą siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi, posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub prawo do uczestnictwa w zysku;”, – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) jednostka zależna – oznacza podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, albo zagraniczną spółkę niespełniającą warunków określonych w ust. 3 pkt 3 lit. b i c, w których podatnik posiada, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 50% udziałów w kapitale lub co najmniej 50% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub co najmniej 50% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach;”, – dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) podmiot powiązany – oznacza: a) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, w której podatnik posiada co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub co najmniej 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach, b) osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, posiadającą w podatniku co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub co najmniej 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach, c) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, w której podmiot wskazany w lit. b posiada co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub co najmniej 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach.”, b) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zagraniczna spółka spełniająca łącznie następujące warunki: a) w spółce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi, posiada nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub ponad 50% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach, b) co najmniej 33% przychodów tej spółki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 6, pochodzi: – z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, – ze zbycia udziałów (akcji), – z wierzytelności, – z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, – z części odsetkowej raty leasingowej, – z poręczeń i gwarancji, – z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, – ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, – z działalności ubezpieczeniowej, bankowej lub innej działalności finansowej, – z transakcji z podmiotami powiązanymi, w przypadku gdy spółka nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma, c) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę spółkę jest niższy niż różnica między podatkiem dochodowym od osób prawnych, który byłby od niej należny, gdyby spółka ta była podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1, a podatkiem dochodowym faktycznie przez nią zapłaconym w państwie jej siedziby lub zarządu; przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego podmiotu.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Przy wyliczaniu różnicy, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. c, nie uwzględnia się zagranicznego zakładu zagranicznej spółki kontrolowanej, który nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniony z podatku w państwie siedziby zagranicznej spółki kontrolowanej.”, d) w ust. 4 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej; 2) dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej spółce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania.”, e) w ust. 11: – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Udział podatnika w zagranicznej spółce kontrolowanej pomniejsza się o udział jego jednostki zależnej związany z prawem do udziału w zyskach tej zagranicznej spółki kontrolowanej, przysługujący przez ten sam okres, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:”, – w pkt 1 wyrazy „25%” zastępuje się wyrazami „50%”, f) ust. 13 otrzymuje brzmienie: „13. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a w przypadku zagranicznych spółek posiadających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego – rejestru zagranicznych spółek spełniających warunki określone w ust. 3 pkt 3.”, g) po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu: „13a. Podatnicy po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 6, nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowej wskazanej w art. 9 ust. 1 i 1a, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a–16m.”, h) w ust. 14 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Na żądanie organu podatkowego podatnik jest obowiązany udostępnić, w terminie 7 dni od dnia otrzymania żądania, rejestry prowadzone zgodnie z ust. 13 oraz ewidencje prowadzone zgodnie z ust. 13a.”, i) ust. 15 i 16 otrzymują brzmienie: „15. W celu obliczenia udziału pośredniego przepis art. 11 ust. 5b stosuje się odpowiednio. 16. Przepisów ust. 1, 13a i 14 nie stosuje się, jeżeli zagraniczna spółka kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie istotną rzeczywistą działalność gospodarczą.”, j) uchyla się ust. 17, k) po ust. 18 dodaje się ust. 18a w brzmieniu: „18a. Przy ocenie, czy rzeczywista działalność gospodarcza ma charakter istotny, bierze się pod uwagę w szczególności stosunek przychodów uzyskiwanych przez zagraniczną spółkę kontrolowaną z prowadzonej rzeczywistej działalności gospodarczej do jej przychodów ogółem.”, l) ust. 19 otrzymuje brzmienie: „19. Przepisy ust. 1–18a oraz art. 27 ust. 2a stosuje się odpowiednio do: 1) podatnika prowadzącego działalność gospodarczą przez położony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, chyba że dochody tego zakładu zostały uwzględnione przez podatnika w podstawie opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18; 2) podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład – w zakresie związanym z działalnością tego zakładu.”; 27) po art. 24a dodaje się art. 24b i art. 24c w brzmieniu: „Art. 24b. 1. Podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego wartość początkowa przekracza 10 000 000 zł, w postaci: 1) budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako: a) centrum handlowe, b) dom towarowy, c) samodzielny sklep i butik, d) pozostały handlowo-usługowy, 2) budynku biurowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako budynek biurowy – wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do: 1) środków trwałych, o których mowa w ust. 1, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 16c pkt 5; 2) środków trwałych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika. 3. Podstawę opodatkowania stanowi przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10 000 000 zł. 4. W przypadku gdy środek trwały stanowi współwłasność podatnika, przy obliczaniu wartości początkowej, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się wartość wynikającą z ewidencji podatnika. 5. W przypadku gdy środek trwały stanowi własność lub współwłasność spółki niebędącej osobą prawną, przy obliczaniu wartości początkowej, o której mowa w ust. 1, przypadającej na wspólnika, przepis art. 5 stosuje się odpowiednio. 6. W przypadku gdy środek trwały stanowi współwłasność podatnika i podmiotu powiązanego z podatnikiem w rozumieniu art. 11, przy obliczaniu wartości początkowej, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się całkowitą wartość początkową tego środka trwałego. Przy obliczaniu podatku podatnik uwzględnia wynikającą z prowadzonej ewidencji wartość początkową środka trwałego ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 8 i kwotę, o której mowa w ust. 3, ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość początkowa środka trwałego wynikająca z prowadzonej przez podatnika ewidencji do całkowitej wartości początkowej tego środka trwałego. 7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy środek trwały stanowi własność lub współwłasność spółki niebędącej osobą prawną, której wspólnikami są podatnik i podmiot powiązany z podatnikiem w rozumieniu art. 11. 8. Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek, o którym mowa w ust. 1, i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. 9. Kwotę obliczonego za dany miesiąc podatku podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające na dany kwartał. 10. Podatnicy mogą nie wpłacać podatku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc. 11. Kwotę uiszczonego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku, o którym mowa w ust. 1, odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1. 12. W przypadku gdy środek trwały, o którym mowa w ust. 1, został oddany do używania, przepisy ust. 1–11 stosuje się wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a–16m."}
{"id":"2004_2533_24c","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 24c. 1. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej podstawą opodatkowania, o której mowa w art. 24b ust. 3, jest przychód odpowiadający sumie przychodów, o których mowa w tym przepisie, spółek tworzących podatkową grupę kapitałową. 2. Przepisy art. 24b ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio do spółek tworzących podatkową grupę kapitałową.”; 28) w art. 25: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Podatnicy uzyskujący w roku podatkowym przychody z działalności rolniczej, określone w art. 2 ust. 2, oraz z innych źródeł, u których w roku poprzedzającym rok podatkowy udział przychodów z działalności rolniczej w ogólnej kwocie przychodów wynosił co najmniej 50%, mogą wpłacać zaliczki, o których mowa w ust. 1–1c, począwszy od dnia 20 października każdego roku.”, b) dodaje się ust. 18 w brzmieniu: „18. Podatnicy mogą nie wpłacać zaliczki obliczonej według zasad określonych w ust. 1 i 1b, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie przekracza 1000 zł. Jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1000 zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku.”; 29) w art. 25a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m tiret pierwsze, spółka przejmująca obowiązana jest, bez wezwania, w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić na rachunek urzędu skarbowego podatek, o którym mowa w art. 22 ust. 1.”; 30) w art. 26: a) po ust. 1l dodaje się ust. 1m w brzmieniu: „1m. W przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1, dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 3–6 na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, są obowiązane do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% kwoty dokonanej wypłaty. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.”, b) w ust. 2c pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) dywidend oraz przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. b, e oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych”, c) w ust. 6 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. h oraz j, spółka powstała w wyniku przekształcenia jest obowiązana jako płatnik, w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić podatek, o którym mowa w art. 22 ust. 1, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.”, d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c, 1d, 1m i 2c, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.”; 31) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.”, b) po ust. 1c dodaje się ust. 1d w brzmieniu: „1d. Podatnicy obowiązani do zapłaty podatku, o którym mowa w art. 24b, są obowiązani w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1, wykazać środki trwałe, których wartość stanowi podstawę opodatkowania, kwotę należnego i uiszczonego podatku oraz kwotę dokonanych odliczeń zgodnie z art. 24b.”, c) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Podatnicy, a także spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej, obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, sprawozdanie wraz ze sprawozdaniem z badania, w terminie 10 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki – także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe.”; 32) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatkowej grupy kapitałowej, reprezentowanej przez spółkę dominującą.”; 33) uchyla się art. 38b i art. 38c; 34) załącznik nr 1 do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszej ustawy; 35) tytuł załącznika nr 3 do ustawy otrzymuje brzmienie: „LISTA PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH ZASTOSOWANIE MAJĄ ART. 12 UST. 11 I 16, ART. 15 UST. 8, ART. 16 UST. 9 ORAZ art. 25A UST. 2 USTAWY”."}
{"id":"2004_2533_3","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r. poz. 2180, 1961 i 2255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 1 w pkt 5 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 6, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli podatnik prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników: 1) wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub 2) wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i, poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.”; 2) w art. 9 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 i 4–6, podatnicy mogą złożyć z wykorzystaniem wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 52 ust. 3 pkt 5. Podatnicy składający oświadczenie poprzez Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej stosują wzór określony w przepisach wydanych na podstawie art. 52 ust. 3 pkt 5.”; 3) w art. 12: a) w ust. 1 w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów,”, b) po ust. 8a dodaje się ust. 8b w brzmieniu: „8b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, oraz zawiadomienie, o którym mowa w ust. 8a, podatnicy mogą złożyć z wykorzystaniem wzorów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 52 ust. 3 pkt 5.”, c) dodaje się ust. 13 w brzmieniu: „13. W przypadku osiągania przez małżonków przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, kwota przychodów określona w ust. 1 pkt 3 lit. a, dotyczy łącznie obojga małżonków.”; 4) w art. 15 w ust. 4 skreśla się zdania drugie i trzecie; 5) w art. 52 w ust. 3: a) w pkt 5 na końcu dodaje się przecinek i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) oświadczeń oraz zawiadomień, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 4–6 oraz art. 12 ust. 6 i 8a”, b) część wspólna otrzymuje brzmienie: „– wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia, terminu i miejsca składania, kierując się potrzebą ułatwienia podatnikom poprawnego sporządzenia tych zeznań, wniosków, deklaracji, informacji, oświadczeń i zawiadomień.”."}
{"id":"2004_2533_4","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 4. 1. Przepisy ustaw zmienianych w art. 1–3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r., z tym że przepisy: 1) art. 21 ust. 1 pkt 90b, art. 25 ust. 4 oraz art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. c, ust. 7a pkt 8 i 14 oraz ust. 7c i 7e ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, 2) art. 11 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą – stosuje się do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2017 r. 2. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2018 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2017 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2004_2533_5","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 5. 1. Przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do podatkowych grup kapitałowych utworzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej utworzonej przed dniem 1 stycznia 2018 r. przepisów art. 1a ust. 10a–10c ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do okresu poprzedzającego dzień wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. W przypadku gdy umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej zawarta została przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązki spółki dominującej określone w art. 1a ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wykonuje spółka wskazana w umowie o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej jako spółka reprezentująca tę grupę."}
{"id":"2004_2533_6","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 6. Straty poniesione przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych za lata podatkowe poprzedzające rok podatkowy rozpoczęty po dniu 31 grudnia 2017 r. podlegają odliczeniu od dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, na zasadach i w wysokości określonych w przepisach tej ustawy, w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2004_2533_7","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 7. Do odsetek od kredytów (pożyczek), w przypadku których kwota udzielonego podatnikowi kredytu (pożyczki) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 15c lub art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6, 7b, 7g i 7h ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r."}
{"id":"2004_2533_8","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 8. Jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych albo podatnik podatku dochodowego od osób prawnych w związku z łączeniem lub podziałem spółek wykazał przychód na podstawie przepisów ustaw zmienianych w art. 1 albo art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, do kosztów uzyskania tego przychodu stosuje się przepisy tych ustaw, w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania tego przychodu."}
{"id":"2004_2533_9","title":"Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[1])","text":"Art. 9. Przypisanie kosztów uzyskania przychodów do źródła przychodów, o których mowa w przepisach ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, dotyczy również kosztów poniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, niezaliczonych do tego dnia do kosztów uzyskania przychodów."}
{"id":"2004_254_1","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 2004 r. o wycofaniu zastrzeżeń do Konwencji o ochronie ofiar wojny, podpisanych w Genewie dnia 12 sierpnia 1949 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na wycofanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zastrzeżeń do Konwencji o ochronie ofiar wojny, podpisanych w Genewie dnia 12 sierpnia 1949 r. (Dz.U. z 1956 r. Nr 38, poz. 171): 1) zastrzeżenia do art. 10 Konwencji Genewskiej o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych; 2) zastrzeżenia do art. 10 Konwencji Genewskiej o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu; 3) zastrzeżeń do art. 10, 12 i 85 Konwencji Genewskiej o traktowaniu jeńców wojennych; 4) zastrzeżeń do art. 11 i 45 Konwencji Genewskiej o ochronie osób cywilnych podczas wojny."}
{"id":"2004_254_2","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 2004 r. o wycofaniu zastrzeżeń do Konwencji o ochronie ofiar wojny, podpisanych w Genewie dnia 12 sierpnia 1949 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_255_1","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1456, 1623 i 1650) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje w wysokości 1300,00 zł miesięcznie.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3d w brzmieniu: „3a. Kwota świadczenia pielęgnacyjnego podlega corocznej waloryzacji od dnia 1 stycznia. 3b. Waloryzacja polega na zwiększeniu kwoty świadczenia pielęgnacyjnego o wskaźnik waloryzacji. Wskaźnikiem waloryzacji jest procentowy wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314), obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym jest przeprowadzana waloryzacja, w stosunku do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej w dniu 1 stycznia roku poprzedzającego rok, w którym jest przeprowadzana waloryzacja. 3c. Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego ustalanego w sposób określony w ust. 3b zaokrągla się do pełnych złotych w górę. 3d. Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego na następny rok kalendarzowy podlega ogłoszeniu w drodze obwieszczenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie do dnia 15 listopada każdego roku.”; 2) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kwoty, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 oraz w art. 15b ust. 2, oraz wysokości świadczeń rodzinnych, z wyłączeniem wysokości świadczenia pielęgnacyjnego, podlegają weryfikacji co 3 lata, z uwzględnieniem wyników badań progu wsparcia dochodowego rodzin.”; 3) w art. 19: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) propozycje wysokości świadczeń rodzinnych, z wyłączeniem wysokości świadczenia pielęgnacyjnego;”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych, po otrzymaniu propozycji i informacji Rady Ministrów, uzgadnia wysokość kwot, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 oraz w art. 15b ust. 2, oraz wysokość świadczeń rodzinnych, z wyłączeniem wysokości świadczenia pielęgnacyjnego, w terminie do dnia 15 czerwca danego roku kalendarzowego.”, c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4. W przypadku gdy Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych nie uzgodni w terminie, o którym mowa w ust. 2, wysokości kwot, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 oraz w art. 15b ust. 2, oraz wysokości świadczeń rodzinnych, z wyłączeniem wysokości świadczenia pielęgnacyjnego, Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, kwoty, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 oraz w art. 15b ust. 2, oraz wysokość świadczeń rodzinnych, z wyłączeniem wysokości świadczenia pielęgnacyjnego, w terminie do dnia 15 sierpnia danego roku, na poziomie nie niższym niż wynika to z propozycji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2. 5. Wysokość kwot, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 oraz w art. 15b ust. 2, oraz wysokość świadczeń rodzinnych, z wyłączeniem wysokości świadczenia pielęgnacyjnego, ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 sierpnia roku, w którym przeprowadza się weryfikację.”; 4) w art. 32 po ust. 1a dodaje się ust. 1b-1d w brzmieniu: „1b. Wszczęcie postępowania w sprawie zmiany decyzji ustalającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, w zakresie zmiany wysokości tego świadczenia, następuje z urzędu. 1c. Wszczęcie postępowania, o którym mowa w ust. 1b, nie wymaga zawiadomienia strony. 1d. Decyzje w sprawie zmiany wysokości świadczenia pielęgnacyjnego są natychmiast wykonalne.”."}
{"id":"2004_255_2","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych","text":"Art. 2. Świadczenie pielęgnacyjne, o którym mowa w art. 17 ustawy zmienianej w art. 1, przysługuje w okresie: 1) od dnia 1 maja 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. - w wysokości 800,00 zł miesięcznie; 2) od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. - w wysokości 1200,00 zł miesięcznie."}
{"id":"2004_255_3","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc."}
{"id":"2004_255_4","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych","text":"Art. 4. Pierwszą waloryzację świadczenia pielęgnacyjnego przeprowadza się w roku 2017. Wskaźnikiem waloryzacji jest procentowy wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314), obowiązującego w dniu 1 stycznia 2017 r. w stosunku do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego na dzień 1 stycznia 2016 r."}
{"id":"2004_255_5","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2014 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_256_1","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o ratyfikacji Statutu Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA), przyjętego w Bonn dnia 26 stycznia 2009 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Statutu Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA), przyjętego w Bonn dnia 26 stycznia 2009 r."}
{"id":"2004_256_2","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o ratyfikacji Statutu Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA), przyjętego w Bonn dnia 26 stycznia 2009 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2004_2580_1","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o ratyfikacji Europejskiego porozumienia o przekazywaniu odpowiedzialności za uchodźców, sporządzonego w Strasburgu dnia 16 października 1980 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Europejskiego porozumienia o przekazywaniu odpowiedzialności za uchodźców, sporządzonego w Strasburgu dnia 16 października 1980 r."}
{"id":"2004_2580_2","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o ratyfikacji Europejskiego porozumienia o przekazywaniu odpowiedzialności za uchodźców, sporządzonego w Strasburgu dnia 16 października 1980 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2581_1","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o zmianach przebiegu granicy państwowej i zatwierdzeniu dokumentacji granicznej, sporządzonej w Starej Lubowni dnia 29 lipca 2002 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o zmianach przebiegu granicy państwowej i zatwierdzeniu dokumentacji granicznej, sporządzonej w Starej Lubowni dnia 29 lipca 2002 r."}
{"id":"2004_2581_2","title":"Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o zmianach przebiegu granicy państwowej i zatwierdzeniu dokumentacji granicznej, sporządzonej w Starej Lubowni dnia 29 lipca 2002 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2598_1","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie: \"1. Organizatorzy, o których mowa w art. 8 oraz w art. 9, mogą na podstawie umowy zawartej między sobą: 1) tworzyć lub łączyć prowadzone przez nich instytucje kultury, z zastrzeżeniem przepisu art. 19 ust. 1a, 2) prowadzić jako wspólną instytucję kultury prowadzoną przez jednego z organizatorów instytucji kultury. 1a. Instytucja kultury utworzona na zasadach określonych w ust. 1 pkt 1 jest wspólną instytucją kultury organizatorów, którzy ją utworzyli, chyba że umowa stanowi inaczej.\"; 2) art. 25 otrzymuje brzmienie: \"Art. 25. 1. W przypadku likwidacji instytucji kultury utworzonej w trybie art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, podmioty, które ją utworzyły, przejmują zobowiązania i wierzytelności, przy czym odpowiedzialność za zobowiązania jest solidarna. 2. W przypadku likwidacji instytucji kultury prowadzonej jako wspólna w trybie art. 21 ust. 1 pkt 2, podmioty, które ją prowadziły jako wspólną, przejmują zobowiązania i wierzytelności na zasadach określonych w umowie o wspólnym prowadzeniu instytucji kultury.\"; 3) art. 26b otrzymuje brzmienie: \"Art. 26b. 1. Okres rozliczeniowy czasu pracy w instytucji kultury może, z uzasadnionych przyczyn dotyczących organizacji pracy oraz pod warunkiem przestrzegania ogólnych zasad dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, zostać przedłużony do 12 miesięcy. 2. Ustalenie przedłużonego okresu rozliczeniowego w zakresie i w granicach określonych w ust. 1 następuje na podstawie: 1) układu zbiorowego pracy, jeżeli został zawarty w danej instytucji kultury, albo 2) porozumienia zawartego pomiędzy pracodawcą i pracownikami, w trybie przyjętym u danego pracodawcy, po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy. 3. Rozkłady czasu pracy pracowników są ustalane na okresy nie krótsze niż 2 tygodnie.\"."}
{"id":"2004_2598_2","title":"Ustawa z dnia 19 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiana tekstu jednolitego wymienionej ustawy została ogłoszona w Dz.U. z 2002 r. Nr 41, poz. 364, z 2003 r. Nr 96, poz. 874, Nr 162, poz. 1568 i Nr 213, poz. 2081 oraz z 2004 r. Nr 11, poz. 96."}
{"id":"2004_2619_1","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5a w pkt 16 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 17 w brzmieniu: \"17) ustawie o podatku od towarów i usług - oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535).\"; 2) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.\"; 3) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Wniosek o łączne opodatkowanie dochodów małżonków, między którymi istniała w roku podatkowym wspólność majątkowa, może być także złożony przez podatnika, który: 1) zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego, 2) pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego małżonek zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania podatkowego. 2. Do podatników, którzy złożyli wniosek, o którym mowa w ust. 1: 1) stosuje się sposób opodatkowania określony w art. 6 ust. 2, 2) stosuje się przepisy art. 6 ust. 3 i 8-10, 3) nie stosuje się przepisu art. 6 ust. 4.\"; 4) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.\"; 5) w art. 14: a) w ust. 2 po pkt 7e dodaje się pkt 7f w brzmieniu: \"7f) kwota podatku od towarów i usług: a) nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o lub b) dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w lit. a) - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług,\", b) po ust. 2c dodaje się ust. 2d w brzmieniu: \"2d. Przepis ust. 2 pkt 7f stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.\"; 6) w art. 17 w ust. 1 pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny,\"; 7) w art. 21: a) w ust. 1: - w pkt 4 lit. b otrzymuje brzmienie: \"b) dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15,\", - pkt 11 otrzymuje brzmienie: \"11) świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw,\", - po pkt 11 dodaje się pkt 11a i 11b w brzmieniu: \"11a) świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, wynikające z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostającym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, 11b) wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych,\", - pkt 50 otrzymuje brzmienie: \"50) przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej,\", - pkt 110 otrzymuje brzmienie: \"110) wartość świadczeń przysługujących członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej oraz wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wynagrodzeń za pracę ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, dodatku zagranicznego (należności zagranicznej) oraz zasiłków chorobowych i macierzyńskich,\", - pkt 113 otrzymuje brzmienie: \"113) wartość świadczeń otrzymanych przez wolontariuszy od organizacji pozarządowych, organów administracji publicznej, podmiotów, jednostek organizacyjnych, wymienionych w art. 42 ustawy o działalności pożytku publicznego, z tytułu szkoleń, badań lekarskich, wyżywienia, wyposażenia w środki ochrony osobistej, składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków opłacanych na zasadach określonych w odrębnych przepisach,\", - w pkt 118 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 119 i 120 w brzmieniu: \"119) odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorial nego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta, 120) odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu: a) ustanowienia służebności gruntowej, b) rekultywacji gruntów, c) szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie - w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji związanych z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.)[3].\", b) uchyla się ust. 5d, c) uchyla się ust. 17 i 18; 8) w art. 22 ust. 1d otrzymuje brzmienie: \"1d. W przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest: 1) wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2 i 2a albo 2) wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2b, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń - pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.\"; 9) w art. 22g w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,\"; 10) w art. 23: a) w ust. 1: - pkt 38 otrzymuje brzmienie: \"38) wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spół dzielni, udziałów albo akcji w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapi tałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także umorzenia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych,\", - pkt 43 otrzymuje brzmienie: \"43) podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów: a) podatek naliczony: - jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, - w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, b) podatek należny w przypadku: - importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, - przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, c) kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług,\", - pkt 45 otrzymuje brzmienie: \"45) odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie,\", - w pkt 45a w lit. a tiret pierwsze otrzymuje brzmienie: \"- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub\", - pkt 55 otrzymuje brzmienie: \"55) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy,\", - po pkt 55 dodaje się pkt 55a w brzmieniu: \"55a) nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 37, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[4], w części finansowanej przez płatnika składek,\", - pkt 56 otrzymuje brzmienie: \"56) wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d i 116,\", b) po ust. 3b dodaje się ust. 3c i 3d w brzmieniu: \"3c. Przepis ust. 1 pkt 43 lit. c) stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. 3d. Przepis ust. 1 pkt 55a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 37, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.\"; 11) w art. 24: a) uchyla się ust. 5c, b) dodaje się ust. 5d w brzmieniu: \"5d. Dochodem z umorzenia udziałów lub akcji w spółkach mających osobowość prawną jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo art. 23 ust. 1 pkt 38; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, koszty ustala się do wysokości wartości z dnia nabycia spadku lub darowizny.\", c) ust. 10 otrzymuje brzmienie: \"10. Jeżeli podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych nabytych po różnych cenach i nie jest możliwe określenie ceny nabycia zbywanych papierów wartościowych, przy ustalaniu dochodu z takiego zbycia stosuje się zasadę, że każdorazowo zbycie dotyczy kolejno papierów wartościowych nabytych najwcześniej. Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku papierów wartościowych.\", d) dodaje się ust. 15 w brzmieniu: \"15. Dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.\"; 12) w art. 26: a) w ust. 1: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 2830 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot:\", - w pkt 2 zdanie końcowe otrzymuje brzmienie: \"- odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,\", - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu użytkowania sieci internet w lokalu (budynku) będącym miejscem zamieszkania podatnika w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł,\", - w pkt 9 zdanie końcowe otrzymuje brzmienie: \"- w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.\", b) w ust. 5 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:\", c) po ust. 6a dodaje się ust. 6b i 6c w brzmieniu: \"6b. Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn na podstawie ust. 1 pkt 9 są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres. 6c. W przypadku zwrotu dokonanej darowizny, obdarowany jest obowiązany przekazać urzędowi skarbowemu informację o zwróconej podatnikowi darowiźnie, w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu.\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń, o których mowa w ust. 1: 1) w pkt 6a, odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość wydatków została udokumentowana fakturą w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, 2) w pkt 9, odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.\"; 13) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 28-30, art. 30a-30d oraz art. 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali: Podstawa obliczenia Podatek wynosi podatku w złotych ponad do 37 024 19% minus kwota zmniejszająca podatek 530 zł 08 gr 37 024 74 048 6 504 zł 48 gr + 30% nadwyżki ponad 37 024 zł 74 048 600 000 17 611 zł 68 gr + 40% nadwyżki ponad 74 048 zł 600 000 227 992 zł 48 gr + 50% nadwyżki ponad 600 000 zł\" 14) w art. 27b w ust. 1 zdanie końcowe otrzymuje brzmienie: \"- obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.\"; 15) w art. 27d: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-4, jeżeli podatnik w okresie, o którym mowa w ust. 2a, dokonał darowizny pieniężnej, zwanej dalej \"wpłatą\", na rzecz organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego, zwanej dalej \"organizacją pożytku publicznego\".\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wpłaty dokonane od dnia 1 maja do dnia 31 grudnia roku podatkowego oraz od dnia 1 stycznia do dnia złożenia zeznania za rok podatkowy, nie później jednak niż do upływu terminu określonego dla złożenia tego zeznania.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Kwotę zmniejszenia, o której mowa w ust. 2, zaokrągla się do pełnych dziesiątek groszy w dół.\", d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W przypadku zwrotu dokonanej wpłaty, organizacja pożytku publicznego jest obowiązana przekazać urzędowi skarbowemu informację o zwróconej podatnikowi kwocie wpłaty, w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu.\"; 16) w art. 30 w ust. 1 pkt 4a otrzymuje brzmienie: \"4a) z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co miesiąc przez okres trzech miesięcy - w wysokości 20% należności,\"; 17) w art. 30a: a) w ust. 1: - zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:\", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz zagranicznych funduszach kapitałowych,\", b) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: \"Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku inwestycyjnego.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, zagranicznych funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.\", d) dodaje się ust. 9-11 w brzmieniu: \"9. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 15, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%. 10. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga przychody (dochody) określone w art. 42c ust. 5 pkt 1-3 ze źródeł przychodów położonych: 1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Liechtensteinu, Księstwie Monako, Republice San Marino i Konfederacji Szwajcarskiej lub 2) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych - podatek od tych przychodów (dochodów) zapłacony w państwach, o których mowa w pkt 1, oraz na terytoriach, o których mowa w pkt 2, podlega odliczeniu od kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 i ust. 9. 11. Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5 uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a.\"; 18) w art. 30b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.\", b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38,\", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a-5c w brzmieniu: \"5a. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których mowa w ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą. 5b. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego dochody, o których mowa w ust. 1, wyłącznie poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej zasadę określoną w ust. 5a stosuje się odpowiednio. 5c. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga przychody (dochody) określone w art. 42c ust. 5 pkt 4 ze źródeł przychodów położonych: 1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Liechtensteinu, Księstwie Monako, Republice San Marino i Konfederacji Szwajcarskiej lub 2) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób fizycznych - podatek od tych przychodów (dochodów) zapłacony w państwach, o których mowa w pkt 1, oraz na terytoriach, o których mowa w pkt 2, podlega odliczeniu od kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 oraz z ust. 5a i 5b.\", d) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: \"8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wykaz terytoriów, o których mowa w ust. 5c pkt 2 oraz art. 30a ust. 10 pkt 2.\"; 19) w art. 32: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: \"4) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę trzeciego przedziału skali - 50% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.\", b) w ust. 1a pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego, drugiego lub trzeciego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższych przedziałach skali - zaliczki wynoszą: a) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę drugiego przedziału skali - 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu, b) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę, o której mowa w lit. a) - 30% dochodu uzyskanego w danym miesiącu, c) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę trzeciego przedziału skali - 40% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.\"; 20) w art. 34: a) w ust. 7 po wyrazach \"właściwy według miejsca zamieszkania podatnika\" dodaje się przecinek i wyrazy \"a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych\", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. W przypadku gdy organ rentowy nie jest obowiązany do dokonania rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 7, sporządza w terminie do końca lutego, po upływie roku podatkowego, imienną informację o wysokości uzyskanego dochodu, według ustalonego wzoru, i w tym samym terminie przekazuje podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, organ rentowy sporządza również w przypadku, gdy dokonuje wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2, 75 i 100.\", c) w ust. 9 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 10-10b,\"; 21) w art. 37 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33 lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:\"; 22) art. 41a otrzymuje brzmienie: \"Art. 41a. Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33-35 i art. 41 ust. 1, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku wyższe zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast stawki 19% odpowiednio stawkę 30% , 40% lub 50%.\"; 23) w art. 42 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed końcem lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2, w terminie do dnia zaprzestania działalności.\"; 24) art. 42a otrzymuje brzmienie: \"Art. 42a. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.\"; 25) po art. 42d dodaje się art. 42e w brzmieniu: \"Art. 42e. 1. W przypadku gdy za płatnika, o którym mowa w art. 31, wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym płatnika, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest on obowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy obliczonej według stawki 19%. 2. Przy obliczaniu zaliczki, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się: 1) koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1, 2) składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), potrącone w danym miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami. 3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę: 1) o której mowa w art. 32 ust. 3, 2) składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w danym miesiącu zgodnie z odrębnymi przepisami, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2. 4. Przepisy art. 38 ust. 1 i art. 39 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.\"; 26) w art. 44 w ust. 3a dodaje się zdanie czwarte w brzmieniu: \"Podatnik przy obliczaniu zaliczki może stosować zamiast stawki 19% odpo wiednio stawkę 30%, 40% lub 50%.\"; 27) w art. 45: a) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) opodatkowanych zgodnie z art. 28-30 i 30a,\", b) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: \"3b. W zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, wykazuje się należny zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29, 30 i 30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.\"."}
{"id":"2004_2619_2","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.)[5] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.\"; 2) w art. 8 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:\"; 3) art. 10 otrzymuje brzmienie: \"Art. 10. Zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 43, 46, 47a, 47c, 111 i 114 ustawy o podatku dochodowym, stosuje się odpowiednio do podatników opłacających ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.\"; 4) w art. 11: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. W przypadku dokonywania odliczeń od przychodów, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 3 i 3a i art. 26 ust. 57h oraz art. 26b ustawy o podatku dochodowym.\", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Jeżeli podatnik uzyskuje przychody wymienione w art. 6 ust. 1 lub 1a, opodatkowane różnymi stawkami i dokonuje odliczeń od przychodów, odliczeń tych dokonuje od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim w roku podatkowym pozostają poszczególne przychody opodatkowane różnymi stawkami w ogólnej kwocie przychodów.\"; 5) w art. 14a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, obliczony i wykazany w zeznaniu, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-4, jeżeli podatnik w okresie, o którym mowa w ust. 2a, dokonał darowizny pieniężnej, zwanej dalej \"wpłatą\", na rzecz organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 873 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 593 i Nr 116, poz. 1203), zwanej dalej \"organizacją pożytku publicznego\".\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wpłaty dokonane od dnia 1 lutego do dnia 31 grudnia roku podatkowego oraz od dnia 1 stycznia do dnia złożenia zeznania za rok podatkowy, nie później jednak niż do upływu terminu określonego dla złożenia tego zeznania.\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wpłat na rzecz organizacji pożytku publicznego prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.\", d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Kwotę zmniejszenia, o której mowa w ust. 2, zaokrągla się do pełnych dziesiątek groszy w dół.\", e) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. W przypadku zwrotu dokonanej wpłaty, organizacja pożytku publicznego jest obowiązana przekazać urzędowi skarbowemu informację o zwróconej podatnikowi kwocie wpłaty, w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu.\"; 6) w art. 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej \"ewidencją\", z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Obowiązek prowadzenia ewidencji wyposażenia nie dotyczy podatników osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a. W przypadku, gdy podatnicy ci równocześnie osiągają przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1, ewidencją wyposażenia obejmuje się wyłącznie wyposażenie związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.\", c) dodaje się ust. 5-7 w brzmieniu: \"5. Ewidencją wyposażenia obejmuje się rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną pozarolniczą działalnością gospodarczą, niezaliczone do środków trwałych, których wartość początkowa, w rozumieniu art. 22g ustawy o podatku dochodowym, przekracza 1 500 zł, zwane dalej \"wyposażeniem\". 6. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, datę likwidacji, w tym również datę sprzedaży lub darowizny, oraz przyczynę likwidacji wyposażenia. 7. Podatnicy, którzy w ciągu roku podatkowego utracili lub zrzekli się prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej albo zakładają po raz pierwszy ewidencję wyposażenia, dokonują wyceny wyposażenia według cen zakupu lub według wartości rynkowej z dnia założenia ewidencji.\"; 7) w art. 20 w ust. 1 zdanie trzecie otrzymuje brzmienie: \"W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, podatnicy są obowiązani objąć spisem z natury również rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością, niebędące środkami trwałymi, zaliczane do wyposażenia.\"; 8) w art. 21 w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym:\"."}
{"id":"2004_2619_3","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 202, poz. 1956 i Nr 222, poz. 2201) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 10 w lit. a tiret 20 otrzymuje brzmienie: \"- po pkt 47c dodaje się pkt 47d w brzmieniu: \"47d) dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatne, otrzymane na cele związane z działalnością rolniczą z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, od agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych,\",\"; 2) w art. 14 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: \"Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 47b i 48 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., stosuje się w zakresie i na zasadach dotychczasowych do dnia 31 grudnia 2006 r.\"; 3) w art. 25 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) art. 1 pkt 10 lit. a w części dotyczącej pkt 47d - który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.\"."}
{"id":"2004_2619_4","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 202, poz. 1958) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Do podatników opodatkowanych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 47b i 48 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., stosuje się w zakresie i na zasadach dotychczasowych do dnia 31 grudnia 2006 r.\"."}
{"id":"2004_2619_5","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 93, poz. 894) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) uchyla się pkt 2, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) w art. 42 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. W informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie wykazuje się przychodów (dochodów) wymienionych w art. 42c ust. 5, dla których sporządza się informację, o której mowa w art. 42c ust. 1.\";\", c) w pkt 5, w art. 42c w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) z odsetek wypłacanych lub stawianych do dyspozycji, związanych z wierzytelnościami wszelkiego rodzaju, a w szczególności ze skarbowych papierów wartościowych, z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi papierami, obligacjami i skryptami dłużnymi, z wyjątkiem opłat karnych za opóźnione płatności,\"; 2) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Ustawa ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, z wyjątkiem przepisów art. 21 ust. 1 pkt 20 i 23a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2004 r. oraz z wyjątkiem przepisów art. 42c i art. 42d ustawy wymienionej w art. 1, art. 4 pkt 2 oraz art. 6 i art. 7, które mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 lipca 2005 r.\"; 3) w art. 10 w pkt 1 skreśla się wyrazy \"art. 27 ust. 9b i 9c,\", a wyrazy \"1 stycznia 2005 r.\" zastępuje się wyrazami \"1 lipca 2005 r.\"."}
{"id":"2004_2619_6","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. 1. Podatnikom, którzy w terminie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia złożenia zeznania podatkowego za 2004 r., nie później jednak niż do dnia 30 kwietnia 2005 r., dokonali wpłaty na rzecz organizacji pożytku publicznego, działającej na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 873 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 593 i Nr 116, poz. 1203), przysługuje prawo do pomniejszenia należnego podatku dochodowego za 2004 r. wynikającego z zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zgodnie z art. 27d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. 2. Do zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się art. 27d ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Wpłaty, odliczone zgodnie z ust. 1, nie mogą być podstawą do zmniejszenia: 1) dochodu, na zasadach określonych w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w art. 1; 2) podatku, na zasadach określonych w art. 27d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą; 3) przychodu, na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 2; 4) ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w art. 14a ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_2619_7","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. 1. Podatnikom opodatkowanym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, którzy w terminie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia złożenia zeznania podatkowego za 2004 r., nie później jednak niż do dnia 31 stycznia 2005 r., dokonali wpłaty na rzecz organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, przysługuje prawo do pomniejszenia ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za 2004 r., wynikającego z zeznania, zgodnie z art. 14a ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. 2. Do zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się art. 14a ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Wpłaty, odliczone zgodnie z ust. 1, nie mogą być podstawą do zmniejszenia: 1) ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w art. 14a ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą; 2) przychodu, na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 2; 3) podatku, na zasadach określonych w art. 27d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą; 4) dochodu, na zasadach określonych w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w art. 1."}
{"id":"2004_2619_8","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 8. 1. Przepisy ustawy mają zastosowanie do dochodów (poniesionych strat) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2005 r., z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 3, który ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2004 r.; 2) art. 30a ust. 10 oraz art. 30b ust. 5c i ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 lipca 2005 r. 2. Podatnik, o którym mowa w art. 6a ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wraz ze składanym zeznaniem podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, składa wniosek o wznowienie postępowania na podstawie art. 240 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.)[6], jeżeli została wydana decyzja ostateczna w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego lub stwierdzenia nadpłaty na podstawie art. 104 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa."}
{"id":"2004_2619_9","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r., z wyjątkiem: 1) art. 3-5, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2004 r.; 2) art. 30a ust. 10 oraz art. 30b ust. 5c i ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2005 r. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawę z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691 i Nr 210, poz. 2135. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 19, poz. 177, Nr 91, poz. 870, Nr 92, poz. 880 i Nr 141, poz. 1492. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875, Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104, Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452, Nr 154, poz. 1792, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679, Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 56, poz. 498, Nr 65, poz. 595, Nr 135, poz. 1268, Nr 149, poz. 1450, Nr 166, poz. 1609, Nr 170, poz. 1651, Nr 190, poz. 1864, Nr 210, poz. 2037, Nr 223, poz. 2217, Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808, Nr 187, poz. 1925, Nr 210, poz. 2135. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958 oraz z 2004 r. Nr 210, poz. 2135. [6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268, Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368, Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660, Nr 228, poz. 2255 i 2256, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 64, poz. 593, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 868, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1205, Nr 123, poz. 1291, Nr 122, poz. 1288, Nr 146, poz. 1546, Nr 162, poz. 1692, Nr 173, poz. 1808."}
{"id":"2004_2647_1","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U. z 2009 r. Nr 217, poz. 1689, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł V otrzymuje brzmienie: „TYTUŁ V Ograniczenie odpowiedzialności za roszczenia morskie i ubezpieczenie armatorów z tytułu roszczeń morskich”; 2) w art. 97 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Odpowiedzialność dłużnika za roszczenia morskie może być ograniczona zgodnie z postanowieniami Konwencji o ogra­niczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, sporządzonej w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U. z 1986 r. Nr 35, poz. 175), zmienionej Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 2 maja 1996 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 146), zwanej dalej „Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności”, wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób.”; 3) w art. 98: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Dłużnik może powołać się na ograniczenie odpowiedzialności niezależnie od ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności określonego w art. 11 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności.”, b) uchyla się § 2; 4) w art. 101 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Dla statków o pojemności brutto poniżej 300, granica odpowiedzialności dłużnika wynosi: 1) 200 000 jednostek obliczeniowych – w odniesieniu do roszczeń z tytułu śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia; 2) 100 000 jednostek obliczeniowych – w odniesieniu do innych roszczeń.”; 5) po art. 102 dodaje się art. 102a–102g w brzmieniu: „Art. 102a. § l. Armator statku o polskiej przynależności, o pojemności brutto 300 i powyżej, obowiązany jest posiadać ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za roszczenia morskie, obejmujące roszczenia podlegające ograniczeniu na podstawie Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności (ubezpieczenie odpowiedzialności za roszczenia morskie). § 2. Ubezpieczenie odpowiedzialności za roszczenia morskie obowiązany jest posiadać także armator statku o obcej przynależności, o pojemności brutto 300 i powyżej: 1) gdy statek ten wchodzi do polskiego portu lub 2) jeżeli jest to zgodne z wymogami prawa międzynarodowego, gdy statek ten wchodzi na polskie morze terytorialne."}
{"id":"2004_2647_102b","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 102b. Suma ubezpieczenia każdego statku od odpowiedzialności za roszczenia morskie dla roszczeń wynikłych z każdego odrębnego zdarzenia, powinna być równa odpowiedniej maksymalnej granicy odpowie­dzialności, określonej zgodnie z Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności."}
{"id":"2004_2647_102c","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 102c. § 1. Posiadanie ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie powinno być potwierdzone jednym albo kilkoma certyfikatami ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie. § 2. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie wystawia ubezpieczyciel lub inny podmiot, który udziela zabezpieczenia finansowego. § 3. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie powinien zawierać: 1) nazwę statku, jego numer identyfikacyjny nadany przez Międzynarodową Organizację Morską (numer IMO) i nazwę portu macierzystego; 2) nazwę i główne miejsce prowadzenia działalności przez armatora; 3) rodzaj i okres ubezpieczenia odpowie­dzialności za roszczenia morskie; 4) nazwę i główne miejsce prowadzenia działalności ubezpieczyciela lub innego podmiotu udzielającego zabezpieczenia finansowego oraz, gdy jest ono inne niż miejsce prowadzenia działalności, miejsce ustanowienia ubezpieczenia odpowiedzial­ności za roszczenia morskie. § 4. Jeżeli certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie nie został wydany w języku angielskim, francuskim lub hiszpańskim, tekst certyfikatu powinien zawierać tłumaczenie na jeden z tych języków. § 5. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie powinien być przechowywany na statku. § 6. Posiadanie i przechowywanie na statku certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie podlega sprawdzeniu podczas inspekcji statku przeprowadzanej w polskim porcie."}
{"id":"2004_2647_102d","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 102d. Statek o polskiej przynależności nie może być używany w żegludze, jeżeli nie posiada certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie."}
{"id":"2004_2647_102e","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 102e. § 1. Jeżeli certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie, nie jest przechowywany na statku o obcej przynależności, dyrektor urzędu morskiego może, w drodze decyzji administracyjnej, wydać statkowi nakaz opuszczenia portu, o czym powiadamia Komisję Europejską, pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej i państwo bandery statku. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. § 2. Jeżeli okoliczności pozwalają na usunięcie w rozsądnym terminie uchybień, o których mowa w § 1, przed wydaniem nakazu opuszczenia portu, dyrektor urzędu morskiego wzywa do usunięcia tych uchybień i określa termin ich usunięcia. § 3. Statek o obcej przynależności, wobec którego w jakimkolwiek państwie członkowskim Unii Europejskiej wydano nakaz opuszczenia portu z powodu nieprzechowywania na statku certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie, nie może wejść do polskiego portu, do czasu przedstawienia tego certyfikatu."}
{"id":"2004_2647_102f","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 102f. Przepisów art. 102a–102e nie stosuje się do statków będących własnością państwa lub eksploatowanych przez państwo, wykorzystywanych do świadczenia niehandlowych usług publicznych."}
{"id":"2004_2647_102g","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 102g. Kontrolę przestrzegania przepisów o ubezpieczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie sprawują dyrektorzy urzędów morskich.”; 6) w art. 172 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Przewoźnik, który zawarł umowę przewozu pasażera, lub w którego imieniu została ona zawarta (przewoźnik umowny), może powierzyć wykonanie umowy w całości lub w części innemu przewoźnikowi, będącemu właścicielem statku, jego armatorem lub czarterującym (przewoźnikowi faktycznemu).”; 7) w art. 181 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Przepisu § 1 nie stosuje się do przewozów, o których mowa w art. 2 zdanie pierwsze rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392\/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 24), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 392\/2009”.”; 8) art. 182 otrzymuje brzmienie: „Art. 182. § 1. Przewoźnik, który podejmuje się przewozu pasażera statkiem o polskiej przynależności, obowiązany jest posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera do wysokości sum określonych przy zastosowaniu granic odpowiedzialności przewoźnika przewidzianych w art. 7 i art. 8 Konwencji ateńskiej, z zastrzeżeniem art. 181 § 1a. § 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, dotyczy również przewoźnika, który podejmuje się przewozu statkiem o obcej przynależności, jeżeli przewóz wykonywany jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub między portami polskimi. § 3. Dowodem spełnienia przez przewoźnika obowiązku, o którym mowa w § 1 i 2, jest polisa lub certyfikat ubezpieczeniowy stwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia. Dokument taki powinien być przechowywany na statku i okazywany na żądanie organów inspekcji morskiej. § 4. Statek o polskiej przynależności nie może być używany w żegludze, jeżeli nie posiada polisy lub certyfikatu ubezpieczeniowego, o którym mowa w § 3. § 5. Statek o obcej przynależności nie może wejść na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ani go opuścić, jeżeli nie posiada polisy lub certyfikatu ubezpieczeniowego, o którym mowa w § 3.”; 9) po art. 182 dodaje się art. 182a–182c w brzmieniu: „Art. 182a. § 1. Przewoźnik, który faktycznie wykonuje, statkiem uprawnionym do przewozu ponad 12 pasażerów, całość lub część przewozu, o którym mowa w art. 2 zdanie pierwsze rozporządzenia nr 392\/2009, obowiązany jest posiadać ubez­pieczenie lub inne zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, w wysokości nie niższej niż określona w art. 4a ust. 1 załącznika I do tego rozporządzenia (ubezpieczenie odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera). § 2. Ubezpieczenie lub zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w § 1, powinno być stwierdzone certyfikatem ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera. § 3. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, wydaje lub poświadcza: 1) przewoźnikowi wykonującemu faktycznie przewóz statkiem o polskiej przynależności, na jego wniosek, dyrektor urzędu morskiego właściwy ze względu na port macierzysty statku, 2) przewoźnikowi wykonującemu faktycznie przewóz statkiem o obcej przynależności, na jego wniosek, dyrektor urzędu morskiego – po stwierdzeniu, że spełnia on wymogi określone w art. 3 rozporządzenia nr 392\/2009. § 4. Kopię wydanego lub poświadczonego certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera dyrektor urzędu morskiego przesyła: 1) organowi prowadzącemu rejestr, w którym statek, o którym mowa w § 3 pkt 1, jest zarejestrowany; 2) właściwemu organowi państwa rejestracji statku, o którym mowa w § 3 pkt 2. § 5. Statek o polskiej przynależności uprawniony do przewozu więcej niż 12 pasażerów nie może być używany w żegludze, jeżeli nie posiada certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, lub jego poświadczenia. § 6. Statek o obcej przynależności uprawniony do przewozu więcej niż 12 pasażerów nie może wejść na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ani go opuścić, jeżeli nie posiada certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, lub jego poświadczenia. § 7. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, lub jego poświadczenie wystawia się w języku polskim i angielskim. § 8. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, lub jego poświadczenie wydawane są na okres, na jaki zostało ustanowione ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie finansowe. Jeżeli ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie finansowe wygasło przed upływem okresu, na jaki zostało ustanowione, przewoźnik obowiązany jest powiadomić o tym dyrektora urzędu morskiego, który wydał lub poświadczył certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera. § 9. Poświadczeniu podlega certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, jeżeli jest do niego dołączony dokument ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego, spełniający wymogi art. 3 rozporządzenia nr 392\/2009. § 10. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, lub jego poświadczenie tracą ważność w przypadku wygaśnięcia ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego, dla stwierdzenia którego zostały wydane. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, lub jego poświadczenie, które utraciły ważność powinny zostać zwrócone dyrektorowi urzędu morskiego w ciągu 14 dni od dnia utraty ważności. § 11. Statkowi o polskiej przynależności stanowiącemu własność państwa, dyrektor urzędu morskiego właściwy ze względu na port macierzysty statku wystawia świadectwo zgodnie z wymogami art. 4a ust. 15 załącznika I do rozporządzenia nr 392\/2009. § 12. Certyfikat ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera oraz świadectwo, powinny być przechowywane na statku, z zastrzeżeniem art. 4a ust. 14 załącznika I do rozporządzenia nr 392\/2009. § 13. Kontrolę przestrzegania przepisów o ubez­pieczeniu i innym zabezpieczeniu finansowym odpowiedzialności za szkodę na osobie lub w mieniu pasażera sprawują dyrektorzy urzędów morskich."}
{"id":"2004_2647_182b","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 182b. § 1. Dyrektor urzędu morskiego pobiera następujące opłaty: 1) za wydanie certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera – równowartość w złotych 30 euro; 2) za poświadczenie certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera – równowartość w złotych 20 euro. § 2. Przeliczenia równowartości euro na złote dokonuje się według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu odpowiednio złożenia wniosku o wydanie lub poświadczenie certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera. § 3. Opłaty, o których mowa w § 1, stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2004_2647_182c","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 182c. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wydawania oraz wzór certyfikatu ubezpieczenia odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, o którym mowa w art. 182a § 2, i świadectwa, o którym mowa w art. 182a § 11, mając na uwadze wzór określony w rozporządzeniu nr 392\/2009 oraz treść wytycznych IMO stanowiących załącznik II tego rozporządzenia.”; 10) art. 186 otrzymuje brzmienie: „Art. 186. Roszczenia z tytułów innych niż określone w Konwencji ateńskiej oraz w rozporządzeniu nr 392\/2009 przedawniają się z upływem 2 lat od dnia wymagalności.”; 11) w art. 272 § 2 i 3 otrzymują brzmienie: „§ 2. Użyte w przepisach niniejszego rozdziału określenia „statek”, „właściciel”, „państwo rejestracji statku”, „olej”, „środki zapobiegawcze”, „szkoda spowodowana zanieczyszczeniem” – odpowiadają znaczeniu, jakie im nadano w Konwencji o odpowie­dzialności cywilnej. § 3. Przepisy, o których mowa w § 1, mają również zastosowanie do statków, które nie są zarejestrowane w żadnym z państw – stron Konwencji o odpowiedzialności cywilnej ani nie podnoszą bandery któregokolwiek z tych państw, jeżeli: 1) szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej; 2) zastosowano środki zapobiegawcze w celu zapobieżenia szkodzie, o której mowa w pkt 1, lub jej zmniejszeniu.”; 12) art. 280 otrzymuje brzmienie: „Art. 280. § 1. Osoba otrzymująca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej olej przewieziony drogą morską stosownie do postanowień art. 10 Konwencji, o której mowa w art. 279 § 1, w ilości 150 tys. ton lub więcej, uiszcza wkłady na rzecz Międzynarodowego Funduszu zgodnie z art. 10 i art. 15 tej Konwencji. § 2. Każdy, kto otrzymuje z zagranicy lub jakiegokolwiek miejsca położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na obszarze wyłącznej strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej olej przewieziony drogą morską stosownie do postanowień § 1, obowiązany jest przekazać ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, dane o ilościach oleju otrzymanego w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego. § 3. Każdy, kto nie dopełnia obowiązku określonego w § 2 podlega karze pieniężnej w wysokości 1 SDR od tony niezadeklarowanego oleju kontry­bucyjnego. § 4. Karę pieniężną, o której mowa w § 3, wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, dyrektor urzędu morskiego właściwy ze względu na port wyładunku. Tryb wymierzania i ściągania kar pieniężnych regulują przepisy ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.[3])). § 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych składa Międzynarodowemu Funduszowi corocznie sprawozdanie, podając nazwę i adres osób, o których mowa w § 1, oraz ilości przewiezionego przez każdą taką osobę drogą morską oleju kontrybucyjnego w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego. § 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje do wiadomości ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej sprawozdanie, o którym mowa w § 5.”; 13) w tytule VII w dziale III, po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: „Rozdział 3a Międzynarodowy Dodatkowy Fundusz Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami"}
{"id":"2004_2647_2","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.[4])) w art. 56 wprowadza się następujące zmiany: 1) po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu: „19a) uprawia żeglugę z naruszeniem obowiązku posiadania dokumentu ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie, o którym mowa w art. 102c Kodeksu morskiego,”; 2) pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) podejmuje się przewozu pasażerów z naruszeniem obowiązku posiadania dokumentu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o którym mowa w art. 182 § 3 lub art. 182a § 2 Kodeksu morskiego”."}
{"id":"2004_2647_281a","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 281a. Do dochodzenia roszczeń wobec Międzynarodowego Dodatkowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, zwanego dalej „Dodatkowym Funduszem”, stosuje się postanowienia Konwencji, o której mowa w art. 279 § 1, uzupełnionej Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 16 maja 2003 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 49, poz. 392), zwanym dalej „Protokołem z 2003 r.”, wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób."}
{"id":"2004_2647_281b","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 281b. § 1. Roszczenie wobec Dodatkowego Funduszu przysługuje każdej osobie, której ustalone roszczenie o naprawienie szkody spowodowanej zanieczyszczeniem nie zostało w pełni zaspokojone przez Międzynarodowy Fundusz, z tego powodu, że całkowita wysokość szkody przekracza, lub istnieje ryzyko iż przekroczy, mający zastosowanie limit odszkodowania ustanowiony w art. 4 ust. 4 Konwencji, o której mowa w art. 279 § 1, w odniesieniu do każdego wypadku. § 2. Przez ustalone roszczenie rozumie się roszczenie, o którym mowa w art. 1 ust. 8 Protokołu z 2003 r."}
{"id":"2004_2647_281c","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 281c. Roszczenie wobec Międzynarodowego Funduszu będzie uznawane za roszczenie wniesione przez tego samego wierzyciela wobec Dodatkowego Funduszu."}
{"id":"2004_2647_281d","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 281d. Osoba otrzymująca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej olej kontrybucyjny przewieziony drogą morską stosownie do postanowień art. 10 Protokołu z 2003 r., w ilości 150 tys. ton lub więcej, uiszcza wkłady na rzecz Dodatkowego Funduszu, zgodnie z art. 10 tego Protokołu."}
{"id":"2004_2647_281e","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 281e. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje Dodatkowy Fundusz o braku osób określonych w art. 281d.”; 14) w art. 339 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Postępowanie w sprawach o ustanowienie i podział funduszu ograniczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie, zwanego dalej „funduszem”, podlega przepisom Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego działu oraz Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności.”; 15) w art. 354: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Orzeczenia wydane na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej są wykonalne w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego oraz roz­porządzenia Rady (WE) nr 44\/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. WE L 12 z 16.01.2001, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 4, str. 42).”, b) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do orzeczeń wydanych na podstawie Konwencji, o której mowa w art. 279 § 1, oraz Protokołu z 2003 r. ”."}
{"id":"2004_2647_3","title":"Ustawa z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej[1])","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 7, 9 i 10, które wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 2012 r. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z \/ – \/ Cezary Grabarczyk Wicemarszałek Sejmu [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009\/20\/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ubezpieczenia armatorów od roszczeń morskich (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 128) oraz wykonuje postanowienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392\/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 24). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 228, poz. 1368. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 203, poz. 1683, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055, z 2009 r. Nr 92, poz. 753 i Nr 98, poz. 817, z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 778 i Nr 228, poz. 1368 oraz z 2012 r. poz. 951. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 93, poz. 895 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 203, poz. 1683, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055, z 2009 r. Nr 92, poz. 753, Nr 98, poz. 817, z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 778 i Nr 228, poz. 1368 oraz z 2012 r. poz. 951."}
{"id":"2004_2662_1","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. Traci moc ustawa z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z późn. zm.[2]))."}
{"id":"2004_2662_10","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66, z późn. zm.[10])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29 uchyla się pkt 1; 2) w art. 223e uchyla się pkt 1."}
{"id":"2004_2662_11","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.[11])) w art. 14 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Oznaczenia „fundusz inwestycyjny”, skrótu tego oznaczenia lub skrótów, o których mowa w ust. 6, ma prawo i obowiązek używać w nazwie, reklamie lub informacji reklamowej lub do określenia wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej jedynie fundusz inwestycyjny utworzony zgodnie z ustawą.”."}
{"id":"2004_2662_12","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. W terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, spółki utworzone na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1 dokonają zmiany firmy, w ten sposób, że nowa firma nie będzie zawierała oznaczenia „Narodowy Fundusz Inwestycyjny” lub skrótu „NFI”, oraz zgłoszą dokonanie tej zmiany do właściwego sądu rejestrowego."}
{"id":"2004_2662_13","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 42 ustawy wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2012 r., stosuje się do uzyskanych do dnia 31 grudnia 2013 r. dochodów ze sprzedaży akcji spółek utworzonych na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, nabytych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2662_14","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. 1. Zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w art. 3, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2012 r., stosuje się do uzyskanych do dnia 31 grudnia 2013 r. dochodów podatników, utworzonych na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, ze sprzedaży udziałów lub akcji spółek mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nabytych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w art. 3, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2012 r., stosuje się do dochodów podatników, utworzonych na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pochodzących z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do których prawo zostało ustalone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. W przypadku podatników, o których mowa w ust. 1, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy, okres wskazany w ust. 1 ulega przedłużeniu do końca przyjętego przez nich roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2014 r."}
{"id":"2004_2662_15","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe, ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, ustawę z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej oraz ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691, z 2000 r. Nr 122, poz. 1319, z 2001 r. Nr 63, poz. 637, z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 281, poz. 2775 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 352, Nr 75, poz. 473, Nr 105, poz. 655, Nr 149, poz. 996, Nr 182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1442, Nr 226, poz. 1475 i 1478 i Nr 257, poz. 1725 i 1726 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 75, poz. 398, Nr 84, poz. 455, Nr 102, poz. 585, Nr 106, poz. 622, Nr 120, poz. 690, Nr 131, poz. 764, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1006, Nr 178, poz. 1059, Nr 197, poz. 1170, Nr 205, poz. 1202 i 1203 i Nr 234, poz. 1391. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 102, poz. 585, Nr 106, poz. 622, Nr 134, poz. 781, Nr 178, poz. 1059, Nr 205, poz. 1202 i Nr 234, poz. 1389 i 1391. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 52, poz. 236, z 1997 r. Nr 6, poz. 32, z 2000 r. Nr 39, poz. 442, z 2005 r. Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 220, poz. 1614 oraz z 2008 r. Nr 192, poz. 1182. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 144, poz. 1176, z 2010 r. Nr 140, poz. 943 i Nr 257, poz. 1724 oraz z 2011 r. Nr 134, poz. 781. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 858 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 106, poz. 622, Nr 171, poz. 1016, Nr 187, poz. 1111 i Nr 232, poz. 1378. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 107, poz. 732, Nr 120, poz. 818 i Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 63, poz. 394, Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz. 1237, Nr 216, poz. 1370 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 337, Nr 68, poz. 574, Nr 77, poz. 649, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1277, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 28, poz. 143 i 146, Nr 107, poz. 679, Nr 127, poz. 857, Nr 155, poz. 1035 i Nr 239, poz. 1592 oraz z 2011 r. Nr 234, poz. 1385 i 1386 i Nr 240, poz. 1429. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 208, poz. 1540, z 2008 r. Nr 86, poz. 524, Nr 118, poz. 747, Nr 217, poz. 1381 i Nr 231, poz. 1547, z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341 i Nr 104, poz. 860 oraz z 2011 r. Nr 92, poz. 531, Nr 102, poz. 585, Nr 106, poz. 622, Nr 133, poz. 767, Nr 201, poz. 1182 i Nr 234, poz. 1391. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 126, poz. 853 i Nr 127, poz. 858 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 80, poz. 432, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 133, poz. 767, Nr 205, poz. 1210 i Nr 232, poz. 1378. 11) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537 i 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 231, poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 106, poz. 670, Nr 126, poz. 853 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 152, poz. 900 i Nr 234, poz. 1389 i 1391."}
{"id":"2004_2662_2","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.[3])) w art. 21 w ust. 1 uchyla się pkt 42."}
{"id":"2004_2662_3","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.[4])) w art. 17 w ust. 1 uchyla się pkt 20."}
{"id":"2004_2662_4","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz. U. Nr 119, poz. 567, z późn. zm.[5])) w art. 1 w ust. 2 uchyla się pkt 1."}
{"id":"2004_2662_5","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.[6])) w art. 2 w pkt 1 uchyla się lit. e."}
{"id":"2004_2662_6","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 oraz z 2006 r. Nr 183, poz. 1353) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 6; 2) w art. 7 uchyla się pkt 1."}
{"id":"2004_2662_7","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 34, poz. 189, z późn. zm.[7])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 42 w ust. 1 uchyla się pkt 4; 2) w art. 141 w ust. 1 uchyla się pkt 6; 3) w art. 142 w ust. 5a pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) 90% wartości aktywów - w przypadku lokaty w akcjach spółek notowanych na regulowanym rynku giełdowym, a także notowanych na regulowanym rynku giełdowym prawach poboru, prawach do akcji oraz obligacjach zamiennych na akcje tych spółek, przy czym lokaty w akcjach, prawach do akcji, obligacjach zamiennych na akcje oraz prawach poboru spółek nienotowanych na rynku oficjalnych notowań nie mogą przekroczyć 7,5% wartości aktywów;”."}
{"id":"2004_2662_8","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.[8])) w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dział Skarb Państwa obejmuje sprawy dotyczące gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, w tym wykonywania praw majątkowych i osobistych przysługujących Skarbowi Państwa, komercjalizacji i prywatyzacji, w szczególności przedsiębiorstw państwowych, jak również ochrony interesów Skarbu Państwa - z wyjątkiem spraw, które na mocy odrębnych przepisów przypisane są innym działom.”."}
{"id":"2004_2662_9","title":"Ustawa z dnia 30 marca 2012 r. o uchyleniu ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w § 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) instytucja finansowa - bank, fundusz inwestycyjny, towarzystwo funduszy inwestycyjnych lub powierniczych, zakład ubezpieczeń, zakład reasekuracji, fundusz powierniczy, towarzystwo emerytalne, fundusz emerytalny lub dom maklerski, mające siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie należącym do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD),”; 2) w art. 611 uchyla się pkt 1."}
{"id":"2004_2698_1","title":"Ustawa z dnia 22 października 2004 r. o ratyfikacji Europejskiego porozumienia w sprawie zniesienia wiz dla uchodźców, sporządzonego w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Europejskiego porozumienia w sprawie zniesienia wiz dla uchodźców, sporządzonego w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r."}
{"id":"2004_2698_2","title":"Ustawa z dnia 22 października 2004 r. o ratyfikacji Europejskiego porozumienia w sprawie zniesienia wiz dla uchodźców, sporządzonego w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2699_1","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.[1])) po art. 177 dodaje się art. 177a w brzmieniu: „Art. 177a. Jeżeli skarga kasacyjna nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 176, innych niż przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, przewodniczący wzywa stronę do usunięcia braków w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi.”."}
{"id":"2004_2699_2","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi","text":"Art. 2. Do skarg kasacyjnych wniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_2699_3","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Małgorzata Kidawa-Błońska [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101 i 1529, z 2014 r. poz. 183 i 543 oraz z 2015 r. poz. 658."}
{"id":"2004_2700_1","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o ratyfikacji decyzji Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (2014\/335\/UE, Euratom)","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji decyzji Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (2014\/335\/UE, Euratom) (Dz. Urz. UE L 168 z 07.06.2014, str. 105)."}
{"id":"2004_2700_2","title":"Ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o ratyfikacji decyzji Rady z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (2014\/335\/UE, Euratom)","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski"}
{"id":"2004_2701_1","title":"Ustawa z dnia 22 października 2004 r. o zmianie ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 marca 2002 r. o finansowym wspieraniu inwestycji (Dz.U. Nr 41, poz. 363 i Nr 141, poz. 1177, z 2003 r. Nr 159, poz. 1537 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291 i Nr 173, poz. 1808) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 uchyla się pkt 7 i 8, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Wydatki na zakup środków transportu nie są wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem.\"; 2) w art. 10 w ust. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego lub jego uwierzytelnioną kopię albo uwierzytelnioną kopię zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, a jeżeli wnioskodawcą jest przedsiębiorca zagraniczny - odpowiedni dokument wydany przez właściwe władze zagraniczne,\", b) dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) oświadczenie o przestrzeganiu przepisów prawa w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.\"; 3) w art. 11 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Wnioski o udzielenie wsparcia finansowego nowej inwestycji składa się do ministra właściwego do spraw gospodarki w okresach: pierwszego miesiąca pierwszego kwartału i ostatniego miesiąca drugiego kwartału danego roku kalendarzowego. Kolejność złożenia wniosku nie ma wpływu na udzielenie wsparcia finansowego. 2. Wnioski o udzielenie wsparcia finansowego nowej inwestycji są rozpatrywane przez ministra właściwego do spraw gospodarki w terminie do 4 miesięcy od upływu okresów, o których mowa w ust. 1.\"."}
{"id":"2004_2701_2","title":"Ustawa z dnia 22 października 2004 r. o zmianie ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."}
{"id":"2004_2702_1","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2014 r. poz. 1851) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: „Art. 8a. 1. Osobie, która w okresie od dnia 1 listopada 1982 r. do dnia 28 lutego 1983 r. pełniła czynną służbę wojskową, do której odbycia została powołana za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. 2. Przepisy art. 8 ust. 1 zdanie drugie, ust. 2c i ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.”."}
{"id":"2004_2702_2","title":"Ustawa z dnia 9 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Małgorzata Kidawa-Błońska"}
{"id":"2004_2703_1","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Jednostki, o których mowa w art. 10a ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 1118, 1138 i 1146), mogą prowadzić uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów na zasadach i warunkach określonych w tej ustawie.”; 2) w art. 3: a) w ust. 1: – w pkt 32 w lit. h średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. i w brzmieniu: „i) ze zdarzeniami losowymi;”, – pkt 33 otrzymuje brzmienie: „33) zyskach i stratach nadzwyczajnych – rozumie się przez to zyski i straty powstające w bankach, zakładach ubezpieczeń, zakładach reasekuracji oraz spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i niezwiązane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia;”, – pkt 36 i 37 otrzymują brzmienie: „36) znaczącym wpływie na inną jednostkę – rozumie się przez to niemającą znamion sprawowania kontroli lub współkontroli zdolność jednostki do wpływania na politykę finansową i operacyjną innej jednostki, w szczególności przez: a) udział w podejmowaniu decyzji w sprawie podziału zysku lub pokrycia straty lub b) zasiadanie w organie zarządzającym, nadzorującym lub administrującym, lub c) przeprowadzanie istotnych transakcji z tą jednostką, lub d) udostępnianie tej jednostce informacji technicznych o zasadniczym znaczeniu dla jej działalności, lub e) możliwość powoływania i odwoływania członków organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących, lub f) posiadanie nie mniej niż 20% ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym tej jednostki; 37) jednostce dominującej – rozumie się przez to jednostkę będącą spółką handlową lub przedsiębiorstwem państwowym, sprawującą kontrolę nad jednostką zależną, w szczególności: a) posiadającą bezpośrednio lub pośrednio większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym jednostki zależnej, także na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi do głosu, wykonującymi prawa głosu zgodnie z wolą jednostki dominującej, lub b) będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do kierowania polityką finansową i operacyjną tej jednostki zależnej w sposób samodzielny lub przez wyznaczone przez siebie osoby lub jednostki na podstawie umowy zawartej z innymi uprawnionymi do głosu, posiadającymi na podstawie statutu lub umowy spółki, łącznie z jednostką dominującą, większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym, lub c) będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do powoływania i odwoływania większości członków organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących tej jednostki zależnej, lub d) będącą udziałowcem jednostki zależnej, której więcej niż połowę składu organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących w poprzednim roku obrotowym, w ciągu bieżącego roku obrotowego i do czasu sporządzenia sprawozdania finansowego za bieżący rok obrotowy stanowią osoby powołane do pełnienia tych funkcji w rezultacie wykonywania przez jednostkę dominującą prawa głosu w organach tej jednostki zależnej, chyba że inna jednostka lub osoba ma w stosunku do tej jednostki zależnej prawa, o których mowa w lit. a, c lub e, lub e) będącą udziałowcem jednostki zależnej i uprawnioną do kierowania polityką finansową i operacyjną tej jednostki zależnej, na podstawie umowy zawartej z tą jednostką zależną albo statutu lub umowy tej jednostki zależnej;”, – po pkt 37c dodaje się pkt 37d w brzmieniu: „37d) zaangażowaniu w kapitale – rozumie się przez to jakikolwiek udział w kapitale innej jednostki, mający charakter trwałego powiązania; trwałe powiązanie występuje zawsze w przypadku nabycia, zakupu lub pozyskania w innej formie udziału w kapitale jednostki stowarzyszonej, chyba że zbycie udziału w krótkim okresie od dnia jego nabycia, zakupu lub pozyskania w innej formie jest wysoce prawdopodobne, poprzez zawarcie umowy lub podjęcie innych aktywnych działań dotyczących zbycia;”, – pkt 38 otrzymuje brzmienie: „38) znaczącym inwestorze – rozumie się przez to jednostkę będącą spółką handlową lub przedsiębiorstwem państwowym, która posiada zaangażowanie w kapitale innej jednostki i wywiera znaczący wpływ na tę jednostkę;”, – pkt 41 otrzymuje brzmienie: „41) jednostce stowarzyszonej – rozumie się przez to jednostkę będącą spółką handlową lub podmiotem utworzonym i działającym zgodnie z przepisami obcego prawa handlowego, w której znaczący inwestor posiada zaangażowanie w kapitale, oraz na którą wywiera znaczący wpływ;”, – pkt 43 otrzymuje brzmienie: „43) jednostkach powiązanych – rozumie się przez to dwie lub więcej jednostek wchodzących w skład danej grupy kapitałowej;”, b) w ust. 1a w pkt 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „spółki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, inne osoby prawne, a także oddziały przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli jednostki te w roku obrotowym, za który sporządzają sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność – w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność, nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:”, c) po ust. 1b dodaje się ust. 1c–1g w brzmieniu: „1c. Jednostkami małymi w rozumieniu ustawy są: 1) spółki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, inne osoby prawne, jednostki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, oraz oddziały przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli jednostki te w roku obrotowym, za który sporządzają sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą – w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą, nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości: a) 17 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, b) 34 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, c) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty, 2) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, które stosują zasady rachunkowości na podstawie art. 2 ust. 2 – w stosunku do których organ zatwierdzający podjął decyzję w sprawie sporządzania sprawozdania finansowego z zastosowaniem art. 46 ust. 5 pkt 5, art. 47 ust. 4 pkt 5, art. 48 ust. 4, art. 48a ust. 4, art. 48b ust. 5 lub art. 49 ust. 5. 1d. Jednostkami małymi w rozumieniu ustawy są również jednostki, o których mowa w ust. 1c, które: 1) za poprzedni rok obrotowy sporządziły sprawozdanie finansowe z zastosowaniem art. 46 ust. 5 pkt 5, art. 47 ust. 4 pkt 5, art. 48 ust. 4, art. 48a ust. 4, art. 48b ust. 5 lub art. 49 ust. 5 oraz 2) w roku obrotowym, za który sporządzają sprawozdanie finansowe, albo w roku poprzedzającym ten rok obrotowy przekroczyły dwie z wymienionych w ust. 1c pkt 1 wielkości. 1e. Przepisów ust. 1a i 1c nie stosuje się do: 1) jednostek, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3; 2) jednostek zamierzających ubiegać się albo ubiegających się o zezwolenie na wykonywanie działalności na podstawie przepisów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3; 3) emitentów papierów wartościowych dopuszczonych, emitentów zamierzających ubiegać się lub ubiegających się o ich dopuszczenie do obrotu na jednym z rynków regulowanych Europejskiego Obszaru Gospodarczego; 4) emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu w alternatywnym systemie obrotu; 5) krajowych instytucji płatniczych; 6) instytucji pieniądza elektronicznego; 7) jednostek sektora finansów publicznych. 1f. Na potrzeby ust. 1 pkt 36 lit. f oraz pkt 37 lit. a–d prawa głosu oraz prawa powoływania i odwoływania członków organów zarządzających, nadzorujących lub administrujących należące do dowolnej innej jednostki zależnej, a także prawa należące do osób działających w imieniu własnym, ale na rzecz jednostki dominującej lub innej jednostki zależnej, są sumowane z odpowiednimi prawami jednostki dominującej. Prawa te są pomniejszane o prawa związane z udziałami posiadanymi: 1) w imieniu osoby, która nie jest jednostką dominującą ani jej jednostką zależną, lub 2) tytułem zabezpieczenia, jeżeli przedmiotowe prawa są wykonywane zgodnie z otrzymanymi instrukcjami, lub 3) w związku z udzielaniem pożyczek w ramach zwykłej działalności, jeżeli prawa głosu są wykonywane w interesie osoby dostarczającej zabezpieczenia. 1g. Na potrzeby ust. 1 pkt 36 lit. f oraz pkt 37 lit. a, b i d łączne prawa głosu udziałowców w jednostce zależnej są pomniejszane o prawa głosu związane z udziałami posiadanymi przez tę jednostkę zależną, jej jednostkę zależną lub osobę działającą w imieniu własnym, ale na rzecz tych jednostek.”, d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1a pkt 3 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.”, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Jednostki, z wyjątkiem jednostek, o których mowa w ust. 1e, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości: 1) 17 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, 2) 34 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, 3) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty – oraz jednostki samorządu terytorialnego mogą dokonywać kwalifikacji umów, o których mowa w ust. 4, według zasad określonych w przepisach podatkowych i nie stosować przepisów ust. 4 i 5.”; 3) w art. 4: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. W celu rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostka jest obowiązana przedstawiać wszelkie dodatkowe informacje konieczne do spełnienia tego obowiązku w informacji dodatkowej. 1b. Jeżeli w wyjątkowych przypadkach stosowanie określonego przepisu ustawy nie pozwoliłoby na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego, jednostka nie stosuje tego przepisu, a w informacji dodatkowej uzasadnia przyczyny jego niezastosowania oraz określa wpływ, jaki niezastosowanie przepisu wywiera na obraz sytuacji majątkowej i finansowej oraz wynik finansowy jednostki.”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Stosując przepisy ustawy, jednostka kieruje się zasadą istotności. Informacje wykazywane w sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym należy uznać za istotne, gdy ich pominięcie lub zniekształcenie może wpływać na decyzje podejmowane na ich podstawie przez użytkowników tych sprawozdań. Nie można uznać poszczególnych pozycji za nieistotne, jeżeli wszystkie nieistotne pozycje o podobnym charakterze łącznie uznaje się za istotne.”; 4) w art. 4a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kierownik jednostki oraz członkowie rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki są zobowiązani do zapewnienia, aby sprawozdanie finansowe, skonsolidowane sprawozdanie finansowe, sprawozdanie z działalności oraz sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej spełniały wymagania przewidziane w ustawie.”; 5) w art. 8 w ust. 2 dodaje się zdanie czwarte w brzmieniu: „Skutki zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako zysk (stratę) z lat ubiegłych.”; 6) po art. 28a dodaje się art. 28b w brzmieniu: „Art. 28b. 1. Jednostki, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości: 1) 17 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, 2) 34 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, 3) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty – mogą nie stosować przepisów wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 4. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1–6, oraz jednostek mikro.”; 7) w art. 33 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Koszty, o których mowa w ust. 2, odpisuje się przez okres ekonomicznej użyteczności rezultatów prac rozwojowych. Jeżeli w wyjątkowych przypadkach nie można wiarygodnie oszacować okresu ekonomicznej użyteczności rezultatów zakończonych prac rozwojowych, to okres dokonywania odpisów nie może przekraczać 5 lat.”; 8) w art. 37: a) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Jednostki, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości: 1) 17 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, 2) 34 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, 3) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty – mogą odstąpić od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego.”, b) dodaje się ust. 11 w brzmieniu: „11. Przepisu ust. 10 nie stosuje się do jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1–6.”; 9) w art. 42: a) w ust. 1 uchyla się pkt 3, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wynik działalności operacyjnej stanowi różnicę między przychodami netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług oraz innych podatków bezpośrednio związanych z obrotem, oraz pozostałymi przychodami operacyjnymi a wartością sprzedanych produktów, towarów i materiałów wycenionych w kosztach wytworzenia albo cenach nabycia, albo zakupu, powiększoną o całość poniesionych od początku roku obrotowego kosztów ogólnych zarządu, sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz pozostałych kosztów operacyjnych.”, c) uchyla się ust. 4; 10) w art. 43 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Wynik operacji nadzwyczajnych stanowi różnicę między zyskami nadzwyczajnymi a stratami nadzwyczajnymi.”; 11) w art. 44 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Do wyniku operacji nadzwyczajnych stosuje się przepis art. 43 ust. 4.”; 12) w art. 44b ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Od wartości firmy jednostka dokonuje odpisów amortyzacyjnych przez okres jej ekonomicznej użyteczności. Jeżeli nie można wiarygodnie oszacować okresu ekonomicznej użyteczności, to okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych wartości firmy nie może być dłuższy niż 5 lat. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się metodą liniową i zalicza się je do pozostałych kosztów operacyjnych.”; 13) w art. 46 w ust. 5: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) dla jednostek innych niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji – w załączniku nr 1 do ustawy;”, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) dla jednostek mikro sporządzających uproszczony bilans – w załączniku nr 4 do ustawy;”, c) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) dla jednostek małych sporządzających uproszczony bilans – w załączniku nr 5 do ustawy.”; 14) w art. 47 w ust. 4: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) dla jednostek innych niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji – w załączniku nr 1 do ustawy, w wariancie kalkulacyjnym albo porównawczym, zależnie od wyboru dokonanego przez kierownika jednostki;”, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) dla jednostek mikro sporządzających uproszczony rachunek zysków i strat – w załączniku nr 4 do ustawy;”, c) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) dla jednostek małych sporządzających uproszczony rachunek zysków i strat – w załączniku nr 5 do ustawy, w wariancie kalkulacyjnym albo porównawczym, zależnie od wyboru dokonanego przez kierownika jednostki.”; 15) w art. 48 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Zakres informacji dodatkowej dla jednostek małych sporządzających uproszczoną informację dodatkową określa załącznik nr 5 do ustawy. Jednostka mała, która nie sporządza uproszczonej informacji dodatkowej, sporządza informację dodatkową w zakresie nie mniejszym niż określony w załączniku nr 5 do ustawy.”; 16) w art. 48a dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Jednostka mała może nie sporządzać zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym, o którym mowa w ust. 1.”; 17) w art. 48b dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Jednostka mała może nie sporządzać rachunku przepływów pieniężnych, o którym mowa w ust. 1.”; 18) w art. 49: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku spółek kapitałowych, spółek komandytowo-akcyjnych, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, towarzystw reasekuracji wzajemnej, spółdzielni, przedsiębiorstw państwowych, a także tych spółek jawnych i komandytowych, których wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej, kierownik jednostki sporządza, wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym, sprawozdanie z działalności jednostki.”, b) w ust. 2: – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) udziałach własnych, w tym: a) przyczynie nabycia udziałów własnych dokonanego w roku obrotowym, b) liczbie i wartości nominalnej nabytych oraz zbytych w roku obrotowym udziałów, a w przypadku braku wartości nominalnej – ich wartości księgowej, jak też części kapitału podstawowego, którą te udziały reprezentują, c) w przypadku nabycia lub zbycia odpłatnego – równowartości tych udziałów, d) liczbie i wartości nominalnej wszystkich udziałów nabytych i zatrzymanych, a w razie braku wartości nominalnej – wartości księgowej, jak również części kapitału podstawowego, którą te udziały reprezentują;”, – uchyla się pkt 8, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Sprawozdanie z działalności emitenta, którego papiery wartościowe zostały dopuszczone do obrotu na jednym z rynków regulowanych Europejskiego Obszaru Gospodarczego, powinno zawierać również – jako wyodrębnioną część – oświadczenie o stosowaniu ładu korporacyjnego, którego zakres określają przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1382 oraz z 2015 r. poz. 978) lub regulaminy wydane na podstawie art. 61 tej ustawy.”, d) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: „5. Jednostka mała, która ma obowiązek sporządzania sprawozdania z działalności zgodnie z ust. 1, może nie sporządzać tego sprawozdania, pod warunkiem że w informacji dodatkowej przedstawi informacje dotyczące nabycia udziałów własnych, o których mowa w ust. 2 pkt 5. 6. Jednostka mała może nie wykazywać w sprawozdaniu z działalności wskaźników niefinansowych oraz informacji dotyczących zagadnień środowiska naturalnego i zatrudnienia, o których mowa w ust. 3.”; 19) w art. 50: a) uchyla się ust. 2, b) uchyla się ust. 4; 20) w art. 55: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Skonsolidowane sprawozdanie finansowe składa się z: 1) skonsolidowanego bilansu; 2) skonsolidowanego rachunku zysków i strat; 3) skonsolidowanego rachunku przepływów pieniężnych; 4) skonsolidowanego zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym; 5) informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do skonsolidowanego sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Do rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej, sporządzone odpowiednio według wymogów, o których mowa w art. 49 ust. 2–3, z tym że w przypadku informacji określonych w art. 49 ust. 2 pkt 5 należy podać informacje o udziałach własnych posiadanych przez jednostkę dominującą, jednostki wchodzące w skład grupy kapitałowej oraz osoby działające w ich imieniu. Sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej można sporządzić łącznie ze sprawozdaniem z działalności jednostki dominującej jako jedno sprawozdanie.”; 21) w art. 56: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Jednostka dominująca może nie sporządzać skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli na dzień bilansowy roku obrotowego oraz na dzień bilansowy roku poprzedzającego rok obrotowy łączne dane jednostki dominującej oraz wszystkich jednostek zależnych każdego szczebla: 1) przed dokonaniem wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6, nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości: a) 38 400 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, b) 76 800 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, c) 250 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty; 2) po dokonaniu wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6, nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości: a) 32 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, b) 64 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, c) 250 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Jednostka dominująca, która jest zwolniona ze sporządzania skonsolidowanego sprawozdania finansowego na podstawie ust. 1 pkt 1 lub 2, traci to prawo, jeżeli na dzień bilansowy roku obrotowego oraz na dzień bilansowy roku poprzedzającego rok obrotowy przekroczyła dwie z określonych w ust. 1 pkt 1 lub 2 wielkości, ze skutkiem dla bieżącego roku obrotowego.”, c) w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) jednostka dominująca wyższego szczebla posiada 100% udziałów tej jednostki, przy czym nie są brane pod uwagę udziały w tej jednostce posiadane przez członków jej organów administrujących, zarządzających lub nadzorujących z mocy prawa lub z tytułu zobowiązania określonego w jej statucie lub umowie, lub 2) jednostka dominująca wyższego szczebla posiada co najmniej 90% udziałów tej jednostki, a pozostali udziałowcy tej jednostki zatwierdzili decyzję o niesporządzaniu skonsolidowanego sprawozdania finansowego.”, d) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. Przepis ust. 2 stosuje się, jeżeli spełnione zostały łącznie następujące warunki: 1) jednostka dominująca wyższego szczebla obejmie konsolidacją zarówno zależną od niej jednostkę dominującą niesporządzającą skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jak i wszystkie jej jednostki zależne, które podlegałyby konsolidacji przez jednostkę dominującą z uwzględnieniem przepisów art. 57 i art. 58; 2) kierownik jednostki dominującej niesporządzającej skonsolidowanego sprawozdania finansowego wypełni obowiązek określony w art. 69 ust. 4; 3) jednostka dominująca niesporządzająca skonsolidowanego sprawozdania finansowego ujawni w informacji dodatkowej informacje wymienione w załączniku nr 1 do ustawy w części „Dodatkowe informacje i objaśnienia” w ust. 6 pkt 4. 2b. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a pkt 1, skonsolidowane sprawozdanie finansowe jednostki dominującej wyższego szczebla sporządzane jest zgodnie z przepisami prawa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, któremu podlega, lub MSR.”, e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli jednostka dominująca lub jej jednostka zależna jest jednostką, o której mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1–6.”, f) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli jednostka dominująca jest emitentem papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na jednym z rynków regulowanych Europejskiego Obszaru Gospodarczego.”; 22) w art. 57: a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Konsolidacją można nie obejmować jednostki zależnej, jeżeli:”, b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) występują poważne długoterminowe ograniczenia w sprawowaniu kontroli nad jednostką, które wyłączają swobodne dysponowanie jej aktywami netto, w tym wypracowanym przez tę jednostkę zyskiem netto, lub które wyłączają sprawowanie kontroli nad organami kierującymi tą jednostką;”, c) dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) bez ponoszenia niewspółmiernie wysokich kosztów lub bez zbędnej zwłoki nie można uzyskać informacji niezbędnych do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego, przy czym może mieć to zastosowanie w wyjątkowych przypadkach, które zostaną odpowiednio udokumentowane.”; 23) w art. 59: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Jeżeli wspólnik jednostki współzależnej będący jednostką dominującą sporządzającą skonsolidowane sprawozdanie finansowe wykazuje jednostki współzależne przy zastosowaniu metody proporcjonalnej, to przepisy art. 56 ust. 3, art. 57 i art. 58 stosuje się odpowiednio.”, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Jeżeli jednostki grupy kapitałowej, objęte konsolidacją, posiadają udziały w jednostkach stowarzyszonych, to dane tych jednostek wykazuje się w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym metodą praw własności. W przypadku gdy te jednostki stowarzyszone sporządzają skonsolidowane sprawozdania finansowe, to metodę praw własności stosuje się do aktywów netto wykazanych w ich skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych.”; 24) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: „Rozdział 6a Sprawozdanie z płatności na rzecz administracji publicznej"}
{"id":"2004_2703_2","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.[4])) w art. 24a ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 4 i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy.”."}
{"id":"2004_2703_3","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.[5])) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy.”."}
{"id":"2004_2703_4","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 191 dodaje się § 4 w brzmieniu: „§ 4. W przypadku gdy koszty prac rozwojowych zakwalifikowanych jako aktywa spółki nie zostały całkowicie odpisane, nie można dokonać podziału zysku odpowiadającego równowartości kwoty nieodpisanych kosztów prac rozwojowych, chyba że kwota kapitałów rezerwowych i zapasowych dostępnych do podziału i zysków z lat ubiegłych jest co najmniej równa kwocie kosztów nieodpisanych.”; 2) w art. 200 § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Udziały własne należy umieścić w bilansie w osobnej pozycji aktywów.”; 3) w art. 347 dodaje się § 4 w brzmieniu: „§ 4. W przypadku gdy koszty prac rozwojowych zakwalifikowanych jako aktywa spółki nie zostały całkowicie odpisane, nie można dokonać podziału zysku odpowiadającego równowartości kwoty nieodpisanych kosztów prac rozwojowych, chyba że kwota kapitałów rezerwowych i zapasowych dostępnych do podziału i zysków z lat ubiegłych jest co najmniej równa kwocie kosztów nieodpisanych.”; 4) w art. 363 § 6 otrzymuje brzmienie: „§ 6. Akcje własne należy umieścić w bilansie w osobnej pozycji aktywów. Równocześnie należy zmniejszyć kapitał rezerwowy na akcje własne utworzony zgodnie z art. 362 § 2 pkt 3 i odpowiednio zwiększyć kapitał bądź kapitały, z których został on utworzony.”."}
{"id":"2004_2703_5","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 1118, 1138 i 1146) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: „Art. 10a. 1. Organizacje pozarządowe, z wyłączeniem spółek kapitałowych, oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 2 prowadzą uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów, w przypadku gdy: 1) działają w sferze zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1, 2) nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, 3) nie posiadają statusu organizacji pożytku publicznego, 4) osiągają przychody wyłącznie z: a) działalności nieodpłatnej pożytku publicznego z tytułu składek członkowskich, darowizn, zapisów, spadków, dotacji, subwencji, przychodów pochodzących z ofiarności publicznej, b) działalności odpłatnej pożytku publicznego z tytułu sprzedaży towarów i usług, c) tytułu sprzedaży, najmu lub dzierżawy składników majątkowych, d) tytułu odsetek od środków pieniężnych na rachunkach bankowych lub rachunkach w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością, w tym także odsetek od lokat terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, tworzonych na tych rachunkach, 5) w roku poprzedzającym rok wyboru prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów osiągnęły przychody wyłącznie z tytułów, o których mowa w pkt 4, w wysokości nieprzekraczającej 100 000 zł – jeżeli decyzję w sprawie prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów podejmie organ zatwierdzający w rozumieniu przepisów o rachunkowości. 2. Przepisu ust. 1 pkt 5 w zakresie wielkości przychodów nie stosuje się w roku, w którym jednostka rozpoczęła działalność. 3. O wyborze prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów jednostka, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym rozpoczyna prowadzenie ewidencji, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności, zawiadamia naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. 4. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, dotyczy także lat następnych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Jednostka zawiadamia naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym w terminie 14 dni od końca ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym prowadzi uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów, o: 1) rezygnacji z prowadzenia tej ewidencji; 2) niespełnianiu warunków, o których mowa w ust. 1. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów, warunki, jakim powinna odpowiadać ta ewidencja w celu prawidłowego określenia zobowiązań podatkowych, mając na uwadze zakres oraz cel działania podmiotów prowadzących ewidencję.”."}
{"id":"2004_2703_6","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 6. 1. Przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz przepisy ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2016 r. 2. Jednostki mogą zastosować przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z wyłączeniem art. 2 ust. 5 i art. 3 ust. 3 tej ustawy, oraz przepisy ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do sprawozdań sporządzonych za rok obrotowy kończący się po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Przepis art. 3 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz przepisy ustaw zmienianych w art. 2 i w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie po raz pierwszy do przeliczenia na walutę polską przychodów osiągniętych w 2015 r."}
{"id":"2004_2703_63e","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63e. Ilekroć w rozdziale jest mowa o: 1) jednostce działającej w przemyśle wydobywczym – rozumie się przez to jednostkę prowadzącą działalność polegającą na eksploracji, poszukiwaniu, odkrywaniu, eksploatacji i wydobywaniu złóż minerałów, ropy, gazu ziemnego lub innych surowców, w ramach rodzajów działalności gospodarczej wymienionych w sekcji B w działach 05‑08 Polskiej Klasyfikacji Działalności; 2) jednostce zajmującej się wyrębem lasów pierwotnych – rozumie się przez to jednostkę prowadzącą działalność, o której mowa w sekcji A w dziale 02, w grupie 02.2 Polskiej Klasyfikacji Działalności, na obszarach lasów pierwotnych; 3) lesie pierwotnym – rozumie się przez to las z gatunkami rodzimymi, gdzie nie istnieją wyraźnie widoczne ślady działalności człowieka, a procesy ekologiczne nie zostały w istotny sposób zaburzone; 4) administracji publicznej – rozumie się przez to organy administracji rządowej lub samorządowej oraz jednostki nadzorowane lub kontrolowane przez te organy, a w przypadku pozostałych państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego – organy administracji państwowej, regionalnej lub lokalnej państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz jednostki nadzorowane lub kontrolowane przez te organy; 5) projekcie – rozumie się przez to działalność operacyjną prowadzoną na podstawie umowy, w szczególności najmu, dzierżawy, licencji lub koncesji, stanowiącej podstawę zobowiązań płatniczych wobec administracji publicznej poszczególnych państw; jeżeli kilka tego rodzaju umów jest ze sobą znacząco powiązanych, to działalność operacyjną prowadzoną na ich podstawie uznaje się je za jeden projekt; 6) płatności – rozumie się przez to zapłaconą kwotę, w gotówce lub w naturze, z działalności określonej w pkt 1 lub 2, z tytułu: a) należności z tytułu produkcji, b) podatków pobieranych od dochodu, produkcji lub zysków spółek, z wyłączeniem podatku od konsumpcji, takiego jak podatek od towarów i usług, podatku dochodowego od osób fizycznych lub podatku od sprzedaży, c) tantiem, d) dywidend, e) opłat koncesyjnych oraz premii za odkrycie i produkcję, f) opłat licencyjnych, opłat dzierżawnych, opłat za rozpoczęcie działalności oraz innych świadczeń z tytułu przyznania licencji lub koncesji, g) płatności za ulepszenia w zakresie infrastruktury; 7) płatnościach powiązanych – rozumie się przez to przewidziane umową płatności okresowe lub ratalne; 8) sprawozdaniu z płatności – rozumie się przez to sprawozdanie z płatności na rzecz administracji publicznej."}
{"id":"2004_2703_63f","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63f. 1. Jednostka działająca w przemyśle wydobywczym lub jednostka zajmująca się wyrębem lasów pierwotnych sporządza na dzień bilansowy, wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym, sprawozdanie z płatności, jeżeli jest: 1) jednostką, o której mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1–6, będącą spółką kapitałową, spółką komandytowo-akcyjną lub taką spółką jawną lub komandytową, której wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej, lub 2) spółką kapitałową, spółką komandytowo-akcyjną lub taką spółką jawną lub komandytową, której wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej, pod warunkiem że w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok przekracza co najmniej dwie z następujących trzech wielkości: a) 85 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, b) 170 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy, c) 250 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty – oraz jeżeli pojedyncza płatność lub suma płatności powiązanych dokonanych przez tę jednostkę stanowiła w roku obrotowym co najmniej równowartość kwoty 424 700 zł. 2. W sprawozdaniu z płatności wykazuje się, w odniesieniu do danego roku obrotowego, następujące informacje: 1) łączną kwotę płatności dokonanych na rzecz administracji publicznej danego państwa, z podziałem na płatności na rzecz odpowiednich szczebli administracji publicznej; 2) łączną kwotę płatności z podziałem na tytuły wskazane w art. 63e pkt 6 dokonanych na rzecz odpowiedniego szczebla administracji publicznej danego państwa; 3) w przypadku gdy płatności zostały przypisane przez jednostkę do określonego projektu – łączną kwotę dokonanych płatności z tytułu poszczególnych projektów wraz z podziałem na tytuły płatności wskazane w art. 63e pkt 6. 3. Przepis ust. 2 pkt 3 nie dotyczy płatności dokonywanych przez jednostkę w związku z wymogami nałożonymi na poziomie tej jednostki. W tym przypadku płatności te mogą być prezentowane na poziomie jednostki, a nie na poziomie projektu. 4. W sprawozdaniu z płatności można nie uwzględniać pojedynczych płatności lub sum płatności powiązanych, niższych od wskazanej w ust. 1 wartości. Płatności lub rodzaje działalności nie mogą być sztucznie dzielone lub agregowane w celu uniknięcia ich wykazywania w sprawozdaniu z płatności. 5. W przypadku dokonywania płatności w naturze, w sprawozdaniu z płatności wykazuje się ich wartość, jeżeli to możliwe – także w jednostkach naturalnych, wraz z podaniem sposobu jej ustalenia."}
{"id":"2004_2703_63g","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63g. 1. Jednostka, o której mowa w art. 63f ust. 1, będąca jednostką dominującą określoną w art. 55 ust. 1 sporządza skonsolidowane sprawozdanie z płatności zgodnie z art. 63f ust. 2–5. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do jednostki dominującej określonej w art. 55 ust. 1, jeżeli spełnia ona przesłanki z art. 63f ust. 1 pkt 1 lub 2 i którakolwiek z jej jednostek zależnych jest jednostką działającą w przemyśle wydobywczym lub jednostką zajmującą się wyrębem lasów pierwotnych, a pojedyncza płatność lub suma płatności powiązanych dokonanych przez jej jednostkę zależną stanowiła w roku obrotowym co najmniej równowartość kwoty 424 700 zł. 3. Skonsolidowane sprawozdanie z płatności obejmuje dane jednostki dominującej i jednostek wszystkich szczebli zależnych od niej. Skonsolidowane sprawozdanie z płatności może nie obejmować danych jednostki, która nie została objęta konsolidacją na podstawie art. 57. 4. Do skonsolidowanego sprawozdania z płatności stosuje się odpowiednio przepisy art. 63c ust. 2 i 3."}
{"id":"2004_2703_63h","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63h. 1. Jednostka, o której mowa w art. 63f ust. 1, będąca jednostką zależną, może nie sporządzać sprawozdania z płatności, jeżeli jej jednostka dominująca mająca siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego sporządza skonsolidowane sprawozdanie z płatności zgodnie z przepisami prawa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, któremu podlega, a płatności dokonane przez tę jednostkę zależną na rzecz administracji publicznej są uwzględnione w tym skonsolidowanym sprawozdaniu z płatności. 2. Jednostka dominująca może nie sporządzać sprawozdania z płatności, jeżeli sporządza ona skonsolidowane sprawozdanie z płatności zgodnie z zasadami określonymi w art. 63g, a płatności dokonane przez tę jednostkę dominującą na rzecz administracji publicznej są uwzględnione w tym skonsolidowanym sprawozdaniu z płatności. 3. Jednostka, o której mowa w art. 63g ust. 1, będąca jednostką dominującą niższego szczebla, może nie sporządzać skonsolidowanego sprawozdania z płatności, jeżeli jej jednostka dominująca wyższego szczebla mająca siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego sporządza skonsolidowane sprawozdanie z płatności zgodnie z przepisami prawa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, któremu podlega, a płatności dokonane przez tę jednostkę dominującą niższego szczebla na rzecz administracji publicznej są uwzględnione w tym skonsolidowanym sprawozdaniu z płatności."}
{"id":"2004_2703_63i","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63i. Jednostki określone w art. 63f ust. 1 lub art. 63g ust. 1, które sporządzają i ogłaszają sprawozdanie z płatności lub skonsolidowane sprawozdanie z płatności zgodnie z przepisami prawa państwa spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego uznanych przez Komisję Europejską za równoważne z przepisami unijnymi, mogą nie stosować przepisów ustawy w zakresie sporządzania tych sprawozdań, pod warunkiem złożenia sprawozdania z płatności lub skonsolidowanego sprawozdania z płatności we właściwym rejestrze sądowym."}
{"id":"2004_2703_63j","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 63j. Do sprawozdania z płatności i skonsolidowanego sprawozdania z płatności stosuje się odpowiednio przepisy art. 52 ust. 1 i 2, z tym że nie podpisuje ich osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych.”; 25) w art. 64 w ust. 1 po pkt 2a dodaje się pkt 2b w brzmieniu: „2b) krajowych instytucji płatniczych i instytucji pieniądza elektronicznego;”; 26) w art. 65: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Celem badania sprawozdania finansowego jest wyrażenie przez biegłego rewidenta pisemnej opinii wraz z raportem o tym, czy sprawozdanie finansowe rzetelnie i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy badanej jednostki zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami ustawy i przyjętymi zasadami (polityką) rachunkowości.”, b) w ust. 2: – uchyla się pkt 2, – uchyla się pkt 4, c) w ust. 3 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3–5 w brzmieniu: „3) wskazać, czy informacje zawarte w sprawozdaniu z działalności uwzględniają postanowienia art. 49 ust. 2 i są zgodne z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym; 4) złożyć oświadczenie, czy w świetle wiedzy o jednostce i jej otoczeniu uzyskanej podczas badania stwierdzono w sprawozdaniu z działalności istotne zniekształcenia, i wskazać, na czym one polegają; 5) wskazać, czy emitent obowiązany do złożenia oświadczenia o stosowaniu ładu korporacyjnego zawarł w tym oświadczeniu informacje wymagane zgodnie z zakresem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych lub w regulaminach wydanych na podstawie art. 61 tej ustawy, a w odniesieniu do określonych informacji wskazanych w tych przepisach lub regulaminach – stwierdzić, czy są one zgodne z mającymi zastosowanie przepisami oraz z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym.”, d) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio do opinii i raportu z badania skonsolidowanego sprawozdania finansowego.”; 27) w art. 66 w ust. 4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „Kierownik jednostki nie może dokonać takiego wyboru.”; 28) w art. 69: a) uchyla się ust. 1a, b) po ust. 1f dodaje się ust. 1g w brzmieniu: „1g. Kierownik jednostki, o której mowa odpowiednio w art. 63f ust. 1 lub art. 63g ust. 1, składa we właściwym rejestrze sądowym odpowiednio sprawozdanie z płatności na rzecz administracji publicznej lub skonsolidowane sprawozdanie z płatności na rzecz administracji publicznej, wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym, w terminie określonym w ust. 1.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Kierownik jednostki dominującej niesporządzającej skonsolidowanego sprawozdania finansowego zgodnie z art. 56 ust. 2, składa we właściwym rejestrze sądowym przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego: 1) skonsolidowane sprawozdanie finansowe jednostki dominującej wyższego szczebla wraz z opinią biegłego rewidenta z badania tego sprawozdania, 2) skonsolidowane sprawozdanie z działalności jednostki dominującej wyższego szczebla – w ciągu 30 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania, o którym mowa w pkt 1, nie później niż w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego jednostki dominującej niesporządzającej skonsolidowanego sprawozdania finansowego.”; 29) w art. 74 w ust. 2 pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) pozostałe dowody księgowe i sprawozdania, których obowiązek sporządzenia wynika z ustawy – 5 lat.”; 30) w art. 77 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) niesporządzenia sprawozdania finansowego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego, sprawozdania z działalności, sprawozdania z działalności grupy kapitałowej, sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej, skonsolidowanego sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej, sporządzenia ich niezgodnie z przepisami ustawy lub zawarcia w tych sprawozdaniach nierzetelnych danych”; 31) w art. 79 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) nie składa sprawozdania finansowego, skonsolidowanego sprawozdania finansowego, sprawozdania z działalności, sprawozdania z działalności grupy kapitałowej, sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej, skonsolidowanego sprawozdania z płatności na rzecz administracji publicznej we właściwym rejestrze sądowym,”; 32) załącznik nr 1 do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy; 33) w załączniku nr 2 do ustawy: a) w części „Bilans”: – w „Aktywa” dodaje się poz. XVII i XVIII w brzmieniu: „XVII. Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy XVIII. Akcje własne”, – „Pasywa” otrzymuje brzmienie: „Pasywa I. Zobowiązania wobec Banku Centralnego II. Zobowiązania wobec sektora finansowego 1. W rachunku bieżącym 2. Terminowe III. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego 1. Rachunki oszczędnościowe, w tym: a) bieżące b) terminowe 2. Pozostałe, w tym: a) bieżące b) terminowe IV. Zobowiązania wobec sektora budżetowego 1. Bieżące 2. Terminowe V. Zobowiązania z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu VI. Zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych VII. Inne zobowiązania z tytułu instrumentów finansowych VIII. Fundusze specjalne i inne zobowiązania IX. Koszty i przychody rozliczane w czasie oraz zastrzeżone 1. Rozliczenia międzyokresowe kosztów 2. Ujemna wartość firmy 3. Pozostałe przychody przyszłych okresów oraz zastrzeżone X. Rezerwy 1. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rezerwy XI. Zobowiązania podporządkowane XII. Kapitał (fundusz) podstawowy XIII. Kapitał (fundusz) zapasowy XIV. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny XV. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe 1. Fundusz ogólnego ryzyka bankowego 2. Pozostałe XVI. Zysk (strata) z lat ubiegłych XVII. Zysk (strata) netto XVIII. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) Pasywa razem Współczynnik wypłacalności”, b) część „Zestawienie zmian w kapitale własnym” otrzymuje brzmienie: „Zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym I. Kapitał (fundusz) własny na początek okresu (BO) – korekty błędów podstawowych II. Kapitał (fundusz) własny na początek okresu (BO), po korektach 1. Kapitał (fundusz) podstawowy na początek okresu 1.1. Zmiany kapitału (funduszu) podstawowego a) zwiększenia (z tytułu) – emisji akcji ... b) zmniejszenia (z tytułu) – umorzenia akcji ... 1.2. Kapitał (fundusz) podstawowy na koniec okresu 2. Kapitał (fundusz) zapasowy na początek okresu 2.1. Zmiany kapitału (funduszu) zapasowego a) zwiększenia (z tytułu) – emisji akcji powyżej wartości nominalnej – podziału zysku (ustawowo) – podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) ... b) zmniejszenia (z tytułu) – pokrycia straty ... 2.2. Kapitał (fundusz) zapasowy na koniec okresu 3. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na początek okresu 3.1. Zmiany kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) ... b) zmniejszenie (z tytułu) – zbycia lub likwidacji środków trwałych ... 3.2. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na koniec okresu 4. Fundusz ogólnego ryzyka bankowego na początek okresu 4.1. Zmiany funduszu ogólnego ryzyka bankowego a) zwiększenie (z tytułu) ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 4.2. Fundusz ogólnego ryzyka bankowego na koniec okresu 5. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na początek okresu 5.1. Zmiany pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych a) zwiększenia (z tytułu) ... b) zmniejszenia (z tytułu) ... 5.2. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na koniec okresu 6. Zysk (strata) z lat ubiegłych na początek okresu 6.1. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu – korekty błędów podstawowych 6.2. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach 6.3. Zmiana zysku z lat ubiegłych a) zwiększenie (z tytułu) – podziału zysku z lat ubiegłych ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 6.4. Zysk z lat ubiegłych na koniec okresu 6.5. Strata z lat ubiegłych na początek okresu – korekty błędów podstawowych 6.6. Strata z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach 6.7. Zmiana straty z lat ubiegłych a) zwiększenie (z tytułu) – przeniesienia straty z lat ubiegłych do pokrycia ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 6.8. Strata z lat ubiegłych na koniec okresu 6.9. Zysk (strata) z lat ubiegłych na koniec okresu 7. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto c) odpisy z zysku III. Kapitał (fundusz) własny na koniec okresu (BZ) IV. Kapitał (fundusz) własny po uwzględnieniu proponowanego podziału zysku (pokrycia straty)”; 34) w załączniku nr 3 do ustawy: a) w części „Bilans”: – w „Aktywa” dodaje się lit. G i H w brzmieniu: „G. Należne wpłaty na kapitał podstawowy H. Akcje własne”, – w „Pasywa” lit. A otrzymuje brzmienie: „A. Kapitał własny I. Kapitał podstawowy II. Kapitał zapasowy III. Kapitał z aktualizacji wyceny IV. Pozostałe kapitały rezerwowe V. Zysk (strata) z lat ubiegłych VI. Zysk (strata) netto VII. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna)”, b) w części „Zestawienie zmian w kapitale własnym”: – uchyla się poz. 2 i 3, – w poz. 8 dodaje się lit. c w brzmieniu: „c) odpisy z zysku”; 35) w załączniku nr 4 do ustawy w części „Bilans”: a) w „Aktywa” dodaje się lit. C i D w brzmieniu: „C. Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy D. Udziały (akcje) własne”, b) w „Pasywa” w lit. A uchyla się tiret drugie; 36) dodaje się załącznik nr 5 do ustawy w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2703_7","title":"Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw[1]), [2])","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 1 oraz art. 5, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Załączniki do ustawy z dnia 23 lipca 2015 r. (poz. …) Załącznik nr 1 „Załącznik nr 1 ZAKRES INFORMACJI WYKAZYWANYCH W SPRAWOZDANIU FINANSOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 USTAWY, DLA JEDNOSTEK INNYCH NIŻ BANKI, ZAKŁADY UBEZPIECZEŃ I ZAKŁADY REASEKURACJI Wprowadzenie do sprawozdania finansowego obejmuje w szczególności: 1) firmę, siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres, podstawowy przedmiot działalności jednostki oraz numer we właściwym rejestrze sądowym albo ewidencji; 2) wskazanie czasu trwania działalności jednostki, jeżeli jest ograniczony; 3) wskazanie okresu objętego sprawozdaniem finansowym; 4) wskazanie, że sprawozdanie finansowe zawiera dane łączne, jeżeli w skład jednostki wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe; 5) wskazanie, czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej przez jednostkę w dającej się przewidzieć przyszłości oraz czy nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania przez nią działalności; 6) w przypadku sprawozdania finansowego sporządzonego za okres, w ciągu którego nastąpiło połączenie, wskazanie, że jest to sprawozdanie finansowe sporządzone po połączeniu spółek, oraz wskazanie zastosowanej metody rozliczenia połączenia (nabycia, łączenia udziałów); 7) omówienie przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny aktywów i pasywów (także amortyzacji), ustalenia wyniku finansowego oraz sposobu sporządzenia sprawozdania finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru. Bilans Aktywa A. Aktywa trwałe I. Wartości niematerialne i prawne 1. Koszty zakończonych prac rozwojowych 2. Wartość firmy 3. Inne wartości niematerialne i prawne 4. Zaliczki na wartości niematerialne i prawne II. Rzeczowe aktywa trwałe 1. Środki trwałe a) grunty (w tym prawo użytkowania wieczystego gruntu) b) budynki, lokale, prawa do lokali i obiekty inżynierii lądowej i wodnej c) urządzenia techniczne i maszyny d) środki transportu e) inne środki trwałe 2. Środki trwałe w budowie 3. Zaliczki na środki trwałe w budowie III. Należności długoterminowe 1. Od jednostek powiązanych 2. Od pozostałych jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale 3. Od pozostałych jednostek IV. Inwestycje długoterminowe 1. Nieruchomości 2. Wartości niematerialne i prawne 3. Długoterminowe aktywa finansowe a) w jednostkach powiązanych udziały lub akcje inne papiery wartościowe udzielone pożyczki inne długoterminowe aktywa finansowe b) w pozostałych jednostkach, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale udziały lub akcje inne papiery wartościowe udzielone pożyczki inne długoterminowe aktywa finansowe c) w pozostałych jednostkach udziały lub akcje inne papiery wartościowe udzielone pożyczki inne długoterminowe aktywa finansowe 4. Inne inwestycje długoterminowe V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe 1. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Inne rozliczenia międzyokresowe B. Aktywa obrotowe I. Zapasy 1. Materiały 2. Półprodukty i produkty w toku 3. Produkty gotowe 4. Towary 5. Zaliczki na dostawy i usługi II. Należności krótkoterminowe 1. Należności od jednostek powiązanych a) z tytułu dostaw i usług, o okresie spłaty: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy b) inne 2. Należności od pozostałych jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale a) z tytułu dostaw i usług, o okresie spłaty: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy b) inne 3. Należności od pozostałych jednostek a) z tytułu dostaw i usług, o okresie spłaty: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy b) z tytułu podatków, dotacji, ceł, ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych oraz innych tytułów publicznoprawnych c) inne d) dochodzone na drodze sądowej III. Inwestycje krótkoterminowe 1. Krótkoterminowe aktywa finansowe a) w jednostkach powiązanych udziały lub akcje inne papiery wartościowe udzielone pożyczki inne krótkoterminowe aktywa finansowe b) w pozostałych jednostkach udziały lub akcje inne papiery wartościowe udzielone pożyczki inne krótkoterminowe aktywa finansowe c) środki pieniężne i inne aktywa pieniężne środki pieniężne w kasie i na rachunkach inne środki pieniężne inne aktywa pieniężne 2. Inne inwestycje krótkoterminowe IV. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe C. Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy D. Udziały (akcje) własne Aktywa razem Pasywa A. Kapitał (fundusz) własny I. Kapitał (fundusz) podstawowy II. Kapitał (fundusz) zapasowy, w tym: - nadwyżka wartości sprzedaży (wartości emisyjnej) nad wartością nominalną udziałów (akcji) III. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny, w tym: - z tytułu aktualizacji wartości godziwej IV. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe, w tym: - tworzone zgodnie z umową (statutem) spółki - na udziały (akcje) własne V. Zysk (strata) z lat ubiegłych VI. Zysk (strata) netto VII. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) B. Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania I. Rezerwy na zobowiązania 1. Rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne - długoterminowa - krótkoterminowa 3. Pozostałe rezerwy - długoterminowe - krótkoterminowe II. Zobowiązania długoterminowe 1. Wobec jednostek powiązanych 2. Wobec pozostałych jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale 3. Wobec pozostałych jednostek a) kredyty i pożyczki b) z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych c) inne zobowiązania finansowe d) zobowiązania wekslowe e) inne III. Zobowiązania krótkoterminowe 1. Zobowiązania wobec jednostek powiązanych a) z tytułu dostaw i usług, o okresie wymagalności: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy b) inne 2. Zobowiązania wobec pozostałych jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale a) z tytułu dostaw i usług, o okresie wymagalności: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy b) inne 3. Zobowiązania wobec pozostałych jednostek a) kredyty i pożyczki b) z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych c) inne zobowiązania finansowe d) z tytułu dostaw i usług, o okresie wymagalności: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy e) zaliczki otrzymane na dostawy i usługi f) zobowiązania wekslowe g) z tytułu podatków, ceł, ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych oraz innych tytułów publicznoprawnych h) z tytułu wynagrodzeń i) inne 4. Fundusze specjalne IV. Rozliczenia międzyokresowe 1. Ujemna wartość firmy 2. Inne rozliczenia międzyokresowe - długoterminowe - krótkoterminowe Pasywa razem Rachunek zysków i strat (wariant kalkulacyjny) A. Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, w tym: - od jednostek powiązanych I. Przychody netto ze sprzedaży produktów II. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów B. Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów, w tym: - jednostkom powiązanym I. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów II. Wartość sprzedanych towarów i materiałów C. Zysk (strata) brutto ze sprzedaży (A-B) D. Koszty sprzedaży E. Koszty ogólnego zarządu F. Zysk (strata) ze sprzedaży (C-D-E) G. Pozostałe przychody operacyjne I. Zysk z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych II. Dotacje III. Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych IV. Inne przychody operacyjne H. Pozostałe koszty operacyjne I. Strata z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych II. Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych III. Inne koszty operacyjne I. Zysk (strata) z działalności operacyjnej (F+G-H) J. Przychody finansowe I. Dywidendy i udziały w zyskach, w tym: a) od jednostek powiązanych, w tym: - w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale b) od jednostek pozostałych, w tym: - w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale II. Odsetki, w tym: - od jednostek powiązanych III. Zysk z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych IV. Aktualizacja wartości aktywów finansowych V. Inne K. Koszty finansowe I. Odsetki, w tym: - dla jednostek powiązanych II. Strata z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych III. Aktualizacja wartości aktywów finansowych IV. Inne L. Zysk (strata) brutto (I+J-K) M. Podatek dochodowy N. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) O. Zysk (strata) netto (L-M-N) (wariant porównawczy) A. Przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi, w tym: - od jednostek powiązanych I. Przychody netto ze sprzedaży produktów II. Zmiana stanu produktów (zwiększenie - wartość dodatnia, zmniejszenie - wartość ujemna) III. Koszt wytworzenia produktów na własne potrzeby jednostki IV. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów B. Koszty działalności operacyjnej I. Amortyzacja II. Zużycie materiałów i energii III. Usługi obce IV. Podatki i opłaty, w tym: - podatek akcyzowy V. Wynagrodzenia VI. Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, w tym: - emerytalne VII. Pozostałe koszty rodzajowe VIII. Wartość sprzedanych towarów i materiałów C. Zysk (strata) ze sprzedaży (A-B) D. Pozostałe przychody operacyjne I. Zysk z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych II. Dotacje III. Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych IV. Inne przychody operacyjne E. Pozostałe koszty operacyjne I. Strata z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych II. Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych III. Inne koszty operacyjne F. Zysk (strata) z działalności operacyjnej (C+D-E) G. Przychody finansowe I. Dywidendy i udziały w zyskach, w tym: a) od jednostek powiązanych, w tym: - w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale b) od jednostek pozostałych, w tym: - w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale II. Odsetki, w tym: - od jednostek powiązanych III. Zysk z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych IV. Aktualizacja wartości aktywów finansowych V. Inne H. Koszty finansowe I. Odsetki, w tym: - dla jednostek powiązanych II. Strata z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych III. Aktualizacja wartości aktywów finansowych IV. Inne I. Zysk (strata) brutto (F+G-H) J. Podatek dochodowy K. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) L. Zysk (strata) netto (I-J-K) Zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym I. Kapitał (fundusz) własny na początek okresu (BO) - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów I.a. Kapitał (fundusz) własny na początek okresu (BO), po korektach 1. Kapitał (fundusz) podstawowy na początek okresu 1.1. Zmiany kapitału (funduszu) podstawowego a) zwiększenie (z tytułu) - wydania udziałów (emisji akcji) ... b) zmniejszenie (z tytułu) - umorzenia udziałów (akcji) ... 1.2. Kapitał (fundusz) podstawowy na koniec okresu 2. Kapitał (fundusz) zapasowy na początek okresu 2.1. Zmiany kapitału (funduszu) zapasowego a) zwiększenie (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - podziału zysku (ustawowo) - podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) ... b) zmniejszenie (z tytułu) - pokrycia straty ... 2.2. Stan kapitału (funduszu) zapasowego na koniec okresu 3. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości 3.1. Zmiany kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) ... b) zmniejszenie (z tytułu) - zbycia środków trwałych ... 3.2. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny na koniec okresu 4. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na początek okresu 4.1. Zmiany pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 4.2. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe na koniec okresu 5. Zysk (strata) z lat ubiegłych na początek okresu 5.1. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów 5.2. Zysk z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku z lat ubiegłych ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 5.3. Zysk z lat ubiegłych na koniec okresu 5.4. Strata z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów 5.5. Strata z lat ubiegłych na początek okresu, po korektach a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty z lat ubiegłych do pokrycia ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 5.6. Strata z lat ubiegłych na koniec okresu 5.7. Zysk (strata) z lat ubiegłych na koniec okresu 6. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto c) odpisy z zysku II. Kapitał (fundusz) własny na koniec okresu (BZ) III. Kapitał (fundusz) własny, po uwzględnieniu proponowanego podziału zysku (pokrycia straty) Rachunek przepływów pieniężnych (metoda bezpośrednia) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Wpływy 1. Sprzedaż 2. Inne wpływy z działalności operacyjnej II. Wydatki 1. Dostawy i usługi 2. Wynagrodzenia netto 3. Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz inne świadczenia 4. Podatki i opłaty o charakterze publicznoprawnym 5. Inne wydatki operacyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 1. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Zbycie inwestycji w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Z aktywów finansowych, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - zbycie aktywów finansowych - dywidendy i udziały w zyskach - spłata udzielonych pożyczek długoterminowych - odsetki - inne wpływy z aktywów finansowych 4. Inne wpływy inwestycyjne II. Wydatki 1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Na aktywa finansowe, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - nabycie aktywów finansowych - udzielone pożyczki długoterminowe 4. Inne wydatki inwestycyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 1. Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału 2. Kredyty i pożyczki 3. Emisja dłużnych papierów wartościowych 4. Inne wpływy finansowe II. Wydatki 1. Nabycie udziałów (akcji) własnych 2. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli 3. Inne, niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku 4. Spłaty kredytów i pożyczek 5. Wykup dłużnych papierów wartościowych 6. Z tytułu innych zobowiązań finansowych 7. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 8. Odsetki 9. Inne wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) D. Przepływy pieniężne netto, razem (A.IIIąB.IIIąC.III) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym: - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (FąD), w tym: - o ograniczonej możliwości dysponowania (metoda pośrednia) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Zysk (strata) netto II. Korekty razem 1. Amortyzacja 2. Zyski (straty) z tytułu różnic kursowych 3. Odsetki i udziały w zyskach (dywidendy) 4. Zysk (strata) z działalności inwestycyjnej 5. Zmiana stanu rezerw 6. Zmiana stanu zapasów 7. Zmiana stanu należności 8. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych, z wyjątkiem pożyczek i kredytów 9. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 10. Inne korekty III. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (IąII) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Wpływy 1. Zbycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Zbycie inwestycji w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Z aktywów finansowych, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - zbycie aktywów finansowych - dywidendy i udziały w zyskach - spłata udzielonych pożyczek długoterminowych - odsetki - inne wpływy z aktywów finansowych 4. Inne wpływy inwestycyjne II. Wydatki 1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych oraz rzeczowych aktywów trwałych 2. Inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne 3. Na aktywa finansowe, w tym: a) w jednostkach powiązanych b) w pozostałych jednostkach - nabycie aktywów finansowych - udzielone pożyczki długoterminowe 4. Inne wydatki inwestycyjne III. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Wpływy 1. Wpływy netto z wydania udziałów (emisji akcji) i innych instrumentów kapitałowych oraz dopłat do kapitału 2. Kredyty i pożyczki 3. Emisja dłużnych papierów wartościowych 4. Inne wpływy finansowe II. Wydatki 1. Nabycie udziałów (akcji) własnych 2. Dywidendy i inne wypłaty na rzecz właścicieli 3. Inne, niż wypłaty na rzecz właścicieli, wydatki z tytułu podziału zysku 4. Spłaty kredytów i pożyczek 5. Wykup dłużnych papierów wartościowych 6. Z tytułu innych zobowiązań finansowych 7. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 8. Odsetki 9. Inne wydatki finansowe III. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) D. Przepływy pieniężne netto razem (A.IIIąB.IIIąC.III) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych, w tym: - zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (FąD), w tym: - o ograniczonej możliwości dysponowania Dodatkowe informacje i objaśnienia obejmują w szczególności: 1. 1) szczegółowy zakres zmian wartości grup rodzajowych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz inwestycji długoterminowych, zawierający stan tych aktywów na początek roku obrotowego, zwiększenia i zmniejszenia z tytułu: aktualizacji wartości, nabycia, rozchodu, przemieszczenia wewnętrznego oraz stan końcowy, a dla majątku amortyzowanego – podobne przedstawienie stanów i tytułów zmian dotychczasowej amortyzacji lub umorzenia; 2) kwotę dokonanych w trakcie roku obrotowego odpisów aktualizujących wartość aktywów trwałych odrębnie dla długoterminowych aktywów niefinansowych oraz długoterminowych aktywów finansowych; 3) kwotę kosztów zakończonych prac rozwojowych oraz kwotę wartości firmy, a także wyjaśnienie okresu ich odpisywania, określonego odpowiednio w art. 33 ust. 3 oraz art. 44b ust. 10; 4) wartość gruntów użytkowanych wieczyście; 5) wartość nieamortyzowanych lub nieumarzanych przez jednostkę środków trwałych, używanych na podstawie umów najmu, dzierżawy i innych umów, w tym z tytułu umów leasingu; 6) liczbę oraz wartość posiadanych papierów wartościowych lub praw, w tym świadectw udziałowych, zamiennych dłużnych papierów wartościowych, warrantów i opcji, ze wskazaniem praw, jakie przyznają; 7) dane o odpisach aktualizujących wartość należności, ze wskazaniem stanu na początek roku obrotowego, zwiększeniach, wykorzystaniu, rozwiązaniu i stanie na koniec roku obrotowego; 8) dane o strukturze własności kapitału podstawowego oraz liczbie i wartości nominalnej subskrybowanych akcji, w tym uprzywilejowanych; 9) stan na początek roku obrotowego, zwiększenia i wykorzystanie oraz stan końcowy kapitałów (funduszy) zapasowych, rezerwowych oraz kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny, o ile jednostka nie sporządza zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym; 10) propozycje co do sposobu podziału zysku lub pokrycia straty za rok obrotowy; 11) dane o stanie rezerw według celu ich utworzenia na początek roku obrotowego, zwiększeniach, wykorzystaniu, rozwiązaniu i stanie końcowym; 12) podział zobowiązań długoterminowych według pozycji bilansu o pozostałym od dnia bilansowego, przewidywanym umową, okresie spłaty: a) do 1 roku, b) powyżej 1 roku do 3 lat, c) powyżej 3 do 5 lat, d) powyżej 5 lat; 13) łączną kwotę zobowiązań zabezpieczonych na majątku jednostki ze wskazaniem charakteru i formy tych zabezpieczeń; 14) wykaz istotnych pozycji czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych, w tym kwotę czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów stanowiących różnicę między wartością otrzymanych finansowych składników aktywów a zobowiązaniem zapłaty za nie; 15) w przypadku gdy składnik aktywów lub pasywów jest wykazywany w więcej niż jednej pozycji bilansu, jego powiązanie między tymi pozycjami; dotyczy to w szczególności podziału należności i zobowiązań na część długoterminową i krótkoterminową; 16) łączną kwotę zobowiązań warunkowych, w tym również udzielonych przez jednostkę gwarancji i poręczeń, także wekslowych, niewykazanych w bilansie, ze wskazaniem zobowiązań zabezpieczonych na majątku jednostki oraz charakteru i formy tych zabezpieczeń; odrębnie należy wykazać informacje dotyczące zobowiązań warunkowych w zakresie emerytur i podobnych świadczeń oraz wobec jednostek powiązanych lub stowarzyszonych; 17) w przypadku gdy składniki aktywów niebędące instrumentami finansowymi są wyceniane według wartości godziwej: a) istotne założenia przyjęte do ustalenia wartości godziwej, w przypadku gdy dane przyjęte do ustalenia tej wartości nie pochodzą z aktywnego rynku, b) dla każdej kategorii składnika aktywów niebędącego instrumentem finansowym – wartość godziwą wykazaną w bilansie, jak również odpowiednio skutki przeszacowania zaliczone do przychodów lub kosztów finansowych lub odniesione na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny w okresie sprawozdawczym, c) tabelę zmian w kapitale (funduszu) z aktualizacji wyceny obejmującą stan kapitału (funduszu) na początek i koniec okresu sprawozdawczego oraz jego zwiększenia i zmniejszenia w ciągu roku obrotowego. 2. 1) strukturę rzeczową (rodzaje działalności) i terytorialną (rynki geograficzne) przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów, w zakresie, w jakim te rodzaje i rynki istotnie różnią się od siebie, z uwzględnieniem zasad organizacji sprzedaży produktów i świadczenia usług; 2) w przypadku jednostek, które sporządzają rachunek zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym, dane o kosztach wytworzenia produktów na własne potrzeby oraz o kosztach rodzajowych: a) amortyzacji, b) zużycia materiałów i energii, c) usług obcych, d) podatków i opłat, e) wynagrodzeń, f) ubezpieczeń i innych świadczeń, w tym emerytalnych, g) pozostałych kosztach rodzajowych; 3) wysokość i wyjaśnienie przyczyn odpisów aktualizujących środki trwałe; 4) wysokość odpisów aktualizujących wartość zapasów; 5) informacje o przychodach, kosztach i wynikach działalności zaniechanej w roku obrotowym lub przewidzianej do zaniechania w roku następnym; 6) rozliczenie różnicy pomiędzy podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym a wynikiem finansowym (zyskiem, stratą) brutto; 7) koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, w tym odsetki oraz różnice kursowe, które powiększyły koszt wytworzenia środków trwałych w budowie w roku obrotowym; 8) odsetki oraz różnice kursowe, które powiększyły cenę nabycia towarów lub koszt wytworzenia produktów w roku obrotowym; 9) poniesione w ostatnim roku i planowane na następny rok nakłady na niefinansowe aktywa trwałe; odrębnie należy wykazać poniesione i planowane nakłady na ochronę środowiska; 10) kwotę i charakter poszczególnych pozycji przychodów lub kosztów o nadzwyczajnej wartości lub które wystąpiły incydentalnie. 3. Dla pozycji sprawozdania finansowego, wyrażonych w walutach obcych – kursy przyjęte do ich wyceny. 4. Objaśnienie struktury środków pieniężnych przyjętych do rachunku przepływów pieniężnych, a w przypadku gdy rachunek przepływów pieniężnych sporządzony jest metodą bezpośrednią, dodatkowo należy przedstawić uzgodnienie przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej, sporządzone metodą pośrednią; w przypadku różnic pomiędzy zmianami stanu niektórych pozycji w bilansie oraz zmianami tych samych pozycji wykazanymi w rachunku przepływów pieniężnych, należy wyjaśnić ich przyczyny. 5. Informacje o: 1) charakterze i celu gospodarczym zawartych przez jednostkę umów nieuwzględnionych w bilansie w zakresie niezbędnym do oceny ich wpływu na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy jednostki; 2) transakcjach (wraz z ich kwotami) zawartych przez jednostkę na innych warunkach niż rynkowe ze stronami powiązanymi, przez które rozumie się podmioty powiązane zdefiniowane w międzynarodowych standardach rachunkowości przyjętych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606\/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości, wraz z informacjami określającymi charakter związku ze stronami powiązanymi oraz innymi informacjami dotyczącymi transakcji niezbędnymi dla zrozumienia ich wpływu na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy jednostki. Informacje dotyczące poszczególnych transakcji mogą być zgrupowane według ich rodzaju, z wyjątkiem przypadku, gdy informacje na temat poszczególnych transakcji są niezbędne dla oceny ich wpływu na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy jednostki; 3) przeciętnym w roku obrotowym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe; 4) wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych lub należnych osobom wchodzącym w skład organów zarządzających, nadzorujących albo administrujących spółek handlowych (dla każdej grupy osobno) za rok obrotowy oraz wszelkich zobowiązaniach wynikających z emerytur i świadczeń o podobnym charakterze dla byłych członków tych organów lub zobowiązaniach zaciągniętych w związku z tymi emeryturami, ze wskazaniem kwoty ogółem dla każdej kategorii organu; 5) kwotach zaliczek, kredytów, pożyczek i świadczeń o podobnym charakterze udzielonych osobom wchodzącym w skład organów zarządzających, nadzorujących i administrujących jednostki, ze wskazaniem ich głównych warunków, wysokości oprocentowania oraz wszelkich kwot spłaconych, odpisanych lub umorzonych, a także zobowiązań zaciągniętych w ich imieniu tytułem gwarancji i poręczeń wszelkiego rodzaju, ze wskazaniem kwoty ogółem dla każdego z tych organów; 6) wynagrodzeniu biegłego rewidenta lub podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, wypłaconym lub należnym za rok obrotowy odrębnie za: a) obowiązkowe badanie rocznego sprawozdania finansowego, b) inne usługi poświadczające, c) usługi doradztwa podatkowego, d) pozostałe usługi. 6. 1) informacje o przychodach i kosztach z tytułu błędów popełnionych w latach ubiegłych odnoszonych w roku obrotowym na kapitał (fundusz) własny z podaniem ich kwot i rodzaju; 2) informacje o istotnych zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nieuwzględnionych w sprawozdaniu finansowym oraz o ich wpływie na sytuację majątkową, finansową oraz wynik finansowy jednostki; 3) przedstawienie dokonanych w roku obrotowym zmian zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny, jeżeli wywierają one istotny wpływ na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy jednostki, ich przyczyny i spowodowaną zmianami kwotę wyniku finansowego oraz zmian w kapitale (funduszu) własnym, oraz przedstawienie zmiany sposobu sporządzania sprawozdania finansowego wraz z podaniem jej przyczyny; 4) informacje liczbowe, wraz z wyjaśnieniem, zapewniające porównywalność danych sprawozdania finansowego za rok poprzedzający ze sprawozdaniem za rok obrotowy. 7. 1) informacje o wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia, b) procentowym udziale, c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników aktywów trwałych, e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych, f) przychodach uzyskanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach z nimi związanych, g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia; 2) informacje o transakcjach z jednostkami powiązanymi; 3) wykaz spółek (nazwa, siedziba), w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale lub 20% w ogólnej liczbie głosów w organie stanowiącym spółki; wykaz ten powinien zawierać także informacje o procencie posiadanego zaangażowania w kapitale oraz o kwocie kapitału własnego i zysku lub stracie netto tych spółek za ostatni rok obrotowy; 4) jeżeli jednostka nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, korzystając ze zwolnienia lub wyłączeń, informacje o: a) podstawie prawnej wraz z danymi uzasadniającymi odstąpienie od konsolidacji, b) nazwie i siedzibie jednostki sporządzającej skonsolidowane sprawozdanie finansowe na wyższym szczeblu grupy kapitałowej oraz miejscu jego publikacji, c) podstawowych wskaźnikach ekonomiczno-finansowych, charakteryzujących działalność jednostek powiązanych w danym i ubiegłym roku obrotowym, takich jak: - przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz przychody finansowe, - wynik finansowy netto oraz kwota kapitału (funduszu) własnego, z podziałem na grupy, - wartość aktywów, - przeciętne roczne zatrudnienie, d) rodzaju stosowanych standardów rachunkowości (krajowych czy międzynarodowych) przez jednostki powiązane; 5) informacje o: a) nazwie i siedzibie jednostki sporządzającej skonsolidowane sprawozdanie finansowe na najwyższym szczeblu grupy kapitałowej, w której skład wchodzi spółka jako jednostka zależna, oraz miejscu, w którym sprawozdanie to jest dostępne, b) nazwie i siedzibie jednostki sporządzającej skonsolidowane sprawozdanie finansowe na najniższym szczeblu grupy kapitałowej, w skład której wchodzi spółka jako jednostka zależna, oraz miejscu, w którym sprawozdanie to jest dostępne; 6) nazwę, adres siedziby zarządu lub siedziby statutowej jednostki oraz formę prawną każdej z jednostek, których dana jednostka jest wspólnikiem ponoszącym nieograniczoną odpowiedzialność majątkową. 8. W przypadku sprawozdania finansowego sporządzonego za okres, w ciągu którego nastąpiło połączenie: 1) jeżeli połączenie zostało rozliczone metodą nabycia: a) firmę i opis przedmiotu działalności spółki przejętej, b) liczbę, wartość nominalną i rodzaj udziałów (akcji) wyemitowanych w celu połączenia, c) cenę przejęcia, wartość aktywów netto według wartości godziwej spółki przejętej na dzień połączenia, wartość firmy lub ujemną wartość firmy i opis zasad jej amortyzacji; 2) jeżeli połączenie zostało rozliczone metodą łączenia udziałów: a) firmy i opis przedmiotu działalności spółek, które w wyniku połączenia zostały wykreślone z rejestru, b) liczbę, wartość nominalną i rodzaj udziałów (akcji) wyemitowanych w celu połączenia, c) przychody i koszty, zyski i straty oraz zmiany w kapitałach własnych połączonych spółek za okres od początku roku obrotowego, w ciągu którego nastąpiło połączenie, do dnia połączenia. 9. W przypadku występowania niepewności co do możliwości kontynuowania działalności, opis tych niepewności oraz stwierdzenie, że taka niepewność występuje, oraz wskazanie, czy sprawozdanie finansowe zawiera korekty z tym związane; informacja powinna zawierać również opis podejmowanych bądź planowanych przez jednostkę działań mających na celu eliminację niepewności. 10. Inne informacje niż wymienione powyżej, jeżeli mogłyby w istotny sposób wpłynąć na ocenę sytuacji majątkowej i finansowej oraz wynik finansowy jednostki.” Załącznik nr 2 „Załącznik nr 5 ZAKRES INFORMACJI WYKAZYWANYCH W SPRAWOZDANIU FINANSOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 USTAWY, DLA JEDNOSTEK MAŁYCH KORZYSTAJĄCYCH Z UPROSZCZEŃ ODNOSZĄCYCH SIĘ DO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO Wprowadzenie do sprawozdania finansowego obejmuje w szczególności: 1) firmę, siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres oraz numer we właściwym rejestrze sądowym albo ewidencji; 2) wskazanie czasu trwania działalności jednostki, jeżeli jest ograniczony; 3) wskazanie okresu objętego sprawozdaniem finansowym; 4) wskazanie zastosowanych uproszczeń przewidzianych dla jednostek małych; 5) wskazanie, czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej przez jednostkę w dającej się przewidzieć przyszłości oraz czy nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania przez nią działalności; 6) omówienie przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny aktywów i pasywów (także amortyzacji), ustalenia wyniku finansowego oraz sposobu sporządzenia sprawozdania finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru. Bilans Aktywa A. Aktywa trwałe I. Wartości niematerialne i prawne II. Rzeczowe aktywa trwałe, w tym: - środki trwałe - środki trwałe w budowie III. Należności długoterminowe IV. Inwestycje długoterminowe, w tym: - nieruchomości - długoterminowe aktywa finansowe V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe B. Aktywa obrotowe I. Zapasy II. Należności krótkoterminowe, w tym: a) z tytułu dostaw i usług, w tym: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy III. Inwestycje krótkoterminowe, w tym: a) krótkoterminowe aktywa finansowe, w tym: środki pieniężne w kasie i na rachunkach IV. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe C. Należne wpłaty na kapitał (fundusz) podstawowy D. Udziały (akcje) własne Aktywa razem Pasywa A. Kapitał (fundusz) własny I. Kapitał (fundusz) podstawowy II. Kapitał (fundusz) zapasowy, w tym: - nadwyżka wartości sprzedaży (wartości emisyjnej) nad wartością nominalną udziałów (akcji) III. Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny, w tym: - z tytułu aktualizacji wartości godziwej IV. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe V. Zysk (strata) z lat ubiegłych VI. Zysk (strata) netto VII. Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna) B. Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania I. Rezerwy na zobowiązania, w tym: - rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne II. Zobowiązania długoterminowe, w tym: - z tytułu kredytów i pożyczek III. Zobowiązania krótkoterminowe, w tym: a) z tytułu kredytów i pożyczek b) z tytułu dostaw i usług, w tym: - do 12 miesięcy powyżej 12 miesięcy c) fundusze specjalne IV. Rozliczenia międzyokresowe Pasywa razem Rachunek zysków i strat (wariant kalkulacyjny) A. Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów B. Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów C. Koszty sprzedaży D. Koszty ogólnego zarządu E. Zysk (strata) ze sprzedaży (A-B-C-D) F. Pozostałe przychody operacyjne, w tym: - aktualizacja wartości aktywów niefinansowych G. Pozostałe koszty operacyjne, w tym: - aktualizacja wartości aktywów niefinansowych H. Przychody finansowe, w tym: I. Dywidendy i udziały w zyskach od jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale, w tym: - od jednostek powiązanych, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale II. Odsetki, w tym: - od jednostek powiązanych III. Zysk z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych IV. Aktualizacja wartości aktywów finansowych I. Koszty finansowe, w tym: I. Odsetki, w tym: - dla jednostek powiązanych II. Strata z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych III. Aktualizacja wartości aktywów finansowych J. Zysk (strata) brutto (E+F-G+H-I) K. Podatek dochodowy L. Zysk (strata) netto (J-K) (wariant porównawczy) A. Przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi I. Przychody netto ze sprzedaży II. Zmiana stanu produktów (zwiększenie – wartość dodatnia, zmniejszenie – wartość ujemna) III. Koszt wytworzenia produktów na własne potrzeby jednostki B. Koszty działalności operacyjnej I. Amortyzacja II. Zużycie materiałów i energii III. Usługi obce IV. Wynagrodzenia V. Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, w tym: - emerytalne VI. Pozostałe koszty, w tym: - wartość sprzedanych towarów i materiałów C. Zysk (strata) ze sprzedaży (A-B) D. Pozostałe przychody operacyjne, w tym: - aktualizacja wartości aktywów niefinansowych E. Pozostałe koszty operacyjne, w tym: - aktualizacja wartości aktywów niefinansowych F. Przychody finansowe, w tym: I. Dywidendy i udziały w zyskach od jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale, w tym: - od jednostek powiązanych, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale II. Odsetki, w tym: - od jednostek powiązanych III. Zysk z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych IV. Aktualizacja wartości aktywów finansowych G. Koszty finansowe, w tym: I. Odsetki, w tym: - dla jednostek powiązanych II. Strata z tytułu rozchodu aktywów finansowych, w tym: - w jednostkach powiązanych III. Aktualizacja wartości aktywów finansowych H. Zysk (strata) brutto (C+D-E+F-G) I. Podatek dochodowy J. Zysk (strata) netto (H-I) Dodatkowe informacje i objaśnienia obejmują w szczególności: 1) szczegółowy zakres zmian wartości grup rodzajowych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz inwestycji długoterminowych, zawierający stan tych aktywów na początek roku obrotowego, zwiększenia i zmniejszenia z tytułu: aktualizacji wartości, nabycia, rozchodu, przemieszczenia wewnętrznego oraz stan końcowy, a dla majątku amortyzowanego – podobne przedstawienie stanów i tytułów zmian dotychczasowej amortyzacji lub umorzenia; 2) kwotę dokonanych w trakcie roku obrotowego odpisów aktualizujących wartość aktywów trwałych odrębnie dla długoterminowych aktywów niefinansowych oraz długoterminowych aktywów finansowych; 3) kwotę wartości firmy i wyjaśnienie okresu jej odpisywania, określonych w art. 44b ust. 10; 4) w przypadku gdy instrumenty finansowe lub składniki aktywów niebędące instrumentami finansowymi są wyceniane według wartości godziwej: a) istotne założenia przyjęte do ustalenia wartości godziwej, w przypadku gdy dane przyjęte do ustalenia tej wartości nie pochodzą z aktywnego rynku, b) odrębnie dla długoterminowych i krótkoterminowych instrumentów finansowych lub składników aktywów niebędących instrumentami finansowymi – wartość godziwą wykazaną w bilansie, jak również odpowiednio skutki przeszacowania wpływające na wynik finansowy lub odniesione na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny w okresie sprawozdawczym, c) odrębnie dla pochodnych instrumentów finansowych wykazywanych jako krótkoterminowe aktywa finansowe lub zobowiązania krótkoterminowe – informacje dotyczące zakresu i charakteru instrumentów, w tym istotnych warunków mogących wpłynąć na kwotę, termin i pewność przyszłych przepływów pieniężnych, d) tabelę zmian w kapitale (funduszu) z aktualizacji wyceny obejmującą stan kapitału (funduszu) na początek i koniec okresu sprawozdawczego oraz jego zwiększenia i zmniejszenia w ciągu roku obrotowego; 5) kwotę czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów stanowiących różnicę między wartością otrzymanych finansowych składników aktywów a zobowiązaniem zapłaty za nie; 6) podział zobowiązań długoterminowych według pozycji bilansu o pozostałym od dnia bilansowego, przewidywanym umową, okresie spłaty powyżej 5 lat, jak również łączną kwotę zobowiązań zabezpieczonych na majątku jednostki ze wskazaniem charakteru i formy tych zabezpieczeń; 7) w przypadku gdy składnik aktywów lub pasywów jest wykazywany w więcej niż jednej pozycji bilansu, jego powiązanie między tymi pozycjami; dotyczy to w szczególności podziału należności i zobowiązań na część długoterminową i krótkoterminową; 8) łączną kwotę zobowiązań warunkowych, w tym również udzielonych przez jednostkę gwarancji i poręczeń, także wekslowych, niewykazanych w bilansie, ze wskazaniem zobowiązań zabezpieczonych na majątku jednostki oraz charakteru i formy tych zabezpieczeń; odrębnie należy wykazać informacje dotyczące zobowiązań warunkowych w zakresie emerytur i podobnych świadczeń oraz wobec jednostek powiązanych lub stowarzyszonych; 9) koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, w tym odsetki oraz różnice kursowe, które powiększyły koszt wytworzenia środków trwałych w budowie w roku obrotowym; 10) odsetki oraz różnice kursowe, które powiększyły cenę nabycia towarów lub koszt wytworzenia produktów w roku obrotowym; 11) kwotę i charakter poszczególnych pozycji przychodów lub kosztów o nadzwyczajnej wartości lub które wystąpiły incydentalnie; 12) informację o przeciętnym w roku obrotowym zatrudnieniu; 13) kwoty zaliczek i pożyczek, udzielonych osobom wchodzącym w skład organów zarządzających, nadzorujących i administrujących jednostki, ze wskazaniem ich głównych warunków, wysokości oprocentowania oraz wszelkich kwot spłaconych, odpisanych lub umorzonych, a także zobowiązań zaciągniętych w ich imieniu tytułem gwarancji i poręczeń wszelkiego rodzaju, ze wskazaniem kwoty ogółem dla każdej kategorii; 14) informację o istotnych zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nieuwzględnionych w sprawozdaniu finansowym oraz ich wpływie na sytuację majątkową, finansową oraz wynik finansowy jednostki; 15) przedstawienie dokonanych w roku obrotowym zmian zasad (polityki) rachunkowości, jeżeli wywierają one istotny wpływ na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy jednostki oraz przedstawienie zmiany sposobu sporządzania sprawozdania finansowego wraz z podaniem jej przyczyny; 16) informacje liczbowe, wraz z wyjaśnieniem, zapewniające porównywalność danych sprawozdania finansowego za rok poprzedzający ze sprawozdaniem za rok obrotowy; 17) informacje o nazwie i siedzibie jednostki sporządzającej skonsolidowane sprawozdanie finansowe na najniższym szczeblu grupy kapitałowej, w skład której wchodzi spółka jako jednostka zależna; 18) w przypadku gdy jednostka mała nie sporządza sprawozdania z działalności zgodnie z art. 49 ust. 5 ustawy dodatkowo przedstawia informacje o udziałach (akcjach) własnych: a) przyczynę nabycia udziałów (akcji) własnych dokonanego w roku obrotowym, b) liczbę i wartość nominalną nabytych oraz zbytych w roku obrotowym udziałów (akcji), a w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartość księgową, jak też część kapitału podstawowego, którą te udziały (akcje) reprezentują, c) w przypadku nabycia lub zbycia odpłatnego, równowartość tych udziałów (akcji), d) liczbę i wartość nominalną lub, w razie braku wartości nominalnej, wartość księgową wszystkich udziałów (akcji) nabytych i zatrzymanych, jak również część kapitału podstawowego, którą te udziały (akcje) reprezentują.” [1]) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013\/34\/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006\/43\/WE oraz uchylającą dyrektywy Rady 78\/660\/EWG i 83\/349\/EWG (Dz. Urz. UE L 182 z 29.06.2013, s. 19). [2]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawę z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych oraz ustawę z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 613, z 2014 r. poz. 768 i 1100 oraz z 2015 r. poz. 4 i 978. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362, 596, 769, 1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 21, 888, 1027, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717, z 2014 r. poz. 223, 312, 567, 598, 773, 915, 1052, 1215, 1328, 1563, 1644, 1662 i 1863 oraz z 2015 r. poz. 73, 211, 251, 478, 693, 699, 860, 933 i 978. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 125, poz. 1363 i 1369 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 141, poz. 1183, Nr 169, poz. 1384, Nr 172, poz. 1412 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302 i Nr 202, poz. 1958, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 i Nr 263, poz. 2619, z 2005 r. Nr 143, poz. 1199, Nr 164, poz. 1366 i Nr 169, poz. 1420, z 2006 r. Nr 183, poz. 1353 i Nr 217, poz. 1588, z 2008 r. Nr 141, poz. 888, Nr 143, poz. 894 i Nr 209, poz. 1316, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 201, poz. 1541, z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 28, poz. 146, Nr 75, poz. 473, Nr 219, poz. 1442 i Nr 226, poz. 1478, z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 764, z 2012 r. poz. 1529 i 1540, z 2014 r. poz. 223, 1328 i 1563 oraz z 2015 r. poz. 211, 699 i 978. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 265 i 1161 oraz z 2015 r. poz. 4 i 978."}
{"id":"2004_2708_1","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 1. Z dniem 31 marca 2006 r. likwiduje się Rządowe Centrum Studiów Strategicznych działające przy Prezesie Rady Ministrów, zwane dalej „Centrum”."}
{"id":"2004_2708_10","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 10. Prezes Rady Ministrów ustali, w drodze zarządzenia, przeznaczenie mienia będącego w posiadaniu Centrum, z zastrzeżeniem przepisów o gospodarce nieruchomościami oraz przepisów o finansach publicznych."}
{"id":"2004_2708_11","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 11. 1. Pracownicy Centrum stają się z dniem 1 kwietnia 2006 r. pracownikami Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, z wyjątkiem pracowników Centrum wykonujących dotychczas inne zadania niż wymienione w art. 2, którzy stają się z tym dniem pracownikami urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego. 2. Dyrektor generalny Centrum, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia ustawy, jest obowiązany zawiadomić na piśmie pracowników, o których mowa w ust. 1, o zmianach, jakie mają nastąpić w zakresie ich stosunków pracy. Przepisy art. 231 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[7])) stosuje się odpowiednio. 3. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie trzech miesięcy od dnia przejścia do nowego pracodawcy, jeżeli przed upływem tego terminu nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy i płacy na dalszy okres albo w razie nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy. 4. Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem może nastąpić za wypowiedzeniem. 5. W przypadku wygaśnięcia stosunków pracy, o których mowa w ust. 3, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 4, pracownikom przysługują świadczenia przewidziane dla pracowników, z którymi stosunki pracy rozwiązuje się z powodu likwidacji pracodawcy. 6. Przepisów ust. 2 zdanie drugie oraz ust. 3 i 4 nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej."}
{"id":"2004_2708_12","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 12. Sprawy wszczęte i niezakończone przez Centrum realizowane w ramach zadań: 1) wymienionych w art. 2 – są prowadzone przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów; 2) innych niż wymienione w art. 2 – są prowadzone przez urząd obsługujący ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego."}
{"id":"2004_2708_13","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 11 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, ustawę z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej, ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 123, poz. 1353 i Nr 128, poz. 1403, z 2002 r. Nr 1, poz. 18, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71 i Nr 169, poz. 1417. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1414 i Nr 249, poz. 2104. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 i Nr 190, poz. 1864, z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 69, poz. 624, Nr 91, poz. 873, Nr 96, poz. 959, Nr 116, poz. 1206, Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2702 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 33, poz. 288, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1414 i 1417 i Nr 267, poz. 2258. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2001 r. Nr 102, poz. 1116, Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1403 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 150, poz. 1237, Nr 153, poz. 1271, Nr 238, poz. 2025 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 i 2257, z 2004 r. Nr 33, poz. 287, Nr 179, poz. 1845 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 132, poz. 1110 i Nr 249, poz. 2104. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492 oraz z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398."}
{"id":"2004_2708_2","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 2. Z dniem 1 kwietnia 2006 r. wykonywane dotychczas przez Centrum zadania i kompetencje z zakresu: 1) sporządzania ocen skutków społeczno-gospodarczych projektowanych regulacji, 2) opracowywania ocen międzynarodowych uwarunkowań sytuacji kraju oraz długofalowych koncepcji polityki zagranicznej, 3) opracowywania ocen funkcjonalności struktur państwa i sprawności ich działania, 4) przygotowywania innych analiz, prognoz, koncepcji, programów i ocen, zleconych przez Prezesa Rady Ministrów – stają się zadaniami, które realizuje, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2004_2708_3","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 uchyla się pkt 4; 2) w art. 21 w ust. 4 w zdaniu drugim wyrazy „jednostek, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4 i 4a,” zastępuje się wyrazami „ jednostki, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4a,”."}
{"id":"2004_2708_4","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 14j-14o; 2) w art. 29 po pkt 1 dodaje się pkt 1a-1d w brzmieniu: „1a) dokonywanie ocen skutków (kosztów i korzyści) społeczno-gospodarczych projektowanych regulacji oraz sporządzanie ocen tych skutków, w tym projektów powodujących istotne długo­okresowe następstwa w rozwoju społecznym i gos­podarczym; 1b) opracowywanie ocen międzynarodowych uwarun­kowań sytuacji kraju oraz długofalowych koncepcji polityki zagranicznej; 1c) opracowywanie ocen funkcjonalności struktur państwa i sprawności ich działania; 1d) przygotowywanie innych analiz, prognoz, koncepcji, programów i ocen, zleconych przez Prezesa Rady Ministrów;”."}
{"id":"2004_2708_5","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1548, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 23a otrzymuje brzmienie: „ Art. 23a. Dział rozwój regionalny obejmuje sprawy: 1) opracowywania projektów strategii rozwoju kraju; 2) opracowywania dokumentów programowych z zakresu społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, w szczególności będących podstawą do pozyskiwania środków rozwojowych z Unii Europejskiej i z innych źródeł zagranicznych; 3) przygotowywania prognoz oraz średnio i długookresowych strategicznych programów rozwoju kraju; 4) przygotowywania koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju wraz z prognozą oddziaływania na środowisko; 5) analizowania zgodności rządowych prog­ra­mów krótko i średniookresowych z progra­mami strategicznymi; 6) analizowania zgodności strategii rozwoju województw ze strategią rozwoju kraju; 7) opracowywania sektorowych programów ope­racyjnych, z wyjątkiem programów doty­czących rozwoju obszarów wiejskich i rybo­łówstwa, realizujących cele strategii, o której mowa w pkt 1, oraz dokumentów, o których mowa w pkt 2, z wykorzystaniem w szcze­gólności środków budżetu państwa oraz środków rozwojowych pochodzących z Unii Europejskiej i z innych źródeł zagranicznych; 8) zarządzania Funduszem Spójności oraz sektorowymi programami opera­cyjnymi, z wyjątkiem programów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich i rybołówstwa; 9) koordynacji opracowywania przez samorządy województw regionalnych programów opera­cyjnych, zawierania regionalnych porozumień programowych, a także monitorowania i oce­ny przebiegu ich wykonania; 10) współpracy z jednostkami samorządu tery­torialnego oraz organizacjami je zrze­sza­jącymi, a także z partnerami społeczno-gospodarczymi, w zakresie dotyczącym roz­woju społeczno-gospodarczego kraju, w tym rozwoju regionalnego; 11) nadzorowania wykonania i rozliczenia zawartych kontraktów wojewódzkich.”; 2) w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W celu realizacji swoich zadań minister kierujący określonym działem współdziała, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach oraz w zakresie wynikającym z potrzeb danego działu, z innymi członkami Rady Ministrów oraz innymi organami administracji rządowej i państwo­wymi jednostkami organizacyjnymi, organami samorządu terytorialnego, jak również z organami samorządu gospodarczego, zawodowego, związków zawodowych i organizacji pracodawców oraz innych organizacji społecznych i przedstawicielstw środowisk zawodo­wych i twórczych.”."}
{"id":"2004_2708_6","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 uchyla się pkt 4; 2) w art. 41 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) osoby kierującej departamentem (komórką równorzędną) i jej zastępcy w urzędach, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz osoby kierującej wydziałem (komórką równorzędną) i jej zastępcy w urzędach wojewódzkich,”."}
{"id":"2004_2708_7","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 46 otrzymuje brzmienie: „Art. 46. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej koordynuje zgodność planów zagospodarowania przestrzennego województw z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju oraz w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego prowadzi współpracę transgraniczną i przygraniczną w zakresie zagospodarowania przestrzennego, a także przygotowuje okresowe raporty o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju.”; 2) w art. 47 w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „Rządowe Centrum Studiów Strategicznych” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego”."}
{"id":"2004_2708_8","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104) w art. 49 w ust. 1 uchyla się pkt 5."}
{"id":"2004_2708_9","title":"Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o likwidacji Rządowego Centrum Studiów Strategicznych[1])","text":"Art. 9. 1. Należności i zobowiązania Centrum stają się z dniem 1 kwietnia 2006 r. należnościami i zobowiązaniami urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, z wyjątkiem należności i zobowiązań związanych z zakresem zadań określonych w art. 2, które stają się należnościami i zobowiązaniami Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2. Prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez Centrum przejmuje z dniem 1 kwietnia 2006 r. urząd obsługujący ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, z wyjątkiem praw i obowiązków wynikających z umów i porozumień związanych z zakresem zadań określonych w art. 2, które przejmuje Kancelaria Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2004_2742_1","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku publicznego, zwłaszcza poprzez sprowadzenie: 1) niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolności obywateli, 2) bezpośredniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach, 3) bezpośredniego zagrożenia obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 4) zagrożenia przestępstwem o charakterze terrorystycznym bądź jego dokonania w stosunku do obiektów mających szczególne znaczenie dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, bądź mogącym skutkować niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego – Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w celu zapewnienia bezpieczeństwa publicznego lub przywrócenia porządku publicznego, może zarządzić użycie uzbro jonych oddziałów lub pododdziałów Policji. 2. W przypadkach niecierpiących zwłoki decyzję, o której mowa w ust. 1, podejmuje minister właściwy do spraw wewnętrznych, zawiadamiając o niej niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, jeżeli użycie uzbrojonych oddziałów i pododdziałów Policji okaże się niewystarczające, do pomocy uzbrojonym oddziałom i pododdziałom Policji mogą być użyte oddziały i pododdziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej \"Siłami Zbrojnymi\", na podstawie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wydanego na wniosek Prezesa Rady Ministrów. 4. Pomoc, o której mowa w ust. 3, może być udzielona również w formie prowadzonego samodzielnie przez oddziały i pododdziały Sił Zbrojnych przeciwdziałania zagrożeniu bądź dokonaniu przestępstwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, w przypadku gdy oddziały i pododdziały Policji nie dysponują możliwościami skutecznego przeciwdziałania tym zagrożeniom. 5. W przypadkach niecierpiących zwłoki decyzję o udzieleniu pomocy, o której mowa w ust. 3 i 4, podejmuje Minister Obrony Narodowej, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, określający zakres i formę pomocy, zawiadamiając o niej niezwłocznie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów. 6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej niezwłocznie wydaje postanowienie o zatwierdzeniu lub uchyleniu decyzji, o której mowa w ust. 5. 7. Żołnierzom oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych kierowanych do pomocy uzbrojonym oddziałom i pododdziałom Policji przysługują w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań, wobec wszystkich osób, uprawnienia policjantów określone w art. 15-17. Korzystanie z tych uprawnień następuje na zasadach i w trybie określonych dla policjantów. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i sposób użycia oddziałów i pododdziałów Policji i Sił Zbrojnych, 2) sposób koordynowania działań podejmowanych przez Policję i Siły Zbrojne w formie określonej w ust. 3 i 4, 3) tryb wymiany informacji i sposób logistycznego wsparcia działań Policji prowadzonych z pomocą oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych. 9. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, powinno uwzględniać: 1) stopień zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku publicznego, w tym przestępstwem o charakterze terrorystycznym, oraz przewidywany rozwój sytuacji, 2) zachowanie ciągłości dowodzenia, w tym oddziałami Sił Zbrojnych, 3) ochronę wymienianych informacji oraz zakres wsparcia logistycznego Policji.\"; 2) w art. 18a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego, jeżeli siły Policji są niewystarczające do wykonania ich zadań w zakresie ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych uzgodniony z Ministrem Obrony Narodowej, może zarządzić użycie żołnierzy Żandarmerii Wojskowej do udzielenia pomocy Policji.\"."}
{"id":"2004_2742_2","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Siły Zbrojne mogą ponadto brać udział w zwalczaniu klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, działaniach antyterrorystycznych, akcjach poszukiwawczych oraz ratowania życia ludzkiego, a także w oczyszczaniu terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu.\"."}
{"id":"2004_2742_3","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 153, poz. 1271, Nr 176, poz. 1457 i Nr 200, poz. 1688, z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1609, Nr 192, poz. 1873 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 171, poz. 1800, Nr 179, poz. 1842 i Nr 210, poz. 2135."}
{"id":"2004_2755_1","title":"Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 36 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) w odniesieniu do utworu słowno-muzycznego, jeżeli utwór słowny i utwór muzyczny zostały stworzone specjalnie dla danego utworu słowno-muzycznego – od śmierci później zmarłej z wymienionych osób: autora utworu słownego albo kompozytora utworu muzycznego.”; 2) art. 89 otrzymuje brzmienie: „Art. 89. 1. Prawo, o którym mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2, wygasa z upływem pięćdziesięciu lat następujących po roku, w którym nastąpiło artystyczne wykonanie. 2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, nastąpiła publikacja lub inne rozpowszechnienie artystycznego wykonania utrwalonego w inny sposób niż na fonogramie, okres ochrony liczy się od tego zdarzenia, a gdy miały miejsce obydwa – od tego z nich, które miało miejsce wcześniej.”; 3) po art. 89 dodaje się art. 891 w brzmieniu: „Art. 891. Jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 89 ust. 1, nastąpiła publikacja lub inne rozpowszechnienie artystycznego wykonania utrwalonego na fonogramie, prawo, o którym mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2, wygasa z upływem siedemdziesięciu lat od tego zdarzenia, a gdy miały miejsce obydwa – od tego z nich, które miało miejsce wcześniej.”; 4) w art. 95 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, fonogram został opublikowany, prawo, o którym mowa w art. 94 ust. 4 i 5, wygasa z upływem siedemdziesięciu lat następujących po roku, w którym fonogram został opublikowany. 3. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, fonogram nie został opublikowany i jeżeli w tym okresie został rozpowszechniony w inny sposób, prawo, o którym mowa w art. 94 ust. 4 i 5, wygasa z upływem siedemdziesięciu lat następujących po roku, w którym fonogram został rozpowszechniony.”; 5) po art. 951 dodaje się art. 952–954 w brzmieniu: „Art. 952. 1. Jeżeli po upływie pięćdziesięciu lat od publikacji fonogramu albo jego rozpowszechnienia w inny sposób, producent fonogramu nie wprowadza do obrotu wystarczającej liczby egzemplarzy fonogramu, która, biorąc pod uwagę jego charakter, zaspokajałaby racjonalne potrzeby odbiorców, lub nie udostępnia go publicznie w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, artysta wykonawca albo jego spadkobierca może wypowiedzieć umowę, na mocy której prawa do artystycznego wykonania zostały przeniesione w tym zakresie na producenta fonogramu, albo umowę, na mocy której producentowi fonogramu udzielona została w tym zakresie licencja wyłączna na korzystanie z artystycznego wykonania. 2. Wypowiedzenie umowy, o którym mowa w ust. 1, staje się skuteczne, jeżeli producent fonogramu w terminie roku od dnia doręczenia mu oświadczenia przez artystę wykonawcę albo jego spadkobiercę o wypowiedzeniu umowy, nie rozpocznie korzystania z fonogramu w żaden ze sposobów, o których mowa w ust. 1. 3. Jeżeli fonogram zawiera utrwalenie wykonań kilku artystów wykonawców, prawo do wypowiedzenia umowy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje każdemu z nich. 4. W przypadku skutecznego wypowiedzenia umów zawartych w odniesieniu do wszystkich artystycznych wykonań utrwalonych na fonogramie, prawo producenta tego fonogramu, o którym mowa w art. 94 ust. 4 i 5, wygasa. 5. Prawo do wypowiedzenia umowy, o którym mowa w ust. 1, nie podlega zrzeczeniu się ani zbyciu."}
{"id":"2004_2755_2","title":"Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1])","text":"Art. 2. 1. Przepisy art. 891, art. 95 ust. 2 i 3 oraz art. 952–954 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do artystycznych wykonań i fonogramów, które w dniu 1 listopada 2013 r. podlegały ochronie na podstawie przepisów dotychczasowych, oraz do artystycznych wykonań i fonogramów powstałych po tym dniu. 2. Jeżeli rozpoczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy korzystanie z artystycznego wykonania lub fonogramu było według przepisów dotychczasowych dozwolone, natomiast od tego dnia wymaga zezwolenia – może być ono kontynuowane, pod warunkiem że uprawniony otrzyma stosowne wynagrodzenie należne od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2755_3","title":"Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1])","text":"Art. 3. 1. Przepis art. 36 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do utworów słowno-muzycznych, w których utwór słowny lub utwór muzyczny w dniu 1 listopada 2013 r. podlegał ochronie na podstawie przepisów dotychczasowych, oraz do utworów słowno-muzycznych stworzonych po tym dniu. 2. Jeżeli rozpoczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy korzystanie z utworu słowno-muzycznego było według przepisów dotychczasowych dozwolone, natomiast od tego dnia wymaga zezwolenia – może być ono kontynuowane na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2004_2755_4","title":"Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1])","text":"Art. 4. Umowy, na mocy których prawa do artystycznego wykonania zostały przeniesione na producenta fonogramu oraz umowy, na mocy których producentowi fonogramu udzielona została licencja na korzystanie z artystycznego wykonania, obowiązujące w dniu 31 października 2013 r., zachowują moc obowiązującą do dnia upływu okresu, o którym mowa w art. 891 ustawy zmienianej w art. 1, chyba że strony postanowiły inaczej."}
{"id":"2004_2755_5","title":"Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1])","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Niniejsza ustawa wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011\/77\/UE z dnia 27 września 2011 r. dotyczącą zmiany dyrektywy 2006\/116\/WE w sprawie czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych (Dz. Urz. UE L 265 z 11.10.2011, s. 1). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 94, poz. 658 i Nr 121, poz. 843, z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 181, poz. 1293, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 152, poz. 1016."}
{"id":"2004_2755_953","title":"Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1])","text":"Art. 953. 1. Jeżeli przeniesienie praw do artystycznego wykonania na producenta fonogramu albo udzielenie mu licencji wyłącznej na korzystanie z artystycznego wykonania nastąpiło za jednorazowym wynagrodzeniem, artysta wykonawca ma prawo do corocznego dodatkowego wynagrodzenia od producenta fonogramu za każdy rok następujący po upływie pięćdziesięciu lat po roku publikacji fonogramu albo jego rozpowszechnienia w inny sposób. 2. Kwota dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, wynosi 20% przychodu producenta fonogramu uzyskanego w poprzednim roku z tytułu zwielokrotniania, wprowadzania do obrotu i publicznego udostępniania fonogramu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 3. Prawo do dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, nie podlega zrzeczeniu się ani zbyciu. 4. Wypłata dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, następuje za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami pokrewnymi do artystycznych wykonań, wyznaczonej na okres nie dłuższy niż pięć lat przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego po przeprowadzeniu konkursu uwzględniającego następujące kryteria: 1) reprezentatywność; 2) zdolność organizacyjną do realizacji zadania w sposób zapewniający efektywny pobór wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, i ich wypłaty; 3) skuteczność i prawidłowość działania; 4) zasadność planowanych kosztów wypłaty wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, i ich wysokość. 5. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej konkurs, o którym mowa w ust. 4, oraz jego wynik. 6. Organizacja zbiorowego zarządzania prawami pokrewnymi do artystycznych wykonań biorąca udział w konkursie, o którym mowa w ust. 4, może złożyć do ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyniku tego konkursu, odwołanie od jego wyniku ze względu na naruszenie przepisów prawa. 7. Odwołanie, o którym mowa w ust. 6, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego rozpatruje w terminie 14 dni od dnia jego wpływu. W przypadku uwzględnienia odwołania minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego unieważnia konkurs, o którym mowa w ust. 4. 8. Artysta wykonawca lub organizacja zbiorowego zarządzania, o której mowa w ust. 4, mogą domagać się od producenta fonogramu udzielenia wszelkich informacji oraz udostępnienia dokumentów niezbędnych do określenia wysokości należnego im dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, i jego wypłaty. 9. Organizacja zbiorowego zarządzania, o której mowa w ust. 4, ma prawo przeznaczyć z dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, nie więcej niż 10% jego wartości na pokrycie ponoszonych przez nią uzasadnionych i udokumentowanych kosztów dochodzenia oraz wypłaty tego wynagrodzenia. 10. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii organizacji zbiorowego zarządzania prawami pokrewnymi do artystycznych wykonań oraz organizacji producentów fonogramów, określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób pobierania dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, dokonywania z niego potrąceń oraz jego wypłaty, mając na uwadze konieczność zapewnienia, aby pobór i wypłata tego wynagrodzenia były dokonywane w sposób efektywny i przejrzysty, a potrącenia były uzasadnione i udokumentowane; 2) wymagany zakres informacji umieszczanych w ogłoszeniu o konkursie, o którym mowa w ust. 4, mając na uwadze, że minimalny zakres tych informacji ma obejmować co najmniej warunki uczestnictwa w konkursie, termin składania ofert i kryteria ich oceny; 3) zakres dokumentacji konkursowej, mając na uwadze, że zakres tej dokumentacji ma co najmniej określać warunki uczestnictwa w konkursie, o którym mowa w ust. 4, wymagania, jakim ma odpowiadać oferta i kryteria oceny ofert; 4) tryb postępowania konkursowego, mając na uwadze przejrzystość, rzetelność i obiektywność postępowania konkursowego."}
{"id":"2004_2755_954","title":"Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych[1])","text":"Art. 954. Jeżeli przeniesienie praw do artystycznego wykonania na producenta fonogramu albo udzielenie mu licencji wyłącznej na korzystanie z artystycznego wykonania nastąpiło za wynagrodzeniem wypłacanym artyście wykonawcy przez producenta fonogramu okresowo, od wypłat z tego tytułu nie potrąca się zaliczek lub innych odliczeń określonych w umowie po upływie pięćdziesięciu lat od publikacji fonogramu albo jego rozpowszechnienia w inny sposób.”."}
{"id":"2004_2772_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) w pkt 2: – lit. f otrzymuje brzmienie: „f) nie złożyła wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej albo po złożeniu wniosku o wpis: – zgłosiła do ewidencji działalności gospodarczej wniosek o zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej i okres zawieszenia jeszcze nie upłynął, albo – nie upłynął jeszcze okres do, określonego we wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej, dnia podjęcia działalności gospodarczej,”, – w lit. k średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje lit. l w brzmieniu: „l) nie podlega, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, z wyjątkiem ubezpieczenia społecznego rolników;”, b) w pkt 12 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) koszt ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków w przypadku osób nieposiadających prawa do stypendium oraz osób posiadających prawo do stypendium, o którym mowa w art. 41 ust. 3b,”, c) w pkt 13 uchyla się lit. d, d) pkt 24 otrzymuje brzmienie: „24) przychodach – oznacza to przychody z innego tytułu niż zatrudnienie, inna praca zarobkowa, działalność gospodarcza, zasiłek lub inne świadczenie wypłacane z Funduszu Pracy, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;”; 2) w art. 8 w ust. 1 w pkt 8 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) przyjmowanie i rozpatrywanie wniosków bezrobotnych o wydanie odpowiednich dokumentów w sprawach świadczeń z tytułu bezrobocia,”, 3) w art. 9 w ust. 1 w pkt 14 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) obowiązku zwrotu nienależnie pobranego zasiłku, stypendium, innych nienależnie pobranych świadczeń lub kosztów szkolenia i przygotowania zawodowego dorosłych finansowanych z Funduszu Pracy,”; 4) w art. 10 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) stosowania standardów i warunków prowadzenia przez urzędy pracy usług rynku pracy, o których mowa w art. 35 ust. 5;”; 5) w art. 12 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Ochotnicze Hufce Pracy mogą prowadzić szkolenia także dla osób powyżej 18 roku życia w ośrodkach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 4.”; 6) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zadania, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 2, są realizowane przez Komendanta Głównego Ochotniczych Hufców Pracy, w szczególności przy pomocy: 1) Komendy Głównej Ochotniczych Hufców Pracy; 2) wojewódzkich komendantów Ochotniczych Hufców Pracy; 3) dyrektorów centrów kształcenia i wychowania; 4) dyrektorów ośrodków szkolenia zawodowego.”; 7) w art. 18c w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 6 i 7 w brzmieniu: „6) działalność w zakresie organizowania praktycznej nauki zawodu, o której mowa w przepisach o systemie oświaty; 7) działalność w zakresie kierowania osób do podmiotów w celu nabywania umiejętności praktycznych, w szczególności odbycia praktyki absolwenckiej, praktyki lub stażu zawodowego, niebędących zatrudnieniem lub inną pracą zarobkową; przepisy art. 19d oraz – w przypadku kierowania za granicę do podmiotów zagranicznych – przepisy art. 85 ust. 2 stosuje się odpowiednio.”; 8) art. 18l otrzymuje brzmienie: „Art. 18l. Marszałek województwa odmawia, w drodze decyzji, wpisu podmiotu do rejestru, w przypadku gdy: 1) podmiot nie spełnia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 19; 2) podmiot wykreślono z rejestru w przypadkach, o których mowa w art. 18m pkt 3 i 5–8, w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o wpis; 3) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem; 4) podmiot został założony i jest prowadzony przez osobę fizyczną, która poprzednio dopuściła się naruszenia przepisów niniejszej ustawy, skutkującego wykreśleniem z rejestru podmiotu prowadzonego przez tę osobę, w przypadkach, o których mowa w art. 18m pkt 3 i 5–8, w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o wpis.”; 9) w art. 18m pkt 4–6 otrzymują brzmienie: „4) nieprowadzenia agencji zatrudnienia, w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego i pracy tymczasowej, w okresie dwóch kolejnych lat, stwierdzonego na podstawie informacji, o której mowa w art. 19f; 5) naruszenia przez podmiot warunków prowadzenia agencji zatrudnienia określonych w art. 19 pkt 2 i 3, art. 19b–19d oraz art. 85 ust. 2–5; 6) nieusunięcia przez podmiot, w wyznaczonym terminie, naruszeń warunków prowadzenia agencji zatrudnienia określonych w art. 19 pkt 1, art. 19a i art. 19e–19h;”; 10) art. 18o otrzymuje brzmienie: „Art. 18o. Marszałek województwa sprawuje kontrolę w zakresie przestrzegania warunków prowadzenia agencji zatrudnienia, o których mowa w art. 19, art. 19a, art. 19e i art. 19f.”; 11) w art. 19 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) być niekaranym za przestępstwa lub wykroczenia, o których mowa w art. 121–121b;”; 12) w art. 19e w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu: „3) zawieszeniu albo wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej, o których mowa w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, w terminie 14 dni od dnia zawieszenia albo wznowienia wykonywania tej działalności.”; 13) w art. 22 w ust. 6 w pkt 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „celowość ich realizacji, biorąc pod uwagę w szczególności:”; 14) w art. 33: a) w ust. 4: – pkt 2b otrzymuje brzmienie: „2b) rozpoczął realizację indywidualnego programu zatrudnienia socjalnego lub podpisał kontrakt socjalny, o których mowa w art. 50 ust. 2 pkt 2; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje od następnego dnia po dniu rozpoczęcia realizacji indywidualnego programu zatrudnienia socjalnego lub podpisania kontraktu socjalnego;”, – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w okresie do 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje od dnia niestawienia się w powiatowym urzędzie pracy odpowiednio na okres wskazany w pkt 3, w zależności od liczby niestawiennictw;”, – pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) pozostaje niezdolny do pracy wskutek choroby lub przebywania w zakładzie lecznictwa odwykowego przez nieprzerwany okres 90 dni, przy czym za okres nieprzerwany uważa się również okresy niezdolności do pracy wskutek choroby oraz przebywania w zakładzie lecznictwa odwykowego w sytuacji, gdy każda kolejna przerwa między okresami niezdolności do pracy wynosi mniej niż 30 dni kalendarzowych; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje z upływem ostatniego dnia wskazanego okresu 90-dniowego;”, b) w ust. 4a pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) nie podjął przygotowania zawodowego dorosłych albo nie podjął lub przerwał indywidualny plan działania, szkolenie, studia podyplomowe, o których mowa w art. 42a, albo uczestnictwo w programie specjalnym lub nie przystąpił do egzaminu, o którym mowa w art. 40 ust. 3a;”, c) po ust. 4c dodaje się ust. 4d–4f w brzmieniu: „4d. Starosta nie może pozbawić statusu bezrobotnego kobiety w ciąży oraz w okresie 30 dni po dniu porodu z powodu związanej z ciążą i porodem niezdolności do pracy trwającej przez nieprzerwany okres 90 dni, o którym mowa w ust. 4 pkt 9, z wyłączeniem przypadku złożenia wniosku o pozbawienie tego statusu przez samą bezrobotną. 4e. Starosta nie może pozbawić statusu bezrobotnego bezrobotnego, który został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego jako założyciel spółdzielni socjalnej po dniu zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy, w związku z uwzględnieniem przez starostę jego wniosku o przyznanie środków na założenie spółdzielni socjalnej, do dnia następnego po dniu otrzymania tych środków. 4f. W przypadku gdy bezrobotnemu przyznano zasiłek na podstawie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a–c, decyzja starosty o utracie statusu bezrobotnego oznacza także utratę prawa do tego zasiłku.”; 15) w art. 34a: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przygotowanie indywidualnego planu działania jest obowiązkowe dla: 1) bezrobotnego do 25 roku życia, 2) bezrobotnego powyżej 50 roku życia, 3) bezrobotnego bez kwalifikacji zawodowych, 4) bezrobotnego bez doświadczenia zawodowego, 5) bezrobotnego, który po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjął zatrudnienia – o ile pozostaje on nieprzerwanie w rejestrze, o którym mowa w art. 33 ust. 1, przez okres co najmniej 180 dni od dnia rejestracji, a indywidualny plan działania nie został przygotowany dla niego wcześniej.”, b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Dla bezrobotnego, o którym mowa w ust. 3, który jest w trakcie odbywania szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych albo prac społecznie użytecznych powiatowy urząd pracy przygotowuje indywidualny plan działania nie później niż 90 dni po zakończeniu uczestnictwa w określonej formie pomocy. 5. Przygotowanie indywidualnego planu działania musi zostać zakończone nie później niż przed upływem 30 dni od dnia zakończenia okresu, o którym mowa w ust. 3 albo w ust. 4.”; 16) w art. 35 po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu: „2c. W zakresie niezbędnym do realizacji usług rynku pracy publiczne służby zatrudnienia mogą przetwarzać dane osobowe osób korzystających z tych usług.”; 17) w art. 36: a) ust. 5e otrzymuje brzmienie: „5e. Powiatowy urząd pracy nie może przyjąć oferty pracy, jeżeli pracodawca zawarł w ofercie pracy wymagania, które naruszają zasadę równego traktowania w zatrudnieniu w rozumieniu przepisów prawa pracy i mogą dyskryminować kandydatów do pracy, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie lub orientację seksualną.”, b) po ust. 5e dodaje się ust. 5f i 5g w brzmieniu: „5f. Powiatowy urząd pracy może nie przyjąć oferty pracy, w szczególności jeżeli pracodawca w okresie 365 dni przed dniem zgłoszenia oferty pracy został ukarany lub skazany prawomocnym wyrokiem za naruszenie przepisów prawa pracy albo jest objęty postępowaniem dotyczącym naruszenia przepisów prawa pracy. 5g. Odmowa przyjęcia oferty pracy przez powiatowy urząd pracy wymaga pisemnego uzasadnienia.”; 18) w art. 40: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Starosta inicjuje, organizuje i finansuje z Funduszu Pracy szkolenia bezrobotnych w celu podniesienia ich kwalifikacji zawodowych i innych kwalifikacji zwiększających szansę na podjęcie lub utrzymanie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej, w szczególności w przypadku:”, b) ust. 2b otrzymuje brzmienie: „2b. Organizacja szkoleń polega na: 1) wyborze instytucji szkoleniowej i zawieraniu umów szkoleniowych z instytucjami szkoleniowymi lub powierzaniu przez starostę przeprowadzenia szkolenia zakładanej i prowadzonej przez siebie instytucji szkoleniowej; 2) kierowaniu osób na szkolenia; 3) monitorowaniu przebiegu szkoleń; 4) prowadzeniu analiz skuteczności i efektywności szkoleń.”, c) po ust. 2c dodaje się ust. 2d w brzmieniu: „2d. Starosta, w celu zapewnienia najwyższej jakości szkolenia, dokonuje wyboru instytucji szkoleniowej i zleca lub powierza przeprowadzenie szkolenia, o którym mowa w ust. 2b pkt 1, z zachowaniem obowiązujących procedur oraz mając na uwadze zasady konkurencyjności, równego traktowania i przejrzystości.”, d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Starosta może skierować bezrobotnego na wskazane przez niego szkolenie, jeżeli uzasadni on celowość tego szkolenia, a jego koszt w części finansowanej z Funduszu Pracy w danym roku nie przekroczy 300 % przeciętnego wynagrodzenia.”, e) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Szkolenie finansowane przez starostę z Funduszu Pracy odbywa się w formie kursu, realizowanego według planu nauczania obejmującego przeciętnie nie mniej niż 25 godzin zegarowych w tygodniu, chyba że przepisy odrębne przewidują niższy wymiar szkolenia. Szkolenie może trwać do 6 miesięcy, a w sytuacjach uzasadnionych programem szkolenia w danym zawodzie nie dłużej niż 12 miesięcy; w przypadkach osób bez kwalifikacji zawodowych szkolenie może trwać do 12 miesięcy, a w sytuacjach uzasadnionych programem szkolenia w danym zawodzie nie dłużej niż 24 miesiące.”; 19) w art. 41: a) uchyla się ust. 1a, b) dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. Bezrobotnemu uprawnionemu w tym samym okresie do stypendium oraz zasiłku przysługuje prawo wyboru świadczenia.”, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Wysokość stypendium wynosi miesięcznie 120 % zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, jeżeli miesięczny wymiar godzin szkolenia wynosi co najmniej 150 godzin; w przypadku niższego miesięcznego wymiaru godzin szkolenia wysokość stypendium ustala się proporcjonalnie, z tym że stypendium nie może być niższe niż 20 % zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1.”, d) ust. 3a i 3b otrzymują brzmienie: „3a. Skierowany przez starostę na szkolenie w przypadku podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej w trakcie szkolenia ma prawo do ukończenia tego szkolenia bez konieczności ponoszenia jego kosztów. 3b. Bezrobotnemu skierowanemu przez starostę na szkolenie, który w trakcie szkolenia podjął zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą, przysługuje stypendium w wysokości 20 % zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, niezależnie od wymiaru godzin szkolenia, od dnia podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej do dnia zakończenia szkolenia. Od stypendium tego nie są odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne.”, e) po ust. 3b dodaje się ust. 3c w brzmieniu: „3c. Do stypendium, o którym mowa w ust. 3b, nie stosuje się zasady proporcjonalnego ustalania jego wysokości, o której mowa w ust. 3. Stypendium, o którym mowa w ust. 3b, za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę przysługującego stypendium przez 30 i mnożąc otrzymaną kwotę przez liczbę dni kalendarzowych przypadających w okresie, za który stypendium przysługuje.”, f) po ust. 4b dodaje się ust. 4c w brzmieniu: „4c. Starosta może wyrazić zgodę na sfinansowanie z Funduszu Pracy, w formie zwrotu, poniesionych przez bezrobotnego kosztów przejazdu na egzamin, o którym mowa w art. 40 ust. 3a.”, g) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie: „6. Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, jest obowiązana do zwrotu kosztów szkolenia, z wyjątkiem przypadku, gdy przyczyną nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej. 7. Osobom skierowanym na szkolenie przez starostę, z wyjątkiem osób posiadających z tego tytułu prawo do stypendium, z wyłączeniem stypendium, o którym mowa w ust. 3b, przysługuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do miejsca szkolenia i z powrotem, wypłacane przez instytucję ubezpieczeniową, w której osoby te zostały ubezpieczone.”, h) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Starosta może w umowie zawartej z instytucją szkoleniową przewidzieć przyznanie tej instytucji z Funduszu Pracy jednorazowej kwoty w wysokości do 50 % minimalnego wynagrodzenia za pracę za każdego skierowanego bezrobotnego uczestniczącego w szkoleniu, który wskutek działań tej instytucji szkoleniowej podjął w ciągu 30 dni od dnia ukończenia szkolenia zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą i wykonuje je co najmniej przez 6 miesięcy.”; 20) w art. 42 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Starosta może, na wniosek bezrobotnego, udzielić pożyczki na sfinansowanie kosztów szkolenia do wysokości 400 % przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu podpisania umowy pożyczki w celu umożliwienia podjęcia lub utrzymania zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.”; 21) w art. 42a: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku gdy bezrobotny w trakcie odbywania studiów podyplomowych podejmie zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą, nie zawiesza się dofinansowania kosztów tych studiów do planowanego terminu ich ukończenia.”, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Bezrobotnemu, któremu starosta przyznał dofinansowanie kosztów studiów podyplomowych, za okres uczestnictwa w tych studiach zgodnie z ich programem przysługuje stypendium w wysokości 20 % zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1.”, c) dodaje się ust. 6–8 w brzmieniu: „6. Uczestnikowi studiów podyplomowych, który w trakcie ich odbywania podjął zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą, nie zawiesza się wypłaty stypendium, o którym mowa w ust. 5, do planowanego terminu ukończenia tych studiów. 7. Uczestnikowi studiów podyplomowych, o którym mowa w ust. 6, przysługuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze studiami podyplomowymi oraz w drodze do miejsca studiów i z powrotem, wypłacane przez instytucję ubezpieczeniową, w której uczestnik ten został ubezpieczony. 8. Starosta ze środków Funduszu Pracy ubezpiecza uczestnika studiów podyplomowych, o którym mowa w ust. 7, od następstw nieszczęśliwych wypadków, z wyłączeniem przypadku, gdy uczestnik ten posiada już takie ubezpieczenie.”; 22) w art. 43: a) w ust. 1 część wspólna wyliczenia otrzymuje brzmienie: „– przepisy art. 40, art. 41 ust. 4–7, art. 42 i art. 42a ust. 1–4 stosuje się odpowiednio.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Do pracowników oraz osób wykonujących inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą w wieku 45 lat i powyżej, zainteresowanych pomocą w rozwoju zawodowym, po zarejestrowaniu się w urzędzie pracy, przepisy art. 40, art. 41 ust. 4–7, art. 42 i art. 42a ust. 1–4 stosuje się odpowiednio.”; 23) w art. 44 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: „6) finansowanie kosztów zorganizowanego przejazdu bezrobotnych i poszukujących pracy, w związku z udziałem tych osób w targach pracy i giełdach pracy organizowanych przez wojewódzki urząd pracy w ramach pośrednictwa pracy, w szczególności prowadzonego w ramach sieci EURES.”; 24) w art. 46: a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) zrefundować osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, zamieszkującej lub mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącej posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969, z późn. zm.[3])) lub prowadzącej dział specjalny produkcji rolnej, o którym mowa w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.[4])) lub w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.[5])), zatrudniającym w okresie ostatnich 6 miesięcy, w każdym miesiącu, co najmniej jednego pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy, koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, zwanych dalej „producentem rolnym”;”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do niepublicznych przedszkoli i niepublicznych szkół, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.[6])).”, c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, niepubliczne przedszkole, niepubliczna szkoła i producent rolny, który otrzymał refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, jest obowiązany dokonać zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami, jeżeli zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy skierowanego lub skierowanych bezrobotnych w pełnym wymiarze czasu pracy łącznie przez okres krótszy niż 24 miesiące albo naruszył inne warunki umowy o refundację.”, d) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Przepis ust. 1 pkt 2 nie ma zastosowania do bezrobotnego, który zarejestrował się jako bezrobotny w okresie zgłoszonego do ewidencji działalności gospodarczej zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.”, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest przyjmowane w wysokości obowiązującej w dniu zawarcia umowy z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, niepublicznym przedszkolem, niepubliczną szkołą, producentem rolnym lub bezrobotnym.”, f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: „5a. W postępowaniach w przedmiocie przyznawania środków, o których mowa w ust. 1 i 1a, w przypadku zastosowania poręczenia jako formy zabezpieczenia zwrotu przyznanych środków, mogą być przetwarzane następujące dane osobowe poręczyciela: 1) imię i nazwisko; 2) adres zamieszkania; 3) numer PESEL, jeżeli został nadany, oraz nazwa i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość; 4) uzyskiwane dochody, z podaniem źródła i kwoty dochodu; 5) aktualne zobowiązania finansowe, z podaniem wysokości miesięcznej spłaty zadłużenia. 5b. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, niepubliczne przedszkole, niepubliczna szkoła, producent rolny i bezrobotny, ubiegający się o przyznanie środków, o których mowa w ust. 1 i 1a, składa oświadczenie o niekaralności za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.[7])) lub ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.[8])), w okresie 2 lat przed wystąpieniem z wnioskiem o przyznanie środków.”, g) w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) szczegółowe warunki i tryb dokonywania refundacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 1a oraz ust. 1a,”; 25) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: „Art. 48a. 1. Starosta może finansować z Funduszu Pracy koszty zorganizowanego przejazdu bezrobotnych i poszukujących pracy, skierowanych przez powiatowy urząd pracy do udziału w targach pracy i giełdach pracy jakie są organizowane na terenie innego powiatu przez wojewódzki urząd pracy w ramach pośrednictwa pracy. 2. Zorganizowany przejazd bezrobotnych i poszukujących pracy na miejsce targów i giełd, o których mowa w ust. 1, i z powrotem odbywa się z miejsc określonych przez powiatowy urząd pracy.”; 26) w art. 53h ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Uczestnik przygotowania zawodowego dorosłych, który z własnej winy przerwał program tego przygotowania lub nie przystąpił do egzaminu kwalifikacyjnego, czeladniczego lub egzaminu sprawdzającego, jest obowiązany do zwrotu kosztów tego przygotowania poniesionych z Funduszu Pracy, z wyjątkiem przypadku, gdy powodem przerwania programu tego przygotowania lub nieprzystąpienia do egzaminu kwalifikacyjnego, czeladniczego lub egzaminu sprawdzającego było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.”; 27) w art. 53l ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Starosta może sfinansować koszty przejazdu do miejsca odbywania przygotowania zawodowego dorosłych, a w przypadku gdy przygotowanie zawodowe dorosłych odbywa się w miejscowości innej niż miejsce zamieszkania, także koszty zakwaterowania, zgodnie z art. 44 i 45.”; 28) art. 54 otrzymuje brzmienie: „Art. 54. Starosta ustala i opłaca, w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe od stypendiów wypłaconych na podstawie art. 41 ust. 3, art. 53 ust. 6, art. 53g ust. 1 oraz od stypendium wypłaconego na podstawie art. 42a ust. 5 za okres, w którym osoba odbywająca studia podyplomowe nie pozostaje w zatrudnieniu, nie wykonuje innej pracy zarobkowej lub nie prowadzi działalności gospodarczej.”; 29) w art. 55: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Podstawą wypłaty stypendium jest zaświadczenie wystawione przez szkołę, potwierdzające podjęcie lub kontynuowanie nauki.”, b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Osobie, której starosta przyznał stypendium, o którym mowa w ust. 1, przysługuje stypendium w wysokości 20 % zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, od dnia podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej. Przepis art. 41 ust. 3c stosuje się odpowiednio.”; 30) w art. 59 uchyla się ust. 3; 31) w art. 59b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wykazy pracodawców i osób, z którymi zawarto umowy w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1 i 1a, ust. 1a, art. 47 ust. 1, art. 51 ust. 1–4, art. 53 ust. 1, art. 53a ust. 1, art. 56, art. 57 ust. 1, 2 i 4 i art. 59 ust. 1–3, są podawane do wiadomości publicznej przez powiatowy urząd pracy przez wywieszenie ich na tablicy ogłoszeń w siedzibie urzędu na okres 30 dni.”; 32) w art. 66a ust. 12 otrzymuje brzmienie: „12. Przy zlecaniu realizacji programu specjalnego podmiotom, o których mowa w ust. 10, przepisy art. 24 ust. 1a–4 określające wymagania przy zlecaniu usług rynku pracy stosuje się odpowiednio.”; 33) po art. 66a dodaje się art. 66a1 w brzmieniu: „Art. 66a1. W przypadku gdy elementem programu specjalnego są prace interwencyjne, roboty publiczne lub jednorazowa refundacja kosztów składek na ubezpieczenia społeczne w związku z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego, pomoc w tym zakresie jest przyznawana na zasadach pomocy de minimis.”; 34) w art. 71: a) w ust. 1 w pkt 2: – lit. a otrzymuje brzmienie: „a) był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z zastrzeżeniem art. 104a–105; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni,”, – lit. c otrzymuje brzmienie: „c) świadczył usługi na podstawie umowy agen­cyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo współpracował przy wykonywaniu tych umów, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co naj­mniej minimalnego wynagrodzenia za pracę w prze­liczeniu na okres pełnego miesiąca, z zastrzeżeniem art. 104b ust. 2,”, b) uchyla się ust. 7; 35) w art. 72 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do stypendiów oraz dodatków aktywizacyjnych, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2.”; 36) w art. 73a: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Bezrobotnemu oraz osobie, o której mowa w ust. 1a, nieposiadającym prawa do zasiłku, przysługuje świadczenie w wysokości nie niższej niż 6 zł za każdą godzinę wykonywania prac społecznie użytecznych. Świadczenie podlega waloryzacji na zasadach określonych w art. 72 ust. 6.”, b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: „5. Starosta refunduje gminie ze środków Funduszu Pracy do 60 % minimalnej kwoty świadczenia przysługującego bezrobotnemu oraz osobie, o której mowa w ust. 1a. 6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb organizowania prac społecznie użytecznych, w tym warunki ustalania świadczenia, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając dobro społeczności lokalnej, potrzeby aktywizacji osób bezrobotnych i osób, o których mowa w ust. 1a.”; 37) art. 74 otrzymuje brzmienie: „Art. 74. Bezrobotny jest obowiązany zawiadomić w ciągu 7 dni powiatowy urząd pracy o podjęciu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub o złożeniu wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej oraz o zaistnieniu innych okoliczności powodujących utratę statusu bezrobotnego albo utratę prawa do zasiłku.”; 38) w art. 75: a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 8 w brzmieniu: „8) zarejestrował się jako bezrobotny w okresie, zgłoszonego do ewidencji działalności gospodarczej, zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.”, b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) po okresie 90 dni od dnia zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy – w przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 2 i 8;”, c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Bezrobotny, który w okresie nie dłuższym niż 10 dni przebywa za granicą lub pozostaje w innej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia, nie zostaje pozbawiony statusu bezrobotnego, jeżeli o zamierzonym pobycie za granicą lub pozostawaniu w sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia zawiadomił powiatowy urząd pracy. Zasiłek za ten okres nie przysługuje. Całkowity okres zgłoszonego pobytu za granicą oraz braku gotowości do pracy z innego powodu nie może przekroczyć łącznie 10 dni w okresie jednego roku kalendarzowego. 4. Bezrobotny, który nabył w Rzeczypospolitej Polskiej prawo do świadczeń z tytułu bezrobocia i udaje się do innego państwa, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a–c, w celu poszukiwania pracy, zachowuje prawo do tych świadczeń na zasadach określonych w przepisach o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.”, d) uchyla się ust. 5, e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Bezrobotny jest obowiązany do składania lub przesyłania powiatowemu urzędowi pracy pisemnego oświadczenia o przychodach pod rygorem odpowiedzialności karnej oraz innych dokumentów niezbędnych do ustalenia jego uprawnień do świadczeń przewidzianych w ustawie w terminie 7 dni od dnia uzyskania przychodów.”; 39) w art. 79 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Okresy pobierania zasiłku i stypendium przyznanych na podstawie art. 41 ust. 1, art. 53 ust. 6 i art. 53g ust. 1 wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.”; 40) w art. 80 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Bezrobotni, z wyjątkiem odbywających leczenie w zakładzie lecznictwa odwykowego, są obowiązani do przedstawienia zaświadczeń o niezdolności do pracy wskutek choroby lub opieki nad chorym członkiem rodziny na druku określonym odrębnymi przepisami. Nieprzedstawienie zaświadczenia w wymaganej formie skutkuje pozbawieniem statusu bezrobotnego z pierwszym dniem niezdolności do pracy.”; 41) w art. 87 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) posiadający w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 10, 11, 13 i 15–18 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach;”; 42) w art. 88 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z pracodawcą zagranicznym;”; 43) w art. 88c w ust. 8 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przez 3 lata poprzedzające złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę przebywał legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 110 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, a pobyt był nieprzerwany w rozumieniu art. 64 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.”; 44) art. 88d otrzymuje brzmienie: „Art. 88d. Uzyskanie zezwolenia na pracę nie zwalnia z określonych odrębnymi przepisami wymogów, od spełnienia których uzależnione jest wykonywanie zawodów regulowanych lub działalności.”; 45) w art. 88f: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zezwolenie na pracę jest wydawane dla określonego cudzoziemca. Zezwolenie na pracę określa podmiot powierzający wykonywanie pracy przez cudzoziemca i stanowisko lub rodzaj pracy wykonywanej przez cudzoziemca oraz okres ważności zezwolenia. W przypadkach, o których mowa w art. 88 pkt 3 i 4, w zezwoleniu na pracę określany jest podmiot, do którego cudzoziemiec jest delegowany. Jeżeli zezwolenie dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego, w zezwoleniu na pracę określany jest pracodawca użytkownik.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Na wniosek innego wojewody, naczelnika właściwego urzędu skarbowego, terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, konsula, organu Państwowej Inspekcji Pracy, Służby Celnej, Straży Granicznej lub Policji wojewoda przekazuje kopie wydanych decyzji w sprawie zezwoleń na pracę oraz informacji, o których mowa w art. 88h ust. 1 pkt 7 oraz art. 88i ust. 1 i 2.”; 46) w art. 88i w ust. 1 w pkt 4 na końcu dodaje się przecinek i pkt 5 w brzmieniu: „5) zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035)”; 47) w art. 90 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę, uwzględniając przypadki określone w umowach i porozumieniach międzynarodowych oraz programach szkoleniowych lub doradczych realizowanych w ramach działań Unii Europejskiej lub innych międzynarodowych programach pomocowych, polską politykę zagraniczną, specyfikę wykonywanego zawodu, charakter pracy, okres pracy, wymogi dotyczące podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, a także szczególny status, który był podstawą udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”; 48) w art. 92 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”; 49) w art. 94 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”; 50) w art. 96 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”; 51) w art. 97 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”; 52) w art. 98 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”; 53) w art. 99a: a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”, b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”, c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Doradca EURES i asystent EURES może zostać pośrednikiem pracy I stopnia jeżeli spełnia łącznie warunki, o których mowa w art. 92 ust. 2 pkt 1, 2 i 5 oraz: 1) posiada co najmniej 24-miesięczny staż pracy na stanowisku pośrednika pracy lub asystenta EURES lub doradcy EURES w publicznych służbach zatrudnienia po uzyskaniu licencji zawodowej pośrednika pracy; 2) posiada wykształcenie wyższe. 5. Doradca EURES i asystent EURES może zostać pośrednikiem pracy II stopnia jeżeli spełnia łącznie warunki, o których mowa w art. 92 ust. 2 pkt 1, 2 i 5 oraz: 1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny; 2) posiada co najmniej 36-miesięczny staż pracy na stanowisku pośrednika pracy I stopnia lub asystenta EURES lub doradcy EURES w publicznych służbach zatrudnienia po uzyskaniu licencji zawodowej pośrednika pracy I stopnia; 3) ukończył studia podyplomowe w zakresie pośrednictwa pracy.”; 54) po art. 99b dodaje się art. 99c w brzmieniu: „Art. 99c. Dzień 27 stycznia ustanawia się Dniem Pracownika Publicznych Służb Zatrudnienia.”; 55) w art. 106 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) odsetki od środków Funduszu Pracy pozostających na wyodrębnionych rachunkach bankowych, których obowiązek utworzenia wynika z obowiązujących przepisów lub umów zawartych na ich podstawie z dysponentem funduszu, będących w dyspozycji kierownika jednostki organizacyjnej realizującej zadania finansowane ze środków Funduszu Pracy;”; 56) w art. 106a: a) w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) umowy zawierane między Rzecząpospolitą Polską a Unią Europejską, lub 3) umowy zawierane między państwami, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a–c, a Unią Europejską na finansowanie partnerstw transgranicznych EURES.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Porozumienia, o których mowa w ust. 2 pkt 1, określają w szczególności tryb oraz zasady udzielania i rozliczania środków, o których mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o finansach publicznych, z uwzględnieniem okresów i terminów wynikających z umów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3.”; 57) w art. 106b: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Rodzaj działań, o których mowa w ust. 1, oraz wydatków na ich realizację określają porozumienia zawierane między ministrem właściwym do spraw pracy a samorządami województw lub samorządami powiatów lub umowy zawierane między organami zatrudnienia a Unią Europejską.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Porozumienia, o których mowa w ust. 2, określają w szczególności tryb oraz zasady udzielania i rozliczania środków, o których mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o finansach publicznych, z uwzględnieniem okresów i terminów wynikających z umów, o których mowa w ust. 2.”; 58) w art. 108: a) w ust. 1: – pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) kosztów przejazdów i zakwaterowania, o których mowa w art. 45 i art. 48a;”, – uchyla się pkt 20, – po pkt 38 dodaje się pkt 38a w brzmieniu: „38a) kosztów konferencji, seminariów, posiedzeń lub spotkań, w tym o charakterze międzynarodowym, organizowanych przez ministra właściwego do spraw pracy, w szczególności dla kadry publicznych służb zatrudnienia i Ochotniczych Hufców Pracy;”, – pkt 41 otrzymuje brzmienie: „41) zatrudnienia wspieranego, w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o zatrudnieniu socjalnym, oraz wsparcia, o którym mowa w art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych;”, – pkt 44 otrzymuje brzmienie: „44) odsetek za nieterminowe regulowanie zobowiązań pokrywanych z Funduszu Pracy oraz kosztów obsługi wyodrębnionych rachunków bankowych Funduszu Pracy;”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Funduszu Pracy oraz zasady i tryb powierzania przez organy zatrudnienia bankom i innym instytucjom dokonywania wypłat świadczeń pieniężnych dla bezrobotnych i innych uprawnionych osób, mając na względzie zapewnienie racjonalności gospodarowania środkami Funduszu Pracy.”; 59) po art. 121 dodaje się art. 121a i art. 121b w brzmieniu: „Art. 121a. Kto od osoby kierowanej do podmiotu w celu nabywania umiejętności praktycznych, w szczególności odbycia praktyki absolwenckiej, praktyki lub stażu zawodowego, niebędących zatrudnieniem lub inną pracą zarobkową, pobiera dodatkowe opłaty inne niż wymienione w art. 85 ust. 2 pkt 7, podlega karze grzywny nie niższej niż 3 000 zł."}
{"id":"2004_2772_10","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. Osoby zatrudnione w urzędach pracy lub Ochotniczych Hufcach Pracy, które otrzymały licencję zawodową przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 176, poz. 1243) i wykonywały zadania w zakresie pośrednictwa pracy co najmniej przez okres 12 miesięcy, spełniają warunek, o którym mowa w art. 92 ust. 2 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_2772_11","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 16, art. 73a ust. 6 oraz art. 90 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 16, art. 73a ust. 6 oraz art. 90 ust. 4 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2772_12","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. 1. Do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest zaliczany okres zatrudnienia od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, w którym pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne na podstawie art. 104a ustawy zmienianej w art. 1 nie odprowadzali składek na Fundusz Pracy. 2. Osoby, którym w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy odmówiono ostateczną decyzją administracyjną przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych, z uwagi na nieuwzględnienie do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych okresu zatrudnienia wskazanego w art. 104a ustawy zmienianej w art. 1, mogą w okresie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wystąpić z wnioskiem o przyznanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych. 3. W przypadku osób, o których mowa w ust. 2, warunek posiadania okresu uprawniającego do prawa do zasiłku dla bezrobotnych rozpatrywany jest na dzień rejestracji w powiatowym urzędzie pracy, bezpośrednio poprzedzającej wydanie decyzji o odmowie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych. 4. Prawo do ubiegania się o zasiłek dla bezrobotnych przysługuje osobom, o których mowa w ust. 2, pod warunkiem posiadania statusu bezrobotnego w dniu składania wniosku o przyznanie tego prawa. 5. Prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_2772_121b","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 121b. Kto kierując osobę za granicę do podmiotu zagranicznego w celu nabywania umiejętności praktycznych, w szczególności odbycia praktyki absolwenckiej, praktyki lub stażu zawodowego, niebędących zatrudnieniem lub inną pracą zarobkową, nie zawiera z tą osobą umowy, o której mowa w art. 85 ust. 2, podlega karze grzywny nie niższej niż 4 000 zł.”."}
{"id":"2004_2772_13","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. Do osób, które do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy podjęły szkolenie lub którym przyznano dofinansowanie kosztów studiów podyplomowych lub kosztów egzaminów, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_2772_14","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 7, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2011 r.; 2) art. 1 pkt 24, który wchodzi w życie po upływie 7 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Grzegorz Schetyna [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawę z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, ustawę z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw oraz ustawę z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy – Prawo bankowe. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 171, poz. 1056, Nr 216, poz. 1367 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 69, poz. 595, Nr 91, poz. 742, Nr 97, poz. 800, Nr 115, poz. 964, Nr 125, poz. 1035, Nr 127, poz. 1052, Nr 161, poz. 1278 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146 i Nr 81, poz. 531. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1412, Nr 245, poz. 1775 i Nr 249, poz. 1825, z 2007 r. Nr 109, poz. 747, z 2008 r. Nr 116, poz. 730 i Nr 237, poz. 1655, z 2009 r. Nr 56, poz. 458 oraz z 2010 r. Nr 96, poz. 620. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 352, Nr 75, poz. 473, Nr 105, poz. 655, Nr 149, poz. 996, Nr 182, poz. 1228, Nr 149, poz. 996 i Nr 182, poz. 1228. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 121, poz. 1262, Nr 123, poz. 1291, Nr 146, poz. 1546, Nr 171, poz. 1800, Nr 210, poz. 2135 i Nr 254, poz. 2533, z 2005 r. Nr 25, poz. 202, Nr 57, poz. 491, Nr 78, poz. 684, Nr 143, poz. 1199, Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1419 i 1420, Nr 179, poz. 1484, Nr 180, poz. 1495 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 107, poz. 723, Nr 136, poz. 970, Nr 157, poz. 1119, Nr 183, poz. 1353, Nr 217, poz. 1589 i Nr 251, poz. 1847, z 2007 r. Nr 165, poz. 1169, Nr 171, poz. 1208 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 141, poz. 888 i Nr 209, poz. 1316, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 19, poz. 100, Nr 42, poz. 341, Nr 65, poz. 545, Nr 69, poz. 587, Nr 79, poz. 666, Nr 125, poz. 1035, Nr 127, poz. 1052, Nr 157, poz. 1241, Nr 165, poz. 1316 i Nr 215, poz. 1664 oraz z 2010 r. Nr 57, poz. 352, Nr 75, poz. 473, Nr 96, poz. 620, Nr 127, poz. 857 i Nr 149, poz. 996. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z. 2004 r. Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz. 818, Nr 180, poz. 1280 i Nr 181, poz. 1292, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 145, poz. 917, Nr 216, poz. 1370 i Nr 235, poz. 1618, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206, Nr 56, poz. 458, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1705 oraz z 2010 r. Nr 44, poz. 250, Nr 54, poz. 320, Nr 127, poz. 857 i Nr 148, poz. 991. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589 oraz z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 626, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1018 i 1021, Nr 182, poz. 1228 i Nr 225, poz. 1474 . [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 191, poz. 1956 i Nr 243, poz. 2442, z 2005 r. Nr 157, poz. 1316, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1492 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 120, poz. 826, z 2007 r. Nr 75, poz. 492 i Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 20, poz. 106, Nr 62, poz. 504, Nr 166, poz. 1317 i Nr 201, poz. 1540 oraz z 2010 r. Nr 81, poz. 530 i Nr 127, poz. 857. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 352, Nr 75, poz. 473, Nr 105, poz. 655, Nr 149, poz. 996 i Nr 182, poz. 1228. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 218, poz. 1690 oraz z 2010 r. Nr 105, poz. 668, Nr 182, poz. 1228 i Nr 225, poz. 1474. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374 oraz z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228 i Nr 205, poz. 1363. [12]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 237, poz. 1656, z 2009 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 20, poz. 106 oraz z 2010 r. Nr 109, poz. 708 i Nr 182, poz. 1228. [13]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 171, poz. 1056, Nr 216, poz. 1367 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 69, poz. 595, Nr 91, poz. 742, Nr 97, poz. 800, Nr 115, poz. 964, Nr 125, poz. 1035, Nr 127, poz. 1052, Nr 161, poz. 1278 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146 i Nr 81, poz. 531."}
{"id":"2004_2772_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.[9])) w art. 21 w ust. 1 w pkt 102 średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. f w brzmieniu: „f) przejazdu na egzamin;”."}
{"id":"2004_2772_3","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.[10])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2 lit. ł2 otrzymuje brzmienie: „ł2) powiatowy urząd pracy – w stosunku do osób pobierających stypendium na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w okresie odbywania studiów podyplomowych,”; 2) w art. 6 w ust. 1 pkt 9b otrzymuje brzmienie: „9b) osobami pobierającymi stypendium na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w okresie odbywania studiów podyplomowych;”; 3) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu bezrobotni pobierający zasiłek dla bezrobotnych lub świadczenie integracyjne, posłowie do Parlamentu Europejskiego, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 lipca 2004 r. o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej, oraz osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 11, 19 i 20 oraz art. 7 i 10.”."}
{"id":"2004_2772_4","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) odbywania szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący, pobierania stypendium na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w okresie odbywania studiów podyplomowych;”; 2) w art. 5 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) pracodawca, u którego osoba pobierająca stypendium odbywa staż, przygotowanie zawodowe dorosłych, przygotowanie zawodowe w miejscu pracy lub szkolenie, lub jednostka, w której osoba pobierająca stypendium odbywa szkolenie – w stosunku do osoby pobierającej stypendium w okresie odbywania tego stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, przygotowania zawodowego w miejscu pracy lub szkolenia na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący, pobierania stypendium na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w okresie odbywania studiów podyplomowych;”."}
{"id":"2004_2772_5","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.[11])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 81 w ust. 8 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium – kwota odpowiadająca wysokości zasiłku dla bezrobotnych, o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;”; 2) w art. 86 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 29 i 30, opłaca ośrodek pomocy społecznej realizujący indywidualny program wychodzenia z bezdomności lub kierujący do uczestnictwa w zajęciach w centrum integracji społecznej lub ośrodek pomocy społecznej realizujący kontrakt socjalny;”."}
{"id":"2004_2772_6","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589, z późn. zm.[12])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 1 w pkt 3: a) uchyla się lit. a, b) w lit. e średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. f w brzmieniu: „f) prowadzenia działalności przez podmioty kierujące osoby w celu nabywania umiejętności praktycznych, w szczególności odbycia praktyki absolwenckiej, praktyki lub stażu zawodowego, niebędących zatrudnieniem lub inną pracą zarobkową – zgodnie z warunkami określonymi w art. 19d i 85 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.[13]));”; 2) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. Kontroli Państwowej Inspekcji Pracy podlegają: 1) pracodawcy – a w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz kontroli legalności zatrudnienia także przedsiębiorcy niebędący pracodawcami – na rzecz których jest świadczona praca przez osoby fizyczne, w tym przez osoby wykonujące na własny rachunek działalność gospodarczą, bez względu na podstawę świadczenia tej pracy, 2) podmioty świadczące usługi pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego oraz pracy tymczasowej w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatru­dnie­nia i instytucjach rynku pracy – w zakresie przestrzegania obowiązków, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. d i e , 3) podmioty kierujące osoby w celu nabywania umiejętności praktycznych, w szczególności odbycia praktyki absolwenckiej, praktyki lub stażu zawodowego, niebędących zatrudnieniem lub inną pracą zarobkową – w zakresie, o którym mowa w art. 19d i 85 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy – zwani dalej „podmiotami kontrolowanymi”.”."}
{"id":"2004_2772_7","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 6, poz. 33) w art. 30 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. przedsięwzięcia, o których mowa w art. 9b ust. 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, na wniosek starosty, zaopiniowany przez radę powiatu, są dofinansowane z utworzonej na ten cel rezerwy w ciężar niewykorzystanej nadwyżki środków Funduszu Pracy z lat ubiegłych, będącej w dyspozycji ministra właściwego do spraw pracy, do wysokości 80 % kosztów ich utworzenia, nie więcej niż 80-krotność przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w kwartale bezpośrednio poprzedzającym finansowanie tych kosztów.”."}
{"id":"2004_2772_8","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy – Prawo bankowe (Dz. U. Nr 71, poz. 609) w art. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do należności Funduszu Pracy z tytułu składek na ten Fundusz.”."}
{"id":"2004_2772_9","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Wniosek o umorzenie należności Funduszu Pracy z tytułu składek na ten Fundusz na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 8, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, można złożyć w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2773_1","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o ratyfikacji Uchwały Nr 90 - zmiana Umowy o utworzeniu Banku w celu przyjęcia Mongolii jako kraju operacji, podjętej przez Radę Gubernatorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w dniu 30 stycznia 2004 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na ratyfikację przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Uchwały Nr 90 – zmiana Umowy o utworzeniu Banku w celu przyjęcia Mongolii jako kraju operacji, podjętej przez Radę Gubernatorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w dniu 30 stycznia 2004 r., wprowadzającej zmianę Art. 1 Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r."}
{"id":"2004_2773_2","title":"Ustawa z dnia 18 listopada 2004 r. o ratyfikacji Uchwały Nr 90 - zmiana Umowy o utworzeniu Banku w celu przyjęcia Mongolii jako kraju operacji, podjętej przez Radę Gubernatorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w dniu 30 stycznia 2004 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_2774_1","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz.U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69 i Nr 48, poz. 552, z 2001 r. Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 214, poz. 1805 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 65, poz. 595 oraz z 2004 r. Nr 33, poz. 285 i Nr 116, poz. 1202) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Osoby odwołane z kierowniczych stanowisk państwowych oraz osoby, które zaprzestały wykonywania funkcji na tych stanowiskach wskutek upływu kadencji, zachowują, z zastrzeżeniem ust. 2, prawo do dotychczasowego wynagrodzenia przez okres: 1) jednego miesiąca - jeżeli funkcję tę pełniły przez okres nie dłuższy ni 3 miesiące; 2) dwóch miesięcy - jeżeli funkcję tę pełniły przez okres dłuższy niż 3 miesiące i nie dłuższy niż 12 miesięcy; 3) trzech miesięcy - jeżeli funkcję tę pełniły przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.\"."}
{"id":"2004_2774_2","title":"Ustawa z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r."}
{"id":"2004_2775_1","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 lutego 2015 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. poz. 308) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16: a) w ust. 2: – w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) posiada samice lub samce tego gatunku: – których wiek w dniu 15 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, nie przekracza 24 miesięcy, – przez okres 30 dni od dnia złożenia wniosku o przyznanie tej płatności,”, – w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) posiada samice tego gatunku: – których wiek w dniu 15 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, przekracza 24 miesiące, – przez okres 30 dni od dnia złożenia wniosku o przyznanie tej płatności,”, b) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) posiada samice danego gatunku: a) których wiek w dniu 15 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie danej płatności, wynosi co najmniej 12 miesięcy, b) przez okres: – od dnia 20 października do dnia 20 listopada roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, oraz w dniu złożenia tego wniosku – w przypadku owiec, – 30 dni od dnia złożenia wniosku o przyznanie danej płatności – w przypadku kóz;”, c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. W przypadku gdy dane zwierzę z gatunku bydło domowe lub koza domowa zostało objęte więcej niż jednym wnioskiem o przyznanie płatności związanej do zwierząt, płatność tę przyznaje się temu rolnikowi, który złożył jako pierwszy wniosek o przyznanie tej płatności do tego zwierzęcia i są spełnione pozostałe warunki przyznania tej płatności.”; 2) w art. 56 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Wniosek o uznanie za rolnika uczestniczącego w systemie dla małych gospodarstw, o którym mowa w ust. 2, składa się do dnia 10 lipca 2015 r., składając wniosek o przyznanie płatności bezpośrednich albo składając odrębny wniosek do kierownika biura powiatowego Agencji, o którym mowa w art. 5, na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję. 4. W 2015 r. rolnik uczestniczący w systemie dla małych gospodarstw może wystąpić z tego systemu, składając oświadczenie o wystąpieniu z tego systemu w terminie do dnia 10 lipca tego roku.”."}
{"id":"2004_2775_2","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego","text":"Art. 2. W 2015 r. wniosek o przyznanie płatności bezpośrednich i płatności niezwiązanej do tytoniu składa się w terminie do dnia 15 czerwca."}
{"id":"2004_2775_3","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego","text":"Art. 3. Jeżeli okres posiadania zwierzęcia, o którym mowa w art. 16 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret drugie, pkt 2 lit. a tiret drugie oraz ust. 5 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, upłynął przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, warunek posiadania zwierzęcia przez ten okres uznaje się za spełniony."}
{"id":"2004_2775_4","title":"Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 15 maja 2015 r. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z \/ – \/ Eugeniusz Grzeszczak Wicemarszałek Sejmu"}
{"id":"2004_2776_1","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady organizowania i funkcjonowania opieki nad dziećmi w wieku do lat 3; 2) warunki świadczonych usług; 3) kwalifikacje osób sprawujących opiekę; 4) zasady finansowania opieki; 5) nadzór nad warunkami i jakością sprawowanej opieki."}
{"id":"2004_2776_10","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Do zadań żłobka i klubu dziecięcego należy w szczególności: 1) zapewnienie dziecku opieki w warunkach bytowych zbliżonych do warunków domowych; 2) zagwarantowanie dziecku właściwej opieki pielęgnacyjnej oraz edukacyjnej, przez prowadzenie zajęć zabawowych z elementami edukacji, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka; 3) prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych, uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka, właściwych do wieku dziecka."}
{"id":"2004_2776_11","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Żłobek i klub dziecięcy działa na podstawie statutu. 2. Podmiot, który utworzył żłobek lub klub dziecięcy, ustala statut żłobka lub klubu dziecięcego, określając w szczególności: 1) nazwę i miejsce jego prowadzenia; 2) cele i zadania oraz sposób ich realizacji, z uwzględnieniem wspomagania indywidualnego rozwoju dziecka oraz wspomagania rodziny w wychowaniu dziecka, a w przypadku dzieci niepełnosprawnych – ze szczególnym uwzględnieniem rodzaju niepełnosprawności; 3) warunki przyjmowania dzieci; 4) zasady ustalania opłat za pobyt i wyżywienie w przypadku nieobecności dziecka w żłobku lub klubie dziecięcym."}
{"id":"2004_2776_12","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Godziny pracy żłobka lub klubu dziecięcego ustala się w regulaminie organizacyjnym, o którym mowa w art. 21, biorąc pod uwagę opinie rodziców. 2. W żłobku zapewnia się opiekę nad dzieckiem w wymiarze do 10 godzin dziennie względem każdego dziecka. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach wymiar opieki w żłobku może być, na wniosek rodzica dziecka, wydłużony, za dodatkową opłatą. 4. W klubie dziecięcym zapewnia się opiekę nad dzieckiem w wymiarze do 5 godzin dziennie względem każdego dziecka."}
{"id":"2004_2776_13","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Pracą żłobka kieruje dyrektor. 2. Dyrektorem żłobka może być osoba, która posiada: 1) wykształcenie wyższe i co najmniej 3 lata doświadczenia w pracy z dziećmi albo; 2) co najmniej wykształcenie średnie oraz 5 lat doświadczenia w pracy z dziećmi."}
{"id":"2004_2776_14","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Osobą kierującą pracą klubu dziecięcego może być osoba posiadająca kwalifikacje, o których mowa w art. 16."}
{"id":"2004_2776_15","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Skład personelu zatrudnionego w żłobku lub klubie dziecięcym jest dostosowany do liczby dzieci uczęszczających do żłobka lub klubu dziecięcego. 2. Jeden opiekun może sprawować opiekę: 1) w żłobku – nad maksymalnie ośmiorgiem dzieci, a w przypadku gdy w grupie znajduje się dziecko niepełnosprawne, dziecko wymagające szczególnej opieki lub dziecko, które nie ukończyło pierwszego roku życia maksymalnie nad pięciorgiem dzieci; 2) w klubie dziecięcym – nad maksymalnie ośmiorgiem dzieci, a w przypadku gdy w grupie znajduje się dziecko niepełnosprawne lub dziecko wymagające szczególnej opieki maksymalnie nad pięciorgiem dzieci. 3. W żłobku, do którego uczęszcza więcej niż dwadzieścioro dzieci, zatrudnia się przynajmniej jedną pielęgniarkę lub położną."}
{"id":"2004_2776_16","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Opiekunem w żłobku lub klubie dziecięcym może być osoba posiadająca kwalifikacje: pielęgniarki, położnej, opiekunki dziecięcej, nauczyciela wychowania przedszkolnego, nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej lub pedagoga opiekuńczo-wychowawczego. 2. Opiekunem w żłobku lub klubie dziecięcym może być także osoba, która posiada co najmniej wykształcenie średnie oraz: 1) co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy z dziećmi w wieku do lat 3 lub 2) przed zatrudnieniem jako opiekun w żłobku lub w klubie dziecięcym odbyła 280-godzinne szkolenie, z czego co najmniej 80 godzin w formie zajęć praktycznych, polegających na sprawowaniu opieki nad dzieckiem pod kierunkiem opiekuna, o którym mowa w ust. 1. 3. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie pracowała z dziećmi w wieku do lat 3 przez okres co najmniej 6 miesięcy bezpośrednio przed podjęciem zatrudnienia jako opiekun, zobowiązana jest w ciągu 6 miesięcy od rozpoczęcia pracy na stanowisku opiekuna odbyć 80-godzinne szkolenie w celu uaktualnienia i uzupełnienia wiedzy oraz umiejętności."}
{"id":"2004_2776_17","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Przy zapewnianiu opieki nad dziećmi przebywającymi w żłobku lub klubie dziecięcym można korzystać z pomocy wolontariuszy. 2. Wolontariusz, przed rozpoczęciem świadczenia pracy w żłobku lub klubie dziecięcym, zobowiązany jest odbyć 40-godzinne szkolenie. 3. W przypadku gdy wolontariusz posiada kwalifikacje, o których mowa w art. 16, przepisów ust. 2 nie stosuje się."}
{"id":"2004_2776_18","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Dyrektorem żłobka, osobą kierującą pracą klubu dziecięcego oraz osobą, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, opiekunem, pielęgniarką, położną oraz wolontariuszem w żłobku lub klubie dziecięcym może być osoba, która: 1) daje rękojmię należytego sprawowania opieki nad dziećmi; 2) nie jest i nie była pozbawiona władzy rodzicielskiej oraz władza rodzicielska nie została jej zawieszona ani ograniczona; 3) wypełnia obowiązek alimentacyjny, w przypadku gdy taki obowiązek został nałożony na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd; 4) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne."}
{"id":"2004_2776_19","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Opiekun prowadzący zajęcia w żłobku lub klubie dziecięcym współpracuje z rodzicami dzieci uczęszczających na zajęcia, w szczególności przez prowadzenie konsultacji i udzielanie porad rodzicom w zakresie pracy z dziećmi."}
{"id":"2004_2776_2","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Opieka nad dziećmi w wieku do lat 3 może być organizowana w formie żłobka lub klubu dziecięcego, a także sprawowana przez dziennego opiekuna oraz nianię. 2. W ramach opieki realizowane są funkcje: opiekuńcza, wychowawcza oraz edukacyjna. 3. Opieka nad dzieckiem może być sprawowana do ukończenia roku szkolnego, w którym dziecko ukończy 3 rok życia lub w przypadku gdy niemożliwe lub utrudnione jest objęcie dziecka wychowaniem przedszkolnym - 4 rok życia. 4. W przypadku, gdy dziecko, które ukończyło 3 rok życia umieszczone jest w żłobku lub klubie dziecięcym albo jest objęte opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna, rodzice tego dziecka, są zobowiązani do złożenia podmiotowi prowadzącemu opiekę oświadczenia o przeszkodach w objęciu dziecka wychowaniem przedszkolnym."}
{"id":"2004_2776_20","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W zajęciach prowadzonych w klubie dziecięcym mogą uczestniczyć rodzice dzieci uczęszczających do klubu dziecięcego."}
{"id":"2004_2776_21","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Organizację wewnętrzną żłobka lub klubu dziecięcego określa regulamin organizacyjny nadawany przez dyrektora żłobka lub osobę kierującą pracą klubu dziecięcego. 2. Za realizację regulaminu odpowiada dyrektor żłobka lub osoba kierująca pracą klubu dziecięcego."}
{"id":"2004_2776_22","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W żłobku zapewnia się wyżywienie przebywającym w nim dzieciom."}
{"id":"2004_2776_23","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Rodzice są zobowiązani do ponoszenia opłat za pobyt oraz wyżywienie dzieci w żłobku lub klubie dziecięcym."}
{"id":"2004_2776_24","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Lokal, w którym tworzony i prowadzony jest: 1) żłobek – posiada co najmniej dwa pomieszczenia, w tym jedno przystosowane do odpoczynku dzieci; 2) klub dziecięcy – posiada co najmniej jedno pomieszczenie. 2. W żłobku i klubie dziecięcym zapewnia się dzieciom możliwość higienicznego spożywania posiłków. 3. W klubie dziecięcym zapewnia się miejsce na odpoczynek dla dzieci."}
{"id":"2004_2776_25","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw rodziny określi, w drodze rozporządzenia, wymagania lokalowe i sanitarne dotyczące żłobków i klubów dziecięcych, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniej jakości sprawowanej opieki nad dziećmi i warunków ochrony przeciwpożarowej oraz liczbę dzieci, nad którymi sprawowana jest opieka. Rozdział 3 Rejestr żłobków i klubów dziecięcych"}
{"id":"2004_2776_26","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593) i wymaga wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, zwanego dalej „rejestrem”."}
{"id":"2004_2776_27","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Rejestr prowadzi wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego. 2. Rejestr jest jawny i podlega publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej gminy prowadzącej rejestr. 3. Rejestr zawiera: 1) nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub adres podmiotu prowadzącego żłobek lub klub dziecięcy; 2) numer NIP i REGON podmiotu prowadzącego żłobek lub klub dziecięcy; 3) miejsce prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego."}
{"id":"2004_2776_28","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta dokonuje wpisu do rejestru na podstawie pisemnego wniosku o wpis do rejestru, złożonego przez podmiot zamierzający prowadzić żłobek lub klub dziecięcy. Do wniosku dołącza się: 1) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej wyciąg z rejestru publicznego potwierdzający status podmiotu; 2) oświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON i identyfikacji podatkowej NIP; 3) oświadczenie o spełnianiu warunków lokalowych; 4) w przypadku osoby fizycznej oświadczenie o niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie. 2. Podmiot jest zobowiązany do przedstawienia do wglądu: 1) dokumentu stwierdzającego tytuł prawny do lokalu, w którym ma być prowadzona opieka; 2) w przypadku osoby fizycznej dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość. 3. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, podmiot przedstawia do wglądu dowód dokonania opłaty, o której mowa w art. 33, lub składa jego kopię."}
{"id":"2004_2776_29","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Przed dokonaniem wpisu do rejestru wójt, burmistrz lub prezydent miasta dokonuje wizytacji lokalu w celu ustalenia czy zapewnione są bezpieczne i higieniczne warunki wychowania i opieki nad dziećmi."}
{"id":"2004_2776_3","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o rodzicach rozumie się przez to także opiekunów prawnych oraz inne osoby, którym sąd powierzył sprawowanie opieki nad dzieckiem."}
{"id":"2004_2776_30","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta wydaje zaświadczenie o dokonaniu wpisu podmiotu do rejestru. 2. Zaświadczenie zawiera następujące dane: 1) nazwę organu, który dokonał wpisu do rejestru; 2) datę i numer wpisu do rejestru; 3) formę organizacyjną opieki oraz jej nazwę; 4) nazwę lub imię i nazwisko podmiotu prowadzącego żłobek lub klub dziecięcy; 5) miejsce prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego."}
{"id":"2004_2776_31","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta odmawia wpisu do rejestru, w przypadku gdy: 1) podmiot nie spełnia warunków wymaganych do utworzenia i prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego; 2) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem."}
{"id":"2004_2776_32","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Wykreślenie z rejestru następuje w przypadku: 1) złożenia przez podmiot wpisany do rejestru wniosku o wykreślenie; 2) nieusunięcia przez podmiot, w wyznaczonym terminie, nieprawidłowości w zakresie prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego; 3) przekazania we wniosku oraz dołączonych do niego dokumentach, o których mowa w art. 28, informacji niezgodnych ze stanem faktycznym."}
{"id":"2004_2776_33","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Wpis do rejestru podlega opłacie, która stanowi dochód własny gminy. 2. Wysokość opłaty ustala rada gminy w drodze uchwały. 3. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 50 % minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. 4. Zmiany w rejestrze oraz wykreślenie z rejestru są zwolnione z opłaty. 5. Gmina jest zwolniona z opłaty za wpis do rejestru."}
{"id":"2004_2776_34","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Odmowa wpisu do rejestru oraz wykreślenie z rejestru następują w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2004_2776_35","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Podmiot wpisany do rejestru jest zobowiązany do informowania organu prowadzącego rejestr o wszelkich zmianach danych wskazanych we wniosku lub dokumentach, o których mowa w art. 28, w terminie 14 dni od zaistnienia zmian. 2. Po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, organ prowadzący rejestr dokonuje zmian w rejestrze oraz wydaje podmiotowi wpisanemu do rejestru zaświadczenie, o którym mowa w art. 30, uwzględniające te zmiany. Rozdział 4 Dzienny opiekun"}
{"id":"2004_2776_36","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Dziennym opiekunem jest osoba fizyczna zatrudniana przez gminę na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. 2. Dzienny opiekun sprawuje opiekę nad dziećmi w wieku od ukończenia 20 tygodnia życia. 3. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności: 1) strony umowy; 2) cel i przedmiot umowy; 3) czas i miejsce sprawowania opieki; 4) liczbę dzieci powierzonych opiece; 5) obowiązki dziennego opiekuna; 6) wysokość wynagrodzenia oraz sposób i termin jego wypłaty; 7) czas, na jaki umowa została zawarta; 8) warunki i sposób zmiany, a także rozwiązania umowy."}
{"id":"2004_2776_37","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Do zadań dziennego opiekuna należy w szczególności: 1) zapewnienie dziecku opieki w warunkach bytowych zbliżonych do warunków domowych; 2) zagwarantowanie dziecku właściwej opieki pielęgnacyjnej oraz edukacyjnej, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka; 3) prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych, uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka, właściwych do wieku dziecka."}
{"id":"2004_2776_38","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Dzienny opiekun sprawuje opiekę nad maksymalnie pięciorgiem dzieci, a w przypadku gdy w grupie znajduje się dziecko, które nie ukończyło pierwszego roku życia, jest niepełnosprawne lub wymaga szczególnej opieki, maksymalnie nad trojgiem dzieci. 2. Dzienny opiekun przy sprawowaniu opieki nad dziećmi może korzystać z pomocy wolontariuszy."}
{"id":"2004_2776_39","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. Dziennym opiekunem może być osoba, która: 1) daje rękojmię należytego sprawowania opieki nad dziećmi; 2) nie jest i nie była pozbawiona władzy rodzicielskiej oraz władza rodzicielska nie została jej zawieszona ani ograniczona; 3) wypełnia obowiązek alimentacyjny, w przypadku gdy taki obowiązek został nałożony na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd; 4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne; 5) posiada warunki lokalowe zapewniające bezpieczną opiekę nad dzieckiem; 6) odbyła: a) 160-godzinne szkolenie albo b) 40-godzinne szkolenie uzupełniające, w tym z zakresu udzielania dziecku pierwszej pomocy, jeżeli posiada kwalifikacje, o których mowa w art. 16 ust. 1. 2. Do odbycia szkolenia nie jest zobowiązana osoba, która pracowała z dziećmi w wieku do lat 3 przez okres co najmniej 12 miesięcy bezpośrednio przed podjęciem zatrudnienia jako dzienny opiekun. 3. W celu weryfikacji spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1, u kandydata na dziennego opiekuna może być przeprowadzony przez kierownika ośrodka pomocy społecznej wywiad środowiskowy. Wywiad środowiskowy jest przeprowadzany na zlecenie wójta, burmistrza lub prezydenta miasta."}
{"id":"2004_2776_4","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Osoby sprawujące, na podstawie ustawy, opiekę nad dziećmi w wieku do lat 3 podlegają obowiązkowym badaniom sanitarno-epidemiologicznym zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 76, poz. 641 oraz z 2010 r. Nr 107, poz. 679 i Nr 257, poz. 1723)."}
{"id":"2004_2776_40","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Dzienny opiekun prowadzący zajęcia z dziećmi nad którymi sprawuje opiekę współpracuje z rodzicami tych dzieci, w szczególności przez: 1) korzystanie z pomocy rodziców w sprawowaniu opieki nad dziećmi w czasie prowadzenia zajęć; 2) prowadzenie konsultacji i udzielanie porad rodzicom w zakresie pracy z dziećmi."}
{"id":"2004_2776_41","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1.Dzienny opiekun podlega obowiązkowi ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy sprawowaniu opieki. 2. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest zobowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia dziennego opiekuna od odpowiedzialności cywilnej oraz opłacania i finansowania składki na to ubezpieczenie. 3. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta zawiera umowę, o której mowa w ust. 2, na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, Nr 161, poz. 1078 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 5, poz. 13)."}
{"id":"2004_2776_42","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Dzienny opiekun sprawuje opiekę nad dziećmi w lokalu, do którego posiada tytuł prawny. 2. Gmina może udostępnić lub wyposażyć lokal w celu sprawowania opieki przez dziennego opiekuna."}
{"id":"2004_2776_43","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Maksymalną wysokość wynagrodzenia dziennego opiekuna oraz zasady jego ustalania określa, w drodze uchwały, rada gminy."}
{"id":"2004_2776_44","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Rodzice są zobowiązani do ponoszenia opłat za pobyt oraz wyżywienie dzieci u dziennego opiekuna."}
{"id":"2004_2776_45","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta wybiera dziennych opiekunów w drodze otwartego konkursu ofert, przeprowadzonego na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536)."}
{"id":"2004_2776_46","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta prowadzi wykaz dziennych opiekunów, z którymi zawarł umowę. 2. Wykaz zawiera imię i nazwisko dziennych opiekunów, o których mowa w ust. 1. 3. Wykaz jest jawny i podlega publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej gminy prowadzącej wykaz."}
{"id":"2004_2776_47","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy z dziennym opiekunem następuje wykreślenie dziennego opiekuna z wykazu. Rozdział 5 Szkolenia"}
{"id":"2004_2776_48","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Programy szkoleń, o których mowa w art. 16 ust. 2 pkt 2 i ust. 3, art. 17 ust. 2 oraz w art. 39 ust. 1 pkt 6, zatwierdza na wniosek podmiotu prowadzącego szkolenie, na okres 5 lat, minister właściwy do spraw rodziny. 2. Zatwierdzenie lub odmowa zatwierdzenia programów szkoleń następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. Listę programów szkoleń, o których mowa w ust. 1, udostępnia się w Biuletynie Informacji Publicznej."}
{"id":"2004_2776_49","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Minister właściwy do spraw rodziny określi, w drodze rozporządzenia, zakres programów szkoleń, biorąc pod uwagę specyfikę zadań opiekuńczych, wychowawczych i edukacyjnych żłobka, klubu dziecięcego oraz dziennego opiekuna, mając na uwadze konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu realizacji tych zadań. Rozdział 6 Niania"}
{"id":"2004_2776_5","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego: 1) monitoruje proces realizacji ustawy; 2) upowszechnia informacje o formach opieki nad dzieckiem w wieku do lat 3; 3) inspiruje badania, ekspertyzy i analizy dotyczące systemu opieki nad dzieckiem w wieku do lat 3; 4) prowadzi pilotażowe programy dotyczące wczesnej edukacji dziecka, ewaluacji jakości opieki nad dzieckiem w wieku do lat 3 i systemu nadzoru nad różnymi formami opieki nad dzieckiem w wieku do lat 3."}
{"id":"2004_2776_50","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Nianią jest osoba fizyczna sprawująca opiekę nad dziećmi na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanej dalej „umową uaktywniającą”. 2. Niania sprawuje opiekę nad dziećmi w wieku od ukończenia 20 tygodnia życia. 3. Umowa uaktywniająca jest zawierana w formie pisemnej między nianią a rodzicami albo rodzicem samotnie wychowującym dziecko. 4. Umowa uaktywniająca określa w szczególności: 1) strony umowy; 2) cel i przedmiot umowy; 3) czas i miejsce sprawowania opieki; 4) liczbę dzieci powierzonych opiece; 5) obowiązki niani; 6) wysokość wynagrodzenia oraz sposób i termin jego wypłaty; 7) czas, na jaki umowa została zawarta; 8) warunki i sposób zmiany, a także rozwiązania umowy. 5. Przez rodzica samotnie wychowującego dziecko rozumie się rodzica będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo rodzica, w stosunku do którego orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, a także rodzica pozostającego w związku małżeńskim, jeżeli jego małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności."}
{"id":"2004_2776_51","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Za nianię, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne, opłaca: 1) Zakład Ubezpieczeń Społecznych – od podstawy stanowiącej kwotę nie wyższą niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, 2) rodzic (płatnik składek) – od podstawy stanowiącej kwotę nadwyżki nad kwotą minimalnego wynagrodzenia – na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. 2. Za nianię, która przystąpiła dobrowolnie na swój wniosek do ubezpieczenia chorobowego, składki na to ubezpieczenie opłaca rodzic na zasadach określonych dla zleceniobiorców w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. 3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych opłaca składki, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki: 1) niania została zgłoszona przez rodzica do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego; 2) rodzice albo rodzic samotnie wychowujący dziecko są zatrudnieni, świadczą usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej stanowiącej tytuł do ubezpieczeń społecznych lub prowadzą pozarolniczą działalność; 3) dziecko nie jest umieszczone w żłobku, klubie dziecięcym oraz nie zostało objęte opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna. 4. W przypadku utraty przez rodziców albo rodzica samotnie wychowującego dziecko zatrudnienia, zaprzestania świadczenia usług lub działalności, o których mowa w ust. 3 pkt 2, składki opłaca się przez okres 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych przyczyn. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie opłaca składek, w przypadku gdy: 1) rodzic dziecka korzysta z ulgi na podstawie umowy aktywizacyjnej, o której mowa w art. 61c ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 26 października 2007 r., z osobą bezrobotną w celu wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym lub 2) umowa uaktywniająca została zawarta między nianią a osobami pełniącymi funkcję rodziny zastępczej zawodowej."}
{"id":"2004_2776_52","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Rodzic (płatnik składek) zobowiązany jest do niezwłocznego informowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o każdej zmianie mającej wpływ na opłacanie składek, w szczególności o rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy uaktywniającej."}
{"id":"2004_2776_53","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny informacje o liczbie zgłoszonych do ubezpieczeń społecznych lub do ubezpieczenia zdrowotnego niań w poszczególnych miesiącach. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje w terminach: 1) do 25 lutego za okres od 1 lipca do 31 grudnia; 2) do 25 sierpnia za okres od 1 stycznia do 30 czerwca. Rozdział 7 Nadzór nad żłobkami, klubami dziecięcymi oraz dziennymi opiekunami"}
{"id":"2004_2776_54","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego albo miejsce sprawowania opieki przez dziennego opiekuna, sprawuje nadzór nad żłobkiem, klubem dziecięcym oraz dziennym opiekunem w zakresie warunków i jakości świadczonej opieki."}
{"id":"2004_2776_55","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Nadzór sprawowany jest na podstawie planu nadzoru przyjętego przez radę gminy w drodze uchwały. 2. W przypadku powzięcia informacji o nieprawidłowościach w organizacji i funkcjonowaniu żłobka, klubu dziecięcego lub sprawowanej opieki przez dziennego opiekuna, wójt, burmistrz lub prezydent miasta prowadzi czynności nadzorcze także poza planem nadzoru, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_2776_56","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Czynności nadzorczych dokonują osoby upoważnione przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, zwane dalej „osobami upoważnionymi”. 2. Osoby upoważnione są uprawnione w szczególności do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części w dniach i godzinach, w których działalność jest wykonywana lub powinna być wykonywana; 2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem nadzoru; 3) dostępu do dokumentacji pracowniczej osób zatrudnionych w nadzorowanych żłobkach lub klubach dziecięcych."}
{"id":"2004_2776_57","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. W przypadku stwierdzenia, że podmiot prowadzący żłobek lub klub dziecięcy albo dzienny opiekun nie spełnia standardów dotyczących sprawowanej opieki, organ sprawujący nadzór zobowiązuje go do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w wyznaczonym terminie. 2. Podmiot prowadzący żłobek lub klub dziecięcy albo dzienny opiekun ma prawo zgłoszenia na piśmie umotywowanych zastrzeżeń do ustaleń organu sprawującego nadzór, w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o stwierdzonych nieprawidłowościach. 3. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń, w całości lub w części, organ sprawujący nadzór sporządza stanowisko na piśmie i przekazuje je podmiotowi prowadzącemu żłobek lub klub dziecięcy albo dziennemu opiekunowi. 4. W celu zbadania, czy i w jakim zakresie są realizowane zalecenia pokontrolne organ sprawujący nadzór może prowadzić czynności sprawdzające. 5. W przypadku nieusunięcia w wyznaczonym terminie nieprawidłowości, wójt, burmistrz lub prezydent miasta wykreśla z rejestru żłobek lub klub dziecięcy albo rozwiązuje umowę z dziennym opiekunem bez zachowania okresu wypowiedzenia. Rozdział 8 Finansowanie i zlecanie zadań z zakresu opieki"}
{"id":"2004_2776_58","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Wysokość opłaty oraz opłaty, o której mowa w art. 12 ust. 3, za pobyt dziecka w żłobku lub klubie dziecięcym utworzonym przez gminę albo u dziennego opiekuna oraz maksymalną wysokość opłaty za wyżywienie ustala rada gminy w drodze uchwały. 2. W przypadku utworzenia żłobka lub klubu dziecięcego przez podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 i 3, wysokość opłat określa podmiot, który utworzył żłobek lub klub dziecięcy."}
{"id":"2004_2776_59","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Opłaty, o których mowa w art. 58 ust. 1, wnoszone przez rodziców z tytułu korzystania ze żłobka i klubu dziecięcego utworzonych przez gminę oraz z usług dziennego opiekuna, są wnoszone na rzecz gminy. 2. Rada gminy może określić, w drodze uchwały, warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od ponoszenia opłat."}
{"id":"2004_2776_6","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Rada Ministrów składa corocznie Sejmowi i Senatowi, w terminie do dnia 30 września, sprawozdanie z realizacji ustawy. Rozdział 2 Żłobek i klub dziecięcy"}
{"id":"2004_2776_60","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1, prowadzące żłobek lub klub dziecięcy mogą otrzymać na każde dziecko objęte opieką w żłobku lub klubie dziecięcym dotację celową z budżetu gminy. 2. Wysokość i zasady ustalania dotacji celowej, o której mowa w ust. 1, określa rada gminy w drodze uchwały."}
{"id":"2004_2776_61","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może zlecić organizację opieki sprawowanej w formie żłobka lub klubu dziecięcego albo przez dziennych opiekunów. 2. Do wyłaniania podmiotów mających organizować opiekę, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie."}
{"id":"2004_2776_62","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. Minister właściwy do spraw rodziny opracowuje resortowe oraz rządowe programy rozwoju instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 oraz finansowo wspiera te programy."}
{"id":"2004_2776_63","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Gminy mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowanie zadań własnych z zakresu organizacji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3, przy czym wysokość dotacji nie może przekroczyć 50 % kosztów realizacji zadania. 2. Gminy mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowanie zadań własnych, z zakresu organizacji opieki nad niepełnosprawnymi lub wymagającymi szczególnej opieki dziećmi w wieku do lat 3, przy czym wysokość dotacji nie może przekroczyć 70 % kosztów realizacji zadania."}
{"id":"2004_2776_64","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Gmina jest zobowiązana do sporządzania sprawozdań rzeczowo-finansowych z zakresu opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 i przekazywania ich właściwemu wojewodzie, w wersji elektronicznej. 2. Systemy teleinformatyczne stosowane w urzędach administracji publicznej realizujących zadania w zakresie określonym w ustawie stanowią integralne części systemów teleinformatycznych stosowanych do realizacji świadczeń rodzinnych określonych w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, z późn. zm.[2])). 3. Minister właściwy do spraw rodziny określi, w drodze rozporządzenia, wzór, terminy i sposób sporządzania sprawozdań rzeczowo-finansowych z wykonywania zadań z zakresu opieki nad dziećmi w wieku do lat 3, mając na uwadze potrzebę ujednolicenia informacji przekazywanych przez podmioty realizujące ustawę. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_2776_65","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 po pkt 67 dodaje się pkt 67a w brzmieniu: „67a) świadczenia otrzymane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, związane z pobytem dzieci osób uprawnionych do tych świadczeń w żłobkach lub klubach dziecięcych;”; 2) w art. 22: a) w ust. 9 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: „6) z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło – w wysokości 20 % uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika lub opłacone przez podatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.”, b) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1–4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.”; 3) w art. 44 po ust. 1b dodaje się ust. 1c–1f w brzmieniu: „1c. Podatnik uzyskujący przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło, może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód podlegający opodatkowaniu uważa się przychód uzyskany w danym miesiącu pomniejszony o koszty uzyskania określone w art. 22 ust. 9 pkt 6. 1d. Podatnik, o którym mowa w ust. 1c, jeżeli dokonał w trakcie roku podatkowego wpłaty zaliczki jest obowiązany do wpłacania kolejnych zaliczek od dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych miesiącach, aż do końca tego roku podatkowego. 1e. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1c zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika. 1f. Miesięczne zaliczki obliczone w sposób określony w ust. 1c i 1e podatnik jest obowiązany wpłacać, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskał dochód, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego.”."}
{"id":"2004_2776_66","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 uchyla się pkt 7; 2) uchyla się art. 32b; 3) uchyla się art. 34b; 4) w art. 44a w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „W publicznych zakładach opieki zdrowotnej, z wyjątkiem publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych w celu określonym w art. 1 ust. 2 pkt 1, przeprowadza się konkurs na stanowisko:”; 5) w art. 48a w ust. 1 uchyla się pkt 2."}
{"id":"2004_2776_67","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.”; 2) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) działalność socjalna – usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową,”, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) zakładowe obiekty socjalne – ośrodki wczasowe i kolonijne, domy wypoczynkowe, sanatoria, ogrody działkowe, obiekty sportowo-rekreacyjne, żłobki, kluby dziecięce i przedszkola oraz obiekty służące działalności kulturalnej,”; 3) w art. 5 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Pracodawcy, którzy utworzyli zakładowy żłobek lub klub dziecięcy oraz przeznaczą na ten cel z odpisu podstawowego kwotę odpowiadającą 7,5 punktu procentowego tego odpisu mogą zwiększyć Fundusz na każdą zatrudnioną osobę o 7,5 % przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w ust. 2, pod warunkiem przeznaczenia całości tego zwiększenia na prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego.”."}
{"id":"2004_2776_68","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623) w załączniku wprowadza się następujące zmiany: 1) w tabeli w Kategorii obiektów budowlanych Kategoria IX otrzymuje brzmienie: „Kategoria IX – budynki kultury, nauki i oświaty, jak: teatry, opery, kina, muzea, galerie sztuki, biblioteki, archiwa, domy kultury, budynki szkolne i przedszkolne, żłobki, kluby dziecięce, internaty, bursy i domy studenckie, laboratoria i placówki badawcze, stacje meteorologiczne i hydrologiczne, obserwatoria, budynki ogrodów zoologicznych i botanicznych”; 2) w tabeli w Kategorii obiektów budowlanych Kategoria XI otrzymuje brzmienie: „Kategoria XI – budynki służby zdrowia, opieki społecznej i socjalnej, jak: szpitale, sanatoria, hospicja, przychodnie, poradnie, stacje krwiodawstwa, lecznice weterynaryjne, domy pomocy i opieki społecznej, domy dziecka, domy rencisty, schroniska dla bezdomnych oraz hotele robotnicze”."}
{"id":"2004_2776_69","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1217 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 238, poz. 1578) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: „4) zatrudnienie na stanowisku pielęgniarki w żłobku lub klubie dziecięcym, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr...., poz. ...).”; 2) w art. 5 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 4 w brzmieniu: „4) zatrudnienie na stanowisku położnej w żłobku lub klubie dziecięcym, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.”."}
{"id":"2004_2776_7","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Opieka w żłobku jest sprawowana nad dziećmi w wieku od ukończenia 20 tygodnia życia. 2. Opieka w klubie dziecięcym jest sprawowana nad dziećmi w wieku od ukończenia 1 roku życia."}
{"id":"2004_2776_70","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.[6])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) po ust. 2c dodaje się ust. 2d w brzmieniu: „2d. Sposób opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, reguluje ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr …, poz. …).”, b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej określonej w ustawie, o której mowa w ust. 2d.”; 2) w art. 16: a) po ust. 1b dodaje się ust. 1c i 1d w brzmieniu: „1c. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej określonej w ustawie, o której mowa w art. 6 ust. 2d, obliczone od podstawy, którą stanowi kwota nie wyższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, finansuje budżet państwa za pośrednictwem Zakładu. 1d. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej określonej w ustawie, o której mowa w art. 6 ust. 2d, obliczone od podstawy stanowiącej kwotę nadwyżki nad kwotą określoną w ust. 1c opłaca płatnik składek na zasadach określonych dla składek za zleceniobiorców.”; b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Składki na ubezpieczenie chorobowe podlegających temu ubezpieczeniu osób, wymienionych w ust. 1 pkt 1–4, 8, 9 i 11, oraz w ust. 1c finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni.”; 3) w art. 17 ust. 2a otrzymuje brzmienie: „2a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 1c i 8 : 1) obliczają płatnicy składek; 2) opłaca Zakład.”; 4) w art. 18 po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu: „5c. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób wykonujących umowę uaktywniającą określoną w ustawie, o której mowa w art. 6 ust. 2d, ustala się na zasadach określonych dla zleceniobiorców.”; 5) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób określonych w art. 6 ust. 1 pkt 1–4, 6–9b, 11, 12, 18a–21, ust. 2, ust. 2a i 2d, duchownych będących członkami zakonów lub klasztorów oraz osób współpracujących, o których mowa w art. 8 ust. 11, należy do płatnika składek.”; 6) w art. 47: a) ust. 2c otrzymuje brzmienie: „2c. Osoby, o których mowa w ust. 2a, 2b, 2d, 2e i 2f, są zwolnione z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej lub imiennych raportów miesięcznych za kolejny miesiąc, także wówczas, gdy zmiana w stosunku do miesiąca poprzedniego jest spowodowana wyłącznie zmianą minimalnego wynagrodzenia lub przeciętnego wynagrodzenia.”, b) po ust. 2e dodaje się ust. 2f w brzmieniu: „2f. Płatnik składek zgłaszający do ubezpieczenia wyłącznie osobę, o której mowa w art. 6 ust. 2d jest zwolniony z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych za kolejny miesiąc, jeżeli w ostatnio złożonej deklaracji rozliczeniowej zadeklarował do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – kwotę w wysokości nie wyższej niż minimalne wynagrodzenie.”."}
{"id":"2004_2776_71","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 oraz z 2010 r. Nr 257, poz. 1725) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 3 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) wykonywania pracy na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr…., poz. …);”; 2) w art. 5 ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) Zakład – w stosunku do prowadzących pozarolniczą działalność oraz współpracujących przy prowadzeniu takiej działalności w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, a także w stosunku do wykonujących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3;”."}
{"id":"2004_2776_72","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.[7])) w art. 104 w ust. 1: 1) w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie: „c) wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz za osoby z nimi współpracujące, z wyłączeniem osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr…, poz. …),”; 2) w pkt 3 w lit. h kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje lit. i w brzmieniu: „i) osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.”."}
{"id":"2004_2776_73","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 66 w ust. 1 w pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie: „e) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia lub osobami z nimi współpracującymi,”; 2) w art. 81 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e zatrudnionych jako niania, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr ..., poz. ...), sprawujących opiekę nad dziećmi na podstawie umowy uaktywniającej stanowi przychód, z zastrzeżeniem, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne opłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ze środków budżetu państwa stanowi kwota nie wyższa niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w danym roku kalendarzowym ustalona zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.”; 3) w art. 85 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej lub innej umowy o świadczenie usług oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zamawiający, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 1 pkt 13a.”; 4) w art. 86 w ust. 1 po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu: „13a) osób zatrudnionych jako niania, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych – od podstawy stanowiącej kwotę nie wyższą niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym wynagrodzeniu za pracę;”."}
{"id":"2004_2776_74","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.[9])) w art. 157 po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. Z zakładowych żłobków i klubów dziecięcych mogą korzystać dzieci studentów i uczestników studiów doktoranckich. 4b. Opłaty, o których mowa w art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr ..., poz. ...), zwiększają zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.”. Rozdział 10 Przepisy przejściowe"}
{"id":"2004_2776_75","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Żłobki działające na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 66, stają się żłobkami w rozumieniu niniejszej ustawy z dniem jej wejścia w życie. 2. Podmioty prowadzące do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy działalność gospodarczą, polegającą na sprawowaniu opieki nad dziećmi, mogą prowadzić tę działalność na podstawie dotychczasowych przepisów, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, podmioty prowadzące do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy działalność gospodarczą, polegającą na sprawowaniu opieki nad dziećmi mogą prowadzić żłobek lub klub dziecięcy, jeżeli spełniają warunki określone w niniejszej ustawie."}
{"id":"2004_2776_76","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Pracownicy żłobków, działających na podstawie przepisów dotychczasowych, stają się z mocy prawa pracownikami żłobków w rozumieniu niniejszej ustawy. Przepisy art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[10])) stosuje się. 2. Do pracowników żłobków zatrudnionych do dnia wejścia w życie ustawy w: 1) publicznych zakładach opieki zdrowotnej, stosuje się przepisy o pracownikach samorządowych; 2) niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, stosuje się przepisy Kodeksu pracy. 3. Osoby zatrudnione do opieki w żłobkach, działających na podstawie przepisów dotychczasowych, nie są zobowiązane do odbycia szkoleń, o których mowa w niniejszej ustawie. 4. Osoby zatrudnione do opieki w żłobkach, działających na podstawie przepisów dotychczasowych, nieposiadające średniego wykształcenia, a pozostające w zatrudnieniu w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, są zobowiązane do jego uzupełnienia w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie tej ustawy."}
{"id":"2004_2776_77","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. Pielęgniarki i położne zatrudnione w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy w żłobku, działającym na podstawie przepisów dotychczasowych, i zatrudnione na stanowisku opiekunki w żłobku w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy, przez okres zatrudnienia, zachowują prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej, nie dłużej jednak niż przez okres 15 lat."}
{"id":"2004_2776_78","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. W okresie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, płatnicy składek zobowiązani do przekazywania za osoby świadczące pracę na podstawie umowy uaktywniającej dokumentów, o których mowa w art. 47a ust. 1 ustawy wymienionej w art. 70, zobowiązani są do przekazywania tych dokumentów w formie dokumentu pisemnego według ustalonego wzoru. Rozdział 11 Przepis końcowy"}
{"id":"2004_2776_79","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.; 2) art. 50–53 i 70–73, które wchodzą w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia; 3) art. 62 i 63, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia; 4) art. 64 ust. 2, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z \/ - \/ Ewa Kierzkowska Wicemarszałek Sejmu [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, ustawę z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawę z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. 2006 r. Nr 139, poz. 992 i Nr 222, poz. 1630, z 2007 r. Nr 64, poz. 427, Nr 105, poz. 720, Nr 109, poz. 747, Nr 192, poz. 1378 i Nr 200, poz. 1446, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 138 i poz. 872 i 875, Nr 223, poz. 1456 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 97, poz. 800 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 50, poz. 301. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 352, Nr 75, poz. 473, Nr 105, poz. 655, Nr 149, poz. 996, Nr 182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1442, Nr 226, poz. 1475 i 1478 i Nr 257, poz. 1725 i 1726. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 123, poz. 849, Nr 166, poz. 1172, Nr 176, poz. 1240 i Nr 181, poz. 1290, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 76, poz. 641, Nr 98, poz. 817, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1707 oraz z 2010 r. Nr 96, poz. 620, Nr 107, poz. 679 i Nr 230, poz. 1507. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717, z 2002 r. Nr 135, poz. 1146, z 2003 r. Nr 213, poz. 2081, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104, z 2007 r. Nr 69, poz. 467 i Nr 89, poz. 589, z 2008 r. Nr 86, poz. 522 i Nr 237, poz. 1664 i 1656 oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 218, poz. 1690 oraz z 2010 r. Nr 105, poz. 668, Nr 182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474, Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1725. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 134, poz. 850, Nr 171, poz. 1056, Nr 216, poz. 1367 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 69, poz. 595, Nr 91, poz. 742, Nr 97, poz. 800, Nr 115, poz. 964, Nr 125, poz. 1035, Nr 127, poz. 1052, Nr 161, poz. 1278 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 81, poz. 531, Nr 238, poz. 1578, Nr 239, poz. 1593, Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1725 i 1726. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374 oraz z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 144, poz. 1043 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 80, poz. 542, Nr 120, poz. 818, Nr 176, poz. 1238 i 1240 i Nr 180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, z 2009 r. Nr 68, poz. 584, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 202, poz. 1553 oraz z 2010 r. Nr 57, poz. 359, Nr 75, poz. 471, Nr 96, poz. 620 i Nr 127, poz. 857. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704 oraz z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr 182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700."}
{"id":"2004_2776_8","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić: 1) gminy; 2) osoby fizyczne; 3) osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. 2. Gmina tworzy żłobki i kluby dziecięce w formie gminnych jednostek budżetowych. 3. Żłobkiem lub klubem dziecięcym jest każda jednostka organizacyjna, która niezależnie od jej nazwy wykonuje zadania określone w art. 10."}
{"id":"2004_2776_9","title":"Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Podmioty, o których mowa w art. 8 ust. 1, prowadzące żłobki lub kluby dziecięce mogą dla celów organizacyjnych połączyć je w zespół i określić zasady działania zespołu. Połączenie nie narusza odrębności żłobków lub klubów dziecięcych w zakresie wpisu do rejestru. Przepisy art. 11 stosuje się odpowiednio. 2. Dyrektor zespołu jest dyrektorem żłobka lub osobą kierującą klubem dziecięcym. 3. Dyrektorem zespołu żłobków lub klubów dziecięcych może być osoba, która posiada co najmniej roczne doświadczenie w kierowaniu żłobkiem lub klubem dziecięcym. 4. Gmina tworzy zespoły żłobków lub klubów dziecięcych w formie gminnych jednostek budżetowych."}
{"id":"2004_2777_1","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 469) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 58 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach innej osobie, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”; 2) art. 61 otrzymuje brzmienie: „Art. 61. Kto, wbrew przepisom ustawy, rozporządzenia 273\/2004 lub rozporządzenia 111\/2005, w celu niedozwolonego wytworzenia środka odurzającego lub substancji psychotropowej, wytwarza, przetwarza, przerabia, dokonuje przywozu, wywozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, wewnątrzwspólnotowej dostawy, przewozi przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium innego państwa, nabywa, posiada, przechowuje lub wprowadza do obrotu prekursory, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.”; 3) w art. 62 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust.1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”; 4) w art. 63: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak, z wyjątkiem maku niskomorfinowego, konopie, z wyjątkiem konopi włóknistych, lub krzew koki, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Tej samej karze podlega, kto, wbrew przepisom ustawy, zbiera mleczko makowe, opium, słomę makową, liście koki, żywicę lub ziele konopi innych niż włókniste.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest uprawa mogąca dostarczyć znacznej ilości słomy makowej, liści koki, żywicy lub ziela konopi innych niż włókniste, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”."}
{"id":"2004_2777_2","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 191, poz. 1956 i Nr 243, poz. 2442 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1316, Nr 178, poz. 1479, Nr 180, poz. 1492 i Nr 183, poz. 1538) w art. 16 w ust. 1 po pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: „13) określone w art. 53, art. 55 ust. 1 i 3, art. 56 ust. 1 i 3, art. 57, art. 58, art. 59 ust. 1 i 2, art. 61, art. 62 ust. 1 i 2, art. 63, art. 64 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485).”."}
{"id":"2004_2777_3","title":"Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Marek Jurek"}
{"id":"2004_2778_1","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152 oraz z 2004 r. Nr 26, poz. 225, Nr 96, poz. 959 i Nr 141, poz. 1492) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, obejmuje również szkody wyrządzone umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa ubezpieczającego lub osób, za które ponosi on odpowiedzialność.\"; 2) w art. 11: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: \"2. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej, o którym mowa w art. 4 pkt 4, obejmuje również szkody wyrządzone w wyniku rażącego niedbalstwa ubezpieczonego lub osób, za które ponosi on odpowiedzialność. 3. Zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od ubezpieczonego lub osób, za które ponosi on odpowiedzialność, zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 4, odszkodowania za szkody określone w ust. 2, a także w przypadku, jeżeli szkoda została wyrządzona przez ubezpieczonego lub osoby, za które ponosi on odpowiedzialność, w stanie po użyciu alkoholu albo pod wpływem środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.\"."}
{"id":"2004_2778_2","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 2. Do zobowiązań wynikających z umów ubezpieczenia zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_2778_3","title":"Ustawa z dnia 3 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r."}
{"id":"2004_2779_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 1. Ustawa określa sposób ustalania wysokości i wypłaty rekompensaty w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.)[1], zwanej dalej \"ustawą\"."}
{"id":"2004_2779_10","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 34: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych.\", b) w ust. 7 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy \"oraz świadczeń pieniężnych dla cywilnych ofiar wojny,\", c) ust. 10 i 10a otrzymują brzmienie: \"10. Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa - organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje. 10a. W przypadku przyznania podatnikowi prawa do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, renty rodzinnej, renty strukturalnej lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, za okres, za który podatnik pobierał świadczenie z innego organu rentowego w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne - organ rentowy odejmuje te kwoty od przyznanego świadczenia przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu podatku, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.\"; 2) po art. 52c dodaje się art. 52d w brzmieniu: \"Art. 52d. Zwalnia się z podatku dochodowego kwoty rekompensaty wypłacane na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego (Dz.U. Nr.., poz...).\"."}
{"id":"2004_2779_11","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 11. Uchyla się ustawę z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu dla cywilnych ofiar wojny (Dz.U. Nr 89, poz. 974 i Nr 154, poz. 1786 oraz z 2003 r. Nr 228, poz. 2263)."}
{"id":"2004_2779_12","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 9 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2005 r., oraz art. 11, który wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2004 r. _______________________________ [1] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 72, poz. 658 oraz z 2004 r. Nr 46, poz. 444. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954 i Nr 210, poz. 2135. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515, z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 121, poz. 1264, Nr 191, poz. 1954 i Nr 210, poz. 2135. [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 222, poz. 2201, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691 i Nr 210, poz. 2135."}
{"id":"2004_2779_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 2. Rekompensata przysługuje osobie, która za okres od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 31 stycznia 2005 r. lub za część tego okresu ma prawo do wypłaty co najmniej jednego z następujących świadczeń: 1) dodatku kombatanckiego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy; 2) świadczenia w wysokości dodatku kombatanckiego, o którym mowa w art. 201 ust. 1 ustawy; 3) dodatku kompensacyjnego, o którym mowa w art. 20 ust. 2 pkt 2 ustawy."}
{"id":"2004_2779_3","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 3. 1. Rekompensata przysługuje w wysokości: 1) kwoty odpowiadającej iloczynowi niedopłaty wynoszącej 0,68 zł i liczby miesięcy, za które przysługiwał osobie dodatek kombatancki lub świadczenie w wysokości dodatku kombatanckiego, za okres od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 28 lutego 2003 r.; 2) kwoty odpowiadającej iloczynowi niedopłaty wynoszącej 0,71 zł i liczby miesięcy, za które przysługiwał osobie dodatek kombatancki lub świadczenie w wysokości dodatku kombatanckiego, za okres od dnia 1 marca 2003 r. do dnia 29 lutego 2004 r.; 3) kwoty odpowiadającej iloczynowi niedopłaty wynoszącej 0,72 zł i liczby miesięcy, za które przysługiwał osobie dodatek kombatancki lub świadczenie w wysokości dodatku kombatanckiego, za okres od dnia 1 marca 2004 r. do dnia 31 stycznia 2005 r.; 4) kwoty odpowiadającej iloczynowi niedopłaty wynoszącej 0,11 zł i liczby miesięcy, za które przysługiwał osobie dodatek kompensacyjny, za okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 stycznia 2005 r. 2. Ustalając wysokość rekompensaty uwzględnia się odsetki ustawowe, określone przepisami prawa cywilnego, liczone dla każdej comiesięcznej lub cokwartalnej wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 2, od dnia następującego po dniu, w którym dokonano wypłaty, do dnia 31 stycznia 2005 r."}
{"id":"2004_2779_4","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 4. 1. Wysokość rekompensaty ustalają i wypłacają: 1) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz inne organy rentowe, które po dniu 31 stycznia 2005 r. wypłacają świadczenia, o których mowa w art. 2; 2) właściwe jednostki organizacyjne wypłacające uposażenia osobom otrzymującym uposażenie w stanie spoczynku albo uposażenie rodzinne. 2. Wypłata rekompensaty następuje ze środków budżetu państwa będących w dyspozycji organów i jednostek, o których mowa w ust. 1. 3. Rekompensatę wypłaca się z urzędu lub na wniosek. 4. Z urzędu rekompensatę wypłaca się w najbliższym, po dniu 31 stycznia 2005 r., terminie wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 2, lub świadczenia emerytalnego, rentowego, uposażenia w stanie spoczynku i uposażenia rodzinnego. 5. Na wniosek rekompensatę wypłaca się osobom, którym po dniu 31 stycznia 2005 r. nie wypłacono świadczeń, o których mowa w art. 2, świadczenia emerytalnego, rentowego, uposażenia w stanie spoczynku i uposażenia rodzinnego. 6. W przypadku gdy w okresie od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 31 stycznia 2005 r. świadczenia, o których mowa w art. 2, wypłacane były przez więcej niż jeden organ lub jednostkę, rekompensatę z urzędu wypłaca za cały ten okres organ emerytalny, rentowy lub jednostka wypłacająca świadczenie po dniu 31 stycznia 2005 r. 7. W przypadku gdy w okresie od dnia 1 czerwca 2002 r. do dnia 31 stycznia 2005 r. świadczenia, o których mowa w art. 2, wypłacane były przez więcej niż jeden organ lub jednostkę, rekompensatę na wniosek wypłaca za cały ten okres organ emerytalny, rentowy lub jednostka wypłacająca świadczenie jako ostatnia. 8. Ustalenia łącznej wysokości rekompensaty organ lub jednostka wypłacająca rekompensatę dokonuje na podstawie danych przekazanych przez organy lub jednostki uprzednio wypłacające świadczenia, o których mowa w art. 2."}
{"id":"2004_2779_5","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 5. Kwota rekompensaty nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne."}
{"id":"2004_2779_6","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 6. Roszczenie o wypłatę rekompensaty przedawnia się z dniem 29 lutego 2008 r."}
{"id":"2004_2779_7","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 7. W sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z pźn. zm.)[2], z wyjątkiem art. 136 i art. 139-143a."}
{"id":"2004_2779_8","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23c ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień, o których mowa w ustawie, jest książka inwalidy wojennego (wojskowego) wystawiona przez organ rentowy.\"; 2) art. 57 otrzymuje brzmienie: \"Art. 57. 1. Związek zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową oraz związek śmierci żołnierza z tymi działaniami lub tą służbą ustala wojskowa komisja lekarska. Wojskowa komisja lekarska ustala również związek śmierci ze służbą wojskową żołnierza zwolnionego ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła w zakładzie opieki zdrowotnej, dla którego organem założycielskim jest Minister Obrony Narodowej. Związek zranień i kontuzji z działaniami wymienionymi w art. 8 ustala wojskowa komisja lekarska. 2. Niezdolność do pracy, datę jej powstania, związek niezdolności do pracy z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową, związek śmierci ze służbą wojskową żołnierza zwolnionego ze służby, który zmarł poza zakładem opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1, oraz związek śmierci inwalidy ze służbą wojskową ustala lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej.\"."}
{"id":"2004_2779_9","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1, jest legitymacja osoby represjonowanej wystawiona przez organ rentowy.\"; 2) w art. 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kombatantom i innym osobom uprawnionym, pobierającym emeryturę lub rentę albo uposażenie w stanie spoczynku bądź uposażenie rodzinne, przysługuje dodatek, zwany dalej \"dodatkiem kombatanckim\", w wysokości 144,25 zł miesięcznie.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Kwota dodatku kombatanckiego, o której mowa w ust. 1, ulega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym jest przeprowadzona waloryzacja.\"."}
{"id":"2004_2780_1","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się art. 12; 2) w art. 33a: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona pobierają właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawiają wezwanie do zapłaty.\", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3c w brzmieniu: \"3a. W razie stwierdzenia braku ważnego dokumentu poświadczającego uprawnienie do bezpłatnego albo ulgowego przejazdu przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona pobierają właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawiają wezwanie do zapłaty. Pobrana należność za przewóz i opłata dodatkowa, po uiszczeniu opłaty manipulacyjnej odpowiadającej kosztom poniesionym przez przewoźnika, podlegają zwrotowi, a w przypadku wezwania do zapłaty - umorzeniu, w przypadku udokumentowania przez podróżnego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia przewozu, uprawnień do bezpłatnego lub ulgowego przejazdu. 3b. W razie posiadania przez podróżnego ważnego dokumentu przewozu, którego nie miał podczas przejazdu, do zwrotu i umarzania należności za przewóz i opłaty dodatkowej stosuje się przepis ust. 3a zdanie drugie. 3c. Przewoźnik może określić w regulaminie przewozu lub taryfie obniżenie wysokości opłaty dodatkowej w razie natychmiastowego jej uiszczenia lub w terminie wyznaczonym w wezwaniu do zapłaty.\"; 3) art. 34 otrzymuje brzmienie: \"Art. 34. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, treść rozkładów jazdy, sposób i terminy ich ogłaszania oraz aktualizacji, jak również warunki ponoszenia kosztów związanych z zamieszczaniem informacji dotyczących rozkładów jazdy oraz podawaniem rozkładów jazdy do publicznej wiadomości, mając na uwadze zróżnicowanie wysokości kosztów przewoźników w zależności od ich udziału w przewozach.\"; 4) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób ustalania wysokości opłat dodatkowych pobieranych w razie: a) braku odpowiedniego dokumentu przewozu, b) braku ważnego dokumentu poświadczającego uprawnienie do bezpłatnego albo ulgowego przejazdu, c) niezapłacenia należności za zabrane ze sobą do środka przewozu rzeczy lub zwierzęta albo naruszenia przepisów o ich przewozie, d) spowodowania, bez uzasadnionej przyczyny, zatrzymania lub zmiany trasy środka transportu - mając na uwadze zróżnicowanie wysokości opłat dodatkowych w zależności od strat poniesionych przez przewoźnika i powodu nałożenia opłaty dodatkowej; 2) sposób ustalania wysokości przysługującej przewoźnikowi opłaty manipulacyjnej, mając na uwadze ponoszone koszty czynności związanych ze zwrotem lub umorzeniem opłaty dodatkowej. 2. W odniesieniu do transportu zbiorowego, gminnego, powiatowego i wojewódzkiego, przepisy, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo sejmik województwa, a w mieście stołecznym Warszawie - Rada miasta stołecznego Warszawy.\"; 5) art. 56 otrzymuje brzmienie: \"Art. 56. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj oraz warunki przewozu rzeczy, które ze względu na kształt, rozmiar lub masę albo drogę przewozu mogą powodować trudności transportowe przy przewozie koleją, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa ruchu kolejowego oraz możliwości eksploatacyjne.\"; 6) w art. 67 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, normy ubytków, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze właściwość przewożonych rzeczy oraz rodzaj środków transportu.\"; 7) art. 79 otrzymuje brzmienie: \"Art. 79. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb i sposób ustalania stanu przesyłek, 2) warunki, jakim powinny odpowiadać reklamacje i wezwania do zapłaty z tytułu przewozu osób i przesyłek oraz tryb postępowania reklamacyjnego - mając na uwadze zapewnienie sprawnego i terminowego dochodzenia roszczeń.\"."}
{"id":"2004_2780_2","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 1, art. 56 oraz art. 79 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_2780_3","title":"Ustawa z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 stycznia 2005 r. _______________________________ [1] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 125, poz. 1371, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 130, poz. 1112, z 2003 r. Nr 149, poz. 1452 i Nr 211, poz. 2049 oraz z 2004 r. Nr 97, poz. 962 i Nr 160, poz. 1678."}
{"id":"2004_2781_1","title":"Ustawa z dnia 12 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 24: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Koszty instytucji gospodarki budżetowej mogą być ponoszone tylko w ramach uzyskanych przychodów, z uwzględnieniem możliwości wykorzystania środków pieniężnych z poprzednich okresów, pozostających w dyspozycji instytucji gospodarki budżetowej.”, b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Za zgodą organu wykonującego funkcje organu założycielskiego, wydaną w porozumieniu z Ministrem Finansów, w trakcie roku budżetowego mogą być dokonywane zmiany planu finansowego polegające na zwiększeniu kosztów ponad planowane przychody, jednak nie więcej niż o środki pieniężne z poprzednich okresów, pozostające w dyspozycji instytucji gospodarki budżetowej.”; 2) w art. 27 w ust. 2: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) przygotowanie rocznego sprawozdania finansowego instytucji gospodarki budżetowej;”, b) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) przygotowanie rocznego sprawozdania z działalności instytucji gospodarki budżetowej, którego zakres informacyjny określa art. 49 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.[2])).”; 3) w art. 28: a) w ust. 6 uchyla się pkt 2, b) uchyla się ust. 7, c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: „8. Instytucja gospodarki budżetowej tworzy fundusz zapasowy z zysku netto z przeznaczeniem na: 1) finansowanie inwestycji; 2) pokrycie straty netto.”."}
{"id":"2004_2781_2","title":"Ustawa z dnia 12 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 2. Zysk pozostający w dyspozycji instytucji gospodarki budżetowej, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zwiększył fundusz instytucji gospodarki budżetowej, podlega przeniesieniu na fundusz zapasowy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2781_3","title":"Ustawa z dnia 12 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. MARSZAŁEK SEJMU W\/Z \/ – \/ Elżbieta Radziszewska Wicemarszałek Sejmu [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646, z 2014 r. poz. 379, 911, 1146, 1626 i 1877 oraz z 2015 r. poz. 238 i 532. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 613, z 2014 r. poz. 768 i 1100 oraz z 2015 r. poz. 4."}
{"id":"2004_2782_1","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w odnośniku nr 1 w pkt 30 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 31 w brzmieniu: „31) dyrektywy 2010\/18\/UE z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC oraz uchylającej dyrektywę 96\/34\/WE (Dz. Urz. UE L 68 z 18.3.2010, str. 13).”; 2) w art. 1552 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Jeżeli okres, o którym mowa w § 1 pkt 1 i 3–6, przypada po nabyciu przez pracownika prawa do urlopu w danym roku kalendarzowym, wymiar urlopu pracownika powracającego do pracy w ciągu tego samego roku kalendarzowego ulega proporcjonalnemu obniżeniu, chyba że przed rozpoczęciem tego okresu pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze.”; 3) art. 186 otrzymuje brzmienie: „Art. 186. § 1. Pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Do sześciomiesięcznego okresu zatrudnienia wlicza się poprzednie okresy zatrudnienia. § 2. Wymiar urlopu wychowawczego wynosi do 36 miesięcy. Urlop jest udzielany na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 5 roku życia. § 3. Jeżeli z powodu stanu zdrowia potwierdzonego orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności dziecko wymaga osobistej opieki pracownika, niezależnie od urlopu, o którym mowa w § 2, może być udzielony urlop wychowawczy w wymiarze do 36 miesięcy, jednak na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 18 roku życia. § 4. Każdemu z rodziców lub opiekunów dziecka przysługuje wyłączne prawo do jednego miesiąca urlopu wychowawczego z wymiaru urlopu określonego w § 2 i 3. Prawa tego nie można przenieść na drugiego z rodziców lub opiekunów dziecka. § 5. Skorzystanie z urlopu wychowawczego w wymiarze co najmniej jednego miesiąca oznacza wykorzystanie przez rodzica lub opiekuna dziecka urlopu, o którym mowa w § 4. § 6. Rodzice lub opiekunowie dziecka mogą jednocześnie korzystać z urlopu wychowawczego przez okres nieprzekraczający 4 miesięcy. § 7. Urlopu wychowawczego udziela się na wniosek pracownika. § 8. Urlop wychowawczy może być wykorzystany najwyżej w 5 częściach. § 9. Rodzic dziecka ma prawo do urlopu wychowawczego w wymiarze do 36 miesięcy, jeżeli: 1) drugi rodzic dziecka nie żyje, 2) drugiemu rodzicowi dziecka nie przysługuje władza rodzicielska, 3) drugi rodzic dziecka został pozbawiony władzy rodzicielskiej albo taka władza uległa ograniczeniu lub zawieszeniu. Przepisy § 1, § 2 zdanie drugie, § 3, 7 i 8 stosuje się. § 10. Jeżeli dziecko pozostaje pod opieką jednego opiekuna przysługuje mu urlop wychowawczy w wymiarze do 36 miesięcy. Przepisy § 1, § 2 zdanie drugie, § 3, 7 i 8 stosuje się.”; 4) w art. 1862 § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Przepis § 2 stosuje się także w razie stwierdzenia przez pracodawcę, że z urlopu wychowawczego korzystają w tym samym czasie oboje rodzice lub opiekunowie dziecka; nie dotyczy to przypadku określonego w art. 186 § 6.”; 5) art. 1866 otrzymuje brzmienie: „Art. 1866. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania urlopu wychowawczego, w tym formę i termin złożenia wniosku w sprawie udzielenia urlopu, biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia normalnego toku pracy w zakładzie pracy oraz uwzględniając dodatkowe wymagania dotyczące wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego, w przypadkach określonych w art. 186 § 3, 6, 9 i 10.”; 6) art. 1891 otrzymuje brzmienie: „Art. 1891. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnień określonych w art. 148 pkt 3, art. 178 § 2, art. 1821 § 1, art. 183 § 3, art. 186 § 1–3, art. 1867 § 1 i art. 188 może korzystać jedno z nich.”; 7) po art. 293 dodaje się art. 2931 w brzmieniu: „Art. 2931. Bieg przedawnienia roszczenia o urlop wypoczynkowy nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na czas korzystania z urlopu wychowawczego.”."}
{"id":"2004_2782_2","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy[1])","text":"Art. 2. 1. Rodzice lub opiekunowie dziecka, którzy do dnia wejścia w życie ustawy jednocześnie korzystali z urlopu wychowawczego na dane dziecko, od dnia wejścia w życie ustawy mają prawo do jednoczesnego korzystania z takiego urlopu w wymiarze stanowiącym różnicę między wymiarem określonym w art. 186 § 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, a wymiarem urlopu wychowawczego wykorzystanym jednocześnie na dane dziecko. 2. Rodzice lub opiekunowie dziecka, którzy do dnia wejścia w życie ustawy korzystali z urlopu wychowawczego na dane dziecko w częściach, od dnia wejścia w życie ustawy mają prawo do wykorzystania takiego urlopu w liczbie części stanowiącej różnicę między liczbą części określoną w art. 186 § 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, a liczbą części urlopu wychowawczego wykorzystaną na dane dziecko."}
{"id":"2004_2782_3","title":"Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy[1])","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2013 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień dyrektywy Rady 2010\/18\/UE z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC oraz uchylającej dyrektywę 96\/34\/WE (Dz. Urz. UE L 68 z 18.3.2010, str. 13). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr 182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700, z 2011 r. Nr 36, poz. 181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855, Nr 149, poz. 887 i Nr 232, poz. 1378, z 2012 r. poz. 908 i 1110 oraz z 2013 r. poz. 2 i 675."}
{"id":"2004_2783_1","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) opłatach niezależnych od właściciela - należy przez to rozumieć opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych,\", b) po pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10-12 w brzmieniu: \"10) mieszkaniowym zasobie gminy - należy przez to rozumieć lokale stanowiące własność gminy albo gminnych osób prawnych lub spółek handlowych utworzonych z udziałem gminy, z wyjątkiem towarzystw budownictwa społecznego, a także lokale pozostające w posiadaniu samoistnym tych podmiotów, 11) publicznym zasobie mieszkaniowym - należy przez to rozumieć lokale wchodzące w skład mieszkaniowego zasobu gminy albo lokale stanowiące własność innych jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych osób prawnych tych jednostek, Skarbu Państwa lub państwowych osób prawnych, 12) wskaźniku przeliczeniowym kosztu odtworzenia 1 m{2} powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych - należy przez to rozumieć przeciętny koszt budowy 1 m{2} powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych: a) dla województwa, z wyłączeniem miast będących siedzibą wojewody lub sejmiku województwa, b) dla miast będących siedzibą wojewody lub sejmiku województwa, ustalany na okres 6 miesięcy przez wojewodę na podstawie aktualnych danych urzędu statystycznego, opracowanych według powiatów, oraz własnych analiz i ogłaszany, w drodze obwieszczenia, w wojewódzkim dzienniku urzędowym.\"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. W razie oddania do używania lokalu, z którego właściciel przejściowo nie korzysta w całości lub w części w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, przepisów ustawy nie stosuje się, z wyjątkiem art. 10 ust. 1-3, art. 11 ust. 1 i 2 pkt 1-3, art. 13 i art. 18 ust. 1 i 2. 2. Do lokali będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub podległych mu organów, do lokali będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej oraz do lokali pozostających i przekazanych do dyspozycji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Agencji Wywiadu, przepisy ustawy stosuje się, jeżeli przepisy odrębne dotyczące tych lokali nie stanowią inaczej. 3. Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw regulujących ochronę praw lokatorów w sposób korzystniejszy dla lokatora.\"; 3) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Prawa i obowiązki właścicieli i lokatorów\"; 4) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróż nienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu. 2. Kaucji nie pobiera się, jeżeli umowa: 1) dotyczy najmu lokalu zamiennego lub socjalnego, 2) jest zawierana w związku z zamianą lokalu, a najemca uzyskał zwrot kaucji bez dokonania jej waloryzacji. 3. Zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie równej iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, jednak w kwocie nie niższej niż kaucja pobrana. 4. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu.\"; 5) po art. 6 dodaje się art. 6a-6g w brzmieniu: \"Art. 6a. 1. Wynajmujący jest obowiązany do zapewnienia sprawnego działania istniejących instalacji i urządzeń związanych z budynkiem umożliwiających najemcy korzystanie z wody, paliw gazowych i ciekłych, ciepła, energii elektrycznej, dźwigów osobowych oraz innych instalacji i urządzeń stanowiących wyposażenie lokalu i budynku określone odrębnymi przepisami. 2. W razie oddania w najem lokalu opróżnionego przez dotychczasowego najemcę, wynajmujący jest obowiązany wymienić zużyte elementy wyposażenia lokalu. 3. Do obowiązków wynajmującego należy w szczególności: 1) utrzymanie w należytym stanie, porządku i czystości pomieszczeń i urządzeń budynku, służących do wspólnego użytku mieszkańców, oraz jego otoczenia, 2) dokonywanie napraw budynku, jego pomieszczeń i urządzeń, o których mowa w pkt 1, oraz przywrócenie poprzedniego stanu budynku uszkodzonego, niezależnie od przyczyn, z tym że najemcę obciąża obowiązek pokrycia strat powstałych z jego winy, 3) dokonywanie napraw lokalu, napraw lub wymiany instalacji i elementów wyposażenia technicznego w zakresie nieobciążającym najemcy, a zwłaszcza: a) napraw i wymiany wewnętrznych instalacji: wodociągowej, gazowej i ciepłej wody - bez armatury i wyposażenia, a także napraw i wymiany wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami, instalacji elektrycznej, anteny zbiorczej - z wyjątkiem osprzętu, b) wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej oraz podłóg, posadzek i wykładzin podłogowych, a także tynków."}
{"id":"2004_2783_2","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.)[4] art. 685{1} otrzymuje brzmienie: \"Art. 685{1}. Wynajmujący lokal może podwyższyć czynsz, wypowiadając dotychczasową wysokość czynszu najpóźniej na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego.\"."}
{"id":"2004_2783_3","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.)[5] w art. 30 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. W razie: 1) złożenia przez najemcę w deklaracji oświadczeń niezgodnych z prawdą, towarzystwo wypowiada mu umowę najmu bez zachowania terminu wypowiedzenia; po rozwiązaniu umowy osoba zajmująca lokal bez tytułu prawnego jest obowiązana płacić towarzystwu miesięczne odszkodowanie za korzystanie z lokalu w wysokości 200% czynszu miesięcznego, jaki płaciłaby, gdyby umowa nie została rozwiązana, 2) gdy najemca nie złoży deklaracji w terminie, o którym mowa w ust. 3, lub wykaże w deklaracji dochody przekraczające wysokość określoną w ust. 1 pkt 2, towarzystwo może wypowiedzieć umowę najmu w części dotyczącej czynszu; w takich przypadkach nie stosuje się art. 28 ust. 2.\"."}
{"id":"2004_2783_4","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 4. Przepisów art. 3 ust. 1 oraz art. 14 ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do umów o używanie lokali mieszkalnych, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2783_5","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 5. Przepisu art. 685{1} ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do umów najmu lokali użytkowych, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_2783_6","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny oraz ustawę z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 168, poz. 1383, z 2003 r. Nr 113, poz. 1069 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 16, poz. 167 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 153, poz. 1271, Nr 216, poz. 1824 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 65, poz. 594 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492, Nr 146, poz. 1546 i Nr 213, poz. 2157. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692 i Nr 172, poz. 1804. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 16, poz. 167 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 153, poz. 1271, Nr 216, poz. 1824 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 65, poz. 594 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492, Nr 146, poz. 1546 i Nr 213, poz. 2157."}
{"id":"2004_2783_6b","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6b. 1. Najemca jest obowiązany utrzymywać lokal oraz pomieszczenia do używania których jest uprawniony, we właściwym stanie technicznym i higieniczno-sanitarnym określonym odrębnymi przepisami oraz przestrzegać porządku domowego. Najemca jest także obowiązany dbać i chronić przed uszkodzeniem lub dewastacją części budynku przeznaczone do wspólnego użytku, jak dźwigi osobowe, klatki schodowe, korytarze, pomieszczenia zsypów, inne pomieszczenia gospodarcze oraz otoczenie budynku. 2. Najemcę obciąża naprawa i konserwacja: 1) podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin ceramicznych, szklanych i innych, 2) okien i drzwi, 3) wbudowanych mebli, łącznie z ich wymianą, 4) trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą, 5) osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyłączeniem wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej, 6) pieców węglowych i akumulacyjnych, łącznie z wymianą zużytych elementów, 7) etażowego centralnego ogrzewania, a w przypadku gdy nie zostało ono zainstalowane na koszt wynajmującego, także jego wymiana, 8) przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych aż do pionów zbiorczych, w tym niezwłoczne usuwanie ich niedrożności, 9) innych elementów wyposażenia lokalu i pomieszczeń przynależnych przez: a) malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian i sufitów, b) malowanie drzwi i okien, wbudowanych mebli, urządzeń kuchennych, sanitarnych i grzewczych."}
{"id":"2004_2783_6c","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6c. Przed wydaniem lokalu najemcy strony sporządzają protokół, w którym określają stan techniczny i stopień zużycia znajdujących się w nim instalacji i urządzeń. Protokół stanowi podstawę rozliczeń przy zwrocie lokalu."}
{"id":"2004_2783_6d","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6d. Najemca może wprowadzić w lokalu ulepszenia tylko za zgodą wynajmującego i na podstawie pisemnej umowy określającej sposób rozliczeń z tego tytułu."}
{"id":"2004_2783_6e","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6e. 1. Po zakończeniu najmu i opróżnieniu lokalu najemca jest obowiązany odnowić lokal i dokonać w nim obciążających go napraw, a także zwrócić wynajmującemu równowartość zużytych elementów wyposażenia technicznego, wymienionych w art. 6b ust. 2 pkt 4, które znajdowały się w lokalu w chwili wydania go najemcy. Jeżeli najemca w okresie najmu dokonał wymiany niektórych elementów tego wyposażenia, przysługuje mu zwrot kwoty odpowiadającej różnicy ich wartości między stanem istniejącym w dniu objęcia lokalu oraz w dniu jego opróżnienia. Należne kwoty oblicza się według cen obowiązujących w dniu rozliczenia. 2. Wynajmujący może żądać usunięcia ulepszeń wprowadzonych przez najemcę z naruszeniem art. 6d i przywrócenia stanu poprzedniego, jeżeli nie naruszy to substancji lokalu, albo ulepszenia zatrzymać za zwrotem ich wartości uwzględniającej stopień zużycia według stanu na dzień opróżnienia lokalu."}
{"id":"2004_2783_6f","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6f. W umowie najmu lokalu niewchodzącego w skład publicznego zasobu mieszkaniowego, strony mogą ustalić odmiennie prawa i obowiązki wymienione w art. 6a-6e."}
{"id":"2004_2783_6g","title":"Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6g. W okresie trwania najmu strony umowy są obowiązane informować się nawzajem na piśmie o każdej zmianie adresu swojego zamieszkania lub siedziby. W razie zaniedbania tego obowiązku korespondencję wysłaną na ostatni adres listem poleconym, za potwierdzeniem odbioru i nie odebraną, uważa się za doręczoną.\"; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: \"Art. 7. 1. W lokalach wchodzących w skład publicznego zasobu mieszkaniowego właściciel ustala stawki czynszu za 1 m{2} powierzchni użytkowej lokali, z uwzględnieniem czynników podwyższających lub obniżających ich wartość użytkową, a w szcze gólności: 1) położenia budynku, 2) położenia lokalu w budynku, 3) wyposażenia budynku i lokalu w urządzenia techniczne i instalacje oraz ich stanu, 4) ogólnego stanu technicznego budynku.\"; 2. Właściciele, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 4, mogą na wniosek najemcy, w oparciu o postanowienia odpowiednio uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, zarządzenia wojewody lub uchwały organu wykonawczego państwowej osoby prawnej, stosować określone obniżki czynszu naliczonego według obowiązujących stawek w stosunku do najemców o niskich dochodach. Obniżki takie mogą być udzielane najemcom, których średni dochód w przeliczeniu na członka gospodarstwa domowego nie przekracza poziomu określonego w uchwale odpowiedniego organu lub w zarządzeniu wojewody. Kwota obniżki powinna być zróżnicowana w zależności od wysokości dochodu gospodarstwa domowego najemcy. 3. Obniżki, o których mowa w ust. 2, udziela się najemcy na okres 12 miesięcy. W przypadku, gdy utrzymujący się niski dochód gospodarstwa domowego to uzasadnia, właściciel, na wniosek najemcy, może udzielać obniżek czynszu na kolejne okresy dwunastomiesięczne. 4. Najemca ubiegający się o obniżkę czynszu obowiązany jest przedstawić deklarację o wysokości dochodów członków gospodarstwa domowego. 5. Za dochód, o którym mowa w ust. 2 i 4, uważa się dochód w rozumieniu przepisów o dodatkach mieszkaniowych. W sprawach dotyczących deklarowania oraz wzoru deklaracji o wysokości dochodów członków gospodarstwa domowego i rodzaju dokumentów, które powinny być przez składających deklaracje przechowywane w celu udostępnienia na żądanie właściciela, stosuje się odpowiednio przepisy o dodatkach mieszkaniowych. 6. W razie wątpliwości, co do wiarygodności danych zawartych w przedstawionej deklaracji właściciel może żądać od wnioskodawcy dostarczenia zaświadczenia naczelnika właściwego miejscowo urzędu skarbowego o wysokości dochodów uzyskanych przez tę osobę oraz innych członków jej gospodarstwa domowego. 7. Właściciel może odstąpić od obniżenia czynszu, jeżeli w wyniku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego ustali, że występuje rażąca dysproporcja między niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy wskazującym, że jest on w stanie uiszczać czynsz nieobniżony, wykorzystując własne środki i posiadane zasoby finansowe. 8. Do sposobu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego stosuje się odpowiednio przepisy w sprawie sposobu przeprowadzania wywiadu środowiskowego, wzoru kwestionariusza wywiadu oraz oświadczenia o stanie majątkowym wnioskodawcy i innych członków jego gospodarstwa domowego, a także wzoru legitymacji pracownika upoważnionego do przeprowadzenia wywiadu. 9. W przypadku złożenia deklaracji niezgodnej z prawdą, najemca obowiązany jest zwrócić właścicielowi 200% kwoty nienależnie otrzymanego obniżenia czynszu. 10. Wnioskodawcy, który nie złożył deklaracji lub nie dostarczył na żądanie właściciela zaświadczenia, o którym mowa w ust. 6, obniżki czynszu nie udziela się. A jeśli wnioskodawca korzysta z obniżek udzielonych wcześniej odstępuje się od stosowania obniżek po upływie terminu, w którym powinien on dostarczyć deklarację lub zaświadczenie. 11. Obniżki, o których mowa w ust. 2, mogą być stosowane także w stosunku do podnajemców, którzy używają lokali wynajmowanych przez gminę od innych właścicieli i podnajmowanych tym podnajemcom.\"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. Jeżeli właścicielem jest jednostka samorządu terytorialnego, stawki czynszu, o których mowa w art. 7, ustala organ wykonawczy tej jednostki: 1) w przypadku gminy - zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 4, 2) w przypadku pozostałych jednostek samorządu terytorialnego zgodnie z uchwałą odpowiednio rady powiatu lub sejmiku województwa w sprawie zasad wynajmu lokali mieszkalnych stanowiących własność tych jednostek lub własność samorządowych osób prawnych.\"; 8) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. 1. Właściciel może podwyższyć czynsz albo inne opłaty za używanie lokalu, wypowiadając jego dotychczasową wysokość, najpóźniej na koniec miesiąca kalendarzowego, z zachowaniem termi nów wypowiedzenia. 2. Termin wypowiedzenia wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu wynosi 3 miesiące, chyba że strony w umowie ustalą termin dłuższy. 3. Wypowiedzenie wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie. 4. Podwyżka, w wyniku której wysokość czynszu albo innych opłat za używanie lokalu przekroczy w skali roku 3% wartości odtworzeniowej lokalu, może nastąpić tylko w uzasadnionych przypadkach. Na pisemne żądanie lokatora właściciel w terminie 7 dni przedstawi na piśmie przyczynę podwyżki i jej kalkulację. 5. W ciągu 2 miesięcy od dnia wypowiedzenia lokator może zakwestionować podwyżkę, o której mowa w ust. 4, wnosząc pozew do sądu o ustalenie, że podwyżka jest niezasadna albo jest zasadna, lecz w innej wysokości, albo odmówić przyjęcia podwyżki ze skutkiem rozwiązania umowy z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Ciężar udowodnienia zasadności podwyżki ciąży na właścicielu. 6. W przypadkach określonych w ust. 5, lokator jest obowiązany uiszczać czynsz albo inne opłaty za używanie lokalu w dotychczasowej wysokości: 1) w razie zakwestionowania podwyżki - do dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu kończącego postępowanie w sprawie, 2) w razie odmowy przyjęcia podwyżki - do dnia rozwiązania stosunku prawnego, na podstawie którego lokator zajmuje lokal. 7. Przepisy ust. 1-6 nie mają zastosowania do podwyżek: 1) nieprzekraczających w skali roku 10% dotychczasowego czynszu albo dotychczasowych opłat za używanie lokalu, 2) opłat za używanie lokalu, do ponoszenia których są obowiązani członkowie spółdzielni mieszkaniowych na podstawie art. 4 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177 i Nr 63, poz. 591) oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, 3) opłat niezależnych od właściciela.\"; 9) w art. 9: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Podwyższanie czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, z wyjątkiem opłat niezależnych od właściciela, nie może być dokonywane częściej niż co 6 miesięcy, a jeżeli poziom rocznego czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, z wyłączeniem opłat niezależnych od właściciela, przekracza 3% wartości odtworzeniowej lokalu, to roczna podwyżka nie może być wyższa niż 10% dotychczasowego czynszu albo dotychczasowych opłat za używanie lokalu, liczonych bez opłat niezależnych od właściciela. 2. W razie podwyższania opłat niezależnych od właściciela jest on obowiązany do przedstawienia lokatorowi na piśmie zestawienia opłat wraz z przyczyną ich podwyższenia. Lokator obowiązany jest opłacać podwyższone opłaty tylko w takiej wysokości, jaka jest niezbędna do pokrycia przez właściciela kosztów dostarczenia do lokalu używanego przez lokatora dostaw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 8.\", b) uchyla się ust. 4, 7 i 9; 10) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: \"Art. 9a. Czynsz najmu w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego regulują odrębne przepisy.\"; 11) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu, wypowiedzenie przez właściciela stosunku prawnego może nastąpić tylko z przyczyn określonych w ust. 2-5 oraz w art. 21 ust. 4 i 5 niniejszej ustawy. Wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia.\", b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania lokal lub jego część bez wymaganej pisemnej zgody właściciela lub\", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Właściciel lokalu, w którym czynsz jest niższy niż 3% wartości odtworzeniowej lokalu w skali roku, może wypowiedzieć stosunek najmu: 1) z zachowaniem sześciomiesięcznego terminu wypowiedzenia, z powodu niezamieszkiwania najemcy przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, 2) z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, na koniec miesiąca kalendarzowego, osobie, której przysługuje tytuł prawny do innego lokalu położonego w tej samej miejscowości, a lokator może używać tego lokalu, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane dla lokalu zamiennego.\", d) ust. 7 otrzymuje brzmienie: \"7. Przepisy ust. 4-6 stosuje się, jeżeli w lokalu właściciela ma zamieszkać jego pełnoletni zstępny, wstępny lub osoba, wobec której właściciel ma obowiązek alimentacyjny. Wypowiedzenie stosunku prawnego, pod rygorem nieważności, powinno wskazywać osobę mającą zamieszkać w lokalu właściciela.\", e) po ust. 10 dodaje się ust. 11 i 12 w brzmieniu: \"11. Wypowiedzenie najmu w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego może nastąpić także na podstawie art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.)[3]. 12. Jeżeli lokatorem, któremu właściciel wypowiada stosunek prawny na podstawie ust. 5, jest osoba, której wiek w dniu otrzymania wypowiedzenia przekroczył 75 lat, a która po upływie terminu, o którym mowa w ust. 5, nie będzie posiadała tytułu prawnego do innego lokalu, w którym może zamieszkać, ani nie ma osób, które zobowiązane są wobec niej do świadczeń alimentacyjnych, wypowiedzenie staje się skuteczne dopiero w chwili śmierci lokatora; przepisów art. 691 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.\"; 12) uchyla się art. 12; 13) w art. 14: a) w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) osoby posiadającej status bezrobotnego,\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Sąd może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego, w szczególności jeżeli nakazanie opróżnienia następuje z przyczyn, o których mowa w art. 13.\", c) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: \"7. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do osób, które utraciły tytuł prawny do lokalu niewchodzącego w skład publicznego zasobu mieszkaniowego, z wyjątkiem osób, które były uprawnione do używania lokalu na podstawie stosunku prawnego nawiązanego ze spółdzielnią mieszkaniową albo z towarzystwem budownictwa społecznego.\"; 14) w art. 18 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł. 4. Jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy w wysokości odpowiadającej różnicy między odszkodowaniem określonym w ust. 2 a odszkodowaniem, do płacenia którego jest obowiązany były lokator, jeżeli osoba ta nadal zamieszkuje w lokalu właściciela.\"; 15) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 4, gmina może tworzyć i posiadać zasób mieszkaniowy.\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. W celu wykonywania zadań, o których mowa w art. 4, gmina może także wynajmować lokale od innych właścicieli i podnajmować je osobom, których gospodarstwa domowe osiągają niski dochód. 2b. Od podnajemców, o których mowa w ust. 2a, gmina może pobierać czynsz niższy niż ten, który sama opłaca właścicielowi lokalu.\"; 16) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada gminy uchwala: 1) wieloletnie programy gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, 2) zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, w tym zasady i kryteria wynajmowania lokali, których najem jest związany ze stosunkiem pracy, jeżeli w mieszkaniowym zasobie gminy wydzielono lokale przeznaczone na ten cel; w razie gdy rada gminy nie określi w uchwale odmiennych zasad, do lokali podnajmowanych przez gminę stosuje się odpowiednio zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy.\"; b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zasady polityki czynszowej oraz warunki obniania czynszu,\"; c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy powinny określać w szczególności: 1) wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą oddanie w najem lub w podnajem lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego, oraz wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą zastosowanie obniżek czynszu, 2) warunki zamieszkiwania kwalifikujące wnioskodawcę do ich poprawy, 3) kryteria wyboru osób, którym przysługuje pierwszeństwo zawarcia umowy najmu lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego, 4) warunki dokonywania zamiany lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz zamiany pomiędzy najemcami lokali należących do tego zasobu a osobami zajmującymi lokale w innych zasobach, 5) tryb rozpatrywania i załatwiania wniosków o najem lokali zawierany na czas nieoznaczony i o najem lokali socjalnych oraz sposób poddania tych spraw kontroli społecznej, 6) zasady postępowania w stosunku do osób, które pozostały w lokalu opuszczonym przez najemcę lub w lokalu, w którego najem nie wstąpiły po śmierci najemcy, 7) kryteria oddawania w najem lokali o powierzchni użytkowej przekraczającej 80 m{2}.\"; 17) w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Umowa najmu lokalu socjalnego, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1, może być zawarta z osobą, która nie ma tytułu prawnego do lokalu i której dochody gospodarstwa domowego nie przekraczają wysokości określonej w uchwale rady gminy podjętej na podstawie art. 21 ust. 3 pkt 1.\"; 18) uchyla się art. 29; 19) art. 32 otrzymuje brzmienie: \"Art. 32. W razie wypowiedzenia najmu, na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4, najemcy opłacającemu w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy czynsz regulowany, obowiązek zapewnienia temu najemcy lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa, do dnia 31 grudnia 2015 r., na właściwej gminie.\"; 20) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Kaucja wpłacona przez najemcę w okresie obowiązywania ustawy, o której mowa w art. 39, podlega zwrotowi w zwaloryzowanej kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej lokalu obowiązującej w dniu jej zwrotu, w terminie określonym w ust. 1. Zwrócona kwota nie może być jednak niższa od kwoty kaucji wpłaconej przez najemcę.\"."}
{"id":"2004_2784_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, którego celem jest ograniczenie tych emisji w sposób opłacalny i ekonomicznie efektywny."}
{"id":"2004_2784_10","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. W Krajowym Rejestrze Uprawnień do Emisji, zwanym dalej \"Krajowym Rejestrem\", są gromadzone informacje o: 1) zezwoleniach; 2) przyznanych uprawnieniach do emisji; 3) sprzedanych i przeniesionych uprawnieniach do emisji; 4) umorzonych uprawnieniach do emisji; 5) wielkościach dopuszczalnej emisji i emisji rzeczywistej. 2. Krajowy Rejestr jest jawny. Przepisy art. 19 ust. 1 i ust. 4-5 oraz art. 2024 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_2784_11","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, formę i układ Krajowego Rejestru oraz sposób jego prowadzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia kompletności i przejrzystości informacji zawartych w tym rejestrze."}
{"id":"2004_2784_12","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Prowadzący instalację objętą systemem jest obowiązany do uiszczenia opłaty w wysokości 450 zł za pierwszy wpis do Krajowego Rejestru w okresie rozliczeniowym. 2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na wyodrębniony rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej."}
{"id":"2004_2784_13","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Prowadzący instalację jest obowiązany do przekazywania do Krajowego Rejestru informacji, o których mowa w art. 10 ust. 1, na formularzu. 2. Do pierwszego formularza przekazywanego w danym okresie rozliczeniowym dołącza się dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 12 ust. 1. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności i przejrzystości informacji, określi, w drodze rozporządzenia, odrębnie dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji i dla krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji, wzory formularzy oraz terminy i sposób ich przekazywania. Rozdział 4 Krajowy plan rozdziału uprawnień do emisji"}
{"id":"2004_2784_14","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Rozdział uprawnień do emisji dla instalacji objętych systemem jest dokonywany w krajowym planie rozdziału uprawnień do emisji, zwanym dalej \"kra jowym planem\". 2. Krajowy plan sporządza się oddzielnie dla krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji i dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji. 3. Krajowy plan sporządza się na każdy okres rozliczeniowy na podstawie informacji przekazanych przez prowadzących instalacje objęte systemem. 4. Projekt krajowego planu opracowuje Krajowy Administrator."}
{"id":"2004_2784_15","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W krajowym planie określa się: 1) całkowitą liczbę uprawnień do emisji do rozdziału w okresie rozli czeniowym; 2) całkowitą liczbę uprawnień do emisji dla poszczególnych rodzajów instalacji objętych systemem; 3) wykaz instalacji wraz z przyznaną dla nich liczbą uprawnień do emisji w okresie rozliczeniowym lub w poszczególnych latach tego okresu; 4) liczbę uprawnień do emisji, jakie w każdym roku okresu rozliczeniowego będą stanowić krajową rezerwę uprawnień do emisji: a) dla instalacji nowych lub instalacji, w których dokonano zmiany, na uzupełnienie uprawnień do emisji w związku z ponadplanowym wzrostem zapotrzebowania na te uprawnienia, b) w związku z przejęciem produkcji likwidowanych instalacji. 2. W krajowym planie dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji określa się także: 1) liczbę uprawnień do emisji, jakie w każdym roku okresu rozliczeniowego będą stanowić krajową rezerwę uprawnień do emisji na projekty wspólnych wdrożeń i mechanizmu czystego rozwoju; 2) liczbę jednostek poświadczonej redukcji emisji i jednostek redukcji emisji, które prowadzący instalacje może wykorzystać do rozliczenia rocznej emisji gazów cieplarnianych. 3. Przy przyznawaniu uprawnień do emisji prowadzącemu instalację, uruchomioną po dniu wejścia w życie ustawy, uwzględnia się takie same relacje między wielkością emisji rzeczywistej a wielkością produkcji jak w dniu przekazania instalacji do eksploatacji. Zasada ta obowiązuje nie dłużej niż przez okres 15 lat od dnia przekazania instalacji do eksploatacji. 4. Opracowując krajowy plan, bierze się pod uwagę: 1) polityki, strategie, plany lub programy dotyczące w szczególności przemysłu, energetyki, ochrony środowiska oraz rolnictwa i leśnictwa; 2) całkowitą emisję krajową oraz emisję z instalacji objętych systemem w okresie ostatnich 5 lat; 3) relacje wielkości emisji z instalacji do wielkości produkcji lub ilości wykorzystanych surowców, materiałów lub paliw; 4) wdrażane technologie efektywne z punktu widzenia ochrony środowiska oraz wytwarzania i wykorzystywania energii. 5. W uzasadnieniu do krajowego planu podaje się: 1) kryteria rozdziału uprawnień do emisji między rodzaje instalacji i między instalacje tego samego rodzaju; 2) informacje o sposobie wykorzystania uwag i wniosków zgłoszonych w ramach konsultacji społecznych."}
{"id":"2004_2784_16","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Prowadzący instalację objętą systemem jest obowiązany do przekazywania Krajowemu Administratorowi informacji, na których podstawie jest opracowywany krajowy plan. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą prawidłowego opracowania krajowego planu, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres, 2) termin składania, 3) sposób przekazywania, formę i układ - informacji, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_2784_17","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Krajowy Administrator zapewnia możliwość zapoznania się społeczeństwa z projektem krajowego planu i wniesienia uwag. Przepisy art. 32 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 i art. 36 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_2784_18","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Krajowy plan dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji jest przedkładany Komisji Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii Europejskiej nie później niż na 18 miesięcy przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego. 2. Po uzyskaniu akceptacji Komisji Europejskiej Rada Ministrów przyjmuje, w drodze rozporządzenia, krajowy plan dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji."}
{"id":"2004_2784_19","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Krajowy plan dla krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji przyjmuje, w drodze rozporządzenia, Rada Ministrów."}
{"id":"2004_2784_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) instalacji i ich części stosowanych wyłącznie do badania, rozwoju lub testowania nowych produktów lub procesów technologicznych; 2) instalacji znajdujących się na terenach zamkniętych, o których mowa w przepisach prawa geodezyjnego i kartograficznego."}
{"id":"2004_2784_20","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Rozporządzenia, o których mowa w art. 18 ust. 2 i art. 19, są ogłaszane do dnia 30 września roku poprzedzającego okres rozliczeniowy."}
{"id":"2004_2784_21","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Jeżeli jest to uzasadnione względami gospodarczymi, bezpieczeństwem energetycznym państwa lub koniecznością dotrzymania dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu, Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, zawiesić albo ograniczyć obowiązywanie krajowego planu dla krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji w całości lub w odniesieniu do określonych instalacji, ustalając jednocześnie sposób postępowania z uprawnieniami do emisji przyznanymi na podstawie tego krajowego planu. Rozdział 5 Przyznawanie i wykorzystywanie uprawnień do emisji"}
{"id":"2004_2784_22","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Uprawnienia do emisji są przyznawane prowadzącemu instalacje dla każdej instalacji objętej systemem na okres rozliczeniowy, z podziałem na poszczególne lata tego okresu. 2. Uprawnienia do emisji dla instalacji istniejących są przyznawane w krajowym planie. 3. Uprawnienia do emisji dla instalacji nowych są przyznawane w zezwoleniu. 4. W przypadku zmiany w instalacji lub zmiany prowadzącego instalację, uprawnienia do emisji na czas do końca okresu rozliczeniowego są przyznawane w zezwoleniu."}
{"id":"2004_2784_23","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Wielkość emisji wynikająca z liczby przyznanych dla instalacji uprawnień do emisji w roku nie może być większa od wielkości dopuszczalnej emisji, wyrażonej w Mg\/rok, dla substancji objętych krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji, określonej w pozwoleniu zintegrowanym albo w pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska."}
{"id":"2004_2784_24","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Prowadzący instalację objętą systemem, któremu przyznano uprawnienia do emisji w krajowym planie, może wykorzystać lub sprzedać te uprawnienia po uzyskaniu zezwolenia."}
{"id":"2004_2784_25","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Prowadzący instalację, któremu przyznano uprawnienia do emisji, uiszcza opłatę w wysokości równej iloczynowi liczby uprawnień do emisji przyznanych na pierwszy rok okresu rozliczeniowego i, obowiązującej w roku poprzednim, jednostkowej stawki opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, dotyczącej substancji objętej uprawnieniem do emisji, pomnożonej przez tysiąc. Jednostkowej stawki opłaty nie mnoży się przez tysiąc w przypadku gdy dotyczy ona dwutlenku węgla (CO2) i metanu (CH4). 2. Prowadzący instalację, który uiścił opłatę, o której mowa w ust. 1, nie ponosi, w pierwszym roku okresu rozliczeniowego, opłat za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, za wprowadzanie do powietrza substancji, na których emisję uzyskał uprawnienia do emisji, z tym że jest obowiązany zgodnie z przepisem art. 286 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, do złożenia marszałkowi województwa i wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska wykazu zawierającego informacje i dane o wprowadzonych do powietrza ilościach substancji. 3. Prowadzący instalację jest obowiązany uiścić: 1) 50% kwoty opłaty, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie: a) rozporządzenia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 - w przypadku gazów cieplarnianych, b) rozporządzenia, o którym mowa w art. 19 - w przypadku substancji objętych krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji; 2) 50% kwoty opłaty, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie: a) rozporządzenia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 - w przypadku gazów cieplarnianych, b) rozporządzenia, o którym mowa w art. 19 - w przypadku substancji objętych krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji. 4. Do ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.)[3], z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują organowi właściwemu do wydania zezwolenia. 5. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na wyodrębniony rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej."}
{"id":"2004_2784_26","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Przyznane dla instalacji uprawnienia do emisji na dany rok okresu rozliczeniowego mogą być: 1) wykorzystane na własne potrzeby prowadzącego instalację, odpowiadające rzeczywistej emisji danej substancji do powietrza; 2) sprzedawane; 3) wykorzystane w następnych latach okresu rozliczeniowego lub w następnym okresie rozliczeniowym. 2. W przypadku krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji umowy sprzedaży uprawnień do emisji mogą być zawierane wyłącznie między prowadzącymi instalacje, którym przyznano uprawnienia do emisji. 3. W przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji umowy sprzedaży uprawnień do emisji mogą być zawierane między: 1) osobami fizycznymi, osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi niebędącymi osobami prawnymi - w ramach Wspólnoty Europejskiej; 2) osobami fizycznymi, osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi niebędącymi osobami prawnymi z państw uprawnionych, które ratyfikowały Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzony dnia 11 grudnia 1997 r. 4. Do sprzedaży uprawnień do emisji stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej."}
{"id":"2004_2784_27","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Umowa sprzedaży uprawnień do emisji powinna być zgłoszona, w ciągu 3 dni roboczych od dnia jej zawarcia, do Krajowego Rejestru, pod rygorem nieważności. 2. Obowiązani do dokonania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, są: 1) prowadzący instalację położoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji; 2) sprzedawca i kupujący - w przypadku krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji."}
{"id":"2004_2784_28","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Nie przenosi się uprawnień do emisji między okresami rozliczeniowymi, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli prowadzący instalację, dla której były przyznane uprawnienia do emisji, na koniec okresu rozliczeniowego posiada niewykorzystane uprawnienia do emisji, za zgodą organu właściwego do wydania zezwolenia i po zasięgnięciu opinii Krajowego Administratora może je przenieść w całości albo w części na następny okres rozliczeniowy. 3. W przypadku nieuzyskania zgody, o której mowa w ust. 2, niewykorzystane uprawnienia do emisji ulegają umorzeniu."}
{"id":"2004_2784_29","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia efektywnego działania instalacji, określi, w drodze rozporządzenia, warunki przenoszenia przez prowadzącego instalację uprawnień do emisji na następny okres rozliczeniowy. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia efektywnego działania instalacji, może określić, w drodze rozporządzenia, warunki przenoszenia przez prowadzącego instalację uprawnień do emisji na następne lata okresu rozliczeniowego."}
{"id":"2004_2784_3","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) ekwiwalencie - rozumie się przez to jeden megagram (1 Mg) dwutlenku węgla (CO2) lub ilość innego gazu cieplarnianego stanowiącą odpowiednik 1 Mg dwutlenku węgla, obliczoną z wykorzystaniem współczynników ocieplenia; 2) emisji - rozumie się przez to emisję w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.)[2]; 3) emisji unikniętej - rozumie się przez to ilość substancji, jaka byłaby wprowadzona do powietrza w danym roku z instalacji stosowanych powszechnie do wytwarzania określonego produktu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a przez zastosowanie nowej instalacji, innego rozwiązania technicznego lub technologicznego lub innych surowców lub paliw nie została wprowadzona do powietrza; 4) emisji zredukowanej - rozumie się przez to ilość substancji, jaka nie została wprowadzona do powietrza w danym roku z instalacji istniejącej wskutek podjętych działań modernizacyjnych lub restrukturyzacyjnych mających na celu: a) obniżenie wielkości emisji przypadającej na jednostkę powstającego produktu lub jednostkę wykorzystywanego surowca, materiału lub paliwa w zakładzie, na którego terenie jest położona instalacja objęta systemem handlu uprawnieniami do emisji, lub b) obniżenie wielkości emisji w odniesieniu do średniej emisji z poprzedniego okresu, lub c) obniżenie wielkości emisji wskutek przejęcia przez inną instalację produkcji z instalacji zlikwidowanej; 5) gazach cieplarnianych - rozumie się przez to: a) dwutlenek węgla (CO2), b) metan (CH4), c) podtlenek azotu (N2O), d) fluoropochodne węglowodorów (HFCs), e) perfluoropochodne związki węgla (PFCs), f) sześciofluorek siarki (SF6); 6) instalacji - rozumie się przez to instalację w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska; 7) instalacji istniejącej - rozumie się przez to użytkowaną instalację, ujętą w krajowym planie rozdziału uprawnień do emisji; 8) instalacji nowej - rozumie się przez to instalację, która powinna być objęta systemem handlu uprawnieniami do emisji, a nie została ujęta w krajowym planie rozdziału uprawnień do emisji; 9) jednostce poświadczonej redukcji emisji - rozumie się przez to jednostkę emisji zredukowanej lub emisji unikniętej gazów cieplarnianych otrzymaną w wyniku realizacji projektu mechanizmu czystego rozwoju, wyrażoną jako ekwiwalent; 10) jednostce redukcji emisji - rozumie się przez to jednostkę emisji zredukowanej lub emisji unikniętej gazów cieplarnianych otrzymaną w wyniku realizacji projektu wspólnych wdrożeń, wyrażoną jako ekwiwalent; 11) państwach uprawnionych - rozumie się przez to Federację Rosyjską, Irlandię, Japonię, Kanadę, Konfederację Szwajcarską, Królestwo Belgii, Królestwo Danii, Królestwo Hiszpanii, Królestwo Niderlandów, Królestwo Norwegii, Królestwo Szwecji, Księstwo Liechtenstein, Księstwo Monako, Nową Zelandię, Republikę Austrii, Republikę Bułgarii, Republikę Chorwacji, Republikę Czeską, Republikę Estońską, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Finlandii, Republikę Francuską, Republikę Grecką, Republikę Islandii, Republikę Litewską, Republikę Łotewską, Republikę Portugalską, Republikę Słowacji, Republikę Słowenii, Republikę Węgierską, Republikę Włoską, Rumunię, Rzeczpospolitą Polską, Stany Zjednoczone Ameryki, Ukrainę, Wielkie Księstwo Luksemburga, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Związek Australijski, Republikę Cypryjską i Republikę Malty; 12) projekcie wspólnych wdrożeń - rozumie się przez to działanie inwestycyjne realizowane przez państwo uprawnione na terytorium innego państwa uprawnionego, które ma na celu redukcję lub uniknięcie emisji gazów cieplarnianych; 13) projekcie mechanizmu czystego rozwoju - rozumie się przez to działanie inwestycyjne realizowane przez państwo uprawnione na terytorium państwa nieuprawnionego, które ma na celu redukcję lub uniknięcie emisji gazów cieplarnianych; 14) substancjach - rozumie się przez to pierwiastki chemiczne i związki chemiczne wprowadzane do powietrza, w szczególności gazy cieplarniane, dwutlenek siarki (SO2) i tlenki azotu (NOx), a także pyły; 15) uprawnieniu do emisji - rozumie się przez to uprawnienie do wprowadzania do powietrza w określonym czasie ekwiwalentu w przypadku gazów cieplarnianych lub 1 Mg jednej z pozostałych substancji, które może być sprzedane, przeniesione lub umorzone na zasadach określonych w ustawie; 16) wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji - rozumie się przez to system, którym są objęte gazy cieplarniane, ustanowiony w ramach Wspólnoty Europejskiej; 17) krajowym systemie handlu uprawnieniami do emisji - rozumie się przez to system, którym są objęte substancje inne niż gazy cieplarniane, ustanowiony w Rzeczypospolitej Polskiej w celu ograniczenia emisji tych substancji; 18) zmianie w instalacji - rozumie się przez to zmianę w funkcjonowaniu lub rozbudowę instalacji, powodującą zmianę wielkości emisji z tej instalacji; 19) zezwoleniu - rozumie się przez to decyzję właściwego organu, upoważniającą prowadzącego instalację do uczestnictwa we wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji lub w krajowym systemie handlu uprawnieniami do emisji, w której mogą być także przyznawane uprawnienia."}
{"id":"2004_2784_30","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Prowadzący instalację może przenosić uprawnienia do emisji między instalacjami, do których posiada tytuł prawny. 2. Prowadzący instalację jest obowiązany do zgłoszenia przeniesienia uprawnień do emisji do Krajowego Rejestru w ciągu 30 dni od dnia dokonania przeniesienia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli przeniesienie uprawnień do emisji zostało dokonane po dniu 1 grudnia danego roku, termin na zgłoszenie wynosi 10 dni od dnia dokonania przeniesienia."}
{"id":"2004_2784_31","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W celu wspólnego rozliczania uprawnień do emisji prowadzący instalacje jednego rodzaju mogą tworzyć grupy instalacji. 2. Prowadzący instalacje przed wystąpieniem z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji powołują zarządcę: 1) na którego rzecz będą przenoszone uprawnienia do emisji z instalacji wchodzących w skład grupy instalacji; 2) który będzie odpowiedzialny za rozliczanie uprawnień do emisji. 3. Wniosek o utworzenie grupy instalacji powinien zawierać: 1) wykaz i określenie rodzaju instalacji wchodzących w skład grupy instalacji; 2) określenie lokalizacji instalacji wchodzących w skład grupy instalacji; 3) oznaczenie prowadzących instalacje wchodzące w skład grupy instalacji oraz ich adresy zamieszkania lub siedziby; 4) informacje o tytułach prawnych do instalacji wchodzących w skład grupy instalacji; 5) oznaczenie zarządcy, jego adres zamieszkania lub siedziby oraz dokument potwierdzający jego powołanie; 6) okres, na który grupa instalacji ma być utworzona. 4. Prowadzący instalacje występują z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji do: 1) ministra właściwego do spraw środowiska - w przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji; 2) wojewody właściwego ze względu na adres zamieszkania lub siedziby zarządcy - w przypadku krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji. 5. W przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji minister właściwy do spraw środowiska przesyła do Komisji Europejskiej wniosek o utworzenie grupy instalacji niezwłocznie po jego otrzymaniu. 6. Jeżeli Komisja Europejska w terminie 3 miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 5, nie odrzuci tego wniosku, minister właściwy do spraw środowiska przekazuje do wojewody, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, wniosek wraz ze stanowiskiem Komisji Europejskiej oraz swoją opinią. 7. Utworzenie grupy instalacji następuje w drodze decyzji wojewody, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, po zaopiniowaniu wniosku przez ministra właściwego do spraw środowiska."}
{"id":"2004_2784_32","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W przypadku likwidacji instalacji objętej systemem, gdy jej produkcja: 1) nie jest przenoszona do innej instalacji - przyznane dla likwidowanej instalacji uprawnienia do emisji ulegają umorzeniu z dniem zaprzestania produkcji; 2) jest przenoszona do innej instalacji - przyznane dla likwidowanej instalacji uprawnienia do emisji są przenoszone do instalacji przejmującej produkcję, w części odpowiadającej przejętej produkcji, a pozostałe uprawnienia do emisji ulegają umorzeniu. 2. Prowadzący likwidowaną instalację w ciągu 3 miesięcy od dnia zaprzestania w niej produkcji dokonuje rozliczenia z przyznanych uprawnień do emisji. Rozdział 6 Zezwolenia"}
{"id":"2004_2784_33","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Prowadzący instalację objętą systemem jest obowiązany do uzyskania zezwolenia."}
{"id":"2004_2784_34","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Zezwolenie jest wydawane na wniosek prowadzącego instalację. 2. Zezwolenie wydaje organ właściwy do wydania pozwolenia zintegrowanego lub pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska. 3. Zezwolenie wydaje się na okres 10 lat. 4. Organ właściwy do wydania zezwolenia przesyła kopię wydanego zezwolenia Krajowemu Administratorowi."}
{"id":"2004_2784_35","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać: 1) oznaczenie prowadzącego instalację i jego adres zamieszkania lub siedziby; 2) informację o tytule prawnym do instalacji; 3) informację o rodzaju instalacji oraz charakterystykę techniczną źródeł powstawania i miejsca emisji; 4) informację o rodzajach wykorzystywanych materiałów, surowców i paliw oraz o wielkości produkcji; 5) wykaz substancji, które mają być objęte zezwoleniem; 6) proponowane procedury monitorowania wielkości emisji. 2. Do wniosku o wydanie zezwolenia należy dołączyć pozwolenie zintegrowane albo pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, jeżeli jego uzyskanie jest wymagane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska. Pozwoleń tych nie dołącza się, jeżeli zostały one wydane przez organ właściwy do wydania zezwolenia."}
{"id":"2004_2784_36","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. W zezwoleniu określa się: 1) substancje objęte systemem; 2) rodzaj instalacji objętych systemem; 3) wymagania w zakresie monitorowania wielkości emisji; 4) wymagania dotyczące rocznych raportów. 2. Dla instalacji nowych lub instalacji, w których dokonano zmiany, w zezwoleniu określa się także: 1) liczbę przyznanych uprawnień do emisji na czas do końca okresu rozliczeniowego, po uzyskaniu opinii Krajowego Administratora; 2) wysokość opłaty, o której mowa w art. 25 ust. 1, oraz termin jej wniesienia."}
{"id":"2004_2784_37","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Organ właściwy do wydania zezwolenia, na wniosek prowadzącego instalację, wydaje, w drodze decyzji, zgodę na zakup przez prowadzącego instalację objętą systemem dodatkowych uprawnień do emisji z rezerwy, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 4 lit. b, w przypadku nabycia tytułu prawnego do instalacji nieobjętej systemem, która zostanie zlikwidowana, a jej produkcja przejęta przez instalację objętą systemem. 2. Za uprawnienia, o których mowa w ust. 1, uiszcza się opłatę, o której mowa w art. 25 ust. 1."}
{"id":"2004_2784_38","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W przypadku nabycia tytułu prawnego do instalacji objętej systemem nabywca: 1) przejmuje prawa i obowiązki wynikające z zezwolenia oraz przyznane dla tej instalacji uprawnienia do emisji; 2) jest obowiązany do zgłoszenia nabycia tytułu prawnego do instalacji do Krajowego Rejestru w ciągu 30 dni od dnia zawarcia umowy, na mocy której został nabyty tytuł prawny do instalacji."}
{"id":"2004_2784_39","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. 1. W przypadku podziału instalacji objętej systemem między dwóch lub więcej prowadzących instalacje nabywcy występują z wnioskiem o zezwolenia dla każdej instalacji powstałej w wyniku podziału, jeżeli instalacje te będą objęte systemem. 2. Łączna liczba uprawnień do emisji przyznanych dla instalacji po podziale nie może być większa od liczby uprawnień do emisji przyznanych dla instalacji przed jej podziałem. 3. Do rozliczenia uprawnień do emisji przyznanych dla instalacji przed jej podziałem jest obowiązany prowadzący instalację przed jej podziałem. 4. Jeżeli w wyniku podziału instalacji powstanie instalacja nieobjęta systemem, przypadające dla niej uprawnienia ulegają umorzeniu. Rozdział 7 Monitorowanie wielkości emisji i rozliczanie uprawnień do emisji"}
{"id":"2004_2784_4","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4 Odwołania od decyzji wydanych przez starostę na podstawie przepisów ustawy wnosi się do wojewody. Rozdział 2 System handlu uprawnieniami do emisji"}
{"id":"2004_2784_40","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Prowadzący instalację, któremu przyznano uprawnienia do emisji, jest obowiązany do monitorowania wielkości emisji i rozliczania uprawnień. 2. Rozliczenia uprawnień do emisji dokonuje się na podstawie rocznego raportu sporządzanego na dzień 31 grudnia roku poprzedniego."}
{"id":"2004_2784_41","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia wiarygodności informacji o wprowadzanych do powietrza substancjach objętych systemem, określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób monitorowania wielkości emisji; 2) częstotliwość przekazywania danych dotyczących monitorowanych wielkości emisji; 3) zakres informacji zawartych w rocznym raporcie; 4) formę i układ rocznego raportu; 5) sposób weryfikacji rocznych raportów."}
{"id":"2004_2784_42","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Roczny raport podlega weryfikacji przez uprawnionych audytorów lub wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska w zakresie zgodności informacji zawartych w raporcie ze stanem faktycznym."}
{"id":"2004_2784_43","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Akredytację audytorów uprawnionych do weryfikacji rocznych raportów prowadzi się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087). 2. Krajowy Administrator prowadzi rejestr audytorów uprawnionych do weryfikacji rocznych raportów. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się koniecznością ujednolicenia weryfikacji raportów, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania dla audytorów uprawnionych do weryfikacji rocznych raportów; 2) sposób i tryb uznawania uprawnień do weryfikacji rocznych raportów nadawanych w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_2784_44","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Prowadzący instalację ponosi koszty weryfikacji rocznego raportu."}
{"id":"2004_2784_45","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Roczny raport zweryfikowany przez podmioty, o których mowa w art. 42, prowadzący instalację przedkłada organowi właściwemu do wydania zezwolenia oraz Krajowemu Administratorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku."}
{"id":"2004_2784_46","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Na podstawie zweryfikowanego rocznego raportu liczba uprawnień do emisji odpowiadająca rzeczywistej wielkości emisji z instalacji w danym roku ulega umorzeniu."}
{"id":"2004_2784_47","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Jeżeli z rocznego raportu wynika, że emisja rzeczywista była większa niż emisja wynikająca z liczby posiadanych uprawnień do emisji na dzień 31 grudnia danego roku, na wniosek prowadzącego instalację, organ właściwy do wydania zezwolenia, po zasięgnięciu opinii Krajowego Administratora, może wyrazić zgodę na pokrycie tej różnicy uprawnieniami do emisji przyznanymi wnioskodawcy na następny rok okresu rozliczeniowego. 2. Warunkiem wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 1, jest zobowiązanie się prowadzącego instalację do odpowiedniego zmniejszenia emisji lub do zakupu uprawnień do emisji w następnym roku okresu rozliczeniowego. 3. Do czasu wywiązania się prowadzącego instalację z zobowiązania, o którym mowa w ust. 2, nie może on sprzedać uprawnień do emisji przyznanych mu na następny rok okresu rozliczeniowego. 4. Jeżeli prowadzący instalację nie uzyskał zgody, o której mowa ust. 1, lub nie wywiązał się z zobowiązania, o którym mowa w ust. 2, nie może sprzedać uprawnień do emisji przyznanych mu na następny rok okresu rozliczeniowego do czasu uiszczenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 50 ust. 1."}
{"id":"2004_2784_48","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Po otrzymaniu zweryfikowanych rocznych raportów Krajowy Administrator dokonuje, do dnia 30 kwietnia, wpisów do Krajowego Rejestru."}
{"id":"2004_2784_49","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Prowadzący instalację objętą wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji może wykorzystać do rozliczenia rocznej emisji gazów cieplarnianych otrzymane: 1) jednostki redukcji emisji, 2) jednostki poświadczonej redukcji emisji, przy czym jedna jednostka odpowiada jednemu uprawnieniu do emisji. 2. Do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie można wykorzystywać jednostek otrzymanych: 1) z realizacji działań inwestycyjnych polegających na budowie obiektów jądrowych; 2) w wyniku zmiany użytkowania ziemi; 3) w wyniku zalesiania. Rozdział 8 Kary pieniężne"}
{"id":"2004_2784_5","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. System handlu uprawnieniami do emisji, zwany dalej \"systemem\", składa się z: 1) wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji; 2) krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji. 2. System obejmuje instalacje, dla których przyznaje się uprawnienia do emisji, i instalacje, które są czasowo wykluczone z systemu. 3. Nadzór nad systemem sprawuje minister właściwy do spraw środowiska."}
{"id":"2004_2784_50","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Prowadzący instalację podlega karze pieniężnej za brak uprawnień do emisji na pokrycie rzeczywistych wielkości emisji w poszczególnych latach okresu rozliczeniowego na dzień 31 grudnia każdego roku. 2. Karze pieniężnej, o której mowa w ust. 1, podlega także prowadzący instalację, która została wykluczona z krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji, jeżeli nie wywiązał się z zobowiązania, o którym mowa w art. 7 ust. 2, z tym że dotyczy ona przekroczenia wielkości emisji określonej w tym zobowiązaniu. 3. Kary pieniężne wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do emisji w wyniku weryfikacji rocznego raportu lub w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzającej brak zezwolenia. 4. Jednostkowa stawka kary pieniężnej za brak jednego uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym na lata 2005-2007 wynosi równowartość w złotych polskich 40 euro, a od dnia 1 stycznia 2008 r. wynosi równowartość w złotych polskich 100 euro. 5. Górna jednostkowa stawka kary pieniężnej za brak jednego uprawnienia do emisji substancji objętej krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji wynosi równowartość w złotych polskich 40 euro. 6. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 4 i 5, ustala się stosując średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 3. 7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość jednostkowych stawek kar, o których mowa w ust. 5, w poszczególnych latach lub w całym okresie rozliczeniowym, uwzględniając wysokość kosztów obniżania emisji substancji objętych systemem."}
{"id":"2004_2784_51","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. Do ponoszenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 50 ust. 1, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska."}
{"id":"2004_2784_52","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. Kary pieniężne, o których mowa w art. 50 ust. 1, wnosi się na wyodrębniony rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_2784_53","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz.U. z 2002 r. Nr 122, poz. 982, z późn. zm.)[4]: 1) w art. 2 w ust. 1 dodaje się pkt 14a w brzmieniu: \"14a) weryfikacja rocznych raportów, o których mowa w ustawie z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr ..., poz. ...).\"; 2) w art. 18 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, kierując się potrzebą zapewnienia proporcjonalności kosztów, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób ustalania kosztów ponoszonych w związku z prowadzeniem: 1) kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska, 2) weryfikacji rocznych raportów, o których mowa w ustawie z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.\"."}
{"id":"2004_2784_54","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.)[5] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 w ust. 2 w pkt 30 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 31 w brzmieniu: \"31) z zakresu ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr …, poz. …): a) projekty krajowych planów rozdziału uprawnień do emisji, b) zezwolenia na uczestnictwo we wspólnotowym systemie handlu upraw nieniami do emisji lub w krajowym systemie handlu uprawnieniami do emisji, c) zweryfikowane roczne raporty, d) decyzje o wymierzeniu kary pieniężnej za brak uprawnień do emisji.\"; 2) dodaje się art. 401a w brzmieniu: \"Art. 401a. 1. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z opłat za przyznanie uprawnień do emisji i opłat za wpis do Krajowego Rejestru Uprawnień do Emisji pobieranych na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, a także wpływy z kar pieniężnych wymierzanych na podstawie art. 50 ust. 1 tej ustawy. 2. Przychody, o których mowa w ust. 1, przeznacza się wyłącznie na finansowanie funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji, w tym prowadzenie Krajowego Rejestru Uprawnień do Emisji i realizację zadań Krajowego Administratora Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji oraz zadań dotyczących monitorowania wielkości emisji substancji objętych tym systemem.\". Rozdział 10 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_2784_55","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Do dnia 31 grudnia 2007 r. w przypadku wystąpienia siły wyższej powodującej zwiększenie wielkości emisji w stosunku do przyznanych uprawnień do emisji, prowadzący instalację ma prawo do zakupu uprawnień do emisji od Krajowego Administratora z krajowej rezerwy uprawnień do emisji, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 4 lit. a; za te uprawnienia uiszcza się opłatę, o której mowa w art. 25 ust. 1. 2. Prowadzący instalację jest obowiązany do udowodnienia wystąpienia siły wyższej oraz jej wpływu na wielkość emisji; Krajowy Administrator może w jednoznacznych i uzasadnionych przypadkach odstąpić od żądania udowodnienia wystąpienia siły wyższej. 3. W przypadku gdy krajowa rezerwa uprawnień do emisji, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 4 lit. a, została wyczerpana, prowadzącemu instalację nie przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wynikłej z odmowy sprzedaży uprawnień do emisji. 4. Uprawnienia do emisji zakupione zgodnie z ust. 1 nie mogą być sprzedawane ani przenoszone."}
{"id":"2004_2784_56","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Do dnia 31 grudnia 2007 r. instalacja objęta wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji może zostać czasowo wykluczona z tego systemu. 2. Do prowadzącego instalację, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące monitorowania i raportowania."}
{"id":"2004_2784_57","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Do Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2005-2007 nie stosuje się przepisów art. 14 ust. 4, art. 15 ust. 2 i art. 1620. 2. Krajowy Plan, o którym mowa w ust. 1, po uzyskaniu akceptacji Komisji Europejskiej, przyjmuje, w drodze rozporządzenia, Rada Ministrów. 3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, Rada Ministrów określi także wykaz instalacji czasowo wykluczonych ze wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji w okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2007 r."}
{"id":"2004_2784_58","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Prowadzący instalację ujętą w Krajowym Planie, o którym mowa w art. 57 ust. 1, jest obowiązany złożyć w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o wydanie zezwolenia. 2. Prowadzący instalację, która powinna być objęta systemem i jest użytkowana w dniu wejścia w życie ustawy, a nie została ujęta w Krajowym Planie, o którym mowa w art. 57 ust. 1, jest obowiązany złożyć w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o wydanie zezwolenia. 3. Prowadzący instalację ujętą w Krajowym Planie, o którym mowa w art. 57 ust. 1, jest obowiązany uiścić: 1) 50% kwoty opłaty, o której mowa w art. 25 ust. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 57 ust. 3; 2) 50% kwoty opłaty, o której mowa w art. 25 ust. 1, w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 57 ust. 3."}
{"id":"2004_2784_59","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r., z wyjątkiem art. 49 ust. 1 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 r. _______________________________ [1] Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia: 1) dyrektywy 2003\/87\/WE z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę 96\/61\/WE (Dz.Urz. WE L 275 z 25.10.2003); 2) dyrektywy 2001\/81\/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie krajowych poziomów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza (Dz.Urz. WE L 309 z 27.11.2001); 3) dyrektywy 2001\/80\/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania (Dz.Urz. WE L 309 z 27.11.2001); 4) decyzji nr 280\/2004\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącej mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych Wspólnoty i wykonania Protokołu z Kioto (Dz.Urz. WE L 49 z 19.02.2004); 5) decyzji Komisji z dnia 29 stycznia 2004 r. określającej wytyczne dotyczące monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazu cieplarnianego w myśl dyrektywy 2003\/87\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz. WE L 59 z 26.02.2004). Dane dotyczące aktów prawa Unii Europejskiej ogłoszonych przed dniem 1 maja 2004 r., zamieszczone w niniejszej ustawie, dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957, z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 175, poz. 1693, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 49, poz. 464, Nr 70, poz. 631, Nr 91, poz. 875, Nr 92, poz. 880, Nr 96, poz. 959 i Nr 121, poz. 1263. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660 i Nr 228, poz. 2255 i 2256 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 64, poz. 593, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 868, Nr 93, poz. 894, Nr 116, poz. 1205, Nr 123, poz. 1291, Nr 122, poz. 1288, Nr 146, poz. 1546, Nr 162, poz. 1692 i Nr 173, poz. 1808. [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 170, poz. 1652, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 121, poz. 1263 i Nr 191, poz. 1956. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957, z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 175, poz. 1693, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177, Nr 49, poz. 464, Nr 70, poz. 631, Nr 91, poz. 875, Nr 92, poz. 880, Nr 96, poz. 959 i Nr 121, poz. 1263."}
{"id":"2004_2784_6","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się potrzebą ograniczania emisji, określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje instalacji objętych systemem; 2) wartości progowe odniesione do zdolności produkcyjnych instalacji; 3) długość okresu rozliczeniowego w zależności od rodzaju substancji objętych systemem; 4) substancje objęte systemem w okresie rozliczeniowym; 5) współczynniki ocieplenia wykorzystywane do obliczania ekwiwalentu - dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji."}
{"id":"2004_2784_7","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Instalacja objęta krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji, na wniosek prowadzącego instalację, może zostać czasowo - na okres rozliczeniowy - wykluczona z tego systemu. 2. Czasowe wykluczenie instalacji może nastąpić, jeżeli prowadzący instalację zobowiąże się, że wielkość emisji z tej instalacji nie przekroczy wielkości emisji wynikającej z liczby uprawnień do emisji, które byłyby dla niej przyznane w przypadku niewykluczenia jej z krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji. 3. Czasowe wykluczenie instalacji następuje w drodze decyzji organu właściwego do wydania pozwolenia zintegrowanego lub pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. 4. Do prowadzącego instalację, która została czasowo wykluczona, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące monitorowania i raportowania."}
{"id":"2004_2784_8","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie prowadzącego instalację, która ma być wykluczona, i jego adres zamieszkania lub siedziby; 2) określenie rodzaju instalacji, która ma być wykluczona; 3) określenie lokalizacji instalacji, która ma być wykluczona; 4) wykaz substancji, których dotyczy wykluczenie; 5) informację o wielkości dopuszczalnej emisji dla instalacji, która ma być wykluczona, wyrażonej w Mg\/rok, określonej w pozwoleniu zintegrowanym albo pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska; 6) zobowiązanie się prowadzącego instalację, która ma być wykluczona, do nieprzekroczenia wielkości emisji wynikającej z liczby uprawnień do emisji, które byłyby przyznane dla tej instalacji w przypadku niewykluczenia jej z krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji."}
{"id":"2004_2784_9","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Systemem administruje Krajowy Administrator Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji, zwany dalej \"Krajowym Administratorem\". 2. Do zadań Krajowego Administratora należy: 1) prowadzenie Krajowego Rejestru Uprawnień do Emisji; 2) prowadzenie bazy danych zawierającej informacje o instalacjach objętych systemem niezbędne do opracowania krajowego planu rozdział uprawnień do emisji; 3) monitorowanie funkcjonowania systemu, w tym przeprowadzanie przeglądów, analiz i ocen jego funkcjonowania; 4) opracowywanie projektów krajowych planów rozdziału uprawnień do emisji; 5) udostępnianie projektów krajowych planów rozdziału uprawnień do emisji do konsultacji społecznych; 6) opracowywanie raportów dotyczących systemu; 7) monitorowanie działań związanych z realizacją projektów wspólnych wdrożeń i mechanizmu czystego rozwoju; 8) udzielanie wyjaśnień, opracowywanie materiałów informacyjnych oraz prowadzenie szkoleń dotyczących funkcjonowania systemu. 3. Nadzór nad Krajowym Administratorem sprawuje minister właściwy do spraw środowiska. 4. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę możliwość realizacji zadań, o których mowa w ust. 2, wyznacza, w drodze rozporządzenia, Krajowego Administratora. Rozdział 3 Krajowy Rejestr Uprawnień do Emisji"}
{"id":"2004_2785_1","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2016 r. poz. 792) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) uchyla się ust. 1a, b) w ust. 2 pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) suszę – oznaczają szkody spowodowane wystąpieniem, w dowolnym sześciodekadowym okresie od dnia 21 marca do dnia 30 września, spadku klimatycznego bilansu wodnego poniżej wartości określonej dla poszczególnych gatunków roślin uprawnych i gleb;”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rolnictwa, w okresie od dnia 21 maja do dnia 20 października, w terminie do 10 dni po zakończeniu sześciodekadowego okresu, wskaźniki klimatycznego bilansu wodnego dla poszczególnych gatunków roślin uprawnych i gleb, z podziałem na województwa, na podstawie danych przekazanych przez Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy.”; 2) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. 1. Dopłaty są wypłacane przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Dopłaty wynoszą, w przypadku ubezpieczenia upraw albo zwierząt od wszystkich rodzajów ryzyka, o których mowa odpowiednio w art. 3 ust. 1 pkt 1 albo 2: 1) do 65% składki z tytułu ubezpieczenia upraw, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, jeżeli określone przez zakłady ubezpieczeń stawki taryfowe ubezpieczenia od ubezpieczenia upraw od wszystkich rodzajów ryzyka, o których mowa w tym przepisie, nie przekraczają 9% sumy ubezpieczenia, a w przypadku: a) upraw prowadzonych na użytkach rolnych klasy V – nie przekraczają 12% sumy ubezpieczenia tych upraw, b) upraw prowadzonych na użytkach rolnych klasy VI – nie przekraczają 15% sumy ubezpieczenia tych upraw; 2) do 65% składki z tytułu ubezpieczenia zwierząt, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, jeżeli określone przez zakłady ubezpieczeń stawki taryfowe ubezpieczenia od ubezpieczenia zwierząt od wszystkich rodzajów ryzyka, o których mowa w tym przepisie, nie przekraczają 0,5% sumy ubezpieczenia. 3. Sumy ubezpieczenia, odrębnie dla każdej uprawy rolnej i każdego zwierzęcia gospodarskiego, ustala producent rolny z zakładem ubezpieczeń w umowie ubezpieczenia, z tym że nie mogą one przekroczyć maksymalnych sum ubezpieczenia określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 9. 4. W przypadku ubezpieczenia upraw albo zwierząt od wszystkich rodzajów ryzyka, o których mowa odpowiednio w art. 3 ust. 1 pkt 1 albo 2, zakłady ubezpieczeń mogą określić stawki taryfowe ubezpieczenia wyższe niż określone w ust. 2. 5. Jeżeli określone przez zakłady ubezpieczeń stawki taryfowe ubezpieczenia przekroczą: 1) odpowiednio 9%, 12% i 15% sumy ubezpieczenia upraw, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, od ubezpieczenia upraw od wszystkich rodzajów ryzyka, o których mowa w tym przepisie, dopłaty przysługują w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1; 2) 0,5% sumy ubezpieczenia zwierząt, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, od ubezpieczenia zwierząt od wszystkich rodzajów ryzyka, o których mowa w tym przepisie, dopłaty nie przysługują. 6. Producent rolny może zawrzeć umowę ubezpieczenia obejmującą jeden rodzaj ryzyka albo kilka wybranych rodzajów ryzyka z tych, o których mowa odpowiednio w art. 3 ust. 1 pkt 1 albo 2. 7. W przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa w ust. 6, dopłaty przysługują w wysokości do 65% składki z tytułu ubezpieczenia upraw, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, lub zwierząt, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, jeżeli określone przez zakłady ubezpieczeń stawki taryfowe ubezpieczenia od jednego rodzaju ryzyka lub łącznie od kilku wybranych rodzajów ryzyka nie przekroczą stawek taryfowych ubezpieczenia określonych w ust. 2. Dopłaty nie przysługują, jeżeli określone przez zakłady ubezpieczeń stawki taryfowe ubezpieczenia od jednego rodzaju ryzyka lub łącznie od kilku wybranych rodzajów ryzyka przekroczą stawki taryfowe ubezpieczenia określone w ust. 2. 8. W przypadku gdy uprawa rolna, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, jest prowadzona na działce ewidencyjnej, na której występują użytki rolne różnych klas, przy ustalaniu stawek taryfowych ubezpieczenia zakłady ubezpieczeń uwzględniają klasę tych użytków rolnych, których powierzchnia jest największa, zgodnie z oświadczeniem złożonym przez producenta rolnego w tym zakresie. 9. Minister właściwy do spraw rolnictwa określa corocznie, w terminie do dnia 30 listopada, w drodze rozporządzenia, maksymalne sumy ubezpieczenia dla poszczególnych upraw rolnych i zwierząt gospodarskich na rok następny, mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego poziomu ochrony ubezpieczeniowej producentów rolnych, a także uwzględniając możliwości budżetu państwa. 10. Rada Ministrów określa corocznie, w terminie do dnia 30 listopada, w drodze rozporządzenia, wysokość dopłat na rok następny, mając na względzie powierzchnię upraw i liczbę zwierząt przewidzianą do objęcia ubezpieczeniem przez zakłady ubezpieczeń w następnym roku, a także założenia do ustawy budżetowej.”; 3) w art. 10c ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. W przypadku niezawarcia przez ministra właściwego do spraw rolnictwa umów, o których mowa w art. 9, a także gdy rolnik nie zawarł umowy ubezpieczenia obowiązkowego z powodu pisemnej odmowy zawarcia takiej umowy, w szczególności z powodu zaoferowania ubezpieczenia w stawkach taryfowych ubezpieczenia wyższych niż określone w art. 5 ust. 2 co najmniej w dwóch zakładach ubezpieczeń, które zawarły z ministrem właściwym do spraw rolnictwa umowy w sprawie dopłat, przepisów ust. 6 i 7 nie stosuje się.”."}
{"id":"2004_2785_2","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich","text":"Art. 2. W 2017 r. w przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 5 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, dopłaty przysługują w wysokości do 65% składki z tytułu ubezpieczenia upraw, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, jeżeli określone przez zakłady ubezpieczeń stawki taryfowe ubezpieczenia od jednego rodzaju ryzyka lub łącznie od kilku wybranych rodzajów ryzyka nie przekroczą stawek taryfowych ubezpieczenia określonych w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. W przypadku przekroczenia stawek taryfowych ubezpieczenia określonych w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, procentową wysokość dopłat zmniejsza się do wysokości stanowiącej iloraz liczby 65 pomnożonej przez odpowiednio 9, 12 lub 15 i podzielonej przez sumę ustalonych przez zakład ubezpieczeń stawek taryfowych ryzyk objętych ubezpieczeniem, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_2785_3","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich","text":"Art. 3. Do umów ubezpieczenia zawartych w 2016 r. stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_2785_4","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich","text":"Art. 4. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 5 ust. 2e i 4 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc."}
{"id":"2004_2785_5","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich","text":"Art. 5. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy nie przekroczy kwoty: 1) w 2017 r. – 725 886 tys. zł; 2) w 2018 r. – 957 425 tys. zł; 3) w 2019 r. – 1 188 965 tys. zł; 4) w 2020 r. – 1 420 504 tys. zł; 5) w 2021 r. – 1 420 504 tys. zł; 6) w 2022 r. – 1 420 504 tys. zł; 7) w 2023 r. – 1 420 504 tys. zł; 8) w 2024 r. – 1 420 504 tys. zł; 9) w 2025 r. – 1 420 504 tys. zł; 10) w 2026 r. – 1 420 504 tys. zł. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa monitoruje przekroczenie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz w razie potrzeby wdraża mechanizm korygujący. 3. Mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 2, polega na proporcjonalnym zmniejszeniu w umowach w sprawie dopłat, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, wysokości limitu dopłat zgłoszonego przez zakłady ubezpieczeń, z uwzględnieniem wskaźnika wynikającego z ilorazu limitu wydatków ustalonych na dany rok i łącznego limitu dopłat zgłoszonego na ten rok przez zakłady ubezpieczeń. 4. Wysokość limitu dopłat dla zakładu ubezpieczeń na dany rok budżetowy po zastosowaniu mechanizmu korygującego oblicza się jako iloczyn zgłoszonego przez dany zakład ubezpieczeń limitu dopłat i wskaźnika, o którym mowa w ust. 3."}
{"id":"2004_2785_6","title":"Ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_2786_1","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 168, poz. 1383, z 2003 r. Nr 113, poz. 1069 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) w art. 9 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Przepis ust. 1 stosuje się także w przypadku podwyższania czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, z wyjątkiem opłat niezależnych od właściciela, jeżeli poziom rocznego czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, z wyłączeniem opłat niezależnych od właściciela, po podwyżce miałby przekroczyć 3% wartości odtworzeniowejlokalu.\"."}
{"id":"2004_2786_2","title":"Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r."}
{"id":"2004_285_1","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zadania organów administracji publicznej oraz służb związane z organizacją Konferencji COP24, w szczególności w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego, oraz pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron; 2) zasady udzielania i realizacji zamówień związanych z organizacją Konferencji COP24 oraz pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron; 3) zadania Zespołu do spraw organizacji Konferencji COP24; 4) zasady finansowania organizacji Konferencji COP24 oraz wykonywania zadań związanych z pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron; 5) sposób finansowania wsparcia udzielanego państwom rozwijającym się w zakresie łagodzenia zmian klimatu i adaptacji do skutków tych zmian wykonywanego w ramach realizacji celów Konwencji klimatycznej."}
{"id":"2004_285_10","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej „NFOŚiGW”, udziela wsparcia ministrowi właściwemu do spraw środowiska przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 8 ust. 1 i art. 9 ust. 1."}
{"id":"2004_285_11","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw zagranicznych udziela wsparcia ministrowi właściwemu do spraw środowiska przy wykonywaniu zadań w zakresie obsługi protokolarnej gości Rządu Rzeczypospolitej Polskiej przybywających na Konferencję COP24. 2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na podjęciu gości Rządu Rzeczypospolitej Polskiej nieobjętych obsługą protokolarną ministra właściwego do spraw zagranicznych. 3. Minister właściwy do spraw środowiska i minister właściwy do spraw zagranicznych określą, w drodze porozumienia, szczegółowy zakres wsparcia oraz listę gości Rządu Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_285_12","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Wojewoda Śląski wykonuje zadania w zakresie zabezpieczenia medycznego Konferencji COP24. 2. Zabezpieczenie medyczne Konferencji COP24 obejmuje: 1) zabezpieczenie świadczeń opieki zdrowotnej na rzecz uczestników Konferencji COP24 oraz towarzyszących jej wydarzeń przez wskazanie podmiotów wykonujących działalność leczniczą gotowych do udzielania zwiększonej liczby świadczeń opieki zdrowotnej, w tym świadczeń wykonywanych odpłatnie; 2) organizację w miejscu odbywania się Konferencji COP24 punktów pomocy medycznej oraz wykwalifikowanego personelu medycznego do udzielania pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz transportu do szpitala; 3) powołanie koordynatora zabezpieczenia medycznego oraz określenie jego obowiązków w celu zapewnienia możliwie najbardziej sprawnego udzielania pomocy medycznej. 3. Realizacja zabezpieczenia medycznego Konferencji COP24 odbywa się na podstawie umowy zawartej przez Wojewodę Śląskiego z podmiotami wykonującymi działalność leczniczą. 4. Umowa, o której mowa w ust. 3, zawiera co najmniej: 1) minimalne wymagania dotyczące osób wykonujących zabezpieczenie medyczne Konferencji COP24; 2) określenie minimalnego wyposażenia koniecznego do wykonania zabezpieczenia medycznego Konferencji COP24; 3) określenie maksymalnej kwoty wydatków na wykonywanie zabezpieczenia medycznego Konferencji COP24; 4) zobowiązanie podmiotu realizującego zabezpieczenie medyczne Konferencji COP24 do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody będące następstwem udzielania pomocy medycznej lub zaniechania jej udzielenia albo oświadczenie o posiadaniu takiego ubezpieczenia; 5) zakres i warunki odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania tej umowy. 5. Przez gotowość do udzielania zwiększonej liczby świadczeń opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, rozumie się zapewnienie przez podmiot wykonujący działalność leczniczą zwiększonej liczby osób wykonujących zawód medyczny, produktów leczniczych, wyrobów medycznych oraz sprzętu i aparatury medycznej, niezbędnych do realizacji zadań zabezpieczenia medycznego Konferencji COP24. 6. Zawarcie umowy, o której mowa w ust. 3, nie stanowi i nie narusza w zakresie określonym w ust. 2 pkt 1 i 2 wykonywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, 2110, 2217, 2361 i 2434) ani zasad finansowania świadczeń opieki zdrowotnej określonych w tej ustawie albo w przepisach odrębnych."}
{"id":"2004_285_13","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw środowiska może zlecić wykonanie zadań, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5 i 7 oraz art. 9 ust. 1 pkt 1, 2 i 6, w części, w jakiej je wykonuje, organizacjom pozarządowym oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60, 573 i 1909), zwanym dalej „organizacjami pozarządowymi”, z pominięciem otwartego konkursu ofert, o którym mowa w art. 11 ust. 2 tej ustawy. Przepisy art. 43, art. 47 oraz art. 151 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077) stosuje się odpowiednio. 2. Prezydent Miasta Katowice może zlecić wykonanie zadań, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1, 2 i 6, w części, w jakiej je wykonuje, organizacjom pozarządowym, z pominięciem otwartego konkursu ofert, o którym mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. 3. Do zlecania wykonania zadań, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 15 ust. 1 i art. 16–18 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz przepisy wydane na podstawie art. 19 tej ustawy. 4. Minister właściwy do spraw środowiska oraz Prezydent Miasta Katowice: 1) dokonują wyboru podmiotu wykonującego zadanie zlecone odpowiednio na podstawie ust. 1 albo 2; 2) sprawują nadzór merytoryczny nad wykonaniem zadania zleconego odpowiednio na podstawie ust. 1 albo 2."}
{"id":"2004_285_14","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Nie pobiera się opłaty konsularnej od przyjęcia i rozpatrzenia wniosku o wydanie wizy krajowej oraz wizy Schengen, składanego w związku z udziałem w Konferencji COP24, gdy zainteresowana osoba przedłoży wraz z tym wnioskiem potwierdzenie rejestracji jej udziału w Konferencji COP24 albo inny dokument potwierdzający udział w Konferencji COP24."}
{"id":"2004_285_15","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Minister właściwy do spraw wewnętrznych: 1) koordynuje działania służb zaangażowanych w organizację Konferencji COP24 w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego, w szczególności w zakresie realizacji planu, o którym mowa w art. 16 ust. 1; 2) kieruje, w uzasadnionych przypadkach, do wsparcia Departamentu Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych siły i środki będące w jego dyspozycji w celu zapewnienia bezpieczeństwa; 3) współpracuje z Departamentem Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych i Sekretariatem w sprawach dotyczących bezpieczeństwa podczas Konferencji COP24 oraz wydarzeń poprzedzających Konferencję COP24; 4) współpracuje z Prezydentem Miasta Katowice w sprawach zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Konferencji COP24."}
{"id":"2004_285_16","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wojewoda Śląski, po konsultacji ze służbami i instytucjami zaangażowanymi w zapewnienie bezpieczeństwa podczas Konferencji COP24 oraz w porozumieniu ze służbami Departamentu Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, opracowuje plan zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Konferencji COP24 i przedkłada go ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz do wiadomości ministrowi właściwemu do spraw środowiska, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefowi Biura Ochrony Rządu, a także, w zakresie objętym właściwością, zarządcy dróg znajdujących się na obszarze objętym tym planem, nie później niż do dnia 1 września 2018 r., z zachowaniem przepisów dotyczących ochrony informacji niejawnych. 2. Plan, o którym mowa w ust. 1, obejmuje co najmniej: 1) graficzny plan obiektu lub terenu, sporządzony odrębnie dla każdego obiektu lub terenu, w którym lub na którym mają się odbyć poszczególne wydarzenia w ramach Konferencji COP24, wraz z ich opisem, zawierający: a) dokładne oznaczenie strefy, która będzie pod bezpośrednim nadzorem lub kontrolą Departamentu Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, b) oznaczenie dróg dojazdu i dróg dojścia osób uczestniczących w tych wydarzeniach, dróg ewakuacyjnych oraz dróg dojazdowych dla pojazdów służb ratowniczych, Policji i innych służb odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa podczas Konferencji COP24; 2) instrukcję postępowania w przypadku pożaru lub innego miejscowego zagrożenia w miejscu i w czasie poszczególnych wydarzeń w ramach Konferencji COP24, spełniającą wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1160); 3) instrukcję postępowania w sytuacjach kryzysowych innych niż wymienione w pkt 2; 4) szczegółowy podział zadań służb i innych podmiotów zaangażowanych w zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego; 5) sposoby monitorowania zagrożeń oraz ostrzegania i alarmowania o zagrożeniach; 6) sposób zapewnienia zabezpieczenia medycznego i socjalnego. 3. Wojewoda Śląski może, w drodze aktu prawa miejscowego, wprowadzić w czasie trwania Konferencji COP24 zakaz przewozu towarów niebezpiecznych oraz ruchu pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 12 ton na drogach na obszarze województwa śląskiego, określając drogi, które obejmuje zakaz, oraz okres obowiązywania zakazu. 4. Wydając akt prawa miejscowego, o którym mowa w ust. 3, Wojewoda Śląski bierze pod uwagę potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa oraz płynności ruchu drogowego."}
{"id":"2004_285_17","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Konferencji COP24, a także w celu zapobieżenia popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz wykrywania i ścigania ich sprawców, Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, sprawdzać, przetwarzać i wykorzystywać informacje, w tym dane osobowe: 1) o osobach stwarzających zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym również poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że osoby te będą przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) uzyskane lub przetwarzane przez inne organy, służby i instytucje państwowe, w tym również w wyniku wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, 3) uzyskane lub przetwarzane przez organy ścigania innych państw, 4) o osobach zarejestrowanych jako uczestnicy Konferencji COP24 lub współpracujących przy jej organizacji – także bez wiedzy i zgody osób, których dotyczą te dane, w terminie do dnia 31 stycznia 2019 r. 2. Do zakresu informacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 20 ust. 2b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r. poz. 2067 i 2405)."}
{"id":"2004_285_18","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Udostępnienie przez Policję informacji, o których mowa w art. 17 ust. 1, w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Konferencji COP24, a także w celu zapobieżenia popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz wykrywania i ścigania ich sprawców, organom, służbom i instytucjom państwowym, w tym również odpowiednio zagranicznym i międzynarodowym, odbywa się na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922), ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 935), a także w umowach międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. 2. Policja udostępnia informacje, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2, po uzyskaniu zgody organu, służby lub instytucji, które te informacje uzyskały lub przetwarzały. Zgody udziela się, gdy udostępnienie tych informacji nie utrudni lub nie uniemożliwi realizacji zadań tego organu, służby lub instytucji. 3. Odmawia się udostępnienia informacji, o których mowa w art. 17 ust. 1, gdy: 1) udostępnienie tych informacji mogłoby utrudnić lub uniemożliwić realizację zadań Policji lub 2) Policja nie uzyskała zgody, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_285_19","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Informacje, o których mowa w art. 17 ust. 1, przetwarza się przez okres niezbędny do realizacji zadań Policji wynikających z niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2019 r. 2. Informacje, o których mowa w art. 17 ust. 1, usuwa się ze zbiorów danych osobowych, których administratorem jest Komendant Główny Policji, z wyjątkiem informacji, o których mowa w art. 20 ust. 2a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, przetwarzanych na potrzeby toczących się postępowań, po upływie terminu, o którym mowa w art. 17 ust. 1."}
{"id":"2004_285_2","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) Konferencji COP24 – rozumie się przez to dwudziestą czwartą sesję Konferencji Stron Konwencji klimatycznej (UNFCCC COP24), czternastą sesję Konferencji Stron służącą jako spotkanie Stron Protokołu z Kioto (CMP14) oraz wznowioną pierwszą sesję Konferencji Stron służącą jako spotkanie Stron Porozumienia paryskiego (CMA1.3); 2) Konwencji klimatycznej – rozumie się przez to Ramową konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzoną w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r. (Dz. U. z 1996 r. poz. 238); 3) Porozumieniu paryskim – rozumie się przez to Porozumienie paryskie do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r., przyjęte w Paryżu dnia 12 grudnia 2015 r. (Dz. U. z 2017 r. poz. 36); 4) Prezydencji Konferencji Stron – rozumie się przez to Prezydencję Konferencji Stron Konwencji klimatycznej, Prezydencję Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron Protokołu z Kioto oraz Prezydencję Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron Porozumienia paryskiego; 5) Protokole z Kioto – rozumie się przez to Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzony w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 1684); 6) Sekretariacie – rozumie się przez to Sekretariat Konwencji klimatycznej, Protokołu z Kioto i Porozumienia paryskiego; 7) związku metropolitalnym – rozumie się przez to związek metropolitalny w województwie śląskim, o którym mowa w ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o związku metropolitalnym w województwie śląskim (Dz. U. poz. 730). Rozdział 2 Zadania Zespołu do spraw organizacji Konferencji COP24"}
{"id":"2004_285_20","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Działania Policji oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego dotyczące strefy, o której mowa w art. 16 ust. 2 pkt 1 lit. a, lub osób oraz przedmiotów znajdujących się w tej strefie są podejmowane w porozumieniu ze służbami Departamentu Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych."}
{"id":"2004_285_21","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Policja, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 17 ust. 1, na wniosek upoważnionego przedstawiciela Departamentu Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych, może dokonywać sprawdzenia osoby współpracującej przy organizacji Konferencji COP24 w zakresie możliwości stwarzania przez tę osobę zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Konferencji COP24, z tym że sprawdzenia tej osoby w zakresie stwarzania przez nią zagrożenia o charakterze terrorystycznym dokonuje, na żądanie Policji, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego."}
{"id":"2004_285_22","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Zabrania się od godz. 00.00 dnia 26 listopada 2018 r. do godz. 23.59 dnia 16 grudnia 2018 r. na terenie miasta Katowice uczestniczenia w zgromadzeniach spontanicznych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. poz. 1485 oraz z 2017 r. poz. 579)."}
{"id":"2004_285_23","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw środowiska oraz Prezydent Miasta Katowice wykonują zadania w zakresie organizacji transportu w związku z organizacją Konferencji COP24. 2. Zadania, o których mowa w ust. 1, obejmują: 1) określenie potrzeb przewozowych uczestników Konferencji COP24; 2) opracowanie planu działań niezbędnych do zapewnienia uczestnikom Konferencji COP24 przewozu zgodnie z potrzebami, o których mowa w pkt 1; 3) zapewnienie pojazdów na potrzeby, o których mowa w pkt 1. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1, w części w jakiej je wykonuje na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 9 ust. 2, innym jednostkom samorządu terytorialnego i ich związkom na podstawie porozumienia. 4. Prezydent Miasta Katowice może powierzyć wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1, w części w jakiej je wykonuje na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 9 ust. 2, innym jednostkom samorządu terytorialnego i ich związkom na podstawie porozumienia."}
{"id":"2004_285_24","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Zarządca dróg, o którym mowa w art. 16 ust. 1, we współpracy ze związkiem metropolitalnym: 1) ustala wykaz dróg objętych planem, o którym mowa w art. 16 ust. 1, oraz dróg rekomendowanych dla uczestników Konferencji COP24, uwzględniając potrzeby przewozowe uczestników Konferencji COP24, w tym na lotnisko i z lotniska oraz do i z miejsc noclegu; 2) zmienia, w uzasadnionych przypadkach, organizację ruchu, z wyłączeniem możliwości wyznaczenia pasów dla autobusów na autostradach. 2. Zarządca dróg, zmieniając organizację ruchu, o której mowa w ust. 1 pkt 2, bierze pod uwagę prawdopodobieństwo zwiększenia natężenia ruchu związanego z Konferencją COP24 oraz zapewnienie bezpieczeństwa ruchu drogowego. 3. Zarządca dróg przekazuje projekt zmienionej organizacji ruchu, o której mowa w ust. 1 pkt 2, Prezydentowi Miasta Katowice oraz Zespołowi w terminie do dnia 1 listopada 2018 r. Rozdział 4 Zasady udzielania i realizacji zamówień związanych z organizacją Konferencji COP24 oraz pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron"}
{"id":"2004_285_25","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Do zamówień realizowanych w związku z organizacją Konferencji COP24 oraz pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych dotyczących centralnego zamawiającego, o którym mowa w art. 15a tej ustawy."}
{"id":"2004_285_26","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Do zamówień na dostawy, usługi lub roboty budowlane, realizowanych w związku z organizacją Konferencji COP24 oraz pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, jeżeli: 1) realizacja zamówienia wymaga zapewnienia bezpieczeństwa uczestnikom Konferencji COP24 lub bezpieczeństwa publicznego przez podmioty realizujące to zamówienie lub 2) wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych. 2. Udzielając zamówień, o których mowa w ust. 1, zamawiający: 1) zamieszcza ogłoszenie o udzielanym zamówieniu na swojej stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej; 2) zapewnia przejrzystość postępowania i równe traktowanie podmiotów zainteresowanych realizacją zamówienia oraz uwzględnia okoliczności mogące mieć wpływ na jego udzielenie; 3) może kierować się, w odniesieniu do zamawianych dostaw, usług i robót budowlanych, oprócz kryterium ceny, również innymi kryteriami, w szczególności kryteriami odnoszącymi się do aspektów środowiskowych lub społecznych; 4) nie udostępnia informacji związanych z zamówieniem stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. poz. 1503, z późn. zm.[1])), jeżeli podmiot zainteresowany realizacją zamówienia, nie później niż w terminie składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane, oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, z wyjątkiem nazwy (firmy) oraz adresu podmiotu zainteresowanego realizacją zamówienia, a także informacji dotyczących ceny, terminu realizacji zamówienia, okresu gwarancji i warunków płatności zawartych w ofercie, które nie mogą zostać zastrzeżone; 5) niezwłocznie zamieszcza na swojej stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej informację o udzieleniu zamówienia, podając nazwę (firmę) albo imię i nazwisko podmiotu, z którym zawarł umowę o realizację zamówienia, albo informację o nieudzieleniu zamówienia. 3. Osoby wykonujące czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia, o którym mowa w ust. 1, podlegają wyłączeniu, jeżeli: 1) ubiegają się o udzielenie tego zamówienia; 2) pozostają w związku małżeńskim, w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia lub są związane z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli z wykonawcą, jego zastępcą prawnym lub członkami organów zarządzających, lub organów nadzorczych wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia; 3) przed upływem 3 lat od dnia wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia pozostawały w stosunku pracy lub zlecenia z wykonawcą lub były członkami organów zarządzających lub organów nadzorczych wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia; 4) pozostają z wykonawcą w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności tych osób; 5) zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego, przestępstwo przekupstwa, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. 4. Osoby wykonujące czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia, o którym mowa w ust. 1, składają zamawiającemu, pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, w formie pisemnej oświadczenie o braku lub istnieniu okoliczności, o których mowa w ust. 3. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. 5. Zamawiający może ograniczyć dostęp do informacji związanych z postępowaniem o udzielenie zamówienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa."}
{"id":"2004_285_27","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Zamawiający może unieważnić postępowanie o udzielenie zamówienia w zakresie zamówień na dostawy, usługi lub roboty budowlane realizowane w związku z organizacją Konferencji COP24 oraz pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron, do udzielenia którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, również w przypadku, gdy przebieg tego postępowania wskazuje, że niemożliwe będzie wykonanie zamówienia w określonym terminie, a możliwość unieważnienia postępowania na tej podstawie została przewidziana w treści ogłoszenia lub specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 2. Jeżeli zamawiający dopuścił możliwość składania ofert częściowych, do unieważnienia w części postępowania o udzielenie zamówienia przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_285_28","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Centralne Biuro Antykorupcyjne sprawuje kontrolę zamówień związanych z organizacją Konferencji COP24. 2. Zamawiający niezwłocznie przekazuje Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego informację o: 1) wszczynanych postępowaniach o udzielenie zamówienia; 2) udzielonych zamówieniach. 3. Zakres informacji, o których mowa w ust. 2, obejmuje w szczególności przedmiot postępowania, termin składania ofert i kryteria ich oceny, zestawienie podmiotów ubiegających się o udzielenie zamówienia, planowany termin udzielenia zamówienia i zawarcia umowy, szacowaną wartość zamówienia oraz dane osobowe osób wykonujących po stronie zamawiającego czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 4. Dane osobowe, o których mowa w ust. 3, obejmują: 1) imię (imiona) i nazwisko; 2) numer PESEL, jeżeli został nadany; 3) stanowisko służbowe. 5. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego niezwłocznie informuje zamawiającego o zagrożeniach dla prawidłowego przebiegu postępowania o udzielenie zamówienia lub prawidłowej jego realizacji, a zamawiający podejmuje działania zmierzające do zabezpieczenia interesu ekonomicznego państwa i niezwłocznie informuje Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego o podjętych działaniach zaradczych. Rozdział 5 Zasady finansowania organizacji Konferencji COP24 oraz innych działań związanych z realizacją celów Konwencji klimatycznej"}
{"id":"2004_285_29","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Na dofinansowanie organizacji Konferencji COP24 oraz wykonywania zadań związanych z pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron NFOŚiGW przeznacza środki w łącznej wysokości do 128 599 409 zł, z czego: 1) do 126 351 490 zł – w 2018 r.; 2) do 2 247 919 zł – w 2019 r. 2. Ze środków, o których mowa w ust. 1, finansuje się wykonywanie zadań wymienionych w art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1 w części wykonywanej przez ministra właściwego do spraw środowiska, art. 12 ust. 1, art. 15 i art. 23, w tym: 1) sporządzanie analiz, ocen i opinii, o których mowa w art. 8 ust. 4, oraz udział Instytutu Ochrony Środowiska w spotkaniach, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4; 2) udzielanie wsparcia, o którym mowa w art. 8 ust. 5; 3) zlecanych organizacjom pozarządowym na podstawie art. 13 ust. 1. 3. Zadania, o których mowa w ust. 2, mogą być również dofinansowane ze środków innych niż wskazane w ust. 1, w tym: 1) pozyskanych z dobrowolnych wpłat, zapisów, darowizn i świadczeń rzeczowych; 2) pochodzących z fundacji lub z przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej; 3) pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi. 4. Przekazanie środków, o których mowa w ust. 1, odbywa się w formie dotacji, o której mowa w art. 411 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, z późn. zm.[2])). 5. Środki, o których mowa w ust. 1, są przekazywane na podstawie umowy zawartej przez NFOŚiGW z: 1) ministrem właściwym do spraw środowiska – na wykonanie zadań, o których mowa w art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1 w części wykonywanej przez ministra właściwego do spraw środowiska oraz art. 23, 2) Instytutem Ochrony Środowiska – na sporządzanie analiz, ocen i opinii, o których mowa w art. 8 ust. 4, oraz udział w spotkaniach, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4, 3) organami, jednostkami i uczelniami, o których mowa w art. 8 ust. 5 – na udzielanie wsparcia, o którym mowa w tym przepisie, 4) Wojewodą Śląskim – na wykonywanie zadań, o których mowa w art. 12 ust. 1, 5) ministrem właściwym do spraw wewnętrznych – na wykonywanie zadań, o których mowa w art. 15, 6) Prezydentem Miasta Katowice – na wykonywanie zadań, o których mowa w art. 23, 7) organizacjami pozarządowymi na wykonywanie zadań, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5 i 7 oraz art. 9 ust. 1 pkt 1, 2 i 6, oraz z ministrem właściwym do spraw środowiska jako zlecającym wykonanie tych zadań na podstawie art. 13 ust. 1 – na wyodrębniony rachunek bankowy, otwarty dla wykonania i rozliczenia tych zadań albo ich części. 6. Środki, o których mowa w ust. 3, są przekazywane na rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 5. 7. Środki na rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 5, wraz z odsetkami są przeznaczane wyłącznie na wykonanie danego zadania albo jego części. 8. Środki na rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 5, mogą być przeznaczane na wydatki majątkowe oraz wydatki bieżące, w tym na wynagrodzenia bezosobowe wraz z pochodnymi oraz na wynagrodzenia osobowe wraz z pochodnymi pracowników zaangażowanych w wykonanie zadań, a także na pokrycie kosztów obsługi tego rachunku. 9. Środki na rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 5, państwowych jednostek budżetowych oraz parków narodowych nie mogą być przeznaczane na wynagrodzenia osobowe wraz z pochodnymi. 10. Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach może przeznaczyć środki na dofinansowanie wykonania zadań, o których mowa w art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 23. 11. Środki, o których mowa w ust. 10, są przekazywane na wyodrębniony rachunek bankowy, otwarty dla wykonania i rozliczenia tych zadań albo ich części. 12. Przekazanie środków, o których mowa w ust. 10, odbywa się w formie dotacji, o której mowa w art. 411 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska."}
{"id":"2004_285_3","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Zespół do spraw organizacji Konferencji COP24, zwany dalej „Zespołem”, wykonuje następujące zadania związane z organizacją Konferencji COP24: 1) koordynuje działania organów administracji publicznej związane z organizacją Konferencji COP24; 2) monitoruje postęp przygotowań organizacji Konferencji COP24 oraz dokonuje okresowej oceny stanu tych przygotowań; 3) nadzoruje realizację zadań związanych z organizacją Konferencji COP24."}
{"id":"2004_285_30","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, podział środków, o których mowa w art. 29 ust. 1, między podmioty wykonujące w całości lub w części zadania określone w art. 29 ust. 2, kierując się potrzebą zapewnienia finansowania wykonywanych zadań w sposób umożliwiający ich prawidłowe wykonanie oraz racjonalnością wydatków."}
{"id":"2004_285_31","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W celu wykonania zadań, o których mowa w art. 8 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1, dyrektor generalny urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw środowiska może zawierać umowy świadczenia usług pracy tymczasowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 360 oraz z 2017 r. poz. 658 i 962). 2. Środki na wynagrodzenia osób zatrudnianych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw środowiska do wykonania zadań, o których mowa w art. 8 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1, są przekazywane zgodnie z art. 410c ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska."}
{"id":"2004_285_32","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W 2018 r. NFOŚiGW przeznacza środki na udzielenie państwom rozwijającym się wsparcia w zakresie łagodzenia zmian klimatu i adaptacji do skutków tych zmian wykonywanego w ramach realizacji celów Konwencji klimatycznej, za pośrednictwem Zielonego Funduszu Klimatycznego lub Funduszu Adaptacyjnego, lub w drodze programów pomocy dwustronnej, w łącznej wysokości 30 000 000 zł. 2. NFOŚiGW przekazuje środki, o których mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw środowiska w formie dotacji, o której mowa w art. 411 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. 3. Środki, o których mowa w ust. 1, są przekazywane na wyodrębniony rachunek bankowy na podstawie umowy zawartej przez NFOŚiGW z ministrem właściwym do spraw środowiska. 4. Środki na rachunku bankowym, o którym mowa w ust. 3, wraz z odsetkami są przeznaczane wyłącznie na udzielenie wsparcia, o którym mowa w ust. 1, a także na pokrycie kosztów obsługi tego rachunku."}
{"id":"2004_285_33","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Minister właściwy do spraw środowiska monitoruje wykorzystanie limitów wydatków określonych w art. 29 ust. 1 oraz, w razie potrzeby, wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 2. 2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok maksymalnego limitu wydatków wprowadza się mechanizm korygujący polegający na zmianie kosztów wykonania zadań. Rozdział 6 Przepisy dostosowujące, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_285_34","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Tworzy się Zespół do spraw organizacji Konferencji COP24."}
{"id":"2004_285_35","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Zespół, o którym mowa w art. 34, znosi się z dniem 31 marca 2019 r."}
{"id":"2004_285_36","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. Do postępowań o udzielenie zamówień realizowanych w związku z organizacją Konferencji COP24 oraz pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron, wszczętych a niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_285_37","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Ustawa obowiązuje do dnia 31 grudnia 2019 r."}
{"id":"2004_285_38","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. poz. 959, 1693 i 1804, z 2005 r. poz. 68, z 2007 r. poz. 1206, z 2009 r. poz. 1540 oraz z 2017 r. poz. 933 i 1132. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 785, 898, 1089, 1529, 1566, 1888, 1999, 2056, 2180 i 2290 oraz z 2018 r. poz. 9."}
{"id":"2004_285_4","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. W skład Zespołu wchodzą: 1) Przewodniczący Zespołu – minister właściwy do spraw środowiska albo wyznaczony przez niego przedstawiciel w randze sekretarza stanu albo podsekretarza stanu; 2) pozostali członkowie Zespołu: a) minister właściwy do spraw wewnętrznych albo wyznaczony przez niego przedstawiciel w randze sekretarza stanu albo podsekretarza stanu, b) minister właściwy do spraw zagranicznych albo wyznaczony przez niego przedstawiciel w randze sekretarza stanu albo podsekretarza stanu, c) Komendant Główny Policji albo wyznaczony przez niego Zastępca Komendanta Głównego Policji, d) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej albo wyznaczony przez niego Zastępca Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, e) Komendant Główny Straży Granicznej albo wyznaczony przez niego Zastępca Komendanta Głównego Straży Granicznej, f) Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo wyznaczony przez niego Zastępca Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, g) Wojewoda Śląski albo wyznaczony przez niego Wicewojewoda Śląski, h) Prezydent Miasta Katowice albo wyznaczony przez niego Wiceprezydent Miasta Katowice, i) członek zarządu związku metropolitalnego. 2. Przewodniczący Zespołu może zapraszać do udziału w pracach Zespołu, na prawach członka, przedstawicieli innych organów administracji publicznej lub służb zaangażowanych w organizację Konferencji COP24."}
{"id":"2004_285_5","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Obsługę techniczno-organizacyjną oraz biurową Zespołu zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw środowiska."}
{"id":"2004_285_6","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Tryb pracy Zespołu określa regulamin uchwalony przez Zespół."}
{"id":"2004_285_7","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Przewodniczący Zespołu przedstawia Radzie Ministrów informację dotyczącą realizacji zadań określonych w art. 3 w terminie do dnia 30 marca 2019 r. Rozdział 3 Zadania w zakresie organizacji Konferencji COP24 oraz pełnienia przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron"}
{"id":"2004_285_8","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw środowiska wykonuje zadania wynikające z organizacji Konferencji COP24 oraz pełnienia przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron, w tym: 1) przewodniczy negocjacjom w zakresie spraw objętych Konwencją klimatyczną, Protokołem z Kioto lub Porozumieniem paryskim oraz zleca analizy i oceny na potrzeby przewodniczenia tym negocjacjom; 2) zapewnia udział ekspertów na potrzeby merytorycznego przygotowania Konferencji COP24 oraz współpracuje z Sekretariatem w zakresie merytorycznego przygotowania Konferencji COP24; 3) nawiązuje i utrzymuje kontakty oraz wymienia informacje z organami i instytucjami państw, które gościły lub będą gościły Konferencję Stron Konwencji klimatycznej; 4) organizuje spotkania krajowe i zagraniczne związanie z Konferencją COP24 lub pełnieniem przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron, w tym konsultacje ministerialne, konsultacje nieformalne oraz inne nieformalne spotkania negocjatorów lub ekspertów, odbywające się przed Konferencją COP24 lub w czasie pełnienia przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron, oraz bierze udział w tych spotkaniach; 5) przygotowuje wydarzenia związane z Konferencją COP24; 6) zapewnia wsparcie organizacyjne oraz finansowe dla działalności Championa do spraw Działań Klimatycznych, o którym mowa w przepisach wydanych przez Konferencję Stron Konwencji klimatycznej, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2019 r.; 7) inicjuje, nadzoruje i organizuje działania informacyjne i promocyjne wraz z zapewnieniem obsługi medialnej w zakresie pełnienia przez Rzeczpospolitą Polską funkcji Prezydencji Konferencji Stron; 8) dokonuje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej wpłat na rzecz: a) organizacji międzynarodowych, instytucji, programów i funduszy wspierających realizację celów Prezydencji Konferencji Stron, b) Sekretariatu z tytułu organizacji Konferencji COP24 w Rzeczypospolitej Polskiej; 9) udziela wsparcia finansowego państwom niewymienionym w załączniku I do Konwencji klimatycznej w ramach współpracy międzynarodowej w zakresie spraw objętych tą konwencją. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w zakresie swojej właściwości, udziela, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska, wsparcia merytorycznego oraz organizacyjnego przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7. 3. Wsparcie, o którym mowa w ust. 2, może być udzielane przy wykorzystaniu placówek zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy, zwany dalej „Instytutem Ochrony Środowiska”, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska, sporządza na potrzeby wykonania zadania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, analizy, oceny i opinie dotyczące propozycji przedstawionych w ramach negocjacji w zakresie określonym w tym przepisie oraz bierze udział w spotkaniach, o których mowa w ust. 1 pkt 4. 5. Wykonanie zadań, o których mowa w ust. 1, może być wspierane przez: 1) organy i jednostki organizacyjne: a) podległe ministrowi właściwemu do spraw środowiska lub przez niego nadzorowane, a także utworzone przez jednostki nadzorowane osoby prawne, nad którymi sprawują one kontrolę w rozumieniu art. 67 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579 i 2018), b) nadzorowane przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej; 2) uczelnie w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2183 i 2201)."}
{"id":"2004_285_9","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją w Rzeczypospolitej Polskiej sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw środowiska oraz Prezydent Miasta Katowice: 1) zapewniają miejsca, w tym pomieszczenia, do odbycia Konferencji COP24 wraz z odpowiednim wyposażeniem i infrastrukturą; 2) zapewniają przygotowanie logistyczno-techniczne Konferencji COP24 wraz z kreacją i wizualizacją przestrzeni konferencyjnej; 3) zapewniają usługi związane z organizacją Konferencji COP24, w tym usługi cateringowe i gastronomiczne oraz związane z tłumaczeniami i noclegami; 4) zapewniają ekspertów i logistyków niezbędnych do organizacji Konferencji COP24; 5) zapewniają infrastrukturę informatyczną i łącza internetowe w miejscu odbywania się Konferencji COP24; 6) podejmują działania informacyjne oraz promocyjne dotyczące Konferencji COP24, w tym organizują punkty zapewniające informacje dotyczące miejsca odbywania się Konferencji COP24, dojazdu z i do tego miejsca oraz informacje turystyczne. 2. Minister właściwy do spraw środowiska oraz Prezydent Miasta Katowice określą, w drodze porozumienia, szczegółowy podział zadań, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 23. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1, w części w jakiej je wykonuje na podstawie porozumienia, o którym mowa w ust. 2, innym jednostkom samorządu terytorialnego i ich związkom na podstawie porozumienia. 4. Prezydent Miasta Katowice może powierzyć wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1, w części w jakiej je wykonuje na podstawie porozumienia, o którym mowa w ust. 2, innym jednostkom samorządu terytorialnego i ich związkom na podstawie porozumienia."}
{"id":"2004_286_1","title":"Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1414 i 2111) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 28 otrzymuje brzmienie: „28) udogodnieniem dla osób niepełnosprawnych jest element dźwiękowy lub graficzny zawarty w audycji lub rozpowszechniany równocześnie z nią, którego celem jest zapewnienie osobom niepełnosprawnym z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osobom niepełnosprawnym z powodu dysfunkcji narządu słuchu możliwości zapoznania się z audycją w szczególności w formie napisów dla niesłyszących lub audiodeskrypcji, a także tłumaczenia na język migowy;”; 2) art. 18a otrzymuje brzmienie: „Art. 18a. 1. Nadawcy programów telewizyjnych są obowiązani do zapewniania dostępności audycji dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu, przez wprowadzanie udogodnień dla osób niepełnosprawnych, tak aby co najmniej 50% kwartalnego czasu nadawania programu, z wyłączeniem reklam i telesprzedaży, posiadało takie udogodnienia. Nadawcy są obowiązani do informowania odbiorców o terminie, czasie emisji i czasie trwania audycji zawierającej udogodnienia dla osób niepełnosprawnych oraz rodzaju tych udogodnień. 2. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje udogodnień dla osób niepełnosprawnych oraz udział poszczególnych rodzajów tych udogodnień w łącznym czasie nadawania, w zależności od pory emisji, charakteru i rodzaju programu, uwzględniając przy tym potrzeby osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu i możliwości nadawców w tym zakresie, jak również rozwój technik przekazu i udogodnień dla osób niepełnosprawnych; 2) rodzaj programów, w których nadawcy nie są obowiązani do wprowadzania udogodnień dla osób niepełnosprawnych, uwzględniając liczbę mieszkańców w zasięgu programu; 3) niższy niż określony w ust. 1 udział w programie telewizyjnym audycji zawierających udogodnienia dla osób niepełnosprawnych, uwzględniając liczbę mieszkańców w zasięgu programu, udział programu w widowni, rodzaje stosowanych udogodnień dla osób niepełnosprawnych, sposób rozpowszechniania i specjalizację programu, uwzględniając potrzeby odbiorców i możliwości nadawców; 4) sposób informowania odbiorców o terminie, czasie emisji i czasie trwania audycji zawierających udogodnienia dla osób niepełnosprawnych oraz rodzaju tych udogodnień, uwzględniając potrzeby odbiorców i możliwości nadawców.”; 3) w art. 45 w ust. 3 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) w programie tym operator nie dostarcza odbiorcom rozpowszechnianych w audycji udogodnień dla osób niepełnosprawnych;”; 4) art. 47g otrzymuje brzmienie: „Art. 47g. Podmioty dostarczające audiowizualne usługi medialne na żądanie dążą do stopniowego zapewniania dostępności dostarczanych audycji dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu, poprzez wprowadzanie odpowiednich udogodnień dla osób niepełnosprawnych.”."}
{"id":"2004_286_2","title":"Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 2. Nadawcy programów telewizyjnych są obowiązani do zapewnienia dostępności audycji dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu, poprzez wprowadzenie udogodnień dla osób niepełnosprawnych, o których mowa w art. 18a ustawy zmienianej w art. 1, tak aby: 1) w 2019 r. co najmniej 15% kwartalnego czasu nadawania programu, 2) w 2020 r. i 2021 r. co najmniej 25% kwartalnego czasu nadawania programu, 3) w 2022 r. i 2023 r. co najmniej 35% kwartalnego czasu nadawania programu, 4) od 2024 r. co najmniej 50% kwartalnego czasu nadawania programu – z wyłączeniem reklam i telesprzedaży, posiadało takie udogodnienia."}
{"id":"2004_286_3","title":"Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 18a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 18a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2019 r."}
{"id":"2004_286_4","title":"Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 4. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przedstawi w roku 2025 Sejmowi, Senatowi oraz ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego informację o realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 18a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, oraz o możliwości zwiększenia poziomu udogodnień dla osób niepełnosprawnych w kwartalnym czasie nadawania programu."}
{"id":"2004_286_5","title":"Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2 i art. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_287_1","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zadania, organizację, tryb działania oraz zasady finansowania Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej \"Inspekcją\"; 2) zasady współpracy organów Inspekcji z organami centralnymi państw członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za przestrzeganie stosowania prawodawstwa weterynaryjnego lub organami, którym takie kompetencje zostały przekazane (właściwą władzą), oraz Komisją Europejską w zakresie realizacji zadań Inspekcji; 3) zasady wystawiania świadectw zdrowia, w tym określone w przepisach zawartych w aktach prawnych wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli w handlu (Dz.U. Nr ..., poz. ...)."}
{"id":"2004_287_10","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Główny Lekarz Weterynarii może zawiesić w wykonywaniu obowiązków wojewódzkiego, powiatowego lub granicznego lekarza weterynarii lub jego zastępcę, jeżeli jego działalność lub działalność kierowanego przez niego inspektoratu może zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji, a zwłaszcza naruszyć bezpieczeństwo sanitarno-weterynaryjne na obszarze właściwości tych organw. Podejmując decyzję o zawieszeniu, Główny Lekarz Weterynarii wyznacza osobę pełniącą obowiązki zawieszonego organu. 2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego lub dyscyplinarnego w rozumieniu przepisów o służbie cywilnej. 3. W stosunku do powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy kompetencje Głównego Lekarza Weterynarii, o których mowa w ust. 1, przysługują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii."}
{"id":"2004_287_11","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu weterynarii, którego jest kierownikiem. 2. Powiatowy lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy powiatowego inspektoratu weterynarii, którego jest kierownikiem. 3. Graniczny lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy granicznego inspektoratu weterynarii, którego jest kierownikiem. W ramach granicznego inspektoratu weterynarii funkcjonują graniczne posterunki kontroli zatwierdzane na podstawie odrębnych przepisów. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze zarządzenia, organizację wojewódzkich, powiatowych i granicznych inspektoratów weterynarii, mając na względzie prawidłowość realizacji zadań, o których mowa w art. 3 ust. 2."}
{"id":"2004_287_12","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Koszty działalności Inspekcji i wykonywania zadań, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3, są pokrywane z budżetu państwa, z wyjątkiem: 1) kosztów czynności, za które są pobierane opłaty, powierzonych do wykonywania wyznaczonym lekarzom weterynarii lub osobom, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2; 2) kosztów czynności usługowych niewynikających z ustawowych zadań Inspekcji, w tym usługowych badań laboratoryjnych. 2. Wojewódzkie, powiatowe i graniczne inspektoraty weterynarii są państwowymi jednostkami budżetowymi. 3. W budżetach wojewodów wyodrębnia się środki przeznaczone na: 1) zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i zoonoz lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby, objętych obowiązkiem zgłaszania i zwalczania, w tym na odszkodowania i monitorowanie zakażeń zwierząt; 2) monitorowanie występowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promienio twórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt. 4. Lekarzom weterynarii i innym osobom niebędącym pracownikami Inspekcji, wykonującym określone czynności związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt, zoonoz lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby, przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 2. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje wydatków ponoszonych przez inspektoraty weterynarii związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt i zoonoz lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby oraz monitorowaniem zakażeń zwierząt, które mogą być finansowane ze środków, o których mowa w ust. 3 pkt 1; 2) rodzaje wydatków ponoszonych przez inspektoraty weterynarii związanych z monitorowaniem występowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt, które mogą być finansowane ze środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2 - mając na względzie pełną ewidencję wydatków ponoszonych przez Inspekcję na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i zoonoz lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby, monitorowanie zakażeń zwierząt i pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt oraz potrzebę racjonalnego wydatkowania środków budżetowych."}
{"id":"2004_287_13","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Główny Lekarz Weterynarii: 1) ustala ogólne kierunki działania Inspekcji i wydaje instrukcje określające sposób jej postępowania, w tym instrukcje dotyczące stosowania przez organy Inspekcji przepisw Unii Europejskiej; 2) koordynuje i kontroluje wykonywanie zadań przez wojewódzkich, powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii; 3) może wydawać wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzom weterynarii polecenia dotyczące podjęcia określonych czynności oraz żądać od nich informacji z zakresu ich działania; 4) współpracuje z Międzynarodowym Urzędem do Spraw Epizootii oraz innymi organizacjami międzynarodowymi; 5) dokonuje analiz i ocen sytuacji epizootycznej, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i wymagań weterynaryjnych przy ich produkcji; 6) opracowuje programy i plany dotyczące monitorowania zakażeń zwierząt oraz zapobiegania chorobom zakaźnym zwierząt i zoonozom lub biologicznym czynnikom chorobotwórczym wywołującym te choroby i ich zwalczania; 7) opracowuje krajowe programy i plany dotyczące monitorowania występowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środ kach żywienia zwierząt; 8) organizuje szkolenia dla urzędowych lekarzy weterynarii; 9) utrzymuje rezerwę szczepionek, biopreparatów, substancji i preparatów biobójczych oraz innych środków niezbędnych do diagnozowania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt i zoonoz lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby; 10) zarządza systemem wymiany informacji, o którym mowa w art. 36 ust. 1; 11) prowadzi listę osób, o których mowa w art. 26; 12) wykonuje inne zadania określone w przepisach odrębnych. 2. Główny Lekarz Weterynarii współpracuje z organami, o których mowa w art. 1 pkt 2, oraz Komisją Europejską w zakresie nadzoru nad przestrzeganiem prawodawstwa weterynaryjnego. Informację o sposobie i zakresie tej współpracy minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje organom centralnym państw członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnym za przestrzeganie stosowania prawodawstwa weterynaryjnego oraz Komisji Europejskiej. 3. Główny Lekarz Weterynarii w zakresie realizacji zadania, o którym mowa w ust. 2, działa z urzędu lub na wniosek organów, o których mowa w art. 1 pkt 2, lub Komisji Europejskiej. 4. Główny Lekarz Weterynarii, realizując zadanie, o którym mowa w ust. 2, przekazuje informacje uzyskane przez organy Inspekcji przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 3 ust. 2. 5. Główny Lekarz Weterynarii może odmówić przekazania informacji organom, o których mowa w art. 1 pkt 2, lub podjęcia działań, jeżeli mogłoby to stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa, podając uzasadnienie tej odmowy. 6. Do informacji, o których mowa w ust. 4, stosuje się przepisy o ochronie informacji niejawnych. 7. Informacje, o których mowa w ust. 4, dotyczące działań: 1) naruszających lub mogących naruszać prawodawstwo weterynaryjne w stopniu zagrażającym zdrowiu publicznemu lub 2) mających szczególne znaczenie dla Unii Europejskiej lub powodujących konsekwencje dla poszczególnych państw członkowskich - Główny Lekarz Weterynarii, po porozumieniu z Komisją Europejską i organami, o których mowa art. 1 pkt 2, zainteresowanych państw członkowskich oraz w przypadku braku innych środków zapobiegawczych, podaje do publicznej wiadomości w środkach masowego przekazu. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb współpracy Głównego Lekarza Weterynarii z organami, o których mowa w art. 1 pkt 2, oraz Komisją Europejską, biorąc pod uwagę: 1) prawidłowe stosowanie prawodawstwa weterynaryjnego; 2) wykrywanie naruszeń tego prawodawstwa i zapobieganie im; 3) konieczność informowania o zawieranych z państwami trzecimi umowach lub porozumieniach w zakresie weterynarii. 9. Główny Lekarz Weterynarii składa, do dnia 30 kwietnia, ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa sprawozdanie z realizacji zadań Inspekcji w roku ubiegłym."}
{"id":"2004_287_14","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii: 1) ustala kierunki działania, wydaje instrukcje określające sposób postępowania powiatowych lekarzy weterynarii na obszarze województwa oraz kontroluje sposób wykonywania przez nich zadań Inspekcji; 2) może wydawać powiatowym lekarzom weterynarii polecenia dotyczące podjęcia określonych czynności oraz żądać od nich informacji z zakresu ich działania; 3) dokonuje analiz i ocen sytuacji epizootycznej, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego, środków żywienia zwierząt i wymagań weteryna ryjnych przy ich produkcji na obszarze województwa; 4) opracowuje na obszarze województwa programy i plany dotyczące monitorowania zakażeń zwierząt oraz zapobiegania chorobom zakaźnym zwierząt i zoonozom i ich zwalczania; 5) opracowuje na obszarze województwa programy i plany dotyczące monitorowania występowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicz nych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt; 6) organizuje szkolenia dla urzędowych lekarzy weterynarii; 7) nadzoruje na obszarze województwa działanie systemów informatycznych utworzonych i użytkowanych przez Inspekcję. 2. Wojewódzki lekarz weterynarii oraz graniczny lekarz weterynarii do dnia 30 marca, a na żądanie, w każdym czasie, przekazują Głównemu Lekarzowi Weterynarii informacje o realizacji zadań Inspekcji odpowiednio na obszarze województwa albo w terytorialnym zakresie działania granicznego lekarza weterynarii. 3. Powiatowy lekarz weterynarii do dnia 28 lutego, a na żądanie, w każdym czasie, przekazuje wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii informacje o realizacji zadań Inspekcji w terytorialnym zakresie działania powiatowego lekarza weterynarii."}
{"id":"2004_287_15","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań Inspekcji, organem pierwszej instancji jest powiatowy lekarz weterynarii, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. 2. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w postępowaniu administracyjnym organem wyższego stopnia, w stosunku do: 1) powiatowego lekarza weterynarii - jest wojewódzki lekarz weterynarii; 2) wojewódzkiego i granicznego lekarza weterynarii - jest Główny Lekarz Weterynarii. 3. Organ wyższego stopnia może podejmować wszelkie czynności należące do zakresu działania organu niższego stopnia, jeżeli jest to uzasadnione szczególną wagą lub zawiłością sprawy. W tych przypadkach organ wyższego stopnia staje się organem pierwszej instancji. 4. O podjęciu czynności, o których mowa w ust. 3, organ wyższego stopnia powiadamia organ pierwszej instancji."}
{"id":"2004_287_16","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań Inspekcji, może: 1) wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji do: a) ochronnych szczepień i badań rozpoznawczych, b) sprawowania nadzoru nad miejscami gromadzenia, skupu lub sprzedaży zwierząt, targowiskami oraz wystawami, pokazami lub konkursami zwierząt, c) badania zwierząt umieszczanych na rynku, przeznaczonych do wywozu oraz wystawiania świadectw zdrowia, d) sprawowania nadzoru nad ubojem zwierząt rzeźnych, w tym badania przedubojowego i poubojowego, oceny mięsa i nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt w trakcie uboju, e) badania mięsa zwierząt łownych, f) sprawowania nadzoru nad rozbiorem, przetwórstwem lub przechowywaniem mięsa i wystawiania wymaganych świadectw zdrowia, g) sprawowania nadzoru nad punktami odbioru mleka, jego przetwórstwem oraz przechowywaniem produktów mleczarskich, h) sprawowania nadzoru nad wyładowywaniem ze statków rybackich i statków przetwórni produktów rybołówstwa, nad obróbką, przetwórstwem i przecho wywaniem tych produktów oraz produktów akwakultury, ślimaków i żab, i) sprawowania nadzoru nad przetwórstwem i przechowywaniem jaj konsumpcyjnych i produktów jajecznych, j) pobierania próbek do badań, k) sprawowania nadzoru nad sprzedaą bezpośrednią; 2) wyznaczać osoby niebędące pracownikami Inspekcji, posiadające odpowiednie kwalifikacje, do wykonywania niektórych czynności pomocniczych. 2. Wyznaczenie do wykonania czynności, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania. 3. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy z osobami, o których mowa w ust. 1, określającej w szczególności sposób, zakres i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności. 4. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi listę osób wyznaczonych do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1. 5. Uchylenie decyzji, o której mowa w ust. 2, i rozwiązanie umowy ze skutkiem natychmiastowym może nastąpić w przypadku: 1) gdy wykonywanie czynności przez osobę wyznaczoną może spowodować zagrożenie dla zdrowia publicznego lub zwierząt; 2) niewywiązywania się osoby wyznaczonej z powierzonych jej do wykonania czynności, w szczególności przez niewykonywanie ich terminowo; 3) stwierdzenia zaniedbań w dokumentowaniu wykonywanych czynności; 4) zawieszenia lub utraty prawa wykonywania zawodu przez lekarza weterynarii; 5) złożenia wniosku przez osobę wyznaczoną. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Głównego Lekarza Weterynarii oraz Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres czynności wykonywanych przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz kwalifikacje osób wyznaczonych do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1; 2) warunki i wysokość wynagrodzenia za wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 - mając na względzie zapewnienie odpowiedniego poziomu i jakości wykonywanych czynności. 7. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, nie stanowi zatrudnienia w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy."}
{"id":"2004_287_17","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Powiatowe inspektoraty weterynarii dla realizacji zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 16 ust. 3, oraz w celu pokrycia wydatków, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, mogą tworzyć środki specjalne. 2. Źródłem dochodów środków specjalnych, o których mowa w ust. 1, są opłaty za czynności Inspekcji wykonywane przez osoby niebędące jej pracownikami. 3. Z opłat, gromadzonych na środkach specjalnych, są pokrywane wydatki na: 1) wynagrodzenia osób niebędących pracownikami Inspekcji; 2) obsługę finansową, druki do prowadzenia dokumentacji, pieczęcie do znakowania mięsa, odczynniki do badań na włośnie metodą wytrawiania, badania laboratoryjne niezbędne do wydania oceny mięsa, szkolenia wyznaczonych lekarzy weterynarii oraz ponoszone przez wyznaczone osoby koszty, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz w ust. 3 pkt 2; 3) usprawnienie funkcjonowania Inspekcji, w tym dojazdy w celu kontroli wykonywania powierzonych zadań, z wyłączeniem wynagrodzeń jej pracownikw."}
{"id":"2004_287_18","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Organ Inspekcji, w przypadku stwierdzenia zagrożenia epizootycznego lub zagrożenia bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego lub w przypadku gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia publicznego albo dla zabezpieczenia gospodarki narodowej przed poważnymi stratami, nakazuje, w drodze decyzji administracyjnej, lekarzowi weterynarii wykonywanie czynności koniecznych do likwidacji tego zagrożenia. 2. Nakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy: 1) osób, które ukończyły 60 lat; 2) kobiet w ciąży lub wychowujących dzieci w wieku do 14 lat; 3) osób niepełnosprawnych. 3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, na obszarze powiatu, w którym lekarz weterynarii mieszka lub jest zatrudniony, wydaje powiatowy lekarz weterynarii, a w przypadku skierowania do wykonania czynności na obszarze innego powiatu - wojewódzki lekarz weterynarii. 4. Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje jej wykonania. 5. Decyzja, o której mowa w ust. 1, stwarza obowiązek wykonywania czynności na okres do 3 miesięcy w miejscu określonym w decyzji. 6. Osobie skierowanej do wykonywania czynności pracodawca jest obowiązany udzielić urlopu bezpłatnego na czas określony w decyzji, o której mowa w ust. 3. Okres urlopu bezpłatnego zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u tego pracodawcy. 7. Osobie, o której mowa w ust. 1, przysługuje zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom zatrudnionym w państwowych lub samorządowych jednostkach sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu wykonywania czynności bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia. 8. Przez czas określony w decyzji, o której mowa w ust. 1, z osobą skierowaną do wykonania czynności przy zwalczaniu epizootii nie może być rozwiązany dotychczasowy stosunek pracy oraz nie może być dokonane wypowiedzenie umowy o pracę, chyba że istnieje podstawa do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. 9. Wynagrodzenie osób, o których mowa w ust. 1, ustala się według przepisów wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 2."}
{"id":"2004_287_19","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Pracownicy Inspekcji oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 16 i 18 są obowiązani przy wykonywaniu swoich czynności posiadać upoważnienie i nosić na widocznym miejscu odznakę identyfikacyjną. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory upoważnienia i odznaki identyfikacyjnej, mając na względzie potrzebę zapewnienia identyfikacji osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli w imieniu Inspekcji. 3. Pracownicy Inspekcji oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 16 i 18, w zakresie wykonywania czynności, mają prawo w każdym czasie do: 1) przeprowadzania kontroli gospodarstw, centrów (organizacji), zakładów, instalacji, urządzeń lub środków transportu; 2) kontrolowania przestrzegania wymagań określonych w prawodawstwie weterynaryjnym, w tym metod stosowanych do znakowania i identyfikacji zwierząt; 3) pobierania nieodpłatnie próbek do badań: a) od zwierząt utrzymywanych w celu umieszczenia na rynku lub transportowanych, b) produktów przeznaczonych do przechowywania, umieszczania na rynku lub transportowanych; 4) żądania pisemnych lub ustnych informacji w zakresie objętym przedmiotem kontroli; 5) żądania okazywania i udostępniania dokumentów lub danych informatycznych w zakresie, o którym mowa w pkt 4. 4. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 3, podmioty kontrolowane są obowiązane zapewnić pracownikom Inspekcji oraz osobom wyznaczonym na podstawie art. 16 i 18 pomoc niezbędną do wykonywania ich obowiązków. 5. Uzyskane w wyniku kontroli informacje, dokumenty i inne dane, dotyczące w szczególności stosowanej przez kontrolowanego technologii, nie mogą być przekazywane oraz ujawniane innym organom, chyba że stanowią dowód popełnienia czynu zabronionego przez ustawę. 6. Powiatowy albo wojewódzki lekarz weterynarii może wystąpić do właściwego miejscowo komendanta Policji z wnioskiem o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia kontroli przez Inspekcję. Na wniosek powiatowego albo wojewódzkiego lekarza weterynarii właściwy miejscowo komendant Policji zapewnia pomoc przy przeprowadzaniu kontroli. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i sposób wykonywania przez pracowników Inspekcji kontroli, mając na względzie częstotliwość i prawidłowość jej przeprowadzania."}
{"id":"2004_287_2","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o prawodawstwie weterynaryjnym - rozumie się przez to przepisy Unii Europejskiej, a także przepisy wdrażające te przepisy, w szczególności przepisy o granicznej kontroli weterynaryjnej, kontroli weterynaryjnej w handlu, wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego, zdrowiu zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz o ochronie zwierząt."}
{"id":"2004_287_20","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Uprawnienia, o których mowa w art. 19 ust. 3, przysługują przedstawicielom służb weterynaryjnych Unii Europejskiej oraz innych państw członkowskich, przeprowadzających kontrole weterynaryjne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Kontrole, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się w obecności właściwego organu Inspekcji."}
{"id":"2004_287_21","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Podmioty prowadzące działalność w obiektach nadzorowanych przez Inspekcję, w przypadku konieczności stałego wykonywania czynności przez pracowników Inspekcji lub osoby wyznaczone na podstawie art. 16 i 18, są obowiązane do nieodpłatnego: 1) udostępniania pomieszczeń biurowych, laboratoryjnych, socjalnych i magazynowych; 2) odpowiedniego zabezpieczenia i wyposażenia stanowisk pracy dla przeprowadzających kontrolę."}
{"id":"2004_287_22","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Pracownicy Inspekcji oraz osoby, o których mowa w art. 16, 18 i 20, w zakresie wykonywania czynności określonych w ustawie podlegają ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych."}
{"id":"2004_287_23","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Stwierdzenie choroby zakaźnej zwierzęcia, wydanie oceny mięsa, oceny zdrowotnej jakości produktów pochodzenia zwierzęcego, ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, materiału biologicznego i środków żywienia zwierząt może być poprzedzone przeprowadzeniem badań laboratoryjnych. 2. Badania laboratoryjne obejmują również monitoring szkodliwych dla ludzi i zwierząt czynników biologicznych, chemicznych i fizycznych, określonych w przepisach odrębnych. 3. Badania laboratoryjne przeprowadzają: 1) zakłady higieny weterynaryjnej wchodzące w skład wojewódzkich inspektoratów weterynarii, które są regionalnymi laboratoriami weterynaryjnymi w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej; 2) laboratoria weterynaryjne wchodzące w skład innych niż wymienione w pkt 1 jednostek organizacyjnych Inspekcji; 3) krajowe laboratoria referencyjne w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej. 4. W uzasadnionych przypadkach badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą przeprowadzić inne niż wymienione w ust. 3 zatwierdzone laboratoria. 5. Krajowe laboratoria referencyjne sprawują nadzór nad jakością badań wykonywanych w laboratoriach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 i ust. 4, w szczególności przez: 1) ujednolicanie wymagań i metod badawczych; 2) sprawdzanie jakości preparatów diagnostycznych używanych do badań; 3) organizację okresowych testów porównawczych poszczególnych metod badawczych, stosowanych przez laboratoria; 4) prowadzenie szkoleń pracowników laboratoriów; 5) prowadzenie badań laboratoryjnych mających na celu potwierdzanie wyników badań przeprowadzonych przez laboratoria; 6) gromadzenie i przetwarzanie danych dotyczących wyników badań laboratoryjnych. 6. Zadania krajowego laboratorium referencyjnego przeprowadzającego badania w kierunku zakaźnych encefalopatii zwierząt (TSE) określają przepisy Unii Europejskiej dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektrych gąbczastych przenośnych encefalopatii[2]. 7. Laboratoria, o których mowa w ust. 3 i 4, wykonujące badania produktów pochodzenia zwierzęcego, podlegają akredytacji w zakresie poszczególnych rodzajów badań, metod badawczych i procedur. 8. Zadania, o których mowa w ust. 5 pkt 1-3 i 6 oraz ust. 6, są finansowane z budżetu państwa."}
{"id":"2004_287_24","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Kierownik laboratorium ubiegającego się o zatwierdzenie występuje z pisemnym wnioskiem w tym zakresie do Głównego Lekarza Weterynarii. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) kopię oryginału certyfikatu akredytacji, zgodnego z kierunkiem badań określonych we wniosku, w przypadku laboratoriów, o których mowa w art. 23 ust. 7; 2) opinię właściwego dla kierunku badań laboratorium referencyjnego o: a) kwalifikacjach osób przeprowadzających badania, b) spełnianiu warunków niezbędnych do przeprowadzania badań, c) stosowanych metodach badawczych. 3. Główny Lekarz Weterynarii zatwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, laboratorium po przeprowadzeniu w nim testu porównawczego poszczególnych metod diagnostycznych. 4. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi wykaz zatwierdzonych laboratoriów. 5. Wykaz zatwierdzonych laboratoriów jest jawny i podlega ogłoszeniu w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz jest umieszczany na stronach internetowych Głównego Inspektoratu Weterynarii. 6. Główny Lekarz Weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej, cofa laboratorium zatwierdzenie, jeżeli: 1) przestało ono spełniać warunki zatwierdzenia, lub 2) uzyskało negatywne wyniki testów porównawczych, o których mowa w ust. 3, lub nie poddało się takim testom. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb gromadzenia oraz przetwarzania danych dotyczących wyników badań laboratoryjnych, mając na względzie zapewnienie efektywnej kontroli stanu bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego, stanu zdrowia zwierząt oraz szybkiego przepływu informacji dotyczących wyników tych badań."}
{"id":"2004_287_25","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz laboratoriów referencyjnych właściwych dla poszczególnych rodzajów i kierunków badań, biorąc pod uwagę zapewnienie powtarzalności wyników badań laboratoryjnych niezbędnych do zapewnienia kontroli zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Rozdział 3 Zasady wystawiania świadectw zdrowia"}
{"id":"2004_287_26","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Świadectwa zdrowia wystawia organ Inspekcji lub upoważniony przez ten organ urzędowy lekarz weterynarii, zwani dalej \"wystawiającym świadectwo\". 2. Wystawiający świadectwo powinien: 1) posiadać wiedzę w zakresie przepisów zawartych w aktach prawnych, o których mowa w art. 1 pkt 3; 2) znać zasady przeprowadzania kontroli weterynaryjnej oraz sposób wystawiania świadectw zdrowia. 3. Wystawiający świadectwo: 1) poświadcza dane, co do których posiada wiedzę i które mogą być przez niego ustalone; 2) podpisuje świadectwa zdrowia: a) prawidłowo wypełnione, b) zwierząt lub produktów w rozumieniu przepisów o weterynaryjnej kontroli w handlu, które zostały przez niego skontrolowane. 4. Jeżeli wystawienie świadectwa zdrowia następuje na podstawie innych dokumentów, to wystawiający świadectwo jest obowiązany posiadać te dokumenty przed jego wystawieniem. 5. Wystawiający świadectwo może wystawić świadectwo zdrowia na podstawie danych, które zostały: 1) ustalone przez osoby, o których mowa w art. 16 ust. 1, jeżeli wystawiający świadectwo może potwierdzić prawdziwość tych danych, lub 2) uzyskane w wyniku realizacji programów i planów monitorowania, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 6 i 7 oraz art. 14 ust. 1 pkt 4 i 5, a także zatwierdzonych programów zapewnienia jakości."}
{"id":"2004_287_27","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Do wystawiającego świadectwo przepisy art. 24 i 25 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. 2. Świadectwo zdrowia sporządza się w języku polskim oraz co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa przeznaczenia w rozumieniu przepisów o weterynaryjnej kontroli w handlu. 3. Świadectwo zdrowia sporządza się w sposób zapewniający identyfikację wystawiającego świadectwo. 4. Wystawiający świadectwo przechowuje kopie wystawionych świadectw zdrowia przez 3 lata od dnia ich wystawienia."}
{"id":"2004_287_28","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Organy Inspekcji kontrolują wydane świadectwa zdrowia. 2. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że wystawiający świadectwo przerobił lub sfałszował świadectwo zdrowia, organ Inspekcji sprawujący nad nim nadzór może zawiesić go w czynnościach do czasu zakończenia postępowania karnego w tej sprawie."}
{"id":"2004_287_29","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, program szkoleń dla wystawiających świadectwa, a także sposób prowadzenia tych szkoleń, biorąc pod uwagę: 1) prawodawstwo weterynaryjne; 2) zasady sporządzania świadectw; 3) rodzaj i zakres stosowania testów i badań przeprowadzanych przed wystawieniem świadectwa. Rozdział 4 Opłaty"}
{"id":"2004_287_3","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Inspekcja realizuje zadania z zakresu ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego. 2. Inspekcja wykonuje swoje zadania w szczególności przez: 1) zwalczanie: a) chorób zakaźnych zwierząt, w tym zapobieganie wystąpieniu, wykrywanie i likwidowanie ognisk tych chorób, b) chorób zwierząt, które mogą być przenoszone na człowieka ze zwierzęcia lub przez produkty pochodzenia zwierzęcego, zwanych dalej \"zoonozami\", lub biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te choroby; 2) monitorowanie zakażeń zwierząt; 3) badanie zwierząt rzeźnych i produktów pochodzenia zwierzęcego; 4) przeprowadzanie: a) weterynaryjnej kontroli granicznej, b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów w rozumieniu przepisów o weterynaryjnej kontroli w handlu; 5) sprawowanie nadzoru nad: a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym nad wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji, umieszczaniu na rynku oraz sprzedaży bezpośredniej, b) wprowadzaniem na rynek zwierząt i ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, c) wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem środków żywienia zwierząt, d) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz jakością zdrowotną materiału biologicznego, e) obrotem produktami leczniczymi weterynaryjnymi, wyrobami medycznymi przeznaczonymi dla zwierząt oraz warunkami ich wytwarzania, f) wytwarzaniem i stosowaniem pasz leczniczych, g) przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt, h) przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz przemieszczaniem zwierząt, i) przestrzeganiem wymagań weterynaryjnych w gospodarstwach utrzymujących zwierzęta gospodarskie; 6) prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promienio twórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt; 7) prowadzenie wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej. 3. Inspekcja wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, na podstawie przepisów odrębnych. 4. Na terenach i w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz jednostek wojsk obcych przebywających na tych terenach zadania określone w ust. 1 wykonuje Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego. 5. Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej. 6. Szef Służby Weterynaryjnej - Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego lub osoba przez niego upoważniona może uczestniczyć w prowadzonej przez organy Inspekcji: 1) weterynaryjnej kontroli granicznej środków transportu, w tym okrętów i statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu zwierząt lub produktów pochodzenia zwierzęcego na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz wojsk obcych; 2) kontroli zakładów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w produkty pochodzenia zwierzęcego. 7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz szczegółowe warunki i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję Weterynaryjną, uwzględniając rodzaj i charakter zadań, kompetencje i wymagania niezbędne do sprawowania nadzoru oraz możliwość skutecznego wykonywania tych zadań. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, określi formy współpracy organów Inspekcji z Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, uwzględniając: 1) sposób i tryb wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1-4; 2) zakres tej współpracy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt; 3) warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szkoleń Inspekcji i Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"2004_287_30","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Inspekcja pobiera opłaty za: 1) kontrolę w miejscu pochodzenia zwierząt oraz produktów wymienionych w załączniku nr 1 w części 1 i 3 ustawy z dnia 10 grudnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli w handlu, wraz z pobraniem próbek do badań laboratoryjnych; 2) przeprowadzenie weterynaryjnej kontroli granicznej; 3) nadzór nad ubojem zwierząt rzeźnych, w tym badanie przedubojowe i poubojowe, ocenę mięsa i nadzór nad przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt w trakcie uboju; 4) badanie mięsa zwierząt łownych; 5) nadzór nad: a) rozbiorem mięsa, b) przechowywaniem mięsa, c) przetwórstwem mięsa, d) punktami odbioru mleka, przetwórstwem mleka oraz przechowywaniem produktów mleczarskich, e) przetwórstwem lub przechowywaniem jaj konsumpcyjnych lub produktów jajecznych, f) pozyskiwaniem, obróbką lub przechowywaniem materiału biologicznego, g) pozyskiwaniem, składowaniem lub przetwarzaniem ubocznych produktów zwierzęcych, h) miejscami gromadzenia, skupu lub sprzedaży zwierząt, targowiskami, a także wystawami, pokazami lub konkursami zwierząt, i) kwarantanną zwierząt, z wyjątkiem kwarantanny przeprowadzanej w posterunku weterynaryjnej kontroli granicznej, j) wyładowywaniem albo pierwszą sprzedaą produktów rybołówstwa ze statków rybackich, k) obróbką, przetwórstwem, przechowywaniem produktów rybołówstwa lub produktów akwakultury oraz wyładowywaniem ze statków przetwórni produktów rybołówstwa, l) działalnością związaną ze sprzedaą bezpośrednią; 6) szczepienia ochronne przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu oraz przeciwko wściekliźnie psów i kotów; 7) kontrole statków rybackich i statków przetwórni; 8) monitorowanie występowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych oraz skażeń promieniotwórczych u zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt oraz w środkach żywienia zwierząt; 9) badania laboratoryjne próbek: a) pobranych w trakcie postępowania związanego z wykryciem substancji niedozwolonych, b) pobranych w trakcie sprawowania nadzoru, jeżeli wyniki tych badań wykażą naruszenie przepisów; 10) wydawanie pozwoleń weterynaryjnych na przywóz przesyłek zwierząt lub produktów, jeżeli przepisy odrębne tak stanowią. 2. Do opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 5 lit. h oraz i, a take pkt 6, dolicza się koszty: 1) dojazdu związanego z wykonywaniem czynności; 2) użytych produktów leczniczych weterynaryjnych, materiałów medycznych lub środków służących do mycia lub odkażania; 3) badań laboratoryjnych. 3. Do opłat: 1) o których mowa w ust. 1 pkt 2, dolicza się koszty badań laboratoryjnych związane z pobieraniem i badaniem próbek; 2) o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, związanych z badaniem na terenie gospodarstwa lub fermy albo rzeźni o małej zdolności produkcyjnej dolicza się koszty dojazdu do miejsca wykonania czynności; 3) o których mowa w ust. 1 pkt 7, związanych z kontrolą statków rybackich i statków przetwórni za granicą dolicza się koszty przemieszczenia na ten statek."}
{"id":"2004_287_31","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W przypadku gdy ubój zwierząt i badanie poubojowe odbywa się na terenie gospodarstwa lub fermy, opłaty, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 3 i 4, powiększa się o 100 % w celu pokrycia kosztów badania. 2. W przypadku gdy rozbiór mięsa jest dokonywany w zakładzie, w którym mięso to zostało pozyskane, opłaty za nadzór nad rozbiorem mięsa zmniejsza się o 55%. 3. W przypadku gdy produkty rybołówstwa są posortowane pod względem świeżości lub wielkości w sposób określony w przepisach Unii Europejskiej dotyczących wsplnej normy handlowej w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa[3] lub gdy pierwsza sprzedaż odbywa się na aukcji rybnej lub rynku hurtowym, opłatę za nadzr, o ktrym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5 lit. j, zmniejsza się o 55%. 4. W przypadku gdy: 1) przetwarzanie produktów rybołówstwa jest dokonywane w tym samym miejscu co pierwsza sprzedaż lub 2) prowadzona w zakładzie kontrola wewnętrzna umożliwia ograniczenie liczby kontroli przeprowadzanych przez urzędowych lekarzy weterynarii w tym zakładzie - opłatę za nadzór, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5 lit. k, zmniejsza się o 55%. 5. W przypadku wyładowywania produktów rybołówstwa ze statku rybackiego lub statku przetwórni, pływających pod banderą państwa trzeciego, do opłaty za badanie dolicza się koszty czynności związanych z kontrolą tych statków."}
{"id":"2004_287_32","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje Komisji Europejskiej informacje dotyczące pobieranych opłat."}
{"id":"2004_287_33","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wykonane czynności, o których mowa w art. 30 ust. 1, miejsce pobierania opłat oraz zakres i sposób przekazywanych informacji Komisji Europejskiej, mając na względzie przepisy Unii Europejskiej w zakresie zasad pobierania i wysokości opłat za czynności weterynaryjne."}
{"id":"2004_287_34","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Do należności pieniężnych z tytułu opłat określonych na podstawie ustawy stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2004_287_35","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wojewódzkie inspektoraty weterynarii mogą gromadzić środki finansowe uzyskiwane z opłat za czynności, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, na wyodrębnionych rachunkach bankowych, jako środki specjalne. 2. Środki specjalne uzyskane z opłat za czynności, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, mogą być przeznaczone na pokrycie kosztów wykonywanych usług oraz na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji, z wyłączeniem wynagrodzeń jej pracowników. 3. Wysokość opłat za czynności, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, ustala wojewódzki lekarz weterynarii. Rozdział 5 Systemy wymiany informacji"}
{"id":"2004_287_36","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Główny Lekarz Weterynarii: 1) utworzy systemy wymiany informacji służące kontroli przemieszczania zwierząt i produktów w handlu, przewozie i przywozie oraz wywozie, a także zapewni udział organów Inspekcji w elektronicznym systemie wymiany informacji zgodnie z przepisami Unii Europejskiej; 2) zapewni komputeryzację procedur weterynaryjnej kontroli granicznej zgodnie z przepisami Unii Europejskiej. 2. Koszty związane z: 1) administrowaniem i utrzymywaniem serwerów krajowych; 2) korzystaniem z centralnego serwera Unii Europejskiej; 3) przygotowywaniem i aktualizowaniem oprogramowania komputerowego oraz materiałów pomocniczych, związanych z korzystaniem z tego oprogramowania - są pokrywane z budżetu państwa. 3. Koszty związane z bieżącą eksploatacją systemów informatycznych są pokrywane z budżetów właściwych inspektoratów. 4. Główny Lekarz Weterynarii, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa, może powierzyć innemu podmiotowi, w drodze umowy, wykonywanie niektórych czynności związanych z realizacją zadań, o których mowa w ust. 1. Rozdział 6 Przepis karny"}
{"id":"2004_287_37","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Kto udaremnia lub utrudnia działalność organów Inspekcji lub osób, o których mowa w art. 5 ust. 2, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. 2. Orzekanie w sprawie o czyny określone w ust. 1 następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_287_38","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. z 2001 r. Nr 80, poz. 872, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 31 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Konkurs na stanowisko wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy przeprowadza się w sposób określony w przepisach o służbie cywilnej.\"; 2) w załączniku pkt 18 otrzymuje brzmienie: \"18) powiatowi oraz graniczni lekarze weterynarii.\"."}
{"id":"2004_287_39","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, z późn. zm.)[5] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Korpus służby cywilnej tworzą także wojewódzcy, powiatowi i graniczni lekarze weterynarii oraz ich zastępcy.\"; 2) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. 1. Główny Lekarz Weterynarii organizuje nabór na stanowisko granicznego lekarza weterynarii i jego zastępcy. 2. Wojewódzki lekarz weterynarii organizuje nabór na stanowisko powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy. 3. Przepisy art. 21-26 stosuje się odpowiednio.\"; 3) w art. 41 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy.\"; 4) w art. 42 w ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Szef Służby Cywilnej może wyrazić zgodę na dopuszczenie osób niebędących urzędnikami służby cywilnej do konkursu na stanowiska, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 i 3, jeżeli do pracy na tych stanowiskach niezbędne są szczególne doświadczenie lub umiejętności zawodowe. Przepisy art. 48 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.\"; 5) po art. 43 dodaje się art. 43a w brzmieniu: \"Art. 43a. Konkurs na stanowisko wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy Szef Służby Cywilnej przeprowadza na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii złożony po porozumieniu z właściwym wojewodą.\"; 6) w art. 48 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Urzędnika służby cywilnej, który został wyłoniony w drodze konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 3, Szef Służby Cywilnej przenosi na to stanowisko i w porozumieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii określa wysokość wynagrodzenia przysługującego na tym stanowisku.\"."}
{"id":"2004_287_4","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Organy Inspekcji, przy wykonywaniu swoich zadań, współpracują z właściwymi organami administracji rządowej i jednostkami samorządu terytorialnego oraz organami samorządu lekarsko-weterynaryjnego. Rozdział 2 Organizacja i funkcjonowanie Inspekcji"}
{"id":"2004_287_40","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Główny Lekarz Weterynarii utworzy graniczne inspektoraty weterynarii jako państwowe jednostki budżetowe w Bezledach, Dorohusku, Gdyni, Hrebennem, Korczowej, Koroszczynie, Kuźnicy Białostockiej, Szczecinie, Świnoujściu i Warszawie. 2. Graniczne inspektoraty weterynarii, wymienione w ust. 1, zostaną utworzone przez przekształcenie granicznych inspektoratów weterynarii, będących oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii w Bezledach, Dorohusku, Gdyni, Hrebennem, Korczowej, Koroszczynie, Kuźnicy Białostockiej, Szczecinie, Świnoujściu i Warszawie."}
{"id":"2004_287_41","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Dotychczasowe stosunki pracy wojewódzkich i powiatowych lekarzy weterynarii oraz ich zastępców, zatrudnionych na podstawie powołania, stają się z dniem wejścia w życie ustawy stosunkami pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. 2. Dotychczasowe stosunki pracy granicznych lekarzy weterynarii oraz ich zastępców w granicznych inspektoratach weterynarii, o których mowa w art. 40, zatrudnionych na podstawie powołania, stają się, z dniem wejścia w życie ustawy stosunkami pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. 3. Pracownicy zatrudnieni w granicznych inspektoratach weterynarii, o których mowa w art. 40, będących oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, pracownikami granicznych inspektoratów weterynarii w rozumieniu ustawy. Przepisy art. 23{1} Kodeksu pracy stosuje się. 4. Mienie granicznych inspektoratów weterynarii, o których mowa w art. 40, będących oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii staje się, z dniem wejścia w życie ustawy, mieniem granicznych inspektoratów weterynarii w rozumieniu ustawy. 5. Wierzytelności i zobowiązania granicznych inspektoratów weterynarii, o których mowa w art. 40, będących oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, wierzytelnościami i zobowiązaniami granicznych inspektoratów weterynarii w rozumieniu ustawy."}
{"id":"2004_287_42","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, dokona przeniesień dochodów i wydatków budżetowych, w tym na wynagrodzenia, oraz limitów zatrudnienia, przeznaczonych na utrzymanie granicznych inspektoratów weterynarii, z budżetów właściwych wojewodów do części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa."}
{"id":"2004_287_43","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem: 1) art. 40, art. 41 ust. 2-5 i art. 42, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia; 2) art. 12 ust. 5, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w wojewdztwie oraz ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o słubie cywilnej. [2] Rozporządzenie (WE) nr 999\/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektrych gąbczastych przenośnych encefalopatii. [3] Rozporządzenie Rady (WE) nr 2406\/96 z dnia 26 listopada 1996 r. ustanawiające wsplne normy handlowe w odniesieniu do niektrych produktw rybołwstwa. [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1407, z 2002 r. Nr 37, poz. 329, Nr 41, poz. 365, Nr 62, poz. 558, Nr 89, poz. 804 i Nr 200, poz. 1688 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 137, poz. 1302 i Nr 149, poz. 1452. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2001 r. Nr 102, poz. 1116, Nr 111, poz. 1194, Nr 128, poz. 1403 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 150, poz. 1237, Nr 153, poz. 1271, Nr 238, poz. 2025 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 i 2257."}
{"id":"2004_287_5","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Organami Inspekcji są: 1) Główny Lekarz Weterynarii; 2) wojewódzki lekarz weterynarii, jako kierownik wojewódzkiej inspekcji weterynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie; 3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji weterynaryjnej wchodzącej w skład niezespolonej administracji rządowej; 4) graniczny lekarz weterynarii. 2. Zadania organów Inspekcji wykonują: 1) lekarze weterynarii i inne osoby zatrudnione w Inspekcji oraz lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności; 2) osoby niebędące lekarzami weterynarii wyznaczone do wykonywania określonych czynności o charakterze pomocniczym. 3. Lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności oraz osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wykonują powierzone czynności pod nadzorem i w imieniu organów Inspekcji. 4. Lekarze weterynarii, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są urzędowymi lekarzami weterynarii."}
{"id":"2004_287_6","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Inspekcją kieruje Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem administracji rządowej. 2. Główny Lekarz Weterynarii podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 3. Głównego Lekarza Weterynarii powołuje, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa, Prezes Rady Ministrów. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Lekarza Weterynarii. 4. Zastępców Głównego Lekarza Weterynarii, w liczbie dwóch, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii. 5. Głównym Lekarzem Weterynarii oraz jego zastępcą moe być osoba, która: 1) jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) posiada 7-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią; 3) posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego. 6. Główny Lekarz Weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Weterynarii. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze zarządzenia, statut Głównego Inspektoratu Weterynarii, uwzględniając możliwość realizacji zadań, o których mowa w art. 13."}
{"id":"2004_287_7","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Organem doradczo-opiniodawczym Głównego Lekarza Weterynarii w zakresie, o którym mowa w art. 3 ust. 2, jest Rada Sanitarno-Epizootyczna, zwana dalej \"Radą\". 2. Rada liczy 7 członków. 3. Kadencja Rady trwa 4 lata. 4. Członków Rady powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, spośród osób wyróżniających się wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym w dziedzinie sanitarno-epizootycznej. 5. Członkowie Rady wybierają ze składu Rady przewodniczącego i sekretarza. 6. Przewodniczący Rady może zapraszać na jej posiedzenia osoby niebędące członkami Rady, posiadające wiedzę lub doświadczenie zawodowe w dziedzinie sanitarno-epizootycznej. 7. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. Regulamin Rady zatwierdza Głwny Lekarz Weterynarii. 8. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz diety na warunkach stosowanych przy podróżach służbowych pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. 9. Koszty obsługi administracyjno-biurowej Rady oraz zwrot kosztów i diet, o których mowa w ust. 8, są pokrywane z budżetu państwa ze środkw będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2004_287_8","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii podlega, w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa sanitarno-epizootycznego na obszarze swojej właściwości, Głównemu Lekarzowi Weterynarii. 2. Graniczny lekarz weterynarii podlega Głównemu Lekarzowi Weterynarii. 3. Powiatowy lekarz weterynarii podlega wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, terytorialny zakres działania powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii oraz ich siedziby, biorąc pod uwagę: 1) zasadniczy podział terytorialny państwa, z tym że zakres działania powiatowego lekarza weterynarii może obejmować kilka powiatów; 2) możliwości finansowe i organizacyjne Inspekcji; 3) potrzebę zapewnienia realizacji zadań Inspekcji na obszarze całego kraju."}
{"id":"2004_287_9","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzem weterynarii oraz ich zastępcą moe być osoba, która: 1) jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) posiada: a) 5-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią - w przypadku wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy, b) 3-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią - w przypadku powiatowego i granicznego lekarza weterynarii i ich zastępcw, c) tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego. 2. Czynności wynikające ze stosunku pracy wobec: 1) wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz jego zastępcy - wykonuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii; 2) powiatowego lekarza weterynarii oraz jego zastępcy - wykonuje wojewódzki lekarz weterynarii; 3) granicznego lekarza weterynarii oraz jego zastępcy - wykonuje Główny Lekarz Weterynarii."}
{"id":"2004_288_1","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa wymagania weterynaryjne: 1) dla produktów pochodzenia zwierzęcego umieszczanych na rynku; 2) przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w pkt 1; 3) obowiązujące przy przywozie produktów pochodzenia zwierzęcego. 2. Ustawy nie stosuje się do produktów pochodzenia zwierzęcego produkowanych wyłącznie w gospodarstwie i przeznaczonych na potrzeby własne tego gospodarstwa, z zastrzeżeniem art. 21, 22 i 23 ust. 1 pkt 1-3."}
{"id":"2004_288_10","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 10. 1. Podmioty zamierzające prowadzić działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w zakładzie są obowiązane zapewnić spełnianie w tym zakładzie wymagań weterynaryjnych w zakresie działalności objętej produkcją. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, zgłaszają zamiar rozpoczęcia produkcji powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na miejsce produkcji. 3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera w szczególności informacje, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2. 4. Do zgłoszenia, o ktrym mowa w ust. 2, dołącza się aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej. 5. Powiatowy lekarz weterynarii w terminie 30 dni od dnia dokonania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, wydaje, po przeprowadzeniu kontroli, decyzję w sprawie: 1) dopuszczenia zakładu do prowadzenia produkcji, jeżeli są spełnione wymagania weterynaryjne właściwe dla tego rodzaju produkcji; 2) niedopuszczenia zakładu do prowadzenia produkcji, jeżeli nie są spełnione wymagania weterynaryjne dla tego rodzaju produkcji. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do gospodarstw i podmiotów zamierzających prowadzić działalność w zakresie transportu. 7. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 5 pkt 1, powiatowy lekarz weterynarii: 1) nadaje weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu; 2) określa rodzaj produktów i wielkość produkcji oraz kwalifikuje zakład: a) do handlu, b) na rynek krajowy, c) do sprzedaży bezpośredniej, d) na rynek państw trzecich. 8. Zakłady, o których mowa w ust. 7 pkt 2 lit. a, uznaje się za zakłady zatwierdzone, jeżeli: 1) kontrola, o której mowa w ust. 5, potwierdzi spełnianie wymagań weterynaryjnych obowiązujących przy wprowadzaniu do handlu; 2) Główny Lekarz Weterynarii przekazał informacje, o których mowa w art. 15 ust. 2, Komisji Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_288_11","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 11. O zaprzestaniu prowadzenia działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1, oraz o każdej zmianie stanu prawnego lub faktycznego związanego z prowadzeniem tej działalności podmiot ją prowadzący informuje powiatowego lekarza weterynarii w terminie 7 dni od dnia zaistnienia takiego zdarzenia."}
{"id":"2004_288_12","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 12. 1. Powiatowy lekarz weterynarii może w każdym czasie, bez wcześniejszego powiadomienia, kontrolować zakłady lub środki transportu w zakresie spełniania wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego. 2. W przypadku stwierdzenia, że w zakładach nie są spełniane wymagania weterynaryjne, powiatowy lekarz weterynarii, w zależności od zagrożenia zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, wydaje decyzję, w ktrej: 1) nakazuje usunięcie uchybień; 2) ogranicza wielkość produkcji; 3) nakazuje wstrzymanie produkcji; 4) zakazuje produkcji niektórych rodzajów produktów pochodzenia zwierzęcego; 5) cofa uznanie zakładu za zatwierdzony oraz zmienia jego zakwalifikowanie; 6) cofa uznanie zakładu za zatwierdzony oraz zmienia jego zakwalifikowanie na czas określony; 7) zakazuje umieszczania produktów na rynku; 8) zakazuje produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego i skreśla zakład z rejestru, o którym mowa w art. 14. 3. Przepisy ust. 2 pkt 1 i 3 stosuje się odpowiednio do środków transportu. 4. W decyzjach, o których mowa w ust. 2, powiatowy lekarz weterynarii może określić termin usunięcia uchybień, biorąc pod uwagę rodzaj uchybień oraz zagrożenie zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. 5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 7, w odniesieniu do gospodarstw, w których pozyskuje się mleko surowe przeznaczone do dalszej produkcji, w przypadku gdy nie spełnia ono wymagań dotyczących liczby drobnoustrojów i komórek somatycznych w mleku surowym, może nastąpić po upływie 3 miesięcy od dnia stwierdzenia niespełnienia tych wymagań. 6. Decyzjom, o których mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 7. Na wniosek podmiotu powiatowy lekarz weterynarii może, w drodze decyzji, wyrazić zgodę na zwiększenie o 50% ilości ubijanych zwierząt w rzeźni, jeżeli uboju dokonuje się: 1) na potrzeby własne gospodarstwa, 2) do sprzedaży bezpośredniej, 3) na zaopatrzenie zakładów przetwarzających mięso przeznaczone na rynek krajowy - pod warunkiem, że ubijane zwierzęta stanowią własność właściciela rzeźni lub zlecającego ubój."}
{"id":"2004_288_13","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 13. 1. Powiatowy lekarz weterynarii powiadamia o skreśleniu zakładu z rejestru, o którym mowa w art. 14: 1) państwowego powiatowego inspektora sanitarnego; 2) wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej; 3) Głównego Lekarza Weterynarii za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii. 2. Jeżeli decyzja, o której mowa w art. 12 ust. 2 pkt 8, dotyczy zakładu zatwierdzonego, Główny Lekarz Weterynarii informuje o tym Komisję Europejską oraz pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_288_14","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 14. 1. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr zakładów umieszczających na rynku produkty pochodzenia zwierzęcego, w tym zakładów produkujących produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej, jeżeli jest to wymagane w przepisach wydanych na podstawie ust. 4. 2. Do rejestru zakładów wpisuje się w szczególności: 1) dane zawarte w zgłoszeniach i decyzjach, o których mowa w art. 10; 2) informacje o kontrolach przeprowadzonych w zakładach i środkach transportu oraz o wydanych decyzjach, o których mowa w art. 12. 3. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje, za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównemu Lekarzowi Weterynarii dane zawarte w rejestrze, a także informuje o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego ujawnionego w tym rejestrze. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj działalności objętej rejestracją, szczegółowy zakres informacji oraz sposób prowadzenia rejestru zakładów, mając na względzie możliwość wpisywania istotnych informacji dotyczących zakładów oraz aktualizację tych informacji."}
{"id":"2004_288_15","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 15. 1. Główny Lekarz Weterynarii na podstawie rejestrów zakładów prowadzonych przez powiatowych lekarzy weterynarii sporządza listę zakładów z podziałem na zakłady produkujące produkty pochodzenia zwierzęcego: 1) na rynek krajowy; 2) do handlu; 3) na rynek państw trzecich. 2. Główny Lekarz Weterynarii przesyła Komisji Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii Europejskiej informacje dotyczące zakładów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w celu umieszczenia ich na liście, a także informuje o każdej zmianie w tym zakresie."}
{"id":"2004_288_16","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 16. 1. Produkcję produktów pochodzenia zwierzęcego w zakładach zatwierdzonych prowadzi się wyłącznie przy użyciu produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących z zakładów zatwierdzonych. 2. Jeżeli zakłady zatwierdzone, wymienione w załączniku nr 12 do Traktatu Akcesyjnego, prowadzą produkcję mleka i produktów mlecznych przy użyciu produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących z zakładów niezatwierdzonych, to takie mleko i produkty mleczne przechowuje się w oddzielnych magazynach, a proces produkcji przy ich użyciu prowadzi się w oddzielnych pomieszczeniach lub w wydzielonym cyklu produkcyjnym."}
{"id":"2004_288_17","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 17. Produkty pochodzenia zwierzęcego pochodzące z zakładów zatwierdzonych wyprodukowane w sposób określony w art. 16 ust. 2 oraz produkty pochodzenia zwierzęcego pochodzące z zakładów niezatwierdzonych nie mogą być wprowadzone do handlu."}
{"id":"2004_288_18","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 18. 1. Podmiotom prowadzącym działalność w zakresie transportu produktów pochodzenia zwierzęcego powiatowy lekarz weterynarii nadaje lub cofa, w drodze decyzji, weterynaryjny numer indentyfikacyjny. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego, mając na względzie możliwość identyfikacji zakładu, miejsca produkcji i rodzaju produktów pochodzenia zwierzęcego."}
{"id":"2004_288_19","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 19. 1. Podmiot prowadzący zakład organizuje, prowadzi i koordynuje kontrolę wewnętrzną oraz szkolenia w zakładzie w celu zapewnienia spełniania wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego. 2. W przypadku stwierdzenia, że produkty pochodzenia zwierzęcego niespełniające wymagań weterynaryjnych zostały umieszczone na rynku, podmiot prowadzący zakład jest obowiązany do: 1) zabezpieczenia takich produktów znajdujących się w zakładzie; 2) natychmiastowego wycofania tych produktów z rynku; 3) przekazania informacji o przyczynie podjęcia działań, o których mowa w pkt 1 i 2, powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu dla miejsca produkcji. 3. Powiatowy lekarz weterynarii po uzyskaniu informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, w zależności od stwierdzonego zagrożenia dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wydaje decyzję: 1) o sposobie wykorzystania tych produktów albo 2) nakazującą zniszczenie tych produktów."}
{"id":"2004_288_2","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) produkcja - co najmniej jedną z następujących czynności: pozyskiwanie, chów, wytwarzanie, oczyszczanie, rozbiór, przetwarzanie, pakowanie, przepakowywanie, przechowywanie lub transport; 2) produkty pochodzenia zwierzęcego - przetworzone albo nieprzetworzone produkty pochodzące od zwierząt lub ze zwierząt, przeznaczone do spożycia przez ludzi; 3) zwierzęta rzeźne - hodowane, chowane lub utrzymywane w celu pozyskania mięsa bydło, w tym gatunki Bubalus bubalis oraz Bison bison, a także świnie, owce, kozy, zwierzęta jednokopytne, drób, króliki oraz zwierzęta łowne na fermach, w tym strusie i nutrie; 4) mięso - wszystkie części zwierząt rzeźnych oraz zwierząt łownych nadające się do spożycia przez ludzi, spełniające wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2 lub 3; 5) ubój - spowodowanie śmierci zwierzęcia przez wykrwawienie; 6) ubój z konieczności - ubój zarządzany przez lekarza weterynarii, dokonany w następstwie wypadku lub w przypadku zagrożenia życia zwierzęcia rzeźnego niezwiązanego z chorobą zakaźną; 7) zakład - obiekt lub kilka obiektów połączonych funkcjonalnie i znajdujących się na tym samym terenie, statek rybacki, statek przetwórnię lub rynki hurtowe, w których produkuje się produkty pochodzenia zwierzęcego w celu umieszczenia na rynku, a także pomieszczenia gospodarstwa, w którym pozyskuje się produkty pochodzenia zwierzęcego, z wyjątkiem miejsc utrzymywania zwierząt lub dokonywania udoju mleka; 8) rzeźnia - pomieszczenia, w których dokonuje się uboju i obróbki poubojowej wraz z pomieszczeniami oraz urządzeniami do gromadzenia i przemieszczania zwierząt oczekujących na ubój; 9) partia wysyłkowa - liczbę zwierząt rzeźnych objętych tym samym, dołączonym do nich, świadectwem zdrowia albo ilość produktów pochodzenia zwierzęcego, w szczeglności ryb, skorupiaków albo mięczaków, objętą tym samym, dołączonym do nich, handlowym dokumentem identyfikacyjnym lub świadectwem zdrowia; 10) środek transportu - część ładunkową pojazdów silnikowych, pojazdów szynowych, samolotów, ładownie statków lub kontenery przeznaczone do przewożenia drogą lądową, morską lub powietrzną; 11) handel - swobodny obrót pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej w rozumieniu art. 23 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską; 12) rynek krajowy - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 13) umieszczanie na rynku - przechowywanie lub prezentację w celu sprzedaży, oferowanie do sprzedaży, sprzedaż, dostarczanie lub każdy inny sposób wprowadzania na rynek Wspólnoty, z wyłączeniem sprzedaży detalicznej; 14) sprzedaż bezpośrednia - umieszczanie na rynku poprzez oferowanie przez producentów do sprzedaży lub sprzedaż ostatecznemu konsumentowi produktów pochodzenia zwierzęcego w zakresie i na obszarze określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 3 pkt 1; 15) produkty pochodzenia zwierzęcego o tradycyjnym charakterze - produkty, o których mowa w przepisach krajowych i w przepisach Unii Europejskiej dotyczących ochrony oznaczeń geograficznych, nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych oraz artykułów rolno-spożywczych o szczególnym charakterze; 16) świadectwo zdrowia - dokument wydany przez urzędowego lekarza weterynarii, w rozumieniu przepisów o Inspekcji Weterynaryjnej, poświadczający stan zdrowia zwierzęcia lub zwierząt oraz stan zdrowotny stada, z którego zwierzęta pochodzą, albo jakość zdrowotną produktu pochodzenia zwierzęcego; 17) handlowy dokument identyfikacyjny - dokument dołączony do partii wysyłkowej pozwalający zidentyfikować tę partię, wysyłającego i odbiorcę tej partii; 18) Traktat Akcesyjny - Traktat między Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Republiką Portugalską, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Czeską, Republiką Estońską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką dotyczący przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej, podpisany w dniu 16 kwietnia 2003 r. w Atenach."}
{"id":"2004_288_20","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 20. 1. Uboju zwierząt rzeźnych może dokonywać tylko osoba posiadająca kwalifikacje określone na podstawie przepisów o ochronie zwierząt. 2. Osoba wykonująca zabiegi odkażania lub zwalczania szkodników w zakładzie powinna posiadać kwalifikacje określone na podstawie ust. 3. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje osób wykonujących zabiegi odkażania lub zwalczania szkodników w zakładach, mając na uwadze spełnianie wymagań weterynaryjnych w zakładach oraz ochronę zdrowia publicznego."}
{"id":"2004_288_21","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 21. 1. Zwierzęta rzeźne i ich mięso, mięso zwierząt łownych oraz produkty pochodzenia zwierzęcego podlegają badaniom przed umieszczeniem na rynku. 2. Powiatowy lekarz weterynarii organizuje i nadzoruje badania, o których mowa w ust. 1, ustala terenowe obwody badań zwierząt rzeźnych i ich mięsa, obwody badań dla poszczególnych rzeźni oraz wyznacza lekarzy weterynarii lub osoby wykonujące czynności pomocnicze pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii. 3. Mięso świń, koni, nutrii, dzików oraz niedźwiedzi oprócz badań, o których mowa w ust. 1, podlega badaniu na włośnie. 4. Badaniu na włośnie nie poddaje się mięsa świń, które zostanie zamrożone w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 6. 5. Mięso dorosłego bydła oprócz badania, o którym mowa w ust. 1, podlega badaniu na gąbczastą encefalopatię bydła (BSE) w sposób określony w przepisach Unii Europejskiej dotyczących zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych encefalopatii gąbczastych. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia: 1) określi sposób przeprowadzania badania na włośnie, wymagania dla sprzętu i pomieszczeń przeznaczonych do tego badania oraz metodę zamrażania mięsa świń niepoddanego temu badaniu, 2) może określić dodatkowe gatunki zwierząt objęte obowiązkiem badania na włośnie - mając na względzie ochronę zdrowia publicznego oraz przepisy Unii Europejskiej w tym zakresie."}
{"id":"2004_288_22","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 22. 1. Uboju zwierząt rzeźnych, z których produkty pochodzenia zwierzęcego mają być umieszczone na rynku albo na potrzeby własne gospodarstwa, dokonuje się w rzeźni, z zastrzeżeniem ust. 3 i 8. 2. Do uboju w rzeźni mogą być dopuszczone: 1) zwierzęta oznakowane zgodnie z systemem identyfikacji i rejestracji zwierząt określonym w przepisach o identyfikacji i rejestracji zwierząt w przypadku bydła, owiec, kóz i świń; 2) zwierzęta zaopatrzone w świadectwo zdrowia lub inny dokument określony w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2 - w przypadku drobiu. 3. Uboju z konieczności można dokonać również poza rzeźnią, w obecności lekarza weterynarii, jeżeli uzna on, że transport zwierzęcia do rzeźni jest niemożliwy lub spowoduje niepotrzebne cierpienie zwierzęcia. 4. Lekarz weterynarii w przypadku, o którym mowa w ust. 3, dokonuje badania przedubojowego oraz wydaje posiadaczowi zwierzęcia pisemne poświadczenie zawierające: 1) dane identyfikujące zwierzę; 2) informację o przyczynie poddania zwierzęcia ubojowi z konieczności poza rzeźnią; 3) wynik badania przedubojowego; 4) informację o stosowanych produktach leczniczych; 5) inne informacje istotne z uwagi na ocenę mięsa. 5. Lekarz weterynarii, kierując zwierzę do uboju z konieczności w rzeźni, wydaje posiadaczowi zwierzęca pisemne poświadczenie zawierające informacje, o których mowa w ust. 4 pkt 1, 4 i 5, oraz o przyczynie skierowania zwierzęcia do uboju z konieczności w rzeźni. 6. Poświadczenia, o których mowa w ust. 4 i 5, posiadacz zwierzęcia przekazuje urzędowemu lekarzowi weterynarii w rzeźni. 7. Zwierzęta rzeźne pochodzące z państw trzecich i przeznaczone do uboju niezwłocznie transportuje się do rzeźni i poddaje ubojowi przed upływem 3 dni roboczych od dnia wprowadzenia ich do rzeźni, z wyjątkiem drobiu, który poddaje się ubojowi niezwłocznie po dostarczeniu do rzeźni. 8. Dopuszcza się: 1) ubój zwierząt łownych utrzymywanych na fermach na terenie tych ferm po uzyskaniu zgody na ten ubój powiatowego lekarza weterynarii; 2) ubój świń, owiec i kóz na terenie gospodarstwa, w którym są utrzymywane, jeżeli uzyskane mięso będzie wykorzystane wyłącznie na potrzeby własne tego gospodarstwa; 3) ubój drobiu i królików na terenie gospodarstwa, w którym są utrzymywane, jeżeli uzyskane mięso będzie: a) wykorzystane na potrzeby własne tego gospodarstwa, b) przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej po uzyskaniu zgody na ten ubój powiatowego lekarza weterynarii. 9. Powiatowy lekarz weterynarii wydaje, w drodze decyzji, zgodę, o której mowa w ust. 8 pkt 1 i 3 lit. b, po spełnieniu wymagań weterynaryjnych określonych odpowiednio w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2 lub 3 albo art. 6 ust. 3."}
{"id":"2004_288_23","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 23. 1. Badaniu poddaje się: 1) przed ubojem - zwierzęta rzeźne, z których produkty pochodzenia zwierzęcego mają być umieszczone na rynku, przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej lub na potrzeby własne gospodarstwa, z wyjątkiem: a) owiec, kóz i świń poddanych ubojowi w gospodarstwie, których mięso będzie przeznaczone na potrzeby własne tego gospodarstwa, b) królików i drobiu poddanych ubojowi w gospodarstwie, których mięso będzie przeznaczone na potrzeby własne gospodarstwa lub przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej; 2) po uboju - mięso i narządy zwierząt rzeźnych, z wyjątkiem mięsa królików i drobiu oraz ich narządów, przeznaczonych na potrzeby własne gospodarstwa lub do sprzedaży bezpośredniej; 3) po odstrzeleniu - mięso i narządy zwierząt łownych, z wyjątkiem drobnej zwierzyny łownej, niepoddanej patroszeniu lub skórowaniu, przeznaczonej na potrzeby własne myśliwego lub do sprzedaży bezpośredniej; 4) przed umieszczeniem na rynku - ryby, skorupiaki i mięczaki. 2. Jeżeli odstrzelone zwierzę łowne przed dostarczeniem do zakładu przetwórstwa mięsa zwierząt łownych poddano patroszeniu, myśliwy jest obowiązany dokonać oględzin przewodu pokarmowego odstrzelonego zwierzęcia oraz sporządzić pisemne oświadczenie o wynikach tych oględzin oraz zachowaniu się zwierzęcia przed odstrzałem, które dołącza się do tuszy zwierzęcia transportowanej do tego zakładu. 3. W zależności od wyniku badania przedubojowego urzędowy lekarz weterynarii: 1) dopuszcza zwierzę lub grupę zwierząt do uboju albo 2) wydaje decyzję: a) zezwalającą na ubój zwierzęcia lub grupy zwierząt, z zachowaniem określonych warunków, b) zezwalającą na ubój zwierzęcia lub grupy zwierząt pod warunkiem, że wszystkie produkty uzyskane z tego zwierzęcia zostaną uznane za niezdatne do spożycia przez ludzi, c) zakazującą uboju zwierzęcia lub grupy zwierząt. 4. Urzędowy lekarz weterynarii, który na podstawie wyników badania przedubojowego lub innego badania, lub innych informacji powziął podejrzenie, że w tkankach zwierząt lub w produktach pochodzenia zwierzęcego znajdują się substancje niedozwolone lub zostały przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia pozostałości produktów leczniczych, przeprowadza badania w tym zakresie. 5. W przypadku potwierdzenia w wyniku badań obecności substancji lub pozostałości, o których mowa w ust. 4, powiatowy lekarz weterynarii: 1) przeprowadza niezwłocznie w celu wykrycia tych substancji lub pozostałości badania środków żywienia zwierząt lub wody używanej do pojenia tych zwierząt, a także pozostałych zwierząt utrzymywanych w tych samych warunkach w gospodarstwie pochodzenia; 2) zwiększa liczbę i częstość badań zwierząt, środków żywienia zwierząt lub wody używanej do pojenia zwierząt w gospodarstwie pochodzenia; 3) zakazuje, w drodze decyzji, umieszczania na rynku albo wprowadzania do sprzedaży bezpośredniej tych produktów; 4) nakazuje, w drodze decyzji, podmiotowi prowadzącemu zakład natychmiastowe wycofanie tych produktów z rynku w przypadku ich umieszczenia na rynku; 5) nakazuje, w drodze decyzji: a) zniszczenie środków żywienia zwierząt lub produktów leczniczych zawierających substancje niedozwolone lub pozostałości, lub b) zniszczenie produktów pochodzenia zwierzęcego lub zabicie zwierząt, u których stwierdzono obecność takich substancji lub pozostalości. 6. Urzędowy lekarz weterynarii powiadamia powiatowego lekarza weterynarii o każdej decyzji zakazującej dokonania uboju, podając przyczynę jej podjęcia oraz miejsce przebywania zwierząt objętych taką decyzją. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób dokonywania czynności oraz wzór oświadczenia, o których mowa w ust. 2, mając na względzie ochronę zdrowia publicznego."}
{"id":"2004_288_24","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 24. 1. Urzędowy lekarz weterynarii, w zależności od wyniku badania mięsa, dokonuje jego oceny, jako: 1) zdatne do spożycia przez ludzi; 2) warunkowo zdatne do spożycia przez ludzi; 3) niezdatne do spożycia przez ludzi. 2. Mięso, o którym mowa w ust. 1, znakuje się odpowiednio do dokonanej oceny. 3. Oceny mięsa, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, dokonuje się w drodze decyzji urzędowego lekarza weterynarii, wydanej z upoważnienia powiatowego lekarza weterynarii. 4. Od decyzji, o których mowa w ust. 3 oraz w art. 23 ust. 3, przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, złożony na piśmie przed upływem 24 godzin od wydania decyzji, za pośrednictwem urzędowego lekarza weterynarii, do powiatowego lekarza weterynarii. Decyzja powiatowego lekarza weterynarii jest ostateczna. 5. Jeżeli wynik badania wykonanego w związku z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w ust. 4, potwierdzi uprzednio wydaną ocenę mięsa, to koszty tego badania wraz z kosztami dojazdu powiatowego lekarza weterynarii ponosi posiadacz mięsa. 6. Posiadacz mięsa zabezpiecza je do czasu dokonania badania, o którym mowa w ust. 5."}
{"id":"2004_288_25","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 25. 1. Wprowadza się odrębne sposoby znakowania: 1) produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych: a) na rynek krajowy, b) na rynek innych państw; 2) produktów pochodzenia zwierzęcego, z wyjątkiem mleka surowego, pochodzących z zakładów wymienionych w załączniku nr 12 do Traktatu Akcesyjnego do czasu uzyskania zatwierdzenia. 2. Produkty przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej znakuje się poprzez umieszczenie imienia i nazwiska lub nazwy producenta oraz adresu miejsca produkcji. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy mięsa oznakowanego weterynaryjnym znakiem identyfikacyjnym rzeźni, w której zostało pozyskane, oraz ryb, mięczaków, skorupiaków, miodu, mleka surowego i jaj."}
{"id":"2004_288_26","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 26. 1. Mięso niepoddane rozbiorowi przeznaczone do umieszczenia na rynku zaopatruje się w świadectwo zdrowia wystawione przez powiatowego lekarza weterynarii. 2. Obowiązkowy system etykietowania wołowiny określają przepisy Unii Europejskiej dotyczące systemu identyfikacji i rejestracji bydła rzeźnego oraz w sprawie znakowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego."}
{"id":"2004_288_27","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 27. 1. Mięso poddane rozbiorowi oraz inne produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do umieszczania na rynku zaopatruje się w handlowy dokument identyfikacyjny. 2. Handlowy dokument identyfikacyjny wystawia podmiot umieszczający produkty pochodzenia zwierzęcego na rynku. 3. Handlowy dokument identyfikacyjny zawiera: 1) kolejny numer i datę wystawienia; 2) nazwę i adres albo weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu wystawiającego dokument; 3) nazwę i adres albo weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, dla którego przeznaczona jest partia wysyłkowa; 4) opis i znak identyfikacyjny partii wysyłkowej; 5) nazwę i adres albo weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, jeżeli zakład, z którego bezpośrednio otrzymano produkty wchodzące w skład partii wysyłkowej, jest jednocześnie miejscem ich produkcji, albo 6) datę otrzymania produktów, nazwę, adres albo weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, jeżeli zakład, z którego otrzymano produkty wchodzące w skład partii wysyłkowej, nie jest miejscem ich produkcji. 4. Handlowy dokument identyfikacyjny może być zastąpiony fakturą, dokumentem dostawy lub innym dokumentem towarzyszącym przesyłce, jeżeli zawiera wszystkie informacje, o których mowa w ust. 3, oraz adnotację, że stanowi równocześnie handlowy dokument identyfikacyjny."}
{"id":"2004_288_28","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 28. 1. Kto, prowadząc produkcję produktów pochodzenia zwierzęcego nie zapewnia wymagań weterynaryjnych w zakresie prowadzonej działalności, podlega grzywnie. 2. Kto: 1) prowadząc produkcję produktów pochodzenia zwierzęcego, nie zapewnia wymagań weterynaryjnych w zakresie prowadzonej działalności, powodując zagrożenie dla zdrowia publicznego, 2) podaje zwierzętom substancje niedozwolone lub wykorzystuje zwierzęta, którym podawano substancje niedozwolone do produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego, z wyjątkiem zwierząt, którym podawano substancje o działaniu beta-agonistycznym oraz hormonalnym, w tym tyreostatycznym w celu leczniczym lub zootechnicznym, po upływie okresu karencji, 3) w celu umieszczania na rynku albo sprzedaży bezpośredniej produktów pochodzenia zwierzęcego rozpoczął działalność w zakresie ich produkcji bez uprzedniego zgłoszenia tej działalności powiatowemu lekarzowi weterynarii, 4) nie zgłasza do badania zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych lub produktów pochodzenia zwierzęcego, 5) umieszczając na rynku produkty pochodzenia zwierzęcego, nie zaopatruje ich w handlowy dokument identyfikacyjny lub nieprawidłowo je znakuje, 6) będąc podmiotem prowadzącym zakład, wprowadza produkty pochodzenia zwierzęcego niezgodnie z kwalifikacją uzyskaną przez ten zakład - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku."}
{"id":"2004_288_29","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 29. W ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 ust. 6: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) ubój świń, owiec i kóz na terenie gospodarstwa, pod warunkiem wykorzystania uzyskanego mięsa wyłącznie na potrzeby własne,\", b) uchyla się pkt 4; 2) w załączniku nr 1 w pkt 25 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 26-28 w brzmieniu: \"26) wirusowa posocznica krwotoczna ryb łososiowatych (Infectious haematopoietic necrosis - IHN), 27) zakaźna anemia łososia (Infectious salmon anemia - ISA), 28) choroba krwotoczna zwierzyny płowej (Epizootic Haemorrhagic Dieease of Deer).\"; 3) w załączniku nr 2 uchyla się pkt 36."}
{"id":"2004_288_3","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia."}
{"id":"2004_288_30","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 30. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U. Nr 63, poz. 634, z późn. zm.)[3] w art. 40 ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Organy Inspekcji Weterynaryjnej sprawują nadzór nad: 1) zakładami produkującymi produkty pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu przepisów o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego w zakresie spełniania tych wymagań, 2) badaniem zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych oraz produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych na potrzeby własne gospodarstwa, 3) produkcją lodów zawierających w swoim składzie mleko w zakładach objętych nadzorem organów Inspekcji Weterynaryjnej, 4) sprzedażą produktów pochodzenia zwierzęcego w handlu obwoźnym ze specjalnych środków transportu, 5) przywożonymi z państw trzecich produktami pochodzenia zwierzęcego, 6) produkcją i sprzedażą bezpośrednią produktów pochodzenia zwierzęcego; 7) prawidłowością prowadzenia systemu HACCP i kontroli wewnętrznej w zakładach, 8) zaopatrywaniem środków transportu morskiego w komunikacji międzynarodowej w produkty pochodzenia zwierzęcego, które nie spełniają wymagań weterynaryjnych i są przeznaczone do spożycia przez załogę i pasażerów.\"."}
{"id":"2004_288_31","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 31. 1. Zakłady, które w dniu wejścia w życie ustawy posiadały kwalifikacje do prowadzenia sprzedaży, o których mowa w art. 31 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy wymienionej w art. 29: 1) stają się zakładami zatwierdzonymi w rozumieniu niniejszej ustawy - w przypadku zakładów zakwalifikowanych do prowadzenia sprzedaży na rynek Unii Europejskiej; 2) stają się zakładami zakwalifikowanymi na rynek krajowy - w przypadku zakładów zakwalifikowanych do prowadzenia sprzedaży na rynek krajowy. 2. Zakłady, które w dniu wejścia w życie ustawy posiadały kwalifikacje do prowadzenia sprzedaży bezpośredniej, o której mowa w art. 31 ust. 3 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 29, tracą tę kwalifikację, jeżeli w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy podmioty prowadzące działalność w zakresie sprzedaży bezpośredniej nie zgłoszą rozpoczęcia produkcji zgodnie z art. 10 niniejszej ustawy. 3. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_288_32","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 32. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 31a ust. 2, art. 32 oraz art. 43a ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 29 niniejszej ustawy, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 3 pkt 1, art. 8 ust. 4, art. 14 ust. 4, art. 18 ust. 2 oraz art. 21 ust. 6 pkt 1 niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_288_33","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 33. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 29, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawę z dnia z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz.1438 , z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122, poz. 1144, Nr 165, poz. 1590 i Nr 208, poz. 2020. [3] Zmiany ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1408, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145, Nr 166, poz. 1362 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122, poz. 1144, Nr 130, poz. 1187, Nr 199, poz. 1938 i Nr 208, poz. 2020."}
{"id":"2004_288_4","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 4. Sposób postępowania z ubocznymi produktami pochodzenia zwierzęcego powstającymi przy produkcji określają przepisy Unii Europejskiej dotyczące produktów pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi."}
{"id":"2004_288_5","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 5. 1. Przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego powinny być spełnione wymagania zdrowotne, higieniczne, sanitarne, organizacyjne, lokalizacyjne, techniczne i technologiczne, zwane dalej \"wymaganiami weterynaryjnymi\", obejmujące w szczególności: 1) wymagania dotyczące zdrowia zwierząt, z których lub od których pozyskuje się te produkty; 2) wymagania dotyczące uboju lub uboju z konieczności; 3) wymagania dotyczące miejsc pochodzenia lub przebywania zwierząt; 4) wymagania dotyczące tych produktów, w tym wymagania w zakresie handlu lub przywozu; 5) sposób badania zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych, ryb i produktów rybnych, mięczaków i skorupiaków oraz sposób postępowania z mięsem warunkowo zdatnym lub niezdatnym do spożycia przez ludzi; 6) sposób prowadzenia dokumentacji, w tym sposób dokumentowania pochodzenia zwierząt, z których lub od których pozyskuje się te produkty, oraz zakres i sposób prowadzenia rejestru zwierząt, a także sposób dokumentowania pochodzenia tych produktów oraz zakres i sposób prowadzenia rejestru tych produktów; 7) wymagania dotyczące poszczególnych etapów produkcji; 8) wymagania dla osób wykonujących czynności pomocnicze pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii oraz zakres tych czynności; 9) warunki, tryb i zakres prowadzenia kontroli wewnętrznej w zakładzie, w tym opracowanie, wdrożenie i realizację systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (systemu HACCP); 10) sposób i zakres sprawowania urzędowego nadzoru; 11) sposób znakowania i pakowania tych produktów; 12) wymagania dotyczące świadectw zdrowia, handlowych dokumentów identyfikacyjnych lub innych dokumentów dołączonych do tych produktów; 13) wymagania dotyczące środków transportu. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania weterynaryjne przy produkcji lub dla produktów pochodzenia zwierzęcego umieszczanych na rynku, biorąc pod uwagę wielkość produkcji, specyfikę zakładów o małej zdolności produkcyjnej, ochronę zdrowia publicznego oraz przepisy Unii Europejskiej w tym zakresie. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania weterynaryjne przy produkcji lub dla produktów pochodzenia zwierzęcego przywożonych i przeznaczonych na rynek krajowy, dla których nie określono wymagań weterynaryjnych w przepisach Unii Europejskiej, lub objętych przywozem fakultatywnym w rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu, biorąc pod uwagę ochronę zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt."}
{"id":"2004_288_6","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 6. 1. Produkty pochodzenia zwierzęcego mogą być przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej, jeżeli przy ich produkcji zostały spełnione wymagania weterynaryjne określone na podstawie ust. 3 pkt 1. 2. Produkty o tradycyjnym charakterze mogą być umieszczane na rynku albo przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej, jeżeli przy ich produkcji zostały spełnione wymagania weterynaryjne określone na podstawie ust. 3 pkt 2 lit. a. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia: 1) określi: a) wymagania weterynaryjne przy produkcji i dla produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej, b) zakres, obszar i wymagania weterynaryjne dla miejsc prowadzenia tej sprzedaży w odniesieniu do poszczególnych produktów, 2) może określić: a) wymagania weterynaryjne przy produkcji i dla produktów pochodzenia zwierzęcego o tradycyjnym charakterze, b) wielkość produkcji dla poszczególnych grup produktów przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej - mając na względzie potrzebę zapewnienia ochrony zdrowia publicznego przy ograniczeniu niektórych wymagań weterynaryjnych."}
{"id":"2004_288_7","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 7. 1. Podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji lub umieszczania na rynku produktów pochodzenia zwierzęcego odpowiadają za bezpieczeństwo zdrowotne tych produktów oraz spełnianie wymagań weterynaryjnych w zakresie prowadzonej działalności. 2. W przypadku podejrzenia naruszenia wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego powiatowy lekarz weterynarii podejmuje wszelkie niezbędne czynności w celu ochrony zdrowia publicznego, w tym zakazuje umieszczenia na rynku tych produktów."}
{"id":"2004_288_8","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 8. 1. Niedopuszczalne jest podawanie zwierzętom, z których lub od których pozyskuje się produkty pochodzenia zwierzęcego, substancji niedozwolonych oraz pozyskiwanie takich produktów od zwierząt lub ze zwierząt, w których tkankach lub narządach stwierdzono obecność takich substancji. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy zwierząt, którym podawano substancje o działaniu beta-agonistycznym oraz hormonalnym, w tym tyreostatycznym w celu leczniczym lub zootechnicznym, jeżeli upłynął okres karencji określony dla tych substancji. 3. W celu zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej produktów pochodzenia zwierzęcego prowadzi się badania kontrolne substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwórczych u zwierząt, w ich wydalinach, w tkankach lub narządach zwierząt, w produktach pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt i środkach żywienia zwierząt. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz substancji niedozwolonych objętych badaniami kontrolnymi, o których mowa w ust. 3, 2) zakres badań kontrolnych, rodzaj, wielkość i sposób pobierania próbek, 3) sposób postępowania w przypadku stwierdzenia obecności substancji niedozwolonych lub przekroczenia dopuszczalnego poziomu pozostałości, o których mowa w ust. 3, 4) sposób dokumentowania wykonywanych czynności, 5) sposób postępowania w zakładach w związku z monitorowaniem substancji niedozwolonych lub pozostałości, o których mowa w ust. 3 - kierując się potrzebą zapewnienia właściwej jakości zdrowotnej produktów pochodzenia zwierzęcego oraz ochrony zdrowia publicznego, a także biorąc pod uwagę przepisy Unii Europejskiej w tym zakresie."}
{"id":"2004_288_9","title":"Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego[1]","text":"Art. 9. 1. Podmioty zamierzające prowadzić działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przed rozpoczęciem inwestycji są obowiązane: 1) sporządzić projekt technologiczny zakładu i przesłać wraz z wnioskiem o jego zatwierdzenie powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na planowane miejsce prowadzenia działalności; 2) powiadomić pisemnie powiatowego lekarza weterynarii, o którym mowa w pkt 1, o: a) zakresie i wielkości produkcji, b) rodzaju produktów pochodzenia zwierzęcego, które mają być produkowane w zakładzie, c) planowanym przeznaczeniu produktów pochodzenia zwierzęcego do handlu, na rynek państw trzecich, na rynek krajowy albo do sprzedaży bezpośredniej. 2. Powiatowy lekarz weterynarii zatwierdza, w drodze decyzji, projekt technologiczny zakładu, jeżeli odpowiada on wymaganiom określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 oraz art. 5 ust. 2 lub 3 albo art. 6 ust. 3. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do statków rybackich, statków przetwórni, zakładów produkujących mięczaki, gospodarstw oraz podmiotów zamierzających prowadzić działalność w zakresie transportu. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinien odpowiadać projekt technologiczny zakładu, biorąc pod uwagę rodzaj produkcji, zapewnienie spełniania wymagań weterynaryjnych oraz ochronę zdrowia publicznego."}
{"id":"2004_291_1","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 1. Ustawa określa cel i zakres wykorzystania oraz sposób udzielania dotacji przeznaczonej dla następujących podmiotów: 1) Przedsiębiorstwa Państwowego Kopalnia Soli „Bochnia” z siedzibą w Bochni lub jego następcy prawnego, który przejął realizację zadań przewidzianych ustawą; 2) Kopalni Soli „Wieliczka” Spółka Akcyjna w Wieliczce; 3) Centralnej Pompowni „Bolko” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Bytomiu; 4) Zabytkowej Kopalni Węgla Kamiennego „Guido” w Zabrzu lub jej następcy prawnego, który przejął realizację zadań przewidzianych ustawą."}
{"id":"2004_291_10","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 10. 1. Podmiot, o którym mowa w art. 1, składa ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, w terminie do 25. dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc przekazania kolejnej raty dotacji, sprawozdanie miesięczne zawierające rozliczenie rzeczowo-finansowe zrealizowanych zadań albo wykonanych działań. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy obowiązku przedkładania sprawozdania za miesiąc styczeń danego roku. 3. Podmiot, o którym mowa w art. 1, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, w terminie do dnia 20 lutego roku następnego, wraz z rocznym rozliczeniem rzeczowo-finansowym, sprawozdanie z realizacji: 1) rocznego planu zadań, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b i ust. 2, albo 2) rocznego planu działań, o którym mowa w art. 5 ust. 3. 4. W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 1, nie zrealizował zadań albo nie wykonał działań, o których mowa w art. 5 ust. 4 pkt 2, lub nie przedstawił sprawozdań, o których mowa w ust. 1 i 3, minister właściwy do spraw gospodarki wstrzymuje przekazywanie kolejnych rat dotacji do czasu ustania przyczyn wstrzymania."}
{"id":"2004_291_11","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 11. Dysponentem dotacji na realizację zadań i wykonanie działań określonych w ustawie jest minister właściwy do spraw gospodarki."}
{"id":"2004_291_12","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 12. Minister właściwy do spraw gospodarki może zlecić Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. monitorowanie prawidłowości wykorzystania dotacji przeznaczonej na cele określone w ustawie."}
{"id":"2004_291_13","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 13. Dotacje na zadania określone w ustawie przekazywane są: 1) podmiotowi, o którym mowa w art. 1 pkt 1 - do dnia 31 grudnia 2017 r.; 2) podmiotowi, o którym mowa w art. 1 pkt 2 - do dnia 31 grudnia 2020 r.; 3) podmiotowi, o którym mowa w art. 1 pkt 3 - do dnia 31 grudnia 2020 r.; 4) podmiotowi, o którym mowa w art. 1 pkt 4 - do dnia 31 grudnia 2020 r."}
{"id":"2004_291_14","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 14. Przepisy ustawy w zakresie dotyczącym dotacji dla poszczególnych podmiotów, o których mowa w art. 1, stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w niniejszej ustawie dla danego podmiotu ze wspólnym rynkiem."}
{"id":"2004_291_15","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 15. Do dotacji przyznanych na podstawie ustawy uchylanej w art. 16 stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_291_16","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 16. Traci moc ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów (Dz. U. Nr 64, poz. 446, z 2009 r. Nr 42, poz. 339 oraz z 2011 r. Nr 163, poz. 981)."}
{"id":"2004_291_17","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_291_2","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) zakład górniczy - zakład górniczy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981 oraz z 2013 r. poz. 21); 2) dotacja - dotację w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, która - w przypadku gdy stanowi pomoc publiczną - została uznana przez Komisję Europejską za zgodną z regułami wspólnego rynku."}
{"id":"2004_291_3","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 3. 1. Dotację przeznacza się na finansowanie: 1) zadań w zakresie: a) całkowitej likwidacji zakładu górniczego „Siedlec-Moszczenica” oraz niezabytkowej części zakładu górniczego „Bochnia”, a także utrzymania, zabezpieczenia i ratowania zabytkowych części zakładu górniczego „Bochnia” - wchodzących w skład podmiotu, o którym mowa w art. 1 pkt 1, b) całkowitej likwidacji niezabytkowej części zakładu górniczego „Wieliczka”, a także utrzymania, zabezpieczenia i ratowania zabytkowych części zakładu górniczego „Wieliczka” - wchodzących w skład podmiotu, o którym mowa w art. 1 pkt 2, c) utrzymania, zabezpieczenia i ratowania zabytkowych części zakładu górniczego Kopalnia Węgla Kamiennego „Guido” w Zabrzu i zakładu górniczego Kopalnia Węgla Kamiennego „Królowa Luiza” w Zabrzu - wchodzących w skład podmiotu, o którym mowa w art. 1 pkt 4; 2) działań wykonywanych po zakończeniu likwidacji zakładu górniczego wchodzącego w skład byłych Zakładów Górniczo-Hutniczych „Orzeł Biały” w Bytomiu, realizowanych przez podmiot, o którym mowa w art. 1 pkt 3. 2. Przez zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i b, rozumie się: 1) likwidację otworów eksploatacyjnych oraz wyrobisk górniczych; 2) likwidację zbędnych instalacji, budynków oraz demontaż maszyn i urządzeń; 3) naprawianie szkód wyrządzonych ruchem zakładu górniczego; 4) rekultywację terenów pogórniczych; 5) wykonywanie prac zabezpieczających oraz przedsięwzięć zapobiegających, związanych z likwidowanym zakładem górniczym; 6) utylizację solanki; 7) zabezpieczenie części zabytkowych, renowację zabytkowych wyrobisk, maszyn i urządzeń; 8) opracowanie projektów, dokumentacji, opinii, ekspertyz i analiz związanych z zakresem zadań wymienionych w pkt 1-7; 9) sprawowanie ogólnego zarządu. 3. Przez zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, rozumie się: 1) rekultywację terenów pogórniczych; 2) zabezpieczenie części zabytkowych, renowację zabytkowych wyrobisk, maszyn i urządzeń; 3) opracowanie projektów, dokumentacji, opinii, ekspertyz i analiz związanych z zakresem zadań wymienionych w pkt 1 i 2; 4) sprawowanie ogólnego zarządu. 4. Przez działania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się: 1) zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym; 2) likwidację zbędnej infrastruktury związanej z wykonywaniem działania, o którym mowa w pkt 1; 3) naprawianie szkód powstałych w wyniku wykonywania działań, o których mowa w pkt 1 i 2; 4) opracowanie, wymaganych na podstawie odrębnych przepisów, projektów, dokumentacji, opinii, ekspertyz i analiz związanych z zakresem działań wymienionych w pkt 1-3; 5) sprawowanie ogólnego zarządu."}
{"id":"2004_291_4","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 4. Dotację przeznacza się również na finansowanie: 1) ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla dla osób, o których mowa w art. 8; 2) roszczeń byłych pracowników całkowicie likwidowanych zakładów górniczych, dotyczących rent wyrównawczych oraz jednorazowych odszkodowań pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych."}
{"id":"2004_291_5","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 5. 1. Dotację na realizację zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz art. 4, przyznaje się na wniosek podmiotów, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, w przypadku spełnienia następujących warunków: 1) podjęcia decyzji albo uchwały o rozpoczęciu likwidacji zakładu górniczego przez ich właściwy organ; 2) zaakceptowania przez ministra właściwego do spraw gospodarki: a) programu całkowitej likwidacji zakładu górniczego, obejmującego w szczególności zabezpieczenie zabytkowych części w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, b) rocznego planu zadań obejmującego, w podziale na miesiące: - zakres rzeczowy i finansowy zadań oraz harmonogram ich realizacji, ujmujący także zabezpieczenie zabytkowych części w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, - przychody z likwidacji majątku zakładu górniczego oraz innych źródeł. 2. Dotację na realizację zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. c, przyznaje się na wniosek podmiotu, o którym mowa w art. 1 pkt 4, po zaakceptowaniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki rocznego planu zadań obejmującego, w podziale na miesiące, jego zakres rzeczowy i finansowy. 3. Dotację na wykonanie działań, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, przyznaje się na wniosek podmiotu, o którym mowa w art. 1 pkt 3, po zaakceptowaniu przez ministra właściwego do spraw gospodarki rocznego planu tych działań obejmującego, w podziale na miesiące, jego zakres rzeczowy i finansowy. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1-3, powinien zawierać: 1) oznaczenie wnioskodawcy; 2) określenie: a) zadań przewidzianych do realizacji, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, a w przypadku podmiotów, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2 - również w art. 4, albo b) działań przewidzianych do wykonania, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2; 3) preliminarz środków planowanych na realizację zadań albo na wykonanie działań w danym roku kalendarzowym; 4) w przypadku podmiotów, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2 - określenie stanu zaawansowania prac związanych z likwidacją zakładu górniczego; 5) w przypadku podmiotu, o którym mowa w art. 1 pkt 4 - określenie stanu zaawansowania prac związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. c; 6) w przypadku podmiotu, o którym mowa w art. 1 pkt 3 - określenie stanu wykonania działań, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2004_291_6","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 6. 1. Podstawą przyznania dotacji na realizację zadań i wykonanie działań określonych w ustawie jest umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw gospodarki a podmiotem, o którym mowa w art. 1. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności zobowiązanie podmiotu do realizacji zadań albo wykonywania działań określonych w ustawie, wysokość dotacji oraz zasady rozliczania i przyczyny ewentualnego zwrotu dotacji."}
{"id":"2004_291_7","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 7. Dotacje na realizację zadań i wykonywanie działań określonych w ustawie przyznawane są z uwzględnieniem innej pomocy, w tym pomocy de minimis oraz pomocy ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, udzielonej na realizację tych zadań lub wykonywanie tych działań, niezależnie od formy i źródła, oraz przychodów z likwidacji majątku zakładu górniczego."}
{"id":"2004_291_8","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 8. 1. Podmioty, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 2, otrzymują dotację na finansowanie ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla na zasadach określonych w zakładowym układzie zbiorowym pracy dla emerytów lub rencistów uprawnionych do bezpłatnego węgla. 2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również wdowom, wdowcom i sierotom po emerytach lub rencistach, jeżeli spełniają warunki do otrzymania renty rodzinnej. 3. W przypadku gdy prawo do bezpłatnego węgla wynika z renty rodzinnej - wszystkim osobom do niej uprawnionym przysługuje łącznie jeden ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla. W razie podziału renty rodzinnej ekwiwalent ten ulega podziałowi w częściach równych, odpowiednio do liczby uprawnionych."}
{"id":"2004_291_9","title":"Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o dotacji przeznaczonej dla niektórych podmiotów","text":"Art. 9. 1. Przyznana przez ministra właściwego do spraw gospodarki dotacja jest wypłacana w ratach miesięcznych, na specjalnie w tym celu wyodrębniony przez podmiot, o którym mowa w art. 1, rachunek bankowy. 2. Podstawę do wypłacenia rat miesięcznych stanowi przedstawienie przez podmiot, o którym mowa w art. 1: 1) wniosku o wypłacenie raty wynikającej z: a) rocznego planu zadań, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b i ust. 2, albo b) rocznego planu działań, o którym mowa w art. 5 ust. 3; 2) sprawozdania, o którym mowa w art. 10 ust. 1."}
{"id":"2004_292_1","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2014 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdawii o ubezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2013 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdawii o ubezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2013 r."}
{"id":"2004_292_2","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2014 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdawii o ubezpieczeniu społecznym, podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2013 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_293_1","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa zasady organizacji i działania systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych przeznaczonych do stosowania w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, w celu ograniczania negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko."}
{"id":"2004_293_10","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Kontrolę u przedsiębiorców jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych wszczyna i przeprowadza inspektor, na podstawie stałego, pisemnego upoważnienia imiennego do przeprowadzania kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, po okazaniu legitymacji służbowej. 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej inspektora przeprowadzającego kontrolę; 2) podstawę prawną do przeprowadzenia kontroli; 3) pouczenie o skutkach prawnych uniemożliwiania albo utrudniania inspektorowi przeprowadzenia czynności kontrolnych. 3. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, inspektor podejmuje u przedsiębiorcy wskazanego przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej. 4. Inspektor jest uprawniony do pobrania próbek ze zbiornika lub z urządzenia służącego do dystrybucji paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego."}
{"id":"2004_293_11","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W toku postępowania kontrolnego inspektor pobiera dwie próbki. 2. Inspektor oznacza próbki w sposób ustalony przez Zarządzającego."}
{"id":"2004_293_12","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób pobierania próbek, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie."}
{"id":"2004_293_13","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Po zakończeniu czynności, o których mowa w art. 11, inspektor sporządza protokół pobrania próbek. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) pieczęć urzędową; 2) numer protokołu; 3) oznaczenie przedsiębiorcy, u którego pobrano próbki; 4) numery identyfikacyjne, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2; 5) datę pobrania próbek; 6) określenie miejsca pobrania próbek; 7) informacje o objętości paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego znajdującego się w zbiornikach, z których pobrano próbki; 8) imię, nazwisko i stanowisko służbowe inspektora pobierającego próbki; 9) podpisy: a) kontrolowanego przedsiębiorcy albo jego przedstawiciela, b) inspektora pobierającego próbki. 3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje kontrolowany przedsiębiorca lub jego przedstawiciel, a drugi inspektor dołącza do akt sprawy. 4. Odmowa podpisania protokołu przez kontrolowanego przedsiębiorcę lub jego przedstawiciela nie stanowi przeszkody do przekazania do badań pobranych próbek."}
{"id":"2004_293_14","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Inspektor jest obowiązany sporządzić także protokół pobrania próbek przeznaczony do użytku wewnętrznego Inspekcji Handlowej, zawierający: 1) numer protokołu, o którym mowa w art. 13 ust. 1; 2) numery identyfikacyjne, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2; 3) informacje o oznaczeniu próbek uniemożliwiającym identyfikację przedsiębiorcy, stacji paliwowej lub stacji zakładowej, z której je pobrano, przekazywanych do akredytowanego laboratorium; 4) podpis inspektora pobierającego próbki."}
{"id":"2004_293_15","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Inspektor niezwłocznie przekazuje pobrane próbki do akredytowanego laboratorium w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego i jego cech charakterystycznych. 2. Jedna z próbek dostarczonych do akredytowanego laboratorium stanowi próbkę kontrolną, a drugą próbkę przeznacza się do badań. 3. Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej przeprowadza, na wniosek kontrolowanego przedsiębiorcy, badania próbki kontrolnej w akredytowanym laboratorium niezależnym od kontrolowanego przedsiębiorcy oraz producenta lub dostawcy kontrolowanego paliwa. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się pisemnie w terminie i na zasadach określonych dla zgłaszania uwag do protokołu kontroli."}
{"id":"2004_293_16","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe nie spełnia wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3 albo art. 5 ust. 3, kontrolowany jest obowiązany do uiszczenia wojewódzkiemu inspektorowi inspekcji handlowej kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 15 ust. 3, wojewódzki inspektor inspekcji handlowej pobiera od kontrolowanego przedsiębiorcy zaliczkę w wysokości kosztów badania próbki kontrolnej. 3. Jeżeli badanie próbki kontrolnej nie wykaże naruszenia wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3 albo art. 5 ust. 3, uznaje się, że badane paliwo spełnia te wymagania. W takim przypadku zwraca się przedsiębiorcy zaliczkę, o której mowa w ust. 2. 4. Do należności, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2004_293_17","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Akredytowane laboratoria przeprowadzają badania pobranych próbek na podstawie umowy zawartej z Głównym Inspektorem Inspekcji Handlowej, a badania próbek kontrolnych na podstawie umowy zawartej z wojewódzkim inspektorem inspekcji handlowej. 2. Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać co najmniej postanowienia dotyczące liczby próbek przekazywanych do badań, terminu wykonania badań, sposobu rozliczeń za wykonane badania, odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, okresu jej obowiązywania i warunków rozwiązania. 3. Wyniki badań pobranych próbek stosuje się do jakości całej partii paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego znajdującego się w zbiorniku, z którego pobrano próbki."}
{"id":"2004_293_18","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, metody badania jakości paliw ciekłych, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, metody badania jakości biopaliw ciekłych, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie."}
{"id":"2004_293_19","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Kierownik akredytowanego laboratorium jest obowiązany do przekazania właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi inspekcji handlowej, niezwłocznie po zakończeniu badań, protokołu zawierającego wyniki badań próbek wraz z ich analizą. 2. Pozostałości po próbkach oraz próbki kontrolne niepoddane badaniom podlegają komisyjnemu zniszczeniu, na wniosek wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej, przez akredytowane laboratorium przeprowadzające badania."}
{"id":"2004_293_2","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do paliw ciekłych i biopaliw ciekłych znajdujących się w obiektach zlokalizowanych na terenach zamkniętych w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086, z późn. zm.)[2]."}
{"id":"2004_293_20","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej sporządza analizy wyników kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych na podstawie protokołów, o których mowa w art. 19 ust. 1, a także okresowe sprawozdania i roczne raporty zawierające wyniki badań pobranych próbek. 2. Analizy, sprawozdania i roczne raporty, o których mowa w ust. 1, Główny Inspektor Inspekcji Handlowej przekazuje Zarządzającemu."}
{"id":"2004_293_21","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Zarządzający na podstawie analiz, sprawozdań i rocznych raportów, o których mowa w art. 20 ust. 1, sporządza roczny zbiorczy raport dotyczący jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych. 2. Zbiorczy raport, o którym mowa w ust. 1, Zarządzający przedstawia Radzie Ministrów corocznie, w terminie do dnia 31 maja następnego roku. 3. Na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1, Zarządzający sporządza corocznie dla Komisji Europejskiej zbiorczy raport dotyczący jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych na stacjach paliwowych i stacjach zakładowych i przekazuje go w terminie do dnia 30 czerwca następnego roku."}
{"id":"2004_293_22","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór raportu, o którym mowa w art. 21 ust. 1, 2) sposób monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych w celu sporządzenia raportu, o którym mowa w art. 21 ust. 3, a w szczególności: a) sposób doboru stacji paliwowych i stacji zakładowych, w których będzie dokonywana kontrola, w tym minimalną liczbę tych stacji, b) okresy monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, c) sposób podziału terytorium kraju do celów monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, d) wzór raportu - uwzględniając konieczność prewencyjnego oddziaływania Systemu oraz niezbędne informacje zawarte w sporządzanych raportach. Rozdział 3 Przepisy karne"}
{"id":"2004_293_23","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Kto dokonuje obrotu paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi niespełniającymi wymagań jakościowych określonych w ustawie, podlega grzywnie do 500 000 złotych lub karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Tej samej karze podlega ten, kto w stacji zakładowej gromadzi paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe niespełniające wymagań jakościowych określonych w ustawie. 3. Jeżeli paliwa, o których mowa w ust. 1 lub 2, stanowią mienie znacznej wartości, sprawca podlega grzywnie do 1 000 000 złotych lub karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. 4. W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie. 5. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1-3 działa nieumyślnie, podlega grzywnie do 250 000 złotych."}
{"id":"2004_293_24","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Kto uniemożliwia lub utrudnia inspektorowi przeprowadzenie kontroli lub usuwa paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe zabezpieczone w wyniku kontroli, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_293_25","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504 i Nr 203, poz. 1966) w art. 32 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) obrotu paliwami i energią, z wyłączeniem: obrotu paliwami stałymi, obrotu energią elektryczną za pomocą instalacji o napięciu poniżej 1 kV będącej własnością odbiorcy, obrotu paliwami gazowymi, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 100 000 euro, oraz obrotu gazem płynnym, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza 10 000 euro, jak również obrotu paliwami gazowymi i energią elektryczną dokonywanego na giełdach towarowych przez towarowe domy maklerskie prowadzące działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi na podstawie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. Nr 103, poz. 1099, z 2002 r. Nr 200, poz. 1686 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84, poz. 774 i Nr 223, poz. 2216),\"."}
{"id":"2004_293_26","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25, Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2220 i Nr 229, poz. 2275) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. Przedsiębiorca będący w posiadaniu produktów lub dokumentów objętych zakresem kontroli przeprowadzanej u innego przedsiębiorcy jest obowiązany, na żądanie inspektora, do ich udostępnienia oraz umożliwienia pobrania próbek produktów do badań.\"; 2) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu: \"Art. 22a. 1. Pracownicy Głównego Inspektoratu, wyznaczeni przez Głównego Inspektora, są uprawnieni do nadzorowania, na podstawie legitymacji służbowej, kontroli przeprowadzanych na terenie kraju w celu sprawdzenia ich prawidłowości. 2. Przed przystąpieniem do wykonywania nadzoru pracownik, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany okazać legitymację służbową kontrolowanemu lub jego przedstawicielowi oraz inspektorom przeprowadzającym kontrolę. 3. Do wykonywania nadzoru, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 1-4, pkt 6-9 i pkt 12, ust. 2 i 3, art. 17, art. 21 i art. 22. 4. Pracownik, o którym mowa w ust. 1, może dokonać zabezpieczenia dowodów na czas niezbędny do realizacji zadań wykonywanego nadzoru. 5. Z przeprowadzonych czynności pracownik sporządza raport służbowy. 6. W przypadku gdy pracownik, o którym mowa w ust. 1, stwierdzi nieprawidłowości w postępowaniu kontrolnym, wydaje inspektorowi zalecenie niezwłocznego usunięcia tych nieprawidłowości. 7. Główny Inspektor kieruje do właściwego wojewódzkiego inspektora zalecenia, jeżeli jest to niezbędne w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w postępowaniu kontrolnym. 8. Wojewódzki inspektor jest obowiązany poinformować Głównego Inspektora, w wyznaczonym terminie, o sposobie wykonania zaleceń, o których mowa w ust. 7.\"."}
{"id":"2004_293_27","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. W ustawie z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr 199, poz. 1934) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) paliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie do 5% bioetanolu oraz do 15% eterów, o których mowa w pkt 4, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, b) olej napędowy zawierający do 5% estrów, o których mowa w pkt 5, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym - spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach;\"; 2) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) biopaliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie powyżej 5% bioetanolu oraz powyżej 15% eterów, o których mowa w pkt 4, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, b) estry, o których mowa w pkt 5, stanowiące samoistne paliwo stosowane w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, c) olej napędowy, zawierający powyżej 5% estrów, o których mowa w pkt 5, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym - spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach;\". Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_293_28","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi, która na podstawie przepisów dotychczasowych nie wymagała uzyskania koncesji, mogą ją wykonywać na dotychczasowych zasadach do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, pod warunkiem złożenia wniosku o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi najpóźniej w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_293_29","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na przepisy ustawy uchylanej przez art. 32 albo odsyłają ogólnie do przepisów tej ustawy, stosuje się w tym zakresie właściwe przepisy niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_293_3","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) przedsiębiorca - przedsiębiorcę, o którym mowa w ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.)[3], wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi; 2) inspektor - inspektora w rozumieniu ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25 i Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2220 i Nr 229, poz. 2275); 3) paliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie do 5% bioetanolu oraz do 15% eterów, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr 199, poz. 1934), stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, b) olej napędowy zawierający do 5% estrów, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym; 4) biopaliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie powyżej 5% bioetanolu oraz powyżej 15% eterów, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, b) estry, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stanowiące samoistne paliwo stosowane w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, c) olej napędowy zawierający powyżej 5% estrów, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym; 5) pojazd - pojazd, o którym mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.)[4], wyposażony w silnik z zapłonem iskrowym albo w silnik z zapłonem samoczynnym; 6) ciągnik rolniczy - ciągnik rolniczy, o którym mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym; 7) maszyna nieporuszająca się po drogach - każdą maszynę jezdną, przewoźne wyposażenie przemysłowe lub pojazd z nadwoziem lub bez nadwozia, nieprzeznaczone do przewozu pasażerów lub towarów po drogach; 8) obrót - działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym lub detalicznym paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 9) stacja paliwowa - zespół urządzeń służących do zaopatrywania przez przedsiębiorcę w paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe pojazdów, ciągników rolniczych, a także maszyn nieporuszających się po drogach, na użytek publiczny; 10) stacja zakładowa - zespół urządzeń należących do przedsiębiorcy służących do zaopatrywania w paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe pojazdów, ciągników rolniczych, a także maszyn nieporuszających się po drogach, przez niego używanych; 11) akredytowane laboratorium - laboratorium, które uzyskało akredytację, na zasadach określonych w przepisach o systemie oceny zgodności, do wykonywania badań objętych systemem określonym w ustawie; 12) próbka - paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe pobrane do badań przez inspektora. 2. Przez przedsiębiorcę, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, rozumie się także prowadzącego stację zakładową w ramach wykonywanej działalności gospodarczej wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także innej działalności."}
{"id":"2004_293_30","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 32, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2004_293_31","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Przepisy art. 5 w zakresie informowania Komisji Europejskiej o wystąpieniu na rynku nadzwyczajnych zdarzeń skutkujących zmianą warunków zaopatrzenia w ropę naftową lub jej produkty oraz wyrażania zgody przez Komisję Europejską na czasowe stosowanie innych wymagań jakościowych dla paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. 2. Przepisy art. 21 ust. 3 stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_293_32","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Traci moc ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych (Dz.U. Nr 17, poz. 154 i Nr 199, poz. 1934)."}
{"id":"2004_293_33","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia: dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98\/70\/WE z dnia 13 października 1998 r. w sprawie jakości benzyny i paliw do silników Diesla zmieniającej dyrektywę Rady 93\/12\/EWG, dyrektywy Komisji 2000\/71\/WE z dnia 7 listopada 2000 r. w sprawie dostosowania metod pomiarowych, określonych w załącznikach I, II, III i IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98\/70\/EC, do postępu technicznego, jak przewidziano w art. 10 tej dyrektywy, decyzji Komisji 2002\/159\/WE z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie wspólnego formatu dokumentów zawierających zestawienie krajowych danych dotyczących jakości paliwa, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003\/17\/WE z dnia 3 marca 2003 r. zmieniającej dyrektywę 98\/70\/WE w sprawie jakości benzyny i paliw do silników Diesla. Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej oraz ustawę z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, Nr 115, poz. 1229 i Nr 125, poz. 1363 oraz z 2003 r. Nr 162, poz. 1568, Nr 166, poz. 1612 i Nr 223, poz. 2219. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115 i Nr 147, poz. 1643, z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz. 995 i Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 68, poz. 789, Nr 128, poz. 1176 i Nr 217, poz. 2125. [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036."}
{"id":"2004_293_4","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Paliwa ciekłe i biopaliwa ciekłe powinny spełniać wymagania jakościowe właściwe dla danego paliwa w szczególności ze względu na ochronę środowiska. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakościowe dla paliw ciekłych, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakościowe dla biopaliw ciekłych, biorąc pod uwagę stan wiedzy technicznej w tym zakresie wynikający z badań tych paliw, a także doświadczeń w stosowaniu biopaliw ciekłych."}
{"id":"2004_293_5","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Jeżeli wystąpią na rynku nadzwyczajne zdarzenia skutkujące zmianą warunków zaopatrzenia w ropę naftową lub jej produkty, powodujące utrudnienia w przestrzeganiu przez producentów paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych wymagań jakościowych, minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie informuje o tych zdarzeniach Komisję Europejską. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może wystąpić do Komisji Europejskiej o wyrażenie zgody na czasowe stosowanie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych innych niż określone w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3. 3. Po uzyskaniu zgody, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, na czas oznaczony, nie dłuższy niż 6 miesięcy: 1) wymagania jakościowe dla paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych inne niż określone w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3, 2) rodzaj oznaczenia numerycznego umożliwiającego identyfikację paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych oraz ich nazwy, 3) terminy obowiązywania wymagań jakościowych dla poszczególnych paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych - biorąc pod uwagę ochronę zdrowia, środowiska oraz wpływ stosowania paliw odpowiadających takim wymaganiom na eksploatację pojazdów."}
{"id":"2004_293_6","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Zabrania się obrotu paliwami ciekłymi lub ich gromadzenia przez przedsiębiorcę w stacjach zakładowych, jeżeli nie spełniają wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 2 albo art. 5 ust. 3. 2. Zabrania się obrotu biopaliwami ciekłymi lub ich gromadzenia przez przedsiębiorcę w stacjach zakładowych, jeżeli nie spełniają wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 albo art. 5 ust. 3. Rozdział 2 System monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych"}
{"id":"2004_293_7","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Tworzy się System Monitorowania i Kontrolowania Jakości Paliw Ciekłych i Biopaliw Ciekłych, zwany dalej \"Systemem\", którego celem jest przeciwdziałanie wprowadzaniu do obrotu paliw ciekłych i biopaliw ciekłych oraz używaniu przez przedsiębiorcę paliw ciekłych i biopaliw ciekłych znajdujących się w stacjach zakładowych niespełniających wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3 albo art. 5 ust. 3. 2. Do zadań Systemu należy kontrolowanie u przedsiębiorców jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych oraz rejestrowanie i przetwarzanie informacji w tym zakresie. 3. System jest finansowany z budżetu państwa."}
{"id":"2004_293_8","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Systemem zarządza Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej \"Zarządzającym\". 2. Do zadań Zarządzającego należy: 1) prowadzenie wykazu przedsiębiorców, stacji paliwowych oraz stacji zakładowych, sporządzanego na podstawie danych udostępnianych przez Główny Urząd Statystyczny, Urząd Regulacji Energetyki, Państwową Straż Pożarną oraz Urząd Dozoru Technicznego; 2) nadawanie numerów identyfikacyjnych przedsiębiorcom, stacjom paliwowym oraz stacjom zakładowym, na potrzeby Systemu; 3) prowadzenie wykazu akredytowanych laboratoriów sporządzanego na podstawie danych udostępnianych przez Polskie Centrum Akredytacji; 4) określanie minimalnej liczby stacji paliwowych oraz stacji zakładowych, w których dokonywana będzie kontrola do celów monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych na terytorium kraju zgodnie z jego podziałem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 22 pkt 2 lit. c; 5) ustalanie programów kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych; 6) akceptowanie planów kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych przedstawianych przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej; 7) ustalanie sposobu oznaczania próbki w celu uniemożliwienia identyfikacji przedsiębiorcy, stacji paliwowej lub stacji zakładowej, w trakcie przeprowadzanych badań; 8) opracowywanie rocznych zbiorczych raportów, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 3; 9) gromadzenie i przetwarzanie na potrzeby Systemu danych statystycznych dotyczących jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 5-7, oraz terminy przeprowadzania kontroli podlegają ochronie na zasadach i w trybie określonym w przepisach o ochronie informacji niejawnych. 4. Zarządzający realizuje swoje zadania przy pomocy Inspekcji Handlowej."}
{"id":"2004_293_9","title":"Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Do przeprowadzania kontroli, postępowania kontrolnego oraz pobierania i badania próbek w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o Inspekcji Handlowej."}
{"id":"2004_389_1","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) postępowaniu o udzielenie zamówienia – należy przez to rozumieć postępowanie wszczynane w drodze publicznego ogłoszenia o zamówieniu lub przesłania zaproszenia do składania ofert albo przesłania zaproszenia do negocjacji w celu dokonania wyboru oferty wykonawcy, z którym zostanie zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego, lub – w przypadku trybu zamówienia z wolnej ręki – wynegocjowania postanowień takiej umowy;”, b) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) usługach – należy przez to rozumieć wszelkie świadczenia, których przedmiotem nie są roboty budowlane lub dostawy, a są usługami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 2a;”; 2) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: „Art. 2a. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz usług o charakterze priorytetowym i niepriorytetowym, z uwzględnieniem postanowień dyrektywy 2004\/18\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi oraz dyrektywy 2004\/17\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującej procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych.”; 3) w art. 3: a) w ust. 1 uchyla się pkt 6, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Podmioty, o których mowa w ust. 1, przyznając środki finansowe na dofinansowanie projektu, mogą uzależnić ich przyznanie od zastosowania przy ich wydatkowaniu zasad równego traktowania, uczciwej konkurencji i przejrzystości.”; 4) w art. 4: a) w pkt 3: – lit. e otrzymuje brzmienie: „e) usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych, które nie są w całości opłacane przez zamawiającego lub których rezultaty nie stanowią wyłącznie jego własności,”, – lit. g otrzymuje brzmienie: „g) nabycie, przygotowanie, produkcja lub koprodukcja materiałów programowych przeznaczonych do emisji w radiu, telewizji lub Internecie,”, b) pkt 10 otrzymuje brzmienie: „10) zamówień, których głównym celem jest: a) pozwolenie zamawiającym na oddanie do dyspozycji publicznej sieci telekomunikacyjnej lub b) eksploatacja publicznej sieci telekomunikacyjnej, lub c) świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych za pomocą publicznej sieci telekomunikacyjnej.”; 5) w art. 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do postępowań o udzielenie zamówień, których przedmiotem są usługi o charakterze niepriorytetowym określone w przepisach wydanych na podstawie art. 2a, nie stosuje się przepisów ustawy dotyczących terminów składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu lub terminów składania ofert, obowiązku żądania wadium, obowiązku żądania dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu, zakazu ustalania kryteriów oceny ofert na podstawie właściwości wykonawcy oraz przesłanek wyboru trybu negocjacji z ogłoszeniem, dialogu konkurencyjnego oraz licytacji elektronicznej.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: „1a. W przypadku zamówień, o których mowa w ust. 1, zamawiający może wszcząć postępowanie w trybie negocjacji bez ogłoszenia lub w trybie zamówienia z wolnej ręki także w innych uzasadnionych przypadkach niż określone odpowiednio w art. 62 ust. 1 lub art. 67 ust. 1, w szczególności jeżeli zastosowanie innego trybu mogłoby skutkować co najmniej jedną z następujących okoliczności: 1) naruszeniem zasad celowego, oszczędnego i efektywnego dokonywania wydatków; 2) naruszeniem zasad dokonywania wydatków w wysokości i w terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań; 3) poniesieniem straty w mieniu publicznym; 4) uniemożliwieniem terminowej realizacji zadań. 1b. W przypadku zamówień, których przedmiotem są usługi prawnicze, polegające na wykonywaniu zastępstwa procesowego przed sądami, trybunałami lub innymi organami orzekającymi lub doradztwie prawnym w zakresie zastępstwa procesowego, lub jeżeli wymaga tego ochrona ważnych praw lub interesów Skarbu Państwa, nie stosuje się przepisów ustawy dotyczących przesłanek wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia oraz przesłanek wyboru trybu zamówienia z wolnej ręki.”; 6) w art. 13 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zsumowana dla usług o wartości równej lub przekraczającej kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, w ramach kategorii 1 – 16 określonej w załączniku nr 2 do Wspólnego Słownika Zamówień, jest równa lub przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro.”; 7) art. 24a otrzymuje brzmienie: „Art. 24a. Zamawiający niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1, przekazuje jego odpis Prezesowi Urzędu wraz z danymi, o których mowa w art. 154b ust. 1. Prezes Urzędu niezwłocznie po otrzymaniu odpisu orzeczenia dokonuje zmiany w wykazie, o którym mowa w art. 154 pkt 5a.”; 8) w art. 38 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Jeżeli w wyniku zmiany treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia nieprowadzącej do zmiany treści ogłoszenia o zamówieniu jest niezbędny dodatkowy czas na wprowadzenie zmian w ofertach, zamawiający przedłuża termin składania ofert i informuje o tym wykonawców, którym przekazano specyfikację istotnych warunków zamówienia, oraz zamieszcza informację na stronie internetowej, jeżeli specyfikacja istotnych warunków zamówienia jest udostępniana na tej stronie. Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio.”; 9) w art. 40 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Zamawiający może, po zamieszczeniu ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień Publicznych lub przekazaniu ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich, bezpośrednio poinformować o wszczęciu postępowania o udzielenie zamówienia znanych sobie wykonawców, którzy w ramach prowadzonej działalności świadczą dostawy, usługi lub roboty budowlane będące przedmiotem zamówienia. Przepis ust. 6 pkt 2 stosuje się odpowiednio.”; 10) art. 43 otrzymuje brzmienie: ,,Art. 43. 1. Jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, zamawiający wyznacza termin składania ofert z uwzględnieniem czasu niezbędnego do przygotowania i złożenia oferty, z tym że w przypadku dostaw lub usług termin ten nie może być krótszy niż 7 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień Publicznych, a w przypadku robót budowlanych – nie krótszy niż 14 dni. 2. Jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, termin składania ofert nie może być krótszy niż: 1) 40 dni – od dnia przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich drogą elektroniczną, zgodnie z formą i procedurami wskazanymi na stronie internetowej określonej w dyrektywie; 2) 47 dni – od dnia przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich w sposób inny niż określony w pkt 1. 3. Jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, a informacja o zamówieniu została zawarta we wstępnym ogłoszeniu informacyjnym, o ile wstępne ogłoszenie informacyjne zawierało wszystkie informacje wymagane w tym ogłoszeniu, w zakresie, w jakim informacje te są dostępne w momencie publikacji tego ogłoszenia, i zostało wysłane do publikacji Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich lub zamieszczone w profilu nabywcy na co najmniej 52 dni i nie więcej niż 12 miesięcy przed datą wysłania ogłoszenia o zamówieniu, zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert nie krótszy niż: 1) 22 dni – od dnia przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich drogą elektroniczną, zgodnie z formą i procedurami wskazanymi na stronie internetowej określonej w dyrektywie; 2) 29 dni – od dnia przekazania ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich w sposób inny niż określony w pkt 1.”; 11) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zamawiający żąda ponownego wniesienia wadium przez wykonawcę, któremu zwrócono wadium na podstawie ust. 1, jeżeli w wyniku rozstrzygnięcia odwołania jego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza. Wykonawca wnosi wadium w terminie określonym przez zamawiającego.”; 12) w art. 50 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku złożenia po terminie wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia o wartości mniejszej niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 zamawiający niezwłocznie zwraca wniosek. W przypadku zamówień o wartości równej lub przekraczającej kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 zamawiający niezwłocznie zawiadamia wykonawcę o złożeniu wniosku po terminie oraz zwraca wniosek po upływie terminu do wniesienia odwołania.”; 13) art. 52 otrzymuje brzmienie: „Art. 52. 1. Jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, zamawiający wyznacza termin składania ofert z uwzględnieniem czasu niezbędnego do przygotowania i złożenia oferty, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 7 dni od dnia przekazania zaproszenia do składania ofert dla dostaw lub usług i nie krótszy niż 14 dni dla robót budowlanych. 2. Jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, termin składania ofert nie może być krótszy niż 40 dni od dnia przekazania zaproszenia do składania ofert. 3. Jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, a informacja o zamówieniu została zawarta we wstępnym ogłoszeniu informacyjnym, o ile wstępne ogłoszenie informacyjne zawierało wszystkie informacje wymagane w tym ogłoszeniu, w zakresie, w jakim informacje te są dostępne w momencie publikacji tego ogłoszenia, i zostało wysłane do publikacji Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich lub zamieszczone w profilu nabywcy na co najmniej 52 dni i nie więcej niż 12 miesięcy przed datą wysłania ogłoszenia o zamówieniu, zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert nie krótszy niż 22 dni. 4. Jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 oraz jeżeli zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia, zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert nie krótszy niż 10 dni. 5. Zamawiający może wyznaczyć termin, o którym mowa w ust. 2, krótszy o 5 dni, jeżeli udostępnia specyfikację istotnych warunków zamówienia na stronie internetowej nie później niż od dnia publikacji ogłoszenia o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej do upływu terminu składania ofert.”; 14) w art. 62 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Zamawiający, niezwłocznie po wyborze oferty najkorzystniejszej, może odpowiednio zamieścić w Biuletynie Zamówień Publicznych lub przekazać do Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy zawierające co najmniej: 1) nazwę (firmę) oraz adres zamawiającego; 2) określenie przedmiotu oraz wielkości lub zakresu zamówienia; 3) uzasadnienie wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia; 4) nazwę (firmę) albo imię i nazwisko oraz adres wykonawcy, którego ofertę wybrano.”; 15) art. 66 otrzymuje brzmienie: „Art. 66. 1. Zamówienie z wolnej ręki to tryb udzielenia zamówienia, w którym zamawiający udziela zamówienia po negocjacjach tylko z jednym wykonawcą. 2. Zamawiający, po wszczęciu postępowania, może odpowiednio zamieścić w Biuletynie Zamówień Publicznych lub przekazać do Urzędu Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy zawierające co najmniej: 1) nazwę (firmę) oraz adres zamawiającego; 2) określenie przedmiotu oraz wielkości lub zakresu zamówienia; 3) uzasadnienie wyboru trybu zamówienia z wolnej ręki; 4) nazwę (firmę) albo imię i nazwisko oraz adres wykonawcy, któremu zamawiający zamierza udzielić zamówienia.”; 16) w art. 67: a) w ust. 1: – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) w przypadku udzielania, w okresie 3 lat od udzielenia zamówienia podstawowego, dotychczasowemu wykonawcy dostaw, zamówień uzupełniających, stanowiących nie więcej niż 20 % wartości zamówienia podstawowego i polegających na rozszerzeniu dostawy, jeżeli zmiana wykonawcy powodowałaby konieczność nabywania rzeczy o innych parametrach technicznych, co powodowałoby niekompatybilność techniczną lub nieproporcjonalnie duże trudności techniczne w użytkowaniu i dozorze, jeżeli zamówienie podstawowe zostało udzielone w trybie przetargu nieograniczonego lub ograniczonego, a zamówienie uzupełniające było przewidziane w ogłoszeniu o zamówieniu dla zamówienia podstawowego i jest zgodne z przedmiotem zamówienia podstawowego;”, – w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: „11) zamówienie jest udzielane na potrzeby własne jednostki wojskowej w rozumieniu przepisów o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, a jego wartość jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku zamówień udzielanych na podstawie ust. 1: 1) pkt 1 lit. a, których przedmiotem są: a) dostawy wody za pomocą sieci wodociągowej lub odprowadzanie ścieków do sieci kanalizacyjnej, b) dostawy gazu z sieci gazowej, c) dostawy ciepła z sieci ciepłowniczej, d) zastrzeżone usługi pocztowe w rozumieniu ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 168, poz. 1323), e) usługi przesyłowe lub dystrybucyjne energii elektrycznej, ciepła lub paliw gazowych; 2) pkt 3 w celu ograniczenia skutków zdarzenia losowego wywołanego przez czynniki zewnętrzne, którego nie można było przewidzieć, w szczególności zagrażającego życiu lub zdrowiu ludzi lub grożącego powstaniem szkody o znacznych rozmiarach; 3) pkt 8 i 9.”; 17) w art. 84 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W postępowaniu o udzielenie zamówienia o wartości mniejszej niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, zamawiający niezwłocznie zwraca ofertę, która została złożona po terminie. W postępowaniu o udzielenie zamówienia o wartości równej lub przekraczającej kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, zamawiający niezwłocznie zawiadamia wykonawcę o złożeniu oferty po terminie oraz zwraca ofertę po upływie terminu do wniesienia odwołania.”; 18) w art. 90 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zamawiający w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia, zwraca się do wykonawcy o udzielenie w określonym terminie wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny.”; 19) w art. 91a ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku zamówień w zakresie działalności twórczej lub naukowej.”; 20) w art. 92 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty zamawiający jednocześnie zawiadamia wykonawców, którzy złożyli oferty, o: 1) wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę (firmę) albo imię i nazwisko, siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres wykonawcy, którego ofertę wybrano, uzasadnienie jej wyboru oraz nazwy (firmy) albo imiona i nazwiska, siedziby albo miejsca zamieszkania i adresy wykonawców, którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną punktację; 2) wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, podając uzasadnienie faktyczne i prawne; 3) wykonawcach, którzy zostali wykluczeni z postępowania o udzielenie zamówienia, podając uzasadnienie faktyczne i prawne – jeżeli postępowanie jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego, negocjacji bez ogłoszenia albo zapytania o cenę; 4) terminie, określonym zgodnie z art. 94 ust. 1 lub 2, po którego upływie umowa w sprawie zamówienia publicznego może być zawarta.”; 21) w art. 93: a) w ust. 1: – pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) cena najkorzystniejszej oferty lub oferta z najniższą ceną przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, chyba że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty;”, – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Zamawiający może unieważnić postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), które zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie całości lub części zamówienia, nie zostały mu przyznane, a możliwość unieważnienia postępowania na tej podstawie została przewidziana w: 1) ogłoszeniu o zamówieniu - w postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego, przetargu ograniczonego, negocjacji z ogłoszeniem, dialogu konkurencyjnego albo licytacji elektronicznej, albo 2) zaproszeniu do negocjacji - w postępowaniu prowadzonym w trybie negocjacji bez ogłoszenia albo zamówienia z wolnej ręki, albo 3) zaproszeniu do składania ofert - w postępowaniu prowadzonym w trybie zapytania o cenę.”; 22) art. 94 otrzymuje brzmienie: „Art. 94. 1. Zamawiający zawiera umowę w sprawie zamówienia publicznego, z zastrzeżeniem art. 183, w terminie: 1) nie krótszym niż 10 dni od dnia przesłania zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty, jeżeli zawiadomienie to zostało przesłane w sposób określony w art. 27 ust. 2, albo 15 dni – jeżeli zostało przesłane w inny sposób – w przypadku zamówień, których wartość jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8; 2) nie krótszym niż 5 dni od dnia przesłania zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty, jeżeli zawiadomienie to zostało przesłane w sposób określony w art. 27 ust. 2, albo 10 dni – jeżeli zostało przesłane w inny sposób – w przypadku zamówień, których wartość jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8. 2. Zamawiający może zawrzeć umowę w sprawie zamówienia publicznego przed upływem terminów, o których mowa w ust. 1, jeżeli: 1) w postępowaniu o udzielenie zamówienia: a) w przypadku trybu przetargu nieograniczonego złożono tylko jedną ofertę, b) w przypadku trybu przetargu ograniczonego, negocjacji z ogłoszeniem i dialogu konkurencyjnego złożono tylko jedną ofertę oraz w przypadku wykluczenia wykonawcy upłynął termin do wniesienia odwołania na tę czynność lub w następstwie jego wniesienia Izba ogłosiła wyrok lub postanowienie kończące postępowanie odwoławcze; lub 2) umowa dotyczy zamówienia udzielanego w trybie negocjacji bez ogłoszenia, w ramach dynamicznego systemu zakupów albo na podstawie umowy ramowej; lub 3) w postępowaniu o udzielenie zamówienia o wartości mniejszej niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 nie odrzucono żadnej oferty oraz: a) w przypadku trybu przetargu nieograniczonego albo zapytania o cenę nie wykluczono żadnego wykonawcy, b) w przypadku trybu przetargu ograniczonego, negocjacji z ogłoszeniem, dialogu konkurencyjnego i licytacji elektronicznej – upłynął termin do wniesienia odwołania na czynność wykluczenia wykonawcy lub w następstwie jego wniesienia Izba ogłosiła wyrok lub postanowienie kończące postępowanie odwoławcze; lub 4) postępowanie jest prowadzone w trybie licytacji elektronicznej, z wyjątkiem przypadku wykluczenia wykonawcy, wobec którego nie upłynął jeszcze termin do wniesienia odwołania lub w następstwie jego wniesienia Izba nie ogłosiła jeszcze wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze. 3. Jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana, uchyla się od zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego lub nie wnosi wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, zamawiający może wybrać ofertę najkorzystniejszą spośród pozostałych ofert bez przeprowadzania ich ponownego badania i oceny, chyba że zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania, o których mowa w art. 93 ust. 1.”; 23) w art. 95 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Zamawiający może przekazać ogłoszenie o udzieleniu zamówienia, jeżeli zamówienia udziela się na podstawie umowy ramowej.”; 24) w art. 96 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Protokół wraz z załącznikami jest jawny. Załączniki do protokołu udostępnia się po dokonaniu wyboru najkorzystniejszej oferty lub unieważnieniu postępowania, z tym że oferty udostępnia się od chwili ich otwarcia, oferty wstępne od dnia zaproszenia do składania ofert, a wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu od dnia poinformowania o wynikach oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu.”; 25) w art. 101 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wykonawcom, z którymi zawarł umowę ramową, zapraszając do składania ofert; przepisy art. 45 i 46, art. 60 ust. 2, art. 64 ust. 1 i 3 oraz art. 92 stosuje się odpowiednio.”; 26) w art. 132 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do zamówień udzielanych przez zamawiających, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, i ich związki oraz przez zamawiających, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, zwanych dalej „zamówieniami sektorowymi”, z zastrzeżeniem art. 3 ust. 1 pkt 5, jeżeli zamówienie jest udzielane w celu wykonywania jednego z następujących rodzajów działalności:”; 27) w art. 134 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. W przypadku dokonywania istotnych zmian treści ogłoszenia o zamówieniu, w szczególności dotyczących określenia przedmiotu, wielkości lub zakresu zamówienia, kryteriów oceny ofert, warunków udziału w postępowaniu lub sposobu oceny ich spełniania, zamawiający przedłuża termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu o czas niezbędny do wprowadzenia zmian we wnioskach, z tym że termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu nie może być krótszy niż 15 dni od dnia przekazania zmiany treści ogłoszenia Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich. Przepisu art. 12a ust. 2 pkt 2 nie stosuje się.”; 28) w art. 140 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Umowa podlega unieważnieniu w części wykraczającej poza określenie przedmiotu zamówienia zawarte w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.”; 29) w art. 143: a) w ust. 1 uchyla się pkt 2, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Na czas nieoznaczony może być również zawierana umowa, której przedmiotem są usługi przesyłowe lub dystrybucyjne energii elektrycznej lub gazu ziemnego.”; 30) w art. 144 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zmiana umowy dokonana z naruszeniem ust. 1 podlega unieważnieniu.”; 31) po art. 144 dodaje się art. 144a w brzmieniu: „Art. 144a. 1. Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o unieważnienie: 1) części umowy, o której mowa w art. 140 ust. 3; 2) zmian umowy dokonanych z naruszeniem art. 144 ust. 1; 3) umowy, o której mowa w art. 146 ust. 1. 2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa z upływem 4 lat od dnia zawarcia lub zmiany umowy.”; 32) art. 146 otrzymuje brzmienie: „Art. 146. 1. Umowa podlega unieważnieniu, jeżeli zamawiający: 1) z naruszeniem przepisów ustawy zastosował tryb negocjacji bez ogłoszenia lub zamówienia z wolnej ręki; 2) nie zamieścił ogłoszenia o zamówieniu w Biuletynie Zamówień Publicznych albo nie przekazał ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich; 3) zawarł umowę z naruszeniem przepisów art. 94 ust. 1 albo art. 183 ust. 1, jeżeli uniemożliwiło to Izbie uwzględnienie odwołania przed zawarciem umowy; 4) uniemożliwił składanie ofert orientacyjnych wykonawcom niedopuszczonym dotychczas do udziału w dynamicznym systemie zakupów lub uniemożliwił wykonawcom dopuszczonym do udziału w dynamicznym systemie zakupów złożenie ofert w postępowaniu o udzielenie zamówienia prowadzonym w ramach tego systemu; 5) udzielił zamówienia na podstawie umowy ramowej przed upływem terminu określonego w art. 94 ust. 1, jeżeli nastąpiło naruszenie art. 101 ust. 1 pkt 2; 6) z naruszeniem przepisów ustawy zastosował tryb zapytania o cenę. 2. Umowa nie podlega unieważnieniu, jeżeli: 1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 zamawiający miał uzasadnione podstawy, aby sądzić, że działa zgodnie z ustawą, a umowa została zawarta odpowiednio po upływie 5 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy w Biuletynie Zamówień Publicznych albo po upływie 10 dni od dnia publikacji takiego ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; lub 2) w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 4 i 5 zamawiający miał uzasadnione podstawy, aby sądzić, że działa zgodnie z ustawą, a umowa została zawarta po upływie terminu określonego w art. 94 ust. 1. 3. Unieważnienie umowy odnosi skutek od momentu jej zawarcia, z zastrzeżeniem art. 192 ust. 3 pkt 2 lit. b. 4. Z przyczyn, o których mowa w ust. 1 oraz 6, nie można żądać stwierdzenia nieważności umowy na podstawie art. 189 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[3])). 5. Przepis ust. 1 nie wyłącza możliwości żądania przez zamawiającego unieważnienia umowy na podstawie art. 705 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. 6. Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o unieważnienie umowy w przypadku dokonania przez zamawiającego czynności lub zaniechania dokonania czynności z naruszeniem przepisu ustawy, które miało lub mogło mieć wpływ na wynik postępowania.”; 33) w art. 154 w pkt 20 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 21 w brzmieniu: „21) przekazuje Komisji Europejskiej co roku do dnia 31 marca wyroki Krajowej Izby Odwoławczej z roku poprzedniego dotyczące odwołań w sprawie postępowań o udzielenie zamówienia, w których nie orzeczono unieważnienia umowy ze względu na ważny interes publiczny, o którym mowa w art. 192, wraz z ich uzasadnieniem.”; 34) po art. 154 dodaje się art. 154a i 154b w brzmieniu: „Art. 154a. 1. O wpis na listę, o której mowa w art. 154 pkt 5, mogą ubiegać się podmioty działające na podstawie przepisów o: 1) izbach gospodarczych; 2) rzemiośle; 3) samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców; 4) organizacjach pracodawców; 5) samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów. 2. Wpisu na listę, odmowy wpisu lub skreślenia z listy dokonuje Prezes Urzędu w drodze decyzji administracyjnej."}
{"id":"2004_389_154b","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 154b. 1. W wykazie wykonawców, o którym mowa w art. 154 pkt 5a, zamieszcza się następujące dane: 1) oznaczenie wykonawcy, obejmujące: a) w odniesieniu do osób fizycznych – imię i nazwisko, numer PESEL oraz miejsce zamieszkania, a jeżeli prowadzi działalność gospodarczą także firmę, adres prowadzenia działalności gospodarczej oraz numer wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, b) w odniesieniu do osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej – firmę oraz siedzibę, a także numer wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego – z tym że w przypadku wykonawców mających siedzibę albo miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – odpowiednio imię i nazwisko, firmę, siedzibę, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz informację o wpisie do równoważnego rejestru prowadzonego na podstawie przepisów prawa państwa jego siedziby albo miejsca zamieszkania; 2) wskazanie orzeczenia sądu stwierdzającego wyrządzenie szkody przez wykonawcę, obejmujące datę jego wydania, sygnaturę akt, określenie sądu, który je wydał, oraz datę, od której orzeczenie jest prawomocne. 2. Podstawą zamieszczenia wpisu w wykazie, o którym mowa w art. 154 pkt 5a, jest odpis orzeczenia przesłany Prezesowi Urzędu na podstawie art. 24a. 3. Wpis zamieszczony w wykazie podlega wykreśleniu z upływem 3 lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia sądu stanowiącego podstawę jego zamieszczenia.”; 35) w art. 165 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: „W przypadku wszczęcia tej kontroli przed zawarciem umowy w sprawie zamówienia publicznego mają zastosowanie przepisy art. 169 ust. 3, art. 170 ust. 2 i 4 oraz art. 171 ust. 1, 3 i 5.”; 36) w art. 167 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Do członków Krajowej Izby Odwoławczej rozpatrujących zastrzeżenia przepis art. 188 stosuje się odpowiednio.”; 37) w art. 168 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) wystąpić do sądu o unieważnienie umowy w całości lub części.”; 38) w art. 170 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Zamawiający niezwłocznie po wydaniu przez Izbę wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze, dotyczących wyboru najkorzyst­niejszej oferty, albo po upływie terminu do wniesienia odwołania, a przed zawarciem umowy, przekazuje Prezesowi Urzędu kopie doku­mentacji postępowania o udzielenie zamówie­nia potwierdzone za zgodność z oryginałem przez kierownika zamawiającego, w celu przeprowadzenia kontroli uprzedniej. 2. Zamawiający niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu o wniesieniu odwołania lub skargi po przekazaniu dokumentacji do kontroli uprzedniej. Prezes Urzędu wstrzymuje wyko­nanie kontroli uprzedniej do czasu wydania przez Izbę wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze, z zastrzeżeniem art. 183 ust. 2.”; 39) w art. 172: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Tworzy się Krajową Izbę Odwoławczą, zwaną dalej „Izbą”, właściwą do rozpoznawania odwołań wnoszonych w postępowaniu o udzielenie zamówienia.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Prezes Izby określi, w drodze zarządzenia, wewnętrzny regulamin organizacji pracy Izby.”; 40) dział VI otrzymuje brzmienie: „Dział VI Środki ochrony prawnej Rozdział 1 Przepisy wspólne"}
{"id":"2004_389_179","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 179. 1. Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy. 2. Środki ochrony prawnej wobec ogłoszenia o zamówieniu oraz specyfikacji istotnych warunków zamówienia przysługują również organizacjom wpisanym na listę, o której mowa w art. 154 pkt 5. Rozdział 2 Odwołanie"}
{"id":"2004_389_180","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 180. 1. Odwołanie przysługuje wyłącznie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego podjętej w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający jest zobowiązany na podstawie ustawy. 2. Jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności: 1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o cenę; 2) opisu sposobu dokonywania oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu; 3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia; 4) odrzucenia oferty odwołującego. 3. Odwołanie powinno wskazywać czynność lub zaniechanie czynności zamawiającego, której zarzuca się niezgodność z przepisami ustawy, zawierać zwięzłe przedstawienie zarzutów, określać żądanie oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające wniesienie odwołania. 4. Odwołanie wnosi się do Prezesa Izby w formie pisemnej albo elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. 5. Odwołujący przesyła kopię odwołania zamawiającemu przed upływem terminu do wniesienia odwołania w taki sposób, aby mógł on zapoznać się z jego treścią przed upływem tego terminu. Domniemywa się, iż zamawiający mógł zapoznać się z treścią odwołania przed upływem terminu do jego wniesienia, jeżeli przesłanie jego kopii nastąpiło przed upływem terminu do jego wniesienia za pomocą jednego ze sposobów określonych w art. 27 ust. 2."}
{"id":"2004_389_181","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 181. 1. Wykonawca lub uczestnik konkursu może w terminie przewidzianym do wniesienia odwołania poinformować zamawiającego o niezgodnej z przepisami ustawy czynności podjętej przez niego lub zaniechaniu czynności, do której jest on zobowiązany na podstawie ustawy, na które nie przysługuje odwołanie na podstawie art. 180 ust. 2. 2. W przypadku uznania zasadności przekazanej informacji zamawiający powtarza czynność albo dokonuje czynności zaniechanej, informując o tym wykonawców w sposób przewidziany w ustawie dla tej czynności. 3. Na czynności, o których mowa w ust. 2, nie przysługuje odwołanie, z zastrzeżeniem art. 180 ust. 2."}
{"id":"2004_389_182","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 182. 1. Odwołanie wnosi się: 1) w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji o czynności zamawiającego stanowiącej podstawę jego wniesienia – jeżeli zostały przesłane w sposób określony w art. 27 ust. 2, albo w terminie 15 dni – jeżeli zostały przesłane w inny sposób – w przypadku gdy wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8; 2) w terminie 5 dni od dnia przesłania informacji o czynności zamawiającego stanowiącej podstawę jego wniesienia – jeżeli zostały przesłane w sposób określony w art. 27 ust. 2, albo w terminie 10 dni – jeżeli zostały przesłane w inny sposób – w przypadku gdy wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8. 2. Odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu, a jeżeli postępowanie jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego, także wobec postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia, wnosi się w terminie: 1) 10 dni od dnia publikacji ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub zamieszczenia specyfikacji istotnych warunków zamówienia na stronie internetowej – jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8; 2) 5 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych lub specyfikacji istotnych warunków zamówienia na stronie internetowej – jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8. 3. Odwołanie wobec czynności innych niż określone w ust. 1 i 2 wnosi się: 1) w przypadku zamówień, których wartość jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 – w terminie 10 dni od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej staranności można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia; 2) w przypadku zamówień, których wartość jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 – w terminie 5 dni od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej staranności można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia. 4. Jeżeli zamawiający nie opublikował ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy lub mimo takiego obowiązku nie przesłał wykonawcy zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej lub nie zaprosił wykonawcy do złożenia oferty w ramach dynamicznego systemu zakupów lub umowy ramowej, odwołanie wnosi się nie później niż w terminie: 1) 15 dni od dnia zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo 30 dni od dnia publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ogłoszenia o udzieleniu zamówienia, a w przypadku udzielenia zamówienia w trybie negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki albo zapytania o cenę – ogłoszenia o udzieleniu zamówienia z uzasadnieniem; 2) 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy, jeżeli zamawiający: a) nie opublikował w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ogłoszenia o udzieleniu zamówienia; albo b) opublikował w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ogłoszenie o udzieleniu zamówienia, które nie zawiera uzasadnienia udzielenia zamówienia w trybie negocjacji bez ogłoszenia albo zamówienia z wolnej ręki; 3) 1 miesiąca od dnia zawarcia umowy, jeżeli zamawiający: a) nie zamieścił w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenia o udzieleniu zamówienia; albo b) zamieścił w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenie o udzieleniu zamówienia, które nie zawiera uzasadnienia udzielenia zamówienia w trybie negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki albo zapytania o cenę. 5. W przypadku wniesienia odwołania wobec treści ogłoszenia o zamówieniu lub postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający może przedłużyć termin składania ofert lub termin składania wniosków. 6. W przypadku wniesienia odwołania po upływie terminu składania ofert bieg terminu związania ofertą ulega zawieszeniu do czasu ogłoszenia przez Izbę orzeczenia."}
{"id":"2004_389_183","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 183. 1. W przypadku wniesienia odwołania zamawiający nie może zawrzeć umowy do czasu ogłoszenia przez Izbę wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze, zwanych dalej „orzeczeniem”. 2. Zamawiający może złożyć do Izby wniosek o uchy­lenie zakazu zawarcia umowy, o którym mowa w ust. 1. Izba może uchylić zakaz zawarcia umowy, jeżeli niezawarcie umowy mogłoby spowodować negatywne skutki dla interesu publicznego przewyższające korzyści związane z koniecznością ochrony wszystkich interesów, w odniesieniu do których zachodzi prawdopodobieństwo doznania uszczerbku w wyniku czynności podjętych przez zama­wiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 3. Rozpoznania wniosku, o którym mowa w ust. 2, dokonuje skład orzekający Izby wyznaczony do rozpoznania odwołania. Przepisy art. 188 ust. 3-7 stosuje się. 4. W sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 2, Izba rozstrzyga na posiedzeniu niejawnym, w formie postanowienia, nie później niż w terminie 5 dni od dnia jego złożenia. Na postanowienie Izby nie przysługuje skarga. 5. Izba umarza, w formie postanowienia, postępowanie wszczęte na skutek złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, jeżeli jego rozpoznanie stało się bezprzedmiotowe, w szczególności z powodu: 1) ogłoszenia przez Izbę orzeczenia przed rozpoznaniem wniosku; 2) cofnięcia wniosku. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zamawiający może złożyć pisemnie, faksem lub drogą elektroniczną."}
{"id":"2004_389_184","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 184. Zamawiający, nie później niż na 7 dni przed upływem ważności wadium, wzywa wykonawców, pod rygorem wykluczenia z postępowania, do przedłużenia ważności wadium albo wniesienia nowego wadium na okres niezbędny do zabezpieczenia postępowania do zawarcia umowy. Jeżeli odwołanie wniesiono po wyborze oferty najkorzystniejszej, wezwanie kieruje się jedynie do wykonawcy, którego ofertę wybrano jako najkorzystniejszą."}
{"id":"2004_389_185","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 185. 1. Zamawiający przesyła niezwłocznie, nie później niż w terminie 2 dni od dnia otrzymania, kopię odwołania innym wykonawcom uczestniczącym w postępowaniu o udzielenie zamówienia, a jeżeli odwołanie dotyczy treści ogłoszenia o zamówieniu lub postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia, zamieszcza ją również na stronie internetowej, na której jest zamieszczone ogłoszenie o zamówieniu lub jest udostępniana specyfikacja, wzywając wykonawców do przystąpienia do postępowania odwoławczego. 2. Wykonawca może zgłosić przystąpienie do postępowania odwoławczego w terminie 3 dni od dnia otrzymania kopii odwołania, wskazując stronę, do której przystępuje, i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w formie pisemnej albo elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, a jego kopię przesyła się zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie. 3. Wykonawcy, którzy przystąpili do postępowania odwoławczego, stają się uczestnikami postępowania odwoławczego, jeżeli mają interes w tym, aby odwołanie zostało rozstrzygnięte na korzyść jednej ze stron. 4. Zamawiający lub odwołujący może zgłosić opozycję przeciw przystąpieniu innego wykonawcy nie później niż do czasu otwarcia rozprawy. Izba uwzględnia opozycję, jeżeli zgłaszający opozycję uprawdopodobni, że wykonawca nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do której przystąpił; w przeciwnym razie Izba oddala opozycję. Postanowienie o uwzględnieniu albo oddaleniu opozycji Izba może wydać na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie o uwzględnieniu albo oddaleniu opozycji nie przysługuje skarga. 5. Czynności uczestnika postępowania odwoławczego nie mogą pozostawać w sprzeczności z czynnościami i oświadczeniami strony, do której przystąpił, z zastrzeżeniem zgłoszenia sprzeciwu, o którym mowa w art. 186 ust. 3, przez uczestnika, który przystąpił do postępowania po stronie zamawiającego. 6. Odwołujący oraz wykonawca wezwany zgodnie z ust. 1 nie mogą następnie korzystać ze środków ochrony prawnej wobec czynności zamawiającego wykonanych zgodnie z wyrokiem Izby lub sądu albo na podstawie art. 186 ust. 2 i 3. 7. Do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o sądzie polubownym (arbitrażowym), jeżeli ustawa nie stanowi inaczej."}
{"id":"2004_389_186","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 186. 1. Zamawiający może wnieść odpowiedź na odwołanie. Odpowiedź na odwołanie wnosi się na piśmie lub ustnie do protokołu. 2. W przypadku uwzględnienia przez zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu Izba może umorzyć postępowanie na posiedzeniu niejawnym bez obecności stron oraz uczestników postępowania odwoławczego, którzy przystąpili do postępowania po stronie wykonawcy, pod warunkiem że w postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego nie przystąpił w terminie żaden wykonawca. W takim przypadku zamawiający wykonuje, powtarza lub unieważnia czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu. 3. Jeżeli uczestnik postępowania odwoławczego, który przystąpił do postępowania po stronie zamawiającego, nie wniesie sprzeciwu co do uwzględnienia w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu przez zamawiającego, Izba umarza postępowanie, a zamawiający wykonuje, powtarza lub unieważnia czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu. 4. Jeżeli uczestnik postępowania odwoławczego, który przystąpił do postępowania po stronie zamawiającego, wniesie sprzeciw wobec uwzględnienia w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu, Izba rozpoznaje odwołanie. 5. Sprzeciw wnosi się na piśmie lub ustnie do protokołu. 6. Koszty postępowania odwoławczego: 1) w okolicznościach, o których mowa w ust. 2, znosi się wzajemnie; 2) w okolicznościach, o których mowa w ust. 3: a) ponosi zamawiający, jeżeli uwzględnił w całości zarzuty przedstawione w odwołaniu po otwarciu rozprawy, b) znosi się wzajemnie, jeżeli zamawiający uwzględnił w całości zarzuty przedstawione w odwołaniu przed otwarciem rozprawy; 3) w okolicznościach, o których mowa w ust. 4, ponosi: a) odwołujący, jeżeli odwołanie zostało oddalone przez Izbę, b) wnoszący sprzeciw, jeżeli odwołanie zostało uwzględnione przez Izbę."}
{"id":"2004_389_187","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 187. 1. Odwołanie podlega rozpoznaniu, jeżeli: 1) nie zawiera braków formalnych; 2) uiszczono wpis. 2. Wpis uiszcza się najpóźniej do dnia upływu terminu do wniesienia odwołania, a dowód jego uiszczenia dołącza się do odwołania. 3. Jeżeli odwołanie nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, w szczególności, o których mowa w art. 180 ust. 3, niezłożenia pełnomocnictwa lub nieuiszczenia wpisu, Prezes Izby wzywa odwołującego pod rygorem zwrócenia odwołania do poprawienia lub uzupełnienia odwołania lub złożenia dowodu uiszczenia wpisu w terminie 3 dni od dnia doręczenia wezwania. Mylne oznaczenie odwołania lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania mu biegu i rozpoznania przez Izbę. 4. Prezes Izby poucza w wezwaniu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, że w przypadku niepoprawienia, nieuzupełnienia lub niedołączenia dowodu uiszczenia wpisu w terminie 3 dni odwołanie zostanie zwrócone. 5. W przypadku doręczenia odwołującemu wezwania, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, wcześniej niż na 3 dni przed upływem terminu do wniesienia odwołania, odwołujący może uzupełnić dowód uiszczenia wpisu najpóźniej do upływu terminu do wniesienia odwołania. 6. W przypadku nieuiszczenia wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 2, oraz po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3 i 5, Prezes Izby zwraca odwołanie w formie postanowienia. Odwołanie zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem odwołania do Prezesa Izby. O zwrocie odwołania Prezes Izby informuje zamawiającego, przesyłając odpis postanowienia. 7. Jeżeli niezachowanie warunków formalnych lub niezłożenie pełnomocnictwa zostanie stwierdzone przez skład orzekający Izby, przepisy ust. 1 – 6 stosuje się, z tym że kompetencje Prezesa Izby przysługują składowi orzekającemu Izby. 8. Odwołujący może cofnąć odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy; w takim przypadku Izba umarza postępowanie odwoławcze. Jeżeli cofnięcie nastąpiło przed otwarciem rozprawy, odwołującemu zwraca się 90 % wpisu."}
{"id":"2004_389_188","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 188. 1. Odwołanie rozpoznaje Izba w składzie jednoosobowym. Prezes Izby może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie trzyosobowym, jeżeli uzna to za wskazane ze względu na szczególną zawiłość lub precedensowy charakter sprawy. W takim przypadku Prezes Izby wskazuje przewodniczącego składu orzekającego Izby spośród wyznaczonych członków. 2. Skład orzekający Izby, zwany dalej „składem orzekającym”, jest wyznaczany przez Prezesa Izby według kolejności wpływu odwołań z alfabetycznej listy członków Izby, jawnej dla stron postępowania odwoławczego. Odstępstwo od tej kolejności jest dopuszczalne tylko z powodu choroby członka Izby lub z innej ważnej przyczyny, co należy zaznaczyć w zarządzeniu o wyznaczeniu posiedzenia składu orzekającego. 3. Zmiana wyznaczonego składu orzekającego może nastąpić jedynie z przyczyn, o których mowa w ust. 2 zdanie drugie. 4. Członek składu orzekającego zawiadamia pisemnie Prezesa Izby o okolicznościach, o których mowa w ust. 2 zdanie drugie. 5. Członek składu orzekającego lub strona zawiadamia pisemnie Prezesa Izby o okolicznościach uzasadniających wyłączenie wyznaczonego członka, w szczególności gdy zachodzą okoliczności faktyczne lub prawne, które mogą budzić uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. O wyłączeniu członka Izby albo odmowie jego wyłączenia rozstrzyga Prezes Izby w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. 6. Jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 5, dotyczą Prezesa Izby, o jego wyłączeniu albo odmowie wyłączenia rozstrzyga Prezes Rady Ministrów. 7. W przypadkach, o których mowa w ust. 5 i 6, Prezes Izby wyznacza do składu orzekającego innego członka Izby według kolejności z alfabetycznej listy członków Izby."}
{"id":"2004_389_189","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 189. 1. Izba rozpoznaje odwołanie w terminie 15 dni od dnia jego doręczenia Prezesowi Izby. Prezes Izby może zarządzić łączne rozpoznanie odwołań przez Izbę, jeżeli zostały one złożone w tym samym postępowaniu o udzielenie zamówienia lub dotyczą takich samych czynności zamawiającego. 2. Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że: 1) w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy; 2) odwołanie zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony; 3) odwołanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie; 4) odwołujący powołuje się wyłącznie na te same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego tego samego postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się; 5) odwołanie dotyczy czynności, którą zamawiający wykonał zgodnie z treścią wyroku Izby lub sądu lub, w przypadku uwzględnienia zarzutów w odwołaniu, którą wykonał zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu; 6) w postępowaniu o wartości zamówienia mniejszej niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, odwołanie dotyczy innych czynności niż określone w art. 180 ust. 2; 7) odwołujący nie przesłał zamawiającemu kopii odwołania, zgodnie z art. 180 ust. 5. 3. Izba może odrzucić odwołanie na posiedzeniu niejawnym. Izba, jeżeli uzna to za konieczne, może dopuścić do udziału w posiedzeniu strony, świadków lub biegłych. 4. W przypadku stwierdzenia, że nie zachodzą podstawy do odrzucenia odwołania, Izba kieruje sprawę na rozprawę. 5. Izba rozpoznaje odwołanie na jawnej rozprawie. 6. Izba na wniosek strony lub z urzędu wyłącza jawność rozprawy w całości lub w części, jeżeli przy rozpoznawaniu odwołania może być ujawniona informacja stanowiąca tajemnicę ustawowo chronioną. Rozprawa odbywa się wówczas wyłącznie z udziałem stron lub ich pełnomocników."}
{"id":"2004_389_190","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 190. 1. Strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Dowody na poparcie swoich twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej strony i uczestnicy postępowania odwoławczego mogą przedstawiać aż do zamknięcia rozprawy. 2. Izba może dopuścić dowód niewskazany przez stronę. 3. Dowodami są w szczególności dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz przesłuchanie stron. 4. Izba może powołać biegłego spośród osób wpisanych na listę biegłych sądowych prowadzoną przez prezesa właściwego sądu okręgowego, jeżeli ustalenie stanu faktycznego sprawy wymaga wiadomości specjalnych. Biegłemu przysługuje wynagrodzenie w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym. 5. Fakty powszechnie znane oraz fakty znane z urzędu nie wymagają dowodu. Nie wymagają też dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli Izba uzna, że przyznanie nie budzi wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. 6. Izba odmawia przeprowadzenia wnioskowanych dowodów, jeżeli fakty będące ich przedmiotem zostały już stwierdzone innymi dowodami lub gdy zostały powołane jedynie dla zwłoki. 7. Izba ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. 8. W przypadku zawarcia umowy Izba może przeprowadzić postępowanie wyjaśniające w celu ustalenia przesłanek unieważnienia umowy, nałożenia kary finansowej albo skrócenia okresu obowiązywania umowy."}
{"id":"2004_389_191","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 191. 1. Przewodniczący składu orzekającego zamyka rozprawę po przeprowadzeniu dowodów i udzieleniu głosu stronom, a także jeżeli Izba uzna, że sprawa została dostatecznie wyjaśniona. 2. Wydając wyrok, Izba bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. 3. Izba otwiera na nowo zamkniętą rozprawę, jeżeli po jej zamknięciu ujawniono okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia odwołania. 4. Wyrok może być wydany jedynie przez skład orzekający, przed którym toczyło się postępowanie odwoławcze."}
{"id":"2004_389_192","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 192. 1. O oddaleniu odwołania lub jego uwzględnieniu Izba orzeka w wyroku. W pozostałych przypadkach Izba wydaje postanowienie. 2. Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. 3. Uwzględniając odwołanie, Izba może: 1) jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została zawarta – nakazać wykonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego lub nakazać unieważnienie czynności zamawiającego; albo 2) jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego została zawarta oraz zachodzi jedna z przesłanek, o których mowa w art. 146 ust. 1: a) unieważnić umowę; albo b) unieważnić umowę w zakresie zobowiązań niewykonanych i nałożyć karę finansową w uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy nie jest możliwy zwrot świadczeń spełnionych na podstawie umowy podlegającej unieważnieniu; albo c) nałożyć karę finansową albo orzec o skróceniu okresu obowiązywania umowy w przypadku stwierdzenia, że utrzymanie umowy w mocy leży w ważnym interesie publicznym; albo 3) jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego została zawarta w okolicznościach dopuszczonych w ustawie – stwierdzić naruszenie przepisów ustawy. 4. Izba, orzekając na podstawie ust. 3 pkt 2, uwzględnia wszystkie istotne okoliczności, w tym powagę naruszenia, zachowanie zamawiającego oraz konsekwencje unieważnienia umowy. 5. Ważnego interesu publicznego w rozumieniu ust. 3 pkt 2 lit. c nie stanowi interes gospodarczy związany bezpośrednio z zamówieniem, obejmujący w szczególności konsekwencje poniesienia kosztów wynikających z: opóźnienia w wykonaniu zamówienia, wszczęcia nowego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, udzielenia zamówienia innemu wykonawcy oraz zobowiązań prawnych związanych z unieważnieniem umowy. Interes gospodarczy w utrzymaniu ważności umowy może być uznany za ważny interes publiczny wyłącznie w przypadku, gdy unieważnienie umowy spowoduje niewspółmierne konsekwencje. 6. Izba nie może nakazać zawarcia umowy. 7. Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. 8. W przypadku, o którym mowa w art. 189 ust. 1 zdanie drugie, Izba może wydać łączne orzeczenie w sprawach złożonych odwołań. 9. W wyroku oraz w postanowieniu kończącym postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. 10. Strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku, z zastrzeżeniem art. 186 ust. 6."}
{"id":"2004_389_193","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 193. Kary finansowe, o których mowa w art. 192 ust. 3 pkt 2 lit. b i c, nakłada się na zamawiającego w wysokości do 10 % wartości wynagrodzenia wykonawcy przewidzianego w zawartej umowie, biorąc pod uwagę rodzaj i zakres naruszenia oraz wartość wynagrodzenia wykonawcy przewidzianego w zawartej umowie, za które kara jest orzekana."}
{"id":"2004_389_194","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 194. Izba, stwierdzając naruszenie przepisu art. 94 ust. 1 i 2 albo art. 183 ust. 1, które nie było połączone z naruszeniem innego przepisu ustawy, nakłada na zamawiającego karę finansową w wysokości do 5 % wartości wynagrodzenia wykonawcy przewidzianego w zawartej umowie, biorąc pod uwagę wszystkie istotne okoliczności dotyczące udzielenia zamówienia."}
{"id":"2004_389_195","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 195. 1. Karę finansową uiszcza się w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia Izby lub sądu o nałożeniu kary finansowej, na rachunek bankowy Urzędu Zamówień Publicznych. 2. Prezes Izby lub odpowiednio prezes sądu rozpatrującego skargę na orzeczenie Izby przesyła niezwłocznie Prezesowi Urzędu odpis prawomocnego orzeczenia dotyczącego nałożenia kary finansowej, w przypadku orzeczenia sądu – wraz z kopią zaskarżonego orzeczenia Izby. Prezes Urzędu jest wierzycielem w rozumieniu przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. Orzeczenie Izby, wydane na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 2 lit. b lub c, staje się prawomocne odpowiednio z dniem upływu terminu do wniesienia skargi lub z dniem wydania przez sąd w wyniku rozpatrzenia skargi na orzeczenie Izby wyroku oddalającego skargę. 4. Orzeczenie sądu rozpatrującego skargę na orzeczenie Izby o nałożeniu kary finansowej jest prawomocne z dniem jego wydania. 5. W razie upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, kara finansowa podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 6. W przypadku nieterminowego uiszczenia kary finansowej odsetek nie pobiera się. 7. Wpływy z tytułu kar finansowych stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2004_389_196","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 196. 1. Izba ogłasza orzeczenie po zamknięciu rozprawy na posiedzeniu jawnym oraz podaje ustnie motywy rozstrzygnięcia. Nieobecność stron nie wstrzymuje ogłoszenia orzeczenia. 2. W sprawie zawiłej Izba może odroczyć ogłoszenie orzeczenia na czas nie dłuższy niż 5 dni. W postanowieniu o odroczeniu ogłoszenia orzeczenia Izba wyznacza termin jego ogłoszenia. Jeżeli ogłoszenie było odroczone, może go dokonać przewodniczący składu orzekającego albo wyznaczony przez Prezesa Izby członek składu orzekającego. 3. Izba z urzędu sporządza uzasadnienie orzeczenia. 4. Uzasadnienie wyroku zawiera wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, w tym ustalenie faktów, które Izba uznała za udowodnione, dowodów, na których się oparła, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówiła wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wskazanie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. 5. Odpisy orzeczenia wraz z uzasadnieniem wysyła się w terminie 3 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia, a jeżeli nie było ogłoszenia w terminie 3 dni od dnia wydania postanowienia, stronom oraz uczestnikom postępowania odwoławczego lub ich pełnomocnikom. 6. Izba może sprostować, w drodze postanowienia, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki popełnione w orzeczeniu. W takim przypadku przewodniczący składu orzekającego umieszcza na oryginale orzeczenia wzmiankę o jego sprostowaniu. Prezes Izby doręcza niezwłocznie stronom oraz uczestnikom postępowania odwoławczego lub ich pełnomocnikom odpisy sprostowanego orzeczenia wraz z odpisem postanowienia o sprostowaniu."}
{"id":"2004_389_197","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 197. 1. Orzeczenie Izby, po stwierdzeniu przez sąd jego wykonalności, ma moc prawną na równi z wyrokiem sądu. Przepis art. 781 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio. 2. O stwierdzeniu wykonalności orzeczenia Izby sąd orzeka na wniosek strony. Strona jest obowiązana załączyć do wniosku oryginał lub poświadczony przez Prezesa Izby odpis orzeczenia Izby. 3. Sąd stwierdza wykonalność orzeczenia Izby nadającego się do wykonania w drodze egzekucji, nadając orzeczeniu klauzulę wykonalności."}
{"id":"2004_389_198","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) regulamin postępowania przy rozpoznawaniu odwołań, określający w szczególności wymagania formalne odwołania, sposób wnoszenia odwołania w formie elektronicznej, postępowanie z wniesionym odwołaniem, przygotowanie rozprawy, mając na względzie potrzebę zapewnienia sprawnej organizacji rozprawy, szybkiego przebiegu postępowania odwoławczego oraz jawności rozprawy; 2) wysokość i sposób pobierania wpisu od odwołania oraz rodzaje kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposób ich rozliczania, mając na względzie zróżnicowaną wysokość wpisu, zależną od wartości i rodzaju zamówienia, a także zasadność zwrotu stronie kosztów koniecznych do celowego dochodzenia praw lub do celowej obrony. Rozdział 3 Skarga do sądu"}
{"id":"2004_389_198a","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198a. 1. Na orzeczenie Izby stronom oraz uczestnikom postępowania odwoławczego przysługuje skarga do sądu. 2. W postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o apelacji, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej."}
{"id":"2004_389_198b","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198b. 1. Skargę wnosi się do sądu okręgowego właściwego dla siedziby albo miejsca zamieszkania zamawiającego. 2. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Izby w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia Izby, przesyłając jednocześnie jej odpis przeciwnikowi skargi. Złożenie skargi w placówce pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z jej wniesieniem. 3. Prezes Izby przekazuje skargę wraz z aktami postępo­wania odwoławczego właściwemu sądowi w terminie 7 dni od dnia jej otrzy­mania. 4. W terminie 21 dni od dnia wydania orzeczenia skargę może wnieść także Prezes Urzędu. Prezes Urzędu może także przystąpić do toczącego się postępowania. Do czynności podejmowanych przez Prezesa Urzędu stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o prokuratorze."}
{"id":"2004_389_198c","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198c. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także wniosek o uchylenie orzeczenia lub o zmianę orzeczenia w całości lub w części."}
{"id":"2004_389_198d","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198d. W postępowaniu toczącym się na skutek wniesienia skargi nie można rozszerzyć żądania odwołania ani występować z nowymi żądaniami."}
{"id":"2004_389_198e","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198e. 1. Sąd na posiedzeniu niejawnym odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu lub niedopuszczalną z innych przyczyn, jak również skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie. 2. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej nie ze swojej winy, sąd na jej wniosek przywraca termin. Postanowienie w tej sprawie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. 3. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi."}
{"id":"2004_389_198f","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198f. 1. Sąd rozpoznaje sprawę niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 1 miesiąca od dnia wpływu skargi do sądu. 2. Sąd oddala skargę wyrokiem, jeżeli jest ona bezzasadna. W przypadku uwzględnienia skargi sąd zmienia zaskarżone orzeczenie i orzeka wyrokiem co do istoty sprawy, a w pozostałych sprawach wydaje posta­nowienie. Przepisy art. 192 – 195 stosuje się odpowiednio. Przepisu art. 386 § 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego nie stosuje się. 3. Jeżeli odwołanie zostaje odrzucone albo za­chodzi podstawa do umorzenia postępo­wania, sąd uchyla wyrok lub zmienia postano­wienie oraz odrzuca odwołanie lub umarza postępo­wanie. 4. Sąd nie może orzekać co do zarzutów, które nie były przedmiotem odwołania. 5. Strony ponoszą koszty postępowania stosownie do jego wyniku; określając wysokość kosztów w treści orzeczenia, sąd uwzględnia także koszty poniesione przez strony w związku z rozpoznaniem odwołania."}
{"id":"2004_389_198g","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 198g. 1. Od wyroku sądu lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie nie przysługuje skarga kasacyjna. Przepisu nie stosuje się do Prezesa Urzędu. 2. Do czynności podejmowanych przez Prezesa Urzędu stosuje się odpowiednio przepisy o Prokuratorze Generalnym, określone w części I w księdze I w tytule VI w dziale Va ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.”; 41) art. 199 otrzymuje brzmienie: „Art. 199. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do zamawiających, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 5.”; 42) w art. 200 w ust. 1: a) w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) z naruszeniem przepisów ustawy określających przesłanki stosowania trybów udzielania zamówienia: negocjacji bez ogłoszenia, z wolnej ręki lub zapytania o cenę,”, b) uchyla się pkt 2 i 3; 43) w art. 202 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Prezes Urzędu nie nakłada kary pieniężnej, jeżeli w związku z naruszeniem przepisu ustawy Izba lub sąd nałożyli karę finansową.”."}
{"id":"2004_389_2","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 114, z późn. zm.[4])) w art. 17: 1) w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: „a) przesłanek stosowania trybów udzielenia zamówienia publicznego: negocjacji bez ogłoszenia, z wolnej ręki lub zapytania o cenę,”; 2) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) przed ogłoszeniem orzeczenia przez Krajową Izbę Odwoławczą, z naruszeniem przepisów o zamówieniach publicznych.”."}
{"id":"2004_389_3","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. Nr 19, poz. 101 i Nr 157, poz. 1241) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zainteresowanemu podmiotowi, który ma lub miał interes w zawarciu umowy koncesji i który poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku czynności podjętych przez koncesjodawcę z naruszeniem przepisów ustawy, przysługuje prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.”; 2) art. 30 otrzymuje brzmienie: „Art. 30. 1. Sąd nie może orzekać co do zarzutów i wniosków, które nie były zawarte w skardze. 2. Sąd, uwzględniając skargę, może uchylić czynności podjęte przez koncesjodawcę, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania o zawarcie umowy koncesji. 3. Sąd, uwzględniając skargę, unieważnia umowę, jeżeli została zawarta z naruszeniem terminu określonego w art. 21 ust. 1 albo w okresie wstrzymania prawa do zawarcia umowy, o którym mowa w art. 29 ust. 1, oraz jeżeli uniemożliwiło to sądowi administracyjnemu uwzględnienie skargi przed zawarciem umowy. 4. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy nie jest możliwy zwrot świadczeń uzyskanych na podstawie umowy podlegającej unieważnieniu, sąd może utrzymać w mocy postanowienia umowy zawartej w okolicznościach, o których mowa w ust. 3, w zakresie spełnionych świadczeń. W takim przypadku sąd nakłada karę finansową. 5. Sąd nie orzeka unieważnienia umowy zawartej w okolicznościach wskazanych w ust. 3 w przypadku stwierdzenia, że utrzymanie umowy w mocy leży w ważnym interesie publicznym lub umowa została już w całości wykonana. W takim przypadku sąd nakłada karę finansową lub orzeka o skróceniu okresu obowiązywania umowy. 6. Ważnego interesu publicznego w rozumieniu ust. 5 nie stanowi interes gospodarczy związany bezpośrednio z zawarciem umowy koncesji, obejmujący w szczególności konsekwencje poniesienia kosztów wynikających z opóźnienia w wykonaniu przedmiotu koncesji, z wszczęcia nowego postępowania o zawarcie umowy koncesji, zawarciem umowy koncesji z innym wykonawcą oraz z zobowiązań prawnych związanych z unieważnieniem umowy. Interes gospodarczy w utrzymaniu ważności umowy może być uznany za ważny interes publiczny wyłącznie w przypadku, gdy unieważnienie umowy spowoduje niewspółmierne konsekwencje. 7. W przypadku zawarcia umowy koncesji w trybie art. 29 ust. 2 sąd, uwzględniając skargę, może odstąpić od uchylenia czynności koncesjodawcy podjętych w postępowaniu o zawarcie umowy koncesji w uzasadnionych przypadkach, w których uchylenie czynności mogłoby wywołać niewspółmierne negatywne skutki dla interesu publicznego. 8. Unieważnienie umowy odnosi skutek od momentu jej zawarcia. 9. Kary finansowe, o których mowa w ust. 4 i 5, nakłada się w wysokości do 10 % szacunkowej wartości koncesji, biorąc pod uwagę rodzaj i zakres naruszenia, za które kara jest orzekana, oraz okoliczności, w jakich naruszenie zostało popełnione.”; 3) po art. 30 dodaje się art. 30a – 30c w brzmieniu: „Art. 30a. Sąd, w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisu art. 21 ust. 1 albo art. 29 ust. 1, które nie było połączone z naruszeniem innego przepisu ustawy, nakłada karę finansową w wysokości do 5 % szacunkowej wartości koncesji, biorąc pod uwagę okoliczności, w jakich naruszenie zostało popełnione."}
{"id":"2004_389_30b","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 30b. 1. Karę finansową uiszcza się w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu o nałożeniu kary finansowej, na rachunek bankowy Urzędu Zamówień Publicznych. 2. Prezes sądu rozpatrującego skargę przesyła niezwłocznie Prezesowi Urzędu Zamówień Publicznych odpis prawomocnego orzeczenia dotyczącego nałożenia kary finansowej. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych jest wierzycielem w rozumieniu przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. Orzeczenie sądu o nałożeniu kary finansowej jest prawomocne z dniem jego wydania. 4. W razie upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, kara finansowa podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 5. W przypadku nieterminowego uiszczenia kary finansowej odsetek nie pobiera się. 6. Wpływy z tytułu kar finansowych stanowią dochód budżetu państwa."}
{"id":"2004_389_30c","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 30c. 1. W przypadku odstąpienia od uchylenia czynności koncesjodawcy z przyczyn wskazanych w art. 30 ust. 7 lub w przypadku naruszenia, za które na zasadach określonych w art. 30 ust. 4 i 5 nałożono karę finansową albo orzeczono skrócenie okresu obowiązywania umowy, skarżącemu, który poniósł szkodę w wyniku naruszenia przepisów ustawy, które miało wpływ na wynik postępowania o zawarcie umowy koncesji, przysługuje roszczenie o odszkodowanie w zakresie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. 2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa z upływem 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku sądu administracyjnego stwierdzającego naruszenie, za które nałożono karę finansową albo orzeczono skrócenie okresu obowiązywania umowy.”."}
{"id":"2004_389_4","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. 1. Do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego i konkursów wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do protestów, odwołań i skarg dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do postępowań o zawarcie umów koncesji wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz do skarg dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_389_5","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. Do kontroli udzielania zamówień publicznych wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_389_6","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. 1. Do umów w sprawach zamówień publicznych zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz zawartych w następstwie przeprowadzenia postępowań o udzielenie zamówienia publicznego i konkursów wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Do umów koncesji zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy oraz zawartych w następstwie przeprowadzenia postępowań o zawarcie umowy koncesji wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_389_7","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 193a ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie w art. 198 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_389_8","title":"Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw: 1) dyrektywy 2007\/66\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniającej dyrektywy Rady 89\/665\/EWG i 92\/13\/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz. Urz. UE L 335 z 20.12.2007, str. 31), 2) dyrektywy 2004\/18\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz. Urz. UE L 134 z 30.04.2004, str. 114; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 7, str. 132, z późn. zm.), 3) dyrektywy 2004\/17\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującej procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (Dz. Urz. UE L 134 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 7, str. 19, z późn. zm.). Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych i z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 171, poz. 1058, Nr 220, poz. 1420 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101, Nr 65, poz. 545, Nr 91, poz. 742 i Nr 157, poz. 1241. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1965 r. Nr 15. poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i poz. 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, , Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 112, poz. 766 i 769, Nr 115, poz. 794, Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, poz. 1378 i Nr 247, poz. 1845, z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 96, poz. 609 i poz. 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796, Nr 171, poz. 1056, Nr 220, poz. 1431, Nr 231, poz. 1547, Nr 234, poz. 1571 oraz z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 67, poz. 571, Nr 69, poz. 592 i 593, Nr 131, poz. 1075 i Nr 179, poz. 1395. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 79, poz. 551 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101 i Nr 157, poz. 1241."}
{"id":"2004_38_1","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 2014 r. o ratyfikacji poprawek do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., przyjętych podczas konferencji rewizyjnej w Kampali (rezolucje nr 5 i 6) w dniach 10 i 11 czerwca 2010 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji poprawek do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., przyjętych podczas konferencji rewizyjnej w Kampali (rezolucje nr 5 i 6) w dniach 10 i 11 czerwca 2010 r."}
{"id":"2004_38_2","title":"Ustawa z dnia 21 lutego 2014 r. o ratyfikacji poprawek do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r., przyjętych podczas konferencji rewizyjnej w Kampali (rezolucje nr 5 i 6) w dniach 10 i 11 czerwca 2010 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_41_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502 i Nr 170, poz. 1652) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rzeczpospolita Polska ma wyłączne prawo wznoszenia, udzielania pozwoleń na wznoszenie i wykorzystywanie w wyłącznej strefie ekonomicznej sztucznych wysp, wszelkiego rodzaju konstrukcji i urządzeń przeznaczonych do przeprowadzania badań naukowych, rozpoznawania lub eksploatacji zasobów, jak również w odniesieniu do innych przedsięwzięć w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji wyłącznej strefy ekonomicznej, w szczególności wykorzystania w celach energetycznych wody, prądów morskich i wiatru.\"; 2) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, o którym mowa w art. 37a, pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich, określonych w art. 22, wydaje minister właściwy do spraw gospodarki morskiej. 2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane po zaopiniowaniu przez ministrów właściwych do spraw gospodarki, kultury i dziedzictwa narodowego, rolnictwa, środowiska, spraw wewnętrznych oraz Ministra Obrony Narodowej. 3. Odmawia się wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jego wydanie pociągnęłoby za sobą zagrożenie dla: 1) środowiska i zasobów morskich, 2) interesu gospodarki narodowej, 3) obronności i bezpieczeństwa państwa, 4) bezpieczeństwa żeglugi morskiej, 5) bezpiecznego uprawiania rybołówstwa morskiego, 6) bezpieczeństwa lotów statków powietrznych, 7) podwodnego dziedzictwa archeologicznego lub 8) bezpieczeństwa związanego z badaniami, rozpoznawaniem i eksploatacją zasobów mineralnych dna morskiego oraz znajdującego się pod nim wnętrza ziemi. 4. Wystąpienie zagrożeń, o których mowa w ust. 3, ustala się na podstawie przepisów odrębnych. 5. W pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1, określa się rodzaj przedsięwzięcia i jego lokalizację za pomocą współrzędnych geograficznych, charakterystyczne parametry techniczne przedsięwzięcia, szczegółowe warunki i wymagania wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie, o którym mowa w ust. 3. 6. Pozwolenie może być wydane na okres niezbędny do realizacji przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1, nie dłuższy jednak niż 5 lat. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej prowadzi rejestr wydanych pozwoleń, o których mowa w ust. 1. 8. W przypadku nieprzyjęcia planu, o którym mowa w art. 37a, gdy znajduje się on na etapie opracowywania, postępowanie o wydanie pozwolenia może zostać zawieszone do czasu przyjęcia planu.\"; 3) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu: \"Art. 23a. W przypadku przyjęcia planu, o którym mowa w art. 37a, pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich, o których mowa w art. 22, wydaje dyrektor właściwego urzędu morskiego. Przepisy art. 23 oraz art. 27a i art. 27b stosuje się odpowiednio.\"; 4) w art. 26, w art. 29, w art. 30 w pkt 5, w art. 31 w ust. 1, w art. 32 i w art. 32a w ust. 1 użyty w różnych przypadkach wyraz \"zezwolenie\" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem \"pozwolenie\"; 5) w art. 28 wyraz \"zgody\" zastępuje się wyrazem \"pozwolenia\"; 6) po art. 27 dodaje się art. 27a i 27b w brzmieniu: \"Art. 27a. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia, o którym mowa w art. 23 i art. 23a, powinien zawierać nazwę, oznaczenie siedziby i adres wnioskodawcy, szczegółowe określenie przedsięwzięcia wymagającego pozwolenia i jego celu ze wskazaniem: 1) proponowanej lokalizacji określonej za pomocą współrzędnych geograficznych naniesionych na mapę morską, 2) wielkości polskiego obszaru morskiego i okresu niezbędnego do realizacji przedsięwzięcia, 3) charakterystycznych parametrów technicznych i szacunkowej wartości zamierzonego przedsięwzięcia, łącznie z przedstawieniem sposobów przekazywania produktu na ląd, 4) oceny skutków ekonomicznych, społecznych i oddziaływania na środowisko. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, 2) opis technologii planowanego przedsięwzięcia, 3) opis środowiska morskiego, które może być zagrożone przez planowane przedsięwzięcie, 4) opis potencjalnych oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko morskie i jego zasoby naturalne zarówno żywe, jak i mineralne oraz ich ocenę, 5) opis środków zmniejszających szkodliwe oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na środowisko morskie, 6) opis przyjętych założeń i zastosowanych metod prognozy oraz wykorzystanych danych o środowisku morskim, ze wskazaniem trudności powstałych przy gromadzeniu niezbędnych informacji, 7) projekt programu monitoringu i zarządzania procesem inwestycyjnym i eksploatacyjnym. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wniosków o wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 26, a także wniosków o wydanie decyzji, o których mowa w art. 27."}
{"id":"2004_41_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 20 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) opracowanie projektu budowlanego w sposób zgodny z ustaleniami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub w pozwoleniu, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, Nr 170, poz. 1652 i Nr ..., poz. ...), wymaganiami ustawy, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej,\"; 2) w art. 32 w ust. 4 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności pozwolenia, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli jest ono wymagane,\"; 3) w art. 33 w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: \"3a) pozwolenie, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli jest ono wymagane,\"; 4) w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Projekt budowlany powinien spełniać wymagania określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, lub w pozwoleniu, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli jest ono wymagane.\"; 5) w art. 35 w ust. 1 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: \"b) wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub wymaganiami pozwolenia, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.\"; 6) w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Decyzję o pozwoleniu na budowę właściwy organ przesyła niezwłocznie organowi, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub pozwolenie, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.\"; 7) w art. 59 ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Decyzję o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego właściwy organ przesyła niezwłocznie organowi, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub pozwolenie, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.\"."}
{"id":"2004_41_27b","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 27b. 1. Za wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 23, art. 23a i art. 26, organ wydający pozwolenia pobiera opłaty w wysokości stanowiącej równowartość 300 jednostek obliczeniowych, określonych w art. 55, a jeżeli wydane pozwolenie przewiduje zajęcie wyłącznej strefy ekonomicznej pod sztuczną wyspę, konstrukcję i urządzenie, pobiera się dodatkową opłatę w wysokości stanowiącej 1% wartości planowanego przedsięwzięcia. Opłaty te pobiera się przed wydaniem pozwolenia. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa. 3. Pozwolenia, o których mowa w art. 23, art. 23a i art. 26, dają podmiotom w nich wymienionym prawo korzystania z polskiego obszaru morskiego do celów określonych w pozwoleniu; prawa wynikające z pozwolenia nie mogą być przenoszone na inne podmioty.\"; 7) po art. 35 dodaje się art. 35a-35c w brzmieniu: \"Art. 35a. 1. Przeszukiwanie wraków statków lub ich pozostałości może być dokonywane przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej wyłącznie po uzyskaniu pozwolenia dyrektora właściwego urzędu morskiego. 2. Pozwolenie na przeszukiwanie wraków statków lub ich pozostałości wydawane jest na wniosek zainteresowanych podmiotów, o których mowa w ust. 1, w uzgodnieniu z komendantem morskiego oddziału Straży Granicznej oraz wojewódzkim konserwatorem zabytków właściwymi dla siedziby urzędu morskiego oraz po zasięgnięciu opinii Szefa Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej. 3. W pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1, określa się: 1) pozycję lub obszar przeszukiwania, 2) nazwę lub określenie wraku, 3) nazwę statku, z którego będzie dokonywane przeszukiwanie, warunki przeszukiwania, łącznie z warunkami bezpieczeństwa, oraz 4) okres przeszukiwania, który nie może być dłuższy niż 30 dni. 4. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, może także nakładać na wnioskodawcę obowiązek zapewnienia inspektorowi inspekcji morskiej odpowiednich warunków pracy oraz zakwaterowania i wyżywienia na statku, z którego będzie dokonywane przeszukiwanie wraku lub jego pozostałości, i umożliwienia inspektorowi korzystania w celach służbowych ze środków łączności znajdujących się na statku. 5. W tym samym czasie na przeszukiwanie określonego wraku statku lub jego pozostałości pozwolenie może być wydane tylko jednemu podmiotowi. 6. Odmawia się wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli: 1) istnieje zagrożenie bezpieczeństwa żeglugi morskiej lub zanieczyszczenia środowiska morskiego, 2) wrak statku lub jego pozostałości znajdują się w obszarze składowania lub zatopienia uzbrojenia, materiałów wybuchowych lub broni chemicznej, 3) wrak statku lub jego pozostałości podlegają szczególnej ochronie."}
{"id":"2004_41_3","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz.U. Nr 109, poz. 1156, z 2002 r. Nr 240, poz. 2060 oraz z 2003 r. Nr 199, poz. 1936) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W celu zapewnienia spełniania przez statek wymagań, o których mowa w art. 6, statek podlega inspekcjom przeprowadzanym przez organy inspekcyjne w zakresie, terminach i trybie określonych w ustawie, ratyfikowanych umowach międzynarodowych oraz przepisach ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, Nr 170, poz. 1652 i Nr ..., poz. ...).\"; 2) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Inspekcje statków obcej przynależności zawijających do polskich portów przeprowadza organ inspekcyjny przy pomocy inspektora inspekcji portu, zwanego dalej \"inspektorem\". 2. Inspektor przeprowadza inspekcję, legitymując się dokumentem identyfikacyjnym. 3. Organ inspekcyjny raz na miesiąc podaje do publicznej wiadomości informacje dotyczące statków, które zostały zatrzymane lub stanowią przedmiot odmowy dostępu do portu w czasie poprzedniego miesiąca. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób podawania informacji dotyczących statków, o których mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę postanowienia umów międzynarodowych i przepisów prawa Unii Europejskiej w tym zakresie. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób funkcjonowania inspekcji portu, tryb przeprowadzania inspekcji przez inspektora oraz wzór dokumentu identyfikacyjnego inspektora, uwzględniając: 1) kwalifikacje wymagane od inspektora, 2) procent ogólnej liczby statków podlegających inspekcji w ciągu roku, 3) rodzaje statków podlegających inspekcji w pierwszej kolejności, 4) okoliczności przeprowadzania inspekcji rozszerzonej, 5) kategorie statków podlegających rozszerzonym inspekcjom, 6) kryteria uzasadniające zatrzymanie statku i wydanie odmowy wejścia statku do portu, 7) procedury kontroli statków oraz listę dokumentów podlegających kontroli - kierując się zaleceniami Memorandum Paryskiego, o którym mowa w art. 12 ust. 6, a także przepisami prawa Unii Europejskiej w tym zakresie.\"; 3) w załączniku w pkt III 1.4 i 1.5 wyrazy \"w żegludze bałtyckiej\" zastępuje się wyrazami \"w żegludze przybrzeżnej\"."}
{"id":"2004_41_35b","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 35b. 1. Podróż statku, z którego ma nastąpić przeszukanie wraku lub jego pozostałości, powinna zaczynać się i kończyć w porcie polskim. 2. Wszelkie przedmioty znalezione i wydobyte w trakcie przeszukiwania wraków statków lub ich pozostałości mogą znajdować się wyłącznie na statku objętym pozwoleniem, o którym mowa w art. 35a ust. 1, i podlegają przekazaniu dyrektorowi urzędu morskiego, który wydał pozwolenie, najpóźniej w dniu upływu ważności pozwolenia."}
{"id":"2004_41_35c","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 35c. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach uzyskiwania pozwolenia, o którym mowa w art. 35a ust. 1, a także wzór pozwolenia oraz wzór wniosku o wydanie pozwolenia, mając na uwadze bezpieczeństwo osób przeszukujących wraki lub ich pozostałości oraz względy bezpieczeństwa żeglugi morskiej.\"; 8) w art. 37a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki morskiej, rolnictwa, środowiska, spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej może przyjąć, w drodze rozporządzenia, plan zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, uwzględniając ustalenia określone w ust. 2 oraz wydane ważne pozwolenia, o których mowa w art. 23 i art. 23a.\"; 9) art. 38 otrzymuje brzmienie: \"Art. 38. 1. Organami administracji morskiej są: 1) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej - jako naczelny organ administracji morskiej, 2) dyrektorzy urzędów morskich – jako terenowe organy administracji morskiej. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej sprawuje nadzór nad działalnością dyrektorów urzędów morskich w zakresie uregulowanym w niniejszej ustawie oraz w przepisach odrębnych.\"; 10) art. 39 otrzymuje brzmienie: \"Art. 39. 1. Dyrektor urzędu morskiego podlega ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej. 2. Dyrektora urzędu morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki morskiej. Zastępców dyrektora urzędu morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki morskiej na wniosek dyrektora urzędu morskiego. 3. Na stanowisko dyrektora i zastępcy dyrektora urzędu morskiego może być powołany wyłącznie obywatel polski posiadający wykształcenie wyższe oraz wiedzę, kwalifikacje zawodowe i doświadczenie z zakresu gospodarki morskiej oraz funkcjonowania administracji rządowej. 4. Dyrektor urzędu morskiego wykonuje swoje kompetencje przy pomocy urzędu morskiego, który jest państwową jednostką budżetową. 5. W skład urzędu morskiego wchodzą w szczególności: 1) inspekcja morska, inspekcja bandery, inspekcja portu – przy pomocy których dyrektor urzędu morskiego realizuje swoje zadania w zakresie inspekcji statków, 2) kapitanaty i bosmanaty portów – przy pomocy których dyrektor urzędu morskiego wykonuje swoje kompetencje w portach i przystaniach morskich, 3) Biuro Spraw Obronnych Żeglugi – do realizacji zadań, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 1a.\"; 11) w art. 42 w ust. 2: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) ochrony portów morskich i żeglugi morskiej, w tym związane z wykonywaniem zadań obronnych oraz zadań o charakterze niemilitarnym, w szczególności zapobieganie aktom terroru oraz likwidacji skutków zaistniałych zdarzeń,\", b) uchyla się pkt 10a, c) w pkt 17 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 18-26 w brzmieniu: \"18) nadawania nazw statkom morskim, 19) organizacji pilotażu morskiego, 20) budowy i utrzymywania obiektów infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich, 21) zarządzania portami niemającymi podstawowego znaczenia dla gospodarki narodowej i przystaniami morskimi, w których nie powołano podmiotu zarządzającego w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 967, Nr 166, poz. 1361 i Nr 200, poz. 1683), w zakresie przewidzianym w tych przepisach, 22) planowania rozwoju portów i przystani morskich, o których mowa w pkt 21, 23) monitorowania i informowania o ruchu statków, 24) ewidencji ładunków i pasażerów, 25) nadzoru nad wprowadzonymi do obrotu wyrobami w zakresie wyposażenia morskiego, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1652), 26) zarządu nad morzem terytorialnym i morskimi wodami wewnętrznymi oraz nad gruntami pokrytymi tymi wodami, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz.U. Nr 115, poz. 1229, z późn. zm.2)).\"; 12) art. 50 otrzymuje brzmienie: \"Art. 50. 1. Wykonując w polskich obszarach morskich zadania, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 1-6 i 9: 1) inspekcja morska ma prawo: a) kontrolowania, czy statki są uprawnione do działalności, którą wykonują, oraz czy posiadają wymagane pozwolenie, b) kontrolowania, czy żegluga lub inna działalność jest wykonywana zgodnie z przepisami prawa polskiego i umowami międzynarodowymi, c) wykrywania zanieczyszczeń środowiska morskiego powodowanych działalnością na morzu i ich sprawców, 2) inspekcja bandery ma prawo kontrolowania statków o polskiej przynależności w zakresie wymagań określonych w przepisach prawa polskiego, przepisach prawa Unii Europejskiej oraz w ratyfikowanych umowach międzynarodowych dotyczących: a) budowy statków, stałych urządzeń i ich wyposażenia, b) składu i kwalifikacji załóg, c) ochrony środowiska, d) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz warunków sanitarnobytowych, 3) inspekcja portu ma prawo kontrolowania statków obcej przynależności zawijających do polskich portów w zakresie wymagań określonych w umowach międzynarodowych i przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących: a) bezpieczeństwa żeglugi, b) składu i kwalifikacji załóg, c) ochrony środowiska, d) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz warunków sanitarnobytowych. 2. Kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie podlegają jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji. 3. Kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 3, nie podlegają: 1) okręty wojenne i jednostki pomocnicze, 2) statki rybackie, 3) statki drewniane o prostej konstrukcji, 4) statki specjalnej służby państwowej nieużywane do celów handlowych oraz 5) statki rekreacyjne lub sportowe nieużywane do celów handlowych. 4. Określone w ust. 1 pkt 1 uprawnienia inspekcja morska może realizować we współdziałaniu ze Strażą Graniczną, przy użyciu jej sił i środków, a w razie konieczności także w porozumieniu z Marynarką Wojenną. 5. W przypadku nieobecności inspektora inspekcji morskiej na pokładzie jednostki pływającej Straży Granicznej, Straż Graniczna może samodzielnie realizować uprawnienia określone w ust. 1 pkt 1 w imieniu terenowego organu administracji morskiej. 6. Przekazanie Straży Granicznej środków posiadanych przez urzędy morskie do realizacji uprawnień określonych w ust. 1 pkt 1 nastąpi w drodze porozumienia ministrów właściwych do spraw gospodarki morskiej i spraw wewnętrznych. 7. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, uprawnienia inspektora inspekcji morskiej, określone w art. 51 ust. 1 i art. 52 ust. 1, przysługują odpowiednio dowódcom jednostek pływających Straży Granicznej.\"; 13) w art. 51 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Inspektor inspekcji bandery oraz inspektor inspekcji portu w czasie wykonywania czynności służbowych mających na celu stwierdzenie, czy statek spełnia wymagania określone w art. 50 ust. 1 pkt 2 lub 3, są uprawnieni do kontroli dokumentów potwierdzających spełnienie tych wymagań, a także do sprawdzenia ogólnego stanu technicznego statku, łącznie z warunkami sanitarno-bytowymi. Przepisy ust. 1 oraz art. 52-54 stosuje się odpowiednio.\"; 14) w art. 56 w pkt 18 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 19 w brzmieniu: \"19) przeszukuje wraki statków lub ich pozostałości bez wymaganego pozwolenia albo nie stosuje się do warunków określonych w pozwoleniu.\"; 15) użyte w art. 10 w ust. 1, w art. 27, w art. 28, w art. 29, w art. 30, w art. 32, w art. 40, w art. 41 w ust. 2, w art. 43, w art. 48a, w art. 57 w ust. 2 i w art. 60 w różnych przypadkach wyrazy: a) \"Minister Transportu i Gospodarki Morskiej\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw gospodarki morskiej\", b) \"Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw środowiska\", c) \"Minister Spraw Wewnętrznych\" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami \"minister właściwy do spraw wewnętrznych.\"."}
{"id":"2004_41_4","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 100, poz. 1085, z 2002 r. Nr 199, poz. 1672 oraz z 2003 r. Nr 211, poz. 2049) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Minister właściwy do spraw transportu sprawuje nadzór nad działalnością dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej w zakresie uregulowanym w niniejszej ustawie.\"; 2) w art. 9 w ust. 2 pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) współdziałanie z innymi organami w zakresie bezpieczeństwa żeglugi, ochrony środowiska, ochrony portów lub przystani, w tym wykonywania zadań obronnych i zadań o charakterze niemilitarnym, w szczególności zapobiegania aktom terroru i likwidacji ich skutków,\"."}
{"id":"2004_41_5","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W odniesieniu do obszarów morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej przeznaczenie terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz sposób zagospodarowania i warunki zabudowy terenu określa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, Nr 170, poz. 1652 i Nr ..., poz. ...).\"; 2) w art. 51 w ust. 1 uchyla się pkt 4; 3) w art. 57 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Wojewoda prowadzi rejestr wydanych decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych.\"; 4) w art. 60 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Decyzje o warunkach zabudowy na terenach zamkniętych wydaje wojewoda.\"."}
{"id":"2004_41_6","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 6. Do postępowań wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_41_7","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 7. 1. Zezwolenia wydane na podstawie przepisów art. 22, art. 23, art. 26, art. 29, art. 30 pkt 5, art. 31 ust. 1, art. 32 i art. 32a ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy stają się odpowiednio pozwoleniami oraz zachowują ważność na czas, na który zostały wydane. 2. Zgoda wydana na podstawie art. 28 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy staje się odpowiednio pozwoleniem i zachowuje ważność na czas, na który została wydana."}
{"id":"2004_41_8","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, ustawę z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej oraz ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1803, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 130, poz. 1112, Nr 233, poz. 1957 i Nr 238, poz. 2022 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 165, poz. 1592 i Nr 190, poz. 1865."}
{"id":"2004_42_1","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady przygotowania finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012. 2. Ustawa określa w szczególności warunki realizacji: 1) przedsięwzięć w zakresie projektowania, budowy, przebudowy lub remontu stadionów i innych obiektów budowlanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niezbędnych do przeprowadzenia turnieju, o którym mowa w ust. 1, 2) innych przedsięwzięć niezbędnych do przeprowadzenia turnieju, o którym mowa w ust. 1 – zwanych dalej „przedsięwzięciami Euro 2012”. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do przygotowania i realizacji inwestycji dotyczących dróg krajowych i linii kolejowych o państwowym znaczeniu."}
{"id":"2004_42_10","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Spółka celowa nie może: 1) prowadzić działalności niezwiązanej z realizacją przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej w umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1; 2) tworzyć innych podmiotów; 3) nabywać akcji, udziałów lub innych tytułów uczestnictwa w innych podmiotach. 2. W stosunku do spółki celowej nie wszczyna się postępowania naprawczego. 3. Nie można ogłosić upadłości spółki celowej."}
{"id":"2004_42_11","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Skarb Państwa może rozwiązać spółkę celową: 1) po zrealizowaniu wszystkich przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej w umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1, albo 2) w przypadku niewykonywania lub nienależytego wykonywania, w całości lub części, przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej w umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1. 2. Oświadczenie woli o rozwiązaniu spółki celowej składa w imieniu Skarbu Państwa minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w formie aktu notarialnego. Oświadczenie woli o rozwiązaniu spółki celowej zastępuje uchwałę zgromadzenia wspólników o rozwiązaniu spółki. 3. Spółki celowej nie rozwiązuje się, jeżeli, za zgodą ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu, właściwy podmiot powierzył spółce celowej zarządzanie obiektami budowlanymi powstałymi w wyniku realizacji przedsięwzięć Euro 2012, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2012 r. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki powierzania spółce celowej zarządzania obiektami budowlanymi powstałymi w wyniku realizacji przedsięwzięć Euro 2012, w sposób zapewniający należyte wykorzystanie tych obiektów, z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej."}
{"id":"2004_42_12","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. W razie zbycia przez Skarb Państwa, reprezentowany przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu, całego udziału albo wszystkich udziałów w spółce celowej, do spółki celowej nie stosuje się przepisów ustawy."}
{"id":"2004_42_13","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Przedmiotem działalności spółek celowych jest: 1) przygotowywanie lub wykonywanie przedsięwzięć Euro 2012 albo 2) koordynowanie i nadzorowanie przedsięwzięć Euro 2012. 2. Przedmiotem działalności spółek celowych jest w szczególności zastępcze wykonywanie zadań inwestora i zadań nadzoru inwestorskiego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.[3])), a ponadto: 1) pozyskiwanie i przygotowywanie dokumentacji wymaganej do złożenia wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, o pozwoleniu na budowę oraz innych pozwoleń, uzgodnień i opinii wymaganych odrębnymi przepisami do przygotowania lub wykonania przedsięwzięć Euro 2012; 2) występowanie z wnioskami o wydanie decyzji, pozwoleń, uzgodnień i opinii, o których mowa w pkt 1, oraz uczestniczenie w odpowiednich postępowaniach; 3) nabywanie własności lub innych praw do nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, niezbędnych do przygotowania i wykonania przedsięwzięć Euro 2012 oraz uczestniczenie w postępowaniach związanych z wywłaszczeniem nieruchomości i innych postępowaniach dotyczących tych nieruchomości; 4) dysponowanie na cele budowlane nieruchomościami w celu przygotowania lub wykonania przedsięwzięć Euro 2012; 5) zawieranie i nadzorowanie wykonywania umów na dostawy, usługi i roboty budowlane niezbędne do przygotowania lub wykonania przedsięwzięć Euro 2012; 6) wykonywanie innych czynności związanych bezpośrednio z przygotowaniem lub wykonaniem przedsięwzięć Euro 2012, wynikających z odrębnych przepisów albo z umowy, o której mowa w art. 17 ust. 1."}
{"id":"2004_42_14","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Do członków zarządu i rady nadzorczej spółki celowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306, z późn. zm.[4])). 2. W przypadku odwołania członka zarządu i rady nadzorczej spółki celowej odprawa nie może być większa niż wartość jednomiesięcznego wynagrodzenia."}
{"id":"2004_42_15","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. Do spółki celowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 oraz z 2006 r. Nr 183, poz. 1353)."}
{"id":"2004_42_16","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. W sprawach nieuregulowanych w ustawie, do spółki celowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.[5])). Rozdział 3 Umowa o powierzenie przedsięwzięć Euro 2012"}
{"id":"2004_42_17","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Powierzenie spółce celowej zadań związanych z przygotowaniem lub wykonaniem przedsięwzięć Euro 2012 następuje w drodze umowy zawartej między Skarbem Państwa, reprezentowanym przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu, a spółką celową. 2. Zadania związane z przygotowaniem lub wykonaniem przedsięwzięć Euro 2012 może powierzyć spółce celowej, w drodze umowy, również: 1) jednostka samorządu terytorialnego; 2) inny organ administracji rządowej niż określony w ust. 1 reprezentujący Skarb Państwa; 3) przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu publicznego. 3. Zadania określone w art. 13 i wymienione w umowie, o której mowa w ust. 1, spółka celowa wykonuje w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego albo przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie transportu publicznego w zależności od podmiotu, z którym zawarła tę umowę. 4. Do powierzenia spółce celowej zadań związanych z przygotowaniem lub wykonaniem przedsięwzięć Euro 2012 określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 4 ust. 1 nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163, z późn. zm.[6])). 5. Umowy, o których mowa w ust. 1 i 2, sporządza się w formie pisemnej. Projekty umów, o których mowa w ust. 1 i 2, opracowuje spółka celowa."}
{"id":"2004_42_18","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. W umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1, określa się w szczególności: 1) przedsięwzięcia Euro 2012 powierzone spółce celowej do przygotowania lub wykonania oraz zakres czynności wykonywanych przez spółkę, a także zakres praw i obowiązków spółki celowej z tym związanych; 2) sposób sprawowania kontroli wykonania zadań powierzonych spółce celowej; 3) harmonogram przygotowania lub wykonania przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej; 4) założenia przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej; 5) ostateczny termin wykonania zadań powierzonych spółce celowej, z uwzględnieniem zdarzeń nadzwyczajnych; 6) łączną wartość publicznych środków finansowych przewidzianych na przygotowanie i wykonanie przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej, z podaniem warunków, terminów i sposobów ich przekazywania wykonawcom dostaw, usług i robót budowlanych niezbędnych do przygotowania i wykonania tych przedsięwzięć; 7) zakres czynności, jakie spółka celowa może powierzyć, w drodze umowy, do wykonania właściwym przedsiębiorcom i warunki tego powierzenia; 8) opis nieruchomości i innych rzeczy przeznaczonych do wykonania zadań objętych przedsięwzięciami Euro 2012 i powierzonych spółce celowej; 9) warunki korzystania przez spółkę celową ze stanowiących własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego nieruchomości i innych rzeczy koniecznych do przygotowania lub wykonania przedsięwzięć Euro 2012; 10) sposób zwrotu nieruchomości i innych rzeczy wykorzystanych i niewykorzystanych na przygotowanie lub wykonanie przedsięwzięć Euro 2012 oraz dokumentacji dotyczącej przygotowania lub wykonania tych przedsięwzięć po wykonaniu zadań powierzonych spółce celowej; 11) wysokość, terminy i warunki wypłacania spółce celowej wynagrodzenia oraz warunki jego zwiększenia i zmniejszenia; 12) zasady odpowiedzialności stron w razie niewykonania w ca­łości lub części albo nienależytego wykonania umowy; 13) warunki i sposób zmiany i rozwiązania umowy; 14) zasady wzajemnych rozliczeń w razie rozwiązania umowy; 15) postanowienia dotyczące kontroli wewnętrznej. 2. W umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1, można zastrzec, że wszystkie lub niektóre umowy zawierane z wykonawcami dostaw, usług lub robót budowlanych związanych z przygotowaniem lub wykonaniem przedsięwzięć Euro 2012 będą wymagały zgody odpowiednio: 1) Skarbu Państwu, reprezentowanego przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu albo inny organ administracji rządowej; 2) jednostki samorządu terytorialnego; 3) przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie transportu publicznego."}
{"id":"2004_42_19","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Skarb Państwa, reprezentowany przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu albo inny organ administracji rządowej, jednostka samorządu terytorialnego albo przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu publicznego udziela spółce celowej pełnomocnictw niezbędnych do przygotowania lub wykonania zadań powierzonych spółce celowej w umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1."}
{"id":"2004_42_2","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Przygotowanie i wykonanie przedsięwzięć Euro 2012 finansuje się w szczególności ze środków: 1) budżetu państwa ustalonych w ustawach budżetowych, w tym w ramach limitu wydatków na programy wieloletnie; 2) budżetów jednostek samorządu terytorialnego ustalonych w uchwałach budżetowych, w tym w ramach limitu wydatków na programy wieloletnie; 3) pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegających zwrotowi środków z pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) oraz innych środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, niepodlegających zwrotowi. 2. Przepis ust. 1 nie wyłącza finansowania przedsięwzięć Euro 2012 na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. Nr 169, poz. 1420)."}
{"id":"2004_42_20","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Powierzenie, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 7, wymaga uprzedniej zgody rady nadzorczej spółki celowej, jeżeli wartość zobowiązania przekracza 500 000 zł."}
{"id":"2004_42_21","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Do umów zawartych przez spółkę celową przed dniem zakończenia finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 stosuje się odpowiednio art. 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, pod warunkiem że termin wygaśnięcia tych umów upłynie do dnia 31 grudnia 2012 r."}
{"id":"2004_42_22","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. W przypadku umów zawartych na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 7 spółka celowa jest uprawniona do ich wypowiedzenia ze skutkiem natych­miastowym, o ile opóźnienie w realizacji tych umów lub ich nienależyte wykonanie mogłoby utrudnić lub uniemożliwić rozpoczęcie lub przeprowadzenie finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, spółka celowa po dokonaniu wypowiedzenia jest uprawniona do powierzenia wykonania umowy innemu przedsiębiorcy. 3. Przedsiębiorca, któremu została wypowiedziana umowa w trybie, o którym mowa w ust. 1, może żądać odszkodowania w zakresie szkody rzeczywiście poniesionej, chyba że umowa stanowi inaczej. Rozdział 4 Lokalizacja przedsięwzięć Euro 2012"}
{"id":"2004_42_23","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Decyzję o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięć Euro 2012, na wniosek spółki celowej lub innego właściwego podmiotu, wydaje wojewoda w terminie 1 miesiąca od złożenia wniosku. 2. Wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 zawiera: 1) mapę w skali odpowiedniej dla przedstawienia danego przedsięwzięcia Euro 2012, w tym istniejącego uzbrojenia, z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych i ustanowienia stref ochronnych, o ile mają one zastosowanie; 2) wymagane odrębnymi przepisami zezwolenia i stanowiska właściwych organów. 3. O wszczęciu postępowania o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 wojewoda zawiadamia w drodze obwiesz­czeń w urzędach gmin i w prasie lokalnej oraz na stronach internetowych urzędu wojewódzkiego oraz urzędu gminy właściwego dla lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012. 4. W stosunku do nieruchomości niezbędnych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, wymaga zgody Ministra Obrony Narodowej."}
{"id":"2004_42_24","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 zawiera w szczególności: 1) linie rozgraniczające teren; 2) zatwierdzenie podziału nieruchomości; 3) warunki techniczne realizacji; 4) warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska i ochrony zabytków; 5) wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich. 2. Wojewoda doręcza decyzję o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 wnioskodawcy oraz zawiadamia o jej wydaniu i treści pozostałe strony w drodze obwieszczeń w urzędach gmin i w prasie lokalnej oraz na stronach internetowych urzędu wojewódzkiego oraz urzędu gminy właściwego dla lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012. 3. Od decyzji wojewody o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 stronie przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej."}
{"id":"2004_42_25","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. W sprawach uregulowanych w niniejszym rozdziale nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. 2. Wojewoda wydaje pozwolenia na budowę przedsięwzięcia Euro 2012 na zasadach i w trybie przepisów prawa budowlanego, z zastrzeżeniem ust. 3, oraz doręcza je wnioskodawcy, a pozostałe strony zawiadamia o jego wydaniu i treści w drodze obwieszczeń w urzędach gmin i w prasie lokalnej oraz na stronach internetowych urzędu wojewódzkiego oraz urzędu gminy właściwego dla lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012. 3. Ilekroć w przepisach prawa budowlanego jest mowa o decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, rozumie się przez to także decyzję o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012. Rozdział 5 Nabywanie nieruchomości dla realizacji przedsięwzięć Euro 2012"}
{"id":"2004_42_26","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Spółka celowa nabywa, w drodze umowy, na rzecz Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego nieruchomości dla celów realizacji przedsięwzięć Euro 2012."}
{"id":"2004_42_27","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego w odniesieniu do nieruchomości nabywanych dla realizacji przedsięwzięć Euro 2012 następuje na wniosek spółki celowej lub innego właściwego podmiotu, po bezskutecznym upływie terminu do zawarcia umowy, o której mowa w art. 26, wyznaczonego przez wojewodę na piśmie właścicielowi, użytkownikowi wieczystemu lub osobie, której przysługuje inne prawo rzeczowe do nieruchomości. Termin ten nie może być krótszy niż 2 miesiące od dnia otrzymania przez właściciela, użytkownika wieczystego lub osobę, której przysługuje inne prawo rzeczowe do nieruchomości, pisemnej oferty spółki celowej lub innego właściwego podmiotu dotyczącej zawarcia umowy. 2. W przypadku gdy nieruchomości przeznaczone dla realizacji przedsięwzięć Euro 2012 mają nieuregulowany stan prawny, wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego następuje na wniosek spółki celowej lub innego właściwego podmiotu, bez konieczności zachowania warunków określonych w ust. 1."}
{"id":"2004_42_28","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Postępowanie wywłaszczeniowe wszczyna oraz decyzje o wywłaszczeniu i o odszkodowaniu wydaje wojewoda. 2. Od decyzji wojewody, o których mowa w ust. 1, stronie przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej."}
{"id":"2004_42_29","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego wojewoda, na wniosek spółki celowej lub innego właściwego podmiotu, udziela, w drodze decyzji, zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości przeznaczonych na realizację przedsięwzięć Euro 2012. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, uprawnia do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego."}
{"id":"2004_42_3","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przedsięwzięcia, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, są celami publicznymi i inwestycjami celu publicznego w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami oraz przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym."}
{"id":"2004_42_30","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość ustala się według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 oraz według jej wartości z dnia wydania decyzji o ustaleniu wysokości odszkodowania. 2. Wartość nieruchomości określają rzeczoznawcy majątkowi, o których mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.[7])). 3. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega waloryzacji na dzień wypłaty, według zasad obowiązujących w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości. 4. Odszkodowanie za wywłaszczone nieruchomości jest wypłacane odpowiednio ze środków budżetu państwa albo jednostki samorządu terytorialnego."}
{"id":"2004_42_31","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 stanowi podstawę do wydania decyzji o wygaśnięciu trwałego zarządu ustanowionego na nieruchomości, stanowiącej własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Przepis art. 29 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli nieruchomość przeznaczona na realizację przedsięwzięcia Euro 2012 stanowiąca własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego została wydzierżawiona lub wynajęta, decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 stanowi podstawę do wypowiedzenia umowy dzierżawy lub najmu ze skutkiem natychmiastowym. Za straty poniesione na skutek rozwiązania umowy przysługuje odszkodowanie wypłacane ze środków budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. 3. Do rozwiązania użytkowania ustanowionego w drodze decyzji lub umowy stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2."}
{"id":"2004_42_32","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Do gruntów rolnych i leśnych objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych, z tym że określone w tych przepisach należności oraz jednorazowe odszkodowania w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu w odniesieniu do gruntów leśnych i zadrzewionych przeznacza się na Fundusz Leśny w Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych – z tytułu wyłączenia gruntów Skarbu Państwa, zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne „Lasy Państwowe”. 2. Należności oraz jednorazowe odszkodowania w wysokości ustalonej przez organy właściwe w sprawach ochrony gruntów leśnych spółka celowa przekazuje na rachunek bankowy funduszu, o którym mowa w ust. 1, po nabyciu wszystkich gruntów w danym obrębie ewidencji gruntów, w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku."}
{"id":"2004_42_33","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Rozdział 6 Postępowanie administracyjne dla realizacji przedsięwzięć Euro 2012"}
{"id":"2004_42_34","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Decyzje administracyjne wydawane w związku z realizacją przedsięwzięć Euro 2012, określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 4 ust. 1, podlegają natychmiastowemu wykonaniu. 2. Odwołanie od decyzji administracyjnej wydanej w związku z realizacją przedsięwzięć Euro 2012 wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. 3. Odwołanie strony od decyzji administracyjnej wydanej w związku z realizacją przedsięwzięć Euro 2012 rozpatruje się w terminie 14 dni."}
{"id":"2004_42_35","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Do skarg rozpatrywanych w postępowaniu administracyjnym w związku z realizacją przedsięwzięć Euro 2012 stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.[8])), z zastrzeżeniem przepisów ustawy, z tym, że: 1) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi; 2) skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę. 2. Termin rozpatrzenia skargi kasacyjnej wynikającej z realizacji przedsięwzięć Euro 2012 wynosi 2 miesiące od jej wniesienia."}
{"id":"2004_42_36","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej w związku z realizacją przedsięwzięcia Euro 2012 na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a spółka celowa rozpoczęła budowę przedsięwzięcia Euro 2012. Przepis art. 158 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.[9])) stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o pozwoleniu na budowę przedsięwzięcia Euro 2012, sąd administracyjny po upływie 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wyszczególnionych w art. 145 lub 156 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012."}
{"id":"2004_42_37","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Jeżeli z decyzji o pozwoleniu na budowę drogi lub innego przedsięwzięcia Euro 2012 wynika obowiązek dokonania przebudowy istniejących urządzeń infrastruktury technicznej, właściwy starosta, na wniosek spółki celowej lub innego właściwego podmiotu, może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. 2. Przepisy art. 124 ust. 2-8 oraz art. 124a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio. 3. Do egzekucji obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2004_42_38","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Z zastrzeżeniem przepisów ustawy do realizacji przedsięwzięć Euro 2012 określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 4 ust. 1 stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. Rozdział 7 Przepis zmieniający i przepisy końcowe­"}
{"id":"2004_42_39","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 208, poz. 2128. z późn. zm.[10])) w art. 24 po ust. 7a dodaje się ust. 7b w brzmieniu: „7b. Prezes Agencji, w drodze decyzji, przekazuje nieodpłatnie w trwały zarząd na czas nieoznaczony ministrowi właściwemu do spraw sportu i kultury fizycznej, na jego wniosek, nieruchomości niezbędne do przygotowania i przeprowadzenia finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012. Decyzja Prezesa stanowi podstawę do wyłączenia nieruchomości z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz jej protokolarnego przejęcia przez właściwy organ do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa i jest podstawą wpisu do księgi wieczystej.”."}
{"id":"2004_42_4","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przedsięwzięć Euro 2012 realizowanych na zasadach określonych w ustawie. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określa się przedsięwzięcia Euro 2012 zawarte w ofercie przyjętej przez Unię Europejskich Związków Piłkarskich (UEFA) oraz objęte zobowiązaniami i gwarancjami Rady Ministrów lub jednostek samorządu terytorialnego, a także inne niezbędne do przeprowadzenia finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012."}
{"id":"2004_42_40","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Przepisy art. 10 ust. 2 i 3 stosuje się do dnia 31 grudnia 2012 r. 2. Przepisy art. 24 ust. 7b ustawy, o której mowa w art. 39, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dnia 31 grudnia 2012 r."}
{"id":"2004_42_41","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, z 2001 r. Nr 4, poz. 26, z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 99, poz. 1001, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 107, poz. 721. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 oraz z 2007 r. Nr 88, poz. 587, Nr 99, poz. 665 i Nr 127, poz. 880. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 154, poz. 1799, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 60, poz. 535 i Nr 180, poz. 1759 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1207. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 208, poz. 1540. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 227, poz. 1658 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 427 i Nr 82, poz. 560. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2782, z 2005 r. Nr 130, poz. 1087, Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz. 1459, z 2006 r. Nr 64, poz. 456, Nr 104, poz. 708, Nr 220, poz. 1600 i 1601 oraz z 2007 r. Nr 69, poz. 468. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 169, poz. 1417, Nr 250, poz. 2118 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 38, poz. 268, Nr 208, poz. 1536 i Nr 217, poz. 1590 oraz z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 121, poz. 831. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524. [10]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2772, z 2005 r. Nr 132, poz. 1110, Nr 163, poz. 1362, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1420 i Nr 175, poz. 1459, z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 141, poz. 997, Nr 170, poz. 1217, Nr 195, poz. 1437 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 218 i Nr 123, poz. 851."}
{"id":"2004_42_5","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Rada Ministrów ustanowi program wieloletni w celu przygotowania i wykonania przedsięwzięć Euro 2012. 2. Program wieloletni, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) nazwę programu; 2) wskazanie jednostki organizacyjnej realizującej program lub koordynującej jego wykonanie; 3) cel programu; 4) zadania, które mają być sfinansowane z budżetu państwa; 5) okres realizacji programu; 6) łączne nakłady, w tym z budżetu państwa, na realizację programu."}
{"id":"2004_42_6","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu przedstawia sprawozdanie z realizacji przedsięwzięć Euro 2012: 1) Radzie Ministrów dwa razy w roku, do dnia 31 stycznia i 31 lipca; 2) Sejmowi raz w roku, do dnia 30 marca każdego roku. Rozdział 2 Zasady tworzenia i działania spółek celowych"}
{"id":"2004_42_7","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. W celu przygotowania i wykonania przedsięwzięć Euro 2012 Skarb Państwa tworzy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwane dalej „spółkami celowymi”. 2. Oświadczenie woli o utworzeniu spółki celowej i objęciu udziału albo udziałów w tej spółce składa w imieniu Skarbu Państwa minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu, w formie aktu notarialnego. 3. Kapitał zakładowy spółki celowej wynosi co najmniej 2 000 000 zł. 4. W przypadku gdy udziały w spółce celowej są pokrywane wkładami pieniężnymi i niepieniężnymi, wkład pieniężny wynosi co najmniej 1 000 000 zł. 5. Udział albo udziały w spółce celowej mogą być zbywane lub obciążane przez Skarb Państwa reprezentowany przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu, za zgodą Rady Ministrów, po zrealizowaniu wszystkich przedsięwzięć Euro 2012 powierzonych spółce celowej, w umowie, o której mowa w art. 17 ust. 1. 6. Spółki, o których mowa w ust. 1, mogą być tworzone na zasadach wynikających z ustawy również przez miasta gospodarzy Euro 2012: 1) Chorzów; 2) Gdańsk, 3) Kraków; 4) Poznań; 5) m.st. Warszawa; 6) Wrocław. 7. Do spółek, o których mowa w ust. 6, przepisy ustawy stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_42_8","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Uprawnienia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa określone w przepisach ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm.[2])) w stosunku do spółki celowej wykonuje wyłącznie minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu. 2. W stosunku do spółki celowej utworzonej przez miasta, o których mowa w art. 7 ust. 6, uprawnienia, o których mowa w ust. 1, wykonuje wyłącznie prezydent miasta."}
{"id":"2004_42_9","title":"Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[1]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Zarząd spółki celowej składa się z nie więcej niż 3 osób. 2. Rada nadzorcza spółki celowej składa się z nie więcej niż 5 osób. 3. W skład rady nadzorczej spółki celowej wchodzi osoba zgłoszona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, osoba zgłoszona przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego oraz osoba zgłoszona przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. 4. W skład rady nadzorczej spółki celowej utworzonej przez miasto wymienione w art. 7 ust. 6 wchodzi osoba zgłoszona przez marszałka województwa, osoba zgłoszona przez wojewodę i trzy osoby zgłoszone przez prezydenta miasta."}
{"id":"2004_466_1","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo restrukturyzacyjne, ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1508) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule I w dziale V dodaje się art. 139a w brzmieniu: „Art. 139a. 1. Przedsiębiorcy może być udzielona pomoc publiczna na restrukturyzację, przeznaczona na realizację procesu restrukturyzacji. 2. Przed wszczęciem postępowania restrukturyzacyjnego przedsiębiorcy może być udzielona pomoc publiczna na ratowanie z przeznaczeniem na umożliwienie przedsiębiorcy prowadzenia działalności gospodarczej przez czas niezbędny do dokonania koniecznych analiz oraz opracowania planu restrukturyzacji albo likwidacji działalności lub tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne w celu umożliwienia małemu i średniemu przedsiębiorcy prowadzenia działalności gospodarczej przez czas niezbędny do wdrożenia działań restrukturyzacyjnych prowadzących do przywrócenia przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku. 3. Pomoc publiczna, o której mowa w ust. 1, udzielana przedsiębiorcy, wobec którego jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne, musi spełniać warunki określone w przepisach niniejszego działu. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) w odniesieniu do pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1: a) udzielanej przedsiębiorcy, wobec którego jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne, innej niż polegająca na zmniejszeniu, w drodze układu, wysokości zobowiązań, rozłożeniu spłaty na raty, odroczeniu terminu wykonania zobowiązań lub zawieszeniu, z mocy prawa lub na podstawie postanowienia sądu lub sędziego-komisarza, postępowań egzekucyjnych prowadzonych w celu dochodzenia wierzytelności – podmiot udzielający pomocy publicznej oraz tryb i formy jej udzielania, b) udzielanej przedsiębiorcy, wobec którego nie jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne – podmiot udzielający pomocy publicznej oraz tryb i formy jej udzielania, a także warunki udzielania tej pomocy – uwzględniając w szczególności konieczność ukierunkowania tej pomocy na przywrócenie przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku; 2) w odniesieniu do pomocy publicznej, o której mowa w ust. 2 – podmiot udzielający tej pomocy oraz warunki, tryb i formy jej udzielania, uwzględniając w szczególności konieczność ukierunkowania tej pomocy na umożliwienie przedsiębiorcy prowadzenia działalności gospodarczej przez czas niezbędny do dokonania koniecznych analiz oraz opracowania planu restrukturyzacji albo likwidacji działalności lub wdrożenia działań restrukturyzacyjnych prowadzących do przywrócenia przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.”; 2) w art. 141: a) w ust. 2: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) gdy przedsiębiorca wskutek poniesionych strat utracił więcej niż połowę kapitału, w szczególności jeżeli suma zysku (strat) z lat ubiegłych, zysku (straty) netto w danym roku obrotowym, kapitału zapasowego, kapitału z aktualizacji wyceny i pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych jest ujemna i jej wartość bezwzględna jest większa niż 50% kapitału (funduszu) podstawowego;”, – uchyla się pkt 2, – w pkt 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „przedsiębiorcy innego niż mały lub średni, gdy w ciągu dwóch ostatnich lat stosunek:”, b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Warunek, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, sprawdza się na podstawie zatwierdzonych sprawozdań finansowych sporządzanych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, a w przypadku gdy przedsiębiorca nie jest zobowiązany do ich sporządzania – na podstawie innych wiarygodnych dokumentów finansowych.”; 3) w art. 142 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: „4) jeżeli zostanie przedstawiony wiarygodny scenariusz alternatywny nieprzewidujący pomocy publicznej, z którego wynika, że bez tej pomocy cel, o którym mowa w pkt 3, nie zostałby osiągnięty lub zostałby osiągnięty w mniejszym zakresie; 5) jeżeli bez tej pomocy przedsiębiorca zostałby zrestrukturyzowany, sprzedany lub zlikwidowany w taki sposób, że cel, o którym mowa w pkt 3, nie zostałby osiągnięty lub zostałby osiągnięty w mniejszym zakresie.”; 4) w art. 144: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) własnych przedsiębiorcy, z wyłączeniem amortyzacji i planowanych zysków,”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności lub szczególnych trudności udział środków, o których mowa w ust. 1, w kosztach restrukturyzacji może być niższy niż określony w ust. 2, ale musi być znaczny.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Środki, o których mowa w ust. 1, muszą być realne oraz nie mogą stanowić pomocy publicznej. W normalnych okolicznościach środki te muszą być porównywalne z przyznawaną pomocą publiczną pod względem wpływu na wypłacalność lub poziom płynności finansowej przedsiębiorcy.”; 5) w art. 145: a) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Nie stanowią środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku działania konieczne do realizacji celu, o którym mowa w art. 142 ust. 1 pkt 1, polegające na likwidacji lub ograniczeniu działalności przedsiębiorcy, przynoszącej przed restrukturyzacją straty.”, b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: „7a. Środki behawioralne stosuje się w każdym przypadku.”; 6) w art. 456 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) art. 5, który wchodzi w życie z dniem 26 czerwca 2018 r.;”."}
{"id":"2004_466_2","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo restrukturyzacyjne, ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) w art. 189k wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 4 dodaje się § 4a w brzmieniu: „§ 4a. Do pomocy publicznej, o której mowa w § 3 pkt 3 lit. c, przeznaczonej na restrukturyzację, stosuje się: 1) w zakresie warunków udzielania tej pomocy: a) w przypadku przedsiębiorcy, wobec którego jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne – przepisy ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1508 i …), b) w przypadku przedsiębiorcy, wobec którego nie jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne – przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 139a ust. 4 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne; 2) w zakresie trybu udzielania tej pomocy – przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 139a ust. 4 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne.”; 2) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż restrukturyzacja przeznaczenie pomocy, o której mowa w § 3 pkt 3 lit. c, udzielanej w formie ulg w wykonaniu administracyjnej kary pieniężnej oraz warunki i tryb udzielania tych ulg, mając na uwadze dopuszczalność i warunki udzielania pomocy państwa określone przez właściwe organy Unii Europejskiej.”."}
{"id":"2004_466_3","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo restrukturyzacyjne, ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności (Dz. U. poz. 933) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepisy art. 7 ust. 2 pkt 1c i ust. 3 oraz art. 28 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 11, w zakresie odnoszącym się do uzyskiwania, przetwarzania i ujawniania danych z Centralnego Rejestru Restrukturyzacji i Upadłości, oraz art. 28 ust. 1 pkt 5 tej ustawy stosuje się od dnia 26 czerwca 2018 r.”."}
{"id":"2004_466_4","title":"Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo restrukturyzacyjne, ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 6 i art. 3, które wchodzą w życie z dniem 1 lutego 2018 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_515_1","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o wypowiedzeniu Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii w sprawie popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 listopada 1988 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wypowiedzenia Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii w sprawie popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 listopada 1988 r."}
{"id":"2004_515_2","title":"Ustawa z dnia 7 czerwca 2018 r. o wypowiedzeniu Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii w sprawie popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 listopada 1988 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_535_1","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, liczbę stanowisk służbowych w poszczególnych korpusach kadry zawodowej Sił Zbrojnych, uwzględniając strukturę Sił Zbrojnych.”; 2) w art. 5: a) w ust. 3 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) gdy otrzymali ze sprawdzianu sprawności fizycznej ocenę niedostateczną.”, b) w ust. 4 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) gdy nie przystąpił w nakazanym terminie do sprawdzianu sprawności fizycznej.”, c) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) dowódca jednostki wojskowej – w przy­pad­kach wymienionych w ust. 2 pkt 1, ust. 3 pkt 1-4 i 7 oraz ust. 4 pkt 3 i 4, a także, po uzgodnieniu z organem właściwym do wyznaczenia żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe, w przypadkach wymienionych w ust. 3 pkt 5 oraz w ust. 4 pkt 1 i 2, jak również żołnierzy nadter­minowej zasadniczej służby wojsko­wej i zasadniczej służby wojskowej ubiega­ją­cych się o powołanie do zawodowej służby wojskowej;”; 3) w art. 6: a) w ust. 1: – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) stanowisko służbowe – usytuowanie żołnierza zawodowego w hierarchii służbowej jednostki organizacyjnej, z określonymi dla tego stano­wiska: a) nazwą, b) stopniem etatowym, c) grupą uposażenia, d) korpusem osobowym, e) grupą osobową;”, – uchyla się pkt 7-11, – po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: „11a) karta opisu stanowiska służbowego – dokument sporządzony dla każdego stanowiska służbowego występującego w dokumencie etatowym jednostki wojskowej (komórki organizacyjnej), zawierający w szczególności informacje dotyczące charakterystyki stanowiska, podstawowych obowiązków i wymaganych kwalifikacji na stanowisku służbowym;”, – pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) kadencja na stanowisku służbowym – okres pełnienia przez żołnierza zawodowego służby na stanowisku służbowym określony w decyzji personalnej wyznaczającej go na to stano­wisko;”, – w pkt 18 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 19-22 w brzmieniu: „19) gestor korpusu osobowego (grupy osobowej) – wyznaczoną przez Ministra Obrony Narodowej osobę, która z racji zajmowanego stanowiska i posiadanych wysokich kwalifikacji w danym korpusie osobowym (grupie osobowej) jest odpowiedzialna za opracowanie i uaktualnianie modelu przebiegu służby żołnierzy zawodowych w korpusie osobowym (grupie osobowej), wpływającą na rozwój służbowy tych żołnierzy przez współuczestniczenie w procesie naboru, doskonalenia zawodowego i opiniowania kart opisu stanowisk służbowych dla nich, a także ich prognoz przebiegu służby; 20) dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego – dzieci własne żołnierza zawo­dowego, dzieci jego małżonka, dzieci przy­sposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, do czasu zawarcia przez nie związku małżeńskiego, które: a) nie przekroczyły osiemnastego roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły lub od­bywania studiów w szkole wyższej dwu­dziestego piątego roku życia, albo b) stały się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed osiągnięciem wieku określonego w lit. a; 21) przydział mobilizacyjny – imienne wyznaczenie żołnierza zawodowego lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką na stanowisko służbowe określone etatem czasu wojennego, zgodnie z wymaganiami kwalifikacyjnymi oraz innymi predyspozycjami określonymi dla tego stanowiska; 22) droga służbowa – wnoszenie wystąpień (wniosków, skarg, próśb, zażaleń i pytań) za pośrednictwem kolejnych przełożonych, aż do właściwego, który sprawę rozpatrzy.”; b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o: 1) jednostce wojskowej – należy przez to rozumieć jednostkę wojskową, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.[3])), oraz jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane, przedsiębiorstwa państwowe, dla których jest on organem założycielskim, oraz komórki orga­nizacyjne Ministerstwa Obrony Narodowej; 2) decyzji – należy przez to rozumieć również rozkaz personalny. Decyzje i rozkazy personalne wydaje się w formie indywidualnej lub zbiorowej. W przypadku sporządzenia decyzji lub rozkazu personalnego w formie zbiorowej, wyciąg z tej decyzji lub rozkazu jest z nimi równoznaczny.”; 4) w art. 7 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) pełniących zawodową służbę wojskową w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Naro­dowej lub przez niego nadzorowanych, przed­siębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim, oraz komórkach organiza­cyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej – przysługuje odpowiednio dyrektorom (szefom, komendantom, kierownikom, prezesom) tych jednostek i komórek orga­nizacyjnych;”; 5) w art. 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Wystąpienia w sprawach wynikających ze stosunku służbowego, z wyjątkiem spraw wymienionych w ust. 1 oraz przypadków określonych w ustawie, żołnierz zawodowy może wnosić tylko drogą służbową.”; 6) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, wydaje: 1) Minister Obrony Narodowej w przypadku powołania do służby na stanowiska służbowe o stopniach etatowych pułkownika (komandora) i generałów (admirałów); 2) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Naro­dowej właściwego do spraw kadr w przypadku powołania do służby na stanowiska służbowe w korpusach oficerów zawodowych i podoficerów zawodowych; 3) dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w art. 44 ust. 1 pkt 4, w przypadku powołania do służby na stanowiska służbowe w korpusie szeregowych zawodowych w jednostce wojskowej.”; 7) w art. 10 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1) w korpusie oficerów zawodowych: a) powołuje się żołnierza mianowanego na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) po uzyskaniu przez niego tytułu zawodowego magistra (równorzędnego), ukończeniu szkolenia wojskowego i zdaniu egzaminu na oficera, b) może być powołany oficer rezerwy posiadający tytuł zawodowy magistra (równorzędny) i stopień woj­skowy równy lub bezpośrednio niższy od stopnia etatowego stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po powołaniu do służby; 2) w korpusie podoficerów zawodowych: a) powołuje się żołnierza mianowanego na stopień wojskowy kaprala (mata), posiadającego świadectwo dojrzałości, po ukończeniu przez niego nauki w szkole podoficerskiej, b) może być powołany podoficer rezerwy posiadający świadectwo dojrzałości i stopień wojskowy równy lub bezpośrednio niższy od stopnia etatowego stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po powołaniu do służby;”; 8) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Z żołnierzami, którzy ukończyli naukę, o której mowa w art. 10 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a, z ogólną oceną bardzo dobrą lub dobrą, mogą być zawarte kontrakty na pełnienie służby stałej.”; 9) w art. 14: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Żołnierz zawodowy najpóźniej na sześć miesięcy przed dniem upływu okresu, na jaki został zawarty kontrakt na pełnienie służby terminowej, może wystąpić z wnioskiem o zawarcie kolejnego kontraktu na pełnienie służby terminowej lub kontraktu na pełnienie służby stałej. 2. Z żołnierzem zawodowym pełniącym zawodową służbę wojskową w ramach kontraktu na pełnienie służby terminowej może być podpisany, na jego wniosek, kontrakt na pełnienie służby stałej, jeżeli posiada bardzo dobrą ocenę w ostatniej opinii służbowej.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Zgody na zawarcie kolejnego kontraktu na pełnienie służby terminowej lub kontraktu na pełnienie służby stałej w przypadku stanowisk służbowych podofi­cerów zawodowych i oficerów zawodowych do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) udziela dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.”; 10) w art. 20: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, może być przeniesiony do rezerwy kadrowej, w związku z podjęciem przez niego pracy poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych lub między­narodowych strukturach wojskowych, na pod­stawie umowy zawartej między tym żołnierzem a taką organizacją.”, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Organem wojskowym właściwym do przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej jest: 1) Minister Obrony Narodowej – w przypadku żołnierza zawodowego zwolnionego ze sta­nowiska służbowego przez Prezydenta Rzeczy­pospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów i Ministra Obrony Narodowej oraz w przypadku, o którym mowa w ust. 1a; 2) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – w pozo­stałych przypadkach. 4. Jeżeli przeniesienie do rezerwy kadrowej następuje w związku: 1) ze skierowaniem żołnierza zawodowego na studia zagraniczne oraz kursy i szkolenie zagraniczne, czas pozostawania w rezerwie kadrowej obejmuje okres tych studiów oraz kursów i szkoleń; 2) z podjęciem przez żołnierza zawodowego pracy, o której mowa w ust. 1a, czas pozostawania w rezerwie kadrowej nie może być dłuższy niż pięć lat w okresie zawodowej służby wojskowej.”, c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. W przypadku przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej na podstawie ust. 1a żołnierz zawodowy: 1) nie wykonuje zadań służbowych; 2) nie otrzymuje uposażenia i innych należności pieniężnych oraz nie nabywa prawa do świadczeń w naturze, z wyjątkiem należności i świadczeń, o których mowa w art. 83, 85 i 94-101, oraz świadczeń w naturze, określonych w przepisach wydanych na pod­sta­wie art. 50 ust. 3.”; 11) w art. 22 w ust. 9 uchyla się pkt 1; 12) art. 23 otrzymuje brzmienie: „Art. 23. Tryb postępowania i warunki wymagane przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych na stanowiska aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych oraz aplikantów, asesorów i pro­kuratorów w wojskowych jednostkach organi­zacyjnych prokuratury i odwoływaniu z tych stanowisk określają przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych i ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206, z późn. zm.[4])).”; 13) w art. 24 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza: 1) Minister Obrony Narodowej – żołnierzy za­wo­dowych zajmujących stanowiska służbowe o stop­niach etatowych od stopnia majora (komandora podporucznika) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw; 2) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Na­rodowej właściwego do spraw kadr – po­zostałych żołnierzy zawodowych. 3. Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Gene­ralnego Wojska Polskiego.”; 14) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy jest wyznaczony na stanowisko służbowe, może dodatkowo powierzyć żołnierzowi czasowe pełnienie obowiązków służbowych w tej jednostce na stanowisku nieobsadzonym lub obsadzonym, na którym wyznaczony żołnierz czasowo nie wykonuje zadań służbowych. Nie dotyczy to aplikantów, asesorów i sędziów sądów wojskowych oraz aplikantów, asesorów i proku­ratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Minister Obrony Narodowej, w przypadkach, o których mowa w ust. 1, może, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, powierzyć także żołnierzowi zawodowemu, będącemu w rezerwie kadrowej lub w dyspozycji, czasowe pełnienie obowiązków służbowych w każdej jednostce wojskowej. Nie dotyczy to aplikantów, asesorów i sędziów sądów wojskowych oraz aplikantów, asesorów i pro­ku­ratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury.”; 15) art. 26 otrzymuje brzmienie: „Art. 26. 1. Żołnierz zawodowy podlega opiniowaniu służbowemu, którego proces rozpoczyna się na sześć miesięcy przed dniem upływu kadencji lub kontraktu na pełnienie służby terminowej. Opiniowaniem służbowym obejmuje się również żołnierza zawodowego: 1) skierowanego do pełnienia służby poza granicami państwa – za okres pełnienia tej służby; 2) zwolnionego ze stanowiska służbowego w trakcie trwania kadencji, jeżeli pełnił służbę na tym stanowisku co najmniej dwanaście miesięcy. 2. Opinia służbowa ma na celu ocenę wykonywania przez żołnierza zawodowego obowiązków służbowych i stanowi podstawę do określenia dalszego przebiegu jego służby. W opinii służbowej przełożony ocenia wywiązywanie się żołnierza zawodowego z poszczególnych obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym określonych w karcie opisu tego stanowiska oraz jego cechy osobowe. 3. Na podstawie ocen, o których mowa w ust. 2, przełożony wystawia ogólną ocenę opi­nio­wanego żołnierza zawodowego, wyrażoną w skali od 5 do 2 (bardzo dobra, dobra, dostateczna i niedostateczna). 4. W ramach opiniowania służbowego określa się indywidualną prognozę przebiegu zawodowej służby wojskowej żołnierza zawodowego: bliższą, dalszą i perspektywiczną. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie określa się żołnierzowi zawodowemu indy­wi­dualnej prognozy przebiegu służby, o której mowa w ust. 4. 6. W przypadku zwolnienia żołnierza zawodowego ze stanowiska służbowego w okresie kadencji na stanowisku służbowym, jeżeli pełnił służbę na tym stanowisku przez okres krótszy niż dwanaście miesięcy, nie sporządza się nowej opinii służbowej, lecz określa się jedynie nową indywidualną prognozę przebiegu służby. 7. Opinię służbową o żołnierzu zawodowym udostępnia się w przypadku wystąpienia o nią przez sąd, prokuratora, Żandarmerię Wojskową, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policję oraz rzecznika dyscy­plinarnego lub rzecznika dyscypliny finansów publicznych. 8. Opinię służbową sporządza pismem odręcznym bezpośredni przełożony żołnierza zawodowego. 9. Przełożony jest obowiązany doręczyć, za pokwitowaniem, potwierdzoną kopię opinii służ­bowej żołnierzowi zawodowemu, którego ona dotyczy, w terminie czternastu dni od dnia jej sporządzenia. W opinii służbowej zamieszcza się pouczenie o przysługującym żołnierzowi zawo­dowemu prawie wniesienia odwołania od opinii. 10. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje prawo wniesienia odwołania od opinii służbowej do wyższego przełożonego w terminie czternastu dni od dnia jej otrzymania. Odwołanie wniesione po terminie nie podlega rozpoznaniu. 11. Prawo wniesienia odwołania nie przysługuje od indywidualnej prognozy przebiegu zawodowej służby wojskowej określonej dla żołnierza zawo­dowego w opinii służbowej. 12. Wyższy przełożony może zaskarżoną opinię służbową: 1) utrzymać w mocy; 2) zmienić lub ją uzupełnić; 3) uchylić i wydać nową; 4) uchylić, jeżeli brak było podstaw prawnych dla jej sporządzenia. 13. Opinia służbowa wydana wskutek odwołania jest ostateczna. 14. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb opiniowania żołnierzy zawodowych, zapo­znawania ich z treścią opinii służbowych oraz wnoszenia i rozpatrywania od nich odwołań, tryb określania indywidualnej prognozy przebiegu zawodowej służby i jej weryfikacji, a także wzór arkusza opinii. Rozporządzenie powinno uwzględniać, aby sporządzona opinia służbowa w sposób jednoznaczny określała o przydatności lub braku przydatności żołnierza zawodowego na zajmowanym stanowisku służbowym, cechy osobowości żołnierza, w szczególności od­porność psychofizyczną na trudy zawodowej służby wojskowej, poziom i rzetelność wyko­nywania zadań służbowych oraz predyspozycje do zajmowania wyższych stanowisk służbowych, mając na względzie, aby opiniowanie było oparte na zasadzie jawności dla opiniowanego żołnierza zawodowego.”; 16) art. 28 otrzymuje brzmienie: „Art. 28. 1. Warunkiem mianowania na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) jest posiadanie tytułu zawodowego magistra (równorzędnego) i odbycie szkolenia wojsko­wego oraz zdanie egzaminu na oficera. 2. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, na stopień wojskowy podpo­rucznika (podporucznika marynarki) może być mianowany, po odbyciu szkolenia woj­skowego i zdaniu egzaminu na oficera, podoficer zawodowy pełniący służbę na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, który posiada tytuł zawodowy magistra (równorzędny) i bardzo dobrą ogólną ocenę w opinii służbowej oraz nie ukończył trzy­dziestego piątego roku życia.”; 17) w art. 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, na stopień wojskowy kaprala (mata) może być mianowany, po zdaniu egzaminu na podoficera, szeregowy zawodowy, który posiada świadectwo dojrzałości i bardzo dobrą ogólną ocenę w opinii służbowej.”; 18) art. 31 otrzymuje brzmienie: „Art. 31. 1. Żołnierza zawodowego mianuje się na stopień wojskowy, który odpowiada stopniowi eta­towemu stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ma być wyznaczony, z dniem objęcia stanowiska służbowego. 2. Warunkiem wydania decyzji o wyznaczeniu żołnierza zawodowego na wyższe stanowisko służbowe oraz objęcia obowiązków na tym stanowisku jest uprzednie wydanie decyzji o mianowaniu tego żołnierza, przez upraw­niony organ, na stopień wojskowy odpo­wiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ma być wyznaczony. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych wyznaczanych na stanowiska służbowe zaszeregowane do stopni gene­rałów (admirałów).”; 19) w art. 32 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Na pierwszy stopień wojskowy mianuje w korpusie: 1) podoficerów zawodowych – dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwy do spraw kadr; 2) szeregowych zawodowych – dowódca jednostki wojskowej.”; 20) art. 34 otrzymuje brzmienie: „Art. 34. 1. Żołnierza zawodowego zalicza do określonego korpusu osobowego oraz grupy osobowej właściwy organ, o którym mowa w art. 9 ust. 3, w rozkazie personalnym o powołaniu do zawodowej służby wojskowej. 2. Żołnierz zawodowy może być przeniesiony do innego korpusu osobowego lub do innej grupy osobowej przez organ właściwy do wy­znaczenia go na stanowisko służbowe decyzją o wyznaczeniu na stanowisko służbowe. 3. Przeniesienie żołnierza zawodowego do innego korpusu osobowego lub innej grupy osobowej może odbyć się po zasięgnięciu opinii gestorów korpusów osobowych (grup osobowych), w którym żołnierz ten aktualnie pełni służbę i do którego ma być przeniesiony. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach służ­bowych aplikantów, asesorów i sędziów sądów wojskowych oraz aplikantów, asesorów i pro­kuratorów wojskowych jednostek orga­nizacyjnych prokuratury.”; 21) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Żołnierza zawodowego wyznacza się na sta­nowisko służbowe, w drodze decyzji, stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, w zależności od wymaganych kwalifikacji zawodowych okre­ślonych w karcie opisu stanowiska służbowego oraz od posiadanej opinii służbowej, a żołnierza pełniącego zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej w zależności od ustalonej dla niego in­dy­widualnej prognozy przebiegu służby.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Modele przebiegu służby w poszczególnych korpusach osobowych opracowują i uaktualniają gestorzy korpusów osobowych.”; 22) art. 36 otrzymuje brzmienie: „Art. 36. 1. Minimalne wymagania w zakresie wy­kształcenia do wyznaczenia na pierwsze stanowisko służbowe w korpusach kadry są następujące: 1) szeregowych zawodowych – ukończone gimnazjum; 2) podoficerów zawodowych – posiadanie świa­dectwa dojrzałości; 3) oficerów zawodowych: a) od stopnia etatowego podporucznika (podporucznika marynarki) – posia­danie tytułu zawodowego magistra (równo­rzędnego), b) od stopnia etatowego majora (ko­mandora podporucznika) – ukoń­czenie studiów podyplomowych w uczelni wojskowej, c) od stopnia etatowego generała brygady (kontradmirała) – ukończenie podyplo­mowych studiów polityki obronnej. 2. Wyznaczenie na stanowisko służbowe jest uzależnione od ukończenia studiów, kursu, szkolenia, stażu lub specjalizacji, w zależności od wymaganych kwalifikacji określonych w karcie opisu stanowiska służbowego. 3. Do celów określonych w ust. 1 pkt 3 i ust. 2 na równi ze świadectwem lub dyplomem szkoły wojskowej są traktowane świadectwa lub dyplomy zagranicznych i krajowych szkół, uczelni i kursów na kierunkach zgodnych z kartą opisu stanowiska służbowego.”; 23) w art. 37: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Okres kadencji na stanowisku wynosi od osiemnastu miesięcy do trzech lat.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Sił Zbrojnych, okres kadencji, o którym mowa w ust. 2, może być przez organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe prze­dłużony do dwunastu miesięcy.”, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Okres kadencji na stanowisku służbowym określa organ właściwy do wyznaczania na stanowisko służbowe w decyzji o wyznaczeniu żołnierza zawodowego na to stanowisko.”; 24) uchyla się art. 38 i 39; 25) art. 40 i 41 otrzymują brzmienie: „Art. 40. 1. Wyznaczenie oficera zawodowego na wyższe stanowisko może nastąpić w zależności od wolnych stanowisk służbowych, a także od ogólnej oceny bardzo dobrej lub dobrej w opinii służbowej. 2. Okres zajmowania stanowiska służbowego, o tym samym stopniu etatowym wynosi co najmniej trzy lata. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych okres ten może być krótszy, nie mniej jednak niż osiemnaście miesięcy. 3. W przypadku uzyskania przez oficera zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową w opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na to samo lub inne równorzędne stanowisko służbowe; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową na stanowiskach służ­bowych aplikantów, asesorów i sędziów w sądach wojskowych oraz prokuratorów w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury."}
{"id":"2004_535_10","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. Sprawy wszczęte, lecz niezakończone ostateczną decyzją przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzi się na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2004_535_11","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. Do spraw dotyczących kosztów nauki kandydatów na żołnierzy zawodowych i żołnierzy zawodowych, w przypadku gdy pobierali naukę przed dniem wejścia w życie ustawy, a zwolnienie ze służby nastąpiło po dniu wejścia w życie ustawy, do obowiązku zwrotu równowartości kosztów poniesionych przez wojsko na jego utrzymanie i naukę stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_535_12","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. 1. Ustalona, w dniu wejścia w życie ustawy, dla żołnierzy zawodowych dwunastomiesięczna kadencja na stanowiskach służbowych staje się z mocy prawa osiemnastomiesięczną kadencją na tych stanowiskach służbowych. 2. Decyzje o wyznaczeniu na stanowiska służbowe, wydane przez organy wymienione w art. 44 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. 3. W odniesieniu do żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1, nie wydaje się decyzji o wyznaczeniu na zajmowane obecnie stanowiska służbowe i nie dokonuje się zmian w obecnych dokumentach etatowych jednostki wojskowej (komórki organizacyjnej) oraz kartach opisu stanowisk służbowych."}
{"id":"2004_535_13","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. 1. Żołnierze zawodowi urodzeni przed dniem 1 sierpnia 1972 r., zajmujący stanowiska służbowe, o których mowa w art. 4 pkt 54 ustawy, o której mowa w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają obowiązek złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 9, w terminie miesiąca od dnia doręczenia powiadomienia, o którym mowa w ust. 2. 2. Minister Obrony Narodowej, w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, powiadomi żołnierza zawodowego o obowiązku przedłożenia mu oświadczenia lustracyjnego oraz poinformuje o skutku niedopełnienia tego obowiązku. 3. W przypadku niezłożenia w terminie oświadczenia lustracyjnego przez żołnierza zawodowego zobowiązanego do jego złożenia na podstawie ust. 1, zwalnia się go z zawodowej służby wojskowej z mocy prawa. 4. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 3, przysługują należności pieniężne, o których mowa w art. 94 ust. 1-3 i art. 95 ustawy, o której mowa w art. 1, art. 96 ust. 1 i 3-7 oraz art. 97 i 103 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się."}
{"id":"2004_535_14","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 4, art. 22 ust. 9, art. 46 ust. 1, art. 55 ust. 1, art. 56 ust. 5, art. 60 ust. 5, art. 91 ust. 4, art. 120 ust. 4, art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 4 ust. 4, art. 22 ust. 9, art. 46 ust. 1, art. 55 ust. 1, art. 56 ust. 5, art. 60 ust. 5, art. 91 ust. 4, art. 120 ust. 4, art. 137 ust. 1 ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 26 ust. 10 ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 26 ust. 14 ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy."}
{"id":"2004_535_15","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 3 lit. a tiret drugie i trzecie, pkt 15, pkt 24-26, pkt 70-72, art. 7, art. 8 i art. 14 ust. 2, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej, ustawę z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych, ustawę z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej, ustawę z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych i ustawę z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1802, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 130, poz. 1085, Nr 167, poz. 1398 i Nr 169, poz. 1410 i 1417, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 64, poz. 431, 432 i 433, Nr 73, poz. 484 i Nr 85, poz. 571. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732, Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615 oraz z 2007 Nr 64, poz. 426 i Nr 89, poz. 589. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 166, poz. 1363 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1609 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2005 r. Nr 122, poz. 1025. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1784 i 1799, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 152, poz. 1267, Nr 213, poz. 1802 i Nr 214, poz. 1805, z 2003 r. Nr 149, poz. 1454, Nr 166, poz. 1609, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 240, poz. 2407 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 433 i Nr 82, poz. 560. [9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203, Nr 171, poz. 1800 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711."}
{"id":"2004_535_2","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.[6])) w art. 76 po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu: „13a. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb nadawania stopni wojskowych, o których mowa w ust. 4 i 6, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych.”."}
{"id":"2004_535_3","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693, z późn. zm.[7])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Żołnierzom powołanym do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej wypłaca się odprawę, o której mowa w ust. 1, w związku ze zwolnieniem z tej służby, w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasad­ni­czego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego żołnierzowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, nie niższej jednak niż określonej w ust. 1.”; 2) w art. 37 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W razie umorzenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego albo uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu lub orzeczeniem dyscyplinarnym żołnierz otrzymuje zawieszoną część uposażenia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia, w którym uposażenie stało się wymagalne, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu żołnierza z czynnej służby wojskowej.”; 3) art. 43 otrzymuje brzmienie: „Art. 43. 1. Przepisów art. 40-42 nie stosuje się do zaliczek pobranych przez żołnierza do rozliczenia, które potrąca się z uposażenia i innych należności pieniężnych w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń dokonywanych z innych tytułów. 2. Z uposażenia, o którym mowa w art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1, dokonuje się potrąceń na podstawie prawomocnego orzeczenia o wy­mierzeniu kary pieniężnej, wydanego w po­stępowaniu dyscyplinarnym.”; 4) art. 47 otrzymuje brzmienie: „Art. 47. 1. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny żołnierze pełniący czynną służbę wojskową otrzymują uposażenie i inne należności pieniężne, w wysokości i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych w przepisach ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. 2. Żołnierze, o których mowa w ust. 1, posiadający stopnie wojskowe szeregowego (marynarza) otrzymują uposażenie zasadnicze w wysokości 80% najniższej stawki uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w czasie stanu wojennego.”."}
{"id":"2004_535_4","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 179, poz. 1750) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 2 uchyla się pkt 5; 2) w art. 22: a) w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: „6a) odwołanie z zajmowanego stanowiska służ­bowego;”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Karę dyscyplinarną, o której mowa w ust. 1 pkt 6a, można wymierzyć żołnierzom zawodowym.”; 3) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: „Art. 26a. 1. Kara odwołania z zajmowanego stanowiska służbowego oznacza zwolnienie z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego oraz utratę uprawnień z nim związanych. 2. Karę, o której mowa w ust. 1, można wymierzyć za czyny wymienione w art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3 albo za przewinienie dyscyplinarne polegające na istotnym niedopełnieniu obowiązków służbowych lub istotnym przekroczeniu uprawnień służbowych. 3. Żołnierza, któremu wymierzono karę, o której mowa w ust. 1, zwalnia się z dotychczas zajmowanego stanowiska i wyznacza na inne stanowisko służbowe lub przenosi do rezerwy kadrowej na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602).”; 4) w art. 59 w ust. 2: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) wymienioną w pkt 6a – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca jednostki wojskowej zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej pułkownika (komandora),”, b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) wymienioną w pkt 10: a) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową, b) rektor uczelni wojskowej lub komendant szkoły podoficerskiej, w której kandydat na żołnierza zawodowego pełni służbę wojskową, c) organ wojskowy uprawniony do powołania do zawodowej służby wojskowej.”; 5) w art. 77 uchyla się ust. 2; 6) w art. 89: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wykonanie kary dyscyplinarnej zarządza i nad­zoruje organ, który wydał orzeczenie o ukaraniu w pierwszej instancji, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6 oraz art. 88 ust. 3.”, b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: „5. Zarządzenie wykonania kary dyscyplinarnej, o któ­rej mowa w art. 22 ust. 1 pkt 6a, stanowi decyzja organu wojskowego o zwolnieniu żołnierza za­wodowego z zajmowanego stanowiska służ­bowego. 6. Prawomocne orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 10, stanowi podstawę do zwolnienia żołnierza z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, ze służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego oraz z za­wodowej służby wojskowej, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.”; 7) art. 99 otrzymuje brzmienie: „Art. 99. 1. W razie uchylenia orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa: 1) w art. 22 ust. 1 pkt 10 – ukaranemu przysługuje od Skarbu Państwa odszko­dowanie w wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, według stawek obowiązujących na stanowisku służbowym zajmowanym w dniu uprawomocnienia się orzeczenia wraz z odsetkami ustawowymi; przywrócenie do czynnej służby wojskowej następuje na wniosek ukaranego, jeżeli spełnia on wymagania w zakresie wieku oraz zdolności fizycznej i psychicznej do tej służby; 2) w art. 22 ust. 1 pkt 6a – ukaranego przywraca się na dotychczas zajmowane stanowisko służbowe, a w razie braku takiej możliwości – na równorzędne stanowisko służbowe lub przenosi się do rezerwy kadrowej, oraz wypłaca się utraconą wskutek kary dyscyplinarnej część uposażenia należnego na tym stanowisku, według stawek obowiązujących w dniu uprawomocnienia się orzeczenia wraz z odsetkami ustawowymi; 3) w art. 22 ust. 1 pkt 3 – ukaranemu wypłaca się kwotę odpowiadającą kwocie kary pieniężnej wraz z odsetkami ustawowymi. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio w razie złagodzenia kary pieniężnej lub za­stąpienia jej inną, łagodniejszego rodzaju– w części, w której obwiniony nie powinien był jej ponieść. 3. Zasady i tryb postępowania w przypadku uchylenia orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej reguluje art. 116 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.”."}
{"id":"2004_535_41","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 41. 1. Wyznaczenie podoficera zawodowego na wyższe stanowisko służbowe może nastąpić w zależności od wolnych stanowisk i od okresu zajmowania dotychczasowego stano­wiska, a także od ogólnej oceny bardzo dobrej lub dobrej w opinii służbowej oraz od odbycia, w zależności od potrzeb, stosownego kursu, szkolenia lub specjalizacji. 2. Okres zajmowania stanowiska służbowego, o tym samym stopniu etatowym wynosi co najmniej trzy lata. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych okres ten może być krótszy, nie mniej jednak niż osiemnaście miesięcy. 3. W przypadku uzyskania przez podoficera zawodowego w opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na to samo lub inne równorzędne stanowisko służbowe; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej.”; 26) w art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku uzyskania przez szeregowego za­wodowego w opinii służbowej ogólnej oceny dostatecznej: 1) wyznacza się go na to samo lub inne równorzędne stanowisko służbowe; 2) może być on zwolniony z zawodowej służby wojskowej.”; 27) art. 44 otrzymuje brzmienie: „Art. 44. 1. Organami właściwymi do wyznaczania na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk żołnierzy zawodowych są: 1) Minister Obrony Narodowej – w od­nie­sieniu do stanowisk służbowych o stop­niach etatowych od stopnia majora (komandora podporucznika) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów od­rębnych ustaw; 2) Szef Sztabu Generalnego Wojska Pol­skiego, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Komendant Główny Żandarmerii Wojsko­wej i Dowódca Garnizonu Warszawa – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie w podległych jed­nostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5; 3) dowódca okręgu wojskowego, dowódca korpusu i komendant wojskowej uczelni akademickiej – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego szta­bowego marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych; 4) dowódca dywizji, flotylli, brygady, pułku oraz dowódca zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej pułkownika (ko­mandora) – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego star­szego sierżanta (starszego bosmana) włącznie w podległej jednostce wojskowej; 5) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie w po­zostałych, niewymienionych w pkt 2-4, jednostkach organizacyjnych. 2. Do zwolnienia żołnierza zawodowego z do­tychczas zajmowanego stanowiska służbo­wego w jednostce wojskowej, w której zajmował to stanowisko, i wyznaczenia na stanowisko służbowe w innej jednostce wojskowej jest uprawniony organ, któremu podlegają obie te jednostki, przy zachowaniu posiadanych uprawnień do wyznaczania na stanowiska służbowe. 3. W przypadku gdy wyznaczenie na stanowisko służbowe jest związane z wyznaczeniem na wyższe stanowisko służbowe w tym samym lub innym korpusie osobowym, organy właściwe do wyznaczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, przed tym wyznaczeniem mogą zasięgać opinii gestorów korpusów oso­bowych, w którym żołnierz zawodowy aktualnie pełni służbę i do którego ma być przeniesiony.”; 28) w art. 45: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) wskutek wymierzenia kary dyscyplinarnej odwołania z zajmowanego stanowiska służbowego.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Żołnierza zawodowego można zwolnić z zaj­mowanego stanowiska służbowego w przy­padku: 1) zaistnienia potrzeb Sił Zbrojnych; 2) wszczęcia postępowania w sprawie cofnięcia żołnierzowi zawodowemu poświadczenia bezpieczeństwa o klauzuli wymaganej na tym stanowisku.”, c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, żołnierza zawodowego wyznacza się na równorzędne lub wyższe stanowisko służbowe albo przenosi się do rezerwy kadrowej na okres nie krótszy niż 6 miesięcy. 2b. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, żołnierza zawodowego przenosi się do rezerwy kadrowej na czas prowadzonego postępowania. Na zwolnione stanowisko służbowe nie wyznacza się do czasu zakończenia postępowania w sprawie cofnięcia żołnierzowi zawodowemu poświadczenia bezpieczeństwa innego żołnierza zawodowego, a powierza się obowiązki służbowe na tym stanowisku innemu żołnierzowi zawodowemu w trybie określonym w art. 25. ”, d) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Żołnierza zawodowego w przypadkach wy­mie­nionych w ust. 1 i 2 oraz żołnierza zawodowego pozostającego w rezerwie kadrowej zwalnia się z zawodowej służby wojskowej, gdy odmówi pełnienia służby na innym równorzędnym lub wyższym stanowisku służbowym.”, e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Z dniem przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej lub dyspozycji albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej żołnierz zawodowy z mocy prawa jest zwolniony z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego.”; 29) art. 46 otrzymuje brzmienie: „Art. 46. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne do wyznaczenia na poszczególne stanowiska służbowe; 2) szczegółowy tryb wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk, w tym tryb organizacji oraz kierowania żołnierzy na kursy specjalistyczne i szkolenie oraz staż przed wyznaczeniem na stanowiska; 3) szczegółowe warunki i tryb zaliczania i przenoszenia żołnierzy zawodowych do innego korpusu osobowego lub grupy osobowej; 4) tryb przenoszenia żołnierzy zawodowych do rezerwy kadrowej, warunki i sposób peł­nienia przez nich zawodowej służby wojskowej w tym okresie, a także sposób nakładania na nich zadań służbowych oraz rozliczania z ich wykonania oraz limit żołnierzy zawodowych pozostających w re­zerwie kadrowej dla poszczególnych organów wymienionych w art. 20 ust. 3, w ramach ogólnej liczby stanowisk służ­bowych określonej na podstawie art. 4 ust. 4. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności: 1) przewidywać możliwość równego dostępu żołnierzy zawodowych do wyższych sta­nowisk służbowych, po spełnieniu przez nich warunków określonych w ustawie, modelu przebiegu zawodowej służby wojskowej i w karcie opisu stanowiska służbowego; 2) zapewnić sprawność kierowania przez Ministra Obrony Narodowej podległymi i nadzorowanymi jednostkami organiza­cyjnymi; 3) określić, że podstawowym kryterium zaliczenia lub przeniesienia żołnierza zawodowego do innego korpusu oso­bowego lub grupy osobowej powinno być wykształcenie żołnierza, jego kwalifikacje zawodowe, w tym specjalistyczne, stan zdrowia, a także przydatność na nowym stanowisku służbowym; 4) przewidywać, że żołnierze zawodowi w okresie pozostawania w rezerwie kadrowej podlegają regułom pełnienia zawodowej służby wojskowej i wykonują zadania służbowe określone przez przełożonych.”; 30) po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu: „Art. 50a. 1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany utrzy­mywać sprawność fizyczną zapew­niającą wykonywanie przez niego zadań służ­bowych. 2. Żołnierz zawodowy jest poddawany raz w roku sprawdzianowi sprawności fizycznej. 3. Żołnierz zawodowy może być zwolniony ze sprawdzianu sprawności fizycznej w da­nym roku kalendarzowym z przyczyn służbowych lub zdrowotnych, a kobieta żołnierz zawodowy jest zwalniana również w okresie ciąży lub karmienia dziecka piersią. 4. Sprawność fizyczną żołnierza zawodowego ocenia się na podstawie ćwiczeń zróż­ni­cowanych ze względu na płeć, grupy wiekowe oraz jednostki wojskowe i zaj­mowane stano­wiska służbowe. 5. Na podstawie przeprowadzonego spraw­dzia­nu wystawia się żołnierzowi zawodowemu ocenę sprawności fizycznej wyrażoną w skali od 5 do 2 (bardzo dobra, dobra, dostateczna i niedostateczna). 6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i tryb przepro­wa­dzania sprawdzianu sprawności fizycznej; 2) zakres ćwiczeń zróżnicowany ze względu na płeć, grupy wiekowe oraz jednostki wojskowe i zajmowane stanowiska służ­bowe; 3) tryb zwalniania ze sprawdzianu spraw­ności fizycznej w danym roku kalen­darzowym oraz dokumenty wymagane w tych sprawach; 4) sposób dokumentowania niemożności przystąpienia do sprawdzianu sprawności fizycznej. 7. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, powinno uwzględniać terminy przepro­wa­dzenia sprawdzianu sprawności fizycznej, opis prawidłowości wykonywanych ćwiczeń oraz kryteria oceniania żołnierzy zawodowych w czasie sprawdzianu, z zachowaniem jawności i obiektywizmu.”; 31) art. 52-56 otrzymują brzmienie: „Art. 52. 1. Żołnierz zawodowy może pobierać naukę, jeżeli nie koliduje to z wykonywaniem przez niego zadań służbowych. 2. Żołnierz zawodowy pisemnie informuje o fakcie pobierania nauki dowódcę jednostki wojskowej, w której zajmuje stanowisko służbowe. 3. Żołnierz zawodowy może wystąpić do dowódcy, o którym mowa w ust. 2, z wnioskiem o udzielenie pomocy w związku z pobieraniem nauki. 4. Pomoc, o której mowa w ust. 3, może być udzielona wyłącznie w przypadkach, gdy poziom i kierunek nauki są zbieżne z wymaganiami kwalifikacyjnymi na zajmo­wanym lub na planowanym do wyznaczenia stanowisku służbowym. 5. Dowódca jednostki wojskowej, po uzyskaniu zgody od organu uprawnionego do wy­znaczenia żołnierza zawodowego na wyższe od zajmowanego stanowisko służbowe, zawiera z żołnierzem zawodowym umowę, w której określa między innymi formę pomocy, o której mowa w ust. 3, a w szcze­gólności pokrycie czesnego za naukę, zwrot należności z tytułu kosztów przejazdu na obszarze kraju oraz warunki zwrotu kosztów tej pomocy w przypadku przerwania nauki lub zwolnienia z zawodowej służby wojskowej z przyczyn, o których mowa w art. 111 pkt 1, 4, 6, 7, pkt 9 lit. a i pkt 11-16 oraz art. 112 ust. 1 pkt 1, w terminie określonym w umowie, nie dłuższym niż trzy lata od zakończenia nauki."}
{"id":"2004_535_5","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z późn. zm.[8])) art. 29f otrzymuje brzmienie: „Art. 29f. Przez żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. c, rozumie się również żołnierzy odby­wających nadterminową zasadniczą służbę wojskową.”."}
{"id":"2004_535_53","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 53. Żołnierz zawodowy może być kierowany na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub specjalizację w kraju lub za granicą."}
{"id":"2004_535_54","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 54. 1. Z żołnierzem zawodowym, którego planuje się na koszt wojska skierować na studia lub naukę albo staż, kurs lub specjalizację w kraju lub za granicą, którego koszt przekracza sześcio­krotność najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, zawiera się umowę, która określa między innymi warunki zwrotu kosztów poniesionych na jego utrzymanie i naukę w przy­padku przerwania kształcenia lub zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, przed określonym w umowie okresem służby wojskowej, z przyczyn, o których mowa w art. 111 pkt 1, 4, 6, 7, pkt 9 lit. a i pkt 11-16 oraz art. 112 pkt 1, w wysokości proporcjonalnej do czasu służby po zakończeniu tej nauki. 2. Organem uprawnionym do zawarcia umowy jest organ, który kieruje żołnierza zawodowego na studia lub naukę albo staż, kurs lub specjalizację w kraju lub za granicą."}
{"id":"2004_535_55","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 55. 1. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb udzielania żołnierzom zawodowym pomocy w związku z pobieraniem przez nich nauki, rodzaj, zakres i wysokość tej pomocy oraz szczegółowy tryb jej zwrotu, a także sposób dokumentowania poniesionych przez żołnierza zawodowego wydatków objętych pomocą; 2) tryb kierowania na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub specjalizację w kraju lub za granicą i organy właściwe w tych sprawach; 3) wzory umów, o których mowa w art. 52 ust. 5 i art. 54 ust. 1. 2. Rozporządzenie powinno uwzględnić: 1) formy udzielanej pomocy; 2) rodzaje i formy nauki, na którą żołnierz zawodowy może być skierowany; 3) koszty na utrzymanie i naukę, które podlegają zwrotowi, w tym zakwaterowania, wyżywienia, umundurowania i nauki oraz dojazdu do miejsca jej pobierania, a także czesnego i stypendium, oraz określić sposób ich ustalania, a także zwrotu tych kosztów, zawarty w umowie, o której mowa w art. 52 i 54."}
{"id":"2004_535_56","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 56. 1. Żołnierzowi zawodowemu nie wolno po­dejmować pracy zarobkowej i prowadzić działalności gospodarczej. 2. Za pracę zarobkową uważa się pracę świadczoną osobiście w ramach stosunku pracy lub na podstawie innego tytułu. 3. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe, może zezwolić żołnierzowi na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gos­podarczej, jeżeli: 1) nie koliduje to z wykonywaniem zadań służbowych przez żołnierza; 2) wpływa na podwyższenie jego kwalifikacji; 3) nie narusza prestiżu żołnierza zawo­dowego; 4) prowadzona działalność gospodarcza lub działalność podmiotu, u którego będzie świadczona praca, nie dotyczy wyrobów, o których mowa w przepisach w sprawie klasyfikacji wyrobów obronnych oraz dostaw, robót budowlanych i usług, przeznaczonych na za­mówienie jednostek wojskowych. 4. Dowódca jednostki wojskowej w przypadku naruszenia warunków, o których mowa w ust. 3, może cofnąć zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 3 i 4. Rozporządzenie powinno w szczególności określić dane jakie powinien zawierać wniosek żołnierza o zezwolenie na pracę lub prowadzenie działalności gospodarczej, z uwzględnieniem miejsca, charakteru i czasu pracy lub prowadzonej działalności gospodarczej, jaka ma być wykonywana, a także szczegółowe warunki odmowy lub cofnięcia zezwolenia. 32) w art. 58: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: „1. Oficerowie zawodowi, z wyjątkiem oficerów zajmujących stanowiska służbowe sędziów sądów wojskowych oraz stanowiska pro­kuratorów wojskowych jednostek organiza­cyjnych prokuratury, oraz podoficerowie pełniący zawodową służbę wojskową w orga­nach finansowych i logistycznych są zo­bowiązani do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym. Oświadczenie o stanie majątkowym dotyczy majątku odrębnego oraz objętego małżeńską wspólnością majątkową. Oświadczenie to powinno zawierać w szcze­gólności informacje o posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach handlowych, o nabytym przez żołnierza zawodowego albo jego mał­żonka od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, jednostek samorządu tery­torialnego lub ich związków mieniu, które podlegało zbyciu w drodze przetargu. Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej oraz pełnienia przez małżonka żołnierza zawodowego funkcji w spółkach handlowych lub spółdzielniach, z wyjątkiem funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej. 2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, żołnierz zawodowy składa Ministrowi Obrony Narodowej za pośrednictwem Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej. 3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się co roku do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.”, b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki i tryb składania oświadczeń o stanie majątkowym.”; 33) art. 60 otrzymuje brzmienie: „Art. 60. 1. Wymiar czasu służby żołnierzy zawodowych jest określony ich zadaniami służbowymi. 2. Zadania służbowe żołnierzy zawodowych powinny być ustalane przez przełożonych w sposób pozwalający na ich wykonywanie w ramach czterdziestu godzin służby w ty­godniu. Wykonywanie zadań służbowych nie może przekraczać przeciętnie czterdziestu ośmiu godzin w tygodniu, w czteromiesięcznym okresie rozliczeniowym. 3. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej jedenastu godzin nieprzerwanego odpoczynku. 4. Przepisy ust. 2 i 3 nie mają zastosowania do żołnierzy zawodowych realizujących zadania o charakterze nadzwyczajnym niezbędne do ochrony interesów państwa, w szczególności: biorących udział w zapobieganiu skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz w celu ich usunięcia, pełniących służby i dyżury, odbywających ćwiczenia i szkolenia poligonowe (morskie) oraz pełniących służbę wojskową poza granicami państwa. 5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, dodatkowe dni wolne od służby, rozkład czasu służby w tygodniu, sposób udzielania czasu wolnego oraz sposób prowadzenia ewidencji czasu służby, a także okoliczności powodujące przekroczenie tygodniowego czasu służby. Rozporządzenie powinno w szczególności tak określić rozkład czasu służby w tygodniu, aby ustalać zadania służbowe w ramach czterdziestu godzin w pięciodniowym tygodniu służby.”; 34) po art. 60 dodaje się art. 60a i 60b w brzmieniu: „Art. 60a. 1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany uprzedzić bezpośredniego przełożonego o niemożności stawienia się do służby lub spóźnieniu z przyczyny z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia oraz określić przewidywany czas trwania nieobecności. 2. W razie niestawienia się do służby lub spóźnienia z innej przyczyny niż określona w ust. 1, żołnierz zawodowy jest obowiązany poinformować bezpośredniego przełożonego tego samego dnia o przyczynie nieobecności w służbie i przewidywanym czasie jej trwania lub przyczynie spóźnienia. 3. W razie zaistnienia przyczyny uniemoż­liwiającej dopełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 2, żołnierz zawodowy jest obowiązany poinformować o przyczynie nieobecności w służbie i przewidywanym czasie jej trwania lub przyczynie spóźnienia, niezwłocznie po ustaniu tej przyczyny. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1-3, żołnierz zawodowy jest obowiązany poin­formować bezpośredniego przełożonego osobiście lub za pośrednictwem innej osoby, przez środek łączności lub drogą pocztową. Za datę przekazania informacji drogą pocztową uważa się datę stempla pocz­towego."}
{"id":"2004_535_6","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) dokonywanie analizy oświadczeń o stanie majątkowym żołnierzy zawodowych i przedstawianie Ministrowi Obrony Narodowej wniosków w tym względzie,”; 2) w art. 31: a) uchyla się ust. 5, b) ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Do wniosków, o których mowa w ust. 4, 9 i 10, stosuje się odpowiednio ust. 8. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 9 lub 10, może zapoznać się z materiałami uzasadniającymi wniosek, zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie.”, c) ust. 19 otrzymuje brzmienie: „19. Na postanowienia sądu w przedmiocie kontroli operacyjnej, o których mowa w ust. 1, 4, 9 i 10, przysługuje zażalenie organowi Żandarmerii Woj­skowej, który złożył wniosek o wydanie tego postanowienia. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.”."}
{"id":"2004_535_60b","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 60b. Zwolnienie żołnierza zawodowego od zajęć służbowych z powodu choroby następuje na podstawie zaświadczenia lekarskiego wysta­wio­nego zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpie­czenia społecznego w razie choroby i ma­cierzyństwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267, z 2006 r. Nr 221, poz. 1615 oraz z 2007 r. Nr 47, poz. 318).”; 35) art. 65 otrzymuje brzmienie: „Art. 65. 1. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje urlop macierzyński na zasadach i w wymiarze określonych w przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[5])). 2. Żołnierzowi zawodowemu – kobiecie będącej w ciąży lub karmiącej dziecko piersią: 1) nie powierza się obowiązków w wymiarze przekraczającym czterdziestu godzin służby w tygodniu i w porze nocnej; 2) nie deleguje się poza miejsce pełnienia służby – bez zgody żołnierza zawodowego – kobiety; 3) nie powierza się wykonywania zadań służbowych szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet, okre­ślonych w przepisach wydanych na podstawie art. 176 Kodeksu pracy. 3. Żołnierz zawodowy – kobieta karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw wliczanych do czasu służby. W przypadku karmienia więcej niż jednego dziecka, żołnierz zawodowy – kobieta ma prawo do dwóch przerw po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek żołnierza zawodowego – kobiety udzielane łącznie. 4. Żołnierza zawodowego - kobietę, sprawującą opiekę nad dzieckiem do lat czterech, pozostającą w związku małżeńskim z innym żołnierzem, nie deleguje się bez jej zgody poza miejsce pełnienia zawodowej służy wojskowej, w tym samym czasie co współmałżonka. 5. Przepis ust. 4 stosuje się również do żołnierza zawodowego samotnie wychowującego dziecko do lat czterech.”; 36) w art. 80 po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: „5a. Żołnierzowi zawodowemu spełniającemu równo­cześnie warunki do otrzymywania dodatków specjalnych o charakterze stałym z kilku tytułów, przysługuje jeden dodatek specjalny w wyższej stawce miesięcznej. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku zbiegu uprawnień do dodatku służ­bowego. 5b. Żołnierzowi zawodowemu, który otrzymywał dodatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przyznaje się te dodatki w ostatnim miesiącu pełnienia służby, w wysokości uzależnionej od okresu ich otrzymywania.”; 37) w art. 83: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Żołnierz zawodowy, o którym mowa w art. 20 ust. 1a, nabywa prawo do dodatkowego uposażenia rocznego w wysokości pro­porcjonalnej do liczby miesięcy kalendarzowych, za które żołnierzowi przysługiwało uposażenie miesięczne w pełnej wysokości.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W razie pełnienia przez żołnierza zawodowego zawodowej służby wojskowej przez część roku kalendarzowego dodatkowe uposażenie roczne przysługuje w wysokości proporcjonalnej do liczby miesięcy kalendarzowych, za które żołnierzowi przysługiwało uposażenie mie­sięczne w pełnej wysokości.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1a, który w roku zwolnienia z zawodowej służby wojskowej nie nabył prawa do dodatkowego uposażenia rocznego, w przypadku zwolnienia go z za­wodowej służby wojskowej, w razie spełniania warunków do przyznania emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, przysługuje do­datkowe uposażenie roczne w wysokości 1\/12 miesięcznego uposażenia przysługującego w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej.”; 38) w art. 89 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego, który został zwolniony ze stanowiska służbowego albo podlega zwolnieniu ze stanowiska służbowego w przy­padkach wymienionych w art. 45 ust. 1 i 2 do czasu objęcia obowiązków na stanowisku służbowym, przeniesienia do rezerwy kadrowej lub dyspozycji albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.”; 39) w art. 90: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Należności pieniężne określone w art. 83, art. 85 i 94-98, przysługujące żołnierzowi za­wodo­wemu, o którym mowa w ust. 1, albo członkom jego rodziny, wypłaca się w wysokości ustalonej, z uwzględnieniem pełnej kwoty uposażenia zasadniczego wraz z do­datkami o charakterze stałym, należnego żoł­nierzowi na ostatnio zajmowanym stano­wisku służbowym oraz zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokość, powstałych w okresie, w którym żołnierz zawodowy otrzymywał uposażenie w wysokości 75%.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 20 ust. 1a oraz członków jego rodziny.”; 40) art. 91 i 92 otrzymują brzmienie: „Art. 91. 1. Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub spe­cjalizację w kraju lub za granicą przysługuje uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne na stanowisku służbowym zajmowanym bezpośrednio przed skierowaniem, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokość. 2. Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub spe­cjalizację za granicą przysługuje upo­sażenie, o którym mowa w ust. 1, oraz mogą być przyznane: 1) stypendium miesięczne na pokrycie kosztów utrzymania za granicą; 2) zwrot kosztów zakwaterowania; 3) jednorazowy zwrot uzasadnionych wydat­ków rzeczowych związanych z przygoto­waniem pracy dyplomowej, doktorskiej lub habilitacyjnej; 4) zwrot kosztów przejazdów i dojazdów; 5) zwrot opłat wizowych. 3. Należności określone w ust. 2 nie przysługują lub podlegają odpowiedniemu obniżeniu, jeżeli państwo przyjmujące żołnierza zawodowego na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub spe­cjalizację za granicą pokrywa je w całości lub w części z własnych środków finansowych. 4. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe warunki, tryb i sposób wypłacania należności, o których mowa w ust. 2, z uwzględnieniem sposobu, terminów, miejsca i jednostek wojskowych właściwych w sprawie wypłacania tych należności."}
{"id":"2004_535_7","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218, Nr 218, poz. 1592 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej na stanowiska związane z obronnością kraju odbywa się z uwzględnieniem pierwszeństwa w zatrudnieniu przysługującego osobom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej, o których mowa w art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602).”; 2) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: „Art. 15a. 1. Osoba zwolniona z zawodowej służby wojskowej, pełnionej na stanowisku służbowym w Ministerstwie Obrony Narodowej lub terenowym organie administracji rządowej podległym Ministrowi Obrony Narodowej, wskutek wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, może zostać zatrudniona w tej jednostce organizacyjnej na stanowisku utworzonym w miejsce zlikwidowanego stanowiska służbowego lub stanowisku równorzędnym. 2. Zatrudnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub czas określony nie dłuższy niż trzy lata, zawieranej w dniu następnym po dniu upływu okresu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej. 3. Do członka korpusu służby cywilnej, zatrudnionego na zasadach, o których mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się art. 17.”."}
{"id":"2004_535_8","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 17, poz. 96 i Nr 50, poz. 331) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) osoby wymienione w art. 15a ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 170, poz. 218, Nr 218, poz. 1592 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162), których ostatnim stanowiskiem służbowym zajmowanym w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej było stanowisko związane z kierowaniem departamentem lub komórką równorzędną w Ministerstwie Obrony Narodowej, a także ich zastępcy.”."}
{"id":"2004_535_9","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425, Nr 83, poz. 561 i Nr 85, poz. 571) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 53 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 54 w brzmieniu: „54) żołnierze zawodowi zajmujący stanowiska służbowe o stopniach etatowych pułkowników (komandorów) i generałów (admirałów) oraz zajmujący stanowiska służbowe komendantów wojskowych komend uzupełnień oraz ich zastępców.”; 2) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Oświadczenie lustracyjne składa się w chwili wyrażenia zgody na kandydowanie lub zgody na objęcie lub wykonywanie funkcji, a w przypadku żołnierza zawodowego przed doręczeniem mu decyzji o wyznaczeniu na stanowisko służbowe.”; 3) w art. 8 w pkt 50 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 51 w brzmieniu: „51) pkt 54 Minister Obrony Narodowej.”."}
{"id":"2004_535_92","title":"Ustawa z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 92. 1. Żołnierzowi zawodowemu, który został za­wieszony w czynnościach służbowych albo tymczasowo aresztowany, zawiesza się od najbliższego terminu płatności połowę ostatnio otrzymanego uposażenia zasadniczego oraz wypłatę dodatków o charakterze stałym, a także wypłatę należności pieniężnych, o których mowa w art. 94 oraz art. 95 pkt 1 i 3. 2. W razie umorzenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego albo uniewinnienia prawo­moc­nym wyrokiem sądu lub orzeczeniem dyscy­plinarnym żołnierz zawodowy otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz zawie­szone należności pieniężne, wraz z odsetkami ustawowymi, od dnia, w którym uposażenie lub inna należność pieniężna stały się wymagalne, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej.”; 41) w art. 94 w ust. 4 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej wskutek upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez właściwy organ lub niewyznaczenia na stanowisko służbowe w czasie pozostawania w rezerwie kadrowej albo niewyznaczenia na stanowisko służbowe na kolejną kadencję przysługuje odprawa w wysokości, w przypadku zawarcia kontraktu:”; 42) w art. 96: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 95 pkt 1, przysługuje również żołnierzowi zwol­nionemu z zawodowej służby wojskowej, który pełnił zawodową służbę wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej, a nie spełnia warunku określonego w ust. 1, o ile żołnierz ten został zwolniony wskutek: 1) upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez właściwy organ; 2) orzeczenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej, w razie gdy utrata tej zdolności została spowodowana wypadkiem pozosta­jącym w związku z pełnieniem służby lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi warunkami służby; 3) niewyznaczenia na stanowisko służbowe w czasie pozostawania w rezerwie kadrowej; 4) niewyznaczenia na stanowisko służbowe na kolejną kadencję.”, b) dodaje się ust. 8-10 w brzmieniu: „8. Zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez żołnierza miejsca zamieszkania w kraju dokonuje się w okresie trzech lat od dnia zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej. 9. Wypłaty należności, o których mowa w ust. 7, dokonuje się na pisemny wniosek żołnierza zawodowego, na podstawie decyzji wojskowego organu emerytalnego właściwego dla adresu zameldowania żołnierza. 10. Należności pieniężne, związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, inne niż wy­mienione w art. 95 pkt 1 i 6, wypłaca się na podstawie decyzji dowódcy, o którym mowa w art. 104.”; 43) w art. 103 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Z uposażenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się potrąceń na podstawie prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej, wydanego w po­stępowaniu dyscyplinarnym.”; 44) po art. 108 dodaje się art. 108a w brzmieniu: „Art. 108a. Zasady etyki oraz honoru i godności żołnierzy zawodowych określa Kodeks Honorowy Żołnierza Zawodowego Sił Zbrojnych, opra­cowany i przyjęty przez organy przedsta­wicielskie żołnierzy zawodowych.”; 45) w art. 109 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Żołnierz zawodowy może kandydować do Sejmu i Senatu oraz Parlamentu Europejskiego, na kierow­nicze stanowiska w państwie obsadzane na podstawie wyboru oraz do organów samorządu terytorialnego.”; 46) w art. 111: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wybrania na posła, w tym do Parlamentu Europejskiego, senatora, na kierownicze sta­nowisko państwowe obsadzane na podstawie wyboru oraz do organów wykonawczych samo­rządu terytorialnego;”, b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej;”, c) po pkt 6 dodaje się pkt 6a-6c w brzmieniu: „6a) otrzymania w dwóch kolejnych latach oceny niedostatecznej ze sprawdzianu sprawności fi­zycznej lub nieprzystąpienia w dwóch kolejnych latach do tego sprawdzianu, chyba że został zwolniony z tego sprawdzianu na podstawie art. 50a ust. 3; 6b) niezłożenia w nakazanym terminie oświadczenia o stanie majątkowym, po jednorazowym pisemnym upomnieniu; 6c) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego”, d) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) odmowy pełnienia służby na równorzędnym lub wyższym stanowisku służbowym;”; 47) art. 112 otrzymuje brzmienie: „Art. 112. 1. Żołnierza zawodowego można zwolnić z za­wodowej służby wojskowej wskutek: 1) skazania prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności (aresztu wojsko­wego) z warunkowym zawieszeniem wy­konania tej kary; 2) odmowy wydania lub cofnięcia żoł­nierzowi wymaganego poświadczenia bez­pieczeństwa; 3) niewyznaczenia na stanowisko służbowe na kolejną kadencję; 4) otrzymania dostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej; 5) zaistnienia potrzeb Sił Zbrojnych – za pisemną zgodą żołnierza. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, zwolnienie z zawodowej służby wojskowej następuje po sześciu miesiącach od upływu kadencji, w ostatnim dniu miesiąca. Okres ten może być skrócony na pisemny wniosek żołnierza.”; 48) w art. 113 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, żołnierza zawodowego skreśla się z ewidencji decyzją dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właś­ciwego do spraw kadr wydaną dla celów ewi­dencyjnych.”; 49) w art. 114: a) w ust. 4: – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – w odniesieniu do pozostałych żołnierzy zawo­dowych korpusu oficerów i podoficerów zawo­dowych;”, – dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) dowódca jednostki wojskowej – w odniesieniu do żołnierzy zawodowych korpusu szere­go­wych zawodowych.”, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej żołnierza zawodowego wskutek dokonanego wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej następuje po upływie sześciu miesięcy od dnia złożenia wypowiedzenia przez żołnierza lub doręczenia wypowiedzenia dokonanego przez organ wojskowy, w ostatnim dniu miesiąca.”; 50) art. 115 otrzymuje brzmienie: „Art. 115. 1. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 111 pkt 2, 4, 6-6c, 7, pkt 9 lit. a, pkt 10 i 16 oraz art. 112 ust. 1, następuje decyzją: 1) Ministra Obrony Narodowej – w odnie­sieniu do żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1; 2) dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – w odniesieniu do pozostałych żołnierzy zawodowych korpusu oficerów oraz korpusu podoficerów zawodowych; 3) dowódcy jednostki wojskowej – w od­niesieniu do żołnierzy zawodowych kor­pusu szeregowych zawodowych. 2. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 111 pkt 1, 3, 5, 8, pkt 9 lit. b i pkt 11-15, następuje z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się odpowiedniego orzeczenia lub decyzji albo zaistnienia okoliczności stanowiącej podsta­wę zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, stwierdza fakt zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej rozkazem personalnym, wydanym do celów ewidencyjnych. 4. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach niewymienionych w ust. 2 następuje z dniem określonym w decyzji organu, o którym mowa w ust. 1.”; 51) art. 116 otrzymuje brzmienie: „Art. 116. 1. W razie uchylenia orzeczenia, o którym mowa w art. 111 pkt 11 i 13-15 lub art. 112 ust. 1 pkt 1, albo uchylenia lub stwierdzenia nie­ważności decyzji o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez organ wojskowy, ulegają uchyleniu skutki tego orzeczenia lub decyzji, jakie wynikły dla żołnierza zawodowego z tego tytułu. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, data zwolnienia z zawodowej służby wojskowej nie ulega zmianie, przy czym uznaje się, że zwolnienie żołnierza zawodowego nastąpiło w drodze wypowiedzenia stosunku służbo­wego zawodowej służby wojskowej dokona­nego przez właściwy organ. 3. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie w wysokości sześciokrotności kwoty uposażenia zasadniczego, wraz z do­datkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokość, a w przypadku gdy stanowisko służbowe, które żołnierz zawodowy zajmował przed zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, nie istnieje, według stawek na porównywalnym pod względem stopnia etatowego i grupy uposażenia stanowisku służbowym, obowiązujących w dniu uprawo­mocnienia się orzeczenia lub decyzji wy­mienionych w ust. 1.”; 52) w art. 119 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 3, 8, pkt 9 lit. b i pkt 10 oraz art. 112 ust. 1 pkt 3-5, ze względu na szczególny charakter wykształcenia, doświadcz­enia woj­skowego i wiedzy specjalistycznej ko­rzysta z pierwszeństwa w zatrudnieniu na stano­wiskach związanych z obronnością kraju w administracji publicznej i urzędach orga­nów samorządu terytorialnego.”; 53) w art. 120: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Były żołnierz zawodowy, o którym mowa w art. 119 ust. 1, w okresie dwóch lat od zwolnienia z zawodowej służby wojskowej może korzystać z pomocy w zakresie przekwalifi­kowania, doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb korzystania przez żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych z uprawnień, o których mowa w ust. 1-3, oraz właściwość organów w tych sprawach. Rozporządzenie powinno uwzględniać szczególne traktowanie tych żołnierzy, którzy zostali zwolnieni z zawodowej służby wojskowej ze względu na zmiany organizacyjne, o których mowa w art. 114 ust. 2, i nie posiadają uprawnień do świadczeń emerytalnych lub ren­towych.”; 54) po art. 122 dodaje się art. 122a w brzmieniu: „Art. 122a. 1. Żołnierz zawodowy, który w czasie za­wodowej służby wojskowej był obowiązany do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym, o którym mowa w art. 58, nie może być, przed upływem trzech lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, zatrudniony albo podejmować pracy za­robkowej na podstawie innego tytułu u przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie produkcji lub obrotu wyrobami, o których mowa w przepisach w sprawie klasyfikacji wyrobów obronnych oraz dostaw, robót budowlanych i usług przeznaczonych na za­mówienie jednostek wojskowych oraz podmiotach zależnych od tych przed­siębiorców, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1119) – jeżeli w okresie trzech lat przed dniem zwolnienia z zawodowej służby wojskowej brał udział w po­stępowaniu o udzielenie zamówienia, do­tyczącym tych wyrobów, dostaw, robót budowlanych i usług lub brał udział w wykonywaniu umowy. 2. Udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia, o którym mowa w ust. 1, obejmuje następujące czynności: 1) podejmowanie decyzji o konieczności zakupu; 2) formułowanie i zatwierdzanie wymagań dotyczących przedmiotu zamówienia; 3) przygotowywanie i zatwierdzanie spe­cyfikacji istotnych warunków zamówienia lub innego dokumentu określających przed­miot, warunki i tryb udzielenia zamó­wienia; 4) udział w pracach komisji przetargowej lub zespołu prowadzącego postępowanie o udzielenie zamówienia, a także udział w czynnościach kontroli lub nadzoru nad tymi pracami; 5) udział w negocjacjach, także w przed­miocie dokonywania zmian w umowie, oraz podpisywanie umowy. 3. Wykonywanie umowy, o której mowa w ust. 1, obejmuje dokonywanie odbioru wyrobów, dostaw, robót budowlanych lub wykonanych usług protokołem, w którym potwierdzono, że wyroby, dostawy, roboty budowlane lub usługi spełniają wymagania określone w umowie oraz, że zostały one wykonane zgodnie z prze­pisami i normami obowiązującymi w danej dziedzinie. 4. Kto zatrudnia byłego żołnierza zawodowego wbrew przepisom ust. 1, podlega karze aresztu albo karze grzywny.”; 55) w art. 123 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa służby byłemu żołnierzowi zawodowemu przysługuje odszkodowanie z tytułu poniesionej przez niego w związku z tym szkody w wysokości uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy jednak niż sześć tygodni.”; 56) w art. 124 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Rozkaz personalny o powołaniu do służby kan­dydackiej wydaje, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, komendant szkoły wojskowej.”; 57) po art. 124 dodaje się art. 124a w brzmieniu: „Art. 124a. 1. Do służby kandydackiej może być powołana również osoba będąca: 1) cywilnym studentem wojskowej uczelni akademickiej; 2) studentem studiów ma­gisterskich (równorzędnych), która odbyła przeszkolenie wojskowe w czasie studiów na podstawie ustawy, o której mowa w art. 33. 2. Kandydat na żołnierza zawodowego będący studentem studiów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, odbywa w okresie przerw wakacyjnych szkolenie wojskowe oraz pozostaje na zaopatrzeniu logistycznym wybranej uczelni wojskowej. 3. Rozkaz personalny o powołaniu do służby kandydackiej wydaje, uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, w przypadku o którym mowa: 1) w ust. 1 pkt 1 - komendant wojskowej uczelni akademickiej; 2) w ust. 1 pkt 2 - dyrektor departamentu Minis­terstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr. 4. Kontrakt na pełnienie służby kandydackiej podpisuje z osobą, o której mowa: 1) w ust. 1 pkt 1 - komendant wojskowej uczelni akademickiej; 2) w ust. 1 pkt 2 - komendant uczelni wojskowej.”; 58) w art. 127 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) na potrzeby korpusu oficerów zawodowych - wojskowe uczelnie akademickie i uczelnie wojskowe;”; 59) art. 132 otrzymuje brzmienie: „Art. 132. Do żołnierzy pełniących służbę kandydacką stosuje się odpowiednio przepisy art. 8, art. 26, 48-51, art. 54-57, art. 59, art. 60b, art. 70 i art. 105-110.”; 60) w art. 134: a) w ust. 1: – pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wybrania na posła, w tym do Parlamentu Europejskiego, senatora, na kierownicze stanowisko państwowe obsadzane na podstawie wyboru oraz do organów wy­konawczych samorządu terytorialnego;”, – po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu: „8a) skazania prawomocnym wyrokiem na karę ograniczenia wolności;”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zwolnienie ze służby kandydackiej następuje decyzją komendanta szkoły wojskowej.”; 61) uchyla się art. 135; 62) w art. 137: a) w ust. 1 uchyla się pkt 5, b) w ust. 2 uchyla się pkt 5; 63) art. 141 otrzymuje brzmienie: „Art. 141. Do żołnierzy zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką w razie ogłoszenia mo­bilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny stosuje się przepisy ustawy, z wy­łączeniem art. 8-18, art. 26, art. 28-30, art. 32, art. 34 ust. 1, art. 35-47, art. 50a, art. 54, art. 56, art. 58, art. 60-65, art. 67-74, art. 76, art. 78 ust. 4 i 5, art. 79, art. 80, art. 81 ust. 2, 4 i 5, art. 82-90, art. 94-101, art. 104, art. 111-123, art. 130 i art. 133-137.”; 64) w art. 143 w ust. 2 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4) dowódca korpusu, dowódca okręgu wojskowego, Dowódca Garnizonu Warszawa i komendant wojskowej uczelni akademickiej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 5-7; 5) dowódca dywizji, flotylli i brygady niewchodzącej w skład dywizji oraz komendant uczelni wojskowej - w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego majora (komandora podporucznika) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 6 i 7;”; 65) w art. 144 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) jeżeli nie wywiązuje się z obowiązków służbowych, co potwierdzono w opinii służbowej;”; 66) art. 147 otrzymuje brzmienie: „Art. 147. 1. W razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny żołnierze zawodowi i żołnierze pełniący służbę kandydacką podlegają opiniowaniu służbo­wemu. 2. Opinię służbową sporządza się: 1) na zakończenie szkolenia trwającego co najmniej miesiąc; 2) w przypadku niewywiązywania się z obo­wiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym; 3) na żądanie dowódcy jednostki wojskowej zajmującego stanowisko służbowe nie niższe niż dowódca pułku (równorzędne); 4) na zarządzenie szefa organu kadrowego szczebla co najmniej dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych; 5) w przypadku zwolnienia żołnierza za­wodowego z zawodowej służby wojskowej. 3. Opinię służbową, o której mowa w ust. 1, udostępnia się w przypadku wystąpienia o nią przez sąd, prokuratora, Żandarmerię Woj­skową, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego lub Policję.”; 67) w art. 154 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny można zwolnić z zawodowej służby wojskowej lub służby kandy­dackiej w przypadku: 1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych, potwierdzonego w opinii służbowej; 2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego; 3) zaistnienia potrzeb Sił Zbrojnych; 4) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej; 5) prawomocnego orzeczenia środków karnych w postaci pozbawienia praw publicznych lub degradacji albo wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego; 6) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.”; 68) w art. 155 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, doręcza się żołnierzowi zawodowemu lub żołnierzowi pełniącemu służbę kandydacką wraz z opinią służbową.”; 69) w art. 172 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Żołnierza zawodowego posiadającego tytuł oficera dyplomowanego traktuje się jako żołnierza po­siadającego tytuł równorzędny tytułowi zawodowemu magistra.”; 70) w art. 175 uchyla się ust. 4; 71) art. 176 otrzymuje brzmienie: „Art. 176. 1. Żołnierz zawodowy będący oficerem - w terminie do dnia 31 grudnia 2007 r., a będący podoficerem - w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r. może być: 1) wyznaczony na stanowisko służbowe o stopniu etatowym odpowiadającym posiadanemu przez niego stopniowi wojskowemu; 2) wyznaczony na inne stanowisko służbowe o stopniu etatowym równym lub wyższym od zajmowanego dotychczas stanowiska służbowego; 3) z uwagi na potrzeby Sił Zbrojnych podoficer zawodowy wyznaczony za jego pisemną zgodą, na stanowisko służbowe zaszeregowany do niższego stopnia etatowego niż posiadany przez niego stopień wojskowy. 2. Po upływie okresów wymienionych w ust. 1 żołnierz zawodowy może nadal pełnić zawodową służbę wojskową na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym, po wyrażeniu na piśmie zgody na pełnienie służby na stanowisku służbowym zaszeregowanym do niższego niż posiadany przez tego żołnierza stopień wojskowy.”; 72) w art. 177 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Do żołnierzy, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 176 stosuje się odpowiednio.”; 73) w art. 180 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) starszy plutonowy (starszy bosmanmat) – plutonowego (bosmanmata);”; 74) art. 182 otrzymuje brzmienie: „Art. 182. 1. Żołnierza odbywającego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 158, zasadniczą służbę wojskową lub nadterminową zasadniczą służbę wojskową można wyznaczyć na stanowisko przewidziane dla szeregowych zawodowych. 2. Wyznaczenie, o którym mowa w ust. 1, nie wiąże się z mianowaniem na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) oraz z nabyciem prawa do uposażenia żołnierza zawodowego.”; 75) w art. 184 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 3 w brzmieniu: „3) szeregowych zawodowych – osoba, która ukończyła co najmniej zasadniczą szkołę zawodową, jeżeli posiada kwalifikacje przydatne w korpusie szere­gowych zawodowych.”; 76) art. 186 otrzymuje brzmienie: „Art. 186. Dla celów ustalania przeciętnego uposażenia, o którym mowa w art. 71 ust. 2, przyjmuje się również uposażenie żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową.”."}
{"id":"2004_572_1","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15: a) § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Wszystkie instytucje państwowe i samorządowe są obowiązane w zakresie swego działania do udzielania pomocy organom prowadzącym postępowanie karne w terminie wyznaczonym przez te organy.”, b) dodaje się § 3 w brzmieniu: „§ 3. Osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej inne niż określone w § 2, a także osoby fizyczne są obowiązane do udzielenia pomocy na wezwanie organów prowadzących postępowanie karne w zakresie i w terminie przez nie wyznaczonym, jeżeli bez tej pomocy przeprowadzenie czynności procesowej jest niemożliwe albo znacznie utrudnione.”; 2) w art. 19 § 3 i 4 otrzymują brzmienie: „§ 3. W razie nieudzielenia wyjaśnień w wyznaczonym terminie można nałożyć na kierownika organu zobowiązanego do wyjaśnień karę pieniężną w wysokości do 10 000 złotych. § 4. Na postanowienie o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje sąd rejonowy, w którego okręgu toczy się postępowanie.”; 3) w art. 20: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. W razie rażącego naruszenia przez obrońcę lub pełnomocnika strony ich obowiązków procesowych sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia o tym właściwą okręgową radę adwokacką lub radę okręgowej izby radców prawnych, żądając od dziekana właściwej rady nadesłania w wyznaczonym, nie krótszym niż 30 dni, terminie informacji o podjętych działaniach wynikających z zawiadomienia. Odpis zawiadomienia przesyła się Ministrowi Sprawiedliwości.”, b) po § 1 dodaje się § 1a i 1b w brzmieniu: „§ 1a. W razie nienadesłania w wyznaczonym terminie informacji, o których mowa w § 1, można nałożyć na dziekana właściwej rady karę pieniężną w wysokości do 10 000 złotych. § 1b. Na postanowienie o ukaraniu przysługuje zażalenie. Na postanowienie o ukaraniu wydane przez prokuratora w postępowaniu przygotowawczym zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu toczy się postępowanie.”, c) § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. W razie rażącego naruszenia obowiązków procesowych przez oskarżyciela publicznego lub prowadzącego postępowanie przygotowawcze sąd zawiadamia o tym bezpośredniego przełożonego osoby, która dopuściła się uchybienia, żądając nadesłania w wyznaczonym, nie krótszym niż 14 dni, terminie informacji o podjętych działaniach wynikających z zawiadomienia; w stosunku do Policji oraz innych organów postępowania przygotowawczego uprawnienie takie przysługuje również prokuratorowi.”, d) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: „§ 2a. Odpis zawiadomienia, o którym mowa w § 2, sąd przesyła Prokuratorowi Generalnemu, jeżeli uchybienia dopuścił się prokurator, a w wypadku gdy uchybienia dopuścił się oskarżyciel publiczny niebędący prokuratorem - właściwemu organowi przełożonemu w stosunku do bezpośredniego przełożonego tego oskarżyciela.”; 4) po art. 117 dodaje się art. 117a w brzmieniu: „Art. 117a. § 1. Jeżeli strona ma więcej niż jednego obrońcę lub pełnomocnika, czynność procesową można przeprowadzić w wypadku stawiennictwa przynajmniej jednego z nich, chyba że strona wyrazi zgodę na przeprowadzenie czynności bez udziału obrońcy lub pełnomocnika, których udział nie jest obowiązkowy. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do pełnomocników osoby niebędącej stroną, o której mowa w art. 87 § 2, oraz podmiotu określonego w art. 416.”; 5) w art. 285: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Na świadka, biegłego, tłumacza lub specjalistę, który bez należytego usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie organu prowadzącego postępowanie albo bez zezwolenia tego organu wydalił się z miejsca czynności przed jej zakończeniem, można nałożyć karę pieniężną w wysokości do 10 000 złotych.”, b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do obrońcy lub pełnomocnika, w wypadkach szczególnych ze względu na ich wpływ na przebieg czynności; w postępowaniu przygotowawczym karę pieniężną, na wniosek prokuratora, nakłada sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzi się postępowanie.”; 6) w art. 287 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Przepis art. 285 § 1 stosuje się odpowiednio do osoby, która bezpodstawnie uchyla się od złożenia zeznania, wykonania czynności biegłego, tłumacza lub specjalisty, złożenia przyrzeczenia, wydania przedmiotu, dopełnienia obowiązków poręczyciela albo spełnienia innego ciążącego na niej obowiązku w toku postępowania, jak również do przedstawiciela lub kierownika instytucji, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej obowiązanej udzielić pomocy organowi prowadzącemu postępowanie karne, która bezpodstawnie nie udziela pomocy w wyznaczonym terminie.”; 7) w art. 289 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Osobę, w tym obrońcę, pełnomocnika lub oskarżyciela publicznego, która przez niewykonanie obowiązków wymienionych w art. 285 § 1 i 1a lub art. 287 § 1 spowodowała dodatkowe koszty postępowania, można obciążyć tymi kosztami; dopuszczalne jest obciążenie kosztami kilku osób solidarnie. Żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową oraz pełniącego służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego nie obciąża się tymi kosztami.”; 8) art. 378 otrzymuje brzmienie: „Art. 378. § 1. Jeżeli w sprawie, w której oskarżony musi mieć obrońcę i korzysta z obrony z wyboru, obrońca lub oskarżony wypowiada stosunek obrończy, prezes sądu lub sąd wyznacza obrońcę z urzędu, o ile oskarżony nie powołał obrońcy z wyboru. W razie potrzeby rozprawę przerywa się lub odracza. § 2. W sprawie, w której oskarżony korzysta z obrońcy z urzędu, sąd na uzasadniony wniosek obrońcy lub oskarżonego zwalnia obrońcę z jego obowiązków i wyznacza oskarżonemu innego obrońcę z urzędu. § 3. W wypadkach określonych w § 1 i 2 sąd podejmuje zarazem decyzję, czy dotychczasowy obrońca może bez uszczerbku dla prawa oskarżonego do obrony pełnić obowiązki do czasu podjęcia obrony przez nowego obrońcę.”."}
{"id":"2004_572_2","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.[3])) w art. 90 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W wypadku określonym w ust. 2 Ministrowi Sprawiedliwości przysługują prawa strony.”."}
{"id":"2004_572_3","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, z późn. zm.[4])) w art. 681 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: „1b. W wypadku określonym w ust. 1a Ministrowi Sprawiedliwości przysługują prawa strony.”."}
{"id":"2004_572_4","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.[5])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 49 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. W razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie, sąd może ukarać winnego karą porządkową grzywny w wysokości do 10 000 złotych lub karą pozbawienia wolności do czternastu dni; osobie pozbawionej wolności, w tym także tymczasowo aresztowanej, można wymierzyć karę przewidzianą w przepisach o wykonywaniu kary pozbawienia wolności albo w przepisach o wykonywaniu tymczasowego aresztowania.”; 2) w art. 50: a) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: „§ 2a. Do wykonania kary porządkowej grzywny stosuje się odpowiednio art. 206 § 1 i 2 Kodeksu karnego wykonawczego.”, b) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. W razie nieuiszczenia kary porządkowej grzywny, zamienia się ją na karę pozbawienia wolności do siedmiu dni, biorąc pod uwagę rodzaj przewinienia, warunki osobiste ukaranego oraz stopień jego winy. Od postanowienia przysługuje zażalenie. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio.”; 3) art. 51 otrzymuje brzmienie: „Art. 51. § 1. Zarządzenia porządkowe przewodniczącego oraz kary porządkowe wymierzane przez sąd nie mają zastosowania do sędziów i ławników należących do składu orzekającego oraz do prokuratora, radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa biorących udział w sprawie, a także osób, do udziału których w sprawie stosuje się przepisy o prokuratorze. § 2. Do obrońcy i pełnomocnika, będącego adwokatem lub aplikantem adwokackim, uprawnionym do występowania przed sądem na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.[6])), albo radcą prawnym lub aplikantem radcowskim, uprawnionym do występowania przed sądem na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, z późn. zm.[7])), biorącego udział w sprawie nie stosuje się kary pozbawienia wolności, o której mowa w art. 49 § 1 i w art. 50 § 3.”."}
{"id":"2004_572_5","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148, z późn. zm.[8])) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. W postępowaniu uregulowanym w niniejszym kodeksie stosuje się odpowiednio przepisy art. 2, 4, 5, 7-9, 13,14, art. 15 § 2 i 3, art. 16, art. 18 § 2, art. 20 i 23 Kodeksu postępowania karnego.”."}
{"id":"2004_572_6","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze, ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, ustawę dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych i ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1648 oraz z 2007 r. Nr 20, poz. 116 i Nr 64, poz. 432. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone Dz.U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069, Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361, Nr 169, poz. 1417 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 75, poz. 529 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 80, poz. 540. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361 i Nr 169, poz. 1417, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 206, poz. 1522 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 80, poz. 540. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 213, poz. 1802, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 104, Nr 185, poz. 1907, Nr 188, poz. 1838 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 169, poz. 1413, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 64, poz. 433. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone Dz.U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069, Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361, Nr 169, poz. 1417 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 75, poz. 529 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 80, poz. 540. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, z 2004 r. Nr 34, poz. 303, Nr 62, poz. 577 i Nr 202, poz. 2067, z 2005 r. Nr 163, poz. 1361 i Nr 169, poz. 1417, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 206, poz. 1522 i Nr 218, poz. 1592 oraz z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 80, poz. 540. [8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 109, poz. 1031, Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 128, poz. 1351, z 2005 r. Nr 132, poz. 1103 i Nr 143, poz. 1203 oraz 2006 r. Nr 226, poz. 1648."}
{"id":"2004_573_1","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o ratyfikacji Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec dotyczącego zmian i uzupełnień Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji, podpisanej w Warszawie dnia 10 listopada 1989 r., sporządzonego w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec dotyczącego zmian i uzupełnień Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji, podpisanej w Warszawie dnia 10 listopada 1989 r., sporządzonego w Berlinie dnia 14 maja 2003 r."}
{"id":"2004_573_2","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o ratyfikacji Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec dotyczącego zmian i uzupełnień Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji, podpisanej w Warszawie dnia 10 listopada 1989 r., sporządzonego w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_574_1","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zakres zadań, właściwość organów oraz tryb postępowania w sprawach: 1) nadawania uprawnień do wykonywania rybołówstwa; 2) racjonalnego wykonywania rybołówstwa, w tym ochrony żywych zasobów morza; 3) kontroli i nadzoru nad: a) wykonywaniem rybołówstwa, b) obrotem produktami rybołówstwa. 2. Przepisy ustawy stosuje się do: 1) właścicieli statków rybackich o polskiej przynależności i armatorów wykonujących rybołówstwo morskie tymi statkami na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej oraz poza granicami polskich obszarów morskich; 2) armatorów: a) wykonujących rybołówstwo morskie statkami rybackimi o obcej przynależności w polskich obszarach morskich, b) prowadzących skup lub przetwórstwo organizmów morskich w polskich obszarach morskich; 3) osób fizycznych, osób prawnych albo jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które prowadzą połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, szkoleniowych albo sportoworekreacyjnych, dokonują zarybiania, prowadzą chów lub hodowlę ryb i innych organizmów morskich; 4) przedsiębiorców, którzy prowadzą obrót produktami rybołówstwa."}
{"id":"2004_574_10","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Wszelkie zmiany danych zawartych w rejestrze oraz okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z rejestru właściciel statku rybackiego zgłasza do ministra właściwego do spraw rolnictwa za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, właściwego dla portu macierzystego statku rybackiego, w terminie 30 dni od dnia ich powstania. 2. W zgłoszeniu zmiany danych, o których mowa w ust. 1, albo w zgłoszeniu okoliczności uzasadniających wykreślenie statku rybackiego z rejestru podaje się: 1) numer identyfikacyjny statku rybackiego; 2) oznakę rybacką; 3) nazwę statku rybackiego, jeżeli została nadana; 4) dane, których dotyczy zmiana, albo okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z rejestru. 3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumenty potwierdzające dane, których dotyczy zmiana, albo okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z rejestru."}
{"id":"2004_574_11","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Wykreślenie statku rybackiego z rejestru następuje: 1) na wniosek właściciela statku rybackiego; 2) z urzędu, w przypadku gdy statek rybacki: a) zatonął, zaginął lub uległ zniszczeniu, b) utracił polską przynależność lub charakter statku rybackiego, c) nie był używany do wykonywania rybołówstwa morskiego przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. 2. Po wykreśleniu statku rybackiego z rejestru anuluje się zaświadczenie o wpisie do rejestru wraz z jego odpisami."}
{"id":"2004_574_12","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Licencję wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek armatora statku rybackiego. 2. Wniosek o wydanie licencji składa się do ministra właściwego do spraw rolnictwa za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego. 3. Licencja na statek rybacki wpisany do rejestru wydawana jest na czas nieokreślony. 4. Wniosek o wydanie licencji zawiera: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres armatora statku rybackiego; 2) numer identyfikacyjny statku rybackiego; 3) oznakę rybacką. 5. W czasie wykonywania rybołówstwa morskiego licencja powinna znajdować się na statku rybackim, na który została wydana, z wyłączeniem statków rybackich o długości całkowitej poniżej 10 m."}
{"id":"2004_574_13","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór licencji, mając na względzie ujednolicenie tych dokumentów zgodnie z przepisami Unii Europejskiej oraz usprawnienie ich kontroli."}
{"id":"2004_574_14","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania licencji, w przypadku gdy: 1) statek rybacki, którego dotyczy składany wniosek o wydanie licencji, nie jest wpisany do rejestru; 2) armator ubiegający się o wydanie licencji został skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo popełnione przy użyciu statku rybackiego."}
{"id":"2004_574_15","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji: 1) na wniosek właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego może zawiesić licencję na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, jeżeli armator prowadził ukierunkowane połowy organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym; 2) cofa licencję, w przypadku gdy: a) statek rybacki został wykreślony z rejestru statków rybackich lub b) armator został skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo popełnione przy użyciu statku rybackiego, lub c) armator w okresie ostatnich 2 lat został ukarany za prowadzenie ukierunkowanych połowów organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym. 2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_574_16","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Wykonywanie rybołówstwa morskiego w danym roku kalendarzowym wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia połowowego. 2. Specjalne zezwolenie połowowe jest wydawane, na wniosek armatora, na statek rybacki, na który wydano licencję, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Armator występujący z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego na statek rybacki, na który nie posiada licencji, składa ten wniosek łącznie z wnioskiem o wydanie licencji. 4. Specjalne zezwolenie połowowe wydaje: 1) minister właściwy do spraw rolnictwa - na połowy w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej, na morzu terytorialnym, w Zatoce Puckiej i w Zatoce Gdańskiej oraz poza polskimi obszarami morskimi; 2) właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego - na połowy w Zalewie Wiślanym, w Zalewie Szczecińskim, na obszarze Zalewu Kamieńskiego i Jeziora Dąbie. 5. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, składa się za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, właściwego dla portu macierzystego statku rybackiego, ktry potwierdza informacje złoone we wniosku. 6. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego składa się w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok, na który ma być wydane specjalne zezwolenie połowowe, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 6, armator, który nabył uprawnienie do wykonywania rybołówstwa morskiego na podstawie umowy międzynarodowej albo z innego tytułu, może ubiegać się o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego. 8. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego zawiera: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres armatora statku rybackiego; 2) numer licencji połowowej, z zastrzeżeniem ust. 3; 3) określenie organizmów morskich, które będą celem połowu; 4) wnioskowaną kwotę połowową, jeżeli jest wymagana; 5) rejon prowadzenia połowów; 6) rodzaj narzędzi połowowych. 9. W czasie wykonywania rybołówstwa morskiego specjalne zezwolenie połowowe powinno znajdować się na statku rybackim, na który zostało wydane. 10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór specjalnego zezwolenia połowowego, mając na względzie ujednolicenie tych dokumentów zgodnie z przepisami Unii Europejskiej oraz usprawnienie ich kontroli."}
{"id":"2004_574_17","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa corocznie, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty połowowej na akwenach wodnych, o których mowa w art. 16 ust. 4 pkt 1, mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza."}
{"id":"2004_574_18","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego może określić corocznie, w drodze zarządzenia, organizmy morskie objęte ogólną kwotą połowową, a także, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, sposób i warunki wykorzystania tej kwoty na akwenach wodnych, o których mowa w art. 16 ust. 4 pkt 2."}
{"id":"2004_574_19","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Organy, o których mowa w art. 17 i 18, określając sposób i warunki wykorzystania ogólnej kwoty połowowej, mogą uwzględnić historyczne prawa połowowe poszczególnych armatorów."}
{"id":"2004_574_2","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) rybołówstwo - rybołówstwo morskie, skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich, połów organizmów morskich w celach naukowobadawczych, szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, zarybianie oraz chów lub hodowlę ryb i innych organizmów morskich; 2) rybołówstwo morskie - połów organizmów morskich w morzu w celach zarobkowych; 3) historyczne prawa połowowe - prawo do prowadzenia połowów określonego gatunku organizmów morskich lub wystawiania albo używania określonej liczby narzędzi połowowych danego rodzaju, wynikające z udokumentowanych połowów prowadzonych przez armatora w przeszłości, w określonym czasie; 4) kwota połowowa - maksymalną liczbę sztuk lub masę organizmów morskich poszczególnych gatunków, wyodrębnioną w ramach ogólnej kwoty połowowej, udostępnioną do odłowienia armatorowi lub grupie armatorów; 5) ukierunkowane połowy - połowy, których celem jest pozyskanie organizmów morskich określonego gatunku; 6) przyłów - część połowu obejmującą organizmy morskie poszczególnych gatunków, które nie są celem połowów ukierunkowanych; 7) obrót produktami rybołówstwa - wyładunek, sprzedaż detaliczną i hurtową, transport i magazynowanie produktów rybołówstwa na lądzie oraz przeładunek produktów rybołówstwa ze statku rybackiego na statek w morzu."}
{"id":"2004_574_20","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. W przypadku cofnięcia licencji cofa się również specjalne zezwolenie połowowe. 2. W przypadku stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych lub w przypadku gdy armator w ciągu 6 miesięcy został dwukrotnie ukarany za naruszanie tego samego przepisu o rybołówstwie, organ wydający specjalne zezwolenie połowowe może wydać decyzję o czasowym zakazie połowów organizmów morskich określonych w specjalnym zezwoleniu połowowym, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. 3. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_574_21","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Kwoty połowowe niewykorzystane po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 i art. 20, minister właściwy do spraw rolnictwa może rozdzielić po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków."}
{"id":"2004_574_22","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Prowadzenie skupu lub przetwórstwa organizmów morskich w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa, na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy, na wniosek armatora statku, przy użyciu którego prowadzony jest skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres armatora statku, przy użyciu którego prowadzony jest skup lub przetwórstwo organizmów morskich; 2) nazwę, oznaczenie, międzynarodowy sygnał wywoławczy, port macierzysty oraz przynależność państwową statku; 3) rodzaj napędu statku, moc w kW silników głównych i pomocniczych; 4) długość całkowitą statku; 5) długość między pionami; 6) pojemność statku; 7) pojemność ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa; 8) określenie ilości oraz gatunku organizmów morskich, które będą celem prowadzonego skupu lub przetwórstwa; 9) planowany rejon prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich. 4. Zezwolenie zawiera: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres armatora statku, przy użyciu którego jest prowadzony skup lub przetwórstwo organizmów morskich; 2) nazwę, oznaczenie, międzynarodowy sygnał wywoławczy, port macierzysty oraz przynależność państwową statku; 3) określenie ilości i gatunku organizmów morskich, będących celem prowadzonego skupu lub przetwórstwa; 4) określenie rejonu prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich; 5) okres ważności zezwolenia. 5. W czasie prowadzenia skupu lub przetwórstwa organizmów morskich na morzu zezwolenie, o ktrym mowa w ust. 1, powinno znajdować się na statku."}
{"id":"2004_574_23","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Połowy organizmów morskich w polskich obszarach morskich w celach naukowobadawczych albo szkoleniowych mogą być prowadzone po uzyskaniu pozwolenia właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego. 2. Z wnioskiem o wydanie pozwoleń, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpić instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe i wyższe szkoły zawodowe kształcące w zakresie rybołówstwa morskiego oraz szkoły ponadgimnazjalne o profilu rybołówstwo morskie, których siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Wniosek o wydanie pozwolenia na połowy organizmów morskich w celach naukowobadawczych zawiera: 1) planowany zakres i sposób badań; 2) przewidywany rejon połowów; 3) określenie organizmów morskich, które będą celem połowów; 4) planowaną wielkość połowów; 5) przewidywany czas trwania badań; 6) oznaczenie statku, przy użyciu którego będą prowadzone połowy w celach naukowo-badawczych. 4. Wniosek o wydanie pozwolenia na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych zawiera określenie organizmów morskich, które będą celem połowów, oraz przewidywany rejon i wielkość połowów. 5. Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się nie później niż na 1 miesiąc przed przewidywanym dniem rozpoczęcia połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych."}
{"id":"2004_574_24","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Pozwolenie na połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych określa rodzaje organizmów morskich będących celem połowów, wielkość połowów, termin, rejon i sposób dokonywania połowów oraz może przewidywać odstępstwa od przepisów dotyczących: 1) okresów ochronnych; 2) obwodów ochronnych; 3) wymiarów ochronnych; 4) rodzaju sprzętu połowowego. 2. Pozwolenie na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych określa rodzaje organizmów morskich będących celem połowów, wielkość połowów, termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów. 3. W czasie prowadzenia połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny znajdować się na statku."}
{"id":"2004_574_25","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. Podmiot, który przeprowadził połowy organizmów morskich w celach naukowobadawczych, jest obowiązany przedstawić okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, który wydał pozwolenie, wyniki i wnioski z wykonanych badań, w terminie 3 miesięcy od dnia ich zakończenia."}
{"id":"2004_574_26","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, który wydał pozwolenie na połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych, może je cofnąć, w drodze decyzji, w przypadku rażącego naruszania przepisów o rybołówstwie. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_574_27","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Odmawia się powtrnego wydania pozwolenia na połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, w przypadku gdy: 1) wnioskodawca ubiegający się o pozwolenie nie przedstawił wyników i wniosków, o których mowa w art. 25, lub 2) podczas przeprowadzania poprzednich badań zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie lub warunki określone w pozwoleniu na połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych. 2. Odmawia się powtrnego wydania pozwolenia na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych przez okres 3 lat, jeżeli podczas poprzednich połowów zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie lub warunki określone w pozwoleniu na połowy organizmów morskich w celach szkoleniowych."}
{"id":"2004_574_28","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Połowy w celach sportowo-rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą być prowadzone po uzyskaniu sportowego zezwolenia połowowego. 2. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego na wniosek: 1) osoby fizycznej - na prowadzenie połowów z brzegu, ze statku lub z innych urządzeń pływających; 2) organizatora zawodów sportowych - na prowadzenie połowów z brzegu; 3) armatora statku - na prowadzenie połowów z jego statku. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres wnioskodawcy; 2) serię i numer dokumentu tożsamości; 3) wskazanie terminu, na jaki ma być wydane zezwolenie; 4) w przypadku armatora statku - nazwę lub oznakę statku; 5) w przypadku organizatora zawodów sportowych - listę uczestników zawodów oraz miejsce i czas trwania zawodów. 4. Sportowe zezwolenie połowowe zawiera w szczególności: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres wnioskodawcy; 2) okres ważności zezwolenia; 3) określenie ilości i gatunku ryb oraz sposobu prowadzenia połowu. 5. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje się na okres 1 miesiąca albo 1 roku, albo na czas trwania zawodów sportowych. 6. Do prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą być używane narzędzia połowowe wykorzystywane do wykonywania rybołówstwa morskiego. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i warunki prowadzenia połowów w celach sportoworekreacyjnych oraz wzory sportowych zezwoleń połowowych dla podmiotów, o których mowa w ust. 2, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza i zapewnienie porządku przy połowach."}
{"id":"2004_574_29","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich albo zarybiania w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa, z zastrzeżeniem ust. 7. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres wnioskodawcy; 2) miejsce, okres i sposób planowanego prowadzenia chowu lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunek - w przypadku zezwolenia na chów lub hodowlę ryb i innych organizmów morskich; 3) ilość, gatunek i rodzaj materiału zarybieniowego oraz miejsce i czas planowanego zarybiania - w przypadku zezwolenia na zarybianie; 4) rodzaj, ilość, miejsce, czas i sposób planowanego pozyskania materiału biologicznego, jeżeli zarybianie wymaga jego pozyskania. 3. Zezwolenie zawiera określenie: 1) rodzaju, ilości, miejsca, czasu i sposobu pozyskania materiału biologicznego; 2) ilości, gatunku i rodzaju materiału zarybieniowego oraz wskazanie miejsca i czasu zarybiania albo 3) miejsca, okresu i sposobu prowadzenia chowu lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunku. 4. Odmawia się wydania zezwolenia, jeżeli planowana działalność stanowiłaby zagrożenie dla trwałości lub równowagi środowiska morskiego. 5. Zezwolenie cofa się, w drodze decyzji, jeżeli jest realizowane niezgodnie z warunkami w nim określonymi lub działalność ta stanowi zagrożenie dla trwałości lub równowagi środowiska morskiego. 6. Decyzji, o której mowa w ust. 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 7. Zezwolenia nie wymaga zarybianie w polskich obszarach morskich, o którym mowa w art. 30."}
{"id":"2004_574_3","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, granice między wodami morskimi a wodami śródlądowymi, mając na względzie zróżnicowanie metod zarządzania żywymi zasobami morza i wód śródlądowych do celów wykonywania rybołówstwa. Rozdział 2 Wykonywanie rybołówstwa"}
{"id":"2004_574_30","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Utrzymanie i odtwarzanie zasobów ryb w polskich obszarach morskich jest dokonywane przez planowane zarybianie polskich obszarów morskich. 2. Zarybianie, o którym mowa w ust. 1, prowadzi minister właściwy do spraw rolnictwa. 3. Koszty zarybiania, o których mowa w ust. 1, są ponoszone corocznie przez budżet państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa. 4. Przepis ust. 3 nie dotyczy zarybiania, na które wymagane jest zezwolenie, o którym mowa w art. 29 ust. 1."}
{"id":"2004_574_31","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, na morzu terytorialnym i w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej: 1) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich, 2) szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa morskiego, w tym: a) rodzaj i ilość narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję, b) sposób prowadzenia połowów, c) wielkość dopuszczalnego przyłowu, d) sposób oznakowania narzędzi połowowych używanych wyłącznie do połowów w strefie 3 Mm od linii brzegu - które nie są objęte Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza."}
{"id":"2004_574_32","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, po zasięgnięciu opinii jednostki badawczo-rozwojowej lub szkoły wyższej wskazanej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, organizacji społeczno-zawodowych rybaków oraz właściwego miejscowo wojewody, określi, w drodze zarządzenia: 1) stałe obwody ochronne lub obwody ochronne na czas określony oraz szczegółowe warunki prowadzenia w nich połowów, 2) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich na morskich wodach wewnętrznych, 3) szczegółowy sposób wykonywania rybołówstwa morskiego na morskich wodach wewnętrznych, w tym: a) rodzaj i ilość narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję, b) porządek przy połowach oraz oznakowanie narzędzi połowowych, c) sposób zajmowania miejsc przez rybaków - mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza."}
{"id":"2004_574_33","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Przepisy dotyczące okresów ochronnych, obwodów ochronnych, wymiarów ochronnych oraz rodzaju sprzętu połowowego nie dotyczą połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, w zakresie określonym w pozwoleniu, o którym mowa w art. 24 ust. 1. 2. Przepisy dotyczące okresu ochronnego nie dotyczą połowów dorsza prowadzonych w celach sportowo-rekreacyjnych oraz pozyskiwania materiału biologicznego."}
{"id":"2004_574_34","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Zabrania się: 1) niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku; 2) połowu organizmów morskich w obwodzie ochronnym, niezgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 32 pkt 1; 3) połowu organizmów morskich, które: a) nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, b) znajdują się w ustanowionych dla nich okresach ochronnych; 4) połowu organizmów morskich, których ogólna kwota połowowa została wyczerpana; 5) używania materiałów wybuchowych, środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie; 6) wyrzucania za burtę statku rybackiego wyłowionych organizmów morskich określonych gatunków, z wyjątkiem tych, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub złowionych w okresie ochronnym; 7) wprowadzania do obrotu organizmów morskich złowionych na podstawie sportowego zezwolenia połowowego."}
{"id":"2004_574_35","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Zabrania się wyładowywania na ląd, wprowadzania do obrotu, magazynowania, transportu i przeładunku w morzu organizmów morskich złowionych z naruszeniem przepisów o rybołówstwie."}
{"id":"2004_574_36","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Zabrania się naruszania stanowiących cudzą własność narzędzi połowowych, chyba że jest to konieczne ze względu na działanie siły wyższej, bezpieczeństwo żeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad wykonywaniem rybołówstwa. 2. Narzędzia połowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie są oznakowane, uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się ich własności. 3. Narzędzia połowowe, o których mowa w ust. 2, są przekazywane dyrektorowi urzędu morskiego, właściwemu ze względu na miejsce znalezienia tych narzędzi. 4. Organizmy morskie znajdujące się w narzędziach połowowych, o których mowa w ust. 2, nadające się do spożycia, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego sprzedaje z wolnej ręki albo przekazuje nieodpłatnie placówkom opiekuńczowychowawczym lub domom pomocy społecznej. 5. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży, o której mowa w ust. 4, są przekazywane na rachunek dochodów budżetu państwa właściwego urzędu morskiego."}
{"id":"2004_574_37","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. Zabrania się wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych w taki sposób lub w takim miejscu, aby: 1) powodowały uszkodzenia innych narzędzi połowowych lub 2) utrudniały połów innym rybakom. 2. Narzędzia połowowe mogą być używane do prowadzenia połowów przez: 1) podmiot, o którym mowa w art. 4, po uzyskaniu licencji i specjalnego zezwolenia połowowego; 2) podmioty, o których mowa w art. 23 ust. 2, po uzyskaniu odpowiedniego pozwolenia; 3) podmioty posiadające odpowiednie zezwolenia, o których mowa w art. 28 ust. 2 i w art. 29 ust. 1."}
{"id":"2004_574_38","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. 1. Dziennik połowowy, na wniosek armatora statku rybackiego, wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego danego statku rybackiego. 2. Za wydanie dziennika połowowego pobiera się opłatę stanowiącą równowartość kosztów wykonania tego dziennika; opłata stanowi dochód budżetu państwa."}
{"id":"2004_574_39","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Do dziennika połowowego wpisuje się: 1) dane wymagane przepisami Unii Europejskiej ustanawiającymi szczegółowe zasady dla zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez państwa członkowskie[1]; 2) liczbę operacji połowowych dokonanych w danym dniu; 3) rozmiar albo ilość użytych do połowów narzędzi połowowych; 4) czas połowów; 5) ilość organizmów morskich danego gatunku wyrzuconych za burtę statku."}
{"id":"2004_574_4","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Rybołówstwo morskie statkami rybackimi o polskiej przynależności może być wykonywane przez armatora, którego siedziba albo oddział, albo miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Rybołówstwo morskie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być wykonywane wyłącznie statkami rybackimi o polskiej przynależności."}
{"id":"2004_574_40","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Oryginał strony dziennika połowowego doręcza się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego. 2. Oryginał strony dziennika połowowego może być również doręczony okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, o którym mowa w ust. 1, za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego właściwego dla portu zakończenia rejsu."}
{"id":"2004_574_41","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Dzienniki połowowe przechowuje się na statku rybackim w sposób zapewniający ich ochronę przed uszkodzeniem lub zniszczeniem."}
{"id":"2004_574_42","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. 1. Kapitan statku rybackiego, którego statek ma długość całkowitą mniejszą niż 10 m, jest obowiązany do sporządzania miesięcznych raportów połowowych. 2. Do miesięcznego raportu połowowego wpisuje się: 1) ilość i gatunek złowionych organizmów morskich; 2) rejon połowu; 3) rodzaj i liczbę użytych narzędzi połowowych; 4) czas trwania połowów; 5) datę i godzinę wyładunków. 3. Wpisu do miesięcznego raportu połowowego dokonuje się każdorazowo, przed upływem 24 godzin, po powrocie z łowiska. 4. Po zakończeniu połowów w danym miesiącu raport, o którym mowa w ust. 1, doręcza się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego, nie później niż do 5 dnia następnego miesiąca. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór miesięcznego raportu połowowego, mając na względzie ujednolicenie tych dokumentów oraz usprawnienie ich kontroli."}
{"id":"2004_574_43","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Deklarację wyładunkowo-przeładunkową kapitan statku rybackiego doręcza okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego. Przepisy art. 40 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku rejsów połowowych trwających dłużej niż 15 dni kapitan statku rybackiego przekazuje okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, o którym mowa w ust. 1, informacje zawarte w deklaracji wyładunkowo-przeładunkowej drogą radiową lub elektroniczną."}
{"id":"2004_574_44","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór dziennika połowowego, w tym wzór deklaracji wyładunkowoprzeładunkowej, która stanowi część strony dziennika połowowego, 2) gatunki organizmów morskich, których wyrzucenie za burtę wymaga wykazania w dzienniku połowowym - mając na względzie przepisy Unii Europejskiej oraz ochronę żywych zasobów morza."}
{"id":"2004_574_45","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W przypadku transportu produktów rybołówstwa przewoźnik jest obowiązany posiadać dokument przewozowy wystawiony przez armatora statku rybackiego, z którego pochodzą transportowane produkty rybołówstwa. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy transport produktów rybołówstwa do miejsca pierwszej sprzedaży odbywa się na terenie portu lub na odległość mniejszą niż 20 km od miejsca wyładunku tych produktów ze statku rybackiego."}
{"id":"2004_574_46","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 45 ust. 1, mając na względzie zapewnienie skuteczności kontroli obrotu produktami rybołówstwa."}
{"id":"2004_574_47","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa sprawuje nadzór nad ruchem statków rybackich przy pomocy satelitarnego systemu monitorowania oraz zbiera, gromadzi, przetwarza i udostępnia dane w zakresie wykonywania rybołówstwa morskiego. 2. Kapitan statku rybackiego, objętego satelitarnym nadzorem ruchu statków rybackich, w przypadku awarii przekaźnika satelitarnego przekazuje informacje jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa drogą radiową lub elektroniczną."}
{"id":"2004_574_48","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. 1. Program zbierania, gromadzenia i zarządzania danymi niezbędnymi do realizacji Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej[2], zwany dalej \"programem\", jest realizowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez jednostkę badawczo-rozwojową prowadzącą badania naukowe w zakresie objętym Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej oraz posiadającą odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne do zbierania i zarządzania danymi. 2. Program, o którym mowa w ust. 1, jest finansowany z budżetu państwa w ramach wieloletniego planu finansowania. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jednostkę badawczo-rozwojową, o której mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę warunki techniczno-organizacyjne niezbędne do zbierania i zarządzania danymi w zakresie Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_574_49","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. 1. Armator statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do przyjęcia na pokład swojego statku obserwatora lub obserwatorów, wyznaczonych przez jednostkę badawczo-rozwojową, o ktrej mowa w art. 48, do przeprowadzenia czynności niezbędnych do realizacji programu, jeżeli ich obecność nie spowoduje konieczności zmniejszenia liczby załogi statku. 2. Udokumentowane przez armatora statku rybackiego, o którym mowa w ust. 1, koszty pobytu obserwatora lub obserwatorów oraz koszty przeprowadzonych przez nich czynności są pokrywane ze środków przeznaczonych na realizację programu. 3. Czynności związane z realizacją programu nie powinny przeszkadzać w normalnej eksploatacji statku rybackiego, a ewentualne utrudnienia powinny być uzgodnione z armatorem danego statku rybackiego. 4. Jednostka badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 48, jest obowiązana, co najmniej 48 godzin przed zamierzonym terminem wysłania obserwatora lub obserwatorów, zgłosić ten zamiar armatorowi statku rybackiego, na którym planowane jest przeprowadzenie czynności związanych z realizacją programu. Rozdział 3 Organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje"}
{"id":"2004_574_5","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Wykonywanie rybołówstwa morskiego przez armatora, o którym mowa w art. 4 ust. 1, odbywa się przy użyciu statku rybackiego wpisanego do rejestru statków rybackich, posiadającego licencję połowową, zwaną dalej \"licencją\", oraz specjalne zezwolenie połowowe."}
{"id":"2004_574_50","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Organami administracji rybołówstwa morskiego są: 1) minister właściwy do spraw rolnictwa; 2) okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego - jako organy administracji niezespolonej."}
{"id":"2004_574_51","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego podlegają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii właściwego miejscowo wojewody. 3. Zastępców okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego, mając na względzie zwiększenie efektywności działania tych organów."}
{"id":"2004_574_52","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego. 2. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa, mając na względzie siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego oraz zwiększenie efektywności działania organów administracji rybołówstwa morskiego. 3. Organizację okręgowego inspektoratu rybołówstwa morskiego określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa."}
{"id":"2004_574_53","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W sprawach należących do właściwości organów administracji rybołówstwa morskiego, rozstrzyganych w trybie postępowania administracyjnego, decyzje w pierwszej instancji wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, chyba że na podstawie przepisu szczególnego organem właściwym w pierwszej instancji jest minister właściwy do spraw rolnictwa."}
{"id":"2004_574_54","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Organy administracji rybołówstwa morskiego działają na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Organy administracji rybołówstwa morskiego są właściwe także w sprawach wykonywania zadań poza polskimi obszarami morskimi określonych umowami międzynarodowymi."}
{"id":"2004_574_55","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W zakresie nieunormowanym w przepisach ustawy, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony żywych zasobów morza i zachowania porządku przy połowach, okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego mogą wydawać zarządzenia porządkowe, zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania."}
{"id":"2004_574_56","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie sprawują okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego za pośrednictwem inspektorów rybołówstwa morskiego, zwanych dalej \"inspektorami\". 2. Inspektorzy przy wykonywaniu swoich czynności, współdziałają z organami Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Inspekcji Celnej, Inspekcji Weterynaryjnej, Policji, Państwowej Straży Rybackiej, Straży Granicznej oraz z terenowymi organami administracji morskiej. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób współdziałania inspektorów z organami, o których mowa w ust. 2, w celu skoordynowania kontroli w zakresie przestrzegania przepisów o rybołówstwie na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem portów morskich, transportu, zakładów przetwórstwa i punktów handlowych, mając na względzie zwiększenie efektywności kontroli i obniżenie jej kosztów."}
{"id":"2004_574_57","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest obowiązany: 1) posiadać przy sobie legitymację służbową i okazać ją na żądanie osoby, której czynności dotyczą; 2) nosić na widocznym miejscu oznakę służbową. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji i oznaki służbowej inspektorów, mając na względzie ułatwienie identyfikacji służb kontrolnych."}
{"id":"2004_574_58","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest uprawniony do: 1) zatrzymania statku rybackiego i wejścia na jego pokład; 2) kontroli dokumentów tożsamości, dziennika połowowego, dokumentu przewozowego oraz dokumentów uprawniających do wykonywania rybołówstwa morskiego, prowadzenia skupu lub przetwórstwa na morzu organizmów morskich, połowów organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, szkoleniowych albo sportowo-rekreacyjnych, prowadzenia zarybiania oraz chowu lub hodowli ryb i innych organizmów morskich; 3) sprawdzania, czy rybołówstwo jest wykonywane zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym z umowami międzynarodowymi, których Rzeczpospolita Polska jest stroną; 4) kontroli narzędzi połowowych i złowionych organizmów morskich; 5) kontroli pomieszczeń statków, środków transportu, magazynów, przetwórni i innych pomieszczeń służących do przechowywania organizmów morskich na lądzie; 6) żądania pisemnych lub ustnych wyjaśnień; 7) wykonywania innych czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów ustawy - do zatrzymania: a) dokumentów, o których mowa w pkt 2, b) organizmów morskich i narzędzi połowowych oraz ich zabezpieczenia."}
{"id":"2004_574_59","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów o rybołwstwie, inspektor może zatrzymać i skontrolować oraz doprowadzić do portu polskiego statek rybacki o obcej przynależności znajdujący się w polskich obszarach morskich. 2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku rybackiego o obcej przynależności do portu polskiego inspektor zawiadamia okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, który informuje niezwłocznie właściwy organ państwa bandery tego statku."}
{"id":"2004_574_6","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Statek rybacki o polskiej przynależności jest wpisywany, na pisemny wniosek właściciela tego statku rybackiego, do rejestru statków rybackich, zwanego dalej \"rejestrem\". 2. Rejestr jest prowadzony w formie elektronicznej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Wniosek o wpis do rejestru składa się do ministra właściwego do spraw rolnictwa za pośrednictwem okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, właściwego dla portu macierzystego statku rybackiego. 4. Wniosek o wpis do rejestru zawiera: 1) imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres właściciela statku i armatora statku rybackiego; 2) nazwę statku rybackiego, jeżeli została nadana; 3) oznakę rybacką, jeżeli statek rybacki ją posiada; 4) numer identyfikacyjny statku rybackiego, jeżeli statek taki numer posiada; 5) numer rejestrowy polskiego rejestru okrętowego, jeżeli statek rybacki jest wpisany do polskiego rejestru okrętowego prowadzonego przez izbę morską właściwą dla portu macierzystego tego statku; 6) międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeżeli został nadany; 7) nazwę portu macierzystego statku rybackiego; 8) rodzaj statku rybackiego; 9) rodzaj napędu statku rybackiego, moc w kW silników głównych i pomocniczych, ich typy, numery i rok zamontowania; 10) długość całkowitą statku rybackiego; 11) długość statku rybackiego między pionami; 12) szerokość i zanurzenie statku rybackiego; 13) pojemność statku rybackiego; 14) nośność statku rybackiego; 15) rok i miejsce budowy statku rybackiego; 16) rok ostatniej modernizacji statku rybackiego; 17) datę rozpoczęcia użytkowania statku rybackiego; 18) materiał główny kadłuba statku rybackiego; 19) rok położenia stępki; 20) pojemność ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa; 21) rodzaj narzędzi połowowych, w tym rodzaj głównego narzędzia połowowego; 22) wskazanie kraju, w którym statek rybacki został nabyty. 5. Do wniosku o wpis do rejestru dołącza się dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku. 6. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku przekazuje wniosek o wpis do rejestru statkw rybackich ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa."}
{"id":"2004_574_60","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Dokonujący połowu organizmów morskich w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora, zatrzymać się i na jego żądanie umożliwić wykonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udzielić niezbędnych wyjaśnień; 2) przedstawić do wglądu żądane dokumenty; 3) umożliwić obejrzenie złowionych organizmów morskich i narzędzi połowowych oraz sprzętu używanego do badań, a także pobranych w trakcie badań próbek i wykonanych analiz; 4) umożliwić dokonanie wpisów w dzienniku połowowym; 5) umożliwić korzystanie ze środków łączności; 6) udzielić wszelkiej innej pomocy niezbędnej do prawidłowego przeprowadzenia kontroli. 2. Kapitan statku rybackiego jest obowiązany udzielać inspektorowi pomocy w czasie wykonywania przez niego czynności w zakresie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie. 3. Czynności kontrolne wykonuje się w taki sposób, aby w jak najmniejszym stopniu zakłócić prowadzenie połowów."}
{"id":"2004_574_61","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Inspektor może dokonać kontroli statku rybackiego o polskiej przynależności, poławiającego poza polskimi obszarami morskimi, w celu stwierdzenia, czy na tym statku są przestrzegane przepisy o rybołówstwie, a także postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. 2. Kapitan statku rybackiego poławiającego poza polskimi obszarami morskimi jest obowiązany zapewnić inspektorowi niezbędne zakwaterowanie i wyżywienie. 3. Koszty zakwaterowania i wyżywienia inspektora, o których mowa w ust. 2, są pokrywane z budżetu właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2004_574_62","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Po zakończeniu czynności kontrolnych inspektor sporządza protokół, który zawiera w szczególności: 1) datę jego sporządzenia; 2) imię i nazwisko wykonującego czynności kontrolne; 3) dane dotyczące podmiotu kontrolowanego; 4) oznaczenie miejsca kontroli, a w przypadku kontroli statku rybackiego oznakę rybacką tego statku; 5) opis czynności kontrolnych; 6) stwierdzone naruszenia przepisów o rybołówstwie. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują inspektor oraz podmiot kontrolowany albo inna osoba upoważniona do występowania w imieniu tego podmiotu. 3. Podmiot, o którym mowa w ust. 2, ma prawo wnieść zastrzeżenia do treści protokołu w terminie 7 dni od dnia przedłożenia mu protokołu do podpisu. 4. W protokole umieszcza się informację o braku zastrzeżeń albo o wniesionych zastrzeżeniach lub o odmowie podpisania protokołu. 5. W razie uwzględnienia zastrzeżeń inspektor uzupełnia protokół. 6. Odmowa podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez inspektora. 7. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazuje się podmiotowi kontrolowanemu. Rozdział 4 Kary pieniężne"}
{"id":"2004_574_63","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Kto wykonuje rybołówstwo morskie statkiem rybackim z naruszeniem przepisów ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie oraz przepisów Wspólnej Polityki Rybackiej Unii Europejskiej, podlega, w przypadku: 1) armatora statku rybackiego o długości całkowitej równej albo większej niż 10 m - karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej pięćdziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego; 2) kapitana statku rybackiego o długości całkowitej równej albo większej niż 10 m - karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego; 3) armatora lub kapitana statku rybackiego o długości całkowitej mniejszej niż 10 m - karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 2. Kto z naruszeniem przepisów o rybołówstwie: 1) prowadzi połowy organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych; 2) prowadzi skup lub przetwórstwo na morzu organizmów morskich; 3) prowadzi chów lub hodowlę ryb i innych organizmów morskich; 4) dokonuje zarybiania; 5) prowadzi obrót produktami rybołówstwa - podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 3. Kto z naruszeniem przepisów o rybołówstwie prowadzi połowy w celach sportoworekreacyjnych, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1-3, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznej szkodliwości."}
{"id":"2004_574_64","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 63 ust. 1-3, wymierzają, w drodze decyzji, okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego. 2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_574_65","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary. 3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony. 4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne. 5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia."}
{"id":"2004_574_66","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. Od nieuiszczonych w terminie wymierzonych kar pieniężnych pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości i na zasadach obowiązujących dla zaległości podatkowych. 2. Egzekucja wymierzonych kar pieniężnych wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_574_67","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960, z późn. zm.)[3] w załączniku do ustawy, w części IV, w kolumnie drugiej i trzeciej, pkt 20-22 otrzymują brzmienie: \"20. Od licencji połowowych wydawanych: 1) na statek rybacki o długości całkowitej mniejszej 570 zł lub równej 10 m 2) na statek rybacki o długości całkowitej powyżej 10 m 1140 zł 21. Od sportowych zezwoleń połowowych wydawanych: 1) na okres jednego miesiąca 11 zł 2) na okres jednego roku: a) emerytom, rencistom oraz młodziey szkolnej w 25 zł wieku do 24 lat b) od pozostałych 42 zł 3) na okres zawodów sportowych 10 zł 22. Od pozwoleń albo zezwoleń na: 1) połowy organizmów morskich w celach naukowo- 10 zł badawczych albo w celach szkoleniowych 2) prowadzenie chowu lub hodowli ryb i innych 400 zł organizmów morskich 3) prowadzenie zarybiania 10 zł\""}
{"id":"2004_574_68","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. Licencje połowowe wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane."}
{"id":"2004_574_69","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. Sprawy wszczęte i niezakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podlegają rozpoznaniu w trybie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2004_574_7","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Odmawia się wpisania statku rybackiego do rejestru, jeżeli jego rejestracja spowoduje przekroczenie potencjału połowowego floty lub segmentu tej floty określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, potencjał połowowy floty lub poszczególnych segmentów floty, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza oraz zapewnienie dochodów armatorom wykonującym rybołówstwo morskie."}
{"id":"2004_574_70","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Wpisy do rejestru statków rybackich dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych z dniem wejścia w życie ustawy stają się wpisami do rejestru w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_574_71","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 3, art. 25 ust. 6, art. 28 ust. 5, art. 35, art. 62 ust. 3 i art. 71 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 72, zachowują moc do dnia wejścia w ycie nowych przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 3, art. 28 ust. 7, art. 32, art. 51 ust. 4 i art. 57 ust. 2 niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_574_72","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. Traci moc ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim (Dz.U. Nr 129, poz. 1441 i z 2002 r. Nr 181, poz. 1514)."}
{"id":"2004_574_73","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. _______________________________ [1] Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2807\/83 z dnia 22 września 1983 r. ustanawiające szczegółowe zasady dla zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez państwa członkowskie. [2] Rozporządzenie Rady (WE) nr 1543\/2000 z dnia 29 czerwca 2000 r. ustanawiające ramy wspólnotowe w zakresie zbierania i zarządzania danymi niezbędnymi do prowadzenia wspólnej polityki rybołówstwa. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 100, poz. 1085 i Nr 129, poz. 1441, z 2002 r. Nr 75, poz. 655, Nr 135, poz. 1143, Nr 141, poz. 1178 i 1180 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1154, Nr 128, poz. 1176, Nr 170, poz. 1651 i Nr 190, poz. 1864."}
{"id":"2004_574_8","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Po dokonaniu wpisu statku rybackiego do rejestru minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje właścicielowi statku rybackiego zaświadczenie o wpisie tego statku do rejestru. 2. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, podaje się numer identyfikacyjny statku rybackiego oraz oznakę rybacką tego statku. 3. W przypadku nadania nowej oznaki rybackiej wydaje się nowe zaświadczenie o wpisie statku rybackiego do rejestru."}
{"id":"2004_574_9","title":"Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Oznakę rybacką nadaje, na wniosek armatora statku rybackiego, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego danego statku rybackiego. 2. Oznakę rybacką stanowi trzyliterowy skrót nazwy portu macierzystego statku rybackiego oraz kolejny numer w spisie oznak rybackich, prowadzonym dla danego portu przez właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego."}
{"id":"2004_575_1","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 marca 2007 r. o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 64, poz. 432), po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: „Art. 6a. Jeżeli na podstawie niniejszej ustawy nastąpiła zmiana właściwości sądu, orzeka sąd właściwy w dniu wniesienia aktu oskarżenia.”."}
{"id":"2004_575_2","title":"Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o prokuraturze, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Ludwik Dorn"}
{"id":"2004_576_1","title":"Ustawa z dnia 21 maja 2009 r. o zmianie ustawy o Policji","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 90 otrzymuje brzmienie: „Art. 90. Na lokale mieszkalne dla policjantów przeznacza się lokale będące w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub podległych mu organów.”; 2) w art. 95: a) w ust. 2 wstęp do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90, wydaje się, jeżeli policjant:”, b) w ust. 3: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) jeżeli policjantowi lub jego małżonkowi przysługuje tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90; w takim przypadku osobom tym przysługuje prawo wyboru jednego z zajmowanych lokali;”, – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) w przypadku zajmowania lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90, przez policjanta lub członków jego rodziny albo inne osoby – bez tytułu prawnego.”, c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Decyzję o opróżnieniu lokalu wydaje się również, jeżeli właściciel lokalu wypowiedział stosunek prawny dotyczący lokalu.”."}
{"id":"2004_576_2","title":"Ustawa z dnia 21 maja 2009 r. o zmianie ustawy o Policji","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 57, poz. 390, Nr 120, poz. 818, Nr 140, poz. 981 i Nr 165, poz. 1170, z 2008 r. Nr 86, poz. 521, Nr 171, poz. 1065 i Nr 237, poz. 1651 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120 i Nr 62, poz. 504."}
{"id":"2004_577_1","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) instytucji obowiązanej - rozumie się przez to banki, Narodowy Bank Polski - w zakresie, w jakim prowadzi rachunki bankowe dla osób prawnych, sprzedaż numizmatów, skup złota i wymianę zniszczonych środków płatniczych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz.U. Nr 140, poz. 938 z późn. zm.)[2], oddziały banków zagranicznych, instytucje pieniądza elektronicznego, oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego oraz agentów rozliczeniowych, prowadzących działalność na podstawie ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz.U. Nr 169, poz. 1385), domy maklerskie, banki prowadzące działalność maklerską i inne podmioty niebędące bankiem prowadzące działalność maklerską na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447 z późn. zm.)[3], Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. w zakresie - w jakim prowadzi rachunki papierów wartościowych, podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach oraz gier na automatach o niskich wygranych, zakłady ubezpieczeń, główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Poczta Polska, notariuszy w zakresie czynności notarialnych dotyczących obrotu wartościami majątkowymi, adwokatów wykonujących zawód, radców prawnych wykonujących zawód poza stosunkiem pracy, prawników zagranicznych świadczących pomoc prawną poza stosunkiem pracy, biegłych rewidentów wykonujących zawód, doradców podatkowych wykonujących zawód, podmioty prowadzące działalność kantorową, przedsiębiorców prowadzących: domy aukcyjne, antykwariaty, działalność leasingową lub factoringową, działalność w zakresie: obrotu metalami lub kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi, sprzedaży komisowej, udzielania pożyczek pod zastaw (lombardy) lub pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz fundacje;\", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) transakcji - rozumie się przez to wpłaty i wypłaty w formie gotówkowej lub bezgotówkowej, w tym także przelewy pomiędzy różnymi rachunkami należącymi do tego samego posiadacza rachunku, z wyłączeniem przelewów na rachunki lokat terminowych, a także przelewy przychodzące z zagranicy, wymianę walut, przeniesienie własności lub posiadania wartości majątkowych, w tym oddanie w komis lub pod zastaw takich wartości oraz przeniesienie wartości majątkowych pomiędzy rachunkami należącymi do tego samego klienta, zamianę wierzytelności na akcje lub udziały - zarówno gdy czynności te są dokonywane we własnym jak i cudzym imieniu, na własny jak i cudzy rachunek,\", c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) wartościach majątkowych - rozumie się przez to środki płatnicze, papiery wartościowe lub wartości dewizowe, prawa majątkowe, rzeczy ruchome oraz nieruchomości;\", d) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) rachunku - rozumie się przez to rachunek bankowy, rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny, służący do jego obsługi, rejestr uczestników funduszu, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 448 i Nr 141, poz. 1178),\", e) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) jednostkach współpracujących - rozumie się przez to organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz inne państwowe jednostki organizacyjne, a także Narodowy Bank Polski, Komisję Nadzoru Bankowego i Najwyższą Izbę Kontroli;\", f) dodaje się pkt 9 w brzmieniu: \"9) wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł - rozumie się przez to zamierzone postępowanie polegające na: a) zamianie lub przekazaniu wartości majątkowych pochodzących z działalności o charakterze przestępczym lub z udziału w takiej działalności, w celu ukrycia lub zatajenia bezprawnego pochodzenia tych wartości majątkowych albo udzieleniu pomocy osobie, która bierze udział w takiej działalności w celu uniknięcia przez nią prawnych konsekwencji tych działań, b) ukryciu lub zatajeniu prawdziwego charakteru, źródła, miejsca przechowywania, faktu przemieszczania lub praw związanych z wartościami majątkowymi pochodzącymi z działalności o charakterze przestępczym lub udziału w takiej działalności, c) nabyciu, objęciu w posiadanie albo używanie wartości majątkowych, pochodzących z działalności o charakterze przestępczym lub udziału w takiej działalności, d) współdziałaniu, usiłowaniu popełnienia, pomocnictwie lub podżeganiu w przypadkach zachowań określonych w lit. a-c - również jeżeli działania, w ramach których uzyskano wartości majątkowe będące przedmiotem wprowadzania do obrotu finansowego wartości pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, były prowadzone na terytorium innego państwa.\"; 2) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Organy właściwe w sprawach zapobiegania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu\"; 3) w art. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) badanie przebiegu transakcji, co do których Generalny Inspektor powziął uzasadnione podejrzenia;\"; 4) po art. 4 dodaje się art. 4a i 4b w brzmieniu: \"Art. 4a. Generalny Inspektor przedstawia Prezesowi Rady Ministrów roczne sprawozdanie ze swojej działalności w ciągu 3 miesięcy od zakończenia roku, za który składane jest sprawozdanie."}
{"id":"2004_577_10","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze, ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, ustawę z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie, ustawę z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym i ustawę z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718, Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178 oraz z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035 i Nr 228, poz. 2260. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84, poz. 774, Nr 124, poz. 1151, Nr 170, poz. 1651 i Nr 223, poz. 2216."}
{"id":"2004_577_2","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058 i Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1152) w art. 6 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ....) - w zakresie określonym tymi przepisami.\"."}
{"id":"2004_577_3","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, Nr 126, poz. 1069 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1152) w art. 3 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: \"6. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ....) - w zakresie określonym tymi przepisami.\"."}
{"id":"2004_577_4","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 124, poz. 1152 i Nr 217, poz. 2142) w art. 18 § 4 otrzymuje brzmienie: \"§ 4. Obowiązek zachowania tajemnicy nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ....) - w zakresie określonym tymi przepisami.\"."}
{"id":"2004_577_4b","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 4b. 1. Generalny Inspektor podlega wyłączeniu od wykonywania zadań, o których mowa w art. 18, 18a i 20a oraz art. 21 ust. 1, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności. 2. Wyłączenie następuje na wniosek Generalnego Inspektora złożony w formie pisemnej ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych. 3. W razie wyłączenia Generalnego Inspektora, jego zadania wykonuje minister właściwy do spraw instytucji finansowych.\"; 5) w art. 7: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. W przypadku kontroli Najwyższej Izby Kontroli stosuje się art. 34.\"; 6) w art. 8: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a -1d w brzmieniu: \"1a. W przypadku podmiotu prowadzącego kasyno gry w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych, zakładach wzajemnych i grach na automatach (Dz.U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27) obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy zakupu lub sprzedaży żetonów o wartości stanowiącej co najmniej równowartość 1.000 euro. 1b. Do transakcji określonych w ust. 1a stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące transakcji, o których mowa w ust. 1. 1c. W przypadku zawartej umowy ubezpieczenia na życie nie stosuje się obowiązku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli suma okresowych składek, które mają być opłacone w danym roku nie przekroczy równowartości 1.000 euro, albo jednorazowa składka nie przekroczy równowartości 2.500 euro. 1d. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy przypadku polis ubezpieczeniowych występujących w powiązaniu z ubezpieczeniem emerytalnym, o ile warunki ubezpieczenia nie zawierają klauzuli o odpłatnym zrzeczeniu się przez ubezpieczonego praw wynikających z polisy oraz o ile polisy te nie mogą być użyte jako zabezpieczenie kredytu lub pożyczki.\"; b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Przy ustalaniu równowartości w euro, o której mowa w ust. 1, 1a i 1c, stosuje się średni kurs Narodowego Banku Polskiego dla danej waluty, obowiązujący w dniu dokonywania transakcji lub w dniu złożenia dyspozycji lub zlecenia przeprowadzenia transakcji.\", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Obowiązek rejestracji transakcji, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, instytucji pieniądza elektronicznego, oddziałów zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego, agentów rozliczeniowych, adwokatów, radców prawnych i prawników zagranicznych oraz biegłych rewidentów i doradców podatkowych.\"; 7) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. W celu wykonania obowiązku rejestracji instytucje obowiązane dokonują identyfikacji swoich klientów w każdym przypadku złożenia dyspozycji lub zlecenia do przeprowadzenia transakcji na podstawie dokumentów przedstawionych przy złożeniu dyspozycji lub zlecenia przeprowadzenia transakcji albo przy zawieraniu umowy z klientem.\"; 8) w art. 11 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Informacje o transakcjach, o których mowa w art. 8 ust. 3, do których przekazywania zobowiązani są notariusze, adwokaci, radcowie prawni i prawnicy zagraniczni, mogą być przekazywane do Generalnego Inspektora za pośrednictwem właściwej miejscowo jednostki ich samorządu zawodowego, o ile krajowy organ tego samorządu podejmie uchwałę określającą szczegółowe zasady i tryb przekazywania takich informacji Generalnemu Inspektorowi. Krajowy organ tego samorządu przekaże Generalnemu Inspektorowi wykaz osób odpowiedzialnych za przekazywanie takich informacji. 5. Obowiązek informowania o transakcjach objętych przepisami ustawy nie dotyczy przypadku, gdy adwokaci, radcowie prawni i prawnicy zagraniczni, biegli rewidenci oraz doradcy podatkowi reprezentują klienta na podstawie pełnomocnictwa procesowego w związku z toczącym się postępowaniem albo udzielają porady służącej temu postępowaniu.\"; 9) w art. 12 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Przepisu ust. 1 pkt 6 nie stosuje się w przypadku transakcji zawartych na rynku regulowanym, o którym mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi.\"; 10) art. 15b otrzymuje brzmienie: \"Art. 15b. W uzasadnionych przypadkach Generalny Inspektor może zwrócić się do organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej o zbadanie legalności pochodzenia określonych wartości majątkowych. Informacja o wynikach przeprowadzonych działań jest przekazywana Generalnemu Inspektorowi niezwłocznie.\"; 11) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Instytucja obowiązana, która otrzymała dyspozycję lub zlecenie przeprowadzenia transakcji lub mająca przeprowadzić transakcję, co do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że może ona mieć związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić na piśmie Generalnego Inspektora, przekazując wszystkie posiadane dane określone w art. 12 ust. 1 pkt 1-6 wraz ze wskazaniem przesłanek przemawiających za wstrzymaniem transakcji lub blokadą rachunku, oraz wskazać przewidywany termin jej realizacji. Przepisu art. 11 ust. 4 nie stosuje się.\", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W przypadku, gdy instytucja dokonująca zawiadomienia zgodnie z ust. 1 nie jest instytucją mającą przeprowadzić transakcję zawiadomienie zawiera również wskazanie instytucji, która ma przeprowadzić transakcję.\", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: 2. Po otrzymaniu zawiadomienia Generalny Inspektor dokonuje niezwłocznego potwierdzenia jego przyjęcia w formie pisemnej.\"; 12) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. 1. Jeżeli z zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, wynika, że transakcja, która ma zostać przeprowadzona, może mieć związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, Generalny Inspektor może w ciągu 24 godzin od potwierdzenia jego przyjęcia, przekazać instytucji obowiązanej pisemne żądanie wstrzymania tej transakcji lub blokady rachunku na okres nie dłuższy niż 48 godzin od momentu potwierdzenia przyjęcia zawiadomienia. Równocześnie Generalny Inspektor zawiadamia właściwego prokuratora o podejrzeniu popełnienia przestępstwa i przekazuje mu informacje i dokumenty dotyczące wstrzymywanej transakcji lub blokowanego rachunku. 2. Żądanie wstrzymania transakcji lub blokady rachunku może być wydane tylko przez Generalnego Inspektora lub łącznie dwóch upoważnionych przez niego na piśmie pracowników jednostki, o której mowa w art. 3 ust. 4. 3. Instytucja obowiązana wstrzymuje transakcję lub blokuje rachunek niezwłocznie po otrzymaniu pisemnego żądania, o którym mowa w ust. 1. 4. Wstrzymanie transakcji lub blokada rachunku przez instytucję obowiązaną w trybie określonym w ust. 1 i 3 nie rodzi odpowiedzialności dyscyplinarnej, cywilnej, karnej, ani innej określonej odrębnymi przepisami. 5. Jeżeli koniec terminu dla przekazania żądania, o którym mowa w ust. 1, przypada w sobotę, w niedzielę lub święto, termin upływa w pierwszym dniu roboczym po tym dniu.\"; 13) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu: \"Art. 18a. 1. Generalny Inspektor może przekazać instytucji obowiązanej pisemne żądanie wstrzymania transakcji lub blokady rachunku bez uprzedniego otrzymania od niej zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, lub informacji, o której mowa w art. 16a ust. 2, jeżeli posiadane informacje wskazują na prowadzenie działań mających na celu wprowadzenie do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł lub na związek z przestępstwem wymienionym w art. 2 pkt 7. 2. W przypadku określonym w ust. 1 Generalny Inspektor może żądać wstrzymania transakcji lub blokady rachunku na okres nie dłuższy niż 48 godzin od momentu otrzymania tego żądania przez instytucję obowiązaną. 3. Przepisy art. 18, 19 i 20 stosuje się odpowiednio.\"; 14) w art. 20a ust. 2 otrzymuje brzmienie: \" 2. Przepisy art. 18, 19 i 20 stosuje się odpowiednio.\"; 15) art. 20c otrzymuje brzmienie: \"Art. 20c. Instytucja obowiązana, na żądanie zlecającego transakcję lub posiadacza rachunku, może poinformować go o wstrzymaniu transakcji lub o blokadzie rachunku i wskazać organ, który zażądał wstrzymania transakcji lub blokady rachunku, z wyjątkiem przypadku wydania przez prokuratora postanowienia o wstrzymaniu transakcji lub blokadzie rachunku, którego ogłoszenie zostało odroczone na czas oznaczony.\"; 16) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kontrolę wypełniania przez instytucje obowiązane, z wyłączeniem Narodowego Banku Polskiego, obowiązków w zakresie przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł lub przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu, sprawuje Generalny Inspektor.\", b) w ust. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) minister właściwy do spraw finansów publicznych w stosunku do podmiotów urządzających i prowadzących gry losowe, zakłady wzajemne, gry na automatach oraz gry na automatach o niskich wygranych;\"; 17) art. 28 otrzymuje brzmienie: \"Art. 28. Instytucje obowiązane ustalają wewnętrzne procedury, zapobiegające wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł lub finansowaniu terroryzmu, dotyczące w szczególności realizowania obowiązku identyfikacji klienta i przechowywania informacji objętych tą identyfikacją, zapewniają udział pracowników w programach szkoleniowych dotyczących identyfikacji transakcji mogących mieć związek z przestępstwem, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, oraz wyznaczają osoby odpowiedzialne za realizację obowiązków określonych w ustawie. W przypadku instytucji obowiązanych będących kapitałowymi spółkami handlowymi osobą tą jest członek zarządu wyznaczony przez zarząd.\"; 18) w art. 32: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Informacje o transakcjach objętych przepisami ustawy są udostępniane przez Generalnego Inspektora sądom i prokuratorom na potrzeby postępowania karnego, na ich pisemny wniosek.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Jeżeli Generalny Inspektor nie dysponuje informacjami wystarczającymi do wydania przez prokuratora postanowienia w przedmiocie wszczęcia postępowania przygotowawczego w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego lub wymienione w art. 2 pkt 7, żądanie, o którym mowa w ust. 2, można skierować do instytucji obowiązanej.\"; 19) w art. 33: a) w ust. 2: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, dyrektorów izb skarbowych, dyrektorów urzędów kontroli skarbowej oraz ich zastępców - wyłącznie w sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych;\", - uchyla się pkt 4, b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Informacje związane z wprowadzaniem do systemu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, a także z finansowaniem terroryzmu, mogą być udostępniane przez Generalnego Inspektora zagranicznym instytucjom, o których mowa w art. 4 pkt 7, na zasadzie wzajemności, w trybie określonym w dwustronnych porozumieniach zawartych przez Generalnego Inspektora, także za pomocą elektronicznych nośników informacji.\"."}
{"id":"2004_577_5","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz.U. z 2001 r. Nr 31, poz. 359, z 2002 r. Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1152) w art. 4a dodaje się ust. 5 w brzmieniu: \"5. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ....) - w zakresie określonym tymi przepisami.\"."}
{"id":"2004_577_6","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 i Nr 137, poz. 1302) w art. 37 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy informacji udostępnianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ....) - w zakresie określonym tymi przepisami.\"."}
{"id":"2004_577_7","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 7. Adwokaci, radcowie prawni, prawnicy zagraniczni, doradcy podatkowi, biegli rewidenci oraz fundacje przekazują dane określone w art. 10 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1 w terminie 60 dni od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_577_8","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 8. Przepisy: 1) art. 1 pkt 1 lit. a - w zakresie dotyczącym adwokatów, radców prawnych, prawników zagranicznych, doradców podatkowych, biegłych rewidentów oraz fundacji; 2) art. 1 pkt 6 lit. c - w zakresie dotyczącym adwokatów, radców prawnych oraz prawników zagranicznych; 3) art. 1 pkt 8 - stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_577_9","title":"Ustawa z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych ustaw[1]","text":"Art. 9. Przepis art. 1 pkt 1 lit. a, w zakresie dotyczącym Narodowego Banku Polskiego, stosuje się od dnia 1 stycznia 2005 r."}
{"id":"2004_594_1","title":"Ustawa z dnia 11 września 2009 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Kataru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Doha dnia 18 listopada 2008 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Kataru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Doha dnia 18 listopada 2008 r."}
{"id":"2004_594_2","title":"Ustawa z dnia 11 września 2009 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Kataru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Doha dnia 18 listopada 2008 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2004_622_1","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 1. Ustanawia się odznaczenie: Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości, zwany dalej „Medalem”, jako dowód wdzięczności oraz wyraz szacunku dla osób, które położyły szczególne zasługi w służbie Państwu i społeczeństwu."}
{"id":"2004_622_2","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 2. 1. Medal jest odznaczeniem o charakterze pamiątkowym, nadawanym obywatelom polskim w okresie trwania Narodowych Obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2018-2021. 2. Medal jest nadawany osobom żyjącym, które poprzez: 1) pełnienie nienagannej służby publicznej – cywilnej lub wojskowej, 2) walkę o niepodległość oraz działalność na rzecz przemian demokratycznych, 3) aktywną działalność zawodową i społeczną, 4) twórczość naukową, literacką i artystyczną – przyczyniły się do odzyskania lub umacniania suwerenności Rzeczypospolitej Polskiej, w tym w szczególności budowania wspólnoty obywatelskiej Polaków i poczucia tożsamości narodowej, rozwoju nauki, rozsławiania dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej poprzez kulturę i sztukę, rozwoju społecznego i umacniania więzi z Polakami za granicą oraz budowania dobrobytu gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_622_3","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 3. 1. Medal nadaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z własnej inicjatywy lub na wniosek Prezesa Rady Ministrów, ministrów, kierowników urzędów centralnych oraz wojewodów. 2. Do wniosku dołącza się wykaz przedstawianych wniosków, zawierający zestawienie zbiorcze osób proponowanych do odznaczenia. 3. Postanowienie Prezydenta o nadaniu Medalu nie jest ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”."}
{"id":"2004_622_4","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 4. 1. Odznaką Medalu jest okrągły, srebrzony i oksydowany medal o średnicy 35 mm, z wrzecionowatym uszkiem i kółkiem do zawieszenia, o zróżnicowanej powierzchni sugerującej falującą flagę, z umieszczonym pośrodku wizerunkiem stylizowanego ukoronowanego orła wznoszącego skrzydła, wspartego na sfalowanej w płaszczyźnie wstędze z majuskułowym wklęsłym napisem „POLONIA REDIVIVA”. Na odwrotnej, gładkiej stronie umieszczone są wypukłe inicjały Rzeczypospolitej Polskiej „RP” nad datami „1918” i „2018” w dwóch wierszach, ujęte stylizowanymi liśćmi wawrzynu i dębiny z owocami, z przewiązką krzyżową u dołu. 2. Medal zawieszony jest na niebieskiej wstążce szerokości 36 mm ze srebrzystym prążkiem szerokości 4 mm pośrodku. 3. Wzór graficzny odznaki Medalu określa załącznik do ustawy."}
{"id":"2004_622_5","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 5. Osoba odznaczona otrzymuje nieodpłatnie odznakę nadanego jej Medalu wraz z legitymacją potwierdzającą nadanie Medalu."}
{"id":"2004_622_6","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb postępowania w sprawach o nadanie Medalu, w tym terminy przedkładania wniosków oraz wręczania odznak nadanego Medalu, 2) tryb postępowania w przypadku zgubienia lub zniszczenia odznaki Medalu lub legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu, 3) wzory wniosku o nadanie Medalu oraz wykazu przedstawianych wniosków, zawierającego zestawienie zbiorcze osób proponowanych do odznaczenia, legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu oraz jej wtórnika, 4) sposób i okoliczności noszenia Medalu – biorąc pod uwagę konieczność ustalenia faktycznych okoliczności przemawiających za nadaniem Medalu oraz sprawność tego postępowania, a także konieczność zachowania kolejności wynikającej ze starszeństwa przyznanych orderów i odznaczeń oraz uwzględniając święta i rocznice państwowe."}
{"id":"2004_622_7","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 7. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2018 r. poz. 400 i 730)."}
{"id":"2004_622_8","title":"Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o ustanowieniu Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, dostrzegając potrzebę uhonorowania obywateli polskich, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej, na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego, uchwala niniejszą ustawę.","text":"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński Załącznik do ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. (poz. …) WZÓR ODZNAKI MEDALU STULECIA ODZYSKANEJ NIEPODLEGŁOŚCI"}
{"id":"2004_623_1","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa obowiązki podmiotów i właściwość organów w zakresie wykonywania obowiązków i zadań administracyjnych wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223\/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 342 z 22.12.2009, str. 59, z późn. zm.[4])), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1223\/2009”."}
{"id":"2004_623_10","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Dane osobowe są przetwarzane przez ośrodek administrujący w celu wykonywania obowiązków wynikających z art. 23 ust. 2–4 rozporządzenia nr 1223\/2009. 2. Dane osobowe są przechowywane w ośrodku administrującym w warunkach uniemożliwiających dostęp do nich osób nieupoważnionych. 3. Dane osobowe są przechowywane w ośrodku administrującym nie dłużej niż rok od zakończenia weryfikacji zgłoszenia działania niepożądanego. 4. Ośrodek administrujący po zaprzestaniu przetwarzania danych przekazuje je Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu. 5. Ośrodek administrujący oraz osoby upoważnione do przetwarzania danych w systemie zachowują w tajemnicy informacje związane z danymi zawartymi w systemie."}
{"id":"2004_623_11","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. W przypadku zgłoszenia działania niepożądanego przez użytkownika końcowego do osoby odpowiedzialnej lub dystrybutora, osoba odpowiedzialna lub dystrybutor przetwarza dane osobowe, o których mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2–4, i jest ich administratorem. 2. Dane osobowe są przetwarzane przez osobę odpowiedzialną lub dystrybutora w celu zrealizowania obowiązków wynikających z art. 10 ust. 1, art. 11 ust. 2 lit. b, art. 21 oraz art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009. 3. Dane osobowe są przechowywane przez osobę odpowiedzialną lub dystrybutora w warunkach uniemożliwiających dostęp do nich osób nieupoważnionych. 4. Dane osobowe są przechowywane przez osobę odpowiedzialną lub dystrybutora nie dłużej niż rok od zakończenia przez nich weryfikacji zgłoszenia działania niepożądanego. 5. Osoba odpowiedzialna lub dystrybutor stwarzają warunki organizacyjne i techniczne zapewniające ochronę przetwarzanych danych przed nieuprawnionym dostępem, nielegalnym ujawnieniem lub pozyskaniem, a także ich modyfikacją, uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. 6. Osoba odpowiedzialna lub dystrybutor oraz osoby upoważnione w tych podmiotach do przetwarzania danych zachowują w tajemnicy informacje związane z tymi danymi."}
{"id":"2004_623_12","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Ośrodek administrujący informuje Głównego Inspektora Sanitarnego o zgłoszeniu ciężkiego działania niepożądanego. Informacja ta zawiera dane określone w art. 9 ust. 4 oraz – w przypadku zgłoszenia ciężkiego działania niepożądanego przez osobę odpowiedzialną lub dystrybutora – dane, o których mowa w art. 23 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 1223\/2009. 2. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w art. 23 ust. 2–4 rozporządzenia nr 1223\/2009, jest Główny Inspektor Sanitarny."}
{"id":"2004_623_13","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ośrodek administrujący spośród podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668), mając na względzie zapewnienie realizacji zadań wynikających z art. 23 rozporządzenia nr 1223\/2009. Rozdział 4 Nadzór nad produktami kosmetycznymi"}
{"id":"2004_623_14","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy oraz przepisów rozporządzenia nr 1223\/2009 sprawują w zakresie swoich kompetencji organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Inspekcji Handlowej."}
{"id":"2004_623_15","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Organami właściwymi w zakresie art. 5–7 rozporządzenia nr 1223\/2009 są organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej. 2. Organami właściwymi w zakresie art. 6 i art. 7 rozporządzenia nr 1223\/2009 są organy Inspekcji Handlowej w zakresie swoich kompetencji."}
{"id":"2004_623_16","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Organami właściwymi w zakresie dostępu do informacji i danych określonych w art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1223\/2009 są organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej. 2. Organami właściwymi w zakresie dostępu do informacji i danych określonych w art. 11 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 1223\/2009 są organy Inspekcji Handlowej w zakresie swoich kompetencji."}
{"id":"2004_623_17","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Organami właściwymi, o których mowa w art. 13 ust. 5 rozporządzenia nr 1223\/2009, są: 1) Główny Inspektor Sanitarny; 2) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów; 3) państwowy wojewódzki inspektor sanitarny; 4) państwowy graniczny inspektor sanitarny."}
{"id":"2004_623_18","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dostęp do informacji o produkcie kosmetycznym, o których mowa w art. 13 ust. 1–3 rozporządzenia nr 1223\/2009, udostępnianych przez Komisję Europejską zgodnie z art. 13 ust. 6 tego rozporządzenia, zapewnia lekarzom i lekarzom dentystom w celu prowadzenia leczenia ośrodek uprawniony do dostępu do tych informacji. 2. Ośrodek spełnia następujące wymagania: 1) udziela konsultacji toksykologicznych osobom wykonującym zawód medyczny; 2) analizuje przyczyny zatruć; 3) posiada dostęp do baz naukowych dotyczących właściwości toksykologicznych substancji; 4) posiada telefoniczne i elektroniczne środki komunikacji alarmowej. 3. Zadanie, o którym mowa w ust. 1, jest finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ośrodek spośród podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce albo innych podmiotów, mając na względzie realizację zadań, o których mowa w art. 13 ust. 6 rozporządzenia nr 1223\/2009."}
{"id":"2004_623_19","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Organem właściwym do wystąpienia do Komisji Europejskiej z wnioskiem o odstępstwo, o którym mowa w art. 18 ust. 2 rozporządzenia nr 1223\/2009, jest Główny Inspektor Sanitarny."}
{"id":"2004_623_2","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) ciężkim działaniu niepożądanym – rozumie się przez to ciężkie działanie niepożądane, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. p rozporządzenia nr 1223\/2009; 2) dobrej praktyce produkcji – rozumie się przez to dobrą praktykę produkcji, o której mowa w art. 8 rozporządzenia nr 1223\/2009; 3) dystrybutorze – rozumie się przez to dystrybutora, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. e rozporządzenia nr 1223\/2009; 4) działaniu niepożądanym – rozumie się przez to działanie niepożądane, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. o rozporządzenia nr 1223\/2009; 5) konfekcjonowaniu – rozumie się przez to działania, w tym napełnianie i etykietowanie, które należy przeprowadzić w celu przekształcenia masy produktu w produkt gotowy; 6) masie produktu – rozumie się przez to produkt kosmetyczny, który podlegał etapom produkcji do etapu końcowego konfekcjonowania, jednak z wyłączeniem tego etapu; 7) osobie odpowiedzialnej – rozumie się przez to osobę odpowiedzialną, o której mowa w art. 4 rozporządzenia nr 1223\/2009; 8) produkcie gotowym – rozumie się przez to produkt kosmetyczny, który przeszedł wszystkie etapy produkcji łącznie z konfekcjonowaniem w celu wysyłki; 9) produkcie kosmetycznym – rozumie się przez to produkt kosmetyczny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1223\/2009; 10) udostępnianiu na rynku – rozumie się przez to udostępnianie na rynku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. g rozporządzenia nr 1223\/2009; 11) użytkowniku końcowym – rozumie się przez to użytkownika końcowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. f rozporządzenia nr 1223\/2009; 12) wprowadzaniu do obrotu – rozumie się przez to wprowadzenie do obrotu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. h rozporządzenia nr 1223\/2009; 13) wytwarzaniu produktu kosmetycznego – rozumie się przez to działania prowadzące do otrzymania produktu gotowego, w tym konfekcjonowanie, nawet gdy nie odbywa się ono w tym samym miejscu co wytwarzanie masy produktu; 14) wytwórcy – rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która wytwarza produkt kosmetyczny. Rozdział 2 Udostępnianie na rynku i wytwarzanie produktów kosmetycznych"}
{"id":"2004_623_20","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Główny Inspektor Sanitarny we współpracy z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przygotowuje i przekazuje Komisji Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii Europejskiej lub państwom członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronom umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym raport obejmujący wyniki okresowych przeglądów i ocen działań nadzorczych, o których mowa w art. 22 rozporządzenia nr 1223\/2009. 2. Raport, o którym mowa w ust. 1, Główny Inspektor Sanitarny udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Głównego Inspektoratu Sanitarnego."}
{"id":"2004_623_21","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Organem właściwym, o którym mowa w art. 24, art. 27 i art. 30 rozporządzenia nr 1223\/2009, jest Główny Inspektor Sanitarny. 2. Główny Inspektor Sanitarny może polecić państwowemu wojewódzkiemu, powiatowemu lub granicznemu inspektorowi sanitarnemu przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w zakresie, o którym mowa w art. 24, art. 27 i art. 30 rozporządzenia nr 1223\/2009, dotyczącym współpracy między właściwymi organami państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym."}
{"id":"2004_623_22","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. W celu realizacji przepisów art. 25 ust. 2 i 4–6 rozporządzenia nr 1223\/2009 państwowy powiatowy inspektor sanitarny informuje o podjętych środkach Głównego Inspektora Sanitarnego, który powiadamia Komisję Europejską oraz państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym."}
{"id":"2004_623_23","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Organem właściwym do wniesienia sprzeciwu wobec normy zharmonizowanej, o którym mowa w art. 36 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009, jest Główny Inspektor Sanitarny."}
{"id":"2004_623_24","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są właściwe do realizacji zadań, o których mowa w art. 25 i art. 26 rozporządzenia nr 1223\/2009. 2. Organy Inspekcji Handlowej są właściwe w zakresie swoich kompetencji do realizacji zadań, o których mowa w art. 26 rozporządzenia nr 1223\/2009."}
{"id":"2004_623_25","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Nadzór, o którym mowa w art. 14, obejmuje wykonywanie czynności i stosowanie środków określonych w ustawie i w rozporządzeniu nr 1223\/2009, w szczególności kontrolę, pobieranie próbek produktów kosmetycznych oraz przeprowadzanie badań laboratoryjnych. 2. Próbki produktów kosmetycznych do badań laboratoryjnych są pobierane nieodpłatnie. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, metody oznaczeń próbek produktów kosmetycznych niezbędnych do kontroli bezpieczeństwa produktów kosmetycznych, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa zdrowia konsumentów oraz wiedzę naukową i techniczną. Rozdział 5 Kary pieniężne"}
{"id":"2004_623_26","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Kto wytwarza produkt kosmetyczny bez zachowania zasad dobrej praktyki produkcji, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł. 2. Tej samej karze podlega osoba odpowiedzialna, która nie zapewnia, że produkt kosmetyczny jest wytwarzany z zachowaniem zasad dobrej praktyki produkcji."}
{"id":"2004_623_27","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów dotyczących oceny bezpieczeństwa, o której mowa w art. 10 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł."}
{"id":"2004_623_28","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Kto nie wykonuje obowiązków określonych w art. 5 ust. 2 i 3 oraz art. 6 ust. 3–5 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł."}
{"id":"2004_623_29","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Kto nie spełnia wymogu dotyczącego okresu przechowywania dokumentacji produktu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 30 000 zł."}
{"id":"2004_623_3","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Dokumentację produktu, o której mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009, udostępnianą zgodnie z art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia, sporządza się w języku polskim lub języku angielskim. 2. Część B raportu bezpieczeństwa produktu kosmetycznego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009, udostępnianą zgodnie z art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia, sporządza się w języku polskim."}
{"id":"2004_623_30","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów dotyczących dokumentacji produktu, o których mowa w art. 11 ust. 2–4 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł."}
{"id":"2004_623_31","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Kto wytwarza produkt kosmetyczny bez pobierania próbek i wykonywania analiz w rzetelny i odtwarzalny sposób, o których mowa w art. 12 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł."}
{"id":"2004_623_32","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów w zakresie zgłoszeń, o których mowa w art. 13 ust. 1–4 i 7 oraz art. 16 ust. 3 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 35 000 zł. 2. Tej samej karze podlega dystrybutor, który udostępnia produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów w zakresie zgłoszeń, o których mowa w art. 13 ust. 3 i 4 rozporządzenia nr 1223\/2009."}
{"id":"2004_623_33","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny z naruszeniem ograniczeń dotyczących substancji, o których mowa w art. 14, art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 17 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł."}
{"id":"2004_623_34","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. Kto wprowadza do obrotu produkt kosmetyczny z naruszeniem zakazów w zakresie testów na zwierzętach, o których mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 30 000 zł."}
{"id":"2004_623_35","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. Kto wbrew zakazom wynikającym z art. 18 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009 przeprowadza testy na zwierzętach, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł."}
{"id":"2004_623_36","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kto wprowadza do obrotu lub udostępnia na rynku produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów w zakresie oznakowania, o których mowa w art. 19 ust. 1–3, 5 i 6 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 70 000 zł. 2. Tej samej karze podlega, kto wprowadza do obrotu lub udostępnia na rynku produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów określonych w art. 4."}
{"id":"2004_623_37","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Kto udostępnia na rynku produkt kosmetyczny bez spełnienia wymogów związanych z oświadczeniami o produkcie, o których mowa w art. 20 ust. 1 lub 3 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł."}
{"id":"2004_623_38","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Osoba odpowiedzialna, która nie zapewnia publicznego dostępu do informacji, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł."}
{"id":"2004_623_39","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Osoba odpowiedzialna lub dystrybutor, którzy nie dopełniają obowiązku informowania o ciężkim działaniu niepożądanym, o którym mowa w art. 23 ust. 1–3 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlegają karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł."}
{"id":"2004_623_4","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Produkty kosmetyczne udostępniane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znakuje się w języku polskim. 2. Jeżeli produkt kosmetyczny jest nieopakowany lub pakowany na miejscu sprzedaży na prośbę kupującego lub wstępnie pakowany w celu natychmiastowej sprzedaży, informacje wymienione w art. 19 ust. 1 rozporządzenia nr 1223\/2009 umieszcza się na pojemniku lub opakowaniu, w którym produkt kosmetyczny został wystawiony do sprzedaży."}
{"id":"2004_623_40","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. Osoba odpowiedzialna, która nie przedstawi informacji żądanych na podstawie art. 24 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł."}
{"id":"2004_623_41","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Kto wprowadza do obrotu lub udostępnia na rynku produkt kosmetyczny po upływie daty minimalnej trwałości, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł."}
{"id":"2004_623_42","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Osoba odpowiedzialna, która nie dopełnia obowiązków, o których mowa w art. 25 ust. 3 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł."}
{"id":"2004_623_43","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. Kto wytwarza produkt kosmetyczny bez złożenia wniosku, o którym mowa w art. 6 ust. 2, albo po bezskutecznym upływie terminu określonego w art. 6 ust. 4, podlega karze pieniężnej w wysokości do 50 000 zł. 2. Tej samej karze podlega, kto narusza obowiązek, o którym mowa w art. 6 ust. 7."}
{"id":"2004_623_44","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. Kto nie dopełnia obowiązku wynikającego z art. 7 rozporządzenia nr 1223\/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł."}
{"id":"2004_623_45","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. Osoba odpowiedzialna, która nie dopełnia obowiązku określonego w art. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł."}
{"id":"2004_623_46","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Kary pieniężne, o których mowa w: 1) art. 26, art. 27, art. 29-35, art. 38-40, art. 42, art. 43 i art. 45, nakłada, w drodze decyzji, właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny; 2) art. 28, art. 36, art. 37, art. 41 i art. 44, nakłada, w drodze decyzji, odpowiednio, właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny albo wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej. 2. Wpływy z kar pieniężnych określonych w art. 26–45 stanowią dochód budżetu państwa. Rozdział 6 Zmiany w przepisach"}
{"id":"2004_623_47","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1261 i 2111 oraz z 2018 r. poz. 138, 650 i 1490) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 6 wyrazy „przedmiotów użytku” zastępuje się wyrazami „produktów kosmetycznych”; 2) w art. 4 w ust. 1: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) warunków zdrowotnych produkcji materiałów i obrotu materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością, produktami kosmetycznymi oraz innymi wyrobami mogącymi mieć wpływ na zdrowie ludzi;”, b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) nadzoru nad przestrzeganiem przepisów ustawy z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych (Dz. U. poz. ...) oraz przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223\/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 342 z 22.12.2009, str. 59, z późn. zm.[5])) w zakresie przestrzegania obowiązku prawidłowego oznakowania, o którym mowa w art. 19 tego rozporządzenia;”; 3) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli naruszenie wymagań, o których mowa w ust. 1, spowodowało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, państwowy inspektor sanitarny nakazuje unieruchomienie zakładu pracy lub jego części (stanowiska pracy, maszyny lub innego urządzenia), zamknięcie obiektu użyteczności publicznej, wyłączenie z eksploatacji środka transportu, wycofanie z obrotu środka spożywczego, materiału i wyrobu przeznaczonego do kontaktu z żywnością, produktu kosmetycznego lub innego wyrobu mogącego mieć wpływ na zdrowie ludzi albo podjęcie lub zaprzestanie innych działań; decyzje w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu.”; 4) art. 29 otrzymuje brzmienie: „Art. 29. W przypadkach wymienionych w art. 27–28 państwowi inspektorzy sanitarni są uprawnieni do zabezpieczenia pomieszczeń, środków transportu, maszyn i innych urządzeń, środków spożywczych, materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, produktów kosmetycznych, detergentów, substancji chemicznych, ich mieszanin oraz wyrobów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach, a także innych wyrobów mogących mieć wpływ na zdrowie ludzi. Do postępowania zabezpieczającego stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629), jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.”; 5) w art. 36 w ust. 3 wyraz „kosmetykach” zastępuje się wyrazami „produktach kosmetycznych”."}
{"id":"2004_623_48","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. W ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1446) w art. 8 w ust. 4 w pkt 4 wyraz „kosmetyk” zastępuje się wyrazami „produkt kosmetyczny”."}
{"id":"2004_623_49","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 762, z późn. zm.[6])) w art. 33 w ust. 1 w pkt 2 wyraz „kosmetykami” zastępuje się wyrazami „produktami kosmetycznymi”."}
{"id":"2004_623_5","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Produkty kosmetyczne wprowadza się do obrotu i udostępnia się na rynku do upływu daty minimalnej trwałości."}
{"id":"2004_623_50","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2017 r. poz. 2226 oraz z 2018 r. poz. 201 i 771) w art. 31 w § 5 wyraz „kosmetyków” zastępuje się wyrazami „produktów kosmetycznych”."}
{"id":"2004_623_51","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 792 i 1669) w art. 4 w ust. 2 wyraz „kosmetyków” zastępuje się wyrazami „produktów kosmetycznych”."}
{"id":"2004_623_52","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1063 i 2056 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1338) w art. 3 w ust. 1 po pkt 2h dodaje się pkt 2i w brzmieniu: „2i) kontrola przestrzegania przez dystrybutorów przepisów o produktach kosmetycznych;”."}
{"id":"2004_623_53","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. W ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2134 oraz z 2018 r. poz. 810 i 1669) w art. 15s w pkt 4 w lit. h wyraz „kosmetyków” zastępuje się wyrazami „produktów kosmetycznych”."}
{"id":"2004_623_54","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2211 z późn. zm.[7])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3a wyraz „kosmetyku” zastępuje się wyrazami „produktu kosmetycznego”; 2) w art. 55 w ust. 2 w pkt 1 w lit. d wyraz „kosmetycznym” zastępuje się wyrazami „produktem kosmetycznym”; 3) w art. 72 w ust. 5 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) produktami kosmetycznymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223\/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 342 z 22.12.2009, str. 59, z późn. zm.[8])), z wyłączeniem produktów kosmetycznych przeznaczonych do perfumowania lub upiększania,”."}
{"id":"2004_623_55","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. W ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2018 r. poz. 167, 1544, 1669 i 1697) w art. 31 w ust. 5 wyraz „kosmetyki” zastępuje się wyrazami „produkty kosmetyczne”."}
{"id":"2004_623_56","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2018 r. poz. 1541 i 1669) w art. 30 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy „kosmetyku w rozumieniu przepisów o kosmetykach” zastępuje się wyrazami „produktu kosmetycznego w rozumieniu przepisów o produktach kosmetycznych”."}
{"id":"2004_623_57","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1114, 1039, 1356, 1629 i 1697) w art. 7c w ust. 2 w pkt 1 wyraz „kosmetykach” zastępuje się wyrazami „produktach kosmetycznych”."}
{"id":"2004_623_58","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. W ustawie z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (Dz. U. z 2018 r. poz. 143 i 1637) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 4 w pkt 3 w lit. e wyrazy „kosmetykami w rozumieniu przepisów o kosmetykach” zastępuje się wyrazami „produktami kosmetycznymi w rozumieniu przepisów o produktach kosmetycznych”; 2) w art. 22 w ust. 1 w pkt 5 w lit. b wyraz „kosmetyków” zastępuje się wyrazami „produktów kosmetycznych”. Rozdział 7 Przepisy dostosowujące, przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_623_59","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Osoba odpowiedzialna dostosuje dokumentację produktu kosmetycznego, o której mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1223\/2009, do wymagań określonych w art. 3 w terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_623_6","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Wykaz zakładów wytwarzających produkty kosmetyczne, zwany dalej „wykazem zakładów”, prowadzi państwowy powiatowy inspektor sanitarny właściwy ze względu na siedzibę zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne. 2. Wytwórca składa do organu, o którym mowa w ust. 1, wniosek o wpis zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne do wykazu zakładów. 3. Wykaz zakładów służy monitorowaniu przestrzegania zasad dobrej praktyki produkcji zgodnie z art. 22 rozporządzenia nr 1223\/2009 i nie jest udostępniany w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1330 i 1669). 4. Wytwórca składa wniosek o wpis do wykazu zakładów, w postaci papierowej albo elektronicznej, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności w zakładzie wytwarzającym produkty kosmetyczne. 5. Wniosek o wpis do wykazu zakładów zawiera: 1) imię, nazwisko albo nazwę (firmę) wytwórcy i jego adres; 2) nazwę i adres zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne; 3) określenie rodzaju i zakresu działalności, która jest prowadzona w zakładzie wytwarzającym produkty kosmetyczne. 6. Wytwórcy wydaje się zaświadczenie o wpisie do wykazu zakładów, które zawiera datę wpisu do tego wykazu oraz nazwę i adres zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne. 7. W przypadku zmiany danych, o których mowa w ust. 5, wytwórca składa wniosek o dokonanie zmian w wykazie zakładów, w postaci papierowej albo elektronicznej, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia zmiany. Wniosek zawiera wskazanie danych, o których mowa w ust. 5, które uległy zmianie. 8. Wykreślenie z wykazu zakładów następuje na podstawie: 1) złożonego przez wytwórcę, w postaci papierowej albo elektronicznej, wniosku o wykreślenie z wykazu zakładów, który zawiera dane, o których mowa w ust. 5; 2) decyzji właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, jeżeli wytwórca zaprzestał prowadzenia działalności objętej wpisem i nie złożył wniosku, o którym mowa w pkt 1."}
{"id":"2004_623_60","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Pierwszy raport, o którym mowa w art. 20 ust. 1, Główny Inspektor Sanitarny we współpracy z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przygotuje i przekaże Komisji Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii Europejskiej lub państwom członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronom umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz udostępni w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Głównego Inspektoratu Sanitarnego w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_623_61","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Wytwórcy prowadzący w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy działalność w zakresie wytwarzania produktów kosmetycznych złożą wniosek o wpis zakładu do wykazu zakładów wytwarzających produkty kosmetyczne w terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_623_62","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Likwiduje się krajowy system informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu, prowadzony na podstawie art. 8 ustawy uchylanej w art. 64. 2. Do dnia 11 lipca 2020 r. w krajowym systemie informowania o kosmetykach wprowadzonych do obrotu, prowadzonym na podstawie art. 8 ustawy uchylanej w art. 64, przechowuje się dane zgromadzone w tym systemie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i nie gromadzi się w nim nowych danych."}
{"id":"2004_623_63","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy uchylanej w art. 64 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 25 ust. 3, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_623_64","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Traci moc ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach (Dz. U. z 2013 r. poz. 475 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1669)."}
{"id":"2004_623_65","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem art. 62 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem 12 lipca 2020 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejsza ustawa została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 30 kwietnia 2018 r., pod numerem 2018\/0186\/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015\/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1). [2]) Niniejsza ustawa służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223\/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 342 z 22.12.2009, str. 59, Dz. Urz. UE L 114 z 25.04.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 139 z 25.05.2013, str. 8, Dz. Urz. UE L 190 z 11.07.2013, str. 38, Dz. Urz. UE L 315 z 26.11.2013, str. 34, Dz. Urz. UE L 107 z 10.04.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 238 z 09.08.2014, str. 3, Dz. Urz. UE L 254 z 28.08.2014, str. 39, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, str. 115, Dz. Urz. UE L 199 z 29.07.2015, str. 22, Dz. Urz. UE L 60 z 05.03.2016, str. 59, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 189 z 14.07.2016, str. 40, Dz. Urz. UE L 198 z 23.07.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 17 z 21.01.2017, str. 52, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 12, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 37, Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 174 z 07.07.2017, str. 16, Dz. Urz. UE L 202 z 03.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 203 z 04.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 319 z 05.12.2017, str. 2, Dz. Urz. UE L 326 z 09.12.2017, str. 55, Dz. Urz. UE L 158 z 21.06.2018, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 176 z 12.07.2018, str. 3). [3]) Niniejszą ustawą: 1) zmienia się następujące ustawy: ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, ustawę z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy, ustawę z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe, ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, ustawę z dnia 22 czerwca 2001 r. o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych, ustawę z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, ustawę z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, ustawę z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz ustawę z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach; 2) uchyla się ustawę z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach. [4]) Zmiany niniejszego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 114 z 25.04.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 139 z 25.05.2013, str. 8, Dz. Urz. UE L 190 z 11.07.2013, str. 38, Dz. Urz. UE L 315 z 26.11.2013, str. 34, Dz. Urz. UE L 107 z 10.04.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 238 z 09.08.2014, str. 3, Dz. Urz. UE L 254 z 28.08.2014, str. 39, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, str. 115, Dz. Urz. UE L 199 z 29.07.2015, str. 22, Dz. Urz. UE L 60 z 05.03.2016, str. 59, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 189 z 14.07.2016, str. 40, Dz. Urz. UE L 198 z 23.07.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 17 z 21.01.2017, str. 52, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 12, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 37, Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 174 z 07.07.2017, str. 16, Dz. Urz. UE L 202 z 03.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 203 z 04.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 319 z 05.12.2017, Dz. Urz. UE L 326 z 09.12.2017, str. 55, Dz. Urz. UE L 158 z 21.06.2018, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 176 z 12.07.2018, str. 3. [5]) Zmiany niniejszego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 114 z 25.04.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 139 z 25.05.2013, str. 8, Dz. Urz. UE L 190 z 11.07.2013, str. 38, Dz. Urz. UE L 315 z 26.11.2013, str. 34, Dz. Urz. UE L 107 z 10.04.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 238 z 09.08.2014, str. 3, Dz. Urz. UE L 254 z 28.08.2014, str. 39, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, str. 115, Dz. Urz. UE L 199 z 29.07.2015, str. 22, Dz. Urz. UE L 60 z 05.03.2016, str. 59, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 189 z 14.07.2016, str. 40, Dz. Urz. UE L 198 z 23.07.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 17 z 21.01.2017, str. 52, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 12, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 37, Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 174 z 07.07.2017, str. 16, Dz. Urz. UE L 202 z 03.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 203 z 04.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 319 z 05.12.2017, Dz. Urz. UE L 326 z 09.12.2017, str. 55, Dz. Urz. UE L 158 z 21.06.2018, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 176 z 12.07.2018, str. 3. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 810, 1090, 1467, 1544, 1560, 1669 i 1693. [7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 650, 697, 1039, 1375, 1515, 1544, 1629, 1637 i 1669. [8]) Zmiany niniejszego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 114 z 25.04.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 139 z 25.05.2013, str. 8, Dz. Urz. UE L 190 z 11.07.2013, str. 38, Dz. Urz. UE L 315 z 26.11.2013, str. 34, Dz. Urz. UE L 107 z 10.04.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 238 z 09.08.2014, str. 3, Dz. Urz. UE L 254 z 28.08.2014, str. 39, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 282 z 26.09.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, str. 115, Dz. Urz. UE L 199 z 29.07.2015, str. 22, Dz. Urz. UE L 60 z 05.03.2016, str. 59, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 106 z 22.04.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 187 z 12.07.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 189 z 14.07.2016, str. 40, Dz. Urz. UE L 198 z 23.07.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 17 z 21.01.2017, str. 52, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 12, Dz. Urz. UE L 36 z 11.02.2017, str. 37, Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 174 z 07.07.2017, str. 16, Dz. Urz. UE L 202 z 03.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 203 z 04.08.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 319 z 05.12.2017, Dz. Urz. UE L 326 z 09.12.2017, str. 55, Dz. Urz. UE L 158 z 21.06.2018, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 176 z 12.07.2018, str. 3."}
{"id":"2004_623_7","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Wykaz zakładów zawiera dane, o których mowa w art. 6 ust. 5, oraz: 1) datę wpisu do wykazu zakładów; 2) informacje o przeprowadzonych przez właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego urzędowych kontrolach zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne; 3) informacje o zmianie danych, o których mowa w art. 6 ust. 5, lub wykreśleniu zakładu wytwarzającego produkty kosmetyczne z wykazu zakładów. 2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) wniosku o wpis do wykazu zakładów, 2) wniosku o dokonanie zmian w wykazie zakładów, 3) wniosku o wykreślenie z wykazu zakładów, 4) zaświadczenia o wpisie do wykazu zakładów – uwzględniając zakres danych zawartych w wykazie zakładów oraz konieczność zapewnienia jednolitości wydawanych zaświadczeń. Rozdział 3 Informowanie o ciężkich działaniach niepożądanych"}
{"id":"2004_623_8","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Tworzy się System Informowania o Ciężkich Działaniach Niepożądanych Spowodowanych Stosowaniem Produktów Kosmetycznych, zwany dalej „systemem”. 2. W systemie przetwarza się dane o ciężkich działaniach niepożądanych zgłoszone zgodnie z art. 23 rozporządzenia nr 1223\/2009. 3. Główny Inspektor Sanitarny jest administratorem danych osobowych i administratorem systemu. 4. W celu zapewnienia bezpieczeństwa danych w czasie eksploatacji systemu Główny Inspektor Sanitarny powierza przetwarzanie danych zawartych w systemie ośrodkowi administrującemu określonemu w przepisach wydanych na podstawie art. 13, zwanemu dalej „ośrodkiem administrującym”. 5. Ośrodek administrujący spełnia następujące wymagania: 1) posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie w zakresie zagadnień objętych przeprowadzaniem ocen i kwalifikacji ciężkich działań niepożądanych; 2) posiada doświadczenie w zakresie dotyczącym toksycznego działania substancji i mieszanin chemicznych; 3) posiada doświadczenie w zakresie dotyczącym narażenia na działanie produktu kosmetycznego oraz substancji i mieszanin chemicznych; 4) zatrudnia osoby posiadające kwalifikacje dla przeprowadzania ocen i kwalifikacji ciężkich działań niepożądanych; 5) stwarza warunki organizacyjne i techniczne zapewniające ochronę przetwarzanych danych przed nieuprawnionym dostępem, nielegalnym ujawnieniem lub pozyskaniem, a także ich modyfikacją, uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. 6. Główny Inspektor Sanitarny może kontrolować ośrodek administrujący w zakresie realizacji warunków, o których mowa w ust. 5 pkt 5, oraz sposobu realizacji celów powierzenia danych przetwarzanych w systemie. 7. Ośrodek administrujący nie może powierzać innym podmiotom przetwarzania danych zawartych w systemie. 8. Zadania ośrodka administrującego są finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia."}
{"id":"2004_623_9","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych[1]), [2]), [3]) Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Ciężkie działania niepożądane zgłasza się do ośrodka administrującego. 2. W przypadku gdy zgłoszenia ciężkiego działania niepożądanego do ośrodka administrującego dokonuje użytkownik końcowy, zgłoszenie to zawiera: 1) nazwę produktu kosmetycznego, którego stosowanie mogło spowodować ciężkie działanie niepożądane, oraz numer partii tego produktu; 2) dane osobowe tego użytkownika: a) imię i nazwisko, b) wiek, c) wykonywany przez niego zawód, o ile jest związany ze stosowaniem tego produktu kosmetycznego, d) adres zamieszkania lub adres do korespondencji, e) adres poczty elektronicznej, numer telefonu, jeżeli posiada; 3) inne dane podane przez użytkownika końcowego w związku ze zgłoszeniem; 4) opis ciężkiego działania niepożądanego oraz, jeżeli jest to uzasadnione, inne informacje dotyczące stanu zdrowia użytkownika końcowego. 3. Ośrodek administrujący dokonuje weryfikacji danych, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 3 i 4, w celu stwierdzenia, czy zgłoszenie dotyczy ciężkiego działania niepożądanego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. p rozporządzenia nr 1223\/2009. 4. W przypadku gdy zgłoszenia ciężkiego działania niepożądanego do ośrodka administrującego dokonuje podmiot wykonujący działalność leczniczą lub osoba wykonująca zawód medyczny w tym podmiocie, zgłoszenie to zawiera: 1) nazwę produktu kosmetycznego, którego stosowanie mogło spowodować ciężkie działanie niepożądane oraz numer partii tego produktu; 2) opis ciężkiego działania niepożądanego; 3) wiek i zawód wykonywany przez użytkownika końcowego, o ile jest on związany ze stosowaniem tego produktu kosmetycznego – jeżeli zostały podane."}
{"id":"2004_624_1","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 1. Ustawa określa warunki realizacji niektórych projektów informatycznych o publicznym zastosowaniu w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114 oraz z 2016 r. poz. 352) z zakresu spraw należących do działu administracji rządowej finanse publiczne, których celem jest zapewnienie organom administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej systemów teleinformatycznych wspierających wykrywanie naruszenia przepisów prawa podatkowego, w oparciu o dane uzyskiwane z systemów teleinformatycznych ministra właściwego do spraw finansów publicznych, organów administracji podatkowej, Służby Celnej oraz kontroli skarbowej."}
{"id":"2004_624_10","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 10. 1. Spółka celowa może otrzymać dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie zadań spółki, z tym że przepisu art. 133 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.[1])) nie stosuje się. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, określenie zadań spółki następuje w umowie, o której mowa w art. 150 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, zwanej dalej „umową o dotację”."}
{"id":"2004_624_11","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 11. 1. W uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw finansów publicznych może udzielić radzie nadzorczej spółki celowej wiążących zaleceń w zakresie realizacji celów określonych w ustawie, akcie założycielskim oraz umowie o świadczenie usług i umowie o dotację. 2. Rada nadzorcza spółki celowej opracowuje i udziela zarządowi spółki celowej wytycznych dotyczących działalności spółki celowej w związku z zaleceniami, o których mowa w ust. 1. 3. Rada nadzorcza spółki celowej uchyla uchwały zarządu spółki celowej niezgodne z przepisami prawa, postanowieniami aktu założycielskiego, umowy o świadczenie usług i umowy o dotację oraz wytycznymi, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_624_12","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 12. 1. Przychodami spółki celowej są: 1) przychody z tytułu umowy o świadczenie usług; 2) dotacje celowe z budżetu państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji; 3) dotacje podmiotowe na dofinansowanie działalności bieżącej spółki celowej. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, może podjąć decyzję o przekazaniu mienia likwidowanej jednostki budżetowej w całości lub części spółce celowej."}
{"id":"2004_624_13","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 13. 1. System teleinformatyczny zbudowany, rozbudowany lub unowocześniony w wykonaniu umowy o świadczenie usług lub umowy o dotację spółka celowa przekazuje nieodpłatnie na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 2. Szczegółowy sposób i tryb przekazania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 1, określa umowa zawarta na piśmie między spółką celową a Skarbem Państwa reprezentowanym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych."}
{"id":"2004_624_14","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 14. Do spółki celowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 286)."}
{"id":"2004_624_15","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 15. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do spółki celowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.[2]))."}
{"id":"2004_624_16","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 16. 1. W celu wykonywania zadań spółki spółka celowa może uzyskiwać dane z systemów teleinformatycznych ministra właściwego do spraw finansów publicznych, organów administracji podatkowej, Służby Celnej oraz kontroli skarbowej. 2. Spółka celowa może zawierać z administratorami zbiorów danych, o których mowa w ust. 1, na piśmie, umowy o udostępnianiu informacji zgromadzonych w zbiorach w drodze teletransmisji bez konieczności składania każdorazowo pisemnych wniosków o udostępnienie danych. 3. W celu wykonywania zadań spółki spółka celowa może nieodpłatnie uzyskiwać dane ze zbiorów danych, w tym zbiorów danych osobowych, prowadzonych przez organy władzy publicznej oraz państwowe jednostki organizacyjne. 4. W celu wykonywania zadań spółki spółka celowa może uzyskiwać dane ze zbiorów danych izb rozliczeniowych tworzonych na podstawie art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.[3])) oraz instytucji utworzonych na podstawie art. 105 ust. 4 tej ustawy. 5. W celu wykonywania zadań spółki spółka celowa może przetwarzać dane uzyskane na podstawie ust. 1, 3 i 4. 6. Do ochrony danych uzyskanych przez spółkę celową na podstawie ust. 1, 3 i 4 stanowiących tajemnice prawnie chronione stosuje się przepisy regulujące zasady ochrony tych tajemnic."}
{"id":"2004_624_17","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 17. 1. W celu wykonywania zadań spółki spółka celowa może przetwarzać dane osobowe bez wiedzy i zgody osoby, której te dane dotyczą. 2. Spółka celowa przetwarza dane osobowe przez okres, w którym są one niezbędne do wykonywania zadań spółki. Spółka celowa dokonuje, nie rzadziej niż co 2 lata, weryfikacji potrzeby dalszego przetwarzania tych danych, usuwając dane zbędne. 3. Po dokonaniu weryfikacji dane zbędne usuwa niezwłocznie pełnomocnik do spraw kontroli przetwarzania, zwany dalej „pełnomocnikiem”. Z czynności tych pełnomocnik sporządza protokół zawierający w szczególności wykaz zniszczonych dokumentów lub nośników informatycznych zawierających te dane oraz sposób ich zniszczenia."}
{"id":"2004_624_18","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 18. 1. Nadzór nad zgodnością przetwarzania danych osobowych gromadzonych przez spółkę celową z ustawą i ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2135 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 195) oraz przestrzeganiem przepisów o ochronie tajemnic prawnie chronionych sprawuje pełnomocnik. 2. Pełnomocnik wykonuje również uprawnienia i obowiązki administratora bezpieczeństwa informacji, o którym mowa w art. 36a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. 3. Pełnomocnika powołuje rada nadzorcza spółki celowej. 4. W ramach nadzoru pełnomocnik prowadzi rzetelną, obiektywną i niezależną kontrolę prawidłowości przetwarzania przez spółkę celową danych osobowych, a w szczególności ich przechowywania, weryfikacji i usuwania. 5. Pełnomocnik ma prawo w szczególności do: 1) wglądu do wszelkich dokumentów związanych z wykonywaną kontrolą; 2) swobodnego wstępu do pomieszczeń i obiektów kontrolowanej jednostki organizacyjnej spółki celowej; 3) żądania pisemnych wyjaśnień. 6. W przypadku stwierdzenia naruszenia ustawy, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych lub przepisów o ochronie tajemnic prawnie chronionych pełnomocnik podejmuje działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności tego naruszenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie zarząd spółki celowej, radę nadzorczą spółki celowej i ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 7. Pełnomocnik przedstawia corocznie do dnia 31 marca zarządowi spółki celowej, radzie nadzorczej spółki celowej i ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy, w którym omawia stan ochrony danych osobowych w spółce celowej oraz wszystkie przypadki naruszenia przepisów w tym zakresie."}
{"id":"2004_624_19","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 19. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646, z 2014 r. poz. 379, 911, 1146, 1626 i 1877, z 2015 r. poz. 238, 532, 1045, 1117, 1130, 1189, 1190, 1269, 1358, 1513, 1830, 1854, 1890 i 2150 oraz z 2016 r. poz. 195. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 265 i 1161 oraz z 2015 r. poz. 4, 978, 1333 i 1830. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 559, 978, 1166, 1223, 1260, 1311, 1348, 1357, 1513, 1634, 1830, 1844, 1854, 1864 i 2281."}
{"id":"2004_624_2","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 2. 1. Projekty informatyczne, o których mowa w art. 1, powierza się spółce z ograniczoną odpowiedzialnością utworzonej w tym celu przez Skarb Państwa, zwanej dalej „spółką celową”. 2. W ramach realizacji projektów informatycznych, o których mowa w art. 1, spółka celowa wykonuje na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych zadania w zakresie: 1) budowy systemów teleinformatycznych, 2) rozbudowy lub unowocześnienia istniejących systemów teleinformatycznych – zwane dalej „zadaniami spółki”. 3. Systemy teleinformatyczne, które buduje, rozbudowuje lub unowocześnia spółka celowa, są wykorzystywane do przetwarzania informacji niejawnych oraz innych informacji zawierających tajemnice ustawowo chronione i służą ochronie interesu bezpieczeństwa państwa. 4. W celu budowy, rozbudowy lub unowocześnienia systemów teleinformatycznych spółka celowa nabywa urządzenia informatyczne i oprogramowanie na własny rachunek."}
{"id":"2004_624_3","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 3. 1. Oświadczenie woli o utworzeniu spółki celowej i objęciu udziałów w tej spółce składa w imieniu Skarbu Państwa minister właściwy do spraw finansów publicznych, w formie aktu notarialnego. 2. Kapitał zakładowy spółki celowej wynosi co najmniej 5 000 000 zł. 3. W przypadku gdy udziały w spółce celowej są pokrywane wkładami pieniężnymi i niepieniężnymi, wkład pieniężny wynosi co najmniej 5 000 000 zł."}
{"id":"2004_624_4","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 4. Uprawnienia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa określone w ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 154) w stosunku do spółki celowej wykonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych."}
{"id":"2004_624_5","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 5. 1. Skarb Państwa rozwiązuje spółkę celową po zrealizowaniu celu, dla którego została utworzona. 2. Skarb Państwa może rozwiązać spółkę celową w przypadku niewykonywania lub nienależytego wykonywania zadań spółki. 3. Oświadczenie woli o rozwiązaniu spółki celowej składa w imieniu Skarbu Państwa minister właściwy do spraw finansów publicznych w formie aktu notarialnego. Oświadczenie woli o rozwiązaniu spółki celowej zastępuje uchwałę zgromadzenia wspólników o rozwiązaniu spółki."}
{"id":"2004_624_6","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 6. Spółka celowa nie może: 1) prowadzić działalności niezwiązanej z wykonywaniem zadań spółki; 2) tworzyć innych podmiotów; 3) nabywać akcji, udziałów lub podobnych tytułów uczestnictwa w innych podmiotach."}
{"id":"2004_624_7","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 7. 1. Zarząd spółki celowej składa się z nie mniej niż 3 i nie więcej niż 5 osób. 2. Rada nadzorcza spółki celowej składa się z nie mniej niż 5 i nie więcej niż 7 osób. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje i odwołuje członków organów spółki celowej. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może powołać w skład rady nadzorczej spółki celowej sekretarza stanu lub podsekretarza stanu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 5. Do członków zarządu spółki celowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2015 r. poz. 2099). 6. Do członków zarządu i rady nadzorczej spółki celowej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 747 i 978)."}
{"id":"2004_624_8","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 8. 1. Członek organu spółki celowej oraz jej likwidator odpowiada wobec tej spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem, postanowieniami aktu założycielskiego lub umowy, o której mowa w art. 9 i art. 10, chyba że nie ponosi winy. 2. Członek organu spółki celowej oraz jej likwidator przy wykonywaniu swoich obowiązków dokłada staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności. 3. Jeżeli szkodę, o której mowa w ust. 1, wyrządziło kilka osób wspólnie, odpowiadają za szkodę solidarnie. 4. Jeżeli spółka celowa nie wytoczy powództwa o naprawienie wyrządzonej jej szkody, o której mowa w ust. 1, w terminie roku od dnia ujawnienia czynu wyrządzającego szkodę, minister właściwy do spraw finansów publicznych może wnieść pozew o naprawienie szkody wyrządzonej spółce celowej."}
{"id":"2004_624_9","title":"Ustawa z dnia 29 kwietnia 2016 r. o szczególnych zasadach wykonywania niektórych zadań z zakresu informatyzacji działalności organów administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej","text":"Art. 9. 1. Określenie zadań spółki następuje w umowie zawartej na piśmie między ministrem właściwym do spraw finansów publicznych a spółką celową, zwanej dalej „umową o świadczenie usług”. 2. W umowie o świadczenie usług określa się w szczególności: 1) szczegółowy przedmiot i zakres zadań spółki powierzanych spółce celowej; 2) harmonogram przygotowania lub wykonania zadań spółki; 3) termin wykonania zadań spółki; 4) obowiązki spółki celowej, w szczególności w zakresie ochrony informacji niejawnych i innych informacji zawierających tajemnice ustawowo chronione; 5) tryb kontroli wykonania zadań spółki."}
{"id":"2004_625_1","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) po art. 50e dodaje się art. 50f w brzmieniu: „Art. 50f. Przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej, o której mowa w art. 50e, okresy pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy mogą być na wniosek pracownika rozliczane w okresach kwartalnych.”."}
{"id":"2004_625_2","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 2. Przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_625_3","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 3. 1. Wysokość emerytury górniczej, o której mowa w art. 50e ustawy, o której mowa w art. 1, jest ponownie ustalana na wniosek osoby zainteresowanej. 2. Jeżeli w wyniku ustalenia, o którym mowa w ust. 1, emerytura górnicza jest niższa, przysługuje ona w dotychczasowej wysokości."}
{"id":"2004_625_4","title":"Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski"}
{"id":"2004_626_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 112 otrzymuje brzmienie: \"Art. 112. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia czynu zabronionego, ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia: 1) przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu wewnętrznemu lub zewnętrznemu Rzeczypospolitej Polskiej, 2) przestępstwa przeciwko polskim urzędom lub funkcjonariuszom publicznym, 3) przestępstwa przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym, 4) przestępstwa fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego, 5) przestępstwa, z którego została osiągnięta, chociażby pośrednio, korzyść majątkowa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"; 2) w art. 114: a) § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Orzeczenie zapadłe za granicą nie stanowi przeszkody do wszczęcia lub prowadzenia postępowania karnego o ten sam czyn zabroniony przed sądem polskim.\", b) § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Przepisu § 1 nie stosuje się: 1) jeżeli wyrok skazujący zapadły za granicą został przejęty do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również wtedy, gdy orzeczenie zapadłe za granicą dotyczy przestępstwa, w związku z którym nastąpiło przekazanie ścigania lub wydanie sprawcy z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) do orzeczeń międzynarodowych trybunałów karnych działających na podstawie wiążącego Rzeczpospolitą Polską prawa międzynarodowego, 3) do orzeczeń sądów państw obcych, jeżeli wynika to z wiążącej Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej.\"; 3) w art. 115 § 14 otrzymuje brzmienie: \"§ 14. Dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne.\"; 4) w art. 130 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Kto, w celu udzielenia obcemu wywiadowi wiadomości określonych w § 2, gromadzi je lub przechowuje, wchodzi do systemu informatycznego w celu ich uzyskania albo zgłasza gotowość działania na rzecz obcego wywiadu przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.\"; 5) w art. 165 w § 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) zakłócając, uniemożliwiając lub w inny sposób wpływając na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie danych informatycznych,\"; 6) art. 200 otrzymuje brzmienie: \"Art. 200. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.\"; 7) art. 202 otrzymuje brzmienie: \"Art. 202. § 1. Kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 2. Kto małoletniemu poniżej lat 15 prezentuje treści pornograficzne lub udostępnia mu przedmioty mające taki charakter albo rozpowszechnia treści pornograficzne w sposób umożliwiający takiemu małoletniemu zapoznanie się z nimi, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Kto w celu rozpowszechniania produkuje, utrwala lub sprowadza albo rozpowszechnia lub publicznie prezentuje treści pornograficzne z udziałem małoletniego albo treści pornograficzne związane z prezentowaniem przemocy lub posługiwaniem się zwierzęciem, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 4. Kto utrwala, sprowadza, przechowuje lub posiada treści pornograficzne z udziałem małoletniego poniżej lat 15, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 5. Sąd może orzec przepadek narzędzi lub innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstw określonych w § 1-4, chociażby nie stanowiły własności sprawcy.\"; 8) po art. 268 dodaje się art. 268a w brzmieniu: \"Art. 268a. § 1. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, niszczy, uszkadza, usuwa, zmienia lub utrudnia dostęp do danych informatycznych albo w istotnym stopniu zakłóca lub uniemożliwia automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie takich danych, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto, dopuszczając się czynu określonego w § 1, wyrządza znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.\"; 9) art. 269 otrzymuje brzmienie: \"Art. 269. § 1. Kto niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia dane informatyczne o szczególnym znaczeniu dla obronności kraju, bezpieczeństwa w komunikacji, funkcjonowania administracji rządowej, innego organu państwowego lub instytucji państwowej albo samorządu terytorialnego albo zakłóca lub uniemożliwia automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie takich danych, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, niszcząc albo wymieniając nośnik informacji lub niszcząc albo uszkadzając urządzenie służące do automatycznego przetwarzania, gromadzenia lub przekazywania danych informatycznych.\"; 10) po art. 269 dodaje się art. 269a oraz art. 269b w brzmieniu: \"Art. 269a. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, przez transmisję, zniszczenie, usunięcie, uszkodzenie lub zmianę danych informatycznych, w istotnym stopniu zakłóca pracę systemu komputerowego lub sieci teleinformatycznej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"2004_626_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 143 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Spisania protokołu wymagają: 1) przyjęcie ustnego zawiadomienia o przestępstwie, wniosku o ściganie i jego cofnięcie, 2) przesłuchanie oskarżonego, świadka, biegłego i kuratora, 3) dokonanie oględzin, 4) dokonanie otwarcia zwłok oraz wyjęcie zwłok z grobu, 5) przeprowadzenie eksperymentu, konfrontacji oraz okazania, 6) przeszukanie osoby, miejsca, rzeczy i systemu informatycznego oraz zatrzymanie rzeczy i danych informatycznych, 7) otwarcie korespondencji i przesyłki oraz odtworzenie utrwalonych zapisów, 8) zaznajomienie podejrzanego z materiałami zebranymi w postępowaniu przygotowawczym, 9) przyjęcie poręczenia, 10) przebieg posiedzenia sądu, jeżeli stawią się na nim uprawnione osoby albo ich obecność jest obowiązkowa, 11) przebieg rozprawy.\"; 2) w art. 218 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"§ 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty lub działalność telekomunikacyjną, urzędy celne oraz instytucje i przedsiębiorstwa transportowe obowiązane są wydać sądowi lub prokuratorowi, na żądanie zawarte w postanowieniu, korespondencję i przesyłki oraz wykaz połączeń telekomunikacyjnych lub innych przekazów informacji, w tym korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną, z uwzględnieniem czasu ich dokonania i innych danych związanych z połączeniem lub przekazem, niestanowiących treści rozmowy telefonicznej lub innego przekazu informacji, jeżeli mają znaczenie dla toczącego się postępowania. Tylko sąd lub prokurator mają prawo je otwierać lub zarządzić ich otwarcie. § 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, doręcza się adresatom korespondencji oraz abonentowi telefonu lub nadawcy, którego wykaz połączeń lub innych przekazów informacji został wydany. Doręczenie postanowienia może być odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze względu na dobro sprawy, lecz nie później niż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.\"; 3) po art. 218 dodaje się art. 218a oraz 218b w brzmieniu: \"Art. 218a. § 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność telekomunikacyjną obowiązane są niezwłocznie zabezpieczyć, na żądanie sądu lub prokuratora zawarte w postanowieniu, na czas określony, nie przekraczający jednak 90 dni, dane informatyczne przechowywane w urządzeniach zawierających te dane na nośniku lub w systemie informatycznym. Przepis art. 218 § 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. § 2. Pozbawione znaczenia dla postępowania karnego dane informatyczne, o których mowa w § 1, należy niezwłocznie zwolnić spod zabezpieczenia."}
{"id":"2004_626_218b","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 218b. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności, Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób technicznego przygotowania systemów i sieci służących do przekazywania informacji - do gromadzenia wykazów połączeń telefonicznych i innych przekazów informacji, z uwzględnieniem czasu ich dokonania i innych danych związanych z połączeniem lub przekazem, niestanowiących treści rozmowy telefonicznej lub innego przekazu informacji, a także sposoby zabezpieczania danych informatycznych w urządzeniach zawierających te dane oraz w systemach i na nośnikach informatycznych, w tym danych przesyłanych pocztą elektroniczną, mając na uwadze konieczność zabezpieczenia wykazów połączeń telefonicznych i innych przekazów informacji oraz danych informatycznych przed ich utratą, zniekształceniem lub nieuprawnionym ujawnieniem.\"; 4) art. 236a otrzymuje brzmienie: \"Art. 236a. Przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio do dysponenta i użytkownika urządzenia zawierającego dane informatyczne lub systemu informatycznego, w zakresie danych przechowywanych w tym urządzeniu lub systemie albo na nośniku znajdującym się w jego dyspozycji lub użytkowaniu, w tym korespondencji przesyłanej pocztą elektroniczną.\"; 5) tytuł rozdziału 65 otrzymuje brzmienie: \"Ekstradycja oraz przewóz osób ściganych albo skazanych lub wydanie przedmiotów na wniosek państw obcych\"; 6) art. 602 otrzymuje brzmienie: \"Art. 602. § 1. Z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 65b, ekstradycja jest wydaniem osoby ściganej albo skazanego, na wniosek państwa obcego, w celach określonych w § 2. § 2. W razie złożenia przez organ państwa obcego wniosku o wydanie osoby ściganej w celu przeprowadzenia przeciw niej postępowania karnego lub wykonania orzeczonej co do niej kary albo środka zabezpieczającego, prokurator przesłuchuje tę osobę i w miarę potrzeby zabezpiecza dowody znajdujące się w kraju, po czym wnosi sprawę do właściwego miejscowo sądu okręgowego.\"; 7) w art. 603a w § 6 wyrazy \"art. 602\" zastępuje się wyrazami \"art. 602 § 2\"; 8) po rozdziale 65 dodaje się rozdziały 65a oraz 65b w brzmieniu: \"Rozdział 65a. Wystąpienie do państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania"}
{"id":"2004_626_269b","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 269b. § 1. Kto wytwarza, pozyskuje, zbywa lub udostępnia innym osobom urządzenia lub programy komputerowe przystosowane do popełnienia przestępstwa określonego w art. 165 § 1 pkt 4, art. 267 § 2, art. 268a § 1 albo § 2 w zw. z § 1, art. 269 § 2 albo art. 269a, a także hasła komputerowe, kody dostępu lub inne dane umożliwiające dostęp do informacji przechowywanych w systemie komputerowym lub sieci teleinformatycznej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. W razie skazania za przestępstwo określone w 1, sąd orzeka przepadek określonych w nim przedmiotw, a moe orzec ich przepadek, jeeli nie stanowiły własności sprawcy.\"; 11) w art. 287 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub wyrządzenia innej osobie szkody, bez upoważnienia, wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie danych informatycznych lub zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis danych informatycznych, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.\"; 12) art. 297 otrzymuje brzmienie: \"Art. 297. § 1. Kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew ciążącemu obowiązkowi, nie powiadamia właściwego podmiotu o powstaniu sytuacji mogącej mieć wpływ na wstrzymanie albo ograniczenie wysokości udzielonego wsparcia finansowego, określonego w § 1, lub zamówienia publicznego albo na możliwość dalszego korzystania z elektronicznego instrumentu płatniczego. § 3. Nie podlega karze, kto przed wszczęciem postępowania karnego dobrowolnie zapobiegł wykorzystaniu wsparcia finansowego lub instrumentu płatniczego, określonych w § 1, zrezygnował z dotacji lub zamówienia publicznego albo zaspokoił roszczenia pokrzywdzonego.\"."}
{"id":"2004_626_3","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz.U. Nr 12, poz. 114, z późn. zm.)[3] w art. 47 § 8 otrzymuje brzmienie: \"§ 8. Dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne.\"."}
{"id":"2004_626_4","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r. _______________________________ [1] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216 , z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750 i Nr 199, poz. 1935. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 73, poz. 852, Nr 74, poz. 855 i Nr 117, poz. 1228, z 2001 r. Nr 100, poz. 1081, Nr 106, poz. 1149, Nr 125, poz. 1371, Nr 128, poz. 1409 i Nr 129, poz. 1438 oraz z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 25, poz. 253 i Nr 135, poz. 1145."}
{"id":"2004_626_607a","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607a. W razie podejrzenia, że osoba ścigana za przestępstwo popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przebywa na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, właściwy miejscowo sąd okręgowy, na wniosek prokuratora, może wydać europejski nakaz aresztowania, zwany w niniejszym rozdziale \"nakazem\"."}
{"id":"2004_626_607b","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607b. Wydanie nakazu jest niedopuszczalne: 1) w związku z prowadzonym przeciwko osobie ściganej postępowaniem karnym o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do roku, 2) w celu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze do 4 miesięcy albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności na czas nie przekraczający 4 miesięcy."}
{"id":"2004_626_607c","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607c. § 1. Nakaz powinien zawierać: 1) oznaczenie sądu występującego, ze wskazaniem jego adresu, numeru telefonu, telefaksu i adresu poczty elektronicznej, 2) datę oraz miejsce wydania nakazu, 3) dane określające tożsamość i obywatelstwo osoby ściganej, 4) sygnaturę, rodzaj i treść prawomocnego albo podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu, w związku z którym nakaz został wydany, 5) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu, 6) górną granicę ustawowego zagrożenia karą pozbawienia wolności przestępstwa, o które toczy się postępowanie, lub wysokość orzeczonej kary pozbawienia wolności albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności, 7) zwięzły opis stanu faktycznego sprawy, 8) wskazanie następstw czynu nieobjętych ustawowymi znamionami przestępstwa. § 2. Nakaz powinien zostać przetłumaczony na język urzędowy państwa wykonania nakazu. § 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór nakazu, mając na uwadze konieczność udostępnienia państwu członkowskiemu Unii Europejskiej, do którego jest kierowany, danych niezbędnych do podjęcia prawidłowej decyzji w przedmiocie przekazania osoby ściganej."}
{"id":"2004_626_607d","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607d. § 1. Jeżeli miejsce pobytu osoby ściganej jest znane, sąd okręgowy, który wydał nakaz, przekazuje go bezpośrednio właściwemu organowi sądowemu państwa wykonania nakazu; odpis nakazu przekazuje się Ministrowi Sprawiedliwości. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku gdy państwo wykonania nakazu zwróciło się o przedstawienie dodatkowych informacji lub dokumentów."}
{"id":"2004_626_607e","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607e. § 1. Osoby przekazanej w wyniku wykonania nakazu nie można ścigać za przestępstwa inne niż te, które stanowiły podstawę przekazania, ani wykonać orzeczonych wobec niej za te przestępstwa kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności. § 2. Sąd, który prawomocnie orzekł w sprawie, może zarządzić wykonanie kary tylko za te przestępstwa, które stanowiły podstawę przekazania osoby ściganej. W posiedzeniu sądu mają prawo wziąć udział prokurator i osoba ścigana. Przepis art. 451 stosuje się odpowiednio. § 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli: 1) państwo wykonania nakazu złożyło oświadczenie o dopuszczalności ścigania lub wykonania kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności za wszystkie czyny popełnione przed przekazaniem, chyba że organ sądowy tego państwa w orzeczeniu o przekazaniu postanowił inaczej, 2) osoba przekazana, pomimo takiej możliwości, nie opuściła terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu 45 dni od dnia prawomocnego zakończenia postępowania albo po opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na nie powróciła, 3) nie została orzeczona kara pozbawienia wolności albo inny środek polegający na pozbawieniu wolności, 4) postępowanie karne nie wiąże się ze stosowaniem wobec osoby ściganej środka polegającego na pozbawieniu wolności, 5) czyn osoby ściganej jest zagrożony karą lub środkiem niepolegającymi na pozbawieniu wolności, 6) osoba ścigana wyraziła zgodę na przekazanie i zrzekła się korzystania z prawa określonego w § 1, 7) osoba ścigana, po jej przekazaniu, złożyła przed sądem właściwym do rozpoznania sprawy oświadczenie o zrzeczeniu się korzystania z prawa określonego w § 1 w odniesieniu do czynów popełnionych przed przekazaniem, 8) organ sądowy państwa wykonania nakazu, który przekazał osobę ściganą, na wniosek sądu właściwego do rozpoznania sprawy, wyraził zgodę na ściganie lub wykonanie kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności za przestępstwa określone w pkt 1. § 4. Wniosek, o którym mowa w § 3 pkt 8, powinien zawierać informacje wymienione w art. 607c § 1. Przepis art. 607c § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_626_607f","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607f. Na poczet orzeczonej lub wykonywanej kary pozbawienia wolności zalicza się okres faktycznego pozbawienia wolności w państwie wykonania nakazu w związku z przekazaniem."}
{"id":"2004_626_607g","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607g. Po prawomocnym zakończeniu postępowania karnego przeciwko osobie ściganej lub wykonaniu wobec niej kary pozbawienia wolności albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności sąd właściwy do rozpoznania sprawy przesyła odpis orzeczenia lub zawiadomienie o wykonaniu kary albo innego środka do organu wymiaru sprawiedliwości państwa wykonania nakazu."}
{"id":"2004_626_607h","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607h. § 1. Sąd lub prokurator może wystąpić do organu wymiaru sprawiedliwości państwa wykonania nakazu o zajęcie i przekazanie przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa oraz przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, także wtedy, gdy wykonanie nakazu nie jest możliwe ze względu na śmierć lub ucieczkę osoby ściganej. § 2. Przekazane przedmioty, o których mowa w § 1, zwraca się państwu wykonania nakazu, jeżeli przy ich przekazaniu zastrzeżono zwrot lub gdy podlegają one zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu uprawnionemu podmiotowi, przebywającemu na terytorium państwa wykonania nakazu."}
{"id":"2004_626_607i","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607i. § 1. Osoba ścigana, która w wyniku przekazania znalazła się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega dalszemu przekazaniu bez zgody państwa wykonania nakazu w związku z przestępstwami popełnionymi przed przekazaniem, tylko wtedy, gdy: 1) pomimo takiej możliwości nie opuściła terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu 45 dni od dnia prawomocnego zakończenia postępowania albo po opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na nie powróciła, 2) wyraziła zgodę na przekazanie do państwa innego niż państwo wykonania nakazu, 3) stosuje się do niej przepis art. 607e § 3 pkt 2, 6, 7 albo 8. § 2. Na dalsze przekazanie osoby ściganej, która w wyniku przekazania znalazła się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wymagana jest zgoda właściwego organu sądowego państwa wykonania nakazu, które przekazało tę osobę. Wniosek właściwego sądu okręgowego o wyrażenie zgody na dalsze przekazanie powinien zawierać informacje wymienione w art. 607c § 1. Przepis art. 607c § 2 stosuje się odpowiednio. § 3. Na wydanie osoby ściganej, która w wyniku przekazania znalazła się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wymagana jest zgoda właściwego organu państwa wykonania nakazu, które przekazało tę osobę."}
{"id":"2004_626_607j","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607j. § 1. Jeżeli państwo wykonania nakazu przekazało osobę ściganą pod warunkiem, że wykonanie kary pozbawienia wolności albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności nastąpi w tym państwie, postępowania wykonawczego nie wszczyna się. § 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, sąd właściwy do rozpoznania sprawy, niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia, wydaje postanowienie o przekazaniu skazanego do właściwego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wykonania orzeczonej kary albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności. Odpis postanowienia wraz z odpisem orzeczenia podlegającego wykonaniu przekazuje się właściwemu organowi sądowemu państwa wykonania nakazu. Rozdział 65b Wystąpienie państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania"}
{"id":"2004_626_607k","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607k. § 1. Przekazanie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby ściganej europejskim nakazem aresztowania, zwanym w niniejszym rozdziale \"nakazem europejskim\", następuje w celu przeprowadzenia przeciwko niej, na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, postępowania karnego lub wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności. § 2. W razie otrzymania nakazu europejskiego prokurator przesłuchuje osobę, której nakaz dotyczy, informując ją o treści nakazu europejskiego oraz o możliwości wyrażenia zgody na przekazanie lub zgody na niestosowanie przepisu art. 607e § 1, po czym wnosi sprawę do właściwego miejscowo sądu okręgowego. § 3. Nakaz europejski może być połączony z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania lub innego środka zapobiegawczego. § 4. Jeżeli odrębne przepisy prawa polskiego stanowią, że ściganie osoby, wobec której wydano nakaz europejski, jest uzależnione od zezwolenia właściwej władzy, przed skierowaniem sprawy do sądu stosuje się przepis art. 13. § 5. Jeżeli jednocześnie z wydaniem nakazu europejskiego państwo członkowskie Unii Europejskiej zwróciło się o dokonanie przesłuchania osoby ściganej, osobę taką należy przesłuchać przed rozpoznaniem nakazu. Przesłuchanie odbywa się w obecności osoby wskazanej w nakazie europejskim. Przepis art. 588 § 4 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_626_607l","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607l. § 1. W przedmiocie przekazania i tymczasowego aresztowania sąd orzeka na posiedzeniu, w którym mają prawo wziąć udział prokurator i obrońca. § 2. Jeżeli osoba ścigana wyrazi taką wolę, sąd przyjmuje od niej do protokołu oświadczenie o zgodzie na przekazanie lub o zgodzie na niestosowanie przepisu art. 607e § 1. Oświadczenie nie może być cofnięte, o czym należy pouczyć osobę ściganą. § 3. Na postanowienie sądu w przedmiocie przekazania przysługuje zażalenie. W wypadku, o którym mowa w § 2, zażalenie wnosi się w terminie 3 dni od dnia ogłoszenia postanowienia. Przepisy art. 252 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_626_607m","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607m. § 1. Postanowienie w przedmiocie przekazania sąd wydaje w terminie 60 dni od dnia zatrzymania osoby ściganej. Jeżeli osoba \\cigana złożyła oświadczenie, o którym mowa w art. 607l § 2, termin ten wynosi 10 dni i biegnie od dnia złożenia oświadczenia. § 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy terminy określone w § 1 nie mogą być dotrzymane, postanowienie w przedmiocie przekazania można wydać w terminie kolejnych 30 dni od dnia upływu tych terminów. O opóźnieniu należy powiadomić organ sądowy, który wydał nakaz europejski, podając przyczynę opóźnienia. § 3. W wypadku, określonym w art. 607k § 4, terminy, o których mowa w § 1 i 2, biegną od uzyskania zezwolenia na ściganie. Jeżeli bieg tych terminów już się rozpoczął, ulega on zawieszeniu do czasu uzyskania zezwolenia."}
{"id":"2004_626_607n","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607n. § 1. Osobę ściganą, wobec której zapadło prawomocne postanowienie o przekazaniu, przekazuje się właściwemu organowi sądowemu państwa wydania nakazu europejskiego najpóźniej w terminie 10 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia. § 2. Jeżeli przekazanie osoby ściganej w terminie określonym w § 1 nie jest możliwe na skutek siły wyższej albo zagrożenia dla życia lub zdrowia tej osoby, osobę ściganą, o której mowa w § 1, przekazuje się właściwemu organowi sądowemu państwa wydania nakazu europejskiego w ciągu 10 dni od dnia upływu nowo ustalonego terminu przekazania. § 3. Jeżeli państwo wydania nakazu europejskiego nie przejmie osoby podlegającej przekazaniu w terminach, o których mowa w § 1 albo 2, zarządza się niezwłoczne zwolnienie tej osoby, jeżeli nie jest ona pozbawiona wolności w innej sprawie."}
{"id":"2004_626_607o","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607o. Jeżeli przeciwko osobie ściganej jest prowadzone w kraju postępowanie karne o inny czyn niż wskazany w nakazie europejskim lub osoba ta ma odbyć w kraju za taki czyn karę pozbawienia wolności, sąd, wydając postanowienie o przekazaniu, odracza jego wykonanie do czasu zakończenia w kraju postępowania karnego lub do czasu wykonania w kraju kary pozbawienia wolności."}
{"id":"2004_626_607p","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607p. Odmawia się wykonania nakazu europejskiego, jeżeli: 1) przestępstwo, którego dotyczy nakaz europejski, w wypadku jurysdykcji polskich sądów karnych, podlega darowaniu na mocy amnestii, 2) w stosunku do osoby ściganej zapadło w innym państwie prawomocne orzeczenie co do tych samych czynów oraz, w wypadku skazania za te same czyny, osoba ścigana odbywa karę lub ją odbyła albo kara nie może być wykonana według prawa państwa, w którym zapadł wyrok skazujący, 3) w stosunku do osoby ściganej zapadło prawomocne orzeczenie o przekazaniu do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, 4) osoba, której dotyczy nakaz europejski, z powodu wieku nie ponosi według prawa polskiego odpowiedzialności karnej za czyny będące podstawą wydania nakazu europejskiego."}
{"id":"2004_626_607r","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607r. § 1. Można odmówić wykonania nakazu europejskiego, jeżeli: 1) przestępstwo będące podstawą wydania nakazu europejskiego, inne niż wymienione w art. 607w, nie stanowi przestępstwa według prawa polskiego, 2) przeciwko osobie ściganej, której dotyczy nakaz europejski, toczy się w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne o przestępstwo, które stanowi podstawę nakazu europejskiego, 3) wobec osoby ściganej, w związku z czynem będącym podstawą wydania nakazu europejskiego zapadło prawomocne orzeczenie o odmowie wszczęcia postępowania, o umorzeniu postępowania lub inne orzeczenie kończące postępowanie w sprawie, 4) według prawa polskiego nastąpiło przedawnienie ścigania lub wykonania kary, a przestępstwa, których to dotyczy, podlegały jurysdykcji sądów polskich, 5) nakaz europejski dotyczy przestępstw, które według prawa polskiego zostały popełnione, w całości lub w części, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, 6) za czyn zabroniony, którego dotyczy nakaz europejski, w państwie wydania nakazu europejskiego można orzec karę dożywotniego pozbawienia wolności albo inny środek polegający na pozbawieniu wolności bez możliwości ubiegania się o jego skrócenie. § 2. Przepisu § 1 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli czyn nie stanowi przestępstwa z powodu braku lub odmiennego uregulowania w prawie polskim odpowiednich opłat, podatków, ceł lub zasad obrotu dewizowego."}
{"id":"2004_626_607s","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607s. § 1. Nie podlega wykonaniu nakaz europejski wydany w celu wykonania kary pozbawienia wolności lub środka polegającego na pozbawieniu wolności wobec osoby ściganej, będącej obywatelem polskim albo korzystającej w Rzeczypospolitej Polskiej z prawa azylu, jeżeli nie wyrazi ona zgody na przekazanie. § 2. Można także odmówić wykonania nakazu europejskiego jeżeli został on wydany w celu, o którym mowa w § 1, a osoba ścigana ma miejsce zamieszkania lub stale przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Odmawiając przekazania, z przyczyn określonych w § 1 lub 2, sąd orzeka o wykonaniu kary albo środka, orzeczonych przez organ sądowy państwa wydania nakazu europejskiego. § 4. W postanowieniu, o którym mowa w § 3, sąd określa kwalifikację prawną czynu według prawa polskiego. Sąd związany jest wymiarem orzeczonej kary. Jeżeli do nakazu europejskiego nie dołączono dokumentów lub informacji niezbędnych do wykonania kary na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sąd odracza posiedzenie i zwraca się do właściwego organu państwa wydania nakazu europejskiego o nadesłanie takich dokumentów lub informacji. § 5. Wykonanie kary odbywa się według przepisów prawa polskiego."}
{"id":"2004_626_607t","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607t. § 1. Jeżeli nakaz europejski został wydany w celu ścigania osoby, która jest obywatelem polskim albo korzysta w Rzeczypospolitej Polskiej z prawa azylu, przekazanie może nastąpić pod warunkiem, że osoba ta będzie odesłana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po prawomocnym zakończeniu postępowania w państwie wydania nakazu europejskiego. § 2. W razie skazania osoby, o której mowa w § 1, na karę pozbawienia wolności albo orzeczenia wobec niej innego środka polegającego na pozbawieniu wolności stosuje się odpowiednio przepisy art. 607s § 35."}
{"id":"2004_626_607u","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607u. Jeżeli nakaz europejski został wydany w celu wykonania kary albo środka zabezpieczającego, orzeczonych zaocznie, a osoba ścigana nie była wezwana do udziału w postępowaniu ani w inny sposób zawiadomiona o terminie i miejscu rozprawy albo posiedzenia, przekazanie tej osoby może się odbyć tylko wtedy, gdy organ, który wydał nakaz europejski, zapewni ją o możliwości wystąpienia w państwie wydania nakazu europejskiego z wnioskiem o przeprowadzenie z jej udziałem nowego postępowania sądowego w tej samej sprawie."}
{"id":"2004_626_607w","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607w. Okoliczność, że czyn nie jest przestępstwem według prawa polskiego, nie stanowi przeszkody do wykonania nakazu europejskiego, jeżeli dotyczy on czynu zagrożonego w państwie jego wydania karą co najmniej 3 lat pozbawienia wolności albo czynu, za który może być orzeczony co najmniej w tym samym wymiarze inny środek polegający na pozbawieniu wolności, będącego przestępstwem: 1) udziału w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnianie przestępstw, 2) o charakterze terrorystycznym, 3) handlu ludźmi, 4) przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, 5) nielegalnego wytwarzania, przetwarzania, przemytu środków odurzających, prekursorów, środków zastępczych lub substancji psychotropowych lub obrotu nimi, 6) nielegalnego obrotu bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi lub radioaktywnymi, 7) łapownictwa i płatnej protekcji, 8) oszustwa, 9) wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, 10) fałszowania oraz obrotu fałszywymi pieniędzmi lub innymi środkami płatniczymi, 11) przeciwko ochronie danych gromadzonych, przechowywanych, przetwarzanych lub przekazywanych w systemie informatycznym, 12) przeciwko środowisku naturalnemu, w tym nielegalnego obrotu zagrożonymi gatunkami zwierząt i roślin, 13) udzielenia pomocy w nielegalnym przekroczeniu granicy lub pobycie, 14) zabójstwa, 15) spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, 16) nielegalnego obrotu organami i tkankami ludzkimi, 17) bezprawnego pozbawienia człowieka wolności, 18) uprowadzenia człowieka dla okupu, 19) wzięcia lub przetrzymywania zakładnika, 20) popełnionym z powodów narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, 21) rozboju z użyciem broni palnej lub groźby jej użycia, 22) wymuszenia rozbójniczego z użyciem broni palnej lub groźby jej użycia, 23) nielegalnego obrotu dobrami kultury, 24) sprzeniewierzenia cudzego mienia, 25) podrabiania oraz obrotu podrobionymi wyrobami, 26) fałszowania oraz obrotu sfałszowanymi dokumentami, 27) nielegalnego obrotu hormonami lub podobnymi substancjami, 28) obrotu kradzionymi pojazdami mechanicznymi, 29) zgwałcenia, 30) podpalenia, 31) należącym do właściwości Międzynarodowego Trybunału Karnego, 32) porwania statku wodnego lub powietrznego, 33) sabotażu."}
{"id":"2004_626_607x","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607x. § 1. Jeżeli przed wydaniem w pierwszej instancji postanowienia w przedmiocie przekazania wpłynie nakaz europejski dotyczący tej samej osoby, wydany przez organ sądowy innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, sąd rozpoznaje oba nakazy europejskie łącznie. Orzekając o przekazaniu osoby ściganej do danego państwa, sąd bierze pod uwagę okoliczności każdej ze spraw, wagę przestępstwa i miejsce jego popełnienia, kolejność wydania nakazów europejskich oraz ich cele. § 2. Jeżeli kolejny nakaz europejski dotyczący tej samej osoby wpłynie po wydaniu w pierwszej instancji postanowienia w przedmiocie poprzedniego nakazu europejskiego, sąd odracza rozpoznanie kolejnego nakazu europejskiego do czasu uprawomocnienia się tego postanowienia. § 3. W wypadku uchylenia przez sąd odwoławczy postanowienia, o którym mowa w § 2, i przekazania nakazu europejskiego do ponownego rozpoznania w pierwszej instancji, stosuje się odpowiednio przepisy § 1."}
{"id":"2004_626_607y","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607y. § 1. Jeżeli w stosunku do tej samej osoby ściganej wpłynie nakaz europejski oraz wniosek o wydanie państwu obcemu, po rozpoznaniu nakazu europejskiego sąd orzeka w przedmiocie dopuszczalności jego wykonania oraz zawiesza postępowanie i zawiadamia o treści postanowienia Ministra Sprawiedliwości. § 2. Jeżeli Minister Sprawiedliwości postanowi o wydaniu państwu obcemu osoby, której dotyczy nakaz europejski, postępowanie w przedmiocie nakazu europejskiego umarza się. W wypadku odmowy wydania sąd podejmuje zawieszone postępowanie i wydaje postanowienie w przedmiocie przekazania."}
{"id":"2004_626_607z","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607z. § 1. Jeżeli informacje przekazane przez państwo wydania nakazu europejskiego nie są wystarczające do podjęcia decyzji w przedmiocie przekazania osoby ściganej, sąd wzywa organ sądowy, który wydał nakaz europejski, do ich uzupełnienia we wskazanym terminie. § 2. W wypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w § 1, nakaz europejski podlega rozpoznaniu w oparciu o informacje przekazane wcześniej."}
{"id":"2004_626_607za","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607za. § 1. Wniosek właściwego organu sądowego państwa wydania nakazu europejskiego o zgodę na ściganie lub wykonanie kar pozbawienia wolności albo środków polegających na pozbawieniu wolności za czyny popełnione przed przekazaniem albo o zgodę na dalsze przekazanie osoby ściganej rozpatruje sąd okręgowy, który orzekł o przekazaniu. Przepisy art. 607b, 607p, 607r, 607s § 1i 2 oraz art. 607z stosuje się odpowiednio. § 2. W przedmiocie wniosku, o którym mowa w § 1, sąd orzeka w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku."}
{"id":"2004_626_607zb","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607zb. § 1. Na wniosek państwa wykonania nakazu europejskiego Minister Sprawiedliwości udziela zezwolenia na przewóz osoby ściganej na podstawie nakazu europejskiego przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Wniosek o zezwolenie na przewóz, o którym mowa w § 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie organu wnioskującego, 2) datę oraz miejsce wydania nakazu europejskiego, 3) dane określające tożsamość i obywatelstwo osoby ściganej, 4) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu, 5) zwięzły opis stanu faktycznego sprawy. § 3. Jeżeli osoba ścigana jest obywatelem polskim albo korzysta w Rzeczypospolitej Polskiej z prawa azylu, zezwolenie, o którym mowa w § 1, można wydać pod warunkiem, że osoba ta po zakończeniu postępowania zostanie przekazana do wykonania kary pozbawienia wolności lub środka polegającego na pozbawieniu wolności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 4. W wypadku korzystania z drogi powietrznej bez planowanego lądowania, można poprzestać na powiadomieniu Ministra Sprawiedliwości o przewożeniu osoby ściganej nad terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli jednak nastąpi nieprzewidziane lądowanie, państwo wykonania nakazu europejskiego dostarcza niezwłocznie dane, o których mowa w § 2; przepis § 3 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_626_607zc","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks wykroczeń","text":"Art. 607zc. Jeżeli sąd, do którego został skierowany nakaz europejski, nie jest właściwy do nadania mu biegu, przekazuje go właściwemu organowi sądowemu i powiadamia o tym organ sądowy, który go wydał.\"."}
{"id":"2004_627_1","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 38: a) uchyla się pkt 2 i 3, b) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Kierujący pojazdem zarejestrowanym za granicą uczestniczącym w ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3a–5, oraz dokument stwierdzający dopuszczenie pojazdu do ruchu i dokument potwierdzający zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub dowód opłacenia składki za to ubezpieczenie.”; 2) w art. 79 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku nieprzedłożenia przez właściciela pojazdu zaświadczenia o demontażu pojazdu, o którym mowa w ust. 2 bądź w art. 24 ust. 1 pkt 2 lub art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, lub zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu, o którym mowa w art. 25 ust. 1 lub art. 33 ust. 3 tej ustawy, albo równoważnego dokumentu wydanego w innym państwie, organ rejestrujący, po upływie 30 dni od dnia otrzymania informacji od administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji o przekazaniu przez stację demontażu lub punkt zbierania pojazdów danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 16, dokonuje wyrejestrowania pojazdu z urzędu.”; 3) w art. 80b w ust. 1 po pkt 16 dodaje się pkt 16a w brzmieniu: „16a) o stacjach demontażu lub punktach zbierania pojazdów;”; 4) w art. 80ba: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) przez organ właściwy w sprawach rejestracji pojazdów – w zakresie danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 1, pkt 2–5 z wyłączeniem daty zgonu, pkt 8 i 9, pkt 10 w zakresie terminu okresowego badania technicznego pojazdu w przypadku rejestracji pojazdu wcześniej niezarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pkt 12, 13, 17, 18 i 20;”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Podmioty wymienione w ust. 1 wprowadzają dane do ewidencji w czasie wykonania czynności skutkującej koniecznością przekazania danych do ewidencji, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemów teleinformatycznych obsługujących zadania realizowane przez te podmioty.”; 5) w art. 80bb w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wymagania techniczne i jakościowe w zakresie danych wprowadzanych do ewidencji oraz tryb i sposób ich wprowadzania, mając na względzie zapewnienie wysokiej jakości danych przekazywanych do ewidencji i jej referencyjny charakter.”; 6) w art. 80d po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Ze środków Funduszu może być dokonana wpłata na rachunek budżetu państwa.”; 7) w art. 129 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) sprawdzania wymaganych dokumentów, o których mowa w art. 38, oraz zezwolenia, o którym mowa w art. 106 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami;”, b) po pkt 2 dodaje się pkt 21 w brzmieniu: „21) weryfikacji danych o pojeździe, w tym danych o dokumentach pojazdu w centralnej ewidencji pojazdów;”; 8) w art. 129b w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) sprawdzania dokumentów, o których mowa w art. 38, oraz weryfikacji danych o pojeździe, w tym danych o dokumentach pojazdu w centralnej ewidencji pojazdów;”; 9) w art. 132: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Policjant albo funkcjonariusz Straży Granicznej zatrzyma dowód rejestracyjny (pozwolenie czasowe) w razie: 1) stwierdzenia lub uzasadnionego przypuszczenia, że pojazd: a) zagraża bezpieczeństwu w szczególności po wypadku drogowym, w którym zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy, b) zagraża porządkowi ruchu, c) narusza wymagania ochrony środowiska; 2) stwierdzenia, że pojazd nie został poddany badaniu technicznemu w wyznaczonym terminie lub termin badania nie został wyznaczony prawidłowo; 3) stwierdzenia, że badanie techniczne zostało dokonane przez jednostkę do tego nieupoważnioną; 4) uzasadnionego przypuszczenia, że dane dotyczące dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) zawarte w centralnej ewidencji pojazdów nie odpowiadają stanowi faktycznemu.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu: „1a. W stosunku do kierującego pojazdem zarejestrowanym za granicą uczestniczącym w ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej policjant albo funkcjonariusz Straży Granicznej zatrzyma dowód rejestracyjny (pozwolenie czasowe) w razie: 1) stwierdzenia lub uzasadnionego przypuszczenia, że pojazd: a) zagraża bezpieczeństwu w szczególności po wypadku drogowym, w którym zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy, b) zagraża porządkowi ruchu, c) narusza wymagania ochrony środowiska; 2) stwierdzenia, że pojazd nie został poddany badaniu technicznemu w wyznaczonym terminie lub termin badania nie został wyznaczony prawidłowo; 3) stwierdzenia zniszczenia dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) w stopniu powodującym jego nieczytelność; 4) uzasadnionego podejrzenia podrobienia lub przerobienia dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego); 5) stwierdzenia, że badanie techniczne zostało dokonane przez jednostkę do tego nieupoważnioną; 6) nieokazania przez kierującego dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub dowodu opłacenia składki za to ubezpieczenie, jeżeli pojazd ten jest zarejestrowany w kraju, o którym mowa w art. 129 ust. 2 pkt 8 lit. c; 7) uzasadnionego przypuszczenia, że dane w nim zawarte nie odpowiadają stanowi faktycznemu. 1b. Zatrzymanie, o którym mowa w ust. 1, następuje przez wprowadzenie informacji o zatrzymaniu dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) do centralnej ewidencji pojazdów. 1c. Zatrzymanie, o którym mowa w ust. 1a, następuje przez zatrzymanie okazanego dokumentu.”, c) w ust. 2 zdanie trzecie otrzymuje brzmienie: „Zezwolenie nie może być wydane w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i c, a także w ust. 1a pkt 1 lit. a i c oraz pkt 6.”, d) uchyla się ust. 3, e) w ust. 3a wyrazy „w ust. 1 pkt 7” zastępuje się wyrazami „w ust. 1 pkt 4”, f) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 oraz w przypadku stwierdzenia zniszczenia dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) w stopniu powodującym jego nieczytelność lub uzasadnionego podejrzenia podrobienia lub przerobienia dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego), dowód rejestracyjny (pozwolenie czasowe) zatrzyma również jednostka upoważniona do przeprowadzania badań technicznych. Zatrzymany dokument przesyłany jest niezwłocznie organowi, który go wydał. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.”, g) w ust. 5 wyrazy „ust. 1 pkt 4 i 6” zastępuje się wyrazami „ust. 1a pkt 4 i 6”, h) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Po ustaniu przyczyny uzasadniającej zatrzymanie dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) i przekazaniu informacji o ustaniu tej przyczyny przez posiadacza zatrzymanego dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) organowi, który zatrzymał dowód rejestracyjny (pozwolenie czasowe), lub organowi, który go wydał, organ ten przekazuje do centralnej ewidencji pojazdów informację o zwrocie zatrzymanego dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego).”, i) dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: „7. W przypadku pojazdu zarejestrowanego za granicą uczestniczącego w ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwrot zatrzymanego dokumentu następuje niezwłocznie po ustaniu przyczyny uzasadniającej jego zatrzymanie, z zastrzeżeniem art. 133. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, zwrot zatrzymanego dokumentu następuje niezwłocznie po ustaniu przyczyny uzasadniającej jego zatrzymanie.”; 10) w art. 133 w ust. 1 wyrazy „art. 132 ust. 1 pkt 6” zastępuje się wyrazami „art. 132 ust. 1a pkt 6”; 11) art. 134 i art. 134a otrzymują brzmienie: „Art. 134. W stosunku do pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych pojazdów kierowanych przez żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową uprawnienia i obowiązki policjantów określone w art. 132 ust. 1–2 i 5–7 oraz w art. 133 wykonują również żołnierze Żandarmerii Wojskowej."}
{"id":"2004_627_10","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie danych, o których mowa w art. 80be ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za pomocą systemów teleinformatycznych, o których mowa w art. 80be ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, przepisu art. 80be ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_10b","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10b. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających funkcjonowanie centralnej ewidencji posiadaczy kart parkingowych art. 100f–100m ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_10c","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10c. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wyjaśnianie niezgodności na zasadach określonych w art. 80bd, art. 100af i art. 100i ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przepisów art. 80bd, art. 100af i art. 100i ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_10d","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10d. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie danych, o których mowa w art. 39c ust. 2, art. 39e ust. 3, art. 39g ust. 10 pkt 1 i art. 39h ust. 4 ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, na zasadach określonych w art. 100ac ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_10e","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10e. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie danych, o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 7, na zasadach określonych w art. 26 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 7, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie.”; 4) w art. 11: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W celu utworzenia centralnej ewidencji posiadaczy kart parkingowych do dnia określonego zgodnie z art. 10b ust. 2 powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności przekazują dane i informacje zgromadzone w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia określonego zgodnie z art. 10b ust. 2 w zakresie, o którym mowa w art. 100g ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.”, b) dodaje się ust. 5–7 w brzmieniu: „5. Przekazywanie danych, o których mowa w ust. 4, rozpocznie się w terminie określonym w komunikacie, który minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, na co najmniej 3 miesiące przed terminem w nim określonym. 6. Do dnia rozpoczęcia wprowadzania danych zgodnie z art. 10a ust. 1 pkt 2, wojewoda przekazuje do centralnej ewidencji kierowców dane i informacje w zakresie, o którym mowa w art. 100aa ust. 1 pkt 15 ustawy zmienianej w art. 1, zgromadzone w okresie od dnia 3 stycznia 2007 r. do dnia określonego zgodnie z art. 10a ust. 1 pkt 2. 7. Przekazywanie danych, o których mowa w ust. 6, rozpocznie się w terminie określonym w komunikacie, który minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, na co najmniej 3 miesiące przed terminem w nim określonym.”; 5) w art. 13: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Od dnia 13 listopada 2017 r. do dnia określonego w komunikacie ministra właściwego do spraw informatyzacji, o którym mowa w ust. 4, dane o umowach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów są wprowadzane do centralnej ewidencji pojazdów na zasadach określonych w ustawach zmienianych w art. 1 i art. 4, w brzmieniu dotychczasowym, z tym że do centralnej ewidencji pojazdów wprowadza się także dane o numerze PESEL ubezpieczonego, a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL – serię, numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość albo numer identyfikacyjny REGON ubezpieczonego. 2. Od dnia określonego w komunikacie ministra właściwego do spraw informatyzacji, o którym mowa w ust. 4, do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych pozwalających wprowadzać dane do centralnej ewidencji pojazdów w czasie wykonania czynności skutkującej koniecznością przekazania do niej danych, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, dane o umowach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów są wprowadzane do centralnej ewidencji pojazdów na zasadach określonych w ustawach zmienianych w art. 1 i art. 4, w brzmieniu dotychczasowym, z tym że do centralnej ewidencji pojazdów wprowadza się także dane o numerze PESEL ubezpieczonego, a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL – serię, numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość albo numer identyfikacyjny REGON ubezpieczonego.”, b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzanie przez zakłady ubezpieczeń danych, o których mowa w ust. 1–3. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie.”; 6) art. 14 otrzymuje brzmienie: „Art. 14. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych pozwalających wprowadzać dane do centralnej ewidencji kierowców w czasie wykonania czynności skutkującej koniecznością przekazania do niej danych, nie dłużej jednak niż przez 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 100ac ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wprowadzają dane do ewidencji niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się orzeczenia sądu lub innego organu uprawnionego do orzekania w sprawach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym – w zakresie danych o zastosowaniu zakazu prowadzenia pojazdów, o których mowa w art. 100aa ust. 4 pkt 11 i ust. 5 pkt 18 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.”; 7) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu: „Art. 14a. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych pozwalających wprowadzać dane do centralnej ewidencji kierowców w czasie wykonania czynności skutkującej koniecznością przekazania do niej danych, nie dłużej jednak niż przez 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego wprowadza dane do ewidencji, w zakresie, o którym mowa w art. 100ac ust. 1 pkt 11 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia usunięcia z Krajowego Rejestru Karnego danych o zakazie prowadzenia pojazdów.”; 8) art. 15a otrzymuje brzmienie: „Art. 15a. Do czasu dostosowania podmiotów, o których mowa w art. 100ah ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do wymogów dotyczących udostępniania danych określonych w art. 100ah ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających udostępnianie danych na zasadach określonych w art. 100ah ust. 3, dane z centralnej ewidencji kierowców mogą być udostępniane na zasadach określonych w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.”; 9) w art. 16a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Od dnia 13 listopada 2017 r. do dnia wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających stwierdzanie i usuwanie niezgodności na zasadach określonych w art. 80bd ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, podmiot, który stwierdzi niezgodność danych zgromadzonych w centralnej ewidencji pojazdów, w przypadku gdy niezgodność ta uniemożliwia wprowadzenie danych do centralnej ewidencji pojazdów, niezwłocznie informuje o tym, poza systemem teleinformatycznym obsługującym centralną ewidencję pojazdów, administratora danych i informacji zgromadzonych w centralnej ewidencji pojazdów. Informację przekazuje się w postaci papierowej albo elektronicznej, zgodnie z informacją udostępnioną na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw informatyzacji.”; 10) po art. 16a dodaje się art. 16b w brzmieniu: „Art. 16b. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających stwierdzanie i usuwanie niezgodności na zasadach określonych w art. 100af ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, podmiot, o którym mowa w art. 100ac ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który stwierdzi niezgodność danych zgromadzonych w centralnej ewidencji kierowców, w przypadku gdy niezgodność ta uniemożliwia wprowadzenie danych do centralnej ewidencji kierowców, niezwłocznie informuje o tym, poza systemem teleinformatycznym obsługującym centralną ewidencję kierowców, administratora danych i informacji zgromadzonych w centralnej ewidencji kierowców. Informację przekazuje się w postaci papierowej albo elektronicznej, zgodnie z informacją udostępnioną na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw informatyzacji. 2. Niezgodność stwierdza się w przypadku: 1) rozbieżności między danymi zgromadzonymi w centralnej ewidencji kierowców a stanem prawnym ustalonym na podstawie dostępnych danych lub stanem faktycznym; 2) braku danych w centralnej ewidencji kierowców nieuwzględniającego stanu prawnego lub faktycznego. 3. Administrator danych i informacji zgromadzonych w centralnej ewidencji kierowców przekazuje, poza systemem teleinformatycznym obsługującym centralną ewidencję kierowców, zgłoszoną niezgodność podmiotowi właściwemu do wprowadzenia danych do ewidencji, który wyjaśnia tę niezgodność, w szczególności w oparciu o dostępne dane. 4. Podmiot, o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie informuje, poza systemem teleinformatycznym obsługującym centralną ewidencję kierowców, administratora danych i informacji zgromadzonych w centralnej ewidencji kierowców o: 1) wyjaśnieniu tej niezgodności w przypadku: a) wprowadzenia poprawnych danych do centralnej ewidencji kierowców, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez podmiot wprowadzający dane, b) stwierdzenia, że wprowadzone do centralnej ewidencji kierowców dane są poprawne; 2) braku możliwości wprowadzenia poprawnych danych do centralnej ewidencji kierowców z podaniem uzasadnienia. 5. Administrator danych i informacji zgromadzonych w centralnej ewidencji kierowców informuje, poza systemem teleinformatycznym obsługującym centralną ewidencję kierowców, podmiot, o którym mowa w ust. 1, o wyjaśnieniu niezgodności danych albo braku możliwości wprowadzenia poprawnych danych do centralnej ewidencji kierowców. 6. W przypadku wyjaśnienia niezgodności danych podmiot, o którym mowa w ust. 1, wprowadza dane do centralnej ewidencji kierowców, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez podmiot wprowadzający dane, w terminie 3 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 5. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, podmiot, o którym mowa w ust. 1, nie wprowadza danych do centralnej ewidencji kierowców. 8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się do usunięcia z ewidencji danych dotyczących zakazu prowadzenia pojazdów.”."}
{"id":"2004_627_11","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 16a ustawy zmienianej w art. 1, przez podmioty, o których mowa w art. 80ba ust. 1 pkt 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przepisów art. 80ba ust. 1 pkt 8 oraz art. 80ba ust. 4a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_12","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających udostępnianie danych zgromadzonych w ewidencji do ponownego wykorzystywania za pośrednictwem usług sieciowych przepisu art. 80ce ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_13","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzanie, przekazywanie, gromadzenie i udostępnianie danych, na zasadach określonych w art. 100aa–100aq ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się przepisy art. 100a i art. 100b–100e ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_134a","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 134a. W stosunku do pojazdów wykonujących przewóz drogowy w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, a także w przypadku kontroli, o której mowa w art. 129a ust. 1 pkt 2–4, uprawnienia i obowiązki policjantów oraz organów Policji określone w art. 132 ust. 1–2 i 5–7 oraz w art. 133 wykonują również odpowiednio inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego oraz organy tej inspekcji.”."}
{"id":"2004_627_14","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie danych na zasadach określonych w art. 100aa–100aq ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przepisów art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 43 ust. 2 pkt 4, art. 44 ust. 3 pkt 2, art. 67 ust. 2 pkt 2, art. 82 ust. 1 pkt 4 lit. c, art. 98, art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. c i pkt 4 oraz ust. 2 pkt 1 lit. b i ust. 3, art. 102 ust. 1b, art. 103 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2, art. 124 ust. 7, art. 125 pkt 10 lit. g i pkt 16 oraz przepisów rozdziału 14 ustawy zmienianej w art. 2 nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_15","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie staroście informacji z centralnej ewidencji kierowców, w przypadkach, o których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy zmienianej w art. 2, przepisu art. 102 ust. 1b ustawy zmienianej w art. 2 nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_16","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. 1. Przepis art. 130 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do dnia wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzenie, przekazywanie, gromadzenie i udostępnianie z centralnej ewidencji kierowców danych o naruszeniach, o których mowa w art. 130 ustawy zmienianej w art. 1. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_17","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie informacji do centralnej ewidencji pojazdów o zatrzymaniu dowodu rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) oraz o informacji o jego zwrocie w sposób, o którym mowa w art. 132 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą: 1) art. 38, art. 129 ust. 2 pkt 2, art. 129b ust. 3 pkt 2, art. 132, art. 134 i art. 134a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się; 2) art. 129 ust. 2 pkt 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_18","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 80bb ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 80bb ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_627_19","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. Ustawa wchodzi w życie z dniem 4 czerwca 2018 r., z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.; 2) art. 2 pkt 1, 2 i 4–11, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia; 3) art. 2 pkt 12, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia; 4) art. 6, który wchodzi w życie z dniem 11 lipca 2019 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, ustawę z dnia 23 października 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, ustawę z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw oraz ustawę z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 1926 oraz z 2018 r. poz. 79, 106, 138, 317 i 650. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 2183 i 2281, z 2016 r. poz. 352 i 2001 oraz z 2017 r. poz. 379, 777 i 1926. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 2183 i 2281, z 2016 r. poz. 352 i 2001 oraz z 2017 r. poz. 379, 777 i 1926."}
{"id":"2004_627_2","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2017 r. poz. 978 i 2418 oraz z 2018 r. poz. 138, 650 i 728) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33 w ust. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) datę i miejsce urodzenia;”; 2) w art. 38 w ust. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) datę i miejsce urodzenia;”; 3) w art. 43 w ust. 2 w pkt 4, w art. 44 w ust. 3 w pkt 2, w art. 48a, w art. 67 w ust. 2 w pkt 2, w art. 74a, w art. 92 w ust. 2 i w ust. 3 w pkt 2, w art. 99 w ust. 2 w pkt 1 w lit. b i w ust. 3 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 102 w ust. 1b oraz w art. 103 w ust. 2, użyte w różnym przypadku wyrazy „administrator centralnej ewidencji kierowców” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „administrator danych i informacji zgromadzonych w ewidencji”; 4) w art. 58 w ust. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) datę i miejsce urodzenia;”; 5) w art. 71 w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) na wniosek egzaminatora.”; 6) w art. 77 w ust. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) datę i miejsce urodzenia;”; 7) w art. 86 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) numer identyfikacji statystycznej REGON.”; 8) w art. 87 w ust. 4 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) datę i miejsce urodzenia;”; 9) w art. 116 w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) numer identyfikacji statystycznej REGON;”; 10) w art. 117 w ust. 6 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) datę i miejsce urodzenia;”; 11) w art. 118 w ust. 6 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) na wniosek instruktora techniki jazdy.”; 12) w art. 124: a) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia: 1) terminy wymiany praw jazdy, o których mowa w ust. 4; 2) sposób postępowania w przypadku stwierdzenia rozbieżności między danymi zawartymi w dokumencie prawa jazdy a danymi znajdującymi się w centralnej ewidencji kierowców.”, b) uchyla się ust. 12; 13) w art. 136 ust. 1–4 otrzymują brzmienie: „1. W przypadku gdy naruszenia przepisów ruchu drogowego popełnione przed dniem określonym w komunikacie, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. …), skutkowały przekroczeniem liczby 24 punktów za naruszenia przepisów ruchu drogowego, a w przypadku kierowców, którzy dopuścili się tych naruszeń w okresie jednego roku od wydania po raz pierwszy prawa jazdy – liczby 20 punktów, stosuje się tryb postępowania oraz skutki według stanu prawnego na dzień popełnienia naruszenia powodującego przekroczenie dopuszczalnej liczby punktów. W tym celu Policja może przetwarzać dane zgromadzone w trybie art. 130 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym. 2. Naruszenia popełnione przed dniem określonym w komunikacie, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, i odpowiadające im otrzymane punkty usuwa się z ewidencji z upływem roku od dnia naruszenia. 3. Przekaz informacji dotyczących naruszeń popełnionych przed dniem określonym w komunikacie, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, następuje według stanu prawnego na dzień popełnienia naruszenia. 4. Kopie wpisów dotyczących naruszeń popełnionych przed dniem określonym w komunikacie, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, zgromadzonych przez Policję w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, o której mowa w art. 130 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, przenosi się do centralnej ewidencji kierowców.”; 14) art. 138a otrzymuje brzmienie: „Art. 138a. 1. Opłatę ewidencyjną, o której mowa w art. 28 ust. 8 i 9, art. 31 ust. 3, art. 33 ust. 2 pkt 1, art. 38 ust. 2 pkt 1, art. 58 ust. 2 pkt 1, art. 77 ust. 2 pkt 1, art. 85 ust. 8, art. 87 ust. 3 pkt 1, art. 101 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3, art. 109 ust. 1, 3 i 4, art. 110 oraz art. 117 ust. 3 pkt 1, pobiera się od dnia wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzanie do centralnej ewidencji kierowców danych, o których mowa w art. 100aa ust. 1 pkt 5–14 oraz ust. 4 pkt 16 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie.”; 15) w art. 138b: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Organy właściwe prowadzące ewidencje, o których mowa odpowiednio w art. 33 ust. 2, art. 38 ust. 2, art. 58 ust. 2, art. 77 ust. 2, art. 87 ust. 3 i art. 117 ust. 3, przekazują do centralnej ewidencji kierowców dane zgromadzone do dnia określonego w komunikacie ministra właściwego do spraw informatyzacji, o którym mowa w art. 138a ust. 2, w następującym zakresie:”, b) ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Organy właściwe prowadzące ewidencje, o których mowa odpowiednio w art. 30 ust. 1, art. 86 ust. 4 i art. 116 ust. 4, i rejestry działalności regulowanej, o których mowa odpowiednio w art. 28 ust. 1, art. 85 ust. 1 i art. 114 ust. 1, przekazują do centralnej ewidencji kierowców dane zgromadzone do dnia określonego w komunikacie ministra właściwego do spraw informatyzacji, o którym mowa w art. 138a ust. 2, w następującym zakresie: 1) nazwa; 2) adres siedziby, miejsca prowadzonej działalności objętej wpisem albo miejsca zamieszkania; 3) numer ewidencyjny albo numer w rejestrze; 4) numer identyfikacyjny REGON; 5) dane dotyczące prowadzonej działalności objętej wpisem; 6) data i przyczyna skreślenia z rejestru albo ewidencji; 7) data, do której nie może być dokonany kolejny wpis; 8) dane o wpisach i skreśleniach.”."}
{"id":"2004_627_3","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 23 października 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1446, z 2014 r. poz. 486 i 1589, z 2015 r. poz. 1273 i 2183 oraz z 2016 r. poz. 2001) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. Opłatę ewidencyjną, o której mowa w art. 8 ust. 4 i 5 ustawy zmienianej w art. 1, pobiera się od dnia określanego w komunikacie ministra właściwego do spraw informatyzacji, o którym mowa w art. 10b ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1273, z późn. zm.[3])).”."}
{"id":"2004_627_4","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 541 i 2183 oraz z 2016 r. poz. 2001) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Do dnia wskazanego w komunikacie, który minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, określającego termin wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzenie, przekazywanie, gromadzenie i udostępnianie z centralnej ewidencji kierowców danych o naruszeniach, o których mowa rozdziale 15 ustawy zmienianej w art. 5:”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Komunikat, o którym mowa w ust. 1, ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonych w tym komunikacie.”; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: „Art. 8. Przepis art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. h ustawy, o której mowa w art. 4, stosuje się do dnia wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzenie, przekazywanie, gromadzenie i udostępnianie z centralnej ewidencji kierowców danych o naruszeniach, o których mowa w art. 130 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 4.”."}
{"id":"2004_627_5","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1273, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) w pkt 1 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu: „c) w pkt 85 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 86 w brzmieniu: „86) niezgodność – rozbieżność między danymi zgromadzonymi w centralnej ewidencji pojazdów, centralnej ewidencji kierowców albo centralnej ewidencji posiadaczy kart parkingowych a stanem prawnym ustalonym na podstawie dostępnych danych lub stanem faktycznym.”;”, b) w pkt 8: – w art. 80ba: – – w ust. 1: – – – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) przez centralną informację o zastawach rejestrowych, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego Ministra Sprawiedliwości, niezwłocznie po dokonaniu przez sąd wpisu zastawu rejestrowego do rejestru zastawów – w zakresie danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 7;”, – – – dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu: „8) przez marszałka województwa – w zakresie danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 16a; 9) przez stacje demontażu lub punkty zbierania pojazdów – w zakresie danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 16.”, – – po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. Podmiot wymieniony w ust. 1 pkt 8 może wprowadzać dane za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego bazę danych, o której mowa w art. 79 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2018 r. poz. 21, z 2017 r. poz. 2422 oraz z 2018 r. poz. 650).”, – – w ust. 6 uchyla się pkt 2, – art. 80bd otrzymuje brzmienie: „Art. 80bd. 1. Podmiot, który stwierdzi niezgodność danych zgromadzonych w ewidencji, wyjaśnia tę niezgodność w zakresie danych, do których przekazania jest obowiązany na podstawie ustawy, i wprowadza dane do ewidencji na zasadach określonych w art. 80bb. 2. W przypadku gdy nie jest możliwe wyjaśnienie niezgodności, podmiot, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie powiadamia o niezgodności administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez ten podmiot. 3. W celu wyjaśnienia niezgodności administrator danych i informacji zgromadzonych w ewidencji niezwłocznie powiadamia, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję, o niezgodności podmiot, który wprowadził dane, których niezgodność dotyczy, w przypadku: 1) stwierdzenia niezgodności przez administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji; 2) o którym mowa w ust. 2. 4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 i 3, wyjaśnia tę niezgodność, w szczególności w oparciu o posiadane dokumenty lub dane. 5. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 i 3, niezwłocznie informuje, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez ten podmiot, administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji o wyjaśnieniu tej niezgodności w przypadku: 1) wprowadzenia poprawnych danych do ewidencji za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez podmiot wprowadzający dane; 2) stwierdzenia, że wprowadzone do ewidencji dane są poprawne; 3) stwierdzenia braku możliwości usunięcia niezgodności, z podaniem uzasadnienia. 6. Wprowadzenie do ewidencji danych, w stosunku do których stwierdzono niezgodność, o której mowa w ust. 2, wymaga uprzedniego wyjaśnienia tej niezgodności. 7. Administrator danych i informacji zgromadzonych w ewidencji umożliwi wprowadzenie do ewidencji danych bez uprzedniego wyjaśnienia niezgodności, jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań wynikających z przepisów odrębnych realizowanych przez podmioty obowiązane do wprowadzania danych do ewidencji w terminach wynikających z przepisów ustawowych. 8. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wyjaśniania niezgodności danych zgromadzonych w centralnej ewidencji pojazdów przez podmioty, które je przekazują, mając na uwadze konieczność zapewnienia kompletności i poprawności danych w ewidencji, zapewnienie terminowej obsługi procesów administracyjnych powiązanych z ewidencją i ich bezpieczeństwo.”, c) w pkt 16: – po lit. a dodaje się lit. aa w brzmieniu: „aa) w ust. 4 wyrazy „administratorem danych” zastępuje się wyrazami „administratorem danych i informacji”,”, – uchyla się lit. b, d) w pkt 17: – w art. 100aa: – – w ust. 1: – – – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) osobach nieposiadających uprawnień, w stosunku do których orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów;”, – – – pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) ośrodkach egzaminacyjnych i ich oddziałach terenowych;”, – – – dodaje się pkt 15 w brzmieniu: „15) ośrodkach szkolenia w zakresie świadectw kwalifikacji zawodowej.”, – – w ust. 4: – – – pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) o zastosowaniu zakazu prowadzenia pojazdów;”, – – – pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) o orzeczeniach stwierdzających istnienie lub brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami;”, – – – po pkt 20 dodaje się pkt 20a w brzmieniu: „20a) o orzeczeniach stwierdzających istnienie lub brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na stanowisku kierowcy;”, – – – pkt 21 otrzymuje brzmienie: „21) o orzeczeniach stwierdzających istnienie lub brak przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami;”, – – – dodaje się pkt 22 w brzmieniu: „22) o orzeczeniach stwierdzających istnienie lub brak przeciwwskazań psychologicznych do pracy na stanowisku kierowcy.”, – – w ust. 5 pkt 16 otrzymuje brzmienie: „16) o orzeczeniach stwierdzających istnienie lub brak przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami i o orzeczeniach stwierdzających istnienie lub brak przeciwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami;”, – – ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. W odniesieniu do podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 11–13 i 15, gromadzi się następujące dane: 1) nazwę; 2) numer ewidencyjny albo numer w rejestrze; 3) numer identyfikacyjny REGON; 4) dotyczące prowadzonej działalności objętej wpisem; 5) o wpisach i skreśleniach.”, – – po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: „7a. W odniesieniu do podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, gromadzi się następujące dane: 1) nazwę; 2) adres siedziby albo oddziału terenowego; 3) numer identyfikacyjny REGON; 4) numer rozpoznawczy; 5) dotyczące prowadzonej działalności objętej wpisem.”, – – ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy katalog gromadzonych w ewidencji danych, o których mowa w ust. 4 pkt 7–12 i 14–22, ust. 5 pkt 13, 14, 16 i 18–24, ust. 6 pkt 5, ust. 7 pkt 4 i 5 oraz ust. 7a pkt 5, przekazywanych przez podmioty, o których mowa w art. 100ac ust. 1, oraz uzupełnianych automatycznie przez system teleinformatyczny obsługujący ewidencję, mając na względzie użyteczność oraz proporcjonalność zakresu i rodzaju przetwarzanych danych, a także konieczność zapewnienia prawidłowego funkcjonowania ewidencji oraz bezpieczeństwo gromadzonych w niej danych.”, – w art. 100ab: – – w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) art. 100aa ust. 4 pkt 11 oraz ust. 5 pkt 18, które podlegają usunięciu z ewidencji: a) jeżeli dane o zakazie prowadzenia pojazdów podlegają usunięciu z Krajowego Rejestru Karnego, b) po 5 latach od daty uprawomocnienia się orzeczenia o zastosowaniu zakazu prowadzenia pojazdów, jeżeli dane o tym zakazie nie podlegają gromadzeniu w Krajowym Rejestrze Karnym;”, – – po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, dane, o których mowa w art. 100aa ust. 4 pkt 11 i ust. 5 pkt 18, są usuwane automatycznie.”, – w art. 100ac: – – w ust. 1: – – – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Dane, o których mowa w art. 100aa ust. 2–7a, przekazują do ewidencji:”, – – – pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) kierownik ośrodka szkolenia w zakresie uzyskiwania kwalifikacji zawodowej, o którym mowa w art. 39e ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym – w zakresie danych, o których mowa w art. 100aa ust. 4 pkt 15;”, – – – w pkt 9 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) art. 100aa ust. 7 w stosunku do podmiotów, o których mowa w art. 100aa ust. 1 pkt 13 i 15;”, – – – w pkt 10: – – – – lit. b otrzymuje brzmienie: „b) art. 100aa ust. 7 w stosunku do podmiotów, o których mowa w art. 100aa ust. 1 pkt 12,”, – – – – dodaje się lit. c w brzmieniu: „c) art. 100aa ust. 7a w stosunku do podmiotów, o których mowa w art. 100aa ust. 1 pkt 14;”, – – – pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego – w zakresie usunięcia danych o zakazie prowadzenia pojazdów, o którym mowa w art. 100aa ust. 4 pkt 11 i ust. 5 pkt 18, z Krajowego Rejestru Karnego;”, – – ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dane, o których mowa w art. 100aa ust. 2 oraz ust. 7a pkt 4, są uzupełniane automatycznie przez system teleinformatyczny obsługujący ewidencję.”, – – po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Dane, o których mowa w art. 100aa ust. 4 pkt 7–12 i 14–22, ust. 5 pkt 13, 14, 16 i 18–24, ust. 6 pkt 5, ust. 7 pkt 4 i 5 oraz ust. 7a pkt 5, mogą zawierać dodatkowo dane uzupełniane automatycznie przez system teleinformatyczny obsługujący ewidencję.”, – w art. 100ad: – – ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wprowadzenie danych do ewidencji następuje przez pobranie danych zgromadzonych w ewidencji, ich weryfikację, w szczególności w oparciu o posiadane dokumenty lub dane, oraz wpisanie do ewidencji nowych danych. W przypadku rozbieżności między danymi a danymi zawartymi w rejestrze PESEL lub REGON, rozstrzygające są dane zgromadzone w tych rejestrach.”, – – po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku wprowadzenia do ewidencji danych dotyczących nowego podmiotu, dane te są pobierane z rejestru PESEL, REGON, centralnej ewidencji pojazdów oraz centralnej ewidencji posiadaczy kart parkingowych, o ile są w nich gromadzone.”, – – ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. System teleinformatyczny obsługujący ewidencję generuje komunikat o: 1) wprowadzeniu danych do ewidencji – w przypadku poprawnego wprowadzenia nowych danych do ewidencji, który jest równoznaczny z wypełnieniem obowiązku wprowadzenia danych do ewidencji; 2) niewprowadzeniu danych do ewidencji – w przypadku gdy nowe dane nie zostały wprowadzone do ewidencji i konieczne jest ponowne ich wprowadzenie w celu wypełnienia obowiązku wprowadzenia danych do ewidencji. 4. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres danych, do których zapewnia się dostęp podmiotom wymienionym w art. 100ac ust. 1, mając na względzie prawidłowość wykonywania przez poszczególne podmioty zadań wynikających z niniejszej ustawy; 2) wymagania techniczne i jakościowe w zakresie danych wprowadzanych do ewidencji oraz tryb i sposób ich wprowadzania, mając na względzie zapewnienie wysokiej jakości przekazywanych danych do ewidencji i jej referencyjny charakter.”, – art. 100af otrzymuje brzmienie: „Art. 100af. 1. Podmiot, który stwierdzi niezgodność danych zgromadzonych w ewidencji, wyjaśnia tę niezgodność w zakresie danych, do których przekazania jest obowiązany na podstawie ustawy, i wprowadza dane do ewidencji na zasadach określonych w art. 100ad. 2. W przypadku gdy nie jest możliwe wyjaśnienie niezgodności, podmiot, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie powiadamia o niezgodności administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez ten podmiot. 3. W celu wyjaśnienia niezgodności, administrator danych i informacji zgromadzonych w ewidencji niezwłocznie powiadamia, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję, o niezgodności podmiot, który wprowadził dane, których niezgodność dotyczy, w przypadku: 1) stwierdzenia niezgodności przez administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji; 2) o którym mowa w ust. 2. 4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 i 3, wyjaśnia tę niezgodność, w szczególności w oparciu o posiadane dokumenty lub dane. 5. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 i 3, niezwłocznie informuje, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez ten podmiot, administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji o wyjaśnieniu tej niezgodności, w przypadku: 1) wprowadzenia poprawnych danych do ewidencji za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez podmiot wprowadzający dane; 2) stwierdzenia, że wprowadzone do ewidencji dane są poprawne; 3) stwierdzenia braku możliwości usunięcia niezgodności, z podaniem uzasadnienia. 6. Wprowadzenie do ewidencji danych, w stosunku do których stwierdzono niezgodność, o której mowa w ust. 2, wymaga uprzedniego wyjaśnienia tej niezgodności. 7. Administrator danych i informacji zgromadzonych w ewidencji umożliwi wprowadzenie do ewidencji danych bez uprzedniego wyjaśnienia niezgodności, jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań wynikających z przepisów odrębnych realizowanych przez podmioty obowiązane do wprowadzania danych do ewidencji w terminach wynikających z przepisów ustawowych. 8. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wyjaśniania niezgodności danych zgromadzonych w centralnej ewidencji kierowców przez podmioty, które je przekazują, mając na uwadze konieczność zapewnienia kompletności i poprawności danych w ewidencji, zapewnienie terminowej obsługi procesów administracyjnych powiązanych z ewidencją i ich bezpieczeństwo. 9. Przepisów ust. 1–8 nie stosuje się do usunięcia z ewidencji danych dotyczących zakazu prowadzenia pojazdu.”, – uchyla się art. 100ag, – w art. 100ah w ust. 1 pkt 21 otrzymuje brzmienie: „21) zakładom ubezpieczeń: a) w zakresie niezbędnym do wykonywania uprawnień, o których mowa w art. 43 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, b) w zakresie danych, o których mowa w art. 100aa ust. 4 pkt 7;”, e) w pkt 19: – w art. 100f: – – w ust. 2 wyrazy „administratorem danych” zastępuje się wyrazami „administratorem danych i informacji”, – – uchyla się ust. 3, – w art. 100g ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, 7 i 8, oraz informację o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 5e pkt 2 i 3, przekazuje do ewidencji powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności, którego przewodniczący wydał kartę.”, – w art. 100h: – – ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wprowadzenie danych do ewidencji następuje przez pobranie danych zgromadzonych w ewidencji, ich weryfikację, w szczególności w oparciu o posiadane dokumenty lub dane, oraz wpisanie do ewidencji nowych danych. W przypadku rozbieżności między danymi a danymi zawartymi w rejestrze PESEL lub REGON, rozstrzygające są dane zgromadzone w tych rejestrach.”, – – po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. W przypadku wprowadzenia do ewidencji danych dotyczących nowego podmiotu, dane te są pobierane z rejestru PESEL, REGON, centralnej ewidencji pojazdów oraz centralnej ewidencji kierowców, o ile są w nich gromadzone. W przypadku rozbieżności między danymi a danymi zawartymi w rejestrze PESEL lub REGON, rozstrzygające są dane zgromadzone w tych rejestrach.”, – – ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. System teleinformatyczny obsługujący ewidencję generuje komunikat o: 1) wprowadzeniu danych do ewidencji – w przypadku poprawnego wprowadzenia nowych danych do ewidencji, który jest równoznaczny z wypełnieniem obowiązku wprowadzenia danych do ewidencji; 2) niewprowadzeniu danych do ewidencji – w przypadku gdy nowe dane nie zostały wprowadzone do ewidencji i konieczne jest ponowne ich wprowadzenie w celu wypełnienia obowiązku wprowadzenia danych do ewidencji. 4. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres danych, do których zapewnia się dostęp powiatowym zespołom do spraw orzekania o niepełnosprawności, mając na względzie prawidłowość wykonywania przez nie zadań wynikających z niniejszej ustawy; 2) wymagania techniczne i jakościowe w zakresie danych wprowadzanych do ewidencji oraz sposób ich wprowadzania, mając na względzie zapewnienie wysokiej jakości przekazywanych danych do ewidencji i jej referencyjny charakter.”, – art. 100i otrzymuje brzmienie: „Art. 100i. 1. Podmiot, który stwierdzi niezgodność danych zgromadzonych w ewidencji, wyjaśnia tę niezgodność w zakresie danych, do których przekazania jest obowiązany na podstawie ustawy, i wprowadza dane do ewidencji na zasadach określonych w art. 100h. 2. W przypadku gdy nie jest możliwe wyjaśnienie niezgodności, podmiot, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie powiadamia o niezgodności administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez ten podmiot. 3. W celu wyjaśnienia niezgodności, administrator danych i informacji zgromadzonych w ewidencji niezwłocznie powiadamia, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję, o niezgodności podmiot, który wprowadził dane, których niezgodność dotyczy, w przypadku: 1) stwierdzenia niezgodności przez administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji; 2) o którym mowa w ust. 2. 4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 i 3, wyjaśnia tę niezgodność, w szczególności w oparciu o posiadane dokumenty lub dane. 5. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 i 3, niezwłocznie informuje, za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez ten podmiot, administratora danych i informacji zgromadzonych w ewidencji o wyjaśnieniu tej niezgodności, w przypadku: 1) wprowadzenia poprawnych danych do ewidencji za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego ewidencję lub za pomocą systemu teleinformatycznego obsługującego zadania realizowane przez podmiot wprowadzający dane; 2) stwierdzenia, że wprowadzone do ewidencji dane są poprawne; 3) stwierdzenia braku możliwości usunięcia niezgodności, z podaniem uzasadnienia. 6. Wprowadzenie do ewidencji danych, w stosunku do których stwierdzono niezgodność, o której mowa w ust. 2, wymaga uprzedniego wyjaśnienia tej niezgodności. 7. Administrator danych i informacji zgromadzonych w ewidencji umożliwi wprowadzenie do ewidencji danych bez uprzedniego wyjaśnienia niezgodności, jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań wynikających z przepisów odrębnych realizowanych przez podmioty obowiązane do wprowadzania danych do ewidencji w terminach wynikających z przepisów ustawowych. 8. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wyjaśniania niezgodności danych zgromadzonych w centralnej ewidencji posiadaczy kart parkingowych przez podmioty, które je przekazują, mając na uwadze konieczność zapewnienia kompletności i poprawności danych w ewidencji, zapewnienie terminowej obsługi procesów administracyjnych powiązanych z ewidencją i ich bezpieczeństwo.”; 2) w art. 9 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Decyzje wydane na podstawie art. 100c ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność.”; 3) po art. 10 dodaje się art. 10a–10e w brzmieniu: „Art. 10a. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzanie, przekazywanie i gromadzenie w centralnej ewidencji kierowców danych, o których mowa w: 1) art. 100aa ust. 1, 2) art. 100aa ust. 4 pkt 15 – na zasadach określonych w art. 100ac ust. 3–5, art. 100ad ust. 1–3 i art. 100ae ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Komunikat, o którym mowa w ust. 1, ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_6","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 79 i 650) w art. 1: 1) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) w art. 38 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. W przypadku wykonywania pojazdem jazdy testowej z wykorzystaniem profesjonalnego dowodu rejestracyjnego i profesjonalnych tablic (tablicy) rejestracyjnych, podmiot uprawniony, o którym mowa w art. 80s ust. 2, albo jego pracownik, z uwzględnieniem art. 80w ust. 3, jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu dokument stwierdzający dopuszczenie pojazdu do ruchu.”;”; 2) dotychczasową treść pkt 1 oznacza się jako pkt 1a; 3) w pkt 18 w art. 132a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Przepisy art. 132 ust. 1a pkt 1, 3, 4 i 7 oraz ust. 8 stosuje się odpowiednio do profesjonalnego dowodu rejestracyjnego, o którym mowa w art. 80s ust. 1.”, b) w ust. 3 skreśla się wyrazy „oraz pkt 6”; 4) w pkt 19 wyrazy „art. 132 ust. 1–3” zastępuje się wyrazami „art. 132 ust. 1–2”; 5) w pkt 20 wyrazy „art. 132 ust. 1–3, 5 i 6” zastępuje się wyrazami „art. 132 ust. 1–2, 5 i 7”."}
{"id":"2004_627_7","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających przekazywanie danych, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 16 ustawy zmienianej w art. 1, przez podmioty, o których mowa w art. 80ba ust. 1 pkt 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą: 1) art. 79 ust. 3 oraz art. 80ba ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się; 2) art. 80ba ust. 1 pkt 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_8","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. 1. Marszałek województwa przekazuje do centralnej ewidencji pojazdów dane, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 16a ustawy zmienianej w art. 1, zgromadzone do dnia ogłoszenia przez ministra właściwego do spraw informatyzacji komunikatu o gotowości wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzanie danych do centralnej ewidencji pojazdów przez podmioty, o których mowa w art. 80ba ust. 1 pkt 8 ustawy zmienianej w art. 1. 2. Przekazywanie danych rozpocznie się w terminie wskazanym w komunikacie, który minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_627_9","title":"Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. 1. Do czasu wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wprowadzanie danych o zastawach rejestrowych ustanowionych na pojeździe do centralnej ewidencji pojazdów art. 80b ust. 1 pkt 7 oraz art. 80ba ust. 1 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą w zakresie dotyczącym udostępniania i przekazywania danych o zastawach rejestrowych ustanowionych na pojeździe nie stosuje się. 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w swoim dzienniku urzędowym oraz na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej komunikat określający termin wdrożenia rozwiązań technicznych, o których mowa w ust. 1. Komunikat ogłasza się w terminie co najmniej 3 miesięcy przed dniem wdrożenia rozwiązań technicznych określonym w tym komunikacie."}
{"id":"2004_630_1","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. 1. Z dniem 31 grudnia 2008 r. znosi się Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej będącego organem Inspekcji Handlowej oraz likwiduje się Główny Inspektorat Inspekcji Handlowej. 2. Dotychczasowe zadania i kompetencje Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej przejmuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2004_630_10","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej (Dz. U. Nr 93, poz. 893) w art. 11 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,”."}
{"id":"2004_630_11","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238) w art. 69 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,”."}
{"id":"2004_630_12","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218, z późn. zm.[10])) w art. 2 w ust. 1 uchyla się pkt 5."}
{"id":"2004_630_13","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 169, poz. 1200) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 uchyla się ust. 5; 2) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. Zarządzający może wyznaczyć do kontroli dodatkowe stacje paliwowe, stacje zakładowe, hurtownie paliw lub przedsiębiorców poza minimalnymi liczbami określonymi zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 6-10, lub rolników wytwarzających biopaliwa ciekłe na własny użytek, w przypadku uzyskania informacji o niewłaściwej jakości paliw lub zaistnienia okoliczności wskazujących na możliwość wystąpienia niewłaściwej jakości paliw.”; 3) w art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, inspektor podejmuje u przedsiębiorcy wskazanego przez Zarządzającego.”; 4) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zarządzający może zawierać umowy z akredytowanym laboratorium lub innym podmiotem na pobieranie próbek paliwa, jeżeli do ich pobrania są potrzebne specjalistyczne umiejętności lub specjalistyczny sprzęt techniczny.”; 5) art. 23 i 24 otrzymują brzmienie: „Art. 23. 1. W przypadku stwierdzenia, w wyniku kontroli, niewłaściwej jakości paliwa Zarządzający niezwłocznie wyznacza, z zastrzeżeniem ust. 2, przedsiębiorcę, który dostarczył paliwo do przedsiębiorcy, u którego stwierdzono paliwo niewłaściwej jakości, w celu przeprowadzenia kontroli. 2. W przypadku braku stacjonarnego zbiornika paliwa u przedsiębiorcy będącego bezpośrednim dostawcą paliwa do przedsiębiorcy, u którego stwierdzono paliwo niespełniające wymagań jakościowych określonych w ustawie, inspektor podejmuje czynności kontrolne w celu ustalenia innego przedsiębiorcy, od którego pochodzi zakwestionowane paliwo, a posiadającego stacjonarny zbiornik."}
{"id":"2004_630_14","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 660 i Nr 171, poz. 1206) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 35 uchyla się ust. 1, 2 i 4; 2) uchyla się art. 36; 3) w art. 62 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, wydają odpowiednio Prezes Urzędu lub na wniosek Prezesa Urzędu – wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.”."}
{"id":"2004_630_15","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. Nr 52, poz. 343) w art. 64 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej wymierza karę, o której mowa w art. 63 ust. 1 pkt 9, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.”."}
{"id":"2004_630_16","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. 1. Postępowania wszczęte i niezakończone przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej są prowadzone przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Sprawy wszczęte i niezakończone przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej są prowadzone przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 3. Obowiązki i uprawnienia Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej jako strony w sprawach, w których w dniu wejścia w życie ustawy przysługuje lub została wniesiona skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, przejmuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2004_630_17","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. Prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej przejmuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów."}
{"id":"2004_630_18","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. 1. Należności i zobowiązania Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej stają się należnościami i zobowiązaniami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów przejmuje mienie Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej z zastrzeżeniem przepisów o gospodarce nieruchomościami i przepisów o finansach publicznych."}
{"id":"2004_630_19","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. 1. Pracownicy Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej stają się z dniem 1 stycznia 2009 r. pracownikami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie trzech miesięcy od dnia przejścia do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, jeżeli przed upływem tego terminu nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy albo w razie nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy. 3. Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem może nastąpić za wypowiedzeniem. 4. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 2, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3, pracownikom przysługują odpowiednie świadczenia przewidziane dla pracowników, z którymi stosunek pracy rozwiązuje się z powodu likwidacji zakładu pracy. 5. Do okresu pracy, od którego zależą świadczenia, o których mowa w ust. 4, wlicza się okres pracy w Głównym Inspektoracie Inspekcji Handlowej. 6. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do urzędników służby cywilnej, do których stosuje się przepisy rozdziału 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218, z późn. zm.[11]))."}
{"id":"2004_630_2","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,”, b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) konsumencie – należy przez to rozumieć konsumenta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.[3])),”; 2) w art. 3 w ust. 1 pkt 1a otrzymuje brzmienie: „1a) kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu w zakresie zgodności z zasadniczymi lub innymi wymaganiami określonymi w przepisach odrębnych z wyłączeniem produktów podlegających nadzorowi innych właściwych organów,”; 3) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. 1. Zadania Inspekcji określone w art. 1 ust. 1 i art. 3 ust. 1 wykonują: 1) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej „Prezesem Urzędu”, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej, zwanego dalej „wojewódzkim inspektorem”, jako kierownika wojewódzkiej Inspekcji Handlowej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie. 2. W postępowaniu administracyjnym w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji organem właściwym jest wojewódzki inspektor, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej. Organem wyższego stopnia jest Prezes Urzędu.”; 4) uchyla się art. 6; 5) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. Prezes Urzędu kieruje działalnością Inspekcji przy pomocy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.”; 6) użyte w art. 8 w ust. 1 i 2, w art. 10 w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 11 w ust. 1, w art. 22a w ust. 7 i 8 oraz w art. 23 w różnych przypadkach wyrazy „Główny Inspektor” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „Prezes Urzędu”; 7) w art. 8 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Prezes Urzędu może zwrócić się do wojewody o odwołanie wojewódzkiego inspektora lub jego zastępcy. Przepisu ust. 1 nie stosuje się.”; 8) w art. 9 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Prezes Urzędu może zlecić wojewódzkiemu inspektorowi przeprowadzenie dodatkowej kontroli, jeżeli jest to niezbędne do zbadania: 1) zjawisk lub procesów gospodarczych zachodzących na rynku, 2) zgodności wyrobu z zasadniczymi lub innymi wymaganiami albo zgodności produktu z ogólnymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w odrębnych ustawach. 3. Prezes Urzędu opracowuje kierunki działania Inspekcji oraz okresowe plany kontroli.”; 9) w art. 10: a) uchyla się pkt 7, b) po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: „9a) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych,”, c) uchyla się pkt 10 i 10a, d) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: „2. Prezes Urzędu może podawać do publicznej wiadomości informacje o wynikach kontroli Inspekcji z pominięciem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, jak również innych tajemnic podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów.”; 10) uchyla się art. 10a; 11) w art. 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Rzeczoznawcy, o których mowa w ust. 2, są powołani do wydawania opinii o jakości produktów lub usług na zlecenie konsumenta, przedsiębiorcy, stałego polubownego sądu konsumenckiego, wojewódzkiego inspektora, powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów albo organizacji społecznej, do której zadań statutowych należy ochrona konsumentów.”; 12) w art. 22a ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pracownicy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, wyznaczeni przez Prezesa Urzędu, są uprawnieni do nadzorowania, na podstawie legitymacji służbowej, kontroli przeprowadzanych na terenie kraju w celu sprawdzenia ich prawidłowości.”; 13) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że produkt nie spełnia wymagań określonych w przepisach odrębnych lub w deklaracji, kontrolowany jest obowiązany do uiszczenia, na wskazany przez odpowiedni organ Inspekcji rachunek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów albo wojewódzkiego inspektoratu, kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań, którą następnie przekazuje się na rachunek dochodów budżetu państwa, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej.”."}
{"id":"2004_630_20","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 20. 1. Osoby zajmujące w dniu likwidacji Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej stanowisko Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, Zastępcy Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej oraz dyrektora biura, jego zastępcy i kierownika laboratorium kontrolno-analitycznego w Głównym Inspektoracie Inspekcji Handlowej wchodzą w skład państwowego zasobu kadrowego, o którym mowa w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1217, z późn. zm.[12])). 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, podlegają wpisowi do ewidencji osób należących do państwowego zasobu kadrowego, prowadzonej przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów."}
{"id":"2004_630_21","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2008 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, ustawę z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim, ustawę z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych, ustawę z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach, ustawę z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych, ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, ustawę z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych, ustawę z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej, ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, ustawę z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawę z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 110, poz. 1189, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360, z 2003 r. Nr 223, poz. 2220 i Nr 229, poz. 2275, z 2004 r. Nr 34, poz. 293, z 2005 r. Nr 180, poz. 1495 oraz z 2007 r. Nr 147, poz. 1033. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166 oraz z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 123, poz. 1352 i Nr 128, poz. 1403, z 2002 r. Nr 1, poz. 18, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2005 r. Nr 10, poz. 71 i Nr 169, poz. 1417, z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1218, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 89, poz. 589. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 29, poz. 358, z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r. Nr 73, poz. 661, z 2004 r. Nr 92, poz. 878 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 164, poz. 1365 i Nr 186, poz. 1567. [6]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1085, Nr 123, poz. 1350 i Nr 125, poz. 1367, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 142, poz. 1187, z 2003 r. Nr 189, poz. 1852, z 2004 r. Nr 11, poz. 94, Nr 96, poz. 959 i Nr 121, poz. 1263, z 2005 r. Nr 179, poz. 1485, z 2006 r. Nr 171, poz. 1225 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 144, poz. 1204, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302 , z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 210, poz. 2135 oraz z 2007 r. Nr 166, poz. 1172. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 165, poz. 1170. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124 i Nr 192, poz. 1381. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 218, poz. 1592 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 123, poz. 847 i Nr 176, poz. 1242. [11]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 218, poz. 1592 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 123, poz. 847 i Nr 176, poz. 1242. [12]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1832, z 2007 r. Nr 17, poz. 96, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 660, Nr 123, poz. 847 i Nr 176, poz. 1242 oraz z 2008 r. Nr 98, poz. 634."}
{"id":"2004_630_24","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 24. 1. Jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że paliwo nie spełnia wymagań jakościowych określonych w ustawie, Zarządzający zobowiązuje kontrolowanego, w drodze decyzji, do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 3, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej pobiera od kontrolowanego zaliczkę w wysokości kosztów badania próbki kontrolnej. 3. Jeżeli badanie próbki kontrolnej nie wykaże naruszenia wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 albo art. 4 ust. 2, albo art. 5 ust. 2, albo art. 6 ust. 3, uznaje się, że badane paliwo spełnia te wymagania. W takim przypadku zwraca się kontrolowanemu zaliczkę, o której mowa w ust. 2. 4. Zarządzający ustala wysokość należności pieniężnej, o której mowa w ust. 1, na podstawie faktury wystawionej przez kierownika akredytowanego laboratorium, w którym wykonano badania próbki, a w przypadku gdy badania próbki wykonano w laboratorium prowadzonym przez Inspekcję Handlową – na podstawie ustaleń kierownika tego laboratorium. 5. Kontrolowany jest obowiązany uiścić należność pieniężną, o której mowa w ust. 1, na rachunek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 6. Wpływy z tytułu należności, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa. 7. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.”; 6) w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Akredytowane laboratoria, które nie są prowadzone przez Inspekcję Handlową, przeprowadzają badania pobranych próbek na podstawie umowy zawartej z Zarządzającym, a badania próbek kontrolnych na podstawie umowy zawartej z wojewódzkim inspektorem Inspekcji Handlowej.”; 7) w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kierownik akredytowanego laboratorium jest obowiązany do przekazania właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej oraz Zarządzającemu, niezwłocznie po zakończeniu badań, protokołu zawierającego wyniki badań próbek z ich analizą.”; 8) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej przekazuje Zarządzającemu dokumenty, o których mowa w ust. 1, zgodnie z wytycznymi zawartymi w programach kontroli, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 11.”."}
{"id":"2004_630_3","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.[4])) w art. 1 w ust. 2 uchyla się pkt 6."}
{"id":"2004_630_4","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. Nr 90, poz. 999, z późn. zm.[5])) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Rada, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Prezesa Polskiej Akademii Nauk lub z własnej inicjatywy, wyraża, w drodze uchwały, opinie o używaniu języka polskiego w działalności publicznej oraz w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z udziałem konsumentów i przy wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepisów z zakresu prawa pracy oraz ustala zasady ortografii i interpunkcji języka polskiego.”."}
{"id":"2004_630_5","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz.U. z 2001 r. Nr 11, poz. 84, z późn. zm.[6])) w art. 32 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Z wnioskiem o wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1a, może wystąpić także Główny Inspektor Sanitarny, Główny Inspektor Ochrony Środowiska lub Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.”."}
{"id":"2004_630_6","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, z późn. zm.[7])) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorcy służy odwołanie do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.”."}
{"id":"2004_630_7","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1585, z późn. zm.[8])) w art. 20 w ust. 1 uchyla się pkt 16."}
{"id":"2004_630_8","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 38: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. System kontroli wyrobów tworzą organy wymienione w ust. 2 i 3, zwane dalej „organami wyspecjalizowanymi.”, b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej „Prezesem UOKiK”;”; 2) art. 39 otrzymuje brzmienie: „Art. 39. 1. Prezes UOKiK jest także organem monitorującym funkcjonowanie systemu kontroli wyrobów. 2. Do zadań Prezesa UOKiK należy: 1) współpraca z organami wyspecjalizowanymi; 2) przekazywanie organom wyspecjalizowanym informacji wskazujących, że wyrób wprowadzony do obrotu lub oddany do użytku nie spełnia zasadniczych lub innych wymagań; 3) prowadzenie rejestru wyrobów niezgodnych z zasadniczymi lub innymi wymaganiami, zwanego dalej „rejestrem”, oraz gromadzenie informacji dotyczących kontroli wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku; 4) przygotowywanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, okresowych planów kontroli przeprowadzanych przez Inspekcję Handlową. 3. Do zadań organów wyspecjalizowanych, o których mowa w art. 38 ust. 2 pkt 2-9 oraz ust. 3 pkt 2-9 należy także: 1) informowanie Prezesa UOKiK o wynikach przeprowadzonych kontroli w zakresie spełnienia przez wyroby zasadniczych lub innych wymagań; 2) przekazywanie Prezesowi UOKiK informacji o wszczęciu i zakończeniu postępowań w zakresie wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku wyrobów niezgodnych z zasadniczymi lub innymi wymaganiami; 3) niezwłoczne przekazywanie Prezesowi UOKiK kopii wydanych decyzji; 4) współpraca z Prezesem UOKiK; 5) przedstawianie Prezesowi UOKiK okresowych planów kontroli wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku; 6) sporządzanie i przekazywanie Prezesowi UOKiK rocznych sprawozdań z przeprowadzanych kontroli. 4. Prezes UOKiK może zgłaszać uwagi do planów, o których mowa w ust. 3 pkt 5.”; 3) w art. 39b ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prezes UOKiK, jako organ monitorujący, gromadzi informacje dotyczące systemu, w szczególności dotyczące wyników kontroli i prowadzonych postępowań.”; 4) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Organy wyspecjalizowane prowadzą kontrolę spełniania przez wyroby zasadniczych lub innych wymagań, zwaną dalej „kontrolą”, z urzędu lub na wniosek Prezesa UOKiK działającego jako organ monitorujący.”; 5) art. 44 otrzymuje brzmienie: „Art. 44. Prezes UOKiK, jako organ monitorujący, niezwłocznie informuje Komisję Europejską o decyzjach, o któ­rych mowa w art. 41c ust. 3 pkt 1-3 oraz ust. 5.”."}
{"id":"2004_630_9","title":"Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zniesieniu Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, o zmianie ustawy o Inspekcji Handlowej oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 229, poz. 2275 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 215) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 11 w ust. 2 w pkt 1 i 2, w art. 12 w ust. 1, w art. 15 w pkt 1, w art. 16 w ust. 1, w art. 17 w ust. 1 i 3, w art. 18 w ust. 1, w art. 20a w pkt 3, w art. 24 w ust. 13, w art. 29 w ust. 3, w art. 30 w ust. 4a oraz w art. 33a w ust. 3 w pkt 2 i 3 w różnych przypadkach wyrazy „Inspekcja Handlowa” zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami „wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej”; 2) art. 13 otrzymuje brzmienie: „Art. 13. Organem sprawującym nadzór nad ogólnym bezpieczeństwem produktów w zakresie określonym ustawą jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej „organem nadzoru”.”; 3) w art. 14 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) opracowywanie okresowych planów kontroli produktów w zakresie spełniania ogólnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i monitorowania ich realizacji;”; 4) w art. 17 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W przypadkach, o których mowa w art. 15 pkt 1, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej może podjąć czynności kontrolne. O podjęciu czynności kontrolnych wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej informuje organ nadzoru.”; 5) w art. 18 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Jeżeli zostało stwierdzone, że istnieje znaczne prawdopodobieństwo, że produkt nie jest bezpieczny, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej przekazuje organowi nadzoru protokół kontroli wraz z aktami kontroli, po upływie terminu do wniesienia uwag, niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni.”; 6) w art. 19 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Kopie decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, są niezwłocznie przekazywane organowi nadzoru.”."}
{"id":"2004_631_1","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 2014 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Brytyjskich Wysp Dziewiczych o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Protokołu i Wspólnej Deklaracji Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i Rządu Brytyjskich Wysp Dziewiczych, podpisanych w Londynie dnia 28 listopada 2013 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Brytyjskich Wysp Dziewiczych o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Protokołu i Wspólnej Deklaracji Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i Rządu Brytyjskich Wysp Dziewiczych, podpisanych w Londynie dnia 28 listopada 2013 r."}
{"id":"2004_631_2","title":"Ustawa z dnia 26 czerwca 2014 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Brytyjskich Wysp Dziewiczych o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Protokołu i Wspólnej Deklaracji Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i Rządu Brytyjskich Wysp Dziewiczych, podpisanych w Londynie dnia 28 listopada 2013 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/–\/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_68_1","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 2003 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 159 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przyjętej w Genewie dnia 20 czerwca 1983 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Nr 159 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przyjętej w Genewie dnia 20 czerwca 1983 r."}
{"id":"2004_68_2","title":"Ustawa z dnia 26 listopada 2003 r. o ratyfikacji Konwencji Nr 159 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przyjętej w Genewie dnia 20 czerwca 1983 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_69_1","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2016 r. poz. 1510 i 2074 oraz z 2017 r. poz. 38) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 25 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Zasady obniżania uposażenia posłów i senatorów: 1) uniemożliwiających, poprzez rażące naruszanie przepisów odpowiednich regulaminów, pracę Sejmu, Senatu albo Zgromadzenia Narodowego, a także ich organów, 2) nieuczestniczących, bez usprawiedliwienia, w posiedzeniach Sejmu, Senatu albo Zgromadzenia Narodowego, a także ich organów, 3) naruszających swoim zachowaniem na sali posiedzeń powagę Sejmu, Senatu albo Zgromadzenia Narodowego – określają regulaminy Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego.”; 2) w art. 42 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zasady obniżania i utraty prawa do diety parlamentarnej posłów i senatorów: 1) uniemożliwiających, poprzez rażące naruszanie przepisów odpowiednich regulaminów, pracę Sejmu, Senatu albo Zgromadzenia Narodowego, a także ich organów, 2) nieuczestniczących, bez usprawiedliwienia, w posiedzeniach Sejmu, Senatu albo Zgromadzenia Narodowego, a także ich organów, 3) naruszających swoim zachowaniem na sali posiedzeń powagę Sejmu, Senatu albo Zgromadzenia Narodowego – określają regulaminy Sejmu, Senatu i Zgromadzenia Narodowego.”."}
{"id":"2004_69_2","title":"Ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_76_1","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009","text":"Art. 1. W ustawie budżetowej na rok 2009 z dnia 9 stycznia 2009 r. (Dz. U. Nr 10, poz. 58) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „Art. 1. 1. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 1, łączne dochody budżetu państwa na kwotę 272.911.504 tys. zł, z tego: 1) podatkowe i niepodatkowe dochody budżetu państwa na kwotę 231.148.026 tys. zł; 2) środki z Unii Europejskiej i z innych źródeł niepodlegające zwrotowi na kwotę 41.763.478 tys. zł. 2. Ustala się, zgodnie z załącznikiem nr 2, wydatki budżetu państwa na kwotę nie większą niż 300.097.811 tys. zł. 3. Deficyt budżetu państwa ustala się na kwotę nie większą niż 27.186.307 tys. zł."}
{"id":"2004_76_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski Załącznik nr 1 Załącznik nr 2 Załącznik nr 3 Załącznik nr 4 Załącznik nr 5 Załącznik nr 6 Załącznik nr 7 Załącznik nr 8 Załącznik nr 9 Załącznik nr 10 Załącznik nr 11 Załącznik nr 12 Załącznik nr 13 Załącznik nr 14 Załącznik nr 15 Załącznik nr 16 Załącznik nr 17 Załącznik nr 18 Załącznik nr 19 Załącznik nr 20 Załącznik nr 21 Załącznik nr 22 Załącznik nr 23 Załącznik nr 24 Załącznik nr 25 [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 21, poz. 125, Nr 112, poz. 769, Nr 115, poz. 791, 792 i 793 i Nr 176, poz. 1243, z 2008 r. Nr 63, poz. 394, Nr 67, poz. 411, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056, Nr 209, poz. 1318, Nr 220, poz. 1417 i 1418, Nr 227, poz. 1505, Nr 228, poz. 1507 i Nr 237, poz. 1654 i 1656 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 8, poz. 38, Nr 14, poz. 75, Nr 18, poz. 97, Nr 22, poz. 120, Nr 68, poz. 574 i Nr 71, poz. 609."}
{"id":"2004_76_2","title":"Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009","text":"Art. 2. Ustala się przychody budżetu państwa na kwotę 262.416.061 tys. zł, a rozchody budżetu państwa na kwotę 235.229.754 tys. zł - z tytułów wymienionych w załączniku nr 3.”; 2) w art. 4 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Przyrost zadłużenia na dzień 31 grudnia 2009 r. z tytułu zaciągniętych i spłaconych kredytów lub pożyczek oraz emisji i spłaty skarbowych papierów wartościowych nie może przekroczyć kwoty 80.000.000 tys. zł, przy czym przez spłatę:”; 3) art. 6 otrzymuje brzmienie: „Art. 6. Poręczenia i gwarancje mogą być udzielane przez Skarb Państwa do kwoty 55.000.000 tys. zł.”; 4) w art. 15 w ust. 4 w pkt 1 lit. a i b otrzymują brzmienie: „a) wynagrodzeń – w wysokości 1.000 tys. zł, b) limitów zatrudnienia dla 30 osób;”; 5) art. 18 otrzymuje brzmienie: „Art. 18. Ustala się etaty Policji w liczbie 100.397, w tym 100.309 etatów w jednostkach organizacyjnych Policji.”; 6) w art. 19: a) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „Ustala się łączną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 413.962 tys. zł, z przeznaczeniem na dofinansowanie:”, b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) podręczników szkolnych do kształcenia zawodowego i kształcenia ogólnozawodowego oraz podręczników akademickich – w wysokości 10.062 tys. zł;”; 7) w art. 20 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) korzystanie z usług w zakresie szkolenia sportowego, świadczonych przez „Centralny Ośrodek Sportu”, w łącznej kwocie 18.814 tys. zł;”; 8) art. 24 otrzymuje brzmienie: „Art. 24. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 137.400 tys. zł.”; 9) art. 25 otrzymuje brzmienie: „Art. 25. Ustala się dla służby cywilnej: 1) limit mianowań urzędników – 1.000 osób; 2) limit środków na wynagrodzenia – w wysokości 6.298.349 tys. zł, w tym: a) wynagrodzenia zasadnicze – w wysokości 4.708.376 tys. zł, b) dodatki służby cywilnej – w wysokości 59.017 tys. zł, c) dodatki zadaniowe – w wysokości 14.039 tys. zł; 3) limit środków na szkolenia - w wysokości 61.165 tys. zł.”; 10) art. 28 otrzymuje brzmienie: „Art. 28. Wysokość odpisu, o którym mowa w art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.[1])), wynosi 3.418.000 tys. zł.”; 11) art. 31 otrzymuje brzmienie: „Art. 31. Odpis od funduszu emerytalno-rentowego na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wynosi 411.000 tys. zł.”; 12) art. 33 otrzymuje brzmienie: „Art. 33. Kwota środków przeznaczonych na finansowanie rent strukturalnych, o której mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o rentach strukturalnych w rolnictwie (Dz. U. Nr 52, poz. 539, z 2003 r. Nr 229, poz. 2273 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 873), wynosi 483 tys. zł.”; 13) uchyla się art. 47; 14) załącznik nr 1 „Dochody budżetu państwa w 2009 r.” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy; 15) załącznik nr 2 „Wydatki budżetu państwa na rok 2009” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszej ustawy; 16) załącznik nr 3 „Przychody i rozchody budżetu państwa na 2009 r.” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszej ustawy; 17) w załączniku nr 4 „Zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze w 2009 r.” część 1. „Zakłady budżetowe” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 4do niniejszej ustawy; 18) w załączniku nr 5 „Plany finansowe państwowych funduszy celowych” wprowadza się następujące zmiany: a) „Plan finansowy Funduszu Ubezpieczeń Społecznych” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 5 do niniejszej ustawy, b) „Plan finansowy Funduszu Emerytalno-Rentowego” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 6 do niniejszej ustawy, c) „Plan finansowy Funduszu Administracyjnego” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 7 do niniejszej ustawy, d) „Plan finansowy Funduszu Promocji Twórczości” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 8 do niniejszej ustawy; 19) załącznik nr 6 „Wykaz inwestycji wieloletnich w 2009 r.” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 9 do niniejszej ustawy; 20) załącznik nr 8 „Dotacje celowe na finansowanie zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zleconych ustawami, realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 10 do niniejszej ustawy; 21) załącznik nr 9 „Wykaz jednostek, dla których zaplanowano dotacje podmiotowe w 2009 r.” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 11 do niniejszej ustawy; 22) załącznik nr 10 „Zatrudnienie i wynagrodzenia w państwowych jednostkach budżetowych w 2009 r.” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 12 do niniejszej ustawy; 23) załącznik nr 12 „Projekt budżetu państwa na 2009 r. Programy wieloletnie w układzie zadaniowym” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 13 do niniejszej ustawy; 24) w załączniku nr 13 „Plany finansowe jednostek podsektora rządowego, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o finansach publicznych” wprowadza się następujące zmiany: a) „Plan finansowy Wojskowej Agencji Mieszkaniowej” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 14 do niniejszej ustawy, b) „Plan finansowy Agencji Rezerw Materiałowych” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 15 do niniejszej ustawy, c) „Plan finansowy Agencji Rynku Rolnego” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 16 do niniejszej ustawy, d) „Plan finansowy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 17 do niniejszej ustawy, e) „Plan finansowy Agencji Nieruchomości Rolnych” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 18 do niniejszej ustawy, f) „Plan finansowy Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 19 do niniejszej ustawy, g) „Plan finansowy Centrum Doradztwa Rolniczego z siedzibą w Brwinowie” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 20 do niniejszej ustawy, h) „Plan finansowy Polskiej Organizacji Turystycznej” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 21 do niniejszej ustawy, i) „Plan finansowy Transportowego Dozoru Technicznego” otrzymuje brzmienie - określone w załączniku nr 22 do niniejszej ustawy, j) „Plan finansowy Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 23 do niniejszej ustawy, k) „Plan finansowy Narodowego Centrum Badań i Rozwoju” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 24 do niniejszej ustawy; 25) załącznik nr 16 „Wykaz Programów Operacyjnych realizowanych w ramach Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia oraz Europejskiego Funduszu Rybackiego w latach 2007-2013” otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 25 do niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_77_1","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2014 r. o ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei o zmianie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 roku, podpisanego w Seulu dnia 22 października 2013 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei o zmianie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 roku, podpisanego w Seulu dnia 22 października 2013 r."}
{"id":"2004_77_2","title":"Ustawa z dnia 14 marca 2014 r. o ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei o zmianie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 roku, podpisanego w Seulu dnia 22 października 2013 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_796_1","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 724) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 43: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wnioski o wydanie świadectw autoryzacji, o których mowa w ust. 1, składa się do Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w formie papierowej, na formularzach opracowanych przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej „Agencją”, udostępnionych na stronach internetowych Agencji oraz Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.”, b) w ust. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) numer w ewidencji producentów, o którym mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;”; 2) w art. 48a w ust. 1 skreśla się wyrazy „Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwanej dalej „Agencją”,”; 3) w art. 49: a) w ust. 1 po wyrazie „Agencji” dodaje się wyrazy „właściwy ze względu na siedzibę organizacji producentów albo zrzeszenia organizacji producentów, albo organizacji międzybranżowej”, b) w ust. 2a po wyrazie „Rolnictwa” dodaje się wyrazy „właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu skupującego, albo miejsce zamieszkania, albo siedzibę podmiotów wymienionych w art. 43”; 4) w art. 54o: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Dyrektor oddziału regionalnego Agencji właściwy ze względu na siedzibę uznanej organizacji producentów albo siedzibę uznanego zrzeszenia organizacji producentów, albo siedzibę uznanej organizacji międzybranżowej wydaje decyzję w sprawie wymierzenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 54nb–54nd.”, b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu skupującego wydaje decyzję w sprawie wymierzenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 54ne.”, c) uchyla się ust. 2, d) w ust. 5 wyrazy „o której mowa w ust. 1” zastępuje się wyrazami „o której mowa w ust. 1 i 1a”; 5) w art. 55 w ust. 4: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) dyrektorowi oddziału regionalnego Agencji i dyrektorowi oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa – jako organom pierwszej instancji;”, b) w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: „3) Dyrektorowi Generalnemu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa – jako organowi odwoławczemu od decyzji dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.”; 6) w załączniku do ustawy pkt 14 otrzymuje brzmienie: „14) rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017\/1185 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307\/2013 i (UE) nr 1308\/2013 w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień o informacjach i dokumentach oraz zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia Komisji (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 113);”."}
{"id":"2004_796_2","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych","text":"Art. 2. Do wniosków o wydanie świadectw autoryzacji, o których mowa w art. 43 ustawy zmienianej w art. 1, złożonych na podstawie ustawy zmienianej w art. 1 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_796_3","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych","text":"Art. 3. 1. Wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i niezakończone decyzją ostateczną postępowania w sprawie wymierzenia kar pieniężnych za nieprzekazanie informacji określonych w art. 2a ustawy zmienianej w art. 1, prowadzone przez Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i dyrektora oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, prowadzą, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosownie do swojej właściwości, Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. 2. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i właściwy dyrektor oddziału regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przekazują odpowiednio Dyrektorowi Generalnemu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i właściwemu dyrektorowi oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa: 1) akta spraw dotyczących wymierzenia kar pieniężnych za nieprzekazanie informacji określonych w art. 2a ustawy zmienianej w art. 1, zakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, 2) akta spraw dotyczących wymierzenia kar pieniężnych za nieprzekazanie informacji określonych w art. 2a ustawy zmienianej w art. 1, wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy – w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, stosownie do swojej właściwości, są upoważnieni do uchylenia, zmiany, stwierdzenia nieważności decyzji, stwierdzenia wygaśnięcia decyzji albo wznowienia postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, zakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_796_4","title":"Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_797_1","title":"Ustawa z dnia 19 marca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji sporządzonej na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu), sporządzonej w Brukseli dnia 26 lipca 1995 r.","text":"Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji sporządzonej na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu), sporządzonej w Brukseli dnia 26 lipca 1995 r."}
{"id":"2004_797_2","title":"Ustawa z dnia 19 marca 2004 r. o ratyfikacji Konwencji sporządzonej na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu), sporządzonej w Brukseli dnia 26 lipca 1995 r.","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_866_1","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb likwidacji niepodjętych depozytów znajdujących się w dyspozycji jednostek sektora finansów publicznych."}
{"id":"2004_866_10","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 10. Depozyt, który przeszedł na własność Skarbu Państwa, prze­chowujący depozyt przekazuje naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego."}
{"id":"2004_866_11","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[3])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5191 w § 4 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 5 w brzmieniu: „5) likwidacji niepodjętych depozytów.”; 2) w części pierwszej w księdze drugiej w tytule II dział V otrzymuje brzmienie: „Dział V. Sprawy depozytowe Rozdział 1. Złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego"}
{"id":"2004_866_12","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 12. Do likwidacji niepodjętych depozytów istniejących w dniu wej­ścia w życie ustawy stosuje się przepisy tej ustawy, przy czym na poczet terminu przewidzianego w art. 6 ust. 4 zalicza się okres, przez jaki depozyt znajdował się w dyspozycji przechowującego depozyt."}
{"id":"2004_866_13","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 13. Traci moc dekret z dnia 18 września 1954 r. o likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy (Dz. U. Nr 41, poz. 184, z 1965 r. Nr 16, poz. 94 oraz z 2004 r. Nr 51, poz. 514)."}
{"id":"2004_866_14","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 14. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU Marek Jurek [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466 i Nr 104, poz. 708 i 711. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466 i Nr 104, poz. 708 i 711."}
{"id":"2004_866_2","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 2. W rozumieniu ustawy: 1) depozytami są: a) środki pieniężne, papiery wartościowe i rzeczy złożone do depozytu albo depozytu sądowego, b) rzeczy stanowiące dowody rzeczowe oraz rzeczy zatrzy­mane, co do których zapadło prawomocne orzeczenie o wydaniu ich uprawnionemu lub złożeniu do depozytu sądowego, c) środki pieniężne, papiery wartościowe i rzeczy złożone do depozytu jako kaucje i wadia; 2) jednostką sektora finansów publicznych jest jednostka wymieniona w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319); 3) likwidacją niepodjętego depozytu jest przejście praw do tego depozytu na rzecz Skarbu Państwa."}
{"id":"2004_866_3","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 3. Ustawy nie stosuje się do rzeczy, pieniędzy i papierów war­tościowych złożonych do depozytu, jeżeli przepisy szczególne regulują postępowanie związane ze złożeniem ich do depozytu i likwidacją w razie ich niepodjęcia."}
{"id":"2004_866_4","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 4. 1. Likwidacja niepodjętego depozytu z mocy prawa następuje w razie niepodjęcia depozytu przez uprawnionego, mimo upływu terminu do odbioru depozytu. 2. Termin do odbioru depozytu wynosi 3 lata od dnia doręczenia wezwania do odbioru uprawnionemu lub wezwania, o którym mowa w art. 6 ust. 5."}
{"id":"2004_866_5","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 5. 1. Z chwilą likwidacji niepodjętego depozytu na Skarb Pań­stwa przechodzą wszelkie korzyści i ciężary, jakie przyniósł od dnia, w którym znalazł się w dyspozycji przechowującego depozyt. 2. Likwidacja niepodjętego depozytu nie uchyla skutków prawnych wynikających ze złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu, określonych w odrębnych przepisach."}
{"id":"2004_866_6","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6. 1. Przechowujący depozyt jest obowiązany wezwać upraw­nionego do odbioru depozytu w terminie, o którym mowa w art. 4 ust. 2, oraz pouczyć go o skutkach jego niepodjęcia. 2. Wezwanie do odbioru depozytu powinno nastąpić niezwłocz­nie po jego złożeniu lub uzyskaniu wiadomości o wystąpieniu okoliczności, która umożliwia odebranie tego depozytu. 3. W przypadku gdy nie jest znane miejsce zamieszkania lub siedziba uprawnionego, przechowujący depozyt występuje do organu pro­wadzącego właściwą ewidencję, rejestr lub zbiór danych o udzielenie informacji umożliwiających ustalenie tego miejsca. 4. W przypadku gdy uprawniony nie jest znany albo nie jest możliwe ustalenie jego miejsca zamieszkania albo siedziby na podstawie ewidencji, rejestrów lub zbiorów danych, wezwanie do odbioru może nastąpić po upływie 3 lat od dnia złożenia przedmiotu do depozytu. 5. W przypadku braku możliwości doręczenia wezwania do odbioru depozytu lub nieustalenia uprawnionego, przechowujący depozyt jest obowiązany dokonać wezwania poprzez jego wywieszenie na tablicy informacyjnej w swojej siedzibie na okres 6 miesięcy. Jeżeli szacunkowa wartość depozytu przekracza kwotę 5 000 zł, przechowujący depozyt zamieszcza również ogłoszenie w dzienniku poczytnym w danej miejscowości lub w Biuletynie Informacji Publicznej."}
{"id":"2004_866_692","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 692. W sprawach o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego właściwy jest sąd miejsca wykonania zobowiązania. Jeżeli miejsca tego nie da się ustalić, właściwy jest sąd miejsca zamieszkania wierzyciela, a gdy wierzyciel jest nieznany lub gdy nie jest znane miejsce jego zamieszkania – sąd miejsca zamieszkania dłużnika. Jeżeli zobowiązanie jest zabezpieczone wpisem w księdze wie­czystej, właściwy jest sąd miejsca położenia nieruchomości."}
{"id":"2004_866_693","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 693. We wniosku o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego należy: 1) określić zobowiązanie, przy wykonaniu którego składa się przedmiot; 2) przytoczyć okoliczności uzasadniające złożenie; 3) dokładnie oznaczyć przedmiot, który ma być złożony; 4) wskazać osobę, której przedmiot ma być wydany, oraz warunki, pod którymi wydanie ma nastąpić."}
{"id":"2004_866_6931","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6931. W postępowaniu o złożenie przedmiotu świad­czenia do depozytu sądowego sąd nie bada prawdziwości twierdzeń zawartych we wniosku, ograniczając się do oceny, czy według przyto­czonych okoliczności złożenie do depozytu jest prawnie uzasadnione."}
{"id":"2004_866_69310","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69310. Po przyjęciu depozytu sąd wyda dłużnikowi pokwitowanie. Rozdział 2. Zwrot depozytu sądowego składającemu i wyda­nie depozytu sądowego upraw­nionemu"}
{"id":"2004_866_69311","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69311. § 1. Na żądanie dłużnika sąd zwróci mu depozyt, jeżeli wierzyciel nie zażądał wydania depozytu. § 2. Jeżeli wniosek dłużnika o zwrot depozytu i wniosek wierzyciela o wydanie zostały zgłoszone równocześnie, sąd postanowi wydać depozyt wierzycielowi."}
{"id":"2004_866_69312","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69312. W razie złożenia depozytu na skutek orzeczenia sądu lub innego organu, depozyt nie może być zwrócony dłużnikowi bez zezwo­lenia sądu lub innego organu, który wydał to orzeczenie, chyba że z orzeczenia wynika co innego."}
{"id":"2004_866_69313","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69313. Jeżeli złożenie przedmiotu do depozytu nastąpiło w celu nadania klauzuli wyko­nalności tytułowi egzekucyjnemu, depozyt nie może być zwrócony dłużnikowi bez zgody wierzyciela, chyba że wniosek o nadanie klauzuli wykonalności został cofnięty."}
{"id":"2004_866_69314","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69314. Na żądanie wierzyciela sąd postanowi wydać mu depozyt, jeżeli zachodzą warunki okre­ślone we wniosku o złożenie do depozytu."}
{"id":"2004_866_69315","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69315. Jeżeli zobowiązanie było zabezpieczone wpi­sem w księdze wieczystej, a na skutek zło­żenia przedmiotu świadczenia do depozytu nastąpiło wykreślenie tego wpisu, dłużnik może żądać wydania mu depozytu tylko za zgodą wierzyciela, chyba że przepis szcze­gólny stanowi inaczej."}
{"id":"2004_866_69316","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69316. Na żądanie dłużnika, zgłoszone przed wyda­niem przez sąd postanowienia o wydaniu depozytu, sąd przyzna mu od wierzyciela zwrot kosztów postępowania."}
{"id":"2004_866_69317","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69317. Jeżeli złożenie do depozytu sądowego nastą­piło na żądanie właściwego organu, depozyt wydaje się osobie uprawnionej dopiero po wykazaniu przez nią, że warunki, pod którymi wydanie depozytu mogło nastąpić, zostały spełnione. Rozdział 3. Postępowanie w sprawach o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu"}
{"id":"2004_866_69318","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69318. § 1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się w sprawach o stwierdzenie likwidacji niepodjętych depozytów, o ile przepisy innych ustaw nie sta­nowią inaczej. § 2. W sprawach, o których mowa w § 1, właściwy jest sąd miejsca złożenia depozytu."}
{"id":"2004_866_69319","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69319. § 1. We wniosku o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu należy: 1) wskazać okoliczności, w których na­stą­piło złożenie depozytu; 2) dokładnie określić depozyt podle­gający likwidacji; 3) wskazać osobę, która jest uprawniona do odbioru depozytu. § 2. W przypadku gdy nie jest znana osoba uprawniona do odbioru depozytu lub nie jest znane jej miejsce zamieszkania lub siedziba, wnioskodawca jest obowiązany przedstawić dowody potwierdzające doko­nanie czynności mających na celu wyjaś­nienie tych okoliczności."}
{"id":"2004_866_6932","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6932. § 1. Złożenie przedmiotu świadczenia do depo­zytu sądowego może być dokonane dopiero po uzyskaniu zezwolenia sądu. § 2. Jeżeli jednak przedmiotem świadczenia są pieniądze polskie, złożenie do depo­zytu może być dokonane również przed uzyskaniem zezwolenia sądu. W takim wypadku dłużnik powinien równocześnie ze złożeniem pieniędzy zgłosić wniosek o zezwolenie na złożenie do depozytu. W razie uwzględnienia tego wniosku zło­żenie do depozytu uważa się za doko­nane w chwili, w której rzeczywiście nastąpiło."}
{"id":"2004_866_69320","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69320. W sprawie o stwierdzenie likwidacji niepo­dję­tego depozytu sąd może wszcząć postępo­wanie z urzędu."}
{"id":"2004_866_69321","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69321. Uczestników, którzy nie są znani lub których miejsce zamieszkania lub siedziba nie jest znane, sąd wzywa do udziału w postępowaniu przez obwieszczenie pu­bli­cz­ne w budynku sądowym."}
{"id":"2004_866_69322","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 69322. Do wykonania orzeczenia o stwierdzeniu likwi­dacji niepodjętego depozytu jest obowiązany naczelnik właściwego urzędu skarbowego w trybie i na zasadach określonych w prze­pisach o postępowaniu egzekucyjnym w admi­ni­stracji.”."}
{"id":"2004_866_6933","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6933. § 1. Jeżeli wierzyciel lub jego miejsce za­mieszkania nie są znane, o zezwoleniu na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego sąd ogłosi publicznie w budynku sądowym oraz w lokalu organu gminy. Ponadto sąd zarządza umieszczenie ogłoszenia w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim lub podaje je w inny sposób do wiadomości publicznej; może je również ogłosić w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. § 2. Ogłoszenie powinno zawierać dane okre­ślone w art. 693 pkt 1, 3 i 4 oraz wezwanie wierzyciela do odbioru depozytu. § 3. Jeżeli wierzyciel lub jego miejsce zamieszkania nie są znane, sąd ustanawia kuratora. Przepis art. 510 § 2 stosuje się odpowiednio."}
{"id":"2004_866_6934","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6934. § 1. Sąd może zażądać, aby depozyt został złożony w odpowiednim opakowaniu. § 2. Przed przyjęciem kosztowności do depo­zytu sądowego poddaje się je opisowi i oszacowaniu przez biegłego w obecności dłużnika lub wyznaczonej przez niego osoby."}
{"id":"2004_866_6935","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6935. § 1. Jeżeli dłużnik jest zobowiązany do świad­czeń powtarzających się, a zachodzą wa­runki do złożenia do depozytu sądowego świadczeń już wymagalnych, sąd może zezwolić dłużnikowi na składanie w przy­szłości do depozytu dalszych świadczeń w chwili, gdy staną się wymagalne. O zło­żeniu każdego świadczenia sąd zawia­damia wierzyciela. § 2. Na wniosek wierzyciela sąd uchyli posta­nowienie o zezwoleniu dłużnikowi na skła­danie do depozytu świadczeń na zasa­dach określonych w § 1, jeżeli wierzyciel wyrazi gotowość przyjmowania i pokwi­towania odbioru dalszych świadczeń wyma­­galnych."}
{"id":"2004_866_6936","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6936. § 1. Pieniądze, kosztowności, książeczki osz­czędnościowe, papiery wartościowe i inne dokumenty oraz przedmioty, które mają być przyjęte do depozytu sądowego na podstawie przepisów szczególnych, prze­chowuje się w sądzie lub w banku. Inne przedmioty przechowuje się w miejscu wyz­naczonym przez sąd. § 2. Jeżeli przedmiotem świadczenia jest ksią­żeczka oszczędnościowa, a przechowanie nie następuje u jej wystawcy, o przyjęciu książeczki oszczędnościowej do depozytu sąd zawiadomi tego wystawcę."}
{"id":"2004_866_6937","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6937. § 1. W celu sprawowania dozoru nad przed­miotami przechowywanymi w wy­zna­­czonym miejscu sąd ustanowi dozorcę. Przed wydaniem postanowienia sąd wysłucha wniosku dłużnika co do osoby dozorcy. Na postanowienie sądu przy­słu­guje zażalenie. § 2. Do dozorcy stosuje się odpowiednio prze­pisy dotyczące dozorcy w toku egzekucji sądowej."}
{"id":"2004_866_6938","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6938. Dokumenty i inne depozyty rzeczowe przecho­wuje się w stanie niezmienionym."}
{"id":"2004_866_6939","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 6939. § 1. Jeżeli przedmiotem świadczenia, które ma być złożone do depozytu sądowego, jest rzecz ruchoma ulegająca łatwemu zepsuciu, jak również rzecz ruchoma, której przechowywanie byłoby związane z kosztami niewspółmiernie wysokimi w stosunku do jej wartości lub nadmier­nymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie jej wartości, sąd na wniosek dłużnika zarządzi postanowieniem sprzedaż rzeczy według przepisów o egzekucji z ruchomości. § 2. Uzyskaną ze sprzedaży kwotę komornik składa do depozytu sądowego."}
{"id":"2004_866_7","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 7. 1. Depozyt ulegający łatwemu zepsuciu przechowujący depozyt jest obowiązany niezwłocznie sprzedać z wolnej ręki. 2. Depozyt, którego przechowywanie byłoby związane z kosztami nie­współmiernie wysokimi w stosunku do jego wartości lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie jego wartości, sąd, na wniosek przechowującego depozyt, postanowi sprzedać według przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[2])) o egzekucji z ruchomości. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, rozpoznaje sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce złożenia depozytu, stosując odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. 4. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie. 5. Suma uzyskana ze sprzedaży wchodzi w miejsce depozytu, po potrąceniu kosztów sprzedaży."}
{"id":"2004_866_8","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 8. 1. Koszty przechowywania i sprzedaży depozytu oraz utrzymania go w należytym stanie, a także koszty zawiadomień i poszukiwań ponosi uprawniony. 2. Depozyt może być wydany po uiszczeniu przez uprawnio­ne­go kosztów, o których mowa w ust. 1. 3. W przypadku gdy uprawniony nie jest znany albo nie jest ­możliwe ustalenie jego miejsca zamieszkania albo siedziby, koszty określone w ust. 1 ponosi Skarb Państwa."}
{"id":"2004_866_9","title":"Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów[1])","text":"Art. 9. 1. Likwidację niepodjętego depozytu stwierdza sąd na wniosek przechowującego depozyt. 2. Jeżeli przechowującym depozyt jest sąd, likwidację niepodjętego depozytu sąd stwierdza z urzędu."}
{"id":"2004_867_1","title":"Ustawa z dnia 19 marca 2004 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz.U. Nr 13, poz. 60, Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044, z 1999 r. Nr 27, poz. 243, Nr 63, poz. 702 i Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 72, poz. 744 i 746 oraz z 2003 r. Nr 104, poz. 962 i Nr 188, poz. 1839) po art. 10b dodaje się art. 10c w brzmieniu : \"Art. 10c. Dopłaty do oprocentowania kredytów zaciągniętych od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 kwietnia 2004 r. przez krajowych przedsiębiorców prowadzących produkcję rolniczą, z przeznaczeniem na: 1) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji rolniczej, 2) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji żywności metodami ekologicznymi i przystosowanie gospodarstw rolnych do tej produkcji, 3) postęp biologiczny w rolnictwie - mogą być stosowane za okres nie dłuższy niż 24 miesiące od dnia otrzymania kredytu.\"."}
{"id":"2004_867_2","title":"Ustawa z dnia 19 marca 2004 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 30 kwietnia 2004 r."}
{"id":"2004_868_1","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 133) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 9b dodaje się art. 9c w brzmieniu: „Art. 9c. Uprawnienia Ministra Sprawiedliwości dotyczące: 1) indywidualnych spraw sędziów, w szczególności delegacji oraz spraw związanych z odpowiedzialnością dyscyplinarną, z wyłączeniem przenoszenia sędziów na inne miejsca służbowe, 2) indywidualnych spraw referendarzy i asystentów, w szczególności ich przenoszenia na inne miejsce służbowe i delegacji, 3) realizowania zadań związanych z przydzielaniem, znoszeniem albo przenoszeniem stanowisk w sądach, 4) realizowania zadań związanych z organami sądów, z wyłączeniem powoływania do pełnienia funkcji prezesów i wiceprezesów sądów apelacyjnych i okręgowych oraz odwoływania z tych funkcji, 5) realizowania zadań związanych z samorządem sędziowskim, 6) realizowania zadań związanych z wykonywaniem zewnętrznego nadzoru administracyjnego nad działalnością sądów, 7) realizowania zadań związanych z przetwarzaniem danych osobowych i informatyzacją sądów, 8) spraw, o których mowa w art. 20a i art. 22 § 2a – mogą wykonywać także sekretarz stanu i podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości.”; 2) w art. 11: a) § 2a i 3 otrzymują brzmienie: „§ 2a. Przewodniczącym wydziału ksiąg wieczystych oraz wydziału gospodarczego do spraw rejestru zastawów może być referendarz sądowy. § 3. Funkcję przewodniczącego wydziału w sądzie apelacyjnym i sądzie okręgowym powierza prezes tego sądu, a w sądzie rejonowym, na wniosek prezesa tego sądu, prezes przełożonego sądu okręgowego. Przed powierzeniem funkcji przewodniczącego wydziału prezes zasięga opinii właściwego kolegium sądu.”, b) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Prezes sądu może powierzyć sędziemu funkcję zastępcy przewodniczącego wydziału, jeżeli przemawiają za tym wielkość lub zakres zadań wydziału. W wydziale ksiąg wieczystych oraz w wydziale gospodarczym do spraw rejestrowych funkcję zastępcy przewodniczącego prezes sądu może powierzyć referendarzowi sądowemu. Przepisy § 3 i 3a stosuje się odpowiednio.”; 3) w art. 20: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) może przekazać jednemu sądowi rejonowemu prowadzenie ksiąg wieczystych z właściwości lub części obszarów właściwości innych sądów rejonowych, działających na obszarze tej samej apelacji,”, b) pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) może przekazać jednemu sądowi rejonowemu rozpoznawanie wniosków o nadanie klauzuli wykonalności decyzjom wydanym przez Radę, Komisję Europejską, Europejski Bank Centralny, Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego i Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz wyrokom Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z właściwości innych sądów rejonowych,”, c) po pkt 8 dodaje się pkt 9-11 w brzmieniu: „9) może przekazać jednemu sądowi rejonowemu rozpoznawanie spraw o przestępstwa, o których mowa w art. 47-49a ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.[2])), oraz o przestępstwa popełnione w prasie z właściwości lub części obszarów właściwości innych sądów rejonowych, działających w tym samym okręgu sądowym, 10) wyznacza jeden sąd okręgowy właściwy do rozpoznawania spraw, o których mowa w art. 11014 ust. 1 i 3 oraz w art. 11017 ust. 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.[3])), 11) może przekazać jednemu sądowi rejonowemu prowadzenie spraw o przestępstwa, o których mowa w art. 115-119 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z właściwości lub części obszarów właściwości innych sądów rejonowych, działających w tym samym okręgu sądowym”; 4) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: „Art. 20a. Minister Sprawiedliwości może powierzyć prezesowi sądu apelacyjnego prowadzenie dokumentacji dotyczącej spraw organizacyjnych i etatowych sędziów, asystentów sędziów, referendarzy i kuratorów zawodowych sądów działających na obszarze apelacji.”; 5) w art. 21: a) § 1a otrzymuje brzmienie: „§ 1a. Dyrektora sądu powołuje się w sądzie rejonowym, w którym jest co najmniej piętnaście stanowisk sędziowskich.”, b) dodaje się § 1c i 1d w brzmieniu: „§ 1c. Minister Sprawiedliwości może powołać dyrektora w sądzie rejonowym, w którym jest nie mniej niż dziesięć stanowisk sędziowskich, mając na względzie w szczególności zakres zadań sądu, odległość sądu od przełożonego sądu okręgowego oraz liczbę jednostek podległych przełożonemu sądowi okręgowemu. § 1d. W sądach rejonowych, w których jest mniej niż piętnaście stanowisk sędziowskich, w których nie powołano dyrektora sądu lub odwołano go w trybie określonym w art. 32b § 5, zadania dyrektora sądu wykonują dyrektorzy przełożonych sądów okręgowych, którzy przejmują także prowadzenie gospodarki finansowej tych sądów.”; 6) w art. 22 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: „§ 2a. Prezes sądu apelacyjnego, na żądanie Ministra Sprawiedliwości, przedstawia mu niezwłocznie informacje o toku postępowania w sprawach w zakresie dotyczącym nadzoru administracyjnego Ministra Sprawiedliwości nad administracyjną działalnością sądów.”; 7) w art. 22a § 6 otrzymuje brzmienie: „§ 6. Kolegium sądu niezwłocznie podejmuje uchwałę uwzględniającą albo oddalającą odwołanie sędziego, mając na uwadze względy, o których mowa w § 1. Przed podjęciem uchwały kolegium wysłucha sędziego, jeżeli odwołanie zawiera taki wniosek i sędzia może stawić się na posiedzenie kolegium. Do czasu podjęcia uchwały sędzia wykonuje obowiązki zgodne z zaskarżonym podziałem czynności.”; 8) w art. 22b § 2–6 otrzymują brzmienie: „§ 2. Jeżeli prezes sądu nie został powołany, funkcję prezesa sądu wykonuje, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, wiceprezes sądu. W sądzie, w którym powołano więcej niż jednego wiceprezesa sądu, funkcję prezesa sądu wykonuje wiceprezes sądu najstarszy służbą. Jeżeli w sądzie nie został powołany wiceprezes sądu, funkcję prezesa sądu, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, wykonuje najstarszy służbą w tym sądzie sędzia pełniący funkcję przewodniczącego wydziału. § 3. Liczbę wiceprezesów sądu apelacyjnego ustala Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii prezesa tego sądu, biorąc pod uwagę w szczególności liczbę stanowisk sędziowskich w tym sądzie, liczbę nadzorowanych sądów okręgowych i rejonowych oraz liczbę stanowisk sędziowskich i referendarskich w tych sądach. § 4. Liczbę wiceprezesów sądu okręgowego ustala Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii prezesa tego sądu oraz prezesa przełożonego sądu apelacyjnego, biorąc pod uwagę w szczególności liczbę stanowisk sędziowskich i referendarskich w tym sądzie, liczbę nadzorowanych sądów rejonowych oraz liczbę stanowisk sędziowskich i referendarskich w tych sądach. § 5. Liczbę wiceprezesów sądu rejonowego ustala prezes sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii prezesa sądu rejonowego oraz opinii prezesa przełożonego sądu okręgowego, biorąc pod uwagę w szczególności liczbę stanowisk sędziowskich i referendarskich w sądzie rejonowym. § 6. W przypadku zmiany w szczególności liczby stanowisk sędziowskich lub referendarskich w danym sądzie lub liczby i wielkości nadzorowanych sądów okręgowych lub rejonowych liczba wiceprezesów danego sądu może być ustalona ponownie.”; 9) w art. 28 § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. Uchwały zapadają większością głosów. Do podjęcia uchwał jest wymagana obecność co najmniej połowy wszystkich członków kolegium sądu apelacyjnego. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego kolegium.”; 10) w art. 31a: a) w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) jest zwierzchnikiem służbowym i dokonuje czynności z zakresu prawa pracy oraz reprezentuje sąd w tym zakresie wobec pracowników sądu, z wyłączeniem sędziów, referendarzy sądowych, kuratorów zawodowych oraz asystentów sędziów;”, b) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. W terminie do końca maja każdego roku dyrektor sądu apelacyjnego, za pośrednictwem prezesa sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji, przedkłada Ministrowi Sprawiedliwości sprawozdanie za rok poprzedni.”; 11) w art. 32: a) § 7 otrzymuje brzmienie: „§ 7. W przypadku odmowy powołania na stanowisko dyrektora sądu kandydata, o którym mowa w § 2, prezes sądu może złożyć wniosek o powołanie na stanowisko dyrektora sądu wyłonionego w drodze konkursu kandydata z kolejnego miejsca albo ponownie zarządzić konkurs.”, b) po § 7 dodaje się § 7a w brzmieniu: „§ 7a. W sytuacjach, w których stanowisko dyrektora sądu nie jest obsadzone, osobę pełniącą obowiązki dyrektora sądu wyznacza Minister Sprawiedliwości spośród urzędników sądów działających na obszarze apelacji, na wniosek prezesa właściwego sądu. Osobę pełniącą obowiązki dyrektora sądu apelacyjnego Minister Sprawiedliwości może wyznaczyć także z urzędu spośród urzędników sądów działających na obszarze apelacji.”; 12) w art. 32b: a) § 1–3 otrzymują brzmienie: „§ 1. Dyrektora sądu odwołuje Minister Sprawiedliwości: 1) jeżeli zgromadzenie ogólne sędziów apelacji w okresie dwóch kolejnych lat negatywnie zaopiniuje sprawozdanie, o którym mowa w art. 31a § 2, w części dotyczącej działalności danego sądu; 2) na wniosek prezesa sądu apelacyjnego poparty negatywną opinią zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji dotyczącą sprawozdania, o którym mowa w art. 31a § 2, w części dotyczącej działalności danego sądu. § 2. Uchwała zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji w sprawie zaopiniowania sprawozdania, o którym mowa w art. 31a § 2, zostaje podjęta po wysłuchaniu właściwego dyrektora sądu. § 3. Minister Sprawiedliwości może odwołać dyrektora sądu z urzędu w przypadku stwierdzenia naruszenia przez dyrektora sądu obowiązków służbowych.”, b) dodaje się § 5 w brzmieniu: „§ 5. Minister Sprawiedliwości odwołuje dyrektora sądu rejonowego i likwiduje stanowisko dyrektora w przypadku zmniejszenia liczby stanowisk sędziowskich w sądzie poniżej piętnastu, chyba że zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 21 § 1c.”; 13) w art. 32c: a) § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Minister Sprawiedliwości może przyznać dyrektorowi sądu lub zastępcy dyrektora sądu dodatek specjalny z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków lub zadań, a także nagrodę za szczególne osiągnięcia w pracy. Nagrodę za szczególne osiągnięcia w pracy może również przyznać prezes właściwego sądu apelacyjnego.”, b) w § 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) maksymalną wysokość dodatku specjalnego i nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy, które mogą być przyznane dyrektorowi sądu lub zastępcy dyrektora sądu,”; 14) w art. 33 § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Do podjęcia uchwał zgromadzenia ogólnego sędziów apelacji jest wymagana obecność co najmniej połowy wszystkich członków zgromadzenia. Uchwały zapadają większością głosów. Bezwzględna większość jest wymagana w przypadkach, o których mowa w art. 34 pkt 2–4. Głosowanie jest tajne w sprawach, o których mowa w art. 34 pkt 1 i 2 oraz art. 112 § 3, a ponadto jeżeli żądanie takie zgłosi chociażby jeden z obecnych członków zgromadzenia.”; 15) w art. 35: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Zgromadzenie ogólne sędziów okręgu składa się z sędziów sądu okręgowego oraz przedstawicieli sędziów sądów rejonowych, działających w okręgu sądowym, w liczbie odpowiadającej 2\/3 liczby sędziów sądu okręgowego. Liczbę przedstawicieli sędziów poszczególnych sądów rejonowych ustala kolegium sądu okręgowego proporcjonalnie do liczby sędziów w danym sądzie.”, b) § 7 otrzymuje brzmienie: „§ 7. Do podjęcia uchwał zgromadzenia ogólnego sędziów okręgu jest wymagana obecność co najmniej połowy wszystkich członków zgromadzenia. Uchwały zapadają większością głosów. Bezwzględna większość głosów jest wymagana w przypadkach, o których mowa w art. 24 § 1. Głosowanie jest tajne w sprawach, o których mowa w art. 24 § 1, art. 33 § 7 oraz art. 58 § 2, a ponadto jeżeli żądanie takie zgłosi chociażby jeden z obecnych członków zgromadzenia.”; 16) w art. 36a § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. Do podjęcia uchwał zebrania sędziów danego sądu jest wymagana obecność co najmniej połowy wszystkich członków zebrania. Uchwały zapadają większością głosów. Bezwzględna większość głosów jest wymagana w przypadkach, o których mowa w art. 25 § 1. Głosowanie jest tajne w sprawach, o których mowa w art. 25 § 1, a ponadto jeżeli żądanie takie zgłosi chociażby jeden z obecnych członków zebrania.”; 17) w dziale I tytuł rozdziału 5 otrzymuje brzmienie: „Nadzór administracyjny nad działalnością administracyjną sądów”; 18) w art. 37c uchyla się § 5; 19) art. 37d otrzymuje brzmienie: „Art. 37d. § 1. Sędziego wizytatora powołuje prezes sądu apelacyjnego, na czas określony, nie dłuższy niż cztery lata, spośród sędziów sądu apelacyjnego lub okręgowego. Przed powołaniem sędziego do pełnienia funkcji wizytatora prezes sądu apelacyjnego zasięga opinii kolegium tego sądu. § 2. Kandydatów do pełnienia funkcji sędziów wizytatorów spośród sędziów sądu okręgowego przedstawiają prezesi sądów okręgowych, działających na obszarze apelacji, po zasięgnięciu opinii kolegium sądu okręgowego.”; 20) w art. 37f § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Zewnętrzny nadzór administracyjny nad działalnością administracyjną sądów obejmuje ponadto wykonywanie czynności niezbędnych ze względu na wystąpienie uchybień w działalności administracyjnej sądów, a także czynności koniecznych do wykonywania zadań związanych z reprezentowaniem Rzeczypospolitej Polskiej przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, komitetami traktatowymi ONZ, Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz międzynarodowymi sądami arbitrażowymi, w zakresie spraw dotyczących działalności sądów.”; 21) w art. 37g: a) w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) kontroluje wykonywanie obowiązków nadzorczych przez prezesów sądów apelacyjnych oraz wydaje stosowne zarządzenia, a ponadto może żądać od prezesa sądu apelacyjnego przedstawienia, we wskazanym terminie, informacji lub dokumentów dotyczących wykonywania obowiązków nadzorczych, a gdy jest to konieczne do weryfikacji czynności podejmowanych w ramach wewnętrznego nadzoru administracyjnego – także żądać przesłania akt spraw sądowych.”, b) po § 1 dodaje się § 1a–1c w brzmieniu: „§ 1a. Przepisu § 1 pkt 3 w zakresie przesłania akt spraw sądowych nie stosuje się do akt rejestrowych oraz ksiąg wieczystych. § 1b. Ministrowi Sprawiedliwości przesyła się akta, jeżeli pozwala na to bieg sprawy. W przypadku gdy bieg sprawy nie pozwala na przesłanie akt, można przesłać odpisy akt. § 1c. Zarządzając przesłanie akt sprawy niezakończonej prezes właściwego sądu wskazuje termin zwrotu akt, uwzględniając czas potrzebny do dokonania odpowiednich czynności. Minister Sprawiedliwości zwraca akta w terminie wskazanym przez prezesa właściwego sądu.”, c) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Minister Sprawiedliwości może zwrócić prezesowi lub wiceprezesowi sądu uwagę na piśmie, jeżeli stwierdzi uchybienia w kierowaniu sądem albo w sprawowaniu wewnętrznego nadzoru administracyjnego. Prezes lub wiceprezes sądu, którego dotyczy uwaga, może w terminie czternastu dni od dnia otrzymania uwagi złożyć pisemne zastrzeżenia Ministrowi Sprawiedliwości. W przypadku prezesa lub wiceprezesa sądu rejonowego lub okręgowego Minister Sprawiedliwości przekazuje kopię zastrzeżeń do wiadomości prezesowi przełożonego sądu apelacyjnego. Do zgłoszonej uwagi art. 37 § 6 i 7 stosuje się odpowiednio.”, d) dodaje się § 6 w brzmieniu: „§ 6. Minister Sprawiedliwości, w terminie czternastu dni od dnia otrzymania zastrzeżeń, może podtrzymać uwagę albo uchylić ją w całości lub w części.”; 22) w art. 37h: a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie: „§ 1. Prezes sądu apelacyjnego sporządza informację roczną o działalności sądów działających na obszarze apelacji, w zakresie powierzonych mu zadań, którą po zaopiniowaniu przez zgromadzenie ogólne sędziów apelacji przedkłada Ministrowi Sprawiedliwości nie później niż do końca maja każdego roku. Rozpatrzenie informacji rocznej następuje nie później niż do końca września każdego roku. § 2. Jeżeli z informacji, o której mowa w § 1, wynika, że prezes sądu apelacyjnego nie podejmował w okresie sprawozdawczym niezbędnych czynności zmierzających do usunięcia uchybień w działalności administracyjnej sądów, Minister Sprawiedliwości odmawia przyjęcia informacji rocznej i zawiadamia o tym prezesa sądu, wskazując przyczyny odmowy. Prezes sądu, którego dotyczy odmowa przyjęcia informacji rocznej, może w terminie czternastu dni od dnia otrzymania odmowy złożyć pisemne zastrzeżenia Ministrowi Sprawiedliwości.”, b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: „§ 2a. Minister Sprawiedliwości, w terminie czternastu dni od dnia otrzymania zastrzeżeń, może podtrzymać odmowę przyjęcia informacji rocznej albo od niej odstąpić.”; 23) w art. 41b uchyla się § 4; 24) w art. 53 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Akta sprawy przechowuje się w sądzie lub w systemie teleinformatycznym przez okres niezbędny ze względu na rodzaj i charakter sprawy, terminy przedawnienia, interesy osób biorących udział w postępowaniu oraz znaczenie materiałów zawartych w aktach jako źródła informacji.”; 25) w art. 77: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego, za jego zgodą, do pełnienia obowiązków sędziego: 1) w innym sądzie równorzędnym lub niższym, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach także w sądzie wyższym, mając na względzie racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego oraz potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych sądów, 2) w Sądzie Najwyższym – na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, 3) w sądzie administracyjnym – na wniosek Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego – na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony.”, b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego, za jego zgodą, do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub innej jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej.”, c) po § 2a dodaje się § 2aa w brzmieniu: „§ 2aa. Delegowanie, o którym mowa w § 1a i 2a, może nastąpić wyłącznie na czas określony, nie dłuższy niż pięć lat. Minister Sprawiedliwości może w uzasadnionych przypadkach wydłużyć delegowanie sędziego na okres nie dłuższy niż kolejne pięć lat. Łączny okres delegowania nie może przekroczyć dziesięciu lat.”, d) § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. Sędzia delegowany na podstawie § 1a na okres dłuższy niż rok może zostać odwołany z delegowania albo z niego ustąpić z trzymiesięcznym uprzedzeniem. Sędzia delegowany na podstawie § 1a na okres nie dłuższy niż rok może zostać odwołany z delegowania albo z niego ustąpić z miesięcznym uprzedzeniem. W pozostałych przypadkach delegowania sędziego odwołanie albo ustąpienie sędziego następuje bez zachowania okresu uprzedzenia.”, e) w § 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) prawo do nieodpłatnego zakwaterowania, w warunkach odpowiadających godności urzędu, albo zwrot faktycznie poniesionych kosztów zamieszkania w miejscu delegowania – w wysokości miesięcznie nie wyższej niż 78% podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego, o której mowa w art. 91 § 1c;”, f) § 8 otrzymuje brzmienie: „§ 8. Prezes sądu apelacyjnego może delegować sędziego sądu apelacyjnego, za jego zgodą, do pełnienia obowiązków sędziego w sądzie niższym na obszarze apelacji na nieprzerwany okres, nie dłuższy jednak niż sześć miesięcy w roku.”, g) po § 8 dodaje się § 8a i 8b w brzmieniu: „§ 8a. Prezes sądu apelacyjnego może delegować sędziego sądu okręgowego albo sędziego sądu rejonowego, za jego zgodą, do pełnienia obowiązków sędziego w sądzie równorzędnym lub niższym na obszarze apelacji na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony. § 8b. Prezes sądu okręgowego może delegować sędziego sądu rejonowego, za jego zgodą, do pełnienia obowiązków sędziego w sądzie równorzędnym na obszarze okręgu na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony.”, h) § 9 otrzymuje brzmienie: „§ 9. W szczególnie uzasadnionych przypadkach prezes sądu okręgowego może delegować sędziego sądu rejonowego, a prezes sądu apelacyjnego sędziego sądu okręgowego do pełnienia obowiązków sędziego w sądzie wyższym, po uzyskaniu zgody sędziego i kolegium sądu, do którego ma nastąpić delegowanie, mając na względzie racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego oraz potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych sądów działających na obszarze apelacji; łączny okres delegowania nie może przekroczyć trzydziestu dni w roku.”; 26) w art. 78 § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, określa, w drodze rozporządzenia: 1) tryb i szczegółowe warunki delegowania sędziów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, mając na względzie racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego i potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych sądów; 2) tryb i szczegółowe warunki realizacji prawa do nieodpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania oraz sposób dokumentowania poniesionych kosztów, z uwzględnieniem możliwości zróżnicowania wysokości zwrotu kosztów w zależności od miejscowości delegowania, a także tryb, szczegółowe warunki i zakres innych świadczeń, mając na względzie zakres świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.”; 27) w art. 78a § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Sędzia delegowany na podstawie art. 77 § 3 i 3a ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego mu na zajmowanym stanowisku sędziowskim oraz dodatku za długoletnią pracę, a także do świadczeń odszkodowawczych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jeżeli zdarzenie powodujące powstanie prawa do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia obowiązków lub funkcji poza granicami państwa. W okresie delegowania do pełnienia funkcji sędzia otrzymuje dodatek funkcyjny, określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 91 § 8.”; 28) w art. 87 dodaje się § 9 w brzmieniu: „§ 9. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.”; 29) w art. 92 dodaje się § 6 w brzmieniu: „§ 6. Gratyfikację jubileuszową wypłaca się w dniu przejścia sędziego w stan spoczynku, jeżeli w tym dniu brakuje mu do okresu pracy, od którego zależy nabycie prawa do gratyfikacji jubileuszowej, nie więcej niż dwanaście miesięcy.”; 30) w art. 95: a) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. W razie uzyskania zgody, o której mowa w § 2, sędziemu, który awansował na wyższe stanowisko sędziowskie, przysługuje zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do siedziby sądu, siedziby wydziału zamiejscowego lub siedziby ośrodka zamiejscowego utworzonego poza siedzibą sądu, ustalonych na zasadach obowiązujących przy ustalaniu wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.”, b) dodaje się § 4 w brzmieniu: „§ 4. Zwrot kosztów, o których mowa w § 3, jednak nie przysługuje, jeżeli odległość od miejsca zamieszkania do siedziby sądu, siedziby wydziału zamiejscowego lub siedziby ośrodka zamiejscowego jest niższa niż 20 km lub jeżeli zmiana miejsca służbowego nastąpiła w wyniku orzeczenia kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 109 § 1 pkt 4, oraz orzeczenia sądu dyscyplinarnego o przeniesieniu sędziego na inne miejsce służbowe ze względu na powagę stanowiska.”; 31) w art. 98 § 6 otrzymuje brzmienie: „§ 6. Przepisów § 2–5 nie stosuje się do powołania sędziego na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. W takim przypadku, na okres pełnienia tego stanowiska, sędziego deleguje się do Ministerstwa Sprawiedliwości na podstawie art. 77 § 1a; przepisu art. 77 § 2aa nie stosuje się.”; 32) art. 105 otrzymuje brzmienie: „Art. 105. Do sędziów w stanie spoczynku stosuje się odpowiednio przepisy art. 84 § 3 i art. 86.”; 33) w art. 108 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. W razie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przed upływem terminu, o którym mowa w § 1, przedawnienie dyscyplinarne następuje z upływem pięciu lat od chwili popełnienia czynu.”; 34) w art. 109: a) w § 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: „2a) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego sędziego o 5%–15% na okres od sześciu miesięcy do dwóch lat;”, b) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Wymierzenie kary określonej w § 1 pkt 2–4 pociąga za sobą pozbawienie możliwości awansowania na wyższe stanowisko sędziowskie przez okres pięciu lat, niemożność udziału w tym okresie w kolegium sądu, orzekania w sądzie dyscyplinarnym oraz objęcia w sądzie funkcji prezesa sądu, wiceprezesa sądu, kierownika ośrodka zamiejscowego sądu.”; 35) w art. 114 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: „§ 1a. Minister Sprawiedliwości może żądać akt spraw sądowych prowadzonych przez sędziego przed żądaniem podjęcia czynności dyscyplinarnych przez rzecznika dyscyplinarnego wobec tego sędziego, gdy jest to celowe dla wszechstronnego zbadania sprawy i dla ustalenia istnienia podstaw do realizacji przez Ministra Sprawiedliwości uprawnienia określonego w § 1. Akta te podlegają ochronie takiej jak materiały zgromadzone podczas postępowania przygotowawczego. Do przekazania akt sprawy stosuje się odpowiednio art. 37g § 1a–1c.”; 36) w art. 151a: a) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Minister Sprawiedliwości może delegować referendarza, za jego zgodą, do pełnienia czynności: 1) referendarza w innym sądzie na obszarze innej apelacji; 2) administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub innej jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej; przepis art. 78 § 1b stosuje się odpowiednio.”, b) po § 5 dodaje się § 5a i 5b w brzmieniu: „§ 5a. Delegowanie, o którym mowa w § 5 pkt 1, może nastąpić na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony. § 5b. Delegowanie, o którym mowa w § 5 pkt 2, może nastąpić wyłącznie na czas określony, nie dłuższy niż pięć lat. Minister Sprawiedliwości może w uzasadnionych przypadkach wydłużyć delegowanie referendarza sądowego na okres nie dłuższy niż kolejne pięć lat. Łączny okres delegowania nie może przekroczyć dziesięciu lat.”, c) § 7 otrzymuje brzmienie: „§ 7. W okresie delegowania, w przypadkach wskazanych w § 4–6, referendarz ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego, przysługującego na jego stanowisku, oraz dodatku za wieloletnią pracę; przepisy art. 77 § 4 i 6 oraz art. 78 § 1, 1a i 3 stosuje się odpowiednio.”; 37) w art. 155e: a) § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Minister Sprawiedliwości może delegować asystenta sędziego, za jego zgodą, do pełnienia czynności: 1) asystenta sędziego w innym sądzie na obszarze innej apelacji; 2) administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub innej jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej; przepis art. 78 § 1b stosuje się odpowiednio.”, b) po § 2 dodaje się § 2a i 2b w brzmieniu: „§ 2a. Delegowanie, o którym mowa w § 2 pkt 1, może nastąpić na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony. § 2b. Delegowanie, o którym mowa w § 2 pkt 2, może nastąpić wyłącznie na czas określony, nie dłuższy niż pięć lat. Minister Sprawiedliwości może w uzasadnionych przypadkach wydłużyć delegowanie asystenta sędziego na okres nie dłuższy niż kolejne pięć lat. Łączny okres delegowania nie może przekroczyć dziesięciu lat.”; 38) w art. 162: a) § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Do zgłoszenia kandydata na ławnika dokonanego na karcie zgłoszenia dołącza się: 1) informację z Krajowego Rejestru Karnego uzyskaną przez zgłaszaną osobę; 2) oświadczenie kandydata, że nie jest prowadzone przeciwko niemu postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe; 3) oświadczenie kandydata, że nie jest lub nie był pozbawiony władzy rodzicielskiej, a także że władza rodzicielska nie została mu ograniczona ani zawieszona; 4) oświadczenie kandydata, że nie zachodzi w stosunku do niego żadna z przesłanek wymienionych w art. 159; 5) zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia, wystawione przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania funkcji ławnika; 6) dwa zdjęcia zgodne z wymogami stosowanymi przy składaniu wniosku o wydanie dowodu osobistego.”, b) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: „§ 2a. Oświadczenia, o których mowa w § 2 pkt 2–4 są składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.”; 39) dział IVa otrzymuje brzmienie: „DZIAŁ IVa Przetwarzanie danych osobowych oraz informatyzacja sądów Rozdział 1 Przetwarzanie danych osobowych"}
{"id":"2004_868_10","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10. W ustawie z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz. U. Nr 123, poz. 849, z 2008 r. Nr 51, poz. 293 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622) art. 7 i art. 8 otrzymują brzmienie: „Art. 7. 1. Tworzy się centralną listę lekarzy sądowych. 2. Centralna lista lekarzy sądowych jest prowadzona w systemie teleinformatycznym administrowanym i udostępnianym przez Ministra Sprawiedliwości. 3. Prezes sądu okręgowego prowadzi na centralnej liście lekarzy sądowych listę lekarzy sądowych dla obszaru właściwości danego sądu okręgowego. 4. Na centralnej liście lekarzy sądowych zamieszcza się: 1) imię i nazwisko lekarza sądowego; 2) numer PESEL lekarza sądowego; 3) numer telefonu lekarza sądowego; 4) numer prawa wykonywania zawodu lekarza sądowego; 5) informacje o specjalizacji lekarza sądowego, terminie rozpoczęcia i zakończenia wykonywania czynności lekarza sądowego; 6) informacje o miejscu, dniach i godzinach przyjęć lekarza sądowego; 7) adres poczty elektronicznej, na wniosek lekarza sądowego. 5. Prezes sądu okręgowego przekazuje listę lekarzy sądowych dla obszaru właściwości danego sądu okręgowego prezesom sądów rejonowych, prezesom sądów apelacyjnych oraz Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, prokuraturze, komendom i komisariatom Policji, innym organom uprawnionym do prowadzenia dochodzeń oraz okręgowej radzie adwokackiej i radzie okręgowej izby radców prawnych, właściwym dla obszaru właściwości danego sądu okręgowego. 6. Minister Sprawiedliwości udostępnia sądom aktualne informacje z centralnej listy lekarzy sądowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. 7. Minister Sprawiedliwości udostępnia również innym podmiotom za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, informacje, o których mowa w ust. 4 pkt 1, 3 i 6. 8. Lekarz sądowy jest obowiązany niezwłocznie zgłosić prezesowi sądu okręgowego zmiany danych zamieszczonych na centralnej liście lekarzy sądowych. 9. Prezes sądu okręgowego dokonuje zmian danych zamieszczonych na centralnej liście lekarzy sądowych."}
{"id":"2004_868_11","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 11. W ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1415 i 1822) w art. 74 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Delegowanie funkcjonariusza do instytucji krajowej może nastąpić wyłącznie na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat. Dyrektor Generalny może w uzasadnionych przypadkach wydłużyć delegowanie funkcjonariusza na okres nie dłuższy niż kolejne 5 lat. Łączny okres delegowania nie może przekroczyć 10 lat.”."}
{"id":"2004_868_12","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 12. 1. Łączny okres delegowania dla: 1) sędziów w rozumieniu art. 77 § 2aa ustawy zmienianej w art. 1, 2) referendarzy sądowych w rozumieniu art. 151a § 5b ustawy zmienianej w art. 1, 3) asystentów sędziów w rozumieniu art. 155e § 2b ustawy zmienianej w art. 1, 4) prokuratorów w rozumieniu art. 50 ust. 1aa ustawy zmienianej w art. 4, 5) pracowników sądów i prokuratury w rozumieniu art. 11a ust. 2a ustawy zmienianej w art. 7, 6) kuratorów zawodowych w rozumieniu art. 31 ust. 1a ustawy zmienianej w art. 8, 7) funkcjonariuszy Służby Więziennej w rozumieniu art. 74 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 11 – zaczyna swój bieg w dniu wejścia w życie ustawy. 2. Akty delegowania sędziów delegowanych do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub innej jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej oraz delegowanych do pełnienia czynności lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury wydane przed dniem wejścia w życie ustawy wygasają z upływem 5 lat od dnia jej wejścia w życie, chyba że wcześniej upłynie okres wskazany w akcie delegowania lub nastąpi odwołanie albo ustąpienie sędziego z delegowania. 3. Akty delegowania do Ministerstwa Sprawiedliwości referendarzy sądowych, asystentów sędziów, prokuratorów, kuratorów zawodowych, funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz pracowników sądów i prokuratury wydane przed dniem wejścia w życie ustawy wygasają z upływem 5 lat od dnia jej wejścia w życie, chyba że wcześniej upłynie okres wskazany w akcie delegowania lub nastąpi odwołanie albo ustąpienie z delegowania."}
{"id":"2004_868_13","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 13. 1. W terminie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy prezesi sądów okręgowych, prowadzący listy biegłych sądowych, listy mediatorów oraz listy lekarzy sądowych na dotychczasowych zasadach, są obowiązani dokonać wpisów danych biegłych sądowych, mediatorów oraz lekarzy sądowych odpowiednio na centralną listę biegłych sądowych, centralną listę mediatorów oraz centralną listę lekarzy sądowych. 2. Do czasu dokonania wpisów, o których mowa w ust. 1, pozostają w mocy listy lekarzy sądowych prowadzone zgodnie z przepisami dotychczasowymi."}
{"id":"2004_868_14","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 14. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 20 pkt 6 i 8 i art. 32c § 3 ustawy zmienianej w art. 1, art. 58 ustawy zmienianej w art. 2, art. 23a i art. 53 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 3, art. 11020 ust. 2 i art. 123 ustawy zmienianej w art. 5, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, wydanych na podstawie art. 20 pkt 6, 8, 9–11 i art. 32c § 3 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 23a ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 78 § 5 ustawy zmienianej w art. 1 i art. 50 ust. 10 ustawy zmienianej w art. 4, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, wydanych na podstawie art. 78 § 5 ustawy zmienianej w art. 1, oraz art. 50 ust. 10 ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_868_15","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 15. Odwołania od zmiany podziału czynności sędziego skutkującej zmianą zakresu jego obowiązków, wniesione przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie art. 22a § 5 ustawy zmienianej w art. 1, podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów dotychczasowych."}
{"id":"2004_868_16","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 16. Do postępowań dyscyplinarnych wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_868_17","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 17. Zgromadzenia ogólne sędziów okręgu utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych działają w dotychczasowym składzie do czasu upływu kadencji ich obecnych członków."}
{"id":"2004_868_175a","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 175a. § 1. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane osobowe: 1) sędziów i sędziów w stanie spoczynku, 2) referendarzy sądowych, asystentów sędziów, dyrektorów sądów oraz ich zastępców, kuratorów zawodowych, urzędników oraz innych pracowników sądów, 3) biegłych sądowych, lekarzy sądowych, mediatorów oraz ławników, 4) kandydatów na stanowiska wymienione w pkt 1 i 2 – w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw pracodawcy wynikających ze stosunku pracy albo innych stosunków służbowych lub realizacji zadań z zakresu nadzoru administracyjnego nad działalnością administracyjną sądów. § 2. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane stron, pełnomocników uczestników postępowań sądowych i innych osób uczestniczących w postępowaniach sądowych, zawarte w centralnych systemach teleinformatycznych obsługujących postępowanie sądowe lub sądy, na podstawie art. 175d § 1, oraz w rejestrach prowadzonych na podstawie przepisów odrębnych, w czasie niezbędnym do realizacji zadań wymienionych w art. 175d § 1 ustawy. § 3. Minister Sprawiedliwości, w ramach sprawowanego przez siebie nadzoru zewnętrznego nad sądami oraz w związku z uprawnieniem, o którym mowa w art. 114 § 1, może zbierać i wykorzystywać niezbędne informacje zawierające dane osobowe, oraz przetwarzać je w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1182 i 1662) także bez wiedzy i zgody osoby, której dane dotyczą. Dane, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, mogą być zbierane i przetwarzane przez Ministra Sprawiedliwości wyłącznie, gdy jest to niezbędne ze względu na zakres lub charakter prowadzonego postępowania lub przeprowadzanych czynności. § 4. Minister Sprawiedliwości jest administratorem systemów teleinformatycznych służących do przetwarzania danych osobowych, o których mowa w § 1 i 2. Do przetwarzania danych osobowych, o których mowa w § 1 i 2, nie stosuje się art. 40 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. § 5. Minister Sprawiedliwości ma dostęp do centralnych baz danych sądów i sądowych systemów teleinformatycznych w zakresie wykonywania zadań określonych w ustawie."}
{"id":"2004_868_175b","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 175b. Prezes sądu apelacyjnego i prezes sądu okręgowego przetwarzają dane osobowe: 1) sędziów i sędziów w stanie spoczynku, 2) referendarzy sądowych, asystentów sędziów, dyrektorów sądów oraz ich zastępców, kuratorów zawodowych, urzędników oraz innych pracowników sądów, 3) biegłych sądowych, lekarzy sądowych, mediatorów oraz ławników, 4) kandydatów na stanowiska wymienione w pkt 1 i 2 – w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw wynikających ze stosunków służbowych lub realizacji zadań z zakresu nadzoru administracyjnego nad działalnością administracyjną sądów."}
{"id":"2004_868_175c","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 175c. Minister Sprawiedliwości wymienia dane dotyczące sędziów w stanie spoczynku, w zakresie określonym w art. 68a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w ramach Systemu Elektronicznej Wymiany Informacji dotyczących Zabezpieczenia Społecznego, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987\/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącym wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883\/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 284 z 30.10.2009, str. 1, z późn. zm.), za pośrednictwem punktu kontaktowego prowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Rozdział 2 Informatyzacja sądów"}
{"id":"2004_868_175d","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 175d. § 1. Minister Sprawiedliwości wykonuje zadania z zakresu informatyzacji sądów polegające na projektowaniu, wdrażaniu, eksploatacji, integracji, rozwoju i udostępnianiu systemów teleinformatycznych obsługujących postępowanie sądowe lub sądy, zabezpieczaniu danych osobowych przetwarzanych w tych systemach, koordynowaniu tych działań oraz zapewnieniu możliwości wymiany danych pomiędzy tymi systemami, w szczególności: 1) administruje systemem teleinformatycznym, w którym jest prowadzona centralna lista mediatorów, i udostępnia ten system; 2) administruje systemem teleinformatycznym, w którym jest prowadzona centralna lista biegłych sądowych, i udostępnia ten system; 3) administruje systemem teleinformatycznym, w którym jest prowadzona centralna lista lekarzy sądowych, i udostępnia ten system; 4) administruje systemem teleinformatycznym zapewniającym transkrypcję zapisu dźwięku z przebiegu posiedzenia jawnego i udostępnia ten system sądom; 5) administruje systemem teleinformatycznym zapewniającym sądom możliwość przechowywania i zabezpieczania akt spraw sądowych prowadzonych w całości lub w części w postaci elektronicznej i udostępnia ten system sądom; 6) administruje systemem teleinformatycznym, w którym jest prowadzony zbiór orzeczeń przesłanych przez prezesów sądów, i udostępnia ten system; 7) umożliwia identyfikację uczestników postępowań i ich pełnomocników w systemach teleinformatycznych obsługujących postępowanie sądowe lub sądy, jeżeli przepis szczególny tak stanowi; 8) świadczy usługi certyfikacyjne w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 262 oraz z 2014 r. poz. 1662). § 2. Minister Sprawiedliwości może w celu określonym w § 1 utworzyć w sądzie apelacyjnym lub jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanej system teleinformatyczny lub bazę danych w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402, z późn. zm.[4])). § 3. Minister Sprawiedliwości może przekazać jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanej wykonywanie zadań z zakresu informatyzacji postępowania sądowego lub sądów. § 4. Minister Sprawiedliwości może wyznaczyć sąd lub sądy do wykonywania zadań wymienionych w § 1."}
{"id":"2004_868_175e","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 175e. § 1. Prezes sądu przekazuje sądowi wyznaczonemu na podstawie art. 175d § 4 treść orzeczeń za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. § 2. Zbiór orzeczeń, o których mowa w art. 175d § 1 pkt 6, jest prowadzony i udostępniany w systemie teleinformatycznym przez sąd wyznaczony na podstawie art. 175d § 4. § 3. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, kategorie spraw i rodzaje orzeczeń, podlegających obowiązkowemu udostępnieniu w Biuletynie Informacji Publicznej sądu, o którym mowa w § 1, oraz sposób i tryb ich anonimizacji i udostępniania, mając na względzie konieczność zapewnienia szerokiego dostępu do orzecznictwa sądów powszechnych i zapewnienia funkcji informacyjnej publikowanych orzeczeń oraz ochronę prywatności uczestników postępowań sądowych, a także konieczność właściwego zabezpieczenia informacji przed ich utratą, zniekształceniem, nieuprawnionym dostępem do nich, ich usunięciem lub inną nieuprawnioną zmianą i zapewnienia rozpoznawalności dokonanych zmian lub usunięć i identyfikacji osób dokonujących tych czynności oraz minimalne wymagania dla systemów teleinformatycznych używanych do realizacji zadań publicznych, określone w odrębnych przepisach."}
{"id":"2004_868_175f","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 175f. § 1. Tworzy się centralną listę biegłych sądowych. § 2. Centralna lista biegłych sądowych jest prowadzona w systemie teleinformatycznym administrowanym i udostępnianym przez Ministra Sprawiedliwości. § 3. Prezes sądu okręgowego prowadzi w ramach centralnej listy biegłych sądowych listę biegłych dla obszaru właściwości danego okręgu sądowego. § 4. Na centralnej liście biegłych sądowych zamieszcza się: 1) imię i nazwisko biegłego sądowego; 2) numer PESEL biegłego sądowego; 3) numer telefonu biegłego sądowego; 4) adres do korespondencji biegłego sądowego; 5) sąd okręgowy, przy którym biegły sądowy został ustanowiony; 6) termin, do którego biegły sądowy został ustanowiony; 7) dane dotyczące specjalizacji biegłego sądowego; 8) informacje o opiniach sporządzonych przez biegłego sądowego; 9) adres poczty elektronicznej, na wniosek biegłego sądowego. § 5. Minister Sprawiedliwości udostępnia sądom aktualne informacje z centralnej listy biegłych sądowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. § 6. Minister Sprawiedliwości udostępnia również innym podmiotom informacje, o których mowa w § 4 pkt 1 i 5–7, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. § 7. Biegły sądowy jest obowiązany niezwłocznie zgłosić prezesowi sądu okręgowego zmiany danych zamieszczonych na centralnej liście biegłych sądowych. § 8. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób prowadzenia centralnej listy biegłych sądowych oraz udostępniania danych zamieszczonych na tej liście, uwzględniając potrzebę zapewnienia wiarygodnej informacji o biegłych sądowych oraz potrzebę efektywnego wyszukiwania takich biegłych."}
{"id":"2004_868_175g","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 175g. § 1. Tworzy się centralną listę mediatorów. § 2. Centralna lista mediatorów jest prowadzona w systemie teleinformatycznym administrowanym i udostępnianym przez Ministra Sprawiedliwości. § 3. Prezes sądu okręgowego prowadzi w ramach centralnej listy mediatorów listę osób prowadzących mediację, o których mowa w art. 3a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2014, poz. 382) oraz art. 23a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[5])), dla obszaru właściwości danego okręgu sądowego. § 4. Na centralnej liście mediatorów zamieszcza się: 1) imię i nazwisko mediatora; 2) numer PESEL mediatora; 3) numer telefonu mediatora; 4) adres do korespondencji mediatora; 5) dane dotyczące specjalizacji mediatora; 6) informację dotyczącą wykształcenia mediatora i przebytych szkoleń; 7) adres poczty elektronicznej, na wniosek mediatora. § 5. Minister Sprawiedliwości udostępnia sądom aktualne informacje z centralnej listy mediatorów za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. § 6. Minister Sprawiedliwości udostępnia również innym podmiotom informacje, o których mowa w § 4 pkt 1, 4, 5 i 7, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. § 7. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób prowadzenia centralnej listy mediatorów oraz udostępniania danych zamieszczonych na tej liście, uwzględniając potrzebę zapewnienia wiarygodnej informacji o mediatorach oraz potrzebę efektywnego wyszukiwania mediatorów.”; 40) art. 179a otrzymuje brzmienie: „Art. 179a. § 1. Minister Sprawiedliwości może powierzyć dyrektorowi sądu apelacyjnego wykonywanie na rzecz sądów działających na obszarze apelacji określonych zadań z zakresu działalności administracyjnej, o której mowa w art. 8 pkt 1, dotyczących: 1) gospodarki finansowej tych sądów; 2) prowadzenia spraw organizacyjnych, etatowych i osobowych pozostających w kompetencji dyrektorów tych sądów. § 2. Minister Sprawiedliwości może powierzyć dyrektorowi sądu apelacyjnego wykonywanie na rzecz wskazanych sądów określonych zadań z zakresu działalności administracyjnej, o której mowa w art. 8 pkt 1, dotyczących: 1) informatyzacji sądów oraz obsługi informatycznej sądów; 2) prowadzenia postępowań o udzielenie zamówienia publicznego.”."}
{"id":"2004_868_18","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 18. Przepisy art. 92 § 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do ustalenia prawa do gratyfikacji jubileuszowej od dnia 12 października 2011 r."}
{"id":"2004_868_19","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 19. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2015 r., z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 10 lit. b i pkt 22, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia; 2) art. 6 pkt 1 lit. a, który wchodzi w życie z dniem 2 lipca 2015 r.; 3) art. 1 pkt 39 w zakresie art. 175f § 4 pkt 8, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Radosław Sikorski [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, ustawę z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe, ustawę z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych, ustawę z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym, ustawę z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym oraz ustawę z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999, z 2001 r. Nr 112, poz. 1198, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 111, poz. 1181, z 2005 r. Nr 39, poz. 377, z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 235, poz. 1551, z 2011 r. Nr 85, poz. 459, Nr 156, poz. 934, Nr 205, poz. 1204 i Nr 282, poz. 1660, z 2012 r. poz. 1136 oraz z 2013 r. poz. 771. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 94, poz. 658 i Nr 121, poz. 843, z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 181, poz. 1293, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 152, poz. 1016. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 176, poz. 1238. [5]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106, poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246, Nr 53, poz. 273, Nr 112, poz. 654, Nr 117, poz. 678, Nr 142, poz. 829, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 240, poz. 1430, 1431 i 1438 i Nr 279, poz. 1645, z 2012 r. poz. 886, 1091, 1101, 1327, 1426, 1447 i 1529, z 2013 r. poz. 480, 765, 849, 1247, 1262, 1282 i 1650, z 2014 r. poz. 85, 384, 694, 1375 i 1556 oraz z 2015 r. poz. 21. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 830, 941 i 1289 oraz z 2015 r. poz. 218. [7]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1999 r. Nr 90, poz. 999, z 2001 r. Nr 112, poz. 1198, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 111, poz. 1181, z 2005 r. Nr 39, poz. 377, z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 235, poz. 1551, z 2011 r. Nr 85, poz. 459, Nr 156, poz. 934, Nr 205, poz. 1204 i Nr 282, poz. 1660, z 2012 r. poz. 1136 oraz z 2013 r. poz. 771. [8]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 637, z 2013 r. poz. 1247 i 1623 oraz z 2014 r. poz. 504. Tekst jednolity nie uwzględnia zmian ogłoszonych w Dz. U. z 2011 r. Nr 240, poz. 1430. [9]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 94, poz. 658 i Nr 121, poz. 843, z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 181, poz. 1293, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 152, poz. 1016. [10]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106, poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246, Nr 53, poz. 273, Nr 112, poz. 654, Nr 117, poz. 678, Nr 142, poz. 829, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 240, poz. 1430, 1431 i 1438 i Nr 279, poz. 1645, z 2012 r. poz. 886, 1091, 1101, 1327, 1426, 1447 i 1529, z 2013 r. poz. 480, 765, 849, 1247, 1262, 1282 i 1650, z 2014 r. poz. 85, 384, 694, 1375 i 1556 oraz z 2015 r. poz. 21. [11]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 113, poz. 659 i Nr 203, poz. 1192 oraz z 2013 r. poz. 829. [12]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. oraz z 2014 r. poz. 504, 1031 i 1081."}
{"id":"2004_868_2","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2013 r. poz. 707, z późn. zm.[6])) uchyla się art. 58."}
{"id":"2004_868_3","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.[7])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 23a otrzymuje brzmienie: „Art. 23a. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób prowadzenia rejestru dzienników i czasopism, mając na względzie przejrzystość i czytelność danych zawartych w rejestrze oraz sprawność postępowania rejestracyjnego.”; 2) w art. 53 uchyla się ust. 2."}
{"id":"2004_868_4","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2011 r. Nr 270, poz. 1599, z późn. zm.[8])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 49a dodaje się ust. 7 w brzmieniu: „7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.”; 2) w art. 50: a) dodaje się ust. 1aa w brzmieniu: „1aa. Delegowanie prokuratora do Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej może nastąpić wyłącznie na czas określony, nie dłuższy niż pięć lat. Prokurator Generalny może w uzasadnionych przypadkach wydłużyć delegowanie prokuratora na okres nie dłuższy niż kolejne pięć lat. Łączny okres delegowania nie może przekroczyć dziesięciu lat.”, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Prokurator delegowany na podstawie ust. 1 lub 2a na okres dłuższy niż rok może zostać odwołany z delegowania albo z niego ustąpić z trzymiesięcznym uprzedzeniem. Prokurator delegowany na podstawie ust. 2a na okres nie dłuższy niż rok może zostać odwołany z delegowania albo z niego ustąpić z miesięcznym uprzedzeniem.”, c) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) prawo do nieodpłatnego zakwaterowania, w warunkach odpowiadających godności urzędu, albo zwrot faktycznie poniesionych kosztów zamieszkania w miejscu delegowania – w wysokości miesięcznie nie wyższej niż 78% podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego prokuratora, o którym mowa w art. 61a,”, d) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „10. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia: 1) tryb i szczegółowe warunki delegowania prokuratorów do pełnienia obowiązków w Prokuraturze Generalnej lub Ministerstwie Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, mając na względzie racjonalne wykorzystanie kadr powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury i potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych prokuratur; 2) tryb i szczegółowe warunki realizacji prawa do nieodpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania oraz sposób dokumentowania poniesionych kosztów, z uwzględnieniem możliwości zróżnicowania wysokości zwrotu kosztów w zależności od miejscowości delegowania, a także tryb, szczegółowe warunki i zakres innych świadczeń, mając na względzie zakres świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe i czasowo przenoszonym oraz konieczność zapewnienia warunków do prawidłowego wykonywania obowiązków i funkcji powierzonej prokuratorowi.”; 3) w art. 101a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Prokurator Generalny przetwarza dane osobowe prokuratorów, prokuratorów w stanie spoczynku, asesorów, asystentów prokuratorów, urzędników i innych pracowników powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, a także kandydatów na wymienione stanowiska, w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw pracodawcy wynikających ze stosunku pracy albo innych stosunków służbowych lub realizacji zadań z zakresu nadzoru służbowego. 2. Do przetwarzania danych osobowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 40 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1182 i 1662).”."}
{"id":"2004_868_5","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.[9])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11020 uchyla się ust. 2; 2) art. 11021 otrzymuje brzmienie: „Art. 11021. Sąd, o którym mowa w art. 11020 ust. 1, rozpoznaje także zażalenia na orzeczenia zespołów orzekających Komisji wydane w toku postępowania przed Komisją.”; 3) uchyla się art. 123."}
{"id":"2004_868_6","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (1997 r. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.[10])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 156: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta sprawy sądowej i daje możność sporządzenia ich kopii. Za zgodą prezesa sądu akta te mogą być udostępnione również innym osobom. Informacje o aktach sprawy mogą być udostępnione także za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.”, b) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. Jeżeli nie zachodzi potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania lub ochrony ważnego interesu państwa, w toku postępowania przygotowawczego stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta, umożliwia się sporządzanie odpisów lub kopii oraz wydaje się odpłatnie uwierzytelnione odpisy lub kopie; prawo to przysługuje stronom także po zakończeniu postępowania przygotowawczego. Prokurator może udostępnić akta w postaci elektronicznej. W przedmiocie udostępnienia akt, sporządzenia odpisów lub kopii lub wydania uwierzytelnionych odpisów lub kopii prowadzący postępowanie przygotowawcze wydaje zarządzenie. Za zgodą prokuratora akta w toku postępowania przygotowawczego mogą być w wyjątkowych wypadkach udostępnione innym osobom.”; 2) w art. 306 § 1b otrzymuje brzmienie: „§ 1b. Uprawnionym do złożenia zażalenia, o którym mowa w § 1 i la, przysługuje prawo przejrzenia akt. W celu przejrzenia akt prokurator może udostępnić akta w postaci elektronicznej.”."}
{"id":"2004_868_7","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. z 2011 r. Nr 109, poz. 639, z późn. zm.[11])) w art. 11a: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister Sprawiedliwości może delegować urzędnika, za jego zgodą, do wykonywania obowiązków służbowych: 1) w innym sądzie, na czas określony, nie dłuższy niż dwa lata, albo na czas nieokreślony; 2) w Ministerstwie Sprawiedliwości lub innej jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanej, na czas określony, nie dłuższy niż pięć lat; Minister Sprawiedliwości może w uzasadnionych przypadkach wydłużyć delegowanie urzędnika, na okres nie dłuższy niż kolejne pięć lat.”; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Łączny okres delegowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć dziesięciu lat.”."}
{"id":"2004_868_8","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. 1. Informacje o miejscach, dniach i godzinach przyjęć lekarzy sądowych, wraz z ich imieniem i nazwiskiem oraz numerem telefonu, wywiesza się na tablicach ogłoszeń w siedzibach podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 5, a także w miejscach wykonywania zawodu lekarza przez lekarzy sądowych. 2. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób prowadzenia centralnej listy lekarzy sądowych oraz udostępniania danych zamieszczonych na tej liście, uwzględniając potrzebę dostarczenia wiarygodnej informacji o lekarzach sądowych oraz potrzebę efektywnego wyszukiwania takich lekarzy.”."}
{"id":"2004_868_8","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 795 i 1689) w art. 31 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Delegowanie kuratora zawodowego do Ministerstwa Sprawiedliwości może nastąpić wyłącznie na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat. Minister Sprawiedliwości może w uzasadnionych przypadkach wydłużyć delegowanie kuratora sądowego na okres nie dłuższy niż kolejne 5 lat. Łączny okres delegowania nie może przekroczyć 10 lat.”."}
{"id":"2004_868_9","title":"Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Senatu USTAWa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. W ustawie z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2013 r. poz. 499, z późn. zm. [12])) w art. 60 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Z wnioskiem, o którym mowa w § 1, mogą wystąpić również Rzecznik Praw Obywatelskich, Minister Sprawiedliwości i Prokurator Generalny oraz, w zakresie swojej właściwości, Rzecznik Praw Dziecka, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego i Rzecznik Ubezpieczonych.”."}
{"id":"2004_870_1","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 156 otrzymuje brzmienie: „Art. 156. Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność nas­tępuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do prze­niesienia własności, z zapisu zwykłego, z bezpodstaw­nego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przenoszącej własność zależy od istnienia tego zobowiązania.”; 2) w art. 510 § 2 otrzymuje brzmienie: „§ 2. Jeżeli zawarcie umowy przelewu następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przelewu zależy od istnienia tego zobowiązania.”; 3) w art. 922 § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Do długów spadkowych należą także koszty pogrzebu spad­kodawcy w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjętym w danym środowisku, koszty postępowania spadkowego, obowiązek zaspoko­jenia roszczeń o zachowek oraz obowiązek wykonania zapisów zwykłych i poleceń, jak również inne obowiązki przewidziane w przepisach księgi niniejszej.”; 4) w art. 932 dodaje się § 6 w brzmieniu: „§ 6. Jeżeli jedno z rodziców nie dożyło otwarcia spadku i brak jest rodzeństwa spadkodawcy lub ich zstępnych, udział spadkowy rodzica dziedziczącego w zbiegu z małżonkiem spadkodawcy wynosi połowę spadku.”; 5) w art. 939 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Małżonek dziedziczący z ustawy w zbiegu z innymi spadkobiercami, wyjąwszy zstępnych spadkodawcy, którzy mieszkali z nim razem w chwili jego śmierci, może żądać ze spadku ponad swój udział spadkowy przedmiotów urządzenia domowego, z których za życia spadkodawcy korzystał wspólnie z nim lub wyłącznie sam. Do roszczeń małżonka z tego tytułu stosuje się odpowiednio przepisy o zapisie zwykłym.”; 6) w art. 967 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Jeżeli osoba powołana jako spadkobierca testamentowy nie chce lub nie może być spadkobiercą, spadkobierca ustawowy, któremu przypadł przeznaczony dla tej osoby udział spadkowy, obowiązany jest, w braku odmiennej woli spadkodawcy, wykonać obciążające tę osobę zapisy zwykłe, polecenia i inne rozrządzenia spadkodawcy.”; 7) w księdze czwartej w tytule III w dziale III przed art. 968 dodaje się oznaczenie w brzmieniu: „Rozdział I Zapis zwykły”; 8) art. 968 otrzymuje brzmienie: „Art. 968. § 1. Spadkodawca może przez rozrządzenie testa­men­towe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis zwykły). § 2. Spadkodawca może obciążyć zapisem zwykłym także zapisobiercę (dalszy zapis).”; 9) w księdze czwartej w tytule III w dziale III po art. 981 dodaje się rozdział II w brzmieniu: „Rozdział II Zapis windykacyjny"}
{"id":"2004_870_1004","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1004. § 1. Zmniejszenie zapisów zwykłych i poleceń nas­tępuje w stosunku do ich wartości, chyba że z treści testamentu wynika odmienna wola spad­kodawcy. § 2. W razie zmniejszenia zapisu zwykłego obciążo­nego dalszym zapisem lub poleceniem, dalszy zapis lub polecenie podlega stosunkowemu zmniejszeniu."}
{"id":"2004_870_1005","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1005. § 1. Jeżeli spadkobierca obowiązany do zaspokojenia roszczenia z tytułu zachowku sam jest upraw­niony do zachowku, może on żądać zmniejszenia zapisów zwykłych i poleceń w takim stopniu, ażeby pozostał mu jego własny zachowek. § 2. Jeżeli zapisobierca sam jest uprawniony do zachowku, zapis zwykły uczyniony na jego rzecz podlega zmniejszeniu tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej jego własny za­cho­wek."}
{"id":"2004_870_1006","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1006. Jeżeli zmniejszeniu podlega zapis zwykły, którego przedmiot nie da się podzielić bez istotnej zmiany lub bez znacznego zmniejszenia wartości, zapiso­bierca może żądać całkowitego wykonania zapisu, uiszczając odpowiednią sumę pieniężną."}
{"id":"2004_870_1007","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1007. § 1. Roszczenia uprawnionego z tytułu zachowku oraz roszczenia spadkobierców o zmniejszenie zapisów zwykłych i poleceń przedawniają się z upływem lat pięciu od ogłoszenia testamentu. § 2. Roszczenie przeciwko osobie obowiązanej do uzupełnienia zachowku z tytułu otrzymanych od spadkodawcy zapisu windykacyjnego lub daro­wizny przedawnia się z upływem lat pięciu od otwarcia spadku.”; 21) w księdze czwartej tytuł tytułu VI otrzymuje brzmienie: „Stwierdzenie nabycia spadku lub przedmiotu zapisu windyka­cyjnego, poświadczenie dziedziczenia i ochrona spadkobiercy”; 22) po art. 1029 dodaje się art. 10291 w brzmieniu: „Art. 10291. Przepisy niniejszego tytułu stosuje się odpowiednio do stwierdzenia nabycia przedmiotu zapisu windy­kacyjnego.”; 23) art. 1033 otrzymuje brzmienie: „Art. 1033. Odpowiedzialność spadkobiercy z tytułu zapisów zwykłych i poleceń ogranicza się do wartości stanu czynnego spadku.”; 24) po art. 1034 dodaje się art. 10341 – 10343 w brzmieniu: „Art. 10341. § 1. Do chwili działu spadku wraz ze spadko­biercami solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe ponoszą także osoby, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windy­ka­cyjne. § 2. Rozliczenia między spadkobiercami i osoba­mi, na których rzecz zostały uczynione zapisy windykacyjne, następują proporcjonalnie do wartości otrzymanych przez nich przysporzeń. Spadkobiercom uwzględnia się ich udział w wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku."}
{"id":"2004_870_10342","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10342. Od chwili działu spadku spadkobiercy i osoby, na których rzecz zostały uczynione zapisy windyka­cyjne, ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe proporcjonalnie do wartości otrzymanych przez nich przysporzeń."}
{"id":"2004_870_10343","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 10343. Odpowiedzialność osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny za długi spadkowe, jest ograniczona do wartości przedmiotu zapisu windykacyjnego według stanu i cen z chwili otwarcia spadku.”; 25) art. 1039 – 1041 otrzymują brzmienie: „Art. 1039. § 1. Jeżeli w razie dziedziczenia ustawowego dział spadku następuje między zstępnymi albo między zstępnymi i małżonkiem, spadkobiercy ci są wzajemnie zobowiązani do zaliczenia na schedę spadkową otrzymanych od spadko­dawcy darowizn oraz zapisów windyka­cyjnych, chyba że z oświadczenia spadko­dawcy lub z okoliczności wynika, że darowizna lub zapis windykacyjny zostały dokonane ze zwolnieniem od obowiązku zaliczenia. § 2. Spadkodawca może włożyć obowiązek zali­czenia darowizny lub zapisu windykacyjnego na schedę spadkową także na spadkobiercę ustawowego nie wymienionego w paragrafie poprzedzającym. § 3. Nie podlegają zaliczeniu na schedę spadkową drobne darowizny zwyczajowo w danych sto­sunkach przyjęte."}
{"id":"2004_870_1040","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1040. Jeżeli wartość darowizny lub zapisu windykacyjnego podlegających zaliczeniu przewyższa wartość schedy spadkowej, spadkobierca nie jest obowiązany do zwrotu nadwyżki. W wypadku takim nie uwzględnia się przy dziale spadku ani darowizny lub zapisu windykacyjnego, ani spadkobiercy zobowiązanego do ich zaliczenia."}
{"id":"2004_870_1041","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1041. Dalszy zstępny spadkodawcy obowiązany jest do za­li­czenia na schedę spadkową darowizny oraz zapisu windykacyjnego dokonanych przez spadkodawcę na rzecz jego wstępnego.”; 26) w art. 1042: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Zaliczenie na schedę spadkową przeprowadza się w ten sposób, że wartość darowizn lub zapisów windy­kacyjnych podlegających zaliczeniu dolicza się do spadku lub do części spadku, która ulega podziałowi między spadkobierców obowiązanych wzajemnie do zaliczenia, po czym oblicza się schedę spadkową każdego z tych spadkobierców, a następnie każdemu z nich zalicza się na poczet jego schedy wartość daro­wizny lub zapisu windykacyjnego podlegającej zali­czeniu.”, b) po § 2 dodaje się § 21 w brzmieniu: „§ 21. Wartość przedmiotu zapisu windykacyjnego oblicza się według stanu z chwili otwarcia spadku, a według cen z chwili działu spadku.”, c) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Przy zaliczaniu na schedę spadkową nie uwzględnia się pożytków przedmiotu darowizny lub zapisu windy­kacyjnego.”."}
{"id":"2004_870_2","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 2004 r. Nr 167, poz. 1758, z późn. zm.[3])) w art. 7: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przepisów ustawy nie stosuje się do nabycia nieruchomości w drodze dziedziczenia lub zapisu windykacyjnego przez osoby uprawnione do dziedziczenia ustawowego. Jeżeli prawo ojczyste spadkodawcy nie przewiduje dziedziczenia ustawowego, w tym zakresie stosuje się prawo polskie.”; 2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Jeżeli cudzoziemiec, który nabył nieruchomość na podstawie zapisu windykacyjnego, nie uzyska zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie wniosku złożonego w ciągu dwóch lat od dnia otwarcia spadku, prawo własności nieruchomości lub prawo użytkowania wieczystego wchodzi do spadku. Stosuje się wtedy przepisy ust. 2 i 3, z tym że termin, o którym mowa w ust. 3, biegnie od chwili, gdy cudzoziemiec dowiedział się o wejściu do spadku prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego.”; 3) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przepisy ust. 2 – 3a stosuje się odpowiednio do udziałów lub akcji spółki handlowej będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium Rzeczy­pospo­litej Polskiej.”."}
{"id":"2004_870_3","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.[4])) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 636 dodaje się art. 6361 w brzmieniu: „Art. 6361. Przepisy o zabezpieczeniu spadku stosuje się odpowiednio do zabezpieczenia przedmiotu zapisu windykacyjnego.”; 2) w art. 665 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Sąd spadku albo notariusz wyda osobie powołanej na wykonawcę testamentu, na jej wniosek, zaświadczenie, w którym wymieni imię, nazwisko, miejsce ostatniego zamieszkania oraz datę i miejsce śmierci spadkodawcy, imię, nazwisko i miejsce zamieszkania wykonawcy testamentu, jak również zamieści stwierdzenie, że dana osoba została powołana na wykonawcę testamentu. W zaś­wiadczeniu wskazuje się też prawa i obowiązki wykonawcy testamentu, jeżeli zostały one określone przez spadkodawcę.”; 3) w części pierwszej w księdze drugiej w tytule II w dziale IV tytuł rozdziału 8 otrzymuje brzmienie: „Stwierdzenie nabycia spadku i przedmiotu zapisu windyka­cyjnego”; 4) art. 677 otrzymuje brzmienie: „Art. 677. § 1. Sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadko­bierców, choćby były nimi inne osoby niż te, które wskazali uczestnicy. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku sąd wymienia spadkodawcę oraz wszystkich spadkobierców, którym spadek przypadł, jak również wysokość ich udziałów. § 2. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku sąd stwierdza także nabycie przedmiotu zapisu windykacyjnego, wymieniając osobę, dla której spadkodawca uczynił zapis windykacyjny, oraz przedmiot tego zapisu. § 3. Stwierdzenie nabycia przedmiotu zapisu windy­ka­cyjnego może nastąpić również przez wydanie przez sąd postanowienia częścio­wego.”; 5) w art. 679 § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. Przepisy § 1 – 3 stosuje się odpowiednio do zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia oraz do stwierdzenia nabycia przedmiotu zapisu windykacyjnego.”; 6) art. 686 otrzymuje brzmienie: „Art. 686. W postępowaniu działowym sąd rozstrzyga także o istnieniu zapisów zwykłych, których przedmiotem są rzeczy lub prawa należące do spadku, jak również o wzajemnych roszczeniach pomiędzy współspad­kobiercami z tytułu posiadania poszczególnych przedmiotów spadkowych, pobranych pożytków i innych przychodów, poczynionych na spadek na­kładów i spłaconych długów spadkowych.”."}
{"id":"2004_870_4","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.[5])) w art. 57 § 2 i 3 otrzymują brzmienie: „§ 2. W razie zawieszenia postępowania z przyczyny określonej w art. 56 § 1 pkt 2 – organ egzekucyjny podejmie zawieszone postępowanie, gdy organ ten zostanie zawiadomiony przez wierzyciela o ustaleniu według przepisów prawa cywilnego spadkobierców zmarłego zobowiązanego, na których prze­szedł egzekwowany obowiązek, lub osób, na których rzecz zostały uczynione zapisy windykacyjne. Wierzyciel może również, nie czekając na sądowe stwierdzenie nabycia spadku lub przedmiotu zapisu windykacyjnego albo sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia, wskazać osobę, którą uważa za spadkobiercę zmarłego zobowiązanego, lub osobę, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, odpowiedzialną za egzekwowany obowiązek. Jednakże organ egzekucyjny obowiązany jest zastosować się do postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, postanowienia częściowego stwierdzającego nabycie przedmiotu zapisu windykacyjnego lub zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia, jeżeli postanowienie to lub wypis zarejestrowanego aktu poświad­czenia dziedziczenia zostaną mu złożone przed zakończeniem postępowania egzekucyjnego. § 3. Jeżeli szczególne przepisy przewidują wydanie przez wie­rzy­ciela decyzji o odpowiedzialności za zmarłego zobowią­zanego innej osoby, jako spadkobiercy lub zapisobiercy, organ egzekucyjny może podjąć postępowanie egzekucyjne, zawie­szone z przyczyny określonej w art. 56 § 1 pkt 2, po wydaniu takiej decyzji.”."}
{"id":"2004_870_5","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, pole­cenia testamentowego;”; 2) w art. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub daro­wizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do pro­jektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw;”; 3) w art. 4 w ust. 1 w pkt 9 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „nabycie w drodze spadku lub zapisu windykacyjnego:”; 4) w art. 6 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) przy nabyciu w drodze zapisu zwykłego, dalszego za­pisu lub z polecenia testamentowego – z chwilą wyko­nania zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub polecenia;”, b) po pkt 2a dodaje się pkt 2b w brzmieniu: „2b) przy nabyciu w drodze zapisu windykacyjnego – z chwi­­lą uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzają­cego nabycie spadku, postanowienia czę­ścio­wego stwierdzającego nabycie przedmiotu zapisu windyka­cyjnego lub zarejestrowania aktu poświad­czenia dzie­dziczenia;”; 5) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli spadkobierca, obdarowany lub osoba, na której rzecz został uczyniony zapis zwykły lub windykacyjny, zostali obcią­żeni obowiązkiem wykonania polecenia lub zapisu zwy­kłego, wartość obciążenia z tego tytułu stanowi ciężar spadku, darowizny, zapisu zwykłego lub windykacyjnego, a w przypadku polecenia, o ile zostało wy­konane.”; 6) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego od­rębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spół­dzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie: 1) w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windy­ka­cyjnego, dalszego zapisu, polecenia testamentowego, darowizny lub polecenia darczyńcy przez osoby zali­czane do I grupy podatkowej, 2) w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windy­kacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamen­towego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej, 3) w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windy­kacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamento­wego przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, które sprawowały opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie pisemnej umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, przez co naj­mniej dwa lata od dnia poświadczenia podpisów przez notariusza – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku miesz­kalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.”."}
{"id":"2004_870_6","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158, z 2009 r. Nr 37, poz. 286 i Nr 166, poz. 1317 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 95b otrzymuje brzmienie: „Art. 95b. Przed sporządzeniem aktu poświadczenia dziedzicze­nia notariusz spisuje protokół dziedziczenia przy udziale wszystkich osób, które mogą wchodzić w rachubę jako spadkobiercy ustawowi i testamen­towi, a także osób, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne.”; 2) w art. 95c w § 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) oświadczenia, czy były składane oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku lub zapisu windykacyjnego, czy zostało wydane orzeczenie dotyczące niegodności spadko­biercy lub osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, oraz czy były zawierane umowy z przy­szłym spadkodawcą w przedmiocie zrzeczenia się dzie­dziczenia po nim;”; 3) w art. 95c § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Jeżeli od dnia otwarcia spadku nie upłynęło sześć mie­sięcy, w protokole dziedziczenia należy zamieścić oświad­czenia spadkobierców o prostym przyjęciu spadku lub przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza albo o od­rzuceniu spadku, chyba że oświadczenia tej treści zostały już przez spadkobierców uprzednio złożone. W takim przypadku należy zamieścić wzmiankę o dacie, miejscu i treści złożonych przez poszczególnych spadkobierców oświadczeń. Przepisy te stosuje się także do oświadczeń osób, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne.”; 4) w art. 95e: a) § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Po spisaniu protokołu dziedziczenia notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia, jeżeli nie ma wątpliwości co do osoby spadkobiercy i wysokości udziałów w spadku, a w przypadku gdy spadkodawca uczynił zapis windy­kacyjny, co do osoby, na której rzecz spadkodawca uczynił zapis windykacyjny i przedmiotu zapisu.”, b) w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) w toku sporządzania protokołu dziedziczenia ujawnią się oko­liczności wskazujące, że przy jego sporządzeniu nie były obecne wszystkie osoby, które mogą wchodzić w rachubę jako spadkobiercy ustawowi lub testamentowi, lub też osoby, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne, albo istnieją lub istniały testamenty, które nie zostały otwarte lub ogłoszone;”; 5) w art. 95f w § 1 po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: „7a) wskazanie osób, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne, oraz przedmiotów tych zapisów, chyba że osoby te nie chcą lub nie mogą być zapiso­biercami;”; 6) art. 95l otrzymuje brzmienie: „Art. 95l. Jeżeli w akcie poświadczenia dziedziczenia nie wskazano spadkobierców dziedziczących gospo­darstwo rolne lub osób, na których rzecz spadko­dawca uczynił zapisy windykacyjne, notariusz spo­rządzi w tym przedmiocie akt uzupełniający, stosując odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału.”."}
{"id":"2004_870_7","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361, z późn. zm.[6])) art. 123 otrzymuje brzmienie: „Art. 123. Oświadczenie upadłego o odrzuceniu spadku lub zapisu windykacyjnego jest bezskuteczne w stosunku do masy upadłości, jeżeli zostało złożone po ogłoszeniu upa­dłości.”."}
{"id":"2004_870_8","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. Do roszczeń, o których mowa w art. 1007 ustawy, o której mowa w art. 1, powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nie przedawnionych, stosuje się przepisy tego artykułu w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_870_9","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Grzegorz Schetyna [1]) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, ustawę z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie i ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz. 1287, z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz. 1425 i 1431 i Nr 228, poz. 1506, z 2009 r. Nr 42, poz. 341, Nr 79, poz. 662 i Nr 131, poz. 1075 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 222 i Nr 155, poz. 1037. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2008 r. Nr 180, poz. 1112 i Nr 216, poz. 1367. [4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319, Nr 50, poz. 331, Nr 61, poz. 418, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, poz. 1378 i Nr 247, poz. 1845, z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 96, poz. 609 i 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796, Nr 171, poz. 1056, Nr 220, poz. 1431, Nr 228, poz. 1507, Nr 231, poz. 1547 i Nr 234, poz. 1571, z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 67, poz. 571 i Nr 69, poz. 592 i 593, z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 7, poz. 45, Nr 24, poz. 125, Nr 40, poz. 229, Nr 108, poz. 684, Nr 109, poz. 724, Nr 125, poz. 842, Nr 152, poz. 1018, Nr 155, poz. 1037, Nr 182, poz. 1228, Nr 197, poz. 1307, Nr 215, poz. 1418, Nr 217, poz. 1435 i Nr 241, poz. 1621 oraz z 2011 r. Nr 34, poz. 173. [5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 157, poz. 1119 i Nr 187, poz. 1381, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 115, poz. 794, Nr 176, poz. 1243 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 209, poz. 1318, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 39, poz. 308, Nr 131, poz. 1075, Nr 157, poz. 1241 i Nr 201, poz. 1540 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 143, Nr 40, poz. 229, Nr 75, poz. 474, Nr 122, poz. 826, Nr 152, poz. 1018 i Nr 229, poz. 1497. [6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 191, poz. 1484 oraz z 2010 r. Nr 155, poz. 1037, Nr 230, poz. 1509 i Nr 257, poz. 1724."}
{"id":"2004_870_9811","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9811. § 1. W testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego spadkodawca może postanowić, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku (zapis windykacyjny). § 2. Przedmiotem zapisu windykacyjnego może być: 1) rzecz oznaczona co do tożsamości, 2) zbywalne prawo majątkowe, 3) przedsiębiorstwo lub gospodarstwo rolne, 4) ustanowienie na rzecz zapisobiercy użytko­wania lub służebności."}
{"id":"2004_870_9812","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9812. Zapis windykacyjny jest bezskuteczny, jeżeli w chwili otwarcia spadku przedmiot zapisu nie należy do spadkodawcy albo spadkodawca był zobowiązany do jego zbycia. Jeżeli przedmiotem zapisu jest ustano­wienie dla zapisobiercy użytkowania lub służebności, zapis jest bezskuteczny, gdy w chwili otwarcia spadku przedmiot majątkowy, który miał być obciążony użytkowaniem lub służebnością nie należy do spadku albo spadkodawca był zobowiązany do jego zbycia."}
{"id":"2004_870_9813","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9813. § 1. Zastrzeżenie warunku lub terminu uczynione przy ustanawianiu zapisu windykacyjnego uważa się za nieistniejące. Jeżeli jednak z treści testamentu lub z okoliczności wynika, że bez takiego zastrzeżenia zapis nie zostałby uczyniony, zapis windykacyjny jest nieważny. Przepisów tych nie stosuje się, jeżeli ziszczenie się lub nieziszczenie się warunku albo nadejście terminu nastąpiło przed otwarciem spadku. § 2. Zapis windykacyjny nieważny ze względu na zastrzeżenie warunku lub terminu wywołuje skutki zapisu zwykłego uczynionego pod warun­kiem lub z zastrzeżeniem terminu, chyba że co innego wynika z treści testamentu lub z oko­liczności."}
{"id":"2004_870_9814","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9814. Spadkodawca może obciążyć zapisem zwykłym oso­bę, na której rzecz uczynił zapis windykacyjny."}
{"id":"2004_870_9815","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9815. Przepisy o powołaniu spadkobiercy, przyjęciu i od­rzu­ceniu spadku, o zdolności do dziedziczenia i o nie­godności stosuje się odpowiednio do zapisów windy­kacyjnych."}
{"id":"2004_870_9816","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9816. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym roz­dziale oraz w przepisach szczególnych do zapisu windykacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy o zapisie zwykłym.”; 10) w księdze czwartej w tytule III w dziale III przed art. 982 dodaje się ozna­czenie w brzmieniu: „Rozdział III Polecenie”; 11) w art. 986 § 1 otrzymuje brzmienie: „ § 1. Spadkodawca może w testamencie powołać wykonawcę lub wykonawców testamentu.”; 12) po art. 986 dodaje się art. 9861 w brzmieniu: „Art. 9861. Spadkodawca może powołać wykonawcę testamentu do sprawowania zarządu spadkiem, jego zorgani­zowaną częścią lub oznaczonym składnikiem.”; 13) art. 988 i 989 otrzymują brzmienie: „Art. 988. § 1. Jeżeli spadkodawca nie postanowił inaczej, wykonawca testamentu powinien zarządzać ma­jątkiem spadkowym, spłacić długi spadkowe, w szczególności wykonać zapisy zwykłe i pole­cenia, a następnie wydać spadkobiercom majątek spadkowy zgodnie z wolą spadkodawcy i z usta­wą, a w każdym razie niezwłocznie po dokonaniu działu spadku. § 2. Wykonawca testamentu może pozywać i być pozywany w sprawach wynikających z zarządu spadkiem, jego zorganizowaną częścią lub ozna­czonym składnikiem. Może również pozywać w sprawach o prawa należące do spadku i być pozwany w sprawach o długi spadkowe. § 3. Wykonawca testamentu powinien wydać osobie, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, przedmiot tego zapisu."}
{"id":"2004_870_989","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 989. § 1. Do wzajemnych roszczeń między spadkobiercą a wykonawcą testamentu wynikających ze spra­wo­wania zarządu spadkiem, jego zorganizowaną częścią lub oznaczonym składnikiem stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu za wynagro­dzeniem. § 2. Koszty zarządu majątkiem spadkowym, jego zorganizowaną częścią lub oznaczonym skład­nikiem oraz wynagrodzenie wykonawcy testa­mentu należą do długów spadkowych.”; 14) po art. 990 dodaje się art. 9901 w brzmieniu: „Art. 9901. Spadkodawca może powołać wykonawcę testamentu do sprawowania zarządu przedmiotem zapisu windykacyjnego, do chwili objęcia we władanie tego przedmiotu przez osobę, na której rzecz uczyniono zapis windykacyjny.”; 15) art. 993 otrzymuje brzmienie: „Art. 993. Przy obliczaniu zachowku nie uwzględnia się zapisów zwykłych i poleceń, natomiast dolicza się do spadku, stosownie do przepisów poniższych, darowizny oraz zapisy windykacyjne dokonane przez spadkodawcę.”; 16) art. 995 i 996 otrzymują brzmienie: „Art. 995. § 1. Wartość przedmiotu darowizny oblicza się we­dług stanu z chwili jej dokonania, a według cen z chwili ustalania zachowku. § 2. Wartość przedmiotu zapisu windykacyjnego ob­li­cza się według stanu z chwili otwarcia spadku, a według cen z chwili ustalania zachowku."}
{"id":"2004_870_996","title":"Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 996. Zapis windykacyjny oraz darowiznę dokonane przez spadkodawcę na rzecz uprawnionego do zachowku zalicza się na należny mu zachowek. Jeżeli upraw­nionym do zachowku jest dalszy zstępny spad­kodawcy, zalicza się na należny mu zachowek także zapis windykacyjny oraz darowiznę dokonane przez spadkodawcę na rzecz jego wstępnego.”; 17) art. 998 otrzymuje brzmienie: „Art. 998. § 1. Jeżeli uprawniony do zachowku jest powołany do dziedziczenia, ponosi on odpowiedzialność za zapisy zwykłe i polecenia tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej wartość udziału spad­kowego, który stanowi podstawę do obliczenia należnego uprawnionemu zachowku. § 2. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy zapis zwykły na rzecz upraw­nionego do zachowku został obciążony dalszym zapisem lub poleceniem albo uczyniony pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu.”; 18) po art. 999 dodaje się art. 9991 w brzmieniu: „Art. 9991. § 1. Jeżeli uprawniony nie może otrzymać od spad­kobiercy należnego mu zachowku, może on żądać od osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny doliczony do spadku, sumy pieniężnej potrzebnej do uzupełnienia zacho­w­ku. Jednakże osoba ta jest obowiązana do zapłaty powyższej sumy tylko w granicach wzbo­gacenia będącego skutkiem zapisu windy­ka­cyjnego. § 2. Jeżeli osoba, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, sama jest uprawniona do zachowku, ponosi ona odpowiedzialność wzglę­dem innych uprawnionych do zachowku tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej jej własny zachowek. § 3. Osoba, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, może zwolnić się od obowiązku zapłaty sumy potrzebnej do uzupełnienia za­chow­ku przez wydanie przedmiotu zapisu. § 4. Jeżeli spadkodawca uczynił zapisy windyka­cyjne na rzecz kilku osób, ich odpowiedzialność względem uprawnionego do zachowku jest solidarna. Jeżeli jedna z osób, na których rzecz zostały uczynione zapisy windykacyjne, spełniła świadczenie uprawnionemu do zachowku, może ona żądać od pozostałych osób części świad­czenia proporcjonalnych do wartości otrzyma­nych zapisów windykacyjnych.”; 19) w art. 1000 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Jeżeli uprawniony nie może otrzymać należnego mu zachowku od spadkobiercy lub osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, może on żądać od osoby, która otrzymała od spadkodawcy darowiznę doliczoną do spadku, sumy pieniężnej potrzebnej do uzupełnienia zachowku. Jednakże obdarowany jest obowiązany do zapłaty powyższej sumy tylko w grani­cach wzbogacenia będącego skutkiem darowizny.”; 20) art. 1003 – 1007 otrzymują brzmienie: „Art. 1003. Spadkobiercy obowiązani do zaspokojenia roszcze­nia z tytułu zachowku mogą żądać stosunkowego zmniejszenia zapisów zwykłych i poleceń."}
{"id":"2004_875_1","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504 i Nr 203, poz. 1966) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 9a otrzymuje brzmienie: \"Art. 9a. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub jej obrotem i sprzedające tę energię odbiorcom, którzy dokonują jej zakupu na własne potrzeby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązane, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, do: 1) zakupu energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii lub 2) wytworzenia energii elektrycznej we własnych odnawialnych źródłach energii - znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przyłączonych do sieci. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub jej obrotem i sprzedające tę energię odbiorcom, którzy dokonują jej zakupu na własne potrzeby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązane, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, do zakupu oferowanej energii elektrycznej wytworzonej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła w przyłączonych do sieci źródłach energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem ciepłem i sprzedające to ciepło, jest obowiązane, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, do zakupu oferowanego ciepła wytwarzanego w przyłączonych do sieci odnawialnych źródłach energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ilości nie większej niż zapotrzebowanie odbiorców tego przedsiębiorstwa, przyłączonych do tej sieci, do której przyłączone są odnawialne źródła energii. 4. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej, do którego sieci są przyłączone odnawialne źródła energii, jest obowiązane do odbioru całej ilości energii elektrycznej wytworzonej w tych źródłach, objętej zgłoszonymi do tego przedsiębiorstwa przez wytwórcę tej energii umowami sprzedaży. 5. Potwierdzeniem zakupu lub wytworzenia energii elektrycznej w celu realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, są umorzone świadectwa pochodzenia, o których mowa w art. 9e ust. 1. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 3, w tym: 1) rodzaje odnawialnych źródeł energii, 2) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z odnawialnych źródeł energii, 3) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości energii elektrycznej lub ciepła wytwarzanych w odnawialnych źródłach energii za pomocą instalacji wykorzystujących w procesie wytwarzania energii nośniki energii, o których mowa w art. 3 pkt 20, oraz inne paliwa, 4) wielkość i sposób obliczania udziału energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii, do której zakupu lub wytworzenia przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane, w sprzedaży energii elektrycznej, w okresie kolejnych 10 lat, 5) sposób uwzględniania w kalkulacji cen energii elektrycznej i ciepła ustalonych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w ust. 1 i 3, kosztów zakupu lub wytworzenia energii elektrycznej i ciepła, do których zakupu lub wytworzenia przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane - biorąc pod uwagę założenia polityki energetycznej państwa oraz zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych. 7. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres obowiązku, o którym mowa w ust. 2, w tym: 1) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła, 2) wielkość i sposób obliczania udziału energii elektrycznej wytwarzanej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła, w tym we własnych źródłach, do której zakupu przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane, w sprzeday energii elektrycznej, 3) sposób uwzględniania, w kalkulacji cen energii elektrycznej ustalonych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w ust. 2, kosztów zakupu energii elektrycznej, do której zakupu przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane - biorąc pod uwagę założenia polityki energetycznej państwa oraz zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych.\"; 2) w art. 9c dodaje się ust. 10-12 w brzmieniu: \"10. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania, jest obowiązany zapewnić wszystkim podmiotom pierwszeństwo w świadczeniu usług przesyłowych energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii oraz w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła, z zachowaniem niezawodności i bezpieczeństwa krajowego systemu elektroenergetycznego. 11. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania, jest obowiązany do odbioru energii elektrycznej wytwarzanej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła w źródłach znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przyłączonych bezpośrednio do sieci tego operatora. 12. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania, jest obowiązany do przedstawiania Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informacji o ilościach energii elektrycznej, wytworzonej w odnawialnych źródłach energii przyłączonych do jego sieci i wprowadzonej do systemu elektroenergetycznego, z podziałem na poszczególne rodzaje źródeł, w terminie do dnia: 1) 31 lipca - za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca danego roku; 2) 31 stycznia - za okres od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia roku poprzedniego.\"; 3) po art. 9d dodaje się art. 9e i 9f w brzmieniu: \"Art. 9e. 1. Potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii jest świadectwo pochodzenia tej energii, zwane dalej \"świadectwem pochodzenia\". 2. Świadectwo pochodzenia zawiera w szczególności: 1) nazwę i adres przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii w odnawialnym źródle energii; 2) określenie lokalizacji, rodzaju i mocy odnawialnego źródła energii, w którym energia elektryczna została wytworzona; 3) dane dotyczące ilości energii elektrycznej objętej świadectwem pochodzenia i wytworzonej w określonym odnawialnym źródle energii; 4) określenie okresu, w którym energia elektryczna została wytworzona. 3. Świadectwo pochodzenia wydaje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w drodze decyzji, na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii, złożony za pośrednictwem operatora systemu elektroenergetycznego, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera: 1) nazwę i adres przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii w odnawialnym źródle energii; 2) określenie lokalizacji, rodzaju i mocy odnawialnego źródła energii, w którym energia elektryczna została wytworzona; 3) dane dotyczące ilości energii elektrycznej wytworzonej w określonym odnawialnym źródle energii; 4) określenie okresu, w którym energia elektryczna została wytworzona. 5. Operator systemu elektroenergetycznego przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki wniosek, o którym mowa w ust. 3, wraz z potwierdzeniem danych dotyczących ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci, określonych na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, w terminie 3 dni od dnia jego otrzymania. 6. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w odnawialnych źrdłach energii lub jej obrotem i sprzedające tę energię odbiorcom innym ni wymienieni w art. 9a ust. 1, jest obowiązane przekazać posiadane świadectwa pochodzenia dotyczące sprzedawanej energii przedsiębiorstwu energetycznemu dokonującemu jej zakupu. 7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki umarza świadectwo pochodzenia w drodze decyzji."}
{"id":"2004_875_2","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.)[2] w art. 401: 1) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: \"3a. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z kar pieniężnych wymierzanych na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 1a ustawy - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504, Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr ..., poz. ... ), w zakresie obowiązków, o których mowa w art. 9a ust. 1 i 3 tej ustawy.\"; 2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Przychody, o których mowa w ust. 3a, przeznacza się wyłącznie na wspieranie odnawialnych źródeł energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.\"."}
{"id":"2004_875_3","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska[1]","text":"Art. 3. 1. W terminie do dnia 1 marca 2005 r. minister właściwy do spraw gospodarki ogłosi pierwszy raport, o którym mowa w art. 9f ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1. 2. W terminie do dnia 27 października 2005 r. minister właściwy do spraw gospodarki ogłosi pierwszy raport, o którym mowa w art. 9f ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_875_4","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska[1]","text":"Art. 4. Jeeli podmioty wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii, która na podstawie przepisów dotychczasowych nie wymagała uzyskania koncesji, złoą w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o udzielenie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii, mogą wykonywać taką działalność na dotychczasowych zasadach do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki."}
{"id":"2004_875_5","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska[1]","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 1, 2 i 11 oraz art. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. _______________________________ [1] Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia dyrektywy 2001\/77\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych (Dz.Urz. WE L 283 z 27.10.2001). Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawnych prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957, z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 175, poz. 1693, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177."}
{"id":"2004_875_9f","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska[1]","text":"Art. 9f. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, co pięć lat, przedstawia Radzie Ministrów raport określający cele w zakresie udziału energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w krajowym zużyciu energii elektrycznej w kolejnych dziesięciu latach, zgodne z zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych dotyczących ochrony klimatu oraz środki zmierzające do realizacji tych celów. 2. Krajowe zużycie energii elektrycznej oblicza się jako sumę krajowej produkcji energii elektrycznej, w tym produkcji tej energii na własne potrzeby oraz importu energii elektrycznej, pomniejszoną o jej eksport. 3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, przyjmuje raport, o którym mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, na podstawie sprawozdania Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, o którym mowa w art. 24 ust. 1, sporządza co dwa lata raport zawierający analizę realizacji celów ilościowych i osiągniętych wyników w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii. W zakresie zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych dotyczących ochrony klimatu raport sporządza się w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", raporty, o których mowa w ust. 1 i 4, w terminie do dnia 27 października danego roku, w którym występuje obowiązek przedstawienia raportu. Raport, o którym mowa w ust. 1, podlega ogłoszeniu po przyjęciu przez Radę Ministrów.\"; 4) w art. 19 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów paliw i energii, z uwzględnieniem energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w odnawialnych źródłach energii, energii elektrycznej wytwarzanej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła oraz zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych;\"; 5) w art. 20 w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) propozycje w zakresie wykorzystania odnawialnych źródeł energii;\"; 6) w art. 23 w ust. 2: a) pkt 9 otrzymuje brzmienie: \"9) zbieranie i przetwarzanie informacji dotyczących gospodarki energetycznej, w tym obliczanie i ogłaszanie w terminie do dnia 31 marca każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy średniej ceny sprzedaży przez wytwarzającego, energii elektrycznej wytworzonej w przyłączonych do sieci odnawialnych źródłach energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;\", b) w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) wydawanie oraz umarzanie świadectw pochodzenia, o których mowa w art. 9e ust. 1.\"; 7) w art. 24: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: \"2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera także ocenę podjętych działań zmierzających do realizacji celów określonych w raporcie, o którym mowa w art. 9f ust. 1, w zakresie ich zgodności z zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych.\"; 8) w art. 31 w ust. 3 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: \"4) średniej cenie, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 9.\"; 9) w art. 32 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) wytwarzania paliw i energii, z wyłączeniem: wytwarzania paliw stałych, wytwarzania energii elektrycznej w źródłach o mocy poniżej 5 MW nie zaliczanych do odnawialnych źródeł energii, wytwarzania paliw gazowych z gazu płynnego oraz wytwarzania ciepła w źródłach o łącznej mocy poniżej 1 MW;\"; 10) w art. 34 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: \"4. Przedsiębiorstwa energetyczne wytwarzające energię elektryczną w odna wialnych źródłach energii o mocy poniżej 5 MW są zwolnione z opłat, o których mowa w ust. 1, w zakresie wytwarzania energii w tych źródłach.\"; 11) w art. 56: a) w ust. 1 pkt 1a otrzymuje brzmienie: \"1a) nie przestrzega obowiązkw zakupu lub wytworzenia energii elektrycznej lub ciepła, nałoonych przepisami art. 9a;\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: \"2a. Wysokość kary pieniężnej wymierzanej w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, w zakresie obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 1, nie może być niższa niż dwukrotność iloczynu średniej ceny, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 9, i różnicy ilości energii elektrycznej, do której zakupu lub wytworzenia przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane oraz ilości energii elektrycznej zakupionej lub wytworzonej w celu wypełnienia tego obowiązku przez dane przedsiębiorstwo energetyczne. 2b. Wpływy z tytułu kar wymierzanych w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, w zakresie obowiązkw, o których mowa w art. 9a ust. 1 i 3, stanowią dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.\"."}
{"id":"2004_876_1","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. Nr 89, poz. 991) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: \"Art. 1. Ustawa reguluje sprawy: 1) wprowadzania do obrotu nawozów w zakresie nieuregulowanym w przepisach Unii Europejskiej, 2) zadań i właściwości organów i jednostek organizacyjnych w zakresie wprowadzania do obrotu nawozów na podstawie przepisów Unii Europejskiej w sprawie nawozów[1], 3) stosowania nawozów, 4) zapobiegania zagrożeniom dla ludzi i zwierząt oraz dla środowiska, które mogą powstać w wyniku przewozu, przechowywania i stosowania nawozów, 5) agrochemicznej obsługi rolnictwa.\"; 2) w art. 2: a) pkt 1-4 otrzymują brzmienie: \"1) nawozy - produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb albo zwiększania żyzności stawów rybnych, 2) nawozy mineralne - nawozy nieorganiczne produkowane w drodze przemian chemicznych lub przerobu surowców mineralnych, w tym wapno nawozowe, także zawierające magnez, 3) nawozy naturalne: a) obornik, gnojówkę i gnojowicę, b) odchody zwierząt gospodarskich w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem odchodów pszczół i zwierząt futerkowych, bez dodatków innych substancji, c) guano - przeznaczone do rolniczego wykorzystania, 4) nawozy organiczne - nawozy wyprodukowane z substancji organicznej lub z mieszanin substancji organicznych, w tym komposty, także wyprodukowane przy udziale dżdżownic,\", b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wymagania jakościowe - zawartość składników pokarmowych w nawozie oraz jego parametry chemiczne, fizyczne i fizykochemiczne,\", c) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) wprowadzenie do obrotu - oferowanie w celu zbycia, sprzedaż oraz inną odpłatną albo nieodpłatną formę zbycia nawozu wyprodukowanego w kraju albo przywiezionego z innych państw członkowskich Unii Europejskiej lub z państw trzecich.\"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. 1. Do obrotu można wprowadzać nawozy: 1) powstałe ze zmieszania typów nawozów oznaczonych znakiem \"NAWÓZ WE\", o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów, 2) odpowiadające typom wapna nawozowego, w których zanieczyszczenia nie przekraczają dopuszczalnych wartości zanieczyszczeń, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10c pkt 3, 3) naturalne, z wyłączeniem gnojowicy, spełniające wymagania weterynaryjne określone w przepisach Unii Europejskiej ustanawiających przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi[2]. 2. Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne nieoznaczone znakiem \"NAWÓZ WE\", mogą być wprowadzone do obrotu na podstawie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Nieprzetworzone nawozy naturalne, w tym gnojowica, mogą być zbywane do bezpośredniego rolniczego wykorzystania wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, pod rygorem nieważności. 4. Umowę, o której mowa w ust. 3, strony przechowują co najmniej przez okres 8 lat od dnia jej zawarcia. 5. Z państw trzecich mogą być przywożone nawozy: 1) które można wprowadzać do obrotu, 2) których okres przydatności do stosowania, licząc od dnia przywozu, wynosi co najmniej 6 miesięcy, 3) zaopatrzone w informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2-6. 6. Przepisy ust. 5: 1) nie dotyczą nawozów przeznaczonych wyłącznie do celów naukowobadawczych, 2) pkt 2 i 3 nie dotyczą nawozów naturalnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3. 7. Nawozy zawierające azotan amonowy w ilości powyżej 28% w przeliczeniu na azot całkowity, przywożone z państw trzecich, powinny posiadać ważny certyfikat potwierdzający ich odporność na detonację, wydany przez jednostkę akredytowaną w tym zakresie na terytorium Wspólnoty.\"; 4) w art. 4 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: \"2. Do wniosku dołącza się: 1) wyniki badań nawozu, 2) opinie, o których mowa w ust. 3, 3) projekt instrukcji stosowania i przechowywania nawozu, 4) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej również umowę tej spółki. 3. Zezwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu: 1) opinii upoważnionych jednostek organizacyjnych, wydanych na podstawie przeprowadzonych badań mających na celu stwierdzenie, że nawóz: a) jest przydatny do nawożenia roślin lub gleb lub rekultywacji gleb, a w szczególności: - dostarcza roślinom składników pokarmowych, wpływając istotnie na wzrost plonu lub stan odżywienia roślin bądź pozytywnie na jakość plonu lub cechy użytkowe roślin, lub - zwiększa żyzność gleb lub stawów rybnych, b) po zastosowaniu, zgodnym z instrukcją stosowania, nie wykazuje szkodliwego oddziaływania na zdrowie ludzi i zwierząt oraz na środowisko, c) spełnia minimalne wymagania jakościowe określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 oraz wymagania jakościowe deklarowane przez producenta, d) nie zawiera zanieczyszczeń w ilości przekraczającej dopuszczalne wartości zanieczyszczeń określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9. 2) opinii upoważnionych jednostek organizacyjnych o spełnianiu wymagań weterynaryjnych, określonych w przepisach Unii Europejskiej, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, przez nawóz organiczny i organiczno-mineralny, wytworzony z surowców będących ubocznymi produktami zwierzęcymi lub z produktów uzyskanych z ubocznych produktów zwierzęcych albo zawierający w swoim składzie uboczne produkty zwierzęce.\"; 5) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: \"Art. 4a. 1. Do obrotu można wprowadzać także nawozy dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji, które zostały wyprodukowane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji lub w państwie będącym członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) oraz stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w stosunku do których wydane zostało zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich wprowadzenie do obrotu. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w ust. 1, składa do ministra właściwego do spraw rolnictwa producent lub inna osoba zamierzająca wprowadzić nawóz do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Do wniosku dołącza się przetłumaczone na język polski dokumenty potwierdzające wyprodukowanie i wprowadzenie do obrotu nawozu w jednym z państw, o których mowa w ust. 1, oraz instrukcję stosowania i przechowywania tego nawozu. 4. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, nie wydaje się w przypadku, gdy: 1) nie zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, lub 2) właściwości nawozu lub przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu, nie zapewniają ochrony zdrowia oraz życia ludzi i zwierząt, środowiska naturalnego, interesu konsumentów w stopniu odpowiadającym przepisom niniejszej ustawy. 5. Do nawozów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 3 ust. 2-4 i art. 4.\"; 6) w art. 8: a) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: \"2. Na każdym opakowaniu lub etykiecie dołączonej do nawozu wprowadzanego do obrotu, a w przypadku nawozów luzem - w dokumentach towarzyszących, zamieszcza się: 1) informacje dotyczące identyfikacji nawozu, obejmujące: a) napis: \"nawóz powstały ze zmieszania typów nawozów oznaczonych znakiem \"NAWÓZ WE\", z wyszczególnieniem tych typów, w przypadku nawozów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, b) typ wapna nawozowego, w przypadku nawozów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, c) numer zezwolenia w przypadku nawozów, o których mowa w art. 3 ust. 2, d) dane o deklarowanej zawartości składników pokarmowych, e) dane dotyczące formy lub rozpuszczalności składników pokarmowych, f) nazwę handlową nawozu, w przypadku jej nadania, g) imię, nazwisko albo nazwę oraz miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres producenta lub importera nawozu, 2) informację o masie nawozu netto, 3) instrukcję stosowania i przechowywania nawozu, 4) informację o okresie przydatności nawozu do stosowania. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2, sporządza się w języku polskim oraz umieszcza w widocznym miejscu, w sposób zapewniający ich trwałość i czytelność, przy czym informacje określone w ust. 2 pkt 1 lit. f) i g), oraz instrukcję stosowania i przechowywania nawozu należy wyraźnie wyodrębnić od innych informacji wymienionych w ust. 2. 4. Etykiety dołączone do nawozu mocuje się w taki sposób, aby pozostały w miejscu zamocowania niezależnie od stosowanego systemu zamykania opakowania; jeżeli w systemie zamykania wykorzystuje się plombę, podaje się na niej nazwę lub znak osoby, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. g).\", b) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Nawozy w postaci płynnej mogą być wprowadzone do obrotu tylko wtedy, gdy są do nich dołączone informacje dotyczące temperatury przechowywania nawozu oraz sposobu postępowania mającego na celu zapobieganie wypadkom w trakcie ich przechowywania. 7. Przepisów ust. 2-6 nie stosuje się do nawozów naturalnych.\"; 7) art. 9 otrzymuje brzmienie: \"Art. 9. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw: zdrowia, środowiska oraz gospodarki, w drodze rozporządzenia, określi: 1) jednostki organizacyjne upoważnione do przeprowadzania badań lub wydawania opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, 2) szczegółowy zakres badań nawozów oraz wymagania dotyczące opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, umożliwiających stwierdzenie spełnienia warunków niezbędnych do wydania zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, 3) szczegółowy zakres dokumentacji dotyczącej nawozów, niezbędnej do przeprowadzenia badań i wydania opinii, 4) wymagania dotyczące treści instrukcji stosowania i przechowywania nawozów, niezbędnej do bezpiecznego ich stosowania, 5) dopuszczalne rodzaje zanieczyszczeń i ich wartości, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska, 6) minimalne wymagania jakościowe dla nawozów, o których mowa w art. 3 ust. 2 - uwzględniając zaplecze badawcze jednostek organizacyjnych, procedury badawcze, kwalifikacje i doświadczenie kadry naukowobadawczej oraz potrzebę zapewnienia skuteczności działania nawozów.\"; 8) po art. 10 dodaje się art. 10a-10d w brzmieniu: \"Art. 10a. 1. Producent ubiegający się o oznaczenie nowego typu nawozu znakiem \"NAWÓZ WE\" na podstawie przepisów Unii Europejskiej w sprawie nawozów, mający siedzibę albo miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, składa wniosek do ministra właściwego do spraw gospodarki o wystąpienie do Komisji Europejskiej w tej sprawie. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej i pozostałym państwom członkowskim Unii Europejskiej kopię wniosku, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy nawóz spełnia wymagania dla nowego typu nawozu określone w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki odmawia, w drodze decyzji, przekazanie Komisji Europejskiej i pozostałym państwom członkowskim Unii Europejskiej, kopii wniosku, w przypadku gdy nawóz nie spełnia wymagań dla nowego typu nawozu określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozw."}
{"id":"2004_876_10b","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 10b. Koszty postępowania związane z wnioskiem o oznaczenie nowego typu nawozu znakiem \"NAWÓZ WE\" ponosi producent ubiegający się o takie oznaczenie."}
{"id":"2004_876_10c","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 10c. Minister właściwy do spraw gospodarki: 1) ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", listę akredytowanych laboratoriów upoważnionych do wykonywania badań zgodności nawozów oznaczonych znakiem \"NAWÓZ WE\" z wymaganiami określonymi dla tych nawozów w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów, 2) informuje Komisję Europejską i pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej o akredytowanych laboratoriach upoważnionych do wykonywania badań, o których mowa w pkt 1, 3) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, typy wapna nawozowego oraz szczegółowe wymagania jakościowe dla tych typów, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochronę środowiska."}
{"id":"2004_876_10d","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 10d. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w przypadku uzasadnionej obawy, e nawz oznaczony znakiem \"NAWÓZ WE\" stanowi zagroenie dla bezpieczeństwa lub zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin albo zagroenie dla środowiska moe, w drodze rozporządzenia: 1) zakazać czasowo wprowadzania do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nawozu oznaczonego znakiem \"NAWÓZ WE\", 2) uzalenić wprowadzenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nawozu oznaczonego znakiem \"NAWÓZ WE\" od spełnienia określonych warunkw. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki informuje Komisję Europejską i pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej o ograniczeniach we wprowadzaniu nawozw oznaczonych znakiem \"NAWÓZ WE\" do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o ktrych mowa w ust. 1, podając powody wprowadzenia tych ograniczeń. 9) po art. 11 dodaje się art. 11a i 11b w brzmieniu: \"Art. 11a. 1. Podmiot, który prowadzi chów lub hodowlę drobiu powyżej 40 000 stanowisk, lub chów lub hodowlę świń powyżej 2 000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg lub 750 stanowisk dla macior jest obowiązany: 1) opracować plan nawożenia zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ust. 8 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz.U. Nr 115, poz. 1229, z późn. zm.)[3] i zasadami dobrej praktyki rolniczej, 2) zagospodarować na użytkach rolnych będących w jego posiadaniu co najmniej 70% gnojówki i gnojowicy, a pozostałe 30% może zbyć zgodnie z art. 3 ust. 3. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 3, nabywca nieprzetworzonego nawozu naturalnego opracowuje, w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy, plan nawożenia, o którym mowa w ust. 1. 3. Plan nawożenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, opiniuje okręgowa stacja chemiczno-rolnicza. 4. Za wydanie opinii, o której mowa w ust. 3, okręgowa stacja chemiczno-rolnicza pobiera opłatę. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób uiszczania oraz wysokość opłaty za opiniowanie planu nawożenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, mając na względzie koszty ponoszone przez okręgową stację chemiczno-rolniczą przy wydawaniu opinii."}
{"id":"2004_876_11b","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 11b. 1. Podmiot, o którym mowa w art. 11a ust. 1, przechowuje gnojówkę i gnojowicę w szczelnych, zamkniętych zbiornikach. 2. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dotyczące zbiorników, o których mowa w ust. 1, oraz przechowywania gnojówki i gnojowicy, mając na względzie ochronę środowiska.\"; 10) art. 13 otrzymuje brzmienie: \"Art. 13. 1. Zabrania się stosowania nawozów: 1) na glebach zalanych wodą oraz przykrytych śniegiem lub zamarzniętych do głębokości 30 cm, 2) naturalnych w postaci płynnej oraz azotowych _ na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10%, 3) naturalnych w postaci płynnej - podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi, 4) organicznych i organiczno-mineralnych otrzymanych z ubocznych produktów zwierzęcych lub zawierających takie produkty - na pastwiskach. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy stosowania nawozów w stawach wykorzystywanych do chowu lub hodowli ryb.\"; 11) art. 19 otrzymuje brzmienie: \"Art. 19. 1. Zadania związane z agrochemiczną obsługą rolnictwa realizuje Krajowa Stacja Chemiczno-Rolnicza, zwana dalej \"Stacją\", podległa ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, oraz podległe jej okręgowe stacje chemiczno-rolnicze, zwane dalej \"okręgowymi stacjami\". 2. Stacja oraz okręgowe stacje są państwowymi jednostkami budżetowymi. 3. Stacją kieruje dyrektor powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. 4. Okręgowymi stacjami kierują dyrektorzy powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw rolnictwa na wniosek dyrektora Stacji. 5. Dyrektor Stacji nadzoruje i koordynuje działalność okręgowych stacji, w tym również w zakresie gospodarowania środkami publicznymi oraz w zakresie realizacji planów finansowych przez te stacje.\"; 12) art. 20 otrzymuje brzmienie: \"Art. 20. 1. Do zadań Stacji należy: 1) określanie sposobu prowadzenia badań agrochemicznych, w tym dobór metod badawczych, 2) ustalanie zakresu zadań wykonywanych przez okręgowe stacje, 3) kontrola działalności okręgowych stacji, w tym stosowania metod badawczych i terminowości wykonywania badań przez te stacje, 4) podejmowanie działań w zakresie udziału laboratoriów okręgowych stacji w badaniach dokładności wykonywania analiz chemicznych, 5) organizacja szkoleń dla pracowników okręgowych stacji, 6) tworzenie i prowadzenie bazy danych dotyczących zasobności gleb w azot i fosfor oraz zanieczyszczenia azotanami wód w profilu glebowym do 90 cm pod powierzchnią terenu, 7) prowadzenie obsługi finansowej okręgowych stacji, a w szczególności: a) opracowywanie planów dochodów i wydatków budżetowych dla poszczególnych okręgowych stacji, b) przekazywanie środków finansowych na działalność bieżącą okręgowych stacji, 8) wykonywanie innych zadań powierzonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.\"; 13) po art. 20 dodaje się art. 20a i 20b w brzmieniu: \"Art. 20a. Do zadań okręgowych stacji należy: 1) wykonywanie analiz gleb, roślin, płodów rolnych i leśnych, 2) doradztwo w sprawach nawożenia, 3) wykonywanie badań jakości nawozów, 4) wykonywanie ekspertyz i wydawanie opinii dotyczących zasobności gleb, składu chemicznego roślin i nawozów oraz prawidłowego stosowania nawozów, 5) prowadzenie działalności szkoleniowej i informacyjnej w zakresie, o którym mowa w pkt 1-4, 6) tworzenie i prowadzenie bazy danych dotyczących zasobności gleb w azot i fosfor oraz zanieczyszczenia azotanami wód w profilu glebowym do 90 cm pod powierzchnią terenu, 7) wykonywanie innych zadań powierzonych przez Stację."}
{"id":"2004_876_2","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 2. 1. Stacja Chemiczno-Rolnicza działająca na podstawie dotychczasowych przepisw, zwana dalej \"Stacją Chemiczno-Rolniczą\", ulega likwidacji z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa utworzy Stację i okręgowe stacje. 3. Tworząc Stację i okręgowe stacje, minister właściwy do spraw rolnictwa wyposaży je w mienie będące uprzednio w zarządzie Stacji Chemiczno-Rolniczej, z tym że nieruchomości będące w trwałym zarządzie Stacji Chemiczno-Rolniczej przechodzą w trwały zarząd okręgowych stacji. 4. Przejście trwałego zarządu, o którym mowa w ust. 3, stwierdza, w drodze decyzji, właściwy starosta na wniosek zainteresowanej okręgowej stacji. 5. Pracownicy Stacji Chemiczno-Rolniczej oraz jej oddziałów stają się odpowiednio pracownikami Stacji oraz okręgowych stacji, z zachowaniem wymogw, o ktrych mowa w art. 23{1} Kodeksu pracy."}
{"id":"2004_876_20b","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 20b. 1. Stacja prowadzi miesięczną, kwartalną, półroczną i roczną łączną sprawozdawczość budżetową Stacji i okręgowych stacji oraz sporządza bilans roczny, na podstawie jednostkowych sprawozdań okręgowych stacji. 2. Stacja oraz okręgowe stacje, w zakresie nieuregulowanym w przepisach ustawy, prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.\"; 14) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: \"Rozdział 5a Nadzór i kontrola w zakresie nawozw i nawoenia"}
{"id":"2004_876_20c","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 20c. 1. Nadzór nad wprowadzaniem do obrotu nawozów sprawuje Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwana dalej \"Inspekcją\". 2. W ramach sprawowanego nadzoru, o którym mowa w ust. 1, organy Inspekcji oraz upoważnieni pracownicy Inspekcji są uprawnieni do: 1) wstępu na grunty, 2) dokonywania inwentaryzacji nawozów, 3) przeprowadzania kontroli w zakresie spełniania przez nawozy wymagań jakościowych, dokonywanej na podstawie badań ich parametrów chemicznych, fizycznych i fizykochemicznych, 4) wstępu do magazynów i innych miejsc, w których są przechowywane nawozy, 5) przeprowadzania kontroli w zakresie spełniania przez nawozy oznaczone znakiem \"NAWÓZ WE\" wymagań jakościowych określonych dla ich typów w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów, 6) przeprowadzania kontroli w zakresie zgodności nawozów z typami nawozów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz kontroli w zakresie spełniania przez te nawozy szczegółowych wymagań jakościowych określonych dla tych typów nawozów, na podstawie badań ich parametrów chemicznych, fizycznych i fizykochemicznych."}
{"id":"2004_876_20d","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 20d. Do kontroli, o której mowa w art. 20c, stosuje się odpowiednio przepisy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych."}
{"id":"2004_876_20e","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 20e. 1. Po przeprowadzeniu kontroli wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwany dalej \"inspektorem\", w drodze decyzji, może: 1) zakazać wprowadzenia do obrotu nawozów niespełniających wymagań jakościowych, 2) nakazać wycofanie z obrotu nawozu niespełniającego wymagań jakościowych, 3) w przypadku nieprzydatności nawozu do stosowania w rolnictwie, nakazać zniszczenie tego nawozu na koszt posiadacza. 2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_876_20f","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 20f. 1. Kontrolę stosowania i przechowywania nawozów wykonuje Inspekcja Ochrony Środowiska. 2. Sposób wykonywania kontroli, o którym mowa w ust. 1, określają przepisy o Inspekcji Ochrony Środowiska."}
{"id":"2004_876_20g","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 20g. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w drodze decyzji, wstrzymuje prowadzenie chowu lub hodowli, o których mowa w art. 11a ust. 1, w przypadku gdy podmiot prowadzący chów lub hodowlę nie posiada pozytywnie zaopiniowanego planu nawożenia. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."}
{"id":"2004_876_20h","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 20h. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może, w drodze decyzji, wstrzymać prowadzenie chowu lub hodowli, o których mowa w art. 11a ust. 1, w przypadku stosowania nawozów naturalnych niezgodnie z planem nawożenia.\"; 15) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. 1. Kto wprowadza do obrotu nawozy: 1) oznaczone znakiem \"NAWÓZ WE\", niespełniające wymagań jakościowych określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów dla tego typu nawozów, 2) niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 - jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania wprowadzającego nawóz do obrotu, opłaty sankcyjnej stanowiącej 100% kwoty należnej za sprzedane nawozy. 2. Inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania wprowadzającego nawóz do obrotu stwierdza, w drodze decyzji, wprowadzenie do obrotu nawozu oznaczonego znakiem \"NAWÓZ WE\" niespełniającego wymagań jakościowych określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów dla tego typu nawozów lub niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3, oraz określa termin jego wycofania z obrotu, ilość sprzedanego nawozu oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1.\"; 16) art. 23 otrzymuje brzmienie: \"Art. 23. 1. Inspektor przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego decyzję, o której mowa w art. 21 ust. 2, która stała się ostateczna. 2. W razie niespełnienia obowiązku wniesienia opłaty sankcyjnej wynikającego z decyzji, o której mowa w art. 21 ust. 2, właściwy naczelnik urzędu skarbowego zawiadamia inspektora, który wystawia tytuł wykonawczy stanowiący podstawę do przymusowego ściągnięcia tej opłaty w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.\"; 17) art. 24 otrzymuje brzmienie: \"Art. 24. 1. Kto wprowadzając do obrotu nawozy oznaczone znakiem \"NAWÓZ WE\": 1) deklaruje na opakowaniu lub etykiecie albo w dokumentach towarzyszących zawartość składników pokarmowych głównych, drugorzędnych i mikroelementów niezgodnie z przepisami Unii Europejskiej w sprawie nawozów, 2) nie mocuje etykiet dołączonych do nawozów w taki sposób, aby pozostawały one w miejscu zamocowania niezależnie od stosowanego systemu zamykania opakowania, 3) w przypadku zastosowania w systemie zamykania plomby, nie podaje na niej nazwy lub znaku osoby pakującej nawz, 4) nie umieszcza na opakowaniu lub etykiecie dołączonej do nawozu albo w dokumentach towarzyszących, w języku polskim, następujących informacji: a) napisanego wielkimi literami znaku \"NAWÓZ WE\", b) o typie nawozu, c) wyrazu \"mieszanka\" - w przypadku nawozów powstałych ze zmieszania typów nawozów oznaczonych znakiem \"NAWÓZ WE\", d) o składnikach pokarmowych i odpowiadających im symboli chemicznych, e) nazwy mikroelementu poprzedzonej jednym z następujących określeń: \"schelatowany przez (z podaniem przy tym nazwy czynnika chelatującego lub jego skrót)\" albo \"skompleksowany przez (z podaniem przy tym nazwy czynnika kompleksującego)\" -w przypadku gdy nawóz zawiera mikroelementy, f) instrukcji stosowania nawozu, g) o masie nawozów płynnych wyrażonej w kilogramach, h) o masie nawozu netto lub brutto oraz wadze opakowania w przypadku masy nawozu brutto, i) nazwy nawozu oraz imienia, nazwiska albo firmy oraz informacji o miejscu zamieszkania i adresie albo siedzibie i adresie producenta lub importera nawozu mającego siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej, j) o temperaturze przechowywania nawozów płynnych oraz o sposobie postępowania mającego na celu zapobieganie wypadkom w trakcie ich przechowywania, 5) nie wyodrębnia informacji dotyczących nazwy handlowej nawozu, w przypadku jej nadania, imienia, nazwiska albo nazwy oraz miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu producenta lub importera nawozu mającego siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz instrukcji stosowania i przechowywania nawozu od innych informacji zawartych na etykiecie lub opakowaniu albo w dokumentach towarzyszących, 6) nie przechowuje dokumentacji dotyczącej pochodzenia nawozu, w tym nawozu o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu, i nie udostępnia tej dokumentacji do kontroli przez okres, w którym nawozy znajdują się w obrocie oraz przez okres 2 lat, licząc od dnia zakończenia ich produkcji, 7) nie poddaje nawozu o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu testowi odporności na detonację, 8) podaje zawartość składników pokarmowych głównych, drugorzędnych i mikroelementów niezgodnie z tolerancjami określonymi w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów, 9) wprowadza do obrotu: a) nawozy w opakowaniach lub z zastosowaniem systemu zamykania tego opakowania niezapewniających ich nieodwracalnego zniszczenia w przypadku otwarcia opakowania, b) nieopakowane nawozy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu - podlega karze grzywny. 2. Kto wprowadzając do obrotu nawozy nieoznaczone znakiem \"NAWÓZ WE\": 1) konfekcjonuje je bez zgody producenta lub importera i nie uzgadnia z nim rodzaju opakowań, 2) nie zamieszcza na opakowaniu nawozu lub na etykiecie, a w przypadku nawozów luzem - w dokumentach towarzyszących, w widocznym miejscu, sporządzonych w języku polskim, w sposób zapewniający trwałość i czytelność, informacji dotyczących identyfikacji nawozu, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1, oraz instrukcji stosowania i przechowywania tego nawozu, a także informacji o masie nawozu netto i okresie jego przydatności do stosowania, 3) nie mocuje etykiet dołączonych do nawozu w taki sposób, aby pozostały one w miejscu zamocowania niezależnie od stosowanego systemu zamykania opakowania, 4) nie dołącza do nawozów w postaci płynnej informacji o temperaturze przechowywania nawozu oraz o sposobie postępowania mającego na celu zapobieganie wypadkom w trakcie ich przechowywania - podlega karze grzywny.\"; 18) po art. 24 dodaje się art. 24a i 24b w brzmieniu: \"Art. 24a. Kto: 1) wprowadza do obrotu nawozy nieoznaczone znakiem \"NAWÓZ WE\": a) niespełniające wymagań jakościowych, b) w których zanieczyszczenia przekraczają dopuszczalne wartości zanieczyszczeń, 2) stosuje nawozy w sposób niezgodny z obowiązującymi warunkami i zasadami, powodując zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt lub dla środowiska, 3) wykonuje prace polegające na świadczeniu usług w zakresie stosowania nawozów, nie posiadając uprawnień w tym zakresie, 4) przewozi lub przechowuje nawozy w sposób niezgodny z obowiązującymi w tym zakresie zasadami, powodując zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt lub dla środowiska, 5) nie wycofa nawozu wprowadzonego do obrotu wbrew obowiązkowi określonemu w art. 6 ust. 3, art. 21 ust. 1 i art. 29 ust. 2 i 3, 6) stosuje na pastwiskach nawozy organiczne i organiczno-mineralne otrzymane z ubocznych produktów zwierzęcych lub zawierające uboczne produkty zwierzęce, 7) będąc nabywcą nieprzetworzonego nawozu naturalnego nie posiada pozytywnie zaopiniowanego planu nawożenia lub stosuje nieprzetworzone nawozy naturalne niezgodnie z tym planem, 8) przechowuje gnojwkę i gnojowicę w sposb niezgodny z art. 11b - podlega karze grzywny."}
{"id":"2004_876_24b","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 24b. Orzekanie w sprawach określonych w art. 24 i art. 24a następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.\"."}
{"id":"2004_876_3","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 3. 1. Tracą ważność zezwolenia na wprowadzenie nawozów do obrotu wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli wymagania jakościowe nawozów określone w tych zezwoleniach nie odpowiadają minimalnym wymaganiom jakościowym określonym na podstawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 1. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji, stwierdza utratę ważności zezwoleń, o których mowa w ust. 1. 3. Nawozy niespełniające wymagań jakościowych, wprowadzone do obrotu na podstawie zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa wydanego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, mogą pozostawać w obrocie przez okres roku od dnia jej wejścia w życie. 4. Producent lub importer nawozu występujący o wydanie zezwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, w stosunku do którego utraciło ważność zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza: 1) wyniki badań fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych; 2) opinię, o spełnianiu przez nawóz wymagań jakościowych, wydaną przez upoważnione jednostki organizacyjne na podstawie badań, o których mowa w pkt 1; 3) projekt instrukcji stosowania i przechowywania nawozu zaakceptowany przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, która wydała opinię o przydatności nawozu do nawoenia roślin lub gleb lub rekultywacji gleb."}
{"id":"2004_876_4","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 4. 1. Producenci lub importerzy nawozw organicznych i organiczno-mineralnych wytworzonych z surowcw będących ubocznymi produktami zwierzęcymi lub z produktw uzyskanych z ubocznych produktw zwierzęcych albo zawierające w swoim składzie uboczne produkty zwierzęce, ktrym zostało wydane zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich wprowadzenie do obrotu przed dniem wejścia w ycie niniejszej ustawy, powinni dostarczyć do ministra właściwego do spraw rolnictwa opinię o spełnianiu przez te nawozy wymagań weterynaryjnych określonych w przepisach Unii Europejskiej ustanawiających przepisy sanitarne dotyczące produktw do spoycia przez ludzi, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w ycie niniejszej ustawy. 2. Producenci lub importerzy nawozw, o ktrych mowa w ust. 1, ktrzy nie dostarczyli opinii o spełnianiu wymagań weterynaryjnych określonych w przepisach Unii Europejskiej, o ktrych mowa w ust. 1, są obowiązani do wycofania tych nawozw z obrotu w terminie 4 miesięcy od dnia wejścia w ycie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_876_5","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 5. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w ycie niniejszej ustawy w zakresie wprowadzania do obrotu nawozw stosuje się przepisy niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 ustawy, o ktrej mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w ycie przepisw wykonawczych wydanych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie."}
{"id":"2004_876_6","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 6. Oznakowanie opakowań, etykiety i dokumenty towarzyszące, dołączone do nawozu, spełniające wymagania przepisw dotychczasowych, mogą być stosowane przez okres roku od dnia wejścia w ycie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_876_7","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu","text":"Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 9 w zakresie art. 11a, art. 1 pkt 14 w zakresie art. 20g i 20h oraz art. 1 pkt 18 w zakresie art. 24a pkt 7, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia; 2) art. 1 pkt 9 w zakresie art. 11b oraz art. 1 pkt 18 w zakresie art. 24a pkt 8, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 2005 r. _______________________________ [1] Rozporządzenie (WE) nr 2003\/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozw. [2] Rozporządzenie (WE) nr 1774\/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiające przepisy sanitarne dotyczące produktw ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spoycia przez ludzi. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1803, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 130, poz. 1112, Nr 233, poz. 1957 i Nr 238, poz. 2022 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 165, poz. 1592, Nr 190, poz. 1865 i Nr 228, poz. 2259."}
{"id":"2004_877_1","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 123, poz. 1350 oraz z 2003 r. Nr 122, poz. 1144 i Nr 208, poz. 2020) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1) zasady wytwarzania i stosowania środków żywienia zwierząt i pasz leczniczych oraz obrotu nimi, 2) zasady sprawowania nadzoru przez Inspekcję Weterynaryjną w zakresie, o którym mowa w pkt 1,\"; 2) w art. 2: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: \"2a) pasze lecznicze - mieszaninę jednego lub kilku premiksów leczniczych weterynaryjnych z jedną lub kilkoma paszami, przeznaczoną, ze względu na swoje właściwości profilaktyczne lub lecznicze, do podawania zwierzętom w formie niezmienionej,\", b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) materiały paszowe - produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego występujące w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane albo przetworzone, oraz inne substancje organiczne, a także substancje nieorganiczne, zawierające dodatki paszowe albo niezawierające tych dodatków, przeznaczone do żywienia zwierząt, w formie nieprzetworzonej lub przetworzonej, albo do sporządzania mieszanek paszowych, albo jako nośniki premiksów,\", c) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) dawka dzienna - całkowitą ilość pasz obliczoną w odniesieniu do pasz zawierających wodę w ilości 12%, niezbędną do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych zwierząt danego gatunku, o określonym wieku i kierunku uytkowania,\", d) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) mieszanki paszowe - mieszaniny materiałów paszowych zawierające dodatki paszowe lub premiksy albo niezawierające tych dodatków lub premiksów, przeznaczone do stosowania w żywieniu zwierząt, w formie mieszanki paszowej pełnoporcjowej albo mieszanki paszowej uzupełniającej,\", e) pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) mieszanka paszowa uzupełniająca - mieszankę paszową charakteryzującą się wysoką zawartością niektórych substancji, która ze względu na swój skład jest wystarczająca dla zapewnienia dawki dziennej, wyłącznie w przypadku gdy jest stosowana z innymi paszami,\", f) pkt 18 otrzymuje brzmienie: \"18) zwierzęta domowe - zwierzęta, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, utrzymywane i karmione przez ludzi w celu innym ni pozyskanie produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego,\", g) w pkt 19 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 20-22 w brzmieniu: \"20) zakład - przedsiębiorstwo wytwarzające, magazynujące lub wprowadzające do obrotu środki żywienia zwierząt lub pasze lecznicze, 21) przesyłka - określoną ilość środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych, objętą tym samym dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie kontroli przesyłki, przewożoną jednym środkiem transportu oraz pochodzącą z jednego państwa trzeciego lub jego części, 22) osoba odpowiedzialna za przesyłkę - osoba odpowiedzialną za przesyłkę w rozumieniu przepisw o weterynaryjnej kontroli granicznej.\"; 3) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: \"Art. 2a. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o weterynaryjnej kontroli granicznej oraz przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu.\"; 4) art. 3 otrzymuje brzmienie: \"Art. 3. Środki żywienia zwierząt powinny być właściwej jakości, dostosowane do potrzeb żywieniowych zwierząt, dla których są przeznaczone, i nie mogą szkodliwie wpływać na zdrowie ludzi lub zwierząt, jakość środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz na środowisko.\"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: \"Art. 5. Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt i pasz leczniczych powinna być prowadzona w specjalnie do tego celu przystosowanych pomieszczeniach.\"; 6) w art. 6: a) w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: \"5a) pasz leczniczych\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania pasz leczniczych wytwórca pasz leczniczych prowadzi: 1) dokumentację wytwarzania pasz leczniczych, zwaną dalej \"raportem wytwarzania\", 2) dokumentację obrotu paszami leczniczymi, zwaną dalej \"raportem obrotu.\", c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki techniczne i organizacyjne, jakie powinien spełniać zakład wytwarzający pasze lecznicze, oraz sposób ich produkcji, 2) warunki, sposób przechowywania i wprowadzania do obrotu pasz leczniczych oraz wzór zlecenia na wprowadzenie ich do obrotu, 3) sposób prowadzenia raportu wytwarzania i raportu obrotu, 4) sposób znakowania i transportu pasz leczniczych oraz sposób dokumentowania użycia do produkcji oraz przechowywania premiksów leczniczych zakupionych przez zakład wytwarzający pasze lecznicze, 5) warunki i sposób pobierania próbek pasz leczniczych - mając na względzie zapewnienie właściwej jakości pasz leczniczych, bezpieczeństwo tych pasz dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz ich skuteczność w leczeniu zwierząt. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania z odpadami powstałymi w procesie wytwarzania pasz leczniczych oraz w wyniku ich wykorzystywania, mając na względzie bezpieczne usunięcie tych odpadów oraz eliminację zagrożeń, które mogą być stwarzane przez te odpady dla ludzi, zwierząt i środowiska.\"; 7) w art. 7 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: \"3) w zakresie wytwarzania pasz leczniczych procesem produkcji powinna kierować osoba, ktra ukończyła studia wysze na jednym z kierunkw: biologia, chemia, farmacja, rolnictwo, zootechnika lub weterynaria.\"; 8) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: \"Art. 8a. Spis wytwarzanych środków żywienia zwierząt, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 7, oraz raporty wytwarzania i raporty obrotu przechowuje się przez okres 3 lat od dnia dokonania ostatniego wpisu.\"; 9) w art. 12 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: \"3. Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania pasz leczniczych wymaga zezwolenia wydanego, w drodze decyzji administracyjnej, przez właściwego wojewódzkiego lekarza weterynarii. 4. Zezwolenie na wytwarzanie pasz leczniczych uprawnia do wprowadzania pasz leczniczych do obrotu, z zastrzeżeniem art. 38a ust. 1 i 2.\"; 10) art. 13 i 14 otrzymują brzmienie: \"Art. 13. Zezwolenia, o których mowa w art. 12, wydaje się po stwierdzeniu, że wnioskodawca spełnia wymagania techniczne i organizacyjne obowiązujące w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych."}
{"id":"2004_877_14","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 14. Wnioskodawca w celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 i 2, składa wniosek do właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności powiatowego lekarza weterynarii, a w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 12 ust. 3 - do wojewódzkiego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności.\"; 11) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy, 2) określenie zakresu wykonywanej działalności gospodarczej z podaniem rodzajów wytwarzanych środków żywienia zwierząt, 3) wskazanie miejsca wytwarzania środków żywienia zwierząt.\"; 12) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: \"Art. 16a. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 12 ust. 3, zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wytwórcy, 2) określenie zakresu wykonywanej działalności gospodarczej, 3) wskazanie miejsca wytwarzania pasz leczniczych.\"; 13) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Powiatowy lekarz weterynarii, a w przypadku, o ktrym mowa w art. 12 ust. 3, wojewdzki lekarz weterynarii, odmawia wydania zezwolenia, w drodze decyzji administracyjnej, jeeli wnioskodawca nie spełnia wymagań, o ktrych mowa w art. 13.\"; 14) art. 18 otrzymuje brzmienie: \"Art. 18. Zezwolenia, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 2, mogą być cofnięte przez powiatowego lekarza weterynarii, a w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 12 ust. 3 - przez wojewódzkiego lekarza weterynarii, jeżeli wytwarzanie środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych odbywa się niezgodnie z przepisami prawa.\"; 15) w art. 19: a) uchyla się ust. 5, b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: \"8. Do zgłoszeń, o których mowa w ust. 6 i 7, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2 i 3.\"; 16) w art. 34 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Przepis ust. 1 nie dotyczy przedsiębiorcy, który uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 34a ust. 1.\"; 17) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: \"Art. 34a. 1. Przedsiębiorca zamierzający prowadzić działalność gospodarczą w zakresie oferowania do sprzedaży lub sprzedaży środków żywienia zwierząt, który nie wytwarza i nie przechowuje tych środków, zgłasza zamiar prowadzenia tej działalności do powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na siedzibę przedsiębiorcy. 2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany prowadzić spis oferowanych do sprzedaży lub sprzedawanych środków żywienia zwierząt. Przepisy art. 8 stosuje się odpowiednio. 3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy, 2) określenie zakresu wykonywanej działalności gospodarczej z podaniem rodzaju oferowanych do sprzedaży lub sprzedawanych środków żywienia zwierząt, 3) oświadczenie wnioskodawcy o prowadzeniu spisu, o którym mowa w ust. 2.\"; 18) w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi ewidencję przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych oraz obrotu nimi, a także podmiotów wytwarzających mieszanki paszowe, o których mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 i art. 19 ust. 6. Ewidencja jest jawna.\"; 19) po art. 38 dodaje się art. 38a i 38b w brzmieniu: \"Art. 38a. 1. Wytwórca pasz leczniczych wprowadza je do obrotu na podstawie zlecenia na wprowadzenie do obrotu paszy leczniczej wystawionego przez lekarza weterynarii świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej. 2. Paszę leczniczą wprowadza się do obrotu wyłącznie przez jej bezpośrednie dostarczenie do odbiorcy wskazanego w zleceniu, o którym mowa w ust. 1. 3. Pasze lecznicze wytwarza się z premiksów leczniczych dopuszczonych do obrotu na podstawie przepisów Prawa farmaceutycznego. 4. W przypadku braku dopuszczonego do obrotu premiksu leczniczego właściwego dla danego gatunku zwierząt lub leczonej jednostki chorobowej lekarz weterynarii, o którym mowa w ust. 1, może zlecić wytwórcy paszy leczniczej wytworzenie jej z innych dopuszczonych do obrotu premiksów leczniczych, podając w zleceniu: 1) dokładny skład paszy leczniczej, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu dawkowania premiksu leczniczego, 2) okres karencji paszy leczniczej. 5. Jeżeli zachodzą wyjątkowe okoliczności, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, paszę leczniczą może wytworzyć, na własną odpowiedzialność, lekarz weterynarii świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej. 6. Dopuszcza się wytwarzanie paszy leczniczej z produktów pośrednich, którymi są mieszanki dopuszczonego do obrotu premiksu leczniczego z paszą, które mogą być wprowadzone do obrotu z przeznaczeniem dla innego zakładu wytwarzającego paszę leczniczą. 7. Mieszankę, o której mowa w ust. 6, wytwarza i wprowadza do obrotu wytwórca pasz leczniczych posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 12 ust. 3. 8. Wprowadzane do obrotu pasze lecznicze powinny być zabezpieczone i oznakowane zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 6 ust. 4."}
{"id":"2004_877_2","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr 126, poz. 1381, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 uchyla się pkt 23; 2) uchyla się art. 45; 3) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Lekarz weterynarii prowadzący obrót detaliczny produktami leczniczymi weterynaryjnymi jest obowiązany do: 1) prowadzenia dokumentacji obrotu produktami leczniczymi weterynaryjnymi, 2) przeprowadzania, przynajmniej raz w roku, spisu kontrolnego stanu magazynowego produktów leczniczych weterynaryjnych oraz ich dostaw, wraz z odnotowaniem wszelkich stwierdzonych niezgodności.\"."}
{"id":"2004_877_3","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. Nr 33, poz. 287) w art. 30 w ust. 1 w pkt 5 w lit. l średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. m oraz n w brzmieniu: \"m) wytwarzaniem środkw ywienia zwierząt i pasz leczniczych przeznaczonych do obrotu oraz warunkami ich przechowywania lub sprzeday, n) wytwarzaniem środkw ywienia zwierząt nieprzeznaczonych do obrotu, zawierających dodatki paszowe z grup: antybiotykw, kokcydiostatykw i innych produktw leczniczych i stymulatorw wzrostu oraz warunkami ich przechowywania;\"."}
{"id":"2004_877_38b","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 38b. 1. Materiały paszowe inne niż wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 3, które nie spełniają wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 5 pkt 1 na skutek braku możliwości przeprowadzenia odpowiednich badań w państwie dostawcy, mogą być przywożone z państw trzecich pod warunkiem, że: 1) importer dostarczy wstępne informacje dotyczące składu materiału paszowego, wymagające potwierdzenia wdrodze badania laboratoryjnego, 2) materiał paszowy nie był dotychczas stosowany w żywieniu zwierząt i z takim przeznaczeniem jest wprowadzany po raz pierwszy, 3) importer powiadomi właściwego powiatowego lekarza weterynarii o przewidywanej dostawie takiego materiału paszowego na co najmniej 7 dni przed przewidywanym terminem dostawy, 4) ostateczne informacje dotyczące zawartości składników pokarmowych w tym materiale paszowym zostaną przekazane jego nabywcy oraz właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii w terminie 10 dni roboczych od dnia dostarczenia tego materiału, 5) w oznakowaniu takiego materiału paszowego, w odniesieniu do zawartości składników pokarmowych, jest zamieszczony wytłuszczonym drukiem napis: \"dane tymczasowe, wymagające potwierdzenia przez……. (nazwa i adres laboratorium, któremu zlecono przeprowadzenie analiz), dotyczące …. (numer referencyjny próbki przekazanej do analizy), przed ..….. (data)\". 2. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje Głównemu Lekarzowi Weterynarii informacje o każdej przesyłce materiału paszowego, o którym mowa w ust. 1, oraz o podjętych działaniach w tym zakresie. 3. Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o wszelkich okolicznościach związanych z dopuszczeniem przesyłki materiału paszowego do obrotu oraz o działaniach podjętych przez powiatowego lekarza weterynarii w tym zakresie.\"; 20) uchyla się art. 39; 21) art. 44 otrzymuje brzmienie: \"Art. 44. 1. Nadzór nad wytwarzaniem i stosowaniem środków żywienia zwierząt oraz pasz leczniczych, a także nad obrotem nimi, z zastrzeżeniem ust. 2, sprawuje Inspekcja Weterynaryjna. 2. Nadzór w zakresie obrotu środkami żywienia zwierząt przeznaczonymi dla zwierząt domowych, z wyłączeniem zakładów leczniczych dla zwierząt, sprawuje Inspekcja Handlowa, zgodnie z przepisami o Inspekcji Handlowej. 3. Powiatowy lekarz weterynarii w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza kontrolę środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych, zwaną dalej \"kontrolą urzędową\". 4. Kontrolę urzędową przeprowadza się w celu ustalenia, czy w zakresie określonym w ust. 1 zostały spełnione wymagania określone w ustawie. 5. Kontrola urzędowa obejmuje w szczególności badania: 1) dodatków paszowych i ich zawartości w środkach żywienia zwierząt oraz w paszach leczniczych, 2) zawartości niepożądanych substancji w środkach żywienia zwierząt i w paszach leczniczych, 3) substancji, których stosowanie w żywieniu zwierząt jest zabronione, 4) materiałów paszowych i mieszanek paszowych, w zakresie ich przydatności w żywieniu zwierząt, 5) w zakresie zawartości pozostałości środków ochrony roślin w materiałach paszowych, 6) obecności, oznaczania zawartości i identyfikacji gatunkowej przetworzonego białka zwierzęcego, 7) obecności substancji o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i betaagonistycznym, 8) homogenności środkw ywienia zwierząt i pasz leczniczych, 9) zawartości substancji czynnej w 1 gramie paszy leczniczej. 6. Kontrolę urzędową przeprowadza się: 1) w przypadku podejrzenia, że środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza nie spełniają wymagań określonych w ustawie, 2) w regularnych odstępach czasu, bez powiadomienia o zamiarze jej przeprowadzenia. 7. Kontrolę urzędową przeprowadza się na podstawie rocznego planu kontroli urzędowej sporządzanego przez Głównego Lekarza Weterynarii. 8. Plan kontroli urzędowej, o którym mowa w ust. 7, sporządza się na podstawie analizy ryzyka oraz wyników dotychczasowych kontroli urzędowych, uwzględniając konieczność objęcia kontrolą każdego etapu wytwarzania, obrotu oraz stosowania środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych. 9. Kontrola urzędowa obejmuje środki żywienia zwierząt lub pasze lecznicze niezależnie od ich przeznaczenia do obrotu w kraju, do wywozu do innych państw członkowskich Unii Europejskiej lub do państw trzecich. 10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki i sposób pobierania próbek do badań oraz postępowania z pobranymi próbkami w ramach kontroli urzędowej, mając na względzie reprezentatywność pobranych próbek, 2) metodykę postępowania analitycznego w zakresie określania zawartości składników pokarmowych i dodatków paszowych w materiałach paszowych, premiksach, mieszankach paszowych i paszach leczniczych, mając na względzie przeprowadzenie analizy według metodyki zatwierdzonej przez Unię Europejską, 3) wykaz laboratoriów upoważnionych do prowadzenia badań w ramach kontroli urzędowej, mając na względzie zachowanie rzetelności i obiektywności przeprowadzanych badań.\"; 22) w art. 44a: a) uchyla się ust. 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. W zakresie nadzoru nad wytwarzaniem i stosowaniem środków żywienia zwierząt i pasz leczniczych oraz obrotem nimi sprawowanego przez Inspekcję Weterynaryjną działają laboratoria referencyjne określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6 oraz laboratoria referencyjne utworzone na podstawie przepisów o Inspekcji Weterynaryjnej.\"; 23) po art. 44a dodaje się art. 44b-44n w brzmieniu: \"Art. 44b. Do kontroli urzędowej przeprowadzanej przez pracowników Inspekcji Weterynaryjnej stosuje się odpowiednio przepisy o Inspekcji Weterynaryjnej."}
{"id":"2004_877_4","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, dokona przeniesienia planowanych dochodów i wydatków budżetowych, w tym na wynagrodzenia, oraz limitów zatrudnienia przeznaczonych na finansowanie kontroli jakości handlowej środków żywienia zwierząt z Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych do Inspekcji Weterynaryjnej: 1) z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rynków rolnych, z której finansowana jest Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno- Spożywczych, do części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa, z której finansowany jest Główny Inspektorat Weterynarii, 2) w ramach budżetów wojewodów - z Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych do wojewódzkich i powiatowych inspektoratów weterynarii - z uwzględnieniem zadań przejętych przez te jednostki."}
{"id":"2004_877_44c","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44c. 1. Podmiot prowadzący obrót środkami żywienia zwierząt przywożonymi z innych państw członkowskich Unii Europejskiej informuje powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce przeznaczenia środków żywienia zwierząt, w formie pisemnej, o rodzaju i ilości przywiezionych środków żywienia zwierząt niezwłocznie po ich dostarczeniu do miejsca przeznaczenia w kraju. 2. Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza wyrywkowe kontrole urzędowe środków żywienia zwierząt, o których mowa w ust. 1, w sposób niedyskryminujący. 3. W razie podejrzenia, że środek żywienia zwierząt nie spełnia wymagań określonych w ustawie, powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza kontrolę urzędową środków żywienia zwierząt transportowanych przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_877_44d","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44d. 1. W razie stwierdzenia, że środki żywienia zwierząt lub pasze lecznicze wytworzone w kraju lub na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie spełniają wymagań określonych w ustawie, powiatowy lekarz weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej: 1) zakazuje wprowadzania środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nakazuje wycofanie ich z obrotu lub 2) nakazuje przeprowadzenie w wyznaczonym terminie określonych działań, w wyniku których środek żywienia zwierząt będzie spełniał wymagania, w szczególności jego uzdatnienie lub przetworzenie, lub 3) określa inne przeznaczenie środka żywienia zwierząt niż zastosowanie w żywieniu zwierząt, lub 4) nakazuje wywóz środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej do państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z którego zostały przywiezione, po uprzednim poinformowaniu, za pośrednictwem Głwnego Lekarza Weterynarii, właściwego w zakresie sprawowania nadzoru nad środkami żywienia zwierząt lub paszami leczniczymi organu tego państwa, 5) nakazuje zniszczenie środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej. 2. W razie stwierdzenia, że środki żywienia zwierząt lub pasze lecznicze pochodzące z państwa trzeciego nie spełniają wymagań określonych w ustawie, powiatowy lekarz weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej: 1) zakazuje wprowadzania środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej do obrotu lub nakazuje wycofanie ich z obrotu w kraju oraz nakazuje ich wywóz poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub 2) nakazuje przeprowadzenie w wyznaczonym terminie określonych działań, w wyniku których środek żywienia zwierząt będzie spełniał wymagania, w szczególności jego uzdatnienie lub przetworzenie, lub 3) określa inne przeznaczenie środka żywienia zwierząt niż zastosowanie w żywieniu zwierząt, lub 4) nakazuje zniszczenie środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej. 3. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 5 oraz ust. 2 pkt 1 i 4, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 4. Działania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5 oraz ust. 2 pkt 24, przeprowadza się w sposób niezagrażający zdrowiu ludzi lub zwierząt oraz środowisku. 5. Koszty działań podjętych w związku z wydaniem decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, ponosi posiadacz środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych. 6. O wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, powiatowy lekarz weterynarii informuje niezwłocznie Głównego Lekarza Weterynarii, który powiadamia o tym fakcie oraz o przyczynach wydania decyzji Komisję Europejską i inne państwa członkowskie Unii Europejskiej. 7. O podjętych decyzjach, o których mowa w ust. 1 i 2, powiatowy lekarz weterynarii powiadamia podpunkt krajowego punktu kontaktowego w ramach sieci systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (RASFF)."}
{"id":"2004_877_44e","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44e. 1. W przypadku wydania decyzji, o których mowa w art. 44d ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii przekazuje niezwłocznie ich kopie Głównemu Lekarzowi Weterynarii. 2. Główny Lekarz Weterynarii niezwłocznie po otrzymaniu kopii decyzji, o których mowa w art. 44d ust. 1, informuje o tych decyzjach i o przyczynach ich wydania właściwy w zakresie sprawowania nadzoru nad środkami żywienia zwierząt lub paszami leczniczymi organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z którego został przywieziony środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza. 3. Główny Lekarz Weterynarii w przypadku otrzymania od organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej właściwego w zakresie sprawowania nadzoru nad środkami żywienia zwierząt lub paszami leczniczymi informacji o podjętych działaniach w zakresie, o którym mowa w art. 44d ust. 1, dotyczących środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych przywiezionych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nakazuje przeprowadzenie kontroli urzędowej mającej na celu ustalenie przyczyn nieprawidłowości stwierdzonych w miejscu przeznaczenia środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych. 4. Główny Lekarz Weterynarii informuje organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej właściwy w zakresie sprawowania nadzoru nad środkami żywienia zwierząt lub paszami leczniczymi o wynikach kontroli urzędowej przeprowadzonej w związku z informacją, o której mowa w ust. 3, oraz o działaniach podjętych w jej wyniku. 5. W razie powtarzających się przypadków podejmowania działań w zakresie, o którym mowa w art. 44d ust. 1, przez organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o ktrym mowa w ust. 3, Główny Lekarz Weterynarii informuje o tym Komisję Europejską i inne państwa członkowskie Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_877_44f","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44f. 1. Wprowadzane na obszar celny Unii Europejskiej środki żywienia zwierząt lub pasze lecznicze podlegają kontroli granicznej przeprowadzanej przez granicznego lekarza weterynarii. 2. Kontrola graniczna obejmuje: 1) kontrolę dokumentów towarzyszących każdej przesyłce wprowadzanej na obszar celny Unii Europejskiej oraz wyrywkowe kontrole tożsamości w celu sprawdzenia: a) rodzaju środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych, b) pochodzenia środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych, c) przeznaczenia środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych, 2) wyrywkową kontrolę fizyczną środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych, w celu potwierdzenia ich zgodności z wymaganiami określonymi w ustawie. 3. Osoba odpowiedzialna za przesyłkę informuje pisemnie, w formie papierowej lub elektronicznej, granicznego lekarza weterynarii o przewidywanym czasie przywozu, rodzaju i ilości przesyłki, z wyprzedzeniem co najmniej jednego dnia roboczego. 4. W przypadku gdy kontrola graniczna wykaże, że środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza nie spełniają wymagań określonych w ustawie, graniczny lekarz weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej, zakazuje wprowadzenia przesyłki na obszar celny Unii Europejskiej i nakazuje odesłanie jej do państwa, z ktrego zostały przywiezione, albo stosuje inne środki wymienione w art. 44d ust. 2. Przepis art. 44d ust. 4 stosuje się odpowiednio. 5. Właściwe organy celne nadają przeznaczenie celne przesyłce zgodnie z warunkami ustalonymi w decyzji, o której mowa w ust. 4. 6. Koszty działań podjętych w wyniku wydania decyzji, o której mowa w ust. 4, ponosi osoba odpowiedzialna za przesyłkę. 7. Decyzji, o której mowa w ust. 4, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. 8. O wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 4, graniczny lekarz weterynarii informuje niezwłocznie Głównego Lekarza Weterynarii, który powiadamia o tym fakcie oraz o przyczynach wydania decyzji Komisję Europejską i inne państwa członkowskie Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_877_44g","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44g. 1. Graniczny lekarz weterynarii po przeprowadzeniu kontroli granicznej: 1) określa zakres przeprowadzonej kontroli oraz poświadcza jej wyniki w dokumencie potwierdzającym przeprowadzenie kontroli przesyłki - jeżeli miejsce przeznaczenia przesyłki jest położone na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, 2) podejmuje działania, o których mowa w pkt 1, oraz informuje o tych działaniach powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce przeznaczenia przesyłki - jeżeli miejsce wprowadzenia do obrotu przesyłki jest położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) wpisuje numer dokumentu potwierdzającego przeprowadzenie granicznej kontroli przesyłki do dokumentw towarzyszących przesyłce, o ktrych mowa w art. 44f ust. 2 pkt 1. 2. Dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, towarzyszy przesyłce do pierwszego miejsca jej przeznaczenia. Jeżeli przesyłka jest podzielona na części, dokument towarzyszy każdej części tej przesyłki. 3. W przypadku gdy kontrola graniczna przesyłki, której miejsce przeznaczenia jest położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, została dokonana w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, osoba odpowiedzialna za przesyłkę przedstawia dokument potwierdzający przeprowadzenie kontroli przesyłki oraz jego tłumaczenie na język polski powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na miejsce przeznaczenia przesyłki niezwłocznie po dotarciu przesyłki na to miejsce. 4. Dokument, o ktrym mowa w ust. 1 pkt 1, wystawia się rwnie, jeeli przesyłka niepochodząca z państwa członkowskiego Unii Europejskiej opuszcza skład celny, skład wolnocłowy lub magazyn znajdujący się w wolnym obszarze celnym i jest przeznaczona do wprowadzenia na obszar celny Unii Europejskiej. 5. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do kontroli przesyłek stosuje się odpowiednio przepisy o weterynaryjnej kontroli granicznej."}
{"id":"2004_877_44h","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44h. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu potwierdzającego przeprowadzenie kontroli przesyłki, o którym mowa w art. 44g ust. 1, oraz sposób jego wystawiania i wypełniania, mając na względzie zapewnienie ujednolicenia wzoru tego dokumentu oraz sposobu jego wystawiania i wypełniania z zasadami obowiązującymi w tym zakresie w pozostałych państwach członkowskich Unii Europejskiej. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przejść granicznych, na ktrych moe być dokonywana kontrola graniczna środkw ywienia zwierząt i pasz leczniczych, oraz rodzaje środkw ywienia zwierząt i pasz leczniczych, ktre mogą być poddawane kontroli granicznej na poszczeglnych przejściach granicznych, mając na uwadze podział na przejścia graniczne, w ktrych dokonuje się wyłącznie kontroli środkw ywienia zwierząt i pasz leczniczych niezawierających materiałw pochodzących z tkanek zwierząt, oraz na przejścia graniczne, w ktrych dokonuje się kontroli wszystkich środkw ywienia zwierząt i pasz leczniczych."}
{"id":"2004_877_44i","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44i. 1. W przypadku gdy środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska, wojewoda na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii może, w drodze rozporządzenia: 1) ograniczyć albo zakazać wytwarzania, obrotu lub stosowania w żywieniu zwierząt tych środków lub pasz, 2) nakazać badanie kliniczne zwierząt oraz badanie prób laboratoryjnych pobranych od zwierzęcia lub ze zwłok zwierzęcych, jak również przeprowadzenie sekcji zwłok zwierzęcych, 3) nakazać leczenie zwierząt lub wykonanie innych zabiegów na zwierzętach. 2. W przypadku gdy środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, zarządzić środki, o których mowa w ust. 1, mając na względzie ochronę zdrowia ludzi lub zwierząt oraz środowiska."}
{"id":"2004_877_44j","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44j. 1. Główny Lekarz Weterynarii opracowuje operacyjny plan gotowości na wypadek wystąpienia zagrożeń związanych z wytwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych oraz ich stosowaniem w żywieniu zwierząt, zwany dalej \"planem gotowości\", na podstawie analizy ryzyka wystąpienia tych zagrożeń dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska. 2. Projekt planu gotowości Główny Lekarz Weterynarii uzgadnia z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia. 3. Plan gotowości określa: 1) potencjalne źródła i rodzaje zagrożeń oraz środki, które powinny być zastosowane na wypadek ich wystąpienia, 2) zakres współpracy z innymi organami administracji publicznej związanej z usuwaniem zagrożeń i skutków ich wystąpienia, 3) zakres i sposób przekazywania informacji w ramach realizacji planu, 4) źródła finansowania zadań określonych w planie. 4. Plan gotowości podlega zatwierdzeniu przez Radę Ministrów. 5. Zatwierdzony przez Radę Ministrów plan gotowości Główny Lekarz Weterynarii przekazuje Komisji Europejskiej. 6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany planu gotowości."}
{"id":"2004_877_44k","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44k. 1. Podmiot prowadzący działalność w zakresie wytwarzania lub obrotu środkami żywienia zwierząt lub paszami leczniczymi, który wprowadził taki środek lub paszę do obrotu, a także osoba odpowiedzialna za przesyłkę w przypadku środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej przywożonych z państwa trzeciego, w przypadku posiadania dowodów, że środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza nie spełniają wymagań określonych w ustawie i stwarzają przez to poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska, powiadamiają o tym powiatowego lekarza weterynarii. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje: 1) o środku żywienia zwierząt lub paszy leczniczej umożliwiające ich identyfikację, 2) umożliwiające ustalenie aktualnego miejsca położenia środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej, 3) o przypuszczalnych zagrożeniach stwarzanych przez środek żywienia zwierząt lub paszę leczniczą, 4) o działaniach podjętych w celu zapobieżenia przypuszczalnemu zagrożeniu stwarzanemu przez środek żywienia zwierząt lub paszę leczniczą. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do osób kierujących laboratoriami przeprowadzającymi analizy środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych. 4. Po otrzymaniu informacji, że środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza nie spełniają wymagań określonych w ustawie, powiatowy lekarz weterynarii podejmuje działania uniemożliwiające wykorzystanie w żywieniu zwierząt takiego środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej i niezwłocznie przystępuje do oceny ryzyka polegającej na przeprowadzeniu badań mających na celu określenie: 1) charakteru zagrożenia, a w przypadku gdy jest to niezbędne zawartości substancji niepożądanych, 2) źródła zagrożenia lub źródła pochodzenia substancji niepożądanych. 5. Powiatowy lekarz weterynarii może objąć oceną ryzyka, o której mowa w ust. 4, także inne przesyłki tego samego środka żywienia zwierząt lub paszy leczniczej, które mogą zawierać substancje niepożądane w ilości przekraczającej ich dopuszczalną zawartość lub stwarzać zagrożenie wynikające z niespełniania przez te środki lub pasze wymagań określonych w ustawie. 6. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia, że środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza, o których mowa w ust. 1, stwarzają poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska: 1) wydaje decyzje, o których mowa w art. 44d, lub 2) informuje wojewódzkiego lekarza weterynarii o konieczności wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 44i ust. 1, informując o tym Głównego Lekarza Weterynarii, lub 3) przeprowadza kontrolę urzędową w celu zapobieżenia przeniesieniu zagrożenia na inne środki żywienia zwierząt lub pasze lecznicze."}
{"id":"2004_877_44l","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44l. 1. W przypadku stwierdzenia, że środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza niespełniające wymagań określonych w ustawie stwarzają poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska, powiatowy lekarz weterynarii informuje o tym niezwłocznie Głównego Lekarza Weterynarii. 2. W informacji, o której mowa w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii podaje informacje, o których mowa w art. 44g ust. 1, oraz informacje pozwalające zidentyfikować zwierzęta, które były karmione danym środkiem żywienia zwierząt lub paszą leczniczą. 3. Główny Lekarz Weterynarii niezwłocznie przekazuje informację, o której mowa w ust. 1, Komisji Europejskiej, wskazując podjęte albo przewidywane działania w tym zakresie. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do środków żywienia zwierząt oraz pasz leczniczych pochodzących z państw trzecich, które zostały przywiezione na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej w celu wprowadzenia ich do obrotu. 5. W przypadku ustania zagrożenia, o którym mowa w ust. 1, Główny Lekarz Weterynarii informuje o tym Komisję Europejską i inne państwa członkowskie Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_877_44m","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44m. 1. W przypadku poważnego zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może, w drodze rozporządzenia: 1) wprowadzić czasowy zakaz przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przewozu przez jej terytorium środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych z państw, w których to zagrożenie występuje, 2) określić specjalne wymagania dla środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych przywożonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z innych państw - mając na względzie zdrowie ludzi, zwierząt i bezpieczeństwo środowiska oraz opinię Komisji Europejskiej w zakresie zastosowania wymienionych zakazów lub ograniczeń. 2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się po uprzednim powiadomieniu Komisji Europejskiej o zamiarze wprowadzenia zakazów lub ograniczeń, w przypadku braku niezwłocznych działań Komisji Europejskiej w tym zakresie. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską i inne państwa członkowskie Unii Europejskiej o wprowadzonych zakazach lub ograniczeniach."}
{"id":"2004_877_44n","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 44n. 1. Główny Lekarz Weterynarii corocznie, w terminie do dnia 31 stycznia, przedkłada ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa sprawozdanie dotyczące wdrażania rocznego planu kontroli urzędowej, o którym mowa w art. 44 ust. 7. 2. Sprawozdanie, o którym mowa ust. 1, zawiera w szczególności informacje dotyczące: 1) liczby i rodzajów przeprowadzonych kontroli urzędowych, 2) wyników kontroli urzędowych, w tym liczby i rodzaju stwierdzonych naruszeń przepisów ustawy, 3) działań podjętych w związku ze stwierdzonymi naruszeniami przepisów ustawy. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa: 1) przekazuje Komisji Europejskiej wykaz: a) organów właściwych do przeprowadzania kontroli urzędowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wraz z określeniem ich właściwości rzeczowej, b) laboratoriów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 44 ust. 10 pkt 3, 2) corocznie, w terminie do dnia 1 kwietnia, przedkłada Komisji Europejskiej sprawozdanie dotyczące wdrażania rocznego planu kontroli urzędowej.\"; 24) uchyla się art. 45; 25) w art. 46 w ust. 1: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) dopuszcza, aby procesem produkcji pasz, dodatków paszowych lub premiksów wymienionych w art. 6 ust. 1 oraz pasz leczniczych kierowała osoba niemająca kwalifikacji, o których mowa w art. 7,\", b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: \"7) nie prowadzi spisu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 7, oraz dokumentacji, o której mowa w art. 6 ust. 2a, lub prowadzi je niezgodnie z przepisami ustawy,\", c) po pkt 13 dodaje się pkt 13a i 13b w brzmieniu: \"13a) wytwarza, przechowuje, wprowadza do obrotu, znakuje lub transportuje pasze lecznicze niezgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 4, 13b) postępuje z odpadami powstałymi w procesie wytwarzania pasz leczniczych oraz w wyniku ich wykorzystania w sposb niezgodny z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 5,\", d) po pkt 17 dodaje się pkt 18 i 19 w brzmieniu: \"18) nie informuje powiatowego lekarza weterynarii o rodzaju i ilości środków żywienia zwierząt lub pasz leczniczych przywiezionych z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, 19) nie informuje powiatowego lekarza weterynarii o tym, że środek żywienia zwierząt lub pasza lecznicza niespełniające wymagań określonych w ustawie mogą stwarzać poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska,\"."}
{"id":"2004_877_5","title":"Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne oraz ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia: 1) dyrektywy 79\/373\/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie obrotu mieszankami paszowymi (Dz. Urz. WE L 86 z 6.4.1979 r., z późn. zm.), 2) dyrektywy 90\/167\/EWG z dnia 26 marca 1990 r. ustanawiającej warunki przygotowania, wprowadzania do obrotu i użycia pasz leczniczych we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 92 z 7.4.1990 r., z późn. zm.), 3) dyrektywy 95\/53\/WE z dnia 25 października 1995 r. ustalającej zasady dotyczące organizacji urzędowych inspekcji w zakresie żywienia zwierząt (Dz. Urz. WE L 265 z 8.11.1995 r., z późn. zm.), 4) dyrektywy 95\/69\/WE z dnia 22 grudnia 1995 r. ustanawiającej warunki i środki dla zatwierdzania i rejestracji określonych zakładów i pośredników prowadzących działalność w sektorze pasz zwierzęcych i zmieniającej dyrektywy 70\/524\/EWG, 74\/63\/EWG, 79\/373\/EWG i 82\/471\/EWG (Dz. Urz. WE L 332 z 30.12.1995 r., z późn. zm.), 5) dyrektywy 96\/25\/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie obrotu materiałami paszowymi, zmieniającej dyrektywy 70\/524\/EWG, 74\/63\/EWG, 82\/471\/EWG i 93\/74\/EWG oraz uchylającej dyrektywę 77\/101\/EWG (Dz. Urz. WE L 125 z 23.5.1996 r., z późn. zm.), 6) dyrektywy 98\/68\/WE z dnia 10 września 1998 r. ustanawiającej dokument wzorcowy określony w art. 9 ust. 1 dyrektywy Rady 95\/53\/WE i niektre reguły kontroli przy wprowadzaniu do Wsplnoty pasz z państw trzecich (Dz.Urz. WE L 261 z 24.9.1998 r.), 7) dyrektywy 2001\/82\/WE z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wsplnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktw leczniczych (Dz.Urz. WE L 311 z 28.11. 2001 r., z pźn. zm.). Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 141, poz. 1181 i Nr 152, poz. 1265, oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 189, poz. 1852."}
{"id":"2004_879_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) czas pracy kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy; 2) obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych; 3) zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku, określonych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3820\/85\/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego[2] oraz Umową Europejską dotyczącą pracy załóg wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzoną w Genewie dnia 1 lipca 1970 r. (Dz.U. z 1999 r. Nr 94, poz. 1087), zwaną dalej \"Umową AETR\"."}
{"id":"2004_879_10","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Okresy pozostawania do dyspozycji oznaczają okresy, inne niż przerwy i czas odpoczynku, podczas których kierowca nie jest obowiązany pozostawać na stanowisku pracy kierowcy, będąc jednocześnie w gotowości do rozpoczęcia albo kontynuowania prowadzenia pojazdu albo wykonywania innej pracy. Okresy pozostawania do dyspozycji obejmują w szczególności czas, w którym kierowca towarzyszy pojazdowi transportowanemu promem lub pociągiem, czas oczekiwania na przejściach granicznych oraz w związku z ograniczeniami w ruchu drogowym. 2. Okresy pozostawania do dyspozycji poza rozkładem czasu pracy zalicza się do czasu dyżuru. 3. W przypadku gdy kierowca, do którego stosuje się zadaniowy czas pracy, nie wypracował dobowego wymiaru czasu pracy, okresy, o których mowa w ust. 1, zalicza się do czasu pracy w wymiarze 8 godzin, a w pozostałym zakresie do czasu dyżuru."}
{"id":"2004_879_11","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Czas pracy kierowcy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 1 i 3-5. 2. Rozkłady czasu pracy kierowcy są ustalane na okresy nie krótsze niż 2 tygodnie, z zastrzeżeniem art. 19."}
{"id":"2004_879_12","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Tygodniowy czas pracy kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. 2. Tygodniowy czas pracy, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony do 60 godzin, jeżeli średni tygodniowy czas pracy nie przekroczy 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. 3. Wymiar czasu pracy określony w ust. 1 i 2 obowiązuje także kierowcę zatrudnionego u więcej niż jednego pracodawcy."}
{"id":"2004_879_13","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Po sześciu kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 godzin oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin. Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie. 2. Przerwy określone w ust. 1 oraz art. 28 ulegają skróceniu o przerwę, o której mowa w art. 6 ust. 3."}
{"id":"2004_879_14","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. W każdej dobie kierowcy przysługuje prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Dobowy odpoczynek może być wykorzystany w pojeździe, jeżeli pojazd znajduje się na postoju i jest wyposażony w miejsce do spania. 2. W każdym tygodniu kierowcy przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Tygodniowy nieprzerwany odpoczynek obejmuje odpoczynek dobowy, o którym mowa w ust. 1, przypadający w dniu, w którym kierowca rozpoczął odpoczynek tygodniowy."}
{"id":"2004_879_15","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 10 godzin na dobę, a do pozostałych kierowców do 12 godzin na dobę w ramach systemu równoważnego czasu pracy. 2. W systemie równoważnego czasu pracy wymiar czasu pracy przedłużony w poszczególnych dniach jest równoważony skróconym czasem pracy w innych dniach lub dniami wolnymi od pracy. 3. Okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 miesiąc, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 3 miesięcy. 5. Przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 4 miesięcy."}
{"id":"2004_879_16","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym może być stosowany, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin. W przypadku gdy kierowca wykonuje przewozy regularne, przerwa może trwać nie dłużej niż 6 godzin, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy nie przekracza 7 godzin. 2. Za czas przerwy, o której mowa w ust. 1, kierowcy przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia, o którym mowa w art. 9 ust. 5; podczas przerwy kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. 3. Przy ustalaniu rozkładu czasu pracy w systemie przerywanego czasu pracy stosuje się przepisy dotyczące przerw przeznaczonych na odpoczynek, chyba że przerwa przewidziana w ustalonym rozkładzie czasu pracy następuje nie później niż po upływie okresu, po którym kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek. 4. System przerywanego czasu pracy może być stosowany również w przypadku wykonywania niezarobkowego przewozu drogowego – przewozu na potrzeby własne w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym."}
{"id":"2004_879_17","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym może być stosowany, w przypadkach uzasadnionych rodzajem wykonywanych przewozów lub ich szczególną organizacją, zadaniowy czas pracy, w którym zadania przewozowe ustala pracodawca w takim wymiarze, aby mogły być wykonane w ramach czasu pracy określonego w art. 11 oraz z uwzględnieniem przepisów dotyczących przerw przeznaczonych na odpoczynek i okresów odpoczynku. Rozkład czasu pracy w okresie wykonywania danego zadania przewozowego ustala kierowca."}
{"id":"2004_879_18","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. 2. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, a także pracodawca, u którego zakładowa organizacja związkowa nie wyraża zgody na ustalenie lub zmianę systemów i rozkładów czasu pracy oraz okresów rozliczeniowych czasu pracy, może stosować okresy rozliczeniowe określone w art. 15 ust. 3-5 – po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy. 3. System przerywanego czasu pracy, o którym mowa w art. 16, wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy, a u pracodawcy, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa – w umowie o pracę."}
{"id":"2004_879_19","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W uzasadnionych przypadkach w ramach systemu równoważnego czasu pracy, o którym mowa w art. 15, dopuszcza się stosowanie przerywanego czasu pracy określonego w art. 16, według z góry ustalonego rozkładu czasu pracy oraz z uwzględnieniem przepisów o obowiązkowym dobowym odpoczynku; rozkład czasu pracy powinien obejmować okres co najmniej miesiąca."}
{"id":"2004_879_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) transport drogowy – transport drogowy w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 125, poz. 1371, z późn. zm.)[3]; 2) przewóz drogowy – przewóz drogowy w rozumieniu rozporządzenia nr 3820\/85\/EWG; 3) przewóz regularny – przewóz regularny w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym; 4) stanowisko pracy kierowcy: a) siedzibę pracodawcy, na rzecz którego kierowca wykonuje swoje obowiązki, oraz inne miejsce prowadzenia działalności przez pracodawcę, w szczególności filie, przedstawicielstwa i oddziały, b) pojazd, który kierowca prowadzi, c) każde inne miejsce, w którym kierowca wykonuje czynności związane z wykonywanymi przewozami drogowymi; 5) tydzień – okres pomiędzy godziną 00.00 w poniedziałek i godziną 24.00 w niedzielę."}
{"id":"2004_879_20","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad dobowy przedłużony wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego kierowcę systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. 2. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie: 1) sytuacji i zdarzeń wymagających od kierowcy podjęcia działań dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia albo usunięcia awarii; 2) szczególnych potrzeb pracodawcy. 3. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych przez kierowcę w związku z okolicznościami określonymi w ust. 2 pkt 2 nie może przekroczyć 260 godzin w roku kalendarzowym. 4. W układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy, można ustalić inną liczbę godzin nadliczbowych w roku kalendarzowym niż określona w ust. 3, z zastrzeżeniem art. 12."}
{"id":"2004_879_21","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. W przypadku gdy praca jest wykonywana w porze nocnej przez co najmniej 4 godziny, czas pracy kierowcy nie może przekraczać 10 godzin w danej dobie."}
{"id":"2004_879_22","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Przepisy art. 12 ust. 2 i 3, art. 13, art. 21 oraz art. 24 pkt 2 nie mają zastosowania do kierowców prowadzących pojazdy wymienione w art. 29 ustawy oraz w art. 4 rozporządzenia nr 3820\/85\/EWG."}
{"id":"2004_879_23","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. W zakresie norm określających czas pracy, obowiązkowe przerwy przeznaczone na odpoczynek w czasie dnia pracy oraz odpoczynek dobowy i tygodniowy, układy zbiorowe pracy mogą przewidywać wyższe normy minimalne oraz niższe normy maksymalne, niż przewiduje to ustawa. Rozdział 3 Obowiązki pracodawcy"}
{"id":"2004_879_24","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Pracodawca jest obowiązany: 1) poinformować kierowców o obowiązujących ich przepisach z zakresu czasu pracy, w sposób przyjęty u danego pracodawcy oraz 2) uzyskać od kierowcy oświadczenie na piśmie o wymiarze zatrudnienia albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy."}
{"id":"2004_879_25","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Ewidencję czasu pracy, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 2981 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, pracodawca prowadzi dla kierowców, niezależnie od stosowanego systemu czasu pracy i sposobu wynagradzania za godziny nadliczbowe i za pracę w porze nocnej, w rozliczeniu dobowym, tygodniowym i przyjętym okresie rozliczeniowym. 2. Ewidencję czasu pracy, o której mowa w ust. 1, pracodawca udostępnia kierowcy na jego wniosek."}
{"id":"2004_879_26","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Warunki wynagradzania kierowców nie mogą przewidywać składników wynagrodzenia, których wysokość jest uzależniona od liczby przejechanych kilometrów lub ilości przewiezionego ładunku, jeżeli ich stosowanie wpłynęłoby na pogorszenie bezpieczeństwa jazdy. Rozdział 4 Zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku określonych rozporządzeniem nr 3820\/85\/EWG oraz Umową AETR"}
{"id":"2004_879_27","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 8320\/85\/EWG i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, zalicza się do czasu dyżuru, o którym mowa w art. 9. 2. Okresy odpoczynku, o których mowa w art. 8 ust. 1, 2 i 7 rozporządzenia nr 8320\/85\/EWG i w art. 8 ust. 1, 2 i 7 Umowy AETR, nie mogą być traktowane jak czas dyżuru, o którym mowa w art. 9. 3. Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 8320\/85\/EWG i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, w części obejmującej 15 minut, wlicza się do czasu pracy kierowcy na warunkach określonych w art. 6 ust. 3. 4. Do kierowców, którzy wykorzystali przerwy w prowadzeniu pojazdu przeznaczone na odpoczynek, zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 8320\/85\/EWG i art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, nie stosuje się przerwy, o której mowa w art. 13 ust. 1. 5. Do kierowców, którzy wykorzystali okres odpoczynku, o którym mowa w art. 8 ust. 1-3 rozporządzenia nr 8320\/85\/EWG i w art. 8 ust. 1-3 Umowy AETR, nie stosuje się odpoczynku, o którym mowa w art. 14."}
{"id":"2004_879_28","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. Stosownie do art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 3820\/85\/EWG, w przewozach regularnych może być stosowana przerwa trwająca nie krócej niż 30 minut po okresie prowadzenia pojazdu nieprzekraczającym 4 godzin, jeżeli przerwa trwająca powyżej 30 minut zakłócałaby miejski ruch uliczny, a kierowca nie ma możliwości wykorzystania pozostałych 15 minut w ciągu czterech i pół godziny prowadzenia pojazdu przed przerwą 30-minutową."}
{"id":"2004_879_29","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. Stosownie do art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 3820\/85\/EWG i art. 3 ust. 2 rozporządzenia nr 3821\/85\/EWG[5] wyłącza się ze stosowania wymienionych rozporządzeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej kategorie pojazdów, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. b-k rozporządzenia nr 3820\/85\/EWG."}
{"id":"2004_879_3","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień zawartych w rozporządzeniu nr 3820\/85\/EWG i Umowie AETR."}
{"id":"2004_879_30","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Stosownie do art. 13 ust. 2 rozporządzenia nr 3820\/85\/EWG, minister właściwy do spraw transportu może udzielić: 1) po upoważnieniu przez Komisję Europejską, zwolnienia od stosowania postanowień rozporządzenia w przypadku operacji transportowych wykonywanych w wyjątkowych okolicznościach; 2) w nagłych przypadkach czasowego zwolnienia od stosowania postanowień rozporządzenia na okres nieprzekraczający 30 dni; o udzielonym zwolnieniu minister właściwy do spraw transportu niezwłocznie powiadamia Komisję Euro pejską. 2. Minister właściwy do spraw transportu informuje o udzielonym zwolnieniu w drodze obwieszczenia, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\"."}
{"id":"2004_879_31","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Kierowca, który w określonych dniach nie prowadził pojazdu albo prowadził pojazd, do którego nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia nr 3820\/85\/EWG, na żądanie osoby uprawnionej do przeprowadzenia kontroli przedstawia zaświadczenie, które powinno zawierać w szczególności następujące dane: imię i nazwisko kierowcy, okres, którego dotyczy, wskazanie przyczyny nieposiadania wykresówek, o których mowa w art. 15 ust. 7 rozporządzenia nr 3821\/85\/EWG, miejsce i data wystawienia, podpis pracodawcy. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, pracodawca wystawia i wręcza kierowcy przed rozpoczęciem przez kierowcę przewozu drogowego. W przypadku gdy kierowca w określonych dniach nie prowadził pojazdu w trakcie wykonywania danego zadania przewozowego, pracodawca niezwłocznie wystawia i przekazuje zaświadczenie na żądanie osoby uprawnionej do przeprowadzenia kontroli. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy osobiście wykonującego przewozy drogowe, z tym że przedsiębiorca przedkłada stosowne oświadczenie. Rozdział 5 Przepisy końcowe"}
{"id":"2004_879_32","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Traci moc ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. Nr 123, poz. 1354, z 2002 r. Nr 155, poz. 1286 oraz z 2003 r. Nr 149, poz. 1452)."}
{"id":"2004_879_33","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. _______________________________ [1] Niniejsza ustawa wdraża dyrektywy 2002\/15\/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz.Urz. WE L 80 z 23.03.2002). [2] (Dz.Urz. WE L 370 z 31.12.1985) Dane dotyczące ogłoszenia aktw prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktw w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 89, poz. 804 i Nr 199, poz. 1671 oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1452 i Nr 211, poz. 2050. [4] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081. [5] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 38285 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.Urz. WE L 370 z 31.12.1985)."}
{"id":"2004_879_4","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. W zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 994, z późn. zm.)[4]. Rozdział 2 Czas pracy kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy"}
{"id":"2004_879_5","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, jeżeli przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej."}
{"id":"2004_879_6","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Czasem pracy kierowcy jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, która obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego, w szczególności: 1) prowadzenie pojazdu; 2) załadowywanie i rozładowywanie oraz nadzór nad załadunkiem i wyładunkiem; 3) nadzór oraz pomoc osobom wsiadającym i wysiadającym; 4) czynności spedycyjne; 5) obsługę codzienną pojazdów i przyczep; 6) inne prace podejmowane w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy; 7) niezbędne formalności administracyjne; 8) utrzymanie pojazdu w czystości. 2. Czasem pracy kierowcy jest również czas poza przyjętym rozkładem czasu pracy, w którym kierowca pozostaje na stanowisku pracy kierowcy w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed wyjazdem albo przed rozpoczęciem danego okresu. 3. Do czasu pracy kierowcy wlicza się przerwę w pracy trwającą 15 minut, którą pracodawca jest obowiązany wprowadzić, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi co najmniej 6 godzin."}
{"id":"2004_879_7","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Do czasu pracy kierowcy nie wlicza się: 1) czasu dyżuru, jeżeli podczas dyżuru kierowca nie wykonywał pracy; 2) nieusprawiedliwionych postojów w czasie prowadzenia pojazdu; 3) dobowego nieprzerwanego odpoczynku; 4) przerwy w pracy, o której mowa w art. 16 ust. 1."}
{"id":"2004_879_8","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Dla celów rozliczania czasu pracy i ustalania uprawnienia do wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych, przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której kierowca rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy."}
{"id":"2004_879_9","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Czasem dyżuru jest czas, w którym kierowca pozostaje poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. 2. Do czasu dyżuru zalicza się przerwy przeznaczone na odpoczynek, o których mowa w art. 13 i 28. 3. W przypadku gdy pojazd jest prowadzony przez dwóch lub więcej kierowców, czas nieprzeznaczony na kierowanie pojazdem jest czasem dyżuru. 4. Czas dyżuru nie może być wliczany do przysługującego kierowcy dobowego nieprzerwanego odpoczynku. Wykorzystywanie dobowego odpoczynku w pojeździe w sposób określony w art. 14 ust. 1 nie może być traktowane jako czas dyżuru. 5. Za czas dyżuru, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem dyżuru pełnionego w domu, kierowcy przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego – wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. 6. Za czas dyżuru, o którym mowa w ust. 2 i 3, kierowcy przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej w przepisach o wynagradzaniu obowią zujących u danego pracodawcy, nie niższe jednak niż w wysokości połowy wynagrodzenia określonego w ust. 5."}
{"id":"2004_880_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa cele, zasady i formy ochrony przyrody żywej i nieożywionej oraz krajobrazu."}
{"id":"2004_880_10","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic lub likwidacja następuje w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, które określa jego nazwę, obszar, przebieg granicy, otulinę i nieruchomości Skarbu Państwa nieprzechodzące w trwały zarząd parku narodowego. Rada Ministrów, wydając rozporządzenie, kieruje się rzeczywistym stanem wartości przyrodniczych obszaru. Likwidacja lub zmniejszenie obszaru parku narodowego następuje wyłącznie w razie bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych i kulturowych jego obszaru. 2. Utworzenie parku narodowego, zmiana jego granic lub likwidacja może nastąpić po uzgodnieniu z właściwymi miejscowo organami uchwałodawczymi jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze działania planuje się powyższe zmiany, oraz po zaopiniowaniu, w terminie 30 dni od dnia przedłożenia tych zmian, przez zainteresowane organizacje pozarządowe. Niezłożenie opinii w przewidzianym terminie uznaje się za brak uwag. 3. Nieruchomości Skarbu Państwa położone w granicach parku narodowego i służące realizacji jego celów zostają oddane w trwały zarząd parku narodowego, na zasadach określonych w rozdziale 5 działu II ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. 4. Administrowanie obszarami morskimi położonymi w granicach parku narodowego odbywa się na podstawie działu III ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.)[3]. 5. Parkowi narodowemu przysługuje prawo pierwokupu nieruchomości położonej w granicach parku narodowego na rzecz Skarbu Państwa. 6. Projekty studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej w części dotyczącej parku narodowego i jego otuliny wymagają uzgodnienia z dyrektorem parku narodowego w zakresie ustaleń tych planów, mogących mieć negatywny wpływ na ochronę przyrody parku narodowego."}
{"id":"2004_880_100","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 100. Członkom organów opiniodawczo-doradczych, o których mowa w art. 95, zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie, przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i noclegów na zasadach określonych w przepisach dotyczących wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie art. 775 2 Kodeksu pracy. Rozdział 6 Służby ochrony przyrody"}
{"id":"2004_880_101","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 101. 1. Parkiem narodowym zarządza dyrektor parku narodowego. 2. Minister właściwy do spraw środowiska powołuje dyrektora parku narodowego na okres 5 lat spośród kandydatów wyłonionych w drodze konkursu. 3. Do konkursu mogą przystąpić wyłącznie osoby posiadające: 1) dyplom ukończenia studiów wyższych na jednym z następujących kierunków: a) biologia, b) geografia, c) geologia, d) leśnictwo, e) ochrona środowiska, f) rolnictwo; 2) co najmniej dziesięcioletni staż pracy w zawodzie zgodnym z kierunkiem studiów, o których mowa w pkt 1, w tym trzyletni staż pracy na stanowisku kierowniczym. 4. W celu przeprowadzenia konkursu minister właściwy do spraw środowiska powołuje komisję konkursową w składzie: 1) dwóch pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw \\rodowiska; 2) dwóch przedstawicieli Państwowej Rady Ochrony Przyrody; 3) przedstawiciel marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę dyrekcji parku narodowego. 5. W toku konkursu sprawdzeniu podlegają wiedza i predyspozycje niezbędne do wykonywania zadań dyrektora parku narodowego oraz umiejętności kierownicze. 6. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób ogłaszania, organizację i tryb przeprowadzania konkursu oraz zadania komisji konkursowej, uwzględniając w szczególności potrzebę sprawnego przeprowadzenia konkursu oraz wszechstronnej oceny kwalifikacji kandydatów."}
{"id":"2004_880_102","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 102. 1. Dyrektor parku narodowego reprezentuje Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych w zakresie zarządzanego mienia parku narodowego. 2. Dyrektor parku narodowego realizuje ustalenia planu ochrony oraz wydaje zarządzenia określające sposoby korzystania z obszarów parku narodowego w celach naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych. 3. Dyrektor parku narodowego ma prawo prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału w rozprawach przed sądami powszechnymi w charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia odwołań od postanowień i orzeczeń tych sądów w sprawach o wykroczenia z zakresu ochrony przyrody. 4. Do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 3, dyrektor parku narodowego może upoważnić funkcjonariusza Straży Parku. 5. Do dyrektora parku narodowego należą odpowiednio zadania i kompetencje określone w art. 5 ust. 2-4, art. 9 ust. 1 i 2, art. 10, art. 13 ust. 1 pkt 13, art. 13a, art. 14a ust. 1 i 2, art. 26 ust. 3 i 4 oraz art. 35 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach. 6. Dyrektor parku narodowego współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych."}
{"id":"2004_880_103","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 103. 1. Zadania związane z ochroną przyrody, badaniami naukowymi i działalnością edukacyjną, a także ochroną mienia parku narodowego oraz zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie ochrony przyrody na terenie parku narodowego wykonuje Służba Parku Narodowego. 2. Do zadań Służby Parku Narodowego należy: 1) realizacja ustaleń planów ochrony i zadań ochronnych; 2) informowanie i promocja w zakresie ochrony przyrody, w tym prowadzenie muzeum przyrodniczego, ośrodków informacji i edukacji oraz publikowanie materiałów informacyjnych i promocyjnych; 3) prowadzenie badań naukowych w celu określenia metod i sposobów ochrony przyrody, skuteczności działań ochronnych oraz rozpoznawania różnorodności biologicznej; 4) utrzymywanie w należytym stanie infrastruktury technicznej zarządzanej przez park narodowy; 5) udostępnianie parku narodowego do celów naukowych, edukacyjnych, rekreacyjnych, turystycznych i sportowych. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć, w drodze decyzji administracyjnej, dyrektorowi parku narodowego wykonywanie zadań poza granicami parku narodowego w zakresie związanym z funkcjonowaniem i ochroną obszarów Natura 2000, w szczególności w zakresie ochrony siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin i zwierząt oraz realizacji ustaleń planu ochrony. 4. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą doboru w Służbach Parków Narodowych osób o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych, określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska oraz wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać pracownicy zatrudnieni na poszczególnych stanowiskach w Służbach Parków Narodowych, z uwzględnieniem wykształcenia i stażu pracy."}
{"id":"2004_880_104","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 104. 1. Pracownikom Służby Parku Narodowego przysługuje: 1) bezpłatne umundurowanie, które noszą przy wykonywaniu czynności służbowych; 2) bezpłatne mieszkanie, jeżeli stanowisko oraz charakter pracy są związane z koniecznością zamieszkania w miejscu jej wykonywania. 2. Pracownicy Służby Parku Narodowego przy wykonywaniu czynności służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach prawa karnego dla funkcjonariuszy publicznych. 3. Bezpłatne mieszkanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przysługuje pracownikom zatrudnionym na stanowiskach: 1) dyrektora parku; 2) zastępcy dyrektora parku; 3) głównego księgowego; 4) głównego specjalisty do spraw ochrony przyrody; 5) kierownika pracowni naukowo-edukacyjnej; 6) głównego specjalisty do spraw udostępniania parku; 7) nadleśniczego; 8) konserwatora obrębu ochronnego; 9) leśniczego; 10) konserwatora obwodu ochronnego; 11) podleśniczego; 12) starszego strażnika; 13) strażnika; 14) kierownika ośrodka hodowli zwierząt; 15) kierownika szkółki leśnej; 16) komendanta Straży Parku; 17) zastępcy komendanta Straży Parku; 18) dowódcy grupy terenowej Straży Parku; 19) starszego strażnika Straży Parku; 20) strażnika Straży Parku. 4. Przez bezpłatne mieszkanie należy rozumieć przydzielony pracownikowi lokal mieszkalny w budynku wielorodzinnym lub jednorodzinnym, za którego używanie pracownik nie wnosi opłat. 5. Członkami rodziny pracownika, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego, są pozostający z pracownikiem we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) małżonek; 2) dzieci (własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej) pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 lat; 3) rodzice pracownika i jego małżonka będący na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo inwalidztwo, albo inne okoliczności są niezdolni do wykonywania zatrudnienia; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające. 6. Bezpłatne mieszkanie przydziela się pracownikowi Służby Parku Narodowego na jego wniosek, który zawiera: 1) imię, nazwisko i adres wnioskodawcy; 2) datę i miejsce zatrudnienia; 3) liczbę i stopień pokrewieństwa osób, o których mowa w ust. 5. 7. Bezpłatne mieszkanie przydziela się z zasobów mieszkaniowych parku narodowego. 8. Bezpłatne mieszkanie przydziela się na czas zatrudnienia na stanowisku, o którym mowa w ust. 3. 9. Bezpłatne mieszkanie przydziela się na podstawie umowy zawieranej: 1) z dyrektorem parku narodowego - przez ministra właściwego do spraw środowiska; 2) z pracownikiem Służby Parku Narodowego - przez dyrektora parku narodowego. 10. W umowie, o której mowa w ust. 9, ustala się: 1) szczegółowe warunki korzystania z bezpłatnego mieszkania; 2) termin zwolnienia bezpłatnego mieszkania, nie dłuższy niż 6 miesięcy od dnia ustania zatrudnienia na stanowisku uprawniającym do bezpłatnego mieszkania; 3) sposób zwalniania bezpłatnego mieszkania przez pracownika Służby Parku Narodowego przechodzącego na emeryturę lub rentę oraz możliwość przydzielenia lokalu zamiennego. 11. Pracownik Służby Parku Narodowego zwalnia bezpłatne mieszkanie wraz ze wszystkimi osobami pozostającymi z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. 12. W razie braku możliwości przydziału bezpłatnego mieszkania lub zamieszkiwania, za zgodą dyrektora parku narodowego albo ministra właściwego do spraw środowiska, przez pracownika Służby Parku Narodowego w mieszkaniu stanowiącym własność tego pracownika, przysługuje pracownikowi ekwiwalent za niewykorzystywanie bezpłatnego mieszkania. 13. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 12, przyznaje się uprawnionemu pracownikowi Służby Parku Narodowego na jego wniosek, do którego załącza oświadczenie o liczbie i stopniu pokrewieństwa osób pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym. 14. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 12, pracownikowi Służby Parku Narodowego oblicza dyrektor parku narodowego, a dyrektorowi parku narodowego - minister właściwy do spraw środowiska, przyjmując iloczyn średniej stawki czynszu w stosunkach najmu w danej miejscowości i wielkości normatywnej powierzchni użytkowej przysługującej pracownikowi. 15. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 12, jest wypłacany każdego miesiąca łącznie z wynagrodzeniem. 16. Na potrzeby obliczenia i wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystywanie bezpłatnego mieszkania ustala się następujące wielkości normatywnej powierzchni użytkowej w przeliczeniu na liczbę osób pozostających z pracownikiem Służby Parku Narodowego we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) 35 m{2} - dla 1 osoby; 2) 40 m{2} - dla 2 osób; 3) 45 m{2} - dla 3 osób; 4) 55 m{2} - dla 4 osób; 5) 65 m{2} - dla 5 osób; 6) 70 m{2} - dla 6 lub więcej osób. 17. Wielkość normatywnej powierzchni użytkowej podwyższa się o 10 m{2} , jeżeli w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna, wymagająca do poruszania się wózka inwalidzkiego. 18. W przypadku gdy uprawnienia do bezpłatnego mieszkania przysługują dwu lub więcej osobom pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym, przydziela się jedno bezpłatne mieszkanie, o którym mowa w ust. 3, albo przyznaje się jeden ekwiwalent, o którym mowa w ust. 12. 19. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, dla pracowników Służb Parków Narodowych wzór legitymacji służbowej, wzory umundurowania oraz oznak służbowych dla poszczególnych stanowisk, w tym odpowiedni wzór umundurowania wyjściowego i polowego na pory roku, kolor i wzór przedmiotów uzupełniających mundury, wzór orła umieszczanego na czapkach, a także okresy użytkowania części umundurowania, kierując się potrzebą zapewnienia pracownikom Służb Parków Narodowych odpowiednich warunków do wykonywania zadań wymagających przebywania w terenie w różnych porach roku oraz potrzebą rozróżnienia cech umundurowania pracowników zatrudnionych na poszczególnych stanowiskach."}
{"id":"2004_880_105","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 105. 1. Parkiem krajobrazowym kieruje dyrektor parku krajobrazowego. 2. Dyrektora parku krajobrazowego powołuje wojewoda, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej rady ochrony przyrody. 3. Dyrektora parku krajobrazowego położonego na terenie kilku województw powołuje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę parku, w porozumieniu z pozostałymi wojewodami. 4. Do zadań dyrektora parku krajobrazowego należy: 1) ochrona przyrody, walorów krajobrazowych oraz wartości historycznych i kulturowych; 2) organizacja działalności edukacyjnej, turystycznej oraz rekreacyjnej; 3) wydawanie, z upoważnienia wojewody, decyzji administracyjnych w zakresie ochrony przyrody; 4) współdziałanie w zakresie ochrony przyrody z jednostkami organizacyjnymi oraz osobami prawnymi i fizycznymi; 5) składanie wniosków do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dotyczących zagospodarowania przestrzennego obszarów wchodzących w skład parku krajobrazowego. 5. Na terenie zarządzanym przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, znajdującym się w granicach parku krajobrazowego, zadania w zakresie ochrony przyrody wykonuje samodzielnie miejscowy nadleśniczy, zgodnie z ustaleniami planu ochrony parku krajobrazowego, uwzględnionym w planie urządzenia lasu."}
{"id":"2004_880_106","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 106. 1. W celu kierowania parkami krajobrazowymi mogą być tworzone zespoły parków krajobrazowych, jako jednostki budżetowe w rozumieniu przepisów o finansach publicznych. 2. Do dyrektora zespołu parków krajobrazowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące dyrektora parku krajobrazowego."}
{"id":"2004_880_107","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 107. 1. Zadania z zakresu ochrony przyrody, walorów krajobrazowych, wartości historycznych i kulturowych oraz działalności edukacyjnej na terenie parku krajobrazowego wykonuje Służba Parku Krajobrazowego. 2. Do zadań Służby Parku Krajobrazowego należy: 1) inwentaryzacja siedlisk przyrodniczych, stanowisk roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową oraz ich siedlisk, a także zasługujących na ochronę tworów i składników przyrody nieożywionej; 2) identyfikacja i ocena istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych parku krajobrazowego oraz wnioskowanie o podejmowanie działań mających na celu eliminowanie lub ograniczanie tych zagrożeń i ich skutków, a także innych działań w celu poprawy funkcjonowania i ochrony parku krajobrazowego; 3) gromadzenie dokumentacji dotyczącej przyrody oraz wartości historycznych, kulturowych i etnograficznych; 4) realizacja zadań związanych z ochroną innych form ochrony przyrody w granicach parku krajobrazowego; 5) informowanie o przepisach o ochronie przyrody osób przebywających na obszarach podlegających ochronie oraz w miejscach, w których znajdują się twory i składniki przyrody objęte formami ochrony przyrody; 6) prowadzenie edukacji przyrodniczej w szkołach i wśród miejscowego społeczeństwa, a także promowanie wartości przyrodniczych, historycznych, kulturowych i turystycznych parku krajobrazowego; 7) współpraca z samorządami, zarządcami obszarów parku krajobrazowego, organizacjami ekologicznymi i z innymi podmiotami, mającymi związek z ochroną parku krajobrazowego. 3. Wojewoda może powierzyć, w drodze decyzji administracyjnej, dyrektorowi parku krajobrazowego wykonywanie zadań poza granicami parku krajobrazowego w zakresie związanym z funkcjonowaniem i ochroną obszarów Natura 2000, w zakresie ochrony siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin i zwierząt oraz realizacji ustaleń planu ochrony. 4. Pracownik Służby Parku Krajobrazowego ma prawo do legitymowania osób naruszających przepisy o ochronie przyrody, a w razie odmowy okazania dokumentu pozwalającego na ustalenie tożsamości - zwracania się do Policji lub innych właściwych organów o ustalenie tożsamości. 5. Pracownik Służby Parku Krajobrazowego otrzymuje bezpłatne umundurowanie, które obowiązkowo nosi przy wykonywaniu czynności służbowych. 6. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą doboru w Służbach Parków Krajobrazowych pracowników o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych, określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska oraz wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać pracownicy zatrudnieni na poszczególnych stanowiskach w Służbach Parków Krajobrazowych, z uwzględnieniem wykształcenia i stażu pracy. 7. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, dla pracowników Służb Parków Krajobrazowych wzór legitymacji służbowej, wzory umundurowania oraz oznak służbowych dla poszczególnych stanowisk, w tym odpowiedni wzór umundurowania wyjściowego i polowego na pory roku, kolor i wzór przedmiotów uzupełniających mundury, wzór orła umieszczanego na czapce, a także okresy użytkowania części umundurowania, kierując się potrzebą zapewnienia pracownikom Służb Parków Krajobrazowych odpowiednich warunków do wykonywania zadań, wymagających przebywania w terenie w różnych porach roku, oraz potrzebą rozróżnienia cech umundurowania pracowników zatrudnionych na poszczególnych stanowiskach. Rozdział 7 Zwalczanie przestępstw i wykroczeń na obszarach chronionych"}
{"id":"2004_880_108","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 108. 1. W parkach narodowych zadania związane z ochroną mienia oraz zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie ochrony przyrody wykonują funkcjonariusze Straży Parku zaliczani do Służby Parku Narodowego. 2. Funkcjonariuszem Straży Parku może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie; 2) ukończyła 21 lat; 3) ma pełną zdolność do czynności prawnych; 4) nie została pozbawiona praw publicznych; 5) posiada co najmniej wykształcenie średnie; 6) posiada nienaganną opinię właściwego miejscowo komendanta Policji; 7) posiada odpowiedni stan zdrowia potwierdzony orzeczeniem lekarskim i orzeczeniem psychologicznym; 8) nie była karana za przestępstwa. 3. Koszty orzeczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 7, ponosi osoba kandydująca na funkcjonariusza Straży Parku. 4. Funkcjonariusz Straży Parku podlega co 5 lat okresowym badaniom lekarskim i psychologicznym, potwierdzonym orzeczeniem. 5. Funkcjonariusz Straży Parku przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 1, ma prawo do: 1) legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia oraz świadków przestępstwa lub wykroczenia, w celu ustalenia ich tożsamości; 2) kontroli dowodów wniesienia opłat, o których mowa w art. 12 ust. 3; 3) zatrzymywania i przekazywania Policji lub innym właściwym organom osób w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia; 4) zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu w celu sprawdzenia ich ładunku oraz przeglądania zawartości bagaży w razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia; 5) przeszukiwania pomieszczeń i innych miejsc w przypadkach uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia; 6) zabezpieczenia jako dowodów rzeczowych, za pokwitowaniem, przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia, a także narzędzi i środków służących do ich popełnienia; 7) kontroli i zatrzymania, za pokwitowaniem, dokumentów w zakresie legalności posiadania tworów lub składników przyrody i obrotu nimi, pochodzących z obszaru parku narodowego; 8) kontroli podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na obszarze parku narodowego w zakresie przestrzegania przepisów ustawy. 6. Uprawnienia, o których mowa w ust. 5, przysługują dyrektorowi parku narodowego, jego zastępcy, nadleśniczemu, konserwatorowi obrębu ochronnego, leśniczemu, konserwatorowi obwodu ochronnego, podleśniczemu, starszemu strażnikowi i strażnikowi. 7. Czynności, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 3-8, funkcjonariusz Straży Parku ma prawo wykonywać w granicach parku lub poza jego granicami w razie uzasadnionego podejrzenia, że przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione na szkodę parku narodowego. 8. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 5 pkt 3-6, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego lub przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. 9. Rada Ministrów, kierując się potrzebą ustalenia jednolitych sposobów legitymowania i kontroli osób popełniających wykroczenia i przestępstwa przeciwko ochronie przyrody, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wykonywania następujących czynności: 1) dla Straży Parku: a) legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia oraz świadków przestępstwa lub wykroczenia w celu ustalenia ich tożsamości, b) zatrzymywania osób w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, c) kontroli i zatrzymania, za pokwitowaniem, dokumentów dotyczących legalności posiadania tworów lub składników przyrody pochodzących z obszaru parku narodowego i obrotu nimi, d) kontroli podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na obszarze parku narodowego w zakresie przestrzegania przepisów ustawy; 2) dla Służby Parku Krajobrazowego - legitymowania osób naruszających przepisy o ochronie przyrody, a w razie odmowy okazania dokumentu pozwalającego na ustalenie tożsamości - zwracania się do Policji lub innych właściwych organów o ustalenie ich tożsamości. 10. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb współpracy Straży Parku z Policją oraz zakres działań Straży Parku podlegających kontroli Policji i sposób sprawowania tej kontroli, kierując się potrzebą podejmowania wspólnych działań Straży Parku z Policją na obszarze parku narodowego w zakresie zwalczania przestępstw i wykroczeń."}
{"id":"2004_880_109","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 109. 1. Funkcjonariusz Straży Parku może stosować wobec osób uniemożliwiających wykonywanie przez niego zadań określonych w ustawie następujące środki przymusu bezpośredniego: 1) siłę fizyczną w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony lub ataku; 2) kajdanki; 3) pałkę służbową; 4) ręczny miotacz gazu; 5) paralizator elektryczny. 2. Zastosowanie przez funkcjonariusza Straży Parku środka przymusu bezpośredniego powinno odpowiadać potrzebom wynikającym z zaistniałej sytuacji i zmierzać do podporządkowania się osoby poleceniom wydanym przez funkcjonariusza. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby użycia środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, oraz przydziału, przechowywania i ewidencji środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2-5, kierując się potrzebą określenia warunków użycia środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy Straży Parku podczas realizacji zadań związanych z ochroną przyrody i mienia parku narodowego."}
{"id":"2004_880_11","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Na obszarach graniczących z parkiem narodowym wyznacza się otulinę parku narodowego. 2. W otulinie może być utworzona strefa ochronna zwierząt łownych ze względu na potrzebę ochrony zwierząt w parku narodowym. 3. Strefa ochronna zwierząt łownych nie podlega włączeniu w granice obwodów łowieckich. 4. Minister właściwy do spraw środowiska ustanawia, w drodze rozporządzenia, strefę ochronną zwierząt łownych, określając obszary wchodzące w jej skład oraz kryteria i sposoby utrzymania właściwej liczebności i struktury populacji poszczególnych gatunków zwierząt łownych, kierując się potrzebą: 1) ochrony gatunków zwierząt łownych w parkach narodowych; 2) tworzenia strefy bezpieczeństwa dla gatunków zwierząt łownych wychodzących na żerowiska poza obszar parku narodowego; 3) utrzymywania właściwej liczebności i struktury populacji poszczególnych gatunków zwierząt łownych na obszarze parku narodowego w celu zachowania równowagi przyrodniczej. 5. Ochrona zwierząt łownych w strefie ochronnej zwierząt łownych należy do zadań dyrektora parku narodowego."}
{"id":"2004_880_110","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 110. 1. Funkcjonariusz Straży Parku może być wyposażony w broń bojową oraz broń myśliwską, a pracownik Służby Parku w broń myśliwską. 2. Funkcjonariusz Straży Parku może być dopuszczony do pracy z bronią, jeżeli: 1) odbył szkolenie podstawowe dla funkcjonariuszy Straży Parku i zdał egzamin przed komisją egzaminacyjną; 2) zdał egzamin ze znajomości przepisów dotyczących posiadania, używania i umiejętności posługiwania się bronią przed komisją, o której mowa w art. 16 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 1999 r. Nr 53, poz. 549, z późn. zm.)[6]; 3) posiada orzeczenie lekarskie i psychologiczne stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy z bronią. 3. Broń bojową i broń myśliwską dyrektor parku narodowego nabywa na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji, na wniosek dyrektora parku narodowego, zgodnie z ustawą z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. 4. Dyrektor parku narodowego może przydzielić broń bojową lub broń myśliwską wraz z amunicją funkcjonariuszowi Straży Parku. 5. Decyzję o wyposażeniu funkcjonariusza Straży Parku w broń bojową lub broń myśliwską na czas pełnienia służby podejmuje każdorazowo Komendant Straży Parku. 6. Broń, o której mowa w ust. 4, przydziela się wraz ze świadectwem broni. 7. Broń bojową, o której mowa w ust. 4, funkcjonariusz Straży Parku ma prawo użyć w następujących przypadkach: 1) w celu odparcia bezpośredniego zamachu na życie własne lub innej osoby; 2) przeciwko osobie, która, wezwana do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, nie zastosuje się do tego wezwania, a jej zachowanie wskazuje na bezpośredni zamiar ich użycia przeciwko funkcjonariuszowi Straży Parku lub innej osobie; 3) przeciwko osobie, która usiłuje przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi Straży Parku. 8. Broń myśliwską, o której mowa w ust. 4, funkcjonariusz Straży Parku ma prawo użyć w następujących przypadkach: 1) w celu eliminacji lub odstraszania w granicach parku narodowego zwierząt stwarzających rzeczywiste i bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi; 2) w razie konieczności odstrzału, za zgodą dyrektora parku narodowego, zwierzęcia, które nie ma szans na przeżycie. 9. Użycie broni bojowej powinno następować w sposób wyrządzający najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 10. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres szkolenia podstawowego oraz tryb powoływania komisji egzaminacyjnej, o których mowa w ust. 2 pkt 1, kierując się potrzebą posiadania przez funkcjonariuszy Straży Parku wiedzy niezbędnej do wykonywania zadań. 11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby i tryb postępowania przy użyciu broni bojowej przez funkcjonariusza Straży Parku, kierując się potrzebą wykonywania zadań w zakresie ochrony przyrody i mienia parku narodowego przez Straż Parku. 12. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób ewidencjonowania i przechowywania broni bojowej oraz broni myśliwskiej wraz z amunicją, kierując się potrzebą zabezpieczenia broni bojowej oraz broni myśliwskiej wraz z amunicją, będącej w dyspozycji Straży Parku. 13. Przepisy dotyczące dopuszczania, przydzielania i wyposażania w broń myśliwską stosuje się odpowiednio do pracowników Służby Parku, o których mowa w ust. 1. Rozdział 8 Wykonywanie ochrony przyrody"}
{"id":"2004_880_111","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 111. 1. Minister właściwy do spraw środowiska sporządza projekt krajowej strategii ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej wraz z projektem programu działań. 2. Krajową strategię ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej, wraz z programem działań, zatwierdza, w drodze uchwały, Rada Ministrów."}
{"id":"2004_880_112","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 112. 1. W ramach państwowego monitoringu środowiska prowadzi się monitoring przyrodniczy różnorodności biologicznej i krajobrazowej. 2. Monitoring przyrodniczy polega na obserwacji i ocenie stanu oraz zachodzących zmian w składnikach różnorodności biologicznej i krajobrazowej na wybranych obszarach, a także na ocenie skuteczności stosowanych metod ochrony przyrody, w tym na obserwacji siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000."}
{"id":"2004_880_113","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw środowiska prowadzi centralny rejestr form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-9. 2. Rejestry, o których mowa w ust. 1 i w art. 114 ust. 2, zawierają: 1) datę utworzenia lub ustanowienia formy ochrony przyrody; 2) nazwę, jeżeli istnieje, i określenie formy ochrony przyrody, rodzaju, typu i podtypu rezerwatu przyrody oraz rodzaju użytku ekologicznego; 3) określenie położenia geograficznego i administracyjnego formy ochrony przyrody (obręb ewidencyjny, gmina, powiat, województwo); 4) wskazanie powierzchni, jeżeli można ją określić, z wyszczególnieniem formy własności i rodzajów gruntów; 5) powołanie oznaczenia mapy obrazującej przebieg granicy formy ochrony przyrody i jej otuliny; 6) opis formy ochrony przyrody; 7) oznaczenie dziennika urzędowego, w którym został ogłoszony akt o utworzeniu lub uznaniu formy ochrony przyrody; 8) informację, czy dany obszar lub obiekt albo ich część podlega ochronie zgodnie z prawem międzynarodowym; 9) informację o planie ochrony oraz oznaczenie dziennika urzędowego, w którym został ogłoszony akt o ustanowieniu tego planu. 3. Wyszczególnienie form własności i rodzaju gruntów, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, nie dotyczy parków krajobrazowych, obszarów chronionego krajobrazu i zespołów przyrodniczo-krajobrazowych. 4. Organ, który utworzył lub ustanowił formę ochrony przyrody, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2-4 i 6-9, przesyła ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w terminie 30 dni od dnia jej utworzenia lub ustanowienia, kopię aktu o utworzeniu lub ustanowieniu danej formy ochrony przyrody oraz informacje, o których mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_880_114","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 114. 1. Wojewoda gromadzi dokumentację dotyczącą zasobów, tworów i składników przyrody, a w szczególności cennych ze względów naukowych tworów przyrody, stanowisk chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, a także ich siedlisk oraz siedlisk przyrodniczych. 2. Wojewoda prowadzi rejestr form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2-4 i 6-9, położonych w całości lub w części na obszarze jego działania. 3. Organ, który ustanowił formę ochrony przyrody, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6-9, przesyła wojewodzie, w terminie 30 dni od dnia jej ustanowienia, kopię aktu o utworzeniu lub ustanowieniu danej formy ochrony przyrody oraz informacje, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1-8."}
{"id":"2004_880_115","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 115. 1. Na obrzeżach lub w pobliżu form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 oraz 7 i 8, umieszcza się tablice informujące o nazwie form ochrony przyrody oraz o zakazach obowiązujących na obszarach lub w stosunku do tych form, a na obrzeżach form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4-6 i pkt 9, umieszcza się tablice informujące o nazwie formy ochrony przyrody. 2. Na obrzeżach parku narodowego tablice, o których mowa w ust. 1, umieszcza dyrektor parku narodowego, a na obrzeżach lub w pobliżu form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2-9 - organ sprawujący nadzór nad daną formą ochrony przyrody. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzory tablic, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą ujednolicenia tablic, określając ich kształt i rozmiary, materiał, z jakiego zostaną wykonane, tło tablic, wielkość i kolor liter w napisach."}
{"id":"2004_880_116","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 116. W przypadku przebiegu drogi publicznej przez park narodowy lub rezerwat przyrody wyznaczenie miejsc parkingowych następuje po uzyskaniu zgody - odpowiednio dyrektora parku narodowego lub organu uznającego obszar za rezerwat przyrody. Rozdział 9 Gospodarowanie zasobami i składnikami przyrody"}
{"id":"2004_880_117","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 117. 1. Gospodarowanie zasobami dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów oraz zasobami genetycznymi roślin, zwierząt i grzybów użytkowanymi przez człowieka powinno zapewniać ich trwałość, optymalną liczebność i ochronę różnorodności genetycznej, w szczególności przez: 1) ochronę, utrzymanie lub racjonalne zagospodarowanie naturalnych i półnaturalnych ekosystemów, w tym lasów, torfowisk, bagien, muraw, solnisk, klifów nadmorskich i wydm, linii brzegów wód, dolin rzecznych, źródeł i źródlisk, a także rzek, jezior i obszarów morskich oraz siedlisk i ostoi roślin, zwierząt lub grzybów; 2) stworzenie warunków do rozmnażania i rozprzestrzeniania zagrożonych wyginięciem roślin, zwierząt i grzybów oraz ochronę i odtwarzanie ich siedlisk i ostoi, a także ochronę tras migracyjnych zwierząt. 2. Na gruntach użytkowanych gospodarczo w parkach narodowych lub rezerwatach przyrody stosuje się ochronę krajobrazową."}
{"id":"2004_880_118","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 118. 1. Prowadzenie robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych, oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości z punktu widzenia przyrodniczego, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych oraz tarlisk, zimowisk, przepławek i miejsc masowej migracji ryb i innych organizmów wodnych, następuje na podstawie decyzji wojewody, który ustala warunki prowadzenia robót. 2. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje przed uzyskaniem pozwolenia na budowę na podstawie rozdziału 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41)."}
{"id":"2004_880_119","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 119. Zabrania się wznoszenia w pobliżu morza, jezior i innych zbiorników wodnych, rzek i kanałów obiektów budowlanych uniemożliwiających lub utrudniających ludziom i dziko występującym zwierzętom dostęp do wody, z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej oraz związanych z bezpieczeństwem powszechnym i obronnością kraju."}
{"id":"2004_880_12","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Obszar parku narodowego jest udostępniany w celach naukowych, edukacyjnych, kulturowych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych w sposób, który nie wpłynie negatywnie na przyrodę w parku narodowym. 2. W planie ochrony parku narodowego, a do czasu jego sporządzenia - w zadaniach ochronnych ustala się miejsca, które mogą być udostępniane, oraz maksymalną liczbę osób mogących przebywać jednocześnie w tych miejscach. 3. Za wstęp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary oraz za udostępnianie parku narodowego lub niektórych jego obszarów mogą być pobierane opłaty. 4. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 3, ustala dyrektor parku narodowego. 5. Opłata za jednorazowy wstęp do parku nie może przekraczać kwoty 6 zł waloryzowanej o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej. 6. Opłaty, o których mowa w ust. 3, uiszcza się w formie wykupu biletu wstępu jednorazowego lub wstępu wielokrotnego w miejscach pobierania opłat lub wnosi się na rachunek bankowy parku narodowego. 7. Opłat za wstęp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary nie pobiera się od: 1) dzieci w wieku do 7 lat; 2) osób, które posiadają zezwolenie dyrektora parku narodowego na prowadzenie badań naukowych w zakresie ochrony przyrody; 3) uczniów szkół i studentów odbywających zajęcia dydaktyczne w parku narodowym w zakresie uzgodnionym z dyrektorem parku narodowego; 4) mieszkańców gmin położonych w granicach parku narodowego i gmin graniczących z parkiem narodowym; 5) osób udających się do wyznaczonych w parku narodowym plaż; 6) osób udających się do miejsc kultu religijnego. 8. Opłatę za wstęp do parku narodowego lub na niektóre jego obszary w wysokości 50% stawki opłaty ustalonej przez dyrektora parku narodowego pobiera się od: 1) uczniów szkół i studentów; 2) emerytów i rencistów; 3) osób niepełnosprawnych; 4) żołnierzy służby czynnej. 9. Opłaty, o których mowa w ust. 3, są przychodami gospodarstw pomocniczych przy parkach narodowych w rozumieniu art. 20 ustawy z dnia 28 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.)[4] i są przeznaczone na tworzenie i utrzymanie infrastruktury turystycznej i edukacyjnej parku narodowego oraz na ochronę przyrody. Opłaty pobierane za wstęp do parku narodowego, w wysokości 15% wpływów za każdy kwartał, przeznacza się na dofinansowanie działalności ratowniczej specjalistycznych organizacji ratowniczych - Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, działających na terenie danego parku narodowego. 10. Minister właściwy do spraw środowiska, uwzględniając zróżnicowanie walorów przyrodniczych i krajobrazowych parków narodowych, nasilenie ruchu turystycznego i jego oddziaływanie na przyrodę parków narodowych, określi, w drodze rozporządzenia, parki narodowe lub niektóre ich obszary, gdzie za wstęp pobiera się opłaty."}
{"id":"2004_880_120","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 120. 1. Zabrania się wprowadzania do środowiska przyrodniczego oraz przemieszczania w tym środowisku roślin, zwierząt lub grzybów gatunków obcych, a także ich form rozwojowych. 2. Sprowadzanie do kraju roślin, zwierząt lub grzybów gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym, wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do gatunków ryb, na których wprowadzanie jest wymagane zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa, wydawane na podstawie art. 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750, z późn. zm.)[7] albo art. 26 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 129, poz. 1441 oraz z 2002 r. Nr 181, poz. 1514). 4. Zakazów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do wprowadzania i przemieszczania roślin: 1) przy zakładaniu i utrzymywaniu terenów zieleni oraz zakładaniu i utrzymywaniu zadrzewień poza lasami i obszarami objętymi formami ochrony przyrody; 2) wykorzystywanych w ramach racjonalnej gospodarki leśnej i rolnej."}
{"id":"2004_880_121","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 121. 1. Gospodarowanie zasobami przyrody nieożywionej powinno być prowadzone w sposób zapewniający ochronę innych zasobów, tworów i składników przyrody, oszczędne użytkowanie przestrzeni oraz zachowanie szczególnie cennych tworów i składników przyrody nieożywionej, w tym profili geologicznych i glebowych, jaskiń, turni, skałek, głazów narzutowych, naturalnych zbiorników i cieków wodnych, źródeł i wodospadów, elementów dna morza, wydm i glebowych powierzchni wzorcowych, a także miejsc występowania kopalnych szczątków roślin i zwierząt. 2. Wywóz za granicę meteorytów i kopalnych szczątków roślin i zwierząt wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska."}
{"id":"2004_880_122","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 122. 1. Kto dokona odkrycia kopalnych szczątków roślin lub zwierząt, jest obowiązany powiadomić o tym niezwłocznie wojewodę, a jeżeli nie jest to możliwe właściwego wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. 2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta jest obowiązany przekazać niezwłocznie wojewodzie zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1. 3. Jeżeli wojewoda ustali, że odkryte kopalne szczątki roślin lub zwierząt są cenne dla nauki, przekazuje je do muzeum lub placówki naukowej."}
{"id":"2004_880_123","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 123. 1. Wojewoda dokonuje kontroli przestrzegania przepisów o ochronie przyrody w trakcie gospodarczego wykorzystania zasobów i składników przyrody przez jednostki organizacyjne oraz osoby prawne i fizyczne. 2. Czynności kontrolne są wykonywane przez osoby posiadające imienne upoważnienie wydane przez wojewodę. 3. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera wskazanie osoby upoważnionej do wykonywania czynności, miejsca i zakresu kontroli oraz podstawy prawnej do jej wykonywania. 4. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych osoba upoważniona do ich wykonywania jest obowiązana okazać upoważnienie, o którym mowa w ust. 2. 5. Osoby upoważnione do wykonywania czynności kontrolnych mają prawo do: 1) wstępu na teren należący do podmiotu kontrolowanego; 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli; 3) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kopii oraz zabezpieczania tych dokumentów. 6. Osoba wykonująca czynności kontrolne sporządza z tych czynności protokół. 7. Protokół podpisuje osoba wykonująca czynności kontrolne oraz podmiot kontrolowany. 8. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany, protokół podpisuje tylko osoba wykonująca czynności kontrolne, dokonując w protokole stosownej adnotacji o odmowie podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany. 9. Wstęp oraz wykonywanie czynności kontrolnych następują w obecności właściciela lub posiadacza nieruchomości."}
{"id":"2004_880_124","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów."}
{"id":"2004_880_125","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 125. Rośliny, zwierzęta lub grzyby, a także ich siedliska, nieobjęte formami ochrony przyrody mogą być niszczone lub zabijane jedynie w związku z: 1) realizacją zadań uzasadnionych potrzebami ochrony przyrody; 2) prowadzeniem badań naukowych lub edukacją; 3) racjonalną gospodarką; 4) amatorskim połowem ryb; 5) zbiorem na własne potrzeby; 6) prowadzeniem akcji ratowniczej; 7) bezpieczeństwem powszechnym; 8) bezpieczeństwem sanitarnym i weterynaryjnym; 9) ochroną życia i zdrowia ludzi; 10) zapobieganiem skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwaniem. Rozdział 10 Skutki prawne objęcia ochroną"}
{"id":"2004_880_126","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 126. 1. Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez: 1) żubry - w uprawach, płodach rolnych lub w gospodarstwie leśnym; 2) wilki - w pogłowiu zwierząt gospodarskich; 3) rysie - w pogłowiu zwierząt gospodarskich; 4) niedźwiedzie - w pasiekach, w pogłowiu zwierząt gospodarskich oraz w uprawach rolnych; 5) bobry - w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim. 2. Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje utraconych korzyści. 3. Oględzin i szacowania szkód, o których mowa w ust. 1, a także ustalania wysokości odszkodowania i jego wypłaty, dokonuje wojewoda, a na obszarze parku narodowego dyrektor tego parku. 4. Właściciele lub użytkownicy gospodarstw rolnych i leśnych mogą współdziałać z wojewodą, a na obszarze parku narodowego - z dyrektorem tego parku, w zakresie sposobów zabezpieczania upraw i płodów rolnych, lasów oraz zwierząt gospodarskich przed szkodami powodowanymi przez zwierzęta, o których mowa w ust. 1. 5. Współdziałanie, o którym mowa w ust. 4, może obejmować budowę urządzeń lub wykonanie zabiegów zapobiegających szkodom, finansowane z budżetu właściwego miejscowo dyrektora parku narodowego lub wojewody, w ramach zawartych umów cywilnoprawnych. 6. Odszkodowanie nie przysługuje: 1) osobom, którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa; 2) jeżeli poszkodowany: a) nie dokonał sprzętu upraw lub płodów rolnych w ciągu 14 dni od zakończenia zbiorów tego gatunku roślin w danym regionie, b) nie wyraził zgody na budowę przez wojewodę lub dyrektora parku narodowego urządzeń lub wykonanie zabiegów zapobiegających szkodom; 3) za szkody: a) powstałe w mieniu Skarbu Państwa, z wyłączeniem mienia oddanego do gospodarczego korzystania na podstawie Kodeksu cywilnego, b) nieprzekraczające w ciągu roku wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na jeden hektar uprawy, c) w uprawach rolnych założonych z naruszeniem powszechnie stosowanych wymogów agrotechnicznych, d) wyrządzone przez wilki, niedźwiedzie lub rysie w pogłowiu zwierząt gospodarskich pozostawionych, w okresie od zachodu do wschodu słońca, bez bezpośredniej opieki. 7. Szkody wyrządzone przez zwierzęta łowne, występujące w parkach narodowych, strefach ochronnych zwierząt łownych oraz w rezerwatach przyrody szacuje się oraz dokonuje wypłaty odszkodowań według zasad określonych w rozdziale 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 372 i Nr 113, poz. 984). 8. Szacowanie szkód wyrządzonych przez zwierzęta łowne w strefie ochronnej zwierząt łownych należy do zadań Służby Parku Narodowego, a w rezerwatach przyrody - do sprawującego nadzór nad rezerwatem. 9. Odszkodowania za szkody spowodowane przez zwierzęta łowne w strefie ochronnej zwierząt łownych są pokrywane ze środków parku narodowego, a za szkody spowodowane w rezerwatach przyrody - ze środków budżetu państwa, z części, której dysponentem jest wojewoda. 10. W sprawach spornych dotyczących wysokości odszkodowań za szkody wyrządzone przez zwierzęta, o których mowa w ust. 1, orzekają sądy powszechne. 11. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy szacowaniu szkód oraz sposób wypłaty odszkodowań za szkody, o których mowa w ust. 1, a także wzory dokumentów dotyczących szacowania szkód i wyliczania odszkodowań oraz terminy zgłoszenia i szacowania szkody, kierując się potrzebą dokonywania oceny rzeczywistej szkody oraz przyjęcia wysokości wyceny szkody według cen rynkowych. 12. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymienione w ust. 1 gatunki zwierząt chronionych wyrządzających szkody, za które odpowiada Skarb Państwa, kierując się potrzebą utrzymania ochrony gatunkowej zwierząt zagrożonych wyginięciem i wyrządzających szkody w gospodarce człowieka. Rozdział 11 Przepisy karne"}
{"id":"2004_880_127","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 127. Kto umyślnie: 1) narusza zakazy obowiązujące w: a) parkach narodowych, b) rezerwatach przyrody, c) parkach krajobrazowych, d) obszarach chronionego krajobrazu, e) obszarach Natura 2000, 2) narusza zakazy obowiązujące w stosunku do: a) pomników przyrody, b) stanowisk dokumentacyjnych, c) użytków ekologicznych, d) zespołów przyrodniczo-krajobrazowych, e) roślin, zwierząt lub grzybów objętych ochroną gatunkową, 3) nie zgłasza do rejestru, o którym mowa w art. 64 ust. 1, posiadanych lub hodowanych zwierząt - podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2004_880_128","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 128. Kto: 1) bez zezwolenia lub wbrew jego warunkom albo bez świadectwa fitosanitarnego przewozi przez granicę państwa rośliny lub zwierzęta, o których mowa w art. 61 ust. 1, a także ich rozpoznawalne części i produkty pochodne, 2) narusza przepisy prawa Unii Europejskiej dotyczące ochrony gatunków dziko żyjących zwierząt i roślin w zakresie regulacji obrotu nimi poprzez: a) nieprzedkładanie zgłoszenia importowego, b) używanie okazów określonych gatunków w innym celu niż wskazany w zezwoleniu importowym, c) korzystanie w sposób nieuprawniony ze zwolnień od nakazów przy dokonywaniu obrotu sztucznie rozmnożonymi roślinami, d) oferowanie zbycia lub nabycia, nabywanie lub pozyskiwanie, używanie lub wystawianie publicznie w celach zarobkowych, zbywanie, przetrzymywanie lub przewożenie w celu zbycia okazów określonych gatunków roślin lub zwierząt, e) używanie zezwolenia albo świadectwa dla okazu innego niż ten, dla którego było ono wydane, f) składanie wniosku o wydanie zezwolenia importowego, eksportowego, reeksportowego, lub świadectwa bez poinformowania o wcześniejszym odrzuceniu wniosku - podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."}
{"id":"2004_880_129","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 129. W razie ukarania za wykroczenie określone w art. 127 lub skazania za przestępstwo określone w art. 128, sąd może orzec: 1) przepadek przedmiotów służących do popełnienia wykroczenia lub przestępstwa oraz przedmiotów, roślin, zwierząt lub grzybów pochodzących z wykroczenia lub przestępstwa, chociażby nie stanowiły własności sprawcy; 2) obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego, a jeśli obowiązek taki nie byłby wykonalny - nawiązkę do wysokości 10 000 złotych na rzecz organizacji społecznej działającej w zakresie ochrony przyrody lub właściwego, ze względu na miejsce popełnienia wykroczenia lub przestępstwa, wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej."}
{"id":"2004_880_13","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi. 2. Na obszarach graniczących z rezerwatem przyrody może być wyznaczona otulina. 3. Uznanie za rezerwat przyrody obszarów, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze rozporządzenia wojewody, które określa jego nazwę, położenie lub przebieg granicy i otulinę, jeżeli została wyznaczona, cele ochrony oraz rodzaj, typ i podtyp rezerwatu przyrody, a także sprawującego nadzór nad rezerwatem. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska i po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej rady ochrony przyrody, może zmniejszyć lub zwiększyć obszar rezerwatu przyrody, zmienić cele ochrony, a w razie bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych dla których rezerwat został powołany - zlikwidować rezerwat przyrody. 4. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić opłaty za wstęp na obszar rezerwatu przyrody, kierując się potrzebą ochrony przyrody. 5. Wojewoda ustala stawki opłat, o których mowa w ust. 4, przy czym opłata za jednorazowy wstęp do rezerwatu nie może przekraczać kwoty 6 zł waloryzowanej o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej. 6. Opłaty, o których mowa w ust. 4, są przeznaczane na ochronę przyrody."}
{"id":"2004_880_130","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 130. 1. Sąd doręcza odpis wydanego prawomocnego orzeczenia o przepadku roślin, zwierząt lub grzybów, ich rozpoznawalnych części oraz produktów pochodnych wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce popełnienia wykroczenia lub przestępstwa. 2. Rośliny, zwierzęta lub grzyby, ich rozpoznawalne części oraz produkty pochodne, o których mowa w ust. 1, podlegają przekazaniu podmiotom uprawnionym do ich utrzymywania, wyznaczanym przez: 1) wojewodę - w stosunku do gatunków rodzimych; 2) ministra właściwego do spraw środowiska - w stosunku do gatunków obcych lub objętych ochroną na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej. 3. Organy, o których mowa w ust. 2, mogą zarządzić, na koszt skazanego, odesłanie roślin lub zwierząt oraz produktów pochodnych, wobec których orzeczono przepadek, do państwa z którego dokonano ich eksportu."}
{"id":"2004_880_131","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 131. Kto: 1) prowadząc działalność gospodarczą w zakresie handlu zwierzętami, o których mowa w art. 61 ust. 1, nie posiada lub nie przekazuje odpowiedniej dokumentacji stwierdzającej legalność pochodzenia zwierzęcia, 2) bez zezwolenia lub wbrew jego warunkom utworzy lub prowadzi ogród botaniczny, ogród zoologiczny lub ośrodek, 3) przeprowadzając likwidację ogrodu zoologicznego lub ośrodka nie zapewni przebywającym tam zwierzętom warunków odpowiadających ich potrzebom biologicznym, 4) poza ogrodami zoologicznymi, placówkami naukowymi prowadzącymi badania nad zwierzętami lub cyrkami utrzymuje lub prowadzi hodowlę zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi, w tym drapieżnych i jadowitych, 5) bez zezwolenia lub wbrew jego warunkom przenosi z ogrodu botanicznego lub ogrodu zoologicznego do środowiska przyrodniczego rośliny lub zwierzęta gatunków zagrożonych wyginięciem, 6) wykonuje prace ziemne oraz inne prace związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych w obrębie bryły korzeniowej drzew lub krzewów na terenach zieleni lub zadrzewieniach w sposób znacząco szkodzący drzewom lub krzewom, 7) stosuje środki chemiczne na drogach publicznych oraz ulicach i placach w sposób znacząco szkodzący terenom zieleni lub zadrzewieniom, 8) bez decyzji wojewody lub wbrew ustalonym w niej warunkom prowadzi na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych roboty polegające na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także roboty melioracyjne, odwodnienia budowlane oraz inne roboty ziemne zmieniające stosunki wodne, 9) wprowadza do środowiska przyrodniczego lub przemieszcza w tym środowisku rośliny, zwierzęta lub grzyby gatunków obcych, a także ich formy rozwojowe, 10) bez zezwolenia lub wbrew jego warunkom sprowadza do kraju rośliny, zwierzęta lub grzyby gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym, 11) nie powiadamia wojewody lub wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o odkryciu kopalnych szczątków roślin lub zwierząt, 12) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary, 13) wbrew przepisom art. 125 zabija zwierzęta, niszczy rośliny lub grzyby lub niszczy siedliska roślin, zwierząt lub grzybów - podlega karze aresztu albo grzywny."}
{"id":"2004_880_132","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 132. Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 127 i 131, następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących"}
{"id":"2004_880_133","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 133. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750, z późn. zm.)[8] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 w ust. 1: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) przez wytwarzanie w wodzie pola elektrycznego charakterystycznego dla prądu zmiennego,\", b) w pkt 13 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) ryb łososiowatych i węgorzy,\"; 2) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Zabrania się: 1) przechowywania, przewożenia, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu ikry i ryb złowionych lub pozyskanych z naruszeniem przepisów art. 8 i 9; 2) wprowadzania do obrotu ryb pochodzących z amatorskiego połowu ryb.\"; 3) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Publiczne śródlądowe wody powierzchniowe płynące dzieli się na obwody rybackie, z wyjątkiem wód znajdujących się w granicach parków narodowych i w granicach rezerwatów przyrody, w których zabronione jest rybactwo.\"; 4) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rybackie narzędzia i urządzenia połowowe może posiadać wyłącznie uprawniony do rybactwa oraz dyrektor parku narodowego i uprawnione przez niego osoby, w celu wykonywania ochrony ryb na wodach parku narodowego, z wyjątkiem osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie produkcji i obrotu tymi narzędziami i urządzeniami.\"; 5) w art. 23a w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) Straży Parku Narodowego - w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody,\"."}
{"id":"2004_880_134","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 134. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 i Nr 200, poz. 1683 oraz z 2003 r. Nr 96, poz. 874, Nr 110, poz. 1039, Nr 188, poz. 1840, Nr 200, poz. 1953 i Nr 203, poz. 1966) w art. 7: 1) w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie: \"8) grunty położone na obszarach objętych ochroną ścisłą, czynną lub krajobrazową, a także budynki i budowle trwale związane z gruntem, służące bezpośrednio osiąganiu celów z zakresu ochrony przyrody - w parkach narodowych oraz w rezerwatach przyrody,\"; 2) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: \"4. Z tytułu zwolnień z podatków i opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 8, jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych dochodów. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa w ust. 4, kierując się potrzebą zabezpieczenia budżetów gmin przed utratą dochodów z tytułu ulg w opłatach i podatkach w parkach narodowych, parkach krajobrazowych oraz rezerwatach przyrody.\"."}
{"id":"2004_880_135","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 135. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, z późn. zm.)[9] wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 5a w brzmieniu: \"Art. 5a. Minister właściwy do spraw środowiska może powierzyć, w drodze decyzji administracyjnej, dyrektorowi regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych wykonywanie zadań poza terenami jego działania w zakresie związanym z funkcjonowaniem i ochroną obszarów Natura 2000.\"; 2) w art. 45 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz wykonywaniem innych zadań w zakresie ochrony mienia,\"; 3) w art. 54 pkt 5 otrzymuje brzmienie: \"5) opracowanie planów ochrony dla rezerwatów przyrody znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych, ich realizację, ochronę gatunkową roślin i zwierząt oraz sprawowanie nadzoru nad obszarami wchodzącymi w skład sieci Natura 2000.\"."}
{"id":"2004_880_136","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 136. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 603, z późn. zm.)[10] w art. 35: 1) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Nie pobiera się opłat z tytułu zarządu nieruchomościami znajdującymi się pod drogami publicznymi i między wałami przeciwpowodziowymi a korytem rzeki.\"; 2) dodaje się ust. 6a w brzmieniu: \"6a. Nie pobiera się opłat z tytułu zarządu nieruchomościami objętymi formami ochrony przyrody, o których mowa art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr..., poz....).\"."}
{"id":"2004_880_137","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 137. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 372 i Nr 113, poz. 984) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) parki narodowe i rezerwaty przyrody, z wyjątkiem obszarów wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych ustanowionych dla rezerwatu przyrody,\"; 2) w art. 50: a) uchyla się ust. 1a; b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Za szkody, o których mowa w ust. 1, wyrządzane na obszarach: 1) obwodów łowieckich leśnych odszkodowania wypłaca Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe ze środków budżetu państwa; 2) obwodów łowieckich polnych i obszarach niewchodzących w skład obwodów łowieckich odszkodowania wypłaca wojewoda ze środków budżetu państwa, z części, której dysponentem jest wojewoda.\"."}
{"id":"2004_880_138","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 138. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002) wprowadza się następujące zmiany: 1) uchyla się rozdział 5; 2) w art. 33: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: \"6) wykonywaniem zadań związanych z ochroną przyrody.\", b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: \"1b. Jeżeli minister właściwy do spraw środowiska lub wojewoda wydał zezwolenie na zabicie zwierząt objętych ochroną gatunkową, mogą one być uśmiercone przy użyciu broni myśliwskiej przez osoby uprawnione do posiadania tej broni.\"; 3) uchyla się art. 36; 4) w art. 37 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Kto narusza nakazy albo zakazy określone w art. 9, art. 12 ust. 1-6, art. 13 ust. 1, art. 14, art. 15 ust. 1-5, art. 16, art. 17 ust. 1-7, art. 18, art. 22 ust. 1, art. 22a, art. 24 ust. 1-3, art. 25, art. 27, art. 28 ust. 1, 5 i 8-9, art. 29 ust. 1 i art. 30, podlega karze aresztu lub grzywny.\"."}
{"id":"2004_880_139","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 139. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.)[11] w art. 83 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Nie pobiera się opłat rocznych za nieruchomości oddane w trwały zarząd pod drogi publiczne, parki, zieleńce, ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne, parki narodowe oraz rezerwaty przyrody.\"."}
{"id":"2004_880_14","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje, typy i podtypy rezerwatów przyrody, kierując się potrzebą zapewnienia na obszarach cennych przyrodniczo, zróżnicowanych pod względem wartości przyrodniczych, ochrony rezerwatowej oraz wytypowania reprezentatywnej liczby rezerwatów przyrody ze względu na dominujący przedmiot ochrony i główny typ ekosystemu."}
{"id":"2004_880_140","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 140. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, poz. 960, z późn. zm.)[12] w załączniku Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki oraz zwolnienia: 1) w części II Czynności urzędowe po ust. 14 dodaje się ust. 14a w brzmieniu: \"14a. Od dokonania wpisu do rejestru zwierząt - 20 zł.\"; 2) w części IV Zezwolenia: a) w ust. 41 w kolumnie 4 dodaje się pkt 1 w brzmieniu: \"1) zezwolenia na przewożenie przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej roślin lub zwierząt, wydawane ogrodom botanicznym lub zoologicznym.\", b) po ust. 41 dodaje się ust. 41a i 41b w brzmieniu: \"41a. Od zezwoleń na utworzenie ogrodu botanicznego, ogrodu zoologicznego lub ośrodka rehabilitacji zwierząt - 70 zł. 41b. Od zezwoleń wydanych na usunięcie drzew lub krzewów osobom fizycznym na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej - 20 zł.\", c) w ust. 44 w kolumnie 4 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: \"6a) zezwolenia na działania związane z ochroną przyrody, wydawane organizacjom ekologicznym i jednostkom naukowym działającym na rzecz ochrony przyrody,\"."}
{"id":"2004_880_141","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 141. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.)[13] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 w ust. 2 pkt 24 otrzymuje brzmienie: \"24) z zakresu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr ..., poz. ...): a) zezwolenia na prowadzenie ogrodu botanicznego, ogrodu zoologicznego lub ośrodka rehabilitacji zwierząt, b) wnioski o wydanie zezwolenia oraz zezwolenia na pozyskiwanie roślin i zwierząt gatunków objętych ochroną częściową, c) wnioski o wydanie zezwolenia oraz zezwolenia na zbiór roślin i grzybów chronionych, chwytanie, odławianie lub zabijanie zwierząt chronionych oraz wnioski o wydanie zezwolenia i zezwolenia na inne czynności podlegające zakazom lub ograniczeniom w stosunku do gatunków objętych ochroną, d) zezwolenia na przewożenie przez granicę państwa roślin i zwierząt należących do gatunków podlegających ograniczeniom na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej, a także ich rozpoznawalnych części i produktów pochodnych, e) wnioski o wydanie zezwolenia oraz zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, f) decyzje o wymiarze administracyjnych kar pieniężnych za: - zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów spowodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności, - usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, - zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew lub krzewów,\"; 2) w art. 413 w ust. 5 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) przewodniczący wojewódzkiej rady ochrony przyrody,\"."}
{"id":"2004_880_142","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 142. W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 115, poz. 1229, z późn. zm.)[14] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) jeżeli byłoby to sprzeczne z warunkami wynikającymi z utworzenia form ochrony przyrody, stref ochronnych zwierząt łownych lub ostoi na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr ..., poz. ...),\"; 2) po art. 85 dodaje się art. 85a w brzmieniu: \"Art. 85a. Decyzje, o których mowa w art. 83 ust. 2 pkt 3 i art. 85 ust. 4, wymagają uzgodnienia z wojewodą.\"; 3) w art. 132 w ust. 2 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: \"7) informację o formach ochrony przyrody utworzonych lub ustanowionych na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, występujących w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych.\". Rozdział 13 Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe"}
{"id":"2004_880_143","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 143. Obrączki użyte do obrączkowania ptaków przed dniem wejścia w życie ustawy nie podlegają wymianie na obrączki sporządzone zgodnie ze wzorem określonym w przepisach, o których mowa w art. 55."}
{"id":"2004_880_144","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 144. Dyrektor parku narodowego powołany przed dniem wejścia w życie ustawy pozostaje na stanowisku do czasu powołania dyrektora parku na podstawie art. 101 ust. 2, nie dłużej jednak niż jeden rok od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_880_145","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 145. 1. Wojewódzcy konserwatorzy przyrody powołani przed dniem wejścia w życie ustawy pozostają na dotychczas zajmowanych stanowiskach. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowe stosunki pracy z wojewódzkimi konserwatorami przyrody nawiązane na podstawie powołania przekształcają się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na warunkach pracy i płacy określonych w powołaniu."}
{"id":"2004_880_146","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 146. Przepis art. 108 ust. 2 pkt 5 nie ma zastosowania do funkcjonariuszy Straży Parku zatrudnionych w parku narodowym przed dniem wejścia w życie ustawy, przez okres nie krótszy niż 10 lat."}
{"id":"2004_880_147","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 147. Umundurowanie oraz przedmioty uzupełniające mundury pracowników Służb Parków Narodowych i Służb Parków Krajobrazowych mogą być używane według dotychczas obowiązujących wzorów do czasu wyczerpania zapasów."}
{"id":"2004_880_148","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 148. 1. Ogrody botaniczne i ośrodki istniejące przed dniem wejścia w życie ustawy mogą prowadzić dotychczasową działalność bez zezwolenia, o którym mowa w art. 67 ust. 1 lub art. 75 ust. 1, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2005 r. 2. Ogrody botaniczne oraz ośrodki, które w terminie, o którym mowa w ust. 1, nie uzyskają zezwolenia na prowadzenie działalności, podlegają likwidacji."}
{"id":"2004_880_149","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 149. Zwierzęta, o których mowa w art. 61 ust. 1, na które nie ma dokumentu stwierdzającego legalność pochodzenia lub zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska, podlegają rejestracji, zgodnie z art. 64 ust. 1, w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_880_15","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. W parkach narodowych oraz w rezerwatach przyrody zabrania się: 1) budowy lub rozbudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, z wyjątkiem obiektów i urządzeń służących celom parku narodowego albo rezerwatu przyrody; 2) rybactwa, z wyjątkiem obszarów ustalonych w planie ochrony albo w zadaniach ochronnych; 3) chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, zbierania lub niszczenia jaj, postaci młodocianych i form rozwojowych zwierząt, umyślnego płoszenia zwierząt kręgowych, zbierania poroży, niszczenia nor, gniazd, legowisk i innych schronień zwierząt oraz ich miejsc rozrodu; 4) polowania, z wyjątkiem obszarów wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych ustanowionych dla rezerwatu przyrody; 5) pozyskiwania, niszczenia lub umyślnego uszkadzania roślin oraz grzybów; 6) użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i składników przyrody; 7) zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody; 8) pozyskiwania skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, minerałów i bursztynu; 9) niszczenia gleby lub zmiany przeznaczenia i użytkowania gruntów; 10) palenia ognisk i wyrobów tytoniowych oraz używania źródeł światła o otwartym płomieniu, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; 11) prowadzenia działalności wytwórczej, handlowej i rolniczej, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony; 12) stosowania chemicznych i biologicznych środków ochrony roślin i nawozów; 13) zbioru dziko występujących roślin i grzybów oraz ich części, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; 14) amatorskiego połowu ryb, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych; 15) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem, z wyjątkiem szlaków i tras narciarskich wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; 16) wprowadzania psów na obszary objęte ochroną ścisłą i czynną, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony oraz psów pasterskich wprowadzanych na obszary objęte ochroną czynną, na których plan ochrony albo zadania ochronne dopuszczają wypas; 17) wspinaczki, eksploracji jaskiń lub zbiorników wodnych, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; 18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi oraz poza drogami położonymi na nieruchomościach będących w trwałym zarządzie parku narodowego, wskazanymi przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; 19) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków niezwiązanych z ochroną przyrody, udostępnianiem parku albo rezerwatu przyrody, edukacją ekologiczną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną bezpieczeństwa i porządku powszechnego; 20) zakłócania ciszy; 21) używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego, uprawiania sportów wodnych i motorowych, pływania i żeglowania, z wyjątkiem akwenów lub szlaków wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; 22) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu; 23) biwakowania, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; 24) prowadzenia badań naukowych - w parku narodowym bez zgody dyrektora parku, a w rezerwacie przyrody - bez zgody organu uznającego obszar za rezerwat przyrody; 25) wprowadzania gatunków roślin, zwierząt lub grzybów, bez zgody ministra właściwego do spraw środowiska; 26) wprowadzania organizmów genetycznie zmodyfikowanych; 27) organizacji imprez rekreacyjno-sportowych - w parku narodowym bez zgody dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody bez zgody organu uznającego obszar za rezerwat przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) wykonywania zadań wynikających z planu ochrony lub zadań ochronnych; 2) likwidacji nagłych zagrożeń oraz wykonywania czynności nieujętych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych, za zgodą organu ustanawiającego plan ochrony lub zadania ochronne; 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem powszechnym; 4) wykonywania zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa; 5) obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania przez jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa własności, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może zezwolić na odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione potrzebą ochrony przyrody, wykonywaniem badań naukowych, celami edukacyjnymi, kulturowymi, turystycznymi, rekreacyjnymi i sportowymi, celami kultu religijnego lub realizacją inwestycji liniowych celu publicznego w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, pod warunkiem przeprowadzenia przez inwestora działań kompensujących utratę wartości przyrodniczych danego obszaru."}
{"id":"2004_880_150","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 150. Posiadacze spreparowanych zwierząt lub ich części są obowiązani do uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 56 ust. 1 lub 2, w okresie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy."}
{"id":"2004_880_151","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 151. Straż Parku, Służba Parku Narodowego i Służba Parku Krajobrazowego działające przed dniem wejścia w życie ustawy stają się odpowiednio Strażą Parku, Służbą Parku Narodowego i Służbą Parku Krajobrazowego w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_880_152","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 152. 1. Zadania Państwowej Rady Ochrony Przyrody, wojewódzkich rad ochrony przyrody, rad naukowych parków narodowych, rad parków krajobrazowych lub rad zespołów parków krajobrazowych, do czasu powołania członków tych organów, wykonują odpowiednio Państwowa Rada Ochrony Przyrody, wojewódzkie komisje ochrony przyrody, rady parków narodowych i rady parków. 2. Powołanie członków Państwowej Rady Ochrony Przyrody, wojewódzkich rad ochrony przyrody, rad naukowych parków narodowych, rad parków krajobrazowych lub rad zespołów parków krajobrazowych, nastąpi w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_880_153","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 153. Formy ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-4 i 6-10, utworzone lub wprowadzone przed dniem wejścia w życie ustawy stają się formami ochrony przyrody w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_880_154","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 154. 1. Plany ochrony dla parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych ustanowione w okresie od dnia 2 lutego 2001 r. do dnia wejścia w życie ustawy stają się planami ochrony w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Dla parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych utworzonych przed dniem wejścia w życie ustawy, nieposiadających planu ochrony, sporządza się plan ochrony w terminie do 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Dla parków krajobrazowych, które miały zatwierdzone rozporządzeniem plany ochrony do dnia 2 lutego 2001 r., sporządza się, z ich wykorzystaniem, plany ochrony w rozumieniu niniejszej ustawy, w terminie do 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_880_155","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 155. Parki gminne utworzone przed dniem wejścia w życie ustawy stają się parkami gminnymi w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_880_156","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 156. Strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt gatunków chronionych, ustalone przed dniem wejścia w życie ustawy, stają się strefami ochrony ostoi, miejscami rozrodu i regularnego przebywania zwierząt gatunków chronionych w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_880_157","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 157. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 161, zachowują moc do czasu wejścia w życie aktów wykonawczych wydanych na podstawie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_880_158","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 158. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_880_159","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 159. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy Krajowy Zarząd Parków Narodowych przechodzi w stan likwidacji. Aktywa i pasywa Krajowego Zarządu Parków Narodowych przejmuje minister właściwy do spraw środowiska. 2. Likwidację Krajowego Zarządu Parków Narodowych prowadzi się pod jego dotychczasową nazwą z dodatkiem \"w likwidacji\". 3. Pracownicy Krajowego Zarządu Parków Narodowych z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw środowiska, z zastrzeżeniem art. 160. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, dokona przeniesienia planowanych dochodów i wydatków budżetowych w ramach części 41 - środowisko między działami i rozdziałami budżetu państwa w zakresie dotyczącym zadań przejętych przez Ministerstwo Środowiska z Krajowego Zarządu Parków Narodowych oraz określi limity zatrudnienia i kwoty wynagrodzeń w podziale na działy i rozdziały budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej. 5. Do przeniesień, o których mowa w ust. 4, nie stosuje się ograniczeń wynikających z art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych."}
{"id":"2004_880_16","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Park krajobrazowy obejmuje obszar chroniony ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe w celu zachowania, popularyzacji tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju. 2. Na obszarach graniczących z parkiem krajobrazowym może być wyznaczona otulina. 3. Utworzenie parku krajobrazowego lub powiększenie jego obszaru następuje w drodze rozporządzenia wojewody, które określa jego nazwę, obszar, przebieg granicy i otulinę, jeżeli została wyznaczona, szczególne cele ochrony oraz zakazy właściwe dla danego parku krajobrazowego lub jego części wybrane spośród zakazów, o których mowa w art. 17 ust. 1, wynikające z potrzeb jego ochrony. Likwidacja lub zmniejszenie obszaru parku krajobrazowego następuje w drodze rozporządzenia wojewody, po uzgodnieniu z właściwymi miejscowo radami gmin, z powodu bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych, historycznych i kulturowych oraz walorów krajobrazowych na obszarach projektowanych do wyłączenia spod ochrony. 4. Projekt rozporządzenia w sprawie utworzenia, zmiany granic lub likwidacji parku krajobrazowego wymaga uzgodnienia z właściwą miejscowo radą gminy. 5. Statut parku krajobrazowego lub zespołu parków krajobrazowych określający strukturę organizacyjną parku lub zespołu parków nadaje wojewoda, w drodze zarządzenia. 6. Grunty rolne i leśne oraz inne nieruchomości znajdujące się w granicach parku krajobrazowego pozostawia się w gospodarczym wykorzystaniu. 7. Projekty studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej w części dotyczącej parku krajobrazowego i jego otuliny wymagają uzgodnienia z właściwym miejscowo wojewodą."}
{"id":"2004_880_160","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 160. 1. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w art. 159 ust. 3, wygasają po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy: 1) jeżeli przed upływem 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy i płacy na dalszy okres zatrudnienia albo 2) w razie odmowy przyjęcia nowych warunków pracy i płacy, o których mowa w pkt 1, w terminie nie późniejszym niż 2 tygodnie przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Pracodawca jest obowiązany powiadomić, w formie pisemnej, pracownika o terminie wygaśnięcia stosunku pracy i o skutkach nieprzyjęcia nowych warunków pracy i płacy. 3. Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy przez pracodawcę może nastąpić za wypowiedzeniem. 4. Pracownicy, o których mowa w art. 159 ust. 3, zachowują uprawnienia pracownicze wynikające z aktów, na podstawie których powstał ich stosunek pracy przed dniem wejścia w życie ustawy, do dnia: 1) wymienionego w ust. 1 pkt 2 - jeżeli przyjęli proponowane warunki pracy i płacy na dalszy okres zatrudnienia, albo 2) wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, albo 3) wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3. 5. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3, pracownikom przysługuje odprawa, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844, Nr 213, poz. 2081 i Nr 223, poz. 2217)."}
{"id":"2004_880_161","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 161. Traci moc ustawa z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079, Nr 100, poz. 1085, Nr 110, poz. 1189 i Nr 145, poz. 1623, z 2002 r. Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568 i Nr 203, poz. 1966)."}
{"id":"2004_880_162","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 162. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r., z wyjątkiem art. 39 i 134 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r. _______________________________ [1] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 120 , poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189 i Nr 145, poz. 1623, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 113, poz. 984 i Nr 200, poz. 1682 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i poz. 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 229, poz. 2273. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39 i Nr 19, poz. 177. [3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41. [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177. [5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984 i Nr 233, poz. 1957, z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 175, poz. 1693, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177. [6] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 27, poz. 298, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007, z 2003 r. Nr 52, poz. 451, Nr 80, poz. 718 i Nr 199, poz. 1939. [7] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 875, Nr 110, poz. 1189 i Nr 115, poz. 1229. [8] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 875, Nr 110, poz. 1189 i Nr 115, poz. 1229. [9] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 110, poz. 1189 i Nr 145, poz. 1623, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 113, poz. 984 i Nr 200, poz. 1682 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 229, poz. 2273. [10] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, Nr 122, poz. 1323 i Nr 154, poz. 1793 i 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676 i Nr 155, poz. 1287 oraz z 2003 r. Nr 6, poz. 64, Nr 49, poz. 408, Nr 64, poz. 592, Nr 80, poz. 721 i Nr 122, poz. 1143. [11] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1447 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984, Nr 126, poz. 1070, Nr 130, poz. 1112, Nr 153, poz. 1271, Nr 200, poz. 1682 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 1, poz. 15, Nr 80, poz. 717, 720 i 721, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1152, Nr 162, poz. 1568, Nr 203, poz. 1966 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39 i Nr 19, poz. 177. [12] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 100, poz. 1085 i Nr 129, poz. 1441, z 2002 r. Nr 71, poz. 655, Nr 135, poz. 1143, Nr 141, poz. 1178 i 1180 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78, Nr 96, poz. 874, Nr 124, poz. 1154, Nr 128, poz. 1176, Nr 170, poz. 1651 i Nr 190, poz. 1864. [13] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 113, poz. 984 i Nr 233, poz. 1957, z 2003 r. Nr 46, poz. 392, Nr 80, poz. 717 i 721, Nr 162, poz. 1568, Nr 175, poz. 1693, Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177. [14] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1803, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 130, poz. 1112, Nr 233, poz. 1957 i Nr 238, poz. 2022 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 165, poz. 1592, Nr 190, poz. 1865 i Nr 228, poz. 2259."}
{"id":"2004_880_17","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. W parku krajobrazowym mogą być wprowadzone następujące zakazy: 1) realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.)[5]; 2) umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk i złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności w ramach racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej, rybackiej i łowieckiej; 3) likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie wynikają z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej lub zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych; 4) pozyskiwania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu; 5) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym, przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub budową, odbudową, utrzymaniem, remontem lub naprawą urządzeń wodnych; 6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody lub racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej; 7) budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej; 8) lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 200 m od krawędzi brzegów klifowych oraz w pasie technicznym brzegu morskiego; 9) likwidowania, zasypywania i przekształcania zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodno-błotnych; 10) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia własnych gruntów rolnych; 11) prowadzenia chowu i hodowli zwierząt metodą bezściółkową; 12) utrzymywania otwartych rowów ściekowych i zbiorników ściekowych; 13) organizowania rajdów motorowych i samochodowych; 14) używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego na otwartych zbiornikach wodnych. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) wykonywania zadań wynikających z planu ochrony; 2) wykonywania zadań na rzecz obronności kraju i bezpieczeństwa państwa; 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem powszechnym; 4) realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41), zwanej dalej \"inwestycją celu publicznego\". 3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko nie jest obowiązkowe i przeprowadzona procedura oceny oddziaływania na środowisko wykazała brak niekorzystnego wpływu na przyrodę parku krajobrazowego. 4. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, nie dotyczy statków jednostek ratowniczych, jednostek organizacyjnych właściciela wód lub urządzeń wodnych zlokalizowanych na wodach, inspektorów żeglugi śródlądowej, Państwowej i Społecznej Straży Rybackiej, promów w ciągu dróg publicznych, prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej oraz wykonywania zadań z zakresu ochrony przyrody przez Służbę Parku Krajobrazowego."}
{"id":"2004_880_18","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Dla parków narodowych, rezerwatów przyrody i parków krajobrazowych sporządza się i realizuje plan ochrony. 2. Plan ochrony, o którym mowa w ust. 1, ustanawia się w terminie 5 lat od dnia utworzenia parku narodowego, uznania obszaru za rezerwat przyrody albo utworzenia parku krajobrazowego."}
{"id":"2004_880_19","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. 1. Projekt planu ochrony sporządza dla: 1) parku narodowego - dyrektor parku narodowego; 2) rezerwatu przyrody - organ, który uznał dany obszar za rezerwat przyrody lub po uzgodnieniu z tym organem - zarządzający rezerwatem albo sprawujący nadzór nad rezerwatem; 3) parku krajobrazowego - dyrektor parku krajobrazowego lub dyrektor zespołu parków krajobrazowych. 2. Projekt planu ochrony, o którym mowa w ust. 1, wymaga: 1) zaopiniowania przez właściwe miejscowo rady gmin, z zastrzeżeniem pkt. 2; 2) uzgodnienia z właściwymi miejscowo radami gmin ustaleń dotyczących infrastruktury technicznej, zagospodarowania turystycznego, sposobu użytkowania gruntów, eliminacji lub ograniczania zagrożeń zewnętrznych oraz ustaleń do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w odniesieniu do nieruchomości niebędących własnością Skarbu Państwa. 3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku dokonywania zmiany planu ochrony. 4. Projekt planu ochrony dla rezerwatu przyrody wymaga uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw środowiska. 5. Minister właściwy do spraw środowiska ustanawia, w drodze rozporządzenia, plan ochrony dla parku narodowego w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania projektu planu lub odmawia jego ustanowienia, jeżeli projekt planu jest niezgodny z celami ochrony przyrody, uwzględniając konieczność dostosowania działań ochronnych do celów ochrony parku narodowego. Plan ochrony może być zmieniony, jeżeli wynika to z potrzeb ochrony przyrody. 6. Wojewoda ustanawia, w drodze rozporządzenia, plan ochrony dla rezerwatu przyrody i parku krajobrazowego w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania projektu planu lub odmawia jego ustanowienia, jeżeli projekt planu jest niezgodny z celami ochrony przyrody. Plan ochrony może być zmieniony, jeżeli wynika to z potrzeb ochrony przyrody. 7. Plan ochrony dla rezerwatu przyrody położonego na terenie kilku województw, ustanawia wojewoda, na którego terenie znajduje się największa powierzchnia tego rezerwatu, w porozumieniu z pozostałymi wojewodami. 8. Plan ochrony dla parku krajobrazowego położonego na terenie kilku województw ustanawia wojewoda właściwy ze względu na siedzibę dyrekcji parku, w porozumieniu z pozostałymi wojewodami."}
{"id":"2004_880_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników przyrody: 1) dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów; 2) roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową; 3) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia; 4) siedlisk przyrodniczych; 5) siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów; 6) tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz kopalnych szczątków roślin i zwierząt; 7) krajobrazu; 8) zieleni w miastach i wsiach; 9) zadrzewień. 2. Celem ochrony przyrody jest: 1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów; 2) zachowanie różnorodności biologicznej; 3) zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego; 4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez ich utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony; 5) ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewień; 6) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a także pozostałych zasobów, tworów i składników przyrody; 7) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody przez edukację, informowanie i promocję w dziedzinie ochrony przyrody."}
{"id":"2004_880_20","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. 1. Plan ochrony dla parku narodowego, rezerwatu przyrody oraz parku krajobrazowego sporządza się na okres 20 lat, z uwzględnieniem: 1) charakterystyki i oceny stanu przyrody; 2) identyfikacji i oceny istniejących oraz potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych; 3) charakterystyki i oceny uwarunkowań społecznych i gospodarczych; 4) analizy skuteczności dotychczasowych sposobów ochrony; 5) charakterystyki i oceny stanu zagospodarowania przestrzennego. 2. Prace przy sporządzaniu planów ochrony, o których mowa w ust. 1, polegają na: 1) ocenie stanu zasobów, tworów i składników przyrody, walorów krajobrazowych, wartości kulturowych oraz istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych, która może być wykonana w formie szczegółowych opisów; 2) opracowaniu koncepcji ochrony zasobów, tworów i składników przyrody oraz wartości kulturowych, a także eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych; 3) wskazaniu zadań ochronnych, z podaniem rodzaju, zakresu i lokalizacji. 3. Plan ochrony dla parku narodowego oraz rezerwatu przyrody zawiera: 1) cele ochrony przyrody oraz wskazanie przyrodniczych i społecznych uwarunkowań ich realizacji; 2) identyfikację oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz ich skutków; 3) wskazanie obszarów ochrony ścisłej, czynnej i krajobrazowej; 4) określenie działań ochronnych na obszarach ochrony ścisłej, czynnej i krajobrazowej, z podaniem rodzaju, zakresu i lokalizacji tych działań; 5) wskazanie obszarów i miejsc udostępnianych dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, sportowych, amatorskiego połowu ryb i rybactwa oraz określenie sposobów ich udostępniania; 6) wskazanie miejsc, w których może być prowadzona działalność wytwórcza, handlowa i rolnicza; 7) ustalenia do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych. 4. Plan ochrony dla parku krajobrazowego zawiera: 1) cele ochrony przyrody oraz przyrodnicze, społeczne i gospodarcze uwarunkowania ich realizacji; 2) identyfikację oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz ich skutków; 3) wskazanie obszarów realizacji działań ochronnych; 4) określenie zakresu prac związanych z ochroną przyrody i kształtowaniem krajobrazu; 5) wskazanie obszarów udostępnianych dla celów naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, amatorskiego połowu ryb i dla innych form gospodarowania oraz określenie sposobów korzystania z tych obszarów; 6) ustalenia do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń zewnętrznych."}
{"id":"2004_880_21","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Minister właściwy do spraw środowiska określi dla parku narodowego, rezerwatu przyrody, parku krajobrazowego, w drodze rozporządzenia: 1) tryb sporządzania projektu planu ochrony, 2) zakres prac na potrzeby sporządzenia projektu planu ochrony, 3) tryb dokonywania zmian w planie ochrony, 4) zakres i sposoby ochrony zasobów, tworów i składników przyrody - kierując się potrzebą ochrony zasobów, tworów i składników przyrody żywej i nieożywionej w parkach narodowych, rezerwatach przyrody oraz parkach krajobrazowych, z uwzględnieniem możliwości technicznych, organizacyjnych i finansowych oraz poziomu wiedzy i nauki w zakresie ochrony przyrody."}
{"id":"2004_880_22","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Dla parku narodowego lub rezerwatu przyrody, do czasu ustanowienia planu ochrony, sprawujący nadzór sporządza projekt zadań ochronnych. 2. Zadania ochronne, o których mowa w ust. 1, ustanawia, w drodze zarządzenia: 1) minister właściwy do spraw środowiska - dla parku narodowego; 2) wojewoda, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw środowiska - dla rezerwatu przyrody. 3. Zadania ochronne, o których mowa w ust. 1, uwzględniają: 1) identyfikację i ocenę istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz sposoby eliminacji lub ograniczania tych zagrożeń i ich skutków; 2) opis sposobów ochrony czynnej ekosystemów, z podaniem rodzaju, rozmiaru i lokalizacji poszczególnych zadań; 3) opis sposobów czynnej ochrony gatunków roślin, zwierząt lub grzybów; 4) wskazanie obszarów objętych ochroną ścisłą, czynną oraz krajobrazową. 4. Zadania ochronne, o których mowa w ust. 1, mogą być ustanawiane na rok lub równocześnie na kolejne lata, nie dłużej jednak niż na 5 lat."}
{"id":"2004_880_23","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych. 2. Wyznaczenie obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze rozporządzenia wojewody, które określa jego nazwę, położenie, obszar, sprawującego nadzór, ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy właściwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego części wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1, wynikające z potrzeb jego ochrony. Likwidacja lub zmiana granic obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze rozporządzenia wojewody, po zaopiniowaniu przez wojewódzką radę ochrony przyrody oraz właściwe miejscowo rady gmin, z powodu bezpowrotnej utraty wyróżniającego się krajobrazu o zróżnicowanych ekosystemach i możliwości zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem. 3. Projekt rozporządzenia w sprawie wyznaczenia lub powiększenia obszaru chronionego krajobrazu wymaga uzgodnienia z właściwą miejscowo radą gminy. 4. Jeżeli wojewoda nie wyznaczył obszaru chronionego krajobrazu, obszar ten może być wyznaczony przez radę gminy, w drodze uchwały, która określa jego nazwę, położenie, obszar, sprawującego nadzór, ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy właściwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego części wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1, wynikające z potrzeb jego ochrony. Likwidacja lub zmiana granic obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze uchwały rady gminy. 5. Projekty studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania przestrzennego województw i planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, w części dotyczącej obszaru chronionego krajobrazu, wymagają uzgodnienia z właściwym wojewodą."}
{"id":"2004_880_24","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Na obszarze chronionego krajobrazu mogą być wprowadzone następujące zakazy: 1) zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk, złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką i łowiecką; 2) realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska; 3) likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie wynikają one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych; 4) wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu; 5) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym, przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem urządzeń wodnych; 6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna lub rybacka; 7) likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodnobłotnych; 8) lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej; 9) lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 200 m od linii brzegów klifowych oraz w pasie technicznym brzegu morskiego. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) wykonywania zadań na rzecz obronności kraju i bezpieczeństwa państwa; 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem powszechnym; 3) realizacji inwestycji celu publicznego."}
{"id":"2004_880_25","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Sieć obszarów Natura 2000 obejmuje: 1) obszary specjalnej ochrony ptaków; 2) specjalne obszary ochrony siedlisk. 2. Obszar Natura 2000 może obejmować część lub całość obszarów i obiektów objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust 1 pkt 1-4 i 69."}
{"id":"2004_880_26","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, typy siedlisk przyrodniczych oraz gatunki roślin i zwierząt, ze wskazaniem typów siedlisk przyrodniczych i gatunków o znaczeniu priorytetowym, wymagające ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000, a także kryteria i sposoby wyboru reprezentatywnej liczby i powierzchni siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin i siedlisk zwierząt do ochrony w formie obszarów Natura 2000, mając na uwadze zachowanie szczególnie cennych i zagrożonych składników różnorodności biologicznej."}
{"id":"2004_880_27","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Minister właściwy do spraw środowiska opracowuje projekt listy obszarów Natura 2000, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej. 2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, wymaga zasięgnięcia opinii właściwych miejscowo rad gmin. Niezłożenie opinii w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu uznaje się za brak uwag. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu zgody Rady Ministrów, przekazuje Komisji Europejskiej: 1) projekt listy specjalnych obszarów ochrony siedlisk; 2) szacunek dotyczący współfinansowania przez Wspólnotę Europejską ochrony obszarów wyznaczonych ze względu na typy siedlisk przyrodniczych oraz gatunki roślin i zwierząt o znaczeniu priorytetowym."}
{"id":"2004_880_28","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Wyznaczenie obszaru Natura 2000, zmiana jego granic lub likwidacja następuje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi i z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw środowiska, które określa nazwę, położenie administracyjne, obszar i mapę obszaru, cel i przedmiot ochrony oraz sprawującego nadzór nad obszarem. Minister właściwy do spraw środowiska, wydając rozporządzenie, kieruje się rzeczywistym stanem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt. 2. Po wyznaczeniu obszarów specjalnej ochrony ptaków minister właściwy do spraw środowiska przekazuje listę tych obszarów Komisji Europejskiej. 3. Specjalne obszary ochrony siedlisk minister właściwy do spraw środowiska wyznacza po uzgodnieniu z Komisją Europejską."}
{"id":"2004_880_29","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Dla obszaru Natura 2000 minister właściwy do spraw środowiska ustanawia, w drodze rozporządzenia, plan ochrony na okres 20 lat, uwzględniający ekologiczne właściwości siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony obszar ten został wyznaczony, wykorzystując, obejmujące obszar Natura 2000, plany ochrony ustanowione dla parku narodowego, rezerwatu przyrody i parku krajobrazowego oraz plany urządzenia lasu. Plan ochrony może być zmieniony, jeżeli wynika to z potrzeb ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt. 2. Projekt planu ochrony obszaru Natura 2000 sporządza sprawujący nadzór nad obszarem w terminie 5 lat od dnia wyznaczenia tego obszaru, w uzgodnieniu z właściwymi miescowo radami gmin. 3. Plan ochrony obszaru Natura 2000 zawiera: 1) opis i ocenę istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania tych zagrożeń i ich skutków; 2) opis warunków zachowania lub przywrócenia właściwego stanu ochrony siedlisk i gatunków, o których mowa w ust. 1; 3) wykaz zadań ochronnych, z określeniem sposobu ich wykonywania, rodzaju, zakresu i lokalizacji, na okres stosowny do potrzeb; 4) określenie zakresu monitoringu przyrodniczego; 5) opis przebiegu granic obszaru Natura 2000."}
{"id":"2004_880_3","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Cele ochrony przyrody są realizowane przez: 1) uwzględnianie wymagań ochrony przyrody w polityce ekologicznej państwa, programach ochrony środowiska przyjmowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego, koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, strategiach rozwoju województw, planach zagospodarowania przestrzennego województw, strategiach rozwoju gmin, studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego i planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz w działalności gospodarczej i inwestycyjnej; 2) obejmowanie zasobów, tworów i składników przyrody formami ochrony przyrody; 3) opracowywanie i realizację ustaleń planów ochrony dla obszarów podlegających ochronie prawnej, programów ochrony gatunków, siedlisk i szlaków migracji gatunków chronionych; 4) realizację krajowej strategii ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej wraz z programem działań; 5) prowadzenie działalności edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody; 6) prowadzenie badań naukowych nad problemami związanymi z ochroną przyrody."}
{"id":"2004_880_30","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zakres opracowania projektu planu ochrony, o którym mowa w art. 29 ust. 1, w tym sposoby ochrony siedlisk przyrodniczych i gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony wyznacza się obszary Natura 2000, kierując się potrzebą ochrony tych obszarów. 2. Plan ochrony ustanowiony dla parku narodowego, rezerwatu przyrody, parku krajobrazowego oraz plan urządzenia lasu powinny być zgodne z planem ochrony ustanowionym dla obszaru Natura 2000, jeżeli obszar ten obejmuje teren parku narodowego, rezerwatu przyrody, parku krajobrazowego lub obszar objęty planem urządzenia lasów."}
{"id":"2004_880_31","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. Sprawujący nadzór nad obszarem Natura 2000 sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska, co 6 lat w odniesieniu do specjalnego obszaru ochrony siedlisk oraz co 3 lata w odniesieniu do obszaru specjalnej ochrony ptaków, ocenę realizacji ochrony tego obszaru, zawierającą informacje dotyczące podejmowanych działań ochronnych oraz wpływu tych działań na stan ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000, a także wyniki monitorowania i nadzoru tych działań."}
{"id":"2004_880_32","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. Minister właściwy do spraw środowiska nadzoruje funkcjonowanie obszarów Natura 2000, prowadząc ewidencję danych niezbędnych do podejmowania działań w zakresie ich ochrony. 2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, polega na: 1) wydawaniu zaleceń i wytycznych w zakresie ochrony i funkcjonowania obszarów Natura 2000; 2) określaniu zakresu i żądaniu informacji dotyczących ochrony i funkcjonowania obszarów Natura 2000; 3) kontroli realizacji ustaleń planów ochrony obszarów Natura 2000. 3. Wojewoda koordynuje funkcjonowanie obszarów Natura 2000 na obszarze swojego działania. 4. Na terenie zarządzanym przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe znajdującym się na obszarze Natura 2000 zadania w zakresie ochrony przyrody wykonuje samodzielnie miejscowy nadleśniczy, zgodnie z ustaleniami planu ochrony obszaru Natura 2000 uwzględnionym w planie urządzenia lasu."}
{"id":"2004_880_33","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. Zabrania się podejmowania działań mogących w istotny sposób pogorszyć stan siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk gatunków roślin i zwierząt, a także w istotny sposób wpłynąć negatywnie na gatunki, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do projektowanych obszarów Natura 2000, znajdujących się na liście, o której mowa w art. 27 ust. 1, do czasu zatwierdzenia tej listy przez Komisję Europejską albo odmowy jej zatwierdzenia. 3. Plan lub projekt przedsięwzięcia o potencjalnym bezpośrednim lub pośrednim wpływie na stan obszaru Natura 2000 podlega ocenie dokonywanej na podstawie tytułu I działu VI ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska pod względem ewentualnych skutków planu lub przedsięwzięcia w odniesieniu do siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Plan lub projekt przedsięwzięcia związany bezpośrednio z ochroną obszaru Natura 2000 lub wynikający z tej ochrony nie podlega ocenie, o której mowa w ust. 3. 5. Koszt wykonania oceny, o której mowa w ust. 3, ponosi podmiot zamierzający zrealizować plan lub projekt przedsięwzięcia. 6. Na podstawie oceny, o której mowa w ust. 3, właściwy miejscowo wojewoda, a na obszarach morskich dyrektor właściwego urzędu morskiego, zezwala na realizację planu lub projektu przedsięwzięcia w razie stwierdzenia braku negatywnego wpływu tego planu lub przedsięwzięcia na siedliska przyrodnicze oraz gatunki roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000 oraz po uzyskaniu opinii właściwych miejscowo rad gmin. Niezłożenie opinii w terminie 30 dni uznaje się za brak uwag."}
{"id":"2004_880_34","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. Jeżeli przemawiają za tym konieczne wymogi nadrzędnego interesu publicznego, w tym wymogi o charakterze społecznym lub gospodarczym, i wobec braku rozwiązań alternatywnych, właściwy miejscowo wojewoda, a na obszarach morskich dyrektor właściwego urzędu morskiego, może zezwolić na realizację planu lub przedsięwzięcia, które mogą mieć negatywny wpływ na siedliska przyrodnicze oraz gatunki roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000, zapewniając wykonanie kompensacji przyrodniczej niezbędnej do zapewnienia spójności i właściwego funkcjonowania sieci obszarów Natura 2000, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli na obszarze Natura 2000 występuje siedlisko lub gatunek o znaczeniu priorytetowym, zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może zostać udzielone wyłącznie w celu: 1) ochrony zdrowia i życia ludzi; 2) zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego; 3) uzyskania korzystnych następstw o pierwszorzędnym znaczeniu dla środowiska przyrodniczego; 4) wynikającym z koniecznych wymogów nadrzędnego interesu publicznego, po uzyskaniu opinii Komisji Europejskiej."}
{"id":"2004_880_35","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Wydając zezwolenie, o którym mowa w art. 34 ust. 1, wojewoda lub dyrektor urzędu morskiego ustala zakres, miejsce termin i sposób wykonania kompensacji przyrodniczej. 2. Koszty kompensacji przyrodniczej ponosi podmiot realizujący plan lub przedsięwzięcie. 3. Wojewoda lub dyrektor urzędu morskiego nadzoruje wykonanie kompensacji przyrodniczej. 4. Wojewoda lub dyrektor urzędu morskiego informuje ministra właściwego do spraw środowiska o zezwoleniach, o których mowa w art. 34, o ich wykorzystaniu oraz o skutkach realizacji planu lub przedsięwzięcia i wykonanej kompensacji przyrodniczej."}
{"id":"2004_880_36","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Na obszarach Natura 2000, z zastrzeżeniem ust. 2, nie podlega ograniczeniu działalność związana z utrzymaniem urządzeń i obiektów służących bezpieczeństwu przeciwpowodziowemu oraz działalność gospodarcza, rolna, leśna, łowiecka i rybacka, a także amatorski połów ryb, jeżeli nie zagrażają one zachowaniu siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin lub zwierząt, ani nie wpływają w sposób istotny negatywnie na gatunki roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000. 2. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1, na obszarach Natura 2000 wchodzących w skład parków narodowych i rezerwatów przyrody, jest dozwolone wyłącznie w zakresie, w jakim nie narusza to zakazów obowiązujących na tych obszarach. 3. Jeżeli działalność gospodarcza, rolna, leśna, łowiecka lub rybacka wymaga dostosowania do wymogów ochrony obszaru Natura 2000, na którym nie mają zastosowania programy wsparcia z tytułu obniżenia dochodowości, wojewoda może zawrzeć umowę z właścicielem lub posiadaczem obszaru, z wyjątkiem zarządców nieruchomości Skarbu Państwa, która zawiera wykaz niezbędnych działań, sposoby i terminy ich wykonania oraz warunki i terminy rozliczenia należności za wykonane czynności, a także wartość rekompensaty za utracone dochody wynikające z wprowadzonych ograniczeń."}
{"id":"2004_880_37","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Jeżeli działania na obszarze Natura 2000 zostały podjęte bez zezwolenia, o którym mowa w art. 33 ust. 6, lub bez przeprowadzenia oceny, o której mowa w art. 33 ust. 3, wojewoda nakazuje ich natychmiastowe wstrzymanie i podjęcie w wyznaczonym terminie niezbędnych czynności w celu przywrócenia poprzedniego stanu danego obszaru, jego części lub chronionych na nim gatunków."}
{"id":"2004_880_38","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Minister właściwy do spraw środowiska składa do Komisji Europejskiej raporty i notyfikacje dotyczące obszarów Natura 2000 oraz występuje o opinie w sprawie tych obszarów."}
{"id":"2004_880_39","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Koszty związane z wdrożeniem i funkcjonowaniem sieci obszarów Natura 2000 w zakresie nieobjętym finansowaniem przez Wspólnotę Europejską są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw środowiska, oraz z funduszy celowych."}
{"id":"2004_880_4","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Obowiązkiem organów administracji publicznej, osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych oraz osób fizycznych jest dbałość o przyrodę będącą dziedzictwem i bogactwem narodowym. 2. Organy administracji publicznej są obowiązane do zapewnienia warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych dla ochrony przyrody. 3. Obowiązkiem organów administracji publicznej, instytucji naukowych i oświatowych, a także publicznych środków masowego przekazu jest prowadzenie działalności edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody."}
{"id":"2004_880_40","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie. 2. Na terenach niezabudowanych, jeżeli nie stanowi to zagrożenia dla ludzi lub mienia, drzewa stanowiące pomniki przyrody podlegają ochronie aż do ich samoistnego, całkowitego rozpadu. 3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, kryteria uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody, kierując się potrzebą ochrony drzew i krzewów ze względu na ich wielkość, wiek, pokrój i znaczenie historyczne, a odnośnie tworów przyrody nieożywionej - ze względu na ich znaczenie naukowe, estetyczne i krajobrazowe."}
{"id":"2004_880_41","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. 1. Stanowiskami dokumentacyjnymi są niewyodrębniające się na powierzchni lub możliwe do wyodrębnienia, ważne pod względem naukowym i dydaktycznym, miejsca występowania formacji geologicznych, nagromadzeń skamieniałości lub tworów mineralnych, jaskinie lub schroniska podskalne wraz z namuliskami oraz fragmenty eksploatowanych lub nieczynnych wyrobisk powierzchniowych i podziemnych. 2. Stanowiskami dokumentacyjnymi mogą być także miejsca występowania kopalnych szczątków roślin lub zwierząt."}
{"id":"2004_880_42","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Użytkami ekologicznymi są zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej - naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, wydmy, płaty nieużytkowanej roślinności, starorzecza, wychodnie skalne, skarpy, kamieńce, siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje oraz miejsca rozmnażania lub miejsca sezonowego przebywania."}
{"id":"2004_880_43","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. Zespołami przyrodniczo-krajobrazowymi są fragmenty krajobrazu naturalnego i kulturowego zasługujące na ochronę ze względu na ich walory widokowe lub estetyczne."}
{"id":"2004_880_44","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. Ustanowienie pomnika przyrody, stanowiska dokumentacyjnego, użytku ekologicznego lub zespołu przyrodniczo-krajobrazowego następuje w drodze rozporządzenia wojewody albo uchwały rady gminy, jeżeli wojewoda nie ustanowił tych form ochrony przyrody. 2. Rozporządzenie wojewody lub uchwała rady gminy, o których mowa w ust. 1, określają nazwę danego obiektu lub obszaru, jego położenie, sprawującego nadzór, szczególne cele ochrony, w razie potrzeby ustalenia dotyczące jego czynnej ochrony oraz zakazy właściwe dla tego obiektu, obszaru lub jego części, wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 45 ust. 1. 3. Zniesienia formy ochrony przyrody, o której mowa w ust. 1, dokonuje organ, który ustanowił daną formę ochrony przyrody; wojewoda - w drodze rozporządzenia, rada gminy - w drodze uchwały. 4. Zniesienie formy ochrony przyrody, o której mowa w ust. 1, następuje w razie utraty wartości przyrodniczych, ze względu na które ustanowiono formę ochrony przyrody lub w razie konieczności realizacji inwestycji celu publicznego lub zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego."}
{"id":"2004_880_45","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. 1. W stosunku do pomnika przyrody, stanowiska dokumentacyjnego, użytku ekologicznego lub zespołu przyrodniczo-krajobrazowego mogą być wprowadzone następujące zakazy: 1) niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu lub obszaru; 2) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym lub przeciwpowodziowym albo budową, odbudową, utrzymywaniem, remontem lub naprawą urządzeń wodnych; 3) uszkadzania i zanieczyszczania gleby; 4) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody albo racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej; 5) likwidowania, zasypywania i przekształcania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodno-błotnych; 6) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia użytkowanych gruntów rolnych; 7) zmiany sposobu użytkowania ziemi; 8) wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu; 9) umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia nor, legowisk zwierzęcych oraz tarlisk i złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką i łowiecką; 10) zbioru, niszczenia, uszkadzania roślin i grzybów na obszarach użytków ekologicznych, utworzonych w celu ochrony stanowisk, siedlisk lub ostoi roślin i grzybów chronionych; 11) umieszczania tablic reklamowych. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prac wykonywanych na potrzeby ochrony przyrody po uzgodnieniu z organem ustanawiającym daną formę ochrony przyrody; 2) realizacji inwestycji celu publicznego po uzgodnieniu z organem ustanawiającym daną formę ochrony przyrody; 3) zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa; 4) likwidowania nagłych zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego i prowadzenia akcji ratowniczych."}
{"id":"2004_880_46","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Ochrona gatunkowa ma na celu zapewnienie przetrwania i właściwego stanu ochrony dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów oraz ich siedlisk, gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych, a także zachowanie różnorodności gatunkowej i genetycznej. 2. W celu ochrony ostoi i stanowisk roślin lub grzybów objętych ochroną gatunkową lub ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być ustalane strefy ochrony."}
{"id":"2004_880_47","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. 1. Rośliny, zwierzęta i grzyby gatunków zagrożonych wyginięciem w środowisku przyrodniczym podlegają ochronie ex situ w ogrodach zoologicznych, ogrodach botanicznych lub bankach genów. 2. Ochrona ex situ gatunków, o których mowa w ust. 1, powinna zmierzać do przywrócenia osobników tych gatunków do środowiska przyrodniczego."}
{"id":"2004_880_48","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) gatunki dziko występujących roślin: a) objętych ochroną ścisłą, z wyszczególnieniem gatunków wymagających ochrony czynnej, b) objętych ochroną częściową, c) objętych ochroną częściową, które mogą być pozyskiwane oraz sposoby ich pozyskiwania, d) wymagających ustalenia stref ochrony ich ostoi lub stanowisk, 2) zakazy właściwe dla poszczególnych gatunków lub grup gatunków roślin, wybrane spośród zakazów, o których mowa w art. 51 ust. 1, i odstępstwa od zakazów, wybrane spośród odstępstw, o których mowa w art. 51 ust. 2, 3) sposoby ochrony gatunków, w tym wielkość stref ochrony - kierując się potrzebą ochrony dziko występujących roślin, ich siedlisk, ostoi lub stanowisk oraz wymaganiami ekologicznymi, naukowymi i kulturowymi, a także biorąc pod uwagę obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_880_49","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) gatunki dziko występujących: a) zwierząt objętych ochroną ścisłą, z wyszczególnieniem gatunków wymagających ochrony czynnej, b) zwierząt objętych ochroną częściową, c) zwierząt objętych ochroną częściową, które mogą być pozyskiwane oraz sposoby ich pozyskiwania, d) ptaków, które mogą być sprzedawane, transportowane i przetrzymywane w celach handlowych, jeżeli zostały legalnie upolowane, e) zwierząt wymagających ustalenia stref ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania, 2) zakazy właściwe dla poszczególnych gatunków lub grup gatunków zwierząt, wybrane spośród zakazów, o których mowa w art. 52 ust. 1, i odstępstwa od zakazów, wybrane spośród odstępstw, o których mowa w art. 52 ust. 2, 3) sposoby ochrony gatunków, w tym wielkość stref ochrony - kierując się potrzebą ochrony dziko występujących zwierząt, ich siedlisk, ostoi lub stanowisk oraz wymaganiami ekologicznymi, naukowymi i kulturowymi, a także biorąc pod uwagę obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_880_5","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) gatunek - zarówno gatunek w znaczeniu biologicznym, jak i każdą niższą od gatunku biologicznego jednostkę systematyczną, populację, a także mieszańce tego gatunku w pierwszym lub drugim pokoleniu, z wyjątkiem form, ras i odmian udomowionych, hodowlanych lub uprawnych; 2) korytarz ekologiczny - obszar umożliwiający migrację roślin, zwierząt lub grzybów; 3) obszar specjalnej ochrony ptaków - obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej, do ochrony populacji dziko występujących ptaków jednego lub wielu gatunków, w którego granicach ptaki mają korzystne warunki bytowania w ciągu całego życia, w dowolnym jego okresie albo stadium rozwoju; 4) ochrona częściowa - ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów dopuszczającą możliwość redukcji liczebności populacji oraz pozyskiwania osobników tych gatunków lub ich części; 5) ochrona czynna - stosowanie, w razie potrzeby, zabiegów ochronnych w celu przywrócenia naturalnego stanu ekosystemów i składników przyrody lub zachowania siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin, zwierząt lub grzybów; 6) ochrona ex situ - ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów poza miejscem ich naturalnego występowania oraz ochronę skał, skamieniałości i minerałów w miejscach ich przechowywania; 7) ochrona in situ - ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów, a także elementów przyrody nieożywionej, w miejscach ich naturalnego występowania; 8) ochrona krajobrazowa - zachowanie cech charakterystycznych danego krajobrazu; 9) ochrona ścisła - całkowite i trwałe zaniechanie bezpośredniej ingerencji człowieka w stan ekosystemów, tworów i składników przyrody oraz w przebieg procesów przyrodniczych na obszarach objętych ochroną, a w przypadku gatunków - całoroczną ochronę należących do nich osobników i stadiów ich rozwoju; 10) ogród botaniczny - urządzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nim związanymi, będący miejscem ochrony ex situ, uprawy roślin różnych stref klimatycznych i siedlisk, uprawy roślin określonego gatunku oraz prowadzenia badań naukowych i edukacji; 11) ogród zoologiczny - urządzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nim związanymi, gdzie zwierzęta gatunków dziko występujących są hodowane i utrzymywane w celu ochrony ex situ, prowadzenia badań naukowych i edukacji oraz w celu ich publicznej ekspozycji nie mniej niż 7 dni w roku; 12) ostoja - miejsce o warunkach sprzyjających egzystencji roślin, zwierząt lub grzybów zagrożonych wyginięciem lub rzadkich gatunków; 13) ośrodek rehabilitacji zwierząt - miejsce, w którym jest prowadzone leczenie i rehabilitacja zwierząt dziko występujących, wymagających okresowej opieki człowieka w celu przywrócenia ich do środowiska przyrodniczego; 14) otulina - strefę ochronną graniczącą z formą ochrony przyrody i wyznaczoną indywidualnie dla formy ochrony przyrody w celu zabezpieczenia przed zagrożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka; 15) pozyskiwanie: a) zbiór roślin lub grzybów gatunków chronionych lub ich części ze stanowisk naturalnych do celów gospodarczych, b) chwytanie, łowienie lub zbieranie zwierząt gatunków chronionych lub ich części i produktów pochodnych do celów gospodarczych, c) eksploatację lub wydobywanie skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin lub zwierząt; 16) różnorodność biologiczna - zróżnicowanie żywych organizmów występujących w ekosystemach, w obrębie gatunku i między gatunkami, oraz zróżnicowanie ekosystemów; 17) siedlisko przyrodnicze - obszar lądowy lub wodny, naturalny, półnaturalny lub antropogeniczny, wyodrębniony w oparciu o cechy geograficzne, abiotyczne i biotyczne; 18) siedlisko roślin, siedlisko zwierząt lub siedlisko grzybów - obszar występowania roślin, zwierząt lub grzybów w ciągu całego życia lub dowolnym stadium ich rozwoju; 19) specjalny obszar ochrony siedlisk - obszar wyznaczony, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej, w celu trwałej ochrony siedlisk przyrodniczych lub populacji zagrożonych wyginięciem gatunków roślin lub zwierząt lub w celu odtworzenia właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych lub właściwego stanu ochrony tych gatunków; 20) środowisko przyrodnicze - krajobraz wraz z tworami przyrody nieożywionej oraz naturalnymi i przekształconymi siedliskami przyrodniczymi z występującymi na nich roślinami, zwierzętami i grzybami; 21) tereny zieleni - tereny wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, znajdujące się w granicach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pełniące funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub osłonowe, a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe oraz cmentarze, a także zieleń towarzyszącą ulicom, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom oraz obiektom kolejowym i przemysłowym; 22) udostępnianie – umożliwianie fotografowania lub filmowania w celach zarobkowych oraz korzystania z zasobów, tworów i składników przyrody w celach naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych i sportowych; 23) walory krajobrazowe - wartości ekologiczne, estetyczne lub kulturowe obszaru oraz związane z nim rzeźbę terenu, twory i składniki przyrody, ukształtowane przez siły przyrody lub działalność człowieka; 24) właściwy stan ochrony gatunku - stan, w którym dane o dynamice liczebności populacji tego gatunku wskazują, że gatunek jest trwałym składnikiem właściwego dla niego siedliska, naturalny zasięg gatunku nie zmniejsza się ani nie ulegnie zmniejszeniu w dającej się przewidzieć przyszłości oraz odpowiednio duże siedlisko dla utrzymania się populacji tego gatunku istnieje i prawdopodobnie nadal będzie istniało; 25) właściwy stan ochrony siedliska przyrodniczego - stan, w którym naturalny zasięg siedliska przyrodniczego i obszary zajęte przez to siedlisko w obrębie jego zasięgu nie zmieniają się lub zwiększają się, struktura i funkcje, które są konieczne do długotrwałego utrzymania się siedliska istnieją i prawdopodobnie nadal będą istniały oraz typowe dla tego siedliska gatunki znajdują się we właściwym stanie ochrony; 26) wstęp do parku narodowego albo rezerwatu przyrody - wejście lub wjazd na obszar objęty ochroną ścisłą lub czynną w celu naukowym, edukacyjnym, turystycznym lub rekreacyjnym; 27) zadrzewienie - drzewa i krzewy w granicach pasa drogowego, pojedyncze drzewa lub krzewy albo ich skupiska niebędące lasem w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, z późn. zm.)[1], wraz z terenem, na którym występują, i pozostałymi składnikami szaty roślinnej tego terenu, spełniające cele ochronne, produkcyjne lub społeczno-kulturowe; 28) zagrożenie wewnętrzne - czynnik mogący wywołać niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i składników chronionej przyrody, walorów krajobrazowych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikający z przyczyn naturalnych lub z działalności człowieka w granicach obszarów lub obiektów podlegających ochronie prawnej; 29) zagrożenie zewnętrzne - czynnik mogący wywołać niekorzystne zmiany cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych zasobów, tworów i składników chronionej przyrody, walorów krajobrazowych oraz przebiegu procesów przyrodniczych, wynikający z przyczyn naturalnych lub z działalności człowieka, mający swoje źródło poza granicami obszarów lub obiektów podlegających ochronie prawnej. Rozdział 2 Formy ochrony przyrody"}
{"id":"2004_880_50","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia: 1) gatunki dziko występujących grzybów: a) objętych ochroną ścisłą, b) objętych ochroną częściową, c) objętych ochroną częściową, które mogą być pozyskiwane oraz sposoby ich pozyskiwania, d) wymagających ustalenia stref ochrony ich ostoi lub stanowisk, 2) zakazy właściwe dla poszczególnych gatunków lub grup gatunków grzybów, wybrane spośród zakazów, o których mowa w art. 51 ust. 1, i odstępstwa od zakazów, wybrane spośród odstępstw, o których mowa w art. 51 ust. 2, 3) sposoby ochrony gatunków, w tym wielkość stref ochrony - kierując się potrzebą ochrony dziko występujących grzybów, ich siedlisk, ostoi lub stanowisk oraz wymaganiami ekologicznymi, naukowymi i kulturowymi, a także biorąc pod uwagę obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_880_51","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. W stosunku do dziko występujących roślin i grzybów objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone następujące zakazy: 1) zrywania, niszczenia i uszkadzania; 2) niszczenia ich siedlisk i ostoi; 3) dokonywania zmian stosunków wodnych, stosowania środków chemicznych, niszczenia ściółki leśnej i gleby w ostojach; 4) pozyskiwania, zbioru, przetrzymywania, posiadania, preparowania i przetwarzania całych roślin oraz grzybów i ich części; 5) zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany i darowizny roślin i grzybów żywych, martwych, przetworzonych i spreparowanych, a także ich części i produktów pochodnych; 6) wwożenia z zagranicy i wywożenia poza granicę państwa roślin i grzybów żywych, martwych, przetworzonych i spreparowanych, a także ich części i produktów pochodnych. 2. W stosunku do dziko występujących roślin i grzybów objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, dotyczące: 1) wykonywania czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej, jeżeli technologia prac uniemożliwia przestrzeganie zakazów; 2) usuwania roślin oraz grzybów niszczących materiały lub obiekty budowlane; 3) pozyskiwania gatunków roślin, o których mowa w art. 48 pkt 1 lit. c, oraz grzybów, o których mowa w art. 50 pkt 1 lit. c, lub ich części i produktów pochodnych przez podmioty, które uzyskały zezwolenie wojewody na ich pozyskiwanie; 4) przetrzymywania, zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany, darowizny, a także wywożenia poza granicę państwa, żywych, martwych, przetworzonych i spreparowanych roślin, o których mowa w pkt 3, oraz ich części i produktów pochodnych."}
{"id":"2004_880_52","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. W stosunku do dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone następujące zakazy: 1) zabijania, okaleczania, chwytania, transportu, pozyskiwania, przetrzymywania, a także posiadania żywych zwierząt; 2) zbierania, przetrzymywania i posiadania zwierząt martwych, w tym spreparowanych, a także ich części i produktów pochodnych; 3) niszczenia ich jaj, postaci młodocianych i form rozwojowych; 4) niszczenia ich siedlisk i ostoi; 5) niszczenia ich gniazd, mrowisk, nor, legowisk, żeremi, tam, tarlisk, zimowisk i innych schronień; 6) wybierania, posiadania i przechowywania ich jaj; 7) wyrabiania, posiadania i przechowywania wydmuszek; 8) preparowania martwych zwierząt lub ich części, w tym znalezionych; 9) zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany i darowizny zwierząt żywych, martwych, przetworzonych i spreparowanych, a także ich części i produktów pochodnych; 10) wwożenia z zagranicy i wywożenia poza granicę państwa zwierząt żywych, martwych, przetworzonych i spreparowanych, a także ich części i produktów pochodnych; 11) umyślnego płoszenia i niepokojenia; 12) fotografowania, filmowania i obserwacji, mogących powodować ich płoszenie lub niepokojenie; 13) przemieszczania z miejsc regularnego przebywania na inne miejsca; 14) przemieszczania urodzonych i hodowanych w niewoli do stanowisk naturalnych. 2. W stosunku do dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, dotyczące: 1) usuwania od dnia 16 października do końca lutego gniazd z budek dla ptaków i ssaków; 2) usuwania od dnia 16 października do końca lutego gniazd ptasich z obiektów budowlanych i terenów zieleni, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa lub sanitarne; 3) chwytania na terenach zabudowanych przez podmioty upoważnione przez wojewodę zabłąkanych zwierząt i przemieszczania ich do miejsc regularnego przebywania; 4) chwytania zwierząt rannych i osłabionych w celu udzielenia im pomocy weterynaryjnej i przemieszczania do ośrodków rehabilitacji zwierząt oraz przetrzymywania w tych ośrodkach na czas odzyskania zdolności samodzielnego życia i przywrócenia ich do środowiska przyrodniczego; 5) wykonywania czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej, jeżeli technologia prac uniemożliwia przestrzeganie zakazów; 6) pozyskiwania gatunków zwierząt, o których mowa w art. 49 pkt 1 lit. c, lub ich części i produktów pochodnych przez podmioty, które uzyskały zezwolenie wojewody na to pozyskiwanie; 7) przetrzymywania, zbywania, nabywania, oferowania do sprzedaży, wymiany, darowizny, a także wywożenia poza granicę państwa żywych, martwych i spreparowanych zwierząt, o których mowa w pkt 6, oraz ich części i produktów pochodnych."}
{"id":"2004_880_53","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. Wojewoda, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na terenie województwa, na czas określony, ochronę gatunków roślin, zwierząt lub grzybów nieobjętych ochroną określoną w przepisach, o których mowa w art. 48-50, a także właściwe dla nich zakazy wybrane spośród zakazów, o których mowa w art. 51 ust. 1 oraz art. 52 ust. 1, a także odstępstwa od zakazów, o których mowa w art. 51 ust. 2 oraz art. 52 ust. 2."}
{"id":"2004_880_54","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. Chwytanie lub zabijanie dziko występujących zwierząt, o których mowa w art. 49 pkt 1 lit. b, nie może być wykonywane przy użyciu: 1) oślepionych lub okaleczonych zwierząt jako wabików; 2) urządzeń odtwarzających nagrania głosów zwierząt; 3) urządzeń elektrycznych lub elektronicznych, mogących zabijać lub ogłuszać; 4) sztucznych źródeł światła; 5) luster i innych urządzeń oślepiających; 6) urządzeń wizyjnych ułatwiających strzelanie w nocy, w tym powiększających lub przetwarzających obraz oraz oświetlających cel; 7) materiałów wybuchowych; 8) sieci działających niewybiórczo; 9) pułapek działających niewybiórczo; 10) kusz; 11) trucizn lub przynęt zatrutych albo zawierających środki usypiające; 12) gazów i dymów stosowanych do wypłaszania; 13) automatycznej lub półautomatycznej broni z magazynkiem mieszczącym więcej niż 2 naboje; 14) statków powietrznych; 15) pojazdów silnikowych w ruchu; 16) sideł, lepów i haków; 17) łodzi prowadzonych z prędkością większą niż 5 kilometrów na godzinę."}
{"id":"2004_880_55","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposoby obrączkowania ptaków, wzory obrączek oraz materiały, z jakich mogą być wykonane obrączki, kierując się potrzebą ochrony ptaków przed niekontrolowanym i niewłaściwym obrączkowaniem."}
{"id":"2004_880_56","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. 1. Minister właściwy do spraw środowiska może zezwolić na zbiór roślin i grzybów objętych ochroną gatunkową , chwytanie, odławianie lub zabijanie zwierząt objętych ochroną gatunkową oraz na inne czynności podlegające zakazom lub ograniczeniom w stosunku do gatunków: 1) objętych ochroną ścisłą; 2) objętych ochroną częściową, jeżeli zezwolenie dotyczy obszaru wykraczającego poza granice jednego województwa lub jeżeli ma to związek z działaniami podejmowanymi przez ministra właściwego do spraw środowiska, w tym dotyczącymi realizacji krajowej strategii ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej, programów ochrony gatunków zagrożonych wyginięciem lub realizacji umów międzynarodowych. 2. Wojewoda na obszarze swojego działania może zezwolić: 1) w stosunku do gatunków objętych ochroną częściową - na pozyskiwanie lub zbiór roślin lub grzybów, ich części i produktów pochodnych oraz pozyskiwanie, chwytanie lub zabijanie zwierząt, a także na inne czynności podlegające zakazom lub ograniczeniom; 2) w stosunku do gatunków objętych ochroną ścisłą - na zbieranie, przetrzymywanie i posiadanie martwych, w tym spreparowanych zwierząt, ich części i produktów pochodnych, a także na fotografowanie i filmowanie mogące powodować niepokojenie lub płoszenie. 3. Zezwolenia na pozyskiwanie roślin, zwierząt i grzybów w lasach wydaje się w porozumieniu z właścicielem lub zarządcą lasu. 4. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem ust. 5, mogą być wydane w przypadku braku rozwiązań alternatywnych i jeżeli nie spowoduje to zagrożenia dla dziko występujących populacji chronionych gatunków roślin, zwierząt lub grzybów oraz: 1) wynikają z potrzeby ochrony innych dziko występujących gatunków roślin, zwierząt, grzybów oraz ochrony siedlisk przyrodniczych lub 2) wynikają z konieczności ograniczenia poważnych szkód w gospodarce, w szczególności rolnej, leśnej lub rybackiej lub 3) leżą w interesie zdrowia i bezpieczeństwa powszechnego lub 4) wynikają z innych koniecznych wymogów nadrzędnego interesu publicznego, w tym wymogów o charakterze społecznym lub gospodarczym lub wymogów związanych z korzystnymi skutkami o podstawowym znaczeniu dla środowiska lub 5) są niezbędne w realizacji badań naukowych i programów edukacyjnych lub w realizacji celów związanych z odbudową populacji, reintrodukcją gatunków roślin, zwierząt lub grzybów, albo do celów działań reprodukcyjnych, w tym do sztucznego rozmnażania roślin lub 6) umożliwiają, w ściśle kontrolowanych warunkach, selektywnie i w ograniczonym stopniu, zbiór lub przetrzymywanie roślin i grzybów oraz chwytanie lub przetrzymywanie zwierząt gatunków objętych ochroną ścisłą w liczbie określonej przez wydającego zezwolenie. 5. Zezwolenia na pozyskiwanie roślin i zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być wydane jeżeli nie spowodują zagrożenia dla dziko występujących populacji chronionych gatunków roślin, zwierząt lub grzybów. 6. Zezwolenie może być wydane na wniosek, który zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) cel wykonania wnioskowanych czynności; 3) opis czynności, na którą może być wydane zezwolenie; 4) nazwę gatunku lub gatunków w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje; 5) liczbę lub ilość osobników, których dotyczy wniosek; 6) sposób, miejsce i czas wykonania czynności; 7) wskazanie podmiotu, który będzie uśmiercał zwierzęta. 7. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) nazwę gatunku lub gatunków w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje; 3) liczbę lub ilość osobników, których dotyczy zezwolenie; 4) opis czynności, na które wydaje się zezwolenie; 5) wskazanie dozwolonych środków i sposobów chwytania, odławiania lub zabijania zwierząt albo sposobów zbioru roślin i grzybów lub sposobów wykonania innych czynności, na które wydaje się zezwolenie; 6) określenie czasu i miejsca wykonania czynności, których dotyczy zezwolenie; 7) wskazanie podmiotu, który będzie uśmiercał zwierzęta; 8) określenie terminu złożenia informacji o wykorzystaniu zezwolenia. 8. Wojewoda do dnia 31 stycznia każdego roku składa ministrowi właściwemu do spraw środowiska raport o wydanych zezwoleniach w roku poprzednim, zawierający informacje, o których mowa w ust. 7 pkt 2-7, oraz informację o wykorzystaniu zezwoleń. 9. Minister właściwy do spraw środowiska przygotowuje i przedstawia Komisji Europejskiej raporty dotyczące ochrony gatunkowej, których obowiązek sporządzania wynika z przepisów prawa Unii Europejskiej."}
{"id":"2004_880_57","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. 1. Minister właściwy do spraw środowiska opracowuje programy ochrony zagrożonych wyginięciem gatunków roślin, zwierząt i grzybów. 2. Programy, o których mowa w ust. 1, zawierają: 1) opis sposobów prowadzenia działań ochronnych zmierzających do odbudowy populacji zagrożonych wyginięciem gatunków; 2) określenie czasu i miejsca wykonania działań ochronnych; 3) wskazanie odpowiedzialnego za wykonanie działań ochronnych; 4) informacje o kosztach i źródłach finansowania."}
{"id":"2004_880_58","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. 1. Wojewoda, do dnia 31 marca każdego roku, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informację za rok poprzedni w sprawie przypadkowego schwytania lub zabicia zwierząt gatunków objętych ochroną ścisłą. 2. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw środowiska może podjąć badania lub działania ochronne, zapobiegające przypadkowemu chwytaniu lub zabijaniu zwierząt."}
{"id":"2004_880_59","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. Organy ochrony przyrody są obowiązane do inicjowania i wspierania badań naukowych w zakresie: 1) ochrony siedlisk przyrodniczych; 2) ochrony siedlisk roślin i siedlisk zwierząt objętych ochroną gatunkową; 3) ochrony zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia oraz ich siedlisk położonych na trasach wędrówek, a także miejsc ich zimowania lub gniazdowania; 4) ustalania zmienności liczebności populacji gatunków roślin i zwierząt; 5) opracowania i doskonalenia sposobów zapobiegania szkodom powodowanym przez zwierzęta objęte ochroną gatunkową; 6) opracowania i doskonalenia sposobów zapobiegania przypadkowemu chwytaniu lub zabijaniu zwierząt objętych ochroną gatunkową. 7) określania wpływu niekorzystnych skutków zanieczyszczania chemicznego na liczebność populacji roślin i zwierząt objętych ochroną gatunkową."}
{"id":"2004_880_6","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Formami ochrony przyrody są: 1) parki narodowe; 2) rezerwaty przyrody; 3) parki krajobrazowe; 4) obszary chronionego krajobrazu; 5) obszary Natura 2000; 6) pomniki przyrody; 7) stanowiska dokumentacyjne; 8) użytki ekologiczne; 9) zespoły przyrodniczo-krajobrazowe; 10) ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów. 2. W drodze porozumienia z sąsiednimi państwami mogą być wyznaczane przygraniczne obszary cenne pod względem przyrodniczym w celu ich wspólnej ochrony."}
{"id":"2004_880_60","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. 1. Organy ochrony przyrody podejmują działania w celu ratowania zagrożonych wyginięciem gatunków roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową, polegające na przenoszeniu tych gatunków do innych miejsc, eliminowaniu przyczyn ich zagrożenia, podejmowaniu ochrony ex situ oraz tworzeniu warunków do ich rozmnażania. 2. Jeżeli stwierdzone lub przewidywane zmiany w środowisku zagrażają lub mogą zagrażać roślinom, zwierzętom lub grzybom objętych ochroną gatunkową, wojewoda, a na obszarach morskich minister właściwy do spraw środowiska, jest obowiązany, po zasięgnięciu opinii właściwej wojewódzkiej rady ochrony przyrody oraz zarządcy lub właściciela terenu, podjąć działania w celu zapewnienia trwałego zachowania gatunku, jego siedliska lub ostoi, eliminowania przyczyn powstawania zagrożeń oraz poprawy stanu ochrony jego siedliska lub ostoi. 3. Wojewoda może ustalać i likwidować, w drodze decyzji administracyjnej: 1) strefy ochrony ostoi oraz stanowisk roślin objętych ochroną gatunkową, o których mowa w art. 48 pkt 1 lit. d; 2) strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt objętych ochroną gatunkową, o których mowa w art. 49 pkt 1 lit. e; 3) strefy ochrony ostoi oraz stanowisk grzybów objętych ochroną gatunkową, o których mowa w art. 50 pkt 1 lit. d. 4. Granice stref ochrony, o których mowa w ust. 3, oznacza się tablicami z napisem, odpowiednio: \"ostoja roślin\", \"ostoja zwierząt\" albo \"ostoja grzybów\" i informacją: \"osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony\". 5. Wojewoda prowadzi rejestr stref ochrony, o których mowa w ust. 3. 6. W strefach ochrony, o których mowa w ust. 3, zabrania się: 1) przebywania osób, z wyjątkiem właściciela nieruchomości objętej strefą ochrony oraz osób sprawujących zarząd i nadzór nad obszarami objętymi strefą ochronną; 2) wycinania drzew lub krzewów bez zezwolenia wojewody; 3) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli nie jest to związane z potrzebą ochrony poszczególnych gatunków; 4) wznoszenia obiektów, urządzeń i instalacji."}
{"id":"2004_880_61","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. 1. Przewożenie przez granicę państwa roślin i zwierząt należących do gatunków, podlegających ograniczeniom na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej, a także ich rozpoznawalnych części i produktów pochodnych, wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wywóz żywych roślin należących do gatunków, o których mowa w ust. 1, pochodzących z uprawy jest dozwolony na podstawie świadectw fitosanitarnych. 3. Do wniosku o wydanie zezwolenia na import żywych zwierząt lub jaj gatunków, o których mowa w ust. 1, dołącza się opinię lub orzeczenie lekarskoweterynaryjne powiatowego lekarza weterynarii stwierdzające spełnienie przez importera warunków przetrzymywania tych gatunków, odpowiadających ich potrzebom biologicznym. 4. Do wniosku o wydanie zezwolenia na eksport gatunków, o których mowa w ust. 1, dołącza się: 1) zezwolenie na pozyskiwanie ze środowiska gatunków wymienionych we wniosku albo 2) wypis z dokumentacji hodowlanej lub orzeczenie lekarsko-weterynaryjne powiatowego lekarza weterynarii potwierdzające urodzenie w hodowli okazów i ich rodziców - w przypadku zwierząt albo 3) oświadczenie wnioskodawcy o pochodzeniu roślin z uprawy. 5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane na wniosek, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody, w przypadkach określonych przepisami prawa Unii Europejskiej. 6. Opinię, o której mowa w ust. 5, Państwowa Rada Ochrony Przyrody wyraża w ciągu 14 dni od dnia wystąpienia o opinię. 7. Minister właściwy do spraw środowiska może odmówić wydania zezwolenia, jeżeli importer, eksporter lub reeksporter, podany we wniosku o wydanie zezwolenia, był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo mające związek z przewożeniem przez granicę państwa roślin lub zwierząt gatunków, o których mowa w ust. 1, w okresie 3 lat od dnia uprawomocnienia się wyroku. 8. Minister właściwy do spraw środowiska cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli: 1) po wydaniu zezwolenia zostaną ujawnione okoliczności, o których mowa w ust. 7, uzasadniające odmowę wydania zezwolenia; 2) zezwolenie zostało użyte niezgodnie z warunkami w nim zawartymi."}
{"id":"2004_880_62","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Koszty transportu oraz utrzymywania roślin lub zwierząt, o których mowa w art. 61 ust. 1, przewożonych przez granicę państwa bez zezwolenia i zatrzymanych przez organy celne, ponosi Skarb Państwa, a ich rozliczenia dokonuje wojewoda właściwy ze względu na położenie podmiotu, któremu zostały przekazane zatrzymane rośliny lub zwierzęta. 2. Zatrzymane żywe rośliny lub zwierzęta mogą być przekazywane do ogrodów botanicznych, ogrodów zoologicznych lub ośrodków rehabilitacji zwierząt. 3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania z żywymi roślinami lub zwierzętami, o których mowa w ust. 1, oraz rozliczania kosztów, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia właściwych warunków przetrzymania roślin i zwierząt."}
{"id":"2004_880_63","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. 1. Minister właściwy do spraw środowiska prowadzi rejestr instytucji naukowych uprawnionych do przewożenia w celach naukowych przez granicę państwa bez zezwolenia, o którym mowa w art. 61 ust. 1, okazów zielnikowych lub okazów muzealnych zakonserwowanych, zasuszonych albo w inny sposób utrwalonych lub żywego materiału roślinnego, w celu nieodpłatnej wymiany, użyczenia lub darowizny. 2. Instytucja naukowa ubiegająca się o wpis do rejestru powinna spełniać następujące warunki: 1) okazy, o których mowa w ust. 1, są gromadzone w kolekcje; 2) kolekcja jest wykorzystywana jedynie w celach naukowych i dydaktycznych; 3) kolekcję stanowią jedynie okazy, których pozyskiwanie nastąpiło zgodnie z przepisami ustawy; 4) kolekcja jest przechowywana pod opieką osoby wyznaczonej przez kierownika instytucji naukowej w warunkach uniemożliwiających jej zniszczenie; 5) okazy w kolekcji są oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację; 6) posiadają katalog przetrzymywanych w kolekcji okazów, z wyszczególnieniem okazów, które mogą być udostępniane w drodze nieodpłatnej wymiany, użyczenia lub darowizny; 7) katalog, o którym mowa w pkt 6, jest udostępniany zainteresowanym instytucjom naukowym. 3. Wpisanie do rejestru, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek zainteresowanej instytucji naukowej. Do wniosku dołącza się kopię katalogu okazów, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, oraz oświadczenia: o zgodności kopii katalogu okazów z oryginałem oraz o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw środowiska, po wpisaniu instytucji naukowej do rejestru, o którym mowa w ust. 1, wydaje zaświadczenie. 5. Instytucja naukowa wpisana do rejestru, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązana do: 1) aktualizacji katalogu okazów, o których mowa w ust. 1: a) stanowiących kolekcję, b) przekazanych innym, uprawnionym na podstawie umów międzynarodowych, instytucjom naukowym; 2) składania ministrowi właściwemu do spraw środowiska, do dnia 31 stycznia każdego roku, raportu za rok ubiegły z działalności w zakresie nieodpłatnej wymiany, użyczenia lub darowizny okazów, o których mowa w ust. 1, oraz informacji o celu wykorzystania otrzymanych okazów. 6. Wykreślenie instytucji naukowej z rejestru może nastąpić, jeżeli instytucja naukowa przestała spełniać warunki, o których mowa w ust. 2, lub nie aktualizuje katalogu. 7. Przewożenie przez granicę państwa okazów, o których mowa w ust. 1, wymaga oznakowania etykietą opakowania, w którym okazy są przewożone, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej. 8. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce siedziby instytucji naukowej dokonuje kontroli aktualizacji katalogu oraz spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2. 9. O wynikach kontroli wojewoda powiadamia ministra właściwego do spraw środowiska w terminie 30 dni od dnia zakończenia kontroli."}
{"id":"2004_880_64","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. 1. Posiadacz zwierząt, o których mowa w art. 61 ust. 1, zaliczonych do płazów, gadów, ptaków lub ssaków, a także prowadzący ich hodowlę, jest obowiązany do pisemnego zgłoszenia ich do rejestru. 2. Obowiązek zgłoszenia do rejestru, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy: 1) ogrodów zoologicznych; 2) podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu zwierzętami, o których mowa w art. 61 ust. 1; 3) czasowego przetrzymywania zwierząt w celu leczenia i rehabilitacji. 3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzi starosta właściwy ze względu na miejsce przetrzymywania zwierząt lub prowadzenia ich hodowli. 4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać następujące dane: 1) datę: a) dokonania wpisu, b) dokonania zmiany danych wpisanych do rejestru, c) wykreślenia z rejestru; 2) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę posiadacza lub prowadzącego hodowlę; 3) adres miejsca przetrzymywania zwierząt lub prowadzenia hodowli; 4) liczbę zwierząt posiadanych lub hodowanych; 5) nazwę gatunku w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje; 6) datę, miejsce urodzenia lub wyklucia zwierzęcia; 7) datę wejścia w posiadanie zwierzęcia oraz źródło jego pochodzenia; 8) płeć zwierzęcia, jeżeli jest możliwa do ustalenia; 9) opis trwałego oznakowania zwierzęcia, jeżeli jest oznakowane; 10) cel przetrzymywania lub prowadzenia hodowli zwierzęcia; 11) numer i datę wydania: a) zezwolenia na import zwierzęcia do kraju albo b) zezwolenia na schwytanie zwierzęcia w środowisku albo c) dokumentu wydanego przez powiatowego lekarza weterynarii, potwierdzającego urodzenie zwierzęcia w hodowli albo d) innego dokumentu stwierdzającego legalność pochodzenia zwierzęcia. 5. Obowiązek zgłoszenia do rejestru lub wykreślenia z rejestru powstaje z dniem nabycia lub zbycia, wwozu do kraju lub wywozu za granicę państwa, wejścia w posiadanie zwierzęcia, jego utraty lub śmierci. Wniosek o dokonanie wpisu lub wykreślenia z rejestru powinien być złożony właściwemu staroście w terminie 14 dni od dnia powstania tego obowiązku. 6. Do wniosku o dokonanie wpisu do rejestru załącza się kopię dokumentu, o kórym mowa w ust. 4 pkt 11. 7. W razie zmiany danych, o których mowa w ust. 4 pkt 2-11, przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio. 8. Wpisanie do rejestru starosta potwierdza wydaniem zaświadczenia. 9. Podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 2, są obowiązane do posiadania i przekazania wraz ze sprzedawanym zwierzęciem oryginału lub kopii dokumentu, o którym mowa w ust. 4 pkt 11. Kopia ta powinna być, przez podmiot sprzedający zwierzę, zaopatrzona w numer nadawany według numeracji ciągłej, datę wystawienia, pieczęć i podpis osoby sprzedającej, informację o liczbie zwierząt, dla których została wystawiona, a jeżeli kopiowany dokument dotyczy więcej niż jednego gatunku, także o ich przynależności gatunkowej. 10. Koszty związane ze znakowaniem, zgodnym z przepisami prawa Unii Europejskiej, zwierząt, o których mowa w ust. 1, pokrywa posiadacz zwierzęcia lub prowadzący hodowlę. Rozdział 3 Ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne oraz ośrodki rehabilitacji zwierząt"}
{"id":"2004_880_65","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. 1. Ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne oraz tereny przewidziane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na rozbudowę istniejących lub budowę nowych ogrodów podlegają ochronie w celu zapewnienia ich prawidłowej działalności i rozwoju. 2. Ochrona, o której mowa w ust. 1, polega na zakazie: 1) wznoszenia na terenie ogrodu botanicznego lub zoologicznego obiektów budowlanych i urządzeń niezwiązanych z ich działalnością; 2) zmniejszenia obszaru ogrodu botanicznego lub zoologicznego na rzecz działalności niezwiązanej z ich rolą i przeznaczeniem; 3) zmiany na terenie ogrodu botanicznego lub zoologicznego lub w ich sąsiedztwie stosunków wodnych, w tym obniżenia poziomu wód gruntowych; 4) zanieczyszczania na terenie ogrodu botanicznego lub zoologicznego lub w ich sąsiedztwie powierzchni ziemi, wód i powietrza; 5) wznoszenia w sąsiedztwie ogrodu botanicznego lub zoologicznego obiektów budowlanych lub urządzeń przeznaczonych do prowadzenia działalności produkcyjnej lub usługowej, wpływających szkodliwie na warunki przyrodnicze niezbędne do prawidłowego funkcjonowania ogrodów. 3. Sposoby korzystania z ogrodu botanicznego lub zoologicznego ustala w regulaminie zarządzający ogrodem."}
{"id":"2004_880_66","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 66. 1. W studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się potrzeby funkcjonowania i rozwoju istniejących lub projektowanych ogrodów botanicznych lub zoologicznych. 2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przed wydaniem decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy lub decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w sąsiedztwie ogrodu botanicznego lub zoologicznego informuje o planowanej inwestycji zarządzającego ogrodem, który w terminie 30 dni może zgłosić zastrzeżenia i wnioski. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio przy rozpatrywaniu wniosku o wyrażenie zgody na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego znajdującego się w sąsiedztwie ogrodu botanicznego lub zoologicznego, jeżeli zmiana ta mogłaby mieć niekorzystny wpływ na funkcjonowanie ogrodu."}
{"id":"2004_880_67","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 67. 1. Utworzenie i prowadzenie ogrodu botanicznego lub zoologicznego wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska. 2. Zezwolenie wydaje się po zasięgnięciu opinii wojewody właściwego ze względu na miejsce położenia ogrodu botanicznego lub zoologicznego, a także opinii organizacji zrzeszającej przedstawicieli ogrodów botanicznych lub zoologicznych. 3. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) wskazanie podmiotu zarządzającego ogrodem botanicznym lub zoologicznym, odpowiedzialnego za jego funkcjonowanie; 3) projekt zagospodarowania terenu ogrodu botanicznego lub zoologicznego; 4) wskazanie położenia i obszaru ogrodu botanicznego lub zoologicznego; 5) opis zakresu działalności ogrodu botanicznego lub zoologicznego. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, należy dołączyć: 1) wyrys z mapy ewidencji gruntów, na których ma być utworzony ogród botaniczny lub zoologiczny; 2) wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub informację na temat warunków zabudowy terenu projektowanej lokalizacji ogrodu botanicznego lub zoologicznego. 5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) wskazanie położenia i obszaru ogrodu botanicznego lub zoologicznego; 3) opis zakresu działalności ogrodu botanicznego lub zoologicznego; 4) warunki prowadzenia działalności ogrodu botanicznego lub zoologicznego oraz termin, w którym mają one być spełnione. 6. Zezwolenie wydaje się na czas nieokreślony. Sprawdzenie warunków, o których mowa w ust. 5 w pkt 4, następuje po upływie wyznaczonego terminu."}
{"id":"2004_880_68","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 68. 1. Minister właściwy do spraw środowiska może cofnąć lub zmienić zezwolenie, o którym mowa w art. 67 ust. 1, jeżeli podmiot, który uzyskał to zezwolenie: 1) nie spełnia warunków prowadzenia działalności ogrodu botanicznego lub zoologicznego; 2) nie przestrzega zakresu działalności ogrodu botanicznego lub zoologicznego; 3) nie spełnia obowiązków, o których mowa w art. 69 ust. 1; 4) nie zapewnia warunków określonych w przepisach, o których mowa w art. 70; 5) nie usunie w wyznaczonym terminie, nie dłuższym niż 2 lata, nieprawidłowości stwierdzonych w wyniku kontroli przeprowadzonej przez wojewodę i inne organy uprawnione na podstawie odrębnych przepisów. 2. Jeżeli zezwolenie, o którym mowa w art. 67 ust. 1, zostanie cofnięte, ogród botaniczny lub zoologiczny podlega likwidacji. 3. W razie likwidacji ogrodu zoologicznego podmiot zarządzający tym ogrodem jest obowiązany zapewnić utrzymywanym zwierzętom warunki odpowiadające ich potrzebom biologicznym. 4. W decyzji o cofnięciu zezwolenia podaje się termin jej wykonania oraz wskazuje organ nadzorujący likwidację ogrodu botanicznego lub zoologicznego."}
{"id":"2004_880_69","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 69. 1. Do obowiązków podmiotów, które uzyskały zezwolenie, o którym mowa w art. 67 ust. 1, należy: 1) uczestnictwo w badaniach naukowych, które mają na celu ochronę gatunków zagrożonych wyginięciem w stanie wolnym; 2) edukacja w zakresie ochrony gatunkowej roślin, zwierząt i grzybów, z uwzględnieniem ochrony różnorodności biologicznej; 3) prowadzenie upraw roślin oraz hodowli zwierząt gatunków zagrożonych wyginięciem, w celu ich ochrony ex situ, a następnie wprowadzenie do środowiska przyrodniczego w ramach programów ochrony tych gatunków; 4) przetrzymywanie roślin lub zwierząt w warunkach odpowiadających ich potrzebom biologicznym; 5) prowadzenie dokumentacji hodowlanej. 2. Dokumentacja hodowlana, o której mowa w ust. 1 pkt 5, powinna zawierać następujące dane: 1) datę: a) dokonania wpisu, b) dokonania zmiany danych, c) wykreślenia z dokumentacji hodowlanej; 2) liczbę posiadanych zwierząt; 3) nazwę gatunku w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje; 4) datę i miejsce urodzenia lub wyklucia zwierzęcia; 5) datę wejścia w posiadanie zwierzęcia oraz źródło jego pochodzenia; 6) płeć zwierzęcia, jeżeli jest możliwa do ustalenia; 7) opis trwałego oznakowania zwierzęcia, jeżeli jest oznakowane; 8) numer i datę wydania zezwolenia na import zwierzęcia do kraju lub zezwolenia na jego pozyskanie albo innego dokumentu stwierdzającego legalność jego pochodzenia."}
{"id":"2004_880_7","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Utworzenie lub powiększenie obszaru parku narodowego lub rezerwatu przyrody jest celem publicznym w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.)[2]. 2. Utworzenie lub powiększenie obszaru parku narodowego lub rezerwatu przyrody obejmujące obszary, które stanowią nieruchomości niebędące własnością Skarbu Państwa, następuje za zgodą właściciela, a w razie braku jego zgody - w trybie wywłaszczenia określonym w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami."}
{"id":"2004_880_70","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 70. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, warunki hodowli i utrzymywania poszczególnych grup gatunków zwierząt w ogrodzie zoologicznym, w tym: 1) niezbędne pomieszczenia i wyposażenie w urządzenia techniczne miejsc przebywania zwierząt poszczególnych gatunków lub grup gatunków, 2) minimalne warunki przestrzenne dla hodowli i utrzymywania zwierząt poszczególnych gatunków lub grup gatunków, 3) niezbędne warunki do prowadzenia reprodukcji zwierząt poszczególnych gatunków lub grup gatunków - kierując się potrzebą zapewnienia zwierzętom hodowanym i utrzymywanym w ogrodach zoologicznych warunków odpowiadających potrzebom biologicznym poszczególnych gatunków lub grup gatunków."}
{"id":"2004_880_71","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 71. W ogrodach zoologicznych hoduje się i utrzymuje zwierzęta: 1) urodzone i wychowane poza środowiskiem przyrodniczym; 2) które poza ogrodem nie mają szansy przeżycia; 3) jeżeli wymaga tego ochrona populacji lub gatunku albo realizacja celów naukowych."}
{"id":"2004_880_72","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 72. 1. Do ogrodów zoologicznych sprowadza się tylko te zwierzęta, którym w ogrodzie można zapewnić warunki odpowiadające potrzebom biologicznym danego gatunku. 2. Zwierzęta w ogrodach zoologicznych nie mogą być rozmnażane, jeżeli ich potomstwu nie zapewni się właściwych warunków hodowli i utrzymywania."}
{"id":"2004_880_73","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 73. 1. Zabrania się hodowli i utrzymywania, poza ogrodami zoologicznymi i placówkami naukowymi prowadzącymi badania nad zwierzętami, a także cyrkami, zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi, w tym drapieżnych i jadowitych. 2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, gatunki lub grupy gatunków zwierząt, o których mowa w ust. 1, wskazując kategorie zwierząt według stopnia zagrożenia dla człowieka, kierując się potrzebą przeciwdziałania sprowadzaniu, oferowaniu, nabywaniu i przetrzymywaniu zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi, w celu ochrony ludzi przed tymi zwierzętami."}
{"id":"2004_880_74","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 74. 1. Przeniesienie z ogrodu botanicznego lub ogrodu zoologicznego do środowiska przyrodniczego roślin lub zwierząt gatunków zagrożonych wyginięciem następuje po uzyskaniu zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek, który zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) nazwę gatunku w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje; 3) sposób realizacji i oceny planowanego przedsięwzięcia; 4) liczbę lub ilość osobników, których dotyczy wniosek; 5) termin, miejsce i sposób przeniesienia roślin lub zwierząt do środowiska przyrodniczego. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię, nazwisko, adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) nazwę gatunku w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje; 3) liczbę lub ilość osobników, których dotyczy zezwolenie; 4) termin, miejsce i sposób przeniesienia roślin lub zwierząt do środowiska przyrodniczego; 5) termin złożenia informacji o wykorzystaniu zezwolenia."}
{"id":"2004_880_75","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 75. 1. Utworzenie i prowadzenie ośrodka rehabilitacji zwierząt, zwanego dalej \"ośrodkiem\", wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek, który zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) wskazanie położenia ośrodka; 3) opis pomieszczeń do leczenia i rehabilitacji zwierząt; 4) wykaz gatunków lub grup gatunków zwierząt, które mogą być leczone i rehabilitowane w ośrodku, zawierający nazwę gatunków lub wyższych jednostek systematycznych grup gatunków w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje; 5) wskazanie osoby odpowiedzialnej za prowadzenie ośrodka; 6) informację o możliwości zapewnienia opieki lekarsko-weterynaryjnej; 7) opinię właściwej miejscowo rady gminy. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy; 2) wskazanie położenia ośrodka; 3) wykaz gatunków lub grup gatunków zwierząt, które mogą być leczone i rehabilitowane w ośrodku, zawierający nazwę gatunków lub wyższych jednostek systematycznych grup gatunków w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje. 4. Minister właściwy do spraw środowiska odmawia wydania zezwolenia, jeżeli wnioskodawca nie spełnia warunków leczenia i rehabilitacji zwierząt odpowiadających potrzebom biologicznym danego gatunku. 5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być cofnięte przez ministra właściwego do spraw środowiska w przypadku niespełnienia warunków leczenia i rehabilitacji zwierząt odpowiadających potrzebom biologicznym danego gatunku albo nieusunięcia, w wyznaczonym przez ministra właściwego do spraw środowiska terminie, nieprawidłowości stwierdzonych w wyniku kontroli przeprowadzonej przez wojewodę. 6. Jeżeli zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zostanie cofnięte, ośrodek podlega likwidacji. 7. W razie likwidacji ośrodka osoba odpowiedzialna za prowadzenie ośrodka jest obowiązana zapewnić leczonym i rehabilitowanym tam zwierzętom warunki odpowiadające ich potrzebom biologicznym."}
{"id":"2004_880_76","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 76. 1. Zwierzęta objęte leczeniem i rehabilitacją w ośrodku nie mogą być sprzedawane. 2. Warunki przebywania zwierząt w ośrodku powinny odpowiadać potrzebom biologicznym zwierząt w okresie ich leczenia i rehabilitacji. 3. Wojewoda może dofinansowywać z własnych środków budżetowych leczenie i rehabilitację zwierząt w ośrodkach."}
{"id":"2004_880_77","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 77. 1. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenie ogrodu botanicznego, ogrodu zoologicznego lub ośrodka przeprowadza kontrole ogrodów botanicznych, ogrodów zoologicznych i ośrodków w zakresie ich działalności. 2. Kontroli, o której mowa w ust. 1, nie rzadziej niż raz na 3 lata, dokonuje wojewoda z własnej inicjatywy lub na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. 3. Czynności kontrolne są wykonywane przez osoby posiadające imienne upoważnienie wydane przez wojewodę. 4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera wskazanie osoby upoważnionej do wykonywania czynności, wskazanie ogrodu botanicznego, ogrodu zoologicznego lub ośrodka, który ma być kontrolowany, zakresu kontroli oraz podstawy prawnej do jej wykonywania. 5. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych osoba upoważniona do ich wykonywania jest obowiązana okazać upoważnienie, o którym mowa w ust. 3. 6. Osoby upoważnione do wykonywania czynności kontrolnych mają prawo do: 1) wstępu na teren ogrodu botanicznego, ogrodu zoologicznego lub ośrodka; 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli; 3) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, sporządzania z nich odpisów, wyciągów lub kopii oraz zabezpieczania tych dokumentów. 7. Osoba wykonująca czynności kontrolne sporządza z tych czynności protokół. 8. Protokół podpisuje osoba wykonująca czynności kontrolne oraz podmiot kontrolowany. 9. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany, protokół podpisuje tylko osoba wykonująca czynności kontrolne, dokonując w protokole stosownej adnotacji o odmowie podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany. 10. Protokół, o którym mowa w ust. 7, wraz z zaleceniami pokontrolnymi, wojewoda przekazuje podmiotowi kontrolowanemu oraz ministrowi właściwemu do spraw środowiska w terminie 14 dni od dnia zakończenia kontroli. 11. Podmiotowi kontrolowanemu przysługuje prawo do wniesienia umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w wynikach kontroli oraz zaleceniach pokontrolnych do ministra właściwego do spraw środowiska. 12. Umotywowane zastrzeżenia należy zgłosić na piśmie w terminie 14 dni od dnia otrzymania wyników kontroli i zaleceń pokontrolnych. 13. Minister właściwy do spraw środowiska, w terminie 14 dni od dnia otrzymania umotywowanych zastrzeżeń, uwzględnia je albo odmawia ich uwzględnienia. Rozdział 4 Ochrona terenów zieleni i zadrzewień"}
{"id":"2004_880_78","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 78. Rada gminy jest obowiązana zakładać i utrzymywać w należytym stanie tereny zieleni i zadrzewienia."}
{"id":"2004_880_79","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 79. Zadrzewienia mogą być zakładane poza obszarami o zwartej zabudowie za zgodą właściciela gruntu."}
{"id":"2004_880_8","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Park narodowy obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe. 2. Park narodowy tworzy się w celu zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów. 3. Park narodowy jest państwową jednostką budżetową w rozumieniu przepisów o finansach publicznych. 4. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze zarządzenia, nadaje parkowi narodowemu statut określający jego strukturę organizacyjną."}
{"id":"2004_880_80","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 80. 1. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki technicznoprzyrodnicze zakładania zadrzewień, sposoby ich ochrony oraz dobór gatunków i odmian drzew i krzewów dla poszczególnych rodzajów gleb, a także określi wskaźniki powierzchniowe tych zadrzewień, kierując się potrzebą zapewnienia ochrony krajobrazu, różnorodności biologicznej, tworzenia korytarzy ekologicznych oraz potrzebą zapewnienia racjonalnej gospodarki rolnej. 2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, warunki technicznoprzyrodnicze zakładania zadrzewień w granicach pasa drogowego, sposoby ich ochrony oraz dobór gatunków drzew i krzewów, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego, ochrony krajobrazu i różnorodności biologicznej oraz odpowiednich warunków utrzymania dróg i bezpieczeństwa korzystania z dróg."}
{"id":"2004_880_81","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 81. Teren położony poza obrębem miast i wsi o zwartej zabudowie, pokryty drzewostanem i nieobjęty ochroną na podstawie ustawy z dnia z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568), rada gminy może uznać za park gminny, jeżeli stanowi własność gminy, a jeżeli stanowi własność innego podmiotu - za zgodą właściciela."}
{"id":"2004_880_82","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 82. 1. Prace ziemne oraz inne prace związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych, prowadzone w obrębie bryły korzeniowej drzew lub krzewów na terenach zieleni lub zadrzewieniach powinny być wykonywane w sposób najmniej szkodzący drzewom lub krzewom. 2. Na drogach publicznych oraz ulicach i placach środki chemiczne powinny być stosowane w sposób najmniej szkodzący terenom zieleni oraz zadrzewieniom. 3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje środków, jakie mogą być używane w miejscach, o których mowa w ust. 2, a także warunki ich stosowania, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego, ochrony krajobrazu i różnorodności biologicznej oraz odpowiednich warunków utrzymania dróg i bezpieczeństwa korzystania z dróg."}
{"id":"2004_880_83","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 83. 1. Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić, z zastrzeżeniem ust. 2, po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na wniosek posiadacza nieruchomości. Jeżeli posiadacz nieruchomości nie jest właścicielem - do wniosku dołącza się zgodę jej właściciela. 2. Zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków. 3. Wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być uzależnione od przesadzenia drzew lub krzewów w miejsce wskazane przez wydającego zezwolenie albo zastąpienia ich innymi drzewami lub krzewami, w liczbie nie mniejszej niż liczba usuwanych drzew lub krzewów. 4. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę posiadacza i właściciela nieruchomości; 2) tytuł prawny władania nieruchomością; 3) nazwę gatunku drzewa lub krzewu; 4) obwód pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm; 5) przeznaczenia terenu, na którym rośnie drzewo lub krzew; 6) przyczynę i termin zamierzonego usunięcia drzewa lub krzewu; 7) wielkość powierzchni, z której zostaną usunięte krzewy. 5. Wydanie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów na obszarach objętych ochroną krajobrazową w granicach parku narodowego albo rezerwatu przyrody wymaga uzyskania zgody odpowiednio dyrektora parku narodowego albo organu uznającego obszar za rezerwat przyrody. 6. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do drzew lub krzewów: 1) w lasach; 2) owocowych, z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oraz w granicach parku narodowego lub rezerwatu przyrody - na obszarach nieobjętych ochroną krajobrazową; 3) na plantacjach drzew i krzewów; 4) których wiek nie przekracza 5 lat; 5) usuwanych w związku z funkcjonowaniem ogrodów botanicznych lub zoologicznych; 6) niszczących nawierzchnię i infrastrukturę drogową, ograniczających widoczność na łukach i skrzyżowaniach, z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków; 7) usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu z wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości mniejszej niż 3 m od stopy wału; 8) które utrudniają widoczność sygnalizatorów i pociągów, a także utrudniają eksploatację urządzeń kolejowych albo powodują tworzenie na torowiskach zasp śnieżnych, usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu; 9) stanowiących przeszkody lotnicze, usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu."}
{"id":"2004_880_84","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 84. 1. Posiadacz nieruchomości ponosi opłaty za usunięcie drzew lub krzewów. 2. Opłaty nalicza i pobiera organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów. 3. Opłaty za usunięcie drzew lub krzewów ustala się w wydanym zezwoleniu. 4. Organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów odracza, na okres 3 lat od dnia wydania zezwolenia, termin uiszczenia opłaty za ich usunięcie, jeżeli zezwolenie przewiduje przesadzenie ich w inne miejsce lub zastąpienie innymi drzewami lub krzewami. 5. Jeżeli przesadzone albo posadzone w zamian drzewa lub krzewy zachowały żywotność po upływie 3 lat od dnia ich przesadzenia albo posadzenia lub nie zachowały żywotności z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości, należność z tytułu ustalonej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów podlega umorzeniu przez organ właściwy do naliczania i pobierania opłat. 6. Opłaty za usunięcie drzew lub krzewów, związane z budową dróg publicznych, pomniejsza się o koszty poniesione na tworzenie zadrzewień w miejsce usuniętych drzew lub krzewów, w granicach pasa drogowego."}
{"id":"2004_880_85","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 85. 1. Opłatę za usunięcie drzew ustala się na podstawie stawki zależnej od obwodu pnia oraz rodzaju i gatunku drzewa. 2. Stawki opłat za usuwanie drzew nie mogą przekraczać za jeden centymetr obwodu pnia mierzonego na wysokości 130 cm: 1) 270 zł - przy obwodzie do 25 cm; 2) 410 zł - przy obwodzie od 26 do 50 cm; 3) 640 zł - przy obwodzie od 51 do 100 cm; 4) 1000 zł - przy obwodzie od 101 do 200 cm; 5) 1500 zł - przy obwodzie od 201 do 300 cm; 6) 2100 zł - przy obwodzie od 301 do 500 cm; 7) 2700 zł - przy obwodzie od 501 do 700 cm; 8) 3500 zł - przy obwodzie powyżej 700 cm. 3. Jeżeli drzewo rozwidla się na wysokości poniżej 130 cm, każdy pień traktuje się jako odrębne drzewo. 4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 1) stawki dla poszczególnych rodzajów i gatunków drzew, 2) współczynniki różnicujące stawki w zależności od obwodu pnia - kierując się zróżnicowanymi kosztami produkcji poszczególnych rodzajów i gatunków drzew oraz wielkościami przyrostu obwodu pni drzew. 5. Stawkę za usunięcie jednego metra kwadratowego powierzchni pokrytej krzewami ustala się w wysokości 200 zł. 6. Opłaty za usunięcie drzew lub krzewów z terenu uzdrowisk, obszaru ochrony uzdrowiskowej, terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oraz terenów zieleni są o 100% wyższe od opłat ustalonych na podstawie stawek, o których mowa ust. 4 pkt 1 i ust. 5. 7. Stawki, o których mowa w ust. 2, ust. 4 pkt 1 i ust. 5, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku waloryzacji o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej. 8. Minister właściwy do spraw środowiska, w terminie do dnia 31 października każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", wysokość stawek, o których mowa w ust. 7 i art. 89 ust. 8."}
{"id":"2004_880_86","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 86. 1. Nie pobiera się opłat za usunięcie drzew: 1) na których usunięcie nie jest wymagane zezwolenie; 2) na których usunięcie osoba fizyczna uzyskała zezwolenie na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej; 3) jeżeli usunięcie jest związane z odnową i pielęgnacją drzew rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków; 4) które zagrażają bezpieczeństwu ludzi lub mienia w istniejących obiektach budowlanych; 5) które zagrażają bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz kolejowego albo bezpieczeństwu żeglugi; 6) w związku z przebudową dróg publicznych i linii kolejowych; 7) które posadzono lub wyrosły na nieruchomości po zakwalifikowaniu jej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane; 8) z terenów zieleni komunalnej, z parków gminnych, z ogrodów działkowych i z zadrzewień, w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi drzew i krzewów; 9) które obumarły lub nie rokują szansy na przeżycie, z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości; 10) topoli o obwodzie pnia powyżej 100 cm, mierzonego na wysokości 130 cm, nienależących do gatunków rodzimych, jeżeli zostaną zastąpione w najbliższym sezonie wegetacyjnym drzewami innych gatunków; 11) jeżeli usunięcie wynika z potrzeb ochrony roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową lub ochrony siedlisk przyrodniczych; 12) z grobli stawów rybnych; 13) jeżeli usunięcie było związane z wykonywaniem i utrzymaniem urządzeń wodnych służących kształtowaniu stosunków wodnych oraz ochronie przeciwpowodziowej w zakresie niezbędnym do wykonania i utrzymania tych urządzeń. 2. Przepisy ust. 1 pkt 1-9 i 11-13 stosuje się odpowiednio do usuwania krzewów."}
{"id":"2004_880_87","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 87. 1. Obowiązek uiszczenia opłat, o których mowa w art. 84 ust. 1, przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin uiszczenia opłaty. 2. Nie można wydać decyzji w sprawie ustalenia wysokości opłaty, jeżeli od końca roku, w którym usunięto drzewa lub krzewy, upłynęło 5 lat. 3. Uiszczenie opłaty następuje w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca wysokość opłaty stała się ostateczna. 4. W razie nieterminowego uiszczenia opłaty pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości odsetek pobieranych za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych. 5. Opłaty nieuiszczone w terminie, o którym mowa w ust. 3, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 6. Na wniosek, złożony w ciągu 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 2, stała się ostateczna, opłatę można rozłożyć na raty lub przesunąć termin jej płatności, na okres nie dłuższy niż 3 lata, jeżeli przemawia za tym sytuacja materialna wnioskodawcy. 7. Decyzje w sprawach rozłożenia opłaty na raty lub przesunięcia terminu płatności podejmuje organ wydający zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów. 8. Jeżeli zaległości płatności rat wyniosą równowartość trzech kolejnych rat, uiszczenie opłaty staje się wymagane w całości."}
{"id":"2004_880_88","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 88. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną za: 1) zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów spowodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności; 2) usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia; 3) zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew lub krzewów. 2. Uiszczenie kary następuje w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca wysokość kary stała się ostateczna. 3. Termin płatności kar wymierzonych na podstawie ust. 1 odracza się na okres 3 lat, jeżeli stopień uszkodzenia drzew lub krzewów nie wyklucza zachowania ich żywotności oraz możliwości odtworzenia korony drzewa i jeżeli posiadacz nieruchomości podjął działania w celu zachowania żywotności tych drzew lub krzewów. 4. Kara jest umarzana po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o odroczeniu kary i po stwierdzeniu zachowania żywotności drzewa lub krzewu albo odtworzeniu korony drzewa. 5. W razie stwierdzenia braku żywotności drzewa lub krzewu albo nieodtworzenia korony drzewa karę uiszcza się w pełnej wysokości, chyba że drzewa lub krzewy nie zachowały żywotności z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości. 6. Karę nałożoną za zniszczenie terenów zieleni umarza się w całości, jeżeli posiadacz nieruchomości odtworzył w najbliższym sezonie wegetacyjnym zniszczony teren zieleni. 7. Na wniosek, złożony w ciągu 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna, karę można rozłożyć na raty na okres nie dłuższy niż 5 lat. 8. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 3-7, podejmuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta."}
{"id":"2004_880_89","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 89. 1. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 88 ust. 1, ustala się, z zastrzeżeniem ust. 5, w wysokości trzykrotnej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów ustalonej na podstawie stawek, o których mowa w art. 85 ust. 4 pkt 1, ust. 5 i 6. 2. Jeżeli ustalenie obwodu lub gatunku zniszczonego lub usuniętego bez zezwolenia drzewa jest niemożliwe, z powodu wykarczowania pnia i braku kłody, dane do wyliczenia administracyjnej kary pieniężnej ustala się na podstawie informacji zebranych w toku postępowania administracyjnego, powiększając ją o 50%. 3. Jeżeli ustalenie obwodu zniszczonego lub usuniętego bez zezwolenia drzewa jest niemożliwe, z powodu braku kłody, obwód do wyliczenia administracyjnej kary pieniężnej ustala się, przyjmując najmniejszy promień pnia i pomniejszając wyliczony obwód o 10%. 4. Jeżeli ustalenie wielkości powierzchni zniszczonych lub usuniętych bez zezwolenia krzewów nie jest możliwe, z powodu usunięcia gałęzi i korzeni, wielkość tę przyjmuje się na podstawie informacji zebranych w toku postępowania administracyjnego. 5. Stawki kar za zniszczenie jednego metra kwadratowego terenu zieleni wynoszą: 1) dla trawników - 46 zł; 2) dla kwietników - 395 zł. 6. Kary ustalone, nieuiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 7. Kary nie uiszcza się po upływie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin jej wniesienia. 8. Stawki kar, o których mowa w ust. 5, podlegają z dniem 1 stycznia każdego roku waloryzacji o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej. 9. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, tryb nakładania administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 88 ust. 1, kierując się potrzebą przeciwdziałania niszczeniu terenów zieleni, drzew i krzewów oraz usuwaniu drzew i krzewów bez wymaganego zezwolenia."}
{"id":"2004_880_9","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Nadzór nad parkami narodowymi sprawuje minister właściwy do spraw środowiska. 2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje: 1) zatwierdzanie planów finansowych oraz sporządzanie sprawozdań zbiorczych z działalności parków narodowych; 2) zatwierdzanie rocznych zadań rzeczowych wynikających z planu ochrony lub zadań ochronnych; 3) koordynowanie działalności naukowej i edukacyjnej; 4) kontrolę funkcjonowania parków narodowych; 5) funkcjonowanie Służb Parków Narodowych."}
{"id":"2004_880_90","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 90. Czynności, o których mowa w art. 83-89, w zakresie w jakim wykonywane są one przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, w odniesieniu do nieruchomości będących własnością gminy, wykonuje starosta. Rozdział 5 Organy ochrony przyrody"}
{"id":"2004_880_91","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 91. Organami w zakresie ochrony przyrody są: 1) minister właściwy do spraw środowiska; 2) wojewoda; 3) starosta; 4) wójt, burmistrz albo prezydent miasta."}
{"id":"2004_880_92","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 92. 1. Minister właściwy do spraw środowiska wykonuje zadania organu administracji rządowej w zakresie ochrony przyrody przy pomocy Głównego Konserwatora Przyrody, będącego sekretarzem lub podsekretarzem stanu w urzędzie obsługującym tego ministra. 2. Głównego Konserwatora Przyrody powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska."}
{"id":"2004_880_93","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 93. Wojewoda wykonuje zadania organu administracji rządowej w zakresie ochrony przyrody przy pomocy wojewódzkiego konserwatora przyrody."}
{"id":"2004_880_94","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 94. Zadania wojewody w zakresie ochrony przyrody na terenie parku narodowego wykonuje dyrektor tego parku."}
{"id":"2004_880_95","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 95. Organami opiniodawczo-doradczymi w zakresie ochrony przyrody są: 1) Państwowa Rada Ochrony Przyrody, działająca przy ministrze właściwym do spraw środowiska; 2) wojewódzka rada ochrony przyrody, działająca przy wojewodzie; 3) rada naukowa parku narodowego, działająca przy dyrektorze parku narodowego; 4) rada parku krajobrazowego lub rada zespołu parków krajobrazowych, działająca przy dyrektorze parku krajobrazowego lub dyrektorze zespołu parków krajobrazowych."}
{"id":"2004_880_96","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 96. 1. Członków Państwowej Rady Ochrony Przyrody w liczbie 40 na kadencję trwającą 5 lat powołuje, w drodze zarządzenia, minister właściwy do spraw środowiska spośród działających na rzecz ochrony przyrody przedstawicieli nauki, praktyki i organizacji ekologicznych. 2. Państwowa Rada Ochrony Przyrody wybiera ze swojego grona przewodniczącego i zastępców oraz uchwala regulamin działania. 3. Do zadań Państwowej Rady Ochrony Przyrody należy w szczególności: 1) ocena realizacji ustawy; 2) opiniowanie strategii, planów i programów dotyczących ochrony przyrody; 3) ocena realizacji krajowej strategii ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej; 4) opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących ochrony przyrody; 5) przedstawianie wniosków i opinii w sprawach ochrony przyrody; 6) popularyzowanie ochrony przyrody. 4. Wydatki związane z działalnością Państwowej Rady Ochrony Przyrody są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw środowiska."}
{"id":"2004_880_97","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 97. 1. Członków wojewódzkiej rady ochrony przyrody w liczbie od 20 do 30 na kadencję trwającą 5 lat powołuje, w drodze zarządzenia, wojewoda spośród działających na rzecz ochrony przyrody przedstawicieli nauki, praktyki, organizacji ekologicznych i Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz sejmiku województwa. 2. Wojewódzka rada ochrony przyrody wybiera ze swojego grona przewodniczącego i zastępców oraz uchwala regulamin działania. 3. Do zadań wojewódzkiej rady ochrony przyrody należy w szczególności: 1) ocena realizacji zadań w zakresie ochrony przyrody; 2) opiniowanie projektów aktów prawnych w zakresie ochrony przyrody wydawanych przez wojewodę; 3) przedstawianie wniosków i opinii w sprawach ochrony przyrody; 4) opiniowanie planów rozwoju i strategii wojewódzkich w zakresie ochrony przyrody. 4. Wydatki związane z działalnością wojewódzkiej rady ochrony przyrody są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest wojewoda."}
{"id":"2004_880_98","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 98. 1. Członków rady naukowej parku narodowego w liczbie od 10 do 20 na kadencję trwającą 5 lat powołuje, w drodze zarządzenia, minister właściwy do spraw środowiska spośród działających na rzecz ochrony przyrody przedstawicieli nauki, praktyki i organizacji ekologicznych oraz właściwych miejscowo samorządów wojewódzkich i samorządów gminnych. 2. Rada naukowa parku narodowego wybiera ze swojego grona przewodniczącego i zastępcę oraz uchwala regulamin działania. 3. Do zadań rady naukowej parku narodowego należy w szczególności: 1) ocena stanu zasobów, tworów i składników przyrody; 2) opiniowanie projektu planu ochrony i zadań ochronnych; 3) ocena realizacji ustaleń planu ochrony, rocznych zadań ochronnych i skuteczności zabiegów ochronnych; 4) opiniowanie programów badawczych i naukowych w zakresie ochrony przyrody; 5) przedstawianie wniosków i opinii w sprawach ochrony przyrody i funkcjonowania parku narodowego. 4. Wydatki związane z działalnością rady naukowej parku narodowego są pokrywane z budżetu państwa, z części przeznaczonej na działalność parków narodowych."}
{"id":"2004_880_99","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 99. 1. Członków rady parku krajobrazowego lub rady zespołu parków krajobrazowych w liczbie od 10 do 20 na kadencję trwającą 5 lat powołuje, w drodze zarządzenia, wojewoda spośród działających na rzecz ochrony przyrody przedstawicieli nauki, praktyki i organizacji ekologicznych oraz przedstawicieli właściwych miejscowo samorządów wojewódzkich, samorządów gminnych i organizacji gospodarczych. 2. Członków rady parku krajobrazowego lub rady zespołu parków krajobrazowych położonych na terenie kilku województw powołuje wojewoda tego województwa, na którego obszarze znajduje się największa część parku lub zespołu parków, w porozumieniu z pozostałymi wojewodami. 3. Rada parku krajobrazowego lub rada zespołu parków krajobrazowych wybiera ze swojego grona przewodniczącego i zastępców oraz uchwala regulamin działania. 4. Do zadań rady parku krajobrazowego lub rady zespołu parków krajobrazowych należy w szczególności: 1) ocena stanu zasobów, tworów i składników przyrody, wartości kulturowych oraz ustaleń programów ochrony przyrody; 2) opiniowanie projektu planu ochrony; 3) ocena realizacji ustaleń planu ochrony i innych zadań z zakresu ochrony przyrody; 4) opiniowanie i ocena realizacji projektów i programów działalności parku krajobrazowego lub zespołu parków krajobrazowych w zakresie ochrony przyrody, edukacji, turystyki i rekreacji. 5. Wydatki związane z działalnością rady parku krajobrazowego lub rady zespołu parków krajobrazowych są pokrywane z budżetu państwa, z części której dysponentem jest właściwy wojewoda."}
{"id":"2004_883_1","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów (Dz. U. Nr 128, poz. 1406) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: \"o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym oraz o umarzaniu tych kredytów\"; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Dopłaty stosuje się do oprocentowania kredytów udzielanych przez banki, o których mowa w art. 3 ust. 2, lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym, zwanym dalej \"kredytobiorcami\", którzy nie nabyli uprawnień do świadczeń emerytalnych w dniu zawarcia umowy kredytowej oraz nie korzystają z uprawnień do świadczeń rentowych, jeżeli: 1) rozwiązano z nimi umowę o pracę w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej z przyczyn dotyczących pracodawcy oraz podjęli działalność, o której mowa w art. 1, po dniu 1 stycznia 2000 r. albo 2) byli zatrudnieni w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej w dniu 1 stycznia 2002 r. i złożą pisemne oświadczenie o gotowości rozwiązania umowy o pracę oraz podjęcia działalności, o której mowa w art. 1, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1 pkt 2.\"; 3) w art. 3 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: \"2a. Oprocentowanie kredytu udzielonego kredytobiorcom przez banki, o których mowa w ust. 2, nie może przekraczać 3 punktów procentowych ponad wysokość stopy redyskontowej weksli przyjmowanych do redyskonta przez Narodowy Bank Polski.\"; 4) w art. 4 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) kredytobiorca, prowadzący indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, przez okres nie krótszy niż 3 lata zatrudniać będzie, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, co najmniej jednego pracownika,\", b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) kredytobiorca, prowadzący indywidualną praktykę pielęgniarek, indywidualną praktykę położnych, indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarek, indywidualną specjalistyczną praktykę położnych, przez okres nie krótszy niż 3 lata zatrudniać będzie pracownika, którego czas pracy w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, stanowi równoważnik 0,5,\"; 5) w art. 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje w danym roku budżetowym środki na realizację dopłat do oprocentowania kredytów oraz umorzeń, na zasadach określonych w umowie zawartej z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, na wyodrębniony rachunek w tym banku. 2. Umowa określa w szczególności: 1) limit środków przeznaczonych na dopłaty i umorzenia, 2) zasady, tryb i terminy przekazywania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informacji o wysokości kwot planowanych umorzeń i zawartych umowach, 3) czynności bankowe dokonywane w związku z wykonywaniem niniejszej ustawy oraz przysługujące z tego tytułu wynagrodzenie banku, 4) szczegółowy tryb przekazywania i rozliczania środków na dopłaty i umorzenia oraz tryb zwrotu do budżetu państwa środków pochodzących z dopłat przez banki, które podpisały z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę, na podstawie art. 3 ust. 2.\"; 6) w art. 7 : a) w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy \"i technika medycznego\", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy \"lub technikiem medycznym\"; 7) w art. 8: a) w ust. 2 po wyrazie \"kredytu\" dodaje się wyrazy \"powiększonej o 50% tych odsetek\", b) skreśla się ust. 4."}
{"id":"2004_883_2","title":"Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}
{"id":"2004_884_1","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.)[2][3] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) pkt 36 otrzymuje brzmienie: \"36) \"pojazd specjalny\" - pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykony waniem tej funkcji;\", b) po pkt 42 dodaje się pkt 42a w brzmieniu: \"42a) \"ciągnik samochodowy\" - pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie wyłącznie do ciągnięcia przyczepy; określenie to obejmuje ciągnik siodłowy i ciągnik balastowy;\", c) w pkt 57 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 58 w brzmieniu: \"58) \"VIN\" - numer identyfikacyjny pojazdu nadany i umieszczony przez producenta.\"; 2) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5.00-23.00 wynosi 50 km\/h, z zastrzeżeniem ust. 2.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 23.00-5.00 wynosi 60 km\/h, z zastrzeżeniem ust. 2.\"; 3) w art. 33 w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) szerokość chodnika wzdłuż drogi, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością większą niż 50 km\/h, wynosi co najmniej 2 m i brakuje wydzielonej drogi dla rowerów.\"; 4) w art. 59 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 i 2, uważa się za spełniony, jeżeli na tablicy rejestracyjnej jest umieszczony znak określający państwo, w którym pojazd został zarejestrowany.\"; 5) w art. 66 ust. 1a otrzymuje brzmienie: \"1a. Autobus, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i ciągnik samochodowy, dla którego określono dopuszczalną masę całkowitą zespołu pojazdów powyżej 3,5 t, powinny być wyposażone w homologowany ogranicznik prędkości montowany przez producenta lub jednostkę przez niego upoważnioną, ograniczający maksymalną prędkość autobusu do 100 km\/h, a samochodu ciężarowego i ciągnika samochodowego do 90 km\/h.\"; 6) art. 68 otrzymuje brzmienie: \"Art. 68. 1. Producent lub importer nowego pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, motoroweru, tramwaju lub przyczepy oraz przedmiotów ich wyposażenia lub części jest obowiązany uzyskać dla każdego nowego typu tych pojazdów, przedmiotu ich wyposażenia i części świadectwo homologacji wydane przez ministra właściwego do spraw transportu. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy producenta lub importera samochodu osobowego z silnikiem spalinowym, ciągnika rolni czego, motocykla i motoroweru, który uzyskał w odniesieniu do poszczeglnych tych pojazdów świadectwo homologacji wydane zgodnie ze wspólnotową procedurą homologacji przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej. 3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy producenta lub importera przedmiotów wyposażenia lub części pojazdu, który uzyskał dla tych przedmiotów wyposażenia lub części świadectwo homologacji wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Euro pejskiej. 4. Producent lub importer, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany przekazać ministrowi właściwemu do spraw transportu informację o uzyskanym świadectwie homologacji typu pojazdu wraz z opisem technicznym oraz dane i informacje o pojeździe, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 1–4 i ust. 1a pkt 1, jeżeli opis techniczny ich nie zawiera. 5. Za producenta, o którym mowa w ust. 1, uważa się również podmiot dokonujący montażu lub zabudowy pojazdów. 6. Przepis ust. 1 dotyczy również instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem oraz sposobu jej montażu przez różne podmioty. 7. Świadectwo homologacji wydaje się za opłatą na podstawie wyników badań homologacyjnych polegających na sprawdzeniu, czy dany typ pojazdu, przedmiot jego wyposażenia lub część odpowiadają warunkom określonym w: 1) przepisach art. 66 oraz ust. 19; 2) regulaminach stanowiących załączniki do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań, sporządzonego w Genewie dnia 20 marca 1958 r. (Dz.U. z 2001 r. Nr 104, poz. 1135 i 1136), przyjętych do stosowania przez Rzeczpospolitą Polską wraz ze zmianami obowiązującymi od daty wejścia ich w życie. 8. Minister właściwy do spraw transportu lub jednostka przez niego upoważniona może przeprowadzać kontrolę produkcji pojazdów, przedmiotów ich wyposażenia lub części, objętych homologacją typu, co do ich zgodności z warunkami określonymi w świadectwie homologacji. 9. Koszty badań homologacyjnych, kontroli zgodności produkcji, zbieranie i przetwarzanie informacji, o których mowa w ust. 4, pokrywa producent, importer lub podmiot dokonujący montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem. 10. W przypadku produkcji danego typu pojazdu przez różne podmioty badania homologacyjne przeprowadza się odrębnie dla każdej wersji typu pojazdu. 11. W razie zmiany warunków stanowiących podstawę wydania świadectwa homologacji producent lub importer jest obowiązany uzyskać zmianę posiadanego świadectwa homologacji polegającą na rozszerzeniu świadectwa homologacji danego typu pojazdu, przedmiotu wyposażenia lub części. 12. W razie wprowadzenia zmian w typie pojazdu, przedmiocie wyposażenia lub części wpływających na zmianę warunków stanowiących podstawę wydania świadectwa homologacji, producent lub importer jest obowiązany uzyskać zmianę posiadanego świadectwa homologacji polegającą na rozszerzeniu świadectwa homologacji danego typu pojazdu, przedmiotu wyposażenia lub części. 13. Zmianę świadectwa homologacji wydaje się za opłatą po sprawdzeniu, czy dany typ pojazdu, przedmiot jego wyposażenia lub część odpo wiadają warunkom określonym w przepisach art. 66 oraz ust. 19, a także w regulaminach, o których mowa w ust. 7 pkt 2. 14. Świadectwo homologacji typu pojazdu wygasa, jeżeli: 1) producent lub importer pojazdu, w przypadkach, o ktrych mowa w ust. 11 i 12, nie uzyska zmiany do tego świadectwa; 2) producent podejmie decyzję o ostatecznym zakończeniu produkcji danego typu pojazdu. 15. Producent lub importer pojazdu jest obowiązany przekazać ministrowi właściwemu do spraw transportu, na 60 dni przed terminem wygaśnięcia świadectwa homologacji, informację o wygaśnięciu świadectwa homologacji typu pojazdu, ze wskazaniem powodu i daty wygaśnięcia oraz numeru identyfikacyjnego VIN ostatniego pojazdu danego typu, zgodnego z wygasającym świadectwem homologacji. 16. Minister właściwy do spraw transportu cofa świadectwo homologacji w razie stwierdzenia, że pojazd, przedmiot wyposażenia lub część nie odpowiadają warunkom określonym w świadectwie homologacji i producent lub importer nie usunął stwierdzonych niezgodności w terminie 90 dni od ich stwierdzenia. 17. Przepisy ust. 1-16 nie dotyczą pojazdu: 1) zabytkowego; 2) zbudowanego przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, którego markę określa się jako \"SAM\"; 3) specjalnego lub używanego do celów specjalnych Sił Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej, kontroli skarbowej, Służby Celnej, Służby Więziennej oraz Straży Pożarnej; 4) wyprodukowanego lub importowanego w ilości jednej sztuki rocznie; nie dotyczy to tramwajów i trolejbusów. 18. Pojazdy, o których mowa w ust. 17 pkt 1 i 2, podlegają badaniu co do zgodności z warunkami technicznymi, które przeprowadza się na koszt wnioskodawcy. 19. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i tryb wydawania, zmiany i cofania świadectw homologacji, zakres wymagań obowiązujących w procesie homologacji, zakres i sposób przeprowadzania badań homologacyjnych, kontroli zgodności produkcji lub montażu z warunkami homologacji, wzory dokumentów związanych z homologacją oraz jednostki upoważnione do przeprowadzania badań homologacyjnych, kontroli zgodności produkcji lub montażu z warunkami homologacji, 2) wysokość opłat za wydanie i zmianę świadectwa homologacji nie wyższych niż równowartość średniego kursu 1000 euro, przeliczanego na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok wydania rozporządzenia - uwzględniając w szczególności przepisy prawa Unii Europejskiej i porozumienia międzynarodowe dotyczące badań homologacyjnych oraz koszty wydania i zmiany świadectw homologacji w zależności od zakresu świadectwa. 20. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przekazywania i przetwarzania danych i informacji o pojeździe, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 1–4 i ust. 1a pkt 1, a także wysokość opłat z tym związanych, nie wyższych niż równowartość średniego kursu 100 euro, przeliczanego na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok wydania rozporządzenia, za jedno świadectwo homologacji typu pojazdu lub jego zmianę oraz wzory dokumentów stosowanych w tym zakresie, mając na uwadze sprawność funkcjonowania procesu rejestracji i ewidencji pojazdów, możliwość prawidłowej identyfikacji pojazdów uzyskujących świadectwa homologacji typu pojazdu wydane przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz koszty przygotowania informacji o tych pojazdach na potrzeby rejestracji i ewidencji pojazdów. 21. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpiecznego korzystania z pojazdów, o których mowa w ust. 17 pkt 1 i 2, oraz zakres warunków technicznych tych pojazdów podlegających badaniu, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przeprowadzania badań zgodności tych pojazdów z warunkami technicznymi, wzory dokumentów związanych z tymi badaniami oraz jednostki upoważnione do przeprowadzania tych badań.\"; 7) po art. 68 dodaje się art. 68a w brzmieniu: \"Art. 68a. 1. Minister właściwy do spraw transportu przesyła, w terminie 30 dni od dnia wydania świadectwa homologacji zgodnie ze wspólnotową procedurą homologacji, do właściwych organów państw członkowskich Unii Europejskiej kopie tych świadectw wraz z opisem technicznym, wystawionych dla każdego typu pojazdu, w zakresie wydania, zmiany lub cofnięcia świadectwa homologacji typu pojazdu. 2. Minister właściwy do spraw transportu, co najmniej na 30 dni przed terminem wygaśnięcia świadectwa homologacji wydanego zgodnie ze wspólnotową procedurą homologacji, przesyła do właściwych organów państw członkowskich Unii Europejskiej informację o wygaśnięciu świadectwa homologacji typu pojazdu, ze wskazaniem powodu i daty wygaśnięcia oraz numeru identyfikacyjnego VIN ostatniego pojazdu danego typu zgodnego z wygasającym świadectwem homologacji. 3. Minister właściwy do spraw transportu przesyła raz w miesiącu do właściwych organów państw członkowskich Unii Europejskiej listę świadectw homologacji typu przedmiotw wyposażenia i części, w zakresie wydania, zmiany lub cofnięcia świadectwa homologacji. 4. Minister właściwy do spraw transportu w terminie 30 dni od dnia udzielenia zwolnienia od obowiązku, o którym mowa w art. 68 ust. 1, przesyła informację o udzielonych zwolnieniach do właściwych organów państw członkowskich Unii Europejskiej. 5. Minister właściwy do spraw transportu przekazuje Komisji Europejskiej i właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej nazwy i adresy: 1) organu wydającego homologację typu pojazdu oraz typu przedmiotów jego wyposażenia lub części; 2) upoważnionych jednostek badawczych, z podaniem zakresu upoważnienia. 6. Minister właściwy do spraw transportu może upoważnić, w drodze rozporządzenia, jednostkę organizacyjną sobie podległą do wykony wania niektórych czynności, o których mowa w art. 68 oraz ust. 1-4, mając na uwadze usprawnienie procedury w tym zakresie. 7. Jednostka, o której mowa w ust. 6, otrzymuje prowizję w wysokości nie wyższej niż 30 % od opłat pobranych z tytułu niektórych czynności, o których mowa w art. 68 oraz ust. 1-4.\"; 8) w art. 71: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Pojazd zarejestrowany za granicą dopuszcza się do ruchu, jeżeli odpowiada wymaganym warunkom technicznym i jest zaopatrzony w tablice rejestracyjne z numerem rejestracyjnym składającym się z liter alfabetu łacińskiego i cyfr arabskich, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2 i 3, a kierujący pojazdem ma przy sobie dokument stwierdzający dokonanie rejestracji.\", b) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: \"6. Pojazd sprowadzony z terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej przywozowej, dopuszcza się do ruchu na okres 30 dni. 7. Właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia.\"; 9) w art. 72 w ust. 2: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) pojazdu sprowadzonego z zagranicy - w zakresie ust. 1 pkt 5; w tym przypadku zamiast dowodu rejestracyjnego dopuszcza się przedstawienie innego dokumentu stwierdzającego rejestrację pojazdu za granicą, wydanego przez organ właściwy do rejestracji pojazdów za granicą;\", b) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) pojazdu wycofanego czasowo z ruchu - w zakresie ust. 1 pkt 5; w tym przypadku zamiast dowodu rejestracyjnego wymaga się przedstawienia decyzji o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu.\"; 10) w art. 77 ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Kartę pojazdu dla pojazdu samochodowego, innego niż określony w ust. 1, wydaje, za opłatą i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, właściwy w sprawach rejestracji starosta przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem pojazdów zabytkowych i pojazdów, o których mowa w art. 73 ust. 4.\"; 11) w art. 78 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. W razie przeniesienia na inną osobę własności pojazdu czasowo wycofanego z ruchu dotychczasowy właściciel przekazuje nowemu właścicielowi decyzję o czasowym wycofaniu pojazdu i kartę pojazdu, jeżeli była wydana.\"; 12) po art. 78 dodaje się art. 78a w brzmieniu: \"Art. 78a. 1. Czasowego wycofania pojazdu z ruchu dokonuje, na wniosek właściciela pojazdu lub podmiotu, któremu powierzono pojazd w trybie przepisu art. 73 ust. 5, starosta właściwy ze względu na miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, wydając decyzję o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu. 2. Wycofaniu czasowemu, na wniosek podmiotów, o których mowa w ust. 1, podlegają zarejestrowane: 1) samochody ciężarowe i przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 t; 2) ciągniki samochodowe; 3) pojazdy specjalne; 4) autobusy. 3. Decyzję o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu wydaje za opłatą organ, o którym mowa w ust. 1, po złożeniu przez właściciela pojazdu lub podmiot, któremu powierzono pojazd w trybie przepisu art. 73 ust. 5, do depozytu w tym organie dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych. 4. Pojazd może być czasowo wycofany z ruchu na okres od 2 do 6 miesięcy. Okres ten może być jednorazowo przedłużony, jednak łączny okres wycofania pojazdu z ruchu nie może przekraczać 9 miesięcy w roku, licząc od dnia jego wycofania z ruchu. 5. Właściciel pojazdu lub podmiot, któremu powierzono pojazd w trybie przepisu art. 73 ust. 5, jest obowiązany zapewnić wycofanemu z ruchu pojazdowi postój poza drogą publiczną i strefą zamieszkania. Przepisy art. 46 ust. 5 stosuje się odpowiednio. 6. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki czasowego wycofania pojazdów z ruchu, wysokość opłat w zależności od okresu wycofania z ruchu, w wysokości nie wyższej niż 150 zł, oraz wzory dokumentów stosowanych w tym zakresie, mając na względzie konieczność przeciwdziałania używaniu pojazdów czasowo wycofanych z ruchu oraz koszty ponoszone przez organy administracji publicznej.\"; 13) w art. 79a: a) w ust. 1 uchyla się pkt 1, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw transportu wpisuje na listę rzeczoznawców samochodowych osobę, które spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 2-6, i potwierdza wpis, wydając zaświadczenie.\", c) w ust. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) niespełniającego wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 2-6;\"; 14) w art. 80b w ust. 1a w pkt 2 dodaje się lit. i w brzmieniu: \"i) czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu i jego ponownym dopuszczeniu do ruchu po tym wycofaniu;\"; 15) w art. 81: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: \"4. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 2 lat od dnia przeprowadzenia badania, a potem corocznie. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki osobowej, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki \"SAM\", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.\", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: \"6. Okresowe badanie techniczne autobusu o liczbie miejsc powyżej 15 łącznie z miejscem kierowcy przeprowadza się przed upływem roku od dnia pierwszej rejestracji i następnie co 6 miesięcy.\", c) w ust. 8: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę w razie uzasadnionego przypuszczenia, że: a) zagraża bezpieczeństwu ruchu, b) narusza wymagania ochrony środowiska, c) uczestniczył w wypadku drogowym, w którym zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy, z zastrzeżeniem pkt 4;\", - po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: \"1a) skierowany przez starostę w celu ustalenia danych pojazdu niezbędnych do jego rejestracji;\", - dodaje się pkt 5 w brzmieniu: \"5) sprowadzony z zagranicy i noszący ślady uszkodzeń lub którego stan techniczny wskazuje na naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, mogących stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.\"; 16) w art. 110 w ust. 1 uchyla się pkt 1; 17) w art. 111 ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Wojewoda dokonuje wpisu osoby do ewidencji egzaminatorów, jeżeli spełnia ona warunki określone w art. 110 ust. 1 pkt 2-9.\"; 18) w art. 113 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) nie spełnia warunków określonych w art. 110 ust. 1 pkt 2-9;\"; 19) w art. 132 w ust. 1 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) zagraża bezpieczeństwu w szczególności po wypadku drogowym, w którym zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy,\"."}
{"id":"2004_884_2","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: \"4a. Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1 i 2, powstaje także od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek transportowy został dopuszczony ponownie do ruchu po upływie okresu, na jaki została wydana decyzja organu rejestrującego o czasowym wyco faniu tego pojazdu z ruchu.\", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: \"5. Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1 i 2, wygasa z końcem miesiąca, w którym środek transportowy został wyrejestrowany lub wydana została decyzja organu rejestrującego o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu.\"; 2) art. 12b otrzymuje brzmienie: \"Art. 12b. 1. Stawki określone w załącznikach nr 1-3 do ustawy, począwszy od 2004 r., ulegają przeliczeniu na następny rok podatkowy zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu euro na pierwszy dzień roboczy października danego roku w stosunku do kursu euro w roku poprze dzającym dany rok podatkowy. 2. Do przeliczenia stawek określonych w załącznikach nr 1-3 stosuje się kurs wymiany euro i walut krajowych opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych oblicza corocznie wskaźnik, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli wskaźnik jest niższy niż 5%, stawki określone w załącznikach nr 1-3 nie ulegają zmianie w następnym roku podatkowym. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, nie później niż do dnia 31 października każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\" stawki, o których mowa w ust. 1, obowiązujące w następnym roku podatkowym, przeliczone zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-3, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy.\"."}
{"id":"2004_884_3","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[1]","text":"Art. 3. 1. Przepis art. 66 ust. 1a ustawy, o której mowa w art. 1, w stosunku do: 1) autobusu o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 10 t, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 12 t i ciągnika samochodowego, dla którego dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów wynosi powyżej 12 t, nie dotyczy: a) pojazdów zarejestrowanych przed dniem 1 stycznia 1988 r., b) pojazdów wykorzystywanych w krajowym transporcie drogowym, niezarobkowym krajowym przewozie drogowym oraz w międzynarodowym transporcie drogowym i niezarobkowym międzynarodowym przewozie drogowym na terytorium państw niebędących członkami Unii Europejskiej - do dnia 1 stycznia 2008 r.; 2) autobusu o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 10 t, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, ale nie przekraczającej 12 t i ciągnika samochodowego, dla którego dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów wynosi powyżej 3,5 t, ale nie przekraczającą 12 t, nie dotyczy: a) pojazdów zarejestrowanych przed dniem 1 października 2001 r., b) pojazdów zarejestrowanych w okresie od dnia 1 października 2001 r. do dnia 1 stycznia 2005 r. - do dnia 1 stycznia 2006 r., c) pojazdów wykorzystywanych w krajowym transporcie drogowym, niezarobkowym krajowym przewozie drogowym oraz w międzynarodowym transporcie drogowym i niezarobkowym międzynarodowym przewozie drogowym na terytorium państw nie będących członkami Unii Europejskiej - do dnia 1 stycznia 2007 r.; 3) autobusu o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 5 t, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, ale nie przekraczającej 7,5 t i ciągnika samochodowego, dla którego dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów wynosi powyżej 3,5 t, ale nie przekraczającą 7,5 t nie dotyczy pojazdów wykorzystywanych w krajowym transporcie drogowym, niezarobkowym krajowym przewozie drogowym oraz w międzynarodowym transporcie drogowym i niezarobkowym międzynarodowym przewozie drogowym na terytorium państw niebędących członkami Unii Europejskiej - do dnia 1 stycznia 2008 r. 2. Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b, pkt 2 lit. c i pkt 3 nie stosuje się do pojazdów przewożących towary niebezpieczne."}
{"id":"2004_884_4","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[1]","text":"Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 68 ust. 13 i 14 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 68 ust. 19 i 21 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą."}
{"id":"2004_884_5","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[1]","text":"Art. 5. Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami niniejszej ustawy wszczętych, a niezakończonych przed dniem jej wejścia w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_884_6","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[1]","text":"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 9 lit. b, pkt 11, 12 i 14 oraz art. 2 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005r. _______________________________ [1] Niniejsza ustawa wdraa postanowienia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich: - dyrektywę 70\/156\/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 42 z 23.02.1970, z późn. zm.), - dyrektywę 74\/150\/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu kołowych ciągników rolniczych lub leśnych (Dz. Urz. WE L 84 z 28.03.1974, z późn. zm.), - dyrektywę 92\/6\/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 57 z 02.03.1992, z późn. zm.), - dyrektywę 96\/96\/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących badań przydatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 46 z 17.02.1997, z późn. zm.), - dyrektywę 97\/27\/WE z dnia 22 lipca 1997 r. odnoszącej się do mas i wymiarów niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz zmieniająca dyrektywę 70\/156\/EWG (Dz. Urz. WE L 233 z 28.08.1997, z późn. zm.), - dyrektywę 1999\/62\/WE z dnia 17 czerwca 1990 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz. Urz. WE L 187 z 20.07.1999), - dyrektywę 2002\/24\/WE z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwulub trzykołowych pojazdów mechanicznych i uchylająca dyrektywę 92\/61\/EWG (Dz. Urz. WE L 124 z 09.05.2002), Dane dotyczące ogłoszenia aktw prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktw w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. [2] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257. [3] Niniejsza ustawa wdraa postanowienia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich: - dyrektywę 70\/156\/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 42 z 23.02.1970, z późn. zm.), - dyrektywę 74\/150\/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu kołowych ciągników rolniczych lub leśnych (Dz. Urz. WE L 84 z 28.03.1974, z późn. zm.), - dyrektywę 91\/439\/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie praw jazdy (Dz. Urz. WE L 237 z 24.08.1991, z późn. zm.), - dyrektywę 91\/671\/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa w pojazdach poniżej 3,5 tony (Dz. Urz. WE L 373 z 31.12.1991, z późn. zm.), - dyrektywę 92\/6\/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 57 z 02.03.1992, z późn. zm.), - dyrektywę 96\/53\/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiającą dla niektórych pojazdów kołowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz. Urz. WE L 235 z 17.09.1996, z późn. zm.), - dyrektywę 96\/96\/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących badań przydatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. WE L 46 z 17.02.1997, z późn. zm.), - dyrektywę 97\/27\/WE z dnia 22 lipca 1997 r. odnoszącej się do mas i wymiarów niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz zmieniającą dyrektywę 70\/156\/EWG (Dz. Urz. WE L 233 z 28.08.1997, z późn. zm.), - dyrektywę 1999\/37\/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów (Dz. Urz. WE L 138 z 01.06.1999, z późn. zm.), - dyrektywę 1999\/62\/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz.U. WE L 187 z 20.07.1999), - dyrektywę 2000\/30\/WE z dnia 6 czerwca 2000 r. w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 203 z 10.08.2000, z późn. zm.), - dyrektywę 2002\/24\/WE z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwulub trzykołowych pojazdów mechanicznych i uchylająca dyrektywę 92\/61\/EWG (Dz. Urz. WE L 124 z 09.05.2002). Dane dotyczące ogłoszenia aktw prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktw w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. [4] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 200, poz. 1683 oraz z 2003 r. Nr 96, poz. 874, Nr 110, poz. 1039, Nr 188, poz. 1840, Nr 200, poz. 1953 i Nr 203, poz. 1966."}
{"id":"2004_885_1","title":"Ustawa z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwa­rzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz ustawy o ma­teriałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3: a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: „5) Konwencji – należy przez to rozumieć Konwencję w sprawie znakowania plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, podpisaną w Montrealu dnia 1 marca 1991 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 135, poz. 948), 6) znakowaniu plastycznych materiałów wybucho­wych – należy przez to rozumieć równomierne roz­mieszczenie w plastycznym materiale wybuchowym materiału znakującego dodanego w ilości wskazanej w części 2 „Materiały znakujące” załącznika tech­nicznego do Konwencji.”, b) w ust. 2: – w pkt 1 dodaje się lit. c w brzmieniu: „c) plastyczne materiały wybuchowe – materiały wy­buchowe w giętkiej lub elastycznej prasowa­nej postaci, których opis jest przedstawiony w części 1 ust. I „Opis materiałów wybucho­wych” załącznika technicznego do Konwencji,”, – po pkt 1a dodaje się pkt 1b w brzmieniu: „1b) materiał znakujący – jest to jedna z substancji wymienionych w części 2 „Materiały znakujące” załącznika technicznego do Konwencji,”; 2) w art. 18 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Plastyczne materiały wybuchowe podlegają znakowaniu przez producenta, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Znakowaniu nie podlegają plastyczne materiały wybu­chowe przechowywane lub stosowane w sposób określony w części 1 ust. II załącznika technicznego do Konwencji.”."}
{"id":"2004_885_2","title":"Ustawa z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwa­rzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz ustawy o ma­teriałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybu­chowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007, z późn. zm.[2])­­­­­) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) zasady znakowania plastycznych materiałów wybu­chowych przeznaczonych do użytku cywilnego.”; 2) w art. 3: a) po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: „9a) plastycznych materiałach wybuchowych – nale­ży przez to rozumieć materiały wybuchowe w gięt­kiej lub elastycznej prasowanej postaci, których opis jest przedstawiony w części 1 ust. I „Opis materiałów wybuchowych” załącznika tech­nicznego do Konwencji,”, b) w pkt 22 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 23-25 w brzmieniu: „23) Konwencji – należy przez to rozumieć Konwencję w sprawie znakowania plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, podpisaną w Montrealu dnia 1 marca 1991 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 135, poz. 948), 24) materiale znakującym – należy przez to rozumieć jedną z substancji wymienionych w części 2 „Materiały znakujące” załącznika technicznego do Konwencji, 25) znakowaniu plastycznych materiałów wybucho­wych – należy przez to rozumieć równomierne rozmieszczenie w plastycznym materiale wybucho­wym materiału znakującego dodanego w ilości wskazanej w części 2 „Materiały znakujące” za­łącznika technicznego do Konwencji.”; 3) w art. 24 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Kopię zgody, o której mowa w ust. 1, związanej z prze­mieszczaniem przez granicę państwową, mi­nister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Ko­mendantowi Głównemu Straży Granicznej.”; 4) w art. 42 po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: „4a. Plastyczne materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego powinny być znakowane, z zastrzeżeniem ust. 4b. 4b. Znakowaniu nie podlegają plastyczne materiały wybuchowe przechowywane lub stosowane w sposób określony w części 1 ust. II lit. a-c załącznika technicznego do Konwencji.”."}
{"id":"2004_885_3","title":"Ustawa z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwa­rzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz ustawy o ma­teriałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego","text":"Art. 3. 1. Znakowaniu, o którym mowa w art. 18 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1, nie podlegają plastyczne materiały wybuchowe, wytwo­rzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 25 listopada 2009 r., jeżeli stanowią integralną część uzbrojenia będącego w posiadaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, Policji, Służby Więziennej, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Pożarnej. 2. Przechowywane nieznakowane plastyczne materiały wybu­chowe niestanowiące integralnej części uzbrojenia, o którym mowa w ust. 1, a znajdujące się w posiadaniu służb wymienionych w ust. 1, należy do dnia 25 listopada 2021 r. wykorzystać do celów, które nie są sprzeczne z Konwencją w sprawie znakowania plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wy­krywania, podpisaną w Montrealu dnia 1 marca 1991 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 135, poz. 948), nieodwracalnie unieszkodliwić lub poddać znakowaniu. 3. Nieznakowane plastyczne materiały wybuchowe będące w posiadaniu podmiotów prowadzących działalność gospodarczą zgodnie z koncesją wydawaną na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, lub pozwoleniem wydawanym na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 2 albo art. 109 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.[3])), należy do dnia 25 listopada 2009 r. wykorzystać do celów, które nie są sprzeczne z Konwencją, o której mowa w ust. 2, nieodwracalnie unieszkodliwić lub poddać znakowaniu. 4. Koszty nieodwracalnego unieszkodliwienia lub znakowania nieznakowanych plastycznych materiałów wybuchowych ponoszą służby wy­mienione w ust. 1 oraz podmioty wymienione w ust. 3, posiadające plastyczne materiały wybuchowe."}
{"id":"2004_885_4","title":"Ustawa z dnia 24 października 2008 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwa­rzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz ustawy o ma­teriałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808 i Nr 222, poz. 2249, z 2005 r. Nr 94, poz. 788 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 235, poz. 1700 oraz z 2008 r. Nr 180, poz. 1112. [2]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 238, poz. 2019, z 2004 r. Nr 222, poz. 2249, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 133, poz. 934, Nr 170, poz. 1217, Nr 190, poz. 1399 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 125 i Nr 82, poz. 556 oraz z 2008 r. Nr 138, poz. 865 i Nr 154, poz. 958."}
{"id":"2004_886_1","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.[1])) w art. 220: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.”; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Do czynów popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy skutkujących odpowiedzialnością na podstawie ustawy, o której mowa w art. 224, stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że przepisy niniejszej ustawy są względniejsze dla sprawcy.”."}
{"id":"2004_886_2","title":"Ustawa z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 oraz z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341, Nr 77, poz. 649, Nr 78, poz. 659, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540."}
{"id":"2004_887_1","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. poz. 721, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33 po ust. 4a1dodaje się ust. 4a2 w brzmieniu: „4a2. Na równi z niezgodnym z ust. 4 przeznaczeniem środków funduszu rehabilitacji traktuje się nieprzekazanie środków na ten fundusz. Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio.”; 2) w art. 42: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Rada jest organem opiniodawczo-doradczym Pełnomocnika.”, b) w ust. 3 w pkt 1 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu: „e) opinii w sprawach standardów dotyczących realizacji zadań określonych w ustawie;”, c) dodaje się ust. 4–6 w brzmieniu: „4. Termin wyrażenia przez Radę opinii wynosi 30 dni od dnia doręczenia dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek Pełnomocnika, termin ten może ulec skróceniu. 5. Kadencja Rady trwa 4 lata. 6. Wybrany członek Rady, będący przedstawicielem organizacji pozarządowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 lit. c, może pełnić funkcję członka Rady nie dłużej niż przez dwie kadencje Rady.”; 3) art. 43 otrzymuje brzmienie: „Art. 43. 1. Rada składa się z: 1) pięciu przedstawicieli organów administracji rządowej, w tym jednego przedstawiciela ministra właściwego do spraw finansów publicznych; 2) pięciu przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego; 3) przedstawicieli organizacji pozarządowych, w tym: a) po jednym przedstawicielu każdej organizacji pracodawców, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240), zwanej dalej „ustawą o Radzie Dialogu Społecznego”, b) po jednym przedstawicielu każdej organizacji związkowej, reprezentatywnej w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, c) dwudziestu przedstawicieli organizacji pozarządowych, innych niż wymienione w lit. a i b, a także związków i porozumień organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych. 2. W przypadku gdy w trakcie trwania kadencji Rady organizacja pracodawców lub organizacja związkowa stanie się organizacją reprezentatywną w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, przedstawiciel tej organizacji wchodzi w skład Rady. 3. Członków Rady powołuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego na wniosek Pełnomocnika, z tym że powołanie członków Rady reprezentujących: 1) jednostki samorządu terytorialnego następuje spośród osób zgłoszonych przez stronę samorządową w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego; 2) organizacje pozarządowe, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a i b, następuje spośród osób zgłoszonych przez te organizacje; 3) organizacje pozarządowe, związki i porozumienia organizacji pozarządowych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c, następuje spośród kandydatów, z których każdy ma poparcie co najmniej 15 organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych lub co najmniej 3 związków i porozumień organizacji zrzeszających co najmniej 5 organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może odwołać członka Rady przed upływem kadencji: 1) na jego wniosek; 2) na wniosek reprezentowanego przez niego organu lub organizacji; 3) w przypadku skazania członka Rady prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne; 4) jeżeli stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków członka Rady z powodu choroby stwierdzonej orzeczeniem lekarskim; 5) w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na trzech kolejnych posiedzeniach Rady. 5. Posiedzenia Rady są zwoływane przez Pełnomocnika.”; 4) w art. 44 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania członków Rady, organizację i tryb działania Rady oraz zasady uczestnictwa w jej pracach przedstawicieli organów administracji publicznej, organizacji pozarządowych niereprezentowanych w Radzie i przedstawicieli wojewódzkich oraz powiatowych rad, uwzględniając potrzebę zapewnienia reprezentatywności grup osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności i terminy zgłaszania kandydatów na członków Rady, mając na względzie zapewnienie sprawnego funkcjonowania Rady i wypełniania przez nią obowiązków wynikających z ustawy.”; 5) po art. 44c dodaje się art. 44d w brzmieniu: „Art. 44d. 1. Rada może: 1) powoływać ekspertów; 2) zapraszać do uczestnictwa w jej posiedzeniach przedstawicieli organów administracji publicznej i organizacji pozarządowych niereprezentowanych w Radzie, a także przedstawicieli wojewódzkich oraz powiatowych rad; 3) zlecać przeprowadzanie badań i opracowywanie ekspertyz związanych z realizacją jej zadań, po uzyskaniu zgody Pełnomocnika. 2. Przepisy dotyczące zwrotu kosztów podróży, o których mowa w art. 44 ust. 2a, stosuje się odpowiednio do ekspertów, przedstawicieli organizacji pozarządowych niereprezentowanych w Radzie, a także przedstawicieli wojewódzkich oraz powiatowych rad.”; 6) w art. 49f: a) ust. 3a otrzymuje brzmienie: „3a. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do należności pieniężnych dotyczących zwrotu środków przyznanych osobie niepełnosprawnej wykonującej działalność gospodarczą lub niepełnosprawnemu rolnikowi lub rolnikowi zobowiązanemu do opłacania składek za niepełnosprawnego domownika na podstawie art. 25a.”, b) po ust. 3a dodaje się ust. 3b–3h w brzmieniu: „3b. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do odsetek od nienależnie pobranych kwot na podstawie art. 26a, pod warunkiem spłaty kwoty głównej należności nie później niż w terminie określonym w art. 49e ust. 2. 3c. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do należności pieniężnych dotyczących zwrotu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych przyznanego na podstawie art. 26a. 3d. Rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnych, o których mowa w ust. 3c, lub odroczenie terminu ich płatności może nastąpić jednokrotnie. Całkowity okres spłaty należności nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1 pkt 2. 3e. Od należności pieniężnych, które rozłożono na raty lub odroczono termin ich płatności, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od następnego dnia po dniu wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 1. 3f. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się opłatę równą sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8% ani od stopy oprocentowania kredytu, który dłużnik mógłby uzyskać na zasadach rynkowych. 3g. W razie uchybienia któremukolwiek z terminów zapłaty należności określonych w umowie ulega ona rozwiązaniu, a należność staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami naliczonymi w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych. 3h. Przepisów art. 25c ust. 6 oraz art. 26a ust. 8 nie stosuje się w okresie obowiązywania umów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie dłużej jednak niż do dnia poprzedzającego dzień powstania dalszych zaległości w zobowiązaniach wobec Funduszu przekraczających ogółem kwotę 100 zł.”."}
{"id":"2004_887_2","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz. U. poz. 1243 oraz z 2012 r. poz. 986) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przewodniczącym Rady może być wyłącznie osoba uprawniona, znająca PJM i język polski.”."}
{"id":"2004_887_3","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. poz. 1886) w art. 4 wyrazy „z wyjątkiem art. 1 pkt 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2016 r.” zastępuje się wyrazami „z wyjątkiem art. 1 pkt 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 2017 r.”."}
{"id":"2004_887_4","title":"Ustawa z dnia 19 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2016 r., z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 1 i 6 oraz art. 3, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia; 2) art. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2016 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się oraz ustawę z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. poz. 1016, 1243, 1244 i 1707, z 2012 r. poz. 986 i 1456, z 2013 r. poz. 73, 675, 791, 1446 i 1645, z 2014 r. poz. 598, 877, 1198, 1457 i 1873, z 2015 r. poz. 218, 493, 1240, 1273, 1359, 1649 i 1886 oraz z 2016 r. poz. 195."}
{"id":"2004_889_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 65 otrzymuje brzmienie: \"Art. 65.§ 1. Przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, przewidziane wobec sprawcy określonego w art. 64 § 2, stosuje się także do sprawcy, który z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu lub popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa oraz wobec sprawcy przestępstwa o charakterze terrorystycznym. § 2. Do sprawcy przestępstwa z art. 258 mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące sprawcy określonego w art. 64 § 2, z wyjątkiem przewidzianego w tym przepisie zaostrzenia kary.\"; 2) art. 110 otrzymuje brzmienie: \"Art. 110. § 1. Ustawę karną polską stosuje się do cudzoziemca, który popełnił za granicą czyn zabroniony skierowany przeciwko interesom Rzeczypospolitej Polskiej, obywatela polskiego, polskiej osoby prawnej lub polskiej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz do cudzoziemca, który popełnił za granicą przestępstwo o charakterze terrorystycznym. § 2. Ustawę karną polską stosuje się w razie popełnienia przez cudzoziemca za granicą czynu zabronionego innego niż wymieniony w § 1, jeżeli czyn zabroniony jest w ustawie karnej polskiej zagrożony karą przekraczającą 2 lata pozbawienia wolności, a sprawca przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie postanowiono go wydać.\"; 3) w art. 115 dodaje się § 20 w brzmieniu: \"§ 20. Przestępstwem o charakterze terrorystycznym jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat, popełniony w celu: 1) poważnego zastraszenia wielu osób, 2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności, 3) wywołania poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospo litej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej - a także groźba popełnienia takiego czynu.\"; 4) art. 258 otrzymuje brzmienie: \"Art. 258 § 1. Kto bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowe go, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Jeżeli grupa albo związek określone w § 1 mają charakter zbrojny albo mają na celu popełnienie przestępstwa o charakterze terrorystycznym, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Kto grupę albo związek określone w § 1 w tym mające charakter zbrojny zakłada lub taką grupą albo związkiem kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Kto grupę albo związek mające na celu popełnienie przestępstwa o charakterze terrorystycznym zakłada lub taką grupą lub związkiem kieruje, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.\"; 5) w art. 264 § 3 otrzymuje brzmienie: \"§ 3. Kto organizuje innym osobom przekraczanie wbrew przepisom granicy Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.\"; 6) po art. 264 dodaje się art. 264a w brzmieniu: \"Art. 264a. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, umożliwia lub ułatwia innej osobie pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wbrew przepisom, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. W wyjątkowych wypadkach, gdy sprawca nie osiągnął korzyści majątkowej, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.\"."}
{"id":"2004_889_168a","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 168a. § 1. Na wniosek pokrzywdzonego, odpowiednio, sędzia penitencjarny lub dyrektor zakładu karnego niezwłocznie zawiadamia pokrzywdzonego, jego przedstawiciela ustawowego lub osobę, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje, o zwolnieniu skazanego z zakładu karnego po odbyciu kary, o ucieczce skazanego z zakładu karnego, a także o wydaniu decyzji o udzieleniu skazanemu: 1) przepustki, o której mowa w art. 91 pkt 7 i w art. 92 pkt 9, 2) czasowego zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru lub bez konwoju funkcjonariusza Służby Więziennej albo asysty innej osoby godnej zaufania, o którym mowa w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8, art. 141a § 1 oraz art. 165 § 2, 3) przerwy w wykonaniu kary, 4) warunkowego zwolnienia. § 2. O prawie do złożenia wniosku, o którym mowa w § 1, poucza pokrzywdzonego sąd, kierując orzeczenie do wykonania.\"."}
{"id":"2004_889_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.)[3] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 253 dodaje się § 3 w brzmieniu: \"§ 3. Sąd lub prokurator niezwłocznie zawiadamia pokrzywdzonego, jego przedstawiciela ustawowego lub osobę, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje, o uchyleniu, nieprzedłużeniu lub zmianie tymczasowego aresztowania na inny środek zapobiegawczy, chyba że pokrzywdzony oświadczy, iż z takiego uprawnienia rezygnuje.\"; 2) w Rozdziale 62 po art. 589a dodaje się art. 589b-589f w brzmieniu: \"Art. 589b. § 1. Pomoc prawna w postępowaniu przygotowawczym między polskimi organami uprawnionymi do prowadzenia tego postępowania oraz właściwymi organami państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa, jeżeli pozwala na to umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, albo na zasadach wzajemności, może także polegać na wykonywaniu czynności śledztwa w ramach wspólnego zespołu śledczego, zwanego dalej \"zespołem\". § 2. Zespół powołują, w drodze porozumienia, Prokurator Generalny oraz właściwy organ państwa, o którym mowa w § 1, zwanego dalej Spaństwem współpracującym\", na potrzeby określonego postępowania przygotowawczego, na czas oznaczony. § 3. Porozumienie o powołaniu zespołu powinno określać: 1) przedmiot, cel, miejsce i okres współpracy, 2) skład zespołu, ze wskazaniem osoby kierującej, 3) zadania poszczególnych członków zespołu. § 4. W porozumieniu o powołaniu zespołu można zastrzec możliwość dopuszczenia do prac w zespole, w określonych warunkach, przedstawiciela instytucji międzynarodowej powołanej do zwalczania przestępczości. § 5. Okres współpracy w ramach zespołu, wskazany w porozumieniu o powołaniu zespołu, może być przedłużony na dalszy czas oznaczony, niezbędny do osiągnięcia celu tej współpracy; przedłużenie wymaga zgody wszystkich stron porozumienia."}
{"id":"2004_889_3","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.)[4] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 § 1 otrzymuje brzmienie: \"§ 1. Sąd, kierując orzeczenie do wykonania, przesyła jego odpis lub wyciąg, ze wzmianką o wykonalności, a w wypadku orzeczenia prawomocnego - z datą jego uprawomocnienia się, odpowiedniemu organowi powołanemu do wykonywania orzeczenia. Sąd przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego orzeczenie wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone i nie zawiera informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, oraz dane zawierające imię, nazwisko i adres pokrzywdzonego.\"; 2) w Rozdziale X dodaje się Oddział 13 w brzmieniu: \"Oddział 13 Informowanie pokrzywdzonego o opuszczeniu przez skazanego zakładu karnego"}
{"id":"2004_889_4","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz.U. Nr 197, poz. 1661) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 12 w brzmieniu: \"12) o charakterze terrorystycznym.\"; 2) w art. 17 po wyrazach \"o którym mowa w art. 16 w ust. 1 w pkt 1-3\" dodaje się wyrazy \"i 12\"."}
{"id":"2004_889_5","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy i ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750."}
{"id":"2004_889_589c","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 589c. § 1. Zespół, w ramach którego współpraca odbywa się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej \"zespołem polskim\", można powołać w szczególności, gdy: 1) w toku prowadzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej postępowania przygotowawczego w sprawie o przestępstwo o charakterze terrorystycznym, handlu ludźmi, obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi lub ich prekursorami albo o inne ciężkie przestępstwo ujawniono, że sprawca działał lub następstwa jego czynu wystąpiły na terytorium innego państwa i zachodzi potrzeba wykonania czynności śledztwa na terytorium tego państwa lub z udziałem jego organu, 2) prowadzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie przygotowawcze pozostaje w związku przedmiotowym lub podmiotowym z postępowaniem przygotowawczym o przestępstwo wymienione w pkt 1, prowadzonym na terytorium innego państwa i zachodzi potrzeba wykonania większości czynności śledztwa w obu postępowaniach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Pracami zespołu polskiego kieruje polski prokurator. § 3. W skład zespołu polskiego mogą wchodzić inni polscy prokuratorzy i przedstawiciele innych organów uprawnionych do prowadzenia śledztwa oraz funkcjonariusze właściwych organów państwa współpracującego, zwani dalej \"funkcjonariuszami delegowanymi\". § 4. Do czynności w postępowaniu przygotowawczym wykonywanych w ramach zespołu polskiego stosuje się przepisy prawa krajowego, z zastrzeżeniem § 5-8 oraz art. 589e. § 5. Funkcjonariusze delegowani mogą być obecni przy wszystkich czynnościach procesowych wykonywanych w ramach zespołu polskiego, chyba że w szczególnym wypadku, uzasadnionym potrzebą ochrony ważnego interesu Rzeczypospolitej Polskiej lub praw jednostki, osoba kierująca tym zespołem zarządzi inaczej. § 6. Za zgodą stron porozumienia o utworzeniu zespołu polskiego osoba kierująca tym zespołem może powierzyć funkcjonariuszowi delegowanemu wykonanie określonej czynności śledztwa, z wyłączeniem wydawania postanowień przewidzianych w niniejszym kodeksie. W takim wypadku w czynności uczestniczy polski członek zespołu i sporządza z niej protokół. § 7. Jeżeli zachodzi potrzeba wykonania czynności śledztwa na terytorium państwa współpracującego, z wnioskiem o pomoc prawną zwraca się do właściwej instytucji lub organu funkcjonariusz delegowany przez to państwo. Do sporządzonych w wykonaniu tego wniosku protokołów stosuje się odpowiednio przepis art. 587. § 8. W granicach określonych w porozumieniu o powołaniu zespołu polskiego przedstawicielowi instytucji międzynarodowej, o którym mowa w art. 589b § 4, przysługują uprawnienia określone w § 5."}
{"id":"2004_889_589d","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 589d. § 1. Prokurator lub przedstawiciel innego organu uprawnionego do prowadzenia śledztwa może być delegowany do zespołu na terytorium innego państwa współpracującego w wypadkach określonych przepisami państwa, na którego terytorium odbywa się współpraca zespołu. O delegowaniu decyduje odpowiednio Prokurator Generalny albo inny właściwy organ. § 2. Członkowi zespołu, o którym mowa w § 1, będącemu polskim prokuratorem przysługują uprawnienia prokuratora państwa obcego określone w art. 588 § 1. Przepisu art. 613 § 1 nie stosuje się. § 3. Instytucje i organy Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż prokurator, o którym mowa w § 2, udzielają niezbędnej pomocy polskiemu członkowi zespołu, o którym mowa w § 1, w granicach i z zastosowaniem przepisów prawa krajowego."}
{"id":"2004_889_589e","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 589e. § 1. Informacje uzyskane przez członka zespołu w związku z udziałem w pracach zespołu, niedostępne w innym trybie dla państwa, które go delegowało, mogą być wykorzystane przez właściwy organ tego państwa także w celu: 1) przeprowadzenia postępowania karnego we własnym zakresie - za zgodą państwa współpracującego, którego instytucja lub organ udzieliły informacji, 2) zapobiegnięcia bezpośredniemu, poważnemu zagrożeniu dla bezpie czeństwa publicznego, 3) innym niż wymienione w pkt 1 i 2, jeżeli tak stanowi porozumienie o powołaniu zespołu. § 2. Zgoda, o której mowa w § 1 pkt 1, może być cofnięta wyłącznie wtedy, gdy wykorzystanie informacji mogłoby zagrażać dobru postępowania przygotowawczego prowadzonego w państwie współpra cującym, którego instytucja lub organ udzieliły informacji, oraz w wypadku, w którym państwo to mogłoby odmówić wzajemnej pomocy."}
{"id":"2004_889_589f","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw[1]","text":"Art. 589f. § 1. Za szkodę wyrządzoną przez członka zespołu w związku z wykonywanymi czynnościami odpowiada państwo, które go delegowało, na zasadach określonych w przepisach państwa, na którego tery torium odbywała się współpraca zespołu. § 2. Jeżeli szkoda wyrządzona innej osobie jest następstwem działania lub zaniechania członka zespołu delegowanego przez inne państwo współpracujące, kwotę pieniężną stanowiącą równowartość odszkodowania tymczasowo wypłaca poszkodowanemu właściwy organ państwa, na którego terytorium odbywała się współpraca zespołu. § 3. W wypadku określonym w § 2 wypłacona kwota pieniężna podlega zwrotowi organowi, który ją tymczasowo wypłacił, na jego wniosek.\"."}
{"id":"2004_890_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.)[1] wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: \"12) zasady i tryb gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej.\"; 2) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Dochody, wydatki publiczne, przychody, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, oraz środki, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 2a, klasyfikuje się, z zastrzeżeniem ust. 1a, według: 1) działów i rozdziałów - określających rodzaj działalności; 2) paragrafów - określających rodzaj dochodu, przychodu lub wydatku oraz środków, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 2a.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: \"1a. Wydatki publiczne klasyfikuje się również według dodatkowej klasyfikacji dotyczącej obszarów, kategorii i podkategorii wydatków strukturalnych.\", c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółową klasyfikację dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 2a, z uwzględnieniem Polskiej Klasyfikacji Działalności; 2) szczegółową klasyfikację wydatków strukturalnych, o których mowa w ust. 1a, uwzględniając potrzebę identyfikacji wydatków o charakterze strukturalnym, ponoszonych przez jednostki sektora finansów publicznych. 4. Minister Finansów może określić w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, klasyfikację wydatków o większej szczegółowości niż określona w ust. 1 dla zadań z zakresu bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego.\"; 3) w art. 30c ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: \"1. Nadzorujący programy lub projekty realizowane ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, sprawują kontrolę nad wykorzystaniem tych środków i dokonują oceny ich wykorzystania. 2. Przedmiotem oceny, o której mowa w ust. 1, jest w szczególności: 1) zakres zrealizowanych zadań; 2) terminowość wykorzystania środków; 3) prawidłowość wykorzystania środków pod względem zgodności z planowanym przeznaczeniem oraz procedurami.\"; 4) uchyla się art. 30f; 5) dodaje się art. 30g-30l w brzmieniu: \"Art. 30g. 1. Jednostki sektora finansów publicznych realizujące programy i projekty finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, mogą otrzymać z budżetu państwa środki na prefinansowanie tych programów i projektów. 2. Agencje płatnicze realizujące zadania Wspólnej Polityki Rolnej, mogą otrzymać z budżetu państwa środki na prefinansowanie tych zadań. 3. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie powinna spełniać jednostka sektora finansów publicznych, aby otrzymać środki, o których mowa w ust. 1, uwzględniając zróżnicowanie form organizacyjno-prawnych i sytuację finansową tych jednostek, możliwości budżetu państwa a ponadto, w odniesieniu do jednostek samorządu terytorialnego, kwotę dochodów na jednego mieszkańca i stan ich wyposażenia w obiekty infrastrukturalne. 4. Środki na prefinansowanie udostępniane są w formie oprocentowanych pożyczek, z zastrzeżeniem ust. 5 5. Pożyczki, o których mowa w ust. 4, udzielane państwowym jednostkom budżetowym, samorządom województw na zadania z zakresu zwalczania bezrobocia realizowane przez wojewódzkie urzędy pracy oraz agencjom płatniczym nie są oprocentowane."}
{"id":"2004_890_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 30 lipca 2003 r. o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz.U. Nr 166, poz. 1611) w art. 13: 1) pkt 1 otrzymuje brzmienie: \"1) w art. 3: a) w ust. 1 pkt 2 i 2a otrzymują brzmienie: \"2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej; 2a) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;\", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się: 1) środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych; 2) środki pochodzące z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności; 3) środki Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnych \"Sekcja Gwarancji\"; 4) inne środki.\"; 2) uchyla się pkt 2-5; 3) pkt 6-9 otrzymują brzmienie: \"6) art. 30a otrzymuje brzmienie: \"Art. 30a. Przy wydatkowaniu środków, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2a i ust. 3 pkt 1, 2 i 4, a także środków przeznaczonych na współfinansowanie programów i projektów realizowanych z tych środków stosuje się odpowiednio zasady rozliczania określone dla dotacji z budżetu państwa.\"; 7) art. 30b otrzymuje brzmienie: \"Art. 30b.1. Szczegółowe warunki wykorzystania i rozliczania przyznanych środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, określa umowa zawarta z beneficjentem pomocy udzielanej z tych środków. Do rozliczenia środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3, stosuje się odrębne przepisy. 2. Minister Finansów sprawuje nadzór finansowy w zakresie środków, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, w szczególności nad podmiotami: 1) nadzorującymi programy lub projekty realizowane z tych środków; 2) dysponującymi tymi środkami. 3. Sposób zarządzania środkami, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 służącymi do realizacji określonych programów lub projektów określają porozumienia między Ministrem Finansów a podmiotami określonymi w ust. 2.\"; 8) art. 30d otrzymuje brzmienie: \"Art. 30d. 1. Środki, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych, prowadzonych w euro, i mogą być wydatkowane do wysokości kwot zgromadzonych na tych rachunkach. 2. Obsługę bankową rachunków, o których mowa w ust. 1, prowadzi Narodowy Bank Polski na podstawie umów rachunku bankowego. 3. W ramach obsługi, o której mowa w ust. 2, Narodowy Bank Polski jest obowiązany do dokonywania wypłat w złotych lub w euro na podstawie dyspozycji właściciela rachunku lub jego pełnomocników.\"; 4. W przypadku wykorzystania środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, 2 i 4: 1) niezgodnie z przeznaczeniem; 2) bez zachowania procedur, o których mowa w art. 30 pkt 2; 3) pobrania ich w sposób nienależny albo w nadmiernej wysokości - podlegają one zwrotowi przez beneficjenta pomocy udzielonej z tych środków wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych na rachunek, na którym są gromadzone lub z którego zostały wypłacone. 5. Wykorzystanie środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, w sposób określony w ust. 4 wyklucza prawo otrzymania tych środków przez kolejne 3 lata licząc od dnia stwierdzenia nieprawidłowego wykorzystania tych środków, chyba że obowiązek ich przyznania danemu podmiotowi lub grupie podmiotów wynika z umowy zawartej z dawcą środków, wskazującej bezpośrednio ten podmiot. 6. Do zwrotu środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3, stosuje się odrębne przepisy.\"; 9) w art. 30e: a) w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, sposób, warunki i tryb dysponowania środkami, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, w szczególności:\", b) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, sposób, warunki i tryb dysponowania środkami, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, w szczególności:\", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Minister Finansów w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi oraz ministrem właściwym do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania i rozliczania pożyczek na prefinansowanie zadań Wspólnej Polityki Rolnej, przekazywania na rachunek bieżący agencji płatniczych, o których mowa w odrębnych przepisach, zwanych dalej \"agencjami płatniczymi\", środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej i środków krajowych przeznaczonych na realizację zadań Wspólnej Polityki Rolnej oraz sposób rozliczania tych środków, mając na względzie zachowanie przez agencje płatnicze terminów i warunków dokonywanych płatności, a także konieczność kontroli środków będących w dyspozycji agencji płatniczych.\";\"; 4) w pkt 12 uchyla się lit. a; 5) w pkt 16 lit. a otrzymuje brzmienie: \"a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: \"2) przeznaczone na współfinansowanie zadań, programów i projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 2a.\",\"; 6) uchyla się pkt 17; 7) pkt 18 otrzymuje brzmienie: \"18) w art. 138 w ust. 1 dodaje się pkt 19 w brzmieniu: \"19) przyznaniu lub przekazaniu środków na realizację zadań Wspólnej Polityki Rolnej bez zachowania procedur obowiązujących przy uruchamianiu tych środków.\".\"."}
{"id":"2004_890_3","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 3. Wszczęte przed dniem ogłoszenia ustawy sprawy dotyczące zwrotu dotacji, rozpatrywane przez naczelnika urzędu skarbowego, inspektora kontroli skarbowej oraz przez organy odwoławcze, prowadzą w dalszym ciągu te organy aż do zakończenia postępowania. Właściwość organu odwoławczego określają odrębne przepisy."}
{"id":"2004_890_30h","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 30h. 1. Jednostka sektora finansów publicznych, która otrzyma z budżetu państwa środki na prefinansowanie, jest obowiązana do otwarcia w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunku bankowego do obsługi finansowej realizowanego projektu, z zastrzeżeniem ust. 24. 2. Państwowa jednostka budżetowa oraz państwowa osoba prawna działająca w formie agencji, która otrzyma z budżetu państwa środki na prefinansowanie, może otworzyć w Narodowym Banku Polskim rachunek bankowy do obsługi finansowej realizowanego projektu. 3. Jednostka samorządu terytorialnego, która otrzyma z budżetu państwa środki na prefinansowanie, może otworzyć odrębny rachunek bankowy do obsługi finansowej realizowanego projektu w banku prowadzącym obsługę budżetu tej jednostki. 4. Agencja płatnicza, które otrzyma z budżetu państwa środki na prefinansowanie zadań Wspólnej Polityki Rolnej, jest obowiązana do otwarcia w Narodowym Banku Polskim rachunku bankowego do obsługi finansowej tych zadań."}
{"id":"2004_890_30i","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 30i. 1. Zwrot pożyczki udzielonej na prefinansowanie następuje po otrzymaniu środków z budżetu Unii Europejskiej. 2. W przypadku niewpłynięcia środków z budżetu Unii Europejskiej, z przyczyn zależnych od jednostki sektora finansów publicznych, zwrot pożyczki następuje ze środków własnych jednostki sektora finansów publicznych. 3. Minister Finansów w porozumieniu z ministrem odpowiedzialnym za zarządzanie programem lub projektem finansowanym z udziałem środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, zwanym dalej Swłaściwym ministrem\" określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy przekazywania środków z budżetu państwa na prefinansowanie oraz tryb i terminy zwrotu pożyczek do budżetu państwa, a w szczególności: 1) dokumenty niezbędne do przekazania pożyczki; 2) sposób ustalania transz pożyczki i warunki przekazywania środków; 3) tryb i termin rozliczenia pożyczki; 4) sposób zwrotu pożyczki; 5) tryb i terminy zwrotu pożyczki, w przypadku o którym mowa w ust. 2; 6) wysokość prowizji bankowych; 7) wysokość oprocentowania, nie wyższą niż rentowność 52tygodniowych bonów skarbowych - uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego wydatkowania środków z budżetu państwa."}
{"id":"2004_890_30j","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 30j. 1. Przepisów art. 30i nie stosuje się do agencji płatniczej. 2. Rozliczenie pożyczki udzielonej agencji płatniczej następuje po wpłynięciu środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3 na rachunek bankowy do obsługi tych środków."}
{"id":"2004_890_30k","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 30k. 1. Umowę pożyczki z jednostką sektora finansów publicznych zawiera właściwy minister, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Właściwy minister może zlecić Bankowi Gospodarstwa Krajowego zawieranie umów, o których mowa w ust. 1. 3. Minister Finansów może, na wniosek właściwego ministra, otworzyć w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek bankowy do obsługi pożyczek, o których mowa w ust. 2. 4. Rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 3, jest oprocentowany. Oprocentowanie rachunku ustalone zostanie w umowie rachunku bankowego. 5. Umowę pożyczki z państwową jednostką budżetową, państwową osobą prawną działającą w formie agencji lub agencją płatniczą zawiera Minister Finansów."}
{"id":"2004_890_30l","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 30l. 1. Pożyczka wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem podlega zwrotowi do budżetu państwa wraz z odsetkami ustalonymi jak dla zaległości podatkowych w terminie 7 dni od dnia stwierdzenia nieprawidłowego wykorzystania pożyczki. 2. Zwrotowi podlega ta część pożyczki udzielonej na prefinansowanie, która została nieprawidłowo wykorzystana 3. W przypadku niedokonania zwrotu w terminie, o którym mowa w ust. 1, Minister Finansów może: 1) potrącić pożyczkę wraz z odsetkami z należnej jednostce samorządu terytorialnego subwencji lub udziałów w podatkach; 2) dokonać blokady wydatków, w trybie art. 100, przewidzianych na dotacje lub inne dofinansowanie wydatków jednostki sektora finansów, jeżeli jednostka takie finansowanie z budżetu państwa otrzymuje. 4. Wykorzystanie pożyczki niezgodnie z przeznaczeniem wyklucza prawo do otrzymania środków na współfinansowanie programów i projektów oraz prefinansowanie przez okres 3 lat, licząc od dnia stwierdzenia nieprawidłowego wykorzystania pożyczki. 5. Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą agencji płatniczych.\"; 6) w art. 61 w ust. 4: a) pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4) zestawienie programów i projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2a i ust. 3 pkt 1; 5) zestawienie programów i projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, w podziale na poszczególne okresy realizacji i źródła pochodzenia środków na ich realizację; w odniesieniu do programów zestawienie sporządza się według kategorii interwencji funduszy strukturalnych;\", b) dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: \"6) zestawienie programów i projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4; 7) wykaz wieloletnich limitów zobowiązań w kolejnych latach realizacji Narodowego Planu Rozwoju oraz wykaz wieloletnich limitów wydatków w kolejnych latach realizacji Narodowego Planu Rozwoju.\"; 7) w art. 64 w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Deficyt budżetu państwa oraz inne pożyczkowe potrzeby budżetu państwa mogą być pokryte przychodami pochodzącymi z:\"; 8) w art. 80a ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Przepisów art. 80 nie stosuje się do wieloletnich programów i projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, 3 i 4.\"; 9) w art. 86 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Ustawa budżetowa zawiera, w formie załączników, zestawienia, o których mowa w art. 61 ust. 4 pkt 4-6.\"; 10) w art. 87 w pkt 5 lit. d otrzymuje brzmienie: \"d) zestawień programów i projektów, o których mowa w art. 61 ust. 4 pkt 46;\"; 11) w art. 91: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Rada Ministrów kieruje wykonywaniem budżetu państwa i w tym celu może, w drodze rozporządzenia, wydawać wytyczne.\", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: \"1a. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów określa: 1) organy administracji rządowej uprawnione do dokonywania określonych wydatków; 2) szczegółowy sposób dokonywania wydatków, o których mowa w pkt 1; 3) szczegółowy sposób i terminy sporządzania informacji z wykonania wydatków, o których mowa w pkt 1, oraz jednostki obowiązane do ich sporządzania; 4) jednostki sektora finansów publicznych, w których przeprowadza się audyt zewnętrzny. 1b. Rada Ministrów wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1a, uwzględnia właściwość podmiotów realizujących zadania oraz zakres podmiotowy tych zadań. 12) w art. 92 pkt 4 otrzymuje brzmienie: \"4) wydatki na współfinansowanie programów i projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 2a mogą być dokonywane po podpisaniu umów finansowych z dawcą środków, a dla projektów realizowanych ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, pochodzących z Funduszu Spójności – od dnia otrzymania przez Komisję Europejską wniosku o dofinansowanie projektu spełniającego wymogi określone w odrębnych przepisach.\"; 13) po art. 92 dodaje się art. 92a w brzmieniu: \"Art. 92a. 1. Wpłaty środków własnych Unii Europejskiej do jej budżetu dokonywane są w terminach i wysokości wynikającej z umowy międzynarodowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku, gdy w trakcie roku budżetowego - w wyniku zmian wprowadzonych w budżecie ogólnym Unii Europejskiej - wpłata środków własnych, o których mowa w ust. 1, ulegnie zwiększeniu, Rada Ministrów przedstawia sejmowej komisji właściwej do spraw budżetu propozycje źródeł sfinansowania zwiększonego wydatku. 3. W pierwszej kolejności na cel, o którym mowa w ust. 2, przeznacza się: 1) wydatki zablokowane na podstawie art. 100; 2) niepodzielone rezerwy celowe. 4. Pozytywna opinia sejmowej komisji właściwej do spraw budżetu o proponowanych źródłach sfinansowania zwiększonych wpłat środków własnych Unii Europejskiej oznacza: 1) upoważnienie dla Ministra Finansów do przeniesienia wydatków między częściami i działami w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1; 2) zgodę komisji na zmianę przeznaczenia rezerw celowych bez stosowania trybu określonego w art. 90 w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2; 3) upoważnienie dla Rady Ministrów do dokonania przeniesienia planowanych wydatków pomiędzy częściami i działami budżetu państwa - w przypadku innych wydatków.\"; 14) art. 93 otrzymuje brzmienie: \"Art. 93. 1. Dotacje udzielone z budżetu państwa: 1) wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem; 2) pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości - podlegają zwrotowi do budżetu państwa wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w terminie do dnia 28 lutego roku następującego po roku, w którym udzielono dotacji. 2. Wykorzystanie dotacji następuje, w szczególności przez zapłatę za zrealizowane zadania, na które dotacja była udzielona albo w przypadku gdy przepisy odrębne stanowią o sposobie udzielenia i rozliczenia dotacji, wykorzystanie następuje przez realizację celów wskazanych w tych przepisach. 3. Dotacjami pobranymi w nadmiernej wysokości są dotacje otrzymane z budżetu w wysokości wyższej niż: 1) określona w odrębnych przepisach lub umowie; 2) niezbędna na dofinansowanie lub finansowanie dotowanego zadania. 4. Dotacjami nienależnymi są dotacje udzielone bez podstawy prawnej. 5. Zwrotowi do budżetu państwa podlega ta część dotacji, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, nienależnie udzielona lub nadmiernie pobrana. 6. Odsetki od dotacji podlegających zwrotowi do budżetu państwa nalicza się począwszy od dnia: 1) przekazania z budżetu państwa dotacji wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem; 2) stwierdzenia nieprawidłowego naliczenia lub nienależnego pobrania dotacji. 7. Wykorzystanie dotacji niezgodnie z przeznaczeniem wyklucza prawo otrzymania dotacji przez kolejne 3 lata, licząc od dnia stwierdzenia nieprawidłowego wykorzystania dotacji, z wyłączeniem dotacji przedmiotowych oraz dotacji celowych przyznawanych jednostkom samorządu terytorialnego na realizację zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami.\"; 15) dodaje się art. 93a w brzmieniu: \"Art. 93a. 1. W przypadku niedokonania zwrotu dotacji w terminie, o którym mowa w art. 93 ust. 1, organ lub inny dysponent części budżetowej, który udzielił dotacji, wydaje decyzję określającą kwotę przypadającą do zwrotu i termin, od którego nalicza się odsetki. 2. Organem odwoławczym od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez wojewodę jest Minister Finansów. 3. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem art. 57 tej ustawy. 4. Kompetencje organu podatkowego określone w dziale III ustawy Ordynacja podatkowa, wykonuje organ, o którym mowa w ust. 1.\"; 16) w art. 113 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: \"3. Ograniczeń określonych w ust. 1 nie stosuje się do kredytów i pożyczek zaciągniętych w związku ze środkami określonymi w umowie zawartej z podmiotem dysponującym funduszami strukturalnymi lub Funduszem Spójności Unii Europejskiej, a także emitowanych w tym celu papierów wartościowych.\"; 17) art. 114 otrzymuje brzmienie: \"Art. 114. 1. Łączna kwota długu jednostki samorządu terytorialnego na koniec roku budżetowego nie może przekraczać 60% wykonanych dochodów ogółem tej jednostki w tym roku budżetowym. 2. W trakcie roku budżetowego łączna kwota długu jednostki samorządu terytorialnego na koniec kwartału nie może przekraczać 60% planowanych w danym roku budżetowym dochodów tej jednostki. 3. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się do emitowanych papierów wartościowych, kredytów i pożyczek zaciąganych w związku ze środkami określonymi w umowie zawartej z podmiotem dysponującym funduszami strukturalnymi lub Funduszem Spójności Unii Europejskiej. 4. W przypadku, gdy określone w umowie środki z funduszy strukturalnych lub Funduszu Spójności Unii Europejskiej nie zostaną przekazane lub po ich przekazaniu orzeczony zostanie ich zwrot, jednostka samorządu terytorialnego nie może emitować papierów wartościowych, zaciągać kredytów, pożyczek i udzielać poręczeń do czasu spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 113 ust. 1 i 2.\"; 18) w art. 124 w ust. 1 pkt 4a otrzymuje brzmienie: \"4a) wydatki na programy i projekty realizowane ze środków, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2;\"; 19) po art. 129 dodaje się art. 129a w brzmieniu: \"Art. 129a. Przepisy art. 93 i art. 93a stosuje się odpowiednio do dotacji udzielonych z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Decyzję w sprawie zwrotu dotacji wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. Organem odwoławczym od decyzji jest właściwe miejscowo samorządowe kolegium odwoławcze.\"."}
{"id":"2004_890_4","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 13 ust. 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych upoważnień w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r."}
{"id":"2004_890_5","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o uruchamianiu środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej","text":"Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r., z wyjątkiem art. 30g, 93 i 93a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. _______________________________ [1] Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177."}
{"id":"2004_891_1","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2016 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1991 oraz z 2016 r. poz. 65, 580 i 652) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 48 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: „3b. Akt wykonawczy wydany na podstawie art. 15a ust. 8 pkt 3–6 ustawy, o której mowa w art. 15, może być zmieniany na podstawie art. 15a ust. 8 pkt 3–6 ustawy, o której mowa w art. 15, w jej dotychczasowym brzmieniu.”; 2) w art. 50 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dostosuje system monitorowania programów lekowych, o których mowa w art. 188c ustawy, o której mowa w art. 7, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do programów lekowych, o których mowa w ustawie, o której mowa w art. 13, nieobjętych tym systemem w dniu wejścia w życie tej ustawy.”."}
{"id":"2004_891_2","title":"Ustawa z dnia 9 czerwca 2016 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 12 czerwca 2016 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński"}
{"id":"2004_892_1","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2018 r. poz. 618 i 911) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: „Art. 10a. § 1. Jeżeli czyn będący wykroczeniem, za które wymierzono karę lub środek karny, stanowi, wspólnie z innym czynem lub czynami, ze względu na łączną wartość mienia przestępstwo, za które wymierzono karę lub środek karny tego samego rodzaju, wykonuje się surowszą karę lub środek karny. Przepisy art. 10 § 1 zdanie drugie oraz § 2–4 stosuje się odpowiednio. § 2. W wypadku dwóch lub więcej czynów będących wykroczeniami, o których mowa w § 1, za karę lub środek karny wymierzony za wykroczenie w rozumieniu § 1 uznaje się sumę kar lub środków karnych wymierzonych za te wykroczenia.”; 2) w art. 27 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Od zastępczej kary aresztu lub wykonywania pracy, o której mowa w art. 25 § 1, sprawca może być uwolniony w każdym czasie przez wpłacenie kwoty pieniężnej przypadającej jeszcze do uiszczenia.”; 3) w art. 47 uchyla się § 9; 4) w art. 65 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Kto umyślnie wprowadza w błąd organ państwowy lub instytucję upoważnioną z mocy ustawy do legitymowania: 1) co do tożsamości własnej lub innej osoby, 2) co do swego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.”; 5) art. 77 i art. 78 otrzymują brzmienie: „Art. 77. § 1. Kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1000 złotych albo karze nagany. § 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 przy trzymaniu zwierzęcia, które swoim zachowaniem stwarza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia człowieka, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany."}
{"id":"2004_892_2","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r. poz. 2067, z późn. zm.[2])) po art. 20e dodaje się art. 20f w brzmieniu: „Art. 20f. 1. Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu wykrywania i ścigania sprawców wykroczeń oraz przestępstw informacje, w tym dane osobowe, o sprawcach wykroczeń przeciwko mieniu określonych w art. 119 § 1, art. 120 § 1, art. 122 § 1 i 2 oraz art. 124 § 1 Kodeksu wykroczeń, osobach podejrzanych o ich popełnienie oraz obwinionych i ukaranych za te wykroczenia, także bez ich wiedzy i zgody. 2. Informacje o osobach, o których mowa w ust. 1, obejmują: 1) imiona, nazwiska lub pseudonimy; 2) imiona i nazwiska rodowe rodziców; 3) datę i miejsce urodzenia; 4) oznaczenie i cechy identyfikacyjne dokumentu tożsamości; 5) adres zamieszkania i adres pobytu; 6) numer PESEL; 7) obywatelstwo i płeć; 8) źródła utrzymania, w tym miejsce zatrudnienia oraz, w miarę możności, dane o warunkach materialnych, rodzinnych i osobistych; 9) czas i miejsce popełnienia czynu, opis czynu, w tym sposobu działania sprawcy czynu i okoliczności jego popełnienia; 10) kwalifikację prawną czynu, wartość przedmiotu wykroczenia lub wysokość wyrządzonej szkody; 11) datę i rodzaj czynności będącej podstawą wprowadzenia informacji do zbioru danych dotyczących sprawców wykroczeń oraz datę otrzymania informacji o wykroczeniu; 12) oznaczenie jednostki organizacyjnej Policji wprowadzającej informacje do zbioru danych dotyczących sprawców wykroczeń; 13) oznaczenie i numer sprawy; 14) wskazanie zatrzymanych przedmiotów lub dokumentów wraz z ich oznaczeniem; 15) informacje o zastosowanych środkach przymusu wobec osoby oraz o jej legitymowaniu; 16) nazwę organu innego niż wymieniony w pkt 12, prowadzącego sprawę, a w przypadku przekazania sprawy innemu organowi – także jego nazwę i datę przekazania; 17) określenie sposobu zakończenia czynności wyjaśniających; 18) wskazanie, czy sprawa została przekazana do sądu w postępowaniu przyspieszonym lub z zastosowaniem art. 58 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia; 19) datę skierowania wniosku o ukaranie do sądu; 20) informacje o prawomocnych rozstrzygnięciach dotyczących czynu: orzeczeniach, zarządzeniach, mandatach karnych, obejmujących datę i treść rozstrzygnięcia, datę jego uprawomocnienia się oraz informacje o zastosowanych wobec sprawcy czynu środkach oddziaływania wychowawczego; 21) informacje o uchyleniu prawomocnego rozstrzygnięcia, o którym mowa w pkt 20. 3. Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu wykrywania i ścigania sprawców wykroczeń oraz przestępstw informacje, w tym dane osobowe, dotyczące pokrzywdzonego czynem, o którym mowa w ust. 1, także bez jego wiedzy i zgody, obejmujące w przypadku osoby fizycznej: imiona, nazwisko, numer PESEL i adres zamieszkania, a w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną – dane identyfikujące ten podmiot. 4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, są gromadzone i przetwarzane w elektronicznym zbiorze danych dotyczącym sprawców wykroczeń, zwanym dalej „rejestrem wykroczeń”, prowadzonym w systemie teleinformatycznym przez Komendanta Głównego Policji, który jest ich administratorem w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 oraz z 2018 r. poz. 138, 723 i 1000). 5. Organ uprawniony do prowadzenia czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia przekazuje do rejestru wykroczeń informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, dotyczące wykroczeń wskazanych w ust. 1, pisemnie lub w sposób określony w ust. 8 pkt 2. 6. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 20 i 21, przekazuje do rejestru wykroczeń, pisemnie lub w sposób określony w ust. 8 pkt 2, sąd lub organ, który wydał rozstrzygnięcie lub zastosował środki oddziaływania wychowawczego, niezwłocznie po zaistnieniu okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 20 i 21. 7. Informacje przetwarzane w rejestrze wykroczeń udostępnia się bezpłatnie: 1) organom uprawnionym do prowadzenia czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia oraz wykonywania czynności w celu zapobiegania wykroczeniom lub wykrywania wykroczeń oraz ich sprawców lub osobom przez nie upoważnionym w związku z prowadzonymi czynnościami wyjaśniającymi lub wykonywanymi czynnościami w zakresie wykrywania i ścigania wykroczeń; 2) organom uprawnionym do prowadzenia postępowań karnych, postępowań w sprawach nieletnich lub wykonywania czynności w sprawach nieletnich w związku z prowadzonymi postępowaniami; 3) innym organom lub podmiotom uprawnionym na podstawie przepisów odrębnych do otrzymania takich informacji w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań ustawowych. 8. Udostępnienie informacji przetwarzanych w rejestrze wykroczeń następuje: 1) na pisemny wniosek organów, osób lub podmiotów, o których mowa w ust. 7, zawierający dane umożliwiające wyszukanie informacji w rejestrze wykroczeń; 2) w drodze teletransmisji danych – w przypadku organów, osób lub podmiotów, o których mowa w ust. 7, którym administrator nadał uprawnienia dostępu do rejestru wykroczeń oraz przetwarzania informacji w tym rejestrze, jeżeli jest zapewnione odnotowywanie w systemie kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie informacje uzyskał, a także zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie informacji niezgodnie z celem ich uzyskania oraz jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywania zadań albo prowadzonej działalności. 9. Informacje przetwarzane w rejestrze wykroczeń udostępnia się na pisemny wniosek osobie, której dane osobowe dotyczą, wyłącznie w zakresie czynów stwierdzonych prawomocnym rozstrzygnięciem oraz w zakresie informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 1–11, 13 i 20, a jeżeli udzielenie takich informacji utrudniałoby realizację ustawowych zadań Policji, w szczególności w zakresie wykrywania i ścigania sprawców wykroczeń oraz przestępstw, zakres udzielanych informacji można ograniczyć do informacji o liczbie odnotowanych w rejestrze czynów, ich kwalifikacji prawnej, dacie wprowadzenia informacji do rejestru, czasie i miejscu popełnienia czynu oraz, w miarę możliwości, informacji określonych w ust. 2 pkt 20. 10. Czynności podejmowane przez administratora w zakresie realizacji wniosków złożonych przez osoby, których dane dotyczą, są wolne od opłat. Jeżeli wniosek osoby, której dane dotyczą, jest w sposób oczywisty nieuzasadniony ze względu na jego powtarzalność, administrator może: 1) pobrać opłatę lub 2) odmówić podjęcia działań w związku ze złożonym wnioskiem. 11. Obowiązek wykazania, że wniosek osoby, której dane dotyczą, jest w sposób oczywisty nieuzasadniony, spoczywa na administratorze. 12. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 10 pkt 1, wynosi 0,002 przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu jego ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270). 13. Informacje o osobach, o których mowa w ust. 1, przetwarzane w rejestrze wykroczeń Policja przetwarza w celu realizacji innych ustawowych zadań niż określone w ust. 1, w zakresie niezbędnym do realizacji tych zadań. 14. Organy Policji dokonują weryfikacji informacji o osobach, o których mowa w ust. 1, przetwarzanych w rejestrze wykroczeń po zakończeniu sprawy, w związku z którą informacje te zostały wprowadzone do rejestru wykroczeń, a ponadto nie rzadziej niż co 3 lata, licząc od dnia uzyskania lub pobrania informacji, usuwając zbędne dane. 15. Dane osobowe osób, o których mowa w ust. 1, usuwa się z rejestru wykroczeń: 1) po upływie 3 lat od dnia ich wprowadzenia do rejestru, chyba że przed upływem tego terminu do rejestru zostały wprowadzone dane o kolejnym czynie takiej osoby stanowiącym wykroczenie określone w ust. 1; 2) przed upływem terminu wskazanego w pkt 1 – w razie uniewinnienia osoby, której dane dotyczą, odmowy wszczęcia wobec niej postępowania lub jego umorzenia prawomocnym orzeczeniem sądu lub śmierci tej osoby oraz w przypadku stwierdzenia przez uprawniony organ braku podstaw do pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności za wykroczenie, jeżeli nie zachodzi przesłanka dalszego przetwarzania danych osobowych dotyczących tej osoby w związku z innym czynem odnotowanym w rejestrze. 16. Dane osobowe osób, o których mowa w ust. 3, usuwa się z rejestru wykroczeń wraz z usunięciem danych sprawcy czynu, którym zostały one pokrzywdzone. 17. Usunięcia danych osobowych z rejestru wykroczeń dokonuje komisja powołana przez Komendanta Głównego Policji, która sporządza protokół z tych czynności. 18. W celu zapewnienia gromadzenia i przetwarzania informacji, o których mowa w ust. 2 i 3, w rejestrze wykroczeń organy Policji lub osoby przez nie upoważnione mogą występować do organów uprawnionych do prowadzenia czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia, prowadzących postępowania w sprawach o wykroczenia lub do innych organów lub podmiotów, które mogą posiadać lub przetwarzają informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, z wnioskiem o przekazanie do rejestru wykroczeń posiadanych lub przetwarzanych przez nie informacji w zakresie określonym w tych przepisach. 19. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposoby przetwarzania informacji, o których mowa w ust. 2 i 3, w rejestrze wykroczeń, sposób i tryb prowadzenia rejestru wykroczeń, rodzaje służb policyjnych uprawnionych do korzystania z rejestru wykroczeń, właściwość jednostek organizacyjnych Policji do wprowadzania informacji do rejestru wykroczeń, czynności będące podstawą wprowadzania informacji do rejestru wykroczeń, zakres, cel i sposób kontroli dostępu do rejestru wykroczeń oraz nadzoru nad przetwarzaniem informacji oraz sposób weryfikacji przydatności i niezbędności informacji przetwarzanych w rejestrze wykroczeń w zakresie realizacji zadań Policji, uwzględniając potrzebę ochrony informacji przed nieuprawnionym dostępem do nich, zapewnienie sprawności wprowadzania informacji do rejestru wykroczeń oraz konieczność zapewnienia aktualizacji, kompletności i prawidłowości informacji przetwarzanych w rejestrze wykroczeń; 2) sposób i tryb udzielania informacji o osobach na podstawie informacji przetwarzanych w rejestrze wykroczeń oraz wzór protokołu usunięcia danych osobowych z rejestru wykroczeń, wzór wniosku o udzielenie informacji przetwarzanych w rejestrze wykroczeń oraz wzór informacji o osobie, uwzględniając konieczność zapewnienia sprawnego udzielania informacji i potrzebę zabezpieczenia danych przed nieuprawnionym dostępem do nich.”."}
{"id":"2004_892_3","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600) w art. 12 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu: „§ 2. Odpowiada jak za jeden czyn zabroniony wyczerpujący znamiona przestępstwa ten, kto w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej albo takiej samej sposobności lub w podobny sposób popełnia dwa lub więcej umyślnych wykroczeń przeciwko mieniu, jeżeli łączna wartość mienia uzasadnia odpowiedzialność za przestępstwo.”."}
{"id":"2004_892_4","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2018 r. poz. 475, 1039, 1387, 1467 i 1481) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 54: a) § 5 otrzymuje brzmienie: „§ 5. W stosunku do osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 74 § 3 i 3a i art. 308 § 1 Kodeksu postępowania karnego.”, b) dodaje się § 10 w brzmieniu: „§ 10. W toku czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia określone w art. 119 § 1, art. 120 § 1, art. 122 § 1 i 2 oraz art. 124 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2018 r. poz. 618, 911 i …) organ prowadzący uzyskuje ze zbioru danych dotyczącego sprawców wykroczeń, o którym mowa w art. 20f ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r. poz. 2067, z późn. zm.[3])), informacje o wcześniejszym popełnieniu tego rodzaju wykroczeń przez osobę, o której mowa w § 6.”; 2) w art. 97: a) w § 1: – uchyla się pkt 2, – pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) stwierdzi popełnienie wykroczenia, w szczególności za pomocą przyrządu kontrolno-pomiarowego lub urządzenia rejestrującego, a sprawca nie został schwytany na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem, i nie zachodzi wątpliwość co do sprawcy czynu”, – część wspólna otrzymuje brzmienie: „– w tym także, w razie potrzeby, po przeprowadzeniu w niezbędnym zakresie czynności wyjaśniających, podjętych niezwłocznie po ujawnieniu wykroczenia. Nałożenie grzywny w drodze mandatu karnego nie może nastąpić po upływie 60 dni od dnia ustalenia sprawcy wykroczenia.”, b) § 3 otrzymuje brzmienie: „§ 3. Funkcjonariusz nakładający grzywnę jest obowiązany wskazać jej wysokość, określić zachowanie stanowiące wykroczenie, czas i miejsce jego popełnienia oraz kwalifikację prawną, a także poinformować sprawcę wykroczenia o prawie odmowy przyjęcia mandatu karnego i o skutkach prawnych takiej odmowy.”; 3) w art. 98 § 4 i 5 otrzymują brzmienie: „§ 4. Mandatem karnym, o którym mowa w § 1 pkt 3, można nałożyć grzywnę w razie stwierdzenia wykroczenia, którego sprawcy nie zastano na miejscu jego popełnienia, gdy nie zachodzi wątpliwość co do osoby tego sprawcy. Mandat ten: 1) pozostawia się w takim miejscu, aby sprawca mógł go niezwłocznie odebrać, albo 2) doręcza się sprawcy. § 5. Mandat karny, o którym mowa w § 1 pkt 3, powinien wskazywać organ, na rzecz którego w terminie 14 dni ukarany może uiścić grzywnę, oraz informować o skutkach jej nieuiszczenia w tym terminie. Mandat ten staje się prawomocny z chwilą uiszczenia uprawnionemu organowi grzywny we wskazanym terminie. Termin do uiszczenia grzywny liczy się od dnia: 1) wystawienia mandatu – w przypadku, o którym mowa w § 4 pkt 1; 2) doręczenia mandatu – w przypadku, o którym mowa w § 4 pkt 2.”."}
{"id":"2004_892_5","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1265, 1149, 1544, 1629 i 1669) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 119 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Bezrobotny, który podjął zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą bez powiadomienia o tym właściwego powiatowego urzędu pracy, podlega karze grzywny.”; 2) w art. 120 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Cudzoziemiec, który nielegalnie wykonuje pracę, podlega karze grzywny.”; 3) w art. 122 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kto: 1) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy lub nie opłaca ich w przewidzianym przepisami terminie, 2) nie zgłasza wymaganych danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na Fundusz Pracy lub udziela w tym zakresie nieprawdziwych wyjaśnień albo odmawia ich udzielenia – podlega karze grzywny.”."}
{"id":"2004_892_6","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 6. Jeżeli wykroczenie zostało popełnione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przy nakładaniu grzywny w drodze mandatu karnego stosuje się terminy określone w art. 97 § 1 ustawy zmienianej w art. 4 w brzmieniu dotychczasowym, chyba że termin określony w art. 97 § 1 ustawy zmienianej w art. 4 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą upływa później."}
{"id":"2004_892_7","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 7. Przepisy art. 20f ustawy zmienianej w art. 2 oraz art. 54 § 10 ustawy zmienianej w art. 4 stosuje się do czynów popełnionych od dnia wejścia w życie tych przepisów."}
{"id":"2004_892_78","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 78. Kto przez drażnienie lub płoszenie doprowadza zwierzę do tego, że staje się niebezpieczne, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.”; 6) art. 108 otrzymuje brzmienie: „Art. 108. Kto szczuje psem człowieka, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany.”; 7) w art. 119 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 500 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”; 8) w art. 120 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Kto w celu przywłaszczenia dopuszcza się wyrębu drzewa w lesie albo kradnie lub przywłaszcza sobie z lasu drzewo wyrąbane lub powalone, jeżeli wartość drzewa nie przekracza 500 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”; 9) w art. 122 § 1 i 2 otrzymują brzmienie: „§ 1. Kto nabywa mienie, wiedząc o tym, że pochodzi ono z kradzieży lub z przywłaszczenia, lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 500 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. § 2. Kto nabywa mienie, o którym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że zostało uzyskane za pomocą kradzieży lub przywłaszczenia, lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 500 złotych, podlega karze grzywny albo karze nagany.”; 10) w art. 124 § 1 otrzymuje brzmienie: „§ 1. Kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 500 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”."}
{"id":"2004_892_8","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 8. 1. W latach 2018–2027 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 28 891 573 zł, w tym w: 1) 2018 r. – 0 zł; 2) 2019 r. – 2 384 000 zł; 3) 2020 r. – 2 443 600 zł; 4) 2021 r. – 2 504 690 zł; 5) 2022 r. – 7 727 307 zł; 6) 2023 r. – 2 631 490 zł; 7) 2024 r. – 2 697 277 zł; 8) 2025 r. – 2 764 709 zł; 9) 2026 r. – 2 833 827 zł; 10) 2027 r. – 2 904 673 zł. 2. W przypadku zagrożenia przekroczenia lub przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, wprowadza się mechanizmy korygujące polegające na: 1) obniżeniu kosztów utrzymania rejestru; 2) racjonalizacji częstotliwości wykonywania obsługi serwisowej urządzeń. 3. Organem właściwym do monitorowania limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 2, jest Komendant Główny Policji."}
{"id":"2004_892_9","title":"Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw[1])","text":"Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 2 i art. 4 pkt 1 lit. b, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia; 2) art. 4 pkt 2 lit. b i pkt 3, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński [1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia oraz ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2405 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 416, 650, 730, 1039, 1544 i 1669. [3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2405 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 416, 650, 730, 1039, 1544, 1669 i … ."}
{"id":"2004_893_1","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) wprowadzanie do obrotu i do używania wyrobów stosowanych w medycynie weterynaryjnej; 2) nadzór nad wprowadzaniem do obrotu i do używania wyrobów medycznych przeznaczonych do stosowania w medycynie weterynaryjnej; 3) nadzór nad wyrobami stosowanymi w medycynie weterynaryjnej wprowadzonymi do obrotu i do używania; 4) sposób prowadzenia Rejestru wyrobów stosowanych w medycynie weterynaryjnej i podmiotów odpowiedzialnych za ich wprowadzenie do obrotu i do używania, zwanego dalej \"Rejestrem\"."}
{"id":"2004_893_10","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 10. 1. Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej \"Prezesem Urzędu\", prowadzi Rejestr wyrobów stosowanych w medycynie weterynaryjnej, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 8, 9 i 11. 2. Rejestr zawiera: 1) imię i nazwisko lub nazwę wytwórcy, jego adres lub siedzibę; 2) imię i nazwisko lub nazwę importera lub dystrybutora, jego adres lub siedzibę; 3) nazwę handlową wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz nazwy handlowe, pod którymi wyrób jest sprzedawany na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 4) nazwę techniczno-medyczną wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej; 5) przeznaczenie oraz ograniczenia w używaniu wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej; 6) termin ważności wpisu do Rejestru. 3. Podmiot uprawniony, który wprowadza do obrotu lub do używania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej, z wyłączeniem wyrobu medycznego przeznaczonego do stosowania w medycynie weterynaryjnej, dokonuje zgłoszenia Prezesowi Urzędu, przed wprowadzeniem do obrotu lub do używania wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej. 4. Podmiot uprawniony z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym innego niż Rzeczpospolita Polska, który wprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej, może dokonać zgłoszenia tego wyrobu także po wprowadzeniu go do obrotu i do używania, w terminie 30 dni od tego dnia. 5. Zgłoszenie do Rejestru zawiera: 1) imię i nazwisko lub nazwę wytwórcy, jego adres lub siedzibę; 2) imię i nazwisko lub nazwę importera lub dystrybutora, jego adres lub siedzibę; 3) nazwę handlową wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz nazwy handlowe, pod którymi wyrób jest sprzedawany na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 4) nazwę techniczno-medyczną wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej; 5) opis wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej i przewidziane przeznaczenie oraz ograniczenia w używaniu tego wyrobu; 6) pozytywną opinię o wyrobie. 6. Zgłoszeniu do Rejestru podlegają zmiany danych objętych Rejestrem. 7. Prezes Urzędu udostępnia Rejestr organom, o których mowa w art. 11 ust. 2, oraz zainteresowanym, na ich wniosek. 8. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza zgłoszeniowego do Rejestru, biorąc pod uwagę zakres danych objętych Rejestrem. 9. Za zgłoszenie do Rejestru oraz za zmianę danych zawartych w Rejestrze są pobierane opłaty, które stanowią dochód budżetu państwa. 10. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat rejestrowych, uwzględniając wysokość odpłatności w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej o zbliżonym dochodzie narodowym brutto na jednego mieszkańca."}
{"id":"2004_893_11","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 11. 1. Nadzór nad wyrobami stosowanymi w medycynie weterynaryjnej wprowadzonymi do obrotu i do używania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprawuje Prezes Urzędu. 2. Prezes Urzędu przy wykonywaniu swoich zadań współpracuje z: 1) Głównym Inspektorem Farmaceutycznym; 2) Głównym Inspektorem Sanitarnym; 3) Głównym Lekarzem Weterynarii; 4) Głównym Inspektorem Inspekcji Handlowej; 5) Szefem Służby Celnej; 6) Prezesem Urzędu Dozoru Technicznego; 7) Głównym Inspektorem Pracy; 8) Prezesem Państwowej Agencji Atomistyki - w zakresie właściwości tych organów. 3. Organy, o których mowa w ust. 2, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie wyrobów stosowanych w medycynie weterynaryjnej powiadamiają Prezesa Urzędu."}
{"id":"2004_893_12","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 12. Nadzór, o którym mowa w art. 11 ust. 1, obejmuje przeprowadzanie kontroli w zakresie wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów stosowanych w medycynie weterynaryjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."}
{"id":"2004_893_13","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 13. 1. Kontrola prowadzona przez Prezesa Urzędu jest wykonywana przez osoby przez niego upoważnione. 2. Kontrola jest prowadzona w godzinach pracy podmiotu kontrolowanego oraz w obecności upoważnionej przez niego osoby. 3. W ramach prowadzonej kontroli osoba kontrolująca w szczególności może zapoznać się z dokumentacją dotyczącą wymagań technicznych wyrobu i wymagań związanych z bezpieczeństwem stosowania wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej dla sprzętu elektromedycznego."}
{"id":"2004_893_14","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 14. 1. Z przeprowadzonej kontroli jest sporządzany protokół, który może zawierać zalecenia pokontrolne oraz uwagi upoważnionego przedstawiciela podmiotu kontrolowanego. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisuje osoba kontrolująca i upoważniony przedstawiciel podmiotu kontrolowanego. 3. Kontrolowany jest obowiązany, w terminie określonym w protokole, do realizacji zaleceń pokontrolnych."}
{"id":"2004_893_15","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 15. 1. W przypadku otrzymania informacji, że wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej nie spełnia określonych dla niego wymagań, Prezes Urzędu może: 1) zażądać od wytwórcy, dystrybutora lub importera udostępnienia próbek wyrobu niezbędnych do przeprowadzenia badań i weryfikacji tego wyrobu; 2) zlecić badania próbek, o których mowa w pkt 1, jednostce uprawnionej lub jednostce, o której mowa w art. 8 ust. 4. 2. W przypadku gdy wyniki badań i weryfikacji, o których mowa w ust. 1, potwierdzą, że wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej nie spełnia określonych dla niego wymagań, koszty tych badań i weryfikacji pokrywa odpowiednio wytwórca, dystrybutor lub importer."}
{"id":"2004_893_16","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 16. 1. W przypadkach gdy wyniki badań i weryfikacji, o których mowa w art. 15 ust. 1, lub wyniki kontroli, o której mowa w art. 13, potwierdzą, że wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej nie spełnia określonych dla niego wymagań albo nie wykonano zaleceń pokontrolnych, o których mowa w art. 14 ust. 1, Prezes Urzędu wydaje odpowiednią decyzję w sprawie: 1) wstrzymania wprowadzania do obrotu i do używania wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej; 2) wycofania z obrotu i z używania wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej. 2. Decyzja określona w ust. 1 pkt 1 jest wpisana do Rejestru, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, następuje wykreślenie wyrobu z Rejestru."}
{"id":"2004_893_17","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 17. 1. Powiadomienia o wstrzymaniu wprowadzania do obrotu i do używania lub wycofaniu z obrotu i z używania wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej dokonuje Prezes Urzędu. 2. Koszty powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, ponosi podmiot powiadamiający."}
{"id":"2004_893_18","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 18. Kto nie dokonuje zgłoszenia do Rejestru, o którym mowa w art. 10 ust. 3 lub 4, albo nie zgłasza do niego zmian - podlega grzywnie."}
{"id":"2004_893_19","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 19. Atesty i opinie wydane przez Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach dla wyrobów stosowanych w medycynie weterynaryjnej, o których mowa w art. 6, stają się opiniami o wyrobie w rozumieniu ustawy i zachowują ważność przez 5 lat od dnia wydania, nie krócej jednak niż do dnia 30 października 2004 r."}
{"id":"2004_893_2","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) dystrybutorze - należy przez to rozumieć osobę fizyczną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo osobę prawną z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wprowadzającą w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej; 2) importerze - należy przez to rozumieć osobę fizyczną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo osobę prawną z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wprowadzającą w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej pochodzący spoza terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 3) przewidzianym zastosowaniu - należy przez to rozumieć przeznaczenie wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej określone przez wytwórcę na oznakowaniach, w instrukcjach używania lub materiałach promocyjnych; 4) wnioskodawcy - należy przez to rozumieć wytwórcę lub osobę przez niego upoważnioną; 5) wprowadzeniu do obrotu - należy przez to rozumieć przekazanie, nieodpłatnie albo za opłatą, po raz pierwszy wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 6) wprowadzeniu do używania - należy przez to rozumieć pierwsze udostępnienie użytkownikowi, nieodpłatnie albo za opłatą, wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej w celu użycia zgodnie z przewidzianym zastosowaniem na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym; 7) wyposażeniu wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej - należy przez to rozumieć przedmioty, które nie będąc wyrobami stosowanymi w medycynie weterynaryjnej, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę; 8) wyrobie do diagnostyki in vitro stosowanym w medycynie weterynaryjnej należy przez to rozumieć: a) wyrób medyczny będący odczynnikiem, kalibratorem, materiałem kontrolnym, testem, zestawem, przyrządem, aparatem, sprzętem lub systemem stosowanym osobno lub w połączeniu, przeznaczonym przez wytwórcę do stosowania in vitro, w celu badania próbek pobranych z organizmu zwierzęcego, w tym próbek krwi lub tkanek, wyłącznie lub głównie w celu dostarczenia informacji: - o stanie fizjologicznym lub patologicznym organizmu, - umożliwiających nadzorowanie działań terapeutycznych, b) pojemniki na próbki typu próżniowego i inne przeznaczone przez wytwórcę do bezpośredniego przechowywania oraz konserwacji próbek pochodzących od zwierząt do badania diagnostycznego in vitro, c) sprzęt laboratoryjny ogólnego stosowania, jeżeli ze względu na jego właściwości jest on specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do badań diagnostycznych in vitro; 9) wyrobie do diagnostyki in vitro do samodzielnego stosowania - należy przez to rozumieć wyrób medyczny do diagnostyki in vitro oraz wyrób do diagnostyki in vitro stosowany w medycynie weterynaryjnej, używany przez właściciela zwierzęcia lub osobę odpowiedzialną za zwierzę; 10) wyrobie medycznym przeznaczonym do stosowania w medycynie weterynaryjnej - należy przez to rozumieć wyrób medyczny w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. Nr ..., poz. ...), przeznaczony przez wytwórcę do używania w medycynie weterynaryjnej; 11) wyrobie stosowanym w medycynie weterynaryjnej - należy przez to rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał i inny przedmiot stosowany osobno lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem niezbędnym do właściwej jego obsługi, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u zwierząt w celu: a) diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób, b) diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów, c) prowadzenia badań, korygowania lub zmian budowy anatomicznej albo procesu fizjologicznego, d) regulacji rui - który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na powierzchni ciała zwierzęcia środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz może być przez niego wspomagany; 12) wytwórcy - należy przez to rozumieć osobę fizyczną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo osobę prawną odpowiedzialną za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej przed wprowadzeniem go do obrotu niezależnie od tego, czy powyższe czynności wykonuje ona sama czy w jej imieniu osoba trzecia. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie stosowanym w medycynie weterynaryjnej bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć sprzęt elektromedyczny, instrumenty i sprzęt weterynaryjny, wyrób medyczny przeznaczony do stosowania w medycynie weterynaryjnej i wyrób do diagnostyki in vitro stosowany w medycynie weterynaryjnej oraz wyposażenie wyrobu stosowanego w medycynie weterynaryjnej."}
{"id":"2004_893_20","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 20. Podmiot uprawniony, który uzyskał pozytywną opinię o wyrobie wydaną przez Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach do dnia 30 kwietnia 2004 r. obowiązany jest do dokonania zgłoszenia do Rejestru danych o których mowa w art. 10, do dnia 30 czerwca 2005 r."}
{"id":"2004_893_21","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 21. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. _______________________________ [1] Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia dyrektywy 84\/539\/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do sprzętu elektromedycznego stosowanego w medycynie lub weterynarii (Dz. Urz. WE L 300 z 19.11.1984, str. 179 i n.)."}
{"id":"2004_893_3","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 3. 1. Do obrotu i do używania mogą być wprowadzane wyroby stosowane w medycynie weterynaryjnej spełniające wymagania określone w ustawie. 2. Podmiotem uprawnionym do wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów stosowanych w medycynie weterynaryjnej, zwanym dalej \"podmiotem uprawnionym\", jest wytwórca, importer i dystrybutor. 3. Wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej wprowadzony do obrotu i do używania powinien być właściwie dostarczony i prawidłowo zainstalowany, zgodnie z przewidzianym przez wytwórcę zastosowaniem. 4. Użytkownicy wyrobów medycznych przeznaczonych do stosowania w medycynie weterynaryjnej są obowiązani do zachowania należytej staranności w zakresie doboru, instalowania, uruchamiania oraz przeprowadzania przeglądów i konserwacji, a w szczególności są obowiązani do przestrzegania instrukcji używania dostarczonej przez wytwórcę. 5. Podmiot uprawniony, który wprowadza wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany dostarczyć użytkownikowi informacje w języku polskim. Jeżeli wyrób ma być stosowany przez profesjonalistów, to po uzyskaniu pisemnej zgody użytkownika można dostarczyć mu wymagane informacje w innym języku niż język polski."}
{"id":"2004_893_4","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 4. 1. Wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej, z wyłączeniem wyrobu do diagnostyki in vitro stosowanego w medycynie weterynaryjnej, wprowadzany do obrotu i do używania musi spełniać określone dla niego wymagania techniczne i wymagania związane z bezpieczeństwem jego stosowania. 2. Wyrób medyczny przeznaczony do stosowania w medycynie weterynaryjnej, dopuszczony do obrotu i do używania u ludzi, musi spełniać odpowiednie wymagania związane z bezpieczeństwem i skutecznością, zróżnicowane w zależności od stosowania tych wyrobów u zwierząt i u ludzi. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne i wymagania związane z bezpieczeństwem stosowania dla sprzętu elektromedycznego, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo jego stosowania. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne i wymagania związane z bezpieczeństwem stosowania dla instrumentów i sprzętu weterynaryjnego, uwzględniając ocenę ryzyka."}
{"id":"2004_893_5","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 5. 1. Wytwórca sprzętu elektromedycznego stosowanego w medycynie weterynaryjnej spełniającego wymagania, o których mowa w art. 4 ust. 1, oznacza wyrób znakiem zgodności i sporządza deklarację o spełnieniu tych wymagań. 2. Wytwórca instrumentów i sprzętu weterynaryjnego oraz wyrobów medycznych przeznaczonych do stosowania w medycynie weterynaryjnej po spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, sporządza oświadczenie o spełnieniu tych wymagań. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, grupy według rodzaju przeznaczenia dla sprzętu elektromedycznego wykorzystywanego w medycynie weterynaryjnej, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo jego stosowania. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku zgodności oraz wzór deklaracji o spełnieniu wymagań dla sprzętu elektromedycznego wykorzystywanego w medycynie weterynaryjnej, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo jego stosowania."}
{"id":"2004_893_6","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 6. Do obrotu i do używania mogą być wprowadzane, po uzyskaniu pozytywnej opinii o wyrobie: 1) wyroby do diagnostyki in vitro stosowane w medycynie weterynaryjnej w zakresie chorób zakaźnych zwierząt, w tym zoonoz, oraz pozostałości substancji niepożądanych w tkankach zwierząt; 2) narzędzia i przyrządy do badania mięsa zwierząt rzeźnych; 3) wyroby do diagnostyki in vitro do samodzielnego stosowania w medycynie weterynaryjnej; 4) wyroby medyczne przeznaczone do stosowania w medycynie weterynaryjnej, w których wykorzystano pozbawione życia tkanki zwierzęce lub ich pochodne, w tym przeznaczone do kontaktowania się z uszkodzoną skórą."}
{"id":"2004_893_7","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 7. 1. Pozytywna opinia o wyrobie będąca podstawą wpisu do Rejestru oraz opinia o przedłużeniu ważności wpisu do Rejestru i zmiany w opinii dotyczące zmiany parametrów wyrobu są wydawane na podstawie weryfikacji dokumentacji wyrobu, o którym mowa w art. 6, lub wyników badań, w tym badań laboratoryjnych, przeprowadzonych dla tego wyrobu. 2. Opinie, o których mowa w ust. 1, są wydawane przez Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, zwany dalej \"jednostką uprawnioną\". 3. Wydanie opinii, o których mowa w ust. 1, powinno nastąpić nie później niż 120 dni od dnia złożenia wymaganej dokumentacji i egzemplarza wyrobu, o którym mowa w art. 6. 4. Opinie, o których mowa w ust. 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż 5 lat. 5. Za wydanie opinii, o których mowa w ust. 1, i przeprowadzenie badań wyrobu są pobierane opłaty. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wydanie opinii, o których mowa w ust.1, oraz przeprowadzenie badań, uwzględniając zakres badań, jakie powinny być wykonane dla wydania opinii."}
{"id":"2004_893_8","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 8. 1. Jednostka uprawniona dokonuje weryfikacji dokumentacji wyrobu, o którym mowa w art. 6. 2. Badania wyrobu przeprowadza jednostka uprawniona. 3. Jednostka uprawniona może zażądać od wnioskodawcy uzupełnienia dokumentacji i wszelkich niezbędnych wyjaśnień. 4. W przypadku gdy jednostka uprawniona nie może przeprowadzić badań wyrobu, wyznacza, w porozumieniu z wnioskodawcą, wyspecjalizowaną jednostkę do przeprowadzenia badań tego wyrobu."}
{"id":"2004_893_9","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej[1]","text":"Art. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa, może, w drodze decyzji, dopuścić do używania, w wyjątkowych przypadkach, bez konieczności spełnienia wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wyrób stosowany w medycynie weterynaryjnej, jeżeli jego zastosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia zwierząt."}
{"id":"2004_894_1","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 143, poz. 1199) w art. 1 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) art. 3a otrzymuje brzmienie: „Art. 3a. § 1. Podania oraz deklaracje określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 3 mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej. § 2. Organ podatkowy lub elektroniczna skrzynka podawcza systemu teleinformatycznego administracji podatkowej potwierdza, w formie elektronicznej, złożenie deklaracji lub podania za pomocą środków komunikacji elektronicznej. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje deklaracji, które mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej, mając na względzie potrzebę stopniowego upowszechniania elektronicznej formy kontaktów z organami podatkowymi oraz częstotliwość składania deklaracji.”; 3) dodaje się art. 3b-3d w brzmieniu: „Art. 3b. § 1. Deklaracja składana za pomocą środków komunikacji elektronicznej powinna zawierać: 1) dane w ustalonym formacie elektronicznym, zawarte we wzorze deklaracji określonym w odrębnych przepisach, 2) jeden podpis elektroniczny. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia: 1) strukturę logiczną deklaracji i podań składanych za pomocą środków komunikacji elektronicznej; 2) sposób przesyłania deklaracji i podań za pomocą środków komunikacji elektronicznej; 3) rodzaje podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone poszczególne typy deklaracji lub podań. § 3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w § 2, minister właściwy do spraw finansów publicznych powinien uwzględnić: 1) potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w deklaracjach i podaniach oraz potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem; 2) limity wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku wynikających z deklaracji i rodzaj podatku, którego dotyczy deklaracja, a także wymagania dla poszczególnych rodzajów podpisu określone w przepisach o podpisie elektronicznym, w szczególności dotyczące weryfikacji podpisu i znakowania czasem."}
{"id":"2004_894_2","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 2. W okresie od dnia 16 sierpnia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. deklaracje określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 3a § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470) mogą składać, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, tylko podmioty, o których mowa w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. a ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1267, Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 183, poz. 1538)."}
{"id":"2004_894_3","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Marek Jurek"}
{"id":"2004_894_3c","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3c. § 1. Podatnik lub płatnik zamierzający składać deklaracje w formie elektronicznej: 1) zawiadamia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawie ewidencji podatników i płatników oraz 2) wskazuje osobę lub osoby upoważnione do składania deklaracji w tej formie i podpisywania deklaracji podpisem elektronicznym. § 2. Podatnik lub osoba upoważniona, o której mowa w § 1 pkt 2, składa za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgłoszenie upoważnienia. § 3. Deklaracje mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej po potwierdzeniu zgodności danych zawartych w zawiadomieniu z danymi podanymi w zgłoszeniu. Potwierdzenie następuje w formie zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego w terminie miesiąca od dnia złożenia zgłoszenia. Zaświadczenie może być także wydane w formie elektronicznej. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb składania oraz wzór zawiadomienia, o którym mowa w § 1, uwzględniając dane identyfikujące podatnika lub płatnika, dane identyfikujące osobę upoważnioną do elektronicznego podpisywania deklaracji, a także zakres jej upoważnienia; 2) tryb składania zgłoszenia oraz strukturę logiczną zgłoszenia, o którym mowa w § 2, uwzględniając dane identyfikujące podatnika lub płatnika, dane identyfikujące osobę upoważnioną oraz zakres jej upoważnienia do elektronicznego podpisywania deklaracji."}
{"id":"2004_894_3d","title":"Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw","text":"Art. 3d. Składanie deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta), staroście, marszałkowi województwa regulują odrębne przepisy.”;”."}
{"id":"2004_895_1","title":"Ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz. 675) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) budowa i utrzymywanie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń;”; 2) w art. 124 w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody.”."}
{"id":"2004_895_2","title":"Ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.[1])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu; w studium ustala się ich rozmieszczenie.”; 2) w art. 15 w ust. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: „3a) granice terenów pod budowę urządzeń, o których mowa w art. 10 ust. 2a, oraz granice ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych urządzeń na środowisko;”."}
{"id":"2004_895_3","title":"Ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 3. 1. Obowiązujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz plany zagospodarowania przestrzennego województw zachowują moc. 2. Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu lub studium, a postępowanie nie zostało zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe."}
{"id":"2004_895_4","title":"Ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Grzegorz Schetyna [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087, z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 127, poz. 880, z 2008 r. Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz. 1237 i Nr 220, poz. 1281 oraz z 2010 r. Nr 24, poz. 124, Nr 75, poz. 474, Nr 106, poz. 675, Nr 119, poz. 804 i Nr 130, poz. 871."}
{"id":"2004_897_1","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 1. Ustawa określa: 1) zadania i właściwość jednostek organizacyjnych oraz organów w zakresie organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych określonej przepisami Unii Europejskiej wymienionymi w załączniku; 2) organizację i kompetencje Komisji Porozumiewawczej do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych; 3) zasady działania Funduszu Promocji Mleczarstwa."}
{"id":"2004_897_10","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Podmiot skupujący jest obowiązany do: 1) prowadzenia ewidencji producentów dostarczających mleko podmiotom skupującym, zwanych dalej \"dostawcami hurtowymi\", dostarczających mleko do tego podmiotu, zawierającej: a) imię i nazwisko albo nazwę oraz miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres dostawcy hurtowego, b) miejsce położenia gospodarstwa dostawcy hurtowego, c) informacje o: - przysługujących dostawcom hurtowym indywidualnych ilościach referencyjnych, z uwzględnieniem zmian tych ilości związanych ze zbyciem, dzierżawą, konwersją, dziedziczeniem lub zwiększeniem tych ilości w związku z przyznaniem indywidualnych ilości referencyjnych z krajowej rezerwy krajowej ilości referencyjnej, zwanych dalej \"indywidualnymi ilościami referencyjnymi przysługującymi na dany dzień roku\", - ilości mleka dostarczonego przez poszczególnych dostawców hurtowych, z podaniem średniej ważonej zawartości tłuszczu w tym mleku, wyrażonej w gramach na kilogram mleka, oraz ilości mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, - procentowym wykorzystaniu indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku przez poszczególnych dostawców hurtowych, wyrażonym jako iloraz ilości mleka dostarczonego przez dostawców hurtowych od początku każdego dwunastomiesięcznego okresu począwszy od dnia 1 kwietnia, zwanego dalej \"rokiem kwotowym\", przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu i posiadanych przez tych dostawców hurtowych indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, - terminie rozpoczęcia albo zaprzestania przez dostawcę hurtowego dostaw mleka do podmiotu skupującego, - pobranych od poszczególnych dostawców hurtowych i przekazanych na rachunek bankowy właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji zaliczkach na poczet opłaty, o których mowa w art. 33, - rozliczeniach z tytułu opłat, o których mowa w art. 33; 2) przekazywania do dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji, w terminie do 25 dnia każdego miesiąca, informacji, o których mowa w pkt 1 lit. c tiret pierwsze - tiret piąte, za poprzedni miesiąc; 3) przekazywania dostawcy hurtowemu, w terminie do 25 dnia każdego miesiąca, informacji za poprzedni miesiąc o: a) wielkości indywidualnej ilości referencyjnej przysługującej na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień danego miesiąca, b) referencyjnej zawartości tłuszczu w mleku objętym indywidualną ilością referencyjną przysługującą na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień danego miesiąca, c) ilości mleka dostarczonego podmiotowi skupującemu w danym miesiącu przez dostawcę hurtowego, d) średniej ważonej zawartości tłuszczu w mleku dostarczonym podmiotowi skupującemu w danym miesiącu przez dostawcę hurtowego, e) ilości mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu dostarczonego podmiotowi skupującemu w danym miesiącu przez dostawcę hurtowego, f) średniej ważonej zawartości tłuszczu w mleku dostarczonym podmiotowi skupującemu przez dostawcę hurtowego od początku roku kwotowego, g) ilości mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu dostarczonego podmiotowi skupującemu przez dostawcę hurtowego od początku danego roku kwotowego, h) ilości mleka o referencyjnej zawartości tłuszczu pozostałej do wykorzystania do końca danego roku kwotowego przez dostawcę hurtowego w ramach indywidualnej ilości referencyjnej przysługującej na dany dzień roku; 4) przekazywania do dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji, w terminie do dnia 15 maja, informacji za poprzedni rok kwotowy dotyczących: a) ilości mleka dostarczonego w danym roku kwotowym przez poszczególnych dostawców hurtowych, b) średniej ważonej zawartości tłuszczu w mleku dostarczonym w danym roku kwotowym przez poszczególnych dostawców hurtowych, c) ilości mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, dostarczonego w danym roku kwotowym przez poszczególnych dostawców hurtowych, d) pobranych i przekazanych na rachunek bankowy właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji zaliczkach na poczet opłaty, o których mowa w art. 33; 5) przekazywania dostawcy hurtowemu, w terminie do dnia 15 maja, informacji za poprzedni rok kwotowy dotyczących: a) ilości mleka dostarczonego w danym roku kwotowym przez dostawcę hurtowego, b) średniej ważonej zawartości tłuszczu w mleku dostarczonym w danym roku kwotowym przez dostawcę hurtowego, c) łącznej ilości mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, dostarczonego w danym roku kwotowym przez dostawcę hurtowego, d) pobranych i przekazanych na rachunek bankowy właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji zaliczkach na poczet opłaty, o których mowa w art. 33. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 25, mając na uwadze potrzebę zapewnienia prawidłowego przekazywania informacji o stopniu wykorzystania przez dostawców hurtowych indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku."}
{"id":"2004_897_11","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 11. 1. Producenci wprowadzający do obrotu mleko lub przetwory mleczne przeznaczone do bezpośredniego spożycia, zwani dalej \"dostawcami bezpośrednimi\", prowadzą miesięczny rejestr mleka i przetworów mlecznych. 2. Rejestr poza informacjami określonymi w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 1 załącznika, zawiera informacje dotyczące: 1) ilości mleka: a) wyprodukowanego w gospodarstwie, b) zużytego w gospodarstwie na własne potrzeby, c) wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych wprowadzonych do obrotu, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia; 2) wielkości indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku oraz stopnia ich wykorzystania. 3. Dostawca bezpośredni jest obowiązany do przekazywania do dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji, w terminie do dnia 15 maja, informacji, o których mowa w ust. 2, za poprzedni rok kwotowy oraz informacji dotyczących ilości mleka wprowadzonego do obrotu i wykorzystanego do produkcji przetworów mlecznych wprowadzonych do obrotu, przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, w ilości przekraczającej indywidualną ilość referencyjną przysługującą na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego. 4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, sposób jego prowadzenia oraz wzór formularza do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3, mając na uwadze potrzebę zapewnienia prawidłowego przekazywania informacji o stopniu wykorzystania przez dostawców bezpośrednich indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego."}
{"id":"2004_897_12","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. W przypadku niespełnienia przez dostawcę bezpośredniego obowiązków, o których mowa w art. 11 ust. 1-3, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji cofa, w drodze decyzji, przyznaną indywidualną ilość referencyjną. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji."}
{"id":"2004_897_13","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 13. 1. Dyrektor oddziału terenowego Agencji prowadzi rejestr producentów. 2. Rejestr producentów zawiera: 1) imiona i nazwiska, numery identyfikacji podatkowej (NIP), numery ewidencyjne powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL) lub innych dokumentów potwierdzających tożsamość oraz miejsca zamieszkania i adresy albo nazwy, numery identyfikacji podatkowej (NIP), numery Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), o ile zostały nadane, oraz siedziby i adresy producentów; 2) numery identyfikacyjne z krajowego systemu ewidencji producentów nadane na podstawie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, przekazywane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa; 3) miejsca położenia gospodarstw producentów; 4) numery siedzib stad krów mlecznych danego producenta w rozumieniu przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt; 5) wielkości indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku poszczególnym producentom; 6) numery decyzji oraz informacje o tytule prawnym do przyznanych producentom indywidualnych ilości referencyjnych oraz ich wielkości; 7) deklarowane wielkości dostaw mleka do poszczególnych podmiotów skupujących. 3. Rejestr prowadzi się w formie elektronicznej w systemie teleinformatycznym Agencji. 4. Dyrektor oddziału terenowego Agencji gromadzi dokumenty: 1) stanowiące podstawę wpisu do rejestru producentów; 2) o których mowa w art. 23 ust. 1, art. 27 ust. 2 i art. 28 ust. 3; 3) inne składane przez producentów. 5. Producent informuje, w formie pisemnej, dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji o zmianie danych, o których mowa w ust. 2 pkt 14, 6 i 7, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia zmiany. 6. W przypadku zmiany podmiotu skupującego dostawca hurtowy jest obowiązany niezwłocznie powiadomić dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji o wyborze podmiotu skupującego oraz o ilości mleka, jaką zamierza sprzedać temu podmiotowi. 7. Dostawca hurtowy, w terminie 3 dni od dnia rozpoczęcia sprzedaży mleka nowemu podmiotowi skupującemu, jest obowiązany przedłożyć temu podmiotowi zaświadczenie, wydane przez dotychczasowy podmiot skupujący, o ilości mleka skupionego od tego dostawcy hurtowego w danym roku kwotowym, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu. 8. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 7, podmiot skupujący jest obowiązany wydać dostawcy hurtowemu, na jego wniosek, w terminie 3 dni od dnia zaprzestania sprzedaży mleka temu podmiotowi."}
{"id":"2004_897_14","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Tworzy się krajową rezerwę krajowej ilości referencyjnej, zwaną dalej \"krajową rezerwą\". 2. Krajowa rezerwa może być przeznaczona na: 1) zwiększenie indywidualnych ilości referencyjnych posiadanych przez producentów rozwijających produkcję mleka; 2) przyznanie indywidualnych ilości referencyjnych producentom rozpoczynającym produkcję mleka; 3) zwiększenie indywidualnych ilości referencyjnych w przypadku uwzględnienia odwołań od decyzji w sprawie przyznania indywidualnych ilości referencyjnych; 4) zabezpieczenie ewentualnego przekroczenia krajowej ilości referencyjnej."}
{"id":"2004_897_15","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Decyzję w sprawie przyznania indywidualnej ilości referencyjnej z krajowej rezerwy wydaje, na wniosek producenta, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 3. Wniosek o przyznanie indywidualnej ilości referencyjnej z krajowej rezerwy zawiera: 1) imię i nazwisko, numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL) lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), o ile został nadany, oraz siedzibę i adres wnioskodawcy; 2) status prawny gospodarstwa wnioskodawcy; 3) miejsce położenia gospodarstwa wnioskodawcy; 4) wielkość powierzchni użytków rolnych; 5) wielkość indywidualnej ilości referencyjnej będącej przedmiotem wniosku; 6) ilość mleka, jaką producent zamierza dostarczać do poszczególnych podmiotów skupujących; 7) wielkość wzrostu sprzedaży mleka lub przetworów mlecznych w stosunku do posiadanej indywidualnej ilości referencyjnej; 8) wskazanie przeznaczenia indywidualnej ilości referencyjnej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 i 2. 4. Wniosek składa się na formularzu opracowanym i udostępnianym przez Agencję. 5. Dostawca hurtowy lub bezpośredni, który otrzymał indywidualną ilość referencyjną przyznaną z krajowej rezerwy w okresie 2 lat od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może dokonać zbycia części lub całości indywidualnej ilości referencyjnej. 6. W przypadku zbycia części lub całości indywidualnej ilości referencyjnej w okresie, o którym mowa w ust. 5, ilość pochodząca z krajowej rezerwy wraca do krajowej rezerwy."}
{"id":"2004_897_16","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Producentowi rozpoczynającemu produkcję mleka, który będzie dostarczał mleko do podmiotów skupujących, w decyzji, o której mowa w art. 15 ust. 1, nie określa się referencyjnej zawartości tłuszczu. 2. Producentowi, o którym mowa w ust. 1, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji przyznaje, w drodze decyzji, referencyjną zawartość tłuszczu na podstawie średniej ważonej zawartości tłuszczu w mleku dostarczonym przez producenta podczas pierwszych 12 miesięcy dostaw, według stanu na ostatni dzień 12 miesiąca dostaw. Decyzję tę wydaje się z urzędu w terminie 14 dni od ostatniego dnia 12 miesiąca dostaw. 3. W przypadku gdy zakończenie roku kwotowego następuje przed dniem wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, w celu rozliczenia wykorzystania indywidualnej ilości referencyjnej przysługującej na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego, oraz ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 33, uwzględnia się wyłącznie ilość dostarczonego mleka w danym roku kwotowym. 4. Przeliczanie ilości mleka dostarczanego podmiotom skupującym przez producenta, o którym mowa w ust. 1, na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, stosuje się począwszy od 1 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została wydana decyzja, o której mowa w ust. 2."}
{"id":"2004_897_17","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 17. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określa corocznie, w drodze rozporządzenia, na dany rok kwotowy, wysokość krajowej rezerwy z podziałem na krajową rezerwę dla dostawców hurtowych i krajową rezerwę dla dostawców bezpośrednich, mając na względzie właściwe wykorzystanie krajowej ilości referencyjnej oraz restrukturyzację sektora mleczarskiego."}
{"id":"2004_897_18","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 18. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określa corocznie, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb rozdysponowania krajowej rezerwy, mając na względzie restrukturyzację sektora mleczarskiego, produkcję mleka w poszczególnych regionach kraju oraz wysokość krajowej rezerwy dla dostawców hurtowych i krajowej rezerwy dla dostawców bezpośrednich."}
{"id":"2004_897_19","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 19. W zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 2 załącznika, minister właściwy do spraw rynków rolnych jest organem właściwym do przekazywania Komisji Europejskiej informacji dotyczących zasad rozdysponowania krajowej rezerwy."}
{"id":"2004_897_2","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Do działalności prowadzonej przez Agencję Rynku Rolnego, zwaną dalej \"Agencją\", w zakresie zadań określonych w przepisach wymienionych w załączniku nie stosuje się przepisów o ochronie konsumentów i konkurencji oraz przepisów o zamówieniach publicznych, z wyłączeniem dysponowania przez Prezesa Agencji środkami Funduszu Promocji Mleczarstwa."}
{"id":"2004_897_20","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 20. W zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 1 załącznika, Prezes Agencji jest organem właściwym do przekazywania Komisji Europejskiej: 1) informacji dotyczących: a) zasad wdrożenia systemu kwotowania produkcji mleka w Rzeczypospolitej Polskiej, b) dokonanych konwersji indywidualnych ilości referencyjnych; 2) rocznego kwestionariusza dotyczącego wykorzystania krajowej ilości referencyjnej."}
{"id":"2004_897_21","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 21. 1. Badania zawartości tłuszczu w mleku uwzględnianej przy rozliczeniu wykorzystania indywidualnej ilości referencyjnej wykonują laboratoria, które: 1) uczestniczą w międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych prowadzonych przez jednostkę organizacyjną określoną przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych, zwaną dalej \"laboratorium referencyjnym\"; 2) stosują do sprawdzania metod badawczych próby wzorcowe przygotowane przez laboratorium referencyjne. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, laboratorium referencyjne do badań zawartości tłuszczu w mleku, mając na względzie zapewnienie uzyskiwania wiarygodnych wyników badań. 3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, metody pobierania próbek mleka do badań zawartości tłuszczu w mleku oraz metody oznaczania zawartości tłuszczu w mleku, biorąc pod uwagę ich ujednolicenie i uzyskiwanie wiarygodnych wyników."}
{"id":"2004_897_22","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 22. 1. Prawo do indywidualnej ilości referencyjnej lub jego część może być zbywane lub wydzierżawiane wyłącznie producentowi, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, która dla swojej ważności wymaga zarejestrowania przez dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji przez dokonanie wpisu do rejestru producentów. 2. Umowa zbycia, o której mowa w ust. 1, jest zawierana do końca lutego danego roku kwotowego między producentami posiadającymi gospodarstwa na terenie tego samego oddziału terenowego Agencji. 3. Umowa dzierżawy na dany rok kwotowy jest zawierana do dnia 31 stycznia danego roku kwotowego między: 1) dostawcami hurtowymi sprzedającymi mleko temu samemu podmiotowi skupującemu i posiadającymi gospodarstwa na terenie tego samego oddziału terenowego Agencji albo 2) dostawcami bezpośrednimi posiadającymi gospodarstwa na terenie tego samego oddziału terenowego Agencji. 4. Prawo do indywidualnej ilości referencyjnej może być wydzierżawiane nie dłużej niż przez trzy kolejne lata kwotowe. 5. W przypadku zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, 5% indywidualnej ilości referencyjnej stanowiącej przedmiot umowy przechodzi do krajowej rezerwy."}
{"id":"2004_897_23","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 23. 1. Umowę, o której mowa w art. 22 ust. 1, nabywca lub dzierżawca przedkłada dyrektorowi właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji w terminie 5 dni roboczych od dnia zawarcia umowy. 2. Na podstawie umowy, o której mowa w art. 22 ust. 1, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji stwierdza, w drodze decyzji, wielkość indywidualnej ilości referencyjnej przysługującej każdej ze stron umowy. 3. W przypadku gdy warunki określone w art. 22 ust. 1-4 nie zostały spełnione, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji odmawia, w drodze decyzji, stwierdzenia wielkości indywidualnej ilości referencyjnej przysługującej każdej ze stron umowy. 4. Od decyzji, o których mowa w ust. 2 i 3, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 5. Dostawca hurtowy jest obowiązany powiadomić, w terminie 3 dni od dnia zawarcia umowy, podmiot skupujący o zbyciu lub wydzierżawieniu prawa do indywidualnej ilości referencyjnej. 6. Zbywca prawa do indywidualnej ilości referencyjnej nie może otrzymać indywidualnej ilości referencyjnej z krajowej rezerwy przed upływem 5 lat od dnia zbycia tego prawa."}
{"id":"2004_897_24","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 24. 1. Indywidualna ilość referencyjna może ulegać konwersji stałej lub tymczasowej, częściowo lub w całości, z dostaw na sprzedaż bezpośrednią oraz ze sprzedaży bezpośredniej na dostawy. 2. Konwersji, o której mowa w ust. 1, dokonuje się na wniosek właściciela indywidualnej ilości referencyjnej, składany do dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji po upływie co najmniej roku kwotowego od dnia uzyskania prawa do indywidualnej ilości referencyjnej będącej przedmiotem konwersji. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera: 1) imię i nazwisko, numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL) lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), o ile został nadany, oraz siedzibę i adres producenta; 2) numer identyfikacyjny z krajowego systemu ewidencji producentów nadany na podstawie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności; 3) miejsce położenia gospodarstwa producenta; 4) numer siedziby stada krów mlecznych danego producenta w rozumieniu przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt; 5) numery decyzji oraz informacje o tytule prawnym do przyznananej producentowi indywidualnej ilości referencyjnej oraz jej wielkości; 6) stopień wykorzystania indywidualnej ilości referencyjnej przysługującej na dzień składania wniosku o konwersję; 7) wielkość indywidualnej ilości referencyjnej będącej przedmiotem wniosku o konwersję; 8) wskazanie przez wnioskodawcę podmiotu skupującego, do którego będzie dostarczał mleko w ilości objętej wnioskiem o konwersję - w przypadku konwersji sprzedaży bezpośredniej na dostawy. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się na formularzu opracowanym i udostępnianym przez Agencję. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się: 1) w przypadku konwersji stałej - do dnia 31 stycznia roku kwotowego poprzedzającego rok kwotowy, od którego konwersja zostanie zastosowana; 2) w przypadku konwersji tymczasowej - do dnia 31 stycznia danego roku kwotowego. 6. Na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 2, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji wydaje decyzję odpowiednio o przyznaniu indywidualnej ilości referencyjnej lub o zmianie wielkości indywidualnej ilości referencyjnej oraz dokonuje, w terminie 14 dni, wpisu o konwersji w rejestrze producentów. 7. W przypadku konwersji sprzedaży bezpośredniej na dostawy referencyjna zawartość tłuszczu dla mleka objętego dostawami po dokonaniu konwersji pozostaje bez zmian w stosunku do referencyjnej zawartości tłuszczu dla mleka objętego dostawami przed dokonaniem konwersji, jeżeli producent przedłoży dyrektorowi właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji dokument dotyczący oceny użytkowości krów mlecznych, za okres 12 miesięcy poprzedzających termin złożenia wniosku, potwierdzający wyższą niż 38g\/kg zawartość tłuszczu w mleku objętym sprzedażą bezpośrednią, wydany przez Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt."}
{"id":"2004_897_25","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Producent jest obowiązany poinformować pisemnie dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji o zmianie miejsca produkcji mleka, podając wielkość tej produkcji. 2. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji dokonuje wpisu do rejestru producentów."}
{"id":"2004_897_26","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 26. Prawo do indywidualnej ilości referencyjnej jest dziedziczne, z tym że dziedziczy je osoba lub osoby, które odziedziczyły gospodarstwo i które będą kontynuowały produkcję mleka. Jeżeli spadek przypada Skarbowi Państwa indywidualna ilość referencyjna przechodzi do krajowej rezerwy."}
{"id":"2004_897_27","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 27. 1. Spadkobierca, który dziedziczy gospodarstwo i który będzie kontynuować produkcję mleka, przesyła niezwłocznie kopię wniosku o stwierdzenie nabycia spadku dyrektorowi oddziału terenowego Agencji właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania spadkobiercy. 2. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1, na podstawie kopii wniosku o stwierdzenie nabycia spadku dokonuje tymczasowego wpisu spadkobiercy do rejestru producentów i informuje dyrektora oddziału terenowego Agencji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania spadkodawcy o dokonaniu tymczasowego wpisu. 3. W terminie 14 dni od uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku spadkobierca przesyła kopię tego postanowienia dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1. 4. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1, na podstawie kopii postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, dokonuje wpisu do rejestru producentów o przejściu prawa do indywidualnej ilości referencyjnej na spadkobiercę."}
{"id":"2004_897_28","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. W przypadku gdy gospodarstwo dziedziczy więcej niż jedna osoba, w okresie od dnia otwarcia spadku do dnia złożenia dyrektorowi oddziału terenowego Agencji właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania spadkobiercy, kopii umowy o dziale spadku albo kopii postanowienia sądu o dziale spadku, uprawnienia spadkobierców do indywidualnej ilości referencyjnej, z wyłączeniem możliwości zbycia, dzierżawy lub konwersji, wykonuje upoważniony przez nich spadkobierca. 2. Upoważniony spadkobierca przedstawia niezwłocznie pisemne upoważnienie do wykonywania uprawnień, o których mowa w ust. 1, dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1. 3. Na podstawie pisemnego upoważnienia, o którym mowa w ust. 2, dyrektor oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1, dokonuje tymczasowego wpisu upoważnionego spadkobiercy do rejestru producentów i informuje dyrektora oddziału terenowego Agencji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania spadkodawcy o dokonaniu tymczasowego wpisu. 4. Do czasu wejścia w życie umowy o dziale spadku albo uprawomocnienia się postanowienia sądu o dziale spadku, spadkobiercy, o których mowa w ust. 1, ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania związane z wykonywaniem prawa do indywidualnej ilości referencyjnej. 5. W terminie 14 dni od dnia wejścia w życie umowy o dziale spadku albo uprawomocnienia się postanowienia sądu o dziale spadku spadkobierca lub spadkobiercy przesyłają kopię umowy albo kopię postanowienia dyrektorowi oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1. 6. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w ust. 1, na podstawie kopii umowy o dziale spadku albo kopii postanowienia sądu o dziale spadku, dokonuje wpisu do rejestru producentów o przejściu prawa do indywidualnej ilości referencyjnej na spadkobiercę lub spadkobierców."}
{"id":"2004_897_29","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Następca prawny osoby prawnej będącej producentem informuje dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji o nabyciu prawa do indywidualnej ilości referencyjnej i przesyła kopię dokumentu potwierdzającego nabycie w terminie miesiąca od dnia nabycia tego prawa. 2. Dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji na podstawie kopii dokumentu, o której mowa w ust. 1, dokonuje wpisu do rejestru producentów o przejściu prawa do indywidualnej ilości referencyjnej na następcę prawnego, o którym mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_897_3","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 3. Do postępowania w sprawach indywidualnych związanych z kwotowaniem produkcji mleka, rozstrzyganych przez Prezesa Agencji oraz dyrektora oddziału terenowego Agencji, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Kwotowanie produkcji mleka"}
{"id":"2004_897_30","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 30. 1. W przypadku zbycia gospodarstwa producenta przyznane mu prawo do indywidualnej ilości referencyjnej przechodzi na nabywcę gospodarstwa. 2. W przypadku dzierżawy lub innego posiadania zależnego gospodarstwa, dzierżawca lub inny posiadacz zależny uzyskuje prawo do indywidualnej ilości referencyjnej przyznane dotychczasowemu producentowi na czas trwania umowy dzierżawy lub innej umowy przenoszącej tytuł prawny. 3. Nabywca albo dzierżawca lub inny posiadacz zależny gospodarstwa przesyła dyrektorowi właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji wypis aktu notarialnego albo kopię zawartej umowy, w terminie miesiąca od dnia zawarcia umowy. 4. Dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji na podstawie wypisu aktu notarialnego albo kopii zawartej umowy, dokonuje wpisu do rejestru producentów o przejściu prawa do indywidualnej ilości referencyjnej na nabywcę, dzierżawcę lub innego posiadacza zależnego gospodarstwa."}
{"id":"2004_897_31","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. W przypadku wygaśnięcia umowy dzierżawy lub innej umowy, z którą wiąże się powstanie posiadania zależnego gospodarstwa i którego posiadanie stanowiło podstawę do uzyskania przez posiadacza zależnego prawa do indywidualnej ilości referencyjnej, indywidualna ilość referencyjna przechodzi do krajowej rezerwy, chyba że dzierżawca lub inny posiadacz zależny posiada inne gospodarstwo lub najpóźniej do dnia 1 kwietnia następnego roku kwotowego wejdzie w posiadanie takiego gospodarstwa, na podstawie umowy przenoszącej tytuł prawny do gospodarstwa, w którym będzie prowadzić produkcję mleka. 2. Dzierżawca lub inny posiadacz zależny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do dnia 31 marca roku kwotowego, w którym nastąpiło wygaśnięcie umowy dzierżawy lub innej umowy, z którą wiąże się powstanie posiadania zależnego, poinformować pisemnie dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji o wygaśnięciu umowy, wskazać miejsce kontynuowania działalności w zakresie produkcji mleka oraz dołączyć dokumenty potwierdzające własność lub inny tytuł prawny do gospodarstwa, w którym ta działalność będzie kontynuowana. 3. Na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 2, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji dokonuje wpisu do rejestru producentów. 4. W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji cofa, w drodze decyzji, przyznaną indywidualną ilość referencyjną oraz wykreśla producenta z rejestru producentów."}
{"id":"2004_897_32","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 32. 1. W przypadku wprowadzenia przez producenta do obrotu w roku kwotowym mleka lub przetworów mlecznych w ilości mniejszej niż 70% przyznanej mu indywidualnej ilości referencyjnej, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji zmniejsza, w drodze decyzji, indywidualną ilość referencyjną o jej niewykorzystaną część, chyba że: 1) niewykorzystanie indywidualnej ilości referencyjnej spowodowane było działaniem siły wyższej lub innymi przyczynami niezależnymi od producenta albo 2) producent zbył prawo do indywidualnej ilości referencyjnej. 2. W przypadku gdy producent nie wprowadził do obrotu w roku kwotowym mleka lub przetworów mlecznych w ramach przyznanej indywidualnej ilości referencyjnej, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji cofa, w drodze decyzji, przyznaną indywidualną ilość referencyjną. 3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji. 4. Indywidualne ilości referencyjne określone w decyzjach, o których mowa w ust. 1 i 2, przechodzą do krajowej rezerwy. 5. W przypadku wydania decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, producent nie może ubiegać się o zwiększenie lub przyznanie indywidualnej ilości referencyjnej z krajowej rezerwy w okresie dwóch lat od dnia wydania decyzji."}
{"id":"2004_897_33","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 33. 1. W przypadku przekroczenia krajowej ilości referencyjnej przeznaczonej dla dostawców hurtowych albo dla dostawców bezpośrednich producent, który w roku kwotowym wprowadził do obrotu mleko lub przetwory mleczne w ilości przekraczającej indywidualną ilość referencyjną przysługującą na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego, jest obowiązany do wniesienia na wyodrębniony rachunek bankowy Agencji opłaty określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 2 załącznika, zwanej dalej \"opłatą\". 2. Nabywca prawa do indywidualnej ilości referencyjnej nie ponosi opłaty, jeżeli do końca roku kwotowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa, wykorzysta indywidualną ilość referencyjną przysługującą na dany dzień roku w wysokości nie wyższej niż niewykorzystana przez poprzedniego posiadacza. 3. Zbywca prawa do indywidualnej ilości referencyjnej, który wprowadził do obrotu mleko lub przetwory mleczne w wysokości przekraczającej indywidualną ilość referencyjną przysługującą na dany dzień roku, jest obowiązany do wniesienia opłaty. 4. Na poczet opłaty dostawca hurtowy jest obowiązany do wnoszenia zaliczki w wysokości 20 groszy za każdy kilogram mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, wprowadzony do obrotu w ilości przekraczającej indywidualną ilość referencyjną przysługującą na dany dzień roku, zadeklarowaną w celu dostarczenia podmiotowi skupującemu. 5. Zaliczkę, o której mowa w ust. 4, podmiot skupujący oblicza za okres od dnia stwierdzenia przez podmiot skupujący przekroczenia przez dostawcę indywidualnej ilości referencyjnej przysługującej na dany dzień roku zadeklarowanej w celu dostarczenia podmiotowi skupującemu oraz potrąca przy zapłacie należności za mleko dostarczone przez dostawcę hurtowego. 6. Podmioty skupujące przekazują kwoty pobranych zaliczek na poczet opłaty, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na wyodrębniony rachunek bankowy właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji."}
{"id":"2004_897_34","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 34. 1. W terminie określonym w art. 33 ust. 6 podmioty skupujące są obowiązane przesłać: 1) dostawcom hurtowym - informacje o: a) ilości mleka dostarczonego przez dostawców, przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, w ilości przekraczającej indywidualną ilość referencyjną przysługującą na dany dzień roku, b) łącznej kwocie potrąconych zaliczek; 2) dyrektorowi właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji - zbiorcze zestawienia, które zawierają dane o: a) łącznej ilości mleka przeliczonego na mleko o referencyjnej zawartości tłuszczu, dostarczonego przez poszczególnych dostawców hurtowych w ilości przekraczającej indywidualne ilości referencyjne przysługujące na dany dzień roku, b) łącznej kwocie potrąconych zaliczek. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz wzory zbiorczych zestawień, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mając na uwadze potrzebę zapewnienia prawidłowego przekazywania informacji o stopniu wykorzystania przez dostawców hurtowych indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego."}
{"id":"2004_897_35","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 35. 1. Prezes Agencji na podstawie informacji, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 oraz art. 11 ust. 3, do dnia 15 czerwca ustala stopień wykorzystania w poprzednim roku kwotowym krajowej ilości referencyjnej przeznaczonej dla dostawców hurtowych oraz dla dostawców bezpośrednich. 2. W przypadku przekroczenia krajowej ilości referencyjnej przeznaczonej dla dostawców hurtowych lub dla dostawców bezpośrednich Prezes Agencji ustala: 1) krajowy współczynnik realokacji dla dostawców hurtowych stanowiący iloraz: a) sumy niewykorzystanych przez dostawców hurtowych indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego, i pozostającej do dyspozycji części krajowej rezerwy przeznaczonej dla dostawców hurtowych, b) sumy przekroczonych przez dostawców hurtowych indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego; 2) krajowy współczynnik realokacji dla dostawców bezpośrednich stanowiący iloraz: a) sumy niewykorzystanych przez dostawców bezpośrednich indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego, i pozostającej do dyspozycji części krajowej rezerwy przeznaczonej dla dostawców bezpośrednich, b) sumy przekroczonych przez dostawców bezpośrednich indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego. 3. Prezes Agencji informuje niezwłocznie o wysokości krajowych współczynników, o których mowa w ust. 2, dyrektorów oddziałów terenowych Agencji, którzy niezwłocznie przekazują te informacje podmiotom skupującym."}
{"id":"2004_897_36","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Podmioty skupujące dokonują rozliczenia: 1) wykorzystania indywidualnych ilości referencyjnych przysługujących na dany dzień roku, według stanu na ostatni dzień roku kwotowego, 2) zaliczek na poczet opłaty oraz oszacowania wysokości należnej opłaty, pobieranej od dostawców hurtowych po uwzględnieniu krajowego współczynnika realokacji, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 1 - i w terminie do dnia 1 lipca przesyłają dyrektorom właściwych miejscowo oddziałów terenowych Agencji informacje o dokonanych rozliczeniach. 2. Dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji zatwierdza, w drodze decyzji, wysokość należnych opłat. 3. Na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 2, dostawca hurtowy: 1) otrzymuje zwrot wpłaconych zaliczek, jeżeli krajowa ilość referencyjna nie została przekroczona; 2) otrzymuje zwrot części wpłaconych zaliczek, jeżeli należna opłata jest niższa od sumy wpłaconych zaliczek; 3) jest obowiązany do wniesienia podmiotowi skupującemu, do dnia 31 sierpnia, dopłaty stanowiącej różnicę między wysokością należnej opłaty a sumą wpłaconych zaliczek. 4. Kwotę z tytułu zwrotu zaliczek, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub ich części, o której mowa w ust. 3 pkt 2: 1) dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji przekazuje na rachunek bankowy podmiotu skupującego w terminie do dnia 1 sierpnia; 2) podmiot skupujący przekazuje dostawcy hurtowemu w terminie do dnia 1 września. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, podmiot skupujący w imieniu dostawcy hurtowego jest obowiązany wnieść dopłatę na rachunek bankowy właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji w terminie do dnia 31 sierpnia. 6. Podmiot skupujący może rozłożyć dopłatę, o której mowa w ust. 3 pkt 3, na raty, z tym że jest on obowiązany do wpłacenia całości należności w terminie, o którym mowa w ust. 5."}
{"id":"2004_897_37","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 37. 1. W odniesieniu do dostawców bezpośrednich rozliczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1, dokonuje dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji w terminie do dnia 1 lipca, i ustala, w drodze decyzji, wysokość należnej opłaty, po uwzględnieniu krajowego współczynnika realokacji, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 2. 2. Dostawca bezpośredni jest obowiązany wpłacić należną opłatę na rachunek bankowy właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji w terminie do dnia 1 września."}
{"id":"2004_897_38","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Od decyzji, o których mowa w art. 36 ust. 2 i art. 37 ust. 1, przysługuje odwołanie do Prezesa Agencji."}
{"id":"2004_897_39","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Prezes Agencji przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych informację dotyczącą stopnia wykorzystania krajowej ilości referencyjnej, o którym mowa w art. 35 ust. 1, w terminie do dnia 1 lipca."}
{"id":"2004_897_4","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 4. 1. Warunkiem wykonywania działalności w zakresie skupu mleka przez podmiot skupujący jest wpisanie tego podmiotu, na jego wniosek, do prowadzonego przez Prezesa Agencji rejestru podmiotów skupujących mleko, zwanego dalej Srejestrem podmiotów\". 2. Wpisu do rejestru podmiotów dokonuje się po stwierdzeniu, że wnioskodawca: 1) dysponuje systemem informatycznym zapewniającym prawidłowe prowadzenie ewidencji i przekazywanie informacji, o których mowa w art. 10, albo posiada dostęp do takiego systemu; 2) wykonuje badania zawartości tłuszczu w mleku w laboratoriach, o których mowa w art. 21 ust. 1; 3) sprzedaje mleko wyłącznie podmiotowi skupującemu wpisanemu do rejestru podmiotów - w przypadku sprzedaży mleka do innego podmiotu skupującego. 3. Wniosek o wpis do rejestru podmiotów zawiera: 1) imię i nazwisko, numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL) lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), o ile został nadany, oraz siedzibę i adres podmiotu skupującego; 2) wskazanie województwa lub województw, na których obszarze podmiot skupujący będzie wykonywać działalność w zakresie skupu mleka; 3) nazwę systemu informatycznego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oraz nazwę producenta oprogramowania tego systemu; 4) wskazanie metod: a) pobierania próbek mleka do badania zawartości tłuszczu w mleku, b) badania zawartości tłuszczu w mleku; 5) weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu skupującego; 6) numer rachunku bankowego podmiotu skupującego; 7) imiona i nazwiska osób uprawnionych do reprezentowania podmiotu skupującego. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się na formularzu opracowanym i udostępnianym przez Agencję. 5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się: 1) zaświadczenie o wpisie do rejestru zakładów umieszczających na rynku produkty pochodzenia zwierzęcego, prowadzonego przez powiatowego lekarza weterynarii na podstawie przepisów o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego; 2) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo odpis z Krajowego Rejestru Sądowego; 3) oświadczenie, w którym zobowiązuje się do wykonywania badania zawartości tłuszczu w mleku, uwzględnianej przy rozliczaniu indywidualnych ilości referencyjnych, w laboratorium, o którym mowa w art. 21 ust. 1; 4) oświadczenie, w którym zobowiązuje się do sprzedaży mleka do podmiotu skupującego wpisanego do rejestru podmiotów. 6. Podmioty skupujące wpisane do rejestru podmiotów uważa się za zatwierdzone w rozumieniu rozporządzenia, o którym mowa w pkt 1 załącznika."}
{"id":"2004_897_40","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 40. 1. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do opłaty i zaliczek na poczet opłaty stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.)[2], z wyłączeniem przepisów dotyczących umarzania należności, odraczania płatności oraz rozkładania płatności na raty. 2. Uprawnienia organu podatkowego określone w ustawie, o której mowa w ust. 1, przysługują: 1) dyrektorowi oddziału terenowego Agencji - jako organowi pierwszej instancji; 2) Prezesowi Agencji - jako organowi odwoławczemu od decyzji dyrektora oddziału terenowego Agencji. 3. Do egzekucji należności, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."}
{"id":"2004_897_41","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Wpływy z tytułu opłat wynikające z rozliczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1 i art. 37 ust. 1, Agencja przekazuje niezwłocznie na rachunek dochodów budżetu państwa. Rozdział 3 Zakup interwencyjny i sprzedaż interwencyjna oraz dopłaty do przechowywania, przetwórstwa i konsumpcji przetworów mlecznych"}
{"id":"2004_897_42","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Agencja realizuje zadania określone w rozporządzeniach, o których mowa w pkt 313 załącznika, w zakresie: 1) zakupu interwencyjnego i sprzedaży interwencyjnej masła i odtłuszczonego mleka w proszku; 2) dopłat do: a) przechowywania masła, śmietanki, odtłuszczonego mleka w proszku i serów, b) przetwórstwa masła, masła skoncentrowanego i śmietanki, c) masła skoncentrowanego przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji, d) odtłuszczonego mleka przeznaczonego do produkcji kazeiny i kazeinianów, e) odtłuszczonego mleka w proszku i maślanki w proszku przeznaczonych do produkcji pasz, f) zakupu masła przez żłobki, przedszkola, szkoły, domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adaptacyjnoopiekuńcze, nieuzyskujące dochodów z prowadzonej działalności, g) spożycia mleka i przetworów mlecznych w żłobkach, przedszkolach i szkołach, z wyłączeniem szkół wyższych - udzielanych przez Prezesa Agencji."}
{"id":"2004_897_43","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 43. 1. W zakresie określonym w rozporządzeniach, o których mowa w pkt 3-11 załącznika, Prezes Agencji: 1) realizując zadania, o których mowa w art. 42 pkt 1 i pkt 2 lit. a-e, wydaje świadectwa autoryzacji: a) zakładów produkcyjnych, b) chłodni, c) magazynów, d) zakładów konfekcjonujących; 2) realizując dopłaty do zakupu masła, prowadzi rejestr dostawców masła oraz podmiotów wymienionych w art. 42 pkt 2 lit. f. 2. W zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 13 załącznika, dyrektor właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji realizując zadania, o których mowa w art. 42 pkt 2 lit. g, prowadzi rejestr podmiotów ubiegających się o dopłaty. 3. Wnioski o wydanie świadectwa autoryzacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz o wpis do rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, składa się odpowiednio do Prezesa Agencji lub dyrektora właściwego miejscowo oddziału terenowego Agencji. 4. Wnioski, o których mowa w ust. 3, zawierają: 1) nazwę albo imię i nazwisko wnioskodawcy; 2) adres wnioskodawcy; 3) adres zakładu produkcyjnego, chłodni, magazynu lub zakładu konfekcjonującego; 4) numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy oraz numer Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), o ile został nadany; 5) w przypadku osób fizycznych numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL) lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość; 6) imiona i nazwiska osób uprawnionych do reprezentowania wnioskodawcy; 7) numery linii produkcyjnych, w przypadku gdy wniosek dotyczy wydania świadectwa autoryzacji zakładów produkcyjnych; 8) weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, w przypadku gdy wniosek dotyczy wydania świadectwa autoryzacji zakładów produkcyjnych występujących o dopłaty, o których mowa w art. 42 pkt 1 i pkt 2 lit. a; 9) przedmiot działania wnioskodawcy, w przypadku gdy wniosek dotyczy wpisu do rejestru podmiotów występujących o dopłaty, o których mowa w art. 42 pkt 2 lit. g. 5. Wnioski, o których mowa w ust. 3, składa się na formularzach opracowanych i udostępnianych przez Agencję."}
{"id":"2004_897_44","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 44. 1. W zakresie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 12 załącznika, Prezes Agencji w ramach dopłat do zakupu masła wydaje podmiotom wymienionym w art. 42 pkt 2 lit. f bony uprawniające do zakupu określonej ilości masła od dostawców wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. 2. Dopłaty do zakupu masła są udzielane na podstawie złożonych przez dostawców masła bonów, o których mowa w ust. 1."}
{"id":"2004_897_45","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 45. W zakresie określonym w rozporządzeniach, o których mowa w pkt 7-9 i 11 załącznika, Prezes Agencji wydaje i poświadcza formularz kontrolny (formularz T5) w zakresie przemieszczania przetworów mlecznych wykorzystywanych w ramach dopłat, o których mowa w art. 42 pkt 2 lit. b, c oraz e."}
{"id":"2004_897_46","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 46. 1. Poza dopłatami, o których mowa w art. 42 pkt 2 lit. g, pochodzącymi ze środków Unii Europejskiej, na spożycie mleka i przetworów mlecznych w żłobkach, przedszkolach i szkołach, z wyłączeniem szkół wyższych, przeznacza się środki finansowe pochodzące z Funduszu Promocji Mleczarstwa, przewidziane w planie finansowym tego Funduszu. 2. Rada Ministrów określa corocznie, do dnia 15 czerwca na kolejny rok szkolny, w drodze rozporządzenia, maksymalne ceny mleka i przetworów mlecznych dostarczanych do żłobków, przedszkoli i szkół, z wyłączeniem szkół wyższych, w ramach dopłat, o których mowa w art. 42 pkt 2 lit. g, mając na uwadze krajowe ceny mleka i przetworów mlecznych oraz wysokość dopłat określonych przez Komisję Europejską."}
{"id":"2004_897_47","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 47. Minister właściwy do spraw rynków rolnych składa corocznie wniosek do Komisji Europejskiej o objęcie dopłatami przechowywania serów, w którym określa ilość i rodzaj serów nadających się do długotrwałego składowania."}
{"id":"2004_897_48","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 48. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, minimalną ilość masła, której może dotyczyć wniosek o dopłatę do zakupu masła przez podmioty wymienione w art. 42 pkt 2 lit. f, mając na względzie potrzebę zapewnienia właściwej realizacji zapotrzebowania na masło zakupywane przez żłobki, przedszkola, szkoły, domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczowychowawcze i ośrodki adaptacyjno-opiekuńcze, nieuzyskujące dochodów z prowadzonej działalności. Rozdział 4 Czynności sprawdzające"}
{"id":"2004_897_49","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 49. Do przeprowadzania przez Agencję czynności sprawdzających dostawców hurtowych, dostawców bezpośrednich i podmiotów skupujących oraz podmiotów wymienionych w art. 43 w zakresie wykonywania przez te podmioty obowiązków związanych z kwotowaniem produkcji mleka, zakupem interwencyjnym i sprzedażą interwencyjną oraz dopłatami do przechowywania, przetwórstwa i konsumpcji przetworów mlecznych, w ramach realizacji zadań określonych ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy art. 20 i 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz.U. Nr 42, poz. 386). Rozdział 5 Komisja Porozumiewawcza do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych"}
{"id":"2004_897_5","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 5. Prezes Agencji odmawia, w drodze decyzji, wpisania do rejestru podmiotów, jeżeli wnioskodawca nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 4 ust. 2-5."}
{"id":"2004_897_50","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 50. 1. Członków Komisji Porozumiewawczej do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych, zwanej dalej \"Komisją\", powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych. 2. Komisja składa się z 18 członków, w tym: 1) 8 członków reprezentujących dostawców hurtowych lub bezpośrednich, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe branżowe organizacje zrzeszające dostawców hurtowych lub bezpośrednich; 2) 8 członków reprezentujących podmioty skupujące i zakłady przetwórcze niebędące podmiotami skupującymi, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe branżowe organizacje zrzeszające zakłady przetwórcze oraz podmioty skupujące niebędące zakładami przetwórczymi; 3) 2 członków reprezentujących samorząd rolniczy, powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez krajową reprezentację izb rolniczych. 3. Członek Komisji może zostać odwołany na wniosek organizacji, która zgłosiła jego kandydaturę. 4. Kadencja Komisji trwa 4 lata, licząc od dnia pierwszego posiedzenia Komisji. Pierwsze posiedzenie zwołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych w terminie 14 dni od dnia powołania Komisji. 5. Komisja działa na podstawie regulaminu określającego w szczególności tryb powoływania i odwoływania członków Komisji, częstotliwość posiedzeń oraz tryb podejmowania uchwał. 6. Jeżeli Komisja nie uchwali regulaminu w ciągu miesiąca od dnia pierwszego posiedzenia, o którym mowa w ust. 4, regulamin zostanie nadany, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych, z uwzględnieniem ust. 5. 7. Koszty działania Komisji pokrywają organizacje, których kandydaci zostali powołani do Komisji, przy czym koszty obsługi techniczno-biurowej oraz koszty obsługi prawnej dotyczącej Funduszu Promocji Mleczarstwa ponosi Agencja."}
{"id":"2004_897_51","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 51. 1. Do zadań Komisji należy: 1) reprezentowanie interesów producentów, podmiotów skupujących i zakładów przetwórczych wobec ministra właściwego do spraw rynków rolnych lub innych organów administracji rządowej oraz Prezesa Agencji; 2) ustalenie szczegółowych zasad gospodarowania Funduszem Promocji Mleczarstwa, ustalenie trybu rozdysponowania środków Funduszu oraz coroczne ustalanie planu finansowego tego Funduszu. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych zatwierdza szczegółowe zasady ustalone przez Komisję, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2004_897_52","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 52. 1. Celem Funduszu Promocji Mleczarstwa jest: 1) promocja i dofinansowanie spożycia mleka lub przetworów mlecznych, w szczególności przez dzieci i młodzież; 2) dofinansowanie organizacji akcji promocyjnych i informacyjnych dotyczących mleka lub przetworów mlecznych w kraju i za granicą; 3) dofinansowanie organizacji wystaw i targów albo udziału w wystawach i targach związanych z hodowlą bydła mlecznego, produkcją lub przetwórstwem mleka w kraju i za granicą; 4) wspieranie prac badawczo-rozwojowych mających na celu poprawę jakości przetworów mlecznych oraz wzrost ich spożycia; 5) wsparcie działalności krajowych mleczarskich organizacji branżowych biorących udział w pracach specjalistycznych stałych i roboczych komitetów organizacji międzynarodowych, międzyrządowych i unijnych zajmujących się problemami mleczarstwa; 6) dofinansowanie szkoleń dostawców oraz podmiotów skupujących. 2. Uprawnionymi do ubiegania się o środki z Funduszu Promocji Mleczarstwa są osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą i mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Podmioty skupujące są obowiązane do wpłat na Fundusz Promocji Mleczarstwa w wysokości 0,1 grosza od każdego skupionego przez nie kilograma mleka. Wpłaty są naliczane za okresy kwartalne i przekazywane na konto Funduszu Promocji Mleczarstwa w terminie miesiąca po upływie danego kwartału. 4. Źródłami finansowania Funduszu Promocji Mleczarstwa są: 1) wpłaty przekazywane przez podmioty skupujące, o których mowa w ust. 3; 2) darowizny, zapisy, dotacje. 5. W przypadku podmiotów skupujących, które dokonują wpłat na Fundusz Promocji Mleczarstwa, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. 6. Uprawnienia organu podatkowego określone w ustawie, o której mowa w ust. 5, przysługują: 1) Prezesowi Agencji jako organowi pierwszej instancji; 2) ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych jako organowi odwoławczemu od decyzji Prezesa Agencji. 7. Do egzekucji należności, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 8. Środkami Funduszu Promocji Mleczarstwa, gromadzonymi na wyodrębnionym rachunku Agencji, dysponuje Prezes Agencji zgodnie ze szczegółowymi zasadami gospodarowania Funduszem, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2, oraz w zakresie określanym corocznie przez Komisję w planie finansowym tego Funduszu. 9. Prezes Agencji przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych oraz Komisji roczne sprawozdanie z wykorzystania Funduszu Promocji Mleczarstwa. Rozdział 6 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy"}
{"id":"2004_897_53","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 53. 1. Kto dostarcza mleko podmiotowi skupującemu niewpisanemu do rejestru podmiotów podlega karze grzywny. 2. W sprawie o czyn, o którym mowa w ust. 1, orzeka się na podstawie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"2004_897_54","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 54. 1. Kto: 1) wykonuje działalność, o której mowa w art. 4 ust. 1, bez uzyskania wpisu do rejestru podmiotów, podlega karze pieniężnej w wysokości stanowiącej iloczyn wyrażonej w kilogramach ilości mleka skupionego w okresie wykonywania tej działalności oraz wysokości opłaty, o której mowa w art. 33 ust. 1, obowiązującej w dniu wydania decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej; 2) podaje w informacjach, o których mowa w art. 11 ust. 3, ilość mleka lub przetworów mlecznych niższą niż ilość, która została przez niego faktycznie wprowadzona do obrotu, podlega karze pieniężnej stanowiącej iloczyn wysokości opłaty, o której mowa w art. 33 ust. 1, obowiązującej w dniu wydania decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej oraz różnicy wyrażonej w kilogramach ilości mleka lub przetworów mlecznych faktycznie wprowadzonych do obrotu i ilości mleka lub przetworów mlecznych podanych w informacji; 3) nie przesyła lub przesyła po wyznaczonym terminie informacje, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 i art. 11 ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w pkt 1 załącznika. 2. Karę pieniężną wymierza, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw rynków rolnych. 3. Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary upłynęło 5 lat."}
{"id":"2004_897_55","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 55. 1. Od nieuiszczonej w terminie kary pieniężnej, o której mowa w art. 54 ust. 1, pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości przewidzianych dla zaległości podatkowych. 2. Do egzekucji kary pieniężnej wraz z odsetkami za zwłokę stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe"}
{"id":"2004_897_56","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 56. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, na okres od dnia 1 maja do dnia 25 czerwca 2004 r., maksymalne ceny mleka i przetworów mlecznych dostarczanych do żłobków, przedszkoli i szkół, z wyłączeniem szkół wyższych, w ramach dopłat, o których mowa w art. 42 pkt 2 lit. g, mając na uwadze krajowe ceny mleka i przetworów mlecznych oraz wysokość dopłat określonych przez Komisję Europejską."}
{"id":"2004_897_57","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 57. Kadencja Komisji Porozumiewawczej do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych utworzonej na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. Nr 129, poz. 1446, z późn. zm.)[3] upływa z dniem 1 lutego 2006 r."}
{"id":"2004_897_58","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 58. Pierwszym rokiem kwotowym jest rok kwotowy określony w art. 41 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych."}
{"id":"2004_897_59","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 59. 1. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o Funduszu Promocji Mleczarstwa należy przez to rozumieć Fundusz Promocji Mleczarstwa, o którym mowa w niniejszej ustawie. 2. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o indywidualnej kwocie mlecznej należy przez to rozumieć indywidualną ilość referencyjną, o której mowa w niniejszej ustawie. 3. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o krajowej kwocie mlecznej należy przez to rozumieć krajową ilość referencyjną, o której mowa w niniejszej ustawie."}
{"id":"2004_897_6","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 6. Prezes Agencji wykreśla, w drodze decyzji, podmiot skupujący z rejestru podmiotów, jeżeli podmiot ten: 1) przestał spełniać wymagania określone w art. 4 ust. 2 lub 2) nie spełnia obowiązków określonych w art. 10 ust. 1 i art. 34 ust. 1."}
{"id":"2004_897_60","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 60. Rejestry prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych stają się rejestrami w rozumieniu niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_897_61","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 61. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 4, art. 7 ust. 10, art. 7a ust. 2, art. 18 ust. 6 i art. 22 ust. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 4, art. 17 oraz art. 21 ust. 2 i 3 niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_897_62","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 62. 1. Szczegółowe zasady rozdysponowania krajowej rezerwy krajowej kwoty mlecznej ustalone przez Komisję Porozumiewawczą do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 18 niniejszej ustawy. 2. Szczegółowe zasady gospodarowania funduszem promocji mleczarstwa ustalone przez Komisję Porozumiewawczą do Spraw Mleka i Przetworów Mlecznych na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych tracą moc z dniem 1 lutego 2006 r."}
{"id":"2004_897_63","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 63. Postępowania w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych wydawanych na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozpatruje się zgodnie z dotychczasowymi przepisami."}
{"id":"2004_897_64","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 64. Traci moc ustawa z dnia 6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. Nr 129, poz. 1446, z późn. zm.)[4]."}
{"id":"2004_897_65","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 65. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem: 1) art. 43 i art. 56, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia; 2) art. 33, art. 34 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 lit. b, art. 36 ust. 1 pkt 2 i ust. 2-6, art. 37, art. 38, art. 40 oraz art. 41, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2005 r. _______________________________ [1] Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne. [2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660 i Nr 228, poz. 2255 i 2256 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257. [3] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001r. Nr 154, poz. 1797, z 2002 r. Nr 107, poz. 937 oraz z 2003 r. Nr 189, poz. 1853. [4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1797, z 2002 r. Nr 107, poz. 937 oraz z 2003 r. Nr 189, poz. 1853. Załącznik do ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. (poz. ...) Przepisy Unii Europejskiej w zakresie organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych 1) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1392\/2001 z dnia 9 lipca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3950\/92 ustanawiającego opłatę dodatkową w sektorze mleka i przetworów mlecznych (Dz.Urz. L 270, 21.10.2003 r.); 2) rozporządzenie Rady (WE) nr 1788\/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające opłatę wyrównawczą w sektorze mleka i przetworów mlecznych (Dz.Urz. L 187, 10.07.2001 r.); 3) rozporządzenie Rady (WE) nr 1255\/1999 z dnia 17 maja 1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz.Urz. L 160, 20.06.1999 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Rady (WE) nr 1040\/2000 z dnia 16 maja 2000 r. (Dz.Urz. WE L 118, 19.05.2000 r.), b) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1526\/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. (Dz.Urz. WE L 175, 14.07.2000 r.), c) rozporządzenie Rady (WE) nr 1670\/2000 z dnia 20 lipca 2000 r. (Dz.Urz. WE L 193, 29.07.2000 r.), d) rozporządzenie Komisji (WE) nr 509\/2002 z dnia 21 marca 2002 r. (Dz.Urz. WE L 079, 22.03.2002 r.), e) rozporządzenie Rady (WE) nr 806\/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.Urz. WE L 122, 16.05.2003 r.), f) rozporządzenie Rady (WE) nr 1787\/2003 z dnia 29 września 2003 r. (Dz.Urz. WE L 270, 21.10.2003 r.); 4) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2771\/99 z dnia 16 grudnia 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1255\/1999 w odniesieniu do interwencji na rynku masła i śmietany (Dz.Urz. L 333, 24.12.1999 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1560\/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. (Dz.Urz. WE L 179 18.07.2000 r.), b) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2099\/2000 z dnia 3 października 2000 r. (Dz.Urz. WE L 179 04.10.2000 r.), c) rozporządzenie Komisji (WE) nr 213\/2001 z dnia 9 stycznia 2001 r. (Dz.Urz. WE L 037 07.02.2001 r.), d) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1614\/2001 z dnia 7 sierpnia 2001 r. (Dz.Urz. WE L 214 08.08.2001 r.), e) rozporządzenie Komisji (WE) nr 359\/2003 z dnia 27 lutego 2003 r. (Dz.Urz. WE L 053 28.02.2003 r.); 5) rozporządzenie Komisji (WE) nr 214\/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255\/1999 w sprawie interwencji na rynku odtłuszczonego mleka w proszku (Dz.Urz. L 37, 07.02.2001 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1534\/2002 z dnia 28 sierpnia 2002 r. (Dz.Urz. WE L 231, 29.08.2002 r.), b) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2131\/2003 z dnia 4 grudnia 2003 r. (Dz.Urz. WE L 032, 05.12.2003 r.); 6) rozporządzenie Komisji (WE) nr 824\/2003 z dnia 13 maja 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania Rozporządzenia Rady (WE) nr 1255\/1999 (w zakresie pomocy w odniesieniu do prywatnego składowania niektórych serów w roku gospodarczym 2003\/2004) (Dz.Urz. L 118, 14.05.2003 r.); 7) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2571\/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych (Dz.Urz. L 350, 20.12.1997 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1061\/98 z dnia 25 maja 1998 r. (Dz.Urz. WE L 152, 26.05.1998 r.), b) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1550\/98 z dnia 17 lipca 1998 r. (Dz.Urz. WE L 202, 18.07.1998 r.), c) rozporządzenie Komisji (WE) nr 124\/1999 z dnia 20 stycznia 1999 r. (Dz.Urz. WE L 016, 21.01.1999 r.), d) rozporządzenie Komisji (WE) nr 494\/1999 z dnia 5 marca 1999 r. (Dz.Urz. WE L 059, 06.03.1999 r.), e) rozporządzenie Komisji (WE) nr 635\/2000 z dnia 24 marca 2000 r. (Dz.Urz. WE L 076, 28.03.2000 r.), f) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1851\/2001 z dnia 20 września 2001 r. (Dz.Urz. WE L 253, 21.09.2001 r.); 8) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 429\/90 z dnia 20 lutego 1990 r. w sprawie przyznawania w formie przetargu pomocy na koncentrat masła przeznaczony do bezpośredniego spożycia we Wspólnocie (Dz.Urz. L 45, 21.02.1990 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1265\/90 z dnia 14 maja 1990 r. (Dz.Urz. WE L 124, 15.05.1990 r.), b) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2617\/90 z dnia 11 września 1990 r. (Dz.Urz. WE L 249, 12.09.1990 r.), c) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3301\/90 z dnia 15 listopada 1990 r. (Dz.Urz. WE L 317, 16.11.1990 r.), d) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1264\/92 z dnia 18 maja 1992 r. (Dz.Urz. WE L 135, 19.05.1992 r.), e) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3774\/92 z dnia 23 grudnia 1992 r. (Dz.Urz. WE L 383, 29.12.1992 r.), f) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1756\/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. (Dz.Urz. WE L 161, 02.07.1993 r.), g) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1802\/95 z dnia 25 lipca 1995 r. (Dz.Urz. WE L 174, 26.07.1995 r.), h) rozporządzenie Komisji (WE) nr 417\/98 z dnia 20 lutego 1998 r. (Dz.Urz. WE L 052, 21.02.1998 r.), i) rozporządzenie Komisji (WE) nr 101\/1999 z dnia 15 stycznia 1990 r. (Dz.Urz. WE L 011, 16.01.1999 r.), j) rozporządzenie Komisji (WE) nr 124\/1999 z dnia 20 stycznia 1999 r. (Dz.Urz. WE L 016, 21.01.1999 r.); 9) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3143\/85 z dnia 11 listopada 1985 r. w sprawie sprzedaży po obniżonych cenach masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego przeznaczonego do bezpośredniego spożycia w postaci koncentratu masła (Dz.Urz. L 298, 12.11.1985 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3562\/85 z dnia 17 grudnia 1985 r. (Dz.Urz. WE L 339 18.12.1985 r.), b) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3812\/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. (Dz.Urz. WE L 368 31.12.1985 r.), c) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 713\/86 z dnia 6 marca 1986 r. (Dz.Urz. WE L 065 07.03.1986 r.), d) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 715\/86 z dnia 6 marca 1986 r. (Dz.Urz. WE L 065 07.03.1986 r.), e) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1325\/86 z dnia 5 maja 1986 r. (Dz.Urz. WE L 117 06.05.1986 r.), f) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2889\/86 z dnia 18 września 1986 r. (Dz.Urz. WE L 267 19.09.1986 r.), g) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3157\/86 z dnia 16 października 1986 r. (Dz.Urz. WE L 294 17.10.1986 r.), h) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 569\/87 z dnia 26 lutego 1987 r. (Dz.Urz. WE L 057 27.02.1987 r.), i) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1096\/87 z dnia 21 kwietnia 1987 r. (Dz.Urz. WE L 106 22.04.1987 r.), j) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1807\/87 z dnia 29 czerwca 1987 r. (Dz.Urz. WE L 170 30.06.1987 r.), k) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 775\/88 z dnia 24 marca 1988 r. (Dz.Urz. WE L 080 25.03.1988 r.), l) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3036\/88 z dnia 30 września 1988 r. (Dz.Urz. WE L 271 01.10.1988 r.), m) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 231\/89 z dnia 30 stycznia 1989 r. (Dz.Urz. WE L 029 31.01.1989 r.), n) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1953\/89 z dnia 30 czerwca 1989 r. (Dz.Urz. WE L 187 01.07.1989 r.), o) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2690\/89 z dnia 6 września 1989 r. (Dz.Urz. WE L 261 07.09.1989 r.), p) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3060\/91 z dnia 18 października 1991 r. (Dz.Urz. WE L 289 19.10.1991 r.), r) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1264\/92 z dnia 18 maja 1992 r. (Dz.Urz. WE L 135 19.05.1992 r.), s) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3774\/92 z dnia 23 grudnia 1992 r. (Dz.Urz. WE L 383 29.12.1992 r.), t) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1756\/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. (Dz.Urz. WE L 161 02.07.1993 r.), u) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1802\/95 z dnia 25 lipca 1995 r. (Dz.Urz. WE L 174 26.07.1995 r.), w) rozporządzenie Komisji (WE) nr 101\/1999 z dnia 15 stycznia 1999 r. (Dz.Urz. WE L 011 16.01.1999 r.); 10) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2921\/90 z dnia 10 października 1990 r. w sprawie pomocy na produkcję kazeiny i kazeinianów z mleka odtłuszczonego (Dz.Urz. L 279, 11.10.1990 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1768\/91 z dnia 21 czerwca 1991 r. (Dz.Urz. WE L 158, 22.06.1991 r.), b) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1939\/92 z dnia 14 lipca 1992 r. (Dz.Urz. WE L 196, 15.07.1992 r.), c) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1756\/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. (Dz.Urz. WE L 161, 02.07.1993 r.), d) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1368\/95 z dnia 16 czerwca 1995 r. (Dz.Urz. WE L 133, 17.06.1995 r.), e) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2654\/1999 z dnia 16 grudnia 1999 r. (Dz.Urz. WE L 325, 17.12.1999 r.), f) rozporządzenie Komisji (WE) nr 785\/2003 z dnia 8 maja 2003 r. (Dz.Urz. WE L 115, 09.05.2003 r.), g) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2208\/2003 z dnia 17 grudnia 2003 r. (Dz.Urz. WE L 330, 18.12.2003 r.); 11) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2799\/99 z dnia 17 grudnia 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1255\/1999 w odniesieniu do przyznawania pomocy w odniesieniu do mleka odtłuszczonego i mleka odtłuszczonego w proszku przeznaczonych na paszę oraz sprzedaży mleka odtłuszczonego w proszku o takim przeznaczeniu (Dz.Urz. L 340, 31.12.1999 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2348\/2000 z dnia 23 października 2000 r. (Dz.Urz. WE L 271, 24.10.2000 r.), b) rozporządzenie Komisji (WE) nr 213\/2001 z dnia 9 stycznia 2001 r. (Dz.Urz. WE L 037, 07.02.2001 r.), c) rozporządzenie Komisji (WE) nr 778\/2002 z dnia 7 maja 2002 r. (Dz.Urz. WE L 123, 09.05.2002 r.), d) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2132\/2003 z dnia 4 grudnia 2003 r. (Dz.Urz. WE L 320, 05.12.2003 r.); 12) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2191\/81 z dnia 31 lipca 1981 r. w sprawie przyznawania pomocy w odniesieniu do zakupu masła przez instytucje i organizacje niedochodowe (Dz.Urz. L 213, 01.08.1981 r.), wraz z następującymi zmianami: a) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2429\/81 z dnia 21 sierpnia 1981 r. (Dz.Urz. WE L 242 25.08.1981 r.), b) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 269\/83 z dnia 1 lutego 1983 r. (Dz.Urz. WE L 031 02.02.1983 r.), c) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3514\/83 z dnia 13 grudnia 1983 r. (Dz.Urz. WE L 351 14.12.1983 r.), d) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1365\/85 z dnia 24 maja 1985 r. (Dz.Urz. WE L 139 27.05.1985 r.), e) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3812\/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. (Dz.Urz. WE L 368 31.12.1985 r.), f) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 442\/88 z dnia 17 lutego 1988 r. (Dz.Urz. WE L 045 18.02.1988 r.), g) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1497\/91 z dnia 3 czerwca 1991 r. (Dz.Urz. WE L 140 04.06.1991 r.), h) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1756\/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. (Dz.Urz. WE L 161 02.07.1993 r.), i) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2029\/94 z dnia 8 sierpnia 1994 r. (Dz.Urz. WE L 206 09.08.1994 r.), j) rozporządzenie Komisji (WE) nr 455\/95 z dnia 28 lutego 1995 r. (Dz.Urz. WE L 046 01.03.1995 r.), k) rozporządzenie Komisji (WE) nr 2196\/95 z dnia 18 września 1995 r. (Dz.Urz. WE L 221 19.09.1995 r.), l) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1207\/98 z dnia 10 czerwca 1998 r. (Dz.Urz. WE L 166 11.06.1998 r.), m) rozporządzenie Komisji (WE) nr 1565\/2001 z dnia 31 lipca 2001 r. (Dz.Urz. WE L 208 01.08.2001 r.); 13) rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2707\/2000 z dnia 11 grudnia 2000 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255\/1999 w odniesieniu do pomocy wspólnotowej do dostarczania mleka i niektórych przetworów mlecznych dla uczniów w instytucjach edukacyjnych (Dz.Urz. L 351, 23.12.1997 r.)."}
{"id":"2004_897_7","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 7. Od decyzji, o których mowa w art. 5 i 6, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych."}
{"id":"2004_897_8","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 8. Podmiot skupujący informuje, w formie pisemnej, Prezesa Agencji o zaprzestaniu wykonywania działalności w zakresie skupu mleka, w terminie 3 dni od dnia jej zaprzestania."}
{"id":"2004_897_9","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych[1] Rozdział 1 Przepisy ogólne","text":"Art. 9. 1. Rejestr podmiotów prowadzi się w formie papierowej i elektronicznej w systemie teleinformatycznym Agencji. Rejestr podmiotów zawiera dane, o których mowa w art. 4 ust. 3. 2. Podmiot skupujący informuje, w formie pisemnej, Prezesa Agencji o zmianie danych, o których mowa w art. 4 ust. 3, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia zmiany."}
{"id":"2004_898_1","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 1. Ustawa określa zadania i właściwość organów i jednostek organizacyjnych w zakresie rolnictwa ekologicznego określonym w: 1) rozporządzeniu Rady nr 2092\/91\/EWG z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. WE L 198, 22.07.1991 r., z późn. zm.); 2) rozporządzeniu Komisji nr 94\/92\/EWG z dnia 14 stycznia 1992 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie uzgodnień dotyczących przywozu z państw trzecich przewidzianych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2092\/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. WE L 011, 17.01.1992 r., z późn. zm.); 3) rozporządzeniu Komisji nr 1788\/2001\/WE z dnia 7 września 2001 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania przepisów dotyczących świadectwa kontroli w odniesieniu do przywozu z państw trzecich, na podstawie art. 11 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092\/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. WE L 243, 13.09.2001 r., z późn. zm.); 4) rozporządzeniu Komisji nr 1452\/2003\/WE z dnia 14 sierpnia 2003 r. utrzymującym odstępstwo przewidziane w art. 6 ust. 3 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092\/91 w odniesieniu do niektórych gatunków nasion i roślinnego materiału rozmnożeniowego oraz ustanawiającym zasady proceduralne i kryteria dotyczące tego odstępstwa (Dz. Urz. WE L 206, 15.08.2003 r.)."}
{"id":"2004_898_10","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 10. 1. Środek ochrony roślin może zostać zakwalifikowany do stosowania w rolnictwie ekologicznym, jeżeli: 1) znajduje się w rejestrze środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu na podstawie przepisów o ochronie roślin; 2) zawiera w swoim składzie wyłącznie substancje biologicznie czynne, mikroorganizmy i żywe organizmy wymienione w załączniku II B do rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1. 2. Nawóz może zostać zakwalifikowany do stosowania w rolnictwie ekologicznym, jeżeli: 1) został wprowadzony do obrotu na podstawie przepisów o nawozach i nawożeniu; 2) zawiera w swoim składzie wyłącznie substancje wymienione w załączniku II A do rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1. 3. Środek poprawiający właściwości gleby może zostać zakwalifikowany do stosowania w rolnictwie ekologicznym, jeżeli zawiera wyłącznie składniki wymienione w załączniku II A do rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1."}
{"id":"2004_898_11","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 11. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jednostkę organizacyjną kwalifikującą: 1) środki ochrony roślin do stosowania w rolnictwie ekologicznym oraz prowadzącą wykaz tych środków, 2) nawozy lub środki poprawiające właściwości gleby do stosowania w rolnictwie ekologicznym oraz prowadzącą wykaz tych nawozów i środków - mając na względzie potencjał naukowo-badawczy danej jednostki."}
{"id":"2004_898_12","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 12. 1. Jednostką organizacyjną prowadzącą wykazy: 1) dostawców określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 4; 2) nasion, materiału siewnego i wegetatywnego materiału rozmnożeniowego wyprodukowanego metodami ekologicznymi, zwanych dalej \"materiałem\" - jest Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej \"Głównym Inspektoratem\". 2. Wykazy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zawierają w szczególności gatunki, odmiany i ilości materiału. 3. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa wydaje, w drodze decyzji, pozwolenie na zastosowanie w rolnictwie ekologicznym materiału niespełniającego wymogów przewidzianych w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 1, na zasadach określonych w tych przepisach. 4. Dostawcy określeni w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 4, przekazują do Głównego Inspektoratu informacje określone w tych przepisach do końca każdego kwartału. Informacje przekazuje się na formularzach opracowanych i udostępnianych przez Główny Inspektorat."}
{"id":"2004_898_13","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 13. 1. Na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych, z budżetu państwa można: 1) dofinansować prowadzenie badań dotyczących rolnictwa ekologicznego, w tym wykonywanie analiz na zawartość substancji niedozwolonych do stosowania w rolnictwie ekologicznym; 2) udzielać dotacji na dofinansowanie kosztów kontroli gospodarstw rolnych, w których prowadzona jest produkcja metodami ekologicznymi. 2. Z budżetu państwa mogą być dofinansowywane działania promocyjne w rolnictwie ekologicznym, w tym udział w targach krajowych i międzynarodowych, na podstawie umów zawartych w trybie przepisów o finansach publicznych."}
{"id":"2004_898_14","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje informacje oraz sprawozdania Komisji Europejskiej i innym państwom członkowskim Unii Europejskiej w zakresie wymaganym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 1. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, określić szczegółowe warunki dotyczące produkcji w rolnictwie ekologicznym, mając na względzie uwarunkowania lokalne oraz dopuszczone odstępstwa w zakresie produkcji ekologicznej określone w rozporządzeniach, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 4."}
{"id":"2004_898_15","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 15. 1. Kto: 1) wprowadza do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego produkty, które zostały wyprodukowane, wyhodowane, pozyskane lub przetworzone niezgodnie z warunkami wymaganymi w produkcji metodami ekologicznymi, 2) zamieszcza na etykiecie lub opakowaniu środka spożywczego, który nie został wyprodukowany, wyhodowany, pozyskany lub przetworzony zgodnie z warunkami wymaganymi w produkcji metodami ekologicznymi, napisy sugerujące, że środek ten jest produktem rolnictwa ekologicznego, 3) pakuje, transportuje lub znakuje produkty rolnictwa ekologicznego niezgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d i ust. 2 oraz z załącznikiem III do rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1 - podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia."}
{"id":"2004_898_16","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 16. 1. Producenci, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wytwarzają produkty rolnictwa ekologicznego i posiadają ważny certyfikat zgodności wydany przez upoważnione jednostki certyfikujące na podstawie przepisów dotychczasowych, mogą wprowadzać te produkty do obrotu jako produkty rolnictwa ekologicznego do dnia upływu ważności tego certyfikatu. 2. Produkt wprowadzony do obrotu przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, oznakowany jako produkt rolnictwa ekologicznego na podstawie przepisów dotychczasowych, może znajdować się w obrocie do dnia upływu terminu jego ważności. 3. Do okresu przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi zalicza się udokumentowany okres przestawiania gospodarstwa rolnego na produkcję metodami ekologicznymi rozpoczęty przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 4. Upoważnienia wydane jednostkom certyfikującym oraz nadane im numery identyfikacyjne na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2004 r."}
{"id":"2004_898_17","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 17. Traci moc ustawa z dnia 16 marca 2001 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz.U. Nr 38, poz. 452 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2220)."}
{"id":"2004_898_18","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 18. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. _______________________________ [1] Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne."}
{"id":"2004_898_2","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenie \"producent\" oznacza \"podmiot gospodarczy\" w rozumieniu art. 4 pkt 5 rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1."}
{"id":"2004_898_3","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 3. Organami i jednostkami organizacyjnymi właściwymi w sprawach kontroli i certyfikacji w rolnictwie ekologicznym są: 1) minister właściwy do spraw rolnictwa - upoważniający jednostki certyfikujące, akredytowane w zakresie rolnictwa ekologicznego, zgodnie z Polską Normą PN-EN 45011 \"Wymagania ogólne dotyczące działania jednostek prowadzących systemy certyfikacji wyrobów\", zwane dalej \"jednostkami certyfikującymi\", do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów potwierdzających, że płody rolne nieprzetworzone oraz produkty z nich powstałe, w tym także zwierzęta oraz produkty i przetwory pochodzenia zwierzęcego, zostały wyprodukowane lub przetworzone zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w art. 1 pkt 1, zwanych dalej \"certyfikatami zgodności\"; 2) Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwana dalej \"Inspekcją\": a) sprawująca nadzór nad upoważnionymi przez ministra właściwego do spraw rolnictwa jednostkami certyfikującymi, zwanymi dalej \"upoważnionymi jednostkami certyfikującymi\", b) przyjmująca zgłoszenia producentów podejmujących działalność w rolnictwie ekologicznym, c) upoważniająca, na zasadach określonych w rozporządzeniach, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 3, producentów do przywozu produktów rolnictwa ekologicznego z krajów trzecich niewymienionych na liście Komisji Europejskiej stanowiącej załącznik do rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 2, sporządzonej na podstawie art. 11 rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1, d) dokonująca kontroli produktów rolnictwa ekologicznego pochodzących z krajów trzecich, o których mowa w lit. c, w tym kontroli granicznej, e) gromadząca i przechowująca informacje o producentach oraz udostępniająca je podmiotom zainteresowanym, na zasadach określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 1; 3) upoważnione jednostki certyfikujące przeprowadzające kontrole oraz wyda jące i cofające certyfikaty zgodności."}
{"id":"2004_898_4","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 4. 1. Jednostka certyfikująca, w celu upoważnienia jej do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów zgodności występuje z wnioskiem do ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) certyfikat akredytacji w zakresie, o którym mowa w art. 3 pkt 1; 2) inne dokumenty lub informacje niezbędne do stwierdzenia spełniania wymagań określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 1. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji, upoważnia jednostkę certyfikującą do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów zgodności, jeżeli spełnia ona wymagania określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 1. 4. W decyzji, o której mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw rolnictwa nadaje upoważnionej jednostce certyfikującej numer identyfikacyjny, który umieszcza się na etykiecie produktu ekologicznego obok nazwy upoważnionej jednostki certyfikującej. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwanego dalej \"Głównym Inspektorem\", cofa, w drodze decyzji, upoważnienie do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów zgodności w przypadkach określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 1, oraz w przypadku nieprzekazywania wykazu producentów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1."}
{"id":"2004_898_5","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 5. 1. W ramach nadzoru, o którym mowa w art. 3 pkt 2 lit. a, Główny Inspektor: 1) przeprowadza analizy danych dostarczanych przez upoważnione jednostki certyfikujące; 2) dokonuje kontroli upoważnionych jednostek certyfikujących w zakresie stosowania przez nie procedur kontrolnych, posiadanych środków technicznych i kwalifikacji pracowników oraz dokonuje sprawdzenia dokumentów dotyczących kontroli producentów; 3) przekazuje upoważnionym jednostkom certyfikującym wnioski pokontrolne. 2. Dla zapewnienia skuteczności nadzoru Główny Inspektor może: 1) żądać od upoważnionych jednostek certyfikujących wszelkich dodatkowych informacji i danych związanych z wykonywanym nadzorem; 2) dokonywać sprawdzenia u producentów prawidłowości kontroli wykonanych przez upoważnione jednostki certyfikujące. 3. Do postępowania kontrolnego prowadzonego w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych."}
{"id":"2004_898_6","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 6. 1. Producent zamierzający podjąć działalność w zakresie rolnictwa ekologicznego zgłasza zamiar prowadzenia takiej działalności wybranej upoważnionej jednostce certyfikującej i wojewódzkiemu inspektorowi jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, z zastrzeżeniem art. 7. 2. Zgłoszenia dokonuje się na formularzu opracowanym przez Głównego Inspektora, zawierającym informacje określone w załączniku IV do rozporządzenia, o którym mowa w art. 1 pkt 1. 3. Wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych przekazuje niezwłocznie kopię zgłoszenia Głównemu Inspektorowi."}
{"id":"2004_898_7","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 7. 1. Producent zamierzający dokonywać przywozu produktów rolnictwa ekologicznego, o których mowa w art. 3 pkt 2 lit. c, zgłasza zamiar prowadzenia takiej działalności Głównemu Inspektorowi i wybranej upoważnionej jednostce certyfikującej. 2. Główny Inspektor upoważnia, w drodze decyzji, do przywozu produktów rolnictwa ekologicznego, o których mowa w art. 3 pkt 2 lit. c."}
{"id":"2004_898_8","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 8. Do kontroli, o której mowa w art. 3 pkt 2 lit. d, stosuje się odpowiednio przepisy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych."}
{"id":"2004_898_9","title":"Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o rolnictwie ekologicznym[1]","text":"Art. 9. 1. Upoważniona jednostka certyfikująca przekazuje: 1) do dnia 31 października każdego roku ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa oraz Prezesowi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa - wykaz producentów w rozumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, którzy spełnili wymagania dotyczące produkcji w rol nictwie ekologicznym określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 1 pkt 1; 2) do dnia 31 stycznia każdego roku ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa i Głównemu Inspektorowi - wykaz producentów podlegających jej kontroli, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego; 3) do dnia 31 stycznia każdego roku Głównemu Inspektorowi - sprawozdanie ze swojej działalności za rok poprzedni. 2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1: 1) w pkt 1 - sporządza się na formularzu udostępnianym przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa; 2) w pkt 2 - sporządza się na formularzu udostępnianym upoważnionym jednostkom certyfikującym przez Głównego Inspektora. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy, o których mowa w ust. 2, mając na względzie uzyskanie istotnych informacji dotyczących producentów poddanych kontroli lub spełniających wymagania dotyczące produkcji w rolnictwie ekologicznym."}
{"id":"2004_94_1","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 952 oraz z 2013 r. poz. 448 i 1247) w art. 3: 1) § 3 i 4 otrzymują brzmienie: „§ 3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi sądy wojskowe oraz określa ich siedziby i obszary właściwości, mając na względzie potrzebę zapewnienia racjonalnej organizacji sądownictwa wojskowego przez dostosowanie liczby sądów, ich wielkości i obszarów właściwości do rozmieszczenia Sił Zbrojnych, realizującej zasadę dostępu do sądu i uwzględniającej ekonomię postępowania sądowego, w celu zagwarantowania realizacji prawa do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie, a także biorąc pod uwagę potrzeby Sił Zbrojnych w przypadku ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. § 4. Kierując się kryteriami i celem, o których mowa w § 3, Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może tworzyć i znosić wydziały zamiejscowe wojskowych sądów garnizonowych.”; 2) uchyla się § 5 i 6."}
{"id":"2004_94_2","title":"Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU Ewa Kopacz"}
{"id":"2004_959_1","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.[1])) po art. 103 dodaje się art. 1031 – 1036 w brzmieniu: „Art. 1031. § 1. Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. § 2. Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują: 1) urlop szkoleniowy, 2) zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania. § 3. Za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia."}
{"id":"2004_959_1032","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1032. § 1. Urlop szkoleniowy, o którym mowa w art. 1031 § 2 pkt 1, przysługuje w wymiarze: 1) 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych, 2) 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu maturalnego, 3) 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, 4) 21 dni w ostatnim roku studiów – na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego. § 2. Urlopu szkoleniowego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy."}
{"id":"2004_959_1033","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1033. Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie."}
{"id":"2004_959_1034","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1034. § 1. Pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Umowę zawiera się na piśmie. § 2. Umowa, o której mowa w § 1, nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika niż przepisy niniejszego rozdziału. § 3. Nie ma obowiązku zawarcia umowy, o której mowa w § 1, jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych."}
{"id":"2004_959_1035","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1035. Pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe: 1) który bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo przerwie podnoszenie tych kwalifikacji, 2) z którym pracodawca rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie określonym w umowie, o której mowa w art. 1034, nie dłuższym niż 3 lata, 3) który w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem, z wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn określonych w art. 943, 4) który w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 lub art. 943, mimo braku przyczyn określonych w tych przepisach - jest obowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na ten cel z tytułu dodatkowych świadczeń, w wysokości proporcjonalnej do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia."}
{"id":"2004_959_1036","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 1036. Pracownikowi zdobywającemu lub uzupełniającemu wiedzę i umiejętności na zasadach innych, niż określone w art. 1031 – 1035, mogą być przyznane: 1) zwolnienie z całości lub części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia, 2) urlop bezpłatny - w wymiarze ustalonym w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i pracownikiem.”."}
{"id":"2004_959_2","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 i Nr 57, poz. 352) w art. 21 w ust. 1 pkt 90 otrzymuje brzmienie: „90) wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego,”."}
{"id":"2004_959_3","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 3. Do pracowników, którzy rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy regulujące zasady i warunki podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników, obowiązujące przed dniem 11 kwietnia 2010 r."}
{"id":"2004_959_4","title":"Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych","text":"Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654 oraz z 2009 r. Nr 6. poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115, poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704."}
{"id":"2004_962_1","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi[1])","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571, z późn. zm.[2])) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 37h ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Paliwami silnikowymi lub gazem, o których mowa w ust. 1, są następujące produkty: 1) benzyny silnikowe o kodach: CN 2710 11 45 i CN 2710 11 49; 2) oleje napędowe o kodzie CN 2710 19 41; 3) gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe oraz gazowe węglowodory alifatyczne skroplone i w stanie gazowym, przeznaczone do napędu pojazdów samochodowych, o kodach: CN 2711 i CN 2901; 4) wyroby inne niż określone w pkt 1-3, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych, z wyłączeniem stanowiących samoistne paliwa biokomponentów w rozumieniu prze­pisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokom­ponentach i biopaliwach ciekłych bez względu na kod CN.”; 2) art. 37m otrzymuje brzmienie: „Art. 37m. 1. Stawka opłaty paliwowej wynosi: 1) 92,87 zł za 1.000 l benzyn silnikowych, o których mowa w art. 37h ust. 3 pkt 1; 2) 233,99 zł za 1.000 l olejów napędowych, o których mowa w art. 37h ust. 3 pkt 2; 3) 119,82 zł za 1.000 kg gazów i innych wyrobów, o których mowa w art. 37h ust. 3 pkt 3 i 4. 2. Stawki opłaty paliwowej, o których mowa w ust. 1, ulegają podwyższeniu na następny rok w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analo­gicznego okresu roku poprzedniego. 3. Wskaźnik wzrostu cen, o którym mowa w ust. 2, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Pol­skiej „Monitor Polski”, w terminie 15 dni po upły­wie trzeciego kwartału, każdego roku. 4. Minister właściwy do spraw transportu ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędo­wym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, stawki opłaty paliwowej obliczone z uwzględ­nieniem zasady, o której mowa w ust. 2, zaokrą­glając je w górę do pełnych groszy.”."}
{"id":"2004_962_2","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi[1])","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.[3])) w art. 70 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) art. 69 ust. 2 pkt 1-6 – o ile przedmiotem tych czynności są papiery wartościowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, lub inne niedopuszczone do obrotu zorganizowanego instrumenty finansowe oraz obligacje, o których mowa w art. 39p ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571, z późn. zm.[4]));”."}
{"id":"2004_962_3","title":"Ustawa z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi[1])","text":"Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ - \/ Bronisław Komorowski [1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady 2003\/96\/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 283 z 31.10.2003, str. 51, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 405, z późn. zm.). [2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 155, poz. 1297 i Nr 172, poz. 1440, z 2006 r. Nr 12, poz. 61, z 2007 r. Nr 23, poz. 136 i Nr 99, poz. 666, z 2008 r. Nr 218, poz. 1391 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 19, poz. 101, Nr 86, poz. 720, Nr 105, poz. 877, Nr 115, poz. 966, Nr 143, poz. 1164 i Nr 157, poz. 1241. [3]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 oraz z 2009 r. Nr 13, poz. 69, Nr 42, poz. 341, Nr 77, poz. 649, Nr 78, poz. 659, Nr 165, poz. 1316, Nr 166, poz. 1317 i Nr 168, poz. 1323. [4]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 155, poz. 1297 i Nr 172, poz. 1440, z 2006 r. Nr 12, poz. 61, z 2007 r. Nr 23, poz. 136 i Nr 99, poz. 666, z 2008 r. Nr 218, poz. 1391 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 19, poz. 101, Nr 86, poz. 720, Nr 105, poz. 877, Nr 115, poz. 966, Nr 143, poz. 1164 i Nr 157, poz. 1241."}
{"id":"2004_963_1","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 1. 1. Ustawa określa zasady administrowania obrotem towarami z zagranicą oraz, w zakresie uzupełniającym przepisy prawa wspólnotowego, obrót towarami z krajami trzecimi dokonywany na podstawie przepisów tego prawa. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do obrotu towarami z zagranicą w takim zakresie, w jakim obrót ten jest uregulowany odrębnymi przepisami prawa."}
{"id":"2004_963_10","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 10. 1. Środkami administrowania obrotem towarami z zagranicą są: 1) automatyczna rejestracja; 2) kontyngent; 3) zakaz. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, są ustanawiane na czas określony."}
{"id":"2004_963_11","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 11. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem art. 10, art. 57 § 5, art. 58-60, art. 75, art. 76 § 2 i 3, art. 77 § 2-4, art. 78-88 oraz art. 97-103."}
{"id":"2004_963_12","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 12. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, może określić, w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem ust. 2, w przypadkach, o których mowa w art. 9: 1) automatyczną rejestrację; 2) kontyngent; 3) zakaz. 2. W zakresie towarów rolno-spożywczych rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje również w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych. Rozdział 2 Automatyczna rejestracja"}
{"id":"2004_963_13","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 13. Automatyczna rejestracja polega na rejestracji przez organ celny przywozu towarów z krajów trzecich lub wywozu towarów do krajów trzecich, lub na obowiązku uzyskania pozwolenia na przywóz lub wywóz towarów."}
{"id":"2004_963_14","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w rozporządzeniu o ustanowieniu automatycznej rejestracji, może nałożyć obowiązek uzyskania pozwolenia na przywóz lub wywóz towarów, określając równocześnie termin, od którego należy składać i rozpatrywać wnioski o udzielenie pozwolenia. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, może biec od dnia ogłoszenia rozporządzenia o ustanowieniu automatycznej rejestracji, z tym że organ udzielający pozwoleń udziela ich od dnia wejścia w życie rozporządzenia. 3. W ramach automatycznej rejestracji pozwolenia są udzielane przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się kompletne wnioski zgodnie z kolejnością ich otrzymania przez organ udzielający pozwoleń; 2) pozwolenie jest udzielane na wnioskowaną ilość lub wartość towarów; 3) okres ważności pozwolenia wynosi 120 dni, chyba że w rozporządzeniu o ustanowieniu automatycznej rejestracji określono inny termin, a wnioskodawca nie wystąpił o udzielenie pozwolenia na krótszy okres, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, nakładając obowiązek uzyskania pozwolenia, może równocześnie określić dodatkowe warunki udzielenia i wykorzystania pozwolenia, a także dodatkowe dokumenty i informacje, które powinny być dołączone do wniosku. 5. Określając dodatkowe warunki oraz dokumenty i informacje, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw gospodarki uwzględnia potrzebę zapewnienia szczególnej kontroli, uzasadnionej specyfiką obrotu towarami z zagranicą, uwzględniającą przesłanki określone w przepisach prawa wspólnotowego, o których mowa w art. 9. 6. Minister właściwy do spraw gospodarki, nakładając obowiązek uzyskania pozwolenia, może równocześnie określić przypadki, w których obrót ten nie wymaga uzyskania pozwolenia. 7. Określając przypadki, w których obrót towarami z zagranicą nie wymaga uzyskania pozwolenia, minister właściwy do spraw gospodarki uwzględnia właściwości towarów, ich przeznaczenie, specyfikę obrotu tymi towarami z zagranicą lub potrzebę uproszczenia procedury."}
{"id":"2004_963_15","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 15. 1. Jeżeli w rozporządzeniu o ustanowieniu automatycznej rejestracji nie został nałożony obowiązek uzyskania pozwolenia, przyjęcie zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu lub procedury wywozu jest jednoznaczne z zarejestrowaniem przez organ celny faktu dokonania obrotu z zagranicą towarem objętym automatyczną rejestracją. 2. Organy celne przekazują informacje o dokonanym obrocie z zagranicą towarami objętymi automatyczną rejestracją. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 2, organy, którym te informacje są przekazywane, a także sposób rejestrowania towarów objętych automatyczną rejestracją, mając na względzie sprawny obieg tych informacji. Rozdział 3 Kontyngent i zakaz"}
{"id":"2004_963_16","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 16. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w rozporządzeniu o ustanowieniu kontyngentu może równocześnie określić dodatkowe warunki udzielenia i wykorzystania pozwolenia, a także dodatkowe dokumenty i informacje, które powinny być dołączone do wniosku. 2. Określając dodatkowe warunki, dokumenty i informacje, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki uwzględnia potrzebę zapewnienia szczególnej kontroli, uzasadnionej specyfiką obrotu towarami z zagranicą, uwzględniającą przesłanki określone w przepisach prawa wspólnotowego, o których mowa w art. 9. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może określić przypadki, w których obrót towarami z zagranicą nie wymaga uzyskania pozwolenia. 4. Określając przypadki, w których obrót towarami z zagranicą nie wymaga uzyskania pozwolenia, minister właściwy do spraw gospodarki uwzględnia właściwości towarów, ich przeznaczenie, specyfikę obrotu tymi towarami z zagranicą lub potrzebę uproszczenia procedury."}
{"id":"2004_963_17","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 17. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, ustanawiając kontyngent określi sposób jego rozdysponowania zgodnie z art. 18. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, określając sposób rozdysponowania kontyngentu, stosownie do art. 18 ust. 1 pkt 1, może określić wielkość transzy. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, określając sposób rozdysponowania kontyngentu, stosownie do art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3, określi terminy składania i rozpatrywania wniosków o udzielenie pozwolenia. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, określając sposób rozdysponowania kontyngentu, stosownie do art. 18 ust. 1 pkt 3, określi okres odniesienia, kwotę gwarantowaną oraz minimalną ilość lub wartość towarów, którymi obrót z zagranicą w okresie odniesienia jest warunkiem uznania za importera lub eksportera tradycyjnego. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki, określając sposób rozdysponowania kontyngentu, stosownie do art. 18 ust. 1 pkt 3, może określić wielkość transzy dla importerów nietradycyjnych."}
{"id":"2004_963_18","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 18. 1. Rozdysponowania kontyngentu dokonuje się w jeden z następujących sposobów: 1) według kolejności otrzymania wniosków; 2) proporcjonalnie do wielkości wnioskowanych; 3) proporcjonalnie do ilości lub wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki w rozporządzeniu o ustanowieniu kontyngentu może określić inny niż określony w ust. 1 sposób rozdysponowania kontyngentu, polegający na łączeniu sposobów, o których mowa w ust. 1, lub wybranych spośród nich elementów."}
{"id":"2004_963_19","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 19. Rozdysponowanie kontyngentu według sposobu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, polega na udzieleniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się kompletne wnioski zgodnie z kolejnością ich otrzymania przez organ udzielający pozwoleń; 2) wielkości określone w pozwoleniu nie mogą przekraczać wielkości wnioskowanych; 3) okres ważności pozwolenia wynosi 120 dni, chyba że w rozporządzeniu o ustanowieniu kontyngentu określono inny termin, a wnioskodawca nie wystąpił o udzielenie pozwolenia na krótszy okres, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3."}
{"id":"2004_963_2","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) obszar celny Wspólnoty - obszar celny w rozumieniu art. 3 rozporządzenia nr 2913\/92\/EWG z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 r.), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.9.2003 r.); 2) towar - rzecz ruchomą oraz energię; 3) towary rolno-spożywcze - towary rolne objęte Wspólną Polityką Rolną, regulowaną przepisami wspólnotowymi, oraz towary przetworzone nieobjęte załącznikiem I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (towary z grupy non-aneks I); 4) obrót towarami z zagranicą - przywóz towarów pochodzących z kraju trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wywóz towarów do kraju trzeciego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od sposobu ich przemieszczania przez granicę; 5) obrót towarami z krajami trzecimi - przywóz towarów pochodzących z kraju trzeciego na obszar celny Wspólnoty lub wywóz towarów do kraju trzeciego z obszaru celnego Wspólnoty, niezależnie od sposobu ich przemieszczania przez granicę; 6) kontyngent - określoną ilość lub wartość towaru, która może być przywieziona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wywieziona z tego terytorium, w oznaczonym czasie; 7) transza - określoną, maksymalną lub minimalną, ilość lub wartość towarów, na jaką może być udzielone pozwolenie; 8) okres odniesienia - okres poprzedzający złożenie wniosku o udzielenie pozwolenia; 9) importer lub eksporter wspólnotowy - osobę, która ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty Europejskiej; 10) importer lub eksporter tradycyjny - importera lub eksportera wspólnotowego, który dokonywał obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem, w określonej minimalnej ilości lub o określonej minimalnej wartości, w okresie odniesienia; 11) importer lub eksporter nietradycyjny - importera lub eksportera wspólnotowego, który nie dokonywał obrotu z zagranicą towarem objętym kontyngentem, w określonej minimalnej ilości lub o określonej minimalnej wartości, w okresie odniesienia; 12) kwota gwarantowana - określoną ilość lub wartość towarów, zagwarantowaną dla importerów lub eksporterów nietradycyjnych; 13) kraj trzeci - kraj niebędący członkiem Wspólnoty Europejskiej. Dział II Obrót towarami z krajami trzecimi dokonywany na podstawie przepisów prawa wspólnotowego"}
{"id":"2004_963_20","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 20. Rozdysponowanie kontyngentu według sposobu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2, polega na udzieleniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się kompletne wnioski otrzymane przez organ udzielający pozwoleń w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 3; 2) wielkości określone we wniosku nie mogą przekraczać kontyngentu; 3) jeżeli suma wielkości określonych we wszystkich rozpatrywanych wnioskach nie przekracza kontyngentu, wnioski te są uwzględniane; 4) jeżeli suma wielkości określonych we wszystkich rozpatrywanych wnioskach przekracza kontyngent, kontyngent ten jest rozdysponowywany proporcjonalnie do wielkości wnioskowanych, a wynik zaokrągla się do drugiej cyfry po przecinku; 5) jeżeli pozwolenie ma być udzielone na przywóz lub wywóz określonej liczby sztuk danego towaru, wynik obliczenia, o którym mowa w pkt 4, zaokrągla się w dół do najbliższej liczby całkowitej; 6) wielkości określone w pozwoleniu nie mogą przekraczać wielkości wnioskowanych; 7) okres ważności pozwolenia wynosi 120 dni, chyba że w rozporządzeniu o ustanowieniu kontyngentu określono inny termin, a wnioskodawca nie wystąpił o udzielenie pozwolenia na krótszy okres, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3."}
{"id":"2004_963_21","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 21. Rozdysponowanie kontyngentu według sposobu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 3, polega na udzieleniu pozwolenia, przy zachowaniu następujących zasad: 1) rozpatruje się kompletne wnioski otrzymane przez organ udzielający pozwoleń w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 3; 2) jeżeli suma wielkości określonych we wszystkich rozpatrywanych wnioskach złożonych przez importerów lub eksporterów tradycyjnych nie przekracza kontyngentu pomniejszonego o kwotę gwarantowaną, wnioski te są uwzględniane; 3) jeżeli suma wielkości określonych we wszystkich rozpatrywanych wnioskach złożonych przez importerów lub eksporterów tradycyjnych przekracza kontyngent pomniejszony o kwotę gwarantowaną, kontyngent ten jest rozdysponowywany na rzecz importerów lub eksporterów tradycyjnych proporcjonalnie do ich udziału w sumie wielkości obrotów zrealizowanych w okresie odniesienia, a wynik zaokrągla się do drugiej cyfry po przecinku; 4) jeżeli pozwolenie ma być udzielone na przywóz lub wywóz określonej liczby sztuk danego towaru, wynik obliczenia, o którym mowa w pkt 3, zaokrągla się w dół do najbliższej liczby całkowitej; 5) kontyngent jest rozdysponowywany na rzecz importerów lub eksporterów nietradycyjnych do wysokości kwoty gwarantowanej, według kolejności otrzymania wniosków; 6) wielkości kontyngentu nierozdysponowane na rzecz importerów lub eksporterów tradycyjnych powiększają kwotę gwarantowaną i są rozdysponowywane na rzecz importerów lub eksporterów nietradycyjnych, według kolejności otrzymania wniosków; 7) w przypadku niezłożenia wniosków przez importerów lub eksporterów tradycyjnych kontyngent jest rozdysponowywany w całości na rzecz importerów lub eksporterów nietradycyjnych, według kolejności otrzymania wniosków; 8) wielkości określone w pozwoleniu nie mogą przekraczać wielkości wnioskowanych; 9) okres ważności pozwolenia wynosi 120 dni, chyba że w rozporządzeniu o ustanowieniu kontyngentu określono inny termin, a wnioskodawca nie wystąpił o udzielenie pozwolenia na krótszy okres, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 3."}
{"id":"2004_963_22","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 22. Minister właściwy do spraw gospodarki, w rozporządzeniu o ustanowieniu zakazu, może określić procedury celne oraz normy ilościowe lub wartościowe, których zakaz nie dotyczy. Rozdział 4 Pozwolenia"}
{"id":"2004_963_23","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 23. Pozwolenie na przywóz towarów z krajów trzecich lub wywóz towarów do krajów trzecich jest wymagane, jeżeli przedmiotem obrotu są towary objęte: 1) kontyngentem, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 3 i 4; 2) automatyczną rejestracją, o ile został nałożony obowiązek uzyskania pozwolenia."}
{"id":"2004_963_24","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 24. Obowiązkowi uzyskania pozwolenia nie podlegają towary zwolnione od należności celnych na podstawie odrębnych przepisów."}
{"id":"2004_963_25","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki na wniosek importera lub eksportera wspólnotowego, w drodze decyzji administracyjnej, udziela pozwolenia, odmawia jego udzielenia, zmienia oraz cofa udzielone pozwolenie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W zakresie towarów rolno-spożywczych decyzje, o których mowa w ust. 1, w ramach środków administrowania obrotem towarami z zagranicą, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego. 3. Od decyzji Prezesa Agencji Rynku Rolnego przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych."}
{"id":"2004_963_26","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 26. 1. Odmowa udzielenia pozwolenia następuje: 1) jeżeli organ udzielający pozwoleń otrzyma wniosek po upływie terminu określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 3; 2) jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia jest niekompletny; 3) jeżeli wielkości określone we wniosku przekraczają kontyngent, dla którego określono sposób rozdysponowania proporcjonalnie do wielkości wnioskowanych; 4) jeżeli wnioskodawca nie spełnił wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31; 5) w przypadku wcześniejszego rozdysponowania kontyngentu. 2. Odmowa udzielenia kolejnych pozwoleń w ramach tego samego kontyngentu albo automatycznej rejestracji następuje w przypadku niedokonania zwrotu poprzednio udzielonego pozwolenia w terminie 2 miesięcy od dnia upływu terminu jego ważności, chyba że udzielenie pozwolenia zostało uzależnione od złożenia kaucji."}
{"id":"2004_963_27","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 27. Cofnięcie pozwolenia następuje: 1) jeżeli wymagają tego zobowiązania lub porozumienia międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska; 2) w przypadkach uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi i zwierząt lub ochrony roślin."}
{"id":"2004_963_28","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 28. 1. Na wniosek importera lub eksportera wspólnotowego udziela się pozwoleń cząstkowych. 2. Suma ilości lub wartości towarów, na jakie udziela się pozwoleń cząstkowych, jest równa wielkości, na jaką zostałoby udzielone pozwolenie. 3. Jeżeli z wnioskiem o udzielenie pozwoleń cząstkowych występuje osoba, której udzielono pozwolenia, organ udzielający pozwoleń: 1) zatrzymuje pozwolenie, stosownie do którego udziela się pozwoleń cząstkowych; 2) pomniejsza łączną wielkość pozwoleń cząstkowych o wielkość już wykorzystaną; 3) określa termin ważności pozwoleń cząstkowych, który musi być zgodny z terminem ważności pozwolenia. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o pozwoleniu, należy przez to rozumieć odpowiednio wszystkie pozwolenia cząstkowe."}
{"id":"2004_963_29","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 29. 1. Pozwolenia udziela się na czas określony. 2. Pozwolenia udziela się na określoną ilość lub wartość towarów. 3. Pozwolenia udziela się na okres nie dłuższy niż termin obowiązywania środka administrowania obrotem towarami z zagranicą. 4. Pozwolenie jest ważne od dnia jego udzielenia. 5. Kolejne pozwolenie na ten sam towar w ramach tego samego kontyngentu albo automatycznej rejestracji może być udzielone po dokonaniu zwrotu poprzednio udzielonego pozwolenia."}
{"id":"2004_963_3","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 3. 1. Jeżeli z przepisów prawa wspólnotowego, w zakresie administrowania obrotem towarami z krajami trzecimi, wynika obowiązek uzyskania pozwolenia warunkującego: 1) dopuszczenie towaru do obrotu na obszarze celnym Wspólnoty, 2) dopuszczenie towaru do obrotu na obszarze celnym Wspólnoty przy zastosowaniu stawek celnych preferencyjnych, 3) wywóz towaru z obszaru celnego Wspólnoty, 4) wywóz towaru z obszaru celnego Wspólnoty z zastosowaniem refundacji - pozwolenie to jest wydawane w drodze decyzji administracyjnej. 2. Do dokumentów, które zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego muszą być dołączone do wniosku o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, sporządzonych w języku obcym, należy dołączyć tłumaczenie tych dokumentów na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego."}
{"id":"2004_963_30","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 30. Pozwolenie podlega zwrotowi w terminie 2 miesięcy od dnia upływu terminu jego ważności."}
{"id":"2004_963_31","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzory wniosków stosowanych w postępowaniu o udzielenie pozwoleń, 2) wykaz dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku, 3) sposób udzielenia i wykorzystania pozwoleń, 4) wzory pozwoleń, 5) sposób i tryb ewidencjonowania udzielonych pozwoleń - mając na względzie maksymalne uproszczenie i ujednolicenie wymogów dotyczących dokumentów i informacji, które są niezbędne w postępowaniu o udzielenie pozwoleń, i ich ewidencjonowania. 2. Określając dokumenty, informacje oraz sposób udzielenia i wykorzystania pozwoleń, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, minister właściwy do spraw gospodarki uwzględnia w szczególności potrzebę zapewnienia szczególnej kontroli uzasadnionej specyfiką obrotu towarami z zagranicą, uwzględniającą przesłanki określone w przepisach prawa wspólnotowego, o których mowa w art. 9. Rozdział 5 Kaucja"}
{"id":"2004_963_32","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 32. Minister właściwy do spraw gospodarki, w rozporządzeniu o ustanowieniu automatycznej rejestracji albo kontyngentu, może uzależnić udzielenie pozwolenia od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w określonej wysokości. Kaucję złożoną przez osobę trzecią na rzecz wnioskodawcy uznaje się za złożoną przez wnioskodawcę."}
{"id":"2004_963_33","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 33. Kaucja podlega zwrotowi w terminie 21 dni od dnia zwrotu udzielonego pozwolenia, chyba że wnioskodawca, ubiegający się o udzielenie kolejnego pozwolenia na ten sam towar w ramach tego samego kontyngentu albo automatycznej rejestracji, wystąpi o uznanie uprzednio złożonej kaucji, za zabezpieczenie kolejnego pozwolenia, o którego udzielenie wnioskuje. W takim przypadku termin 21 dni biegnie od dnia zwrotu takiego kolejnego pozwolenia."}
{"id":"2004_963_34","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 34. W przypadku wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości co najmniej 95% kaucja podlega zwrotowi w całości, o ile zwrot tego pozwolenia nastąpił nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia upływu terminu jego ważności."}
{"id":"2004_963_35","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 35. W przypadku wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości do 95% kaucja podlega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa w stopniu równym różnicy między 95% wielkości, na jakie zostało udzielone pozwolenie, a stopniem faktycznego wykorzystania pozwolenia, o ile zwrot tego pozwolenia nastąpił nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia upływu terminu jego ważności."}
{"id":"2004_963_36","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 36. 1. Kaucja podlega przepadkowi w całości na rzecz Skarbu Państwa w przypadkach: 1) niepełnego wykorzystania udzielonego pozwolenia, w wysokości nieprzekraczającej 5%; 2) niedokonania zwrotu udzielonego pozwolenia w terminie 2 miesięcy od dnia upływu terminu jego ważności; 3) wykorzystania udzielonego pozwolenia niezgodnie z przeznaczeniem. 2. Kaucja nie podlega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa: 1) w przypadku uchylenia rozporządzenia o ustanowieniu automatycznej rejestracji albo kontyngentu przed upływem terminu, na który automatyczna rejestracja albo kontyngent został ustanowiony - w odniesieniu do pozwoleń, których termin ważności wykracza poza termin wejścia w życie rozporządzenia o uchyleniu automatycznej rejestracji albo kontyngentu; 2) w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 38."}
{"id":"2004_963_37","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 37. Jeżeli pozwolenie zostało udzielone na przywóz lub wywóz określonej liczby sztuk danego towaru, wynik obliczenia, o którym mowa w art. 34, 35 oraz 36 ust. 1 pkt 1, zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej."}
{"id":"2004_963_38","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 38. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) formy, w jakich kaucja może być składana, 2) szczegółowy tryb pobierania kaucji oraz jej zwrotu, w tym przypadki, w których wycofanie wniosku o udzielenie pozwolenia nie powoduje przepadku kaucji, 3) kwotę kaucji, do wysokości której organ udzielający pozwoleń nie pobiera kaucji - uwzględniając potrzebę zapewnienia prawidłowego wykorzystania udzielonych pozwoleń oraz maksymalnego uproszczenia trybu pobierania i zwrotu kaucji."}
{"id":"2004_963_39","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 39. Od kwoty zwróconej kaucji nie płaci się odsetek. Dział IV Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe"}
{"id":"2004_963_4","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 4. Z zastrzeżeniem warunków i zasad określonych w przepisach prawa wspólnotowego, w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem art. 10, art. 57 § 5, art. 58-60, art. 75, art. 76 § 2 i 3, art. 77 § 2-4, art. 78-88 oraz art. 97-103."}
{"id":"2004_963_40","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 40. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 930, z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717, z 2001 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178 i Nr 213, poz. 1803, z 2003 r. Nr 84, poz. 774, Nr 137, poz. 1302 i Nr 162, poz. 1569 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr ..., poz. ...) w art. 53 § 33 otrzymuje brzmienie: \"§ 33. Użyte w rozdziale 7 kodeksu określenie \"reglamentacja pozataryfowa\" oznacza odpowiednio środki polityki handlowej ustanowione przez Wspólnotę Europejską w ramach wspólnej polityki handlowej postanowieniami wspólnotowymi stosowanymi w odniesieniu do wywozu lub przywozu towarów, takie jak środki nadzoru lub ochrony, ograniczenia ilościowe i zakazy przywozu oraz wywozu, a także środki administrowania obrotem towarami lub usługami z zagranicą, ustanowione przez właściwy organ administracji państwowej.\"."}
{"id":"2004_963_41","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 41. Wnioski o udzielenie pozwolenia na obrót towarami z krajami trzecimi przyjęte przed dniem wejścia w życie ustawy, w celu wykonania prawa wspólnotowego, uznaje się za przyjęte zgodnie z przepisami ustawy. Za zgodne z przepisami ustawy uznaje się również działania organów państwa zmierzające do wykonania w tym zakresie przepisów prawa wspólnotowego."}
{"id":"2004_963_42","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 42. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 40, który wchodzi w życie z dniem 2 maja 2004 r. _______________________________ [1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy. Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne."}
{"id":"2004_963_5","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 5. 1. Jeżeli przepisy prawa wspólnotowego nie stanowią inaczej, minister właściwy do spraw gospodarki na wniosek importera lub eksportera wspólnotowego, w drodze decyzji administracyjnej, udziela pozwolenia, odmawia jego udzielenia, zmienia oraz cofa udzielone pozwolenie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W zakresie towarów rolno-spożywczych decyzje, o których mowa w ust. 1, wydaje Prezes Agencji Rynku Rolnego. 3. Od decyzji Prezesa Agencji Rynku Rolnego przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rynków rolnych."}
{"id":"2004_963_6","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 6. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w zakresie obrotu towarami z krajami trzecimi, podejmuje niezbędne działania w celu wykonania przepisów prawa wspólnotowego, w szczególności zmierzające do wykonania obowiązku lub zalecenia, nałożonego w tych przepisach prawa na kraje należące do Wspólnoty Europejskiej. W tym celu może ogłosić, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej \"Monitor Polski\", niezbędne informacje o podejmowanych działaniach, umożliwiające skuteczne wykonanie przepisów prawa wspólnotowego. 2. W zakresie towarów rolno-spożywczych działania, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki podejmuje na wniosek i w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych."}
{"id":"2004_963_7","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzeń, w zakresie obrotu towarami rolno-spożywczymi z krajami trzecimi: 1) wykaz podmiotów uprawnionych do wywozu towarów w ramach pozawspólnotowych akcji humanitarnych, bez konieczności złożenia zabezpieczenia wynikającego z przepisów prawa wspólnotowego, 2) wykaz międzynarodowych organów kontroli i nadzoru uprawnionych do wystawiania dokumentów potwierdzających przywóz towarów do krajów trzecich - mając na uwadze zapewnienie skutecznego stosowania przepisów prawa wspólnotowego. 2. Prezes Agencji Rynku Rolnego przekazuje do Komisji Europejskiej wymagane przez przepisy prawa wspólnotowego informacje o działaniach podjętych w celu realizacji tych przepisów."}
{"id":"2004_963_8","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, jakie powinien spełniać wniosek o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, składany z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy określić w szczególności instrukcję wypełniania, stosowania i przekazywania wniosków oraz strukturę przesyłanych danych, mając na uwadze uproszczenie procedury przyjmowania wniosków o udzielenie pozwoleń. Dział III Środki administrowania obrotem towarami z zagranicą Rozdział 1 Przepisy ogólne"}
{"id":"2004_963_9","title":"Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarami z zagranicą[1] Dział I Przepisy ogólne","text":"Art. 9. Środki administrowania obrotem towarami z zagranicą, o których mowa w art. 10 ust. 1, są ustanawiane: 1) w przywozie z krajów trzecich: a) zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3285\/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 518\/94 (Dz. Urz. WE L 349 z 31.12.1994 r.), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2474\/2000 z dnia 9 listopada 2000 r. ustanawiającym, na podstawie art. 1 ust. 7 rozporządzenia (EWG) nr 3030\/93, wykaz wyrobów włókienniczych i odzieżowych, które zostaną włączone do GATT 1994 dnia 1 stycznia 2002 r. oraz zmieniającym załącznik X do rozporządzenia (EWG) nr 3030\/93 i załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 3285\/94 (Dz. Urz. WE L 286 z 11.11.2000 r.), b) zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 519\/94 z dnia 7 marca 1994 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 1765\/82, (EWG) 1766\/82 oraz (EWG) 3420\/83 (Dz. Urz. WE L 67 z 10.3.1994 r.), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 427\/2003 z dnia 3 marca 2003 r. w sprawie mechanizmu tymczasowych środków ochronnych przy przywozie określonych towarów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 519\/94 w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich (Dz. Urz. UE L 65 z 8.3.2003 r.), c) zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 517\/94 z dnia 7 marca 1994 r. w sprawie wspólnych reguł dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych z niektórych państw trzecich, nieobjętych umowami dwustronnymi, protokołami, innymi ustaleniami lub innymi szczegółowymi normami Wspólnoty dotyczącymi przywozu (Dz. Urz. WE L 67 z 10.3.1994 r.) ostatnio zmienionego rozporządzeniem nr 2309\/2003 z dnia 29 grudnia 2003 r. zmieniającym załączniki IIIB, IV i VI do rozporządzenia nr 517\/94\/WE dotyczącego kontyngentów tekstylnych stosowanych w 2004 r. (Dz. Urz. UE L 342 z 30.12.2003 r.); 2) w wywozie do krajów trzecich: a) zgodnie z art. 11 rozporządzenia (EWG) nr 2603\/69 z dnia 20 grudnia 1969 r. ustanawiającego wspólne reguły wywozu (Dz. Urz. WE L 324 z 27.12.1969 r.), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 3918\/91 z dnia 19 grudnia 1991 r. zmieniającym rozporządzenie (EWG) nr 2603\/69 ustanawiające wspólne reguły wywozu (Dz. Urz. WE L 372 z 31.12.1991 r.), b) w przypadkach uzasadnionych koniecznością wprowadzenia formalności dla stosowania umów zgodnych z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską."}
{"id":"2004_964_1","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. poz. 1566 i 2180 oraz z 2018 r. poz. 650 i 710) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16: a) w pkt 1 w lit. j dodaje się przecinek i dodaje się lit. k w brzmieniu: „k) stopnie wodne”, b) pkt 45 otrzymuje brzmienie: „45) przerzutach wód – rozumie się przez to ujmowanie i przemieszczanie wód powierzchniowych oraz niezanieczyszczonych wód pochodzących z odwodnienia zakładów górniczych, w celu zwiększenia zasobów wodnych innych cieków naturalnych, kanałów, jezior oraz innych zbiorników wodnych, a także wód podziemnych;”, c) w pkt 65 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) sztuczne zbiorniki usytuowane na wodach płynących oraz obiekty związane z tymi zbiornikami,”; 2) w art. 17: a) w ust. 1 w pkt 3 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) obiektów mostowych, rurociągów, linii energetycznych, linii telekomunikacyjnych oraz innych urządzeń, wraz z infrastrukturą towarzyszącą, prowadzonych przez wody powierzchniowe oraz przez wały przeciwpowodziowe,”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Ilekroć w ustawie jest mowa o właściwym organie Inspekcji Ochrony Środowiska, należy przez to rozumieć: 1) w art. 109 ust. 14, art. 116, art. 118 ust. 1 i 2, art. 119 ust. 3, art. 151 ust. 1–11 i 14, art. 152 ust. 1 i 2, art. 154 ust. 1–5, art. 171 ust. 4 pkt 2, art. 297, art. 349 ust. 7, 11 i 12, art. 351 ust. 1 i 3–6 oraz w art. 352 ust. 1 i 2 – Głównego Inspektora Ochrony Środowiska; 2) w art. 37 ust. 12, art. 39 ust. 7, art. 108 ust. 1, 2, 5 i 6, art. 109 ust. 1 i 13, art. 110 ust. 3, art. 111 ust. 2, art. 282 ust. 8 i 9, art. 283 ust. 4 i 5, art. 284–287, art. 289, art. 296 ust. 1, 4, 7, 8, 10, 12–16, art. 300 ust. 1, art. 304 pkt 2, art. 325 ust. 6, art. 349 ust. 3–6, 9, 10 i 15, art. 400 ust. 9 oraz w art. 416 ust. 4 – wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.”; 3) po art. 75 dodaje się art. 75a w brzmieniu: „Art. 75a. Zakazuje się wprowadzania wód opadowych lub roztopowych, ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych: 1) bezpośrednio do wód podziemnych; 2) do urządzeń wodnych, o ile wody te zawierają substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 1, jeżeli byłoby to niezgodne z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 4.”; 4) w art. 99 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) warunki, jakie należy spełnić przy odprowadzaniu wód opadowych lub roztopowych do wód lub do urządzeń wodnych, w tym najwyższe dopuszczalne wartości substancji zanieczyszczających, a także miejsce, sposób i minimalną częstotliwość pobierania próbek tych wód, metodyki referencyjne analizy i sposób oceny, czy wody opadowe lub roztopowe odprowadzane do wód lub do urządzeń wodnych odpowiadają wymaganym warunkom.”; 5) w art. 101 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Zakłady pobierające wodę, przeznaczające ścieki do rolniczego wykorzystania oraz wprowadzające ścieki do wód lub do ziemi są obowiązane prowadzić pomiary ilości pobranej wody oraz ilości i jakości ścieków oraz prowadzić ewidencję dokonywanych pomiarów.”; 6) w art. 166 po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu: „13a. Do uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2, dokonywanego przez dyrektora właściwego urzędu morskiego przepisy ust. 3 i 5–12 stosuje się.”; 7) po art. 187 dodaje się art. 187a w brzmieniu: „Art. 187a. 1. W kosztach projektowania lub wykonywania urządzeń wodnych może uczestniczyć ten, kto zamierza odnosić z nich korzyści. 2. Przepis stosuje się także w przypadku ochrony przed powodzią lub suszą, żeglugi, poboru wód, energetycznego wykorzystania urządzeń wodnych, wprowadzania ścieków lub odprowadzania wody do urządzeń wodnych oraz innych usług wodnych, a także działalności gospodarczej związanej z wykorzystaniem urządzeń wodnych do celów rekreacyjnych, z wyłączeniem działalności wykonywanej przez uprawnionych do rybactwa. 3. Na wniosek inwestora projektującego lub wykonującego urządzenia wodne organ właściwy w sprawach pozwoleń wodnoprawnych, w drodze decyzji, określa wysokość kosztów projektowania lub wykonywania urządzeń wodnych, które ponosi podmiot zamierzający odnosić korzyści z projektowanych lub wykonywanych urządzeń wodnych. 4. We wniosku, o którym mowa w ust. 3, inwestor projektujący lub wykonujący urządzenia wodne wskazuje podmiot zamierzający odnosić korzyści z projektowanych lub wykonywanych urządzeń wodnych oraz proponowaną wielkość udziału w kosztach projektowania lub wykonywania urządzeń wodnych. 5. Decyzja w przedmiocie ustalenia i podziału kosztów, o których mowa w ust. 1 i 3, określa: 1) zakres prognozowanych korzyści z projektowanych lub wykonywanych urządzeń wodnych oraz wysokość kosztów uczestnictwa w projektowaniu lub wykonywaniu tych urządzeń, które poniesie podmiot zamierzający odnosić korzyści z projektowanych lub wykonywanych urządzeń wodnych; 2) termin oraz sposób przekazania środków z tytułu uczestnictwa w kosztach projektowania lub wykonywania urządzeń wodnych, a także warunki, termin oraz sposób zwrotu tych środków. 6. Na wniosek podmiotu zamierzającego odnosić korzyści z projektowanych lub wykonywanych urządzeń wodnych rozstrzygnięcia w przedmiocie ustalenia i podziału kosztów, o których mowa w ust. 1 i 3, dokonuje się w treści pozwolenia wodnoprawnego lub przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego. 7. Inwestor projektujący lub wykonujący urządzenia wodne, który złoży wniosek, o którym mowa w ust. 3, dokonuje zwrotu środków z tytułu uczestnictwa w kosztach projektowania lub wykonywania urządzeń wodnych na rzecz podmiotu zamierzającego odnosić korzyści z projektowanych lub wykonywanych urządzeń wodnych na zasadach określonych w ust. 5 pkt 2. 8. Stronami postępowania o wydanie decyzji są inwestor projektujący lub wykonujący urządzenia wodne oraz podmiot zamierzający odnosić korzyści z projektowanych lub wykonywanych urządzeń wodnych. 9. Jeżeli inwestorem projektującym lub wykonującym urządzenia wodne są Wody Polskie decyzję, o której mowa w ust. 3, wydaje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej.”; 8) w art. 196 ust. 11 otrzymuje brzmienie: „11. Właściciel urządzenia melioracji wodnych, które nie zostało wykonane na koszt Skarbu Państwa zgłasza to urządzenie do Wód Polskich, w terminie 30 dni od dnia przystąpienia do jego użytkowania w celu wpisania go do ewidencji melioracji wodnych.”; 9) w art. 201: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, zainteresowani właściciele gruntów wnoszą na rachunek bankowy Wód Polskich.”, b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Wody Polskie prowadzą wyodrębniony rachunek bankowy w celu gromadzenia wpływów z opłaty, o której mowa w ust. 1. Wpływy te, powiększone o przychody z oprocentowania środków na rachunku bankowym, są przekazywane na rachunek bieżący dochodów budżetowych ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej w terminie do końca następnego miesiąca po ich wpływie na wyodrębniony rachunek Wód Polskich.”; 10) w art. 216 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Urządzenia wodne, które zostały wykonane albo są wykonywane przez Wody Polskie na gruntach pokrytych śródlądowymi wodami płynącymi lub na będących własnością Skarbu Państwa nieruchomościach niebędących gruntami pokrytymi śródlądowymi wodami płynącymi, stanowią własność Skarbu Państwa.”; 11) w art. 240: a) w ust. 2: – pkt 23 otrzymuje brzmienie: „23) wykonuje kontrolę gospodarowania wodami, o której mowa w art. 335 ust. 1 pkt 1, oraz wydaje decyzje, o których mowa w art. 343 ust. 2, 3 i 6;”, – dodaje się pkt 24 i 25 w brzmieniu: „24) dokonuje uzgodnienia list programów priorytetowych Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w części dotyczącej gospodarki wodnej; 25) prowadzi sprawy, w których Prezes Wód Polskich pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.”, b) w ust. 3 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie: „b) zgód wodnoprawnych, o których mowa w art. 388 ust. 1 pkt 1, 3 i 4;”, c) w ust. 4 w pkt 16 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 17 w brzmieniu: „17) dokonują uzgodnienia, o którym mowa w art. 53 ust. 4 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 i 1566), w zakresie melioracji wodnych.”; 12) w art. 264: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Wody Polskie, w zakresie swojej właściwości, mogą rozporządzać nieruchomościami niebędącymi mieniem, o którym mowa w art. 261 ust. 1, gruntami zabudowanymi urządzeniami wodnymi znajdującymi się poza linią brzegu lub urządzeniami wodnymi lub ich częściami, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, przez ustanawianie ograniczonych praw rzeczowych, oddawanie w najem, dzierżawę, użyczenie lub zamianę, a wpływy z tego tytułu stanowią ich przychód. 2. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, w zakresie swojej właściwości, może rozporządzać nieruchomościami niebędącymi mieniem, o którym mowa w art. 261 ust. 1, gruntami zabudowanymi urządzeniami wodnymi znajdującymi się poza linią brzegu lub urządzeniami wodnymi lub ich częściami, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, przez ustanawianie ograniczonych praw rzeczowych, oddawanie w najem, dzierżawę, użyczenie lub zamianę, a wpływy z tego tytułu stanowią dochód budżetu państwa.”, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Jeżeli wartość rynkowa przedmiotu rozporządzenia nie przekracza 200 000 zł, rozporządzenie nieruchomością przez Wody Polskie wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, z wyłączeniem umów zawieranych na czas oznaczony nie dłuższy niż 3 lata, przy czym zgoda jest wymagana, jeżeli po umowie zawartej na czas oznaczony strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość.”, c) dodaje się ust. 9 w brzmieniu: „9. Wody Polskie rozporządzają nieruchomościami niebędącymi mieniem, o którym mowa w art. 261 ust. 1, gruntami zabudowanymi urządzeniami wodnymi znajdującymi się poza linią brzegu lub urządzeniami wodnymi lub ich częściami, stanowiącymi własność Skarbu Państwa, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa.”; 13) w art. 265 w ust. 7: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) następuje w związku z wykonaniem lub eksploatacją urządzenia wodnego, jeżeli wydano pozwolenie wodnoprawne albo udzielono przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego;”, b) w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11–14 w brzmieniu: „11) zawierana jest kolejna umowa, której przedmiotem jest ta sama nieruchomość; 12) zawierana jest umowa na czas oznaczony, nie dłuższy niż 6 miesięcy na cele związane z działalnością o charakterze sezonowym lub okolicznościowym; 13) zawierana jest umowa dzierżawy z właścicielem nieruchomości przylegającej do nieruchomości, o której mowa w art. 258 ust. 5 lub 7, z przeznaczeniem na poszerzenie istniejącej działki siedliskowej lub rekreacyjnej, z wyłączeniem prowadzenia działalności gospodarczej; 14) zawierana jest umowa dotycząca przeznaczenia nieruchomości na cele rolne.”; 14) w art. 269 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie ponoszą urzędy morskie.”; 15) w art. 270 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Opłaty stałej nie ponosi się za pobór wód do celów rolniczych lub leśnych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw, na potrzeby chowu i hodowli ryb oraz do celów elektrowni wodnych.”; 16) w art. 272 po ust. 16 dodaje się ust. 16a i 16b w brzmieniu: „16a. Podmiot obowiązany do ponoszenia opłat za usługi wodne za pobór wód do celów elektrowni wodnych jest obowiązany przekazywać Wodom Polskim deklaracje kwartalne o ilości energii elektrycznej wyprodukowanej w obiekcie energetyki wodnej, wyrażonej w MWh, zgodnie z wzorem zamieszczonym w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Wód Polskich, w terminie 14 dni od dnia, w którym upływa dzień przypadający na koniec każdego kwartału. 16b. Deklaracja, o której mowa w ust. 16a, zawiera: 1) oznaczenie podmiotu składającego deklarację, określające: a) nazwę, b) REGON, c) adres siedziby, d) numer telefonu, e) adres e-mail; 2) określenie obiektu energetyki wodnej, którego dotyczy deklaracja; 3) określenie ilości energii elektrycznej wyprodukowanej w obiekcie energetyki wodnej; 4) określenie kwartału, za który jest składana deklaracja; 5) dane dotyczące pozwolenia wodnoprawnego: a) oznaczenie organu właściwego do wydania pozwolenia wodnoprawnego, b) znak decyzji, c) datę udzielenia pozwolenia wodnoprawnego, d) datę obowiązywania pozwolenia wodnoprawnego.”; 17) po art. 273 dodaje się art. 273a w brzmieniu: „Art. 273a. W przypadku złożenia reklamacji, o której mowa w art. 273 ust. 1, przepisów art. 10 § 1 oraz art. 61 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.”; 18) w art. 278 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Wysokość opłaty za wprowadzanie do wód lub do ziemi ścieków z chowu lub hodowli ryb w obiektach przepływowych charakteryzujących się poborem zwrotnym ustala się, biorąc pod uwagę substancję wyrażoną jako wskaźnik, o którym mowa w art. 275 ust. 8 pkt 6, który powoduje opłatę najwyższą.”; 19) po art. 279 dodaje się art. 279a w brzmieniu: „Art. 279a. 1. Nie wnosi się opłaty za usługi wodne, jeżeli wysokość tej opłaty ustalona przez Wody Polskie albo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta nie przekracza 20 zł. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podmiotowi obowiązanemu do ponoszenia opłat za usługi wodne nie przekazuje się informacji, o której mowa w art. 271 ust. 1 lub w art. 272 ust. 17 albo 22, lub w art. 275 ust. 13.”; 20) w art. 288 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) przyrządy użyte do pomiarów nie mają dowodów prawnej kontroli metrologicznej, w przypadku gdy takiej kontroli podlegają;”; 21) art. 289 otrzymuje brzmienie: „Art. 289. W przypadkach, o których mowa w art. 286, art. 287 i art. 290, właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska wymierza opłatę podwyższoną, o której mowa w art. 280 pkt 2 lit. b, za przekroczenie stwierdzone w roku kalendarzowym.”; 22) w art. 303 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Podmioty korzystające z usług wodnych, wprowadzające ścieki do wód lub do ziemi zapewniają pobieranie próbek przez akredytowane laboratoria, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, oraz dokonują badania jakości ścieków w tych laboratoriach.”; 23) w art. 304 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: „2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, formę i układ przekazywanych wyników pomiarów ilości pobranych wód podziemnych i wód powierzchniowych oraz ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi, kierując się potrzebą ujednolicenia oraz uporządkowania przekazywanych wyników pomiarów.”; 24) w art. 331 w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) w zakresie związków spółek wodnych – związki spółek wodnych oraz właściwi wojewodowie;”; 25) w art. 335 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Kontrolę gospodarowania wodami w zakresie określonym w art. 334: 1) pkt 2 i 3 dotyczącą pobranych wód oraz ochrony wód przed zanieczyszczeniami, 2) pkt 6 dotyczącą stosowania programu działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu przez podmioty prowadzące produkcję rolną i działalność, o których mowa w art. 102 ust. 1 – wykonuje Inspekcja Ochrony Środowiska.”; 26) w art. 388 w ust. 2 uchyla się pkt 5 i 9; 27) w art. 389 pkt 9 otrzymuje brzmienie: „9) prowadzenie przez wody powierzchniowe płynące oraz przez wały przeciwpowodziowe obiektów mostowych, rurociągów, przewodów w rurociągach osłonowych lub przepustów;”; 28) w art. 394 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Jeżeli przedsięwzięcie obejmuje działania wymagające uzyskania pozwolenia wodnoprawnego i zgłoszenia wodnoprawnego, wniosek o wydanie pozwolenia wodnoprawnego i zgłoszenie wodnoprawne rozpatruje się w ramach jednego postępowania zakończonego wydaniem pozwolenia wodnoprawnego.”; 29) w art. 395 w pkt 13 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: „14) lokalizowanie, na okres do 180 dni, tymczasowych obiektów budowlanych na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią. ”; 30) w art. 397 uchyla się ust. 5; 31) w art. 400 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pozwolenie wodnoprawne wydaje się w drodze decyzji na czas określony, nie dłuższy niż 30 lat, liczony od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.”; 32) w art. 401 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawach dotyczących pozwolenia wodnoprawnego doręcza się wnioskodawcy na adres wskazany we wniosku oraz zawiadamia się pozostałe strony w drodze obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie zapewniającym obsługę ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej albo siedzibie właściwej jednostki organizacyjnej Wód Polskich, a także w Biuletynie Informacji Publicznej na stronach podmiotowych urzędów starostwa powiatowego i urzędów gmin, właściwych ze względu na zakres korzystania z wód.”; 33) w art. 403 w ust. 6: a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Jeżeli jest to konieczne dla szczegółowego określenia warunków i zakresu korzystania z wód, utrzymywania wód lub projektowania, wykonywania, lub utrzymywania urządzeń wodnych, lub uprawnień osób trzecich, w pozwoleniu wodnoprawnym można dodatkowo ustalić obowiązek:”, b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) wykonania robót lub uczestniczenia w kosztach projektowania, wykonywania lub utrzymania urządzeń wodnych stosownie do odnoszonych lub prognozowanych korzyści;”; 34) po art. 411 dodaje się art. 411a w brzmieniu: „Art. 411a. 1. Organ właściwy w sprawach pozwoleń wodnoprawnych, który wydał pozwolenie wodnoprawne, jest obowiązany, za zgodą strony, na której rzecz wydano pozwolenie wodnoprawne, do przeniesienia pozwolenia wodnoprawnego na rzecz innego podmiotu, jeżeli ten podmiot przyjmuje wszystkie warunki określone w tym pozwoleniu wodnoprawnym. 2. Przeniesienie pozwolenia wodnoprawnego, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji. 3. Stronami postępowania o przeniesienie pozwolenia wodnoprawnego są podmiot, na którego rzecz wydano pozwolenie wodnoprawne, oraz podmiot zainteresowany nabyciem praw i obowiązków wynikających z tego pozwolenia wodnoprawnego. 4. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek podmiotu, na rzecz którego przenoszone jest pozwolenie wodnoprawne. 5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się oświadczenie podmiotu, na rzecz którego przenoszone jest pozwolenie wodnoprawne, o przyjęciu wszystkich warunków określonych w tym pozwoleniu wodnoprawnym. 6. Przeniesienia pozwolenia wodnoprawnego, o którym mowa w ust. 4, odmawia się, jeżeli podmiot, na który ma nastąpić to przeniesienie, nie wywiązuje się z obowiązków wynikających z: 1) dotychczas wydanych na jego rzecz pozwoleń wodnoprawnych albo 2) przeniesionych na jego rzecz pozwoleń wodnoprawnych.”; 35) w art. 412: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Jeżeli przedmiotem wniosku o udzielenie przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego są usługi wodne lub korzystanie z wód związane z urządzeniem wodnym, które nie zostało wykonane do dnia złożenia takiego wniosku, wniosek o udzielenie takiego przyrzeczenia może zostać złożony nie wcześniej niż z dniem złożenia wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie tego urządzenia wodnego albo wniosku o udzielenie przyrzeczenia wydania takiego pozwolenia wodnoprawnego. 3b. Składając wniosek o udzielenie przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego na usługi wodne lub korzystanie z wód związane z urządzeniem wodnym, które nie zostało wykonane do dnia złożenia takiego wniosku, wnioskodawca nie jest obowiązany dołączać informacji lub dokumentów, które były dołączone do wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzenia wodnego albo do wniosku o udzielenie przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego.”, b) dodaje się ust. 6–8 w brzmieniu: „6. W przypadkach innych niż określone w art. 393 ust. 1–3, od dnia złożenia wniosku o udzielenie przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego, nie wydaje się pozwolenia wodnoprawnego dla innego zakładu ani nie udziela się przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego dla innego zakładu w zakresie objętym tym wnioskiem. 7. W okresie obowiązywania przyrzeczenia udzielenia pozwolenia wodnoprawnego nie wydaje się pozwolenia wodnoprawnego dla innego zakładu ani nie udziela się przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego dla innego zakładu, w zakresie objętym udzielonym przyrzeczeniem. 8. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi wzór wniosku o udzielenie przyrzeczenia wydania pozwolenia wodnoprawnego, w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne i zamieści ten wzór w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu zapewniającego jego obsługę oraz w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Wód Polskich.”; 36) po art. 440 dodaje się art. 440a w brzmieniu: „Art. 440a. 1. Dla projektów, których całkowite koszty kwalifikowalne przekraczają kwoty wskazane w art. 100 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303\/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083\/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 320, z późn. zm.[1])), w celu potwierdzenia zgodności inwestycji lub działań z celami środowiskowymi, o których mowa w art. 56, art. 57, art. 59 oraz w art. 61, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Wód Polskich sporządza dokument potwierdzający zgodność z tymi celami środowiskowymi. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, gdy projekt obejmuje obszar działania więcej niż jednego regionalnego zarządu gospodarki wodnej Wód Polskich dokument, o którym mowa w ust. 1, sporządzany jest oddzielnie dla każdego obszaru działania, na którym planowana jest realizacja projektu. 3. Dokument, o którym mowa w ust. 1, sporządza się, na wniosek podmiotu planującego realizację danego projektu, w przypadku innym niż określony w art. 439. 4. Dokument, o którym mowa w ust. 1, sporządza się zgodnie ze wzorem określonym w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015\/207 z dnia 20 stycznia 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303\/2013 w odniesieniu do wzoru sprawozdania z postępów, formatu dokumentu służącego przekazywaniu informacji na temat dużych projektów, wzorów wspólnego planu działania, sprawozdań z wdrażania w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, deklaracji zarządczej, strategii audytu, opinii audytowej i rocznego sprawozdania z kontroli oraz metodyki przeprowadzania analizy kosztów i korzyści, a także zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299\/2013 w odniesieniu do wzoru sprawozdań z wdrażania w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna”.”; 37) w art. 477 pkt 12 otrzymuje brzmienie: „12) przepisowi art. 304 ust. 1 nie przekazuje wyników prowadzonych pomiarów ilości pobieranych wód podziemnych i wód powierzchniowych lub ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi lub nieterminowo przekazuje te wyniki,”; 38) w art. 552 po ust. 2 dodaje się ust. 2a–2o w brzmieniu: „2a. Ustalenie wysokości opłaty za usługi wodne w okresie do dnia 31 grudnia 2020 r. następuje również na podstawie: 1) odczytów z przyrządów pomiarowych dokonywanych w ramach kontroli gospodarowania wodami albo 2) oświadczeń podmiotów obowiązanych do ponoszenia opłat za usługi wodne, za poszczególne kwartały. 2b. Podmioty obowiązane do ponoszenia opłat za usługi wodne są obowiązane składać oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zgodnie z wzorami zamieszczonymi w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Wód Polskich: 1) Wodom Polskim w celu ustalenia wysokości opłat, o których mowa w art. 272 ust. 1–7 i 9 oraz art. 275 ust. 8 pkt 2 i 4, 2) wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, w celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 8 – w terminie 30 dni od dnia, w którym upływa dzień przypadający na koniec każdego kwartału, z tym że oświadczenia za IV kwartał 2020 r. podmioty korzystające z usług wodnych składają w terminie do dnia 14 stycznia 2021 r. 2c. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają: 1) oznaczenie podmiotu składającego oświadczenie, określające: a) nazwę, b) REGON, c) adres siedziby, d) numer telefonu, e) adres e-mail; 2) określenie kwartału, za który składane jest oświadczenie; 3) określenie miejsca korzystania z usług wodnych, którego dotyczy oświadczenie; 4) dane dotyczące pozwolenia wodnoprawnego: a) oznaczenie organu właściwego do wydania pozwolenia wodnoprawnego, b) znak decyzji, c) datę udzielenia pozwolenia wodnoprawnego, d) datę obowiązywania pozwolenia wodnoprawnego. 2d. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 1 i 2, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają wyrażoną w m3 ilość pobranych wód podziemnych lub wód powierzchniowych, z tym że jeżeli podmiot obowiązany do ponoszenia opłat za usługi wodne pobiera wody podziemne lub wody powierzchniowe do różnych celów lub potrzeb, także w podziale na te cele lub te potrzeby. 2e. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 3, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają wyrażoną w MWh ilość energii elektrycznej wyprodukowanej w obiekcie energetyki wodnej oraz wyrażoną w m3 ilość wód podziemnych lub wód powierzchniowych pobranych bezzwrotnie na potrzeby technologiczne w tym obiekcie, nieprzeznaczonych wprost do produkcji energii elektrycznej. 2f. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 4, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają różnicę między ilością wód pobranych do celów zapewnienia funkcjonowania systemów chłodzenia elektrowni i elektrociepłowni a ilością wód z obiegów chłodzących elektrowni lub elektrociepłowni – wprowadzanych do wód lub do ziemi wyrażoną w dam3, wyliczoną na podstawie odczytów z urządzeń pomiarowych lub oszacowaną na podstawie obserwacji, analiz lub kalkulacji związanych z parametrami charakteryzującymi wydajność lub moc urządzenia. 2g. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 5, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają ilość odprowadzonych do wód – wód opadowych lub roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych w granicach administracyjnych miast, wyrażoną w m3, wraz z informacją o istnieniu urządzeń do retencjonowania wody z terenów uszczelnionych i ich pojemności. 2h. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 6, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają wyrażoną w kg ilość substancji wprowadzanych ze ściekami do wód lub do ziemi, w tym substancji wyrażonych jako wskaźnik: 1) pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania tlenu (BZT5); 2) chemicznego zapotrzebowania tlenu; 3) zawiesiny ogólnej; 4) sumy chlorków i siarczanów (Cl+SO4). 2i. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 7, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają ilość wprowadzanych do wód lub do ziemi wód pochodzących z obiegów chłodzących elektrowni lub elektrociepłowni wyrażoną w dam3, wraz z informacją o ich temperaturze, odczytaną z urządzeń pomiarowych lub oszacowaną na podstawie obserwacji, analiz lub kalkulacji związanych z parametrami charakteryzującymi wydajność lub moc urządzenia. 2j. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 8, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają wyrażoną w m2 wielkość utraconej powierzchni biologicznie czynnej na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2 na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, wraz z informacją o powierzchni tej nieruchomości, istnieniu urządzeń do retencjonowania wody oraz o ich pojemności. 2k. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 272 ust. 9, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają ilość: 1) wydobytego kamienia wyrażoną w Mg; 2) wydobytego żwiru lub piasku wyrażoną w Mg; 3) wydobytych innych materiałów wyrażoną w Mg; 4) wyciętej trzciny lub wikliny wyrażoną w m3. 2l. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 275 ust. 8 pkt 2, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają wyrażoną w m3\/s ilość wód podziemnych pobranych zwrotnie na potrzeby chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych, jeżeli maksymalna ilość wód podziemnych możliwa do pobrania wynosi powyżej 0,05 m3\/s. 2m. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 275 ust. 8 pkt 4, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają wyrażoną w m3\/s ilość wód powierzchniowych pobranych na potrzeby chowu lub hodowli ryb w obiektach przepływowych charakteryzujących się poborem zwrotnym, jeżeli maksymalna ilość wód powierzchniowych możliwa do pobrania wynosi powyżej 0,5 m3\/s. 2n. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 275 ust. 8 pkt 5, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają powierzchnię zalewu stawów o wodzie stojącej wyrażoną w ha. 2o. W celu ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w art. 275 ust. 8 pkt 6, oświadczenia, o których mowa w ust. 2a pkt 2, zawierają wyrażoną w kg ilość substancji wprowadzanych ze ściekami do wód lub do ziemi, pochodzących z chowu lub hodowli ryb w obiektach przepływowych charakteryzujących się poborem zwrotnym, wyrażonych jako wskaźnik: 1) pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania tlenu (BZT5); 2) chemicznego zapotrzebowania tlenu; 3) zawiesiny ogólnej.”."}
{"id":"2004_964_10","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 10. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dotyczących pozwoleń wodnoprawnych wydawanych na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dotyczących pozwoleń wodnoprawnych wydawanych na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1, przepis art. 403 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się w brzmieniu dotychczasowym. 3. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dotyczących pozwoleń wodnoprawnych oraz przyrzeczeń wydania pozwoleń wodnoprawnych, wydawanych na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1, nie stosuje się przepisów art. 187a ust. 6 oraz art. 412 ust. 3a i 3b oraz 6–8 ustawy zmienianej w art. 1."}
{"id":"2004_964_11","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 11. Właściciel urządzenia melioracji wodnych, które nie zostało wykonane na koszt Skarbu Państwa i które zostało wykonane po dniu wejścia w życie ustawy zmienianej w art. 1, zgłasza to urządzenie do Wód Polskich w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_964_12","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 12. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących pozwoleń zintegrowanych, o których mowa w art. 202 ust. 1, art. 203 ust. 3, art. 208 ust. 1 oraz art. 211 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących pozwoleń zintegrowanych obejmujących korzystanie z wód w zakresie poboru wód lub wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi stosuje się przepis art. 185 ust. 1a ustawy zmienianej w art. 3 w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2004_964_13","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 13. 1. Do spraw wszczętych po dniu 31 grudnia 2017 r. i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz decyzji, przed wydaniem której jest przeprowadzana ponowna ocena oddziaływania na środowisko, stosuje się przepis art. 397 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 2. Opinie lub uzgodnienia, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 4 i ust. 1c, art. 70 ust. 1 pkt 4, art. 77 ust. 1 pkt 4 oraz art. 90 ust. 2 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 4, wydane lub dokonane po dniu 31 grudnia 2017 r. pozostają skuteczne. 3. Organy, które po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy utraciły właściwość do wydawania ocen wodnoprawnych, niezwłocznie przekażą dokumentację dotyczącą spraw wszczętych i niezakończonych, o których mowa w ust. 1, dyrektorom regionalnych zarządów gospodarki wodnej."}
{"id":"2004_964_14","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 14. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz decyzji, przed wydaniem której jest przeprowadzana ponowna ocena oddziaływania na środowisko, przepisu art. 6a ustawy zmienianej w art. 4 nie stosuje się."}
{"id":"2004_964_15","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 15. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 266 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc i mogą być zmieniane na podstawie tego przepisu, jednak nie dłużej niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 148 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3 w brzmieniu dotychczasowym zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 148 ust. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą i mogą być zmieniane, jednak nie dłużej niż przez 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_964_16","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 16. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 5 i 22, które wchodzą w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia; 2) art. 1 pkt 16, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. MARSZAŁEK SEJMU \/ – \/ Marek Kuchciński Załącznik do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. (poz. ...) WZÓR WNIOSEK O ZWROT UTRACONYCH DOCHODÓW Z TYTUŁU ZWOLNIENIA Z PODATKU OD NIERUCHOMOŚCI GRUNTÓW POD WODAMI POWIERZCHNIOWYMI PŁYNĄCYMI JEZIOR ORAZ GRUNTÓW ZAJĘTYCH POD SZTUCZNE ZBIORNIKI WODNE, BĘDĄCYCH WŁASNOŚCIĄ SKARBU PAŃSTWA Skutki ustawowego zwolnienia z podatku od nieruchomości, określonego w art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785, z późn. zm.) za rok …. Nazwa gminy: ................................................................................................ Nazwa powiatu: ................................................................................................ Nazwa województwa: ......................................................................... Nazwa banku i nr rachunku, na który dokonuje się zwrotu: ............................................................. Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ........................................................................ Symbole1) WOJEWÓDZTWO POWIAT GMINA RODZAJ GMINY Wyszczególnienie Podstawa opodatkowania podatkiem od nieruchomości (powierzchnia w ha)2) Stawka podatku od nieruchomości3) Wysokość utraconych dochodów w pełnych złotych (kol. 2 x kol. 3) 1 2 3 4 I. JEZIORA 1. 1 2 3 4 II. SZTUCZNE ZBIORNIKI WODNE 1. III. OGÓŁEM (I+II)4) ..................................................... ............................................................... (główny księgowy\/skarbnik) (wójt, burmistrz, prezydent miasta) nr telefonu służbowego: .................................... .................................................. (rok, miesiąc, dzień) OBJAŚNIENIA: 1) Cyfrowe symbole (identyfikatory) jednostek podziału administracyjnego są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 49 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 997, z późn. zm.). 2) Podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości podaje się odrębnie dla gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi jezior oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne, które według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym sporządzany jest wniosek, są zwolnione z tego podatku. 3) Stawka podatku od nieruchomości, ustalona przez radę gminy, obowiązująca w roku, za który sporządzany jest wniosek. 4) Wysokość utraconych dochodów ustala się jako sumę kwot wyliczonych odrębnie dla gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi jezior oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne, na podstawie danych zawartych w kolumnie 2 i 3. 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz ustawę z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych. [1]) Zmiany niniejszego rozporządzenia zostały ogłoszone w: Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.13, str. 320, Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.13, str. 470, Dz. Urz. UE L 270 z 15.10.15, str. 1, Dz. Urz. UE L 200 z 26.07.16, str. 140, Dz. Urz. UE L 259 z 27.09.16, str. 79\/2, Dz. Urz. UE L 338 z 13.12.16, str. 34, Dz. Urz. UE L 129 z 19.05.17, str. 1, Dz. Urz. UE L 176 z 07.07.17, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 335 z 12.12.17, str. 1."}
{"id":"2004_964_2","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 2. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785, 2141, 2372 i 2432 oraz z 2018 r. poz. 650) w art. 7 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa w ust. 6, oraz wzór wniosku o zwrot tych dochodów, kierując się potrzebą zabezpieczenia gmin przed zmniejszeniem dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 8a.”."}
{"id":"2004_964_3","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 3. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r. poz. 799 i 1356) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 147 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do okresowych pomiarów wielkości emisji.”; 2) w art. 148 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji, o których mowa w art. 147 ust. 1 i 2, mając na uwadze potrzebę zapewnienia systematycznej kontroli wielkości emisji z niektórych instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów.”; 3) w art. 185 ust. 1a otrzymuje brzmienie: „1a. Stronami postępowania o wydanie pozwolenia zintegrowanego obejmującego korzystanie z wód obejmujące pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi są odpowiednio podmioty, o których mowa w art. 212 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne.”; 4) w art. 202 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w pozwoleniu zintegrowanym ustala się warunki emisji na zasadach określonych dla pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2 i 4, pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód oraz pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, bez zalecania jakiejkolwiek techniki czy technologii.”; 5) w art. 203 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Na wniosek prowadzącego instalacje, o których mowa w art. 201 ust. 1, pozwoleniem zintegrowanym można objąć instalacje niewymagające pozwolenia zintegrowanego położone na terenie tego samego zakładu, co instalacja wymagająca takiego pozwolenia, ustalając dla nich warunki wprowadzania do środowiska substancji lub energii na zasadach określonych dla pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2 i 4, pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód oraz pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi.”; 6) w art. 208 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego spełnia wymagania określone dla wniosków o wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2 i 4, wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi oraz, jeżeli wody powierzchniowe lub podziemne są pobierane wyłącznie na potrzeby instalacji – wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód.”; 7) w art. 211 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Pozwolenie zintegrowane spełnia wymagania określone dla pozwoleń, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 2 i 4, pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód oraz pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi.”; 8) w art. 400h w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) uchwalanie, z uwzględnieniem strategii, programów i dokumentów programowych, o których mowa w art. 14 ust. 1, i list przedsięwzięć priorytetowych przedkładanych przez wojewódzkie fundusze, planu działalności i zatwierdzanie list priorytetowych programów Narodowego Funduszu, do dnia 31 stycznia każdego roku; listy programów priorytetowych w części dotyczącej gospodarki wodnej wymagają uzgodnienia z Prezesem Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie;”."}
{"id":"2004_964_4","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 4. W ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2017 r. poz. 1405, 1566 i 1999 oraz z 2018 r. poz. 810 i 1089) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: „Art. 6a. 1. Jeżeli przedsięwzięcie, dla którego jest wydawana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach lub jest przeprowadzana ponowna ocena oddziaływania na środowisko, ma być realizowane na terenie położonym na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów opiniujących lub uzgadniających, orzekanie w imieniu tych organów należy do organu, na obszarze właściwości miejscowej którego znajduje się większa część terenu, na którym ma być realizowane przedsięwzięcie. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy opinii lub uzgodnień dokonywanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego.”."}
{"id":"2004_964_5","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 5. W ustawie z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 433) w art. 2 w pkt 1 w lit. j dodaje się przecinek i dodaje się lit. k w brzmieniu: „k) stopnie wodne”."}
{"id":"2004_964_6","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 6. Podmioty korzystające z usług wodnych składają po raz pierwszy Państwowemu Gospodarstwu Wodnemu Wody Polskie oświadczenia, o których mowa w art. 552 ust. 2a pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, za pierwszy pełny kwartał przypadający po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_964_7","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 7. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dotyczących reklamacji, o których mowa w art. 273 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym."}
{"id":"2004_964_8","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 8. Przepis art. 279a ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się do opłat za usługi wodne, o których mowa w: 1) art. 271 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, po raz pierwszy w stosunku do opłat za usługi wodne za 2019 r.; 2) art. 272 ust. 1–9 oraz art. 275 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, po raz pierwszy w stosunku do opłat za pierwszy pełny kwartał przypadający po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."}
{"id":"2004_964_9","title":"Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw1)","text":"Art. 9. 1. Zwrotu gminom utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy zmienianej w art. 2, dokonują wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej: 1) za rok 2017; 2) za rok 2017 i za lata wcześniejsze, w związku z korektą deklaracji podatkowej złożonej przez podatnika lub wydaniem nowej decyzji przez organ podatkowy. 2. Wysokość utraconych dochodów, o których mowa w ust. 1, gminy wykazują we wniosku o zwrot utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy zmienianej w art. 2, zwanym dalej „wnioskiem”. 3. Wniosek sporządza się zgodnie z wzorem określonym w załączniku do niniejszej ustawy. 4. Gmina we wniosku wykazuje: 1) podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości dla gruntów, które według stanu na dzień 31 grudnia roku, za który sporządzany jest wniosek, były zwolnione z tego podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy zmienianej w art. 2; 2) stawki podatku od nieruchomości, ustalone przez radę gminy, obowiązujące w roku, za który sporządzany jest wniosek; 3) wysokość faktycznie utraconych dochodów, ustaloną jako suma kwot wyliczonych odrębnie dla gruntów na podstawie danych, o których mowa w pkt 1 i 2. 5. Gmina składa wniosek w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do właściwego wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, wykazując w nim faktyczne roczne utracone dochody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wynikające z decyzji oraz z deklaracji podatkowych na dany rok podatkowy według stanu na dzień 31 grudnia 2017 r. 6. Wniosek złożony po terminie, o którym mowa w ust. 5, pozostawia się bez rozpatrzenia. 7. Gmina może złożyć korektę wniosku, o którym mowa w ust. 5, w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio. 8. Gmina może złożyć wniosek lub korektę wniosku po terminie, o którym mowa odpowiednio w ust. 5 albo 7, do właściwego wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, wykazując w nich faktyczne roczne utracone dochody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w związku z korektą deklaracji podatkowej złożonej przez podatnika lub wydaniem nowej decyzji przez organ podatkowy. 9. Wniosek lub korekta wniosku, o której mowa w ust. 7 i 8, złożone w postaci elektronicznej podpisuje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP. 10. Wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej sprawdza wniosek lub korektę wniosku pod względem rachunkowym i formalnym. 11. W przypadku stwierdzenia we wniosku lub korekcie wniosku braków lub błędów wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej wzywa gminę do ich usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W przypadku nieusunięcia braków lub błędów w tym terminie wniosek lub korektę wniosku pozostawia się bez rozpatrzenia. 12. Wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej przekazuje na rachunek budżetu gminy kwotę środków stanowiącą równowartość wysokości utraconych dochodów w terminie: 1) 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy – w przypadku utraconych dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1; 2) 90 dni od dnia złożenia wniosku lub korekty wniosku na podstawie ust. 8 – w przypadku utraconych dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2."}
{"id":"2004_96_1","title":"Ustawa z dnia 21 maja 2009 r. o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.[1])) w art. 411 § 3 otrzymuje brzmienie: ,,§ 3. Statut może ograniczyć prawo głosu akcjonariuszy dysponujących powyżej jednej dziesiątej ogółu głosów w spółce. Do liczby głosów jakimi dysponuje akcjonariusz dolicza się głosy przysługujące mu jako zastawnikowi lub użytkownikowi lub na podstawie innego tytułu prawnego. Ograniczenie może również dotyczyć innych osób, dysponujących prawem głosu jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie innych tytułów prawnych. Ograniczenie to może dotyczyć wyłącznie wykonywania prawa głosu z akcji przekraczających limit głosów określony w statucie.”."}
{"id":"2004_96_2","title":"Ustawa z dnia 21 maja 2009 r. o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. MARSZAŁEK SEJMU \/-\/ Bronisław Komorowski [1]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 102, poz. 1117, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 229, poz. 2276, z 2005 r. Nr 132, poz. 1108, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 133, poz. 935, Nr 208, poz.1540, z 2008 r. Nr 86, poz. 524, Nr 118, poz. 747, Nr 217, poz. 1381 i Nr 231, poz. 1547 oraz z 2009 r. Nr 13, poz. 69 i Nr 42, poz. 341."}
{"id":"2004_97_1","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych","text":"Art. 1. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. Nr 63, poz. 638 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: \"Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do opakowań wprowadzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach procedury dopuszczenia do obrotu lub wewnątrzwspólnotowego obrotu, opakowań będących przedmiotem działalności gospodarczej na terenie kraju oraz wszystkich powstałych z nich odpadów opakowaniowych.\"; 2) w art. 3: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Opakowania obejmują następujące kategorie: 1) opakowania jednostkowe, służące do przekazywania produktu użytkownikowi w miejscu zakupu, w tym przeznaczone do konsumpcji produktów naczynia jednorazowego użytku, 2) opakowania zbiorcze, zawierające wielokrotność opakowań jednostkowych produktów, niezależnie od tego, czy są one przekazywane użytkownikowi, czy też służą zaopatrywaniu punktów sprzedaży i które można zdjąć z produktu bez naruszenia jego cech, 3) opakowania transportowe, służące do transportu produktów w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych w celu zapobiegania ich uszkodzeniom, z wyłączeniem kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego lub lotniczego.\", b) w ust. 3 pkt 3a otrzymuje brzmienie: \"3a) środkach niebezpiecznych - rozumie się przez to substancje i preparaty chemiczne zaklasyfikowane jako bardzo toksyczne, toksyczne, rakotwórcze kategorii 1 lub 2, mutagenne kategorii 1 lub 2, działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 lub 2 lub niebezpieczne dla środka z przypisanym symbolem N, określone w przepisach o substancjach i preparatach chemicznych, oraz środki ochrony roślin zaklasyfikowane jako bardzo toksyczne lub toksyczne dla ludzi, pszczół lub organizmów wodnych, określone w przepisach o ochronie roślin uprawnych,\"; 3) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: \"Obowiązki producenta, importera, dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, eksportera i dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań\"; 4) w art. 5 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań powinni ograniczać ilość i negatywne oddziaływanie na środowisko substancji stosowanych do produkcji opakowań oraz wytwarzanych odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby:\"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: \"Art. 6. 1. Producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań mogą je znakować. 2. Producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań, którzy je znakują, są obowiązani stosować oznakowanie określające: 1) rodzaj materiałów wykorzystanych do produkcji opakowania, 2) możliwość wielokrotnego użytku opakowania – w przypadku opakowań wielokrotnego użytku, 3) przydatność opakowania do recyklingu – w przypadku opakowań przydatnych do recyklingu. 3. Oznakowanie umieszcza się na opakowaniu lub na naklejonej na nim etykiecie, a jeżeli rozmiary opakowania na to nie pozwalają – na dołączonej do niego ulotce informacyjnej, w sposób, który nie stanowi przeszkody dla recyklingu odpadów opakowaniowych. 4. Oznakowanie powinno być wyraźne, widoczne, czytelne i trwałe również po otwarciu opakowania. 5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzory oznakowania opakowań, kierując się potrzebą prawidłowej gospodarki odpadami i odpadami opakowaniowymi.\"; 6) w art. 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Producent, importer, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia, eksporter i dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań są obowiązani do składania właściwemu marszałkowi województwa rocznego sprawozdania o masie wytworzonych, przywiezionych z zagranicy oraz wywiezionych za granicę opakowań, według rodzaju materiałów, z jakich zostały wykonane, z wyszczególnieniem opakowań wielokrotnego użytku, oraz o przestrzeganiu ograniczeń wynikających z art. 5 ust. 1 pkt 4, w terminie do dnia 31 marca za poprzedni rok kalendarzowy.\", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: \"4. Marszałek województwa, któremu przedstawiane jest sprawozdanie, może, w drodze decyzji, zobowiązać producenta, importera, dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, eksportera lub dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań do przedłożenia dokumentów, o których mowa w ust. 3. 5. Właściwość miejscową marszałka województwa ustala się według siedziby lub miejsca zamieszkania producenta, importera, dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, eksportera lub dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań, a w przypadku braku siedziby lub miejsca zamieszkania producenta, importera, dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, eksportera lub dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań na terenie kraju właściwy miejscowo jest Marszałek Województwa Mazowieckiego.\"; 7) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: \"Obowiązki producenta, importera, dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, eksportera i dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach\"; 8) art. 8 otrzymuje brzmienie: \"Art. 8. 1. Producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w opakowaniu są obowiązani stosować opakowania spełniające wymagania określone w art. 5 ust. 1. 2. Przepisy art. 6 ust. 1-4 stosuje się do producenta, importera i dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.\"; 9) w art. 9 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: \"1. Obowiązki producenta, importera i dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w opakowaniach w zakresie osiągania poziomów odzysku i recyklingu określają przepisy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej. 2. Obowiązki producenta, importera i dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w opakowaniach w zakresie sprawozdawczości o ilości i rodzajach stosowanych opakowań określają przepisy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej. 3. Eksporter i dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach jest obowiązany do składania właściwemu marszałkowi województwa rocznego sprawozdania o masie wywiezionych za granicę opakowań, według rodzaju materiału, z jakich zostały wykonane, z wyszczególnieniem opakowań wielokrotnego użytku zastosowanych do opakowań eksportowanych produktów, w terminie do dnia 31 marca za poprzedni rok kalendarzowy. Przepis art. 7 ust. 5 stosuje się odpowiednio.\"; 10) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia środków niebezpiecznych są obowiązani ustalić wysokość kaucji na opakowania jednostkowe tych środków nie niższą niż 10% i nie wyższą niż 30% ceny środka niebezpiecznego zawartego w tym opakowaniu, z zastrzeżeniem ust. 2.\", b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: \"3. Producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia środków niebezpiecznych są obowiązani odebrać na własny koszt od sprzedawcy opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach. 4. Jeżeli zwrot pobranej kaucji przez sprzedawcę jest niemożliwy z powodu przerwy lub zakończenia działalności, producent, importer lub dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia środków niebezpiecznych jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po środkach niebezpiecznych. Przyjmując opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach, producent, importer lub dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia jest obowiązany zwrócić pobraną kaucję.\"; 11) art. 11 otrzymuje brzmienie: \"Art. 11. 1. Producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia, o których mowa w art. 10 ust. 1, są obowiązani do posiadania zezwolenia, o którym mowa w przepisach o odpadach, na prowadzenie działalności w zakresie zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy producentów, importerów i dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia, którzy zlecają osobom trzecim wykonanie obowiązku gospodarowania odpadami opakowaniowymi po środkach niebezpiecznych.\"; 12) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: \"2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje napojów, których nie dotyczy obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając wymagania higieniczno-sanitarne.\"; 13) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: \"1. Sprzedawca środków niebezpiecznych jest obowiązany pobrać kaucję za opakowania jednostkowe tych środków w wysokości ustalonej przez ich producenta, importera lub dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 2.\", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: \"3. Sprzedawca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po środkach niebezpiecznych w celu ich przekazania producentowi, importerowi lub dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia. Przyjmując opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach, sprzedawca jest obowiązany zwrócić pobraną kaucję.\"; 14) w art. 19 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: \"3) informację o realizacji przez producentów, importerów i dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań ograniczeń wynikających z art. 5 ust. 1 pkt 4.\"; 15) art. 21 otrzymuje brzmienie: \"Art. 21. Kto produkując, importując, dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wprowadzając do obrotu opakowania lub produkty w opakowaniach, przekracza dopuszczalną maksymalną sumę zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniu, podlega karze grzywny.\"; 16) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: \"Art. 21a. Kto znakuje opakowania niezgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ust. 1-4, podlega karze grzywny.\"; 17) art. 22 otrzymuje brzmienie: \"Art. 22. 1. Kto, produkując, importując, dokonując wewnątrzwsplnotowego nabycia, eksportując lub dokonując wewnątrzwsplnotowej dostawy opakowań, nie składa marszałkowi wojewdztwa sprawozdań o opakowaniach lub składa sprawozdanie niezgodne z dokumentami, niekompletne lub nieterminowo, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega eksporter lub dokonujący wewnątrzwsplnotowej dostawy produktw w opakowaniu, ktry nie składa marszałkowi wojewdztwa sprawozdania o wywiezionych za granicę opakowaniach.\"; 18) w art. 23 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: \"Kto, produkując, importując lub dokonując wewnątrzwsplnotowego nabycia środkw niebezpiecznych:\"; 19) w art. 28 wyrazy \"opakowań po produktach będących w ofercie handlowej w tej jednostce\" zastępuje się wyrazami \"odpadów opakowaniowych po produktach w opakowaniach, które znajdują się w ofercie handlowej tej jednostki\"."}
{"id":"2004_97_2","title":"Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych","text":"Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 1 pkt 2 lit. b oraz pkt 5, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."}